03 - Shadow of the Dragon - Smocze narodziny

Tielle St. Clare Shadow of the Dragon - 03

Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne: Maxi

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jako dziecko, Książe Bren z Xicanth widział jakie zniszczenie sieje smok gdy zostaje odrzucony przez swoją partnerkę i przysiągł sobie, że nigdy nie rozpęta takiego rodzaju horroru i cierpienia dla kobiety. Obietnica jest prosta do utrzymania, aż Tynan, smok, który dzieli jego istnienie, wybiera partnerkę i zażąda jej jak tylko smok potrafi. Własne potrzeby Brena sprawiają, że odmówienie smokowi smakowania jej ciała którego, tak pragnie bestia jest prawie niemożliwe. Ale właśnie wtedy, gdy Bren niechętnie ulega powabowi partnerki smoka, uświadamia sobie, że coś jest nie tak. Smok może mieć tylko jedną partnerkę jednocześnie, Tynan zażądał dwie, nie trzy różne kobiety.

2

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

PROLOG Kei podszedł ostrożnie w kierunku legowiska smoka, obnażył miecz i trzymał go luźno w prawej ręce. Nienawidził wchodzić z mieczem do leża smoka ale w tym szczególnym razie musiał się przygotować. Smok porwał cztery kobiety w ciągu ostatnich dwóch tygodni, chwytając je na polach i gospodarstwach nawet w centrum miasta. Istota stała się horrorem, o którym ostrzegały legendy. I Kei musiał go powstrzymać. Musiał zobaczyć czy mógł przemówić do niego po raz pierwszy. Nie chciał zabić smoka ale może nie mieć innego wyjścia. Zatrzymał się u wejścia do jaskini, dziwiąc się ponownie, że on sam mógł wylądować w tym miejscu, w taki sposób, gdyby Lorran go nie uratowała. Zaakceptowała go. Uwiodła go, właściwie. Uśmiechnął się do wspomnień i Nekane zagrzmiał z przyjemności w jego głowie. Dziesięć lat minęło od kiedy Kei został pogryziony przez smoka i zwierzę stało się jego częścią, nauczył się dostosować do istoty, która dzieliła jego duszę. Nadal się dostrajali do siebie. Kei przechylił głowę na bok i nasłuchiwał, mając nadzieję na jakiś znak, że smok spał albo przemierzał pieczarę. Żadnego dźwięku, świadczącym o obecności smoka w swoim legowisku. Zamiast tego, był szelest liści za nim. Kei okręcił się wokół, przykucnął mieczem w pogotowiu. Wielkie zielone oczy napotkały jego spojrzenie i obydwaj zamarli. Kei pierwszy się otrząsnął.

3

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Do Piekła, Bren, co tu robisz? - zażądał od swojego najstarszego syna. Chłopiec, poważny nawet w tym młodym wieku, wyprostował ramiona i stanął bezpośrednio naprzeciw ojca. - Chciałem spotkać innego smoka. Prawdziwego. Nekane warknął łagodnie na niezamierzony afront. - Nekane jest prawdziwym smokiem tak jak i Tynan. - Kei udzielił nagany łagodnie, odnosząc się nie tylko do smoka, który dzielił jego umysł ale także do tego, który urodził się jako część Bren’a. Policzki Bren’a zaczerwieniły się i chłopiec kiwnął głową. –Więc dzikiego smoka. Ilekroć smok stwarza problemy, mieszkańcy wsi wzywają cię do załatwienia tego. Chcę zobaczyć co robisz gdy się z nimi spotykasz. Kei kiwnął głową a następnie zatrzymał się – Jak się tu dostałeś? - Tynan. To znaczy, że zmienił się w smoka i przeleciał nad krainą. - Mogłeś zostać zauważony. – Obawiał się, że gdyby mieszkaniec wsi zobaczył smoka, uznał by się za dzielnego i mądrego aby wystrzelić strzały w mijającą go istotę. - Zostałem w cieniu Nekane. Kei nie miał na to żadnej odpowiedzi. Też zmienił się w smoka by przylecieć w to miejsce; nie mógł przez to obwinić swojego syna. Oczywiście, Lorran będzie po królewsku wkurzona gdy odkryje co zrobił. - Świetnie, możesz zostać. Ale masz to wytłumaczyć swojej matce, gdy wrócimy. Lorran była zaciekła jak lwica jeżeli chodziło o dom i rodzinę, a szczególnie jej dzieci. Ale ona wciąż będzie obwinić mnie, pomyślał Kei. Nekane cicho się zgodził.

4

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- No. Chodźmy zobaczyć co ten smok ma do powiedzenia. Z jego synem u boku, Kei wiedział, że nie może zabić smoka, więc schował miecz w pochwie. Bren, tak jak Kei, ubrany był tylko w przepaskę. Bardziej w celu dobrego wychowania niż skromności. Gdyby natknęli się na mieszkańca

wsi,

nagi

mężczyzna

spacerujący

przez

las

wywołałby

komentarze. Podeszli do samego wejścia jaskini gdzie światło zostało połknięte przez ciemność. Kei położył rękę na ramieniu Bren’a i przykląkł by spojrzeć w oczy swojego syna. - Nie wiem co tam znajdziemy. Jego ogień nie może nam zaszkodzić ale jego zęby mogą. Jest rozgniewany i możliwe, że jest ranny. Chcę żebyś został z tyłu. Bren kiwnął głową. Kei stanął i wprowadził syna do legowiska smoka. Mimo ciemności, Kei wiedział, że oboje, on jak i Bren mogą widzieć równie dobrze. Zmysły smoków, które dzielili pozwoliły im wyraźnie widzieć w nocy. Kei nasłuchiwał gdy się przemieszczali. Nie było żadnego odgłosu szelestu łusek. Żadnych cichych pomruków ostrzegających intruzów. A zapach krwi był silny. Weszli do szerokiej jaskini. Jak większość smoków, ten też zbierał kawałki metalu i biżuterię – skarby - i przechowywał je w swoim legowisku. Kei był zadowolony, gdy Bren zauważył klejnoty i złote puchary ale wykazywał nimi niewielkie zainteresowanie. Nie był zachłannym dzieckiem. Przyjął z dużą powagą swoją rangę i pozycję w życiu. Smok leżał w kącie, skulony pod odległą ścianą. Krew wylewała się z ran jego skóry, a z jego pleców sterczała włócznia. Istota nie oddychała. Kei podszedł do bestii, kładąc rękę na jego zimnym ciele. Mieszkańcy wsi przechwalali się że dali sobie radę z ranieniem smoka. Nie, że go zabili. - Spóźniliśmy się - Kei ogłosił. Obrócił się. Bren nie stał już za nim. – Synu? - Nekane szybko przeszukał i wyczuł chłopca niedaleko. Chociaż 5

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nekane nie sugerował, że Bren jest w niebezpieczeństwie, Kei’owi nie spodobało się że był poza zasięgiem jego wzroku. Podążył w głąb krótkiego tunelu zgodnie ze wskazówkami Nekane i znalazł syna. Wpatrującego się w nagie, połamane ciało kobiety. Sińce i krew szpeciły jej ciało, a na jej bladej twarzy i w otwartych oczach zastygł wyraz przerażenia. - Co jej się stało? - zapytał Bren, nagle brzmiąc młodziutko. - Czy to zrobił smok? Kei opadł na jedno kolano i spróbował odpowiedzieć.- Tak, to on. Pamiętasz jak rozmawialiśmy o smoku poszukującym partnerki – szukanie właściwej kobiety by go zaakceptowała – Bren skinął głową ale nie odwrócił wzroku z ciała kobiety. - On ją skrzywdził. Kei kiwnął głową. - Rozumienie nowego smoka jest ograniczone, a jeśli kobieta, którą bierze pod uwagę jako swoją partnerkę odrzuca go, staje się rozgniewany. Prawdopodobnie nawet nie wiedział co robi. – Kei też wpatrywał się w kobietę - Mogła być jego partnerką, która go odrzuciła albo inną kobietą, którą wziął i instynkty zwierzęcia po prostu go pochłonęły. W końcu, Bren obrócił się i spojrzał na ojca. Wargi chłopca zacisnęły się w ciasną linię a jego oczy były pełne determinacji. Wyglądało to jakby Bren podjął decyzję.

6

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ PIERWSZY Książę Bren z Xicanth oparł się na swoim krześle i słuchał asystenta opisującego ostatnie osiągnięcia z projektu smoka, podczas gdy w myślach obliczał godziny do obiadu. Nie z oczekiwaniem. Ze strachem. Miał przed sobą długą noc. Jako gospodarz Król Ashure wymyślił na wieczór rozrywki wiążące się z misternym bankietem gdzie wino lało się strumieniami, powodując

u

zazwyczaj

racjonalnych

ludzi

żenujące

i

skandaliczne

zachowanie - a następnie noc spędzona burdelu. Niewątpliwie coś, czego Bren wolałby uniknąć … ale nie ośmielił się odmówić. Ashure traktował swoje burdele jako najświetniejszy zasób naturalny jego królestwa. I Bren nie mógł pozwolić sobie na urażenie Ashure zwłaszcza teraz. Potrzebował jego wsparcia. Rzadkie spotkanie Rady Królewskiej nastąpi za cztery dni. Ojciec Bren’a, Kei, przybędzie wraz z innymi władcami siedmiu królestw. Celem pierwotnym Rady była eliminacja wojny między narodami ale co dziesięć lat grupa zbierała się by omówić zmiany w ich statucie. Praca wykonana w tym tygodniu przez delegacje i dyplomatów z każdego królestwa zostanie sfinalizowana gdy przybędą królowie. Chociaż oficjalnie oni podejmą decyzje, prawie wszystko zostanie rozstrzygnięte zanim przybędą. Bren był skupiony na upewnieniu się, że zakaz polowania na smoki zostanie

włączony do wykazu propozycji, na które się zgodzono. Nie miał

czasu na spędzeniu trzech godzin przyglądając się, jak inni ludzie upijali się do nieprzytomności - ale Ashure będzie oczekując jego obecności.

7

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren westchnął, godząc się w myślach na długą noc z kobietą, której nie znał i nie mógł wypieprzyć. Może mógłbym przynieść jakieś dokumenty do czytania, pomyślał. To dałoby mi coś do roboty, gdyby kurtyzana wybrana przez Jaqis’a nie była interesująca. To było niezwykle mało prawdopodobne. Pracownice rozkoszy Pani Jaqis zostały wyszkolone do obsługi książąt i królów. Mogły rozmawiać na wiele tematów, tańczyć, grać na instrumentach były gotowe wykonać najbardziej, jeśli nie wszystkie znane akty płciowe. Nie to, że ostatnia pozycja wpływała w najmniejszy sposób na Bren’a. Wciąż miał nadzieję, że przydzielą mu kobietę, która wystarczająco znała klimat polityczny, wtedy będą mieć przyzwoitą konwersację. Kogoś, kto może mieć jakiś intuicję, która pomoże mu w jego misji. - Naprawdę nie sądzę, że uzyskamy wsparcie króla Evelant’a. On jest silny w swojej niechęci do smoków.

- komentarz Wrea przerwał zadumę

Bren’a. - Tak, on bał się, od kiedy mój wuj oskarżył mojego ojca o stanie się jednym z nich. Bren stuknął koniuszkiem palca o swoją dolną wargę gdy myślał. – Nadal nie jestem jeszcze gotów aby się poddać. – wychylił się na krześle. – On ma syna w wieku Kayli. To naprawdę wielka szkoda, że nie mogę zaoferować mu swojej siostry w zamian za jego wsparcie. Wrea zaśmiał się łagodnie i Bren spojrzał na niego. Wargi Wrea wygięły się w niepewnym uśmiechu. - To był żart, prawda, Wasza Wysokość? - Nie, - Bren odpowiedział z całą powagą. Gdyby tylko Kayla byłaby skłonna ignorować nakazy swojego smoka, mogłaby być już w stanie małżeńskim - i to pomyślnie dla ich rodziny. Książęta i królowie z całej krainy przybywali spotkać ją ale żaden z nich nie zadowolił jej smoka. Więc żaden nie zadowolił jej. Czekała aż przeklęty stwór wybierze sobie partnerkę Ale to nie ma znaczenia. Ona nie jest dostępna. Będę musiał znaleźć coś innego aby wpłynąć na Evelant’a. - Tak, Wasza Wysokość.

8

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zamykając gruby zwój pergaminu, którego używał do swoich notatek, Bren wstał. - Idę na spacer. Prawdopodobnie nie wrócę przed bankietem więc po prostu skończ te notatki i zobaczymy się rano. - Baw się dobrze dziś wieczór, Wasza Wysokość. - Wrea powiedział, jego oczy migotały światłem mężczyzny myślącym o rozkoszach nocy. Bren nie zareagował. Wrea nie zrozumiałby. Nikt nie mógł zrozumieć, być może z wyjątkiem jego brata i siostry … a Rainek był tak szczęśliwy pieprząc swoją partnerkę, że nie miałby żadnego współczucia dla sytuacji Bren’a. Myśl o Rainek’u sprawiła, że Bren pawie sięgnął po amulet, który nosił na szyi. Stworzony przez krew smoka i magię czarnoksiężnika, amulety łączyły trójkę rodzeństwa na duże odległości. Bren mógł skontaktować się z Rainek’iem albo Kaylą tylko trzymając go koncentrując się na którymś z rodzeństwa, do którego potrzebował dotrzeć. Gdyby teraz wezwał Rainek, bez wątpienia przerwałby sesję kochania się między jego bratem a Tianą, nową żoną brata. Chociaż to mogłoby być zabawne – drobna zapłata za wiele lat torturowania przez jego młodszego brata - Bren wiedział, że tego nie zrobi. Amulet nie służył do gier czy robienia kawałów. Został stworzony by pomóc gdy byli w niebezpieczeństwie. Zamiast tego Bren podszedł do południowego wejścia zamku. Las rozciągał się tuż za terenami zamkowymi i był odosobnionym miejscem gdzie mógłby uwolnić Tynan’a. Chociaż ciągle walczył ze smokiem, z którym dzielił istnienie, Bren rozumiał potrzebę przestrzeni bestii – czasu w

jego

prawdziwej formie. Zamek

Ashure

był

labiryntem

długich,

pozornie

przypadkowych

korytarzy. Było trochę trudniej śledzić ruchy słońca wewnątrz zamku, ale Bren wykorzystał zmysły Tynan’a i ustalił która strona była wschodem. To doprowadziło go do najbliższego wyjścia do ogrodu. Wyszedł z zza rogu i wpadł na służącego nadchodzącego z innego kierunku. Ich klatki piersiowe uderzyły w siebie i stuknęli się czołami. 9

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Owww, - tamten człowiek zajęczał, sięgając lekko palcami do miejsca w które się zderzyli. Bren cicho powtórzył ten dźwięk. – Przykro mi, Wasza Wysokość. Nie patrzyłem gdzie idę. Bren zamrugał i popatrzył na służącego. Oprócz szorstkich ubrań, nie wyglądał na służącego. Też miał długie włosy, a w jego oczach był błysk arogancji, które nie wydawały się pasować do pozycji służącego. Był wysoki i barczysty, wyglądał bardziej na wojownika niż służbę domową. Bren cicho poprosił Tynan o opinię. Smok mentalnie wzruszył ramionami, wskazując, że nie wyczuł żadnego niebezpieczeństwa od człowieka. - Nie się nie stało. - Dziękuję, Wasza Wysokość – wziął w obie ręce dłoń Bren’a i pochylając się nad nią dotknął czołem skórę Bren’a. – Dziękuję. - powiedział jeszcze raz. Wyprostował się i odszedł. Bren obrócił się i obserwował go. Służący brał długie kroki kogoś, kto wiedział, że nie zostanie zatrzymany by usługiwać. Myślę, że będę czuwać nad tym jednym, powiedział do Tynan’a. Smok zgodził się troszkę zainteresowany, ale szturchał Bren’a aby wyszli na zewnątrz. Obrócił się i kontynuował jego drogę. Prawie dotarł do drzwi ogrodowych gdy maleńka żeńska figura weszła na drugim końcu korytarza. Zwolnił. Tynan warknął z

niezadowoleniem. Bren zignorował go, skupiony na

kobiecie. Nerra. Nie widział jej prawie pięć lat – od kiedy poślubiła innego. Powinien wiedzieć, że tu będzie. Jej lord był jednym z delegatów. Naturalnie podróżowała z nim. Zrobiła trzy delikatne kroki wzdłuż korytarza zanim podniosła wzrok. Sapnęła gdy pośliznęła się przy zatrzymywaniu. Gardło Bren’a zacisnęło się. Była tak piękna jak zwykle. Delikatna i eteryczna z blond lokami opływającymi jej zaróżowione policzki, duże niewinne oczy.

10

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Bren. - jej głos był wciąż cichy i lekko zachrypnięty. Sprawił mu ból w piersiach, ale reszta jego ciała nie zareagowała. Bren

warknął

z

frustracją.

Tynan

uparcie

odmówił

wykazania

jakiegokolwiek zainteresowania tą kobietą – kobietą wybraną przez Bren’a. Dlaczego cholerny smok nie mógł zobaczyć, że bywałaby idealną żoną dla niego? Rozumiała politykę. Potrafiła organizować przyjęcia i bankiety. Była słodka i łagodna. Idealna małżonka. Gdyby tylko smok na to pozwolił. Ale Bren wiedział, że nie może poślubiać kobiety wiedząc, że nigdy nie da jej dzieci. Albo nawet nie skonsumuje ich małżeństwa. Widział namiętność między swoimi rodzicami i wiedział, że smok może znaleźć jego prawdziwą partnerkę – widział również rezultaty gdy kobieta odmówiła. Większość kobiet nie była tak akceptująca jak jego matka. Nerra, pomimo jej chęci wspierania Bren’a, zemdlałaby na myśl że smok miałaby ją kochać. Nie, nawet gdyby Tynan wybrał ją na partnerkę, Bren nie miał zamiaru zaakceptować jej jako żony. Nigdy nie zaryzykowałby aby jego smok skrzywdził kobietę tylko dlatego że bała się bestii. Nic z tego nie miało teraz znaczenia. Nerra była poślubiona innemu. - Nerra, - Bren powiedział, przechodząc do przodu i automatycznie sięgnął po jej dłoń. Odpowiedziała tym samym, jej szczupłe palce owinęły się lekko wokół jego dłoni. Jej ręce były chłodne i nieznacznie zadrżały, gdy go dotknęła. -Minęło tyle czasu. Ścisnął palce i cofnął się, patrząc na nią po raz kolejny. Była idealna. Maleńka, piękna wykraczała poza słowa, z dużymi niebieskimi oczami. Nawet po pięciu latach małżeństwa, roztaczała wokół siebie aurę niewinności. - Miło cię widzieć - powiedział, składając jej dworny ukłon.- Jak się masz?

11

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zawahała się a potem się uśmiechnęła - W porządku. Mój mąż jest tutaj jako doradca króla. - Oczywiście. - Bren miał dopiero poznać Lorda Herenson ale znał reputację tego człowieka. Był drugą ręka Króla Evelant to oznaczało, że będą brać udział w wielu dyskusjach przez następne cztery dni. Bren rozejrzał się po pustym korytarzu. Nie wiedział co powiedzieć. Zanim wzięła ślub mówiłby o jej pięknie albo podzieliłby się jakimiś zwierzeniami. Ale teraz nie widział co powiedzieć aby nie przekroczyć granic przyzwoitości. Więc w końcu zadał jedno pytanie, na które potrzebował odpowiedzi. Jesteś szczęśliwa? Łzy zebrały się w jej mistycznych niebieskich oczach i jej wargi zadrżały. - Jestem zadowolona. - położyła rękę na jego klatce piersiowej i pochyliła się bliżej. – Nic nigdy nie będzie dorównywać miłości, którą dzieliliśmy. Przywieram do tych wspomnień gdy jestem samotna. Żal przeciął serce Bren’a. Zadowolenie wyglądało się takim słabym słowem. Ale czy jej życie z nim byłoby inne? Przynajmniej z jej mężem miała możliwość posiadania dzieci, za którymi zawsze tęskniła. - Nerra? Gdy nowy męski głos rozbrzmiał w korytarzu, wyrwała swoją rękę. Podniosła brodę i błysnęła Bren’owi co można tylko nazywać dzielnym uśmiechem zanim się obróciła. Dobrze ubrany dworzanin kroczył świadomie w ich kierunku. - Mój panie, - przywitała płytkim dygiem. Wyglądało to w sposób formalny gdy witała męża - nawet nie użyła bardziej znanego zwrotu „milord” - ale Nerra zawsze była świadoma właściwej etykiety.

12

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Myślałem, że spacerujesz w ogrodzie. - nuta potępienia sprawiła, że Bren wyprostował plecy ale się powstrzymał. To nie jego miejsce aby wtrącać się między żonę i męża. - Kierowałam się tym kierunku, kiedy wpadłam na starego przyjaciela. Mój panie, to jest … - Książę Bren z Xicanth. Oczywiście. Rozpoznaję cię z wielu opisów jakie otrzymałem. Cień

zazdrości

sprawił,

że

Bren

się

odprężył.

To

tłumaczyło

rozdrażnienie w głosie człowieka. Znajdując własną żonę na rozmowie z poprzednią miłością musiało być niepokojące. Miał nadzieję, że to nie wpłynie na dyskusje w ciągu tygodnia. Musiałby zapewnić Lorda Herenson, że nie było żadnej szansy, że on i jego żona wznowią ich dawny związek. Nerra podeszła do swojego męża. Blisko, ale nie dotykając go. Skryty ale oddany. - Lordzie Herenson, to zaszczyt cię poznać. Mój ojciec często mówił o twoich doskonałych poradach dla Króla Evelant’a – nie mówił, ale Bren miał nadzieję, że polityczne kłamstwo wyrówna ich przyszłe stosunki. Przecież, Król Evelant był rozsądnym władcą. Oczywiście, otoczył się rozsądnymi doradcami. - Jestem chętny by zacząć jutro od szczegółów. Jakieś napięcia rozwiało się z ramion Herenson. - Zgadzam się. Mam nadzieję na jakieś duże poprawki porozumień rozciągających się przez całe królestwa. Poprawki - pomyślał Bren. Jakby wszystko co zrobiliśmy do tej pory było złe? - Ja również mam nadzieję zobaczyć jakieś zmiany - odpowiedział dyplomatycznie. - Cóż, Nerra chciałaś odpocząć w ogrodach przed rozpoczęciem uroczystości dziś wieczorem. Będę ci towarzyszyć, moja kochana?

13

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Oczy Nerra rozszerzyły się i popatrzyła na Brena na jej męża i z powrotem zanim się zgodziła. – Dziękuję ci, mój panie. Książę Bren, to była przyjemność zobaczyć cię ponownie. Utrzymując formalność, złożyła lekki ukłon. - Przyjemność po mojej stronie, Lady Nerro. Lordzie Herenson, jestem pewny, że będziemy mieć interesujące dyskusje przez parę następnych dni. Herenson kiwnął głową ale nie uśmiechnął się. - Jestem pewien. Chodź, moja kochana. Bren nadal szedł w dół korytarza, nie obracał się i nie oglądał jak oboje podążają

w

przeciwnym

kierunku.

Nie

chciał

wyjść

na

chorego

i

usychającego z miłości i sprawić Nerra’e jeszcze jakieś trudności. To było tak dziwne, że po pięciu latach małżeństwa, Herenson mógł znaleźć powód by być zazdrosny o starą miłość. Z pewnością zdawał sobie sprawę, że Nerra nigdy nie złamie swoich ślubów. Była niczym jeżeli nie była poprawna. Nudna. Bren przewrócił oczami na wymamrotany komentarz wewnątrz jego głowy. Tynan zawsze tam był, ale większość czasu zachowywał milczenie. Chyba że temat odnosił się do kobiet i partnerki. To był natomiast temat, na który Bren odmówił dyskusji z jego smokiem. Ale poczuł się zmuszony by obronić Nerra. - Jest idealną damą. Nudna. I nie lubię samca. Tynan musiał odnieść się co do Herenson. – On nie ma tak dużego znaczenia jak ja - Bren mruknął gdy wyszedł na zewnątrz. - Mam nadzieję, że nie będzie trudno się z nim dogadać. - odpychając myśli o Nerra i jej mężu, zaczerpnął głęboki oddech. Zapach zamku z jego ciałami i maszynami starł się z nikłą odrobiną rześkiego powietrza. Bren podążył za tym zapachem. 14

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Gdy przybył dwa dni wcześniej, zrobił szybkie przeszukanie lasu. Był tam zaciszny staw, łatwy do obrony i trudny dla podglądania wścibskich oczu. To było doskonałe schronienie dla smoka. Gdy dotarł do granicy lasu, zaczął biec, pozwalając sile smoka płynąć w jego ciele i dać mu prędkość niedostępną dla człowieka. Radosne podniecenie Tynan’a rosło gdy zbliżyli się do wody. Minęło kilka dni odkąd smok został uwolniony. Bren zbiegł z drogi, poruszając się z łatwością nad korzeniami drzew i pniakami aż dotarł do polany. Staw zasilany rzeką, delikatnie falował w południowej bryzie. Drzewa były wysokie i gęste, sprawiając ze przejście przez zarośla było prawie niemożliwe. Jedyny dostęp do tego miejsca był w dole ścieżki, którą szedł Bren. Przeskanował okolicę – nasłuchując dźwięków lasu, by upewnić się, że był sam. Bren miał więcej kontroli nad swoim smokiem niż wielu którzy przeszli transformację. Jego ojciec został pogryziony przez smoka ponad trzydzieści lat temu. Wtedy wierzono, że człowiek przybiera formę smoka tylko raz, nigdy nie mogąc powrócić. Matka Bren’a odkryła sekret cofania transformacji smoka. Bren i jego rodzeństwo urodzili się ze smokami jako część ich dusz. Nauczyli się od małego panować nad istotami w nich. Ale smok był potężną bestią i potrzebował wolności. Byłoby miło, nie myśleć o konferencji przez kilka minut, Bren usprawiedliwił. Zostawić zmysłom smoka rządzenie i cieszyć się czystą mocą istoty. Chociaż pozostawali w niezgodzie w kwestii poszukiwania partnerki, Tynan był jego częścią. Bren wziął głęboki wdech i zrelaksował się, pozwalając smokowi zawładnąć nim.

*****

15

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Na co czekamy? - Keene zapytała gdy wzbiła swoje buty na stół i odchyliła się na krześle, balansując na dwóch tylnych nogach. Risa spojrzała groźnie na stopy Keene ale nic nie powiedziała. Keene zignorowała blask w jej oczach. Risa mogła być przywódcą zespołu na tej misji ale nie była wyrocznią etykiety. - Triant. Właśnie teraz sprawdza księcia. – odpowiedziała Risa. Keene kiwnęła głową i usiadła w oczekiwaniu. To trochę potrwa zanim Triant wróci. Komnaty księcia znajdowały się po przeciwnej stronie zamku, małej dwuizbowej kwatery, której Keene udało się zapewnić dla zespołu. Z królami, książętami i delegatami przybywającymi z wszystkich siedmiu królestw, nie było wolnego pokoju w zamku. Mieli szczęście, że dostali dwa pokoje do rozdzielenia między ich czwórkę. Aby uzyskać małą kwaterę Keene przymilała się do rządcy zamkowego i insynuował, że książę będzie jej potrzebował „blisko, ale nie za blisko”. Uśmiechnęła się. W jakiś sposób rządca odniósł wrażenie, że ona była metresą księcia. Rzuciła okiem na Marvis, ostatniego członka ich zespołu. Usiadł przy niej, łokcie opierając łokcie na kolanach, jego oczy skupione na pustym miejscu oddalonej ściany. Keene nie pracowała z nim wcześniej ale wiedziała dzięki reputacji, że jest silnym, cichym typem. Jego ciemne włosy były krótko obcięte, które nie zrobiły nic by zmiękczyć twarde kanty jego twarzy. To prawie szkoda, że on woli mężczyzn, pomyślała. Nie że angażowałaby się z członkiem zespołu. Gildia krzywo patrzyła na swoich członków zakładających związki z kimkolwiek – w i poza Gildią. Risa przemierzyła wolno pokój, stając się bardziej spięta z każdym krokiem. W końcu, drzwi otworzyły się z trzaskiem i Triant wszedł do środka, jego długie blond włosy były związane przy podstawie jego szyi. Keene odwróciła głowę by go obserwować, utrzymując jej ciało w niepewnej równowadze na krześle. Szorstki materiał jego odzieży powiedział, że wybrał się na zwiedzanie zamek w stroju sługi. 16

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Czy on jest tutaj? – zażądała Risa. Triant kiwnął głową. – Był już dwa dni temu. - Dlaczego? Konferencja rozpoczyna się dopiero dziś wieczorem – wskazała Keene. - Co mogę powiedzieć? Ten mężczyzna lubi być punktualny. Keene zachichotała łagodnie. - Więc … - Risa powiedziała, wkraczając pomiędzy nich – Masz coś? Triant potrząsnął głową. – Podobnie tak jak w Xicanth, nawiązałem kontakt ale nie mogłem nic dostać od niego. - Więc, robimy to w twardy sposób. – ogłosiła Risa. Keene poczuła wirowanie w brzuchu i była zadowolona, że jest tutaj tylko w roli wsparcia dla tej misji. Tym razem Triant był górą i wolałaby mu pozwolić prowadzić. Z tego co przeczytała z planu Risy, Risa i Marvis mają jeden cel; Keene i Triant zostali przydzieleni do Księcia Bren’a. Zadaniem podstawowym Keene miało być rozproszenie księcia. Aby usunąć go z drogi gdy będą tego potrzebowali. Wskoczyła z powrotem do rozmowy, spojrzała na Risę – Jaki jest plan? - Wszyscy królowie Rady przyjadą pod koniec tygodnia. Musimy dostać się do księcia Bren’a wcześniej. - Risa wyciągnęła szkic księcia i umieściła go na stole. Marvis nachylił się nad nim badając go i wydał niski gwizd zanim przesunął go po stole do Keene. Przyjęła pergamin z kiwnięciem głowy. Groziło jej instynktowne sapnięcie ale brutalnie je zgniotła zanim miało szansę uciec. Biorąc płytki oddech, zmusiła się siłą woli do wpatrywania się w pergamin z taką samą rezerwą, jaka pokazali inni. Rysunek nie mógł być dokładny. Obraz był zbyt śliczny dla tego świata. Jego twarz ożyła na papierze, jego oczy wpatrywały się dziko i niebezpiecznie z kawałka 17

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pergaminu. Silna linia szczęki i wystające kości policzkowe - bez wątpienia powiększone przez artystę – wskazywały potęgę, ściśle zamkniętą wewnątrz ciała mężczyzny. Nawet jego włosy zostały przycięte krótko, prawie przy skórze, jakby nie chciał wypuszczać niczego z pod jego kontroli. - Będzie otoczony przez ludzi przez cały czas. Jak się do niego dostaniemy? – zapytał Marvis. - Na szczęście, Król Ashure jest gospodarzem - Risa ciągnęła, nieświadoma fascynacji Keene szkicem. - Co oznacza, że co noc, wszyscy samotni mężczyźni pewnej rangi zostaną zabrani do ulubionego burdelu króla i dostaną do wykorzystania na całą noc kobiety. Keene? Keene poderwała głowę w górę, nagle uświadamiając sobie, że wciąż wpatrywała się w ten rysunek. - Wejdziesz jako kurtyzana. Zdobędziemy dla ciebie przydzielenie dla Księcia Bren’a. - Whoo-hoo. - Marvis klepnął ją w ramię.- Ty szczęściaro. Keene poruszyła swoimi brwiami w górę i w dół podczas gdy zignorowała rozpoczynające się pobudzenie między jej nogami. – Wygląda na to że mogę mieć dużo zabawy przy tym przydziale. Nawet

Risa

się

uśmiechnęła.

Potem

potrząsnęła

głową.

-

Prawdopodobnie nie. - Dlaczego? - Keene puściła oczko. - Tylko dlatego, że muszę go znokautować, nie znaczy, że nie mogę z niego skorzystać w pierwszej kolejności. - rzuciła okiem na szkic i zastanawiała się jakby te niebezpieczne oczy wyglądały gdyby trzymał ją pod sobą, ujeżdżając głęboko jej mokrą płeć. Trzepotanie pożądania przeszło przez jej cipkę jakby też przewidywała takie wydarzenie. To na pewno uczyniłoby misję bardziej interesującą. - Z informacji, jakie zebrałem, Książę Bren nie zaspokaja się.

18

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene wolno wyprostowała się na swoim krześle. Marvis też pochylił się do przodu. - Co masz na myśli? - Rozmawiałem z wieloma kurtyzanami króla Ashure i podczas gdy Bren akceptuje królewski prezent – to byłby szczyt chamstwa odmówić usługom dam - nie dotyka ich. W pokoju zapadła zmieszana dość ogłuszająca cisza. Będąc tą, która będzie przebywać w komnacie z księciem przez całą noc, Keene w końcu zadała pytanie, wiedząc że Marvis i Triant też o tym myśleli. - Więc jeśli on nie odbywa z nimi stosunku, to co oni robią przez całą noc? - zapytała. Risa spojrzała na swoje notatki. – Dyskutuje, je, pije. Gra w szachy. Jedna albo dwie z kobiet poinformowało, że doprowadził je do orgazmu jego ustami albo rękami ale nigdy nie bierze którejkolwiek dla siebie. - Może powinniśmy wysyłać Marvis’a. Może woli mężczyzn. - I co za strata, dla kobiet w całym kraju. Risa potrząsnęła głową. – Nie, też

tego próbowali. On po prostu nie

wygląda na zainteresowanego. Więc wejdziesz, wlejesz miksturę do jego napoju a kiedy on obudzi się następnego ranka nie będzie nic pamiętać. Proste. Łatwe. To była milcząca wiadomość „Nawet ty nie możesz tego spieprzyć” Keene zignorowała to. Risa jej nie lubiła. Nie wiedziała dlaczego ale to nie miało znaczenia. Gildia faktycznie wolała żeby członkowie nie przywiązywali się swoich kolegów z drużyny. To ograniczało sukces misji. Gildia miała bronić i służyć - nawet gdyby to oznaczało zostawienie członka zespołu. I Keene wiedziała, że Risa chciałaby mieć powód by ją poświęcić. Wiedząc, że to zdenerwuje Risa, Keene westchnęła dramatycznie. – Jaka szkoooda. Miałam nadzieję jakoś się zabawić.

19

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Triant zaśmiał się łagodnie. – Bardzo mało prawdopodobne. Z tego co mogę powiedzieć, Prince Bren nie rozumie znaczenia tego słowa. Keene uśmiechnęła się. Pracowała z Triant’em na kilku innych misjach i znalazła w nim nie tylko dobrego partnera, ale również towarzysza zabawy. Gdy osiągnęła pełnoletność, był jednym z ludzi wybranych przez Gildię aby zapoznać ją z seksem. Został z nią połączony chociaż oboje byli ostrożni by nie pozwolić temu wyjść poza niezobowiązującą przyjaźń. Risa stuknęła paznokciami po stole i spojrzała na Triant’a. – Jakiś pomysł jakim typem kobiety książę mógłby być zainteresowany? Blondynka? Brunetka? Rudzielec? Rysunek Bren’a leżał na stole. Keene zagryzła wargi i wpatrywała się w szkic. Taki mężczyzna - silny, potężny, kontrolujący się – jakiej kobiety zapragnie? - Gdy byłem w Xicanth, usłyszałem, że kilka lat temu Książę Bren był zakochany w kobiecie z jego królestwa. - Triant potrząsnął głową. - partia nie została zatwierdzona. Każdy, z kim mówiłem był bardzo mało precyzyjny co do powodu ale, z tego co mogłem wywnioskować, była maleństwem. - patrzał na Keene. – Delikatna, drobna. Prawdziwa arystokratka. Może to jest wyjście. - Kolor włosów? – zapytała Risa. - Blondynka. -

Proszę

bardzo,

Keene,

-

powiedziała

Risa

z

uśmiechem

samozadowolenia. Keene tylko się uśmiechnęła. To nie powinno być trudne żeby przekonać księcia z takim oczywistym tradycyjnym gustem kobiet do napicia się z nią. -

W

porządku.

Jedna

blondynka,

delikatna

kobieta

kurtyzana

nadchodzi. Nie zajęło jej dużo czasu żeby znaleźć kurtyzanę odpowiadającą opisowi. Burdel Króla Ashure miał kobiety każdego kształtu, stylu i ubarwienia. Ale 20

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

przekonanie Cissy do wzięcia wolnej nocy było trudniejsze niż oczekiwała. Kurtyzana była ostrożna i oczywiście kochała swoją pracę. Keene przechyliła głowę i czekała na odpowiedź na jej propozycję. - Nie jestem pewna czy to dobry pomysł - Cissa powiedziała. Keene zachwycił sprytny wyraz oczu kurtyzany. Jej ubranie i ciało dawały wrażenie niewinności ale jej oczy ukazywały inteligencję i ostrożność. - Będzie świetne - zapewniła ją Keene. - Nie skrzywdzisz go? Zostanę wyrzucona i prawdopodobnie stracona gdyby mu się coś stało. - Nic się nie stanie. Wszystko co chcę zrobić to zająć twoje miejsce a ty będziesz mieć wolny wieczór. - Zanim Cissa mogła coś powiedzieć, Keene kontynuowała. -

Otrzymasz podwójną pensję i wszelkie napiwki, które

Książę Bren może dać. - Keene wiedziała z informacji Risy, że Bren zawsze zostawia duże napiwki chociaż nie korzysta z oferowanych usług. Cissa stukała doskonale wypielęgnowanymi palcami po blacie, gdy rozważyła pomysł. - A co jeśli ktoś się dowie? - Nie dowiedzą się. Tylko ty i ja będziemy wiedzieć. Nigdy wcześniej nie byłaś przydzielona do Księcia Bren’a prawda? - Cissa potrząsnęła głową. – Więc on nigdy się nie dowie. Po prostu założy, że jestem tobą. Po prostu chcę się z nim spotkać. Słyszałam historie ale ja nigdy nie mogłam się dostać wystarczająco blisko niego. - Keene próbowała brzmieć na chętną, ale nie w straszny sposób. - W ten sposób, będę udawać ciebie i spędzę noc rozmawiając z księciem. To nie może być bardziej doskonałe. - Ale co jeśli zechce się pieprzyć? To znaczy wiem, że nigdy wcześniej nie chciał ale Madam nadal oferuje mu kolejne kobiety mając nadzieję, że jedna będzie go zadowalać. A co jeśli faktycznie skończysz na usługiwaniu mu?

21

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Środek brzucha opadł niżej. Była taka możliwość - niewielka możliwość – że będzie musiała się nim zająć. Pomimo jej przekomarzania się z kolegami, intensywność spojrzenia mężczyzny - nawet ze szkicu – sprawiał że drżała z dziwnym lekiem. Byłoby trudnym mężczyzna do zarządzania. Ale ona była profesjonalna i jeśli zadanie wymagałoby tego, doprowadziłaby to do końca. Keene wzruszyła ramionami, pokazując swobodę, której nie czuła. – Wtedy będę go pieprzyć. Cissa myślała przez dłuższą chwilę po czym kiwnęła głową.- W porządku. Pozwolę ci mnie zastąpić, ale nie możesz zaszkodzić mojej reputacji. Zanim Keene nawet mogła zacząć zastanawiać się co to oznaczało, Cissa złapała jej rękę i ciągnęła ją w poprzek pokoju, sadzając ich obydwie na kanapie. Cissa pochyliła się daleko, grzebiąc w szufladzie stoliczka przy końcu kanapy. Gdy się wyprostowała, trzymała największego fallusa jakiego Keene kiedykolwiek widziała. Został wykonany z eleganckiego, gładkiego drzewa, wyrzeźbiony z miłością w doskonały kształt. - Co masz zamiar z tym zrobić? – zapytała Keene, jej serce stanęło w gardle i ruszyło do góry. Oczywiście kurtyzana nie oczekiwała, że Keene pokaże swoją … - Moją specjalnością są oralne względy. To znaczy, wszystkie kobiety to robią, oczywiście, ale jestem szczególnie znana z moich talentów. - trzymała fallusa niedbale w jednej ręce, przechylając czubek w kierunku Keene. Ssałaś kiedykolwiek wcześniej kutasa? Zdenerwowana jak dziewica, Keene potrząsnęła głową. - Cóż, nie mamy czasu aby nauczyć cię wszystkiego jeśli jednak zamierzasz zająć moje miejsce musisz znać kilka sztuczek, które zadowolą niemal każdego mężczyznę. Keene potrząsnęła głową jeszcze raz - ale z małym przekonaniem. – Ale Książę Bren nie korzysta z kurtyzan. Sama tak mówiłaś. 22

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- A jeśli dziś wieczorem zmieni zdanie, nie chcę by informował świat, że talenty Cissy do ssania kutasa zostały zawyżone i przecenione. - zuchwały ton głosu kurtyzany sprawił, że Keene się skrzywiła. Mogła zrozumieć punkt widzenia kobiety. Po prostu nie była pewna, czy była gotowa na lekcje. – Teraz – zaczęła Cissa, położyła fallusa w rękach Keene ale go nie puściła – Główną umiejętnością ssania kutasa - jak jakikolwiek innego aspektu pieprzenia – musisz chcieć to robić, musisz to kochać. - Cissa oblizała swoje wargi. Jej powieki opadły do połowy. - I uwielbiam uczucie, gdy kutas wsuwa się do i z moich ust, czując całą tę siłę, tą moc. - jej głos stał się zdyszany. Jej pierś wznosiła się i opadała, a napięte punkty jej sutków napierały na ich szczytach. – Tarcie mojego języka o to jędrne ciało, wiedząc, że jest tak kruche pod tą siłą. Wiedząc, że utrzymuję moc jego przyjemności między moimi wargami. Cissa jęknęła i dźwięk wydawał się otrząsnąć ją z jej myśli. Usiadła prosto i zachichotała. - Przepraszam. Trochę mnie poniosło. Keene przełknęła i kiwnęła głową, nie chcąc przyznać, że jej sutki były twarde pod jej skórzaną kamizelką skórzanej albo do gorącej wilgoci między jej udami. - Teraz, chodźmy poznasz jakieś podstawy. - podniosła fallusa do warg Keene. – Otwórz szeroko, kochanie. Przez następną godzinę, Keene nauczyła się tajemnic Cissy, ćwicząc aż kurtyzana poczuła, że nie zostanie wprawiona w zakłopotanie. Nauczyła ją liznąć trzonek oraz łatwość owijania warg wokół niego. Prztykać językiem naprzeciw główki i połykać głęboko, wskazując wrażliwe miejsca, które sprawiają ze mężczyzna jęczy. - To jest to. - Cissa podniosła fallusa gdy Keene całując go przechodziła w dół. - Poświęć czas na ssanie jego piłeczek.

23

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene otworzyła swoje usta szeroko aby przyjąć drewniane kulki. – Zawsze zaczynaj delikatnie a następnie zwiększaj nacisk. Zmuś go do wykrzykiwania zakończenia całego wspaniałego napięcia, które stworzyłaś. Właśnie tak. – przesunęła fallusa jeszcze raz, wsuwając drewniane piłki między jej warg. – Teraz, wyobraź sobie, że to książę i zaspokajałaś go całymi godzinami. On krzyczy z potrzeby by dojść. Potrzeby by kogoś pieprzyć. Obraz

Księcia

Bren’a,

nagiego

leżącego

na

placach,

z

rękami

przywiązanymi do kolumienek by nie mógł jej sięgnąć, całkowicie na jej łasce, eksplodował w jej głowie. Lekkie gorąco rozpaliło się między jej nogami, powodując wypłyniecie gorących soków z jej cipki. Uderzyła językiem nasadę fallusa. - Właśnie tak. Teraz, liż z powrotem w górę jego trzonka. Jest zdesperowany by dojść. Serce Keene waliło gdy owinęła swoje wargi wokół drewnianej główki i powtarzała ruchy, których nauczyła ją Cissa, ślizgając się tam i z powrotem, naciskając językiem o trzonek jak poprzednio, dodając ssanie za każdym razem gdy się wycofywała. Keene zamknęła swoje oczy. Drewniany fallus stał się kutasem Księcia Bren'a, twardym i głodnym. - Doskonale, - szepnęła Cissa, jej zadyszka pasowała do walenia serca Keene. - Masz to. Wciągaj go trochę mocniej, używaj swoich rąk. - Keene owinęła swoje palce wokół części trzonka, którego nie mogła wziąć do swoich ust. Cissa trzymała końcówkę fallusa i łagodnie popychała i wyciągała na zewnątrz, utrzymując rozmyślnie płytkie pchnięcia. - Więcej, tak weź go. Poczuj go. Uwielbia to co mu robisz. Pragnie tego. - głos Cissy sięgał do gorączkowej tonacji. – Spraw, że będzie błagał, słuchaj jak cię błaga byś pozwoliła mu dojść. Jest pod twoją kontrolą. Weź go. Połknij go. - ciało Keene nuciło z głodu. Ona ssała, poruszając ustami utrzymując szybkie tempo, łaknąc tego uwolnienia. - Właśnie tak. Jeszcze jedno długie pociągniecie i pozwól mu dojść.

24

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Fallus wbił się między jej wargami ostatni raz i zatrzymał się. Keene czekała. Tam było więcej. Tam musi być więcej. - Doskonała lekcja, - Cissa ogłosiła, wyciągając drewnianego kutasa z ust Keene. Podążyła za nim wzrokiem, czując się trochę zagubiona, trochę pusta. - Oh tak, świetnie to robisz. Na pewno nigdy nie zrobiłeś tego wcześniej? Keene potrząsnęła głową. Coś w dusznym, przekornym pytaniu kurtyzany sprawiło, że Keene spuściła wzrok. W pewnym momencie, przeszła z siedzenia na kanapie do klęczenia – usiłując sięgnąć kutasa gdy tylko Cissa przesunęła go poza jej zasięg. Skórzana kamizelka Keene i bluzka pod spodem były rozpięte. Keene mgliście przypomniała sobie polecenia Cissa by dotykać swoich piersi, aby znaleźć przyjemność w jej ciele gdy ssała drewniany trzonek. - Cóż, powiedziałbym, że masz do tego wrodzony talent. - Cissa podeszła do przodu i pogłaskała palcem przez środek bluzki Keene. Słabe migotanie potu błyszczało między jej piersiami. - Myślę, że naprawdę będziesz się tym cieszyć gdy po raz pierwszy spróbujesz tego na prawdziwym kutasie. - Oczy Cissy zamigotały ciepłym śmiechem. - Po tym wszystkim, to prawie wielka szkoda, że zostaniesz przydzielona Księciu Bren’owi. Nie wypróbujesz tego na nim. To chyba dobrze, pomyślała Keene, czując gorąco na policzkach.- Ja po prostu …. Cissa spojrzała na nią wyczekująco. - Znajdź kogoś innego, aby spróbować. Cissa uśmiechnęła się i puściła oczko. – To ci dobrze zrobi. - z tym, odwróciła się i zaczęła obmywać kutasa, jej ręce z miłością głaskały drewniany trzonek. - Musisz tu być przed dziewiątą. Nie przyłączamy się do

25

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

gości wcześniej. Jeden z eunuchów przyprowadzi go tutaj i będzie twój przez całą noc. -

Dziękuję.

-

Keene

wstała,

na

trochę

chwiejnych

kolanach.

Kontrolowała się do czasu aż Cissa nie kazała jej wyobrazić sobie, że ssie kutasa księcia. To wtedy zaczęły się kłopoty. Cissa opuściła wzrok na skórzaną kamizelkę i spodnie Keene. - Może chcesz coś wypożyczyć z mojej szafy i zrobić coś z włosami. Keene uśmiechnęła się, przypominając sobie wizerunek, który skusiłby księcia. – Nie tylko to zrobi. - wyszła z komnat kurtyzany i ruszyła przez korytarze zamku, z powrotem do kwatery zespołu. Gdy sięgnęła klamki, upewniła się, że jej oblicze jest spokojne. Nie byłoby dobrze gdyby zespół zdawał sobie sprawę, jak bardzo nie mogła się doczekać dzisiejszego wieczoru.

26

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ DRUGI Bren przechadzał się po brzegach poczekalni, trzymając w dłoni kieliszek burgenda. Gęsty czarny płyn był gorzki, sprawiając ze wypicie więcej niż jednego kieliszka było prawie niemożliwe. To był jeden z wielu powodów, dla których Bren preferował ten trunek. Była mała szansa, że upije się jednym kieliszkiem burgendu. W końcu usiadł przy ścianie poczekalni przyglądając się, jak tłum mężczyzn przyłącza się do Madam Jaqis chcąc zjawienia się ich przydziału na ten wieczór. Śmiech był cwany i zgrzytliwy im więcej wypili ze swoich pucharów. Bankiet nie był całkowita stratą czasu jak Bren sobie wyobrażał. Siedział obok nerwowego młodego asystenta, który zastępował swojego lorda gdy mężczyzna się rozchorował. Młodzieniec był tak zdenerwowany, że ledwie jadł ani nic nie pił, pozostając trzeźwym i przynajmniej w stanie do prowadzenia rozmowy. Z pewnym subtelnym wypytywaniem, Bren mógł skłonić asystenta by zrelacjonował plany jego lorda dotyczące kongresu. Byłyby to informacje, które Bren mógł później wykorzystać. Zamyślony, obserwował tłum mężczyzn. Poziom głośności rósł. Bren sączył swój napój, licząc godziny do świtu i powstrzymał westchnienie. - Wasza Wysokość. Jakby znajomy głos wyciągnął go z zadumy. Obrócił się, zaskoczony widząc Lorda Herenson stojącego przy nim. Chociaż zawsze zapraszani, żonaci mężczyźni zostali zwolnieni z obowiązku wieczornej obecności w burdelu - zwłaszcza kiedy ich żony podróżowały z nimi. 27

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Lordzie Herenson. - Bren pochylił głowę w pozdrowieniu. Nie do niego należała ocena dlaczego Herenson był tutaj zamiast z jego żoną.- Dobry wieczór. - Cieszyłeś się ze swojego dzisiejszego spaceru? Coś w ostrym tonie Herenson sprawiło, że włoski na karku Bren wstały. Wydawało się czymś więcej niż jakaś drobna zazdrość. Czy to możliwe, że wiedział o Tynan? Prawda o ich smokach była tajemnicą poliszynela w zasięgu królestwa. Służba i bliscy przyjaciele wiedzieli, ale przeważnie to były pogłoski lub fantastyczne opowieści, które Bren i jego rodzina ignorowali albo kategorycznie zaprzeczali. Uprzedzenie do smoków było zbyt silne, by otwarcie mówić o ich sytuacji. Pomimo, że te pogłoski, pozwoliły jego bratu Rainek’owi poznać jego żonę. - Było w porządku. Lordzie Herenson, czy jest coś, co chciałbyś mi powiedzieć? - Bren, głęboko wierzył w dyplomację, ale wiedział również, że szczerość ma swoje miejsce. Herenson otworzył usta by odpowiedzieć ale nie dostał szansy. Cisza zapadła na drugim końcu sali i rozprzestrzeniała gdy weszła Madam Jaqis i przechodziła przez tłum. Książęta, lordowie i wysocy urzędnicy rozeszli się na bok by zrobić jej przejście. Przywitała uśmiechem każdego gościa, stworzony by kusić i fascynować, a biorąc pod uwagę reakcję mężczyzn w sali to bardzo dobrze działało. Bren musiał ją podziwiać. Prowadziła elegancki burdel z dobrze wytrenowanymi kurtyzanami. Nawet wyznaczyła siebie na jedną noc dla Bren’a mając nadzieję, że mogła zainspirować go do korzystanie z usług burdelu. Tynan wykazał, więcej zainteresowania nią niż jakąkolwiek inną kobietą ale Bren wykorzystał tę noc na zapoznanie się z informacjami Madam jak dostarczać oralnej i ręcznej stymulacji. Gdyby smok nie zwolnił swojej kontroli nad ciałem Bren’a, to może być wszystko, co kiedykolwiek mógł dać kobiecie.

28

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Przechadzała się przez tłum, w końcu zatrzymując się przed Bren’em. Jako najwyższy rangą wśród obecnych osób – z wyjątkiem Kóróla Ashure — Bren będzie pierwszym zaproszonym. -Wasza Wysokość - Madam Jaqis pochyliła głowę przy powitaniu, a następnie machnęła ręką w kierunku tęgiego muskularnego mężczyzny czekającego przy nich. Bren nie był w żadnym wypadku niskim mężczyzną, miał ponad sześć stóp wysokości (ponad 185 cm), ale eunuchowie Jaqis’y zostali wybrani dla swojego ogromnego rozmiaru. - Bardo zaprowadzi cię do twojego pokoju na noc. Ta młoda dama ma na imię Cissa i myślę że cię zadowoli. Chociaż Jaqis przyjęła, że Bren nie użyje którejkolwiek z jej kobiet, wciąż dawała mu możliwość wyboru i urozmaicone propozycje z nadzieją na znalezienie jednej, która pobudzi jego kutasa. - Dziękuję, Madam. Jestem pewny, że będzie mi odpowiadać. - mógł to powiedzieć z całą szczerością ponieważ Jaqis wiedziała również, że wystarczy mu przydzielić kurtyzanę z jakąś inteligencją i rozmowną. Godziny do poranka będą długie i musiał jakoś wypełnić ten czas. Gdy wyszedł z Bardo z sali, Bren rozważył możliwość zaspokajania kobiety. Chociaż nie był w stanie się pobudzić, zapach i dotykanie ciała kobiety zadowalało, a nawet jeśli kobieta nie była wybranką smoka, Bren wiedział, że Tynan znajduje jakąś pociechę w oralynch pieszczotach. To nie wystarczyło by zaspokoić któregokolwiek z nich ale impas między nimi trwał od dzieciństwa i nie zdradzał żadnych oznak osłabienia. Smok znowu milczał gdy Bardo otworzył przedostatnie drzwi w korytarzu. - To pokoje Cissa - ogłosił eunuch. - Może znajdziesz przyjemność w tej komnacie. Bren kiwnął głową i wszedł do środka. Drzwi zatrzasnęły się za nim zamykając go na całą noc. Chociaż nie został zamknięty na klucz od 29

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

zewnątrz, wyjście przed świtem było uważane za niegrzeczne - zniewaga dla kurtyzany, Madam Jaqis i Króla Ashure. Bren potrzebował wsparcia Ashure w sprawie projektu smoka. Nie zamierzał urazić mężczyzny wychodząc przed rankiem. Biorąc głęboki wdech i mentalnie przygotował się by zobaczyć kogo Jaqis mu przydzieliła dziś wieczorem, zatrzymał się. Tu było coś innego. Zapach. Uczucie. Coś w powietrzu czego nigdy wcześniej nie było. Tynan cicho zadudnił w jego głowie jakby smok również stanął w pogotowiu. Oczyszczając własne myśli i uciszając ciekawość Tynan’a, Bren rozejrzał się szukając kobiety, którą mu przydzielono. Stała na środku pokoju, czekając. Bren poczuł, jak jego oddech utknął w gardle. Tym razem było jakoś inaczej. Jej długie blond włosy zostały wysoko zaczesane w dwa kucyki po bokach głowy, zwisając muskały jej ramiona. Nosiła bladoróżową bluzkę, która kończyła się nad jej pępkiem – poniżej spódniczka noszona nisko na biodrach. Spódnica kończyła się ledwo w połowie jej szczupłych ud. Była maleńka, delikatna, prawie dziecinna. Tak naprawdę, mógł pomylić ją z dzieckiem gdyby nie pełna krągłość jej piersi – widoczne i jednoznacznie nieskrępowane pod jej maleńką bluzką – oraz seksualna mądrość w jej oczach. Mimo to, była młoda. Prawdopodobnie miała nie więcej niż dwadzieścia jeden lat. Kusząca mieszanka niewinności i zmysłowości najwyraźniej stworzona dla przyjemności jej gości. Czekała cierpliwie aż skończy jej oględziny, wtedy złapała jeden wąski kosmyk włosów i włożyła do ust, skubiąc końcówkę we wstydliwym flircie. - Dobry wieczór, milordzie. - jej głos był miękki i szepczący, unosząc się w powietrzu jak smuga dymu, rozproszył go na tyle że jej nie poprawił. Powinna się do niego zwrócić - Wasza Wysokość – uważał, ze to dziwne że jedna z kurtyzan Jaqis’y mogła zrobić taki błąd. Okręciła kosmyk włosów wokół palca przyciągając jego uwagę. – Mam nadzieję, że podoba ci się to co widzisz. - jej oczy migotały jakby śmiała się z niego.

30

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Mięśnie jego karku napięły się na myśl o staniu się żartem wśród pracowników przyjemności. Wciągnął powietrze do napiętych płuc i je zatrzymał.

Coś

znowu

tam

było.

Ten

zapach.

Coś

nieodpartego

i

intrygującego. Jego kutas zadrżał wewnątrz jego spodni. Bren potrząsnął głową, wiedząc, że sobie to wyobraził i skupił się na drobnej kurtyzanie przed nim. - Jesteś śliczna, o czym jestem pewny, że wiesz - powiedział sztywno. Keene ugryzła się wewnątrz policzka, próbując powstrzymać uśmiech. Ta próba spowolniła bicie jej serce. Na szczęście, podczas jej oględzin, miała okazję żeby zrobić mu to samo. To dało jej chwile na ćwiczenie jej funkcji. Rzekomo wykwalifikowana, doświadczona kurtyzana nie zrobiłaby czegoś takiego jak pozwolenie na wywieszenie języka ze swoich ust. Był jeszcze bardziej oszałamiający niż wskazywał szkic. I na pewno większy niż oczekiwała. Nie mogła zobaczyć dużo jego ciała – formalny ubiór maskował jego kształt - ale niebezpieczeństwo i moc, która gościła na pergaminie była większa osobiście. Artysta nie mógł uchwycić wrodzonego dowództwa jego prezencji. Tak jak większość innych ludzi zwiedzających dwór Ashure, nosił czarne wełniane spodnie z długą ciężką koszulą i kamizelką, która docierała do połowy ud, dłużej niż jej własna spódnica. Nie było żadnego sposobu by zobaczyć jakąkolwiek kształty mięśni pod luźnym ubraniem. A jeśli ich informacje były prawdziwe, nigdy nie będzie mieć okazji by zobaczyć jak wyglądał nagi. Jego oczy, błyszczące zielenią, były cudowne i Keene poczuła ciepłą reakcję w głębi jej płci. Tak jak była pusta przez całe swoje życie, jej ciało jakoś wiedziało, że to jest mężczyzna, który ją wypełni. Na wszystkie sposoby. Ta myśl szybko doprowadziła ją z powrotem do lekcji Cissy o ssaniu kutasa. Gorąco między jej nogami urosło i pojawiła się wilgoć. Zatrzymując

31

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

jęk, cicho pomodliła się do długo zapomnianych Bogiń by przyśpieszyły tę noc. - Mam na imię Cissa, milordzie, - powiedziała, jeszcze raz rozmyślnie obniżając jego rangę. Nie poprawił jej za pierwszym razem ale zobaczyła, jak jego szczęka zacisnęła się jakby to rozważał. To pomagało jej przypominać, że był celem, a nie kochankiem. Z nadzieją, że kokieteryjnie kołysze biodrami, Keene zrobiła krok do przodu i machnęła ręką w kierunku kanapy. Tej samej kanapy, na której siedziała podczas jej lekcji i była doskonałym miejscem na ich rozmowę. Mikstura była gotowa by wlać ją do jego napoju. - Zechce pan usiąść? Moglibyśmy porozmawiać przez chwilę. - opuściła ramię i pozwoliła jej ręce dotknąć nagiej skóry jej uda, tuż poniżej spódnicy. Potem wolno, przeciągnęła ją do góry, biorąc z nią materiał. Ukazała więcej skóry, nie dość by obnażyć jej kobiecość ale drażniła go tą odrobiną – Poznajmy się nawzajem. Jego oczy podążały za jej ręką tak jak zamierzała. Wtedy, z ostatecznym szarpnięciem, oderwał swój wzrok. Ponownie, dała do zrozumienia, że powinien się siedzenie na kanapie. Zawahał się jakby walczył ze swoim ciałem, zanim przeszedł trzy kroki w głąb salonu. Każdy krok przenosił go bliżej. Drżenie strachu przeszło przez jej kręgosłup. Intensywność jego oczu płonęła jaśniej niż pochodnie wzdłuż ścian. Patrzył na nią. Uważnie. Czy mógłby podejrzewać co ona tu robi? Czy było możliwe że wiedział, że jest celem? Nie chcąc wzbudzić jego podejrzeń, poczekała aż nie usiadł, następnie obniżyła się na kanapie obok niego, próbując przypomnieć sobie powolny sposób Cissy opadła w dół i usiadła w ochoczej postawie, jak dziecko czekające na niespodziankę.

32

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Pomyśl o elegancji, delikatności - mówiła sobie. I zmysłowości. Musiała o tym pamiętać. Powinna być przecież kurtyzaną. To nie było aż tak trudne. Coś w tym mężczyźnie inspirowało seksualne myśli. Cissa nie wydawała się posiadać jakiekolwiek sztuki bielizny, więc Keene była naga pod spódnicą. Gdy odwróciła się przodem do niego, chłodne powietrze owiało jej kobiecość, ostrzegając ją jaka mokra była naprawdę. Zastanawiała się czy zaoferować mu natychmiast napój – im szybciej go odurzy narkotykiem tym szybciej jej misja się skończy i będzie mogła uciec od dziwnego przyciągania tego mężczyzny. Ale coś w sposobie w jaki ją obserwował zatrzymało jej ruchy. Coś wzbudziło jego podejrzenia i nagłe prztykanie palcami o kieliszek w jego ręce, że stało się to oczywiste. -Więc, Lordzie Bren … - pochyliła się do przodu, , dzięki czemu górna część jej bluzki rozchyliła się i ujawniła krągłości jej piersi. – Opowiedz mi o sobie. - zgodnie z przewidywaniami, jego wzrok opadł na jej dekolt i pozostał tam przez dłuższą chwilę. Potrząsnął głową. Jakby próbował zetrzeć ten obraz. Bez słowa, pochylił się w jej stronę i wziął głęboki wdech. Rzucił się do tyłu jakby został wystrzelony z procy trafiając w poduszki kanapy z ciężkim łoskotem. Jego wzrok jej nie opuszczał. - Do Bogów, - szepnął, jego gorące spojrzenie przebiegło po jej ciele, błądząc po zwieńczeniu jej ud. Keene wpatrywała się ponownie - niechętnie ukrywając się przed jawną inspekcją. Nie miała czego się bać. Wyglądała dobrze – postarało się o to ubranie Cissy. I był mężczyzną, który nie skarży się na usługi pracownic rozkoszy. Spychając na bok jego dziwną reakcję, skupiła na tym co myślałaby kurtyzana. Seks. Pieprzenie. Miała przynajmniej przygotowanie w tym kierunku. Opuściła wzrok na jego lędźwie. Poły jego długiej koszuli rozchyliły się na boki gdy rzucił się na kanapie, obnażając jego krocze. Grube wełniane spodnie opinały ciasno - odkrywając grube wybrzuszenie. Nagle wydawało się że w pokoju brakuje powietrza. Słyszała siebie jak cicho dyszy gdy wzgórek 33

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

urósł między jego nogami. Wszystkie raporty wskazały, że choćby nie wiem co kurtyzany zrobiły, książę po prostu nigdy nie twardniał. Nie wydawało się by taka sytuacja była tutaj. Och moje Boginie, może faktycznie będę mogła mieć z nim seks. Oblizała swoje nagle wyschnięte wargi i spróbowała wziąć uspokajający oddech. Była profesjonalistka. Mogła to zrobić. I to może być świetna zabawa, wyszeptał jej grzeszny wewnętrzny głos. Książę kontynuował swoją intensywną obserwację. Pierwsza reakcją Keene była chęć odsunięcia się ale obowiązek wymagał by kontynuowała rolę, do której została wyznaczona. Przekręciła się, unosząc jedną stopę i przysiadając na niej a drugą pozostawiła na podłodze, rozchylając nogi zaledwie o cal. Zapach jej własnego pobudzenia wpłynął do jej nosa. Mogła mieć tylko nadzieję, że on tego nie zauważy. Jego wzrok opadł do tego gorącego miejsca miedzy jej udami. Chociaż wciąż okryte, czuła się jakby mógł zobaczyć jej cipkę. Widział jaka jest mokra i otwarta. Ponury układ jego ust wskazywał, że nie jest zadowolony z tego co znalazł. - Milordzie? – zapytała gdy się nie ruszył - Czy wszystko w porządku? Może powinnam przynieść ci napój. - musiała mu podać miksturę i mieć to już za sobą zanim skończy płasko na plecach z nogami w powietrzu. Niestety, ten obraz nic nie zrobił by zmniejszyć emanowanie ciepła z jej kobiecości. Wstała i obróciła się. Jego ręka złapała jej nadgarstek, zatrzymując ją szarpnięciem. - Moja. Niskie, gardłowe słowo wysłało dreszcz wzdłuż kręgosłupa Keene i powoli odwróciła się przodem do niego.

34

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Albo mogę ci przynieść napój później. – przekomarzała się. Nie uśmiechnął się. Jego oczy nadal się w nią wpatrywały i dreszcz po kręgosłupie powróciły. Co takiego było w tym człowieku, że chce na przemian uciec i biec do niego? Z jego palcami wciąż owiniętymi wokół jej nadgarstka, pociągnął ją w dół aż usiadła przy nim, biodrem dotykając jego kolana. Nie zrobił żadnego innego ruchu by ją dotknąć. Myśl jak kurtyzana. Myśl jak kurtyzana. Oczywiście. Ona powinna dotykać jego. Biorąc płytki oddech, położyła wolną rękę na jego kolanie. Czekała na jego odpowiedź, jakąkolwiek odpowiedź. Jedyną zmianą było krótkie zaciśnięcie jego palców wokół jej nadgarstka. Nacisk natychmiast zelżał , zanim ją skrzywdził ale jej nie wypuścił. Keene wzięła to jako znak, że powinna kontynuować. Przesunęła koniuszkiem palca w górę, muskając delikatnie wewnątrz jego uda. Zmuszając się do śmiałości, której nigdy nie poczułaby w jakiejkolwiek innych okolicznościach, kontynuowała swoją drogę aż dotarła do twardej, napiętej erekcji. Opuszkiem środkowego palca pogłaskała długość jego kutasa. Jego ciało napięło się, każdy mięsień zacisnął się i naciągnął naprężony. Wspominając Cissa i popołudniową lekcję - i jej własne uczucie że tam musiało być więcej - Keene zignorowała rozsądny głos w swojej głowie, który krzyczał, że powinna się uwolnić. Zamiast tego, położyła swoją rękę nad wciąż rosnącym wybrzuszeniem pod wełnianymi spodniami. - Chciałabym sprawić ci przyjemność …. biorąc cie w moje usta. - jej słowa wyszły zadyszane i niepewne ale dziwny zapał zadudnił w jej piersi. Chciała poczuć, jak kutas tego mężczyzny porusza się między jej wargami, poczuć, jak wślizguje się wewnątrz jej ust - wszystkie obrazy, które Cissa zostawiła w jej głowie.

35

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Przez chwilę myślała, że odmówi. Jego ręce zaciśnięte w pięści na poduszkach obok jego ud jakby walczył z pragnieniem sięgnięcia po nią albo odepchnięcia. Ciasno zaciśnięte szczęki sprawiły, że jej zęby bolały we współczuciu. Biedne dziecko, pomyślała. Walczył z jakimś wewnętrznym demonem, którego nie rozumiała. Kiedy właśnie miała stracić nadzieję, kiwnął głową. Raz. Ostro. Prawie jęknęła gdy ulga zaiskrzyła przez jej pierś. Nie chciała teraz stracić swojej szansy. Z jego milczącym pozwoleniem, sięgnęła pod połami jego koszuli i chwyciła za pasek jego spodni, rozpinając je. Gruby, wypełniony kutas wyskoczył wolny gdy pociągnęła za materiał. - Och moje Boginie, - szepnęła, niezdolny do powstrzymania się. Wiedziała, że to bardzo komentarz w stylu kurtyzany, ale jego penis był większy niż oczekiwała. Większy niż fallus, na którym ćwiczyła. Z pewnością grubszy. Niezdolna do zmuszenia się spojrzenia w górę na niego, skupiła się na wyprostowanym trzonku prezentującym się jej. Możesz to robić. Nie wpakuj w kłopoty Cissy. Potem przypomniała sobie pierwszą zasadę Cissy odnośnie ssania penisa - musisz chcieć to robić. Keene oblizała swoje wargi. Z pewnością chciała tego. Opierając się na jej jednej skromnej lekcji, pochyliła się do przodu i lekko, delikatnie pocałowała główkę, witając go, rozumiejąc sugestię podniecającego męskiego smaku. Był tak różny od drewnianego fallusa, na którym Cissa ją trenowała. Ten był żywy, gorący i twardy. Błysk w jej głowie powiedział jej, że to nie było w porządku. Książę Bren nie twardniał albo nie pozwalał pracownicom przyjemności ssać jego penisa, ale żadne z ostrzeżeń nie osiadło w jej głowie. Wdychała, wciągając w płuca świeży męski zapach. 36

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Instrukcje Cissy wróciły, milcząco prowadząc usta Keene. Wysuwając gwałtownie język, nauczyła się ciepła, smaku jego skóry, wolno przesuwając się w dół jego trzonka, przeplatając liźnięcia z miękkimi pocałunkami. Płonął pod jej wargami i Keene poczuł ciepło promieniujące z jej własnej płci.. Maleńkie promyki wilgoci, które czuła wcześniej, teraz wypływały swobodnie i zaczęły spływać wewnątrz jej ud. Przesunęła się na kanapie by uzyskać lepszy kąt. Spłaszczając język na podstawie jego kutasa, głaskała przesuwając się powoli w górę, aż dotarła do czubka. Milczące wskazówki Cissy pokrywały się z pragnieniami Keene, otworzyła swoje usta szeroko biorąc główkę do środka. Biodra księcia drgały gorączkowo w górę jakby stawiał opór potrzebie pchnięcia. Jeden z jej kucyków opadł do przodu. Odgarnęła swoje długie włosy z powrotem i popatrzyła w górę, obserwując go, jak patrzył na nią. Patrząc mu w oczy, połknęła go, pozwalając jego kutasowi wjechać w jej usta. Jego obwód nie pozwolił jej wziąć dużo ale uwielbiała to co otrzymała. Potarła językiem podstawę jego trzonka, masując delikatne miejsce tuż poniżej główki. Bren jęknął. Jego oczy błysnęły gdy wpatrywał się w nią i Keene wiedziała, że popełnili błąd przychodząc tu dziś wieczorem. Jakiekolwiek informacji, zebrali były błędne. Żądza emanująca z oczu tego mężczyzny nie zostanie zaspokojona przez jedno ssanie kutasa czy nawet jedno pieprzenie. Moc jego spojrzenia świdrowała ją i Keene opuściła wzrok. Skup się na jego przyjemności. Skup się na ssaniu go. Potem daj mu napój i zrobione. Mentalne instrukcje na pomogły. Kontynuowała swoją miłosną uwagę na jego kutasie, wciągnąc z powrotem i ponownie smakować jego całą długość. Gdy jej włosy opadły do przodu, sięgnął ręką w dół i odgarnął je by mógł ją oglądać. Delikatny masaż koniuszkami jego palców na skórze głowy przeniósł ciśnienie w jej płeć. Myśli o jej misji przygasły. Jęknęła, zatracając się w nim, w jego smaku, w jego twardości. Gładki jedwab jego penisa przy jej palcach, przy języku. Z 37

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wytycznymi Cissy prowadzącymi ją, na przemian ssała i lizała, całowała i głaskała. Gdy dotarła do jego kulek zrozumiała fascynację Cissa tą działalnością. Był tak wrażliwy - tak żywy. Każde dotyk powodował reakcję - subtelną, jakby walczył z każdym uczuciem. Ale wiedziała, że nie może się oprzeć temu co robiła - wiedziała, że jej dotknięcie jest niczym niezmąconą przyjemnością. Wiedziała, że on chce więcej i tylko ona mogła mu to dać. Chciała ssać bliźniacze woreczki ale pasek jego spodni nie pozwalał jej na pełny dostęp. Zostawiając tę przyjemność na później, przesunął usta w linii jego kutasa. Ostry dźwięk jego oddechu wypełnił pokój i Keene szczyciła sie tym. Chciała to mu dać. Chciała być kobietą, która sprawiła, że dojdzie. Kobietą, której nie mógł się oprzeć. Zaryzykowała kolejne spojrzenie na niego. Jego uporczywość nie wahała się - ale tym razem, nie odwróciła się z dala od jego żądzy. Po raz pierwszy od czasu, kiedy zaczęła, całkowicie odsunęła usta od jego penisa - Czy mam sprawić, że dojdziesz, Wasza Wysokość? – skrobnęła lekko zębami jego skórę. Pomyślała, że wcześniej jego oczy płonęły, ale teraz eksplodowały głodem. Pokusa by doprowadzić go wyżej – popchnąć go poza jego granice – wzywała ją. Odciągnął od niej ręce i zatopił palce w oparciu kanapy jakby nadal przytrzymywał siebie. Powstrzymując się. Działanie ośmieliło ją by rozbić tę żelazną kontrolę – Chciałbyś dojść w moich ustach? - wyszeptała przed jego trzonkiem, wiedząc, że usłyszy i poczuje słowa. – Uwolnić to pyszne nasienie we mnie? - przerwała by polizać go, uwielbiając jego gorący smak. Jęknął i popchnął biodra do góry. – Dochodzić we mnie dopóki nie będziesz osuszony – umieściła kolejny pełen czci pocałunek na samym czubku, z wyciekającym preejakulatem. - Chcesz tego, Książę Bren? Nie wiedziała jaki instynkt ją prowadził, ale musiała usłyszeć, jak on to mówi. Potrzebowała jego przyznania, że była jedyną, która sprawi mu przyjemność. 38

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wirując językiem wokół główki, czekała, świadoma, że jej własne ciało było obolałe i ociekające z pragnienia. - Ssij mnie, - rozkazał. Nie było żadnej prośby. Żadnego błagania. To był rozkaz i oczekiwał że zostanie wykonany. Rozkaz, który Keene poczuła głęboko w swojej cipce. Nadal,

nie

chciała

być

zbyt

łatwą

dla

niego.

Zawahała

się

-

wystarczająco długo by zobaczyć że jego oczy błyszczą z groźbą kary. Mignęła mu przekornym uśmiechem, otworzyła swoje usta i ponownie przyjęła go do środka. Tym razem, powściągliwe pchnięcie jego bioder poszło trochę wyżej, popychając go trochę głębiej. Radość wybuchła jej w piersi. Miała go. Może wydawało mu się że się kontroluje, ale chciał tego. Zacisnęła usta wokół jego kutasa i zaczęła pompować. Instrukcje Cissy przygasły gdy Keene upajała się czystą przyjemnością wsuwania i wysuwania trzonka Bren’a w jej ustach. Owinęła rękę wokół podstawy, głaszcząc go w czasie jej ssania. Pod jej drugą ręką, jego udo było jak kamień – zablokowane w niemożliwej sile. Ugniatała twardą powierzchnię, kochając władzę nad jego ciałem. Był blisko - mogła to poczuć - ale wciąż walczył z jego orgazmem. Odrzuciła do tyłu głowę, pozwalając trzonkowi wysunąć się z jej warg. Jej ciężki oddech pasował do jego. Wpatrywała się w te dzikie zielone oczy. - Pozwolił mi to mieć. Proszę. - ledwie łamiąc rytm, wzięła go ponownie, przejechała ustami w dół jego kutasa, wysyłając go do tylnej części jej gardła, odprężając się by wziąć więcej. Znowu się zatraciła - myśląc tylko o wciągnięciu go głębiej, spychając go dalej. Jego biodra naparły w górę i Keene wiedział, że go ma. Był jej. Jej cipka zatrzepotała jakby również chciała być wypełniona i Keene nie mogła powstrzymać jęku, który wyrwał się z jej gardła.

39

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Powstrzymywany jęk był jedynym ostrzeżeniem zanim jego nasienie wybuchło w jej ustach. Tak! Przełykała szybko, łapiąc każdą pulsującą falę gdy spływały w głąb jej gardła. Gdy to ucichło, podniosła głowę i wpatrywała się w księcia. Dziwne. Czy jego oczy nie były wcześniej zielone ?

*****

Bren poczuł, jak jego kontrola się chwieje gdy jego nasienie wytrysło do ust ładnej kurtyzany. Tynan naciskał go. Moja! Krzyki smoka dały Bren’owi siłę by walczyć z przyjemnością, którą oferowała kobieta. Do cholery, nie ulegnie żądaniom Tynan’a. Nie straci kontroli nad bestią wewnątrz niego. Gdy jednak popatrzyła w górę i poprosiła o jego nasienie - nie mógł się jej oprzeć. Tynan rzucał się z pazurami w jego wnętrzu, wołając jego partnerkę. Kurtyzana - Cissa — kontynuowała lizanie jakby złapać każdą kropelkę jego nasienia. Chciała tego, chciała jego spermę. Pragnęła go. Wiedział, że jest dziwką – zaspokajanie mężczyzn to jej praca - ale soki zebrane między jej nogami nie był żadną fałszywą odpowiedzią. Tynan wyczuł to prawie na początku, błagając o jej smak. Bren oblizał swoje wargi. On również, chciał poczuć jej smak. Poczuć jej orgazm na swoich ustach. Wokół jego kutasa. Zamknął oczy i walczył z tym obrazem. Zagłębiając się w samego siebie, powstrzymał Tynan’a. Smok

40

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

walczył z nim z niewiarygodną siłą. Partnerka bestii była blisko i zwierzę nie zamierzało pozwolić jej odejść. - Lordzie Bren, - szepnęła, jej oddech drażnił wciąż twardego kutasa. Opuścił wzrok. Jej blond włosy były splątane i dzikie. Jej wargi czerwone. Jesteś wciąż twardy. Nie zaspokoiłam cie? - kąciki jej ust podwinęły się w tajemniczym uśmiechu.- Mogę ssać cię ponownie. - mógł usłyszeć że bicie jej serca przyspieszyło, poczuć zapach jej podniecenia. Chciała ssać go ponownie, chciała poczuć jego kutasa w jej ustach. Ryk Tynan’a zmieszał się z rykiem Bren’a i człowiek stwierdził, że nie może walczyć z obydwoma. Pragnienie było zbyt silne. Musi ją mieć. Tynan łaknął jej tak samo jak Bren. Będziemy ją mieć, zapewnił smoka, używając dziwnie kojącego tonu. Walczył, czasami nawet nienawidził smoka w jego głowie ale dziś wieczorem bestia i on będą współpracować. Moja! Będziemy ją mieć, powtórzył. - Połóż się na plecach. - powiedział głośno. Zamrugała jakby zaskoczona jego poleceniem i pomyślał, że dostrzegł błysk rozczarowania gdy wpatrywała się w jego kutasa. Chciał ją zapewnić, że będzie miała więcej okazji by ssać jego trzonek zanim skończy się noc, ale teraz musiał uspokoić smoka. - Połóż się na plecach. - powiedział ponownie, używając takiego samego tonu gdy rozkazał swoim podwładnym. Drobna kurtyzana kiwnęła głową. Klęczała na kanapie - dający jej doskonały kąt do konsumowania jego kutasa. Trochę niezgrabnie, wyciągnęła nogi spod siebie i postąpiła zgodnie z jego poleceniami, opierając się plecami na krótkiej kanapie, podpierając głowę o oparcie, położyła stopy na poduszkach, wyginając kolana. Jej ciało było pełne gracji ale bez doświadczonej zmysłowości, której mógł oczekiwać ze strony wykwalifikowanej kurtyzany. 41

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Gdy usadowiła się na kanapie, jej spódnica podjechała aż po talię. Jej zniewalający zapach zalał jego głowę. Patrzył, głodny pierwszego spojrzenia na jej kobiecość. - Rozłóż nogi. - zawahała się, następnie poruszyła się, powoli rozchylając uda. Zniecierpliwiony, wyciągnął rękę i podniósł jej prawą nogę i umieścił na oparciu kanapy. Jej drugą stopę położył na swoim kolanie, więc była całkowicie otwarta i naga przed nim. Spoglądając w dół na jej ładną różową cipkę, Bren poczuł, jak jego kutas bardziej twardnieje. Jego ojciec ostrzegł go przed tym - nawet po tym jak jego partnerka go zaspokoi będzie chciał więcej. I Bren chciał. Pragnął ją ujeżdżać, zatwierdzić ją każdym calem jego trzonka aż będzie czuć tylko jego. Ale smok nadal go naciskał i Bren nie mógł mu już dłużej odmawiać. Obawiał się tego momentu przez wiele lat – kiedy Tynan zażąda kobiety - i zastanawiał się czy będzie mieć dość siły by walczyć ze smokiem. Wdychając jej ciepły pyszny zapach, wiedział, że nie może odmawiać potrzebom Tynan’a. Nie teraz. Pochylił do przodu. Wąskie ścieżki wilgoci wiły się po wewnętrznej stronie jej ud. Stała się mokra podczas gdy ssała jego kutasa. - Podobało ci się branie mojego fita w twoje usta, prawda? - szepnął gdy trącił językiem o jej skórę, zbierając ciepłe soki. Smak ogrzał się w jego ustach i znowu zachłeptał. Tynan zadrżał z przyjemności wewnątrz jego umysłu. - Ociekasz cała tym pysznym sokiem z twojej cipki tylko mając mnie dochodzącego w twoich ustach. - podniósł wzrok by spojrzeć na nią. Dla doświadczonej kurtyzany, była w jej oczach dziwna odrobina niepokoju. I nikły rumieniec na jej policzkach. Może by go to nie zainteresowało gdyby mocne perfumy jej cipki nie wzmocniły się wraz z jego słowami. Jej ciało wciąż przygotowywało się do penetracji. Wypełni ją jego kutasem. Wkrótce. Najpierw, musi ułagodzić smoka. Pragnienie bestii wymykały się spod kontroli.

42

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Tak. Moja. Bren pozwolił Tynan prowadzić. Rozłożył jej płeć szeroko swoimi kciukami i zagłębił język w jej kobiecości. Krzyknęła i wygięła w łuk do tyłu. Kątem oka, zobaczył, jak jej paznokcie wbiły się w poduszki. Tynan wykrzykiwał swój tryumf i przejął kontrolę nad ciałem, które dzielił z Bren’em. Bren był mgliście świadomy wbijania jego język w jej cipkę, płytkimi intensywnymi ruchami. Smok wydawał się wiedzieć dokładnie gdzie ją dotykać. Zmuszał do wysiłku swoje usta dopóki nie dyszała i poruszała się rozpaczliwym rytmem przy jego ustach. Czerwone mgła wezbrały wewnątrz Bren’a, zacierając granice władzy, zmącając jego wzrok. Pyszny smak jej cipki i głód Tynan’a pochłonął jego zmysły. Smok chciał więcej, chciał ją całą. Wątpliwy uchwyt Bren’a na jego świadomości ześliznął się. Tynan był zbyt silny i jego potrzeba zbyt wielka. Napierała biodrami do góry, otwierając siebie - jakby cicho błagając o głębsze dotknięcie. Moja! smok wykrzyknął i ciemność objęła umysł Bren’a.

Keene złapała poduszki pod nią, potrzebując czegoś stabilnego w jej świecie. Jej serce waliło głośno w jej uszach - uciszający cały dźwięk z wyjątkiem cichych zadowolonych pomruków księcia. Wepchnął swój język w nią jeszcze raz, jakby próbując dotrzeć głębiej. Jej ciało wołało o więcej. Była tak blisko. Oparła się na stopie i napierała biodrami, nabijając jej cipkę o jego usta, rozpaczliwie zabiegając o spełnienie, które wiedziała, że może jej dać. Płytkie ciosy jego języka były zwykłym przekomarzaniem, odrobiny pokusy by ją dręczyć. Zdecydowana wspinaczka na krawędź orgazmu zostawiła ją błagającą. - Proszę, - westchnęła. Podniósł swoje usta i strach wtargnął do jej serca. Nie mógł jej zostawić w takim stanie. Reagując instynktownie, 43

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

klapnęła ręką w tył jego głowy i pchnęła go z powrotem na dół. Jego zdławiony chichot łaskotał jej skórę. Cała ta arogancja powinna zmniejszyć jej pragnienie ale lekkie muśnięcie jego języka, pstrykającego w jej dolne wargi rozproszyło jakiekolwiek rozdrażnienie. Musiała znaleźć spełnienie. Nic, w jej życiu nie przygotowało jej do tego - takiej dzikiej, zmysłowej przyjemności. Słodkie napięcie wciąż narastało, stając się wyższe i mocniejsze z każdym ciosem. Zatopił swój język w jej kanał i zatrzepotał czubkiem. Lekki dotyk wysłał ciepłe migotanie przez jej cipkę. Wygięła się w łuk do tyłu i krzyknęła. To było zbyt wiele - i wciąż za mało. Jakby wiedział, że pchnął ją do granicy, odsunął się i okrążył jej łechtaczkę językiem - powolne wirujące pociągnięcia. Jej cipka zapłonęła nowym ogniem. Umieścił wargi na jej łechtaczce i zaczął ssać. - Bren! - wykrzyknęła, jej ciało zapłonęło w intymnym pocałunku. Jego ciemna głowa poruszała się między jej udami, gdy ją konsumował. Ciągle ssąc i liżąc, wracając i smakując ją z upojnymi ciosami. Ciśnienie wokół jej łechtaczki narastało, wpływając do jej cipki aż miała wrażenie jakby całe jej płeć zaciskała się, zdesperowana pragnąc spełnienia. - Moja. Dojdź. - warknął. Lekkie muśniecie jego słów i delikatne pociągnięcie jego warg wysłało ją na skraj krawędzi. Dyszała gdy jej świat gwałtownie skupił się jednym centralnym punkcie jej ciała następnie eksplodował. Napięcie przeleciało przez jej a następnie stopiło się w ogniu. Opadła na kanapę, jej siła się ulotniła. Gorąca ciecz płynęła w jej żyłach, czyniąc wszystko powolne i ospałe. Rozkosz miała narkotyczny wpływ na jej ciało i unosiła się chwilę, niezdolna i niechętna by się czymś martwić. Gdy wróciła z powrotem do pełnej świadomości, przypomniała sobie o zespole. Nigdy by nie uwierzyli co książę mógł zrobić ze swoimi ustami, pomyślała z uśmiechem. Wspomnienie o jej misji zebrało jej rozproszone myśli i skłoniło ją by podnieść głowę i spojrzeć na mężczyznę wciąż pochylonego między jej udami. Czy teraz jest dobry 44

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

moment, aby zaoferować mu drinka? Nie wydaje się. Po tym niewiarygodnym pieprzeniu językiem, zamierzał rzeczywiście ją wziąć. Zamrugała, wciąż czując skutki orgazmu, i zrozumiała że Książę Bren nie przestał. Dotyk był lekki, niemal kojący ale wciąż ją smakował, wirując językiem po jej ciele, wsuwając czubek do jej przejścia. Zakończenia nerwowe ożywiły się ponownie. - Uh, Książę Bren, ja… — czuła potrzebę wyjaśnienia że już osiągnęła orgazm. Jego usta zostawiły jej cipkę tylko na moment, by rzucić słowo „więcej” a potem opadł na nią, ukrywając twarz między jej nogami. Oczywiście, nie będzie kontynuować. Osiągnęła już orgazm. Ona już … och, ssał znowu jej łechtaczkę teraz już lżej i rzadziej trzepotał językiem. Jej ciało też, nie wydawało się pojąć, że jeden orgazm wystarczy. Chciało więcej. Uśpione przez pierwszy orgazm i skuszone nadejściem następnego, jej głowa opadła na bok. Pochodnia w komnacie rozświetliła bar. Tak, zgadza się. Powinna go odurzyć. Miała zadanie do wykonania. - Uh, Książę Bren, może byś - zawirował językiem wokół jej łechtaczki i Keene nie mogła złapać tchu by mówić. - Och jej. Uh, Książę Bren — spróbowała jeszcze raz. – Może chciałbyś się napić. Podniósł swoją głowę i świdrował ją tymi zmiennymi oczami. Były czarne gdy się w nią wpatrywał – Piję z ciebie. Zanim mogła odpowiedzieć, rozłożył szeroko wargi jej cipki i ponownie wepchnął

wewnątrz

język,

docierając

głęboko.

Wirował

koniuszkiem,

drażniąc jej wewnętrzne tkanki. Jej oczy uciekły w tył głowy. To nie było możliwe dla jednego ciała objęcie tej całej przyjemności. Nie potrafiła go powstrzymać, usprawiedliwiła się gdy opadła na plecy. Jaka kurtyzana zrobiłaby to?

45

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Miała całą noc. Miną godziny zanim wzejdzie słońce i oczywiście on zmęczy się niedługo. Pozwoliła swojej głowie opaść na poduszki i wsłuchała się w przyjemności ciała.

46

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ TRZECI Bren’owi wróciła świadomość, jego ręce zaciśnięte wokół bioder Cissy, unieruchamiały ją gdy wciąż wielokrotnie wbijał swój język w jej przejście. Jej z plecy wygięły się w łuk i krzyknęła. - Bren, och proszę, Boginie, Bren! – przekręciła się jakby chciała uciec - ale poruszyła biodrami do góry jakby błagając o więcej. - Proszę przestań. Musisz się zatrzymać. - jej jęczący apel przedarł się przez resztę kontroli smoka i Bren poczuł że jego siła wraca. Wpatrywał się w nią. Była właściwie naga - jej rozpięta bluzka, zwisała z jej ramion, jej spódnica była w strzępach pod jej biodrami. Nie pamiętał tego. Bren opuścił wzrok. Jego spodnie wciąż były opuszczone a naziemni były ślady nasienia. Oczywiście, spuścił się gdy ją wylizywał. Teraz błagała go, by przestał. Co on jej zrobił? Usiadł, próbując sobie przypomnieć. Czyżby ją skrzywdził? Wtedy to usłyszał. -Pieprz mnie, proszę. - jej szept był tak cichy że niemal go przegapił. Zamglenie smoka wycofało się i głęboki róż jej cipki wzywał Bren’a, kusząc go by wziąć ją jak wziął Tynan. Nie miał siły, by się oprzeć. Poruszając się wolno, wsunął swój środkowy palec do jej mokrego kanału. Była nabrzmiała i ciasna. Jej jedwabiste ciało przylgnęło do niego gdy wbił się w jej cipkę docierając głęboko. Zacisnął zęby by stłumić pomruk przyjemności smoka. Była tak ciasna, że chwyci jego kutasa jak pięść. - Tak, proszę, Bren, pieprz mnie. Wsuwał i wysuwał palec w jej cipce po kilka razy zanim powiedział. 47

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Czy to jest to chcesz? Chcesz mojego kutasa w tobie? – zapytał niskim chrapliwym głosem. - Proszę. -Nie podoba ci się uczuć moich ust? Mojego języka w twojej cipce? naciskał, potrzebując czasu by odzyskać jego kontrolę i musiał usłyszeć, że smok jej nie skrzywdził. Ale nie było żadnego sposobu by odmówił sobie kolejnego smakowania. Podążył za pytaniem z celowym zamachem jego języka wokół jej łechtaczki. Jęknęła i wygięła w łuk plecy – Potrzebuję cię. - jej apel był cichy ale głód w słowach wirował wokół jego kutasa, domagając się, by zaspokoił jej pragnienie - We mnie. Keene ledwie mogła utrzymać otwarte oczy. Jej ciało było na granicy wyczerpania ale łaknienie pozostało. Książę stale pracował swoim językiem, wydawało się godzinami - to mógłby być cały dzień, to mogły być minuty. Dzikie intensywne minuty. Nie wiedziała. Wiedziała tylko że dochodziła, i dochodziła. I znowu, aż straciła śladu i jej głos ochrypł od jej próśb. Tyle że jej krzyki nie powstrzymały go – sprowokowały więcej. Jego języka - jego kutasa. Chciała tego wszystkiego. Grubego pręta wyrastającego z jego lędźwi mógłby rozciągnąć jej wewnętrzne tkanki ale chciała tego. Pochylił się do przodu jakby zamierzał wrócić do jej lizania. Podźwignęła się, złapała jego głowę, za krótkie kłujące końce jego włosów łaskoczących jej palce, i przytrzymała go dala od niej. - Pieprz mnie, proszę, Bren. - nie obchodziło ja jak rozpaczliwie brzmiała. Jej duma zniknęła mniej więcej wtedy gdy rozdarł jej spódnicę strzępy by mieć lepszy dostęp do jej ciała. Naprężył się, jego ręce zacisnęły się na moment na jej biodrach i Keene myślała, że odejdzie. Jego oczy świdrowały jej płeć. Gorąco jego spojrzenia rozgrzało ją ponownie, skropliło pragnienie w jej cipce. Walczył z pożądaniem.

48

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Przypomniała sobie zdanie, które wysłało go wcześniej do spełnienia i szepnęła, - Dojdź we mnie. Poczuła, jak słowa go poruszyły. Podniósł się, przesuwając się nad nią, dopóki jego kutas nie został ustawiony przy krawędzi jej kanału. Gorąco było niesamowite – tylko koniuszek jego trzonka ja dotykał ale poczuła to jak nowy miecz wyciągnięty z ognia kowala. Chciała się poruszyć, zakołysać biodrami i zmusić go by wszedł głębiej ale trzymał ją nieruchomo. - Czy to jest to czego chcesz? - zapytał, patrząc jej w oczy. Nagle, Keene nie mógła znaleźć odpowiedzi. To wydawało się być czymś więcej niż przypadkowym przeniem między kurtyzaną a jej klientem. Tyle że nie była kurtyzaną a on był jej celem. Gdyby powiedziała nie, odsunąłby się od niej. Wiedziała to. Walczył z tym tak mocno że wiedziała że gdyby zrobiła najmniejszy znak wycofania, odszedłby. Ale nie mogła tego zrobić. Pragnienie bębniło w jej żyłach i nie pozwoliłyby jej wycofać się. - Tak, - szepnęła. Ruszył naprzód. Ich pasujące sapnięcia odbiły się echem w komnacie. Był duży ale zespalał się z nią, rozciągając na długość i szerokość. Jęknęła i potoczyła biodrami do góry, pomalutku pochłaniając jego ostatnie cale w niej. Jego oczy były ciemne gdy spojrzał na nią. Wydawało się ze na jego twarz ukazało się zdumienie i przez chwilę Keene myślała, że zrobiła coś złego. Może nie powinna znaleźć tak dużo przyjemności w tym akcie. Może kurtyzana bardziej by się kontrolowała ale Keene nie mogła ukryć swojego podniecenia. Pieprzyła się już wcześniej - to było częścią jej szkolenia gdy przyłączyła się do drużyny - ale to było inne. On był inny.

49

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Czuł się tak dobrze w jej wnętrzu. Pozwoliła głowie opaść na poduszkę i spotkała jego spojrzenie, cicho rzucając mu wyzwanie by pieprzyć ją aż będzie krzyczeć. Nic nie mówiła ale wydawał się dostrzec jej pożądanie. Wycofał się, ruchem tak wolnym, ze poczuła jego każdy cal. Gdy niemal wyszedł, zatrzymał się. Jego ręce puściły jej biodra i położył je na kanapie pod nimi gdy zaczął pchać w nią. Powoli i i pod kontrolą. Mięśnie w jego ramion śpiewały z napięciem - jego ciało praktycznie krzyczało. Jego pierś ledwie rozszerzała gdy oddychał. To był książę, o którym dyskutowali. Który kontrolował swój świat i całego siebie. Nawet kontrolował – opieranie się – własnej przyjemności. Cholera, rozbiła tę kontrolę wcześniej, chciała to zrobić ponownie - chciała być jego wspomnieniem jego spełnienia i satysfakcji. Chwyciła jego ramiona, paznokciami delikatnie drapiąc jego skórę. – Książę Bren, czujesz się tak dobrze we mnie. - pozwoliła pragnieniu rozbrzmiewać w jej słowach. – Taki gruby i twardy. - Wbił się w nią, wypełniając ją całkowicie. Sapnęła, czując po raz kolejny, jak ją rozciąga Och tak, właśnie w ten sposób. - wolno wycofał się jakby używał czasu by odzyskać kontrolę. Keene zacisnęła się wokół niego, naprężając jej mięśnie wokół jego trzonka. Jego wargi cofnęły się, obnażając zacisnęło zęby.Potrzebuję cię, mój książę. - w świetle pochodni, wydawało się że jego oczy zmieniają się z zielonego na czarny. Pogłaskała swoją rękę w górę jego ramienia do jego policzka. - Potrzebuję cię. Odrzucił głowę do tyłu i warknął. To był dźwięk torturowania, wyrwany z ciemności wewnątrz niego. Jego biodra zaczęły pompować, mocno i szybko. Nie powolna penetracja. Nacierał na nią. Keene podwinęła nogi, zawijając je wokół jego pasa, przyciągając go głębiej. Nie rozumiała ale to uczucie było w porządku – było prawdziwe. - Tak, Bren. Głębiej, mocniej. - mięśnie pod jej rękami naprężyły się gdy wjeżdżał w nią. Jej ciało, przygotowane przez ciągłe lizanie, było gotowe na 50

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

twarde pieprzenie. Otworzyła siebie i pozwoliła mu ją ujeżdżać. Każde popchniecie ocierało się o jej łechtaczkę i drażniło głęboko wnętrze jej płci. gdzie tylko Bren mógł sięgnąć. Już doświadczyła orgazmów dzięki jego ustom ale to było nowe uczucie - dotykając miejsc wewnątrz niej przez co się zatraciła. Wiedziała, że to jest tylko namiętność, prawdziwa żądza, ale czuła z nim łączność, której nie miała odkąd porzuciła swoją rodzinę jako dziecko. Napierała dziko naprzeciw, chcąc go całego, błagając z każdym pchnięciem o więcej. Potem straciła zdolność mówienia, krzycząc gdy wbijał się w nią, roztrzaskując cienką kontrolę, którą miała nad swoim ciałem. Potężne skurcze zaczęły się głęboko wewnątrz jej płci, a następnie rozprzestrzenił się, rosnąc falami gdy promieniowały przez jej ciało. W oddali, usłyszała krzyk i wiedziała, że to ona. Nie obchodziło jej to. Pogrążona w uczuciach, pozwoliła bezbożnym wrażeniom prześlizgiwać się po jej ciele. Gdy wróciła do siebie, zdała sobie sprawę, że Bren wciąż się w niej porusza. Wolno, łagodnie, jakby chciał się zatrzymać ale nie mógł się sprzeciwić. Jej powieki zatrzepotały i podniosła na niego wzrok. Obserwował ją – z ogniem płonącym w jego czarnych oczach. Pogładziła rękami jego ramiona, masując napiętą skórę gdy pompowała biodrami napeciw niemu. Jej maleńkie ruchy wydawały się szarpać jego kontrolę. Popchnęła mocniej, wsuwając go głębiej. Warknął, wyciągając wargi jak warczące zwierzę. Gdyby nie była tak pewna, że walczył z jego własnym pragnieniem, mogła się przestraszyć ale wiedziała, mogła go poczuć. Chciał ją pieprzyć, mocno ujeżdżać i zatracić siebie w jej ciele. - To jest to. - zachęcała. – Wypełnij mnie. Pozwól mi poczuć ciebie całego. - jego biodra naparły do przodu i kolejny raz wyglądało jakby to jego ciało rządziło. – Tak. To jest to. - Sięgnęła i chwycił jego głowę odwracając twarz, aż spojrzał na nią. – Dojdź we mnie, mój książę, - szepnęła. Krzyk, który podejrzanie brzmiał jak wycie wypełnił komnatę gdy wbił się w nią raz za razem. Gorąca powódź jego nasienia wlewała się do jej 51

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pochwy. Bren zwalił się na nią, osadzając ciężar na jej piersiach. Brak powietrza jej nie przeszkadzał. Uśmiechnęła się ze znużeniem, kiedy wpatrywała się w komnatę oświetloną pochodniami. To było niema tak zadowalające jak jej własny orgazm. Niemal. Pozwoliła umysłowi wędrować, słuchając wolnego bicia serca Bren’a y i jego oddechu wracającego do normy. To było wspomnienie, które zabierze ze sobą - gdy Książę Bren zatracił się wewnątrz jej ciała. Długi czas później wycofał się, wstał i podniósł ją jednym płynnym ruchem. - Sala kąpielowa, - zażądał. Keene wskazała ponad swoim lewym ramieniem i obrócił się w tamtym kierunku. Skuliła się w jego cieple, gdy ją niósł, tulącą nos do jego szyi, wdychając pyszny męski zapach. Jej ciało było giętkie i słabe, wciąż odprężone po jej orgazmach. Niezdolna by się oprzeć się jego bliskości, śmignęła językiem i uchwyciła słony smak jego skóry. Przechylił głowę jakby dając jej wolną rękę na smakowanie go. Otworzyła usta na jego gardle, umieszczając gorące pocałunki wzdłuż napiętych mięśni. Przez opadające powieki, dostrzegła bar gdy kroczył obok niego. Jej celem rzucił z powrotem w jej głowie.. Jej cel, warknęło w tyle jej głowy. - Napijesz się? - wymamrotała, ustami tak zmęczonymi jak reszta jej ciała. Nawet nie przerwał. Tylko potrząsnął głową. - Później. Potrzebuję więcej ciebie. Jej całe ciało zadrżało z radości. Nawet zmęczone i dobrze zaspokojone orgazmami, które jej dał i dzielił z nią, chciała więcej. Później wykona jej zadanie. Miała całą noc. Wszedł do komnaty kąpielowej. Pochodnie paliły się wokół ścian dając złoty blask. Łazienka była z dużą wanną z wolną płynącą rzeką doskonale podgrzanej wody. 52

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bez zatrzymywania się, Bren sięgnął nad wysokim brzegiem i postawił ją do środka. Gdy się wyprostowała, zdążył odrzucić spodnie, ściągnął koszulę i kamizelkę. Rzucał je niedbale na ziemi przy drzwiach. Blask srebra zwrócił jej uwagę. Ciężki kawał metalu kręcił się wokół jego szyi na wąskim srebrnym łańcuchu. Zawinął rękę wokół medalionu i usunął go, wieszając to na krawędzi futryny drzwiowej. Gdy odwrócił się do niej, był nagi wszystko razem z interesującym medalionem zniknęło. Miała tylko chwile - aby podziwiać pełną moc jego ciała - szeroka pierś wyryta silnymi potężnymi mięśniami, które zwężały się mocno, falując na brzuchu. Keene oblizała wargę wyobrażającą sobie jakby to było gdyby prześledziła językiem każdą linię. Centrum jej ciała zaczęło cierpieć z powodu wznowionej energii. Co był w tym mężczyźnie, że pobudzał taki głód? Starała się odzyskać jej kontrolę nad ciałem – mając nadzieję, ze sytuacja - odwróci się gdy wspiął się nad krawędzią balii. Ruch spowodował falowanie wody i powolne wirowanie szybko zmyło ślady jego nasienia. Dziwne poczucie straty wkradało się do jej piersi gdy resztka uprawiania seksu zniknęła. Bren przybliżył się do niej - jego kutas napierał na jej tyłeczek gdy opływał rekami jej biodra, talię muskając szczyty jej piersi. Trzymał jej twarde wzniesienia w swoich dłoniach, delikatnie naciskając pulsującym kutasem naprzeciw jej tyłeczka. Zadrżała. Nigdy nie wzięła tam mężczyzny. Chciał tego? Pomysł krążył w jej głowie. Jego silne palce szczypały jej sutki … i wszystkie obecne myśli przygasły. Do Bogiń, byłoby cudownie mieć to co noc, wiedzieć, że ten kochanek czekał na nią, by mogła polegać na sile kogoś innego. Zdradzieckie myśli sprawiły, że się wyprostowała. - Shh, shh. Mam cię. -szepnął. - Pozwól mi ci ulżyć. - wiedząc, że musi wypełnić swoją rolę, westchnęła i rozluźniła się przy nim.

53

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zaczął głaskać ją i obmywać, subtelny zapach mydła wypełnił komnatę. Niejasny zadręczający głos w głębi jej głowy próbował sie przebić - coś o tym, że ona będąc kurtyzaną powinna go umyć ale było zbyt cudowne, mieć jego ręce na niej, kojące i myjące. Tak łatwo było stracić poczucie czasu, zapomnieć o świecie gdy jej dotykał. Ciepłe wilgotne powietrze w komnacie uniemożliwiło jej wychłodzenie ale nie powstrzymało twardnienia jej sutków. Podniósł namydloną gąbkę, wyciskając ja na jej ramionach i piersiach. Milczał, kierując jej ruchami rąk, odwracając ją, i przesuwając gdy mył każdą część jej ciała, zanurzył ją w ciepłej płynącej wodzie oczyszczając i kojąc przestrzeń miedzy jej nogami. Gąbka zniknęła, zastąpiona przez jego palce w tym wciąż gorącym miejscu. Keene jęknęła, walcząc z pragnieniem by ulec jego pieszczotom. Nie chciała stracić tej okazji. To mogła być jej jedyna szansa by badać jego ciało. Z omdlewającą łatwością, odwróciła się przodem do niego. - Pozwól, że ci usłużę mój książę. - delikatnie pchnęła go na przeciwna stronę, zachęcając go by usiadł na jednej z ław poniżej linii wody. Gdy siedział, cofnęła się i stanęła przed nim. Jego wzrok zanurzył się w jej dekolcie. Uśmiechnęła się, zadowolona że absorbuje jego uwagę, wiedząc, że jej piersi były jędrne i pełne, prawdopodobnie jej najlepsza cecha. Podniosła gąbkę i wolno ścisnęła aż wypłynęły bąbelki. Mydliny spłynęły z jej ramienia łącząc się z płynącą wodą. Podeszła krok bliżej i przejechała gąbką przez jego klatkę piersiową, zostawiając ślady piany. Bren położył ręce na jej biodrach i przyciągał ją do siebie aż usiadła okrakiem na jego kolanach. W tej pozycji skierowała swoje ręce na jego skórę – napięte mięśnie klatki piersiowej, jego ramiona, i umięśniony brzuch. Był ciepły pod jej dotykiem i ociągała się, ciesząc się pysznymi uczuciami. Paląca potrzeba przygasła i oddała się jej pragnieniu - na przemian myjąc go i pieszcząc. Drażniła płaskie miedziane sutki i zadrapywała paznokciami jego skórę. Ogień w jego oczach zachęcał do każdego 54

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pociągnięcia. Sięgając poniżej powierzchni wody, przesunęła gąbką po jego napiętych udach, okrążając jego rosnącego kutasa. Bren złapał ją za ręce. Zagubiona w swoim świecie, zamrugała gdy popatrzyła w górę. - Chcę cię dotykać. - szepnęła, błagającym tonem głosu. Potrząsnął głową. - Za dużo. Muszę być w tobie. Dokuczliwy głos krzyczał w jej głowie, ale nie mogła się powstrzymać. Jak mogłaby powiedzieć mu nie? Kiwnęła głową i pomalutku przesunęła się do przodu, podnosząc biodra aż była nad jego erekcją. Ustawiając główkę nad jej wejściem, wolno zatonęła w dół. Wszystkie jej obawy przygasły. To był zbyt piękne - gruby trzon wśliznął się w nią, a palcami wbił się w jej biodra. Śmiech zabulgotał w jej gardle. Owinęła ramiona wokół jego szyi i położyła głowę na jego ramieniu, szepcząc jego imię gdy kołysała się wolno wychodząc mu naprzeciw, drażniąc jej łechtaczkę z każdym ciosem. Jego ręce głaskały jej plecy, ucząc się każdej krzywizny, łagodnie pocierając napięte mięśnie. Zadowolenie zabulgotało w niej i Keene ukryła twarz na jego szyi. To było niebezpieczne, znacznie gorsze niż jakiekolwiek fizyczne zagrożenie. Symulowanie kurtyzany zniknęło - kochała się z księciem dla siebie, bez troski o misję. Pomimo drażniącego sumienia, nie mogła się wycofać. Jej inne seksualne doświadczenia miała podczas szkolenia i miały cel. To było inne. Nie było żadnego celu z wyjątkiem zaspokajania się. Poruszali się razem, dopasowując do rytmu. Powoli i komfortowo, z małym napędem ku orgazmowi. Keene wiedziała, że nadejdzie, ale teraz była zadowolona z posiadania go w sobie i mając swobodnego dostęp do głaskania jego ciała. Potarła piersiami o jego klatkę piersiową i cieszyła się malutkimi wstrząsami wybuchającymi z jej sutków. Tylko raz, zapewniła siebie. Będzie go mieć jeszcze raz, a następnie wróci do swojego zadania. 55

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Chodźmy stąd, - wymruczał chociaż nie zrobił nic by ja odsunąć. Podniosła głowę i uśmiechnęła się. Potarła koniuszkiem palca wzdłuż jego dolnej wargi, zafascynowana gładką powierzchnią. - Wygodnie mi tu gdzie jestem. - przekorny ton nie był już naśladowaniem barwy głosu kurtyzany. Keene wiedziała, że jej własna osobowość ujawnia się, ale nie mogła znaleźć w sobie sił, aby walczyć z tym. Pragnęła go. Nie jako część misji ale dlatego, że był zbyt wspaniały, by mu się oprzeć. - Dziecinko, staniemy się pomarszczeni. Wzruszyła ramionami. - Wszystko może zacząć się kurczyć. Jej wargi uformowały się w cichy „oh”. - Pewnie tego nie chcesz. – powiedział Bren, zaskoczony odkryciem obcej nuty w jego słowach - śmiechu. Flirtował z kurtyzaną - a ona flirtowała z nim. Nie rozumiał co się dzieje. Celowe uwodzenie w jej głosie gdy wszedł do jej komnat zniknęło i coś znacznie bardziej potężniejszego pojawiło się w tym miejscu. Intrygujący sposób w jaki okręciła się wokół niego, przytulając się do niego. To nie były działania wykwalifikowanej kurtyzany. Czy

to

możliwe,

że

tak

jak

on

czuła

połączenie

?

To

było

nieprawdopodobne. Jego namiętność pochodziła od smoka. - No nie wiem - powiedziała z cichym jękiem. -Jesteś tak duży, że myślę, że możesz się skurczyć a wciąż bym cię czuła - grubego i twardego we mnie. poruszyła biodrami - działanie, które zapewniało, że pozostanie twardy. Klepnął ją ręką w tyłeczek - zdecydowanie ale z delikatnym pacnięciem. Wyprostowała się, jej oczy się powiększyły a jej piękne piersi napierały do przodu..

56

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Nie doprowadzaj mnie do ostateczności, słodka, - ostrzegł. - Zajęło mi zbyt długo, aby dostać się do tego punktu. Nie jestem skłonny zmarnować ani chwili. Jego rada dała pożądany efekt - i nie. Wstała, rozdzielając ich ciała, nie było śladu władzy, która świeciła w jej oczach, jakby oddał zbyt wiele. Teraz wiedziała jak rozpaczliwie jej pragnie. - Więc może powinniśmy wyruszać.- odsunęła się, elegancko wychodząc z wanny. Bren obserwował - głodny widoku jej obnażonej cipki gdy wyszła z wody. Więcej, nalegał Tynan, prowadząc Bren’a w kierunku kobiety, którą wybrał. Cissa podniosła ręcznik i przetarła nim powoli po jej skórze. Trzymała tkaninę przed piersiami i odwróciła się bokiem, więc miał tylko zasłonięty profil jej postaci. Tarła miękkim materiałem po ciele, pochylając się by wytrzeć do nogi, wypinając jej zaokrąglony tyłeczek. Bren okręcił rękę wokół swojego kutasa i głaskał, dopasowując się do rytmu jej rąk. Krople spływały z niej leniwie sprawiając ze ślina napłynęła mu do ust. Tynan warknął w głowie Bren’a i Bren powtórzył głośno ten dźwięk. Podniosła głowę i uśmiechnęła się. - Coś chciałeś, mój książę? - upuściła ręcznik, ale zanim mógł wszystko zobaczyć, odwróciła się i wyszła z pokoju – jej pięknie zaokrąglony tyłeczek kusił go gdy go opuściła. Zostawiając go samego. Bren spojrzał w dół. Wciąż był w basenie kąpielowym, z jego twardym kutasem w jego własnej ręce, i sam. Do Piekieł, jak to się stało? Moja? - Idę - wymamrotał i wyszedł z wanny. Zostawiła go. To było dziwne zachowanie jak na kurtyzanę. A może nie. To pierwszy raz kiedy zaangażował się z jedną z nich. 57

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nie to, że był rzeczywiście został "zaangażowany" z nią, zapewnił wciąż rozbrzmiewające sumienie. To była jedna noc. Znalazł kobietę, którą smok mógł się cieszyć i chciał dogodzić bestii ale nic ponadto. Moja! Krzyk Tynan’a wstrząsnął czaszką Bren’a. Chwycił brzeg balii i czekał aż jego głowa się oczyści. Gdy dźwięk zniknął, otworzył oczy i rozejrzał się po pokoju. Cissa była na łóżku – z wygiętą jedna nogą, druga rozchylona w smakowitym zaproszeniu. Jej kuszący zapach doszedł do niego w poprzek pokoju. Wszystkie myśli o przyszłości zniknęły. Musiał mieć ją teraz, musiał czuć ją na ustach, poczuć jak jego kutas zanurza się w niej. - Moja! - powiedział zgadzając się z pragnieniem smoka. Woda kapała z jego ciała gdy zatrzymał się przy brzegu łóżka. Wpatrywała się w niego - w szczególności w jego kutasa - i wolno pociągnęła językiem przez jej górną wargę. Cholera, właśnie wtedy, gdy wydawało się, że nie mógł stać się twardszy, jego kutas dowiódł, że się myli. - Jestem gotowa, mój książę. Jej ochrypłe słowa przeskoczyły przez jego klatkę piersiową, chwytając jego serce i przeciągając go do przodu. Podczas gdy patrzył, przesunęła dłoń aż jej palce nie musnęły wzgórka jej kobiecości. - Jestem gotowa by mieć cię we mnie. Poczuć, jak ten długi, rozkoszny kutas pompuje we mnie. Tynan zawodził ze swoją potrzebą i Bren musiał walczyć z siłą smoka żeby nie rzucić się na nią. Przywrócił swoją kontrolę, prostując kręgosłup jak struna. Keene wstrzymała oddech. To się dzieje znowu. Mogła namacalnie zobaczyć, jak się wycofuje. Kobiece pragnienie – nie mające nic wspólnego z powodem, dla którego została tu wysłana - błagało ją by uwieść go ponownie. Dać mu zapamiętałe spełnienie wewnątrz jej ciała. 58

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Tylko raz. Zapewniła się ponownie. Keene rozłożyła swoje uda. Zanurzyła palce w swojej płci, drażniąc delikatne ciało, które Bren lizał i pieprzył. Jej własna ręka była w porządku ale ona chciała jego – chciała jego, głodna jego dotyku. - Więcej. - słowo zagrzmiało w jego gardle jakby pochodziło z innego źródła. - Tak, - odpowiedziała gdy wepchnęła palec w jej cipkę. - Chcę więcej. Nie była tam niczego poza prawdą. Ale teraz, widząc go obok olbrzymiego łóżka - jego głodnego kutasa i na granicy kontroli - Keene poczuła dziwne pragnienie by się z nim trochę podrażnić. - Uwielbiam twojego grubego twardego kutasa we mnie - szepnęła, ta wiedza doprowadzi go do szaleństwa. Kontynuowała pieprzenie się palcem, patrząc na jego oczy błyszczące rozpaczliwym gorącem. Nigdy wcześniej nie czuła się tak zmysłowa. Irytujący głos w jej głowie podkreślał, że tak naprawdę nie chce jej, - tylko kurtyzanę Cissa, - ale odepchnęła negatywne myśli na bok i skupiła się na uwodzeniu księcia. – Chciałbyś dojść we mnie? Poczuć, jak moja cipka zaciska się wokół twojego kutasa. Hmmm, to takie dobre uczucie. Nie odzywał się. Przez chwilę się nie ruszał. Wydawał się zablokowany w tej pozycji. Potem jakby nagle się uwolnił, wyciągnął dłoń i owinął jego palce wokół jej kostki. Powolne ciągłe przyciąganie zabrało ją na krawędź łóżka. Chłodne powietrze owiało jej mokre ciało. Była obnażona i otwarta dla niego ale nie było w tym żadnego wstydu. Spojrzał w dół na jej cipkę i Keene myślała, że krzyknie z tej mocy. Czysta występna żądza płonęła w jego oczach. Ledwie mogła złapać oddech. Pragnęła poczuć, jak jego usta suną w górę w głąb jej cipki i przerwała ciszę. - Liż mnie, mój książę. - patrzała z podziwem gdy uklęknął obok łóżka i zgodnie z jej instrukcjami, łagodnie, ooch tak wolno, smakował ją. Nawet gdy walczył z odczuciami konsumował ją, uświadomiła sobie, że lizał ją w nowy 59

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

sposób, wolniej, subtelniej. I ze strasznie frustrującym wynikiem. Poświęcił mnóstwo uwagi jej łechtaczce, lizaniu i ssaniu aż nie skręcała się w jego uchwycie, tak blisko jej kulminacji. Odsunął się. Jej jęk zmienił się w westchnienia gdy językiem pchnął do jej otwarcia. Dobrze. Nie skończył z nią jeszcze. Cofnął się, liżąc jej wewnętrzne wargi. Powolne delikatne ciosy były pyszne i wspaniałe ale nie dawał jej tego, co potrzebowała. - Bren, proszę…. Potrzebuję… - Potarł kciukiem jej łechtaczkę przypominającą jej jak blisko była orgazmu. - Bren! Podniósł głowę i wstał. Keene patrzyła z niedowierzaniem. On nie mógł jej zostawić w takim stanie. Nie mógł. - Bren? - jej głos zadrżał. -

Może to cie nauczy by mnie nie drażnić. – bez żadnego wstępu,

zagłębiał swoją rękę między jej nogami i przejechał dwoma palcami po jej cipce. Wygięła w łuk biodra gdy jej przejście formowało się wokół niego. Jej ciało lśniło na krawędzi spełnienia. - Proszę, mój książę, błagam cię. Obiecuję, że nie będę cię drażnić. - Nie dotkniesz swojej cipki bez mojego pozwolenia? - Nie. - Przysięgnij. - twardy władczy zwrot był jak nowa pieszczota wewnątrz jej płci. - Przysięgam nie dotknąć swojej cipki bez twojej zgody. Wsuwał i wysuwał swoje palce w jej cipce w boleśnie powolnym rytmie. Keene opuściła głowę na bok i jęczała. - Jest moja do rozkazywania i cieszenia się. - Tak, mój książę, - westchnęła, skłonna zgodzić się na wszystko tak długo aż pozwoli jej dojść.

60

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Czy mam cię pieprzyć teraz? Czy mam dojść w tej słodkiej cipce, którą posiadam? - Tak, mój książę. Dojdź we mnie. Proszę. Jego palce wyśliznęły się wolno z jej kanału i Keene krzyknęła ze straty. - Nie martw się, - uspokoił – Dałaś mi odpowiedz, która chciałem - I wynagrodzę cię. – Chwilę później główka jego kutasa po raz kolejny napierała na jej otwarcie. Keene podparła się na łóżku naprężając gdy zaczął powolną penetrację. – Spójrz na mnie, - rozkazał. Zmusiła swoje oczy do spotkania jego wzroku, bojąc się tego, co ujrzy w głębi. Pchnął w nią parę pierwszych cali kutasa. Pragnienie by zamknąć oczy, ukryć się, było silne ale wiedziała, że nigdy na to nie pozwoli. Wpatrywał się w jej oczy, jakby starał się przez nie dotrzeć do jej duszy – a jednocześnie wsunął się do jej cipki. Gruby obwód rozciągnął jej przejście niemal do granicy bólu ale to było tak wspaniałe, że nie chciała tego zaprzestać. Miała go w sobie wcześniej, ale był inny - szerszy i dłuższy. Może to była intensywność w jego oczach, zmieniając się wolno z zieleni na czerń i znowu z powrotem. Gdy usadowił się w niej, Keene westchnęła z przyjemnością. Została całkowicie wypełniona. To było cudowne. Gdy zaczął ją pieprzyć, obudziły się w niej nowe obawy. Poczułaby się pusta gdyby ją zostawił. Nie miała czasu by popaść w niepokój. Kontynuował powolny, ciężki szturm na jej cipkę. Keene opuściła przyszłość i przeszłość i skupiła się na Bren’e i jego wspaniałym ślizganiu kutasa w środku. Chwyciła jego ramiona i zebrała siły, przygotowując się do tego, co wiedziała, że miało przyjść. Stanął przy łóżku, chwytając jej biodra, i pompując w niej, ujeżdżając ją głęboko jakby to miała być jego jedyna szansa w niej. Tak rozciągnięta, Keene nie mogła nic zrobić - nie mogła trzymać go w ramionach czy wciągnąć go głębiej. Mogła tylko leżeć przy nim i przyjąć każdą ciężki sztos. Podciągnęła swoje nogi w górę i owinęła je wokół jego 61

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pleców, kręcąc biodrami, napierała w górę przesuwając jego trzonem wzdłuż jej łechtaczki z każdym pchnięciem. - Bren, proszę, - błagała, potrzebując jednego dotknięcia, które wysłałoby ją otchłań. Podniósł głowę, obnażając zęby gdy pompował w głąb jej płci. - Moja, - warknął. Nie miała innego wyboru, jak tylko odpowiedzieć. - Tak. *****

Wycofał się z niej, krzywiąc się gdy usłyszał jej maleńki syk bólu. Przesunął się na bok blisko niej, ich ciała wciąż się dotykały. - Przykro mi - powiedział, gładząc ręką wzdłuż miękkich włosów chroniących jej cipkę. Keene zachwyciła się delikatnym muśnięciem. Minęły godziny odkąd nie był w niej w jakiś sposób i, nawet teraz, kontynuował jej dotykanie. Pieszczota nie była seksualna czy mająca pobudzić, ale po prostu uczuciem, któremu nie może się oprzeć. Jakby dotykanie jej uspokajało jakiejś potrzeby głęboko wewnątrz. Myśl przyniosła smutny uśmiech na jej ustach. Był celem. Nic więcej. Nadszedł czas by wypełnić jej część misji ale potrzebowała chwili na zebranie myśli. Jej ciało bolało, wewnątrz i na zewnątrz, z powodu długich godzin pieprzenia ale nawet gdy wyczerpanie pociągało ją do snu, wiedziała, że musi zrobić coś więcej. Jeszcze jedną rzecz. Wpatrywał się przez chwilę w swoją rękę na jej skórze potem podniósł wzrok na jej twarz. Wykorzystujac resztę sił jakie miała, Keene podniosła się i

pocałowała

go

w

usta.

To

był

łagodny,

delikatny

pocałunek.

Z

podziękowaniem i miłością. Zesztywniał na chwilę a następnie odpowiedział, 62

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

zgodnie z jej tonem, nie przytłaczając czy podbijając. To był pocałunek kochanków, wiążący ich. Keene opadła na łóżko, urok snu był zbyt silny, by się oprzeć. Z jego smakiem na jej wargach, popłynęła do swoich marzeń.

Bren słuchał jak jej oddech zwolnił do równego tempa snu. Poczekał aż nie był pewny, że była pogrążona w śnie, potem podniósł się z łóżka. Musiał wyjść. Pokusa by pozostać była zbyt silna. Pragnienie jej również. Nawet teraz, z jego miękkim kutasem i Tynan’em dudniącym z zadowoleniem w jego głowie, Bren pragnął ją. Chciał patrzeć na nią, dotykać jej, czuć smak jej warg i trzymać ją w ramionach. Do Piekła, nawet chciał z nią rozmawiać. To było złe. Podszedł do końca łóżka, niezdolny do oderwania od niej wzroku. Jego nasienie wypływało spomiędzy jej nóg oznaki jego posiadania. Chciała tego. Błagać go o to. I musiał jej to dać. Logiczny

umysł

prowadził

wojnę

z

jego

instynktami.

Była

wykwalifikowaną kurtyzaną. Oczywiście potrafiła go podniecić - znał dokładne słowa, które sprawiły ze nie był zdolny się jej oprzeć. Ale do cholery, jej pobudzenie też było prawdziwe. Wyczuł to. Tynan to wyczuł. Pragnęła go. Wpatrywał się w jej twarz. Krawędzie jej ust podnosiły się ku górze – w uśmiechu zadowolenia. Jakoś, to pocieszyło go bardziej niż zrozpaczone krzyki dla spełnienia. Te mogły być udawane ale blady uśmiech gdy spała był prawdziwy. Tak prawdziwy jak ten pocałunek. Wciąż czuł oddziaływania w swoich wnętrznościach.

63

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Kurtyzany nie całowały swoich klientów. To była milcząca umowa między stronami. Ale pochyliła się do przodu i położyła usta naprzeciw jego warg. Podkradał się do baru, spragniony. Butelka z burgenda czekała. Ale sączenie gorzkiego płynu nie zaspokoi jego pragnienia czy nie uspokoi dzikiej lawiny myśli. Sięgnął pod ladę i znalazł butelkę amber penanc. Nalał i wychylił kieliszek Alkohol palił gdy spływał w głąb gardła. Cholera, to nie uspokoi moich myśli ale na pewno skoroduje moje wnętrzności. Położył cicho szkło na ladzie, nie chcąc obudzić Cissy. Zasłużyła na swój odpoczynek. Słuchając ciszy i rozwijając zmysły smoka na zewnątrz, poczuł, że zbliżał się wschód słońca. Prawdopodobnie za godzinę. Nie mógł wyjść. Jeszcze nie. Bren przeszedł z powrotem do brzegu łóżka i spojrzał na nią. Nie poruszyła się. Moja, szepnął Tynan. Bren zauważył zmianę w tonie smoka. Pozostawali w niezgodzie przez tyle lat, że dziwnie było usłyszeć spokój w jego słowach. Tynan znalazł swoją partnerkę. Bren wiedział, że nigdy nie może wziąć tej kobiety jako swojej żony. Nie przez jej zawód, który uczyniłby ją nieodpowiednią. Kurtyzany Ashure były cenione jako żony. Ale teraz, bardziej niż kiedykolwiek, Bren wiedział, że nigdy nie może zaakceptować tej kobiety. Krystaliczne wspomnienie jaskini sprzed lat rozbłysły mu w głowie - tylko tym razem to było ciało Cissy połamane i krwawiące na skałach. Żółć narosła mu w gardle. Dziś wieczorem stracił kontrolę nad Tynan’em. Jego wspomnienia tych chwil były niewyraźne ale to nie zmniejszyło oddziaływania. Tynan był zdesperowany, aby mieć tę kobietę, o której sadził iż należała do niego. Tylko 64

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bogowie wiedzieli co zdarzyłoby się gdyby Cissa go odrzuciła. Bren nie mógł zaryzykować tego jeszcze raz. Ołowiany ciężar osiadł na jego sercu. Moja? Bren wybrał wyjście tchórza. Wiedział, że będzie musiał powiedzieć Tynan’owi o jego decyzji ale to była walka na inny czas. Dziś wieczorem smok był spokojny i Bren uzasadnił to sobie chęcią utrzymania pokoju między nimi. Wczołgał się z powrotem na wysokie łóżko, blisko, ale nie dotykając Cissy. Jej włosy, długie uwolnione z tasiemek, które trzymały je w kucykach, leżały

rozłożone

na

poduszkach,

splątane

przez

jego

ręce

i

jej

niepohamowane ruchy. Jakby wyczuwała jego obecność, przysunęła się do niego, przytulając się do jego klatki piersiowej, rękę owinęła wokół jego klatki piersiowej a nogi zwijały się z jego aż byli związani ze sobą. Sprawdził czy nie spała ale jej oczy wciąż były zamknięte i po westchnieniu, jej oddech wrócił do wolnego stałego tempa. Potarł rękami jej plecy. Pokój wyziębił się i jej skóra była chłodna. Wziął ją w ramiona i przyciągnął do siebie, dzieląc się jego ciepłem. Przynajmniej to mógł zrobić, mówił sobie. Sen też go przyciągał ale nie pozwolił sobie popaść w coś więcej niż lekka drzemka. Musiał wyjść zaraz po wschodzie słońca. Spróbował myśleć, o pracy czekającej na niego ale pachnąc ich kochaniem i nacisk jej ciała rozproszył go. Jego ręce nadal pieściły jej gładkie ciało. Jeszcze jedna godzina i będzie mógł wyjść. Kolejna godzina i oszaleję, pomyślał. Jego kutas był obolały by wrócić do jej ciepła, jego ciało już szukało połączenia. Ta noc była objawieniem na tyle sposobów. Po raz pierwszy naprawdę uprawiał seks chociaż nie czuł się jak dziewica gdy ta noc się zaczęła. Nadal, uczucia były takie, jakich nigdy nie oczekiwał. Były silniejsze i bardziej wymagające. Gdy pragnienie jej posiadania było trudniejsze by mu się oprzeć.

65

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

I kobieta. Jej ciało pasowało do niego w sposób w jaki on nigdy sobie nie wyobrażał przed jego doświadczaniem - jej krągłości pasowały do jego kantów aż się ze sobą połączyli. Spojrzał na jej postać i poczuł kolejne wyrzuty sumienia. Nawet w bladym świetle mógł zobaczyć siniaki po jego rekach na jej delikatnej skórze, zapewne na jej udach też są. Musnął koniuszkiem palca po jej ramieniu, głaskając lekkie fioletowe znaki. Dziś wieczorem jego kontrola została pchnięta do granicy wytrzymałości i były szkody, które tego dowodziły. Żałował że nie mógł obwinić za to Tynana’a przejmującego kontrolę ale, z wyjątkiem pierwszego razu lizania jej cipki, smok go nie obezwładnił. Wykorzystał swoją moc i połączył się z Bren’em ale to człowiek pozostał dowodzącym. Zamknął oczy. Słodkie perfumy jej cipki zostały zapisane na wieczność w jego pamięci. Więcej, napierał smok i Bren był zbyt wyczerpany, by mu odmówić. Łagodnymi palcami przetoczył Cissę na plecy i zaczął głaskać ją między nogami. Niemal natychmiast stała się mokra. Ciepła wilgoć zdumiała go. Nawet w śnie odpowiedziała mu. Jej powieki zatrzepotały gdy rozłożył jej uda i pchnął sam czubek kutasa w jej kanał. - Jeszcze raz, - powiedział. Keene kiwnęła głową i sięgnęła do niego. Była obolała i zmęczona ale jej ciało wciąż go łaknęło. Jakby zrozumiał, zatopił się w niej łagodnie, dając jej czas na dostosowanie się, powstrzymując się z siłą, która ją zdumiała. Leniwy uśmiech uniósł mu wargi jak tylko się w niej w pełni zagłębił. Gdy wpatrywali się w siebie, żadne się nie poruszyło, i wiedziała, że jest inaczej. Coś się zmieniło. Pochylił się i pocałował ją. To wyglądało na naturalne, właściwe i kochające. Prztyknął językiem wzdłuż jej górnej wargi i otworzyła je dla niego. Nie ujeżdżał jej ust ale lizał w środku, dając jej ustom taki sam 66

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

delikatny dotyk jak przy jej kobiecości. Zakręciła językiem wokół jego i kosztowała gorący męski smak. To nie było żadne rozpaczliwe pieprzenie ciał. Kochał ją. Jakby nie mógł się powstrzymać, kołysał się powoli w jej wnętrzu. Dyszała, i przesunął swoje usta w dół jej szyi, całując i liżąc powoli postępując w kierunku jej piersi. Keene przebiegła rękami po jego plecach, przez jego klatkę piersiową, drażniąc napięte, płaskie sutki. To było piękne, powolny sposób w jaki się dotykali i całowali, pieszcząc nawzajem swoje ciała gdy poruszał się w niej. Narastanie przyjemności było wolne i długie a kiedy nadeszła, osiągnęli rozkosz razem. - Bren, - westchnęła gdy płynęła w dół z wysoka, ciepło jego nasienia wypełniało ją. Leżał na niej, wciąż w niej, utrzymując jego wagę na ramionach. Trącając nosem jej szyję, smakował ją delikatnymi pocałunkami i przekornym skubaniem zębami. - Śpij, - szepnął, wycofując się z niej i kładąc się przy niej. Bren wpatrywał się w znowu śpiącą kobietę w jego ramionach i czekał aż głęboko zaśnie zanim łagodnie ją odsunął i wymknął się z łóżka. Słońce wschodziło. Mógł poczuć to w swojej krwi i wiedział, że nadszedł czas by odejść. Zdezorientowany Tynan spowalniał go ale nie było sposobu by mógł wyjaśnić swoje działanie smokowi. Bren mocując się z mniej wyrażanymi skargami bestii, ubrał się i ruszył w kierunku drzwi Dzwonienie monet w jego kieszeni zatrzymało go. Powinien jej coś zostawiać. Król Ashure płacił kurtyzanom ale Bren zawsze zostawiał napiwek - zazwyczaj duży. Sięgnął do kieszeni i wyciągnął monety. Poczuł, że to niewłaściwe. Coś w płaceniu Cissa za pieprzyć go sprawiło że czuł się źle. Ponieważ ona jest nasza, Tynan powiedział. 67

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren zadrwił. Może czuć że to niewłaściwe ale Cissa będzie tego oczekiwać. Przecież wykonywała swoją pracę. Po prostu wykonała ją cholernie dobrze. Wpatrywał się osiem sentons w jego ręce. Jeden byłby rozsądnym napiwkiem, dwa całkiem hojnym. Rzucił wszystkich osiem na stół i odszedł. Bez względu na cenę, musiał uciec od tej kobiety. Była zbyt niebezpieczne dla jego spokoju ducha. *****

Keene nacisnęła na drzwi i ucieszyła się gdy otworzyły się z łatwością. Nie miała dość siły by walczyć z martwymi przedmiotami. Musiała zaoszczędzić jej resztkę energii by wyjaśnić jej niepowodzenie misji. Szła noga za nogą do sali zebrań. Triant, Risa i Marvis popatrzyli na nią ze zniecierpliwieniem

gdy

wszyscy

czekali

na

trzask

zamknięcia

drzwi.

Upewniając się że nie zostaną prze nikogo podsłuchani, westchnęła. - Nie zdobyłam tego. - Co? - Risa wstała i odepchnęła od stołu.? Dlaczego nie? Keene skorzystała z okazji wolnego krzesła i opadła na nie. To było wszystko, co mogła zrobić to nie położyć głowy na stole i zasypiać. Jej ciało zostało wyczerpane. I obolałe. - Właściwie, nie miałem czasu. - Jak to możliwe? Zniknęłaś na całą noc. Skrzywiła się na lidera zespołu. – Wydaje się, że twoje informacje, według których Książę Bren nie korzysta z usług kurtyzan są były nieprawidłowe. Bardzo błędne. - To znaczy, że faktycznie …. - Triant zawiesił pytanie.

68

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- O tak. To, między innymi. – i wiele innych rzeczy. Opadła do przodu, opierając łokcie na stole i brodę na rękach. Nie była w stanie dłużej utrzymać się w pozycji pionowej. Jej energia była wydrenowana - fizyczna i psychiczna. Książę był wyczerpujący. I równie niebezpieczny jak sądziła na początku. Przesunęła się na krześle i wnętrze jej ud zaprotestowało. Zastanawiała się ile czasu minęło odkąd spędziła aż tyle czasu z rozłożonymi nogami ale znała odpowiedź - nigdy. Wewnętrzna warstwa jej cipki zatrzepotała i Keene nie mogła powstrzymać jęku. Jakby jej ciało tęskniło za nim - brakowało mu jego penetracji, długich mocnych pchnięć i krótkich płytkich wsunięć jego bioder gdy masował docierając głęboko do jej cipki. Wzięła pełny i głęboki oddech, próbując usunąć wspomnienie z jej ciała. - No cóż, nie chciałabym być zbyt wścibska co do twojej części misji Powiedziała Risa, jej słowa ociekały sarkazmem - Ale mogłaś podać mu miksturę jak już skończył? - Co skończył? - zapytała z jednakowym nastawieniem. Wargi Risy zacisnęły się mocniej. Z seksu żartowali i kpili ale rzadko był otwarcie omawiany wśród członków zespołu. To było po prostu częścią ich życia, które nie istniało w obrębie zespołu. - Po skończeniu … - Risa machnęła ręką w powietrzu. - Pieprzenia mnie? - Keene dostawiła. - Tak. Po tym jak skończył cię pieprzyć, nie mogłaś zaproponować mu napój? -Mogłam …. - powiedziała, wyłuszczając każde słowo. - ale on tego nie zrobił. Nie skończył. - Powiem jeszcze raz – zniknęłaś na całą noc. – dodał Marvis. Zdziwienie w jego głosie niemal wystarczył by Keene się uśmiechnęła ale to zabierało

69

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

zbyt dużo energii. Było jasne, wytrzymałość Bren’a był równie imponująca dla mężczyzn, jak dla kobiet. - Tak. Przez całą noc. Wszedł, zaczęliśmy rozmawiać i następna rzeczą jaka zauważyłam, że leżę płasko na plecach ze spódnicą uniesioną do góry. - I zostaliście w ten sposób przez całą noc? - Risa zapytała. Kpiące niedowierzanie

w

jej

pytaniu

sprawiło,

że

Keene

zmrużyła

oczy

i

spiorunowała ja wzrokiem. - Nie. czasami obracał mnie i brał mnie od tyłu. I był czas w wannie i na łóżku … -mam kontynuować? - Tak! - Triant i Marvis krzyknęli jednym głosem. Risa skrzywiła się, spiorunowała wzrokiem obu mężczyzn i potrząsnął głową. - Jestem pewna, że to nie jest konieczne. - Mam pewność że gdyby Keene mogła odłączyć się na moment i podać mu środek usypiający, zrobiłaby to. - Triant powiedział, kładąc sprzyjającą dłoń na jej ramieniu. – Jeśli to już wszystko to musi trochę odpocząć. mrugnął do niej. Keene starała się odwzajemniać uśmiech zgody ale nie była pewna, że to była prawda. Mogła go zatrzymać. Nie związał jej ani nie zmusił. Gdyby odsunęła się, nie wątpiła, że by ją puścił, ale jego warczące żądania o więcej jej płci sprawiły, że nie miała żadnej siły by mu odmówić. - Więc spróbuj ponownie dziś wieczorem, - Risa ogłosiła. Kiwnęła głową w kierunku Marvis’a. - Zakończyliśmy połowę naszej misji. Musimy tylko dostać się do księcia. Nadal uważam, że najlepszym miejscem jest burdel. Jest nieznajomym i nikt nie sprawdzi go aż do rana. - patrzała na Keene. Chcieliśmy znaleźć typ kobiety, która zwróci uwagę księcia. I wygląda na to, że tak zrobiliśmy. Dajmy mu kogoś trochę mniej interesującego. Zobaczmy co zrobi z kimś, kto nie jest drobny i jasnowłosy. Keene kiwnął głową następnie zmusiła jej drżące nogi do wstania. 70

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Gdzie idziesz? - Łóżko. - słowo wypłynęło z jej ust przez wyczerpane wargi. Błogosławione Boginie jej całe ciało było zmęczone. Potrzebowała całego dnia by odzyskać formę po wspaniałej napaści Księcia Bren'a na jej ciało.

71

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ CZWARTY - Oczywiście nie oczekujesz, że Rada zatwierdzi tę propozycję, Książę Bren? Na dźwięk jego imienia, Bren poczuł, że jego uwaga powraca sali zebrań. Zamrugał i popatrzył w górę. Herenson górował nad stołem. Mężczyzna wstawał ilekroć coś mówił – zwyczaj, który Bren uważał za ogromnie denerwujący. Jeśli ktoś nie może być na tyle onieśmielający, siedząc, wstanie wcale mu nie pomoże. Bren został na swoim krześle. To wydawało się złościć Herenson nawet więcej. - Muszę być szczery, Wasza Wysokość, - Herenson ciągnął. Bren próbował utrzymać swój zmęczony umysł w dyskusji, ale to było trudne. Twoja propozycja musi zawieść. Zabiera nasze środki do ochrony samych siebie. Kilka innych głów skinęło w niepewnej zgodzie. Bren rozejrzał się po stole. Kiwające się głowy zatrzymały się. Wiedział, że połowa delegatów boi się go nieznacznie i z pewnością nie interesują się nadeptywaniem na odcisk królestwu jego ojca. Nie miał żadnego zamiaru wymuszać na nich zgody ale nie

mógł

pozwolić

starożytnym

uprzedzeniom

powstrzymywać

go

od

osiągnięcia celu. - Lordzie Herenson, ta propozycja niczego takiego nie zawiera. Ogranicza jedynie polowanie na smoki bez powodu i eliminowanie ich – w

72

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

rekreacyjnym „polowaniu”. - zwrócił się ze swoimi komentarzem do wszystkich zebranych przy stole - Badania mojej matki z przez trzydziestu lat wykazały, że nad smokami można panować i nie trzeba ich niszczyć. Tak naprawdę, jest jakaś szansa, dzięki której smoki mogą powrócić do ludzkiej formy. – Dudnienie zainteresowania przemieszczało się dzięki dwudziestu ludziom w pokoju. Bren wiedział z pewnością, że smoki mogą przyjmować ponownie ludzką formę ale rodzina zdecydowała się utrzymywać na razie w tajemnicy tę wiedzę. - Jeśli to jest możliwe - ciągnął - czy naprawdę humanitarne będzie zabijanie smoka? - Ale oni atakują wsie – kradnąc bydło i kobiety. - A jeśli masz smoka, nad którym nie mogą panować atakując ludzi, to taka sytuacja nie wyklucza tej propozycji. Lordzie Starn - przeniósł wzrok na pękatego człowieka w kącie.- Pan skontaktował się ze mną w sprawie smoka, który dręczył wieś w obrębie twoich ziem i mogliśmy podporządkować sobie istotę i teraz, większość nawet nie wierzy, że smok mieszka w pobliżu. Starn kiwnął głową.- Tak, tak, to prawda. Ja, na przykład, zalecam Królowi poparcie wniosku.. Spotkałem smoka gdy Książę Bren dyskutował z nim, i zobaczyłem zbyt wiele człowieczeństwa by dłużej uznawać je za bestię. Bren

pochylił

głowę

w

podziękowaniach

dla

doradcy

i

wstał,

wyprostowany na całą wysokość tak by mógł wpatrywać się w oczy Lorda Herenson - Sądzę, że skończyliśmy na dzisiaj panowie. - Bren oznajmił zgrupowaniu. Tak jak inni zebrał pergaminy leżące wokół niego i zaczął wyślizgiwać się z sali zanim Herenson mógł się sprzeciwić. Herenson podążył za nim w poprzek sali aż nie był kilka cali od Bren’a. – Co dałeś smokowi aby to uspokoić? Ile kobiet zostało złożonych w ofierze zanim istota została zadowolona? - Lordzie Herenson, chyba nie myślisz, że ucieklibyśmy się do czegoś tak archaicznego jako składanie w ofierze dziewic by ułagodzić smoka. – nie … dokładnie. Po prostu paradowali przed nim kobietami, rząd za rzędem kobiet przez jaskinię smoka aż wybrał jedną jako swoją partnerkę. Wybrana kobieta 73

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

potrzebowała trochę czasu by dostosować się do pomysłu ale w końcu we wszystkich raportach była zadowolona. Smok wciąż był niepewny swoich uczuć, aby umożliwić powrót na stałe człowieka ale istota już nie oddziela się od świata. - Wiem dlaczego chcesz by ta propozycja została przyjęta. Znam prawdę o twojej rodzinie. Bren uśmiechnął się arogancko.- Ah, więc wierzysz pogłoskom ? - Mam dowód a kiedy Król Evelant przybędzie, sprawie ze cały świat sie dowie jakim nienaturalnym stworem jesteś. Bren poczuł, jak jego oczy zmrużyły się przy groźbie Herenson. Czy to możliwe, że ktoś zobaczył go gdy pozwolił Tynan przybierać swoją cielesną formę? Jego rodzina wiele razy wcześniej przeciwstawiła się atakom plotek. Zrobią to ponownie. W spawie smoków wszyscy rozwinęli umiejętność kłamstwa, z szeroko otwartymi i niewinnymi oczami. Ponadto jeśli Rada Królów wykona jakąkolwiek próbę odebrania Kei’owi władzy, Bren wiedział, że bitwa będzie historyczna. - Musisz zrobić to, co uważasz za słuszne, Lordzie Herenson, ale wiedz ta propozycja zostanie przyjęta, z podpisem Króla Evelant’a na pergaminie lub bez. Zanim Herenson mógł zaprotestować, Bren obrócił się i opuścił pokój. Nie kłopotał się zebraniem jego papierów - Wrea się tym zajmie. Bren udał się do pierwszych drzwi do ogrodu jakie znalazł. Kilka grupek spacerowało wolno w późnym popołudniowym słońcu ale nie zatrzymał się przy nich oraz nie przywitał. Skupił uwagę na drzewach przed nim. Ruszył przez las, oddalając się od Zamku Ashure. Jego dzień był bezwartościowy. Nie mógł się skoncentrować na jakiejkolwiek rzeczy, które omawiali. I skoro praktycznie wyzwał Herenson’a by powiedział światu, że jego rodzina była ikrą smoka. Ale nie był tym zaniepokojony ani sukcesem projektu zakazu polowania na smoki. Nie. nawet teraz, jego troska 74

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

skierowana była na drobną jasnowłosą kobietę, którą pieprzył przez całą noc. Wszystko, co mógł zrobić

to nie szturmować z powrotem do burdelu i

odszukać Cissa. Moja! Tynan krzyczał w jego głowie. Wykrzykiwał tak od wschodu słońca, domagając się, by Bren wracał do ich partnerki. Bren zignorował go. Smok był tylko częścią jego kłopotów. Bren dawno temu nauczył się umieszczać Tynan’a w zakamarkach jego umysłu gdy pracował służbowo dla królestwa. Jego roztargnienie dziś rano nie być wyłącznie winą smoka. To były wspomnienia. Czasami tak wyraźne, że jego kutas twardniał i mógł poczuć, wargi Cissa owijające się wokół jego trzonka. Nawet teraz, spacerując samotnie, jego penis wydłużał się. Tak. Bren wiedział, że Tynan zwiększa jego wspomnienia, czyniąc je ostrzejsze i silniejsze. Nic nie zaciągnie Bren’a z powrotem do kobiety, którą smok żądał jako swoja partnerkę. Ale to nigdy nie może się zdarzyć. Wczorajszy wieczór jeszcze wzmocnił przekonanie Bren;a, że nigdy nie może pozwolić Tynan’owi wybrać jego żony albo wypuścić smoka na jakąkolwiek kobietę. Napiął się, oczekując buntu smoka – krzyku lub walki o kontrolę. Odpowiedź Tynan była niemal gorsza. Smok wypełnił umysł Bren’a obrazami, zapachem i smakiem - głód w jej oczach, piżmowy zapach jej pobudzenia i gorący uwodzicielski smak jej cipki. Jego ciało zadrżało z pożądania, niezdolne do poruszenia się, pewien, że wybuchnie – lub gorzej pobiegnie do niej. Niemal mógł poczuć jej wewnętrzne ścianki gdy wsuwał w nią swój język. Bren oblizał wargi chcąc więcej. Więcej. Jego kutas rozciągał materiał spodni. Nakrył ręką swój trzonek, wyobrażając sobie, że to ona, głaszcze go i ssie.

75

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Fantazja nie trwała długo. Tynan ją kontrolował i poprowadził ich z powrotem do kanapy gdzie Bren klęczał przed nią, kochając ją jego ustami. Jego wspomnienia tych chwil były mgliste. Tynan przejął dowództwo. Gdy świadomość Bren’a w końcu wróciła, Cissa praktycznie była we łzach. Co Tynan jej zrobił? Pytanie oczyściło jego głowę, dając mu dość siły by wypchnąć obrazy z jego umysłu. Tynan wydał rozbawione westchnienie i odpowiedział na pytanie Bren’a. Kochałem ją. Pieprzyłem ją twoim językiem. Lubiła to. Chciała nawet więcej. Mogłem wnikać głęboko w jej wnętrze. Wydobyć więcej tego pysznego soku z jej cipki. - Błagała mnie bym przestał. - Bren powiedział głośno, opierając się pragnieniu by zatopić się ponownie w fantazji. Uchwycił się prawdziwego wspomnienia z wczorajszego wieczoru. Przestał ją lizać … na wystarczająco długo by ją pieprzyć. I to właśnie niepokoiło go najbardziej. Miał nie więcej kontroli niż Tynan. Pieprzył ją na kanapie, w wannie a następnie zaciągnął do łóżka gdzie ujeżdżał ja przez resztę nocy. Była chętna ale do cholery, była kurtyzaną; ona powinna być chętna. To nie usprawiedliwiło jego zachowania. Albo znaki, które zostawił na jej bladej skórze z od branie jej tak mocno. Od czasu gdy będąc dzieckiem zobaczył zniszczenie, jakie mógł spowodować smok, wiedział, że nigdy nie może stracić kontroli nad bestią w nim. Ale ostatniej nocy stracił. Ale Tynan nie był jedyną „bestią", która się pojawiła. Przejechał palcami swoją krótką fryzurę i podszedł do odgłosu płynącej wody. Las szumiał wokół niego - zwierzęta ostrożne i na skraju lotu. Jakby wyczuli obecność smoka ale nie mogli znaleźć istoty. Nie wiedzieli, w jakim kierunku uciec. Bren westchnął. Czasami zazdrościł stosunków swojego brata ze swoim smokiem. Rainek i Denith były towarzyszami. Bren czuł się jakby spędził 76

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

swoje życie na walce z jego smokiem. I tak było. Tynan wiedział co zobaczył w tej jaskini dwadzieścia cztery lata temu, ale smok z ufnością wszystkich smoków, nie wierzył, że mógłby kiedykolwiek skrzywdzić swoją partnerke. Bren zwolnił gdy dotarł do skarpy nad wodą. W normalny dzień, pozwoliłby pojawić się Tynan’owi, dać smokowi kilka chwil na wyciągniecie skrzydeł i poczucia słońca. Może nawet polatać gdyby było bezpiecznie, ukryte miejsce by wznieść się w powietrze. Ale Bren wiedział, że nie może dziś dać Tynan tej wolności. Smok odebrałby kontrolę i skierował do burdelu. Niemal mógł sobie wyobrazić krzyki gdy Tynan niszczyłby ściany by dotrzeć do jego partnerki. W naturalnej ciszy lasu, Tynan powiedział, ona jest moja. - Wiem - Bren się zgodził - Jest twoja ale ona nigdy nie będzie moją. Ostateczność oświadczenia wysłała falę bólu do piersi Bren’a. Większość emocji należała do Tynan’a ale jakaś cząstka pochodziła od Bren’a. Nie, do cholery,

poprawił

się

w

myślach.

Nie

było

żadnego

zaangażowania

emocjonalnego. Uprawiał seks z kobietą. To nie było, nie mogło być niczym więcej. Jego ojciec i brat mówili o uczuciach przywiązania do znalezionych partnerek - że jakoś wybranka smoka była kimś, kogo mężczyzna nie tylko pożąda ale kocha. Wiedział ze uczucia jego rodziców i szacunek do siebie wyszedł poza żądzę smoka. I widział to nawet w jego bracie i jego żonie mimo, że to smok ich połączył. Ostatnia noc była po prostu pieprzeniem, upierał się. Nie pozwoli sobie poczuć coś więcej niż pożądanie do kobiety - to utrudniłoby odejście gdy Rada Królów się zakończy. Musi unikać Cissa. Jeśli nie będzie się z nią widywał, ani z nią rozmawiał nie będzie sposoby by przywiązać się do niej. Tynan zagrzmiał w jego głowie, oczywiście nie podobał mu się kierunek myśli Bren. Smok nigdy

77

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

nie zaakceptuje czy nie zrozumie powodów Bren’a, więc nie przejmował się tłumaczeniem. Chociaż nie mógł dziś wypuścić smoka, miał nadzieję, że spokojna okolica przyniesie mu spokój aby zrobić to o czym wiedział, że musi być zakończone. Trzask gałązki za nim postawił jego zmysły w stan pogotowia. Odwrócił się. Tynan natychmiast zwiększył swoje swoją umiejętności wzroku i słuchu, szukając zagrożenia. - Bren? - cichy głos unosił się ze szlaku, za nim podążyła Nerra sekundę później. Uśmiechając się niepewnie, zrobiła krok naprzód. Napięte ciała w przygotowaniu do bitwy powoli przygasało i wyprostował się na pełną wysokość. Twardość w lędźwiach także szybko mijała gdy się zbliżała. - Nerra. Co ty tu robisz ? - podszedł na odleglejszy zakątek ziem Ashure. Skąd się tu wzięła? - Podążałam za tobą. Przynajmniej na początku.- zarumieniła się i zaśmiała cicho – I wtedy zgubiłam się. Byłam pewna, że będę wędrować wiecznie wokół tych drzew. – Duże niebieskie oczy spojrzały na niego, wyglądały bezradnie i słodko. To było spojrzenie, które na początku zmiękczało jego serce i jak dotąd nigdy nie zawiodło sprawiając ze chciał ją chronić. Z wyjątkiem tego dnia. Dziś jego myśli były gdzie indziej. Poza tym, trasa była wyraźnie oznaczona i nie mogła powędrował za daleko od szlaku. Jej pantofle wciąż były stosunkowo czyste, a dolne krawędzie sukienki nie były zakurzone. Podeszła do niego i podała ręce. Bren przyjął je i pocałował grzbiet jej palców. Wziął głęboki wdech. Lekki kwiecisty zapach jej perfum był przyjemny ale nie sprawił mu żadnej przyjemności. 78

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Może mógłbyś towarzyszyć mi z powrotem. - jej rzęsy zatrzepotały – Zniknęłam na tak długo. - spuściła wzrok i obróciła głowę

- Mój mąż na

pewno się martwi. - Więc powinniśmy zwrócić cię do jego boku. Uśmiechnęła się lekko i popatrzyła w górę.- I możemy porozmawiać w drodze. Tęskniłam za tobą. - Również tęskniłem - powiedział z uprzejmości i próbował odnaleźć w tych słowach jakąś cząstkę prawdy ale niewiele znalazł. Gdy wyjechała poślubić Herenson’a, Bren wymazał ją ze swojego umysłu. Kochał ją ale była poza jego zasięgiem - żoną innego mężczyzny. Zawsze było coś do zrobienia, tak więc szybko pogrążył się w swoich obowiązkach dla królestwa i Nerra stała się wspomnieniem. - To dziwne, widząc cię w ten sposób … i wiedząc, że to jest złe, uczucie, którym wciąż cie darzę. - przyznała gdy zaczęli podchodzić do zamku. Uprzejmość wydawała się wymagać jakiegoś rodzaju odpowiedzi ale milczał. Był zakochany w Nerra pięć lat temu. Upajał się jej uśmiechami i służył jej prośbom. Ale teraz, tamte głębokie uczucia wydawały się płytkie w porównaniu do … Powściągnął swoje myśli. Nie było żadnych emocji w tym co się wydarzyło ubiegłej nocy. To był seks - czysty i prosty. Tylko, że to nie było tak czyste albo tak proste. A wspomnienia gromadziły się w jego głowie - nie tylko przyjemność lecz także zaskoczenie w wyrazie jej oczu jakby te uczucia były dla niej nowe. - Tak, to niezwykłe - zgodził się. Wydłużył swój krok zmuszając Nerra do przyśpieszenia aby dotrzymać mu tempa. Przeszukał swój umysł ale nie znalazł nic co mógłby powiedzieć. Jego związek z Nerra był stricte romantyczny. Gdy nie mógł polegać na omawianiu jej piękna, był zagubiony. Nudna. Żadnego ducha. 79

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wtrącona ocena Tynan’a sprawiła, że Bren szedł jeszcze szybciej. Musiał zwrócić Nerra do jej męża … i może będzie miał czas na drzemkę przed wieczornym bankietem. Chociaż nie był zwykle osobą, która drzemie, wczorajsze pieprzenie i dzisiejsza mentalna bitwa ze smokiem wyczerpała go. Kilka minut błogiej nieświadomości doskonałe odnowi jego energię. Za dzisiejszej kolacji, Król Ashure ponownie zaprowadzi ich do burdelu. Kutas Bren znowu się naprężył. Wróćmy do mojej parterki … znajdź ją i piep… - Dlaczego idziemy tak szybko? Nerra sapnęła. Przyjemny, lekki głos zniknął. Brzmiał jak rozdrażniony. Bren nagle się zatrzymał. Zapomniał na chwilę, że ona jest tutaj - Powiedziałaś, że zniknęłaś na dłużej niż miałaś zamiar. -wskazał. – I nie jestem pewny, czy to jest dla nas stosowne być samym w lesie. Jej oczy rozszerzyły się - Wiem , moja miłość, pokusa jest trudne do odparcia. - Jestem pewny, że twój mąż nie byłby zadowolony ze znalezienia cię tutaj ze mną. - Nie boisz się go, prawda? - brzmiała niemal na podekscytowaną taką możliwością. - Nie. - Oh, nie chciałam cię urazić. - jej dolna warga zadrżała. – Po prosu czasami jest tak ciężko. Bren kiwnął głową ale obrócił się i znowu zaczął iść. Poszedł do lasu by pobyć przez chwilę w spokoju i samotności. Nie znalazł tego. Po kilku chwilach, doszli do brzegu lasu. Bren skrzywił się gdy zobaczył, jak Herenson podchodzi do nich. To tyle, jeśli chodzi o jej nie dowiadującego się męża.

80

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Książę Bren. Nerra. - Herenson pochylił głowę w pozdrowieniu ale twardy błysk jego oczu powiedział mu, że nie cieszy się z powodu znalezienia jego żony w towarzystwie innego mężczyzny. Prawdopodobnie z Bren’em w szczególności. - Lordzie Herenson, - Bren przywitał się, zwracając kiwnięcie głową. Herenson patrzał na Nerra. - Wróciłem do naszych komnat po moich spotkaniach ale zniknęłaś. - Poszłam na spacer i się zgubiłam. - westchnęła i uśmiechnęła się z uwielbieniem w stronę Bren’a. - Książę Bren przyszedł mi z pomocą. - Czyż to nie miłe z jego strony.- powiedział Herenson chociaż jego głos wskazał, że nic a nic w to nie wierzy. - To nie było zbyt wielka pomoc. - Bren zareagował zgodnie z prawdą. Nie miał nic przeciwko ścieraniu się z Herenson w ważnych kwestiach ale nie pozwoli człowiekowi sądzić, że flirtował z jego żoną. - Lady Herenson już znalazła

właściwą

drogę

na

własną

rękę.

Bez

wątpienia,

wróciłaby

bezpiecznie bez mojej pomocy. Czekał na śmiech czy zgodę Nerry. Zamiast tego rozszerzyła oczy i potrząsnęła głową - gdyby Bren nie był z nią w lesie, pomyślałby, że była w realnym zagrożeniu. Wyglądała na przerażoną i bezradną. - Oh nie. Droga była całkiem ciemna i jestem pewna, że w lesie były dzikie zwierzęta. Nie widzieli żadnego a światło słoneczne z łatwością rozświetlało szlak. Bren opuścił wzrok na filigranową figurę Nerra. W jaką grę prowadziła? To miało wzbudzać zazdrość w jej mężu? Czy może traktowała siebie jak młodą damę, która potrzebowała ocalania - bez względu na sytuację? - W takim razie, cieszę się, że Książę Bren mógł ci pomóc. - Herenson podał swoją rękę, milcząco przywołując Nerra do jego boku. – Pójdziemy? Pewnie chcesz odpocząć dziś wieczorem. 81

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Oczywiście, mój panie. Książę Bren, dziękuję jeszcze raz za twoją dobroć. - jej rzęsy znowu zatrzepotały i podała swoją rękę. Umieścił symboliczny pocałunek na kostkach jej palców i oddalił się, pozwalając Herenson poprowadzić jego żonę do zamku. - Oh, i Książę Bren — Herenson zatrzymał i obejrzał się. - Chciałbym kontynuować nasze dyskusje. Wyglądałeś na rozproszonego podczas naszego dzisiejszego spotkania. - uśmieszek na jego wargach był stworzony by szydzić z Bren’a ale on to zignorował. - Moje odpowiedzi nie będą inne ale tak, możemy porozmawiać ponownie. Herenson kiwnął głową ostro i odwrócił się. Bren stanął na drodze i przyglądał się, jak wchodzili do zamku. Chociaż szli blisko siebie, nie było żadnego komfortu w ich postawach. Gdy sklecali za róg, Nerra obejrzała się - jej oczy wypełniała tęsknota. Bren był oszołomiony swoim brakiem emocji. Pięć lat temu, każdy cień bólu w jej spojrzeniu sprawiał ból jemu. Była tak krucha i delikatna, nie mógł pomóc ale czuł potrzebę chronienia jej. Ale teraz, to wydawało się fałszywe - twierdzenie bezradnej. Nie była w żadnym niebezpieczeństwie w lesie. Nudna. - Tak, - Bren powiedział głośno. - Znam twoją opinię na ten temat. Ogrodnik, klęczący w kwietnik obok chodnika, spojrzał w górę. – Przepraszam Wasza Wysokość, Mówiłeś do mnie? -Nie. Odwrócił się na pięcie i ruszył w przeciwnym kierunku, drażniący chichot Tynan’a podążał za nim gdy szedł.

82

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

*****

Keene zerkała przez zasłony oglądając bankiet, skupiając uwagę na księciu. Usiadł na czele stołu, jego poważne wargi zacisnęły się w linię gdy jedna ze służących zbliżyła się, jej piersi ledwie zakryte przez dwie wysadzane klejnotami liny. Potarła cyckami wzdłuż jego ramienia gdy sięgnęła do ponownie napełnić jego kielich. Keene poczuła okropny rodzaj satysfakcji gdy Bren przesunął się nieznacznie, oddalając się od jej dotyku. W gruncie rzeczy, był właśnie taki jak powiedziały im ich raporty: bez poczucia humoru, bezpłciowy, nudny. Ale nie był taki w komnacie wczorajszej nocy, pomyślała. Jej uda wciąż bolały od jego walenia … ale to było tego warte. Spała jak zabita przez cały dzień. Jej ciało rozpaczliwie potrzebowało odpoczynku po tylu godzinach kochania się. Nie mogąc się powstrzymać, oblizała swoje wargi gdy obserwował jak powoli wstał i wygładził jego szmaragdowozielony kaftan. Wiedziała co zakrywała ta długa kamizelka - grubego, długiego kutasa, który czuł się wspaniale w jej cipce. I w jej ustach. Cissa miała rację. Uwielbiała ssanie jego kutasa i chciała więcej. Gdyby jednak wszystko poszło zgodnie z planem, nigdy nie dostałaby ponownie szansy. Skończyliby swoje zadanie za parę dni i wróciliby do Gildii, zostawiając Księcia Bren’a i jego wspaniałego kutasa. Rdzeń jej ciała zaczął boleć jakby opłakując rozdzielenie. Keene westchnęła i wolno zakołysała biodrami z boku na bok, powolne zbieranie ciepła i wilgoci między jej nogami przypomniało jej jak niebezpieczny był Książę Bren. Coś w nim źle wpływało na jej kontrolę. Chociaż

wiedziała,

że

to

tylko

pogorszy

pożądanie,

nadal

go

obserwowała, zafascynowana podziwem i strachem na twarzach tych obok niego. Ponury wyraz jego szczęki wydawał się powstrzymywać wielu ludzi przed zbliżaniem się gdy szedł miedzy stolikami. Nawet jeśli niektórzy go 83

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wołali, ignorował ich, zatrzymując się tylko by porozmawiać z określonymi ludźmi. Początkowo pomyślała, że to ranga - że przywitał się tylko z tymi o równej jemu albo jeszcze wyższej pozycji - ale potem zobaczyła, jak zatrzymał się przy jednym z bardziej prymitywnych stolików i przywitał się z człowiekiem ubranym w znoszone, niedrogie ubranie. Bren słuchał z przejęciem gdy człowiek mówił, najpierw niepewnie a następnie z pasją jak tylko książę skinął głową. Z jej kryjówki, nie mogła usłyszeć rozmowy ale poznała po wyrazie twarzy Bren’a, że nie tylko słuchał ale zastanawiał się nad tym co usłyszał. Ciepłe uczucie, które nie miało nic wspólnego z pieprzeniem zapanowało w jej sercu. Bren uścisnął innemu człowiekowi dłoń i oddalił się. Oszołomiony wyraz twarzy dżentelmena jak patrzył jak ten odchodzi, pasował do reakcji Keene. Książę Bren był arogancki i wymagający ale poświęcił drugiemu mężczyźnie swoją szczerą uwagę. Może nie jest tak płytki jak myślałam. Gdy tylko ten pomysł zawitał w jej głowie, wyrzuciła go. To nie miało znaczenia kim czy jaki jest Książę Bren … był jej celem, nic więcej. - Jest tam? - Risa zapytała, zerkając zza ramienia Keene. - Uh? tak, - powiedziała otrząsając się z zamyślenia. - Pije? - optymistyczny dźwięk w głosie Risa sprawił, że Keene westchnęła. - Nie. - Szkoda. To by wszystko ułatwiło. Keene kiwnęła głową. Risa trzymała miksturę w dłoni.. Gdyby wypił to dziś wieczorem, byliby w połowie drogi do zakończenia ich misji. A następnie poszliby do domu, pomyślała smutno. To najlepsze wyjście, przypomniała siebie. Po sposobie w jaki zachowała się wczorajszej nocy, wiedziała, że powinna trzymać się z dala od księcia tak daleko jak tylko mogła. 84

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Była członkiem zespołu przez ponad sześć lat i nigdy nie reagowała na cel tak jak w kierunku Bren’a. Coś w nim nie było normalne. Dotykała go wszędzie przez całą noc a mimo to nie mogła go odczytać. Z ich ciałami będącymi w tak intymnej warunkach, powinna być w stanie wchłonąć przebłysk mężczyzny ale niczego nie było. To było prawie jakby on nie był człowiekiem. Ale nie, ten stojący kutas i wykwalifikowane usta definitywnie dowodziły ze był mężczyzną. - Król stoi. -Risa powiedziała.- Lepiej zajmijmy nasze miejsca. Keene kiwnęła głową ale nie podążyła bezpośrednio za Risa. Patrzyła na Bren jeszcze przez chwilę. Obserwował dziwny błysk w jego oku gdy

Król

Ashure wezwał wszystkich wysokiej rangi delegatów do jego boku. Nie, z pewnością było coś nienormalnego w Księciu Bren’ie. Keene opuściła zasłonę i wyprostowała się. Nie obchodzi jej. Nie chce się martwić. Jej zadaniem było zakończenie misji - nie zawiedzie z powodu żądzy do gburowatego, ponurego Księcia z innego kraju

*****

Po raz drugi w ciągu dwóch dni, Bren wszedł do eleganckiego salon tyle że dziś jego pierś była napięta a ramiona naprężone. Spędził ostatnie dwie godziny na walce ze smokiem. Podejmowanie rozmowy przy obiedzie było niezwykle trudne. Smok wycieńczył go. Gdyby chciał zrobić cokolwiek przez parę następnych dni, musiał zaspokoić Tynan’a. A to oznaczało znalezienie Cissa. Pomimo jego wcześniejszej determinacji by jej unikać, uświadomił sobie, że musi ją zobaczyć.

85

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Tynan krzyczał o spełnienie, wołając jego partnerkę. Okrzyki „Moja” i ciągłe ciśnienie w jego lędźwiach sprawiało Bren’owi szalony ból głowy. I szalejącą erekcję. Ból głowy był doskonałą wymówką by podać ją Królowi Ashure odrzucając jego „prezent” na wieczór ale Bren wiedział, że dzisiejszej nocy nie może tego zrobić. Musi zobaczyć Cissa. Albo Tynan zacząłby burzyć ściany by ją znaleźć. Chociaż nie miał żadnego zamiaru skłaniać się ku pragnieniu smoka w wyborze partnerki, Bren szanował siłę smoka i wiedział, że kontrola zwierzęcia jest na granicy. Madam Jaqis kolejny raz weszła do salonu, zwiewne rękawy jej sukni płynęły za nią łagodnie. Skinęła głowa do przebywających tu osób i skierowała się w stronę króla. Bren musiał ją zatrzymać. Pośpieszył przez tłum, przecinając jej drogę do Króla Ashure. - Magam Jaqis, czy mogę zając chwilkę? Była zbyt dobrze wyszkolona by odmówić prośbie księcia więc zatrzymała się z uśmiechem. – Oczywiście, Książę Bren. Jak mogę ci pomóc? - Kobieta, którą dałeś mi wczoraj wieczorem … - Cissa. - Tak. Zaniepokojenie wypełniło jej oczy. – Nie zadowoliła cię? - Nie, nie. Dobrze mnie zadowoliła. Bardzo dobrze. Jej uśmiech rozjaśnił się i jej oczy zaokrągliły się. - To znaczy, w końcu udało się … - jej wzrok opadł na jego lędźwie ale poderwała je z powrotem w górę.- Przepraszam, Wasza Wysokość. To po prostu z powodu mojej ekscytacji ja … mniejsza o to … po prostu musi mi pan powiedzieć, co zrobiła, że ... - zniżyła głos – Że pana zadowoliła. 86

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wyczułem właściwą, Bren odpowiedział w myślach, ale wiedział, że nie może podzielić się tym z Madam. - Może omówimy to później. - zasugerował. - I mam nadzieję, że możesz przydzielić mi ją jeszcze raz dziś wieczorem. Światło zniknęło z jej oczu – Przykro mi, Wasza wysokość, ale przydziały zostały już sporządzone i Cissa na dzisiejszą noc została przyznana innemu mężczyźnie. Wewnętrzny ryk Tynan’a ogłuszył kolana Bren’a gdy drganie przeszło z jego czaszki aż do palców u nóg. Bren złapał się oparcia krzesła by utrzymać się prosto. - Czy nie możesz czegoś zrobić? Mogę dopłacić. - To bardzo słodkie - i bardzo hojne - i jestem pewna, że Cissa będzie zadowolona z dowiadując się, że pytałeś o nią ale mamy politykę, która nie pozwala klientowi na tę samą kobietę więcej niż jedną noc z rzędu. wyglądała na smutną i pełną współczucia. Jaqis pogłaskała palcami wzdłuż swojej linii szczęki. – To ułatwiłoby mężczyznom zakochanie się w naszych dziewczynach. - Madam Jaqis … Potrząsnęła głową. - Naprawdę nie mogę, Wasza Wysokość. Teraz, muszę dokonać przydziałów zanim inni staną się niespokojni. - Z tym - i łagodnym, pełnym współczucia uśmiechem - zostawiła go. Wpatrywał się w pustą przestrzeń na dywanie gdzie stała, w myślach walczył o dominację nad okrzykami Tynan’a. Znajdziemy ją, zapewnił smoka. Wszystko, aby uspokoić zwierzę. Jak tylko dostaniemy się na tyły sali, wyjdziemy i znajdziemy ją. Pomysł miał zalety, uświadomił sobie. Oczywiście kogoś, przy głównych drzwiach można przekupić by powiedział mu gdzie Cissa będzie pracować dziś w nocy. 87

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Krzyki Tynan’a przeszły w burczenie i smok uspokajał się. Chwilę później, Madam Jaqis zbliżyła się, podając jej rękę. Współczujący wyraz jej twarzy sprawił, że Bren chciał warknąć. Madam najwyraźniej pomyślała, że wyobraził sobie miłości w jednej z jej pracownic przyjemności. Wspaniale. Jego jedyną pociechą było to, że burdel Króla Ashure był tak dobrze zarządzany, że Bren nie musiał się martwić, że Jaqis rozpowszechni o nim historie. Nikt nie dowie się, że zachował się jak luby usychający z miłości. Nie był chory z miłości. Może chory na pieprzenie! Jego kutas drgnął na samą myśl Cissa. Tak było cały dzień i to robiło się cholernie irytujące. - Książę Bren, pójdziesz ze mną? Jaqis przywitała się z nim ponownie i wskazała dużego człowieka obok niej. - Dardan zaprowadzi cię do pokoju Vixi. Bren kiwnął głową i cicho podążał za nim aż nie przeszli przez drzwi oddzielające poczekalnię od komnat kobiet. - Znasz Cissa? - zapytał, mając nadzieję że pytanie sprawia wrażenie zadanego tak mimochodem, którego oczywiście brakowano gdy rozmawiał z Jaqis. - Oczywiście, Wasza Wysokość. Jest piękną kobietą. - Czy wiesz gdzie mogę ją znaleźć? Dardan potrząsnął głową i Bren zobaczył błysk współczucia w jego oczach. Cholera, cały burdel będzie myśleć, że Bren zakochał się w pierwszej pracownicy przyjemności, którą pieprzył. Nie miał wątpliwości, że po jego poprzedniej niechęci dotyku którejkolwiek z kobiet, fakt, że pieprzył się z Cissa rozniesie się po całym burdelu. Jego eskorta zaprowadziła Bren’a do pokoju bardzo podobnego do tego z poprzedniej nocy ale, gdy pokój Cissa został udekorowany tak by wydać się egzotycznym - szale i chusty udrapowane na krzesłach, poduszki na 88

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

podłodze - ten pokój krzyczał władzą. Skóra. Mnóstwo skóry. Kobieta, która obsługiwała w tym pokoju była najwyraźniej kimś, kto lubił rządzić. - Vixi będzie z tobą za chwilę. Może znajdziesz przyjemność w tej komnacie. - Tak, jestem pewny, że to będzie w porządku. Teraz, w sprawie Cissy …. -

Przykro

mi,

Wasza

Wysokość,

ale

nie

mam

pozwolenia

na

dyskutowanie z klientem o kobietach. Może jutro Madam Jaqis będzie mogła ci pomóc. Życzę przyjemnego wieczoru, Wasza Wysokość. - i zamknął drzwi, z Bren’em wewnątrz. Moja? Pracuję nad tym, Bren westchnął w myślach. Obrócił się, rozglądając się po pokoju, czekając na przybycie kobiety, która została przydzielona mu na ten wieczór. Może będzie widziała jak znaleźć Cissę. Nie musiał długo czekać. Drzwi, które prowadziły do komnaty otworzyły się. Wstrzymał oddech – uwięziony przez szaloną nadzieję, że Cissa przejdzie przez drzwi. Kurtyzana weszła …

i nigdy nie widział kobiety tak bardzo

różniącej od tej która zadowalała go wczoraj. Ta kobieta była wysoka - blisko jego wzrostu, co do tego miał niemal pewność. Rude kręcone włosy opadały w burzliwych lokach z czubka jej głowy nieco poniżej ramion A gdy ubranie Cissa ukazywało młodość i niewinność, ta kobieta była ubrana dla władzy. Jej strój pasował do pokoju wokół nich - skóra. Czarna skóra. Krótka spódnica ledwo zakrywała jej płeć, tworząc występny cień między jej nogami, który kusił mężczyznę do jego badania. Spódnica była tak mała, Bren był pewny, że gdyby obróciła bokiem, dolne zaokrąglenia jej tyłka byłoby widoczne. Długie silne nogi rozciągały się z zakrytego obszaru. 89

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Podążył lśniącą, nagą ścieżką do jej stóp okrytych czarnymi butami na wysokich obcasach. Nie musiała zwiększyć swojego wzrostu ale buty uzupełniły władczy obraz, który przedstawiała. Nawet wiedząc, że się gapi - prawdopodobnie z otwartymi ustami - nie mógł odwrócić wzroku. Jej top również był czarny. Maleńkie pasy skóry rozciągały się przez jej skórę, ujawniając więcej niż ukrywając, naciskały mocno na jej duże okrągłe piersi, krzyżując się na jej piersiach i okrążając plecy, dogodnie ukrywając jej sutki. Bren poczuł, jak jego ręce zaciskają się w oczekiwaniu. Chciał te cycki w swoich dłoniach. Jego usta śliniły się na myśl ssania i przygryzania jej sutków. Tak, ta kobieta dobrze by się bawiła przy szorstkim dotknięciu. Zajęło tylko moment Bren’owi uświadomienie sobie, że jego kutas jest twardy. Ale to było niemożliwe. Smok by to uniemożliwił. Potrząsnął głową. To musi być jakaś żądza pozostawiona przez Cissa. - Dobry wieczór, milordzie. - chrapliwy głos kobiety owinął się wokół jego kutasa jak pięść czyniąc go jeszcze twardszego. To nie miało sensu. Szybko odepchnął dziwne pragnienie, skupiając się na fakcie, że ta kobieta, podobnie jak Cissa, pomyliła jego stopień. - Mam na imię Vixi. Będę cię obsługiwać dziś w nocy. Może podać ci napój? - uniosła szklankę, która oczywiście została napełniona burgenda. Ciężki czarny płyn był trudny do przeoczenia. Kiwnął głową i podszedł, wciąż patrząc na kurtyzanę. Było coś w niej. Coś znajomego. Dziwne mrowienie w jego kręgosłupie, ruszyło przez jego ciało do kutasa, przypominając mu wczorajszą noc. Zaczął siadać na krótkiej skórzanej kanapie ale zatrzymał się. Wspomnienie o Cissa było zbyt silne. Byli na kanapie gdy go ssała i gdzie on lizał ją. I wziął ją tam po raz pierwszy. Jego kutas urósł jeszcze bardziej. Dostosował koniec swojego kaftana zakrywając jego rosnącą erekcje i zamiast kanapy wybrał najbliższe krzesło z

90

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wysokim oparciem i twardym siedzeniem. Wyglądało na wystarczająco niewygodne, że nie będzie skłonny się odprężyć i oddać wspomnieniom. Nie zrozumiał tego. Pokoje, kobiety, atmosfera różniły się diametralnie ale poczuł taką samą potrzebę jaką miał wczoraj wieczorem. - Proszę, milordzie. Bren przyjął napój, który podała mu Vixi i uprzejmie skinął głową. Kurtyzana uśmiechnęła się i odwróciła, jej zaokrąglony tyłek kołysał się w uwodzicielskim rytmie gdy przechodziła z powrotem do baru. Moja! Bren wzdrygnął się na przypominający okrzyk smoka. Tynan zaczynał objawiać coraz większe zniecierpliwienie. - Vixi, znasz jedną z kurtyzan, która ma na imię Cissa? Vixi drgnęła i uderzyła się ręką o spód baru. Bren przeklął się jako głupiec. To była zapewne kiepski sposób zapytanie o inną kurtyzanę podczas gdy był w czyjejś komnacie. Zanim miał okazję wycofać swoje pytanie, Vixi obróciła się. Jej uśmiech był bardziej uśmieszkiem. – Oczywiście, znam ją. Dlaczego pytasz? Chociaż nigdy nie uważał siebie za snoba, fakt, że kurtyzana z niego kpiła sprawił, że zacisnął zęby. Spojrzał na nią utrzymując beznamiętny wyraz twarzy. - Muszę ją znaleźć. Dziś wieczorem. Nalała kolejny napojowi - lżejszy, słodki likier - i sączyła go, gdy przechadzała się przez komnatę. - Ale, milord, nawet nie dał mi szansy. - Pochyliła się do przodu, sprawiając, że jej piersi z całej siły napierały na skórzane pasy, położyła kieliszek na niskim stoliku przed nim. - Jestem pewna, że będę w stanie cię zadowolić równie dobrze jak Cissa. - Szelmowski uśmiech wygiął jej wargi

91

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

gdy sięgnęła i wsunęła rękę pod brzeg kaftana Bren’a. Przesunęła palcami wzdłuż jego uda, a następnie owinęła dłoń wokół jego erekcji i ścisnęła. Rażąca, agresywna pieszczota powinna go zaskoczyć - może nawet odrazić - ale wszystko, co mógł zrobić to wpatrywać się w nią. Przebiegła językiem wzdłuż wewnątrz krawędzi jej ust. – Powiedziała mi, co lubisz. pochyliła się do przodu i położyła usta na jego uchu jakby dzieliła jakiś sekret. Bren poczuł, jak czerwona mgiełka przenika jego głowę gdy kręcony kosmyk jej włosów otarł się o jego policzek. – Powiedziała, że lubisz mieć ssanego kutasa i uwielbiasz jeść cipkę. - jej głos był niemal mruczeniem. - i lubisz pieprzyć mocno i długo. Bren wziął głęboki wdech, próbując dowiedzieć się, co dzieje się z jego umysłem i jego ciałem. Był twardy jak skała a jej palce wciąż go głaskały. Tak jak we wszystkich wcześniejszych doświadczeń, smok powinien sprawić, że jego kutas opadnie wiotki gdy jakakolwiek kobieta poza jego partnerką go dotknie. Moja! Jej zęby lekko ugryzły jego płatek ucha. - Jestem gotowa dać ci cokolwiek, czego chcesz. - Odsunęła się, usuwając jej rękę i usta. Bren potrząsnął głową, czekając na jego myśli, aby dogonić, co jego ciało wydawało się zrozumieć. Moja, powiedział ponownie smok ... i Bren uświadomił sobie, że Tynan nie dręczy go by znaleźć Cissę. On domagał się tej kobiety.

92

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ PIĄTY Vixi wstała do pełni swego wzrostu, co umieściło jej cipkę niebezpiecznie blisko ust Bren’a, ale oddaliła się zanim mógł jej sięgnąć. Z wolnymi doświadczonymi ruchami, usiadła na brzegu kanapy, której Bren unikał. Jej obcisła spódniczka podkradała się wyżej gdy usiadła i wiedział, że jej soki ociekają na skórzane poduszki. Cholera, skąd wiedział, że jest podniecana? Że była mokra. Mógł poczuć zapach podniecającego zapachu i wiedział, że Tynan jest skupiony na kobiecie siedzącej naprzeciwko. Moja, smok nalegał. Ale to niemożliwe. Twierdziłeś, że Cissa jest twoja. Moja. Smok wydawał się niemal tak zdezorientowany jak Bren. - Ale zanim dojdziemy do pieprzenia. - Vixi powiedziała z gardłowym śmiechem. – Usiądziemy i wypijemy nasze napoje? – Podniosła się i wzniosła toast. Bren automatycznie zrobił to samo. Pozwolił płynowi zaledwie dotknąć jego ust. Silna woń burgenda ingerowała w wspaniały zapach jej cipki. Spojrzał z nad krawędzi kieliszka. Skrzyżowała nogi, pozwalając mu zobaczyć więcej krągłości jej tyłka. Z pewnością była naga pod tą maleńką spódnicą. Moja. Tym razem Bren skinął głową na znak zgody. 93

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Teraz, milordzie … Część jego umysłu, który wciąż myślał jak książę zżymał się na niewłaściwy zwrot. Żadna z kurtyzan nie wiedziała, że powinno się do niego zwracać „Wasza Wysokość”? Czy to naprawdę ma znaczenie, kiedy pachniała tak wspaniale? Napłynęła mu ślina w ustach. Zabrałoby tak mało wysiłku by mieć ją na plecach z rozłożonymi nogami. - Opowiedz mi o sobie. - powiedziała, niskim władczym głosem. Ale szum w głowie Bren’a utrudniał koncentrację. Jego umysł próbował się dowiedzieć jak mógł pragnąć tą kobietę, kiedy tak wyraźnie chciał i pieprzył Cissa wczoraj w nocy. A Tynan nie pomagał. Tworzył obraz po obrazie Bren’a i Vixi. Ta przeklęta kanapa była doskonałą lokalizacją do rozłożenia jej i lizania. A następnie mógł ja obrócić poczuć, jej krągły tyłeczek naprzeciw. Chciał wejść w nią od przodu i poczuć jej nogi owinięte wokół jego pasa - chciał brać ją od tyłu i uderzać w nią jego kutasem. Długie silne mięśnie jej ud powiedziały mu, że może utrzymać niezależnie jak dziko będzie ja ujeżdżał. To nie może być prawda. Bren zerwał się z krzesła i ruszył przez pokój w stronę baru z niejasnym pomysłem nalania sobie innego napoju. Może ten przytępi jego zmysły. - Milordzie, czy wszystko w porządku? - Czuję się dobrze - powiedział, nie patrząc do tyłu. Chwycił półkę, przytrzymując siebie - mający nadzieję, że to wystarczy by trzymać się z dala od niej. Musi być jakieś wyjaśnienie - tylko miał nadzieję, że znajdzie je niedługo. Tynan naciskał go by wrócić do Vixi i Bren tracił siłę walcząc z nim. Dziwnie, miał wrażenie, że zdradzał Cissę pragnąc Vixi. To było głupie, oczywiście. Cissa nie oczekiwała od niego lojalności. - Myślę, że wiem, co zrobić - powiedziała. Zwolnił swój chwyt na barze i odwrócił się. Vixi wstała i pogładziła w dół swoje ciało rekami. Pochyliła się do przodu, wyginając w łuk jej plecy i 94

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wypinając jej tyłek gdy podniosła swojego drinka. Skóra opinała jej kształtny tyłeczek w pełnych krągłościach i objawiając cień między jej nogami. Po dłuższej chwili wyprostowała się. Bren spróbował zmusić się do odwrócenia wzroku, ale nie mógł walczyć z obrazem gdy obróciła się gwałtownie i podeszła do niego kołysząc biodrami. - To pomoże ci się odprężyć. - szepnęła, odstawiając z powrotem kieliszek z jego dłoni. Siegneła w górę i drażniła palcami koniuszki jego włosów, podchodząc do niego bliżej. Z twarzą w twarz, uświadomił sobie, że miał rację w sprawie jej wzrostu. Była ledwie dwa cale niższa od niego. Pełne pagórki jej piersi ocierały się o jego klatkę piersiową gdy patrzyła na niego wyczekująco. Czekała aż się napije. Nie tego chciał. Pragnął jej. Spojrzał jej w oczy. Pomimo reakcji smoka na nią, nie mogło być dwóch kobiet bardziej różnych niż Vixi i Cissa. Cissa uwodziła z niewinnością i zmysłowością. Vixi była seksowana i niemal wyzywała go by ją pieprzył. Śmiałe spojrzenie, które go przenikało było agresywny. Była przyzwyczajona do rządzenia. Rozkazywała mężczyznom, którzy do niej przychodzili. - Wypij, milordzie. To ci ulży a następnie będziemy mogli podjąć nocną aktywność. Zrobił krok do tyłu i położył szklankę na ladzie. Oczy Vixi gwałtownie podążyły w kierunku napoju a następnie z powrotem do niego. Linia jej szczęki zacisnęła się moment. Nie lubiła nieposłuszeństwa. Bren skrzyżował ramiona na piersiach i wpatrywał się w nią. Nowy pomysł nabrał kształtu - z Vixi przywiązaną do jego łóżka, nogi rozłożone, jej ciało zwijające się i jęczące pod jego ustami, jego kutasem. Rozłożone i skrępowane, mógł z nią zrobić co chciał. Spędzać godziny między jej udami a ona nie mogłaby się sprzeciwić. Nie chciałaby się sprzeciwić. Pragnęłaby go.

95

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Moja, Tynan powiedział w myślach cmokając wargami na samą myśl. Chociaż Tynan wolał oralne kochanie, cieszył się też z pieprzenia Bren’a. - Odwróć się, - zarządził Bren. Cień nieposłuszeństwa przemknął w jej oczach i przez chwilę myślał, że odmówi. Następnie powoli obróciła się. – Pochyl się i złap bar. – znowu się zawahała ale w końcu wykonała jego polecenie. Wspaniały tyłek był teraz przed nim i ręce Bren’a zaczęły drżeć z oczekiwania. Sięgnął dłonią i pogładził wzdłuż zaokrąglenia, skóra parzyła pod jego dotknięciem. Zrobił krok w przód aż jego kutas nie potarł o obcisły materiał, drażniąc siebie i ją. Palcami przesunął wzdłuż dolnej krawędzi spódnicy i wsunął je się do przodu. Jego palce odszumowały wzdłuż nisko bardziej położonej krawędzi jej spódnicy i pośliznęły się w górę frontu. Jej wilgoć przywitała go na długo przed sięgnięciem do jej cipki. - Jesteś mokra, już gotowa. Nawet cię nie dotknąłem a ty już ociekasz sokami. Chcesz zostać wypieprzona, prawda? - Tak, milordzie. Prześledził kobiecy płyn od jej ud do źródła i powoli okrążył ciasną dziurkę, która go kusiła. Obawa, że pieprzył niewłaściwą kobietę przygasła gdy jej soki pokryły jego palce. To nie było żadne udawane pragnienie. Chciała tego. Jej cipka błagała o jego posiadanie. Jego kutas zadrżał na ten pomysł. Zanurzył palec w jej cipce. Westchnęła i pchnął głębiej. Otoczyło go ciepło. Czując się jak w domu. Tam gdzie należał. Wysunął palec i pociągnął skórzaną spodniczkę aż nie zwinęła się w rulon wokół jej pasa. - Rozłóż nogi - rozkazał. Wolno, podniosła jedną stopę i przeniosła o trzy cale. Spojrzała przez ramię. Arogancja w jej oczach rzuciła mu wyzwanie by postarał się dla niej bardziej. Włożył rękę miedzy jej nogi i nakrył jej cipkę, przypominając jej, że to on panował. Pochylił się aż jego usta były przy jej uchu i szepnął.- Rozłóż swoje nogi jak grzeczna dziewczynka … albo nie dostaniesz żadnego kutasa.

96

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Próbowała ukryć maleńkie kwilenie ale było jedynym dźwiękiem w pokoju. Zawahała się na chwilę, potem rozłożyła szeroko nogi, prezentując jak należy tyłek dla niego. - Bardzo ładnie. - kontynuował głaskanie jej skóry, wsuwając palce między jej pośladki i dalej drażniąc jej płeć. – Wygnij plecy żebym mógł lepiej zobaczyć twoją cipką, którą zamierzam się cieszyć przez całą noc. Drżenie obiegło jej ciało. Cissa na pewno ją uprzedziła, że może i będzie pieprzyć ją aż do świtu. Wolno, odsunęła swoje biodra i przycisnęła jej kręgosłup do przodu. Cofnął się. Mokre różowe ciało jej cipki błyszczało w bladym blasku świec i Tynan wyraźnie krzyczał z potrzebą by poczuć jej smak. Zmysły smoka przytłaczały go - każdy pyszny zapach, każdy nieznaczny wzrost jej potrzeby, wpływał do jego ciała i okręcał się wokół jego kutasa. Pragnienie by napaść na nią i ucztować na jej cipce szalało w nim. I dlatego z tym walczył. Stracił kontrolę ostatniej nocy. Nie chciał robić tego ponownie. Ale ani mógł oprzeć się pokusie spróbowania jej. Wziął głęboki wdech, zbierając się i zaczerpnął upojny zapach jej podniecenia. Prawie nieświadomie, jego ręka zsunęła się i głaskała jego kutasa, przewidując przyjemność wsuwania się w jej płeć. - Czy ja cię zadowalam, milordzie? - drobny ślad drżenia w jej głosie przyciągnęła jego uwagę z powrotem. - Tak, moja śliczna, ale twoja powolność reakcji na moje polecenia rozczarowuje. Sądzę, że potrzebujesz ukarania. – odrzuciła głowę na bok i patrzała na niego przez ramię. Mógł przysiąc, że widzi przebłysk strachu w jej spojrzeniu. Oczywiście wiedziała, że faktycznie jej nie skrzywdzi. Instrukcje Jaqis dotyczące zmysłowej sztuki poddały mu pomysł - kuszące obrazy jakich pragnął badając bujne zaokrąglone ciało Vixi. Pogładził rękę jej zaokrąglony tyłek. Nigdy nie uprawiał seksu przed ostatnia nocą ale wiedział dość o grach miłosnych by wiedzieć, że to było częścią gry, którą wybrali na tę noc.

97

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Tylko nie odczuwał tego jak gry. Miał nagły obraz posiadania Vixi przez wiele nadchodzących lat i konieczności ciągłego karania jej. Dla rozkoszy ich obojga. - Nie czujesz, że zasługujesz na jakąś karę? - zapytał, dając jej wyjście. To była jej chwila na wycofanie się. Nadal może ją mieć. Była mała szansa, że wyjdzie z tego pokoju bez pieprzenia jej co najmniej raz, ale mógł przenieść się do łóżka i mógł ja wziąć w bardziej dla niej tradycyjny sposób. – Odpowiedz mi, Vixi. Myślisz, że zasługujesz na karę? Zaczerpnęła oddech trzy razy zanim odpowiedziała. – Tak, milordzie. Słów Vixi było niewiele ale były naładowane zmysłowością przesiąknięte pożądaniem. Bren przesunął rękę w dół jej obnażonego tyłeczka i między jej udami. Jęknęła gdy śmignął palcem przez jej zroszoną skórę. - Milordzie, proszę. - Jestem twoim księciem na ten wieczór. A ja zrobię co mi się podoba. Rozumiesz? - Tak, mój książę. Zadowolony z jej odpowiedzi, zepchnął swój palec do samego czubka jej przejścia. Vixi westchnęła i poruszyła biodrami do tyłu, jakby próbując wziąć go bardziej środka. Mógł czytać w jej pragnieniach. Pragnęła go głęboko wewnątrz i w końcu tam się znajdzie ale teraz, wycofał się, drażniąc ją lekkim dotykiem, , obserwując ją aż zaczęła odprężać się pod jego dotknięciem. Kiedy się uspokoiła, wyciągnął rękę i uderzył dłonią jej tyłek. Jej głowa kiwała się w górę i z powrotem. Gniewne spojrzenie, które kierowała do niego było mieszaniną furii i zaskoczenia. Coś było nie porządku. Pokój, jej odzież, jej nastawienie, wszystko przemawiało, że naprawdę rozumie i cieszy się z gry niewolnictwa.

98

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Czy mam przestać? Oblizała swoje wargi i mógł powiedzieć, że rozważa jego pytanie. Wolno, potrząsnęła głową. - Powiedz mi. - Akceptuję swoją karę, mój książę, - szepnęła. Wpatrywała się w niego jeszcze przez chwile następnie odwróciła się. Aby przetestować szczerość jej słów, dotknął jej jeszcze raz. Gęsty sok wypłynął ciężko spomiędzy jej nóg. Rozsmarował wilgoć przez jej skórę wypełniając pokój z jej zapachem. - Odpręż się, moja śliczna, - szepnął. - Nie sprawię ci bólu poza ten, z którego będziesz się cieszyć. Nie odpowiedziała ale kiwnęła głową, opuszczając twarz między jej ramionami opierając czoło na krawędzi baru. Napięcie wolno przygasło w jej ciele gdy ją głaskał. Kiedy była spokojna, trzepnął dłonią po jej tyłeczku, dwa szybkie ciosy. Sapnęła ale nie osuwała się. - Tak lepiej. – podążył za klepnięciem z śmigłym palcem do jej cipki. Obietnica,

co

miało

nadejść.

–

Bardzo

ładnie.

Ociekasz

sokami.

–

Kontynuował wzorzec - dając jej klapsa, a następnie drażniąc jej cipkę. Wkrótce jej tyłek pompował w górę i w dół, drżąc z każdego ciosu. Każde wrażenie - szorstkie albo miękkie - wywoływał wspaniałe przyciszone jęki jakby przygryzła swoje wargi powstrzymując błaganie. Posmakuj. Tynan unosił się na krawędzi jego umysłu, nie przejmował kontroli ale przewodził Bren ze swymi smoczymi pragnieniami. Bren klęknął za nią. Zapach jej płci zalewał jego zmysły. Potarł palcem wewnątrz jej uda, milcząco prosząc ją by otworzyła się bardziej dla niego. Jej plecy wygięły się w łuk, rozkładając szerzej wargi jej cipki. Z szeptem aprobaty, pogłaskał językiem jej łechtaczkę aż do jej mokrej ociekającej dziurki, przechwytując ciepły pikantny smak jej cipki. 99

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zajęczała ale dźwięk został stłamszony. Bren uśmiechnął się. Nie miał zamiaru pozwolić jej dojść w ten sposób ale on mógł się nią cieszyć. Oddając smokowi więcej kontroli, pozwolił Tynan’owi prowadzić, wiedząc, że smok mógł wyciągnąć gorące pyszne soki z jej płci. Łaknienie Tynan’a stało się jego. Chłeptał jej soki, ogrzewając jej pośladki naciskając na nie twarzą. Tynan pomrukiwał z zadowolenia natomiast Vixi dyszała z potrzeby. Kołysała swoimi biodrami, cicho błagając o więcej. Krążył wokół jej łechtaczki i poruszał szybko językiem wzdłuż boku. Rozłożyła swoje nogi i napierała na jego usta. Odleciała tak daleko, że nie kontrolowała swoich ruchów. Cofnął się. - Nie! - zapłakała. Wtedy jakby przypomniała sobie polecenia na tę noc i opuściła głowę.- Proszę, mój książę, nie zostawiaj mnie. Bren uśmiechnął się. Dostanie swoją przyjemność ale każąc jej czekać sprawi ze będzie to dla niej jeszcze wspanialsze. Wstał z podłogi i szarpnął w dół swoje spodnie. Jego kutas sterczał z jego ciała. Nie tracił czasu na przygotowanie - wiedział, że żadno z nich go teraz nie pragnie. Czubek jego erekcji naparł na jej wejście i wśliznął się do środka z łatwością. Jej ciasne ścianki przywarły do niego gdy chwycił jej biodra i pchnął przodu, wjeżdżając w głąb jej płci. Jej okrzyk wypełnił komnatę i siła w Bren’ie wzrosła. Potrzebował jej, mocno i szybko. Kontrola, nad którą pracował przez całe swoje życie walczyła by pozostać odpowiedzialną ale głód i pragnienie były silnymi przeciwnikami. Więcej. Głos smoka zachęcał go. Wycofał się i wjechał w nią z powrotem, pieprząc ją mocno i głęboko, wypełniając każdy cal jej cipki. Jej krzyki harmonizowały z tymi w jego głowie aż nie mógł powiedzieć który głos dowodził.

100

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Owinął rękę wokół jej talii i naciskał palcami jej wzgórek. Ocierała się o nią poruszając się gorączkowo w czasie gdy jego kutas wsuwał się wysuwał na zewnątrz. - To jest to, dziecinko, dojdź dla mnie. Dochodź. Jej ciało wydawało się słyszeć jego polecenie. Krzyczała gdy zagłębiał się w niej, wciąż twardy i potrzebując czuć jej słodkie skurcze gdy będzie dochodzić. Jego serce waliło w piersi. Nie mógł się zatrzymać. Było więcej. Musiał dać jej całego siebie, przywiązywać ją do siebie jego ciałem. Chwycił jej biodra, przytrzymując ją dla swoich mocnych pchnięć. Przywarła mocno do stołu i pompowała swoim tyłeczkiem wychodząc mu naprzeciw, jej ciało nie zwolniło wraz z orgazmem, który osiągnęła. Bren pomyślał, że jego umysł rozleci się przy przyjemności. Czerwona mgiełka, ostrzegała go, że kontrola smoka ociera się o krawędzie jego duszy ale jego ciało było w pułapce potrzebując jej coraz więcej i więcej. - Proszę, mój książę, proszę. - jej niski, błagalny głos przedarł się przez groźną mgłę. Jej ciało było napięte i blisko kolejnego orgazmu. - Dojdź dla mnie, - rozkazał ponownie, uderzając w nią gdy pocierał jej łechtaczkę. Zmasowany atak doprowadził ją do krzyku. Jej cipka zacisnęła się na jago trzonku gdy jej spełnienie płynęło z jej płci na całe ciało. Pchnął w nią jeszcze raz, zatrzymując się w niej głęboko. Czując każdy cal jej wnętrza. Jego nasienie wytrysnęło z jego ciała, wypełniając jej ciepłą witającą cipkę. Energia wypłynęła z jego ciała i opadł do przodu, ukrywając twarz w jej włosach, chwytając bar obok jej rąk. Pot spływał mu po plecach a jego kolana zaczynały drżeć. Vixi położyła głowię na barze gdy z trudem łapała powietrze. Stali tak przez długie minuty, żadne nie znajdując siły by się ruszyć. Gdy bicie jego bicie serca wróciło do normy, podniósł głowę i wziął głęboki wdech. Gorący zapach z cipki Vixi zmieszał się z zapachem jego nasienia i zalał jego zmysły. Wciąż w niej zagłębiony uświadomił sobie, że jego kutas 101

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

jest nadal twardy. Moc smoka dała mu większą wytrzymałość niż u normalnego mężczyzny. Wyśliznął się na zewnątrz i wolno zatopił z powrotem do jej cipki. Jej cichy jęk i delikatne kręcenie biodrami powiedziały mu, że jest gotowa wziąć go ponownie. Więcej. - Więcej - powiedział gdy się wyprostował i wycofał się z jej płci. - Możesz wstać - oznajmił. Wyprostowała się i Bren był zadowolony gdy zauważył, że teraz nie utrzymywała takiej stabilności na tych niemożliwie wysokich obcasach. Zachwiała się na chwilę przytrzymując się kurczowo jego ramienia by odzyskać równowagę. Bren poczuł, jak kąciki jego ust wygięły się. Nieustępliwa arogancka kurtyzana wyglądała na oszołomioną. Potrząsnęła głową jakby chciała ją oczyścić. Dziwne pragnienie pojawiło się w jego głowie -

przyciągnąć

ją

do

siebie

i

przytrzymać,

drażniąc

ją

delikatnie

nadchodzącym tak mocno orgazmem, powiedzieć jej jak bardzo uwielbiał uczucie, gdy dochodziła wokół jego kutasa - ale się oparł. Mógł ulec potrzebom swojego ciała ale nie pozwoliłby temu stać się czymś osobistym. Nie cierpiąc narzucania się ale potrzebując dystansu, powiedział sobie, że nigdy nie zechce ani nigdy nie może zaakceptować partnerki smoka jako jego własną. Byłoby to zbyt wielkim ryzykiem. To było tylko pieprzenie, czysty seks, przyjemność. To wszystko, czym to mogło kiedykolwiek być. Nieoczekiwanie, Tynan się nie sprzeciwiał. Bren nasłuchiwał ale smok nadal był skupiony na kobiecie przed nim. Logika i kontrola, które Bren przez całe swoje życie chciał zachować próbując dowodzić sobą – wskazywała, że teraz najrozsądniej dla niego byłoby odejście, zanim zostanie związany. Ale nie mógł zrobić tego Tynan’owi, powiedział sobie. Smok miałby niewiele okazji by cieszyć się z kobiety, która zatwierdził. Najmniej co Bren mógł

zrobić

było

dogodzić

bestii

kolejnym

przyjemnością jej orgazmów. 102

smakowaniem

jej

płci

i

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Dźwięk chichotu smoka sprawił iż Bren się skrzywił. Nawet w swoim własnym umyśle nie wierzył w to. Został ponieważ chciał pieprzyć tę kobietę, chciał zostawić jego ślad na jej ciele. Cofnął się i przesunął wzrokiem po ciele Vixi. Bez słowa, sięgnął dłonią i rozwiązał dwa pasy, które utrzymały skomplikowaną skórzaną pajęczynę na jej piersiach. Siatka opadła na ziemię. Vixi wygiął w łuk swoje plecy, unosząc jej duże piersi. Naciągnięte pasy zostawiły cienkie czerwone linie na jej skórze. Jej oczy wypełniły się arogancją, podniosła swoje ręce i wymasowała ciężkie wzgórki jakby uśmierzając ból dnia. Bren odmówił ulegnięcia jej jawnej próbie uwodzenia. Ignorując ją, sięgnął wokół niej i rozwiązał zatrzaski utrzymujące pasek spódniczki. To było zbyt obcisłe. Nie było sposobu by to opadło. - Usuń to, - rozkazał, prowokując ja do nieposłuszeństwa. Umieściła palce pod pasek i zaczęła przesuwać je w dół. Skóra przylgnęła do niej, wiec każdy centymetr był walką. Jej piersi chybotały się z każdym poruszaniem. Napięte sutki wydłużyły się i Bren niemal mógł je poczuć w swoich ustach. Tyle że miękki odgłos jej spódnicy uderzającej w podłogę odwrócił jego uwagę z dala od kuszących wzgórków - w dół do jej niemal nagiej cipki. Lekkie włoski ukrywały ostatnie sekrety. Podniosła jedną stopę i a nadepnie drugą wychodząc ze spódnicy. Bren wpatrywał się w jej piękne nagie ciało. Była bardziej olśniewająca niż sobie wyobrażał. Co noc. Moglibyśmy mieć to każdej nocy, namawiał Tynan. Tylko dziś w nocy, Bren odpowiedział, w milczeniu potrząsając głową. - Wejdź na łóżko, - rozkazał. Podniosła wzrok, nieśmiało trzepocząc rzęsami do niego. Cień uśmiechu był widoczny na jej wargach. Mała czarownica śmiała się z niego. Hmmm. Musiał znaleźć kolejny sposób, by ją ukarać.

103

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Kłapnął ją w tyłek ponownie, sprawiając, że się wyprostowała. - Wejdź na łóżko, - powtórzył, dodając mocy do jego słów. Odrzuciła głowę i przeszła w poprzek pokoju, pozwalając jej biodrom kołysać się z każdym krokiem. Kiedy dotarła do brzegu spojrzała przez ramię jakby upewniając się, że patrzył, prowokując go by odwrócił wzrok, następnie powoli zrzuciła buty na obcasach i wpełzła na materac. Podążył za nią jak pies dysząc za wodą w gorący dzień. Zatrzymując

się

na

środku

łóżka,

uklękła

na

czworakach

i

zaprezentowała jej nagą cipkę. Cholera, mała czarownica wiedziała, co popychało go do jego granic. Odciągnął spojrzenie od zniewalającej wizji i znalazł rozwiązanie swoich problemów. Kajdanki podszyte futerkiem wisiały z prawej strony kolumienek łóżka.

Bliźniacze

łańcuchy

zostały

przymocowane

do uchwytów

nad

wezgłowiem, , zapewniając idealną lokalizację aby ją zabezpieczyć. - Na plecy, mój śliczna. - Przewróciła ramię do tyłu i powoli zsunęła się na jej przeciwległe biodro, wydłużając jej ciało gdy zatrzymała się boku. Popatrzyła na niego przez chwilę, naśmiewając się z niego oczami, następnie kontynuowała aż leżała na plecach. Chociaż jego ciało wykrzykiwało z uznaniem, Bren zignorował jej nieme wyzwanie. – Wyciągnij ręce za siebie powiedział, zachowując zimny głos, tłumiąc chęć jęku na widok przed nim. Wolno wyciągnęła ramiona nad swoją głową. Dziwny błysk niepokoju w jej oczach rozgorzał - tak przeciwny jej zmysłowości, która płynęła przez jej mięśnie. Podniecenie szybko stłumiło niepokój w jej spojrzeniu i Bren wiedział,

że

może

kontynuować.

Przywiązał

miękkie

opaski

na

jej

nadgarstkach i połączył je z łańcuchami przymocowanymi do ściany. Niewzruszone szarpnięcie powiedziało mu, że jest mocno związana. Szybka kontrola ujawniła, że kajdanki na kostki łączą z zewnętrznymi brzegami kolumienek. Uchwycił jej stopę w swoją ręce i pociągnął aż więzy sięgały wokół jej szczupłej kostki. Powtórzył ten proces na drugim boku aż była

104

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

przed nim przykuta … i wyeksponowana. Jej nabrzmiała różowa cipka lśniła wilgocią jej potrzeby. Jego nasienie wypływało z jej szczeliny. Moja. Roszczenie smoka zmieszało się z jego własnym. Bren spojrzał w dół na kobietę przed nim i wiedział, że nigdy nie widział bardziej

intrygującego widoku.

Jego

kobieta

przed

nim,

bezradna

i

wygłodzona. Nie podniósł swoich oczu aby spotkać jej wzrok ale mógł poczuć, jak wpatrywała się gdy chodził przy końcu łóżka. Nie miała zamiaru spuścić go z oczu. Dobrze. Zatrzymując się obok niej, w końcu spotkał jej wzrok. – Wyglądasz wspaniale rozłożona przede mną – moja do wykorzystania jak mi się będzie podobać - jej sutki nabrzmiały jeszcze bardziej. Wyciągnął rękę i delikatnie uszczypnął jeden wrażliwy punkt. Jęknęła i wygięła w łuk plecy, wypychając jej pierś bliżej niego. – Będę się cieszył całą tobą a jeśli będziesz grzeczna, może pozwolę ci possać

mojego kutasa. - ukrył w dłoni pełną pierś,

ściskając lekko. – Chciałabyś tak? - Tak, mój książę. - jej odpowiedź była słabo słyszalna, przez jęk dochodzący z głębi jej gardła. Bren nie mógł uwierzyć ze te słowa wyszły z jego ust. Miał zrozumienie dla relacji seksualnych ale nigdy nie wyobrażał sobie, że udzielenia kobiecie prawa do ssania jego kutasa jako nagrody. Jeszcze, Vixi wydawała się zgadzać z nagrodą. Przesuwając ręką w dół jej brzucha aż do starannie przyciętych włosów wokół jej płci, Bren utrzymał skupiony wzrok na jej oczach - chcąc zobaczyć jej pragnienie jak również poczuć gorący płyn wyciekający spomiędzy jej ud. Pieprzyć cię jeszcze raz? - zapytał niemal od niechcenia - prawie mimochodem. - Chciałabyś tak? - Tak. - Powiedziała, z takim rozdzierającym kwileniem, że Bren postanowił nie poprawiać jej za nieprawidłowe zwrócenie się do niego. 105

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Drażnił górną krawędź jej cipki, wsuwając jeden palec do jej gorąca, drażniąc jej łechtaczkę aż nie zaczęła kręcić biodrami w cichym apelu o więcej. Jej powieki opadły zamknięte. Szarpnął swoją rękę daleko, czekając na nią. Jej oczy otworzyły się szybko i przez chwilę wyglądała jakby zamierzała zaprotestować. Podniósł swoje

brwi,

rzucając

jej

wyzwanie

milczącym

spojrzeniem

ukarania.

Zamknęła usta ale nie była zadowolona z tego powodu. Jej usta tworzyły zbuntowanymi linię. To było w porządku. Nie musiał jej się podobać to, co robił, ale musiała być posłuszna. - Bardzo dobrze, moja śliczna. Uczysz się, że gdy daję ci polecenie, ty masz je wykonać. Teraz spójrz na mnie. Zamierzam się rozebrać i chcę twoich oczu na mnie przez cały czas. Chcę żebyś zobaczyła kutasa, który będzie w tobie przez całą noc. Rozumiesz? - Tak, mój książę. Bren kiwnął głową. Naprawdę nie zrozumiał dlaczego to było ważne, tylko że chciał by Vixi do zobaczyła. Aby wiedziała, że nie był jak wszyscy inni mężczyźni, z którymi się pieprzyła. Rozsznurował zielony kaftan, który nosił. Powietrze krążące w komnacie obwiało jego spoconą wilgotną skórę, schładzając jego rozgrzane ciało. Wiedząc, że patrzyła, odmówił jej swojego spojrzenia i zdarł kaftan i koszulę z jego piersi. Swój medalion zostawił dziś wieczorem w swoim pokoju. Mało było ryzyko

by ktokolwiek zaatakował go w burdelu Ashure. Złożył swoją

koszulę, wyczuwając intensywne skupienie Vixi gdy się rozbierał. Kobiety podziwiały jego posturę już wcześniej, ale żadna nie liczyła się przed dzisiejszą nocą. Chciał aprobaty Vixi. Ostatniej nocy nie dał Cissa zbyt dużo czasu by mogła patrzeć na niego. Dziś wieczorem pragnienie pieprzenia było mniej rozpaczliwe - wciąż silne ale Bren wiedział, że może wziąć swój czas i może cieszyć się wrażeniami. Obserwował Vixi kątem oka. Jej usta rozchyliły się lekko. Strach i pragnienie walczyły w jej oczach ale nie przeniosła swojego spojrzenia. 106

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Położył ręce na pasku jego spodni. Jej wzrok podążył za nimi. Miękkie wełniane spodnie były napięte

do ostateczności przez nacisk jego kutasa.

Odsunął materiał, ciągnąc je w dół jego nóg. Gdy się wyprostował, stanął naprzeciw niej. - Widzisz mnie, Vixi? - Tak. Sięgnął w dół i chwycił jego kutasa, wciąż pokrytego jej wilgotnymi sokami - Widzisz jak twardy jestem? - Tak, mój książę. - zabrzmiała na zdyszaną. Kolejny raz jej podniecenie przezwyciężyło jej niepokój - Wiesz, że będę musiał pieprzyć cię długo i mocno dzisiejszej nocy by zaspokoić moje potrzeby. - kiwnęła głową i przełknęła. - I będę spędzać godziny na wypełnianiu cię, sprawiać że będziesz dochodzić, wjeżdżając głęboko między twoje uda i zanurzając się w twoją słodką mokrą cipkę. Popchnięta do jej granic, szarpnęła łańcuchy. – Do cholery, zrób to. Bren założył ręce na piersi i popatrzył na nią. Mógł zobaczyć kiedy świadomość jej żądania dotarła do niej, westchnęła. – Przepraszam, mój książę, - powiedziała chociaż z niewielką ilością skruchy w jej głosie. - Rozumiem - powiedział z udawanym współczuciem. – Twoje pragnienie mnie zadowala nawet jeśli nie podoba mi się sposób w jaki się tego domagasz. – Przesunął palcem w górę wewnątrz jej ud, omijając jej cipkę do jej brzucha, jej piersi. Potarł dłońmi napięte sutki, uwielbiając jej wspaniałe jęki. –Może ukarzę cię później. Teraz, potrzebuję tej cipki. Tak. Bren słyszał głos Tynan’a i pozwolił wypełnić się apetytom smoka. Utrzymując ścisłą kontrolę nad bestię ale pozwalając mu poczuć ich przyjemność, Bren wczołgał się na wysoki materac aż klęczał między jej nogami. Umieścił czubek swojego kutasa przy wejściu do jej pochwy. Minęło kilka chwil, ale wydawało się, że godziny odkąd był w niej, był głodny jej 107

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

dotyku owiniętej wokół niego. Jej słodkie jęki wzywały go. Jego własne pragnienia zareagowały na jej zapach i ładną różową płeć przed nim, szarpały jego wnętrze i żądając satysfakcji. Jego kutas z łatwością wśliznął się do jej mokrej dziurki, gorący płyn wygładził jego drogę gdy pchnął w nią. To było długie gorące zanurzenie w jej cipkę - każdy cal rozciągający i wypełniający ją, każdy cal jej przejścia otwierał się dla niego. Osiadł głęboko, wjeżdżając ostatnim calem kutasa z ostrym pchnięciem. Wygięła w łuk plecy i krzyknęła. Jej piersi zadrżały i nie mógł dłużej opierać się pokusie. Pochylił się do przodu, kładąc usta nad jednym naprężonym sutkiem. Okrążył językiem otoczkę zanim possał lekko, naciskając węzełek o podniebienie w jego ustach. Słodki odgłos jej jęku dotarł do niego gdy delikatne skurcze jej płci masowały jego kutasa.. Bren uśmiechnął się przy jej skórze. Przygotował jej ciało do tego stopnia, że dochodziła z najdrobniejszym dotknięciem. Zamrugała i spojrzała na niego jakby była tak samo zdumiona jak on. Odsunął się na kolana, podnosząc jej biodra wysoko na jego udach. Jego palce chwyciły jej ciało, utrzymując ją bez ruchu. Z jej ciałem zawieszonym przed nim, naparł biodrami do przodu, wjeżdżając głęboko i szybko. Dyszała i skręcała się, zgubiona w jej ciele, w fizycznej przyjemności, której jej dostarczał – którą tylko on mógł jej dać. - To jest to, moja śliczna. Weź mnie całego. - Tak, mój książę.- rozłożyła szerzej swoje nogi. Wycofał się aż tylko czubek jego koguta pozostał w niej. - Czy mam cię zostawić? Jej oczy otworzyły się gwałtownie i zmysłowy strach rozgorzał w niebieskiej głębi. – Nie! Proszę, mój książę, nie przestawaj. Mimo pragnienia by pieprzyć ją mocno i zaspokoić jego własne potrzeby, uśmiechnął się. Wykwalifikowana kurtyzana, która wydawała się być a błagała o jego kutasa. 108

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Więcej. Mentalna namowa smoka sprawiła, że Bren zacisnął zęby, walcząc z pożądaniem i zapewniając siebie, że panował. Nie pozwoli Tynan’owi dyktować w jaki sposób ma ją pieprzyc. Ale potem Vixi szepnęła - Proszę, mój książę. Pijany i odurzony wyraz jej oczu tylko zwiększył moc jego pożądania. - Czy mam cię pieprzyć, moja śliczna? Sprawić, że dojdziesz? - spojrzał w miejsce gdzie ich ciała się łączyły i okrążył koniuszkiem palca wokół jej łechtaczki. - Tak, mój książę! - zapłakała, wyginając plecy w łuk z każdym ciosem. - Czy mam wylać swoje nasienie do twojej ładnej małej cipki? Wypełniać cię moją sperma? - Tak, mój książę, dojdź we mnie. Smok nie osłabił jego kontroli ale nie było sposobu by Bren mógł się oprzeć jej rozpaczliwej tęsknoty za nim. Pchnął mocno biodrami, każdy cios silny i potężny, wiozący ich na nowe wyżyny. Jego ciało zostało złapane w bitwie – chcąc dojść ale walcząc z tym, niechętny zrezygnować z przyjemności przyglądania się, jak zwijała się pod jego dotknięciem. Zajmował się jej łechtaczką, drażniąc i pocierając gdy wbijał się w nią. - To jest to, śliczna. Sięgnij po to. - jej ciało rozciągnęło się mocno gdy pociągnęła łańcuchy przywiązujące ją do ściany. – Poczuj mnie całego. Z kończącym krzykiem, odrzuciła głowę i doszła. Bestia w nim zagotowała się. Ryknął z jego przyjemność i wjechał w nią po raz ostatni, triumfując w ciasnym uścisku jej cipki i pozwalając zabrać go własnemu orgazmowi. Z zaciśniętymi zębami i palcami wciąż trzymającymi jej biodra, walczył by odzyskać oddech. Jego ciało czuło jakby było napadnięte - podbite przez moc i potrzebę silniejsza niż on, silniejszą niż smok. Nie mógł przestać.

109

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nawet teraz, wciąż schowany w niej, potrzebował więcej. Pierwotne pragnienie by ją pieprzyć i dojść w niej, prowadziło go. Spojrzała na niego i Bren uświadomił sobie że przemówił, niezdolny do powstrzymania ucieczki słowa - Moja. - szepnął. ***** Bren spojrzał na kobietę przy nim. Pokusa snu przyciągała go ale wschód słońca właśnie minął. To czas by odejść ale nie chciał jej zostawić. Tak jak ciężko było przy opuszczaniu łóżka Cissa, podwójnie trudno było zmusić się do odejścia od Vixi. Zdumiała go swoją wytrzymałością, jej siłą. Jej gotowość do oddania mu kontroli, której rozpaczliwie potrzebował. Pieprzył ją do czasu dopóki nie był pewien, że będzie obolała gdy jednak spróbował się zatrzymać, błagała o więcej. Chcąc by brał ja mocno i głęboko. W końcu, jego kutas potrzebował odpoczynku ale zbyt uzależniony od swoich przyjemności by się zatrzymać, obmył nasienie spomiędzy jej nóg i kochał ją swoim językiem. Co za wymagającą kochanką była – owinęła uwolnione nogi wokół jego szyi przytrzymując go w miejscu aż została zadowolona. A kiedy jego kutas stwardniał ponownie gdy lizał jej cipkę, poprosiła o pozwolenie by ssać go, mówiąc, że zachowała się zgodnie z poleceniami i chciała jej nagrody. To ogłuszyło go nawet teraz. Jest dobra w swojej pracy, powiedział cyniczny głos w głębi jego umysłu. Nie, to było coś więcej. Cholera, musiało być. Przewrócił się na plecy, przedrzeźniając własne myśli. Dlaczego musiało być? Ponieważ chcesz by tak było? Przeciwne głosy obijały się wewnątrz jego głowy. Nic z tego nie miało sensu. Dwa dni, dwa różne kobiety. Dwie noce, dwie inne kobiety. Tynan zgłaszający pretensje do nich obydwóch. Pomieszane myśli zostały oprócz tego utrudnione przez obce uczucia, które wydawały się okupować jego ciało, próbując przywiązać go do kobiety.

110

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Może Tynan oszalał i postanowił, że jakakolwiek kobieta będzie pasować. Przełożył ramię Vixi z jego klatki piersiowej i wysunął się z łóżka. To czas by odejść. Chociaż jego ciało domagało się by wczołgał się z powrotem do łóżka, zmusił się do oddalania, skupiając się na jego powodzie wyjścia. Wczesne spotkania wymagały jego obecności. Poparcie dla zakazu polowania na smoki rosło ale były dwa wstrzymania od głosu. Wątpliwe że umysł Herenson zostanie odmieniony, ale doradca Króla Englet był również niezdecydowany. On, mógł być przekonany – Bren o tym wiedział. Vixi jęknęła gdy się przekręciła, gładząc rękę pustą przestrzeń, z której wstał, prawie jakby sięgała ku niemu. Jego trzonek stwardniał i Bren przeklął bestię w swojej głowie. Powinien być wyczerpany. Po minionych dwóch nocach, nie powinien być w stanie podniecić się miesiącami ale Tynan stwarzał uczucia, z którymi jego ciało nie mogło walczyć. Cholera, kolejny niewygodny nadchodzący dzień. Naciągnął swoje pomięte ubranie, pocieszając się wiedzą, że połowa mężczyzn, którzy wychodzili z burdelu dziś rano będą wyglądać tak jak źle albo gorzej niż on. Rzucił okiem w lustro obok drzwi. - Większość z nich prawdopodobnie miała jakiś sen. – powiedział do swojego odbicia. Zdrzemnął się kilka godzin w nocy ale nie mógł odpocząć. Smok pozostał czujny, ciągle napędzał Bren’a by dosiąść znowu Vixi. Moja. Bren nie zawracał sobie głowy odpowiedzią ale też mentalnie nie zamknął smoka. Wysłał umysłowy pytajnik do Tynan, wracając do pytania dwóch różnych kobiet. Tynan nie zrozumiał z tego więcej niż Bren. Po prostu wiedział, że Vixi jest jego partnerką. Tak samo jak Cissa była jego partnerką. Sznurował

swój

kaftan

gdy

rozważał

pomysł,

że

mógłby

mieć

jakąkolwiek kobietę. Może jakoś stał się jak inni mężczyźni bez ograniczeń

111

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

smoka. To nie wydawało się możliwe ale potem doświadczenie powiedziało mu, że uprawianie seksu z dwoma różnymi kobietami nie jest możliwe. Z ostatnim głodnym spojrzeniem na dojrzałe ciało Vixi, Bren sięgnął drzwi. Torba zwisająca z jego paska brzęknęła, przypominając mu, że musi zostawić Vixi napiwek. Poczucie winy znowu go ogarnęło, tak jak to było Cissa, ale walczył z uczuciem i wyjał zawartość, wyrzucając całą ilość na stół. Nie kłopotał się zobaczeniem jak dużo tam było. Potrzeba ucieczki mocno naciskała na niego. Korytarze były wypełnione ludźmi gdy zmierzał z powrotem do jego pokojów i spróbował zaplanować nadchodzący dzień. Dzień wczorajszy był stracony. Musiał się skupić na dniu dzisiejszym. Królowie przybędą w ciągu dwóch dni. Do tego czasu wszystko musiało zostać ustalone. Miał spotkać się z Ashure i Marda, głównym doradcą Englet, za dwie godziny. Sen go kusił ale walczył z tym. Miał pracę do wykonania. Przekonać ludzi. A kiedy będzie miał wolną chwilę, musi sprawdzić czy ktoś mógł mu wyjaśnić jak smok mógł mieć dwie partnerki. Gburowaty pomruk Tynan osłabił determinację Bren by nie zasnąć. Jego ciało było bliskie wyczerpania. Gdyby stał się zbyt zmęczony, smok mógłby przejąć dowodzenie. Bren nie mógł na to pozwolić. Zdecydował się wziąć krótką drzemkę przed swoim pierwszym spotkaniem. Coś na wzmocnienie

jego

odporności.

Jeśli

frustracja

Tynan’a

wzrośnie

wystarczająco a Bren opuści gardę, smok przejąłby kontrolę i poszedłby szukać jego partnerki. Ale którą kobietę by ścigał?

112

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ SZÓSTY Keene stała w głębi z pokoju, trzymając dzban z wodą obserwowała Księcia Bren’a. Nie wiedziała dlaczego tu przyszła. To nie było potrzebne. Tak naprawdę, to nie było rozsądne ale chciała go zobaczyć – ubranego. Nawet wiedząc ze to uczyni jej zadanie jeszcze trudniejsze, przyszła potrzebując go znowu zobaczyć. Wspomnienie czasu, który spędzili razem było tak intensywne, że w świetle dnia myślała, że wyobraziła ich sobie. Ale teraz, widząc go i czując odpowiedz jej ciała, wiedziała, że wspomnienia są prawdziwe. Nadal był oszałamiający - nie tylko przystojny, chociaż był taki z pewnością . To było cos więcej, promieniował siłą i przekonaniem. Słuchała barwy jego głosu gdy mówił o smokach. Brzmiał jakby to były szlachetne istoty a nie bezlitosne bestie z legend. Nigdy naprawdę nie widziała smoka, ale słyszała opowieści i widziała połamane ciała - zarówno męskie jak i kobiece - po ataku smoka. Mimo to, słuchając Księcia Bren’a, okazało się, że znalazła się pod jego urokiem, kiwając głową razem z innymi mężczyznami przy stole. Nieznaczny ruch wyrwał ją z jej zamyślenia i stłumić dyskretny śmiech. Nie była jedyną osobą, która się pod jego urokiem. Król Ashure i trzech innych członków świty królewskiej, wyglądających na przynależących do innego dworu słuchali z przejęciem. Bren był bardzo przekonywującym mężczyzną. W jakiś sposób sprawił, że mu wierzyli. Keene obserwowała gdy pochylił się do przodu, słuchając pytania zadanego przez jednego z pozostałych. Widziała przywódcę Gildii naśladującego te samą pozę ale Bren 113

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wydawał się rzeczywisty - nie odgrywał zainteresowania. Wydawał się nasłuchiwać i wchłaniać pytanie człowieka. Kiedy znów się odezwał, jego głos był zbyt niski, by mogła go usłyszeć, ale mogła zobaczyć, jak jego słuchacze uśmiechnęli się i kiwali głowami jakby rozproszył ich obawy. Zaintrygowana Keene zgarbiła się przy ścianie i patrzyła na niego. Fascynował ją -

jego siła, jego niemal nieludzka

wytrzymałość, pożądliwe spojrzenie gdy patrzył na nią zanurzony głęboko wewnątrz jej ciała. Poczuła, gorąco w jej rdzeniu i nieświadomie zakołysała biodrami. To zdarzyło się za każdym razem w ciągu ostatnich dwóch dni gdy tylko pomyślała o Księciu Bren’ie. - Dziewczyno! Wino! Polecenie króla Ashure

postawiło Keene do pionu. Szybko odstawiła

dzban z wodę i wzięła dzban z winem. Z pochyloną głową i spuszczonym wzrokiem, zaniosła wino do stołu i zaczęła napełniać pięć pucharów. Nie spojrzała w górę gdy krążyła wokół stołu ale mogła poczuć wzrok Bren’a. Gdy dotarła do połowy stołu do jego kielicha, odsunął jej rękę i sięgnął po nią. Wyrwała ramię obróciła się i pognała do drzwi. Serce stanęło w jej gardle. Co ona sobie myślała? Prawie ją złapał. Oczywiście, to było niemożliwe. Nie mógł jej rozpoznać. Lekko zdyszana, wślizgnęła się bieliźniarki, odstawiła dzban z winem, i przebrała się. Jej ręce drżały gdy ściągnęła strój pokojówki. Czy to możliwe że przejrzewał jej przebranie? Wzięła głęboki wdech i wypchnęła incydent z jej umysłu, udało jej się uspokoić w czasie powrotu do kwatery zespołu. W środku był tylko Triant. - Spałaś? - zapytał. - Trochę. - Musisz odpocząć. Znowu działasz dziś w nocy. - Wiem.

114

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Co jest? - Talentem Triant’a, poza oczywistym, była umiejętność odczytywania ludzkich uczuć.

Wzruszyła ramionami, niepewna, czy chciała o tym dyskutować. Gildia nie pozwalała zadawać pytań o ich rozkazy. – Po prostu nie czuję się z tym dobrze. - Nie mogła wymyśleć jak inaczej to wyjaśnić. Może to było to, że Bren był tak blisko osiągania celu w związku z jego wnioskiem dotyczącego smoka i nienawidziła myśli, że zrujnuje to wszystko. A może jest tak ponieważ lubisz się z nim pieprzyć. - Uważaj na siebie? - Ostrzegł Triant. Nie zadawał żadnych pytań o to co miała na myśli. Wiedziała, że to nie miało znaczenia. To była misja Gildii i oni ją wykonają. – Mówię poważnie. Nie zbliżaj się zbytnio do celu. - To trochę trudne. – czując się zmuszona zaznaczyć. - Wiesz co mam na myśli. Jest pieprzenie a następnie jest więcej. To było tylko twoje ciało, którego dotknął a twoje ciało służy Gildii. Nie pozwól aby rządziły tobą emocje. Keene wiedziała, że ma rację. To było głupie aby przywiązywać jakieś uczucie do tego, co zdarzyło się między nimi. A poza tym, nie wiedziała o nim nic oprócz tego, że lubił się pieprzyć i że zależało mu na smokach. Ale gdy w myślach zgadzała się z Triant’em, czuła jak maleńki szept w niej sprzeciwił się temu. Gdy zobaczyła rano pieniądze na stole, niemal zapłakała. Zapłacił jej za pieprzenie. Czego się spodziewałeś? Właśnie po to tam byłaś by się z nim pieprzyć. To dziwne ale czuła jakby między nimi było coś więcej niż tylko seks. Uderzyła się w myślach. Romantyczne marzenie. - Czy będziesz w stanie to zrobić? – zapytał Triant i mogła usłyszeć powagę jego pytania. Miałby Risa a ją wyciągnąłby z zespołu. - Oczywiście. Służę woli Gildii. 115

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wypowiedziała słowa ale poczuła jak jej serce zadrżało. Wpatrywała się w Triant’a. Tez nie wyglądał na przekonanego. - Będzie dobrze - powiedziała, nadając słowom większe przekonanie niż naprawdę czuła. – Dziś w nocy. Będę go mieć. Będę stać tam z napojem w ręce gdy eunuch przyprowadzi go do moich komnat. Nie zawiodę.

*****

Bren zignorował jedzenie przed nim. Nie był głodny i mimo faktu, że spał rano tylko godzinę nie był zmęczony. Niecierpliwość była główną emocją krążącą w jego mózgu. Jego stopa odbiła się ze zniecierpliwieniem gdy obserwował tłum. Jak długo ten cholerny bankiet jeszcze potrwa? Musiał dostać

się

do

burdelu.

Między

spotkaniami

i

rozmowami,

rozważał

przywiązanie swojego smoka do dwóch innych kobiet ale nie przybliżył się do odpowiedzi. Musiało cos być w tych dwóch kobietach. Musiał porozmawiać z Madam Jaqis. Może ona poda mu jakieś wyjaśnienie. Być może nowe perfumy, których używały kurtyzany zmyliły zmysły smoka. Wydawało się, że zapach jego partnerki był wszędzie. Myślał nawet, że wyczuł go od pokojówki podczas jego spotkania z Ashure. Zniknęła zanim mógł z nią porozmawiać. Zastanawiał się nad jej szukaniem gdyby jednak jego podejrzenia były prawdziwe i Tynan akceptował jakąkolwiek kobietę, znalezienie służącej nie miałoby żadnego znaczenia. Moja. Tynan był niezłomny w swoich żądaniach - domagając się od Bren by znalazł kobietę ale smok nie miał niczego do zaoferowanie zadumie Bren’a. - Wasza Wysokość, czy mogę uzupełnić twój kielich? - obrócił się w stronę ochrypłego kobiecego głosu i spotkał się z dwoma dużymi piersiami cal od jego twarzy, ledwie mieszczącymi się w ciasnym, wysadzanym klejnotami staniku. Spojrzał w górę na usługującą dziewuchę. Odepchnęła ramiona do tyłu i mrugnęła z rażącym zaproszeniem. Testując swoją teorię, 116

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pochylił się do przodu, blisko jej dekoltu, i powąchał. Indywidualny zapach tej kobiety - nawet odrobinę podnieconej – wniknął do jego ciała bez żadnej reakcji smoka. - Nie, to nie działa, - mruknął. - Wasza Wysokość? Wzdrygnął się na zmieszanie i obawę w jej tonie. Świetnie, teraz po zamku Ashure rozniesie się plotka, że Książę Bren obwąchuje kobiety. Uniósł swój kielich. – Tak, więcej wina proszę. Wypił do dna ze swego pucharu ale talerz z jedzeniem zostawił w spokoju. Nie mógł się doczekać końca tego bankietu. Wreszcie, talerze zostały posprzątane i Król Ashure wezwało swoich dość podpitych specjalnych gości by podążali za nim. Bren - czujący jakieś efekty wypitego wina – zerwał się z krzesła i był pierwszy w kolejce. Ashure uśmiechnął się na widok jego zapału i Bren skulił się w duchu. Musiał rozwiązać tę kwestię zanim zostanie pośmiewiskiem Rady Królów. Rozejrzał się w tłumie, niespecjalnie zainteresowany którąkolwiek twarzą, chociaż zauważył, że Herenson również znajdował się w tej grupiie. Trzecią

noc

z

rzędu,

porzucił

swoją

żonę

w

ich

komnatach

wykorzystując kurtyzany dostarczone przez króla. Normalnie ta myśl doprowadziłaby Bren’a do wściekłości ale dzisiaj miał własne obawy skoncentrowane na kobietach w tym burdelu. Stukając niecierpliwie palcami po udzie, podążał za Królem Ashure do salonu oczekując jego przydziału na te noc. Czaił się w pobliżu drzwi, w których Madam Jaqis pojawiała się przez minione dwie noce. Chwilę później, weszła do środka. Bren wyciągnął rękę i złapał ją za ramię, zanim zdążyła przejść dwa kroki w salonie. - Madam Jaqis, muszę z tobą porozmawiać.

117

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Opuściła wzrok na śmiałe dotknięcie a następnie spojrzała mu w oczy. To była wizualna nagana ale Bren nie puścił jej. Zamiast tego, powąchał ją. Pochylił się i zaciągnął się jej perfumami i słodkim kobiecym zapachem. Ani odrobiny pobudzenia. - Książę Bren, czy wszystko w porządku? - Czuję się dobrze. Muszę zapytać cię o kobiety, które mi przydzieliłaś? - Wasza Wysokość, może moglibyśmy omówić to jutro. - Ale ja … - Przykro mi ale naprawdę muszę iść. Przydziały zostały sporządzone i Cissa i Vixi są z innymi mężczyznami dziś wieczorem. Skinął głową i cofnął się, w końcu puszczając jej ramię gdy zdał sobie sprawę, że ciągnie ją za sobą gdy się ruszył. Musiał odzyskać swoją kontrolę. Zawstydzi siebie i swoją rodzinę. Wracając do swojego kąta, obserwował jak Jaqis mówiła innym o ich wyznaczonych kobietach na noc. Czekał, nasłuchując kto zostanie przydzielony do Cissa albo Vixi. Jaqis podeszła do młodego doradcy Króla Wehan'a. Bren usłyszał, że miękkie seplenienie imienia Cissa gdy eunuch wyprowadzał mężczyznę. Bren napiął się przygotowując się na odpowiedź Tynan’a. Tynan nie zareagował.. Świadomość smoka do imion była minimalna. Istoty znały ludzi z widzenia i zapachu ale rzadko przypisywali do nich imiona. Nie dbali obchodziło ich to z jednym wyjątkiem – wybranki na ich partnerkę. - Książę Bren? - popatrzył na Madam Jaqis', która go wzywała. - Bardo będzie cię eskortować do komnaty Tacy. Bren kiwnął głową i podążył za eunuchem w dół korytarza, prawie ścigając się z nim. Odpowiedź była gdzieś w tych pokojach. Musiała być. Jak smok mógłby wybrać więcej niż jedną kobietę? To było niesłychane. Albo on o tym nie słyszał. Być może jego matka słyszała. Studiowała smoki. Tylko, że

118

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

nie był całkiem wygodnym mówienie jego matce, że pieprzył dwie inne kobiety i prosić o jej opinię w tej sprawie. Byli otwartą rodziną - to byłby trudne zostać zbyt skromnym ze smokiem jako głową rodziny. Gdy Nekane chciał się pieprzyć, chciał tego wtedy. Jego rodzice byli tak dyskretni jak to możliwie ale cała trójka dzieci wiedziała co działo się za zamkniętymi drzwiami - i wiedzieli, że lepiej nie wchodzić do pokoju zanim nie zapukają. Nadal, nie wiedział jak traktować poprzednie dwie noce. Albo co czekało na niego dziś w nocy. Eunuch zatrzymał się przy ostatnich drzwiach w korytarzu i otworzył je. - Tacy zaspokoi twoje potrzeby dziś wieczorem. Może znajdziesz przyjemności w tej sali. Bren kiwnął głową i pośpieszył przed swoją eskortą. Była tam. Różniła się od pozostałych dwóch kobiet. Może to nie zdarzy się dziś w nocy, pomyślał ale musiał się dowiedzieć. Tacy była średniego wzrostu, gdzieś między Cissa i Vixi, długie brązowe włosy mieniły się złotymi refleksami. Jej ubrania były znacznie skromniejsze niż którejkolwiek z pozostałych kurtyzan. Nosiła zieloną suknię, która jedynie sugerowała o pełnej krągłości jej piersi. Sukienka sięgała niemal na podłogę, przylegając delikatnie do jej zaokrąglonych ud. Wyglądała na chłodną i spokojną gdy stała obok baru. Trzymała w ręce szklankę z burgenda i delikatnie się uśmiechała. Bren nie tracił czasu na wstęp. Ruszył przez pokój. - Dobry wieczór, milordzie. - „Wasza Wysokość” - poprawił ją z roztargnieniem. Uśmiechnęła i podobnie jak u Vixi i Cissy, czuł się, jakby naśmiewała się z niego - Przepraszam, Wasza Wysokość. Mam na imię …

119

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zatrzymał się przed nią i zaciągnął się jej zapachem. Moja! - O Bogowie, nie znowu, - wymamrotał, czując, jak jego kutas stwardniał. - Czy wszystko w porządku? Może napój pomoże. - wepchnęła mu do reki drinka ale nawet wtedy gdy to zrobiła mógł poczuć zapach jej pobudzenia. Podobnie jak w poprzednie dwie noce tyle że gorszy - silniejszy, bardziej uwodzicielski. Trzasnął drinka na ladę i opadł na kolana. Tynan wykrzyknął swoją potrzebę gdy Bren zarzucił jej spodnice. Była naga pod skromną suknią. Jęknął gdy natychmiast rozłożyła swoje nogi, otwierając się przed nim. Cierpki posmak jej płci ogrzewał jego język i zagłębił się, czując, jak smok walczy z nim o kontrolę. Ograniczył dostęp Tynan do cipki Vixi poprzedniej nocy, dając mu tylko próbki gdy on wolałby mieć ucztę. Smok nie pozwoli na nic takiego tej nocy. Gdy Tynan walczył o dowództwo ich ludzkiego ciała, Bren poczuł, jak jego siła przygasa. Nie miał żadnej mocy by stawiać mu opór. Tynan’owi zajęło chwilę przejecie kontroli. Z obiecując Bren’owi, że umieści swojego kutasa w tej słodkiej cipce. Tynan zaczął pieprzyć ją językiem, wjeżdżając głęboko w jej przejście. Bren - wciąż odlegle świadomy czynów smoka - słyszał gwałtowne dyszenie kobiety i czuł smak powodzi jej wilgoci na jego języku. Z częścią jego umysłu wciąż zdolną do myślenia, zdał sobie sprawę, że doszła bardzo szybko. Jakby też już myślała o jego ustach na jej kobiecości. Przyjęła go, przywitała go. Tynan wykrzykiwał swoją przyjemność i Bren zatonął bardziej w głąb zmysłów smoka, wchłaniając każdy smak i niuans jej smaku. Nie rozumiał co się dzieje ale żaden nie mógł się oprzeć kolejnej nocy pieprzenia kobiety, której zapragnął.

120

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

*****

Bren wyszedł niepewnym krokiem z pokoju sekundę po tym jak słońce wzeszło. Tynan dotrzymał swojej obietnicy. Po zaspokajaniu siebie sokami spomiędzy jej ud, wycofał się i Bren’owi wróciła kontrola. Do tego czasu jego kutas był tak twardy, że spędził resztę nocy pieprząc ją podłodze komnaty. Nigdy nie dotarli do łóżka. Tylko raz nie był w jej cipce gdy miała swoje usta owinięte wokół trzonka. Była tego tak zachłanna jak on. Położył rękę na ścianie by utrzymać się na stojąco gdy atakowały go wspomnienia. Jego nogi były słabe, jego kutas wiotki a jego umysł bardziej zamglony niż kiedykolwiek wcześniej. Tacy była bardziej upojna niż kiedykolwiek sobie wyobrażał - połączenie najbardziej intrygujących elementów pierwszych dwóch kobiet: niewinność Cissa i uwielbienie dla ssania kutasa oraz siła i energia Vixi. Walcząc z pragnieniem by do niej wrócić, zmusił swoje ciało do oddalenia się. Zanim cokolwiek jeszcze się zdarzy, musi dowiedzieć się, co się dzieje. Potrzebował pomocy. Musiał rozmawiać z kimś, kto może znać odpowiedzi. Zignorował pozdrowienia wcześnie wstających służących gdy podążał do jego komnat, jego kroki zyskiwały na sile gdy się poruszał. Drzwi trzasnęły za nim i przeczesał palcami swoje włosy wygładzając nierówne końcówki zanim sięgnął pod swoją koszulę i złapał medalion, który jak zwykle nosił na szyi. Zamknął na chwilę oczy i skoncentrował się na swoim bracie. Świat kręcił się wokół niego - uczucie podobne do zmiany kształtu w smoka - a kiedy otworzył oczy stał w alkierzu Rainek’a. Koce były ożywione, przekręcając się z dwoma postaciami pod nimi. Po chwili, Rainek musiał poczuć palenie i odrzucił narzuty. Jasnowłosa głowa jego żony też się pojawiła. Wraz z nagimi ramionami i szczytami jej piersi. 121

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Do cholery, Bren, co ty robisz? Nie widzisz, że jesteśmy zajęci? Bren skrzywił się. – Wy dwoje jesteście „zajęci” - jego forma była niemal przezroczysta gdy stał w sypialni brata ale Tiana, żona Rainek’a, mogła go zobaczyć i usłyszeć. – Tiana przepraszam za wtargniecie ale potrzebuję rady Rainek’a. Rainek odgarnął włosy za ramiona i usiadł, upewniając się, że ciało jego żony było w pełni zakryte. – Co się stało? - Rainek, przekomarzający się z wszystkimi, wiedział kiedy skupić się i być poważnym. - Czy jest możliwe aby smoka miał więcej niż jedną partnerkę? - W tym samym czasie? - Rainek wpatrywał przez chwilę się w koce zanim potrzasnął głową. – Nie, nigdy czegoś takiego nie słyszałem. Nekane albo Denith nigdy nie wykazywali jakiegokolwiek zainteresowania kobietami poza ich jedną partnerką. Dlaczego pytasz? - Nagle coś złego stało się z Tynan’em ponieważ uprawiałem seks z trzema różnymi kobietami w ciągu ostatnich trzech nocy. - Co? - Rainek usiadł wyprostowany. – Jak to możliwe? Co mówi Tynan? - Uprawiałeś seks z trzema różnymi kobietami? – Zapytała Tiana brzmiąc na lekko przerażoną.. - Jestem pewny, że były kobietami w burdelu - Rainek wyjaśnił. – To, co robi Król Ashure dla rozrywki podczas tych konferencji. – potem spojrzał na brata. - Ale nigdy wcześniej nie byłeś w stanie pieprzyć żadnej kobiety, prawda? - Nie, ale tym razem, on dał mi trzy różne kobiety i miałem każdą z nich. Wielokrotnie. I Tynan nie wydaje się rozumieć tego nie bardziej niż ja. On tylko spojrzy na każdą i wykrzykuje „moja” a potem następną rzeczą, którą wiem to, to że jestem na kolanach z moimi ustami … Żona jego brata zwijała się na łóżku.

122

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Przepraszam, Tiana. - Niepotrzebnie, - powiedziała z cichym śmiechem. – Po prostu mówcie szybciej. Bren naprawdę poczuł jak jego policzki rozgrzały się. - Tak, cóż, to mój problem. W jakiś sposób mój smok wybrał trzy partnerki i tylko Bogowie wiedzą jak wiele innych kobiet może go tam zainteresować. Nie sądzę bym to przeżył. Nie może być tak dalej. - Może one wszystkie są tą samą kobietą - Tiana zasugerowała. Rainek spojrzał na nią spod przymrużonych powiek. – No wiesz, peruki w różnych kolorach, inny makijaż i ubranie. To może być ta sama kobieta tylko co noc w innym przebraniu. - Niemożliwe. Jedna była tak niska jak ty. Druga niemal mojego wzrostu. I nie miały na sobie peruki. – zanurzał ręce w ich włosach tyle razy, by wiedzieć, że są prawdziwe. Potrząsnął głową. - Nie, jedynym sposobem by ta trójka była tą samą kobietą było … - prawda uderzyła go z chwilą gdy te słowa opuściły jego wargi. - Och moi Bogowie. - Co? – domagał się Rainek. - Co to jest? - Zmiennokształtność. - jego słowa stopniowo ucichły gdy rozważał możliwości. To musiało być to. Ktoś wysłał za nim zmiennokształtną. Pytanie było dlaczego? Spojrzał na brata. Rainek pochylił się do przodu.- Zmiennokształtny cię ściga? Ktoś musiał ją zatrudnić. Albo jego. Bren kiwnął głową. Bardzo mało zmiennych istniało poza Gildią Zmiennokształtnych. Jeśli pogłoski są prawdziwe – a Bren za dużo wiedział o prawdzie plotek by pominąć te historie - Gildia było wyrachowaną organizacją skłonną do zrobienia wszystkiego, czego życzył sobie klient. Nigdy nie pracowali dla siebie ale wynajmowali się każdemu, kto mógł zapłacić za ich usługi. 123

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

To musi być to. – powiedział Bren. – To jest ta sama kobieta. Dlatego Tynan ją rozpoznaje. - Czy ona cię skrzywdziła? - Nie. - Czego mogliby chcieć? Tylko znaleźć ci zajęcie? Bren potrząsnął głową, ledwie słysząc swojego brata. Musiał o tym pomyśleć i zdecydować co zrobić. - Powiem ci gdy się dowiem. - Czekaj. To oznacza, że twoja partnerka jest zmiennokształtną! Kocham to! Salwy śmiechu Rainek odbijały się echem w uszach Bren’a nawet gdy puścił swój amulet i pozwolił obrazowi przed nim zanikać. Zmiennokształtna. Czego od niego chciała? Bren wpatrywał się w pustą przestrzeń przed sobą. Znajdzie ją i zmusić, aby powiedziała mu, kto ją zatrudnił i czego chciała. Jego usta zwinęły się w kpiącym uśmiechu. Znał najlepszy sposób by dręczyć tę szczególną kobietę.

124

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ SIÓDMY Keene czuła się jakby miała na ramieniu torbę pełną kamieni gdy zatrzymała się przed drzwiami. Po drugiej stronie jej zespół czekał na jej przybycie oczekując ogłoszenia sukcesu. Była blisko. Miała przygotowany napój i czekała a potem on zarzucił jej spódnice i przejechał językiem po jej płci i mogła tylko pomyśleć „Och nie, nie znowu” by zaraz dodać „Och tak, robi to znowu”. I znowu. Jej kolana drżały, jej całe ciało bolało, i jej umysł był jak miękka gąbka, niezdolny do zatrzymania czegokolwiek na dłużej. Po trzech nocach stałego seksu z rozprzestrzeniającymi się orgazmami - dla niego jak również jej - pomyślała z niewielkim uśmiechem - jej ciało powinno być zaspokojone gdyby jednak był tam gdy się obudziła dziś rano, obawiała się, że wspięłaby się na niego. Była uzależniona się od jego smaku, jego siły i przyjemności. Zaciskając zęby, odepchnęła oznaki wznowionego podniecenia. Nie miała czasu. Musiała iść się przyznać. Zbierając siły, pchnęła drzwi do kwatery zespołu. Risa, Marvis i Triant wszyscy czekali. W pokoju zapadła cisza gdy Keene weszła do środka. - Nie dostałeś tego – powiedziała Risa zanim Keene mogła coś powiedzieć - Znowu zawiodłaś. - Tak. - nie pozostało nic do zrobienia poza zgodą na ogłoszenie Risy. To prawda. Miała trzy okazje i zawiodła w każdej z nich. Tylko dlatego, że mężczyzna miał występne usta i długiego, grubego, utalentowanego, zupełnie 125

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

niesamolubnego kutasa … Och moje Boginie, staję się mokra tylko na samą myśl o tym. Zrobiła głęboki wdech i próbowała ignorować nie-tak-subtelne pulsowanie w jej ciele. - Co się stało? Keene zdecydowała, że jeśli ma być przesłuchiwana przez jej własny zespół, to usiądzie i tak zrobiła. Opadła na krzesło i spojrzała na nich z dołu. - To samo, co się stało przez trzy ostatnie noce. Rzucił się na mnie i nie mogłam się wyrwać. - To nie było trudne zadanie. Wszystko co miałaś zrobić to podać mu narkotyk o pobrać niewielką fiolkę krwi. Miałaś trzy noce. - Wiem. - nie mogła obronić swojego niepowodzenia. Każde wyjaśnienie sprowadzało się do tego, że nie oparła się Bren’owi. Pozwoliła się odwieść od jej misji. Miała szansę – wiedziała to – kiedy mogła odsunąć się od niego i podać mu napój. Ale nie zrobiła tego. Została w jego ramionach, wybrała to – Zawiodłam. - Tak, to prawda. - Risa potrząsnęła głową i zaczęła przechadzać się przed stołem. Marvis i Triant milczeli. Keene poczuła również ciężar ich rozczarowania. Każda część misji była ważna w Stowarzyszeniu Zmiennych. Mieli reputacje bezwzględnych w wykonywaniu jakiegokolwiek zadania, do którego

zostali

zatrudnieni.

Gdyby

zespół

wrócił

do

Stowarzyszenia

doznawszy niepowodzenia, zostaliby zdegradowani i odesłani na szkolenie aż przywódcy Gildii poczuliby, że mogą zostać bezpiecznie zwolnieni do świata. - Mamy jeszcze jedną szansę – ogłosiła Risa – Dziś wieczór na zgromadzeniu. - Nie zawiodę tym razem – przyrzekła Keene. - Tym razem nie będziesz brać w tym udziału. Ja to zrobię. Dzisiejszego wieczoru jest bal maskowy, będzie mieszanina mezczyzn, ich żon i kurtyzan. Podejmę się roli jednej z kurtyzan i wywabię Księcia Bren’a z dala od tłumu. 126

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

jej wargi zacisnęły się gdy spiorunowała wzrokiem Keene. – On wydaje się niewiarygodnie łatwy do uwiedzenia. Zabiorę go do pokojów ale najpierw upewnię się, że wypije miksturę zanim on spróbuje mnie pieprzyć, ponieważ najwyraźniej sprawia że kobieta jest do logicznego myślenia. – Szyderstwo i drwina w jej głosie sprawiły, że Keene stanęły włoski na karku. Nie, że nie zasłużyła na drwiny. Zawiodła, wybierając seks ponad jej zadaniem. Nawet jeśli zespół osiągnie cel, Keene wiedziała, że jej zachowanie może zostać zgłoszone a ona zostanie przeniesiona i ponownie przekwalifikowana. Zadrżała na samą myśl. Przekwalifikowanie było bolesnym procesem mający na celu przekonanie Stowarzyszenia o absolutnej lojalności praktykanta wobec Stowarzyszenia. Słyszała kiedyś o zmiennej kobiecie, która zepsuła misję ponieważ przywiązała się do celu i kochała się z nim podczas zadania Jej

przekwalifikowanie

polegało

na

pozwoleniu

każdemu

zmiennemu

mężczyźnie pieprzyć ją do czasu aż seks stał się dla niej tak nieprzyjemny że już nigdy nie miała ochoty zboczyć ze swej misji. Wnętrzności Keene zacisnęły się na samą myśl. Bardziej nienawidziła myśli o zniszczeniu jej wspomnień o Bren’ie niż używaniu jej przez innych zmiennych. Wciąż był czas by uratować misję. - Myślę, że wszyscy powinniśmy być tam dziś wieczorem, - ogłosił Triant. - Dlaczego? - domagała się Risa wymagała. - Nie zostanę rozproszona. - Nie wiesz tego. Musimy wierzyć, że jest coś w tym mężczyźnie inaczej Keene by się udało. Ciepło zwinęło się w jej piersi przy niezawodnym poparciu Triant’a. - On ma rację, Risa, - powiedział Marvis – Keene jest dobra w tym co robi. Oczywiste jest coś innego w księciu albo nas nie byłoby tutaj przede wszystkim. Triant mógłby przybrać jego tożsamość z powrotem w Xicanth. Myślę, że obecność nas wszystkich dzisiejszego wieczoru jest dobrym pomysłem. Nadal możesz tam wejść jako kurtyzana. – skinął Risie – Od kiedy 127

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wydaje się nimi cieszyć największe szanse na sukces. Trójka z nas wejdzie jako służba. W ten sposób, jeśli zawiedziesz, my się nim zajmiemy. - I jeden z nas może podżyć za tobą z powrotem do komnaty kurtyzany żeby upewnić się, że cokolwiek zdarzyło się Keene nie zdarzy się tobie. Żołądek Keene przewrócił się na myśl – o tym, że Bren będzie dotykał Risy lub jakakolwiek innej kobiety, w sposób w jaki dotykał jej. Ale część jej niemal tego chciała. Wtedy Risa zrozumiałaby dlaczego tak cholernie trudno mu się oprzeć. Nie, że Keene mogła to dokładnie sprecyzować. Wystarczyło by był w pobliżu, pragnęła go. Tego część była przytłaczającym poczuciem kontroli, która unosiła się z niego …. i wiedza, że mogła ją osłabić. Przez chwilę zatracił siebie w jej ciele. - Dobrze – sapnęła Risa - Wszyscy idą. Może razem możemy pokonać jakikolwiek magiczny pył jaki książę posypał na Keene. Wiedząc, że lepiej będzie nie patrzeć na lidera zespołu, Keene opuściła wzrok. Zrobią to. Nie zawiedzie ponownie Gildii. Nie zrobi tego wieczorem. Oni przyjęli ja, chronili ją, stali się jej światem. Nie było dla niej żadnego miejsca poza Stowarzyszeniem i ona ich nie zawiedzie.

*****

Bren sięgnął do sakiewki i wyjął pięć sentons’ów. Trzymał swoją dłoń otwartą i pokazał monety Dardan’owi. - To dość proste. Chcę tylko porozmawiać z jedną z nich. Z którykolwiek. Cissa, Vixi albo Tacy. Dardan rozejrzał się po salonie jakby upewniając się, że nikt nie patrzył.

128

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

-

Ale to jest zabronione dla wszystkich z wyjątkiem pracowników

przebywać w komnatach podczas dnia. Pani Jaqis wyrzuci mnie. - Nigdy się nie dowie. Potrzebuję pięciu minut. - uniósł monety w swojej dłoni. – Pięć sentons dla ciebie i pięć dla kobiety, która ze mną porozmawia. A następnie znikam. Dardan przez chwile przygryzał swoja dolną wargę potem kiwnął głową. - Cissa zazwyczaj budzi się o tej porze. Zobaczę czy będzie skłonna. - zniknął za drzwiami. Bren czekał, jego cierpliwość się zmniejszała. Nigdy nie poznał urzędnika tak trudnego do przekupienia. To dobrze, że jego rodzina była bogata, zadecydował, albo splajtowałby z powodu tych wszystkich napiwków i łapówek. Po objawieniu od Rainek dzisiejszego ranka, spędził kilka godzin w bibliotece Ashure przeszukując wiadomości o zmiennokształtnych. Wrea wciąż szukał. Bren zdecydował się na bardziej specyficzne podejście. Niewiele było wiadomo o zmiennokształtnych. Wydawało się, że byli bardzo ostrożni w ujawnianiu jakichkolwiek. W dokumentach znalazł tylko jedną wzmiankę o pewnym sposobie by powstrzymać zmiennego. Wszystko inni informowali po prostu, że zmienni są zbyt potężni, zbyt zmienni, by ich ograniczyć. Większość rad dotyczyła zabicia zmiennego natychmiast po odkryciu. Nie chciał jej śmierci. Chciał wiedzieć jak ją zatrzymać do czasu aż uzyska informacje, których potrzebował. - Wasza Wysokość? Cissa zobaczy się z tobą. Bren odepchnął swoje obawy na bok i podążył za Dardan do Sali Kurtyzan. Drzwi zostały zamknięte a sala nienaturalnie cicha. Dardan otworzył drzwi i wprowadził Bren’a do środka. Cissa czekała, jej włosy były zachwycająco zmierzwione. Maleńka koszula nocna z falbankami, którą nosiła był niemal przeźroczysta, pozwalając jej zaróżowionym sutkom napierać dumnie o materiał. Okręciła palce o włosy i uśmiechnęła się. - Miło cię widzieć ponownie, Wasza Wysokość. 129

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jej poufałe pozdrowienie powstrzymało go na moment. Był w błędzie? Ptem uświadomił sobie, że nazwała go tej nocy „milordem” - jakby się z niego naśmiewała. Zrobił krok w przód, pozwalając Tynan’owi kontrolować ich zmysły. Smok zaczerpnął głęboki wdech powietrza. Zapach Cissa był delikatny i kwiecisty ale nie znajomy. - Nigdy wcześniej mnie nie widziałaś, prawda? - zapytał przechadzając się po komnacie. - A-ależ oczywiście. Tamtej nocy. Byłeś tu. Potrząsnął głową. – Ale ciebie nie było. – Nie cofnęła się gdy zatrzymał się przed nią. Wolno pochylił się i obwąchał jej szyję. Jego ciało, jego smok, nie odpowiedziało w żaden sposób. - Nie wiem co masz na myśli. - jej głos zadrżał i cofnęła się. - Nie martw się, nie złożę na ciebie skargi do Madam Jaqis. Chcę tylko wiedzieć kto cię zastąpił cię i czego chciała? Cissa zassała swoje wargi między zębami potem westchnęła. - Nazywa się Keene. I jest zmiennokształtną. Poza tym, nie mogę ci wiele powiedzieć. Powiedziała, że może mnie zastąpić i nigdy nie poznasz różnicy. - Dlaczego tego nie zgłosiłaś? - Cóż, nie wyglądała na niebezpieczną, a do tego, zapłaciła za mój czas i wszystko co się stanie z płacącym klientem jest poufne. – Machnęła ręką niejasno do niego. – Przynajmniej do czasu kiedy ja nie będę mieć przez to kłopotów. - powiedziała z grymasem. Bren kiwnął głową, nie czując za dużo współczucia dla kobiety. Nie obwiniał dokładnie jej ale była częścią fabuły, nawet nieświadomie. - Czy powiedziała dlaczego chciała cię zastąpić? - Nie. Tylko że chce się zbliżyć do ciebie. - Wargi Cissy wygięły się w pół uśmiechu. – I ze stanu tego pokoju gdy wróciłem, okazuje się, że zrobiła tylko 130

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

to. - Poruszyła swoimi brwiami. – Jestem zadowolona wiedział, że z moich lekcji zrobiono dobry użytek. - Jakich lekcji? - Lekcji ssania kutasa. Wyglądała na całkiem chętną do spróbowania tego. Mam nadzieję, że dostała szansę. Bren poczuł pęcznienie swojego trzonka na to wspomnienie. I na myśl Cissa instruującej Keene o niuansach ssania kutasa. - I mogę zobaczyć z błysku w twoich oczach, że to zrobiła. Dobrze dla niej. - Cissa zachichotała i to zabrzmiała tak jak u Keene. Moja – zażądał Tynan. Bren kiwnął głową. – Czy masz jakikolwiek pomysł gdzie mogę ją znaleźć? - Nie. Przyszła do mnie tutaj. Bren podał jej obiecane pięć sentons’ów – Dziękuję za twoją pomoc. - Czy będę miała przez to kłopoty? - Nie, po prostu nie mów nikomu jeszcze że tu była. - Nie chciał jeszcze wyjawić obecność zmiennego. Musiał poznać jej plan i jego uczestnictwo w tym. Ale przynajmniej teraz miał imię. Wyszedł z burdelu przez boczne drzwi i pośpieszył z powrotem do jego komnaty. Spotkania zaplanowane na dzisiaj były nieznaczne. Większość ostatecznych

szczegółów

zostaną

dopracowane

na

jutrzejszej

sesji

a

następnego dnia spotka się Rada Królewska. - Bren? Cichy kobiecy głos zatrzymał Bren’a. I westchnął. - Nerra. Dzień dobry. - Nie było to najprzyjaźniejsze pozdrowienie. Z jego umysłem skupionym na innych rzeczach, nie miał czasu rozpieszczać Nerra. 131

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Wydajesz się zmartwiony. - Śpieszę się. Zatrzepotała rzęsami i uśmiechnęła się delikatnie – Miałam nadzieje, ze przejdziemy się po ogrodzie. Bren potrząsnął głową. – Przykro mi, Nerra. Muszę iść. Ukłonił się ostro i odwrócił się. Stłumiony okrzyk w jej głosie ostrzegł go, że będzie musiał to wyjaśnić następnym razem gdy się spotkają. Zajmie się tym potem. Teraz, musiał wytropić zmiennokształtną. Wpadł przez drzwi swoich komnat znajdując Wrea przedzierającego się przez stosy książek. - Znalazłeś coś jeszcze? - Myślę, że tak, Wasza Wysokość. – Chwycił cienką książkę w bladoniebieskiej okładce. Wyglądała bardziej jak książka dzieci niż coś pomocnego. - No i co? - Większość z nich po prostu powtarza to co już znaleźliśmy. Myślę, że Stowarzyszenie Zmiennokształtnych musi mieć członków pracujących dla skrybów ponieważ okazuje się, że jakiekolwiek szkodliwe dla nich informacje są usunięte albo zmienione. Zgodnie z większością źródeł, nie ma żadnego sposobu by schwycić albo zatrzymać jednego. Oni mogą zmienić się w cokolwiek. Zbyt silne w walce dla zwykłego człowieka. - Nie jestem zwykłym człowiekiem. - Właśnie, a ta mała książka wydaje się mieć jeden element, który może nam pomóc. - Otworzył gwałtownie stronę z rysunkiem – W rzeczywistości to broszura, jak uwolnić twoją wieś od zła i ciemności. - skrzywił się. – Jest tu raczej brutalny artykuł na temat smoków, a propos, ale mają również trochę linijek o zmiennokształtnych. Zgodnie z nimi, jeśli pas zostanie założony 132

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wokół szyi zmiennego, oni nie mogą się zmienić. To jest w nic z wyjątkiem ich naturalnej postaci. Polecają używanie rozciągających się pasów ponieważ się dopasowują. Wtedy nawet gdy naturalna postać zmiennego jest mniejsza niż pas, nie mogą uciec. Jak tylko zmienny jest w swojej prawdziwej formie, musisz przekłuć pięć razy jego serce nożem by się upewnić, że nie żyje. Bren poczuł się chory na sama myśl. Nie miał zamiaru zabić Keene ale zamierzał dowiedzieć się o co chodzi w tej historii. To wydawało się nie mieć żadnego celu. Jego ojciec ostatecznie podejmie decyzje chyba, że ich plan polegał na przybieraniu formy Bren’a i dostanie się w pobliże jego ojca. To nie miało sensu. Były łatwiejsze sposoby by zabić króla. - Nie rozumiem tego. Myślałem, że zmienni mogą przybrać formę każdego. Dlaczego ciągle wracają do mnie? O ile wiem, nie było żadnych doniesień o mnie wędrującego nocy po korytarzach więc to nie może polegać na znalezieniu mi zajęcia w burdelu gdyby nie trzy noce pod rząd, ta sama kobieta przyszła za mną. - Może została wysłana by cię zabić - oferował pomocnie Wrea. Bren skrzywił się. Nie mógł sobie wyobrazić, że zabija Keene i drażniło go myślenie, że ona mogła zabić jego. – Możliwe. Ale w tej chwili wydaje się to mało prawdopodobne. Miała okazję. Mogła pchnąć mnie nożem o każdej porze w nocy. - Tyle że znalazł jej zajęcie podczas nocy, nie odrywając od niej wzroku. Uśmiechnął się. Przypomniał sobie wyczerpanie w jej ciele, spojrzenie zaspokojenia na twarzy gdy spała. To nie było udawane. Zmienna czy nie, była wymęczona ich nocami razem tak jak on. To naprawdę wielka szkoda, że nie będzie ich więcej. Tynan burknął swoją dezaprobatę. Jeśli ona jest po mojego ojca albo planuje skrzywdzenie kogoś innego, musi zostać potrzymana. Tynan zgodził się ale dodał, że jego partnerka nie jest zabójcą. Bren miał nadzieję, że intuicja smoka nie myli się w tej sprawie. 133

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Więc, musimy zebrać trochę wyposażenia… - W tym rozciągające się pasy. - Jeśli uda nam się takie znaleźć, tak. - I będziesz musiał zabrać ją w jakieś bezpieczne miejsce. Zgodnie z książką, oni nie pracują w pojedynkę. Jest ich tutaj prawdopodobnie kilku. - Cudownie - wymamrotał. – Mam grupę zmiennokształtnych za sobą.

*****

Keene wygładziła mocną tkaninę swojej sukni. To było dziwne. Po trzech nocach grania kurtyzany, została zdegradowana do usługującej dziewczyny. Przynajmniej miała miły kształt - nic tak zmysłowego jako Vixi czy filigranową jak Cissa ale jednak, jej piersi były wysokie i pełne. Keene wiedziała już, jak bardzo Bren docenia duże piersi. Nie to że masz szansę dostania się obok niego, przypomniała siebie. Była tu jedynie jako wsparcie, pokierować go w ramiona Risy. Risa poda mu narkotym i do jutra, ich misja będzie zakończona. Przybycie Króla Kei zostało zaplanowane na rano - z jego żoną przybywającą następnego dnia. Do tego czasu

to

wszystko

się

skończy

i

Keene

z

resztą

zespołu

znikną.

Stowarzyszenie Zmiennych szczyciło się, że jest organizacją cienia, w której rzeczywiste istnienie niewielu uwierzyło. Każdy zespół był oceniony nie tylko o ich sukcesie zakończenia misji ale też ukryciu obecności Stowarzyszenia. Tylko wtedy możemy funkcjonować jeśli nikt nie wierzy w nasze istnienie. To była jedna z wielu lekcji, których Keene została nauczona gdy na początku przybyła

do

Stowarzyszenia

„odnawialnych”

sesji

gdzie

i

to

było

ponownie

Stowarzyszenia.

134

powtarzane podkreślano

podczas misję

częstych i

cele

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Gdy praca zostanie zakończona, Bren nie będzie miał pojęcia co się stało. Skręcenie żołądka sprawiło że Keene się skrzywiła. To nie powinno jej obchodzić. Została wytrenowana do zrobienia dokładnie tego co mieli zamiar zrobić ale jednak, po spotkaniu Bren’a i spędzaniu z nim tak wiele czasu trudno było sobie wyobrazić kontynuowaniu do końca ich planu. Mogła tylko podziękować Boginiom, że to Triant jest wyznaczany do zakończenia ostatniej części ich misji. Nie była pewna, czy mogłaby to zrobić. Zabiła wcześniej ale to się różniło. To byłby morderstwo a wspomnienia z tej misji już były zbyt silne. Próba zapomnienia dotknięć Bren byłoby wystarczająco trudne bez dodania wspomnienia jego śmierci na jej rękach. - Menta, ruszaj z tą tacą. Są głodni goście do obsłużenia. Szybko realizując to co powiedział jej Mistrz Sali nadzorujący pokojówki Keene pochyliła głowę i podniosła srebrny półmisek wyłożony wysokim stosem przekąsek wielkości jednego kęsa. Służąca, którą zastąpiła bardzo chętnie wzięła noc wolnego. Z cierpkim uśmiechem do Mistrza Sali, Keene zaniosła jej tacę do wielkiej sali. Bren powoli sączył swój napój - przyniesiony z jego własnych komnat - i przechadzał się po Sali. Nie byłby zdolny poznać ją z widzenia ale Tynan wyczułby ją, poczułby jej zapach gdyby się zbliżyła, więc musiał ciągle się ruszać, spotykając tyle ludzi ile tylko mógł. Musiała być w tłumie. Śledziła go minione trzy noce, z pewnością nie zamierzała wyjechać bez uzyskania tego po co przyszła. On po prostu chciał dokładnie wiedzieć co to było. Pomyślał, o pokoju, który on i Wrea przygotowali. Wyciągnie z niej prawdę. Przywiąże ją do łóżka, nagą i odsłoniętą przed nim. Tynan szybko uzupełnił scenariusz i wstawił do wizji kobietę. Niestety, nie mając pojęcia jak wyglądała, po prostu wybrał ciało kobiety. Bren kontynuował swoją przechadzkę po imprezie, utrzymując na twarzy grymas niezadowolenia. Ludzie na tej konferencji wiedzieli dość by do niego nie podchodzić gdy był w takim nastroju. Tylko służący ośmielili się zbliżyć do niego – i to bardziej ze względu na obawę nie zaoferowania mu czegoś do jedzenia. 135

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Bren? Słodkie,

niepewne

zawołanie

Nerry

było

jak

paznokcie

wzdłuż

kręgosłupa. Zgniatając rozdrażnienie, zmusił się do uśmiechu i odwrócił się by się z nią przywitać. Ukłon, który oddał był sztywny i krótki. - Nerra. - Miałam nadzieję wpaść tu na ciebie. – Zatrzepotała powiekami a następnie popatrzyła w górę na niego wielkimi oczami. – Mój mąż gdzieś zniknął. Znalazłam się zupełnie sama. Mam nadzieję, że dotrzymasz mi towarzystwa. Uprzejmość w nim walczyła z potrzebą by znaleźć zmienną, która polowała na niego. I potrzebą Tynan’a by znaleźć jego partnerkę. - Nerra, przykro mi z powodu tego co się stało wcześniej tego dnia. Byłem …. Moja! Bren szarpnał głową, wdychając powietrze by uchwycić jej zapach. Była blisko. Odwrócił się - podążając tropem. - Bren? - Uh, Nerra, muszę iść - powiedział z roztargnieniem. Nabrał głęboko tchu. Tynan zidentyfikował ją jak świecącą latarnię w ciemnej nocy. Pokojówka przed nim - jej taca była niemal pusta z maleńkimi mięsnymi szaszłykami. Powstrzymując się, wiedział, że musi znaleźć jakiś inny sposób wydostania jej z Sali - bez złapania i przerzucenia przez ramię. Rozmyślnie popatrzył obok niej. Nie chciał jej dać jakiejkolwiek wskazówki, że ją rozpoznał ale też nie odrywał od niej swojego wzroku. Ponieważ ruszyła przez tłum, podążył za nią, od niechcenia, zawsze mając między nimi kilku ludzi. - Książę Bren?

136

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Ledwie powstrzymał warknięcie gdy kolejna osoba go zatrzymała. Zapominając, o manierach, które wpoiła mu matka, obrócił głowę. Piękna, wysoka blondynka uśmiechnęła się zmysłowo do niego. Jej prześwitująca bluzka wskazywała, że była jedną z kurtyzan będących obecnych na balu. - Tak? - zapytał szorstko. - Jestem Milne. Słyszałam o tobie wspaniałe rzeczy. -podała mu dłoń. Bren wziął ją, obserwując przez jej ramię jako jego zmiennokształtna prześlizguje się przez tłum. - Proszę mi wybaczyć ….. - Ale Wasza Wysokość - podeszła do niego i przycisnęła swoje piersi do jego klatki piersiowej – Miałam nadzieję, że zechcesz mi towarzyszyć w drodze do moich komnat. Słyszałam takie wspaniałe opowieści o twojej sprawności. Jej ostatnie słowa sprawiły, że powoli się zatrzymał. - Od kogo? Opuściła wzrok w kpinie skromności. - Cissa, Vixi … i Tacy. - Mrugnęła - Dziewczyny rozmawiają, wiesz. Ale prawdziwe kobiety, które nosiły te imiona nigdy go nie spotkały. Wrea ostrzegł go, że zmiennokształtni pracują w grupach. To była najwyraźniej próba odciągania go od tłumu. Bren starał się jak najbardziej odwzajemnić jej seksowny uśmiech. - Jestem zadowolony wiedząc, że sprawiłem łańcuch plotek. - Przekorny śmiech kobiety został niemal zagłuszony przez komentarz Tynan’a, że jego partnerka ucieka. Bren opuścił głowę. - Naprawdę nie mogę zostać zobaczony wychodzącego z tobą – mam pewną reputację do utrzymania - jeśli jednak spotkasz się ze mną przy wejściu północnym …. kiwnął głową w kierunku wyjścia po przeciwnej stronie kuchni. – Przyjmę twoją ofertę.

137

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

To było niemal zabawne zobaczyć tryumf w jej oczach. Pomyślała, że go ma. - Po prostu pójdę przodem w tamtym kierunku. " - Daj mi chwilę muszę pożegnać się z niektórymi ludźmi a potem spotkamy się. Kiwnęła głową, i z przerzuceniem włosów przez ramię, odwróciła się. Bren obserwował ją chwilę potem odwrócił się by podążyć za Keene. Wiedział gdzie ją znaleźć. Grała rolę służącej, musiała uzupełnić swoją tacę. - Nigdy nie spodziewałam się tego po tobie. - chłodny głos sprawił, że Bren ponownie się zatrzymał. Spojrzał w bok. Nerra czekała, jej zbielałe palce zacisnęły się wokół wachlarza. Wiedziałam, że mój mąż jest niezdolny do wierności ale myślałam, że przynajmniej ty zostaniesz prawdziwy. - Co? - Bren nie mógł uwierzyć w to co słyszał - nie tylko w słowa ale twardy, gorzki ton głosu Nerra. - Pieprzysz te dziwki co noc, prawda? Właśnie wtedy gdy zalecałeś się do mnie, widywałeś się z nimi. To był prawdziwy powód, dla którego mnie odrzuciłeś, prawda? Ponieważ nie wykonałbym nieszczęsnych i obrzydliwych aktów płciowych dla ciebie. Podnoszący ton jej słów przyciągnął oczy delegatów znajdujących się obok. Bren obniżył jego głowę i jego głos. – Może powinniśmy porozmawiać o tym gdzieś indziej. Nerra podniosła brodę i westchnęła pogardliwie. - Nie, nie chcę tego omawiać. Mogę tylko powiedzieć, że jestem zadowolona, że odkryłam twoje odrażające

skłonności

zanim

zostaliśmy

poślubieni.

-

Z

szybkim

trzepotaniem wachlarza, odwróciła się i wybiegła nerwowo, zostawiając Brena’a bardziej zmieszanego niż kiedykolwiek. Wrea wyskoczył z tłumu, jak zawsze sprawny asystent. - Co to wszystko znaczy? 138

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Nie mam pojęcia. – Obserwował jak Nerra sunęła przez tłum. Nigdy wcześniej nie zachowała się w ten sposób. Tak naprawdę, nigdy nie widział jej żeby podnosiła głos do kogokolwiek. A ona była już mężatką. Może przeżywa jakieś złudzenia co do ich stosunków. Musi ją jutro odszukać i zobaczyć jak się miewa. - Znalazłeś ją, Wasza Wysokość – zapytał Wrea, odrywając Bren’a od troski o Nerra. - Tak, ale potrzebuję żebyś coś dla mnie zrobił. Właśnie wysłałem blond kurtyzanę na spotkanie ze mną przy północnym wyjściu. Chcę byś poszedł ją zabawić. - Oczywiście. – gorliwa odpowiedź sprawiła, że Bren się uśmiechnął. - Ona jest zmiennokształtną. - Och - wargi Wrea spłaszczyły się. - Ale nie martw się. Myślę, że będzie kontynuować swoją rolę kurtyzany w nadziei schwytania mnie. Pamiętaj, że to w złym tonie aby nie przydzielona kurtyzana odrzuciła ofertę mężczyzny. Powiedz jej, że poprosiłem cię byś do nas dołączył. Sprawdź, czy możesz zwabić ją na trochę do jej pokoju, a ja zajmę się moim problemem małej zmiennokształtnej. Wrea kiwnął głową, powrócił mu zapał. Nawet gdyby nie wylądował w łóżku z kobietą, przynajmniej zdarzy mu się kilka chwil przygody wiedząc, że usługiwał swojemu księciu. - Nie spodziewam się cię zobaczyć aż do jutra późnym rankiem. Jeśli cię zobaczę, założę, że to nie ty. - Bren ostrzegł gdy przepychał się przez tłum. - Więc zrobię sobie szybko jakiś znak gdy będę musiał cię znaleźć. - Właśnie - poklepał Wrea po plecach - Dobrej nocy. - Nawzajem, Wasza Wysokość.

139

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Drzwi do kuchni były dyskretnie umieszczone za udekorowanym parawanem. Bren ruszył wzdłuż ściany bocznej i przez chwilę obserwował tłum. Tynan powiadomił go że Keene przeszła tędy niedawno. Gdy Bren czuł, że wystarczająco wtopił się w tło, prześliznął się za parawan i wszedł do pełnego zgiełku świata kuchni. Zapach Keene poprowadził go na prawo. - Milordzie, możemy w czymś pomóc? - głos zawołał za nim. - Nie, widzę czego chcę. - nie dał nikomu szansy by go zatrzymał tylko podszedł śmiało do Keene, która stała i dokładała na tace przekąski. – To nie jest złe przebranie, moja droga, ale mogłaś zrobić to lepiej. Poderwała do góry głowę, z zaskoczenia otworzyła usta, za tym podążył gardłowy dźwięk jakby się zadławiła w szoku. - Wasza Wysokość, czym mogę panu służyć? – zapytała otrząsając się szybko. - Chodź ze mną. Potrząsnęła głową. – Nie wolno mi, sir. Muszę wracać do sali balowej. Bren westchnął. - Wiedziałem, że będziesz trudna. - położył rękę na jej ramieniu i nagłe nacisnął, znajdując właściwy punkt. Jej oczy na chwilę się powiększyły, potem opadła z gracją w kierunku ziemi. Bren chwycił ją zanim uderzyła, unosząc ją wysoko w ramionach. Radosne okrzyki Tynan’a zmieszały się z pytaniami służących. - Co się stało? - Czy z nią wszystko w porządku? - Ma się dobrze - uspokoił ich Bren, podążając zdecydowanie w kierunku bocznych drzwi. Nikt nie ośmielił się go zatrzymywać. – Jestem pewny, że tylko zbytnio się przegrzała. Przeniosę ją na świeże powietrze i wróci do siebie w okamgnieniu.

140

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nie miał nic przeciwko okłamaniu personelu – „Prawdziwa” pokojówka była prawdopodobnie w swoich kwaterze a gdyby jej szukali bez wątpienia znajdą ją całą i zdrową. Wyszedł z kuchni i przeszedł w dół korytarza, czując się niemal radośnie. Przez trzy dni tajemnica tej kobiety go zadręczyła a teraz miał rozwiązanie … a nawet lepiej, spędzi resztę nocy drażniąc ją i kusząc aż będzie błagać by powiedzieć mu wszystko.

141

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ ÓSMY Keene

budziła

się

powoli,

jej

umysł

dryfował

do

świadomości.

Zatrzepotała powiekami otwierając je. I znalazła Bren’a czekającego obok łóżka. Ramiona miał założone na klatce piersiowej, a palcami stukał niecierpliwie po łokciu. A w jego oczach była wiadomość, że ją ma. Arogancki, wymagający i tryumfujący. - Obudziłaś się? Keene szybko wróciła do chwili straciła przytomność. Bren wszedł do kuchni. Mentalnie trzepnęła się za swoją reakcję. Była oszołomiona, że on ją znalazł. Jak on to zrobił? Podszedł bezpośrednio do niej bez wahania jakby mógł przejrzał jej przebranie. Tyle że to było coś więcej niż przebranie; była całkowicie inną osobą. Nie było żadnego sposobu by mógł połączyć ją w tej formie z kobietami z burdelu. Jak to się stało, że wybrał ją? Pytanie pozostało bez odpowiedzi, gdy rzeczywistość zmiażdżyła ją. Nie miało znaczenia jak ją znalazł, musiała się stąd wydostać. Zespół czekał, prawdopodobnie szukając go … i w mniejszym stopniu jej. Wykręciła się - mający nadzieję go ignorować - i zdała sobie sprawę, że jej ramiona są unieruchomione. Pochyliła głowę i spojrzała na swoje dłonie. Przywiązał sznury wokół jej nadgarstków. I to nie wszystko. Ruch przesunął pasmo, które trzymało lekko jej gardło. Cholernie, oczywiście wiedział więcej niż miała nadzieję. Niewielu potrafiło złapać w pułapkę zmiennego ale Książę Bren był oczywiście jednym z nich. Gdyby to były tylko więzy na jej nadgarstkach, mogłaby zmienić się na mniejszą formę i się wymknąć ale opaska na szyi zablokowała zmianę do tej postaci. Była uwieziona w tym ciele do czasu aż się uwolni. Chciała się

142

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

zwinąć - i stwierdziła, że jej nogi są związane podobnie. Tylko ręce miała związane razem … a jej nogi były szeroko rozłożone, całkowicie w jego władzy. Podniosła głowę i popatrzała w dół swojego ciała. Naga. Dlaczego oczekiwała czegoś innego? Co pogarszało jeszcze sprawę była wilgoć tworząca się miedzy jej nogami. Była związana, z rozrzuconymi rękoma i nogami, całkowicie w jego władzy. Powinna być przerażona – albo wkurzona, ale zamiast tego jej płeć przygotowywała się do jego penetracji. Trzy noce niemal stałego pieprzenia wytrenowały jej ciało do odpowiedzi na niego. Niezdolny do powstrzymania się zerknęła na jego lędźwie. Wybrzuszenie w jego spodniach ujawniło, że nie pozostał bez wpływu niezależnie od jej pozycji i kształtu. Może nie wiedział kogo zabrał. Nie było żadnego sposobu by mógł połączyć ją z trzema kobietami z poprzednich nocy. Może chciał nocy pieprzenia i Risa nie znalazła go na czas. - Wasza Wysokość - powiedziała, próbując brzmieć na zdezorientowaną i przerażoną – Myślę, że nastąpiła jakaś pomyłka. Nie jestem jedną z królewskich kurtyzan. Właśnie zostałam wyznaczona do obsługi delegatów. Arogancki uśmiech wygiął jego zazwyczaj ponure usta. - Och, będziesz mi dobrze służyć. I dobrze wiem, kim jesteś. A może powinienem powiedzieć czym jesteś. Moja mała droga zmiennokształtna. Keene przełknęła głęboko i rozważała swoje opcje. Przyznawanie się nie było w jej szkoleniu. Zmienny nigdy nie ujawnia się osobom spoza Gildii. Mimo to, było oczywiste, że miał pewne wyobrażenie o jej prawdziwej naturze. Wykorzystywane specjalnie więzy wokół jej szyi. Wiedział co robił. Wystawiając na próbę ich siłę, szarpnęła za więzy, które ją utrzymywały, ale liny tylko zacisnęły się wokół jej nadgarstków. Syknęła gdy podrażniły jej skórę. - Odpręż się to więzy też się poluźnią.

143

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Spojrzała ogólnie w jego kierunku. Wiedziała jak działały rozciągliwe pasma. Niemal nie można było ich zerwać. Słyszała opowieści o więźniach próbujących się z takich więzów wydostać, powodowali jedynie większy nacisk, ostatecznie odcinając ręce. Nabrała głęboko tchu i chcąc rozluźnić ramiona. Będzie potrzebować swojej siły później. Kiedy uda jej się uciec … a uda się. - Tak więc powiedz mi tylko, czego właściwie chcesz ode mnie? Podnosząc wzrok na sufit i unikając patrzenia na niego, odpowiedziała Nie wiem, o czym ty mówisz, Wasza Wysokość. Jestem po prostu służącą pokojówką w …. - Keene, chociaż możesz się zmienić się w jakiekolwiek stworzenie, jesteś okropnym kłamcą. Keene szarpnęła głową. Skąd znał jej imię? Bren podszedł do krańca łóżka, nie odrywał od niej wzroku. - Jeśli zamierzasz skłamać - powiedział jakby instruując podwładnego Musisz spojrzeć tej osobie w oczy - upewnić się, że ci uwierzy. - jego palce okrążyły jej kostkę i musnęły w górę jej łydki - Musisz wiedzieć kiedy blef ma szansę powodzenia. – prześledził ścieżkę wzdłuż jej skóry. - Widzisz, ja znam prawdę. Wiem, że jesteś zmiennokształtną, nazywasz się Keene i jesteś w sposób oczywisty skupiona na mnie od kiedy udawałaś trzy kurtyzany, o których wiedziałaś, że są do mnie przydzielone. – Przesunął ciepłą dłoń na jej kolana i muskał wnętrze jej ud. Trudno było się skupić na jego słowach gdy dotykał jej w taki delikatny sposób. – Czego nie wiem to dlaczego i kto? I to jest to co ty mi powiesz. Keene podniósła brodę próbującą ignorować jego powolną pieszczotę, zbliżającą się coraz bardziej do jej płci z każdym długim pociągnięciem. Równie dobrze możesz mnie puścić. Nic ci nie powiem. Zaśmiał się cicho – Więc spędzimy razem długą noc.

144

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren rozpoznał prawdę tych słów godzinę później. Nie wydostał z niej żadnej informacji. Była niezłomna w swojej odmowie by powiedzieć mu coś o Stowarzyszeniu albo dlaczego tam była. Zadał jej kilka osobistych pytań i na nie odpowiedziała ale nie podała mu informacji, których potrzebował. - Kto cię wysłał cię? - zapytał jeszcze raz. - Nie wiem. Zaczynał jej wierzyć w tym punkcie. To prawdopodobne by tylko Przywódcy Gildii wiedzieli kim jest klient. - Dlaczego do mnie przyszłaś? Czego chcesz ode mnie? Keene zacisnęła wargi i odwróciła głowę. - Jaki był powód zbliżania się do mnie każdego wieczoru? - Znów milczała. Gdyby tylko mógł zmusić się do skrzywdzenia jej - dodać trochę bólu do jej

tortur

ale

ten

pomysł

wzbudziły

w

nim

odrazę.

Był

kiepskim

przesłuchującym. Byłoby prościej, oczywiście, gdyby mógł utrzymać się skupiony na jego celach - jeśli Tynan przestałby go karmić obrazami i opisami jak mokra była i jak jej ciało pragnęło gorąco jego posiadania. Opuścił wzrok na Keene. W odpowiedzi wpatrywała się w niego swoimi brązowymi oczami. Nie. To nie były jej oczy. To nie była Keene. To była tylko kolejna forma, którą przyjęła. Pragnienie by zobaczyć ją w jej naturalnej postaci – posiąść ją w tym kształcie - nagle wypełniło jego klatkę piersiową. Mając nadzieję na uzasadnienie planu tworzącego się w jego głowie, powiedział sobie, że może przełamać jej opór w odstępach a pierwszym krokiem będzie namówienie jej do zmiany w jej naturalną postać. Drugim krokiem będzie pieprzenie jej do czasu aż będzie mógł się skupić.

145

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jej podniecenie nie przygasło w ciągu ostatniej godziny. Upewnił się, że pozostała świadoma jego, dotykając ją gdy krążył wokół łóżka – lekkie muśnięcia palcami po jej cipce, maleńkie skubanie jej piersi. To służyło by zatrzymać ich oboje na krawędzi. Może mógł wykorzystać to pożądanie, aby uzyskać to, czego chciał. - Sądzę, że ty lubisz być związana. – pogłaskał dłonią jej bok, przykrywając jej piersi i drażniąc napięty sutek. - Lubisz być bezradna wobec mnie. Lubisz być pod moją komendą. Jego kutas zapulsował na tę myśl, drgając wewnątrz jego skórzanych spodni. Była rozparta, otwarta przed nim i mokra. Mógł ją mieć. Wjechać głęboko w nią aż wykrzyczałaby swoją potrzebę jego. Ale nie oddała niczego. - Pozwól mi odejść - warknęła ponownie. Bren potrząsnął głową. Cofnął się chociaż zrobienie tego było jak obdzieranie ze skóry. Musiał utrzymać kontrolę. - Jesteś mokra, prawda? Keene naprężyła się. Męczył ją pytaniami przez ostatnie godziny ale teraz było inaczej. To pytanie było pełne żądzy i głodu a jej ciało odpowiedziało, rozgrzewając i odprężając się, otwierając by wziąć go do środka. Strach ranił wokół jej serca. Ten rodzaj przesłuchania był znacznie trudniejszy aby mu się oprzeć. Przesunął się na koniec łóżka, klękając w pełni ubrany między jej rozłożonymi udami. Keene próbowała odwrócić wzrok ale skrząca czerń w jego oczach uniemożliwiła to. – Czuje to. Twój zapach wypełnia pokój i wiem, że chcesz zostać wypieprzona. - pogłaskał palcem wnętrze jej ud, potem musnął jej płeć. - Bez względu na to, co jeszcze możesz chcieć - dowiem się w końcu co to jest - chcesz mojego fiuta. Chcesz bym cię pieprzył tak mocno 146

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

aż zaczniesz krzyczeć. - Pchnął jeden palec w jej cipkę. Gorące mokre ciepło topiło się wokół jego dłoni. Bren walczył o utrzymanie kontroli. Tym razem nie walczył ze smokiem, walczył ze sobą. Musiał być w niej. Ale chciał być w niej. Nie w jakiejś kobiecie, którą udawała. - Pamiętam co czuję jak – zagłębiony w tobie. Wypełniając każdy cal twojej cipki. Mógłbym wziąć cię teraz. Ta mała, ciasna cipka ledwie by mnie zmieściła. Keene jęknęła gdy szeptał swoje obietnice. Wspomnienia minionych trzech nocy były również zbyt wyraźne. Łatwo było przypomnieć sobie jak ją wypełniał, rozciągał ją. Poruszył palcem do i z, a jednocześnie patrzył w jej oczy. Próbowała się cofnąć, starała się wykorzystać szkolenie, które przeszłą w Stowarzyszeniu, by skończyć jakąkolwiek misję nawet w obliczu śmierci. Oprze mu się. Walcz z nim. Wbił swój palec głęboko i otarł się o wrażliwą ściankę jej przejścia. Jej oddech utknął w piersi. - Tak, lubisz tak, prawda? – podrażnił to samo miejsce ponownie i Keene poczuła, jak jej umysł staje się zamglony - Mogę tam dotrzeć, pieprzyć cię tam, sprawiając, że dojdziesz tak mocno, że będziesz krzyczeć moje imię. - Bren, proszę, - szepnęła, próbując wyśliznąć się z jego uchwytu. Potrząsnął głową. - Chcę usłyszeć jak to krzyczysz. – pociągnął rękę daleko. Mogła niemal skontrolować kwilenie, które wykradało się spomiędzy jej warg ale maleńki dźwięk się wyślizgnął – Nie martw się, dziecinko, nigdzie nie idę. Chcę usłyszeć, jak błagasz o mojego kutasa – Grzeszny uśmiech, który wygiął jego wargi wysłał falę strachu do jej brzucha - i ja wiem jak to zrobić. Przesunął się w dół, przykucając między jej nogami aż musiała podnieść głowę by go zobaczyć. Spojrzał w górę, jakby upewniał się, że patrzyła. Bez żadnego wstępu, ukrył swoją twarz w jej cipce i zaczął ssać. Keene wygięła w łuk swoje plecy i jęknęła. To było mniej niż dwadzieścia cztery godziny ale jej 147

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wydawało się wiecznością. Potrzebowała go właśnie tam gdzie był - jego ust na jej płci. Liżącego. Ssącego. Do wszystkich Bogiń chroniących kobiety, był dobry. Pchnął ją mocno w stronę orgazmu, używając tego grzesznego języka, lizał i okrążał jej łechtaczkę. Kochając każdy cios. Zanim mogła dojść – sekundę przed jej spełnieniem – odsunął się, zniżył się i wsunął język do środka. Nie głęboko, po prostu dość by obiecać więcej. Naparła biodra w górę. Bren poczuł, jak jego kutas pęcznieje. Jego pierwszą reakcją była chęć pogrążenia się w niej, dać jej to czego oboje pragnęli. Tynan walczył o kontrolę, chcąc smaku jej ciała. Walcząc z pragnieniem jej i smoka, Bren szarpnął się daleko, schodząc z łóżka. - Nie! Keene usiadła tak daleko jak tylko mogła, naciągając sznury, które utrzymały jej ramiona związane. Jej zdyszany oddech poruszał jej pełnymi piersiami ale to co interesowało go naprawdę to lśnienie w jej oczach. - Hmmm – pozwolił by jego tryumf był słyszalny w jego głosie ponieważ wiedział, że to popchnie ją jeszcze mocniej. – Wydaje się, że ktoś chce zostać wypieprzonym. - Bren… Potrząsnął głową. Nie zdołał uzyskać od niej informacji ale to on wygrał jedną bitwę. Wpatrywał się w piękne ciało wyciągnięte przed nim. Jej piersi były duże i ciężkie a jej biodra lekko zaokrąglone. Bren chciał ją pieprzyć. Chciał mieć ją w każdy wyobrażalny sposób. Ale więcej, pragnął kobiety pod przebraniem. Musiał zobaczyć kobietę, która doprowadzała go do szaleństwa w ciągu ostatnich trzech dni.

148

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Wróć do swojej naturalnej postaci. Szybko odwróciła głowę, ukrywając przed nim jej oczy. To była dziwna, niemal wstydliwa reakcja. - Pozwól mi cię zobaczyć. - Dlaczego? – spojrzała z powrotem, bunt powrócił. - Odpowiedzi będą takie same bez względu na to jaka formę przybiorę. Nie wiem kto nas zatrudnił i nie powiem ci co zostało zaplanowane. - Chcę cię zobaczyć. Chcę zobaczyć kobietę, którą pieprzyłem w ciągu ostatnich trzech nocy. Jej oczy rozbłysły dziwnym smutkiem. – One były innymi kobietami. Potrząsnął głową. – Wszystkie były tobą. – Z pragnieniem jej pocieszenia zwrócił się do przodu. Wyglądała smutno, samotnie, ale lata szkolenia na wojownika powstrzymało go. Współczucie nigdzie go nie zaprowadzi. Potrzebował siły. I potrzebował jej. Tynan zagrzmiał mu w głowie. Bren’owi zajęło chwilę skupienie zmysłów smoka. Pyszny zapach jej podniecenia otoczył ich. To było w powietrzu odkąd się obudziła ale teraz się nasilił. Bren zgniótł pragnienie śmiechu. Jej bunt, jej gniew, nie były prawdziwe. Prawda tkwiła między jej nogami. - Zmień się - rozkazał. - Dam ci to, co chcesz – będę się z tobą pieprzył. Wiesz, że to jest to czego pragniesz - a ja chcę cię zobaczyć. - zatrzepotał dwoma palcami przez jej łechtaczkę, dając jej obietnicę że przyjdzie wiecej. Znów odwróciła wzrok. Bren wsunął palce z powrotem w jej wnętrze. Jej biodra drgnęły i jęknęła. – Tak jest, dziecinko. Mogę dać cię więcej. - pochylił się aż jego usta otarły się o jej ucho. – Tak dużo więcej. Wjadę swoim kutasem tak głęboko w twoją cipkę, że będziesz myśleć, że jestem częścią 149

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ciebie. – odsunął dłoń od jej cipki i przesunął palce w górę, poprzez kręcone włosy chroniące jej płeć, do jej brzucha. – Chcesz tego. Prawda dziecinko? Chcesz mojego kutasa. - Tak, - zaszlochała. Popchnął ją na krawędź, wiedział. Blisko dojścia ale nie całkiem tam. Jej ciało zostało ciasno rozciągnięte i ociekało potrzebą. - Zmień się – powiedział ponownie - i możesz mieć to wszystko. Przez jedną długą, niekończącą się chwilę, myślał, że odmówi - i nie wiedział jak on to przeżyje. Drażnienie się z nią spawiło ze jego kutas był niewyobrażalnie twardy. I nadal wzrastał – Zmień się, dziecinko - zachęcał. – Pozwól mi cię mieć. - wpatrywała się w niego i mógł zobaczyć decyzję w jej oczach. Odchylił się do tyłu, jego wrodzona ciekawość zmuszała go do obejrzenia jej zmiany. To było powolne – niemal nierealne - jakby proces płynął w miodzie zanim został skończony. Ładna blond kobieta roztopiła się i zlewała, kurcząc się i rosnąc, aż ciało przed nim znalazło spokój. Opaski na jej nadgarstkach, kostkach i szyi uregulowały się – dopasowując się do jej nowego ciała. Bren wstał, oddalając się od łóżka. Keene podniosła podbródek, bunt w jej oczach uzbrajał się przeciwko niemu. - Powinieneś pozwolić mi zostać w tamtej formie - powiedziała wypełniając jej słowa autoironią. Jej głos też był inny tak jak ciało. Dźwięk był twardszy - bez celowej uwodzicielskiej chrypki. Ale wciąż okręcał się wokół jego kutasa. Podobał mu się napór w kroczu gdy spojrzał na jej ciało. To była jej prawdziwa forma. To był kształt jego kobiety. Bren patrzył na nią, jego kutas naciskał mocno naprzeciw skórzanych spodni, naprężając do spełnienia. Była śliczna. Nic tak egzotycznego jak piękność, którą ukazywała jako kurtyzana, ale śliczna. Intrygująca. Była niemal nieładna z wyjątkiem mocy spojrzenia jej 150

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

szarych kryształowych oczu. Jej ciemne brązowe włosy były ścięte niemal tak krótko jak jego - ledwie cal od jej głowy. Jej drobne piersi tworzyły małe wzgórki, niemal płaskie gdy miała ramiona wyciągnięte za głowę. Sutki wyjrzały i do ust Bren’a napłynęła ślina. Przyglądał się jej ciału, próbując zachować powściągliwość ale wiedział że to było daremne. Słodka krągłość jej bioder, niewielka, prawie chłopięca, wzywała jego ręce. I jej nogi. Jęknął na myśl o ich długości okręconych wokół niego. Odgrywała wiele ról w paru ostatnich dniach ale podczas żadnej nie miała takich gładkich mocnych nóg. Ciemne loki między jej udami błyszczały od wilgoci. - Cholera, po prostu daj mi odejść - powiedziała, daremnie szarpiąc za krępujące ją liny – Ty mnie nie pragniesz. Bren poczuł, jak jego usta wygięły się w uśmiechu. - Tu się mylisz. Wiedząc, że patrzyła na niego, zdjął swoją koszulę i tak stanął przed nią. Widziała go już nagiego, oczywiście, ale tym razem było inaczej. To ona – tylko ona – bez żadnych złudzeń między nimi. I on - jego twardy członek, zdesperowany by ją poczuć kutas. Szarpnął zapięcie, skórzanych spodni które go okrywały, uwalniając jego trzonek. Odbiegł dziś od tradycji i nosił ciężkie ochronne spodnie skórzane. Nie wiedział, czego można się spodziewać gdy zaplanował znaleźć zmiennego. Teraz, skóra zsunęły się z łatwością z jego nóg aż się uwolnił i został nagi tak jak ona. Keene przełknęła głęboko gdy wpatrywała się w niego. Bez zaufania złudzeniom, wpatrywała się w grubego kutasa i zastanawiała się jak go przyjmie. Jak on się zmieści w niej? Ale nawet ta obawa nie zmniejszyła jej pożądania. Ona nie powinna tego pragnąć. Powinna się oprzeć ale nie znalazła na to nigdzie w jej duszy. Wszystko co pozostało to potrzeba by go mieć - poczuć go wewnątrz jej ciała zamiast obcego. 151

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jej własny kształt był jej niemal obcy. Spędziła w nim tak mało czasu w swoim życiu, służąc Stowarzyszeniu odkąd miała osiem lat. Pierwszą rzeczą jaką ją nauczyli było to, że jej ciało nie należy do miej - służyło Stowarzyszeniu. Zmiennokształtni byli nauczani zmieniać się i utrzymywać urozmaicenie kształty, nigdy nie przywiązując się do konkretnej formy. Nawet nie mogła sobie przypomnieć jak wyglądała jej twarz. Minęły lata odkąd widziała swoje odbicie. Ale z Bren’em spoglądającym na nią, patrzącym na nią z podnieceniem w oczach - chciała wiedzieć co zobaczył. Wiedziała dość. Jej piersi nie były duże a jej biodra nie miały zaokrąglonych krzywizn, które tylu mężczyzn wydawało się preferować - które wolał on. Była innymi kobietami, które pieprzył i wiedziała jak bardzo uwielbiał ich bujne kształty. Bren stanął obok łóżka, całkowicie nagi, jego kutas był wciąż twardy. Oddychała płytko przez usta próbując zachować spokój. Naprawdę zamierzał ją pieprzyć. Strach natychmiast został wypchnięty z jej myśli przez pragnienie. Musiała go mieć. On musiał ją wziąć. Nawet gdy dreszcz przebiegł przez jej ciało znała prawdę – znowu zawiedzie w wykonaniu swojego zadania. A bez tej części, cała misja nie powiedzie się. Myśl nie sprawiła, że jej żołądek zacisnął się tak jak powinien. To było dziwne ale po tylu latach w Stowarzyszeniu,

rozważała

ponownie

ich

potrzebę

dochowanie

bezwarunkowej, niekwestionowanej lojalności wobec misji. Bez względu na koszty. Bren był kosztem i nie była pewna, że to była cena, którą mogła zapłacić. Cichy szept jego palców na jej wnętrzach ud rozchylały ją otwierając tylko odrobinę szerzej wytrąciły ją z jej obaw, wypychając je w dal do jej podświadomości. Jak mogłaby się martwić gdy dostawała taką zachwycającą przyjemność? Opuściła wzrok, zamykając oczy i pozwoliła uczuciom oblegać

152

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ją. Lekkie przekorne dotknięcia uspokoiły ją ale nie dały żadnej szansy na spełnienie. - Teraz, pozwól mi, ze dojdę w tobie. To nie była prośba czy błaganie ale polecenie … i Keene wyjęczała jej zgoda. Zanim westchnienie się skończyło, był tam, wolno w nią pchając każdy cal kutasa elektryzowały wrażliwe tkanki jej przejścia. Przyjemność i ból wzrosła gdy zanurzył swoje twarde ciało głębiej. Uczucie przyjmowania go w sobie było po raz kolejny nowe. Każda forma zmiennego, którą przyjmuje dostarczała własnych wspomnienie i odpowiedzi – zmienny wyczuwał świat przez zmysły tej formy. Ale to była ona, jej ciało, jej cipka ... i jego kutas. Wzięła głęboki wdech, starając się powstrzymać kwilenie, które jej groziło. - Shh. Wiesz, że się zmieszczę. - ale właśnie wtedy gdy wśliznął się do środka paroma pierwszymi calami jego kutasa, wiedział, że teraz było inaczej. Wcześniej grała inne kobiety za każdym razem. Teraz była naprawdę sobą.- Wpuść mnie, dziecinko. Niech cię poczuję. - jej słodki jęk nagrodził go i wycofał się tylko po to aby przepchnąć się dalej, tylko trochę głębiej. Była tak cholernie ciasna, owijając się wokół jego trzonka jak cipka dziewicy. - To jest to. Weź więcej. - potoczył biodrami pulsując w niej i zatrzymał się. Cienka błonka zamykała jej przejście. Podniósł głowę i wpatrywał się w jej oczy. Była dziewicą. Tynan ryknął na możliwość, że będzie jej jedynym kochankiem. Pragnienie zatopienia się w pełni w niej, zatwierdzić ją, wzrosło w nim napędzane przez potrzebę Tynan i zaborczą naturę Bren’a. Ale znieruchomiał - Keene? Jesteś dziewicą? - Nie bądź głupi – odwróciła głowę jakby nie mogła znieść by on zobaczył prawdę. To nie było konieczne. Rumieniec, który wkradł się na jej piersi powiedział mu wszystko, co chciał wiedzieć.. - Mogę to poczuć, Keene. Jak to możliwe?

153

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Przełknęła i mięśnie wzdłuż jej szczęki zacisnęły się. Była silną, pewną siebie kobietą a tu i teraz była bezbronna. Opuścił głowę i szybko ją pocałował. - Powiedz mi, dziecinko. Jej szare oczy stały się burzliwe i mógł zobaczyć jak zbiera się na odwagę. - Nie istniejemy w swoich prawdziwych formach. Przybieramy formę w zależności czego potrzebujemy. Nigdy nie miałem kochanka w tym ciele. Bren kiwnął głową i wolno cofnął biodra. Niezdolny do całkowitego wyjścia bez jej wyraźnego żądania by tak zrobił, opadł powoli, zatrzymując się po płytkim pchnięciu. - Mam przestać? Keene nie mógła uwierzyć, że słyszy te słowa pochodzące z ust księcia. Przestać? Czy kiedykolwiek się zatrzymał? Pieprzył ją przez ostatnie trzy noce a teraz pytał ją czy chciała by się zatrzymał. Wtedy uświadomiła sobie prawdę. Nie pożądał jej tak samo w tej formie w przeciwieństwie do innych ciał, które przyjęła. Podniosła

podbródek

świadoma

jego

kutasa

w

połowie

wciąż

zanurzonego wewnątrz niej. Wciąż twardego. Przynajmniej nie opadł bezwładnie z myślą pieprzenia jej. - Czy to jest to, czego chcesz? Zaśmiał się. Dźwięk był surowy i zgrzytliwy, jak metalowy szpic przeciągnięty po kamiennej podłodze. Cholera, penetrował jej ciało i śmiał się z pomysłu pieprzenia jej. Łzy, na które nigdy sobie nie pozwalała, wkradły się do kącików jej oczu. Cholera, żałowała że nie jest wolna, by mogła zrzucić go z niej.

154

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Ty łajdaku. Jeśli mnie nie pragniesz, to po prostu się odwal. warknęła i pociągnęła za sznury, które trzymały jej ramiona przywiązane do łóżka. To zatrzymało jego rozbawiony śmiech – Nie chcę cię? - jego kutas zadrżał wewnątrz jej przejścia i po raz pierwszy zauważyła napięcie w jego mięśniach - jego ramiona utrzymujące go nad nią, jego uda naciskały jej. Uniósł się, usiadł aż opierał się na pietach. Jego kutas wyśliznął się na zewnątrz, niemal uciekając jej cipce. Oboje sapnęli jakby żadno z nich nie mogło znieść utraty ich polaczenia. Bren wpatrywał się w miejsce gdzie ich ciała się łączyły. Keene nie mogła go zobaczyć, ale za to mogła oglądać jego reakcję. W końcu, podniósł swoją głowę. Palący ogień w jego zielonych oczach paliły istotę jej duszy. - Chcę pieprzyć twoje ciało w każdy możliwy sposób. Chcę wjechać w ciebie tak głęboko że nigdy nie zapomnisz jak to jest trzymać mojego fiuta w twoim przejściu. Chcę mieć cię tak często, tak głęboko że poczujesz się pusta gdy nie będę w tobie. - pomasował kciukami szczyt jej płci, masując głęboko. Odnowione gorąco rozgrzało jej cipkę - Ale nie wezmę twojego dziewictwa chyba że to jest to czego pragniesz. Keene zadrżała - na myśl, że daje jej wybór, że może rzeczywiście ją zostawić. I z wolna jego kciuki były coraz bliżej i bliżej jej łechtaczki. - Wciąż będę kochać cię swoim językiem, sprawię, że dojdziesz aż będziesz wykrzykiwać moje imię ale po to nie muszę wziąć twojego dziewictwa. Potrząsnęła

głową.

Potrzebowała

go

w

sobie.

Potrzebowała

tego

mężczyzny dochodzącego w niej. - Pieprz mnie - szepnęła. Jego oczy mieniły się i na moment zmieniły się na czarne zanim wróciły do tej żywej zieleni.

155

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Musisz być tego bardzo pewna, ponieważ gdy raz cię wezmę, będziesz należeć do mnie. Te słowa zabrzmiały tak ostatecznie. Tak stałe. Keene zignorowała radosny skok w swojej piersi. Nie znał prawdy. Jego pragnienie zmieni się w wstręt gdy dowie się co zostało zaplanowane. Ale

potrzebowała

go

jeszcze

raz,

potrzebowała

jeszcze

jednego

wspomnienia pokrzepiającego ją. - Dojdź we mnie, mój książę. Jego oczy rozszerzyły z niebezpiecznym ogniem i i wszedł w nią jednym długim twardym pchnięciem. Sapnęła i odchyliła do tyłu głowę, przygryzając wargę by przeciwdziałać piekącemu bólowi między jej nogami. Do moich Boginie, on jest duży. - Zadałem ci ból. Poczuła,

jak

się

wycofuje

i

sięgnęła

do

niego.

Opaski

na

jej

nadgarstkach zatrzymały jej ciało, przypomniawszy o jej niewoli. Popatrzył w górę na sznury i wiedziała, że zastanawia się nad uwolnieniem jej. W tym momencie, nie obchodziło jej czy zostanie uwolniona czy nie. Ośmieliła się spojrzenie do jego oczu czekających na jego decyzję. - Przestać? Potrząsnęła głową. Pragnęła go. Z jej ciałem, ciało urodzonym dla niego. Aby poznać uczucie jego ust na jej piersi i ciepło jego spermy wypełniające jej płeć. Podwinęła nogi tak daleko jak pozwalamy na to wiązania na jej kostkach. Oparła kolana o jego biodra, trzymając go, jej ciało odprężało się wokół jego trzonka. Ofiarowała niepewny uśmiech i czekała na niego by zaczął.

156

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren poczuł spokój i wiedział, że może zacząć. Nie chciał zadać jej bólu więc poruszył się wolno, wycofując się i tonąc w jednym długim płynnym ciosie, kochając sposób, w jaki go trzymała i wiedzę, że to było naprawdę jej ciało. To była kobieta, która wybrał Tynan. Jego część wciąż powstrzymała się od zakochania się w wybranej partnerce smoka ale Keene był dziwną mieszanką

śmiałości i nieśmiałości i ta kombinacja była zbyt wilka dla

mężczyzny z jego temperamentem by się oprzeć. Chciał ją ośmielać gdy była nieśmiała i panować nad nią gdy była śmiała. Wysilał się by utrzymać jego penetrację powolną i łagodną, ułatwiając jej przyjecie go do jej nowo naruszonej płci. Ale jego ciało pozwoliło mu na to tylko do czasu gdy jego potrzeba jej wzrosła do nieznośnego poziomu. Musiał ją mieć, potrzebował zatwierdzić jej ciało, które należało tylko do niego. Zacinał zęby i walczył z powolnym, stałym masażem jej cipki wokół jego trzonka, walcząc by się pohamować. - Bren? - jej cichy jęk dał mu sygnał, którego pragnął. Mogła wziąć więcej. Jego pchnięcia stały się szybsze, twardsze, wnikając głębiej aż nie pozostało żadnego nietkniętego cala. I Keene był z nim, skręcała się i uderzała swoimi biodrami naprzeciw. Pogłaskał dłonią wzdłuż gładkiej linii jej uda, uwielbiając prężenie się jej mięsni gdy walczyła by go wziąć. Jego jaja stężały, gotowe wybuchnąć. Utrzymując się na jednym ramieniu, wsunął swoją wolną dłoń między ich ciała i naciskał lekko na jej naprężającą się łechtaczkę kiedy w nią wchodził. Jej okrzyk wibrował w jego bębenkach a słodkie kurczenia się jej cipki wzdłuż jego trzonka wywołały jego własny orgazm. Wycofał się i wniknął ostatni raz w jej płeć – pozwalając swojemu ciału na spełnienie w niej. Gdy siła jego mięśni osłabła, opadł na nią i obce poczucie zadowolenia wkradło się do kącika jego piersi - ciche i skromne, niemal niezauważalne. Bren podniósł głowę i spojrzał jej w oczy.. Były szare, jak mgła wzburzonego morza, która ostrzega przed sztormem za horyzontem.

157

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Ponieważ wpatrywał się w nią, coś sobie uświadomił. Ich kochanie było niekompletne - dzikie i namiętne ale jakiejś części brakowało. Pochylił się i położył swoje usta na jej. Jej wargi otworzyły się łagodnie, niepewnie. Bren zareagował, całując ją łagodnie, upajając się jej smakiem i pozwalając przepływać temu przez jego zmysły. Zadowolenie zwiększyło się w nim. Potrzebował tego – tego wątłego połączenie z nią. Wciąż w niej, podniósł swój ciężar z jej piersi ale nie wypuścił jej ust. Nie było żadnej pilnej potrzeby w ich pocałunku ale żadno nie chciało przestać. Było mokre, kuszące łączenie warg i języków, delikatnie szczypanie zębami i długie powolne oddechy. Jego kutas urósł w niej ale nie zrobił nic by ją pieprzyć. Będzie na to czas później - należała do niego.

*****

Delikatne stukanie w drzwi wyciągnęło Bren’a z łóżka. Keene jęknęła gdy ją zostawił. Uśmiechnął się. To się nie zmieniło. We wszystkich czterech wcieleniach kobiet, które przybrała, nie lubiła gdy odsuwał. Męska arogancja urosła w jego piersi. Obejrzał się na jej ciało, rozłożone i otwarte dla niego. Pozbędzie się kogokolwiek kto stał pod drzwiami i wróci do niej. Było więcej do wzięcia. Moja. Bren słuchał pomruku smoka. To były mieszanina zadowolonej przyjemności i wciąż potrzeba pragnienia. Co ona pomyśli gdy spotka Tynan’a? Zastanawiał się Bren sięgając do zasuwy w drzwiach. Pytanie odwróciło na krótko jego uwagę, od zerknięcia na zewnątrz przez judasza. Czy planował ją zatrzymać? Jego przysięga aby nigdy nie zaakceptować partnerki smoka było niewzruszone ale czy naprawdę myślał, że mógł 158

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

utrzymać z dala od niej Tynan’a? Jego kontrola nad zwierzęciem była silna ale ostatecznie bestia uwolniłaby się i znalazłaby ją - a potem Bogowie tylko wiedzą co by się stało. Wspomnienie połamanego ciała w legowisku smoka gdy był dzieckiem uderzyły w niego. To co się stało gdy smok stracił kontrolę. Nigdy nie skrzywdzić, upierał się Tynan. - Wiem, że nie miałbyś tego na myśli…. Kolejne pukanie do drzwi, tym razem głośniejsze i nieco bardziej natarczywe, przerwało jego dyskusję. Musiał o tym pomyśleć. O najlepszym sposobie by zaspokoić potrzeby smoka i chronić Keene. Bren zerknął przez judasz, spodziewając się, że zobaczy Wrea. Zamiast niego był Johen, osobisty ochroniarz jego ojca - chociaż dlaczego Kei potrzebował ochroniarza nikt nigdy nie był w stanie się dowiedzieć. Bren zdecydował przed laty, że to dla pozorów. Johen miał bystry polityczny umysł, na którym opierał się Kei. Zobaczenie Johen natychmiast wysłało Bren’a w stan pogotowia. Skąd mógł wiedzieć, że to Johen a nie zmienny, który przyszedł na ratunek Keene? Chociaż, jego ojciec miał przybyć dziś rano. Jeśli pogłoski są prawdziwe, zmienny

musiał

dotknąć

osoby

przed

zmianą

w

ich

formę.

Jak

zmiennokształtny miałby dotrzeć do Johen’a? Zapukał ponownie. Keene westchnęła ale się nie obudziła. Musiał poznać odpowiedz – jeśli to był Johen, był tu ponieważ coś stało się jego ojcu. Mało prawdopodobne ale Bren nie mógł zignorować tej możliwości. Otworzył drzwi tylko na kilka cali, trzymając w ukryciu jego ciało. - Co tu robisz? - zapytał. - Wrea powiedział mi gdzie cię znaleźć. Twój ojciec został pchnięty nożem. Tynan natychmiast wzmógł czujność w jego głowie. W dziwny sposób byli też jego rodzicami. 159

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren otworzył drzwi, bezwiednie, obojętny na swój nagi stan. Może jego ojciec był celem od samego początku i oni zajęli go w czasie jego podróży Bren pieprzył Keene. - Co się stało? - Jechaliśmy i król Kei ….. Bren zamarł. Coś nie było w porządku. Johen nie nazwał tak jego ojca. Znali się zbyt długo. Właśnie wtedy gdy ta świadomość go uderzyła, Johen podniósł rękę. Dmuchnął powietrze przez swoją płaską dłoń i biały proszek buchnął w twarz Bren. Jego oczy zaszczypały, natychmiast łzawiąc gdy się krztusił, dusząc się od wypełnieniem pyłem jego nosa i gardła. Zamrugał i ciało przed nim się zmieniło, z masywny czarnowłosego strażnika do równie ogromnego jasnowłosego boga. - Keene, wstawaj. Musimy się stąd wydostać. Słowa powiewały przez szybko znikającą świadomość Bren’a Tynan krzyczał ale byli w uwiezieni w ciele pod wpływem narkotyku. Siła by się poruszyć zniknęła. Nie mógł podnieść ramion czy obrócić głowę. Jego kolana osłabły i Bren poczuł, jak spada. - Łap go, - rozkazała Keene. Silne ramiona chwyciły go chwilę wcześniej zanim padł na ziemię. Jego umysł był zaskakująco jasny, pomimo paraliżu ciała. - Przepraszam, Wasza wysokość, ale zrobię to tak bezbolesne, jak to tylko możliwe. Usłyszał męskie głos sekundę przed tym jak świat poczerniał.

160

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY - Musiałeś go uderzyć tak mocno? – zapytała Keene, leżąc na łóżku, wytężając szyję by zobaczyć gdzie Triant rzucił ciało Bren’a. Triant spojrzał na nią i szybko ocenił scenę. Była naga, wciąż przywiązana sznurem do łóżka w dwóch miejscach. Bren w środku nocy uwolnił jej nogi ale ramiona miała nadal związane a rozciągliwe pasmo wciąż na jej szyi. Keene poczuła na swoich policzkach rumieniec gdy Triant wpatrywał się w nią. To nie powinno jej obchodzić – Triant już wcześniej widział ją nagą. No cóż, właściwie nie jej nagość. Widział ją w innych formach i oboje byli nadzy. On był nawet mężczyzną przydzielonym jej jako kochanek ale to było w innym ciele. Była bardzo świadoma swojej naturalnej postaci. Stowarzyszenie kładło nacisk,

że

nikt

nigdy

nie

powinien

dostrzec

wrodzonego

kształtu

zmiennokształtnego. Nie mając określonej tożsamości na podstawie wyglądu pozwalało na wygodniejsze zmienianie się w inne postaci. I to wzmacniało fakt, że ciało należało do Stowarzyszenia. Ale z jakiegoś powodu, Keene nie śpieszyła się do zmiany. Bren wydawał się cieszyć się jej wrodzonym kształtem chociaż jej piersi były niewielkie a jej biodra trochę zbyt szczupłe. Wiedziała z trzech nocy pieprzenia, że podobały mu się również zaokrąglone kształty, ale wczoraj wieczorem, kochał jej ciało jakby to było najpiękniejsze, które kiedykolwiek zobaczył. Zadrżała lekko – pod wpływem wspomnienia i chłodnego powietrza bez ogrzewającego ją Bren’a. - Musimy działać szybko i nie chcę się martwić, że słucha cały czas. Ten proszek tylko osłabia ciało. Pozwala umysłowi pozostać w pełni obudzonym. Triant sięgnął do niej i zerwał liny trzymające jej ramiona. Uwolniona, 161

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

usiadła i zdjęła opaskę z jej szyi. – Lepiej szybko się ubierz. Musimy iść. Risa krzyczy na dole by zabrały cię Boginie. Lepiej chodźmy tam z tym czego potrzebujemy. Keene całkowicie nie mogła się zdecydować dlaczego się wahała. To było to. Mogła zakończyć misję. To miało znaczenie. To się liczyło. Stowarzyszenie jest wszystkim w twoim życiu. Żyjesz by służyć i chronić. Słyszała te słowa odkąd była dzieckiem. Miała osiem lat kiedy została odesłana gdy jej moc została odkryta. Ale po raz pierwszy nie była pewna, czy potrafi to zrobić. To nie wydawało się słuszne. Aby przyjąć formę Bren’a. Aby wymusić kawałek jego duszy do kogoś innego, po to tylko by zaspokoić czyjeś mgliste polityczne pragnienie. - Keene? Popędzające wołanie Triant’a sprowadziło ją z powrotem. Stał przed nią w jednej z jego ulubionych form. Wysoki, blondwłosy i wspaniały. Nigdy nie widziała jego naturalnego kształtu. Był

jej

przyjacielem,

jej

partnerem

i

członkiem

Guildmember.

Stowarzyszenie chroniło ją kiedy nikt inny tego nie robił. Gdy inni chcieli ją ukamienować, kiedy jej własna matka wrzuciła ją na ulicę, Stowarzyszenie ją uratowało. Zsunęła się z łóżka, ruszając się szybko, nagle bardzo świadoma nagości jej własnego ciała. - Czy wszystko z tobą w porządku? - zapytał, odwracając się nieznacznie. Wiedziała, że próbuje dać jej jakąś prywatność. - Mam się dobrze. Złapał mnie - nie wiem jak - gdy służyłam. Wtedy coś zrobił, że straciłam świadomość i mnie tu przywiózł. Oczywiście wiedział, że coś się dzieje. - Tak. Musimy dowiedzieć się później, jak to się stało.

162

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Mając wrażenie, że wracali do ich normalnego zachowania, Keene trochę się odprężyła. To był jej świat i zrobi wszystko co trzeba zrobić. - Jak mnie znaleźliście? - zapytała, wciągając suknię, którą miała w pokoju. Wisiała na jej naturalnej formie jak ogromny worek na ziemniaki. - Zaczęliśmy się rozglądać gdy tylko zauważyliśmy, że nie ma Bren’a. Triant ciągnął księcia na łóżko. Sznury, które trzymały ją w ramionach nadal wygodnie zwisały z ramy. Triant spojrzał groźnie na więzi i Keene wiedziała, że wyobraża sobie, jak była związana. On po prostu nie wiedział o rozkoszy jaką otrzymała podczas gdy była w tej pozycji – a ona nie zamierzała mu powiedzieć. Nie teraz. - To trochę trwało zanim dowiedzieliśmy się, że Risa nie była z nim. Ostatecznie spędziła pół nocy z osobistym sekretarzem księcia zanim mogła się wydostać na wolność i powiedzieć nam, że książę uciekł ponownie. - Możemy użyć tych lin by go związać – zasugerowała Keene. Musieli się śpieszyć. Widziała jak szybko, kutas Bren’a odzyskiwał siły i obawiała się, że paraliżujący proszek też szybko przestanie działać. Nie chciała być tutaj gdy się obudzi. Będzie wściekły. – Po prostu to zróbmy. - złapała maleńką sakiewkę przy pasie, wyciągnęła z niej sztylet i skaleczyła nożem koniuszek palca Bren’a. Krew wylewała się z rany i wypełniła nią maleńką fiolkę. Ściskając jego palec by zmusić krew do płynięcia, napełniła połowę szklanego pojemnika potem go zakorkowała – Tyle wystarczy - ogłosiła. Triant czekał obok łóżka, nie zrobiwszy żadnego ruchu by związać Bren’a. Keene sięgnęła do niego i to zrobiła, wyciągając jego ramiona wysoko nad jego głową i owijając sznury wokół jego nadgarstków. Tak jak ona, skrępowała go więc nie mógł uciec, ale nie na tyle ciasno by go skrzywdzić. Gdy ruszyła się w kierunku jego nóg, zdała sobie sprawę, że Triant wciąż się nie ruszał – Co się stało? Musimy się stąd wydostać. - Nie możemy go tak zostawić. – powiedział Triant zwracając swój wzrok z nieprzytomnego ciała Bren’a i wpatrując się w nią.

163

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Oczywiście, że możemy. Nie jest ranny. Ktoś znajdzie go dziś wieczorem. Do tego czasu wyjedziemy. Misja osiągnięta. - Nie, nie możemy zostawiać go żywego. - Co? - Ból wystrzelił w centrum jej piersi. - On wie o tobie. - machał w stronę jej ciała i srebrnego wiązania, które Bren umieścił wokół jej szyi. – On dowie się, że za tym wszystkim stoi Stowarzyszenie Zmiennokształtnych i wszystko co zrobiliśmy będzie na próżno. Zabijmy go teraz. Zajmę jego miejsce, a jutro gdy znajdą jego ciało, po prostu założą, że nie mógł znieść winy tego co zrobił. Ból wypełnił jej całe ciało i Keene potrząsnęła głową. - Nie. Nie możemy tego zrobić. - Zabiła wcześniej. To było częścią jej roli ale teraz było inaczej. Znokautowaliśmy go. Do czasu gdy on się ocknie, będzie zdezorientowany. Nikt mu nie uwierzy. Pomyślą, że zwariował. Nie będzie żadnego znaku, że kiedykolwiek byliśmy tutaj. Triant westchnął. - Keene, my nie możemy…. - Proszę. Nie rób tego. Zawiodłam, w porządku? I przyjmę swoją karę gdy wrócimy do Stowarzyszenia ale nie sprawię, że to on zapłaci za moją głupotę. Gdybym zrobiła to dobrze za pierwszym razem, nie bylibyśmy w tej sytuacji. On na to nie zasługuje. - zobaczyła, jak Triant zaciska szczękę. Był jej jedynym prawdziwym przyjacielem w Stowarzyszeniu i od kiedy ona tylko zobaczyła członków Stowarzyszenia, był jej jedynym przyjacielem. I jej jedyną nadzieją - Proszę. - Dobrze. Po prostu powiemy Risa, że go znaleźliśmy i znokautowaliśmy. – Znowu przyglądał się jej ciału – Nie wspominaj jak spędziłeś noc. I lepiej zmień się z powrotem do ciała pokojówki. Keene zamknęła oczy i zmusiła się siłą woli do przyjęcia formy kobiety. Jej ciało powiększyło się, zmieniając się w krągłe i z blond włosami.

164

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

-

Zastanawiam

się

jak

cię

rozpoznał.

–

powiedział

Triant

z

roztargnieniem. – Lepiej już chodźmy. Słońce już wstało i wysłali zwiadowców by powitać króla. Keene kiwnęła głową i wyszła z pokoju. – Upewnij się, że jest mocno przywiązany. Nie chcemy by się wydostał na wolność zanim wyjedziemy. Triant szybko sprawdził węzły a następnie skinął głową. – Jest dobrze. – zamknął za nimi drzwi - Daj mi fiolkę. Keene zawahała się, nawet wyciągnęła rękę w jego kierunku a potem szarpnęła ją z powrotem. - Keene, to jest nasza misja. To jest to, do czego zostaliśmy sprowadzeni tutaj. - Współczucie w jego oczach sprawiło że jej żołądek się kurczył. – Wiem jak to jest zbliżyć się za bardzo do celu. Dlatego mówią nam, aby utrzymać się oddzielnie. - Próbowałam, po prostu jakoś stał się bliższy niż oczekiwałam. - Wiem. Przykro mi, ale mamy robotę do wykonania. Nasza lojalność należy do Gildii. Zawdzięczamy im wszystko. Daj mi fiolkę. Wiedziała, że miał rację ale cholera, to wydawało się takie złe. Z westchnieniem, podała fiolkę i upuściła ją na dłoń Triant’a. - Jeśli to będzie jakakolwiek pociecha, upewnię się, że nie będzie cie w pobliżu gdy to się stanie. Kiwnęła głową z podziękowaniem. Może wspomnienia osłabną. - Chodźmy. Pobiegli razem korytarzem. Pierwsi służący wstawali i zabierali się do ich porannych zadań. Triant i Keene zignorowali ich i pośpieszyli do sali zespołu. Zapukali i wśliznęli się do środka, instynktownie zamykając bezszelestnie drzwi. Risa stanęła przed nimi, zaciskała ręce w pięści na biodrach. Poza pasowała do oślepiającego blasku w jej oczach. 165

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Powiedz mi, że masz to - rozkazała. Keene kiwnęła głową. - Minęło cholernie dużo czasu. Gdzie byłaś wczoraj wieczorem? Powinnaś zaprowadzić go do mnie, nie wziąć kolejną noc dla siebie. - Nie miałam wyboru. Wyciągnął mnie z pokoju. Nie mogłam powiedzieć nie. - Mogłaś wybrać mniej atrakcyjną formę – warknęła Risa. Keene zerknęła na ciało pokojówki. To prawda. Istniały inne opcje, ale instynktownie wiedziała, że Bren będzie chciał ciała jak to. - No cóż, zrobiłam to i to wszystko co nas może obchodzić, prawda? – powiedziała Keene, ignorując gniew Risa. Chciała z tym skończyć. Główny cel przybędzie za mniej niż godzinę. Wszyscy musieli być na miejscu. – Poza tym, częścią plany było znalezienie księciu zajęcia podczas gdy będziemy kończyć zadanie i to zrobiliśmy. On nie będzie przeszkadzać. - Keene pomyślała o rozciągliwych pasmach, którymi go związali. Wiedziała z doświadczenia, że zostanie tam do czasu aż ktoś go uwolni. - Zróbmy to. - Triant wyciągnął nóż i skierował go na swoją dłonią. - Czekaj – powiedziała Risa – Myślę, że to Keene powinna to zrobić. - Ja? – niewidzialny ciężar uderzył ją w pierś. - Risa, bardziej sensowne byłoby gdybym ja to zrobił – zaprotestował Triant Łatwiejsza jest zmiana męsko-męska i mam więcej doświadczenia. - W takim razie myślę, że już czas by Keene zyskała jakieś doświadczenie. – twardy ton jej głosu ostrzegł Keene, że jest mała nadzieja, że Risa zmieni zdanie. – Ona go zna. Spędziła tyle godzin z nim przez ostatnie trzy dni, będzie znać jego ruchy i postawę. - podniosła brodę. – Daj fiolkę Keene. 166

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Palce Keene zadrżały gdy sięgnęła po szklany pojemnik. To była jej kara za zbliżenie się do Bren’a. Miała się zmienić w jego formę …. i zabić jego ojca. Marvis i Triant wpatrywali się w nią z niepokojem. Nie myśleli, że to zrobi. Ale z taką prowokacją Risy, Keene nie mogła się wycofać. To była również jej misja. To było zadanie Stowarzyszenia i skończy to. Szklana fiolka była ciepła gdy ją chwyciła. Gdy jej ręce zatrzymały się, przyjęła nóż oferowany przez Triant’a i przejechała ostrzem przez swoją dłoń. Skóra rozdzieliła się i popłynęła krew. Wytarła rękę o swoją spódnicę następnie wylała zawartość fiolki na otwartą ranę. Szybko, zacisnęła palce, uszczelniając cięcie. Wpatrując się wyzywająco w Risę, Keene zacisnęła zęby i skupiła się na ruchu jego krwi do jej ciała, łącząc jego życiową krew z jej. Ogień palił jej dłoń gdy ich krew się łączyła. Ból skradał się w górę jej dłoni do ramienia i osiedlił się w jej piersi. Teraz posiadała w sobie jego część. Mogła go poczuć, wzrastającego, płynącego w niej. Pokój zaczął wirować. - Keene, wszystko w porządku? Głos Triant nadchodził z daleka ale kiwnęła głową. Nigdy wcześniej nie wymieniała krwi i chciała zapytać czy piekący ból był normalny ale nie zrobiła tego. Musiała to przetrzymać. Do tego została wytrenowana.

Będzie

silna.

Wewnątrz

Stowarzyszenia,

słabość

była

niszczona; siła przetrwała. Zrobi to co potrzebne. Zwiększony hałas na korytarzu powiadomił ich że ich cel przybywał. To powinna być prosta rzecz. Wszystko co miała zrobić to poprosić o prywatną audiencję z Królem Kei a następnie wsunąć nóż między jego żebra. Keene próbowała wyobrazić sobie zabójstwo. Wszystko, co mogła zobaczyć to twarz Bren’a. 167

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Lepiej zajmijmy miejsca. Nasz cel pozostanie w burdelu przez kolejną godzinę, mniej więcej – powiedziała Risa. Zespół podzielił się w tym momencie. Spotkają się ponownie w siedzibie Stowarzyszenia - Jesteście gotowi? Triant przyglądał się Keene. Kiwnęła głową ponownie i odwróciła się. Przechodząc do drugiej izby, szybko zdjęła swoją wypożyczoną sukienkę. Pełne piersi pokojówki wisiały ciężkie, garbiąc jej ramiona. Stojąc naga, nabrała głęboko tchu i wyobraziła sobie Bren’a. Wyobraziła sobie każdy szczegół, każdy kosmyk włosów, każdą linię wokół jego ust. Napięte ramiona, mięśnie klatki piersiowej i szczupły, silny brzuch. Znała dobrze jego ciało i szokująco

łatwo

mogła

stworzyć

wyraźny,

mentalny

obraz,

którego

potrzebowała. Gdy tylko obraz powstał w jej głowie, zalała siebie tym obrazem. Poczuła, jak jej ciało się zmienia – rośnie i rozwija. Jej mięśnie poczuły siłę. Zacisnęła palce w pięści tylko po to, by cieszyć się uczuciem ruchu jego ciała. Potoczyła ramionami, próbując przyzwyczaić się do mocy, która przepływała przez niego. Bez żadnego lustra by ocenić jej wygląd, Keene szybko przywdziała ubranie, które zebrał Triant. Wciągnęła czarne spodnie, które widziała jak Bren kilka razy zrywał ze swojego ciała i ubrała świeżo wyprasowaną białą koszulą. Pogładziła dłońmi zapięcie z przodu. Gruby kutas zatrzepotał pod jej dotknięciem. Zadrżała i szarpnęła rękę. To było jak poczucie ciała Bren’a ale jakby była po złej stronie. Zamykając oczy, wzięła mentalną zawartość formy. Była silna i potężna ale ogień, który poczuła gdy wylała jego krew na swoją dłoń, nadal był obecny, paląc jej wnętrze. Potrzebując to zrobić, wyszła. Triant był sam. - Jak wyglądam? - brzmienie głosu Bren’a wychodzącego z jej ust spowodowało jeszcze gorszy ból w jej piersi. - Tak samo jak książę. Jak się czujesz?

168

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene wsłuchała się w ciało. To było dziwne. Przybierała wcześniej inne formy ale ta wydawała się nie pasować prawidłowo. Pokój zaczął kołysać się wokół niej. Położyła rękę na oparciu krzesła by nie upaść. - Keene? Wszystko w porządku? - Jest dobrze. - popatrzyła na Triant’a. – Jestem gotowa. - Risa i Marvis wrócili do burdelu by zająć się ich celem. Musimy tylko zrobić swoje. Chodźmy. Triant zmienił się z powrotem w postać ochroniarza króla. Wyjaśnił że Marvis zorganizował rozproszenie dla strażnika, które pozwoli Triant’owi wśliznąć i pomóc Keene, gdyby tego potrzebowała. Opuścili kwaterę zespołu i poszli do zachodniej części zamku. - Pójdę sprawdzić status Kei. Zostań tu. Apartament Kei’a to te drzwi, łączącą się z kwaterą Księcia Bren'a. Zaraz wrócę. Keene kiwnęła głową i próbowała utrzymać stoickie nastawienie Bren’a. Korytarz rozciągał się przed nią po każdej stronie. Ściany, które obracały się w powolnych kołach, zaczęły przyśpieszać. Cicho przeklęła Risę. Keene powinna wszystko przygotować ale zamiast tego robił to Triant, a ona została wyznaczona do zabójstwa. Służący przeszli obok, pochylając głowy gdy zobaczyli postać Bren’a stojącą w korytarzu. Keene zignorowała ich. To pomogłoby ich sprawie gdyby kilku służących twierdziło, że widzieli jak Książę Bren czaił się przed apartamentem swojego ojca. Stała tam, próbując powstrzymać jej głowę przed wybuchem do powrotu Triant’a. – Król dopiero co przybył – oznajmił - Mam zamiar wejść do środka Keene skinęła głową, ale słuchała tylko połowicznie co mówi. Szum w jej głowie był niewiarygodny. Ból, samotność, i moc bombardowały wewnątrz jej czaszki. Wiedziała, że wymieszanie krwi może spowodować podniesienie śladowych uczuć z oryginalnej formy ale te wydawało się wyjątkowo silne.

169

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zbliżyła się do drzwi sali Bren’a i głęboko odetchnęła. Przy odrobinie szczęścia, misja zakończy się za godzinę, a ona będzie mogła ujść - przy odrobinie szczęścia zostawiając za sobą wspomnienia. Drzwi otworzyły się, kiedy sięgnęła klamki. - Wasza Wysokość, wróciłeś. Jak poszło? - mały żylasty człowiek zapytał niecierpliwie. - Jak co poszło ? - warknęła. - Ze zmiennokształtnym? Udało ci się odkryć spisek? Kto jest celem? Żołądek Keene opadł. Byli bardziej narażeni niż się spodziewała. Jeśli ten mężczyzna o nich wiedział, to również musi zostać zabity. Dotknęła palcami nóż w swojej ręce. To umocniłoby wizerunek oszalałego księcia gdyby jego zaufanego służącego tez znaleziono martwego. Wzięła głęboki wdech i… - Bren! Odwróciła się na dźwięk kobiecego okrzyku i natychmiast została otoczona w powitalnym uścisku. Lekki kwiecisty zapach rozchodził się nad nią gdy Królowa Lorran przytuliła swojego syna. Keene owinęła swoje ramiona wokół królowej i oddała jej szybki uścisk - przez cały czas cicho przeklinając do siebie. Nikt nie powiedział, że Królowa Lorran tu będzie. Jedynie Kei powinien dzisiaj przybyć. Lorran miała zaplanowane przybycie na jutro. - Matko, co tu robisz? – zapytała Keene. - Nie mogłam się doczekać by ją spotkać. - Cofnęła się ale nadal trzymała jego ręce. Potem wzruszyła ramionami i udzieliła znaczącego uśmiechu, którego Keene nie zrozumiała. – Poza tym, znasz Nekane. On staje się tak niespokojny gdy nie ma mnie w pobliżu. To jest po prostu bezpieczniejsze dla wszystkich, jeśli podróżuję z twoim ojcem.

170

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene kiwnęła głową ale próbowała umiejscowić „Nekane" w rodzinie. Żadna informacja o rodzinie Bren’a nie wspomniała o tym imieniu. Oczywiście, informacje o Bren’ie i jego wykorzystaniu kurtyzan były również oburzająco błędne. - To dobry pomysł – powiedziała w końcu Keene. - Rainek i Tiana również są tutaj. Kayla została w domu by pomóc w zasiewie. Po prostu nie mogliśmy się doczekać. Gdzie ona jest? - Ona? - Partnerka Tynan. Twoja przyszła panna młoda. - Twarz Lorran wyrażała mieszaninę frustracji i rozbawienia. – Proszę powiedz mi, że nie planujesz nadal jej odrzucić tylko dlatego, że Tynan ją wybrał. Oni mają doskonałe gust w wybieraniu kobiet. Z tonu, to była rozmowa między matką a synem, która trwała już od jakiegoś czasu i Keene nie wiedziała co odpowiedzieć. Ale wychwyciła jeden zwrot - "twoja przyszła panna młoda." Bren planował wziąć ślub? Pokój wokół niej zakołysał i zachwiała się. - Bren? Keene zamrugała i zmusiła się by skupić się znowu na pytaniu Lorran. - Uh? … cóż, nie jestem pewny. - Hej, Bren, gdzie ona jest? Brat Bren’a i szwagierka również nadchodzili z odległych drzwi. - Uh, nie ma jej tutaj. - Cholera, miałem nadzieję znaleźć waszą dwójkę w łóżku. Myślę, że to byłaby odpowiednia zemsta.

171

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jego żona szturchnęła go lekko w ramię i zaśmiała się. – Kiedy możemy się z nią spotkać? - Zapytała Tiana. - Nie mogę uwierzyć, że spotkałeś ją w burdelu. To będzie świetna historia dla wnuków. Lorran roześmiała się. - Tak, to będzie interesujące, prawda? Żołądek Keene zrobił podwójne salto. Cała ta rozmowa o partnerkach i pannach młodych i … wydawali się mówić o niej. Obca czerwona mgła przesłoniła jej wzrok. Skojarzona z Bren’em. Przynależność do Bren’a. Rozpaczliwy głód wspiął się w górę wewnątrz jej piersi i rozprzestrzenił przez jej ciało, osłabiając jej kolana. To nie było możliwe. Jego rodzina oczywiście się myliła. Bren nie pragnął jej. Jeśli pragnie jej teraz, z pewnością nie będzie po tym jak zabije jego ojca. On, oczywiście będzie wiedzieć, że to ona jest za to odpowiedzialna, nawet jeśli nikt mu nie uwierzy. Waga noża nagle zaciężyła w jej pięści. Musiała się ruszyć. Jej misja musiała zostać zakończona. Musiała wrócić do Stowarzyszenia. Jeśli tylko ten przeklęty pokój przestanie wirować. - Ojciec jest gdzieś w okolicy? Muszę z nim porozmawiać. - jej pytanie było wyjątkowo obcesowe ale nie mogła tu zostać ani chwili dłużej i słuchać tego rodzinnego – sposobu w jaki sobie dokuczali, oczywistej miłości między nimi. To sprawiało, że jej życie przy Stowarzyszeniu wydawało się bardziej zimne. Lorran

podniosła

brwi

ale

kiwnęła

głową.

–

Jest

w

naszych

apartamentach, kończy jakiś interes. Ale nie oczekuj, że będzie bardziej współczujący nić ja jestem. - ostrzegła Lorran i przewrotny uśmiech wrócił. – Chcemy ją poznać. Keene kiwnęła głową i ruszyła w kierunku drzwi. - I bądź przygotowany… - ostrożny ton Rainek’a spowodował, ze się zatrzymała - Nekane i Ojciec, obydwaj są zaniepokojeni czego od ciebie chciał zmiennokształtny. Dowiedziałeś się czego chciała? 172

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Pierś Keene odmówiła posłuszeństwa. Wiedzieli o niej. Jego cała rodzina wiedziała o niej i zmiennokształtnych. - Tak, to nic istotnego. - powiedziała, mając nadzieję że niedbały ton przykryje panikę, która wiązała jej klatkę piersiową. – Porozmawiam o tym z Ojcem. Odwróciła się i prawie wybiegła z pokoju. Plan zabicia Kei i obarczenie winą Bren’a rozpadał się wokół nich. Jego rodzina wiedziała. Natychmiast będą podejrzewać Stowarzyszenie Zmiennokształtnych. Wirowanie stało się gorsze. Przechodziło z jej głowy do brzucha. Wszystko co pragnęła zrobić to położyć się i zamknąć oczy, może wtedy świat przestałby wirować. Zamiast tego, chwyciła klamkę i weszła do komnat Kei. Król czytał dokument i wskazując jego „ochroniarzowi" by wyjaśniał zapisy. - Och, jest Książę Bren. On będzie mógł pełniej wyjaśnić. - Triant, w formie strażnika, wpatrywał się prosto w oczy Keene. Kiwnął nieznacznie głową. Keene potrząsnęła swoją, próbując przekazać jej obawy. Nie było żadnego sposobu by ten plan mógł się powieść. Nie bez wyjawiania zaangażowania Stowarzyszenia. Musieliby zabić całą rodzinę Bren’a, w tym Bren’a. - Bren, jak wszystko szło do tej pory? - pozdrowienie było mieszaniną ojcowskiej sympatii i królewskiego zapytania. - Świetnie - zrobiła krok w przód. – Wszystko dobrze. - Słyszałem, że Tynan wybrał partnerkę …. Zostawił to oświadczenie zawieszone, czekając na potwierdzenie Bren’a. - Uh, tak. - Kiedy ją poznamy? Bren podszedł bliżej.

173

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Później dziś wieczorem, prawdopodobnie. Kei kiwnął głową i wpatrywał się w nią. Jego oczy stały się na chwilę czarne – w taki sposób jak stawały się oczy Bren’a gdy był w niej. Presja jego spojrzenia nie zmieniła się gdy przechylił swoją głowę na bok. - Bren? – jego głos był inny - niski i chrapliwy. - Tak? Kei potrząsnął głową i cofnął się – Ty nie jesteś Bren. Triant złapał króla wokół szyi i szarpnął go do tyłu. Kei warknął i wbił swoje palce w grube przedramię Triant’a. Z jednym wściekłym szarpnięciem uwolnił się z chwytu Triant’a. Kei odepchnął go z drogi – popychając go na ścianę i ruszył do przodu, czerń jego oczu przypominała jej oczy Bren’a. Keene wyciągnęła nóż i trzymała go przed sobą. - Gdzie mój syn? – zażądał Kei. Nie miała zamiaru kłamać. Było coś w nim i w Bren’ie, że byli w stanie przejrzeć jej zmianę. - Ma się dobrze. – obeszła go dookoła, opierając się plecami o zewnętrzne drzwi i zbliżając się do Triant’a. - I kim ty jesteś? - To byłaby partnerka Tynan’a. - cichy głos Bren’a wypełnił pokój. Keene oderwała wzrok od jego ojca do Bren’a. Więcej ciał wepchnęło się za Bren’em do komnaty — jego rodzina pośpieszyła z pomocą. Jej wizja zaczęła ciemnieć jakby nagle zasłony zostały zaciągnięte. Wszystko, co mogła zobaczyć to furia Bren’a. Krew kapała z jego nadgarstków. – Sztuczką ucieczki z rozciągliwych więzów jest bycie wystarczająco silnym by je rozerwać zanim one połamią twoje nadgarstki - warknął. Krew widoczna na jego skórze spowodowała u niej wzrost mdłości, podchodzących jej do gardła. Bren tego nie zauważył. Spojrzał w dół na nóż w jej ręce. 174

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Więc to była twoja misja od samego początku? Zabić mojego ojca? Bren podszedł bliżej. Keene potrząsnęła głową by oczyścić myśli i uniosła nóż. – Cofnij się. - To niesamowite. – oznajmił Rainek, wchodząc śmiało między nich, patrząc najpierw na Bren’a, a następnie na Keene. – Ale teraz mogę powiedzieć, że to zmienna - wciągnął powietrze. – Ona nie pachnie prawidłowo. Triant stanął za nią, ciągnąc ją w kierunku drzwi. Keene posłuchała milczącego polecenia i powoli cofała się - Wychodzimy teraz – ogłosił Triant. - Och, nie. Nigdzie nie idziecie. Zwłaszcza ona. – oznajmił Rainek. Bren potrząsnął głową. – Puść ich. Oni nigdy nie powiedzą nam kto ich zatrudnił nawet jeśli to wiedzą. - Ale Bren, to twoja…. - Ona jest dla mnie nikim. Gorsze niż niepowodzenie misji był przeraźliwy chłód w głosie Bren’a. Nie miała wątpliwości, że ma na myśli każde słowo. Pragnienie by przeprosić - próbować wyjaśnić – wypełniło ją ale nie było żadnego sposoby by zrozumiał. Przy namowie Triant, wyszła. Gdy drzwi zamknęły się za nimi, pociągnął ją do przodu. Keene nie wiedziała dlaczego tak pędzili - Kei i jego rodzina nie zamierzali ich ścigać. Mdłości, które groziły jej wcześniej znowu narastały. Wycofała swoje ramię z uścisku Triant’a i zwalniała aż się zatrzymała, nabierając długie, głębokie wdechy. Świat przesunął się wokół niej wirując. - Keene, co jest? Słyszała jego krzyk jakby z końca długiego wąskiego tunelu. Mrugając, popatrzyła w górę i zdała sobie sprawę, że jest na podłodze. 175

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Wszystko z tobą w porządku? Nie mogąc powiedzieć, że zna na to odpowiedź, wolno potrząsnęła głową. Coś było bardzo źle. Gdy ta świadomość do niej dotarła, czerń okryła jej umysł. Powinna za nią podążyć cisza ale tam głos witał się z nią. Mój?

*****

Bren wpatrywał się w zamknięte drzwi, zaciskając zęby gdy Tynan swoim rykiem zatrząsł ścianami. - Jesteś pewny, że nie chcesz jej ścigać? – zapytał Kei. - Próbowała cię zabić – wskazał Bren. - Tak, ale ona jest twoją partnerką. - Ona jest płatnym mordercą. - Nasuwa się pytanie ... – powiedziała Lorran podchodząc do boku Kei’a. Natychmiast przyciągnął ją do swojego ciała. - Kto wysłał po ciebie zmiennokształtnych? - zajrzała w oczy swojego męża z niepokojem i strachem. Delikatne uczucie wysłało nowy ból do klatki piersiowej Bren’a. On nigdy nie będzie tego mieć. Ale podjął decyzję. Tynan się pomylił. Kobieta, którą wybrał zdradziła ich obydwóch. - Dowolna liczba osób mogła pragnąć jego śmierci – ogłosił Bren. Cała rodzina popatrzyła na niego. Jego matka podniosła brwi jakby urażona dla Kei. – Cóż, to prawda, nie? On jest królem. Musiał napytać sobie wrogów. - Tak, ale to nie było normalne zabójstwo – powiedział Rainek, podchodząc bliżej – Mogli użyć formy kogokolwiek w każdym czasie ale 176

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

postanowili przyjąć kształt Bren’a. Inny zmienny był w pokoju z Ojcem przez dziesięć minut i nie próbował go zabić. Dlaczego stali się tobą by zabić naszego ojca? Bren zastanowił się nad słowami Rainek’a i kiwnął głową. – Myślę, że ja byłem głównym celem. Ty powinieneś umrzeć, oczywiście, ale ktoś koniecznie chciał wrobić mnie w zamordowanie cię. - Kto nienawidzi cię na tyle, aby to zrobić? Jedno imię przyszło mu do głowy natychmiast. - Herenson. - człowiek był agresywny i nieprzyjazny odkąd spotkali ale czy to możliwe, że Herenson nienawidził na tyle Bren’a by zabić króla? - Powinienem się zobaczyć z nim i z Nerrą. - Ale to może być kolejna pułapka zmiennokształtnych – zauważył Rainek - I jeśli Herenson próbował cię wrobić ... - Nic mi nie będzie. Nie będzie niczego próbował, podczas gdy inni są w pobliżu. – zatroskane twarze jego rodziny spojrzały na niego. Okręcił się na pięcie i wyszedł z komnaty zanim ktokolwiek z nich mógł go zatrzymać. Ich niepokój i współczucie to było zbyt wiele dla jego zdruzgotanych uczuć. Jego część umarła gdy zobaczył Keene, w jego formie, dzierżącą nóż i celującą nim w jego ojca. Zidentyfikowanie jej było łatwe. Natychmiast rozpoznał jej zapach. Ból z powodu jej zdrady zjednoczył Bren’a i Tynan’a. Smok milczał gdy Bren szedł korytarzem ale mógł poczuć wściekłość bestii wzbierającą w głębi ich duszy. Jedyna obawa smoka dotyczyła strachu przed odrzuceniem go przez wybraną partnerkę. Ponieważ Keene wybrała swoich ludzi ponad Bren’em, Tynan walczył z tym bólem z furią. I Bren był zadowolony że Keene wyjechała. Nie było żadnego sposobu by przewidzieć teraz reakcję Tynan’a na nią. Bren spojrzał na korytarz i zdał sobie sprawę, że przybył do pokojów Nerry. 177

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

*****

Pokojówka ze smutnymi oczami przywitała jego pukanie. - Przykro mi, Wasza Wysokość, ale Lady Herenson nie przyjmuje dziś gości. Opłakujemy wielką tragedię. - Nie rozumiem. - Przykro mi, Wasza Wysokość. Myślałam, że wiesz. Lord Herenson został wczoraj wieczorem zamordowany. - Co? - Merka, czy to Bren? Och, Bren, to po prostu okropne. - pośpieszyła do jego boku, jej oczy były zaczerwienione i ściskała kurczowo w dłoni wilgotną chustkę. - Został zabity w tym okropnym miejscu. - Co się stało? - Nie wiem. Dziś rano znaleźli jego ciało w tym burdelu. Ale Bren, jest coś gorszego. - chwyciła go za rękę, ciągnąć go do leżanki i sadzając – Oni myślą, że ty to zrobiłeś. - Co? - Ludzie zauważyli naszą sympatię do siebie. – zamrugała z góry do niego. - i zazdrość Herenson’a. Oczywiście, powiedziałam im, że to nieprawda. Że nigdy nie zrobiłbyś niczego tak strasznego. - zniżyła swój głos mimo, że byli zasadniczo sami w pokoju. Pokojówka kręciła się w dużej odległości. - I sądzę, że powinniśmy im powiedzieć, że byliśmy razem. - Jestem pewny, że to nie będzie konieczne. - Jeśli jednak nie masz nikogo kto dowiódłby twojej lokalizacji, z łatwością mogliby oskarżyć cię o zamordowanie go. 178

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Nie obchodzi mnie to. Zmuszę kogoś, kto może udowodnić, że byłem z dala od burdelu. Nerra zmrużyła oczy – Co? Byłeś z kimś innym? - Tak. - Ale to niemożliwe – zapiszczała, sprawiając, że się wzdrygnął. - Dlaczego? Bren oparł się o leżankę i spojrzał na Nerra. Napięte linie wokół jej ust wskazały bardziej na rozdrażnienie niż żal. Drzwi otworzyły się i wszedł Kei. Bren wstał i spojrzał z ciekawością na swojego ojca. - Twoja matka martwiła się i wysłała mnie za tobą. - Powinieneś nie żyć – powiedziała Nerra. Jej głowa przechyliła w zachwycającym wrażeniu zmieszania - tyle że Bren nie pomyślał, że żartuje. Bren wszedł między Nerra a swojego ojca i wpatrywał się w kobietę, z którą kiedyś miał nadzieję wziąć ślub. - Wysłałaś za nami zmiennokształtnych. Nerra nie zaprzeczyła temu. - Dlaczego? - Ponieważ powinnam być księżniczką. Miałeś mnie poślubić. A potem zostałam oddalona - zwykła żona królewskiego doradcy. Powinnam być księżniczką - powtórzyła. Obłęd w jej oczach odrzucił Bren’a i Kei’a o krok. Ale

zdecydowałam,

jeśli

nie

mogę

być

księżniczką

będę

królową

-

uśmiechnęła się i wyciągnęła dłonie, milcząco wzywając Bren’a. - I miałaś być moim alibi na czas zabójstwa mojego ojca. - Wiedziałam, że będziesz wdzięczny a następnie moglibyśmy wziąć ślub. Jestem idealną żoną dla ciebie, Bren. Będę rządzić u twojego boku silną solidną ręką. To nie potrwa długo. Po prostu musimy zabić twojego ojca a 179

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

potem możemy być razem. Już zajęłam się Herenson. - uśmiechnęła się miło do niego, jej wielkie oczy wciąż mrugały tym niewinnym spojrzeniem. - Co teraz zrobimy? – zapytał cicho swojego ojca. Nerra nie wydawała się zauważyć, że coś powiedział. - Myślę, że musimy się upewnić, że ona nie opuści komnaty i wezwiemy Króla Ashure i jemu pozwolimy się nią zająć. - Dobry pomysł. Nerra, muszę się spotkać na chwilę z Królem Ashure. Jej oczy zaświeciły. - Och dobrze. Przekaż mu moje pozdrowienia i nie dziel się z nim moją tragedią. Jestem pewna, że będzie chciał przyjść złożyć mi kondolencje. I może będzie przewodniczyć naszemu połączeniu. Bren nie miał na to żadnej odpowiedzi. Wycofał się tylko z komnaty i rozkazał pokojówce by jej pilnowała. Pokojówka z powagą pokiwała głową i powiedziała, że wezwie jednego z lokajów aby jej pomógł. - Doskonały pomysł, - przytaknął Bren gdy zamykał drzwi. - I to jest kobieta, którą chciałeś poślubić? – zapytał Kei. - Tak. - Hmmm. Może lepiej by ci się powodziło z wyborem Tynan’a. Była przynajmniej zdrowa psychicznie. Bren wpatrywał się w plecy swojego ojca gdy ten się oddalał. - Próbowała cię zabić – zawołał – Dlaczego to nie przeszkadza nikomu poza mną?

180

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ DZIESIĄTY Bren rozparł się na wiklinowym krześle i wpatrywał się w ogrody przy apartamentach, których używała jego rodzina. Królewska Rada spotkała się zgodnie z planem chociaż śmierć Herenson’a i aresztowanie Nerry rzuciły dziwną bladość na przebieg wydarzeń. Mimo to, w końcu, inicjatywa polowań na smoka została przyjęta jednogłośnie. Bren miał przynajmniej tę satysfakcję. Ale teraz nadszedł czas, aby wyjechać. Jego rodzina grała na zwłokę, opóźniając wyjazd z wyjaśnieniem, że Tiana była zbyt zmęczona na podróż, biorąc pod uwagę jej delikatny stan. Bren, początkowo zaniepokojony o szwagierkę i dziecko, które niosła, już nie wierzył w ich usprawiedliwienia. Słyszał, jak Rainek i Tiana tarzają się w ich sypialni przez ponad pół nocy. Ona nie może być tak delikatna, pomyślał. Nie gdy mogła sprawić, że te dźwięki wypływają z ust Rainek’a. Zirytowany opóźnieniem, w końcu domagał się, by jego rodzina przygotowywała się by wyruszyć dziś rano. Wiedział dlaczego grali na zwłokę - mieli nadzieję, że będzie ścigać Keene. Z jakiegoś powodu jego rodzinę wydawało się nie obchodzić, że próbowała zabić Kei i wrobić Bren’a w morderstwo. Wszystko co miało znaczenie to, to że Tynan ją wybrał. Tiana brzmiała nawet na pełną sympatii, mówiąc, że słyszała, że zmiennokształtni są zmuszani do podążania za instrukcjami Stowarzyszenia. Bren nie przyjął z tego nic. Keene dokonała jasnego wyboru gdy zostawiła go przywiązanego do łóżka, które dzielili. Jego palce zacisnęły się kompulsywnie wokół poręczy krzesła i usłyszał jak wiklina pęka pod jego

181

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

chwytem. To z pewnością był czas na powrót do domu i codziennego życia. Mógłby zapomnieć, jak to jest być w niej. Czy trzymać jej ciało obok jego. To ironia. Jego największą obawą w życiu było stracenie kontroli i zranienie kogoś. Nigdy nie wyobraził sobie, że tym kimś będzie on. Zdradziła go. Wybrała swoich ludzi i jej misję ponad nim. Cała

namiętność,

wszystkie

pragnienia

zostały

zaplanowane

i

upozorowane. To wydawało się tak rzeczywiste. Bardziej nić wszystko był ból. To bolało. W jakiś sposób, pośród całej tej żądzy, znalazł pewnego rodzaju uczucia. Nie miał pewności co to było, nie był pewny, że ją kochał. Cholera, nie znał jej na tyle dobrze by nazywać to miłością ale jednak wrodzone połączenie smoka z nią sprawiało, że czuł się blisko niej, nawet gdy większość ich spotkań była wyłącznie fizyczna. - Myślisz o niej? Bren popatrzył w górę na wejście swojej matki i kiwnął głową. – W rzeczywistości myślę o tym wszystkim. - Jesteś pewny, że nie pójdziesz za nią? - Tynan prawdopodobnie mógłby ją znaleźć. To sprawiło, że Bren zaśmiał się cicho. - Nie wątpię w to, ale nie. usiadł prosto, pozwalając jego rękom zwisać między kolanami. - I wiem, że Tynan ją wybrał ale tym razem intuicja smoka była błędna. Nie chcesz, żebym był z kimś, komu nie mogę zaufać. - Oczywiście, że nie – powiedziała jego matka z macierzyńskim wsparciem, któremu Bren opierał się przez lata. Teraz tego potrzebował. Potrzebował jej siły, aby pomóc mu walczyć z pragnieniem znalezienia Keene. Gdzieś, wciąż go wzywała – Ale nie mogę znieść gdy widzę cię tak zranionego.

182

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

-

Dojdę

do

siebie

–

powiedział

Bren

z

pewnością

człowieka

przyzwyczajonego do kontrolowania swojego świata. Przejdzie przez to. Zapomni Keene. Może wtedy ból odejdzie. Głosy zewnętrz komnaty poderwały go na nogi. To brzmiało jakby reszta jego

rodziny już wstała i była gotowa wyruszyć. Dobrze. Chciał wyjechać.

Jego ojciec wszedł do ogrodu i natychmiast skierował się do boku Lorran. To było przewidywalne. Nawet po niemal trzydziestu pięciu latach razem, Nekane lubił być obok swojej partnerki przez cały czas. Rainek i jego żona weszli chwilę później. Seksualne zadowolenie otaczało ich jak jarzące się słońce. Tynan i Bren obydwaj warknęli w stanie frustracji. Nie żałowali szczęścia swojego brata ale to wciąż było bolesne, ich oglądanie. Bren zamienił ten ból w rozdrażnienie. Jesteście gotowi? Chciałbym wyruszyć zanim słońcem wzejdzie wysoko na niebie. Wszystkie pary przytaknęły ale nikt się nie ruszył. - Więc chodźmy - zachęcał, machając w kierunku drzwi. W końcu, jak gdyby przyjęli do wiadomości, że naprawdę nie będzie jej ścigać, obrócili się. Rozwlekły krzyk samotnego jastrzębia zwrócił grupę do zatrzymania się. Bren zatrzymał się i spojrzał w górę, Tynan był w pełnej gotowości. Było coś nie prawidłowego w tym dźwięku. Kei i Rainek również się naprężyli i Bren wiedział, że to usłyszeli. Jak jedność, obrócili się. Dorosły czerwony jastrząb zanurkował do nich w pełnej prędkości. Ptak przemknął po niebie, opadając do ziemi, w końcu zatrzymując się w pełnym gracji lądowaniu na oparciu krzesła, które tak niedawno zajmował Bren. Gdy Bren i jego rodzina wpatrywali się w ptaka, ten zaczął się mienić i rosnąc. Bren naprężył się. Widział takie samo zjawisko gdy zmieniała się Keene. Zmiennokształtny podszedł do nich. Ale nie Keene. Powoli, forma nabierała

kształtu,

ludzkiego.

Mężczyzna. 183

Wstał,

odsuwając

długie

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

blondwłosy z twarzy. Był nagi i stanął za krzesłem, jakby chciał się zasłonić. Wyglądał znajomo. Bren’owi zajęło chwilę zidentyfikowanie gdzie go wcześniej widział - wpadł na niego w korytarzu w pierwszych dniach pobytu. - Czego chcesz? – zażądał Bren. Położył rękę na mieczu przy boku i zauważył, że jego ojciec i brat robią to samo. Cała trójka zbliżyła się do zagrożenia, wysyłając ich kobiety za siebie. Zmienny zerknął na ustawienie rąk Bren’a, Kei’a, i Rainek’a i podniósł własne. - Nie jestem tutaj, aby was skrzywdzić - oznajmił grupie. Spojrzał na Bren’a – Nazywam się Triant. Jestem przyjacielem Keene i potrzebuję twojej pomocy. Bren potrząsnął głową. - Wynoś się stąd. Nie mamy ci nic do powiedzenia. - odwrócił się i był zadowolony widząc, że jego rodzina podążała za nim. - Keene ma kłopoty, - zawołał Triant. Ból przeszył pierś Bren’a, lecz spędził lata na kontrolowaniu swoich emocji. Mógł to kontrolować równie dobrze. - Nie ma dla mnie znaczenia, co się z nią stanie, - powiedział, nie patrząc wstecz. -Ona wybrała. - Ona jest wojownikiem, co ty byś zrobił na jej miejscu? Została tutaj wysłana by wykonać swoją pracę i to wszystko co próbowała robić. - Próbowała zabić mojego ojca – powiedział Bren, przyglądając się przez jakiś czas twarzy Triant’a. – To trochę więcej niż praca. To czyjeś życie. - A ty nigdy nie zabiłeś w służbie dla swojego króla czy królestwa? Triant rzucił mu wyzwanie by temu zaprzeczył. Bren nie mógł – Ona nie zrobiła nic więcej niż jakikolwiek inny żołnierz by zrobił. Prawda słów zmiennego zatrzymała go. Była na misji – wysłana by zakończyć zadanie zlecone przez jej przywódcę - i zrobiła to. Czy on

184

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

oczekiwałby czegoś mniej od kogoś, kogo posłał? Oczywiście, nie zleciłby egzekucji swoich wrogów. Bren dokopał się do głębi jego słabnących mocy, by znaleźć siłę by kontynuować odejście. - To wszystko, co kiedykolwiek znała – naciskał Triant. – Była szkolona by zostać częścią Stowarzyszenia Zmiennokształtnych odkąd była dzieckiem. Nie możesz obarczać jej winą za robienie tego, do czego została wytrenowana. Logicznie, Bren wiedział, że to prawda ale jego serce wciąż bolało na tę zdradę. Zdradę rozpoznał nawet Tynan. Zrobił kolejny krok, zmuszając swoje ciało do odrzucenia potrzeby by jej pomóc. - Oni zamierzają ją stracić. Bren obrócił się i nie patrząc wiedział, że jego rodzina okrążyła go. - Co? - Przywódcy Stowarzyszenia planują ją zabić. Na początku przyszłego tygodnia. - Dlaczego? Z powodu tego, co stało się tutaj? Triant potrząsnął głową. – Nie. Wsześniej tez zawodziliśmy w misjach. Rzadko. Keene jest jedna z najlepszych. - Jeśli ta myśl miała pocieszać Bren’a - że został uwiedziony przez jedną z najlepszych – nie zrobiła tego. – Coś jest z nią nie tak. Odkąd stąd wyjechaliśmy, nie zachowuje się normalnie. - Dlaczego mieliby ją za to zabić? – zapytała Lorran, kładąc dłoń na ramieniu Bren’a jakby mówiąc mu, że tam była. - Zmiennokształtność jest bardzo silnym talentem. Dlatego niemal wszystkie królestwa pozwalają na egzekucję zmiennych zaraz po ich wykryciu. Ci, którzy zatrzymują to w tajemnicy, odnajdują drogę do Stowarzyszenia i Stowarzyszenia ich trenuje. - wpatrywał się w Bren’a. – 185

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Staje się ich rodziną i przyjacielem. - Bren usłyszał leżącą u podłoża wiadomość

-

Keene

nie

wiedziałby

jak

zdradzić

Stowarzyszenie.

-

Stowarzyszenie nie może pozwolić błądzić niestabilnemu zmiennemu. Stanowiliby zbyt wielkie ryzyko - dla świata i reputacji Stowarzyszenia. Ponieważ nie ma sposobu, na utrzymaniu zbyt długo zmiennego, zabiją ją, chyba że wróci do swojego normalnego własnego ja. - Więc, dlaczego przyszedłeś z tym do mnie? - Ponieważ coś tutaj spowodowało chorobę, która ma na nią wpływ. Triant zaczął szybko i Bren poczuł przez chwilę współczucie dla mężczyzny – Niemal gdy tylko uciekliśmy padła z nóg i wpadła w gorączkowy trans. Gdy w końcu odzyskała przytomność, nie była sobą. Nie pozwala nikomu się do niej zbliżyć. Ma napady furii …. Podniósł w górę brwi - Wykrzykuje twoje imię podczas tych chwil. Ale potem, po jakimś czasie, wygląda na zupełnie normalną. Tylko wystraszoną. - potrząsnął głową. - I nie wiem jak to wyjaśnić. - wpatrywał się w Bren’a. – Ale myślę, że to ma coś wspólnego z tobą albo twoją krwią. - Z moją krwią? Co ona ma z tym wszystkim wspólnego? Triant wziął głęboki wdech i Bren mógł powiedzieć, że mężczyzna podejmuje decyzję czy to wyjaśnić. W końcu, westchnął. - Dla większość ludzi, zmienny musi jedynie ich dotknąć by zdobyć ich esencję. Kiedy tylko to mamy, możemy się w tę osobę lub rzecz zmienić kiedy tylko chcemy. Ale niektórzy ludzie mają umysłowe tarcze albo jakiś rodzaj tarczy, która uniemożliwia uzyskanie ich esencji tylko za pomocą dotyku. Stowarzyszenie nigdy nie było w stanie dowiedzieć, ale niektórzy ludzie ją mają. - Skinął głową na Bren’a – Ty to masz. Spotkałem się z tobą w Xicanth. Zostałem wysłany by wziąć twój kształt aby przybrać twoją rolę gdy tu nadejdzie czas. Bren machnął ręką odrzucając resztę historii. - Nie rozumiem, co to ma wspólnego z Keene i moją krwią. - Dla ludzi z tymi tarczami, jedyny sposób aby zmienny przybrał kształt tej osoby to pobranie trochę ich krwi i aplikacja jej ciała zmiennego. To 186

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

dosłownie sprawia, że jesteś częścią zmiennego. To się nazywa zmianą krwi. – znów zaczął chodzić jakby zapominając, że był nagi i były tam obecne damy. - Keene pobrała twoją krew…. - I wstrzyknęła ją do swojego ciała? - Tak. - A potem zachorowała? Prawie natychmiast po tym? - Tak. Spojrzał na swoją matkę a następnie na ojca. - Wpadła w uzdrawiający trans – powiedziała jego matka. Lorran odwróciła się do Triant. – Keene była w tym transie przez około trzy dni? Triant kiwnął głową. - I jest zamroczona przez ponad cztery. Ona nie przejdzie pełnej transformacji przez następne kilka tygodni ale to się już zaczęło. - Ona będzie już słyszeć głos smoka – dodał Kei. On sam przeszedł ten proces. Bren i Rainek urodzili się tacy, więc nigdy nie znali życia bez smoka jako części ich duszy. - Smok będzie spanikowany i zdezorientowany. Tak samo będzie z Keene ponieważ nie ma pojęcia co się dzieje. - Muszę dostać się do niej – ogłosił Bren. Zdradzony lub nie – do piekieł, prawie mógł zrozumieć dlaczego to zrobiła. Nie mógł powiedzieć, że nie zrobiłby tego samego. Ale nie mógł jej tam zostawić … nie, gdy zbliżała się do ostatecznej transformacji człowieka w smoka. - Smoki? Czekajcie, o czym wy wszyscy mówicie? - Wiemy, co jest nie tak z Keene i możemy pomóc. Bren pójdzie do niej i przywiezie ją do Xicanth. - Lorran odwróciła się do swojego najstarszego syna. – To będzie najbezpieczniejsze miejsce. Ona nie może przejść transformacji

obok

Stowarzyszenia

wspomnień.

187

Zmiennokształtnych.

Zbyt

wiele

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren kiwnął głową. – Pojadę po nią. - Oni nie pozwolą ci się do niej zbliżyć – zaprotestował Triant – Jest odizolowana i pod stałą strażą. - Przywiozę ją – powiedział ponownie Bren, wiedząc, że nie zawiedzie. Tynan mu nie pozwolili. Bren podszedł do ogrodu. Potrzebował otwartego miejsca do zmiany. Moja? Tak, idziemy po nią. - Zamierzasz ją skrzywdzić? – zawołał Triant. Bren mógł powiedzieć, że mężczyzna jest kilka kroków za nim. - Nie, - odpowiedział, nie zatrzymując się. Musiał się do niej dostać. W jakiś sposób gdy wstrzyknęła sobie jego krew, zareagowała jak ktoś ugryziony przez smoka. Trzydniowy trans nastąpił przez powolne stałe popadanie w szaleństwo. - Nie chciała tego robić, wiesz. – powiedział Triant. Bren zatrzymał się w miejscu i obrócił – Co? - Wszystko co Keene miała zrobić to pobrać twoją krew. - To po to były te noce w burdelu. - Tak. Miała cię odurzyć i pobrać fiolkę twojej krwi, potem miała przekazać ją mnie i to ja przybrałbym twój kształt. - Więc w jaki sposób ona ….? - Przywódca naszego zespołu postanowił, że Keene musi dowieść swojej lojalności wobec Stowarzyszenia – pomyślał, że jest trochę zbyt współczująca dla celu. - Dla mnie.

188

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Triant kiwnął głową. - Gdzie jest siedziba Stowarzyszenia Zmiennokształtnych? – zapytał Bren. - Nigdy jej nie znajdziesz. Za dobrze ją ukryli. - Znajdę ją. Możesz mi to po prostu ułatwić i powiedzieć mi w którym kierunku pójść. - Na południe, obok Gór Adrik. Dojechanie tam zajmie cały dzień …. Gdzie idziesz? – zażądał w końcu Triant. Bren zatrzymał się. Obszar wokół niego był bezdrzewny i poza zasięgiem wzroku z głównego zamka. – Tutaj – Musi to zrobić. Była jakaś szansa, że ktoś z dwóch wież zamku go zobaczy jak się zmienia ale nie miał czasu by się o to martwić. Musi dostać się do Keene. Sam nie przeżył transformacji ale słyszał opowieści od jego ojca i Nekane. Smok przyszedł do świadomości zdezorientowany i wystraszony. Bren nigdy nie słyszał o kobiecie zmieniającej się w smoka i nie miał pojęcia czy transformacja będzie dla niej inna. Jak tylko bestia utworzy się w jej umyśle to zacznie szukać swojego partnera. O Bogowie, którzy go chronili , miał nadzieję, że jej smok go akceptuje jako swojego partnera albo będą mieć pewne problemy. Tynan nigdy nie pozwoliłby innemu mężczyźnie dotknąć Keene. Tynan ryknął jego zgodę. - Do cholery, powiedz mi co się dzieje. Bren spojrzał na rękę na swoim ramieniu i musiał oprzeć się pragnieniu rzuceniem mężczyzną. Ale mógł wyczuć nagłą zmianę uczuć Tynan’a. - Jesteś w niej zakochany – zapytał Bren. - W kim? Keene? Nie.

189

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren skoncentrował się na zmysłach smoka i nie wykrył jakiejkolwiek zmiany w biciu serca człowieka. - Dbam o nią – wyjaśnił Triant – Jest przyjaciółką. Bren zmrużył oczy, widząc coś w innym mężczyźnie, który sprawił, że chciał wydusić z niego życie. – Pieprzyłeś ją. - Tak, - przyznał Triant – W ramach jej szkolenia. Tego spodziewa się po zmiennych, ich ciało nie należy do nich. Należy do Stowarzyszenia i jeśli oni żądają byś pieprzył cel, robisz to. Bren zacisnął szczękę a dłonie zwinął w pięści. Chciał kogoś uderzyć. A Triant był blisko. - Ale mogę ci powiedzieć, że nikt nigdy nie umieścił takiego błysku w jej oczach w sposób w jaki ty to zrobiłeś. Była wyczerpana, ale gdyby miała okazję, wczołgałaby się z powrotem do twojego łóżka o każdej porze. Bren nie mógł powstrzymać uśmiechu. To był męski sposób pocieszenia Bren’a. Gdyby okoliczności były inne, mógłby zaprzyjaźnić się z Triant’em. Gdyby mężczyzna nie był zmiennym … i nie uprawiał seksu z Keene. To zawsze byłaby główna kwestia sporna z nim. Oczywiście, nie sypiał z Keene w jej prawdziwej formie. Ta przyjemność została zachowana dla samego Bren’a. Popatrzył w górę i zobaczył, jak jego ojciec i brat wchodzą na polanę. - Idziemy z tobą – ogłosił Kei. - Ona wpadnie w panikę jeśli nasza trójka pójdzie po nią. Ona mi zaufa. Może, dodał w myślach Bren, mając nadzieję, że jakiś ślad fizycznego połączenia pozostał. - Po prostu pomożemy ci przedrzeć się przez straż, potem wycofamy się i ty się nią zajmiesz – powiedział Kei. - Ona prawdopodobnie będzie całkiem wkurzona – dodał z uśmiechem Rainek. 190

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Tak słyszałem. - Czekaj, - Triant wszedł pomiędzy trzech ludzi. – Będziesz przeciwko całemu Stowarzyszeniu. Nie możesz ich pokonać. Pójdę z tobą. - Nie będziesz w stanie nadążyć za nami. - Mogę się zmienić we wszystko. - Prawie wszystko - poinformował Bren Triant’a. – Teraz, cofnij się. - Co się dzieje? - jego oczy zaświeciły się podejrzliwie pomiędzy trzema mężczyznami. - Przyszedłeś do mnie, by pomóc Keene. Mam zamiar to zrobić. Teraz, cofnij się. Nie chcesz być tak blisko. Zwłaszcza teraz ten, gdy Tynan wie, że ją pieprzyłeś. Triant zrobił dwa kroki w tył ale wciąż rzucał pytania. - Kim jest Tynan? Co … To było ostatnie co słyszał Bren ponieważ zwolnił swoją kontrolę nad smokiem i pozwolił mu wejść w świat. Ryk smoka potrząsnął liśćmi. Krzyknął,

potem odwrócił głową w

poszukiwaniu mężczyzny. Bren był teraz jeźdźcem w umyśle Tynan’a, świadomy ale bez pełnej kontroli. Triant przewrócił się do tyłu, lądując mocno na żwirowej alejce. Wielkie oczy i szybkie bicie serca sprawiły Tynan’owi satysfakcję, że mężczyzna był wystarczająco przerażony. Moja, warknął, wysyłając myśli do głowy męskiego intruza. Ona jest moja. - Uh, t-tak. Smok przez chwilę brał pod uwagę, że ugryzienie samca ale Bren przyciągnął go z powrotem. Musieli dostać się do Keene. Przy wzmiance o jego partnerce, Tynan znów krzyknął i wskoczył w powietrze. 191

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Za sobą poczuł drugą, z potem trzecią parę łopoczących skrzydeł gdy jego brat i ojciec dołączyli do niego. Południe, główne południe, przypomniał Bren gdy smok machał swoimi potężnymi skrzydłami w poszukiwaniu jego partnerki.

*****

Triant wpatrywał się w istotę gdy ta obróciła się i poleciała na południe. - Och, widzę, że spotkałeś Tynan’a. Triant spojrzał przez ramię. Rozpoznał Królową Lorran ze swoich wizyt w Xicanth. - O-oni byli smokami. - wskazał na puste niebo. - Tak, wiem. - uśmiechnęła się pogodnie. – Oni mają takie tendencje w naszej rodzinie.

*****

Keene wyciągnęła się na łóżku i gapiła się w sufit. Nie było nic co mogła zrobić. Jej strażnicy siedzieli poza jej celą grając w karty. W większości ją ignorowali – podnosili wzrok tylko gdy wydała jakiś dźwięk - i nie chcieli z nią rozmawiać. Nie rozumiała dlaczego Przywódcy Gildii poczuli się zmuszeni do przydzielenia jej dwóch strażników. Była w metalowej celi, która została otoczona nietłukącym się szkłem. A na jej szyi umieścili opaskę. Nie mogła się zmienić. Była całkowicie zamknięta.

192

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Oczywiście znała prawdziwy powód strażników. Byli tu by monitorować jej „stan” i meldować do Stowarzyszenia gdyby jej stan się zmienił. Gdyby jakoś stała się znowu normalna. Te środki ostrożności były głupie. Przywódcy Gildii nie wydawali się rozumieć. Była zadowolona wewnątrz tej komórki. Bezpieczna wewnątrz niej. Nie było żadnego sposobu by wyjaśnić cokolwiek się z nią dzieje przerażało ją o wiele bardziej niż mogłoby kiedykolwiek ich przestraszyć. Keene rozchyliła wargi i warknęła w pustą przestrzeń nad nią. Nie cierpiała strachu i niepewności, która wydawała się codziennie wzrastać. Stowarzyszenie było jej życiem. Stowarzyszenie było wszystkimi, co znała. Stowarzyszenie przygarnęło ją, wychowało ją i wytrenowało. W jakiś sposób można powiedzieć, że stało się jej rodziną ale nie wiedziała już co to oznaczało. Oni stali się jej światem. Wiedziała to. I zawiodła ich. Zawiodła ich i naraziła ich misję w zewnętrznym świecie. Powinna pozwolić Triant’owi zabić Bren’a. To by rozwiązało większość problemów. Mój! Szepnął gniewny żeński głos, sprawiając skulenie się Keene. Dźwięk wysunął się z wewnątrz jej głowy w głąb jej ciała, i wydawał się osiąść w jej płci. Coś bardzo dziwnego się z nią dzieje. Jeden z Przywódców gildii zasugerował, że jej niepowodzenie doprowadzało ją po prostu do obłędu. Że jej lojalność wobec Stowarzyszenia była tak wielka że straciła swoje zmysły gdy zawiodła swój zespół. Okazał jej wiele serca. Oczywiście, wciąż domagał się jej stracenia. Czy powody były ważne czy nie, obłąkany zmienny był zbyt niebezpieczny. To nie sprzyjało interesom. Nikt nie zaufałby Stowarzyszeniu gdyby nie mogli kontrolować jego członków. Więc jeśli niedługo nie zacznie się zachowywać jak zwykle, zabiją ją.

193

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene westchnęła. Chciała, ale coś ją powstrzymywało - głos w jej głowie, który krzyczałby całymi godzinami, na przemian przeklinając i płacząc za Bren’em. I pachniało mężczyznami. Zadrżała. Nieważne ile woda kolońskiej używali albo jak często się kąpali, wciąż mogła poczuć ich zapach i to nie było w porządku. Myśl o nawiązywaniu z nimi kontaktu, pozwoleniu któremukolwiek z nich zbliżać się do niej sprawiała, że drżała. Dwa dni temu, podczas rzadkiej wizyty, Triant położył rękę na jej ramieniu - jedynie ją pocieszając. Jej ciało zareagowało, odrzucając jego proste dotknięcie. Zamachnęła się pięścią z mocą, o której nie wiedziała że miała i uderzyła go wysyłając go na twarde żelazne kraty. Przeprosiła ale mogła tego w żaden sposób wytłumaczyć. Nikt nie dotknął jej od tej pory. Ale patrzyli na nią. Czekając na jakiś znak pogorszenia jej stanu albo jakiejś oznaki polepszenia. Chciała im powiedzieć ale już myśleli, że zwariowała. Powiedzenie im, że słyszy głos w swojej głowie, który nie należy do niej tylko dowiodłyby ich racji. Bren. Przewróciła się na bok i podciągnęła kolana do góry, zwiększając ból między nogami. Wraz z obcym głosem przyszła potężna żądza, którą ledwie mogła kierować. Opadła z nóg zaraz za drzwiami komnaty Bren’a i nie pamiętała niczego do czasu aż obudziła się trzy dni później w siedzibie Gildii. Obudziła się z rozpaczliwą potrzebą pieprzenia. Ale żaden z mężczyzn wokół niej nie pachniał właściwie. Potrzebowała Bren’a. W głębi jej kobiecości, ból znowu narastał. Potrzebowała go – wypełniającego ją, dochodzącego w niej. Jęknęła i zsunęła palcach między jej nogi. Przez wąski materiał jej krótkich spodenek, potarła swoją łechtaczkę, dokuczając wrażliwemu ciału lekkimi pieszczotami. Drżenie przebiegło przez jej kręgosłup. Nacisnęła mocniej, potrzebując spełnienia, uspokojenia swojego ciała. Rozłożyła nogi trochę szerzej, świadoma strażników zaledwie kilka stóp od niej. Zaciskając usta by utrzymać ciszę, wślizgnęła ręce pod ubranie. Mokre gorące ciało przywitało jej dłonie.

194

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Podnosząc trochę wyżej nogę, drażniła wejście do swojej cipki. Bren. Potrzebowała Bren’a. Był tak niegodziwie głodny gdy lizał i ssał jej cipkę. Wepchnęła swój palec do swojego otwarcia i nie mogła ukryć kwilenia. To nie wystarczyło. Potrzebowała jego. Zamknęła oczy i widziała jego. Doskonale zapamiętany obraz wypełnił jej głowę i ryk wypełnił się jej myśli. Mój! - Tak, - jęknęła w odpowiedzi. Skoncentrowała się na jego wizerunku, na sposobie w jaki w nią pompował, wjeżdżając w nią tak głęboko. Wciąż jeździła palcem po swojej cipce, masując łechtaczkę drugą ręką, okrążając i muskając, wykorzystując marzenie kierowania Brena’a. Przestało ją obchodzić czy strażnicy wiedzieli ją czy nie, ruszyła swoimi biodrami naprzeciw swej dłoni. Była blisko. – Dojdź we mnie, mój książę, - szepnęła. Wspomnienie jego orgazmu wywołało jej własny. Niewielkie fale zerwały się z jej rdzenia i obmyły całe ciało. Przyjemność sączyła się przez jej kończyny czyniąc ją senną i odprężaną, ale to nie wystarczyło. To nigdy nie wystarczy. Łza popłynęła z kącika jej oka. Jej ciało bolało – spełnione ale puste.

*****

- Teraz, spróbujmy jeszcze raz – powiedział Bren chociaż miał trudności z mówieniem z tak mocno zaciśniętymi zębami. Wiedział, że gdyby wypuścił choć odrobinę kontroli, Tynan by ją przejął. Korytarz, w którym stali nie był wystarczająco duży, by pomieścić jednego wściekłego smoka. A jeśli Tynan by się pojawił, zrobiliby to też Nekane i Denith. Bren owinął rękę wokół szyi strażnika i ścisnął. To była trzecia grupa strażników, których spotkali. Przybyli cicho, lądując w górach i schodząc po stromym stoku. Natknęli się na granicznych strażników i otrzymali kilka

195

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

niejasnych wskazówek gdzie znaleźć Keene. Dwóch żołnierzy, którzy stanęli naprzeciw Bren’a leżeli teraz nieprzytomni obok drzwi. - Gdzie mogę znaleźć Keene? - Tynan był gotów rozwalić ściany by dotrzeć do niej, podczas gdy to była opcja, której Bren chciał uniknąć. Chciał by młodzieniec wiedział, że jest poważny więc podniósł go z ziemi. - N-nie mogę ci powiedzieć i nie mogę cię wpuścić - młody strażnik, większy niż Bren prawie o połowę, najwyraźniej nie spodziewał się siły po Bren’ie.- Powiedz mi, czy kiedykolwiek widziałeś siłę smoka? Widziałeś zniszczenia, które jedna z tych istot może zrobić? - strażnik pokiwał głową. – Teraz, wyobraź sobie najgorsze możliwe zniszczenie wywołane przez jednego smoka i pomnóż to przez trzy. Strażnik spojrzał przez ramię Bren’a. Kei i Rainek czekali, z założonymi ramionami, czarne oczy płonęły smoczym ogniem. - Niższy poziom. Czwarte drzwi od schodów po lewej. Bren kiwnął głową i pozwolił mężczyźnie opaść na podłogę. – Widzisz, to nie było zbyt trudne. - Ona jest strzeżona i zamknięta w szklanej celi. Nigdy nie będziesz w stanie do niej dotrzeć. - Tak myślisz? - Bren uderzył strażnikiem o kamienny mur. Jego oczy uciekły do tyłu i spadł na ziemię. – Mylisz się. - powiedział do nieprzytomnego człowieka. Bren złapał miecz strażnika. Nie był pewien, jak bardzo pomocny będzie przeciwko armii zmiennokształtnych, ale stalowe ostrze w ręku pocieszało go. Jego ojciec i brat zbierali broń innych, na których się natknęli. - Idź do Keene - powiedział jego ojciec. - Rainek i ja pójdziemy ucinać sobie pogawędkę z Przywódcami Stowarzyszenia więc masz okazję ponownie połączyć się bez przeszkód.

196

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren kiwnął głową. Zerknął na swojego brata. Amulet Rainek’a błysnął w słonecznym blasku. Wykonane magicznie, ich amulety były jedyną rzeczą, która mogła przetrwać transformację człowieka w smoka i z powrotem. Rainek dotknął medalionu wokół swojej szyi i Bren poczuł ciepło swojego. Kiwnął głową, przekazując bratu wiadomość, że zrozumiał - mógł zawołać o pomoc gdyby tego potrzebował. Odwracając się, przeszedł przez ciało strażnika i przez główne drzwi. Polegając na zmysłach Tynan’a, ruszył w dół po schodach; zapach Keene wzmacniał się coraz bardziej i wszystko, co Bren mógł zrobić to potrzymać Tynan’a przed zmiana. Smok pragnął swojej partnerki. Teraz nawet bardziej gdy wiedział, że jest w niebezpieczeństwie. Bren próbował łagodzić odpowiedź smoka, nie wiedząc co znajda. Podążył zgodnie ze wskazówkami strażnika kiedy złapał zapach Keene gdy przesunął się jeszcze bliżej. Czwarte drzwi od schodów po lewej. Tynan napierał na niego. Bren wiedział, że lepiej nie hamować teraz bestii. Będzie potrzebował siły smoka. Rozerwał drzwi. Dwóch ludzi, jeden siedział, drugi stał, natychmiast stanęli naprzeciw niego. - Czego chcesz? – zażądał ten z przodu. - Jej. - spokojnie ogłosił Bren przechylając głowę w kierunku celi Keene. Szkło otaczało metalową klatkę i wewnątrz była Keene. Leżała na łóżku w dalekim kącie, szarpnęła głową słysząc jego głos. - Bren?! - zeskoczyła z łóżka i podbiegła do drzwi. Bren mógł rozumieć ze zmieniającego się koloru jej oczu, że jej smok walczy o kontrolę a ona prawdopodobnie nie rozumiała co się dzieje. Jego pierwszym zadaniem było utrzymanie spokoju jej smoka. - Jestem tu, dziecinko. Jestem tu. Nie martw się. Nie odejdę. Cichy zwierzęcy pomruk po jego lewej stronie przyciągnął jego uwagę z powrotem do dwóch strażników - jeden z nich był teraz w formie tygrysa. Tygrys rzucił się do przodu, w prostej linii do gardła Bren’a. Bren poczekał do czasu gdy zwierzę było prawie na nim, wtedy złapał je za szyję i 197

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

odepchnął. Tygrys wrzasnął gdy przeleciał przez pokój. Uderzył w ścianę z hukiem i zmienił się z powrotem do ludzkiej postaci. Drugi strażnik został w formie człowieka ale wzrósł do dwukrotnej wielkości Bren’a. Strażnik podszedł do niego z gotowymi pięściami. Bren cofnął się, znów czekając na atak. Smok w nim obserwował gdy wartownik się zamachał. Bren zrobił unik i zbliżył uderzając mężczyznę w brzuch. Następnie zadając szybki, mocny cios pięścią w szczękę. Strażnik padł. Bren wpatrywał się w niego przez dłuższą chwile rozważając więcej przemocy. Oni zamknęli jego partnerkę. Jeśli ja tknęli…. - Bren? -zdezorientowany, przerażony szept Keene zostawił resztę jego groźby niewypowiedzianą. Musiał się nią zaopiekować. Popatrzył w górę. Jej szare oczy zamrugały do niego z za szklanej i metalowej klatki. Łzy skradały się w dół jej policzków. Serce Bren’a podskoczyło. To nie była dzielna kobieta, która mu się przeciwstawiła. - Zaraz tam będę - zapewnił ją, zaciągając pierwszego strażnika do drzwi. Wyrzucił ciało na korytarz i wrócił po drugiego. Gdy wszedł z powrotem usłyszał jak Keene walić w szklaną ścianę. - Wróciłem, już jestem. Nie martw się. - Pamiętał jak przez mgłę, swoją matkę mówiącą to samo jego ojcu i Nekane gdy smok zaczął się martwić, że odchodzi. Był młody gdy smok w końcu uwierzył, że nie zamierza go zostawić ale Bren wciąż móc pamiętał uspokajający ton Lorran.- Jestem tu, - powiedział jeszcze raz gdy podniósł jęczącego strażnika i pomógł mu wyjść z komnaty. Żaden nie wyglądał na poważnie rannego. Bardziej ogłuszeni niż cokolwiek innego. Bren posadził go za drzwiami, zamknął je na klucz i spuścił na nie sztabę. Nie wiedział czy jego ojciec i brat zdołają przekonać Stowarzyszenie do zostawienia go w spokoju ale nie chciał by mu przerwano. Musiał uspokoić Keene i jej smoka a najlepszym na to sposobem dla partnerki to kochanie jej. Jego kutas drgnął na tę myśl.

198

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Bren, co ty tu robisz? Co się dzieje? Odwrócił się. Keene czekała obok drzwi – czekała w swojej naturalnej postaci. Jej krótkie zmierzwione włosy wystawały na wszystkie strony. Wyglądała na zdezorientowaną i samotną. - Wyjaśnię wszystko. Niech tylko otworzę drzwi. - nie było żadnej zasuwy na szklanych drzwiach, tylko zatrzask na wierzchu. Pociągnął, otwierając szkoło i zalał go zapach Keene. Tynan zawył i Keene zakwiliła. Sięgnęła przez kraty, chwytając go, szarpiąc się by się do niego dostać. Bren spojrzał jej w oczy. Jasna szarość zniknęła i czerń wypełniła przestrzeń. Jak masz na imię? - Zapytał wiedząc, że to smok rządził. Andra.

199

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ JEDENASTY - Andra, jestem tu - zapewnił przerażonego smoka. Jej desperacja dotarcia do niego uspokajała jedną obawę. Jej smok najwyraźniej zgłaszał do niego pretensje. - Nie martw się. Jestem tu. - Odsunął się na tyle, by chwycić drzwi celi i rozerwać je. Jak tylko to zrobił, Keene była na nim. Owinęła ramiona wokół jego szyi, a nogi wokół pasa. Poczuł, jak napierała swoją cipką na jego erekcję i wiedział, że najpilniejsze potrzeby smoka muszą być spełnione zanim będzie mógł porozmawiać z Keene i wyjaśnić co się z nią dzieje. Poniósł ją w kierunku wąskiego łóżka, kręcenie i szarpanie kobiety w jego ramionach doprowadziło do zachwiania równowagi. Opadli razem na materac, jego ciężar wylądował na niej. Wydawała się nie zwracać na to uwagi. Z jej ciałem zawiniętym wokół niego, ledwie mógł się ruszyć. Powoli, potoczył biodrami naprzeciw jej łechtaczki. Jej głowa opadła do tyłu i zakwiliła. Jej głód był widoczny. Widok i dźwięk przedarł się przez niego. Tynan dołączył do niego, wykrzykując jego pragnienie tej kobiety. Chwyciła się go, jej ramiona i nogi były wokół niego mocno owinięte, wiec nie mógł się cofnąć by zdjąć ich ubranie. - Trzymam cię, jestem tu - szeptał w kółko. - Nie zostawię cię. Nie opuszczę cię. – Nawet wtedy gdy wypowiadał te słowa, próbował im zaprzeczyć. Jego własna obietnica, że nigdy nie przyjmie wyboru partnerki dokonanego przez smoka, prześladowała go. Ale tu, z Keene w jego ramionach, nie mógł sobie wyobrazić, że jej nie ma, że jej nie trzyma. Odepchnął niepokój. Zajmie się tym później. Teraz, musiał uspokoić smoka oba smoki. 200

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Walcząc z jej rosnącą siłą, odsunął swoje biodra i podarł swoją przepaskę, obnażając swojego kutasa dla Keene. Tryumfując, krzyknęła i przewróciła go, wspinając się na jego ciało. Pozostające ślady jego ludzkiej kontroli nakazywały mu aby zwolnili ale minęły dni odkąd czuł słodki uścisk jej kobiecości wokół jego kutasa. Musiał ją posiąść. I biorąc pod uwagę jej reakcję, była w takim samym stanie. Rozdarł wąskie krótkie spodenki, które nosiła, złapać jej biodra i nakierował ją na jego trzonek. Była ciasna ale mokra, zabierając go głęboko jednym mocnym pchnięciem. Ich pasujące okrzyki napełniły celę, odbijając się o szklane ściany. To było to, uświadomił sobie. To było miejsce gdzie powinien być. Keene usiadła, ruch sprawił że jeszcze bardziej się w niej zagłębił. Jej ręce napierały na jego klatkę piersiową, paznokciami drapała jego mięśnie. Uwielbiał te maleńkie ukłucia bólu. Patrzył, jak zaczęła się dostosować do jego obwodu w niej. Jej oczy błyskały z szarego do czerni gdy miała trudności ze swoim smokiem. - To jest to - zachęcał ją ściszonym głosem – Ujeżdżaj mnie, dziecinko. Pozwól mi cię poczuć. Czerń płonęła przez chwilę aż szarość przejęła kontrolę. Wolno podniosła się prawie odrywając się od niego zanim zatopiła się dół. - To jest to, ujeżdżaj mnie. Pozwól mi dojść w tobie. - Bren? - jej głos zadrżał w zdezorientowaniu. Wiedział o co jej chodzi. Smok na przemian przejmował to puszczał kontrolę więc jej świadomość zanikała i powracała. - Jestem tu. Skup się tylko na mnie, - rozkazał. – Poczuj mnie w sobie. Pozwól mi cię wypełnić. To jest to. - nie przerywał mówienia, rozmawiając ze smokiem w niej. Wolno, zwierzę wycofało się. Rozpoznał moment gdy Keene odprężyła się i uspokoiła się, pieprząc go rytmicznie. Keene poczuła, jak dziwna obecność stopniowo cichnie. Nie zrozumiała co się z nią dzieje. Mgliste wspomnienia przyjazdu Bren’a i jak skończyła 201

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

praktycznie naga na nim drażniło ją ale potrzeba by mieć go przytłoczyła jej rozum. To nie miało znaczenia. Był tu. W niej. Nie wystarczyło go pieprzyć musiała być jego częścią. Otworzyła usta przy jego szyi i skrobnęła zębami wzdłuż napiętej skóry, uwielbiając gwałtowny jęk, który wybuchnął z jego ust. Podniósł swoje biodra w górę i pociągnął ją w dół, naciskając nią o siebie. Długie mocne pchniecie otarło o jej wrażliwą łechtaczkę i Keene wiedziała, że nigdy nie znajdzie tego z jakimkolwiek innym mężczyzną. Wypełniał ją po prostu w odpowiedni sposób. Dyszała i kręciła biodrami, jej ciało gotowe na twardą jazdę. - Jestem tu - powiedział jeszcze raz. Proste słowa uspokoiły w niej coś surowego. Nie rozumiała tego, ale teraz wszystko co mogła zrobić to zaakceptować to. Trzymając się jego ramion, podniosła biodra i zaczęła pompować.

Pierwsze

pchnięcia

były

niczym

niezmąconą

fizyczną

przyjemnością, zaspokajanie jej potrzeby by być znowu przez niego wypełnioną.

Utrzymywał

powolne

tempo

ponieważ

lubił stały

masaż

wewnątrz jej cipki. Jego głos, jego ręce i silne pchnięcia jego kutasa łączącego się z jej ciałem i jej umysłem, rozmyły świat wokół niej. Doznania i wspomnienia walczyły w niej aż nie mogła powiedzieć co było rzeczywiste. Wszystko, co wiedziała to jazda do spełnienia. Mocniej i szybciej, aż myślała, że jej serce eksploduje. Słowa Bren’a stały się jękami i w odpowiedzi wezbrała w niej moc. Przyśpieszyła rytm, mocno go ujeżdżając, wiedziała że oboje tego pragnęli, nieświadomi niczego poza pragnieniem więcej. Wbiła koniuszki palca w jego klatkę piersiową i tam je zatrzymała. To było dzikie i cudowne. Ciśnienie w głębi jej cipki zaczęło mienić się za każdym razem gdy wbijała się na niego. Szum wypełnił jej głowę - jej i jego jęki. I wymagający głos w niej, pragnący wziąć go głębiej. To narastało aż moc rozbiła się w niej. Nie mogła tego powstrzymać. Odrzucając głowę, zatonęła w dół jeszcze raz i uwolniła napięcie, które przenikało wnętrze jej płci. Gdy krzyknęła, gorący wybuch jego wytrysku eksplodował w niej. Jej kanał zacisnął się i zatrzymał go, biorąc wszystko, gdy jej własny orgazm pochłonął ją. 202

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Moja. Tym razem głos był inny - już nie żałosny samotny krzyk, który dręczył ją od powrotu z królestwa Ashure. Ten był w pełni męski i władczy. Podniosła głowę z ramienia Bren’a. - Jak się czujesz? - zapytał. Potarł ręką przez jej krótką fryzurę, wzdłuż jej policzka i w dół jej ramienia. - Nie wiem. - ale gdy tylko wypowiedziała te słowa, poczuła na nowo ból w jej płci. Zakołysała biodrami, masując go w niej. – Więcej. - Tak, dziecinko, dam ci więcej.

*****

Keene zwinęła się z powrotem na łóżku, jej ciało było bezwładne. Straciła poczucie czasu ale wiedziała, że musiały minąć godziny - godziny przyjemności. Godziny gdy głos w jej głowie milczał. Ale gdy wyczerpanie zakradło się do jej mięśni, uświadomiła sobie niebezpieczeństwo. Dlaczego nikt nie przyszedł by schwytać Bren’a? Oczywiście strażnicy zaalarmowali Przywódców Gildii, że Bren się włamał. I musieli wiedzieć, że była … była co dokładnie? Bren nie zrobił nic by wyciągnąć ją z celi. Tak naprawdę, od chwili gdy przybył skupił się tylko na jednej rzeczy – pieprzeniu jej. Jakby wiedział, że to jest to, czego potrzebowała. Jeszcze bardziej zdumiewające było to, że pozwoli jej prowadzić, po prostu udostępnił swoje ciało do jej użytku. - Czujesz się lepiej? Keene poczuła na policzkach gorąco. Wydawał się lepiej rozumieć łaknienie jej ciała niż ona sama. Kiwnęła głową. Co mogła mu powiedzieć - że tajemniczy głos w jej głowie uspokajał się gdy on był blisko?

203

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Czy mogę cię zostawić? - Spytał. - Tylko na chwilę. Keene zastanawiała się nad niezwykłym, ściszonym, uspokajającym tonem jego głosu. Dlaczego tak się niepokoił zostawić ją na kilka minut? Ale gdy tylko pytanie uformowało się w jej głowie, strach i panika uderzyły w nią, czyniąc skoncentrowanie się niemal niemożliwym. Keene odepchnęła obce uczucia i kiwnęła głową. Ale gdy wycofał się z jej ciała, poczuła wewnętrzny krzyk, którego nie rozpoznawała zbyt dobrze. Zostawiał ją. Odrzucał ją. Myśli wirowały w jej głowie, narastając i rozchodząc się gdy przeszedł przez pokój do maleńkiej umywalki. Keene nie mogła się nawet cieszyć widokiem jego nagiego oddalającego się tyłka - jej umysł poddał się strachowi. Zostawia ją! Nawet gdy zaatakowała ją panika, jej logiczny umysł to odrzucał. Ale logika nie mogła się przebić. Jej serce waliło głośno, rozbrzmiewając echem w jej uszach. Jęknęła z ulgą gdy zobaczyła jak wraca sekundę później. Złapała jego ramię i użyła jego siły by podciągać się do pozycji siedzącej. - Bren? Co się ze mną dzieje? – pytanie zabrzmiało żałośnie w jej własnych uszach ale potrzebowała pomocy. Przywarła do niego, teraz jedynej normalnej i rozsądnej rzeczy w jej świecie. Chłodna wilgoć spłynęła po jej udach, powstrzymując panikę. Przyniósł myjkę i, zanim odpowiedział, łagodnie ją kąpał, ścierając jego nasienie z jej ud, kojąc wrażliwe ciało między jej nogami. Rzucił szmatkę w kąt i usiadł na brzegu materaca. Jego twarz była poważna gdy odwrócił się do niej przodem. - Zrobię co w mojej mocy, aby ci to wyjaśnić. Ta historia zaczęła się około trzydzieści pięć lat temu. Bren

opowiedział

niewiarygodną

historię.

Jak

jego

ojciec

został

ugryziony przez smoka i przeżył, ucząc się panować nad smokiem na tyle wystarczająco by człowiek i smok mogli istnieć jako jedna istota. I, że Bren sam był ikrą smoka.

204

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- To znaczy, że zmieniasz się w smoka? Kiwnął głową. - A gdy ty przyjęłaś moją krew do swojego ciała, dokonałaś również transferu. - Nie rozumiem. - jej wolno myślący umysł dokonał oburzającego powiązania między absorpcją jego krwi do stawaniem się smokiem. To nie mogła być prawda. – Mówisz, że ….- pozwoliła swojemu pytaniu zawisnąć w ciszy. - Gdy wzięłaś moją krew, zasadniczo doznałaś ugryzienia smoka. - Zmienię się w smoka? – była zaskoczona że słowa mogły w ogóle się z niej wydostać. Jej płuca były zaciśnięte i ledwie mogła oddychać. - Już jesteś. Ona ma na imię Andra. - Znasz jej imię? Skąd wiesz? - ignorując krzyki jej ciała by do niego przylgnąć, odepchnęła się i zerwała się z łóżka. Jej nogi drżały gdy wstała ale zmusiła je do bycia silnymi. - Te chwile, kiedy wydajesz się, tracić przytomność? Wtedy Andra przejmuje kontrolę. - Nie rozumiem. To niemożliwe. Smok? Nie mogę. Jestem zmienną. To jest co robię. Nie mogę być smokiem. - Nie spędzisz swojego życia jako smok – powiedział Bren uspokajającym tonem, który tylko bardziej ją rozdrażnił. - Wydaje się, że Andra zatwierdziła mnie jako swojego partnera, to upraszcza trochę sprawę. Mój. Krzyk zdawał się potwierdzać oświadczenie Bren’a. - Dlaczego? - Ponieważ Tynan, mój smok, zgłosił pretensje do ciebie.

205

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene cofnęła się. Głos w niej stawał się głośniejszy. Smok? To jego słyszała w swojej podświadomości? Pusta dziura utworzyła się w jej żołądku. To nie mogło się stać. Potrząsnęła głową, próbując odrzucić ten pomysł, ale Bren nie był mężczyzną, który by tak żartował czy wymyślał historie. Pozostające ślady powietrza w jej piersi uciekły … i żadno go nie zatopiło. Szorstkie dyszenie jej własnego oddechu sięgnęło do jej uszu. Zmieniała się w smoka. W okrutną, istotę bez serca przeznaczoną do życia w jaskini i polującą na ludzi. Jeśli jednak to co powiedział Bren jest prawdziwe, nie żył w jaskini. Żył jak człowiek. Można tego dokonać. Rzeczywistość szybko nadeszła w ślad tej rewelacji. Stowarzyszenie nigdy jej nie przyjmie. Jeśli smok kontrolował jej działania - na podstawie sposobu, w jaki rzuciła się na Bren’a, Keene musiała przypuścić, że to się dzieje – oni nigdy nie pozwolą jej wrócić. - Co ja mam zrobić? - zapytała głośno czując prawdziwą stratę odkąd miała

osiem

lat

-

Jeśli

jestem

smokiem,

jestem

bezużyteczna

dla

Stowarzyszenia. -

Stowarzyszenia? – machnął dłonią w kierunku drzwi celi. Nagły

wybuch gniewu spowodował jej zachwianie. - Naprawdę chcesz wrócić do tych ludzi? - Oni są wszystkim, co mam. Wychowali i chronili mnie. - Zamierzali cię stracić. - To jest sposób Stowarzyszenia - powiedziała, spokojnie recytując słowa, których uczyli ją odkąd była dzieckiem. - Stowarzyszenie musi się chronić. - Zabijając ich członków?

206

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Lepiej gdy umrze jeden dla większości istnienia Stowarzyszenia. – Oszołomiony wyraz jego twarzy powiedział jej, że nie ma żadnego sposobu by zrozumiał sytuację. – Nie rozumiesz tego. Gildia chroni zmiennokształtnych. To jest jedyne miejsce gdzie jesteśmy bezpieczni. Możesz sobie wyobrazić co by się stało gdybym spróbowała żyć w jakiejś wsi? - potrząsnęła głową.- Nikt by mnie nie zaakceptował. Zostałbym zabita, obrzucona kamieniami w pierwszym miasteczku, w którym chciałabym osiąść. Świat nie jest bezpieczny dla zmiennych. - Rozumiem. Uwierz mi. Codziennie żyją z groźbą że Tynan może przejąć kontrolę nad tym ciałem. To dlatego te wszystkie smoki żyją w jaskiniach. Człowiek nie ma dostatecznej mocy by walczyć z bestią, więc wiem jak to jest być innym od wszystkich wokół ciebie, mieć moc i siłę, której oni nie mogą sobie nawet wyobrazić. Wiem, jak to jest, ale zamykanie się tutaj nie jest odpowiedzią. Już nie, przynajmniej. Keene odwróciła wzrok i Bren poczuł jej stratę. Dotknęło ją tak wiele w ciągu paru ostatnich minut, a teraz mówił jej, że musi opuścić jedyny dom jaki kiedykolwiek znała. - Jak przeważnie trafia się do Stowarzyszenia? - zapytał z ciekawością. Nabrała głęboko tchu. Poruszenie jej piersi przez moment go rozproszyło ale zmusił się by skupić się ponownie na jej słowach. - Moja babka skontaktowała się z nimi. - jej głos zanikał wraz ze wspomnieniami. – Miałam osiem lat i lord, który posiadał duży majątek obok naszego domu zobaczył, jak się bawiłam i zaproponował pieniądze mojej matce za zabranie mnie do jego rezydencji gdzie miałabym mu „usługiwać”. Nie mam pewności, jak dużo wtedy rozumiałam ale wiedziałam dość by zrozumieć, że był obrzydliwym mężczyzną. Moja matka wzięła złoto, gdy jednak po mnie przyszedł, ukryłam się w klatce z królikami. – Na końcu spojrzała na Bren’a. - Byłam odpowiedzialna za opiekowanie się królikami. słaby uśmiech wygiął jej wargi jakby wspomnienie było przyjemne. - ale zaraz jej usta wyrównały się. - Ukryłam się w głębi, trzymając jednego 207

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

królika, myśląc, że gdybym tylko mogła stać się królikiem, nie mógłby mnie znaleźć. I zmieniłam się. - To wszystko jest jakby zamglone, ale pamiętam, że wpełzł do klatki szukając

mnie

i

byłam

zaskoczona,

kiedy

mnie

nie

złapał.

Wtedy

uświadomiłam sobie, że nie mógł stwierdzić który królik był mną. – posłała mu smutny uśmiech. – Kiedy wyszedł, siłą woli wróciłam do swojego ciała i pobiegłem by opowiedzieć to mojej matce, myśląc, że będzie zadowolona z tego jak mądra byłam. - Nie była. Keene potrząsnęła głową. - Nazwała mnie demonicznym dzieckiem i wypchnęła mnie na ulice mówiąc, że jeśli wrócę do domu natychmiast wezwie straż i mnie ukamienują. Poszłam do jedynego miejsca, które znałam. - A twoja babka cię nie wzięła – dodał Bren. - Też mnie nie chciała ale skontaktowała się ze Stowarzyszeniem i trzy dni później przyjechali i zabrali mnie. - potrząsnęła głową. – Ja nie mam dokąd pójść jeśli nie mogę być członkiem Stowarzyszenia. - Podniosła brodę niemal rzucając mu wyzwanie by jej zaprzeczył. -

Chodź

ze

mną.

Mój

ojciec

i

matka

mają

doświadczenie

w

przechodzeniu transformacji w smoka. Oni ci pomogą. Keene poczuła, jak jej opór topnieje. Brzmiał na tak pewnego siebie i spokojnego – równoważąc panikę szalejącą w jej umyśle. Nie wiedząc co jeszcze mogłaby zrobić, niezdolna do myślenia, poza wszystkim o czym poinformował ją Bren, Keene przyjęła koszulę i spodnie, które jej podał. Wciągnęła je na siebie, poruszając się z przyzwyczajenia bez żadnej świadomej myśli. Gdzie przed sekundą było zbyt dużo hałasu - teraz była cisza. Smok. Czy to możliwe? Smoku? Mentalnie wezwała istotę w swojej głowie.

208

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nie było żadnej odpowiedzi. Może Bren się mylił i Keene po prostu wariuje. Obłęd w rzeczywistości brzmiał lepiej. Gdy się ubrała, spojrzała na Bren’a. Był nagi oprócz medalionu, który nosił na szyi. Zawinął cienką tkaninę wokół pasa, przykrywając wspaniałego kutasa, którego potrzebowała. Czerwona mgła otoczyła jej umysł i Keene podeszła do przodu, z potrzebą posiadania go. Wyciągnęła dłoń i położyła ją na jego udzie. - Dziecinko, musimy iść. Ostry przeszywający ból strzelił przez jej pierś. Odrzucał ją, odsyłał ją znowu. Keene wiedziała, że to nie były jej myśli. Smok - Andra, jak nazywał ją Bren - był na skraju paniki. - Uh, Bren … Natychmiast przyciągnął ją do siebie, dopasowując jego twarde ciało do jej krągłości. Jego gorąco wkradło się do jej kości. – Nie martw się, jestem tu. - jego seksowny, kojący głos wrócił. - I nie zostawię cię. Potrzebuję cię, chcę być w tobie i cię wypełnić, ale musimy iść. Gdy tylko zabiorę cię w bezpieczne miejsce, będę się pieprzyć. Nie zostawię cię - powtórzył. Słowa uspokoiły bestię w niej i Keene poczuła skurcz w swoim sercu. Jak miała żyć z tymi przypadkowymi emocjami atakującymi ją. - Chodźmy stąd. Wydaje się, że mój ojciec i brat zatrzymali do teraz Stowarzyszenie ale powinniśmy iść. Kiwnęła głową. Nie było innego wyboru. Nie teraz. Zajmie trochę czasu by to przetrawić i potrzebowała do tego spokoju. - Najpierw ci to zdejmiemy. - Bren wsunął palce pod metalowy zespół, otaczający jej szyję. Przywódcy Stowarzyszenia zespawali końce. Tylko piłą można było złamać pieczęć. Usłyszała chrząknięcie Bren’a i poczuła jak jego ciało się napina. Powolne skrzypnięcie rozdzieranego metalu zabrzmiało

209

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

głośne w jej uszach. Pociągnął, rozdzielając krawędzie aż wreszcie otworzył kołnierz. Odciągnął pas i rzucił go w kąt. - Ale jak….? - Siła smoka. Możesz nauczyć się jej używać nawet wtedy, gdy jesteś w ludzkiej postaci. Kolejny fakt do rozważenia. Ogłuszona przez ciągłą lawinę rewelacji, poszła za nim do drzwi. Otworzył je ostrożnie i wyjrzał. Byli sami. Tak naprawdę, nikogo nie spotkali gdy szli korytarzem, po schodach i na główny dziedziniec. - Nie podoba mi się to - powiedziała gdy wyszli na zewnątrz. - Mi też. Zbyt łatwo. - Spojrzał w niebo. Gdy patrzył w górę, przeczesała obszar wokół nich. Byli ludzie tam. Mogła poczuć ich zapach, wyczuwała ich, chociaż ukrywali się w cieniu. - Mój ojciec i brat są na wzgórzu. Dostańmy się do nich a potem zdecydujemy o najlepszym sposobie zabrania cię do domu. - Zmienię się w smoka? - Jeszcze chyba nie. - To trwa zwykle kilka tygodni od pojawienia się do pełnej transformacji. Bren zrobił krok w przód. Keene poszła za nim. Pozwolił zmysłom Tynan’a panować nad nim, szukając jakiekolwiek oznaki niebezpieczeństwa. Gdy weszli na dziedziniec na otwartą przestrzeń, ruch zwrócił jego uwagę. Pięciu ludzi zbliżało się do nich. Poruszali się w jednej linii z arogancją wojowników, którzy wiedzieli, że mają przewagę liczebną nad przeciwnikami. Pierwszym odruchem Bren’a było pozwolenie Tynan’owi przybrać jego cielesną formę i obronić Keene ale zdusił go. Nie miał pewności jak Andra zareagowałaby na fizyczną obecność innego smoka. I wolałby nie walczyć z całym Stowarzyszeniem Zmiennokształtnych. Mógłby, gdyby to oznaczało zabranie Keene ze sobą, ale miał nadzieję znaleźć jakąś inną opcję. 210

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Keene, nie sadzę, że to dla ciebie rozsądne opuszczać w tej chwili twoją celę. – ogłosił najstarszy dżentelmen w grupie, całkowicie ignorując obecność Bren’a. Spojrzał na jej szyję i wiedziała, że widzi, że krępujący zmianę zespół zniknął. - Seheth. - Keene pochyliła głowę w pozdrowieniu. - Ci ludzie zaatakowali nas w naszym domu – powiedział Seheth. – Prosimy cię byś stanęła u naszego boku aby się bronić przed tymi najeźdźcami. - Ona odchodzi ze mną – ogłosił Bren, występując na przód, umieszczając swoje ciało miedzy nią a zmiennymi. Ciepło zakręciło się w jej brzuchu z wiedzy że był gotowy ją bronić. - Nie rozmawiam z tobą, Książę Bren. - Seheth oddalił go jak krnąbrnego służącego. - Keene, Przywódcy Stowarzyszenia są skłonni ponownie rozważyć rozkaz twojego stracenia ale musimy mieć czas na obserwowanie cię. Keene poczuła, jak jej gardło zaciska się. Przyjęliby ją z powrotem Mogła pójść do domu. Musiałaby zostawić Bren’a. Stowarzyszenie było jedynym domem jaki kiedykolwiek znała i teraz rozważała opuszczenie go z mężczyzną, który musiał ją nienawidzić. I jak czuję się przy nim? Emocje kotłujące się w niej były zbyt ulotne by je rozszyfrować. Ale myśl oddzielenia się od Bren’a była zbyt bolesna, by ją rozważać. Zbliżyła się do jego boku. Nie musiał jej chronić. Mogła się sama obronić chociaż chciała wierzyć, że Gildia jej nie skrzywdzi. - Idę z Bren’em. - Obawiam się, że Stowarzyszenie nie może na to pozwolić. 211

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wszystko stało się tak szybko. W miejscu, w którym stało pięciu ludzi, nagle pojawiła się menażeria bestii. Dwóch postanowiło pozostać ludźmi, podwajając i powiększając się trzykrotnie, a trzech zmieniło się w zwierzęcą formę - tygrysa, niedźwiedzia i wilka. - Cholera, nie cierpię krzywdzenia zwierząt – wymamrotał Bren. - Oni nie są zwierzętami - powiedziała, uginając kolana i rozluźniając ciało przygotowując się na atak. – Oni są ludźmi w przebraniu. Bren obrócił się i uśmiechnął i zobaczyła występną radość tryumfu w jego oczach. - Cóż, więc w porządku. Nie mam problemu krzywdzenia ludzi, którzy mnie drażnią. Śmiech, który narastał głębi jej gardła był kompletnym zaskoczeniem. Byli liczebnie przewyższeni przy ataku i właśnie dowiedziała się, że zmienia się w smoka. Nie powinna się śmiać. Może w końcu wpadła w histerię, pomyślała. - Zajmijmy się tymi facetami byśmy mogli pójść do domu. Jego głęboki warczący głos przyprawiał ją o dreszcze, ponownie rozpalając mrowienie w jej płci. Andra wykorzystała uczucie i zwiększyła wspomnienie Bren’a w niej. Nie, Keene cicho upomniała smoka. Później. Kiedy skończymy, możesz go mieć. Obietnica wydawała się zaspokoić istotę. Gdy Keene odwróciła się przodem do jej dawnych przyjaciół, wyczuła w sobie obecność Andry. Energia wypełniła ją. Moc napływała z jej rdzenia. Była silna i niebezpieczna. A ci ludzie śmieli grozić jej partnerowi. Dziwna zaborczość spowodowała, że Keene wystąpiła do przodu i stanęła obok Bren’a. Tuż obok siebie, obrócili się do siebie plecami, ich ramiona się dotykały i mogli zobaczyć wszystko oprócz małej części za nimi. 212

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Tygrys przykucnął nisko i zaczął skradać się w kierunku Bren’a. Keene naprężył się. – Mam go. Martw się o dwójkę twoich. - Dlaczego dostajesz trzech a ja dwóch? - zapytała. - Ponieważ jestem smokiem dłużej niż ty i ponieważ jestem mężczyzną i tak powiedziałem. - Och, musimy porozmawiać o twoim nastawieniu. – zrzędziła. Nie miała okazji wysłuchać odpowiedzi Bren’a ale wyczuła jego rozbawienie. Seheth, wciąż w ludzkiej formie, rzucił się na nią, jego pięść wymierzyła była w jej głowę. Szkolenie wręcz, które dało jej Stowarzyszenie ożywiło się w jej ciele – i skupiła siłę smoka. Uderzyła ramię Seheth’a i usłyszała cichy trzask jakby złamania kości. Dźwięk wstrząsnął nią tak, że wyszła ze swej obronnej pozycji. Jak mogła złamać ramię jednym ciosem? Siła smoka. Potrząsając głową, popatrzyła w górę gdyż niedźwiedź skoczył do przodu. Keene zareagowała, kopnęła zwierzę w jego masywną pierś. Z jednym ostrym pchnięciem, niedźwiedź poleciał do tyłu, ciężko lądując na grzbiecie. Obraz zamigotał i powrócił człowiek, zwijający się z jękiem. Obróciła się wokół. Seheth próbował się zmienić, wiedząc, że nie mógł się przeistoczyć w bestię gdy będzie ranny. Wyciągnęła rękę i uderzyła nasadą w jego głowę. Opadł na zimię. Uklękła, przykładając palce do jego szyi. Jego serce wciąż silnie biło. Dobrze. Nigdy nie zabiła bez konkretnego polecenia i nie chciała by to był jej pierwszy raz. - Aaah! Krzyk Bren okręcił ją. Ludzki zmienny poleciał w powietrze i uderzył w skalną ścianę za nimi. Wilk i tygrys wciąż byli na nogach. Krew kapała z głębokich zadrapań pazurów tygrysa na ramieniu Bren’a. Tygrys i wilk rozdzielili się aż stanęli po przeciwnych bokach Bren’a. Skoczyli, atakując z przeciwległych stron. Keene zobaczył ich lądowanie na Bren’ie. 213

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Nie! Słowo wybuchło z jej ust - przerażający ryk gdy smok uświadomił sobie rozpoznał atak na swojego partnera. Keene miał tylko sekundę na uświadomienie sobie co się stało zanim poczuła, jak jej ciało wybuchło i narodziła się nowa istota. Mgliście świadoma że nie panowała już i nie miała własnego ciała, Keene poczuła jak kroczy w kierunku intruzów. Jak oni ośmielili się zadać ból jej partnerowi?! Nie znała źródła tych emocji ale trawiła ją wściekłość. Zgromadziła ją, zmieniła na gorąco i uwolniła płomienie. Ogień buchnął z jej gardła. Słyszała krzyki słabszych stworzeń ale jej to nie obchodziło. Liczył się tylko jej partner. Rozrzucała ciała gdy ruszyła do przodu, torując sobie drogę ogniem. Ból i samotność podczas lat spędzonych przy Stowarzyszeniu dodały gorąco do płomienia i podniosła głowę, szukając więcej do zniszczenia. - Andra! Głos przeniknął jej gniew i poszła za źródłem dźwięku. Keene poczuła złagodzenie napięcia smoka widzącego jak Bren stoi przed nią. Pochyliła się i obwąchała jego ciało. Krew jego napastników wciąż na nim była ale pod nią mogła poczuć świeży, męski zapachu. Jej język przemknął na zewnątrz, głaszcząc jego udo. Walka została zapomniana, smok natychmiast wrócił do swojego oryginalnego skupienia - Bren. Złapana w pułapkę wewnątrz ciała smoka, Keene czuła wszystko, przemożne pragnienie, które śpiewało ciągle w jej żyłach, strach, że Bren chciał ją odrzucić i odesłać. Polizała bliżej jego lędźwi a on napiął się. Keene dostrzegła reakcję smoka. Pomyślała, że Bren ją odpycha i chciała krzyknąć ze straty. Położył rękę na jej nosie. - Andra, jesteś ze mną? Mój? - Tak. - jego głęboka poważna odpowiedź wywoływała reakcję w Keene.

214

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nie. Przejęła kontrolę nad myślami smoka, instynktownie wyrażając prawdę. On nie należy do nas. Wspomnienie

odkrycia

jej

zdrady

przez

niego

przeniknęło

jej

świadomość. Ona jest dla mnie nikim. Puste, lodowate słowa osiadły w jej piersi. Odpychał ją. Nie chciał jej. Smok uchwycił ból Keene i pomnożył go aż nie mogła utrzymać go w środku. Andra przechyliła do tyłu głowę i zawyła. Samotność i strach rosły aż nie czuła nic innego. Musiała uciec. Bren nie chciał jej. Odsyłał ją. - Andra? Bren nie chciał jej. Odsyłał ją. - Andra? Nie mój! Smutny, wypełniony bólem krzyk smoka trzasnął ostatnim poziomem oporu. Musiała się stad wydostać. Przykucnęła i skoczyła. Masywne skrzydła uchwyciły jej wagę i rzuciły ją w powietrze. Krzyk zwierzęcia rozbrzmiewał echem wśród skał i Keene pozwoliła smokowi ją pochłonąć.

Moja! Krzyk Tynan’a wypełnił mały dziedziniec. Nawet niektóre ofiary Andry to usłyszeli gdyż wzdrygnęli się i próbowali odczołgać się dalej. Ból smoka wypełnił jego pierś. Bren znosił truciznę, która wydawała się przesączać do jego serca i przyglądał się, jak jego partnerka odlatuje. Była

215

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

pięknym stworzeniem – jasno fioletowe łuski połączone z zielenią, która dominowała na skórze Nekane. - Więc to jest kobieta, która będzie Twoją królową? – powiedział Kei, stając za ramieniem Bren’a. Nie wiedział skąd nadszedł jego ojciec ale to nie miało znaczenia. - Tak, - Bren powiedział, po raz pierwszy czując ostateczne uczucie. Nie zamierzał jej stracić. Moja! Zniknęła? Znajdź ją. Bren zacisnął zęby. Próba rozmowy z Tynan’em szturmującym jego głowę stawała się coraz bardziej trudna. - Twoja matka ją pokocha. – ciągnął Kei, nieświadomy udręki Tynan. – Tylko musisz jej opowiedzieć jak smok Keene przyszedł ci z pomocą. - Nie potrzebowałem ratunku - męska duma Bren’a zmusiła go do odpowiedzi. - Wiem. Dlatego Rainek i ja się nie wmieszaliśmy. Ale lepiej chodźmy stad. Myślę, że oni otrząsają się z szoku zobaczenia jak jeden z nich zmienia się w smoka. Bren kiwnął głową i podażył za Kei przez dziedziniec i nad niską skalną ścianą. Wspięli się z powrotem w góry i znaleźli czekającego Rainek’a, ubranego w prostą przepaskę. - Więc już przeszła transformację? – zapytał, wskazując na puste niebo. - Czy to nie jest trochę za wcześnie? Myślałem, że to trwa około trzech tygodni. - Trwa. Zazwyczaj, - odpowiedział Bren, przesuwając się bliżej skał. - Nie wiem, czy to dlatego, że jest zmiennokształtna i może przyjmować inne formy... - Albo jej gniew jest tak intensywny, że tak wcześnie smok się pojawił. - Racja. 216

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Kei zachichotał. – Twoja matka powie mi pewnie, że kobiety są po prostu sprawniejsze od mężczyzn więc transformacja nie zajęła jej tak dużo czasu. I ona może mieć rację. Idziesz po nią? - jego ojciec zapytał. - Muszę, prawda? - Tak, ale dałbym jej trochę dystansu. Jest nieco zdenerwowana. Bren zauważył ślad śmiechu w tonie jego ojca. Takie przekomarzanie mogłoby go rozbawić gdyby nie krzyki Tynan’a odbijające się głośnym echem w jego myślach. Smok pragnął z powrotem swojej partnerki. Strach i gniew rosły w nim i musiał sobie przypominać że to były uczucia Tynan’a, nie jego. Zrobił głęboki wdech i milcząco obiecał sprowadzić Keene. Obietnica zdała się na nic by uspokoić teraz panikującego smoka. - Nie pozwól też dusić się jej zbyt długo – ostrzegł Kei. - Może postanowić tu wrócić i może zniszczyć każdego kto kiedykolwiek sprawił jej ból. - górna warga Kei wygięła się i potrząsnął głową ze wstrętem. – Z tego co zobaczyłem w Stowarzyszeniu do tej pory, byłoby mnóstwo celów dla rozgniewanego smoka. Bren wiedział, że musi ją znaleźć ale opierał się. Smok w nim był zbyt silny, zbyt zraniony by ścigać ją teraz. Rainek i Kei kontynuowali rozmowę ale Bren pogubił się w ich słowach. Ogień palił wewnątrz jego klatki piersiowej, gdy Tynan szarpał wyjście z ludzkiej formy Bren’a. Moja. Chcę moja. Spraw, że ona mnie kocha. Strach przebił się do serca Bren’a. Nie mógł teraz wypuścić smoka. Keene była zbyt przestraszona i zdezorientowana, aby zrozumieć potrzebę Tynan’a, by ją posiąść. Mogłaby się cofnąć a Tynan zareagowałby tak jak prowadził go instynkt. Bren zacisnął zęby i walczył by powstrzymać stworzenie w nim. Moja. Potrzebuje moja! 217

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren mógł poczuć, jak jego siła przygasa. Smok był zbyt silny a jego ból zbyt wielki. Moja! - Nie! - Bren usłyszał własny krzyk, gdy jego ciało zniknęło.

218

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ DWUNASTY Keene drżała w mroku jaskini. To nie zimno ją nękało. W rzeczywistości jej ciało szumiało ciepłem. Prawdopodobnie ogniem smoka. Wciąż mogła sobie przypomnieć, płomienie wybuchające z jej ust i krzyk zmiennych gdy dosięgło ich gorąco. Kolejny dreszcz przebiegł jej ciało. Co ona ma teraz zrobić? Zaatakowała innych członków Stowarzyszenia. Już nigdy nie będzie mogła do nich wrócić. Mój?! Wzdrygnęła się na głośne, żałosne zawodzenie w jej głowie. Wydawało się, że smok wykrzykiwał to słowo godzinami. Czasami to był żałosny jęk, czasami okrzyk gniewu. Stworzenie wydawało się wahać między pragnieniem a gniewem – pragnąc Bren’a i nienawidząc go. Ból gromadził się w jej ciele i głośno tupnęła noga w geście frustracji. Jak można było stać się pobudzonym gdy jej świat opadał w jej uszach? Spuściła wzrok na swoje nagie ciało. Jej ubranie zniknęło gdy zmieniła kształt w smoka. Gdy w końcu zwyciężyła panikę smoka i mogła ponownie przyjąć jej wrodzony kształt, była naga. Keene zacisnęła wargi. Smok był częścią tej formy - jej naturalnego ciała. Czy jeśli zmieni się w kogoś innego, to smok zostanie w tyle? Nigdy wcześniej nie zastanawiała się nad filozofią zmiennokształtnych, nie znała odpowiedzi ale wiedziała, że warto spróbować. 219

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Walcząc z rozpraszającym głosem Andry i nieobliczalnymi emocjami, Keene stworzyła w swojej głowie wizerunek Cissa. Spośród kobiet, których formę przybrała gdy była z Bren’em, Cissa była jej ulubioną. Mój! Krzyk zakłócił mentalny obraz. Keene zacisnęła zęby i zaczęła od początku, z większą starannością niż zwykle projektować obraz. Gdyby pominęła jakikolwiek szczegół, mogła zmienić się w coś nie do poznania i potencjalnie nie być w stanie wrócić do swojego kształtu. Odrzuciła emocje Andry i skupiła się aż dokładny obraz Cissy wypełnił przed nią przestrzeń. Przygotowała się na powolną zmianę i mentalnie „wlać” siebie do tego kształtu. Nic się nie stało. Zamknęła oczy i spróbowała jeszcze raz. Ale jej ciało pozostało statyczne. Jej bicie serca przyśpieszyło gdy uderzyły ją tego konsekwencje. Nie mogła się zmienić. Była na zawsze uwięziona w tej formie. Spojrzała w dół na swoje ciało – zbyt drobne piersi i chłopięce biodra. Bren mógł przebierać w kobietach. Nigdy nie zapragnie jej, nie takiej. Powiedział, że może iść z nim do jego zamku. Spotkać jego rodzinę. Teraz, ze spokojniejszym umysłem i rzeczywistością stającą przed nią, wiedziała, że to niemożliwe. Była w zespole wyznaczonym by zabić jego ojca. Jego rodzina nigdy nie powita jej w swoim domu. To stawia ją w sytuacji bez wyjścia. Nie mogła mieszkać we wsi, nie ze smokiem dzielącym część jej umysłu. Nie mogła pójść z Bren’em. Nie mogła wrócić do Stowarzyszenia. Została sama na wieczność. Andra zawodziła w jej głowie. Keene rozejrzała się po jaskini. To będzie jej dom, ukryty w górach.

220

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Wiatr wzmógł się poza jaskinią. Skrobanie pazurów na kamieniach zaszemrało w ciszy. Jej serce podskoczyło w piersi, instynktownie wiedząc jakie stworzenie wydałaby ten dźwięk. Smok. Bren. Przyszedł za nią. Wpatrywała się w wejście jaskini. Dlaczego był tutaj? Wiedziała z jego żarliwych rozmów z innymi delegatami, że zrobiłby wszystko by chronić smoki. Nawet przyszedł za nią. Oczywiście martwił się o Andrę. Ale teraz to nie smok stanął przed nim. Prostując się, Keene przejechała dłonią po swojej krótkiej fryzurze. Nie widząc swojego odbicia niemal dwadzieścia lat, wyrwała kilka kosmyków by dostrzec kolor. Były brązowe. Nudny, mdły brązowy. Świadoma jej nagości i braku krągłości, zakryła ramieniem piersi – zauważając z jaką łatwością je przykryła – a drugą dłoń położyła na zwieńczeniu jej ud. Widział ją już wcześniej naga ale teraz było inaczej. Cień pokrył wejście , blokując wieczorne światło. I Keene zdał sobie sprawę, że to nie jest Bren. To był jego smok. Andra wzniosła okrzyk powitania w głowie Keene i dźwięk osłabił jej kolana. Moja? Słyszała wcześniej ten głos. To był - próbowała sobie przypomnieć jak Bren nazwał swojego smoka. Tynan, pomyślała. Dlaczego

się

zakrywasz?

Mentalne

oskarżycielskie. - Uh…

221

pytanie

było

niskie,

niemal

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nawet w półmroku mogła dostrzec migotanie zielenie w jego czarnych oczach. Krucha czysta zieleń przypomniała jej o Bren;ie. Był gdzieś wewnątrz tego ciała ale nie wydawał się panować nad bestią. Moja mieć, domagał się Tynan. Keene potrząsnęła głową i cofnęła się. Głęboki ryk smoka zatrzymał jej odwrót. Andra wydawała się wykorzystać niepokój Keene i zaczęła dudnić jej nieposłuszeństwo.

Keene

wzięła

głęboki,

mentalny

oddech

próbując

powstrzymać Andra. Nie mogła zając się jednym smokiem, nie wspominając już o dwóch - nie była pewna, czy te dwa stworzenia mogły się teraz spotkać. Mam się dobrze. Obie mamy się dobrze, uspokoiła Andrę. On nas nie skrzywdzi. Och proszę, Boginie, niech nas nie skrzywdzi. Ciche skrobanie pazurów na kamieniach teraz brzmiało głośno w skalnej jaskini. Przełknęła, zmuszając się do stania nieruchomo, gdy jego głowa sięgnęła do przodu, zatrzymując się cal od jej szyi. Moja? Trącił ją ze swoim pyskiem. Keene krzyknęła i odskoczyła, potykając się o wystający kamień. Wylądowała ciężko na swoim tyłku i jęknęła. Smok tam był, jego otwarte usta wisiały nad nią w powietrzu. Krzywda? - Uh, nie. - trochę zaskoczona i z siniakiem na jej tyłku ale przeżyję – upadek przynajmniej. Nie wiedziała czy przetrwa smoka. Mieć cię. Potrzebuję cię. Zanim zdążyła przetworzyć te słowa, ciepła, wilgotna pieszczota prześliznęła się w górę wewnątrz jej nogi. Wpatrując się w otwartą przestrzeń 222

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

między jej udami, patrzyła jak jego język delikatnie drgał na jej cipce. Keene zachłysnęła się w odpowiedzi na słodką pieszczotę. Słyszała o szalejącej seksualności smoków i o ich tęsknocie za ludzkimi kobietami ale nigdy nie wyobrażała sobie, w jaki sposób wykorzystywali swoje ofiary. Parł do przodu, zmuszając ją albo do rozłożenia nóg albo do odepchnięcia go. Wpatrywała się w lśniące białe zęby. Mogły ją rozerwać na maleńkie kawałeczki jednym ugryzieniem. Instynktownie szarpnęła kolana razem – Nie. Smok szarpnął głowę do tyłu przy jej odrzuceniu. Furia i strata zalała ją - emanowała z Tynan’a, pochwycona i zwiększona przez Andrę. Tynan stanął nad nią, patrząc na nią przez jedną dłuższą chwilę, z palącym bólem w głębi jego czarnych oczu. Zabije ją. Ból był zbyt silny. Sapnęła, próbując zmusić powietrze w jej płuca. Otworzył swoje usta i krzyknął. Keene zwinęła się w kulkę, obejmując głowę, gdy dźwięk wstrząsnął skałą wokół nich. Czekała – na ból jego ugryzienia albo zgniecenie przez spadające kamienie. I czekała. Powitała ją cisza. Zerknęła spod ramienia. Smok zniknął. Usiadła. Nie zaszedł daleko. Tynan przykucnął w dalekim kącie jaskini, oparł się o ścianę, z głową schowaną pod jednym masywnym skrzydłem. Mój? Pytanie Andra wyszło jak pełne współczucia kwilenie. Keene wstała. Tynan jej nie zaatakował. Czuła jego wściekłość i jego ból ale stworzenie jej nie skrzywdziło. Chciał ją pieprzyć. Keene przytknęła płasko dłoń do swojego brzucha. - Tynan? 223

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nie zareagował z wyjątkiem schowania głowy głębiej pod skrzydłem. Miała nieodparte wrażenie, że wydął wargi. - Uch, Tynan, przykro mi. Bałam się. - Boginie nie cierpiała się do tego przyznawać. Bać się mnie? Podeszła bliżej. Jaskinia nie była olbrzymia więc dotarła do jego boku w sześciu ostrożnych krokach. - Trochę. Gdy się zbliżyła, Tynan podniósł głowę. Keene zmusiła się stać nieruchomo gdy nachylił się, z pyskiem piętnaście centymetrów od jej szyi. Chcię cię kochać. - Uch, tak, nie jestem tego pewna… Wyciągnął błyskawicznie język i obmył czubek jej piersi. - Oh! – nabrała głęboko tchu – Po prostu nie jestem pewna czy …. Zawirował koniuszkiem języka wokół jej drugiego sutka, sprawiając, że jeszcze bardziej się napiął. Potrzebuję cię mieć. Dużo przyjemności. Trzymała się nieruchomo gdy liznął w dół jej brzucha, drażniąc szczyt jej płci. Dotknąć głęboko wewnątrz ciebie. Delikatne uderzenia i uwodzicielskie słowa smoka osłabiły jej kolana. Pozwól mi cię mieć. Zmysłowy apel przypominał polecenia Bren’a. Okazało się, że jego smok jest nie mniej wymagający. To było dziwne - gdy powinna być przerażona, zdezorientowana i spanikowana – pożądanie dało sobie radę z dostaniem się do jej ciała. Tak. Czuję zapach twojego pragnienia. Potrzebuję spróbować twojego słodkiego smaku. Jego słowom towarzyszyła pieszczota wewnątrz jej nóg. 224

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Biorąc głęboki oddech, wiedząc, gdzieś głęboko w środku, że przywiązuje się do tego stworzenia swoim działaniem, opadła na skalna podłogę. Tym razem gdy Tynan przesunął się nad nią, nie przestraszyła się. Wolno rozłożyła swoje nogi, wyginając kolana gdy obnażyła się dla smoka. Ciche dudnienie z głęboki jego klatki piersiowej powiedziało jej, że jest zadowolony z jej przyzwolenia. Andra wydawała się teraz zniknąć – uciszona gdy Keene wyszła sama naprzeciw Tynan’owi. Smok przez chwilę się wahał potem powoli przeciągnął językiem po jej szczelinie jakby przygotowując miejsce dla siebie. Gorąco płynęło w niej a każdy nerw kończący się w jej płci, ożywił. Długi gruby mięsień wśliznął się z łatwością do jej przejścia. Gwałtowny wdech Keene odbił się echem wśród ścian jaskini i wrócił do niej. Bren był najuważniejszy podczas ustnego kochania ale ta pieszczota się różniła, Tynan wjeżdżał w głąb aż ja wypełnił a jego usta ocierały się o jej płeć. Wpatrywała się w ciemność, zdumiona wrażeniami. To było tak żywe i gorące, nie rozciągał jej ale stawiał ją w ogniu delikatnymi muśnięciami na wewnętrznej ściance jej przejścia. Nie napierał ani nie pompował, po prostu pozwolił koniuszkowi swojego języka pocierać ją, w głębi jej kobiecości. Nigdy nie czuła czegoś takiego. Wolny stały masaż promieniował napięciem z wewnątrz jej płci do jej piersi, przesączając się na zewnątrz do jej kończyn – gdy jej ciało było rozciągane i napięte. Niezdolna do kontrolowania tego, jej biodra zaczęły się toczyć, starając się wyjść naprzeciw dotknięciu smoka. Tynan zagrzmiał z przyjemności. Dźwięk wprawił w drganie jej łechtaczkę – leciutki dotyk, tyle wystarczyło by uwolnić całe występne napięcie, które stworzył. Keene krzyknęła, jej biodra wygięły się w górę, napierając na usta smoka, cicho błagając o więcej. Odsunął się, podniósł głowę i zagrzmiał swój sukces. Keene ledwie miała czas na rozpoznanie triumfalnego dźwięku, zanim wrócił,

zagłębiając

się

w

głębi

jednym 225

szybkim

pchnięciem

przed

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wycofywaniem się i okrążeniem jeżykiem wokół jej łechtaczki, odnawiając ostre kłucie potrzeby w jej cipce. W jaskini zapadła cisza z wyjątkiem jej oddechu – ciężkiego i mocnego dyszenia, gdy jego język pieścił jej ciało. Był wszędzie – chłepcząc jej soki, zanurzając się w jej otwarciu, dokuczając jej łechtaczce. Jego dotknięcie było nowe ale dziwnie znajome. W oddalonym brzegu jej umysłu wciąż zdolna racjonalnie myśleć, uświadomiła sobie, że jego pieszczoty przypominają ustne kochanie się Bren’a w burdelu ale jej ciało nie pozwoliło jej na długo zatrzymać tej koncepcji. Bezbożny język Tynan’a poruszał się po jej ciele w przypadkowym rytmie – badając, liżąc, smakując. Pożądanie, które ogarniało ją odkąd się obudziła z transu uderzyło jej ciało. Jęknęła i wypchnęła w górę biodra. Potrzebowała więcej. - Tynan. - jej wyjęczana prośba była cicha ale usłyszał ją, wprowadził swój język wewnątrz niej, pompując głęboko.. Wycofał się i zwinnie masował jej łechtaczkę podczas gdy koniuszek wsuwał do jej otwarcia. Podwójna pieszczota była dla niej zbyt wielka do zniesienia. Wygięła plecy w łuk i pozwoliła przejść przez nią orgazmowi. Tak. Więcej.

Jęknęła gdy podniosła wzrok na smoka, wciąż chlupoczącego soki spomiędzy jej nóg. Jej ciało unosiło się z zadowolenia ale była wciąż jedna rzecz, której potrzebowała. Bren. Andra, cudownie cicha gdy Tynan ją kochał, obudziła się na myśl jej partnera i warknęła swoją potrzebę. - Bren, - wyszeptała Keene, potrzebując zobaczyć mężczyznę, stającego przed nią i mieć go w sobie. Tynan wycofał się, podnosząc usta z dala od jej skóry. Z ostatnim liźnięciem, obraz przed nią zaczął się zmieniać. Chwilę później zniknął i Bren klęczał między jej udami. Wolno podniósł na nią 226

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wzrok. Zieleń przeplatała się z czernią. Tynan nie zwolnił swojego uścisku. Patrzyła,

zafascynowana

walką,

jej

własne

potrzeby

przygasły

gdy

obserwowała Bren’a. Napięcie promieniowało z jego ciała. Jego ramiona odchyliły się do tyłu, wyginając w łuk plecy gdy walczył ze stworzeniem w sobie. Ręce zawinął w pięści, zaciskając je na twardych jak skała udach. Wziął długi, oczyszczający oddech. Gdy spojrzał na nią, mogła zobaczyć, że z powrotem rządzi człowiek. - Jesteś ranna? - domagał się surowo. - Nie. – zaprzeczeniu towarzyszyło kręcenie głową. - Nie skrzywdził cię? - Tynan? Nie. Część napięcia wydawała się zniknąć ale wygięcie jego dolnej wargi powiedziało jej, że nie jest zadowolony. - Więc go zaakceptowałaś. - to było kategoryczne oświadczenie, bez znaku zapytania w sobie ale Keene czuła potrzebę wyjaśnienia. - Nie na początku. Myślę, że zraniłam jego uczucia. Bren zamrugał - Co? - Odrzuciłam go początkowo. Bren sięgnął do niej, chwycił ją za ramiona. Przebiegł rękoma wzdłuż jej ciała, badając jej pierś, brzuch i nogi. - I on cię nie skrzywdził? - Nie. Tylko wydął wargi, - powiedziała z ironicznym uśmiechem. – Dlaczego myślisz, że by mnie skrzywdził? Otworzył usta. Zanim coś powiedział, jego oczy spochmurniały i Keene mogła powiedzieć, że słucha Tynan’a. Bren potrząsnął głową. – Wyjaśnię ci później. - opuścił wzrok na jej nagie ciało. Klęcząc między jej rozchylonymi udami, jego spojrzenie natychmiast podążyło na jej obnażoną płeć. 227

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

I tak szybko jak pożądanie w niej przygasło, tak szybko wróciło. Bez słowa, przesunął ją, ustawiając kutasa przy jej kobiecości. Keene poczuła, jak traci kontrolę nad swoim ciałem, które tak niedawno zaczęła z kimś dzielić. Mój! Krzyk Andry był nie mniej żarliwy niż okrzyki Tynan’a. Bez żadnych szczególnych słów, Keene uświadomiła sobie, że Andra nie chce być ujeżdżaną - chciała ujeżdżać swojego partnera. Potrzebowała go na plecach. Kierując się instynktami smoka, popchnęła ramiona Bren’a. Siła smoka przepłynęła przez jej ciało i jej delikatne wysłały go w powietrze. Wylądował z hukiem i jęknął. Powietrze zatrzymało się w jej gardle jakby ktoś zacisnął dłonie wokół jej szyi. Keene nie mogła się ruszyć. Co ona zrobiła? Nie chciała go skrzywdzić. Starając się odkryć sposób by zawołać do niego, patrzyła gdy się przewrócił. Gwałtownie uniósł brwi i uśmiechnął się półgębkiem, co złagodziło jej niepokój. Potem rozłożył się równo placach i podał jej rękę. - Chodź do mnie, - rozkazał. Andra zareagowała zanim Keene mogła coś powiedzieć. Jakby był pasażerem w swoim własnym umyśle, przeszła przez jaskinię. Smok nie dał żadnemu z nich czasu na przygotowanie się. Przesunęła nogą nad jego biodrami i znalazła, jego twardego kutasa czekającego na nią. Owinęła swoje palce wokół gorącego trzonka i jęknęła. Będzie się tak dobrze czuć w niej. Keene próbowała spowolnić bestię ale smok nie pozwolił na to w żaden sposób. Rozłożyła szeroko nogi i umieściła jego kutasa przy jej wejściu. Wilgoć z intensywnego lizania Tynan’a skapywała z jej płci, pokrywając jej dłoń i jego kutasa. - Weź mnie w siebie, dziecinko, - zalecił. – Umieść mnie w tej słodkiej cipce. Słowa osiadły w jej rdzeniu, opuściła głowę i krzyknęła - dźwięk przypominał trochę okrzyk przyjemności Tynana’a. 228

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Powoli, spojrzała na mężczyznę pod nią. Jego zielone oczy błysnęły w słabym blasku jaskini. Był jej spragniony – potrzebował jej cipki. Moc w niej wezbrała. Tak. Mężczyzna dobrze jej służy – dostarczy jej całego kutasa, którego potrzebowała, da jej rozkosz kiedy tylko będzie tego potrzebować. Obce

myśli

przemknęły

przez jej

głowę.

Smok

stworzył

obrazy

towarzyszące tym słowom – obrazy Bren’a, klęczącego przed nią, liżącego jej cipkę, czy stojącego za nią i pompującego swoim trzonkiem wewnątrz niej. Pogrążona we mgle jej własnych pragnień i pożądania smoka, Keene zacieśniła swój chwyt na jego trzonku i pchnęła w pierwszy cal jej ciasnej płci. Główka penisa zaczęła ją rozciągać gdy wypełnił ją. Zawahała się, pozwalając rosnąć napięciu między nimi - powstrzymując Andrę kiedy wepchnie go do środka. - Keene, kochanie, jeśli nie zaczniesz mnie natychmiast pieprzyć, znajdziesz się w odwróconej pozycji. Uśmiechnęła się, zadowolona z wiedzy, że mogła zainspirować to głodne, władcze warknięcie w takim potężnym mężczyźnie. Wycofała się, uwalniając parę pierwszych cali jego kutasa. Owijając palce wokół jego trzonka, trzymała go gdy jechała na nim, pozwalając tylko połowie kutasa wsuwać się w nią. Płytkie pchnięcia oddziaływały na wejście do jej cipki, to samo wrażliwe miejsce, które Tynan lizał z takim zapałem. - Cholera, Keene, weź wszystko - głos Bren’a był twardy i szorstki. Ale jak smok, wiedziała, że jej nie skrzywdzi. Odchyliła głowę i zaśmiała się, czując radość wraz z pożądaniem. Nigdy sobie nie wyobrażała, że kochanie się może takie być. Podniosła się aż jego kutas niemal się z niej wyśliznął, potem zatopiła się w dół, zabierając swoją dłoń i wprowadziła go w siebie całkowicie. Gruby maszt wypełnił ją w każdym calu, masując wnętrze jej cipki. I nagle straciła oddech na śmiech czy słowa. Potrzeby Andry naciskały na nią. Podniosła się na kolanach i ujeżdżała go, długimi twardymi ciosami.

229

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren chwycił jej biodra, przyciągając ją w dół gdy on biodrami napierał w górę, potrzebując wchodzić coraz głębiej. Keene przejechała paznokciami wzdłuż jego ramion. Zadrżał i przesunął ją w dół. Twarda, mocna penetracja była ostatnim ciosem, którego potrzebowała. Jej okrzyk wyszedł jako westchnienie gdy straciła oddech. Trzymała się nieruchomo, pławiąc się w słodkim spełnieniu, płynącego z głębi jej rdzenia rozchodzącego się aż po koniuszki palców. Podniosła na niego wzrok, czując jak niemądry uśmiech wykrzywia jej wargi … i opadła do przodu. Bren złapał ją gdy spadła, jej ciało tonęło jakby siła została z jej mięśni wymyta. Powolne skurcze jej cipki nadal pulsowały wzdłuż jego kutasa gdy westchnęła. Bren wydał pomruk, walcząc z jego własnymi potrzebami. - Keene? Czy wszystko z Tobą w porządku? - Hmm? - przytuliła się do niego i nie wydawała się skłonna by się ruszyć. Pewnie potrzebowała snu, potrzebowała w tej chwili pocieszania, ale Bren miał własne potrzeby do zaspokojenia. Posiadła go, teraz on weźmie ją, przywiązując jej ciało do jego, odbudowując ich związek. Złapał jej biodra, trzymając ją przy sobie, z kutasem wciąż w niej zagłębionym obrócił się, przesuwając ją pod siebie. Jej oczy z wolna otworzyły się i spojrzała gdy mgła seksualnego spełnienia rozwiała się. Czekał, mentalnie otrząsając się gdyby go odepchnęła. Nie wiedział czy mógłby się wycofać gdyby się tego domagała. Ta myśl zatrzymała go. Tynan jej nie skrzywdził. Udało mu się opanować. Bren nie mógł zrobić mniej. Zaczął się wycofywać ale nogi Keene zacisnęły się wokół jego pasa zanim mógł się ruszyć. - Więcej, - domagała się. Okrzyk tryumfu, podobny do krzyku Tynan’a, skradał się w gardle Bren’a, ale zgniótł go.

230

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Opierając się na kolanach i pociągnął jej biodra, opierając ją wysoko na jego udach więc mógł ją poczuć głęboko, poczuć każdy cal słodkiego uścisku jej cipki. - Moja kolej, - warknął i zaczął się w niej zagłębiać. Nie powstrzymał się. Pozwolił jej mieć w każdy cal, całkowitą moc, która płynęła w jego ciele. Wbijał się w nią a ona go przyjęła. I błagała o więcej. - Proszę, wejdź we mnie. Dojdź we mnie, - szepnęła, jej słowa rozbrzmiewały echem w jego głowie. Tynan unosił się na krawędzi jego umysłu. Instynkty Bren’a odpychały smoka przez obawę, że gdyby przejął kontrolę zranił by Keene ale potem przypomniał sobie jak rzuciła nim i ujeżdżała go jakby był ogierem stworzonym dla jej osobistego użytku. Jej ciało było silne - miała w sobie smoka. I Tynan nigdy by jej nie skrzywdził. Powoli,

Bren

wypuścił

smoka

w

swojej

głowie,

upajając

się

rozradowanym krzykiem Tynan’a gdy ją pieprzyli. Każde pchnięcie zabrało go przez mocny uchwyt jej cipki. Stracił poczucie czasu - jego cały świat był skupiony na jechaniu między jej nogami. Niejasno zdawał sobie sprawę, że jej pięty owijają się wokół jego pleców, przyciągając go mocniej i głębiej. A on robił wszystko co w jego mocy by zaspokoić jej pragnienia. Mój. Odrzucił głowę i patrzył na Keene. To nie był głos Tynan’a. To była Andra, zgłaszająca do niego pretensje … a on musiał odpowiedzieć. - Tak, - szepnął, wiedząc, że słowa były prawdziwe.

Keene podniósła wzrok na sufit ciemnej jaskini i zastanawiała się krótko dlaczego widziała tak wyraźnie. Według wszelkich praw nie powinna móc zobaczyć poza kilkoma metrami ale każdy kamień i szczelina była dla niej 231

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wyraźna. Rosły w niej zmysły smoka. Wciąż cicho, rozejrzała się po jaskini. Jej przewidywania mieszkania w tym miejscu wydawały się mniej tragiczne z Bren przy jej boku. Właściwie na niej. Opadł na nią, wyeksploatowany po trzecim orgazmie. Uśmiechnęła się, i pogłaskała go po włosach koniuszkami palców i westchnęła. Spojrzał w górę. – A to co? - Po prostu się zastanawiam. - O? - zachęcał. - Co się teraz stanie? Nie możemy tu zostać na zawsze – w jej brzuchu zaburczało, jakby się z nią zgadzał. Bren usiadł, rozdzielając ich ciała. Obydwoje jęknęli gdy jego kutas wyśliznął się z niej ale w milczącym porozumieniu zignorowali pokusę. - Myślałem, że to już ustaliliśmy. Idziesz ze mną. Do mojej rodziny. Potrząsnęła głową. – To miła oferta ale ja próbowałam zabić twojego ojca. Wątpię, że twoja rodzina powita mnie z otwartymi ramionami. Skrzywił się. – Będziesz zaskoczona. Oni chcą byś przyszła. I to najlepsze wyjście. Twój smok będzie przez chwile trudny do utrzymania i będzie rozsądniej jeśli będę obok. To miało teraz więcej sensu – Dobry Książę Bren — zawsze o myśli co jest najlepsze dla królestwa i dobre dla smoków na świecie. – Wstała i odwróciła się do niego przodem. - Co chcesz? Zamierzasz mnie zabrać – kobietę. Której nienawidzisz - ponieważ to jest najlepsze dla mojego smoka? Świat nie działa w ten sposób. - Nie nienawidzę cię. - Nie okłamuj mnie, Bren. Widziałam to w twoich oczach kiedy mnie odesłałeś.

232

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- To nie była nienawiść, to był ból. Zdrada. Nie wiem. - wyrzucił ręce do góry i wstał, wolno przemierzając długość jaskini. Wiedział, że muszą o tym porozmawiać ale nie wiedział co powiedzieć. Jak wyjaśnić swoje uczucia gdy sam ich nie rozumiał. Tynan pozostał niezwykle cichy. – Jeśli mam być uczciwy - nie wiem co do ciebie czuję. Pragnę cię. Pragnę cię … ale nie wiem czy wystarczająco dobrze by twierdzić, że cię kocham. Mój brat - spotkałaś go - zakochał się w swojej żonie w mniej niż trzy dni. Nie jestem w stanie tego zrobić. Nigdy nie spodziewałem się mieć żony … I nigdy nie spodziewałem się zaakceptować kobietę, którą wybrał Tynan. Nie mogłem tego zaryzykować. mógł powiedzieć, że chce zapytać dlaczego ale nie zatrzymał się na tyle długo by pozwolić jej przerwać – Ale teraz znalazłem się w takim stanie i nie chcę pozwolić ci odejść. - Ale …. - Proszę. Wróć ze mną do Zamku. Spotkaj się z moją rodziną. Poznaj nas, mnie. I pozwól mnie się poznać. Zawsze bałem się tego, co się stanie gdy Tynan wybierze kobietę. Wiedziałem, że smok ma taką silę, że może z łatwością zniszczyć delikatną i kruchą kobietę. - Nie jestem ani krucha ani delikatna. – skorygowała Keene i Bren musiał się uśmiechnąć. - Wiem. Może dlatego chcę próbować. Po prostu wiem, że jeśli odejdziesz, nie tylko Tynan poczuje stratę. - patrzał wprost na nią, mając nadzieję, że chociaż jeden z jego argumentów ją przekona. Wszystko, co powiedział było prawdą. Jego emocje były poplątanym bałaganem wewnątrz jego piersi ale jedno uczucie stawało się głośniejsze niż wszystkie inne - nie mógł jej stracić. Wiedział, że nie ma wielu opcji w tej chwili. Będzie pracować nad przekonaniem jej. Pociągnął ją na nogi, w stronę wyjścia. Gdy weszli w pasmo promienia przygasającego światła słonecznego przy wyjściu jaskini, uświadomił sobie, że myślał o tym jak o trwałym związku. Zrobił to.

233

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Zaakceptował partnerkę smoka. Nie wiedział jak to się stało ale wiedział, że potrzebuje Keene. Wstał i podał jej rękę. - Chodźmy do domu. Spojrzała na jego otwartą dłoń. Po jednej dłuższej chwili, sięgnęła w górę kładąc na niej swoje szczupłe palce. Strach, z którego nawet nie zdawał sobie sprawy, stopniowo ucichł gdy zrobiła krok naprzód i przytuliła się do jego ciała. Akceptowała go. Znalazł swoją partnerkę.

234

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

ROZDZIAŁ TRZYNASTY Keene wpatrywała się w planszę i robiła wszystko w jej mocy by nie pozwolić jej ustom otworzyć się. - Wygrałam. - dźwięk był bardziej gwałtownym westchnieniem niż tryumfalnym okrzykiem ale to zadziałało. Podniosła głowę i wpatrywała się w Bren’a. W ciągu sześciu miesięcy od kiedy przyszła z nim do zamku, bardzo polubiła ich niemal codzienny rytuał walki w szachy. Wiele się o nim nauczyła …. ale nigdy go nie pokonała. - Wygrałam. Bren przez chwilę nie patrzył w górę. Prawie jakby nie mógł w to uwierzyć. Keene odrzuciła do tyłu głowę i zaśmiała się. I śmiała się. Głośno tupała stopami o ziemie i chichotała aż osłabła. W końcu, usiadła prosto. Mogłaby poczuć się winna napawaniem się jej triumfu gdyby nie zobaczyła migotania czerni w jego oczach. Tynan był wyraźnie zadowolony. A to z powodu jej gry w szachy toples. Powinna spróbować tej metody miesiące temu. Może nie przegrałaby wszystkich innych partii. - Wygrałam - powtórzyła. - Oszukiwałaś. – spojrzał znacząco na jej piersi. - Wiele razy grałeś bez swojej koszuli. - To co innego. Keene uśmiechnęła się do prawego tonu Bren’a. Zawsze przyjmował aroganckie nastawienie gdy przegrywał walkę. To była po prostu jedna z

235

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

wielu stron jego osobowości, której nauczyła się lubić - jego zapał by osiągnąć cel, chronić smoki na świecie. Jego poważna natura naznaczona dziwnym poczuciem humoru. I jego żądzy, nie mogła o niej zapomnieć. Pożądanie jego smoka nie osłabło, ani pragnienie Andry dla Bren’a. Tiana zasugerowała, by Keene zagrał toples gdy Keene skarżyła się, że Bren zawsze wygrywa. Tiana przysięgła, że to wystarczy by rozproszyć Bren … i to zadziałało. Keene wciąż tego nie rozumiała. Po połowie roku przyzwyczaiła się do oglądania jej twarzy i ciała w lustrze. Wiedziała, że Tynan jej pragnie. Ale Bren … nie wiedziała. Czy jego żądza należała wyłącznie do smoka? Wiedząc, że wciąż na nią patrzył z kochającym wyrazem oczu, odchyliła się na krześle i wyciągnęła ramiona nad głowę. - Hmmm, to wprost niewiarygodne jakie to dobre uczucie wygrywać. - wpatrywała się w niego. – A teraz, w związku z moja nagrodą …. - No więc… Położył ręce na poręczy swojego krzesła i zaczął wstawać. Zmysłowy wyraz jego oczu powiedział jej, że jeśli wstanie, zaraz będzie na niej i poranek spędzą w łóżku. Nie żeby ten pomysł nie miał zalet ale ona chciał bardzo szczególnej nagrody. - Nie, - powiedziała, zrywając się z krzesła i odskakując od stołu. – Chcę mojej nagrody dziś wieczorem. Usiadł z powrotem i popatrzył na nią. Mogła zobaczyć jego oczy – jasna zieleń jarzyła się głodem - gdy wpatrywał się w jej piersi. Wiedziała, tylko patrząc na niego, że wyobraża sobie ssanie jej sutków, przygryzanie napiętych szczytów. Jej sutki zacisnęły się i wychyliły do przodu. Bren oblizał wargi. - Tak, to będzie tego częścią. Teraz, powinieneś iść do swojej pracy ale może chcesz odpocząć.

236

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren wstał, zacząć się odwracać a następnie zawrócił – Twoja nagroda będzie wymagać mojego odpoczynku? Używając szelmowskiego uśmiechu, którego nauczyła się od niego, kiwnęła głową. - Pójdę upewnić się, że mój sekretarz nie założył czegoś zbyt forsownego w moim harmonogramie. - Zrób to. Czekała gdy wygładził palcami swoje włosy i włożył ciężki aksamitny kaftan, który nosił gdy prowadził interesy Króla. Odwrócił się w kierunku drzwi i zatrzymał się, wrócił do jej boku. Pochylił się i złożył szybki pocałunek na jej wargach. - Miłego dnia. - szepnęła. - Uważaj na siebie - odpowiedział. To samo mówił każdego ranka gdy wychodził ale sposób w jaki to powiedział sprawił, że zadrżała z potrzeby. Ton był niski i mroczny z odrobiną ostrzeżenia. Jakby ostrzegał ją by nie wpakowała się w jakiekolwiek niebezpieczeństwo. Keene uśmiechnęła się do jego pleców. Wciągnęła koszulę, wkładając końce w miękkich skórzanych spodniach. Rodzina Bren’a zaakceptowała ją. Odprawili przeprosiny Keene za próbę zabicia Kei jako niepotrzebne. Szczególnie jego matka zmusiła ją by czuła się mile widziana. Keene nauczyła się, eksperymentując i rozmawiając z Lorran i Kei, dostosować do obecności Andry. Nawet polubiła smoka. Jej życie było teraz takie inne. Początkowo, nie wiedziała, co ze sobą zrobić ale potem Lorran przejęła dowodzenie, dając jej lekcje bycia w części smokiem. I powoli, otrzymała zakres obowiązków wokół zamku. Chociaż nie było żadnego formalnego związku między nią a Bren’em, jego rodzina traktowała ją jak synową.

237

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Jego rodzina stała się jej - z wszystkimi problemami i radościami. Skończyła się ubierać i nastroszyła jej włosy. Próbowała je zapuścić, zauważając podziw Rainek’a dla długich spływających włosów Tiany, ale wpadały jej do oczu i wymagały zbyt dużego wysiłku. Ostateczne rozwiązanie nadeszło gdy Bren zobaczył, jak ciągle odgarniała włosy z twarzy i zapytał dlaczego po prostu ich nie zetnie. Koncepcja posiadania wyboru jej wyglądu była dla niej pasjonująca. Jeszcze nigdy to się nie liczyło. Spędziła tak mało czasu w tej postaci że nigdy się tym nie interesowała. Po tej nocy wzięła nożyczki i Tiana pomogła jej rozwiązać zmierzwiony bałagan następnego ranka. Gotowa zaraz po wyjściu Bren’a, Keene przeszła przez korytarz i znalazła Lorran w niewielkim salonie gdzie zwykle jadła śniadanie. Przyłączała się do Lorran na śniadanie w większość poranków, spędzając czas ucząc się o smokach i poznając królową. To było dziwne. Większość swojego życia spędziła w pojedynkę. Nawet gdy wzięło ją Stowarzyszenie Zmiennokształtnych, znaczną część czasu spędzała samotnie. Nie było zbyt dobrze przywiązywać się do ludzi, głosiło Stowarzyszenie. To mogło przeszkadzać w pomyślnym zakończeniu misji. Keene znała to z doświadczenia. Ale tutaj, rzadko była sama, chyba że specjalnie szukała samotności. I nawet wtedy zawsze była tam Andra. - Dzień dobry, Wasza królewska Mość. - Keene skłoniła się formalnie. Chociaż Lorran upierała się przy luźnych stosunkach, Keene codziennie witała się z nią w sposób przewidziany do jej rangi. - Dzień dobry. - Lorran podniósła wzrok znad swoich papierów i uśmiechnęła się na powitanie. Patrzyła przez chwilę na Keene by następnie zmrużyć oczy. – Wyglądasz dzisiaj zdecydowanie pogodnie. - Po raz pierwszy pobiłam twojego syna w szachy.

238

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Jak to zrobiłaś? On jest świetnym graczem. - Zagrałem w stroju toples. - Ach. - Lorran skinęła głową. – Jeśli jest taki jak jego ojciec, miałaś szczęście że przeszliście przez całą partie. - Zagrałam na jego duchu współzawodnictwa za każdym razem gdy próbował przysunąć się do mnie. Lorran zaśmiała się. – Co jest twoją nagrodą? Nie mogę sobie wyobrazić, że nie dostaniesz za to jakiegoś daru od Bren’a. - Coś mi chodzi po głowie - Keene zachichotała w odpowiedzi. Nie miała zamiaru mówić królowej, że zaplanowała przywiązać jej syna do łóżka i używać jego ciała jako jej osobistej zabawki przez całą noc. Lorran wyciągnęła dłoń i złapał rękę Keene. – Jestem taka zadowolona, że Bren cię znalazł i miał na tyle zdrowego rozsądku by uświadomić sobie jego uczucia do ciebie. Opierając się pragnieniu by się odsunąć, Keene poczuła, jak jej palce lodowacieją. Nie czuła się komfortowo rozmawiając o Bren’e i uczuciach. Mieli namiętność i narastającą przyjaźń. Jeśli było więcej, nie zamierzała badać tego zbyt blisko. Nie chciała się rozczarować. Wiedziała, że czuje coś do Bren’a i to było inne od wszystkiego co doświadczyła ale to również przerażało, dziwnie potężne. To przypominało emocje, które czuła jako dziecko zanim trafiła do Stowarzyszenia. Kiedy jej matka ją kochała. Nie żeby uczucia dla Bren’a były czymś blisko matczynych ale to zaufanie, które czuła w jego obecności. On byłby tam dla niej. Miała tylko nadzieję, że będzie zadowolony z jej niespodzianki. - Tak, uhm, dziękuję. Muszę zebrać kilka rzeczy na dzisiejszy wieczór. – poczuła gorąco na policzkach jakby Lorran mogła zobaczyć co siedzi w jej głowie. Blask w oczach królowej pozwolił Keene wiedzieć, że to aprobowała. 239

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Keene uśmiechnęła się i wyszła. Musiała znaleźć Tianę. Pomimo delikatnego wyglądu kobiety, gdyby ktoś chciał się dowiedzieć o łańcuchach na tyle mocnych by przywiązać smoka do łóżka, to będzie ona. Keene pośpieszyła korytarzem do wspólnych sal Tiany i Rainek’a. Zastukała w pierwsze drzwi i czekała. Gdyby Rainek jeszcze tu był, zajmie kilka minut zanim ktoś odpowie. Keene oparła się o framugę i czekała. W końcu drzwi się otworzyły i zaczerwieniona, w nieładzie i wysoko w ciąży Tiana uśmiechnęła się do niej. Gdy się poznały, Keene nie mogła zauważyć, że Tiana była w błogosławionym stanie. Teraz nie było wątpliwości, że urodzi lada dzień. - Dzień dobry, - Tiana przywitała się. - Przerywam? - Nic poważnego. - Czuję się urażony! - Rainek wykrzyknął skądś w sali. – Jeśli poświęciłbyś mi trochę czasu mogłem uczynić to ważnym. Tiana przewróciła oczami. – Ty musisz iść trenować - zawołała przez ramię. – A ja muszę pogadać z moją przyjaciółką - złapała Keene za rękę i wciągnęła ją do środka. Rainek stał pośrodku pokoju, z prześcieradłem owiniętym wokół pasa i gniewnym spojrzeniem na twarzy. Keene tylko się uśmiechnęła się. Rainek był przystojnym mężczyzną. Nie tak atrakcyjnym jak Bren, oczywiście, ale jednak przystojnym. Podziwiała długie włosy Rainek’a ale uwielbiała głaskanie krótkiej fryzury Bren’a i oglądanie gorąca w jego czarownych zielonych oczach. Rainek jęczał ale poczłapał sali kąpielowej. Tiana zachichotała gdy drzwi zamknęły się. – Trochę czekania wyjdzie mu na dobre. Oczekiwanie sprawia, ze będzie o wiele słodziej. - uśmiechnęła się i zaprowadziła Keene do salonu. Przez cały czas trzymała Keene za rękę. Keene podejrzewała, że Tiana jest zachwycona, że mogła dotknąć Keene i nie sprawiać jej bólu. Będąc czarownicą ognia, ręce Tiana paliły większość rzeczy ale dzielenie ciała ze 240

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

smokiem uczyniło Keene odporną na ogień. – Więc, co cie tu sprowadza tak wcześnie? Stawiałabym na kłótnię z Bren’em ale nie jesteś wystarczająco zdenerwowana. - Uh, nie. Żadnej kłótni. Posłuchałam twojej rady i zagrałam bez koszuli. - I wygrałaś? - Tak. Miał trudności z koncentracją. - Nie wątpię w to. Keene potrząsnęła głową. – Naprawdę tego nie rozumiem. Nie jestem za dobrze wyposażona. - machnęła ręką wskazując swoje piersi. - To nie ma znaczenia. Są twoje i czyni je tak atrakcyjne. Keene uśmiechnęła się. To było dziwne, że mogła zwierzać się Tianie. W Stowarzyszeniu, nigdy nie miała przyjaciółki czy wspólnych tajemnic. - Zamierzam mu powiedzieć dziś wieczorem. Tiana otworzyła szeroko oczy – Jak myślisz, jak on to przyjmie? - Nie wiem. - Nie musisz się martwić. - Tiana zaśmiała się. – On cię kocha. Choćby nie wiem co. Keene nie wiedziała co odpowiedzieć. Lorran i Tiana obydwie wydawały się myśleć, że Bren coś do niej czuje ale nie miała pewności a jej własne uczucia były dla niej zbyt nowe, by zaryzykować ich odkrycie. - Cóż, po prostu chcę się upewnić, że będzie ograniczony gdy mu powiem. Czy wiesz gdzie mogę dostać jakiś łańcuch? Osiem godzin później, Keene wpatrywała się w nagiego kochanka, z ramionami związanymi nad głową, przykutego łańcuchem do ściany nad ich łóżkiem. Miała rację. Tiana wiedziała gdzie znaleźć łańcuchy, które utrzymają Bren’a. 241

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Był oszałamiający – nagi, prezentujący się przed nią. Keene poczuła rodzące się ciepło w głębi jej płci. - Dziecinko, mogę poczuć zapach twojej potrzeby - wyszeptał. Słaby blask świec wystarczył by oświetlić pożądanie w jego oczach. – Nie każ nam czekać. Spojrzała na jego kutasa, twardego i dumnego, gotowego by go dosiąść. Mój. Krzyki Andry nie były już rozpaczliwym błaganiem. Smok zniknął, obawiając się, że Bren zostawi ją żądającą jego uwagi gdy tego chciała. A pragnęła go teraz. Keene wczołgała się na łóżko i uklękła przy nim. - Mam dla ciebie niespodziankę - powiedziała. Zmrużył oczy - Miłą niespodziankę? - To zależy. - zanim mógł zadać jeszcze jakieś pytania, zamknęła oczy i pozwoliła zmienić się swojemu ciału. Poczuła, jak jej włosy i piersi urosły, a ramiona kurczą się. Gdy otworzyła oczy, wpatrywała się w Bren’a oczami Cissy. - Możesz się zmieniać. Nie brzmiał na zadowolonego. Kiwnęła głową. - Jak długo to już trwa? Zamrugała, zdezorientowana gniewem leżącym u podłoża jego słów. – Nie rozumiem. - Od jak dawna zmieniasz się, nie mówiąc mi o tym? To oczywiste, że nie robisz tego po raz pierwszy. - szarpnął łańcuchy i Keene cieszyła się, że pomyślała o tym, by go skrępować. - Ćwiczyłam od kilku miesięcy. - Ból osiedlił się w jej sercu. 242

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Dlaczego? Wyobrażała sobie, że nie będzie zachwycony, ale nie spodziewała się wręcz gniewu. - Co masz na myśli dlaczego? Ponieważ tym jestem. Jestem zmienną odpowiedziała z jednakowym gniewem. - Już nie. - jego głos był niski i mogła w nim wykryć ślady Tynan’a. Westchnęła. - Bren, zawsze będę zmienną. – sturlała się z łóżka. Uwodzicielski wieczór kochania sie z Bren’em był skończony. Obróciła się i odeszła, potykając się gdy krótkie nogi Cissy nie niosły jej tak szybko jak była przyzwyczajona. Gdy odchodziła, dostrzegła druzgocącą stratę. Gdzieś w głębi serca miała nadzieję, że będzie zadowolony, nawet zachwycony, że odzyskała umiejętność zmiany kształtu. Ale Bren oczywiście nie chciał by mu przypominać o tej części jej życia. Pociągając nosem by powstrzymać łzy, których nie chciała, podeszła do wyjścia do ogrodu. Księżyc był w pełni. Było mnóstwo światła. Mogła bezpiecznie odlecieć. Wzięła głęboki wdech, przygotowując się by zmienić się z powrotem do jej własnego ciała zanim przejmie formę Andry. Pęknięcie kamienia i brzęku łańcuchów rozbrzmiało w drugim końcu pokoju. Okręciła się na czas by zobaczyć, jak Bren szarpnął miejsce przymocowania łańcuchów do ściany. Kawałki kamienia rozleciały się wolne i rozproszyły po całym łóżku. Kiedy uwolnił się od ściany, zdjął obręcze ze swoich nadgarstków. Przez chwilę, widziała jak czerń wypełniała jego oczy ale zaraz zniknęła gdy zerwał się z łóżka i szedł do niej. To nie był wkurzony smok …. to był wkurzony mężczyzna i szedł po nią.

243

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Bren? - nie cierpiała niepewnego brzmienia swojego głosu czy faktu, że zrobiła krok do tyłu. Nie bała się go. Po prostu wyglądał trochę zastraszająco - nagi i potężny gdy wziął klika kroków i stanął przed nią. - Nigdzie nie wyjdziesz. Otworzyła usta by zaprotestować. Nie mógł powstrzymać jej przed lataniem Była w części smokiem i zwierzę potrzebowało tej wolności. - Nie wracasz. Niski gardłowy ton rozbrzmiewał w jej piersi i usłyszała ból pod jego słowami. - Wracać? Wracać gdzie? - Nie wrócisz do Stowarzyszenia. Nawet gdybyś myślała, że możesz uwolnić się od Tynan’a, naprawdę myślisz, że ja pozwolę ci odejść? Keene poczuła, jak jej usta się otwierają. Bren pomyślał, że ma zamiar go zostawić? Dlatego jest zdenerwowany? Przez chwile nie mogła złapać tchu. Jak on mógł nawet pomyśleć, że ona go zostawi? - Ja nigdzie nie idę. - Zamknę drzwi na klucz jeśli będę musiał. Najwyraźniej jej nie słuchał – Nie, naprawdę, Bren, nie mam żadnego zamiaru wracać do Stowarzyszenia. - zaśmiała się. – Dlaczego miałbym tam wrócić? Tu mam rodzinę, mam cel. - Przerwała. – I mam ciebie. Położył ręce na jej ramionach. Keene podniosła wzrok z drobnej wysokości Cissy. Nawet z tak daleka widziała jego ból.

- Dlaczego więc

uczyłaś się na nowo zmieniać? - Jestem czym jestem. To po prostu wydawało się naturalne, aby to zrobić. - Wzruszyła ramionami. Ruch wydawał się tak niewinny i niepewny – w żaden sposób nie przypominał kobiety, z którą żył przez ostatnie pół roku.

244

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

– Poza tym, pomyślałem, że uznasz to za interesujące mieć inne kobiety do pieprzenia, wiesz, kobiety z prawdziwymi piersiami. " Tynan

dołączył

do

jego

zdegustowanego

warknięcia.

Myślał,

że

pokazywał jej, za każdym razem gdy się kochali, że mu się podobała, uwielbiał i czcił jej ciało. Ale oczywiście nie był wystarczająco konkretny. - Musimy oczyścić ten bałagan raz na zawsze. Zmień się z powrotem. nie patrząc czy postąpiła zgodnie z jego rozkazem, złapał ją za rękę i pociągnął przez

pokój, zatrzymując się przed lustrem. Wpatrywała się w

niego z pytaniem w oczach. - Chcę ci coś pokazać, że trochę i potem jeśli wciąż będziesz chciała przyjąć ten kształt – albo jakiś inny – z chęcią wypieprzę to ciało aż żadno z nas nie będzie mogło chodzić. Keene przełknęła i zmieniła się w swoją prawdziwą postać. Pełne piersi skurczyły się do małych wzgórków, które lizał i ssał tak często. Jej sutki natychmiast zmarszczyły się i Bren poczuł jak ślina napływa mu do ust. Cofnął się. To będzie później. Teraz, musiał pokazać jej kobietę, którą widział. Kiedy skończyła się zmieniać, podniosła wzrok. - Dobrze, teraz chodź tu. - wziął ją za łokieć i odwrócił. - Bren, to niepotrzebne. Przyjmuję, że podoba ci się moje ciało. - Nie, nie sądzę, że to zrobisz. - postawił ją przodem do lustra a następnie stanął za nią. - Spójrz na siebie. " - Patrzę. Bren, jest w porządku. Ja…. - Nie, Keene, patrzyłaś swoimi oczami. Teraz, chcę byś zobaczyła to co ja widzę. – przejechał dłonią po jej biodrze i przysunął usta do jej ucha. Rozchyl trochę swoje nogi, dziecinko, wiesz jak lubię patrzeć na twoją śliczną 245

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

cipkę. - Keene jęknęła cicho Nie można było mu się oprzeć gdy mówił w ten sposób. Atmosfera w komnacie zmieniła się. Uwodzenie wróciło tylko teraz to ona była uwodzona. Przesunęła swoje stopy kilka cali na zewnątrz, otwierając przestrzeń miedzy nogami. Sięgnął dłonią przez jej brzuch i przykrył jej płeć. – To jest to. Wiesz jak uwielbiam patrzenie na ciebie. Kiwnęła głową. Spędzał godziny na głaskaniu jej ciała, obserwując poruszenie jego dłoni na jej skórze, łącząc dwa zmysły. - Teraz spójrz w lustro i zobacz to co ja widzę. - pocałował jej szyję, a następnie spojrzał na nią w lustrze, łapiąc jej wzrok w odbiciu. -

Nie

potrzebuję innego ciała. Kocham twoje. Lubię pieprzyć cię, miedzy twoimi długimi nogami. Uwielbiam czuć je owinięte wokół mojej talii, utrzymujecie mnie w tobie, jakbyś nigdy nie chciała mnie puścić. - Jego oddech drażnił jej skórę. – To czujesz, prawda? - kiwnęła głową, zbyt zadyszana, by mówić. – I gdy ujeżdżasz mojego kutasa. Tak silna i pełna mocy. – pogładził dłonią jej uda, muskając palcami krótki odstęp u zwieńczenia jej nóg. Pozwoliła swojemu wzrokowi opaść i obserwowała drogę jego palców przez jej skórę. Gdy mówił, powoli potarł swoim trzonkiem wzdłuż wygięcia jej tyłeczka. - I kocham twój tyłeczek. Czy kiedykolwiek powiedziałem ci jak bardzo kocham twój tyłeczek? - potrząsnęła głową. – Powinienem to zrobić. Jest doskonały. Pasuje do moich rąk jakby był dla nich stworzony. - jego rozgrzana dłoń przykryła jej tyłeczek. – I uwielbiam sposób, w jaki napiera na mnie gdy biorę cię d tyłu. Jesteś tak silna. Naciskasz na mnie tak mocno, pragnąc mnie głębiej. Keene popatrzyła w górę i zobaczyła rumieniec na jej policzkach. - Och, nie, dziecinko. Nie wstydź się. Kocham to. - Trzymał ją za biodra, przyciągając ją do siebie. Jego usta rozgrzewały jej kark. - I kocham być w tobie. Nie lubisz czuć mojego trzonka w tobie? Mojego ciała nad twoim? - Tak, - westchnęła, pozwalając jej głowie opaść na jego ramię.

246

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Nie, nie, nie. Jeszcze nie skończyliśmy. Oprócz wszystkich innych wspaniałych części ciała, pozwól mi pokazać twoje piersi. Trzymała oczy zamknięte – Widziałam je. - Otwórz oczy, dziecinko. Niech ci pokażę. - zmysłowe polecenie nie pozwalało na żadne wahanie. – Masz drobne piersi. - Bren …. - Shh. - jego ręce zostawiały bliźniacze ślady ciepła gdy głaskał jej skórę aż przykrył obie piersi. – Małe i wspaniałe. - delikatnie nacisnął – I takie wrażliwe. - Krążył dłońmi wokół jej sutków, sprawiając, że naprężyły się jeszcze bardziej. Położył wargi na jej uchu. - I uwielbiam czuć je w moich ustach. Wychylają się do przodu jakby nie mogły się doczekać mojego ssania. I krzyczysz tak głośny gdy to robię. Uwielbiasz czuć moje wargi na tobie. - Tak, - westchnęła, napierając do tyłu biodrami, poruszając się w rytmie jego powolnych okrążeń. - I wiesz jak kocham twoją cipkę - czuła, że drżą jej kolana – Jak głęboko mieścisz mnie i jak mnie ściskasz. To jest jedyna cipka jakiej pragnę. Jest dla mnie stworzona. Tylko dla mnie. Wydawał się zadowolony z faktu, że był jej jedynym kochankiem w tej formie. Zaborczość mężczyzny równała się zaborczości smoka. - Spójrz na siebie, Keene. Pożądanie przepłynęło przez jej ciało. Ciepło jego skóry ogrzewało jej ciało. Wpatrywała się w lustro. To było jej ciało, to samo, które zmuszała się akceptować. Ale w jakiś sposób było inne. Szczyty jej piersi naciskały do przodu i zamiast zobaczyć tylko ciało, poczuła usta Bren’a, ssące i skubiące.. Spuściła wzrok. Jej nogi już nie wyglądały płasko – były gładkie i mocne. Wilgoć na wewnętrznej stronie jej ud błyszczała w bladym blasku świec. Poczuła jak Bren cofa się o krok ale nie ruszyła się. To on ją tak widział – jako silne, zmysłowe stworzenie. 247

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

To była ona. Wolno obróciła się, spodziewając się, że Bren będzie blisko. Zamiast tego, leżał rozciągnięty na ich łóżku, z ramionami nad głową - już nie związanymi. Trzymał wezgłowie i Keene wiedziała, że nie zmieni tej pozycji aż mu rozkaże. Jego siła będzie trzymać go tam dłużej niż jakikolwiek łańcuch. Pewność, której nigdy nie czuła w tej postaci wezbrała w jej ciele. Kochał jej kształt, uwielbiał pieprzyć jej ciało. Przeszła z powrotem do brzegu łóżka. Jego kutas był wciąż gruby i twardy. Keene oblizała swoje wargi. Nagrodzi go później. Ale najpierw, musiała go w sobie poczuć. Wczołgała się obok niego. Kawałki kamienia były porozrzucane przy głowie Bren’a. Zrzuciła klika większych fragmentów i uśmiechnęła się. - Jestem gotowa odebrać teraz moją nagrodę – wyszeptała. - Jestem gotowy by ci służyć. Światło zamigotało w jego oczach i Keene wiedziała, że to jest miejsce, do którego należała. W tym ciele, z tym mężczyzną.

Kilka godzin później, Keene sturlała się z Bren’a na plecy i uśmiechnęła się. Dobrze jej służył. Bardzo dobrze, nawet Andra była zaspokojona. Zadowolenie rosło wewnątrz niej. To było to. Mogła być zadowolona z tego życia. - Myślę, że powinniśmy się pobrać. Keene szybko otworzyła oczy i podniosła wzrok. Bren opierał się na łokciu i nachylał się nad nią. - Co? – szok po jego ogłoszeniu szybko ustąpił miejsca strachowi i przyjemności. Chciał ją poślubić. Czy to znaczy, że ją kocha? - Myślę, że powinniśmy wziąć ślub. To oczywiste, że Tynan nie pozwoli ci odejść i wątpię, że Andra by na to pozwoliła. 248

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Chwilowa nadzieja stopniowo ucichła. Bren przychylał się pragnieniom ich smoków. - Nie wiem, Bren — Kiwnął głową. - Dobrze. Zapytam jeszcze raz za kilka miesięcy. To dużo i wiem, że prawdopodobnie nie jesteś teraz pewna swoich uczuć. Zaczął się kłaść ale Keene go zatrzymała – Co? Moje uczucia? Swoje uczucia znam doskonale. - wzięła wzmacniający oddech. – to twoich uczuć nie jestem pewna. - Moich uczuć? - Tak. Chcesz mnie poślubić ze względu na Tynan’a …. albo z jakiegoś innego powodu. Bren skrzywił się. Tynan namawiał go by spaść na nią i przywiązać ją do nich namiętnością ale Bren się powstrzymał. Tak się przyzwyczaił do fizycznej miłości między nimi, że zapomniał, że może ona chce usłyszeć od niego słowa. - Zgaduję, że nie wykonałam za dobrze tej pracy, prawda? - przewrócił się i uklęknął przy niej. Chwycił ją za rękę i podniósł ją do swoich ust. – Wyjdziesz za mnie, Keene? – otworzyła usta by powiedzieć mu, że nie potrzebuje formalnego pytania – potrzebuje jego miłości. Nie miała szansy powiedzenia tego – Kocham cię – ciebie, właśnie taką jaką jesteś. Ufam ci i chcę spędzić moje życie z tobą i Andrą. Jej powieki zadrżały z groźbą łez i tym razem nie próbowała ich ukryć. – Tak. Uśmiechnął się i pochylił do przodu, umieszczając miękki, delikatny pocałunek na jej wargach. - Witamy w rodzinie, Księżniczko Keene. Szarpnęła się i podniosła na niego wielkie, przestraszone oczy. 249

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Księżniczka? - Tak, to się staje gdy poślubiasz księcia. Zostajesz księżniczką. - A-ale ja nic nie wiem o byciu księżniczką. Wyciągnął się przy niej i przyciągnął ją do siebie, dzieląc się swoim ciepłem – Nie martw się, nauczysz się. Powoli odprężyła się przy jego ciele ale mógł niemal usłyszeć szalone obracanie jej myśli. Bren uśmiechnął się w ciemności i zdecydował że jeszcze nie nadszedł czas by wskazać, że pewnego dnia, będzie królową.

250

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

EPILOG Keene weszła do swoich komnat i wolno rozpięła kamizelkę. Jak skrzydła załopotały osobno, westchnęła. I myślała, że bycie najemnikiem jest wyczerpujące. Przekręciła ramionami do tyłu, próbując rozluźnić napięte mięśnie karku. To był dzień, który spędziła w bibliotece z Lorran przeszukując legendy o smokach. Kilka starożytnych dokumentów trafiło do rąk królowej i poprosiła Keene o pomoc w rozszyfrowywaniu wyblakłego tekstu. Teraz, jej plecy, szyja, i oczy były obolałe. Andra warknęła czyniąc jej pragnienia znane. Dźwięk mógł oznaczać tylko jedno. Smok chciał polatać albo chciała Bren’a. A Bren nie był dostępny. Nie chcąc stacić kolejnych skórzanych spodni przez smoka, Keene rozsznurowała je i ściągnęła, rzucając na oparcie krzesła. Chłodny podmuch powietrza na jej skórze był drażniącym przypomnieniem, że dzisiaj znów będzie spać sama. Minął tydzień odkąd Bren wyjechał. Ponury cel jego misji obniżył jej ducha jeszcze bardziej. Siostra Bren’a, Kayla, zaginęła - pozornie zniknęła ze świata. Podróżowała gdy jej konwój został zaatakowany. Rodzina się zamartwiała ale pełna nadziei. Kayla miała swojego smoka, który ją chronił. Gdy nadszedł z południa raport o kobiecie odpowiadającej opisowi Kayli,

251

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Bren podjął poszukiwania. Do tej pory, nic nie zostało odkryte. Keene osobiście

odczuła

stratę

–

stały

się

przyjaciółkami

z

obiema

jej

przyszywanymi siostrami - ale trzymała się nadziei, że Kayla jest cała i zdrowa. Gdyby Andra nie była wciąż tak zmienna, Keene poszłaby z nim. Ale na jej smoku nie można było się oprzeć gdyby ktoś zagroził Bren’owi. Ochronne instynkty Andry były silne ale nie była dobra w odróżnianiu pomiędzy prawdziwym niebezpieczeństwem a żartobliwym przekomarzaniem się. Keene wiedziała, że ona wcale nie jest lepsza. To zdumiewające, jak ich życie się splotło. Nie tylko ich smoki i ich pragnienia. Gdy wyjeżdżał, co nie zdarzało się często, tęskniła za jego ciałem ale również tęskniła za nim. Godziny spędzone razem na rozmowach i pracy były dla niej szczególnie cenne. Nie mogła sobie wyobrazić życia bez niego. Jej świat zmienił się całkowicie od kiedy poślubiła Bren’a. Zyskała rodzinę i, co ważniejsze, odkryła kim była. Bez fasady zmienności, musiała nauczyć się być sobą i polubić tę osobę. Uśmiechnęła się do siebie. Bren też ją lubił. Wydawało się że instynkty Tynan’a o ich zgodności były dokładne. Więcej zmieniło się w jej życiu. Była księżniczką, kłaniali się jej i podawali wszystko, na co miała ochotę. To była dziwna sytuacja dla wojownika. Stowarzyszenie zniknęło z jej życia. Nadal od czasu do czasu się zmieniała ale bardziej dla wprawy niż cokolwiek innego. Nawet kochała się z Bren w innych formach. Przekonana, że Bren kochał jej ciało, jakie było, czasem przybierała formę Cissy albo Vixi dokuczając Bren’owi. Kochał niewinność Cissa z wielkimi oczami i tyłeczek Vixi. Kochał ją długo i mocno podczas tych nocy. Uśmiechnęła się. Kochał ją długo i mocno podczas większości nocy. Wspomnienie wkradała się do jej płci i jęknęła. Bren nie był w domu przez kilka dni. Nie wiedziała, jak ona to przetrwa. Tęskniła za nim - kochaniem go. I pragnęła go z powrotem dziś wieczorem. 252

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

Nabrała głęboko tchu, mając zamiar kolejny raz westchnąć. Męski zapach Bren’a wypełnił jej głowę. Wrócił! Pobiegła przez salon do sypialni. Był tam, wysoki i wspaniały. Oblizała wargi, chcąc rozkoszować się obserwowaniem go zanim ją zauważy, ale Tynan oczywiście też dostrzegł jej zapach. Bren spojrzał przez ramię, jego oczy błyszczały czernią i zielenią gdy weszła do komnaty. Pobiegła do niego, skacząc z odległości kilku stóp, wiedząc, że ją złapie. I to zrobił. Jego ręce przykryły jej tyłeczek i przyciągnęły do siebie, rozdzielając jej nogi i przyciskając do jego ciężkiej erekcji, ograniczonej skórzanymi spodniami. - Bogowie, tęskniłem za tobą - wymamrotał chwilę wcześniej zanim zdobył jej usta. Keene jęknęła jej powitanie, niechętnie przerywając pocałunek. Otworzyła się dla niego, akceptując jego język głęboko w jej ustach. Rozpaczliwy głód jego dotyku wynagrodził jej meczący dzien. Obrócił się i podszedł do łóżka i opadł na materac, nie zwalniając jego uścisku na jej tyłeczku, ani nie przerywając pocałunku. Rozłożyła się pod nim, odetchnęła z ulgą gdy zaczął pompować naprzeciw jej cipki. Wzrastające ciśnienie rozproszyło ją na chwilę ale niepokój o Kaylę w końcu zwyciężył. Keene odciągnęła swoje usta, z trudem łapiąc oddech. – Znalazłeś Kaylę? Światło w jego zielonych oczach zamigotało. – Nie. Wytropiliśmy ją w dalekim obozie niewolników ale potem po prostu zniknęła. - jej serce ścisnęło sie, znając jego obawy i strach, czując każdą odrobinę jego bólu. Ona jest silna, jest nieustępliwa i jest w części smokiem – przypomniała mu Keene. – Poradzi sobie do czasu gdy ją znajdziemy. Kiwnął głową ale ciężar niepokoju, przygnębił go. Obserwując Tianę i Lorran, Keene dowiedział się, że jednym z jej „małżeńskich" obowiązków było łagodzenie obciążeń jej męża. 253

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

- Znajdziemy ją - ślubowała, ściskając go łagodnie. Obniżyła głos, pozwalając przez jej słowa przepłyniecie całego jej pragnienia. – Tęskniłam za tobą gdy wyjechałeś. - pogłaskała dłonią jego pierś, rozchylając koszulę Brakowało mi ciebie we mnie. Brakowało mi czucie twojego ciała we mnie. Przeciągnęła się i całowała go po szyi. Obmyła językiem jego pulsujące tętno, kochając sposób, w jaki bicie jego serca przyśpieszyło. Jego oczy stały się czarne, potem zamigotały zielenią gdy Tynan walczył o kontrolę. Obie istoty potrzebowały komfortu. Wbiła pięty w jego tyłek i przyciągnęła go do siebie ale Bren walczył z nią. Zgubiony w jej własnym uwiedzeniu, nie mogła uwierzyć, że się wycofał. Rozdzielał ich ciała na kilka cali i sięgnął między nimi by rozsznurować jego spodnie. Jego kutas wyskoczył wolny – długi, twardy i wyprężony dla niej. Keene jęknęła na ten widok i Andra warknęła swoją przyjemność. Bren musiał też usłyszeć ten dźwięk. Uśmiechnął się. - Tynan mocno na mnie naciskał byśmy wrócili dziś wieczorem. - umieścił swojego kutasa przy jej wejściu i wjechał w nią jednym długim pchnięciem. Zachwycona uczuciem wypełnienia jej, wstrzymała na chwilę oddech. Bren naprężył się nad nią, zagłębiając się aż po rękojeść. - Będę musiała mu podziękować – szepnęła gdy Bren zaczął ją pieprzyć. Zanurzył się w nią głęboko, nie pozostawiając ani cala jej płci niekochanej przez jego trzon. Desperacja kilku dni bez niego wystrzeliła szybko jej ciało w orgazm. Jej cipka kurczyła się i przyglądała się, jak oczy Bren’a ciemnieją jakby poczuł każdy trzepot. Zacisnął zęby i

nadal pompował, wchodząc

głębiej i mocniej z każdym pchnięciem. Pozwoliła swojej głowie opaść na łóżko. Jego kontrola zdumiewała, mógł tak całymi godzinami, pieprząc ją do czasu aż ledwie mogła mówić. Dziś wieczorem, chciała więcej, chcieć dać mu komfort, spełnienie, które dawał jej tak często. Otworzyła oczy i wyszeptała słowa, które wiedziała, że nie mógł im się oprzeć – Dojdź we mnie, mój książę. 254

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

*****

Mile dalej, Kayla przykucnęła w kącie na jednym kolanie, wpatrując się w skręcone ciało najnowszego mężczyzny wysłanego do „oswojenia” jej. Jęknął i obrócił się, czołgając się w kierunku drzwi. - No i, - Iniz, mistrz niewolników, zażądał korytarza. - Niemal mnie zabiła. Coś jest nie tak z tą dziewczyną. Nie zbliżę się do niej ponownie. Chcę z powrotem swoje pieniądze. Poczuła, jak jej warga wygięła się z obrzydzenia. Mistrz niewolników sprzedawał prawa do próby jej gwałtu. Do tej pory, żaden nie osiągnął celu. Siła jej smoka uratowała ją ale nie wiedziała jak długo jeszcze może walczyć. Dźwięk monet zmieniających właściciela zabrzęczał za drzwiami. Sekundę później, Iniz wszedł do bardzo brudnej celi, w której została zamknięta. - Dość tego, nie będziesz jeść przez dwa dni. Wzruszyła ramionami. Próbował wszystkiego by nad nią zapanować nad nią a ona przeciwstawiała mu się przy każdej próbie. Zamiast tego, podniosła głowę i spojrzała na niego, pozwalając gniewowi smoka wypełnić jej czy. - Puść mnie i niemal mogę obiecywać, że moja rodzina nie rozerwie cię na maleńkie kawałeczki gdy przyjdą po ciebie. Krawędzie jego ust pobielały. Kiedy tylko ja przywieziono, wyśmiewał się z jej gróźb. Teraz, tygodnie później, zdecydowała, że zaczyna jej wierzyć. - Masslon! – wrzasnął. Młodzieniec, z niewolniczą obręczą zespawaną wokół jego gardła, pośpieszył do komnaty - Harvet przyjeżdża jutro. - Iniz 255

Tielle St. Clare – Smocze narodziny Tłumaczenie nieoficjalne – Maxi

podniósł brodę w stronę Kayli. - Ona będzie w grupie, która z nim odejdzie. uśmiechnął się z wyższością gdy spojrzał na nią - Harvet pracuje dla najbrutalniejszego zabójcy na ziemi. - uśmiechnął się i Kayla poczuła, jak niechciane drżenie przebiegało wzdłuż jej kręgosłupa. – Będziesz żałować, że nie byłaś milsza dla moich przyjaciół.

256