Rzeczownik
Rzeczowniki w języku angielskim nie posiadają rodzaju gramatycznego.
LICZBA MNOGA
Aby utworzyć liczbę mnogą, należy dodać do rzeczownika ko...
16 downloads
33 Views
12KB Size
Rzeczownik
Rzeczowniki w języku angielskim nie posiadają rodzaju gramatycznego.
LICZBA MNOGA
Aby utworzyć liczbę mnogą, należy dodać do rzeczownika końcówkę
-s (a cat – cats)
W pewnych przypadkach w liczbie mnogiej dodajemy końcówkę
-es (a dress – dresses, a fox - foxes)
W przypadku rzeczowników zakończonych na f, fe, końcówka ma postać
-ves (a life – lives)
A w przypadku rzeczowników zakończonych na y
-ies (a city – cities)
Istnieją wyjątki od tej reguły – część rzeczowników ma w liczbie mnogiej taką samą postać jak w pojedynczej (fish, fruit), część całkowicie zmienia postać w zależności od liczby (a man – men, a child – children).
ODMIANA
W języku angielskim rzeczowniki nie odmieniają się też przez przypadki
w taki sposób jak w polskim – jedynym wyjątkiem jest tzw. dopełniacz saksoński, określający, że dana rzecz do kogoś należy. Ma on postać końcówki poprzedzonej apostrofem
's (mleko kota – cat's milk)
W przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej, apostrof znajduje się po końcówce s (mleko kotów – cats' milk)
RZECZOWNIKI POLICZALNE I NIEPOLICZALNE
Rzeczowniki policzalne używane są do mówienia o przedmiotach, które możemy wyodrębnić i policzyć (a book, a house), rzeczowniki niepoliczalne – do mówienia o pojęciach abstrakcyjnych (love, time), czynnościach (work) i substancjach (water, sugar).
Rzeczowniki policzalne mogą występować zarówno w liczbie pojedynczej jak i mnogiej (a book – five books, a house – two houses), niepoliczalne – wyłącznie w pojedynczej (love) lub wyłącznie w mnogiej (thanks).
powrót
Przedimek
Przedimek to część mowy nieistniejąca w języku polskim. W języku angielskim występują dwa rodzaje przedimków: nieokreślone (używane przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej oraz w zdaniu, przed rzeczownikami, które pojawiają się w nim po raz pierwszy) i określone (używane przed rzeczownikami, o których była już mowa wcześniej).
Rodzajnik nieokreślony ma postać a lub an (w przypadku rzeczowników, które w mowie zaczynają się od samogłoski), rodzajnik określony – the.
This is a dog. The dog is big.
To jest (jakiś) pies. (Ten) pies jest duży.
This is an apple. The apple is red.
To jest (jakieś) jabłko. (To) jabłko jest czerwone.
powrót
Przyimek
Przyimki wiążą się z rzeczownikami, określając związek między nimi a innymi wyrazami w zdaniu (w podobny sposób jak w języku polskim odmiana przez przypadki). W zależności od przyimka zastosowanego w zdaniu, może ono całkowicie zmienić swoje znaczenie. Przyimki dzielą się na trzy grupy:
PRZYIMKI CZASU (AT, ON, IN)
at używamy do określania konkretnego czasu
The train leaves at 7:15
on używamy do określania dni i dat
I'm leaving Poland on Monday.
I'm coming back on 1 January.
in używamy do mówienia o nieokreślonym w konkretny sposób momencie dnia, tygodnia, miesiąca czy roku
I always drink coffee in the morning.
PRZYIMKI MIEJSCA (AT, ON, IN)
at używamy z adresami
I live at Beverly Hills 90210 in Los Angeles.
on używamy z nazwami ulic
Sle lives on Love Street.
in używamy z nazwami miejscowości, krajów, kontynentów itp.
I live in Poland. It is a country in Europe.
PRZYIMKI RUCHU (TO, FROM)
to używamy do mówienia o ruchu odbywającym się w jakimś kierunku
I'm going to South America tomorrow.
from używamy do mówienia o ruchu odbywającym się z jakiegoś kierunku
I came back from Africa yesterday.
powrót
Przymiotnik
Przymiotniki w języku angielskim są nieodmienne, podlegają natomiast stopniowaniu. Podobnie jak w języku polskim występują w stopniu równym, wyższym i najwyższym. Stopień wyższy tworzy się przez dodanie do przymiotnika końcówki –er, zaś najwyższy – przez dodanie przed przymiotnikiem przedimka określonego the, a po nim końcówki –est.
long – longer – the longest
długi – dłuższy – najdłuższy
W przypadku przymiotników jednosylabowych zakończonych spółgłoską, ulega ona podwojeniu:
hot – hotter – the hottest
gorący – gorętszy – najgorętszy
W przypadku przymiotników zakończonych na literę y, podczas stopniowania jest ona wymieniana na i:
happy – – happier – the happiest
szczęśliwy – szczęśliwszy – najszczęśliwszy
Długie przymiotniki, podobnie jak w języku polskim, są stopniowane poprzez dodanie more w stopniu wyższym i the most w stopniu najwyższym:
interesting – more interesting – the most interesting
interesujący – bardziej interesujący – najbardziej interesujący
Istnieją także wyjątki, stopniowane nieregularnie:
good – better – the best
dobry – lepszy – najlepszy
bad – worse – the worst
zły – gorszy – najgorszy
Przysłówek
W wielu przypadkach przysłówki tworzy się przez dodanie do rzeczowników lub przymiotników końcówki –ly.
bad – badly
zły – źle
Podobnie jak przymiotniki, przysłówki są nieodmienne, ale podlegają stopniowaniu, najczęściej poprzez dodanie more i the most.
beautifully – more beautifully – the most beautifully
pięknie – piękniej – najpiękniej
powrót
Zaimki
ZAIMKI OSOBOWE
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. osoba
I
ja
we
my
2. osoba
you
ty
you
wy
3. osoba
he
she
it
on
ona
ono
they
oni
Należy pamiętać, że you" może oznaczać zarówno ty", wy" jak i Pan/Pani/Państwo".
W języku angielskim nie pomija się w zdaniu zaimków osobowych tak, jak miewa to miejsce w polskim.
I am going to Lisbon.
(Ja) jadę do Lizbony.
W zdaniach rozkazujących używa się następujących form:
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. osoba
my
mnie, mi, mną
we
nam, nas, nami
2. osoba
you
ciebie, tobą
you
was, wami, wam
3. osoba
him
her
it
jego, go, jemu, niego, nim
jej, ją, niej
je, jego, go, jemu, nim
they
ich, im, nimi, nich
Help me!
Pomóż mi!
ZAIMKI I PRZYMIOTNIKI DZIERŻAWCZE
W języku angielskim zaimki i przymiotniki dzierżawcze nie odmieniają się przez rodzaje, jedynie przez liczby i osoby. Przymiotniki dzierżawcze mają następującą postać:
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. osoba
my
mój, moja, moje, moi
our
nasz, nasza, nasze
2. osoba
your
twój, twoja, twoje
your
wasz, wasza, wasze
3. osoba
his
her
its
jego
jej
jego, jej
their
ich
Są one wykorzystywane w zdaniach, w których występują rzeczowniki:
This is my soup.
To moja zupa.
Natomiast zaimki dzierżawcze mają następujące formy:
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. osoba
mine
mój, moja, moje, moi
ours
nasz, nasza, nasze
2. osoba
yours
twój, twoja, twoje
yours
wasz, wasza, wasze
3. osoba
his
hers
its
jego
jej
jego, jej
theirs
ich
Zaimków tych używamy w zdaniach, w których nie występuje rzeczownik:
This is mine.
To moje.
Czyli:
This is her car. It is hers.
To jej samochód. On jest jej.
ZAIMKI ZWROTNE
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. osoba
I
myself
we
ourselves
2. osoba
you
yourself
you
yourselves
3. osoba
he
she
it
himself
herself
itself
they
themselves
Występują w sytuacjach, w których w języku polskim występowałoby słówko się" lub sobie".
I cut myself
Skaleczyłem się.
powrót
Czasowniki
Czasowniki w języku angielskim odmieniają się jedynie w ograniczonym zakresie.
PRESENT SIMPLE – CZAS TERAŹNIEJSZY PROSTY
Czasu tego używamy do opisywania czynności wykonywanych regularnie. Tworzy się go na podstawie czasownika w bezokoliczniku, jedynie w trzeciej osobie liczby pojedynczej dodając do niego końcówkę –s lub –es.
I travel every year.
Podróżuję co roku.
She never goes to the dentist.
Ona nigdy nie chodzi do dentysty.
Niewielka część czasowników odmienia się przez osoby w czasie teraźniejszym w sposób nieregularny. Najważniejsze z nich to:
be być
I am We are
You are You are
He/she/it is They are
have – mieć
I have We have
You have You have
He/she/it has They have
PRESENT CONTINUOUS – CZAS TERAŹNIEJSZY ZŁOŻONY
Czasu tego używamy do opisywania czynności mających miejsce w danej chwili. Tworzy się go na podstawie czasownika be" (odmienionego przez osoby) i czasownika w bezokoliczniku z dodaną końcówką ing".
I am writing a letter now.
W tej chwili piszę list.
PAST CONTINUOUS – CZAS PRZESZŁY ZŁOŻONY
Czasu tego używamy do opisywania czynności, które trwały w przeszłości (tego, co się działo – odpowiednik polskiego aspektu niedokonanego). Tworzy się go na podstawie czasownika be" (odmienionego przez osoby w czasie przeszłym – czyli was dla większości osób i were dla trzeciej osoby liczby pojedynczej) i czasownika w bezokoliczniku z dodaną końcówką ing".
I was writing a letter yesterday.
Pisałam wczoraj list.
PAST SIMPLE – CZAS PRZESZŁY PROSTY
Czasu tego używamy do opisywania czynności, które miały miejsce w określonej chwili w przeszłości (tego, co się wydarzyło – odpowiednik polskiego aspektu dokonanego). Tworzy się go na podstawie czasownika w formie przeszłej.
He called me yesterday. I was writing a letter when he called.
On zadzwonił wczoraj do mnie. Pisałam list, kiedy zadzwonił.
Formę przeszłą dla większości czasowników tworzy się przez dodanie do bezokolicznika końcówki –d lub –ed
work – worked
travel – travelled
Istnieje jednak grupa czasowników, które odmieniają się w sposób nieregularny. Najważniejsze z nich to:
be
was/were
been
być
become
became
become
stać się
begin
began
begun
zaczynać
break
broke
broken
łamać
bring
brought
brought
przynosić
build
built
built
budować
buy
bought
bought
kupować
catch
caught
caught
łapać
choose
chose
chosen
wybierać
come
came
come
przychodzić
cost
cost
cost
kosztować
do
did
done
robić
draw
drew
drown
rysować
drink
drank
drunk
pić
drive
drove
driven
prowadzić
eat
ate
eaten
jeść
fall
fell
fallen
upaść
feed
fed
fed
karmić
feel
felt
felt
czuć
fight
fought
fought
walczyć
find
found
found
znaleźć
fly
flew
flown
latać
forget
forgot
forgotten
zapomnieć
get
got
got
dostać
give
gave
given
dać
go
went
gone
iść
grow
grew
grown
rosnąć
have
had
had
mieć
hear
heard
heard
słyszeć
hide
hid
hidden
chować
hit
hit
hit
uderzyć
hold
held
held
trzymać
hurt
hurt
hurt
zranić
keep
kept
kept
trzymać
know
knew
known
wiedzieć
learn
learnt/ed
learnt/ed
uczyć sie
leave
left
left
zostawić
lose
lost
lost
zgubić
make
made
made
robić
meet
met
met
spotkać
pay
paid
paid
płacić
put
put
put
kłaść
read
read
read
czytać
run
ran
run
biegać
say
said
said
powiedzieć
see
saw
seen
widzieć
sell
sold
sold
sprzedać
send
sent
sent
wysłać
show
showed
shown
pokazywać
sit
sat
sat
siedzieć
speak
spoke
CZAS PRZYSZŁY
Czas przyszły tworzymy, dodając przed czasownikiem w bezokoliczniku słówko will":
I will go to the cinema next week.
W przyszłym tygodniu pójdę do kina.
O konkretnych i pewnych planach na przyszłość możemy także mówić, dodając przed czasownikiem w bezokoliczniku be (odmienione przez osoby) + going to:
He is going to meet her today at 3.
On spotka się z nią dzisiaj o trzeciej.
TRYB ROZKAZUJĄCY
W języku angielskim tryb rozkazujący, wyrażający polecenie lub prośbę, tworzy się za pomocą bezokolicznika. W zdaniach rozkazujących nie występują zaimki osobowe:
Please, come to dinner!
Proszę, przyjdź na kolację!
Be quiet!
Bądź cicho!
powrót
Pytania
Pytania w języku angielskim tworzymy przez inwersję (zamianę kolejności wyrazów w zdaniu). W niektórych przypadkach wymaga to dodania operatora – czasownika pomocniczego, nieposiadającego własnego znaczenia (do
w przypadku czasu Present Simple, did w przypadku Past Simple):
She comes from Poland.
Does she come from Poland?
They are reading National Geographic.
Are they reading National Geographic?
You went to Spain last year.
Did you go to Spain last year?
He will watch a football match tomorrow.
Will he watch a football match tomorrow?
powrót
Przeczenia
W języku angielskim przeczenia tworzymy przez dodanie słówka not do orzeczenia lub operatora:
She comes from Poland.
She does not (doesn't) come from Poland.
We are reading National Geographic.
We are not (we aren't) reading National Geographic.
I went to Spain last year.
I did not (didn't) go to Spain last year.
He will watch a football match tomorrow.
He will not (won't) watch a football match tomorrow.