1. sciaga

1. Technologie budowy poniżej terenu: a. Metody z wykonaniem wykopu b. technologie bezwykopowe c. Technologia ścian szczelinowych d. technologie związane z głębokim fundamentowaniem 2. Rodzaje wykopów (wykopy) Szerokoprzestrzene wąskoprzestrzenne jamiste [wykop liniowy (?) ] (Odwodnienie za pomocą igłofiltrow) 3. Roboty ziemne podstawowe : Makroniwelacja, wykopy ,nasypy ,zasypki i podsypki z zagęszczeniem, niwelacja i ostateczne kształtowanie terenu. 4. Roboty ziemne wykończeniowe: -wyrównanie dna wykopów szerokoprzestrzennych, wykopy pod ławy i stopy fundamentowe, profilowanie nasypów i wyrównanie skarp, zagęszczanie skarp i podłoży, mikroniwelacja, kształtowanie małej architektury. 5. Wykopy: Powierzchniowe : mikroniwelacja , plantowanie terenu, zdejmowanie humusu Kubaturowe: wykopy, nasypy, makroniwelacja Liniowe: wykopy i nasypy pod drogi i linie kolejowe, kanały , wykopy pod rurociągi

5.5 Podział gruntów na kategorie wg ich odspajania

5.55. pochlenie skarp wykopu.

5.8 Kontury wykopu w terenie

6. Wzór simpsona : V=(A1+A2+4 A0) h/6 V-objetość

A- powierzchnia (1-gorna , 2 dolna, 0 przekroj srodkowy) , h- głębokość

7. Objętość wykopu V=[a*b+c*d+(a+c)(b+d)] * h/6

V=[(2a+c)b+(2c+a)d] *h/6

a,b – korona , c,d – dno 8. Procesy technologiczne w robotach ziemnych Wydobycie , przemieszczenie, uformowanie , cos tam –ojenie (zbrojenie?)

9. Wydajność eksploatacyjna koparki We=60*n*q*Sn*Sw1*S w2 [m3/godz] q- geometryczna pojemność łyżki n=60/t t-czas trwania cyklu (s) Sn- współczynnik napełnienia łyżki

n-ilość cykli na minutę

, i cos ze wyk(?)-orzystanie czasu pracy ( technologia ) (organizacja zmiany roboczej) zasloniete było

10. Rodzaje łyżek. - podsiębierna , - do skał

- do drenowania - trapezoidalna - zrywak - do rowów - do rowów (podnoszona) - do czyszczenia rowów - chwytak do kopania - chwytak do drenowania - chwytakowa - Zbierakowa Rozkop koparką podsiębierną , rozkop koparką przedsiębierną , wykop płytki , wykop głęboki , poszerzenie dna wykopu , formowanie skarpy

Mechanizacja kompleksowa. 1. Schemat nieprzerwanego transportu. (schemat, transport)

2. Dobór ilości środków transportowych współpracujących z koparką. (ilość środków transportu)

Obliczenia:

Urządzenia do odsysania gruntu: - Koparki ssące * gł. wykopu: 15-20m * poj. kontenera: 4-7m cub. * moc silnika: 280 – 350 KM

- Spycharka ciężka z osprzętem zrywakowym Odległość przemieszczenia urobku: (urobek)  moc spycharki  przepychanie  lemiesz (czołowy, uniwersalny)

Sposoby odspajania i nagarniania gruntu lemieszem spycharki: a) sposób płaski (kat. I, II) b) sposób schodkowy (kat. III,IV)

Wykonanie kanału:

Wykonywanie wykopu spycharka:

Wydajność spycharki:

Poprawne wartości Sw (wykorzystanie czasu roboczego):

Czas cyklu pracy spycharki:

Przykład obliczeń (spycharka SM-101):

Objętość gruntu spulchnionego przemieszczonego przed lemieszem (q)

Niwelacja terenu spycharką (przykład)

Urządzenia do odsysania gruntu: - Koparki ssące - Spycharka ciężka z osprzętem zrywakowym - spycharka samozaładowawcza - zgarniarka samobieżna Eliptyczny schemat pracy zgarniarki: (zgarniarka, f = 50 – 100m)

Ósemkowy schemat pracy zgarniarki: (zgarniarka, f = 100 – 300m)

Zygzakowy schemat pracy zgarniarki: (zgarniarka, f > 300m)

Spiralny schemat pracy zgarniarek: (zgarniarki, zgarniarka)

Zdejmowanie humusu zgarniarką: (zgarniarka)

Wydajność zgarniarki: (zgarniarka)

Czas cyklu pracy zgarniarki: (zgarniarka)

Mechanizacja kompleksowa:  zmechanizowane procesy produkcyjne realizowane są w sposób ciągły i równomierny  optymalnym zestawem maszyn budowlanych (kryteria techniczne i ekonomiczne, eliminować udział pracy ręcznej)  sharmonizowanym ze sobą pod względem wielkości, miejsca pracy, wydajności i pozostałych parametrów roboczych Trudności techniczne automatyzacji:  niejednorodność terenu  zmienna wysokość terenu  zakopane obiekty  zagrożenie wywróceniem maszyn  zagrożenie dla pracowników w obrębie pracy maszyn KONIEC

Technologia montażu elementów. 1. Elementy hali: - płyta dachowa, rynna dachowa , dźwigar, belka podsuwnicowa, element ścienny, słup, stopa kielichowa. (zdjecie tu będzie) 2. połączenie słupów prefabrykowanych z fundamentami - złącze śrubowe -wystające zbrojenie (połączenie „na dotyk”) -kieszeń fundamentowa Potem jest takie cos ale nie wiem czy to połączenia - (potem cos ze zdjęcia bloku żebrowego i kieszeni, połączenie kieszeni z płytą monolityczną i zdjecie prefabrykowanej stopy kielichowej) ---- > napisane tak bo nie byłem pewien o co chodzi. - połączenie na zamek (pozycja na płask – zdjecie jakies) -słup z konsolami (pozycja na rąb). 3. Transport slupa dźwigiem (zdjecie ale to wiemy jak wygląda) 4. Metody montażu słupa. - przez uniesienie (całkowite zawieszenie) - przez obrót - przez nasuniecie

Sposoby zawieszania i mocowania ładunków za pomocą zawiesi cięgnowych zależą od:  masy  położenia środka ciężkości  cech materiału (wytrz, sztywność, kruchość)  wymiarów  pozycji przemieszczania Mocowania: Zblocze hakowe (udźwig zwiększamy przez zmianę liczby pasm) Zawiesia cięgnowe:  o obwodzie zamkniętym  jednocięgnowe  dwucięgnowe  trzy i czterocięgnowe  jednopętlowe  dwupętlowe Taśmy

Mocowanie zawiesi:  w punktach stałych określonych przez producenta  wybranych indywidualnie - z obwiązaniem pętlą przesuwną (i opasaniem) - zawieszenie siodłowe Schematy układów zawiesi:

Ładunki o niesymetrycznym środku ciężkości:  zastosowanie dwóch zawiesi cięgnowych z odpowiednio dobranym DOR do ich kątów odchylenia od pionu  zastosowanie trawersy o regulowanych pozycjach podwieszeń cięgien (regulowana pozycja) Obliczenia zawiesi: α – kąt zawarty pomiędzy linami zawiesia przymocowany do najdalej oddalonych od siebie haków montażowych G =1,1*waga – ciężar danego elementu N = G/(cos(0,5* α)) – siła w cięgnach zawiesia amax – odległość między max oddalonymi hakami bmin = amax/(2*sin(0,5* α)) – min. długość cięgien b > bmin – długosc przyjeta β = 2*arcsin(amax/2b) – rzeczywisty kąt rozwarcia √

- wysokość zawiesia od haków

Tok obliczeń:  obliczamy cięża elementów  przyjmujemy amax  obliczamy N (siła w cięgnach zawiesia dla przyjętego kąta)  obliczamy b i h  dobieramy zawiesie Obliczanie niezbędnych parametrów roboczych żurawi:  udźwig  zasięg działania  wysokość użyteczna podnoszenia  moment roboczy  wydajność

Niezbędny zasięg:

Wysokość podnoszenia

Niezbędna wysokość podnoszenia:

Przykład obliczeń:

Żuraw wieżowy stacjonarny:  stały fundament  ustawiony na utwardzonym terenie, bez kotwienia z balastem  wsparty an stopie budynku (samowspinający się)

 Technologia robót betonowych.



     

1. Procesy technologiczne : deskowanie, zbrojenie , betonowanie, pielegnacja 2. Projektowanie robót betonowych 1. ustalić sposób i srodki dostarczenia mieszanki betonowej 2. kolejność betonowania elementow lub części konstrukcji 3. kierunek prowadzenia robót.

             

               

4. metody i urządzenia do zagęszczania mieszanki betonowej. 5. sposoby pielęnacji świeżego betonu. 6. Zalecenia dotyczące rozdeskowania. 3. Pompy do betonu: Samochodowe, stacjonarne , betonomieszarki samochodowe zblokowane z pompami 4. Transport mieszanki betonowej z zastosowaniem pomp W poziomie do 200 m W pionie do 100 m Rurociągi o średnicy 65-200 mm , ciśnienie 2,5-26 MPa, wydajność 15-200m cub./godz Sprzęt- mobilny, przejezdny i samodzielny, - stacjonarny 5. samowspinające maszty do podawania mieszanek betonowych - wolnostojące - mocowane w szybach windowych , - zakotwiczone 6. układanie pompowanej mieszanki. Rozdzielacze : przestawne (na terenie , stropie deskowaniu) - wieżowe stacjonarne (mocowane do konstrukcji jako pełzające, wolnostojące) - tzw . mobilne (na podwoziach samochodowych i specjalistycznych) 7. Kierunek prowadzenia robót. Betonowanie stropu. –zgodnie z kierunkiem belek ( brak spoin roboczych w podciągach, spoiny nie przecinają prętów nośnych) -zgodnie z kierunkiem podciągów ( spoiny w podciągach ) 8, czynniki wpływające na parcie mieszanki betonowej na ściany deskowań. 1. prędkość układania mieszanki betonowej – im wieksza prędkość tym większe parcie 2. gęstość mieszanki betonowej, skład i konsystencja – ciekłe zwiększają parcie. 3. Temperatura mieszanki i temperatura otoczenia – przy niższych temperaturach parcie jest większe. 4. gładkość i szczelność deskowań – zwiększają parcie w niewielkim stopniu. 5. Opóźnione wiązanie cementu – zwiększa parcie mieszanki. 9. Pielęgnacja świeżego betonu: -optymalne warunki cieplno –wilgotnościowe. -ochrona przed słońcem, wiatrem, opadami. -przeciwdziałanie skurczowi. -redukcja różnicy temperatur. - zapobieganie zamarzaniu wody zarobowej i prawidłowy rozwój wytrzymałości.