7 - Seize the Night

Sherrilyn Kenyon Chwytaj Noc

Seria: MROCZNY ŁOWCA Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

PROLOG – Wszystkiego najlepszego, Agrippino – powiedział Valerius, kładąc czerwoną róże u stóp marmurowego posągu, w najświętszym miejscu w domu. To było niczym w porównaniu ze świętym miejscem, które ta kobieta zajmowała w jego sercu, gdy żyła. Miejscu, które nadal zajmowała - nawet po dwóch tysiącach lat. Zamknął oczy czując paraliżujący ból krzywdy oraz poczucie winy, że ostatni dźwięk, który słyszał będąc śmiertelnikiem to jej bolesny szloch oraz wołanie o pomoc. Nie mógł złapać oddechu, sięgnął i dotknął ręką marmuru. Kamień był twardy. Zimny. Niewzruszony. Ale w jego życiu mierzonym przez brutalność i powściągliwość, był jego jedyną ucieczką Delikatnie położył policzek na zimniej kamiennej dłoni. Kochał ja nadal za cichą dobroć, jaka mu okazywała za życia. Gdyby miał jedno życzenie do spełnienia, przypomniałby sobie jej głos lub ciepły dotyk jej palców na ustach, ale czas okradł go ze wszystkich wspomnień z wyjątkiem cierpień, jakich jej nie oszczędził. Umarłby i tysiąc razy gdyby tylko mógł zaoszczędzić jej bólu, chociaż przez jedna noc… Niestety, nie było sposobu, by cofnąć czas. W żaden sposób nie można zmusić Fortuny do zmiany ich losów, aby podarować jej szczęście, na jakie zasłużyła. Tak jak nie było niczego, co mogło wypełnić pustkę w jego sercu, spowodowaną śmiercią Agrrypiny. Valrius zgrzytając zębami zauważył, że wieczny i święty płomień Vesty, stojący na gzymsie ołtarza, gorzał mocniej niż dotychczas. – Nie martw się- powiedział do jej wizerunku. - Nie porzucę cię w mroku. Obiecuję! To była obietnica, jaką jej złożył podczas jej życia i nawet po jej śmierci jej nie załamał. Więcej niż dwa tysiące lat trzymał ją w jasności nawet wtedy, gdy został zmuszony do życia w ciemności, która tak bardzo ją przerażała. Valrius przekroczył pokój by dotrzeć do dużego ołtarza w rzymskim stylu, na którym trzymał olej podtrzymujący ogień. Podniósł oliwę i poniósł ja w stronę posagu: Stanął na kamiennym cokole i dodał ją do lampy W tej pozycji byli równi sobie. Wieki temu, na jego zlecenie rzeźbiarz zniewolił jej delikatne rysy i dołki w policzkach. W pamięci Valeriusa pozostały

2

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

włosy o miodowej barwie. Żywe zielone oczy. Agrippina bez skazy na jej urodzie. Wzdychając i dotykając marmurowego policzka, Valerius zrobił krok w tył. Nie ma pożytku z życia przeszłością -co się stało, to się nie odstanie… Zaprzysiężono go by chronić niewinnych. Czuwać nad ludzkością i upewnić się by żaden śmiertelnik nie stracił duszy jak on. Upewniając się by święty ogień płonął do następnej nocy, Valerius pochylił głowę w stronę posagu i wyszeptał łacińskie, Amo– Kocham Cię. Na bogów, to było coś, co pragnął powiedzieć jej głośno, gdy ona żyła, ale nigdy tego nie zrobił…

3

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ I – Mam to w dupie, czy wrzucą mnie na wieczność do najgłębszej, najbardziej oślizgłej czeluści. Należę do tego miejsca i nikt mnie nie zmusi bym stąd odeszła. Nikt! Tabitha Devereaux wzięła głęboki wdech, jednocześnie starając się nie kłócić z siostrą i uwolnić z kajdanek, którymi Selena przykuła ją do ogrodzenia z kutego żelaza otaczającego słynny Jackson Square. Selena schowała klucz w biustonoszu a Tabitha nie miła najmniejszego zamiaru w nim grzebać. Niewątpliwe obie zostaną aresztowane… nawet tu w Nowym Orleanie! Na szczęście tuż po zmroku, w połowie października nie było tłumów na ulicach. Mimo wszystko ludzie, którzy je mijali gapili się. Była bardziej niż przyzwyczajona do tego, że ludzie na nią patrzą i myślą, że jest dziwna. W obecnej chwili jej starsza siostra przechodziła załamanie nerwowe wywołane wypadkiem samochodowym, w którym jej mąż omal nie zginął. Tabitha nadal szarpała się z zamkiem. Ostatniej rzeczy, jaką potrzebowała to aresztowanie jej siostry… ponowne. Selena próbowała ją odpędzić, ale ona nie podawała się, więc siostrzyczka wybrała inne rozwiązanie – ugryzła ją. Tabitha odskoczyła ze skowytem. Potrząsała własną ręką starając się odegnać ból. Kompletnie bez wyrzutów sumienia Selena, rozwaliła się na brukowanych stopniach prowadzanych bezpośrednio na Square, w za dużych spranych jensach i w rozciągniętym granatowym swetrze, oczywiście należącym do Bila. Jej długie, lokowate włosy były dziwnie zaplecione. Nikt by nie rozpoznał w niej Madame Selene którą wcześniej znali turyści… może poza wielkim transparentem który trzymała w dłoniach: Telepaci też mają swoje prawa . Od wprowadzenia idiotycznego prawa zakazującego wróżenia na Squarze, Selena walczyła. Wcześniej policja siłą ją wyrzuciła z budynku federalnego za protestowanie - wiec udała się niedaleko miejsca gdzie przepowiada turystom przyszłość by przykuć się łańcuchem do ogrodzenia. Szkoda, że nie widziała tak wyraźnie własnego przeznaczenia jak Tabitha. Jeżeli bezzwłocznie nie rozkuję kajdanek przypiętych do tego cholernego ogrodzenia, spędzi noc w więzeniu. Selena wyczerpana nerwowo, wściekle wymachiwała transparentem. Nie mieli żadnego sensownego prawa zakazywać jej wróżenia. Niestety, czy tego chciała czy nie, teraz także ona - Tabitha została zmuszona by protestować…

4

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Silne emocje, upór, szaleństwo były głęboko zakorzenione w ich cygańskiej rodzinie. – No dalej Selena - powiedziała starając się uspokoić po raz kolejny siostrę. – Już zapadł zmrok. Na pewno nie chcesz zostać przekąską dla Daimonów… Prawda? – Mam to gdzieś – kręcąc nosem wydęła wargi.- Daiomony nie pochłoną mojej duszy… Tak czy owak, nie mam cholernej chęci do życia! Ja chcę tylko mojego miejsca a ono jest tutaj i stąd nie odejdę ! – Doskonale! – Z obrzydzeniem rzuciła Tabitha. Usiadła bliżej siostry, jednak nie tyle blisko by ta kolejny raz mogła ją ugryźć. Nie miała innego wyjścia, przecież nie zostawi starszej siostry samej. Zwłaszcza, że ta była cholernie wciekła. Nawet, jeśli jej nie zagrażają Daimony to na pewno zwykli kieszonkowcy. Więc obie siedziały twardo na ziemi1: Tabitha ubrana całkowicie na czarno z ciemnokasztanowatymi włosami spiętymi srebrną klamrą 2 i Selena machająca swoim transparentem do każdego, kto był na tyle naiwny by podejść bliżej, wzywając do podpisania petycji zmieniającej prawo. – Hey Tabby, co słychać? To było retoryczne pytanie. Pomachała Bradleyowi Gambieri, przewodnikowi, który prowadził wycieczkę turystów przebranych za wampiry po Quarterze, w stronę centrum turystycznego, najprawdopodobniej po kolejne broszury. Tabitha i jej siostra znały większość ludzi w obrębie Quarter. Wzrastały w pobliżu tego miejsca i większość czasu tu spędzały odkąd były nastolatkami. Oczywiście wszystko się zmieniało na przestrzeni lat. Kilka sklepów ubyło. Niemniej dzisiejszy Quarter był bezpieczniejszy od tego z końcówki lat osiemdziesiątych i początku lat dziewięćdziesiątych. Jednakże niektóre rzeczy pozostały takie same: Piekarnia, Café3 Pontalba, Café Du Monde i Corner Café nadal tkwią w tym samym miejscu. Turyści nadal oblegają Square4 w pobliżu katedry, mieszając się z barwnym tłumem rodowitych mieszkańców… drobni kieszonkowcy, którzy liczyli na łatwe ofiary … i wampiry. Włosy stanęły jej na karku… Przebiegając wzrokiem tłum, instynktownie położyła dłonie na niewidocznej kieszeni, w której ukryła trzycalowy sztylet. Przez ostatnie trzynaście lat była samozwańczym pogromcą wampirów5. Aktualnie była jedną z nielicznych osób, która widziała, co się dzieje po zapadnięci zmroku w Nowym Orleanie. Wewnętrznie, jak i zewnętrznie poraniona, przez Daimony poprzysięgła, że nikt już nie zginie na jej warcie.

1

W org. tłumacz : obie siedziały jak dwie nie ruszające się kłody… W org. tłumacz.: wsuwka 3 nie zmieniałam oryginalnego zapisu – uważam że tak brzmi lepiej niż kawiarnia a i tak każdy wie o co chodzi. 4 Jak wyżej.. z ang. plac 5 całe szczęście że to nie kolejna Buffy.. 2

5

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

To była przysięga, której nie złamie! Zabije każdego… i cokolwiek, co będzie trzeba uśmiercić … Jej wzrok otaksował zmysłowego, wysokiego mężczyznę, który pojawił się obok niej. Poczuła jak jej dusze zalewa spokój. Żadna kobieta na placu nie mogła i nie umiała zignorować tej esencji zmysłowości… nikt poza za Selną. Zdruzgotana przeoczyła jego nadejście. Każda kobieta pożerała go wzrokiem… nie mogły nie zauważyć siły drzemiącej w nim. Był zmysłowy w taki sposób, w jaki żaden mężczyzna nie potrafił. Aura, która go otaczała była niebezpieczna i dzika. A jego powolne, kocie6 ruchy sugerowały, że jest niesamowity w łóżku. To było coś, co każda kobieta czuła… to było coś, co każda kobieta instynktowe wiedziała. Patrząc na niego miały wrażenie, że zamiast krwi w żyłach płynęła gorąca i uwodzicielska czekolada. Ash ze swymi sześcioma stopami i ośmioma cali wyróżniał się z tłumu. Jak ona także i on był ubrany całkowicie na czarno. Jego wysunięty Godsmack T-shirt7 był trochę za duży, ale to i tak nie umniejszało faktu, że cudownie w nim wyglądał. Skórzane spodnie zamówione na wymiar doskonale opinały jego tyłek. To nie znaczy, że kiedykolwiek na nią działał… nie żeby miała go kiedykolwiek pomacać… Aura wokół niego ostrzegała by ludzie trzymali ręce przy sobie,… jeżeli chcieli dalej oddychać. Uśmiechając się spostrzegła jego buty. Ash miał sentyment do niemieckich gotyckich ciuszków. Dziś miał na sobie parę czarnych motocyklowych butów, na całej długości upiętych w wampiro- nietoperzowe klamerki. Jego czarne włosy, luźno puszone, okalały jego ramiona zasłaniając jego niesamowicie piękną, ale jakże męską twarz. Było coś w Ashu, co zmuszało każdy hormon w jej ciele by stanął na baczność. Jednakże mimo całej jego nieludzkiej8 zmysłowości, otaczała go ciemność i śmierć. I ta myśl trzymała ją z dala od niego… nigdy nie pozwoliła sobie snuć domysłów. Ash był jedynie przyjacielem. Był przyjacielem odkąd spotkała go na weselu siostry bliźniaczki9 Amandy trzy lata temu. Od tego czasu ich ścieżki krzyżowały się, gdy tylko pojawiał się w Nowym Orleanie pomagając jej w trzymaniu w ryzach miejskich drapieżników. Był stałą częścią jej rodziny od momentu, gdy został stałym gościem w pieleszach jej bliźniaczki oraz ojcem chrzestnym córki Amandy.

6

w org. tłumacz. przeciągłe ruchy

7

Godsmack T-shirt : http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQT9byb_q2kEo_qBIULaEo7hbh9UNXkUGqTUO_olnthykgLkY&t=1&usg=__O8gBI5esT8wPioS9K3Lbt6NCEws= 8 w org. tekście był inny przymiotnik, ale że nie chcę zdradzać Asha zanim nie zacznę tłumaczyć jego historii, zostawmy ten 9

poznajemy ich w Rozkoszach Nocy…

6

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Stając przy niej odchylił głowę. Przez ciemne okulary spojrzał na nie. Tabitha nie mogła powiedzieć, na kogo patrzył. Czy na nią czy na Selene Ale oczywiste było dla niej, że obserwował je z wielkim zdumieniem. – Witaj cudowny chłopcze. – Powiedziała, zdając sobie sprawę, że jego Tshirt oddawał cześć słowom piosenki Godsmack „ Vmpires” Napis był odpowiedni. Odkąd Ash był nieśmiertelny miał swój własny zestaw kłów. – Śliczna koszulka. Ignorując jej sarkazm, gwałtownie ściągnął okulary ukazując upiorne mieniące się, srebrne oczy, świecące w ciemności. – Jak długo Selena jest przykuta do ogrodzenia? - Zapytał – Noo jakieś pół godziny. Pomyślałam, że powieszę razem z nią i będę ją trzymać z dala od Daimonów… Nie chcę by stała się Daimonkebabem! – Maże o tym – warknęła Selena, rozkładając szeroko ramiona wrzasnęła – Zapraszam, tu jestem Wampiry! Uwolnijcie mnie od mojego nędznego życia. Tabitha i Ash wymienili na wpół rozbawione a na wpół rozdrażnione spojrzenia patrząc na jej dramatyczne gesty. Ash usiadł obok Seleny – Hey Lenie – spokojnie powiedział odkładając plecak u swych stóp – Odejdź Ash - ja się stąd nie ruszę dopóki nie uchylą tego durnego prawa. Już mówiłam, nalezę do tego miejsca, wzrosłam z nim… Ash skinął głową - A gdzie jest Bill? – – Cholerny zdrajca! – Warknęła. Tabitha odpowiedziała na pytanie. - Najprawdopodobniej jest w sądzie walcząc w sprawie Seleny po tym jak go poddawała katuszą, oskarżając że zostawił ją na lodzie. Rysy twarzy Asha zmiękły jakby ta myśl go szczególnie bawiła. – Zasłuży sobie na to! Obronnie odpowiedziała Selena. - Powiedział mi że prawo jest prawem i mam go cholera przestrzegać. Pieprzenie! Za cholerę stąd nie odejdę! Tabitha z udawanym smutkiem rzuciła w stronę Asha - No to będę tu jakąś chwilę. – Ty możesz uchylić to cholerne prawo –Selena zwróciła się do Asha. – Możesz prawda? Ash oparł się o ogrodzenie bez komentarza. – Nie siadaj zbyt blisko niej Ash. – Tabitha ostrzegała – Ona jej znana ze swego umiłowania do kąsania zębami. – To sprawia, że jest nas dwoje - odpowiedział z nutką humoru Ash ukazując kły. – Ale z jakiegoś powodu spodziewam się, że moje ukąszenie może zaboleć bardziej. – Nie jesteś zabawny – stwierdziła ponuro Selena. 7

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Ash kładąc dłoń na jej ramieniu powiedział: - No dalej Lene. Wiesz, że niczego nie zmienisz siedząc tu. Wiesz, że prędzej niż później zjawi się tu glina. – W takim razie będę musiała na niego napaść. Ash zacisnął dłoń. – Wiesz doskonale, że nie możesz atakować glin tylko, dlatego że wykonują swoje zadania. – A owszem mogę! Nie wiedział jak udawało mu się zachować względny spokój podczas rozmowy z Królową Histerii. – Czy naprawdę chcesz to zrobić? – Nie. Chcę tylko mojego stosika – odpowiedziała cichym głosem, w którym wyczuwało się głęboki smutek i ból. Tabitha westchnęła pełna współczucia wobec siostry. – Nikogo nie krzywdziłam mając tu stoisko. To jest moja przestrzeń zawodowa. Stałam dokładnie tutaj od 1986 roku. To nie jest fair, że wywalają mnie stąd Ci cholerni artyści, bo są zazdrośni. Kto chce jakieś gówniane obrazki? One są po prostu beznadzieje! Co zrobi Nowy Orlean a szczególnie ta dzielnica bez jej przepowiedni czytanych z kart? Stanie się kolejnym nudnym obszarem zapełnionym turystami…, ale tego właśnie chcą! Ash życzliwie uściskał ją – Czasy się zmieniają Seleno. Uwierz mi, że czasami jedynie, co możesz zrobić to zaakceptować to i pozwolić przeszłości odejść. Nie ważne jak bardzo chcesz zatrzymać czas on prze na przód. Tabitha usłyszała pogłos bólu w jego głosie, gdy pocieszał jej starsza siostrę. No tak Ash żył już ponad jedenaście tysięcy lat. Pamiętał Nowy Orlean zanim ten nabył prawa miejskie…zresztą pewnie znał Nowy Orlean zanim nastała tu jakakolwiek cywilizacja. Jeśli ktoś wie, czym są zmiany to na pewno tą osobą jest Acheron Parthenopaeus. Ash otarł łzy z policzków Seleny i wskazał jej budynek stojący po drugiej stronie placu. – Widzisz ten budynek, jest na sprzedaż. Tarot Madame Selen – Mistyczny Boutique. Czy możesz to sobie wyobrazić? Selena parsknęła – Taa oczywiście. Tak jakbym mogła sobie na to pozwolić. Masz może jeszcze pomysł jak zdobyć środki na zakup tego? Ash wzruszył ramionami – Pieniądze nie są problem dla mnie. Powiedz słowo a budynek jest twój. Selena gapiła się na niego jakby nie mogła uwierzyć w to, co on jej oferuje. – Naprawdę? Pokiwał głową. – Możesz już stawiać napis, że otwierasz nowy punkt, w którym będziesz czytać karty Tarota…nawet do upadłego. Tabitha w końcu widząc rozwiązanie problemów siostry była Ashowi wdzięczna. Przysunęła się bliżej do siostry tak by mogła na nią spojrzeć. – Zawsze mówiłaś, że chcesz miejsca gdzie deszcz cię nie dopadnie. Selena odchrząknęła rozważając propozycje. – Było by milo zobaczyć budek od środka. Nie tylko z frontu 8

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Taa - potwierdziła Tabitha. Nie będziesz musiała dłużej marznąc podczas zimny ani prażyć się podczas lata. Pogoda ujarzmiona przez cały rok. Nigdy więcej przenoszenia ciężkiego stołu, krzesła. Jeśli będziesz tylko chciała możesz wstawić sobie na tyły pomieszczenia La-Z-Boy10 albo zrobić specjalne miejsce na wróżenia z każdej ilości kart Tarota. Tia będzie zazdrosna, od zawsze chciała mieć sklep bliżej Squaru. Pomyśl o tym… – Chcesz tego? – Zapytał Ash. Selena skinęła głową z entuzjazmem Ash wyjął telefon i wybrał numer. – Hay Bob – powiedział po krótkiej przerwie. – To ja Ash Parthenopaeus. Jest budynek na sprzedaż przy St. Anne’s na Jackson Square… ta właśnie ten. Chce go. – Posłał delikatny uśmiech w stronę Seleny. – Nie, nie muszę go oglądać, wystarczy, że jutro z rana będziesz miał kluczę – odsunął telefon – O której godzinie możesz się z nim spotkać Selno? – Dziesiąta ? Przekazał. – Tak, i sporządź akt notarialny na nazwisko Seleny Laurens. Wpadnę jutro popołudniu i własnoręcznie zajmę się płatnościami. W porządku. Miłego dnia. Selena posyłając mu śmiech cicho rzekła – Dziękuje. – Nie ma sprawy. – Wstał chwycił kajdanki i bez problemu je rozerwał, uwalniając ją i Selene. Jezuu ten człowiek ma przerażające moce. Tabitha nie była tylko pewna, która z nich robiła największe wrażenie. Ta, która pozwalała mu na rozerwać kajdany jedną ręką, czy to, że stać go było wydanie tysięcy dolców bez mrugnięcia oka. Chwycił dłonie Selny i pomógł jej stanąć na nogi mówiąc – Tylko upewnij się, że będziesz mieć tyle jaskrawych świecidełek, które Simi będzie mogła zakupić za każdym razem, gdy tu będziemy. Tabitha zaśmiała się na wspomnienie demona Asha… coś… Tabitha nadal nie wiedziała czy Simi jest dziewczyną Asha… czy może kimś innym. Tych dwoje łączyły dziwne relacje. Simi czegokolwiek zażądała, Ash bez wahania je to dawał. Chyba, że była akurat zainteresowana zabijaniem lub zjadaniem ludzi. Tylko w takich wypadkach widziała jak Ash stawia na swoim. Trzymał ją też z dala od swoich Łowców. Jedynym powodem, dla którego Tabitha znała Simi było to, że przyłączała się do nich oglądając z nimi filmy. Z jakiś naprawdę niezrozumiałych powodów Ash naprawdę kochał kino i Tabitha chodziła z nim na seanse, przez ostatni dwa lata. Jego ulubionym gatunkiem był horror i filmy akcji. Tymczasem Simi wybierała babskie filmy wywołujące w Ashu jęki rozpaczy. – Gdzie jest dzisiaj Simister ? Zapytała. Ash pocierał przedramię nad

10

http://wrjih.files.wordpress.com/2006/07/la-z-boy.jpg

9

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

tatuażem smoka – Gdzieś się kręci niedaleko. Ale na nią to za wczesna pora. Ona nie lubi pojawiać się przed dwudziestą pierwszą.- Powiedział zarzucając plecak na ramiona. Selena stojąc na palcach przyciągnęła Asha – Tylko na Simi będą czekać sznury Kirk's Folly11 Uśmiechnięty poklepał ja po placach – Już nigdy więcej kajdan, oki? Selena odsunęła się.– Cóż Bil powiedział, że mogę z nim protestować w kajdankach w sypialni, ale zanim to z nim zrobię, kopnę go w zadek. Ash zaśmiał się podnosząc łańcuchy z ulicy. – A ty się jeszcze zastanawiasz, dlaczego jestem świrnięta? Zapytała Tabitha Asha, podczas gdy Selena chowała kajdanki do tylniej kieszeni spodni. Ash zanim opowiedział założył ciemne okulary skrywając swoje upiorne oczy. – Przynajmniej jest zabawna. – A Ty jesteś zbyt wyrozumiały i miłosierny. – Ale to była rzecz, która Tabitha szanowała w Ashu najbardziej. On w każdym dostrzegał dobro. – Więc co chcesz robić tej nocy? Zanim zdążył odpowiedzieć, duży czarny Harley nadjechał dołem ulicy St. Anne, nim mógł skręcić w stronę Royal Street zatrzymał się. Tabitha patrzyła jak wysoki, odziany w skóry jeździec z łatwością stawia motor i ściąga kask. Ku jej zaskoczeniu to była kobita, Afro- Amerykanka. Zanim rozpięła skórzaną kurtkę delikatnie odłożyła kask na bak z paliwem. Była niezwykle piękna, szczupła, wysportowana, o jasno brązowej skórze z cerą bez najmniejszej skazy. Włosy w drobne warkoczyki związała w koński ogon. – Acheron – powiedziała, że śpiewnym karaibskim akcentem – Gdzie mogę zostawić motor ? Ash wskazał za sobą na ulicę Decatur – Są tam miejskie parkingi gdzie możesz odstawić motor. Będę to czekał zanim nie wrócisz. Wzrok kobity padł na Tabithe a następnie na Selene. – To przyjaciele – powiedział Ash. Tabitha Devereaux i Selena Laurens. – Szwagierki Kyriana?12 Ash przytaknął. – Jestem Janice Smith – zwróciła się do nich – miło mi poznać przyjaciół Łowcy. Tabitha była pewna, że to gra słów, które nie tyle odnosiły się do teraźniejszego nazwiska Kyriana, ale do pracy, jaką wcześniej wykonywał będąc Mrocznym Łowcą – nieśmiertelnym wojownikiem jak Janice i Ash. Łowcy strzegli noc przed atakami wampirów, Daimonami i łajdackimi bogami. Janice odpaliła z rykiem motor i pojechała stronę parkingu. – Nowy Mroczny Łowca – zapytała Selena zanim Tabitha miła szanse. – Artemida przeniosła ją z Florydy by pomagała Valeriusowi i Jean – Lucowi. To jej pierwsza noc w tym mieście, więc postanowiłem ją oprowadzić. – Potrzebujesz pomocy? 11 12

http://cn1.kaboodle.com/hi/img/b/0/0/27/4/AAAAC-wJ_YcAAAAAACdGaw.jpg?v=1231838929000 Kyrian z Tracji– bohater Rozkoszy Nocy

10

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie już mam. A ty postaraj się nie wchodzić w paradę Jean – Lucowi, jeżeli znowu go spotkasz. Tabitha zaśmiała się na wspomnienie przypadkowego spotkania z Mrocznym Łowcą – zwanym piratem. Było ciemno a Jean – Luc chwycił ja od tyłu w ciemnej uliczce, podczas gdy ona śledziła grupę pewnych Daimonów. Wszystko, co zdążyła zauważyć to jego kły. Nie namyślając się przyłożyła mu…o co do tej pory miał do niej żal i nie mógł jej tego wybaczyć. – Nic na to nie poradzę, że wszyscy ludzie z kłami są w nocy są do siebie podobni. Ash wyszczerzył się sarkastycznie. – Ta wszyscy bez duszy są do sobie podobni… Tabitha potrząsnęła głową słysząc jego śmiech. Chwyciła Selene i poszły wzdłuż ulicy Decatur do momentu, gdy siostra ja zostawiła, skręcając w ulicę prowadzącą do jej posesji. Nie trzeba było długo iść by dotrzeć do domu jej siostry. Domu z wiecznie niestabilnym, Bilem który nigdy nie miał pewności czy Selena nie poddam go kolejnym torturom. Gdy przekonała się, że Selenie i Bilowi nic nie grozi, zawróciła na Quarter strzegąc go przed Daimonami. To był stosunkowo spokojny wieczór. Swoim zwyczajem zatrzymała się Cafe Pontalba po cztery porcje ryżu z czerwona fasolką i colą na wynos. Wzięła zamówienie i poszła kierunku Royal Street znanej z koczujących bezdomnych. Ponieważ miasto postanowiła pozbyć się problemu kloszardów, było ich mniej niż dotychczas. Teraz podobnie jak wampiry, kryli się w cieniu gdzie nie mogli być rozpoznawani. Ale ona wiedział, że oni tam są, nigdy nie pozwoliła sobie zapomnieć o bezdomnych. Zostawiła jedzenie na starej, zardzewiałej beczce i skręciła w lewą stronę. Z daleka słyszała zbliżających się bezdomnych, idących po posiłek. Nie mogła uratować całego świata…wiedziała o tym, ale przynajmniej trochę mogła w tym pomóc. Bez żadnego sensu zaczęła się włóczyć po mieście. Szła pustą ulicą spoglądając na wystawy ze złotą biżuterią. – Hay Tabby zabiłaś już dzisiaj jakiegoś wampira? Spojrzawszy w górę zobaczyła nadchodzącego Richarda Crenshawa, kelnera z restauracji Mike Andersona. Stał dokładnie kilka kroków od niej i jak zawsze miał fatalny nawyk przychodzenia nie w porę. Większość ludzi miała. Tak jak większość ludzi sądziła, że jest szalona. Prze lata jej własna rodziną ją wyśmiewała, aż do czasu, gdy jej siostra bliźniaczka wyszła za mąż za Mrocznego Łowcę a ona sama stanęła twarzą w twarz z wampirami, które ją niemal zabiły. Raptem rodzina zarozumiała, że jej nadprzyrodzone opowieści to nie tylko halucynacje i wymysły. – Taaa – odpowiedziała – Mam małą powtórkę z wczorajszej nocy. Richard roześmiał się, przewrócił oczyma i poszedł w swoją stronę 11

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Proszę bardzo Dick – powiedziała pod nosem, gdy się oddalał. Ostatni Daimon, którego zbiła kręcił się niedaleko tylniego wejścia do restauracji Mike, a Richard był znany z wynoszenia śmieci po pracy. Gdyby nie zbiła Daimona, Richard przypuszczalnie by już nie żył. Idąc ulicą odczuwała skrajną samotność, pustkę. Żałowała, że nie mogła iść przez życie na oślep. Nie wiedząc, co się może zdarzyć, na co mogła trafić. Niestety ślepa nie była. Z wiedzą, którą posiadała, miała wybór – nadal pomagać ludziom albo iść w cholerę. Jednak nigdy w życiu nie odwróciła się plecami wobec kogoś w potrzebie. Siła jej empatii bywała czasami zbyt wielka. Odczuwała ból innych osób bardziej niż własny. I to właśnie ją przyciągało do Asha. Przez ostatnie trzy lata uczył ją drobnych sztuczek, które pozwalały jej tłumić emocje innych ludzi i kontrolować własne. Był dla niej darem z niebios. Zadbał o jej zdrowie psychiczne lepiej niż ktokolwiek inny. Niemniej mimo tych sztuczek nadal odczuwała dyskomfort psychiczny. Niekiedy ją to całkowicie przytłaczało. Była bombardowana emocjami, które prowadziły ją skrajnego wyczerpania lub budziły w niej szał i stres. Patrolowanie ulic było zabawniejsze z grupą przyjaciół. Zmuszała się by nie wspominać Trish i Alex, które zginęły podczas służby. Jednak było to dla niej nie wykonalne. Dotykając blizny – pamiątkę, którą jej zostawił Desyderius, łzy spływały po jej twarzy. Desyderius był najgorszym rodzajem psychopaty. Chciał zbić, jej siostrę bliźniaczkę i szwagra. Na szczęście Amanda i Kyrien przeżyli Żałowała, że nie umarła owej nocy zamiast przyjaciół. To nie było w porządku, że zginęli przez jej cholerne gadulstwo. Gdyby nie namawiał ich by jej pomagali… Boże, czemu nie umiała trzymać ust zamkniętych pozwalając im żyć w niewiedzy i spokoju? Dlatego teraz walczyła sama. Nigdy nie poprosi o czyjąś pomoc, ryzykując, że kolejna osoba zginie. Oni mieli wybór, ona nie. Tabitha zwolniła czując specyficzne mrowienie. Daimony…Stały za nią. Wolno odwróciła się, przyklękając udawała, że wiąże sznurowadło… niemniej pozostawała świadoma zbliżających się sześciu cieni. ***

Valerius wyciągnął ostrze idąc praktycznie opuszczoną ulicą. Jak zawsze był nienagannie ubrany, kaszmirowy długi płaszcza w kolorze głębokiej czerni, w czarny golf i w czarne spodnie. W odróżnieniu od innych Mrocznych Łowców nie ubierał się w skóry jak barbarzyńca. Był symbolem wyrafinowania. Rasowy patrycjusz. Jego rodzina była jedną z najstarszych i najbardziej szanowanych. Był rzymskim generałem a jego ojcem był wybitny senator. Mógł iść w jego ślady, gdyby na drodze nie stanęły mu Parki 13 i Los. 13

Boginie losu ludzkiego.

12

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Ale to była już przeszłość, o której nie chciał pamiętać. Jedynym wyjątkiem od tej zasady była Agrypinna. Była jedyna osobą, którą chciał pamiętać z życia zanim został Łowcą. Krzywiąc się skoncentrował się na innych myślach, mniej bolesnych. Powietrze było rześkie, wyczuwał nadchodzącą zimę. Nie żeby w Orleanie był takie zimy, do jakich przyzwyczaił się w Waszyngtonie. Valerius przystanął czując wyostrzonym zmysłem Mrocznego Łowcy obecność, Daimonów. Pochylił głowę nasłuchując. Usłyszał grupę śmiejących się Daimonów i ich ofiarę… oraz słowa, których się nie spodziewał. – Śmiej się dupku. Zobaczony, kto ostatni będzie zwijał się ze śmiechu. Walka zaczęła się. Valerius obrócił się na pięcie, kierując się w stronę skąd przyszedł. Snuł przez ciemność, aż w końcu znalazł uchyloną bramę prowadząca na dziedziniec. Na jego tyłach stało sześciu Daimonów i jedna kobieta. Śmiertelniczka. Valeriusa zauroczyła makabrycznie piękna walka. Jeden z Daimonów zaszedł kobietę od tyłu. Odwróciła się i jednym wdzięcznym ruchem, dźgnęła go długim czarnym sztyletem w klatkę piersiową. Daimon zmienił się w zloty pył. Odwróciła się w kierunku następnego. Przerzucając sztylet z lewej ręki do prawej, sprawiała wrażenie osoby świetnie wyszkolonej, umiejącej chronić własny tyłek przed śmiercią. Dwóch Daimonów ruszyło na nią. Próbowała potraktować ich z półobrotu, ale jeden z Daimonów przewidział jej ruch. Pochwycił ja. Nie poddając się panice całym ciężarem zwaliła się na Daimona. Niespodziewane uderzenie zwaliło go na kolana. Uderzyła. Kolejny Daimon wyparował. – La la la, mała dziewczynka nie jest tyle głupia by się na to nabrać chłopaki. – Powiedziała w idealnej grece. Valerius był tak zszokowany, że mógł się ruszyć. Przez ostatnie dwa tysiące lat, nie widział i nie słyszał nic takiego. Nawet Amazonki nie posiadały lepszego wojownika niż ta kobieta, stająca twarzą w twarz z Daimonmi. Chłodny wiatr przetoczył się przez dziedziniec a za kobietą pojawiła się smuga ostrego świtała, a wraz z nią kolejne sześć Daimonów. Tabitha odwróciła się by spojrzeć na grupę nowo przybyłych. – Jasna cholera.Jeden z nich spojrzał na nią i parsknął śmiechem - Żałosny człowieczek. – – Taa żałosny – powiedziała odwracając jego uwagę zanim rzuciła sztyletem. Daimon podniósł dłoń. Coś niewidzialnego boleśnie nacięło jej klatkę piersiową. Oszołomiona i przerażona Tabitha leżał na ziemi. Straszne wspomnienia z nocy, gdy zginęli jej przyjaciele wróciły nowa falą… powrócił Desiderius. Nie, nie on był martwy. Kyrien zabił go. Próbowała opanować panikę. Próbowała wstać, ale mając zwroty głowy i zamglony wzrok, ponownie zsunęła się na kolana. 13

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius w kilka sekund przeciął aleje widząc jak kobieta upada. Najwyższy Daimon, nawet wyższy od Valeriusa parsknął śmiechem – Jak miło, że Acheron wysłała nam swojego sługusa. Valerius wyciągnął z płaszcza dwa szeroko zakończone miecze. – Zabawa jest dla dzieci i psów. Za chwile przekonasz się, do jakiej kategorii należysz. Pokaże Ci jak Rzymianie traktują wściekłe psy! Daimon uśmiechał się złośliwe. – Rzymianin? Mój ojciec zawsze powtarzał, że Rzymianie umierając kwicząc ja zarzynane świnie. – Zaatakował. Valerius cofnął się podnosząc wysoko miecz. W dłoni Daimona, jakby z próżni, znalazł się miecz. Starli się w walce. Daimon walczył z umiejętnościami wielu lat praktyki. Po chwili do walki dołączyły się inne Daimony. Opuszczając miecz Valerius zrobił wymach dłonią,, uwalniając ukryte haki przytwierdzone do nadgarstków. Trafiły w pierś najwyższego Daimona. W odróżnieniu od innych nie rozpadł się natychmiast gapiąc się na Valeriusa pustym wzrokiem. Rozproszony nie zauważył innego przeciwnika, który z nikąd sięgając po miecz ranił mu plecy. Valerius sycząc z bólu przyłożył mu z łokcia. Kobieta stanęła w końcu na nogi posyłając do piekła kolejne dwa Daimony. Valerius nie był do końca pewien, co się dzieje z jego przeciwnikami, z powodu narowistego bólu w plecach poruszał się z trudem. – Umierajcie zasmarkane Daimony - kobieta zawarczała do niego zanim wbiła mu nóż w klatkę piersiową. Valerius sycząc i słaniając się na nogach dotknął rany niedaleko serca. Chwycił się za serce myśląc o agonii, którą już raz przeżył. Tabitha przeraziła się widząc, że człowiek, którego zraniła nie zmieniał się od razu w pył. – O kurwa!- Szepnęła ruszając w jego stronę. – Powiedz, że jesteś pieprzonym Łowcą i właśnie nie zabiłam żadnego księgowego ani prawnika! Człowiek ciężko upadł na ziemie. Przewróciła go na plecy i sprawdziła oddech. Oczy miał częściowo otwarte, ale nic nie mówił. Zaciskał mocno zęby, ale z głębi gardła wydobywały się ciche jęki. Nadal nie była pewna, kogo zakatowała. Serce waliło jej mocno. Podciągnęła mu golf by sprawdzić brzydka ciętą ranę, wówczas zobaczyła znak, na który liczyła. Miał wypalony symbol w kształcie dwóch łuków i strzały na prawym piersi. – Och dzięki Bogu – szepnęła z ulgą. To był Mroczny Łowca a nie jakiś przypadkowy, nieszczęsny człowiek Chwyciła telefon wybierając numer do Acherona, powinien wiedzieć, że jeden z jego ludzi został ranny…ale nie odbierał. Wybrała numer telefonu do Amandy kiedy jej zdrowy rozsądek wrócił. W Nowym Orleanie aktywnych Mrocznych Łowców było czterech. Lider Ash, Janice, którą poznała wcześniej, piracki Jean –Luc… i Wielki Magnus! Był jedynym Łowcą, którego nie poznała w tym mieście i był śmiertelnym wrogiem jej szwagra. Uderzyła w klawisz anulujący połączenie z 14

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Amandą. Kyrian zabiłby tego człowieka doprowadzając gniew Artemidy do wrzenia. Suka zażądałby by jego głowy… co byłoby ostatnią rzeczą na którą zgodziłaby się Tabitha. Siostra umaiłaby gdyby Kyrianowi coś się stało. Wiedząc, co Kyrian mówił o tym człowieku i jego rodzinie powinna go zostawić tutaj i pozwolić mu umrzeć. Ale Ash nigdy jej nie wybaczy, jeśli doprowadzi do śmierci jego Łowcę. Poza tym miała serce i nie mogła go tutaj zostawić. Czy jej się to podobało czy nie uratował jej życie i musi odwdzięczyć się tym samym. Krzywiąc się wiedziała, że będzie musiała go uratować. A to nie było łatwe na własna rękę. Wybrała kolejny numer i czekała na połączenie z przystojniakiem. – Hay Nick z tej strony Tabby. Jestem na starym dziedzińcu na Royal Street z mężczyzną, który polnie potrzebuje pomocy. Jest szansa, że chcesz być moim rycerzem z srebrnej zbroi i mnie uratujesz? Śmiech Nick Gautiera szczęknął jej do ucha.. – Kochana wiesz, że żyje dla takich momentów! - Podziękowała mu zanim wytłumaczyła jak do nich trafić. Nowy Orlean był bardzo rodziny. Mimo ze znała Nicka od trzech lat spotykała go już wcześniej w tych samych restauracjach i klubach. Nie wspominając, że Nick przeleciał kilka jej przyjaciółek, które kupowały w Pandora’s Box. Nick był nie uczciwym zbereźnikiem, ale także najprzystojniejszym facetem, jakiego do tej pory poznała…Miał ciemnobrązowe włosy zasłaniające błękitne oczy, które powinny być nie zgodne z prawe. Ale jego uśmiech…nawet ona nie była odporna. Poznając go na ślubie siostry była zszokowana, że to śmiertelnik, który pracował dla Łowców. Mimo że pogłoski na ulicach mówiły, że Nick zrobi wszystko by przeżyć nie były prawdziwe. Każdy, na Quarterze wiedział, że Nick ma masę kasy i prace, której nie potrafił wytłumaczyć. Od momentu, kiedy wraz z Kyrianem uratował jej życie plotki były dla niej nie ważne. Poznała osobę, którą ją rozumiała. Kiedy zapominali o sprzeczkach, wypijali wspólnie drinka z innymi Łowcami. Było przyjemnie mieć osobę, z która można było pogadać o Łowcach. Fajnie było mieć znajomych, którzy wiedzieli, że wampiry to nie wymysł i rozumieli niebezpieczeństwo, na które co noc była narażona. Tabitha usiadła obok Valeriusa czekając, na Nicka. Nadal się nie poruszał. Pochyliła głowę nasłuchując oddechu najgorszego diabła Kyriana. Według szwagra Łowca i jego rodzina to najgorszy typ drani. Zbijali i gwałcili wszystko, co im wpadło w ręce. Byli największą makabrą starożytnego świta. Słuchając Kyriana powinna go posłać do piachu… ale pewnie inni Łowcy mieliby coś przeciwko temu. Według jej wiedzy nikt nie lubił Valeriusa. Nikt! Ale gdy z trudem łapał powietrze wyglądał tak złowieszczo. Prawdopodobnie, dlatego że był praktycznie martwy. Księżyc pozostawiał cienie na jego przystojnej 15

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

twarzy…ukazując jego krwawiące łzy. Przyłożyłaby kompres do rany gdyby jakikolwiek miała. – No i jak umrzesz? – Wyszeptała. Kyrian wszystkiego nie wiedział. Nie znał wszystkich faktów dotyczących historii Rzymu i Grecji… Imię Valeriusa było rzadko wspominane. Wszystko, z czym był wiązany to jedynie brutalność, wszystkim, czym był to jedynie drobnym przypisem w historii. – Tabby jesteś tu? Odetchnęła z ulgą słysząc głęboki głos Nicka. Dzięki Bogom, mieszkał trzy przecznice dalej i wiedział jak poruszać się w korku. – Jestem tu! - Nick w wytartych jeansach i niebieskiej koszulce szybko dołączył do niej. Dostrzegając Valeriusa zaczął przeklinać. – Chyba żartujesz sobie ze mnie prosząc mnie bym pomógł temu człowiekowi. Gdybym mógł nie kiwnąłbym nawet placem. – Nici! – Warknęła wstrząśnięta Tabitha. Siłą stłumiła emocje, bo tylko w będąc spokojną nie powie mu że zachowuje się dzieciak. – No dalej Nick nie bądź taki! Nie chcę mu pomagać, ale też nie mam zamiaru dzwonić do Asha i sądzę że tym wypadku nikt na to ochoty nie ma. – Jasna cholera, każdy ma. Ale ty nie masz mózgu! Pozwól mu zdychać na ulicy! Energicznie wstała wspierając dłonie na biodrach. - Ty wytłumaczysz Ashowi, dlaczego jeden z jego łowców nie żyje a następnie może dasz sobie radę z jego gniewem. Ja umywam od tego ręce. Nick zmrużył oczy – Naprawdę jesteś walnięta, Tabby. Czemu nie zadzwoniłaś do Erica ? – Dlatego że to dość niewygodne prosić o pomoc swojego ex chłopaka – który ożenił się z inną. I jakoś nie sądziłam, że mój przyjaciel Nick będzie stwarzał problemy. No cóż widocznie byłam w błędzie. Skrzywił się okropnie – Tabby ja naprawdę nienawidzę tego człowieka. Znam Kyriana od dawna i wiele mu zawdzięczam. Więc nie mogę pomagać człowiekowi, którego dziadek ukrzyżował twojego szwagra. – A my mamy odpowiadać i płacić za czyny naszych ojców Nick? Widząc, że Nick zagryza zęby wiedziała, że trafiła w jego czuły punkt. Ojciec Nicka została skazany za morderstwo a następnie zmarł w kiciu podczas buntu, którego był prowodyrem. Wszyscy o tym wiedzieli, że Nick nie miał ojca, bo każdą wolną chwilę na wolności spędzał na popełnianiu dalszych przestępstw. Sam Nick był na dobrej drodze do powtórzenia jego dokonań życiowych. Dopiero Kyrian go przystopował i uratował. Nick wiedział jak trudno walczyć z przypięta łatką. – Jeśli chodzi o niego – to niska cena! – Prawda – kurewska prawda, ale teraz zapomnisz, że to taki palant i pomożesz mi go zabrać do domu Nick, okay? Nick warknął zanim do nich podszedł – Wiesz gdzie on mieszka? 16

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabby pokręciła głową – Nie, a Ty wiesz? – Gdzieś niedaleko Gardon District – Nick wyciągnął telefon i wybrał jakiś numer. Po chwili zaklął – Otto odbierze ten cholerny telefon. Przeklął jeszcze raz, rozłączył się i spojrzał na nią. – Wiesz jak to źle wygląda, gdy jego własny giermek nie odpowiada by iść mu z pomocą? – Może Otto jest zajęty? – A może Otto jest telepatą i wie, co się stało? – Na miłość boską Nick… zabierz do mnie. Nick schował telefon do kieszeni, zarzucił Valeriusa na ramiona i wyniósł z dziecińca kierując się do swojego Jaguara. Rzucił go bezceremonialne na siedzenie pasażera zahaczając jego głową o rant drzwi. – Uważaj na jego głowę Nick – warknęła Tabby, gdy walnął go na siedzenie. – Tak jakby to mogło go zabić. Wiesz, co mu się stało? – Wbiłam mu nóż. Nick zamrugał i ryknął śmiechem. Wiedziałem, że z jakiegoś powodu cię lubię.. Już nie mogę się doczekać jak o tym powiem Kyrianowi. Będzie śmiał się jak szalony. – Taa, ale w międzyczasie zabierz Valerius w bezpieczne miejsce i daj mi numer telefonu do Otta. Spróbuję się później z nim skontaktować. – A ty możesz mi powiedzieć mi jak mam go zabrać w okolice Burbon Street które po zmroku jest zamknięte dla ruchu drogowego? Utkwiła w nim rozbawione spojrzenie. Warknął na nią – Oki, ale jesteś mi winna przysługę! – Takk, takk ruszaj Giermku! Mamrotał coś pod nosem i była pewna, że były to słowa niecenzuralne. Ponieważ samochód Nicka był dwuosobowy Tabitha udała się pieszo w stronę Burbon Street na spotkanie z Nickiem. Idąc w tłumie wczuwała się coś złego… cholernie złego. Odwróciła się skanując otoczenie, ale niczego nie zauważyła. – Jakiś potwór to nadchodzi – wyszeptała tytuł ulubionej książki autorstwa Raya Bradbury. Coś w środku mówiło jej, że to znacznie większe zło, niż to, z którym miała do tej pory do czynienia.

17

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ II Valerius budził się wolno słysząc ciche nucenie. Nucenie? Otwierając oczy spodziewał się znaleźć we własnym domu, we własnym łóżku. Zamiast tego leżał na zabytkowym łożu typu queen-size14 z bogato zdobionym, drewnianym baldachimem wyściełanym bordowym aksamitem. Głos, który słyszał dochodził ze strony bujanego fotela stojącego po lewej stronie. Odwrócił głowę i został powalony przez widok, który ujrzał.

To było… Cóż, na pierwszy rzut oka, to, wyglądało na bardzo dużą kobietę. Miała długie blond włosy, ubrana była w puszysty, różowy sweter, z krótkim rękawem oraz w spodnie khaki. Tylko, że kobieta miała ramiona tak szerokie jak Valerius i wyraźne jabłko Adama. Siedziała na fotelu, przeglądając jesienny numer Vogue. Paznokcie, które swoim wyglądem bardziej przypominały szpony, zostały pomalowane lśniącym, krwistoczerwonym lakierem. Spojrzała na niego przerywając nucenie. – Oh! Obudziłeś się. – Powiedziała podniecona wstając gwałtownie i biegając wokół jego łóżka. Z nocnego stolika niezgrabnie pochwyciła coś, co wyglądało na walkie-talki. Nacisnęła przycisk upewniając się na głos, czy przypadkiem nie złamała paznokcia. – Tabby! – Pan Seksowny się obudził. – Okay Marla, dzięki. Valerius z trudem rozpoznawał głos drugiej kobiety i nadal nie był pewien, co się z nim działo. - Gdzie ja jestem? - Piekło zdawało się być najlepszą odpowiedzią. Ale ból w jego ciele i ciemny pokój urządzony w dziwnej mieszaninie dwóch stylów, antycznego i modernistycznego, mówił sam za siebie. Nawet w piekle nie byłoby tak okropnie i tandetnie.

– Nie ruszaj się cukiereczku. - Tabby zaraz tu będzie. Powiedziała, że mam cię stąd nie wypuszczać. Więc tak będzie. Zanim zdążył zapytać, kim jest Tabby, kolejna kobieta wparowała do pokoju. Też była wysoka, ale w odróżnieniu od pierwszej, szczupła, i gibka. Jej długie, kasztanowe włosy były związane w koński ogon a lewy policzek szpeciła blizna.

Valerius zmarł na widok kobiety wojownika, którego poznał w nocy. Zalały go wspomnienia. Łącznie z tym, w którym raniła go nożem w klatkę piersiową. De facto nadal trzymała w prawej dłoni nóż rzeźniczki. – Ty – parsknął Valerius cofając się w głąb łóżka. 14

http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcST39CwRcx_qo-e_EvGks0Vj2f4q6eTkNgg855Cl_zzIphxReGa

18

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Kobieta wyraźnie skuliła ramiona patrząc z utęsknieniem na domykające się drzwi. – Dziękuję Marla. Dziękuję, że się nim opiekowałaś. – Oh, do usług kochaniutka, jeśli będziesz czegoś potrzebować, dryndnij15. – Na pewno! – Wypchnęła większą kobietę trzaskając drzwiami. – Hej –powiedziała do Valeriusa. Wpatrywał się w nóż w jej dłoni a po chwili spojrzał na swoją gojącą się ranę. – Co? Przyszłaś dokończyć robotę? Skrzywiła się. – Że co?.. - i spojrzała na nóż w ręce – No wiesz…ta ostania noc to wypadek. Wyglądał nadzwyczajnie apetycznie w jej łóżku. Długie, czarne włosy okalały mu twarz. Jego rysy były doskonałe. Wyrzeźbione jakby przez mistrza dłuta. I to ciało… Serio, nikt nie powinien być tak doskonały. To właśnie dlatego spędziła noc na parterze i właśnie dlatego wysłała do niego Marlę. Pogrążony w śnie wyglądał jak czysta pokusa. Zrelaksowany i łagodny. Obudzony był cholernie niebezpieczny. Ale nadal kuszący. Mogła tylko podziękować bogini. Artemida miała doskonały gust dokonując wyboru Łowców. Z tego co mówiła Amanda nie istniał brzydki Mroczny Łowca. Nie mogła winić za to bogini. Gdybyś miała wybrać ludzi do własnej armii, czy nie wybrałabyś najwyższych i najlepiej wyglądających? I to także tłumaczyło, dlaczego Acheron był ich przywódcą. Taa, dobrze być boginią. Tabitha nie umiała wyobrazić sobie, jak wspaniale musi czuć się kobieta dowodząca taką armią testosteronu. A Valerius był świetnym materiałem na Mrocznego Łowcę. Gdy siedział, nie tylko bosko wyrzeźbione ramiona, aktualnie luźno złoże na materacu, ale także reszta jego ciała przyciągała i hipnotyzowała wzrok. Wyglądał jak drapieżnik gotujący się do ataku. Czuła, że jest zdezorientowany. Był także zły, ale nie wiedziała, dlaczego. 16 – Jesteś tu bezpieczny. – Powiedziała przystając obok łóżka - Wiem, kim jesteś i dopilnuję by okna były zasłonięte. – A Ty jesteś…? – zapytał podejrzliwie. – Tabitha Devereaux. – Jesteś Giermkiem? – Nie. – Wiec skąd wiesz… – Jestem przyjaciółką Asha. – Łżesz – odpowiedział ostro. Wstał nagle i po chwili syknął uświadamiając sobie, że jest zupełnie nagi. 15 16

Ring-a-ding, – jeżeli ktoś ma inny pomysł, proszę o info.  Noo, gdyby ktoś mnie potraktował nożem… też bym była zła… a ona się dziwi …

19

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Mroczny Łowca był bosko zbudowany. Zagryzła wargi by nie jęknąć na widok odkrytego ciała. Valerius chwycił prześcieradło i zakrył nieziemskie widoki. – Gdzie jest do cholery moje ubranie? – Zapytał najbardziej pogardliwym głosem, jaki w życiu słyszała. Nic dziwnego, że Nick i reszta Łowców z trudem z nim wytrzymywała. Z każdej cząstki męskiego ciała emanowała arogancja i przeświadczenie o własnej wyższości. Niewątpliwie Valerius był człowiekiem przyzwyczajonym do wydawania rozkazów. Ponieważ wiedziała, że był Rzymskim generałem miało to sens. Niestety! Ona nie była nawykła do wykonywania poleceń, zwłaszcza tych wydawanych przez mężczyzn. – Trzymaj język za zębami17 – Sarknęła - Twoje rzeczy są w pralni. Przyniosą je, gdy będą już gotowe. – A w międzyczasie? – Wygląda na to, że jesteś goły! Zgrzytał zębami, jakby nie mógł uwierzyć w to, co usłyszał. – Że co proszę? – Możesz prosić ile chcesz, ale i tak nadal będziesz goły! - Tabitha przerwała … wyobrażając sobie ten widok…żebrający, nagi mężczyzna…ten mężczyzna… taa… niezła mrzonka. Zmarszczyła brwi. - Żebranie nie zwróci ci ubrań, ale być może da coś innego. W złości zacisnął pieść na prześcieradle, którym się przepasał. Odniosła wrażenie, że był jednocześnie urażony i rozbawiony jej słowami. Skinęła na niego – Wiesz jesteś Rzymianinem, możesz użyć prześcieradła jako togi. Valerius odczuł silną potrzebę warczenia. Gdyby pochodził z plebsu18, rzeczywiście by to zrobił. Niewątpliwie była to najbardziej odbiegająca od jakiejkolwiek normy kobieta, jaka się do tej pory narodziła. – Skąd wiesz, że jestem Rzymianinem? Posłała mu kpiące spojrzenie – Już ci mówiłam, znam Asha i resztę waszej zgrai nocnych marków. – No dalej, zrób tę cholerną togę, specjalnie dla mnie. Raz w Collegu próbowałam złożyć coś takiego, ale to skończyło się upadkiem podczas imprezy. Dzięki Bogu mój współlokator był na tyle trzeźwy, że okrył mnie prześcieradłem, zanim chłopcy z bractwa bety zobaczyli mój goły tyłek. Tuż za nim zegar z kukułką wybijał pełną godzinę. Valerius odwrócił się i sprawdził czas. Skrzywił się uświadamiając sobie, że ptaszek miał czerwonego irokeza na główce. Miał także opaskę na oku! – Czyż nie jest wspaniały? Przywiozłam go ze Szwajcarii, gdzie rok 17

Idiom "Keep your shirt on," … ma Ktoś lepszy pomysł? Ja mam lepszy hihihi Noo to już moja inwencja twórcza. W org. było niskiego urodzenia.. ale V był patrycjuszem – czyli po naszemu arystokratą .. a plebejusze to zróżnicowana grupa społeczna w staro. Rzymie.. mięliśmy w niej grupę urzędników, ale także żebraków.. więc sami widzicie, że dla V najgorszą obelgą, mogło być słowo plebejusz… zwłaszcza w czasach w których On żył. 18

20

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

spędziłam na nauce. – Fascynujące. – Wycedził zimno. Ale teraz, gdybyś była tak uprzejma mnie zostawić… – Chwilunia… nie jestem twoją służącą i nie życzę sobie takiego tonu. – Saeva scaeva. – Mruknął pod nosem. – Saeve puer.19 – Kąśliwie odwarknęła. Valerius rozdziawił usta – Czy ty właśnie obraziłaś mnie po łacinie? – Ty zrobiłeś to pierwszy! Nie, żeby szczególnie ruszało mnie miano kobiety z piekła rodem. W moim wypadku to raczej pochlebstwo, co nie oznacza, że taka zniewaga ujdzie ci płazem. Mimo oczywistej urazy był pod wrażeniem. Minęło sporo czasu odkąd ostatni raz spotkał kobietę mówiącą w jego ojczystym języku. Oczywiście, nie lubił być nazywany niezdarnym chłopcem, ale trzeba było jej oddać, że była inteligentna. Była też pierwszą osobą obok której przebywał od nieskończenie długiego czasu i która otwarcie nim nie pogardzała. Jej odpowiedzi nie były wzgardliwe, ale raczej przypominały rozmowę mistrza z uczniem. I to ona była mistrzem, który zrzędliwych odpowiedzi nie brał sobie do serca. To było wyjątkowe. To było niesamowicie orzeźwiające. Nagle ciszę przerwał dźwięk The Twilight Zone. – Co to jest? – Zapytał wrzaśnięty. Może on faktycznie znalazł się w Strefie Mroku… 20 – Dzwonek do drzwi. Pewnie dostarczono twoje rzeczy. – Tabby! – Marla ryknęła gdzieś z głębi domu. – To Ben z twoimi rzeczami. Valerius zesztywniał, na taki przejaw rażących manier. – On zawsze tak wrzeszczy? – Słuchaj no. – powiedziała surowo Tabitha i rzuciła wymowne spojrzenie na jego przyrodzenie. – Marla to najlepsza przyjaciółka jaką kiedykolwiek miałam. Jeżeli nadal będziesz ją obrażał, mówiąc o niej on, to przywalę ci w miejsce, gdzie będzie bardziej bolało niż klatka piersiowa. Valerius przeszył ją wzrokiem. Jaka kobieta może powiedzieć coś takiego mężczyźnie? Zanim zdołał odpowiedzieć już wyszła z pokoju. Oburzony, nie był pewien, co powinien robić. Co myśleć. Podszedł do komody na której położyła jego portfel, klucze i komórkę. Wybrał numer do Acherona. Odpowiedział natychmiast. – Potrzebuję pomocy – wydusił z siebie po raz pierwszy od ponad dwóch tysięcy lat. 19

Oba łacińskie zdania zostawiłam w zapisane po łacinie – uważam, że tak brzmią lepiej niż przełożenie na j. polski. 20 Rod Serling prawdziwą sławę zdobył grając narratora w popularnym telewizyjnym show Strefa mroku.

21

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Acheron jęknął nieznacznie – Pomocy, w czym? - Zapytał. Jego głos był przytłumiony, jakby go wyrwał z głębokiego snu. – Jestem w domu jakiejś szurniętej baby, która twierdzi, że Cię zna. Musisz mnie stąd zabrać. Natychmiast. Nie obchodzi mnie, jak to zrobisz. – Jest południe. Obaj powinniśmy spać. A tak w ogóle, to gdzie Ty, do cholery, jesteś? Valerius rozejrzał się po pokoju. Było w nim trzyskrzydłowe antyczne lustro z masą uwieszonych koralików Mardi Gras.21 Zamiast perskiego dywanu był dywanik z samochodzikami.22 Niektóre części pokoju były urządzone z nienagannym gustem, inne zaś po prostu ohydne. Zawahał się przed czymś, co wyglądało na ołtarz Voodoo. – Nie wiem. Słyszę jakaś obrzydliwą muzykę z zewnątrz, przypominającą rykowisko i siedzę w domu z kukułką irokezem, transwestytą i lunatyczką nożownikiem. – Dlaczego jesteś u Tabithy? – Zapytał Ash. Valeriusa powaliło to pytanie. Acheron naprawdę ją zna? Wiedział, że był nieco ekscentryczny, ale do tej pory nie posądzał Atlantydy23 o bratanie się z plebsem – Przepraszam bardzo? – Spokojnie. - sapnął Ash. –Tabby cię nie skrzywdzi. Jesteś w dobrych rękach. – Ona mnie prawie zadźgała! – Cholera. Mówiłem jej by nie stawała po raz kolejny raz na drodze Łowców. Nienawidzę, kiedy to robi. – Nienawidzisz?! Jestem jedną ropiejącą raną! – Naprawdę??? Nigdy nie poznałem Łowcy, który po wchodzie słońca nadal miałby otwarte rany. Valerius zacisnął zęby na niestosowny żart Atlantydy. – Nie jesteś zabawny Ash. – Tak, wiem. Ale popatrz na to z innej stony. Jesteś już trzecim Łowcą z którym walczyła. Wiesz, niekiedy daje się trochę ponieść emocjom. – Trochę? Ta kobieta jest zagrożeniem. – Nieee – to dobra dusza. Chyba, że jesteś Daimonem, wtedy wyciśnie z ciebie ostatnie soki, niczym Xanthippe.24 21

Mardi Gras z fr. tłusty wtorek, to dzień przed środą popielcową, ostatni dzień karnawału. Jest to także nazwa różnego typu festiwali lub parad ulicznych, odbywających się niezależnie od siebie w wielu miastach na całym świecie, np. w Nowym Orleanie http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQa8Wmy9XKwpx0GLcFVEuRSy0BxDtO9QJlsY3Mvbtiq8empkB BF 22 W org. toy-car road map : 23 Tak,. Tak,.. Ash jest rodowitym Atlantydą ? .. Czy jak to odmienić? 24 Żona Sokratesa, uważną w świece starożytnym, była symbolem zołzy.

22

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius wątpił w to. Nawet słynna starożytna, grecka wiedźma musiała być bardziej opanowana niż Tabitha. Drzwi otworzyły się ukazując postać Tabithy z jego rzeczami w rękach. – Z kim rozmawiasz? - zapytała. – Powiedz jej ode mnie cześć.– po chwili mruknął Ash Tym razem Valerius prawie się udławił. Po prostu nie mógł uwierzyć w to, co się tutaj działo. Że ta dwójka tak dobrze się znała. Wpatrywał się jak Tabitha zawiesza ubranie na klamce od szafy – Ash przesyła ci pozdrowienia. - Stanęła przed nim i pochyliwszy się, wrzasnęła na tyle głośno by mógł ją usłyszeć – Cześć kotku! Nie powinieneś teraz spać? – Tak powinienem. – powiedział Acheron do Valeriusa. – Nie nazywaj Acherona „bebe” - rzucił surowo w kierunku Tabithy. Parsknęła, niczym koń. - To jest po prostu chore. – Ale ja go nazywam – kotku– przez cały czas! Valerius był w szoku. – Ona jest… – Nie, ona nie jest moją dziewczyną – odpowiedział Ash, bezbłędnie odczytując myśli Valeriusa. Odchodzę stąd, nikt nie będzie robił ze mnie głupka… – Musisz mi pomóc Acheron! - powiedział głośno, zaciskając jeszcze mocniej dłonie na prześcieradle i odchodząc od Tabithy, która za nim pomaszerowała przez pokój. – Dobra słuchaj. Może znajdzie się jakieś wyjście. Znasz cenę swojego kaszmirowego płaszcza ? Valerius nie mógł sobie wyobrazić, jak może mu to, ale w tym momencie był gotów spróbować wszystkiego. – Tak…? – Pilnuj go dobrze! Marla jest twojej postury i zdecydowanie będzie chciała go ukraść, jeśli choć raz na niego spojrzy. Ma dziwną słabość do kurtek i płaszczy, zwłaszcza tych noszonych przez mężczyzn. Gdy ostatni raz byłem w mieście, pozbyłem się mojej ulubionej, motocyklowej kurtki. Valerius z trudem zapanował nad irytacją – Jak to jest możliwe, że znasz transwestytę Ash? – Mam wielu ciekawych znajomych Valerius, a niektórzy z nich to skończone dupki. Valerius zesztywniał – To było skierowane do mnie? – Nie. Po prostu myślę, że dla własnego dobra powinieneś wyluzować, a jeśli już wyładowywałeś się na mnie, pozwól, że pójdę z powrotem spać. Ash odłożył słuchawkę.

23

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius stał trzymając telefon. Czuł się jak człowiek balansujący na linie nad przepaścią, którą na dodatek ktoś właśnie odcinał z nadzieją, że wpadnie do morza pełnego rekinów, gdzie już czekały na niego rzędy ostrych zębów... Jupiterze pomóż. Tabitha podniosła poduszkę z podłogi i położyła na łóżku. Spojrzała na Valeriusa. Cholera miał najlepszy tyłek, jaki w życiu widziała u faceta. Ktoś powinien go oznakować: Tyłek Pierwsza Klasa! Wyglądał naprawdę wybornie. Działał na nią. Ale jego chłodne zachowanie skutecznie trzymało jej dłonie z dala. To… i wiele blizn na plecach. Zamarła na ten widok. Plecy wyglądały tak, jakby ktoś wielokrotnie go wychłostał. Ale kto odważył by się zrobić coś takiego? – Wszystko w porządku? - Zapytała, gdy odkładał telefon na komodę. Przeczesał swoje długie włosy dłonią – Ile godzin pozostało do zmierzchu? – Nieco ponad pięć. – czuła, że nadal jest zły i zmieszany. – Może położysz się z powrotem do łóżka? – zasugerowała delikatnie. Posłał jej gniewne spojrzenie – Chcę wrócić do domu. – Zabrałbym cię do domu jeszcze wczoraj, ale twój Giermek, Otto, nie odbierał telefonów. – Dałem mu wolny wieczór za jego wredne zachowanie. – wymruczał pod nosem. Po chwili zbladł. Tabitha wyczuła strach i szarpiący ból, tak ostry, że aż cofnęła się. – Muszę natychmiast wracać do domu! – Jasne, chyba, że masz jakieś szczególne układy z Apollem, o których powinnam wiedzieć. Ta możliwość byłaby jak wygrana na loterii, czyli mało prawdopodobna, a Ash nie podzielił się ze mną tymi cholernymi cyframi To jest złośliwa łachudra! Nigdy się nimi nie podzielił… więc zostajesz u mnie. Poczuła beznadziejną falę rozpaczy Valeriusa. Instynktownie podeszła do niego i delikatnie dotknęła jego ramienia – Wszystko będzie w porządku. Naprawdę. Zabiorę cię do domu, jak tylko zajdzie słońce. Valerius spojrzał na dłoń kobiety spoczywającą na jego bicepsie. Od stuleci żadna nie dotykała go w ten sposób. Dotyk nie był zmysłowy, ale kojący. Spojrzał na nią. Miała magnetyczne niebieskie oczy. Były wyraźne i inteligentne. Przede wszystkim były dobre. A to było coś, z czym Valerius rzadko się spotykał. Większość ludzi była mu niechętna od pierwszego wejrzenia. Jako człowiek, był znienawidzony za status patrycjusza, jako Mroczny Łowca tylko dlatego, że Rzym rzucił na kolana Grecję i większość ówczesnego świata. Niestety to Grecy przewodzili Mrocznym Łowcom i Giermkom. Rzymianie byli jeszcze w powijakach. Przez wieki Valerius przekonał się, że nie 24

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

potrzebuje braci broni i wręcz chorobliwie ukrywał fakt swojego królewskiego pochodzenia. W pierwszym roku swego odrodzenia nauczył się uderzać jako . W końcu przyjął sztywną, formalną postawę, jaką ojciec wbijał mu do głowy odkąd był dzieckiem. Ale to upadało w kontakcie z dobrocią tej kobiety. Tabitha walczyła z uczuciem porozumienia rodzącym się pomiędzy nimi. Jego ciemne i przeszywające spojrzenie po raz pierwszy nie miało w sobie potępienia. Było na pograniczu czułości, czego po człowieku z reputacją Valeriusa, się nie spodziewała. Delikatnie położył palce na jej policzku. Nie poczuła szyderczego spojrzenia gdy ujął w dłonie jej twarz. Opuszkiem palca delikatnie muskał jej bliznę – Co ci się stało? – Wypadek samochodowy. Praktycznie kłamała już tak długo, że słowa same wyszły z jej ust Szczerze mówiąc o wiele łatwiej było skłamać, niż powiedzieć prawdę. Wiedziała, jak ohydnie wygląda jej twarz. Już nie liczyła ile razy słyszała jak jej rodzina dyskutowała o jej bliznach Ile razy słyszała, jak Kyrian powtarzał, że zapłaci za jej operację plastyczną. Ale Tabitha po niespodziewanej śmierci ciotki, która zmarła notabene podczas usuwania migdałów była na tyle przerażona, że sobie odpuściła. Nigdy nie zdecyduje się na operację tylko dlatego, że komuś się nie podoba. Jeżeli reszta świata nie mogła na nią patrzyć, to ich problem! – Daimon. – wyszeptała cicho. – Powiedział, że zostawi mi mały prezent abym zawsze o nim pamiętała. - Jakiś cień przemknął po jego twarzy. Cień gniewu w jej imieniu. - I zostawił. - powiedziała szyderczo, przełykając gulę rosnącą w gardle. – Za każdym razem kiedy patrzę w lustro przypominam sobie o nim. Valerius przejechał palcem po kolejnej bliźnie na szyi, pozostawionej po ataku jednego z Daimonów. Gdyby Kyrian nie pospieszył jej na ratunek, zginęłaby tamtej nocy. – Przykro mi – wyszeptał. Były to słowa, których nigdy by się nie spodziewała, że usłyszy z jego ust. – Już w porządku. Wszyscy mamy blizny. Mam szczęście, że większość z nich to ślady na skórze. Valerius był wstrząśnięty jej rozsądkiem. Po tej kobiecie nie spodziewał się tak głębokiej mądrości Delikatnie ścisnęła jego dłonie zanim zrobiła krok w tył. – Jesteś głodny? – Głodny jak wilk! – odpowiedział szczerze. Jak każdy łowca także i on, w ciągu nocy zjadał przynajmniej trzy posiłki. Po przebudzeniu, czyli zaraz po zachodzie słońca, drugi koło dwudziestej drugiej lub trzeciej oraz 25

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

trzeci nad ranem w okolicach czwartej lub piątej. Ponieważ został ranny wczesnym wieczorem, zdążył zjeść tylko jeden posiłek. – Mam dobrze zaopatrzoną lodówkę. Na co miąłbyś ochotę? – Na coś włoskiego25. Skinęła głową. – Brzmi dobrze. Śmiało idź się ubrać. Spotkamy się na dole. Kuchnia to pierwsze drzwi na lewo. Nie otwieraj tych na prawo ze znakiem Bio-hazard26. Prowadzą do mojego sklepu w którym nie znajdziesz nic poza światłem słonecznym. - Wychodząc z pokoju zatrzymała się – Nawisem mówiąc, warto żebyś zostawił płaszcz w moje szafie zanim stąd nie odejdziesz. Marla… – Acheron już mnie uprzedził. – Ahh dobrze. Zobaczymy się za chwilę. Odczekał jakiś czas od jej wyjścia i poszedł się ubrać. Odwieszając płaszcz w szafie, zauważył, że ubrania Tabithy w większości są czarne. Jak jego. Jedynym kolorowym ciuchem w jej szafie była różowa, satynowa sukienka oraz minispódniczka w czerwoną, szkocką kratę. Minispódniczka przykuła jego spojrzenie. Mimochodem zaczął się zastanawiać jak Tabitha w niej wygląda… czy ma ładne nogi. Zawsze miał słabość do długich zgrabnych nóg. Zwłaszcza, gdy były owinięte wokół niego. Jego ciało zdecydowanie stwardniało na tę myśl. Stojąc w jej garderobie poczuł się jak ostatni zboczeniec. Zamknął drzwi i natychmiast wyszedł z pokoju. Korytarz był pomalowany na jasnożółty kolor, nieco za ostry dla oczu Mrocznego Łowcy. Naprzeciwko była jasno oświetlona i gustownie urządzona sypialnia. Zobaczył srebrną suknię z cekinami, leżącą w poprzek antycznego łóżka i ciemną perukę. – Cześć śliczniutki. – Powiedziała Marla wychodząc w łazienki z ręcznikiem na głowie, spod którego było wyraźnie widać łysinę – Tabby jest na dole. – Dziękuję. – powiedział pochylając głowę w jej stronę. – Co za wychowanie! Aż dziwne, biorąc pod uwagę, jakich mężczyzn Tabby sprawdza do domu. Same brutalne prymitywy. No może poza Acheronem Parthenopaeusem, który zachowuje się bez zarzutu. Ale on też jest dziwny. Znasz Asha? – Taaa, już miałem okazję go poznać. Zaczęła dygotać. – Uwielbiam sposób, w jaki mówisz – poznać – I ten akcent…, ale teraz lepiej zostaw mnie samą, zanim zabiorę ci więcej czasu. Bóg raczy wiedzieć ile bym ci powiedziała, gdybym miała okazję.

25 26

No kocham faceta, nie dosyć, że Rzymianin to jeszcze uwielbia włoską kuchnie.  http://www.auctionpax.co.uk/packaging/images/warning_biohazard.gif

26

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wygoniła go uśmiechnięta i ekstrawagancka. Valerius powiedział jej Adieu i zamknął drzwi. W Marli było coś osobliwie uroczego. Schodził schodami z wiśniowego drewna, które prowadziły na półpiętro. Skrzywił się na widok znaku Bio- hazard, o którym wspomniała Tabitha. Skręcił w lewo, gdzie natrafił na parę francuskich drzwi, które potrzebowały małej naprawy. Prowadziły do małej jadalni, w której stały zbrązowiałe farmerskie stoły i drewniane krzesła, mające najlepsze dni za sobą. Ściany były śnieżnobiałe. Wisiały na nich plakaty takich zabytków jak: Wieża Eiffla, Stonehenge, i Koloseum. Ciemne okiennice były zamknięte, blokując dostęp świtała słonecznego, które go raniło. Ciemny bufet stał pod ścianą. Na górnej półce znajdowało się mnóstwo zabytkowych płyt, w tym Elvisa i Elviry Dwa antyczne kandelabry stały z każdej strony. Ale to, co go zdziwiło najbardziej, to zdjęcie 8 x 10, stojące na środku. Przedstawiało Tabithe w ślubnym stroju i Russella Crowa. Chwycił fotografię. – Tu jesteś. – powiedziała Tabitha zachodząc go od tyłu – Jesteś mężatką? Zmarszczyła brwi, aż nie zobaczyła zdjęcia. – Ohh dobry boże nie! To ślubne zdjęcie mojej siostry Amandy. Dziewczynka na kolejnym zdjęciu, to jej córka, Marissa. Valerius z zainteresowaniem oglądał zdjęcie ślubne. Nie było najmniejszej różnicy pomiędzy kobietami, poza szramą na policzku Tabby. – Masz siostrę bliźniaczkę? – Tak. – I twoja siostra wyszła za Russell Crowa? – spytał z niedowierzeniem Parsknęła śmiechem – Nie, to jest głupi żart z mojego prozelityzującego, przemądrzałego i wszystko lepiej wiedzącego, szwagra. Wygiął brwi – Rozumiem, że nie dbasz o tego człowieka? – Właściwie, to będę go kochać do grobowej deski. On jest bardzo dobry dla mojej siostry i siostrzenicy i na swój sposób jest naprawdę kochany. Ale tak samo jak ty, wszystko bierze zbyt poważnie. Powinniście spuścić z sobie trochę pary i zacząć bawić się życiem. Jest za krótkie, żeby… no może nie twoje, ale nasze, zwykłych śmiertelników, by je brać całkiem na poważnie. Valerius był coraz mocniej zafascynowany kobietą, która powinna go odrzucać. Była czepliwa i nieokrzesana, ale w sposób dla niego nieoczekiwany wyjątkowo czarująca i zabawna. Niedbale położyła na stole czerwoną puszkę z wystającą plastikową łyżką i czymś, co od biedy mogło przypominać pastę z sosem marinara. Marszcząc brwi zapytał 27

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– CO TO JEST? – Ravioli. Zmarszczył brwi jeszcze bardziej – To nie jest Ravioli. Spojrzała na niego – Oki to nie jest Ravioli, to Beefaroni27. Moja siostrzenica wszystko, co pochodzi z tych żaroodpornych puszek nazywa Ravioli. Wskazała mu krzesło – Jedz. Spojrzał nią osłupiały, – Że co proszę? Ty chyba nie oczekujesz, że wezmę to do ust? – No w sumie to tak. Powiedziałeś, że chcesz coś włoskiego. To jest włoskie! Zerwała etykietę. - Widzisz? Chef Boyardee.28 Robi tylko najlepsze włoskie produkty. Valerius nigdy nie był bardziej przerażony. Ona musi żartować! – Nie jadam z puszek ani plastikowymi sztućcami. – Cóż, nie robi to mnie wrażenia, Panie Fancy Pants. Przepraszam, że mam do zaoferowania tylko to, ale tutaj mamy Zimie, i większość z nas, maluczkich, jada to, co im wpadnie w ręce a kiedy już coś jest nam dane, grzecznie dziękujemy. Skrzyżowała ramiona patrząc jak Valerius sztywno pochodzi do stołu. Gdyby jego wzrok mógł miażdżyć… z puszki z Beefaroni zostałby cholerna miazga. – Po zmroku odejdę. – władczo skinął jej głową idąc na piętro. Tabitha wbiła oczy w jego plecy. Był de facto obrażony i boleśnie zraniony. To ostatnie nie miało najmniejszego sensu. To ona powinna być urażona. Westchnęła biorąc kęs Beefaroni. Po chwili pomaszerowała odnieść puszkę do kuchni. Valerius starannie zamknął drzwi sypialni a faktycznie miał ochotę nimi walnąć. Jednak żaden patrycjusz nie trzaskał drzwiami. To było zachowanie plebsu. Patrycjusze trzymali swoje emocje na wodzy, pod ścisłą kontrolą. Nie ważne, jak jej opinie były raniące i niesprawiedliwe. Nie był na tyle głupi by myśleć, że ta kobieta… – Gówno! Nie potrzebuję nikogo, kto będzie mnie lubił. - Przez całe życie szedł przez całe sam. Nikt do cholery nie dbał o niego. Więc dlaczego teraz miałoby się to zmienić? A jednak nie mógł zagłuszyć potrzeby własnej duszy, która łaknęła odrobiny życzliwości…życzliwości płynącej od innych osób. 27 28

http://www.collectorsquest.com/blog/wp-content/uploads/chef-boy-ar-dee-ad-small.jpg Znana marka konserw z makaronów , sprzedawanych na rynkach międzynarodowych po przez ConAgr Foods

28

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nieskomplikowane – Hej Valrius – chociaż raz w życiu… Jesteś idiotą…Było lepiej jak czuli przed nim strach. W uszach zadźwięczały mu słowa ojca: ludzie szybciej zdradzą kogoś, kogo lubią, niż kogoś, kogo się boją. To była prawda. Strach trzymał ludzi w ryzach. On bardziej niż ktokolwiek inny o tym wiedział. Gdyby jego bracia czuli przed nim strach…Drgnął z bólu. Usiadł na krześle reżyserskim ustawionym w rogu pokoju naprzeciwko wypełnionej po brzegi biblioteczce. Był zaskoczony różnorodnością tytułów, które równo ustawione stały na regałach, poczynając od „Ostatnich Dni Pompei”29, po przez „Życie i czasy Aleksandra Wielkiego”30 kończąc na serii Jima Butchera „Akta Dresdena”. Boże jaka dziwna kobieta. Gdy sięgał po książkę o Starożytnym Rzymie jego wzrok padł na stojący obok krzesła kosz na bieliznę. Jego zdaniem miejsce kosza było w kuchni, nie w sypialni. Zauważył skrawek czarnego materiału. Otwierając kosz, zobaczył swoją koszulę i płaszcz. Jego twarz spochmurniała jeszcze bardziej. Rzeczy nadal były pokryte zaschniętą krwią. Dotykał palcami nacięcia pozostawionego przez miecz Daimona. Ale jeśli był ubrany w swoje... Valerius wstał i sprawdził metkę na czarnym golfie. Tak, to był Ralph Lauren. Identyczny golf miał na sobie ubiegłej nocy. Było tylko jedno wytłumaczenie. Tabitha kupiła mu nowe – identyczne – rzeczy! Podszedł do szafy i sprawdził płaszcz. Uświadomił sobie, że guziki miały nieco inny odcień mosiądzu31. Poza tym drobnym szczegółem, były identyczne. Nie mógł w to uwierzyć! Sam płaszcz kosztował ponad półtora tysiąca dolarów. Dlaczego to zrobiła? Chcąc poznać odpowiedź zbiegł na parter. Zastał ją samotnie gotującą posiłek. Zawahał się w drzwiach. Stała odwrócona profilem do niego. Jej twarz emanowała idealnym spokojem. Była naprawdę piękną kobietą. Czarne, wytarte jeansy opinały jej zgrabny tyłek i długie nogi. Miała na sobie czarny, rozpinany sweterek. Eksponował część jej opalonego ciała, kończąc się powyżej ślicznego pępka, który o ile się nie mylił , został przekuty. Radio było włączone. Tabitha zmysłowo poruszała biodrami w takt piosenki Martin Briley „Salt in My Tears." Był to widok bardziej pociągający niż miał ochotę przyznać. W rzeczy samej, z trudem nie zrobił kroku w jej kierunku, by móc skosztować jędrnej skóry w pobliżu jej pępka

29

Autorstwa Bulwer-Lytton Edwarda Podejrzewam że chodzi o książkę Green Petera 31 Łał. Mój facet pewnie by nie zauważył, gdybym zmieniła kolor włosów, z ciemnego na blond…. a co tu mówić i guzikach  30

29

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Była gorąca i z pewnością ujeżdżałaby go ostro. Zrobił krok do przodu. Przestraszona kopnęła na chybił trafił…trafiając w jego najczulszy punkt. Zawył z bólu. – O mój Boże… - sapnęła Tabitha, zdając sobie sprawę z tego, co zrobiła. – Tak mi przykro. Wszystko w porządku? – Nie! – przeszył ją groźnym spojrzeniem. Tabitha pomogła mu dojść do stołka – Jest mi naprawdę bardzo przykro. Powinnam cię uprzedzić. Żadnego skradania – Nie skradałem się. – powiedział przez zaciśnięte usta – Podchodziłem! – Poczekaj dam ci trochę lodu. – Nie potrzebuję żadnego lodu, ale chwili ciszy i spokoju. – Nie śpiesz się. – Podniosła dłonie w akcie kapitulacji. Po kilku głębszych wdechach wrócił do siebie. – Dziękować Jupiterowi, że nie mała w ręku kolejnego noża rzeźnickiego… – Zawsze tak traktujesz gości w swoim domu? Czy ten przywilej należy tylko do mnie ? – O Boże… nie kolejny, Tabby. Obiecałaś, że nie potraktujesz tak już żadnego mężczyzny – wyjąkała Marla. – Oj bądź już cicho! Tym razem nie zrobiłam tego celowo. Marla przewracając oczami wyjęła z lodówki zimne puszki Coli. – Słodziutki przyłóż do bolącego miejsca. Powinno pomóc. Powinieneś się cieszyć, że nie jesteś Philem. Słyszałam, że biedak potrzebował dwóch operacji plastycznych jąder. – Po czym chwyciła jeden z napojów w puszce i poszła na górę. – Zasłużył na to. – wrzasnęła za nią Tabitha – Ma szczęście, że mu ich nie ucięłam. Valerius nie chciał kontynuować tej rozmowy. Odłożył puszkę na blat – Dlaczego gotujesz? - Tabitha wzruszyła ramionami – Powiedziałeś, że nie zjesz nic z puszki, więc robię ci pastę. – Ale powiedziałaś… – Mówię wiele rzeczy, których tak naprawdę nie myślę. Patrzył, jak obróciła się w stronę kuchenki. Chwyciła garnek z makaronem i wstawiła do zlewu. – Podasz mi ją? – Co podam? – Miseczkę z mikrofali. Valerius rozejrzał się po kuchni. W całym swoim życiu zaglądał do niej kilka razy i niewiele wiedział o sprzęcie kuchennym. Do tego miał pracowników. Zakładając, że to mikrofalówka, podszedł do pudełeczka i otworzył je. W środku stało naczynie z sosem marinara. Chwycił rękawice w kształcie ryby i wyciągnął sos. 30

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Gdzie mam go położyć? – Na kuchni. – Zrobił, o co prosiła. Przeniosła miskę i nałożyła do pełna makaronu z sosem. Podała mu. – Lepiej? Valerius skinął głową, do czasu aż zauważył kształt makaronu? Nie. Widział wiele rzeczy, ale to… – Czy to są…? Szczęka mu opadła. Makaron w kształcie niewielkich penisów pływał w czerwonym sosie. – Oh, daj już spokój. - powiedziała rozdrażniona Tabitha. – Nie mów, że Rzymski generał ma problemy z penironi. – Ty chyba nie oczekujesz, że ja to zjem? – zapytał z przerażeniem. Zirytowała się na niego. – Masz czelność grać przede mną cnotkę? Doskonale wiem jak żyli Rzymianie. Czym dekorowaliście domy… – Pochodzisz z ziemi fallusa, więc nie bądź taki wstrząśnięty, że dałam ci je do jedzenia. To nie tak, że u mnie fallusy latają na wietrze, niczym dzwoneczki odganiające zło, tak jak to miało miejsce za twojego życia. To prawda, ale to było wieki temu…niemniej jednak nigdy nie widział czegoś podobnego. Podała mu widelec – Nie jest srebrny, ale ze stali nierdzewnej. Jestem pewna, że możesz to zrobić. Nadal wpatrywał się w pastę – Skąd to masz? – Z mojego sklepu, sprzedaje je oraz beberoni. – Beberoni? – No wiesz, takie cycate figurki. Valerius nie wiedział, co ma powiedzieć. Nigdy do tej pory nie jadł obscenicznej żywności. I na miłość boską, co za rodzaj sklepu prowadziła, że sprzedaje takie produkty? Odczytując jego myśli powiedziała – Dom Vetii32. Czy trzeba coś więcej? Doskonale wiedział o jakiej rzymskiej rezydencji mówi i jakie pikantne freski ma na myśli. Prawda, Rzymianie byli wyzwoleni seksualnie, ale nie spodziewał się że stanie twarzą w twarz z czymś takim. – Non sana est puella.33 - wymamrotał pod nosem. – Quin tu istanc orationem hinc veterem antque antiquam amoves, vervex?.34 – odparowała. 32 33

Słynna rezydencja w Pompejach Idiom łaciński – ta kobieta jest szalona, niespełna rozumu.

31

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nigdy do tej pory, Valerius nie był jednocześnie obrażany i rozbawiony. – Skąd znasz łacinę tak perfekcyjnie ? Wyciągając tost z piecyka, powiedziała – Mam tytuł magistra z antycznych cywilizacji, a moja siostra Selena, doktorat. Uważałyśmy za zabawne obrażanie każdego na uniwersytecie, używając w tym celu języka łacińskiego. – Selana Laurens? Wariatka z talią Tarota ze Squeru? Posłała mu gniewne spojrzenie. – Jeżeli jeszcze raz zwymyślasz moją siostrę, będziesz bardziej kuleć niż do tej pory! Valerius ugryzł się w język podchodząc do stołu w jadalni. Przez ostatnie trzy lata spotkał Selene kilka razy. Żadne ze spotkań nie było udane. Kiedy po raz pierwszy Acheron wspomniał o Selenie był zachwycony perspektywą poznania osoby, która tak dobrze znała jego kulturę i język. Gdy jednak już ich – Selena z nienawiścią chlusnęła mu wodą w twarz, rzucając obelgi, które świetnie znał…i sporo nowych. Nie wiedział czemu Selena tak go nienawidzi. Wywrzeszczała mu, że to wstyd, że on nadal żyje i nie zginął z rąk barbarzyńców, posiekany na drobne kawałki. Było to jedno z jej dziecięcych marzeń. Taka śmierć byłaby w pewnością zabawniejsza niż ta prawdziwa, najbardziej upokarzająca i bolesna jaką tylko mogła sobie wyobrazić. Za każdym razem, gdy pojawiał się na Squerze, rzucała w niego obelgami i wszystkimi przedmiotami, jakie akurat miała pod ręką. Nie ulegało wątpliwości, że będzie zadowolona z faktu, że Tabitha dźgnęła go nożem. Jedynie, czego będzie żałowała to to, że mimo wszystko on nadal żyje. Tabitha zatrzymała się w drzwiach obserwując Valeriusa. Jadł makaron w milczeniu. Siedział wyprostowany. Jego maniery były bez zarzutu. Emanował spokojem i opanowaniem. Wiedziała także, że czuł się niekomfortowo w tym pokoju… w tym domu. – Masz,- powiedziała podając mu chleb. – Dziękuję. – odpowiedział. Po chwili odłożył pieczywo obok talerza i wrócił do jedzenia niecodziennego makaronu. Zapadła niezręczna cisza. Nie wiedziała, co ma mu powiedzieć. To było dziwne siedzieć w towarzystwie osoby, o której słyszała tyle rzeczy. I z których żadna nie była dobra. Jej szwagier i jego najlepszy przyjaciel Julian, podczas spędów rodzinnych, godzinami wygłaszali tyrady na temat Valeriusa i jego rodziny. Zastanawiali się nad faktem, dlaczego Artemida przeniosła go do Nowego Orleanu. Może z czystej urazy wobec Kyriana, któremu nie chciała dać odejść…

34

Idiom – a właściwe bardziej powiedzenie łacińskie: Dlaczego nie przestaniesz używać przestarzałego języka?.

32

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Być może była to prawda. Tak czy owak, wydawało się, że osobą najbardziej pokrzywdzoną decyzją Artemidy był sam Valerius. Zaciekle nienawidzony przez Kyriana i Juliana. To dziwne, ale z nią chyba nie było aż tak źle. Prawda, był arogancki i zasadniczy. Ale było w nim coś więcej. Czuła to. Poszła do kuchni by przynieść mu coś do picia. Jej pierwszą myślą był woda. Jednak była już wystarczająco złośliwa dając mu penironi. Zdecydowała, pójść do gabinetu i dać mu coś, co bez wątpienia doceni. Podała mu kieliszek czerwonego wina. Był mile zaskoczony mocnym i bogatym smakiem, bo spodziewał się taniego Ripple. – Dziękuję. – powiedział. – Proszę bardzo. Gdy zaczęła oddalać się, ujął mocno jej dłoń – Dlaczego kupiłaś mi nowe ubrania ? – Skąd wiesz… – Znalazłem moje w śmieciach. Nie chciała by wiedział, co zrobiła. – Cholera należało je wyrzucić. – Dlaczego miałem nie wiedzieć? – Myślałam, że ich nie przyjmiesz. Przynajmniej tyle mogłam zrobić, skoro to ja odpowiadam za ich zniszczenie. Posłał jej uśmiech ogrzewający serce. – Dziękuje Tabitho. Pierwszy raz wypowiedział jej imię. Jego głęboki głos wywołał w niej dreszcz. Zanim zdołała się powstrzymać położyła mu dłoń na policzku. Poniekąd spodziewała się, że ją odsunie. Ale nie. Spojrzał na nią ciekawskimi, czarnymi oczami. Została porażona jego męską urodą, jego wewnętrznym bólem, który poruszył jej serce. I zanim pomyślała, zniżyła głowę, dotykając jego ust w tkliwym pocałunku. Valerius był zupełnie nieprzygotowany na to, co nastąpiło. Nigdy nie był z kobietą, która pierwsza zainicjowała pocałunek. Nigdy. Tabitha była śmiała i wymagająca w swych działaniach. Poczuł jak jego ciało skwierczy niby płynna lawa. Trzymając w złączonych dłoniach jej twarz, zaczął całować ją coraz żarliwiej. Tabitha jęczała z rozkoszy czując dekadencki smak tych pocałunków. Dotykając koniuszkiem języka jego kłów poczuła dreszcze. On był śmiertelnie niebezpieczny. Zakazany. A dla kobiety, która rządziła się własnymi prawami, było to tym bardziej kuszące. 33

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Usiadła na nim i objęła nogami. Nie protestował. Zamiast tego położył dłonie na jej plecach, gdy ona rozplatała jego długie czarne włosy, czując jedwabisty ciężar miedzy palcami. Nie mogła nie poczuć jego erekcji napierającej na jej podbrzusze. Tyle czasu minęło odkąd była z mężczyzną. Tak dużo czasu odkąd czuła pożądanie. Chciała skosztować Valeriusa mając pełną świadomość, że nie powinien się znaleźć w jej kracie menu,. Valeriusowi zaszumiało w głowie jeszcze bardziej, gdy zaczęła śledzić linie jego szczęki drobnymi pocałunkami, pomału schodząc ku jego szyi. Czuł jej gorący oddech. Minęły wieki odkąd był z kobietą, która wiedziała, czym był. Z kobietą, której nie musiał całować ostrożnie, obawiając się, że przyuważy jego kły. Jeszcze ani razu nie był z kobietą tak ekscytującą. Z kobietą tak otwartą na jego pragnienia. Taką dziką. Nie obawiała się niczego. Nie cofała się przed niczym. Była zażarta, zmysłowa i kompletnie kobieca. Tabitha wiedziała, że nie powinna tego robić. Mroczni Łowcy nie powinni uczuciowo łączyć się z kobietami. Nie mogli pozwolić sobie na żadne emocje poza tymi, które pozwalały im walczyć tak doskonale z Daimonami. Mogła iść z nim do łóżka tylko raz, ale później będzie musiała pozwolić mu odejść. Co więcej, jej rodzina darzyła go czystą nienawiścią. Ona także powinna. Powinna nim pogardzać. Ale nie mogła. W Mrocznym Łowcy było coś, co sprawiało, że nie potrafiła mu się oprzeć. Co całkowicie przeczyło zdrowemu rozsądkowi. Jesteś po prostu napalona Tabitha. Pozwól mu odejść. Tylko, że to nie było takie proste. Minęły prawie trzy lata odkąd zerwała z Ercikiem. Od tego czasu nie była z nikim. Nikt na nią nie działał, no może z wyjątkiem Asha. Jednak była na tyle mądra by nie dobierać się do niego. Była pewna, że Valerius jej potrzebuję. Czuła to. Gdy jej dłoń dotknęła rozporka jego spodni, zadzwonił telefon. Tabitha ignorowała go do momentu aż Marla zakomunikowała przez walki toki – To Amanda. Powiedziała, że masz odebrać ten cholerny telefon. Jęknęła z frustracji. – Nie mów ani słowa, gdy będę z nią rozmawiać – ostrzegła cicho. Odkąd Amnda wyszła za mąż za Kyriana, jej moce paranormalne niebotycznie wzrosły i gdyby usłyszała głos Valeriusa, od razu chciałaby wiedzieć, kim on jest. Była tego pewna a ostatnią rzeczą, na jaką miała ochotę, to tłumaczyć się dlaczego, czas spędzą z rodzinnym oprawcą. Odebrała telefon w kuchni 34

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Cześć Amndo, chciałaś czegoś? – rozmawiając z siostrą, obserwowała Valeriusa. Przeciągnął dłonią po włosach i je związał. Na powrót stał się sztywny. Siostra paplała o swoim koszmarze, ale dopiero słowa Spathi Daimon odwróciły jej uwagę od Valeriusa. – Przepraszam, co? – Powiedziałam, że miałam zły syn, o tobie, Tabby. Zostałaś ciężko ranna w walce. Chciałam się jedynie dowiedzieć czy wszystko u Ciebie w porządku? – Tak, wszystko gra. – Na pewno? Jak dla mnie, nie brzmisz przekonywująco – Przeszkodziłaś mi w pracy. – Aha. – powiedziała Amanda akceptując kłamstwo Tabby, z którym czuła się źle. Nie była przyzwyczajona do ukrywania czegokolwiek przez Amandą. – Okay, ale zrób coś dla mnie, uważaj na siebie. Mam złe przeczucia, które nie chcą mnie opuścić. Niestety Tabitha czuła to samo – Było to coś bliżej nieokreślonego, ale cholernie aktualnego. – Nie martw się. Ash jest w mieście i dodatkowych trzech łowców, więc będzie oki. – Noo. Wierzę Ci, ale uważaj na plecy…Ale Tabby – Taaak? – Nie okłamuj mnie więcej. Nie lubię tego.

35

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ III Tabitha odłożyła słuchawkę i poczuła się odrobinę dziwnie po tej rozmowie, a jeszcze gorzej po złej wróżbie Amandy. Biorąc pod uwagę jej własne przeczucia, jej zmartwienie jeszcze się pogłębiało.

Kiedy trzy lata temu omal nie zginęła podczas walki Desideriusa z Kyrianem i Amandą, od tego czasu trzymała Daimony z daleka. Głównie dlatego, że doskonaliła swoje umiejętności i była bardziej spostrzegawcza. Ale te z ostatniej nocy… Byli wyszkolonymi zabójcami, ale większość z nich uciekła i z pewnością już nie wróci. Dranie szybko opuszczali teren walk, unikając bezpośredniej konfrontacji z nią lub Łowcą. Z odwagi to oni nie słynęli. Ponieważ żyli krótko, ich główną ideą było pozostać wśród żywych. Bardzo niewielu Daimonów walczyło bezpośrednio z armią Artemidy, składającą się wojowników z setkami, jak nie tysiącami lat doświadczeń, na polu walki. Jedynym wyjątkiem był Desiderius, który był półbogiem, i to na tyle silnym i głupim, by walczyć z Mrocznymi Łowcami. Nie, Daimony z ubiegłej nocy uciekły, więc powinno być dobrze. Amanda musiała się mylić lub zjeść coś nieświeżego. Wróciła do Valeriusa, który kończył jeść. – Jakie masz zdolności? Spojrzał na nią zdziwiony. – Co proszę? – Twoje zdolności Mrocznego Łowcy. Czy masz dar wyczuwania emocji albo prekognicji? – Nie. - odpowiedział zanim wziął łyk wina. - Jak większość rzymskich

Mrocznych Łowców, proszę mi wybaczyć prostackie słowa, zostałem wydymany. – Co masz na myśli ? - zapytała marszcząc brwi. Wziął głęboki wdech zanim odpowiedział. – Artemida nie mogła zrozumieć faktu, że w Rzymie była poślednim bóstwem. Czczona jedynie przez klasę niższą, kobiety oraz niewolników. Powołując nas do życia, czuła z tego powodu urazę. Jestem silniejszy i szybszy niż zwykły śmiertelnik, ale w odróżnieniu od innych Łowców - nie posiadam dodatkowych zdolności parapsychicznych. – Więc, jak ci się udaje walczyć z Daimonami?

Wzruszył ramionami. – W taki sam sposób jak tobie. Walczę lepiej i skuteczniej niż oni. Taa może, ale ona często wychodziła z tych potyczek ranna. Nawet nie chciała wiedzieć jak często przydarzało się to jemu. Cholernie trudno walczyć śmiertelnikowi z Daimonami. – To nie w porządku. - rzuciła z gniewem Tabitha. - Jak Artemida mogła

36

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

stworzyć takie dysproporcje miedzy Łowcami? Jak bogini mogła ich puszczać do walki, wiedząc, na co mogą się natknąć? Ludzie, Simi miała rację. Artemida była boską suką. Valerius zmarszczył brwi, słysząc gniew w słowach Tabithy. Nie był przyzwyczajony, ani jako człowiek, ani jako Łowca, że ktoś brał jego stronę. Zawsze kończył beznadziejnie bez względu na to czy miał rację, czy nie. – Wiele rzeczy jest nie w porządku. – wypił resztę wina. Wstał i pochylił głowę. - Dziękuję za posiłek. – Proszę bardzo, Val . Zesztywniał słysząc pogardliwy przydomek, z którego korzystał jego brat Marcus oraz ojciec. To były osoby, które najczęściej z niego nie szydziły. – Moje imię to Valerius! Spojrzała na niego sucho. – Nie mogę nazywać Cię Valerius. O matko, to brzmi jak zdezelowany, włoski samochód. Za każdym razem jak słyszę to imię, mam ochotę skandować Vo-lar-ray oh, oh, oh i zaczynam myśleć o filmie The Hollywood Knights. Tak więc ratuj moje zdrowie psychiczne przed tą gównianą piosenką i obrazem szaleńca biegającego dookoła sali gimnastycznej. Możesz być nazywany albo Val albo Żabcia. Co wolisz? Posłał jej zachmurzone spojrzenie. – Jestem Valerius i nie będę reagować na Val. Wzruszyła ramionami. – A więc dobrze Żabciu, niech Ci będzie. Otwierał usta by zaprotestować, ale już wiedział, że z Tabithą lepiej nie dyskutować. Robiła to, co chciała i żadne argumenty nie były w stanie tego zmienić. – Dobra. – powiedział niechętnie. – Zniosę Val, ale jedynie od ciebie. Uśmiechnęła się. – Widzisz to nie bolało. Tak czy owak, czemu nienawidzisz tego skrótu? – Bo jest ordynarny. Przewróciła oczami. – Ty musisz być naprawdę zabawny w łóżku. – stwierdziła sarkastycznie. Valerius był zaskoczony jej słowami. – Słucham? – Po prostu zastawiałam się, jak to jest kochać się z mężczyzną, który wszystkim się przejmuje i jest tak cholernie sztywny… Nie.. Nie mogę sobie wyobrazić by ktoś tak wyniosły by zniżał się do sprośnych rzeczy. – Zapewniam Cię, że jeszcze nikt się skarżył! – Naprawdę??? Więc chyba musiałeś spać z kobietami tak samo zimnymi jak Ty, skoro przy tobie nie zamarzły w kostki lodu. Odwrócił się na pięcie kierując się w stronę drzwi. – Skończyłem tę dyskusje.! Tabitha zaczęła wspinać się za nim po schodach nie dając mu spokoju. 37

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– A jak to robiliście w Rzymie? To znaczy czytałam w książkach, że byliście bardzo pruderyjni. – Wyobrażam sobie kłamstwa, które szerzą się na nasz temat. – Dlaczego jesteś zawsze taki spięty? – Co cię to obchodzi? Jej odpowiedź zmiesiła go do zatrzymania się. – Bo staram się zrozumieć, co sprawiło, że jesteś, jaki jesteś. Taki zamknięty w sobie… tak ledwie ludzki! – Nie jestem człowiekiem Pani Devereaux. Jakbyś jeszcze nie zauważyła jestem jednym z przeklętych. – Kochany, otwórz oczy i rozejrzyj się w koło. W ten czy inny sposób wszyscy jesteśmy przeklęci. Ale przeklętym daleko do zmarłych. A ty żyjesz tak jak byś już był trupem. – Bo jestem. Spojrzała na jego wspaniałe ciało. – Jak na trupa świetnie się trzymasz. Jego rysy stwardniały – Nawet mnie nie znasz! – Masz rację nie znam, Pytanie czy Ty siebie znasz. – Jestem jedynym, który zna. To proste zdanie powiedziało jej wszystko, co chciała o nim wiedzieć. Był sam. Chciała dotrzeć do niego, ale wyczuwała, że musi dać mu więcej swobody. Nie był przyzwyczajony do przebywania z osobami takimi jak ona…ale znowu, jak wielu ludzi było do niej podobnych? Jak mawiała jej babcia Flora, cygańska wieszczka, działała na ludzi niczym rozpędzone tornado, kosiła ich z nóg.

Tabitha westchnęła, gdy znowu zaczął się oddalać – Ile masz lat? – Dwa tysiące sto. – Nie. - przerwała. - Nie pytałam, ile lat masz jako Łowca, ale ile miałeś w chwili śmierci. Poczuła przenikliwą fale bólu, która go przeszyła na to wspomnienie. – Trzydzieści. – Trzydzieści? Jezu a zachowujesz się jak stara pomarszczona śliwka. Czy w świecie z którego pochodzisz nikt się nie śmiał? – Nie! Śmiech nie był tolerowany i niedopuszczalny.35 Na wspomnienie blizn na jego plecach i na słowa, które przed chwilą padły, Tabitha przez chwilę nie mogła złapać oddechu. – Nigdy? Nie odpowiedział na pytanie. Wchodził dalej po schodach. 35

Co za kompletna bzdura.. chyba tą cześć o wychowaniu musiałam przeoczyć na zajęciach.. to mi raczej wygląda na spartańskie a nie rzymskie wychowanie.

38

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Teraz muszę odpocząć. – Czekaj! – pospieszyła za nim, zachodząc mu drogę tak, aby nie mógł się ruszyć. Zwróciła twarz ku niemu. Czuła zamęt w jego duszy. Ból. Zmieszanie. Wiedziała, jak ten człowiek był znienawidzony. Może na to zasłużył, ale w głębi duszy nie była tego taka pewna. Ludzie nie zamykają się na świat bez powodu. Nikt nie mógł być tak pełen rezerwy z radości. I w tym momencie zdała sobie sprawę, że był to mechanizm obronny. Ona sama stawała się bezczelna i dzika, gdy była w złym nastroju lub gdy coś ją zawstydziło. On stawał się zimny, formalny. To była jego fasada. – Przepraszam, jeśli powiedziałam coś, co cię uraziło. Siostry często mi powtarzają, że z obrażania ludzi zrobiłam swoistą sztukę. Uśmiech delikatnie zaigrał na jego wargach i jeżeli się nie myliła jego spojrzenie odrobinę zmiękło. – Nie obraziłaś mnie. – Fajnie. Valerius nawet miał ochotę zostać i chwilę z nią porozmawiać, ale nie należał do osób ucinających sobie pogawędki. Nawet będąc człowiekiem, jego rozmowy kręciły się jedynie wokół taktyki, filozofii i polityki. Nigdy nie były to gadki –szmatki. Z kobietami rozmawiał nawet mniej niż z mężczyznami. Nikt, nawet Agryppina naprawdę z nim nie dyskutowała. Wymieniali uwagi, ale nigdy nie dzieliła się swoimi myślami. Zawsze zgadzała się z nim i robiła to, o co prosił. Miał wrażenie, że Tabitha nie zgadzała się z nikim, nawet, jeśli wiedziała, że mają racje. Wyglądało na to, że postępowała według zasady: nigdy z nikim się nie zgadzać – Zawsze, jesteś taka szczera to bólu? Uśmiechnęła się szeroko. – Nie ma innej możliwości. Nagle z radia popłynęły słowa piosenki Lynyrd Skynyrd's "Gimme Three Steps’. Zbiegając ze schodów Tabitha wydała mały pisk szczęścia. Podkręciła głośniej radio. Valerius miał tylko czas by mrugnąć okiem, zanim wróciła z powrotem do niego. – Kocham tą piosenkę. - powiedziała tańcząc. Valerius nie mógł skupić się na niczym innym poza jej kołyszącymi się biodrami i głosem, którym śpiewała piosenkę. – No dalej zatańcz ze mną. - podbiegła do niego i chwyciła za dłoń. - To jest naprawdę dobra muzyka do tańca. – Oczywiście, że tak. - odpowiedział, zanim zaczęła wtórować wokaliście. Wbrew sobie, bardzo go bawiła. W żadnym okresie swego życia nie znał osoby tak kochającej życie i czerpiącej radość z tak prostych rzeczy. – No chodź. - ponowiła prośbę. - To świetna piosenka. - Mrugnęła do niego. - Trzeba podziwiać autora, który umie zrymować „ facet” z „ miał bury kolor włosów”. Valerius roześmiał się. Tabitha przerwała. – O mój Boże, on wie jak się śmiać!

39

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

–

Taaa, nie spodziewałaś się. – powiedział lekko. Zanim zepchnęła go ze schodów, zatańczyła wokół niego, po czym użyła go jak tradycyjnego, wiejskiego słupa, wykonując dookoła niego skomplikowany taniec. Puściła go i pstryknęła palcami zsuwając się w dół jego ciała, by po chwili podnieść się ponownie.

– Pewnego dnia stracisz panowanie nad swoją ogładą i naprawdę uwolnisz własną osobowość. Valerius odchrząknął próbując sobie to wyobrazić. To było niemożliwe. No może raz, gdy był jeszcze człowiekiem, spróbował. Ale te czasy dawno już minęły. Zawsze, gdy próbował być kimś innym niż jest, ktoś płacił za to straszliwą cenę. Więc nauczył się nie zmieniać niczego na siłę i zostawiać wszystkich innych takimi, jakimi są. Tak było najlepiej. Tabitha z żalem patrzyła jak jego twarz ponownie zamienia się w kamień. Westchnęła. Boże, co trzeba zrobić by dotrzeć do tego faceta? Jak na osobę nieśmiertelną, z pewnością nie wydawał się cieszyć życiem. Mimo wszystkich zastrzeżeń Kyriana, postanowiła dać mu szansę. 36 Dawny Grecki generał cieszył się każdym oddechem, jaki wziął. Przeżył swoje życie do maksimum możliwości. Tymczasem Valerius zdawał się tylko egzystować. – Co robisz dla zabawy? – Czytam. – Literaturę? – Science fiction. – Naprawdę? - spytała zdziwiona. - Heinlein?37 – Tak. Harry Harrison38 to jeden z moich ulubionych, tak jak Jim Butcher39,

Gordon Dickson40 i C. J.Cherryh41. – Wow. – powiedziała zdumiona. – Jestem pod wrażeniem! Idź Dorsai42, idź! – Właściwie to wolę serie Dicksonna The Right to Arm Bears i Wolfling novels better. Teraz to naprawdę była zaskoczona. – Nie znam Soldier, Ask Not43. To raczej twój styl niż mój. – To klasyk, ale dwie następne książki lepiej do mnie przemawiały. Humm. Wolfling novels better to książka o samotnym mężczyźnie, który żył w obcym świecie. Zupełnie sam. Bez przyjaciół i sojuszników. To potwierdzało jej przypuszczenie, że był samotny. – Czy kiedykolwiek czytałeś Hammer's Slammers44? – David Drake. To kolejny ulubieniec. 36

Jak wspaniałomyślnie… Pisarz amerykański, klasyk amerykańskiej fantastyki naukowej. Znany również pod pseudonimami Anson MacDonald oraz Lyle Monroe. 38 Amerykański pisarz science fiction. 39 Amerykański pisarz literatury fantastycznej. Jim Butcher uznawany jest przez "New York Times" za jednego najlepiej sprzedających się pisarzy fantasy w Stanach Zjednoczonych. 40 Jak wyżej. 41 C. J. Cherryh, pseudonim Caroline Janice Cherry amerykańska pisarka fantasy i science fiction. 42 Postać z cyklu Childe serii science-fiction, Gordona R. Dickson 43 Opublikowane w 1967 r. 44 Książka autorstwa Davida Drake 37

40

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Tak, spodziewam się, że kochasz taktykę, ale wiele lat temu, Burt Cole napisał książkę The Quick. – Shaman. Był bardzo złożonym bohaterem. – O dziwo, jest moralny i niemoralny w tym samym czasie. Nigdy do końca nie wiedziałeś, po której stronie stoi. Przypomina mi kilku znajomych, których miałam przed latami. Valerius nie mógł powstrzymać uśmiechu. To przyjemnie mieć bliską osobę z którą mógł dzielić wstydliwy sekret. Jedyną osobą, którą znał i wiedział, że czyta science fiction był Archeon, ale rzadko rozmawiał z nim na ten temat. – Jesteś niezwykłą kobietą, Tabitho. Uśmiechnęła się do niego. – Dziękuję. A teraz pozwól, że położę cię do łóżka. – powiedziała delikatnie.- Jestem pewna, że potrzebujesz odpoczynku. Pragnęła gorąco dać mu przyjaznego całusa w policzek, ale lepiej, że to była jedynie myśl. Zamiast tego odprowadziła go wzrokiem. Valerius udał się po cichu do pokoju. Dla niego Tabitha miała przytłaczającą osobowość. Był dosłownie wyczerpany przebywaniem w pobliżu niej. Zdjął ubranie. Odwiesił je do szafy by nie powstały zgniecenia i wrócił do łóżka. Ale sen nie nadchodził. Poczuł woń jej perfum rozchodzącą się z pościeli. To był zapach Tabithy. Ciepły. Żywy. Kuszący. Zrobił się twardy. Zakrył oczy dłonią zgrzytając zębami. Co on robił?! Ostatnią rzeczą, na jaką mógł sobie pozwolić Mroczny Łowca to związek z kobietą. A nawet gdyby mógł, Tabitha Devereaux była ostatnią kobietą na ziemi, którą mógłby mieć. Jako przyjaciel Acherona była dla niego nieosiągalna. Powinien jeszcze raz zadzwonić do Asha i zażądać, by go stąd zabrał… lecz Ash zostawił ich razem. Przewracał się z boku na bok. Starał się nie oddychać głęboko i nie wyobrażać sobie jak Tabitha wyglądałaby w jego łóżku. Jej nagie, długie nogi… Przeklął i przesunął poduszkę pod ramię. Ujrzał skrawek czarnego jedwabnego negliżu. Na wyobrażenie Tabithy w tym stroju.., zawrzało w nim. Nie mógł oddychać. Zanim pomyślał przyciągnął jedwab bliżej, pozwalając mu pieścić skórę. Ona nie jest dla Ciebie! To prawda! Już raz zabił jedną kobietę, bo był głupi. Nie miał ochoty podążać tą samą ścieżką. Schował negliż z powrotem pod poduszkę i zmusił się, by zamknąć oczy. Jednak nawet wtedy był nękany obrazami kobiety, którą powinien sobie odpuścić z każdego możliwego powodu. Jednak niepostrzeżenie całkowicie go oczarowała i urzekła.

***

41

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha spędziła resztę dnia pomiędzy pracą w sklepie a podchodzeniem do schodów, przy których zmuszała się, by wracać do prowadzenia biznesu. Czuła straszny pociąg do Łowcy, który spał w jej łóżku. To było głupie. Był starożytnym wojownikiem, który chyba nawet jej nie lubił. Jednak pocałunek mówił coś innego. Przez chwilę był spragniony jej tak samo, jak ona jego. Nie był całkowicie odporny na jej urok. Poczekała do czwartej i poszła go zbudzić. Wolno otworzyła drzwi. Leżał na brzuchu. Wbiła z niego wzrok. Na jego plecach krzyżowało się wiele czerwonych śladów. Nie były to wojenne blizny. Były to ślady, jakie można znaleźć u osób wielokrotnie wychłostanych. Nie mogła oderwać od nich oczu. Bez zastanowienie przeszła pokój i położyła rękę na jego ramieniu. Przewrócił się z sykiem. Zanim się spostrzegła leżała przyciśnięta jego ciałem. Chwycił ją za gardło. – Puść mnie Valerius, albo będę musiała cię zranić. Zamrugał oczami jakby odganiając resztę snu. Natychmiast puścił jej gardło. – Wybacz mi. - Powiedział lekko gładząc jej szyję. - Powinienem cię uprzedzić, byś nie budziła mnie dotykiem.45 – Zawsze atakujesz ludzi, gdy próbują cię obudzić? Valerius nie mógł mówić, czując miękkość skóry pod palcami. Prawdę mówiąc śnił o niej. Tylko ona była obecna w świecie jego sennych marzeń. Ubrana jedynie w naszyjnik z pereł i przykryta płatkami róż. Była niewiarygodnie piękna. Jej oczy były takie niebieskie. Zuchwały nosek i usta… był cudowne. Pełne i soczyste, błagały o jego pełne zainteresowanie. Zanim mógł się powstrzymać muskał dolną wargę pocałunkami. Tabitha jęczała, czując smak rzymskiego wojownika. Jego pocałunki były czułe i delikatne. Były całkowitym zaprzeczaniem siły drzemiącej w jego namacalnie twardym ciele. Topniała w jego ramionach, czując jego nagie plecy i dotykając jego blizn. Była całkowicie świadoma faktu, że jest nagi. Valerius warknął czując delikatny dotyk jej języka. Zapach jej podniecenia miękko owinął się wokół niego Materiał jej jenasów ocierał o jego ciało, gdy skrzyżowała swoje długie, kuszące nogi, wokół jego ud. Zagarnęła włosy do tyłu i jeszcze bardziej zbliżyła twarz ku niemu. Wsuwając dłoń pod jej sweter położył ją delikatnie na idealnie kulistej piersi, przykrytej satynowym stanikiem. Jęknęła gardłowo. Chrapliwy jęk wstrząsnął jego ciałem. Jak już wcześniej zauważyła Tabitha, wiele nocy spędzał z zimnymi kobietami. Przesunęła dłońmi po jego ramionach kierując się w stronę jego pleców. Wszystko o czym mógł myśleć to wzięcie jej. Tu i teraz. Czy też muskanie na skraj wytrzymałości… jego lub jej. Gdy dotykał brzegu jej stanika, wrócił mu niewielki strzęp rozsądku. Ona nie była dla Ciebie! Zabrał ręce. Tabitha przyciągnęła je z powrotem. – Wiem, kim jesteś Val! Wszystko w porządku. - Po czym przyłożyła jego dłonie do swej piersi. Odsunęła satynowy materiał tak głęboko, by mógł poczuć pod ręką twardniejące sutki. Nie mógł złapać wdechu, gdy muskał jej piersi. Nie mógł uwierzyć, że była tak delikatna i gotowa tyko dla niego.46 – Pieprzyłaś się z każdym Mrocznym Łowcą?47 Zesztywniała. – Co? 45

Taaa, kolejny Łowca ma z tym problem  Idiota! 47 Debilll! 46

42

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Po prostu zastanawiam się jak ci było z Ashem i Talonem. Zaczęła się pod nim szarpać. – Że co?! Co to za pytanie?! – Dopiero co cię spotkałem a Ty już dwa razy zaoferowałaś mi łóżko. – Och ty arogancki palancie! Jak możesz w ogóle zadawać takie pytanie? – wrzasnęła okładając go poduszką. Podniósł rękę chroniąc się, ale nie walcząc z nią. – Jesteś debilem! Przysięgam, że nigdy więcej nie zostanę z tobą w jednym pomieszczeniu! Wreszcie poduszka przestała walić go plecach. Wysunęła się z jego ramion. Ostatecznie przywaliła mu w głowę. – Dla twojej informacji. Nie jestem miejskim rowerem. Nie śpię z każdym facetem z sąsiedztwa! Myślałam… że ty…oh do diabła… nie ważne! Wstała i wybiegła z pokoju. Zatrzasnęła drzwi tak mocno, że zadrżały okna i korale powieszone na lustrze. Położył się całkowicie oszołomiony. Ona zaatakowała go poduszką? Po ostatniej nocy wiedział, że mogła go zaatakować czymś o wiele ostrzejszym… ale nie zrobiła tego! Szczerze mówiąc, to był zadowolony z jej reakcji. Była zbyt prawdziwa, by mogła być udawana! Ta myśl go ogrzała. Czy to możliwe, by go lubiła? Nie. To nie było możliwe! Nikt go nie lubił! Nigdy! – Jesteś żałosny. Płaczę na myśl, że matka wydała cię na świat. Jestem szczęśliwy, że umarła zanim zobaczyła, jakim stałeś się wstydem dla rodziny! Wzdrygał się na tak brutalne słowa, których jego brat Marcus używał tak używał. Jego własny ojciec również nim gardził. – Jesteś słaby! Żałosny! Powinienem był zastać cię martwym zamiast płacić za ciebie, karmić i poić! W porównaniu do słów jakie słyszał od swoich braci – Mrocznych Łowców, słowa ojca były bardziej dosadne Nie, nie było sposobu by Tabitha go polubiła. Tak naprawdę go nie znała. Nie widział, dlaczego była tak wrażliwa na jego dotyk. Może była kobietą namiętną. Był przystojnym mężczyzną – nie, nie był próżny. To było proste stwierdzenie faktu. Przez wieki niezliczona ilość kobiet składała mu oferty. Ale z jakiegoś powodu nie mógł znieść myśli, że Tabithą skończyłoby się na jednej nocy. Chciał… Valerius, zmusił się by o tym nie myśleć. Nikogo nie potrzebował. Nawet przyjaciela. Życie jakie wybrał było najlepsze, spędzone samotnie, z dala od innych ludzi. Wstał, ubrał się i zszedł na dół. W jadalni spotkał Marlę. – Słodziutki, nie wiem, co zrobiłeś Tabby, ale porządnie wyprowadziłeś ją z równowagi. Powiedziała, że powinna doprawić ci jedzenie cykutą, albo jeszcze czymś gorszym. Valerius był zaskoczony widząc cielęcinę Marsala oraz włoską sałatkę z czosnkowym pieczywem. – Skąd to się tu wzięło? - zapytał Marlę. – Od Tonego z dołu ulicy. Posłała mnie po to jeszcze zanim wstałeś. Na dobrą sprawę oni od dłuższego czasu nie rozmawiają ze sobą. Bóg ją kocha, ale ma tendencje do skłócania jej z otoczeniem. Ale zawsze nad nią czuwa. Zawsze tak robi.

43

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius zasiadł do stołu i został żywcem wzięty do nieba. Nigdy nie próbował niczego lepszego. Dlaczego Tabitha robiła sobie problem z jego powodu? Był w połowie posiłku, gdy ukazała się w drzwiach prowadzących do jej sklepu. – Mam nadzieje, że się tym udławisz. – warknęła kierując się do kuchni. Valerius przełknął kęs jedzenia i wstał z krzesła by zbliżyć się do niej. – Tabitha? – zatrzymał ją. –Przeprasza za to, co powiedziałem, ale… – Ale? – Ludzie nie są dla mnie mili bez powodu. – I nigdy nie byli mili Jego wyznanie wstrząsnęło nią. On mówi poważnie? – Obiad ci smakował? – Tak, był doskonały. Dziękuje. – Żaden problem. – wyrwała rękę z jego uścisku. – Zapewne wiesz, że jest już ciemno. Możesz wrócić do domu, kiedy będziesz gotowy. – Muszę tylko kupić olej do lampy. – Olej do lampy? Nie masz elektryczności? – Mam. To ważne bym miał go zanim wrócę do domu tej nocy. – Okay. Rydwan już czeka pod blokiem mojej siostry Tai. Możemy wziąć olej z jej sklepu. – Ma olej do lamp? – Tak. To kapłanka Voodoo. Pewnie widziałeś na górze ołtarz, jaki dla mnie zrobiła. Jest trochę dziwna, ale my ją taką kochamy. Valerius skinął jej głową z szacunkiem i poszedł na górę po płaszcz. Tabitha zamierzała zabrać naczynia, gdy Marla zaczęła ją przeganiać. – Zajmę się tym za ciebie – Dziękuje skarbie. Zmarszczyła nos. – Bawcie się dziko we dwoje, a później wszystko mi opowiesz. Tabitha zaśmiała się wyobrażając sobie tą dzikość z Valeriusem. Prawdopodobnie wiązałoby się to z ubraniem go w tenisówki i zmuszaniem do picia z plastikowego kubka. Wrócił Valerius, więc szybko go wprowadziła do sklepu, zanim Marla mogła zobaczyć i skonfiskować jego płaszcz. Wpadła na niego, gdy zatrzymał się gwałtownie. Szczęka mu opadła, gdy oglądał sklep z przerażeniem na twarzy. – Gdzie my jesteśmy? – To mój sklep. - odpowiedziała. - Pandora's Box na Bourbon. Zajmuję się organizacją striptizu i transwestytami. – To jest… jest… – Sklep dla dorosłych. Sexshop. Odziedziczyłam go po ciotce, kiedy przeszła na emeryturę. Teraz zamknij usta i przestań przełykać ślinę. Zarabiam tu sporo pieniędzy i poznaję wspaniałych ludzi. Valerius nie mógł uwierzyć w to, co widział. Tabitha posiadała gniazdo rozpusty. I czemu go to zaskoczyło? – To jest dokładnie to, co spowodowało upadek świata zachodniego. – powiedział gdy prowadziła go między szklanymi gablotami ze stringami. – Taa… prawda. Ale chciałbym zobaczyć tą twoją prawdę, gdyby jakaś laska uwieszona na twoim ramieniu, robiła striptiz. - Dobranoc Fanny.- powiedziała do kobiety stojącej za kasą. – Upewnij się, by Marla dostała całą kasę i depozyt w momencie zamknięcia sklepu. – Masz to jak w banku, szefowo. Dobrej Nocy.

44

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha prowadzała Valeriusa w dół ulicy. Strażnicy miejscy rozstawili już blokadę na Burbon Street, wyłączając ją z ruchu drogowego. Skręciła w Bienville Street prowadzącej do domu jej siostry Tai. Przez chwilę rozglądała się w poszukiwaniu podejrzanej aktywności Daimonów. Valerius pozostawał zadziwiająco cichy. Gdy zbliżyli się do następnego skrzyżowania usłyszała przekleństwo. Dwie sekundy potem błyskawica uderzyła prosto w niego.

45

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ IV Tabitha sapnęła, gdy uderzenie pioruna rzuciło Valeriusa na ścianę budynku. Zanim zdołała zrobić krok w jego stronę, dosłownie znikąd pojawiła się nad nim ściana deszczu… i tylko nad nim. W rzeczywistości jedynym miejscem, w którym padał deszcz, było dokładnie to, w którym leżał Valerius. – Co do licha? - zapytała. Valerius wziął głęboki wdech po czym zmusił się do wstania. Jego wargi były pokaleczone. Miał przecięty policzek w miejscu, w którym zderzył ze ścianą budynku. Bez słowa otarł za plecami ręce z krwi i dotknął rany na policzku. Był już całkowicie przemoczony, ale deszcz nadal walił w niego wybijając rytm staccato. – To się skończy za jakąś minutę. I tak się stało. Valerius wytarł twarz a następnie wycisnął wodę z końskiego ogona. Tabitha była przerażona.

– Co Ci się stało? – Mój brat Zarek. – powiedział, że znużeniem wzruszając ramionami. Kilka lat temu został bogiem i od tego czasu etatowo zajmuje się moją osobą. Od tego momentu nigdzie nie jeżdżę samochodem. A raczej zmądrzałem od czasu, gdy stałem na światłach a silnik wypadł z mojego samochodu bez wyraźnej przyczyny. Dla mnie jedyną bezpieczną formą transportu są własne nogi. Ale jesteś świadkiem, że nawet to nie jest do końca bezpieczne. – W jego tonie nie brakowało gniewu. – Czy mój samochód jest bezpieczny? Pokiwał głową. – Zajmuje się tylko mną. Zaczęła się do niego zbliżać. – Nie. – powiedział. Gdy mówił jego oddech formował się w małe chmurki. - Tu jest przeraźliwie zimno. Tabitha wyciągnęła dłoń w jego i poczuła arktyczne powietrze, które otaczało Valeriusa. W miejscu, w którym stał było jeszcze zimniej, niczym w zamrażarce. – Dlaczego on Ci to robi? – Nienawidzi mnie. – Dlaczego? – Poczuła falę jego wstydu. – Co mu zrobiłeś? Nie odpowiedział. Zamiast tego dmuchnął w dłonie i poszedł w dół ulicy. – Valerius! – Zatrzymała go nie będą do końca pewną czy nie nabawi się odmrożeń na dłoniach. – Mów do mnie! – Mówić, ale co Tabitho? – spytał cicho. – Kiedy byliśmy dziećmi było mi żal Zareka jak i kiedy tylko mogłem starłem się mu pomóc. Ale gdy tylko próbowałem, raniłem go bardziej. Wzrastał w nienawiści do mnie i do całej mojej rodziny. Powinienem zostawić go w spokoju i ignorować. Gdybym tak zrobił byłoby lepiej dla wszystkich. – Nie jest złem pomagać komuś. Posłał jej suche spojrzenie. – Mój ojciec zawsze powtarzał „Nullus factum bonus incedo sinepoena”.48 W przypadku Zareka, sprawdzało się. Przyjął za punkt honoru udowadniać to na każdym kroku. 48

Żaden dobry uczynek nie ujdzie na sucho.

46

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Była przerażona tym, co mówił. – Myślałam, że to moja rodzina jest dziwna. Jednak wy, ludzie, wydajecie się być naprawdę patologiczną familią. – Nawet nie masz pojęcia jak bardzo. – Zaczął iść w dół ulicy. Tabitha podążyła za nim. Szczerze mówiąc było jej żal Valeriusa. Nie umiała sobie wyobrazić, że ma rodzeństwo, które tak jej nienawidzi. Co prawda, nie zawsze wszyscy dogadywali się przez cały czas. Z ośmioma siostrami i szerokim asortymentem świrów i dziwaków w rodzinie zawsze był ktoś, kto z kimś nie rozmawiał… ale koniec końców, rodzina to rodzina. Jeśli ktoś jej zagrażał, bardzo szybko dostawał dawkę solidarności Devereaux. Nawet jeśli siostry ze sobą de facto nie rozmawiały, w razie konieczności mogły liczyć na całą rodzinę. Nawet będąc dziećmi. W szkole średniej Tabitha przyrzekła sobie, że nigdy więcej nie odezwie się do starszej siostry Tiny, ponieważ ta spotykała się z chłopakiem, do którego Tabby coś czuła. Kiedy kretyn złamał serce Tiny zdradzając ją dwukrotnie z cheerleaderką, Tabitha wypuściła w jego samochodzie pierwszorzędnego boa dusiciela ciotki Cory. Był tak przerażony, że zmoczył się w jeansy, zanim Tabitha chwyciła węża. Minęły kolejne dwa dni a siostry już były pogodzone. Tymczasem oni nadal nie. W jej rodzinie nikt nie chował urazy dłużej niż kilka tygodni. I nieważne jak bardzo ktoś był wściekły, nigdy naprawdę nie zranił drugiej osoby. Boże, co za rodzinę ma Valerius, skoro nawet po dwóch tysiącach lat jego brat nadal rzucał w niego piorunami? Zanim dotarli w pobliże sklepu jej siostry, brwi i rzęsy Vala były całkowicie zamarznięte. Jego skóra przybrała odrażający, szaro - siny kolor. – Wszystko w porządku? – To mnie nie zabije. – Powiedział spokojnie. – Znudzi się za kilka minut i da mi spokój na jakiś czas. – Jak długo? – Zwykle kilka miesięcy, czasem dłużej. Tak na prawdę nie wiadomo, kiedy znów zaatakuje. Lubi mnie zaskakiwać. Tabitha była tym przerażona coraz bardziej. – Czy Ash wie, co on Ci robi? – Zarek jest teraz bogiem. Jak Ash może go powstrzymać? Zarek myśli, że to zabawne robić ze mnie głupca tak jak Ty robisz ze swojego szwagra? – Nigdy świadomie go nie zraniłam. No może raz podarowałam mu na urodziny, opakowanie Rogaine49, ale to miało go zakneblować zanim nie dostał prawdziwego prezentu. – W końcu dotknęła jego dłoni zdając sobie sprawę, że drżał niemiłosiernie. Na ten widok poczuła uścisk w sercu. Tchnęła oddechem w swoje złączone dłonie zanim przyłożyła je do jego twarzy. Była taka zimna, że ciepło z jej dłoni uleciało w jednym momencie. Spojrzał na nią z wdzięcznością zanim zrobił krok w tył. Niespodziewanie chmura siarki pochłonęło ich oboje. Zanim Tabitha chwyciła się na nos zakaszlała, czując śmierdzący zapach siarki. Odwracając się zobaczyła Taię mamroczącą pod nosem coś, czego zrozumieć nie mogła. – Co Wy tu robicie? On jest naznaczony przez śmierć. Ty chyba nie masz zamiaru zabrać go do mojego sklepu, prawda ? – Mam zamiar! – Wyrwała małą drewnianą miseczek z ręki Tai - Czy możesz odstawić ten paskudny szajs voodoo? To śmierdzi! 49

Lek, który ma skutecznie leczyć wypadanie włosów.

47

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Taia wyciągnęła w jej stronę dłoń – Oddaj mi to! – Przestań przyciągać uwagę albo rzucę to paskudztwo na ulicę. Taia cofnęła się natychmiast. Tabitha spojrzała na czerwono – złoty proszek i skrzywiła usta czując zjełczały smród. – Wiesz, nie potrzebuję prysznica, żeby się wykąpać w gównie. Przed chwilą mówiłam Valeriusowi, że moja rodzina nie jest taka zła. – Oddała Tai miskę. – Potrzebujesz ochrony. – Stwierdziła defensywnie. – Coś tu jest. Czuję to. – To może tylko twoje zdrowie psychiczne. Może powinnaś je zaprosić? Taia posłała jej rozłoszczone spojrzenie. Tabitha roześmiała się. – Tylko żartowałam. Wiem, co masz na myśli. Sama to czuję. Taia spojrzała na Valeriusa, który nadal drżał. – Czemu Oon jest cały przemoczony i przemarznięty? Długa historia. - Tabitha czuła, że Valerius nie byłby jej wdzięczny gdyby opowiedziała siostrze o jego bracie psycholu. – To moja siostra Tiyana. W skrócie Tai. Hii. – Powiedziała Taia, poczym pociągnęła Valeriusa za ramię i wprowadziła do sklepu. Valerius posłał Tabby spanikowane spojrzenie. – Wszystko w porządku. ona jest głownie zwariowana, ale nie ma w niej krzty złośliwości. – Nie mam zamiaru wysłuchiwać o moim szaleństwie od idiotki, która w wolnym czasie tropi wampiry. Powinieneś ją zobaczyć! – powiedziała Taia do Valeriusa, gdy go prowadziła przez wąski sklep wyłożony półkami z przedmiotami kultu Voodoo: lalkami, świecami i pamiątkami dla turystów. – Ona uważa, że każdy facet w czerni jest wampirem. Wiesz ilu facetów w Nowym Orleanie nosi się na czarno? Ona jest przerażająca. Naprawdę! Taia zwróciła się do pracownika, który metkował nową serię breloczków z zębów aligatorów – Chelle pilnuj sklepu przez chwilę. Taia poprowadziła ich przez tylnie drzwi do magazynu. Posadziła Valeriusa na krześle barowym i wyciągnęła pudło Meksykańskich Poncho. Chwyciła kilka i zarzuciła na niego. Poszła do łazienki i wróciła z ręcznikiem. – Wysusz włosy a ja przygotuję ci coś ciepłego do picia Dzięki siostrzyczko. – powiedziała Tabitha biorąc od niej ręcznik. Valerius był zaskoczony nieprzewidzianą życzliwością. Nikt nigdy nie traktował go w ten sposób… jakby miał znaczenie… jakby im zależało. – Sam wysuszę włosy. Załóż poncho i rozgrzej się. – powiedziała Tabitha ściągając mu gumkę z kucyka. Był zdumiony jej czułością, gdy dokładnie i delikatnie osuszała mu ręcznikiem włosy. Taia wróciła z dużym kubkiem z namalowanym na nim kościotrupem z pracującym napojem o dziwnym zapachu Nie martw się. To nie jest trucizna. Tylko mieszanka domowej roboty czekolada z cynamonem, sprzedawana podczas świąt Bożego Narodzenia i zapobiegająca melancholii. – podała mu kubek. To działa? Na większość ludzi. Czekolada pobudza endorfinę, która wywołuje uczucie radości a cynamon większości ludziom kojarzy się z matczyną miłością. Taia uśmiechnęła się do niego. – Zdziwiłbyś się ile nauki jest w magii. Valerius z wahaniem wziął napój. Był zaskakująco dobry i faktycznie rozgrzewał. – Dziękuję. – powiedział.

48

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Taia skinęła głową. – Macie tutaj samochód? – zapytała Tabithę. – Tak. Nie mamy zamiaru dalej ci przeszkadzać. – Ok. I tak czekałam aż pojawi się Amanda. Wcześniej dzwoniłam do niej że już zrobiłam talizman dla niej i Marissy. Tabitha oblała się zimnym potem. Nie chciała by Amanda spotkała tutaj Vala. Była pewna, że siostra nie zrozumie, jak ona mogła pomagać Valeriusowi. Nie żeby Tabitha wstydziła się tego, co robiła, ale to nadal pozostawało skomplikowane i wolała uniknąć konfrontacji z siostrą. – Spoko. Ale jeszcze mamy coś jeszcze do zrobienia, więc przekaż Mandy całusa ode mnie. – Tak zrobię . Tabitha skinęła na Valeriusa by wyszedł za nią przez tylne drzwi na dziedziniec. Mitsubish Tai stało zaparkowane obok jej Mini Coopera. Otworzyła mu drzwi. – Wsiadaj. Ja za chwilę będę z powrotem. Valerius zrobił jak prosiła i był zdziwiony, że w środku było więcej miejsca na nogi niż się spodziewał, zaglądając do samochodu zewnątrz. Pomimo tego było mu nieco ciasno. Tabitha pobiegła do sklepu i po chwili wróciła z plastikową torbą. Wsiadła do samochodu i podła mu ją. – Twój olej do lampy. Był zszokowany, że o tym pamiętała, zwłaszcza, że jemu wypadło to z głowy. – Dziękuję. Nic nie odpowiedziała. Odpaliła samochód i wycofała na ulicę. Jak tylko wyjechali na jezdnie dodała gazu do dechy aż zapiszczał silnik. Siedział cicho, gdy ona przemykała przez korek drogowy z szybkością, która by go przerażała, gdyby nie był nieśmiertelny. Wnętrze samochodu w porównaniu z tym do którego przywykł, było małe, więc trudno było nie patrzeć na Tabithe. Jeździła tak samo jak żyła: szybko i na krawędzi. – Dlaczego tak szybko? – zapytał, gdy wzięła zakręt tylko na dwóch kołach przyczepionych do jezdni. – Moja mama mówi, że już się taka urodziłam. Podzieliłyśmy się, Amanda wzięła całe opanowanie a ja odwagę. Odwróciła się i zmieniła bieg, wyprzedzając wolno jadące samochody. – Właściwie to nie jest prawda. Praktycznie jestem czymś w rodzaju magnesu. Moje paranormalne moce nie są takie same jak Amandy. Moje są bardziej dyskretne. Intuicja, psychometria. Czyli rzeczy, które są praktycznie bezużyteczne dla ludzi, ale wysoko cenione przez Daimony. Zatrzymała się na światłach na Canal Street. – Miałam tylko trzynaście lat, gdy po raz pierwszy zostałam zaatakowana przez Daimony. Byłabym trupem gdyby Talon mnie nie uratował. Valerius zmarszczył brwi. Miała rację. Była jak magnes. Wabiła Daimony. Ze swoją radością życia i gwałtownym charakterem tym bardziej była dla nich pociągająca. – W przeciwieństwie do większości ludzi nie umiałam żyć w nieświadomości twojego świata. Już we wczesnej młodości musiałam nauczyć się obronić albo skończyłabym martwa. Bez urazy, ale śmierć do mnie nie przemawia. – Nie czuję urazy. Będąc martwym od ponad dwóch tysięcy lat nikomu nie polecam tego stanu. – Roześmiała się. Nie wiem. Martwy, ale w Armanim. Myślę, że większość ludzi rzuciło by się z dachu gdyby mogli wrócić wyglądając jak ty.

49

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Miałem tak samo dużo pieniędzy gdy byłem śmiertelnikiem … i wielu więcej… Zamilkł gdy uświadomił sobie, że prawie powiedział, że miał przyjaciół. To nie była prawda, ale przynajmniej wtedy ludzie otwarcie nim nie gardzili z wyjątkiem jego rodziny, którą i tak trzymał z dala od siebie. To było coś, o czym nie lubił ani mówić ani myśleć. – Co dużo więcej…? – zapytała kiedy Valerius nie dokończył zdania. – Nic! Valerius pokierował ją do swojego domu na Third Street w dzielnicy Garden District. Wydała niski gwizd. Wjechała na podjazd, który był osłonięty zielenią i zatrzymała się przed dużą bramą z kutego żelaza Opuściła szybę i wcisnęła przycisk na panelu bezpieczeństwa. – Tak? Pochylił się do przodu i powiedział głośno – Gilbert to ja Valerius, otwórz bramę. Brama otworzyła się kilka sekund później. – Nieźle. – powiedziała podjeżdżając do frontowych drzwi gdzie zaparkowała za podniszczonym czerwonym Chevy IROC pewnie należącym do jednego z pracowników Valeriusa. Nie mogła sobie wyobrazić Vala przyłapanego w tym za życia, ale skoro był już martwy… – Zakładam, że to nie jest twoje, czy może twój brat któregoś dnia naprawdę się wkurwił i dobrał Ci się do dupy? Valerius nie skomentował. Tabitha zatrzymała się gapiąc się w fontannę, która otaczała podjazd oświetlając go niebieskim blaskiem. To był hołd złożony dla bogini Minerwy i jeden z powodów, dla których Valerius zakupił dom. – Czy Artemida wie o tym posągu? – Ponieważ nadal oddycham, wątpię.- powiedział cicho. Poprowadził ją starymi, kamiennymi schodami. Gdy tyko dotarli do drzwi, Gilbert im otworzył. – Witaj mój panie. – jego lokaj nie skomentował faktu, że Valerius wracał do domu całkowicie przemoczony. Było w tym sztywnym, starym angielskim lokaju coś, co Tabithcie przypominało Alfreda z Batmana. – Dobry wieczór, Gilbert. – stanął obok lokaja by ten mógł przyjrzeć się Tabithcie. – To Pani Devereaux. – Bardzo dobrze, sir. – Gilbert skinął sztywno głową w stronę Tabithy. – Jestem oczarowany. – Spojrzał z powrotem na Valeriusa. – Czy Jego Lordowska Mość albo Madame życzą sobie coś do picia albo zjedzenia? Valerius spojrzał na nią. – Ja dziękuje. – Nie dziękujemy Gilbert. Lokaj skinął głową i wycofała się w głąb domu. Valerius poprowadził Tabby na lewo do biblioteki. – Jeśli chcesz zostań w bibliotece, wrócę za kilka minut. – Gdzie idziesz? – zapytała zdziwiona jego ponurym nastrojem. – Muszę się przebrać w coś suchego. – Okey. Ruszył po schodach. Tabitha przekroczyła łukowate drzwi i weszła do ciemnego pokoju, który od sufitu po podłogę był wypełniony książkami. Stała w rogu przebiegając wzrokiem przez tytuły, gdy poczuła, że ktoś wszedł do pokoju i stanął za nią. Odwróciła się i zobaczyła przystojnego faceta, mniej więcej w jej wieku, gapiącego się nią.

50

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Amanda? Co do cholery cię tu przywiodło? – Nie jestem Amandą. – zbliżyła się do niego by lepiej mógł się przyjrzeć jej twarzy. – Jestem siostrą Amandy…a Ty jesteś? – Otto Carvalletti. – Ah. – Powiedziała ze zrozumieniem. – Giermek Vala – Taa.. nawet mi nie przypominaj. Nie musiała być empatą by wyczuć jego urazę. – Dlaczego służysz komuś, kogo nienawidzisz? – Jakbym miał wybór. Rada wysłała mnie tutaj, więc jestem, zamknięty w piekle. – Nie wiem skąd pochodzisz, ale tylko wyjątkowi ludzie nienawidzą mojego miasta. Zaszydził z niej. – Nie mam problemu z Nowym Orleanem. Kocham to miasto. Mam problem z hrabią laluś. Poznałaś już go? – Jaki hrabia? – Fiut, który tu mieszka. Valerius. No wiesz stara. Nie oddychaj w mojej obecności prole!

To był najdziwniejszy człowiek jakiego Tabitha poznała, nawet biorąc pod uwagę dziwną paczkę jej znajomych. – Prole, czyli proletariuszu? Spojrzał na nią z ulgą. – Dzięki Bogu masz mózg! Nie była pewna czy powinna czuć ulgę czy nie. – Wciąż nie rozumiem, dlaczego Rada Giermków wysłała cię właśnie tutaj. Nie wiedzą jak bardzo go nienawidzisz? – Wiedzą od momentu, gdy mój ojciec została członkiem Rady. Niestety nikt inny nie weźmie tego miejsca. A skoro Pan Valerius zażądał kogoś, kto zna język włoski i łacinę nie było nas wielu do wyboru. Nadęty nudziarz. – Co jest tak nadętego w tym, że chcemy kogoś, kto mówi w twoim ojczystym języku? Zauważyłam, że Talon nauczył Sunshine Galickiego, i w każdym momencie, gdy Julian i Kyrian są w obecności Seleny natychmiast przechodzą na starożytną Grekę. – Taa ale oni tego nie żądali. Zauważ, że Nick nie jest za bystry w grece. Tabitha parsknęła. – Przez większość czasu Nick nawet w angielskim nie jest za bystry! – Hey, teraz obrażasz mojego przyjaciela. – Tak się składa, że Nick to także mój przyjaciel i kocham go jak brata, ale nie powoduje to otwarcia sezonu polowań na Valeriusa! – Taaaa masz racje. Kochanie powinnaś zainwestować w kupno podręcznika i poczytać sobie co zrobił Valerius Magnus. Założyła ramiona na klatce piersiowej i przekrzywiła głowę. – Proszę mi wybaczyć Panie Carvalletti. Powinieneś wiedzieć, że posiadam tytuł magistra starożytnych cywilizacji. A ty? 51

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie, mam tylko doktorat z Princeton.50 Wbrew sobie była pod wrażeniem. Princeton nie wypuszcza głupich absolwentów. – Ze starożytnych cywilizacji? – Nieee. Filmoznawstwo. – powiedział cichym głosem. – Słucham? – Szeroko otworzyła oczy. – Powiedziałeś film? Specjalizujesz się z filmoznawstwie? O Boże, a ja byłam prawie pod wrażeniem. – Hey. – powiedział obronnie. – Powinnaś wiedzieć, że ciężko pracowałem na stopień naukowy… bardzo ci dziękuję. – Ok.. racja. Byłam w programie Fulbright Scholar51. Czy kiedykolwiek uczęszczałeś do szkoły której nie wybudował twój tatuś nie? – Mój tata jej nie wybudował. - zatrzymał się zanim dokończył -…ale mój dziadek. Tabitha parsknęła. – Na stopień musiałam znać cztery języki. A jak było z tobą? – Żadnego. Dorastałem mówiąc w dwunastu. – No nie Panie Laluś! I ty masz czelność wyśmiewać się z Valeriusa? Przynajmniej on nie chodzi w koło i nie chwali się swoim wybitnym intelektem. – Nie! On tylko pyszni się swoim pochodzeniem. Kłaniać się nisko przede mną, plebejska szumowino. Może gdybyś przez cały czas nie był tak cholernie paskudny wobec niego. – Jestem paskudny wobec niego! Kobieto, ty nawet mnie nie znasz! Tabitha odsunęła się wyczuwając jego ból. – Masz rację Otto, nie znam cię i prawdopodobnie robisz dokładnie to, co ja zrobiłam, gdy poznałam Vala. Spojrzałam na ciebie, posłuchałam przez trzy sekundy twojej wypowiedzi i wydałam surowy osąd, który może być błędny, tak samo łatwo jak może być prawdziwy. Podeszła do niego z rękoma splecionymi za placami. – Trafny przykład. Ty! Twoje włosy, mimo że atrakcyjne są kudłate, ale jest to rodzaj niedbałego szyku, który może pochodzić tylko od bardzo drogiego wizażysty. Jak długo się nie goliłeś? Dwa dni? – Trzy. Zignorowała go. – Nosisz krzykliwe, obrzydliwe jasnoczerwone, hawajskie koszule. Wiem, że należą do Nicka, bo ubierał je tylko i wyłącznie gdy chciał zrobić głupca z Kyriana. Musiał je sam specjalnie zmawiać online Jesteś bosy i widziałam grata IROC na zewnątrz, który jak przypuszczam jest twój. Otto wyraźnie zesztywniał, co potwierdzało jej przypuszczenie. Kontynuowała podsumowując: 50 51

http://pl.wikipedia.org/wiki/Princeton http://pl.wikipedia.org/wiki/Fundacja_Fulbrighta

52

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Na pierwszy rzut oka wyglądasz jak jeden z tych bezrobotnych imprezowiczów, którzy przychodzą do mojego sklepu, ukradkiem przeglądać filmy porno, bo żadna szanująca się kobieta nigdzie z nim nie wyjdzie. Typ faceta, który kupuje wszystkie dostępne gołe cycki, cudzołoży z zawieszonymi koralikami Mardi Gras na szyi, spędza cały tydzień pijany i rzygając wrzeszczy do kobiet by mu pokazały cycki.- wysyczała. Założył ręce na piersi i posłał jej ponure spojrzenie. – Teraz dla kontrastu podam kilka faktów, które zauważyłam, a pominęłam. Jesteś giermkiem i jak sam przyznajesz należysz do Błękitnej Krwi, co oznacza, że pochodzisz z najstarszych pokoleń Giermków. Od dawna twoja rodzina ma więcej kasy niż sam Bóg. Rzeczywiście chodziłeś do Princeton i nawet, jeśli to śmiechu warte, podjąłeś trud uzyskania doktoratu. A to mi mówi, że status społeczny coś dla ciebie znaczy. Niech zgadnę: ten naprawdę odjazdowy, czarny Jaguar zaparkowany u Nicka w garażu, którym on nigdy nie jeździł, jest faktycznie twój? Przystanęła obok niego mierząc go wzrokiem z góry na dół. – Nie wspominając, że nosisz się jak człowiek przyzwyczajony do posłuchu, nawet jeśli starasz się udawać nieroba bez gustu. Każdy, choć z krztyną spostrzegawczości, nie nabierze się na to! Podnosiła jego dłoń z wytatuowaną pajęczyną. – Niezły zegarek. – Powiedziała sucho. - Patek Philippe Grand Complications Chronographs52. Niech zgadnę: typ 5004P53 który kosztuje sto pięćdziesiąt tysięcy dolarów za sztukę? – Skąd o tym wiesz? – Pochodzę ze starej linii właścicieli sklepów i moja ciotka Zelda ma sklep jubilerski. – podsunęła mu rękę. – Patrz. Widzisz mój trumienny zegarek?54 Sprzedają go za trzydzieści dwa dolary za sztukę w Hot Topic55 i pokazuje ten sam czas, co i twój. Na swój sposób trzyma z daleka Daimony. Przewrócił oczyma a Tabitha kontynuowała tyradę. – Nie jesteś tylko zwykłym giermkiem. – klepnęła jego tatuaż na wewnętrznej stronie dłoni, którym byli oznaczeni wszyscy giermkowie jego rodzaju. – Jesteś Blood Rite56. Dlatego, doktorze Carvalleti, uważam, że w prawdziwym życiu niedaleko ci do bycia takim samym, jak Val. Nieustępliwy, wymagający, arogancki i jesteś gotowy zrobić wszystko, by dobrze wykonać swoją robotę. Pochyliła głowę. – Myślę, że to, co ci najbardziej przeszkadza to pewność, że gdybyś był 52

http://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Patek http://robertmaron.com/images/D/PP5004Pb-02.jpg 54 http://img.hottopic.com/is/image/HotTopic/180003_hi 55 Amerykańska sieć sklepów 56 Grupa najstarszych rodzin giermków. Blood Rite- rytuał krwi. 53

53

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Mrocznym Łowcą byłbyś taki sam jak on. Myślę, że zabija cię wiedza, jak bardzo jesteście do siebie podobni! Gdzie powiesiłeś swój czarny garnitur od Armaniego? W domu Nicka? No gdzie? – Kim ty jesteś? Cholernym Sherlockiem Holmes? Uśmiechnęła się. – Mniej więcej. Tylko mi dojście do prawdy nie zajmuje tyle czasu. Spojrzał na nią kamiennym wzrokiem. – Nie potrzebuję od ciebie lekcji moralności kochanie. Wiem jak działa ten świat.57 – Nie wątpię . Ale jeszcze musisz się sporo nauczyć o ludziach. To, co mówią i to, co czują rzadko jest tym samym. Wiem, że właśnie teraz nienawidzisz mnie do żywego. Bardziej niż czegokolwiek, chcesz mnie stąd wywalić na zbity pysk i zatrzasnąć drzwi. Ale zauważ, że nie byłbyś pierwszym, który już to zrobił. – Do czego zmierzasz? – Zmierzam do tego, że Giermkowie Blood Rite są specjalnie wybierani zarządzeniem Rady i trzymają język za zębami, strzegąc sekretu świata Mrocznych Łowców. Oznacza to, że są gotowi podjąć wszelkie kroki - w tym morderstwo - w celu zachowania tego sekretu. Jestem pewna, że gdzieś w swojej przeszłości musiałeś zrobić coś dla ciebie obrzydliwego w celu dochowania przysięgi Giermka i by wykonać dobrze swoje obowiązki. Kiedy czytałeś w podręczniku informacje o Valeriusie zastanawiałeś się kiedykolwiek czy jego to bawiło? A może po prostu zrobił to, co zrobił, bo taka była jego praca? Otto przekrzywił głowę w jej stronę – Czy kiedykolwiek ktoś ci powiedział, że powinnaś być adwokatem? – Tylko Bill, jak się kłócimy. Poza tym za bardzo lubię zabijać krwiopijców by być jednym z nich. – wyciągnęła do niego dłoń. - Tabitha Devereaux. Miło cię poznać. - Zawahał się zanim potrząsnął jej dłonią. – Nie martw się Otto. – Powiedziała z uśmiechem. – Do mnie trzeba przywyknąć. Większość z moich najlepszych przyjaciół na początku przez lata nawet nie mogła spokojnie przy mnie stać. Jestem jak pleśń. Zwykle z czasem podobam się ludziom coraz bardziej. – Ty to powiedziałaś nie ja. Poklepała go delikatnie po ramieniu. – Zrób mi przysługę. Bądź miły dla Penicula58. Myślę, że jest w nim więcej niż my widzimy. – Jesteś jedyną osobą, którą znam, która myśli w ten sposób. – Taa…cóż. Zgaduję…Czuję, że musimy się trzymać razem. Wszyscy jedziemy na tym samym wózku. 57 58

No mnie by już cholera wzięła… Laluś.

54

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Posłał jej groźne spojrzenie, ale zanim odpowiedział zadzwoniła jego komórka. Tabitha oddaliła się od niego dając mu trochę prywatności, by mógł spokojnie rozmawiać przez telefon. Poszła w kierunku foyer pożerając wzrokiem robiące ogromne wrażenie płytki, położone na podłodze. Dopiero kiedy stanęła w drzwiach zauważyła stojącego u podnóża schodów Valeriusa. Na pierwszy rzut oka mógł uchodzić za jeden z posagów, które otaczały schody z obu stron, ale w przeciwieństwie do nich był z krwi i kości. Valerius gapił się na Tabithę a jej słowa nadal krążyły mu po głowie. Według jego wiedzy nikt nigdy go nie bronił. Ani razu przez dwa tysiące lat jego życia i śmierci. A nawet gdyby to wątpił by robili to tak wymownie. Stała w cieniu jego drzwi. Długie kasztanowe włosy okalały jej twarz – otwartą i szczerą. Twarz kobiety, która nie bała się stawiać czoła komukolwiek lub czemukolwiek. Nigdy nie znał nikogo bardziej odważnego. – Dziękuję. – wyszeptał. – Słyszałeś?! Delikatnie skinął głową. – Ile? – Dużo! Wydawała się nieswoja z ta widzą. – Powinieneś dać nam znać, że tu jesteś. To nieładnie podsłuchiwać. – Wiem. Stanęła przed nim. Chciał porwać ją w ramiona i całować mocno. Ale nie mógł. Była człowiek podczas gdy on nie. Ostatnim razem, gdy czuł cokolwiek do kobiety, która nie była mu przeznaczona, sprawił jej ból. Żadna kobieta nie powinna cierpieć patrząc na jego śmierć. Mimo to nadal nie umiał się trzymać się z dala od Tabithy. Poczuł ostre ukłucie w sercu już na sam fakt, że stała blisko niego. Zanim mógł się powstrzymać chwycił w złączne dłonie jej pokryty bliznami policzek. Tak długo był sam. Izolowany. Znienawidzony. A ta kobieta … Wypełniała wewnętrzną pustkę, o której zdążył zapomnieć, że w ogóle istnieje. Serce Tabithy łomotało od ciepła jego dłoni położonych na policzku. Widziała delikatność w jego ciemnych oczach i wyczuwała wdzięczność płynącą z niego. Nie, on nie był taki jak myślał Otto. Nie był zimny i nieczuły. Brutalny i podły. Gdyby był, wiedziałaby o tym. Czułaby to. Nic z tego w nim nie było. Czuła tylko płynącą od niego samotność i ból. Objęła dłońmi jego ręce i posłała mu uśmiech. Ku jej zaskoczeniu odpowiedział jej tym samym. To był pierwszy prawdziwy uśmiech który u niego zobaczyła. Ten gest zmiękczył jego rysy twarzy i szarpał za jej serce. Pochylił głowę w jej kierunku. Tabitha nadstawiła usta chcąc go smakować. – Hey, Valerius?

55

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wyprostował się w momencie gdy ona przeklinała wyczucie czasu Otta. Valerius powstrzymał się dwie sekundy wcześniej, zanim wszedł Otto do foyer. – Tak? – Wychodzę na noc. Mam zamiar spotkać się z Teddy i Kyr z Sieci Mrocznych Łowców. Mam przy sobie telefon gdybyś czegoś potrzebował. Wzrok Otta prześlizgnął się po niej z lekceważeniem. Tabitha uśmiechnęła się do niego. – Dobranoc Otto. Nie pozwól by Taddy wpakował cię w kłopoty. – Znasz także Taddy'ego? – Kochanie ja znam prawe wszystkich w tym mieście. – Świetnie. – wymruczał pod nosem kierując się do drzwi. Gdy tylko drzwi zamknęły się z Ottem Valerius odsunął się od Tabithy. Nie mogła pojąć z jego powodu, więc wyciągnęła dłonie i chwyciła jego twarz. Zaskoczony otworzył usta… Nie mogąc oprzeć się pokusie stanęła na palcach i pocałowała go.

56

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ V Tabitha była całkowicie nieprzygotowana na to, jak zareagował na jej pocałunek. Jednym szybkim, ale jakże czułym ruchem przyciągnął ją do siebie. Uniósł i położył na wypolerowanych schodach.

Nie była to najbardziej komfortowa pozycja, ale o dziwo, bardzo zmysłowa. Jego gorący i wymagający pocałunek pozostawił ją słabą i bez tchu. Gdy leżał między jej nogami opierając cały ciężar ciała na kolanach, czuła jego erekcję napierającą na centrum jej kobiecości. Jej własne ciało płonęło. Jego bogaty, doskonały zapach działał na nią bardziej ekscytująco niż cokolwiek do tej pory. Nie było nic cywilizowanego ani właściwego w sposobie w którym ją całował. Nic ludzkiego w sposobie w jaki ją trzymał. To było naturalne i pierwotne. Obiecujące. Tabitha owinęła nogi wokół jego szczupłych bioder i wróciła do pocałunków pełnych pasji. Valerius nie mógł zebrać myśli smakując jej i dotykając. Otoczyła go życzliwością i namiętnością. Ale nie mógł jej wziąć na schodach jak barbarzyńca. – Musisz przestać mnie całować Tabitho. – wydyszał szorstko. – Dlaczego? Syknął, gdy lekko skubała jego podbródek. – Jeżeli nie przestaniesz będę się z tobą kochał tu i teraz a to jest ostatnia rzecz, jakiej potrzebujemy. Gdy mówił śledziła językiem linię jego warg. Wszystko czego pragnęła to zdjąć mu ubranie i badać ustami każdy skrawek jego soczystego, męskiego ciała. Lizać i drażnić, dopóki nie porosiłby o łaskę.

Ale miał rację. To była ostatnia potrzebna im rzecz. Był Mrocznym Łowcą a oni nie mogli wchodzić w związki z kobietami … co gorsza nie był typem chłopaka, którego mogła wprowadzić do rodziny. Nie zostanie życzliwie przyjęty, szczególnie przez jej szwagra, zatwardziałego wroga Vala. Kyrian był bardziej niż akceptowany w jej rodzinie. Wszyscy go kochali. Nawet Tabitha. Wiec jak mogła ranić go w ten sposób? Nie, to nie było fair wobec żadnego z nich. – Dobrze. – powiedziała spokojnie. – Ale ty pierwszy zejdziesz ze mnie. To była najtrudniejsza rzecz jaką przyszło mu zrobić do tej pory. Jego serce chciało zostać dokładnie tam, gdzie był. Ale nie mógł i wiedział o tym. Biorąc głęboki oddech zmusił się do wstania i pomógł jej podnieść się na nogi. Jego ciało nadal było twarde, z trudem chwytał powietrze. Nie potrafił stać obok i jej nie dotykać. Ale użył powściągliwości. W końcu był w niej wychowany. Nigdy nie przypuszczał, że będzie chciał ją wziąć jak zwierzę. To było prymitywne i pierwotne. Dzikie.

57

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jedyną rzeczą o jakiej myślał był smak Tabithy. – Przypuszczam, że nadszedł czas byśmy się rozstali. – powiedział przyciągając jej uwagę. Skinęła głową. Minął ją na tyle blisko, że poczuła jego ostry, męski wrodzony zapach. Sprawiał, że jej serce kołatało jak nigdy dotąd. Podsycał jej pożądanie. Ale to było to, czego nie mogła od niego dostać. Zbolała, patrzyła jak jej otwiera frontowe drzwi. – Dziękuje Tabitho. - powiedział cicho. Pożegnanie raniło ją tym bardziej, że czuła jego smutek. – Trzymaj się z dala od problemów Val. Nie wpadnij w nie ponownie. Pokiwał jej głową stojąc sztywno i formalnie, nawet na nią nie spoglądając. Wzdychając tęsknie za kimś, kogo mieć nie mogła, Tabitha zmusiła się do wyjścia. To był koniec! Impulsywnie spojrzała na zamknięte drzwi. Nie było śladu po Valeriusie. Żadnego. Tylko szósty zmysł podpowiadał jej, że patrzy na nią. Valerius nie mógł odwrócić wzroku od Tabithy gdy wsiadała do samochodu. Nie pojmował dlaczego odczuwał potrzebę wybiegnięcia za nią i zatrzymania jej. Nie była jak Agrippina. Tabitha nie była kojąca i krzepiąca, ale… Jego serce ścisnęło się kiedy patrzył jak wsiada do samochodu i opuszcza jego podjazd…jego życie. Znowu był sam… Do tej chwili zawsze był samotny nawet gdy Agrippina mieszkała w jego willi. Zawsze trzymał się sam. Zawsze obserwował ją z daleka. Pożądając jej dzień i noc, ale nigdy nie dotykając. To nie było jego miejsce. On był patrycjuszem a ona niczym więcej jak tylko nisko urodzoną córką niewolnicy, służącej w jego domu. Gdyby był jednym ze swoich braci dobrałby się do niej bez pytania. Ale nie był, więc jej nie wykorzystał. Nie zmuszał jej by poszła z nim do łóżka. Ona nie miałaby odwagi go odrzucić, bowiem niewolnicy nie mieli żadnej kontroli nad własnym życiem. Za każdym razem jak ją widział miał na końcu języka pytanie, czy pójdzie z nim do łóżka. I za każdym razem, gdy otwierał usta szybko je zamykał, by nie zapytać o coś, co będzie musiała odrzucić. Aby ocalić ją przed tym, co planowali członkowie jego rodziny przeniósł ją do swojego domu. Valerius skrzywił się przypominając sobie noc, w którą jego bracia przyszli do niego. Noc, w którą znaleźli posąg i zdali sobie sprawę, kto to jest. Przeklinając odszedł od okna, siłą wyrzucając myśli z głowy. Jego przeznaczeniem nie było pomaganie komukolwiek. Urodził się sam. Nie miał przyjaciół i powierników. Nigdy się nie bawił nie śmiał. Jego przeznaczeniem była walka. Żadnej nadziei na nic więcej. Tak samo jak w poprzednim tak i w obecnym życiu. Tabitha odeszła i tak było lepiej.

58

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Idąc po mahoniowych schodach w kierunku pokoju wypiął klatkę piersiową. Weźmie prysznic, zrobi zadośćuczynienie i zrealizuje to, co sobie przyrzekł. *** Tabitha zatrzymała samochód obok Tai i zobaczyła stojącą Toyotę Amandy. Zaparkowała auto i wyszła z samochodu w momencie, gdy siostry pojawiły się w drzwiach. – Hey Mandy. – powiedziała Tabitha skracając dystans, by móc objąć bliźniaczkę. – Kim jest ten wspaniały facet z którym byłaś? Taia powiedziała, że nie zdradziłaś jego imienia. Tabitha zmusiła się, by nieświadomie nie przekazać bliźniaczce myśli lub emocji. – To tylko przyjaciel.

Amanda zbeształa ją potrząsając głową. – Tabby! Musisz przestać spotykać się z gejami i znaleźć sobie chłopaka. – Mi nie wyglądał na geja. – rzekła Taia. – Niemniej był świetnie ubrany. – A gdzie jest kochana M? - zapytała Tabby starając się zmienić temat. – W domu. Wiesz, jaki jest Ash, nie pozwolił jej opuszczać budynku po zachodzie słońca. Tabitha skinęła głowa. – Zgadzam się z nim. To jest mała, wyjątkowa dziewczynka i potrzebuje ochrony. – Ok. Ale nienawidzę jej zostawiać. Wtedy czuję się tak, jakby brakowało mi jakiegoś organu niezbędnego do życia. – Amanda chwyciła srebrny talizman. – Musiałam złożyć Tai obietnicę, że powieszę go w pokoju Marissy. – Dobra rada. Amanda spojrzała się na nią chmurnie. – Jesteś pewna, że wszystko z tobą w porządku? Dzisiejszej nocy wyczuwam w tobie coś dziwnego. – Zawsze znajdziesz we mnie coś dziwnego. Amanda i Taia roześmiały się. – To prawda. – zgodziła się Amanda. – No dobra. Nie będę się tym przejmowała. – Dziękuję. Wystarczy mi jedna matka. Amanda pocałowała ją w policzek. – Zobaczymy się później. Ani Tabitha ani Taia nie wymieniły słowa z sobą do czasu aż Amanda weszła do samochodu i odjechała. Tabitha włożyła ręce do kieszeni, odwróciła się twarzą do siostry i posłała jej ostre spojrzenie – Czego? – Kim on był naprawdę?

59

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Co jest z wami? Nie macie się czym zajmować? – To był Mroczny Łowca? – Stop Gladys! – odpowiedziała Tabitha używając przezwiska wścibskiej Sąsiadki z Bewitched. - To nie jest gra w dwadzieścia pytań i tu nie ma bonusowych rund! Mam kilka rzeczy do zrobienia. Na razie. – Tabitha! – Taia wybiegła za nią na ulicę. – To nie tak, że coś ukrywasz. Ale przez to robię się nerwowa. Tabitha wzięła głęboki wdech i spojrzała się na starszą siostrę. – Zrozum to był ktoś, kto potrzebował moje pomocy i ja ją mu okazałam. Teraz on wrócił do swojego życia a ja do własnego. I nie potrzebujemy by rodzina się w to mieszała. Taia parsknęła z dezaprobatą. – Jesteś taka irytująca! Dlaczego po prostu nie odpowiesz na moje pytanie? – Dobrej nocy, Taia. Kocham cię. – Tabitha odeszła dziękując, że jej siostra wróciła do sklepu. *** Już spokojna ruszały bez celu na Bourbon Street. Wzięła trochę jedzenia dla bezdomnych i wykonała swoją co wieczorną rundkę.

– Oh to Tabitha! Odwróciła się słysząc charakterystyczny, melodyjny głos, który tak dobrze znała. Spojrzała w górę. Przed nią stał demon Asha – Simi. Wyglądała na nie więcej niż dziewiętnaście może dwadzieścia lat. Dzisiejszej nocy miała na sobie czarną mini spódniczkę, fioletowe legginsy i bardzo odważny top. Ubrana była w długie buty na szpilkach a na ramię miała zarzuconą torebkę w kształcie trumny z PCV. Długie czarne włosy spuściła luźno na ramiona.

– Cześć Simi. – powiedziała do demona skanując ulicę. – Gdzie jest Ash? Przewróciła oczami i wydała ordynarny dźwięk. – Został osaczony przez starą boginię krowę, która powiedziała, że musi z nim pogadać. Simi powiedziała, że jest bardzo głodna i musi coś zjeść. On powiedział do Simi nie jedz ludzi. Idź do Sanktuarium i poczekaj na mnie, aż nie skończę rozmawiać z Artemidą. Wiec teraz Simi idzie do Sanktuarium sama i będzie czekać, kiedy Akri po nią przyjedzie i zabierze. Idziesz do Sanktuarium, Tabitha? Tabithe zawsze bawiło, że demon mówił w trzeciej osobie. – Nie bardzo. Ale jeżeli chcesz bym poszła z tobą w kierunku Sanktuarium, pójdę. Jakiś facet zagwizdał przechodząc obok nich. Simi spojrzała na niego spod przymrużonych oczu. Demon puszczał mu namiętne spojrzenia i lekkie uśmiechy.

Ruszył za nimi. – Hey kochanie! Szukasz towarzystwa? Simi zirytowana wskazała znacząco na Tabithe. – Jesteś człowieku ślepy? - potrząsnęła głową. – Nie widzisz, że Simi ma już towarzystwo? 60

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Roześmiał się. – Masz telefon? Daj mi numer. Mogę kiedyś do Ciebie zadzwonić i pogadać? – No mam telefon, ale jeżeli Akri odbierze i się wścieknie, twoja głowa eksploduje w płomieniach. – Pukała w swój podbródek - Niech się zastanowię…a może jak barbecue… to 555…– Simi. – ostrzegała Tabitha. – Oh, poo. – powiedziała Simi wydając kolejny ordynarny dźwięk.Masz racje Tabitha! Akri po prostu się wkurzy, jeżeli przez Simi zrobi z tego człowieka barbecue. Przysięgam! Potrafi być taki zasadniczy. – AKRI? - zapytał facet. - To twój chłopak? – Oh nie! To po prostu chore. Akri to mój tatuś. Wpada we wściekłość jak ktokolwiek patrzy na Simi. – Czego tatuś nie będzie wiedział nie będzie mu żal… – Taaa. - powiedziała Tabitha stając między nimi. - Wierz mi. Jej tatuś nie jest osobą, którą chciałbyś wkurzyć. - Chwyciła Simi za ramię i pociągnęła do przodu. Mężczyzna poszedł za nimi. – No dalej, ja chcę tylko jej numer. – To 800 i domyśl się reszty. - powiedziała Tabitha przez ramię. – Dobrze suko! Niech Ci będzie! Zanim Tabitha mogła zareagować Simi wyrwała się z jej uścisku i rzuciła się na mężczyznę. Złapała go za szyję i wcisnęła w ścianę budynku. Trzymała go bez wysiłku jakieś trzydzieści centymetrów nad ziemią. - Nie rozmawiaj z przyjaciółmi Simi w ten sposób. Słyszysz mnie?! Nie mógł odpowiedzieć. Jego twarz zdążyła zrobić się purpurowa a oczy wybałuszone. – Simi. - powiedziała Tabitha starając się odciągać demona od szyi człowieka. - Zabijesz go. Puść go natychmiast. Brązowe oczy demona zaświeciły na czerwono na kilka sekund zanim puściła mężczyznę. Zgiął się wpół, kaszlał i sapał, walcząc o oddech. – Lepiej już nigdy więcej nie obrażaj żadnej kobiety ani Simi, ty głupi człowieku. Bez kolejnego słowa zarzuciła torbę na ramię. Ostentacyjnie poruszając biodrami ruszyła w dół ulicy, tak jakby przed chwilą nic się nie wydarzyło. Serce Tabithy nadal waliło. Co by się stało gdyby nie dała rady powstrzymać Simi? – Tabitha… masz więcej tych miętowych cukierków które dałaś Simi, gdy poszłyśmy na film? – Przykro mi Simi. - odpowiedziała Tabby starając się odzyskać odrobinę opanowania i patrząc na biednego faceta zataczającego się w dół ulicy. Nie ma wątpliwości, minie trochę czasu zanim spróbuje poderwać kolejną dziewczynę...więcej niż myślał… - Nie wzięłam ich ze sobą. 61

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Oh naprawdę je polubiłam. Zwłaszcza te z zielonej puszki. Były bardzo smaczne. Simi musi się upewnić, że Akri kupił jej identyczne. Taaa a Tabitha musi się upewnić żeby demon nie był znowu puszczony sam bez nadzoru. Simi nie była zła, ale nie rozumiała co jest dobre a co złe. W świecie demonów to nie było takie ważne. Słuchała tylko rozkazów Asha i co do joty je wykonywała. Przynajmniej znajdowały się blisko miejsca, w którym ludzie rozumieli i znali Simi. Sanctuarium było motocyklowym barem na 688 Ursulines Avenue prowadzonym przez rodzinę Zwierzo-Łowców. W przeciwieństwie do Mrocznych Łowców, byli kuzynami przeklętych Apolitów i Daimonów. Z jedną podstawową różnicą – byli w połowie zwierzętami. Pierwotnie Zwierzo-Łowcy byli w połowie Apolitami a w połowie ludźmi. Apolici podejmując starania ratowania swoich synów przed śmiercią w wieku dwudziestu siedmiu lat, w sposób magiczny połączyli zwierzęcą istotę z ludzkim ciałem. W rezultacie stworzyli dwie pary synów: pierwsza miała ludzkie serca a druga zwierzęce. Ci co mieli ludzkie serce zostali nazwani Arkadianami, ci co zwierzęce Katagarowie59. Arkadianie większość życia spędzali jako ludzie, tylko niekiedy przybierając postać zwierząt. Katagaria byli zwierzętami, które mogły przyjmować ludzką postać. Mimo że byli spokrewnieni obie grupy walczymy między sobą, Arkadianie bo uważali, że ich kuzyni zwierzęta są gorszą rasą a zwierzęta, bo taka była ich natura. Właścicielami baru były niedźwiedzie, czyli Katagarowie. Wewnątrz murów Sanctuarium każdy był mile widziany: Ludzie, Apolici, Daimony, bogowie, Arkadianie i Katagarowie. Była tylko jedna zasada: Nie gryź mnie, ja nie będę gryzł ciebie. Sanctuarium było jedynym z nielicznych świętych miejsc na tej ziemi, gdzie istoty parnormalne nie mogły się atakować…a niedźwiedzie będą szczęśliwe mogąc gościć Simi póki Ash nie będzie w stanie po nią wrócić. Demon trajkotał bez końca aż dotarły do drzwi baru w stylu saloon. – Wchodzisz do środka? – zapytała Simi Tabithe. Zanim odpowiedziała zobaczyła Nicka Gautiera, który kierował się w ich stronę. Odkąd matka Nicka prawowała w barze był on stałym klientem. – Panie. – przyłączył się do niech z czarującym uśmiechem. – Nick. – Powitała go Tabitha. Simi uśmiechnęła się ciepło. – Cześć Nick.- Powiedziała zakręcając włosy dookoła palców. – Ty też idziesz do Sanctuarium? – Miałem taki zamiar. A wy? Zadzwonił telefon Tabithy. 59

Nazwa własna, nie mam pomysłu jak to tłumaczyć.

62

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Poczekajcie. – Powiedziała do Nicka i Simi zanim odebrała. To była Marla w ataku histerii. – Co??? – powiedziała, starając się zrozumieć jej słowa przerywane szlochami. Spojrzała na Nicka, który przyglądał się jej z dezaprobatą. – A co z Nickiem Gautierem… Jej pytanie zostało przerwane przez wrzask przerażenia Marli. – Dobra, dobra. – odpowiedziała Tabitha zdając sobie sprawę, dlaczego była tak zdenerwowana. Nick był ubrany w jedną ze swoich ohydnych hawajskich koszul, poszarpane niebieskie jeansy i w parę trampek, które wyglądały jakby były odzyskane z odpadków. – Przestań płakać i ubierz się. Przyprowadzę kogoś. Obiecuję. Marla pociągnęła nosem. – Obiecujesz? – Daję słowo . – Dziękuje Tabby! Jesteś boginią. Tabitha poważnie w to wątpiła. – Nick możesz zabawić przez chwilę Simi. Muszę zapobiec katastrofie. Nick wyszczerzył zęby w uśmiechu. – Będę bardziej niż szczęśliwy dotrzymując towarzystwa Simi, jeżeli ona nie będzie miała nic przeciwko temu. Potrząsają głową powiedziała do Tabithy. – Wiesz, Simi bardzo lubi niebieskookich ludzi. – Najwyższa jakość. Bawcie się dobrze. – Tabitha zostawiła ich i ruszyła Chartres Street. *** – Proszę mi wybaczyć Sir. – powiedział Gilbert zanim wpuścił Tabithę. – Szedłem powiedzieć, że ma pan gościa ale podążył za mną do pokoju. Valerius nie mógł złapać oddechu, gdy zobaczył niemożliwe. Tabitha wróciła do jego domu. Ta niespotykana radość zżerała go. Ale nie uśmiechnął się. – Wszystko w porządku. Gilbert. – Był zdziwiony swoim spokojnie brzmiącym głosem, skoro chciał się szczerzyć jak idiota. – Możesz nas zostawić. Gilbert skłonił się wykonując rozkaz. Tabitha z trudem przełykała ślinę zdziwiona widokiem Valeriusa owiniętego jedynie ręcznikiem wokół szczupłych bioder. Wydawał się całkowicie ignorować ten fakt. Z jego władczą postawą miała wrażenie, że ma na sobie jedwabny szlafrok albo coś w tym stylu. Jego ciemne, wilgotne włosy luźno spuszczone okalały jego wyrzeźbioną do perfekcji twarz. Wow świetnie tak wyglądał. Wyglądałby jeszcze lepiej gdyby nagi wyskoczył z łóżka. Stłumiła te myśli zanim wpadła w prawdziwe kłopoty. – Czemu zawdzięczam ten zaszczyt? – zapytał, Uśmiechnęła się Ohh. Był doskonały. Miał to, czego potrzebowała…rany, nawet w myślach nie chciała by zabrzmiało to dwuznacznie – Ubieraj się. - Tabitha znieruchomiała na myśl, że musi być coś bardzo

63

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

złego z kobietą, która powiedziała coś takiego do zmysłowego i nagiego faceta. – Słucham?

– Szybciej, ubieraj się i spotkamy się na dole. - Pogoniła go w stronę łóżka, na którym leżał garnitur. - Fretta! Fretta!" Valerius nie był pewien co go bardziej zszokowało, to, że każe mu się ubrać czy to, że mówi po włosku. – Tabitha... – Ubieraj się. - Bez dalszych słów wyszła z pokoju. Zanim poruszył się otworzyła drzwi i wsunęła głowę do środka.

– Wiesz mógłbyś zrzucić ten ręcznik, wolnooo...Oh nie ważne. Zostaw włosy rozpuszczone, i upewnij się, że będziesz ubrany drogo i gustownie. Najlepiej w coś od Versacego jeśli masz, ale Armani będzie równie dobry. Masz założyć krawat i płaszcz. Całkowicie zaskoczony i dziwacznie zaciekawiony przebrał się w czarny jedwabny garnitur z dodatkiem wełny, czarną koszulę z jedwabiu i w pasujący do niej czarny, jedwabny krawat. Tak ubrany otworzył drzwi. Tabitha odwróciła się słysząc zamykane drzwi. Zaschło w jej ustach. Szczęka jej opadła. To nie tak, że nie widziała, jaki jest wspaniały...ale...

Oh... mój ... Wszystko, co mogła robić, to chwytać powietrze. Nie, że nie widziała wcześniej mężczyzny całego ubranego w czerń, ale w haute couture, to już inna historia. Wyglądał wytwornie i elegancko. Marla będzie umierała…to znaczy, jeśli Tabitha nie umrze pierwsza od nadmiaru buzujących hormonów. – Wiesz, ja nie raz słyszałam jak ludzie powtarzają, że taki wygląd jest niezgodny z prawem i w twoim przypadku to jest prawda. Skrzywił się. Chwyciła go za ręce i pociągnęła w stronę schodów. – No dalej nie mamy czasu do stracenia. – Gdzie mnie zabierasz? – Musisz mi wyświadczyć przysługę. Valeriusowi dziwnie schlebiała jej prośba. Niezwykle rzadko proszono go o przysługę. Bo o przysługi proszono przyjaciół. – Co potrzebujesz? – Marla potrzebuje eskorty na konkurs Ms. Red Light. Valerius natychmiast się zatrzymał – Ona, co? Tabitha odwróciła się do niego. – Och daj już spokój, nie bądź taki świętoszkowaty. Na miłość boską jesteś Rzymianinem. – Tak, ale to nie oznacza, że mam jakieś wrodzone kwalifikacje do eskortowania transwestyty. Tabitha proszę... Wyglądała na bardzo rozczarowaną i od razu poczuł się winny. – Marla przygotowuje się od miesięcy a dzisiejszej nocy jej facet 64

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

anulował spotkanie. Jej konkurent numer jeden go przekupił. Jeśli Marla przegra to ją zabije. – Nie mam ochoty paradować przed grupą gejów. – To nie jest parada...dokładnie. Jedynie, co musisz zrobić to przejść się u jej boku gdy będą ją przedstawiać. To zajmie ci kilka minut, i już. NO dalej Valerius. Wydała kasę na zeszłorocznej wyprzedaży na tę wspaniałą suknie od Versace. - Tabitha spojrzała na niego z najbardziej żałosnym i chwytającym za serce spojrzeniem, jakie kiedykolwiek widział. To całkowicie go zmiękczyło. – Nie mam nikogo innego, kogo mogłabym zawiadomić w tak krótkim czasie. Ona naprawdę potrzebuję eleganckiego mężczyzny. Kogoś pierwszej klasy. Nie znam nikogo innego, kto by się tak idealnie do tego nadawał. Proszę. Dla mnie. Wynagrodzę ci to. Osobiście wolałby być bity lub umierać... znowu. – Co jeżeli jeden z tej grupy... Przerwała mu. – Oni nie. Obiecuję. Będę bronić całego... - Wygięła brwi w łuk i spojrzała wymownie na jego tyłek. Valerius wziął długi oddech. – Wiesz Tabitho w każdej chwili mojego życia starłem się pomagać innym ludziom. I tylko pogarszałem sytuacje. Mam złe przeczucia. Coś pójdzie źle. Zobaczysz. Marla spadnie ze sceny i złamie sobie kark. Albo gorzej zapali się jej wielka peruka.

Tabitha wzruszyła ramionami. – Popadasz w paranoje. Nie. Nie popadał. Gdy go prowadziła do wyjściowych drzwi każdy koszmar z jego życia przebiegał mu przez głowę. Czas kiedy czuł litość dla Zareka i uspokajał go po laniu. Ojciec zmuszał go później by dołożył mu jeszcze bardziej. Hamował uderzenia mając nadzieję, że nie będą tak bolesne jak te wymierzone przez ojca. Zamiast tego skończyło się oślepieniem biednych niewolników. Później kiedy próbował zatrzymać Zareka na terenie willi, spowodował, że ojciec go sprzedał zbierając z miejsca, które chłopiec znał od urodzenia. Kiedy został generałem wziął pod skrzydła młodego żołnierza, którego miał pod swoją komendą. Był ostatnim żyjącym synem w swojej rodzinie. Mając nadzieję, że utrzyma go z dala od walki wysłał go z wiadomością do innego legionu. Chłopak zginął dwa dni później gdyż natknął się na Celtów wracających po ataku na rzymski obóz. I Agryppina... – Nie mogę tego zrobić Tabitho. Zatrzymała się dwa stopnie niżej. Było w jego głosie coś, co mówiło jej że nie był szalony. Rzeczywiście czuła falę strachu płynącą od niego. – Wszystko będzie w porządku. Pięć minut. Tylko tyle. – A co jeżeli przeze mnie Marla zostanie ranna. 65

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Będę tam. Nic złego się nie wydarzy. Zaufaj mi. Pokiwał głową, ale czuła jego niechęć, gdy go ciągła w stronę taksówki. Wsiedli do niej i podała namiary na Cha Cha Club na Canal Street. Dojechali w ciągu piętnastu minut. Kiedy Tabitha płaciła za taksówkę Valerius stał na chodniku. Wyglądał na osobę, która miała ochotę dać nogę, zwłaszcza, że niektórzy klienci klubu zaczęli zwracać na niego uwagę. – Nie przejmuj się. – powiedziała Tabitha dołączając do niego. – Nie będą ci przeszkadzać. Valerius nie mógł uwierzyć, że to robi. Chyba musiał postradać rozum. Tabitha chwyciła go za dłonie i wprowadziła przez jasno różowe drzwi. – Cześć Tabby. - Pozdrowił ją bramkarz. Był wielki i muskularny. Ubrany w T-shirt bez rękawów. Jego ciemno brązowe włosy były ścięte na jeża i miał wytatuowaną celtycką wstęgę wokół bicepsa. Na pierwszy rzut oka wyglądał przerażająco. Ale jego otwarty i szczery uśmiech okradał go z tego wizerunku. Tabitha wyciągnęła portfel chcąc zapłacić za wstęp. – Hi Sam. Przyszliśmy pomóc Marli, jest na tyłach? – Odłóż to! - powiedział Sam wpychając z powrotem jej portfel do kieszeni. Ty wiesz, że nie musisz płacić za wejście. I tak, Marla jest na tyłach. Proszę pomóż jej. Mój chłopak omal nie postradał zmysłów, bo nie przestaje płakać. Tabitha idąc za nim powiedziała. – Nie martw się. Kawaleria już jest. Valerius zaczerpnął głęboko powietrza podążając za Tabithą do najbardziej koszmarnego miejsca, w którym kiedykolwiek był. Osobiście wolałby wejść w gniazdo Daimonów uzbrojonych w piły łańcuchowe i gilotyny. Ale jak dotarli do jasnożółtych drzwi za sceną, poczuł się trochę lepiej. Wielu ludzi przestało gapić się na niego, żaden z nich nie zrobił korku w jego stronę. – Nie przejmuj się. – Powiedziała Tabitha do idącego obok Vala. – Będę zabezpieczała twoje flanki. Valerius podskoczył gdy uszczypnęła go w tyłek. – Proszę nie podrzucaj im pomysłów. Tabitha roześmiała się. Szli przez tłum ludzi ubranych w wyszukane stroje nakładających makijaż i poprawiających peruki. Marala płacząc siedziała w rogu a jakiś człowiek kręcił się wokół niej i biadolił. Jej łysa głowa okryta była różowym turbanem a makijaż całkowicie rozmazany przez łzy. – Rujnujesz całą moja ciężką pracę, kochana. Musisz przestać płakać albo nigdy nie zdążę na czas. – A jakie to ma znaczenie? Przegram. A niech cię cholera Anthony. Wszyscy faceci to świnie. ŚWINIE. Nie mogę uwierzyć, że mnie sprzedał. Valeriusowi zrobiło się przykro z powodu Marli. Widać było, że przedstawienie ma dla niej duże znaczenie. – Hej kochana. – powiedziała Tabitha – Otrząśnij się! Mam coś lepszego niż stary Tony. W rzeczywistości obaj i Tony i Mink umrą jak pojawisz się z nim u swojego boku. - Powiedziała wypychając Valeriusa na przód. – Hej Marla. – powiedział czując się jak komplety i skończony dureń. Szczęka Marli opadła. – Zrobisz to dla nie? Spojrzał się przez ramię i zobaczył Tabithę obserwującą go z bliska. Widział w jej oczach strach, że mógłby się wycofać. Bóg wie, że naprawdę tego chciał. Naprawdę, 66

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

naprawdę, nie chciał przez to przechodzić, ale Valerius Magnus był twardy. Nigdy w życiu nie uciekał i spełni prośbę Tabithy niezależnie od tego, jak była mu wstrętna. Wyprostował się i spojrzał na Marlę. – Byłbym zaszczycony mogąc ci towarzyszyć. Marla wydała przeraźliwy pisk, wyskoczyła i chwyciła go tak mocno, że obawiał się, że strzaska mu żebra. Wrzasnęła jeszcze głośniej chwytając Tabithe w ramiona i unosząc ją z podłogi. – Oh dziewczyno. Jesteś najlepszym przyjacielem, jakiego kiedykolwiek miałam. Wyobraź sobie – Boska Marla idzie pod rękę z najgorętszym towarem na sali. Dziewczyny umrą z zazdrości. – Puściła Tabithę. – Carey, popraw mi makijaż, szybko! Muszę wyglądać fantastycznie! FANTASTYCZNIE! Carey uśmiechnął się widząc dramatyczne gesty Marli. – Usiądź kochana a tak się stanie. Podczas gdy Carey pracował nad Marlą, Valerius i Tabitha zeszli mu z drogi. – Dziękuje ci. – powiedziała do niego Tabitha. – Naprawdę. – Już dobrze. Tabitha zapatrzyła się na Valeriusa. Zanim mogła się powstrzymać, uśmiechnęła się i przytuliła do niego, składając głowę na jego piersi. Valerius trzymając ją w ramionach nie mógł chwycić oddechu. Serce mu waliło. Spoglądał z bliska na jej głowę. Czuł ciepło ciała wtulonego w jego. Nieoczekiwanie dla niego poczuł jak czułość wypełnia jego duszę. Wyciągnął dłoń i delikatnie gładził jej włosy. Miał nadzieje, że nic złego nie przydarzy się Marli, skoro postanowił jej pomóc. Po raz ostatni próbował komukolwiek pomóc rok temu, kiedy Acheron poprosił go o pomoc w walce miedzy Daimonami i sforą wilków – Katagarów. Chętnie do nich przystał, ale podczas walki Vane i Fang (wilki, którym pomagał) stracili siostrę, zaatakowaną przez Daimony. Umarła w ramionach braci. Ten widok nawiedzał go do dnia dzisiejszego… Valerius powiedział Vaneowi, że gdyby go tylko potrzebował w przyszłości… służy mieczem. Na szczęście Vane nigdy go nie potrzebował... Jest śmieszny… Być może, ale nic bardziej mu nie przeszkadzało niż brać kolejne obciążenia na własne barki. Gdy tylko starał się pomóc klęska była murowana. Zostawił te myśli i spojrzał na kobietę. Kobietę, jakiej nie spotkał do tej pory. Była naprawdę wyjątkowa. Czas wydawał się zatrzymać, kiedy tak stał czując przenikające przez niego jej ciepło. Był zaskoczony, kiedy Marla wstała i wskazała, by za nią szedł. – Dum-da-dum-dum… dum…. - Tabitha zanuciła motyw przewodni z serialu Dragnet, jakby zapowiadała jego zgubę, gdy podążał za Marlą na korytarz przez garderobę pełną transwestytów. Tabitha pocałowała policzek Valeriusa następnie schodząc im z drogi. Poszła do klubu i znalazła najlepszego przyjaciela Marli, Yves, siedzącego przy stole naprzeciwko wybiegu z grupą kolegów z zespołu. – Witaj pogromczyni wampirów. – powiedział Yves gdy przystawiła krzesło do stołu. – Przyszłaś dopingować Marlę? – Oczywiście. Gdzie indziej mogłabym być? Podniósł się radosny zgiełk przy stole, przekomarzano się, stawiono zakłady, kto wygra do czasu aż w końcu zaczął się show.

67

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha była kłębkiem nerwów do momentu pojawienia się Marli i Valeriusa. Tłum szalał przez kilka minut, gdy spostrzegł Vala idącego jakby się czuł całkowicie komfortowo w roli osoby towarzyszącej. Tylko Tabitha wyczuwała jego dyskomfort. Miała przeczucie, że wynikało bardziej to z obawy, że Marla zostanie ranna niż z czegokolwiek innego. Gdy dotarli do schodów prowadzących do wybiegu gdzie stała reszta uczestników, Valerius zszedł pierwszy i zachował się jak prawdziwy dżentelmen pomagając zejść Marli. Tabitha miała ochotę szlochać, bo nawet nie wiedział, co uczynił. Nie znała innej heteroseksualnej osoby, która zrobiłaby coś takiego dla kobiety, którą ledwo znał Dla kobiety, która ni mniej ni więcej, pchnęła go nożem. Kiedy osoby towarzyszące zostały zwolnione ze swojej roli, przepchała się przez tłum, by go znaleźć. Gdy do niego dotarła rzuciła mu się w ramiona, trzymając go blisko. Valerius był całkowicie oszołomiony żywiołową reakcją Tabithy. Czuł się świetnie trzymając ją w objęciach, więc wszystko co mógł zrobić to nie zmiażdżyć jej i nie całować, aż oboje zrobią z siebie widowisko. Jeszcze raz uściskała go mocno i złożyła delikatny pocałunek na jego ustach. – Jesteś najlepszy. Zszokowany nie wiedział, co odpowiedzieć – Jeżeli chcesz możemy już iść. Valerius rozejrzał się. – Nie. – Powiedział szczerze. - Skoro dotarłem tak daleko i nie zabiłem Marli, myślę, że powinniśmy zostać i zobaczyć jak jej pójdzie. Na widok jej twarzy całe jego ciało stwardniało. – Czy Ash ma jakiekolwiek pojęcie, jaki jesteś kochany? – Drżę na samą myśl o tym. Roześmiała się i zaprowadziła go do stolika blisko sceny. Przywitała ich duża grupa ludzi. – Byłeś świetny.– powiedział najbliższy z nich. Valerius pochylił głowę gdy Tabitha go przedstawiała. Siedzieli tam przeszło godzinę podczas gdy zawodnicy pokazywali swój talent i konkurowali w strojach kąpielowych. To ostatnie spowodowało, że Valerius czuł się jeszcze mniej komfortowo niż paradując na scenie. – W porządku? – zapytała Tabitha nachylając się ku niemu. - Wyglądasz na chorego. – Czuję się dobrze. – powiedział, mimo że był przerażony samą myślą jak mężczyzna wciskał się w strój kąpielowy niezostawiając śladów swojej płci. Niektóre rzeczy były po prostu nie do pomyślenia. Po godzinie sędziowie w końcu ograniczyli finalistów do trzech zawodników. Tabitha usiadła z przodu. Owinęła się wokół Valeriusa i złożyła swój podbródek na jego ramieniu, wstrzymując oddech i modląc się za Marlę. Valerius nie poruszył się a ciepło jej dłoni ogrzewało go. Niezależnie od wyniku była mu wdzięczna, że wyciągnął ją z kłopotu. Tabitha złapała nerwowe spojrzenie Marli, kiedy uczestnicy schodzili ze sceny, by poznać imię zwycięzcy. Nie mogła złapać oddechu do momentu aż ogłosili… – Boska Marla! Marla wrzasnęła i pochwyciła najbliższego zawodnika. Skakała w górę i w dół zalewając się łzami gdy inni zawodnicy podchodzili i jej gratulowali. Tabitha wystrzeliła na nogi krzycząc i wygwizdując poparcie. Idź Marla idź! – Spojrzała na dół i spostrzegła Valeriusa gapiącego się na nią z

68

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

przerażeniem. Naburmuszona poderwała go na nogi. – Niech to usłyszą Generale. – Powiedziała. - Wykrzycz to. – Wrzeszczałem tylko, gdy wydawałem rozkazy żołnierzom a było to dawno temu. Cóż to było na tyle na ile człowiek mógł go zmienić w jedną noc. Pogardliwie prychnęła i wróciła dopingować współlokatora. Mistrz ceremonii umieścił koronę na głowie Marli, opasał ją wstęgą i wręczył tuzin róż kierując ją w stronę wybiegu. Już po chwili Marla schodziła na dół, śmiejąc się i płacząc a po drodze rozdając w powietrzu całusy publiczności. Kiedy było po wszystkim najpierw przytuliła Tabithe a później przyciągnęła Valeriusa. – Dziękuję. Valerius skinął głową. – Sama przyjemność. Gratuluję wygranej Marla. Uśmiechnęła się. – Zawdzięczam to waszej dwójce. Nie myśl, że o tym teraz zapomnę. Idźcie już, później was złapię. – Dobra. – powiedziała Tabitha. – Zobaczymy się w domu. Wyszli z klubu na tętniącą życiem Canal Street prowadzącą na French Quarter. Tabitha spojrzała na zegarek. Była prawie dwudziesta druga. – Nie wiem jak ty ale ja jestem głodna jak wilk. Masz ochotę wrzucić coś na ząb? Valerius posłał jej rozbawione spojrzenie. – Musisz być jedyną żyjącą kobietą, która może zadać takie pytanie facetowi z kłami. Roześmiała się – Chyba masz racjeę Więc przyłączysz się do mnie. – Nie mamy nigdzie rezerwacji. Przewróciła oczami. – Kotku tam gdzie idę nie potrzebujemy żadnej parszywej rezerwacji. – Dokąd idziemy? Skierowała się w dół Royal Street która łączyła Canal z Iberville. – Na owoce morza u Antonia, do Acme Oyster House. – Acme Oyster House? Nigdy tam nie jadłem. Tak szybko jak Tabitha otworzyła drzwi do restauracji Valerius zrozumiał dlaczego. Aktualnie na stołach leżały plastikowe obrusy w biało czarną kratkę. Wahał się w drzwiach skanując małą restaurację. Miejsce było niewielkie i zatłoczone. Po prawej stronie wzdłuż ściany rozciągał się bar a stoły były rozstawione po jego lewej stronie. Na ścianach wisiała tandetna mieszania luster, zdjęć i neonów. Było głośno i ohydnie. Nie wspominając, że Valerius musiał używać siły mentalnej, by odbijać się w lustrach, zanim ktoś zauważył brak jego odbicia. Tabitha spojrzała na niego kładąc dłonie na biodrach. – Możesz przestać patrzeć się jak ktoś, kto właśnie zdarł nowiutkie buty? Mają tu najlepsze ostrygi na ziemi. – Jest tu tak bardzo…neonowo... – Więc załóż okulary przeciwsłoneczne. – Nie wygląda mi tu higienicznie. – powiedział cicho. – Och proszę cię. Chcesz do jedzenia coś, co jest odkurzaczem oceanu. Wiesz jak powstają perły, prawda? Wszystkie ostrygi pożywiają się śmieciami. Poza tym jesteś nieśmiertelny, co ci zależy? – Valerius?

69

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Spojrzał za Tabithę i zobaczył Vane i Bride Kattalakis siedzących przy ostrygowym barze, za którym dwóch ludzi łuskało ostrygi dla garstki ludzi siedzących przy kontuarze. Valerius odetchnął z ulgą. W końcu ktoś, z kim mógł nawiązać kontakt … chociaż odrobinę. Vane był Wilkiem a Bride jego ludzką partnerką. Vane ubrany w jeansy i T-shirt z długim rękawem był wzrostu Valeriusa. Miał ciemno brązowe włosy luźno opuszczone na ramiona. Bride była zaokrągloną, śliczną kobietą której kasztanowe włosy były luźno upięte w kok. Na brązową suknię w drobne białe kwiaty zarzuciła jasno brązowy sweter . Valerius podszedł do Vane i uścisnął mu dłoń. – Wilku. – powiedział na przywitanie. Zawsze było lepiej zwracać się do Arkadian i Katagarów przez ich zwierzęce alter ego. – Dobrze znów cię zobaczyć. – spojrzał na Bride. Pani, to dla mnie zawsze honor. Bride uśmiechnęła się do niego po czym spojrzała się na Tabithę. – Co wy tu robicie…razem? – Val wyświadczył mi przysługę. – powiedziała Tabitha zbliżając się do niego. – Odwróciła się do jednego z mężczyzn, który wycierał dłonie po patroszeniu ostryg. – Cześć Luther, dwa piwa i widelec. Wysoki Afroamerykanin wyśmiał ją. – Tabby jesteś tu już czwarty raz w tym tygodniu. Nie masz domu? – Mam, ale nie mamy w nim ostryg. Przynajmniej żadnej dobrej. I dlatego przychodzę tutaj nękać ciebie. Wyobraź sobie cały tydzień bez Tabithy. Co ty byś zrobił? Luther roześmiał się. Valerius nie przegapił dziwnego spojrzenia jakie wymienili między sobą Vane i Bride, zanim Luther podał talerz łuskanych ostryg i poszedł nalać Tabby dwa piwa. – Czy jest coś co powinienem wiedzieć? – zapytał W chwili gdy Vane otwierał usta Tabitha kopnęła go w goleń. Mocno. Vane zaskomlał i się skrzywił. – Co to było? - zapytał się Valerius. – Dlaczego go kopnęłaś? – Bez powodu. – odpowiedziała Tabitha sięgając po oskubaną ostrygę. Spojrzała anielskim wzrokiemo co oznaczało, że dzieje się coś naprawdę złego. Valerius spojrzał się na Vane. – Co miałeś zamiar powiedzieć? – Absolutnie nic. – powiedział Vane zanim wziął łyk z długiej szklanki. Valerius miał złe przeczucia. Luther wrócił z dwoma butelkami piwa i wręczył je Tabby, która z kolei jedną przekazała Valeriusowi. Spojrzał na nią bezmyślnie. – Nie jesteś spragniony? – Nie mamy kieliszków? – To jest piwo Val nie szampan. Weź to, naprawdę nie gryzie. – Tabby bądź miła! – zbeształa ją Bride. – Najprawdopodobniej Valerius nie jest przyzwyczajony do piwa. – Piję to. – powiedział biorąc butelkę - Ale nie w ten sposób. – Chcesz ostrygę? – zapytała go Tabby. – Nie jestem pewien, po tym jak mi przypomniałaś czym one są. Tabitha roześmiała się . – Zostaw je dla nas Luther i trzymaj na piecu zanim nie pękną z trzaskiem. Luther uśmiechnął się do niej. – Nie sądzę byś miała jakakolwiek limit czasowy Tabby. To

70

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

zastanawiające, że kiedy nas opuszczasz nie mamy kogo obsługiwać. Tabitha usiała obok Bride i wskazała Valeriusowi miejsce naprzeciwko niej. Postawił piwo na ladzie zanim się zastosował do gestów Tabby. – Valerius wyglądasz jakbyś czuł się tutaj koszmarnie. – powiedziała słodko Bride. – Jakim sposobem Tabitha cię na to namówiła? – Nadal nie jestem pewien. – Spotykacie się od dawna? – zapytał Vane. – My się nie spotykamy Vane. – powiedziała szybko Tabitha. – Już ci mówiłam, że Val wyświadczył mi przysługę. – Cokolwiek powiesz Tab. Mam tylko nadzieję, że twoja siostra… Jego słowa zostały przerwane przez Bride. – Vane, Tabitha wie co robi. Prawda Tabby? – Przeważnie nie. Ale tym razem tak. Naprawdę. Valerius sprzedałby na nowo duszę za szansę czytania w myślach Vane. – Vane? Mogę prosić cię na słówko? Bride polała ostrygi sosem Tabasco. – Tylko ruszysz dupę od baru Panie Kattalakis a będziesz w prawdziwej niełasce do końca tygodnia. De facto napuszczę na ciebie brata Fury i zmienię zamki. Vane skulił się. – Chciałbym ci pomóc Valerius… ale musisz pamiętać, że jej ojciec za życia kastrował psy i świetnie wyszkolił w tym córkę. Myślę, że sobie to daruję. Valerius spojrzał na Tabithę zajętą jedzeniem ostryg Luthera. Co wiedział o niej Vane o czym on nie wiedział? Usiedli przy barze z Tabithą i Bride plotkujących o rzeczach, o starych znajomych i o niczym ważniejszym. Obaj mężczyźni byli skrępowani. Restauracja była zamykana o dwudziestej drugiej, ale Luther obsługiwał ich przez kolejne piętnaście minut. – Dziękuje Luther. – powiedziała Tabitha. – Naprawdę doceniam, że mnie stąd nie wywalałeś. – Zawsze do usług Tabby. Podoba mi się sposób, w jaki doceniasz moje potrawy. I muszę powiedzieć, że jest to łatwiejszy sposób niż ten, który wybiera twoja przyjaciółka Simi. Ta mała wygląda jak demon. – Ohh… nawet nie masz pojęcia jak bardzo… Valerius poszedł zapłacić, gdy Vane został z kobietami. Kiedy rachunek został uregulowany Vane i Bride skierowali się w stronę Royal a on i Tabitha w stronę Bourbon. – Gotowy na patrol? – zapytała – Odprowadzę cię do… – Nie idę do domu.- powiedziała przerywając mu. – Więc gdzie idziesz? – Prześladować Daimony. Jak Ty! – To nie jest bezpieczne. Zatrzymała się i spojrzała na niego. – Wiem co robię. – Jasne – powiedział cicho. – Masz duszę i silę Amazonki. Ale wolę byś się nie zabiła, przez coś co powinnaś zostawić nam, osobom martwym. W przeciwieństwie do ciebie nie mamy nikogo, kto by nas opłakiwał po śmierci Tabitha była zaskoczona niespodziewanymi słowami. Co więcej była zaskoczona czując jego niepokój. Ból. – Kto cię opłakiwał jak umierałeś? – Zapytała nie wiedząc czemu chciała

71

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

znać odpowiedz Zatrzymał się i spojrzał w przeszłość, – Nikt. – Nikt? Nie miałeś rodziny? Zaśmiał się gorzko. – Moja rodzina była jak z Szekspirowskiej tragedii. Zaufaj mi kiedy ci mówię, że byli szczęśliwi pozbywając się mnie. – Jak możesz tak mówić? Jestem pewna, że im zależało. Z pewnością… – Moi bracia są tymi, którzy mnie zabili. Tabitha współczując mu, poczuła wzrastająca w nim wściekłą agonię. Cierpiała emocjonalnie. Boże czy on jej mówił prawdę? – Twoi bracia? Valerius nie mógł oddychać, kiedy przeszłość przedzierała się przez jego duszę. Ale prawdę mówiąc w końcu poczuł falę ulgi, gdy po dwóch tysiącach lat powiedział, co sprawiło, że stał się Mrocznym Łowcą.

Skinął głową i skrzywił się na wypomnienie tej nocy. Kiedy mówił jego głos był zaskakująco równy. – Byłem wstydem dla mojej rodziny, więc mnie stracili. – Jak cię stracili? Jego oczy były puste. – Jesteś badaczem antycznym. Jestem pewien, że wiesz, co Rzymianie robili z wrogami. Tabitha zakryła usta czując pochłaniającą ją falę nudności. Zanim się powstrzymała chwyciła jego dłoń, podniosła rękaw i zobaczyła bliznę na jego nadgarstku. Był to dowód jakiego potrzebowała. Jak Kyrian także i on został ukrzyżowany. – Przykro mi. Sztywno i formalnie cofnął dłoń, opuszczając rękaw. – Niepotrzebnie. Moja śmierć dziwne dopasowuje się do historii mojej rodziny. Kto mieczem wojuje... – Ile osób ukrzyżowałeś? Zanim się od niej odsunął poczuła falę jego wstydu. Chcąc go zatrzymać rzuciła się za nim. – Powiedz mi Valerius, ilu? Chcę to wiedzieć. Agonia wyzierała z jego twarzy. Szczeka nerwowo mu drżała. – Żadnego. - powiedział po dłuższej przerwie. - Zawsze odmawiałem zabijania ludzi w ten sposób. Gdy patrzyła na niego, łzy napłynęły jej do oczu. Nie był taki jak myślał Kyrian i inni. Nie był...Człowiek o którym jej mówiono nie miałby skrupułów by kogoś upokorzyć lub zabić. A Valerius jednak miał. Odchrząknął i wyglądał jakby słowa go bolały. – Kiedy byłem małym chłopcem, widziałem egzekucję człowieka. Był wielkim generałem tamtych czasów. Serce Tabithy stanęło gdy zdała sobie sprawę, że mówi o Kyrianie.

72

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Mój dziadek pojmał go podstępem i tygodniami przesłuchiwał. - Jego oddech był ciężki, całe ciało napięte – Mój ojciec i dziadek wymagali bym z braćmi był świadkiem jego egzekucji. Chcieli nas nauczyć jak łamać ludzi. Jak pozbawiać kogoś godności dopóki nic mu więcej nie zostanie. Wszystko co zobaczyłem to krew i grozę. Nikt nie powinien tak cierpieć. Kiedy spojrzałem mu w oczy zobaczyłem jego duszę. Jego siłę. Jego ból. Próbowałem uciec, ale chwycili mnie i pobili za to. Zaciągnęli mnie z powrotem i siłą zmusili, bym to dalej oglądał. - Posłał jej znękane spojrzenie. - Znienawidziłem ich za to. Dwa tysiące lat później nadal słyszę krzyk dumnego księcia gdy wieszano jego połamane ciało na placu, pozwalając mu umrzeć niczym pospolitemu przestępcy. Tabitha zakryła uszy wyobrażając sobie umierającego w ten sposób Kyriana. Wiedziała od siostry, że ta śmierć nadal go prześladowała, choć koszmary Kyriana z jego pierwszego małżeństwa nawiedzały go mniej od momentu, gdy był z Amandą. Ale nadal budził się w środku nocy by sprawdzić, czy jego żona i dziecko są bezpieczne. W pewne noce nie spał ze strachu, że po raz kolejny ktoś przyjdzie i odbierze mu wszystko. I nienawidził Valeriusa ze ślepą pomstą. Valerius wziął głęboki oddech widząc ,że Tabitha wzdryga się jak on. On zrobił to mniej otwarcie. Przez wieki w jego sercu zalegała wina i okrucieństwa jego dzieciństwa. Gdyby mógł cofnąć czas nigdy by nie sprzedał swojej duszy Artemidzie. Lepiej było umrzeć i uciszyć echo okrucieństwa ojca niż żyć w nieskończoność ze wszystkimi głosami przebrzmiewającymi w jego umyśle. Był pewien, że Tabitha nienawidzi go teraz tak, jak inni. I miała pełne prawo. To co robiła jego rodzina było niewybaczalne. I to był podwód, dla którego unikał Kyriana i Juliana. Nie było potrzeby im przypominać o ich dawnym życiu w Grecji. Byłoby to okrucieństwo, niezależnie od tego, że odnaleźli szczęście w obecnym życiu. Nigdy nie zrozumiał, czemu Artemida przeniosła go do Nowego Orleanu. To było coś, co mógłby zrobić jego ojciec chcąc zagwarantować dwóm greckim generałom dalszą męczarnie. Ale było coś, czego nigdy nie zrobił i jeżeli kiedykolwiek jego droga skrzyżuje się z Kyrianem lub Julianem będzie lepiej wiedział, jak ich przeprosić. Przed wiekiem próbował przeprosić Zoe…która została zabita przez jego brata Mariusa. Amazonka próbowała uciec starając się z całych sił go zabić. Valerius był zmuszony ją obezwładnić. Do tej pory pamiętał jak mu wyrzucała: - Rzymskie plugastwo. Nie rozumiem jak Artemida nadal pozwala ci żyć skoro powinieneś zostać zaszlachtowany jak wieprz! Przez wieki nauczył się trzymać głowę wysoko i prowadzić samotniczy tryb życia, nie zastanawiając się co myślą o nim Mroczni Łowcy. Nie mógł ani im ani sobie podarować spokoju, uwolnić od własnej przeszłości. Niektóre duchy nigdy nie mogły zostać uwolnione... 73

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Teraz Tabitha poznała prawdę o nim i znienawidzi go…. Jeśli ma tak być, niech tak będzie. Valerius odwrócił się by odejść. – Val? Zatrzymał się. Nie była pewna co ma mu powiedzieć więc nie przemówiła słowami, ale czynem. Wyciągnęła dłonie i zbliżyła jego głowę do swojej. Po czym mocno go pocałowała. Valerius był oszołomiony. Miażdżył ją w ramionach smakując ciepło jej warg, ciepło jej ciała. Odstąpił od niej – Tabitho wiesz kim jestem....więc dlaczego nadal mnie całujesz? Spojrzała w górę. Jej niebieskie oczy patrzyły na niego z czułością. – Ponieważ wiem, kim jesteś. Jesteś Valerius Magnus. Uwierz mi, wiem. I chcę zabrać cię do domu, właśnie teraz i kochać się z Tobą.

74

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VI Valerius prawdopodobnie nigdy nie zrozumie tej kobiety i jej dziwactw, ale w podświadomości cały czas widział Tabithę w czarnym, jedwabnym negliżu, który znalazł pod jej poduszką. Ten obraz go nawiedzał. – Tabitho chciałbym iść z tobą do domu. - powiedział – Ale w tej chwili nie mogę. Mam robotę do wykonania. Uśmiechnęła się i pocałowała go tak namiętnie, że zaskwierczało całe jego ciało. Odsuwając się wyszeptała mu do ucha. – A to sprawia, że cię pragnę jeszcze bardziej. - Zadrżał gdy zmysłowo drażniła językiem płatek jego ucha. – Zanim przyjdzie świt sprawię, że będziesz krzyczał z przyjemności. - Jego przyrodzenie szarpnęło się w niecierpliwym oczekiwaniu. – Obiecujesz? - Słowa wyszły z jego ust za nim mógł je zatrzymać. Cofnęła się dwa kroki w tył pozwalając dłoniom osuwać się z jego twarzy poprzez klatkę piersiową do paska. Zapłonął pod jej dotykiem. – Tak kochanie. - powiedziała złośliwie - Mam zamiar wyciskać cię dopóki nie pękniesz. Sama myśl wystarczyła by jego krew zamieniła się w płonącą ławę. Nie mógł powstrzymać się od wyobrażania sobie długich nóg Tabithy owiniętych wokół jego bioder. Jej ciepłego i wilgotnego ciała witającego go. Przyciągnął ją bliżej na tyle żeby móc ją pocałować…tu na środku ulicy. Nigdy nie zrobił nic tak plebejskiego.60 Jeszcze nigdy nic go tak nie cieszyło jak kosztowanie smaku jej ust. Jej korzenno słodki zapach atakował jego zmysły sprawiając, że cały płonął. To będzie najdłuższa noc w jego życiu. Biorąc głęboki oddech odsunął ją niechętnie – Gdzie powinniśmy zacząć patrol? – Nie starasz się zmusić mnie do powrotu do domu? – A mogę? – Prawdopodobnie do cholery nie! – Zatem gdzie zaczniemy patrolować?

Tabitha roześmiała się. – Czy nie jesteś przesadnie ubrany na prześladowanie nieumarłych? – Nie bardzo. Wszystko jest dobrane do sytuacji, nie sądzisz, że powinienem wyglądać jakbym się wybierał na pogrzeb? Roześmiała się z jego chorego poczucia humoru. – Przypuszczam że tak. Zawsze nosisz garnitur? – W nim czuję się najlepiej. Nie jestem typem człowieka w jeansach i T-shirtecie – Taa wyobrażam sobie, że wyglądasz jak ja, gdy mam założyć garnitur. 60

W oryginale było niskiego urodzenia.

75

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Musi się świerzbić. – Tabitha przekrzywiła głowę w stronę ulicy. – Możemy ruszać? – Musimy na Bourbon? Nie możemy iść w dół Chartres albo Royal? – Na Bourbon zawsze jest tłum – Ale Diamony lubią zabijać blisko Cathedral. – Nagle poczuł się bardzo niepewnie. – Co złego jest w Bourbon Street? – Tam jest wielu niesmacznych ludzi. Teraz ją obraził. – Przepraszam bardzo. Mieszkam na Bourbon. Więc nazywasz mnie niesmaczną? – Nie. Nie do końca. Ale jesteś właścicielką Sex Shopu. To ją zjeżyło bardziej niż cokolwiek innego do tej pory. – Oh. To jest to! Nici z tej nocy. Nie zaliczysz Lalusiu. Możesz iść upiec własną... – Tabitha proszę! Po prostu nie lubię Bourbon Street. – Świetnie! – Powiedziała ostro odchodząc od niego sztywnym krokiem. – Możesz iść tędy. Ja pójdę tędy. Gdy go zostawiła tam gdzie stał, Valerius zacisnął zęby. On naprawdę nienawidził chodzić do tej dzielnicy. Była jasna, głośna oraz pełna ludzi, którzy szczerze go nienawidzili. Idź! Zapomnij o niej! Powinien. Naprawdę powinien, ale nie mógł. Zanim mógł się powstrzymać rzucił się za Tabithą. Ale zanim ją złapał była już na Bourbon Street. – Co tu robisz? - spytała kiedy zbliżył się do niej. – Nie chciałabym brukać twojej reputacji. – Tabitha poroszę zostań ze mną. Nie chciałem cię urazić Odwróciła się do niego z zaciśniętymi wargami. W chwili gdy otwierała usta, by go zjechać, ktoś wylał wiadro cuchnącej wody przez balkon prosto na Valeriusa. Kiedy stał sztywno jakby połknął kij, Tabitha spojrzała w górę dostrzegając śmiejącego się Charliego, jednego z portierów klubu ze striptizem Belle Queen. Portier odłożył wiadro i przybił piątkę z innym mężczyzną stojącym obok niego. – Charlie Laroux, co ty do jasnej cholery robisz??? - Tabitha wrzasnęła na nich. – Ja? - zapytał z oburzeniem. – Od kiedy spotykasz się z wrogiem? Nick powiedział, że jeżeli kiedykolwiek złapiemy go na naszej ulicy ma tego pożałować. Tabitha nie mogła być tym bardziej zaskoczona niż gdyby Charlie uderzył ją. Spojrzała na Valeriusa, który wycierał twarz z nerwowym trikiem. – Przysięgam Charlie. Gdybyś był na dole złamałabym ci kark. – Dlaczego? Tabitho znasz nasz kodeks. Czemu go naruszasz? – Bo nie ma nic złego w Valu a faktem jest, że Nick musi dostać nauczkę. Tylko poczekaj Charlie, mam zamiar uciąć sobie pogawędkę z Brandy. Kiedy skończę to będziesz szczęśliwcem jeżeli pozwoli ci zaparkować na noc w swoim łóżku.

76

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Brandy była dziewczyną Charliego i stałym klientem jej sklepu. Charlie zbladł kiedy Tabitha chwyciła Valeriusa pod rękę. Pociągnęła go na drugą stronę w kierunku swojego sklepu. – Po prostu nie mogę w to uwierzyć. – warczała. – I dlatego nienawidzę tej ulicy. - powiedział beznamiętnym głosem. – Za każdym razem gdy tu przychodzę kończę z rękawicą rzuconą przez któregoś z przyjaciół Nicka. – Dupki! Tabitha nigdy w życiu nie była bardziej wściekła. Prowadziła go do swojego sklepu nie zatrzymując się nawet na pogawędki z pracownikami. Wprowadziła go na górę do łazienki, chwyciła ręcznik i myjkę z szafki. – Weź prysznic a ja wezmę kilka rzeczy z mojego pokoju. Zbladł. – Bez obrazy ale srebrne cekiny i pastele to nie mój styl. Uśmiechnęła się wbrew własnej woli. – Nie będę nic pożyczała do Marli, pożyczę od Marlona. – Marlon? – To alter ego Marli. On nie bywa tu często, ale ona trzyma jego rzeczy w razie gdyby poczuł potrzebę odwiedzania nas. – Nie myślę. Zupełnie nie myślę. – Idź się kąpać. – zachęcała go do wejścia do łazienki. Valerius nie kłócił się z nią. Cuchnący fetor wody był naprawdę nie do zniesienia. Był wdzięczny Tabhicie, że była w stanie tolerować go na tyle długo że mógł się gruntowanie wyczyścić. Gdy tylko pozbył się ubrania drzwi się otworzyły. Zamarł. – To tylko ja, Tabitha - powiedziała zza prysznicowej kabiny. – Znalazłam dla ciebie parę czarnych spodni i stateczną czarną koszulę. Spodnie będą dla ciebie może odrobinę za duże w pasie, ale na długość będą pasowały. Nie jestem pewna co do koszuli. Możesz skończyć ubrany w jeden z moich podkoszulków. Dziękuję. – powiedział. Zanim zdał sobie sprawę z tego, co ona zamierza, kabina prysznicowa została otwarta ukazując Tabithę stojącą z głodnym wyrazem twarzy. Proszę bardzo. Valerius nie poruszył się gdy stał naprzeciwko niej a gorąca woda ociekała wzdłuż jego kręgosłupa. Utkwione z nim jej zuchwałe, intensywne spojrzenie spowodowało, że jego ciało zrobiło się twarde wbrew jego woli. Zupełnie się tym nie przejęła. W rzeczy samej mały uśmiech rozprzestrzenił się na jej twarzy. Zawsze szpiegujesz swoich gości? – spytał spokojnie Nigdy. Ale nie mogłam oprzeć się możliwości rzucenia okiem na przyjemność, którą mam smakować później. – Zawsze jesteś taka bezczelna? – Szczerze? Pokiwał głową. – Nie. Normalnie jest to dla mnie dość ohydne a ty jesteś ostatnim członkiem na ziemi, którego powinnam brać pod uwagę, ale widocznie nie potrafię sobie pomóc. Valerius wyciągnął dłoń, by ją dotknąć. Była za dobra by mogła być prawdziwa. – Nigdy nie znałem nikogo takiego jak ty. Objęła swoimi dłońmi jego i pocałowała ich wnętrze. – Pospiesz się z prysznicem. Mamy prace do wykonania.

77

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Puściła go i natychmiast odczuł, że mu jej brakuje. Co takiego w niej było? Nie chcąc o tym myśleć szybko się wykąpał i ubrał. Znalazł Tabithę siedzącą na krześle w jej sypialni. Wkurzała się na coś, co znalazła w jednej ze swoich książek. Czując obecność Valeriusa spojrzała w górę. Stał cicho w drzwiach. Zdawał się być całkowicie w swoim żywiole z wyjątkiem ubrania, które nie pasowało do niego. Wstając posłała mu życzliwy uśmiech. Kiedy do niego podeszła rozpięła mu makiety odrobinę za krótkich rękawów i podwinęła je do łokci. Wyciągnęła na wierzch koszulę. – Wiem, że to nie twój styl, ale tak wyglądasz dużo lepiej. – Czy na pewno ? Spojrzała na niego rozkosznie. – Oh.. taaak Trzymał w dłoni długi wysuwany miecz. – Jednym problem jest to, że nie mając długiego rękawa nie mogę ukryć miecza. Nie mogę tego nosić. Tabitha wciągnęła powietrze podziwiając broń. – Kawał świetnej roboty. To Kellsa? – zapytała. Kell był Mrocznym Łowcą stacjonującym w Dallas, który wytwarzał cześć ciężkiej broni używanej przez Łowców. – Nie. – odpowiedział z głębokich westchnieniem. – Kell nie prowadzi interesów z Rzymianami. – Słucham? Odebrał jej broń. – Pochodzi z Dacji a jego ludzie toczyli wojny z moimi. On i jego brat zostali schwytani i zabrani do Rzymu jako gladiatorzy. Od dwóch tysięcy lat jest wściekły na nas wszystkich. – Okay. Mam tego wszystkiego dość. Dlaczego Ash ich nie powstrzyma, by nie traktowali was jak śmieci. – Jak on może ich powstrzymać? – Pobić ich w pewnym sensie? – To nie zadziała. Moi bracia61 i ja nauczyliśmy się schodzić im z drogi. Jesteśmy nieliczni i nie potrzebujemy kłótni. Tabitha warknęła. – Świetnie. Pozwól im zgnić. Zanim wyszli na zewnątrz Valerius odłożył miecz na jej kredens. Tabitha szybko sprowadziła go z chodnika i chwyciła go pod ramię tak, by nikt inny nie mógł wyrzucić na niego odpadów z wiadra. – Wiesz. Nie rozumiem jak możesz wykonywać swoje obowiązki z Zarekiem strzelającym do ciebie na chybił trafił z Olimpu i z całą resztą tych nieudaczników polujących na ciebie na ulicy. – Szybko nauczyłem się unikać Bourbon Street zostawiając ją Talonowi a teraz to Jean-Luc ją patroluje. Ja zajmuje się obszarem, gdzie nikt nie zna Nicka. – A Zarek? Nie skomentował. Zawrócili w dół Dumaine Street nie rozmawiając. Nie zaszli daleko, gdy Tabitha poczuła dziwne smagnięcie wewnątrz niej. – Daimony. – Wyszeptała nieświadomie.

61

Ma na myśli Rzymian

78

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius puścił ją. Wyciągając długi sztylet z kiszeni obracał się dookoła , jakby próbował złapać zapach. Nic nie było. Tabitha wyczuwała obecność zła, ale też nie mogła ustalić jego dokładnego położenia. Nieoczekiwanie wiatr zawirował w dole ulicy niosąc z sobą słaby dźwięk maniakalnego śmiechu. – Tabitha… Krew jej zamarzła na dźwięk jej imienia szeptanego w mroku. – Idziemy po ciebie mała dziewczynko. – Śmiech rozbrzmiewał głośno, by po chwili zniknąć. Przerażona nie mogła chwycić oddechu. – Gdzie jesteście? - Zawołał Val Nikt nie odpowiedział. Valerius oplótł ramiona wokół Tabithy i wykorzystał każdy zmysł jaki posiadał, ale nie znalazł żadnego tropu ani tego kto albo co mówiło. – Tabitha? Valerius gwałtownie odwrócił się na dźwięk głosu rozbrzmiewającego dokładnie za nim. To nie był człowiek. Ani jeden z Daimonów. To była zjawa. Duch. Otwierała usta jak do krzyku a następnie zmieniła się w pełną grozy mgłę, która przeszła po niej zostawiając jej ciało zupełnie zimne. To było tak jakby coś rzeczywiście otarło się o jej duszę Valerius czuł jak Tabitha, drży ale był pod wrażeniem, że nie krzyczała ani nie straciła nad sobą kontroli. – Czy już poszła? – zapytała. – Myślę, że tak. – Przynajmniej już nic nie wyczuwał. – Co to było? – zapytała z małym śladem histerii w głosie. – Nie jestem pewien. Rozpoznałaś to coś po głosie? Potrząsnęła głową. Rozległ się krzyk człowieka. Valerius puścił Tabby i rzucił się w stronę z której dobiegał wrzask. Wiedział, że Tabitha jest tuż za nim i zamierzał dopilnować, by tam została. Ostatnia rzeczą jaką chciał to zostawić ją z daleko w tyle narażając na atak. Nie zajęło mu wiele czasu dotarcie do małej ciemnej wnęki skąd dochodził wrzask. Niestety było już za późno. Ciało leżało na ulicy. – Cofnij się! – powiedział do Tabithy kiedy się zbliżyła. Tabitha zaczynała otwierać usta by się kłócić, ale tak naprawdę nie chciała zobaczyć oczywistego. Szczerze mówiąc widziała więcej trupów niż by chciała. Valerius ukląkł sprawdzając puls. – Nie żyje. – powiedział Tabitha przeżegnała się i spojrzała dalej. Gdy jej wzrok skanował budynki skrzywiła się. Na jednej starej, wyblakłej cegle było coś napisane w starożytnej grece. Tabitha mogła mówić w tym języku, ale nie umiała czytać greckich słów. – Wiesz co one znaczą? Valerius spojrzał w górę. Jego twarz zamieniła się w kamień. – Mówią –Śmierć tym co się wtrącają. Jak tylko skończył czytać, słowa zniknęły. Tabitha potknęła się gdy ogarnęła ją nowa fala paniki. – Co się tu dzieje Val?

79

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie mam pojęcia. – odpowiedział zanim wyciągnął telefon i zadzwonił do Tate, miejskiego kornera, który od lat był przyjacielem Mrocznych Łowców. – Jestem zaskoczona, że Tate będzie z tobą rozmawiał. – powiedziała zanim Val się rozłączył. – On mnie nie lubi, ale po tym jak Ash z nim pogadał zaczął mnie tolerować. - Valerius powrócił do niej. – Lepiej byśmy stąd odeszli zanim Tate przyjedzie tu z policją. – Tak. – powiedziała czując mdłości w żołądku. – Myślisz, że powinniśmy zadzwonić do Asha i go poformować co się tutaj stało?62 – Tak naprawdę to nie wiemy, co się tutaj stało. Nie było wystarczająco dużo czasu by Daimon zabił go i zabrał mu duszę. – Więc co to znaczy? – Czy ty albo twoja siostra czegoś nie wezwałyście? – Nie! – odpowiedziała z oburzeniem. – Wiemy lepiej! – Myślę, że to ma coś wspólnego z tobą, Tabitho i dowiemy się co to jest ale do tego czasu nie spuszczę cię z oczu. Tabitha nie mogła się z nim nie zgodzić. Szczerze mówiąc nie chciała mu schodzić z oczu. Nawet jeżeli to coś.. miało wrócić. – Powiedz mi coś Val. Czy Mroczni Łowcy mogą bronić się przed duchami? – Szczerze? Skinęła głowa. – Nie, bo jesteśmy przeklęci. I jeśli nie będziemy uważać możemy zostać przez nie opętani. Zrobiło jej się zimno. – Czy ty mi mówisz, że jeśli ta zjawa powróci, może cię przejąć? Valerius skinął głową. – Jeśli to zrobi Bóg ci pomoże oraz reszta tego miasta

62

Tak, tak inaczej Ash wam dupę skopie.

80

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VII Tabitha przez resztę nocy czuła się nieswojo. Nie mogła otrząsnąć się z myśli, że nawet atmosfera wokół niej jest zła. Skażona. Coś tam było i polowało na nią. I tylko chciała wiedzieć kto lub co. Dlaczego? Valerius nie mówił dużo gdy patrolowali ulice. Nadal nie znaleźli żadnego śladu Daimonów. Zostało mniej niż godzinę do świtu kiedy zawrócili do jej mieszkania na Bourbon Street. Valerius stał z tyłu gdy otwierała drzwi. Tabitha zatrzymała się kiedy zauważyła, że zrobił żadnego ruchu, by wejść. – Miałaś dzisiaj złą i przerażającą noc. – powiedział spokojnie trzymając ręce w kieszeni. – Powinnaś położyć się spać, poczujesz się lepiej. Tabitha patrzyła jak blask księżyca podkreśla przystojne rysy jego twarzy. Widziała szczerość w tych udręczonych czarnych oczach. – Szczerze nie chcę zostawać sama. Naprawdę chciałabym abyś wszedł. – Tabitho… Położyła swoje palce na jego ciepłych ustach by stłumić protest. – Val jest dobrze…Jeśli nie jesteś zainteresowany sexem ze mną nie będę tego brała do siebie. Ale… Przerwał jej słowa gorącym pocałunkiem. Gdy położył dłoń na jej głowie zatapiając palce we włosach, Tabitha wydała jęk smakując Rzymianina. Szczelnie owinęła go ramionami, wciągnęła do środka i przygwoździła go ściany tak, że mogła całować go dziko. Ściągała z niego ubranie praktycznie zrywając z niego koszulę zanim zdała sobie sprawę że nawet nie zamknęła drzwi. Zatrzasnęła je, zablokowała i wróciła do Valeriusa. – Marala. – powiedział ochrypłe gdy zaczęła rozpinać mu spodnie. Tabitha przeklęła, bo Valerius miał rację. Jeśli Marla ich słyszała przyjdzie przeprowadzić śledztwo. – Chodź za mną. – wyszeptała chwytając go za dłoń i prowadząc po schodach do jej sypialni. Szczęśliwe drzwi pokoju Marli były zamknięte. Tabitha wprowadziła go do swojej sypialni i przekręciła klucz. Powinna być nerwowa, ale nie była. To było tak jakby część niej potrzebowało tej intymności z mężczyzną, który był całkowitą anatemą63 dla jej rodziny. To nie miało sensu. Była właśnie tutaj i łamała każde jej znane tabu. Amanda ją za to zbije. Kyrian64 nigdy nie wybaczy. Ale serce nie chciało słuchać zdrowego rozsądku, pragnęło rzymskiego generała. Całowała go dziko, chcąc odpędzić strach. Valerius warknął, tak dobrze smakowała. Nie był przyzwyczajony by kobieta nadawała tempo65 ale jej brak skromności był orzeźwiający. Oderwała się od jego ust na tyle by zerwać z siebie koszulę, zanim pochwyciła go ponownie. Nie mógł myśleć gdy ciałem napierała na niego, ocierając się o jego klatkę piersiową okrytymi koronką małymi i zapraszającymi piersiami. Odpięła mu rozporek, zsunęła rękę w dół delikatnie pieszcząc penisa. Syknął z przyjemności gdy przesunęła dłoń z jego bioder na tyłek. Powoli i uwodzicielsko zsunęła mu 63

Mocne słowa. Jego czas już był…a sio. 65 Witamy z naszych czasach… 64

81

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

spodnie obnażając go. Nigdy nie przeżył czegoś bardziej zmysłowego.66 Klęcząc przed nim ściągnęła mu buty i skarpetki oraz uwolniła ze spodni. Nie rozumiał tej kobiety. Nie mógł uwierzyć, że chciała być z nim w ten sposób. Minęło tyle czasu od kiedy był z kobietą.67 Jak powiedziała mu Tabitha większość z nich była w łóżku zimna i formalna. Beznamiętne. Nie w ten sposób. Nie jak ona… Była bezcenna i wyjątkowa, była rzadkością, którą chciał posmakować. Jej ogień go rozgrzewał. Ten ogień przyciągał go wbrew jego woli. Tabitha zatrzymała się czując jego dziwne odczucie. – Valerius co się stało? – spytała wstając – Próbuję tylko zrozumieć dlaczego jesteś ze mną. – Ponieważ cię lubię. – Dlaczego? Uwodzicielsko zgryzła wargi zanim wzruszyła ramionami. – Jesteś zadziwiający i dobry. Pokręcił głową. – Nie jestem dobry. Wiem tylko jak być zimnym. Ukryła dłonie z kasztanowych w włosach i przeczesywała delikatne kosmyki. – Jak dla mnie nie wydajesz się być zimny Generale. Obrysowała językiem krawędź jego dolnej wargi zanim go pocałowała. Pokręcił głową na jej słowa i ruchy. Głodny niej sięgnął do tyłu i odpiął jej biustonosz. Nie przerywając całowania zrzuciła jego broń na podłogę. Przyciągnął ją do siebie na tyle blisko, że jej nagie piersi poczerwieniały od ciepła jego torsu. Srebrny kolczyk w kształcie księżyca, który miała na pępku znowu ocierał się o jego biodra, dając mu nie znane do tej pory dreszcze. Jego krocze płonęło z potrzeby. Podobnie jak jego serce. Nigdy nie kochał się z kobietami, które naprawdę go chciały. Jako człowiek sypiał z nimi dla przymierza. Kobiety widziały w nim dobrego sojusznika. Bogatego męża i kochanka. Jako Mroczny Łowca był w związkach z kobietami, które nawet go nie znały. Ale Tabitha… Warcząc nisko skończył się rozbierać tak szybko, jak tylko to było możliwe. Blask latarni przenikał jej ciało, rzucając cień. Była piękna. Wytrwała i silna. Nie chciał nikogo innego. Podniósł ją z podłogi i przyszpilił do drzwi. Tabitha zaśmiała się z jego determinacji. Pierwotnej i surowej. Nie. Jej generał nie był zimny. Był gorący i pasjonujący. Rozkoszny. Trzymając ją niczym więcej niż siłą własnych ramion wsunął się głęboko w nią. Tabitha głęboko jęknęła gdy wypełniał ją przyjemnością. – Tak kochanie. -wyjęczała. – Daj mi wszystko co masz. Valerius pochylił głowę do jej szyi wdychając ciepłą słodycz, zanim pchnął ja kolejny raz. Tym razem mocniej i głębiej. Miała jedną nogę owiniętą wokół jego talii. Nigdy nie kochał się z kobietą w ten sposób. To było zwierzęce i ostre. I on to uwielbiał.

66 67

On w ogóle mało przeżył.. :P Kolejna wspólna cecha z Kyrianem 

82

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wygięła plecy przyjmując go jeszcze głębiej, odpowiadając uderzeniem na uderzenie. Oparła jedną nogą o podłogę i traktując ją jak dźwignię podnosiła się i opadała dla głębszej penetracji. Wszystko co mógł zrobić to czekać aż odczuje tę samą przyjemność co on. Chwycił jej piersi jednocześnie rozkoszując się gładką wilgocią witającego go wnętrza. Patrzył jak przygryzała usta owijając drugą nogę wokół jego bioder i ściskając go ostro między udami. Była niesamowita. Lizała i kąsała jego szyję kiedy przyspieszył pchnięcia. Nie chciała myśleć o przyszłości czując w sobie jego długą i potężną twardość. Jej ciało płonęło i cierpiało za nim. Trzymała go kurczowo. Potrzebowała go. Kiedy doszła tłumiła płacz. Valerius warczał gdy orała mu paznokciami plecy, jęczał w jej ucho. Ale nie z bólu. Uśmiechnął się kiedy doszła w jego ramionach. Śmiała się i mruczała jak kotka. Chwyciła w dłonie jego twarz i ślepo całowała. Ten pocałunek doprowadził go na krawędź. Mógł przysiąc, że widział gwiazdy wyzwalające się z jego ciała i przenikające jej wnętrze. Trzymał ją mocno do ostatniego spazmu rozkoszy. Zakręciło mu się w głowie. Oparł czoło o drzwi kiedy powoli spuszczała nogi z jego ciała. – Jesteś nieokiełznany, prawda? – zapytała figlarnie lekko przygryzając jego nagie ramiona. Valerius uśmiechał się czując dziwną satysfakcję z jej słów. Tabitha przemknęła między nim a drzwiami kierując się do , które trzymała pod stertą ciuchów w najdalszym narożniku pokoju. – Co robisz? – zapytał. Dźwięki piosenki Elvisa Can't Help Falling in Love wypełniły powietrze. Ściszyła głos i wróciła do niego wciągając go w ramiona. – Tabitho? – Valerius zatańcz ze mną. Każdy powinien przynajmniej raz w życiu mieć noc nagich tańców. – Ja nie tańczę. – Każdy tańczy Elvisa. Zanim mógł bardziej zaprotestować owinęła ramiona wokół jego szyi i oparła głowę na jego piersi rozpoczynając z nim wolny taniec. Był niepewny, ale kiedy prowadziła go w takt piosenki odczuwał najbardziej surrealistyczny spokój w swoim życiu. To było magiczne. Wyjątkowe. Z lekkim sercem przeczesał jej włosy, obejmując ją bez słowa. Kołysali się w rytm muzyki. Delikatny i melodyjny głos Tabithy cicho śpiewał wraz z Elvisem. – Masz cudowny głos. – wyszeptał. Pocałowała go w środek klatki piersiowej. – Dziękuję. W collegu byłam liderką w kobiecym zespole heavy metalowym. Kiedy jej oddech łaskotał mu pierś uśmiechnął się na myśl o śpiewającej Tabithcie. Widział ją na scenie śpiewającą dla dzikiego tłumu. – Naprawdę? – Mmmm.. – spojrzała na niego z najsłodszym wyrazem twarzy jaki widział u kobiety. – Myślałyśmy, że będziemy następnym Vixen.68 Ale nie byłyśmy. Shelly zaszła w ciążę a Jessie zdecydowała się wyprowadzić do Las Vegas i zostać kierownikiem hotelu. – A ty stałaś się pogromcą wampirów. 68

http://en.wikipedia.org/wiki/Vixen_%28band%29

83

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Czerwieniąc się poruszyła się w jego ramionach69 – Tak i jestem w tym cholernie dobra. Spojrzał na małą bliznę na piersi pozostawioną przez nóż Tabithy. – Nie mogę się nie zgodzić. Piosenka skończyła się i rozbrzmiała kolejna Aerosmith, Sweet Emotion. Tabitha puściła go i zaczęła poruszać się uwodzicielko do muzyki. Valerius nie mógł chwycić oddechu obserwując ją, zwłaszcza gdy wyrzuciła nogę ponad głowę. A kiedy wykorzystała wspornik od łóżka niczym striptizerka na plakacie nad jej łóżkiem, był niebezpiecznie blisko jęczenia. Nie było nic bardziej erotycznego niż patrzenie na ten kobiecy taniec. Podeszła bliżej odwracając się tyłem do niego. Podniosła włosy w górę i pozwoliła im opadać na biodra a następnie przesunęła po jego pachwinie. Valerius nie mógł znieść tego dłużej. Owinąwszy ją ramionami zniżył głowę, drażniąc jej ramię ustami. Jego dłonie schodziły w dół badając i śledząc jej piersi, brzuch zdobiony kolczykiem, docierając do trójkąta jej włosków między udami. Nadal była mokra po ostatnim stosunku. W chwili gdy ją dotknął syknęła mocniej ocierając się o jego dłoń. Ku jego zdziwieniu sunęła wolno dłonią przez jego przedramię łącząc się z jego dłonią i ponaglając go. Była całkowicie bezwstydna pokazując mu czego pragnie… a on kochał każdą tę minutę. Nie musiał zgadywać, że lubi jego dotyk. Reagowała na każde muśnięcie a kiedy znużył dwa palce w jej wnętrzu załkała. Odwróciła się w jego ramionach i chwyciła go. Zanim zorientował się co robi dosłownie rzuciła go na łóżko i dosiadła. Valerius roześmiał się. – Wiesz, mniejsi mężczyźni powinni się ciebie bać. Śmiejąc się zarzuciła mu włosy na ramiona by po chwili je odrzucić na plecy. – A ty się mnie boisz Val? – Nie. – powiedział szczerze. – Podoba mi się ,że wiesz czego chcesz i nie boisz się po to sięgać. Posłała mu uśmiech który topił jego serce. Śledziła placem grzbiet jego nosa, delikatnie drapiąc paznokciem skórę, rysowała wykrój ust, dochodząc do gardła. Pochyliła głowę i karmiła go pocałunkami. Warknęła smakując językiem jego stwardniały sutek. Smakował lepiej niż myślała, że będzie. Nie było nic lepszego od uczucia jego rozgrzanej, opalonej skóry pod językiem. To co jej najbardziej podobało się to to, że nie czuł się zagrożony. Nie miał problemu z jej nienasyconym apetytem na jego smakowite ciało. To była miła zmiana. Przesunęła ustami z piersi poprzez twardy, umięśniony brzuch docierając do bioder. Czuła ciarki przechodzące przez jego ciało. Śmiejąc się sięgnęła palcami po centrum jego ciała. Ponownie był twardy. Pocierała go badając w mroku pokoju. Był wspaniały. Drażniła palcami czubek jego penisa pokrywając się jego wilgocią. Patrzył bez słowa jak badała jego długość i delikatne woreczki. Wygiął plecy. Zachwycona swoją mocą pochyliła głowę nad nim i wzięła go do ust. Jego całe ciało poderwało się w górę prosząc o więcej. Poczuła dumę z jego westchnień. Valerius leżał kołysząc jej głową w dłoniach kiedy go delikatnie lizała od czubka po nasadę. Przez całą wieczność nie doznał tak głębokiego uczucia spełnienia. Co takiego było w Tabithcie, że dostrzegała w nim coś poza fasadą. – Uważam, że wszyscy dziwacy powinni trzymać się razem, bo jedziemy na 69

Nasza Tabby ? Nie..

84

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

tym samym wózku… Jej słowa wypowiedziane do Otta dryfowały w jego umyśle. Ale ona nie była dziwakiem. Była pełna życia i cudowna. Tabitha kiedy próbowała jego ciała wdychała jego bogaty, męski zapach. Spojrzała w górę i znalazła go wpatrującego się w nią z pierwotnym głodem w oczach. Jego źrenice błyszczały pożądaniem. Uśmiechając się pomału lizała ścieżkę przez jego ciało, aż mogła stwierdzić, że jego dekadenckie usta błagają o jej pocałunki. Rósł w jej mocnym uścisku. Objął ją ramionami. Wyrwała się by móc skubać jego podbródek. Jego włosy drażniły jej usta, jego oddech pieścił jej policzek. Wygięła się do tyłu i powoli wciągnęła go do środka na całą słodką długość. Valerius chwycił jej twarz w dłonie gdy go ujeżdżała w wolnym i delikatnym rytmie, zostawiając go bardziej zdyszanym niż po ostrej jeździe. Kiedy się z nim kochała była jak szept. I to było kochanie się a nie sex. To było łagodne i kruche. Chwyciła jego dłoń i otworzyła usta by skosztować jego palce. Valerius syknął kiedy jej język pracował magicznie z opuszkami jego palców. Zaciskała zęby coraz mocniej. Pochwycił jej usta kiedy uniósł biodra zagłębiając się w nią coraz bardziej. Tym razem doszli razem. Opadła na jego klatkę piersiową. Leżeli oboje spoceni i zdyszani. Valerius tulił ją delikatnie. Nie chciał dać jej odejść i gdyby mógł spędził by resztę swej nieśmiertelności wspominając chwilę, kiedy się przytulali. Jego ciało było zaspokojone i wyczerpane. Zamykając oczy po raz pierwszy od ponad dwóch tysięcy lat odpłynął w niezakłócony sen. Upewniając się, że światło dzienne nie zaszkodzi Valeriusowi, Tabitha położyła się spokojnie w jego ramionach, nasłuchując jak śpi. Nadal czuła się nieswojo przez zjawę, którą widzieli. Z powodu wewnętrznego uczucia, które nie ustępowało. Część niej chciała dzwonić po Acherona, ale nie chciała mu przeszkadzać jakąś głupotą. Potrzebował odpoczynku. Niemniej jak się zbudzą po południu zadzwoni do niego. Na razie miała Valeriusa, który przyniósł jej dziwne ukojnie. Nie powinna się w ten sposób czuć, nie wobec człowieka, który nigdy nie będzie akceptowany w domu jej bliźniaczki. Część niej czuła się jak zdrajca wobec Amandy i Kyriana a druga połowa nie mogła oprzeć się błyszczącej udręce w oczach Valeriusa. Był dla niej spokojną zatoką w jej chaotycznym życiu, prawdę mówiąc lubiła jego ironiczne poczucie humoru, umiejętność przyjmowania rzeczy takimi, jakimi są bez nagłej złości. To było niezwykłe, że znalazła takiego człowieka w swoim świecie. On nie jest człowiekiem. Nie, nie był. Wiedziała o tym. Z tego co wiedziała nie było dla nich żadnej nadziei na przyszłość. Mroczni Łowcy byli znacząco inni od jakichkolwiek mężczyzn. Nie mogli być razem. Nigdy. Kiedyś ona i Valerius opuszczą to łóżko, będą musieli się rozstać. Będzie po prostu kolejnym przelotnym znajomym. Ale jednak nie chciała go puszczać. Stop! – powiedziała do siebie. Musiała odpocząć. Zamykając oczy zmuszała się do snu, ale jej sny były dalekie od podnoszenia na duchu. Przez cały ranek nawiedzały ja sugestywne i straszliwe obrazy jej siostry, Kyriana i Marissy płaczącej, by jej ktoś pomógł. Większość z nich nawiedzała ją z twarzami jej zmarłych przyjaciół. Nawiedzały ją także sceny z torturowania Valeriusa. Widziała go rozciągniętego, słyszała szyderczy śmiech,

85

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

gdy walczył ze śmiercią. Czuła jego ból, jego zdradę70. Słyszała jego krzyki zemsty, powtarzane przez cały czas… Zbudziła się zaraz po południu kompletnie roztrzęsiona przez wizje. Spała kilka godzin i była zła, że nie mogła zasnąć na nowo. – Tabitha? Spojrzała na Valeriusa, który zerkał na nią. – Wszystko w porządku? – zapytał ochryple. Pocałował go w nagie ramię i posłała mu uśmiech. – Nie mogę spać. Śmiało odpoczywaj dalej. – Ale… Położyła mu palec na ustach. – Śpij kochanie. Ze mną wszystko w porządku. Naprawdę. Ugryzł delikatnie jej palec zanim mocno ją przytulił, wracając do snu. Tabitha leżała w schronieniu jego ramion z gonitwą myśli. Szczerze nie chciała wystawać. Ale po kilku minutach gdy usłyszała Marlę i Debbie gawędzące o inwentaryzacji postanowiła w końcu się podnieść. Wzięła szybki prysznic i ubrała się zważając, by nie zbudzić wspaniałego faceta w swoim łóżku. Tak szybko jak zeszła na dół zadzwoniła do Otta i poprosiła, by przywiózł rzeczy dla Valeriusa. – Dlaczego nie wrócił ubiegłej nocy do domu? – zapytał Otto. – Bo było zbyt blisko do świtu. – Uh-huh. – odpowiedział jakby tego nie kupował. – Będę za jakąś godzinę z czymś dla niego. – Ottoo…- powiedziała z ostrzeżeniem w głosie. – Lepiej by było to coś w co chce się ubrać, a nie tania podróbka Nicka „chcę-wkurzyć-Kyriana”. – Odbierasz mi całą zabawę. Tabitha potrząsała głową odkładając słuchawkę. Nie mając nic lepszego do roboty udała się do sklepu gdzie Debbie dzwoniła do klienta. Otto przyjechał godzinę później rzucając z grymasem ubrania. Ale Tabitha zauważyła, że były to rzeczy z klasą, czarny koszula i para ładnych, nowiutkich markowych jeansów zamiast jakiś znoszonych. Otto rozglądał się jakby szukając Valeriusa w pobliżu. Kiedy wyszedł, wzięła rzeczy i zaniosła na górę kładąc je blisko Valeriusa, by mógł je zobaczyć gdy wstanie i ponownie wkradła się do sklepu, gdzie przerabiała wystawę. Kiedy skończyła dopasowywać wystawę do swojej myśli zjawił się w sklepie Nick Gautier z pogodnym uśmiechem przyklejonym do twarzy. Ściągnął okulary przeciwsłoneczne. – Dobry kotku. – powiedział podchodząc do niej. Pocałował ją delikatnie w policzek. Tabitha zmarszczyła brwi. Minęło wiele czasu od kiedy Nick zrobił coś podobnego. – Dlaczego jesteś w takim dobrym nastroju? – zapytała. Błysnął w jej stronę diabelsko uroczym uśmiechem. – A jak myślisz? Kobieto, jestem ci winien kolacje. Była jeszcze bardziej skonfundowana niż wcześniej. – Za co? – Za twoją przyjaciółkę…Simi. Ona była jakaś… inna. Tabitha oblała się zimnym potem na dźwięk rewerencji w jego głosie. 70

Nie że on zdradził ale że go zdradzano…

86

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie mogę się doczekać kiedy ją znów zobaczę. – kontynuował Nick zwiększając jej poczucie lęku. – Nic się nie stanie jeżeli masz pod ręką jej numer telefonu, prawda? Miałem się z nią spotkać o szóstej wieczorem, ale mam zamiar pojawić się trochę później i nie chcę jej zostawiać, by na mnie czekała. Tabitha starała się oddychać ale zżerały ją panika i strach. To nie powinno się wydarzyć! Nick nie zrobił tego o czym myślała, że zrobił. A jeżeli tak? Zapewne nawet Nick Gautier nie był aż tak głupi. – Simi? Ty chcesz numer Simi? – Taa. Tak szybko go wyrecytowała ubiegłej nocy, że nie miałem szansy zapisać. – Dlaczego tak szybko ci go podawała? – Powiedziała, że miała się z kimś spotkać. – skrzywił się. – Co jest grane? Czy jest coś o czym powinienem widzieć?71 Nie jest mężatką, prawda? Tabitha czuła jak schodzi jej kolor z twarzy. – Powiedz mi, niczego nie robiłeś z Simi ostatniej nocy, prawda? Zabrałeś ją tylko do Sanctuary i… – Wziąłem ją na barbecue. Powiedziała, że to uwielbia a niedźwiedzie gówno o tym wiedzą. Tabitha potarła czoło chcąc złagodzić narastający ból między oczami. Było cholernie źle… – A po tym jak zjedliście to co było dalej? Powrócił jego szeroki, nikczemny uśmiech. – Przecież wiesz że prawdziwy gentleman całuje, ale nigdy o tym nie mówi. Tabitha zakryła usta jakby naprawdę poczuła się chora. Nick otrzeźwiał natychmiast. – CO??? – Nie zdarzyło ci się przypadkiem zapytać z kim miała się spotkać, prawda? – Nie, założyłem że to jej przyjaciel. – Och Nick – wyszeptała chcąc zapłakać nad nim i jego ignorancją. – To był bardziej niż przyjaciel. Pozwól, że ujmę to w ten sposób, jej numer telefonu to 555-5621919. Skrzywił się. – To numer Asha. – Tak, zgadza się. Jego bladość odpowiadała jej własnej gdy oświeciła go groza sytuacji. – To nie nasz Ash, to nie Parthenopaeus Ash? Skinęła głową ponuro. – O Boże, Tabitho dlaczego mi nie powiedziałaś? – Myślałam że ją znasz. Ona cię znała. – Nie, nigdy wcześniej jej nie spotkałem.- Nick przejechał dłonią po twarzy, zaczynając przeklinać. Tabitha potrząsnęła głową. – Ash cię zabije. – Nie waż mu się powiedzieć. – warknął. – Nie ma zamiaru, ale kiedy Simi… 71

Ojj tak Nick..

87

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Zadzwonię do niego i mu powiem. Muszę z nim porozmawiać. Wyznam… – Nick, on cię zabije. On kocha Simi i mam na myśli, że on ją naprawdę kocha. Nigdy ci tego nie wybaczy. Będziesz miał szczęście jak wrócisz ze wszystkimi częściami ciała. Nick nie mógł uwierzyć w to, co słyszał. W ciągu ostatnich kilku lat Ash nigdy nie dał do zrozumienia, że ma dziewczynę… a on się właśnie nią zajął. Ostatnią rzeczą jakiej się spodziewał było spotkanie dziewczyny Asha na Quarter, i to bez niego. O Boże, to nie mogło się dziać. Jak mógł przespać się z dziewczyna najlepszego przyjaciela. Dlaczego Simi mu nie powiedziała? Tak jak wspomniała Tabitha, Simi znała go, więc dlaczego miałaby zrobić coś takiego? – Czy ona walczy z Ashem?- zapytał z nadzieją modląc się, by to była prawda. – Nie Nick. Nie masz tyle szczęścia. Przeklął kolejny raz. – Muszę mu powiedzieć. – zwrócił się do Tabithy. – Nie ma zamiaru być tchórzem. Za dużo mi zawdzięczam. – Więc lepiej się upewnij, że dotrzesz do katedry St. Louis i wyznasz grzechy. Nick przeżegnał się nie mogąc uwierzyć w co się wpakował. Powinien wiedzieć, że Simi jest za dobra, by mogła być prawdziwa. Była zbyt zabawna i prawdę mówiąc nie mógł się doczekać kiedy znów ją zobaczy. Tabitha miała racje. Już był martwy. – Hej Tabby – powiedziała Marla wsuwając głowę do sklepu. – Valerius wstał i bierze prysznic. Nick rozdziawił usta i spojrzał się na Tabithę. – Valerius? – Szaaa. – rzuciła w stronę Nicka. Nie przejął się. – Valerius, ten Valerius….ciężki fiut Valerius? Tabitho, co do jasnej cholery on tu robi? – To nie twój interes. Rzucił ze złością. – Och masz racje. Ale między nami …- Urwał kiedy zdał sobie sprawę z tego, co miał zamiar powiedzieć. – Oki nadal jestem bardziej pijany niż ty, ale Amanda wyrwie ci serce, jeżeli się dowie. Zwróciła na niego oczy błyszczące gniewem. – Wiec mi pomóż Nick albo nacisnę przycisk szybkiego wybierania i połączę się z Ashem. Uniósł dłonie w akcie kapitulacji, – Umowa stoi ale lepiej będzie jeśli pozbędziesz się stąd Rzymianina. Popatrzyła się w stronę drzwi. – Żegnam Panie Gautier! Włożył okulary z powrotem. – Na razie Pani Devereaux. Tabitha przetarła dłonią twarz zastanawiając się jak okropny może być dzień, który nawet jeszcze nie zbliżał się do końca. Poważny… Skierowała się na wprost drzwi prowadzących do jej mieszkania. Na górze usłyszała biorącego prysznic Valeriusa.

88

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Poszła naprzód i zadzwoniła po pizzę dostarczaną do domu w przypadku gdyby był głodny. Do momentu kiedy się ubrał pizza już przyjechała. Tabitha zapłaciła i położyła pudełko na stole, czekając, aż Valerius zejdzie na dół. Nadal czuła że ją mdli w żołądku.- Czy dni do dupy naprawdę muszą powtarzać się tak często? – wymamrotała, przestawiając dwa plastikowe talerze. Valerius ubrany w koszulę zapiętą na ostatni guzik zszedł na dół szukając Tabithy. Stała odwrócona do niego tyłem. Zatrzymał się na schodach podziwiając ją. Była pochylona nad stołem dając mu wspaniały widok na jej tyłek. Mały uśmiech zagrał na jego ustach gdy przypomniał sobie jak wyglądała nago, tańcząc przed nim w pokoju. Natychmiast stwardniał. Trzymając w ryzach swoje perfidne ciało wszedł do pokoju i zmarszczył brwi widząc duże białe pudełko leżące na kuchennym stole Tabithy. Pachniało dobrze ale… – Co to jest? –zapytał. – Pizza. – odpowiedziała zwracając twarz ku niemu. Skrzywił się z obrzydzeniem. – Oh, daj już spokój. – powiedziała z irytacją. – To jest włoskie. – To jest pizza. – Jadłeś ją kiedykolwiek? – Nie. – Więc siadaj i cisza zanim nie przyniosę trochę wina. Polubisz to, obiecuję. Jest zrobiona sposobem domowym przez Włocha Bubba. Valerius zmarszczył czoło wątpiąc w jej słowa. – Nie istnieje włoskie imię Bubba. – Oczywiście że istnieje. – powiedziała z impertynencją. – Jest ich więcej niż Valeriusów. Przynajmniej imię Bubba kończy się na samogłoskę72. Valerius otworzył usta by się z nią sprzeczać, ale przystopował. Nie było żadnego sensownego powodu dla którego Tabitha była w pyskatym nastroju. – Jesteś wredna bo się nie wyspałaś czy dlatego, że marzysz bym sobie poszedł? – Nie wyspałam się a jeżeli wiesz co dla ciebie dobre to siadaj i jedz.skierowała się do kuchni. Nie posłuchał. Poszedł za nią do kuchni, chwycił ją i przerzucił przez ramię. – Co ty co cholery robisz? – zapytała ze złością. Posadził ją na krześle, oparł dłonie na jej ramionach tak, że była przez niego przygwożdżona. – Doby wieczór Tabitho. Czuję się świetnie a ty jak się masz? – Jestem zirytowana na ciebie. – Przykro mi to słyszeć. – powiedział podnosząc w górę dłoń by pieścić jej policzek. – Obudziłem się z twoim zapachem na mojej skórze i muszę powiedzieć, że wprowadził mnie w dobry nastrój ale nie chcę ci zrujnować życia. Tabitha zmiękła na te słowa i czule spojrzała na jego twarz. Nie wspominając, że świeży zapach jego skóry mógł cofnąć nawet najgorszy nastrój jaki można sobie wyobrazić. Jego usta były tak blisko jej, że już mogła ich smakować. I te ciemne oczy…Były zniewalające. – Ty naprawdę wiesz jak być denerwującym, prawda? – zapytała. Odłożyła na bok gniew i posłała mu uśmiech. – Oki, będę już grzeczna. 72

Ta dokładnie na samogłoskę o – przeważnie kończą się włoskie imiona męskie, na us łacińskie.

89

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Przyciągnęła jego głowę do swojej by móc go pocałować. Zabierała się do tego gdy zadzwonił telefon. Gdy wstała odebrać przeklinała złe wyczucie czasu. To była Amanda, znowu. Naprawdę nie miała ochoty kolejny raz wysłuchiwać bezwładnych słów siostry na temat Marissy, Kyriana i kolejnego snu jaki miała. Przynajmniej do momentu kiedy nie wspomniała Desideriusa i jej. – Co??? – zapytała zmuszając się by nie oglądać Valeriusa grzebiącego widelcem w pizzy jakby to było UFO.

–

Powiedziałam, że jestem przestraszona Tabby. Naprawdę się boję. Śniło mi się, że ja i Kyrian zostaliśmy zabici przez Desideriusa.

90

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VIII Przerażona Tabitha odłożyła słuchawkę. Nigdy nie słyszała tak dużo strachu w głosie Amandy. Gorzej, znała umiejętności Amandy, a jeśli przewidywała własną śmierć… Bez wahania zadzwoniła do Acherona. – Hej Ash. – powiedziała nic sobie nie robiąc z uwagi, jaką Valerius przeniósł z pizzy na nią. – Mam problem. Właśnie dzwoniła Amanda, mówiła że miała sen o własnej śmierci, a ubiegłej nocy spotkałam się z czymś naprawdę upiornym. To… Ash zmaterializował się obok niej. – To? – zapytał. Tabitha zamarła na sekundę zdając sobie sprawę z tego co właśnie zrobił Ash. Momentami bywał przerażający. Odłożyła słuchawkę i powtórzyła mu jeszcze raz każdy szczegół o zjawie jaką zobaczyła ubiegłej nocy. Ash miał odległe spojrzenie, pochylił głowę jakby kogoś nasłuchiwał. – Czy widzisz jej śmierć? – zapytała. Ash stał a jego serce dziko dudniło kiedy starał się oczyścić mgłę otaczającą przyszłość Amandy i Kyriana. Niczego nie zobaczył. Niczego nie usłyszał. Cholera. To był najlepszy powód dla którego nigdy nikomu nie pozwolił zbliżać się do siebie. Kiedy zaczynał dbać o kogoś a te osoby stawały się częścią jego życia, był ślepy na ich przyszłość. Nie było nic a najbardziej nienawidził ciemności, która spowijała Amandę i Kyriana. – Mów do mnie Ash. Spojrzał na Tabithę, słyszał i namacalnie czuł jej strach oraz panikę. Jej myśli były chaotyczne. Szukała ukojenia jakiego nie mógł jej dać. W tej chwili nawet jej przyszłość była dla niego nieznana. – Jej przeznaczeniem było szczęście. – powiedział cicho. Ale słowem kluczowym było stwierdzenie – było. Wolna wola może często zmieniać los. Co się zmieniło? Coś musiało a Amanda pojęła to we śnie. Miał wystarczająco zaufania w umiejętności Amandy. Niewątpliwie, jeżeli widziała własną śmierć taki wynik był bardziej niż prawdopodobny, chyba że on znajdzie sposób i zmieni los, zanim nie będzie za późno.

91

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Ash zamknął oczy pozwalając sobie grzebać w uczuciach ludzi. Szukał sposobu by zmienić przeznaczenie Amandy, ale niczego nie znalazł. Niczego. Cholera! Valerius stanął za nim. Ash zrobił krok w bok tak, by nie stać tyłem do Rzymianina. – Powiedz mi dokładnie co się stało ubiegłej nocy. – Ash zwrócił się do Tabithy. Opowiadała całą historię ze zjawą podczas gdy Valerius wypełniał luki detalami. – Urian!- zawołał Ash przywołując swojego Spathi73. Tabitha zmarszczyła brwi. Ash działał bardzo dziwnie i czuła jego niepokój. – Kim jest Urian? Zanim skończyła pytanie drugi wysoki, szalenie przystojny mężczyzna zmaterializował się w jej kuchni. Ubrany w czarne skórzane spodnie i czarną koszulę, miał jasne niemal białe włosy i niebieskie oczy. Wyglądał na mniej niż zadowolonego a właściwie wyglądał jakby cierpiał na depresję poporodową. – Ash, nie podnoś na mnie głosu bo nie ważne kim jesteś, nie lubię tego.wycedził. – Lubisz, nie lubisz, muszę wiedzieć co kombinują Spathi, ściślej mówiąc, muszę wiedzieć, czy Desiderius wrócił do gry. Tabithę ogarnęło przerażenie. Urian wykrzywił usta. – Dlaczego akurat nim się przejmujesz? Des to gnojek. – Desiderius jest martwy. – powiedziała dobitnie Tabitha. – Kyrian go zabił. Urian wyśmiał ją. – Taa oczywiście a ja jestem wielkanocnym zajączkiem. Widzisz mój puszysty ogonek? Dziewczynko nie wystarczy tylko zabić Spathi, bo wszystko co możesz w ten sposób osiągnąć to powstrzymać go na chwilę. – Bzdury. – warknęła Tabitha. – Nie Tabitho. – powiedział delikatnie Ash.- Istota Desideriusa została uwolniona. Jeżeli tylko jedno z jego dzieci chciało go sprowadzić z powrotem, to mogło. Nie jest to proste, ale możliwe. Była przerażona, że Ash ukrywał przed nimi tak ważną informację. – Dlaczego nigdy nam tego nie powiedziałeś? – Dlatego, że miałem nadzieję, że nigdy się to nie zdarzy. – Nadzieję?! – wrzeszczała Tabitha. – Proszę, powiedz mi ,że nie trzymasz życia mojej siostry i Kyriana tylko nadzieją! Ash nie opowiedział. 73

Świetnie wyszkolona grupa Daimonów.

92

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

A tymczasem prawdziwe znaczenie ostatnich kilku dni spoczęło na jej barkach. – Tak naprawdę… to walczyłam ze Spathi w noc kiedy poznałam Valeriusa?

Urian parsknął. – Zaufaj mi mała dziewczynko, musiałaś się spotkać z żółtodziobami. Gdyby to naprawdę byli wyszkoleni Spathi, teraz byli byście martwi. Jego arogancja poważnie zaczęła ją wkurzać. Kim ten kretyn był? – Skąd o nich tyle wiesz Doktorze Wieki Umysł? – Kiedyś byłem Spathi. Oszalała z furii rzuciła się na niego. Ash złapał ją i odciągnął z powrotem. Uniósł z podłogi, wrzeszczącą i przeklinającą. Próbowała dobrać się do Uriana który patrzył na nią z kpiącym uśmieszkiem. – Przestań Tabby!- Ash tchnął w jej ucho. – Urian jest po naszej stronie. Wierz mi, zapłacił wysoką cenę za swoją lojalność, większą niż jesteś w stanie zrozumieć. Taa racja. – Jak mogłeś wezwać Daimona do mojego domu po tym, co mi zrobili? Mojej rodzinie! – domagała się odpowiedzi. – Mała dziewczynko nie jestem już Diamonem. – powiedział Urian a jego oczy błyszczały niebezpiecznie. – Gdybym był… – Już byś nie żył. - wtrącił Valerius złowrogim głosem. – Z mojej dłoni. Urian parsknął śmiechem. – Taa jasne. – spojrzał na Asha. –Arogancja twoich Łowców naprawdę nie zna granic. Powinieneś poświęcić więcej czasu na ich edukację. Acheron uwolnił Tabby i powiedział do Uriana. – Chcę żebyś sprawdził co się do jasnej cholery dzieje. Został ktoś kto jest wobec ciebie lojalny? Daimon wzruszył ramionami. – Mogę spróbować, ale...- jego wzrok padł na Tabithę. – jeżeli Des faktycznie wrócił będzie chciał skończyć to, co zaczął. Może bogowie ci pomogą, w innym przypadku Nowy Orlean spłynie krwią. – Kto by go chciał z powrotem? – zapytała Tabby – Jego dzieci. – odpowiedzieli jednoczenie Ash i Urian. Tabitha nadal nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała. Ale kiedy ona kipiała ze złości na twarzy Uriana zaczęły malować się współczucie i niepokój. Kiedy przemówił pycha opuściła jego głos. – Wierz mi, trudno być nielojalnym wobec ojca, który oszczędził ci

93

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

okropnej śmierci w wieku dwudziestu siedmiu lat. Coś w jego tonie mówiło jej, że wie o tym z własnego doświadczenia. – Lojalność wobec twojego ojca?- zapytała Twarz Uriana zamieniała się w kamień. – Chciałem zrobić coś dla mojego ojca do czasu gdy mnie zabił i odebrał jedyną rzecz na jakiej mi zależało w życiu. Więź którą czułem z tym człowiekiem została natychmiast zerwana. – spojrzał na Asha. – Zobaczę czego mogę się dowiedzieć i dam ci znać. Pomarańczowy płomień pochłonął Uriana zanim zdematerializował się w jej kuchni. Mimo to, jego wrogość nadal utrzymywała się w powietrzu wokół nich. – Cholera. - mruknął Ash. – Urian i jego dramatyczne gesty…Muszę przypomnieć mu by odkładał na bok swoje pirotechniczne sztuczki kiedy przychodzi i odchodzi. – To jest wściekły człowiek. – powiedziała Tabitha – Nawet nie masz pojęcia jak bardzo, Tabby. - odpowiedział. – I ma do tego całkowite prawo. – potrząsnął głową oczyszczając umysł i powiedział spokojnie. – Teraz gdy Urian jest zajęty wy musicie zostać razem i pilnować swoich pleców. Desiderius to syn Dionizosa a Dionizos jest nadal na mnie wściekły o to, co się wydarzyło w święto Mardi Gras trzy lata temu. Nie sądzę by był na tyle głupi, by pomagać Desideriusowi, ale niczego nie zakładam jeżeli chodzi o tą dwójkę. – spojrzał wymownie na Tabithę – Nawet jeżeli tatuś mu nie pomoże, Desiderius nadal posiada wystarczającą ilość boskiej mocy, by być śmiercionośnym, pamiętaj o tym! – Tak. – powiedziała sarkastycznie wspominając co zrobił Desiderius z nią i jej przyjaciółmi, zgniótł niczym słomę - Pamiętam. Spojrzał na Valeriusa. – Desiderius może manipulować ludźmi. Opętać ich. Mamy szczęście. Tabitha jest na tyle silna, że jedyną rzeczą jaka może ją usidlić to czekolada. Marla może zostać zmanipulowana. Otto powinien być bezpieczny, ale reszta twojej służby… może powinieneś dać im wolne. Spoglądając na twarz Valeriusa była pewna, że raczej wołałby umrzeć. – Dam sobie z tym radę. – powiedziała do Asha. – Nawet ty musisz kiedyś spać. Jeden z twoich pracowników może włamać się do twojej sypialni i cię zabić. Nie sądzę by któryś kochał cię na tyle mocno, by nie wykonać rozkazów Desideriusa tak samo jak to zrobiła kucharka Kyriana. Nozdrza Valeriusa nerwowo zadrgały. Ash zignorował ból jaki wyczuła w Valeriusie Tabitha. – Musicie trzymać się razem. A ja muszę ostrzec Janice i Jean-Luca by wiedzieli co się dzieje. 94

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Zwrócił się do Tabby. – Spakuj torbę i przenieś się na jakiś czas do Valeriusa. – A co z moim sklepem? – Masz Marle, dopilnuje interesu przez kilka tygodni. – Tak, ale… Rysy twarzy Asha stwardniały. – Nie kłóć się ze mną Tabitha. Desiderius jest ważną siłą w piekle i czuje wielką urazę wobec ciebie, Amandy oraz Kyriana. Tym razem nie ma zamiaru bawić się z waszą trójką. Ma zamiar was zabić. Normalnie kłóciłaby się z nim do upadłego, ale znała ten jego ton. Nikt nie dyskutował się z Ashem za długo. – Świetnie! – Znasz swoje rozkazy Generale. – powiedział stanowczo Ash do Valeriusa. Valerius pozdrowił go, raczej sarkastycznie, rzymskim salutem. Przewracając oczami Ash wyparował z domu Tabithy. Teraz gdy zostali sami Valerius patrzył na nią bez słowa. Płonęła w nim dzika furia która raniła nawet ją. – No co?- zapytała Bez słowa podszedł do kredensu, chwycił ślubne zdjęcie Amandy i wyciągnął z ramki podobiznę Russella Crowe, przykrywającą twarz Kyriana. Przeklął. – Powinienem domyślić się kiedy powiedziałaś, że ma na imię Amanda. Gdy zwrócił swoją twarz ku niej była pełna odrazy. – Tak a moje imię to Tabitha nie Amanda. Poza tym co to ma do rzeczy? Nie słuchał jej, wiedziała to. Wyszedł sztywnym krokiem z pokoju i poszedł na górę. Podskoczyła gdy usłyszała jak z hukiem trzasnęły drzwi. – Świetnie. – powiedziała głośno. – Bądź dzieckiem. Nie dbam o to. Valerius siedział nieruchomo na brzegu łóżka, wściekając74 się na Tabithę, za to kim faktycznie była. Ocaliła go bliźniacza siostra żony Kyriana. To było kapitalne, po prostu kapitalne. Spędził ostatnie dwa tysiące lat unikając Greka, by go przypadkiem nie zranić, przypomnieniem co zrobiła rodzina Valeriusa. A teraz…Zaciskał zęby by nie czuć jak zdradził Kyriana. Dziadek Mrocznego Łowcy wyglądał tak samo jak Valerius. Przed wiekami uwiódł ukochaną żonę Kyriana Theone i wykorzystał ją, by wbiła nóż w plecy męża. Kyrian z całą jego renomą nie został pojmany jak przystało na polu bitwy. Kiedy starał się uratować żonę, podała mu narkotyki i gdy był pod ich wpływem wydała go i przekazała w ręce jego śmiertelnego wroga. Żołądek Valeriusa skręcił się gdy przypomniał sobie tygodnie, gdy jego ojciec i dziadek torturowali greckiego generała dla informacji i zabawy. 74

Też był się wściekała …

95

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Powróciły wspomnienia wrzasków Kyriana. Widok leżącego, skrwawionego i pokonanego człowieka nawiedzał go do dnia dzisiejszego. Kyrian leżał na placu z oczami pełnymi bólu. Tylko raz podczas tych tygodni napotkał jego wzrok a jego spojrzenie pozostawiło palący ślad w jego duszy. Gorzej, pamiętał jak jego dziadek śmiał się podczas obiadu. To była noc, w którą Kyrian został ukrzyżowany, po tym, jak jego ojciec starał się go ocalić. – Trzeba było zobaczyć jego twarz gdy spostrzegł swoją żonę w moich ramionach. Miałem jego dziwkę jęczącą i błagającą o mojego kutasa a on patrzył jak ją pieprzę. To źle, że umarł zanim zobaczył jej twarz gdy ją wyrzucałem z obozu. Valerius nigdy nie zrozumiał takiego okrucieństwa. Nie wystarczało, że go pokonali, jeszcze na jego oczach wykorzystali jego żonę… A teraz on sam spał z bliźniaczką żony Kyriana. De facto historia się powtórzyła. Acheron wiedział i nic nie powiedział. Dlaczego Atlantyda na nich naciskał by byli razem skoro wiedział, co może zrobić Kyrian? To nie miało żadnego sensu. Nie więcej niż to, że Tabitha uratowała go wiedząc, jak bardzo Kyrian go nienawidzi. Jupiter wie, że ten człowiek jak nikt inny ma prawo życzyć mu śmierci. Nic dziwnego, że Selena go tak namiętnie nienawidziła. Było zastanawiające, że jako szwagierka Kyriana nie była wobec niego bardziej agresywna. Drzwi się otworzyły. Valerius zobaczył wchodzącą Tabithę. Nie rozmawiała z nim gdy pakowała małą walizkę…bronią. – Co robisz? – zapytał. – To co Ash powiedział. Mam zamiar przenieść się do ciebie. – Dlaczego nie pójdziesz do Amandy i Kyriana? – Ponieważ wierze Ashowi. Jeżeli twierdzi, że mam być z tobą, to będę. – Będziesz pluła na mnie z wiatrem? – pytanie padło zanim mógł je powstrzymać. Tabitha zatrzymała się słysząc jego niedorzeczne pytanie. – Słucham??? Zacisnął szczękę. – To jest właśnie to co robi twoja siostra Selena za każdym razem jak mnie widzi. Zastanawiam się czy także powinienem trzymać się z dala od ciebie. Tabitha zaśmiałby się gdyby nie był śmiertelnie poważny. – Dystans. Interesujące słowo. Nie miałam pojęcia, że takie znasz. – Tak, całkiem dobrze. Twoja siostra i mój ostatni Giermek całkiem dobitnie mi to wyjaśnili. Wstał i ruszył do drzwi. – Zaczekam na zewnątrz póki nie skończysz. Tabitha kopnęła drzwi zanim do nich doszedł. Odwrócił się do niej i spojrzał na nią a arogancją. – Co cię ugryzło w dupę? – Że co proszę??? – jego głos był równie lodowaty co spojrzenie. – Widzisz, jest kilka rzeczy o o mnie o których nie wiesz a powinieneś wiedzieć. Pierwsze nie wierzę w żadne kity – niczyje. Drugie, nie przekazuję nic nikomu nawet jeśli wyczuwam coś lub kogoś.

96

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Zauważyłem. Zignorowała jego słowa. – Po trzecie. Jestem empatą. Możesz tu stać i silić się na całą swoją nonszalancję ile chcesz, ale i tak na sam koniec wiem, co czujesz i co zrobisz. Więc nie postępuj tak skrycie i zimo, kiedy i tak wiem swoje. To mnie po prostu wkurza. Nieznacznie rozluźnił szczękę. – Jesteś empatą? – Tak. Wiem, że obecność Asha w kuchni cię zraniła, ale nie wiem dlaczego. I czułam twój gniew w chwili gdy odkryłeś twarz Kyriana. - Położyła mu dłoń na policzku. – Moja matka zawsze powtarza, że cicha woda brzegi rwie. Tylko raz twoje działania pasowały do twoich emocji, ubiegłej nocy, gdy się kochaliśmy oraz kiedy przyszedłeś tutaj i zatrzasnąłeś drzwi sypialni. Chciał odejść ale mu nie pozwoliła. – Ubij ze mną interes Val. NIE ODCHODŹ!!! – Nie rozumiem cię. – powiedział a jego serce waliło. – Nie jestem przyzwyczajony że ktoś mnie lubi, a zwłaszcza osoba, która ma nawiększe prawo mnie nienawidzić. – Dlaczego powinnam cię nienawidzić? – Moja rodzina zniszczyła twojego szwagra. – A mój wujek Sally był lichwiarzem, który zginął na ulicy z rąk osoby przez niego szantażowanej. Każde drzewo rodzinne ma rodzinnego dupka. TO NIE TWOJA WINA. Nie jesteś tym, który zabił Kyriana, prawda? – Nie, kiedy zginął byłem tylko dzieckiem. – Więc jaki masz problem? Dla osoby nierozgarniętej jej słowa były jasne. – Każdy człowiek którego spotkałem w tym mieście a który zna Kyriana nienawidzi mnie od pierwszego spojrzenia. Przypuszczałem, że będziesz taka sama. – Wiesz co mówią o przypuszczeniach… można nimi kant dupy otrzeć. Jezuuu. Kocham Kyriana ale to jest człowiek, który na prawdę musi pozwolić odejść przeszłości. Nie mógł uwierzyć, że akceptuje kim był. Wciągnęła go w dziwnie orzeźwiający uścisk. – Wiem Valerius, że nie mogę cię zatrzymać. W pełni rozumiem jakie masz życie i powołanie. Ale jesteśmy przyjaciółmi i sojusznikami. Trzymał ją blisko a słowa rozbrzmiewały w jego wnętrzu. Puściła go i odsunęła się. – Mamy kilka rzeczy do zrobienia. Racja? – Racja. Więc startujemy! Skrzywił się. – Startujemy? Posłała mu głupi uśmiech. – Mój siostrzeniec Ian jest uzależniony od Power Rengres, myślę że za często oglądałam z nim filmy. – Ah. – powiedział sięgając po walizkę. – Chodźmy do mnie a później wyjdziemy i zobaczymy jakie Daimony w tę noc znajdziemy. Obawiając się przypadkowego spotkania z Taią, Tabitha zadzwoniła po taksówkę, która zawiozła ich bezpośrednio do domu Valeriusa. Kiedy dojechali do rezydencji Otta już nie było. Z godnie z oczekiwaniami Gilbert czekał na nich przy drzwiach.

97

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jak zawsze wyglądał sztywno, gdy witał ich formalnie. – Miło cię ponownie spotkać Gil. – powiedziała Tabitha kiedy Valerius podawał mu jej walizkę. – Jak zawsze uprzejme i sztywne stanowisko. Gilbert zmarszczył brwi, spojrzał w dół i posłał jej żartobliwe spojrzenie. Valerius prawe się uśmiechnął. – Pani Devereaux zostanie z nami przez jakiś czas Gilbert. Możesz poprosić Margaret by przygotowała pokój dla Pani? – Tak mój Panie. Valerius zaczął wchodzić po schodach i zatrzymał się. – Kiedy Margaret skończy chcę by cały personel dostał kilka tygodni wolnego. Gilbert spojrzał na niego zszokowany. – Mój Panie? – Nie martw się. Będzie płatny. Potraktuj to jako świąteczny prezent. Tylko zostaw mi namiary na pracowników bym miał kontakt z każdym, kto będzie chciał wrócić. – Jak sobie życzysz Panie. Tabitha poczuła jego smutek. Wbrew temu co mówił Acheron Gilbert lubił Valeriusa i wydawało się, że nienawidzi go zostawiać samego. – Gdzie idziesz? - zapytała Valeriusa gdy zrobił kolejny krok po mahoniowych schodach. – Idę zabrać nową broń. Zechcesz dołączyć do mnie? – Noo. – powiedziała sugestywnie – Zawsze miałam słabość do facetów z dużą ilością broni. Pokaż mi co tam masz kochanie. Nie był pewien czy był rozbawiony czy nie, kiedy czekał za nią aż do niego dołączy. Tabitha podążyła za nim po schodach, po czym skręcili w długi korytarz po prawej stronie. Stanął przed drzwiami i je otworzył. Tabitha nisko gwizdnęła kiedy zobaczyła salę treningową. Była ogromna i wyposażona we wszelkie dostępne worki treningowe, maty i manekiny. One w szczególności wyglądały jakby były często używane…były także ubrane w jasne hawajskie koszule. – Przypuszczalnie jest to ktoś ,kogo znamy? – zapytała gdy spostrzegła kłute rany na głowie manekina. – Powołuję się na piątą75. – Rozumiem, że Otto nie bierze udziału w twoich sesjach treningowych. Spojrzał na manekina. – Myślę, że można powiedzieć ,że w ten sposób to robi. Pokręciła głową gdy Valerius podszedł do szafy. W środku był arsenał z którym nawet ATF76 miałoby problem. – Granatnik launcher?77 – E-Bay. – powiedział Valerius.- Wszystko tam znajdziesz. – Widocznie tak. Kto potrzebuje Kella skoro ty masz wszystko? Posłał jej niegodziwy uśmiech gdy mocował śmiercionośne ostrze do przedramienia. – Co moja Pani wybiera? Wyciągnęła małą kuszę wiszącą na drzwiach. – Oglądałam za dużo powtórek Buffy. Tak czy owak jestem kuszniczką. 75

W amerykańskim prawe :biorąc piątą, znany również jako powołując się na piątą jest aktem odmowy składnia zeznań. 76 Biuro ds. Alkoholu, Tytoniu, Broni Palnej oraz Materiałów Wybuchowych) – agencja federalna Stanów Zjednoczonych, zajmująca się przestępstwami i ich zapobieganiu, także przestrzeganiem regulacji i przepisów federalnych, w tematach zawartych w jej nazwie. 77 http://arniesairsoft.co.uk/news2/wp-content/uploads/2007/02/rap4_40mm_gl2.jpg

98

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius stanął obok niej gdy wybierała broń. Musiał przyznać, że cieszył go widok kobiety umiejącej zadbać o sobie. Ważyła i badała każdą broń dokładnie, z precyzją i profesjonalizmem. Nigdy nie wierzył że coś takiego może być podniecające ale jego ciało już było twarde. Jedne czego nie mógł teraz zrobić to wziąć ją … w tej cholernej szafie. Tabitha spojrzała na niego przez ramię i złapała jego namiętne spojrzenie. Jego ciemne oczy płonęły. Był bliski granicy wytrzymałości, czuła to. Ogień jego pożądania był skierowany na nią powodując zapłon jej własnego do czasu aż z trudem chwyciła oddech. – Te. – powiedziała, podając mu wypolerowany stalowy kołek. Cofnął się i schował kołek do kieszeni. Zanim coś powiedział drzwi na korytarz otworzyły się ukazując Gilberta. – Pani Devereaux? Odwróciła się wpadając na lokaja. – Tak? – Pani pokój jest gotowy. Valerius odchrząknął. – Upewnij się żeby było wszystko w porządku zanim służba wyjdzie. – Okey. – powiedziała wiedząc, że potrzebował trochę wolnej przestrzeni w pokoju. W rzeczywistości ona także. Jeśli nie wyjdzie z tego cholernego pomieszczenia w ciągu kolejnych kilku minut oboje będą leżeć rozwaleni nago. Zostawiła szafę i podążyła korytarzem za Gilbertem do drugiego skrzydła rezydencji. Poprowadził ją do końca korytarza i otworzył drzwi. Tabitha rozdziawiła usta na widok imponującego pokoju. Było w nim wszystko co najlepsze. Nie oczekiwała niczego innego po Valeriusie, ale pokój i tak wzbudzał podziw. Był utrzymany w ciemnogranatowych i złotych barwach. Cudownie granatowa odrzucona pościel już na nią czekała. Gilbert udał się do interkomu i zatrzymał się. – Nie podejrzewam by był ktoś kto odbierze twoje połączenie. – powiedział pod nosem. – Nie chcesz odejść, prawda? Spojrzał na nią zaskoczony. – Jestem z Panem Valeriusem od dawna. Jakaś nuta w jego głosie sugerowała, że długo oznaczało wszystko. – Jesteś kolejnym giermkiem? Pokręcił głową. – Nawet nie wiedzą, że istnieję. To dlatego tak często Pan Valerius zmienia Giermków. Zabrał mnie gdy miałem piętnaście lat i stacjonowałem w Londynie. Nikt inny mnie nie chciał. Skrzywiła się na jego słowa. – Dlaczego nie zrobili z ciebie Giermka? – Wielka Rada Giermków odmówiła Panu Valeriusowi. – Dlaczego?- zapytała nie rozumiejąc. – Kiedy Kyrian poprosił o Nicka Rada zgodziła się mimo że wiedziała o jego ciemnej przeszłości. Obawiam się, że mają w wielkim poważaniu prośby generała… Tabitha wydała niski warkot. Nigdy nie była typem osoby, która mogła tolerować ludzi wydających pochopny osąd o innych. Tak jak często mówiła jej ciotka Zeleda nigdy nie wiadomo co nam może się przydarzyć. – Gilbert nie przejmuj się. Do cholery dopilnuję by nikt nie zadarł z Valeriusem gdy odejdziesz. Umowa stoi? Uśmiechnął się do niej.

99

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

–

Stoi. – Ukłonił się i wyszedł. Tabitha przeszła przez pokój i odkryła, że jej ubrania zostały rozpakowane i schludnie leżą w szufladzie, szafie i łazience. Wow kobieta mogła się przyzwyczaić do takiego traktowania. Posortowała broń, która została umieszczona w szufladzie. Jej ulubione wysuwane noże przymocowała rzepami do nadgarstków. Najbardziej stresujące było zrzucenie ich z ramion na dłoń, bo trzeba było uważać gdyż mogły paskudnie zranić rękę. Wciągnęła spodnie na nogi, sztylet przytwierdziła do buta oraz kolejny, motylkowy nóż włożyła do tylnej kieszeni. Większość jej broni była nielegalna ale miała wystarczająco dużo znajomych w departamencie policji, by nikt jej za to nękał. Chwyciła sweter z długimi rękawami i okryła ramiona kiedy ktoś zapukał w drzwi sypialni. Otwarła znajdując po drugiej stronie Valeriusa. Był najprzystojniejszym facetem jakiego widziała. Jego włosy były nadal wilgotne, związał je w prawie niezbędny kucyk, chociaż szczerze mówiąc wolała je luźne i dzikie. Jego rzeźbione rysy nie zdradzały niczego, ale czuła jego rozkosz. – Jestem gotowy na patrol. – Ja też. Czuła rozbawienie. Rysy jego twarzy zmiękły a ona robiła wszystko by nie wciągnąć go w ramiona. Naprawdę nikt nie powinien być tak kuszący. Szeroko otworzył drzwi. – Chodź moja Niebezpieczna Pani. Twoje Daimony czekają. Tabitha poszła na dół po schodach gdzie czekała na nich Otto. Musiał wrócić gdy oboje byli na górze. – Został ogłoszony alert w Nowym Orleanie. – powiedział do nich. – Wszyscy Giermkowie poza Blood Rites zostali ewakuowani. Ash ściągnął też kilku Łowców z północnej części stanu Mississippi. Wiedzieliście o tym? – Nie. – odpowiedział Valerius. – Nie zdawałem sobie sprawy, że został ogłoszony alert. – Addamses wyjeżdżają? - zapytała Tabitha. Otto pokiwał głowa. – Nawet Tad. Zostali przeniesieni do Milwaukee do Mrocznych Łowców do póki alarm nie zostanie odwołany. Słowa ostrzeżenia Amandy przeszły Tabithcie przez głowę. Wyciągnęła telefon z tylniej kieszeni i zadzwoniła, by sprawdzić co się u nich dzieje podczas gdy Valerius i Otto rozmawiali. Odczuła ulgę kiedy po minucie usłyszała głos Amandy. – Cześć siostra. – powiedziała starając się brzmieć normalnie. – Wszystko w porządku? – Nie bardzo. I tak wiem o alercie Asha. Przeniósł się tutaj z kolejnym Łowcą zwanym Kassim. – Dlaczego wy nie zostaliście ewakuowani? – Tak będzie dla nas lepiej stwierdził Ash. Uważa, że lepiej będzie walczyć na własnym terenie niż gdzieś na nieznanym. Nie martw się Tab. Czuje się pewniej od kiedy jest z nami Kassim i Ash. – Tak, znam Asha on nigdy nie pozwoli by cokolwiek stało się jednemu z was. Trzymajcie się, pogadamy później. Kocham cię. – Ja ciebie też. Bay. Kiedy Amanda odłożyła słuchawkę Tabitha westchnęła a jej żołądek

100

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

mocniej skurczył się z nieuzasadnionego strachu. Dlaczego była tak nerwowa? – Dopilnuję aby cała pomoc była gotowa tej nocy . – powiedział Otto zanim wyszedł Valerius władczo skinął głową. Gdy zostali sami Tabitha starała się pozbyć ponurego nastroju. – Znasz Nocnego Łowcę Kassima? – Tak znam go. – Co o nim wiesz? Valerius poprawił mankiet od płaszcza na nadgarstku. – Był afrykańskim księciem w średniowieczu. Stacjonował w Jackson Mississippi do czasu aż go Ash nie przeniósł do Aleksandrii kilka lat temu. Dlaczego? – Przeniósł się do domu Amandy więc byłam ciekawa. – wskazała kciukiem drzwi. – Możemy? Chwycił ją za dłoń zanim od niego odeszła. – Tabitha cokolwiek tam jest, dorwiemy to. Nie martw się. Szczerość w jego głosie dotarła do niej. – Będziesz chronił swojego śmiertelnego wroga? Uciekł wzrokiem. Kiedy jego spojrzenie powróciło paliło ją. – Tak. Będę chronił twoich bliskich. Nie miał żadnego powodu by tak postępować. Żadnego. Nie miała wątpliwości, że gdyby Kyrian był na jego miejscu, poszedłby na górę, zamknął drzwi i nic nie zrobił. Ale Valerius… Przyłożyła swoje wargi do jego i gwałtowanie pocałowała. Jego smak przenikał ją na wskroś. Marzyła by dzisiaj nie robić nic innego poza wciągnięciem go na górę i kochaniem się z nim. Gdyby tylko mogła… Wzdychając zacisnęła wargi i cofnęła się. Poczuła jego niechęć, gdy go uwolniła. Zmusiła się by go puścić i cofnęła się, otwierając drzwi. Wyszła na zewnątrz. Otto trzymał się w pobliżu ulicy gdzie zostawili zaparkowany samochód. Olśniło ją, że nadal był ubrany w czarne jeansy i sweter… od wczorajszego popołudnia… nie zmienił się w tandetnego Otta. Aktualnie wyglądał jakby dorósł. – Zapomniałem o czymś. – podał Valeriusowi coś ,co wyglądało na mały nadajnik. – Na wszelki wypadek. Rada chce, by wszyscy to dostali. Jeżeli co się stanie będziemy mogli was z tego wyciągnąć. Ku jej zdziwieniu wręczył jej także. – Dzięki Otto. Pochylił głowę do niej. – Uważajcie. Talon z Kyrianem i Julianem będą w okolicach Square. W ich zakresie będzie także Ursulines wokół Sanctuary oraz Chartres do French Market. Może byście patrolowali inną cześć miasta? – Będziemy się wałęsać wokół północno zachodniej części Quarter: Bourbon, Toulouse, St. Louis, Bienville i Dauphine. Valerius skrzywił się gdy usłyszał Bourbon, ale nie powiedział ani słowa. – Ash bierze cmentarze. – kontynuował Otto. – Janice będzie wzdłuż Kanałów Harrod i dystryktu Warehouse. Jean-Luc weźmie dystrykt Garden. Ulric jest w dystrykcie Business a Zoa w Tulane. No i został jeszcze Kassim który został poinformowany przez Asha, że jeżeli Amanda lub Marissa opuszczą dom Kyriana przed świtem zostanie tostem na jego śniadanie. – Kto to jest Urlic? – zapytała Otta.

101

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Posłał jej rozbawione spojrzenie.. – To Nocny Łowca, przybył z Biloxi jakieś pół godziny temu. Jest blondynem więc staraj się nie dziabnąć go nożem jak spotkacie się w ciemnej alejce. Tabitha wyglądała na urażoną. – CO?? To nie moja wina że dźgam nożem wszystkich ludzi z kłami. Oni zawsze wyglądają jak Daimony. – Ja nie wyglądam jak Daimon a mnie pchnęłaś nożem. Otto zaśmiał się. – Taaa ale wiesz, wyglądasz jak prawnik, więc musiałam cię zabić. To był molarny imperatyw. Potrząsnął głową. Otrzeźwiona spojrzała na Otta. – Ilu Giermków zostało w mieście. – Tylko ja, Kyr i Nick. Ostatni którzy opuścili miasto to Tad i twój ex Eric ze swoja żoną. Jeszcze zdążyli na czarterowy lot, jakąś godzinę temu. Każdy inny z Luiz został wycofany dopóki Ash nie da zgody na powrót. – A co ze Zwierzo - Łowcami?- zapytał Valerius. – Będą się trzymać blisko Sanctuary chroniąc partnerki i młode. Póki co nawet Vane i Bride się tam zabunkrowali. – Czy Zwierzo Łowcy nam w ogóle pomogą? Otto potrząsnął głową. – Oni to widzą jako problem ludzi i nie chcą się w to mieszać. – Jak wygodnie… – zirytowała się Tabitha. – Po prostu nie wierzę! – Nie wiele wiesz o zwierzętach, prawda? – powiedział Otto.- To dlatego Talon chce trzymać klub na oku. Apolici i Daimony wiedzą, że wewnątrz Sanctuary nikt, nawet Ash, nie może ich tknąć. Tabitha zaśmiała się. – Ash nie musi ich dotykać, on ich po prostu zabija. – Że co proszę? – jednocześnie zapytali Valerius i Otto. – No co? – zapytała ich. – Nie wiedzieliście? Ash jest cholernie niebezpieczny w walce. Spierze wam dupy zanim się spostrzeżecie, że on tam był. Porusza się tak szybko, że nawet go nie zauważycie. – Brzmi jak Corbin. – powiedział Otto. – Corbin to teleporterka. Wparowuje, zakuje Daimona i wyparowuje zanim Daimon się rozpadnie. – Corbin? – zapytała Tabitha – Pierwsza grecka królowa zmieniona w Mrocznego Łowcę. – powiedział Val. Tabitha przewróciła oczami. – Niech zgadnę też nie jesteście w przyjaznych stosunkach?  Naprawdę muszę odpowiadać na to pytanie? Nie, nie musiał.  Taaa. – powiedział Otto- Ale ona jest bardziej przystępna niż Zoe i Samia. Przy nich powiesz „Rzymianin” i lepiej się pilnuj. – spojrzał wymownie na Tabithę. – No może nie ty, ale większość z nas musiałby się salwować ucieczką.  Dobra. – powiedziała Tabitha odchodząc od Otta. – I po tej interesującej dygresji myślę że nadszedł czas byśmy stąd spadali. – Tabitha wskazała na zdezelowany czerwony IROC zaparkowany pod drugiej stronie bramy.  Będziesz miał coś przeciwko jeżeli pożyczymy twój samochód Otto? Valerius wyglądał na przerażonego.

102

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Otto zaśmiał się złowieszczo rzucając jej kluczki. – Proszę bardzo. Valerius odezwał się od razu. – Mam…  To będzie robota. – Powiedziała Tabby mrugając do Otta i zabrała klucze. Valerius był sztywny. – Naprawdę Tabitha, myślę…  Wsiadaj do samochodu, obiecuję że cię nie ugryzie. Wyglądał na mniej niż przekonanego. Śmiejąc się schodziła z podjazdu kierując się do IROC Ku jej zaskoczeniu Otto zawołał za nimi.  Uważajcie na siebie. Może nie doceniam jednego z was, ale nie chcę by źli faceci wygrali.  Nie martw się. – powiedziała Tabitha idąc dalej. – Tym razem wiem czego mam się spodziewać.  Nie bądź taka pewna siebie. – powiedział Valerius świdrując ją wzrokiem. - Ktoś dalece lepszy od mnie powiedział: pycha przyjdzie przed upadkiem. Wzięła jego słowa do serca. – Dobra rada. – Spojrzała się przez ramię. – Dobrej nocy Otto.  Dobrej, dbaj o mój samochód. – odpowiedział. Valerius wzdrygnął się. Tabitha stłumiła śmiech widząc jego reakcję. – Mumm - powiedziała biorąc głęboki haust powietrza Nowego Orleanu. Otwierała małą bramę prowadzącą z podjazdu na zewnątrz. – Pięknie pachnie. Valerius zmarszczył brwi. – Wszystko co czuję to smród rozkładu. Spiorunowała go wzrokiem kiedy dołączył do niej na chodniku obok samochodu Otta. – Zamknij oczy.  Raczej nie. Mogę wdepnąć w coś i wnieś to domu. Cuchnęłoby całą noc Spojrzała na niego oburzona gdy zrobił kolejny krok.  Jesteś jedyną kobietą która czując to zjełczałe powietrze myśli, że jest przyjemne. Zamknęła bramę. – Zamknij oczy Valerius. Być może nos będzie jedyną częścią ciebie która będzie jutro sprawna. Nie był pewien czy powinien jej słuchać czy nie, ale złapał się na tym, że z niechęcią przystanął i zamknął oczy.  A teraz weź głęboki wdech. – powiedziała. Kiedy to zrobił usłyszał jej namiętny głos w uchu, który powodował, że cały drżał. 78 79  Czujesz wilgoć z nad rzeki z domieszką cajunskiej gumbo ? Nie 80 wspominając o hiszpańskim mchu ? Otworzył oczy. – Wszystko co czuję to uryna, zgniłe owoce morza i rzeczny szlam. Gapiła się na niego. – Jak tak możesz mówić?  Dlatego, że to jest to, co czuję. 78

Cajun lub Cadien – osoba należąca do francuskojęzycznej grupy etnicznej ("Cajuns") zamieszkującej wybrzeże Zatoki Meksykańskiej w USA. W większości zamieszkują 22 południowe parafie stanu Luizjana (ten obszar nazywany jest Akadianą). "Cajun" to także nazwa dialektu, kultury i muzyki tej ludności. 79 http://www.poradnikzdrowie.pl/blogi/blog/wpis/cywilizacja-soli/gumbo-pikantna-zupa-z-luizjany/109/ 80 http://www.samanthabarrow.com/lib/img/spanish_moss.jpg

103

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Warknęła na niego i wsiadła do samochodu. – Jesteś trudnym przypadkiem, wiesz o tym?  Gorzej byłem nazywany. Spojrzała na niego z powagą. – Wiem, że byłeś. Ale nadeszły dla ciebie nowe czasy. Mam zamiar bronić twojego tyłka. A dzisiaj w nocy idziemy skopać dupy Daimonom…  Że co proszę? – zapytał obrażonym tonem. – Co takiego zrobisz?  Słyszałeś mnie. – odpowiedziała ze złośliwym uśmiechem. – Połowa ludzi ma z tobą taki problem, że nie śmiejesz się i wszystko traktujesz śmiertelnie poważnie.  Życie jest poważne.  Nie. – powiedziała. Pasja wyzierała z jej niebieskiego spojrzenia. – Życie to przygoda. Jest przerażające i ekscytujące. Czasami nawet odrobinę nudne, ale nigdy nie powinno być poważne. Tabitha zobaczyła wahanie w jego oczach. Był nieprzywykły by ufać ludziom i z jakiegoś powodu chciała, by jej zaufał. – Chodź ze mną Generale Valeriusie i pozwól, że ci pokażę jakie życie jest naprawdę i dlaczego tak cholernie jest ważne jest, by uratować świat. Patrzyła jak chwyta za klamkę drzwi samochodu jak człowiek, który chwyta brudną i cuchnącą pieluszkę dziecka. Nigdy nie widziała nikogo bardziej szyderczego. To było dość imponujące. Ale nie powiedział nic więcej kiedy wsiadł do samochodu. Zapuściła bieg tak, że zapiszczały opony na krawężniku. Valerius nie spodziewał się wiele po tej nocy, ale musiał przyznać, że lubił zapał tej kobiety. Żarliwość z jaką żyła. Obserwowanie jej było fascynujące. Nic dziwnego, że zaprzyjaźniła się z Ashem. Jeżeli ktoś jest nieśmiertelny świeżość życia umiera szybciej niż u śmiertelników. Przez wieki można o niej zapomnieć. Zapomnieć o ludzkiej stronie własnego ja albo dlaczego ludzkość powinna przetrwać. Trudno było sobie przypomnieć czym jest śmiech. Poza tym on i śmiech to dwie sprzeczności. Do czasów Tabithy z nikim nie dzielił się śmiechem. Tabitha miała entuzjazm dziecka. W jakiś sposób udało jej się trzymać młodzieńczych ideałów nawet w obliczu świata, który ich nie akceptował. Naprawdę nie obchodziło jej kim jest ani co myślą inni. Chciała przejść przez życie robiąc to, co trzeba i na własnych warunkach. Jak jej tego zazdrościł. Była potężną siłą i należało się z nią liczyć. Valerius roześmiał się mimo woli. – No co ? – zapytała skręcając tak szybko, że praktycznie wbiła go w deskę rozdzielczą. Wyprostował się. – Właśnie myślałem, że należało cię nazwać Huragan Tabitha. Parsknęła śmiechem – Za późno. Moja mama już to zrobiła. Właściwie nazwała mnie tak pierwszy raz gdy gościła w pokoju akademickim moim i Amandy i zobaczyła panujący w nim chaos. Powinnaś być wdzięczny, że po dwunastu latach życia na własną rękę nauczyłam się odkładać rzeczy na swoje miejsce. Wzdrygnął się na tę myśl. – Zaprawdę jestem wdzięczny. Gwałtownie skręciła w Jackson Brewery i zaparkowała w miejscu niedozwolonym. – Policja odholuje ci samochód. – Nieee. – powiedziała wyłączając silnik i zawieszając małą srebrną zawieszkę z jej imieniem na desce rozdzielczej. – To droga Eda. On doskonale wie, że jeśli tylko spróbuje, moja siostra rzuci na niego i jego brata czar.

104

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Ed? – Jeden z przydzielonych tutaj policjantów. Zawsze ma mnie na oku. Chodziliśmy razem do liceum a on przez lata spotykał się z moją starszą siostrą Karmą – Masz siostrę która ma na imię Karma??? – zapytał Valerius – Tak i to jest bardzo trafne. Ma dość nieprzyjemny sposób wracania i ranienia każdego gdy się tego najmniej spodziewa. Jest jak wielki czarny pająk, który tylko czyha na okazje. – Jej słowa nie były tak zabawne jak gest który wykonała. Chwyciła dłoń i gryzła ją jak wściekła mysz. – Kiedy myślisz, że jesteś już bezpieczny od jej gniewu… Bumm. – złączyła swoje dłonie. – Zwala cię z nóg i pozwala ci leżeć na podłodze obficie krwawiąc. – Mam nadzieję, że żartujesz. – Wcale nie. Ona jest przerażająca kobietą, ale kocham ją. Valerius wysiadł z samochodu. Zatrzymał się. Przyszło mu do głowy, że za każdym razem Tabitha wyciąga inna siostrę jak królika z kapelusza. – Ile Was jest? – Dziewięć. – spojrzała na niego zdziwiona. – Dziewięć??? – powiedział oszołomiony ilością. Nic dziwnego, że nie mógł się w tym połapać… ale jak ona dawała radę? Tabitha skinęła głową. – Tiyana czyli Taia. Selene i Amandę znasz. Potem jest Esmeralda lub Essie jak my ja nazywamy. Yasmina albo Mina. Petra, Ekaterina lub Trina i na samym końcu Karma, która nie reaguje na żadne skróty. Valerius wydał niski gwizd gdy recytowała listę imion. – Co? – zapytała – Jestem po prostu pełen litości dla mężczyzn mieszkających z wami w jednym domu. To musi być naprawdę przerażające … przynajmniej jeden tydzień w każdym miesiącu. Zapatrzyła się i ryknęła głośnym śmiechem. – Co to ? Żart z samego siebie? – Zaledwie przerażające stwierdzenie faktu. – Taa racja. Cóż, prawdę mówiąc, mój tata większość czasu spędza w pracy podczas tego trudnego tygodnia, upewnia się także by wszystkie nasze zwierzęta były płci męskiej by nie czuł się zdominowany. A co z tobą? Miałeś jakąś siostrę? Pokręcił głową kiedy do niego dołączyła i poszli Decatur Street. – Tylko braci. – Och sobie wyobraź, gdyby twój ojciec poślubił moją matkę mielibyśmy Brady Bunch81

Wyszydził ją. – Raczej nie. Wierz mi moja rodzina bardziej przypomina Borgiów lub Ozzie i Harriet Osbourne. Spojrzała się na niego. – Jak na człowieka który szczyci się swoim pochodzeniem i jest dobrze wychowanym dużo wiesz o ikonach pop kultury. Nie odpowiedział. – Więc ilu braci miałeś? – zapytała, zaskakując go jak szybko wróciła do poprzedniego tematu. 81

Grunt to rodzinka.

105

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie chciał odpowiadać, ale zanim się powstrzymał powiedział. – Jeszcze kilka lat wstecz myślałem, że miałem ich czterech. – Co się stało później? – Dowiedziałem się Zarek też nim jest. Tabitha skrzywiła się. – Nie wiedziałeś gdy jeszcze żyłeś? Jej niewinne pytanie wywołało w nim poczucie winy i gniewu. Naprawdę powinien wiedzieć a przynajmniej domyślać się. Gdyby kiedykolwiek zadał sobie trud spojrzenia na Zareka gdy byli ludźmi…Ale wtedy był synem swojego ojca… – Nie. – powiedział ze smutkiem. – Nie widziałem. – Ale znałeś go? – Był niewolnikiem w naszym domu. Wyglądała na przerażoną. – Ale to był twój brat.? Skinął głową. Tabitha była zdezorientowana, jak mógł być tak zaślepionym by nie znać prawdy. – Jak mogłeś nie wiedzieć? – Nie rozumiesz świata w którym żyłem. Nie bierzesz pod uwagę pewnych rzeczy. Kiedy mój ojciec coś mówił, było to święte. Nie przyglądasz się niewolnikom a Zarek…w tamtych dniach był nierozpoznawalny. Tabitha poczuła falę rozpaczy tak głęboką, że cierpiała razem z nim. Przygarnęła go i delikatnie uścisnęła. – Co robisz? – Staję za tobą gdyby Zarek miał ochotę znowu walnąć cię piorunem. Sam powiedziałeś, że on nie skrzywdzi niewinnych ludzi, prawda? – Prawda. Uśmiechnęła się do niego. – Wołaj na mnie Tarcza. Valerius położył dłoń na jej ramieniu i mimo wszystko odpowiedział uśmiechem. – Jesteś taka dziwna. – Tak, ale podobam się tobie coraz bardziej82, prawda? – Owszem. Uśmiechnęła się szeroko. – Wiesz już kolejną rzecz- lubisz mnie. Problem w tym, że on już od dawna ją lubił. Dużo bardziej niż powinien. – Dokąd idziemy? - zapytał gdy szli szybko Decatur w kierunku Iberville tak by nie trafić przypadkiem na kogoś z załogi który żałował mu każdego zaczerpniętego oddechu. – Cóż nadal jest wcześnie więc pomyślałam, że na początek intensywnie przeszukamy teren wokół Otchłani. Jest tam klub – i jestem pewna - którego progu nigdy nie przekroczyłeś. Wielu Apolitów tam wystaje, a nawet kilku Diamonów z jego terenu wykurzyłam. – Czy to nie jest jeden z klubów którego stałym bywalcem jest Acheron? – Tak, ale mam przeczucie że odkąd patroluje cmentarze Daimony będą gromadzić się w miejscach przez nich uważane za bezpieczne. Nie mógł się z tym nie zgodzić. Zaprowadziła go do Magnolia Cafe. 82

Skromnisia

106

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Znowu jesteś głodna?- zapytał z niedowierzaniem jak weszli do restauracji. – Nie. – Wiec co tu robimy? – Nie przejmuj się tym. Podeszła do kontuaru i zamówiła pięć dań na wynos. Rozglądając się wokół Valerius był zaskoczony, bo dla większości ludzi miejsce pewnie wyglądało na swojskie. Biało czerwone obrusy leżały na plastikowych stołach, przy których stały także plastikowe krzesła jakie można znaleźć w niektórych, zwykłych domach. To zdecydowanie nie było miejsce w stylu Valeriusa, ale wyglądało na to, że Tabitha przepada za tym miejscem. Kiedy zamówienie było gotowe chwyciła dania i wyszli na ulicę. Valerius idąc za nią był ciekawy co ma zamiar zrobić z jedzeniem. Jego ciekawość została zaspokojona w ciemnej uliczce. Zostawiła torbę i pociągła go za ramię do tyłu. Słyszał ludzi biegnących w ciemności. – Dokarmiasz bezdomnych. – powiedział cicho. Skinęła głową. – Często to robisz? – Każdej nocy o tej porze. Zatrzymał ją i spojrzała się. – Dlaczego? – Ktoś musi. Kiedy otwierał usta by jej odpowiedzieć położyła dłoń na jego wargach. – Val znam te wszystkie argumenty. Dlaczego mają pracować skoro są takie osoby jak ja i karmią ich za darmo? Nie zbawię świata, ktoś inny powinien się tym zająć itd. Ale ja tak nie mogę. Każdej nocy kiedy stąd odchodzę wiem, że tutaj zostają ludzie i wiem, że cierpią. Jednym z nich jest Martin. Był właścicielem firmy, ale został pozwany i stracił wszystko. Jego żona rozwiodła się z nim i zabrała dzieci. A ponieważ rzucił szkołę jak był nastolatkiem nikt go nie chciał przyjąć do pracy po tym jak zbankrutował. Przez jakiś czas pracował dla mnie w sklepie, ale to mu nie wystarczało i nie chciał też przyjąć, jak on to mówił, jałmużny. Więc zaczął spać w zaułkach. Chciałam dać mu podwyżkę, ale nie mogłam, bo jeżeli on by dostał to powinni wszyscy. Ale nie stać mnie by płacić każdemu mojemu pracownikowi w niepełnym wymiarze godzin trzydziestu tysięcy dolarów rocznie. – Nie miałem zamiaru prawić ci morałów Tabitho. – powiedział szybko – Po prostu chciałem powiedzieć, że twoje współczucie dla potrzebujących pomocy mnie przytacza. – Oh. - uśmiechnęła się słabo. – Jestem po prostu przyzwyczajona, że ludzie potępiają mnie za wszystko, co robię. Chwycił jej dłoń i pocałował kostki. – Ja ciebie nie potępiam, moja Pani. Ja tylko cię podziwiam. Jej pełen uśmiech zatkał go. Ścisnęła dłonią jego dłoń, ale nie to było najdziwniejsze. Przytuliła się do niego i zaczęła z nim spacerować. Czuł się z tym dziwnie. Widział kochanków przez wieki, ale nigdy nie miał nikogo z kim mógłby to robić. Z wahaniem objął ją i pozwolił by ciepło jej ciała przenikało go na wskroś. Nie było słów, które mogły opisać co w tej chwili czuł. To co teraz robili było powszechne ale ludzie nie powinni tak intymnie dotykać się publicznie. Jednak nie było nic lepszego od uczucia, że ta dziwna kobieta jest przy nim. Łagodna bryza nawiewała jej włosy na jego dłoń. Były miękkie i delikatne. Przyniosły obrazy jej niepohamowania w łóżku, dzikości. A to z kolei siało spustoszenie w jego ciele.

107

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie rozmawiali wiele spacerując po ciemnym mieście, gdzie ludzie nie zważając na czyhające na nich niebezpieczeństwo wracali do swych zajęć. Było niesamowicie spokojnie. Po północy dotarli do Toulouse Street. Abyss nie był typowym nocnym klubem Nowego Orleanu. Był ciemny i mroczny. Znajdował się daleko od głównego nurtu turystycznego. Tabitha poprowadziła go boczną, wąską i upiorną uliczką. – Cześć Tabby. - wysoki afroamerykanin powitał ją sprawdzając wejściówki jakiejś parze przed nimi. Był łysy z tatuażami na każdym centymetrze ciała… nawet na dłoniach. – Cześć Ty. – opowiedziała Tabitha. –Jak tam? – Nieźle. - powiedział z przymrużeniem oka wpuszczając kolejna parę do środka. – Kim jest twój przyjaciel? – zapytał przeszukując z dezaprobatą Valeriusa. – Val. To przyjaciel Asha i Simi. – Ja pierdole. – powiedział i wyciągnął dłoń w stronę Valeriusa. - Ty Gagne miło cię poznać. Valerius uścisnął jego dłoń. – Mnie też. – Dobrze się bawcie ale bez broni dzisiejszej nocy, oki? – Taak, taak, bez rozlewu krwi, zrozumiałam. Valerius był zaskoczony widząc we wnętrzu klubu morze ludzi ubranych na czarno. Wyglądało to jak zjazd Mrocznych Łowców. Łatwo było wyłowić turystów, którzy przypadkowo natknęli się na ten klub albo byli na tyle odważni żeby do niego wejść. W jednym miejscu było więcej ludzi kolczykowanych i wytatuowanych niż widział przez ponad dwa tysiące lat swojego życia. Wielu stałych bywalców rozpoznawało Tabithę od pierwszego spojrzenia. – Cześć Vlad. – powiedziała Tabitha do wychudzonego, wysokiego człowieka ze skórą tak bladą że aż przezroczystą. Miał na sobie falbaniastą białą koszulę. Krwistoczerwoną, aksamitną marynarkę i czarne spodnie. Jego długie czarne włosy zwisały wokół wynędzniałej twarzy. Jego oczy były zakryte przez parę okrągłych przeciwsłonecznych okularów. – Dobry wieczór Tabitho – powiedział z uśmiechem pokazując Valeriusowi zestaw kłów. Pozdrowił ich kieliszkiem brandy, która miała wyglądać jak krew. Zmysły Mrocznego Łowcy mówiły mu, że była to zwykła czerwona wódka. Długie palce Vlada były przyozdobione w srebrne pazury. Valerius poczuł pragnienie wybuchnięcia śmiechem i pokazania człowiekowi własnego zestawu kłów, ale się powstrzymał. – Vlad jest piętnastowiecznym wampirem. – Tabitha powiedziała do Vala. – Syn prawdziwego Vlada Tepesa, dostałem imię po moim szanownym ojcu. – wyjaśnił mu Vald z fałszywym transylwańskim akcentem83. – Serio??? - Valerius zapytał z kpiącym uśmieszkiem. –To fascynujące zwłaszcza, że jedyny syn Vlada, Radu został zabity przez Turków gdy miał osiemnaście lat. Jedynym dzieckiem Vlada które przeżyło, była jego córka Esperetta która z tego co wiem mieszka w Miami. Fałszywy Vlad przewrócił oczami. – Tabitha gdzie ty znajdujesz tych śmiertelników? Valerius zaczął się śmiać gdy fałszywy wampir oddalał się. Tabitha przyłączyła się do śmiechu. 83

Ja bym nie dała rady… na 100% bym rechotała.

108

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Serio? – zapytała – Jest w tym jakaś prawda czy po prostu spadłeś z byka? Skinął głową. – Zapytaj Asha. Mąż Esperetty została zmieniony w Mrocznego Łowcę około 1480, wierze że poszła za nim. Jej mąż aktualnie jest jednym z nielicznych Łowców, który rozmawia ze mną w cywilizowany sposób. – Świetnie. Tabitha cofnęła się gdy kolejna księżniczka Gotów przeszła między nimi. Wskazała głową klatkę schodową. – Są tu trzy bary i teren nazywany Biblioteka. Daimony przeważnie można znaleźć czyhające w Bibliotece albo przy barze Sound. Dwa inne bary to Main i Aphrodite. Oh i chyba powinnam cię ostrzec że Eros i Psyche często nawiedzają Aphrodite bar, więc może lepiej jak stąd wyjdziesz w przypadku gdyby się pojawiły. – Cześć Tabby – powiedziała pulchna blondynka przytulając Tabby. – widziałaś dzisiaj jakiegoś wampira? – Hej Carly. – powiedziała rzucając rozbawione spojrzenie na Valeriusa. – Nie dzisiejszej nocy. A co? – Jeśli jakiego znajdziesz, wyślij go do mnie. Jestem gotowa na ugryzienie i zamianę w nieśmiertelnika. Tabitha przewróciła oczami. – Już ci mówiłam że w ten sposób nie zostaniesz wampirem. To tak nie działa. To tylko hollywoodzki mit. – Oki, więc chcę być mityczna. Więc jeśli jakiegoś spotkasz powiedz mu, że czekam na niego w Bibliotece. – Okay. – powiedziała skinąwszy głową. – Powiem. – Dzięki laleczko. – Jesteś zainteresowany? - zapytała ze śmiechem Valeriusa. – Nie, dziękuje. Pocierał brwi gdy blondynka od nich odchodziła. – Masz wielu ciekawych znajomych. Zaśmiała się z niego. – Żebyś wiedział. Przynajmniej jednego, który przyjmuje rozkazy od faceta chodzącego po tym świecie od jedenastu tysięcy lat, nie wspominając już o tym, że zna córkę hrabiego Draculi. Nie chcę słyszeć od ciebie nic więcej, kolego. Miała rację. – Możesz się zrelaksować? - szarpnęła za jego kołnierz płaszcza i potargała mu włosy. – Co ty robisz? – Staram się zmieszać cię z otoczeniem. Nie zaszkodzi jeśli przestaniesz wyglądać na osobę mającą zaparcia. – Słucham? – Daj spokój. – powiedziała dotykając jego ust jakby chciała je wygładzić. – Przestań zaciskać usta bo wyglądasz jakbyś się bał, że coś złapiesz. I tak nie umrzesz. Nie jesteś tym, który powinien się o to martwić. Zwłaszcza człowiek którego świat wynalazł bulimię84. Jak często odwiedzałeś antyczne vomitoria85? – Nigdy. – Ta… jasne. – odeszła od niego. 84 85

Rzymianie określali bulimie wilczym głodem. Istniało błędne przekonanie że Rzymianie wykorzystywali vomitorium w celu wymiotowania. .

109

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius pospieszył za nią. Ostatnia rzeczą jakiej chciał to zostać zostawionym z dziwnymi ludźmi w tym miejscu. To prawda, nie mogli go zranić ale niemniej byli niepokojący. Nie mógł sobie wyobrazić dlaczego Ash wolał przesiadywać takich miejscach. Było tak głośno, że nie słyszał własnych myśli. Ostre światła siały spustoszenie w jego wzroku a sam wystrój tego miejsca… szkielety i nietoperze…To nie było miejsce w którym spędzałby swój wolny czas, gdyby miał coś do powiedzenia. Ale Tabitha wmieszała się w ten upiorny świat. To było jej środowisko. Jej ludzie i jej kultura. Nikt tutaj nie był sztywny Zaprowadziła go w stronę parkietu gdzie została przywołana przez bardzo wysoka kobietę z elektryzującym niebieskim irokezem. Valerius spojrzał z przerażeniem jak Tabitha podchodzi i tańczy z kobietą i mężczyzną ubranym w lśniący plastik przytrzymywany na ciele przez duże srebrne klamry. Oczy i usta mężczyzny były umalowane na czarno a włosy wyglądały tak jakby nigdy nie były czesane. Tabitha się tym nie przejmowała i kołysała się w rytm głośnej, hałaśliwej muzyki. Była cudowna. Nie obchodziło jej kto się na nią patrzy. Nie obowiązywały ją żadne zasady i normy społeczne. Ona po prostu już taka była. I on ja za to kochał. Śmiejąc się z czegoś co facet powiedział pochyliła się do podłogi po czym podniosła w zwinnym rytmie, z jeszcze większą fantazją i finezją niż mógł sobie wyobrazić Każda część jego męskiego ciała była tego świadoma. Świadomy jej delikatnej twarzy gdy światła oświetlały jej skórę. Świadomy sposobu w jaki jej ciało poruszało się wybijając rytm. Spojrzała na niego. W chwili gdy jej niebieskie oczy spotkały jego członek szarpnął w przewidywanej potrzebie. Śmiejąc się przywołała go palcem. By do niej dołączył. Valerius zrobił krok w jej stronę, ale się zatrzymał. Taniec nie był czymś co mógł wykonywać publicznie. Jako Rzymianin jego ojciec uważał coś takiego za rażące i plebejskie. I zakazał im wszystkim brać udziału w takich rozrywkach. A jako Mroczny Łowca nigdy się tego nie nauczył. Nie chcąc jej wprawić w zakłopotanie przed znajomymi wycofał się. Tabitha zatrzymała się i powiedział coś do znajomych po czym pocałowała mężczyznę w policzek a kobietę objęła. I dołączyła do niego. – Niech zgadnę. Rzymianie nie maja poczucia rytmu. – Nie takim którym mógłbym się podzielić publicznie. Uśmiechnęła się szeroko. – Mogłabym to sprawdzić ale widząc jak tańczysz, ja… Przerwała gdy spojrzała mu przez ramię. Valerius odwrócił głowę, by zobaczyć co przyciągnęło jej uwagę. Od razu spostrzegł Daimony Było ich pięciu. I wychodzili z małą grupką kobiet.

110

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ IX Tabitha rzuciła się w stronę Daimonów ale Valerius przyciągnął ją na czas do siebie. – Do jasnej cholery, co ty robisz?! – spytała ze złością. – To pułapka. Skrzywiła się. – Co? Kiedy wzmocnił uścisk na jej dłoni jego twarz przybrała zamyślony wygląd. – Nie czujesz tego? Ja nawet bez dodatkowych zmysłów to wyczuwam. – Nie, nic nie czuję, ale jeżyli za nim nie pójdziemy zabiją te kobiety.powiedziała próbując wyrwać się z jego uścisku.

– Tabitho, posłuchaj mnie! Coś tu nie gra. Daimony nigdy, jeszcze raz powtarzam nigdy, nie są aż tak odważne. Oni doskonale wiedzą że ja tu jestem! Miał racje! To było zbyt oczywiste. W tym tłumie Valerius wyróżniał się niczym słońce w mroku. – Więc co proponujesz? Co zrobimy86? Tak po prostu pozwolimy umrzeć tym kobietom? – Nie. Ty tu zostaniesz, a ja pójdę. – Gówno… – Tabitha! – warknął, jego oczy płonęły ogniem. – Ja jestem nieśmiertelny. Ty nie! Przynajmniej jeden z nich jest uzbrojony w maczety, a one nie zranią mnie zbyt mocno, a nawet jeżeli, ja przeżyję, ty nie. Chciała z nim dyskutować, ale wiedziała, że miał racje. Nie wspominając, że jego obawy były uzasadnione. To nie był jakiś super macho, który chciał udowodnić, że nad nią dominuję czy jest od niej lepszy.

Martwił się o jej bezpieczeństwo, a jeśli martwił się o nią nie był wstanie walczyć tak jak należy. – Okej masz racje. Idź, spróbuję tutaj zostać. Zacisnął szczękę. – Przez wzgląd na mnie proszę zrób więcej niż spróbuj.– uwolnił ją i zanim się połapała był poza zasięgiem jej wzroku. Valerius przepychał się przez tłum podążając za Daimonami. Na chwilę zatrzymał się przy wyjściu, prosząc Ty by dla jej bezpieczeństwa trzymał Tabithę w barze. Nie był pewien czy facet mu w tym pomoże czy nie, ale nawet jeśli zatrzyma ją na kilka minut być może to mu wystarczy by zabić Daimony zanim Tabitha zrobi sobie krzywdę.

86

No nie wierzę, ona pyta o zdanie…

111

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wychodząc na ulicę zatrzymał się. Głośna muzyka nadal dzwoniła w jego uszach. Ale nie przeszkadzała mu na tyle, by nie wyczuwać obecności Daimonów. Przy końcu budynku skręcił w Royal i udał się w kierunku w którym zniknęły Daimony. Poruszały się szybko wciągając go w mrok zaułków. Jeżeli się nie mylił, co było mało prawdopodobne, to była duża grupa Daimonów. Zwolnił nieco gdy dotarł do St. Louis Street, nie uszedł daleko kiedy natrafił na lekko uchyloną bramę. Byli w środku. Czekali zachowując spokój, Czyżby już zabili ludzi? Wyciągnął sztylet trzymając go ostrzem skierowanym w dół przedramienia. Pchnął drzwi uważając, by nie wydały dźwięku. Wślizgnął się w czarną, niczym smoła, czeluść dziedzińca. Noc była bezksiężycowa i w odróżnieniu od innych miejsc Nowego Orleanu to było mroczne i ciemne. Daimony leżały… i czekały na niego. Słyszał jak jeden z nich mlaska jęzorem. – Minęło wiele czasu odkąd spotkałem naprawdę inteligentnego Mrocznego Łowcę. Ten już wie, że tu jesteśmy. Valerius obszedł krzewy i znalazł grupę dziewięciu Daimonów. Kobiety, które brał za ludzi nimi nie były. Miały kły. Kurwa. Valerius wyprostował się na całą swoja imponującą wysokość. Złośliwie wygiął brwi. – Cóż, kiedy ktoś sięga po kosmiczną kartę telefoniczną zakładam, że chce się ze mną skontaktować

Powolny uśmiech pojawił się na ustach Daimona do którego mówił Val. Wolno oderwał się od grupy i podszedł do Valeriusa. Był niższy od niego o cal, szczupłej budowy ciała i jak każdy Daimon był perfekcyjny w swojej męskiej formie. – Połączenie nie było do ciebie. – Daimon westchnął ze znużeniem. Oburzony spojrzał za siebie. – Przecież wam mówiłem – przyprowadzić Kobietę- nie Mrocznego Łowcę. – Próbowaliśmy Des. – powiedziała jedna z kobiet. – Ale ona została z tyłu. Valeriusowi zrobiło się czerwono przed oczyma, gdy usłyszał imię Daimona, który pozostawił bliznę na twarzy Tabithy. Miał ochotę rozerwać go na strzępy, ale wiedział, że lepiej jak się nie zdradzi swoim zachowaniem. Nie powinien pokazywać im jak bardzo mu zależy na Tabby. Gdyby zachował spokój w noc gdy bracia go zabili, zostawiliby w spokoju Agryppine. To była niepotrzebna strata i nie miał zamiaru powtarzać tego błędu. Dla Tabithy był gotów się poświęcić. Desiderius zmarszczył brwi. – Tabitha Devereaux została z tyłu? – Mroczny Łowca kazał jej zostać. – wytłumaczył inny Daimon. – Słyszałem ich rozmowę. 112

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Ciekawe. – Desiderius spojrzał na Valeriusa. – Umm, trudno mi sobie wyobrazić, że Tabitha słucha kogokolwiek, w rzeczy samej musisz być dla niej cholernie ważny. – Ona nie traktuje ciebie jako zagrożenie. – odpowiedział nonszalancko. – Nie jesteś wart jej cennego czasu. – ziewnął. – Nie więcej niż jesteś wart mojego. Desiderius był bliski wybuchu. Valerius chwycił jego ramię zakręcił nim i przywalił mu z łokcia w gardło. Des osłupiały szybko się wycofał. – Wiem wszystko o Grekach i ich trikach. – warknął gdy chwycił Desideriusa za kark ciągnąc go w stronę ulicy. – Przede wszystkim wiem jak zabijać. Zanim sięgnął po sztylet by zabić Desa otoczyły go inne Daimony. Jeden z nich złapał go od tyłu podczas gdy młoda kobieta podchodziła do niego z długim ostrzem. Valerius wykopnął jej nóż i odwrócił się do tyłu. Jeden z Daimonów uderzył go pięścią w twarz. Zarył zębami o ziemię. Ból rozprzestrzeniał się od jego policzka po nos i poczuł krew. Ale ból nie był dla niego niczym nowym. Jako śmiertelnik poznał czym jest bicie i ból. Valerius szybko wstał i wściekły oddał cios, który powalił Daimona na kolana.

Znikąd boska strzała uderzyła w środek jego klatki piersiowej. Posłała go na mur zwalając z nóg. Valerius nie mógł chwycić oddechu. Starał się wstać ale czysta agonia zignorowała jego pragnienie i przygniotła do ziemi. – Boli, nieprawdaż? - Desiderius wysyczał ze złośliwym uśmieszkiem. – To moja moc odziedziczona po ojcu. – pochylił się i chwycił dłoń Vala dostrzegając tatuaż S.P.Q.R.87 – Ohh, co za niespodzianka. Rzymianin w Nowym Orleanie. Kyrian z Tracji musi być wniebowzięty, z pewnością pała do ciebie wielką miłością. Valerius spojrzał na niego z nienawiścią gdy zwijał się z bólu. Ledwie zdążył się odsunąć gdy Desiderius wypuścił kolejną strzałę w jego stronę. – Co z nim zrobimy ? – zapytała jedna z kobiet. Desiderius roześmiał się i chwycił go. Ale zanim zrobił cokolwiek Val kopnął go otrząsając się bólu. Rzucił Desa na ścianę gdzie odbił się z impetem. – Złe pytanie zadała. Nie, co zrobisz ze mną, ale co ja zrobię z tobą.

87

Właściwie każdy legionista posiadał taki tatuaż z numerem legionu w którym służył. S.P.Q.R - Senatus Populusque Romanus znaczy Senat i lud rzymski. Do tej pory S.P.Q.R jest jednym z najczęściej tatuowanych słów przez Rzymian.

113

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

*** Tabitha nie mogła dalej stać z boku88 ale też nie była kompletnie głupia. Wyciągnęła telefon i wybrała numer Acherona, odebrał po pierwszym sygnale. – Cześć Tabby. - powiedział ze śmiechem. – Numer Valeriusa to 204-555623989. – Naprawdę nienawidzę jak to robisz Ash. – A wiesz co jeszcze bardziej znienawidzisz? – Nie mogę sobie wyobrazić – Odwróć się. Zrobiła tak i zobaczyła go stojącego po drugiej stronie baru. Jego sześć stóp i osiem cali było ubrane w wysokie buty Gotha, które dodawały mu kolejne trzy centymetry wzrostu. Nie można było go przegapić. Mimo tego, co jej powiedział na jego widok poczuła falę ulgi. Odkładając telefon zbliżyła się do Asha. – Co TY tu robisz? – Wiem, że masz zamiar iść za Valeriusem, więc wybieram się z tobą. – Więc uważasz że ma problemy? – Ja to wiem. Zbierajmy się. Tabitha nie zapytała go skąd to wie. Znała go lepiej niż myślał. Acheron Parthenopaeus rzadko odpowiadał na pytania. Szedł przez życie na własnych warunkach i niestety był cholernie tajemniczy. Ash wyprowadził ją na ulicę. Tabitha nie wiedziała dokąd się kierują, ale wyczuwała to instynktownie. – Naprawdę mam złe przeczucia. – powiedziała cicho do Asha, który praktycznie wlókł ją za sobą. – Tak samo jak ja. – odpowiedział dając nura w otwartą bramę. Tabitha podążyła za nim w końcu dostrzegając najbardziej zadziwiającą rzecz w swoim życiu. Valerius walczył. Ale jak. Trzymając miecz w każdej dłoni walczył z czterema Daimonami, blokując każde ich uderzenie. To było piękne, brutalne i chorobliwie piękne. Valerius odwracając się, ciął ostro jednego blond Daimona przez środek klatki piersiowej tworząc w niej ciemną plamę w pobliżu serca gdzie zbierał ludzie dusze. Uderzenie spowodowało, że Daimon eksplodował złotym prochem. Ash przyłączył się do walki łapiąc dwóch Daimonów swoim buzdyganem90 i odciągając ich od Valeriusa, by Rzymianin mógł zając się kolejnymi.

88

Noo jasne że nie. Umm ciekawa jestem co to za operator, chętnie skorzystam z takiego połączenia. 90 Buzdygan (tur. bozdogan - pałka) – broń obuchowa pochodzenia wschodniego, metalowa głowica osadzona na trzonku o długości ok. 60 cm 89

114

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha postąpiła krok na przód gdy poczuła jak coś zimnego i złego otarło się o nią. – Przewidywalna. – znowu nadszedł upiorny, złowieszczy głos. Błyskawica ostrego skwierczącego światła minęła ją kierując się wprost na Asha. W jednej chwili Ash walczył z Daimonami by w kolejnej być powalonym na kolana, w czasie, gdy Valerius zbijał swojego Daimona. Drugi Daimon, z którym Ash walczył rzucił w niego nożem przechwyconym przez Valeriusa. Valerius rzucił Daimonem o ziemię i zabił.

Tabitha podbiegła do Asha, który leżał na ziemi trzymając się za nadgarstek jakby był złamany. – Simi! – sapnął Ash. – Przyjmij ludzką formę. Natychmiast! Wielki tatuaż smoka na przedramieniu Asha zaczął z niego schodzić zamieniając się czerwony cień, który szybko transformował się w demona jakiego dobrze znała Tabby91. – Akri?- Simi zapytała dotykając głowy Asha. – Akri, co boli? Tabitha uklękła obok nich chcąc sprawdzić co się stało z ramieniem Asha, które dosłownie obracało się w kamień. Jego skóra przybrała szaro siny kolor od barku po całą rękę.

Valerius podbijany na twarzy upadł na kolana pod drugiej stronie Asha. – Co się dzieje do jasnej cholery? Ash wił się jakby smażył się w ogniu. – Simi… Akra… Thea Kalosis. Biazomai, biazomai92. Tabitha zobaczyła przerażoną twarz Simi zanim ta zniknęła. – Ash? – zapytała panikując. – Co się dzieje? – Nic. – wydyszał. Chwycił za koszulę Valeriusa. – Zabierz Tabithę do domu. Teraz! – Nie zostawimy cię tutaj. – powiedzieli jednomyślnie. – Idziecie! – rzucił zanim ta szaro-kamienna skóra zainfekowała większą cześć jego ciała. Nie zrobili tego. Ash walczył i krzyczał, ale szarawy kolor rozprzestrzeniał się coraz bardziej po całym jego ciele. Tabitha położyła go płasko na ziemi. Ash sapał gdy próbował walczyć z czymś co w nim było. To była z góry przegrana walka. Jego srebrne oczy zmieniły się w szare i zamarły. Tak jak reszta jego ciała. Wyglądał jak trup, nie oddychał, nie ruszał się. Coś go trzymało kompletnie paraliżując. – Co robimy? – Tabby zapytała Vala. – Umrzecie. Tabitha słysząc złowrogi szept, odwróciła się do tyłu by ponownie zmierzyć się z duchem. Byli otoczni przez Daimony.

– Dobry Boże, kto rozrzucił daimonski nawóz na około? Pojawiacie się jak zły horror. – powiedziała Tabitha. 91 92

To jest dopiero opieka rodzicielska, córcia zawsze z tatą. Βιάζομαι – pośpiesz się!

115

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius wstał. Ruszył na Daimony. Tabitha rzuciła się za nim przyłączając się do walki. – Nie zbijajcie kobiety! - warknęła zjawa do Daimonów. – Potrzebuję jej żywej. Kolejny blond Daimon roześmiał się. – Taaa, nie krępuj się możesz ją pobić jeśli zdołasz. Tabitha odwróciła się i zobaczyła jeszcze jednego Daimona. Uderzyła go ramieniem ale uchylił się przed jej ciosem. Oddał jej w żebra zdumiewająco mocno. Ból rzucił ją na kolana. Valerius przeklął i zerwał się do niej. Przeszkodziły mu w tym dwa Daimony. Niczym więcej niż tylko siłą woli Tabitha stanęła na nogi. Daimon spojrzał na nią z podziwem. Podeszła do niego by go uderzyć, ale odszedł od niej szybko jak błyskawica. Tym razem jak chciał ją uderzyć trafił w budynek za nią. – Zostaw ją w spokoju. – warknął Valerius stając między nią a resztą Daimonów. Tabitha podciągnęła rękaw i wystrzeliła z kuszy do najbliższego Daimona. Rozpadł się. Nagle coś odbiło się rykoszetem zabijając dwa Daimony. Tabitha spojrzała za hordę Daimonów dostrzegając zbliżającą się kawalerię. Julian, Talon i Kyrian przybyli z wyciągniętą bronią. Nigdy nie była bardziej szczęśliwa widząc każdego z nich. Osobno każdy z tych blond mężczyzn był niebezpieczny. Razem byli niezwyciężeni. Ramie w ramię obok Valeriusa walczyła z Daimonami gdy Kyrian Talon i Julian przyłączyli się do walki. W piątkę wykończenie Daimonów nie zajęło im wiele czasu. W rzeczywistości wyglądało to jak kolorowy pokaz siły, gdy każdy z Daimonów rozpadał się. Poza tym, który ją zaatakował. Zjawa owinęła się wokół niego i wydawało się że obaj wyparowali. Widząc tak niezwykły obraz Tabitha zmarszczyła brwi do momentu jak usłyszała przeklinającego Kyriana. W jednej chwili Valerius był obok niej by w kolejnej wyrżnąć twarzą o budynek. – Ty draniu! – warknął Kyrian okładając go pięściami. Valerius uchylił się przed ciosami i spróbował go wyminąć. Ale w końcu rzucił Kyriana o ścianę i byłby go pokonał gdyby Julian93 nie chwycił go od tyłu. Następną rzeczą jaką widziała było to jak Julian uderzył Valeriusa. Bez zastanowienia Tabitha ruszyła na Juliana, powalając go na ziemię. Stanęła miedzy Valeriusem i Grekami. – Zejdź mi z drogi Tabitho! – wysyczał Kyrian patrząc z nienawiścią na 93

A on tu po cholerę ?

116

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valeriusa. – Nie chcę by Amanda się na mnie wkurzyła jeśli zranię cię za twoją głupotę. – A ja nie chcę by się na mnie wkurzyła, gdy na stałe okaleczę cię za bycie idiotą. – To nie jest zabawa Tabitho. – powiedział surowo Julian. Przed wiekami był greckim generałem, który wydawał rozkazy Kyrianowi. Niestety na własne życzenie skonfliktował się z bogami, którzy go przeklęli i skazali na wieczne przebywanie w zwoju jako niewolnika seksu dla każdej kobiety, która go przywoła. Najlepsza przyjaciółka Seleny, Grace Alexander złamała klątwę Od tego czasu Julian często dołączał do szeregów Mrocznych Łowców, by walczyć z Daimonami. A teraz przyłączył się do Kyriana, by zabić Valeriusa. A to było coś na co ona nigdy nie pozwoli. – Masz rację to nie jest zabawa. – Wszystko w porządku Tabby. – powiedział za nią Valerius. – Tej konfrontacji spodziewałem się od dłuższego czasu. – Talon. – powiedziała spoglądając na wysokiego blond Celta, który stał z tyłu za greckimi przyjaciółmi. Jak zwykle był ubrany w czarną motocyklową kurtkę, T-shirt i skórzane spodnie. Jego włosy były krótkie, poza bliźniaczymi długimi warkoczykami które zwisały na lewej skroni. – Masz zamiar mi pomóc? Skrzywił się. – Niestety tak. – stanął obok niej. – Celcie... – warknął Kyrian. Twarz Talona była pełna determinacji gdy skrzyżował ręce na klatce piersiowej. – Spójrz idioto. – zawarczała przez zęby Tabitha. - Mamy w tej chwili większy problem niż wasza nienawiść do Valeriusa i jego rodziny. – Niby jaki. – odwarknął Kyrian. Tabitha wskazała na miejsce gdzie leżał Ash. Twarz Kyriana zrobiła się biała jak spostrzegł ciało Asha. – Co się stało? – Nie mam pojęcia. - odpowiedziała Tabitha. – Jeden z Daimonów to zrobił. Musimy zapewnić mu bezpieczeństwo. Kyrian niechętnie dał spokój ze złością spoglądając na Valeriusa. – Jeszcze nie skończyliśmy. Valerius nic nie odrzekł zbliżając się do Asha. Kiedy zaczął podnosić Asha Kyrian go popchnął. – Trzymaj swoje brudne łapy z dala Rzymianinie, nie potrzebujemy twojej pomocy. Dbamy o naszych.

– Jedynym Mrocznym Łowcą TUTAJ jest Valerius. – Tabitha wycedziła w stronę szwagra. – Ma większe prawo pomóc Ashowi… – Grecy nie potrzebują rzymskiej pomocy. 117

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha poczuła ból i gniew Valeriusa a przede wszystkim czuła jego wstyd i niewypowiedziane pytanie – dlaczego? – Val? - Tak szybko jak z jej ust wyszło słowo zdała sobie sprawę, że popełniła strategiczną pomyłkę. Kyrian zaczął wulgarnie przeklinać. – Nie mów mi, że z nim trzymasz. Kurwa, Tabitha, myślałem, że masz więcej rozumu! To było to! Tabitha stanęła przed nim. – Zejdź z krzyża KYRIAN! DOSŁOWNIE!!! Wskazała na Valeriusa. – On cię nie skrzywdził! – Skąd wiesz? Byłaś tam? – Boże, jaki jesteś infantylny. Nie, nie byłam tam. Ale mogę zrobić małe wyliczanie, kiedy ty zostałeś zabity on był dzieckiem. Co, a może dałeś się przybić do krzyża pięciolatkowi? Ktoś chwycił ją od tyłu, zaczęła się szarpać do momentu gdy zdała sobie sprawę, że to Valerius. – Przestań Tabitho, zostaw to w spokoju. – A niby dlaczego? Jestem zmęczona sposobem, w jaki cię traktują. A ty nie? Twarz Valeriusa była stoicka, ale nie jego serce. Czuła jego ból. – Szczerze nie zależy mi co myślą o mnie inni. Naprawdę. A ty nie powinnaś się kłócić z własną rodziną. Zostaw to w spokoju. – Niby dlaczego? Spojrzał najpierw na Kyriana później na nią. Twardo. – To może zaczekać. W tej chwili tobie i Acheronowi trzeba zagwarantować bezpieczeństwo. Idź z Kyrianem. Tabitha chciała się z nim kłócić, ale nie była na tyle uparta, by nie przyznać mu racji. Im dłużej tu stoją kłócąc się tym bardziej narażony był Ash zwłaszcza od momentu, gdy znikła Simi. Pierwszym priorytetem było bezpieczeństwo Asha. – Bądź ostrożny. Valerius oddał jej salut rzymski i odszedł. – Jesteś niewiarygodna. – warknął na nią Kyrian gdy podnosił z Julianem ciało Asha. – Nie mogę wprost uwierzyć, że wrzeszczałaś na mnie i chciałaś przytulić tego bastarda. – Zamknij się Kyrian!!! - odwarknęła Tabby. – W przeciwieństwie do Amandy nie mam nic przeciwko temu, by zostawić ci gigantyczną dziurę w miejscu serca94. Talon parsknął śmiechem. – Gdzie zabieramy T-Rexa95? – zapytał gdy chwycił nogi Asha pomagając 94

Kocham ją…

118

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

go nieść. – Wracamy do mnie. – odpowiedział Kyrian. - Po ataku demona na Bride Kattalakis, zamieszkała z nami, Ash zostawił u nas jakiś amulet dający jej bezpieczeństwo. Niezależnie kto to mu zrobił nie wróci i nie zrani go bardziej. Talon skinął głową. – Co dokładnie mu się stało? Tabitha wzruszyła ramionami. – Nie wiem, został uderzony i bęc wygląda jak wygląda. Stało się to tak szybko, że nawet nie zauważyłam, co dokładnie go trafiło. Talon wolno wypuścił powietrze. – Ludzie, nie przypuszczałem, że cokolwiek jest w stanie powalić Asha. Nie w ten sposób. – Taaa, masz rację. – zgodziła się Tabitha. – Ale przynajmniej nadal żyje w jakiś dziwaczny sposób. Nie chciała się przyznać jak bardzo było wystraszona. Ale faktem było, że Daimony pozbyły Asha jego mocy nawet się nie pocąc. Jeżeli mogły to zrobić z nim, to kto powie, co mogą zrobić z nimi? Nie znała odpowiedzi na to pytanie, więc tym bardziej zastanawiające było, że Daimony zostawiły ich w spokoju, dając się tak łatwo zabić. To nie miało żadnego sensu. Udali się w ciemniejszą, mniej uczęszczaną alejkę rozglądając się za Daimonami i za niewinnymi przechodnimi, którzy widząc ciało Asha pakowane do Land Rovera Juliana, a wyglądające na trupa, mogli wezwać gliny. Tabitha wsiadła na tyle siedzenie z Ashem gdy Talon wzrokiem patrolował ulice. Siadając na przednie siedzenie pasażera Kyrian zachowywał ponure milczenie96 kiedy Julian kierował się do Garden District gdzie stała rezydencja Kyriana… dwie przecznice od Valeriusa. Zastanawiała się czy zdawali sobie sprawę, że mieszkają… faktycznie obok siebie. W zasadzie byli sąsiadami i praktycznie byli podzieleni niekończącym się murem nienawiści. Wyrzucając myśl z głowy przeczesała dłonią włosy Asha. Miały dziwną gąbczastą strukturę. Jego wpół otwarte oczy nie świeciły srebrem. To było przerażająca myśl, że ktoś mu to zrobił a żadne z nich nie wiedziało jak mu pomóc. Boże a co jeżeli nie będą wiedzieli jak mu pomóc? Co się stanie z Mrocznymi Łowcami jeśli nie będzie Asha, który ich poprowadzi? To była upiorna myśl. On zawsze wiedział co robić i co mówić. Co robić, by było im lepiej. Zagryzając usta Tabitha stłumiła panikę. Simi pomoże Ashowi. Nie było innego sposobu. Mężczyźni wysiedli z samochodu i chwycili Asha. Tabitha podążała za nimi w krok w krok. 95 96

Umm no Talon jest jedyna osobą która taka nazywa Asha. I jedyna osobą której to uchodzi na sucho. No szkoda że dopiero teraz…

119

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Amanda wstała z sofy w momencie gdy zobaczyła wnoszonego Asha do jej foyer. – Mój Boże co się stało? – Nie wiemy. – powiedział Kyrian kiedy z Julianem wnosił Asha po schodach. – Tabby? – zapytała Amanda. Wzruszyła ramionami gdy szła za mężczyznami. Amanda dołączyła do procesji idącej na piętro. Gdy dotarli stanęli na wprost wysokiego afroamerykanina, który akurat wychodził z jednego z pokoi. – Acheron? – jego głos był z mocnym akcentem – Nie wiemy co się stało. – odpowiedział Kyrian na nie zadane pytanie. – Cześć, jestem Tabitha. – powiedziała potrząsając dłonią Mrocznego Łowcy, który strzegł jej rodziny. – Kassim – odpowiedział mężczyzna zanim wniesiono Asha do jego pokoju. Kiedy Ash został bezpiecznie zapakowany do wyrka, Kyrian wykrzywił usta do Tabithy. – Amanda, dlaczego nie zapytasz swojej siostry o jej nowego przyjaciela97? – Kyrian … - powiedziała z ostrzeżeniem Tabitha. – Przestań albo przyrzekam, że będziesz całe życie utykał… – Jaki przyjaciel? – Valerius Magnus. – usłużnie podpowiedział Julian98. – Jak ich dzisiaj znaleźliśmy byli do siebie przyjaźnie nastawieni…99 – Tak byliśmy. Ale to nie jest twoja sprawa. – odpowiedziała ostro Tabitha. Amanda posłała jej ostre spojrzenie. – Tabitha… – Zamknij się. – W Tabithcie coś pękło. – Nie teraz, teraz jest ważny Ash! W tej chwili, dokładnie w tej, mam zamiar wydzwaniać po ludziach by się dowiedzieć czy jest ktoś kto jest w stanie mu pomóc. A wy możecie tu stać ze swoimi kciukami w dupie i mnie przypiekać ile chcecie, … ale ja i tak was nie posłucham. Wyciągając telefon zza paska zeszła po schodach na dół do pokoju dziennego i zadzwoniła do Tai, która była w tym wypadku zupełnie bezużyteczna. – No dalej T! – Tabitha błagała siostrę. – Musi być jakiś sposób, by to cofnąć. – Nie, jeżeli nie wiesz, co to wywołało. Tab, Ash nie jest do końca człowiekiem. Jeden zły krok i naprawdę mu zaszkodzimy. Tabitha ze złością się rozłączyła. Amanda do niej dołączyła gdy coś uderzyło w frontowe drzwi na tyle mocno, że prawie je wysadziło z zawiasów. Podając telefon Amandzie Tabby dobyła sztylet. – Akri!!! - Maniakalny głos Simi rozbrzmiewał w domu niczym grzmot – Tu Simi Akri. – Kto to jest? - zapytała popielata na twarzy Amanda. – To demon Asha. – To Simi wydaje te obrzydliwe dziki? – zapytał Kyrian gdy razem z Julianem zbiegali po schodach. – Na to wygląda. – powiedziała Tabitha kierując się w stronę drzwi. Kyrian zawarczał – To może być podstęp. – Pocałuj mnie dupę. – mruknęła pod nosem. – Simi to ty??? 97

No złośliwy gnom… ale on już taki jest  Noo normalnie zabić albo odesłać do zwoju… do zwoju, do zwoju 99 Debil….ech ta zazdrość... 98

120

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Tabitha wpuść mnie do środka. Simi nie pomoże Akri jeżeli go nie zobaczy. Bogowie pomóżcie Akri. Wpuść Simi albo zrobi barbecue z tych drzwi, więc pomóż jej. – Nie możesz Simi. Jeśli spróbujesz tarcze ochronne cię zranią. Oni muszą cię zaprosić. Tabithę zmroziło, gdy usłyszała nieznany delikatny, kobiecy głos po drugiej stronie drzwi. Miał odrobinę obcego akcentu. – Simi, kto jest z tobą? – zapytała demona. – To jedna ze służek bogini suki, jest człowiekiem i służy w świątyni na Olimpie. Katra ma spore umiejętności i pomoże mojemu Akri. Więc wpuść Simi do środka. – W porządku. – Tabitha powiedziała do Kyriana. – Znam Simi wystarczająco dobrze, by potwierdzić, że to ona stoi po drugiej stronie drzwi. Kyrian posłał jej groźne spojrzenie. – Ta i znasz też Valeriusa. To daje mi tyle wiary w twój zdrowy rozsądek… Tabitha zesztywniała. – Amando, jeżeli jaja twojego męża mają dla ciebie znaczenie to sugeruję byś mi go zabrała z drogi albo za chwile będzie śpiewał sopranem. – Pozwól jej otworzyć drzwi. – Jak cholera. – warknął. – Moja córka śpi na górze. – Jej siostrzenica także śpi na górze. – przypomniała mu Amanda. – Tabitha nigdy nie narazi jej na niebezpieczeństwo. Rusz się. Kyrian zrobił gest jakby chciał je obie udusić a następnie usunął się z drogi. Tabitha otworzyła drzwi i zobaczyła Simi z bardzo wysoką, dziwnie odzianą kobietą. Kobieta nie zadała pytania gdzie jest Ash jakby wiedziała to instynktownie. – Nie martw się Tabby. – powiedziała Simi kierując się za kobietą w stronę schodów. – Katra nigdy nie skrzywdziłaby mojego Akri. Kocha go tak samo jak my. Katra nie słuchała Simi, szła na górę tak jakby znała drogę, jakby ten dom był jej. Odziedziczyła po rodzicach wielkie moce, dzięki którym mogła między innymi wyczuć atmosferę i układ budynku. Dom emanował spokojem, ciepłem i miłością. Nic dziwnego, że Acheron tak chętnie się w nim zatrzymywał ilekroć odwiedzał Nowy Orlean. To był naprawdę wspaniały dom a Marissa była szczęśliwym dzieckiem żyjąc w nim. Ona marzyła o takim miejscu gdy była dzieckiem. Otworzyła ostatnie drzwi na korytarzu i weszła do pokoju, w którym na wielkim łóżku z baldachimem leżał Ash. Zatrzymała się na jego widok. Nigdy, przez wszystkie te wieki nie była tak blisko niego. Jako młoda kobieta często próbowała złapać go wzrokiem, gdy przebywał na Olimpie, by wiedzieć się z Artemidą. Jak wszyscy służący tej suki także ona była wyrzucana ze świątyni za każdym razem jak w niej przebywał. Jej, bardziej niż komukolwiek nie wolno było przebywać blisko niego. A teraz… Czekała całe życie nas ten jeden moment, na jedną szansę dotknięcia go, poznania go. Poczuć obejmujące ją jego ramiona. Serce jej waliło, gdy podeszła do niego, stanęła przy łóżku, które i tak było za małe przy jego wzroście. Dziwny blady kolor jego skóry nie umniejszał faktu, że był to bez wątpienia najprzystojniejszy mężczyzna, który kiedykolwiek się narodził. Ale w nim było coś więcej niż ekstremalna uroda. Nawet tak zastygły i nieruchomy dowodził i przerażał. Czuła wzywające ją jego moce. Był wcieleniem siły. Co więcej, był bezcenny dla porządku wszechświata. Gdyby Acheron umarł…

121

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie mogła znieść takiej myśli. Używając swoich mocy, które były drugie po jego, Kat zamknęła i zaryglowała drzwi sypialni zanim odrzucała kaptur z głowy. Usiadła przy nim. Pragnęła kilku minut z nim sam na sam gdzie nikt by nikt ich nie obserwował. – Jesteś taki przystojny. – szepnęła śledząc opuszkiem palca jego brwi. Od chwili, gdy go pierwszy raz dostrzegła będąc dzieckiem chciała dotknąć jego dłoni. Pragnęła, by ją nazwał po imieniu. A jeszcze bardziej by wiedział, że ona w ogóle istnieje. Ale tak się nie miało stać. Artemida wiecznie będzie między nimi stała. Zarządziła przed wiekami, że nikt a zwłaszcza Kat nie może dotknąć świętego Acherona. Ale teraz siedziała obok niego z dala od czujnego spojrzenia bogini. Targały nią głębokie emocje. Niezdolna stać przy nim Kat położyła się obok niego, przytulając go mocno, chcąc, by się obudził i poznał ją. Poczuł ją. Ale nie mógł. Nigdy nie powinien się dowiedzieć, że tutaj była. Że przybyła by mu pomóc. Zakazała Simi mówić mu o tym a kiedy tylko zniknie każdy zapomni, że kiedykolwiek tu była. – Kocham cię. –wyszeptała. – I zawszę będę cię kochać. Pocałowała go czystym pocałunkiem w policzek zanim się odsunęła i chwyciła jego duże dłonie we własne. Łzy tworzyły smugi na jej twarzy, gdy pieszczotliwe dotykała jego policzka. – Pewnego dnia. – szepnęła- Poznamy się, obiecuję. Otworzyła drzwi i wyciągnęła małą saszetkę z kieszeni. Były w niej trzy liście Drzewa Życia, które kwitło jedynie z ogrodzie Destroyer głęboko w jej świątynni w Kalosis. Tylko ono mogło przywrócić Acheronowi wszystkie moce. Kat tak długo ściskała liście, że zrobiły się mokre. Trzymała je nad ustami Asha mocniej dusząc do czasu gdy wycisnęła dziewięć kropli w jego usta. Patrzyła jak wracają mu kolory od ust po resztę ciała. Wziął głęboki oddech i otworzył oczy. Znikneła w mgnieniu oka. Ash poczuł poruszenie powietrza wokół niego, ale nic nie zauważył. Wyprostował się szybko chcąc się pozbyć bólu. Skrzywił się czując okropny, gorzki smak w ustach. – Akri? Jego serce przestało bić gdy usłyszał niepewny głos Simi na chwilę za zanim wpadła do pokoju i wskoczyła na łóżko obok niego. Nagle wszystko do niego wróciło. Daimony. Cios… Co go do cholery uderzyło? – Simi co ja tu robię? Przytuliła go tak mocno że zostawiła go bez powietrza. – Przestraszyłeś Simi, Akri. Ona nie wie co się złego działo z tobą. Zrobiłeś się szary i paskudny jak jakaś statua. Nie powinieneś tak robić. Powiedz to! – Ze mną wszystko w porządku Simi. – powiedział tuląc ją, - Myślę… Dlaczego jestem w domu Kyriana…z tobą w twojej ludzkiej formie? – Bo cię tu przynieśliśmy. Spiął się słysząc głos Kyriana. Wstał powoli z nadal uwieszoną na jego ramionach Simi. Z rękoma skrzyżowanymi na piersi Kyrian stał w drzwiach z Julianem i Amandą. – Wszystko w porządku? - zapytał Kyrian Ash skinął głową. – Myślę że tak, nadal jestem trochę niewyraźny, ale przynajmniej oddycham. – starał się nie zwracać uwagi na fakt że Simi uczepiła się go jak opiekuńcza matka niedźwiedzica. – Wiesz, co ci się stało? – zapytała Tabitha gdzieś z korytarza. Niestety tak, ale to nie było coś co powinni wiedzieć, zwłaszcza że Simi poszła po antidotum. Dziękował bogom, że zrozumiała jego rozkaz.

122

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jeżeli kiedykolwiek ktoś się dowie, kim i czym on jest… Ale ważnym pytaniem było: Kto spośród Daimonów znał prawdę o nim? Skąd wiedzieli jak uderzyć, by mogli go zneutralizować? Nie żeby to miało się powtórzyć jeszcze raz. Tak długo jak o tym wiedział i tego się spodziewał będzie wiedział jak się przed tym bronić. Jeżeli będą na tyle głupi by znów próbować go ścigać… – Oki Simi. – powiedział Ash klepiąc demona po plecach. – Możesz już iść. – Nie, nie mogę. – odpowiedziała wzmacniając uścisk. – Akri, byłeś makabryczny. Jak jedna z tych rzeczy w domu. Eh! Simi to się nie podoba. Zostań taki różowy, jaki teraz jesteś. Albo niebieski. Nie mam nic przeciwko temu kiedy jesteś niebieski. Niebieski na skórze, bo niebieski w duszy sprawia, że Simi jest smutna. – Okej Simi. – przerwał jej zanim powie coś, czego nie powinna zdradzać. – Twoja skóra zmienia kolor na niebieski? - zapytał z niedowierzaniem Kyrian. – Każdemu zmienia się skóra na niebieski kolor, kiedy mu zimno. – odparł wymijająco. Musiał wyjść z pokoju tak szybko jak się dało aby odciągnąć ich od faktu, że otarł się o śmierć. Simi stanęła za nim i objęła go w pasie. – Myślę, że ktoś się do ciebie przyczepił T-Rex. – powiedział ze śmiechem Talon. – Taa, może odrobinę. – Ash wyszedł z pokoju. – Czy mamy jakieś lody? – zapytała Simi kiedy go w końcu puściła. Zaczęła schodzić po schodach gdy zobaczyła otwarte drzwi do pokoju Marissy, dała do niego nura i po chwili je zamknęła. – Szzy. – powiedziała głośno. – Dziecko śpi. – Takkk a Tabitha za chwile się wymknie.- stwierdzał Kyrian. – Uciekniesz, by spotkać się z Valeriusem? Tabitha mu nie odpowiedział. – Powiedz mi coś Ash. – powiedziała cicho zbliżając się do Kyriana. – Czy Artemidę będzie obchodziło jeżeli zabiję jej ex Mrocznego Łowcę? – Nie, ale sądzę że twoją siostrę tak. Tabitha spojrzała przez ramię na Amandę. – Więc lepiej go ubezpiecz. Bo w przeciwnym razie jeden krok i nieprzyjemnie spadnie z tych schodów. – Nie groź mi Tabitho. – powiedział Kyrian. – Byłaś taka wstrętna gdy dowiedziałaś się, że jestem z Amandą. Nawet starałaś się mnie zabić. Teraz spotykasz się z najgorszym rodzajem zwyrodnialca. Powiedz jej Ash. Takich jak on powinniśmy zabijać bez współczucia. Tabitha podeszła jeszcze bliżej Kyriana. – Takich jak on? A co to oznacza starożytny generale?! Bo mnie wydaje się, że znam już takie dwie osoby jak on. – spojrzała wymownie na Kyriana i Juliana. – Tabitha! – powiedziała Amanda. – Wystarczy! Wiesz co czuje Kyrian do Valeriusa. Jak mogłaś nam to zrobić? Ash potarł głowę jakby go bolała. – Ludzie dajcie Tabithcie spokój. To ja jestem tym który wrzucił ją w ramiona Valeriusa. – Dlaczego? – jednym głosem zapytali Kyrian, Julian i Amanda. Ash stanął naprzeciwko Tabithy i spojrzał sucho na nią. – Tabby, kto jest dla ciebie idealnym facetem? – Szczerze?

123

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Ash skinął głową. – Ty! – powiedziała bez zawahania. – Ktoś wysoki, wspaniały, fajny i Goth. – A co myślisz o Valeriusie? Spojrzała niepewnie na siostrę. – On jest tradycjonalistą, ale naprawdę mi się podoba. Kyrian i Julian przeklęli. – Tabitha…- powiedziała Amanda ostrzegawczym tonem. – Nie Tabithuj mi… Jezu, jestem zmęczona, że ciągle skaczecie po mnie. – powiedziała Tabitha schodząc ze schodów i kierując się do drzwi wejściowych. Jak tylko otworzyła drzwi wpadła na Nicka, który uśmiechnął się do niej zanim wszedł do foyer. Minął ją zanim zdążyła go ostrzec, że Ash jest w domu… Z Simi… Odwróciła się. – Hej Nicky.- powiedziała beztrosko Simi odchodząc od Asha tanecznym krokiem w stronę Nicka. Tabithcie zrobiło się zimno z przerażania, gdy Ash przekrzywił głowę zrozumiawszy, że Nick zna Simi. Jego twarz zrobiła się czerwona z furii. Nick zamarł. Simi nie dostrzegła chaosu, jaki wywołało jej Nicky powiedziane z dłońmi opartymi na biodrach. Simi żachnęła się na niego. – Dlaczego nie spotkałeś się ze mną dzisiejszej nocy jak mi obiecałeś? Nick otwierał i zamykał usta kiedy Ash wściekle ryknął. Chwycił Nicka za gardło i rzucił nim o ścianę. Nick uderzył w nią tak mocno, że odznaczył się w tynku. Tabitha skuliła się czując przeszywający Nicka ból. Starał się wstać. – Ash nie wiedziałem, że to jest twoja dziewczyna!- sapał. – Przyrzekam. Oczy Asha ze srebrnych zrobiły się w czerwone. Warczał. – Ty dupku, ona nie jest moją dziewczyną, ale córką! Tabitha nie sądziła by to było możliwe, ale Nick zbladł jeszcze bardziej. – Ale ona jest taka… taka młoda...ty jesteś młody…- Nick połykał głośno ślinę. - Ale jestem popieprzony. Oczy Asha były na przemian czerwone i żółte, gdy uderzył Nicka tak mocno, że znalazł się dwadzieścia stóp za Kyrianem. Marissa zaczęła płakać na górze. – Amanda zaopiekuj się dzieckiem. – warknął Ash głosem który nie należał już do człowieka. Był głęboki i dudniący. Przerażający. Kiedy stał Tabitha podbiegła do niego, ale podniósł dłonie i została zatrzymana przez niezauważalne moce. – Akri. – wrzeszczała Simi. – Nie! Ash ruszył w stronę Nicka, ale zanim zrobił dwa kroki Simi stanęła między nimi. Tabitha skuliła czując ból Asha. – Nigdy nie powinnaś poznać smaku seksu. – powiedział do demona. Podczas gdy reszta z nich obawiała się o własne życie na Simi gniew Asha nie zrobił większego wrażenia. – Dlaczego nie? – zapytała. – Wszyscy inni mogą. Ash przeczesał dłonią czarne włosy. – Bo do cholery, Simi, teraz będziesz jak każdy inny. Teraz nigdy się od ciebie nie uwolnię.

124

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Simi skrzywiła twarz jakby usłyszała najobrzydliwszą rzecz w swoim życiu. – Proszę cię Akri. Masz wysoką opinie o sobie. To jest po prostu chore. Zbyt dużo czasu spędzasz z tą krową. Bleh! To znaczy jesteś przystojny, ale nie jesteś Travis Fimmel. Teraz on jest w porządku. Ale szczerze Simi nie bardzo spodobało się to całe falowanie i pocenie. Wydaje się, że jest za dużo pracy dla tak krótkiej przyjemności. Osobiście wolę zakupy. Jest dużo więcej zabawy i nie muszę brać po niej prysznica. No chyba, że pójdę w jakieś brudne miejsce ale większość centrów handlowych w dzisiejszych czasach jest czysta. Nick otworzył usta jakby chciał zaprotestować jej słowom, ale został uprzedzony przez Celta, który pokręcił głową. – Chłopcze. – powiedział ostro Talon. – Bądź przeklęty i zadowolony, że byłeś beznadziejny w łóżku a teraz bierz okazje jaką ci dała zanim stracisz życie. – Tak Nick. – powiedział Kyrian. - Trzymaj gębę na kłódkę. Ignorując obu Ash chwycił Simi i trzymał blisko jakby obawiał się, że pozwoli jej odejść. Jakakolwiek niewidzialna siła trzymała Tabithę uwolniła ją. Wzięła głęboki oddech czując, że atmosfera wokół nich wraca do normy. Ale kiedy Ash spojrzał z powrotem na Nicka jego oczy nadal płonęły czerwienią. – Gautier dla mnie nie żyjesz. Gdybym był tobą zabiłbym się sam by zaoszczędzić mi kłopotu zrobienia tego później. – Hej! – Coś w Tabithcie pękło jak zobaczyła Asha kierującego się do drzwi. – To było brutalne. – Cofnij się Tabitho. – warknął z ostrzeżeniem. – Simi wracaj do mnie. Demon zamienił się w czarną mgłę, która po chwili stała się tatuażem w kształcie smoka na ramieniu Asha. Ash natychmiast wypadł z domu Kyriana trzaskając drzwiami. Bez wahania Tabitha wybiegła za nim. – Ash! – powiedziała ostro starając się zatrzymać go na podjeździe. – Co ty do cholery robisz? – Wychodzę zanim zabiję Nicka. – Nie możesz winić tylko wyłącznie jego. – Gówno prawda! Mogę. On spał z Simi. – Cóż, jeśli chcesz kogoś nienawidzić to powinieneś mnie. To ja byłam tą osobą, która zostawiła ich samych razem. Jego oczy piorunowały ją ogniem. Dosłownie. Zostaw mnie Tabitho! Natychmiast! – Nie. – powiedziała poważnie. – Jeśli chcesz kogoś zranić to zrań osobę, która jest za to odpowiedzialna. Ty i Nick jesteście najlepszymi przyjaciółmi. Nie myśl, że o tym nie wiem. On cię kocha jak brata a ty go właśnie zmiażdżyłeś. – On spał… – Słyszałam cię za pierwszym razem. I wiem jak źle czuł się Nick gdy dowiedział się, że Simi należy do ciebie. Powiedz mi coś Ash. Dlaczego Nick nie wiedział o Simi? Szczęka pracował mu ze złości. – Nie chciałem by jakikolwiek mężczyzna poznał Simi. Wiedziałem, że ten dzień nadejdzie prędzej czy później…jednak, kiedy ona tego zachce…- skrzywił się, jakby ta myśl go zraniła. - Nie rozumiesz… – Masz rację! Nie rozumiem. Nie wiem, co ci się stało dzisiejszej nocy, nie

125

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

rozumiem, w co ty się do diabła zmieniłeś kilka minut temu i dlaczego teraz twoje oczy wykonują dziwny taniec ognia. Kim ty jesteś? Bo teraz zastanawiam się czy ty kiedykolwiek byłeś człowiekiem. Jego oczy zmieniły się z czerwonych na srebrne. – Kiedyś byłem człowiekiem. – A teraz? – A teraz jest pora byście oboje umarli. Ledwie zarejestrowała słowa pełne grozy, gdy coś gorącego przebiło jej żołądek.

126

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ X Tabitha jęczała z bólu, który ją ogarnął. Nigdy nie czuła niczego podobnego. To było tak jakby coś wtargnęło w jej ciało. Ash przeklinając odchylił dłoń i strzelił w nią. Tabitha zawyła po jego porażeniu. To było tak jakby coś próbowało rozedrzeć ją na drobne kawałki. Nie dając rady stać zaczęła się słaniać na nogach, ale zdała sobie sprawę, że ktoś ją mocno trzyma przytulając do silnej klatki piersiowej.

– Trzymam cię. – powiedział do niej Valerius obejmując ją mocniej. Jej serce wzrastało w jego bliskości. Nie wiedziała skąd się tu wziął i jak ją złapał. Była tylko wdzięczna, że to zrobił. – Uważaj. – powiedziała przez zaciśnięte zęby by nie jęczeć z przytłaczającego bólu. Jej wzrok był rozmyty przez łzy, bała się, że zjawa będzie starała się przejąć ciało Asha lub Valeriusa. – Zapomnij o tym! - polecił jej Ash. Duch roześmiał się zanim zniknął. Ash stanął obok niej. – Przestań się martwić. – wyszeptał. Tabitha nie mogła mówić, położyła głowę w zagłębianiu szyi Valeriusa wdychając ciepły zapach jego skóry. Nigdy nie przypuszczała, że z kimkolwiek będzie się tak czuła. Czuła się chroniona. – Musimy zagwarantować jej bezpieczeństwo. – powiedział ostro Valerius. Ash skinął głową. W jednej chwili byli na podjeździe Kyriana by w kolejnej znaleźć się w pokoju Valeriusa w jego domu. Valerius odczuł wielką ulgę, gdy delikatnie kładł Tabithę na materacu. – Dobrze się czujesz? – Myślę że tak.- wyszeptała. Odczuwała coraz mniejszy ból. Posłał jej czuły uśmiech zanim odwrócił się z kamienną twarzą do Asha. – Z czym my, do jasnej cholery, mamy do czynienia?! Ash wziął głęboki wdech i przez jakiś czas zastanawiał się, co ma powiedzieć. – Ta zjawa na podjeździe Kyriana…to Desiderius. Dobra wiadomość to taka, że nadal nie ma ciała. – Przecież walczyłem z nim w jego cielesnej formie. – odpowiedział zdziwiony i zirytowany Valerius. – Przecież zdążył mnie już zaatakować! – Kiedy? –zapytała Tabitha czując dziesięciokrotnie większe przerażenie.Ja go nie widziałam. – To był ten którego duch osłonił podczas walki. Pamiętasz? Tabitha pokręciła głową. – To nie był Desiderius. Wierz mi, pamiętam twarz tego bękarta. –

127

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

powiedziała dotykając blizny na policzku. – Nie. – potwierdził Ash. – To był najstarszy syn Desideriusa, według Uriana noszą te same imiona. Tabitha przewróciła oczami. – Co jest z wami ludami starożytnymi? Mieliście tylko trzy imiona w linii rodzinnej i używaliście ich na przemian? – Taka była tradycja. – odpowiedział Valerius. – Wiesz mi, nie cieszę się z imienia, które przypomina ci tandetną piosenkę i człowieka robiącego dziwne rzeczy w licealnej sali gimnastycznej. Ale biorąc wszystko pod uwagę lepiej nosić takie imię –Valerius- niż Newbomb Turk. Tabitha parsknęła śmiechem na niespodziewany komentarz zdziwiona, że Val zrozumiał jej dużo wcześniejszą aluzję do filmu The Hollywood Knights. – Znając ciebie Tabitho nawet nie mam zamiaru o to zapytać. – powiedział z sarkazmem Ash pocierając dłonią brwi. - Nagle zesztywniał, czuła jego strach. – Ash? – Co się stało? – wyszeptał nie zwracając na nią uwagi. To wyglądało tak jakby mówił do kogoś innego. – Ash?! – Wy dwoje zostańcie tutaj i dzisiaj już nie opuszczajcie tego domu. – zniknął natychmiast. Spojrzała na Valeriusa, który tak samo jak ona marszczył brwi ze zdziwieniem. – O co w tym wszystkim chodzi? – Nie wiem, ale mam przeczucie, że nie jest dobrze. *** Ash wszedł do swego domu w Katoteros z podmuchem wiatru za plecami. Wysoka na piętnaście stóp solidna, dębowa brama wydała groźny pomruk, gdy zatrzasnął ją tylko siłą własnego umysłu. W momencie gdy przekraczał eleganckie progi, jego ubranie zmieniło się ze współczesnych w stylu Gotha na antyczne Atlantydy. Jeansy zmieniły się w czarne skórzane spodnie opinające tyłek. Jego koszula i kurtka wyparowały a w ich miejsce pojawiła się czarna jedwabna endymata 100 opinająca muskularny tors. Z tyłu była wyszywana w emblemat słońca przebitego trzema srebrnymi błyskawicami101. To był jego osobisty symbol władzy, którym oznaczał wszystko, co posiadał. Nie zatrzymując się przeszedł długim marmurowym foyer, w którym na środku podłogi widniał ten sam symbol.

100

W oryginale było foremasta – nie mam pojęcia, co to jest – może chodzi o φορεματα – czyli męską powiedzmy suknie? Więc użyłam odpowiednika czyli endymata. 101 http://fc00.deviantart.net/fs17/f/2007/148/2/d/Acheron__s_symbol_by_elegaer.jpg

128

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie było żadnych mebli a złotą kopułę wiszącą nad nim wspierało szesnaście kolumn, które zostały wyrzeźbione na kształt najwybitniejszych bogów Atlantydy. Bogów, dla których to miejsce było domem. Kiedyś zbierali się tutaj spędzając wolny czas, strzegli i chronili świat ludzi. Ale te czasy już minęły. Czas antycznych bogów odszedł w niepamięć. Ash udał się do sali tronowej na wprost głównych drzwi. Wejście było strzeżone z obu stron przez rzeźby: Apollymi Destroyer oraz jej męża Archona Kosmetas, imiona które nie mniej nie więcej oznaczały władzę i siłę. W pewnym momencie oboje stali na straży dwóch różnych światów Katoteros i Kalosis. W jednym porywie gniewu Apollymi zniszczyła wszystkich. Wszystkich. Żaden bóg nie ostał się w efekcie jej gwałtownej furii, która przeszła przez świątynię. Ash nigdy nie zrozumiał czemu zrobiła coś takiego. Ale kiedy wszedł do sali tronowej antycznych bogów doznał oświecenia… – Urian! – warknął przywołując swego sługę. Urian wpadł do sali tronowej Atlantydów gotowy stawić czoło samemu diabłu. Ruszył i spostrzegł prawdziwe oblicze Asha, kiedy Mroczny Łowca stanął obok pozłacanego podwyższenia na którym stały dwa złote trony wyrzeźbione w kształcie smoków. Urian nadal miewał problemy z Ashem, gdy wyglądał jak teraz. Wystarczały krwistoczerwone oczy by nawet półbóg jakim bym Urian kulił się… i ta niebieska marmurowa skóra Asha…

Errr… Ale najbardziej przeszkadzała mu ta głęboka, okrutna blizna, która biegła od pępka Asha do jego gardła gdzie ktoś zostawił odcisk dłoni. Urian dowiedział się od Alexiona, kiedy przybył do Katoteros, że większość blizn Asha pojawiała się i odchodziła, ale ta jedyna była widoczna tylko wtedy, gdy Ash przybierał tą formę. I nigdy nie należało się o nią pytać. Nie, jeżeli ceniło się własne życie. W tym momencie niezrównoważony temperament Asha był okazywany przez szalejące pioruny i grzmoty, które waliły i iskrzyły się na zewnątrz świątyni. Było niewiele rzeczy które mogły przestraszyć Uriana. Cóż, jedną z nich był stojący przed nim wkurwiony Ash. Nic, nawet zwierzęta Asha, nie wchodziły mu w drogę gdy był w takim nastroju102. Na szczęście Uriana małe skrzydlate paskudztwo było przed nim ukryte. – Co masz mi do powiedzenia? – zapytał szorstko Ash z mocnym atlantydzkim akcentem. – W zasadzie tylko tyle, że rozpętało się piekło. Acheron wyglądał na mniej nie zadowolonego z tej wiadomości. Więcej błyskawic przecięło niebo poza świątynią iskrząc się od ziemi aż po okna za tronem. Dawały niesamowitą poświatę na ciało Asha. Grzmot walnął złowieszczo obok miejsca w którym stał Urian. 102

No kto się wkurzył… nawet mocno.

129

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Co się dzieje?! Urian zdążył się ugryźć w język zanim zauważył sarkastycznie, że aura w Kalosis przypomina tą z Katoteros. To stwierdzenie mogło być samobójcze. – Nie wiem. Desiderius wrócił do piekła ze swoim synem u boku jakiś czas temu. Powiedziano mi, że przekazał coś Strykerowi i za to został przez niego nagrodzony możliwością reinkarnacji. Apollymi Destroyer siedzi zamknięta we własnej świątyni i nikt nie może się z nią zobaczyć. Najwidoczniej ktoś spieprzył sprawę, więc posłała swoje demony Charonte na krwawe łowy po całym Kalosis, by znaleźć sprawce. Niektórzy Spathi padają jak muchy a każdy robi w gacie drżąc w obawie przed jej gniewem. – A twój ojciec? – wysyczał Ash. Urian cały się spiął na wspomnienie, że spłodził go Stryker przywódca Daimonów Spathi, którzy byli kontrolowani przez Destroyer. – Nie mam zielonego pojęcia. Nie wiem, kiedy mały Desiderius wyszedł, wkurzał się i wrzeszczał jak nigdy dotąd. – jego rysy stwardniały. – Cały czas wykrzykiwał moje imię i nie wiem dlaczego. Może dowiedział się, że nadal żyję. Acheron spojrzał w bok. – Ash, co jest grane, o co chodzi w tym wszystkim? Ja wiem, że ty wiesz! – Nie mam pojęcia. Destroyer milczy także wobec mnie. Niczego od niej nie słyszę i to mnie martwi najbardziej. Ona nigdy nie milczy walcząc ze mną. Urian przeklął, bo wiedział, co to oznacza. – Co tych dwoje mogło wykombinować? Męska szczęka Asha poruszała się w imponującym rytmie staccato. – Zgaduję, że Stryker nasłał Desideriusa by coś na mnie wypróbował. Kiedy nasz kochany Desi sprawdził, że to działa pognał do Strykera z wiadomością potwierdzającą przypuszczenia władcy Daimonów. – Potwierdzając, co? – Co działa na Apollymi. Urian wydał niski gwizd. – Taa, być może zgłupiał. Ale może będziemy mieli szczęście i on i Destroyer pozabijają się nawzajem. Ash spojrzał na niego tak ostro, że aż się cofnął dwa kroki. – Przepraszam. – szybko powiedział. Acheron zaczął chodzić. Jego szaty powiewały za nim a buty na srebrnych podeszwach uderzały w czarną marmurową podłogę. Wyglądał upiornie. – Dlaczego Desiderius stara się przejąć ciało Tabithy? – Co masz na myśli? – zapytał Urian. – Próbował je przyjąć, gdy tam byłem. Najpierw spróbował ze mną,

130

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

później z nią. – Ale to nie miało sensu, jak mógł być tak głupim, by próbować ze mną…no cóż… to był Desiderius. – Dlaczego chciał spróbować wiedząc, kim ty naprawdę jesteś? Ash parsknął niskim złowieszczym śmiechem. – Bo jest idiotą? Nie sądzę by Stryker podzielił się informacjami z Desideriusem. Nie wierzę, że Des wie, kim jestem. Stryker nie miałby odwagi mu powiedzieć, to to by mogło zaszkodzić jego władzy w Kalosis. Dobra uwaga. – Sądzę więc że prawdziwe pytanie brzmi: Kto będzie dawcą ciała. Acheron przekrzywił głowę jakby zdał sobie z czegoś sprawę. – On pójdzie po Kyriana i Amandę. Skoro nie mógł przejąć ciała Tabithy i mojego prawdopodobnie spróbuje znaleźć kogoś kogo znamy i komu ufamy. I to jest kolejna rzecz, której musisz się dowiedzieć. Stryker mnie blokuję, więc nie czuję niczego, co ma związek z Desideriusem. – Oficjalnie zaczynam się czuć jak twoje mięso armatnie Ash. Jest wiele osób w Kalosis radujących się w dniu, gdy Stryker podciął mi gardło. Jeżeli mnie tam przyłapią na szpiegowaniu wyślą mnie do ciebie w kawałkach. Ash posłał mu krzywy i zły uśmieszek. – W porządku następnym razem udamy się obaj. – Dzięki szefie. Ale to wydaje mi się jeszcze gorsze. Humpty Dumpty na murze siadł. Humpty Dumpty z wysoka spadł. I wszyscy konni i wszyscy dworzanie złożyć do kupy nie byli go w stanie. Ale Humpty Dumpty nie chce z muru spaść, jasne? Acherona twarz stężała jeszcze bardziej. – Idź już Urian! Idź!!! Pochylając głowę Urian wysłał się do Kalosis. Acheron stał w swojej sali tronowej nasłuchując. I nadal niczego nie słyszał z drugiej strony. Jeszcze więcej błyskawic przecięło mroczne niebo a wiatr uderzał w szyby okien. – Mów do mnie Apollymi! Co ty robisz??? Ale po raz pierwszy od jedenastu tysięcy lat zachowała milczenie. Jedynym dźwiękiem, jaki słyszał w ogłuszającej ciszy jego umysłu był słaby głos jego siostry103: Uważaj, o co prosisz braciszku, bo to dostaniesz… *** Tabitha odłożyła słuchawkę po rozmowie z Amandą. Gdy informowała siostrę o ataku Desiderius przed jej domem, Kyrian z Julianem byli w trakcie składania żeber Nicka. – Boję się Val. - powiedziała gdy chowała telefon.- Naprawdę się boję. 103

Tak, Ash ma siostrę.

131

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Cały czas słyszę głos Amandy mówiący o jej śnie, w którym ona i Kyrian umierają. Wiem, że nienawidzisz tego człowieka… – Tabitho, nie nienawidzę Kyriana. To on mnie nienawidzi. Skinęła głową. Valerius przyciągnął ją blisko obejmując mocno, wiedząc że właśnie tego teraz potrzebuje. Położył jej głowę na klatce piersiowej i delikatnie bawił się jej włosami. Wdychała jego delikatny zapach, który ją bardziej uspakajał niż jego dotyk. – Acheron nie pozwoli jej umrzeć. – powiedział pocieszająco.- Wiesz o tym. – Mam taką nadzieję,…ale ta jej wizja. – Może być jeszcze zmieniona. Acheron zawsze powtarza, że wolną wola można zmienić własne przeznaczenie. To, co ona widziała jest jednym z wielu możliwych wyników. Tabitha dławiła się łzami na myśl jakie mogłoby być życie bez Amandy. To było więcej niż mogła znieść. – Nie mogę stracić siostry Valerius! Zawsze miałyśmy siebie nawzajem. – Sszyy. – tchnął delikatnie składając pocałunek na środku jej głowy. – Jestem pewien, że ona czuje tak samo i przyrzekam na własne życie, że nigdy żadna z was nie straci drugiej. Nie na mojej warcie. Tabitha była zaskoczona jego czułością wiedząc, że jemu nikt jej nigdy nie okazał. Odsunęła się i spojrzała na niego. – Jak twoi bracia mogli cię zabić?! Natychmiast uwolnił ją i odsunął się trzy kroki do tyłu. Spojrzała na jego twarz i zrozumiała jak to pytanie go zabolało. – Przepraszam Val. To było nietaktowne z mojej strony. – Nic się nie stało. Inaczej rzecz się miała w tamtych czasach. To była odpowiedz na każde jej pytanie, ale jak dla niej za prosta by ją zaakceptować. – Zadzwonię do Otta by nam przyniósł obiad. Nie wiem jak ty, ale ja jestem głodny jak wilk. Tabitha skinęła głową i dała mu spokój z pytaniami. Czuła, że tego potrzebuje. Nie patrząc do tyłu opuścił bibliotekę. – Co ty widzisz w tym bękarcie?! Odwróciła się szybko i zobaczyła człowieka wysokiego jak Val patrzącego na nią ze złością. Ubrany był w czarne jeansy i T-shirt. Był niesamowicie przystojny z krótko ostrzyżonymi czarnymi włosami, kozią bródką oraz elektryzującymi niebieskimi oczyma. – Kim ty do diabła jesteś? – Zarek. – Ahaaa. Debil z Olimpu?

132

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Mimo pytania jego imię zbiło ją z tropu. Wiedziała, że był tym osławionym chłopcem do bicia w rzymskim domu Valeriusa. Nie mieli ze sobą wiele wspólnego, poza czarnymi włosami i wzrostem. Tabitha skrzyżowała ręce na piersi i spojrzała na niego. – Więc to ty jesteś tym psycholem z błyskawicami104? Zaśmiał się złowieszczo słysząc jej obelgi. – Na twoim miejscu bym uważał, bo nie istnieje żadne prawo, które by mi zabraniało usmażyć twoją dupę. – Serio??? - spojrzała na niego z drwiną niezastraszona. – Jestem pewna, że istnieje. Prawo Asha!!! Jeżeli mnie zranisz jestem pewna, że skopie ci tyłek albo zabije. – Może spróbować, ale wątpię czy mu się uda. Zazgrzytała zębami słysząc w jego głosie brawurę. – Zawsze jesteś taki arogancki, prawda? Obojętnie wzruszył ramionami. – Więc po cholerę się tu pojawiłeś? Ktoś cię zapraszał? – Po prostu się wam przyglądam. Była zniesmaczona jego wyznaniem. Na myśl, że widział ich razem zatrzęsła się z obrzydzenia. – Jesteś niewiarygodnie zboczony! Jego spojrzenie był niebezpieczne. – Raczej nie. Upewniłem się że mam zamknięte oczy gdy zaczynacie te swoje przesłodzone gówna. – Więc po cholerę nasz podglądasz? – Głównie z ciekawości105. – A teraz dlaczego? – Dlatego, że zastanawiam się jak szwagierka Kyriana może pieprzyć się z kim takim. Uśmiechnęła się ironicznie. – To nie twój przeklęty interes! – powiedziała idąc do wyjścia z pokoju. Nagle biblioteka Valeriusa znikła a ona znalazła się w czymś, co wydawało się być lustrzanym korytarzem. Zobaczyła odbicie swoje i Zareka w lustrze na wprost niej. – Gdzie my jesteśmy? – Na Olimpie, chciałbym ci coś pokazać. Lustro błysnęło i zmieniło się. Już nie pokazywało jej i Zareka, ale przeszłość. Zobaczyła antyczny namiot a w nim zakrwawionego i torturowanego człowieka. Jego krzyki i błagania o litość w języku łacińskim rozbrzmiewały w całym namiocie, gdy jakiś Rzymianin obijał go kolczastym batem. 104 105

Uwielbiam ją… Dobrze nazwał go Nick w pierwszym tomie Dark Huner: czubek a Talon w drugiej – psychol.

133

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Zastraszona Tabitha zakryła uszy do czasu aż kolejny Rzymianin nie zrobił kroku w przód. To był młody Valerius. Jego ciemna twarz wymagała golenia a zbroja była uwalona krwią. Wyglądał na zmęczonego i zbiedzonego jakby nie spał od wielu dni, ale nadal wokół niego można była wyczuć aurę potęgi. Oblał wrzątkiem twarz człowieka. – Powiedz mi gdzie oni idą?! – Nie! Słowo człowieka wypowiedziane łacinie zabrzmiały w jej głowie, gdy Valerius dał rozkaz kolejnego bicia. – No patrz! To właśnie twój kochanek go oślepił. – Zarek warknął jej do ucha. Lustro po raz kolejny błysnęło tym razem ukazując dwóch małych chłopców. Jeden leżał na ziemi, gdy drugi okładał go biczem. – To ja leżę na ziemi. – wysyczał Zarek do jej ucha. – Valerius to ten, co dzieży bicz a ty się z nim pieprzysz. Tabitha niezdolna znieść więcej tego okrucieństwa odwróciła się na pięcie i uciekając trafiła na coś twardego. Zaczęła walczyć do czasu aż nie zdała sobie sprawy, że to Ash ją trzyma. – Co robisz Z? – wysyczał. – Pokazuję jej prawdę! Ash pokręcił głową nad swoim ex- Łowcą. – Nie mogę wprost uwierzyć, że ożeniłeś się z nimfą sprawiedliwości i nadal niczego się od niej nie nauczyłeś! Zawsze są trzy strony każdego wspomnienia Z. Twoja, ich i prawda, która zawsze leży miedzy nimi. Ty pokazujesz jej mały urywek tego, co jest prawdą, aby udowodnić swoje racje. Dlaczego więc nie dać jej pełnego obrazu? Ash odwrócił ją z powrotem do lustra.- Nie mam zamiaru cię okłamywać Tabby albo spróbować zachwiać twoją opinią.- wyszeptał jej do ucha.- To nie są wspomnienia ani Zareka ani Valeriusa. To tylko niczym niesplamiona i obiektywna prawda o nich. Zobaczyła Valeriusa i człowieka w todze podobnego do Zareka. To musiał być ich ojciec. Spojrzał się na Zareka i powiedział do Valeriusa. – To właśnie tak mój synu. Uderzaj zawsze w najczulsze miejsca. To pewnego dnia zrobi z ciebie generała. Mały chłopiec Zarek, patrzył na obu tak jakby chciał ich zabić w miejscu, w którym stoją. Ich ojciec wyszarpnął bicz z ręki Valeriusa i zaczął okładać Zareka na nowo. Z przerażaniem na twarzy i z łkaniem Valerius uciekł z pokoju. Wyglądał tak jakby był chory, kiedy biegał przez stary rzymski dziedziniec do czasu aż upadł przy fontannie stojącej na środku atrium. Oparł złożone ramiona na jej krawędzi i zwiesił głowę na dół. – Przepraszam, przepraszam, przepraszał. – powtarzał w kółko. Jego ojciec wybiegł z domu w jego kierunku. – Valerius!- warknął do dziecka. – Co ty robisz? 134

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius nie odpowiedział. Ojciec chwycił go za włosy i poderwał z ziemi odwracając w swoją stronę. Przerażenie na twarzy dziecka wyryło się w jej duszy. – Jesteś żałosną małą gnidą. – powiedział jego ojciec szyderczo. – Powinienem nazwać cię Valeria nie Valerius. Jesteś bardziej babą niż mężczyzną. Jego ojciec tak mu przyłożył, że zobaczył kilka gwiazdek. Ogłuszony uderzeniem Valerius upadł z powrotem na ziemie. Jego nos i usta krwawiły, Valerius starał się wstać na nogi, ale zanim mógł ojciec uderzył go batem po plecach. Chłopiec na nowo upadł przygwożdżony bólem do ziemi. Ojciec nadal go bił. Valerius zakrył głowę, kiedy baty spadały na jego małe ciało. – Wstawaj – warknął jego ojciec po tym jak dał mu dwadzieścia uderzeń batem! Valerius tak mocno płakał, że nie mógł mówić. Jego ojciec kopnął go w żebra. – Do góry, niech cię cholera albo dam ci kolejnych dwadzieścia batów. Tabitha nie miała pojęcia jak mu się udało, ale w jakiś sposób Valerius wstał na nogi. Drżał. Jego ubranie było poszarpane. Jego twarz pokryta była brudem i krwią. Ojciec chwycił go za gardło i popchnął go do tyłu na chropowaty mur tak, że jego zmasakrowane plecy jeszcze bardziej zostały przez nie otarte. Skuliła się czując pełen żalu ból, próbując sobie wyobrazić jak dziecko tak małe mogło tam stać i nie upadło. – Będziesz tu stał do wieczora, jeżeli tak bardzo zginasz kolana by im pomagać, od dzisiaj będę patrzył na ciebie jak będziesz bity dzień w dzień aż nauczysz się tolerować cierpienie innych. Rozumiesz mnie??? Chłopiec, mały Valerius skinął głową. – Marcus. – wrzasnął ojciec. Inny chłopiec podobny do Valeriusa wybiegł z domu. Było oczywiste, że jest o kilka lat starszy od Valeriusa. – Tak ojcze? – Pilnuj brata! Jeśli zobaczysz, że siada albo się porusza przyjdziesz po mnie natychmiast. – Tak zrobię. – chłopak uśmiechnął się do ojca jakby dostał prezent. Mężczyzna odwrócił się i ich zostawił, i tak szybko jak zniknął z widoku, Marcus zaczął się naśmiewać z Valeriusa. – Biedny mały Val. – powiedział szyderczo. – Zastanawiam się, co zrobi ojciec jak upadniesz. – Marcus uderzył go pięścią w brzuch. Valerius jęczał z bólu, ale nie ruszył się spod ściany. To tylko rozwścieczyło Marcusa. Warcząc na młodszego chłopca zaczął go okładać. Valerius z nim walczył, ale dał sobie spokój, wiedział, że to nie miało sensu. Po chwili leżał na ziemi. – Ojcze. – Marcus wołał biegnąc do drzwi w których zniknął mężczyzna. 135

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

–

Przewrócił się

Tabitha odwróciła wzrok bojąc się zobaczyć, co zrobi z Valeriusem ojciec. Na własne oczy widziała jego plecy, dłońmi przebiegała po jego bliznach, które nosił z wdziękiem i godnością. Musiał prawdziwie nienawidzić swojego ojca a do tej pory nie wspomniał o nim ani słowa. Valerius przechodził przez swoje życie po cichu, cierpiąc i zachowując wszystkie bolesne wspomnienia tylko dla siebie. Dla niej był niezwykły. Obraz zniknął. – To nic nie zmienia. – powiedział Zarek zagryzając wargi. – Też był bity, ale zauważyłem, że nie poprawiłeś faktu, że torturował… – Grecki żołnierz, którego armia szła na małą rzymską wioskę. – przerwał mu Ash. – Każde dziecko i kobieta zostało zamknięte w świątyni Minerwy zanim żołnierze podłożyli pod nią ogień. Valerius ruszył na czele centurii by ich zatrzymać zanim zabiją więcej niewinnych istnień. Zarek wyśmiał go. – Oni wcale nie były niewinni. – Nie. – powiedziała Tabitha przez zaciśnięte gardło. – Valerius był generałem w czasach, gdy przemoc była wszystkim. – Tak. – zgodził się Ash. – I robił dokładnie to, co zrobić musiał. – Taa oczywiście. Spędził całe swoje życie hołubiąc naukom własnego ojca. Ash zaprzeczył głową. – A jak byliście dziećmi nie pamiętasz, że tak bał się waszego ojca, że za każdym razem jąkał się w jego obecności.

– Nidy nie wahał się popełnić największego okrucieństwa ma prośbę własnej rodziny. – Nigdy? Tabitha spojrzała w lustro, które na nowo ukazało małego Valeriusa. Był mniej więcej wieku ośmiu lat, leżał na łóżku pogrążony we śnie. Jej serce łomotało gdy patrzyła jak słodko i spokojnie wyglądał. Do czasu aż drzwi do jego sypialni zostały otwarte na oścież. Valerius szarpnął się do pionu, gdy oświetlił go blask lampy. Jego ojciec chwycił go i dosłownie rzucił nim o zimie. Valerius patrzył się na ojca i człowieka, który trzymał lampę. To był Marcus.

– Co to jest? – zapytał ojciec rzucając w Valeriusa koc. Valerius zbladł. – Co to za koc Zarek?- zapytał go Ash. Niebieskie oczy Zareka zrobiły się zimne. – To jest kawek gównianej końskiej derki którą ten mały drań dał mi w zimową noc a za którą zostałem pobity.

136

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Valerius! – krzyknął ojciec gdy go ponownie uderzył. – Mów, co to jest? – Kkocc. – Widziałem jak dawał go niewolnikowi ojcze. – powiedział Marcus, - Więc to nie był Marcus. Nie chciał by niewolnikowi było zimno. – zarechotał jego brat. – Czy to prawda? Valerius wyglądał na przerażonego. – Czy to prawda???! Valerius przełykał z trudem ślinę. – Był przemarznięty. – Tak jak teraz? – zapytał ironicznie ojciec. – Cóż, lepiej żeby niewolnik cierpiał niż ty, czyż nie? Być może nadszedł czas byś nauczył się lekcji, chłopcze. Zanim Valerius się ruszył ojciec chwycił go za chudziutkie ramie, rozdarł na nim ubranie i wyciągnął z pokoju. Valerius całkowicie nagi został zabrany na zewnątrz gdzie jego ojciec przywiązał go do słupa. Było tak zimno, że para wydobywająca się z ich ust tworzyła wokół nich lodowate obłoki. – Prooo… Kolejne błagania Valeriusa zostały ucięte przez bezwzględne uderzenie dłonią. – Jesteśmy Rzymianami, chłopcze. Nikogo nie błagamy o laskę. Za to, co zrobiłeś rano dostaniesz kolejne baty…o ile przeżyjesz noc. Trzęsąc się z zimna Valerius zgryzł usta, by nie szczękać zębami. Marcus zaśmiał się z niego. – Sądzę, że jesteś za dobry ojcze. – Nie kwestionuj moich decyzji Marcus, chyba, że chcesz do niego dołączyć. Śmiech Marcusa zamarł natychmiast. Bez słowa wrócił z ojcem do domu zostawiają na zewnątrz osamotnionego Valeriusa. Mały chłopiec opadał na kolana, podczas gdy próbował rozluźnić dłonie. Nie miało to sensu. – Przyrzekam będę dobrym Rzymianinem. –cicho wyszeptał.- Będę… Scena znikła.

– To mnie nie przekonuje Ash. – powiedział zimno Zarek. – Nadal uważam, że jest bezwzględnym draniem nie zasługującym na nic po za pogarda. – A co z tym? Ty razem, gdy lustro pokazało scenę zobaczyła poważnie oszpeconą wersję Zareka ścigającą starszą wersję ich ojca po całej rzymskiej willi. Mężczyzna w średnim wieku krwawił, jego twarz była zmasakrowana jakby cały czas była obijana. Człowiek wpadł do pomieszczenia, które wydawało się być jadalnią gdzie siedział Valerius ubrany w zbroję i piszący list. Marszcząc brwi wstał na nogi i zobaczył oszalałego ojca. Jego ojciec dopadł do niego i chwycił za metalowe wiązania pancerza.

137

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Przez wzgląd na Jowisza pomóż mi chłopcze. Ratuj mnie! Zarek podszedł i zobaczył Valeriusa w wojskowych regaliach. Światło świec odbijało się od złotej zbroi, która kontrastowa z krwistoczerwoną peleryną. Valerius reprezentował sobą przerażający widok, gdy odsunął ojca na bok i pomału wyciągnął miecz ze skórzanej pochwy tak, jakby miał zamiar walczyć z Zarekiem. – Tak jest! - powiedział jego ojciec ze złym uśmiechem. – Pokaż temu bezwartościowemu niewolnikowi czego cię nauczyłem. – Śmiało ty draniu. – warknął wyzywająco Zarek. –Jestem tutaj dla mojej zemsty a ty nie możesz zabić kogoś, kto już umarł. – Nie miałem zamiaru. – opowiedział prosto. – Valerius chłopcze, co czynisz? – warknął jego ojciec. – Musisz mi pomóc. Twarz Valeriusa była całkowicie stoicka, spojrzał na ojca jak na obcego człowieka. – Ojcze jesteśmy Rzymianami i minęło wiele czasu odkąd byłem chłopcem. Jestem generałem jakiego stworzyłeś i dobrze mnie wyuczyłeś, że my nigdy nie błagamy nikogo o łaskę. Podał Zarekowi miecz skierowany rękojeścią do przodu. Bez słowa zasalutował bratu, wyszedł z pokoju i zamknął drzwi. Gdy szedł powoli krzyki ojca odbijały się echem w korytarzu. Tabitha nie mogła złapać oddechu widząc życiową tragedię tej dwójki. Połowa z niej nie mogła uwierzyć, że Valerius pozostawił ojca samego z Zarekiem by umarł, ale druga połowa go świetnie rozumiała. Biedny Valerius, biedny Zarek. Obaj byli ofiarami tego samego człowieka. Jeden syn był opluwany i wyszydzany, bo był niewolnikiem drugi, bo miał serce i nie był nieczuły. Przynajmniej do czasu tej jednej jedynej chwili. Spojrzała na Zareka, którego oczy wciąż pałały nienawiścią przeszłości. – Powiedz mi Zarek, dlaczego nie zabiłeś także Valeriusa skoro tak go nienawidzisz? Byłeś już Łowcą… – Wybacz mi grę słów. Ale ślepy człowiek został przez chwilę krótkowidzem. – Nie. – wyszeptała. – Wiedziałeś, prawda? Wiedziałeś, kto zasłużył na twoja nienawiść a kto nie!!! Zarek zrobił się jeszcze zimniejszy, gdy strzelał groźnym wzrokiem od Asha do niej. – To nadal niczego nie zmienia. Nadal uważam, że nie zasługuje na spokój, jedynie na pogardę. To syn swojego ojca. – A ty, kim jesteś Zarek? – zapytała Tabitha. – Wydaje mi się, że jesteś jednym dźwigającym zażartą nienawiść, nie chcesz żyć w spokoju. Valerius nie uderza w innych ludzi. Nigdy. Jak dla mnie czyni to z niego człowieka dwa razy bardziej niż z ciebie. Zareka spojrzenie ugodziło ją. – Myślisz, że jesteś wyjątkowa? Tak bardzo, że warto go bronić… Powiem 138

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ci coś cukiereczku, jeśli chcesz wiedzieć kogo naprawdę kocha Valerius idź do solarium w jego domu. Wyobraź sobie ile Agrippina musiała dla niego znaczyć skoro od ponad dwóch tysięcy lat wszędzie dźwiga jej posąg. – Zarek…- warknął Ash z ostrzeżeniem. – No, co? Przecież to prawda i ty to wiesz. - Zarek zrobił krok w tył i wyglądał jakby starał się zniknąć, ale jakaś siła trzymała go na uwięzi. – Co do chol… Ash utkwił w nim dziwne spojrzenie. – Małe ostrzeżenie i przypomnienie Zarek. Jeżeli kiedykolwiek, powtarzam KIEDYKOLWIEK, jeszcze raz zranisz Tabithe zabiję cię. Bogowie i boginie niech mnie diabli, jeśli tego nie zrobię. Zarek otwierał usta jakby się chciał kłócić, ale kolejną rzeczą, jaką zobaczyła Tabitha była biblioteka Valeriusa w której stała. – Tabitha!? – zapytała Valerius gdy wszedł do pomieszczania. – Nie słyszałaś mojego pytania? Tabitha wyciągnęła dłoń i dotknęła najbliższej półki jakby sprawdzając czy wróciła. Tak wróciła. Ale czuła się dziwnie. – Nie. – powiedziała do Valeriusa. –Przeoczyłam twoje pytanie. – Otto chce wiedzieć czy lubisz grzyby? – Mam całkowicie ambiwalentną postawę wobec nich. Valerius rzucił na nią rozbawione spojrzenie i przekazał informacje Otto. Jak skończył zamawiać dla nich obiad schował telefon do kieszeni. – Wszystko z tobą w porządku?- zapytał z troską. Nie, nie było. Obrazy i słowa Zareka i Asha przelatywały przez jej głowę. I chciała wiedzieć, komu ma wierzyć106. – Gdzie jest twoje solarium? – Moje, co? – Twoje solarium. Masz je tutaj, prawda? – Ja… tak mam jedno tutaj. Przynajmniej nie skłamał. – Mogę je zobaczyć? Zesztywniał. – Dlaczego? – Lubię solaria, to śliczne miejsca. – wyszła z biblioteki udając się na drugą stronę domu. – To będzie w tą stronę? – Nie. – odpowiedział Valerius idąc za nią,. – I nadal nie rozumiem dlaczego chcesz iść… – Poprawiają mi humor. Tylko na sekundę, dobrze? Valerius nie dyskutował z Tabithą, coś było z nią nie tak, czuł to. A przed nią nie mógł ukrywać własnej przeszłości i z jakiegoś powodu, którego nie rozumiał, nie chciał tego robić. 106

No jak komu??? Ashowi Tabby.. Ashowi..

139

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Pochyliwszy głowę wziął ją za dłoń i poprowadził w stronę schodów. – A więc chodź za mną. Weszli na górę gdzie obok jego sypialni, były inne drzwi zamykane elektronicznie kodem. Patrzyła jak wprowadza kod. Blokada kliknęła. Valerius wziął głęboki oddech zanim szeroko otworzył drzwi. Tabithy serce skurczyło się, gdy zobaczyła w środku posąg pięknej młodej kobiety, przy którym stała wiecznie paląca się lampka oliwna. Spojrzała na gapiącego się w podłogę Valeriusa. – Więc to jest powód, dla którego tak świrowałeś za olejem do lamp. Musisz naprawdę ją kochać.

140

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XI Valerius spojrzał na posąg a słowa Tabithy dzwoniły mu w uszach. Zastygła twarz Agryppiny patrzyła w nicość. Pusta. Zimna. Nieczuła. Czuł ból w piersi wywołany brutalną rzeczywistością, a w szczególności własną głupotą przez którą tak rozpaczliwie trzymał się jedynej dobrej rzeczy z dawnego, ludzkiego życia.

– Szczerze… nawet jej nie znałem. – powiedział cicho. Kiedy jeszcze żyła nie zamieniłem z nią więcej niż kilka słów. A teraz gdybym miał kobietę, która by mnie kochała to cieszyłbym się gdyby była taka jak ona. Tabitha była oszołomiona jego wypowiedzią. – Nie rozumiem…więc czemu dbasz o figurę kobiety, której nawet nie znałeś? – Bo jestem żałosny. – zaśmiał się gorzko. – Nie, aktualnie to jestem bardziej żałosny niż za życia. Dbam o jej statuę, bo nie byłem w stanie zadbać o nią samą. Jego złość i ból chwytały ją za serce. – O czym ty mówisz?- cicho zapytała. Cały zesztywniał i spojrzał się na zimny posąg. – Tabitho, chcesz poznać prawdę o mnie? Naprawdę? – Tak, chcę. Założył ręce na piersi i podszedł do okna spoglądając w ciemność. Zapatrzył się w elegancki dziedziniec na tyłach domu. – Jestem genetycznie pochrzaniony jak Titanic i nigdy nie wiedziałem dlaczego. Całe moje kurewskie życie spędziłem próbując zrozumieć, czemu do jasnej cholery próbuję pomagać innym, skoro nikt nigdy nie dbał o mnie i każdy miał mnie w dupie. Jego przekleństwa ją zszokowały. To nie był jego normalny sposób wysławiana się a to powiedziało jej w jak nieprzewidywalnym nastroju był. – Nie ma niczego złego w dbaniu o inne osoby. – A jednak jest. Zresztą, co mnie to obchodzi? Gdybym teraz umarł nikt by za mną nie tęsknił. Większość z tych, którzy mnie znają tylko cieszyliby się z tego.. Jej gardło zacisnęło się. Wiedziała, że ma rację. Ale myśl o jego śmierci… To bolało… – Valerius, mi zależy. Pokręcił do niej głową. – Jak może ci zależeć? Ledwo mnie znasz. Nie jestem idiotą! Wiem, kim są twoi przyjaciele. Żaden z nich nie wygląda jak ja! Żaden z nich nie mówi jak ja! Żaden z nich nie robi tego, co ja! Nienawidzą takich, jak ja. Można nas odrzucać…bo jestem bogaty i kulturalny, pochodzę z patrycjuszowskiej rzymskiej rodziny i właśnie dlatego muszę sam o siebie zadbać, bo każda inna osoba obok mnie jest zimna, nienawistna…no ale tacy jak ja przecież nie mają 141

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

uczuć, można nas ranić…można nami pogardzać. Więc jak taki szlachetny Rzymianin mógł dbać o niewolnicę? No jak? A teraz po dwóch tysiącach lat stoi tu i patrzy na mnie, a ja jak rasowy pies łańcuchowy dbam o nią, bo jako dziecko bała się ciemności a obiecałem jej, że nigdy nie będzie spać w ciemnościach! – zakończył prawie krzycząc. Jego słowa dotknęły ją głęboko, poczuła przeszywający ból w piersi przez który łzy napłynęły jej do oczu. Już sam fakt, że dotrzymał słowa danego prostej niewolnicy… – Czemu bała się ciemności? Zazgrzytał zębami. – Była córką bogatego kupca w mieście, które zostało zniszczone przez mojego ojca. Zabrał ją do Rzymu chcąc ją sprzedać na targu niewolników. Gdy ją zobaczyła moja babcia postanowiła z niej zrobić swoją towarzyszkę. Więc ojciec zrobił z niej prezent dla mojej babci. Agryppina bała się przez całe życie, że ktoś pod osłoną nocy przejdzie i zniszczy jej nowy świat. Po raz kolejny…popatrzył na nią udręczonym wzrokiem. – Niestety w przykry sposób pojęła, że światło nigdy nie trzyma z daleka prawdziwych potworów. – Nie rozumiem… Spojrzał na nią groźnie. – Wiesz czym jest asterosum ? – Nie. – To jest starożytny narkotyk który kompletnie paraliżuje ciało, ale pozostawia cię całkowicie świadomym. Widzisz, słyszysz i czujesz. Wszystko. Rzymscy lekarze wykorzystywali go gdy przeprowadzali amputacje. Skrzywił się boleśnie. Nawet on poczuła ten ból w piersi. Valerius owinął się ramionami jakby próbował bronić się przed jakimś horrorem z przeszłości. – To był narkotyk, który podali mi bracia w noc kiedy przybyli do mojej willi. Dopiero co wziąłem celtyckie miasto Angaracia107 i jak każdy z mej rodziny także i ja zrównałem je z ziemią, zabijając wszystkich. Negocjowałem z Celtami108, chciałem, by się poddali. Myślałem, że będzie lepiej by ich dzieci nie dorastały z nienawiścią wobec Rzymu starając się pomścić umarłych. – zaśmiał się gorzko. – I to był mój fatalny błąd. – Jak litość może być błędem? - spytała osłupiała z przerażenia. I nawet gdyby nie odpowiedział, widziała jego ojca. W świecie Valeriusa miłosierdzie było zbrodnią. Valerius odchrząknął. – Większość zadań jakie mi przydzielono z walce z Celtami było poza moją

107 108

Eh że jak? Co za bzduraaa

142

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

prowincją109. Byłem jedynym Rzymianinem moich czasów, który walcząc z nimi naprawdę odnosił sukcesy. Głównie dlatego, że ich rozumiałem. Moi bracia mnie za to znienawidzili. Dla nich jedynym sposobem pokonania wrogów była ich całkowita eksterminacja. Z czym ja się nie zgadzałem. – Więc postanowili cię zabić? Skinął głową. Spojrzał na nią nie widząc jej. – Przyszli do mojego domu i podali mi narkotyk. Leżałem na podłodze zupełnie bezradny a oni niszczyli wszystko wokół mnie. Gdy splądrowali cały dom wywlekli mnie na tył dziedzińca, by mnie zabić. I właśnie tam odkryli posąg Agryppiny. Tabitha spojrzała na marmurową twarz z jego przeszłości. – Dlaczego tam trzymałeś jej posąg? – Tak jak moja babcia uważałem, że zasługuje na opiekę. Kiedy zamieszkała w mojej rezydencji, postanowiłem przenieść jej posąg do mojego prywatnego ogrodu. Poczuła niczym nieuzasadnione ukłucie wściekłej zazdrości. Może nie kochał tej kobiety, ale z pewnością coś do niej czuł. Zwłaszcza, że od ponad dwóch tysięcy lat dotrzymywał danego jej słowa. – Jak ona trafiła do ciebie? Wziął głęboki oddech. – Moja babcia wezwała mnie do siebie z pola bitwy wiedząc, że umiera a bała się o przyszłość Agryppiny. Doskonale znała swoich wnuków. Dziewczyna była piękna i delikatna i wiele dla niej znaczyła. Byłem jedynym, który nie próbował zaciągnąć jej do łóżka i jednocześnie trzymał się z dala od jej łóżka. Babcia poprosiła mnie bym się nią zajął, zabrał do własnej willi i trzymał z daleka od innych. Tabithy gardło zacisnęło się na jego dobroć. – Byłeś w niej zakochany? – Kochałem ideę o niej, była wcieleniem piękna. Cicha i dobra. W moim życiu osoby takie jak ona nigdy nie istniały. Gdy byłem w domu mogłem godzinami ją podziwiać, gdy wykonywała swoje obowiązki. I często zastanawiałem się czy ktoś tak piękny mógłby pokochać takie zło jak ja. Dla takiego uczucia mogłem zostać niewolnikiem. Ale byłem rzymskim generałem. Więc jak mogłem pragnąć niewolnicy? Jednak on jej pragnął. Wiedziała to, czuła to. Valerius zamilkł i gdyby nie znała go tak dobrze przyrzekłaby, że widzi w jego oczach łzy. – Gwałcili ją na moich oczach, a ja jej nie mogłem pomóc. – Och Val. – wyszeptała. Kiedy chciała go dotknąć odszedł. – Nawet nie mogłem zamknąć oczu ani odwrócić głowy. Leżałem zupełnie 109

Ciekawe jaka to była prowincja…

143

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

bezradny a oni czerpali przyjemność z gwałcenia jej. Im bardziej krzyczała tym bardziej oni się śmiali, do momentu gdy Marcus chwycił mój miecz i podszedł do niej. – słowa zostały wyszarpnięte z jego gardła a w jego oczach zobaczyła krwawe łzy. – Więc w czym byłem dobry?! - zapytał się przez zęby, jego nozdrza poruszały się w bezsilnej wściekłości. – Co w końcu dla niej zrobiłem?! Gdybym nie zabrał jej do swojego domu, przynajmniej pozwoliliby jej żyć. Tabitha zdławiła łzy. Podeszła do niego i w końcu pozwolił się objąć ramionami. Chciała wymazać obrazy z pamięci… wszystko, co musiało się zdarzyć po tym jak zabili Agryppinę. Widziała blizny na jego nadgarstkach i wiedziała, że go ukrzyżowali. Jaką tragedię musiał przeżyć tamtej nocy?! Nic dziwnego, że nie chciał wracać do własnej przeszłości. Nie chciał jej pamiętać. A ona nigdy więcej już go o nią nie zapyta.

W końcu się zrelaksował i owinął ciasno ramiona wokół niej. – Jakim człowiekiem jestem, że starałem się pomóc ale każdy mój dobry uczynek kończył się krzywdą wielu osób? – Nie skrzywdziłeś mnie, Marli i Gilberta. – Jeszcze… – wyszeptał. – Agryppina żyła prawie dziesięć lat w moim domu zanim Parki ją skrzywdziły. – Wierz mi Valeriusie nikt mnie nie skrzywdzi. Z miłością pieścił jej policzek z blizną. – Masz tyle ognia w sobie. Ogrzewa mnie za każdym razem, gdy jesteś blisko mnie. – Ogrzewa cię? Większość ludzi jest przez niego pochłaniana. Mój ex przywykł mówić, że wykańczam wszystkich na około. Mówił mi też, że potrzebował dwóch, trzech dni by odzyskać siły po spędzeniu ze mną każdej godziny. Posłał jej mały uśmiech. – Nie uważam, że jesteś wykańczająca. – A ja nie uważam, że jesteś żałosny. Osiągnęła sukces, zaśmiał się. – Co jest w tobie Tabitho? Znam się zaledwie kilka dni a czuję, że mogę powiedzieć ci wszystko. – Nie wiem, ale to samo czuję do ciebie. Pociągnęła jego głowę w dół dosięgając jego ust. Valerius jęknął smakując ją. Czując ją. W jej ramionach nie był żałosny ani sztywny…no może poza jednym miejscem. Ona samą swoją obecnością nakłaniała go do śmiechu i odczuwania radości. Pozwoliła mu poczuć radość pierwszy raz w życiu. Nikt, tylko Tabitha wyciągnęła do niego dłoń i przytuliła go. Wiedziała, że jest sztywny, ale akceptowała to. Zamiast go zostawić delikatnie krok po kroku pokazywała jaki jest świat. Nie spisała go na straty. 144

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jako jedyna zaprzyjaźniła się z nim, co czyniło z niej najcenniejszą kobietą na świecie. Tabitha odchyliła się. – Ile mamy czasu zanim wróci Otto z jedzeniem? Sprawdził czas. – Jakieś dwadzieścia do trzydziestu minut. A co? Uśmiechnęła się lubieżnie. Zanim zadał jej kolejne pytanie rozpięła swoją koszulę i owinęła ją wokół jego szyi. Pokazała mu placem by za nią podążał. – Tyle czasu nam wystarczy. Chodź mój Generale. Mam zamiar wstrząsnąć twoim światem. Gdyby tylko wiedziała, że już to zrobiła i to w minucie gdy zobaczył ją walczącą z Daimonami…i nadal to robiła.

*** Strykerowi w końcu udało się uspokoić. Przynajmniej na zewnątrz bo w środku nadal w nim wrzało. Niech będzie przeklęta Destroyer i jej kłamstwa oraz ten cholerny Acheron Parthenopaeus za jego uczciwość. Jeżeli to miała być nawet ostatnia rzecz, którą zrobi to zrobi, ale zniszczy ich oboje. Jednak musiał działać bardziej ostrożnie. Strategicznie. Gdyby Destroyer dowiedziała się, że to właśnie on oddał Aimę Desideriusowi po to, by Spathi mogły w końcu dorwać Acherona, jego życie nie miałoby dalszego sensu. Będzie musiał posłużyć się zręcznością by wyeliminować ich oboje. Ale w końcu to zrobi. Powietrze wokół niego zaskwierczało, wiedział więc, że Desiderius otworzył śluzę chcąc wpuścić Daimony wracające z Nowego Orleanu do Kalosis – atlantydzkiego piekła. Tutaj nie było światła. Wiecznie było ciemno i ponuro. Od nocy kiedy zgładził swojego syna, który nic dla niego nie znaczył. Ale teraz tak… Stryker uniósł dłonie otwierając portal. Desiderius wrócił…nadal bez ciała. Stryker wykrzywił wargi na niekompetencję Daimonów. Tylko raz miał Daimona, do którego czuł coś podobnego do szacunku. To był Desiderius, który został zabity przez Łowcę i śmiertelniczkę. W zamian za to, że zranił Acherona był skłonny go reinkarnować. – Myślałem, że poszedłeś… – Co ty kombinujesz? – zapytał Desiderius a jego nieciekawa bezkształtna istota mieniła się słabo w ciemnej komnacie. – Przecież wiesz z czym masz do czynienia. – Nie. – odpowiedział Desiderius. – Co to za substancja którą mi dałeś

145

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

a spowodowała, że lider Łowców został powalony na łopatki po raz pierwszy od jedenastu tysięcy lat. – To nie twoja sprawa. Ty miałeś tylko sprowadzić do mnie dziecko. – Nie rozumiem po co? Stryker roześmiał się drwiąco. – I nigdy nie zrozumiesz. Przyprowadź mi dziecko albo ostro się z tobą rozprawię tak, że już na zawsze i ostatecznie popadniesz w zapomnienie… Gdyby nie wiedział lepiej przyrzekłby, że zjawa rzuciła mu pogardliwe spojrzenie. – Zostałem wywalony z ciała tej suki przez Acherona. Obecnie jest strzeżona. Potrzebuję innego ciała. Stryker zamyślił się słysząc wrzaski Daimonów na zewnątrz. Nie ulegało wątpliwości, że Charontes Apollymi nadal szukają osoby, która skradła od niej Aime. Ale żadne z nich nie szukało u niego. Nie mieli odwagi. Prawdę mówiąc nie był w nastroju na kolejne gierki. Jego matka Destroyer będzie musiała chwilę poczekać. Tak jak i on. W dzień kiedy rozlał krew własnego syna aby ułagodzić Destroyer był też dniem kiedy zaczął zauważać pewne rzeczy. A kiedy jego matka zażądała dla siebie dziecka ex Łowcy i ludzkiej kobiety o niespotykanych mocach – Marissy Hunter, zdał sobie sprawę, że w jej dłoniach spoczywa równowaga wszechświata. Ktokolwiek ją złapie zdobędzie klucz do kontrolowania pierwotnych i najpotężniejszych starożytnych sił wszechczasów. Była przeznaczeniem całego świata. Destroyer chciała przejąć dziecko dla własnych celów, by móc je kontrolować. Stryker roześmiał się. Ale będzie miała tylko zwłoki Marissy. I na końcu to on będzie kontrolował Przeznaczenie. Nie Apollymi. – Arod, Tiber, Sirus, Allegra! – zawołał. Czterech dowódców Spathi pojawiło się przed nim. Trzech mężczyzn i jedna kobieta. Stryker przyglądał im się przez minutę, ich perfekcyjnym pięknym ciałom. Cała czwórka Daimonów wyglądała na nie starszą niż dwadzieścia siedem lat…tak samo jak on. I tak jak on wyglądali tak od niepamiętnych czasów. Allegra była najmłodsza całej grupy, ale nawet ona żyła szokująco długo, miała ponad dziewięć tysięcy lat. Wyszkoleni do zabijania i przejmowania ludzkich dusz aby żyć, jako jego armia nie mieli sobie równych. Już najwyższy czas by ludzkość ich spotkała. – Wołałeś nas Akri? – spytał Tiber. Stryker skinął głową wskazując na Desideriusa. – Desi potrzebuje ciała, by wykonać moje polecenie. Cztery Daimony spojrzały na siebie nerwowo. – Spokojnie. – powiedział Stryker. – Nie proszę żadnego z was by zgłaszał 146

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

się na ochotnika. Oh nie. Bynajmniej. Zostaniecie jego ochroniarzami. – Ale Akri. – szybko powiedziała Allegra. – On nie posiada ciała, by go chronić. Stryker zaśmiał się maniakalnie. – Tak, jednak ma. – Rozłożył dłonie i pojawiał się obraz. Ubrany na czarno Mroczny Łowca chodził samotnie po ulicach Nowego Orleanu. – To jest twoje nowe ciało Desiderius. – powiedział Stryker. – I jednocześnie przepustka do domu ex Łowcy. A teraz przyprowadzisz do mnie dziecko albo umrzesz…permanentnie. Zanim wyszli wydał im jeszcze jeden rozkaz. – Acheron zabrał mi jedyną rzecz, którą kochałem. Ukradł mi wspomnienie o moim synu. Rozkazuję wam by ludzie Acherona, których tak kocha zapłacili za to. Chcę zobaczyć krew płynącą ulicami Nowego Orleanu. Zrozumieliście?! Desiderius uśmiechnął się złośliwie. – Tak mój Akri. Zrozumiałem cię doskonale. *** Valerius warczał tak dobrze mu było gdy trzymał całkowicie nagą Tabithę w ramionach. Całowała go dziko a jej dłonie gładziły jego penisa od nasady po końcówkę. Jego czarna koszula wisiała niedbale rozpięta ukazując imponujące mięśnie, niemniej w przeciwieństwie do niej był praktycznie ubrany. – Otto za chwilę będzie.- wystękał kiedy opuściła głowę na jego klatkę piersiową i zassała jego twardą sutkę. Nie mógł myśleć kiedy tak umiejętnie gładziła go, podniecała… – Więc lepiej przejdźmy do rzeczy. – powiedziała że śmiechem wdrapując się na jego łóżko. Valerius nie mógł złapać tchu widząc ją nagą w czarnej pościeli. Patrzył jak na powitanie rozchyla nogi. Owinęła uda wokół jego bioder i przyciągnęła go. Syknął gdy dotknęła go opuszczając mu spodnie na tyle, by mógł się w nią wśliznąć. Wyginając plecy przytrzymała go głęboko, jęcząc i zwijając się z przyjemności. Valerius pochylił się jeszcze bardziej i oparł się na ramieniu przyglądając się ciału poruszającemu się pod nim. Nadal stojąc na podłodze pchnął mocno i głęboko w jej ciepłe wilgotne ciało. – Właśnie tak kochanie… – wymruczała wychodząc naprzeciw jego ostrym pchnięciom. Valerius nie panując już nad sobą uderzył jeszcze mocniej. Chwycił dłonią jej piersi rozkoszując się dotykiem gładkiej jędrnej skóry. Pochylił głowę ssąc sutki Tabithy, ocierał się językiem wokół nich, by po chwili je pochwycić w usta i zassać jeszcze mocniej, przyspieszając pchnięcia biodrami. 147

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tabitha kochała sposób w jaki ten człowiek tracił panowanie, gdy był w niej. Wyglądał pierwotnie i dziko. Było coś niezwykle zmysłowego w oglądaniu go gdy pod jej dotykiem tracił kontrolę nad sobą. Uwielbiała fakt, że zrzucał maskę gdy byli sami. Nie osądzał jej. Zamykając oczy przyciągnęła kurczowo jego głowę do swojej kiedy poruszał się szybciej… i jeszcze szybciej. Nie było nic lepszego niż uczucie całkowitego wypełnienia. Jego język pracował magicznie na jej piersi. Nie mogąc już wytrzymać odciągnęła jego wargi od własnych sutków i pocałowała go. Jego oczy był jeszcze ciemniejsze niż zazwyczaj, przepastne od namiętności. Jego twarz wyrażała czyste upojenie. Wplotła dłonie w jego długie włosy i lekko ugryzła jego wargi. Valerius syknął, gdy językiem pocierała płatek jego ucha doprowadzając całe jego ciało do wrzenia. Poczuł dreszcze przyjemności. To doprowadzało go do całkowitej utraty kontroli. Chciał być w niej jeszcze głębiej. Wycofał się z niej i odwrócił ją na brzuch eksponując jej pośladki. – Val? Odrzucił jej włosy z karku i chwycił je w garść gdy zagłębił się w niej na nowo. Załkała z przyjemności gdy uderzył w nią po nasadę. Czuła jak jego wnętrze wraca do życia rycząc jak lew. Od tyłu chwycił jej piersi, kiedy wypełniał ją zapach ich pasji. Tabitha nie mogła złapać oddechu, kiedy przejął pełną kontrolę nad jej ciałem. Ścisnął dłonią jedną pierś a drugą opuścił w dół jej ciała, ominął jej kolczyk i dotknął ją między nogami. – Ochh Val! – zajęczała z narastającej przyjemności. Zwłaszcza gdy pocierał jej łechtaczkę nie zwalniając pchnięć. Nigdy nie czuła takiego pożądania. Takiej potrzeby. – Uwielbiam sposób w jaki pachniesz… w jaki smakujesz Tabitho. - tchnął w jej ucho. Poczuła jego kły na szyi. – Val masz zamiar mnie ugryźć? Czuła jak jego kły niebezpiecznie zbliżyły się do jej arterii. – Wcześniej nigdy nie chciałem nikogo ugryźć. – powiedział szorstko. – A teraz? Zagłębił się w nią mocniej. – Teraz mam ochotę cię pożreć. Tabitha słysząc to zawyła i doszła natychmiast. Valerius zacisnął zęby gdy poczuł dreszcze jej orgazmu. Część niego nadal chciała spróbować smaku jej krwi. Błagała, by posiadł ją zupełnie. To było dzikie i przerażające. Coś ścisnęło go za gardło. Przygryzł jej szyję ale nie przeciął kłami skóry.

148

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Ale to było trudne. To było cholera prawie niemożliwe. Kiedy szczytował minutę później czuł jak ta jego obca część – część Łowcy, ryczy z zachwytu. Trzymam ją blisko do ostatniego dreszczu orgazmu. Kompletnie wyczerpany odwrócił ją i przed nią opadł na kolana. Tabitha była onieśmielona widokiem dumnego rzymskiego wojownika klęczącego przed nią. Owinął ramiona wokół jej tali i złożył głowę na jej brzuchu. Delikatnie przebiegła palcami jego włosy. Spojrzał na nią szukając jej spojrzenia. – Nie mam pojęcia co ty ze mną robisz Tabitho, ale cieszę się, że tu jesteś. Uśmiechnęła się do niego. Jego wzrok zatrzymał jej. W końcu spojrzał na jej brzuch i na lekkie ukąszenia, które tam zostawił. Pochylił głowę i okrążył językiem jej kolczyk. Zagryzła wargi gdy musnął językiem wnętrze jej pępka rozpalając tlący się w niej ogień jeszcze bardziej. A kiedy zatopił wewnątrz niej dwa place pomyślała, że zwinie się z przyjemności. – Jesteś taka piękna. – powiedział rozdzielając fałdki jej płci tak, że widział dokładnie najintymniejsze zakamarki jej ciała Nie mogła złapać tchu gdy chwycił wargami perłę jej kobiecości po czym delikatnie i niespiesznie, ale jakże sprawie dotykał ją językiem. Rozłożyła jeszcze szerzej nogi dając mu lepszy dostęp by język jeszcze bardziej zagłębiał się między fałdki. – Hej Valerius? Szarpnął się słysząc głos Otta110 na korytarzu. Nadal trzymał jeden z palców w niej i delikatnie nim poruszając chciał doprowadzić ją na szczyt. Odchylał się pomału wsuwając w jej wnętrze kolejne palce. – Co ty ze mną robisz Tabitho? – wyszeptał . – Otto jest na korytarzu a ja nie mogę myśleć o niczym innym jak tylko o byciu w tobie, lizaniu cię aż dojdziesz po raz kolejny. – Pozbądź się Otta i jestem twoja na całą noc. Pocałował ją namiętnie i ścisnął jej tyłek. – Zostań naga. Zjem mój obiad z ciebie. Tabitha zagryzła wargi czując dreszcz podniecenia. – Masz to! Valerius oderwał się od niej i szybko zapiął koszulę i spodnie. Rzucił w jej stronę jedno gorące spojrzenie zanim wymknął się z sypialni zostawiając ją samą. Tabitha odrzuciła narzutę i wsunęła się miedzy czarną jedwabną pościel trzymającą jego mocny męski zapach. Owinęła ramionami jego poduszkę i wdychała jego zapach. – Co ja robię? – zapytała samą siebie. 110

Noo w takim miejscu? Ten to ma wejście, niech go licho..

149

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Dosłownie spała z wrogiem swojej rodziny i była tym więcej niż zachwycona. Gorzej, nie miała zamiaru od niego odejść. Nigdy! – Mój dar od życia. – wyszeptała pod nosem. Wydawało się, że zawsze zwracała uwagę na mężczyzn, których nigdy nie mogła mieć. Powinna go zostawić i pójść do Kyriana i Amandy ale już było za próżno. Nie była w stanie od niego odejść. Co on by zrobił bez niej? Co ważniejsze, co ona by zrobiła bez niego?

150

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XII Ash zauważył Kyriana w biurze przez lekko uchylone drzwi na piętrze. Było dobrze po czwartej nad ranem i mimo, że widział nie raz Kyriana o tej porze to zawsze z Amandą. Więc zdziwił się dostrzegając swojego ex Łowcę samego. Podnosząc głowę patrzył przez szparę na pochylonego nad dokumentami Kyriana, który co rusz ciągnął za własne włosy. Ash z daleka wyczuwał jego frustrację. Aby go nie spłoszyć zapukał lekko w drzwi. Kyrian uniósł głowę i ściągnął okulary. – Cześć. – pozdrowił cicho Asha gdy szerzej uchylił drzwi. – Myślałem, że to Amanda przyszła błagać mnie bym wrócił do łóżka. – Za żadne pieniądze świata. – parsknął śmiechem Ash. Podszedł do biurka w stylu Chippendale, na którym walały się oficjalne dokumenty i odręczne notatki.

– Co ty tu robisz o tak później porze? – Nie mogłem spać. Ja…- Kyrian zazgrzytał zębami. – Co. – zapytał Ash zaniepokojony swoim długoletnim przyjacielem. Kyrian wydał… długi oddech. – Nie wiesz jak to jest Ash. Jak ciężki jest każdy dzień. Czy ty w ogóle pamiętasz jak to jest być człowiekiem? Ash odłożył plecak na podłogę słysząc myśli Kyriana. Były pełne paniki. Normalnie Ash nie odpowiadał na pytania o własną przeszłość, ale jego przyjacielowi był potrzebny komfort psychiczny, szczerze mówiąc biorąc pod uwagę te głupoty, jakie miały miejsce tej nocy pomiędzy nim, Nickiem, Simi, Zarekiem, Tabithą, Destroyer i Daimonami on też go potrzebował. – Tak, pamiętam jak byłem człowiekiem, ale staję na głowie by nie rozwodzić się nad moją przeszłością. – Taa, ale nie obraź się, ale gdy umierałeś byłeś młody. Nie masz pojęcia o odpowiedzialności jaka na mnie spoczęła. Ash ukrył gorzki uśmiech. Gdyby Kyrian tylko wiedział… Gdyby tylko mógł w mgnieniu oka wymieniłby się swoim przeznaczeniem na przeznaczenie byłego greckiego generała. – Spójrz na to. – Kyrian podsunął mu dokument. – Zapomnij o cholernych Daimonach, najgorszą rzeczą na tym świecie są prawnicy i brokerzy ubezpieczeniowi. Mój Boże, czy ty znasz statystyki wypadków samochodowych?! Boję się wsadzać do samochodu moje dziecko i żonę. Wcześniej apteczka służyła mi do przetrzymywania bandaży i plastrów a teraz znajdziesz w niej Advil, Sudafed, Bengay, Lipitor, i Benicar. Mam wysokie ciśnienie, wysoki cholesterol …111 – Cóż, twoje ciało umiera z nadużywania przez ostatnie czterdzieści lat fast 111

Witamy w ludzkim świecie…

151

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

foodów. – Byłem nieśmiertelny! – powiedział uszczypliwie Kyrian. – Ash ja znowu umrę. Tylko tym razem nie sądzę, by Artemida dobiła targu. – przeczesał dłonią włosy. – Pewnego dnia umrze też moja żona i Marrisa. – Nie myśl o tym. Spojrzał na Asha. – Nie myśl o tym? Łatwo ci powiedzieć. Ty nie umrzesz. A śmierć to jest wszystko o czym mogę myśleć odkąd Amanda ma swoje koszmary. Jestem teraz człowiekiem, nie mogę jej bronić tak, jak broniłem wcześniej. – Więc dlatego ja tu jestem i Kassim. Kyrian potrząsnął głową i sięgnął po okulary. – Jak ja nie nienawidzę tych cholernych rzeczy które muszę nosić, by przeczytać coś drobnym maczkiem, ich przeznaczenie bardziej kradnie moją duszę niż robiła to bogini. Co się ze mną dzieje, Acheron? Wczoraj byłem najgorszą rzeczą prześladującą noc. Daimony drżały przed mną. A dziś, kim jestem? Jestem tak żałosny, że muszę przekupywać Nicka by przenosił pączki, chował je w szafach żeby Amanda ich nie znalazła i nie wrzeszczała na mnie. Mam problem z zatokami. Bolą mnie plecy i źle śpię w nocy. W kolanach mi łupie a wczoraj jak podnosiłem Marissę zachwiałem się. Starzenie jest do bani. Ash zmarszczył brwi. – Chcesz mi powiedzieć, że wracasz? Kyrian odwrócił się zmieszany. – Czasami chcę to zrobić a potem patrzę na moją żonę i wiem jakim jestem egoistycznym draniem. Kocham ją tak mocno, że czuję to w miejscach, których nawet nie podejrzewałem, że istnieją. Ale ilekroć myślę, że ktoś może skrzywdzić ją lub Marissę – nie mogę oddychać, nie mogę z tym żyć. Nienawidzę uczucia bezradności. Nienawidzę myśli, że starzeje się i umrę przed nimi, zostawiając je bez ochrony. – Nie umrzesz Kyrian! – Skąd to wiesz? – Bo ci na to nie pozwolę! Kyrian zaszydził z niego. – Jakbyś mógł to zatrzymać. Obaj wiemy, że nie mam wyboru poza tym, że umrę ze starości… albo jeżeli będę szczęściarzem padnę na zawał serca, w wyniku wypadku samochodowego, otruty i z miliona innych kataklizmów. – złożył głowę w dłoniach. Ash dobrze wiedział, co czuł jego przyjaciel. Ciężko jest być śmiertelnikiem. Do diabła w ogóle żyć było ciężko. Życie zdecydowanie nie jest dla mięczaków. Za każdym razem gdy wydawało się, że coś idzie dobrze to przynajmniej trzy na cztery rzeczy zawsze pójdą źle. Takie są właśnie prawa natury. – Amanda znowu jest w ciąży. – powiedział Kyrian po krótkiej przerwie.

152

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Pomimo jego tragicznego tonu Ash wyczuł, że przyjaciel jest szczęśliwy…i przerażony. – Moje gratulacje. – Dzięki. Kyrian spojrzał na stos papierów na stole. – Porządkuję sprawy na wszelki wypadek. Ash stłumił ochotę śmiechu z fatalistycznego podejścia Kyriana. – Nie umrzesz Kyrian! – powtórzył z dziwną miną Ash. Wiedział, że Kyrian go nie słucha zbyt zajęty fiksowaniem na temat rzeczy które mogą pójść źle i nie dotyczyło to jedynie Amandy i dziecka, ale jego samego. – Zostaniesz znowu ojcem chrzestnym dziecka? – zapytał cicho. – Oczywiście. – Dziękuje, a teraz jeżeli nie masz nic przeciwko muszę to skończyć zanim jutro spotkam się z krwiopijcami. – Jasne, dobranoc Generale – Dobrej, Acheron. Ash podniósł z podłogi plecak i wchodząc z pokoju zamknął drzwi. Zatrzymał się na korytarzu widząc stojącą w drzwiach sypialni Amandę opatuloną w kremowy szlafrok. W oczach miała łzy. Ash podszedł do niej. – Wszystko okej? Wzruszyła ramionami. – Wszystkim jest tak ciężko gdy odzyskują duszę? Z westchnieniem skinął głową. – Ciężko im się przestawić. Spędzasz setki lat myśląc, że nic na tym świecie nie jest cię w stanie dotknąć a twoje ciało nigdy nie będzie bolało dłużej niż kilka godzin a raptem z minuty na minutę stajesz się śmiertelnikiem i zdajesz sobie sprawę, że przy odrobinie szczęścia masz jakieś trzydzieści może czterdzieści lat życia przed sobą. Jesteś podatny jak każdy inny na choroby, zranienia, ból w końcu śmierć. To nie jest łatwo zaakceptować. Do cholery, najmniejszy problem może cię zabić. Pojedyncza łza spłynęła z jej policzka. Otarła je i delikatnie pociągnęła nosem. – Żałuję, że nie zostawiłam go takim, jakim był. Żałuję, że nie powiedziałeś, co się może zdarzyć. – Co miałem powiedzieć Amando? – zapytał – Że spędzicie razem życie kochając się nawzajem? Wychowując swoje dzieci? Żadne z was nie ma pojęcia jakie cudowne macie życie. Ilu ludzi cieszyłoby się oddając duszę by mieć takie życie jak wasze. Zapomnij o Artemidzie i nieśmiertelności. To, co teraz macie jest nieskończenie bardziej cenne i rzadkie. Jego serce zaciskało się ze złości, że oboje nie akceptowali faktu, że zrobili to z miłości i podjęli słuszną decyzję. 153

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Oddałbym całą moją nieśmiertelność za jeden dzień jaki wy macie! Ujął jej dłoń i trzymał ją tak, by mogła zobaczyć bliznę, którą wypaliła dusza Kyriana gdy wracała do jego ciała. – Raz zapytałem cię czy on jest tego wart. Pamiętasz co mi odpowiedziałaś? – Przejdę przez ognie piekielne by umrzeć za niego. Ash skinął głową. – A ja przejdę przez ognie piekielne by zagwarantować wam bezpieczeństwo. – Wiem. Wzmocnił uścisk na jej dłoni. – Naprawdę życzysz sobie, by wrócił do swojego życia Mrocznego Łowcy? Pokręciła swoją głową. – Umarłabym za niego. – A on bez ciebie. Wytarła oczy i uśmiechnęła się do niego. – Och po prostu jestem zmęczona i w ciąży. Męczy mnie ta huśtawka nastrojów - wszystkiemu winne hormony. Przepraszam za te żale, jestem pewna, że to ostatnia rzecz jakiej teraz potrzebujesz. Wspięła się na palce i przyciągnęła na dół by móc go objąć. Ash zacisnął dłonie za jej plecami jakby bronił się przed dobrocią jej dotyku. Nie zdarzało się by nawet przyjaciel go dotykał a to dla niego dużo znaczyło. – Kocham cię Ash112. – powiedziała cicho i pocałowała go w policzek. – Jesteś najlepszym przyjacielem, każdy może na ciebie liczyć. Oprócz Nicka. Ash skrzywił się na wspomnienie swojego wcześniejszego gniewu. Nie powinien robić tego, co zrobił. Rzadko dawał upust swojej wściekłości. Simi była jedną z nielicznych osób, za którą mógł się wściekać. Nick ją skalał. A ona była jedyną nieskazitelną rzeczą w jego życiu. Połowa z niego nienawidziła Nicka za to, co zrobił, ale zdrowy rozsądek rozumiał go. Mimo wszystko nie mógł im wybaczyć tego, co zrobili. Bał się jak to zmieni Simi. Albo kim może się stać… – Z Nickiem w porządku? Amanda spojrzała na niego zakłopotana. – Potłukł się całkiem mocno113. Próbowałam zabrać go do szpitala, ale odmówił. Stwierdził, że miał wystarczająco często połamane żebra by wiedzieć, że się zrosną. Więc Talon i Kyrian opatrzyli go i wysłali do domu. Ash skinął głową. – Uważaj na niego. 112 113

A kto go nie kocha …ja w 100% No chyba Ash jego… na materac nie lądował, pytanie jak ściana

154

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– A co z tobą? Nie sprawdzisz jak się czuje? – Nie mogę, przynajmniej przez jakiś czas. Potrzebuję jeszcze czasu zanim mi minie a to i tak nie gwarantuje, że nie zrobię mu krzywdy. Bogowie widzą, że Nick ma prawdziwy dar mówienia i robienia rzeczy najbardziej niewłaściwych w danej sytuacji. Widział, że się z nim zgadza. – Wiesz, że on cię kocha? – Taaak, ale emocje nie mają mózgu, prawda? – Nie, nie przypuszczam by miały. Ash delikatnie popchnął ją w kierunku sypialni. – Idź się przespać. Amanda zrobiła krok w kierunku sypialni. Zatrzymała się i odwróciła do niego. – Ash? – Słucham? – Dlaczego umieściłeś Tabithę u Valeriusa? – Z tego samego powodu dla którego oddałem ci duszę Kyriana w dzień naszego pierwszego spotkania. – Przecież wiesz, że nigdy nie będzie zgody między Kyrianem i Valeriusem. Tabitha nie może go wprowadzić do rodziny. To jest po prostu nie fair wobec Kyriana. – Być może, ale prawdziwym pytaniem jest: Gdybyś spotkała Valeriusa pierwszego, zanim poznałaś Kyriana czy byś to samo czuła do Rzymianina? I gdyby Tabitha wyszła za mąż za Valeriusa a ty byś spotkała Kyriana jakbyś się czuła gdyby ci powiedziała, że masz go zostawić? Amanda spuściła wzrok. – Dokładnie Amando. W imię waszej przyszłości Kyrian musi odejść przeszłości114. *** Tabitha zassała ostro powietrze przez zęby czując jak Valerius zlizuje masło czosnkowe z jej piersi. Spojrzał się na nią i zaśmiał się swawolnie, gdy chwycił między kły jej sutek. Puścił go by zanurzyć kolejną krewetkę w maśle zanim dał jej gryza. Tabitha zmysłowo oblizała jego palce gdy jadła mu z dłoni. – Myślę, że pobiliśmy rekord najdłuższego posiłku w historii. Valerius zaśmiał się, gdy kładł kolejną krewetkę na jej prawej brodawce. Masło ociekało na jej pierś. Zlizał je zanim pochwycił kłami krewetkę i pochłonął ją. Odgarnęła mu włosy z twarzy. – Widzisz, mówiłam ci że Rzymianie byli sprośni. Miałam rację, prawda? 114

Mądry Ash, mądry.. taaaa, łatwo komuś doradzać, oj łatwo

155

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Taa miałaś rację. – powiedział kiedy wycisnął cytrynę na jej brzuch. Rozprowadził sok na całym ciele. Jego włosy delikatnie pieściły jej brzuch wywołując delikatne dreszcze. – Jesteś wspaniały. – powiedziała cicho. Valerius zamarł na jej słowa. Nikt mu nigdy nie powiedział takiej rzeczy. Nikt. I w tym momencie zrozumiał. Nie miał zamiaru pozwolić jej odejść. Na samą taką myśl nieznane mu wcześniej uczucie uderzyło w niego niczym piorun. Pozbyło go całkowicie powietrza. Życie bez Tabithy. Jak taka myśl mogła mu zaświtać skoro dopiero co ją spotkał? A teraz nie wyobrażał sobie powrotu do jego zimnego i jałowego życia w którym ludzie go ignorują, szydzą z niego i lekceważą a on ma ochotę krzyczeć na tą niesprawiedliwość. Pragnął ją zatrzymać. Jego pożądanie było dzikie i niezrozumiałe. Było też samolubne i złe. Tabitha miała kochającą rodzinę. Nawet tego dupka Kyriana. Rodzina zawsze była ważną częścią jej życia. Sam widział jej miłość. Poświęcenie. Opiekuńczość. Zaś jego rodzina była czystym koszmarem zazdrości i okrucieństwa. Ale jej… Nie mógł im jej odebrać. To by nie było w porządku. – Valerius? Coś się stało? Uśmiechnął się do niej. – Nic. – Nie wierzę ci. Leżał na niej i słuchał jej oddechu. Trzymała go w swoim ciele a on zachłysnął się dotykiem jej skóry. I jej ramionami i nogami oplecionymi wokół jego nagiego ciała. Ale nie tylko jego skóra była naga, obnażała także jego duszę – gdyby ją miał. Chciał dać tej kobiecie wszystko. Ale to była jedyna kobieta, której nigdy nie zatrzyma. To by nie było fair. Tabitha gładziła jego plecy wyczuwając jego emocje. Był pełen rozpaczy i zły i nie wiedziała dlaczego. – Kochanie. - wyszeptała. – Mów do mnie. – Dlaczego mówisz do mnie kochanie? – Przeszkadza ci to? – Nie. Ale nie znam innej osoby, która by używała czułych słów rozmawiając ze mną. Jestem zdziwiony, że słyszę je od ciebie. Przebiegła delikatnie jego blizny a serce ściskało się jej z żalu. – Byłeś kiedyś zakochany? Pokręcił głową. – Nie, miałem tylko Agryppinę. – Ale nigdy jej nie dotknąłeś?

156

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie. Zawsze spałem z kobietami, które mogły mi odmówić115. Skrzywiła się. – Ale nie kochałeś ich? – Nie. – odchylił głowę by móc się na nią spojrzeć. – A co z tobą? Byłaś kiedyś zakochana. Westchnęła na wspomnienie przeszłości i tego, że był jeden człowiek z którym chciała dzielić się samą sobą. – Kochałam Erica. Chciałam okrutnie za niego wyjść za mąż więc kiedy ze mną zerwał myślałam, że umrę z bólu. Poczuła jego zazdrość. – Dlaczego z tobą zerwał? Śledziła palcem linię jego lewej brwi a w końcu włożyła dłonie w jego włosy, bawiąc się nimi. – Powiedział, że go wykończyłam. Na wspomnienie letniego dnia gdy do niej przyszedł i zakończył jedyny porządny związek jaki miała w życiu zakręciły jej się łzy w oczach. – Powiedział, że ciężko za mną nadążyć. I wieku dwudziestu lat czując się wykończony mną nie wie co będzie czuł gdy będzie po czterdziestce. Powiedział, że gdybym zrezygnowała z polowań na wampiry i ze sklepu mielibyśmy szanse. Ale jak bym mogła zrezygnować z rzeczy, które tyle dla mnie znaczą? Żyję, by polować. Jestem to winna osobom, które same tego robić nie mogą. Valerius uniósł się i scałował jej łzy. – Eric był durniem! Uśmiechała się gdy jego muskularne szczupłe ciało zmysłowo ocierało się o nią. Ohh było rozkoszne. Silne i pełne energii.. I zastanawiała się, kto odszedł jak został Mrocznym Łowca. – Na kim się zemściłeś? – zapytała cicho. Zesztywniał i odsunął się. – Dlaczego chcesz to wiedzieć? – Jestem po prostu ciekawa. Ja pocięłam opony samochodowe Erica gdy ze mną zerwał. Jego twarz wyrażała czyste zaskoczenie. – Nie zrobiłaś tego.. Skinęła głową. – Chciałam więcej, ale zdecydowałam, że to wystarczająco uśmierzyło mój gniew. On miał naprawdę śliczne opony Pirelli. – wyznała. Potrząsnął nad nią głową i roześmiał się. – Więc dziękuje bogom, że ja nie jeżdżę samochodami. – A ty unikasz odpowiedzi na moje pytanie. – powiedziała dotykając 115

Wychodzi na to że tylko Kyrian miał przymusowy celibat 

157

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

opuszkiem palca jego nosa. – Powiedz mi Valerius. Jak boga kocham nie będę cię oceniać. Przyrzekam. Valerius położył się obok niej pogrążony we wspomnieniach. Przeważnie starł się nie wspominać ostatnich godzin ludzkiego życia, nie wspominać pierwszego dnia swej nieśmiertelności. Oparł się na łokciu i nieświadomie kreślił koła wokół jej piersi. Uwielbiał fakt, że nie była pruderyjna. Że nie przeszkadzała jej nagość. – Val? Nie miała zamiaru dać mu spokoju. Wiedział to. Biorąc głęboki oddech zatrzymał dłoń powyżej kolczyka w jej pępku. – Zabiłem braci. Wszystkich. Tabitha śledziła linię jego szczęki, czując jego ból i poczucie winy. – Kiedy do nich przybyłem byli pijani i łajdaczyli się ze swoimi niewolnicami. Nigdy nie zapomnę ich spojrzenia, gdy mnie zobaczyli. Ich przerażenia na twarzach, gdy zdali sobie sprawę, po co tam przybyłem. Powonieniem ich puścić, ale nie umiałem. - Spojrzał na nią oczyma pełnymi bólu. – Kim jest człowiek, który zabija własnych braci? Tabitha szybko usiadła gdy wychodził z łóżka. Chwyciła go za dłoń. – Najpierw oni zabili ciebie! – A jak mówi stare powiedzenie: nie można złem zła naprawiać. Byliśmy rodziną a ja ich zaszlachtowałem jak obcych, jak wrogów. - Przejechał dłonią po włosach. – Nawet zabiłem własnego ojca. – Nie. – powiedziała poważnie chwytając go mocniej za ramie. – Zarek zabił waszego ojca. Nie ty! Skrzywił się. – Skąd wiesz? – Ash mi powiedział. Jego twarz zmieniła się w kamień. – A powiedział ci jak Zarek zbił naszego ojca? Gonił za ojcem z moim mieczem w dłoni. Z mieczem, który sam mu dałem po tym jak ojciec błagał mnie, bym go ocalił. Czując jego ból chciała dać mu spokój. – Nie obraź się ale twój ojciec był cholernym bękartem, który zasłużył na to by zostać zarżniętym jak dziki wieprz. – Nie. – odpowiedział potrząsając głową. – Nikt nie zasługuje na to, co się z nim stało. To był mój ojciec a ja go zdradziłem. To co zrobiłem było złe. Bardzo złe. Tak złe jak noc kiedy… Tabitha nie mogła chwycić oddechu czując fale jego winy. Usiadła bliżej niego. – Co kochanie? Jak noc? Valerius zacisnął dłonie w pięści jakby próbował blokować wspomnienia z wczesnego dzieciństwa. To było niemożliwe. Wciąż i wciąż widział przemoc, 158

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

słyszał wrzaski cierpienia, które przez wieki odbijały się w jego duszy. Nigdy nie był wstanie wyrzucić ich z pamięci. Zanim zdał sobie sprawę z tego co robi zaczął jej opowiadać to, czego nikomu do tej pory nie mówił. – Miałem pięć lat gdy Kyrian zginał. I byłem tam gdy przybył do obozu po swoją zemstę na moim dziadku. Dlatego wiedziałem, kim jest Zarek jak przybył po mojego ojca. Myślisz, że skąd wiedziałem w chwili śmierci, że muszę wezwać Artemidę. Ja.. Potrząsnął głową jakby chciał oczyścić umysł z obrazów z przeszłości, które nadal go nawiedzały. – Mój dziadek przetrzymał mnie do późna by chełpić się jego wielkim zwycięstwem nad wrogiem… zwycięstwem osiągniętym dzięki zdradzie. Opowiadał mi jaki to był wspaniały sukces…tryumf. Byłem w pomieszczeniu razem z nim gdy usłyszeliśmy przerażone rżenie koni. Były czymś wystraszone. Mogłaś wyczuć, że coś złego tam jest, w mroku, że zbliża się nieubłagane. Potem usłyszałem wrzaski umierających strażników. Mój dziadek ukrył mnie w szafie zanim wyciągnął miecz. Valerius skrzywił się. – Ale w drewnianej szafie było mała szpara. I mogłem zobaczyć wszystko co działo się na korytarzu. Widziałem jak przyszedł Kyrian. Był kompletnie dziki, gdy walczył z moim dziadkiem. Dziadek był niczym w obliczu jego furii. Ale Kyrian nie zadowolił się jego zabiciem. Masakrował go kawałek po kawałeczku do czasu aż nie zostało nic, co mogło przypominać człowieka. Starałem się trzymać oczy zamknięte. Nie słyszeć niczego. Chciałem być chory, ale byłem przerażony, że Kyrian mnie znajdzie i też zarżnie jak zwierzę116. Więc kryłem się jak tchórz w ciemności dopóki nie nastała kompletna cisza. W końcu wyjrzałem na korytarz, podłoga i mury były uwalane krwią. Przetarł oczy jakby chciał wymazać obrazy dręczące jego dusze. – Wykradłem się z szafy i pamiętam jak spojrzałem na swoje sandały117 umazane krwią mojego dziadka. Zacząłem krzyczeć z przerażenia do momentu aż nie straciłem głosu. Przez lata zastanawiałem się czy gdybym wyszedł z tej cholernej szafy czy bym uratował swojego dziadka. Czy gdybym opuścił szafę to coś mógłbym zrobić? – Byłeś tylko dzieckiem. Odrzucił jej słowa. Wiedział lepiej. – Nie byłem dzieckiem, kiedy odchodziłem zostawiając ojca na pewną śmierć. Chwycił w dłonie jej twarz. Była taka piękna, taka odważna. W przeciwieństwie do niego była moralna i dobra. Nie miał prawa sięgać po coś tak cennego, nie, nie cennego, bezcennego. – Nie jestem przyzwoitym człowiekiem Tabitho. Niszczyłem każdego kogo 116 117

Swoją drogą.. zastanawiam się czy Kyrian zabiłby dziecko… Słynne caligae http://www.romanum.historicus.pl/Zdj/arm_caligae.gif

159

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

dotknąłem a ty…ty jesteś boginią. Możesz odejść, kiedy chcesz. Proszę nie możesz zostać ze mną. Zniszczę także ciebie. Wiem, że to zrobię. – Valerius! - powiedziała chwytając jego dłonie. Wiedziała, że potrzebował jej dotyku. Czuła, że chce jej zagwarantować bezpieczeństwo kosztem samego siebie. Objęła go i trzymała w ramionach w ciszy i ciemności. – Jesteś dobrym człowiekiem Valeriusie Magnus. Jesteś honorowy i przyzwoity. I zniszczę każdego, kto twierdzi inaczej…nawet ciebie. Valerius zamknął oczy i chwytając w dłonie jej twarz rozkoszował się jej ciepłem i dobrocią. I w tym momencie zrozumiał coś i to go przeraziło. Zakochał się w Tabithcie Devereaux. Kocha kobietę, która była bezczelną kusicielką, pogromczynią wampirów, nieokrzesaną wariatką. I nie było żadnego sposobu by ją zatrzymać. Żadnego. Co ma zrobić? Ona należała do swojej rodziny a on do Artemidy. Przed wiekami sam złożył przysięgę Artemidzie, że będzie jej służył. Jedynym sposobem uwolnienia Mrocznego Łowcy była osoba, która kochałaby go na tyle mocno, by przejść test Artemidy. Amanda wystarczająco kochała Kyriana, Sunshine Talona, a Astrid Zareka. Tabitha była na pewno wystarczająco silna by przejść tą próbę, ale czy kobieta taka jak ona kiedykolwiek pokocha go na tyle, by go uwolnić? Gdy o tym pomyślał zdał sobie sprawę, jaki był głupi. Artemida nie byłaby skłonna oddać kolejnego Mrocznego Łowcy a nawet gdyby była, Tabitha nigdy nie będzie jego. Nigdy nie stanie między nią a jej rodzina. Może i jej potrzebował ale w końcu ona bardziej potrzebowała ich. Był przyzwyczajony do bycia samemu. Ona nie. Nie był na tyle okrutny by prosić ją by wybrała jego, gdy ceną jaką musiałaby zapłacić, było wszystko na czym jej zależy.

160

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XIII Kolejne dwa tygodnie po zmroku były prawdziwym piekłem. Wydawało się, że Daimony żyją by pogrywać z Łowcami i męczyć ich.

Nikt nie był bezpieczny. Miasto próbowało nawet wprowadzić godzinę policyjną, ale od czasu gdy stało się miastem rozrywki przez dwadzieścia cztery godziny na dobę, nie było w stanie. Liczba ofiar była większa niż w niskobudżetowym filmie Hollywoodzkim. Dla Rady Giermków i Acherona był to trudny czas z powodu ilości ofiar jaką musieli ukrywać tak przed policją jak i agencjami prasowymi. Ale to, co ją najbardziej przerażało to fakt, że prawie niemożliwym było zabicie złapanych Daimonów. Każdej nocy gdy wracała do domu Valeriusa czuła przeogromny ból. I doskonale wiedziała, że on nie chce by z nim patrolowała ulicę, ale nigdy nie powiedział ani słowa. Po powrocie do domu Valerius spędzał przynajmniej godzinę na wcieraniu w nią Icy Hot i opatrywanie jej ran. To nie było sprawiedliwe że on nigdy nie miał ran i nic go nie bolało. Nawet jeśli zdarzały się zadrapania, schodziły w ciągu kilka godzin. Teraz Tabitha leżała naga w cieniu jego ramion. Spał a jednak trzymał ją mocno jakby bał się, że ją straci. To rozgrzewało ją bardziej niż coś innego. Powinna wstać kilka godzin temu. Było już dawno po szesnastej, ale po tym jak przeniosła się do Vala stała się nocnym markiem. Jej głowa spoczywa na jego bicepsie podczas gdy jego dłoń trzymała ją w pasie. Przebiegła palcami po jego przedramionach i śledziła linie jego męskiej dłoni. Valerius miał piękne ręce. Duże i mocne. Przez ostatnie kilka tygodni dawały jej tyle spokoju i przyjemności, że z trudem łapała powietrze myśląc o nim.

Zadzwonił jej telefon. Tabitha spojrzała na numer zanim odebrała. To była Amanda. – Cześć siostrzyczko. – przywitała ją niepewnie. Przez ostatnie dwa tygodnie ich relacje były poważnie nadszarpnięte. – No cześć Tabby. Zastanawiałam się czy mogę kiedyś do ciebie wpaść i pogadać ? Tabitha przewróciła oczyma na samą myśl. – Nie potrzebuję kolejnych morałów Mandy. – Przyrzekam, że nie chodzi o żadne morały. Chce z tobą pogadać jak siostra z siostrą. Proszę cię. – Dobra. – odpowiedziała wolno po krótkiej debacie sama z sobą. Podała jej adres Vala. – Zobaczymy się za kilka chwil. Odłożyła telefon i wróciła do łóżka. Valerius leżał na swojej stronie a włosy okalały jego twarz. Leżąc tak, mimo cienia zarostu na twarzy wyglądał chłopięco. Ale nawet we śnie mięśnie jego ciała były widoczne i wyraźnie

161

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

zarysowane. Jego ciemne włosy podkreślały każdą krzywiznę jego ciała czyniąc go jeszcze bardziej męskim i pociągającym. Ale to nie jego przystojna twarz zwracała jej uwagę. To było jego serce. Sposób w jaki o nią dbał nie biorąc niczego w zamian. Doskonale wiedziała że nie lubił gdy walczyła razem z nim ale do tej pory ani słowa o tym nie powiedział. Stał obok niej gdy prowadziła swoje wojny. Jak w tak krótkim czasie stał się jej tak drogi? Potrząsając głową sięgnęła po sukienkę. Valerius po raz pierwszy zauważył na jej plecach mały tatuaż w kształcie celtyckiego trójkąta. – Dlaczego celowo się oszpeciłaś?- zapytał jakby sam pomysł był przerażający. – Jest sexi. Zagryzł wargi wiedząc, że przeoczył tatuaż odczuwając wielką przyjemność gdy całował ją i pieścił wracając z nocnych patroli. Tabitha impulsywnie podniosła jego czarną jedwabną koszulę i założyła na siebie. Uwielbiała sposób w jaki jego męski zapach trzymał się materiału. Sposób, w jaki przylegał do jej skóry. Zamiast sukienki wciągnęła spodnie i zeszła na dół czekać na Amandę. – Cześć Tab. Odwróciła się na lewo spostrzegając Otta buszującego w komputerze, który służył Valeriusowi do pracy. To był niezły kawałek technologii w domu Vala poza dużą kolekcją DVD schowaną w jego gabinecie, co tłumaczyło skąd tak dobrze znał pop kulturę. – Hej Otto, nad czym pracujesz? – Jak zawsze, staram się śledzić zagrożenie ze strony Daimonów. Używam programu Brax by wyśledzić czy jest jakiś wzór aby móc przewidzieć ich ewentualny atak dzisiejszej nocy Skinęła głową. Otto pomału zaczął się do niej przekonywać a od czasu ataków Daimonów wrócił do swojej czarnej garderoby. Dzisiaj miał na sobie czarny golf, grafitowy sweter oraz czarne spodnie. Musiała przyznać był całkiem, całkiem gdy nie starał się wyglądać jak niesmaczny flejtuch. Nawet zrezygnował ze swojego IROC i jeździł Jaguarem twierdząc, że drażnienie Valeriusa już nie jest zabawne. Od czasu gdy Rzymianin spotykał się z nią i był całkowicie nią pochłonięty nie reagował na jego głupie żarty. Nie było też Gilberta by go podrażnić Spojrzała mu przez ramię. – Znalazłeś coś? – Nie, nie znalazłem żadnego wzoru. I tego nadal nie rozumiem. Skoro chcą Kyriana to dlaczego po niego nie idą? Westchnęła z irytacją. – Bawią się z nami. Nie było cię tutaj gdy Desiderius zaatakował pierwszy raz. Robi wszystko byśmy się go bali, manipuluje nami. – A mnie rzygać się chcę jak liczę trupy. Dziesięć osób zginęło ubiegłej 162

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

nocy a Rada ma problemy jak ukryć to przed władzami. Społeczeństwo wpadłoby w panikę gdyby znało prawdziwą liczbę ofiar. – Ile Daimonów zginęło ubiegłej nocy? – Tylko kilkanaście. Wasza czwórka, Ash zabił pięciu, Janice, Jean-Luc, i Zoe zabili po jednym. Reszta drani uciekła. – Cholera! – Naprawdę nie lubię stać po stronie przegranych… w niczym. To jest do bani. Skrzywiła się słysząc jego listę. – Wiesz to jest smutne, że jako człowiek zabiłam więcej Daimonów nic Łowcy. Spojrzał na nią z uśmiechem – Nie byłaś tam sama. Wydała ordynarny dźwięk. – Oficjalnie to Valerius pomagał mi nie na odwrót. – Jassne. Tabitha śmiała się z niego dopóki inna myśl nie przyszła jej do głowy. – A co z Ulriciem? – Niby co ma być? – Ilu on zabił? – Żadnego, dlaczego? Żadnego to nie było normalne. – Wczoraj też nie zabił też ani wcześniej, prawda? – No nie. Miała złe przeczucia ale… nie, na pewno się myliła. Ale z drugiej strony jak to możliwe? – Gdzie ubiegłej nocy najwięcej ginęło Daimonów? Otto nacisnął klawisz i na monitorze pojawiła się mapa z dzielnicą French Quarter. Widziała obszar na którym na czerwono zaznaczono martwych Spathi. W północno-wschodniej ćwiartce nie było zaznaczonego żadnego punktu. – Kto został przydzielony na ten teren? Otto spojrzał na inny ekran. – To teren Urlica. Zmarła. – I do tej pory nikogo nie zabił? Otto wpatrywał się w Tabithę ze zwężonym wzrokiem. – Co ty insynuujesz? – Desiderius potrzebuje ciała…Valerius powiedział, że gdyby Daimony przejęły ciało Łowcy… – To bzdury! Widziałem Urlica wczoraj w nocy i było z nim wszystko w porządku. – A co jeżeli mam rację? Co, jeżeli Desiderius go przyjął? 163

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Mylisz się. Desiderius nie jest w stanie kontrolować tego Łowcy. Jedną rzecz którą Urlic na pewno wie, to jak się bronić. Być może. Usłyszała dzwonek do bramy.

– To powinna być moja siostra. Otto przesunął się z krzesłem do małej konsoli, która pokazała kierowcę. To była Amanda. Otworzył jej bramę. Tabitha poszła ją przywitać w drzwiach i nadal nie mogła oprzeć się wrażeniu, że coś jest nie porządku z Urlickiem. Wbrew temu co powiedział Otto chciała mieć dowód na to, że myli się. Miała zamiar spotkać się z Mrocznym Łowcą i sprawdzić czy jej obawy są uzasadnione. Otwierając drzwi zobaczyła, że Amanda wysiada na podjeździe z Toyoty. Była ubrana w parę ładnych czarnych spodni i ciemnozielony top z jedwabiu oraz czarny sweter. Dobrze ją było zobaczyć. Tabitha cicho stała w drzwiach czekając aż siostra zbliży się do niej Jak tylko podeszła mocno ją przytuliła. – Tęskniłam za tobą. – Mieszkam tylko kilka budynków dalej. – Wiem, ale ostatnio za wiele ze sobą nie rozmawiałyśmy. Tabitha uścisnęła ja jeszcze raz i ją uwolniła. – Wiem. Więc cieszę się, że teraz ze sobą rozmawiamy. Amanda macierzyńskim gestem odsunęła włosy z Tabithy twarzy i uśmiechnęła się. – W głębi duszy cieszysz się mimo sytuacji, prawda? Tabitha zmarszczyła barwi. – Ty mnie na serio przerażasz.- po czym rozejrzała się lustrując ulice. – Czyżby podmienili moją bliźniaczkę? Amanda roześmiał się. – Nie głupku, to nadal ja. Tylko martwię się o ciebie. – Więc jak widzisz ze mną wszystko w porządku. Z nami wszystko oki. Więc co cię do mnie sprowadza? – Przyszłam poznać Valeriusa. Tabitha nie mogła być bardziej zdziwiona nawet gdyby siostra ją uderzyła. – Kogo, przepraszam bardzo? – Ash powiedział mi kilka tygodni temu jedną rzecz, która dała mi do myślenia. I coraz bardziej nad tym myślałam z każdym mijającym dniem bez ciebie. Byłaś z nim noc i dzień? Tabitha wzruszyła ramionami z nonszalancją której nie czuła. – Tak, a co? – A ja nadal nie dostałam telefonu od mojej morderczej bliźniaczki, że ma

164

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

zamiar uciąć mu głowę i zapakować ją w torbę kręglarską gdy powie lub zrobi to a to. A tu nic, myślę to jest twój rekord Tabby. Tabitha wierciła się pod jej spojrzeniem z poczuciem winy. Nie raz w swoim życiu spotykając się z kolesiem groziła że go zabija a dla niektórych bywało to irytujące. Ale z Valeriusem… Nawet jak ją wkurzał nie było tak źle. Ale prawdą było, że rzadko ją denerwował. Rozmawiali o wszystkim a nawet jeśli nie zgadzali się ze sobą szanowali swoje opinie. – Kochasz go, prawda? Tabitha odwróciła wzrok. – Na miłość boską z tobą nigdy nic nie może być łatwe, prawda? – Nie zaczynaj ze mną Amando. Amanda chwyciła w dłonie twarz Tabithy i spojrzała się w jej oczy. – Kocham cię Tabby, naprawdę. Ale spośród wszystkich mężczyzn…118 – Wiem. – rzuciła ze złością. – To nie jest tak, że obudziłam się pewnego ranka i powiedziałam: Kto jest jedynym mężczyzną na tej planecie którego moja rodzina nie zaakceptuje i przez którego skłócę się z nią na wieczność? Oh muszę wyjść i natychmiast go znaleźć. Upadnę z kretesem beznadziejnie zakochując się w nim. Wzięła głęboki wdech czując jak ograniającą ją złość. – Bóg wie, że nie chciałam zakochiwać się w kimś takim jak Valerius. Trzymałam się myśli, że kobieta taka jak ty jest dla niego idealna. Jesteś elegancka, wyrafinowana. Do diabła ty nawet wiesz jakich sztućców używać. A ja jestem idiotką z collegu, która wyszła z tobą i tatą do restauracji i piła z mieszczki do obmywania palców bo myślałam, że to jakaś popierdolona czysta zupa. Po chwili zaszydziła z własnych słów. – Zresztą zobacz jak ja mówię! Posłuchaj mojego języka. Ja go przerażałam sposobem dobierania słownictwa i nadal jak na mnie spojrzy drżę. Raz za razem przez jej umysł przelatywały argumenty, dlaczego nie powinna być z Valeriusem. Zupełnie do siebie nie pasowali, ale rozumieli się. A to nie miało sensu. Tabitha westchnęła. – Jednej nocy zabrał mnie do Commander's Palace i usiedliśmy na dole gdzie po środku mają wyjątkowo okazały stół. Stała na nim patera z egzotycznymi owocami i warzywami. Wyglądały na smaczne. Więc ja głupia chwyciłam za nóż do masła i zaczęłam je kroić i jeść. Dopiero jak spojrzałam na osłupiałego kelnera zdałam sobie sprawę, że zrobiłam coś naprawdę głupiego. Zapytałam go, co się stało. A on mi odpowiedział, że po prostu nigdy nie widział nikogo kto by zjadał gwóźdź programu. Byłam taka zakłopotana, że chciałam umrzeć. 118

A więc jednak przyszła morały prawić..

165

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– O Boże, Tabby. – Wiem. Valerius niech go Bóg błogosławi, sięgnął po to samo i zaczął jeść, wyniośle patrząc się na kelnera, który szybko uciekł. Val usiadł obok mnie zupełnie nie przejmując się otoczeniem. Powiedział, że wydał w tym miejscu wystarczająco dużo pieniędzy że mogłabym zjeść nawet obrus a jeśli to by mnie nie uradowało, kupiłby całą restauracje. Tylko po to bym mogła zwolnić kelnera. Amanda wybuchnęła śmiechem. Posłała siostrze szczerze spojrzenie. – Myślisz, że nie wiem, że nie pasuję do tego mężczyzny. Naprawdę nie pasuję. Do mnie doskonale pasuje picie piwa z butelki i jedzenie ostryg w przydrożnym barze. Zaś do niego piętnastodaniowy posiłek gdzie ludzie kładą chustki na kolanach i jedzą srebrnymi sztućcami. – Ale nadal tu jesteś. – I nadal nie wiem dlaczego. Amanda uśmiechała się delikatnie. – Wszystko, czego chciałam to spokojnego życia ze zwykłym mężczyzną. A co dostałam? Zamiast tego mam męża, który przyzwyczaił się do nieśmiertelności a jego przyjaciółmi są bogowie, demony i zwierzęta, które mogą przybrać ludzką formę…Mój Boże nawet nie wiem jak sklasyfikować Nicka. Spójrzmy prawdzie w oczy. Poślubiłam człowieka, który dał mi córkę umiejącą rozmawiać ze zwierzętami jak Doctor Dolittle i która samą siłą umysłu może przestawić każda rzecz w domu. I wiesz co119? – Co? – Nigdy bym tego nie wymieniła na normalność. Miłość nie jest łatwa. I każdy kto mówi inaczej kłamie. Ale warto o nią walczyć. Wierz mi ja to wiem i dlatego tu jestem. Przyszłam poznać tego człowieka i sprawdzić czy jest jakiś sposób, by wypowiedzieć przy Kyrianie imię Valerius tak, aby nie pękła mu arteria szyjna. Tabithcie zaszkliły się łzy w oczach gdy przytulała Amande. – Kocham cię. Naprawdę cię kocham. – Wiem jestem idealną bliźniaczką. – A ja jestem tą psychiczną. – powiedziała ze śmiechem Tabitha. Chwyciła Amandę za dłoń i wprowadziła do domu. Gdy Amanda weszła do środka wydała niski gwizd widzą eleganckie wnętrze. – Ładnie tu. Otto wyszedł do foyer i potrząsnął głową. – Kyrian dostanie udaru mózgu, jeśli dowie się że kiedykolwiek tu byłaś. – A jeżeli go oświecisz będziesz kulał. – powiedziała Tabitha. – Nie martw się. Nie usłyszy tego ode mnie. Nie jestem aż tak głupi. – Otto 119

Wiem…takie życie

166

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

poszedł w kierunku drzwi. – Idę na spotkanie z Kyr i Nickiem. Zrobimy wspólny patrol i sprawdzimy czy możemy posłać kilku drani do piachu. Tabitha skinęła głową. – Uważajcie na siebie. – Wy też. – ukłonił im się i wyszedł. – Poczekasz bibliotece? - zapytała Tabby siostrę.- Sprawdzę czy już wstał. Amanda skinęła głową. Tabitha sprintem wbiegła po schodach i udała się do pokoju Vala, który nadal spał. Podniosła jedwabną pościel i zębami delikatnie przejechała po jego biodrze. Wydał dźwięk zachwytu i przewrócił się na plecy. Tabitha zagryzła wargi patrząc na jego nagie ciało. Mogła na niego patrzeć cały dzień i całą noc. Przede wszystkim uwielbiała obszar jego ciała od pępka do pachwiny, umięśniony i lekko owłosiony. Nie mogła poskromić pokusy i lekko potarła włosy przy jego pępku. Jego penis stwardniał natychmiast. Położył delikatnie dłoń na jej głowie. – Ty z całą pewnością wiesz jak obudzić faceta. Lekko przygryzła mu skórę. – Musisz wstać. – Już wstałem.- odpowiedział sugestywnie spoglądając na niższe partie swojego ciała. – Nie tam. – z przekornym uśmiechem przewróciła oczami. – Moja siostra jest na dole i chcę cię poznać. – Która siostra? Spojrzała na niego znacząco a jego twarz zrobiła się popielata. – A mogę się z nią nie spotkać? Tabitha nie słuchała jego argumentów. – Ubieraj się. Spotkasz się z nią. To zajmie raptem kilka minut i pójdzie sobie. – Ale… – Nie ma żadnego ale, Generale. Będę czekała przy schodach a jeśli nie pojawisz się w ciągu pięciu minut wrócę po ciebie. Amanda usiadła na burgundzkim krześle stojącym w pobliżu ciężko drapowanego okna. Rozejrzała się wokół formalnej i eleganckiej rezydencji. W przeciwieństwie do jej domu nie było tu niczego zapraszającego. Wygląd rezydencji wiele mówił o człowieku, który w niej mieszkał: był surowy, groźny, pretensjonalny i protekcjonalny. Zimny a nawet trochę zły i przerażający. Czyli wszystko to co mówiono jej o Valeriusie Magnus. Jak Tabitha w ogóle mogła związać się z takim człowiekiem? Jej siostra nie miała do czynienia z żadną z tych rzeczy. Cóż Tabitha może bywała złośliwa, ale w przypadku jej bliźniaczki było to prawie ujmujące. Wydawało się, że usłyszała siostrę na schodach. 167

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Tabitha! – głos był surowy i władczy. Kiedy Tabitha nie odpowiedziała żrącą ripostą Amanda wstała chcąc przeprowadzić małe śledztwo. Stała w cieniu tak, że mogła widzieć Tabithę i Valeriusa na schodach. Był ubrany w czarne spodnie i tradycyjną koszulę. Z tego co o nim słyszała spodziewała się, że ma krótko obcięte włosy. Ku jej zaskoczeniu były długie do ramion i rozpuszczone. Jego twarz była perfekcyjna. Siła i kontrola wypływała z każdej części jego ciała. Zdecydowanie to nie był typ człowieka. który podobał się Tabithcie. Spojrzał na jej siostrę jakby miała zamiar udusić ją na miejscu. – Ona tu nie może przebywać, musi natychmiast stąd odejść. – Dlaczego? – Bo Kyrian umrze albo straci rozum jak dowie się, że przebywała pod moim dachem. – Val… – Tabitho ja nie żartuję. To jest wobec niego okropne. Musisz ją stąd zabrać zanim zauważy, że w ogóle tu była. Amanda była zszokowana jego słowami. Dlaczego dbał o Kyriana skoro Kyriana najchętniej widziałby go martwym?  Amanda chce cię z tobą spotkać. Proszę. Chociaż na chwilę i jestem pewna, że pójdzie do domu. Skrzywiła się słysząc spokojny i wyważony ton Tabithy. Normalnie gdy jej siostra nie dostawała tego co chciała raczej była skłonna użyć przemocy. Albo przynajmniej głośno wrzeszczała. Rysy jego twarzy zmiękły. Wyciągnął dłoń i położył ją na oszpeconym policzku Tabithy.  Nienawidzę kiedy tak na mnie patrzysz. - delikatnie potarł jej brew i łagodnie się do niej uśmiechnął.  Okay. – chwycił jej dłoń i czule pocałował. Tabitha złożyła pocałunek na jego policzku i skierowali się razem w kierunku biblioteki. Amanda cicho wycofała się tak by jej nie przyłapali na szpiegowaniu. Valerius nie mógł uwierzyć, że spotka się z żoną swojego wroga, bliźniaczką Tabithy…Nigdy nie był bardziej nerwowy i niepewny siebie. Ale tego nie okazał. Wyprostował się i wszedł do biblioteki gdzie Tabitha witała się z żoną Kyriana. To było bardzo dziwne słuchać ich, gdy z sobą rozmawiały. Nawet głosy miały identyczne jedynie, co je różniło to dobór słownictwa. Tabitha miała specyficzny sposób wysławiania się, podczas gdy jej siostra bardziej elegancki i poprawny. Oczy Amandy rozszerzały się gdy mierzyła go wzrokiem od stóp do głów. Cokolwiek o nim pomyślała nie dała po sobie poznać. – Ty musisz być Valerius. – powiedziała podjąć mu dłoń. 168

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– To dla mnie zaszczyt. – powiedział sztywno oddając uścisk po czym odsunął się na sześć kroków. Spojrzała na Tabithę. – Jesteście dziwną para, prawda? Tabitha wzruszył ramionami i schowała dłonie do kiszeni. – Dzięki Bogu nie jest taki jak Tony Randall120 a ja nie mam nosa jak Jack Klugman.121 Valerius zesztywniał jeszcze bardziej. Tabitha czule przebiegła dłonią wzdłuż jego ramienia. – Spokojnie kochanie. Ona nie gryzie. Tylko ja to robię. Mrugnęła do niego. Problemem było to, że on nie wiedział co to jest relaks. A zwłaszcza jak jej bliźniaczka stała tak blisko i patrzyła się na niego jak na coś złowrogiego. Amanda patrzyła się na Rzymskiego generała stojącego z jej siostrą i pomyślała, że była pewna, że go znienawidzi od pierwszego wejrzenia. Ku własnemu zaskoczeniu tak nie było. To prawda nie był przyjazny ale… Stał sztywno wyprostowany i arogancki tak jakby spodziewał się, że będzie go obrażała. Ale gdy mu się bliżej przyjrzała zrozumiała, że to nie więcej niż fasada. Oczekiwał, że mu powie coś złośliwego i się na to przygotował. De facto jej psychiczne odczucia były dalekie od okrucieństwa. Mimo że wyglądał zupełnie nieswojo jego wzrok miękł za każdym razem gdy patrzył na Tabithę. I nie mogła przegapić sposobu w jaki siostra reagowała na niego. Na rany boskie oni naprawdę się kochali. Co za koszmar122! – Cóż. – powiedziała powoli Amanda. –Mogę tu stać i nadal każdy z nas będzie czuł się niekomfortowo albo mogę iść do domu. Poza tym chyba powinnam wrócić do zanim się ściemni. Więc… – Przepraszam Pani Hunter!- wtrącił szybko Valerius. – Nie chciałem byś czuła się nieswojo. Jeżeli chcesz zostać i porozmawiać z siostrą będę bardziej niż szczęśliwy wychodząc by wam nie przeszkadzać. Uśmiechnęła się na jego dobroć. – Nie, wszystko w porządku. Chciałam cię poznać dla samej siebie. Nigdy

120

Tony Randall; właściwie Arthur Leonard Rosenberg (ur. 26 lutego 1920 w Tulsie w stanie Oklahoma - zm. 17 maja 2004 w Nowym Jorku) - amerykański aktor filmowy i telewizyjny, znany głównie z ról komediowych. Był 5 razy nominowany do nagrody Złotego Globu. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/53/Tonyrandall.jpg 121 Jacob Joachim "Jack" Klugman (ur. 27 kwietnia 1922 w Filadelfii, stan Pensylwania, USA) - aktor amerykański. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/42/JackKlugmanPublicDomainByPhilKonstantin2005.jpg 122 Tylko dla ciebie..

169

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

nie byłam osobą, która pozwalała myśleć za siebie innym a naprawdę chciałam wiedzieć czy jesteś trójpalczastym rogatym demonem. Ale o dziwo wyglądasz jak księgowy123. – Jak na nią to już komplement. – powiedziała zgryźliwie Tabitha. Wyglądał na jeszcze bardziej zawstydzonego. – W porządku. –powiedziała Amanda. - Naprawdę. Po prostu odczułam chorobliwą potrzebę poznania człowieka, który przetrzymuję moją siostrę. – Nie trzymam jej jako zakładnika. – odpowiedział szybko jakby jej oskarżenie go obrażało. – Może odejść w każdej chwili kiedy będzie chciała. Amanda uśmiechnęła się. – Wiem. Spojrzała na Tabithę i pokręciła do niej głową. – Święto Dziękczynienia będzie piekłem, prawda? Nie wspominając już grozy Bożego Narodzenia. A myślałyśmy, że Granny Flora z wujkiem Robert byli koszmarem. A wyobrażasz sobie tych dwoje razem przy jednym stole: Kyriana i Valeriusa? Na słowa siostry serce Tabithy zaczęło mocno walić. – Więc nie masz nic przeciwko. – Owszem mam, bo wolałabym się zabić niż pozwolić by Kyrian znowu cierpiał ale jednoczenie nie mogę was ranić i nie mam zamiaru cię stracić przez coś co miało miejsce ponad dwa tysiące lat temu. Może będziemy miały szczęście i zanim to się stanie jakiś Daimon skończy z Valeriusem. – Amanda! – warknęła Tabitha. – Tylko żartowałam124… naprawdę Tabby. Wzięła dłoń Valeriusa i oparła na dłoni Tabithy. - Jedna z tych rzeczy nie jest taka jak inne, jedna z nich do nich nie należy… - zaśpiewała pod nosem. Po czym trzeźwo zapytała się Tabithy. – Masz zamiar poprosić Asha o duszę Valeriusa? Tabitha poczuła się niezręcznie na pytanie siostry. – Nie doszliśmy jeszcze tak daleko. – Rozumiem. Tabitha zesztywniała słysząc maminy ton Amandy. – Co to ma znaczyć? Amanda na nią spojrzała jakby nie miała pojęcia o co siostrze chodzi. – To nie znaczyło nic. – Jasne. – opowiedziała Tabby z wzrastającym gniewem. – Znam ten ton. Uważasz, że nie traktuję Valeriusa poważanie, prawda? Amanda zadławiła się. 123

O raaany czy ona musi każdego porównywać do księgowego? Cóż to chyba tak jest, że przeznaczenie pomyliło osoby. Powinno być: Kyrian+ Tabitha( o ile by się nie pozabijali..) i Amanda + Val( ha, ta dwójka umarłaby z nudów… ) 124 W bardzo kiepski sposób... wylazi sucz

170

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Tego nie powiedziałam! – Nie musiałaś tego mówić. Znam cię. Wiesz, jestem naprawdę zmęczona rodzinnymi żartami. Nigdy nie rozumiałam czemu to ja jestem dziwna, zwariowana podczas gdy to Tai tańczy naga podczas ceremonii voodoo na Bayous125, Selena sama przykuwa się do ogrodzenia a Karma jest inseminatorem byków. Ciotka Jasmine stara się połączyć Vanus flytrap126 z kadzu127 aby stworzyć roślinę – człowieka- zabójcę który pożre jej ex… – Ona co??? – zapytał zszokowany Valerius. Tabitha zignorowała go. – I jeszcze ty, wspaniała Amando, kochana przez wszystkich. Najpierw nieświadomie umawiałaś się z pół Apolitem którego tatuś postanowił cię zabić dla twoich mocy a na sam koniec skończyłaś poślubiona wampirowi, którego muszę tolerować chociaż osobiście uważam że jest pompatycznym, apodyktycznym prostakiem bez poczucia humoru. Więc dlaczego to tylko ja jestem wariatką? – Tabitha… – Nie Tabithuj mi skoro wiesz, że poważnie mnie wkurzasz. Oczy Amandy zapłonęły. – Dobra, chcesz wiedzieć dlaczego jesteś szalona? Dlatego, że popadasz z jednej skrajności w drugą. Dobry Boże, ile ci trzeba było kierunków na studiach? Dziewięciu? – Trzynastu. – Widzisz? Jesteś trzpiotką. Jeżeli nikt się tobą nie zajmie będziesz jednym z tych swoich żebraków których co noc dokarmiasz, wiesz o tym! – Sama mogę zadbać o siebie! – Taa jasne. Ile miałaś prac do czasu gdy Irena zostawiła ci sklep? Nie chciała przejść na emeryturę w ten sposób. Tata jej zapłacił, bo to była jedyna praca w której utrzymałaś się dłużej niż kilka dni. – Ty suko! – Tabitha rzuciła się w stronę siostry ale Valerius zatrzymał ją na czas. – Tabitha uspokój się! – powiedział do niej trzymając ją mocno. – Nie! Mam dość traktowania mnie jak wiejskiego głupka przez osoby które twierdzą, że mnie kochają. – Nikt by cię w ten sposób nie traktował gdybyś na to nie zasłużyła. Mój Boże. Tabitha spójrz na siebie! Dlaczego Eric cię zostawił? Kocham cię, naprawdę, ale nie robisz nic w swoim życiu poza kłóceniem się. – Nie waż się mówić do niej w ten sposób. – zawarczał Valerius podchodząc do Amandy. - Do cholery nie ważne kim jesteś ale cię stąd wywalę. Nikt nawet ty nie będzie się zwracał w ten sposób do niej. Nikt! Z Tabithą jest 125

Teren zalewowy na południu Stanów Zjednoczonych Muchołówka amerykańska – roślina owadożerna 127 Inaczej Kwao Krun 126

171

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

wszystko w porządku. Jest życzliwa dla każdego. Jeżeli nie dostrzegasz jej mocnych i dobrych cech to właśnie z tobą jest coś nie w porządku. Na twarzy Amandy pojawił się szeroki uśmiech. – To było to co chciałam usłyszeć! – Pogrywasz ze mną Amanda? – warknęła Tabitha. – Nie! – odpowiedziała surowo. - To nie jest kwestia pogrywania. Ale zanim zdruzgoczę Kyriana muszę wiedzieć czy jesteś poważna a Valerius nie jest kolejnym z twoich szlachetnych obsesji typu: pozwólcie -że -zrobię –zmojej- rodziny-durniów. Tabitha spojrzała na nią. – Są chwile Mandy, że myślę że cię nienawidzę i mam ochotę cię zabić. – Wiem. Przyprowadź go do nas dziś wieczorem, spróbujemy to powtórzyć. – Nie mogę uwierzyć, że robisz to dla nas. – powiedział Valerius. Amanda wzięła głęboki wdech. – Bez urazy. Nie robię. Robię to dla Kyriana. Ash coś mi powiedział a ja mam zamiar dopilnować żeby to się stało. Uśmiechała się lekko i ruszyła w stronę drzwi. – Mandy? – zawołała za nią Tabitha zatrzymując ją w drzwiach. – Zawieszanie broni? – Wątpię! Mamy nieprzewidywalną, niebezpieczną dla otoczenia rodzinę. Ale przynajmniej nie jest nudna. Widzimy się wieczorem. Tabitha patrzyła jak jej siostra wychodzi. Głęboko w dole jej brzucha zakorzeniło się silne przeczucie. Było ponure i okrutne. Przerażające i zimne… To było tak jakby instynktownie wiedziała, że któraś z nich umrze dzisiaj w nocy…

172

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XIV Apollymi ubrana w czarne koronki siedziała na kanapie patrząc na ogród ale dla niewtajemniczonych wyglądała niczym piękny eteryczny anioł. Zapatrzyła się w otwarte francuskie drzwi prowadzące na jej ogród, w którym rosły tylko czarne kwiaty na wspomnienie jej syna. Syna, którego tak brutalnie jej odebrano. Nawet po tych wszystkich wiekach serce matki ściskało się z bólem z powodu straty. Ściskało się z dzikiej niekończącej się potrzeby trzymania go w ramionach aby poczuć jego ciepły dotyk. Co było dobrego w byciu bogiem skoro nie mogła spełnić jednego marzenia, które spalało jej wnętrze? Dzisiejszy dzień był najbardziej bolesny ze wszystkich. Rocznica. To właśnie tego dnia urodziła swojego pięknego idealnego syna. I to też był dzień w którym na zawsze go jej odebrano. Łzy połyskiwały w jej oczach kiedy wzięła do rąk małą czarną poduszkę i przyłożyła ją do twarzy wdychając korzenny zapach. Zapach jej syna. Zamykając oczy przywołała obraz szlachetnej najbardziej ukochanej twarzy w jej umyśle. Słyszała dźwięk jego majestatycznego głosu. – Potrzebuje cię Apostolos! - ale jej szept pozostanie bez odpowiedzi, wiedziała o tym. – Moja Pani on jest tutaj. Apollymi wstrzymała wdech słysząc za sobą głos Sabine. Sabine była najbardziej zaufaną Charonte służącą jej od kiedy Xedrix zniknął w pewną noc a grecki bóg Dionysus i celtycki Camulus starali się na silę wyciągnąć ją z więzienia w Kalosis. Apollymi odłożyła poduszkę na kolana i oddaliła pomarańczowego skrzydlatego demona. – Wzywałaś mnie mamo?- zapytał Stryker pochodząc do niej. Starała się nie zdradzać że wiedziała, że zwrócił się przeciwko niej. Myślał, że jest sprytny. Już samo to wystarczało, by śmiała się w duchu. Nikt nie jest w stanie pokonać Destroyer. To dlatego została uwięziona. Mogła być powstrzymana ale nigdy pokonana. To była lekcja, której Stryker nauczy się pewnego dnia a on nadchodził szybko. Ale jeszcze nie dzisiaj. Dzisiaj nadal go potrzebowała. – Nadszedł czas m'gios. Atlantydzki termin m'gios - mój synu, jak zawsze i tym razem pozostawił cierpko gorzki smak na jej języku. Stryker był bardzo marnym wręcz beznadziejnym substytutem dziecka płci męskiej które urodziła.

173

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Dzisiejsza noc jest idealna na atak. Jest pełnia księżyca w Nowym Orleanie a Mroczni Łowcy zostaną zniszczeni. I chciała ludzkie dziecko. Nadszedł czas by położyć kres jej niewoli raz na zawsze.

Marissa Hunter była małą ofiarą której potrzebowała aby jej syn wrócił do prawdziwego życia. Użyje wszystkich mocy Atlantydy by tak się stało128. Żadne inne życie, nawet jej, nie było tyle warte co mała część jej syna. Stryker pochylił głowę. – Rzeczywiście Matko. Już wypuściłem moje Daimony by siały rzeź. Desiderius wróci z dzieckiem po północy a zanim skończy się noc nie będzie żadnego Łowcy nawet z trudem oddychającego. – Świetnie! Nie interesuje mnie ile Spathi zginie i kto poza nimi. Muszę mieć to dziecko! Czuła jak się oddala Stryker. – Strykerius? – zawołała za nim. – Tak Matko? – Służ mi dobrze a będziesz wynagrodzony ponad miarę, zdradź mnie a nie będzie nikogo kto ustrzeże cię przed moim gniewem. Stryker zmrużył oczy na boginię, która nawet odmawiała patrzenia na niego. – Nawet nigdy nie marzyłem by cię zdradzić, Matko. – powiedział maskując żal w głosie. Nie, nie zamierzał jej zdradzać dzisiejszej nocy. Zamierzał ją zabić. Po opuszczeniu jej świątyni Stryker przywołał swoje Illuminati i otworzył szparę międzyastralną, która pozwoli jego ludziom przenieść się do Nowego Orleanu. Zrobią wszystko co im każe a on pozostanie bezpieczny z dala od Destroyer. To był czas by zakończyć wiekowy konflikt między ludźmi a Apolitami. Nadchodził świt nowej ery a rodzaj ludzki… To był czas by nauczyli się gdzie jest ich miejsce. A jeżeli chodzi o Acherona…już wiedział kim on naprawdę jest i jak go zneutralizować. Poza tym nawet sam Wielki Acheron nie może być w dwóch miejscach jednoczenie129 ani też nie mógł ich ochronić przed atakiem który miał się rozpocząć. *** Desiderius zatrzymał się przed małym sklepem voodoo. Był niezwykły i uroczy a dla wielu turystów wyglądał jak każdy inny. Jedyną rzeczą jaka odróżniała ten sklep od reszty które zajmowały strefę French Quarter był fakt, że w nim czuł prawdziwą moc. Zamykając oczy wdychał bogaty zapach. Jako Daimon potrzebował jej duszy by żyć, ale będąc w ciele Mrocznego Łowcy… 130

128

Biedna matka.. nie tędy droga Apollymi… i co na to twój syn? Ochh obyś się nie zdziwił.. 130 Rany .. czemu nie zabijesz się sam i nie oszczędzić trudu Łowcom? 129

174

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Zabijanie ludzi było teraz przyjemnością131 nie potrzebą. Uśmiechnął się do siebie wchodząc do sklepu i szukując swojej ofiary. Zlokalizowanie jej nie zabrało mu dużo czasu. Stała za kontuarem czekała aż turysta kupi eliksir miłości. – Cześć Ulic!- jego ofiara przywitała się podekscytowana gdy klient z zakupionym towarem wyszedł ze sklepu zostawiając ich samych. Widziała w nim tylko Mrocznego Łowcę… To ułatwiało zabicie jej. – Cześć. – powiedział zbliżając się do niej. – Jak się masz? – Właśnie zamykam. Cieszę się, że cię widzę. Po tym wszystkim co się dzieje wokół nas… dobrze wiedzieć przyjazną twarz. Wzrok Desideriusa przenosił się z jej twarzy na plakat reklamujący zapachowe świece. Było na nim dziewięć kobiet a dwie z nich tak doskonale znał. Jego spojrzenie pociemniało. – Jak się trzyma Tabitha i Amanda? – W porządku. Wszystko jest dobrze przemyślane. Amanda boi się wychodzić z domu a Tabby… prawdopodobnie spotkałeś ją na ulicy. Taaak, Amanda bała się opuszczać dom a dostanie się do niego graniczyło z cudem. Ale znał jeden sposób by wyciągnąć tą wiedźmę z domu. Posłał kobiecie nic nie mówiący uśmiech. – Czy chcesz bym cię odprowadził do domu? – Jak miło. Dzięki, tak będzie lepiej. Daj mi tylko sekundę wezmę pieniądze i papierkową robotę do domu. Desiderius oblizał wargi. Już czuł smak jej krwi… *** Noc była niesamowicie cicha gdy Ash szedł sam przez cmentarz St. Louis nr 1 szukając Daimonów, które przychodziły po duszę zmarłych odmawiających przejścia na drugą stornie.

Miejscowi z Nowego Orleanu nazywali ten imponujący kamienny cmentarz Miastem Umarłych i ta nazwa była jak najbardziej odpowiednia. Ponieważ miasto było położone poniżej poziomu morza nikt nie mógł grzebać zmarłych w ziemi. Księżyc w pełni dawał poświatę rzucającą zniekształcone cienie na posągi stające wzdłuż muru oraz na marmurowe grobowce, niektóre wyższe nawet od niego. Mimo że układ by raczej przypadkowy, większość krypt faktycznie zostało tak ułożonych że tworzyły dziwny lustrzany układ i plan miasta. Każda z nich była elegancko wykończona jako monumentalny pomnik dla spoczywających w nich osób.

131

Ty to masz zamiłowania..

175

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Były trzy rodzaje grobów: krypty ścienne132, krypty rodzinne oraz krypty społeczne zarezerwowane dla konkretnych grup tak jak np. krypta Włoskiej Socjety która była największa i dominowała na tym cmentarzu. Większość grobów zdradzała swój wiek poprzez odpadające kawałki marmuru albo wypaczone kształty, zawalone dachy i poczerniałe formy. Wiele miało kute bramy i ogrodzenia. To było piękne miejsce. Ciche. Chociaż strategicznie rozmieszone otwory na zewnętrznych murach pozwalały rabusiom wchodzić i wychodzić do woli były stałym przypomnieniem jak niektórzy mieszkańcy tego miejsca mogli pojawiać się i znikać. Ash wyciągnął dłoń i dotknął dłonią grobu Marie Laveaux133 słynnej kapłanki voodoo miasta Nowy Orlean. Jej grób był oznakowany Hs dla tych, którzy chcieli oddać jej hołd. Była niezwykłą kobietą a w jego długim życiu była jedynym człowiekiem który wiedział kim był naprawdę. Syreny zawyły w oddali jakby policja udawała się w nowe miejsca zbrodni. Gdy odwrócił się zgiął się w pół czując ostry szarpiący ból. Syknął z bólu. Czuł się chory otwierając zakazane drzwi i czując zło wynurzające się z nich. Illuminati opuszczały Kalosis… Nagle jego wizja stała się mętna. Ash więcej nic nie widział przytłoczony przez dźwięki i obrazy umierających dusz krzyczących w agonii. To były dźwięki niespotykane wśród śmiertelników i cięły jego duszę niczym rozbite szkło. Porządek wszechświata został zmieniony. – Atropos! – wezwał grecką boginię losu, która była odpowiedzialna za kres życia ludzkiego przecinając je swoimi nożycami. Wysoka blondynka z wściekłymi oczyma pojawiła się od razu. – Czego?! – warknęła. Dwie z nich go nie lubiły: de facto żadna z trzech Mojr nie mogła go znieść. Nie żeby mu zależało. Miał więcej powodów by je nienawidzić niż one miały by nienawidzić jego. Ash oparł się plecami o jedną ze starych kryp jakby miała hamować jego ból. – Co ty robisz? – wydyszał. 132

http://farm4.static.flickr.com/3146/2518933496_56abc0de5c.jpg To jest fotka z cmentarzu St. Lusis w Nowym Orleanie. I jeszcze jedna fotka http://galeria.orlowscy.com/img/Ameryka%20Pln/USA/Louisiana/Nowy%20Orlean_NO/NO180.jpg 133 Marie Laveau (ur. około 1794 w Nowym Orleanie, zm. 16 czerwca 1881 w Nowym Orleanie) była "wielką kapłanką" (mambo) voodoo, jedną z najbardziej wpływowych osób w Nowym Orleanie; bohaterką wielu opowiadań i legend. Nazywana "Królową Voodoo" ("Voodoo Queen"). http://theunexplainedmysteries.com/images/laveau-600h.jpg

176

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– To nie ja. – opowiedziała z oburzeniem. – To coś z waszej strony nie naszej. Nie mamy na tym żadnej kontroli. Jedli chcesz to zatrzymać, zatrzymaj! Zniknęła. Chwycił się za brzuch. Ból był niemiłosierny. Ash osunął się na ziemię. Ale ból … jeśli to tylko możliwe jeszcze nasilił się wgryzając się w jego duszę. Nie mógł oddychać nie mógł myśleć. Wrzaski przechodziły przez jego głowę aż wywołały łzy w jego oczach. Bez jego polecenia Simi zeszła z jego ramienia i pojawiała się w ludzkiej formie obok niego. – Co boli Akri? – Sim! – wycharczał między wściekłymi atakami bólu. – Ja nieee mogę.. – jego słowa zamieniły się w jęk. Simi zrobiła się dwa razy większe przekształcając się z młodej kobiety w postać demona. Jej skóra i rogi zrobiły się czerwone a jej włosy i usta były czarne a żółte oczy świeciły matowo w ciemności. Odciągnęła go od krypty na tyle daleko że mogła wślizgnąć się miedzy kamienie a jego. Owinęła się wokół jego ciała. Jej ciemno granatowe skrzydła były jak ochronna peleryna. Ash zagryzał wargi w agonii, łzy wypływały z jego oczu. Czuł jakby coś w nim pękło. Próby zablokowania krzyków były nieskuteczne. Simi przytuliła policzek do jego i zanuciła starożytną kołysankę gdy kołysała go uspakajająco. – Simi trzyma ciebie Akri i sprawi, że wszystkie wściekłe głosy odejdą. Ash oparł się na jej ramionach i modlił się by miała rację. Bo jeżeli ona nie przywróci mu siły nie będzie nikogo kto naprawi to, co zostało rozdarte. *** Tabitha została napełniona tak niespotykanym uczuciem bólu, że zatrzymał ją bez czucia na środku ulicy. Dysząc chwyciła za dłoń Valeriusa który szedł obok niej.

– Tabitha? Co się stało? – Taia. – wydyszała. Jej serce tak ściskało się bólu, że nie wiedziała jak była wstanie jeszcze stać. – Coś się jej stało. Wiem to! – Tab… – Wiem to!!! – krzyczała chwytając go za koszulę. – Oh Boże nieee. – chwyciła za telefon wybierając numer Tai jednocześnie biegnąc w stronę sklepu siostry. Nikt nie odpowiadał. Wybrała numer Amandy, czuła jak serce wściekle tłukło się w jej piersi. To nie mogło się wydarzyć. Musiała się pomylić. Musiała! – Tabitha? – usłyszała łzy w głosie Amandy.

177

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– To prawda? Ty też to czujesz? – Kyrian nie pozwolił mi wyjść z domu twierdzi, że to zbyt niebezpieczne. – Nie martw się. Jestem na ulicy i zadzwonię do ciebie jak tylko się czegoś dowiem. Tabitha nadal trzymała telefon w dłoni gdy zbliżyła się do pogrążonego w ciemnościach sklepu. Wszystko wyglądało normalnie… Valerius zwolnił czując odór śmierci. Zło wisiało nad całym sklepem. Na tyle długo był Mrocznym Łowcą, że wiedział to bez używania psychicznych zdolności. Tabitha próbowała wyłamać zablokowane, frontowe drzwi. – Taia! – krzyczała waląc nadal w drzwi. – Jesteś tutaj ? Nikt nie odpowiedział. Poszła na tyły gdzie drzwi były lekko uchylone. Valerius wstrzymał oddech czując, że jego obawy są uzasadnione. Tabitha zwolniła krok i kolejny raz zwołała. – Taia? Valerius siłą odciągnął ją od tylnich drzwi. – Zostań z tyłu. – To moja siostra! – A ja jestem nieśmiertelny. Zostań z tyłu. Na szczęście skinęła głową. Valerius wolno otworzył drzwi skanując otoczenie i czekając aż ktoś do niech podejdzie. Nikt tego nie zrobił. Zaplecze wyglądało normalnie. Wszystko było na miejscu. Wyglądało dokładnie tak samo jak kilka tygodni temu gdy poznał Taie. Chwycił sztylet w dłoń i zbliżył się do lekko uchylonych drzwi prowadzących do sklepu. Gdy pchnął je mocniej zmarł widząc parę butów wystających spod lady, Jego serce na chwilę stanęło.

– – – –

Zostań tu Tabitha! Ale… Do jasnej cholery, zostań! Nie jestem twoją suką Generale, więc tak do mnie nie mów. Wiedział, że to strach jeszcze bardziej ją denerwuje, nigdy nie wiedziała jak sobie poradzić ze silnymi emocjami. – Proszę Tabitha, zostań tutaj a ja się rozejrzę. Skinęła głową. Valerius wszedł do środka i zbliżył się do miejsca gdzie wystawały buty i dostrzegł resztę ciała… Kurwa!

178

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Czuł przeszywający ból patrząc w nic niewidzące oczy Tai. Na szyi miała otwartą ranę jakby Daimon zaatakował ją ale jej dusza nadal tu była. Czuł to. Dlaczego Daimon nie wziął duszy? Gdy zamknął oczy zdał sobie sprawę z jeszcze jednej rzeczy. Tabithy nie było obok niego. Poczuł paniczny zżerający go strach. Nie powinien jej słuchać. Wstał szybko i pobiegł do magazynu. Znalazł ją siedzącą przy konsoli, która pokazywała czarno biały zapis śmierci Tai. Tabitha ze łzami w oczach trzymała kurczowo palce na wargach. Jej szloch był cichy ale potrząsał całym ciałem. – Tak mi przykro Tabitha. – wyłączył monitor i mocno ją tulił w ramionach. – Ona nie może być martwa.. – wyjęczała jeszcze mocniej wtulając się w niego. – To nie jest prawda. Nie moja siostra. Ona nie jest martwa. Nie ona! Nic nie mówił tylko nadal kołysał ją. Wrzasnęła z bólu wyrywając się z jego ramion i biegnąc w kierunku sklepu. Ponownie ją chwycił, jeszcze mocniej… – Nie Tabitha! Zapamiętaj ją taką jaka była za życia, nie musisz tego oglądać! Odwróciła się z krzykiem do niego i odepchnęła go. – Niech cię diabli! Nie diabli porwą was wszystkich: Daimonów Apolitów Łowców. Dlaczego po prostu nie zabił mnie? Dlaczego moją siostrę? Dlaczego.., Jej oczy rozszerzyły się z przerażenia. – O mój Boże… oni chcą dorwać moją rodzinę. Chwyciła za telefon bez zawahania by ponownie zadzwonić do Amandy. Kiedy dzwoniła do rodziny wyciągnął Nextel by powiadomić innych co się stało. – Kod czerwony dla wszystkich. – powiedział z napięciem w głosie. - Taia Devereaux została zabita w swoim sklepie. Każdy powinien się wycofać i zadbać o swoją rodzinę. Jeden po drugim Mroczni Łowcy i Giermkowie zaczęli się zgłaszać: Otto, Nick, Kyr, Rogue, Zoe, Jean-Luc, Ulric, Janice, Kassim, a nawet Talon, Kyrian i Julian. Ale nie było żadnego sygnału od Asha. Próbował się do niego dodzwonić ale nie było żadnej odpowiedzi. Valerius poczuł ja jego krew zamarza. Czyżby Daimony znowu dopadły Acherona? – Kocham cię Mandy. - powiedziała Tabitha a usta drżały jej z żalu. – Bądź ostrożna, okay? Znajdę tego bękarta i zabiję go jeszcze tej nocy. Przyrzekam! Valerius spojrzał na pusty ekran monitora. – Wiesz, kto ją zabił? Tabitha skinęła głową. – To był Urlic i mam zamiar go teraz zabić! 179

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

*** Nick szedł w dół Ursulines, kierując się do domu na Bourbon Street gdzie mieszkał wspólnie z matką. Po odsłuchaniu wiadomości od Valeriusa o śmieci Tai poszedł sprawdzić co dzieje się z matką pracującą do późnych godziny w Sanctuary. Skoro w planach na dzisiejszą noc i tak miał kręcenie się wokół baru, kiedy dostał telefon praktycznie był już na miejscu. Jak tylko pojawił się w drzwiach jeden z niedźwiedzi pilnujących wejścia Dev Peltier poinformował go że matka poczuła się gorzej i szybciej wyszła z pracy. Nick był na niego wkurzony do czasu kiedy usłyszał, że eskortował ją Urlic. Jego mama była o wiele bezpieczniejsza z Łowcą niż z nim. Mimo to odczuwał potrzebę sprawdzenia czy wszystko z nią w porządku. Przez całe życie mogli na siebie liczyć. W ciąży w wieku piętnastu lat na progu swojej upadłej kariery została oddalona z domu i zdana na samą siebie. Powinna się go pozbyć, ale tego nie zrobiła. – Jesteś jedyną rzeczą w moim podłym życiu Nick, która mi wyszła i dziękuję Bogu każdej nocy, że mi ciebie dał. I to był powód, dla którego tak bardzo ją kochał. Nick nigdy nie poznał swoich dziadków, ani z jednej ani z drugiej strony. Do diabła, widział swojego ojca od czasu do czasu i miał tylko jedno wyraźne wspomnienie o nim. To było gdy Nick miał dziesięć lat a jego ojciec potrzebował miejsca w którym mógł się zatrzymać na najdłuższy urlop na wolności czyli trzy długie miesiące. Ale kochany tatuś był złym przykładem. Gdy tylko się wprowadził ciągle pił piwo. Do czasu gdy jeden z jego przyjaciół zapukał do ich drzwi proponując obrabowanie banku, podczas którego zbił cztery osoby, tylko dla cholernej przyjemności. Został szybko skazany i zginął rok później, kiedy jeden ze współwięźniów poderżnął mu gardło podczas więziennych zamieszek. Gust Cherise Gautier co do mężczyzn pozostawiał wiele do życzenia, ale jako matka… Była doskonała. Usłyszał dźwięk Nextel, spodziewał się, że dzwoni Otto. To nie był on. Głos Valeriusa z mocnym akcentem przeciął ciszę. – Nick jesteś tam? Tylko tego było mu jeszcze potrzeba dzisiejszej nocy. – Co? – zapytał ostro. – Powinieneś wiedzieć, że Urlic to Desiderius. Zabił już Taię i nie wiem kogo jeszcze ma zamiar uśmiercić, ale myślę że warto sprawdzić co z twoją mamą. Nagle głos Valeriusa stał się zimny i zmroził mu krew w żyłach. 180

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Och poczekaj… - powiedział szyderczo Desiderius. – Ona już nie żyje. Cmoknął w usta. – Hmmm… typ 0 RH-. Moja ulubiona. Oczywiście będziesz zadowolony, że jej ostatnie myśli dotyczyły ciebie. Nick zatrzymał się i upuścił telefon po chwili zaczął biec tak szybko jak tylko zdołał w kierunku swojego domu. W jego głowie w koło pojawiały się obrazy matki. Jak delikatnie i żartobliwie drażni go gdy dorastał. Jej dumę, gdy pewnego dnia powiedział jej że wybiera się na College. Bolały go poobijane żebra, serce mu łomotało, ale to go nie obchodziło. Biegłby dalej nawet jakby miał wypluć własne płuca. Musiał się do niej dostać. Gdy dostał do bramy na podjeździe tak się trząsł, że z trudem wbił kod. – A niech to szlag! Otwieraj się!- warknął gdy kod został odrzucony. Powtórzył jeszcze raz. Brama otwierała się wolno. Złowieszczo. Dysząc ze strachu i wysiłku śmignął w stronę tylnych drzwi. Były otwarte. Wszedł do środka gotowy by walczyć. Zatrzymał się w kuchni i sięgnął Glocka z kuchennej szuflady. Sprawdził czy magazynek jest w pełni załadowany we wszystkie siedemnaście naboi. – Mamo? – zawołał.- Mamo to ja Nick, jesteś w domu? Odpowiedziała mu tylko cisza. Jego serce waliło, gdy skradał się z pokoju do pokoju oczekując na atak. Nie znalazł zupełnie niczego do czasu aż dotarł do salonu na górze. Na pierwszy rzut oka wyglądało tak jakby jego matka siedziała na krześle tak jak to robiła milion razy wcześniej by poczekać na niego. Kupił ten dom tylko dla tego pokoju. Jego matka uwielbiała w nim czytać romanse. Przez całe życie marzyła o posiadaniu domu, w którym miałaby swój perfekcyjny pokój i w którym mogłaby czytać swoje książki w spokoju. Salon był wyłożony regałami z lekturami, jakie zmawiała. Każda z nich była starannie dobrana i pielęgnowana. – Mamo…- w jego głosie słychać było panikę, szloch. Jego dłonie w których trzymał broń trzęsły się. Patrzył przez zamglone oczy na matkę. – Mamo…powiedz coś do mnie… mamo proszę… - ale nie odpowiedziała, nie ruszała się. Walczył z falą łez gdy zbliżył się niej na tyle, by móc ją dotknąć. Nadal milczała. Nick krzyknął z bólu gdy przeczesał jej miękkie blond włosy i zobaczył nienaturalną bladość na jej twarzy… wściekłe ugryzienie na jej szyi. – Niee.. mamusiu niee. – szlochał klękając przy niej. –Do cholery mamo ty musisz żyć! Tym razem nie znalazł ukojenia w jej dotyku. Kochający i delikatny głos nie powiedział mu, że mężczyźni nie płaczą. Nigdy nie okazują bólu. Ale jaki mężczyzna mógł wytrzymać taką agonię? 181

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

To była jego wina. Wszystko jego wina. On był idiotą, który zaprzyjaźnił się z Mrocznymi Łowcami. Gdyby powiedział jej prawdę… ale nie dostała takiej szansy. – Mamo przepraszam… - wyszeptał w jej zimną twarz kołysząc ją w ramionach. – Tak mi przykro… tak bardzo przykro. Nie miałem zamiaru cię zranić. Naprawdę. Proszę zbudź się … proszę…nie zostawiaj mnie samego. Tylko cisza mu odpowiedziała. Chwyciła go wściekłość. Parowała z jego żył i duszy, wrzeszczała w wstrząsających falach. – Artemido! – wrzasnął – Wzywam cię w twojej ludzkiej postaci. Natychmiast! Pojawiła się natychmiast z rękoma wspartymi na biodrach i z irytacją wypisaną na twarzy, do czasu gdy nie zobaczyła ciała jego matki. – Co to jest? – zapytała zagryzając usta jakby widok śmierci był dla nie wstrętny. – Jesteś przyjacielem Acherona, Nick prawda? Nick położył matkę na krześle, odgarnął łzy z oczu i powoli podniósł się na nogi. – Żądam zemsty na Daimonie który to jej zrobił i żądam tego natychmiast. Wulgarnie skrzywiła wargi. – Możesz żądać czego chcesz człowieku, ale niczego nie dostaniesz. – Dlaczego nie? Dajesz ją każdemu innemu dupkowi, który jej żąda. Zrób ze mnie Mrocznego Łowcę jesteś mi to winna! Przekrzywiła głowę i wygięła na niego brwi. – Człowieku nie jestem ci nic winna. A w przypadku gdybyś tego nie zauważył kretynie musisz być martwy zanim staniesz się Martwym Łowcą. Westchnęła z obrzydzeniem. – Czy nie nauczyłeś się niczego od Acherona? Artemida zrobiła krok do tyłu chcąc wrócić do swojego domu na Olimpie, ale zanim dała radę człowiek ukląkł na ziemi i podniósł broń. – Uczyń mnie Mrocznym Łowcą! – i pociągnął za spust. Artemida zamarła słysząc hałas wystrzału. Nie mogła oddychać gdy zobaczyła u swoich stóp martwego człowieka. – Oh niee. – powiedziała oddychając z trudem. Ludzki przyjaciel Acherona właśnie popełnił samobójstwo …tuż przed nią! Co miała zrobić? Wpadła w panikę. – Kurwa…on mnie będzie za to winił. Nigdy mi tego nie wybaczy. Nigdy! Nawet, jeśli nie byłam za to odpowiedzialna. Acheron znajdzie jakiś sposób by zrzucić winę na nią. Powie jej, że powinna była wiedzieć i w jakiś sposób temu zaradzić. Było źle! Bardzo, a przecież ich stosunki w ostatnim czasie… z górką od kilku tysiącleci były napięte.

182

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wpatrywała się na przerażające plamy zakrzepłej krwi na przedzie jej białej sukni. Nigdy nie widziała tego wcześniej. – Myśl Artemido, myśl. Ale nie mogła myśleć. Wszystko co słyszała to głos Acherona w jej głowie gdy mówił jej dlaczego Nick i jego matka tyle dla niego znaczą.

– Nigdy tego nie zrozumiesz Artie. Mieli tylko siebie i zamiast obwiniać innych za swój los, jak wielu ludzi czyni, stworzyli silną więź. Życie Cherise było do dupy, ale nadal jest dobra wobec każdego kogo pozna. Pewnego dnia Nick ożeni się i da jej wnuki które będzie mogła rozpieszczać i kochać. Zeus to wie, że oboje na to zasługują. Tylko że teraz Nick leżał martwy u jej stóp. Zabity z własnej dłoni a był katolikiem. Już czuła zapach siarki… – Acheron! – wzywała go pozwalając by jej głos rozchodził się przez wszystkie wymiary. Chciała mu powiedzieć zanim będzie za późno. Tylko on mógł to naprawiać. Ale nie odpowiadał. – Acheron! – spróbowała ponownie. Nadal była cisza. – Co mam zrobić? Nie mogła tworzyć Łowcy po samobójstwie. To było zakazane! Ale jeżeli pozwoli umrzeć Nickowi jego dusza trafi w szpony Lucyfera i spędzi wieczność w piekle torturowana. Tak czy inaczej straci… Acheron będzie ją obwiniał, że jego przyjaciel cierpi. Powie, że zrobiła to celowo by go zranić. A jeżeli uratuje Nicka… Wolała nie myśleć o konsekwencjach134. Ale gdy tak stała niezdecydowana jeden obraz pojawił się w jej umyśle. Wspomnienie twarzy Acherona gdy odwróciła się plecami wobec jego bólu. To była jedyna rzecz jakiej żałowała. Jedyna rzecz którą chciałby zmienić gdyby mogła. Ale nie było na to żadnej możliwości. Nie mogła po raz kolejny w ten sposób zranić Acherona… nie tym razem. Nigdy! Skutki mogły być opłakane. Klękając odwróciła ciało Nicka i przewróciła go takim jakim był zanim padały strzały. Odrzuciła włosy z jego twarzy i powiedziała zakazane słowa dawno wymarłej cywilizacji. Kamień pojawił się w jej dłoni. Czuła jak goreje od jego duszy. Dwie sekundy później Nick otworzył oczy. Nie były już niebieskie ale jak każdego Łowcy czarne. Syknął z bólu przy pierwszym kontakcie światła z jego nowymi wrażliwymi na oczyma. – Dlaczego nie wezwałeś Acherona zamiast mnie? – spytała cicho. – Bo był wściekły na mnie. – seplenił z powodu kłów do których się jeszcze nie przyzwyczaił. – Powiedział mi, że powinienem się zabić i zaoszczędzić mu kłopotów. 134

Jednak się suka kogoś boi…niemożliwe

183

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Artemida skrzywiła się słysząc jego słowa. Jej biedy Acheron nigdy tego sobie nie daruje. I nigdy jej tego nie wybaczy… nigdy. Nick wstał na nogi. – Chcę mojej zemsty! – Przykro mi Nick. – wyszeptała. – Nie mogę ci jej dać. Nie targowałeś się o nią. – Co??? Zanim zdążył coś dodać podnosiła dłoń i wysłała go do specjalnego pokoju w jej świątyni. – Do jasnej cholery gdzie ty jesteś Acheron? – wyszeptała Świat się rozpadał a ona nie mogła go zlokalizować. On nigdy nie był niedbały. Czuła, że coś mu się stało. Zamknęła oczy szukając go nadal. *** Desiderius szedł ulicą jakby był jej właścicielem. Czemu nie? Oparł dłonie na głowie i odchylił ją słysząc wrzaski pełne cierpienia niewinnych ofiar.

– Powinieneś tu być Stryker. – powiedział z okrutnym śmiechem. Tylko Stryker mógł docenić makabryczne piękno dzisiejszej nocy. Ale czas uciekał. Miał wrócić z dzieckiem Hunterów do północy albo Destroyer odbierze mu ciało. – Ojcze? Odwrócił się na dźwięk głosu syna. – Tak? – Acherona nadal nie ma tak jak obiecał Stryker a my wiemy jak dostać się do środka. Desiderius roześmiał się. Nareszcie będzie mógł się zemścić na Amandzie i Kyrianie. A jak tylko zajmie się dzieckiem, skończy swoje główne danie z Tabithą jako deserem.

184

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XV Valerius był rozdarty między lojalnością a obowiązkiem. Mroczny Łowca w nim chciał znaleźć Acherona ale człowiek odmawiał pozostawienia Tabithy, która czuwała nad ciałem siostry dopóki nie przyjdzie Tate koroner. Krok po kroku kontaktowała się z rodziną i upewniała się czy są bezpieczni. Przy ostatnim numerze zawahała się. – Nie mogę zadzwonić do mojej mamy i jej tego powiedzieć. – powiedziała cicho a łzy zbierały się w jej oczach. – Nie mogę… Zdzwonił telefon. Bez patrzenia w jej twarz wiedział czyj numer pojawił się na wyświetlaczu. Valerius delikatnie wyjął telefon z jej dłoni i odebrał. – Tabitha Devereaux. – powiedział spokojnie. – Kim jesteś? – głos kobiety miał posmak szaleństwa. – Jestem…- zawahał się. Nie chciał podawać swojego pełnego nazwiska wiedząc, że bez wątpienia zostało zakwalifikowane jako wrogie i wywoła w niej panikę. – Val! – powiedział stanowczo. – Jestem przyjacielem Tabithy. – Jestem jej matką. Muszę wiedzieć czy z nią wszystko w porządku. – Tabitha. – powiedział łagodząc swój głos i podając jej telefon. – Twoja matka chce wiedzieć czy wszystko z tobą w porządku. Odchrząknęła ale nie wzięła telefonu. – Wszystko ze mną w porządku mamo… Valerius podniósł telefon i przyłożył do ucha. – Pani Devereaux… – Nie mów tego. – powiedziała łamiącym się głosem. – Ja już wiem i potrzebuję mieć moją dziewczynkę w domu. Nie chcę by była sama. Możesz ją do mnie przywieść, proszę? – Tak. Odłożyła słuchawkę. Valerius oddał telefon Tabithcie, która schowała go do kieszeni. Czuł się zupełnie bezsilny wobec jej żalu a tego nie nienawidził najbardziej. Wydawało się, że w takim momencie powinien coś powiedzieć ale wiedział z własnego doświadczenia że nie było takich słów, które mogły ją pocieszyć. Wszystko co mógł zrobić to trzymać ją w ramionach. – Hej wszyscy. – głos Otta odezwał się z interkomu Nextela. – Jestem w domu Nicka. Frontowe drzwi były otwarte i coś naprawdę okropnego musiało się tu wydarzyć. Muszę was policzyć – natychmiast! Z miejsca odpowiedział Kyr, Talon i Janice. Następnie Julian i Zoe i na samym końcu Valerius. Wszyscy czekali na następne glosy ale nie nadchodziły.

185

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valeriusa zmroziło. – Jean-Luc? – zapytał Otto Znowu cisza. – Acheron? Gdy Tabitha spojrzała na niego z paniką w oczach poczuł jak wypełnia go uczucie strachu. Wiedział, które imiona za chwilę wymieni Otto. – Kyrian, Kassim? Odpowiedzą była ciągła cisza… Valerius wyciągnął Nextela i zwrócił się bezpośrednio do Otta. – Co się stało w domu Nicka? – Cherise jest martwa a po nim nie ma żadnego śladu. Znalazłem jego broń leżącą w kałuży krwi jego matki ale to nie broń zabiła Cherise. Valerius zazgrzytał zębami rozumiejąc co chciał powiedzieć Otto. – Atak Daimona? – Taaa… Tabitha przeklęła i zeskoczyła z taboretu. – Muszę dostać się do Amandy! – Otto dołącz do nas u Kyriana. – przełączył się z powrotem na rozmowę z całą grupą. – Janice? Talon? Zoe? Możecie zacząć szukać Jean-Luc? – Od kiedy dowodzisz Rzymianinie?- zaśmiała się ironicznie Zoe. Valerius nie miał czasu na takiego rodzaju gówna. – Amazonko zamknij się! W tej chwili nie chodzi o moje dziedzictwo ani twoje… Teraz chodzi o życie twoich braci w broni! Julian zwrócił się do niego. – Spotkam się z tobą u Kyriana. – Nie, proszę. Zostań z żoną i dziećmi. Upewnij się że są bezpieczni. – Dobrze, ale daj mi znać, czego się dowiesz. Tabitha siedziała już na siedzeniu kierowcy w jej Mini Cooperze. Valerius wsiadł i zatrzasnął drzwi. Tabby wrzucił bieg i nie zadała sobie trudu otwierania drewnianej bramy. Staranowała ją i wyjechała z piskiem opon na ulicę. Valerius oderwał się w końcu od deski rozdzielczej, gdy przedzierała się przez korek w zabójczym tempie w stronę domu swojej siostry. Gdy dotarli nie zatrzymała się na wysokości bramy, Amandy. Valerius podniósł dłonie w górę gdy przebiła samochodem bramę. Wpadła w poślizg i zatrzymała się na wprost drzwi. Wyskoczyła z samochodu nawet nie gasząc silnika. Valerius nie zawahał się i rzucił się za nią. Zewnątrz domu wszystko wyglądało w porządku. Światło było zapalone. Kiedy Tabitha kopniakiem wyłamała drzwi z góry dochodzi dźwięk włączonego odbiornika telewizyjnego. – Mandy?! – Tabitha krzyczała z piskliwym tonem. 186

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jej siostra nie odpowiedziała. – Hej tato! – ktoś zawołał z góry. – Jest tutaj twój deser. ***

Artemida przystanęła po zewnętrznej stronie cmentarza wyczuwając Acherona. Zadrżała z obrzydzenia. Od zawsze nienawidziła takich miejsc, podczas gdy wydawało się, że on je uwielbiał.

– Acheron. – zawołała gdy przeszła przez kamienny mur. Ziemia była nierówna. Ciężko się po niej chodziło w ciemnościach, więc popłynęła przez jej obszar. – Acheron? Błysk ognia strzelił niedaleko jej głowy. Artemida uchyliła się i zobaczyła domowe zwierzątko Acherona. Zagryzała wargi gdy zauważyła że leżał w ramionach demona. Wyglądał okropnie, wił się w bólu jakby w ferworze tortur. – Co mu zrobiłaś?! – warknęła do kreatury. Demon syknął na nią. – Simi nic nie zrobiła ty bogini krowo. Jesteś jedyną osobą, która rani mojego Akri. Nie ja! W innym czasie kłóciła by się z demonem, ale nie, gdy Acheron leżał rozdzierany przez ból. – Co mu się stało? – To dusze, które Daimony zżarły. One krzyczą gdy umierają a dzisiejszej nocy jest ich za wiele. Simi nie daje rady ich uciszyć. – Acheron? – Artemida spróbowała jeszcze raz klęcząc obok niego. – Słyszysz mnie? Cofnął się. Próbowała go dotknąć ale została odepchnięta przez demona. – Nie dotykaj mojego Akri! Cholerne Charontes! Jedyną osobą która ich kontrolowała był… Nie, były dwie takie osoby. – Apollymi? – powiedziała do mgły wokół nich. – Słyszysz mnie? Okrutny śmiech odbił się echem na wietrze. Atlantydzka bogini nie mogła wyjść ze swojego więzienia ale jej moce były tak wielkie, że mogły sięgać nawet przez jej ograniczenia. – Powiedz mi suko, dlaczego powinnam cię słuchać? Artemida zdusiła swój temperament zanim odpowiedziała obelgą na obelgę i pojechała starej bogini. – Nie mogę pomóc Acheronowi. Jego demon mi nie pozwala. Potrzebuję twojej pomocy. – I dlaczego powinno mnie to obchodzić??? – Wiesz dlaczego…- Artemida zagryzał zęby zanim powiedziała 187

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

najtrudniejsze dla niej słowa. – Proszę… proszę pomóż mi! – A co mi za to dasz? Oddasz mi moje dziecko? Artemida zagryzła wargi na samą taką myśl. Nie było takiej możliwości. Nigdy go nie uwolni! – Nie mogę. I ty to wiesz! Czuła, że Apollymi odchodzi. – Nie, czekaj! – powiedziała pospiesznie. – Zrób mi przysługę a zwolnię Katrę z mojej służby. Ona będzie tylko twoja i nie będzie dalej rozdzierana między lojalnością wobec ciebie i wobec mnie. Po raz kolejny usłyszała złowieszczy i szyderczy śmiech starożytnej bogini. – Ty naiwna smarkulo! I tak bym mu pomogła, powinnaś to wiedzieć … ale dziękuję za Katrę. Czerwona, dziwna mgła opadała na obszar kiedy głos Destroyer wycofał się. Mgła tworzyła coś na kształt dłoni tulącej ciało Acherona. Acheron krzyknął jakby dłużej nie mógł znieść tego bólu. Zrobił się sztywny a po chwili wiotki jakby całe życie z niego uciekło. – Akri? – zawodził demon a jej twarz wyrażała czyste przerażenie. Gdy mgła całkowicie opadła Ash był zupełnie bezwładny. Artemida oddychała powoli i patrzyła na niego odczuwając strach, obawiała się Apollymi pogorszyła tylko jego stan by jej zrobić na złość. Demon przytulał go do piersi i gładził jego długie czarne włosy. W końcu zaczął miarowo i normalnie oddychać. – Simi? – wyszeptał z czułością do demona za co Artemida tak go nienawidziła. – Sh… Akri, musisz odpocząć dla Simi. Przejechał dłonią po włosach i w końcu spostrzegł Artemidę stojącą przed nim. Cała wcześniejsza czułość wyparowała z jego głosu. – Co tu robisz… Jego głos nagle załamał się, jakby sobie coś uświadomił. Jego twarz wyrażała czystą niczym nie skrystalizowaną furię. Zniknął natychmiast, zostawiając ją z demonem na cmentarzu. Zakładając ręce na klatce piersiowej Artemida zirytowała się na jego chamstwo. – Podziękowania byłby wskazane Acheron! Ale wiedziała, że jej nie słyszał. Miał cholerną zdolność do ignorowania jej. Jedyną pociechą było to, że demon też był zaskoczony dopóki nie wytrzeszczył oczu zmieniając się w postać ludzkiej kobiety z rogami. – Mają dziecko, Marisse! – demon wziął wdech i także zniknął.

188

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

*** Tabitha rzuciła się w stronę Daimona, zaśmiał się i pojawił się za nią uderzając ją pięścią w plecy. Ból eksplodował w dół jej kręgosłupa.

Valerius zaryczał z wściekłości zanim wystrzelił bełt135. Chybił. Daimon zaśmiał się ponownie. – Zobaczymy czy rzymski Generał też będzie płakał nad swoją ludzką miłością jak zrobił to Grek umierając136. Tabitha nie mogła złapać oddechu, kiedy usłyszała słowa Daimona. Kyrian nie był martwy. Nie był! – Łżesz!!! – warknęła. Odwróciła się patrząc jak Valerius walczył z Daimonem i zauważyła więcej Daimonów zbiegających ze schodów. Zaroiło się od nich w pokoju niczym od wściekłych mrówek. Dwóch z nich pochwyciła ją od tyłu ale uwolniła się. Niestety jeden rzut oka wystarczył by zrozumiała, że nie zbiła ich z tropu. Valerius uwolnił się od przeciwnika i rzucił jej jeden z mieczy. Pochwyciła go i stanęła twarzą w twarz z trzema Daimonami. Pchnęła najbliższego ale nie rozpadł się. Uśmiechnął się do niej złośliwe. – Kobieto nie zabijesz sługi bogini. Illuminati nie są zwykłymi Daimonami. Zanim na dobre pochłonęła ją panika stłumiła ją. – Valerius, o jakiej on bogini mówi? – Jest tylko jedna bogini ty żałosna idiotko. I nie jest nią Artemida. – powiedział Illuminati zanim zatopił kły w jej szyi. Tabitha zawyła z bólu. Nagle jakaś nadludzka siła oderwała ją od Daimona. Zobaczyła Valeriusa walczącego z Daimonem. – Nie dotykaj jej! Daimon spojrzał na niego drwiąco. – Nie przejmuj się Mroczny Łowco, zanim umrze posmakujemy jej krwi. Tak jak zrobiliśmy to z jej siostrą. Tabitha zawyła z bólu. – Bądź przeklęty!!! Inny Daimon chwycił ją od tyłu za ramiona. – Oczywiście już jesteśmy przeklęci. Spathi nie mają innej możliwości. Uderzył ją z bekhendu zwalając ją z nóg. Tabitha poczuła smak krwi w ustach ale to ją nie zastraszyło. Nie pozwoli im odejść po tym, co zrobili. 135 136

Strzała do kuszy Noo to już było okropne…

189

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Gdy została powalona przez Daimona jej miecz upadł u podnóża schodów, stając spojrzała w górę i zamarła. Koszmar pożerał ją. Kyrian leżał na szczycie schodów a jego głowa zwisała ze stopnia a prawa dłoń była wyciągnięta w kierunku miecza. Zakrwawiony grecki miecz leżał w połowie schodów. Jego niewidzące oczy były otwarte a ust wyciekała krew. Ale dopiero widok jego otwartych ran na piersi wstrząsnął nią dogłębnie. Zabili go! Kilka metrów od jego ciała dwie nagie kobiece nogi wyzierały spod różowej koszulki nocnej w drzwiach pokoju dziecinnego. A potem ujrzała Urlica depczącego po ciele Amandy z Marrisą w ramionach. Schodził po schodach. – Tatusiu! – zawodził maluch, gdy walczyła w uścisku z Diamonem dostrzegając ojca. Fotografie oderwały się, od ściany i uderzyły w Urlica, ale nie zwracał na to żadnej uwagi. – Tato, mamo wstańcie. – Marissa ciągła za kudły Daimona i okładała go drobnymi piąstkami. – Amanda! Amanda! Amanda! Gdy ogarnęło ją przerażenie Tabitha nie widziała, kto pierwszy wykrzyczał imię jej siostry. Do czasu, gdy już dłużej krzyczeć nie mogła i zdała sobie sprawę, że histeryczne wrzaski wydawała ona Chwytając miecz rzuciła się na schody na Daimona. Uderzył ją w plecy i poślizgnęła się w kałuży krwi Kyriana spadając w dół po schodach. – Uciekaj Tabitha! – Valerius wyszeptał do niej. – Nie mogę. To moja siostrzenica i nie mnie diabli wezmą jeżeli oddam ją bez walki. Oderwała się od Valeriusa gdy upiorny wiatr wdarł się do domu i zaczął smagać po całym pokoju. Rozdzierał dom z dziką i okrutną furią niszcząc wszystko na swojej drodze: rozbijał szkła, lampy, okna, niszczył rośliny, rozrzucał małe i większe przedmioty, tynk odpadał od ściany. A jak dotknął Daimony jeden po drugim zaczęły rozpadać się z niczym więcej niż westchnieniem paniki. Chwytając się mocno Marissy, Desiderius nadal w ciele Urlica, przerażony i zszokowany wyczuwalną furią pognał do salonu. Pobiegła za nim Tabitha chcąc odzyskać siostrzenicę. – Desi!- zawył gdy spostrzegł że jego syn upada i rozpływa się w nicość.Desi!!! – To boli, prawda? Tabitha odwróciła się słysząc tak dobrze znany jej głos. Teraz porządnie wkurwiony. Za nią stał Acheron. 190

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Wszedł wolno przez rozbite drzwi jakby nic się przed chwilą nie stało. Jakby przed chwilą nie wyrżnął jednym tchnieniem wszystkie Daimony w pomieszczeniu. Marissa przestała natychmiast płakać gdy go spostrzegła. – Akri, Akri- zawołała wyciągając do niego rączki. – Do jasnej cholery kim ty jesteś? – zapytał Desiderius Ash wyciągnął dłoń w kierunku Marrisy i po chwili Desiderius z sykiem bólu uwolnił małą. Pobiegła przez pokój i wtuliła się w Asha. – Jestem jej boskim opiekunem! Z dużym naciskiem na boga137. Ash delikatnie ucałował główkę Marrisy. – Rissa chcę swojej mamusi i tatusia, Akri. – załkała Marissa obejmując ramionami szyje Asha. – Spraw by wstali, Akri. – Nie martw się moja komatia138. – Ash powiedział uspakajająco. – Teraz wszystko będzie w porządku. Wrzeszcząc Desiderius rzucił się na nich i odbił się od niewidzialnej ściany. Valerius stanął obok Tabithy gdy zbliżył się do niech Ash trzymając w dłoni miecz Kyriana. Spojrzał się z pogardą na Desideriusa i wręczył broń Tabithcie. – Trzymaj! Desiderius jest cały twój. – Stryker! – zawył Desiderius wyciągając coś co wydawało się być starożytnym amuletem. – Otwórz portal! – Nie ma portalu. – powiedział z szyderczym uśmiechem Ash. –Nie dla ciebie dupku. Po raz pierwszy w tą przerażającą noc Tabitha uśmiechnęła się. – Żryj stal ty żałosny bydlaku! Rzuciła się na niego. Valerius podszedł by jej pomóc. W jej obecnym stanie nie myślała jasno a on nie chciał widzieć jak coś ją zrani. Była już wystarczająco poraniona. Kiedy Tabitha zaatakowała Daimona Ash zbliżył się do schodów i ukląkł przy ciele Kyriana. – Zamknij oczy Marriso i pomyśl życzenie by twój tata cię przytulił. Mocno zamknęła oczy i wypowiedziała życzenie. – Tatusiu przytul mnie. Valerius zatrzymał się zszokowany widząc jak Kyrian wziął głęboki wdech i zamrugał oczyma. Grek wyglądał na osłupiałego tak samo jak czuł się Valerius dołączając do Tabithy walczącej z Daimonem. Ash wręczył Kyrianowi córkę która piszczała że szczęścia że jej tata żyje. Następnie Atlantyda z determinacją wypisaną na twarzy ruszył w górę schodów.

137 138

Kużwa no.. to tak ładnie brzmi w j. angielskim : "I'm her godfather, with a heavy emphasis on the god part Nie wiem co to znaczy może kochana?

191

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius nie miał czasu by rozważać ten cud, którego był świadkiem albowiem Desiderius rzucił się do szyi Tabithy. Odciągnął od niej Daimona. – Zapomnij o tym! – warknął. Desiderius ostro walczył w jego uścisku. Tabitha wydała krzyk tryumfu, kiedy przebiła mieczem jego serce. Valerius odskoczył od Daimona gdy ostrze przeszło na wylot. Tabitha wyciągnęła miecz i uśmiechała się do czasu gdy nie zobaczyła, że Desiderius uzdrawiał się. Zaśmiał się. – Suko jestem Mrocznym Łowcą. Nie możesz… Jego słowa zostały przerwane kiedy Valerius wymierzył jeden precyzyjny cios mieczem zabijając Mrocznego Łowcę. Odciął mu głowę. – Dopóki ja żyję nikt jej nie będzie nazywał suką!- wysyczał i splunął na ciało Daimona. Tabitha zamarła na ten widok. Powinna czuć ulgę, ale tak nie było. Nic nie było wstanie ukoić jej bólu. Valerius chwycił ją w objęcia i odwrócił od okropnego widoku w momencie gdy Otto wparował do środka przez pozostałości drzwi139. Stał osłupiały pośrodku domu, który wcześniej był chlubą jej siostry. Z niedowierzaniem patrzył na szkody jakie zostały wyrządzone. – Czy chce to wiedzieć? – wyszeptał. Tabitha pokręciła głową. – Amanda. – wyszeptała z bólem a łzy na nowo pojawiły się w jej oczach. Jak jej bliźniaczka mogła być martwa? – Tabby… Oddech ugrzązł w gardle Tabithy na dźwięk głosu siostry dochodzącego ze schodów. Wolno odwróciła głowę bojąc się, że zobaczy kolejną zjawę. Ale to nie była zjawa. Amanda stała przy schodach, z bladą twarzą, rozczochranymi włosami i w koszuli nocnej poplamionej krwią. Ale żyła! Piszcząc Tabitha podbiegła do siostry i ją objęła. Łzy po raz kolejny zmoczyły jej policzki ale tym razem nie z żalu ale z radości. Jej siostra żyła. – Kocham cię! Kocham cię! Kocham cię! – szeptała uwieszona na karku siostry. – Jeżeli umrzesz mi jeszcze raz sama cię zabiję! Stały przytulone do siebie. Na ten widok Valerius uśmiechnął się wdzięczny, że Amanda żyła bo dopełniała Tabithę. Jego uśmiech zamarł gdy jego wzrok napotkał wzrok Kyriana, który schodził po schodach z Acheronem za plecami. Nie było nic poza otwartą nienawiścią w oczach greckiego generała. 139

Umm myślicie o remoncie? Ale nie macie motywacji? Poproście Asha o przysługę  tylko zanim to zrobicie po pierwsze musie go porządnie zdenerwować a po drugie sprawdzić ubezpieczenie na życie, NW itd…

192

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Gdzie Kassim? – zapytał Otto. – Nie żyje. – powiedział ze znużeniem Ash. – Jest na górze w pokoju dziecinnym. Zarówno Valerius jak i Otto skrzywili się. Oniemiała Tabitha wypuściła z ramion Amandę dostrzegając Kyriana. – Byłeś martwy. – wyszeptała. – Widziałam cię. – Oboje byli martwi. – powiedział Ash mijając bliźniaczki i kierując się do pokoju dziennego. Podniósł dłoń nad ciałem Desideriusa i zacisnął w pieść. Spathi znikł od razu. – Pozdrów od mnie Strykera. – rzucił z szyderstwem. – Jesteś bogiem? - Valerius zapytał gdy w końcu wcześniejsze deklaracje Asha zaczęły się sączyć w jego umyśle. Ash nie odpowiedział. Nie musiał. – Dlaczego nam wcześniej nie powiedziałeś? – zapytał Kyrian. Ash wzruszył ramionami. – A powinienem? Od jutra i tak nikt z was nie będzie wiedział kim jestem. Tabitha zmarszczyła brwi. – Nie rozumiem dlaczego. Ash wziął głęboki wdech. – Wszechświat jest niezwykłe skomplikowany. Wszystko co teraz musicie wiedzieć to to że Kyrian i Amanda są nieśmiertelni. Nikt po raz kolejny nie będzie ich w stanie zabić. – Co??? – zapłata Amanda odchodząc od Tabithy. Ash spojrzał na Kyriana. – Obiecałem, że nie pozwolę ci umrzeć. I jestem związany moją przysięgą. – Poczekaj! – zawołała Tabitha. – Jesteś bogiem, możesz sprowadzić Taię. twarz Asha zbladła. – Taia nie żyje? – Nie wiedziałeś o tym? – Nie. – odpowiedział cicho ze smutkiem. Wyglądał jakby był daleko i nasłuchiwał czegoś bardzo słabego. – Ona nie miała dzisiaj umrzeć. – Więc ją ocal! Wyglądał na chorego. – Nie mogę pomóc Tai. Jej dusza przeszła na drugą stronę. Nie mogę jej zmusić by powróciła do ciała wbrew jej woli. Dusze Kyriana i Amandy odmówiły przejścia. Nie chciały zostawić córki a ja przybyłem na czas aby je przywrócić. – A co z moim nienarodzonym dzieckiem? – zapytała Amanda. – Ucierpiało? 193

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Potrząsnął głową z delikatnym uśmiechem. – Ma się dobrze i będzie ci wdzięczne jak będziesz piła więcej soku jabłkowego. Ash podniósł dłonie i wszystko w domu wróciła na swoje miejsce tak jak to miało miejsce przed atakiem Daimonów. – Ash. – błagała go Tab stając naprzeciw niego. – Proszę sprowadź dla mnie Taię. Zamknął jej twarz w dłoniach. – Tabby, chciałbym ale nie mogę. Naprawdę. Ale wiem, że ona patrzy na ciebie z góry i kocha cię nadal. Na jego słowa zrobiło jej się czerwono przed oczyma. – To mi nie wystarcza Ash! Chcę by wróciła. – Wiem, ale to jest niemożliwe a ja mam innych ludzi, o których musze zadbać. – Ale moja siostra… Ash chwycił dłonie Tabithy i złożył w ręce Valeriusa. – Muszę iść Tabitha. Spojrzał na Otta. – Jean-Luc żyje ale jest ciężko ranny. Razem z Nickiem musicie go przetransportować na jego łódź. – Nie wiemy gdzie jest Nick. – powiedział cicho Otto. – Znalazłem jego matkę martwą. Ash natychmiast znikł. – Naprawdę nienawidzę jak to robi. – powiedział Kyrian gdy przenosił śpiącą Marissę w swoich ramionach. Tabitha nie poruszyła się kiedy jej siostra usiadła na podłodze i zaczęła płakać. W końcu usiadła obok siostry i ją objęła. – Co za dzień… - Amanda szlochała. – Widziałam jak zabijają mojego męża…Kassima…Taia a teraz jeszcze Cherise i Nick gdzieś znikł. – Wiem. – powiedziała Tabitha. – Nie jestem pewna czy to właśnie my wygraliśmy tą rundę. – Nie. – powiedział Kyrian dołączając do nich na podłodze. – Nadal tutaj jesteśmy a Daimony już nie. Dla mnie to jest wygrana. Przytulił żonę do piersi i pocałował ją w głowę. Tabitha obróciła głowę i zobaczyła Valeriusa z Ottem w drzwiach. Po chwili wyszli. Wybiegła za nimi. – Co robicie? – Nie chcemy przeszkadzać w tej rodzinnej chwili. – powiedział cicho Val. – Siostra cię potrzebuje. – A ja potrzebuję ciebie! Valerius był zaskoczony kiedy rzuciła się w jego ramiona. Objęła go jeszcze mocniej kiedy Otto wyłączył silnik w jej samochodzie. 194

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Zostawię kluczyki w stacyjce i do zobaczenia później. – wsiadł do Jaguara i odjechał. – Dziękuję. – wyszeptała Tabitha i położyła głowę pod jego brodą. -Nie dałabym rady tej nocy bez ciebie. – Przykro mi, że nie byłem bardziej pomocny. I bardzo mi przykro z powodu Tai. Przez materiał koszuli czuł na piersi jej palące łzy. – Twoja matka powiedziała, że chce cię widzieć w domu. Tabitha skinęła głową. – Taaak. Ja też muszę ją zobaczyć. Ona czerpie siłę z nas a my z niej. Odchyliła się gdy zobaczyła Amandę na werandzie. – Idę zobaczyć się z mamą. Amanda skinęła głową. – Powiedz jej że przyjdę jutro z rana. Nie chcę by mnie widziała w takim stanie. Tabitha spojrzała na zakrwawioną koszulę Amandy. – Masz rację. To jest ostatnia rzecz jakiej potrzebuje. Wtedy Amanda zrobiła zadziwiającą rzecz. Chwyciła Valeriusa i go mocno objęła. – Dziękuje że przyszedłeś i za to, że opiekujesz się moją siostrą. Naprawdę to doceniam. Pocałowała go w policzek zanim się odsunęła. Valerius już kolejny raz został zaskoczony tej nocy. W tym momencie poczuł, że do czegoś przynależy. To było tak mu obce, tak dziwne, że nie wiedział jak sobie z tym poradzić – Cała przyjemność po mojej stronie. Pogłaskała jego ramię i wróciła do domu. Valerius pomógł Tabithcie wejść do poobijanego samochodu i po raz pierwszy od wielu lat usiadł na miejscu kierowcy. Nie powiedział ani słowa, gdy podała mu wskazówki jak dojechać do domu jej matki na Metairie. Żadne z nich nie odezwało się przez całą drogę. Patrząc na nią ściskało mu się serce. Bez słowa chwycił mocno jej dłoń i trzymał spokojnie w ciemności gdy patrzyła przez okno z siedzenia pasażera. Kiedy dotarli do domu jej matki, wyszedł i otworzył jej drzwi. Tabitha wciągnęła powietrze gdy zastanawiała się co powie matce. Po raz pierwszy zabrakło jej odwagi. Valerius podał jej klucze. Skrzywiła się kiedy od niej odszedł. – Co robisz? – Wracam do siebie. – Nie opuszczaj mnie Val, proszę.

195

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Pogładził pieszczotliwe jej zimny policzek i skinął głową. Kiedy zapukała do drzwi położył dłonie na jej ramionach jakby widział że potrzebuje jego dotyku. Otworzył im jej ojciec. Twarz miał ponurą. Jego srogi wygląd zelżał, gdy przez oczy pełne łez zobaczył córkę. Przytulił ją tak mocno że mało nie połamał jej żeber. – Dzięki Bogu, przynajmniej ty jesteś cała. Twoja matka odchodziła od zmysłów bojąc się o ciebie. Przytuliła ojca na nowo. – Wszystko ze mną w porządku tato, tak samo jak z Amandą i Kyrianem. Jej ojciec wypuścił ją z objęć i zmrużył oczy patrząc na Valeriusa. – Kim jesteś? – To mój chłopak tato, więc bądź dla niego miły. Życzliwość była ostatnią rzeczą której spodziewał się Valerius. Więc kiedy jej ojciec wyciągnął do niego dłoń był oszołomiony. Valerius potrząsnął jego dłonią i został wprowadzony do domu wypełnionego członkami klanu Devereaux. A gdy wszedł do pokoju dziennego poczuł coś za czym tęsknił przez całe życie. Poczuł że w końcu jest w domu.

196

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XVI Ash bez zaproszenia zdecydowanym krokiem wszedł do świątyni Artemidy na Olimpie. Na środku głównej sali otoczonej kolumnami stał biały tron, bardziej wyglądający jak szezląg, na którym spoczywała bogini. Jej Koris śpiewały i grały na lutni, ale gdy go spostrzegły jedna za drugą zaczęły opuszczać salę. Tylko jedna blond służka przebiegając obok niego zawróciła, by zaopiekować się swoją panią. – Co tu robisz? – zapytała Artemida, ale wyczuwał w jej głosie duże wahanie. Stanął przed nią przesuwając plecak na ramieniu. – Chciałem ci podziękować za to, co zrobiłaś dzisiejszej nocy. Ale wiesz co…jak to sobie dobrze przemyślałem to mnie olśniło, że ty przez jedenaście tysięcy lat nie zrobiłaś dla mnie niczego bezinteresownie. - powiedział z ironią Ash. – Sam strach, czego możesz od mnie zażądać sprowadził mnie przed twoje oblicze. Co jestem ci winien tym razem? – zakończył sarkastycznie. Artemida objęła się ramionami i usiadła wyprostowana na tronie. – Martwiłam się o ciebie. Zaśmiał się gorzko. – Ty o mnie? Nigdy się mną nie martwiłaś! – powiedział uszczypliwe. – Ty nawet nie wiesz co znaczy słowo martwić się! – dorzucił jadowitym tonem. – Nieprawda! Wołałam cię a ty nie odpowiadałeś! – Prawie nigdy nie odpowiadam! Nie zauważyłaś? Artemida uciekła wzrokiem. Przypominała mu zastraszone dziecko, które coś zrobiło złego i zostało przyłapane na gorącym uczynku. Zmrużył oczy. – Wyrzuć to z siebie Artemido! Mam wiele gównianych spraw do naprawienia tej nocy. – wycedził. Wzięła głęboki oddech. – Bardzo dobrze, nie mogę go trzymać z dala od ciebie. – Kogo trzymać z dala ode mnie? – Dzisiejszej nocy narodził się nowy Mroczny Łowca. Słysząc to jego krew zamieniła się w lód. Dosłownie. – Niech cię diabli Artemido! Jak mogłaś to zrobić? Zeszła z tronu gotowa do walki. – Nie miałam innego wyboru. – Tak, oczywiście. – Naprawdę Acheron, nie miałam wyboru.

197

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Gdy to mówiła w jego umyśle zrodziło się paskudne podejrzenie, które po chwili zmieniło się w obraz jej i Nicka. – Nick? – wyszeptał zdruzgotany. - Co on zrobił? – Przekląłeś go. – powiedziała cicho. -Przykro mi. Nie dał mi wyboru. Ash zazgrzytał zębami a poczcie winy pochłaniało go. Przecież doskonale wiedział, że lepiej ugryźć się w język niż powiedzieć coś w gniewie. Słowa nawet nieprzemyślane mogły zmienić rzeczywistość. A on przeklął swojego przyjaciela. – Gdzie on jest? – W alkierzu. Ash zaczął wychodzić ale powstrzymały go słowa bogini. – Nie wiedziałam co innego mam zrobić, Acheron. Nie wiedziałam… Wyciągnęła do niego dłoń, na której pojawił się ciemnozielony kamień. Podała mu go. – Ile batów? – zapytał z goryczą przypominając sobie ile zażądała za duszę Valeriusa. Pojedyncza łza spływała po jej policzku. – Żadnych. To dusza Nicka a ja nie mam do niej prawa. Wcisnęła kamień w jego dłonie. Ash był oszołomiony. Nie wiedział co ma powiedzieć. Włożył kamień do plecaka. Artemida z trudem połykała powietrze, gdy patrzyła jak delikatnie postępuje z duszą Nicka. – Teraz się nauczysz. – Czego się nauczę? - powiedział ponuro. – Tego jak ciężkim brzemieniem jest dusza. Posłał jej ostre, twarde spojrzenie. – Tego droga Artie nauczyłem się dawno temu! - odpowiedział zimno. Z tymi słowami wycofał się i poszedł do więzienia Nicka. Powoli otworzył drzwi i znalazł swojego przyjaciela leżącego na podłodze w pozycji embrionalnej. – Nick? Spojrzał w górę. Jego czarne oczy obramowane były głęboką czerwienią. Ból i gniew Nicka rozdzierały Asha. – Ash oni zabili moją matkę! Nowa fala winy przeszyła go na wylot. Jednym porywem gniewu i niczym więcej niż jednym zdaniem zmienił ich los…okradł Nicka i Tabithę z osób, których żadne z nich nie powinno stracić. To wszystko było jego winą. – Wiem Nick i jest mi przykro. Żałował bardziej niż Nick mógł się spodziewać. – Cherise była jedną z nielicznych osób przyzwoitych na tym świece. Też ją kochałem.

198

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Tylko bogowie wiedzą jak kochał swoją nowoorleańską ekipę, bardziej niż powinien. Miłość była bezwartościową emocją, która nigdy nie dała mu nic poza bólem, cierpieniem oraz nieszczęściem. Nawet Simi… Ash przebiegł dłonią po tatuażu wyłączając emocje. Wyciągnął dłoń do Nicka. – Chodź. – Gdzie idziemy? – Zabieram cię do domu. Musisz się wiele dowiedzieć? – O czym. – Jak być Mrocznym Łowcą. Wszystko co myślisz, że wiesz o walce, o Przetrwaniu, to niewiele. Pokażę ci jak używać nowych mocy i jak poprawnie wiedzieć przez nowe oczy. – A jeżeli nie chcę się dowiedzieć? – Umrzesz i tym razem nie będzie żadnego powrotu. Nick chwycił jego dłoń i pozwolił się podnieść na nogi. Ash zamknął oczy i zabrał go do domu. Nigdy nie unikał szkolenia nowego Łowcy, ale tym razem…Tym razem to bolało. ***

Valerius wymknął się z domu Devereaux godzinę przed świtem. Tabitha w końcu zasnęła i przeniósł ją do pokoju na górze, który dzieliła z Amandą gdy były dziećmi.

Po ułożeniu ją w łóżku spędził mnóstwo czasu, więcej niż powinien, patrząc na stare fotografie wiszące na ścianach przedstawiające bliźniaczki razem. Oraz obie z innymi siostrami. Biedna Tabitha, nie wiedział czy kiedykolwiek dojdzie do siebie. Zadzwonił po taksówkę, by zabrała go do domu. Miejsce było zupełnie mroczne i puste. W tej chwili nikogo w domu nie było a on zdał sobie sprawę jak bardzo uzależnił się od obecności Tabithy. Ostatnie tygodnie… Ostanie tygodnie były cudem….Ona była cudowna. Ale ich wspólny czas dobiegał końca. Valerius otworzył drzwi i nasłuchiwał ciszy. Zamknął i zablokował drzwi i udał się na górę do solarium gdzie czekał posąg Agryppiny. Napełnił lampę oliwą, ale po chwili zdał sobie sprawę, że był głupcem zarówno jako Mroczny Łowca jak i człowiek. Nigdy nie był wstanie uchronić Agryppiny i Tabithy przed bólem. Tak samo jak nie mógł uchronić samego siebie. Takie było życie. Ale może życie nie składało się tylko na ochronę. Może chodziło o coś innego. O coś jeszcze bardziej wartościowego. Życiem należało się dzielić.

199

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie potrzebował osoby, która miała go bronić przed własną przeszłością. Potrzebował dotyku żywej, ciepłej kobiety, która przegoni jego demony. Kobiety, której obecność zmieniłaby jego życie z nie do zniesienia na znośne. A on nadal, mimo że minęło tyle wieków nie wiedział jak powiedzieć do kogoś kocham cię. Ale przynajmniej teraz zrozumiał co te słowa znaczą. Poczuł w sercu ból. Dotknął zimnego policzka Agryppiny. Nadszedł czas by pozwolić odejść przeszłości, definitywnie i ostatecznie i nigdy do niej więcej nie wracać. – Dobrej nocy Agryppino. – szepnął. Cofnął się podniósł lampkę i zdmuchnął płomień. Wyszedł z solarium i udał się do sypialni, którą nauczył się dzielić z Tabithą. Przez chwilę jego oczy były niebieskie. *** Tabitha przebudziła się sama w swoim starym łóżku. Zamknęła oczy i marzyła, by powrócić do bezpiecznego dzieciństwa. Wrócić do dni, gdy dzieliła ten dom ze wszystkimi siostrami. Powrócić do czasu, kiedy najgorszym strachem była zbliżająca się data szkolnego balu. Ale czas był ulotny. I nie można go było cofnąć. Przewróciła się westchnieniem i zrozumiała, że Valeriusa przy niej nie było. Natychmiast odczuła jego brak. Wstała i założyła szlafrok, który matka musiała dla niej zostawić. Kiedy przechodziła obok kredensu zatrzymała się dostrzegając na blacie sygnet. Serce zabiło jej mocniej gdy odkryła, że to pierścień Valeriusa położony na kartce papieru. Podniosła ją i przeczytała kilka słów. Dziękuję Tabitha. Za wszystko. Val. Tabitha zmarszczyła brwi. Co to? Zerwanie? Tak to było właśnie to, czego akurat teraz potrzebowała.

Dlaczego nie? Była wściekła dopóki kolejny raz nie przebiegła wzrokiem krótkiej informacji zdając sobie sprawę, że nie podpisał się jako Valerius. Ale użył nadanego mu przez nią zdrobnienia. Którego tak nienawidził. Włożyła jego wiadomość do kieszeni i ucałowała jego sygnet. Założyła go na kciuk i poszła się kąpać.

*** Valerius śnił o Tabithcie. Słodko śmiała mu się ucha gdy pod nim leżała. Sen był tak realny że czuł jej dłonie na plecach… we włosach. A później ręce przesunęła na jego biodra… i niżej do czasu aż objęły członka.

200

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Warcząc z przyjemności otworzył oczy i zdał sobie sprawę że to nie był sen. Tabitha leżała przy nim na boku. – Cześć kochanie. – wyszeptała. – Co ty tu robisz? – zapytał zaskoczony, nie mógł uwierzyć, że była prawdziwa. Podniosła dłoń pokazując mu pierścień. – A gdzie według ciebie powinnam być w związku z tą lakoniczną notką? – Moja wiadomość nie była lakoniczna. – Prawie pomyślałam, że każesz mi się zabierać ze swojego życia. – Dlaczego tak pomyślałaś? Przecież zostawiłem ci sygnet. – Nagroda pocieszenia? Przewrócił oczyma na jej niedorzeczne rozumowanie. – Nie, ten pierścień oznacza, że osoba która go nosi jest warta tyle złota ile waży. Widzisz? – podniósł go tak że widziała królewski herb. Uśmiech rozprzestrzeniał się na jej twarzy. – Jestem warta w złocie tyle ile ważę? Valerius uniósł jej dłoń do warg i złożył pocałunek. – Dla mnie jesteś warta o wiele więcej. Spojrzała na niego zamglonym wzrokiem. – Kocham cię Valerius. – Też cię kocham Tabitho. – powiedział mocnym głosem. Uśmiechnęła się szeroko i pociągła go w swoje ramiona całując bez opamiętania. Dosłownie zerwała z siebie koszulę zanim przygwoździł ją swoim muskularnym ciałem do łóżka. Valerius zaśmiał się z jej zapału zanim delikatnie kłami nagryzł jej wargi nie przecinając skóry. Zaczął ją całować. Ale nie byli w nastroju do takiego tempa. Kochali się wściekle, dziko bez ograniczeń jakby nie mieli na to kolejnej szansy. Później wyczerpani leżeli objęci a Valerius bawił się jej włosami gdy myślał o ich przyszłości. – Więc co teraz zrobimy? – Co masz na myśli? – Jak będzie wyglądał nasz związek? Kyrian nadal mnie nienawidzi a ja nadal jestem Mrocznym Łowcą. – Cóż. – powiedziała szorstko.- Rzym nie został zbudowany w jeden dzień. Parsknął śmiechem. – No nie. Ale jeszcze nie wiedziała, że zmiany miały nadejść gwałtownie. Pierwsza z nich nadeszła w dzień stypy siostry. Valerius zawiózł ją do domu rodziców ale gdy tylko zatrzymali się na podjeździe zdali sobie sprawę, że byli tam Kyrian, Amanda i Julian z żoną. Uraza była namacalna. Tabitha chciała stać przy Valeriusie przez cały czas, ale odciągała ją ciotka Zelda. – Za chwilę wracam. Valerius skinął głową i poszedł po coś do picia. Kyrian i Julian przyparli go do muru w kuchni. Westchnął ciężko spoglądając na nich przez ramię i czekał kiedy rzucą się na niego. Postawił kubek.

201

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Kyrian chwycił go rękę. Valerius chciał mu przyłożyć, gdy zdał sobie sprawę że Kyrian nie ma zamiaru go ranić. Podciągnął rękaw jego koszuli tak, że odsłonił blizny po egzekucji. – Amanda powiedziała mi jak umarłeś. – Kyrian powiedział cicho. – Nie uwierzyłem jej… Valerius wyszarpnął dłoń z jego uścisku i bez słowa odszedł od Greków. Ale zatrzymał go głos Kyriana. – Zrozum Valerius! Muszę ci to powiedzieć. Za każdym razem gdy cię widzę to mnie zabija. Czy możesz sobie wyobrażać jak to by było gdybym to ja miał twarz człowieka, który cię przybił do drzewa? Valerius zaśmiał się gorzko. – Właściwie to tak. Wiem dokładnie jak się czujesz generale – powiedział z ironią. – Za każdym razem gdy spoglądam w lustro widzę twarz mojego kata. Może nie byli bliźniakami, ale on i jego bracia wyglądali na tyle podobnie, że za każdym razem, gdy patrzył w lustro widział ich twarze. To dlatego był tak cholernie wdzięczny, że był Łowcą. Nie miał odbicia chyba, że tego zapragnął. Kyrian skinął głową. – Taaak. Chyba tak jest. Przypuszczam, że nie jestem w stanie cię ani zniechęcić ani przekupić byś zostawił Tabithę140? – Nie! – powiedział z odrazą Val. – A więc będziemy musieli obaj dorosnąć141 bo zbyt mocno kocham swoją żonę, by ją ranić. Straciła już jedną siostrę i jeżeli straci kolejną…to ją zabije. Ona potrzebuje Tabithy. Kyrian skrzywił się jakby z bólu i wyciągnął do niego dłoń. – Rozejm? Valerius chwycił jego dłoń. – Rozejm. Po chwili podał mu dłoń Julian.  Dla pewności! – powiedział Kyrian zanim wyszedł. – To czyni z nas tylko przyjaznych wrogów. Valerius parsknął śmiechem. – Jasne Greku. Kiedy wyszli Tabitha weszła do kuchni.  Wszystko w porządku? Pokiwał głową.  Kyrian postanowił dorosnąć. Była pod wrażeniem.  Zgaduje, że nieśmiertelność go zmieniła.  Widocznie tak. Zostali do północy po czym zdecydowali się wrócić do domu zdezelowanym samochodem Tabithy. Gdy weszli do foyer znaleźli w nim czekającego na nich Asha.  Co ty tu robisz? – zapytał go Val Ash podszedł do Tabithy i podał jej małe pudełko z kamieniem.  Wiesz co masz z tym zrobić. Tylko pamiętaj - nie upuść tego! Tabitha była przerażona trzymając w dłoniach duszę Valeriusa.  Zdecydowaliśmy ,że tego nie zrobimy. Nie chcę odbierać mu 140 141

Noo brawo Grek nie poddaje się…jeszcze tego by brakło, żeby się dał  umm Kyrian kogo ty masz na myśli….siebie i Juliana?

202

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

nieśmiertelności. Ash wydał długi zmęczony oddech.  Dopóki nie oddasz mu duszy zawsze będzie należał do Artemidy. Tego właśnie chcesz?  Nie.  Więc to zrób. Udał się w kierunku drzwi ale po chwili się do nich odwrócił. – Swoją drogą teraz także ty jesteś nieśmiertelna Tabby. – Co? Wzruszył ramionami. – To byłoby nie fair gdyby Amanda miała cię stracić. – Ale jak? Jak mogę być nieśmiertelna? Ash posłała jej lekko kpiący uśmieszek. – Z woli bogów. Nie kwestionuj tego. Wymknął się zostawiając ich samych. – Wow. – powiedziała Tabitha otwierając pudełko w którym leżał kamień w kolorze królewskiego błękitu. Wyglądał jak żywy. Zamknęła skrzynkę. – I co o tym myślisz? – Myślę, że lepiej byś tego nie upuściła. Zgodziła się z nim. W nocy gdy nadszedł czas by zwrócić mu duszę dowiedziała się co musi mu zrobić. To było straszne. Nie mogła tego uczynić. – No dalej Tabitha! – powiedział Valerius siadając na łóżku bez koszuli. – W noc, gdy się poznaliśmy dźgnęłaś mnie nożem nawet bez zmrużenia okiem. – Tak, ale wtedy byłeś niemoralny. – Myślę, że jestem obrażony. Tygodnie mijały a Tabitha próbowała zadźgać nożem Valeriusa, ale spotykała się porażką. Nawet nie próbowała sobie wyobrażać, że był Daimonem. To nie działało. Nie wspominając o małym fakcie, że nadal nie odkryli jego ścieżki odkupienia tak, by opuściły go moce Mrocznego Łowcy. Tak więc trwali w dziwnym zawieszeniu. Tabitha wyprowadziła się mieszkania nad sklepem zostawiając je Marli. Wprowadzała się do Valeriusa. Byli ze sobą w dzień i polowali wspólnie w nocy. Ale nadal nie była w stanie podjąć ryzyka. Przynajmniej jednego popołudnia odkryła, co jest jego słabością. To był wypadek. Chwytał za swój miecz i przypadkowo zranił ją w staw łokciowy. Przez dwie godziny jego oczy były niebieskie. Mimo wszystko nadal nie była w stanie go zranić nożem. To było beznadzieje. Aż do tego lata. Valerius i Tabitha byli w środku treningu w siłowni na górze. W jednej chwili ćwiczyła z Valeriusem by w kolejnej Kyrian wparował przez drzwi, sprawiając, że Val zranił ją kolejny raz. Jego oczy natychmiast zrobiły się niebieskie. Zanim mogła powstrzymać Kyriana rzucił Valeriusa na ziemię i wbił mu nóż w serce zostawiając go tam. – Co robisz? – wrzeszczała Tabitha podbiegając do niego. Amanda chwyciła ją. – Wszystko w porządku Tabby! – zmusiła ją by wzięła pudełko z kamieniem skrywającym duszę Valeriusa.

203

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– Kiedy mi powiedziałaś, że nie jesteś w stanie tego zrobić, Kyrian zgłosił się na ochotnika142. – Taa a przy odrobinie szczęścia może to upuścisz. – powiedział Kyrian złowieszczo. Tabitha skrzywiła się. Zabierając pudełko z rąk siostry uklękła obok Valeriusa. Leżał na podłodze dysząc. Jego twarz była pokryta potem a rana obficie krwawiła. – Nie martw się kochanie i nie słuchaj tego greckiego idioty143. Nie upuszczę. Posłał jej drżący uśmiech. – Ufam ci. Serce Tabithy stanęło gdy zobaczyła, że umarł. Chwyciła medalion sycząc z bólu, gdy dusza Vala paliła jej dłoń od wewnątrz. Zagryzał usta i przyłożyła kamień w miejscu podwójnego łuku i strzały na biodrze Vala. – Sh…- Amanda powiedziała uspakajająco. – Za chwilę przestanie parzyć. Myśl tylko o Valeriusie… Zrobiła tak chociaż każda cząstka niej chciała upuścić kamień, który palił niczym lawa zostawiając głęboki ślad na jej dłoni. Wreszcie zrobił się chłodny ale Valerius nie ruszał się. Wpadał w panikę. – Spokojnie Tabitha. – powiedziała Amanda. – To zajmie jeszcze minutę. Po kilku więcej Valerius otworzył oczy, które teraz na stałe były w żywym odcieniu niebieskiego. Jego kły kompletnie zniknęły. Tabitha uśmiechnęła się do niego wdzięczna ponad miarę, że żył. – Nie wyglądasz za dobrze. Valerius objął jej twarz. – Za to ty idealnie. – Myślę, że powinienem go dźgnąć jeszcze raz, tak na dokładkę. – powiedział Kyrian144. – A ja sądzę, że powinniśmy się zbierać. – powiedziała z przekąsem Amanda. Wstała z podłogi i zaciągnęła męża do wyjścia jak niesfornego bachora. – Oh, daj już spokój. – Kyrian jęknął w przedpokoju. – Nie mogę z nim zostać jeszcze przez jakiś czas??? – Cześć człowieku. – powiedziała Tabitha zanim go pocałowała. Potem odsunęła się od niego z płaczem zdając sobie sprawę, że ona jest nieśmiertelna. A Valerius nie był dłużej Mrocznym Łowcą. – O mój Boże. – wyszeptała. - Co zrobiliśmy? Ale odpowiedz była prosta, miała żyć wieczność bez niego.

142

Nasz kochany samarytanin.. jasne, i jeszcze może nie sprawiło mu to radości... Taaa, nadal idiota … 144 Ojj marzysz Kyrian… marzysz… 143

204

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XVII Cztery miesiące później, Góra Olimp. –

Zarek, dzisiaj twój brat się żeni. Zarek odwrócił się na łóżku i zobaczył swoją żonę Astrid patrzącą na niego z wyjątkową rezerwą, która wydawała się być zarezerwowana tylko dla niego za każdym razem jak ją irytował. – Powinno mnie to obchodzić? – On jest całą rodziną, która ci pozostała. A ja sądzę, że lepiej będzie dla naszego dziecka jeśli pozna obie strony. Zarek odwrócił się udając że ją ignoruje. Ale to było nie możliwe. Po pierwsze kochał ją zbyt mocno by jej ubliżyć swoim zachowaniem a po drugie nie była kobietą, która dała się ignorować145. Poczuł jej dłoń bawiąca się jego włosami. – Zaaarek?- warczała Astrid. Nie odpowiedział. Po tym jak Ash wrócił na ziemie z Tabithą spędził wiele czasu w raju i piekle przeszłości. Astrid bywała męcząca gdy czegoś chciała ale poza tym jego żona nauczyła go wiele o sprawiedliwości. Nie, to nie było prawda. Gdy był z nią jego przeszłość wydawała się znośna, a teraz dodatkowo była w ciąży. Nie chciał by jego dziecko urodziło się w świecie gdzie przebaczenie było pustym frazesem. – Astrid nie jest łatwo zostawić przeszłość. - powiedział w końcu. Pocałowała go w ramię i poczuł dreszcze. – Wiem Uroczy Książę146. – zakpiła. Odwróciła go na plecy i położyła się na nim. Zarek położył dłoń na jej brzuchu i poczuł niesforne ruchy swojego dziecka. Jego syn został poczęły tylko dwa tygodnie temu. – Więc jak powinnam ubrać się na ślub? – zapytała cicho. Zarek odgarnął jej długie blond włosy z twarzy i dotknął jej policzka. – Wolałbym byś została naga w łóżku. – Czy to twoja ostateczna decyzja?

*** – Co się stało Tabitho? Odwróciła się i zobaczyła stojącego za nią Valeriusa. Wyglądał elegancko w czarnym ubraniu i pod krawatem, ale on zawsze tak wyglądał. W odróżnieniu od niej nigdy nie miał pojedynczych kosmyków włosów w nieładzie. Chciała by ją przytulił. Była ubrana w białą suknię ślubną bez ramiączek a w momencie, gdy tylko opuścili katedrę zrzuciła buty na wysokim obcasie147. – Nic się nie stało. – skłamała. 145

Takk tych kobiet nie da się ignorować  Ehhh a tu tłumaczyłam dosłownie.. lepiej pasuję do Zareka niż Książe Z Bajki 147 Moja krew.. 146

205

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nie chciała by wiedział jak jej będzie przykro gdy pewnego dnia on zniknie zabrany przez śmierć. Jej serce ściskało się z bólu. – Jesteś już gotowy mnie przehandlować? – zapytała figlarnie. – Nie. Ale na dziedzińcu jest wielki tłum ludzi, którzy już zaczynają zastanawiać się gdzie przepadała panna młoda. Zmarszczyła nos. – Okej, już idę. – powiedziała biorąc go pod ramie. Poprowadził ją w wir szaleństwa którym była jej rodzina. W kościele nie pozwoliła dzielić gości by tym bardziej nie podkreślać widocznej a jakże bolącej oczywistości, że przy boku pana młodego nie było nikogo. Nawet czterech z siedmiu świadków było z jej strony. Tylko Ash148, Gilbert i Otto149 byli tam tylko dla niego. Nadal była wściekła na innych Łowców którzy ani nie przebyli ani nawet nie przesłali życzeń. Kyrian, Julian, Talon, i Tad łaskawie zgłosili się na ochotników, by dopełnić cyfry dziewięciu świadków by eskortować jej druhny. Za to będzie ich kochała. Jej ciocia Sophie chwyciła ją i odciągnęła od Vala. Obiecała, że wróci zanim kobiety ją otoczą. Valerius uśmiechnął się i poszedł dla nich po szampana. Śmiech odbijał się echem na dziedzińcu wśród dźwięków orkiestry, którą zatrudnili. Tabitha chciała by to zespół gocki przygrywał w czasie wesela, ale jej mama tupnęła nogą twierdząc, że uszy gości zaczną krwawić. Rozejrzał się po tłumie patrząc jak goście śmieją się i rozmawiają. Ash, Otto a nawet Gilbert stali przy nim jako jego drużbowie. Chciał do nich podejść i przyłączyć się ale wiedział z doświadczenia, że nawet jeśli Kyriana i Julian go tolerowali to go nie lubili. Nawet na własnym ślubie czuł się dziwnie wyobcowany. Biorąc łyk szampana skanował otoczenie, aż znalazła swoją żonę w siostrami. Uśmiechnął się na jej widok, była absolutnie cudowna z rozpuszczonymi kasztanowymi włosami wokół ramion. Ktoś wplótł w nie małe gałązki kwiatów i spryskał brokatem. Wyglądała jak jakaś eteryczna wróżka przybyła by go uwieść. Koordynator wesela podszedł do niego informując, że obiad był gotowy do podania. Podszedł do Tabithy i pochylając głowę poinformował ją, że goście powinni usiąść. Pochwycił swoją oblubienicę i poprowadził w stronę stołu państwa młodych. Tabitha zaśmiała się pod nosem i usiadła na krześle bez żadnych incydentów. W końcu nauczyła się robić to poprawnie. Za pierwszym razem gdy Valerius odsunął dla nie krzesło zakończyło się to kompletnym fiaskiem150. Usiadł po jej prawej stroni zaś po lewej Gilbert. Kelnerzy zaczęli wnosić talerze i wypełnione po brzegi kieliszki. Valerius złączył dłoń z jej i pocałował jej kostki. Poczuła żar w miejscu gdzie jego usta zostawiły ślad na jej dłoni. Kiedy wszyscy zostali obsłużeni Gilbert stanął by wznieść za nich toast. Orkiestra przestała grać. Gilbert otworzył usta, ale zanim coś powiedział głęboki głos z akcentem przeszkodził mu. – Wiem, że z reguły najlepszy przyjaciel państwa młodych wznosi toast, ale mam nadzieje Gilbercie, że mi wybaczysz, że przez chwilę zajmę twoje miejsce. Tabitha starała się ze wszystkich sił nie gapić na Zareka151, który podchodził do ich stołu z tłumu gości. Napotkała wzrok Asha i odczuła spokój. 148

Noo i zabijcie mnie ale go kocham.. ooo... no jakby nie przylazł to by dopiero się pokazał Lubię go .. tylko szkoda jego przyjaźni z Nickiem… 150 Umm pewnie rypnęła siedzeniem o podłogę, oj no nie spodziewała się dziewczyna  151 Ja na jej miejscu dostałbym drgawek nerwowych…. 149

206

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Uchwyt Valeriusa wzmocnił się na jej dłoni. Zarek zatrzymał się na wprost nich i wymownie spojrzał się na brata. – Wesela zawsze mnie fascynowały. – powiedział donośnym głosem Zarek. – To czas, kiedy dwie osoby patrząc sobie w oczy obiecują, że nic i nikt ich nie rozdzieli. Pochodząc z dwóch różnych rodzin tworzą własną gałąź. To czas gdy dwie rodziny łączą się przez komunię dwóch serc. To czas, gdy złe i szkodliwe uczucia powinny być odłożone, zapomniane w morkach przeszłości.152 Spojrzenie Zareka zatrzymało się na każdym z byłych i obecnych Mrocznych Łowców. Patrzył na nich twardo. – Wesela oznaczają nowy początek. Poza tym żaden człowiek nie wybiera rodziny w jakiej się rodził. Bóg wie, że ja nigdy nie wybrałbym mojej. – kapryśnie uśmiechnął się do Valeriusa. – Ale jak napisał kiedyś Terencjusz153 z wielu złych początków rodzą się wielkie przyjaźnie. Zarek podniósł kieliszek w stronę młodych. – Za mojego brata Valeriusa i jego żonę Tabithę, żebyście zaznali takiego szczęścia jak ja z moją żoną. Żebyście dawali sobie tyle miłości na ile zasługujecie. Tabitha nie była pewna, które z nich było bardziej zdziwione słowami Zareka. Jej rodzina nie wiedząc w nich niczego dziwnego przyłączyła się do toastu. Będąc w tak wielkim szoku żadne z nich nie wzięło kieliszka. Zarek podszedł do nich. – Przypuszczam że powinniście wziąć łyka. – powiedział zgryźliwie. Wzięli. Valerius zakrztusił się. I podejrzliwie pociągnął nosem. – Otrułeś mnie? – zapytał niskim tonem. Zarek potarł brwi środkowym placem154. – Nie Valerius, nawet ja nie jestem tak okrutny. – To nektar – powiedział kobiecy głos. Tabitha odwróciła się i zobaczyła piękną blond kobietę w ciąży stojącą za nią. Kobieta położyła delikatnie dłoń na jej ramieniu i pocałowała ją w policzek. – Jestem Astrid, żona Zareka – powiedziała cicho. Odwróciła się do Valeriusa i ucałowała go jakby go dobrze znała. – Nie mogliśmy zdecydować się, co wam podarować w prezencie ślubnym więc Zarek pomyślał, że najlepszym prezentem dla was będzie wieczność razem. – Jasne. – powiedział opryskliwie Zarek155. – To jest grzeczna wersja tego co powiedziałem. Astrid156 posłała mu rozbawione spojrzenie zanim spojrzała na nich. – Moje gratulacje. Podała Valeriusowi mały pucharek z czymś co wyglądało jak galaretka. – To jest ambrozja. – powiedziała do Valeriusa. – Zjedz to a będziesz wstanie miotać w Zareka błyskawicami ilekroć przyjdzie mu ochota na głupie żarty. – Hej! – warknął Zarek. – Nigdy się na to nie zgodziłem. Posłała mu niewinne spojrzenie. 152

Takk Zarek ma swoją mocne chwilę… wejście z subtelnością walca drogowego Publius Terentius Afer (ur. ok. 195 p.n.e., zm. nie wcześniej niż w 159 p.n.e.) – komediopisarz rzymski, jeden z dwóch (obok Plauta), których komedie zachowały się do naszych czasów. 154 Ehh wymowne Zarek  ale to cały twój urok  155 Noo i po co udajesz że jesteś takim zimnym draniem.. chemiczki nie długo dostaną w swoje rączki tom o tobie.. i co ?? nadal będziesz udawał że jesteś zły … oh ZAREK… 156 Święta kobieta…  153

207

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

– W ten sposób liczę, że w przyszłości będziesz ładniej pogrywał z bratem. Tabitha roześmiał się. – Wiesz, chyba lubię moją nową szwagierkę. Astrid podeszła do Zareka, który wyglądał na mniej niż zadowolonego. – Nie przejmuj się kochanie. Upewnię się byś miał wiele innych rzeczy do robienia w wolnym czasie i byś już dłużej nie nękał Valeriusa. Valerius obszedł stół i stanął naprzeciw Zareka i Astrid. – Dziękuję. – powiedział wyciągnąć dłoń w kierunku brata, który spojrzał na nią podejrzliwie. Tabitha spodziewała się że Zarek odrzuci ten gest. Ale tego nie zrobił. Biorąc dłoń Valeriusa klepnął go mocno w plecy by po chwili puścić go. – Twoja kobieta kocha cię bardziej niż myślisz. To piekielnie gorąca kocica, podejrzewam że zamiast ambrozji powinien ci dać co z kevlaru157. Valerius roześmiał się. – Mam nadzieję, że zostaniecie z nami na przyjęciu. – Z przyjemnością. – powiedziała Astrid zanim odpowiedział Zarek. Dołączyli do stołu gdzie siedziała Selena i Bil a Valerius wrócił do żony. – Bon appetit. – powiedziała Tabitha i podała mu ambrozję. Zjadł i pocałował ją. – Mmm. – wyszeptała Tabitha wdychając zapach męża. - Pedicabo ego vos et irrumabo158. Valerius uśmiechnął się. – A ja ci na to pozwolę. Spojrzał na nią poważanie a miłość do niej pochłonęła go. – Amo, Tabitha. Amo159.

157

Kevlar to materiał, z którego produkowane są włókna stosowane m.in. w kamizelkach kuloodpornych, kaskach i hełmach ochronnych, trampolinach, wewnętrznych powłokach nart, rakiet tenisowych i kajaków, a nawet częściach pancerza lotniskowców 158 Nawet ocenzurowany tekst wygląda dość drastycznie  - jest to cytat z wiersza Katulussa . W wolnym tłumaczeniu Wyd…ę was i wyr… was w usta 159 Tego chyba tłumaczyć nie muszę 

208

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

EPILOG Rok później. – Spójrzcie na tego biednego drania. - powiedział Kyrian siadając i jedząc kolacje w Café Pontalba z Amandą, Grace, Julianem, Billem i Seleną. – Powinieniem być miły i zabić go, gdy miałem szansę. Przez drzwi wiedzieli Tabithę i Valeriusa idących wzdłuż katedry St. Louis Kobiety zmarszczyły brwi gdy ich spostrzegły. – Co? – zapytała Amanda. – Coś spieprzył. – powiedział Bill zanim wziął łyk piwa. – Zastanawiam się co zrobił źle tym razem. Aż mi żal biedaka. – O czym wy dwoje mówicie? – Znam ten chód Devereaux. – powiedział smutno Kyrian potrząsając głową. - Ten chód znaczy: Kolego nie licz na nic w nocy, więc nawet nie pytaj. – Do diabła masz rację. – zgodził się Bill – Bądź zadowolony, że ożeniłeś się jedną z sióstr która w przypływie złości nie podda cię katuszom. Miałeś szczęście!!! – Że co proszę? – zapytała się Selena patrząc na męża. Kyrian roześmiał się. – Nie śmiałbym się gdybym była na twoim miejscu. – powiedziała Amanda napiętym głosem kiedy zobaczyli Tabithę mówiąc do Valeriusa: mów do ręki. Po czym przeszła obok niego gdy próbował ją uspokoić. – Naprawdę nienawidzę tego chodu. - marudził pod nosem Bill. – Myślę że obaj zobaczycie ten chód z bliska i osobiście jeszcze tej nocy. Powiedział Julian do Kyriana i Billa wyciągając telefon. Wybrał nazwisko i zadzwonił. – Cześć Otto gdzie jesteś? – W Café Du Monde. Dlaczego? – Widzisz Tabby i Vala? Wydaje się, że będą iść w dół Pedestrian Mall obok ciebie. Otto wydał dźwięk obrzydzenia. – Wyglądają jakby potrzebowali pokoju. – Słucham? – zapytał Julian. – Całują się ostro jak dwoje napalonych nastolatków. Amanda i Selena spojrzały z oburzeniem na mężów. – Nie ma mowy. – Kyrian wstał i wybiegł przez drzwi a po chwili za nim Bill. Zobaczyli Tab i Valeriusa przed sklepem Seleny. I faktycznie obcałowywali się. – Przepraszam? – powiedział Bill. – Wiecie, że obowiązuje was prawo zachowania przyzwoitości? Tabitha wyśmiała Billa. – Pamiętasz co stało się ostatnim razem gdy próbowałeś powiedzieć Devereaux, jakie są prawa miejskie? Bill zbladł. Roześmiała się i wróciła do tego co robiła zanim tak brutalnie przerwał jej Bill.

209

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Mały Słownik Bohaterów

210

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Acheron Partenopajos

Pseudonim: Ash, Akri, T-Rex, Achimou Data urodzenia: 9548 p.n.e Wzrost: 6' 8 Kolor włosów: Blond, ale zwykle każdy kolor oprócz blondu np. zielony ale przeważnie czarny. Opis: Mroczny Łowca, Apostolos Motto: To, że możesz, nie znaczy, że powinieneś. Najlepszy przyjaciel: Simi Najgorszy wróg: Stryker Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda) "Mam Daimony do wytropienia, Mrocznych Łowców do zrażenia i kobiety do uwiedzenia. " "Zaważyłeś, że zbawienie jest podobne do kluczyków od samochodu: zwykle znajdujesz je tam, gdzie najmniej tego oczekujesz." "Są rzeczy, których 'przepraszam' nie może naprawić." "Nic nigdy nie jest ustalone przez los, wszystko zmienia się w mgnieniu oka." "Zaufanie zawsze jest dobrym pomysłem. Dla kogoś innego."

Apollici: osobna rasa stworzona przez Apolla, która chciała zdominować ziemię. Została ukarana przez boga zaraz wygnaniem spod słońca, nadał im zwierzęce cechy min: kły. Żywią się innymi Apollitami. Umierają w wieku 27 lat.

211

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Amanda

Prawdziwe imię: Amanda Devereaux Pseudonim: Mandy Wzrost: 5'10 Włosy: Kasztanowe Opis: żona Kyriana, siostra Tabithy. Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda)

Apollymi

Prawdziwe imię: Apollymi Opis: bogini Atlantydy / bogini życia, śmierci i mądrości. Kolor włosów: blond Najlepszy przyjaciel: Xiamara Najgorszy wróg: Artemida Pierwsze pojawienie się: Kiss of the Night (Wulf & Cassandra) Artemida

Prawdziwe imię: Artemida Pseudonim: Artie, bogini suka

212

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Kolor włosów: Rude Opis: Grecka bogini łowów…dziewica Najlepszy przyjaciel: Acheron Najgorszy wróg: Acheron Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda) Astrid

Prawdzie imię: Astrid Opis: Nimfa Sprawiedliwości, żona Zareka Kolor Włosów: Blond Najlepszy przyjaciel: Sasha Pierwsze pojawienie się: Dance With The Devil (Zarek & Astrid) Daimony: To wampiry na sterydach z kompleksem Boga, jedną z ich grup są Spathi – Daimony Miecza. Żywią się ludzkimi duszami. Kyrian

Prawdziwe imię: Kyrian z Tracji Data urodzenia: 179 BC Wzrost: 6' 5" Kolor włosów Blond Opis: Grecki Mroczny Łowca Najlepszy przyjaciel: Julian z Macedonii Najgorszy wróg: Valerius Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda)

213

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Janice

Prawdziwe imię: Janice Smith Pseudonim: Jay, Jan, Janny Data urodzenia: AD 1760 Pierwsze pojawienie się: Chwytaj Noc (Valerius i Tabitha) Julian

Prawdziwe imię: Julian of Macedonia Pseudonim: Augustus Julius Punitor Data urodzenia: 182 BC Wzrost: 6' 3" Włosy: Blond Najlepszy przyjaciel: Kyrian Największy wróg: Priapus Pierwsze pojawienie się: Fanatyczny Kochanek (Julian i Grace) Mroczni Łowcy: Zostają powoływani na nowo do życia przez Artemidę. Nick

Prawdziwe imię: Nicholas Ambrosius Gautier Pseudonim: Nicky Wzrost: 6'4 Włosy: Ciemno brązowe. Opis: zdarza mu się być człowiekiem. Najlepszy przyjaciel: Ja 214

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Najgorszy wróg: Acheron. Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda)

Otto

Prawdziwe imię: Otto Carvalleti

Włosy: Czarne Opis: Giermek Najlepszy przyjaciel: Nick Najgorszy wróg: Nick Pierwsze pojawianie się: Chwytaj Noc (Valerius i Tabitha) Simi

Prawdziwe imię: Xiamara Parthenopaeus Pseudonim: Sim, Simi Data urodzenia: humm a mieli wtedy jakieś? Kolor włosów: uzależniony od koloru Asha Najlepszy przyjaciel: Acheron Najgorszy wróg: nie ma, zjada ich. Opis: Demon Pierwsze pojawienie się: Night Embrace (Talon & Sunshine)

215

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Stryker

Prawdziwe imię: Strykerius Data urodzenia: 9548 BC Wzrost: 6' 8 Kolor włosów: Blond, ale najczęściej czarne. Opis: Przywódca Spathi Daimonów Motto: To err is human, to kill divine. Najlepszy przyjaciel: Ja Największy wróg: Acheron Pierwsze pojawienie się: Kiss of the Night (Wulf & Cassandra) Tabitha

Prawdziwe nazwisko: Tabitha Devereaux Pseudonim: Tabby, Tab, T Wzrost: 5'10 Włosy: Kasztanowe Opis: łowczymi wampirów, siostra Amandy Najlepszy przyjaciel: Amanda Najgorszy: Desiderius Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda)

216

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Talon

Prawdziwe imię: Speirr of the Morrigantes Pseudonim: Talon, T Wymowa: Spear Data urodzenia: AD 532 Wzrost: 6' 4 Kolor włosów: Blond Opis: Celtycki Mroczny Łowca Motto "Tell you what, why don't you go back to the society page and leave the bad-ass to us." Co lubię?: Bagietkę i kawę z cykorią; a co jadam?- ble soje. Najlepszy przyjaciel: Wulf Najgorszy wróg: Camulus Pierwsze pojawienie się: Rozkosze Nocy (Kyrian & Amanda) Urian

Prawdziwe imię: Urian Data urodzenia: 9526 BC Kolor włosów: Blond Opis: ex Spathi Motto: Litości? Najgorszy wróg: Stryker Najlepszy przyjaciel: Acheron Pierwsze pojawienie się: Kiss of the Night (Wulf & Cassandra)

217

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Valerius

Prawdziwe imię: Valerius Magnus Pseudonim: V, Val Data urodzenia: BC 152 Wzrost: 6' 6" Kolor włosów: Czarne Opis: Rzymski Mroczny Łowca Motto: "Had I been at Troy when they left the horse behind, there would have been roasted Greek on the beach that day." Najlepszy przyjaciel: Ja Najgorszy wróg: Zarek Pierwsze pojawienie się: Night Embrace (Talon & Sunshine) Vane

Prawdziwe imię: Vane Kattalakis Wzrost: 6' 6" Opis: Regis Lykos, Zwierzo Łowca Motto: Better a killer than a victim. Pierwsze pojawienie się: Night Embrace (Talon & Sunshine)

218

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Zarek

Prawdziwe imię: Zarek of Moesia Pseudonim: Z Data urodzenia: 155 BC Wzrost: 6' 6" Opis: Mroczny Łowca/bóg Kolor włosów: Czarne Motto: "Let me give you the job description. Me, Dark-Hunter. You, Daimon. I hit. You bleed. I kill. You die." Najlepszy przyjaciel: Sundown Najgorszy wróg: Valerius Pierwsze pojawienie się: Night Embrace (Talon & Sunshine)

219

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Nowy Orlean Miasto na południu Stanów Zjednoczonych, największe w stanie Luizjana. Nowy Orlean położony jest w bagnistej delcie rzeki Missisipi, na jej lewym brzegu, ok. 150 km od jej ujścia do Zatoki Meksykańskiej. Niedaleko miasta znajduje się jezioro Pontchartrain. Nowy Orlean jako La Nouvelle-Orléans został założony przez francuskich osadników pod kierunkiem Jeana-Baptiste'a Le Moyne de Bienville'a w roku 1718. W roku 1722 stało się stolicą francuskiej Luizjany. W 1763 przeszło pod panowanie Hiszpanii. W 1801 na krótko wróciło ponownie pod władanie napoleońskiej Francji. W 1803 wraz z terytorium Luizjany sprzedane przez Napoleona Bonaparte Stanom Zjednoczonym. Na początku roku 1815 podczas ostatnich tygodni wojny brytyjsko-amerykańskiej brytyjska ekspedycja podjęła próbę zdobycia miasta. Brytyjski szturm generalny na amerykańskie umocnienia pod miastem, przeprowadzony 8 stycznia, 1815 i zwany bitwą pod Nowym Orleanem, został krwawo odparty przez Amerykanów. Szybki rozwój Nowego Orleanu datuje się od początku XIX wieku, kiedy wraz ze stopniowym uregulowaniem rzeki Missisipi i rosnącym amerykańskim osadnictwem nad jej brzegami port w Nowym Orleanie stał się oknem na świat dla ogromnej połaci Ameryki Północnej. W 1840 miasto liczyło już 102 tys. mieszkańców i było największym miastem amerykańskiego Południa, jak również czwartym co do liczby ludności miastem w Stanach Zjednoczonych. W latach 1812–1849 miasto to było stolicą stanu Luizjana, następnie przeniesioną do Baton Rouge. W 1862 podczas wojny secesyjnej miasto poddało się bez walki flocie Unii, która przedarła się przez ogień broniących je fortów (zobacz: Kampania na Missisipi). Po zakończeniu wojny miasto było ponownie stolicą stanu w latach 1865–1880. Rozbudowa miasta w XX wieku, ze względu na położenia poniżej poziomu wód, ograniczała się do wyżej położonych terenów lub w sposób naturalny odgrodzonych. Zabudowa układała się w kształt półksiężyca, stąd nadawany wówczas przydomek The Crescent City. W 1910 roku rozpoczęto plan osuszenia miasta, za pomocą systemu pomp i kanałów, które odprowadzały wodę do jeziora Pontchartrain. Niekorzystnym skutkiem osuszania miasta okazało się jego dalsze obniżanie i zwiększanie depresji. W ten sposób wzrosło ryzyko zalania miasta w wypadku, kiedy system wałów i zapór zostałby przerwany lub opady atmosferyczne byłyby na tyle duże, że przekroczyłoby to wydajność pomp ją wypompowującą. Ostrzegano przed naturalną katastrofą, w wyniku której w centrum Nowego Orleanu powstałoby jezioro o głębokości do 9 metrów, którego wypompowania zajęłoby przynajmniej kilka miesięcy. Ten pesymistyczny scenariusz sprawdził się z nadejściem huraganu Katrina. 220

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

W XX wieku, wprowadzono wiele "modernizacji", które ujęły naturalnego, historycznego uroku miasta. W ramach programu robót publicznych całkowicie wybetonowano brzeg jeziora Pontchartrain. Ze względu na turystyczny boom pod koniec XX wieku, przeprowadzono renowacje, w celu przywrócenia pierwotnych cech. Ponownie uruchomiono część zawieszonych linii tramwajowych, a wielu budynkom przywrócono historyczny wystrój. Życie kulturalne, zabytki i atrakcje turystyczne Ważny ośrodek kulturalny – Nowy Orlean uważany jest za kolebkę jazzu. W mieście odbywają się liczne festiwale jazzowe. Nowy Orlean jest słynny na całym świecie z jedzenia. Bezkonkurencyjne specjalności zawierają m.in. smażone ciasteczka w kształcie kwadracików, zwane "French doughnuts" czyli francuskie pączki.

French Quarter Pełne zieleni balkony są wizytówką French Quarter Najstarsza część miasta. Zabytkowa zabudowa z okresu francuskiego i hiszpańskiego panowania (XVIII–XIX wiek). Murowane kamienice z charakterystycznymi balkonami i kolorowymi elewacjami. Turystyczne centrum miasta i całego regionu. Centralną ulicą French Quarter jest Bourbon Street, pełna restauracji i nocnych klubów, przyciągająca każdego wieczoru tłumy gości.

Mardi Gras Podczas nowoorleańskiego karnawału organizowanych jest wiele parad w niemal wszystkich częściach miasta (największa parada prowadzi przez St. Charls Ave). Głównym rekwizytem są kolorowe paciorki, którymi mężczyźni obdarowują urodziwe panie. Parady i zabawy do białego rana doskonale oddają rozwiązłą atmosferę Nowego Orleanu, zwanego często Big Easy.

Cmentarze Nowoorleańskie cmentarze są jedną z głównych atrakcji miasta. Zmarli są bowiem chowani w grobowcach, różnych rozmiarów i kształtów, często zdobionych rzeźbami świętych i patronów. Niestety, władze miasta zalecają zwiedzanie nekropolii w większych grupach, ze względu na wandali i rabusiów, którzy upodobali sobie te rejony miasta.

French Quarter – najstarsza i najsłynniejsza część Nowego Orleanu, rozciągająca się między ulicami Canal Street, Esplanade Avenue, Decatur Street i Rampart Street. Nazywana także z francuska Vieux Carré lub z hiszpańska Barrio Latino.

221

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

222

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Bourbon Street Bourbon Street jest jedną z najbardziej znanych ulic na świecie. Każdego wieczoru zapełniają ją tłumy turystów, gdyż znajduje się tutaj wiele klubów i restauracji. Jednym z symboli ulicy są prostytutki wyczekujące pod latarniami. Większość klubów wypełnia muzyka grana na żywo, przy czym jazz stanowi niewielką część repertuaru grających tu muzyków. Należy też podkreślić, że zdecydowana większość "atrakcji" skierowana jest do mało wybrednych turystów i ma niewiele wspólnego z prawdziwą sztuką Nowego Orleanu.

Jackson Square

223

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

Jest to niewielki park przed Katedrą Świętego Ludwika.

Wielu ulicznych artystów

upodobało sobie ten region dzielnicy, by prezentować swoje umiejętności. Pośrodku parku stoi pomnik generała Andrew Jacksona. W przeszłości z parku można było dostrzec brzegi Missisipi, ale wybudowane później wały przeciwpowodziowe zasłoniły widok na rzekę.

224

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

W narożniku placu zlokalizowana jest słynna kawiarnia Café du Monde.

St Louis cemetery

225

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

226

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

227

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

228

Chwytaj Noc - Sherrilyn Kenyon Tłumaczenie sasha1981 Beta: Jenny13

PODZIĘKOWANIA Bywały różne chwile, jedne były radosne, inne mniej przyjemne. Zdobyte doświadczenie jest dla mnie bezcenne. Pragnę podziękować – becie ale też innym chomikom które przy mnie trwały… Jenn.. ja już nic WIĘCEJ nie piesze... wiesz że cię kocham i szanuję twój wkład…. Katy oraz Kriss… bez komentarza…  Dziękuje za wasze słowa krytyki jak i słowa pociechy… teraz spotkamy się przy historii Asha  Pozdrawiam SAS

229