2.25-Believe in me

Believe in me – J. Lynn Wybrana nowela z anatologii: "Fifty First Times" Tłumaczenie nieoficjalne: sylwiaz97

Jeśli gdzieś kiedykolwiek istniałaby instrukcja obsługi – coś jak Zdobycie Dziewczyny dla Ułomów – mógłbym edytować lub napisać taki mamuci tom w nanosekundę. Odkąd tylko skończyłem dwanaście lat, miałem talent do pozyskiwania uwagi rodzaju żeńskiego. Do diabła. Kiedy umrę na nagrobku napiszą pewnie coś jak: Tu leży Oliver (Ollie) Ryan. Bez wątpienia za życia, dzięki swojemu urokowi nieźle się zabawiał. No i nie dyskryminowałem. Kocice. Koteczki. Czarne. Białe i wszystkie z każdym odcieniem skóry pomiędzy. O krągłych kształtach i grubsze, czy chude jak patyk, nie miało to dla mnie różnicy. Ja po prostu kochałem kobiety, a one kochały mnie. Z wyjątkiem jednej dziewczyny. Brittany Simmons nigdy nie była fanką mojego zabawnego – i całkiem pysznego – tyłka. Moja szkoła medyczna byłaby opłacona gdybym dostawał dolara za każdym razem, gdy przewróciła oczami na moją sugestię byśmy poznali się bliżej, albo kiedy odchodziła ode mnie gdy byłem w środku mówienia jej czegoś ekstremalnie ważnego. Przykładowo jak to świetnie wyglądalibyśmy razem w moim łóżku. To nie poszło tak jak planowałem. Kiedy raz powiedziałem to do niej na imprezie, wyglądała jakby dzieliło ją kilka sekund od zdzielenia mnie w jaja. A ja lubiłem mojej jaja dokładnie takie jakie były, z dala od niej tej nocy. I jeśli pamiętałem poprawnie, podszedłem po tym do tej uroczej małej brunetki, która chciała porobić inne rzeczy z moimi jajami, w które nie był zaangażowany ból. Między mną a Britt, przez cały mój zeszły studencki rok rozwijał się jakby antagonistyczny flirt. Była najlepszą przyjaciółką dziewczyny mojego współlokatora, więc na kampusie i poza nim wpadaliśmy na siebie dosyć często. Nie było rozmowy, która nie zawierałaby silnych

podtekstów seksualnych, czy nie kończyłaby się jakąś obelgą skierowaną w moją stronę. Może powinienem kupić jej żółwia. To wydawało się działać w przypadku Cama. Ale po namyśle, Britt rzuciłaby mi pewnie żółwiem w twarz, co nie byłoby zabawne, ale robiąc to wyglądałaby gorąco. Brit... cóż, Brit była innym typem dziewczyny od tych, z którymi spędzałem czas. Tak samo seksowna jak każda inna dziewczyna ze swoimi blond włosami do ramion i brązowymi oczami. I tyle jej krągłych bioder i kształtnych nóg ile widziałem wystarczyło, bym zaczął się ślinić na zawołanie. Ale chodziło o coś więcej niż to. Dziewczyna była mądra i nie cofała się przed żadnym gównem. Z jej przemądrzałymi odpowiedziami i nuklearnym poziomem siły w opieraniu się mojej osobie, zawsze przedstawiała rodzaj wyzwania, którego podjął by się każdy facet. Ale miesiąc czy coś takiego do tyłu, wieczoru przed wyjazdem do szkoły medycznej, kiedy wpadliśmy na siebie na parkingu przed blokiem Cama i Avery, coś się w niej zmieniło. Ubrana w dresy i prostą koszulkę, z włosami upiętymi z tyłu w kucyk i bez grama makijażu, nadal wyglądała seksownie jak nikt inny. Wyszczerzyłem się, kiedy stanęła między pierwszymi dwoma rzędami, czekając aż podszedłem do niej spacerkiem. – Już za mną tęsknisz? Przekrzywiła głowę na bok i uniosła brew. – Wjeżdżasz jutro prawda? Na UZV?1 – Tak jest. – Szkoła medyczna? - kiedy przytaknąłem, zaśmiała się miękko. Będziesz musiał przystopować z imprezowaniem. – Cokolwiek. Jestem świetnym wielozadaniowcem. 1 Uniwersytet Zachodniej Virigini.

Brit wpatrywała się we mnie, a skóra wokół jeJ pełnych ust – ust dla których oddałbym wszystkie palce, by wiedzieć jak smakują i je poczuć – napięła się. – Nie będziesz imprezował tak jak to robiłeś, kiedy będziesz w szkole medycznej. Nie będę. Byłbym głupi robiąc tak, ale ona nie musiała tego wiedzieć. – Dlaczego nie? Przewróciła oczami. – Bo z tego co wiem, szkoła medyczna jest całkiem ciężka. – Wierz lub nie... - Pochyliłem się do dołu i pacnąłem jej nosek. Jestem mądrzejszy niż sądzi większość ludzi. Zmarszczyła nos i odsunęła się. – Wiem o tym. To stwierdzenie zbiło mnie z tropu i nie powiedziałem niczego, gdy delikatny uśmiech rozświetlił jej twarz. – To jedna z rzeczy, które w tobie lubię Ollie. Jesteś mądry. Otrząsnąłem się z tego. – Jedyna rzecz, którą we mnie lubisz? – To nie jedyna rzecz, - odpowiedziała. - Masz niezły tyłek. Wybuchnąłem śmiechem i jej uśmiech się poszerzył. – Zawsze wiedziałem, że przez cały ten czas mnie obczajałaś. Brit wzruszyła ramieniem, gdy przeniosła ciężar ciała z jednej nogi na drugą.

– I czekasz by mi to powiedzieć do nocy przed moim wyjazdem? To jest po prostu złe. Zaśmiała się delikatnie, ale uśmiech szybko zniknął z jej twarzy. – Będziesz się zachowywał? Do dziś dnia nie mam pojęcia dlaczego powiedziałem to, co powiedziałem ani nie przewidziałem jaki to będzie miało na mnie wpływ. – Oczywiście, - powiedziałem. A następne słowa musiały wyjść mi z tyłka. - Dla ciebie. Nabrała płytkiego oddechu, a następnie wyciągnęła się. Pocałowała mnie w policzek i pieprzcie mnie jeśli moje serce nie szarpnęło się jak szalone w mojej piersi. – Proszę cię, dbaj o siebie, - wyszeptała, ustami muskając mój policzek. Patrzyłem jak stanęła całkowicie na stopach i mały smutny uśmiech wypłynął na jej pulchne usta, zanim kiwnęła raz głową i odwróciła się idąc do bloku. Cholera, ale chciałem za nią pobiec. To było prawie dwa miesiące temu i ten niewinny słodki całus w policzek, był wtedy jedyną akcją. Czułem się jakbym znów był cholernym prawiczkiem. Ale wróciłem do tej małej mieściny Wschodniego Panhandlu na weekend. Byłem tu, siedząc w samochodzie jak jeden z tych dziwnych facetów, którzy bujali się w pobliżu colledgowych imprez w vanach, rozpamiętując stare dobre czasy. Pocierając szczękę wyłączyłem silnik i spojrzałem na trzypiętrowy dom. Z garażu wylewało się światło. Miejsce nie było zbytnio zapakowane. Do diabła, nie byłem pewny dlaczego tu przyszedłem. No

dobra. To było kłamstwo. Planowałem zajechać odwiedzić przyjaciół, ale nie planowałem pójścia na imprezę. Ale Cam szedł. Avery też. I powiedzieli mi, że Brit tu będzie. Więc ja też tu byłem. Z celem, który nie obejmował bycia w dupę pijanym. Przynajmniej nie od razu. Potrzebowałem wszystkich funkcjonujących komórek mózgowych, bo musiałem porozmawiać z Brit. Musiałem wiedzieć czy między nami było coś, po roku flirtowania i pyskówek. Jeśli tak to do diabła musieliśmy coś z tym zrobić, żebym mógł ją w końcu wyrzucić z głowy. Celem bycia tu dziś było wrócenie do normalności, a normalność dla mnie to nie pożądanie żadnej szczególnej dziewczyny, zwłaszcza tej która pocałowała mnie tylko w policzek, w mordę jeża. Szarpiąc gumkę z nadgarstka ściągnąłem włosy do tyłu z dala od twarzy i sięgnąłem po butelkę... Puknięcie w moje okno sprawiło, że prawie zrobiłem w majty i odwróciłem się w tę stronę. Serce mi podskoczyło. Żadnego w tym zaskoczenia. Zaskoczenie byłoby lepsze. Brit wpatrywała się we mnie. Te jej duże, śliczne brązowe oczy były podkreślone czernią. Szeroki uśmiech wygiął jej usta, gdy obniżyła gęste rzęsy. – Przestraszyłam? Przez chwilę, nie zrobiłem nic poza gapieniem się na nią jak idiota. Boże, minęło tylko jakieś dwa miesiące odkąd ostatnio ją widziałem, ale przysięgam że nadal mogłem poczuć jej całus na policzku. – Ollie? - uśmiech zaczął znikać. Otrząsając się z tego, sięgnąłem do klamki i wyszedłem z samochodu. Brit cofnęła się, oczami podążając za mną, gdy wyprostowałem się do pełnego wzrostu. Byłem wysokim facetem, mierząc dobrze ponad sześć stóp, ale Brit nie była taka niska. Ustami sięgała mi do

brody. – Czekałaś tu na mnie? - zapytałem, szczerząc się gdy przewróciła oczami. - Przyznaj się. Czekałaś. Miała na sobie jedną z tych swetrowych tunik, a ja usiłowałem jak cholera nie spuszczać wzroku na te jej śliczne nogi, kiedy skrzyżowała ramiona na piersi. – Tak naprawdę to dopiero tu dotarłam i zobaczyłam, że siedziałeś w samochodzie. Miałam nadzieję, że jeszcze nie odpadłeś. – Oj daj spokój, wiesz przecież lepiej. To na końcu imprezy zazwyczaj odpadam w samochodzie. – Też prawda. - Roześmiała się miękko kiedy spojrzała na dom bractwa i z powrotem na mnie. - Wyglądasz.... wyglądasz dobrze. – Ty też. Otworzyła oczy trochę szerzej na nagłe pogłębienie się mojego głosu. – Niech mnie piorun strzeli, Brit, nie wyglądasz dobrze, sprostowałem. - Wyglądasz gorąco jak cholera. Bit spojrzała na siebie. – Zacząłeś już pić? – Nie wypiłem ani kropelki niczego innego jak wody. - Podszedłem bliżej, a ona przygryzła dolną wargę kiedy byłem na tyle blisko by oddychać tym samym powietrzem co ona. Zdławiłem jęk kiedy przeszyło mnie ukłucie czystego pożądania. – To twój pierwszy raz. - Doliny w jej policzkach pogłębiły się pod światłem lampy ulicznej, gdy wędrowała po mnie wzrokiem. - Nie jest ci zimno? Zima, wiosna czy lato zawsze byłem w klapkach Nike, szortach i Tshircie. – Eee tam, to jest dla mnie idealna pogoda.

Brit powoli rozkrzyżowała ramiona. – Więc jak tam na UZV? – Dobrze. Jak można się było spodziewać. - Urwałem i najdziwniejsze słowa wyszły z moich ust. - Nie imprezowałem. - Nie to, że wisiałem jej wyjaśnienia, ale moje usta i tak poruszały się dalej. - Chodziłem tylko na zajęcia i uczyłem się w mieszkaniu, które tam miałem. – Nie sądziłam, że tak naprawdę olejesz szkołę medyczną imprezując, - powiedziała, opierając się krągłym biodrem o mój samochód. Podobało mi się to jak nie spieszyła się na imprezę. Bo ja też tego nie robiłem. - Nigdy tak na serio nie wierzyłam, że jesteś głupim imprezowym kolesiem. Nie ważne jak bardzo się w ten sposób zachowywałeś. Otworzyłem usta żeby... nie wiem co. Czując jak trochę ciepła napływa na moją twarz, potarłem ręką brodę. – Jak zajęcia mijały tobie? – Tak samo jak wcześniej. Nic naprawdę ekscytującego w dzieleniu się tym. - Wyciągnęła rękę ciągnąc za brzeg mojej starej, znoszonej uniwersyteckiej koszulki. - Wiesz, myślę, że to drugi raz w całym życiu gdzie rozmawiamy i nie obrażamy siebie nawzajem. Jej małe palce nadal owinięte były wokół brzegu mojej koszulki i kiedy wygiąłem swoje ciało do jej, zgięła ramię i musnęła nim moje biodro. – To źle? - serce mi waliło jak cholera, kiedy potrząsnęła głową. - Też tak nie sądzę. Odchyliła głowę do tyłu i napotkałam swoimi oczami moje. – Tak jakby to lubię. – Tak jakby? - pochyliłem głowę i jej wargi rozchyliły się w delikatnym oddechu. Jej oczy stały się zamglone, a cięzkie powieki przysłoniły je, co poczułem jak kopniak w brzuch. To było teraz albo nigdy, wyrzucić to gówno z mojego systemu, żebym mógł wrócić do normalności. - Chcę cię o coś zapytać, Brit. Okej?

– Dobrze. Przekrzywiłem głowę na bok, a ona zadrżała kiedy mój oddech zatańczył na jej policzku. – Dlaczego między nami nigdy niczego nie było? Brit nie odpowiedziała od razu, ale jej ręka nadal była na mojej koszulce, a nie bijąc mnie po twarzy. – Może... może dlatego, że nigdy tego nie zaproponowałeś. Mięśnie w moim podbrzuszu napięły się, gdy pochyliłem się do niej, kładąc rękę na dachu samochodu za nią. – Oj, jestem całkiem pewny, że proponowałem to w praktycznie każdej naszej rozmowie. – Nie zapytałeś mnie Ollie. Insynuowałeś tylko około setki seksualnych czynności podczas naszych rozmów, ale nigdy nie zapytałeś czy między nami coś było. Roześmiałem się cicho, kiedy prawdziwość jej słów ugryzła mnie w tyłek. – Masz rację. Wcześniej tego nie zrobiłem, ale pytam teraz. Puściła moją koszulkę i położyła na środku mojej piersi dłoń, której gorąco przeszło przez materiał i naznaczyło moją skórę. – Nie zaprosiłeś mnie też na randkę, - kontynuowała i uśmiechnęła się, gdy ja otworzyłem szeroko oczy. - Nie zaprosiłeś mnie nawet do siebie bez rzucania różnych podtekstów. I nie poprosiłeś mnie nawet o pocałunek. – Randkę? - zawiesiłem się na tej części. - Nie wiedziałem gdzie to wpleść między ciebie grożącą że kopniesz mnie w jaja i odchodzącą ode mnie. Brit zaśmiała się i ten dźwięk robił dziwne rzeczy z moją piersią.

– Może gdybyś próbował to gdzieś wpasować, nie groziłabym że zrobię coś złego z twoimi jajami i bym nie odeszła. – Więc robiłabyś miłe rzeczy z moimi jajami? – Oj nie bądź obrzyd... Gwałtownie pochyliłem głowę i pocałowałem ją. Ta, nie poprosiłem, ale gdzieś pomiędzy tym jak mówiła o umawianiu się i o moich jajach, po prostu przestałem myśleć. Więc pocałowałem ją i w chwili gdy moje usta dotknęły jej, zalała mnie adrenalina. Jak przy zdobyciu gola na koniec meczu, albo bycie blisko eksplozji, moje całe ciało napięło się, a potem stwardniało. Jej usta były miękkie jak najwyborniejsza satyna i absolutnie idealne. Mój mozg działał na autopilocie, gdy przejechałem językiem po jej wargach. Kiedy je rozchyliła głęboki dźwięk zawibrował w mojej piersi. Na jej języku posmakowałem nikłego śladu po truskawkach. Wydała mały, całkowicie kobiecy dźwięk, gdy do mnie przylgnęła. Żądza wzrosła, gdy pocałunek pogłębił się, a ja ująłem dłońmi jej twarz, odchylając jej głowę do tyłu. Przycisnąłem ją do samochodu i nie było mowy, że nie czuła tego co ze mną robiła. Ręka trzęsła mi się trochę, gdy zjechałem nią na jej kark, zaplątując palce w miękkich końcówkach blond włosów. Pulsowałem we wszystkich głównych częściach ciała, ale tu chodziło o coś więcej niż tylko fizyczną reakcję. Było coś w całowaniu jej, co wydawało się jak pierwszy raz, a pewne jak cholera nie było pierwszym razem, ale wydawało się tak właściwe, że chciałem uciec od niej tak szybko jak to możliwe i w jakiś sposób być jeszcze bliżej. Rękami sunęła w górę mojej klaty, palce wbijając mi w ramiona kiedy oddała pocałunek. Dziewczyna oddawała tak dobrze to co otrzymywała. Ale to mnie nie zaskoczyło. Zawsze wyobrażałem sobie, że Brit taka będzie. Ślicznie zapakowany ogień. Śmiech z niedużej odległości pociągnął za krawędzie mojej świadomości. Przerwałem pocałunek, łapiąc jej słodką dolną wargę, gdy się odsunąłem zanim zrobiłbym jakieś szalone rzeczy. Jak na przykład uniesienie jej sukienki i zatopienie się w jej miękkości dokładnie tutaj na

poboczu. – Nie zapytałeś, - wyszeptała, ciężko oddychając. – Nie, nie zapytałem. - Pocałowałem jeden kącik jej ust a potem drugi, niepewny dlaczego. - Mogę cię pocałować? Zaśmiała się ochryple, powodując nawet bolesne napięcie się kilku części mojego ciała. – Właśnie mnie pocałowałeś, Ollie. – Ale znowu chcę cię pocałować. - Musnąłem kciukiem jej policzek, zaskoczony jak prawdziwe było to stwierdzenie. - Nigdy nie paliłem się do całowania, Brit. Jaki w tym sens? Ale z tobą, ciebie mógłbym całować kurwa całą noc. I przez cały jutrzejszy dzień też. - By tego dowieść, pochyliłem głowę i złapałem jej wargi. - Mógłbym całować cię cały weekend. W przyciemnionym świetle, jej oczy przeszukiwały moje gdy wypełniły się rezerwą. – I ilu dziewczynom coś takiego powiedziałeś? Oparłem czoło o jej. – Żadnej. Przysięgam na Boga, nigdy nie powiedziałem tego innej dziewczynie. Jej dłonie wróciły na moją pierś i zostały tam płasko ułożone. Spodziewałem się, że mnie odepchnie, ale nie zrobiła tego. – Dlaczego ja? - spytała. - Dlaczego teraz? Cholera, to było dobre pytanie. Zamknąłem oczy i przez chwilę po prostu cieszyłem się uczuciem jej będącej blisko mnie, jej rąk na mnie, naszych ust tylko cale od siebie i mieszających się oddechów. Kiedy otworzyłem oczy, uniosłem głowę. – Tęskniłem za tobą. - Do diabła. Po prostu z tym wypaliłem. Jej oczy

rozszerzyły się. Równie dobrze mogę iść z tym dalej. - Tęskniłem za tobą bardziej niż za Camem i Jasem. I nie wiem do końca dlaczego. Ale tęsknię za twoimi przemądrzałymi ustami. Tęsknię za tym jak nigdy mi nie ulegasz. Tęsknię za przygotowywaniem się by cię zobaczyć. I kiedy wyjadę w niedzielę, teraz kiedy wiem jak smakujesz i jak cię czuję, wiem że będę za tobą tęsknił jeszcze bardziej. Klatka piersiowa Brit uniosła się przy mojej, gdy mi się przyglądała. Nie odpowiedziała od razu i mogłem poczuć jak ciepło wkrada mi się na policzki. Może powiedziałem za dużo, bo nagle poczułem, że powinien czytać poezję i zjednoczyć się z moją wrażliwą stroną. –

W środku jesteś romantykiem, Ollie. Nigdy bym na to nie wpadła, powiedziała w końcu a mój mózg na serio aż się wzdrygnął. Zawsze wiedziałam, że jesteś mądrzejszy niż się zachowujesz. Obniżyła rzęsy, gdy ręką zjechała na moje podbrzusze. - Zawsze wiedziałam, że jest w tobie więcej niż tylko imprezowanie i zaliczanie lasek.

To czyniło Brit pewnie jedyną żyjącą osobą na ziemi, oprócz moich rodziców i małego braciszka, która to wiedziała. –

I nie mówię, że imprezowanie i wygłupianie się to tylko gra. Wiem, że tak nie jest, - powiedziała, podnosząc wzrok. - Jesteś po prostu nie angażującym się facetem, który chce się zabawić. Zawsze to w tobie lubiłam, ale... Serce waliło mi jakbym biegał po trybunach.

– –

–

Ale co? Ale tę stronę ciebie lubię bardziej, - wyszeptała, jej oczy znów przeszukiwały moje. - Po prostu chciałabym mieć możliwość zobaczyć ją wcześniej. Ja też, - przyznałem głosem dziwnie ściśniętym, gdy założyłem kosmyk jej włosów za ucho. - Jest już za późno?

Nie wiedziałem o czym myślała w tym momencie, gdy wpatrywała się we mnie w ciszy, ale moja pierś eksplodowała od jej następnych słów.

–

Mamy jeszcze dziś, prawda?

*** Mamy jeszcze dziś. To mogło oznaczać tylko jedną rzecz – rzecz na którą byłem bardziej niż chętny się zgodzić. To w końcu się stanie. Byłem jak piętnastolatek, który właśnie po raz pierwszy miał zobaczyć cycki. Do diabła, chcieć kogoś tak bardzo jak ja chciałem przez tak długi czas to, było jak wzięcie wszystkich świąt Bożego Narodzenia z okresu dzieciństwa i złączenie ich w jedno. Więc byłem w szoku. Nie w swojej lidze. Britt weszła do środka by przywitać się ze swoimi przyjaciółmi i ja zrobiłem to samo, gdy obserwowałem jak przytulała Avery i młodszą siostrę Cama. –

Widząc twoją siostrę całą taką dorosłą i na imprezie studenckiej, czuję się stary, - powiedziałem jej bratu. Cam prychnął, gdy pociągnął łyka ze swojej butelki.

–

Ty i ja stary. - Zesztywniał gdy podążył za moim wzrokiem do miejsca gdzie gnieździły się dziewczyny, a potem przyszpilił mnie spojrzeniem od którego uschłyby mi jaja. - Nie wpadaj na żaden pomysł z moja siostrą. Roześmiałem się kiedy skrzyżowałem ramiona na piersi.

–

Twoja siostra jest gorąca, ale to nie na nią patrzę.

Gdy zrozumiał, po jego twarzy przemknął cień ulgi. –

Aa, Brit?

Nie odpowiedziałem, co było dziwne, bo nigdy wcześniej nie miałem problemu rozmawiać szczegółowo o obiekcie mojego zainteresowania. To nie dlatego, że byłem zażenowany nią ani żadne takie gówno. Z Brit wszystko było inne. Gdybym zaczął mówić Camowi o rzeczach jakie planowałem z nią zrobić, czułbym się jakbym ją obrażał. – Chcesz piwo? - spytał, wskazując lodówkę w rogu garażu, która była całkowicie zapakowana piwami. – Spasuję. Cam spojrzał na mnie, jakbym mu właśnie powiedział że planowałem wstąpić do seminarium i kpiący uśmiech wykrzywił mi usta. – Dziś nie zabawię tu za długo. Rzucił okiem na miejsce gdzie stała Brit z dziewczynami i siostrą, a potem zakrztusił się śmiechem. – Zakładam, że Brit też nie? Kark zamrowił mnie w dziwny sposób. – Nie-e. – Okej, łapię, - odpowiedział, biorąc łyka piwa gdy podniósł piłeczkę ping-pongową. – Gdzie jest Jase? - spytałem, zmieniając temat. Cam wzruszył ramieniem. – Nie mam pojęcia. Jest gdzieś tutaj. Steph go szukała, więc jestem pewien że gdzieś go dopadła. Miałem nadzieję, że niedługo to ja dopadnę Brit. Ociągając się jeszcze kilka minut, powiedziałem Camowi że wpadnę do niego jutro

popołudniu. Kiedy skończyłem szkołę i poszedłem na studia doktoranckie, dużo gówna związanego z imprezowaniem zostawiłem z tyłu. Byłem gotowy się stąd wynosić. Przechodząc przez garaż, dołączyłem do Brit. – Witaj Avery i panienko Tereso, jak się miewacie tego cudownego wieczora? Teresa zachichotała i po bliskiej inspekcji, zobaczyłem że jej oczy miały w sobie to szczęśliwe, zamglone spojrzenie. Zastanawiałem się czy Cam zdawał sobie sprawę, że jego siostra była bliska uchlania się. – Miewamy się dobrze. – Świetnie. - Pochwyciłem kucyk Brit. - Muszę cię na chwilkę pożyczyć, si? Oczy Brit skierowały się do nieba, ale policzki zarumieniły się na śliczny odcień różu. – Zaraz wrócę. Senior Przygłup nie może chcieć mnie na długo. – To zajmie trochę czasu, - poprawiłem ją, a jej rumieniec powędrował w dół jej szyi. Biorąc jej rękę wyprowadziłem ją z garażu. – Obserwują nas, prawda? - spytała. Obejrzałem się przez ramię. – Tak. Szczerzą się i szepczą. – Cudownie, - jęknęła. Zatrzymaliśmy się wpół kroku na podjeździe i spojrzałem na nią. – Nie chcesz żeby wiedzieli co... no, co mamy zamiar zrobić? Jeśli zmieniłaś co do tego zdanie, - błagam Boże, powiedz że nie zmieniłaś, - to nie musimy tego robić. Możemy zostać tu i się

wyluzować. To też będzie spoko. – Nie. Nie zmieniłam zdania. - Pociągnęła mnie za rękę, gdy znów zaczęliśmy iść po podjeździe i praktycznie opadłem na kolana i zacząłem modlić się do Jezusa. - I nie wstydzę się z tobą pokazać. Chodzi o to, że... - Odwróciła wzrok, skupiając się na drodze przed nią. – Chodzi o to, że co? - pewnie powinienem odpuścić, ale byłem ciekawy. - Wiem, że mam reputację Brit. A ty nigdy nie wstydziłaś się mówić co myślałaś. Posłała mi szeroki uśmiech przez ramię. – Okej. Wiem, że nie angażujesz się za bardzo w związki i w ogóle i nie chcę, żeby ludzie dochodzili do złych wniosków. Jak wiem, że dojdą. – Jakich wniosków? – Oh, no nie wiem. Że ta jedna noc zaprowadzi nas do epickiego romansu. - Zwróciła się do mnie, idąc tyłem. - Wiem, że tak naprawdę nie o to ci chodzi. I mi to pasuje. To znaczy, pasowałoby mi też... - Zmarszczyła nos w słodki sposób jak zawsze, gdy miała zamiar powiedzieć coś czego nie chciała. - Tak czy inaczej, pasuje mi to. Chcę wiedzieć, czy masz powód by być takim pewnym siebie, drażniła się. Oj, miałem powód, ale w jakimś idiotycznym celu chciałem zapytać dlaczego nie sądziła, że chciałem związku. Co było głupie, bo rekordowa poszlaka dziewczyn pokazywała dlaczego. Nie powinno mnie obchodzić że wchodziła w to nie oczekując niczego więcej poza świetnym seksem, ale tak jakby było odwrotnie. Zatrzymaliśmy się przy moim samochodzie i Brit uwolniła swoją dłoń. – Możemy pojechać do mojego akademika. Moja współlokatora wyjechała na weekend. – Dla mnie bomba. Błysnęła szybkim uśmiechem.

– W takim razie, za mną. Gdy zaczęła się odsuwać, wszystko wydawało się jak tylko przypadkowe spiknięcie, które mogłoby być którymś z kolei, kiedy wybrałbym jakąś dziewczynę na imprezie, albo w barze i to mi nie pasowało. Brit była inna i to był dla nas pierwszy raz i prawdopodobnie ostatni. Przyciągnąłem ją z powrotem do siebie. Zaskoczona położyła mi na piersi wolną dłoń, by nie stracić równowagi. Uniosła podbródek i otworzyła usta, ale złapałem cokolwiek miała zamiar powiedzieć swoimi ustami, gdy ująłem jej szyję drugą ręką. Pocałowałem ją głęboko, zrobiłem coś czego nigdy nie zrobiłbym na przypadkowym spiknięciu bo cholera, spiknięcia były prawie jak transakcje biznesowe w tym momencie. Brit zesztywniała tylko na maciupką sekundę a potem rozluźniła się, stapiając się ze mną, gdy językiem przejechała po moim. Kiedy jej dłonie zacisnęły się na przedzie mojej koszulki, uniosłem głowę i wyszczerzyłem się do niej. – Będę tuż za tobą. – Okej. Dobra. - Z czerwonymi policzkami, odsunęła się mrugając kilka razy. - Tak zrób. Zaśmiałem się gdy ona odeszła chwiejnym krokiem, ale rozbawienie szybko zniknęło gdy byłem już w samochodzie, za nią i skracałem krótką odległość do kampusu. Do diabła. Denerwowałem się. Nie denerwowałem się odkąd przestałem być prawiczkiem, a nawet wtedy byłem cholernie zbyt podekscytowany by naprawdę się niepokoić. Oh, ale teraz się pociłem. To jest śmieszne. Brit znalazła miejsce na parkingu blisko swojego akademika, co dało mi trochę więcej czasu na pozbieranie swojej głupiej dupy do kupy. Czekała na mnie przy wejściu, a ja zarzuciłam rękę na jej ramiona, mówiąc sobie żeby zachowywać się na luzie.

Teraz nie potrzebowałem zmieniać się w niezdarnego głupka. Jej pokój był mały – dwa pojedyncze łóżka po przeciwnych stronach pokoju. Wspólne biurko i telewizor w rogu. Oczywiste było, która strona pokoju była jej. Jedno łóżko było zawalone ciuchami. – Twoje? - spytałem, kiwając głową na łóżko. Brit zarumieniła się, gdy pospieszyła do łóżka. – Skąd wiedzialeś? – Yy, nigdy nie wydawałaś się być z tych co mają wszystko poukładane i czyściutkie. – To zła rzecz? - złapała w ramiona kupę ciuchów i odwróciła się do małej szafy. – Nie dla mnie. - Zrzuciłem swoje klapki. - To do ciebie pasuje. – To do mnie pasuje, - powtórzyła cicho, gdy biodrem otworzyła drzwi od szafy. Wyszczerzyłem się kiedy bezceremonialnie wrzuciła ciuchy do środka. - Chciałbyś się czegoś napić? Pod biurkiem w małej lodówce coś się znajdzie. – Nie dzięki. - Ruszyłem się by jej pomóc, ale zebrała resztę ciuchów zanim mogłem zainterweniować. - Gdzie twoja współlokatorka? – Ze swoim chłopakiem na weekend. - Rozpuszczając włosy, odwróciła się do mnie, gdy przebiegła ręką pod swoich blond lokach, rozplątując kotły. - Mogę włączyć telewizję. - Skopała swoje obcasy i zaczęła iść do biurka. - Albo jakąś muzykę. Możemy... Złapałem ją za rękę, zatrzymując ją. – Denerwujesz się. Otworzyła usta, a następnie je zamknęła. – Tak. Tak jakby. Moje serce fiknęło w dziwny sposób.

– Ja też. Uniosła brwi. – Naprawdę? Ty? Roześmiałem się na jej pytanie. – Czemu to takie zaskoczenie? – Noo, jesteś... masz w tym wiele doświadczenia. - Bawiła się brzegiem sukienki. - Nie to, że ja nie mam, ale ty zawsze jesteś taki pewny siebie. – Tak jak i ty, - wytknąłem, ale ulżyło mi że nie byłem jedynym który czuł się w nie swojej lidze. Wyszczerzyła się. – Ale to co innego. Nasze spojrzenia skrzyżowały się. – Tak, to co innego. Nabrała głębokiego oddechu, a następnie przygryzła wargę, gdy wysunęła swoją dłoń z mojej. Obserwowałem jak podeszła do biurka i delikatnie się pochyliła. Tył jej sukienki podjechał do góry, ukazując kształtne uda. Otworzyła laptopa i po kilku sekundach, niski szum muzyki wypełnił pokój. Nie miałem pojęcia jaka to była piosenka, bo byłem zbyt skupiony na zaokrągleniu jej tyłeczka i wdzięcznym sposobie w jaki się wyprostowała i odwróciła do mnie. Oparła się o biurko, z głową przekrzywioną na bok. I już byłem twardy. Przez chwilę nie mogłem się ruszyć z miejsca. Te głupie powiedzenie przewinęło się przez moje myśli. Uważaj czego sobie życzysz. Miałem to coś przed sobą i nie wiedziałem co z tym zrobić. No, miałem wiele pomysłów, ale żaden z nich nie wydawał się wystarczający. Nagle

chciałem rozegrać to wszystko od nowa i inaczej. Jak na przykład najpierw zaprosić ją na kolację, bo przecież nie było jeszcze tak późno. Albo zabrać ją do kina. Albo moglibyśmy posiedzieć się na imprezie. Razem. Ale była tutaj i ja też tu byłem. Napotkała wzrokiem moje oczy i sięgnąłem w dół, złapałem palcami brzeg koszulki i zdjąłem ją przez głowę, opuszczając materiał gdzieś na podłogę. Duma i ostre oczekiwanie napuchło we mnie, gdy spuściła wzrok, wędrowała nim powoli po moje klacie i w dół tam, gdzie szorty wisiały mi nisko na biodrach. To nie był pierwszy raz kiedy widziała mnie bez koszulki, ale to był pierwszy raz w jej pokoju, przy jej łóżku. Chciałbym, żeby to był pierwszy raz spośród wielu. Ta myśl pojawiła się znikąd i czując się z nią niekomfortowo odsunąłem ją siłą na bok, gdy zacząłem do niej iść. Brit wyprostowała się nawet bardziej, odpychając się od biurka. Dwie różowe plamki wypłynęły na jej policzki i obniżyła podbródek, gdy zatrzymałem się przed nią. Obejmując jej chude nadgarstki swoimi dłońmi, przesunąłem rękami w górę jej ramion, marząc by były nagie pod moimi palcami i delikatnie ścisnąłem jej ramiona. Uniosłem ją, stawiając jej gołe stopy na moich. Zachichotała, kiedy położyła ręce po moich bokach. Powietrze wyleciało ze świstem spomiędzy moich zębów, na uczucie jej palców na mojej skórze. – Będziemy tańczyć? – Coś w tym stylu, - wymamrotałem, obejmując jej talię jedną ręką. Poszłaś na swój bal maturalny? Uciekł jej kolejny śmiech, gdy poruszyła palcami i przeniosła je na moje ramiona. Przekrzywiając głowę na bok, uśmiechnęła się do mnie. – Tak. Byłam jedna z dworu balowego. – Królową?

Potrząsnęła głową. – Nie-e. Byłam księżniczką. – Zostałaś nie doceniona. - Zacząłem się ruszać po małej przestrzeni i przyciągnąłem ją do piersi. - Powinnaś była zostać królową. – Ale nie widziałeś, kto nią został. Była najgorętszą... – Mam to gdzieś. - Wycisnąłem buziaka na czubku jej głowy. - Nie była gorętsza od ciebie. Myślę, że musimy wrócić do twojej szkoły i żądać cholernej powtórki, bo to jest gówno prawda. Brit roześmiała się. – Zróbmy to. Pocałowałem ją w skroń. – Jesteś tak piękna jak każda królowa. – Czaruś, - wyszeptała zaciskając palce, gdy całowałem wzdłuż jej szczęki. Kiedy doszedłem do kącika jej ust opuściła głowę do mnie. Wysunęła język, przez co jęknąłem. – Nie starałem się ciebie oczarować, - powiedziałem, schodząc ręką niżej. Ująłem jej tyłek i uniosłem ją na palce, tak że była do mnie przyciśnięta. Wydała zdyszany dźwięk. – No cóż, jak na ciebie nie starającego się, odwalasz cholernie dobrą robotę. – Oh, ja nawet nie zacząłem się jeszcze starać. - Posmakowałem jej dolnej wargi, rozradowany gdy jedna ręka zakradła się i chwyciła mnie za włosy. Gdy delikatnie pociągnęła, bezceremonialnie warknąłem. Pocałunek zaczął się powolnie, ale szybko zmienił się w coś przeplecionego żądzą i potrzebą, które budowały się zbyt długi czas. Nasze języki splatały się i tańczyły i kiedy znowu ją podniosłem, ona owinęła nogi wokół mojej talii, zahaczając pięta o pietę za moimi plecami.

Uczucie jej... cholera, uczucie jej przyciskającej się do mnie wystarczyło bym prawie doszedł właśnie wtedy, zanim nawet zdjąłem spodnie. Jak niezręczne by to było? – Pragnę cię, - wydyszała między pocałunkami w moje usta. Zacisnęła swoje uda wokół mnie. - Pragnęłam cię od bardzo długiego czasu. – Tak jakbyś czytała mi w myślach. - Zaprowadziłem nas do łóżka, a serce waliło mi w szalonym tempie. - Szkoda, że czekaliśmy tak długo. – Mogłeś zapytać. - Wyszczerzyła się, gdy jęknąłem. - Proszę powiedz, że masz prezerwatywy. – Mam. – Dzięki Bogu za lateks, - powiedziała. Zakrztusiłem się śmiechem, kiedy postawiłem ją na nogach przy łóżku. Jej oczy koloru whiskey były rozmarzone, nieskupione. Przejechałem rękami po jej bokach sięgając po brzeg sukienki. – Mogę? Przytaknęła, a potem powiedziała, – Tak. Wahając się tylko przez chwilę, podciągnąłem sukienkę do góry, ukazując jej ciało i niech mnie diabli, jeśli nie było to jak odpakowywanie najlepszego cholernego prezentu w całym życiu. Bez sukienki, która dołączyła do mojej koszulki gdzieś na podłodze, stała przede mną w koronkowych, czarnych majteczkach i czerwonym staniku. – Boże, - powiedziałem, cofając się o krok. Jej piersi były pełne, prężąc się w satynowych miseczkach czerwonego stanika. Jej ciało miało kształty jak polna droga.2 Biodra zgrabnie zaokrąglone, brzuszek płaski no i naprawdę wiedziałem jak miękkie były te nogi wokół mnie. Rumieniec pokrył całą długość jej ciała, gdy zakryła rękami brzuch. 2 W sensie ma górki i dołki :D

– Co? – Jesteś piękna, - powiedziałem, zmuszając wzrok z powrotem do góry do jej szeroko otwartych oczu. - Jesteś kurewsko piękna, Brit. Jej usta wykrzywił delikatny uśmiech. – Już i tak zaliczysz, Ollie. Nie musisz mi pochlebiać. I tak jestem już w połowie naga i gotowa. – Nie próbuję ci pochlebiać, ale cieszę się słysząc, że to już jest pewna sprawa. - Zaśmiałem się kiedy przewróciła oczami. Chwytając jej ręce rozłożyłem je do jej boków. - Nigdy nie powinnaś się zakrywać. Nie przede mną. Mógłbym patrzeć na ciebie całą noc. Zakrzywiła palce do środka. – Mam nadzieję, że to nie wszystko co zrobisz. Pulsowanie w moich szortach też miało nadzieję, że to nie jedyna rzecz jaką będę dziś robił. I nie była. Łapiąc palcami delikatne ramiączka jej stanika, powoli zsunąłem je w dół jej ramion. Zadrżała gdy musnąłem jej boki. Sięgnąłem za nią, znajdując zapięcie. Brit zassała dolną wargę między zęby, kiedy stanik opadł na podłogę. Boże, ona była... była idealna całkowicie, aż do różanych pączków twardniejących pod moim spojrzeniem. Nabrała małego oddechu i jej pierś uniosła się kusząco. – Ja... jestem zaskoczona. To był cholerny cud, że udało mi się powędrować wzrokiem w górę. – Czym? – Myślałam, że będziesz raczej typem gościa na „łapu capu”. - Jej policzki zaczerwieniły się mocno, gdy uniosłem brew. - To znaczy, nie to że byłoby to złe. Jestem pewna, że wtedy byłoby naprawdę

świetnie... – To będzie naprawdę kurwa zajebiste. – Okej. To będzie naprawdę kurwa zajebiste, ale jestem zaskoczona że się z tym nie spieszysz. Ja też byłem. To była dla mnie zmiana tempa. Nigdy wcześniej nie zwalniałem. – Chcę sprawić, że to będzie trwało. - I to była prawda. Położyłem ręce na jej ramionach. - Nie chcę przeoczyć żadnej części ciebie. Otworzyła usta, ale wszystko co z nich wyszło to jęk, kiedy ująłem jej piersi. – Czy to ci pasuje? - zapytałem, całując jej pulchną dolną wargę. – Tak. O tak. Zaśmiałem się, gdy zjechałem pocałunkami w dół jej gardła i na delikatny obojczyk, zanim posmakowałem miękkiej skóry między jej piersiami. Zassała głęboki oddech, gdy mój lekki zarost musnął jej wypukłość. Muskając kciukami czubki, zadrżałem na dźwięk jej jęku. Do ust naleciała mi ślinka, gdy obniżyłem głowę i wziąłem do ust jeden mały guziczek. Jej odpowiadający temu krzyk, wysłał potężny dreszcz w dół mojego kręgosłupa. Przeniosłem uwagę na drugi guziczek, wielbiąc ją w sposób ,w jaki chciałem to zrobić od dawna. Nie spieszyłem się, liżąc i podgryzając w dół jej ciała, gdy przed nią uklęknąłem. Kawałek czarnej koronki który na niej został, był prawdopodobnie najseksowniejszą rzeczą jaką kiedykolwiek widziałem. Zamykając oczy, pocałowałem koronkowy materiał, dokładnie tam gdzie chciałem być, gdzie chciałem spędzić całą noc. Brit sapnęła, zaplątując palce w moje włosy. Wyszczerzyłem się gdy zahaczyłem palcami o gumkę jej majteczek. Odchylając się, nie chcąc stracić ani jednej sekundy z tego, zsunąłem je w

dół. Kurwa tak. Na pierwszy widok jej kompletnie nagiej dla mnie, coś zatrzepotało mi w brzuchu. Jasna cholera, czy to były przysłowiowe motylki? Nigdy w nie nie wierzyłem, ale wydawało się jakby coś chciało wylecieć mi z brzucha. Była chwila, gdy pomogłem jej wyjść z majteczek, gdzie nie wiedziałem co zrobić. Palce mi się trzęsły, gdy odrzuciłem materiał na bok, serce zaczęło mi walić jak szalone, próbując wydostać się na zewnątrz. Nigdy, przenigdy nie czułem się w ten sposób. To mną wstrząsnęło – ona mną wstrząsnęła. I obdarzyła mnie tym darem, bo to był dar. Rękami sunąłem w górę jej nóg, do jej kształtnych bioder i moje usta zmieniły się w cholernego penisa. Pocałowałem ją tam, rozkoszując się sposobem w jaki podskoczyła i zacisnęła mocniej palce. Posmakowałem jej i była ona kurwa najlepszą rzeczą jakiej kiedykolwiek smakowałem. Mógłbym spędzić całe życie na kolanach przed nią i nadal by to nie wystarczyło. Przechyliłem ją tak żeby siedziała na krawędzi łóżka i nie minęło dużo czasu zanim opadła do tyłu całkowicie, ruszając biodrami w powolnych grzesznych ruchach, które zostaną ze mną na długo po dzisiejszym wieczorze. Wszystko to robiłem tylko po to, żeby wyrzucić ją ze swojego systemu, ale głęboko w środku wiedziałem, że byłbym popierdzielony gdybym myślał że to się uda, bo teraz jej smak, jej zapach i jej dyszące jęki na zawsze osadzą się w moim systemie, z tabliczką mówiącą „moje”. Głowa opadła jej do tyłu i wykrzyczała moje imię gdy doszła, a ja zostałem tam, między jej nogami, z głową spoczywającą na jej udzie i zamkniętymi ciasno oczami.

Byłem w szoku. I byłem gotowy. Moje całe ciało pulsowało prawie boleśnie, więc nabrałem głęboko powietrza, ale to nie pomogło. Próbowałem myśleć o czymś obrzydliwym – pieprzących się żółwiach, no bo poważnie, w tym nie było nic gorącego, ale i tak nadal byłem na skraju, a nawet nie zdjąłem szortów. – Ollie? - Brit wyszeptała. Otwierając oczy, zaczerpnąłem kolejnego oddechu. Musiałem trzymać się w kupie. Musiałem też wstać i przestać używać jej uda jako poduszki, bo w tym momencie to mogłoby być dla niej dziwne. Wstałem z zablokowanymi kolanami i szeroko otwartymi oczami. – Cholera, Brit... Przygryzła wargę, obserwując mnie przez te gęste rzęsy. Leżąc tak przede mną...? – Mógłbym przywyknąć do oglądania ciebie takiej, - powiedziałem zanim mogłem się powstrzymać. Jej policzki zarumieniły się. – Naprawdę? Lekkie uniesienie w jej głosie, cień niedowierzania który przemknął po jej twarzy pociągnął za coś w mojej piersi. – Tak, naprawdę. Uniosła się na łokciach i po raz pierwszy w życiu, nie miałem problemu z nie spuszczaniem wzroku z jej twarzy. – To nie brzmi jak ty. – Nie jestem sobą, kiedy jestem z tobą. - Ta, to kompletnie nie miało sensu. - To znaczy, może jestem sobą kiedy jestem przy tobie.

Uśmiech wypłynął na jej usta. – Oliver Ryan, - powiedziała i Jezuniu najsłodszy w niebie, prawie doszedłem słysząc jak wypowiedziała moje pełne imię. - Myślę że możesz faktycznie mnie lubić. – Tak jest. Zaskoczenie przemknęło po jej twarzy. Minęła chwila. – Ja też cię lubię, - wyszeptała. - Bardzo cię lubię. W mojej piersi coś dziwnie puchło. Gdy wpatrywałem się w te ciepłe oczy, wiedziałem nagle że to nie było tylko wyzwanie. Nic w byciu z nią, było proste jak wejście i wyjście. Nie było sposobu, żeby pozbyć się jej z mojego systemu. To nie to. Bicie mojego serca przyspieszyło niemożliwie. Miałem zawał? Nie miałem pojęcia co z tym zrobić. Znieruchomiałem na nieoczekiwane uczucie w klatce piersiowej. – Oliie, - tchnęła z głową przekrzywioną na bok. - Nadal jesteś ze mną? – Tak. - Mój głos był ochrypły i ściśnięty. Brit usiadła prosto, wzrokiem podróżując w dół mojego brzucha. Pod jej spojrzeniem mięśnie się napięły. Sięgnęła do guzika moich szortów, odpięła go z pewnością siebie, którą zawsze podziwiałem. Skupiła się na zadaniu, rozpinając rozporek. Jej oczy podskoczyły do moich. – Jesteś komando? Wyszczerzyłem się, bo na tym poziomie nie mogłem już mówić. Zaśmiała się miękko, gdy chwyciła boki szortów. – Tego mogłam się domyślić. Wiesz. - Ściągnęła spodnie w dół, a ja z nich wyszedłem. Gdy mnie oglądała, otworzyła delikatnie usta i

wyglądała jakby zgubiła myśl. - Wow.3 Zalała mnie męska duma. Spojrzała na mnie. – Wiesz, - powtórzyła, obejmując dłonią moją podstawę. Dotyk sprawił, że zwinąłem ręce w pięści. - To nie musi być nasz jeden jedyny raz. - Policzki zarumieniły jej się głębokim, ślicznym różem. - To znaczy, jeśli byś chciał, moglibyśmy znów razem wyjść. Mogłabym przyjechać i odwiedzić cię, albo... Jaja zacisnęły mi się jakby ktoś chwycił je w pięść pięść. Uwolnienie popędziło w dół mojego kręgosłupa i nie było mowy, żeby to zatrzymać. Odrzuciłem głowę do tyłu, gdy przetoczył się przeze mnie najpotężniejszy orgazm, który prawie zwalił mnie z nóg. Spełniony, zatoczyłem się do tyłu, mgliście świadomy że jej ręka nadal była wokół mnie. To nie jej dotyk wysłał mnie w kosmos. O do diabła nie, to były jej słowa, jej pragnienie by jeszcze mnie zobaczyć. Co do chrzanionej cholery? Brit gapiła się na mnie z szeroko otwartymi oczami. Jej ręka jak i moje podbrzusze były pokryte moim uwolnieniem. Ja pierdziele, właśnie doszedłem. Pierwszy raz zdarzyło mi się coś takiego i musiało się to wydarzyć z nią? – Jasna cholera, - jęknąłem cofając się o krok, odsuwając jej ręce od siebie. - Nie wiem... Jej policzki oblały się kolorem, gdy zwilżyła dolną wargę. – Ym, to nic wielkiego. 3 Snape też approves :D ---> Sonia

Gapiłem się na nią. To było coś wielkiego. Zazwyczaj to była ogromna i długa sprawa, która kurwa działa się przy, no nie wiem, prawdziwym seksie, ale teraz to była po prostu poniżej standardów, smutna sprawa. – Poważnie, - powiedziała wstając. Przez chwilę zawiesiłem się na podskakiwaniu jej tyłeczka, gdy podeszła do komody i podniosła ręcznik, wycierając dłoń. Podała go mi. - Naprawdę mam to na myśli. Roześmiałem się, a dźwięk ten był szorstki nawet dla moich własnych uszu gdy wziąłem ręcznik i doprowadziłem się do porządku. – Ta, jesteś po prostu za słodka. – Raczej nie sądzę. - Usiadła na łóżku, kompletnie na luzie ze swoją nagością. - Pewnie minęło trochę czasu odkąd to robiłeś. – Tak jest. - Przeciągnąłem rękami po włosach. - Nie byłem z nikim odkąd wyjechałem do szkoły medycznej. Otworzyła szeroko oczy. – Na serio? – Ta. - Równie dobrze mogłem się z nią tym podzielić skoro właśnie doszedłem na całą jej rękę. Co-kurwa-kolwiek. - Z ani jedna osobą. – Dlaczego. Wydawało się to pytaniem życia. Popieprzoną rzeczą było to, że znałem odpowiedź. – Z twojego powodu. Jej delikatne brwi wygięły się w połowie drogi do linii włosów. – Mojego? Przytaknąłem i słowa po prostu zaczęły wyskakiwać z moich ust. – Noc przed moim wyjazdem? Kiedy pocałowałaś mnie w policzek i

poprosiłaś żebym się zachowywał? Cóż ja... nie wiem. Po prostu nie byłem zainteresowany nikim, bo zalazłaś mi za skórę i myślałem... kurwa nie wiem co sobie myślałem. Oczy brit były tak szeroko otwarte, że zastanawiałem się czy może ją to bolało. – Myślałem, że przyjechanie tu i dobranie się do ciebie wyrzuci cię z mojej głowy, ale to się nie stanie. Wiem o tym. I naprawdę chciałem sprawić ci przyjemność – Czekaj, - powiedziała. - Ty naprawdę mnie lubisz. Gapiłem się na nią. – I jak do tej pory sprawiłeś bardzo dużą przyjemność. - Założyła krótkie pasmo włosów za ucho. - Mówię to żeby wszystko było jasne, ale wracając do tej drugiej części. Ty naprawdę mnie lubisz. – Tak. Potrząsnęła głową. – Nie rozumiem dlaczego. – Oszalałaś? Czekaj. Nie odpowiadaj. Jesteś trochę szalona i podoba mi się to. Jesteś mądralą. Jesteś zabawna jak diabli. Nie dajesz sobie w kaszę dmuchać, zwłaszcza ze mną. Jesteś mądra. - Wypuściłem oddech. - Dla mnie jesteś absolutnie piękna i zawsze widziałaś więcej niż ktokolwiek inny, gdy na mnie patrzyłaś. Więc tak, lubię cię. Bardzo cię lubię. I kiedy powiedziałaś, że chcesz mnie znowu zobaczyć, że nie chciałaś żeby to była tylko jedno nocna przygoda, cóż, wiesz jak to na mnie zadziałało. Skończyło się na całej twojej ręce. Brit mrugnęła, a ja naprawdę musiałem znaleźć swoje dżinsy i wynieść się stąd w cholerę, bo właśnie kompletnie wszystko na nią zrzuciłem jak jakiś zakochany na zabój szesnastolatek. To było kurewsko kurwa niezręczne. – Masz rację, - powiedziała, zatrzymując mnie. - Jestem całkiem

cholernie zajebista. Usta mi się wygięły. – I ty też jesteś całkiem cholernie zajebisty. Zawsze wiedziałam, że byłeś kimś więcej niż tylko nawaloną męską dziwką, - powiedziała, rzucając na mnie okiem zza gęstych, ciemnych rzęs, gdy zachichotała. - Zawsze w ciebie wierzyłam, Ollie. Moje serce praktycznie urosło o pięć razy większe i zastanawiałem się czy w tym roku na Gwiazdkę będę podrzucał prezenty do przypadkowych domów. Stojąc przed nią z gołym tyłkiem, wszystko co mogłem zrobić, było gapienie się. Myśli pędziły w mojej głowie i myślałem o jakimś szalonym gównie. W byciu tu z nią, obydwoje będąc nago, nagle nie chodziło tylko o seks. Do diabła, nigdy nie chodziło tylko o seks i dopiero teraz to sobie uświadamiałem. To był dla mnie pierwszy raz, totalne nieznane. Ja nie chodziłem na randki. Ja się nie wiązałem. Zobowiązanie było dla mnie pięcioliterowym słowem.4 Ale Brit... ona była inna, zawsze tak inna że chciałem przeżyć z nią tą inność. Musiałem zrobić to inaczej. – Okej. Cholera. - Siadając na łóżku obok niej, wciągnąłem ją na swoje kolana. Jej waga sprawiła, że część mnie znowu wyprężyła się do życia, ale to nie było ważne. Ująłem jej twarz w dłonie, mając nadzieje że ręce nie zaczną mi się znowu trząść. - Lubię cię Brit, a to... to jest dla mnie pierwszy raz, więc pewnie zabrzmię całkiem idiotycznie. Objęła dłońmi moje nadgarstki. 4 Wydaje mi się że chodzi tu o słowo „kurwa” bo w oryginale jest czteroliterowe słowo czyli „fuck”

– Nie sądzę, że tak będzie. Miałem na to cholerną nadzieję. – Chcę... chcę zacząć z tobą właściwie. Chcę tego. - Jęknąłem gdy pokręciła mi się na kolanach, przyciskając ten słodki tyłek do dołu. Naprawdę chcę tego z tobą, ale chcę żeby to było inne. Chcę się z tobą umawiać – zabrać cię na randkę, do kina, na kolację – na wszystko. Nie chcę, żebyśmy zaczęli od nocnej przygody. – A czym jest "to"? - zapytała masując kciukami w górę i w dół po wewnętrznej stronie moich nadgarstków. – Nie wiem. - Oparłem swoje czoło na jej. - Związek? Ta, brzmi właściwie. Ja. Ty. Robiący tą... – Chłopak i dziewczyna rzecz? – Ta, tą rzecz. - Moja twarz rozgrzała się i chciałem kopnąć się w dupe. – Ty się rumienisz! – Dzięki za wytknięcie tego, - powiedziałem sucho. Mały uśmiech wkradł jej się na twarz, sięgając jej oczu. – To naprawdę jest dla ciebie pierwszy raz. Zaskoczenie w jej głosie sprawiło, że poczułem się trochę głupio, ale wtedy zmniejszyła odległość między nami, całując mnie. – Podoba mi się ten pomysł, Ollie. Bardzo. Zaskoczenie kopnęło mnie w brzuch. – Podoba ci się? – Tak, - szepnęła, znów mnie całując. - Podoba mi się. – Jasna cholera, - mruknąłem, chwytając jej usta i przenosząc pocałunek na inny poziom, który zostawił nas bezdechu. Przyciągnąłem ją blisko, okrążając ją ramionami. Trochę zabawne było że nasza dwójka była naga i byliśmy splątani razem, z seksem krzyczącym w tyle mojego umysłu, ale wszystko co chciałem zrobić, to trzymanie jej. Uśmiech na stałe przylepił mi się do twarzy i wiedziałem, że

to był rodzaj uśmiechu jaki nosił Cam za każdym razem, gdy był w pobliżu Avery. W końcu załapałem co on oznaczał i dlaczego. Dziś przeżyłem dużo pierwszych razów, ale to – to co czułem – było najważniejszym pierwszym razem. – Ale wiesz co? - spytała Brit sięgając w dół owijając rękę wokół mnie. Podskoczyłem, pulsując. - Mamy dwudziesty pierwszy wiek. Możemy zrobić to, a później iść na kolację. Prawda? Mój uśmiech poszerzył się, gdy odchyliłem się dając jej miejsce na wypełnienie swojego zadania. Stwardniałem i Brit miała rację mieliśmy dwudziesty pierwszy wiek, więc... – Boże jesteś idealna. Wyszczerzyła się. – No wiem. Mój śmiech zakończył się głębokim jękiem i ostatnią myślą, zanim bezceremonialnie rzuciłem jej tyłek na łóżko, było to że to był pierwszy raz, start – nowy początek – i nie mogłem się doczekać na tą jazdę. I żeby kupić jej cholernego żółwia.

KONIEC

Tłumaczenie nieoficjalne: sylwiaz97