Diamenty Yehudy Diamenty poprawiane metodą Yehudy (diamenty Yehudy) pojawiły się rynku jubilerskim w 1989 r. Twórcą metody był Zwi Yehuda, stąd nazwa...
8 downloads
11 Views
44KB Size
Diamenty Yehudy Diamenty poprawiane metodą Yehudy (diamenty Yehudy) pojawiły się rynku jubilerskim w 1989 r. Twórcą metody był Zwi Yehuda, stąd nazwa. Obecnie poprawianiem diamentów, oprócz firmy Yehuda/Diascience, zajmują się również firmy Koss & Schechter Diamonds oraz Goldman Oved Diamond Co. Proces poprawiania polega na wypełnianiu otwartych rys, szczelin, pęknięć oraz kanałów laserowych wychodzących na powierzchnię diamentów o czystości SI-P odpowiednią substancją w temperaturze 670° C pod ciśnieniem ok. 5 MPa. Substancja stosowana do impregnacji (wypełnień) posiada wysoki współczynnik załamania światła zbliżony do diamentu (substancja szkło lub żywico podobna). W wyniku zastosowanego procesu, polepszeniu ulega stopień czystości, zwykle o jeden lub więcej, a równocześnie zwiększa się przezroczystość kamienia. Barwa diamentów pozostaje bez zmian lub może ulec polepszeniu lub pogorszeniu o jeden stopień wg skali GIA. Cechami diagnostycznymi diamentów Yehudy są m.in.: 1) występujące barwy interferencyjne o zróżnicowanej intensywności (tzw. flash effects). Diamenty te obserwowane w oświetleniu ciemnego pola ukazują barwy o odcieniu żółtopomarańczowym, fioletowym, purpurowym, różowym i różowopomarańczowym, rzadziej żółtym, niebieskim, zielonym i czerwonym. W oświetleniu jasnego pola widoczne są odcienie barwy niebieskiej, niebieskozielonej, zielonej i żółtej, niekiedy także fioletowej; 2) szkło podobny, łatwo zauważalny charakter substancji wypełniającej pęknięcia i ślady (szczeliny) łupliwości; 3) pęcherzyki gazowe obecne w substancji wypełniającej, dobrze widoczne zwłaszcza w oświetleniu ciemnego pola; 4) spękania substancji wypełniającej, które tworzą obraz podobny do pajęczyny, dobrze widoczny przy oświetleniu światłowodem; 5) w obszarach, w których substancja wypełniająca ma znaczącą objętość można zaobserwować jej jasnobrązową, brązowawożółtą lub pomarańczowożółtą barwę własną; 6) w miejscach występowania substancji impregnującej daje się zauważyć obniżoną przezroczystość w postaci białych chmur; 7) w miejscach, w których rysy, pęknięcia lub inkluzje stykają się z powierzchnią kamienia, można dostrzec obecność barwnej substancji impregnującej lub jej niezbyt starannie usunięte resztki. Zob.: T. Sobczak & N. Sobczak, Diamenty jubilerskie, Wyd. Tomasz Sobczak, Warszawa 2004.