Caris Roane 1 Ascension

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

1

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wampirze Najświętszy obowiązek przegrywa z profanacją tych, co piją zabójczą krew. Wampirze Zachowaj czystość. Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartego

Rozdział 1 Kerrick stał przy barze w Blood & Bite, szukając kobiety. Właściwej kobiety, która jako jedyna, pozwoli mu trzymać głowę prosto, jedynej której pragnął. Jego uda drgnęły, twarde mięśnie domagały się ulgi po godzinie ciężkiej pracy. Odczuwał głód, głęboki, ostry, żądający. Był wampirem i wojownikiem. Potrzebował czego potrzebował. Jednak tego co łaknął najbardziej nie mógł dostać. Złożył śluby. Przesunął wzrokiem po klubie położonym w południowym Phoenix, po mrocznych narożnikach, po boksach wyściełanych grubym czerwonym aksamitem, po lampach stroboskopowych, które maskowały grzechy popełnione na kobietach w wampirzej

knajpie.

Jedynie

bar

był

oświetlony

prawdziwym

światłem,

wzmocnionym przez wysokie lustro wiszącym za setkami ustawionych butelek, podobnych do kamieni szlachetnych. Reszta klubu była pogrążona w mroku. Ostre jęki, od czasu do czasu, przerywały monotonny hałas klubu, powodując na nowo skurcze jego ud. Ale tego czego pożądał tutaj nie było, kurwa nigdzie nie było.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

2

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Obudził się kilka godzin temu z szumem w piersi, który nie odpuszczał. Z niespełnioną potrzebą, która teraz wyła. Nie chodziło tylko o sam seks, ale w obecnej chwili to właśnie seks go wzywał. Polował z jajami, ale jej nie potrafił odnaleźć. Nie tutaj. Tutaj nawet nie szukał. Nie mógł szukać. Złożył cholerne śluby. - Słuchasz? Kerrick spojrzał na Thorne’a. - Cholera. Przepraszam. Nie. - Co się dzisiaj z tobą dzieje do jasnej cholery? Thorne, lider Wojowników Krwi, siedział na barowym stołku obok niego opiekując się kieliszkiem Ketel One1. Kerrick oparł się biodrami o stół badając wzrokiem parkiet. Głośna, ostra muzyka wypełniała klub. Cienie pojawiały się i znikały, kobiety chichotały, mężczyźni rywalizowali, ze sobą jak to robili od zarania dziejów. Potrząsnął głową. - Czy kiedykolwiek coś cię świerzbiło i nie mogłeś tego podrapać? Usłyszał jak Thorne głęboko zassał powietrze i wypuścił, jakby zachłysnął się wodą. - Jasne, każdej nocy mojego życia. Kerrick potarł kark. Mięśnie miał napięte, ale z drugiej strony były napięte od wielu wieków. Jak długo tutaj był? Dwanaście stuleci? Tia, jego mięśnie miały prawo być napięte. Jakie to uczucie mieć rozluźnione mięśnie? Odwrócił się do barmana i stuknął kieliszkiem o blat. Sam Finch, właściciel Blood & Bite, zbliżył się z butelką Maker i uzupełnił szklankę złotym płynem na dwa palce2. Kerrick skinął z wdzięcznością i rzucił się na whisky. Był przyzwyczajany do 1 2

Rodzaj wódki. Kieliszek napełniony na maksimum 1/3 wysokości.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

3

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension uczucia palenia w gardle. Pozwolił by ogień pochłonął jego przełyk. Odetchnął i poczuł jak się odpręża, ale nadal to nie była pełna ulga. Nigdy pełnej ulgi, jedynie niewielkie odprężenie. -Gdzie jest Medichi? -Mówiłem ci - odpowiedział Thorne. Jego głos zawsze brzmiał, jakby jego struny głosowe zostały potraktowane papierem ściernym. - Posłałem go do Awatukee. Już wszyscy tam są. A więc pytam ponownie: co się z tobą do cholery dzieje? Kerrick parsknął. -Cholera. Reszta wojowników otrzymała zadania na pierwszą rundę walki. Jak każdej nocy wszystko mogło ich spotkać, i tak przeważnie było. - Mam niejasne przeczucie że rozpętało się piekło, a nawet nie ma pełni książęca. Kerrick uderzył w ladę po dolewkę. Sam, bezustannie opiekował się wojownikami przebywającymi w pobliżu. - To Endelle. - Co Endelle? - zadzwonił telefon Thorne’a. Lider pokazał środkowy palec Kerrickowi i przyłożył niewielki telefon do ucha. - Dawaj. Skinął głową i puścił masę potakiwań, oraz ma’ams, przez kolejną minutę. Kerrick

poruszył się i wbił wzrok w Thorne’a. Piwne oczy brata były

zaczerwienione i to nie od płaczu - za dużo Ketel One. Thorne trzymał w dłoni szklaneczkę, głaszcząc kciukiem w górę i w dół zimne szkło. Był numero uno Endelle, a Endelle nie miała nikogo nad sobą. Kierowała siłami pokojowymi na świecie, a wojownicy byli pod jej rozkazami. Była też laską dynamitu, odpaloną i gotową do eksplozji.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

4

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick wciągnął jeszcze jeden haust powietrza. Jego wzrok dryfował po parkiecie. Kobiety wirowały w rytm muzyki, a mężczyźni wkładali im dłonie gdzie popadnie. Kilka kłów przebiło szyje, co zmusiło Kerricka by zaczerpnął głęboko powietrze. Powinien wyjść i ulżyć sobie. Krew pomoże. Weźmie kobietę w środku. Tylko na jak długo to wystarczy? Nawet nie na kila dni, nawet nie na dwie minuty, więc jaki to miało sens? Poza tym to, co mu było potrzebne, to nie kołyszące się biodra na parkiecie. To, co było mu potrzebne, obiecał nigdy więcej nie tykać. To, co potrzebował, to zapach przeznaczony tylko dla niego, mit, kobieta która mogłaby wypełnić wszystkie głębokie wąwozy jego serca. Ale nawet jeśli by ją znalazł, miał związane dłonie i kostki. Usta zakneblowane przez stalową klatkę winy. Więc... głębokie gówno. Wrzucił kolejną szklaneczkę Maker i ponownie uderzył dłonią w ladę. Sam, popchnął jeszcze jednego strzała. - Tak ma’am. - Thorne walnął Kerricka w udo zwracając jego uwagę. Spojrzał na Kerricka nie przestając rozmawiać. - Jesteś pewna, że nie chcesz kogoś innego? Ten konkretny wojownik potrzebuję R i R3. W rzeczywistości to myślę, że powinien zostać zluzowany na noc. - Odsunął telefon z dala od swojego ucha i skrzywił się. Nawet Kerrick słyszał wrzask z drugiej strony, to były te same słowa których używał kiedy był wkurwiony. Uśmiechnął się i napił. Endelle straciła całą swoją subtelność kilka tysięcy lat temu. Endelle. Suka do potęgi, ale był gotowy za nią umrzeć. To ona powstrzymywała świat 3

rest and relaxation – czyli urlop

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

5

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension od zagłady pod buciorami wrogów, i Kerrick jej służył. Jak oni wszyscy. Wojownicy Krwi kochali ją, nienawidzili ją, ale wszyscy bez wyjątku cholernie ją szanowali. - Tak, ma’am, Głowa Thorne’a podskakiwała w górę i w dół, i jeszcze więcej potakiwań padło z jego ust. W końcu zakończył rozmowę i schował telefon w rozcięciu czarnego skórzanego kiltu. Miał na sobie wojskowe ciuchy, i wkrótce miał się udać tam gdzie reszta wojowników. - Dostałeś zlecenie. - Właśnie o tym mówię. Potrzebował poczuć miecz w jednej dłoni, a w drugiej sztylet. Walka zawsze pomagała, zawsze ściągała część napięcia z jego karku. Wyprostował się, gotowy do walki. Thorne rzucił na niego wzrokiem. - Co ?! - warknął Kerrick. - To może być kobieta. Kerrick pokręcił głową z niedowierzaniem. - Ona chce bym chronił śmiertelną kobietę? Co do kurwy nędzy... Wiesz, że złożyłem śluby i Endelle też. Nie chronię kobiet. Thorne spojrzał na niego z determinacją, nawet nie mrugnął. - Kurwa! Kerrick zaprał się piętami i opuścił podbródek. Podzielił swój rezonans. - Mowy nie ma, nie zrobię tego. - Złożył śluby i prędzej piekło zamarznie niż je złamie, bo jakaś Naczelna Suka tego chciała. - Endelle zażądała ciebie. Nikogo innego. Do tej pory, nie ingerowała w sposób w jaki rozdaje zadania, więc tym razem, skoro tak nalega, musi mieć jakiś cholerny

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

6

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension powód. Poza tym, nie podała żadnych szczegółów. Widziała coś w swoich wizjach, które jak ci dobrze wiadomo, nie zawsze się sprawdzają. - Jestem lepszy w walce. A w nastroju w jakim jestem obecnie, mógłbym miażdżyc czaszki gołymi rękoma. Jego muskuły napięły się i zadrgały, jak u rasowego ogiera w bramce przed wyścigiem. - Przykro mi. Ona chce ciebie. Piosenka skończyła się gwałtownie i głos Kerricka rozbrzmiał w całym budynku. - Pierdol się! Wszystkie rozmowy w klubie ucichły na jakieś trzy sekundy. Kerrick rozejrzał się i każdy kto patrzył w jego kierunku natychmiast odwracał wzrok. Wojownicy nie byli znani ze swoich słodkich temperamencików. Thorne powstał ze swojego miejsca, jego piwne oczy były twarde jak stal. Napotkał oceniające spojrzenie Kerricka. - Nie masz wyboru. - Do cholery nie mam, a teraz to Jeannie. - Jeannie? - Thorne wrzasnął. - O czym ty do cholery mówisz? Jego telefon zabrzęczał. Ponownie pokazał środkowy palec Kerrickowi i odebrał telefon. - Dawaj – szczęknął. - Och. Hej, Jeannie, sorka. Co słychać? Jeannie pracowała w Centralnym. Wszystkie zadania i rozkazy płynęły z Centralnego bezpośrednio do Thorne’a. Centralny monitorował cały teren metra w Phoenix i wiedział dokładnie, w którym miejscu działa wróg i w którym miejscu muszą pojawić się wojownicy. Kerrick zmrużył oczy i zacisnął palce na kieliszku. Wyobraził sobie miecz w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

7

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jednej dłoni, a w drugiej sztylet, jego tętno wzrosło. - Łapie - powiedział Thorne. Wrzucił telefon do tej samej kieszeni i puścił wiązankę obscenicznych plugawych przekleństw. - Okay. Masz zawieszenie. Czterech pizdusi- plastusi4 jest aktywnych w centrum miasta. Znasz zasady. - Czterech - mruknął, kiwając głową. Prawie się uśmiechnął. Pacnął Thorne’a w ramię. - Dziękuję - powiedział. - Ale proszę cię do cholery zwolnij mnie z tego drugiego gównianego zadnia. *** Alison Wells była w swoim biurze. Siedziała na krawędzi kremowego krzesła terapeutycznego z oparciem, z przyklejonym do ucha BlackBerry. Ostatnią rzeczą jaką chciała zrobić, to rozmawiać ze swoją siostra, o własnym życiu miłosnym, lub jego braku. Ale z jakiegoś powodu Joy naciskała by zaczęła na nowo randkować. Biorąc głęboki oddech Alison powiedziała. - Chyba zapominałaś że ostatni facet który się ze mną przespał, wylądował na ostrym dyżurze. Krwawiący i nieprzytomny. - Ścisnęła telefon gdy bolesne wspomnienia osaczyły jej umysł. - Nie tak głośno - zawyła Joy. - Powtarzam, mam normalne bębenki. - A ja ci powtarzam, że nie chcę rozmawiać o moich ex. Zamknęłam ten rozdział w moim życiu, tej samej nocy podczas której, jechałam do szpitala, i nic, powtarzam nic, nie zmusi mnie bym otworzyła go na nowo. - Lissy to było trzy lata temu. Może sprawy się zmieniły. Może te niektóre z twoich 4

Pizdusie-plastusie vel pizdusie, vel gogusie – to po prostu lalusie:P Pomysł mojej nieocenionej Iz vel shonaliii.. A może też się zdarzyć Barbinek – sugestia bata Madd vel axses :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

8

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wyjątkowych umiejętności uspokoiły się. Może mogłabyś znaleźć sobie wielkiego mięśniaka, który potrafi zaspokoić twoje wszystkie potrzeby. I mam na myśli … wszystkie. Powinnaś przynajmniej spróbować. Na serio. Alison westchnęła. Znane pragnienie wypełniło jej klatkę piersiową, aż ledwo mogła oddychać. Dlaczego nie mogła być taka jak Joy, przynajmniej odrobinę podobna do Joy, swojej młodszej siostry? Normalnej siostry. Siostry z zajebistym mężem i dziesięciomiesięcznym cudownym chłopcem. Były jak dzień i noc. Joy z brązowymi kręconymi włosami i czarnymi oczami przypominała ojca, Alison, blond włosy i niebieskie oczy odziedziczyła po matce. Jedyna rzecz którą dzieliły razem to wysokość. Sześć stóp. Przez całą szkołę średnią i wyższą były pośmiewiskiem. Joy zrobiła rzecz najlepszą i zajęła się cheerleaderką. Alison wiedziała, że jej wzrost to była kolejna rzecz, która różniła ją od innych ludzi. Jej wzrok prześliznął się po pustej ścianie bez meblościanki, a także po ścianie na fotografie. Sprzedała meble tydzień temu na pokrycie długów swojej praktyki. Poza figurką wysoką na stopę i stojącą pośrodku stolika do kawy, jej gabinet był pustynią, suchą jak powietrze na zewnątrz, martwe. Jej spojrzenie przeniosło się na alabastrową rzeźbę i ciche przekleństwo sformowało się na końcu jej języka. Ostatnia pozostałość po ośmioletniej prywatnej praktyce, to właśnie ta irytująca figurka. Przygładziła włosy, które już zdążyły wysunąć się z ciasnego koka. Gdyby jej siostra nie zadzwoniła, aby omówić jej miłosne życie, może nie czułaby się tak gotowa do wrzasku i płaczu. - Błagam Lissy. - Joy powiedziała tonem, który sprawił że dreszcze przebiegły jej wzdłuż kręgosłupa. - Naprawdę, naprawdę uważam, że powinnaś spróbować jeszcze

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

9

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension raz. Całe powietrze opuściło ciało Alison kiedy wbiła spojrzenie w alabastrową rodzinę. Pomyślała o swoim siostrzeńcu, którego kochała bardziej niż kiedykolwiek myślała, że jest możliwe. Ciocia Alison, jeden z jej linków do normalności. Poczuła jak jej serce pęka na milion kawałków. To się nie mogło dziać. Ale to prawda, i w końcu zrozumiała ten zdesperowany ton Joy. Powód jej telefonu. Och niee. W końcu wzięła oddech. Nawet kilka. - Joy – wyszeptała. Serce jej zabiło w niepewnym rytmie. - Tak? Kochana siostro. Droga kochana normalna siostro. - Który to tydzień? Szósty? Ósmy? - Czy ty czytasz w moich myślach? Nie powinnaś, pamiętasz? Właśnie złamałaś reguły mamy. - Nie czytałam w twoich myślach. Nie bez twojej zgody. - Kolejny oddech, kolejna próba uspokojenia serca. Musiała poznać prawdę, ale nie chciała jej usłyszeć. - Tylko że to ty wpieprzasz się w moje życie uczuciowe, zobaczmy, już trzy lata. Więc od kiedy jesteś? Nie chciała tego wiedzieć. Joy, proszę nie mów. Słowa siostry poprzedziło ciężkie westchnienie. - Dwa miesiące i tydzień. Nie wiedziałam jak mam ci powiedzieć. Alison użyła swojej wolnej dłoni i zacisnęła ją kurczowo na podłokietniku

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

10

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension fotela. - I myślałaś że będę smutna? Cholera... Oczy ją paliły jakby wtarła w nie kilogram chili. Smutek nawet nie zaczynał opisywać jej stanu uczuć. Smutek byłby spacerkiem po plaży. Zacisnęła oczy i pochyliła się, składając się jak taco5 utrzymujące wszystko by nic z niego nie wypłynęło. Miała tylko jedno marzenie: by właśnie w tej chwili nastąpił koniec świata. Drugie dziecko. Mąż, dom, mały T.J, a teraz jeszcze kolejne dziecko w drodze. - Oczywiście że będziesz smutna - powiedziała Joy, zniżając głos. – Myślisz, że nie zauważyłam, że gdy zawsze jesteśmy razem podnosisz T.J i nie oddajesz go, zanim nie załadujemy się do samochodu? I nawet wtedy muszę go wyrywać z twoich ramion. - Więc zauważyłaś to? - Och Lissy, wiem jak spoglądasz na mnie i na Ryana. Czy ty myślałaś, że nie łapię jak bardzo masz złamane serce? Według ciebie jaką ja siostrą jestem? Alison mogłaby przysiąc, że była bardziej uważna, rozważna, ale może była jak dojrzały pomidor, który starał się nie być czerwony. Powinna wiedzieć, że siostra ją przejrzy. -Dam sobie rade. - Uderzyła się w mokry policzek. - Jak cholera. Przykro mi Lissy - delikatnie westchnęła i dodała. – Może mogłabyś... - Proszę nie! - krzyknęła – ani słowa więcej. Zacisnęła oczy starając się pozbierać do 5

Tacos - jedno z popularniejszych dań kuchni meksykańskiej. Składa się ono przeważnie z tortilli wykonanej z mąki kukurydzianej (w odróżnieniu od burrito, do którego tortilla zrobiona jest z mąki pszennej), mięsa wołowego, cebuli, czosnku, przypraw (bazylia, oregano, pieprz, sól, chilli), i pomidorów. Znajdują się w nim również, charakterystyczne dla kuchni meksykańskiej warzywa: czerwona fasola lub kukurydza.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

11

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kupy. - Mam pomysł. Dlaczego na chwilę nie zapomnimy o mnie. - Wyprostowała się zmuszając się do bycia dobrą siostrą. - Chcę poznać każdy najmniejszy szczegół związany z nowym życiem, więc mów mi wszystko. Kiedy się dowiedziałaś? Więcej łez spłynęło z jej policzków. Głos siostry wrócił do normalnego brzmienia – niczym dzwoneczki wietrzne, kiedy szybko mówiła o swoich objawach, niepokojach i radości. Już zaczęła często sikać, jej hemoroidy były sukami, a ona nawet nie była w trzecim miesiącu, i najgorzej czuła się zaraz po przebudzeniu. Ale Boże, nie mogła już się doczekać, kiedy poczuje pierwsze ruchy dziecka, pierwsze drgania nowego życia, które dają pewność, że dzieciątko jest w drodze. Alison słuchała i w odpowiednim miejscu robiła achy i ochy, przyciskając dłoń do piersi. Jej spojrzenie było wbite w cholernie obciążającą alabastrową figurkę. Wyrzeźbiona przedstawiała ojca, matkę i dziecko, symbol wewnętrznej jedności. Uosabiała cel terapii. A myślała, że jest taka cwana jak ją kupowała. - Muszę już nosić spodnie ciążowe... - Joy paplała jak samochód nabierający prędkości na słonej pustyni. Alison wstała i okrążyła stolik do kawy. Stanęła naprzeciw okna, spojrzała przez nie i jeszcze raz na alabastrową figurkę. Kochała wszystko w tej rzeźbie dopóki nie pojawiło się na świecie, pierwsze dziecko siostry. Wtedy znaczenie figurki zmieniło się, przestawiło, przyjęło ostre jak brzytwa krawędzie tnąc Alison. - Już rozmawiamy o imionach. Ryan chce dziewczynkę... Umysł Alison podryfował przez jej osobliwe zmagania. Urodziła się z dziwacznym asortymentem mocy, które uniemożliwiały jej zbliżenie się do mężczyzny, dziwne pozazmysłowe dary nad którymi nie zawsze posiadała kontrolę, zwłaszcza jeżeli została złapana w chwili wzrastających emocji.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

12

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Śluby czystości złożyła wraz z wycieczką na ostry dyżur. To był absolutny wymóg przy jej och-jakże-zajebistych darach. Ale to... Joy wymknęła się z jej życia, jak zwykle pozostawiając zgliszcza pod stopami Alison. - Jutro poszukamy kołyski, i Ryan chcę kupić jeden z tych podwójnych wózków... Pochyliła się nad stołem szacując dokładny punkt równowagi, konieczny aby chwycić figurkę w dłoń i jej nie rozbić. Powinna być w stanie to zrobić po sześciu miesiącach ciężkiej pracy – biegania, podnoszenia ciężarów, spinningu oraz steppingu. Jak wspaniale było być silnym. Chwyciła w dłoń figurkę i ją uniosła. Dźwignęła na wysokość ramion, a następnie powoli wygięła swój nadgarstek cały czas utrzymując ją na dłoni. Przyciskała ją kilka razy. Unosiła w górę i opuszczała w dół, w górę i w dół. - Nadal masz zamiar pojawić się u mamy i taty, prawda? - zapytała Joy. - Oczywiście - powiedziała, zmuszając się do entuzjazmu którego absolutnie nie czuła. Ale to było jak przeciskanie surowych ziemniaków przez sito. - Mama mnie zabije, jeżeli się nie pokażę. Od dzisiaj za trzy dni. Będzie potrzebowała każdej sekundy by zyskać odpowiednią perspektywę i przypomnieć sobie o dobrych rzeczach w jej życiu, ażeby móc przebywać w pobliżu siostry i nie dać się zwyciężyć zazdrości i rozpaczy. Cholera. - A więc mama wspomniała, że już masz pomysł na swoją pracę doktorską. Musisz być podekscytowana rozpoczęciem studiów. Zawsze chciałam wrócić.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

13

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison nie mogła dłużej tego słuchać, nie potrafiła kolejny raz odpowiedzieć radosnym głosem. Tak, miała wrócić na studia, i tak, część niej była podekscytowana. Ale Alison chciała życia Joy. Normalnego, z miłością. Z dobrym mężczyzną. Dziećmi. Nie, nie mogła już wydukać ani jednego pozytywnego słowa. Zdecydowała się skłamać i odpowiedziała stłumionym głosem. - Słuchaj Joy. Mój ostatni klient właśnie przybył więc lepiej już pójdę. - Och jasne. Widzimy się u mamy i taty. - Pewnie. - Kocham cię. - Ja ciebie bardziej. Alison wcisnęła mały czerwony klawisz i rzuciła komórkę na poduszkę fotela. Wbiła wzrok w okno 4 na 8. Jej oczy zapłonęły, gardło miała zaciśnięte. Ostatni klient nie przyjedzie szybko. Miała czas... aby wyprostować głowę. Zgięła swoje silne prawe ramię. Och... ale nie powinna tego robić. Naprawdę nie powinna. Była odpowiedzialnym najemcą, przez ostatnie osiem lat. To może być sklasyfikowane jako szaleństwo. Mimo swojego logicznego rozumowania, obróciła się lewym ramieniem w stronę okna. Wyprostowała prawą rękę za plecami, a nawet uniosła lekko kolano, by złapać lepszą stabilizacje i zyskać więcej siły niczym miotacz Diamondback6. Następnie nie pozwalając sobie na żadne myśli, wymierzyła figurką w duże okno nad zieloną sofą i rzuciła nią, rozbijając szybę w drobny mak. Dźwięk rozbijanego szkła brzmiał jak grzmot. I na ułamek sekundy, mogła się 6

Zespół baseballu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

14

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension radośnie uśmiechnąć. Wszytko trwało jak w zwolnionym tempie, do czasu aż uderzyła w nią rzeczywistość tego, co zrobiła. Niewiele myśląc wyciągnęła dłoń i chwyciła kieszeń czasu, spowalniając ruch do przodu i cofając się do momentu przed rozbiciem szkła. I czas się zatrzymał. Co? Co? Całe szkło zastygło w miejscu. Nawet statuetka zatrzymała się trzy stopy przed parapetem. Spojrzała w dół na swoją dłoń, uniosła ją w górę, zacisnęła palce. Czuła mrowienie w całej ręce, jakby duża gumka była rozciągnięta i chwytała jakiś niewidzialny obiekt w mocny uchwyt. Potrząsnęła głową, zdumiona. Alison Wells ...człowiek...trzymała w dłoniach czas. Jak to było możliwe? Ale z drugiej strony jak wytłumaczyć jej inne moce? Odkąd była małą dziewczynką potrafiła dokonywać paranormalnych rzeczy, ale w jakim celu? Jej moce po prostu nie miały sensu w normalnym życiu. Nie miała z nich żadnego użytku, nie mogła ich okazywać bez natychmiastowej zsyłki do Strefy 517 jako projektu badawczego. Poza tym, jaki właściwie był sens zawładnąć kieszenią czasu i trzymać ją w dłoni? *** Kerrick gotowy do walki, połączył się z Centralnym i otrzymał szybką 7

Jest to baza wojskowa USA. Najpopularniejsze teorie spiskowe związane ze Strefą 51 dotyczą przetrzymywania i badania pozaziemskich form życia pochodzących z obiektu, który rzekomo rozbił się w 1947 roku w pobliżu Roswell stanu Nowy Meksyk. Częste są również spekulacje o samolocie hipersonicznym o nazwie Aurora, osiągającym kilkakrotną prędkość dźwięku. Oprócz tego twierdzono, że odbywają się tam badania poświęcone nowoczesnym broniom energetycznym, kontroli pogody, podróżom w czasie itd.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

15

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dematerializację do alei w centrum Phoenix. Podróż między miejscami trwała sekundę, no może dwie, mroczna jazda przez Dolną Przestrzeń, luka w pamięci i nagła ostra świadomość, oślepiający pęd adrenaliny podążający za wybuchem endorfin. Po przybyciu być przygotowanym ...na wszystko. Kerrick był jednym z najpotężniejszych wojowników Drugiej Ziemi. Miał jednak pewną wadę, która nadal była cholernie irytująca. Sam nie potrafił się zmaterializować w innym miejscu. Musiał otrzymać pomoc za każdym razem od Centrali, lub od jednego z braci wojowników, a nawet przy okazji od Endelle. Kiedy jego nogi uderzyły w asfalt, powoli przysiadł, ponieważ zauważył wroga. Z lewej strony zaułka wyłoniły się chichoczące niebieskawe stworzenia – strzygonie. Boże, były piękne. To była część przynęty, która doprowadzała śmiertelników w ich szpony, w ich niewole. Były to mistyczne, a jednocześnie bardzo realne stworzenia mroku. Polowały na ofiary w nocy, aby częściowo ukryć niebieskawy odcień skóry. Nieumarli. Och, oni oddychają, ich serca biją, ale wiara w podstawowe prawa – to co złe, a to co dobre – została przez strzygonie już dawno zakopana w ziemi i zjedzona przez robactwo. Ta resztka człowieczeństwa jaka im pozostała, została pochowana w uzależnieniu od Zabójczej Krwi, a głód był gorszy niż ten heroinowy, nikotynowy, Jack Danielsowy, i wszystko razem wzięte. Kerrick rozciągnął swoją paranormalną wizję i zobaczył rozmazaną krew na pogrubionych kłach, ustach, policzkach i podbródku, i upolowane rude trofeum. Było ich trzech. A gdzie do cholery był czwarty?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

16

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Słońce ledwie zaszło, ale już zapadł zmierzch, a ci trzej dranie bez wątpienia już zabili, jedna ofiara na łebka. Byli oszołomieni, kręcili się w kółko, popychając się nawzajem jak pijani kumple wychodzący z baru o drugiej nad ranem. Uliczka po jednej stronie z ogrodzeniami, a po drugiej ze zniszczonym pawilonem handlowo użytkowym, nie zapewniała anonimowości dla mieszkańców Drugiej Ziemi, co oznacza że ci dranie mieli w dupie czy zostaną dostrzeżeni. Chryste. Byli w najbardziej niebezpiecznej formie. Przez ich żyły płynęła moc, jak na sterydach, ostra i zabójcza. Te wampiry będą na pełnej kurwie8 i nie będą odczuwały bólu. Dobrze, że tutaj był. Tylko garstka wojowników była na tyle silna, na tyle mocna, wystarczająco szybka, aby poradzić sobie z tymi dupkami, a on był jednym z nich. Poza tym, może tę noc zapamięta na długo. Potrzebował takiej chryi. Jego mięśnie pragnęły się wzbić do lotu i do zabijania. Coś wisiało w powietrzu. Coś wielkiego. Czuł to. Napiął prawe ramię, ciężkie i umięśnione, budowane każdego dnia by mogło unieść ciężar jego miecza. Używając umysłu, scalał cholernie dobrze wyglądający kawał metalu, ze swojej zabezpieczonej szafki na broń, stojącej w piwnicy jego domu. Boże, kochał jego dotyk, rękojeść osłonięta skórą pasującą do jego palców, grzeszny ciężar, balans. To był jego miecz, przywiązany tylko do niego. Brzegi były tak ostre jak samurajska stal. Podwójne ostrze, ze stali węglowej przeznaczone do niszczenia. Jego skrzydła z blokadą zaczęły drgać gotując się do bitwy, wibracje spłynęły do krocza i ścisnęły mu jaja. Był ubrany do lotu. W toporne czarne sandały sznurowane aż do kolan z nagolennikami. W ciężki czarny skórzany kilt. W nabijaną 8

Inaczej na haju, w szale.. itd.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

17

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ćwiekami uprzęż, także z czarnej skóry, zapiętą w pasie i spinającą jego pierś, ramiona i zaciśniętą na skrzydłach. Do uprzęży miał przypięty sztylet, dokładnie wyważony dla jego lewej dłoni. Na nadgarstkach nosił nabijane ćwiekami czarne skórzane ochraniacze. Teraz wyciągnął sztylet i zaczął go podrzucać, w górę, w dół, w górę, za każdym razem chwytając i dopasowując podrzut w rytm ostro bijącego, zalanego adrenaliną serca. Ta broń służyła mu od dawna. To byli jego najbliżsi przyjaciele. Raz tylko wymienił broń na nową, kiedy na starej, nie pozostało za wiele metalu, aby go polerować i ostrzyć. Miecz w prawej dłoni. Sztylet jak brzytwa w lewej. W życiu nie ma nic lepszego niż to. Z tą myślą naprężył mięśnie na plecach i jego skrzydła zaczęły się wyłaniać, szybując przez blokady. Orgazm ruchu, wraz z napływem męskiej mocy zalał jego ciało. Przyjemność uderzyła w jego uda, a następnie spłynęła do nóg, aby powrócić w górę, poprzez jego krocze, kaloryfer, ramiona i ręce. Jego skrzydła łatwo się rozwinęły, mimo ogromnej wielkości, i to był kolejny powód dzięki któremu mógł walczyć z tymi draniami. Wojownicy Krwi mieli boskie skrzydła, nadające się do walki. Życie było świetne. Wbił wzrok ostry jak diament w ofiary. Mógł unieść się w powietrze, opaść, a następnie ściąć ich głowy, i to w czasie nie dłuższym niż dwie sekundy. Ale nie, chciał by te cholerne nocne drapieżniki zapłaciły, za każde życie jakie zrabowały, a przynajmniej by poznały czym jest terror, zanim ich karbońskie DNA nie powróci do Matki Ziemi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

18

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Niech Stwórca będzie mu świadkiem, zawsze kazał im słono płacić. Cztery strzygonie zbliżały się zza rogu, śmiejąc się i kompresując swoje ładunki elektryczne. Ich skóra była bardzo blada, z niebieskimi krawędziami. Wyglądali przezroczyście na tle mdłego światła zaułku. Jeden z bękartów dostrzegł Kerricka i zaalarmował resztę. Jako zwarta grupa odwrócili się w jego stronę. Czas zacząć zabawę. Uśmiechnął się widząc jak każdy z wampirów rozłożył skrzydła, pióra całe w czerni, a żadne tak duże jak jego. Miecze błysnęły w dłoniach, zmaterializowane z podziemnych bunkrów, w których nocni drapieżcy żyli w ciągu dnia. Stworzył potężną mgłę aby ukryć, to co się stanie, z dala od oczu i uszu każdego śmiertelnika przebywającego w pobliżu. Mgła pojawiała się, by wprowadzić każdego w błąd. Przeciętny śmiertelnik, również część Przeniesionych, po prostu nie dostrzegała niczego pokrytego mgłą. Zgarnął swoje skrzydła i wystrzelił w górę na około trzydzieści metrów nad ziemię. Czekał, silny, powściągliwy, pewny, ze spokojnym sercem. Podrzucił ponownie sztylet. Podrzut. Podrzut. Podrzut. Chwyt. Delikatny dotyk rękojeści śmiertelnego sztyletu na jego palcach. Śmiercionośne ciśnienie gotowe do wyzwolenia. Palcem wskazującym prawej dłoni pogładził skrzyżowaną gardę swojego miecza. Nadszedł atak, dwóch z lewej strony, i dwóch z prawej unosiło się w powietrzu. Skoordynowany szwadron wraz z okrzykiem wojennym. Poruszył się ze swoim wybitnym darem szybkości. Stał się niewyraźną plamą, ciął na krzyż dopóki nie odciął skrzydeł, a ciało nie opadło na ziemie. Złapał kolejnego strzygonia w pasie i pozbawił go jednym cięciem głowy, części skrzydeł i ramienia.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

19

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dwóch do piachu. Zostało jeszcze dwóch. Te ostatnie były lepiej wyszkolone, bardziej wykwalifikowane, wypuścił sztylet, który z chirurgiczną dokładnością wbił się w gardło wampira. Nastąpiła spirala skrzydeł, gdy pizduś stracił kontrolę. Tymczasem ostatni wampir naćpany mocą płynącą z drenowania krwi, szczęknął stalą. Kerricka ramię zadrżało od wstrząsu, ale jakie to było wspaniałe uczucie. Pozwolił wampirowi ukazać moce, a gdy poznał każdy trzepot skrzydeł przeciwnika ruszył i opadł mieczem na ramieniu. Wyrywał się do walki, chcąc podtrzymać swój dobry nastrój związany z endorfinami płynącymi w jego krwi, i karmiącymi jego mózg. Strzygoń podbiegł do niego, z rykiem w gardle. Kerrick raptownie pochwycił swój miecz i pchnął silnie krzyżując swój miecz z mieczem przeciwnika, a następnie wyrywając go z uścisku wampira. Siła ciosu i nagły brak ciężaru miecza wysłał jego oponenta w górę i okręcił nim dwa razy zanim skrzydła złapały powietrze. Ale było już za późno. Kerrick podleciał do niego, uniósł kolana w górę i zasadził stopy w klatkę piersiową Strzygonia, posyłając go na ziemię. Przyciągnął skrzydła bliżej siebie i ruszył w dół, szybko, wbijając wzrok w przeciwnika. Skrzydła strzygonia spowalniały go, ale grawitacja wciągnęła Kerricka. Uniósł ręce i gwałtownie opadł. Jego miecz przebił brzuch wroga tuż poniżej mostka. Wrzask wypełnił powietrze. Na pół sekundy przed tym jak laluś uderzył o asfalt, Kerrick rozłożył skrzydła i złagodził opadnie na te kilka metrów dzielących go od ziemi. Dysząc ciężko złożył skrzydła i natychmiastowo założył blokady, a mięśnie jego pleców powróciły do normalności. Odzyskał swój sztylet nadal wbity w gardło drugiego wampira. Otarł ostrze, zaledwie dwie plamy na jego kilcie. Zdematerializował sztylet, który wrócił do zamkniętej szafki z bronią. Szybko skończył pracę, odcinając

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

20

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension resztę tych ślicznych głów. Zabójcza krew zmieniała nawet rysy twarzy, pozwalając strzygoniom, upewniać kolejnego śmiertelnika w złudnym poczuciu podziwu i bezpieczeństwa, zanim kły przegryzły żyłę szyjną. Skóra z nutką niebieskiego była ...znakomita, zwłaszcza w nocy. Tak, nienaturalne piękno to było dokładnie to, co ogłuszało ofiary. Przeszukał okolicę w poszukiwaniu wrogów, ale nic nie zwróciło jego uwagi, z wyjątkiem niosącego się z dala huku silnika Harleya. Kiedy wyrównał oddech, zdematerializował swój miecz, który wrócił do szafki. Powiększył mgłę, wyciągnął telefon z kieszeni po czym zadzwonił. Wziął kolejny oddech, i stanął wyprostowany. Pot lał się z niego. Czuł zapach krwi przeciwnika na swojej skórze, na skórzanej uprzęży i skórzanym kilcie. Spojrzał w dół, krew ochlapała też jego sandały i gołe palce... - Centrala. - Cześć Jeannie – powiedział, łapiąc oddech. - Czterech do zabrania. Zrób to szybko. - A nawet jeszcze nie minął kwadrans po szóstej, ledwie zapadł zmrok. - Bez jaj, serio? Westchnęła. - Myślę że to będzie jedna z tych nocy, a nawet jeszcze nie ma pełni. Okay. Rozłącz się. I kryj gały. Kerrick zamknął oczy. Błysk jasnego światła, zabrał ciała, gruz, a nawet krew z ziemi. Udał się w górę alei i poczuł jak zaciska się jego pierś. To była część jego pracy, której nienawidził. Suszenie i martwi śmiertelnicy zawsze przyprawiały go o dreszcze. Ślepa uliczka kończyła się jakieś tysiąc pięćset metrów na lewo. Rozpadające

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

21

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension się apartamenty stały naprzeciw rzędu niskich barów. Szedł szybko dopóki nie zobaczył, kto został wybrany przez strzygonie na żywicieli, i co im zrobiono. Wtedy jego stopy zwolniły, jakby brnęły przez błoto. Wśród nich był tylko jeden dorosły. Chryste. Miał wiele lat by przyzwyczaić się do rzezi, ale to było stuknięte. Przełknął żółć. Matka leżała pod dziwnym kątem, osuszona, jej plecy były złamane. Dwaj młodzi chłopcy leżący po jej prawej stronie, mieli zmasakrowane szyje po karmieniu. Ale najgorzej wyglądała nastolatka leżąca po prawej stronie. Jej spódnica była uniesiona w górę, nogi szeroko rozrzucone, białe uda były pokryte krwią. Upadł na kolana, uniósł twarz i ramiona ku ciemniejącemu niebu, i wydał z siebie ryk. Znajomy ból zalał jego pierś. Mieszkała w nim nędza, dyktując rozwój każdej nocy, rozrywając jego duszę. Złożył nogi dziewczyny i opuścił spódniczkę. - Zostałaś pomszczona - wyszeptał. - Niech twoja podroż w ramionach Stwórcy będzie szybka... i może zaznasz spokoju. Spokój. Czy był ? Nigdy nie przespał całej nocy. Żaden z wojowników. Budziły go okropne obrazy, a te najprawdopodobniej będą go torturować przez najbliższe kilka tygodni. Ponownie wyciągnął telefon i rozkazał wycofanie. Zamknął oczy i zobaczył błysk światła. Kiedy ciała zostały zabrane poprosił: - Jeannie zabierz mnie do piwnicy, natychmiast. - Już się robi. Poczuł wibracje. Kiedy był już w swoim mieszkaniu, w ciemnym pokoju,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

22

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension upadł na podłogę. Leżąc twarzą w dół, wyciągnął ręce do przodu. Nie miał żadnego ujścia dla swojego bólu, dla swojej furii. Wszystko co mógł zrobić to, to: poświęcić moment na żałobę, a następnie potwierdzić swoje śluby dla ciągłej zemsty do życia w samotnej egzystencji, do służby poświęcaj Endelle jako Strażnik Wyniesionych.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

23

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Po co składać śluby, Skoro wszystkie są łamane? Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartego

Rozdział 2 Alison nadal wpatrywała się w swoje palce zwrócone ku górze i zagięte niczym pazury. Nadal badała naprężenie swojego ramienia. Nie była nawet pewna, jak długo tam stoi, zdziwiona tym co zrobiła. Słodki Jezu. Kieszeń czasu. Z całą pewnością, w tej chwili, przekroczyła granice tego, co nienormalne. A więc, co to z niej robiło? Jakby nie wiedziała – świra, normalsa na opak. Spojrzała na rozbite okno, na szklane odłamki, naszpikowane światłem z pobliskiego parkingu, na deszcz mieniącego się szkła, zawieszonego pomiędzy dwoma kondygnacjami nad ziemią. Tak dokładnie, to jak długo tu stała, zamarznięta w bezruchu, zaskoczona ogromem tego, co zrobiła i co jeszcze może zrobić? Spojrzała ponownie na rozbite szkło, przez pryzmat częściowej wizji, nieporuszonej jak wizualny poemat zawieszony w czasie. W jej gardle wyrosła gula, wielkości samochodu, ale nie chevroleta novy, ale wielkości Hummera. Jej oczy ponowie zapiekły jakby zostały potraktowane chili.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

24

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Po prostu nie rozumiała kim jest: jak mogła robić to, co robiła, stojąc w pustym biurze, wyciągając dłonie i palcami chwytając kawałki czasu? Skąd pochodziły te wszystkie paranormalne dziwactwa? I po jaką cholerę one służyły? Alabastrowa rodzina nurkująca na asfaltowy parking, została zawieszona tylko poprzez jej siłę uprawnień, trzy metry za parapetem. Wyciągnęła rękę z powrotem i poczuła silne szarpnięcie w ramieniu. Czas cofnął się do niej. Figurka wróciła do niej poprzez składane na nowo kawałki szkła. Wszystkie szklane fragmenty powróciły do swojej perfekcyjnej formy tworząc nieskazitelne okno. Do tej pory nigdy nie wypróbowała żadnej z tych mocy. Bezwładu przedmiotów, kontroli czasu. Teraz figurka stała na jej otwartej dłoni. Poczuła szybkie, dziwne drganie wokół niej. W oddali zabrzmiał hałas, akcja-reakcja. Odłożyła figurkę na stolik, i usiadła z powrotem na fotelu. Energia śpiewała przez jej nerwy, powodując że włosy stanęły jej dęba. Zadrżała. Wzięła głęboki wdech, a po chwili kolejny. Wyprostowała ramiona. Jaki dziwny był ten wieczór – ciąża jej siostry, serce kolejny raz rozbite w drzazgi, a w końcu kilka nowych uprawnień. Doskonale, wprost doskonale. Czuła jak narasta, niczym gejzer, panika w jej piersi. Zakryła dłonią usta, i wzięła długi wdech przez nos. Zamknęła oczy i zmusiła się do rozluźnienia. W ciągu kolejnych dziesięciu minut, miał się pojawić jej ostatni klient. Musiała jeszcze chwilkę się trzymać, zanim będzie mogła powrócić do domu i jeżeli będzie chciała, załamać się. W obecnej chwili musiała być profesjonalistą. Okay. Da radę. Odprężyła się i złożyła przed sobą dłonie, jakby trzymała świat w szachu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

25

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odetchnęła. Usłyszała w oddali syreny, nic niezwykłego wokół tak dużego kompleksu medycznego. Szpital był o jakąś milę w dół ulicy. Jej tętno spadało. Łatwiej oddychała. Nie była normalna, ale kto był? Jej dusza zaliczyła nowe rany, bo jej siostra spodziewała się drugiego dziecka? Miała problem, którego nie była w stanie rozwiązać na tej planecie? To tak samo jak miliony osób na ziemi. Dlaczego ona miała być inna, mimo że była całkiem inna? Nie chodziła głodna. Miała dobry zawód, i dom na własność. Miała rodzinę, która ją bezwarunkowo kochała. Tak, miała pewne poważne braki, z którymi się zmagała, ale kto ich nie posiadał, w tym obrazoburczym, niesprawiedliwym, a niekiedy brutalnym świecie? Skinęła kilka razy głową, podtrzymując swoją determinacje. Opatrzyła swoją głęboką ranę i nastawiała się na myślenie o przyszłości, o swojej doskonałej przyszłości. Skinęła głową. Okay. Będzie okay. *** Kiedy zadzwonił jego telefon, Kerrick w końcu wstał z podłogi, w swojej piwnicy. To była dopiero pierwsza potyczka tej nocy. Musiał oprzątnąć się i ruszyć. O ile oczywiście Endelle nadal chciała go jako psa stróżującego. Sięgnął po swoje moce, tak jak to zrobił w barze, i sprawdził tożsamość

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

26

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension rozmówcy. Thorne wisiał na kablu, ale niech go cholera, jeżeli w tej chwili odbierze telefon. Endelle będzie musiała znaleźć kogoś innego, jako niańkę dla kobiety. Mógł to zrobić sam Thorne, albo inny z jego braci wojowników. Służenie kobiecie jako ochroniarz, zrobi z niego mięczaka, a on dołożył wszelkich starań, aby nie znaleźć się w podobnej sytuacji. Więc tak, jego bracia mogą już zapierdalać i brać się do roboty. Zanim wszedł pod prysznic, zdematerializował swój ujebany krwią kilt, uprzęż, ciężkie wojskowe sandały, ochraniacze na nadgarstek, i przepocone slipki. Pozwolił by ciuchy spadły na betonową podłogę tuż za nim. Odkręcił kurek i pozwolił by woda się nagrzała. Położył obie dłonie na karku, odpiął cadroen – rytualną zapinkę noszoną przez wojowników i rozpuścił włosy. Odłożył klamrę na umywalkę. Była to ostania zapinka wykonana dekady temu, własnoręcznie, przez jego

żonę.

Dotknął

misternego

haftowanego

paska,

okręconego

wokół

wyrzeźbionego z kła nosorożca mini sztyletu. Przez jego umysł przemknęły wspomnienia jego żony. Jej małych zręcznych dłoni, jej miłości do igły i kolorowych jedwabnych nici. Zrobiła dla niego kilka cadroen'ów, w okresie tych krótkich dziesięciu lat, gdy byli razem. Ten był ostatni. Nawet ten kawałek wytrzymałej skóry był zużyty przez dekady wojny. Odwrócił się i wszedł do środka pomieszania, które w istocie było myjnią samochodową z prysznicem. Wolno obracał się wokół, pozwalając by woda spłukała pozostałości stoczonej niedawno walki z jego głowy. Telefon zadzwonił ponownie. Zjebany, pierdolnięty nadludzki słuch. Tak jak uprzednio sięgnął po swoje moce.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

27

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ponownie Thorne. Westchnął. Potrzebował jeszcze jednej minuty by oczyścić umysł, zanim zaangażuje się w kolejną rundę walki. Stanął pod głównym kurkiem ustawionym na wysokości siedmiu i pół stopy. Oparł dłonie na zimnych gładkich płytkach, pozwalając, by gorąca woda uderzała w jego kark, i pracowała na mięśniach jego barków. Jego długie włosy rozdzieliły się, tworząc mur po obu stronach jego twarzy. Krew i pot spływały to odpływu. Normalnie nie rozpadał się po walce... ale Chryste te dzieciaki. Coś zmieniło się w jego świecie. Przez stulecia dzieci pozostawały bezpieczne, trzymane z dala od walki. Teraz strzygonie, były pojebami, czerpały radochę z zadawanego bólu, czerpały radochę z zabierania niewinności. Jego mózg wyhamował. Mięśnie wokół jego oczu mocno się zacisnęły. Tchnął wilgotnym powietrzem, zapłonęły mu nozdrza. Próbował wyciszyć swój umysł, zawiódł. Cholera. Był w czarnej dupie, to ziemia niczyja, i zemsta z której nie potrafi się wyzwolić. Czuł jakby jego pierś przygniatał głaz, cięższy o to całe cholerstwo dnia i nocy. Skupił się na wodzie uderzającej o jego skórę. Zassał powietrze i zmusił się do oddychania. Wdech, wydech. Uspokoił się. Potarł lewą pierś krzywiąc się z bólu, który nie miał nic wspólnego z obolałymi mięśniami. Ale niestety, jego zmysł słuchu zbyt ewoluował i ponownie usłyszał dzwonek telefonu. Nieustanna radość w jego życiu wojownika.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

28

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ponownie Thorne. Kurwa... bardzo źle. Zakręcił wodę i wytarł się. Owinął się w pasie ręcznikiem i wyczesał włosy mocnymi pociągnięciami szczotką z twardym włosiem. Do cholery, potrzebował tylko kilku minut. Spojrzał na cadroen, ale nie podniósł go. Resztę nocy spędzi z rozpuszczonymi włosami. Tiaa...mały bunt. Do cholery z zasadami i tradycją. Podszedł do wzmocnionej stalą szafki na broń i mentalnie ją otworzył. Szeroko otworzył podwójne drzwiczki. Jego zakrwawiony miecz i sztylet leżały i czekały dokładnie w tym samym miejscu, do którego je wysalał z ciemnego zaułka. Korzystając z miękkiej szmatki oczyścił broń z krwi, a następnie szmatkę wysłał do pralni. Z rana, po nocnej robocie, zawsze naoliwiał i pielęgnował swoją broń. Mieszkał w piwnicy swojej rezydencji w Scottsdale Two. Przekształcił ją w miejsce do mieszkania z wąskiego pokoju podziemnego: było tu miejsce na łóżko, sprzęt treningowy i zamkniętą szafkę na broń. Po fakcie, wydał nawet fortunę na wybudowanie drogiej łazienki, która została dostosowana do wielkiego ciała wojownika, i nawet mieściła jego skrzydła. Jego telefon ponownie zadzwonił. Ale tym razem to nie Thorne. Podszedł do kiltu nadal leżącego na betonowej podłodze i podniósł telefon. - Tia Jeannie? - Dzięki Bogu - wyszeptała. - Jesteśmy w głębokim gównie. Endelle wrzeszczała przez ostatnie dziesięć minut na Carlę, ponieważ Thorne nie mógł cię namierzyć. Mamy gównianą sytuację w Paradise Valley i ona cię tam potrzebuje. Teraz. Nadążasz?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

29

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick wciągnął głęboki wdech. - Thorne jest z Endelle? Kurwa to nie mogło się dziać. - Tia, powiedział, że nie masz wyboru. Kerrick odsunął telefon i rzucił wiązankę obscenicznych przekleństw. Kiedy jego głos wrócił do normalnego brzmienia odpowiedział: - Podaj mi szczegóły. - Thorne chce je przekazać. - Świetnie - sarknął. Głęboki szorstki głos Thorne'a uderzył w jego uszy. - Tak naprawdę to nie wiemy, co się do końca dzieje. Możesz mieć, lub nie, kobietę do pilnowania. W tej chwili w sieci9 jest Barbinek. - Więc, dlaczego Endelle tak się rzuca? - Powiedziała, że dowiemy się więcej, kiedy zajmiesz się świrem na terenie wariatkowa. Kerrick oddychał ciężko przez nos. Okey, zajmie się strzygoniem. A potem, śmiertelniczką jeśli nadal będzie potrzebowała ochrony. - Wchodzę w to. Poczuł ulgę brata. Endelle musiała mu kręcić niezłą dziurę w brzuchu, ale dlaczego? - Przełączam cię z powrotem do Jeannie. Poda ci co i jak. - Cześć ponownie Kerrick - zaczęła Jeannie. - Udasz się do kompleksu medycznego Paradise Valley. Strzygoń jest w pełnej formie. Zadzwoń kiedy będziesz gotowy. 9

Sieć – technologia używana przez Centralne Biuro która pozwala śledzić Strzygonie na Pograniczu , Ziemi i Drugiej Ziemi. Z natury Strzygonie w odróżnieniu od zwykłych wampirów, wysyłają silny sygnał umożliwiający ich namierzenie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

30

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Dzięks Jeannie - rozłączył się. Zrzucił ręcznik i zmaterializował czyste wojskowe ciuchy. A następnie schował telefon do kieszeni w kilcie. Z lekceważącym ruchem dłoni wysłał swoje brudne ciuchy do pralni. Wojna ze strzygoniami nadal trwa. Cóż... Poprawił uprząż, chwycił sztylet, a następnie zabezpieczył w otworze w uprzęży. Nienawidził swojej osobistej słabości, jego niezdolności do własnej dematerializacji, tego, że musiał dzwonić do Jeannie, do Centralnego, by go przeniosła do centrum medycznego Paradise Valley One. A niech to szlag! Cholera. Był zamknięty, jak w klatce dla zwierząt, przez ostatnie dwa stulecia. Lew zaryczał, szukając swoistej ulgi. A dziś.. no cóż... dzisiaj niezależnie od przyczyny każdy nerw w jego ciele był napięty, palił żywym ogniem. Po tym jak zajmie się świrem wróci do Blood & Bite. Musi pociągnąć kilka głębszych Makera. Może kogoś przeleci. Tia. To jest zajebisty plan. Dużo wódy i dużo relaksu z pozycji horyzontalnej z przebitą żyła szyjną. Może wtedy .. Chryste może wtedy poczuje się normalnie. *** Alison otworzyła oczy słysząc zbliżającą się karetkę. Ta była już chyba trzecia w przeciągu ostatnich dziesięciu minut. Wydaję się, że ktoś potrzebował pilnej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

31

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension pomocy lekarskiej. Wciąż siedziała na krześle, oddychając raz za razem, starając się uspokoić, starając się zmusić własny mózg do pracy, aby pojąć sens ostatnich zdarzeń. Spacer może pomóc, nawet taki wokół gabinetu. Chciała wstać i rozprostować nogi ale usłyszała otwierające się drzwi. Przesunęła się na krześle i spojrzała przez ramię. Przybył jej ostatni pacjent Darian Greaves. - Alison - powiedział. - To nasze ostatnie spotkanie, powiem ci, że czuję się dość niewesoło. On zawsze wyglądał jakby wyszedł wprost z Ojca Chrzestnego. Mimo, że mieszkał w ciepłym, swobodnym Phoenix, nigdy nie ubierał się inaczej, niż w dobrze skrojone garnitury z czesankowej wełny. Dzisiaj w czarnym kolorze, z dopasowaną koszulą. Dla kontrastu założył żółty jedwabny krawat, podkreślający linię jego muskularnej piersi. Wyglądał jak przerośnięty owad ubrany w ciuchy Hugo Boss. Był całkiem przystojny, jego łysa łepetyna była perfekcyjnie ukształtowana, gładka i opalona. Jego brwi były ciemne i wydepilowane, a jego oczy mroczne i okrągłe niczym jak u dziecka. Na małym palcu prawej dłoni nosił czarny sygnet z onyksem. Miał tylko jedną skazę, jego lewa ręka była zniekształcona. Ze względu na wygląd palców – były wygięte, uważała że uszkodził nerwy. Przez ostatni rok terapii – a widziała, że to był jego jedyny rok – był zamknięty, zblokowany tajemnicą. To był jedyny klient, który uważał że ona sobie z tym poradzi. Ale nie była w stanie, nieważne jak się starała. To była jakaś anomalia. Rzadko wchodziła w umysł klienta. Ale z Darianem … z Darianem, nieważne

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

32

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jak się starła, nie potrafiła przebić się przez jego powierzchowne myśli. Nie mówiąc już o przeniknięciu w głąb jego umysłu. Ale dlaczego? To było pytanie na które nie potrafiła odpowiedzieć. Był ofiarą potwornego nadużycia w dzieciństwie. Fizycznego i psychicznego molestowania, a wszystko to z rąk przybranego ojca. Mimo że był szczery do bólu odnośnie swojej młodości, niczego nie ukrywał, nie nastąpił szczególny postęp w jego leczeniu. To wyglądało tak, jakby recytował swoje nieszczęścia zza ściany o grubości dwunastu stóp. Gdyby był całkiem poważny, jego powrót do zdrowia wymagałby dekady albo dwóch terapii, nie mniej. Jedną rzecz wiedziała na pewno. Jedna rzecz była niezmienna. Nie mogła być jego terapeutą. W jej opinii potrzebował hardcorowego psychiatry i wielu prochów. Ponownie spojrzała na zegar. Jak zawsze przychodził dokładnie na czas, nigdy nawet minuty po szóstej. Nie potrafił nawet na sekundę opuścić swojej korporacji – jego armii, jak lubił nazywać szeregowych pracowników Greaves Enterprises. Uwielbiał punktualność. - Jak przypuszczam nie namówię cię na rzucenie pomysłu o szkole wyższej powiedział. Okrążył jej krzesło i podszedł do miękkiej zielonej kanapy. Wstrzymała oddech. Tak dziwnie pachniał. Zapach cytryny z czymś .. Ale z czym? Terpentyna? Dobra, teraz to też było naprawdę nienormalne. Wraz ze swoim wymuskanym wyglądem powinien pachnieć Obsession. - Jakie to smutne, zobaczyć te wszystkie półki ogołocone - zauważył, gdy zatrzymał się przed meblościanką. Nieznacznie potrząsnął głową. Po chwili zawrócił i podszedł do kanapy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

33

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Usiadł, wygładził płaszcz w którym przyszedł. Skrzyżował nogi w kolanach. Tak formalnie. Niczym gentleman. Świdrował ją wzrokiem, ale nie miała mu nic do powiedzenia. Po gadce z Joy i dzierżeniu kawałka czasu w dłoni, w jakiś dziwaczny sposób jej umysł pozostawał pusty. - Jesteś chora? - zapytał, mrużąc oczy. Alison jeszcze raz wzięła głęboki wdech. Myśli o Joy dryfowały przez jej umysł, tak samo jak myśli o rozbitym oknie i zawróceniu czasu. Wydawało się, że wszystko się zmieniło. Nawet jej sny z ostatnich dwóch tygodni były naładowane dziwnymi i niezwykłymi obrazami. Jedne trochę przerażając, inne frapujące. Joy, odwrócenie czasu, dziwne sny. Darian w garniturze z dobrej wełny, psychotyczny umysł, i zero Obsession. Odchyliła się. - Dlaczego zawsze mnie szukasz, Darian? Aby być zupełnie szczerą, jestem pewna, że przez ostatni rok wcale ci nie pomogłam. Uniósł wygięte brwi i uśmiechnął się. Nawet zachichotał. - Zmierzasz prosto do celu. Akurat to zawsze w tobie lubiłem. Ale poważnie, jak w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy masz całkowitą rację. Nie interesowała mnie terapia, ale ty. Chciałem cię poznać. Chciałbym byś zapomniała o szkole i zaczęła pracować dla mnie. Co jest nie tak z jego głosem? Dziwnie brzmiał. Jakby jego rezonans został podzielony nie raz, ale kilkakrotnie. Poczuła dziwny nacisk w głowie. Zacisnęła oczy blokując doznanie. Nacisk zelżał, tak samo szybko jak się pojawił. Otworzyła oczy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

34

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Niewiarygodne - mruknął wpatrując się w nią. - Co jest niby tak niewiarygodne? - Ty, oczywiście. Powiedz, rozważysz pracę dla mnie. Potrząsnęła głową. Propozycja zszokowała ją. - Mam nadzieję, że cię nie urażę, ale jestem oddana mojej profesji. Ja po prostu, nie mam najmniejszej ochoty wejść w świat biznesu. Tak samo jak nie chciała, aby wywierał wpływ na jej przyszłość. - Praca dla mnie, pociąga za sobą o wiele więcej, niż zwykłą wymianę towarów i usług. Wierzę, że jestem w stanie sprostać twoim wymaganiom, zadowolić cię. Sprawię, że to będzie warte poświęcanego przez ciebie czasu. Jak mogła mu powiedzieć, że nawet za milion lat, nie będzie gotowa dla niego pracować, nawet za wszystkie pieniądze świata. - Przykro mi - powiedziała stanowczo. - Odpowiedź brzmi nie. Objął ją mrocznym spojrzeniem. Nie potrafiła oderwać od niego wzroku. Co on powiedział? Dlaczego rozważała pracę dla niego? Po chwili klęczał naprzeciwko niej. Na kolanach! Chwycił jej rękę i zaczął pocierać wrażliwe miejsce nad jej żyłą. Gładził jej skórę tam i z powrotem. - Powiedz tak - wyszeptał. Jego głos wciąż miał dziwny rezonans. Dlaczego się go nie bała? Był wielki i muskularny, silny, jak jakiś facet, którego możesz sobie wyobrazić tylko na misji w głębokiej dżungli. Czuła to od samego początku, jego całkowicie śmiertelną postawę. Powinna obawiać się jego bliskości. Strach byłby normalnym stanem, ale wszystkie jej instynkty popadły w swoisty letarg.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

35

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Dam ci wszystko czego zapragniesz - powiedział. - Mam wielki majątek. Więc powiedz, że przyjdziesz do mnie, w sojuszu ze mną, pracować ze mną ramię w ramię. Powiedz to, a ja ci dam cały świat10. Da jej cały świat... Nie chciała świata, chciała to co miała Joy. A on z całą pewnością jej tego nie da. Pochyliła się do niego, bez strachu. Jej puls przyspieszył kiedy pogładził jej nadgarstek. Pragnienie o wyraźnej seksualnej naturze zapanowało nad nią. Dlaczego on ją uwodził? - Czujesz to, prawda? Powiedz tak, Alison. Będzie nam cudownie razem. Podzielony rezonans przesuwał się w jej kierunku, kusił ją. Chciała powiedzieć tak. Jej oddech zmienił się w szybkie sapanie. Powieki zrobiły się ciężkie. Coś było nie tak. Ale nie potrafiła sobie pomóc. Oddychała, co oznaczało, że wdychała jeszcze więcej jego ciężkiej zmysłowości. Ale jego zapach... cytryna i terpentyna, wstrząsnął jej zmysłami. Odwróciła głowę i zacisnęła oczy. Jej umysł oczyścił się, a ona wbiła się mocno w krzesło. - Przykro mi Darian. Nie mam zamiaru pracować z tobą, teraz ani nigdy. Możesz mi nawet proponować pół tuzina światów, a ja ciągle będę odmawiała. Zadrżała czując oddech Dariana na karku. Zaśmiał się miękko. - Pół tuzina - zamruczał. - Nie masz pojęcia jak poetyczne są twoje słowa, jak idealne, jak patetyczne, a ja to wiem. Wyczuwam w tobie, jak bardzo nie zgadzasz się na moją propozycję. I czuję się smutny, dlatego że tracę przyjaciela, być może jedynego jakiego miałem. Jaka szkoda. Czy on przed chwilą musnął zębami jej gardło? 10

Powiedział wąż do Ewy...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

36

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nie mogła się ruszyć. W końcu puścił jej nadgarstek i jakby nigdy nic ponownie usiadł na kanapie. I znowu skrzyżował nogi w kolanach. - Przykro mi Darian - czuła się nieswojo. Czy on przed chwilą upadł przed nią na kolana? Jej pamięć była niewyraźna, niejasna, niczym sen. - To jest najbardziej godne pożałowania - odpowiedział leniwie. – I mnie też jest bardzo przykro. Chcę cię zrozumieć i zapamiętać mój smutek. Wiem, że musimy iść swoją drogą, osobno, co było dla mnie jasne od samego początku, ale naprawdę, naprawdę pragnąłem by było inaczej. Przez chwilę jej serce zmiękło dla niego. Wierzyła, że był szczery. Nigdy nie widziała tak szczerego żalu na jego twarzy. Czyżby źle go oceniła? Wejściowe drzwi do jej gabinetu otworzyły się z trzaskiem i po chwili pojawiła się w nich pielęgniarka z gabinetu stomatologicznego, sąsiadującego z jej drzwiami. Była wysoka, ruda, skóra piegowata i jasna, ale na jej policzkach od zawsze pojawiły się błazeńskie czerwone plamy. Alison wstała. - Co się stało? Młoda kobieta spojrzała na nią, na Dariana i ponownie na nią. - Przykro mi, że ci przeszkadzam, ale jeden z pacjentów Kelsinga przed chwilą został zabity na ulicy. - To znaczy w wypadku? Potrącony przez samochód? Potrząsnęła głową. - Nie. Jego gardło. Rozerwane. Rozszarpane. Tutaj na podwórku. Policja już

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

37

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension odgrodziła taśmą teren. Pomyślałam, że powinnaś wiedzieć. Już wszystkich w tym skrzydle poinformowałam. - Dziękuję - wyszeptała Alison, a kobieta odwróciła się i wybiegła. Wbiła wzrok w Dariana. Miała jakiś obowiązek, by przeprowadzić z nim godzinną terapię. Ale z drugiej strony, jaki to miało sens? Mimo to czekała by sam podjął decyzje. Wstał, z pół uśmiechem na ustach, smutkiem w oczach. Wskazał dłonią drzwi. - Myślę że powinnaś zobaczyć, o co to całe zamieszanie, prawda? Być może sprawozdanie zostało przesadzone. *** Kerrick poczuł wibracje, kiedy Centralny materializował go na skraju kompleksu medycznego w Paradise Valley. W monecie kiedy tylko poczuł twardy asfalt pod buciarami, stworzył ścianę mgły, przed i za sobą. Chciał dorwać tego skurwiela, szybko i bezproblemowo. I ostatecznie pozwolić zająć się śmiertelniczką Thorne'owi, przez którą Endelle rzucała kurwami. Gdy tylko zmaterializował miecz w dłoni pomyślał, że coś nie gra. Objął wzrokiem teren i przeklął. Dlaczego Jeannie nie dorzuciła, że właśnie cyrk zawitał do miasta? Parking był pełen karetek, ludziska spędzili tu więcej czasu niż on pod prysznicem. Długa, żółta taśma oddzielała go od grupy mundurów. Nie był w stanie dostrzec ofiary. Wysunął telefon z kieszeni i zadzwonił. - Centralny, jak leci?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

38

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jeannie, co do cholery się dzieje? Tutaj jest cała kawalkada karetek i sił porządkowych. - Nie wiem co powiedzieć. Usłyszał jak uderza w klawiaturę. - Nic nie dostałam. - Kurwa. Istniał tylko jeden powód dla którego Centrala niczego nie wiedziała. Był tutaj Greaves. Jasna cholera. - Okay. Dostrzegasz jakiś ślad mgły? - Istnieje kilka nieznacznych śladów wokół strzygonia. I oczywiście twoja. Widzę głuchy obszar na zachód od ciebie, jakieś dwadzieścia jardów. Widzisz Ramadę albo coś innego? - Nie, ale ta strona jest właśnie tam. - Jasny gwint - wrzasnęła Jeannie. - To musi być Dowódca. Nawet ty, nie potrafisz stworzyć takiej mgły, a jesteś najlepszy. - Tiaa to na pewno jest Greaves. Pozostań w kontakcie. - Nie ma sprawy - usłyszał jeszcze więcej kliknięć. Ukucnął, z tej pozycji mógł zobaczyć ofiarę. Została położona na chodniku. To była kobieta, której czarne kręcone włosy, były widoczne spod białego prześcieradła. Dookoła niej cały asfalt był zabarwiony na czerwono. Jego serce opadło do żołądka. Została osuszona w miejscu publicznym, na długo przed zachodem słońca. A teraz to on musiał się uporać z całym tym syfem. Co do cholery Dowódca robił w kompleksie medycznym? I dlaczego w tym

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

39

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension samym miejscu pojawił się strzygoń? Powstał i przeszedł dobre dwadzieścia jardów na zachód. Nadal utrzymywał mgłę. Każdy śmiertelnik, który spojrzy w jego kierunku będzie zmieszany, i go nie dostrzeże. Gapie otoczyli miejsce zbrodni, stojąc na betonowych schodach, gromadząc się na dwupoziomowym dziedzińcu i obserwując działania. Na początku dziedzińca strzygoń zawisł jakieś osiem metrów nad ziemią, leniwie kręcąc się w miejscu, z idiotyczną euforią wypisaną na twarzy i krwią na ustach. Jego czarne skrzydła były rozwinięte i przesłonięte przez gapiów. Kerrick ponownie chwycił telefon i zadzwonił. - Namierzyłem naszego świra. Ma wielkie skrzydła, co oznacza, że kręci się tutaj od kilku stuleci. Zawisł nad schodami, mając radochę, jak jasna cholera, że osuszył babkę. Przynajmniej miał na tyle rozumu, by przywołać mgłę. Kerrick widział słabą strukturę siatki wokół strzygonia, ale jego moce przebijania, przewyższały zdolności oszołomionego używką umysłu lalusia. - Oprócz sygnatury strzygonia, widzę w pobliżu dwie inne siatki. - Dwie? - wrzasnął. - Jedna jest prawdopodobnie Dowódcy - powiedziała Jeannie. - A druga? - Cholera wie. Opuścił telefon, ale pozostał na linii. Ta cała sytuacja zaczynała go porządnie wkurwiać. Jedyna reguła szanowana przez armię Dowódcy, to była absolutna dyskrecja. Jednak rozlana krew, którą wcześniej uprzątnął, tak samo jak ta kobieta na chodniku... to z dyskrecją nie miało nic wspólnego. Oni chcieli to pokazać. Więc, albo armia Greavesa stawała się coraz bardziej niechlujna i arogancka, albo dłużej nie mieli po sobie sprzątać. Tak czy inaczej, wojna stawała się nowym koszmarem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

40

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Szybko przebiegł wzrokiem wszystkich obecnych: policjantów, techników, obserwatorów miejsca zbrodni, gapiów na schodach, aż w końcu jego wzrok wyhaczył blondynkę stojącą w dwupoziomowy przejściu między budynkami, . Wbijała niedowierzające spojrzenie w strzygonia. Każdy patrzył na miejsce zbrodni, poza nią. Jasna cholera! Kpiła ze wszystkich praw natury. Nie powinna widzieć strzygonia, a jednak jej twarz była jak otwarta księga, więc wiedział, że na pewno nie patrzyła na pieprzony gaik.11 Ale jak to było możliwe, i co to oznaczało? Strzygoń zszedł z jej pola widzenia. Kerrick wzmocnił mgłę i przesunął się na prawo. Zobaczył ją całą. Czas zwolnił. Zgęstniał, a następnie zatrzymał się. Jak gęsty smar na hamulcach. Otworzył usta by mocniej zaczerpnąć powietrza. Poczucie rozpoznania przeszło przez jego umysł, jego ciało, niczym erotyczna rzeka. Śmiertelniczka była mu znana, jak krew płynąca w jego żyłach, ale nie miał pojęcia skąd. Przynajmniej sześć stóp wzrostu, blondynka, niebieskie oczy, zadbana figura. Mimo, że to były mało istotne detale, rozpoznał ją. Jego ciało zamruczało. Nawet zablokowane skrzydła zadrżały. Skąd ją znał? Przeszukał wspomnienia. Nic nie znalazł. Ta sama rzeka rozpoznania przeszyła go jeszcze raz. Tak, jakby już nieraz zanurzał się w jej ciele i to na każdy możliwy sposób. Albo jakby wiedział, że za chwile tak się stanie. Jasna cholera. Napiął plecy w krzyżu i zaczął mocno rosnąć. 11

gaik (malowany i ukwiecony słup wokół którego odbywają się tańce 1-majowe)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

41

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Okay. To też był sposób.... Otrząsnął się i skoncentrował się na sytuacji. Coś było na serio nie w porządku. Przesunął się o kilka kroków w prawo, przebiegając spojrzeniem po gapiach, którym do tej pory nie zdążył się przyjrzeć. A to kutas. Więc to prawda. Dowódca Greaves stał obok śmiertelniczki, tak spokojny jak należy, nawet z szyderczym uznaniem skinął głową Kerrickowi. Oczywiście Greaves widział poprzez jego mgłę. Jasna cholera. Co się kurwa dzieje? Co Dowódca robił ze śmiertelniczką? Nic dziwnego, że Endelle świrowała. Proces przemiany12 musiał być bardzo zaawansowany. To wszystko było bez precedensu. Pomimo szoku musiał przygotować się do walki. Wziął głęboki wdech i poczuł znajome drgania przechodzące przez mięśnie jego pleców. Słodki pomruk, który poprzedzał wysunięcie się jego skrzydeł z blokad. Pozwolił im się wznieść. Pozwolił im się rozwinąć na pełną wysokość i szerokość. Rozłożył je i tak trzymał w miejscu, dopóki nie przestało mu się kręcić w głowie, od nadmiaru endorfin, a bojowy blask potu nie pojawił się na całej powierzchni jego skóry. Chciał Greavesowi przypomnieć zakres swoich umiejętności, że nie był zwykłym wojownikiem, i gdyby chciał iść na całość, Kerrick jest w cholerę gotowy. Tutaj. Teraz. W tym miejscu. W tym czasie. Dawaj kurwa! Jednak Dowódca ku jego wielkiemu ubolewaniu, skinął mu jedynie głową uznając czytelne zagrożenie w skrzydłach Kerricka. Następnie odwrócił się do 12

No i tutaj mam niemały problem. Pada termin ASCENSION – który w glosariuszu tłumaczę jako wzniesie się. Ale to nie jest nic innego jak przemiana. Więc dla ułatwienia, i lepszego odbioru tekstu, raczej będę używała słowa przemiana.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

42

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kobiety i coś jej powiedział – a więc tak, znał ją. Potem po prostu odszedł w przeciwnym kierunku, z dala od tłumu stojącego na schodach. Żadnego błysku, żadnego

widowiska,

ten

facet,

ten

wampir,

był

skończonym,

wiecznie

manipulującym draniem. Kerrick ponownie przysunął telefon do ucha. - Jeannie? - Tak? Problemy? - Muszę wiedzieć, czy jedna z tych sygnatur znikła z siatki. Pauza, kliknięcia. - Tak. Wyparowała. To dobrze? - Bardzo. To był Dowódca Greaves. Jeannie sapnęła. - Cholera. - Właśnie. A teraz powiedz mi, nadal widzisz drugą sygnaturę na ekranie? - Tak, ale odczyt jest zniekształcony. - Nie jestem zaskoczony. Sądzę że druga sygnatura należy do śmiertelnika. - Wkręcasz mnie? - Nieee. - Nigdy o czymś takim nie słyszałam. - Ja też nie. - Więc mamy kogoś w rodzaju wampira, czy jak? Możesz zobaczyć, co ona ma w głowie, i dostrzegasz parę kłów? - Daj mi chwilkę. Kerrick sięgnął po swoje moce i próbował dostać się do umysłu kobiety. Ale cholera, miała założoną tarczę, podobną do granitowej ściany. Spojrzał na kobietę i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

43

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zmarszczył brwi. Kim do cholery była ta kobieta? Była wysoka jak na śmiertelniczkę. Ciężkie włosy miała związane i całą swoją postawą manifestowała, że się kontroluje. Rozumiał to. Była naprawdę piękna, z wielkimi, głęboko osadzonymi niebieskimi oczami. Pełne zmysłowe usta. Prosty nos. Gdy na nią spojrzał, w ułamku sekundy poczuł gwałtowne podniecenie. Jego hormony wystrzeliły w kosmos. Cholera. Była dla niego atrakcyjna jak spadające jabłko dla grawitacji. Jego krocze zapłonęło. Co do cholery? Jego skrzydła zatrzepotały w oczekiwaniu, napięły się, jakby nagle przyszłość wyciągnęła dłoń i ścisnęła teraźniejszość za jaja. Jego kuśka zapłonęła żywym ogniem, dosłownie poczuł jak staje się twarda i ciężka. Mięśnie jego ud zadrżały, bicepsy napięły się. Kobieta miała moce. Kurwa, i to była zachęta. Bzykanie się z tą kobietą będzie, jak rzucenie się w huragan doznań. Pragnął jej. Teraz. Natychmiast. Chciał się z nią połączyć. Chciał w nią wejść i ostro pompować. Co kurwa? Połączyć się? Złożył skrzydła. Pochylił się kładąc dłonie na kolanach i zmuszając się do zaczerpnięcia oddechu. A po chwili kolejnego. Mimo wszystkich jego ślubów, poczuł gwałtowną pokusę, głęboko palącą jego duszę, aby się połączyć. Przyszło mu do głowy tylko jedno słowo ze starożytnego języka - breh-hedden. Więź. Partnerstwo.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

44

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Małżeństwo. Wierzył, że to tylko mit, ale teraz jego umysł wrzeszczał z pożądania, z potrzeby. Jak to możliwe? Zamknął oczy i zacisnął w pośpiechu umysł. To gówno się nie stanie. Poza tym ten strzygoń nadal wisiał w powietrzu. Musiał się skupić. Miał robotę do wykonania. Zassał więcej powietrza w płuca. Kiedy się uspokoił zrobił szybkie rozeznanie. Sprofilował moce kobiety – a było ich dużo – telepatia, empatia, puls, i mogła też się dematerializować. Do tej pory żaden śmiertelnik nie posiadł umiejętności dematerializacji, zanim nie przeszedł przemiany ... poza jedną osobą... Endelle. Nic dziwnego, że Dowódca się nią interesował. Jasny, jasny gwint. Endelle musiała wiedzieć. A teraz poczuł się, że został w coś wrobiony. Potrząsnął mocno głową w zaprzeczeniu. To nie miało znaczenia, co teraz przeżywał. Nie miały znaczenia intrygi Endelle. Kurwa nic nie miało znaczenia.13 Złożył śluby i ich dotrzyma. Już nieco spokojniejszy przyłożył komórkę do ucha. - Nie mogę powiedzieć co się dzieję z tą kobietą, bo nie potrafię przebić się do jej umysłu. - Co? - zawołała zdziwiona Jeannie. - Ty możesz wbić się do każdej głowy. - Nie jej. - Jego głos był chropowaty jakby połknął opakowanie gwoździ. - A przynajmniej nie z tej pozycji. - Więc, co z nią zrobimy? - zapytała Jeannie. Brzmiała na tak samo zszokowaną jak sam się czuł. - Znasz zasady. 13

Dlaczego mam wrażenie, że zatupał nogami jak mały chłopiec?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

45

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tia, tia. Żadnej ingerencji. I bla, bla, bla, bla, bla... - Amen. Ja po prostu muszę sprzątnąć strzygonia, i zobaczymy co się stanie, przez najbliższe czterdzieści osiem godzin. Lepiej daj znać Endelle, co jest grane. Powiedz jej, że był tutaj Greaves, i o dziwnej sygnaturze kobiety. Później dowiem się więcej. - Jasne. Wyłączył telefon i schował go w ciasnej kieszeni w kilcie. Wziął głęboki oddech i przesunął spojrzenie na Barbinka. Czas zabrać się do roboty.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

46

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kto może pojąć powab breh-hedden Poza tymi co zostali pochwyceni w jej zęby? Zbiór przysłów – Beatrice z Czwartego

Rozdział 3 Alison głęboko westchnęła, kiedy Darian w końcu odszedł. Nie mogła pojąć tego co widziała. Może to halucynacja? Jakieś dziesięć metrów przez nią, skrzydlaty stwór, wolno wirował wokół własnej osi. Był niezwykle piękny i niesamowity. Jego długie brązowe włosy sięgały mu poza ramiona. Umięśniony jak kulturysta, był jedynie ubrany w czarne bojówki. Żadnych butów. Żadnej koszuli. Obnosił się z parą błyszczących, czarnych skrzydeł. Pióra ledwo się poruszały, niemniej na tyle, aby go utrzymać w górze i wirować. Jego broda i klatka piersiowa były umazane krwią. Oczy miał zamknięte. Sprawiał wrażenie, że popadł w skrajną euforię. Zupełnie jak ćpun, który przed momentem wziął porcję swoje ulubionej dostawy. Jego wirowanie przypominało jej coś z filmu tworzonego za pomocą techniki CGI14. W rzeczywistości cały dziedziniec wyglądał jak z zestawu kina domowego. Dziesiątki ludzi stłoczonych na schodach, dziedzińcu, i przejściu między piętrami. Wszyscy cicho paplali. Ręce zakrywające usta. Gromada pojazdów z odpowiednim personelem. 14

CGI (ang. Computer Generated Imagery) – wszelkie elementy obrazu (postacie, pojazdy, krajobraz), powstają wyłącznie za pomocą komputera.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

47

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension W centrum uwagi było ciało leżące na betonie, odgrodzone od gapiów żółtą policyjną taśmą. Na szczęście widok był przesłonięty, przez kilku oficerów policji. Biorąc pod uwagę ilość krwi na tej kreaturze mogła przypuszczać, że to coś było odpowiedzialne za śmierć kobiety. W ten sposób tylko mityczny wampir zabijał swoją ofiarę. Więc czym dokładnie była ta rzecz o porcelanowej skórze, wisząca w powietrzu bez żadnego widocznego wsparcia liny? Czy ona naprawdę go widzi? Czy on istnieje? Psychopata, który w jakiś sposób ma przywiązane skrzydła do pleców? I jak do diabła, on się unosi i wiruje? Pokręciła głową z kompletnym niedowierzaniem. Zamrugała kilka razy. Spojrzała na gapiów by sprawdzić ich reakcje na stwora, ale nikt – nawet jedna osoba - nie patrzyła na niego, co tylko potwierdziło jej podejrzenie, że miała halucynacje. Przesunęła się bliżej barierki i spojrzała na niego. Znany uścisk chwycił ją za serce, tęsknota której nie potrafiła wyjaśnić, żądza męcząca ją przez ostatnie kilka tygodni, ale na pewno nie wobec tego stwora. - Ali-s-on. - Z ust stworzenia wyszła śpiewana intonacja. - Jestem gotowy na ciebie. On wypowiedział jej imię? Sformułowała myśl i pozwoliła jej ulotnić się z umysłu. - Dlaczego nikt cię nie widzi? Uzębiony świr przestał wirować. Gwałtownie opadał na beton, aby w końcu zawisnąć kilka centymetrów nad ziemią, wolno uderzając skrzydłami. Odwrócił się do niej plecami i rozejrzał po tłumie. A następnie zawisł do niej profilem, skacząc spojrzeniem z jednej twarzy na drugą. Jednak nikt na niego nie wejrzał. Więc tak, może on faktycznie istniał tylko w jej wyobraźni. Widziała. Widziała przecież Piękny Umysł. W trakcie studiów przeczytała setki historii przypadków schizofrenii.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

48

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jego skrzydła zatrzepotały, odrobinę się przesunął, i nadal niedbale przyglądał się gapiom. W końcu wbił w nią spojrzenie i skrzyżował z nią wzrok. Uśmiechnął się. Rozluźnił ramiona. - Alison – powiedział, mimo że jego usta pozostały nieruchome - więc moja siostra miała racje i jesteś tutaj. Telepatia. Był w stanie się z nią komunikować telepatycznie. Para kłów – para kłów! nachodziła na perfekcyjne białe siekacze. Kły? Skrzydła? Krew? Po raz kolejny słowo wampir przeleciało przez jej umysł. Ponownie i ponownie, pozostawiając ją oszołomioną. Powolny, perfekcyjnie wykony szeroki ruch czarnych skrzydeł posłał go w górę. Przesunął się do niej i ponownie przemówił do niej telepatycznie. Jego ciemne oczy wpatrywały się w jej. - Jestem tutaj aby ci zabrać twoje moce i zniszczyć to, co jest złe w naszym świecie. Twoja krew, teraz należy do mnie. Kiedy jego słowa rozbrzmiały w jej umyślę, jej kostki u nóg wypełniły się cementem. Nie mogła się ruszyć. On chciał zabrać jej krew? Zalała ja fala nudności, jakby jej ciało już wiedziało, czego jej umysł nadal nie potrafił pojąć. - Kim jesteś? - zapytała telepatycznie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

49

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ruch jego skrzydeł spowodował poruszenie się liści okolicznych drzew, tak jakby wiatr wypełnił dziedziniec. - Dlaczego ja ciebie widzę, a inni nie? Zignorował jej pytanie i głośno powiedział. - Muszę mieć twoją krew. Pokręciła głową. Poczuła uścisk w piersi. Jak to było możliwe, aby po tak długim czasie, po tych latach beznadziei, po trzech dekadach życia w potrzasku mocy, które nie miały żadnego sensu w normalnym ludzkim królestwie, musiała spotkać okropne straszydło ze skrzydłami, być może nawet wampira, który być może dzielił z nią te same moce? Dlaczego nie mogła spotkać dobrego faceta? W końcu dotarł do dwupoziomowego przejścia w którym stała, ale nie czuła strachu, nerwy opadły. Był niesamowicie piękny, tak miły dla oka. Czy ona miała powody bać się tego stworzenia? Oparł ręce na poręczy i uśmiechnął się. Zgarnął skrzydła i przerzucił nogi przez barierkę. Łatwo wylądował i zbliżył się do niej, ściana mocarnych pięknie ukształtowanych mięśni, trzepot błyszczących piór, pokaz kłów. Kiedy dostrzegała krew na jego klatce piersiowej, w końcu jej umysł zareagował, a jej instynkty wystrzeliły w górę. Tak. Miała powody i powinna się bać. Alison przez całe swoje życie, nigdy ale to nigdy, nie zdematerializowała się na oczach ludzi. To była jedna z kardynalnych zasad, która pozwalała jej zachować własne miejsce w świecie, a jej wszystkie wyjątkowe i jakże bezużyteczne dary, mogły koegzystować z normalnością. Ale ten potwór zdążył już określić swoje intencje, i w obecnej chwili, ta zasada musiała odejść do lamusa. Halucynacja czy nie, i mimo że bała się znikać na oczach

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

50

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Boga i ludzi, wyobraziła sobie dziedziniec poniżej. Przeniosła się na niego z krótkim drżeniem krwi i kości. *** Kerrick był zdezorientowany, kiedy kobieta zniknęła z przejścia, i zmaterializowała się plecami do niego w miejscu położonym, jakieś trzy metry dalej. Teraz wpatrywała się w oszołomionego strzygonia. Kerrick był już gotowy interweniować z pomrukiem skrzydeł, podczas gdy pizduś – plastuś, objaśniał swoją światłą misję. Jednak, jego słowa, zdeklarowany cel, zmusiły Kerricka do zatrzymania się – strzygoń był gotowy zniszczyć całe zło? Miał na myśli Dowódcę? Kobieta znikła. Wiedział, że to jest możliwe, bo wcześniej odczytał jej moce, jednakże sam nie potrafił się zdematerializować i był tym zachwycony. Zamierzył ją wzrokiem od tyłu. Miała na sobie czarne spodnie, buty na niskich obcasach i jedwabny jasnozielony top dopasowany do ciała. Wyglądała elegancko i poprawnie, jakby trzymała emocje na uwięzi, zupełnie jak jej włosy. Rozumiał to. Pewnie spędzała większość swojego życia pilnując się i starając się nie przestraszyć ludzi tym, kim była. Tia, on naprawdę to rozumiał. Jego nozdrza rozszerzyły się i nagle lawendowy zapach porwał jego umysł. Cholera, miał zawroty głowy. Potarł środek klatki piersiowej, swoje serce. Zapach dał mu satysfakcje jaką czasami czuł po wypiciu pół tuzina strzałów Maker, w krótkich odstępach czasu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

51

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Tia, coś w tym rodzaju. Cholera. Cała jego skóra płonęła, odczuwał głód. To była właśnie ta potrzeba, która go wzywała odkąd się obudził z bólem w klatce piersiowej. Zrobił krok do przodu i zassał jeszcze więcej lawendowego powietrza. Jasna cholera. Zapach należał do niej. Uzależnienie przetoczyło się przez jego ciało, nagle, mocno, absolutnie. Chciał lawendy na ustach, w ustach, i w gardle. Chciał posiąść jej ciało. Chciał ją pod sobą. Spotkanie jej ust z jego. Chciał być w jej umyśle. Kurnia, chciał jej krwi. Cofnął się i pokręcił głową. Zmusił swoje ciało, swój umysł... do racjonalnego myślenia, jakby to była zwykła robota i zwykła śmiertelniczka. Obiecał sobie, że tak długo jak będzie Wojownikiem Krwi, nie zaangażuję się emocjonalnie w żaden związek z kobietą. Ruch w przejściu zwrócił w końcu jego uwagę. Świr, stał na szczycie balustrady, czarne skrzydła wolno trzepotały. Utrzymywał równowagę z praktyką nabieraną z wiekami. Czas się tym zająć. Zmniejszył mgłę, aby móc się ukazać kobiecie. Skrócił dystans i zacisnął dłonie na jej ramionach. - Nie ruszaj się! - rozkazał. Odwrócił ją w swoim kierunku nadal ją trzymając. Czas zgęstniał jeszcze raz. Nigdy nie widział takich oczu jak jej, jasnoniebieskie, w oprawie złota, wspaniałe. Jego ciało ponownie zapłonęło. Żagiel zacinany wiatrem, wszędzie buchające płomienie. Prawdopodobnie powinien puścić jej ramiona, ale był pewien, jak cholera, że nie miał na to ochoty. Jego spojrzenie padło na rozchylone wargi, i zaborczy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

52

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension podzielony rezonans narastał w jego gardle. - Kim jesteś? - spytała chrapliwym szeptem. - Masz zamiar mnie zabić? Potrząsnął głową - Jestem tutaj żeby cię chronić. Przez myśl mu przeszły inne słowa. Będę cię wiecznie chronił. Urodziłem się, aby cię strzec. Będę ci służył jako twój obrońca, teraz i na zawsze. Breh-hedden po raz kolejny rozbrzmiało w jego głowie. Do diabła nie. To się nie zdarzy. Kurwa po prostu nie. - Urodziłeś się aby mnie strzec? - zapytała, wytrzeszczając oczy. - Czym jesteś? I co masz na myśli mówiąc, że jesteś moim obrońcą i to breh coś tam. - Czytasz w moim myślach mimo, że mam założoną tarcze? Jasna cholera! Kobieta potrafiła dostać się do jego głowy, wchodzić, czytać jego myśli. Ta zdolność wychodziła daleko poza zwykła telepatię. Znał tylko jedną kobietę z Drugiej Ziemi zdolną to robić... Endelle. Jezu. Kobieta stojąca przed nim miała tak dużo pierdolonej mocy. Rozchyliła usta, przesunęła spojrzeniem z jego twarzy, na jego prawe skrzydło, lewe, na jego uprząż, a następnie w dół na jego kilt i toporne sandały gladiatora. - Czym jesteś? - powtórzyła pytanie, jej głos opadł do szeptu. Nabrał powietrza i znalazł siłę, by uwolnić jej ramiona. - Zostaniesz tu chwilę, mam sprawę do strzygonia? Zmierzyła go wzrokiem. Zamrugała kilka razy. Czuł jak umysł kobiety naciska na jego. Pozwolił jej się w nim zanurzyć. Zatoczyła się lekko, ale po chwili, wycofała się odprężana i skinęła głową.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

53

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Strzygoń? Strzygoń jak strzygoń?- zapytała. Jak musiała czuć się skonfundowana. - Tak, i muszę cię poprosić byś została tutaj gdzie stoisz, abyś nie została ranna. Zrobisz tak, kiedy zajmę się tym skrzydlatym świrem siedzącym na balustradzie? Spojrzała na czekającego strzygonia i skinęła głową. - Tak - powiedziała zdyszana. - Jasne, nie ma sprawy - ciężko przełknęła ślinę. Minął kobietę zagarniając po drodze skrzydła by jej nie uderzyć. Zignorował zapach lawendy, który zaatakował go niczym wściekły cyklon. Stanął kilka metrów przed śmiertelniczką blokując strzygoniowi widok na nią. Rozłożył swoje skrzydła po obu stronach, tak daleko jak zdołał. Kolejny obronny ruch. Wbił wzrok w przeciwnika. Jego zwierzyna skrzywiła się i wbiła się w powietrze z badawczym spojrzeniem. - Złaź na dół! - warknął Kerrick. - Wojowniku zostaw nas - wrzasnął strzygoń. Wznosił się tak długo, aż dojrzał kobietę. Ponownie się wyszczerzył. - Złaź na dół i zmierz się ze mną - rzucił rozkaz Kerrick. Zmaterializował swój miecz i zacisnął w prawej dłoni. Skóra pokrywająca uchwyt broni koiła wnętrze jego ręki. Wyciągnął sztylet z uprzęży. - Nie będę z tobą walczył. Nie po to tu jestem - zawołał strzygoń. - Potrzebuje krwi kobiety. - No cóż, ale jej nie dostaniesz. - Nie rozumiesz Kerricku wojowniku. Mogę zniszczyć Dowódce Greavesa jeżeli wezmę jej krew. Moja siostra, silna Wyrocznia, powiedziała mi o śmiertelniczce Alison Wells, tej kobiecie za tobą, która miała tu być, dzisiejszego wieczoru. Ona ma całą moc, jakiej potrzebuję, aby zrobić to co musi być zrobione. Ty i ja, obaj chcemy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

54

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension tej samej rzeczy. Odsuń się i pozwól mi zabrać jej krew. Kerrick wbił wzrok w strzygonia. - Niestety masz pecha. Dzisiaj stoję między tobą, a kobietą. Musisz się ze mną zmierzyć. Kiedy pizduś nie spuszczał wzroku z kobiety, którą nazwał Alison, Kerrick podzielił swój rezonans i zagrzmiał. - Spójrz na mnie! Dopiero wtedy świr oderwał wzrok od kobiety. Napotkał wzrok Kerricka i wrzasnął. - Czy ta kobieta nie jest warta poświęcenia żeby zobaczyć Dowódcę martwego? - Nie handlujemy życiem śmiertelników. Kerrick wiedział, że to nie będzie proste. Musiał zmusić strzygonia do ataku, ale goguś skupił się na kobiecie, a ostatnią rzeczą jaką chciał to skończyć goniąc drania w powietrzu. *** Thorne wrócił do Blood & Bite w paskudnym nastroju. Endelle rzucała kurwami na niewdzięczność Kerricka, na jego niezdyscyplinowaną postawę, i cały ten jego upór, a następnie dała mu dziesięciominutowy wykład, jak ma zyskać kontrolę nad swoimi braćmi wojownikami. Jakby to, kurwunia, kiedykolwiek było możliwe. Kiwając głową wyrzucał z siebie te wszystkie poprawne bzdury, cały czas się zastanawiając, jak szybko mógł spieprzyć na pole walki. Biorąc pod uwagę jej nastój, niewiele mógł zrobić poza wpatrywaniem się, w cholerne wskazówki zegara.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

55

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Endelle trzymała go dzisiaj blisko, obowiązek którego nienawidził. Niestety jej niezadowolenie z Kerrickowej - wszystko pierdolić - postawy był tylko połową obrazu. Druga połowa sprawiła, że jego jaja skurczyły się do wielkości orzeszków ziemnych. Powiedziała mu, na pełnym gazie, że powtórnie powołała Marcusa, ze skutkiem natychmiastowym. Cholera. Marcus. Marcus! Były Wojownik Krwi, który na stałe przeskoczył się na Ziemię, w noc kiedy zginęła żona i dzieci Kerricka. Boże dopomóż nam wszystkim. - Potrzebuję drinka Sam. - Już daje, szefie. Kurwa. Marcus. Kurwa. Endelle mogła równie dobrze zwołać wszystkich braci i wrzucić między nich granat. Oczywiście, wojownicy mogli skorzystać z muskułów Marcusa, tak samo jak z jego czterotysięcznego doświadczenia z pola walki, ale kurwa... Marcus? Wypuścił ciężkie westchnienie, jedyny sposób na ścierpienie spotkań z Jej Wysokością. Usiadł na swoim ulubionych stołku, na końcu baru, z którego mógł czuwać nad całą

salą,

rzędami

czerwonych

boksów,

parkietem,

ciemnym

korytarzem

prowadzącym do łazienki, no i oczywiście nad wszystkimi siedzącymi przy barze. Położył lewy łokieć na drewnianej polerowanej ladzie i wbił spojrzenie w Sama. - Wróciłeś tak szybko? - zapytał Sam. Mówił donośnym głosem, ponieważ muzyka grała ostro, a wokół toczyły się

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

56

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension głośne rozmowy. Zarzucił ręcznik na ramię i położył szklaneczkę na bar. Nalał przyzwoitą porcję lodowatej Ketel One. Thorne wpatrywał się w szkło i poczuł, że ten pierwszy łyk będzie łatwiejszy niż zawsze. Sam wrócił do polerowania szkła, miał na tyle rozsądku by trzymać język za zębami. Thorne nie był zaskoczony. Samuel Finch właściciel nocnego klubu wampirów, miał przenikliwe oczy, a sposób w jaki patrzył, pozwalał mu na szybki osąd. Wojownicy byli o krok od wielkiego gówna. Wygląda na to, że przemiana wybranej była w toku, czyli bez wątpienia Greaves zaliczył wielki wzwód, cholerny bękart. Oczywiście będzie próbował, jako pierwszy dorwać wyniesioną. Przekabacić na swoją stronę. A jeżeli zawiedzie, kurwa mać, wyśle za nią swoich sługusów by ją zabili. Często się zastanawiał, jak duża była samokontrola Greavesa powstrzymująca jego mordercze instynkty. Oczywiście, według prawa nie mógł atakować wybranej, tak samo jak Endelle, nie miała prawa atakować armii Greavesa – strzygoni i innych. Ile razy marzył, by Endelle uwolniła się z okowów prawa i zakończyła tą wojnę? Na nieszczęście, jeżeli Endelle albo Darian zaczną zabijać w majestacie prawa, to będzie jak odpalenie broni nuklearnej. Jedyny możliwy koniec - to całkowita destrukcja, na czym oczywiście nikomu nie zależało. Przejechał dłonią twarz i wrzucił Ketel. W rezultacie Endelle zapierdalała dzień i noc, by utrzymać światy na powierzchni i nie dać im utonąć w ambicjach Dowódcy. I właśnie dlatego poświęcił jej życie, mimo że była skończoną suką. Jednak jej wysiłki nie zawsze przynosiły rezultaty. Każdej nocy Dowódca wysyłał jeszcze więcej swoich strzygoni w cholerny

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

57

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension glob. Ostatniej nocy walczył z trzema rosyjskimi gogusiami, których głos brzmiał jak łyżwy przecinające zamarznięty staw. Zabił ich, a były to trzy groźne skurczybyki. Wkrótce coś musiało się zmienić w wytycznych Endelle. Wydawało się, że Greaves jest o lata świetlne, przed organizacją Endelle. Nie chodziło jedynie o liczbę jego ludzi, ale głównie o to, że pierwszy raz dupki miały realny plan, a Dowódca wykonywał swój założony cel. Większość czasu spędzał na przymilaniu się poszczególnym Wysokim Administratorom, a na boku powiększał swoją armię – kombinacje strzygoni i ludzi. Nie trzeba być geniuszem, by wiedzieć co się stanie, kiedy jego armia osiągnie odpowiedni pułap ludzi. Tymczasem Wojownicy Krwi muszą trzymać liczbę strzygoni w ryzach. Tylko elitarna grupa Thorne'a jest na tyle wytrzymała fizycznie i paranormalnie silna, by zabijać strzygonie każdej nocy. Zazwyczaj wojownicy pracowali osobno, walcząc z trzema lub większą ilością gogusiów jednocześnie. Oczywiście, była jeszcze jedna jednostka policji – Milicja. Ten oddział służył na Drugiej Ziemi i całym globie. Jak Wojownicy Krwi, ciężko pracowali trzymając strzygonie w szachu. Jednak przeważnie potrzeba było czterech wojowników Milicji by położyć trupem jednego strzygonia – a nawet wtedy straty były wielkie. Wojownicy Milicji jak Wojownicy Krwi, mieli swoje obozy treningowe i odbywali regularne szkolenia, choć w ostatnich miesiącach ze względu na aktywność na Pograniczu Phoenix treningi spadły do minimum. Rezultat? Administracja Endelle była w głównie po uszy. Okay, może Endelle miała rację. Może Marcus był potrzebny. Czy on kpi? Marcusa należało powołać piętnaście lat temu, kiedy spierniczył pierwszy Najwyższy Administrator, a przysłowiowe nieszczęście wisiało w powietrzu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

58

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ale do jasnej cholery, jego bracia wojownicy nie będą szczęśliwi, a zwłaszcza Kerrick. Kurwa, Kerrick dostanie drgawek z chwilą, gdy zobaczy skurczybyka. Kiedy zginęła żona Kerricka, Marcus mu powiedział rzecz jakiej żaden mężczyzna nie powinien powiedzieć drugiemu. Przesunął spojrzenie na Sama, który wypolerował więcej szklanek. Wszystkie błyszczały jak diamenty. Ustawił je w schludne, w równej długości rzędy. Wypolerował też wszystkie butelki. Kalejdoskop barw: bursztynu, niebieskiego, zielonego i melonowego, na tle szklanej ściany. Posprzątał i pozamiatał. Facet miał dumę. Inny barman, bratanek Sama, obsługiwał gości na drugim końcu baru. Ale to Sam był zawsze w pobliżu wojowników. Jeżeli w barze był obecny jeden z Wojowników Krwi, Sam osobiście ich obsługiwał. Już coś koło wieku. Thorne puknął szklanką o ladę. Sam ruszył by ponownie mu nalać. - Równie dobrze możesz mi powiedzieć - rzucił Sam, cichym krzykiem ponad muzyką. Thorne złapał spojrzenie barmana. Skrzywił się. Potarł prawym kciukiem głęboką bliznę biegnącą wzdłuż prawego nadgarstka. Sam zbliżył się do niego nadstawiając uszu. - Nie ma nic do powiedzenia. Cholera, jego głos brzmiał jeszcze bardziej zgrzytliwe niż zawsze. Za dużo nieprzespanych nocy. Sam prychnął. - Wracasz od Endelle. Więc zawsze jest coś do powiedzenia, w końcu masz plecy w krwawiących pręgach. Thorne chciał się roześmiać ale nie potrafił. Spuścił wzrok. Uniósł ponownie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

59

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension szklaneczkę do ust. Ciężkie westchnienie wydobyło się z jego spieczonego gardła, uspokoił go długi łyk wódki. Pozwolił by ponownie zapiekło mu w gardle. Już dłużej się nie krzywił. Od lat się nie krzywił. Zawarł pakt z Ketel i przestrzegali go pilnie. Coś mu zaświtało, co to powiedział Kerrick? Coś cię świerzbiło i nie mogłeś tego podrapać? Cholera, teraz jego coś świerzbiło. Ponownie napotkał wzrok Sama. - Sprowadza Marcusa. Sam puścił szklankę, ale zanim roztrzaskała się o podłogę złapał ją z wampirzą prędkością. - Jasna cholera - mruknął prostując się. Kręcił z niedowierzaniem głową. To był niski facet z piersią jak baryłka. Jego ramiona były szerokie, nie miał bioder. Musiał nosić szelki bo pasek nie utrzymywał jego spodni. - Sprawy idę aż tak źle, szefie? Z tego co pamiętam, powiedziała, że go sprowadzi tylko wtedy kiedy zliże bród z podeszwy jej szpilek. Thorne tylko wzruszył ramionami, bo co innego miał zrobić? Decyzja już została podjęta, bez niego. W obecnej chwili miał tylko jedną odpowiedź – ponownie puknął w bar prosząc o dolewkę. Kiedy Sam napełniał mu kieliszek, zapikał telefon Thorne'a. Spojrzał na wiadomość. Uśmiechnął się. - Luken przysłał sms - zawołał. - Zdjął sześciu, więc w tej chwili prowadzi. - Zajebiście! - wrzasnął radośnie Sam. - Sześciu. To jest cały Luken. Jest cholernie silny. Thorne skinął głową. Luken mimo całej swojej siły, z natury był rozjemcą w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

60

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ich grupie. Podejrzewał jednak, że nawet jego wrodzona zdolność do utrzymywania harmonii, zostanie wystawiona na wielka próbę, kiedy wieczorem zjawi się Markus. *** Alison zacisnęła ramiona wokół talii. Nie więcej niż sześć metrów od niej stał skrzydlaty mężczyzna zwany Kerrick, wojownik Kerrick. W ciągu ostatnich dziesięciu minut wyraził się jasno – miał za zadnie chronić ją. Jak on się nazwał? Obrońcą? Musiał z tuzin razy powtórzyć, że strzygoń nie zabierze jej krwi. Co on miał na myśli? W głowie jej się kręciło. Cała ta cholerna adrenalina płynącą w jej krwi, sprawiła że nogi i ręce trzęsły się jej jakby miała dreszcze. Czy ona teraz patrzyła na własną śmierć, właśnie tutaj, właśnie teraz? Strzygoń zmieniał pozycje, jednak Kerrick trzymał swoje potężne uskrzydlone ciało pomiędzy nią, a tym pięknym stworzeniem o porcelanowej skórze siedzącym na poręczy. Rozumiała taktykę wojownika: sprowadzić bliżej zabójcę, niż ryzykować, że zostanie od niej odseparowany i tym samym narazi ją na atak. Och Boże. Czy to się w ogóle dzieje? Mocniej zacisnęła ramiona wokół talii. Przeszyły ją dreszcze. Okay, musiała się ogarnąć. Nie chciała dłużej patrzeć na tą czarnoskrzydłą kreaturę. Skupi się raczej na … Kerricku. Tak jego imię to Kerrick. Wojownik Kerrick. Wzięła głęboki wdech. Lepiej. Jeżeli miała już kwestionować rzeczywistość i jeżeli to była część jej rozbudowanej halucynacji, musiała przyznać że to rozkoszne

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

61

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension urojenie. Skóra wojownika była ciemnozłota i wyraźnie kontrastowała z jasną strzygonia. Miał na sobie czarny skórzany kilt i uprząż, która biegła wzdłuż pleców, pomiędzy skrzydłami. Na nogach miał sandały jak gladiator. Wyglądał jakby prowadził wojnę, jakiś antyczny rodzaj wojny, wojny prowadzonej na pustyni. Spór pomiędzy Kerrickiem, a zabójcą trwał w najlepsze. Wojownik za każdym razem odrzucam argumenty strzygonia. Strzygoń często zlatywał z poręczy by na nią spojrzeć. Ale nigdy nie udało mu się do jej zbliżyć. Stała w martwym punkcie, który zapewniał jej ochronę i dawał szanse na kontynuowanie oceny jej rzekomego obrońcy. Nie mogła pojąć, ani tych wspaniałych skrzydeł, większych od niego o kilka metrów, ani misternie wyrzeźbionych mięśni pleców, które je nosiły. Pióra były bialutkie niczym śnieg, i kontrastowały z błyszczącą czernią piór strzygonia. Chciała podejść i ich dotknąć. Sprawdzić jak i z czego są zrobione. Czy ich struktura jest twarda czy miękka, i jak skrzydła o takiej wielkości tak po prostu mogły pojawiać się na plecach. Ale z drugiej strony, jak mogła robić to co robiła – czytanie w myślach, dematerializację, przechwytywanie kieszeni czasu, aby naprawiać rozbite okno. Ten mężczyzna, wojownik, miał przynajmniej sześć stóp i sześć cali15 wzrostu. Każda odsłonięta część jego ciała była twarda, a mięśnie wyrzeźbione. Miał czarne gęste falujące włosy, które wyglądały na wilgotne, i spływały kila centymetrów za jego ramiona. Każdy mięsień jego ciała był wyszlifowany, prawdopodobnie w toku tej wojskowej czy policyjnej służby, lub cokolwiek on tam robił. Przeniosła spojrzenie z niego na strzygonia. Ten stwór z czarnymi skrzydłami przypominał mitycznego wampira. Był piękny w sposób, który mógł zauroczyć. 15

Około 2 metrów

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

62

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wykorzystywał kły by zabijać ludzi. W przeciwieństwie do niego, Kerrick nie był po prostu niezwykły. Był mężczyzną z krwi i kości, świetnie zbudowanym wojownikiem. Nie jakieś coś z legend o wampirach. Był bardziej realny, opiekuńczy. Samozwańczy opiekun. Dotknęła jego umysłu. Był honorowy. Pragnienia jakie wcześniej czuła wróciły do niej ze zdwojoną siłą, jeszcze bardziej intensywne, miażdżące jej serce. Pochyliła się lekko. Walczyła z oddechem. Czym była ta głęboka wewnętrzna tęsknota? I dlaczego właśnie teraz nią zawładnęła? Poczuła przejmujące dreszcze. Wyprostowała się. Co jej Joy powiedziała niecałą godzinę temu? Znajdź sobie wielkiego mięśniaka, który zaspokoi twoje wszystkie potrzeby? Czyżby ten mężczyzna - wojownik – wampir - obrońca, czy czymkolwiek on tam był, jest wstanie przyjąć od niej wszystko, co ona może mu zaoferować? Starała się oddychać, kiedy dziwne dreszcze przeszły jej ciało. Usta jej nabrzmiały, skóra mrowiła. Pożądanie, zabronione przez lata, narastało w jej brzuchu. Och Boże. Czyste seksualne pożądanie sączyło się z niej. Nagle skrzydlaty wojownik wyprostował się. Odwrócił się do niej. Oczy miał prawie oszalałe. Wskazał ją mieczem. - Musisz natychmiast przestać. Zabawne, ale widziała co miał na myśli. Skinęła głową kilka razy i po chwili sapnęła widząc jak zabójca odrywa się od barierki. Przez bolesną chwilę obawiała się, że jej skrzydlaty wojownik straci przez nią życie. I czyż to nie byłoby typowe? Ku jej uldze, Kerrick odwrócił się i z szybkością, której ludzkie oko nie było w stanie zarejestrować, rzucił się na swojego wroga.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

63

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension W następnej chwili, w przestrzeni powietrznej, pomiędzy drugim, a trzecim piętrem zawirowało. Wijące się skrzydła. Zderzające się miecze. Dziki jazgot. Parzyła zdziwiona na szybkie brutalne ruchy. Jednak po kilku sekundach uderzyła w nią cisza. Czarnoskrzydłe ciało zadrżało i uderzyło w ziemie. Mocno. Alison z sapnięciem ruszyła do stworzenia, chcąc mu pomóc. Krew płynęła z głębokiej rany w klatce piersiowej brudząc asfalt. Poczuła mdłości. Zakryła usta. Nie było sposobu by mu pomóc. Jego głowa spoczywała w gnieździe złamanych czarnych skrzydeł. Uniósł rękę w jej kierunku. Był taki piękny. - Musisz do nas przyjść. Musisz nam pomóc i tej wojnie. - Jakiej wojnie? Nie otrzymała odpowiedzi. Zamknął oczy, a jego ciało niekontrolowanie drżało. Moment później znieruchomiał. Kerrick sfrunął obok niej. Zaczął chować skrzydła w ciele. Przesunęła się i patrzyła oniemiała, jak pióro za piórem składa się i znika w jego plecach. Czy to jej wyobraźnia, czy też mięśnie jego pleców rozdzielały się i przekształcały w bardziej męski kształt? Zamrugała kilka razy. Skrzydła? W powietrzu walka na miecze? Z powrotem skierowała swoją uwagę na strzygonia leżącego u jej stóp. Potrząsnęła głową oszołomiona. Strzygoń? Czy to w ogóle jest prawdziwe? Zmusiła się do oddychania. Cały czas czuła zawroty głowy. Lewe ramię nadal zaciskała wokół talii, prawą dłoń trzymała na ustach. Kerrick opadł na jedno kolano i położył dłoń na czole swojego wroga. Jego

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

64

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ramiona opadły. Uderzyła w nią jej empatia, jeden z jej darów. Czuła jego umęczoną duszę i dostrzegła w nim mrok. Niósł jakiś ciężar, długi, długi czas. Dłużej niż kilka dekad. Sens jego życia przeleciał przez jej umysł. Dostrzegła stulecia bólu, ale jak to było możliwe? Ale z drugiej strony, ten człowiek miał olbrzymie skrzydła, więc nie mieścił się w ziemskich granicach normalności. Istniał poza nimi. Stulecia rozpaczy waliły od niego w ciężkich udręczonych falach. Chciała go dotknąć, położyć dłoń na jego ramieniu, aby dać mu odrobinę ulgi. Ale co ona tak naprawdę o nim wiedziała? A co gorsze, czy go przypadkiem nie skrzywdzi jeżeli się do niego zbliży? Z ręką wciąż złożoną na czole wroga, mruknął. - Niech świat będzie lepszy po twoim odejściu. I może zaznasz spokoju. Litość w środku zemsty? Kim był ten człowiek? Wojownikiem? Obrońcą? Wampirem? Odsunęła się od niego. Wyprostował się na swoją oszałamiającą wysokość. Jej spojrzenie ponownie przesunęło się po jego ciele. Po plecach i profilu. Ponownie poczuła pożądanie, tak bardzo niewłaściwe. Nigdy nie widziała twarzy tak przystojnej. Nos miał prosty i silny. Jego usta były pełne, kości policzkowe wysokie i wyraźne zarysowane. Jego czarne, gęste włosy zapraszały do tarmoszenia. Jego oczy były niesamowicie zielone. Prawie szmaragdowe. Wzrostem powalał ją na kolana. Przy nim czuła się bardzo kobieca, niezwykłe uczucie. Groziło jej, że ta głęboka tęsknota, którą odczuwała, pochłonie ją w całości. Odsunęła się o jeszcze jeden krok.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

65

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nie znała tego człowieka czy też anioła, wampira, wojownika. Kim on do cholery był? I co to wszystko znaczy? Wyciągnął kartę kredytową z kieszeni kiltu i przystawił do ucha. Po chwili zdała sobie sprawę, że to nie kartę, ale telefon trzymał w dłoni. Mówił niskim głosem. - Cześć Jeannie. Tia, mam go. Jeden sprzątnięty. Daj znać Thorne'owi. Inne sygnatury? - jego wzrok przesunął się na Alison. - Tia, stoi obok mnie. Rozpędzę śmiertelników, i zadzwonię po kolejne usunięcie ciała. Rozpędzić śmiertelników? Kolejne usunięcie ciała? Nierealność sytuacji jeszcze raz w nią uderzyła. Psychotyczna przerwa w dostawie energii do jej mózgu, wydawała jej się bardziej rozsądna, niż cokolwiek z tego, co przed chwilą przeżyła – nadal przeżywa. Mocno zamrugała. Może jeżeli się zrelaksuje to wszystko zniknie? Zamknęła oczy i wzięła kilka wdechów. Otworzyła oczy ale jej wojownik - anioł, nadal był. Posłał jej krzywy uśmiech. - Przykro mi piękna, ale jestem realny - dodał – pewnie myślisz, że tracisz rozum. - Bingo - wyszeptała. Wrzucił swój telefon wyglądający jak karta do kieszeni w kilcie. Jego głęboki dźwięczny głos wywoływał w jej ciele dreszcze. Powiedział cicho. - Powinnaś zakryć oczy. Gdy zakryła dłonią oczy, rozbłysnęło jasne światło wypełniając dziedziniec na sekundę lub dwie. Przesunęła rękę i zobaczyła że ciało zabójcy znika, podobnie jak pozostałe ślady jego śmierci. Cement wyglądał nieskazitelnie. Przypomniało to jej rozbite okno i czas, który zatrzymała aby naprawić szkło. Cofnięcie czasu. Wpatrywała się w wojownika stojącego obok niej. To co zrobił, to co mógł

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

66

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zrobić, współgrało z jej możliwościami. Miała moce, może niedokładnie takie same jak jego, niemniej oboje na nowo definiowali ziemskie prawa fizyki. Dla niej znaczyły coś innego niż dla przeciętnego człowieka. Mogła przenosić przedmioty w każde miejsce. Mogła upiec ciasto siedząc w innym pomieszczeniu. Pomyślała o figurce. Pojawiła się na jej otwartej dłoni. W ten sam sposób, co w jego dłoni miecz, znikąd. Ten wojownik – anioł - opiekun musiał to zobaczyć. Spojrzał na jej dłoń i zacisnął szczękę. Ściągnął brwi razem, pośrodku pojawiała się bruzda. Napotkał jej wzrok i skinął głową. Puścił miecz który nie spadł na ziemie, ale wrócił w miejsce z którego przybył – gdziekolwiek to do diabła było. Pomyślała i wysłała posążek do swojego gabinetu, na stolik od kawy. Zmrużył oczy i potrząsnął głowa. - Nie mam pojęcia co z tobą zrobić. Więc było ich dwoje. *** Kerrick walczył sam ze sobą i miał nadzieję że tego nie widać. Blond bogini wyglądała na zszokowaną, sfrustrowaną, a nawet zdesperowaną. Ale jej niedola nie powinna go obchodzić. Musi się jej pozbyć, zanim szaleństwo przejmie nad nim kontrolę. Ta kobieta nadal była polem lawendy, a on chciał, przez następne stulecie, a może wieczność wędrować tym polem. - Więc kim jesteś? - strumień był telepatyczny, dosięgał jej umysłu, ale go nie przenikał. Miała wybór: odpowiedzieć lub nie. Uniosła brwi i rozchyliła usta. Zassała trochę powietrza, a wydawało się, że

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

67

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension potrzebowała go sporo. Odpowiedziała. - Alison Wells, a ty jesteś Kerrick? Wojownik Kerrick? Mam racje? Skinął głową. Zacisnął powieki. - Jezu pachniesz jak lawenda. - Och - powiedziała głośno. Kiedy otworzyła oczy, przyłożyła palce do ust. - Pachniesz marokańskimi przyprawami – powiedziała głośno. Uśmiechnęła się nagle. - Nie goździkami, ale bardziej jak kardamon. - Tak, pachniesz jak kardamon. Uwielbiam tą przyprawę. Och Boże. Czuła zapach jaki wydzielał. Zapach, który oznaczał tylko jedno w jego świecie, i który był wykrywany przez osoby ważne w jego życiu. Kurwa. Był w tarapatach. Poważnych. Ponownie odniósł wrażenie że Endelle go wystawiła. - Ty też mi się podobasz - warknął przez zaciśnięte zęby, bo to było wielkie niedopowiedzenie. - Co tłumaczy ten cały ... zapach. Zmarszczyła czoło. Była piękna. Boleśnie piękna. Spojrzała zdziwiona, jej niebieskie oczy w złotej oprawie błyszczały. Przyglądał się jej, a następna fala lawendy narastała wokół niego. Musiał uciec od niej. Ale nie mógł zrobić kroku. Zaczęła go mierzyć spojrzeniem, od głowy po stopy. Chciał tego i cieszył się, że założył tyko skórzany kilt, prostą uprząż na naga klatę piersiową i buty. Jego wojskowe ciuchy pozwalały jej na poznanie niezłego krajobrazu. Zmniejszyła odległość między nimi, i zacisnęła dłoń na jego ramieniu, jakby chcąc sprawdzić czy jest realny. Spojrzała w jego oczy. Wiedział że powinien ją powstrzymać przed dotykaniem go. Przed przebywanie zbyt blisko niego. Ale nie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

68

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension potrafił. - Wojownik Kerrick - wyszeptała, jakby starając się zrozumieć. Jej niebieskie oczy pociemniały. - Po prostu Kerrick - powiedział. Jego głos brzmiał jakby wpadł w otchłań. Słyszał jak jej serce wali pod żebrami. Lawenda jeszcze raz ruszyła na niego, i wiedział, po prostu wiedział, że gdyby się na to zgodził, w ciągu sekundy znajdzie się pod nim. Nigdy nie przeżył czegoś tak przytłaczającego, kiedy patrzył w jej oczy. Pragnął jej. Kim ona była? Zwykły śmiertelnik tak go wzywa? I mimo że złożył śluby dekady temu, chciał tak po prostu rzucić się na żywioł, nie patrząc wstecz? Okno zostało otwarte i złote słońce wlewało się do jego pozbawionego nadziei życia. Czy z tą kobietą będzie inaczej, z tą kobietą posiadającą takie dary? Czy był w stanie zrobić dla niej to, czego nie był w stanie dla swojej pierwszej żony i syna? Drugiej żony i dwóch synów? Czy był w stanie zachować Alison Wells przy życiu? Czy będzie to możliwe? Te niebieskie oczy przyciągały go jak nic dotychczas. Wszytko w niej go kusiło. Jego ciało zesztywniało. Pochylił się do niej... I zadzwonił jego telefon. - Cholera - wymruczał. Skrzywił się i cofnął o krok. Wyciągnął komórkę i przystawił do ucha. - Tia Jeannie? - Pomyślałam, że powinieneś wiedzieć, kobieta jest naćpana mocą i stoi obok ciebie. Jakieś problemy? Mnóstwo. - Nie, nie martw się. Właśnie rozmawiamy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

69

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Aaaa. Lubi cię. Inteligentna babka. Wie, że jesteś wampirem? - Jeannie.... - mruknął z ostrzeżeniem w głosie. - Okay, okay. - Jeannie pewnego dnia.. - Jeannie pewnego dnia... Obiecanki cacanki Kerrick. Rozłączył się i schował komórkę. Poczuł się zdezorientowany. Tracił grunt pod nogami i nie potrafił znaleźć solidnego oparcia. A jeszcze teraz ta kobieta poznała swojego pierwszego wampira. Co ona myślała o spędzaniu czasu z czymś takim, albo o całowaniu czegoś takiego? Spojrzał na Alison ponownie. Na jej zmarszczone czoło, niebieskie lśniące oczy, opuchnięte wargi. Potrząsnął głową. - Nie mogę podążyć tą droga. Chcę, ale nie mogę. Szybko skinęła głową ale nadal ociekała lawendą, jakby się w niej kąpała minutę temu. On też skinął głową. - Zdaję sobie sprawę z tego jak to wszystko musi być szokujące, szokujące jak cholera. Porozmawiamy, ale najpierw muszę zająć się resztą tego gówna. Ponownie skinął głową. Zrobił dwa kroki. - Nigdzie nie idę - wysłała. Słowa uderzyły w jego mózg, i zamroziły jego kroki. Odwrócił się i spojrzał jej w oczy. - Kardamon - wysłała. Oczy miała zamknięte. Usta rozchylone.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

70

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nieświadomie – a był tego pewien, wysłała w jego stronę kolejna falę lawendy, która o mało nie zwaliła go z nóg. Cokolwiek było między nimi było cholernie wzajemne. Zadrżał wewnętrznie i odwrócił się. Zacisnął dłonie w pięści. Nie mógł tego zrobić. Odmawiał. Kimkolwiek lub czymkolwiek była, nie mógł się zaangażować. Nie z nią i nie w ten sposób. Ona nie mogła być dla niego tylko przygodnym seksem. Cholera, była czymś więcej. Była jego dragiem, i jeżeli nie będzie ostrożny, wpierdzieli się w coś, w co ślubował się nie wdawać. Skierował się w kierunku schodów. Położył dłonie na swoich ramionach szukając wytchnienia i skupiając się na ludziach. Nakazał gapiom wracać do swoich biur, dłużej nie rozpamiętując ofiary. Podszedł do tłumu nadal stojącego przy ofierze i z tą samą precyzją odesłał ich do swoich obowiązków. Zbliżył się do ratowników medycznych, którzy zdążyli już zapomnieć o zmarłej kobiecie. Wrócili do karetek i odjechali.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

71

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Breh-hedden pojawia się tak rzadko, że trudno zebrać informacje, aby wydać opinie o jego ważności. Autor wierzy, że wiązanie się w pary u Wojowników Krwi, jest tylko częścią mitologi Świata Wyniesionego. Niczym więcej. Z Traktatu Wyniesienia, Philippe Reynard

Rozdział 4 Alison patrzyła jak Wojownik Kerrick kładzie dłonie na każdej osobie. Co oni widzieli? Z całą pewnością nie długowłosego wojownika w rozmiarze zawodnika NBA, ubranego w skórzany kilt i wyglądającego niczym bóg. Była zdumiona, kiedy każdy zwyczajnie odwrócił się na pięcie16 i wrócił do kompleksu medycznego. Pracował dopóki policja i służby ratownicze nie wycofały się z parkingu. W końcu stanął nad przykrytym ciałem. Raz jeszcze wyciągnął dziwny telefon z kiszeni kiltu, rozmawiał z kobietą zwaną Jeannie i sprawił, że zmarła kobieta znikła. Odwrócił się i stanął obok niej. Zamknął oczy na moment, jego płatki nosa zadrżały. Kiedy otworzył oczy zmarszczy brwi. -Dlaczego musisz tak pachnieć lawendą? Po raz kolejny okrążył ją jego ciężki zapach, kardamon. Nie mogła uwierzyć w sposób, w jaki jej ciało reagowało na jego zapach, jakby on należał do niej, i do nikogo innego. Jakby musiała go mieć, albo umrzeć. Co było absurdem, kompletnie irracjonalnym. 16

W org było od miejsca zbrodni – ale dla mnie to jest tak oczywiste .. więc to pominęłam.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

72

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wzięła kolejny mocny wdech i wskazała, teraz, na czysty beton. -Co ty właśnie przed chwilą zrobiłeś? Gdzie się podziała kobieta i ten drugi skrzydlaty facet? Wytrzymał jej spojrzenie. Wyciągnął rękę w jej kierunku, ale po chwili pozwolił jej opaść. -Wykonuję międzywymiarową robotę. Sprzątam strzygonie polujące na Ziemi. Dokładamy starań by nie pozastawiać za sobą żadnych dowodów. Alison skinęła głową jakby te słowa miały dla niej sens. -Wiec, masz opis swojego stanowiska pracy obejmujący zapewnienie że, my, nasz świat, nie dowiemy się o twoim istnieniu? -Po części. Każdej nocy patroluje Pogranicze walcząc z nocnymi drapieżcami. Ma to dla ciebie jakiś sens? Potrząsnęła głową. - A cokolwiek z tego ma sens? Strzygonie? Pogranicze? Jak myślisz? Nienawidziła tej swojej histerycznej nuty w głosie. Położyła dłoń na klatce piersiowej, czuła nadal głęboką niewytłumaczalną tęsknotę. Wzięła kolejny oddech. -Okay. Więc gdzie są ciała? -W kostnicy na Drugiej. -Druga? -Druga Ziemia. Różne wymiary. Ewoluujące moce. Kurwa, ty tak naprawdę nie odpowiedziałaś na wezwanie do przemiany, prawda? -Skoro nie mam zielonego pojęcia o czym mówisz, zgaduję, że odwiedź brzmi nie. -Ale przecież widziałem, jak się zdematerializowałaś z przejścia, na dziedziniec. -Masz na myśli te wszystkie hokus – pokus? Tia, ale nigdy tego nie robiłam w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

73

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension miejscu publicznym, -Ale jednak robiłaś. -Jasne. Od dzieciństwa, tylko że z początku to były głównie przypadki. -Inni z twojej rodziny też to potrafią? Pokręciła głową. -Nie. Moja mama jest telepatką, ale to wszystko. -Mimo to widzisz mnie. - rzucił. - Dematerializujesz się, możesz przenosić obiekty, i z łatwością wślizgujesz się do mojej głowy. Skinęła głową. Wbiła w niego wzrok. Ciężko westchnął i pokręcił głową. -Masz wiele mocy, ale nie masz znamion typowych dla rytuału przemiany. Więc jesteś cholerną zagadką do rozwiązania. Przyglądała mu się. Czy on jest prawdziwy? Po raz kolejny położyła mu dłoń na bicepsie. Wyglądał na prawdziwego. Jego nos rozszerzył się nagle. Zacisnął powieki jakby czuł ból. Dobra, musiała otworzyć te drzwi. Musiała poznać prawdę o nim, o tym co widziała i dotykała. -Więc jesteś … wampirem. -Tak. Świat Wyniesiony to świat wampirów. Ale nie w ten zły sposób, w jak został przedstawiony w tradycjach Brama Stokera. -Z wyjątkiem strzygoni. Skinął głową. -Widzisz to konkretne źródło aspektu kultury wampirów, ponieważ ten którego załatwiłem, użył swoich kłów do naprawdę hardcorowego gówna. Niemniej,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

74

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension większość wyniesionych – mieszkańców Drugiej Ziemi – używa kłów prawidłowo, aby pić krew i dawać przyjemność nie krzywdząc. Szukał jej spojrzenia przez moment. -Nie potrafię nawet czytać w twoich myślach, a powinien być w stanie, co oznacza, że masz mocną tarcze. Kim jesteś? Po raz kolejny powtórzyła swoje nazwisko. -Alison Wells. Prowadzę praktykę w tym budynku. Albo prowadziłam. Zamknęłam ją. Właśnie spotkałam się z moim ostatnim klientem. Zmrużył oczy i zniżył głos. -Twoim ostatnim klientem był Darian Greaves? Skinęła głowa. -Tak. -Chryste. - przeczesał czarne gęste włosy. Wzięła głęboki wdech i powróciła spojrzeniem do jego zielonych oczu. -Znasz Dariana? -Cholera. To takie dziwaczne słyszeć jak go nazywasz po imieniu. Nikt z nas tak nie robi. Nikt na Drugiej. Jest znany jako Dowódca albo Greaves, i jest głównym graczem. Tia, on ma wielkie plany dla naszego świata i Śmiertelnej Ziemi - twojej ziemi - a te plany obejmują wojnę, podboje i niewolnictwo. A teraz, skurczybyk, jest na prostej drodze do sukcesu. Jak rozumiem, nie dyskutował z tobą o swoich ambicjach i wampirzej naturze? Pokręciła głową w zaprzeczeniu. -Nie. Ale proponował mi prace. -Że co? - warkną Kerrick. Jego głęboki głos wstrząsnął nią. Zrobiła mały krok do tyłu. Wszytko co robił,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

75

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wszystko czym był, budziło w niej bestię zwaną pożądaniem. -Chciał abym dołączyła

w jego szeregi. Powiedział, że da mi wszystko czego

zapragnę, a teraz widzę że nie żartował, prawda? -Nie. -Powiedziałam mu, że nie mogłabym dla niego pracować. Że nigdy nie mogłabym pracować dla takiego faceta jak on. -Ale go leczyłaś. - rzucił cicho. Westchnęła markotnie. -Nie możesz nazwać tego co robiłam leczeniem go. Potrafił zmanipulować całą sesje, Najczęściej kończyłam spotkanie ujawniając o sobie rzeczy, które chciałam zachować w tajemnicy. Tia, nasze spotkania przypomniały te Hannibala i Clarise 17. I chociaż nigdy wprost nie mówił o swoich krzywdach, uwielbiał prawić o swoich fantazjach ze mną w roli głównej, które z reguły były bardzo brutalne. Oczywiście, wiecznie powtarzał, że nigdy nie myślał, aby przekuć je w rzeczywistość. Jeżeli mogę ufać w to, że jesteś realny, Darian pochodzi z Drugiej Ziemi, to wiele wyjaśnia, ale o mój Boże, mówienie o tym na głos poprowadzi mi wprost do wariatkowa. Uśmiechnął się naglę. -Nie wiedziałem, że wariatkowo jest medycznym terminem, Nie mogła powstrzymać chichotu. -No cóż, przyznaję, z tego możesz się śmiać. Ale Druga Ziemia? Śmiertelna Ziemia? Naprawdę? -A jak przypuszczasz skąd pochodzę? Po raz kolejny Alison pokręciła głowa. -Nie mam zielonego pojęcia, ale przez ostatnie piętnaście minut próbowałam ustalić czy zwariowałam, czy nie. 17

Bohaterowie Milczenia Owiec.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

76

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Uśmiechnął się. Nawet jego zęby były ładne. Dostrzegła końcówki kłów, które nie były tak widoczne, jak podczas walki. W rzeczywistości te maleństwa były trudno zauważalne. -Nie zwariowałaś. -Jaka jest Druga Ziemia? Jego wzrok złagodniał, coś czego się nie spodziewała. -W rozwiniętych obszarach zamieszkałych przez wyniesionych, architektura jest niesamowita, wszędzie są ogrody. -Masz na myśli publiczne ogrody? -W większości. Wyobraź sobie świat ogrodów, w którym najbardziej pożądane nagrody są za ogrodnictwo i projektowanie. Ten obraz w zestawieniu ze skórzanymi kiltami wojowników wstrząsnął jej umysłem.18 -Ogrody? -Całe kilometry. Ale ogrody są dozwolone tylko w obrębie miasta. Poza wyznaczonymi obszarami, Druga Ziemia to surowa kraina. Rzeka Colorado pozostaje nieuregulowana i bez tam, gwałtownie wpadając do Morza Corteza. Z jednej strony, to świat ucywilizowany, a z drugiej pełen prymitywnych pustkowi i dzikiej puszczy. Pomyślała, że właśnie opisał samego siebie. Surowy, dziki a jednak ucywilizowany. Ponownie poczuła porządnie. Zadrżała, pragnęła jeszcze raz poczuć falę uderzeniową. Zamknął oczy, skrzywił się jakby go właśnie zraniła. Posłał w jej stronę falę kardamonu, który zaatakował jej ciało. -Więc miejsca są nazwane tak samo jak u nas, czy są inne na Drugiej? -Tak samo. 18

Moim też! Te kilty.. eh.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

77

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Uśmiechnął się, ledwie uniósł w górę kącik ust, ale było to absurdalnie seksy. -Tak jest prościej. Skinęła głową. To miało sens. -Mam tyle pytań. Zostaniesz chwilę. Porozmawiasz ze mną? Szukał jej spojrzenia ale pokręcił głową. Jego szczęka przybrała twarda linię, co nie wróżyło dobrze jej prośbie. -Niestety Alison Wells, nie mam prawa ustanawiać precedensu, który pozwoli ci zachować wspomnienia o tym, co się tutaj dzisiaj zdarzyło. -Że co? - odsunęła się od niego o jeszcze jeden krok. Pokręciła głową. Jej usta nagle zrobiły się suche. - Co ty dokładnie masz na myśli? Zanim mogła zareagować zmniejszył między nimi dystans, jednym niesłychanie szybkim ruchem. Położył jedną dłoń na jej czole z drugą zacisnął na karku. Przeszły przez nią ciepłe fale impulsów. -Nie. - krzyknęła. -Nie rób tego Kerrick, proszę nie! Uwolnił ją i cicho powiedział. -Nie walcz ze mną. Muszę to zrobić. Mamy zasady. Dużo zasad.19 Łzy zapiekły ją w oczach. -Nic nie rozumiesz. Jestem tutaj sama. Dobra, mam rodzinę, ale oni mnie tak naprawdę nie rozumieją, takie jest moje życie. Chcę poznać ciebie, dowiedzieć się więcej o tym wszystkim.- rzuciła z desperacją i wskazała ręką puste podwórze. -Nie zostałaś wyniesiona, a obecność wojownika w takim środowisku jak to, nie było, nie jest i nigdy nie będzie wezwaniem do przemiany. Nawet obecność Dariana Greavesa. Jak powiedziałem mamy dokładne zasady co do wyniesienia. Przykro mi. -Chce wyniesienia. - warknęła i spojrzała na niego ze złością. Poczuła panikę, jakby właśnie objawiła się jej przyszłość i nagle została zmyta 19

A pieprzyć takie zasady, z tego co wiem są zawsze po to by je łamać.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

78

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przez silną falę oceanu. -Przykro mi. Ale to w ten sposób nie działa. Istnieją ważkie powody dla tych wszystkich reguł. Musisz zostać wezwana do przemiany. Wojownik w takim miejscu jak to, nie jest wezwaniem.20 Ponownie złapał ją za głowę. Ręka przed i za. Teraz otwarcie łzy spływały po jej policzkach. -Nie. - jęknęła patrząc mu w oczy. - Ty nic nie rozumiesz. -Nie mam wyboru. - mruknął przez zaciśnięte zęby. - Ale na miłość boską odpręż się, albo to będzie bolało jak diabli. -Nie. - szepnęła. Nie mogła stracić tych wspomnień. Nie, kiedy po raz pierwszy w życiu poznała inne istoty, robiące to samo, co ona od dzieciństwa. -Do jasne cholery Alison, przestań walczyć. Nie mam wyboru. Fala częstotliwości wzrastała. Setki ostrzy wbijało się w jej głowę. Pochylił się nad nią. -Piękna, relaks. - wyszeptał jej w ucho. - Nie chcę się skrzywdzić, ale mój Boże, jesteś silna. Wiedziała, że nie miał wyboru. Ból wzrastał i nagle się poddała. Miała uczucie, że zapada się w jego ramionach. Kiedy jej mózg zaczął ponownie funkcjonować usłyszała bardzo miękki, prawie radosny dźwięk. Ciepły słodki oddech musnął jej twarz i szyję. Więcej jego niesamowicie korzennego zapachu skóry podrażniło jej nos. Zalało ją pożądanie i ulga. Nie zrobił tego. Nie zabrał jej pamięci. Wzięła głęboki wdech. Otworzyła oczy i spojrzała w jego, niesamowicie 20

Uparty osioł – mały spojler – będzie jeszcze bardziej uparty.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

79

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zielone, niczym odłamki szmaragdowego szkła, iskrzące się i tęskniące. Położyła palce na jego policzku. -Jesteś cudowny. - wyszeptała. - Proszę, nie odchodź. -Cholera. - mruknął. Roześmiała się, w jej oczach błyszczały łzy. -Nie walcz ze mną ponownie. - poprosił. Westchnęła. -Nie chcę żebyś odchodził -Nie mam wyjścia. Zamknęła oczy. Rozpacz ponownie wkuwała klin w jej sercu. Położył dłoń na jej czole. Poddała się. Odpłynęła, a kolejną rzeczą jaką zobaczyła to było to, że siedzi na trzecim stopniu schodów, sama. Zmieszana rozejrzała się wokół. Dlaczego nie była na górze zamykając gabinet na noc? Skrzyżowała ręce na piersi, jakby starając się coś zachować, ale co? Otarła policzki. Płakała, ale jak jej życie miłe nie wiedziała dlaczego. Od tygodni czuła ból w piersiach. Tęskniła za pełnym, normalnym życia. Może nie wiedziała dlaczego siedzi gdzie siedzi, nie znała przyczyny łez na policzkach, ale samotny płacz miał sens. Spojrzała na stopy i dostrzegła wizytówkę między czubkami jej butów. Sięgnęła w dół i podniosła ją. Czerwona róża leżąca na błyszczącym czarnym tle. Poniżej był nadrukowany piękny szkarłatny napis: BLOOD & BITE. Jakie to dziwne. Przez ostatnie dwa tygodnie marzyła o tym klubie. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

80

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Marcus stał zza masywnym biurkiem trzymając słuchawkę telefonu. Był w szoku. W cholernym szoku. Zdał sobie sprawę że zaciska łapę na słuchawce, więc odwiesił to cholerstwo. Spojrzał przez szkło pokrywające biurko, na rzeźbioną sękatą podstawę, która została zmontowana z masywnych kawałków drewna wyrzuconych na wybrzeże Półwyspu Olimpijskiego, i pokryte szkłem o grubości czterech cali, długim i szerokim jak mały samochód. Biurko zostało wykonane przez lokalnych rzemieślników, kosztowało go ponad dwa tysiące baksów, co było kroplą w morzu jego majątku. Jednak czuł, że może to wszystko stracić w powodu jednego, pieprzonego, odebranego połączania. Spojrzał na telewizor. Było włączony kanał CNN. Znał Ziemie. Do cholery, jego życie było tutaj. To było jego życie, życie jakiego pragnął, życie jakie wybrał. Odwrócił się do okna, obie dłonie zacisnął w pięści. Jego biuro znajdowało się na ostatnim piętrze wieżowca, i miało wspaniały widok na Zatokę Puget. Kolejna burza rozszalała się nad Seattle. Deszcz walił w okno, jakby naraz w szybę stukało tysiące palców. Zazwyczaj ten dźwięk uspakajał go. Jednak teraz nic nie było wstanie stępić jego rozdrażnienia. Przez dwa stulecia nie słyszał tego ostrego, wyjątkowego, żeńskiego głosu. Endelle nie wymieniła z nim ani słowa, odkąd porzucił jej elitarną grupę wojowników. Nie od kiedy odszedł i odwrócił się o na dobre od swoich braci wojowników dwa stulecia temu. A teraz go wzywa. Miała dla niego robotę, poważną robotę. Wojna z Dowódcą nabierała rozpędu. Jej ludzie walczyli na maska i potrzebowała go aby przejął miejsce Kerricka. Cholerny drań dostał zadnie, pilnowanie wybranej, do czasu aż

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

81

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension odpowie na wezwanie. Przez sekundę chciał zapolować na kobietę i ją ostrzec przed gównem zwanym Drugą Ziemią. Ale jakie on miał prawo mówić jej lub komukolwiek co ma robić? Nawet on nie opuścił Drugiej, bo tak kochał Śmiertelną Ziemię. Odszedł z innych przyczyn. Z przyczyn, które go nadal prześladowały. Kurwa. Przynajmniej miał wrócić tylko na kilka dni, kilka kamyczków z koryta jego oślego życia, jak stwierdziła Endelle. Jak cholera, to tak się skończy. Nie mógł odmówić i ona to wiedziała.

Cholera.

Jego tydzień został zmarnowany. Miał trzy spotkania ze swoim zarządem. Czekało na niego kilka międzynarodowych ofert budowlanych i jeden ważny kontakt z Drugą Ziemią. Na jutro miał zaplanowany obiad biznesowy, z członkiem rodziny królewskiej z Bliskiego Wschodu. A za godzinę zębatą randkę, ze znakomitą aktorką kanadyjską. Miał dla niej szmaragdowy naszyjnik. Postanowił, że większość wieczoru spędzi w niej, a po północy wyczyści jej pamięć. Miał ją zostawić z naszyjnikiem, zajebistym wspomnieniem seksu21, i ze słodkim ale niekoniecznym żegnaj. Nie pamiętałby, że ją ssał, przynajmniej nie, że ssał jej żyłę, chociaż prawdopodobnie byłaby osłabiona przez dwa dni. Teraz będzie musiał odwołać swój wieczór. Cholera. Odwrócił się od okna. Jego wzrok ponownie padł na drewniane słoje pod grubą warstwą szkła. Były poskręcane przez ciężkie fale Pacyfiku. Pomyślał o oczach Endelle. O jej poświęcaniu w służbie dla Drugiej. Wiele jej zawdzięczał. Oparł się dłońmi o szklany blat biurka. Zbyt mocno. Zmniejszył nacisk. 21

Ale ma wysokie mniemanie o sobie ..

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

82

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Stworzył sobie od nowa życie na Ziemi. Piękne życie, pełne pieniędzy których mógł kiedykolwiek zapragnąć. Pełne kobiet, pełne zabawek. Właśnie zamówił Harleya 1200 Nightste i najnowszego Jaguara. Połkną przybrzeżne drogi jak eksplozja rakiety, niezależnie od pogody. Ale musiał iść. Nie miał wyboru. Kiedy opuszczał Wojowników Krwi obiecał Endelle, że jeżeli będzie go potrzebowała, wróci. Poza tym, nie był całkowicie narcystycznym dupkiem.22 Myślał o tym, co będzie robił przez koleje dni. Położy swoje życie na szali, a jego wszystkie plany pójdą w łeb. Pomyślał o swojej zębatej randce. Do diabla z tym. Endelle i jej wojownicy będą musieli poczekać do cholernej północy, zanim opuści Zimie. Najpierw kobitka. Inne myśli zaczęły go prześladować. Nie dotyczące walki, ale powodów dla których opuścił Drugą i szeregi wojowników. To była prosta sprawa. Jeśli by został zabiłby Kerricka za to co zrobił. Nadal mógł. Jego palce naciskały na szklany blat. Cześć jego zmysłów ostrzegała go aby się wycofał, ale druga część przybrała wręcz genialny odcień czerwieni. Nadal pragnął zemsty, to się nie zmieniło, nawet odrobinę. Przysiągł na Boga, że jeśli dorwie w swoje łapy Kerricka to zabije tego skurwysyna. Szklany blat pękł dokładnie w tym samym momencie, gdy z jego gardła wydobył się ryk. *** Kerrick czuł się wypruty. Całe to napięcie wywołane próbą nie myślenia o 22

Jaka wspaniała wiadomość..

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

83

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison Wells sprawiło, że oczy go piekły jakby potarł je papierem ściernym. Stał w gabinecie Endelle, opierając dłoń o nigdy nie używany kominek. Okna tworzyły ścianę północną i wschodnią. Rozproszone światło błyszczało na górze Camelback. Phoenix, obojętnie w jakim wymiarze miało wspaniałe wulkaniczne wzgórza. Wzgórze swoją nazwę zawdzięczało kształtowi. Sala tronowa, jak nazywał gabinet Endelle Thorne, była wygodna, z ciemną drewnianą podłogą okrytą skórą zebry. Bardziej przypominał gabinet mężczyzny, prawie jak gabinet z trofeami z którego suka do potęgi administrowała całym światem. Nie mógł sobie wyobrazić jak dawała sobie radę z Administratorami Drugiej Ziemi. Ale na obecną chwile miał swoje własne problemy, a największym, była śliczna blondynka z niebieskimi oczyma w oprawie złota, pełna mocy śmiertelniczka, kobieta, która zbliżała się do wyniesienia. Alison. Alison. Chryste. Potargał rozpuszczone włosy. Nie powinien jej zostawiać wizytówki na schodach. Nie powinien się w to wtrącać. Złe rzeczy mają tendencje powtarzać się. Sęk w tym, że on trzymał ją w ramionach, tą kobietę, Alison, i zapach lawendy przyległ do niego jak mód do skóry. Z każdym kolejnym oddechem jej zapach jeszcze bardziej zapadał w jego kościach. Wiedział co się dzieje i nie mógł tego powstrzymać, ale miał cholerny zamiar coś z tym zrobić. Będzie z tym walczyć na śmierć i życie. Więc po cholerę zostawiał wizytówkę? -Gdzie kurwa jest twój cadroen Wojowniku? Kerrick przesunął wzrok na Endelle. Wyprostował się.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

84

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Na moim zlewie. - warknął. Zmrużyła oczy. -Dlaczego? -Bo jestem odrobinę wkurwiony. Przewróciła oczami. -Świetnie. Obojętnie. Teraz gadaj o śmiertelniczce. Ona się zmaterializowała, gdzie i na jaki dystans? Stanął na baczność, zwieszając lewą rękę za plecami. Nadal był ubrany w kilt i uprzęż, buty zakrwawione, czyli w nieciekawy strój na spotkanie z Najwyższym Administratorem, ale skoro naciskała na spotkanie bezpośrednio po walce w Paradise Valley... Powiedział jej co się stało. -Zmaterializowała się na twoich oczach, bez jaj. Endelle uniosła swoje perfekcyjne brwi. Jej wysokość była pod wrażeniem. Usiadła na kolebce zrobionej ze swoich ogromnym skrzydeł – tym razem żółtych, bo mogła zmieniać ich kolor na życzenie. Ubrana była w jakiś rodzaj skórzanej sukni – może ze skóry leoparda – która sięgała jej ud. Nie interesował się Endelle, co nie zmieniało faktu, że była niesamowicie piękna, a on w końcu był mężczyzną. Miała egotyczne rysy twarzy, jak jakaś arabska księżniczka. Oliwkową skórę, czarne włosy, a jej ciemne oczy były niezwykłego koloru, prawie szorstkiej kory drewna pokrytej mchem. Była też niebezpieczna i posiadała niezwykłe moce, których nawet sobie nie potrafił wyobrazić. Miała na sobie szpilki, obcasy był cienkie i wyglądały jak sztylety. Stosownie, miała też temperament skorpiona. -Szybko oceniłem jej moce. Może już mieć wszystkie umiejętności z Drugiej Ziemi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

85

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Cholera. - wymamrotała Endelle. Wyrwała jedno swoje pióro i przesuwała je między palcami. Skrzywił się. To musiało boleć jak cholera. Jednak dla niej wyrwanie pióra było jak piłowanie paznokci. Kontynuowała. -Dowódca po nią pójdzie i w ciągu kilku godzin przekształci ją w pieprzone gówno. Okay, więc dokładnie w jakim miejscu jest jej przemiana? -Nie potrafiłem dostać się do jej głowy. -Co? Pochyliła się wbijając w niego spojrzenie. -Nie mogłeś dostać się do jej głowy? -Mogłem się z nią porozumiewać telepatycznie, ale jej tarcza jest tak mocna jak twoja. -Łał. - Pokiwała głową. - Więc wypytałeś ją o jej sny? -Nie jestem oficerem łącznikowym, i znasz zasady. Nawet zwykłe wypytywanie jest naruszeniem zasad. Nie posiadała żadnej wiedzy o tym co widziała, ani o strzygoniu, ani o mnie. Zatem nasz świat nie pojawił się w jej snach, inaczej wiedziałaby więcej. -Ale jej moce....? -Nie mieszczą się w skali. Tylko twoja przemiana nastąpiła już z materializacją. -Cholera. Więc musi być już pośrodku przemiany. A więc będę to traktowała jak przemianę w toku. Myślę że to tylko kwestia czasu kiedy ona przekroczy Pogranicze. Potarła czoło. Zastawiał się, czy ona kiedykolwiek śpi. Ale przecież nikt z nich nie spał, przynajmniej nie przez ostatnie godziny. Spać. Jak to jest?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

86

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wyrwane pióro zmieniło kolory. Od różowego do bursztynowego, z czarnego w zielony, kalejdoskop barw zmieniał się z każdym uderzeniem jej palca. Była zamyślona. Jego spojrzenie przesunęło się z niej na widok za oknem. Zapadła noc, i góra Camelback była ledwie zarysem na tle ciemnego nieba rozświetlonego gwiazdami. Gdyby byli na Ziemi, jej biuro leżało by się gdzieś w pobliżu lotniska Sky Harbor. Budynek administracji Pani Endelle znajdował się między grupą szklanych eleganckich wieżowców. Każdy z tych budynków był szeroki u podstawy jak piramidy, układ schodkowy pozwalał by na każdym piętrze były wielkie ogrody tarasowe. Poprzez wykorzystanie podziemnych rzek Dolina Słońca na Drugiej Ziemi, w zaludnionych obszarach, przybrała tropikalny wygląd. Drzewa liściaste i gaje cytrusowe utrzymywały czyste powietrze. Tereny zielone w całym mieście były normą. Spojrzała na niego. -Centrala powiedziała, że był tam Greaves. Skinął głową. -Śmiertelniczka jest psychiatrą z zawodu. Była przez rok jego terapeutką. -Ja pierdole.- zamruczała Endelle.- Więc wiedział o niej przez cały czas. - potrząsnęła głową. - Cholera, muszę mieć lepsze informacje. To jest najgorsza grupa wyroczni jaką miałam. Wymruczała długi ciąg obscenicznych przekleństw i w końcu się uspokoiła. Skinęła głową i z powrotem na niego spojrzała. -Jesteś dosyć spoufalony z tą nie -do -końca wyniesioną wybraną, prawda? Jest ładna?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

87

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Piękną. Wspaniała. Wysoka. Pasowała do niego jak ulał. Chciał ją objąć. Chciał zatopić swoje kły w jej karku i jeszcze czegoś jak jasna cholera. -Bardzo ładna. - powiedział kategorycznie ucinając temat. -Przestań pierdolić Kerrick. Myślisz że nie potrafię czytać w twoich myślach? Więc, masz coś do niej. Udawać? Nie. Była wielka szansa na to, że Endelle znała jego myśli, zanim on sam je sformułował. -Więcej niż powinienem. Bardzo nierozsądnie. -Jasne. - zmrużyła oczy. - Czujesz coś aromatycznego od niej? Czuł lawendę. Pole lawendy. Ale nie mógł tego powiedzieć głośno. -Cóż, a więc to musi być dla ciebie wielkie gówno, bo brzmi jak breh-hedden. Skrzyżował z nią wzrok. -Nie wierzę w to. Wszyscy wiemy, że to tylko cholerny mit. Endelle pokręciła głową. -Jest rzadkością, ale to cholerstwo istnieje. Widziałam to kilka razy podczas mojego pieprzonego życia. To potrafi być prawdziwą suką, więc życzę powodzenia. zaśmiała się. Nie widział nic śmiesznego w tej mocnej wymianie między nim a Alison. Coś mu przyszło do głowy i zmrużył oczy. -Wiedziałaś, że to się stanie kiedy mnie do niej wysyłałaś? -Miałam przeczucie. -Kurwa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

88

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Wiesz, jeżeli to jest breh-hedden, nie będziesz miał nad tym za wiele kontroli. Nie chciał o tym myśleć. Nie chciał nawet przyznać, że może istnieć coś tak potężnego i wyraźnie nieodpartego. Potrząsnął głową. -Nie ma znaczenia, czy to jest breh-hedden, czy nie. Oparła się plecami o krzesło. -A tak. Złożyłeś śluby. Idiota. Śmierć się zdarza. Przyzwyczaj się do tego na miłość boską. Hannah znała ryzyko. Więc jej zaufaj. Jego twarz zmieniła się w kamień. -Helena. - zawarczał. - Moja żona miała na imię Helena. Wstała, oparła dłonie na biurku i nachyliła się niego. Jej skrzydła zrobiły się czarne, rozwinięte miały około piętnastu stóp i sięgały do sufitu. Przyjęła agresywną pozycje. -Nie waż się używać tego pierdolonego tonu w rozmowie ze mną Wojowniku, albo będę miała twoje skrzydła – dosłownie- każde piórko. Przekrzywił głowę i wbił w nią wzrok. Mogła to zrobić. A w tej chwili chciał jej powiedzieć, że mogła je zabrać. Tu i teraz i wpakować je w sobie w dupę. Był zmęczony całym tym pieprzonym gównem: śmiercią, uzależnionymi strzygoniami, martwymi dzieciaki wysuszonymi i porzuconymi w zaułku, i walką z takimi psychopatami jak Dowódca. Pochyli się do niej. -Więc to zrób. - przesłał telepatycznie. Patrzyła na niego przez długą chwilę. Naglę wybuchnęła śmiechem. Złożyła skrzydła i usiadła na krześle. -Do diabła nie. Dlaczego masz być wolny? Podlizuj się życiu jak reszta z nas. Poza

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

89

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension tym, ja na serio nie rozumiem czemu ty nadal jesteś wkurzony. Zwłaszcza po takim czasie. Opuścił podbródek. -To proste Endelle. Nigdy nie miałaś dzieci. Kiedy je będziesz miała i stracisz przez to kim jesteś, wtedy będziesz miała prawo mówić mi, co mam robić i myśleć. Ale na obecną chwilę, pocałuj mnie w tyłek. Endelle skrzywiła się. -Jak uważasz. Kerrick chciał wyjść. Gdyby był w stanie się zdematerializować uniósłby rękę i zniknął ze słodziutkim - pierdol się- na ustach. -Więc skończyliśmy? -Tia. Odwrócił się, ale go zatrzymała. -Czekaj jeszcze jedno. Coś w jej głosie sprawiło się poczuł ostrzegawczy dreszcz pełznący wzdłuż jego skrzydeł. Spojrzał na nią, ale nic nie powiedziała. Zamiast tego zagryzła dolną wargę, a Endelle nigdy tego nie robiła. Miał cholernie złe przeczucie. Wszystkie jego instynkty wystrzeliły w górę, jak para z kominów na Titanicu. -Wyduś to w siebie! Wyglądała na winną. -Powołałam Marcusa. - rzuciła przepraszająco. Kerrick osłupiał. Wciągnął powietrze. Napiął ramiona. Jego bicepsy drgnęły, a dłonie złożył w śmiercionośne pięści.23 -Co ty zrobiłaś? - zapytał zachrypniętym głosem. -Potrzebujemy go. 23

Tiaa ich spotkanie będzie bardzooo ciekawe.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

90

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Potrząsnął głową. -Jak jasna cholera. - wykrzyknął. Wstała ponownie i jeszcze raz zmierzyła się z jego agresją. -Potrzebujemy go bo Dowódca sprowadza z każdego terytorium Drugiej Ziemi, dziennie po pięćdziesięciu strzygoni mimo wszystkich moich wysiłków. Ty i twoi bracia wojownicy zdejmujecie od trzydziestu do czterdziestu dziennie. A więc zrób szybkie obliczenie! Potrząsnął głową. -Co? Nie wierzysz mi? Więc powiedz mi jakim językiem posługiwał się szwadron z ostatniej nocy. Może jednym z White Tank24? Patrzy na nią ze złością. Jego twarz płonęła jakby cały dzień sterczał na wietrze. -Pochodzili z Czadu i mówili w sango25. Oczywiście miała racje. Wcześniej nie zastawiał się, jakim językiem posługiwały się strzygonie, z którymi włączył przez ostatnie miesiące. Zauważył jedynie, że Dowódca zwiększył swoje starania by bracia mieli co robić, przez całe pierdolone dnie. I kurwa, to działało. -Więc nie waż się tutaj stać mówcą mi że nie potrzebujemy Marcusa. Potrzebujemy. Pojawi się dzisiaj w nocy, i jeżeli cię to zaciekawi, nie jest bardziej szczęśliwy od ciebie. Ale wasza dwójka musi w końcu znaleźć sposób by się dogadać. Przenoszę cię do służby obrońcy, a on zajmie twoje miejsce na Pograniczu. Potrzebujemy tej wybranej. Jedyną rzeczą jaką mi powiedziały, te moje pierdolnięte wyrocznie, to to 24

To miejsce w Arizonie. Nazwa gór. Język z grupy adamawa-ubangi z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, używany w Republice Środkowoafrykańskiej oraz przygranicznych terenach Czadu, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Konga. W Republice Środkowoafrykańskiej oraz wzdłuż biegu rzeki Ubangi pełni rolę języka wehikularnego. 25

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

91

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension że Alison Wells jest częścią równowagi sił, i jeżeli skończy martwa świat na tym bardzo ucierpi. Kerrick zesztywniał. W te sytuacji było tyle złych rzeczy, że nawet nie wiedział od czego zacząć. Ale jedna myśl wybijała się na przód. Zanim się zastanowił warknął. -Jeżeli ten skurwysyn położy łapska na kobiecie, zatłukę go. -Do kurwy nędzy. Idź do domu i weź zimny prysznic. Był już gotowy się o to wykłócać, ale uniosła rękę i w następnym momencie ślizgał się na kolanach przez całą długość swojej łazianki. Jego ręka drżała z powstrzymywanej furii. I nie przestała nawet jak palce zacisnął w pięść. Marcus? Tutaj? Do diabła nie! Kurwa nie!

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

92

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zło wykuwa tornado, A dobro walczy w prostej linii. Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej

Rozdział 5 Dlaczego nie mogła zapamiętać? Czego nie mogła zapamiętać? Alison miała najgorsze przeczucie, że zapomniała o czymś naprawdę ważnym. O czymś, od czego zależało jej życie. To było oczywiście śmieszne, a mimo wszystko, to dokuczliwe uczucie pozostało. Stała przed lustrem weneckim26 w głównej łazience. Pochyliła się lekko, przerzuciła swoje długie włosy na prawą stronę i zawiązała jedwabną bluzkę na karku. Jest gotowa to zrobić? Stanęła wyprostowana i szarpnęła karbowane włosy. Aktualnie miała karbowane włosy! Nie miała takich od trzech lat, od kiedy...cóż, nie chciała myśleć o swoim ostatnim facecie. Położyła cienką warstwę różowej szminki na usta i je zacisnęła. Spojrzała na wizytówkę leżącą na zlewie...BLOOD & BITE. Klub był jednym z trzech jej snów27, powtarzających się, przez ostatni miesiąc. Drugi dotyczył zaułka w centrum miasta. A trzeci był o długim wąskim jeziorze po 26

27

Lustra weneckie - lustra produkowane w Wenecji, do XVII w. znanej z doskonałego szklarstwa. Obecnie termin "lustro weneckie" jest najczęściej błędnie używany na określenie lustra fenickiego. Te sny są ważne, więc je zapamiętajcie :)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

93

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zachodniej stronie White Tanks, o jeziorze, które nawet nie istniało.28 Gdy pomyślała o snach poczuła, jak w jej klatce piersiowej narasta głęboka tęsknota, aż ścisnęło ją w sercu. Zamknęła oczy i pochyliła się. Znała ataki paniki, ale ataki tęsknoty? Sny o nocnym klubie wysłały ją do laptopa. Włączyła Google, i dowiedziała się tyle, aby trzymać się z dala od tego miejsca. Lokalizacja w południowym Phoenix mogła skutecznie zakończyć jej wszystkie pragnienia, ale musiała dowiedzieć się czemu klub, o tak nędznej nazwie i zupełnie jej nieznany, pojawia się w jej snach. Nagle w jej myślach skrystalizował się obraz mężczyzny, wysokiego mężczyzny, ze skrzydłami i kłami. Wampir? W głowie jej zaszumiało, dreszcz uniósł jej włosy na karku. Wampir z kłami. Dlaczego pomyślała, o czymś tak absurdalnym, a jednak … Obraz do końca się skrystalizował. Facet był cholernie ładny – tak ładny, a nie przystojny, i z nią rozmawiał. Skórę miał porcelanową, z niebieskawą poświatą. Unosił swoje ogromne skrzydła i wirował w powietrzu. Skrzywiła się. Nagle poczuła przeszywający ból w głowie, skoczył jej puls. Zamrugała kilka razy i wzięła głęboki oddech wolno go wypuszczając. Ból zmniejszył się, a następnie zniknął. Dziwne. O czym to myślała? Cóż, o niczym. Spojrzała w dół na swój strój – jak upolować faceta - czerwoną jedwabną bluzkę wiązaną na karku, kusą czarną spódniczkę i czarne buty na wysokich 28

Zdziwisz się:P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

94

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension obcasach Jimmy Choo, zapinane w kostkach. Kochała te buty, ale nigdy ich nie nosiła. Nigdy nie miała okazji, aż do dzisiaj. Co więcej, nawet nałożyła sobie perłowe cienie na oczy. O Boże, czy ona faktycznie ma zamiar to zrobić? Czy ona myśli, że w takim miejscu, co nazywa się Blood & Bite znajdzie - żyli długo i szczeliwie? Ale z drugiej strony, co jeżeli jej podświadomość doprowadzi ją do faceta, którego potrzebuje, takiego prosto ze snów? Nie trzymała się sztywnych klinicznych poglądów, jeżeli chodziło o jej życie. Rozumiała chaotyczną naturę istnienia, tak samo jak tajemniczą i skomplikowaną głębię ludzkiego umysłu. Poza tym, cała psychologia nie była w stanie wyjaśnić jej specjalnych mocy. Więc co spodziewa się znaleźć dzisiejszej nocy w klubie? Odpowiedź pędziła na powierzchni jej umysłu, jak boja uwolniona nagle z wody. Miała nadzieje, że gdzieś tam w środku będzie mężczyzna potrafiący ją zrozumieć i zaakceptować, a nawet dać sobie radę z jej mocami. Czy ma podstawę dla takiej nadziei? W końcu tylko znalazła wizytówkę pod nogami, i nie mogła wyjaśnić skąd się tam wzięła. *** O ósmej wieczór Eldon Crace, Wysoki Administrator Drugiego Chicago, siedział w kałuży własnego potu. Co nie miało pierdolonego sensu. Znany był ze swojego opanowania. Z drugiej jednak strony, siedział naprzeciw wampira, który był w stanie dać mu lub odebrać to, czego pragnął najbardziej na świecie. Dowódca Darian Greaves jednym machnięciem pióra może go upoważnić do zasiadania przy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

95

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Genewskim Okrągłym Stole. W miejscu wszystkich przyszłych władz dla Nadchodzącego Porządku. Ze zmarszczonym czołem muskał białą kwadratową płócienną chustkę. Pot dosłownie wyciekał mu z każdego pora. Czym do cholery jest ten nacisk w głowie? Dowódca był mistrzem w najstarszym znaczeniu tego słowa, w poziomie jego osobistego spełnienia, w siłę i w posłuszeństwie ludzi wokół niego. Miał wygląd europejskiego arystokraty i żelazną wolę cesarzy Qin.29 Siedział za ogromnym biurkiem z hebanu, w rozmiarze pancernika, był spokojny jak jezioro w bezwietrzny dzień. Za nim była ściana z rozkruszonej skały, dowód na to, że także kompleks był położy pod ziemią. To była ogromna twierdza, chroniona i bezpieczna. Dowódca był ubrany w drogi czarny garnitur z kaszmiru, prawdopodobnie włoski, przynajmniej z kroju, i dla kontrastu w żółty jedwabny krawat. Miał duże okrągłe oczy, łysą głowę błyszczącą w oświetleniu sufitowym, czarny pierścień na małym palcu prawej dłoni, bardzo ostre kły, których nie ukrywał i szpony zamiast palców lewej dłoni. Crace nie chciał patrzeć na szpony przypominające sztylety, co wcale nie zmniejszało ilości potu, które jego ciało pozbywało się w litrach. Jezu. Cichy szum zwrócił jego uwagę na przeciwległą ścianę. Rząd nienagannie wypielęgnowanych i fallicznych włoskich cyprysów30 stał od ściany do ściany. Nawet ta botaniczna ekspresja w biurze Greavesa podkreślała jego moc i zamiary. Nowa fala potu zrosiła jego czoło i wytarł je chustką. Ale się trzymał. 29 30

Pierwsza dynastia zjednoczonego Cesarstwa Chińskiego, założona w 221 r. p.n.e. Eh, może to zastępstwo dla jego siusiaka.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

96

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przynajmniej przez kilka ostatnich dekad nauczył się pozorów opanowania. Został wezwany z Drugiego Phoenix w jakimś konkretnym celu, ale nie dowie się o nim póki Dowódca nie zechce mu powiedzieć. Teraz, przedłużająca się cisza utrzymywała nerwy Crace na krawędzi noża. Wchodził w dupę Dowódcy od wieku, robiąc wszystko, kiedy mu kazano, składując artylerię, powiększając armię strzygoni, i trenując, trenując, trenując. Czyli robił, nie mniej, nie więcej, niż inny Administratorzy. Ci wszyscy ambitni mężczyźni i kobiety, którzy współpracowali z Dowódcą, mając nadzieję na nowy porządek i łupy nowego porządku. A Crace nie miał złudzeń. Darian Greaves chciał rządzić, i będzie rządził. Te dwa światy wkrótce będą do zagrabienia i Crace chciał siedzieć po prawicy boga, kiedy nastąpi ta gówniana nawałnica. Teraz siedział naprzeciwko swojego bóstwa na cholernie niewygodnym krześle. W jego obecności najlepiej siedzieć nisko. A jeszcze lepiej klękać. - Co słychać w Chicago? - zapytał dowódca Greaves. Jego głos był aksamitny i stalowy, kojący, ale z założenia złośliwy. Solidna obietnica piekła, jeżeli coś nie pójdzie po jego myśli. Jako ktoś, kto przewodził, Dowódca miał głos jak należy. Crace uśmiechnął się. - Zimno jak zawsze na początku marca. Znasz Chicago. Mamy tylko dwie aury – zimę i czwartego lipca. Idealna pogoda jest tutaj w Phoenix. Dowódca skinął głową, był zamyślony. - Jak twoja armia? - Mamy przewagę i stale pracujemy, by co tydzień zwerbować nowego rekruta. Był bardzo dumny ze swojego rekordu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

97

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Najlepszy czas na rekrutacje był podczas obrzędu wniesienia, gdy śmiertelnicy byli najbardziej narażeni. Później, kiedy lepiej rozumieli naturę zabójczej krwi, trudniej było ich uzależnić i zmusić do wojskowej służby. Mimo tego, zebrał się na potężny wysiłek by rekrutować i spełnił pokładane w nim oczekiwania. - Dobrze się spisałeś. Wyślij do mnie do końca tygodnia pięćdziesięciu. Crace powstrzymał syk formujący się w jego gardle. Był bardzo opiekuńczy wobec swojej arami i to z kilku powodów. Po pierwsze, wysłanie ich do Drugiego Phoenix było jak wyrok śmierci - bracia, po drugie Dowódca zawsze miał wygórowane żądania. Więc co się stanie jeżeli nie będzie w stanie im sprostać? Z całą pewnością nastąpi kara - a co gorsze straci swoją szanse na zajęcie miejsca przy Okrągłym Stole. Czuł jak pot spływa mu spod kolan na łydki. Gdyby tylko zelżał ten nacisk w głowie. - Oczywiście, nie chcę cię pozbywać ludzi, ale radzę ci uzupełnić swoje siły tak szybko jak to możliwe. Proponuje byś udał się trochę dalej, do Texasu. Kto się dowie poza tobą i mną, że odrobinę nagiąłeś zasady? - Dziękuję Dowódco. Właśnie dostał pozwolenie na zapuszczenie się na terytorium Endelle. Prawda? Uwielbiał łamać zasady. Uśmiechnął się. - Jesteśmy chętni. Do diabła byli chętni31 i gotowi. Już pięćdziesiąt lat temu powinni przystąpić do Okrągłego Stołu, ale Dowódca nigdy nie robił niczego w pośpiechu. Powinien wziąć lekcje od swojego przełożonego, zamiast tego wypalił. - Zarobiłem na stanowisko. Dowódca zmrużył oczy. Cholera. 31

On i jego ludzie ..

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

98

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nieznacznie zgiął szpony i rzucił cichym głosem. - Zarobisz na stanowisko, kiedy o tym zdecyduję. Musisz nauczyć się cierpliwości Crace. Twoja swada wiecznie jest twoim upadkiem. Teraz, teraz, teraz... nie rozpaczaj. Będziesz szczęśliwy, bo mam dla ciebie robotę. Nareszcie. Powód wezwania. Wypuścił powietrze, cicho. Położył prawą dłoń na sercu i skłonił głowę, mało eleganckie na tym cholernym krześle. - Oferuję się z pomocą. Dowódca uniósł śnieżnobiały arkusz papieru, który trzymał między długimi ostrymi pazurami. Crace wbił wzrok w szpony. Na nowo jego czoło pokrył pot. Greaves miał tyle mocy. Nikt na Drugiej nie miał możliwości zmiany DNA i wyhodowania szponów. Mógł to cholerstwo schować albo i nie, podczas ich rozmowy. Słodki Jezu. - Zrób to - powiedział Dowódca, uśmiech zamaskował jego kły – a zasiądziesz na prawicy boga. Pchnął w jego kierunku papier. Przesunął się tylko kilka centymetrów w jego stronę, co zmusiło Crace do uniesienia dupy z niskiego krzesła. Wziął kartkę i usiadł ponownie. Pot moczył mu majtki od Guciego. Gdy spojrzał na pierwsze słowa rozkazu potrząsnął głową. I tylko tego żądał Dowódca? Uniósł głowę i napotkał okrągłe oczy swego bóstwa. - Chcesz bym zabił śmiertelniczkę? - prawie się roześmiał. Czy mogło być coś prostszego?32 - Złóż razem plany. Jednak nawet nie ruszysz palcem póki nie posiadasz zgody Komitetu, a nawet wtedy, nie możesz zapolować na wybraną póki nie odpowie na 32

Z cała pewnością..

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

99

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wezwanie. Czy to jasne? Crace wbijał w niego wzrok z otwartymi ustami. Oczywiście znał zasady, po prostu nie mógł uwierzyć w prostotę tego zadania.33 Nawet nie zastanowił się, czemu do tego zadnia nie został wyznaczony ktoś o mniejszych talentach. Dowódca uśmiechnął się, odrobinę. - Jakiś problem Administratorze Crace? - Nie. Wcale nie. Carce znał radość. Uczucie było jak stado motyli fruwające w jego żyłach. Czuł się jakby dostał z młota kowalskiego. Zwycięstwo śpiewało w jego uszach. Uśmiechnął się, chociaż wiedział, że nie powinien. Może to była prosta forma sprawiedliwości na jaką zasłużył, za całą robotę jaką wykonał do tej chwili. Karma powróci do domu. Czuł podniecenie. - Nie rozczaruję cię. - Rzucił. Ręce mu się trzęsły. Papier pobrzękiwał między palcami. Miał wiele spraw, które chciał przedyskutować z Dowódcą. Miał tysiące pomysłów, jak zarządzać nadchodzącym porządkiem. Mógłby stworzyć ogromny spektakl, który będzie godny wizji i siły Dowódcy. Zabije zwykłą śmietniczkę i będzie miał zagwarantowywane miejsce przy Genewskim Okrągłym Stole Dowódcy. Słodki, słodki Jezu. Miał tyle pomysłów na nowy porządek. Czuł zawroty głowy z podniecenia, jak panna młoda w dniu ślubu. Był gotowy rozmawiać i dzielić się planami. Dowódca wstał. - Musisz mi wybaczyć, że przerywam nasze spotkanie. Mam inne sprawy do 33

Naiwniak.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

100

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension załatwienia. - Tak, tak oczywiście - odpowiedział Crace. Po raz kolejny wstał z krzesła, jego cholerne spodnie przykleiły mu się do tyka. Rozmowa została skończona. Skłonił się i pozostał w tej pozycji póki Dowódca nie minął go. Poczuł zapach cytryny pomieszany z żywicą, coś w rodzaju rozpuszczalnika. Chwilę później Greaves znikł. A nacisk w umyślę Crace znikł. Oczywiście to Greaves siedział w jego głowie. A mimo wszystko, w jakiś sposób umiał to zamaskować. Tyle mocy. Crace spojrzał na papier. Ostatnie zadanie do wykonania. I nie tak trudne jak tuzin wcześniejszych, które wykonywał przez dziesięciolecia. Uśmiechnął się obnażając kły. Zaśmiał się z gardłowym warczeniem. Pragnął, aby jego żona była z nim. Była wielką miłością jego życia, partnerem w ambicjach, najlepszą modelką Północnej Ameryki. Z pewnością jego kochana żona, zrozumie monumentalny charakter takiej okazji. Mógł ją wziąć w tej chwili, tutaj w gabinecie Dowódcy, na jego wielkim hebanowym biurku. Oj Boże, to pewne, że będą się bzykać. Może powinien ją zabrać do Drugiego Phoenix, kiedy zajmował się swoimi sprawami. Potrzebował jej, jej ciała i krwi. Jeszcze raz spojrzał na rozkaz. A teraz, gdzie znajdzie Alison Wells? *** Po prysznicu... kolejnym... Kerrick ubrał się w czarne bojówki, czarny T-shirt podkreślający potężne mięśnie klatki piersiowej i wojskowe buty. Tym razem związał z tyłu włosy skórzanym cadroen. Rytuał związał go z wojownikami, z Drugą Ziemią,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

101

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension to jego deklaracja służby wszystkim nieśmiertelnym, wyniesionym. Swoje śluby brał poważnie34. Przynajmniej niektóre. Przez większość nocy na spotkania z wojownikami w Blood & Bite ubierał wojskowe ciuchy, ponieważ z jakiegoś powodu kobiety leciały na kilty. Ale w tej chwili nie był w nastroju. Centralny przeniósł go do klubu na Ziemi. Stanął w progu i się rozejrzał. Muzyka głośno waliła, lampa migała na parkiecie. Wciągnął powietrze nosem. Teraz był nastawiony tylko na jeden zapach, zapach lawendy, którego bał się bardziej niż głupoty strzygoni Dowódcy. Gdy niczego nie poczuł, nawet odrobiny lawendy, zamiast poczuć ulgę, przeklinał. Gdzie do cholery ona była?35 Powinien być szczęśliwy, że tutaj nie trafiła. Dla Alison Wells byłoby lepiej gdyby pozostała nieświadoma, ukryta bezpiecznie we własnym życiu. Jakikolwiek związek z nim, postawi ją w ciężkim położeniu. Co powiedział kilka godzin temu Thorne'owi? Czy kiedykolwiek, coś cię swędziało i nie mogłeś tego podrapać? Kurwa. Udał się do baru, przy którym Thorne, Medichi, Jean-Pierre, i Zacharius, czterej jego bracia wojownicy popijali drinki. No, wszyscy pili poza Jean-Pierre'm, bo ten akurat wkładał język w ucho brunetki. Thorne siedział na swoim miejscu, na szpicy baru skąd miał najlepszy widok na cały klub, pełen Milicjantów z Drugiego Phoenix. Wojownicy mieli stałe przepustki do klubu na ziemi. Thorne pilnował żeby wampiry traktowały z respektem śmiertelniczki. W tej chwili tupał prawą nogą w takt muzyki. Kerrick podszedł i klepnął go w ramię. 34 35

Ale jakie, naprawdę celibat, zastanówcie się :P Słodki idiota …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

102

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Medichi stojący obok, spojrzał w górę, zmierzył go spojrzeniem. Trzymał kieliszek czerwonego wina. Kerrick nie rozumiał jak brat mógł pić to gówno. Zach wyciągnął grabę na powitanie. Kerrick przybił piątkę. Zach chwycił go i przyciągnął. - Słyszałem, że Greaves był ze wybraną - krzyknął. O tej porze muzyka ryczała, a lampa stroboskopowa świeciła w ciemności niczym automat do gier. - Masz cholerną racje. Kerrick przywitał się z Jean-Pierre skinieniem głowy. Brat był zbyt zajęty, aby zrobić coś więcej niż rzucić okiem w kierunku Kerricka. Miał słabość do kobiet. Kobiety były jego zabawą, bez ograniczeń. Kobieta pochyliła się, usta miała otwarte, kleiła się do wojownika. Kerrick odwrócił się i ruszył w kierunku Thorne'a. Światła nad barem rzucały cień na każdy stołek barowy, a ostatnią rzeczą, jakiej potrzebował to Jean-Pierre przypominający mu czego pragnął od Alison. Kiedy zbliżył się zauważył, że oczy Thorne'a nie są już po prostu czerwone, ale przekrwione, a nadal trzymał w palcach kieliszek Ketel One. Wskazał Kerrickowi, że ma się usiąść. - Dobra robota - krzyknął swoim zachrypniętym twardym głosem.

- Jeannie

powiedziała, że strzygoń osuszył śmiertelniczkę. Kerrick skinął głową. Przemówił czystym, mocnym głosem. - Musiałem poświęcić kilka minut by wymazać wspomnienia. - Bez wątpienia. - Thorne uniósł szklaneczkę i wziął długi łyk. - Więc .. Marcus. - nawet wypowiedzenie tego imienia sprawiło, że jego ramiona drgały. - Endelle powiedziała, że go wezwała. Thorne skrzywił się.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

103

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Tak, będzie z tobą w porządku? - Kurwa nie. - Dokładnie to myślałem. Kerrick odwrócił się do Sama, gotowy poprosić o Maker i zobaczył, że już na niego czeka kieliszek. Sam by najlepszy. Bezgłośnie powiedział dziękuje. Barman tylko skinął głową w odpowiedzi, pilnując, aby kieliszki braci nie były puste. Thorne przeciął jego myśli. - Więc jak idzie sprzątanie? Dobrze? - rzucił donośnym głosem, który i tak nadal brzmiał jak mruczenie Corvette. Kerrick skinął głową, wziął łyk i pochylił się w stronę Thorne'a prawie szepcząc mu do ucha. - Z jednym wyjątkiem. Thorne pochylił się do Sama uniósł dłoń i zrobił znak cięcia na szyi. Sam zrozumiał, podniósł słuchawkę i po chwili muzyka ucichła. Sam zawsze spełniał zachcianki Thorne'a. - Opowiedz mi wszystko. Kerrick zwięźle opowiedział o walce w kompleksie medycznym i jego doświadczeniu z Alison. - Więc jaka dokładnie jest wybrana? Ona jest...Idealna. - Jak większość kobiet, zaokrąglona, dobrze wygląda. Gorąca jak diabli. Dobra, musiał przestać o niej myśleć. Dodał. - Jeżeli faktycznie ma być wyniesiona to, to już jest bez precedensu. Ma niesamowity

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

104

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ładunek mocy. Telepatia, empatia, dematerializacja. Profil wykazał jeszcze dwadzieścia innych mocy... Myślę, że ma umiejętności z Drugiej. Thorne obniżył podbródek. - Jaja sobie ze mnie robisz? Tak po prostu znikła? Nie mogłem się zdematerializować nawet wtedy, gdy zostałem wyniesiony, dopiero dekady później. A ty nadal nie możesz. - Nawet nie przypominaj. Thorne roześmiał się. Wrzucił Ketel i położył szklaneczkę na barze po dolewkę. Sam już czekał. - Gdybyś pod wieloma względami nie był najpotężniejszym wojownikiem, w naszej bandzie wyrzutków, mógłbym ci współczuć. Twoja szybkość nadrabia wszystko, co udowadniasz każdej nocy. Drań. Kerrick roześmiał się i pokręcił głową. - Patrzyłem na jej dematerializację. Miałem rozwinięte skrzydła i wzbijałem się w górę, w stronę dwupiętrowego przejścia, gdzie myślałem, że ją więzi strzygoń, kiedy po kilku sekundach zmaterializowała się niedaleko mnie. Po tym opowiedział Thorne'owi jaki miał problem z jej pamięcią. Twarz Thorne'a napięła się. - Jezu, nigdy nie słyszałem o śmiertelniku z taką tarczą. - Nigdy do tej pory nie musiałem się tak daleko posuwać. Uniósł szklaneczkę do ust i potrząsnął głową na samo wspomnienie. Musiał uderzyć w jej głowę szpikulcem do lodu by się do niej dostać – i nawet wtedy mogła go powstrzymać. Co oznaczało tylko jedno. Moc. Dużo mocy. - Był tam Greaves.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

105

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jasna cholera - wycedził Thorne. - Kiedy? - Kiedy się pojawiłem. Zobaczył mnie i odszedł. Po tym Jeannie nie mogła go namierzyć w siatce, więc przypuszczam, że znikł. Ta śmiertelniczka była jego terapeutyką przez rok. Możesz w to uwierzyć? Powiedziała, że jej zaoferował pracę. Odrzuciła propozycję. - Cholera. Więc, ona już w zasadzie zadeklarowała, że stoi po stronie Endelle. - Ponownie, bez precedensu, skoro nawet nie odpowiedziała na wezwanie. potrząsnął głową. - To nie ma sensu, prawda? - Nie. - Thorne zmarszczył brwi. - Kompletna anomalia. Kerrick poczuł się zmuszony do spowiedzi. - Zostawiłem jej wizytówkę. Thorne parsknął i walnął go w ramie. - O czym ty do cholery myślałeś? Wiesz, że nie możemy się wtrącać. - Myślałem, że między obecnością Dowódcy i widzeniem strzygonia jej przemiana jest pośrodku. To nie był przypadek, że strzygoń pojawił się w kompleksie medycznym polując na nią, niewyrażanej planował ją osuszyć, ani to, że po chwili pojawiłem się ja. Zniżył głos, odwrócił się lekko i napotkał taksujące spojrzenie Thorne'a. - Coś jeszcze się stało. Coś do niej mam. Thorne osłupiały pokręcił głową. - O czym my teraz do cholery mówimy? Jak bardzo? Ściszył głoś o jeszcze jeden ton. - Jakbym był pierdoloną niemiecką armią, a ona była Polską. Thorne zmarszczył brwi i złapał spojrzenie Sama. Ponownie pojawił się napełniony kieliszek. Wziął łyk i skrzyżował spojrzenie z Kerrickiem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

106

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Czy ona tutaj jest? - Nieee, i uwierz mi wiem to. - Po zapachu? - Tiaaa. - Cholera. Wiesz co to oznacza, choć do diabła myślałem że to mit. - Jak my wszyscy. Staram się o tym nie myśleć. Poza tym nawet jeżeli się pokaże, nie mam zamiaru jej szukać. Thorne poklepał go po ramieniu. - Chociaż o tym pomyśl. Jeżeli jest taka silna to będzie do ciebie pasowała. To może być dobre. Kerrick naprawdę nie chciał słyszeć żadnych zachęt, ani ze strony Thorne'a ani ze strony reszty braci wojowników. - Złożyłem śluby po śmierci Heleny. Dokończył Maker. Medichi pochylił się z boku. -Mam pytanie. Kerrick odwrócił się w jego kierunku i czekał. Medichi zakręcił swoim Cabernet w kieliszku. Był najwyższym z braci, sześć stóp i siedem cali wysokości, szczupły z potężnymi mięśniami. - O czym wy panienki gadacie? Zanim Kerrick zdążył odpowiedzieć Zacharius pojawił się obok Medichi. - Właśnie. Wymieniacie przepisy kulinarne, czy co? Kerrick klepnął go. Zacharius był facetem, wampirem niepoważnym i zarozumiałym. Gdy decydował się zdjąć cadroen i rozpuścić swoje czarne gęste kręcone włosy kobiety

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

107

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension popadły w szaleństwo. Thorne warknął swoim zachrypniętym głosem przez ramię Kerricka. - Cóż dupki, myślę, że to nie wasz zasrany interes, omawialiśmy partnerstwo wojownika. Jakieś pomysły? Zacharius zbladł, odwrócił się na pięcie i ruszył z powrotem do swojego stołka. Medichi przeżegnał się. Obaj chwycili za drinki i na jakiś czas znikli. Kerrick podał swoją pustą szklaneczkę Samowi. Sam skinął głową i dolał. Kobiecy jęk zwrócił jego uwagę na tyły baru gdzie znikł Zach. Jean-Pierre szeptał francuskie słowa w ucho, już teraz sapiącej kobiecie. Wodził długim palcem wzdłuż jej obojczyka, druga ręką zniknęła pod skąpym niebieskim topem. Sam wrzasnął do niego. - Jean-Pierre! Znasz zasady. Mgła i boks, albo będę musiał cię wywalić. Jean-Pierre rzucił mu spojrzenie znad ramienia. Uniósł arogancko brwi. Wyszczerzył kły i wydał piękny galicyjski warkot. Kerrick musiał się uśmiechnąć. Barman był w połowie mniejszy od wojownika. Mały wampir urodzony z Drugiej Ziemi, zostanie złammy na pół, jeżyli spróbuje ruszyć brata. Jednak jednym z jego przywilejów, za to że służył Endelle utrzymując klub i dostarczając rozrywki jej wojownikom, było wydawanie rozkazów nawet Wojownikom Krwi, przynajmniej na ternie baru. Sam skinął głową na bramkarzy. Para gigantów wystąpiła na przód. Kerrick parsknął śmiechem, kiedy

Jean-Pierre przekrzywił głowę i

wyszczerzył zęby z szyderczym uśmiechem. Niezależnie od tego jak wielcy byli bramkarze, jeżeli tylko spróbują walki z Jean-Pierre'm, to obaj skończą w szpitalu, w czasie krótszym niż minuta. Gdy wojownik się nie wycofał Thorne uniósł głowę znad kieliszka.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

108

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Cholera Jean-Pierre, zabieraj się. Nie wiem dlaczego ty co noc musisz zapominać o zasadach. Jean-Pierre wzruszył ramionami, uśmiechnął się i zgrabnie owinął się wokół ramion kobiety i odciągnął ją. Jedyne rozkazy jakich słuchał to te wydawane przez Thorne'a. Tak samo miał własne zdanie o cadroen. Swoje nieokiełznane brązowe fale wiązał brokatową wstążką, pozostałość z jego życia na dworze Ludwika XVI. - Masz piętnaście minut - warknął za nim Thorne. - Quinze36, co za bzdura. Użył swojego języka i kobieta opadła na niego. Zacharius zagwizdał za JeanPierre'm, który pokazał mu środkowy palec. Znikł we mgle z kobietą, w jednym z czerwonych boksów. Piętnaście minut. Jak zwykle wojownicy będą pracować całą noc, zarówno na Ziemi, jak i na Drugiej, polując na strzygonie Dowódcy. Mięśnie Kerricka zadrżały. Piętnaście minut? Nie mógł tyle czekać. Ruch przy wejściu zwrócił jego uwagę. Alison? Poczuł skok adrenaliny, ale to był tylko Luken i Santiago, pozostali wojownicy. Wysokie silne wampiry. Każdy miał po sześć stóp i pięć cali. Mały rudzielec podbiegł do Santiago. Skoczyła na niego i zarzuciła nogi wokół jego bioder. Z łatwością ją złapał i przyssał się do jej szyi. Jej chichot wybił się ponad hałas. Alkohol wzmacniał każdy głos, więc nawet bez muzyki, którą kazał wyłączyć Thorne, miejsce było żywe z tymi wszystkimi gwizdami, wrzaskami i głośnymi rozmowami. Były też inne dźwięki, które Kerrick postanowił zignorować. 36

Piętnaście.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

109

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Uniósł kieliszek, ześliznął się ze stołka i jeszcze raz się wychylił. Wyciągnął dłoń do Lukena. Luken skinął mu głową i powiedział niskim głosem. - Słyszałem o bałaganie w centrum. Dzieciaki. Cholera. Kerrick został tam wysłany i znalazł osuszoną śmiertelniczkę i jej dwoje dzieci. Skinął głową i wypił resztę Maker. Lucen uderzył go ramię i pochylił się przez bar witając resztę wojowników. Wojownik utrzymywał spokój i rozprężenie w bractwie. Był masywnie zbudowanym mężczyzną, nawet bardziej umięśnionym niż Kerrick, a do tego smukłym jak diabli. Serce miał świętego, więc jeżeli już uznał, że coś jest do dupy, to znaczyło to wiele. Kerrick przeniósł spojrzenie na parkiet. Pozostało kilka par, czekających aż wróci muzyka, wymieniali pożądliwe całusy. Nawet Santiago czekał na swoją rudowłosą. Nadal wbijał usta w jej szyję. Latynos znał się na rzeczy i wiedział jak to działa. Jeden w wojowników Milicji, miał już głęboko zanurzone kły w szyi kobiety, która do diabła, wyglądała jakby właśnie miała dojść. Cholera, jego myśli wróciły do Alison. Żądza tak szybko w nim wzrastało, że musiał odwrócić do baru. Jasny gwint. Tylko pomyślał o blond bogini i był twardy jak skała. Usiadł na swoim stołku i przez minutę zapamiętale czytał etykiety na butelkach. Normalnie, by sobie ulżył, pozwalając by ból samotnego życia opuścił go na minutę lub dwie. Ale od kiedy spotkał Alison stracił zainteresowanie wszystkim poza lawendą. Kerrick uniósł szklaneczkę do ust. Wziął kolejny łyk, jego wzrok padł na lustro, w miejsce pomiędzy butelką Absolutu i Bacardi. Ten mały lustrzany punkt odbił twardy wyraz twarzy Thorne'a wpatrującego się w szklaneczkę. Cholera, szef wyglądał na wkurzonego. Jego wyraz twarzy był sztywny,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

110

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zapatrzył się. Splótł swoje dłonie na barze i gapił się w szklaneczkę. Prawym kciukiem gładził głęboką bliznę po cięciu miecza, który pozbawił go niemal lewego kciuka, wiele wieków temu. Thorne zawsze poważnie traktował swoje obowiązki i nigdy nie wyglądał na tak nawalonego jak dzisiaj. I to nie była tylko wina wódy. Coś go gryzło. Thorne przeżył ponad dwa tysiące lat. I to on ponosił ciężar za Wojowników Krwi od tysiąclecia. Był nawet odpowiedzialny za szkolenia Wojowników Milicji, chociaż ostatnio żaden z braci nie pojawił się w obozie szkoleniowym. Greaves mieszał na Pograniczu, więc szkolenia Wojowników Milicji spadły na dalszy plan. Ale najgorsze dla Thorne'a były obowiązki względem Endelle. Jako jej numero uno był z nią związany telepatycznie i to musiało być cholernie wkurwiające. Najwyższa Administratorka Endelle była przełożoną, ale była też suką. Miała oczywiście powody, bo tylko Bóg wiedział od ilu stuleci utrzymywała na swoich brakach ciężar, powstrzymania Greavesa od zniszczenia dwóch światów. A Thorne służył, jako jej zastępca. Dzisiaj wyglądał źle. Siedział pocierając kciukiem bliznę, miał szkliste oczy, jego dolna połowa twarzy nisko zwisała jakby grawitacja chwyciła go za szczękę i mocno ciągnęła w dół. -Hej -cicho rzucił Kerrick. - Dlaczego się nie ruszysz i kogoś nie wyrwiesz?- wskazał głową parkiet, gdzie pary czekały na muzykę. Przez twarz Thorne'a przeszło tuzin emocji kończące się przerażeniem. - O czym ty do cholery mówisz? Wiesz, że jestem w celibacie. Kerrick spojrzał na niego ciężko. Thorne wyśmiał go, ale nie w przyjacielski sposób. - Nie miałem nic złego na myśli.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

111

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Thorne wstał i odwrócił się do niego. Zagryzł usta i potrząsnął głową. Chciał coś powiedzieć. Zazgrzytał zębami i wymamrotał przekleństwa. W końcu powiedział. - Kurwa, pierdolić to. Po prostu zapomnij. - Jasne. Thorne złapał spojrzenie Sama i uniósł dwa palce. Sam chwycił za telefon i zamówił muzykę na ful. Kiedy zaczęła się Black Eyed Peas’s Pump It, Kerrick mocno pociągnął whisky. To jest jego przyszłość? Bezmyślnie wpatrywanie się w lustrzaną ścianę, okłamywanie przyjaciół, chlanie na umór i snucie się jak duch? To nie była podniecająca wizja. Jeszcze raz pomyślał o wybranej, o Alison, ale mocno wyhamował obrazy śmigające przez jego mózg. Żądza była za małym słowem, aby opisać to, co czuł, gdy o niej myślał. Zamówił kolejną Maker, i postanowił spędzić koleje kilka minut tonąc w szklaneczce whisky. Gdy uniósł kieliszek do ust, otworzyły się drzwi do klubu. Uderzyło w niego mnóstwo zapachów. A on je posortował, jeden za drugim. Ostatni bukiet dotarł do niego jak stukot w zbiornika tuż za wzgórzem. Lawenda. Jednak, kiedy wstał i spojrzał w stronę wejścia zobaczył tylko dwóch wojowników Milicji, którzy przekroczyli próg. Czekał, ale nikt inny się nie pojawił. Odwrócił się, usiadł i napił się Maker. Po prostu świetnie. Teraz to już nawet wyobrażał sobie zapach Alison.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

112

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Obrzęd wyniesienia, stwarza problemy tylko tym, co mają wysoko rozwinięte moce, ale ich udział w służbie, zachwyci nawet bogów. Z Traktatu Wyniesienia, Philippe Reynard Rozdział 6 O ósmej wieczorem Alison spojrzała w górę na znak z kutego żelaza wiszący nad wejściem. Słowa BLOOD & BITE błyszczały w pięknej czerwieni na czarnym tle, tak samo jak na wizytówce znalezionej rano. Pod słowami leżała róża. Czemu tutaj przyszła? Przycisnęła rękę do brzucha i wzięła głęboki wdech. Mogła się okłamywać i powiedzieć, że przyszła dowiedzieć się dlaczego znalazła wizytówkę z logo klubu, leżącą u stóp. Ale prawda była głębsza – tak głęboka, że zadrżała. Och Boże, czy jej przyszły jest w środku? Patrząc w górę na logo poczuła dreszcz. Nazwa klubu Blood & Bite, wywodziła się z wampirzej tradycji. Kim był człowiek, który nadał tak rzucającą się w oczy i absurdalną nazwę dla klubu? Mogła sobie tylko wyobrażać, że stali bywalcy dla zabawy zakładali sztuczne kły, mieli całą masę piercingu oraz tatuaży.37 Choć to był piękny znak, już sam z siebie był ostrzeżeniem, aby smyrgnęła do domu, ale najpierw musiała chociaż rzucić okiem na wnętrze klubu. Biorąc ogromny wdech zmusiła nogi do ruchu. Gdy weszła do klubu, przez chwilę nic nie widziała z powodu ciemności i lampy stroboskopowej. Kiedy czekała w pobliżu wejścia serce jej waliło, a palce 37

Czy nie łatwiej powiedzieć że Goci?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

113

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dotknęły czegoś miękkiego. Spojrzała na prawo i zmrużyła oczy. Odkryła, że patrzy na długi kawałek szkarłatnego aksamitu. Przesunęła opuszkami wzdłuż aksamitu. Dziwne. Kiedy jej wzrok wyostrzył się rozejrzała się po klubie, dostrzegła więcej aksamitu pokrywającego boksy po jej prawej stronie. Wybór wydawał się dziwaczny, jakby nie na miejscu, ale był jednocześnie bardzo zmysłowy, całość była stworzona dla jednego celu. Kobieta może opuścić swoją gardę w miejscu okrytym tak zmysłową tkaniną. Miała dziwne wrażenie, że wpadła z pułapkę z aksamitu. Piosenka Gwen Stefani The Sweet Escape rozbrzmiewała w cały budynku. Jej tętno przyspieszyło. Klub był zatłoczony, prawdziwie gorące miejsce. Spojrzała w kierunku parkietu. Widziała tylko skaczące głowy i wszędobylskie ręce ludzi. Wyraźnie dostrzegała tylko bar po lewej stronie. Na prawo stały wysokie boksy dające wiele prywatności. Czy ona przed chwilą usłyszała jęk? Podeszli do niej dwaj całkiem przystojni faceci, tak wysocy jak ona. Ubrani w drogie ciuchy, które z daleka krzyczały Armani. Kolejna niespodzianka. Co to za miejsce? Obaj mężczyzny byli przeładowani pewnością siebie. Nie spodziewała się w takim miejscu znaleźć facetów odpicowanych jak z miesięcznika Logo i z dumnym krokiem. Po raz kolejny poczuła, że coś jest nie w porządku. Ich głosy jednocześnie w nią uderzyły. - Jesteś nowa? - Polubisz klub. - Jest trochę za głośno. - Ale się do tego przyzwyczaisz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

114

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Znowu w jej głowie zadzwoniły ostrzegawcze dzwonki. Coś było nie tak z rozmową. Pod ich słowami czuła specyficzny i ciężki nacisk. Kiedy opuściła tarcze rożne słowa, ich słowa, zalały jej umysł. - Jesteś bardzo piękna, i co za ciało. - Przyszłaś w odpowiednie miejsce. - Dobrze się tobą zajmiemy. - Tak, w najlepszy sposób. Była zdziwiona. Komunikowali się telepatycznie. Co gorsze, uwodzili telepatycznie. Gdyby była pozbawiona wszystkich swoich umiejętności, nie usłyszałby ich uwodzicielskich słów. Mimo że, nie pochwalała tego co robią, nie mogła uwierzyć, że faktycznie poznała dwóch kolesi robiących to samo co ona. Ale ta wymiana wydawała jej się znana, jakby już w taki sposób rozmawiała z innym mężczyzną – telepatycznie. Obrazy zaczęły przelatywać przez jej umysł – ogromny, wspaniały wojownik, wampir z białymi skrzydłami, a drugi z bardzo jasną skórą i czarnymi skrzydłami. Walczyli ze sobą, mieczami, w powietrzu. Sapnęła na wspomnienia. Ale ból głowy, który pojawił się znikąd zabrał ją do stratosfery, zadrżała i zapomniała. Równie nagle jak się pojawił, ból znikł. Duet Armani chwycił ją pod łokcie i zaczął się oficjalny koszmar, kiedy ten po jej lewej stronie zaczął naciskać na jej umysł. - Będziesz się cieszyła każdą chwila z nami. Dasz nam swobodny dostęp do swojej szyi, swojej krwi i ciała. Doświadczysz przyjemności jakiej jeszcze nie zaznałaś. Towarzysz powiedział. - Otwórz się na nas, śliczny kwiecie. Napięła mięśnie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

115

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Chcieli pić jej krew? Dobra, to już było dziwne. Zastawiała się nad dematerializacją do domu. Ale biorąc pod uwagę ich zdolności do telepatii podejrzewała, że wkroczyła do jaskini żmij, i musiała bardzo ostrożnie wybrnąć z tej sytuacji. Zamknęła umysł i pozwoliła im poprowadzić się w dół zatłoczonych boksów. Rozejrzała się wokół szukając drogi ucieczki. Och Boże, nie powinna tego robić. Nie chciała patrzeć na erotyczne ekscesy mające miejsce w aksamitnych boksach. Chwileczkę. Jakiś rodzaj maskowania okrywał pary, jak coś w rodzaju pajęczyny, także przeciętny człowiek nie mógł jej wykryć, ani niczego zobaczyć przez to coś w rodzaju tarczy. Po prostu świetnie. Jeszcze jedna ekstra umiejętność dla Alison Wells – patrzenie przez nietypowe tarcze. I jaki rodzaj człowieka może coś takiego stworzyć, coś tak skomplikowanego? Jej serce kolejny raz wrzuciło bieg. Cokolwiek się tutaj działo, odbijało jej własne umiejętności. Odwróciła spojrzenie, ignorując jęki, piski, przytulone ciała. Spojrzała na parkiet za boksami, ale o mój Boże, akcja tam była bardziej gorąca niż cokolwiek, co widziała do tej pory. Wzięła szarpany oddech. Kilku facetów z kłami ssało szyje kobiet tańczących z nimi. Druga połowa nad tym pracowała, a kobiety, kobiety były zachwycone. Cała natura klubu stała się jasna. Jej serce tak mocno waliło, że poczuła zawroty głowy. Jeden z jej wielbicieli błysnął uśmiechem, pokazując – oczywiście – kły. Wampiry?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

116

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wampiry. Poczuła przeszywający chłód w żołądku. Z trudem oddychała. Wampiry, wykorzystywały telepatię by uwodzić swoje ofiary. Stworzenia wyglądające po ludzku, które miały kły i piły krew. Jak to możliwe? Ale od kiedy potrafiła czytać w myślach, skakać z jednego miejsca w drugie, przenosić przedmioty samą tylko myślą, mogła przypuszczać, że istnieją jeszcze dziwniejsze stworzenia. Więc czemu nie wampiry? Ziemia miała wiele miejsc, które z całą pewnością mogły pomieścić każdy rodzaj świrów - na przykład takich, co czytają w myślach, teleportują i pracują jako psychoterapeuci, więc dlaczego by nie takich, co są gorącym koszmarem ubranym w Aramiego i pijącym krew prosto z żył? Kiedy mężczyzna, wampir po jej prawej stronie kolejny raz zaczął naciskać na jej umysł, miała dość. Docierając do końca boksów, odwróciła się i stanęła twarzą w twarz, ze swoimi pewnymi siebie kretynami. Uniosła dłonie i bez ich wiedzy, powstrzymała ich od ataku. Popracowała również nad ich umysłami. Czekaj... fair play! Przesłała im subtelnie wiadomości, mieli poszukać innej kobiety i w przyszłości unikać tego absurdalnego klubu. Mieli szukać inteligentnej babki, która sprawdzi się jako dobra żona. Opuściła ich głowy, na sam koniec pozostawiają im uroczą wizję ojcostwa. Tiaaa to powstrzyma te dwa wampiry przez następne kilka dekad. Pozostał tylko jeden problem: jak do diabła miała wynieść się z klubu bez zwracania na siebie niczyjej uwagi...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

117

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension *** Kerrick wrzucił trzecią Maker, i odstawił pustą szklaneczkę na barze. Wciągnął powietrze. Nadal czuł słaby zapach lawendy. Poczekał minutę. Zapach był coraz mocniejszy. Jeszcze raz wciągnął nosem powietrze. Tak … był silniejszy. Wstał i odszedł o krok od baru. Tchnął ponownie. Jego serce wściekle waliło niczym młot pneumatyczny w jego piersi. Wzrok mu osłabł, a zmysł węchu zaczął pracować na wysokich obrotach. Upojny zapach po raz kolejny zaatakował jego nos, pędził przez jego umysł i wystrzelił kaskadą fajerwerków, przez jego centralny układ nerwowy. Czuł ją. Alison. Alison. Cholera, była teraz w klubie. W jasnym błysku zmienił się w pocisk kierowany za pomocą termolokacji.38 Spojrzał na wejście, ale zobaczył tylko procesję wojowników Milicji gotowych rzucić się na nowo przybyłych. Alison weszła do klubu i już zdążyła zatracić się w zabawie. Jasna cholera. Teraz musiał ją znaleźć. Przeniknął przez mgłę wojowników Milicji tłoczących się na parkiecie. Nie było jej tam. Jednak klub był duży, i miał wiele ukrytych wnęk i boksów. Jego umysł dotykał kobiety za kobietą. Unosił każdy kobiecy zapach i po chwili go odrzucał, jego głód wzrastał, a kły się wydłużały. Gdzie ona była? Głęboki głos Thorne'a rozniósł się nad barem. - Zostaliśmy w czterech. Kiedy Kerrick odwrócił się do niego, Thorne przesunął w górę spojrzenie i 38

Komuś zaczyna odbijać :)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

118

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension napotkał jego wzrok. Ukrył kły i dziko warknął. Jego świadomość powłócząc nogami uciekła w odległą cześć mózgu, i w zdumieniu obserwowała jego niezwykłe zachowanie.39 - Co kurwa? - Thorne mruknął odchylając się. Parsknął śmiechem. - O kurwa, Medichi, Zach, widzicie to? Kerrick odwrócił się. Miał tylko jeden cel. Musiał znaleźć kobietę. Stanął tuż za barem. Poczuł ślad zapachu, napływał z kierunku boksu. Krew się w nim zagotowała. Spiął ramiona. Jego muskuły drgały w oczekiwaniu, gotowe do walki, o to co wiedział w głębi duszy, że należy do niego. Jego zablokowane skrzydła zaswędziały, gotowe rozłożyć się na całą rozpiętość, by ją złapać, jeżeli będzie taka potrzeba. - Pilnuję twoich pleców. Kerrick odwrócił się i spojrzał na Thorne'a. - Rób kurwa co chcesz. Tylko trzymaj się z daleka od kobiety. Thorne skinął głową. - Rozumiem... Kerrick chciał go wbić w podłogę... bez powodu. Odwrócił się i zacisnął dłonie w ciężkie pięści. Spiął swoje zablokowane skrzydła. Rzędy boksów były zapchane ludźmi, którzy wchodzili i wychodzili. Dochodzące do jego uszu soczyste dźwięki seksu sprawiały, że przechodził na kolejne stopnie wkurwienia. Nie wiedział co zrobi jeżeli znajdzie ją w takcie zabawy. Wyostrzył i wydłużył wizję. W połowie zatłoczonego rzędu znalazł wysoką kobietę, stawiała czoło dwóm Milicjantom. Alison. Alison. 39

I ujawnia się drugie Ja Kerricka, cerber :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

119

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Czas zamarł tak samo jak jego nogi. Nie mógł się ruszyć. Mógł tylko patrzeć, zastawiać się, pragnąć, ogłuszony niczym zwierzę złowione w światła reflektorów. Do diabła była bardzo seksowna, z blond kręconymi kosmykami opadającymi na ramiona, tak innymi niż ciasne sploty z centrum medycznego. Miała na sobie krótką czarną spódniczkę, podkreślając długie zgrabne nogi. Czerwony top wiązany na karku, był tak mocno wycięty, że odkrywał cześć jędrnych piersi. Jej uroda rozgrzewała jego głowę i ciało. Pragnął jej.40 Ślad jej zapachu ponownie dotarł do niego i mocno w niego uderzył. Kobieta i ciężka lawenda to był jak koktajl Mokotowa, zdetonowany w jego wygłodzonym ciele. Breh-hedden rozdzierał jego mózg. Partnerstwo. W ułamku sekundy przebił się przez jej tarcze. Cholera, co za moc. W końcu, odczytał jej myśli. Zachwiała się, ale teraz przynajmniej wiedział co się dzieję. Przyszła do klubu z powodu serii snów, i ze względu na wizytówkę, jaką jej zostawił. Więc miał rację. Była pośrodku wezwania do wyniesienia się. Przyszła również, bo miała nadzieję na wolny taniec z twardym męskim ciałem. Mógł jej dać walony taniec i coś twardego jeśli tego pragnęła. Odczytał też pożądliwy stan Milicjantów, którzy próbowali zatopić ją w uwodzicielskiej niewoli, nawalili. Musiał ją od nich uwolnić. Mięśnie jego ramion jeszcze bardziej się napięły, a bordowa mgła pokrywa jego wizję. Jego umysł krzyczał do niej. - Natychmiast do mnie przyjdź! Spojrzała na niego i zmierzyła go wzrokiem. Światła chaotycznie rozbłysły w całym klubie, ale jego wizja dostosowała się do każdej rozbieżności. Równie dobrze mogło ją oświetlać słońce. Jej policzki okryły się szkarłatem. Rozchyliła usta, oddech 40

Więc co cię powstrzymuję?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

120

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension miała płytki. O tak, podobało jej się to, co widziała. 41 Dotknął ją ponownie umysłem. - Przyjdź do mnie Alison. Ku jego przerażaniu z kpiącym uśmiechem pokręciła głową. - A kim ty do cholery jesteś, by mi rozkazywać? Cholera, nie pamiętała go.42 Nie miał zamiaru z nią dyskutować. Opuścił podbródek i przeniósł się z paranormalną prędkością. Chciał ją ratować od niechcianej uprzejmości dwóch mężczyzn i domagać się jej na własną rękę. Ale zanim do niej dotarł, zniknęła. Zmaterializowała się z klubu. Ponownie zacisnął swoje pieści i spiął przedramiona. Kurwa. Mimo, że potrafił prześledzić drogę jej ucieczki, nie umiał przeskoczyć z miejsca na miejsce. Cholera. Stał na wyciągniecie ręki od swojej kobiety, jednak przez swoją słabość, mogła już być równie dobrze w Paryżu jak i w Pekinie, a nie w Phoenix. Niezaspokojenie szalało w całym jego ciele. Uniósł głowę i ryknął w sufit. Wrzask mężczyzny złapanego w hardcorowy uścisk breh-hedden, który nie dopełnił aktu. Bordowa mgła nadal zaćmiewała mu wzrok. Jego neurony wyrywały się. Jego myśli straciły cały logiczny porządek. Wbił wzrok w dwa wampiry, wojownicy Milicji byli niżsi, od każdego Wojownika Krwi. Cofnęli się. Thorne wystrzelił przed nich i wrzasnął. - Spadać stąd. Natychmiast! Kerrick uderzył zza Thorne'a ale jedynie złapał powietrze. Odwrócił się do 41 42

Samcze ego w pełnym wydaniu. A czyja to wina, co?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

121

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przyjaciela z pięściami gotowymi do walki. Thorne chwycił jedną w mocny uścisk i obu zdematerializował z Blood & Bite. Kerrick zamrugał kilka razy. Nowe miejsce. Niejasno rozpoznał Jaskinie. Miejsce, w którym Wojownicy Krwi zwykle przychodzili zrelaksować się po nocnej walce. Nie było tutaj lawendy i szybko wróciła mu świadomość. Wszystko zaczynało wracać do normy. Pojawiła się ściana twardych ciał, odziana w kilty lub w bojówki i koszule, jak on. Niektórzy się uśmiechali. Inni zdumieni gapili się na niego. Nagle jego umysł otworzył się. Rozpoznał mężczyzn, to byli wojownicy, wszyscy: Thorne, Medichi, Luken, Santiago, Zacharius, i Jean-Pierre. Co on do diabła tutaj robi? - Dajcie mu się napić - zawołał Lucen. -Jestem za - powiedział Medichi kierując się do barku za stołem bilardowym. *** Oficer łącznikowy Havily Morgan wiedziała, że może zmienić bieg wojny, jeżeli tylko dostanie szanse. Była tego pewna. Czuła to od stóp do głów. Właśnie ją wezwało Centralne i Najwyższa Administratorka. Mimo, że było późno, prawie dziewiąta wieczór43, to ją to nie obchodziło. Nareszcie nadeszła szansa by mogła rozpocząć swoją kampanię. Stanęła pośrodku salonu, rękę przycisnęła do piersi, jej serce przyspieszyło rytm. Miała zawroty głowy, była podekscytowana. I tak, czuła ulgę. Piętnaście lat temu jej narzeczony, oddany wojownik Milicji, został jej zabrany, jego ciało zostało zbezczeszczone przez strzygonia i osuszone z krwi. Od 43

Strasznie późno...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

122

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension tego czasu Havily żyła z ogniem w żyłach, upewniając się, że jego śmierć nie była daremna. Poznała go wkrótce po jego przeniesieniu z Los Angeles do Phoenix.. Szybko straciła dla niego głowę, genialny upadek, który ją doprowadził do zaręczyn zaledwie w sześć miesięcy odkąd zaczął swoją służbę w Dolinie Słońca. Długo czekała na miłość, prawie wiek od momentu wyniesienia. Utrata Erica, kiedy czekała dekady, na pojawienie się odpowiedniego człowieka, zniszczyło jej serce, i wiarę, że w tym Wyniesionym Świecie kiedykolwiek zazna miłości.44 Jej życie zostało zmienione bezpowrotnie, gdy nie udało mu się wrócić do domu po zmianie, kiedy dostała straszną wiadomość i dowiedziała się o jego strasznym losie. Jednak z jej cierpienia narodziła się pasja. Pasja, by znaleźć sposób, aby zmienić przebieg wojny. Przede wszystkim obiecała sobie, że śmierć Erica nie pójdzie na marne. Nie mogąc służyć na linii frontu, ponieważ w żaden sposób nie nadawała się do dzierżenia miecza, zastanowiła się co może zrobić sama. Im więcej doszukiwała się trudności w świecie pani Endelle, szczególnie od ucieczki pierwszego Najwyższego Administratora do Dowódcy, tym bardziej wiedziała, co ma zrobić. Nazwijmy to wizją, ale wiedziała, wiedziała, że należy całkowicie przekonstruować cały kompleks wojskowo – administracyjny, tak aby zapobiec dalszym dezercjom i zdradom. A dzisiaj rozpocznie proces zmian. Uśmiechnęła się. Spojrzała przez okno na nocną panoramę, na górę Camelback widoczną z jej domu. Kamienny dom położony był na pogórzu, ta lokalizacja dawała jej wspaniały widok na południowy masyw górski, dalej na wschód ciągnęła się 44

Zapewniam ci że trafisz na bardzo trudny przypadek upierdliwego samca.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

123

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension centrala administracyjna Endelle. Kupiła to miejsce by być blisko centrum rządów Administratorki. Nadal nabuzowana pobiegła do swojego biura. Pani Endelle zarządała natychmiastowej obecności. Więc miała tylko kilka minut, aby się przygotować. Jej pierwszy problem: którą prezentację ma zabrać ze sobą. Natychmiast odrzuciła idee PowerPointu, bo to wymagało rzutnika, kabli, dopięcia do komputera. Westchnęła, wiedziała, że Endelle nie miała na to cierpliwości. Chciałaby mieć zdolność prezentowania swojej wizji bezpośrednio w jej umyśle. Jednakże według jej wiedzy, nikt nie potrafił przesyłać strumieniem wizji na Drugiej Ziemi. Może na Trzeciej lub Czwartej, ale nie na Drugiej. Były wielkie ograniczenia osobistych uprawnień na Drugiej. Dobra, nie dla PowerPoint. Mimo to uśmiechnęła się. Nie mogła uwierzyć, że to się dzieje. Pani Endelle ją wezwała. W końcu jej wszystkie e-mail dotarły na miejsce, albo jej wszystkie pięknie stworzone profesjonalne listy, z najlepszym firmowym znakiem wodnym, przedstawiającym rozpięte skrzydła, jaj własny projekt. Stworzenie znaku kosztowało ją trzy pełne lata pracy. W końcu został jej tylko jeden wybór. Na stole schowanym w rogu pokoju, stała przenośna szklana gablota, z czarnej skóry, z solidnym uchwytem. Wielkość gabloty była zwodnicza. Była sprytnie zaprojektowana. Miała rozsuwane boki i ściany, wielowarstwowa, połączona przez jej telekinetyczne zdolności, wznosiła się do wysokości pięciu stóp, a rozłożona do ośmiu, była szeroka na kolejne trzy. Pracowała nad nią z architektem przez wiele miesięcy by wszystko dopracować. Była gotowa. Ćwiczyła swoja prezentację wiele razy. Piętnaście lat ciężkiej pracy i w końcu miała swoje spotkanie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

124

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Machnęła dłonią i przebrała się. Oczywiście w swoją najlepszą marynarkę Ralpha Laurena, w czarną bluzkę z zakładkami. Miała na sobie czterocalowe obcasy, czyli dawało to jej sześć stóp i dwa cale wysokości, przy odrobinie szczęścia będzie niewiele niższa niż Endelle, no chyba, że Administratorka założy wyższe obcasy. Havily nie chciała niczego pozostawiać przypadkowi. Stanęła przed lustrem. Wygląd miał duże znaczenie, zwłaszcza dla Endelle. Powtórzyła słowa, a jej głos był formalny i szorstki. Przeanalizowała swoje odbicie. Nie miała czasu na zrobienie formalnego koka, więc zostawiła włosy rozpuszczone, miękko opadały w rudych splotach na jej marynarkę. Skinęła głową. Jej makijaż był nadal bez zarzutu, mimo że nałożyła go rano. Dzięki Bogu, na Drugiej mają lepsze kosmetyki niż na Ziemi. Skinęła ponownie. Jednak jej oczy były trochę przekrwione, nic specjalnego biorąc pod uwagę późną godzinę. Koniec ze stagnacją. Havily Morgan zabieraj swoja dupę do Centralnego. Wróciła do gabinetu i chwyciła gablotę. Z teczką w drugiej ręce, pomyślała i przeniosła się do budynku, który mieścił biura administracyjne. Poruszała się szybko i przeszła przez wejście do biura Endelle. Wnętrze było ciemne, oczywiście dlatego, że było już późno i wszyscy poszli do domu. Próbowała otworzyć rozsuwane drzwi. Nic się nie stało. Próbowała kilka razy. Wyciągnęła telefon i zadzwoniła. - Centralne - rozpoznała głos Jeannie. Coś w jej głosie ukoiło nerwy Havily. Nie miała pojęcia dlaczego, ale tylko kobiety pracowały dla Centralnego. W jakiś przedziwny sposób uspakajały wojowników. - Dobry wieczór Jeannie. Jestem przed biurem, ale drzwi są zablokowane i wszystko

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

125

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jest pogrążone w ciemności. Jesteś pewna, że Pani Endelle jest tutaj? -Och taaak – przeciągle odpowiedziała Jeannie. - Jej wysokość była otoczona przez ludzi i wysłała wszystkich do domu, jakieś sześć godzin temu. Ona tam jest. Dam jej znać. - Dzięki. Rozłączyła się i czekała. Jej serce ponowie waliło w jej piersi. Tak, było mnóstwo zmian, które musiały nastąpić. I zaczną się dzisiaj. *** Po dziesięciu minutach od powrotu do domu, Alison w końcu przestała drżeć. Jednak jej umysł nadal rotował, jakby nie mógł wylądować. Głowa kiwała się jej tam i z powrotem. To nie mogło się dziać. Wampiry? Zdenerwowana stanęła w swoim salonie, wpatrując się w ścianę książek, jej ulubionych książek, zbieranych od dziecka. Wyciągnęła do nich dłoń, ku temu, co znajome, próbując skupić swoje wirujące myśli i lęki. Wampiry. Mój Boże, oni naprawdę mają kły i wysysają krew. Są fascynujący i wykorzystują kobiety. Nigdy nie powinna iść do Blood & Bite, ale wzywały ją tam sny i wizytówka klubu, którą znalazła pod stopami. Och tiaa i tęsknota, niekończąca się tęsknota. Wzięła głęboki wdech, a po nim kolejny. Wtargnęły nowe przerażające myśli. Kucnęła i obróciła się o 360 stopni, rozglądając się wokoło za intruzem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

126

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Badała każdy cień w każdej wnęcę pokoju, który dostrzegała – wejście, salon, otwartą kuchnie, hol prowadzący do głównej sypialni. Co jeżeli te stworzenia, przyszły tutaj za nią? Mogły to w ogóle zrobić? Czy umiały się dematerializować jak ona? Co jeżyli teraz wiedzą gdzie mieszka? Wstrzymała oddech, słuchając najmniejszego dźwięku, wyłapując ruch, czekała na najmniejszy sygnał, że była śledzona. Wreszcie po kilku minutach uspokoiła się, stwierdzając, że na razie nic jej nie grozi. Klub dla niej to było już za dużo, rycząca muzyka na pełny regulator w dusznej przestrzeni, kły facetów w kobiecych szyjach, czerwone aksamitne boksy, i jeszcze bliźniacy Armani. Położyła ręce na twarzy i potarła skronie. Ból głowy powrócił. Tym razem bardzo głęboki. Pulsowanie sprawiło, iż pomyślała o pójściu do łóżka na kilka dni. Opadła na zielony dywan przed stolikiem do kawy. Zsunęła swoje Jimmy Choos i usiadła ze skrzyżowanymi nogami. Pochyliła się i złożyła głowę w dłoniach. Kolejny raz pomyślała o imprezie w klubie. Pomimo akcji podjętej przez duet Armani, to inny wampir zwrócił jej uwagę. Silne stworzenie, które grało goryla, broda opuszczona na klatkę piersiową, wyszczerzone kły nachodzące na usta, jego dzikie spojrzenie wbite w nią, potężne ciało gotowe do działania, jego myśli przełamały jej tarcze. Została przytłoczona jego mroczną obecnością, a i tak myślała, Boże jaki on wspaniały. Czarne gęste włosy odrzucił z twarzy, eksponując twarde linie szczęki, jasne oczy, których kolor był trudny do ustalenia w świetle stereoskopowym. Próbował jej rozkazywać myślami. Więc jakie były jego intencje? Chciał ją skrzywdzić? Uniosła głowę i spojrzała na książki. Nie, nie skrzywdziłby jej. Zrobiłby coś innego. Wziąłby ją.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

127

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Docisnęła palce do ust. Potężna fala czystego pożądania przeszła przez jej ciało, aż wygięła plecy i otworzyła usta. Jedna myśl wstrząsnęła nią – pozwoliłaby mu na to. O Boże. Kolejny raz, jak to miało miejsce przez ostatnie kilka tygodni, fala bolesnej tęsknoty, zalała jej duszę. Starała się oddychać nie mogąc zrozumieć co czuje. Czy tęskni z tym wielkim wampirem, czy za czymś innym? Kiedy przeszukała serce wiedziała, że czuła coś więcej niż prymitywne ostre pożądanie. To pożądanie do tego mężczyzny, tego wampira, było tylko częścią jej potrzeby, ale nie całością. Więc czym było to głębokie pragnienie, które nią zawładnęło? Łzy paliły jej oczy. Była sfrustrowana na wielu poziomach. Po prostu nie rozumiała co się z nią dzieje. Po kilku minutach zrozumiała, że jej myśli zaczęły podróżować w nieskończonej pętli. Dzisiejszej nocy nic nie zostanie rozstrzygnięte. Nagle zapragnęła prysznica, chciała zrzucić krótką spódniczkę i seksowny top. Wstała z dywanu i skierowała się do sypialni. Westchnęła. Mieszkała sama w domu, który zakupiła dwa lata temu. Piękny kawałek nieruchomości w północnej części Phoenix. We wspólnocie zwanej Carefree. Beztroscy, cóż nie dzisiaj. Przeszła przez salon i weszła do holu prowadzącego do głównej sypialni. Gdy była w łazience, spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Piękne weneckie lustro było prezentem od matki zakupionym przez nią kilka lat temu, gdy jej praktyka dobrze funkcjonowała i myślała o sobie jak o dorosłej osobie. Teraz, gdy patrzyła na swoje karbowane loki i pomyślała o tym co się stało w klubie czuła się źle. Bardzo źle. Dlaczego musiała urodzić się taka inna? Dlaczego nie mogła przeżyć jednego normalnego dnia? Dlaczego jedyny klub, który

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

128

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension odwiedziła przez ostatnie trzy lata był pełen wampirów? Przełknęła gulę w gardle. W porządku, po prostu jej życie zrobiło się jeszcze dziwniejsze. Coś, co myślała, że jest niemożliwe. Jeszcze raz pomyślała o wspaniałym wampirze, który błyskawicznie przeniósł się w jej kierunku. Była przekonana, że poznała go wcześniej. Z chwilą, gdy o tym pomyślała uderzył w nią ból głowy. Tym razem zanurzyła się głęboko w ból, zamykając oczy, i skupiając się na tym obszarze w jej głowie, który zdawał się być przyczyną jej wielkich problemów. Skupiła się i nagle poczuła intrygujący zapach, bardzo jej znany... przyprawa...jak kardamon. Jakby próbując odkleić plaster z bardzo delikatnej skóry, zaczęła psychicznie szarpać ten obszar w mózgu. Skrzywiła się. Dźgała, szturchała, odklejała, do czasu aż pieczęć ustąpiła. Eksplodowała pamięć i chwyciła się zlewu, zanim upadła. Zobaczyła wszystko to, co stało się wcześniej, gdy stała w przejściu w kompleksie medycznym. Darian stał obok niej. Martwa kobieta na chodniku. Policja, służby ratownicze. Wampir z porcelanową skórą, który zdecydował, że potrzebuje jej krwi. I … Kerrick.45 Wampir, wojownik, z wielkimi białymi skrzydłami. Wampir z klubu, jeden i ten sam. Wojownik Kerrick, który ją chroni. Ugięły się pod nią kolana, nie ze strachu. Była tak blisko niego. Pożądanie jeszcze raz przeszło przez nią naciskając na jej brzuch. Rozmawiała z nim, dotykała go, patrzyła w jego jasne zielone oczy. Tak jego oczy były zielone. Chciała dowiedzieć się o … - jak on to powiedział? A tak wyniesienie. Błagała go by nie usuwał jej wspomnień. Trzymał ją w ramionach. Trącił nosem jej szyję. Nie chciała żeby odchodził. 45

O tak dziecinko jesteś w domu, teraz tylko musisz się zaopatrzyć w tony waleriany, bo będzie cię doprowadzał do szału.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

129

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nic dziwnego, iż pomyślała, że może mu się oddać. Poznała go wcześniej, a on ocalił jej życie. Anioł wampir, albo czymkolwiek Kerrick był walczył ze strzygoniem w kompleksie medycznym. Kiedy przytuliła się do zlewu, powróciło do niej znane rozpaczliwe uczucie, że znalazła mężczyznę dla siebie, dorównującego jej umiejętnościom. Nie bał się, że potrafi przenosić rzeczy z pokoju do pokoju tylko myślą albo komunikować się telepatycznie. Kerrick nie bał się, bo robił dokładnie to samo, i pragnął jej. Ale na miłość boska był wampirem. Wampirem żyjącym w innym wymiarze. Tak, ta sama ziemia, inne wymiary. Wampir. Kiedy słowo zakorzeniało się z jej umyśle, kolejna fala tęsknoty przetoczyła się przez nią, tak silna, że jeszcze raz chwyciła się zlewu. Wzmożone uczucie pochwyciło jej dolną cześć pleców i unosiło się w górę. Poczuła jakby mięśnie krzyża się przesunęły. Dziwne uczucie mrowienia przeszły przez jej plecy tworząc V. Skrzydła. Co się z nią działo? Dlaczego czuła obecność skrzydeł? Skrzydła? Odczucie złagodniało. Oddaliło się. Znikło. Nadal trzymała się zlewu. Zmusiła się do oddychania, łzy spływały na białą porcelanę. O Boże, czy jej noc może być dziwniejsza? Kiedy po kilku minutach przyswoiła rzeczywistość odnowionej pamięci i przestała wylewać łzy, a serce biło normalnym rytmem, uderzyło w nią zmęczenie i zapragnęła się położyć. Natychmiast. Naga poszła pod prysznic, zmyła cały makijaż i umyła włosy. Ciepły strumień wody uderzał w jej ramiona, pochłaniając jej wyczerpanie. Musiała się przespać. Gotowa spięła się na łóżko i zakopała się w pościeli. Najpierw próbowała

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

130

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zmusić się do snu, ale przez długi czas nie mogła zrobić nic innego poza myśleniem o wojowniku zwanym Kerrickiem. Jakie to dziwne pragnąc tak bardzo mężczyzny, mężczyzny ledwo poznanego. Jednak on nie był mężczyzną, prawda? Był czymś innym. Położyła dłonie na twarz, nie chcąc myśleć o tej beznadziei. Gdzieś wśród wszystkich jej zmartwień, frustracji i pragnień, zaczęła odpływać w sen. Miała tylko nadzieję, że nie będzie kolejnego snu. Bóg jej pomoże. *** Po pochłonięciu trzech szklaneczek Maker, Kerrick usiadł na jednej ze skórzanych kanap, pochylił się do przodu, trzymając w dłoniach szkło. Jego bracia wojownicy byli w pobliżu, jak przypuszczał czekali, aby odzyskał zdrowy rozsądek i powiedział im dlaczego zrobił to, co zrobił. Jaskinia była męskim klubem, ich klubem, nie dlatego, że kobiety nie miały tutaj wstępu, ale dlatego, że w niesmak im takie miejsce: rozwalające się skórzane fotele, kilka lekko uszkodzonych stołów, stół bilardowy biorący na siebie cały impet charakterków wojowników. Ogromny telewizor z płaskim ekranem zawieszony pod kątem na ścianie czekał na naprawę...tia teraz to już będą trzy miesiące. Goniąc za Alison jak szaleniec, jego wampirze ciało rozszalało się by ją chronić. To doświadczenie pozostawiło go słabym, tak jakby przez trzy noce jechał przez kilometry otwartego terenu. - Musiałem stracić rozum - wymamrotał. Wziął kolejny łyk Maker. Thorne usiadł obok niego i chwycił go za kark. - Jesteś szczęśliwym sukinkotem !To musi być breh-hedden. To znaczy wszyscy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

131

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension uważaliśmy to za mit, ale to musi być to. Pozostali wojownicy podeszli gratulując mu, poszturchiwali go, klepali po plecach, i odpowiednio z niego kpili. Zacisnął dłonie na szklaneczce nie będąc w stanie odpowiedzieć, jego serce było w agonii. Więc breh-hedden przybył po niego z odpowiednią kobietą. Niestety, nie mógł działać, nie mógł do niej iść, nie mógł jej sprowadzić. Każdy stopień bliskości z nią to dla niej wyrok śmierci. Litania jego niepowodzeń nie była szczególnie długa, ale już kompletna. Wyspecjalizował się w porażkach. Zdobył pierwsze miejsce we wszystkich wtopach swojego życia. Do diabła, to dopisze jeszcze jedną porażkę do listy. Jeżeli zbliży się do niej fizycznie, sprowadzi na nią śmierć. - Nie wchodzę w to. Wszystkie przyjacielskie gesty i drwiny ustały. - Co ? - wrzasnął Thorne. - Nie możesz tego odpuścić. Ona już jest! Kobieta dla ciebie przeznaczona, która nie tylko zaangażuje twoją kuśkę, ale tez twoje myśli i duszę. Wybrana, która pasuje do ciebie mocami, i cholera cóż mogę powiedzieć, jest piękna.46 Kerrick poczuł jak bicepsy mu drgnęły zaborczo. Jego kły zaczęły rosnąć i wyłaniać się z ust. Obniżył podbródek i zassał powietrze zanim przywalił bratu.47 Wrzucił ostatni łyk Maker. Spojrzał w twarz Thorne'a, powtarzając sobie, że to jego szef, najlepszy przyjaciel, brat. Potrząsnął głową. Starał się przełknąć ślinę, ale nie mógł. Po kilku wdechach powiedział. 46 47

Że tak łatwo dajesz rady innym :P Och ten mały potwór zwany zazdrość.. biedny, biedny Kerrick.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

132

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie ożenię się ponownie. Nie dopóki jestem wojownikiem, nie ma kurwa mowy. I jestem pewny jak cholera, że nie dokończę breh-hedden z tą kobietą. - Jak ty w ogóle możesz myśleć o odrzuceniu tego? - zapytał Luken. - Wszystkie dokumenty mówią, że dokończenie breh-hedden to zbliżenie się do nieba. Kerrick napotkał jego spojrzenie wiedząc, że złoty wojownik nie może tego zrozumieć. Wbił w niego ostry wzrok. - Cóż, w takim razie, weź sobie żonę i ją utrać, strać ją przez to, że jesteś Wojownikiem Krwi. Do diabła, weź drugą. Zobacz jakie to uczucie. Niech się urodzą dzieciaki, i pozwól Dowódcy utopić je w ich własnej krwi, tylko dlatego, że chciał cię zranić. Uwierz mi, prędzej wytniesz własne serce niż pozwolisz by to na nowo się stało. Nie powinienem się żenić drugi raz. Wiedziałem co się dzieję i zawsze będę się obwiniać o śmierć Heleny, i o śmierć naszych dzieci. Samotny na zawsze? Nie taki kurwa zły pomysł. - Z każdym słowem coraz bardziej podnosił głos. - Do diabła - wymamrotał Thorne. Wojownicy byli chodzącymi tarczami strzelniczymi, każdego dnia i nocy, i każdy, kto był z nimi związany. Przekleństwa wyszły z ust wojowników, jednego za drugim, jak przykazywana w kręgu fajka pokoju. Powietrze ochłodziło się, a jego determinacja wzrosła. - To twoje wezwanie. - Thorne przesunął wzrok na barek i z powrotem na Kerricka. Cokolwiek zrobisz będziemy cię wspierać - rzucił cicho i dodał. - Tylko jest jeden mały problem....Nie wiem czy możesz odrzucić breh-hedden. - Cóż, kurwa mogę - warknął Kerrick wstając na nogi. - Najwyżej będę pierwszym. Thorne skinął głową i odwrócił się. Wstał i uderzył w powietrze kilka razy. Kerrick przyglądał mu się jak idzie przez pokój kierując się do stołu bilardowego. Stanął przed nim, uniósł ręce do góry, i tak trzymał. Miał szerokie ramiona i do nich

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

133

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dopasowane mięśnie. Burknął i mocno uderzył w stół. Cholerstwo przewróciło się łamiąc dwie nogi z czterech. Thorne przekrzywił z niezadowoleniem głowę i jeszcze raz ze wściekłością przywalił w stół kolanem. Tym razem uniósł się w powietrze i przewrócił się na drugą stronę. Kolejne nogi zostały złamane. Chryste. Kerrick spojrzał na połamane masywne nogi stołu. Zaczął się śmiać i nie mógł przestać. Inni dołączyli do niego. W jakiś sposób to było wprost idealne. Jeżeli Thorne zatraci się, żaden z nich nie będzie w tyle. Wszyscy byli na krawędzi, jazda na nerwach jak na koniach smaganych do szaleństwa. Woja pędziła do przodu. Wszyscy o tym wiedzieli, ale nie mogli o tym mówić. Jaki był sens? Byli wojownikami, musieli walczyć, i będą robić to, co muszą. Mimo to podświadomość, cholerna smuga błyskawicy, która nigdy nie malała, mówiła Wojownikom Krwi, żeby trzymali się prawa i ostrzegając ich, że coś dużego i złego było na horyzoncie. Samo zachowanie Thorne'a powiedziało im to, co powinni wiedzieć. Proste pytanie rosło w jego umyśle. Jak my – siedmiu facetów – mamy powstrzymać strzygonie przed transferem na całym pieprzonym globie, jednego za drugim, szwadron za szwadronem? Jego śmiech zgasnął, jak świeca na wietrze. Podszedł do baru, postawił szklaneczkę dnem do góry i podszedł do rozwalonego stołu bilardowego. Klepnął Thorne'a w ramię. Szef spojrzał na niego, zaczerwienione piwne oczy były pełne bólu, mnóstwa bólu. Wszyscy go czuli, cholera wszyscy. Medichi podszedł do Thorne'a i położył rękę na jego drugim ramieniu. Następny podszedł Luken, kolejna doń na Thorne'u. Ręką Jean-Pierre'a zsunęła się wokół jego talii. Santiago puścił wiązankę przekleństw w języku hiszpańskim, ale brzmiały jak modlitwa. Jego dłoń znalazła miejsce tuż obok kerrickowej, jednak

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

134

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zacharius stanął między Thorne'm i rozwalonym stołem. Uśmiechnął się krzywo i zmaterializował miecz w wyciągniętej dłoni. - Z tobą do końca szefie - powiedział i skinął głową. - Do końca - wtrącił jeden głos za drugim. Inny rodzaj modlitwy, obietnica wśród wojowników, powtarzana od początków świata. - Cholera - wybuchł Thorne. To był sygnał dla wojowników by odeszli. Został tylko Luken jeszcze raz uderzając w ramię Thorne'a. Pomimo gniewu jaki czuł, Thorne'a wstrząsnęło przyjazne nastawienie Lukena. - Dzięki szefie, po prostu wygrałeś dla mnie stówkę. Założę się, że Santiago nie wytrzyma bez wymiany tego cholerstwa na nowe przez kolejny miesiąc. - Spojrzał na stół bilardowy. Thorne znużony pokręcił głową. Odwrócił się do Kerricka wyglądając jak kupa nieszczęścia. Miał swoje problemy, ale musiał się do niego zwrócić. - Chcę się dzisiaj wycofać. Szef pokręcił głową. - Endelle już zdążyła ci przydzielić obowiązki ochroniarza. - Jego głos był szorstki, niski i zdesperowany. - Thorne, musisz mnie od tego uwolnić. Thorne położył dłonie na biodrach i uniósł w górę głowę. - Kurwa - wyszeptał. - Jesteś pewien, że poradzisz sobie, kiedy inny wojownik będzie z nią przebywał dzień i noc, przez przynajmniej trzy doby?48 Szczęka Kerricka stwardniała. - Muszę. 48

Już to widzę !

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

135

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Thorne wytrzymał jego wzrok, w końcu powiedział. - Jesteś tego pewien? - Tia, jestem. - Okay, spadaj do domu i bądź pod telefonem. Kerrick skinął głową. - Dasz znać jeżeli sprawy się pogorszą? - Wiesz, że tak. Głos Thorne'a był jeszcze bardziej zachrypnięty, gdy zwrócił się do wojowników. - Endelle bez wątpienia będzie nam jeździć po dupach całą noc. Więc bądźcie gotowi. Przez pokój przeszedł ciąg obscenicznych przekleństw. Cholera to naprawdę nie mogło być dobre. Nieważne. On wraca do domu. Nie, nie do domu, ale swojej piwnicy, do nory w której mieszkał. Wzdrygnął się, to było konieczne do przeżycia. Przynajmniej kolejny raz nie zobaczy Alison. Miał nadzieję, że na długi, długi czas.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

136

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Marzenia tworzą bramę, Ale to stopy muszą przekroczyć jej próg. Zbiór Przysłów- Beatrice z Czwartej

Rozdział 7 Administrator Crace przeglądał kolejny raport o śmiertelniczce Alison Wells, po raz kolejny się spocił. Nawet jego oddech przybrał chrapliwy odgłos. Siedział w swoim niedawno zarekwirowanym biurze, z opuszczoną głową i raportem w dłoni. Jak to było możliwe? Nigdy nie słyszał o człowieku ze Śmiertelnej Ziemi, zdolnym do dematerializacji. Gówno. Rozejrzał się wokół. Przynajmniej teraz miał gabinet. O dziesiątej usunął jednego wkurzonego generała z jego miejsca. Choć biuro nie było tak duże, jak biuro Dowódcy, generalskie miejsce pracy było spore. Mógł zająć mniejszy gabinet jaki mu oferowano, ale generał popełnił błąd wydymając na niego wargi i po takiej prezentacji nie miał innego wyboru jak wywłaszczyć drania. Przestrzeń była nieskazitelna, czyli taka jaka powinna być, odzwierciedlenie wojskowego umysłu. Biurko nie było zagracone, za to duże i prostokątne krzesło ergonomiczne. Na jednej ścianie stały cztery czarne stalowe zamykane szafki na akta. Na samej górze została postawiona donica z paprocią, której pędy sięgały wszystkich

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

137

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension półek. To mu się podobało. Rośliny oczyszczały i nawilżały pustynne powietrze. Tlen pozwalał zachować przenikliwy umysł. W swoim biurze w Chicago zatrudniał na pełny etat japońskiego ogrodnika, który utrzymywał zewnętrzne i wewnętrzne ogrody w idealnym stanie. Nawet wygrał nagrodę w swojej specjalizacji – azaliach.49 Tęsknił za chodzeniem po żwirowych alejkach, a ze swoimi Gucii gaciami zjeżdżającymi ze spoconego tyłka, był pewien jak cholera, że mógłby zażyć uspakajającej zielni. Na biurku leżał najnowszy pecet z procesorem wbudowanym w monitor. Klawiatura była także ergonomiczna. Choć sprzęt komputerowy apelował do jego wrażliwości estetycznej, on należał do starej gwardii i uwielbiał czuć raporty w ręku. Przekładał schludne arkusze. Były w porządku, ale ich treść... jasna cholera. Spędził ostatnią godzinę przeglądając stos doniesień, które Dowódca Greaves dostarczył mu w sprawie wybranej Alison Wells. Wystarczyło powiedzieć, że teraz jego pierś była jak spięta stalowymi obręczami, a jego gacie … tia... były całkiem mokre. Tak dużo informacji, na tak niby prostą śmierć. Uwierzył, że to będzie proste zadanie – sprzątnięcie śmiertelnej kobiety – a okazało się nocnym koszmarem, przed którym starasz się uciec, ale twoje nogi odmawiają posłuszeństwa. Czytał, o nadejściu najpojętniejszej wyniesionej od pojawienia się Endelle dziewięć tysięcy lat temu. Już miała wszystkie możliwe umiejętności Drugiej Ziemi. Jezu. Każdego dnia, przez ostatni rok, Dowódca wysyłał za wybraną szpiegów, obserwowali jej moce i działania. Znalazł się tam nawet absurdalny zapis jaki osiągnęła poziom w sudoku. Jego umysł potknął się i upadł na kolejnej informacji. Bez wątpienia wybrana 49

http://iglaki_lament.fm.interia.pl/lisciaste/AZALIE.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

138

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dostała obrońcę, Wojownika Krwi, który miał ją chronić podczas rytuału wyniesienia. Słodki Jezu. Więc tak. Był pośrodku koszmaru. Kartkując kolejne strony raportu zaświtała mu inna myśl, która ścisnęła mu jaja. Gdyby wypił jej krew i przejął jej moce byłby silniejszy niż Dowódca Greaves? Silniejszy? Spiął dupę i przesunął się na krześle, aby zrobić miejsce dla nagłej erekcji. Dowódca zmaterializował się przed jego biurkiem. - Odłóż te myśli na bok. Nie popełnij błędu. Jeśli za bardzo zbliżysz się do wybranej, to spali tą resztę szarych komórek, która ci pozostała. Crace spojrzał na raport, a później wystrzelił na nogi. Cholera. Dowódca odczytał jego myśli jeszcze zanim pojawił się w gabinecie. Powinien być mądrzejszy. - Dowódco - wymruczał. Skłonił się nisko i tak pozostał modląc się by jego oczywiste emocje szybko zmalały. - Komitet został poinformowany, że wybrana odmówiła przyłączenia się do mnie. Niniejszym otrzymujesz pozwolenie do przygotowań na nadchodzący rytuał wyniesienia, i ode mnie na jej sprzątniecie. Trzymaj się założeń i informuj mnie o wszystkim. Przez następne kilka godzin będę w Genewie. Muszę się zająć kilkoma Administratorami. Nie wiem, kiedy wrócę do Drugiego Phoenix. W międzyczasie proszę byś się przeniósł z hotelu do apartamentu, obok moich komnat, tutaj w kompleksie. Czy to jasne? - Tak Dowódco. Dziękuje Dowódco. Pozwolenie na przygotowanie. Przeniesienie się do apartamentu po prawicy boga.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

139

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Uniósł się ze swojego ukłonu, jego struny głosowe szumiały gotowe by przemówić do Dowódcy. Niestety jego bóstwo zniknęło. Wydał westchnienie. Usiadł świadom jak jego spodnie są mokre. Naprawdę musiał je zmienić, ale nie chciał odchodzić od biurka. Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście. W to, że prawdopodobnie zasiądzie przy Okrągłym Stole, a teraz jeszcze zamieszka obok Dowódcy. Jego gwiazda wschodziła, wynosiła się w górę50. Roześmiał się ze swojego żartu. Okay. To było dobre. Jasna cholera... apartament obok Dowódcy. Czuł tętniącą żądze. Potrzebował swojej żony. Już ją wezwał z Chicago. Zajmie jego pokoje w Bredstone Hotel, a później zazna ulgi z jej ciałem, krwią i umysłem. Jeszcze raz spojrzał na raport i zaczął się krystalizować plan. Uwierzył, że jednak to będzie proste. Wybrana szybko odpowie na wezwanie, gdzieś na Pograniczu, w pobliżu Koryta, a kiedy to zrobi, wyśle na nią trzy szwadrony strzygoni, aby na miejscu ją wykończyły. Proste. Zadnie zostanie wykonane. Jej obrońca też będzie w Korycie, musiał więc wysłać jednego z generałów Dowódcy, ale upewnić się że wojownik umrze z kobietą. Tak, najlepszy będzie generał Leto. To będzie dla niego najlepszy przydział. Czy może być coś prostszego? Boże, miejsce przy Okrągłym Stole. *** 50

Gra słów z wyniesieniem …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

140

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Havily z niecierpliwością stukała noga w podłogę i patrzyła na telefon. Po raz dwudziesty stanęła przez rozsuwanymi drzwiami. I nic. Ponownie zadzwoniła do Centralnego. Usłyszała głos Jeannie i nagle drzwi się otworzyły. Poczuła delikatny podmuch powietrza na twarzy. Nareszcie. Spojrzała na zegarek, dziesiąta. Czekała tu godzinę. Wsunęła telefon do kieszeni w spodniach, chwyciła gablotę, aktówkę i pomaszerowała. Ścieżka światła prowadziła, aż do biur Endelle. Zwolniła dostrzegając chaos administracyjnego kręgu. Zatrzymała się i odwróciła z przerażeniem. Były tutaj rzędy i rzędy biurek, które ciągnęły się w nieskończoność, i każde było zawalone papierami. Pokręciła głową. To było śmieszne. Czy tutaj nikt nie słyszał o skomputeryzowanym biurze? Obniżyła podbródek i pomaszerowała dalej. Jej tętno wzrosło. Skręciła w korytarz na lewo. Na samym końcu światło rozlewało się na korytarz. Biura Pani Endelle. Po przejściu przeszklonych gabinetów, które także tonęły w papierach, dotarła do drzwi. Wzięła głęboki oddech i przekroczyła próg. Endelle spojrzała na nią. Zaledwie rzuciła na nią okiem, krótkie spojrzenie spod czarnych grubych rzęs i wróciła do czytania raportów. - Potrzebuję twojej pomocy Havily. Musisz zostać łącznikiem. Łącznikiem? Endelle nigdy nie rozmawiała z nią bezpośrednio o obowiązkach służbowych. - To jest bardzo ważne. - Rzuciła w jej stronę jasno lawendowy folder, który zatrzymał się na krawędzi biurka. – Wszystko, co musisz wiedzieć, jest tutaj. Sprawa jest trudna, przydzieliłam Kerricka jako obrońcę, więc podejrzewam, że będziesz potrzebowała podwójnej kamizelki kuloodpornej. Miło było cię zobaczyć i całe to ble

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

141

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ble ble. Thorne się z tobą skontaktuje, jeśli będziesz tego potrzebowała. Dobranoc. Havily patrzyła na nią z pochyloną głową. Pani Endelle pochyliła się nad kolejnym raportem i zaczęła czytać. Czuła jak wypełza na jej policzkach rumieniec, znajome mrowienie, co oznaczało, że powinna zabierać dupę w troki, zanim przejmie nad nią kontrolę wampirzy temperament. - Słucham? - wyrwało jej się, słowo było twarde, prawie wyzwanie. Endelle zamarła. Uniosła lodowate spojrzenie i oparła się na krześle, na swoich jasnoniebieskich skrzydłach. Jak ona to robiła? Jak ona mogła siedzieć na kolebce skrzydeł? Plecy Havily zabolały na sam widok pogiętych i wykrzywionych piór. Endelle uniosła brodę, a jej spojrzenie przeszło na wylot Havily. Wrogie brązowe oczy. Miała na sobie suknię ze skóry, pewnie geparda, która jeszcze bardziej podkreślała groźbę w jej oczach. - Najwyraźniej to ja ciebie słucham. Co ty kurwa masz na myśli mówiąc tak do mnie? Masz swoje zadnie. Thorne się z tobą skontaktuje, albo ty z nim. A teraz wynoś się z mojego biura. Havily ponownie poczuła jak jej policzki mrowią. Kolejne ostrzeżenie dla niej, by się ruszyła i znikła z biura, najlepiej z prędkością światła, zanim wybuchnie. Ale zamiast tego zrobiła krok do przodu. Czekała całe lata, by porozmawiać twarzą w twarz z Endelle. Puściła teczkę i usłyszała jak głucho uderza w dywan. Uniosła prawą rękę i wszystko nad czym pracowała pojawiło się w rzeczywistym czasie. Zanim Endelle mrugnęła leżał przed nią plan kompleksu wojskowo – administracyjnego, na stercie raportów, które czytała. Tak portfolio jak i sam model. To była robota wielkiej urody, i zajęła większą część biurka Endelle. Ważniejsza od fizycznej struktury, były kompletna reorganizacja obowiązków i odpowiedzialności poszczególnym jednostek wojskowo - administracyjnych, które

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

142

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension poprawią ich efektywność. Podeszła do biurka Najwyższej Administratorki i rozpoczęła przygotowaną przemowę. Zaczęła tłumaczyć wolność, którą zyska Endelle przez zaakceptowanie zmian. Nie powiedziała więcej niż czterech zdań, kiedy pióra Endelle zmieniły się z jasnoniebieskich na grant nocnego nieba. Uniosła się na nogi. Jej nozdrza rozszerzały się. Pomimo oznak niezadowolenia Havily naciskała, omawiając statystyki godzin, efektywność. I nagle makieta architektoniczna stanęła w płomieniach. Nagła ogromna pożoga. Kiedy płomienie sięgnęły sufitu Havily odskoczyła na kilka merów, prawie do kominka. Po chwili płomienie znikły, a z jej projektu pozostał pył. Znikł. Rozpłynął się. Kaput. Havily histerycznie pomyślała, że praca trzech lat jej życia poszła z dymem. Rozchyliła usta. Ze wszystkich rzeczy, które spodziewała się, że mogą się zdarzyć podczas spotkania z Endelle, nie przewidziała, że ta, nie będzie chciała usłyszeć ani słowa o zmianach, ani słowa z przemowy, którą tyle razy ćwiczyła przez lustrem. Administratorka przez długi czas nie spuszczała z niej zimnego wzroku. - Próbuję zachować ludzi przy życiu, nie mówiąc już, że robię wszystko, by nikt na Drugiej Ziemi nie dostał się w łapy potwora, a ty mi pokazujesz pierdolony domek dla lalek? Wykonaj swoją pieprzoną robotę Morgan, i spieprzaj z mojego biura. Havily spojrzała na lawendowy folder, który w chaosie spadł na ziemie. Wyciągnęła do niego dłoń i wleciał w jej dłoń. Odwróciła się na swoich czarnych oficjalnych obcasach zostawiając na podłodze aktówkę. Miała nadzieje, że ta suka przewróci się przez nią. Szybko poruszając się przeszła przez szeroki korytarz ignorując łzy spływające

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

143

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension z policzków. Kiedy była na dziesięć metrów przed głównymi drzwiami, coś dużego przeleciało obok jej głowy – och, jej aktówka w postaci pocisku - i uderzyła w szybę w holu. Stanęła na moment i patrzyła na odłamki szkła. Idealnie. Uniosła rękę i przeniosła się do domu, do swojego gabinetu. Przemierzała w tą i z powrotem pokój, zmuszając swoje serce i umysł do uspokojenia. Jej rozczarowanie było trudne, bolesne. Nie mogła powstrzymać łez. Co było nie tak z Administratorką, że nigdy nie chciała poznać nowych pomysłów? Zmaterializowała chusteczkę i wytarła nos. Miała tak wiele do zaoferowania. Ona mogła coś zmienić w przebiegu wojny. Czemu nie mogła zmusić Pani Endelle by ją wysłuchała? Po kilku minutach zaczęła się uspakajać, po kolejnych, chwyciła folder i zaczęła go wertować. - Alison Wells - wymruczała. - Ble, ble ble. Nadnaturalna empatia, dematerializacja obiektów, mentalna tarcza. Ha! Posiadając tak dużo mocy Dowódca pewnie planował jej śmierć. Nawet ze wszystkimi siedmioma Wojownikami Krwi chroniącymi dupę Alison Wells, jest mało prawdopodobne, że przeżyje pierwsze dwie doby na Drugiej. Jednak te niegodziwe myśli miały swój efekt. Znikł jej gniew i sumienie kopnęło ją w tyłek. Cóż, to wielkie niedomówienie powiedzieć, że była rozczarowana. Wiedziała, że ma siły, by zmienić administracje Endelle. Jednak ta przyszła wyniesiona, wybrana Alison Wells nie powinna być ofiarą jej gniewu. Wróciła do czytania dokumentów. I zassała powietrze między zaciśnięte wargi. Jezu, śmiertelniczka potrafi się zdematerializować! Boże, była potężna.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

144

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Musiała się ukrywać na ziemi, nie dosłownie, ale na kilka innych sposobów. Potrzebuje informacji, dużo informacji, aby zachować rozum. Bardzo dobrze. Nastawiała się na wykonanie zadnia i podeszła do biurka. Zaczęła robić notatki. Różnego rodzaju notatki. Począwszy od wyjaśnienia problemu trudnej, bezdusznej, i całkiem starożytnej Najwyższej Administratorki. *** O północy, zgodnie z obietnicą Marcus pojawił się na stopniach centrali administracyjnej Endelle. Nie był na Drugiej Ziemi długi czas, nawet po to by zobaczyć jakie nastąpiły zmiany. Spojrzał w górę, a następnie rozejrzał się wokół. Zdumiała go architektura, tak samo jak rozległy misterny krajobraz. Z kilkudziesięciu pięter zwisały ogrody kaskadowe. Gdy budował swój ogromny majątek, na bardzo lukratywnym handlu między Drugą Ziemią, a Ziemią widział wiele zdjęć. Jednak nie oddawały piękna współczesnej Drugiej Ziemi. Ziemskie Phoenix miało wiele solidnych budynków, ale nie takich. Powietrze pachniało inaczej niż na Ziemi. Było oczywiście czystsze. Tutaj było mniej mieszkańców, którzy mogli zdewastować środowisko naturalne, a ludzie byli bardziej zaangażowani na rzecz flory. Przeszli długą drogę, aby utrzymać planetę zdrową, czystą i natlenioną. Wziął głęboki wdech. Był dziwnie spięty, niedorzecznie poruszony. Druga, była jego domem, przez prawie cztery tysiące lat51, zanim zesłał się na samo-wygnanie, na Ziemie. A teraz był w domu. Cholera. 51

Dokładnie przez 3800 lat. Po imieniu i latach stawiam na to że pochodzi ze Starożytnego Rzymu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

145

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jego wampirza natura czuła różnice między Ziemią, a Drugą. Jednak nie spodziewał się, że tak to odczuje, widocznie miał głębokie poczucie przynależności.52 Zacisnął zęby. Może i społeczeństwo potrafiło stworzyć odpowiednie warunku dla przyrody, ale dla szarych obywateli walka ze strzygoniami była katastrofalna, tak jak dla jego siostry. Jej śmierć była ostatnią kroplą, która przelała jego kielich goryczy. Obwiniał Kerricka, że się z nią ożenił, za to że zrobił z niej ruchomy cel, a jednocześnie winił też inne osoby i instytucje. Dla przykładu, Dowódca powinien być odstrzelany wieki temu, a administracja Endelle zatopiona. Wszedł do budynku, a nie znając jego rozkładu wezwał windę i pojechał na najwyższe piętro. Kiedy w holu zobaczył rozbite szkło zatrzymał się. Odwrócił się i zobaczył aktówkę leżącą na ziemi w gruzie szkła. Instynktownie kucnął. Czuł jak zablokowane, prawie zardzewiałe skrzydła drżą. Wziął głęboki wdech. Rozciągnął swoje zmysły szukając wrogiego celu. Ale niczego nie zobaczył. Ha, i wszystko jasne. Wstał, ocenił sytuacje i parsknął. Bez wątpienia ktoś stracił nerwy. Typowe. Nie przejmując się drzwiami, przeszedł przez dziurę w szkle. Światła były wyłączone na całym południowym odcinku. Szybko przesunął wzrokiem, wyławiając każdy szczegół, od gdzieniegdzie mrugającego światła, poprzez biurka i meble. Jedyną niezwykła rzeczą był unoszący się w powietrzu zapach. Zapach, który sprawił, że napiął do granic możliwości mięśnie karku... nie mówiąc już o tym jak stwardniał. 52

Jasne, niedługo Thorne ci to wytłumaczy … zresztą reszta braci też.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

146

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Co do cholery? Spojrzał na korytarz. Wszytko co dostrzegł to kilka źle utrzymanych palm, w ogromnych brązowych donicach, i rząd źle wyglądających różowych roślin przy szklanej ścianie – czyli nic co mogło odpowiadać słodkiemu kwiatowemu zapachowi jaki poczuł. Jego nozdrza płonęły, otwarł usta i wciągnął ponownie zapach, który bezpośrednio trafił do jego ust i mózgu. Wypuścił powietrze z płuc i wiązł kolejny wdech. Od zapachu doznał zawrotów głowy, a jego serce przyspieszyło rytm, jakby przygotowane na wyścig. Po raz kolejny skrzydła odpowiedziały drżeniem, przygotowane do lotu. Cholernie dziwne. Ciekawe co Jej Sukowata Wysokość pompowała w powietrze. I dlaczego tak bardzo to mu polepszało samopoczucie? To nawet uderzyło w jego libido. Miał erekcje. Jasna cholera. Zignorował dziwny zapach. Jego wzrok dryfował przez morze biurek. Poczuł obrzydzenie. Z całą nowoczesną technologią dostępną na Drugiej Ziemi, na biurkach nadal walały się kopce dokumentów, dlaczego? Czyżby Endelle nie słyszała o biurze skomputeryzowanym? Wzruszył ramionami. Co go to obchodziło. Miał tu zostać trzy, najwyżej cztery dni. Poszedł ścieżką lamp prowadzącą do lewego korytarza. Minął oszklone gabinety. Te też były zawalone papierami. Potrząsnął głową i zatrzymał się przed drzwiami do gabinetu Endelle. Zapach był teraz silniejszy i dziwnie znajomy. Co tak pachniało?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

147

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zamknął oczy i przemknął przez litanie znanych mu kwiatów, począwszy od tych wysłanych kobietom, które zamierzał przelecieć - nie, to nie róże, nie goździki, nie lilie. Więc cholera co? Uderzyło w niego stare wspomnienie. Oczywiście. Jego siostra Helena, zasadziła krzewy w Drugim Scottsdale, niedaleko domu, który wybudowała z Kerrickiem. Kilkanaście krzewów wzdłuż muru za domem. Rośliny dobrze się rozwijały, rosły w kopcach. Szafirki złotawe53 przylatywały ciesząc się czerwonymi dużymi kwiatami, a głęboko w środku, wróble uwijały swoje gniazda. Tia, tą cholerną wonią był zapach kapryfolium54, zapach który kochał. Zawsze w jego obecności chwiał się na nogach. A teraz jeszcze był twardy. Skąd napływał ten zapach? Położył dłonie na biodrach i pokręcił głową. Druga Ziemia .. i jej bzdury. Ale ponownie... co go to obchodziło? Opuścił brodę i oczyścił umysł. Kiedy był gotowy wpakował się do gabinetu Endelle. Dostrzegł kobietę, której nie widział plus minus dwieście lat, i szczęknął śmiechem. - Śpisz w robocie, Pani Endelle. Endelle szarpnęła głowę w górę, z ust spływała jej ślina.55 Szybko otarła wargi. - Marcus ty durniu! Przestraszyłeś mnie na śmierć - spojrzała na zegar na biurku. Dobra. Spałam aż pół godziny. Pobiłam nowy rekord. Marcus miał już rzucić ripostę, gdy jej słowa uderzyły go prosto w twarz. Endelle nie śpi? - Och cholera! Zaśliniłam cały raport z Buenos Aires. - W końcu na niego spojrzała. 53 54 55

Gatunek kolibra. http://www.maciej-szymanski.pl/nowosci/Marzec2012/2012_03_15_1397.jpg http://www.publicdomainpictures.net/pictures/10000/nahled/1001-1242351693K3uq.jpg Co za ohyda.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

148

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dowódca zabił mojego ambasadora, godzinę temu. Jasna cholera. - To już teraz zabija ambasadorów? - Jasne, czemu nie? To ambitny człowiek - zmierzyła go wzrokiem. - A ty, nadal jesteś gorącym wampirem. Cholera Marcus. Dwa stulecia na Ziemi wcale cię nie zmieniły. Poza tym, że jesteś szerszy. - Przesunęła spojrzeniem, z jednego ramienia na drugi. - Ciężko nad tym pracuję - odpowiedział. Uniosła brew. - Tia, widzę - skrzywiła usta w uśmiechu. - Dziękuje za przybycie. - Przecież ci powiedziałem, że wrócę, jeżeli mnie wezwiesz. I mam nadzieje, że jest to cholernie ważne. - Jest. Otrzymałam raport od Proroków z całego świata, twierdzą, że wybrana może zmienić losy wojny. Oczywiście, nie znam szczegółów. Marcus skinął głową. - Więc jak daleko jest od rytuału wyniesienia? - Jeszcze nawet nie odpowiedziała na wezwanie. Marcus przełknął. - Więc po cholerę tutaj jestem? - Spokojnie boski. Nastąpi to lada moment. Wyniesienie jest nieuchronne. - Jest? Nieuchronne? To nie miało sensu, w żadnym z wymiarze. Zmrużył oczy. - A tak przy okazji, co to znaczy, że nie znasz żadnych szczegółów? Kiedyś miałaś niezrównaną sieć Wyroczni. Dzięki ich informacjom zawsze byłaś o krok od Greavesa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

149

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Endelle opuściła brodę, a jej oczy pociemniały. - Informacje z mojej Twierdzy Proroków56 skurczyły się do wielkości żabich jaj, i nie, nie wiem dlaczego administrator Twierdzy, zresztą zgodnie z prawem, nie pozwala nikomu z Drugiej, przekroczyć swojego progu. Tia, wyglądasz na zszokowanego. Tak, mamy wiele nowych zasad na Drugiej, ponieważ została utworzona pieprzona komisją, KNPWDS, mówiąca mi kiedy i jak mam podcierać tyłek. Większość Wyroczni jest uzależniona od lokalnych Administratorów. Skrzywił się. - KNPWDS? - Komitet Nadzoru Procesu Wyniesienia Drugiego Społeczeństwa. Marcus roześmiał się. - Kto wymyślił tą cholerną nazwę? To żart, prawda? Endelle przewróciła oczami. - Nikt nie pomyślał, aby sprawdzić skrót zanim został przegłosowany. - Kolejna banda pieprzonych biurokratycznych durni. - Mniej więcej, ale ograniczyli wojnę, i za to powinnam być wdzięczna. - W jaki sposób ograniczyli wojnę? Jak sądzę, to jakiś rodzaj oksymoronu? Endelle

wzruszyła

ramionami,

i

przez

moment

każdy

rok

z

jej

dziewięciotysięcznego życia spoczął ciężarem na jej ramionach. - Jedna z pierwszych zasad jakie wprowadził Komitet, to zasada nietykalności. Teraz atak z udziałem Wojowników Krwi, może nastąpić jedynie na Pograniczu. I to jest jedyny legalny atak. Domy, osiedla, są chronione przed atakiem generałów Greavesa, jak i moich wojowników. Nie można też nikogo zranić. - A co się dzieje, gdy zasady są łamane? - Są składane skargi, sąd wyznacza posiedzenie, a strzygonie zabijane, zazwyczaj to 56

Odsyłam do glosariusza, wspomnę tylko że Wyrocznia będzie bohaterką jednego z kolejnych tomów.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

150

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kozły ofiarne, ale najważniejsze jest to, że wojna jest ograniczona do Pogranicza i Ziemi, czyli jest lepiej, niż było wcześniej. Skrzywił się. - Ale to oczywiście nie powstrzymuje strzygoni przed szlachtowaniem zwykłych obywateli, prawda? Endelle wolno pokręciła głową. - Strzygonie potrzebują zabójczej krwi, więc nie, ale nasza Milicja jest teraz silniejsza. Niemniej, pozostaje odwieczny problem – czterech Milicjantów na sprzątnięcie jednego strzygonia. - Tia. Greaves honoruje zasadę sąsiedztwa? Naprawdę? - Cholera tak. Wiesz ilu jego generałów wykończyliśmy, zanim wprowadzono tą zasadę? - Wielu. Więc dlaczego do cholery się na to godzisz? Endelle milczała z ponurym wyrazem twarzy. Czekał, ale nic nie powiedziała. Tylko patrzyła na niego swoimi antycznymi brązowymi oczami. Wtedy zdał sobie sprawę dlaczego. Jego temperament zapłonął. - Cholera! - krzyknął. - To z powodu mojej siostry i jej dzieci. Robisz to przez nich. Za późno na to Endelle. Złapała jego wzrok, nie poruszył się. - Myślisz, że nie czułam się winna jak diabli, po tym co się z nimi stało? Odwrócił wzrok, Jezu, ból z powodu całej tej cholernej spawy, wystartował z jego pięt, płynął przez jego nogi, uderzając w brzuch i w końcu skręcając mu żołądek w węzeł. Gówno. - To nie była twoja wina.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

151

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ani trochę, bo wiedział dokładnie po czyjej stronie leżała. Westchnęła. - Kerricka też nie. - Zanim jej przerwał dodała. - Wiem, że nie tego pragnąłeś – powrotu, ale zajebiście mieć się z powrotem. Warknął. Opierał się, struna w jego duszy szeptała mu, że był w domu. Znał Endelle przez całe swoje wyniesione życie, cztery stulecia. Mieli długą wspólną historię, dwa razy dłuższą niż z Thorne'm. Ale on po prostu nie mógł. - Trzy dni Endelle, od momentu, gdy kobieta odpowie na wezwanie do jej przemiany. Ani sekundy więcej. A teraz dlaczego mnie wezwałaś? Dlaczego teraz? Endelle wzruszyła ramionami. Zabębniła palcami w biurko. - Skurcze w moich plecach mówią mi, że Dowódca jest gotowy nas wyruchać. - Jezu, twój język jest jeszcze bardziej kwiecisty niż był ostatnim razem, kiedy z tobą rozmawiałem, coś ty robiła? I kurwa, podłączyłaś tu jakieś wtyczki zapachowe lub rozpyliłaś kwieciste perfumy? Zapach jest tutaj okropny. Coś w rodzaju kapryfolium. Uniosła zdumiona brwi. Z trudem powstrzymała się przed wybuchnięciem śmiechem. W końcu zagryzała usta i oparła się o krzesało. Uśmiechnęła się. - Kwiecisty zapach, co? Przykro mi brachu, żadna wtyczka, żadne perfumy. Może jedna z pracownic przyniosła butelkę Febreze. - Roześmiała się. Marcus zmrużył oczy. Nie wiedział, co ją tak rozbawiło. - Była tu kobieta kilka godzin temu, może czujesz jej perfumy. Czuł się nieswojo, jakby ktoś mu wyrywał nerwy, jeden za drugim. Rozejrzał się wkoło. - Cokolwiek to jest, wkurza mnie. - Ma wpływ na twojego wacka? Spojrzał na nią. Niech go diabli, jeśli się do tego przyzna.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

152

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Z jakiegoś pieprzonego powodu ponownie zaczęła się śmiać. - Proszę, proszę. Czy coś ci nie drgnęło w spodniach? Dwóch w jedną noc. To nie może być przypadek. Jezu... zaczynam czuć nadzieję. - O czym ty do cholery pieprzysz? Jakich dwóch? - rozglądał się wokół próbując zignorować zapach drażniący jego jaja. - Więc - przeciągle powiedziała Endelle. - Nadal wiesz jak posługiwać się mieczem? *** W śnie, aleja w centrum Phoenix pulsowała energią. Alison szła po popękanym asfalcie, jest serce i umysł płonęły. Czekała na to całe swoje życie, na to, że jej życie zostanie na zawsze zmienione, przekształcone, że wszystko w końcu nabierze dla niej sensu, jej osobliwe moce i umiejętności, wyobcowanie i kilkutygodniowa głęboka tęsknota w duszy. Sen zmienił się. Nagle pojawił się Darian, teraz znany jej jako Dowódca Greaves. Zmaterializował się przed nią, kiwając na nią, miała do niego podejść, być z nim, po jego stronie. Strach dopadł ją w ciężkich falach. Serce waliło w piersi. Nogi drżały. Aleja stała się niebezpiecznym miejscem. Przez chwilę Darian uśmiechał się delikatnie, a już po chwili zmrużył swoje okrągłe oczy. Pojawił się w nich dziki błysk. Jego lewa ręka przekształciła się w przerażające szpony. Jej serce dudniło pod żebrami. Próbowała wyrwać się z alei. Starła się ruszyć, odwrócić się od niego i pobiec w przeciwnym kierunku, ale jej stopy nie chciały się ruszyć. Podchodził do niej, bliżej i bliżej. - Jest jeszcze czas. Przyjdź do mnie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

153

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wyciągnął do niej szpon. Alison obudziła się. Usiadła. Była spocona i przerażona. Zakryła twarz rękoma. Co się z nią dzieje? Dlaczego sny? Dlaczego Darian? Dlaczego aleja? Dlaczego tęsknota była tak silna, że jej serce było gotowe wybuchnąć? Dlaczego wampiry i dlaczego wampirzy klub? Zsunęła nogi z łóżka. Miała na sobie stanik i miękki dół od piżamy. Ale przepocona tkania drażniła jej nagle za gorącą i wrażliwą skórę. Sen ją szybko nie dopadnie. Koszmary rozbiły ją w każdy możliwy sposób. Stoczyła ciężką walkę z płaczem. Wróciła myślami do klubu. Do wojownika zwanego Kerrick. Uczucie tęsknoty zmalało. W kompleksie medycznym nazwał siebie jej obrońcą. Co to ma niby znaczyć i jaki był ten jego wielowymiarowy świat, w którym żył? I dlaczego była dla niego tak atrakcyjna? Wstała, skrzyżowała ręce na piersi i zaczęła krążyć po sypialni. Ona po prostu nie rozumiała swojej obecnej rzeczywistości. Poczuła się zmuszona do działania, do zrobienia czegoś, ale czego? Spojrzała na zegar. Była minuta po drugiej. Podjęła szybką decyzję. Pójdzie do tej alei, teraz. Musiał być jakiś powód, dla którego ta konkretna aleja ją przywoływała, pojawiała się w jej snach. Ubrała T-shirt, jeansy i lekki sweter. Poczuła wątpliwości. Druga w nocy nie była najlepszą porą na spacerowanie po ciemnych alejach. Zwłaszcza w tak zubożałej i zrujnowanej części miasta. Z drugiej strony … sny. Była już od nich chora, budziła się wiecznie niewyspana, spocona i przerażona.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

154

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wieczorna impreza przewróciła jej życie do góry nogami, i musiała koniecznie je złożyć. A przede wszystkim, musiał być konkretny powód, że ciągle śniła o alei. *** Kwadrans po drugiej w nocy, Kerrick obudził się z zesztywniałym karkiem. Zasnął na krześle w swojej bibliotece, i najwyraźniej nadwyrężył kark. Przeciągnął mięśnie i znalazł niewielką ulgę. Spojrzał w dół. Zasnął z książką na kolanach, napisaną przez Francuza Philippe Reynard, o historii wyniesienia. Reynard wykładał na uniwersytecie w Drugim Scottsdale i wyrósł na eksperta w swojej dziedzinie. Jednak wskazówki, których szukał Kerrick, jak przezwyciężyć breh-hedden lub innych użytecznych informacji nie znalazł w tym pompatycznym dziele. Traktat o Wyniesieniu. Kulturalne perspektywy i analiza. Jezu. Reynard

nazwał

Wojowników

Krwi

–

kręgosłupem

sprawiedliwości

współczesnego społeczeństwa, nadzieją na przyszłość, tryskającym źródłem wszelkiego dobra. Nie lubił komplementów, te bzdury go męczyły. Wojownicy byli wszystkim, ale nie kręgosłupem, a już na pewno nie byli źródłem wszelkiego dobra. Jednak opis szwadronu śmierci o niebieskawych skrzydłach był bardziej dokładny. Dzięki Bogu, dzisiaj miał wolny wieczór. Chyba wszystko szło dobrze. Thorne nie zadzwonił. I dobrze. Mógł odpocząć i nastawić się na rozwiązanie swoich problemów, i przygotować strategię, jak przez całe życie unikać Alison Wells, kiedy zdecyduje się na wyniesienie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

155

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Rozejrzał się po przestronnym dwupoziomowym pomieszczeniu. Półki, drabiny, książki, i spiralne schody z kutego żelaza prowadzące na antresolę. Antresola była niższa, ale też przeładowana książkami ustawionymi na półkach i sięgającymi do kopulastego sufitu. Purpurowe aksamitne zasłony wiszące na oknach57, chroniły muzealną zawartość biblioteki przed niszczącym światłem. Cała rezydencja była kombinacją jego wytrzymałych męskich muskułów, i zdolności Heleny do przezwyciężenia jego absurdalnej sztywności i nadania wnętrzom miękkich cech. To był ich prawdziwy dom, zwłaszcza gdy pojawiły się dzieci, syn i córka. Oczywiście chcieli mieć dużą rodzinę. Dziesięć lat później Helena, Kerr i Christine odeszli, zostawiając po sobie ogromną dziurę w sercu, która nigdy nie zostanie wypełniona. Jego telefon zadzwonił. Wysunął smukły aparat z kieszeni i odebrał. - Dawaj. - Przykro mi Kerrick. Czas na łomot. Ochrypnięty głos Thorne'a musiał się podzielić na trzy rezonansy, wskazówka, że jego poziom stresu podskoczył o kolejną kreskę. Ze wszystkich umiejętności, a miał ich dużo, Thorne najlepiej potrafił dzielić rezonans, lepiej niż ktokolwiek. Zamknął oczy i zazgrzytał zębami. - Nie ma sprawy. Gdzie mam się stawić? - Centrala wykryła sporą grupę w Korycie w centrum Phoenix. Wysłałem Medichi do Awatukee, Zachariusa i Jean-Pierre'a na teren White Tanks do Buckeye, Santiago jest w New River, a ja i Luken kryjemy Superstitions. Czekałem tak długo jak mogłem, ale nigdy nie widziałem tylu strzygoni jednej nocy. Koleś, potrzebujemy cię, więc 57

Te okna tak wyglądają, ale zabijcie mnie, nie wiem jak je nazwać po „polskiemu” Mają wiele szybek …. http://wwwdelivery.superstock.com/WI/223/1491/PreviewComp/SuperStock_1491R-1034616.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

156

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension bądź gotowy bo Centralny cię przeniesie. Może być ich dwunastu w centrum miasta. - Dwunastu? Trzy szwadrony? Cholera. - Tak, dzisiaj mamy zajęte tyłki. - Trzeba było zadzwonić wcześniej. - Chciałem uszanować twoje życzenie. Wziął głęboki wdech i zadał pytanie, - Żadnego znaku … wybranej? Nie chciał wypowiedzieć jej imienia. - Nieee. O kurwa. Pojawiło się kolejnych pięciu. Linia zamarła. Kerrick spojrzał na telefon i przeklął. Czekał. Telefon zadzwonił ponownie. Dzięki Bogu. - Dawaj. Thorne mówił szybko. - Sorry. Luken już ma wszystko pod kontrolą. A Jeannie właśnie się poprawiła. Powiedziała że zidentyfikowała Leto w Korycie w Metrze Phoenix. - Jasna cholera. Leto nigdy nie dołączał się do zwykłej potyczki, bo był jednym z najlepszych generałów Dowódcy. Ale z drugiej strony taki powinien być, w końcu przez stulecia był Wojownikiem Krwi. - Ha, nie jest to noc pełna niespodzianek? Pewnie ma to coś wspólnego z wybraną. - Na to wygląda. Przykro mi brachu. Cholera, pojawiło się czterech kolejnych pierdolonych plastusi. Tym razem odmiana z Azji. Znasz ogólnie przyjętą zasadę z wybranymi – przejąć i chronić. Współrzędne są określone. Zadzwoń do Centralnego, kiedy będziesz gotowy. - Thorne, rozłączył się.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

157

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick wstał. Zdematerializował jeansy i koszulkę. W ich miejsce pojawiły się wojskowe ciuchy. Poprawił uprzęż i zmaterializował w ręce sztylet. Przypiął go do uprzęży. Wziął głęboki wdech i poprawił toporne sandały. Kilt leżał dobrze, a jego zablokowane skrzydła już chciały się rozłożyć. W dłoni pojawił się miecz. Zadzwonił do Centralnego przeklinając. Nadal nie potrafił się przenieść do jakiegokolwiek cholernego miejsca, w którym był potrzebny. - Hej Jeannie. Nadal w pracy? - No pewnie, że tak. Wzięłam zmianę Carli. Ma randkę. Jesteś gotowy, duhuro? Nie mógł uwierzyć, że użyła tego określenia. Duhuro było starożytną formą zwracania się, która go strasznie wkurzała. - Nie zwracałaś się do mnie duhuro od dekady. Przestań tak pieprzyć Jeannie, albo będę musiał się pojawić i trochę cię poszturchać. - Rany, a kto cię powstrzymuje? - powiedziała chichocąc. - Ja i mąż mamy umowę, on dostaje Angeline Jolie, a ja jednego z was braci. Gdziekolwiek i kiedykolwiek. Przewrócił oczami. - Jasne, jasne. - Trochę się uspokoił. Nawet się uśmiechnął. Kobiety do Centralnego były specjalnie dobierane, miały wpływać na temperament wojowników. Zmniejszać w nich stres, pomagać w radzeniu sobie z tragediami, a przede wszystkim poprawiać im humor. To była też banda luzaków i miała jego numer. - Przenieś mnie kiedy będziesz gotowa. - Jasne. I Kerrick? - Tia? -Wszyscy jesteśmy wdzięczni za to, co ty i bracia robicie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

158

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zanim zdążył odpowiedzieć przeszły przez niego wibracje. Chwilę później ukucnął w Korycie, z mieczem w dłoniach. Rozległy park obejmował część Pogranicza i Drugiej Ziemi. Koryto było położone między wymiarami i docierało do Dolnej Przestrzeni.58 Stąd ziemskie Phoenix wyglądało jak resztówki z kanapki. Wolno przesunął wzrok poprzez sykomory59, i gdzieniegdzie porastające oleandry60. Ile razy walczył ze strzygoniami w tym miejscu? Dziesiątki tysięcy razy. Tiaa, walczył długo. Ale dzisiejsza noc będzie inna, czuł to. Cholera. Ani znaku Leto. Jednak wyczuwał jego obecność, cholerny zdrajca.

58 59 60

Odsyłam do glosariusza. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/Sycomoros_old.jpg/482px-Sycomoros_old.jpg http://x.garnek.pl/ga7083/ca39edf9278d0ba6441153a3/kwitnace_oleandry.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

159

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wezwanie do wyniesienia płonie w sercu Ale obrzęd wyniesienia zaczyna się w umyśle. Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej

Rozdział 8 O drugiej czterdzieści Alison wtoczyła się samochodem w aleje, w centrum Phoenix i przystanęła pod samotnym światłem alarmowym, Siedziała w swoim zdezelowanym Nova61 trzymając silnik na jałowym biegu, po kilku sekundach go wyłączyła. Serce waliło jej w piersi. Czemu tu jest? Tak wiele powodów – wojownik z ogromnymi białymi skrzydłami pachnący kardamonem, strzygoń, piękne stworzenie z porcelanową skórą i niebieskawą poświatą, powracające sny, wielowymiarowy świat i tęsknota. Tak, pragnienie, które wydawało się, że nigdy jej nie opuści. Wyniesienie. Wezwanie do wyniesienia. Odkleiła palce od kierownicy, położyła dłonie na kolanach i zamknęła oczy. Wzięła głęboki wdech. Po chwili walenie w jej sercu opadło … odrobinę. Kerrick powiedział, że nie jest pewny czy otrzymała wezwanie do wyniesienia. 61

http://www.collectormotors.com/66nova/04.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

160

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Żałowała teraz, że nie zadała mu więcej pytań o detale tego procesu. Jednak instynkt podpowiadał jej, że właśnie to wszystko, było jej wezwaniem - aleja, spotkanie wampirów w klubie, sny, i potężne pragnienia. Pragnienie ich świata. Żyła w jej szyi pulsowała. Otworzyła oczy. Pomyślała o Kerricku i poczuła przyspieszone tętno. Myślała o jego kłach w jej szyi, jak bierze jej krew. Oparła się o siedzenie, żądza konkretnie, realnie, seksualnie rozkwitała między jej nogami. Jak to było możliwe? Czuć, coś tak mocnego do osoby, którą ledwo się znało, do kogoś kto był wampirem, niezrozumiałe pragnienie aby ofiarować mu swoją krew. Uderzyła w nią rzeczywistość. Jeżeli wyniesieni byli wampirami, jedni dobrymi inni bardzo złymi, to logiczne … nie, nie mogłaby zostać... wampirem, prawda? Wampiry powinny być stworzeniami ciemności. Nieumarli, którzy nie mają serc i karmią się krwią, aby przeżyć. Wzięła kolejny głęboki oddech. Po raz kolejny chwyciła się kierownicy. Wyjaśnienie, które przyszło jej do głowy miało sens: jakiś mroczny element świata wyniesionego, zwyczaje strzygoni, w jakiś sposób przeniknął do kultury jej świata, na tyle by stworzyć mit wampira, istoty poruszającej się w wiecznym cieniu, urzekający ludzi, pijący ich krew. Ale Kerrick, wojownik Kerrick walczył z tymi uzależnionymi stworzeniami, zabijał je, i jak jego zachowanie sugerowało, pracował nad zachowaniem bezpiecznego, tak swojego jak i jej świata. I był wampirem, najlepszym z wampirów. To miało sens, ale i tak rzeczywistość jej obecnej sytuacji zmusiła ją do zaciśnięcia palców na kierownicy. Przełknęła ślinę zmuszając się do odprężenia. Dzisiejszej nocy, tej nocy, otworzy drzwi do innego świata, świata wampirów, do świata ze skrzydlatymi stworzeniami o mocach pasujących do jej, do świata, który uwzględniał mężczyznę –

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

161

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wojownika – wampira, który był jej równy. Dzisiejszej nocy zmieni swoje życie na zawsze. Przeszły ją dreszcze podniecenia, strachu i nadziei. Otworzyła drzwi samochodu, wyszła z niego i ponownie wzięła głęboki wdech. Nawet w swetrze było jej zimno. Potarła ramiona i zadrżała. W marcu, temperatura na pustyni w nocy mocno spadała. Spojrzała w ciemne niebo, przypomniała sobie jak Kerrick wspominał o Pograniczu. Wiedziała, że ta aleja jest Pograniczem Drugiego Wymiaru, bramą do świata wampirów. Serce szybciej jej zabiło. Jej instynkt krzyczał na nią, że ma uciekać, opuścić to miejsce, nie odpowiadać na wezwanie do świata, na temat którego tak niewiele wiedziała. Spojrzała w dół na popękany asfalt, pomyślała , że powinna wejść do auta i szybko uciec. Ale gdzie pójdzie? Z powrotem do Carefree, do jej sudoku, puzzli i niewolniczego uzależnienia od starych filmów, do czytania każdej nocy, do ćwiczeń na siłowni, aby się wzmocnić bez konkretnego celu, do życia bez chłopaka, bez możliwości zajścia w ciążę, bez rodziny, do bycia tylko częściowo pomocną swoim przyszłym pacjentom? Nie, to było jej stare życie, i jeszcze tej nocy odejdzie. Znów spojrzała w górę. Po przeciwnej stronie alei, stały dwa rzędy budynków oraz dwupoziomowy odgrodzony budynek w zaułku. Między nimi wbijało się klinem ciemne niebo z garstką gwiazd. Wciąż patrząc w górę uniosła rękę, wnętrzem dłoni do góry, w ten sam sposób jak niedawno trzymała kieszeń czasu. Ciśnienie w piersi rosło, z tęsknoty do nowego świata, z potrzeby odpowiedzi na wezwanie do wyniesienia. Poczuła mrowienie wzdłuż pleców. Obietnica skrzydeł.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

162

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wszystkie ścieżki prowadziły do tego miejsca. Do tej chwili, od czasu, gdy po raz pierwszy ruchem palca przesunęła zabawkę. Wyniesienie jest jej przeznaczeniem. Chwytała energię wokół niej, zbierając moc w dłoni, czego nigdy wcześniej nie robiła. Jej serce waliło szybko i głośno. Wzięła głęboki oddech i nie zastanawiając się co robi, wyciągnęła dłoń do tyłu, a następnie szybko ją wyrzuciła w górę, posyłając skondensowany podmuch energii w nocne powietrze. Szybkie uwolnienie energii wbiło ją w asfalt, siniacząc jej tyłek. Wstrząs elektryczny przebiegł przez jej żyły, mięśnie i kości. Wstała a następnie przysiadła, mocno skulona przy samochodzie. Skoro tak dużo energii poszło w górę, coś innego mogło spaść. *** Kerrick kucał w pobliżu Koryta, czekając i nasłuchując. Jeszcze nie rozłożył skrzydeł, musiał poczekać i sprawdzić co wróg zamierza. Mocno chwycił miecz, jego wizja była w ciągłym ruchu, a słuch wyostrzony. Usłyszał śmiech i wydłużył swoją wizję. Pół mili dalej stał Leto z dwunastoma strzygoniami, tak jak powiedział Thorne. Prawda uderzyła go w twarz, był tylko jeden powód dla tak dużej siły wroga – Alison musiała stać poniżej Koryta, w alei w centrum miasta, była w trakcie swojego wezwania. Cholera. Patrząc na strzygonie, próbował zrozumieć, co go przywiodło do tego punktu w jakim się znalazł, powyżej Koryta, z kobietą będącą jego partnerką i czekającą poniżej. Próbował od tego uciec od chwili, kiedy pierwszy raz złapał lawendowy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

163

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zapach. A teraz stał się jej obrońcą. Nagle jednostka Leto się zdematerializowała. A on nadal zachował spokój. Cała dwunastka zmaterializowała się sto metrów dalej, na granicy rozlewiska. Wszystkie strzygonie stały z dala od niego, patrząc się w Koryto. Czekając. Serce Kerricka biło mocno. Ciężkie uderzenia przygotowywały go na to, co miało nastąpić w przeciągu kilku kolejnych minut. Nieważne w jaki sposób, ale on pierwszy musiał dostać się do Alison. Jeżeli jeden z nich go wyprzedzi, Alison zginie w ciągu dziesięciu minut. To, co mu było potrzebne do Endelle wrzucająca go do Koryta, tylko ona miała taką moc. I miał nadzieję, jak cholera, że wrogowie nie zrobią tego samego. Pod warunkiem, że ani Leto ani reszta strzygoni nie zostaną zrzuceni, on i wybranka zyskają kilka minut. Nic innego nie mógł zrobić, mimo że będzie bolało, jak jasna cholera. Greaves mógł ich zrzucić, a słyszał plotki, że jeden z jego sługusów też był na to wystarczająco mocny. Jeszcze jeden minus po stronie Endelle. Musiał zaufać, że wszystko się ułoży. To co mógł zrobić to zająć cweli, tak by pozostali w miejscu, zanim nie zostanie zrzucony. - Endelle – wysłał, żywiąc nadzieję wbrew nadziei, że Endelle go usłyszy. - Nie daj się Wojowniku. - natychmiast odpowiedziała. - Twoje lawendowe kochanie nadal nie odpowiedziało na wezwanie. Debile właśnie na to czekają. Wziął głęboki oddech. Dzięki Bogu za Endelle. - Ale muszę cię ostrzec. Leto ma przy sobie bombę, której nie zawaha się użyć, więc trzymaj jaja mocno. - A nie robię tak zawsze? - wysłał. Endelle roześmiała się i ucichła. Po chwili jej głos uderzył go w głowie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

164

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jasna cholera. Słyszałeś to? Śmiertelniczka ma moc. Kerrick zwrócił uwagę na Koryto. Teraz też to poczuł, głębokie wibracje w obrębie wymiaru. Ziemia pod jego sandałami zadrżała, jak trzęsienie ziemi, ryczała jak pędzący pociąg towarowy, głośniej, i głośniej. Po chwili wybuch rozerwał powietrze. Piasek wystrzelił w powietrze jak gejzer, na ćwierć mili w górę i szeroko na dziesięć metrów, prosto do Koryta. Nigdy nie widział czegoś podobnego. Jasna cholera. Uderzenie energią przez wymiar. Nigdy nie widział śmiertelniczki z tak rozwiniętym poziomem mocy. Będzie cholernym atutem dla Endelle i ogromnym zagrożeniem dla Greavesa. Nic dziwnego, że wysłał za nią Leto i trzy szwadrony strzygoni by ją sprzątnęli. Musiał ją zabić. I mimo dyrektywy – nie dla strzygoni na Ziemi, to trwała wojna, i dranie przejdą przez Koryto. Kiedy Leto i strzygonie pojawią się na Ziemi, komisja uzna to jako część obrzędu wyniesienia, a nie jako zwykłe naruszenie prawa Drugiej Ziemi. Westchnął. Same stare bzdury. Pomyślał o Alison, jak trzymał ją w ramionach i jak trudno było przeniknąć jej umysł. Ta sama kobieta znikła z Blood & Bite. Odsunął się kilka jardów, a piasek zaczął opadać do rozlewiska i na okoliczny trawnik. Leto i jego ludzie ukucnęli biorąc ciężar piasku na plecy. Jeden w wampirów wił się pod jego naporem. Pozostali dali sobie rade. Leto, jak przewidział nawet nie drgnął. Kerrick skupił się na ochronie wybranej dla Endelle. Nic innego się nie liczyło. Leto wstał i chwycił za swój telefon. Kerrick wrzasnął do niego, nie chcąc, aby się z kimś skontaktował kto mógł rozpocząć ich zrzut do Koryta. - Cześć bałwanie, szukałeś mnie?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

165

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dwunastka, nie trzynastka licząc z Leto. Cóż, to będzie wyzwanie. Leto odwrócił się rezygnując z telefonu, w tej samej chwili zmaterializował miecz w dłoni. - Ludzie, czy to nie jest fagas Thorne'a? Skurwysyn właśnie przybył. - Pierdol się Leto. - Ty pierwszy dupku. Kerrick chciał rozłożyć skrzydła, ale skoro miał być wrzucony do Koryta, nie mógł. Nigdy go nie przejdziesz z rozwiniętymi skrzydłami. Po prostu nie przetrwają takiego upadku. Poza tym z tymi padalcami mógł sobie poradzić na twardym gurcie. - Endelle? - wysłał. - Zbij jednego i przygotuj się na zrzut. - Rozumiem. Opuścił głowę i ze swoją paranormalną szybkością uderzył na całą trzynastkę. *** - Spójrz na to. - Endelle krzyknęła. Patrzyła na walkę Kerricka, czuła w piersi ognień. Trzymała mocno nadgarstek Marcusa nie pozwalając mu się zdematerializować w wir walki. - Trzech zdjętych, a reszta tych skurwysynów sra pod siebie zastanawiając się co się kurwa dzieje.62 Marcus krzyknął. - Endelle puszczaj. Natychmiast! - Nie można, boski. 62

Co za uroczy język.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

166

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Twarz Marcusa pociemniała i zacisnął usta z dzikim warczeniem Oczywiście był zaniepokojony walką. Był cholernym wojownikiem i chciał walczyć. Stała z nim przed biurkiem powstrzymując go. Oczywiście, chciała go wysłać do Kerricka, ale tak samo jak podziwiała jego gotowość do dzierżenia miecza, tak samo nie mogła ryzykować, że teraz się spotkają, nie z taką ilością złej krwi między nimi. - Puszczaj mnie! - ponownie wrzasnął. - Dziesięciu na jednego. Jeżeli Leto się zaangażuje... Uśmiechnęła się. Marcus był całym sercem wojownikiem, każda komórką ciała, niezależnie od tego, co robił przez ostatnie dwieście lat. - Ciii, spokojnie. Bądź cierpliwy. Leto jest bardzo zajęty smsami, co mi mówi, że wszystko im poszło na opak. Poza tym Kerrick sobie świetnie radzi. Wykańczał strzygoni, z paranormalną szybkością. Co mniej więcej oznaczało, że każde jego uderzenie mieczem, trafiało w cel. Wydała wrzask. - Jeszcze dwóch, a on ledwo zaczął. Nie było nic lepszego niż patrzenie na Wojowników Krwi, wszyscy męscy, muskularni, wysocy, seksowne wampiry, walczące z mieczem w dłoni. Wzięła głęboki wdech, nadal trzymając Marcusa w ryzach. - Wróć mi wolność - krzyknął, piorunując ją wzrokiem. - On nie może pokonać wszystkich. Endelle na niego spojrzała. - A myślałam, że go nienawidzisz, że chcesz go zabić. - Pierdol się. Uśmiechnęła się. Dobrze znała swoich ludzi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

167

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jesteś gotowy wrócić do roboty? Jesteś pewny, że jesteś wystarczająco silny po tak jałowym życiu na Ziemi? Patrzyła jak jego oczy pokrywają się czerwoną mgłą, i spuszcza brodę. - Nie wyglądam na gotowego? - Podzielił trzykrotnie rezonans. Pięknie. Znów się uśmiechnęła. Był prawie tak wysoki jak Kerrick i tak samo umięśniony. - Musze zrzucić Kerricka w Koryto, a kiedy to zrobię bądź gotowy zają się resztą tych skurwysynów. Trzymaj ich z dala od Koryta, tak długo jak możesz. Załapałeś? - Tak - warknął. W wizji zobaczyła, że Leto nadal nie walczy. Wrzeszczał do telefonu. Wykonywał połączenie za połączeniem. Co znaczyło, że coś poszło nie tak. Dziękuję ci Stwórco. - Na mój znak, za pół minuty od teraz, a ani sekundy wcześniej. Rozumiesz? Bo jeżeli nie, będę musiała ci wyrwać jaja. Skiń głową jeżeli się zgadasz. Patrzyła jak wciąga płytki oddech. To jej wystarczało. Puściła jego nadgarstek i skupiła się na Alison. Pragnęła posłać Kerricka bezpośrednio do niej, ale musiałaby złamać wielką zasadę. Żaden mieszkaniec Drugiej Ziemi nie mógł być w obecności śmiertelnika, który odpowiadał na wezwanie. Gdyby ta zasada była łamana, żaden z potężnych wybranych nie przetrwałby pierwszych trzech minut po przemianie, po zademonstrowaniu paranormalnych mocy. Nie, to trzeba było zrobić jak należy. Wysłała do Kerricka mentalne ostrzeżenie i rzuciła go z mocą daną jej przez Stwórcę. Rzuciła go w dół, przez wymiar, leciał, jego czarny kilt trzepotał jak czarne skórzane skrzydła. Przynajmniej nie będzie świadomy wycieczki. Rzuciła go do alei,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

168

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mentalnie nadając mu kurs i musiała się roześmiać. Popatrz, gdzie wylądujesz. A co powiesz na cholerne przeznaczenie? Brzydki chłopiec. To będzie bolało. Życząc Marcusowi szerokiej drogi, skinęła mu głową i powiedział mu, by zrobił zadymę. *** Alison kompletnie nieruchomo stała obok Nova, z ręką zakotwiczoną na samochodzie. Serce waliło w jej uszach w bolesnym rytmie. Słyszała głosy kilku mężczyzn, i miała pewność, że jeden z nich należy do skrzydlatego wojownika Kerricka. Słyszała też szczęk metalu niczym krzyżujące się miecze, co miało sens skoro już raz widziała taką walkę. I nagle tak szybko jak się zaczęła, skończyła się. Trzej mężczyźni z nosowym głosem wysapali. - Gdzie on do diabła znikł? Kurwa, zgubiliśmy go. - Został zrzucony do Koryta. - Rozpoznała głos faceta zwanego Leto, który wcześniej docinał Kerrickowi. - Do cholery, gdzie jest Crace? - Cholera. - Nie odbiera? - zapytał inny głos. - Nie. Ktoś zaczął bluzgać. - A to co do cholery?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

169

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Witaj Leto. Przestaniesz bawić się telefonem na tyle długo, by pokazać tym ciulom jak się walczy? - Ja pierdole - rzucił z niedowierzaniem Leto. - Patrzcie chłopaki, kto właśnie wyczołgał się z łajna, Marcus, pieprzony tchórz. Przestałeś ukrywać się na Ziemi? - Więc zostałeś zdrajcą, ty cholerny sukinsynie. Więcej szczęku stali..., a później cisza, jakby ktoś wcisnął przycisk wyciszania. Alison mocno wpatrywała się w ciemne niebo. Więc Kerrick został zrzucony. Co do dokładnie oznaczało? Nagle znikąd poczuła podmuch arktycznego powietrza. Temperatura z każdą chwilą spadała, i jeszcze więcej lodowatego powietrza napływało znikąd. Zaczęła się trząść. Co do licha się dzieje? Fale eteru zaczęły pulsować. Jej serce ponownie waliło. Czuła coś, czuła że coś nadchodzi – nie coś, ale ktoś. Kerrick, jej skrzydlaty wampir wojownik? Jej serce biło ciężko. Ona nie powinna tak bardzo chcieć go zobaczyć, ale tak było. Powietrze tłukło w nią, jakby otwarło się niebo i po chwili skurczyło się w ciężkie wolne fale. Wzrosło ciśnienie i zaczęła ją boleć głowa. Powietrze napływało z dwóch końców alei, tworząc lej wokół niej i unosząc ją w górę. Zawisła metr nad ziemią. Wszędzie latały papiery. Pomyślała, że to tornado. Jednak nawet najmniejsza chmurka nie nękała czarnego nieba. Ścisnęło ją w klatce piersiowej i nie mogła złapać tchu. Drżała na całym ciele. Może nie powinna wysłać energii w powietrze? Może wyniesienie wcale nie jest tym, czego chce. Ale teraz było już na to za późno. Nagle powietrze runęło. Upadała na kolana i krzyknęła, kiedy szorstki asfalt otarł jej kostki. Wstała i otrzepała ręce z

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

170

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension piasku. Co się do cholery przed chwilą stało? Znowu spojrzała w górę. Nastała cisza. Okropna, głucha cisza. Znowu przykucnęła, kuląc się obok samochodu. Próbowała się do niego dostać. Coś bardzo złego wisiało w powietrzu. Usłyszała trzepot, który był coraz głośniejszy, ukazał się obiekt lecący wprost na nią. Ludzie, żaden obiekt, ale człowiek w kilcie. O Boże, on mocno upadnie. Odwróciła wzrok, kiedy Kerrick całym impetem uderzył w maskę jej samochodu.63 Usłyszała dźwięk metalu. Fale eteru przestały pulsować. Cisza. Żadnej bryzy, żadnego głosu, nic. Nawet zniknął chłód. W końcu wstała, aby na niego spojrzeć. Nogi wrosły jej w ziemie. Z całą pewnością był martwy. Oczy zapiekły ją od łez. Zamrugała kilka ryzy. Okay Alison, weź się w garść. Przynajmniej sprawdź czy żyje. Okrążyła z przodu samochód i spojrzała na niego. Miał na sobie kilt i uprzęż, która obejmowała jego skrzydła, tors i ramiona. Jego ramiona były umięśnione i z tego co pamiętała były twarde jak postronki. Trzymał ją w ramionach jakby była piórkiem. Leżał na wgniecionej masce samochodu, z nogami zwisającymi z obu stron auta. Cześć jego długich włosów zakrywała mu twarz, a druga była związana dziwnym zapięciem. Chciała mu odgarnąć włosy z policzka, ale przecież on nie mógł przeżyć. Nie po takim upadku. Ścisnęło jej się serce. Nie podobał jej się pomysł, że Kerrick nie żyje. O Boże, nie pozwól by to była prawda. 63

To się nazywa wejście.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

171

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Coś zabrzęczało za nią na asfalcie. Odwróciła się. To jego miecz pulsował. Pochyliła się by go podnieść. - Nie dotykaj miecza! Sapnęła i podniosła się by spojrzeć na Kerricka. Przez grube kosmyki włosów zobaczyła błyszczące oczy. Mrugnął do niej. - Nie dotykaj - powtórzył ciszej. Jego głęboki głos niósł się przez jej pierś, owinął się kilka razy wokół serca, i mocno szarpnął. - Zginiesz. - Kerrick? - spytała upewniając się, że nie pomyliła się co do jego tożsamości. - Więc mnie pamiętasz. -Tak. - Pamiętasz co się stało? - Tak. Zamknął oczy. - Podejdź do mnie – szepnął, a następnie jego ciało zwiotczało. Patrzyła na niego przed długi moment. To naprawdę był jej wojownik – wampir z kompleksu medycznego i z klubu. Więc co się dzieję? Ostrzegł ją przed mieczem, a potem padł martwy na masce jej samochodu? Przyłożyła dwa palce do jego szyi. Dzięki Bogu. Jego puls był stały i mocny. Odsunęła włosy z jego twarzy. Jak mógł przeżyć tak okropny upadek? Położyła dłoń na jego policzku. - Jesteś przystojny - szepnęła. - Chodź do mnie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

172

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Czy on naprawdę do niej mówił, mimo że był nieprzytomny? Jego pierś uniosła się i opadła z westchnieniem. Poczuła zawroty głowy, nogi się pod nią ugięły. Jak razem mogli skończyć w tej samej alei, tej samej nocy, o tej samej porze? Nigdy nie wierzyła w przeznaczenie, ale biorąc pod uwagę dowód przed nią, zaczynała. Podeszła, nie mogąc się oprzeć pokusie, uniosła jego górną wargę. Tak, były tam, długie kły. Dotknęła lewego, ale chyba nacisnęła za mocno. Na palcu pojawiła się krew. Kapała prosto w jego usta. Jęknął i zassał jej palec, ale się nie obudził. Dotyk jego ust sprawił, że poczuła ostre podniecenie. Mój Boże, nawet nieświadomy, ten mężczyzna - wampir - wojownik, był w stanie ją poruszyć. Był, jak mu wcześniej powiedziała, przystojny, z bliska nawet bardziej. Jego twarz była twarda, usta pełne i zmysłowe. Czuła pociąg do niego jak słońce do pustyni. Uderzył w nią jego zapach, o mało nie powalając jej na kolana. Pochyliła się nad nim i wzięła głęboki wdech. Zaatakował ją znajomy piżmowy zapach jego skóry i kardamon. Ta kombinacja zapachowa sprawiła, że jej mięśnie zacisnęły się, poczuła przechodzący dreszcz od szyi do pleców. Chciała go dotykać... wszędzie. Poczuła wyrzuty sumienia. Wojownik był wyraźnie wychłodzony, ciężko ranny, a ona jedynie myślała jak położyć na nim łapska? Gdzie zanikł jej profesjonalizm? Jej człowieczeństwo? Czy nie ma nawet krzty poczucia przyzwoitości? Najwyraźniej nie, ponieważ położyła dłoń na jego ramieniu, badając jego siłę i twardość. - Chodź do mnie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

173

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ponownie usłyszała jego głos w głowie. Jeszcze raz wysłała. - Jestem. Jęknął. Alison zamknęła oczy. Zima odeszła, a w jej życiu rozkwitała wiosna. Otwarła płuca. Przez ile lat wstrzymywała wdech, tęskniąc za oddechem, mając nadzieje na mężczyznę, który tak samo będzie ją pragnął? Jak długo? Łzy krwawiły z jej oczu. Odpowiedź była prosta. Całe życie. Wzięła w płuca powietrze. Otworzyła oczy i spojrzała na wampira. Była od niego całkowicie uzależniona, mocno, kompletnie i bezsprzecznie. Przesunęła dłonie w dół jego ciała. Nic nie było złamane, jej palce dziwnie zanuciły i poczuła dziesięciokrotnie większe pożądanie. Poczuła dreszcze. Jej wojownik miał twarde mięśnie. Po raz kolejny rozniósł się zapach kardamonu. Pochyliła się i wdychała ten zapach. Strasznie go pragnęła. Zaczęła sprawdzać jego nogi. Jego kości były nienaruszone. Nawet nie znalazła zadrapania, nie mówiąc już o głębokich ranach – nic, co potwierdziłoby poważny uraz. Ale nadal był nieprzytomny, więc musiał przynajmniej mieć wstrząs mózgu. Olśniło ją, powinna zadzwonić na 112.64 Czy pogotowie ratunkowe może zająć się wampirem? Cóż, trzeba się przekonać. Może okoliczności jego wypadku były dziwne, ale on wymagał pomocy medycznej. Nie potrafiła go opuścić, jakby była do niego przywiązana sznurem. 64

Genialny pomysł..

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

174

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Poważnie, powinna się od niego oderwać chociaż na moment. Na tyle by upewnić się, że przeżyje. Wzięła głęboki wdech i ignorując nucenie palców jak i potrzebę ciągłego dotykania go okrążyła wóz i otworzyła drzwi auta od strony kierowcy. Sięgnęła po torebkę, wyciągnęła komórkę. Miała właśnie nacisnąć dziewiątkę, kiedy Kerrick się poruszył. Zgiął prawą rękę jakby ciesząc się swoimi mięśniami.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

175

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wyniesienie oferuje nowe życie. Ale śmiertelnik bez jego zrozumienia, powtarza przeszłość. Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej Rozdział 9 Crace pożegnał swoją niebiańską żonę65, jego ciało było nasycone, hormony leniwie krążyły mu w żyłach. Zamyślony wrócił do łazienki, w swoim nowym apartamencie obok Dowódcy. Umył ręce i uśmiechnął się. Planety zdecydowanie ustawiły się w jednej linii. Jego ukochana Julianna przyjechała do Drugiego Phoenix pół godziny temu, i zainstalowała się w Bredstone w White Lake, w najlepszym hotelu na północnej półkuli. Bredstone posiadał wszystkie udogodnienia, odpowiednie dla dygnitarzy, a już zwłaszcza dla ich żon, które zasługiwały na wszystko najlepsze, co nieśmiertelne życie mogło zaoferować. Śledź ją, dzięki bogu to była pojedyncza myśl, która wpadła mu do głowy. Jego żona była idealnym partnerem, jakiego wampir mógłby sobie życzyć. Piękna i bogata, idealne połączenie, i jeszcze uwielbiał jej ciało. Spojrzał na Rolex. Był już nagi dziewięć minut. Doskonale. Teraz troszkę wody i wróci do pokoju narad sprawdzić jak się maja sprawy. 65

No, to już wiemy dlaczego Leto nie mógł się dodzwonić do czołojebnego ciula.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

176

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Leto był dobry jak jego słowo. Meldował się co dziesięć minut, informując, że ani śladu wybranej. Nie było żadnych niedomówień – trwało wyniesienie. Czuł to w kościach, w umyśle i wibracjach. W tym samym czasie był podminowany i wyczerpany. Było po trzeciej, więc to oznaczało, że w jego pięknym Chicago była piąta. Nic dziwnego, że czuł się wypruty. Było za nim dwadzieścia trudnych godzin. Zdążył spryskać twarz, kiedy usłyszał mocne walenie do drzwi. Owinął ręcznik wokół bioder i wyszedł do salonu. Na miłość boską kto tak walił do drzwi? Jego twarz zaczerwieniła się w złości. Jeżeli czegoś nie tolerował to właśnie tego, braku szacunku. Chwycił za telefon, który miał wyłączony przez dziewięć minut. I zobaczył wiadomości. Wszystkie. Jasna cholera. Nie, nie, nie. Dzwonił Leto. Wysłał też sms – potrzebujemy zrzutu na Ziemię. Natychmiast. Ścisnęło mu się serce. Okno otworzyło się i zamknęło, a on stracił ważne dziewięć minut, których nic nie wróci. Pieprzone przeznaczenie? Otworzył drzwi, asystent administracyjny patrzył na niego dzikim wzrokiem. - Generał Leto potrzebuje zrzutu przez Koryto. Jesteś jednym, który posiada takie uprawnienia, bo Dowódcy nie można namierzyć. Zemdlałby, gdyby był kobietą.66 Dziewięć pieprzonych minut może go kosztować miejsce przy Okrągłym Stole. Ale może jest jeszcze czas. Przeniósł się do pokoju narad. Kiedy tam dotarł wszystkich sześciu generałów Dowódcy spojrzało na niego z 66

Ha, ha. Ha, gdybyś był kobietą, nie myślałbyś dolnym mózgiem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

177

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wrogością i buntem. - Na czym stoimy? - No w końcu się pojawiłeś - zadrwił generał, wampir któremu zabrał gabinet. -Pozwól, że cię wprowadzę, wybranka w końcu odpowiedziała na wezwanie. Jedno cholerne uderzenie mocy. A my byliśmy gotowi iść w pościg. Jego sarkazm wkurzył Crace, ale drań jeszcze nie skończył. - Oczywiście Najwyższa Administratorka, zrzuciła Kerricka w Koryto w cyklu trzyminutowym. Znasz jej moce, a jak sobie przypominasz miałeś tutaj być, by zrobić to samo z Leto, kiedy zajdzie potrzeba. Jednak skoro cię tutaj nie było, musiałem wysłać Leto w siedmiominutowym cyklu wraz z jego dwoma pozostałymi przy życiu strzygoniami, skoro kurwa nikt poza tobą nie zrzuca bardziej efektywnie. Niczego się nie dowiemy przez kolejne kilka minut, ale dla Leto będzie kurwa za późno, jeżeli wybranka ma samochód w alei. Gdy Kerrick odzyska szybko świadomość, a czemu nie miałoby tak być, opuszczą aleję, jeszcze zanim Leto wyląduję. A ty wiesz co to oznacza. Zbliżył twarz do Crace. - Kiedy będą w ruchu, nie dostaniemy ich. Pamiętasz? Żadnych pierdolonych skrzydeł na Ziemi, a żaden wampir z tego co wiem, nie może się zmaterializować w poruszającym się obiekcie. A nawet kiedy się zatrzymają, siatka nie znajdzie ich sygnatury przez godziny. Więc, jeśli Leto nie wyląduję ze swoją bombą dość szybko będziemy w pierdolonym punkcie wyjścia. Crace zignorował generała. Zrobił krok do tyłu, odwrócił się i spojrzał w siatkę, w której nie tylko pulsowała potężna sygnatura wybranki, ale też Wojownika Kerricka. Cholera.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

178

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przez około pięć sekund myślał, aby odciąć swojego fiuta. *** Marcus wzleciał w zimne suche powietrze, goniąc za ostatnim strzygoniem. Cholera, zapomniał jak to jest, ostry wybuch adrenaliny, skrzydła prujące powietrze, miecz dociśnięty do uda. Moc. To było to. Niezrównane poczucie siły fizycznej połączonej z siłą paranormalnych umiejętności. Co za pęd. Leto znikł w Korycie, a z nim dwójka strzygoni, pozostał jeden pizduś- plastuś, całkiem przerażony. I taki powinien być. Marcus opuścił brodę. Skupił się na umyślę strzygonia i przesłał wiadomość. - Zacząłeś chlać krew umarłych, a teraz myślisz, że uciekniesz przede mną? W odpowiedzi usłyszał coś w rodzaju krzyku mentalnego. Roześmiał się, i zaczął mocno uderzać skrzydłami w powietrzu, w długich mocnych pchnięciach. I z każdym zbliżał się do swojej ofiary. W końcu chwycił dupka za kostkę. Szarpnął za nią i ją porządnie wykręcił, co posłało drania w dziką spiralę. Skrzydła mu się zblokowały, ciało wymknęło mu się spod kontroli. Markus zawisł w powietrzu i patrzył. Po kilku sekundach zbliżył do siebie skrzydła i ruszył za draniem niczym torpeda. Trzymał miecz blisko, chwycił lalusia za ramie i rozwinął swoje skrzydła na pełną szerokość. Sprowadzał ich na ziemię. W ostatniej chwili mocno trzasnął o nią strzygoniem. Duch strzygonia został złamany, wbijał wzrok w Marcusa. Nie było w nim więcej ducha walki. Marcus uniósł miecz i w ostatniej sekundzie ostrze miecza skręciło, tnąc

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

179

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension powietrze. Zobaczył ulgę w oczach wroga. Po chwili odciął mu głowę. Nic innego nie mógł i nie chciał zrobić. To mu jednak podcięło kolana, ciężko upadł obok jego ciała. Trząsł się, adrenalina trzaskała w jego żyłach. Pochylił się, ciężko dysząc. Prawie zwymiotował. Rozejrzał się wokoło. Wszędzie walały cię ciała, lub ich części. I połamane pióra. Boże, pióra były wszędzie. Spodziewał się wojownika, na to miał nadzieję, a nie na żółtodzioba ledwo co opierzonego. Poczuł pustkę. W końcu zadzwonił do Centralnego i rozmawiał z Jeannie. Dwie sekundy później pojawił się jasny błysk i wszystko znikło. Może, było więcej powodów niż jeden, że przeniósł się na Ziemię. *** Kerrick otworzył oczy zginając rękę. Miał widok na aleję. Wszytko było takie spokojne, niemniej jego umysł był kompletnie zrestartowany i potrzebujący nowego formatowania, jak komputer uderzony wirusem. Nie wiedział gdzie jest. Cholera. Przynajmniej nadal było ciemno. Na jakiś sposób to była dobra wiadomość. Jego plecy, lewe biodro, i lewe kolano bolały jak cholera. Spojrzał na swoje ramię, zastanawiał się czemu nie jest uwalony krwią po walce. Jakiej walce? Nagle błysnął w jego umyślę obraz. A tiaaa. Walczył z Leto i z gromadą strzygoni, dwunastoma, jeżeli dobrze pamiętał. Ciężko pracował by to gówno utrzymać z dala od Koryta. A następnie spadł do niego. Długo spadał. A tiaaa, został zrzucony, stąd brak krwi i potu. Przez podróżowanie przez wymiary w taki sposób, a nie przez dematerializacje, dochodziło do efektu czyszczenia, tak rzeczy jak i ciała, jakby wpakował się pod prysznic, a po nim założył czyste ciuchy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

180

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Tak, a teraz był na Ziemi. Po prostu nie pamiętał czemu tu jest. Miał misje, ale jaką? Więcej obrazów pojawiło się w jego umyślę. Kobieta próbująca podnieść jego miecz z ziemi. Warknął na nią. Pociągnął nosem. Coś pachniało bardzo znajomo. Uniósł rękę i wciągnął w nozdrza zapach skóry. Uderzył w niego bogaty zapach, jakby szedł przez perfumerię. Lawenda. Kobieta, nie zwykła kobieta, ale jego kobieta. Alison – tak, jej imię to Alison. Musiała go niedawno dotykać. W ciągu ostatnich kilku minut. Zapach lawendy zabrał go na ostrą jazdę po krawędzi, boleśnie stwardniał. Z jego ust wypłynął jęk. Przebiegł językiem po wargach. Spróbował krwi, nie tylko swojej. Wstrzymał oddech. To była jej krew. O Boże, jakim cudem jej krew znalazła się na jego wargach? Wiedział, że to była jej krew, bo już z tysiąc razy odczytał jej kod DNA. O. Mój. Boże. Teraz sobie przypomniał. Uniosła jego wargę i za mocno nacisnęła na kieł, przecinając skórę. Ssał jej palec. Jej krew na jego języku tylko wzmogła żądzę. Jego kły pogrubiały w dziąsłach. Przełknął ślinę. Cały pulsował. Ale co ona robiła w alei poniżej Koryta? Był na Pograniczu. Noc. Pogranicze. Koryto. Alison. Cholera. Oczywiście jej wezwanie. Piasek uniósł się w powietrze. Wziął głęboki wdech i uspokoił ciało. Musiał pomyśleć. Nie mógł się z nią połączyć. Złożył śluby. Nigdy więcej nie narazi kobiety z powodu partnerstwa. Nigdy. Jednak, jakimś dziwnym zrządzeniem losu, została rzucona w jego niebezpieczny świat, pod jego opiekę, i teraz jego obowiązkiem było utrzymanie jej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

181

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przy życiu. Usiadł i potarł kark. Czuł jak jego pobijane kości szybko dochodzą do siebie, tak samo jak stłuczone mięśnie i obdarta skóra. Nadal czuł się ociężały. Uniósł rękę i odsunął włosy z twarzy. Rozpiął cadroen i spiął włosy na nowo. Dobra, był w Phoenix poniżej Koryta, czyli w jednym z ulubionych miejsc strzygoni. Cholera, czuł jak powietrze nad nim zaczyna pulsować. Tiaa, Leto i jego towarzysze są w drodze, ale tym razem będę uzbrojeni po zęby. Miecz był jedyną bronią dostępną na Drugiej. Ale na Śmiertelnej Ziemi, nie było żadnych limitów, poza automatami i pełnym pułkiem. Jeżeli zaraz nie zacznie działać zostanie im minuta. Więc gdzie ona do cholery jest?67 Czuł jej obecność i zapach. Nawet jej puls brzmiał w jego uszach. Potrząsnął głową i oczyścić umysł z ostatnich następstw upadku. Wciągnął gwałtownie oddech. Zapłonęły mu nozdrza. Jej zapach głaskał go ponownie. Przez dwanaście stuleci nigdy nie był tak bardzo ukierunkowany na kobietę, a Alison była doskonałą partnerką, desygnowaną by go torturować, nawet w bardzo nieodpowiednim momencie. Jej feromony naładowały atmosferę, i zadrapały jego skórę niczym ostre paznokcie. Więc to breh-hedden robi mężczyźnie? I niby jak się od tego oderwać? Jasna cholera. Zamarł. Wyciągnął wizję i ją znalazł. Odwrócił się na masce samochodu, nisko kucając. Spojrzał przez przednią szybę. Czas po raz kolejny zwolnił i się zatrzymał. Gapiła się na niego, jej wielkie niebieskie oczy były otwarte ze zdziwienia. Słodki, miłosierny Boże. Pożądał jej. Pożądał jej jak żadnej kobiety dotychczas. Jakby 67

Odwróć się łosiu, to zobaczysz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

182

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dopiero zrozumiał czym jest kobieta. Żądza spływała czerwonymi kaskadami z jej ciała. Wygiął z uśmiechem usta. To niezbyt subtelne pragnienie było obopólne. Gdy zimne powietrze napłynęło, wysilił swoją mózgownicę myśląc o obecnym problemie. Musiał jej zagwarantowywać bezpieczeństwo. Natychmiast. Zeskoczył z maski i podniósł miecz. Złapał jej wzrok podchodząc do drzwi od strony kierowcy. Nieruchomo śledziła jego ruchy. Jej miękkie usta były rozchylone w szoku. Podszedł do drzwi i otworzył szarpnięciem. - Przesuń się... teraz... albo w ciągu dwudziestu sekund zginiemy. Zacisnęła usta patrząc mu w twarz. Widział jak jej umysł pracował. Po chwili przesunęła tyłek na miejsce pasażera i rzuciła torebkę na tylne siedzenie. Zatrząsnęła pas bezpieczeństwa, jakby jej palce były w ogniu. Przeniósł swój miecz do zamykanej szafki w swojej w piwnicy, zanim usiadł na miejscu kierowcy. Gdy siadał walnął kolanami w kierownice. Przesunął siedzenie, ale nawet wtedy ledwo mieścił się w zamkniętej przestrzeni. Spojrzał na nią włączając silnik dotknięciem palca. - Pozwól, że powtórzę, cokolwiek robisz nigdy nie chwytaj się za miecz wojownika. One są przypisane, i jeżeli go dotkniesz, umrzesz. Łapiesz? Miał nadzieje, że kobieta ma dobry instynkt. Jeżeli była w stanie zrobić wyłom w innym wymiarze, to pewnie tak było. Z drugiej strony instynkt jest związany z charlestonem, a na obecną chwile niewiele wiedział o tej kobiecie. Oczywiście poza tym, że pragnął jej u swojego boku. Jak teraz. - Łapię - odpowiedziała. W końcu mrugnęła. Napotkał jej wzrok. Miał nadzieję jak diabli, że kobieta ma poczucie humoru, bo przez najbliższe kilka dni będzie go potrzebowała. No, okay, kilka godzin. Czy ona to zrozumiała, czy nie, jej dotychczasowe życie poszło do diabła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

183

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wrzucił wsteczny bieg, nacisnął gaz i zaczął się cofać. Powoli. Chwycił kierownice i zaczął przeklinać. Samochód wolno się poruszał, jakby miał całą noc i dzień, na wydostanie się z alei. Cholera. Przywalił w kierownicę.68 - Co to do cholery jest? - warknął. - Samochód - parsknęła. - To Nova z 1993.69 Jego maksymalna prędkość to sześćdziesiąt na godzinę. - Mamy przesrane. Zacisnął zęby. Gdyby mógł się zdematerializować, jak każdy normalny mieszkaniec Drugiej Ziemi, położyłby dłoń na niej i zabrał ją do swojego domu w Queen Creek. A teraz ich bezpieczeństwo zależało od kupy złomu, które nabierało prędkości jak żółw kierujący się na sjestę. Cholera. *** Alison patrzyła jak jej wojownik – wampir – obrońca, cofa samochód w dół alei. Pustynia nie mogła być bardziej sucha niż jej usta. - Więc co jest? W drodze są strzygonie? Rzucił na nią spojrzenie. - Więc pamiętasz? - Tak znalazłam wspomnienia, które mi odebrałeś. I tak, pamiętam walkę w 68

I co pomogło? 69

Typowy samochód miejski.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

184

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kompleksie medycznym. - Chryste - wymruczał. Zarzucił rękę na oparcie i patrzył się przez tylną szybę, prowadząc samochód w dół ulicy. - O tak, strzygonie są w drodze. - A dokładnie to ilu? - Przynajmniej trzech, może więcej. - Ale przecież oni upadną jak ty, więc będziemy mieć więcej czasu. Prawda? Zranią się? Będą potrzebowali chwili na dojście do siebie? Pokręcił głową. - Nie. Zlecą w dół, i najprawdopodobniej będą mieli bombę. - Bombę? - wydyszała. - Wiesz, zaczynasz mnie przerażać. - I dobrze. - A co jest w tym dobrego?- zapytała kwaśno. Niedbale wzruszył ramionami, nie odpowiedział. Wycofał się na ulicę, koła zapiszczały jak zrobił nawrót. Odwrócił się do kierownicy, i po raz kolejny samochód ruszył w żółwim tempie. Ponownie walnął w kierownicę, ciężko klnąc pod nosem. Wmieszał się w uliczny ruch. - Patrz do tyłu – powiedział - i mów mi co się dzieję. Gdy Alison spojrzała przez tylną szybę, głośny wybuch rozerwał powietrze. W odpowiedzi podskoczyła. - Widzę ognień i dym, wszędzie latają rzeczy – krzyknęła. - Co to było? - Sprytna mała bomba, zwana niszczarką. Jest pełna odłamków, a kiedy rzuci się nią jak granatem, wybucha we wcześniej ustawionym kierunku. Jeden w wymysłów Dowódcy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

185

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Znowu Dowódca. Darian. Jej Darian. Psychopata, który opowiadał o swoich zabójczych fantazjach jak większość ludzi opisuje swój niedzielny obiad. Ponownie zadrżała. - Gdybyśmy tam byli, nie przeżylibyśmy. - Rozerwani na kawałki. Spojrzała na niego. Ścisnęło się jej serce. Co to oznaczało?70 - Więc Dowódca, Darian, chce mojej śmierci? Skinął głową. - Tak, a teraz pilnuj. Powiedz mi, co jeszcze widzisz? Odwróciła się i zassała powietrze. - Jest trzech mężczyzn, jeden wielki jak ty, a dwaj jak strzygoń w kompleksie medycznym. Brak skrzydeł. Ponownie odwróciła się do niego. - Dlaczego nas nie ścigają? Nova osiągnęła swoją maksymalną prędkość i mimo że ledwo dyszała, Kerrick nie ściągnął nogi z gazu. Potrząsnął głowa. Odprężył się. - Szybkie pościgi ze skrzydłami na Ziemi są zabronione. - Nie użyją skrzydeł? - Nie. Żadnych skrzydeł. Dlatego zostałem wysalany wcześniej do kompleksu. Strzygoń musiał już jakiś czas machać tymi swoimi czarnymi skrzydłami zanim się tam pojawiłem. Alison starała się uspokoić serce. - Więc co tutaj robisz? Mam na myśli to, że wieczorem byłeś najpierw w kompleksie, 70

Że masz pełnoetatową opiekunkę :)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

186

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension a później w klubie, teraz jesteś tutaj. - Alison, jestem tutaj by cię chronić, najlepiej jak potrafię, podczas twojej przemiany. Jestem tutaj by ci służyć jako obrońca. - Spojrzał w lusterko. -Zgubiliśmy ich? Odwróciła się i rozejrzała. Byli jakieś półtora mili od alei, którą z ledwością dostrzegała. - Czysto. - Dobrze. Ciężko westchnął i delikatnie zmniejszył prędkość. Silnik już nie brzmiał jakby się krztusił. - Dzięki Bogu. Czuła się odrętwiała, jej umysł przestał działać. Położyła dłonie na nogach, potarła je próbując złagodzić ich drżenie. Czy jej życie mogło być jeszcze bardziej dziwaczne? - Więc pozwól mi zrozumieć – powiedziała przez ściśnięte gardło. - Mówimy o tej samej planecie, ale innych wymiarach, tak? - Tak, Śmiertelna i Druga Ziemia, ale są cztery wymiary... które znamy. Supeeer. - Więc, zapytam wprost, przed chwilą walczyłeś z kilkoma strzygoniami? I jeden z nich był Leto? - Ta - spojrzał na nią ponownie, oczy miał szeroko otwarte. - Skąd do cholery o tym wiesz? Uciekła spojrzeniem na drogę. O tej porze na ulicach było tylko kilka samochodów – gliniarzy i złych facetów. I najważniej jeden, wojownika wampira i nowicjusza, co ma się przemienić. - Myślę, że słyszałam walkę, a przynajmniej jej część.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

187

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Zgaduję, że tak. - Chcę by moje nogi przestały się trząść. - Oddychaj. Przez kolejna minutę skupiała się na oddychaniu. Kiedy jej nogi przestały się trząść rzuciła pytanie. - Więc dlaczego nie jesteś martwy? To znaczy mam na myśli to, że widziałam jak spadasz z nieba i wbijasz się w maskę samochodu. - Machnęła w kierunku maski. To jest dowód. - Wyniesieni szybko się leczą. Przynajmniej w większości wypadków. Położyła dłoń na sercu wiedząc, że będzie musiała mu się wyspowiadać. - Myślę, że powinnam ci powiedzieć ... wysłałam energię w niebo. Parsknął śmiechem. - Straszne. Ale poważnie, widziałem tego efekty. Odwróciła się do niego. - Więc muszę wiedzieć... zraniłam cię? - Co masz na myśli? - Byłeś nieprzytomny jak zwaliłeś się na maskę. Spojrzał na nią zdumiony. - Myślisz, że to ty spowodowałaś mój upadek? - Tak. Zachichotał. - Te dwa zdarzenia nie mają ze sobą nic wspólnego. Prawda jest taka, że zostałem zrzucony. Kobieta u sterów władzy, Endelle, wysłała mnie przez Koryto

–

przestrzeń między wymiarami – tak bym cię dorwał zanim to zrobią strzygonie. To szybka wycieczka, ale bolesna jak diabli.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

188

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skinęła głową. Odetchnęła z ulgą. - Więc, jak cię wysłała przez Koryto? - W ten sam sposób jak ty przeniosłaś posążek. Tylko o tym pomyślała. - Więc musi być silna. - Nawet nie masz pojęcia. Endelle jest bardzo stara, i przeszła do Wyższego Wymiaru dawno temu. Jest Najwyższą Administratorką dla Drugiej Ziemi. - Mam tyle pytań, a teraz możesz na nie odpowiedzieć, prawda? Skinął głową. - Tak, bo odpowiedziałaś na wezwanie. Wezwanie do wyniesienia. Powtarzała te słowa. Więc w końcu odpowiedziała na swoje wezwanie. - Co to dokładnie znaczy? Spojrzał przed siebie. Jego głos obniżył się. - Kiedy wybrany odpowie na wezwanie, on czy ona, zaczyna obrzęd wyniesienia. Jest to okres trzech dni, nie więcej nie mniej, podczas którego, wybrany, jeżeli jest potężny jest podatny na atak, tak jak to miało miejsce w alei. - Więc przez kolejne trzy dni będę atakowana? Skinął powoli. - Prawdopodobnie, i dlatego tutaj jestem, aby cię przez to przeprowadzić. Poczuła mdłości, ale je zignorowała. - Co się stanie za trzy dni. - Nastąpi obrzęd wyniesienia, prawdopodobnie prowadzony przez Endelle – ponownie dlatego że jesteś taka silna – podczas którego przyrzekniesz lojalność jej i Drugiemu Społeczeństwu. Ona w zamian, nada ci uprawnienia Drugiej Ziemi, Przez jej ręce na stałe wstąpisz do Drugiej.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

189

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Więc kiedy wstąpię, nie będę atakowana? - Nie, przynajmniej takie są zasady. Dotychczas Dowódca ich przestrzegał, ale jeżeli będzie inaczej przeproszę cię. Kiedy zostaniesz wyniesiona, nie można na ciebie polować, przynajmniej w taki sposób. Zajmiesz swoje miejsce w społeczeństwie. Zaczniesz służbę dla Endelle, ale z tym zostaniesz sama. Alison rozważała co powiedział. - Jedynie czego nie rozumiem to dlaczego Darian chce mojej śmierci. To nie ma sensu. Nie jestem wojownikiem, ani żadnym realnym zagrożeniem dla niego. Kiedy od razu nie odpowiedział spojrzała na niego. Wyglądał jakby zgrzytał zębami. - Mów Kerrick. Mam prawo wiedzieć. Zmniejszył prędkość i na światłach skręcił w lewo, w osiedle mieszkalne. Zaparkował pod drzewem palo verde.71 Wyłączył silnik. - Dobra słuchaj. Trwa wojna. Nie jak Druga Wojna Światowa, ale jednak wojna. Przeczesał palcami włosy w stronę skórzanej zapinki. Potarł kark i westchnął. - Darian Greaves, twój Darian, ma ambicje rządzić dwoma światami. Od wieków rozwija armie składającą się ze strzygoni i z wyniesionych. Ja i moi bracia wojownicy zabijamy strzygoni, to część po prostu trwającej wojny. Służymy też jako obrońcy dla najsilniejszych wyniesionych. Czyli ciebie. - Więc nie wszyscy wyniesieni są silni... - urwała. - Nie, a najważniejsze jest to, że gdy wybrany ma taki poziom mocy jak ty, może stać się przydany dla Pani Endelle i Dowódcy Greavesa. To jest coś w rodzaju przeciągania liny, aczkolwiek

morderczego przeciągania liny. A teraz ty jesteś

uznana za wielki atut. 71

http://www.statesymbolsusa.org/IMAGES/Arizona/TreePaloverde.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

190

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison zaciskała tak mocno dłonie, że zabolały ją palce. Zmusiła się do odprężenia i opuściła ręce na nogi. - Więc czym dokładnie jest strzygoń? Napiął ramiona. - Każdy wyniesiony pijący zabójczą krew automatycznie staje się strzygoniem. Picie zabójczej krwi zmienia wampiry w takie stworzenie, jakie widziałaś w kompleksie medycznym: czarne skrzydła, nadaję porcelanowa skórę z niebieskawą poświatą, upiększa buźkę, zwiększa też siłę fizyczną. Strzygonie. Wyniesienie. Alison zaczęła oddychać, raz za razem. - Ale kiedy już przejdę okres.... - Trzech dni - dodał. - Będę bezpieczna? - Tiaa. W ten sposób to powinno działać. Spojrzała w boczną szybę. - Nie wiedziałam, że wybieram wojnę. - Nie wybrałaś wojny - stwierdził dobitnie. - Spójrz na mnie. Przesunęła wzrok na niego. - Wybrałaś lepsze życie dla siebie, lepiej pasujące. Wiem jaka jesteś silna, wiem jak ci ciężko nad tym zapanować, wiecznie się powstrzymywać. Kiedy się przemienisz możesz być wszystkim, czym powinnaś być. Staraj się to zapamiętać. Alison patrzyła w namiętne zielone oczy błyszczące w przyćmionym świetle Nova. - Chcę wyniesienia - położyła dłoń na piersi w pobliżu serca. - Tutaj od tygodni czuję głęboką tęsknotę. Wiem, że to jest moja droga, ale nie spodziewałam się... - jej głos

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

191

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension załamał się. - Darian był moim pacjentem. Zależało mi na nim. Martwiłam się o niego. I zgaduje, że wszystko to poszło na marne. - Co za gówno - mruknął. - Tak, to jest dobre podsumowanie. Alison wyprostowała ramiona i wzięła głęboki wdech. Odpięła pas i odwróciła się do niego. Kiedy złapała jego wzrok poczuła znane i szalone napięcie seksualne. Stała się boleśnie świadoma, że on cały, był tylko dla niej. Był ogromny, z trudem mieścił się w jej zbyt małym samochodzie. Odwrócił od niej wzrok, czujnie patrząc przez boczne okno. Odchrząknął. Wyglądał na zmieszanego, a ona nie wiedziała dlaczego. - Dobra - powiedziała. - Więc mów całą resztę. Skinął głową, wziął głęboki wdech i odwrócił się do niej. Długo opowiadał jak została zorganizowana nieśmiertelna Ziemia i jej Drugie Społeczeństwo, o wymiarach, jak poszczególne jednostki otrzymują wezwanie. W jej przypadku było to połączenie snów i tęsknoty. Wiele gestykulował, często palcami przeczesywał włosy, w końcu odpiął skórzaną zapinkę i znowu spiął włosy. Nie wiedziała, że facet z długimi włosami może być tak seksowny. Kiedy umilkł zapytała. - Więc co z tymi bzdurami o wampirach? Myślałam, że są nieśmiertelne. Lekko się uśmiechnął. - Istnieje wielka różnica między fikcyjnym, a realnym wampiryzmem. Najwyraźniej. - Więc nie zawsze byłeś wampirem? Pokręcił głową. Ponowie się uśmiechnął.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

192

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie, wampiry nie rodzą się na Ziemi. Wampirze atrybuty są nadawane podczas obrzędu wyniesienia, takie jak: zwiększona siła fizyczna, lepszy słuch i wzrok, niekiedy nowe uprawnienia i kły, w celu karmienia jak i wpuszczania do krwi i tkanek substancji chemicznych. Wiem, że to musi dla ciebie brzmieć barbarzyńsko, ale wymiana krwi na Drugiej jest wyrazem szacunku. Parsknęła. - Tak, widziałam ten szacunek w Blood & Bite. Zachichotał. Głęboki niski pomruk. Wampir miał niesamowity głos, miękki, bogaty aksamitny bas. - Tu mnie masz – powiedział. - To jest jak seks. Krew dzielona pomiędzy mężem a żoną - tak to jest odpowiednie słowo - daje ogromną ulgę w sytuacjach stresowych, takich jak na przykład walka. Wpatrywała się w niego. - Mąż i żona? Wyglądało jakby zapadł się w siebie. - Dzieliłem krew z moją drugą żoną. To było niezwykłe doświadczenie. Jego twarz pociemniała, jakby wspomnienia kładły cień na wszystkie okna. Mówił w czasie przeszłym, więc podejrzewała, że jego żona nie żyje. Pomału dochodził do siebie. Wiedziała, że nie można przyspieszać tego procesu. W końcu powiedział. - Jak już wiesz, biorąc pod uwagę wydarzenia w kompleksie, rytuał krwi może być mocno nadużywany. Śmiertelnicy i nieśmiertelni, mogą się zapijać na śmierć i często tak jest. Najlepszą wskazówką, że ktoś uzależnia się od zabójczej krwi, to bardzo jasna skóra, lekko niebieskawa. Skinęła głową.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

193

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Ale był ładny. - Tia - pokręcił głową. - Co za okrutna ironia. - Dlaczego oni i ich praktyki są akceptowane na Ziemi, to znaczy na Drugiej Ziemi? - Nie są. To jest nielegalne i staramy się je powstrzymać. - Więc jako wojownik z nimi walczysz, to jest twoja praca. Skinął głową patrząc wprost przed siebie. - Tak, ja i sześciu innych wojowników. Wojownicy Krwi. Problem polega na tym, że Dowódca - Darian Greaves, twój Darian Greaves i jego sojusznicy, w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat wzmogli swoje wysiłki, tworząc coraz więcej strzygoni. Ich populacja gwałtownie wzrosła. - Pokręcił głową. - Tak naprawdę nie musisz znać tego gówna. Skrzywił się i uderzył w kierownice. Alison siedziała cicho, w jej głowie tłukły się myśli. Wyniesienie. Wymiary. Wewnętrzny świat. Śmiertelna Ziemia. Śmiertelna Ziemia. Śmiertelna Ziemia. Przeleciały przez jej głowę wszystkie tradycyjne podania o wampirach. Czytała wersje Bram Stokera. Oglądała Czystą Krew.72 Ale to było realne, i najwyraźniej musiała zostać wampirem jeśli miała iść drogą wyniesienia. Alison Wells, wampir. Zadrżała. - Wszytko w porządku? - zapytał nie patrząc na nią. Uderzył kciukiem w kierownice. - Jasne - odpowiedziała. - Siedzę obok wampira, i jeżeli podążę wyznaczoną mi drogą, to logiczne, że niedługo wyrosną mi kły. Spojrzał na nią z poważnym wyrazem twarzy. 72

Wybaczcie, ale parsknęłam śmiechem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

194

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Dobrze sobie radzisz z tymi rewelacjami. - Wiesz, masz niesamowity głos. Kolejny raz pojawił się jego uśmiech, Wyglądał niesamowicie w kilcie i uprzęży. Zaswędziały ją palce. Miała ochotę je wsunąć pod jego skórzany kilt. Spojrzała na jego nogi i dostrzegła skurcze mięśni. - Jesteś nerwowy. - Coś w tym rodzaju - powiedział szorstkim głosem. - Ale w inny sposób niż myślisz. Raz jeszcze spojrzał prze boczne okno i westchnął. - Jeśli nie masz nic przeciwko, muszę ci powiedzieć, że niesamowicie pachniesz. Cudowny zapach… jak kardamon. Skinął głową, ale nadal na nią nie patrzył. Położyła dłoń na jego ramieniu. - Dziękuję, że mnie wyciągnęłaś z alei. Pod jej dotykiem zesztywniał, po chwili się odprężył. Kiedy cofnęła dłoń myśląc, że może go obraziła złapał jej rękę i z powrotem położył na ramieniu. - Proszę bardzo. - Wziął kolejny wdech. - Ale musisz zrozumieć jeszcze kilka spraw, - Okay. - Po pierwsze, chcę wyjaśnić, co się wcześniej stało w klubie. Dopadło mnie rzadkie doświadczenie zwane breh-hedden. Byłem szalony, kiedy za tobą pognałem, ale bym cię nie skrzywdził. - Wiem. - Wiesz? - spojrzał na nią z ulgą w oczach. Skinęła głową. - Świetnie. Dopilnuję żeby to się nie powtórzyło. - Więc czym jest to breh coś tam ? - Breh-hedden - przeliterował. - Słowo z martwego języka, tylko sporadycznie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

195

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension posługujemy się niektórymi terminami i frazami. - Co to dokładnie jest? - Po pierwsze to rzadkie, bardzo rzadkie, ale mnie dopadło, przez to mężczyzna czuje potrzebę posiadania kobiety seksualnie. Ochrony jej, wymiany z nią krwi i bardzo głębokiego zaangażowania umysłu, dosłownie bycia w umyśle. - Nie mówisz o telepatii. - Nie, to coś głębszego. Mentalna więź, niekiedy zwana nurkowaniem w umyśle. - Czy wszystko musi wystąpić razem? Nie chciała się z tym wyrwać, bo to wszystko: krew, seks i umysł, wydawało jej się bardzo osobiste, intymne. - Aby zakończyć breh-hedden, tak. I wszystkie naraz, z obu stron, w tym samym czasie. Alison wydała głębokie westchnienie. Na myśl o tak całkowitym oddaniu się drugiemu człowiekowi, możliwe, że mężczyźnie siedzącemu obok, z trudem łapała oddech. Przełknęła. - Więc to, co czuję do ciebie jest częścią breh-hedden. - Tak, ale mam nadzieje, że po prostu o tym zapomnisz. - Kerrick - szepnęła. Twarz ja mrowiła, miała płytki oddech, ogarniało ją pożądanie. Nie sądzę abym potrafiła. Odwrócił się do niej i napotkał jej spojrzenie. - O Boże, pachniesz jak lawenda. - Tak? Skinął głową. - Alison słuchaj, wiszę tutaj jak na włosku. Jestem na krawędzi. Breh-hedden jest potężne, jak niemal wszystko na Drugiej. - Delikatnie zsunął jej dłoń z ramienia. -

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

196

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Więc bądź naprawdę mądra i mnie nie dotykaj, zrób wszytko co możesz, by się oprzeć. Alison czuła się uwięziona między parciem do przodu, a pilną koniecznością ucieczki, aby się upewnić, że nie skrzywdzi siedzącego obok mężczyzny. Przez ułamek sekundy chciała wrócić do domu, nakryć głowę kołdrą i tak pozostać. Ale z drugiej strony, wyrzuciła energię w niebo, a coś wewnątrz niej przekształciło się, przesunęło. Już nigdy nie wróci do swojego bezpiecznego, nudnego klasztornego życia. Po raz pierwszy czuła, że wraca do życia. Oddech ugrzązł jej w piersi. Musiała się czegoś ważnego dowiedzieć – czy może być z tym wampirem, mężczyzną i go nie skrzywdzić? Poziom jego mocy dawał jej nadzieje, ale czy wampir da sobie radę z tym, czym była? Z powrotem położyła dłoń na jego ramieniu. Wpatrując się w jego usta dostrzegła jak faluje mu pierś. Spojrzała mu w oczy i przesłała mu pytanie. - Zrobisz coś dla mnie? Nie zawahał się nawet przez sekundę. - Wszystko piękna. Doskonała odpowiedź. Głośno zapytała. –Pocałujesz mnie Kerrick?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

197

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

Marzenie przywracające życie jest cenniejsze niż złoto Ale uważaj na cenę.

Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej

Rozdział 10

Thorne wyciągnął telefon z kieszeni kiltu, a następnie starł pot z czoła. Pot ran. I tak powinno być. Walczył przez wiele godzin. Jego muskuły drżały, domagały się krótkiej przerwy, - Centrala. - Cześć Jeannie. Masz bałagan do posprzątania w Superstitions. Stanął plecami do ściany klifu. Ziemia przed nim była oświetlona światłem gwiazd i usiana nieprzyjemnymi kaktusami, piórami i ciałami wrogów. Luken siedział obok oparty na rękach. Horace zajmował się głębokim cięciem na udzie, pozostawionym przez wrogi miecz. Wojownik nawet nie drgnął, gdy uzdrowiciel zamknął ranę mrucząc miękką modlitwie. Jezu, to musiało boleć.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

198

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Ilu duhuro? - zapytała Jeannie. - Jezu, co jest z tobą i tym twoim gównianym duhuro? - zadrżały mu ręce, czuł jak jego klatkę piersiową ogarnia płomień. Jeannie parsknęła śmiechem. - Po prostu okazuje miłość, szefie. - Tak, ale nie używałaś tego słowa od ilu lat? - Pomyślałam, że trzeba do tego wrócić. - Wiesz co mówi Medichi, prawda? - O duhuro? Tak. Mówi, że to znaczy niewolnik, ale wiemy, że jest inaczej. - Cokolwiek. - Ale się roześmiał. Usłyszał też chichot Jeannie. Co by zrobili bez kobiet w Centralnym? - A swoją drogą, czemu nadal jesteś w pracy? Spojrzał w dół i kopnął mały kamień. - Carla ma randkę. - Z tym Milicjantem? Wzrokiem badał horyzont. Na nieszczęście świt był za kilka godzin, a skoro strzygonie preferują polować w nocy, utkwił tu na wiele godzin. - Tia, jest w nim naprawdę zakochana. Ma sześć stóp i cztery cale, i wszystko umięśnione, jak wy Wojownicy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

199

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Cóż, po prostu upewnij się, że ją dobrze traktuje, a jeżeli tego nie zrobi wiesz gdzie mnie znaleźć. Usłyszał bardzo głębokie westchnie. - Aye, aye, duhuro. Więc o jakiej ilości teraz mówimy? Ile jest ciał? - Dwudziestu trzech. - Jasna cholera. Przynajmniej wszystkich dorwałeś. - Amen. Pot ponownie spływał mu z twarzy, kapał mu z nosa. Zmaterializował ręcznik z domu z Drugiej Sedona i otarł twarz. - Luken dostał w udo. Musiałem sprowadzić Horace, by go uzdrowił. - Ałć. Powiedz mu by wracał do zdrowia. Thorne tylko chrząknął. Usłyszał klikania, a po chwili Jeannie wróciła na linię. - Zakryjcie gały. Thorne zawołał do Lukena i Horace, aby obaj zamknęli oczy. Nastąpił rozbłysk światła, tym razem z hukiem. Dwadzieścia trzy to duża liczba. Kiedy światło zniknęło Thorne rozejrzał się. Cała jatka znikła. Dzięki Bogu za technologię. Jeszcze niedawno, on i Luken spędzali pół nocy na sprzątaniu, co wcale nie było takie złe. Ale na Ziemi, to już była inna bajka, cholerna robota, sam wybierz: pióra, broń, krew, cześć ciała, ciała.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

200

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Z jakiegoś powodu kolana się pod nim ugięły. Ciężko upadł tyłkiem na ziemię. - Dzięki Jeannie. - Idziesz później do Konwentu? -Co masz na myśli? Skąd wiedziała? - Zawsze tak robisz o świcie. - Tak? Jezu, czy on był aż tak przewidywalny? Musiał zerwać z rutyną. Chociaż na samą myśl, że nie pójdzie do Konwentu, żołądek związał mu się w supeł. Wizyty w Konwencie stały się częścią jego strategii przetrwania. - Hej. Każdy wie, że się martwisz o siostrę. Co u niej? A tiaa, jego siostra. - Tak samo. Nieodmienienie oddana. - Konwent - mruknęła. Czuł jej dreszcze. - Krzycz jeżeli będziesz mnie potrzebował. - Jasne. Thorne wyłączył telefon i pozostał na ziemi. Przedramiona położył na

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

201

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kolanach. Uruchomił zmysły, ale nie wykrył żadnego przesunięcia fal eteru i opadającej temperatury. Pociągnął nosem powietrze. Poczuł tylko ostry zapach pustyni. Spojrzał na wysokiego, smukłego uzdrowiciela, który pochylał głowę nad udem Lukena. Dłoń trzymał na ranie i marszczył brwi. Widział słabą poświatę w miejscu, w którym spoczywała dłoń Horace'go. Luken nadal opierał się na dłoniach, z beznamiętnym wyrazem twarzy. Po kilku wiekach, czym była jedna rana? Poza tym tętnica nie została przebita. - Jak się masz Luken? - Co? A w porządku. Myślałem jak piękna jest pustynia nocą. Wystarczy posłuchać ciszy, a i gwiazdy są inne. Takich nie zobaczysz w pobliżu miasta. I lubię jej zapach. Jak zapach szałwii. Spojrzał na niego z ukosa i zmarszczył brwi. Po chwili pokręcił głową. Zostawił Lukena obdartego ze skóry niczym ryba, podziwiającego dzieła Stwórcy. Po kilku sekundach Horace uniósł się. Luken wstał, otrząsnął nogi, a następnie truchtał w miejscu. - Horace jesteś jebanym geniuszem. - Spojrzał na uzdrowiciela i położył mu łapska na ramionach. - Zresztą jak zawsze. Dzięki stary. Horace spojrzał na niego i się uśmiechnął.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

202

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Proszę bardzo. Kiedy Luken cofnął dłonie Horace skłonił się – absurdalna oznaka szacunku, którą wojownicy próbowali go oduczyć od lat. Skłonił się także Thorne'owi, uniósł rękę i znikł. Luken stanął przed Thorne'm. - Szefie? Spojrzał na Lukena. Brat miał nogi i nagolenniki spryskane krwią. Potarł kciukiem własną bliznę, delektując się poczuciem, że zachował wszystkie pięć palców. - Dwudziestu trzech drani, a ja niemal zginąłem. - Wiem. - Dzięki za krycie. Thorne, tylko pokręcił głową. Nadal go coś paliło w środku. Potrzebował Ketel. Natychmiast. ***

Kerrick spojrzał w niebieskie oczy, które były niczym więcej niż delikatnym blaskiem w ciemnym samochodzie. Zapach lawendy ruszył na niego, otoczył,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

203

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension doprowadzając jego zmysły do szaleństwa. Więc chciała, aby ją pocałował. Chciała otworzyć te pieprzone drzwi. Cholerny breh-hedden. Dopadły go jego własne śluby, serce skierowało się na południe. Wspomnienia zabrały go, do zagonionej wioski tysiąc dwieście lat temu, do Marty, jego pierwszej żony, do jej rozdartego osuszonego z krwi ciała. Przeskoczyły do przodu o kilka wieków. Helena i dwoje ich dzieci, wyparowali w eksplozji. Podczas tych dwunastu wieków, każdego dnia i nocy walczył mieczem i odbierał życie. Chryste, zanim dzisiaj zaszło słońce zabił czwórkę strzygoni i zesłał je na wieczne potępienie. - Zbijam Alison. To właśnie robię. Usłyszał jak jej tętno wzrosło. Nie mogła ukryć tej reakcji mimo to powiedziała. - Jesteś wojownikiem. Skinął głową. - Jestem, złożyłem też śluby. Nigdy więcej się nie ożenię. Usłyszał, że wstrzymała oddech, po chwili wypuściła powietrze z płuc. - Nigdy nie myślałam o ślubie - jej głos był niczym więcej niż szeptem. Spojrzał na nią. - Dlaczego nie?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

204

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Kiedyś skrzywdziłam mężczyznę. Ja.. - uniosła brodę. - Prawie go zabiłam. Zdławił warczenie formujące się w jego gardle. - Skrzywdził cię? To dlatego? Starał się pamiętać o wszystkich powodach dlaczego jej odmówił. Wiedział, że to były poważne przyczyny, ale w tej chwili po prostu nie potrafił ich znaleźć. Poza tym chciał ją pocałować. Chciał, aby wiedziała, że może tutaj na Ziemi, wiele rzeczy było dla niej niemożliwych, ale tylko dlatego, że musiała się przemienić, aby być z mężczyzną z Drugiej, z kimś takim jak on, z potężnym wampirem, który mógłby wziąć wszystko co ona mu da. Pomyślał jakby to było mieć ją pod sobą, być zespolony z nią, z penisem głęboko zatopionym w niej, kłami w jej szyi, z umysłem dryfujący przez jej. Chciał tego wszystkiego. Posłał jej pytanie. - Jesteś tego pewna? - Aha. - Jej zdolności telepatyczne były doskonałe. Głośno dodała. - Możemy zacząć od jednego pocałunku – zasugerowała – a jeżeli się nie uda... - Jak cholera, że się nie uda. Westchnęła. - Wiedziałam.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

205

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odwrócił się do niej, uderzając klatką piersiową w kierownice, nie mógł ruszyć kolanami, samochód był cholernie mały. Chciał się odprężyć, ale jego ciało było jak kocioł. Chwycił ją za ręce i przyciągnął do piersi. Całował dziko, pochłaniają jej usta, wpajając najwięcej ile mógł swojego ciała w jej pamięć. Otwarła się na niego. Przesunął językiem po jej ustach, a następnie wsunął go między jej wargi. Posiadł jej usta. Może zbyt zaborczo bo się odsunęła. Już miał ją przeprosić, kiedy się pochyliła i wtuliła w jego ramiona. Głowę złożyła na jego piersi. Zarzucił ramię wokół jej szyi i mocniej ją objął. Zsunął dłoń na jej kark pieszcząc ją. Przesuwał między palcami jedwabiste pukle włosów. - Pocałuj ponownie - wymruczała. Pochylił się i zaczął ja całować, jakby nigdy nie wsuwał języka w usta kobiety. Szukał każdej szczeliny, otaczał językiem jej zęby, jej wargi i walczył z jej językiem. Żądza ryczała w nim. Boże, dopomóż. Z jej ust uciekł jęk, drżała w jego ramionach. - Wszystko w porządku? - zapytał chropowatym głosem. Miękko jęknęła. - Tak, tak, Boże tak. Nie zrobiłam ci krzywdy, prawda? - Nawet odrobiny. Daje ci słowo, że wszystko zniosę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

206

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jęknęła kładąc głowę na jego ramieniu. Znów zawładnął jej ustami. Opuściła dłoń z ramienia na jego biceps i niżej, badając każdy centymetr jego muskułów. Kochał to, ale... Odsunął się od niej w agonii. - Chcę więcej - wyszeptała. Położyła dłonie na jego palcach. Cholera, przez miękki bawełniany T-shirt wyczuwał pełne piersi. Rozejrzał się po okolicy, pora była późna, ciemna noc, ale dla pewności pogrążył samochód w silnej mgle. Każdy, kto spojrzy w ich kierunku będzie zmieszany, będzie tak jakby samochód wcale nie istniał. Powinien się zatrzymać, ale jego siłę woli diabli wzięli. Ściągnął z niej sweter, odsunął koszulkę i odpiął biustonosz. Objął jej pierś. Miękkie ciało było jak niebo. Uniosła się, i lekko wygięła w jego stronę. Jej pierś wcisnęła się w jego policzek. O taaaak. Objął ustami jej sutek. Zassał i okrążył językiem. Jęknęła. Pragnął użyć kłów. Chciał je zatopić mocno w jedwabistą lawendową pierś, i pomóc jej dojść. Próbując zarzucić nogę wokół niego uderzyła kolanem w deskę rozdzielczą. Cofnął się i spojrzał na nią. - Ten samochód jest za mały - rzucił. - Wszytko w porządku?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

207

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skinęła głową, a jej zamglone spojrzenie padło na jego usta. Sapnęła. Jego kły wyłoniły się z warg. Cofnęła się. - Może to wcale nie był tak dobry pomysł - szepnęła, siadając na swój fotel. Zapach lawendy ustąpił. Skrzywił się zamykając oczy. Nie miał wyboru. Bolała go pachwina jakby został skopany. Wziął głęboki wdech, a po nim kolejne. Kły się wycofały. - Masz rację. To nie był dobry pomysł. Odwiozę cię do domu. Gdzie to jest? - Mieszkam w Carefree. Skinął kilka razy głowa. - Podczas jazdy możesz zadać więcej pytań. W końcu spojrzała w jego oczy. - To jest prawdziwe, co? - Tak. - Wampir. - Tak. Spojrzała w szybę. - Na co ja patrzę? Widziałam to wcześniej w klubie. Dotknął zapłon i uruchomił silnik. Warknął z frustracją. Był wampirem

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

208

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension siedzącym przy dziewięciodaniowym posiłku, którego zabroniono jeść. Machnął ręką w kierunku swojego dzieła. - Nazywamy to mgłą. - Jak to działa? Spojrzał na nią. - Ma zdezorientować. Śmiertelnicy i większość wyniesionych nie widzi przez nią. Na przykład ktoś, kto spojrzy w nasza stronę, nawet nie zauważy samochodu. Ale zakładam, że ty ją widzisz. Skinęła głowa. - Co dokładnie dostrzegasz? - Coś w rodzaju pajęczyny, bardzo ładna skomplikowana siatka. Biała. Jest biała. Pokręcił głową i zachichotał. - To niesamowite. Właśnie tak ją widzę ja i bracia. Ale do tej pory żaden wybrany nie potrafił wykryć fizycznego składu mgły. Zapięła pas. Zamilkła. Nie ulegało wątpliwości, że czuła się przytłoczona informacjami, i powinna. Zawrócił samochód, i pojechał w kierunku I-10. Cisza zapanowała na dobrą chwilę. W końcu zapytała. - Co cię skłoniło do pozostawienia czerwonoczarnej wizytówki u moich stóp? Potrząsnął głową.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

209

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie podobało mi się, że tak cię zostawiam. Pomyślałem, że skoro jesteś w środku wezwania, będę potrafił ci pomóc. - Myślę, że tak się stało, w końcu tutaj jestem. - Jesteś. - Ale dlaczego Blood & Bite? Nie mogłeś mnie zaprosić do Starbucks? Rozbawiła go. Upadnie dla kobiety z poczuciem humoru. - Wiesz ten klub jest bardzo seksistowski - stwierdziła kwaśno. Spojrzał na nią i parsknął śmiechem. - Jest. Ale powiedz mi szczerze, gdybyśmy się ponownie nie spotkali, nie wróciłabyś tam? Wyczuł jej nagły dyskomfort, ale kiedy poczuł lawendę dostał swoją odpowiedź. Wzruszyła ramionami. - No cóż, może. Raz. Tylko zobaczyć jak jest. - Kobiety, które tam chodzą dobrze się bawią. - Wojownicy czarują kobiety. - Po części. Staraj się o tym pomyśleć jako o wielkim skrócie uwodzenia. Nie ma wielkiej różnicy. - Jest różnica. - Nie, ale kobieta musi być gotowa, aby zostać oczarowana.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

210

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Och. - Milczała przez chwilę. - Dużo znajdujesz gotowych kobiet? Spojrzał na nią. Widział wyzwanie w jej oczach. Szczerość może mu służyć na wiele sposobów, i nie widział powodu by ją okłamywać. - Tak. Odwróciła od niego wzrok. Wiedział o czym pomyślała, zwłaszcza, że nie wyczuł nawet odrobiny lawendy. Świetnie. Jeżeli to jej się nie podobało, tym lepiej dla niego. Może, jeżeli uzna go za seksistowską świnię, zostawi go w spokoju.73 - Czy któryś z wojowników jest żonaty? - Żaden z Wojowników Krwi, ale duży odsetek Milicjantów ma żony lub mężów. W Milicji służą też kobiety. - Więc jest różnica między tymi grupami? - Niestety bardzo duża. Jest tylko siedmiu Wojowników Krwi, a na całym świecie, są setki, tysiące Milicjantów. Gównie służą jako siły pokojowe, wiesz, zajmują się zamieszkami, kradzieżami, włamaniami, przemocą domową, zabójstwami. - A Wojownicy Krwi? - Służymy Endelle i zabijamy strzygonie w tej części świata. - Nie wiem czy rozumiem. Strzygonie mieszkają tylko w okolicach Phoenix? W innych częściach świata nie? 73

Dobrze, że marzenia nadal nie są opodatkowane.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

211

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skrzywił się. - Mieszkają w każdej części świata, na wszystkich terytoriach Drugiej. Milicjanci też z nimi walczą, ale tylko w dużych jednostkach, bo na sprzątnięcie jednego gnojka potrzeba czterech ludzi. My Wojownicy Krwi jesteśmy tutaj jako bufor ochronny, i dlatego Dowódca przysyła tutaj strzygonie, aby z nami walczyły. Jeżeli złamie nasze szeregi i złoży nas do grobów, złamie Endelle i jej administrację. - Siedmiu mężczyzn przeciwko człowiekowi dysponującemu armią strzygoni? - Nie było tak źle, ale ze wzrostem populacji na Ziemi, ze wzrostem liczby wyniesionych pochodzących z siedmiu kontynentów, wyniesionych bez sumienia, gotowych i chętnych do picia zabójczej krwi, zrobił się mały problem. Obecnie jesteśmy przepracowani, a liczba ginących co roku Milicjantów jest przytłaczająca. Potrząsnęła głową. - I to sprowadza mnie z powrotem do mojego pytania – czy Wojownicy Krwi nie żenią się? - Myślałem, że skończyliśmy temat, ale jeśli upierasz się przy odwiedzi, to tak, ale rzadko. - Dlaczego? Pytanie przebiło mu serce. Ponownie pomyślał o Helenie i dzieciach. - Bo to jest cholernie niebezpieczne. Nie dla wojownika, ale dla tych, których kocha.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

212

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

***

Alison objęła się jak imadło. Skubała sweter. Czuła dreszcze, mimo że nie było zimno. Wpatrywała się w okno, na rozmyte latarnie i stare zniszczone domy, które mijali. Rozejrzała się. Jak długo nic nie mówiła? Zbliżali się do I-10. Więc długo. Jej myśli były jak burzliwe morze. Nie potrafiła do końca zrozumieć sensu tego co się działo, mózg ma swoje ograniczenia, i nie jest w stanie tak dużo wchłonąć. Czuła obecność Kerricka w aucie, utrzymujący się w powietrzu erotyczny zapach skóry, jego bliskość, i pokusę dotykania go. - Jesteś bardzo cicha - przerwał milczenie. Jego głęboki głos wypełnił samochód, i jeszcze raz uderzył w jej zmysły. - Mam wiele do przemyślenia - zwróciła się do niego. - Jak wyglądał twój obrzęd wyniesienia? Czy on właśnie zadrżał? Świetnie, wprost idealnie. - Każde wyniesienie jest inne. Nie można ich porównać. - Spróbuj.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

213

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie chcesz wiedzieć. - A jednak. Potrzebuję odpowiedzi wojowniku. Spojrzał na nią i z powrotem skupił się na wjeździe na autostradę. Kiedy wmieszał się we wczesny ruch na szosie, powiedział. - Byłem dziką bestią, pełną wściekłości. Nadal jestem, kiedy sobie przypomnę co się stało. Strzygonie zabiły i osuszyły moją żonę Martę, moją pierwszą żonę. Była martwa zanim ją znalazłem. Mój syn Evan, nawet nie miesięczny, płakał rozdrażniony w kołysce, ale przynajmniej przeżył. Moje wyniesienie zmusiło mnie do porzucenia syna tego samego dnia. Kiedy dokończyłem ceremonię, popadłem w szał zabijania, aż znalazłem każdego drania, który zniszczył mi rodzinę. Alison poczuła głębie jego bólu. Pamiętał te dni lub tygodnie, jakby były wczoraj. Żona zabita, a syn porzucony. Jezu. - Kiedykolwiek żałowałeś? Chciałeś cofnąć wyniesienie? Skinął głową. - Chciałem dla Evana. Nienawidziłem tego, że go porzuciłem. Nadal, gdy myślę o synu, boli mnie to, żałuje, że zamiast o nim myślałem o zaspokojeniu własnej zemsty. Porzucenie jest najgorszą rzeczą jaką możesz zrobić dziecku. Nie masz dzieci, prawda?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

214

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison potrząsała głową ze śmiechem. - Niewykonalne. - Masz na myśli, że nie możesz mieć dzieci? Spojrzała na niego przeciągle. - Z tego co wiem to tak, miałam na myśli raczej to o czym mówiliśmy wcześniej. Z każdym rokiem moja moc wzrastała, więc nie mogłam być z mężczyzną bez krzywdzenia go. - Nie jestem zaskoczony - mruknął. Alison musiała szybo zmienić temat. - Kiedy zostanę wyniesiona, muszę zostawić rodzinę? To jest jedna z tych zasad? - Sytuacja każdego wyniesionego jest inna. Niektórzy są szczęśliwi, że zostawiają Ziemię i nigdy nie patrzą wstecz. Ale ci, którzy chcą utrzymać kontakt z rodziną muszą zmierzyć się z wieloma dylematami. Po pierwsze, każda wizyta wymaga przepustki, jak i porady terapeuty. Największym dylematem staje się nieśmiertelność. Po wyniesieniu możesz żyć wiecznie. Ale z każdym dniem, w którym się nie starzejesz, staje się problemem dla twojej rodziny, przyjaciół. Po dekadach nasze rozłączenie z rodziną staje się po prostu konieczne. No i trzeba zachować nasz świat ukryty dla śmiertelników. Stąd porada terapeuty. Alison nie potrafiła sobie wyobrazić, że na zawsze mówi do widzenia

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

215

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension rodzicom, bratu, Joy, małemu T. J., a nawet mężowi siostry, Ryano'wi. Na samą myśl zabolało ją serce - Hej - powiedział cicho. - Najlepiej wszystko robić po kolei. Wpierw pierwszy krok, twoje wyniesienie. Pokiwała głową, patrząc przed siebie. - Dobry pomysł. Zapadło milczenie. Myślała o swoim niełatwym położeniu. W końcu przerwała milczenie, kiedy wjechali na 51 kierując się na północ. -Więc - powiedziała z wahaniem. - Jakie są szanse, że to zrobię przez noc? - Jestem tutaj, to moja praca przeprowadzić cię przez to. Wojownicy pomogą. I Endelle. Pomyślała o Darianie. Leczyła go rok, więc co go powstrzymało, że nie ruszył jej palcem? To nie miało dla niej sensu - Dlaczego Darian – Dowódca – nie odebrał mi życia, kiedy miał na to okazje? Widziałem go co tydzień, przez cały rok. Zabębnił kciukami w kierownice. - Ponownie, mamy pewne zasady, których przestrzegamy. Żaden wybrany nie jest w grze dopóki nie odpowie na wezwanie. Endelle zażądałby głowy Greavesa na srebrnej tacy gdyby cię skrzywdził. Ale prawo działa w obie strony, my też musimy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

216

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension być ostrożni, kiedy wykonujemy nasza robotę - skrzywił się. - Ale powiem ci czego naprawdę nie rozumiem. Widzisz ten cholerny samochód przed nami? To BMW M3 z silnikiem ośmiocylindrowym, jeden z najlepszych samochodów na świcie, a ten baran kierowca jedzie pieprzone pięćdziesiąt dwa kilometry na godzinę74. Spojrzała na niego spod oka, zirytował się na kierowcę? Alison zacisnęła usta, ale po chwili się poddała i wybuchnęła śmiechem. Wampir obok niej wydawał się taki normalny. Jednak Kerrick nie był rozbawiony - Myślisz, że to jest zabawne? Zmienił pas ruchu i wyprzedził BMW. - Nie jesteś cierpliwy, co? - Nie mam cierpliwości dla kogoś, kto prowadzi samochód, który z łatwością może pruć setkę na godzinę, a jedzie jak pizda75. Alison wzruszyła ramionami. - Pomyśl o tym Kerrick, o tej godzinie kierowca może być naćpany, albo nawalony w cztery dupy. Wolniej będzie lepiej dla wszystkich. Mruknął, ale wciąż był skwaszony. 74

Kerrick piąteczka  Też nie rozumiem takich baranów (mad) 75

Amen bracie (mad)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

217

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Okay. Mówiłeś dużo o Drugiej Ziemi. A teraz powiedz mi co jest takiego wspaniałego w wyniesieniu. Bo na razie nie odczuwam miłości. Kiedy nie odpowiedział natychmiast, spojrzała na niego. - Ciężko odpowiedzieć na to pytanie? Kiwnął głową i ponownie zabębnił kciukami w kierownice. - Długo o tym nie myślałem. Cóż, nigdy nie będziesz musiała się martwić chorobą dziąseł. - Co? - warknęła ze śmiechem. - Hej. To może być prawdziwy problem. - Uśmiech grał na kącikach jego ust.- Nie ma chorób na Drugiej. I to jest niesamowite. Nie ma próchnicy ani cholernego raka. Możesz palić jak smok, i nigdy nie zachorujesz. Nie starzejemy się. Kiedy się skaleczymy szybko zdrowiejemy. Ale nie jesteśmy całkowicie nieśmiertelni. Dekapitacja, uduszenie, eksplozja, to nas zabije. - Wspaniale. Wzruszył ramionami w stylu - przyzwyczaisz się. Dodał. - I nigdzie nie zobaczysz piękniejszych ogrodów niż na Drugiej. Ogrodnictwo jest największą formą sztuki. - Coś jak rajski ogród. - Całkiem blisko, tylko żeby było ciekawiej ze strzygoniami.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

218

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Teraz ona wzruszyła ramionami. - Nic nigdy nie jest idealne. Spojrzał na nią i odwrócił wzrok. - Co jeszcze? Och... oczywiście spektakle. Jeżeli podobają ci się pokazy sztucznych ogni, gra światła i cienia, pokazy zmutowanych gęsi i kaczek, to pomyślisz, że umarłaś i poszłaś do nieba. Są przedstawienia na świeżym powietrzu, w amfiteatrach i na otwartych arenach. Zmrużyła oczy. - Tak? Więc kiedy ostatni raz byłeś na przedstawieniu? Nie odpowiedział. - Tak właśnie myślałam. Musisz się zabawić wojowniku. Chyba nie powinna tego mówić. Zgrzytnął zębami jakby miał zamiar rozdrobić trzonowce. - Zwykle jestem zbyt zajęty w nocy … - temperatura powietrza w samochodzie spadła - a w dzień śpię. Nie mogła się powstrzymać. - W trumnie? - Och, jesteś cholernie zabawna. Alison roześmiała się.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

219

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Okay. Było coś, nad czym mogła popracować – Kerrick koniecznie potrzebował się wyluzować. Ale co ona sobie myśli? Tak , wiedziała co sobie myśli. Wampir obok niej był naprawdę niesamowitym materiałem na chłopaka. Biorąc pod uwagę charakter jego życia, ile będzie trzeba zrobić, by je trochę rozjaśnić, dać mu trochę wytchnienia? Okay, za bardzo wybiega w przyszłość. Zmieniła temat. - Powiedz mi coś więcej o Endelle. Na marginesie, jej imię kojarzy mi się z medium, którą znajdziesz pracującą w centrum Phoenix albo Sedona. Roześmiał się. - Masz racje. - Zmarszczył brwi. - Endelle jest skomplikowana. Bywa naprawdę wstrętna, ale oddałbym za nią życie. Jest Najwyższą Administratorką dla Drugiej Ziemi, i w zasadzie poświęciła wszystko, aby utrzymać światowy ład i porządek. Żyje długo, ponad dziewięć tysięcy lat. Spojrzała na niego. - Dziewięć tysięcy lat – oddech ugrzęzł w jej gardle i znowu poczuła zawroty głowy. - Dlaczego nie? - zapytał. - Skoro ja istnieję, ty istniejesz ze swoimi wszystkimi paranormalnymi uprawnieniami, to dlaczego nie nieśmiertelność? - Oczywiście masz racje. - Ale czuła się jakby została znokautowana.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

220

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jej imię jest interesujące, Endelle. Znana też jest z imienia Ona Która Będzie Żyła. Oba imiona odzwierciedlają jej nazwisko. Jedyna osoba, która może wymówić poprawnie oryginalną wersję jest Thorne. To brzmi jak trzy kliknięcia czy coś. Za każdym razem, gdy jestem obok niego, a on wypowiada jej imiona mam wrażenie że świerszcz wpadł mu do ust. Patrzyła na niego. Widziała co ma na celu ta nieszkodliwa informacja o imieniu Endelle, chciał odwrócić jej uwagę, ale dziewięć tysięcy lat zatopiło ją. Jej klatka piersiowa unosiła się coraz mocniej. - Powiedziałeś, że to ja podejmuje decyzje. Więc to oznacza, że nadal mogę odmówić przemianie. Wpatrywał się w nią, prawdopodobnie debatując sam z sobą ile może jej powiedzieć. W końcu rzucił cichym głosem. - Teoretycznie możesz odmówić. Jednak z twoim poziomem mocy, Dowódca ci tego nie ułatwi. Jeżeli w ogóle. - Och. Poczuła nagły nacisk z głowie. Spojrzała na Kerrick'a, wiedziała, że chciał wejść do jej głowy, ale nie na zwykłą telepatyczną gadkę szmatkę, ale dostać się głębiej. Ten głęboki rodzaj zaangażowania, o którym mówił wcześniej. Nie zastanawiała się długo. Poza tym powinien poznać poziom jej zakłopotania.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

221

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dziewięć tysięcy lat. Wampiry. Nagle poczuła się jakby płynęła pod wodą. Nawet jej słuch wydawał się zniekształcony, więc go wpuściła. Jednak kiedy wszedł do jej umysłu, to było dziwne uczucie, silne połączenie, aż sapnęła. Szybko się wycofał. - Cholera - mruknął. - Wiem, że to za wiele naraz. Może zmieńmy temat. Dlaczego mi nie powiesz czegoś o sobie? Spojrzała na niego i zamrugała. - Wszytko z tobą w porządku? Ponownie zamrugała, w końcu zapytała. - Co chcesz wiedzieć? - Jak długo mieszkasz w Phoenix? - Urodziłam się tutaj. - Masz rodzinę? - Tak, mam siostrę i brata. Siostra wyszła za mąż. Niedawno urodziła dziecko, a teraz okazało się, że ponownie jest w ciąży. Wróciła do rozmowy z Joy. Minęło tylko kilka godzin, nawet nie dwanaście, a jakby przeżyła całe życie. - Rodzice?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

222

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Oboje mają się dobrze. Tata jest gliną, a mama pracuje na pół etatu w delikatesach Fry’s odkąd pamiętam. - Co robisz dla zabawy. - Uwielbiam książki każdego rodzaju. Nie mogę się nimi nacieszyć. Jestem beznadziejna w księgarni. Czuła się wyczerpana, i teraz chciałby się wycofać z całej tej sytuacji. Niestety jeżeli Kerrick miał racje było zbyt późno na próżne żale. Spojrzał na nią. - Mam pomysł. Dlaczego chwilę nie odpoczniesz, a ja odwiozę cię do domu? Musisz być wyczerpana. - Nie mogę. Nie po tym wszystkim. - Pomogę, ale wpierw powiedz mi gdzie jedziemy. Przekazała mu instrukcje, matowym głosem. Byli na 51 kierując się na północ w stronę 101. Przesłał jej potężną mentalną sugestię, aby zasnęła, chwyciła się tego mocno, jakby tonęła, a on ratował jej życie. Ziewnęła. - Lubię cię w mojej głowie. - A ja lubię w niej być. To było więcej niż telepatia. Bardziej jak namacalna obecność, przynajmniej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

223

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przez moment. Potem wycofał się pozostawiając za sobą wiele spokoju. Zamknęła oczy. ***

Crace żył w koszmarze. Mimo to jak każdy dobry Administrator ruszył do ofensywy, gdy Leto pojawił się w pokoju narad. Przez ostatnie czterdzieści pięć minut panował chaos. Jednocześnie krzyczeli wszyscy generałowie i sam Crace. Krzesła były porozrzucane po całym pokoju, telefony dzwoniły, monitory migały. Gdyby ktoś zmaterializował broń otworzyłby ogień. Na szczęście Crace potrafił prowadzić werbalną wojnę – odwracać kota ogonem. - Masz czelność mnie winić, generale Leto? Dałem ci proste zadanie. Czekać na Pograniczu, zając się Kerrickiem a następnie wybraną. Jak trudne to może być? Miałeś ze sobą dwunastu strzygoni. Pozostawiłem centrum dowodzenia na dziewięć minut. Dziewięć i...- podzielił swój rezonans na siedem części i dodał telepatycznie na cały pokój – spieprzyłeś to. Kilku funkcjonariuszy upadło trzymając się za głowę. Telepatia z podzielonym rezonansem była potężną bronią na słabe umysły. Zwalała z nóg. Kilka jęków przeszło przez pokój, niektórym trzęsły się ręce. Ale na Leto to nie zrobiło najmniejszego wrażenia. Jezu, wampir miał siłę, ale i tak nie dał rady zdjąć Kerrick'a

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

224

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ani wybranej. Leto zmrużył oczy. - Powiem jeszcze raz. Pani Endelle zrzuciła Kerricka do Koryta, w środku bitwy. Straciliśmy cztery pieprzone minuty bo musieliśmy normalnie przedostać się na Ziemię. A kiedy dotarliśmy do alei ich już nie było. Odjechali samochodem, a do jasne cholery nikt nie potrafi się zmaterializować w pędzącym aucie. Rozłożenie skrzydeł też jest nielegalne. Nie mogliśmy udać się w pogoń i ty o tym wiesz. - Trzeba było przynajmniej spróbować - warknął. - Nie będę dłużej słuchał twoich wymówek. Oczywiście Leto miał racje. Kiedy Kerrick wystartował samochodem szansa znikła. Nikt nie mógł się zmaterializować w jadącym samochodzie, a wampiry w locie były łatwo wykrywalne w pieprzonej siatce Centralnego. Mogli wezwać Thorne'a, a ten w ramach swoich uprawnień mógł posłać na sprawcę pułk Milicji. Wojownicy Milicji byli słabi w porównaniu z najsłabszym strzygoniem, ale wystarczająco silny by wspólnie wykonać robotę. Poza tym Komisja byłaby zmuszona oskarżyć Dowódcę, mimo całej jego kontroli nad nią. Kiedyś będzie miał jej jeszcze więcej, ale teraz to jest wielkie gówno. Leto naciskał go. - Wszystko, co nam było potrzebne, to zrzut na Ziemię, i byśmy ją dostali. - Jego

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

225

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension twarz pociemniała, a jego głos zaangażował ten sam, niebezpieczny krzyk połączony z telepatią, którego wcześnie użył Crace. - I zapytam się ponownie, gdzie kurwa byłeś? Kolna pod Crace się ugięły. Leto miał bardzo dużo mocy. Ale nie upadł. Więcej jęków wybuchło w całym pomieszczaniu. Teraz jedynym problemem Crace było prawe ucho. Stracił słuch. W głowie mu pulsowało. Jednak nie mógł powiedzieć gdzie był, Dowódcy by się to nie spodobało. W pokoju przeładowanym testosteronem musiał coś zrobić by ocalić tyłek. Greaves był zupełnie inną bajką. Jego trzewia zmieniły się w wodę, kiedy pomyślał, że będzie musiał stanąć przez nim. - Generale Leto. Usłyszał znajomy stalowo aksamitny głos. Dowódca już wrócił, z cholera wie gdzie, ze swojego spotkania z Administratorami. - Jesteś za twardy dla naszego gościa. Jestem pewny, że robi co tylko może. Więc proszę, przeproś Administratora Crace. Leto skłonił się niechętnie, - Przepraszam. - Świetnie. Wszyscy musimy być przyjaciółmi w nadchodzącym Nowym Porządku. Leto monitoruj siatkę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

226

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tak Dowódco. - A ty Crace chodź ze mną. Crace wyprostował ramiona i wymaszerował z pokoju narad za swoim bóstwem. Na szczęście Dowódca nic nie mówił, bo nadal miał problemy z prawym uchem. Spróbował wyczuć emocje Greavesa, ale nie dał rady. Mężczyzna obok niego był cholernym kawałkiem stali. Zero emocji. W gabinecie Dowódcy stanął przed jego biurkiem, zaś bóstwo zasiadło na swoim miejscu. Zza hebanowego pancernika uśmiechnął się do Crace, ale oczy miał zimne. - Zawsze cieszysz się swoją żoną, prawda? Crace skinął głową. Więc Dowódca wiedział. Jezu, ale skąd? - Nie cierpię głupców. - Oczywiście, że nie. - Zbyt szybko świętowałeś. Skinął głową. - Tak. - Podpiszesz deklarację niedotrzymania obietnicy oraz że następnym razem dasz głowę pod topór, jeśli nawalisz. Oczywiście zostaniesz w Drugim Phoenix . - Tak Dowódco.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

227

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Chciał upaść na kolana i prosić o drugą szansę. Był taki głupi, ale to w końcu jego żona do niego zadzwoniła i mówiła do niego takie świństewka, prawda? Podzielała jego euforię, że zasiądzie przy Okrągłym Stole. Może mógłby się wytłumaczyć twierdząc, że żona go uwiodła. Jednak odrzucił ten pomysł jako niedorzeczny. Bardzo dobrze znał charakter Dowódcy. Każde zepchniecie odpowiedzialności na kogoś innego spowoduje, że jego jaja zostaną mocno ściśnięte. Więc... czekał. - Rozczarowałeś mnie Crace. - Tak Dowódco. - Im mniej słów wypowiedzianych tym lepiej. Greaves skinął głową. - Chcę być się skontaktował z KNPWDS. Ustaw spotkanie z Hardingiem. Będziemy potrzebowali pomocy Komitetu w najbliższych godzinach. Harding pragnie śmiertelniczki, więc mu jakąś dostarczysz. Pomożesz mu zrozumieć nasze potrzeby. - Tak Dowódco. Komitet, oczywiście. Dowódca dołożył starań i jedna trzecia członków Komitetu była po jego stronie. Według jego wiedzy połowa z nich była doszczętnie skorumpowana i uzależniona od zabójczej krwi. Ale korzystała z jakiegoś magicznego antidotum Greavesa, więc nie nabyli typowych cech strzygoni, zwłaszcza porcelanowej z

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

228

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension niebieskawą poświatą skóry. Z każdym dniem więcej członków Komitetu dostawała się pod but Dowódcy, włączając w to przewodniczącego Daniela Hardinga. Dlatego werdykty sądowe często padały na jego korzyć, a nie Endelle. Rozpatrywanie jej skarg było opóźniane lub odrzucane. I to zdaniem Crace był sygnał, że wojna odwróciła swój bieg, a Dowódca jest bliski zwycięstwa. To nie potrwa długo i równowaga na wszystkich frontach zostanie zachwiana, aż w końcu administracja Endelle upadnie. - Co do naszego małego projektu - rzucił Dowódca. - Chcę abyś wysłał pułk do Carefree. Oczywiście wiesz co tam jest? Sprawdzian. Przynajmniej ten zaliczy. - Prywatna siedziba wybranej. Zaczął wymieniać z pamięci wszystkie zapamiętane szczegóły ze zdjęć satelitarnych, ale Dowódca uniósł dłoń. Crace szybko zamknął jadaczkę. - Dobrze. Otrzymałem informacje z mojej Twierdzy Proroków w Singapurze. Wybrana w ciągu dwudziestu czterech godzin pojawi się w Carefree. Niech generał Leto monitoruje sygnaturę wybranej w siatce, w pokoju narad. Dopilnuj by oboje – ona i Kerrick, zostali zabici. I pamiętaj po naszej stronie mamy wielki atut – wojownik nie potrafi się zdematerializować. Nie wahaj się użyć potężnej broni. Mają umrzeć. Jeżeli zajdzie taka potrzeba zrównaj dom z ziemią. Rozumiesz?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

229

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tak Panie. Crace bardzo podziwiał swoje bóstwo. Cały pułk był zabroniony na Ziemi, co znaczyło, że Dowódca nie liczył się z wpływami Komitetu. Opuścił ramiona, dłużej nie czuł mdłości. Najpierw wyda rozkazy pułkowi, a następnie wyjaśni potrzeby Dowódcy Hardingowi. Wiedział, że Dowódca go wykorzystuje, usuwając się w cień, więc jeżeli coś nie pójdzie jak należy on będzie winny, nie Greaves. Ale nie miał nic przeciwko temu, że mógł skończyć jako kozioł ofiarny, bo wiedział, że zawsze wydostanie się z każdej sytuacji i spadnie na cztery łapy. - Możesz odejść. Crace nie czekał. Ukłonił się, odwrócił na pięcie i pewnie ruszył do wejścia. Kiedy stanął za drzwiami zaczął się trząść. Plan był doskonały, ale … ta cholerna deklaracja! Podpisanie tego było samobójstwem. Jeżeli coś pójdzie nie tak i nawali, Dowódca, przekaże jego podpisaną deklarację Komitetowi i zostanie usunięty. Z trudem oddychając przeniósł się do swojego apartamentu. Honor przebywania obok kwater Greavesa nabrał nowego znaczenia. Okay. Weź się w garść. Jeszcze wszystko nie jest stracone. Musiał na nowo ułożyć strategię i wrócić do pokoju narad, aby przekazać rozkazy generałom. Później zajmie się przewodniczącym KNPWDS.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

230

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension On i Harding zawsze byli w dobrych układach, no w całkiem dobrych. Chociaż musiał przyznać, że był zdziwiony, kiedy się dowiedział, że przewodniczący od przeszło roku pije zabójczą krew. Ale był też tym zaintrygowany. Jako hedonista zawsze zastanawiał się jakie to uczucie. Miał nadzieje, że nowy plan Dowódcy wypali. Nawet Wojownik Krwi nie poradzi sobie z całym pułkiem strzygoni i wyrzutnią rakiet. Nie mógł zrobić fuszerki. Już się nie martwił miejscem przy Okrągłym Stole. To wydawało się nieistotne wobec problemu zachowania głowy na karku. Ile razy mężczyzna może spieprzyć swoje życie z powodu konieczności wytrysku?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

231

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Poddanie się wymaga zaufania Więcej niż zaufania. Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej

Rozdział 11 Kerrick mocno chwycił kierownicę, koncentrując się na autostradzie. Wziął głęboki wdech próbując się do diabła uspokoić. Gnuśność przypisana do samochodu Alison wcale mu w tym nie pomagała. Będzie musiał zmusić Alison do spania przez resztę drogi. Bóg mu świadkiem, jeżeli jeszcze raz go dotknie – skóra przy skórze – nie odpowiadał za rezultaty, będzie po nim. Po mimo tego, że się kontrolował, jego ciało ryczało z potrzeby, aby ją posiąść, naznaczyć jako własną, tak aby każdy z Drugiej wiedział, że była poza zasięgiem. Całe szczęście było ciemno. Był twardy jak kamień, odkąd otworzyła usta, a on wsunął tam język. Przeklął breh-hedden i skupił się na tym, czego ona potrzebuje. Westchnął. Z jednym okiem na autostradzie, położył dłoń na jej czole. Po raz kolejny siła jej tarczy go zadziwiła. Przedarł się przez pierwszą linię oporu, aby przesłać jej nakaz snu. Zagłębiał się bardziej, aż westchnęła i położyła głowę na bok. To z pewnością było najtrudniejszym doświadczeniem jego życia, chciał jej dotknąć, a jednocześnie trzymać się od niej z dala, to było jak powstrzymywanie się przed kichaniem podczas wąchania pieprzu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

232

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Była piękna, a ona nadal mógł smakować wcześniejsze pocałunki, czuć jej przyciśnięte ciało do niego, przyjemność ssania jej sutka. Żyły mu zamruczały na wspomnienie. I jej zapach. Samochód pachniał lawendą. Oczywiście to mu nie pomagało, więc skupił się na oddychaniu. Kiedy dotarli do Carefree, zaparkował samochód na podjeździe, i przeniósł ją do domu, minął pokój i kuchnię, poszedł do salonu. Położył ją na kanapie i włączył światła przy regale. Wpatrywał się w setki książek, i po raz kolejny czas się zatrzymał. Hemingway, Kingsolver, García Márquez. Powiedziała, że kocha książki. Więc miała swoją własną bibliotekę, większą niż zwykli śmiertelnicy. Miała wiele pierwszych wydań, co oznaczało, że długo zbierała książki.

Świetnie. Mają coś ze

sobą wspólnego. Wspólna pasja. Spojrzał na nią. Breh naciskał na niego, wbijając się kolcami w jego duszę. Ta kobieta była mu przeznaczona, a on dla niej. Nie zrani go swoimi mocami kiedy będzie pobudzona. Czuł to w kościach. Myśląc o jej pełnym zaangażowaniu poczuł jak się chwieje na nogach. Co za cholerstwo. On tego nie potrzebował. Skupił się na reszcie domu. Przechodził od pomieszczenia do pomieszczenia i zakładał mgłę w domu i wokół niego. Jezu, jeżeli Dowódca chciał jej śmierci to jak go powstrzyma? Podwoił mgłę. Nie był pewien czy zrobił najlepszą rzecz przywożąc ją do Carefree. Ale gdzie będzie bezpieczna, skoro ma tak silną sygnaturę? Greaves z pewnością wyśle za nią swoich sługusów, i w końcu jeden z nich znajdzie jej sygnaturę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

233

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Mimo że czuł się pewny siebie, zdawał sobie sprawę, że i on ma jakieś ograniczenia. Nie poradzi sobie z wielką liczbą wrogów, ale zawsze mógł zadzwonić po swoich braci. Dom był dobrze położony. Został postawiony w wąwozie na ponad akrowej działce, wokół której rosły kaktusy. Tutaj mógł walczyć, pod płaszczykiem mgły, nie przeszkadzając sąsiadom. Minęła godzina, świt był niedaleko. Gdyby tylko wampiry były uczulone na światło słoneczne, mógłby być spokojny. Ale strzygonie były tylko lekko nadwrażliwe i mogły walczyć w dzień jeżeli to było konieczne. Tia para Ray-Banów pomoże im zostać w interesie. Draniom też pomoże spora warstwa kremu z filtrem. Wrócił do pokoju i ponownie spojrzał na Alison. Była tak cholernie ładna. Jego żądza gwałtownie wzrastała, gdyby się obudziła, wcisnąłby swoje uda w jej i doprowadził do orgazmu. Cholera, może to nie zaszkodzi, ten jeden raz. Poza tym do skończenia breh potrzeba coś jeszcze poza seksem. Trzeba było mentalnej więzi i wymiany krwi. Tylko jedna osoba korzystająca z kłów tego nie zrobi. Oboje jednocześnie muszą się zaangażować w tym samym czasie. Tak, więc seks, wymiana krwi i głębokie umysłowe zaangażowanie muszą nastąpić jednocześnie, aby dokończyć breh-hedden. Jej krew … jego usta. Jej umysł … jego myśli. Jego penis zatopiony w niej. Jej gardło … jego krew. Jego umysł … jej myśli brane w posiadanie. Jej ciało zaciśnięte wokół jego fiuta

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

234

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Napiął mięśnie brzucha. Jego oczy zapłonęły. Żądza wydawała się słabym słowem. Poczuł się winny, jak zawsze wściekły pies ścigał go i zatopił kły w jego karku. Pokręcił głową z boku na bok. Jak mógł iść na przód ze swoim pożądaniem, kiedy zawiódł i nie ochronił tych, których kochał? Teraz był odpowiedzialny za Alison, musiał zapewnić jej bezpieczeństwo podczas tych trzech przeklętych i zdradliwych dni wyniesienia. A jednak, musiał ją mieć przynajmniej częściowo. Nie oszukiwał samego siebie, wiedział to będzie błahe w porównaniu z ukończeniem obrzędu breh. Nie rozumiał wszytkach sił, jakie go doprowadziły w to miejsce, tu i teraz, do kobiety, która w każdy możliwy sposób do niego pasowała. Pomyślał o Thornie, jego obsesji i rozpaczy. Wszystkim braciom brakowało kobiety. Wszyscy potrzebowali jakiegoś rodzaju połączenia, zakotwiczenia na wzburzonym morzu życia, portu, który tylko odpowiednia kobieta może zapewnić. Wiedział, że się usprawiedliwia, ale podjął decyzję. Będzie miał tą kobietę, przynajmniej częściowo. Teraz. Serce zaczęło mu walić pod żebrami. Klęknął przy kanapie, zbliżył się i zanurzył twarz w jej szyi. Tchnął w jej pachnącą skórę, w jej upajającą lawendę. Zapytała się czemu wampiryzm. Wiedział dlaczego, kiedy pomyślał o zanurzeniu się w jej myśli, o zatapianiu kłów w jej ciało i pogrążeniu się w jej ciele. Wiedział jak to będzie kiedy w pełni ją posiądzie, ciałem, umysłem, i z jej krwią. To jedność, połączenie. Głód zalał go jak fala, bezwzględnie, mocno i domagając się zaspokojenia. Pragnął jej. - Alison - wysłał, wybudzając ją ze snu. Cofnął się, odpiął i zdjął pas z bronią. Uprzęż położył niedaleko kanapy. Zdjął

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

235

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension cadroen i rozpuścił włosy. *** Alison otworzyła oczy. Była zdezorientowana. Wzrok miała zamglony. Jej głowa była jak wypchana bawełną. Spojrzała w górę. Pokój był pogrążony w mroku, paliła się tylko jedna lampa stojąca obok regału. Coś ciężkiego i przyjemnego spoczywało na jej brzuchu. Ciepłe podmuchy powietrza łaskotały ją w szyję, dreszcze ogarnęły prawą połowę ciała. Dziwne. Może ona nadal śni? Po dłuższej chwili, sufit nabrał ostrości, rozpoznała własny w domu w Carefree. A tak była w domu... w Carefree. Więc jak się tu dostała? Gdzie była? Dlaczego jej umysł jest taki zamglony? A tak, aleja, spadający mężczyzna, bomba i jej Nova. Och Boże, Kerrick. Całował ją jakby chciał jej wytłumaczyć szczegółowo, jakie rzeczy składają się na prawdziwy pocałunek. Potem zobaczyła kły i się wycofała. W drodze do domu położył rękę na jej czole, i zapadła w najspokojniejszy sen od tygodni. Zamrugała kilka razy i do końca się obudziła. Ręka Kerricka leżała na jej brzuchu, ssał prawą stronę jej szyi. Z tego miejsca w którym jego usta stykały się z jej skórą, popłynęło pożądanie w dół jej ciała. Wsunęła dłonie w jego czarne gęste włosy, teraz rozpuszczone wokół ramion. Bez zastanowienia wśliznęła się w jego umysł, poza tarczę, wykraczając poza zwykły poziom telepatii. Była głęboko zanurzona w jego umyśle. Cofnęła się wstrząśnięta. Jej wampir był w stanie pełnego pobudzenia, jego

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

236

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension umysł był jak tornado, z potrzeby i pożądania. Powiedział jej, że coś się niego uczepiło, breh-hedden. Tia, ewidentnie uczepiło. - Potrzebuję cię - przesłał. Jego głęboki głos nasycał jej umysł jak woda wściekająca w spragnioną ziemię. - Chcę ciebie, być w tobie, twoją krew. - Moją krew? - Nie zranię cię. Chciał się dobrać do jej żyły.76 - Wiem ,że nie. Widzę to w twojej duszy, wampirze. Masz złote serce. Te słowa były niewystarczające, by wyrazić co w nim widziała: jego oddanie dla Drugiej Ziemi. Podporządkowanie Endelle. Jego miłość do braci wojowników, jego pragnienie robienia zawsze tego, co trzeba, jego rozpaczliwe poczucie winy. Jego siłę i lojalność Jak mogła się oprzeć takiemu mężczyźnie? Liznął jej skórę. - Uwielbiam kiedy jesteś w mojej głowę, ale nie mogę uwierzyć, że przeszłaś przez moją tarczę, a ja nawet tego nie zauważyłem. Co za cholerna moc. - Nie wiedziałeś, że tam byłam? - Nie. Co oznacza, że masz umiejętności Endelle. Ona też to potrafi. - I ty nie masz nic przeciwko temu. - Szczerze? Uwielbiam to. Wzięła głęboki oddech i zalał ją jego męski zapach i kardamon. Pożądanie, czyste i proste, sunęło przez nią jak ciepła bryza. Wspaniałe, wyborne feromony. 76

No chyba nie tylko do tego. (Zdecydowanie nie tylko do tego  )

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

237

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Upadłaby gdyby nie leżała na kanapie. - Lepiej się czujesz? - O wiele. Oparł się na kolanach obok kanapy. To musiała być niewygodna pozycja, ale nie narzekał. Pochylił się nad nią i trącił nosem żyłę. Uczucie było niezwykłe. - Alison? Podniósł się i na nią spojrzał. - Lawenda - przesłał. Spojrzała w jego piękne, niesamowicie zielone oczy, czarne gęste włosy okalające jego przystojną twarz. Skinął głową jakby zrozumiał. Schylił się i jeszcze raz trącił nosem jej szyję. Jęknęła. Zatopiła palce w jego włosy. Warknął przy jej szyi. Poczuła przeszywające dreszcze. Poruszył się lekko pocałował żyłę. Odchyliła głowę dając mu lepszy dostęp. Jęknął ciężko i się zbliżył. Wyciągnęła biodra w jego kierunku i zsunęła głowę z kanapy, dając mu jeszcze lepszy dostęp. Jego język drażnił czułe miejsce na jej szyi. Skubał je i lizał. W końcu zassał. Kły ocierały się o jej żyłę. Już raz dotknęła kła kiedy leżał nieprzytomny na masce samochodu. Ostry czubek zranił ją do krwi. Więc jak wiele potrzeba, aby przebił jej gardło? Czy ona naprawdę na to pozwoli? Na penetrację? Trącał, całował, lizał. Żądza nią zawładnęła. Jęknęła. Co on mówił o dzieleniu się krwią? - Szacunek? - wysłała. - Tak. Boże. Tak.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

238

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Położył dłoń na jej brzuchu. Ściągnął z niej sweter i podniósł T-shirt. Stwardniałymi opuszkami palców sunął po jej żebrach. Przeszły ją dreszcze przyjemności. Zjechał dłońmi do jej jeansów. Odpiął guzik. Wsunął dłoń pod tkaninę, kreśląc kółka na jej skórze, z każdym dotykiem jego palce przesuwały się coraz niżej. W końcu trafiły na czuły punkt. Uniosła biodra. Potarł znowu jej szyję. - Już raz próbowałem twojej krwi. Chcę więcej. Potrzebuję więcej. Więcej ciebie. Dasz mi to, czego pożądam? Ona też chciała. Czy to miał na myśli, mówiąc, że kobieta musi być gotowa? Była absurdalnie gotowa. - Trzymasz mnie w niewoli? - Nie, ale mogę to zrobić, jeżeli chcesz. - Ni. - wyszeptała przez wytrzymałe kontury jego umysłu. - Chcę wszystkiego w ten sposób, świadoma. Wygięła szyje. Ostro warknął. Uniósł się i zsunął z niej spodnie do reszty. Posadził ją na kolanach i zbliżył kły do żyły. - Potrzebuję twojej zgody. Miała tysiące powodów by powiedzieć nie. Nawet nie znała tego faceta, wampira, cokolwiek. Przyznał się, że coś go dopadło, czego nie uznał za dobry pomysł, jakiegoś rodzaju partnerstwo. I hej, to była jej krew, jej krew i miała mu ją dać. Prawda? Była w trakcie wyniesienia, które nadal mąciło jej w głowie, a on prosił o jej krew. I cholera da mu ją. - Weź mnie, teraz. Wydał najbardziej erotyczny dźwięk, coś pomiędzy westchnieniem, a

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

239

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension warczeniem. Zatopił ostre jak brzytwa kły w jej żyłę. Ssał mocno i długo. Przesunął rękę między jej nogi. Rozsunął delikatne fałdki. Palce odnalazły perłę jej kobiecości. Ślizgał się po jej łechtaczce i wokół niej, rysując ósemki. Zassał mocniej krew i jednoocznie wsunął w nią palce. Żądza pędziła przez nią jak błyskawica. Sapnęła i jęknęła. To zajmie niewiele czasu. Jej szyja była podłączona do studni jej ciała, i za każdym razem, gdy usta ją ssały, zaciskała się na jego palcach. Nieprzerwanie przechodziły przez nią błyskawice, pulsując w dół jej wrażliwego ciała, mknąc do jej rdzenia. Powinna go ostrzec, że była blisko, że może … o Bożę, tak nagle doszła. Krzyknęła w ekstazie. Przeżyła orgazm jak nigdy wcześniej. Przetoczyła się przez nią moc, burza energii, która uderzyła zanim go ostrzegła. Czuła jak jego ciało reaguje, przyjął uderzenie, warknął z satysfakcją i kontynuował ssanie szyi. - W porządku? - wysłała. - Więcej niż w porządku. To było niesamowite. Zrób to ponownie. - Nie skrzywdziłam cię? - Nie, nawet odrobinę - odesłał, kły nadal były mocno zanurzone w jej ciele. - To było jak erotyczny cios prosto w moją pierś. Więcej, chcę więcej. Ponownie zawarczał i wsunął w nią dwa palce. - Mogę ci dać wiele więcej Alison. Chcę abyś miała wszystko. Moje usta ssące twoje piersi, mój penis ostro pompujący w tobie. Chcę świętować na twojej płci, smakować twój miód. Jego słowa wykuły nową pożogę. Jego place podsycały ogień. Jej krzyk wzrastał do sufitu. - To jest to - wysłał.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

240

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Z trudem oddychała. Jej pochwa zacisnęła się wokół jego palców. Błyskawica prześliznęła się po jej ciele i ponownie doszła. I ponownie. Z każdy orgazmem jej moc uderzała w niego, a on jedynie warczał głęboko usatysfakcjonowany. Po kilku minutach wycofał kły. Czule całował jej szyję, a palce nadal pozostając w niej. - Moja szyja krwawi? - Wcale. Jadem z kłów zamknęłam ranki i uleczyłem. Wróciła do rzeczywistości, do tego co się przed chwilą stało, była szczęśliwa. Mogła się do tego przyzwyczaić, do bycia z nim. Jednak coś ją ścisnęło za serce. Po tym wszytkom, co ona tak naprawdę wiedziała o nim? Miała przemożną chęć zostania z nim na wieczność, a jak to było możliwe i prawdopodobne? Sam przyznał, że nigdy z nią nie będzie, w każdym bądź razie nie w sensie stałego związku. O Boże, ile ona ryzykowała tak się do niego zbliżając, dając mu pić krew, oddając mu się? Wpadała w kłopoty. Nadal miała palce zaplątane w jego włosach. Zaczęła je wyciągać. Gdy to zrobiła Kerrick wolno wycofał palce z jej studni kobiecości. Opuściła wzrok na jego usta. - Masz krew na wargach i wyglądasz na nabuzowanego i silniejszego. Skinął wolno głową nie spuszczając z niej wzroku. Wydawał się zaspokojony, przynajmniej zaspokoił głód krwi. Po chwili starannie wytarł usta palcami, które były w jej wnętrzu. Świdrował ją spojrzeniem swoich pociemniałych zielonych oczu, kiedy zlizywał każdy jej kawałek ze swoich palców. - Lawenda - wysłał. Jej ciało zmieniło się wodę wsiąkając w kanapę. Coraz bardziej się w niej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

241

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension pogrążała. Nie chciała wstawać … nigdy. Chciała zostać tutaj, patrzyć się na tego faceta, na wampira, jak liże palce, w jego zielone oczy pociemniałe z żądzy, na jego siłę wzmocnioną przez jej krew. Pochylił się nad nią. Położył jedną dłoń za jej głową, a drugą obok niej na kanapie. Włosy mu opadały na twarz, na jej szyję i piersi. Nawet jego włosy pachniały egzotycznym kardamonem. Jego kły się wydłużyły. Z podniecenia? Najprawdopodobniej. Nowa fala gorączki stoczyła się z niego i w nią uderzyła. Uniosła palec i dotknęła jego lewego kła. Tak gładki. Jej palec podążył do dolnej wargi, a on go wciągnął w usta. Zamknął oczy i jęknął. Była przekonana, że nigdy nie oprze się pokusie tego mężczyzny, tego wampira, nie przez milion kolejnych lat. Puścił jej palce, mocniej się pochylił i ją pocałował. Waga jego kłów naciskała jej wargi, pod jej naporem rozchyliła usta. Skrzętnie to wykorzystał, pogłębił pocałunek wsuwając język miedzy jej wargi. Jeżeli to jest wyniesienie, chciała tego więcej. O wiele więcej. Zsuwał dłonie wzdłuż jej ciała, kiedy złe przeczucie wbiło się w jej kręgosłup, jak pająk z pazurami. Położyła dłoń na jego twardym ramieniu. - Kerrick - ostro zawołała. - Coś jest nie w porządku. - Nie - odpowiedział chrapliwie. - Jest w porządku. Bardzo w porządku. Usiadła i go odepchnęła. - Jestem poważna Kerrick. Coś jest nie tak. Czuję to. Mamy problemy. Cofnął się i skrzywił. - Jakie problemy? - Sądzę że strzygonie są w drodze - potrząsnęła głowa. - Wielu strzygoni. Kerrick pokręcił głowa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

242

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Cholera. Alison zeskoczyła z kanapy, wciągnęła spodnie, zapięła zamek i guzik. Spojrzała przez okno wychodzące na wschód. Nad górami wschodziło słońce. Spojrzał na nią. - Więc, jesteś tego pewna? Podszedł do kanapy, podniósł z ziemi uprząż i założył. Szybkim ruchem spiął swoje włosy. Skinęła głową. - Musimy się stąd zabierać. Natychmiast. Ale Kerrick to nie jest wobec ciebie w porządku. - Co? - warknął, wyglądał jakby go uderzyła. - Dlaczego masz się narażać przez moje wyniesienie? Roześmiał się. - Och, kobieto to było dobre. Proszę cię. To jest moja robota. Cholera, nie mogę uwierzyć, że to powiedziałaś - wyciągnął telefon z kieszeni kiltu. - A teraz pytam się jeszcze raz, jesteś absolutnie pewna? Ponieważ to, co zaraz zrobię jest nielegalne. Alison przytaknęła. - Widzę pułk, i czuje presję armii, nie jednego czy nawet strzygoni, całego pułku. - To mi wystarczy. - Zadzwonił i po chwili powiedział. - Centrala, wzywam ewakuacyjny transport i ekipę ratunkową, powtarzam ewakuacyjny transport i ekipę ratunkową. Niech Thorne się odezwie, szybko. Będziemy w ruchu. Wyłączył telefon i wsunął go do kieszeni. Przeklął. Miał ograniczone możliwości działania. Nawet gdyby miał zdolność do zmaterializowania Alison w innym miejscu, szansa, że takie miejsce nie zostanie odkryte przez Greaves'a była znikoma. Mógł śledzić ich ruchy i wysłać za nimi bandę strzygoni z bronią. Kiedy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

243

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Thorne dokona ich materializacji, zatrze ślady. Ale tego, co naprawdę nie rozumiał to jak znalazł ich Greaves. Skomplikowana mgła jaką założył na dom Alison powinna uniemożliwić ich wykrycie, nawet Greavesowi, co oznacza, że wzrosły techniczne możliwości Dowódcy. Więc … wielkie gówno. Dowódca musiał mieć siatkę. - Kerrick, pułk już jest. Chwycił ją za ręce. - Nie mamy czasu to stracenia, mówiłaś, że masz Hummera, musisz nas do niego przenieść – tylko na litość boska powiedz mi że samochód jest na biegu. Skinęła głową. Ścisnął jej palce. - Po prostu relaks. Relaks? Naprawdę? Uśmiechnęła się biorąc do serca jego słowa. Wzięła głęboki wdech i się uspokoiła. Poczuła wibracje. Kiedy przeniosła ich na podjazd, po drugiej stronie domu nastąpił wielki wybuch. Mury się zatrzęsły. Uratowała ich boczna ściana i garaż stojący na uboczu do którego weszli. - Więc właśnie armia Dariana rozwaliła mój dom. Kerrick skinął głowa i pociągnął ją do samochodu - Idź. - Może powinnam nas przenieść gdzieś indziej? - Za późno. Armia Greavesa zrobiła poprawkę na ciebie, i strzygonie są gotowe cię wyśledzić wszędzie, i uwierz mi, jeżeli wysłał za tobą do domu pułk strzygoni,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

244

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension będzie szczęśliwy wysyłając kolejny w pościg za nami. Tak, mnie zaangażują w walkę i w końcu spuszczę cię z oka, pozostawię na pastwę losu. Wtedy umrzesz. Teraz, tylko Thorne może nas z tego wyciągnąć. - Prowadź - wrzasnęła. Już chciała mu powiedzieć, że zapomniała kluczyków, ale przecież mogła użyć swojej mocy. Wskazała na zapłon i uruchomiła silnik. Tak, teraz mogła używać swoich mocy, w obecności jej wojownika. I wiedziała, że nie zostanie osądzona, a on nie będzie przerażony. Może nawet nie zostanie zraniony. Spojrzała się na drzwi garażu, zaczęła tworzyć myśli by je otworzyć. Ale nie było czasu. Kerrick skierował swoją dłoń na drzwi, strzelił mocno wysadzając drzwi z zawiasów. Wampir z Drugiej miał siłę. Uderzanie serca później, wycofali się z garażu, z diabelnym tempem. Zakręcił i wpadł w poślizg. Wbił hamulec, ale już po chwili przyspieszył. Opony zapiszczały. Nie przejmował się podjazdem, jechał wprost na ogrodzenie z drutu i pagórkowatą pustynie rozciągającą się za jej domem. Światła Hummera odbijały się od terenu, jak wściekle huśtająca się latarnia. Gdy jej oczy przyzwyczaiły się, rozejrzała się. Armia Greavesa atakowała, kierując się na jej dom po ziemi w wojskowym sprzęcie, lub zlatując z nieba. Część żołnierzy wyglądała normalnie, ale reszta z nich była strzygoniami z typową dla ich gatunku urodą i z porcelanową niebieskawą skórą. Żołnierze w locie mieli ten sam ubiór co Kerrick. Kilt, buty gladiatora, i uprzęż z bronią. Ale ich broń zamiast ostrza miała kule. - Boże. Jedna seria z karabinu szturmowego77 i koniec gry. 77

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

245

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Schyl się - głęboki głos Kerricka rozbrzmiał w samochodzie. Skuliła się w fotelu, ale czuła się w obowiązku trzymać na wszystko oko. Nadleciał strzygoń i uniósł karabin. Bez zastanowienia, uniosła dłoń i rozbiła szybę. Strąciła strzygonia na dół. W rezultacie wpadł pod koła pędzącego samochodu. Boże, przejechali po nim. Kerrick wrzasnął. - Rób co robisz, w tej chwili jesteś najlepszą bronią. Kurwa mać. Ostro szarpnął ciężkim pojazdem w prawo. Zjechał w dół rozlewiska i spiął się po jego drugiej stronie. Ten manewr pozostawił z tyłu pluton piechoty. Więcej strzygoni w locie skierowało się w stronę Hummera. Kerrick z jedną ręką na kierownicy wyciągnął drugą przez okno, w której pojawiła się broń. Strzygoń wylądował na masce. Strzelił w niego serią i strzygoń zwalił się pod koła samochodu. W jej polu widzenia pojawił się kolejny laluś, na poziomie bocznego okna. Powoli uniósł pistolet. Rozszerzyła oczy. Jeszcze raz posłała fale energii, która wbiła strzygonia w ziemie. - Cholera Centrala, gdzie jest Thorne? Strzelał z pistoletu, aż magazynek był pusty. Zmaterializował inna broń i puścił kolejną serię. Kolejny strzygoń spadł. Strzelał, kiedy jechał przez pustynie, w górę i w dół wąwozu, miażdżąc po drodze kaktusy. Alison celowała ręką we wszystko co się zbliżało. Jej serce waliło, podwoiło uderzenia. Nigdy nie była tak przestraszona. Coś uderzyło w dach. Alison wysłała energię i strzygoń oderwał się od dachu zwalając się za samochodem. W bocznym Siła rażenia karabinów szturmowych jest bardzo zróżnicowania, generalnie to automatyczna broń, a tu macie dla przykładu fotkę. http://wartechnology.ovh.org/pages/bron_obecna/m4/m4_6.jpg

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

246

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension lusterku zobaczyła kolejnego skrzydlatego drania. - Cholera Thorne, gdzie jesteś?! Alison odwróciła się i krzyknęła. Na jej oczach przynajmniej dwudziestu strzygoni spadało z nieba, stojąc na drodze Hummerowi. - Trzymaj się Alison. Bóg nam pomoże. Machnęła ręką w szerokim łuku, ale wiedziała, że jej moc jest osłabiona. Nigdy tyle razy nie rzucała energią. Nie wszyscy wojownicy upadli. Coś szarpnęło do tyłu jej lewym ramieniem. Kolejny strzygoń wylądował na masce Hummera. Kerrick pociągnął za spust, ale tylko jedna seria opuściła magazynek. Laluś wycelował broń prosto w nią, z dzikim spojrzeniem i ze złośliwym uśmiechem odsłaniającym kły. Alison uniosła rękę, ale jej podmuch energii nie miał na niego wielkiego wpływu. Czas zwolnił. Więc tak umrze? Roześmiała się. To tyle z wyniesienia. Nawet nie przeżyła garstki godzin. Zamknęła oczy i czekała. Jasne światło błysnęło przed jej oczyma. W następnej chwili stała przed przystojnym, mężczyzną z długimi jasnobrązowymi włosami. Był prawie tak samo wyskoki jak Kerrick, ale bardziej umięśniony. Jego piwne oczy były zaczerwienione, jakby nie spał przez rok. Skrzywił się. - Dostałaś. Nie wiedziała dokładnie co miał na myśli, nikt jej nie uderzył, ale jej umysł był jak woda w odpływie. Nie widziała dobrze. Rozejrzała się. Wylądowała w jakimś bardzo ciemnym pokoju, z kilkoma naprawdę brzydkimi kanapami. Stół bilardowy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

247

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension był rozwalony. Po drugiej stronie pokoju stał bar z wysokimi krzesłami. W szafkach i na blacie stały butelki o różnych kształtach i kolorach, z alkoholem. Zachwiała się na nogach. Nagły ból przeszył jej ramię. Spojrzała w dół. Krew wsiąkała w jej sweter. Odsunęła koszulkę z szyi, krew wylewała się z nierównej rany postrzałowej. I co ty wiesz? Jednak dostała. Więc to miał na myśli ten facet z zaczerwionymi oczami. Przynajmniej nie była martwa. Przynajmniej tak myślała. Kolana się pod nią ugięły. Mała niejasne wrażenie, że ktoś ją łapie zanim wszystko zrobiło się czarne.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

248

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Niech nadejdzie uzdrowiciel Bowiem kiedy rany są dobrze zadbane Ziemia jest zbawiona Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 12

Kerrick stał przy stole bilardowym z Alison w ramionach. Chryste, ledwo przeżyli. Poczucie winy ścisnęło jego klatkę piersiową. Właśnie to się działo z każdą kobietą w jego życiu. Bliskość oznacza niebezpieczeństwo. Niebezpieczeństwo oznacza obrażenia i śmierć. Jasna cholera. Krew nadal sączyła się z jej ramienia. Potrzebowała pomocy. Natychmiast. - Myślę, że powinieneś wezwać uzdrowiciela, moje moce nie obejmują leczenia przebitych tętnic. - Nie trzeba - odpowiedział Thorne. Ściągnął brwi, tak że powstała bruzda między nimi, kiedy patrzył na Alison. - Endelle jest w drodze. - Dzięki Bogu, w międzyczasie uciskanie rany pomoże. Thorne podszedł i dłonią tamował krew. - Faktycznie jest bardzo ładna - mruknął.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

249

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tia - mruknął Kerrick. Cholera, nie powinien wcześniej karmić się jej krwią. O czym on do cholery myślał, i ile krwi jej zostawił? Poziom uprawnień Alison zażądał, aby walczyła w drodze na Drugą, i potrzebowała wszytkach zasobów krwinek czerwonych. O czym on do cholery myślał? Nie myślał. Odkąd breh-hedden przejął nad nim władzę, jego mózg pracował na oparach. Gdyby nie zajął się nią na kanapie, to by się nie wydarzyło. Musiał wziąć się w garść. Natychmiast. - Więc dlaczego ekipa ratunkowa? - zapytał Thorne przenosząc wzrok na Kerricka. Ile było strzygoni? Widziałem jak załatwiałeś ośmiu i nawet się nie spociłeś. - Były dziesiątki. Regiment. - Co kurwa? - Greaves wysłał armię. Był gotowy zająć się dwoma może trzema szwadronami, ale nie całym pułkiem. Thorne syknął. - Co za skurwysyn. Więc nie tylko strzygonie były obecne. - Racja. Byli też starzy, wypróbowani żołnierze - dodał. - Sprawy wyglądałby inaczej, gdyby nie wysłał swojej armii. Tyle wiem. Kurwa, nigdy nie przyszło mi do głowy, że skurczybyk tak nagnie prawo i wyśle cały pieprzony pułk. - Nie obwiniaj się. Już w kompleksie medycznym wiedzieliśmy, że jej sygnatura jest łatwo wykrywalna w siatce. Niezależnie jak na to spojrzysz, miałeś przejebane. Racja. - Ktoś inny powinien przejąć odpowiedzialność nad nią. - Czyż to nie brzmi jak gówno jaszczurki?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

250

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick parsknął śmiechem. - Zgaduję, że tak. - Nie ma wątpliwości siedzimy w gównie po uszy. Wiesz co zrobi Dowódca, kiedy usłyszy, że użyliśmy ekipy ratunkowej. - Masz racje - zacisnął zęby. Nie było wystarczających wulgaryzmów by opisać jego myśli. - Ale oboje bylibyśmy już martwi. Użycie armii na Ziemi jest nielegalne? Thorne prychnął z niesmakiem. - Komitet na pewno przeoczy tą małą nierozwagę. KNPWDS. - Gówniany Komitet. Kerrick miał chore przeczucie splecione z rozpaczą. Był wojownikiem o wiek za długo. Dłużej nie potrafił znaleźć gruntu pod nogami, a i Thorne nie był w lepszej formie. Lider spojrzał na Alison. - Więc co tutaj mamy? Endelle powiedziała, że Alison wysłała w powietrze energię przez Koryto. - Tak. Widziałem to na własne oczy. Gejzer piasku posłany w górę na ćwierć mili. - Cholera. - Gdzie jest Endelle? Alison nie może stracić więcej krwi. Thorne skrzywił się przesuwając wzrokiem po pokoju. - Za chwilę tutaj będzie. - Musze zabrać Alison z powrotem na Ziemię. Nie mam pojęcia jak długo zniesie przebywania na Drugiej. Zanim śmiertelnik nie został wyniesiony mógł zaledwie kilka godzin przebywać na Drugiej. Ale dla rannego skutek będzie opłakany, zostanie wydrenowany z energii tak potrzebnej do leczenia. Tylko wtedy, gdy Alison z rąk

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

251

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Endelle otrzyma wampirze atrybuty będzie w stanie przebywać na Drugiej Ziemi. Powietrze nagle zamigotało. Endelle. Złapała spojrzenie Kerricka i bez żadnej subtelności warknęła. - Co ty do cholery zrobiłeś? Ekipa ratunkowa? Wiesz co to znaczy? - Uszy Kerricka dzwoniły od jej wrzasku. - Straciłeś połowę swojego IQ? Gówno! Ilość decybeli które zawarła w słowach mówionych głośno, jak i wysyłanych telepatycznie waliło w jego uszach i rozbiło wszystkie butelki na barze. Powietrze przesiąknęło smrodem alkoholu. - Równie dobrze mogłeś podać jej głowę na tacy temu skurwysynowi. Wezwanie ekipy to kolejny cholerny pocisk Greavesa przeciwko nam. On to przekaże KNPWDS i zażąda kary, a oni się na to zgodzą. Więc gadaj, o czym ty do cholery myślałeś? Kerrick czuł wkurwienie. Zanim się odezwał policzył do dziesięciu, a następnie do dwudziestu. - Nie miałem kurwa wyboru, ma’am, - zaczął Kerrick. Powiedział jej to co Thorne'owi. Skrzywiła się patrząc na Alison. - Nawaliłeś Wojowniku. Kerrick wciągnął powietrze przez nos, powstrzymując się przed pyskowaniem. - Tak ma’am. Ale nie wiele więcej mogłem zrobić. Dowódca nie wysłał tylko grupy operacyjnej, ale cały pułk do Carefree. - Nieważne. Tym razem jej skrzydła były szkarłatne i rozpostarte na pełną wysokość i szerokość – odbicie jej nastroju. Przebrała się. Zmieniła swoją wcześniejszą suknię na czarne spodnie i jakiś rodzaj skóry z długim włosiem. Być może bizona.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

252

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Lepiej ją zabieraj na Ziemię - warknęła. - Ale gdzie? - spytał Thorne. - I jak ją utrzymamy w tajemnicy? Westchnęła naburmuszona. - Dobra zajmę się naszym małym problem. Położył dłoń na czole Alison. Powietrze zaczęło pulsować wokół nich. Kiedy się zatrzymało Endelle wyprostowała się. - Możecie ją teraz zabrać, dałam jej tarcze na jakieś trzydzieści osiem godzin. Teraz nikt nie będzie w stanie jej zlokalizować. - To nie jest takie proste - rzucił Kerrick. - Nasza sygnatura, zarówno moja jak i Alison jest bardzo mocna i wyraźna w siatce. Jeżeli Greaves lub jego generałowie namierzyli nas oznacza, że poprawili swoją technologię. Twoja tarcza może blokować sygnaturę Alison, ale nie moją. - Cholera - mruknęła Endelle. - Dobra. Pozwól mi pomyśleć. Okey. Umieszczę moją mgłę wokół domu w Queen Creek, z tego co wiem, nawet Greaves nie będzie w stanie was znaleźć. Kerrick skinął głową. - Tiaaa, chciałbym zobaczyć jak przebiją się przez twoją mgłę. - Cholera, ja też. Okay. Więc skończyliśmy tutaj tak? Nie poczekała na odpowiedź tylko odwróciła się by wyjść. - Endel’livelle!- zawołał za nią Thorne. Trzy kliknięcia. Tia, świerszcz w ustach. Kerrick uniósł brew. Jak do cholery Thorne mógł zapamiętać jaj nazwisko, nie mówiąc już o tym, że poprawnie je wypowiadał? Endelle odwróciła się i wykrzywiła się do swojego zastępcy. - Czego? - warknęła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

253

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Możesz zająć się raną, proszę? Ani ja ani Kerrick nie mamy umiejętności leczenia śmiertelnika którego ramię zostało strzaskane. Zacisnęła szczękę. - Nienawidzę szczegółów. Dotknęła rany i ta się zabliźniła, kolory powróciły na twarz Alison. Tyle mocy. Wymieniła zakrwawiony sweter, T-shirt, i jeansy na miękką białą, ale bardzo krótką tunikę. - Dziękuję - powiedział Thorne odwracając wzrok od nagich ud Alison. Endelle przewróciła oczami, machnęła dłonią i znikła. Zostawiła za sobą podmuch wiatru pełen ostrego smrodu, który miał przypominać jej wojownikom jak nie cierpi rutyny. Kerrick odwrócił się by ochronić przed wiatrem Alison. Kiedy wiatr ucichł spojrzał na Thorne'a krzywiącego się z obrzydzeniem i pokręcił głową. Endelle była wstrętna. - W co do cholery ona była ubrana? Thorne wzruszył ramionami. - Nie mam pojęcia. W skórę niedźwiedzia? Kerrick prychnął z niesmakiem. Właśnie miał prosić Thorne'a o przeniesienie do Queen Creek, kiedy podwójne migotanie pojawiło się przy barze. Medichi … i Marcus. Szczęka Kerricka stwardniała, a z jego gardła wydobyło się wściekłe warczenie. Thorne automatycznie założył mu haka z trudem utrzymując go z dala od Marcusa. - Jak poszło? - zawołał do Medichi. - I co się do cholery stało Marcusowi? Cześć dupku, w końcu dogoniło się twoje tchórzliwe życie? Marcus miał ogromny guz nad lewym okiem i głębokie cięcie na prawym

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

254

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ramieniu z którego krew sączyła się na podłogę. Napotkał spojrzenie Kerricka i spiął ramiona. - Skurwysyn - warknął przez zaciśnięte zęby. W tej samej chwili Medichi błyskawicznie złapał Marcusa i wbił go w podłogę, a następnie położył stopę na jego szyi. Marcus nie mógł się ruszyć więc złorzeczył Kerrickowi zaczynając od tego, że go rozwali. - Cholera - mruknął Thorne. - Właśnie tego nam teraz potrzeba. - Zabierz wybraną - zawołał Kerrick, starając się wpakować Alison w ramiona Thorne'a. - Pozwól mi załatwić tego tchórzliwego skurwysyna. Skręcę mu ten pierdolony kark. Thorne odwrócił się do Kerricka i nad ciałem Alison chwycił go za twarz. - Ty spadaj do Queen Creek i chroń ją - wrzasnął, dzieląc rezonans. Pomimo, że Alison spoczywała między nimi, Kerrick pochylił się i naparł na klatkę piersiową Thorne'a. Ciężko oddychał przez nos. To co miał do Marcusa nie było niczyją sprawą. - Uspokój się kurwa! - wrzasnął Thorne. - Masz teraz inne obowiązki. Masz ją chronić. Możesz wybić całe gówno z Marcusa później. Teraz zajmij się swoją kobietą. Te ostatnie słowa głośno wypowiedziane w jego głowie w końcu skupiły jego uwagę na zaczerwienionych piwnych oczach lidera. Ból połączony z wrzaskiem w jego głowie rzucił Kerricka prawie na kolana. Zaczął kiwać głową nie wiedząc na co się zgadza. Jednak w końcu zaczął wolniej oddychać i nie widział już tak dużo czerwieni przed oczami. - Gotowy? Kerrick skinął głową.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

255

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zaczęły się wibracje. *** Kerrick stał pośrodku salonu w Queen Creek na Ziemi. Skoncentrował się na uspokojeniu swojego serca. Kiedy Marcus pojawił się w Jaskini, a Alison nie spoczywałaby w jego ramionach, dostałby kompletnego świra. Na pewnie nie pomagało myślenie co by zrobił, co nadal chciał zrobić ze swoim byłym szwagrem. Nienawiść, nawet nie zaczynała opisywać tego co czuł do Marcusa. Jezu, nawet po dwóch stuleciach nadal chciał zamordować sukinkota za to, co powiedział po śmierci Heleny, za to, że winę zwalił na niego. Z kobietą w ramionach zaczął chodzić po pokoju próbując się uspokoić. Spojrzał na Alison i pozwolił jej działać na siebie, nawet w stanie omdlenia. Zrobił głęboki wdech koncentrując się na jej pięknej twarzy. W salonie pachniało skórzanymi kanapami i krzesłami, ale nie na tyle by stłumić zapach lawendy, która na stałe przylgnęła do skóry Alison. Kidy rozkoszował się jej kremowo brzoskwiniową cerą breh zaczął zastępować palący gniew. Cholera, ale była piękna, ten jej śliczny prosty nos, wysokie kości policzkowe, i usta...tak cholernie całuśne. Chciał ją pocałować teraz. Zajmij się swoją kobietą. Jego kobieta. Te słowa pasowały. Pasowały cholernie dobrze. Nie chciał pozwolić jej odejść. Chciał ją przytulać godzinami, przez lata ...okay przez wieki. Musiał ją chronić, obronić, utrzymać ją przy życiu, do cholery. Jak dotychczas był ledwie krok przed przeciwnikiem, tak że prawie zginęła w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

256

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Carefree. Musiał się lepiej postarać. Przynajmniej tarcza Endelle da im wytchnienie. Jej twarz go uwodziła, kusiła. Miała mały pieg tuż przy lewym oku, ledwo widoczny. Nie mógł się powstrzymać. Objął ją mocniej, przyciągnął do siebie, objął ustami pieg. Westchnęła przez sen. Dryfował ustami po jej policzku. Oddychał lawendą i stwardniał – ale stało się jeszcze coś innego. Wielkie słupy metalu zaczęły się rozpadać wokół jego serca. To rozbiło w pył jego postanowienia. Przesunął spojrzeniem z jej pięknie zarysowanych brwi, na linie prostego nosa i zmysłowe usta. Jej uroda nad nim pracowała niczym bokser w ringu, uderzając w niego do czasu aż zaczęła go punktować. Breh-hedden nie mógł być odpowiedzią na wszystko co czuł. Może jedynie rytuał zwiększał to, co było tylko zwykłą żądzą. Jednak śluby jakie złożył po śmierci Heleny nie były zrobione pospiesznie lub pod wpływem impulsu. Wyprostował ramion i zaniósł Alison do pokoju gościnnego. Okrążył łóżko i ją położył. Obudziła się. - Kerrick? - Zadbam o ciebie. Po prostu śpij. - Dobrze. Jestem taka zmęczona. Odwróciła się na bok. Nakrył ją kołdrą. - Pewnie, że jesteś - poklepał ją po ramieniu. Złapała go za dłoń. Ucałowała jego palce. Pożądanie płonęło w nim jak benzyna w ogniu. - Dziękuję że nas stamtąd zabrałeś - wymruczała z zamkniętymi oczami. Po czym położyła głowę na poduszkę, wysunęła z jego dłoni rękę i westchnęła. Zmusił się by odejść od łóżka. Postąpił jeden krok, a następnie kolejny. A każdy ruch był jakby poruszał się w pisaku. Tak jest najlepiej, pozwól jej spać. Jeszcze jeden krok. Jeszcze jeden. W końcu dotarł do drzwi i mógł złapać

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

257

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension oddech. Drzwi zostawił szeroko otwarte, na wypadek gdyby go zawołała. Wrócił do holu i otworzył frontowe drzwi. To co zobaczył zahipnotyzowało go. Dobrze skonstruowana mgła mieszała nawet w najmocniejszych umysłach, wybranych i innych ...ale to Boże... Endelle stworzyła niewiarygodną mgłę, nie tylko wokół domu, ale wokół całej posesji. To było bardziej skompilowane niż mgła, którą stworzył w Carefree. Przeniósł się na ganek, a następnie na podwórze. Spojrzał z powrotem na dom. Musiał się ciężko napracować by zobaczyć w ogóle budynek, bo mgła Endelle mieszała także w jego potężnym umyśle. Tylko się mocno koncentrując dostrzegał kontury budynku, tia, kopula mgły skryła cały jego dom, ciągle się poruszając jak babie lato na wietrze. Jednak poza nitkami pajęczyny dostrzegał

błękit nieba.

Niezwykłe. Po prostu niezwykłe. Pokręcił głową. Jasna cholera. Niekiedy zapomniał jak potężna jest Endelle. Nie mógł sobie wyobrazić Greavesa lub jego generałów w promieniu stu metrów od jego domu. Dopiero wtedy się zrelaksował. Poszedł do pokoju gościnnego sprawdzić co z Alison. Do cholery, chciał ponownie na nią spojrzeć. Jeżeli kiedykolwiek w pełni się z nią zjednoczy – ciałem, krwią, umysłem – zostanie do niego przywiązana, w taki sposób, że nawet po jego śmierci mógłby ją prześladować. Breh-hedden

nie było zwykłym małżeństwem

zawieranym na Drugiej Ziemi. Nie było takie proste w swej naturze. Nie, między nimi, i nie, z taką mocą. Będą połączeni, złączeni, związani, nierozerwalna para. Śmierć nigdy nie będzie prostą sprawą, bo żal i tęsknota za partnerem będzie dziesięciokrotnie większa niż w normalnych związkach. I z tych powodów nigdy w pełni nie zaangażuje się w związek z Alison. Był wojownikiem i szansa, że zginie była zbyt wysoka, aby pozwolić jej wziąć ciężar konieczności radzenia sobie z tym później.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

258

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Więc, tak. Nie dokończy breh-hedden z Alison. To było zbyt dużo, aby zrzucić na ramiona wybranej. Kiedy patrzył na nią jak się odwraca na plecy, jego krocze się napinało i boleśnie ściskało go w piersi. I choć milej widzianą alternatywą jest śmierć to nie połączy się z nią. Zmusił się do ruchu. Poszedł do pralni w garażu, i zmaterializował swój miecz i sztylet na długim stole stworzonym w jednym celu. Z olejem Choji i czystą szmatką, zadbał o swoją broń. Gdy był usatysfakcjonowany ostrością miecza i sztyletu, wysłał je do szafki na broń. Poszedł do głównej łazienki, rozebrał się i wskoczył pod prysznic. Ciepła woda złagodziła ból jego mięśni. Tyle mocy na Drugiej. Taka odpowiedzialność. A pokusie było sto razy trudniej się oprzeć. Kiedy woda złagodziła napięte mięśnie jego ramion i szyi, spłukał mydło, wyłączył wodę, i wytarł się ręcznikiem. Poszedł do sypialni, usiadł na łóżku i drugim ręcznikiem wytarł swoje długie rytualne włosy. Poczuł się lepiej. Teraz miał plan działania. Może dojdzie do wymiany krwi, ciała i umysłu z Alison, ale dopilnuje by mecz nie został dokończony. Tak, mógł to zrobić. Pieprzyć breh-hedden. W końcu zakopał się między pościel, a zapadając w sen zastanawiał się jakie kurewskie kowadło spadnie mu na łepetynę w przeciągu dwudziestu czterech godzin. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

259

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Marcus wytarł krew z wargi kiedy Horace się nim zajmował. Uzdrowiciel wyglądający jak Chrystus ze zdjęć retro, położył swoje dłonie na głębokim cięciu na ramieniu i zajął się robotą. Jego serce w końcu zaczęło bić jak należy. Jednak od chwili kiedy pojawił się z Medichi w Jaskini i zobaczył drania z piekła rodem był wytrącony w równowagi.78 Nawet teraz siedząc na skórzanej brązowej kanapie stojącej najbliżej baru – baru ze zbitymi butelkami – jego lewe kolano podrygiwało. Próbował to kilka razy powstrzymać, ale był zbyt nabuzowany, za dużo cholernej adrenaliny dla której nie miał ujścia. Luken i Santiago sprzątali bałagan, co musieli zrobić ręcznie, bo tylko Centralny albo Endelle mogli uprzątnąć cały bajzel bez mopa i miotły. Jednak jezioro alkoholu wymieszonego ze szkłem, ciężko było zakwalifikować jako kryzys wymagający interwencji Centralnego. Ale chłopcy i tak prawie skończyli. Gdyby jeszcze jego stopa przestała walić w podłogę. - Coś się boli Wojowniku? - nawet głos uzdrowiciela był kojący. - Wszytko w porządku. Jego słowa były szorstkie. Wypuścił powietrze, pochylił się do przodu, i osadził swoje przedramiona na udach. Horace poruszył się za nim, nadal trzymając dłonie nad raną. - Prawie gotowe - powiedział Horace . - Oki - mruknął Marcus. Spędził całą noc na Pograniczu, powyżej Koryta, walcząc z kolejnymi falami strzygoni. Dzięki Bogu Medichi do niego dołączył tuż przed świtem. Marcus był mu wdzięczny. Nie był tak przyzwyczajany do walki jak dawniej, więc teraz po dwunastu godzinach mięśnie paliły go żywym ogniem, bolały go w miejscach, o których zdążył już zapomnieć, że je posiada. Więc tak, Medichi ocalił mu dupę, i 78

No kużwa jak jakaś panienka z pensji dla dziewcząt z XIX wieku, ogarnij się Marcus.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

260

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nienawidził się do tego przyznać. Ale co to go kurwa obchodziło? Reszta wojowników stała w grupie obok rozwalonego stołu bilardowego. Luken i Santiago skończyli swoją katorżniczą robotę i dołączyli do nich. Przeniósł spojrzenie na rozwalony telewizor. Gdyby był sprawny podłączyłby go przez wymiar do Ziemi, i zacząłby oglądać CNN. W jego biurze cały dzień leciał ten program, by mógł nadążyć za zmianami na rynkach. Horace przysunął dłonie do jego twarzy. Poczuł promieniujące od nich kojące ciepło. Spojrzał na niego. Brązowe oczy uzdrowiciela miały ciepły łagodny wygląd. Próbował sobie wyobrazić bycie takim człowiekiem. Łagodnym. On zawsze był twardy, szorstki i na krawędzi. Był kim był. Chociaż żył przez dwa stulecia na Śmiertelnej Ziemi, pozostał wojownikiem. A skoro o tym mowa, było pewne jak cholera, że nadszedł czas na jakąś żyłę. Tak, potrzebował kobiety.

Poczuł jak jego

iPhone wibruje. Wyciągnął go z kieszeni kiltu i spojrzał na sms. Wypluł kilka obscenicznych słów. Jego pracownik ten zajmujący się eksportem na Drugą właśnie stracił duży kontrakt. On naprawdę musiał wrócić do piekła Ziemi, zanim jego imperium obróci się w pył. Jego nerwy wystrzeliły jak rakiety, a jago mięśnie drgnęły. Nienawidził być w taki sposób zablokowany. Po tych wszystkich dekadach nauczył się jednej cholernej rzeczy albo dwóch o prowadzeniu dużych przedsiębiorstw.

Najważniejsze,

wszystko

zależy

od jednej

sprawy–

jego

pierdolonego zarządzania. Horace poprosił go by lekko odchylił głowę. Marcus spełnił jego prośbę i jego wzrok wylądował na suficie. Była na nim wspaniała kolekcja przyklejonych gum do żucia.79 Parsknął śmiechem. Tak, to było to, czego mu brakowało – widocznej 79

Boże co za syf...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

261

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension granicy męskiej więzi. Odrobina śmiechu złagodziło coś w jego napiętej piersi. Ponieważ guz nad jego okiem widocznie się zmniejszył powiedział. - Horace jesteś geniuszem. - Dziękuję duhuro. - Ej. Nie należy używać tego słowa pod moim adresem. Jeżeli jeden z tych wojowników usłyszy, że tak do mnie mówisz ukrzyżuje cię. Horace parsknął śmiechem. - Nie sądzę. I niezależenie od tego co oni mówią, walczyłeś ze strzygoniami kiedy reszta z nich bawiła się w piaskownicy, wchodziła na drzewa, goniła żaby i zrywała stokrotki. Marcus napotkał jego wzrok. - To było cholernie miłe. Uzdrowiciel uśmiechnął się utrzymując ciepło na ranach. Marcus przesunął spojrzenie na wojowników. Nadal nie znał historii o stole bilardowym. ale mógł sobie zobrazować kilkanaście scenariuszy, które prowadziły do takiego rezultatu. Raz na jakiś czas grupa twardych umięśnionych wampirów wybuchała śmiechem. Dym tytoniowy dryfował pod sufit. Zacharius trzymał cygaro w dłoni. Tak, zdążył zapomnieć najlepszą część bycia Wojownikiem Krwi. Dzielenie się historiami o świecie. Ostatni drink, ostatni dymek przed pójściem do domu, do łóżka. Na dźwięk kobiecego głosu pochylił głowę na bok. Kiedy kobieta przyszła? Nie widział jej. Widok na nią zasłaniał mu Medichi i jego potężne muskuły. Luken zbliżył się do niej jakby ją chronił i coś do niej czuł. Miała na sobie bardzo konserwatywne brązowe czółenka, takie jakie noszą jego pracownice.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

262

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nudne. Zamknął oczy. Wziął głęboki wdech. Jego nos w końcu był czysty. Ale czysty do momentu, gdy złapał znajomy zapach. Zapach ten sam co w biurze Endelle. Do jasnej cholery czy cała Druga zaczęła używać wtyczek zapachowych z kapryfolium? Jezu. Problem w tym, że jego ciało naprawdę lubiło ten zapach. Jego mięśnie pleców napięły się, tak samo jak pachwina. Zacisnął zęby i pracował

nad własną

samokontrolą, albo Horace szybko się skapnie z kim ma do czynienia. Co się z nim do diabła działo? Ponownie nabrał powietrza w płuca. Tym razem zapach był mocniejszy. O. Mój. Boże. Usłyszał szorstki głos Thorne'a - Havily. Do cholery, nie mam zielonego pojęcia czemu Endelle wyciągnęła cię z łóżka i przysłała tutaj o tej godzinie. Wybrana jest razem z Kerrickiem w Queen Creek i dochodzi do siebie po ciężkiej ranie. Najprawdopodobniej nie zbudzi się do późnych godzin popołudniowych. Zadzwonię po ciebie, gdy będziesz potrzebna. A swoją drogą poznałaś już wybraną ? - Nie, jeszcze nie. Wiesz, myślę, że to jest naprawdę dziwne. Kiedy rozmawiałam z Endelle, o ile można to nazwać rozmową, była nieugięta i kazała mi mu tutaj przyjść, natychmiast, aby uzyskać wszystkie informacje od ciebie, Śpiewny głos kobiety dotknął Marcusa. Chciał go jeszcze raz usłyszeć. - Ona cię wysłała tutaj … o świcie ...po szczegóły? - skrzywił się z niedowierzaniem. Spojrzał w sufit jakby szukał ratunku i ponownie na kobietę. - Stało się! Endelle na starość zdurniała do reszty. - Pokręcił głową. - Nie łapię tego. Nie znam żadnych

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

263

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension szczegółów. Spotkałem Alison pierwszy raz, nie dalej jak godzinę temu i wierz mi lub nie, ale była całkowicie nieprzytomna. - Cóż, więc podejrzewam, że nastąpiła jakaś pomyłka, ale wcale mnie nie martwi, że przyszłam tutaj. Zawsze miło was zobaczyć chłopaki. A teraz mi powiedźcie, że na dzisiaj skończyliście robotę. Marcus usłyszał ogólny pomruk akceptacji. Więc kobieta miała na imię Havily. Nie brzmiało znajomo. Żaden z wojowników jej nie wspomniał. Przypuszczał więc, że była oficerem łącznikowym. Nadal jej nie widział, tylko nogi. Z miejsca w których siedział wydawało się, że jej lniane spodnie są szyte na miarę. Były na kant jak jego własne od garnituru. - Twoje uzdrowienie jest kompletne Marcus - powiedział Horace . Marcus usiadł prosto. - Dziękuje. - Dotknął twarzy i nie mógł uwierzyć, że tak dokładnie został uleczony. Masz cholery dar. W tym momencie ponownie uderzył w niego zapach kapryfolium, jakby ktoś go walnął kijem w brzuch. Pochylił się i jęknął. Cholera, a teraz do tego był jeszcze twardy jak kamień. - Marcus? - krzyknął Horace, jego głos rozbrzmiał w całym pokoju. - Co się dzieje? Może masz uszkodzone narządy wewnętrzne? - Przykucnął obok Marcusa i spojrzał w jego twarz. - Powiedz mi gdzie cię boli? Spojrzał uzdrowicielowi w twarz. Jak cholera, jeżeli zacznie mu to wyjaśniać. Czuł, że się czerwieni, a nie był zawstydzony. Musiał nad tym zapanować. Cholera, co do diabła się z nim działo? - To tylko skurcz. Zaraz przejdzie. Uwierz mi, będzie dobrze. - Tak szybko jak się stąd wyniosę w cholerę, z dala od tego erotycznego zapachu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

264

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jednak troska w ostrym głosie Horacego ucięła wszystkie rozmowy. Zapadła cisza w Jaskini. Medichi odwrócił się w jego stronę ze zmarszczonymi brwiami, i odblokował widok na najpiękniejszą kobietę jaką Marcus widział w swoim życiu, a przecież było ich sporo od zwykłych panienek po najładniejsze amerykańskie i kanadyjskie aktorki. Była aniołem z kasztanowymi splotami układające się w miękkie fale opadające wokół ramion, które pięknie kontrastowały z jasną marynarką. Jego żądza wzrosła podwójnie. Cholera. Jeden ruch i dojdzie. Pochylił się i schował dłonie między kolana. Czuł ból, miał gigantyczną erekcje, i nie mógł z tym nic zrobić. Gdyby wstał zrobiłby pieprzony namiot z kiltu. Spojrzała na niego i zmarszczyła brwi. Miał absurdalną potrzebę chronić ją najlepiej z mieczem w dłoni. Co do cholery? *** Havily spojrzała na wojownika o którym wiele słyszała, szczególnie dużo od Lukena, który obawiał się, że Marcus doprowadzi do rozłamu lub nawet wojny w Bractwie. Wojownik Marcus. Renegat. Dezerter. Siedział na absurdalnie zniszczonej skórzanej kanapie pod ścianą. Wyglądał jakby cierpiał. Medichi powiedział jej, że Marcus właśnie wrócił poobijany ze swojej pierwszej bitwy po dwóch stuleciach. Stąd obecność Horacego. Gdy uzdrowiciel

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

265

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension krzyknął zaniepokojony, wszyscy spojrzeli na dezertera. Nie znała go wcale bo przebywał od dwustu lat na Ziemi. Wiedziała za to, że wojownicy nim gardzą, i mieli rację. Według niej nie było nikogo gorszego niż wyniesiony porzucający Panią Endelle i Wojowników Krwi. Skórzany kilt zwisał mu między nogami, a golenie miał okryte skórzanymi ochraniaczami. Wpatrywał się w nią z dziwnym wyrazem twarzy, jakby zobaczył ducha. Nie wiedziała co o nim myśleć, ale z jakiegoś niezrozumiałego powodu ciągnęło ją do niego. Jego włosy były ciemne, może nie tak czarne jak Kerricka, ale głęboko brązowe, i proste. Karnację miał oliwkową, wyraźne, ostre rysy twarzy i ciemnobrązowe oczy. Boże, był cholernie przystojny. Wzięła głęboki wdech gotowa skupić uwagę na Thornie i spytać go czy wie kiedy powinna pojawić się u wybranej Wells, ale zaatakował ją dziwny zapach, pierwotna piżmowa woń która przypominała jej – i było to dość śmieszne - koper włoski. Zamknęła oczy i nabrała w płuca powietrza. Mogła sobie wyobrazić cały bukiet lukrecji80, który był … no cóż...dla niej niebem. Zawsze miała sentyment do lukrecji. Wojownicy mieli jakiś dziwny odświeżacz powietrza w Jaskini? Jeżeli tak musiała się dowiedzieć co to za marka i kupić, być może nawet z tuzin. Może nawet go używać jako perfum. Jednak najdziwniejsze było to, że zapach wydawał się emanować z miejsca, w którym siedział Marcus z mocno zaciśniętymi pięściami. Nadal gapił się na nią z tym dziwnym niemal bolesnym wyrazem twarzy. Bez żadnego powodu jej ciało ożyło, napięło się, nawet jej sutki zmieniły się w twarde, stojące koraliki. Starała się złapać oddech, była strasznie oszołomiona. Co do 80

Koper i lukrecja pachną anyżem. Więc dalej Marcus będzie pachniał jak anyż, oki ? Bo koper mnie wnerwia :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

266

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension licha się z nią dzieję? Głęboki, szorstki głos Thorne'a przerwał jej myśli. - Endelle dała wybranej ochronną tarcze na trzydzieści osiem godzin, więc będziesz miała mnóstwo czasu by oficjalnie powitać ją w naszym świcie. Spojrzała na niego. O czym on mówi? Coś o wybranej. Powinna skupić się na swojej robocie. Nie była zadowolona z przydziału, ale zawsze była szczęśliwa mogąc zobaczyć Wojowników Krwi. Wzięli ją pod swoje skrzydła od czasu jej wyniesienia, sto lat temu, a jej obrońcą podczas obrzędu był Lucen. Rozumiała tych mężczyzn, ich ofiarę, lubiła z nimi przebywać. Ceniła i szanowała ich poświęcenie w służbie dla ochrony Drugiej Ziemi. Rangą przewyższali każdego, poza Endelle. Służyli jako Strażnicy Wyniesienia chroniąc potężnych wybranych podczas obrzędu wyniesienia. Tylko Endelle miała wyższą pozycje. Nawet Administratory z całego globu byli niżej postawieni niż Wojownicy Krwi. Bez powodu jej spojrzenie wróciło do Marcusa, który zrezygnował z pozycji Strażnika Wyniesienia na rzecz beznadziejnego życia na Ziemi. Nadal wbijał w nią wzrok. Kiedy skrzyżowała z nim spojrzenie rozchyliła usta, a głęboko w jej ciele pożądanie zaczęło powolny zmysłowy taniec. Prawie jakby wojownik trzymał ją w niewoli. Bo jak inaczej mogła wytłumaczyć niezdolność do odwrócenia wzroku poza przesuwaniem spojrzenia z jednego twardego muskularnego ramienia na drugi. Solidne mięśnie powodowały drżenie jej palców. Jej umysł pochwycił obraz: jej ręce na jego plecach, jej paznokcie zatopione w jego ciele, jej ciało pod nim, mocno go obejmowała, a on się nad nią poruszał... Spotęgował się ostry zapach kopru zmieszany z czystym męskim piżmem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

267

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wzięła głęboki wdech, wciągając powietrze jednocześnie przez nos i usta. Była odurzona kiedy kolejna fala pożądania rozchodziła się po jej skórze, mięśniach, kościach, docierając na dół. Jej kobiecość zapłakała, kiedy jej mięśnie zaciskały się raz za razem. O Boże... była niebezpiecznie blisko orgazmu tylko patrząc na wojownika i stojąc pośrodku zgrai facetów. Cudownie. Tętnica na jej szyi zaczęła mocno pulsować. Potarła ją dłonią. Wbił w jej żyłę spojrzenie brązowych drapieżnych oczu, i wysunął kły. Chciała tego wampira i jego kłów. Kiedy zaczął unosić się z kanapy, sapnęła. Z każdą uncją siły jaka jej pozostała oderwała od niego wzrok i spojrzała na Thorne'a, który chwycił ją za ramię. - Co się stało Havily? Co cię tak przestraszyło? - Muszę iść. Zanim zaczął się z nią wykłócać uniosła wolną dłoń i znikła. Na nieszczęście jej umysł był tak zamroczony, że zamiast w domu zmaterializowała się po środku fontanny stojącej za jej domem. Poczuła ciepłą wodę na skórze i zaczęła się śmiać. Powiedzieć, że potrzebny jej zimny prysznic było niedomówieniem. Kiedy wyszła z fontanny nie potrafiła wyjaśnić co się przed chwilą stało. To nie miało najmniejszego sensu. Jak mogła pragnąć wampira, wojownika czy nie, którym gardziła za dezercje?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

268

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przyszłość przemawia w snach A ranek odsłania całą prawdę. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 13

Crace siedział pośrodku brzoskwiniowego sadu Dowódcy na kamiennej ławce. Czekał. Przynajmniej tym razem nie pocił się, za to czuł się znacznie gorzej – jakby ktoś wbił sztylet w jego pierś. Od czasu swojego wyniesienia, znał tylko głód. Głód władzy. To była jego główna ambicja i osobisty napęd. Poza jednym wyjątkiem, jego ukochaną żoną Julianną. Od momentu, gdy poznał Dowódcę, podczas swojego wyniesienia wiedział, że któregoś dnia, wejdzie z nim w sojusz, że będzie do niego należał. Doskonale rozumiał Dowódce bo miał tą samą nagą, prymitywną potrzebę posiadania władzy i mocy. Więcej i więcej mocy. Dwa wymiary? Och daj spokój. Dowódca Greaves dosłownie oznaczał cały świat Crace. I tak, Genewa była jego częścią. Myślał o Dowódcy jako o prawdziwym towarzyszu, w broni, w motywacji, i całkowitym braku skrupułów. Uderzał lewą stopą w skomplikowany w swojej strukturze bruk. Przyszedł wcześnie by pomyśleć. Jego żona dołączy do niego, gdy poprawi swoją fryzurę,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

269

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension subtelny makijaż i ubranie. W tych sprawach była bardzo wybredna. Sad u podnóża Estrella Mountain był uroczy. Drzewa rozchodziły się promieniście z samego środka sadu, na jakąś milę w każdą stronę, tworząc coraz szersze koło. Był osłonięty tarczami, które pozwalały na stopniowanie mikroklimatu. Niektóre drzewa była ciężkie od ilości dojrzałych owoców, inne były dopiero w początkowym fazie rozwoju lub dojrzewały, a inne w stanie zimowej stagnacji. Pod drzewami rosła trawa i chwasty. Dowódca zdobył nagrodę za jego naturalne sposoby uprawy. Ten sad bardziej niż jakikolwiek aspekt życia Dowódcy charakteryzował jego złożoną naturę. Pod drzewami było ukryte Centrum Dowodzenia. Poniżej Centrum biegły kilometry bunkrów, sal treningowych i pomieszczeń, w których składowano broń dla armii Greavesa. Poniżej bunkrów znajdowała się ogromna pieczara, wyłącznie przeznaczona na badania naukowe i rozwój technologii. Pasją Dowódcy były zbrojenia. Był cholernie kreatywny, wymyślał coraz to nowszą broń skuteczną w likwidowaniu wrogów. Godzinę wcześniej, mimo że ponieśli sromotną klęskę w Carefree, Greaves zażądał, aby Crace z żoną zjedli z nim śniadanie. Będą świeże brzoskwinie, omlety. Wiedział, że takie śniadanie zachwyci jego żonę. Stół stał w centrum ogrodu, nakryty białym lnianym obrusem, pośrodku znajdował się wazon ze storczykami. Tak, Juliana będzie oczarowana takimi detalami. Ciężko westchnął. Wziął prysznic i się ogolił. Ubrał formalny biały smoking i najlepsze buty. Próbował zeskrobać smród porażki ze swoich opalonych dłoni, nóg i twarzy. Ale nie mógł. Krwawił skruchą ze wszystkich porów swojego ciała. Siedział na twardym kamieniu czekając na przybycie żony. Powiedziała mu, że

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

270

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dowódca jest rozsądnym praktycznym człowiekiem, i nie będzie winił Crace, za to, że nawalił cały pułk, który miał sprzątnąć wybraną. Jej zdaniem takie prywatne eleganckie śniadanie oznaczało, że nie miał wobec Crace złych zamiarów. Zwykle jego żona miała racje. Miała niezwykłe umiejętności. Mogła wyczuć pewne rzeczy zanim się zdarzyły. Dlatego nie powinien się czuć jakby za chwilę miał być wbity w ziemię i zamieniony w proch przez swoje niezadowolone bóstwo. Ale jak mogło być inaczej? Dowódca zrzuci na niego odpowiedzialność za to, co stało się w Carefree. Crace rzadko rozpaczał. Był optymistą z natury, więc jego obecne wahania nastroju były mu obce. Przeszkadzało mu, że każdy mięsień w jego ciele był spięty, serce ściśnięte, a płuca nie mogły nabrać powietrza. Nie mógł się nawet zmusić do oddychania. Czy to jego wina, że wybrana miała tyle mocy? Wyłączyła jego ludzi serią uderzeń energii. Nawet sobie nie potrafił wyobrazić jak ona to zrobiła. Wzdrygnął się na same wspomnienie. Poza tym, kto mógł przewidzieć, że taki prawy wojownik, wezwie nielegalną ekipę ratunkową? To było niesłychane. I jak do kurwy nędzy tak szybko zabrali się z Hummera? Kto ich ostrzegł? Poczuł ruch powietrza i wstał. Roztopił się na widok żony. Miała urodę Afrodyty, i wyglądała zjawiskowo w miękkiej lnianej brzoskwiniowej sukience – doskonały wybór biorąc pod uwagę okoliczności – jej ciemne pukle były związane w luźny węzeł z tyłu głowy. Założyła delikatny perłowy naszyjnik odbijający promienie słoneczne. Była doskonała, a jej smak niezrównany. Perły były jej niepotrzebne. Umiała tak się zaprezentować, by dodać mu splendoru i władzy. Miała lekko skośne niebieskie oczy. Jej kości policzkowe były wysokie i wyraźne, usta pełne. Piesi duże, krągłe, bardzo jędrne, i poruszały się całkowicie nieskrępowane pod cienką tkaniną. Widok jej mocno wyeksponowanych, ale nadal

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

271

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension skromnie zakrytych piersi bardzo go pobudził. Podeszła do niego, pocałowała w policzek i wzięła za dłoń. Szepnęła mu do ucha. - Zabierzesz mnie do łóżka, napijesz się ze mnie, a ja uspokoję twoje wszystkie obawy. Zawsze tak robiła. Wziął wdech i odrobinę się zrelaksował. Była najlepszą z żon. Był cholernym szczęściarzem. Ponownie poczuł powietrze. Nieznacznie odsunęła się od niego. Biorąc pod uwagę jego pozycję nie okazywała uczuć publicznie. Kiedy pojawił się Dowódca pochyliła głowę i dygnęła lekko. - Julianna, jak miło cię zobaczyć. - Ciebie też Dowódco. - Proszę, mów mi Darian. Jego żona, jego kochana żona tylko się lekko uśmiechnęła i odpowiedziała. - Jak sobie życzysz Dowódco. Crace podziwiał jej zręczność i spryt. Zawsze wiedziała co powiedzieć, by zadowolić Dowódcę, bo uśmiechnął się, a nawet zachichotał. Podała mu dłoń. Podszedł do niej, ujął wyciągniętą dłoń i ucałował w palce. Znak wielkiego szacunku. Crace poczuł pożądanie żony. Niespodzianka. Dowódca wbił wzrok w jej piersi. Crace podążył za jego wzrokiem i zobaczył, że sutki żony naciągają brzoskwiniową materię. Ponownie zrozumiał jaka sprytna jest jego żona. Zamrugał, a jego cały lęk wyparował. Dowódca uniósł rękę i pstryknął palcami. Chwilę później pojawiło się trzech kelnerów z dużymi wózkami potraw. Julianna klasnęła w ręce z wyrazem rozkoszy na twarzy, widząc przewidziane

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

272

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dla niej przez Dowódce potrawy. Oczywiście Greaves usadził ją do stołu. A Julianna uśmiechnęła się do niego przez ramię i mu podziękowała. Crace zasiadł do posiłku z ponownym lękiem. W końcu odchylił się na krześle. - Przykro mi słyszeć, że Kerrick złamał prawo - powiedział Greaves. - Zupełnie nieoczekiwane. - Tak było Dowódco. - I bardzo dobrze. To nam tylko sprawę ułatwi. Crace z ulgą przełknął. Nie będzie żadnych oskarżeń. Dzięki Boże za te małe cuda. - Spotkasz się z Hardingiem, i ustalisz kolejne kroki. Teraz mamy prawo podjąć działania jakie uważamy za stosowne w majestacie prawa. I liczę, że na koniec, zrobisz coś niezwykłego. Crace patrzył w oczy swego bóstwa. Na koniec zrobisz coś niezwykłego. Ekipa ratunkowa może uratowała życie wybranej, ale im dała niezwykłą nieodwracalną przewagę. Na Drugiej Ziemi zawsze można było zrobić coś niezwykłego. Spektakl. Tak spektakl. W umyślę zaczął tkać mizerny plan wspaniałego pokazu. Oczywiście użyje łabędzi i fajerwerków. Może ściągnąć posiłki z Pekinu. Tutejsze teatry miały wyśmienitych aktorów... tak, wiedział dokładnie, co musiał zrobić. I oczywiście spektakl będzie transmitowany na całą Ziemię. Tak, to będzie wybitne dzieło.81 A co do wybranej... jej upadek będzie kulminacją wieczoru. - Wierzę, że coś wymyślę. Crace poczuł znajome ciśnienie w głowie. Wyraz twarzy Greavesa był 81

Boże jak on mnie wkurza i jeszcze tyle tomów będę się z debilem męczyła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

273

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension poważany, po chwili się odprężył. Skinął kilka razy głową, a później się uśmiechnął. - Mój drogi Crace przejdziesz samego siebie. - Możesz mi pogratulować panie, kiedy wybrana wyda swój ostatni oddech. *** Jezioro. Alison uniosła się wysoko w powietrzu w znajomym śnie. Spojrzała w dół na bardzo długie, nieco wąskie jezioro, szerokie na jakieś pół mili. Zbiornik wodny rozciągał się kilka mil na północ i południe. Unoszenie się było przyjemne. Czekaj. Wcale się nie unosiła. Leciała i miała skrzydła. Piękne niebiesko perłowe zakończone złotem. Czuła euforie i głębokie zadowolenie. Zatrzepotała skrzydłami, które wyrastały z jej pleców jak u Kerricka. To dziwne uczucie czuć skrzydła. Ciężką dawka hormonów sunęła przez jej żyły. Miała nagłe i ogromne poczucie władzy. Wyciągnęła ręce i poczuła, że jej umysł jest kluczem do poruszania skrzydłami. Jej skrzydła były niezwykłą częścią jej umysłu i ciała. Kiedy pomyślała o opadaniu w dół jej skrzydła niemal odpowiedziały magicznie. Lot więc był umiejętnością wyuczoną w ten sam sposób jak dziecko uczy się zaciskać piąstki. Skrzydła były kolejnym zestawem mięśni, którym należało się nauczyć posługiwać. Radość. Pomyślała o wirowaniu w powietrzu. I jej skrzydła na to odpowiedziały. Instynktownie rozłożyła szeroko skrzydła i się zatrzymała. Roześmiała się. Spoglądając w dół odkryła, że jezioro leżało u podnóża gór, które dobrze znała - White Tanks. I z jakiegoś powodu znała nazwę tego jeziora - White Lake. Jednak

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

274

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dziwne było zobaczyć tutaj ten zbiornik wody. Na Ziemi po zachodniej stronie White Tanks niewiele było poza niewielką ilością domków i jakiś wolno stojących przyczep. Ale na pewno nie jezioro. Kiedy szybowała nad wodą doświadczyła przeznaczenia. Jej przyszłość była związana z tym jeziorem. Głęboko w jej piersi rosła tęsknota, taka sama, która zmusiła ją do odpowiedzi na wezwanie. Czuła, że musi chronić jezioro, jakby od tego zależał los świata. Słowo obrońca sunęło przez jej umysł. To samo słowo, jakiego użył Kerrick opisując jego stosunek do niej. A ona była obrońcą jeziora. Co to oznaczało? Obudziła się na plecach, w obcym łóżku, wpatrując się w kopulasty sufit. Nigdy nie widziała takiego dzieła sztuki. Był pomalowany w kolorze głębokiego pomarańczu, i pokryty zdartymi ciemnymi gałęziami. Więc gdzie była? Ostatnie co pamiętała to Kerricka i jego dłoń gładząca jej pierś. Kły miał głęboko zatopione w jej szyi, drażnił ją i pobudzał zmysłowym dotykiem i ruchem, ssał lub trącał kłami jej żyłę. Na to wspomnienie uderzyła w nią potężna żądza, wygięła się w łóżku przeżywając potężny orgazm. Zacisnęła razem nogi szukając ulgi. Och, co Kerrick z nią zrobił. Położyła dłoń na szyi. Jęknęła przypominając sobie jak ją dręczył palcami i brał jej krew. Nawet nie próbowała sobie wyobrazić jak będzie wyglądał z nim pełny stosunek. Po raz kolejny wygięła się w łóżku. Okay. Musiała przestać o nim myśleć, a przynajmniej o seksie z nim. Zamiast tego powinna zastanowić się chwilę nad tym gdzie była, jak się tu dostała i dlaczego śniła o jeziorze. Usiadła i rozejrzała się. Blisko otwartych drzwi prowadzących do łazienki stał

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

275

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wieszak z rzeczami, z kobiecymi rzeczami. Spojrzała w dół na białą miękką koszulę, która bardziej przypominała tunikę. Skąd to się wzięło? Zmarszczyła brwi myśląc o wybuchu, który z pewnością zniszczył jej dom. Czy zostały jej jakiekolwiek ubrania? Mentalnie próbowała dostać się domu, ale jej umysł był w dziwny sposób przyblokowany. Nie mogła sięgnąć dalej niż jakieś dwadzieścia, trzydzieści metrów poza swoją obecną lokalizacje. Jakiś rodzaj traczy był na miejscu, bardzo potężnej tarczy, i wiedziała instynktownie, że została założona dla jej bezpieczeństwa. Opadła z powrotem na łóżko. Była w bardzo dziwnym świecie. Weszła w świat wampirów, strzygoni, wojowników z niskim głębokim głosem i zmysłowymi kłami, niewytłumaczalnymi tarczami, snami o byciu obrońcą jeziora. Wyniesienie, jej wyniesienie. Zamknęła oczy i przez długi czas nabierała w płuca powietrza. Pozwoliła, by rzeczywistość jej obecnej sytuacji dryfowała przez jej umysł. Ostatniej nocy dwa razy ledwo przeżyła, raz w alei, a drugi raz w czasie ataku strzygoni na jej dom w Carefree. No i był jeszcze Kerrick, przypisany jej obrońca, przy którym czuje się jak kaktus na pustyni. Jej serce ścisnęło się gdy pomyślała o jego piżmowym zapachu, który przynosił jej na myśl egzotyczny bazar w Maroku. Weszła w nowy świat, zaczęła nowe życie, pełne niebezpieczeństwa, ale też pełne nowych możliwości. Tylko jak ona to wszytko wytłumaczy Joy i reszcie rodziny? *** Kerrick siedział przy granitowym stole, w kuchni. Sączył kawę. Kawa była

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

276

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dobra. Boże, kochał erę włącz i wyłącz. Teraz szybko można było coś ugotować, usmażyć, upiec i zagotować. Wieki temu spędzał połowę lata na składaniu drzewa, by ogrzać dom podczas zimy. Napełnił dzbanek kawą i postawił obok kubek dla Alison. Zastanawiał się czy pija kawę i nad wieloma innymi sprawami. Dlaczego jest właścicielem Hummera, i czy ją zachowa przy życiu. Cholera. Wypuścił powietrze z ciężkim westchnieniem. Dom w Queen Creek nie miał sąsiadów za to sporo okien. Popołudniowe światło rozświetlało wszystkie pokoje od strony zachodniej. Ten dom był wygodny. Wziął kolejny łyk kawy. Lubił kawę czarną i gęstą jak błoto. Czy Alison lubi taką czy preferuje słabszą? Potrząsnął głową. Okay, od kiedy się obudził ciągle o niej myślał, chciał ją objąć, wziąć w ramiona, do łóżka, zatopić się w jej ciele na rok, a może na dwa. Trzy, a może tysiąc lat. W Carefree, gdy uwolniła moc podczas orgazmu uczucie było niesamowite. Poruszył się niespokojnie robiąc miejsce dla erekcji. Był doprowadzany do granicy przez obsesyjną potrzebę połączenia się z tą kobietą, do zatopienia się w jej umyśle, do zabrania więcej jej krwi – moce wino doprawione lawendą – do fizycznego połączenia się z nią. Jego tętno wzrosło. Czuł jego pulsowanie w szyi i pachwinie. Musiał odłożyć kubek z kawą bo jego ręce zaczęły się trząść. Chryste. I tylko o niej pomyślał. Co się stanie, kiedy będzie się z nią kochał? Potrząsnął głową i uniósł kubek do ust. Jak mógł zachować śluby skoro breh-hedden tak rozjebał mu umysł? Pieprzony breh-hedden.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

277

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dotarł do niego zapach lawendy, pochylił się do przodu i zassał z trudem powietrze. Już był twardy jak kamień. Teraz? Mógł tylko walić palcami w stół. Dobra, czas popracować nad własną samokontrolą. Do cholery oddychaj. Wdech, wydech. Więc kobieta obudziła się i myślała o nim. Świetnie. I jak niby miał trzymać łapska z dala od niej, skoro jej samokontrola była taka sama jak jego? Przypuszczał, był pewien, że Alison niczego mu nie ułatwi. Przeklinał cicho wpatrując się w zielony granitowy stół. Wyprostował się kiedy Alison pojawiła się w drzwiach. Sam jej widok, wypoczętej po głębokim śnie i takiej pięknej, przyniósł całą brygadę z ciężkim sprzętem, która podkopała wzgórze jego determinacji. Wyglądała pięknie w prostych czarnych obcisłych spodniach, i limonkowym topie wiązanym na szyi. Na całe szczęście Endelle postarała się o coś więcej niż tylko krótką białą tunikę. I dzięki Bogu przebrała się. Tylko jedno spojrzenie na jej długie zgrabne nogi i byłby stracony. Na nieszczęście top był mocno dopasowany, i miał małe rozcięcie eksponujące dolinę między jej piersiami. Chciał ją poznać językiem, przesunąć nim w górę i w dół. Z trudem oddychał. Wziął kolejny łyk kawy i pozwolił swoim myślom płynąć do niej. Nadał kształt myśli i przesłał jej ...naga i na plecach... Uśmiechnęła się. - Masz coś szczególnego na myśli, Wojowniku? Wojowniku. O cholera. Tak go nazywając zrobiła się jeszcze bardziej realna w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

278

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jego życiu. Posłał jej ciąg obrazów i wszystkie pokazywały co będzie robił z każdą częścią jej ciała. Rozchyliła usta i w nagrodę poczuł świeżą fale lawendy, która niemal zwaliła go ze stołka. Atmosfera gęstniała, ale została tam gdzie stała. Potarła ramiona i wciągnęła szarpany oddech. - Jak bardzo mnie chcesz? - wysłała. Potrafiła go uwieść samymi myślami. - Jak sucha ziemia błagająca o deszcz. Miał przejebane. *** Alison nie mogła się ruszyć. Też tego chciała. Chciała podbiec do Kerricka, zarzucić mu ramiona wokół szyi, i mocno objąć. - Sucha ziemia prosi się o deszcz - przesłała. Skinął głową. Chciała zostać tym deszczem, pokryć go wilgocią, dać życie z jego nasienia. Kiedy napotkała jego wzrok spojrzała na jego czarne włosy opadające na ramiona, szerokie muskularne ramiona. Jej ciało zamruczało, zakwiliło i zawołało go. To było to, czego pragnęła, od kiedy była durną nastolatką zadurzającą się w chłopakach. To było to, co miała Joy. Czy to może być jej? Dotknęła jego umysłu, delikatnie. Chciała być blisko, ale nie wchodzić do jego głowy. Zamknął oczy ze zrozumieniem. Pozwoliła swojemu umysłowi spocząć obok jego, a co najmniej tuzin fantazji przetoczyło się przez nią. Ona naprawdę mogła być z tym facetem. Tak, z tym wampirem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

279

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Spojrzała daleko w przyszłość i zobaczyła wieczność z nim. Urodzi jego dzieci, będzie go dręczyła, by rozwieszał świąteczne lampki choinkowe i pomagał dzieciom odrabiać lekcje. Będzie upominała go by trzymał miecz schowany i język za zębami, by nie przeklinał przy dzieciach. Boleśnie pragnęła tego wszystkiego. A jednak nadal się nie poruszyła. Czuła się przygwożdżona do miejsca w którym stała, jej stopy były przyklejone do podłogi niczym guma do żucia do cementu. Strach przed tym nowym światem ją paraliżował. Nadal nie znała zasad. A skoro nadal nie mogła pojąc swoich mocy nadal mogła skończyć raniąc Kerricka. Wcześniej na kanapie w Carefree nie skrzywdziła go, ale był obok niej, a nie w niej. O Boże. Dobra. Otworzył oczy, lekko się uśmiechnął widząc jej powściągliwość. Zsunął się ze stołka i podszedł do ekspresu. Jego spojrzenie było zachłanne. Mięśnie jego ramion były spięte. Jego kłykcie zbladły, gdy chwycił dzbanek do kawy. Walczył sam z sobą jak i ona walczyła. Odłożył dzbanek na stół i chwycił się blatu. Wpatrywał się w żyłkowaty zielony granit. Ciężko westchnął, i ponownie napił się kawy. - Masz piękny dom - powiedziała. Spojrzał na nią. Dostrzegła w jego oczach ulgę. - Dziękuję. - Naprawdę podobają mi się kopulaste sufity. Skinął tylko głową i wziął kolejny łyk kawy. Spojrzał na prawo gdzie miał otwarty widok na salon. Jej wzrok pomknął prosto do sufitu na którym było jeszcze bardziej pokryty gałęziami, leżącymi obok siebie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

280

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Piękna faktura, unikalna, zwłaszcza z bazowym kolorem. Musisz lubić ten dom. - Dzisiaj … tak - odpowiedział. Rzuciła na niego okiem. Fala kardamonu zapukała do jej duszy. Zacisnęła dłoń na najbliższej szafce kuchennej i wzięła głęboki wdech. Och, naprawdę nie powinna zaczynać. Szybko zmieniła temat. - Czy wiesz, że w moim pokoju jest wieszak z ubraniami? - Nie jestem zaskoczony, ludzie Endelle dobrze się tobą zajmą. Więc teraz powiedz mi, co pamiętasz z ubiegłej nocy, po ataku w Carefree? Guma znikła. Poruszyła się i podchodziła wolno w jego kierunku, przeszła przez kuchnię i podeszła do zielonej granitowej wyspy tworzącej stół kuchenny. Stanęła po jego prawej stronie. Przesunęła palcami po gładkim kamieniu. - Pamiętam błysk, a po chwili stałam przed mężczyzną z długimi włosami w kolorze piasku82, i nic więcej. - Zemdlałaś z powodu obrażeń. Pamiętasz ranę na ramieniu? - To prawda. Zostałam trafiona - spojrzała na lewe ramię. - Co się stało? Mam na myśli, że nic nie czuję. No może tylko troszkę boli. - Endelle cię wyleczyła. - Była tam? Władczyni Drugiej Ziemi? I mnie uleczyła? - Oczywiście - odpowiedział. - Dała ci też tarczę, będzie cię chroniła do siódmej wieczór dnia jutrzejszego. - Teraz rozumiem. Próbowałam dotrzeć do mojego domu by sprawdzić czy coś z niego zostało. Ale nie mogłam się przebić. Chyba powinnam jej podziękować. - Sądzę, że będziesz miała sporo okazji. - Jest bardzo wymagająca, prawda? 82

Um cóż Thorne ma włosy jasnobrązowe więc piasek musi być brudny :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

281

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nawet nie masz pojęcia. - Kim był facet, którego widziałam? Był prawie tak wysoki jak ty, ale bardziej muskularny. I całkiem przystojny. Jego spojrzenie stwardniało, wysunął kły, co jej przypomniało, że wgramoliła się w świat wampirów, wampirów wojowników i on był jednym z nich. Zamrugała kilka razy, a jej wzrok spoczął na jego kłach. Zakładając, że przeżyję swoją podróż, pewnego dnia będzie miała identyczne, i będzie z nich korzystała. Na samą myśl, że wbije się w żyłę Kerricka poczuła jak jej płuca zaciskają się. Nie mogła chwycić oddechu. Usłyszała cichy pomruk. Jej wspaniały czarnowłosy wojownik warczał? Bo stwierdziła, że inny facet dobrze wygląda? Aha, zaborczość rodem z epoki kamienia łupanego i Flinstonów. Unikał jej wzroku zaciekle pijąc kawę. - Thorne - warknął. - Prawa rękę Endelle. Lider Wojowników Krwi. Wziął kolejny łyk kawy, ale tym razem przyglądał jej się znad kubka. Zapach kardamonu wzrósł, tak samo jak jego warczenie, które uderzyło bezpośrednio w jej klatkę piersiową osłabiając jej mięśnie brzucha i nóg. Łał. Mało nie upadła na płytki. Nie mogła się powstrzymać zwłaszcza, że diablik siedzący w jej głowie był tak cholernie przekorny. - Tak, jest wspaniały, te mięśnie i ta charyzma. Kobieta rozpływa się na jego widok. Zakrztusił się kawą, a po chwili ku jej radości ponownie zaczął warczeć i posłał jej twarde spojrzenie. Okay, może drażnienie go nie jest najlepszym pomysłem. Zmierzyła go wzrokiem, a całe pożądanie jakie do niego czuła ponownie w nią uderzyło, chłostając

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

282

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ją niekontrolowanym ogniem. Miał na sobie obcisłe jeansy, które niewiele pozostawiały miejsca na wyobraźnie, podkreślały potężne mięśnie ud, szczupłe biodra i talię. T-shirt uwydatniał masywne mięśnie klatki piersiowej. Stłumiła jęk. Przesunęła spojrzeniem po jego nogach. Mężczyzna był boso. Cholera. Nawet jego stopy były diabelnie seksi. Spojrzała na swoje własne bose stopy. Poczuła dziwne zawroty głowy. Byli do siebie podobni. Bardzo. Przełknęła i szybko powiedziała. - Czuję zawrotu głowy. To tarcza? - Tak. - I nikt mnie nie znajdzie? - Nikt. Tarcza taka jak ta powoduję zamęt, ale też jest nielegalna. Nie można jej używać wobec wybranego, więc teraz czekamy jakie będę tego konsekwencje. Alison skinęła głową. - Tak samo jak ekipa ratunkową, którą wezwałeś? - Tia. - Więc mamy problem. - Tia. Odwróciła wzrok. - A co do cholery stanie się z moim domem i Hummerem? Myślę, że pewnie teraz policja widząc cały ten gruz myśli, że to był atak terrorystów. Potrząsnął głową. - Thorne wysłał Zachariusa, aby się wszystkim zajął, kiedy psy Dowódcy znikły. Hummer ma się dobrze, no poza wybitą szybą, uszkodzonym zderzakiem no i tak, potrzebujesz nowego dachu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

283

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Co do domu, Endelle już zorganizowała ekipę do odbudowy. - Robi to dla mnie? - zapytała zaskoczona. - Niee. Chodzi o zachowanie sekretu. Zanim remont się nie zakończy, dom – czy też jego gruzy są objęte skomplikowaną mgłą. Alison pokręciła głowa. - Więc okay. - Czemu Hummer? Masz żałosną, małą Nova, i potężną nieprzyjazną dla środowiska maszynę. - Mam go od kilku lat i uwielbiam go. Jest duży i przestronny. Mój wzrost ma wiele zalet, ale nie w małych wozach. A Nova mam od młodości, to mój pierwszy samochód. - Hummer bardziej pasuje do faceta. - Przypuszczam, że tak. Skinął głową i potarł dłonią stół. Spojrzała w górę, a potem wszędzie byle nie patrzeć w jego kierunku. Gapił się na nią i miała nadzieję, że nie odgadnie jej myśli, ponieważ była dość żałosna. Zakupiła Hummera jako obietnicę lepszego jutra. Chciała faceta w swoim życiu na tyle wysokiego i silnego, że da sobie radę z maszyną, a teraz właśnie ten mężczyzna popijał kawę i wyglądał niesamowicie gorąco w swojej koszulce podkreślającej mięśnie brzucha i klatki piersiowej, w niebieskich jeansach, i tiaaa z nagimi stopami. Odwróciła się i podeszła do ekspresu. Położyła kubek obok cukiernicy i dzbanka mleka. - To dla mnie? - zapytała przez ramię. - Jasne. Nic nie było jasne. Cholera, człowiek pomyślał o drobnych rzeczach.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

284

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Świetnie! Po prostu świetnie. Jeszcze jeden powód by go mocniej lubić. Nalała kawę do kubka, mleko i wrzuciła pół łyżeczki cukru. Zamieszała i wzięła łyk. Zakrztusiła się. - Twoja kawa jest tak samo silna jak ty. Odwróciła się i odchrząknęła. Dwukrotnie. Oczy jej łzawiły. Uśmiechnął się i skrzyżował ręce na klatce piersiowej. - Bym cię ostrzegł, gdybyś nie marudziła o Thornie i jego wspaniałej charyzmie. Roześmiała się. - Jasne, wszystkiemu winna niewinna wzmianka o Thornie. - Właśnie. Niestety był tak blisko, że biorąc wdech zaczerpnęła kardamon. Poczuła impuls by do niego podbiec i zakończyć swoją mękę. *** Havily stała na ganku domu Kerricka w Queen Creek. W prawej ręce trzymała aktówkę, a lewą uniosła by uderzyć w drewniane drzwi i zakomunikować o swoim przybyciu. Ale powstrzymała się myśląc o wydarzeniach w Jaskini. Anyż zadomowił się w jej umyśle przypominając jej niedawno spotkanego wojownika. Po raz pierwszy zobaczyła Marcusa i jej reakcja nie niego była absurdalna. Jej nozdrza płonęły, odchyliła do tyłu głowę. Opuściła pięść do jej boku. Zamknęła oczy pozwalając by zapach drażnił jej zmysły, i za każdym razem jak to robiła jej piersi nabrzmiewały, i czuła jak jej mięśnie się napinają, nawet jej kły

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

285

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mruczały pragnąc wyłonić się. Znała wojowników od dziesięcioleci. Poznała ich podczas obrzędu wyniesienia, prawie sto lat temu, kiedy potrzebowała ich ochrony. Luken służył jako jej obrońca, a sam proces dał jej szansę poznania każdego Wojownika Krwi. Od tego czasu pozostawała z nimi w bliskich kontaktach, mimo że była szeregowym oficerem łącznikowym, czyli podobnej rangi jak większość dziewcząt w Centralnym. Wojownicy Krwi traktowali ją jak swoją, po części dlatego, że Luken poważnie się w niej podkochiwał. Chociaż ona kochała mężczyznę jak brata. Jednak to był pierwszy raz, gdy wojownik tak na nią podziałał, jakby specjalnie dla niej zaprojektowany drag. Im dłużej stała rozpamiętując jak anyż na nią napierał, tym bardziej działał na jej ciało. Powinna to powstrzymać – miała swoją robotę do wykonania – ale przyjemność jakiej doznawała była uzależniająca. Kły jej pulsowały szukając punktu wejścia. Wyobraziła sobie ich końcówki zatopione w jego gardle. Jego krew o smaku kopru. Bardzo słodka, bardzo pierwotna, chciała jego eliksiru w gardle. Dopadła ją żądza tak mocna, że prawie doznała orgazmu. Jej twarz zaczerwieniła się najpierw z ostrego pragnienia, a później z zażenowania. Nie raz i nie dwa, widziała jak nowo wyniesione rzucały się bez zmysłów na Wojowników Krwi, kobiety które zazwyczaj były inteligentne, i raczej moralne. Oczywiście wojownicy byli superciachami, męscy, dzicy, nigdy nie wiedziałaś czego się po nich spodziewać, a ich łóżkowe wyczyny obrosły w legendy. Legendy czy nie, wszystkie kobiety były zgodne i zachwalały ich sprawność w łóżku. Ale ona sama nigdy, aż do dzisiaj nie snuła fantazji o seksie z żadnym z nich. Aż do dzisiaj. Zacisnęła mięśnie. Jej ciało było poza kontrolą. Ponownie jej twarz zrobiła się

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

286

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension czerwona. To było takie absurdalne. A przede wszystkim upokarzające. Nie była taką kobietą. Nigdy nie była łowczynią wojowników. Byłą rozsądna, myślała racjonalnie i ostrożnie na każdym poziomie. Lubiła się kochać zwłaszcza ze swoim narzeczonym, prawie tak silnym jak każdy Wojownik Krwi, ale to było piętnaście lat temu. Po jego śmierci każdą minutę swego życia poświęciła by zmienić bieg wojny. Havily Morgan miała misję, której się trzymała. Zmusiła się aby się uspokoić. Wzięła głęboki wdech i odzyskała kontrolę nad zmysłami. Nie będzie taką puszczalską łajzą. Kiedy jej policzki już dłużej nie płonęły zapukała do drzwi. Obrońca wybranej będzie ostrożny, więc lepiej zapukać w drzwi niż pojawić się znienacka. - Kerrick? To ja Havily. Po dłuższej chwili drzwi się otworzyły. Kerrick ze zmarszczonymi brwiami pojawił się na ganku. Popchnął ją w stronę korytarza chroniąc ją. Obracał głową w praco i lewo Mięśnie ramion pod koszulką mocno napinały T-shirt. Miał piękne włosy, aż ja korciło by je przeczesać. Przypomniała sobie jak jedna z nowo wyniesionych tak zrobiła. Marcus miał krótko obcięte włosy, modnie, ale też ładne. Przypomniała sobie jego minę gdy siedział pochylony na sofie i wbijał w nią wzrok. Był nią zainteresowany. Ponownie poczuła żądzę i jęknęła. Co do licha, jak mogła tak na jego punkcie ześwirować? - Co jest? - warknął Kerrick patrząc na nią. Napotkała jego wzrok. O Boże, w życiu nie podzieli się z nim swoimi myślami, zwłaszcza o jego koledze wojowniku, o wojowniku którym tak pogardzał. Więc wbiła spojrzenie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

287

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ponad jego ramieniem, i minęła się z prawdą. - Twoja mgła jest piękna - szybko powiedziała. - Dopiero z tej strony ją dostrzegłam. Zmrużył oczy patrząc na nią jakby postradała rozum. Być może to była prawda. - No wiesz, nie widziałam domu. Musiałam poprosić Centralny o dokładne przeniesienie, bezpośrednio pod twoje drzwi Uniósł brwi, spojrzenie jego zielonych oczu było rozbawione. - To nie moja zasługa. To robota Endelle. - Och no cóż, ale nie byłabym zaskoczona gdybyś był jej autorem, albo jakiekolwiek inny Wojownik Krwi. Jesteście potężni. Pokręcił głową. - Żaden z nas nie jest aż tak potężny. Zaufaj mi. A teraz idź przodem. Popchnął ją do przodu i mocno zatrzasnął drzwi. Stanął twarzą do drzwi i dłuższą chwilę nasłuchiwał. W końcu zadowolony odwrócił się do niej. - Co ty do cholery tutaj robisz? Zrobiła krok do tyłu i uniosła aktówkę. - Mam robotę do wykonania. Jest kilka formularzy do wypełnienia i podpisania. I muszę zadać kilka pytań. Rozluźnił ramiona. -Cholera, oczywiście. Wejdź Havily. Przepraszam powinienem się ciebie spodziewać. Pozwól, że cię przestawię wybranej Wells.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

288

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Język jest błogosławieństwom

Język jest mieczem Umiłowani, moi umiłowani Módlcie się by poznać różnice Zbiór Wierszy - Beatrice z Czwartej.

Rozdział 14

Alison stała przy granitowym stole. Słyszała wymianę słów między kobietą, a Kerrickiem. Z kobietą którą nazwał Havily. Niezwykłe imię, ale ładne. Kiedy rozbrzmiało stukanie do drzwi, Kerrick przeszedł w pełny tryb wojownika. Gdy poczuła adrenalinę zapomniała o swojej potrzebie rzucenia się na mężczyznę. Rozkazał jej by została w kuchni, i skontaktował się z Centralnym. Tak, kobieta o imieniu Havily została do nich wysłana. Powiedział, że to oficer łącznikowy. Alison czekała. Słysząc ich spokojne głosy przeszła przez drzwi prowadzące do salonu. Havily. Kobieta się odwróciła. Alison dostrzegła jej urodę i determinację. Miała wspaniałe rude włosy opadające w falach na

ramiona. Była absolutnie

aniołem, wizualne dzieło sztuki. Jej rysy twarzy były delikatne, jej skóra jasna i gładka, oczy zielone. Miała na sobie oficjalne ubranie, lniany biały garnitur, dobrze dopasowany. - Jesteś ładna - wysalała zanim zdążyła się powstrzymać.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

289

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - A ty potężna. - Jej oczy pojaśniały. - Mówiono mi, że moja tarcza jest silna, ale ty się przez nią przebiłaś. - Przepraszam nie powinnam. Młoda kobieta spojrzała na Kerricka i zamrugała. - Przesłała mi swoje myśli. Kerrick skinął głową. - A twoja tarcza jest jak granit. - Krzywo się uśmiechnął. - Witaj w moim świecie. Oficerze Havily Morgan przedstawiam ci wybraną Alison Wells. Następne kilka minut spędziły na wyminie ogólnych pozdrowień, wyjaśnianiu obowiązków, a następnie usiadły do stołu i zaczęły wypisywać stertę formularzy. - Czy to wszystko jest naprawdę konieczne? - zapytała Alison. - Myślałam, że wyniesienie oznacza, że wszystko jest lepsze. Havily westchnęła. - Niestety, biurokracja ma się dobrze także na Drugiej Ziemi. Miałam nadzieję, że coś zmienię. Dwa formularze: Dane Wybranego, Aplikacja Wybranego, mają te same pytania, różnią się jednym lub dwoma. A co gorszę to wszystko jest na papierze, jakby komputer nigdy nie został wymyślony. Alison nie przeoczyła, że pani oficer mówi coraz szybciej i głośniej. Spojrzała na oba formularze, a następnie na Havily. Dostrzegła bruzdę między brwiami i że cicho mamrocze przekleństwa. Wyczuła w młodej kobiecie pasję i poświęcenie. - Chciałbyś zmienić wiele rzeczy. - Nawet nie masz pojęcia jak dużo. - Policzki jej się zaczerwieniały. - Jakie zmiany? Havily spojrzała na nią. - Przynajmniej każda jednostka powinna być prowadzona przez osobę z wizją.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

290

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Osobę, która ma plan i rozumie swoją misję. Przynajmniej tyle. Alison uśmiechnęła się. Tętno jej podskoczyło tak samo jak Havily. Zachęciła ją by opowiedziała o swoich planach i pomysłach. Oficer Łącznikowa otworzyła się do tego stopnia, że po kilku minutach Havily chodziła po pokoju opowiadając z ożywieniem o swojej wizji. Mocno gestykulowała omawiając ze szczegółami o ambitnych konkursach i awansie dla pracowników. Nawet Kerrick usiadł przy stole z kubkiem kawy, wpatrując się w żywe ruchy i gesty Havily. W końcu kiedy zatrzymała się by nabrać oddechu, Kerrick wtrącił. -Jezu Havily. Nie wiedziałem, że dbasz o takie sprawy. To znaczy wiedziałem, że współpracujesz

z

architektem

nad

nowym

kompleksem

wojskowo-

administracyjnym . Spojrzała na niego a następnie na Alison. Delikatnie uniosła swoje rudawe brwi. Przeszyła Alison swoim żywym spojrzeniem. - Jesteś empatą. - Myślę … że tak. Havily energicznie usiadła na swoim miejscu. - Jesteś. Oczywiście, że jesteś. Otworzyła lawendowy folder. - Tak oczywiście, że jesteś bo posiadasz wszystkie umiejętności z Drugiej Ziemi. To w ten sposób zachęciłaś mnie do mówienia. Położyła rękę na ramieniu Alison, a jej zielone oczy zaświeciły. - Musisz poznać Panią Endelle. Musisz znaleźć sposób by jej pomóc, dotrzeć do niej. Widzisz ona jest rażąco przepracowana bo próbuje trzymać razem nasze światy, a jej administracja tonie w raportach, które otrzymuje z całego świata. Nikt tak naprawdę jej nie zna, nikt nie wie co robi w ciągu dnia, bo nikt się do niej nie zbliża, ma za

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

291

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dużo mocy. Ale ty możesz. Ze wszystkimi swoimi umiejętnościami możesz. Alison nie wiedziała co odpowiedzieć. Te kilka rzeczy które wiedziała o Endelle sprawiało, że było jej żal każdego, kto musiał z nią współpracować. Kerrick uniósł się i stanął obok Havily. Położył swoją ciężką dłoń na jej ramieniu. - Hej Pani Pasjonat, nasza wybrana ledwo cokolwiek wie o naszym świecie. Najpierw musi się przyzwyczaić się do kłów i do walki o swoje życie. Za wcześnie prosić ją by pomagała Endelle. Havily przesunęła wzrok na dokumenty. - Masz rację - skinęła głową. - Oczywiście masz racje. Wyciągnęła pierwszy arkusz i zaczęła zbierać podstawowe wiadomości o Alison: datę urodzenia, wzrost, wagę, historię chorób, wykształcenie. Ten wywiad podziałał na Alison kojąco, pytanie o tak przyziemne sprawy sprawiło, że poczuła się

bardziej normalna podczas tego całego procesu.

Zrelaksowana odchyliła się na krześle, a Havily wypełniała puste rubryki. Kiedy Havily zapisała imię Joy, Alison zapytała. - Więc jak to działa? Kerrick wspomniał, że nadal będę mogła odwiedzać rodzinę. Bywać z nimi. Havily spojrzała na nią i uśmiechnęła się, ale w oczach miała cień smutku. - Oczywiście, że możesz. Ale to wymaga wizyt u terapeuty jeżeli wyniesiony nadal chcę się spotykać ze swoją rodziną. No i zgody. Na początku wszystko wydaje się dziwne, niezręczne. Nawet z czasem może zechcesz wymazać im wspomnienia, aby nie odpowiadać na ciągłe pytania o swoją nieobecność. Alison zassała powietrze. - Masz na myśli manipulowaniem umysłem moich bliskich.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

292

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skinęła głową, marszcząc brwi. - Wiem, to wydaję się inwazyjne, nawet bardzo niemiłe. Jednak jednym z naszych podstawowych celów jest zachowanie tajemnicy o Drugiej Ziemi. Mamy nawet ogólnoświatowy wydział który monitoruję erupcje wokół wymiarów, czy też świata wampirów. Wspomnienia są tłumione. Alison pokiwała głową, ale nie mogła sobie wyobrazić, że jest nieszczera wobec własnej rodziny. - Jestem blisko ze siostrą. Będzie się zastanawiała gdzie jestem. Będzie mi brakowało rodzinnych obiadów. - Właściwie – powiedziała Havily – to możesz udawać, że zdecydowałaś się na spontaniczne wakacje, na przykład na Hawajach, a jeszcze lepiej w Meksyku, przynajmniej do czasu aż nie zakończy się proces wyniesienia i się zaaklimatyzujesz na Drugiej. Powiedzmy przez trzy tygodnie. - Fałszywe wakacje? Trzy tygodniowe wakacje? Havily spojrzała w swoje notatki. - Cóż teraz masz przerwę, porzuciłaś swoją praktykę, a wakat na uniwersytecie miałaś przejąć za miesiąc. Więc wakacje pasują. - Po prostu nie wiem czy moja rodzina to kupi. - Sama nie przepadam za fabrykowaniem prawdy, sytuacji. Ale pomyśl jak to ułatwi twoje życie. Musisz dać sobie czas na dostosowanie się do nowego życia, musisz otrzymać jakieś porady by wiedzieć jak dalej iść do przodu. Alison nie wiedziała co powiedzieć, a Havily ją naciskała. - Po zakończeniu obrzędu wyniesienia, twoje życie przez pierwsze kilka tygodni będzie bardzo rygorystyczne i sprawdzane. Jesteśmy w bardzo pracowitym świecie i każdy w nim odgrywa swoją rolę. Udawanie, że spędzasz trzy tygodnie w Meksyku

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

293

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension lub na Hawajach pozwoli ci uspokoić się, zanim staniesz przed koniecznością uporania się z wizytą na Śmiertelnej Ziemi, w nowym wcieleniu. Alison uniosła obie dłonie. - Więc co mam zrobić? Havily wyciągnęła swój iPhone. - Zadzwoń do siostry i rozpocznij naukę skomplikowanej prawdy. Alison zamrugała. Nie wiedziała co ją bardziej zaskoczyło, to że ma łgać rodzinie czy to że Havily miała iPhone z Ziemi. Havily roześmiała się podobnie do Joy. - Import na Drugiej jest wielką gałęzią. Wykorzystujemy całą dostępną technologię z Ziemi. Alison poczuła się jakby tonęła. Te wszystkie informacje powodowały jej konsternację i czuła się jakby znalazła się pod wodą. Pomimo poczucia obezwładnienia wzięła telefon i zadzwoniła do siostry. W jej oczach pojawiły się łzy. Uderzyła w nią rzeczywistość tego co się stanie z czasem, że zrobi się ogromna przepaść między nią i jej rodziną. Ogarnęło ją przerażenie. - Gdzie byłaś? - warknęła Joy. - Zostawiałam ci trzy wiadomości, i dopiero teraz dzwonisz? Rozzłoszczony głos Joy gruchnął ją w uszy. Uśmiechnęła się. - Gdzie byłam? - Alison stłumiła śmiech, gdy pomyślała o swoim wysadzonym w powietrze domu w Carefree. Spojrzała na Kerricka. Potrząsnął głową jakby mówiąc – cholera nie wiem co powiedzieć. - Cóż, nigdy w to nie uwierzysz - zaczęła. Havily jęknęła i otworzyła usta, wyraźnie bała się że Alison wyspie się.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

294

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jestem w Meksyku... aktualnie w Cancun. - Co? Alison odsunęła telefon od ucha. - Hej, pamiętasz, mam doskonały słuch. Joy roześmiała się, wyraźnie nie mogła w to uwierzyć, ale Alison zapewniła ją że to prawda, że wskoczyła w samolot, zameldowała się w hotelu, a teraz siedzi na plaży i popija drinka. Zapadła cisza. Czy Joy to kupi? - Nie mogę uwierzyć, że zrobiłaś sobie wakacje. - Potrzebuję czasu by pomyśleć. Zaczęłam się zastanawiać, czy studia są dla mnie odpowiedzią. I zdajesz sobie sprawę, że ostatni raz byłam na plaży cztery lata temu? - Lissy, cieszę się. Zasłużyłaś na przerwę, ale czemu nie powiedziałaś wcześniej? - Cóż, nie jestem pewna. Ale po tym jak rozmawiałyśmy przez telefon zaczęłam myśleć o tym co powiedziałaś. No i zrodził się plan. Joy sapnęła. - A więc wzięłaś pod uwagę moją radę .. o .. no wiesz o czym. Alison przesunęła spojrzeniem po Kerricku, po jego masywnej klatce piersiowej, wyrzeźbionych barkach, po jego seksownych jeansach i gołych stopach. - Właściwie to była twoja najlepsza rada jaką dałaś mi w życiu, i mam zamiar z niej skorzystać. Joy zapiszczała. - Więc ruszaj dziewczyno! Ale lepiej dzwoń do mnie... dużo. - Hej. -Alison krzyknęła. - Jeżeli mój plan wypali będę bardzo zajęta. - Sis, to będzie kapitalne. Okay. Rób to co musisz zrobić. Jeżeli potrzebujesz czasu na relaksik – zaczęła warczeć - relaksuj się tak długo jak musisz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

295

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Kocham cię Joy. - Ja ciebie bardziej. Alison dotknęła ekranu i się rozłączyła. Podała komórkę Havily, która zdążyła schować wszystkie papiery do teczki. Z jakiegoś powodu przypomniała sobie sen o lataniu nad jeziorem więc wypiła. - Zanim wyjedziesz muszę cię o coś zapytać. - Jasne. - Możesz mi powiedzieć coś o White Lake? - O White Lake? Masz na myśli White Lake w pobliżu gór White Tank? - Po zachodniej stronie White Tanks. - Tak. - Więc istnieje - wymruczała Alison. - Dlaczego pytasz? Co chcesz wiedzieć? - Śniłam o tym jeziorze. Po prostu nie byłam pewna czy istnieje. Bo na Ziemi takiego nie ma. Havily zmarszczyła brwi. Kerrick wrócił do stołu. Popatrzył na nią, jego szmaragdowe oczy płonęły. -Jaki rodzaj snu? - Zanim się obudziłam śniłam, że mam skrzydła. Byłam nad jeziorem i wiedziałam, że nazywa się White Lake. Po prostu zastanawiam się czy ma jakieś szczególne znacznie. Kerrick gwizdnął przez zęby, a Havily zacisnęła palce na bluzce. - Jaki był charakter tego snu? - zapytała. - To znaczy co czułaś podczas snu? - Cóż czułam się za nie odpowiedzialna. Chciałam je chronić. Jakby to była moja rola, chronić White Lake. I cały czas słyszałam w moje głowie jedno słowo –

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

296

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension strażnik. - Jasna cholera - mruknął Kerrick. Havily spojrzała na niego, ale on tylko wzruszył ramionami. - Jezioro – zaczęła Havily - tworzy Pogranicze między Drugą, a Trzecią Ziemią. - Trójwymiarowe Pogranicze? - Alison była w szoku. - Waśnie. Jednak Koryto na Trzecią jest dla nas zamknięte. - Jak Druga dla śmiertelników. - Tak, tylko z tą różnicą, że my wiemy, że Trzecia istnieje. - Ale nie macie kontaktu ani z Trzecią ani z innym wymiarem, więc skąd wiecie, że istnieją? - Bo Trzecia nie zawsze była zamknięta - powiedziała Havily. - Jeszcze kilka tysięcy lat temu był ciągły ruch między wymiarami, aż w końcu zostały zamknięte, i nikt nie wie dlaczego. Ale to było dawno temu. - I nie masz pojęcia co oznacza ten sen? Dlaczego tak chce bronić jezioro na Pograniczu? Havily pochyliła głowę. - Sny są ważnym elementem życia wyniesionego, i nigdy ich nie bierzmy lekko. Musisz być mocno związana z jeziorem na Pograniczu. Ale nie można na siłę interpretować tego snu, i jestem całkowicie pewna, że w końcu zrozumiemy jego sens. Havily wstała trzymając teczkę w dłoni. - Bądź spokojna wybrana. Alison też wstała. Havily wyciągnęła do niej dłoń z uśmiechem. Alison chwyciła ją i doznała wstrząsu, a młoda kobieta zamarła. Uniosła brwi, a z jej ust wyszło ciche O.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

297

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison poczuła dziwne wibracje płynące z dłoni Havily. Poczuła niewytłumaczalną więź z tą kobietą. Zamknęła oczy, zobaczyła Havily lecącą obok niej nad White Lake. Jej twarz była zdeterminowana, skoncentrowana. Alison sapnęła i uwolniła jej dłoń. - Widziałaś to samo co ja? - Wizję? - jeszcze bardziej uniosła brwi. - Myślę, że to było to. Havily pokręciła głową i zachichotała. - Jesteś silna. Co do mnie nie miałam wizji, jedynie poczułam silne wibracje. Jeszcze raz pochyliła głowę. - Wybrana życzę ci jak najlepiej. Jeżeli czegoś będziesz potrzebowała nie wahaj się mnie wezwać. Jeżeli będziesz potrzebowała jakiegoś kąta, mój dom jest dla ciebie otwarty. Zostawiłam ci mój numer komórki. - Wskazała na lawendowy folder leżący na stole. Posłała jej uśmiech, uniosła dłoń i znikła. Alison spojrzała na Kerricka. - Zauważyłam, że wyniesieni często unoszą dłoń zanim znikną. Dlaczego? Kerrick niedbale wzruszył ramionami. - To po prostu ostrzeżenie, myślę, że jak włącznie kierunkowskazu w samochodzie. Alison roześmiała się. - To ma sens. Przypuszczam że to miłe dostać ostrzeżenie, że ktoś zniknie. *** Kerrick ponownie napełnił kubek i starał się uspokoić swoje walące serce. A było coraz gorzej. Podczas gdy Havily rozmawiała z Alison, on nie spuszczał z Alison wzroku.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

298

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Został uderzony jej życzliwością dla młodej kobiety. To był prawdziwy dar Alison, i nie miało to nic wspólnego z paranormalnymi mocami. Słuchała i była troskliwa. Cholera, to do niego trafiało. I bez względu na biologiczne przyczyny uderzyło to w jego jaja. Kurwa, dlaczego nie mogła być samolubna i małostkowa? Zamiast tego gdy była pośrodku walki o przetrwanie, dostrzegła pasję Havily, chęć dokonania zmian w nadziei na odwrócenie biegu wojny. Potrzebujemy Alison. Do cholery to on jej potrzebował. I jeszcze była ta cała sprawa z White Lake. Żył zbyt długo więc nie był naiwny, wiedział, że jej rola na Drugiej będzie bardzo ważna. Kolejny powód by nie kręciła się w pobliżu Wojownika Krwi. Chryste, cała ta sprawa robiła się coraz bardziej skomplikowana. Pierdolony breh-hedden. - Jesteś bardzo spokojny i od dłuższej chwili mieszasz w kubku, a wiem że nie dosypałeś cukru ani nie wlałeś mleka. Nawet jej głos działał na niego, każda część niej była zaprojektowana by go zadręczać. - Tia... - odpowiedział. - Po prostu ją chłodzę. Łgarstwo!83 Po prostu nie wiedział jak się do niej odwrócić bez wciągania jej w ramiona, i zaciągnięcia do łóżka. - Czuję zapach przyprawy. Dużo przyprawy. Słodki egzotyczny zapach Maroka. Nadal się nie odwracał. Skinął głową dalej mieszając. - Zrobiłam coś złego? Mam na myśli, czy nie obraziłam swoim zachowaniem Havily? Myślisz, że ją zdenerwowałam pytając się o White Lake? 83

Dodam że kolejne.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

299

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odłożył w końcu łyżeczkę i spojrzał na nią. - Nie, wcale nie. Havily wygląda na delikatną, ale jest twarda jak skała. I na pewno jej nie obraziłaś. Usiadł na stołku na którym siedział wcześniej. - Więc nic złego nie zrobiłam? Nie patrząc na nią powiedział. - Właściwie to wszystko robisz źle. Jesteś miła, hojna, troskliwa i czuła. Cholera, to stało się pieprzonym koszmarem. Wiesz, że tego nie chcę. Od pierwszej chwili gdy cię zobaczyłem, wiedziałam, że wpadłem i mam cholerny problem. A im dłużej przebywam z tobą tym jest gorzej. Złożyłem śluby Alison. I nie chcę do nich wracać. *** Alison spojrzała na niego. Jego twarz stwardniała, a zielone oczy ściemniały. Przesuwał spojrzeniem po granitowym blacie jakby szukając miejsca w którym jego wzrok mógł wylądować. Jego kły były widoczne, a pokój był przepełnionym jego męskim zapachem. Wiedziała, że gdyby wzięła wdech, posmakowałby zapach językiem. Widziała jego walkę i ceniła, że złożył śluby, które nie były skierowane przeciwko niej, ale na obecną chwilę ją denerwowały. Dogoniła ją przeszłość: jak ją uchronił od śmierci z rąk strzygonia w kompleksie medycznym, pocałunek w Nova, jak została pobudzona przez jego kły w jej szyi, jak pozwoliła mu pić. Jak użył dłoni by dać jej ulgę. I jak tylko przez patrzenie na niego pożądanie zaciskało w niej mięśnie i powodowało na jej skórze dreszcze.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

300

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dotknęła palcami szyi. Z jego perfekcyjnym wzrokiem zobaczy co zrobiła ponieważ odwrócił się do niej śledząc ruch jej placów. Warknął i opuścił do połowy powieki. Nie wyczuła pod placami nakłuć, ale przypomniała sobie to uczucie. Nie w pełni rozumiała co się dzieję między nimi. Część miała sens... ale druga połowa? Żył od wieków, walczył jako wojownik od stuleci. Zmienił się w wampira po wyniesieniu. Zaś ona wychowała się broniąc ludzi przed swoimi umiejętnościami. Mimo że zdobyła stopień magistra i założyła własna praktykę, przez ponad trzydzieści lat żyła w izolacji, spięta i kontrolująca każdy swój ruch. Nie miała żadnych relacji poza tymi z rodziną. Więc, czy był jakiś sens bycia ze starożytnym skrzydlatym wojownikiem? Stanęła obok niego. Spojrzała mu prosto w oczy. Miał rozchylone usta, a jego zapach ją torturował. Ledwo mogła oddychać. Położyła dłoń na jego bicepsie, delektując się jego mięśniami. Przesunęła po nim spojrzeniem i wbiła wzrok w jego usta. Miał najbardziej zmysłowe usta jakie w życiu widziała, a już poznała ich smak. Ponownie zobaczyła końcówki jego kłów. Tym razem ani się nie bała, ani nie była przytłoczona jak wcześniej w samochodzie, bo już pił jej krew. Pożądanie wzrastało. Usłyszała jego gardłowe zaborcze warczenie. - Miotasz lawendą - wysłał. - To twoje warczenie tak na mnie działa. - I dobrze. Tym razem warknął głośniej. Wibracje uderzyły w jej piersi, a dreszcz sunął po jej brzuchu. - Chcę tego - przesłała.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

301

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zabawne, że tak dobrze znała jego myśli. Zbliżyła się do niego. Rozsunął nogi, objął ją w pasie i przyciągnął między nogi. Położyła mu dłonie na ramionach i się na niego otworzyła, opuszczając swoje tarcze. Uniósł wzrok i głęboko zanurzył się w jej umysł. Był w jej głowie. Głęboko w jej głowie. to było jak bycie otoczonym, pocieszonym i wziętym przez wielką falę ciepłych, tropikalnych wód. Sapnęła. Przyjemność przeszła przez nią kaskadowo. Warczał, gdy płynął przez jej umysł i wspomnienia. Jego umysł na wskroś ją przenikał, i to było uczucie którego nigdy wcześniej nie doświadczyła, ale miało to sens. Jeżeli komunikacja telepatyczna była możliwa, to czemu nie taka głęboka obecność, penetracja umysłu? Otworzyła usta żeby lepiej oddychać, a on skorzystał z okazji, mocno ją objął i pocałował. Czuła jego zmysłowe, ciepłe wargi. Wsunął język w jej usta nadal pozostając w jej umyślę. Jęknął dręcząc jej wargi. Tak, mogła być z tym facetem. Teraz zrozumiała czego jej potrzeba, silnego wojownika, wampira, który cieszył się jej ustami, i poruszał się w ocenie wokół jej umysłu, który nie był porażony jak miała orgazm. - Kerrick pragnę cię. Teraz. Mamy chyba trochę czasu - wysłała. Wstał ze stołka nadal ją obejmując i całując. Wszystkie mięśnie miała obolałe. Wsunęła dłonie w jego włosy. Przerwał pocałunek i oparł czoło na jej czole. - Twoje myśl są piękne Alison. Lubię być w twojej głowie. Chciałbym zostać na zawsze, ale nie mogę. Powiedz że rozumiesz. - Tak. Wiele straciłeś, prawda? - Tak.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

302

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie daj się prosić i weź mnie. - Jesteś pewna? Mimo, że to tylko tymczasowo? - Tak. Chwycił jej pośladki jedną dłonią i mocno do siebie przycisnął. Wiła się na jego twardej wypukłości jaką miał w spodniach Długi głęboki jęk opuścił jej gardło, kiedy warczenie przeszło przez jego klatkę piersiową odbijając się o nią jak mocno wiejący wiatr. To nie potrwa długo. To będzie szybkie, twarde, rozpustne. I niczego więcej nie chciała. Zaczęła wyszarpywać koszulkę z jego jeansów. Przesunął dłonie w górę i jej ruchy się uspokoiły. Znalazł jej piersi. Jedną wielką dłonią objął jej wypukłości pieszcząc je delikatnie. - Kerrick … to jest dobre. Lekko zagryzł jej dolną wargę. - Tak. Pogłębił pocałunek i nacisk na jej sutki osiągnął poziom przyjemnego bólu, który ugiął pod nią kolana. Złapał ją w pasie wolną dłonią i jeszcze mocniej przyciągnął do siebie. Uniósł ją i posadził na granitowym stole. Rozsunął kolanami jej nogi i stanął między nimi, silnie napierając na jej płeć. - Spodnie w dół - wyszeptała. - Taka niecierpliwa - mruknął. Popchnął ją na granicie aż w końcu leżała płasko na chłodnym kamieniu, jedną dłonią nadal ugniatał jej piersi. Zamknęła oczy, płonąc z potrzeby posiadania go wewnątrz siebie. Ale najwyraźniej miał inne plany gdy ściągnął z niej spodnie i stringi. - Jestem - szepnął głęboko w jej umyślę, to wrażenie jego stałej obecności, przesłało fale pożądania, wszędzie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

303

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Kocham cię w mojej głowie. Powoli przesuwał dłonie po jej ciele, rozkoszując się każdym zagłębieniem i zaokrągleniem. Zdjął z niej bluzkę i stanik. Wygięła się w łuk, kiedy delikatnie drażnił językiem i kłami jej sutki. Dotyk ostrych zębów na skórze sprawił, że jeszcze bardziej zapłonęła. Zassał sutek. Mocno, drażniąco. Jego palce były wszędobylskie. Dotykał jej ud, brzucha żeber ramion. Wsunął dłoń w dół między ich ciała i dotknął jej tam, gdzie najbardziej wyczekiwała pieszczoty. Jego palce krążyły, drażniąc i kojąc, zagłębiając się i muskając. Wycofał się a ona zaczęła ssać jeden z jego placów. Ponownie przygryzł jej pierś a ona prawie doszła z powodu jego przytłaczającej obecności w jej umyślę. Kerrick... Po prostu brakowało jej słów, więc wydała z siebie serię jęków, kiedy zaczął wyznaczać paląca ścieżkę pocałunków w dół jej ciała. Uniosła biodra. A on nadal schodził w dół jej ciała. Wyciągnął palec z jej ust i chwycił ją w pasie obiema dłońmi. Przesunął ją na blacie stołu, aż jej stopy znalazły na nim opacie. Wsunął dłonie pod jej biodra. Przesunął językiem po biodrze do uda. Rozsunął jej szerzej nogi i powoli przemieszczał się w górę, drażniąc wewnętrzną stronę uda. Wstrzymała oddech, wijąc się i czekając na jego pieszczotę. Kiedy się zawahał, spojrzała w dół i zobaczyła, że patrzy na nią. Na widok zaborczego wyrazu jego twarzy zaparło jej dech. Po chwili opuścił spojrzenie, delikatnie, przebiegł palcem po jej płci w dół i w górę. Zadrżała. Rozdzielił delikatnie płatki i jego wargi objęły jej ciało. Trącał i całował, trącał i przygryzał, trącał i ssał. Ale unikał dotknięcia jej mokrej perełki. Jęknęła zaciskając palce na jego włosach, zatopiła je głęboko mocno pociągając z jego kosmyki. - Taka niecierpliwa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

304

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Kerriiccck. To już jest tortura. Twój umysł w moim … i twoje usta....I Boże tak twój język. Przytrzymał ją i dmuchnął ciepłym powietrzem. - Proszę. - O co? - Liż mnie, całuj. Posłuchał. Jeszcze żaden mężczyzna nie robił z nią czegoś takiego. Jego język wsuwał się i zataczał kółka, sprawiając, że wiła się i drżała przy każdym zmysłowym muśnięciu. Jej dłonie stały się nieostrożne, palce jeszcze bardziej zagłębiły się w jego długich włosach, szarpiąc i przytrzymując jego głowę. Jej biodra kołysały się nad jego twarzą. Przyspieszył liźnięcia i ssanie. Jej krzyk odbił się echem w kuchni. - Dojdź dla mnie Alison. Pozwól niech to się stanie. Moc się gromadziła. Czuła ją. Nadchodziła w wielkiej fali. Chciała go ostrzec, ale jej myśli były rozbiegane. Jej umysł był nastawiony tylko na odczuwanie przyjemności. - Dawaj mała. Jestem gotowy. Rozpadała się słysząc jego głęboki głos tak obecny w jej umyśle. Przyjemność mknęła przez jej wrażliwe ciało, a jej mięśnie cały czas pulsowały. Krzyczała raz za razem. Zebrana moc uwolniła się odpychając go, ale on tylko się roześmiał. Po chwili wrócił do drażnienia ją językiem. Następował orgazm za orgazmem, aż w końcu leżała wiotka na granicie. Jej palce wysunęły się z jego włosów. Nie wstał. Językiem pieścił jej uda. - Lawenda … wyszeptał w jej rdzeń. - Muszę jej posmakować. Z rękoma na jej talii jeszcze mocniej rozsunął jej uda, docierając tam gdzie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

305

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension chciał. Założył jej nogi na swoje braki. Tiaaa był silny. Jej umysł był taki ociężały i dekadencki. Jego intensywna przyjemność spalała ją. Pieścił językiem jej wejście, zaczerpując jej nektar w usta. Znowu krzyczała. - Jesteś piękna. - Kerrick... - to było wszystko co mogła przesłać. Jeszcze bardziej zagłębił w nią język. Zamruczał, rozkoszując się jej ciałem. Dotykał jej szybciej, mocniej, nadal się nią karmiąc. Warknął trzymając ją mocno za pośladki, kciuk wbijał w jej biodra. Z każdym ruchem języka przeciągał ją jeszcze bliżej. Nigdy w ten sposób nie została wzięta. Mocno, ostro, dziko. Nigdy żadnemu mężczyźnie tak się nie oddała. Poczuła że jej moc zbiera się ponownie, w nowej fali orgazmu. Gdy doszła, a moc uderzyła, trzymał ją mocno w ramionach, nie zwalniając ssania. Dochodziła raz za razem. Lizał mocno, z determinacją. Z kolejna falą orgazmu poczuła się błogo. Krzyknęła i zacisnęła dłonie wokół jego głowy, trzymając go blisko. Dyszała. Wolno zmniejszył prędkość. Położyła głowę na granicie. Oddychał ciężko próbując złapać oddech. - To było niesamowite. Ty jesteś niesamowita. Uniosła się na łokciach by na niego spojrzeć. Nadal tulił swoją głowę w jej uda. Całował jej trójkąt blond włosów. - Weź mnie - szepnęła. - Potrzebuję cię. Była ogarnięta jakąś dziwną mieszaniną intensywnej satysfakcji i palącej potrzeby, by się z nim połączyć. Tiaaa wielki paradoks. Potrząsnął głową. Jego oczy były smutne. Zaczął się wycofywać. Szybko

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

306

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wysłała mu myśl. - Nawet się nie waż teraz kończyć! Pragnę cię … teraz! I uwielbiam twoją obecność w moim umyślę. Jednak się wycofał, szarpnięciem uwolnił swój umysł. Krzywo się uśmiechnął. - Przykro mi. Nie miałem wyboru. Mój pierdolony telefon wibruje od dziesięciu minut. A biorąc pod uwagę naszą sytuację, muszę odebrać. A wiem, że dzwoni Thorne i nie ma przyjemnych wieści. Złożyła ręce na brzuchu i spojrzała się w sufit. Mocno oddychała. Pochylił się i podniósł jej spodnie. Ale nawet nie wykonała najmniejszego ruchu by się ubrać. Miała nadzieję że Thorne84 pójdzie do diabła i zakończą to co już zaczynali dwa razy. - Dawaj! Po dobrej chwili rozłączył się. Ostro przeklął i w jednym ciągu. - Pieroldonyskurwysynwmordejeża. Zaczęła się poodnosić, ale chwycił za jej dłonie. Pokręcił głową. - Nie jesteśmy w żadnym niebezpieczeństwie. Ale przykro mi. Właśnie Thorne powiedział mi, że mam cię przyszykować do walki. Dzisiaj będziesz walczyła. I to będzie bolało jak diabli. *** Marcus budził się wolno. Leżał zwinięty na jednym boku, na skórzanej kanapie tyłem do poduszek. Spał od godziny i miał erekcje, więc się przesunął gdy zdał sobie sprawę, że nie jest sam. Wyciągnął swoje zmysły i poczuł obecność sześciu wielkich wkurwionych

wojowników,

nietrudny

wniosek

skoro

przeładowane energią jakby ktoś zapalił pudełko zapałek. 84

Se wybrał czas …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

307

pomieszczenie

było

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Wygląda na to że nasza Śpiąca Królewna 85, nie ma zamiaru się obudzić. Musiał mieć ciężką noc. Nie jest przyzwyczajany do używania miecza i sztyletu. Pobrecito86 ..,pozwólmy mu spać. Santiago, drań. Marcus podziękował mu uniesionym środkowym palcem. - Myliłeś się - rzucił Zach. - Wygląda na to, że nasza Śpiąca Królewna właśnie się przebudziła. Marcus poczuł jak jego zablokowane skrzydła mruczą, a bicepsy się spięły. Kiedy jego penis opadł jego agresja wzrosła. Uśmiechnął się dziko, odwrócił się i usiadł. - Więc co do cholery chcecie dupki? Gdy Zacharius zrobił krok w jego stronę, Marcus skoczył na nogi, ale Thorne błyskawicznie wślizgnął się między nich. - Spokój! Natychmiast. Nie marnujcie tej swojej cennej mocy na siebie. Odwrócił się do Marcusa i go odepchnął. - Idź do mnie, wykąp się i ogol. I nawet kurwa nie myśl o powrocie na Śmiertelną Ziemię. Opuścisz Drugą, a Endelle urwie mi jaja. A ja twoje. Kerrick ma swoje obowiązki do jutra, a kiedy tarcze Endelle zostaną opuszczone możemy spodziewać się każdego cholernego gówna. A jeżeli myślisz, że Greaves nie planuje czegoś spektakularnego jesteś w błędzie. - Rozdał przydziały. - Luken do New River. Santiago, White Tanks. Zach weźmiesz Awatukee, Jean-Pierre będziesz ze mną w Superstitions, a ty Medichi weźmiesz ze sobą Śpiącą Królewnę na Pogranicze i do centrum Phoenix. - Pieprz się - warknął Medichi. - Nie będę niczyją niańką. Thorne uniósł swoją twarz, która stwardniała jak kamień. 85 86

Ha ha no biedny ten Marcus, biedny … Biedactwo …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

308

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Zrobisz to, co ci każe - syknął. Marcus poczuł rozdrażnienie Thorne’a. Po chwili Medichi wymruczał. - Jasne szefie. Marcus prychnął z drwiną. Ledwo zdążył pomyśleć, że to był błąd kiedy pięść Thorne'a opadła na jego twarz, złamał mu nos. Cholera, nawet nie zauważył ruchu Thorne'a. - Kurwa - warknął. Na szczęście kanapa stała za nim więc miał miękkie lądowanie. Krew spływała mu po całej twarzy. Thorne pochylił się nad nim i złapał go za włosy, mocno odchylając mu głowę. - To było za przerwę jaką sobie zrobiłeś przez dwa stulecia, ty bezwartościowy kawałku gówna. Thorne odsunął się kładąc swoją dłoń na ramieniu. Nie spuszczał spojrzenia z Marcusa. Znużył wolną dłoń w kilcie i wydobył telefon. Po chwili powiedział. - Cześć Horace, potrzebuję twojej pomocy w Jaskini. Jeden z wojowników miał bliskie spotkanie z drzwiami.87 - Skrzywił się i wsunął telefon do kieszeni kiltu. - Pierdol się - warknął do niego Marcus. Zagotował się. - Nigdy nie prosiłem się o powrót. Nigdy nie chciałem wracać. - Podciągnął swoją koszulę i tamował krew płynącą z jego nosa i rozwalanej wargi. Thorne zbliżył się do niego ze wściekłym wyrazem twarzy. Jego piwne oczy były zaczerwienione, a usta wygięte w zjadliwym uśmieszku. - I nie jesteś też mile widziany. Na nieszczęście, nie miałem nic do powiedzenia, decyzja zapadła za moimi plecami. Mam swoje rozkazy, jak ty. Służę Endelle i zrobię co mi każe, ale kurwa nie musi mi się to podobać. I dopóki tu jesteś, będziesz robić co i kiedy ci każę, będziesz też szanował innych wojowników, którzy walczyli podczas, gdy ty zbawiałeś się swoimi jajami na Śmiertelnej Ziemi. 87

Dosłownie było że wszedł w drzwi ..no ale to się samo nasuwało :P i chyba lepiej brzmi …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

309

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Położył dłoń na czole Marcusa przekazując mu lokalizacje swojego domu. - A teraz wynoś się zanim stracę do reszty cierpliwość. Wyślę za tobą Horace. Uzdrowi to co złamałem pięścią. Marcus nie czekał. Czuł się jak dwanaście kawałków gówna. Thorne miał rację. Nie powinien ich opuszczać, ale z drugiej strony gdyby został zabiłby Kerricka, albo on jego. To nie były tylko słowa rzucone w złości. Furia jaką poczuł gdy zginęła jego siostra i jej dzieciaki musiała mieć ujście – chciał krwi Kerricka – więc odszedł, nie oglądając się za siebie, bez słowa, bez żadnego cześć skierowanego do braci, przesłał tylko wiadomość Jeannie, że na stałe przenosi się na Ziemię. Jedyną rozmowę przeprowadził z Endelle, i obiecał jej, że wróci jeżeli będzie go potrzebowała. Więc kurwa wrócił i nienawidził każdej jebanej minuty przebywania na Drugiej. Zmaterializował się w foyer domu Thorne'a z koszulą nadal przyciśniętą do nosa. Poczuł przyjemne meksykańskie płytki pod gołymi stopami. Dom miał ciepłą aurę i cholernie piękny widok na klify Sedona i masywny Mogollon Rim. Więc to było miejsce, które Thorne wybrał na budowę swojego domu. Cały był w kolorach ziemi i pustyni: piaskowym, głębokim turkusie i fiolecie charakterystycznym dla pustynnych zachodów słońca, czyli kolory przeciwne do zimnego mokrego świata Marcusa. Zmiana była dziwna, ale kojąca. Stał w miejscu. Jego nos nadal krwawił i bolał jak skurwysyn. Jego koszula będzie już do wyrzucenia. Potrzebował pomocy Horacego zanim wejdzie w głąb domu. Więc stał w miejscu. Pokoje rozchodziły się promieniście w każdym kierunku, tworząc labirynt kończący się przeszkloną ścianą przepuszczającą światło Arizony. Wszystkie framugi drzwi były łukowate i wyglądały na wykonane ręcznie. Ale czuło się pustkę, mimo że poduszki leżące na kanapach sugerowały, że były często

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

310

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wykorzystywane. - Phi – parsknął z pogardą. Wiedział o co chodzi. Jego dom na Bainbridge Island był identyczny, pięknie zaprojektowany wygodny i nieznośnie pusty. Cholera. Czy to nie definiowało ich wszystkich? Zgraja samotnych, wiecznie walczących drani. Może nie wymachiwał mieczem i sztyletem przez ostatnie dwieście lat, ale zarządzał swoją korporacją z taką samą zawziętością, nigdy nie zostawiając sobie wolnej minuty, by prowadzić normalne życie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

311

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nauka jest skuteczna Kiedy ciało zapamiętuje. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 15 - To jest śmieszne! - Alison parsknęła. - Nie jestem wojownikiem. Nie mam zielonego pojęcia o walce i nie rozumiem, dlaczego mam być do niej szkolona. Czuła się jakby utknęła w koszmarze, z którego nie mogła się wydostać. Czy już nie było wystarczająco złe, że ścigał ją cały pułk w Carefree i została ranna? - Mów Kerrick! Mężczyzna, wojownik, siedział przed nią w kucki i wbijał spojrzenie w jej brzuch. Poczuła drgania i wiedziała, że ją atakuję. Wstrząs adrenaliny posłał ją w powietrze. Lewitowała i w końcu uczepiła się gałęzi na suficie. - Dobrze - powiedział. - Przewidywanie jest dobre. - Czy ty do cholery słyszałeś co powiedziałam? Nie jestem wojownikiem! Przestań! Potrząsnął głową, opuścił brodę. Zwrócił się w jej stronę. Przeniosła się do salonu. Nigdy nie czuła takiego braku kontroli nad sytuacją. Jej umysł pracował próbując znaleźć punkt zaczepienia, nogi jej drżały. O Boże, a co jeżeli go skrzywdzi? Jej serce zaczęło walić, gdy ponownie ją zaatakował. Był tak szybki, że każdy jego ruch był praktycznie rozmyty. Zamierzał ją uderzyć w klatkę piersiową kiedy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

312

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wywinęła się i uciekła. - Dobrze! - To było wszystko co powiedział, słowo obcesowe, szorstkie, okrutne. Alison czuła pieczenie w gardle, gdy powstrzymywała się od powodzi łez. Z każdym szybkim uderzeniem serca, w uszach dudniło jej tętno. Nie miała nawet chwili by pomyśleć, bo znowu ją zaatakował. I znowu. I znowu. Do czasu aż oddech rzęził w jej płucach jak powietrze w sprężarce W końcu zatrzymał się przed nią. Pot spływał z jego ciała, jego zielone oczy były znękane, ale i stanowcze. Kły były wysunięte. - Dobrze. - Ponownie to było wszystko, co powiedział. Położył swoje obie dłonie na jej ramionach. Myślała, że chciał ją pocieszyć. Zamiast tego poczuła inwazję leczniczego ciepła na jej mięśnie. No, czyli już mogę kontynuować naukę jak walczyć. - Nie jestem wojownikiem - wyszeptała. Łzy pojawiały się na jej policzkach. Zignorował ją. Podał jej Gatorade 88, nakarmił ją batonem energetycznym. I nadal z nią nie rozmawiał. Kiedy sięgnęła do jego umysły by mu pokazać, co ona teraz przechodzi, spłynęły na nią czerwone strumienie wściekłości. Wzięła wdech i szybko się wycofała. Wydawał się opanowany, a jednak jego emocje były poza wszelką kontrolą, gniew był skondensowany w twarde włókna pulsujące szkarłatem. Był po prostu zbyt wściekły, by rozmawiać, a już na pewno nie był w nastroju by coś tłumaczyć czy pocieszać. Wiedza, że gardził swoim zadaniem, pomagała jej. Powtarzał ataki do momentu aż w końcu upadła na kolana, nie mogąc złapać oddechu. Pot dosłownie spływał z jej twarzy na płytki. Jej T-shirt był przyklejony do żeber. Nie pamiętała, by kiedykolwiek tak się spociła, nawet na siłowni. Ze 88

napój izotoniczny

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

313

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wszystkich sposobów w jaki sobie wyobraziła, że spędzą wieczór, zabawa-watakującą-wybraną, nie był jednym z nich. Jeżeli już, to miała nadzieję wbrew nadziei, że w końcu zaciągnie ją do łóżka. Zamiast tego zaczął rundę treningową 101. Po prostu cudownie. - Czy teraz możesz mi powiedzieć czemu kazano ci to zrobić? - wysyczała między jednym, a drugim wdechem. - Nie ma znaczenia - warknął. - Do diabła ma! To moje życie. Mów! - Ruszyła w stronę granitowej wyspy. Unikał jej wzroku. -

Może

po

to

byś

umiała

się

bronić?

Nie

wiem.

Pij.

Jedz.

-

Podał jej kolejną butelkę Gatorade, jego głos był twardy jak krzemień. -Skończyliśmy pierwszą cześć. - Zmaterializował podłużne pudło. - Mam twój miecz. Musisz stworzyć identyfikację. Chwycisz za rękojeść i nie puścisz przez kilka minut. Cokolwiek się stanie, nie puszczaj go. - Podał jej otwarte pudło, stal błyszczała w świetle lamp powieszonych między gałęziami na suficie. - Pierdol się - wrzasnęła. Dopiero wtedy na nią spojrzał. Jego zielone oczy były spokojne, ale wyzierał z nich smutek. Alison mocno sapnęła. O cholera. W jego oczach zobaczyła swoją śmierć. Był przekonany, że ona umrze, że tego nie przetrwa. Więc w zasadzie przeżyje jeden dzień wyniesionego życia? Jeden dzień? Nie wzięła pudła. Odwróciła się od niego i przeżuwała batonik, który teraz smakował jak trociny i ciężko było go przełknąć. - Nie idzie mi dobrze, prawda? Powróciła cisza.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

314

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Położyła dłoń na czole i spuściła głowę próbując ukryć łzy. Usłyszała jak pudło ląduję na wyspie. Poczuła jego ręce na ramionach. - Dobrze ci idzie. Problemem jest czas, a nie twoje umiejętności. Masz doskonałe reakcje i świetny instynkt jakiego nie widziałem od dziesięcioleci. Endelle nie wyjaśniła powodów Thorne'owi. Ale to nie może być nic dobrego, a ja mam tylko kilka godzin, aby cię czegoś nauczyć, nie miesięcy. Nie chcę być draniem, ale muszę. To jest moja robota, i za dużo do ciebie czuję, by robić teraz coś więcej niż trzymać dystans, dla twojego własnego dobra. I … jestem po prostu wkurzony. - Tak wiem. - Otarła twarz. - I nic nie mogę zrobić by zmienić rozkaz? - Żadnej cholernej rzeczy. Kiedy spojrzała na niego, mocno zmarszczył brwi. - Co jest? - zapytała. - Masz jedną ogromną przewagę nad innymi wybranymi. Dorównujesz mi mocą, więc chcę czegoś z tobą spróbować. Coś, co może zadziałać. - O czym myślisz? - Mogę cię szkolić moim umysłem. Stanął bezpośrednio przed nią i ujął jej twarz w dłonie. Jego zielone oczy wabiły, kiedy wpatrywał się w nią intensywnym spojrzeniem. - Jak silny jest twój umysł? - zapytał. Zmrużył oczy. Czuła nacisk głęboko w swoim umyślę, znajome przerażające uczucie. Próbowała się wyrwać, ale jej nie pozwolił. - Odpowiedz mi. - Boję się. - Odpowiedziała mrugając. Serce jej się ścisnęło. To co robił przypominało doświadczenie z kompleksu medycznego, kiedy odebrał jej wspomnienia. Chciała się wyrwać, walczyć z nim, a jeszcze lepiej uciec.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

315

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Posłuchaj mnie! - Wysłał stanowczo. - Mam tylko jeden cel, przeprowadzić cię przez to. Nie masz pojęcia z czym będziesz miała do czynienia. A ja tak. I jest tylko jeden sposób by tą robotę dobrze wykonać. Taki rodzaj mentalnego połączenia za pierwszym razem będzie bolał, ale jeżeli sobie odpuścisz i popłyniesz z nim, będzie dobrze. - Boję się. Poszukał jej spojrzenia. - Boisz się utraty kontroli. Łapię to. Żyłaś jak ja żyłem, niezależnie, samodzielnie, o wszystko dbałaś sama. Miałaś kontrolę. Ale teraz musisz odpuścić, i szczerzę mówiąc mam w nosie czy to się tobie podoba czy nie. To jest jedyne wyjście. Złagodził wyraz twarzy i krzywo się uśmiechnął. - Ufasz mi? Cholera, nie grał fair. Była na to tylko jedna odpowiedź. - Tak. Szerzej się uśmiechnął. Pochylił się i pocałował ją prosto w usta. Skinął głową. - Więc teraz mi zaufaj i się odpręż. Skinęła głową. - Dobrze. Gotowa? Wzięła głęboki oddech. - Tak. Nagle jego myśli przedarły się przez nią niczym ostre ukąszenie osy i to zabolało. Z kilku ostatnich swoich walk przesłał jej sensoryczne wspomnienia, jedno za drugim. Alison chciała wrzeszczeć. Wspomnienia spadły na nią serią wbijanych w jej głowę noży.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

316

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Odpuść - przyszła ostra komenda pomiędzy migawkami wspomnień. Ale ona trzymała się mocno, a noże cięły jej umysł na kawałki, gorzej, niż to miało miejsce, kiedy odbierał jej pamięć. - Cholera Alison, nie bądź uparta jak muł, puszczaj! Alison nie miała wyboru. Odprężyła się i w ułamku sekundy ból spadł jak woda w zaporze. - Dzięki ci Boże! Poczuła jakby stała się Kerrickiem walczącym ze strzygoniami, jednym za drugim. Była w jego skórze, dzierżąc w jednej dłoni miecz, a w drugiej sztylet. Czuła skrzydła, które poruszyły się na jego komendę, wyrzucając go w górę w poszukiwaniu wroga. Głęboko w ścięgnach mięśni odczuwała to samo co on kiedy walczył: napięte bicepsy i mięśnie łydek, sposób w jaki jego kolana zginały się i poruszały, ruchy jego klatki piersiowej, nacisk jego ramion, doskonały balet jego ruchów. Patrzyła jego oczami na bitwę. Ekscytacja waliła w jej sercu. Zaczynała rozumieć: kiedy przyspieszy ruchy, a kiedy zwolni, kiedy uniesie miecz, kiedy uderzy, a kiedy osłoni się przed potężnym uderzeniem, kiedy rozwinie skrzydła i wbiję się w powietrze, a kiedy złoży skrzydła by wylądować na ziemi. Czuła jak skórzany kilt uderza w jego nogi, jak naciąga się jego T-shirt, gdy walczył w bojówkach, czuła ciężkie buty na stopach. Każde uderzenie wrogiego miecza w jego miecz, wysyłało drganie teraz przez jej ramię. Po kilku minutach zaczął się wycofywać z jej umysłu, wolno, wyglądało to jak rozciąganie ciasta na pizzę, w końcu jednym mocnym szarpnięciem uwolnił się. Poczuła się porzucona jak wcześniej na granitowej wyspie. Położyła dłoń na klatce piersiowej, a następnie na czole.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

317

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jej ciało było gumowate, zdezorientowane, jakby jej wszystkie mięśnie były ciągnięte w dwóch różnych kierunkach. Oczywiście. Skoro teraz posiadała pamięć jego mięśni, obok jej własnej. Rozstawiła nogi i wyrzuciła lewa rękę za plecy. Spojrzał na nią w górę i w dół i skinął głową z aprobatą. - Postawa wojownika. Niektóre jego wspomnienia przemknęły do jej umysłu. Teraz stał przed czarnowłosą kobietą ubraną w suknie ze skóry jakiegoś zwierzaka. Piękna kobieta wyglądała na Arabkę, egzotycznie. Wiedziała, że tą kobietą jest Endelle, liderka Drugiej Ziemi, mimo że jej imię się nie padło. Wiedziała, bo on wiedział. Endelle była wściekła. Jej ogromne skrzydła sięgały do sufitu. Gniewnie rzuciła. - Nie waż się używać tego pierdolonego tonu w rozmowie ze mną Wojowniku, albo będę miała twoje skrzydła – dosłownie - każde piórko. - Okaaay - wymruczała zamykając pamięć. - Teraz będziesz potrzebowała swojej broni. Trzymał pudło z jej osobistym mieczem. Wzięła od niego pudło i spojrzała na piękną broń spoczywającą na ciemnozielonym aksamicie. Błyszczała w świetle lamp podwieszonych na suficie. - Stal węglowa, bardzo ostra. Będziesz potrzebowała wskazówek jak się nią zajmować. Spojrzała na niego. - Jak to dokładnie działa? Mówiłeś, że miecz przyjmie tożsamość, że będzie mój, tylko mój.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

318

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skinął głową. - Jeżeli zostanie dobrze przypisany, nikt na Drugiej ani na Ziemi, nie będzie mógł go dotykać bez utraty życia. Skinęła głową. - Jak mam to zrobić? - Mocno ściśnij rękojeść i proces przypisania sam się zakończy. Tylko trzymaj go mocno, nie upuść przez kilka sekund. Będziesz wiedziała. Sięgnęła po rękojeść, ale zawahała się. Robiła kolejny krok ku nowemu życiu, nowemu światu, dosłownie, nowemu wymiarowi. O Boże. *** - Nadal jestem wściekły na ciebie - warknął Medichi. Marcus siedział na krawężniku, w centrum miasta na Pograniczu. Jego kilt zwisał mu między nogami, pot zmieszany z krwią spływał mu z różnych części ciała. Spojrzał na kolegę wojownika. - A kogo to kurwa obchodzi? Medichi stał na chodniku. Wyglądał jak bóg rzymskiego panteonu, wysoki na sześc stóp i siedem cali, oświetlony przez światło latarni. Włosy miał długie, czarne i proste tym razem mocno związane cadroenem. Miał wyraźne kości policzkowe, ostre linie szczęki i głęboko osadzone oczy. Był silny, szczupły mimo potężnych muskułów, i był wojownikiem z mrocznym sekretem. Nikt nie zadzierał z Medichi. Otarł ostrze miecza białą szmatką. Nie dostrzegał ruchu ulicznego i nikt oczywiście nie mógł ich zobaczyć. Marcus założył mgłę na cały obszar walki.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

319

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Chmura białej pajęczyny, której żaden śmiertelnik nie mógł dostrzec. Mgła mieszała w umysłach. - Więc Medichi, nadal utrzymujesz skrzydła w tajemnicy? - Odpierdol się. Nikt nie wiedział czemu Medichi nie rozpościerał skrzydeł. Nikt. Z tego, co wiedział Marcus, nikt nawet nie widział jego skrzydeł. Medichi zapytał. - Nadal masz zamiar spierdalać na Ziemię z ogonem między nogami? Marcus puścił kpinę mimo uszu. Musiał, skoro wojownik ratował mu dupę kilkakrotnie przez ostatnie dwa dni. Wytarł ręką czoło, co spowodowało, że cięcie nad lewą brwią zabolało jak jasna cholera. Ich ostatnia potyczka, która obejmowała również uszkodzenie skrzydeł wroga, zadrapała także jego pióra. Centralny właśnie posprzątał jedenaście trucheł strzygoni. - Wiesz czemu musiałem odejść. To nie było tajemnicą. Medichi przyjrzał się swojej broni, i szybciej zaczął wycierać ostrze. Krew sączyła się z cięcia na udzie, spływała spod kolana na łydkę brudząc sznurowania nagolenników. Nie zwracał na to uwagi. Mocno zmarszczył brwi. - Nigdy nie wierzyłem i nie uwierzę, że skrzywdzisz Kerricka, a on ciebie. - Tia, każdy myśli, że to tylko słowa rzucone na wiatr. - szybko powiedział Marcus. Chciałem go zabić, a on mnie, i to się nie zmieniło. Endelle jest mądra, trzymając nas z dala od siebie. -Twoje pretensje do niego trwają już dwa stulecia. Musisz z tym skończyć. Nie dodał na końcu jak zwykle dupku. Kilka godzin walki ze wspólnym wrogiem, zrobiło z nich tandem. Nie byli może najlepszymi kumplami, ale znikło

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

320

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension spojrzenie – wytnę ci wątrobę - z brązowych oczu Medichi. Marcus skanował obszar, od smugi starej gumy na chodniku, przez odpadki w rynsztoku, na samochód po drugiej stronie ulicy z rozwalonym błotnikiem. - Helena była ostatnia z mojej rodziny i błagałem Kerricka by się z nią nie żenił. Błagałem go przez miesiące. Ją też, by tego nie robiła. - Kochała go. - odpowiedział głębokim mrocznym głosem Medichi. - Co więcej mogło się liczyć? - Kurwa, nie jesteś przecież romantykiem. - Czas pójść naprzód. Marcus wstał. - Poszedłem. Powiedziałem do diabła z Drugą i wróciłem na Ziemię. Podoba mi się tam... to znaczy tutaj. Walczę tylko, bo to obiecałem Endelle. Po tym wszystkim nigdy mnie już nie zobaczysz. Medichi skinął głową. - Wiem. - Jego oczy postarzały się, mimo że jego ciało nie zmieniło się przez ostatnie dwa wieki. Medichi rozejrzał się. - Zrobiłeś zajebistą mgłę i cholemie dobrze walczysz. - Jego spięta szczęka rozluźniła się. - Zginąłbym tutaj dzisiaj, gdybyś ze mną nie był. - Więc może w końcu zejdziesz ze mnie i mi podziękujesz? Medichi wolno odwrócił głowę w jego kierunku i wygiął usta. - Jedynie co ci zaoferuję to pieprz się. - Zaakceptowane. - Odwrócił wzrok. - Kiedy ponowie będziemy mieć towarzystwo? - W każdej chwili. Przez kilka ostatnich miesięcy pojawiają się falami, nie tak, jak to było wcześniej, kiedy jeszcze z nami byłeś. Nieraz mijały godziny zanim nadszedł

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

321

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension kolejny szwadron. - Poruszył głową. - Pamiętam jak mogliśmy zająć się naszymi sprawami w Blood & Bite między potyczkami. Teraz tak nie jest. Tak jak wczoraj jesteśmy zajęci przez całą noc. Marcus wciągnął głęboki wdech. Czuł jak powietrze robi się zimniejsze. Jego zablokowane skrzydła w odpowiedzi zamruczały. Odsunął się od Medichi nie chcąc go zranić. Gdyby stał zbyt blisko niego, otwierając skrzydła mógłby go znokautować. Medichi wyprężył klatkę piersiową. - Nadchodzą. Marcus spojrzał w nocne niebo. - Opadają w dół na oddechu Dowódcy. - Trzech jego generałów potrafi to samo. - Kurwa. - Właśnie. Powietrze zrobiło się lodowate. Marcus zmaterializował miecz w dłoni, a Medichi upuścił zakrwawioną szmatkę, pozwalając jej spać na asfalt. Wyrwał sztylet z uprzęży. - Jak na razie było jedenastu. - Chryste. - I kolejny szwadron ... a może i więcej. Marcus poczuł jak drgają mu zablokowane skrzydła. Wziął jeszcze dwa głębokie wdechy i otworzył skrzydła. Trzy razy w ciągu jednej nocy. I cholera, czuł się z tym dobrze. Jego jasnobrązowe skrzydła z jasnozielonymi smugami rozpostarły się na pełną szerokość i wysokość nad jego głową. Spiął abs-y kiedy strzygonie spadły z nieba.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

322

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Potrzebujemy cię Marcus. Thorne tego nigdy nie powie, ale jak tak. Musisz wrócić. - To się nigdy nie zdarzy. – Temperatura powietrza spadła do poziomu arktycznego. - Phi - mruknął kpiąco Medichi. - Czego? - Te twoje zielone pasma na skrzydłach. Ten sam kolor, co oczy Havily. Cholera. Marcus naprawdę nie chciał o niej myśleć, a teraz za każdy razem, gdy rozłoży skrzydła będzie o niej myślał. Świetnie. Po prosu świetnie. Skupił swoją uwagę na Pizdusiach. Wyglądali na Latynosów, ciemna skóra, brązowe oczy, czarne włosy, i tak przystojni, że Marcus przez chwilę zapomniał czemu dzierży w dłoni miecz. - Śliczności - wymruczał. - Podobni do mnie. - powiedział Medichi śmiejąc się. - Hej Marcus... na pewno mają jedną cholerną parę dla ciebie. Oczywiście mam na myśli... skrzydła. Marcus nie chciał się roześmiać, ale musiał. - Drań - mruknął. Trzymał miecz w górze, w obu dłoniach, przykuł wzrok ... tak dwa szwadrony, do ośmiu strzygoni, wszystkie leciały w ich kierunku. - No chodźcie skurwysyny. Nie wstydzicie się. Po chwili wzleciał w powietrze. *** Alison nie mogła przestać się uśmiechać. Wymachiwała mieczem w dużych, teraz jej znanych łukach, zaskoczona jak się z tym czuła. Stanęła, trzymając miecz w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

323

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension obu rękach. Nawet po upłynie kilku minut małe wstrząsy błyskawic nadal przemieszczały się przez palce rozprzestrzeniając się w górę na jej dłonie i ramiona. Jakie to było magiczne. Pęd przyjemności wirował jej w głowie. Miecz był jej, na sto procent. Czuła to. Czuła zarówno dziwne uczucie własności jak i przynależności i kochała to. Dom. Miecz czuł się jak w domu, co także nie miało żadnego sensu. Spojrzała na Kerricka. Przez cały proces przypisywania miecza, przestawiał wszystkie meble w każdym pomieszczeniu pod ścianę. Teraz też holował skórzane krzesło w kierunku przeciwległej ściany koło ogromnego kominka zbudowanego z kamienia. - To dziwne - wysłała. W końcu pchnął krzesło, które uderzyło o ścianę. Odwrócił się i spojrzał na nią. - Trzecia technologia. Jeden z nielicznych darów z wyższego wymiaru. To bardziej jak więź na wieczność, prawda? - Tak, dokładnie. Znowu zaczęła wymachiwać mieczem, tnąc, poruszając, kręcąc. Czuła doświadczenie Kerricka w mięśniach jej rąk, ramion i plecach. Nawet jej nadgarstki inaczej pracowały, a jej miecz był jak stary przyjaciel. - Jezu - mruknęła. Odwróciła się i ponownie spotkała jego wzrok. - To jest jak jakiś rodzaj cudu. Skończył przesuwać meble i stanął przed nią. - Masz dobry chwyt i postawę. Skinęła głową. Jej umysł nadal był odrobinę rozluźniony, jakby rozciągnięty na długi dystans,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

324

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ale w końcu znalazł drogę do niej. Jednak kiedy zmaterializował miecz w dłoni poczuła dreszcz emocji, emocji wojownika. Jasna cholera. Uśmiech naciągnął jej usta i policzki. Uśmiech? Cholera, chciała walczyć i teraz znała nowe słownictwo. Poczuła dreszcze na plecach układające się w V. Zablokowane skrzydła? Co za pęd. Oczywiście nie miała ich jeszcze. Kerrick wspomniał, że z jej poziomem mocy udoskonali skrzydła zanim minie pierwszy rok jej wyniesienia. Ale teraz czuła ich obecność, och początki i to nadal był pęd. Gdyby była wyniesiona miałaby już kły i skrzydła. Zachwiała się na nogach. Lepiej skupić się na mieczu, nauczyć się nim walczyć, Bóg jeden wie z jakiego powodu. Kiedy zmrużył oczy i opuścił ramiona, jej bicepsy napięły się jakby dokładnie rozumiała co miał na myśli przez te proste fizyczne znaki. Przesunęła miecz na przód i uniosła w górę. Poczuła śmieszną potrzebę warczenia, ale w tym momencie była bardziej wojownikiem niż terapeutą, bardziej Kerrickiem niż Alison. Pokiwał głową z aprobatą, ale jeszcze bardziej obniżył podbródek. Jego szmaragdowe spojrzenie było zacięte, pozbawione nawet uncji współczucia. Podszedł do niej z paranormalną szybkością. Zmaterializowała się za nim. Odwrócił się do niej. Zaatakowała. Kiedy ostrza się spotkały jej ramię zadrżało pod uderzeniem stali jego miecza. Jej mięśnie szarpnęły się w dzikim dreszczu. Dłużej nie myślała, ale przewidywała. Każda technika jaką znał Kerrick płynęła strumieniem do jej umysłu, stając się częścią niej. Miecz był bardziej rozwinięciem odpowiedzi i reakcji, co przełożyło się rytmicznie w atak. Dom w Queen Creek wypełnił się warczeniem, pomrukami, ogłuszającym dźwiękiem spotykających się stalowych ostrzy, zapachu dwóch ciał, spoconych i pełnych agresji.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

325

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Matrix, przyszło jej do głowy. Podarował jej wspaniały dar. Coś w niej pękło i przesłała mu wiadomość. - Kerrick przestań. Cofnął się, szybko opuścił miecz widząc, że jej ostrze było skierowane w kierunku podłogi. - Teraz mam szanse prawda? Powiedź to. Muszę to usłyszeć. Jego miecz wyparował. Zmniejszył odległość między nimi, odsunął jej dłoń z mieczem z dala od niego i ją mocno przytulił. Czuła przepływające przez niego dreszcze, przechodziły przez ramiona, twarde mięśnie klatki piersiowej i brzucha, nawet masywne ud. - Dzięki Bogu masz - mruknął jej w ucho. Wysłała miecz w róg pokoju i też go objęła, wtulając się w jego szeroką klatkę piersiową. Dopiero wtedy zrozumiała, że wcześniej nie czuł żadnej nadziei. Trysnęły jej łzy z oczu. Skryła mokrą twarz w jego ramionach. Jednak po chwili odsunęła się od niego, zmaterializowała na nowo miecz w dłoni i pchnęła nim dwa razy powietrze. - Dowódca ma plany wobec mnie, więc Endelle kazała ci mnie szkolić do walki? - Dokładnie. - Więc to nie ma tylko na celu obronę przed strzygoniami, kiedy na przykład jakiś ich szwadron pokażę się przed twoimi drzwiami? Pokręcił głową. - Wątpię by się jakikolwiek pokazał. Okay. Na razie wolała nie myśleć co dla niej wymyślił Darian. Gdyby to zrobiła, zwariowałby. Przez następny kwadrans ciężko trenowała aż ponownie się zasapała, a jej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

326

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mięśnie

paliły

żywym

ogniem.

Zdematerializowała

miecz

dla

własnego

bezpieczeństwa. Podał jej kolejny Gatorade. Wzięła go nie dziękując. Wypiła. Masował jej mięśnie i uzdrowił do takiego stopnia, że mogła na nowo zacząć trening. Była obolała i spożyła kolejny batonik energetyczny. Kolejna sesja treningowa była jeszcze gorsza, męcząca i szybsza. Kilka minut później dzięki jego pomocy nauczyła się przeciwdziałać jego prędkości, poruszać się szybko i przewidywać uderzania jego miecza. Uderzenie za uderzenie. Jednak fizycznie była nieprzygotowana do tak długiej potyczki. Była cholernie zmęczona cofając się przed nim i jego uderzeniami korytarzem w kierunku pokoju gościnnego. Zdecydowała się czegoś spróbować. Rzuciła w niego energią. Oddał jej, chyba z jeszcze większą siłą tak, że wybuch wrzucił ją do pokoju gościnnego. Niestety zachwiała się i boleśnie upadła na ręce. Prawie przecięła własnym mieczem udo. - Ałć! - wrzasnęła. Ze wszystkich sposobów, w jaki mogła zostać ranna podczas treningu, zwichnięty nadgarstek wydawał jej się najbardziej niedorzeczny. Jednak wiedziała, że Kerrick się nie zatrzyma, mimo że była osłabiona. Wyczuła jak atakuje i użyła całej swoje mocy by wygenerować ochronne pole. Nawet nie wiedziała co to jest, ale widziała jak je zbudować. Kiedy uniosła wzrok, całe to sześć stóp i sześć cali wojownika było zawieszone w powietrzu tuż nad nią. Nagle uśmiechnął się. W pokoju było ciemno, więc zobaczyła błysk jego kłów i skrzące się oczy. I był uśmiechnięty. Czuła jego pot kapał na jej pierś przez pole. - Upadłam na nadgarstek - wysłała śmiejąc się. - Możesz w to uwierzyć?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

327

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odesłała miecz i delikatnie go uwolniła. Rzucił się obok niej i odwrócił na plecy. - To jest kurwa niesamowite. - Jego miecz znikł, skrzyżował dłonie na czole. Usiadła. Jej T-shirt i spodnie były całkowicie przemoczone, i bolał ją każdy mięsień w ciele. Obróciła się i spojrzała na niego. Wzięła głęboki wdech zanim zapytała. - Czemu tak mówisz? - potarła nadgarstki. - Przez tyle dekad trenowałem wojowników i nigdy nie miałem żadnego, który potrafił tworzyć pole. - Spojrzał na nią. - Możesz tego użyć. Jeżeli będziesz musiała walczyć ze strzygoniem możesz użyć pieprzonego pola.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

328

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Akt miłości Przezwycięży cały ból. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 16 Kerrick leżąc na plecach powiedział. - A teraz połóż się i podaj mi swój nadgarstek. Alison wyciągnęła się obok niego opuszczając dłoń. Kiedy jej wilgotna skóra zetknęła się z dywanem, zaswędziało ją. Kerrick masował jej mięśnie i więzadła, kciuki pracowały na jej skórze. Lecznicze ciepło napłynęło przez jej nadgarstek. Westchnęła i ból ustąpił. Gdy skończył, odwróciła się do niego, opuszczając głowę na swoje ramię. W pokoju było ciemno. W którymś momencie podczas treningu zapadła noc, spojrzała w stronę lampki nocnej i mentalnie ją zapaliła. Kerrick oparł się na łokciu. Jego czarne wilgotne włosy zwisały na ramiona, a i tak wyglądał gorąco jak diabli. Zmaterializował ręcznik w dłoni i wytarł jej policzki i czoło. Jakie to wszystko było normalne, włączam myślą światło, a on materializuje obiekty znajdujące się w innej części domu. - Co ja tutaj robię? - Żyjesz. To samo, co robiłaś na Ziemi. Tylko teraz jest odrobinę ciężej, przynajmniej na jakiś czas. - Wytarł twarz. - Wiesz to było dobre. - Opuścił głowę i spojrzał jej w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

329

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension oczy. Uśmiech pojawił się na jego ustach. - Już cię prawie miałem i po chwili wisiałem w powietrzu. Myślę, że jesteś wyjątkowa. Po prostu wyjątkowa. Alison spojrzała w jego intensywnie zielone oczy. Zaczerwieniła się i uśmiechnęła. Więc, myślał, że była wyjątkowa. Nikt wcześniej jej czegoś takiego nie powiedział. Jej rodzice byli zawsze mili i pomocni. Ale nigdy nie powiedzieli, że jest wyjątkowa. Jak mogli, skoro cały czas byli zajęci martwieniem się o nią? Do tej chwili jej życie kształtowało osamotnienie. Nie chciała by ten czas, który spędzała z Kerrickiem, tak dużo dla niej znaczył, ale tak było. Wmieszała się w jego świat i życie. Po raz pierwszy w jej życiu, jej dziwaczne umiejętności nabrały dla niej sensu. Nauczył ją nawet walczyć mieczem przez przekazanie jej strumieniem swoich wspomnień, bo była na tyle silna by od niego tą wiedzę odebrać. - Niesamowita, tak? Wyciągnęła dłoń i potarła palcami jego policzek. Wziął głęboki wdech. - Przez wielkie N. Zapach kardamonu otoczył ją potężną falą. Skrzywił się i pokręcił głową. - Musimy wracać do pracy.89 Jego głęboki głos był szorstki, nawet zachrypnięty. Zaczął się podnosić. Alison szybko położyła dłoń na jego szyi. - Zostań na chwilę. Oparła się na łokciu, jej place drżały na jego silnym bicepsie. - Chcę byś wiedział, że jestem wdzięczna za to, że jesteś ze mną, że mnie trenujesz i mnie chronisz. 89

Stop chłopczyku, nic nie musisz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

330

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Uniosła się wyżej na łokciu i go pocałowała, ale cofnęła się tylko o cal. Wdychała wspaniały zapach. Jej spojrzenie opadło na jego usta. - Powinniśmy pracować - mruknął niewyraźnie. - Naprawdę powinniśmy. Pochyliła się ponownie i przesunęła wargami po jego policzku. Zlizywała jego słony pot. Warknął cicho. Więcej kardamonu eksplodowało w jej zmysłach. Zamknęła oczy i przesunęła się do jego ust. Ponownie go pocałowała. Drażniła językiem jego wargi. Osunęła dłoń na jego potężny tors. Tym razem jej palce drżały pod materiałem jego T-shirtu. Jego pierś unosiła się i opadała gwałtownie. Całując go przesłała. - Zadbałeś o mnie, to teraz ja zadbam o ciebie. Zamruczał, ale cofnął się i spojrzał na nią. - To nie jest dobry pomysł z wielu powodów. - Więc przestań wysyłać fale kardamonu. Zamknął oczy i gwałtownie wypuścił oddech. - Lawenda. *** Kerrick próbował zablokować swój zmysł węchu, ale ciężki trening przez ostatnie kilka godzin dał mu w kość. Jego nos płonął i pił zapach Alison jakby umierał z pragnienia. Jego lędźwie były obolałe. Nie, płonęły. Jej dłoń pięła się w górę jego klatki piersiowej, sunęła do jego gardła, a następnie zjechała do jego policzka. Odwrócił się i pochwycił zębami jej palec. Zassał lawendowy smak jej skóry. Pochylił się nad nią gdy zaczęła jęczeć. Wysunęła palec z jego ust, a ten

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

331

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zmysłowy ruch sprawił, że był twardy jak kamień. Położył dłonie na jej. - Poćwiczymy. Uniósł się nad nią, opierając cały swój ciężar ciała na przedramionach. Czuł jak wzrasta w nim zaborcza potrzeba. Powinien przestać, teraz. 90 Powinien każdą sekundę spędzić na trenowaniu jej. Mimo to nie ruszył się, tylko delikatnie pocierał jej ramiona. - Tak, każdego dnia bo inaczej zwariuje. - Wiem co masz na myśli. Pomyślał o swojej piwnicy, o swoim odizolowanym życiu, jak karał swoje mięśnie każdego popołudnia by doznać odrobiny ulgi. Odsunął bujne blond włosy z jej twarzy. Wysiłek zaczerwienił jej cerę, a usta zmienił w czerwoną różę. A może to dlatego, że go całowała. Jej niebieskie oczy wpatrywały się w niego jakby nie wierzyła, że on istnieje. Wsunęła palce w jego wilgotne włosy. Nie przeszkadzało jej, że był spocony. Osunęła się na plecy i pociągnęła go za sobą. Zaproszenie dla niego. Podążył za nią jakby był połączony z nią niewidoczną liną. Przerzucił nogę nad jej biodrem. Położył dłonie obok jej głowy. Boże, w końcu była pod nim, tam gdzie powinna być już od pierwszego dnia, od pierwszego śladu zapachu, który złapał w kompleksie medycznym gdy się przed nim zmaterializowała. Rozchyliła usta. Był jeszcze czas by się wycofać, zrozumieć co za głupotę popełnia, ale co złego stanie się jeżeli znajdzie się w niej? Sam seks nie zakończy breh-hedden. Uniosła się i pochwyciła jego usta. Wsunęła język między jego wargi. Runął ciężko na nią, pozwalając by ryk breh-hedden zalał mu żyły. Stracił kontrolę. 90

Tylko spróbuj, a nie tknę tłumaczenia palcem przez miesiąc.... a ja rzucę focha i nie będę betować przez dwa :P Mad

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

332

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ściągnął z niej koszulę, spodnie i pocałował. A może było na odwrót? Jakoś pozbył się biustonosza, a ona chichotała. Objął jej piersi i jakimś sposobem pozbył się własnych spodni. Warknął, gdy objęła jego penisa. W końcu wszystko było tak jak powinno być, ona całkiem naga pod nim i jego rzeczy gdzieś rzucone. Splotła palce z jego i owinęła nogi wokół jego bioder. Wbił się w nią członkiem ze zmysłową ostrością. Pocałował ją, ich języki tańczyły. Zacisnął dłoń na jej biodrach jeszcze bardziej przyciskając ją do siebie. Zaczął się poruszać. Jęknęła i zacisnęła na nim mięśnie. Warknął i prawie do cholery doszedł. Był na nią gotowy od chwili, gdy pierwszy raz poczuł ślad lawendy w kompleksie medycznym. Zbyt gotowy i teraz to się mściło. Possał jej szyję drażniąc kłami skórę. Ale nie przebił żyły. - Hej - szepnęła ochryple. - Jeżeli weźmiesz moja krew będąc we mnie i w mojej głowie, czy to nie spowoduje poważnych problemów? Wiesz to całe breh o którym mówiłeś. - W porządku - powiedział starając się oddychać. - To wszystko musi się stać jednocześnie. Oddzielnie nie będą miały żadnego znaczenia. Nie martw się. - Nie rozumiem. - Zaraz zrozumiesz - powiedział wchodząc w jej głowę. Wygięła się pod nim. Odrzuciła głowę i jęknęła. - Jesteś idealny. Jesteś pewien, że cię nie skrzywdzę jeżeli w ten sposób się dołączę? Roześmiał się. - Nie ma na to szansy. Wypełniał ją bez reszty. Wchodził w nią raz za razem, szybciej i wolniej, drażniąc wszystkie jej nerwy. Sapnęła. Jej mięśnie coraz szybciej zaciskały się na nim. Był tak cholernie twardy, a ona ciągnęła go na krawędź. Powstrzymał się. Poczekał. Chciał wycisnąć każdą najmniejszą krople przyjemności z czasu

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

333

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension spędzonego z nią. Chciał patrzeć jak dochodzi, co najmniej pół tuzina razy zanim sam skończy. Przesunął usta po jej ciele, objął wargami pełną pierś, zacisnął kły na sutku. Wiedział co chciał zrobić, ale nie chciał z nią tracić kontaktu. Wydawało się, że zrozumiała bo jeszcze mocniej zacisnęła nogi wokół jego bioder, trzymając go mocno. Polizał jej pierś i po chwili naciskał kłami jędrne ciało. - Mogę? Uprzejmy z niego wampir. Mocniej objął jej pierś i czuł jak nabrzmiewa pod jego dłonią. Jęknęła i załkała. - Mogę?- zapytał ponownie, powstrzymując się przed przebiciem skóry. Jeszcze mocniej docisnął do niej biodra. - Tak - wszeptała ochrypniętym głosem. Kilka razy przesunął językiem po jej sutku aż mocniej zaczęła się pod nim wić. Zwolnił swoje ruchy powstrzymując moment orgazmu tak długo jak mógł. Objął kłami różowy sutek i szybko wbił się, wydzielając jad by powstrzymać krwawienie i zwiększyć doznania. *** Alison krzyknęła. Ból połączony z przyjemnością, dawał niesamowite doznanie Odchyliła głowę, spojrzała w sufit i jeszcze mocniej zacisnęła palce na jego włosach. Sapnęła nie wierząc, że w końcu to się stało. Jej wojownik, wampir, w końcu się złamał, był w niej, a ona go nie skrzywdziła. 91 Ani odrobinę. Przynajmniej 91

Skończ z tym krzywdzeniem, bo mnie drażnisz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

334

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension do teraz. I miała nadzieję, że nigdy. Jej pierś drgnęła pod naporem jego kłów. Jego język naciskał i głaskał napięty pączek. Jej mięśnie rytmicznie zaciskały się na jego penisie. Biodra poruszały się w zgodnym rytmie. Sapnęła i jeszcze mocniej objęła jego kark, zachęcając go do ostrej jazdy. Dziwne uczucie zaczęło się rozprzestrzeniać z miejsca nakłucia. Poczuła żar zwiększający jej przyjemność, który intensywny niczym błyskawica przeszył jej piersi, jakby porażał ją szybkimi impulsami elektrycznymi od zewnątrz i wewnątrz jednocześnie. - Kerrick co ty mi zrobiłeś? - To tylko początek. - Mogę odpłynąć. Zaśmiał się jeszcze mocniej obejmując obolałą brodawkę. Jego biodra poruszały się w wolnym rytmie. - Mam cię possać? - Tak, mocno i teraz. Wycofał kły, mocniej objął pierś eksponując sutek. Chwycił go i zaczął mocno ssać. W tym samym momencie zdjął dłoń z jej biodra i wsunął między uda. Alison wiedziała co za chwilę się stanie. Chciała go ostrzec, ale nie dała rady. Utknęła w orgazmie, który poniósł ją na ciężkiej fali. Poczuła jak zbiera się moc. Odsunął się od jej piersi i uniósł się. Rozumiejąc jej potrzebę, wbił się w nią mocno, ostro poruszał biodrami. Jęknęła próbując sformować słowa, ale nie dała rady. Kiedy pochwyciła ją ekstaza, moc się uwolniła, i orgazm dorwał ją w ostrym, bolesnym chwycie. Usłyszała jak Kerrick zaśmiał się i głośno jęknął. Pochylił się. - Mój Boże - wyszeptał jej do ucha nie przerywając wbijania się w nią. - To było

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

335

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension niesamowite. - Nic ci się nie stało? - położyła dłoń na jego piersi. Musiała wiedzieć. - Jestem pobudzony. Nie znam lepszego doznania niż bycie w tobie. Zrób to jeszcze raz. Zalała ją ulga. Była szczęśliwa, a on nadal twardy jak kamień. Nadal się poruszał w odwiecznym rytmie i jeżeli nie przestanie to ponownie dojdzie. Poznała nowy rodzaj spalającej ją przyjemności. Czuła ogień w miejscu ukąszenia. - Gryząc mnie, coś pozostawiłeś. - Jad, jeden z najlepszych darów wyniesionego życia. Jad zaczął się rozprzestrzeniać wypełniając każą cząstkę jej ciała. Jęknęła ponownie kołysząc biodrami. - Właśnie tak Alison, dojdź. Owinęła ręce wokół niego i mocno zacisnęła. Jeszcze szybciej się poruszał. Wampir miał moc. Na nowo pochłonęła ją żądza, a nie wiedziała ile jeszcze zniesie. Przesunęła dłonie na jego pośladki i pieściła je. Był potężny, wszędzie. Jej wojownik miał twarde mięśnie, które domagały się uwagi. Przesunęła po nich pałacami. Był wspaniały w każdy możliwy sposób, przynajmniej dla niej. Przesunęła dłonie na jego plecy, w miejsce gdzie pojawiały się skrzydła. Szarpnął się i jęknął. - Lepiej się powstrzymaj bo szybko skończy się zabawa - szepnął. - Zablokowane skrzydła są bardzo wrażliwe. Ale nie potrafiła się powstrzymać. Podobało jej się jak reagował na jej dotyk w tym miejscu. - Mówię poważnie. - Uniósł się nad nią i spojrzał jej w oczy. - Nie chcę jeszcze dojść, chcę patrzeć i poczuć jak na nowo dochodzisz.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

336

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przesunęła dłonie w dół jego ciała. - Więcej. Jeszcze bardziej się uniósł i warknął. Jego zielne oczy ściemniały gdy spojrzał jej w oczy. Wysunął kły. Uniosła palce i ich dotknęła. Uniosła się i go ścisnęła. Dotknęła wargami jego brody, szyi, głaskała jego kark. Był zabójczy wszędzie. - Czuję nadal twój jad. Objął wargami jej usta, zassał dolną wargę, a następnie wsunął język. Kiedy w końcu jad przeniknął jej serce doznanie było niesamowite. Ogień płonął w jej ciele. Wiła się pod nim. - Taak Kerrick! - orgazm uderzył w nią z siłą huraganu. Zatonęła w przyjemności. W tej samej chwili moc została uwolniona. Warknął biorąc od niej wszystko, co mogła dać. - Jasna cholera - wywarczał, bardziej jak zwierzę niż człowiek, erotycznie, dziko, mocno. Przyspieszył ruchy. - Zaraz dojdę. Kolejna fala ją zabrała. Krzyknęła trącając palcami wrażliwe miejsce między jego zablokowanymi skrzydłami. Gdy szczytowała moc uderzyła w niego. Krzyknęła z przyjemności, która zabrała ją na długą ostra jazdę. - Nie mogę już dłużej czekać. Uniósł głowę i warknął dochodząc. Ponownie szczytowała, a on ciężko na nią opadł. - Boże. Przygniatał ją, ale jego ciężar był przyjemny. Otoczyła ramionami jego szyje, a on skubał wargami jej ramię. Jego pierś wznosiła się i opadała z każdym ciężkim

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

337

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension oddechem jaki brał. Cholernie zadowolony dryfował w jej umyśle. - Cieszę się, że nic ci się nie stało - wysłała. Jego libido, o rany … czuła się jak w niebie. Jego ciało zadrżało jakby na nowo przeżywało to, co się stało. Alison wtuliła głowę w jego ramię. Jej szczęście nie znało granic. Nie zraniła go, a on przyjął wszystko to co mogła mu zaoferować. - Czy życie może być lepsze? Już wiedziała, że będzie to z nim robić częściej, czy to mu się podobało czy nie. Nie rozumiała czemu tak się martwi breh-hedden. Jej zdaniem bardzo jej pragnął. Odsunął się, nie wycofując się z jej ciała. Zmarszczył brwi. Pochylił się i delikatnie ją pocałował wślizgując się do jej umysłu. - Jesteś piękna, ale mamy robotę.92 - Psujesz zabawę. Uśmiechnął się i ponownie ją pocałował. - Chcę byś była bezpieczna. Ciężko westchnęła. - Dziesięć minut? Chcę wziąć prysznic. - Siedem - oświadczył z warczeniem, - Okay. *** Kerrick zrelaksowany leżał na dywanie z dłońmi założonymi pod głową. Słuchał jak Alison śpiewa pod prysznicem. Nie rozpoznał melodii, ale uśmiechał się słysząc jak nuci. W końcu poczuł się zrelaksowany i zadowolony. 92

Boże, co za romantyk, szkoda że się nie odwrócił na drugą stronę i nie zasnął.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

338

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Cholera. Wypuścił głębokie westchnienie. To był najlepszy seks w jego życiu, i to po tylu stuleciach Kiedy jej moc zebrała się i uwolniła podczas orgazmu, jego wyniesiona natura to zaakceptowała, niczym uderzenie bezpośrednio w jego brzuch, i posłała przyjemność przez całą długość jego penisa. Nie wiedział jak mógł się tak długo powstrzymywać, ale był zdeterminowany by przedłużyć moment szczytowania. Czuł się odprężony jak nie czul się od wieków. Helena i jego śmiertelna żona Marta zawsze wykorzystywały ten sposób by mu ulżyć. Zapomniał o radości jaka płynęła z małżeństwa, o związku budowanym na głębokim szacunku, i oczywiście na szalonym pociągu seksualnym. I tak, szanował Alison, za to kim była i jaka była, za jej szaloną odwagę, dobroć, mimo że przez tyle lat była samotna, i inna niż wszyscy wokół jej. Tak, szanował ją jak diabli. Seks z nią wypełnił pustkę w jego sercu i duszy, tak rzadko łagodzoną przez całe tysiąc dwieście lat jego pieprzonego życia. Chciał ją zatrzymać przy swoim boku, ale jak mógł biorąc pod uwagę charakter jego pracy? Prawda była taka, że nie mógł. Jednak na samą myśl, że zbraknie Alison w jego życiu czuł ostry ból w piersi. Okay, naprawdę nie może iść tą drogą. Wziął głęboki oddech i pomyślał o tym co się przed chwilą stało, o przyjemnym seksie z nią. A kiedy dotknęła palcami jego zablokowanych skrzydeł musiał dojść. Naprawdę dojść. Cholera. Nigdy nie miał orgazmu za orgazmem, nawet zaczął się zastanawiać czy się kiedykolwiek skończy. Cholera.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

339

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Na to wspomnienie stwardniał. Usiadł bo wiedział, że rozpamiętywanie nie pomoże. Zerwał się na nogi. Też potrzebował prysznicu. Kiedy sięgał po rzeczy zadzwonił jego telefon. Thorne. Znowu. Opuścił pokój Alison zanim odebrał. - Dawaj. Ochrypły głos przyjaciela zadudnił mu w uszach. - Właśnie dostałem wiadomość od Komitetu. Możesz przeliterować słowo zjeby? Kerrick słuchał z niedowierzaniem. Na pewno się przesłyszał. Kazał Thorne'owi dwukrotnie powtórzyć. W końcu zaakceptował to, co mu powiedział. Alison została wyzwana do walki z najlepszym człowiekiem Dowódcy. Jego najwyżej postawionym generałem.93 Będzie walczyła jutro o siódmej wieczorem na arenie w Tolleson. - To wszystko będzie jebanym widowiskiem, tak? - Tia, idę do pałacu Endelle sprawdzić czy możemy to cofnąć. Jestem wkurwiony. Postaraj się bracie. Kerrick rozłączył się. Wrócił do sypialni po jeansy, które były nadal mokre. Wysłał je do pralni na Drugą i zmaterializował świeże spodnie i T-shirt. Pomyślał o tym co nadchodzi i wiedział że na razie nie powie Alison co ją czeka. Po prostu nie mógł. Cholera, to było złe … na każdym pieprzonym poziomie złe. *** Alison wiedziała, że musi wyjść spod prysznica, ale ciepła woda tak wspaniale działała na jej obolałe mięśnie. Seks. Tak seks był wspaniały. Nie, wspaniały to za słabe słowo. 93

Jak ktoś czytał uważnie, to już wie z kim będzie walczyła Alison.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

340

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Niewiarygodny, jak jazda kolejką górską. Uczucie wzrastało w jej piersi. Delikatne ciepło i wibracje. Kiedy Kerrick dryfował w jej umyśle uczucie rozkwitało i objęło całe jej ciało. Rozpoznała to uczucie. Zalążek miłości, zakochanie się, więź która łączy kobiety z mężczyznami, zwłaszcza jeżeli doprowadzają je do orgazmu, raz za razem. Oparła czoło o kafelki. Uderzyła w nie kilka razy głową. Nawet nie powinna myśleć o zakochiwaniu się w Kerricku, o przyszłości z nim, skoro to wszystko było tymczasowe. Tylko seks. Sam seks. Żadnych uczuć. Potrząsnęła głową i rozmasowała mięśnie karku. Prawda była taka, że było już za późno. Kochała tego faceta. Potrafił się nią zająć, dawał sobie radę z jej dziwacznymi umiejętnościami. Rozumiał je, podziwiał je i cieszył się nimi. Ale nadal podświadomie czuła strach, że może stracić kontrolę nad swoimi mocami i go skrzywdzić, a nawet zabić. Powiedział jej, że jej uderzenie energią przeszło przez wymiary. Więc tak, była mocniejsza niż to rozumiała. Więc co jeśli? Co jeśli? Zamknęła oczy i zmusiła się do oddychania. Zapomniała o małym detalu. Skupiała się na tym czy będzie z Kerrickiem czy nie, a powinna się zastanawiać czy ma jakaś przyszłość. Najwyraźniej Dowódca chciał ją zabić, i nie spocznie póki tak się nie stanie. Zaczęła myśleć jak walczyć jak wojownik. Powtarzała Kerrickowi, że nie jest wojownikiem. Dobra, teraz dzięki Kerrickowi, wiedziała jak posługiwać się mieczem i czuła przyjemność z przypisanego miecza. Ale między bogiem, a prawdą, miała w sobie tyle instynktu zabijania co wielkanocny zajączek. Wyszła spod prysznica, osuszyła się i owinęła w suchy ręcznik. Poszła do

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

341

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension sypialni, ale Kerrick zdążył wyjść. Spojrzała na stos przepoconych rzeczy i zadrżała. Odwróciła się i podeszła do wieszaka. Chwyciła świeże jeansy i różowy T-shirt. Gdy się ubierała skrzywiła się z bólu. Miała naciągnięty mięsień trójgłowy. Ostro ćwiczyła na siłowni przez ostatnie sześć miesięcy, a trening z Kerrickiem tylko pogorszył sprawę. Wykąpana i ubrana wyrobiła się w wyznaczonej granicy siedmiu minut. Ruszyła w kierunku salonu. Kerrick czekał na nią z twardym błyskiem w oczach. Gorzej, unikał jej spojrzenia, nie chciał patrzeć jej w oczy. - Cześć byłoby miłe... - przesłała z sarkazmem. Odwrócił się od niej, położył dłonie na biodrach i spuścił głowę. Widziała jak napina ramiona. Znów skorzystała ze swojej empatii i zrozumiała, że był wkurwiony i zrozpaczony. - Co się stało? - zapytała, każdy jej zmysł bił na alarm. Szarpnął głową i spojrzał na nią. Wiedziała, że wcisnęła dobry przycisk. Westchnął. - To cholerne szkolenie. - Odwrócił wzrok patrząc na lewo. Kłamstwo? - Czego mi nie mówisz? Kolejne westchnienie, rzucił z przymusem. - Rozmawiałem z Thorne'm, nie znam jeszcze żadnych szczegółów. Chciał tylko podkreślić jak ważny będzie dla nas trening w ciągu najbliższych godzin. Alison była pewna, że nie mówi jej wszystkiego. Wiedziała, że powie jeżeli będzie go naciskała. Więc pytanie było, czy chciała wiedzieć? Jego zachowanie mówiło samo za siebie, i nie, nie chciała jeszcze wiedzieć. Chwyciła miecz. Jej palce zamrowiły z uznaniem. Serce szybko biło w jej piersi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

342

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension A może nie chciała dowiedzieć się, że jest tchórzem? A może była po prostu rozsądna? Krok po kroku Alison ze Śmiertelnej Ziemi. - Nie muszę nic więcej wiedzieć - przesłała do niego. - Po prostu mnie trenuj Wojowniku. Odwrócił się do niej, jego twarz odrobię się rozjaśniła. - Jesteś wojownikiem Alison. Może nie z mieczem i sztyletem w dłoni, ale masz serce i odwagę wojownika. Skinął głową i powiedział głośno. - Chcę byś wiedziała, że to była najlepsza noc mojego życia. Alison się rozsypała. Wiedział jak zdobyć dziewczynę. - Moja też - wyszeptała. Chwyciła mocniej rękojeść miecza. Spuściła podbródek i ramiona. Spojrzała na jego brzuch by zobaczyć w jakim poruszy się kierunku.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

343

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Poświęcone godziny Ujawniają całą prawdę o charakterze. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 17 O świcie Kerrick stanął nad Alison. Spała spokojnie w pokoju gościnnym. Trenował ją ciężko przez całą noc do czasu, aż nie mogła zrobić przysłowiowego kroku. Pozwolił jej na prysznic i na łóżko. Prawda była taka, że potrzebowała cholernie dużo snu, aby być gotową na farsę, która będzie miała miejsce za niecałe dwanaście godzin. Przynajmniej miała pierdoloną moc. Być może przez to przejdzie. Czy on żartował? Kogo próbował oszukać? Będzie walczyła z generałem Leto, byłym Wojownikiem Krwi, zastępcą Greavesa. Jak do cholery miała go pokonać? Był wyniesionym od trzech tysięcy lat i przez cały ten czas walczył. Zaklął pod nosem. Chciał ją zbudzić i dalej uczyć jak walczyć, jak korzystać z miecza, jak ocenić przeciwnika i wykorzystać swoje moce i słabości Leto. Ale teraz nie mógł. Musiała się wyspać by dać radę zmierzyć się z szaleństwem jakie na nią czekało, i tak , chciał mieć więcej czasu by ją trenować. KNPWDS, pierdolony Komitet pierdolonych Komitetów. Ponownie wykonał polecenie Dowódcy. Gdy spojrzał na nią poczuł ból w piersi. Nie mógł pozwolić na

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

344

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension walkę na arenie. Thorne miał rację mówiąc zjeby. Wyciągnął telefon i zadzwonił. - Centrala? - powiedział cicho, odwracając się od Alison. - Witaj duhuro. - Jeannie wycedziła, gotowa jak zwykle się droczyć. - Daruj sobie, nie jestem w nastroju. - Dawaj. Tia. Jeannie wiedziała jak czytać wojowników, a jej przystosowanie do zaistniałej sytuacji zawsze było błyskawiczne. - Potrzebuję się przenieść na Drugą. - Jasne. Lokalizacja? - Jaskinia. Rozłączył się i zaczęły się wibracje. Po chwili stał pośrodku pokoju rekreacyjnego. Thorne leżał na sofie, spał a może odpłynął, prawdopodobne to drugie. Jean-Pierre siedział na stołku przy barze, popijając francuskie martini. Pozdrowił Kerricka i wziął łyk trunku. Miał siniaki na rękach i ramionach. Widocznie walka bardzo zbliżyła się do Francuza. Kerrick poszedł w stronę Lukena i Santiago, grali w bilard. Ktoś połatał stół siatką i kantówką.

Rezultat był absurdalnie idiotyczny. Stół wyglądał jakby go

zaleźli na kempingu przyczep turystycznych na Ziemi. Gdyby postawili jeszcze kilka pustych puszek po piwie, obraz byłby pełny. Ale przynajmniej stół funkcjonował. - Hej Kerrick - rzucił Santiago, uniósł kij bilardowy i posłał trzy kule do łuzy. Miał ogromnego siniaka wyglądającego jak pająk na lewym ramieniu. Tia, bracia wrócili z walki. Luken śledził uderzenie Santiago.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

345

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Szczęśliwy drań - wymamrotał. Włosy mu zwisały w gęstej blond fali, która nadawała mu wygląd boga olimpijskiego. Kerrick wskazał brodą na sofę. - Jak długo jest w takim stanie? - Przez ostatnią godzinę. Był u Endelle. - Zaprotestuje przeciwko walce na arenie? Luken wzruszył ramionami. Wyprostował kij i stuknął nim o podłogę. - Nic nie powiedział, ale jak tylko wrócił chwycił za Ketel. Zagrasz? - Nie. Muszę wracać do Queen Creek po tym jak wykonam kilka telefonów. Przeniósł spojrzenie na Thorne'a. Pięknie. Przynajmniej raz chciał aby Thorne się wtrącił. Co za wspaniały kurewski bajzel. Opuścił Jaskinie i stanął za drzwiami. Jeszcze raz zadzwonił do Centrali. - Potrzebujesz podwózki? - Jeszcze nie. Muszę rozmawiać z Endelle. Po dłuższej ciszy Jeannie wzięła głęboki oddech, - Nie przyjmuje. - Co do jasnej cholery znaczy, że nie przyjmuje? Jeannie odpowiedziała. - Gdybyś do niej dzwonił mieliśmy ci przekazać cytuję: „ skoro naraziłeś Alison, pierdol się.” Koniec cytatu. Kerrick zacisnął zęby. Jeszcze raz jego temperament brał górę nad rozumem. Wziął głęboki wdech próbując się uspokoić. Skoro Endelle powiedziała nie, znaczy

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

346

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nie, więc niech się pierdoli. Cholera. Thorne ... i jeszcze Endelle. Dwa strajki. Cholera. Wycedził przekleństwa. Musiał być jakiś sposób by to naprawić. Zacisnął zęby jeszcze mocniej. Nie chciał powiedzieć kolejnych słów, ale wybór miał ograniczony. - Więc chcę mówić z Hardingiem. - Masz na myśli przewodniczącego Hardinga? - usłyszał niedowierzanie w głosie Jeannie, sam w to nie mógł uwierzyć. - Złap go, teraz. - Jasne, ale to może potrwać kilka minut. On nie jest najbardziej dostępnym wyniesionym. - Poczekam. Daniel Harding przewodził KNPWDS i musiał zatwierdzić nadchodzący koszmar. Być może chociaż raz posłucha głosu rozsądku. Czy to mu się podoba czy nie, Harding nie będzie miał wyboru i będzie musiał rozmawiać z Wojownikiem Krwi. Biorąc pod uwagę, że Dowódca miał do niego stały dostęp Endelle musiała walczyć o swoje prawa mimo, że miała je zagwarantowane przez prawo ziemi.94 W końcu Harding podszedł do telefonu. - Czym mogę ci służyć duhuro Kerrick? Kompletna bzdura. - Chcę, aby Komisja jeszcze raz rozważyła swoją decyzję o walce wybranej Wells na arenie. Ona nie jest wojownikiem. Nastąpiła krótka przerwa. 94

To troszkę skomplikowane. W tym wypadku myślę, że idzie o lex terrae – co na dzisiaj możemy tłumaczyć jako prawo zasiedzenia, czyli skoro Endelle jest starsza od Dowódcy, ma więcej prawa niż on.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

347

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Przykro mi, ale Komitet rozważył wszystkie dane, i jednogłośnie zgodził się, że Alison Wells musi ponieść konsekwencje złamania prawa przez jej Obrońcę, tak samo jak Endelle. - Wymienił ich grzechy. - Dowódca Greaves miał prawo zaprotestować i KNPWDS nie miało innego wyboru. Nie muszę ci tego tłumaczyć. Jego protekcjonalny głos wkurwił Kerricka jeszcze bardziej. - A co z prawem które złamał Dowódca wysyłając cały pułk do Pierwszego Carefree? Co z pieprzonymi zasadami? - Spokojnie duhuro. Bądź rozsądny. Komitet w odpowiednim momencie udzieli nagany Dowódcy, ale wybrana Wells to inna sprawa. Endelle ma trzydzieści dni na złożenie skargi, a wiesz, że każdą bierzemy na poważnie. Poczuł jak wzrasta mu ciśnienie i zacisnął zęby. - Mówimy o życiu kobiety - warknął. - W zasadzie wręczyłeś jej wyrok śmierci. - Nie zgadzam się. Widzieliśmy raporty o wybranej Wells, jeden z nich sugeruje, że jej moce przewyższają te z Drugiej. Jestem pewien, że świetnie sobie poradzi w czasie prostej walki na arenie. - Prosta walka na arenie? Tak to nazywasz? Prosta walka? Kurwa dobrze wiesz, że to starożytny sposób walki na śmierć i życie. Chodził tam i z powrotem, jest głos był coraz głośniejszy. Zobaczy jak drzwi do Jaskini się otwierają. Wyszli Luken, Santiago, i Jean-Pierre, stanęli obok niego, jak silna linia wsparcia. - Biorąc pod uwagę wagę złamanych przez ciebie i Endelle zasad, nie mogłem odmówić, Greaves

miał każde prawo zażądać walki, nawet takiej na arenie -

kontynuował Harding. W końcu to zrobił. Temperament Kerricka wystrzelił do stratosfery. - Nie mogłeś odmówić? Ty nędzny fiucie, nie masz sumienia? I o czym myślałeś

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

348

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension sprzedając się Dowódcy jak tania dziwka? Ssiesz mu fiuta? Co on ci daje Harding? Surowice, po tym jak chłapiesz zabójczą krew ty pierdolona kupo łajna? Po krótkiej cieszy Harding odkaszlnął. - Jesteś wzburzony. Więc ci wybaczam te oszczerstwa. Dobranoc, najbardziej szanowany duhuro, bracie. Gdy chował telefon ręka Kerricka się trzęsła. I w tym momencie, kto się pokazał? Pierdolony sukinsyn Marcus z Medichi. Marcus miał cięcia na całej ręce, ramieniu i twarzy. Cóż więc skurwysyn i dezerter w końcu pogodził się z wojownikami. To była przysłowiowa iskra zwłaszcza gdy wampir uśmiechnął się i wypalił. - Czy to nie jest drań który pozwolił zginąć mojej siostrze? Pieść Kerricka wystrzeliła trafiając w mordę człowieka którego nienawidził. Poczuł się jak w niebie, kiedy jego prawy sierpowy sięgnął celu. A gdy Marcus odwdzięczył się tym samym, zabawa kurwa się zaczęła. *** Endelle grała z Darianem w kotka i w myszkę, co ją dobijało w każdy możliwy sposób. Z założenia była kotem, a ten mały skurwiel myszką, ale mysz w jej opinii była zbyt rozwiniętą formą życia dla tego fiuta. Tak, lepiej pasuje kot i szczur. Nie, też nie. Kot i ssąca fiuta ameba lepiej brzmi. Ile jebanych wieków grała w ta grę? Przebywała w małej rotundzie, niedaleko swojej głównej sypialni, w głębi jej pałacu, w dobrze chronionym i ufortyfikowanym sanktuarium, w którym większość czasu pracowała. Spędzała dużą cześć doby obserwując Mroczną Otchłań miejsce w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

349

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dolnej Przestrzeni. Jak na razie była jedyną wyniesioną na Drugiej która potrafiła przebywać w Mrocznej Otchłani. Leżąc na szezlongu jej duchowa jaźń podróżowała w czasie i przestrzeni, nadal zachowując te same moce co jej fizyczne ciało. Zdolna do bycia w dwóch miejscach jednocześnie, śledziła drania na całym świecie. Raz za razem zakłócała przenosiny strzygoni do jego kompleksu w Estrella Mountain. Problem w tym, że z całą swoją mocą nie wiedziała jak ma pierwsza przekroczyć linię mety. Gorzej traciła grunt pod nogami przez ostatnie piętnaście lat. Ze stu sześćdziesięciu siedmiu Terytoriów Drugiej Ziemi pięćdziesiąt należało do fiuta. Oczywiście większość z Administratorów nie było najbardziej etycznych z pośród wyniesionych. Polowa z nich interesowała się tylko jednym – władzą. Może dwiema rzeczami – władzą i jeszcze większa władzą. Tia, a Greaves tylko ich podjudzał. Pojawił się na Drugiej z wielkimi umiejętnościami. Miał żmijowaty język, pluł jadem i wyglądał uroczo gdy to robił. Kurewski Drań. Nie miała jego taktu, jego wyrafinowanych manier i cierpliwości. Szczekała i oczekiwała że każdy zrobi to co im każe, i sama musiała przyznać, że jej administracja była beznadziejna. Okay, więc potrzebowała pomocy, ale skąd ma ją wziąć? Przyszło jej na myśl, że ma bardzo potężną wybraną, ale jaki z niej będzie pożytek? Trzydziestokilkuletnia terapeutka? Równie dobrze mogłaby nosić pieluchy. Najlepsze co mogła zrobić to zmienić Alison w Wojownika Milicji. Miała dość mocy by podjąć się szkolenia i dać sobie radę w walce ze strzygoniami. Wielkie kurwa hurra.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

350

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Havily. Nadal była wkurzona na swojego Oficera Łącznikowego. Co jej do cholery przyszło do głowy by rzucać na jej burko plany i nazywać je przyszłością?95 Havily nie rozumiała powagi sytuacji na Drugiej Ziemi. Nowy kompleks wojskowo – administracyjny nie rozwiąże szerszego problemu, którym był sam Greaves. Gnojek powinien przenieść się na Trzecią jakieś dwieście sześćdziesiąt lat temu, ale drań znalazł sposób by pozostać na Drugiej. Wiedziała czego potrzebuje, pomocy z wyższego wymiaru by powstrzymać Dariana Greavesa. Niestety równie dobrze mogła prosić o pomoc księżyc. Westchnęła nadal przedzierając się przez fale eteru. Od dziewięciu tysięcy lat nikt się z nią nie skontaktował ani z Trzeciej ani z wyższego wymiaru. Wiedziała że utknęła na Drugiej, a jej cholernym obowiązkiem było trzymać Dariana w ryzach. Byłą wierząca i kiedy się modliła błagała o pomoc, na kolanach, z podzielonym rezonansem, a jej głos brzmiał jak dwa walczące koty. W końcu znalazła sygnaturę Dowódcy. - Witaj. Nie czekała, ale zanurkowała prosto w niego. Był w Drugim Kabulu, przygotowując się do wysłania strzygoni do kompleksu. Skurczybyk, sukinsyn, drań. - Nie dzisiaj dupku. Potknął się kiedy jej pozdrowienia przebiły jego łysą czaszkę. - Ach Endelle. Dobry wieczór, a może powinienem powiedzieć dzień dobry. - Pierdol się fiucie. Zobaczyła, że stojąc naprzeciw szwadronu strzygoni krew go zalewa. 95

Myślę że masz ten sam problem co Dowódca – pragniesz władzy absolutnej. I tu mały spojler – kto nie chce niech nie czyta , to się zemści … nie we tym tomie, ale będzie tego żałowała...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

351

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zachichotała. - Możesz dać sobie spokój. Założyłam tarczę wokół tych twoich pieprzonych nocnych drapieżcy. Czuła jego gniew, jak żyjąca bestia toczyła się przez jego ciało, oślepiająca wściekłość niesiona przez jego życie, jego uczynki, połączone z jego przeklętą młodością. Być może byłoby jej go żal, gdyby nie liczba śmiertelników, którą osobiście załatwił. Gdy się zdematerializował dotarło do niej ostatnie jego słowo. Dziwka. Otworzyła oczy i usiadła na kanapie.

Przez trzy tysiące lat nie stracił

panowania nad sobą. Ani razu. A teraz nawał ją dziwką, czego wcześniej nigdy nie zrobił. Jasna cholera. Zassała głęboko powietrze, nowe uczucie huknęło w jej piersi. Coś bardzo bliskie nadziei. Darian Greaves był poważnie rozdrażniony, co oznaczało że wiedział coś czego ona nie wiedziała o Alison Wells. Proszę, proszę, proszę, wybrana Wells. Więc szło o coś ważnego o czym nie wiedziała, a ten drań tak. Poczuła delikatne wibracje wewnątrz umysłu, sygnał Thorne'a. Był jedynym wyniesionym na Drugiej który miał bezpośredni link do jej umysłu. - Rusz się. Mamy gówno w Jaskini. Marcus w końcu znalazł Kerricka, a Kerrick jego. - Rozumiem. Marcus i Kerrick. Była zaskoczona że tak długo to trwało. Przeniosła

swoje

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

paranormalne

352

spojrzenie

do

pokoju

rekreacyjnego

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wojowników. Dwaj mężczyźni wyglądali jak małpy w rui. Cóż, podziękowała za swoją gównianą moc spojrzenia. Mogła wszystko zobaczyć. Jacy wspaniali byli jej wojownicy. Obecni byli wszyscy, Thorne i Medichi, Luken obstawiający z Santiago, Zacharius, Jean-Pierre w swoim zielonym brokatowym cadroenem, i oczywiście Kerrick człowiek wielkiego honoru, który właśnie robił z żołądka Marcusa gówno. Marcus odsunął się i trzasnął Kerricka w szczękę, głowa mu odskoczyła do tyłu i zachwiał się na nogach. Ale nie na długo kurwa. Kerrick potrząsnął głową i ruszył na Marcusa. Zaczęła się starodawna dobra jatka. Żaden drugiemu nie przepuścił. Ciosy szły jeden za drugim. Obaj w końcu wylądowali na ziemi, zdawali ciosy pięścią, warczeli. Marcus chwycił Kerricka za długie włosy i walnął go z główki. Usłyszała jak pęka kość. To jednak nawet nie zwolniło Kerricka. Zapomniała jaki jest szybki. Jakimś sposobem wyrwał się z uścisku Marcusa i zadał kilka ciosów, lewy, prawy, lewy. Endelle zerwała się na nogi i zaczęła udrzeć powietrze razem z nim. Kochała dobrą walkę. Zapomnij o spektaklach. Wystarczał jej ring i dwóch walczących ze sobą neandertalczyków. Dwie bestie zaczęły tarzać się na podłodze. Inni wojownicy schodzili im z drogi. Spojrzała na swojego zastępcę. Był wkurwiony i jako jedyny próbował ich powstrzymać. Ale to były dwa walczące ze sobą wściekłe psy. Tylko pożar mógł ich powstrzymać, albo całkowicie wyprowadzony z równowagi Thorne. A do tego nie mogła dopuścić. Obawiała się, że w takim wypadku Thorne zabije ich obu. Thorne dopadł do Kerricka i stanął na linii jego prawego haka. Usłyszała jak pęka kość. Złamał mu nos. Zobaczyła jak Thorne chwycił się za krwawiący nos, po chwili wypluł krew, wyprostował się

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

353

i wbił wściekłe spojrzenie w dwóch

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension walczących wojowników. Cholera, teraz to już musiała to przerwać. Westchnęła i przeniosła się do Jaskini. Strzeliła palcami co zamroziło obu mężczyzn w miejscu. Marcus miał głowę dziwnie wygięta do tyłu, oczy zamknięte i zaciśnięte zęby starając się uwolnić z chwytu Kerricka. Twarz Kerricka była wściekła i zaciskał dłonie na szyi Marcusa. Przyjrzała im się. -Kerrick prawie go ma. A może jednak Marcus by się wyrwał? - Powiedz nam, musimy się dowiedzieć - krzyknął Santiago. - Postawiłem sto baksów na Marcusa. - Na Marcusa? - No ktoś musiał. - Lo siento, querido - parsknęła. Ponownie strzeliła palcami, i obaj mężczyźni odskoczyli od siebie. - Więc o co kurwa chodzi? Ani Marcus ani Kerrick się nie odezwali. Stali zgarbieni i próbowali złapać oddech. - Tak jak myślałam. - Wbiła ostry wzrok w Kerricka. - Dlaczego do cholery nie jesteś w Queen Creek? Jesteś cholernym obrońcą, a może nie zostałeś w tym temacie oświecony? Jego twarz wyglądała okropnie. Oko miał podpuchnięte jakby kilka os jednocześnie go pokąsała, z nosa i warg płynęła krew. A mimo to, wyprostował się i stanął w pozycji wojownika. - Tarcze trzymają. A ja musiałem spróbować coś zrobić z tym szaleństwem. - Jakim szaleństwem? - zapytał Santiago.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

354

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Luken który stał obok niego poinformował go o zbliżającej się walce na arenie. - Madre de dios - wycedził. - Bez jaj. - To jest nie w porządku - warknął Medichi. - To jakiś obłęd. Zrobił krok do przodu i wbił spojrzenie w Endelle. - Trzeba to powstrzymać. - KNPWDS zatwierdziło już walkę. A wy niewierzące dupki dorośnijcie. Ufam w możliwości Alison w przeciwieństwie do reszty z was. - Z całym szacunkiem mówimy o Leto - warknął Zacharius. - Nie o jakimś cipowatym strzygoniu. Jego długie kręcone włosy opadały na ramiona, wyglądał jak seksi Hades. Nawet ona poczuła wezwanie jego nieskomplikowanej natury, i jeszcze te wszystkie kędziory. Śmiertelniczki uwielbiały Zacha i dawały mu wszystko, co zażądał. Dodał. - Wybrana Wells nie ma z nim żądnych szans. TO LETO! - Oczywiście że ma, i mam dla was dobrą wiadomość, macie kilkugodzinną przerwę. Greaves przenosi całą swoją armię na arenę by pokazać światu jaki jest silny i zaświadczyć o nachodzącym Nowym Porządku... bla, bla, bla, więc, dzięki Bogu, nie będzie żadnej aktywności na Pograniczu. Poza tym nasza dziewczynka, ma poważną broń i może zmierzyć się nawet z Leto. - Spojrzała na Kerricka. - Powiedz im co robiłeś całą noc i dlaczego sprawa jeszcze nie jest przegrana. Wytarł usta z krwi. - Przekazałem jej mentalnie wiedzę i całe moje doświadczenie w walce. - Kurwa niemożliwe - wrzasnął Zach. - I przejęła to? Nawet ja tego nie potrafię. Endelle pokręciła głowa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

355

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Ona jest potężna, bardziej niż myśli, a ja się spodziewałam. Usłyszała niedowierzające jęki, które ją cieszyły bo pokazywały ich pogląd o niej jako o osobie wszechwiedzącej. Miłe. - Skończyliśmy. Widzę was wszystkich na arenie, w pełnym umundurowaniu, łącznie z tobą Marcus. Alison Wells jest ważna dla Drugiej i także dla tej małpy. - Wskazała kciukiem na Kerricka. - A co do ciebie - spojrzała na niego. - Wracaj kurwa do Queen Creek. I wykonuj swoje cholerne obowiązki. Wyślę do ciebie Horace, zajmie się tobą. - Nie poczekała aż zacznie się nią wykłócać, jak zawsze i go przeniosła. Potem ze wściekłym wyrazem twarzy spojrzała na Marcusa. - A co do ciebie, pieprzony durniu, jeszcze jedno słowo skierowane do Kerricka odnośnie Heleny a wyrwę ci jaja. - Mentalnie ścisnęła mu jaja, dając mu do zrozumienia, że nie żartuje96. Zgiął się. - Rozumiesz? - Tak Endelle. - sapnął jego twarz była czerwona. Pochyliła głowę w stronę Thorne'a. - Złap Horace i najpierw wyślij go do Kerricka. - Jasne. - I do kurwy nędzy złap trochę snu. Nie czekała na odpowiedź. Wzięła głęboki wdech, odwróciła się plecami do wojowników i znikając uśmiechnęła się. Cholera, kochała wszystkich swoich ludzi. A odrobina brutalnej zabawy pomoże Kerrickowi i Marcusowi. Trochę złości zawsze pomaga. Bez odpowiednich zaworów dla testosteronu cały świat by eksplodował, a wraz z nią magma. *** 96

Hahaha o Boże jak ja lubię tą kobietę  - Mad

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

356

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick czekając na Horacego ponownie stanął nad Alison z obnażonym mieczem, namacalnym dowodem, że miał ją chronić, ale w obecnej sytuacji to nie miało sensu. Spała głęboko, z rozchylonymi ustami. Wyglądała na jeszcze młodszą, z policzkiem opartym na kołdrze i z palcami zaciśniętymi na jej krawędzi. Serce go zabolało gdy na nią spojrzał. Chciał ją zatrzymać w swoim świecie i jednocześnie chciał by była bezpieczna. Przez ten krótki czas który spędzili ze sobą stała się jego mantrą, musisz ją chronić, musisz ją chronić. Nigdy nie miał takiej obsesji. Alison była inna niż wszyscy wyniesieni jakich poznał, była dla niego ośrodkiem breh-hedden. Był głęboko od niej uzależniony. Seks z nią był na pełnym gazie. Satysfakcjonujący jak jazda samochodem dwieście mil na godzinę. Pasowała do niego mocą, ta kobieta, ta śmiertelniczka, ta wybrana, szybko się w niej zakochiwał niczym asteroida, która wpadła w ziemską grawitację i pędziła w kierunku ziemi. Był w jej głowie. Wiedział jaką ma siłę. Wiedział, że skończy to co zaczęła, nieważne jak beznadziejny wydawał się finał. Mimo to, teraz śpiąc w jego łóżku wyglądała delikatnie i krucho. Cholera, jakiś węzeł zacisnął się w jego klatce piersiowej. Nie może jej stracić. Jednak jaką miała szansę? Będzie walczyła z najsilniejszym generałem Dowódcy, z byłym Wojownikiem Krwi, z wyniszczonym, który między Bogiem a prawdą, miał niesamowite umiejętności. Zadzwonił telefon. Przeniósł miecz w róg pokoju i odebrał. - Mów - powiedział niskim tonem. Głos Jeannie był zmęczony, jak za każdym razem na koniec zmiany.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

357

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Horace prosi o wejście. - Zgoda. Idź do domu Jeannie. - Wychodzę już od trzydziestu minut. Więc powiedz mi duhuro, ma szanse? Jej troska wzruszyła go. - Nie wiem. - Jasna cholera. - Ty to powiedziałaś, muszę kończyć. - Jasne. Ty też trochę odpocznij. Gdy zapadała cisza, kila metrów od niego zmaterializował się Horace. *** Alison kolejny raz śniła, że leci nad White Lake. Pod nią woda błyszczała odbijając różową serpentynę chmur. Widok zapierał dech w piersiach. Strażnik. Strażnik Wyniesienia. Strażnik Jeziora. Jakby nic innego nie robiła, tylko całe swoje życie latała, rozłożyła ramiona i stopy skierował prostopadle ku wodzie. Zawisła w powietrzu wspierając się delikatnym

trzepotem

skrzydeł.

Delikatnie

opadła

nad

niebiesko

zieloną

powichrzenie wody. Umoczyła bose palce w wodzie, wysunęła kły. Skrzydła i kły. Więc była wyniesioną i nabyła wampirze cechy. Dobrze cię czuła z jeziorem, kłami i z lataniem. Miała na sobie nawet skórzany kilt jaki nosili Wojownicy Krwi oraz uprzęż która osłaniała jej piersi i była zapinana na plecach między skrzydłami. Była dopasowana idealnie. Znowu ...Strażnik.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

358

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Woda jeziora była dziwnie ciepła i kojąca. Nadal wisiała w powietrzu nad wodą. Światło latarni, niebiańskie światło oświetlało ją, i wiedziała że zagląda w Trzecią Ziemię. Była ogarnięta bardzo głęboką miłością do tego co zobaczyła. Łzy zwilżyły jej oczy. Czuła potrzebę wzniesienia się i dotarcia do Trzeciej. Zaczęła mocno poruszać skrzydłami, ale jej ciało nie ruszyło się z miejsca, jakby jezioro ją zakotwiczyło i nie puszczało, trzymając w miejscu. Spojrzała w dół i jezioro ponownie ją przywołało. Prosząc ją o ochronę, Strażnik. Alison z trudem wracała do świadomości, brodząc w gęstej mgle. Z oddali usłyszała głoś Kerricka. - Czas wstać Alison. Endelle usunie zaraz ochronną tarczę. Otworzyła oczy i zobaczyła sufit w domu Kerricka w Queen Creek. Była w łóżku przykryta kołdrą. Miała nawet na sobie piżamę. Westchnęła bo czuła się bardzo bezpiecznie. Nie miała na co narzekać. Umiejętność leczenia Kerricka byłą zdumiewająca. Cofnęła się myślą. Trening był intensywny przed … i po. O Boże, jak oni się kochali, mimo zwichniętego nadgarstka. Ten wampir był niesamowity. Na zawsze zachowa w pamięci sposób w jaki się z nią kochał pierwszy raz i być może w tym znajdzie ulgę, zanim dzień, a raczej noc zmiażdżą ją. Zamknęła oczy i uśmiechnęła. Kilka razy westchnęła. A ten jad... - Alison. Już czas. Ponownie usłyszała jego głos, tym razem mniej cierpliwy. Czas na co? Może na kolacje? Nadal była zaspana, przez moment przywołała sen ze skrzydłami, to głębokie uczucie ochrony jeziora.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

359

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Alison! Jak ostro. Czy naprawdę musiała wstać? Chciała prosić go by wlazł do łóżka, przynajmniej na chwilę, no oki, może na dzień lub dwa, i po prostu przytulił ją. Okay, może nie tylko tulić, mogli robić coś więcej. Słodkie uczucie pożądania zaczęło drażnić jej pierś i miejsce między udami. Tak teraz przydałby się Kerrick i jego dłonie. No i jego... - Alison! - głos tym razem był ostry jak sztylet. Usidła, sen odpłynął od niej. Głos Kerricka był ponaglający. No tak. Miał ją znowu trenować do walki, ale nie powiedział jej dlaczego i z kim. Uderzyła w nią adrenalina. Położyła dłoń na piersi, wzrosło jej tętno. Wysunęła się z łóżka i poszła do głównego salonu. Czekał tam na nią Kerrick i się nie uśmiechał. Zmierzyła go wzrokiem. Miał na sobie czarną krótką skórzaną tunikę i elegancką wersję sandałów w których walczył. Wyglądał jak nowoczesna wersja starożytnego Rzymianina. 97 Jego włosy był ściągnięte w tyle głowy, prawdopodobnie cadroenem. Zdjęcie? Taki wspaniały. Miała już tuzin powodów by uwierzyć, że wkroczyła do nowego świata, ale widok jego częściowo nagich umięśnionych ud, i ciemnofioletowej peleryny zarzuconej na ramię przenosił ją troszkę dalej od Kansas. Podeszła do niego i dostrzegła błysk metalu pod peleryną. Gdy podeszła bliżej odsunęła na bok pelerynę i zobaczyła mosiężny napierśnik. Był seksowny jak diabli i podkreślał mięśnie jego klatki piersiowej. Pośrodku był emblemat, prosty, ładny, potężny – srebrny miecz zwieńczony wieńcem laurowym. - Co to jest? - Godło Wojowników Krwi. 97

Ech już nic nie mówię tyko się rozpływam …

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

360

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nie chciała zadać kolejnego pytania. - Dlaczego jesteś tak ubrany? Jego twarz stwardniała. Poczuła jego zdystansowanie, jakby przeniósł się na inny kontynent. Może do Australii? On się z nią kochał? Poszukała jego spojrzenia. - Co się dzieje Kerrick? Dom jest otoczony? Nie mam nawet najmniejszej szansy? Spojrzał na nią, ale pozostał w miejscu, jakby sandały zakorzeniły się w płytkach. - Ostatniej nocy nie potrafiłem ci powiedzieć, że Komitet zgodził się na żądanie Dowódcy i będziesz dzisiaj walczyła na arenie, jeden na jednego z jego najlepszym generałem, wojownikiem zwanym Leto. Pochyliła głowę w bok. - Ten z alei? Ten co był Wojownikiem Krwi? Skinął głową. Nie, ona musiała źle go usłyszeć. - Powiedzmy to sobie wprost, mam stanąć do walki z człowiekiem, z wampirem, tak silnym jak ty... Wtrącił. - Być może silniejszym. Posłała mu złe spojrzenie i kontynuowała. - ... na arenie, naprzeciw tysiącom ludzi? Ponownie skinął głową. Potrząsnęła głową. - To nie może być prawdą. Jak mam z nim walczyć po jednym dniu szkolenia?-

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

361

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension pomyślała o Darianie i zacisnęła zęby. Wycedziła. - Jak on musi pragnąć mojej śmierci. Pokręciła głową z niedowierzaniem. Przypomniała sobie moment gdy będąc w alei odpowiedziała na wezwanie i posłała energię w niebo. Zademonstrowała swoje moce bo wiedziała, że za chwilę coś się stanie. To ją doprowadziło na Drugą. Ale jak, jak do cholery, ścieżka skierowała ją tutaj, w miejsce gdzie będzie musiała zmierzyć się z niemożliwym? - I oczywiście nie mogę odmówić walki, prawda? Bardzo wolno pokręcił przecząco głową. - Zaczęłaś swój obrzęd wyniesienia wraz z wyrzuceniem energii przez Koryto. Przykro mi Alison. Z tego punktu nie ma odwrotu. I póki nie następni twoja ceremonia wyniesienia jutrzejszej nocy musisz grać fair. Jeszcze raz przepraszam. Chciała coś kopnąć. - Czy to dlatego jesteś taki wściekły? Dlatego jesteś zimny jak lód? Jego pierś uniosła się i opadła. - Tak. Odtajał odrobinę. Potarła pięścią czoło. - Próbowałem to zmienić, ale Endelle nie rozmawia ze mną. Nawet zadzwoniłem do Hardinga który przewodniczy temu pieprzonemu Komitetowi, ale był użyteczny jak gówno szczura. - Mogę stworzyć pole, prawda? Skinął głową. - Ale znasz moje zastrzeżenia. Leto posiada bardzo rozwinięte moce, jak ja czy ty. Nie odrzucaj pola chyba, że wiesz, że możesz go powstrzymać. Skinęła głową. Okay pole chyba, że będzie pewna. Tylko jak do cholery ma

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

362

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension być pewna? Odwróciła się. Oczy jej płonęły. Cholera, nie chciała płakać, tylko dlaczego to wszystko nie było fair? Co ona zrobiła, że zasłużyła by zostać w ten sposób potępioną? Pomyślała o rozpaczy jaką wyczuła u Kerricka, w różnych momentach podczas krótkiej znajomości z nim. Zaczynała rozumieć. - Pozwoliłem ci spać tak długo jak mogłem, ale walka zaczyna się za godzinę. Endelle przysłała wojskowe rzeczy, i musisz zjeść. Posiłek już na ciebie czeka westchnął. - Musisz się przygotować do wyjścia. Odsunęła się od niego gotowa udać się do pokoju gościnnego, ale instynkt ją powstrzymał. Odwróciła się do niego i zbliżyła. Spojrzała mu w oczy i sięgnęła po empatię. Dostrzegła w nim rozpacz i tak głębokie poczucie winy. Pomyślała o wszystkim co dla niej zrobił, o wszystkim co jej dał i jak się z nią kochał, że był w stanie dać sobie radę z jej absurdalną mocą. Położyła dłoń na jego policzku, nakrył ją własną i delikatnie przycisnął. - Kerrick nie jesteś za to odpowiedzialny. Skrzywił się jakby go uderzyła. Wrzasnęła. - Posłuchaj mnie do cholery i dobrze słuchaj! Wybrałam wyniesienie, pomimo że zobaczyłam jak zabijasz strzygonia, stwora który stwierdził, że przybył by mnie zabić, zabrać moją krew. Wiedziałam, gdy rzucałam energią przez Koryto, że nie wybieram się na wycieczkę do Disneylandu. Darian postanowił postępować podle. Uwodził i oszukiwał. Nie możesz się za to winić. Zgrzytał zębami jakby starał się zmiażdżyć szklane kulki. Jego pierś

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

363

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension gwałtownie unosiła się w górę i opadła. Terapeutka Alison usłyszała przeraźliwy dzwonek ostrzegawczy, musiała coś zrobić lub powiedzieć właśnie teraz. Ile razy widziała to u swoich pacjentów, to powściągliwe zachowanie, twarda postawa która była tylko murem szkła, wystarczy tylko kilka dobrze wymierzonych słów, lekka perswazja by ją zniszczyć. Jednak ten rodzaj wysiłku dużo ją kosztował i zabierał mnóstwo czasu, którego z całą pewnością nie miała, teraz nie mogła mu pomóc. Ale mogła postawić swoje życie o to, że Kerrick żył w rozpaczy odkąd

przeniósł się na Drugą Ziemię.

Wiedziała to tak dobrze jak to, że słońce wschodzi na wschodzie i zachodzi na zachodzie. Ruszyła się. Kiedy dotarła do pokoju gościnnego dostrzegła skórzane wojskowe ciuchy miękkie jak jedwab i wiszące na drążku. Dopiero wtedy pozwoliła sobie na łzy. Patrząc na żeńskie wojskowe ciuchy dotarła do niej rzeczywistość. Stanie przeciwko byłemu Wojownikowi Krwi. Jak do cholery ma to przetrwać?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

364

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Widowisko, Siła napędowa społeczeństwa, Skromne odbicie, Wstęga wokół trudu życia, Wyzwanie wszechświata. Zbiór Wierszy – Beatrice z Czwartej.

Rozdział 18 Crace kroczył z żoną wzdłuż przejścia na arenie w Drugiem Tolleson, długie przejście wokół budynku Dowódcy zostało zaprojektowane na pokaz, wystawę, na demonstracje, na powitanie równych sobie i pokazanie się niżej postawionym o ile są gorsi. Był w swoim żywiole, to miejsce publiczne było wyrazem najwyższego statusu społecznego i zadowalało jego prostą chciwość, głód władzy. Jednak najlepsza była Juliana, jej uroda i postawa nie miały sobie równych. Poruszała się po królewsku, z głową wysoko uniesioną, jej szyja była otoczona kryzą rozkładającą się na ramionach i przyczepioną do długich rękawów z koronki. Suknia była biała i wyszywana perłami, z głębokim dekoltem podkreślającym jej pełne piersi. Ssał je wcześniej doprowadzając ją do krzyku więcej niż raz. Jego ukochana miała najbardziej zmysłowe piersi i tak łatwo dochodziła pod jego ustami. Jak on ją kochał. I jeszcze bardziej kochał w tej chwili tryumfu.98 Nie powinien się chełpić, ale kiedy dach zaczął się otwierać już wiedział, że 98

Debil, po prostu debil!

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

365

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension widowisko przyćmi wszystko co do tej pory zostało pokazane, ponieważ przez ostatnie trzydzieści osiem godzin ściągał należne mu przysługi z całej Ameryki Północnej i Chin Orkiestra grała V symfonie Beethovena, raczej pretensjonalny wybór, a dlaczego nie, do cholery? Jego przyszłość miała się decydować dzisiaj, i może powinien dać znać, że czas zaczynać? Był z wizytą w szatni Leto. Wojownik pojawił się w czarnym skórzanym kilcie, z nagą naoliwioną klatką piersiową i z determinacją w niebieskich oczach. - Dach się całkowicie otworzył - zawołała do niego Juliana patrząc w górę. Puściła jego ramię i klaskała w dłonie, kochała fajerwerki. Nocne niebo wypełniło się tęczą barw. Tłum krzyczał ciesząc się burzą świateł w kształcie mitycznych zwierząt. Gdy istoty w pełni się ukształtowały zaczęły poruszać się nad pięćdziesięcioma tysiącami widzów. Tylko w jednym miejscu były podobne pokazy sztucznych ogni, w Drugim Pekinie. Tak, Crace wezwał pomoc z doskonałym skutkiem, bo tłum jęczał, sapał i piszczał. Pośrodku ruchomych świateł, leciał klucz wytrasowanych łabędzi sterowany przez aktorów z pobliskiego teatru żywych stworzeń, ubranych we wspaniałe kostiumy. Szybko dotarli do górnych sektorów wypełnionych wampirami. Tłum wiwatował, a on poczuł obecność Dowódcy. - Dobra robota Administratorze, doskonały początek. Crace odwrócił się i pociągnął za sobą żonę by stanęła twarzą do Dowódcy. Żona nisko się pokłoniła, a spojrzenie Dowódcy podryfowało na jej piersi. - Juliana - powiedział głębokim głosem. - Dowódco. Jednak Greaves nigdy nie był nietaktowny i szybko przeniósł spojrzenie na

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

366

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Crace’a, nawet położył dłoń na jego ramieniu. - Dobrze się spisałeś. Crace wziął głęboki wdech. Co za hojna pochwała.99 Na wizję Genewy dostał zawrotów głowy, jakby Fred Astaire tańcował w jego głowie. Wyczuwał pod tyłkiem małą czarną skórzaną poduszkę. Prawa ręka boga. Dowódca tylko skinął głową, uniósł brew i zniknął. - Zawsze taki elegancki - mruknęła Juliana. Kiedy spojrzał na żonę, dostrzegł czerwone policzki i spuchnięte usta. Nagle się skrzywił. Rozpoznał te znaki, była pobudzona. Tak samo wyglądała niecałą godzinę temu. Szybko przeszukał jej umysł i zrozumiał, że to nie on był w centrum jej zainteresowania.100 Kochał swoją żonę do szaleństwa. Tylko jedna rzecz to przewyższała, jego oddanie panu. Po raz pierwszy zastanowił się czy istnieje jakaś rzecz której nie zrobiłby dla swojego bóstwa. Słodki Jezu. Jego serce przeszył dreszcz strachu, bo nie wiedział czy kiedykolwiek potrafiłby wybrać pomiędzy Dowódcą a żoną.101 *** Czasami życie, wyniesione czy nie, było do dupy. Alison stała obok Kerricka w pomieszczeniu które wyglądało na szatnię. Milczała wstrząśnięta. Słyszała jak orkiestra gra V symfonię Beethovena. Widowisko. 99 100 101

Jaki ty kuźwa jesteś głupi, jak tylko chap zaczyna się od twoich wynurzeń, z miejsca wymiękam. Ojeju jej. Jak nam przykro. Palant, sprzedałby własną matkę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

367

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension A ona była główną atrakcją. Świetnie. Po prostu świetnie. Potrząsnęła głową, to nie może się dziać. Rozejrzała się próbując zrozumieć czemu ziemska terapeutka ubrana w czarną skórę ma walczyć z wampirem z Drugiej Ziemi. Samo myślenie o tym groziło paraliżem. Czuła jak wzrasta w niej histeria, jej grube macki chwyciły ją za żebra próbując zabrać całe powietrze z płuc. Chciała otworzyć usta i krzyczeć. Zamiast tego wzięła wdech, jeden, a potem kolejny i kolejny, a jej serce ciężko waliło. Spojrzała na Kerricka szukając w nim wsparcia lub jakiegoś pocieszenia, ale był zamknięty w sobie. Dlaczego miałoby być inaczej? Facet żył z ciągłą winą, tak głęboko zakorzenioną, że nie potrafił rozsądnie myśleć. Teraz to wiedziała. I mimo że nie powinien się obwiniać za tą kuriozalną sytuację, złożył odpowiedzialność na swoje barki. Ponownie. Więc była sama. Znajoma sytuacja. Sen o głębokim związku z drugim człowiekiem, nawet jeżeli ten był nieśmiertelny, o dzieleniu wspólnego życia, o wspólnej pracy, nie trwał długo. Nie było żadnej wspólnoty, a ona w całym tym obłędzie próbowała znaleźć odrobinę odwagi, aby zrobić kolejny krok w drodze która nadal nie miała dla niej sensu. - Nareszcie wybrana Wells. Pozwól, że na ciebie spojrzę. Alison usłyszała za sobą mocny kobiecy głos. Odwróciła się. Dziesięć metrów dalej stała Endelle, z rozłożonymi złocistobrązowymi skrzydłami. Rozpoznała ją ze wspomnień Kerricka, chociaż jej skrzydła miały wtedy inny kolor, wpierw żółte, a jak się zezłościła na wojownika, zmieniły się w czarne. Była wysoka i ładna. Czarne włosy, oliwkowa skóra, mocne rysy twarzy,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

368

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension piękna królowa z Bliskiego Wschodu. Miała na sobie zamszową brązową suknię podkreślającą krzywizny jej ciała, i pelerynę prawdopodobnie z norek. Wyglądała jednocześnie starożytnie i nowocześnie. Była też chodzącym koszmarem PETA.102 Więc to była ona, Ta Która Będzie Żyć, władczyni całej Drugiej Ziemi, Jej Wysokość, Pani Endelle. - We własnej osobie - przesłała jej Endelle. Alison bez zastanowienia sięgnęła po empatię. Endelle zmrużyła oczy. - Nie w twoim życiu, wybrana. Alison wycofała się. - Przepraszam. Stare przyzwyczajenie. Endelle skinęła głową. - Rozumiem. - Odwróciła się do Kerricka. - Dokonaj prezentacji Wojowniku. Chcę formalnie poznać kobietę, która zmieniła moje życie w gówno. Na te słowa Kerrick podszedł do Alison jakby chciał ją chronić. To był pierwszy świadomy krok jaki zrobił w jej kierunku od godzin. - Najwyższa Administratorko, przedstawiam ci wybraną Alison Wells, wcześniej mieszkającą w Carefree, Arizona, na Śmiertelnej Ziemi. Wybrana Welles, to jest Jej Wysokość, Najwyższa Administratorka Drugiej Ziemi, Pani Endelle. Alison wytrzymała spojrzenie Endelle. Wiedziała, że patrzy na swoją przyszłość. Kerrick powiedział, że ma te same moce co Endelle gdy została wyniesiona. Więc rozumiała Jej Sukowatą Wysokość, jak ją nazywali Wojownicy Krwi. Pozostała na Drugiej i nie przeszła do Wyższego Wymiaru, tylko dlatego by powstrzymać Dowódcę. 102

Międzynarodowa organizacja non-profit powstała w roku 1980 z siedzibą w Norfolk, Wirginia, USA. Jej główną działalność stanowi walka o prawa zwierząt.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

369

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Endelle zmierzyła ją wzrokiem. - Kucyk to dobry pomysł - wysłała. - Czarna skóra też pasuje. To chyba dobrze, że twój mężczyzna jest teraz wściekły, w innym wypadku już by był na tobie.103 Alison bez namysłu odpowiedziała. - Myślę, że masz jakiś krańcowy problem. - Krańcowy problem? - warknęła Endelle robiąc krok do przodu. - Zaczynasz swoje psycho-bzdury ze mną, wybrana Wells? Alison pokręciła głowa. - Wcale nie. Mówię tylko, że nie mam zamiaru z tobą dyskutować o moim życiu erotycznym - wycedziła. - Jak chcesz. Endelle rozłożyła skrzydła. Dotykały wysokiego sufitu, ich rozpiętość miała około dwudziestu stóp, a więc były większe niż Kerricka. Co oznaczało że w locie – mój Boże – miały około czterdziestu stóp. - Pozwól, że powiem otwarcie o dzisiejszej walce - rzuciła Endelle. - Masz tylko jedno zadanie, zabić Leto. Więc zrób to. Liczę na ciebie wybrana. - Więc postawiłaś na złego konia - parsknęła Alison. - Nie chcę cię zawieść, ale jak ostatni raz sprawdzałam nie byłam wojownikiem. Mam problem z zabiciem muchy. - Słuchaj panienko, gdzie ty myślisz, że jesteś? Na wakacjach w St. Croix? To jest kurwa Druga Ziemia, i musisz walczyć by przetrwać. Zrób kurwa co masz zrobić, i zacznij myśleć jak zdjąć tego drania. Widziałam twój trening, i nieważne co myślisz, możesz go pokonać. Ponadto spodziewam się, że tak zrobisz. Odwróciła się do Kerricka. - Porozmawiaj ze swoją kobietą i wyśnij jej kilka rzeczy. Teraz. Uniosła teatralnie dłoń i znikła. 103

Jak zawsze taktowna.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

370

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension *** Kerrick ciężko oddychał. Próbował utrzymać swój temperament na wodzy, ale władczyni jego świata wkurwiała go za każdym razem jak tylko otwierała gębę. Tym razem też go zepchnęła na krawędź. - No i tyle z cholernej rozmowy podnoszącej na duchu -warknął Kerrick. - Kurwa, powinienem cię ostrzec. Endelle powinna zmienić imię na suka. Chciał w coś uderzyć. Mocno. Zacisnął dłonie w pięści. Zazgrzytał zębami. Nie mógł znieść tego, co się dzieje, tego że Alison została zmuszona do walki z Leto, przed dziesiątkami tysięcy widzów. Nienawidził tej farsy, tej jebanej areny. To się zakończy tylko w jeden sposób, śmiercią Alison. - Kerrick, jak ja mam to zrobić? Te słowa, desperacja w głosie, głęboki strach w pięknych niebieskich oczach wstrząsnęły nim. Przyciągnął ją i mocno objął. Objęła go w pasie, poczuł jej łzy. - Kerrick, Kerrick - zapłakała w jego umyślę. Trzymał ją mocno, cały czas głaszcząc po plecach. Chciał powiedzieć, że wszystko będzie w porządku, Jednak nie zrobił tego. Po minucie odsunęła się od niego, oczy miała mokre. Napłynęła do niego lawenda, wstrząsnęła jego zmysłami. Serce go zabolało, a kolana zmieniły się wodę. Puściła jego talię i wzięła przerywany oddech. Otarła twarz drżącymi palcami. Chryste. Musiał się wziąć do kupy, natychmiast. Przed nim stał początkujący wojownik, który ruszał do walki. Tak musiał o niej myśleć.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

371

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Endelle wierzy, że możesz go pokonać - powiedział. - Niech to będzie twoja pewność. - Ona na serio myśli, że pokonam Leto? - nadzieja zakołatała w jej oczach. - Tak oświadczyła ubiegłej nocy. Powiedziała nam, że jesteśmy bandą nieufnych wampirów, ponieważ posiadasz więcej mocy niż sama wiesz. Więc odwagi i uwierz jej słowom i nauce jaką ci przekazałem. Ale pamiętaj, Leto jest potężny, więc żadnych sztuczek, chyba że będziesz przekonana, że dasz mu radę. Powiedz, że rozumiesz co do ciebie mówię. Leto...Leto jest przebiegłym dobrze wyszkolonym wojownikiem. Walczyłem obok niego przez wieki. Więc bądź gotowa na wszystko. Skinęła szybko głową. - Tak, tak. Być gotową na wszystko. - Ponadto pamiętaj, że jak każdy wojownik, on też ma słabe punkty. Znajdź je, a go pokonasz. I nie wątp ani przez sekundę, że nie będzie chciał cię zabić. Ponownie skinęła głową. Było lepiej, niektóre z jej lęków ustąpiły. Obcesowo chwycił ją w ramiona i mocno pocałował. Rozsunęła usta. Kerrick skorzystał z zaproszenia i wsunął w nią język. Jęknął. Najchętniej zabrałby ją z powrotem do Queen Creek, do łózka i zatrzymałby ją tam na wieczność. Wypuścił ją z ramion. - Możesz to zrobić. Skinęła głową, mimo że strach nadal promieniował z niej jak mgła z wilgotnej ziemi. Poczuł poruszenie powietrza na nogach. Odwrócił się i stanął przed Alison z mieczem w dłoni w przypadku gdyby pojawiający się był wrogiem. Ale to Havily zmaterializowała się przed nim. Wyglądała jak zwykle

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

372

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension profesjonalnie w dobrze skrojonym granatowym mundurze, jej rude włosy opadały falami na ramiona. Przesunął się i stanął obok Alison, wysłał swój miecz z powrotem do szafki na broń. - Hej Havily. Skinęła głową. - Witam Kerrick, wybrana Wells. Będę służyła pomocą Alison podczas walki. Przeniosła spojrzenie na Alison. - Jeżeli masz jakieś pytania odnośnie widowiska, odpowiem na nie najlepiej jak potrafię. Będę ci towarzyszyła na arenie i służyła podczas walki. - Dzięki Bogu - wyszeptała. - Myślałam, że będę całkiem sama. Kerrick spojrzała na nią chcąc jak cholera zająć jej miejsce. - Havily dobrze się tobą zajmie. Wszystko co musisz zrobić do poprosić. Prawda Havily? - Jasne Kerrick. - Świetnie. Będę was eskortował na szczyt rampy, a później dołączę do Wojowników Krwi. Havily może zaczniesz wszystko tłumaczyć Alison? Popłynął głos Havily, kojący, melodyjny. Wyjaśniała Alison czego może się spodziewać kiedy wejdzie na arenę. Kilka minut później pojawił się pomocnik, ze słuchawką w uchu. Dał sygnał. Czas zacząć zabawę. *** Serce Alison waliło niczym serce królika szukającego schronienia, a jej kolana po prostu zniknęły. Na pewno nie czuła nóg.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

373

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Czy to naprawdę się dzieje? Poczuła zawroty głowy, dezorientacje, nie była sobą Och Boże. W korytarzu, Kerrick stanął po jej prawej stronie, a Havily po lewej. Koniec korytarza wydawał się być dziesięć mil dalej. Hej, kiedy zaczęła iść? Walczyła z oddechem. Cały czas powtarzała sobie -mogę to zrobić, mogę to zrobić. Okay. Okay. Nagle korytarz zrobił się za krótki i trzy sekundy później dotarła do łukowatego wejścia na arenę. Havily chwyciła ją za łokieć, aby nie poszła dalej. - Musimy tu chwilę poczekać. W powietrzu unosił się dym z fajerwerków, wszędzie były kamery, cztery zostały skierowane na Alison. Przesunęła spojrzeniem po widzach. Frakcja Endelle siedziała na lewo, natomiast ogromna armia Dowódcy w mundurach bordowych i czarnych siedziała na prawo, naprzeciw Jej Wysokości. Kiedy twarz Alison pojawiła się na ogromnych telebimach rozstawionych na całej arenie, tłum zaczął wiwatować, krzyczeć, gwizdać, tupać nogami. O Boże. Kerrick chwycił ją za łokieć. Spojrzała na niego. Jego twarz była zacięta, ale nic nie powiedział. Skinął tylko głową i odszedł. Mogę to zrobić. Poczuła dłoń Havily na plecach, delikatną i pocieszającą. To milczące wsparcie w końcu pozwoliło jej na wzięcie głębokiego oddechu. - To wygląda jak Super Bowl104 - krzyknęła. 104

Finał mistrzostw w futbolu amerykańskim

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

374

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Havily skinęła głową. Pochyliła się i powiedziała. - Nadszedł czas na kolejny etap podróży, jesteś gotowa? Alison spojrzała na nią i prychnęła. Też się pochyliła i wykrzyczała. - A mam wybór? Havily pokręciła głową i się wyprostowała. - Zgotuj im piekło, wybrana! Poprowadziła ją na skraj sfery walki, jezioro czarnych mat, rozdzielone białymi polami. Gdy dotarły do lin odgradzających pole walki od reszty areny, Havily zatrzymała się. Nadal rozbrzmiewały oklaski i tupot stóp jak podczas całego jej przemarszu. Ponownie zobaczyła na telebimach swoją twarz, poważną twarz. Havily pochyliła się i szepnęła. - Obszar po lewej należy do frakcji Endelle, naprzeciw oczywiście do Dowódcy. Kiedy usłyszysz dzwon musisz zaprzestać walki i wrócić do białego pola, położonego najbliższej Endelle. Przyniosę ci regenerujące napoje. - Pochyliła głowę i spojrzała w kierunku trybun. - Musisz teraz formalnie uznać Endelle. Alison obejrzała się i skinęła z szacunkiem głową Jej Wysokości. Towarzyszyli jej Wojownicy Krwi. Czterech stało po prawej stronie a czterech po lewej. Byli tak samo ubrani jak Kerrick. Wszyscy wstali. Tysiące Wojowników Milicji, zarówno mężczyzn i kobiet, stało i biło brawa, tupali nogami, zagrzewali do walki. Jej wzrok przesunął się na Kerricka. Gdy spojrzał jej w oczy, położył pięść na sercu i skinął głową. Ten gest uspokoił ją, odprężył. Przynajmniej do momentu, gdy Havily skinęła dłonią. Naszedł czas. Serce waliło w jej piersi, gardle, w głowie. Dzwoniło w uszach. Ponownie nie czuła nóg. Przed zrobieniem tego ostatniego kroku spojrzała na Havily, która

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

375

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension powiedziała. - W twoim imieniu będę błagać Stwórcę o pomoc. Skłoniła się formalnie i ruszyła w stronę pierwszego rzędu, gdzie siedziały inne wampiry ubrane podobnie do niej. Alison najchętniej wróciłaby do swojej Nova, i skierowała się do ulubionej biblioteki, albo do Starbucks105 albo najbliższego AMC.106 Żałowała, że kiedykolwiek usłyszała o Pograniczu, o Korycie, o Drugiej Ziemi. Po jakie licho wysyłała energię przez Koryto? Teraz było już za późno. Gdy przeszła przez liny wrzask z obu stron stał się niemożliwy. Ruszyła w stronę białego pola, i zajęła swoje miejsce, tyłem do Endelle. Przesunęła wzrokiem po rzędach i spojrzała w oczy Dowódcy. Siedział na dużym, rzeźbionym krześle stojącym na podwyższanym podium. Nadal zastanawiała się czemu jej nie zabił podczas trwania rocznej terapii. Dlaczego wybrał do tego tak publiczne miejsce. O dziwo jego frakcji brakowało polotu, przepychu i blasku. Ale z drugiej strony to nie było w jego stylu. Zgoda, niektórzy generałowie siedzieli w śmiesznych kapeluszach rodem z dawno zapomnianych epok. Ale reszta żołnierzy, siedziała w prostych mundurach, które z przodu miały bordowy trójkąt. Dowódca był ubrany w elegancki garnitur, śnieżnobiałą koszulę i bordowo czarny krawat. Żadnych wstęg, żadnych medali, żadnych regali, żadnych lampasów A więc pojawił się w zwykłym ubraniu w jakim ponoć chodził do biura. Jego łysa łepetyna błyszczała w świetle reflektorów. Odchylił się lekko i złożył dłonie na oparciach krzesła. Moc unosiła się nad nim, z niego i wokół niego. 105 106

Sieć kawiarni. Sieć kin, coś w stylu Multikina.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

376

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Czy ona kiedykolwiek go znała? Odpowiedź była prosta, nie. Jego armia nadal ją wygwizdywała, ale Dowódca spojrzał jej w oczy, uśmiechnął się i skinął głową, jakby to nie była walka na śmierć i życie, ale wyścig z jajkiem na łyżce podczas pikniku. Nie wiedziała czego się po niej spodziewano, ale biorąc pod uwagę, że ma walczyć z generałem potrzebowała broni. Kiedy o tym pomyślała, miecz pojawił się w jej dłoni. Zacisnęła palce wokół rękojeści pokrytej skórą. Wybuchł ogromny aplauz z trybun zajmowanych przez ludzi Endelle. Przyjęła postawę wojownika zaczerpniętą ze wspomnień Kerricka. A następnie osadziła czubek miecza w miękkiej macie. Czekała z lewą ręką za plecami. Tłum Endelle nadal dopingował i tupał nogami, kolejny wyraz wsparcia, który spowodował, że ciśnienie jej opadło, a determinacja wzrosła. Po chwili armia Endelle zaczęła buczeć. Nadchodził wybrany przez wroga jej przeciwnik, ale z miejsca w którym stała jeszcze go nie widziała. Chwilę później jego twarz pojawiła się na ekranie. Alison z trudem chwaciła oddech. Leto. Ten sam wojownik, który przekroczył Koryto, który zrzucił bombę w alei, który pojawił się na ulicy w towarzystwie strzygoni goniąc ją i Kerricka kiedy pryskali z Pogranicza Phoenix jej absurdalnie małą Nova. Leto. Były Wojownik Krwi. Prawa ręka Dowódcy. Generał. Zdrajca. Boże dopomóż. Przez pełną minutę przebywał w zasięgu jej wzroku. Użył kamery by podburzyć tłum swoim zaciekłym aroganckim wyrazem twarzy. Wojownicy stojący

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

377

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension za nią zaczęli mocniej tupać, buczeć, krzyczeć. Wywołał burze wściekłości i tylko się złośliwie wyszczerzył. Kiedy w końcu ruszył w jej kierunku, zrobiła wszystko aby zachować spokój. Dorównywał Kerrickowi wzrostem. Był cholernie przystojny, a czarne włosy miał związane tradycyjnym cadroenem. Był to złośliwy przytyk do tego, że kiedyś był Wojownikiem Krwi. Jego ramiona były tak samo mocarne jak Kerricka. Miał na sobie czarny skórzany bitewny kilt, oraz skórzane nagolenniki i buty niczym gladiator. Jego naga klatka piersiowa była naoliwiona, co poskreślało wyrzeźbione mięśnie brzucha. Gdy szedł, arogancko trzymał miecz na ramieniu. Wbijał w nią wzrok, usta miał zaciśnięte w ponurą linię i opuszczony podbródek, ale ku jej zdziwieniu jego jasne niebieskie oczy były smutne. Przynajmniej przez chwilę. Wyprostowała ramiona i uniosła brwi. Spojrzał na nią z szyderstwem. Wzięła głęboki wdech, a jej serce zaczęło ostro walić. Jak do cholery ma pokonać tego wampira, wojownika czy czymkolwiek on tam był? Zastanawiała się czy może dotknąć jego umysłu. Wysłała delikatną mackę. Dotknęła jego myśli. Zrobił krok do tyłu, a gdy chciała sięgnąć głębiej trafiła na tarczę której nawet ona nie mogła przebić. Tarcza była cholernie mocna. Uniósł brwi, w końcu przeniósł swoje spojrzenie na tłum. Zabawiał się z ludźmi, jakby już przekroczył metę. Uniósł ręce w powietrze, w dłoniach trzymał miecz. Kiedy chodził w koło areny jeszcze bardziej rozbrzmiewały wiwaty i buczenie. Tłum ryczał. Wojownicy Thorne'a szydzili z niego tak samo jak z niej strzygonie. Kiedy zrobił kółko wrócił na środek i wbił w nią spojrzenie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

378

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Natychmiast zaatakuje? Czy to jest to? Zaczną walczyć teraz, bez preambuły, bez ostrzeżenia, po prostu ... walczyć? Trzymała się swojego pola, miecz nadal miała opuszczony. Sięgnęła po swoje zmysły. Usłyszała szybki oddech Leto, stałe pewne uderzenia serca. Mogła przejrzeć jego reakcje i intencje. Przynajmniej tyle potrafiła. Nawet gdy podchodził do niej to wciąż trzymała opuszczony miecz. Gdy stanął nie więcej niż dwa jardy od niej, zrozumiała co robił. Testował jej odwagę patrząc jej prosto w oczy. Miał niebieskie oczy, intensywnie niebieskie oczy. Jedną rzecz Wojownicy Krwi mieli wspólną, zdrajca czy nie, wojownik czy nie, byli przykładem męskiej urody. Mocno zarysowane mięśnie, potężni, wspaniali. Leto był taki sam. Nie opuściła wzroku. Poczuła, że w tej chwili sprawdzał siłę jej charakteru. Nie chciał jeszcze walczyć ani krzywdzić. Dziwne. Opuściła ramiona. - Dawaj Wojowniku - powiedziała miękko. Nieznacznie uśmiechnął się i zmrużył oczy. Odwrócił się i szybko zamachnął się mieczem, prawie podcinając jej gardło. Sapnięcie niczym podmuch wiatru rozbrzmiało na całej arenie. Więc pięćdziesiąt tysięcy ludzi spodziewało się, że umrze, jeszcze zanim chwyci za miecz? Przez długą chwilę Leto trzymał miecz przy jej szyi, ręka mu nawet nie drgnęła. Wybuchł doping i oklaski. Dziki dźwięk niósł się przynajmniej minutę. I przez cały ten czas Leto nadal trzymał miecz przy jej szyi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

379

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kiedy w końcu doping ucichł powiedziała. - Jestem wybrana Wells. Usłyszała jak jej głos niesie się po całej arenie. Dziwaczne uczucie. Niemniej nie pozwoliła się zniechęcić i kontynuowała. - Wiem, że byłeś ponad Korytem dwie noce temu. Może się przedstawię zanim zaczniemy? Cofnął miecz, a wyraz jego twarzy był lekko zdezorientowany. - Mógłbym cię zabić, teraz. - Jego głos był głęboki i niósł się wzdłuż i wszerz areny. Potrząsnęła głową. - To nie był twój zamiar. - Więc dobrze mnie przejrzałaś. - Skłonił się. - Przynajmniej zmierzę się z godnym przeciwnikiem. Ale nie popełniaj błędu Alison Wells. Moje imię to Leto, jestem generałem w armii Dowódcy, i jeżeli dostanę szansę, zabiję cię. - Rozumiem - odpowiedziała. Zmrużył oczy i odwrócił się. Kiedy stanął piętnaście metrów od niej w końcu uniosła miecz. Wszystko w jego zachowaniu było przestawione, dziwne. W końcu zaatakował w szybkim zabójczym wirze. Wiedziała, że spodziewał się, że szybko ją dopadnie i zakończy walkę jednym pchnięciem. Ale była na to przygotowana i znikła, materializując się za nim i poza zasięgiem jego miecza. Ponownie się do niej odwrócił i podchodził uderzając mieczem w prawo i w lewo. Walka się zaczęła. Przez pierwszą minutę słyszała doping, wrzawę, warczenie, tupot nóg, krzyki tłumu. Później wszystko zniknęło z jej świadomości z wyjątkiem Leto, jego miecza i jego ruchów. Widziała tylko jego. Pochłonęła ją nauka jego ruchów, sygnałów jakie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

380

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dawało jego ciało, wykorzystała swoją najlepszą broń – jej zdolność do przewidywania – tak jak ją nauczył Kerrick. Jedyną strategię jaką mogła przyjąć, wobec tak dobrze wyszkolonego przeciwnika, to obrona. Był potężnym mężczyzną, ale gdyby mu dała posmakować swojego miecza, mogłaby go zdjąć. Rozumiała siłę ostrza, ogień, ostrość broni wykutej na Drugiej Ziemi. Nie miała pojęcia jak są tworzone, ale wiedziała, że są ostre jak samurajskie miecze. Poruszał się tak szybko jak Kerrick. Dawał sobie radę z jej znikaniem i z jej skokami. Po kilku minutach zrozumiała, miał ustaloną strategię, i walczył na dwadzieścia procent swoich możliwości, co ją zdumiało. Fizycznie był bardziej wytrzymały niż ona, więc próbował ją zamęczyć. Proste. I nie było wątpliwości, że może w ten sposób odnieść sukces. Piętnaście minut od rozpęcznia walki rozbrzmiał dzwon. Leto cofnął się, ukłonił się i podszedł do białego pola po stronie Dowódcy. Alison czekała i próbowała odczytać jego intencje. Jedynie co do niej wróciło to jego potrzeba napicia się wody. Pewna, że ją nie zaatakuje odwróciła się twarzą do dopingującego ją kontyngentu Endelle. Havily podała jej kubek z Gatorade. Dzięki Bogu. - Szybko wybrana, przerwa trwa tylko trzydzieści sekund. Jezu. Szybko wypiła resztę napoju. Rozbrzmiał dzwon. Czuła jak włosy jeżą jej się na karku. Odwróciła się. Leto stał za nią. Miała sekundę by się zdematerializować, ale zanim to zrobiła pchnęła mieczem w jego

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

381

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nogi. Potknął się i upadł. Krew tryskała z głębokiej rany. Zraniła go. Poczuła mdłości. Uniosła miecz, czekając aż ponownie ją zaatakuje w rozmytym ruchu. Zamiast tego odwrócił się i przykucnął wbijając w nią spojrzenie. Teraz czekał aż ona zrobi ruch. Dlaczego? Spojrzała na matę, krew wylewała się z rany tworząc czerwone jezioro pod jego nogami. Odłożył na bok miecz i chwycił się za ranę. Jasna cholera. Musiała mu rozwalić ścięgno podkolanowe. A więc oznaczało to, że mogła go wykończyć. Właśnie teraz. Frakcja Endelle wrzeszczała, że ma go wykończyć. Nadal patrzył na nią z dziwnym wyrazem twarzy. Oczywiście leczył nogę. - Wykończ go. - Przesunęła spojrzenie na Endelle, której głos przebił jej umysł. Wykończ go wybrana. Teraz masz szansę. Musiała wybrać. Już teraz mogła sobie uprościć życie, zabijając jednego z podstawowych graczy Dariana, uszczęśliwiając tysiące Milicjantów i samą Endelle. Tylko był jeden problem. Leto nie przykładał się do walki, a ona nie była wojownikiem. Była lekarzem, a nie zabójcą. A wampir zachowywał się dziwnie, jakby wcale nie miał ochoty walczyć, poddawał się. Miała pokojową duszę i nie potrafiła zadać bólu nawet osobie, która na to zasługiwała. Zabranie życia Leto było poza jej możliwościami. Miała więc tylko jeden wybór. Cofnęła się. Tłum wpadł w szał, przynajmniej ten który chciał śmierci Leto. Frakcja

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

382

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Endelle rzucała pod jej adresem wściekłe komentarze i zaczęła gwizdać. Chcieli śmierci i chcieli ją zobaczyć, natychmiast. Jak wiele razy od momentu kiedy zaczęła obrzęd wyniesienia, przyszedł jej na myśl Starożytny Rzym. Makabryczne oczekiwania tłumu wkurzyły ją. To jest Druga Ziemia? Odsunęła się dalej. Potrząsnęła głową. Nie mogła go zabić, nawet wiedząc, że on nie okaże jej podobnej łaski. Więc wszystko co musiał zrobić, to ją zabić, bo ona sama nie potrafiła go dobić. Rozbrzmiał dzwon. Leto wstał i skierował się do białego pola wśród wiwatów jego frakcji. Oczywiście jego noga była już cała. Wampir miał moc. Alison cofnęła się do swojego miejsca. Biorąc pod uwagę jej twarde przekonania, nie przeżyje. To, że go tak ciężko zraniła było fartem, a nie zamierzonym działaniem. Nie ulegało wątpliwości, że Leto wiedział to samo, i nie popełni drugi raz tego samego błędu. Havily podała jej kubek. Kiedy piła wbijała wzrok w Leto. Jak do cholery miała go pokonać skoro nie potrafiła go zranić? Kiedy rozbrzmiał dzwon, Leto szybko skierował się w jej stronę. Jej akt miłosierdzia obudził demona. Poruszał się tak szybko, że ledwo go dostrzegała. Walczyła jak mogła najlepiej, przypominając sobie ruchy Kerricka w czasie walki, więc jej nogi, ręce i ciało wiedziało jak odpowiadać, ale szczerze, dostawała w dupę od wojownika i jedynie na co było ją stać to obrona. Przewaga Leto była ogromna. Użył swojej siły fizycznej by zmusić ją do coraz większych, nieskładnych ruchów. Minuta przeszła w kolejną. Z trudem oddychała, a jej mięśnie były w opłakanym stanie. W tempie jakie narzucił długo nie wytrzyma.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

383

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zabrzmiał dzwon. Wzięła kubek od Havily i szybko wypiła Gatorade, jakby godzinami wędrowała przez pustynię. Pot spływał z jej ciała, a ona przeklinała osobę co kazała ją ubrać w skórę. Ledwo złapała oddech, a Leto już stał przez nią. Jej kostki ważyły chyba z tonę i traciła odwagę. Usłyszała w głowie głos Kerricka. - Użyj swojego sprytu. Myśl. Możesz go pokonać. Jego obecność miała na nią zbawienny wpływ, wzmocniła jej mięśnie i refleks, oraz podniosła na duchu. - Patrz na niego. Zobacz jak bardzo chce cię pokonać. Użyj tego przeciwko niemu. A chciał? Alison miała dziwne przeczucie, że nie bardzo mu na tym zależało. Ale jednak posłuchała rady Kerricka. Jej odwaga wróciła. Zaczęła planować. Mimo że miała wstręt do krzywdzenia człowieka, który pragnął jej śmieci, być może miała inny sposób by skończyć tą walkę. Wiedziała, że jeżeli go upokorzy, zapłonie i może popełni błędy. - Leto! - krzyknęła do niego, jej głos niósł się przez arenę Skrzywił się i mocniej uderzył. Podniosła miecz i odpowiedziała na uderzenia. - Musisz zrozumieć, że nie mogę cię zabić. - Więc jesteś głupia. - Jego głos też się niósł. - Musisz mi powiedzieć co wolisz, skończyć to grzecznie, czy wolisz zostać upokorzony na oczach całej armii i Dowódcy?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

384

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Te słowa go rozwścieczyły. Ale nadal mimo, że wściekle uderzał mieczem, nie walczył na sto procent. Alison unikała jego miecza, znikała i pojawiała się w innych miejscach. Gniew wampira wyprzedzał jego ruchy. I w tym dostrzegała swoją możliwość. Ponownie podskoczyła, przeturlała się ponad jego ramionami, śmiertelnym cięciem dosięgła jego ręki w której trzymał miecz, trafiając ostrzem w łokieć i podcinając mu kolana. Ciężko upadł na ziemie, miecz wypadł mu z ręki. Próbował wstać, ale wykorzystała sytuację, założyła tarcze i położyła stopę na jego karku. Krew leciała z jego rany z każdy uderzeniem serca. Najpierw się uśmiechnął, a później zacisnął wargi w ponura linię. Spojrzała na opozycję. Słyszała tylko ciszę. Za to z sektorów zajmowanych przez ludzi Endelle zaczęła się wrzawa, skandowali śmierć, śmierć, śmierć. Słyszała okrzyki tryumfu wojowników i jak wyzwali ją by zabiła Leto, pieprzonego zdrajcę. Wiedziała, że stracili wielu towarzyszy broni w wielu bitwach. Rozumiała ich nienawiść wobec wroga. Ale niezależnie od wszystkiego nie mogła go zabić. Na samą myśl wszystko się w niej buntowało. Nie była wojownikiem. Dotknęła umysłu Leto. - Wiem, że pragniesz śmierci, ale ci tego nie dam. - Skończ z tym, chcę umrzeć jak wojownik i wreszcie zaznać spokoju. Zmarszczyła brwi i zanurkowała głęboko w jego umysł. Spodziewała się oporu zamiast tego pozwolił jej na to i opuścił tarcze. Mogła zobaczyć jego myśli i wspomnienia. Zmarszczyła brwi z niedowarzeniem. Jasna cholera. Podłożył się. Nie walczył.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

385

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zobaczyła jego życie. Zobaczyła jego rodzinę, którą stracił podczas ataku szwadronu strzygoni. Widziała poziom jego złości i nienawiści, jaką wcześniej widziała u Kerricka. Znalazła kolejną tarczę. Bardzo mocną i bardzo małą. Z trudem przebiła się przez nią. Oniemiała. Dostrzegła skrywaną prawdę na temat Leto, która powinna pozostać tajemnicą. Jezu Chryste. Leto nie zdradził! Był podwójnym agentem!107 I dlatego z nią nie walczył. Natychmiast wykuła nowa tarczę wokół jego i swojego umysłu. Czuła, że wiele osób próbuje dostać się do ich umysłów by sprawdzić co się dzieje. Wiedziała, że dzielą ich jedynie sekundy by odkryli ukrytą prawdę. Odskoczyła od niego i sapnęła. - Boże Leto i co ja mam teraz zrobić? - Zachowaj ciszę i spokój. Łzy pojawiły się w jej oczach. Krew nadal lała się z jego ramienia. Jeżeli czegoś nie zrobi umrze z utraty krwi. Wiedziała, że jeżeli mu pomoże będzie musiał z nią walczyć, aby się nie zdradzić. Źle, bardzo źle. Uniosła rękę i spojrzała w oczy Leto. - Trzymaj się, jedziemy na przejażdżkę. - Wszędzie są tarcze. Nie możesz stąd zniknąć. - Nie zamierzam. Chwilę pomyślała. Chwyciła małą kieszeń czasu i cofnęli się przez wir powietrza do chwili, gdy go zraniła. Jednak zamiast uderzyć mieczem, przeskoczyła 107

I komu szczęka opadła ? Teraz mogę napisać, po przeczytaniu wszytkach dostępnych tomów, Leto jest moim ulubieńcem, i nie mogę się doczekać tomu o nim, wychodzi 24 grudnia. :)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

386

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przez niego i stanęła obok. Jego miecz wisiał w powietrzu, zamrożony. - Co do kurwy nędzy? - krzyknął, jego głos zagrzmiał na arenie. Moc wypływała falami i tak jak się stało w jej biurze rozbrzmiał huk. Ponownie, w małych falach, część widzów zaczęła wiwatować, klaskać, słychać były coraz dziksze okrzyki. Ponownie usłyszała głos Endelle. - No teraz to było coś wybrana. Leto wykrzywił się. - Co ty zrobiłaś? Alison wzruszyła ramionami. - Odwróciłam czas. Wpatrywał się w nią. - Kim jesteś do cholery? - Terapeutką nie wojownikiem, nadal mającą nadzieje na wyniesienie. Skrzywił się. - Wiesz dlaczego tu jesteśmy, mamy walczyć. Potrząsnęła głową. - Mowy nie ma. - Jak cholera - powiedział głośno i dodał w jej myślach. - Nie mamy wyboru, wiesz o tym wybrana. Przykro mi, cholernie mi przykro. Wyczuła jego intencje jak kulę ognia w brzuchu. Dla niej wszystko się zmieniło. Wiedziała co wiedziała i dla niej nie było powrotu do walki. Rzuciła w niego energią, która posłała go na plecy i otoczyła tarczą. - Nie jestem wojownikiem - oświadczyła ostrym głosem. Spojrzała w najbliższą kamerę. - Nie. Jestem. Wojownikiem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

387

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Opuściła tarcze. Leto był na nogach w ułamku sekundy. Bez przekonania posłał w jej kierunku energię którą bez problemu odbiła posyłając w stronę dachu areny. Ponownie machnęła ręką i cała energia zmieniła się w pokaz sztucznych ogni w kolorze tęczy. Teraz oklaski rozbrzmiały nawet z sektorów zajmowanych przez wrogów, jednak po chwili zapadła cisza. Każdy tracił nadzieje w zwycięstwo Leto. Ponownie wysalała energię wytrącają miecz z ręki Leto. Skierowała broń w swoją stronę co pociągało za sobą kolejne niedowierzające okrzyki tłumu. Frakcja Endelle wrzeszczała ostrzeżenia, ale nic sobie z tego nie robiła. Nie bała się, bo w momencie kiedy dotknęła miecza Leto na nowo skonfigurowała molekularną identyfikacje miecza, czyniąc broń nieszkodliwą. Uniosła wysoko miecz pokazując go gapiom. Kiedy nie zginęła kolejny krzyk zdumienia poniósł się przez arenę. Uśmiechnęła się czując ulgę. No popatrz, popatrz. Zrobiła to, Leto nie zginął, ona nie zginęła. Dzięki Bogu. - Nie będę z tobą walczyła. - Warknęła głośno na użytek tłumu i odrzuciła mu miecz. Złapał go z łatwością. Wpatrywał się w broń jak w jadowitą żmiję. Ze zmienianą konfiguracją musiał być w dotyku dla niego dziwny. Niezależnie od tego zwrócił swoją pełną uwagę na nią. Posłał jej smutne spojrzenie i ponownie zaatakował. Tym razem założyła tarcze wokół siebie i czekała. Nie zależnie ile razy w nią uderzał nie mógł się przebić przez tarcze. Oklaski rozbrzmiały w całej arenie. Leto uśmiechnął się i zatrzymał. Pot spływał z niego. Zgiął się łapiąc oddech.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

388

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wyprostował się i zbliżył się do niej. Po długiej chwili napięcia kiedy obie armie umilkły ponownie posłał jej uśmiech i opadł no kolano. Złożył swój miecz u jej stóp. - Poddaję się! - powiedział głośno. Zapadła ogłuszająca cisza. Zdjęła tarcze. Wstał, przez chwilę w jego spojrzeniu dostrzegła wielki ból. Skorzystała ze swojej empatii i go przejrzała. Cholera! On szukał śmierci. Pragnął jej. Podobnie jak Wojownicy Krwi, jego zajęcie zbierało żniwo. Żył na ostrzu noża dezintegracji, jego pozycja była silna, ale narażona na odkrycie. Polubiła tego wojownika i go szanowała. Miał honor i siłę charakteru, żył podwójnym życiem od osiemdziesięciu lat i był szpiegiem. Szpieg. Tylko czyj? Przesłał jej imię James, a nie Endelle, co oznaczało, że ona gówno wiedziała o działalności jej byłego wojownika. Gorzej, kiedy Leto „zdradził” Dowódca zmusił go do picia zabójczej krwi, w dowód jego lojalności. Dostawał antidotum, dlatego nie miał porcelanowej skóry z niebieskawą poświatą tak charakterystyczną dla większości strzygoni. Nikt nie wiedział, że on w zasadzie już jest strzygoniem, a to z dnia na dzień go zabijało. A mimo to, przez wszystkie te lata zatruwał własną krew i kontynuował swoją misję. Walczył po swojemu z Darianem, żyjąc ze świadomością, że jego przyjaciele go nienawidzą. Co za cholerny bajzel. Darian, jej Darian zmusił go do takiej drogi. Musiał wypić krew albo zginąć. Nie było innego wyboru.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

389

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Co mam im powiedzieć. Zawahał się i odpowiedział. - Nic, zupełnie nic. Skłonił się, chwycił miecz i odwrócił się kierując się do swojej szatni. - Dasz sobie radę? Zatrzymał się. - Tak. Nie martw się. Darian mnie potrzebuje. Patrzyła jak odchodzi. Zaczęła testować swoje mentalne tarcze. Czy zachowa sekret Leto z dala od Endelle, od Kerricka i wojowników? Tłum zaczął się rozchodzić. Najwyraźniej zabawa się skończyła. Wojownicy Krwi stali poważnie przed tysiącami Milicjantów. Jej decyzja nie cieszyła nikogo. Przesalała do Kerricka. - Nie mogłam tego zrobić. - Wiem. - Umilkł. - Cenię twoje serce bardziej niż cokolwiek innego na świecie. Jej oczy wypełniły się łzami, przesłała mu pocałunek. Nie potrafiła spojrzeć w kierunku Endelle. Podejrzewała, że Jej Wysokość, Najwyższa Administratorka Drugiej Ziemi będzie miała wiele jej do powiedzenia jak tylko znikną kamery.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

390

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Narodziny Miejsce początku, jęku i ścisku Skarb chwili Spoczywający w rozkoszy. Zbiór Wierszy – Beatrice z Czwartej Rozdział 19

Crace mógł jedynie wbijać spojrzenie w wycofującego się i znikającego w przejściu prowadzącym do podziemnych pomieszczeń areny Leto. Nie mógł nawet mrugnąć. Pieprzony wampir zawiódł. Potrząsał głową z niedowierzaniem. - Kochany? - szepnęła Juliana. Spojrzał na krzywiącą się żonę. - Powinien wygrać - warknął. - Powinien ją pokonać i zabić. - Kochany, proszę. Prosi o co? O co teraz do cholery błagała? Czy nie rozumiała co się przed chwilą stało? Czy nie widziała, że jego sen o miejscu przy Okrągłym Stole blednie, zmieniając się w jaskrawy cień brudnego brązu? - Kochanie, błagam. - Ostatnie słowa jednoczenie były wypowiedziane na głos i w jego umyśle, powodując eksplozję bólu. - Czego? - wrzasnął. - Moja ręka - wyszeptała, z jej oczu lały się łzy. - Miażdżysz mi dłoń.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

391

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Spojrzał na dół i zdał sobie sprawę, że był bliski połamania kilku kości. Puścił jej dłoń, ale nawet nie potrafił przeprosić. Nie mógł mówić. Patrzył jak jej łzy padają na pierś, dłoń trzymała na kolanach. *** Kamery zostały wyłączone, twarz Alison znikła z telebimów. Widzowie strumieniem opuszczali arenę. Kerrick wpatrywał się w Alison. Ciągle zadawał sobie pytanie, czy może być z tą kobietą, której uprawnienia przewyższały nawet moce z Drugiej? Czy przeżyje na Drugiej, skoro Helena nie dała rady? Czy utrzyma tarcze podczas zmasowanego ataku strzygoni? Czy pisana im wspólna przyszłość? Na samą myśl, że mają przed sobą wspólną przyszłość, serce mu mocniej zabiło. Kobieta w jego życiu, najcenniejsza, w związku, na stałe. Czy przybycie Alison na Drugą faktycznie oznacza zmianę w jego życiu, inne życie, coś, co sobie obiecał, że nie będzie miało miejsca póki prowadzi wojnę? Szybko się przemieszczając dotarł do korytarza prowadzącego na arenę. Ruszył ścieżka wśród mat nie spuszczając wzroku z blond kucyka Alison. Kiedy się odwróciła w jego kierunku, wyczuwając jego obecność on już przed nią stał. Zagarnął ją w ramiona, uniósł i trzymając wysoko, kilka razy zakręcił się wkoło. Pocałował ją mocno. - Byłaś wspaniała. - To koniec - szepnęła, owijając ramiona wokół jego szyi. - Byłaś genialna. Pocałował ją ponownie. Pogładził wilgotne włosy. Jeszcze mocniej ją objął.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

392

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Lekko się odchyliła i pogładziła jego policzek. - Wszystko w porządku... z nami? Skinął głową. - Może jednak mamy szanse? - zapytała. - Być może mamy... Ponownie ją pocałował i wsunął język między jej wargi. Pochylił się nad nią i pogłębił pocałunek, stawiając ją na macie. Jęknęła w proteście. - Okay wy dwoje, koniec bara bara! - wrzasnęła Endelle dołączając do nich. Puścił ją, ale nie pozwolił się oddalić obejmując ją mocno w talii. Stała u jego boku. Havily przeszła przez maty i podeszła do Alison. - Moje gratulacje. Byłaś absolutnie niesamowita. To było piękna robota – i myślę, że masz kilka zaskakujących mocy z Trzeciej Ziemi, ale z drugiej strony nie powinnam być nimi zaskoczona. Odwrócenie czasu. Słyszałam o tym, ale nigdy tego nie widziałam. I ta fala mocy! Przeszła przeze mnie jak chłodny powiew. Doskonale! Alison odsunęła się od Kerricka i objęła oficera łączeniowego. - Havily dziękuję, że byłaś dzisiaj ze mną. Jesteś moją pierwszą przyjaciółką na Drugiej. I zawszę będę ci wdzięczna za twoją pomoc i wsparcie. - To była dla mnie przyjemność. Jeżeli będziesz czegoś potrzebowała wystarczy, że tylko poprosisz. A teraz... - spojrzała na Endelle i zmrużyła oczy. - Muszę stworzyć nową makietę budynku wojskowo-administracyjnego - rzuciła radośnie. – Coś, co robię w wolnym czasie, coś co pomoże komuś pokonać Dowódcę, jeżeli tylko ten ktoś poświęci mi kilka minut - dokończyła zjadliwie.108 Endelle w odpowiedzi parsknęła i przewróciła oczami. Havily ukłoniła się jej, odwróciła się do Kerricka, uśmiechnęła, uniosła rękę i znikła. 108

Wspaniała kobitka, oj da popalić Marcusowi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

393

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick przesunął się i ponownie objął swoją kobietę. Stała u jego boku obejmując go w pasie. Trzymał ją mocno, bo naprzeciwko stał Dowódca ze swoją armią. Wyniesienie Alison nie było jeszcze kompletne, co oznaczało, że wciąż musiała grać fair. Kiedy Darian wbił w nią wzrok Kerrick warknął. Chwilę później Dowódca wstał ze swojego królewskiego krzesała i pofrunął bez skrzydeł lub innych widocznych środków utrzymania przez czarne maty. Drań. Nie odwracał wzroku od Alison. Ona była jego celem. Zatrzymał się jakiś metr od niej, spojrzenie jego dużych okrągłych oczu było badawcze, dociekliwe, wnikliwe. W końcu wylądował na macie. Kerrick dotknął umysłu Alison, i znalazł tarczę na tarczy, przez które nawet Dowódca nie mógł się przebić. Niemniej Kerrick nie potrafił się kontrolować i warknął ponownie, jego zablokowane skrzydła drżały chcąc się rozwinąć. Była to wskazówka dla Dowódcy, że jest gotów z nim walczyć w obronie Alison. Endelle przerwała napięcie. - Cóż... - jej głos ociekał sarkazmem. - Wyglądasz jak siedem nieszczęść. Kerrick chciał pchnąć Alison za siebie. Chciał ja chronić i bronić przed Dowódcą, mimo iż był pewny, że atak nie nadejdzie. Kutas nie mógł zaatakować Alison. Nawet tak sprzedajny Komitet, podporządkowany Dowódcy, nie mógł zignorować bezpośredniego ataku. Ani Darian ani Endelle nie mogli nikogo atakować. To była zasada nawet przestrzegana przez Greavesa, przynajmniej gdy był w miejscu publicznym, jak teraz. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

394

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison nie była tak blisko Dariana, od czasu gdy stała obok niego w kompleksie medycznym gapiąc się na swojego pierwszego strzygonia. A teraz był tutaj, we własnej osobie, jedna z najpotężniejszych istot na Drugiej, jej były klient. To on posłał Leto do centrum miasta, wysłał za nią pułk do Carefree. Zorganizował walkę na arenie i to wszystko w jednym celu. A ona go leczyła. Znała jego historię. Znała go przynajmniej w takim stopniu, w jakim można poznać człowieka bez sumienia, socjopatę. Wiedziała, że przyczyną jego choroby psychicznej był ból i cierpienie jakich doznał w dzieciństwie.109 A jednak, nadal pragnął jej śmierci. Uniósł wzrok, jego duże dziecięce oczy wabiły. - Kochana, dzisiaj mnie zaskoczyłaś. Odwrócenie czasu, zmiana identyfikacji miecza, oraz końcowa tarcza. Tyle mocy. Znam tylko dwie osoby na Drugiej potrafiące to samo, i obie są tutaj. To tak naprawiłaś okno w swoim biurze? Oczywiście, że tak. Usłyszała cichy syk Kerricka, a następnie głośne warknięcie. Jej wampir, wojownik, przyjął postawę obrońcy. Wzrok Dowódcy podryfował do Kerricka. - Spasuj chłopcze. Komplementuję twoją kobietę.110 Dobrze się spisała. - Serio? Bez jaj. - Kerrick wypluł słowa. Całe jego ciało stało w ogniu, ostra rozszalała tarcza ochrony obok niej. Czuła jak wzrasta furia wojownika, ale z jakiegoś powodu złagodził ją, a ona oparła głowę na jego ramieniu. Byli razem. Byli zespołem, jak Joy i Ryan. Westchnęła, tak, jak jej siostra i szwagier. Dowódca ponownie spojrzał na nią. - Dużo się nauczyłem patrząc jak walczysz z generałem Leto. Ogólnie rzecz ujmując, ten wieczór był bardzo pouczającym doświadczeniem. 109

110

Jak miło, że się o tym nie rozpisuję., bo znam jedną autorkę co uwielbia się w tym pławić. (I dziękujmy niebiosom, że nie opisuje życia erotycznego Crace, hihi) Myślę, że Alison się bez tego obejdzie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

395

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Więc to było to. To była tylko pieprzona gra. Darian był strategiem, więc walka miała na celu coś więcej niż tylko zabicie jej. Nie umarła, a on dowiedział się o wielu jej ukrytych mocach i słabych stronach. Teraz w pełni była jego wrogiem. - Widzę, że wam przeszkadzam w świętowaniu, więc życzę dobrej nocy. Życzę ci szczęścia moja droga. Trzymaj się. Nie poczekał na jej odpowiedź. Odwrócił się w kierunku swojej armii. Uniósł rękę i w mgnieniu oka on i jego cała armia znikła. Alison patrzyła oniemiała na puste miejsca i na podium, na którym stało królewskie krzesło, z którego Darian obserwował walkę. - Jasna cholera - mruknął Kerrick. - Odesłał swoja armię tylko jedną myślą? - Jak on to zrobił? - wyszeptała Alison. Nie potrafiła sobie wyobrazić poziomu mocy by coś takiego zrobić. - Pozer - warknęła Endelle. Alison spojrzała na nią i zaśmiała się. - Pozer? Endelle przewróciła oczami. -Pieprzona salonowa sztuczka. Nie pozwól mu na to. Westchnęła wzburzona i odwróciła się w stronę stojących, po czym skinęła głową odprawiając swoją armię. W przeciwieństwie do armii Dariana, armia Endelle po prostu skierowała się do różnych wyjść. Odwróciła się do Alison. - Wybrana Wells jesteś cholernie beznadziejna i bezproduktywna. Wszystko, co miałaś zrobić to wykończyć Leto. Już go miałaś w garści i puściłaś. O czym ty do kurwy myślałaś, a przy okazji, czym było to małe te ta te, które sobie urządziłaś z

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

396

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Leto? I nie wmawiaj mi, że nic takiego nie było, ponieważ wiem, że to zrobiłaś. Ponurkowałaś sobie w umyśle Leto? Alison czuła jak Kerrick sztywnienie. - Aliisonn – zawarczał Kerrick. - O czym do cholery mówi Endelle? Odsunęła się od niego i napotkała jago szmaragdowe spojrzenie. W jego oczach błysnęło ostrzeżenie. - Nie mogę ci powiedzieć. - Że co? - syknął. Warknął tym razem na nią. - Nie mów mi, że zanurkowałaś w umyśle zdrajcy. Powiedz mi, że kurwa tego nie zrobiłaś. - Odwal się Reksio - warknęła Endelle. - Więc była w jego głowie. Wielka mi kurwa rzecz. To nie tak, że wskoczyła na niego i go ujeżdżała. - Nie dała dojść do głosu Kerrickowi i przeniosła swoją uwagę na Alison zagryzającą usta by powstrzymać się od śmiechu. - Chcę wiedzieć o czym do cholery ze sobą rozmawialiście. A fakt, że skonfigurowałaś tarczę przez którą nie mogłam się przebić mówi mi, że nie omawialiście pieprzonej angielskiej pogody. Alison przeniosła spojrzenie z jednego wzburzonego wyniesionego na drugiego. Oboje wisieli nad nią jak chmury gradowe, pełni agresji. Przez chwilę rozważała czy jej walka z Leto była najłatwiejszą częścią tego wieczoru. Wzięła głęboki wdech i postanowiła zając się większym z dwóch problemów. Wbiła wzrok w brązowe oczy Endelle i starannie dobrała słowa. - Nie mogę ci przekazać wszystkiego co widziałam, ani tego co chciał Leto. - Trochę za późno na to. Alison pokręciła głową. - Czego mi nie mówisz? Zmrużyła oczy, starając się przebić przez tarcze Alison. Ciśnienie było

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

397

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wykańczające. Alison uniosła rękę. - Nie naciskaj na moje tarcze! - wrzasnęła. - Zrobię co chcę! - Jeżeli jesteś mądra to się wycofasz. Endelle przekrzywiła głowę. - Co się dzieje wybrana Wells? Alison wzmocniła tarcze i przesalała Endelle. - Leto zażądał bym nie dzieliła się z nikim informacjami jakie mi przekazał, nawet z tobą. Z wyjątkiem jednej rzeczy. Chce byś skontaktowała się z wyniesionym Jamesem, mieszkańcem Szóstej Ziemi i Strażnikiem Trzeciej. - A niby jak do cholery mam się skontaktować z Trzecią, a już nie mówiąc o Szóstej? przesłała Endelle. - Nie dotarł do mnie nawet najmniejszy szept z Wyższych Wymiarów od tysiącleci, odkąd zgodziłam się zostać Najwyższą Administratorką, a to było dziewięć tysięcy lat temu. Te słowa uderzyły Alison, rozumiała zdumienie i frustrację Endelle. - Poruszałaś się po omacku? Przez wszystkie te lata? Endelle spojrzała na nią i po dłuższej chwili westchnęła ciężko i skinęła głową. - Nie wiem co powiedzieć. Ale myślę, że cię wydymali. - To jest denerwujące, ale masz racje, wydymali mnie. Alison nie wiedziała co ma jeszcze dodać, ale Leto nie zdradzi. Nie wiedziała kim był strażnik z Szóstej Ziemi, a jak na razie próbowała dać sobie radę z Drugą. Zatuszowała tajemnice Leto pod najmocniejszą tarczą jaką mogła stworzyć i nie miała zamiaru się nimi dzielić z nikim, nawet z Jej Sukowotą Wysokością …. i jej drugim problem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

398

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Dobra - mruknęła Endelle. - Odpuszczę. Alison wzięła kolejny głęboki wdech i odwróciła się do jaskiniowca, swojego chłopaka. Chciała mu wyjaśnić na ile mogła, co się stało. Podszedł do niej, stanął na tyle blisko, że stykali się nosami i wrzasnął. - Moja kobieta trzyma się z dala od umysłów innych facetów? - Słucham?! - Po prostu trzymaj się kurwa z dala od głowy Leto! Jasne?! - Nie Kerrick. Nie, jasne. Kim ty myślisz, że jesteś by mi mówić co mogę lub nie? Endelle gwizdnęła. - Dawaj dziewczyno! *** Kerrick wiedział, że zachowuję się jak Neandertalczyk. Ale na samą myśl, że Alison nurkowała w głowie Leto, jego ciało, jego umysł i jego krew buntowały się. Nie miała prawa włazić w głowę innym facetom. Nigdy! Spojrzał na nią. - Masz mi wyjaśnić – zawarczał - co ty do cholery robiłaś w jego głowie? Ile zobaczyłaś? Był w twojej? Podobało ci się przebywanie w jego umyśle? Ma coś do ciebie? Może nie wiesz, ale to nasz wróg! Cholerny zdrajca! Alison szeroko otworzyła oczy i miała czelność parsknąć śmiechem. - Jesteś zazdrosny! - rzuciła niefrasobliwie Warknął na nią i zmrużył oczy. - Jeżeli to, że mam zamiar wyrwać mu wszystkie kończyny i wsadzić mu w dupę

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

399

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension oznacza, że jestem zazdrosny, to tak do cholery, jestem zazdrosny. Ale to było coś więcej. Zazdrość była zbyt małym słowem by opisać co teraz czuł. Zazdrość była tylko wietrzykiem w porównaniu z huraganem wściekłości jaki odczuwał. - Wiesz, znowu poczułam twój kardamon. Czuję się jakbym wstąpiła do marokańskiej kawiarni. Jej głos był miękki, uwodzicielski, ale nie tego teraz oczekiwał. - Nie zmieniaj tematu! To jeszcze nie koniec! - Więc pogadamy później. - Nie waż się ponownie włazić do umysłu mężczyzny, łapiesz? Położyła dłonie na biodrach, biodrach okrytych skórą. Zmierzył ją wzrokiem. - Zrobię to, co będę chciała. W jej niebieskich oczach pojawił się błysk wyzwania, który miał więcej wspólnego z jej silną wolą niż z testem jego wytrzymałości. Chwycił ją za pośladki i przyciągnął do siebie. Nie zważając na Endelle, która uśmiechała się z spektaklu jaki robił, jeszcze bardziej ją do siebie przycisnął, dając jej odczuć jaki był twardy. Ku jego radości Alison jeszcze mocniej otworzyła oczy. Rozchyliła wargi i wzięła głęboki wdech jakby zapomniała jak się oddycha. Endelle wydała szereg dźwięków jakby miała zwymiotować. - Okay, teraz się posunęliście za daleko. Jezu Chryste, para wampirów w ogniu. Obleśne. Alison posłała jej złe spojrzenie. - Muszę wziąć prysznic. - I bez słowa wyjaśnienia albo przeprosin i pozwalnia, uniosła rękę i znikła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

400

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jasna cholera! - krzyknęła Endelle. - Ona właśnie znikła między wymiarami. Kerrick wiedział, że tunika jaką miał na sobie nie ukryje jego stanu. Miał poprosić Endelle by go przeniosła, ale powstrzymała go lekko chwytają za ramię. - Czekaj Wojowniku. Muszę cię uprzedzić, że nie będzie publicznej ceremonii wyniesienia Alison. - To ma sens. Na serio musiał iść za Alison i to szybko. - Ten mały kutas jeszcze nie skończył, więc niczego mu nie ułatwię. Ceremonia odbędzie się w moim pałacu, a później kolacja. Rozumiesz? Kerrick ledwo ją słuchał. Wyobrażał sobie Alison jak zdziera z siebie te wszystkie skóry, stojącą w zaparowanej kabinie prysznicowej. Naprawdę musiał dać jej lekcje lub dwie o wojownikach wampirach i czego oczekują od swoich kobiet. Ale Endelle nadal kłapała dziobem. - Oczekuje, że pojawią się wszyscy wojownicy, i czy to się tobie podoba czy nie Marcus też będzie i Havily, i nie musisz wiedzieć kurwa dlaczego. I będzie to zamknięta ceremonia. Aktualnie miał w dupie Marcusa. Jego umysł był pełen Alison, woda spływająca z jej włosów na krzywizny jej ciała. Chciał lizać wgłębienie nad pośladkami. - Przekazałam Thorne'owi, że ma wystawić straż przed domem w Queen Creek, na dwadzieścia cztery godziny. Wojownicy będą się zmieniać przez resztę tej nocy i jutrzejszy dzień. Tak, wizja, że spędzi z Alison cały dzień i noc, wcale nie poprawiła jego kondycji. Ale skinął głową. - Dobrze. Bardzo dobrze.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

401

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jasne, ty napalony ogierze. Znikaj. - Uniosła rękę i wylądował na dupie na granitowym stole w kuchni. Ale nie dbał o to. Skupiał się na Alison i jej podróży w głowie Leto. Zsunął się ze stołu i zacisnął pięści. Naprawdę musiał dać jej lekcje poglądową o nieodpowiednim mentalnym nurkowaniu. Warknął nisko. Wysunęły się jego kły. Chwilę nasłuchiwał. Słyszał prysznic, nie w łazience dla gości, ale w głównej. O taak, poszła tym razem do dobrej łazienki, jego łazienki. Zadrżał. Był zabójczo twardy. Musiał się upewnić, że zrozumie, że jej ciało, jej umysł, jej krew, należą tylko do niego i nie może ich dzielić z innym mężczyzną. Breh-hedden wrócił i zaryczał ze zdwoją siłą. Posłał jej małą wiadomość. - Tak długo jak jesteśmy ze sobą, masz się trzymać z dala od głowy Leto i innych facetów! *** Alison mało nie upadała na mokre kafelki, kiedy uderzyły w nią słowa Kerricka. Złapała się jedną ręką o uchwyt do prysznica. Odłożyła mydło na półeczkę na ścianie i się opłukała. Serce waliło jej w piersi, ale tym razem nie ze strachu. Głos Kerricka był obecny w jej głowie, zaborczy podszyty zazdrością, przejechał po jej ciele jak szybki samochód po słonej pustyni. Wiedziała co się święci, a jej ciało łkało o seks z jej dzikim wampirem. Ciężko oparła się plecami o ścianę pokrytą płytkami,

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

402

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ledwo oddychała, ręce opuściła na boki. Woda spływała na nią z kilku różnych dysz prysznica. Pomyślała markotnie, że tym razem nie będzie żadnej gry wstępnej, pieszczot piersi, pocałunków brzucha czy miejsca między udami, drażniących skórę kłów i jadu rozchodzącego się w jej ciele, tylko czysty, ostry seks. Kiedy się pojawił był całkowicie nagi zdeterminowany i gotowy. Jego członek był twardy jak pocisk rakietowy, a jej kolana z trudem działały. Jednak wiedziała, że za jakąś nanosekundę to nie będzie problemem. Wszedł pod prysznic, ramiona i uda miał napięte. Położył jedną dłoń na jej tali, zarzucił na swoje biodra jej nogę i mocno w nią wszedł. Odrzuciła głowę do tyłu, przyjemność była tak intensywna, że bliska orgazmowi. Mocno się w niej poruszał i w ciągu kilku chwil była na krawędzi. Doszła tak mocno i szybko, że uniosła się i go ugryzła. W tej samej chwili fala energii w niego uderzyła i warknął gardłowo. Powarkiwał i nadal w nią wchodził. Wampir miał racje wykorzystując swój czas. Doszła ponownie zaciskając się na jego twardym penisie. Za każdym razem fale energii uderzały w niego i za każdym razem odpowiadał pomrukiem. - Tak zmysłowa - mruknął w jej umyśle. - I ta cała moc. A teraz powtarzaj za mną: będę się trzymała z dala od Leto i innych mężczyzn. - Będę się trzymała. Kiedy wróciła na ziemię, nadal się w niej poruszał. - Daj mi swoją szyję - zażądał. Podzielony rezonans sprawił, że prawie ponownie doszła. Pochyliła głowę na bok. Odmawianie mu teraz nie miało żadnego sensu. Zamknęła oczy. Szybko zatopił kły w jej żyle, co z początki bolało jak cholera. Gdy wziął pierwszy łyk pożądanie rozeszło się po jej szyi, przez piersi, w dół brzucha i ponownie zacisnęło jej mięśnie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

403

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension na jego członku. Sapnęła w dręczącej ekstazie. - Otwórz swój umysł - warknął w jej głowie. - Czy to nie zakończy breh-hedden? - Nie. Bo nie pijesz moje krwi. Pełne zjednoczenie wymaga byśmy oboje jednocześnie pili krew. Alison uległa. Chciała tego z Kerrickiem, ale breh-hedden nadal ją przerażał. Pomimo nerwów otworzyła szeroko swój umysł. Kiedy w niego zanurkował nie przestając się poruszać, dochodziła raz za razem, a jego ciało pochłaniało każdą uncję energii jaka w niego uderzała. Teraz całkowicie posiadł jej ciało, umysł i krew, a orgazm następował raz za razem. Krzyknęła dociskając pośladki do mokrych kafelków. Woda zraszała jego plecy i twarz. Gdy ponownie się na nim zacisnęła dotknęła jego umysłu. Nadal w niej dryfował, wyszeptała. - Dojdź Wojowniku. Daj mi wszystko co masz. Warknął głośno. Przesunęła palce na jego zablokowane skrzydła. Przyspieszył, a czas zwolnił. Była tak mocno na nim zaciśnięta, że czuła każdy jego dreszcz przechodzący przez jego ciało. Doszedł rozlewając w niej spermę. W tym samym momencie wycofał kły, odchylił głowę i krzyknął jeszcze bardziej podzielonym rezonansem rozchodzącym się w całej łazience. Euforia wypełniła jej umysł. Jak dziwnie było odczuwać jego przyjemność, ale to potęgowało jej rozkosz. Jęknęła, gdy dopadł ją kolejny orgazm. Kolejny wstrząs mocy. Wydała żałosny jęk, wysoki lament ptaka w locie. To był dobry czas by umrzeć. Była porażona plątaniną wykwintnych emocji, wyczuwaniem go w swoim umyśle, słuchaniem jego tryumfującego okrzyku i posiadaniem palącej przyjemności w żyłach.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

404

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Z każdą sekundą zmniejszało się napięcie jego ciała. W końcu jego ruchy zwolniły i się zatrzymał. Ale nie wycofał się z niej. Wycofał się z jej umysłu i położył głowę na jej ramieniu. Delikatnie przesuwała placami wzdłuż jego zablokowanych skrzydeł. Wydał głębokie westchnie. Coś nowego ją dotknęło, kiedy dociskał biodra w powolnym ruchu. Nadal był w niej, ale już nie taki twardy. Jęknął w jej szyje. Głęboko wewnątrz czuła jak zaciskają i rozkurczają się jej kobiecie narządy. W umyśle zobaczyła złoty ślad, ścieżkę jego nasienia. Jak to w ogóle mogło być możliwe? Zobaczyła przeobrażenie swojego materiału genetycznego, jasne światło na końcu tunelu. Uśmiechnęła się i roześmiała. Widziała jego spermę rozchodzącą się jak błyskawica. Oparła się o niego, głaszcząc jego potężne mięśnie klatki piersiowej. To było zbyt absurdalne, zbyt cudowne, ale dlaczego nie miałoby takie być? Kerrick był znany ze swojej nadnaturalnej prędkości. Jeżeli jego DNA chciało zrobić dziecko, dlaczego nie miałby się poruszać z nadnaturalną prędkością? Wyczuła moment, gdy zostało poczęte ich dziecko. Cudowna, uroczysta, szalona replikacja komórek. To się nie mogło tak naprawdę dziać. Miała po prostu zbyt wybujałą fantazje. A może nie? Bo inaczej nie czułaby pod palcami skrzydeł Kerricka ani jego kłów przebijających jej gardło. Wiedziała, że właśnie stworzyli nowe życie. Chciała mu powiedzieć, ale to nie był odpowiedni czas. Przerażające przeczucie wstrząsnęło jej umysłem. W ograniczony sposób mogła widzieć przyszłość albo przynajmniej wyczuć ją. Nadejdzie moment, krytyczny moment, w którym Kerrick będzie musiał poznać prawdę, dowiedzieć się że nosi jego dziecko. Była tego pewna, jak tego, że jest w ciąży. - Zraniłem cię? - zapytał, delikatnie dotykając jej umysłu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

405

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Oczywiście, że nie. Chciała mu powiedzieć więcej, powiedzieć mu jak wspaniała była chwila, ale nie mogła znaleźć słów. Słowo wspaniałe było płytkie i niewystarczalne. - Alison? Jesteś pewna, że wszystko w porządku? Byłem ostry. Przytuliła go i się cofnęła. Spojrzała mu w oczy i powiedziała jednocześnie głośno i w jego umyśle by mógł poczuć jej szczerość. - A co ty na to, byśmy to robili przez kolejne dziesięć tysięcy lat? Uśmiechnął się. Zmarszczył brwi. Skrzywił się i zawarczał. Pocałował ją mocno, ostro, i to wymagało odpowiedzi. Posiadł językiem jej usta, jak brał jej ciało, ale tym razem ją ssał. Nadal był w niej, więc nie musiał za dużo robić, aby stwardnieć. Brał ja raz za razem pod prysznicem, aż w końcu była tak wyczerpana, że nie mogła zrobić kroku w żadnym kierunku. Umył ją, osuszył i zaniósł do łózka. Wtulił się w jej plecy. Opowiedział jej o kolacji, jaką wyda Endelle w ramach jej wyniesienia. Uśmiechnęła się zadowolona. - Świetnie, chcę poznać twoich braci wojowników. - A oni ciebie. Ścisnęła jego dłoń. Czuła jak w jej oczach zbierają się łzy. Co to powiedziała Joy? Czemu sobie nie znajdziesz mięśniaka? Kogoś, kto da sobie radę z twoimi mocami? Odetchnęła mocno. Kerrick i dziecko. I jeszcze tylko jeden dzień i zostanie wyniesiona, jej sytuacja będzie jasna, i już nie będzie na łasce Greavesa i narażona na unicestwienie. Wszystkie jej marzenia zdawały się spełniać. Cieszyła się, że wybrała wyniesienie mimo walki z Leto. I jak na razie wszystkie jej stare lęki odeszły. Należała do Drugiej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

406

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ziemi. Jej moce mogą przysłużyć się dobru w tym nowym dla niej świecie. Potwierdziła swoją wartość na arenie. Była szczęśliwa. Zrobiła coś niemożliwego, a jej moce uczyniły niemożliwe możliwym. Dała radę Leto, nie pokonała go a jednak odniosła zwycięstwo. Nie skrzywdziła generała, ani mu nie zaszkodziła. To było to kim była, w najgłębszych zakamarkach jej ciała, umysłu i duszy. Była stworzona do dawania a nie odbierania życia Zsunęła dłoń na brzuch. Dawczyni życia. *** Crace wrócił do biura Dowódcy. Był przygaszony i pusty. Siedział niefrasobliwe na krześle stojącym przed pancernikiem111 i wbijał wzrok we włoskie cyprysy. W końcu spojrzał na Greavesa. Dowódca siedział bardzo cicho na krześle z wysokim oparciem, tyłem do Crace. Biorąc pod uwagę pozycję w jakiej siedział Darian, widział jego profil. Jego łokcie spoczywały na oparciach krzesła, dłonie miała złączone, zamiast palców lewej ręki miał wysunięte szpony. Crace niczego się nie spodziewał. Wiedział, że wynik pojedynku na arenie nie był jego winą. Tak samo jak nie było jego winą co się stało w Carefree, kiedy wysłał za Kerrickiem i Alison pułk. Ale czy to miało znaczenie? Alison nadal żyła, a on sam nigdy nie był w tak krytycznym punkcie. Jezu. Odwrócenie czasu, ponowna identyfikacja twardych metali. Nieprzenikalne 111

Przypominam, to biurko Dariana, aaa zielona granitowa wyspa ( bo się jeszcze nie raz pojawi ) to stół kuchenny w domu Kerricka.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

407

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension tarcze. Jego umysł tonął. Crace był bardzo silny, ale nie mógł takich rzeczy robić. To nie były typowe moce dla Drugiej Ziemi. To były uprawnienia z Trzeciej. Wybrana z mocami z Trzeciej Ziemi. Teraz Genewa wydawała się odległa jak księżyc. Jezioro Michigan wyschnie zanim on zasiądzie przy Okrągłym Stole. - Za bardzo rozpaczasz, mój przyjacielu - usłyszał jedwabisty głos. - Zawiodłem cię mistrzu. Więc jak mam nie rozpaczać? Przybyłem do Phoenix z myślą, że ci pomogę panie. Dowódca odwrócił się w jego kierunku. Odchylił głowę na oparcie krzesła. Miał czyste paznokcie, przynajmniej prawej dłoni, a onyksowy pierścień błyszczał złowieszczo. - A co sprawiło, że myślisz, że jesteś dla mnie bezużyteczny? Crace wzruszył ramionami. W tej chwili nie czuł strachu. Jak mógł skoro już był martwy? - Alison żyje. Dowódca nie spuszczał z niego wzroku i skinął głową. - Tak, żyje, ale nie masz innych propozycji dla mnie? Crace zamrugał. Dowódca chce propozycje? - Mamy jeszcze jeden dzień - rzucił Darian. - Z pewnością możemy coś osiągnąć w ciągu jednego dnia. Crace gwałtownie sapnął. - I ty chcesz bym kontynuował? Greaves skinął głową. - Oczywiście. Jednak w tym momencie żądam z twojej strony pewnego rodzaju gestu

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

408

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension potwierdzającego naszą unię, chcę abyś nosił symbol swojej wierności i oddania Nadchodzącemu Porządkowi. Greaves wyciągnął dłoń i pojawiła się karafka. Ceramiczny dzban z uchwytami w kształcie kiści winogron, a jego zielone pnącze zdobiło górę i podstawę dzbana. Postawił karafkę na ciemnym biurku. Crace słyszał jak jego serce dudni mu w uszach. Wciągnął powietrze przez nos. Poczuł ludzką krew połączoną z jakimś delikatnym kwiatowym zapachem, być może gardenii. Jago tętno wzrosło. Zapach go pobudzał. Musiał wypić zawartość dzbana. Cokolwiek to było musiał to mieć. Teraz. W końcu zrozumiał. - Dlaczego? - Jego serce dudniło ciężko, skrzyżowanie absolutnej paniki i intensywnego pożądania. - Od tej chwili muszę być pewny twojej lojalności na każdym kroku. Wyciągnął ponownie prawą dłoń i tym razem pojawił się kielich ze złotym płynem. Antidotum. Crace słyszał pogłoski od dziesięcioleci. Pomyślał o Hardingu, o tym jak bardzo się zmienił, a jego twarz wypiękniała. Nawet znikł jego drugi podbródek. Harding. Pionek Dowódcy. Wpatrywał się w dzban. Oczywiście. Nie miał wyjścia. Nie był na tyle głupi by myśleć inaczej. Podniósł się z krzesła i stał chwiejnie. Czuł zawroty głowy i mdłości. Od lat słyszał od strzygoni jaka to frajda chlać zatrutą zabójczą krew. Zwłaszcza pierwszy raz. Więc to było jego życie, jego przyszłość. Musiał się przyznać sam przed sobą, że zawsze chciał jej skosztować.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

409

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nie spojrzał na Dowódcę. Nie miało to sensu. Położył drżącą dłoń na dzbanku i przesunął go do siebie. Zakręcił krwią i ponownie poczuł odurzający zapach. Zamknął oczy. Zawsze fantazjował, że to robi. Każdy wiedział, że uzależniony wampir był ekstremalnie dobry w łóżku. Przyłożył dzban do ust. - Tak - syknął Dowódca. - Zrób to. Crace odetchnął i pociągnął zdrowy łyk z dzbana. Krew wypełniła jego usta, uderzyła w język i kubki smakowe. Jęknął. Gardenia, przyprawy, krew, płynęły w dół jego gardła. Nigdy nie próbował niczego tak boskiego. Zrobił się twardy jak kamień. Poczuł skurcze w krzyżu, wszystkie jego mięśnie się napięły. Bez ostrzeżenia przeżył orgazm, ostry, mocny. Zachwycająca niespodzianka. Oparł się pokusie ujeżdżania własnego fiuta. Jednak dotyk wcale nie był konieczny, ponieważ doszedł i bez tego, a sperma wypełniła jego gacie. Uderzyła w niego euforia. Czuł, że teraz jest wszystko w porządku ze światem i tak pozostanie. Nigdy nie poznał takiego spokoju, takiego dobrobytu, takiej przyjemności, która nadal gnała przez jego żyły i umysł. Kochał wszechświat, a wszechświat kochał jego. Życie nigdy nie było bardziej doskonałe. Po chwili jego umysł został zresetowany, a on sam leżał na ziemi. Karafka znikła. Mógł myśleć tyko o jednym. Powinien to zrobić dawano temu, nie wiedział czemu tak długo opierał się zabójczej krwi. Było to najlepsze doświadczenie w jego życiu. - Lepiej się czujesz? - Greaves stał nad nim. Spojrzał na swojego Pana. Tak, czuł się lepiej, czuł się silniejszy, mocniejszy niż kiedykolwiek. Niewiarygodnie mocny. Wstał na nogi i spojrzał na Dowódcę. Teraz wiedział co było źródłem władzy i siły jego bóstwa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

410

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dowódca się roześmiał. - A teraz możemy omówić sprawy dotyczące naszej kłopotliwej wybranej. Umysł Crace nigdy nie był tak jasny, jego energia taka mocna. - Uważam, że powinniśmy wykorzystać podstęp, coś nieoczekiwanego. Na jego stwierdzenie Dowódca uniósł lewą brew. - Jaki masz pomysł? - Powiedz mi wszystko o wybranej Wells. Czego się boi. Greaves powiedział Crace, a Crace się uśmiechnął. - A więc użyjemy jej mocy przeciwko niej i jej rodzinie. Wielu zginie, a ona będzie skończona... na zawsze. Dowódca lekko się uśmiechnął. - Teraz, coś mi pokazałeś. - Jedyną trudnością jaką przewiduję to Pani Endelle. - Udam się w czasie ataku do Jej Wysokości. - Wskazał dłoń na biurko. - Kiedy będziesz gotowy skorzystaj z antidotum. Tylko nie czekaj za długo. Czekanie szkodzi, zabójcza krew zmienia rysy twarzy, jak również zmienia odcień skóry na porcelanową. Rozumiesz? - Tak panie - skinął głową. - Mam sprawy do załatwienia. Skup się na planie. Kiedy wrócę omówimy szczegóły. - Dobrze panie. Dowódca uniósł rękę i znikł. Crace przez długa chwilę pozostawał w tej samej pozycji, nie patrząc na nic, delektując się rozkoszą w brzuchu, żyłach i głowie. Nigdy nie czuł się tak ożywiony i chciał zatrzymać to porywające uczucie władzy tak długo jak mógł. Antidotum może poczekać, może poczekać do czasu aż spotka się z żoną i ją przeleci.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

411

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Powróciła żądzą. Pomyślał i powrócił do Bredstone, do żony. Zabrał ze sobą antidotum, ale nadal go nie użył. Nie chciał popsuć pierwszego wrażenia. Antidotum może poczekać.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

412

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Pozostawiając świat za sobą Zabijasz serce. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 20

Alison obudziła się naga i na boku, wtulona w Kerricka, przygwożdżona jego ciężkim ramieniem. Nigdy nie doświadczyła takiego uczucia podczas swojego życia. Nie miała śmiałości. A teraz budziła się z człowiekiem owiniętym wokół niej. Miał erekcje, twardy penis wciskał się w jej pośladki, co z kolei nie było żądną niespodzianką, skoro od jakiegoś czasu spał. Pokój, jego sypialnia, była wypełniona porannym światłem. Ciemne drewniane żaluzje były podniesione, z łóżka widziała błękitne niebo i pustynię w oddali. Mgła pokryła i chroniła dom w Queen Creek, Medichi spacerował wokół domu. Był w uprzęży, a miecz trzymał na ramieniu. Wojownicy strzegli dom podczas nocy i mieli to robić na zmianę także w dzień. Nic nie zostało pozostawione przypadkowi. Westchnęła starając się nie brać nic za pewnik. Była ze swoim mężczyzną, wampirem, w łóżku, budząc się obok niego, oboje byli nadzy. Cała skóra jej mrowiła, a w oczach zebrały się łzy. Nigdy nawet nie pomyślała by doświadczyć takiego związku z mężczyzną...nigdy. Powoli przesunęła dłoń na jego przedramię i delikatnie nacisnęła. Wszędzie był umięśniony, jego skóra była ciepła, a w całym

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

413

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension pomieszczeniu unosił się zapach kardamonu. Wzięła głęboki wdech, po chwili kolejny i kolejny. Nie chciała go zbudzić. Po prostu chciała wytarzać się w jego zapachu, w niebiańskiej przyprawie. Z powodu zmysłowego zapachu jej piersi nabrzmiały, i zrobiła się niegodziwie mokra, ale wciąż nie chciała go budzić. Uśmiechnęła się. Przeżyła i wygrała przyjemność przebywania z Kerrickiem. Dziecko rosło w niej. Miała obok siebie całkiem nagiego faceta. Życie nie mogło być lepsze. Poruszył się z nią, jego ciężki twardy penis bardziej wcisnął się między jej pośladki. Żądza wzrosła, szalejące uczucie wewnątrz niej, ścisnęło mięśnie jej brzucha. Naparła tyłkiem na jego twardość. Jęknął. - Lawenda. Czuję lawendę. Powiedz mi, że się obudziłaś. - Obudziłam. - Dzięki Bogu - jęknął. Przesunął ramię i mocnej ją objął. - Poczujesz się jak w niebie. - Uwielbiam, gdy jesteś ze mną w łóżku. Pochylił się nad nią, przesunął włosy i pocałował ją w szyję. - Pragnę cię. - A ja bardziej ciebie. - Kurwa to jest niemożliwe. Jeszcze nie przyzwyczaiła się do tego jak mówią wojownicy. Ciągle przeklinali co sprawiało, że jej nowe życie stawało się bardziej realne. Całował linię jej policzka, wyginając jej ciało i przesunął wargi do jej ust. Pocałował ją. Nawet jej usta były dobrze wykorzystane tej nocy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

414

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odwróciła się i spojrzała mu w oczy. - Znam cię chwilę, a czuję się jakbym znała cię od zawsze, dlaczego? - To wezwanie breh-hedden. Czuję to samo. - Kerrick. Chcę tego. - Stwierdziła, wiedząc, że dokładnie tego chce. Skinął głową i uśmiechnął się.112 Warknął. Odwrócił się i wciągnął ją na siebie. Usiadła na nim, jego penis twardy jak kamień sterczał przez nią. - Do tego, muszę być w tobie. Musiała się roześmiać. - Gadasz jak facet. Jesteś pewien, że to konieczne? - Myślisz, że żartuję, ale sama się przekonasz. A teraz właź na pokład. Roześmiała się, a jej ciało przeszyły dreszcze. Uniosła się i ustawiła się nad główką jego penisa. Była gotowa. Jej ciało jęczało za nim, jeszcze bardziej gdy uniósł biodra i pchnął, jakby nie mógł się powstrzymać. Jeszcze raz pchnął i całkiem ją wypełnił. - Raj - zamruczała w jego umyśle. Westchnął, uniósł się ponownie, rozciągając ją i poruszając się w zmysłowym, wolnym rytmie. Przyciągnął ją do muskularnej piersi, zagarnął w ciężkie ramiona. Znalazła się w idealnej klatce jego ciała, unieruchomiona, chroniona, zaspakajana. Kiedy powiedziała, że tego chce, nie miała na myśli seksu, ale kiedy otworzył na nią umysł, a ona w niego weszła, seks wysunął się na pierwsze miejsce. Nigdy nie była tak pobudzona. W nagłym przebłysku świadomości zrozumiała jak to jest być facetem, kiedy wsuwa się w kobietę, dziwną moc, erotyczny charakter penetracji, pełną stymulacje, ponieważ teraz to ona przenikała Kerricka. Jego umysł spoczął obok jej, uczta na jej gardle, a ona była tak pobudzona. 112

Kerrick głąbie ona nie mówi o seksie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

415

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Straciła kontrolę i za nim pomyślała doszła, a jej moc jak zawsze w niego uderzyła. Chwycił ją mocno i trzymał nieruchomo w muskularnych ramionach. - Uwielbiam, gdy to robisz. Tak cholernie seksowna. Teraz będzie prawdziwa jazda. Pracował nad jej ciałem, uwodził własnym, a jej umysł zapadał w jego. To było jak opadanie i pływanie w ciepłym basenie. Kiedy się z nim mentalnie połączyła, przebłyski zapamiętanych zdarzeń, z okresu tysiąca dwustu lat jego życia zaczęły do niej napływać strumieniem. Dzieliła je i doświadczała, rozkoszowała się i nienawidziła tych wszystkich jego nadziei i obaw, całej miłości, seksu, walk, straty dwóch żon, porzucenie synka Evana po jego wyniesieniu i kilka wieków później straty dwóch innych dzieci. Najbardziej zaskakującym elementem było doświadczenie jego głębokiego przywiązania do Wojowników Krwi. Prawdziwe Braterstwo mężczyzn, potężnych mężczyzn, wampirów walczących o lepszy świat, o bardziej bezpieczny świat. W strumieniu wspomnień przez jego oczy i tysiące interakcji zobaczyła i poznała ich wszystkich; jego osobliwą więź jaką dzielił z Thorne'm, liderem Bractwa, Medichi i jego miłość do wina, Jean-Pierre i jego miłość do kobiet, Santiago ze swoją zdolnością do tworzenia nowej skutecznej broni, Zacharius i jego dogłębna próżność, Luken i jego niezwykle dobra dusza, Leto i jego spaczone poczucie humoru zanim zdradził... i nawet Marcus zanim popsuły się ich relacje po śmierci Heleny. - Teraz moja kolej - szepnął w jej umyśle. Czuła jak powstaje wielka fala, przeniósł się do jej umysłu i zaczął go penetrować. Wpuściła go, ale nie mogła nawet dotknąć go placem, była przytłoczona jego obecnością, tak że każdy nerw w jej ciele stanął w ogniu. Dzieliła się z nim swoim życie, jej historią, powstrzymując go tylko przed odkryciem prawdy o nowym życiu i rozmowie jaką przeprowadziła z Leto.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

416

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zachwyciła się, kiedy mocno wbił się między jej nogi, i wziął w posiadanie jej ciało. Uczucie silnej rozkoszy rozprzestrzeniało się w jej ciele, angażując pod drodze jej serce i głowę. Odpaliło fajerwerki aż zaczęła wić się i krzyczeć w orgazmie. Powstała energia uniosła ich w powietrze, ale nadal mocno obejmowała go biodrami nie chcąc się z nim rozłączyć. Lądując na łóżku, odwrócił się i pchnął ponownie. Uniósł biodra i zaczął mocniej i szybciej się poruszać. Pochylił się i zaczął ssać jej szyję. - Dojdź dla mnie - wysłała, kiedy ponownie przez nią mknął orgazm. - Teraz, Potrzebuję cię. Kolejna fala energii uderzyła w niego. Krzyknął, przeklął i ponownie pchnął, całkowicie zaspokojony doszedł. W końcu opadł na nią. Teraz mogła poruszyć ramionami … odrobinę. Owinęła się wokół niego i ciężko oddychała. - Zajebiście - wymruczała. - Zróbmy to jeszcze raz za jakieś piętnaście minut. Roześmiał się. - Kocham cię Alison. Jestem w tobie zakochany. I powiem to ponownie, kocham cię. W końcu to usłyszała, mówił, że ją kocha! Ale nadal był jakiś ton rozpaczy w jego głosie, który ją martwił. Była w jego głowie. Widziała jego żal po śmierci Heleny i dzieci. Czuła jaki wpływ na niego miały dwustuletnie śluby, nie chciał angażować się w nowy związek. Odetchnęła i starła się znaleźć odpowiednie słowa, ale nic jej nie przychodziło do głowy, znalazła tylko pięć prostych słów. - Powiedz mi, co się stało. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

417

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick uniósł się i spojrzał na nią. Wiedział dokładnie o co jej chodzi, o co pyta. Chryste. Wysunął się z niej zrywają zmysłowy kontakt. Przesunął się na materacu, usiadł i przerzucił nogi przez krawędź łózka. Kiedy odwróciła się na bok, tyłem do niego, zaczął gładzić jej kark. Chciał się rzucić do ucieczki, uciec z łóżka, z domu, jak najdalej od niej, od tematu113. Nie chciał mówić o Helenie, o ich dzieciach, nie z Alison, zwłaszcza z Alison, ponieważ to była jego porażka, największa życiowa porażka. Pozwolił jej wejść do swojego umysłu, jak nikomu do tej pory, pozwolił jej na swawole i kochał to, ale to też oznaczało, że widziała jego przeszłość, a zwłaszcza naturę jego smutku. Była też terapeutką, więc oczywiście chciała by zaczął mówić. Skoro zrobił pierwszy krok nie było sensu unikać tego tematu. Wziął wdech, potem kolejny. Pozwolił słowom płynąć. - Walczyłem. Nie było późno, może koło ósmej. Byłem na północnym krańcu gór White Tank na Drugiej... Tej nocy Greaves rzucił strzygonie na każde Pogranicze, co nie było na tamten czas zasadą... było raczej niezwykłe. Thorne podejrzewał, że coś jest na rzeczy... My wszyscy. Tylko nie potrafiliśmy sobie wyobrazić co, a to oznaczało, że nie wiedzieliśmy jak się dobrze przygotować...Helena nie była tak potężna jak ty, miała tylko kilka podstawowych i dobrze rozwiniętych umiejętności. Jej telepatia była doskonała. Gdyby była silniejsza, gdyby wiedziała co się zbliża, gdyby miała dar jasnowidzenia... wiem, że mogłaby mnie wezwać i razem dalibyśmy sobie radę. Coś byśmy zrobili. A przynajmniej, tak myślę. Ale nie mam pewności, Nie wiem, bo mnie wtedy tam nie było. Więc być może nic bym nie zmienił... 113

Typowy facet chętny do trudnych rozmów…

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

418

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension urwał. Nie chciał mówić dalej, ale trzeba jej oddać, że milczała i ze spokojem słuchała. Nie poganiała go, nie wyciągała na siłę zwierzeń, pozwalając mu znaleźć odpowiednią drogę i słowa. - Helena i ja byliśmy tak blisko jak może być para wyniesionych bez breh-hedden. Łączył nas seks, umysł i krew. Ale tej nocy to nie wystarczyło by ją ocalić. Odwróciła się do niego i pocieszająco położyła dłoń na jego ramieniu. - Więc jaka była różnica? To znaczy czym się różni breh-hedden od twojego związku z Heleną? Nie rozumiem różnicy. Skrzywił się. To bolało bo doszli do newralgicznego powodu dla którego nigdy nie powinien poślubiać Heleny. - Różnica leży między zwykłą telepatią, a mentalną więzią. Helena nie miała twoich mocy. Nie mogłem przebywać w jej umyśle, jak mogę w twoim, ponieważ skrzywdziłbym ją. Tak samo Helena nie mogła być w moim, dlatego że nie miała takiej zdolności... Mogliśmy się komunikować telepatycznie, ale to nadal różniło się od mentalnej więzi. Wszyscy wyniesieni mogą w pewnym stopniu komunikować się telepatycznie, ale większość z nich nie potrafi wejść do czyjegoś umysłu. Niektórzy wierzą, że mentalna więź jest bardziej zdolnością przynależąca do Trzeciej Ziemi niż Drugiej, co czyni breh-hedden bardzo rzadkim wydarzeniem i dotyczy tylko i wyłącznie Wojowników Krwi … i ich bardzo potężnych partnerek. - Jego głos stał się zachrypnięty. - Helena po prostu nie była mi pisana, jak ty. Nie ma nikogo takiego jak ty w naszym świecie. Zacisnął powieki i zmusił się do oddychania. Jego pierś była spięta, a serce waliło na wspomnienia. Wziął kolejny wdech i kontynuował. -...A co do Heleny i zdarzeń w tamtą noc... Był zastój w walce i rozmawialiśmy między sobą telepatycznie. To było cudowne. Właśnie wróciła z dziećmi z miasta.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

419

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wyprzęgali konie. Uparła się, by dzieciaki nabyły tego rodzaju umiejętności. Oczywiście Kerr i Christine wiecznie narzekali, ale w wieku dziewięciu i siedmiu lat wiedzieli jak zająć się końmi i jak utrzymać wozy w dobrej formie, nawet jeżeli jeszcze sami nie potrafili wykonać pracy... Boże, byłem z nich dumny. Cholernie dumny. Helena była wspaniałą matką, cierpliwą, dobrą i wyrozumiałą. - Poczuł ciężar w sercu, z trudem mówił. -...A więc rozmawiała ze mną, mówiła mi o jakiś materiałach jakie zakupiła z importu ze Śmiertelnej Francji, bardzo dobrej jakości jedwab, i nagle nasza rozmowa została przerwana. - Przypomniał sobie tamto zdarzenie jakby miało miejsce wczoraj. - Stałem, głowę trzymałem z dłoniach, płakałem... jeszcze zanim zrozumiałem co się stało, już wiedziałem podświadomie, że ich nie ma. Stajnia była wypełniona prochem w takiej ilości, że mogła wysadzić górę. Dowódca nie pozostawia niczego przypadkowi. Poza moją rodziną zginęło dwóch pracowników. Jak zawsze pomagali w stajni. Poczuł jak Alison wypuszcza powietrze. - Czy Dowódca został oskarżony o zbrodnie? - Nie było dowodów, że miał coś z tym wspólnego, ale wspaniałomyślnie ofiarował kilka strzygoni na rozprawę. Zostali skazani i powieszeni na podstawie cienkich dowodów. Czy byli winni? Kto wie. Zawsze będę uważał, że za zbrodnią stał Dowódca. Tylko on jeden miał powód. Wziął wdech. Bolał go żołądek, bo nie lubił o tym mówić. Te wspomnienia nadal były świeże, jakby wszystko wydarzyło się wczoraj. Ból był prawdziwy. - A więc wierzysz, że zabił twoją rodzinę by cię skrzywdzić. - Niskie morale u wroga jest skuteczną wojenną taktyką. Uniosła się i zajrzała mu w oczy. Pocałowała go. Objęła jego twarz, palce wsunęła we włosy. Całowała jego wargi napierając na niego, wsunęła język do jego

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

420

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ust, w końcu zawinęła ręce wokół jego szyi. Jej ciało było ciepłe i ożyło w jego ramionach. Cofnął się i spojrzał jeszcze raz w jej oczy. Wilgotne niebieskie oczy otoczone złotem, mówiły mu rzeczy, których nie wypowiedziały jej usta. Desperackie rzeczy, składające się z nadziei i marzeń. Pocałowała go ponownie, natarczywie i wyczekująco. Jej ciało czekało na jego odpowiedź. Byłą tutaj, była teraz, ona żyła, i tyko dla niego, dla jego komfortu psychicznego i fizycznego, by go pocieszyć, ulżyć w bólu, by go słuchać, by to poczuć, wszystko akceptowała, nawet jego największą porażkę. Przewrócił ją ponownie na plecy i wszedł w nią szybko. Wsuwał się i wysuwał, patrząc jej prosto w oczy, nie odrywając spojrzenia od pełnych pasji zielonych głębin. Jego życie stanęło na głowie. Jej wyniesie zmieni wszytko w jego egzystencji. Zwiastuje nową wspólną przyszłość. Gdy miała orgazm, a energią ponownie uderzyła go w brzuch sam doszedł. Kiedy opadł na nią, skinęła głową i powiedziała to, co sam miał w sercu. - Dzisiaj po ceremonii wyniesienia, zaczynany nowe, wspólne życie. Uwolnię się od Dowódcy, a strzygonie w końcu dadzą mi święty spokój. Skinął głową. - Tak - wyszeptał i pocałował ją mocno, ignorując złe przeczucie. Czy oni naprawdę zaczną nowe żywce, czy to tylko pobożne życzenie i stek kłamstw?

***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

421

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison stała pośrodku marmurowej podłogi, w centralnej części pałacu Endelle, za nią jakiś metr dalej stała Havily. Była już prawie w domu. Czuła to. Kiedy skończy obrzęd wyniesienia – Darian, Dowódca Darian – nie będzie miał żadnego prawa dalej jej atakować. Zgodnie z zasadami rządzącymi wyniesieniem które zrozumiała, Dowódca musi odpuścić i zając się nowym wybranym. Nie mogła tylko pojąć, dlaczego Greaves ponownie nie zaatakował. Nie wiedziała dlaczego, ale spojrzała się przez ramię. Świeże powietrze wpadające do pomieszczenia bez ścian wcale nie uspakajało jej nerwów. Mimo jej obaw, jednak nadszedł tak przez nią wyczekiwany czas, zakończenie wyniesienia, punkt z którego nie będzie odwrotu, a ona sama stanie się wyniesioną, wampirem, nieśmiertelnym. Zachwiała się na nogach. Endelle stała jakieś dziesięć metrów przed nią. Miała na sobie czarną suknię opinającą ciało i opadającą do kostek. Na nogach miała szpilki. Wyciągnęła prawą dłoń i pojawiła się księga. Skrzywiła się, przerzuciła kilka stron, położyła palec na ustach, a po chwili zaczęła czytać. Słowa mówiły o pięknie wielowymiarowego świata, o wygórowanej naturze wyniesienia, o wspólnocie w jaką wstępuje Alison i o głębokiej odpowiedzialności za przyszłość Drugiej Ziemi jaką ponosi każdy wyniesiony. Służba jest największym przywilejem i obowiązkiem każdego mieszkańca Drugiej. Alison próbował zrozumieć wymiar słów, ale znudzony głos Endelle114 i jej coraz częstsze ironiczne posapywania zdominowały tekst. Kerrick stał po prawej stronie Alison, jako Strażnik Wyniesienia i jej obrońca. Był spokojny jak nigdy dotąd, a swoją postawą dodawał jej otuchy. Delikatnie dotykał jej umysłu. 114

Jak to sobie wyobrażam, to kwiczę ….ja też ;)

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

422

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wojownicy Krwi stali za nimi i Havily. Wszyscy w galowych mundurach, ale tym razem nie mieli mosiężnych napierśników. Byli wszyscy, cała siódemka, wraz z Marcusem. Było widać gołym okiem, że po ostatniej nocy wojownicy prawie 115 go zaakceptowali. Czuła presję wielkich cielsk za nią. Wojownicy byli niespokojni. Wiercili się, pochrząkiwali, i głęboko oddychali. Dowódca siedział cicho od walki na arenie w Tolleson. I jak mówiło stare porzekadło czekali jak na zbawienie, ale to nie będzie zbawienie, ale miecz, wiele mieczy. Zimne powietrze owiało Alison. Przez brak ścian, okien i drzwi miała wrażenie, że jest w jakimś pałacu bogów na Górze Olimp, zwłaszcza że pałac Endelle został zbudowany na zboczu McDowell. Tak, przyszedł jej do głowy Olimp. Alison uśmiechnęła się. Gdyby miała porównać Endelle do jakiejś bogini wybrałaby Herę. 116 Bogini olimpijska jak wierzyć greckim mitom była egocentryczna, niesympatyczna z natury, i oczywiście bardzo piękna. Tak, Endelle była jak Hera. Głos Endelle przerwał myśli Alison. - Czy zgadzasz się służyć sercem i umysłem Drugiej Ziemi? Alison skinęła głowa. - Tak. - Czy zgadzasz się przestrzegać praw Drugiej Ziemi, zwłaszcza tych ograniczających twoje zaangażowanie na Śmiertelnej Ziemi? - Tak. - I uroczyście zobowiązujesz się do lojalności wobec mnie, jako Najwyższego Administratora Drugiej Ziemi? 115 116

Prawie czyni wielką różnice! No ludziska, w tekście była Junona, ale skoro mówi o Olimpie, dałam Herę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

423

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tak. - Możesz podejść. Alison ruszyła i stanęła metr przed Endelle. - Bliżej - warknęła Endelle. Alison zrobiła dwa kroki do przodu. Endelle położyła dłonie na jej twarzy. Były ciepłe i stawały się jeszcze cieplejsze. - Nadaję ci nieśmiertelność Drugiej Ziemi, wszystkie jej cechy które pozwalają na wieczne życie i dzielnie się krwią i jadem. Przynieś pokój światu. Moc płynęła z Endelle. Alison zamknęła oczy i rozchyliła usta. Wzięła głęboki wdech chłonąc z niejaką trudnością wszystkie uczucia, i nie była pewna dlaczego. - Cholera, Alison - warknęła Endelle. - Opuść tarczę! Tak cholernie uparta! I tak śmiesznie silna. Opuściła tarczę i przeszyła ją ciepła fala. Czuła się jakby pływała w ciepłych tropikalnych wodach. Czuła się pokryta, otoczona, wypełniona, dziwnie kompletna, jakby do tej chwili czegoś brakowało jej w życiu. Jej oczy wypełniły się łzami. Więc to było wyniesienie, prawdziwy dar wyniesionego życia, wspaniała prostota, poczucie przynależności i jedności. Czy każdy to czuł? Kerrick powiedział, że każdy wyniesiony odczuwa inaczej. Otworzyła oczy i spojrzała na Endelle. Po raz pierwszy liderka Drugiej nie wyglądała na twardą sukę. Nawet jej oczy nabrały ciepłego blasku, złagodniały, i faktycznie pierwszy raz uśmiechnęła się. - Gratulacje, ukończyłaś obrzęd wyniesienia. Od tej chwili Dowódca Greaves i jego pieprzone fagasy nie mogą na ciebie polować, w innym wypadku będą ścigani w majestacie prawa. Mówię ci to, bo nikt z nas nie spodziewa się dalszej agresji. Jak to

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

424

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mówią, witaj wampirze, wyniesiona Wells. - Dziękuję. - Alison skinęła głowa. - Dziękuję. Jej usta były jakieś dziwne, swędziały ją dziąsła. Kły?117 Tak, czuła obecność kłów. Jej serce żywiej zabiło, gdy pomyślała do czego może ich użyć, jak nimi sprawić przyjemność Kerrickowi. Jej ciało natychmiast zareagowało, więc wzięła wdech by się uspokoić. - Odwróć się Alison i przywitaj się ze swoimi pobratymcami Odwróciła się wolno, jej serce było tak przepełnione uczuciami, że nie mogła mówić. Wojownicy głośno wiwatowali, gwizdali i krzyczeli. 118 Havily szczerzyła się. Kerrick krzywo uśmiechnięty posłał w jej stronę falę kardamonu, która uderzyła ją prosto w pierś. Prawie rozłożyła się pod ciosem, ale się uśmiechnęła. Była teraz jak on, naprawdę mu równa i nie mogła się doczekać, aby zostać z nim sama. Podszedł do niej szybo i zagarnął w ramiona. Mocno przytulił. - Nie wiedziałam - mruknęła w jego szyję. - Pomyśl, byłam gotowa się tego wyrzec. Długo i mocno ją obejmował powodowany strachem i miłością. Złapał ją za podbródek i złożył delikatny pocałunek na jej ustach. - Witaj na Drugiej. Kiedy spojrzała w jego oczy, zagubiła się, myśląc o tym wszystkim co przeszli, i jak ją kochał, a jeżeli życie będzie odrabiane fair mają przed sobą długa przyszłość i wspólne życie. Jeżeli Bóg pozwoli.119 Kiedy wojownicy jej gratulowali oglądali się przez ramię. Nadal byli 117 118 119

Nie,. parodontoza. Jak banda przygłupich samców. Z Bogiem to niewiele będzie miało wspólnego.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

425

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension ekstremalnie niespokojni, barki mieli napięte, dłonie zaciśnięte w pięści, gotowi w każdej chwili chwycić za miecz. Nagle poczuła wątpliwość. Czy ona i Kerrick mają szanse na wspólne życie, czy się oszukują? Służący pojawili się w drzwiach i oznajmili, że obiad jest gotowy. Endelle poprowadziła ich do jadalni. Kerrick podał jej rękę i poszli za Jej Wysokością, za nimi szli pod rękę Luken z Havily. Reszta wojowników podążyła za nimi, poza dwoma. Kiedy przekroczyła próg jadalni rzuciła spojrzenie przez ramię. Santiago i Marcus, stali przy otwartej ścianie, wpatrując się w krajobraz i badając otocznie wzrokiem. Santiago zapatrzył się w niebo. Wiedziała na co czekają, na strzygonie. Poczuła zimny dreszcz pełznący wzdłuż kręgosłupa. Niezależnie od gwarancji, jej życie nadal nie było łatwe i bezpieczne. Ale to było jej nowe życie, życie wyniesione. *** Marcus zajął ostanie miejsce w kolejce by iść na kolację. Czekał aż Santiago skończy omiatać wzrokiem przestrzeń. Aż go ręka świerzbiła by chwycić za miecz. Nie podobał mu się ten pałac, mimo zapewnień Thorne'a, że ma doskonały system bezpieczeństwa. Nienawidził otwartych ścian. O czym do cholery myślała Endelle? Atak mógł nadejść z każdego kierunku, przez rotundy, które nawiasem mówiąc były tak kurewsko duże, że strzygonie mogły walczyć w powietrzu. Kiedy impreza przeniosła się do jadalni, jeszcze raz spojrzał w niebo. Sufit był tak wysoko podwieszony, że pozwalał na wszystko; na lot, na wspinanie się i na szybkie zejście na ziemię. Jadalnia też była ogromna i mogła pomieścić kilkanaście

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

426

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dużych stołów na małą armię ludzi. Więc tak, przestrzeń pozwalała na prowadzenie małej wojny. Zwłaszcza dzisiaj, gdy był ustawiony tylko jeden stół na uroczysty obiad. Kurwa, w kolejce widział Kerricka, a ten sukinkot jego. Nie powinno go tutaj być i do diabła z pretensjami Endelle. Jaki to miało sens? Alison została wyniesiona. Była bezpieczna – a przynajmniej na tyle bezpieczna na ile mogła być - a on mógł wracać do swojego życia na Ziemi, do swojego prawdziwego życia. Powinien po prostu wyjść, ale wkurzanie Jej Wysokości nigdy nie było najlepszym pomysłem. Nie został jeszcze odwołany, więc nie mógł odejść póki go nie puści. I na nic próżne skargi i żale. Unikał kontaktu wzrokowego z Kerrickiem. Odkąd wzięli się za łby zapadł między nimi cichy rozejm. Teraz miał na głowie inny mały problem zwany Havily. Wyglądała niesamowicie kusząco w czarnej sukni i wysokich botkach. Jej włosy opadające w rudych falach kontrastowały z ubiorem. Dzięki Bogu, poszła za Alison i Kerrickiem. Luken zaoferował jej rękę, a ona z tego skorzystała. Zapadała noc i z godziny na godzinę jej zapach kapryfolium stawał się coraz mocniejszy i cięższy. Był twardy jak kamień i teraz nic z tym nie mógł zrobić. Gdy szedł za Medichi, chciał czy nie, musiał przyznać jedną cholerną rzecz. Ta mała wampirzyca była jego pieprzonym breh. Po czterech tysiącach lat, po jednym rozwodzie, po dwóch pochowanych żonach, i po tych wszystkich nic nieznaczących panienkach, kobieta mu przeznaczona pojawiła się na Drugiej pustyni Sonora, wyglądając niebiańsko i uśmiechając się jak słońce. Żadna kobieta tak go nie ruszała. Nie czarowała swoją obecnością i zapachem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

427

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension I wiedział jak jasna cholera, że był dla niej pioruńsko atrakcyjny. Znał zasady breh, a ona być może jeszcze nie. W porównaniu z nim była młodym kociakiem. Była też na niego wściekła. Gdy patrzyła w jego stronę, jej oczy były pełne ognia i siarki. Był dezerterem w jej mniemaniu i nim pogardzała. Koniec historii. Więc jakie to miało cholera znacznie, czy odjedzie czy nie? Mógł dać sobie głowę uciąć, że wiedział co o nim myślała, a on do diabła nigdy nie zgodzi się na breh, prawdziwy breh.120 Cholera, ale nie chciał by dotykała Lukena. Sposób w jaki trzymała dłoń na jego ramieniu, sprawiało, że chciał rozłożyć skrzydła, chwycić za miecz i posiekać drania na drobne kawałeczki. Cholera, musiał wrócić do swojego życia, do swoich korporacji i do budowy swojego imperium. Mógł zapomnieć o kobiecie jeżeli dłużej nie będzie przebywał blisko niej i wdychał jej zapachu, wtedy jego laska nie będzie twardnieć z minuty na minutę. Jezu. Cztery tysiące lat a zachowywał się jak szesnastolatek. Usiadł dwa miejsca za Kerrickiem, by nie patrzyć na niego. Spojrzał na Endelle. Siedziała na krześle stylizowanym na tron by podkreślić swoją rangę. Zmrużył oczy. Czyżby to zaaranżowała? Przez wieki walczył w jej imieniu, od 1997 roku p.n.e., i do tej pory tylko jeden wojownik znalazł prawdziwy breh. Nawet Kerrick przyznawał, że Helena nie była jego breh. Helena nie była na tyle silna. I to był jeden z powodów dla którego umarła. Nie była w stanie zobaczyć przyszłości ani dostać się w bezpieczne miejsce z 120

Kolejny … eh te samce!

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

428

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dziećmi. Ale nie chciał o tym myśleć. Bo w przeciwnym razie poszuka jakiejś wymówki i ponownie sprowokuje jatkę i wybije gówno z Kerricka, a przynajmniej spróbuje. Wciągnął powietrze. Musiał po prostu przeczekać ten wieczór, może skasuje kilku strzygoni, w końcu dostanie pozwolenie i spierdoli na Ziemię. Oparł się plecami o siedzenie, a kiedy kelner nalał mu kieliszek wina zaczął szybko pić. Po dwóch pełnych kieliszkach spojrzał w górę i napotkał wzrok Alison. Dostrzegł głębokie współczucie w jej niebieskich oczach. Jezu Chryste. A więc drań powiedział jej co się stało z Heleną. Kurwa. Pochyliła się i po chwili odwróciła wzrok. Złapał wzrokiem kelnera i uniósł kieliszek, patrzył jak białe wino wypełnia szkło. Nadal nie mógł uwierzyć w moce pochodzące z Trzeciej Ziemi jakie zaprezentowała podczas walki z Leto na arenie. Rany. Miała te same umiejętności co Endelle w chwili wyniesienia, plus kilka z Trzeciej. To był jeden wielki ładunek mocy. Więc może przeżyje przy tym draniu. Nerw mu drgnął w policzku. Napił się więcej wina. Więc Alison Wells była Kerricka breh. A Helena nie. Przez głowę przeszła mu fala przekleństw. I Alison była tutaj i teraz, co oznacza, że Kerrick był szczęśliwy. Cholerny skurwysyn. Przełknął ciężko i powściągnął nerwy. Dostał sałatkę, ale ją zignorował. Nadal pił ale do diabła wolał dostać szkocką niż Sauvignon Blanc. Poczuł uderzenie w ramię. Medichi opuścił głowę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

429

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Hej dupku, podaj bułki dalej. Marcus wziął cholerny kosz i podał Zachowi. Niestety, gdzieś pośrodku tego jego wzrok wylądował na Havily. Już miał go spuścić, gdy spojrzała mu prosto w oczy. Jej policzki zrobiły się czerwone i poczuł falę kapryfolium. Szybko przełknął wino jakby był cholernie spragniony. *** Havily miała ochotę wyjść, dawno wyjść. Przebywanie w tym samym pomieszczeniu z Marcusem stało się fizyczną torturą. Jednocześnie pragnęła go i nim gardziła. Nie była w stanie dotknąć sałatki z buraków i orzechów, mimo że za nią przepadała. Więc zabrano ją i postawiono przed nią talerz z przystawką z cząbrem. Ale wszystko na co się skusiła do kawałek piersi kurczaka z dodatkiem szałwii, rozmarynu, ze smażoną zieloną fasolką i z puree czosnkowym. Smak byłby cudowny gdyby nie fakt, że było jej wszystko jedno co je, ponieważ wszystko co czuła na języku to lukrecja. Miała nadzieje, że Marcus w końcu zabawił się jej kosztem i da spokój. Jej nos był zatkany jego zapachem, co powodowało skurcze i wzrost żądzy. Oparła się o krzesło. Czuła się jakby była pośrodku cyklu miesięcznego. Jej piersi były nabrzmiałe, a biustonosz ją uciskał. Luken górował nad nią wzrostem i co rusz zapuszczał żurawia w jej głęboki dekolt. Coś do niej czuł przez ostatnie kilka dekad, od czasu gdy był Strażnikiem podczas jej wyniesienia. Żałowała, że usiadła obok niego. Pochylał się nad nią i zadawał delikatne pytania. Oczywiście, że były delikatne a nie sprośne, w końcu to był Luken, wielkolud z gołębim sercem.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

430

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ona po prostu nie była nim zainteresowana, nie w sposób romantyczny. A powinna być, bo był słodki, miły i honorowy. Ale to właśnie było trudne i na dłuższą metę mało atrakcyjne. Miłość nie zawsze była rozsądnym racjonalnym wyborem. Co nie oznacza, że ona wybrała kogokolwiek! Bo tak nie było. Nigdy świadomie nie wybrałby Marcusa. Ale była wdzięczna, że po dzisiejszej nocy przez długi czas nie zobaczy żadnego z wojowników. Wrócą do walki, a Marcus niewątpliwe powróci na Ziemię, a ona zacznie odbudowę architektonicznej makiety nowego kumpelsku wojskowo-administracyjnego. Odcięła kawałek piesi nabrała na widelec razem z groszkiem i puree. Otworzyła usta, ale wszystko co poczuła to zapach lukrecji. Och na miłość Boską! Wściekła rzuciła okiem na Marcusa. Dlaczego nie przestanie? I dlaczego do cholery nikt nie skarży się na ten zapach, na soczystą erotyczną lukrecję. Miała wrażenie, że chce ją zakopać w tym zapachu. Zmrużył oczy patrząc na nią, ale po chwili odwrócił wzrok i wziął łyk wina... znowu. Musiała coś zrobić by oderwać się od tego absurdalnego zapachu. Spojrzała na Santiago, siedział między Jean-Pierre i Medichi. - Jakieś nowości w broni? - zapytała. Był cholernie przystojny, w stylu typowym dla Latynosów, miał zmysłowe usta, nawet jego nos był seksi. Skinął głową. - O to właśnie kobieta mojego corazón 121. Dlaczego nie mogę znaleźć kobietki, która będzie ze mną rozmawiała o metalu? Jean-Pierre szturchnął go. 121

Serca...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

431

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Bo zawsze najpierw gryziesz, a później już nie zadajesz pytań. Ot co. - Pieprz się amigo - odpowiedział z uśmiechem Santiago. Jean-Pierre roześmiał się, długimi eleganckimi palcami obierał kurczaka z kości. Miał zmysłowy francuski akcent i bardzo piękne dłonie. Havily tylko potrząsnęła głową i się roześmiała. Jak niby miała dostać prostą odpowiedź gdy wojownicy byli w grupie? Oni zawsze sobie dogryzali, przyjaźnie dogryzali, jak bracia. W końcu się poddała, odstawiła talerz z jedzeniem, chwyciła kieliszek z winem i oparła się o krzesło. - Okay, więc nad czym teraz pracujesz? Zawsze coś projektujesz. Pochylił się i ściągnął brwi. Przeżuwał w swój naturalny wolny sposób. Nigdy nie robił niczego w pośpiechu. Był dokładny, nawet podczas jedzenia. - Ja i Zach rozmawialiśmy o nowej broń, która będzie skrzyżowaniem miecza i sztyletu. Sztylety są dobre. Chce coś, co rzuca się jak sztyletem, ale musi być bardziej skuteczne, coś co przenosi więcej szkody i jest większe. Havily skinęła głową. - Jak myślisz, jaka długość jest optymalna i najlepsza? Jak tylko słowa wyszły z jej ust poczuła jak jej policzki robią się czerwone, jeszcze zanim nawet zdążył odpowiedzieć. Santiago zachichotał, jeszcze bardziej się pochylił i posłał jej najseksowniejszy uśmiech z którego był znany i pokazał kły. - Mam długość, która jest optymalna i najlepsza - powiedział zarzucając ręce na oparcia krzesła Jean-Pierre'a i Medichi Nie miała wątpliwości co miał na myśli. Gdyby wcześniej nie była w związku z Wojownikiem Milicji mogłaby być zażenowana. A tak, tylko przewróciła oczami.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

432

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension A wampir się roześmiał. - Znowu śnisz na jawie? - rzucił Jean-Pierre. - Jesteś zazdrosny. - O to? - spojrzał na krocze Santiago. - Bzdura Havily wypiła wino a potem pokręciła głową. Mężczyźni. Wojownicy Zawsze tacy sami.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

433

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nadchodzi śmierć Zbiór Przysłów -Beatrice z Czwartej

Rozdział 21 Po dziesiątej Kerrick trzymając Alison w ramionach wirował w takt muzyki do „As Time Goes By” puszczanej z audio systemu, w jednej z wysokich rotund. Był to klasyczny kawałek ze starego filmu Casablanca, który oglądał gdy pierwszy raz wszedł do kin, a były to lata świetności Hollywood. Żałował, że nie znał wtedy Alison. Wziąłby ją na randkę do teatru na jakąś premierę, być może nawet na Śmiertelnej Ziemi. Wiedział, że kochała stare filmy. W końcu był w jej głowie. Endelle zapewniła doskonały obiad, imponujące obchody wyniesienia Alison, mimo że jej Wysokość za długo nie siedziała. Wyszła zaraz po deserze. - Dobra frajerzy - powiedziała. - Wracam do pracy. Wycofała się do swojego pokoju medytacji, gdzie mentalnie śledziła ruchy Greavesa uniemożliwiając mu wysłanie strzygoni do jego kompleksu w Estrella Mountain. Słowem robiła to w Mrocznej Otchłani, w regionie Dolnej Przestrzeni, która pozwalała osobie na przebywanie w dwóch miejscach jednocześnie. Kerrick nie potrafił sobie wyobrazić ani mocy, ani energii wymaganej by ścigać tego sukinsyna w sposób, w jaki ona to robiła. Reszta wojowników, poza Marcusem i Lukenem, nie była daleko. Siedzieli na tarasie, paląc cygara, śmiejąc się i popijając drinki. Marcus pił przy barze. Luken tańczył z Havily. Biedny drań, był w niej zakochany, ale ona

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

434

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nie była w najmniejszym stopniu zainteresowana. Kiedy wolno tańczył z Alison, jego wzrok padł na Thorne'a. Siedział odwrócony tyłem do innych, z telefonem przy uchu, prawdopodobnie rozmawiał z Centralnym. W lewej ręce trzymał szklaneczkę Ketel. Wszyscy na nim polegali. Kerrick odwrócił wzrok. Bez wątpienia dzwonił Centralny. Oczywiście, teraz wojownicy w każdej chwili będą musieli wracać na pole walki. Te godziny zostały skradzione, godziny wyniesienia Alison. Kerrick zmarszczył brwi. W tym czasie Dowódca powinien wysłać kilka szwadronów strzygoni w różne Pogranicza. Skoro tak daleko się posunął, czemu nie zaatakował ponownie Alison? Cóż, teraz było już za późno. Alison po wyniesieniu chroniło te samo prawo co każdego wyniesionego. Co oczywiście nie znaczyło, że zaatakuje pałac, aby wkurwić Endelle i Wojowników Krwi. Alison była poza zasięgiem, no chyba, że Dowódca chciał zmierzyć się z sądami i wściekłą furią Wojowników Krwi. Spojrzał na otwarte ściany. Pałac miał doskonały system zabezpieczeń, który przypali dupy każdemu, kto będzie chciał w nim polatać. Co do materializacji nie był tego do końca pewien, ale Centralny trzymał łapę na pulsie. - Co się stało? - zapytała Alison. - Jesteś spięty. Zmusił się do odprężenia. - O tej porze, przeważnie walczyłem. Nie jestem przyzwyczajony do spokoju. Objął ją jeszcze mocniej. Mruknęła z aprobatą. Boże, idealnie do niego pasowała. Jej ramiona wokół jego tali, jej głowa na jego ramieniu, jej usta drażniące jego wargi i szyję. Podobało mu się, że jest taka wysoka. Ona naprawdę pasowała do niego w każdy możliwy sposób. I teraz miała nawet kły. Zadrżał, oczekiwanie wysłało małe fajerwerki przez jego żyły. - Co jest? - wysłała.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

435

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Teraz możesz wziąć moją krew. Poczuł, że ponownie zadrżała. Uniosła się lawenda, drażniąc go. Teraz zostawi piwnicę, a ona będzie dzieliła z nim łózko. Nawet zaczął myśleć, że powinni zakończyć obrzęd breh-hedden. Była potężna, a jej niesamowite zdolności zmieniały postać rzeczy. Może. Była w niego wtulona i na pewno miała świadomość jak bardzo cieszył się tym tańcem. Uniosła się na palce i go pocałowała, naciskając brzuchem jego twardą erekcję. Oczywiście wiedziała, gdzie teraz chciałby być i co robić. Ale z drugiej strony nie chciał przerywać tańca. Czy to dzieje się naprawdę? Od tak dawna nie miał w swoim życiu kobiety, od dwustu lat. Czy zagwarantuje jej bezpieczeństwo? Czy wystawi ją na cel? Oczywiście teraz zasady zostały zmienione i Dowódca nie miał prawa jej atakować, nie bez reperkusji. Ale czy to powstrzyma Greavesa? Wszystko, co wiedział to to, że Dowódca wierzył, iż Alison jest dla niego wielkim zagrożeniem. Wziął głęboki wdech. - Alison - wyszeptał. Cofnęła się i spojrzała na niego. Jego pierś unosiła się i opadała. Bawiła się jego włosami. - Cieszę się, że tu jesteś. Uśmiechnęła się. - Więc, kiedy stąd znikamy? Miał odpowiedź na czubku języka, kiedy niespodziewanie zmarszczyła brwi. - Co jest? - zapytał. - Nie jestem pewna. Czuję się nieswojo. - Zatrzymała się. - Cholera. To nie może być dobre.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

436

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Bo nie jest. Rozejrzał się, ale nic niezwykłego nie zobaczył. - Czy Dowódca może mnie teraz atakować? - spytała, oczy miała szeroko otwarte. Kerrick pokręcił głową. - Będzie idiotą jeżeli spróbuje. Skończyłaś obrzęd wyniesienia. Za każdy atak na ciebie, będzie ponosił odpowiedzialność. - Więc nie zaatakuje? Kerrick spojrzał na nią i stary strach uderzył w niego, jak nagłe przyłożenie w splot słoneczny. Kiedy rozważył obecne miejsce spotkania uznał, że jest to doskonałe miejsce na atak i czas, kiedy wszyscy wojownicy są pod jednym dachem. - Atak nie jest skierowany przeciw tobie. - powiedział bardziej do siebie niż do niej. Celem są Wojownicy Krwi. Przypomniał sobie czemu zginęła Helena. Bo poślubiła Wojownika Krwi. Poczuł zimny dreszcz. *** Marcus popijał brandy, swój ulubiony napój, wolał go nawet niż Szkocką. Siedział sam niedaleko baru. Wojownicy byli na tarasie, paląc, opowiadając dowcipy, i przeprząc te wszystkie męskie bzdury. Nie należał do nich. Poza tym, pasowało mu siedzenie osobno i popijanie mocnego bogatego trunku. Obserwował jak Oficer Łącznikowy tańczy z Lukenem. Drań na serio się w niej zakochał. Marcus już chyba setny raz zacisnął place na szkle. Miał cholerny zwyczaj zgniatania szklanek palcami. Powinien wyjść kiedy Endelle wycofała się do swojej jaskini. Zamiast tego sterczał tutaj.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

437

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Instynkt wystrzelił jak rakieta i nie mógł go zignorować. Potrzeba ochrony Havily trzymała jego dupę przyszpiloną do stołka. A więc obserwował ją w krótkiej sukience, która była jeszcze krótsza, gdy obejmowała Lukena ramionami w powalonym tańcu. Nadal był twardy jak kamień i nie mógł oderwać wzroku od jej długich zgrabnych nóg, gładkich ud, i jej tyłka. Wszystko co czuł to silny powiew kapryfolium. Cholera. Wziął kolejny łyk. Zmusił się do odwrócenia wzroku. Jego spojrzenie wylądowało na Alison i Kerricku. Przestali tańczyć, a ona rozglądała się z zarysowaną dezaprobatą między brwiami po rotundzie. Dreszcz przesunął się po jego krzyżu. Nie czekał, aż zrozumie co czuł. Machnięciem dłoni zmienił tunikę na bitewny kilt. Zmaterializował miecz w dłoni. I nie był sam. Każdy wojownik odpowiedział na to samo wezwanie, materializując broń. - Właśnie dzwoniła Centrala - wrzasnął Thorne. - Mamy towarzystwo. Marcus podszedł do Havily w kilku energicznych susach. Z Lukenem z drugiej strony zagwarantowują jej bezpieczeństwo. - Jasna cholera. - wyszło z jej zazwyczaj pruderyjnych ust. - Nie odchodź od nas - krzyknął do niej. - Jak oni do diabła przebili się praz system ochrony Endelle? - Jest tylko jeden sposób. Musi być tutaj Greaves. - Atak na pałac? - warknął Luken. - To jest kurwa nielegalne. - A od kiedy Dowódca dba o takie gówna? Marcus chwycił miecz w obie dłonie. Jego instynkt wrzeszczał jak system przeciwpożarowy. Jego plecy napięły się mocno, a zablokowane skrzydła zaszumiały gotowe otworzyć się do walki.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

438

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Strzygonie migotały w otwartych ścianach, bezpośrednio w przestrzeni, w której wojownicy właśnie szykowali się do walki. Marcus przesunął wzrokiem po grupie. Cholera, było ich kurwa za dużo. Dwadzieścia, dwadzieścia jeden. W końcu przestał liczyć. - Skrzydła - wrzasnął Marcus wysuwając je z blokad, tak samo jak zrobił Luken. Jeszcze jedna warstwa ochrony dla Havily. Pierwszy atak nastąpił, gdy trójka strzygoni wystrzeliła obok niego, lecąc na ogromnej wysokości starając się go odciągnąć. Nigdy w życiu nie był tak skupiony jak na kobiecie za jego plecami i na jej przeżyciu, które zależało od jego i Lukena umiejętności posługiwania się mieczem, przez kolejne kilka minut. - Jak stoimy? - wrzasnął. - Mam czterech i schodzą na dół. -Dobra, trzymaj

Havily między nami. Havily nawet nie myśl by się

zdematerializować. Podążą za tobą. - Nigdzie się nie wybieram. - Dobrze. Usłyszał burknięcia Lukena i zgrzyt stali, kiedy zaatakował pizdusia. W zasięgu wzroku Marcusa pojawiło się jego trio. Złożyli skrzydła i wystrzelili w jego kierunku niczym pocisk. Wziął głęboki oddech i obniżył brodę. - Nadchodzą. Wyrwał sztylet z napierśnika i pozwolił mu lecieć. Trafił w cel, wprost w serce wampira na lewo. I prawie w tym samym czasie jego miecz napotkał stal, poruszał się z nadnaturalną szybkością odpowiadając i zadając pchnięcia. Cały czas czuł jak Havily porusza się wraz z nim, całkowicie w synchronizowany sposób. Odcinając łeb strzygoniowi, wiedział dokładnie gdzie była. Pozostał tylko jeden. Zdał też sobie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

439

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension sprawę, że była w jego umyślę, cicho go ostrzegając. - Trzech po twojej lewej stronie - przesłała, gdy nowa fala wrogów wleciała przez otwarte ściany. Więc tak, system bezpieczeństwa był wyłączony, i był tylko jeden wyniesiony, który to mógł zrobić. Greaves. Cholera. Słyszał jak Havily rozmawia przez telefon. - Jeannie potrzebujemy sprzątania. Możesz coś zrobić? - pauza. - Jest przynajmniej dwa tuziny wrednych typów. Ale to nie wszystko ... kilka różnych szczątków i krwi na podłodze. W niewielkich odstępach rozbłysły światła i podłoga została uprzątnięta. - Havily, masz głowę na karku - wysłał Marcus. - Po prostu walcz Wojowniku. Inne strzygonie wleciały, więc to była regularna walka. Na szczęście sam Greaves nie mógł walczyć. Z tego co mu powiedział Medichi, Komitet miał tylko garść zasad które były przestrzegane i egzekwowane jak cholera. Na szczęścia jedna z zasad trzymała Endelle i Greavesa z dala od walki. *** Alison nie mogła uwierzyć, że jej obrzęd wyniesienia zmienił się w regularną walkę. Miała ochotę zmaterializować miecz i walczyć, ale walka toczyła się śmiesznie blisko niej i było za dużo strzygoni. Nie miała takiego doświadczenia. Zamiast pomóc, mogła przyczynić się do śmierci któregoś z wojowników. Trzymała się blisko Kerricka. Powiedział jej, że ma się niego trzymać i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

440

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension przywołał Medichi by chronił ją z drugiej strony. Jej serce biło mocno. Nigdy nie widziała takiej nawałnicy skrzydeł, a każdy zabity oznaczał krew bluzgającą dosłownie wszędzie i na każdego. Rozbrzmiał ostry głos Havily. - Idzie większe czyszczenie. Błysnęło jasne światło, jak to w kompleksie medycznym, oślepiając ją na sekundę. Organy, pióra i części ciała znikły. Poczuła zawroty głowy, zwłaszcza gdy w jej uszach zadzwonił zgrzyt metalu o metal. Stojąc pomiędzy Medichi a Kerrickiem wiedziała, że walka była mordercza, szybka i wściekła. Mierzyła ruchy obu wojowników i trzymała się z dala od nich. Medichi nie rozłożył skrzydeł, ale białe pióra Kerricka latały wokół niej, niekiedy kłując, a niekiedy łagodnie powiewając. W ciągu kolejnych kilku minut nadchodziły nowe strzygonie. Ale w końcu było ich coraz mniej, z czego wywnioskowała, że atak się kończył. Wtedy zobaczyła ruch przed Marcusem, Havily i Lukenem. Inny rodzaj ataku. Zestalił się przed nimi Dowódca Darian. Nie walczył, tylko patrzył na nią ze złośliwym uśmieszkiem. Musiał stworzyć niewiarygodnie silną mgłę, bo nikt w jego pobliżu, go nie zauważył. Jednak dla niej to nie było problemem, wyraźnie go widziała pod okrywającą go pajęcza siecią. - No i co zamierzasz zrobić wyniesiona? - zakpił w jej umyśle Dowódca. Wzmocniła tarcze i skutecznie go odepchnęła. - Dowódca - wyszeptała w umyśle Kerricka. - Gdzie? - Przed Marcusem. - Nie widzę go. Kerrick teraz dzierżył miecz przeciwko dwóm przeciwnikom. Pot spływał z

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

441

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension całego jego ciała. - Ja go widzę - przesłała Alison. -Mogę go zabić. Teraz. - Nadal go nie widzę. Jesteś pewna? - Tam. Przed Marcusem. To będzie proste. Przesuń się na lewo. Mogę to wszystko zakończyć, właśnie teraz w tym miejscu. Zalała ją adrenalina, jedno potężne uderzenie energią i będzie po draniu. Może to był jej cel, i dlatego Darian tak bardzo się jej obawiał. Może była stworzona by tą wojnę zakończyć odbierając mu życie. Zbliżył się do Marcusa i zaczął zanikać. Musiał wzmocnić swoją mgłę. Nie miała zbyt dużo czasu by go powstrzymać. Musiała podjąć decyzję, i podjąć szybko. Serce waliło w jej w klatce piersiowej. Wcześniej nie była w stanie odebrać życia Leto, jeszcze zanim powiedział, że pracuje jako podwójny agent. Była terapeutką i wierzyła w odkupienie duszy. Jednakże Darian Greaves, należał do zupełnie innej kategorii, a choć odbieranie życia było dla niej odrażające, jeżeli będzie miała okazje to go zabije, zniszczy najgorsze zło na Drugiej Ziemi. Sumienie jej szeptało. Potwór pod drugiej stronie pokoju musi zginąć. Z jej pola widzenia znikły ręce, a następnie nogi Dariana. - Kerrick mam zamiar go sprzątnąć. - Czekaj. Poczekaj jeszcze chwilę. Prawie tu skończyłem. Pozostał tylko jeden pizduś. Alison jeszcze poczekała. Ale Darian zaczął się coraz bardziej rozmywać. Teraz ledwo widziała jego tors. Kiedy Kerrick wykończył ostatniego strzygonia przesunął się w lewo robiąc jej miejsce. Uniosła rękę i zebrała energię. Skoro wcześniej jej energia mogła przeniknąć przez wymiary równie dobrze mogła zniszczyć Dowódce. - Żegnaj Darian - wysłała.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

442

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension W momencie, gdy posłała energię Kerrick wrzasnął. - Nieee! To co się stało później nastąpiło w zwolnionym tempie. Podmuch energii opuścił jej dłoń i zatoczyła się do tyłu. Obraz Dariana zamajaczył i znikł we mgle. Za to Marcus, Havily i Luken patrzyli na nią z przerażeniem w oczach czekając na pewną śmierć z jej ręki. Następnie Kerrick ze swoją szybkością przeniósł się przed nich i przyjął na swój brzuch i klatkę piersiową cała impet jej energii. Odrzuciło go w tym samym kierunku w którym się poruszał, tak samo jak Lukena, który upadł jakieś dwadzieścia metrów dalej, w sąsiedniej rotundzie. Alison stała nieruchoma, przerażona tym co się stało i co zrobiła. Więc Dariana tam nie było, albo w ostatniej chwili znikł. Właśnie zabiła mężczyznę, którego kochała? Dowódca stanął obok niej i mruknął. - Och, jakie to niefortunne. Miałem nadzieję, że cała trójka zginie, ale i tak dobrze się spisałaś moja droga. Zabiłaś wojownika, a czekałem na to tysiąc dwieście lat. Alison opuściła dłoń, odwróciła się i spojrzała Darianowi w oczy. Zrozumiała. - Oszukałeś mnie! Wzruszył ramionami, pogładził palcem jej policzek. - To jest wojna, moja droga. Witamy na Drugiej. - Podniósł rękę i znikł. Alison zmaterializowała się obok Kerricka. Słyszała szczęk mieczy, okazjonalnie jasne błyski świstała oślepiały ją, słyszała krzyki. Ale nic innego nie było ważne, bo jej ukochany leżał w kałuży krwi na podłodze. Jego ciało trzęsło się, a czarna skóra uprzęży była porwana na jego brzuchu. Nie mogła patrzeć na jego rany. Musiała coś zrobić i to szybko. Na pewno

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

443

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mogła odkręcić to co przed chwilą zrobiła. Kieszeń czasu! Tak, oczywiście. Pomyślała o tym, ale nic się nie stało. Wstała i uniosła ręce, ale nadal nic się nie działo. Próbowała ustalić sekwencję, znaleźć linię czasu. Ale nie mogła. Dlaczego? Cholera, dlaczego? Dlaczego nie tym razem, kiedy naprawdę tego potrzebowała? Ale nieważne jak się starała, nie mogła znaleźć klucza. Kiedy nagle usłyszała szkaradny śmiech Dariana, już wiedziała dlaczego. - Niech ktoś wezwie uzdrowiciela! Więcej oślepiającego błysku, ale nie słyszała już brzęku stali. Wielkie postacie zebrały się wokół niej. Ściskała dłoń Kerricka i błagała by się trzymał. - Wezwijcie Horacego - warknęła. Spojrzała na Thorne'a który upadł obok głowy Kerricka. Wsunął dłoń pod nią i położył jego głowę na kolanach. Trzymał dłoń na czole Kerricka. - Za późno - szepnął. W jego oczach zebrały się łzy. Alison wściekle pokręciła głową. Nie! Nie! Nie! To się nie mogło dziać. - Dlaczego rzuciłaś w nas energią? - zapytał Luken. - Zostałam oszukana. Myślałam, że widziałam Dowódcę stojącego przed wami. Oszukał mnie. Kerrick nie mógł umrzeć. Nie pozwoli na to. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

444

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick patrzył i zobaczył jak sufit rotundy rozpływa się, pojawiło się ciemne niebo, wizja śmierci. Leżał na boku, a życie z niego wyciekało. Widział powolny ruch galaktyk, a jego zamierający mózg próbował je dosięgnąć. Miał mniej niż minutę. Nie mógł już wyczuć tego co przed chwilą było jego zlodowaciałymi nogami i rękoma. Ledwie miał świadomość swojego ciała – tylko głębokie poczucie straty i żalu. - Alison - zawołał ponownie. - Kerrick? Ulga zalała to co zostało z jego świadomości. Uniósł wzrok i tam była. - Napij się ze mnie. Musisz wziąć moją krew. Natychmiast! - Za późno. Kocham cię. Zamknął oczy i zniknął w bardzo ciemnym miejscu.

*** - Thorne! - Alison krzyknęła. - Sprowadź natychmiast Endelle, ona może go uzdrowić. - Próbowałem. Nie odpowiada. Oczywiście. Darian pomyślał o wszystkim. Nic dziwnego, że nie mogła użyć swoich mocy. - Więc trzymaj go przy moim gardle. Musi dostać moją krew! Thorne nie poruszył się. - On odszedł. - Nie -warknęła, dostrzegając rozpacz na twarzy Thorne'a. - Słuchaj mnie Thorne. On

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

445

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jeszcze nie odszedł. Wiedziałbym to. Proszę, zaufaj mi. W końcu spojrzał w jej oczy i wolno pokiwał głową. - Medichi! Sprowadź Horacego. Natychmiast! - Już się robi! Thorne uniósł Kerricka i podtrzymał jego podbródek. Alison przycisnęła go do swojej szyi, pozycjonując jego kły. Jego twarz był wiotka, ale ona teraz miała nowe moce wyniesionego. Nacięła żyłę jego kłami, a że był całkowicie bezsilny sama wlewała mu krew w usta. Uciskała jego gardło zmuszając go by przełykał. Po chwili zjawił się Horace. - Miłosierny Stwórco. - Usiadł obok Kerricka i natychmiast położył dłonie na jego rozszarpanym brzuchu. - Potrzebuje natychmiastowej operacji... o ile sprowadzimy go z powrotem. Alison tylko skinęła głową i zamknęła oczy. - Kerrick - wyszeptała w jego umyśle. - Wróć do mnie. Czujesz w sobie moją krew? Moc śpiewa w twoich żyłach? Wróć. Potrzebuję cię. Proszę Kerrick. Horace już tu jest, leczy cię. - Znowu pomogła mu przełykać krew. - Mów do mnie Kerrick. Ponownie nastała cisza. Weszła do jego umysłu i jedynie co znalazła to przerażającą ciemność. Chwyciła ją panika. - Musisz spróbować - posłała w głąb jego umysłu, do jego duszy, do resztek jego świadomości. I w końcu zrozumiała co musiała zrobić i to miało sens. - Musisz coś wiedzieć. Będziemy mieli córkę. Ty i ja. Ona będzie bardzo silna, ale będzie potrzebowała ojca który będzie ją szkolił. Musisz wrócić, do mnie, do nas. Możemy to zrobić.. razem.. ty i ja... dla naszej córki. Wysunęła się z jego umysłu. Położyła dłoń na jego martwym sercu i posłała w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

446

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nie delikatne elektryczne impulsy. Nie mogła go stracić. - Kochanie - powiedziała głośno w jego umyśle, ale na tyle cicho by nie ranić nikogo wokół niej. - Wracaj do cholery! Kerrick błagam, wróć. Czujesz moją krew, czyni cię silniejszym, odnawia życie. - Wiedziała, że również obecność Wojowników Krwi Thorne'a, Medichi, Lukena, Santiago, Zachariusa, Jean-Pierre'a mogła mieć znaczenie. - Twoi bracia są tutaj. Jesteśmy tutaj z tobą Kerrick. Thorne trzyma cię przy mnie. - Nagle się uśmiechnęła. - Jaki Thorne jest silny, i cholernie przystojny. Naprawdę ma aurę władzy. Będzie dla mnie wspaniałym breh, nie uważasz? Sapnięcia wokół niej z pewnością można było usłyszeć na milę stąd. Ale w końcu z wielkiego dystansu usłyszała jego głos. - Thorne? Nigdy. Jesteś moja. Naglę poczuła jak zaczął mocniej ssać krew. Radość w niej rosła. Łzy płynęły, dłonie jej się trzęsły. - Żyje! - krzyknął Thorne trzymając go mocno przy Alison. - Żyje. - Teraz z kolei łzy płynęły z oczu Thorne'a. - Jean-Pierre sprowadź karetkę. W takim stanie nie przeżyje materializacji. - Oui, szefie. Wojownicy wydali okrzyk. Po kilku minutach oczy Kerricka się otworzyły, odsunął się od jej żyły. Spojrzał na nią i wysłał. - Kocham cię. - I się skrzywił. Ledwo go widziała przez łzy. Ale skinęła głową i uśmiechnęła się. W końcu odnalazła jego usta. Smakowała własną krew na jego wargach i mocno go pocałowała. - Witamy z powrotem - wyszeptała. Rozległ się kolejny krzyk. Horace nadal trzymał dłonie nad ranami, potężny

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

447

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension blask z jego wysiłku szerzył się na twarz Kerricka. Alison widziała ból w jego oczach, gdy walczył o oddech. - Będziemy mieli .. córkę? - wyszeptał. Skinęła głową wycierając łzy z twarzy. Trzymał jej dłoń, ale nagle jego twarz wykrzywił ból. Thorne krzyknął. - Jean-Pierre kiedy będzie karateka? - Pięć minut. - Trzymaj się bracie. - rzucił Thorne trzymając dłoń na ramieniu Kerricka. Kerrick skinął głową, ale oddech miał płytki, skórę wilgotną i bardzo bladą. Alison spojrzała na twarz Horacego, była skupiona i spocona. Słysząc z oddali dźwięk syreny Alison po raz pierwszy wzięła głęboki oddech. *** Marcus nadal trzymał zakrwawiony miecz w pogotowiu. Przebiegł spojrzeniem kilka razy wokół rotundy. Jeżeli nastąpi nowy atak będzie na to przygotowany i ostrzeże innych. Jego drugie ramię było spięte i gotowe chronić Havily. Luken dawno dołączył do bałaganu wokół Kerricka. Spojrzał na Havily. Obejmowała się w pasie, palce trzymała na ustach patrząc na Kerricka. Płakała. - Uratował nas - powiedziała, jej głos drżał. - Całą naszą trójkę. - Tak, uratował. Drań, teraz był jego dłużnikiem. Weszli ratownicy razem z lekarzem, który wydawał rozkazy na prawo i lewo.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

448

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ręka Kerricka natychmiast została podłączona do worka z krwią i do jakiś worków z przezroczystym płynem. Ponownie z nadnaturalną prędkością unieśli Kerricka i przełożyli na nosze. Po chwili kierowali się do wyjścia. Za nimi podążyli Thorne i Alison. Havily odwróciła się do niego. - Chcę ci podziękować Marcus. Zginęłabym tutaj bez twojej ochrony, jestem bardzo ... wdzięczna. Marcus spojrzał w jasnozielone oczy i poczuł, że jego dusza podryfowała na niebezpieczne wody. Unikał tego momentu, od kiedy powrócił na Drugą i pierwszy raz złapał ślad zapachu kapryfolium w biurze Endelle. Nigdy nie chciał się znaleźć tak blisko niej, a teraz była tutaj, zwrócona do niego, usta miała rozchylone, a jej oczy lśniły łzami. Była w szoku, więc w końcu zrobił to, co musiał. Zdematerializował miecz do sypialni jakiej używał w domu Thorne'a, objął ją i mocno przytulił. Pozwolił, aby ciepło jego wielkiego męskiego ciała ją uspokoiło. Chronił ją, jak Luken. Ale zwróciła się do niego, a nie do Lukena. O cholera. Doskonale czuła się w jego ramionach. Jego zuchwała natura wampira zapłonęła. To była jego breh. Należała tylko do niego. Do nikogo innego. Nikogo innego! Czuł jak wsunęła place pod jego uprzęż i zacisnęła je na czarnej skórze. Zadrżała. Cofnęła się i spojrzała mu w oczy. Jego wzrok padł na jej usta, a całkowicie niewłaściwy pomysł nabrał kształtu i jasności. I nie mógł się temu oprzeć. Pochylił się i jego usta znalazły jej wargi. Kiedy nie cofnęła się, mocniej nacisnął i językiem muskał jej wargi. Pchnął mocniej domagając się wejścia. Pchnął ponownie. Rozchyliła usta zapraszająco. Pogłębił pocałunek zdobywając nowe

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

449

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension terytorium. Objął ją mocniej, a z jego głowy zaczęły znikać wszystkie świadome myśli i decyzje. Przejęła nad nim kontrolę jego wyniesiona natura i wampirza agresja. Przebudzała się w nim bestia, w powolnych ruchach które nabierały szybkości. Z jego gardła wydobyło się warczenie. Jej miękkie wygłodniałe pomrukiwania tylko zwiększyły jego łaknienie. Zaczął na nią napierać, więc zaczęła się cofać w kierunku drzwi prowadzących do mniejszej, odosobnionej i ciemnej rotundy. Nie przestawał jej całować, a ona cicho jęknęła. Popchnął ją do ciemnego pokoju. Wsunął udo między jej nogi i unosił ją z każdym krokiem, aż w końcu uderzyła plecami o twardą powierzchnie ściany. Raz przycisnął swoje ciało do jej i pochwycił go dziki szał. Pozostała w jego głowie tylko jedna myśl, musiał w nią wejść, wsunąć się głęboko swoim penisem w nią i uczynić ją swoją. Dyszała w jego szyję, chętna, bardziej niż chętna. Jej place szarpały za uprzęż. Jego dłonie szarpały za jej suknie. Uniósł materiał i zdarł z niej stringi. Chwycił za jej nogi, Boże, był prawie tam gdzie powinien. Nagle został od niej siłą oderwany, a czyjaś pięść wylądowała na jego szczęce. Krzyknęła. Boże, jego kobieta musiała być w niebezpieczeństwie. Musiał się do niej dostać, chronić ją. Walczył ostro, uderzając w każde zbliżające się ciało. I miał na tyle świadomości by wiedzieć, że nie jeden, ale kilku wojowników odciągało go i uderzyło. - Nie Luken, przestań! - krzyknęła. - Medichi powstrzymaj ich! Luken musiał ją skrzywdzić i do diabła co robi Medichi? Z jego gardła wydobyło się zwierzęce warczenie. Widział tylko czerwień. Jakieś słowa nadleciały do niego z daleka. - Co się do cholery stało? Trzymają go z dala od niej! Stracił rozum?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

450

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odepchnął ręce i nogi, które go przyszpiliły do ziemi. Musiał się dostać do Havily, musiał ją chronić. Musiał ją zabrać do swojego domu, do Bainbridge, do swojej sypialni. Musiał ją tam zatrzymać, strzec i chronić. Zrzucił z siebie czyjeś ciało. Wyhaczył ją spojrzeniem, wściekłość w jej spojrzeniu gdy odciągał ją JeanPierre. Zabije Jean-Pierre'a tylko dlatego, że ją dotknął. Musiał się do niej dostać. Zaczął się do niej podczołgać wraz z leżącym na nim cielskiem. Bestia na jego plecach byłą ciężka. Próbował ją zrzucić, ale nie dał rady. Przesunął się jeszcze trochę, szorował kolanami po podłodze, prawdopodobne teraz były skrwawione. W końcu coś w niego uderzyło. Ostatnią rzeczą jaką zobaczył to pięść Lukena lecąca w kierunku jego twarzy. Ostatnio rzeczą, jaką usłyszał to wrzask Medichi. - To musi być jebany breh-hedden. Znowu. Jasna cholera! To jest pierdolona epidemia! *** Crace stał pośrodku brzoskwiniowego sadu Dowódcy, jego serce było ściśnięte. Małe lampki jak księżyce unosiły się w powietrzu, oświetlając patio. To co zaczęło się wielką przygodą gdy przyjechał do Drugiego Phoenix, to co wierzył, że będzie najważniejszą chwilą w jego życiu, zmieniło się kurewski koszmar, taki co pozornie nigdy się nie kończy... Gdy spojrzał w zimne oczy swego bóstwa, nic nie poczuł. Nawet się nie pocił. - Dlaczego jesteś tak przygnębiony mój wyniesiony bracie? - zapytał Dowódca, jego wargi wykrzywiły się w delikatnym uśmiechu. Tak, przypuszczał, że przygnębienie pokryło lodem jego gruczoły potowe i opróżniło jego płuca i serce. Więc dlaczego Dowódca kurwa się uśmiecha?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

451

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Kerrick żyje. - Oświadczył, przypominając swemu bóstwu dlaczego nie powinno się uśmiechać. - Cholerna szkoda, oczywiście. Ale patrz jak blisko byliśmy. Nigdy nie byłem tak blisko ...Tylko raz z powodzeniem dotarłem do żony i dzieci Kerricka. Ale to się nie liczyło. Crace westchnął. Wiedział, że umrze,122 bo przez ostatnie trzy dni co rusz zawodził swoje bóstwo. Czuł egzekucję w skrzydłach, czekała by ucieszyć Dowódcę. - Muszę powiedzieć... - miał złożone ręce na plecach i zmrużył oczy. - Wierzę, że to doświadczenie wyjdzie ci na dobre. Myślę, że dorosłeś. Kiedy pojawiłeś się byłeś taki wygadany, taki pewny, że to proste zadanie. Szczerze mówiąc, myślałem, że jesteś idiotą. Ale teraz ...teraz twój umysł zmężniał. Tak, naprawdę uważam, że dorosłeś. Crace powstrzymał kolejne ciężkie westchnienie. - To są bardzo miłe słowa, panie. Dowódca odwrócił się i usiadł na jednej z kamiennych ławek. -Jak mówiłem od początku, musisz się nauczyć cierpliwości drogi Crace. Musisz patrzeć na wszystko z szerszej perspektywy. Ale cały czas sobie powtarzam, że ty przebywasz na Drugiej niecałe dwa wieki. Jeszcze kilka kolejnych, i biorąc pod uwagę poziom twoich mocy wyostrzysz swoje uprawnienia, a to zaowocuje spokojem i spełnieniem w twoim życiu. Spora szansa na spojrzenie na wszytko w szerszej perspektywy. - Nie jesteś spocony jak zawsze. - Człowiek nie poci się kiedy jest pewny śmierci. - Więc przyjacielu trzeba zawsze być jej pewnym. Crace stał na patio. Dowódca Greaves był człowiekiem subtelnym i ciężko 122

Nosz kuźwa nie, co mnie bardzo smuci.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

452

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension było odczytać jego myśli. Ale teraz coś zrozumiał. - To oznacza, że chcesz mnie zachować przy życiu. Był absolutnie zszokowany. - Nadal jesteś dla mnie użyteczny. Byłbym idiotą rezygnując z twojej wiedzy. Zmrużył oczy. - Miałem zamiar zrezygnować z twoich usług, ale nadal jestem pod wrażeniem planu jaki wymyśliłeś. Gdyby został bardziej dopracowany, wierzę, że miał szanse powieść się. Żadne z nas nie przewidziało, że Kerrick ma tak silny instynkt przetrwania. Nie powinien mieć, ale cóż, Alison się w to wmieszała, a ona ma moc. - Pokręcił głową. - Widzisz, nawet ja jestem zaskoczony. I nigdy jeszcze tak nie byłem. Nadzieje napłynęła do serca Crace i poluzowała ciasny węzeł. Wziął pierwszy oddech, od momentu gdy ambulans odjeżdżał spod pałacu Pani Endelle. Był w pogotowiu, czekając i obserwując, chroniony mgłą Dariana. Obserwował pracę strzygoni. Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście, gdy nowo wyniesiona postąpiła według jego niecnego planu i wystrzeliła energią w Lukena, Marcusa i Havily. I nawet wtedy, gdy Kerrick interweniował przyjmując na siebie impet uderzenia tryumfował. I wtedy stało się najgorsze. Alison sprowadziła Kerricka. To cholerne uderzenie energii powinno zabić cztery osoby. I tyle mocy wśród wojowników. Nic więc dziwnego, że Dowódca lwią część swojego wysiłku wkładał w sprzątniecie Wojowników Krwi. - Jestem na twoje rozkazy mistrzu, teraz i na wieki. Dowódca wstał. - Ach, uwielbiał twoje maniery, prawie doskonałe. Wierzę, że nauczyła cię ich Juliana. - Wziął Crace pod łokieć. - A teraz chodź, musimy ułożyć nowy plan. Niestety wydaje się, że bogowie aktualnie sprzyjając Strażnikom Wyniesienia – ale

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

453

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension fala zawsze się odwraca – i to mój Crace jest prawdziwa natura życia. Fala zawsze się odwraca. Musimy tylko jej dać kuksańca. A w międzyczasie obawiam się, że musimy zająć się nowym wybranym. Moje Wyrocznie były bardzo zajęte. Tym razem śmiertelnik ze skrzydłami. Crace zatrzymał się. - Śmiertelnik ze skrzydłami? Ale ... to przecież niemożliwe. - To samo mówiłem o Alison, gdy dowiedziałem się o jej mocach. Ale chodźmy spotkać się z Hardingiem. Chce wsparcia i pomocy bo nie wie jak ma przeoczyć naszą małą interwencję w pałacu Endelle. A jeżeli chcesz, możesz się pożywić. Crace zadrżał. Pożywienie, tak. Tak, w rzeczy samej.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

454

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Dobrzy przyjaciele powiedzą to, czego nikt inny nie ośmieli się powiedzieć. - Zbór Przysłów Beatrice z Czwartej. Rozdział 22 Alison odcięła metkę z jedwabnej bluzki, z zielonej bluzki jaką zakupiła wcześniej w sklepie w Drugim Scottsdale. Podobną miała na sobie kiedy pierwszy raz spotkała Kerricka, w noc kiedy została wprowadzona w świat wyniesiony, świat wampirów. Szloch ugrzązł w jej piersi. Chciała przestać płakać, ale nadal miała morze łez do wylania. Zaczęły strumieniem spływać po jej twarzy. Jej nos był w opłakanym stanie. Wydmuchała go i wytarła twarz. Popełniła poważny błąd i nie wiedziała jak właściwie postąpić, by iść na przód. Havily, jak kiedyś obiecała, pozwoliła jej zostać w jej miejskim domu, w wolnym pokoju. Alison potrzebowała nowego ubrania, więc w końcu poszła na zakupy. Taka trywialna rzecz, zwłaszcza, że o mało nie zabiła swojego faceta. Jej gardło zapłonęło, jeszcze więcej łez zrosiło sypialnię. Upłynęły trzy dni. Spędziła je w szpitalu, przykuta do łóżka Kerricka, nawet wtedy gdy szansa na to, że umrze dawno minęła, patrząc jak z godziny na godzinę mu się polepsza. Zamęczała Horacego błagając go, by przychodził do Wojownika i leczył jego rany, zamęczała chirurgów, a nawet Stwórcę chodząc do szpitalnej kaplicy i modląc się na klęczkach, by przyspieszył jego uzdrowienie i wyprostował sprawy, wymazał przeszłość, by jej wybaczył.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

455

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kerrick będzie żył. Po tym jak przyjął energię na swój brzuch wrócił z martwych. Przeżył operację i będzie żył, by walczyć kolejnego dnia. Teraz pochyliła się nad parą DKNY jeans, jej ulubionych. Odcięła kolejną metkę. Miała czkawkę, gdy się wyprostowała. Powiesiła jeansy na wieszaku w szafie. Spojrzała na swoje wszystkie nowe ubrania. Znowu zaszlochała 123 i zmaterializowała więcej chusteczek do nosa z opakowania stojącego w łazience. Kerrick prawie zginął. Ta myśl ją załamała. Upadła na dywan, między małżeńskim łóżkiem, a otwartymi lustrzanymi drzwiami szafy. Zaczęła rozpaczliwie płakać. Fale smutku i żalu uderzyły w powietrze. Jaką idiotką była myśląc, że Druga Ziemia będzie dla niej inna. Havily pojawiła się w drzwiach. Podbiegła do niej, uklękła obok. - Nie, nie, nie - rzuciła uspakajającym głosem, obejmując Alison za ramiona. - Nie płacz. Nie płacz wyniesiona. On żyje. - Prawie go zabiłam. Zabiłam! - Ale żyje. - Zginął. - Ale go sprowadziłaś. Alison położyła się w pozycji embrionalnej i zaczęła się kołysać. Havily kołysała się z nią szepcząc jej do ucha. - Żyje... żyje... żyje. Alison ponownie miała czkawkę. Jeszcze mocniej się kołysała. W końcu odwróciła się do Havily i spojrzała jej w oczy. - Mogę z nim być? - Oczywiście, że tak. 123

Ali skończ już, błagam ...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

456

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Nie, nie mogę. Mam za dużo mocy. Powinnam wiedzieć. Powinnam wiedzieć. *** Havily zmaterializowała nowe chusteczki z łazienki i otarła twarz Alison. Pomyślała, że sama mogła paść na twarz i płakać jak dziecko. Nie powinna czuć się taka opuszczona, nie po tym co się stało, nie po tym jak Marcus przeobraził się w rozszalałą bestię, nie po tym jak na swój dominujący sposób spróbował ją wziąć przy ścianie w rotundzie, w pałacu Pani Endelle, na oczach Boga i wojowników. Nie mogła pojąć dlaczego czuje taki pociąg do tego faceta. Był całkowitym zaprzeczeniem tego, czego pragnęła w życiu. Chciała mężczyznę który czuje pasję do Drugiej Ziemi, taką samą jaką czuła ona, który chce wnieść istotny wkład w polepszenie się sytuacji całego społeczeństwa, i na pewno w zakończenie wojny. Wojownik Marcus – na pewno nie zasłużył na miano wojownika124 - niewiele wiedział o bezinteresowności. Pomagał Wojownikom Krwi tylko na wyraźny rozkaz Endelle. Nie, Marcus nie był wart nawet jednej płochej myśli, nie mówiąc już o tysiącach, które mu poświęciła, odkąd po raz pierwszy podłapała zapach lukrecji w Jaskini. Teraz znikł. Powrócił na Śmiertelną, na dobre. Łzy spływały po jej policzku. - Przeze mnie płaczesz - jęknęła Alison. Może płacz był zaraźliwy? Problem polegał na tym, że nie rozumiała co jest źródłem jej udręki, poza tym, że nie mogła zapomnieć jak Marcus został rzucony na ziemię przez Lukena, jego ręce trzęsły się gdy czołgał się w jej stronę, próbując się do niej dostać. Ciągle powtarzał: - Havily idę po ciebie. Będę cię chronił. Łzy zaczęły płynąć szybciej i mocniej. 124

No wkurza mnie ta jej ocena,. Wyniesiona raptem 100 lat a Marc jest wojownikiem od 4 tys. .

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

457

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Marcus odszedł późną nocą po tym jak Horace go uzdrowił. Poprosił wojowników o wybaczenie za swoje idiotyczne zachowanie, a z nią się nawet nie pożegnał, nie przeprosił. No dobra, wcale tego nie chciała, ale przeprosiny byłyby na miejscu, ponieważ wmieszał ją w walkę muszę-cię-natychmiast-mieć-tu-i-teraz. Zmaterializowała jeszcze więcej chusteczek. Jeden stos podała Alison, a drugi zostawiła sobie. Kiedy Marcus przyszpilił ją do ściany, nie była w najmniejszym stopniu przerażona. Może zdziwiona, głodna jego ciała. Och tak Boże… była wręcz wygłodniała. Za długo żyła w celibacie. Przez piętnaście lat nie spojrzała na żadnego faceta, nikim nie była zainteresowana. Jej misja pożerała wszystkie wolne godziny. Romantyczną miłość zastąpiła wiara, że przez restrukturyzacje administracji coś zmieni w wojnie. To obsesja stała się jej raison d’être 125, jej siłą napędową. Nie potrzebowała miłości. Nawet jej nie chciała. Naprawdę.126 I wtedy pojawił się Marcus, na trzy dni, i rozbił w proch całe jej nudne życie. Pragnęła go. Okrutnie go pragnęła. A teraz jeszcze wkradł się w jej sny. Więc tak, to dlatego ryczała. *** Kerrick leżał w szpitalnym łóżku. Nienawidził tkwić w sterylnym środowisku, ponieważ sugerowało słabość i bezbronność, dwie rzeczy na które żaden wojownik nie mógł sobie pozwolić. Co gorsza miał czas na myślenie. Brzuch nadal go bolał jak cholera, mimo pomocy Horacego. Ale nie miał co narzekać, uzdrowiciel przyspieszył leczenie co na Śmiertelnej Ziemi zajęłoby 125 126

Powód istnienia. Jak ślicznie się oszukujemy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

458

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension miesiące i zakończyło się mnóstwem blizn. Wyniesiony wampir pozwoli mu opuścić szpital, za jakieś trzy, cztery dni. Uniósł lewą dłoń i przeczesał luźne włosy. Wziął ostrożnie wdech. Cholera. Nawet oddech sprawiał problemy, jeszcze nigdy nie został tak zraniony. Alison była przy nim każdego dnia. Jej obecność była potrzebna, a nawet wymagana, aby wspomóc proces jego leczenia. Jednak dzisiaj obudził się z nowymi myślami, przerażającymi myślami, powrócił do dawnej tragedii, do głębokiego bolesnego żalu, do wydarzeń które nadal pragnął cofnąć. Myślał o byłych żonach i dzieciach. Ponownie poczuł się skrzywdzony. Przez całe życie jego pierś była mocno ściśnięta łańcuchem i z każda godziną ten cholerny łańcuch był coraz bardziej zaciskany. A co do Alison, wcale nie miał do niej żalu za pomyłkę, za wysłaną energię, która mało nie kosztowała go życia. Kiedy wrócił myślą do jej obrzędu, wszystko co mógł sobie przypomnieć to walkę, wiedzę, że jeden fałszywy ruch jego miecza, jeden najmniejszy błąd z jego strony, pozostawianie strzygonia, narazi ją i skończy się jej śmiercią. Nie winił Alison za to co się stało później. Wiedział kto był winny, ten cholerny drań, samozwańczy Dowódca. Nadszedł atak, tym razem cholernie sprytny, spektakularnie obmyślany. Greaves nakarmił Alison wizją, a ona to kupiła. Najwyraźniej jego intencją nie było ją zabić, ale wykorzystać, co kolejny raz zmusiło go do przemyślenia kwestii ich partnerstwa. Od momentu wyniesienia nie była zagrożona bezpośrednim atakiem, jednak aby ją chronić i tak powinien od niej odejść. Nie mógł jej narażać z powodu znajomości z nim lub z resztą Wojowników Krwi. Spłynął na niego, jakże kurwa logiczny i genialny wniosek.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

459

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odkąd został powołany Komitet, a prawa ustabilizowały konflikt trwający między Endelle a Dowódcą, żaden wyniesiony nie został zaatakowany po obrzędzie wyniesienia, niezależnie jak silny. Więc ten atak nie był wymierzony w Alison. Ona po prostu została narzędziem Dariana, które wybrał, by ponownie zaatakować Wojowników Krwi. Co on sobie myślał? Prawda była taka, że był samolubny, skoncentrowany na sobie i własnej przyjemności, na swojej potrzebie Alison, na swojej żądzy. Rezultat? Przestał myśleć o swojej pozycji Wojownika Krwi. A teraz będą mieli jeszcze córkę. Zamknął oczy i wziął głęboki wdech. Niemal śmiertelny wypadek, energia rzucona w jego pierś stała się przebudzeniem z szaleństwa, którego mało nie popełnił z Alison. Żył jak w śnie, wierząc, że Druga nie jest tym czym jest, a jego życie jako Wojownika Krwi, jego praca... nie jest niebezpiecznym zadaniem, którym była. Tak, będąc w szpitalu, pozwalając by jego narządy wewnętrzne leczyły się z prędkością światła, miał dość czasu by wszystko przemyśleć i obmyślić plan gwarantujący, że Alison nie będzie przebywała w jego pobliżu. Tylko był jeden mały szkopuł, na samą myśl, że zabraknie jej w jego życiu, nóż wbijał się w jego serce. Jak on przeżyje bez niej? Bez jej dotyku, miłości, ciała? Ale od tej chwili najważniejsze było jej bezpieczeństwo, jej i dziecka. A nigdy nie będą bezpieczni przy nim. Puknie do drzwi, po chwili weszła Alison. Miała na sobie jasnozieloną jedwabną bluzkę. Podobnie była ubrana w kompleksie medycznym, za pierwszym razem gdy się spotkali. I ponownie mocno związała włosy.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

460

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kiedy to było? Lata temu... Wyglądała uroczo, ale była smutna. Jej oczy były zaczerwienione, nos lekko spuchnięty. Nacisk w jego piersi rósł z każdym krokiem jaki zrobiła. - Cześć. - Jej głos był ledwie szeptem. Zbliżyła i pochyliła się nad nim. Mocno i czule pocałowała … w czoło.127 Poruszył głową i spojrzał w jej niebieskie pełne łez oczy. - Co się stało? Z dzieckiem okay? Dotknęła dłonią brzucha. - Tak. Przysunęła krzesło do łóżka, jak miała w zwyczaju i usiadła. Chwyciła jego prawą dłoń. Otarła łzy. - Alison, co jest? Ale wiedział. Podobnie myśleli. Znał jej umysł. Ona jego. Więc tak, wiedział. Uniosła wzrok na niego. - Nie możemy tego zrobić, prawda? Więc, ona też doszła do tego samego cholernego wniosku. Pokręcił przecząco głową. - Nie, nie możemy. Skinęła głową i przycisnął jego dłoń do czoła. - Nie płacz. Głupie słowa, zwłaszcza, że jego oczy płonęły, a szczękę miał zaciśniętą. Po chwili wstała, wzięła bardzo cienkie szpitalne chusteczki z pudełka przy jego łóżku i wytarła nos. Kiedy się uspokoiła powiedziała. - Myślę, że powinnam opuścić Phoenix, przenieść się do innego miasta. - Innego miasta? 127

O rany, to się musiało spodobać Kerrickowi.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

461

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Odwróciła się do niego i parsknęła z irytacją. - A myślisz, że będzie nam łatwo, jeżeli będziemy przebywać w tym samym miejscu? Odwrócił wzrok. - To będzie niemożliwe. Ale gdzie pójdziesz? Czy kiedykolwiek zobaczy swoją córkę? Jeżeli tak, to jak często będzie ją widywał? Jak to do cholery mogło się udać? Wiedział, że miała racje. Był realnym zagrożeniem dla niej, jak wcześniej dla Heleny. Ale wciąż na samą myśl, że Alison gdzieś zniknie jego bicepsy napinały się i stawały się twarde jak głazy. - O czym ty kurwa mówisz?! - Mocny kobiecy głos ryknął w pokoju. - Inne miasto Alison? Nie bądź debilką.128 Kerrick odwrócił się w stronę drzwi. Stała w nich Endelle, w dziwacznej pelerynie z pawich piór narzuconą na krótką sukienkę w grochy. Dodaj do tego sznur korali i wyglądałaby, wypisz wymaluj, jakby wróciła z pierdolonego Mardi Gras. Jezuuuu. Machała plikiem papierów trzymanych w dłoni. - Alison, zgłosisz się do Obozu Szkoleniowego Milicji dla Kobiet. Twój trener będzie na ciebie oczekiwał jutro, o ósmej rano. Wszystkie informacje są tutaj. - Co? - wrzasnęła Alison. - Ona nie jest wojownikiem! - krzyknął Kerrick. Szarpnął się do przodu, ale dobry Boże, zapomniał o niedawnej operacji. Runął na poduszki i jęknął … mocno. Spocił się. Starał się oddychać, ale ból wystrzelił przez jego pozszywane narządy i mięśnie, jakby ktoś wystrzelił z miotacza ognia na najwyższym poziomie. Boże wszechmogący! Zabiję babę. Przez głowę przeleciał mu długi ciąg wulgaryzmów. 128

Wejście smoczycy. Kocham ją – Mad :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

462

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Co mamrotałeś? - zapytała Endelle, nawet się uśmiechnęła. Tiaaa, suka wróciła i najwyraźniej miała pełno planów. Endelle wbiła wzrok w Alison. - Twoje moce muszą być jak najlepiej wykorzystane. Jestem pewna, że dobrze wyszkolona dasz radę zabić niejednego strzygonia, a po kilku dekadach to ty będziesz szkoliła innych Wojowników Milicji. Głos Alison brzmiał słabo. - Oni są czymś w rodzaju Gwardii Narodowej połączonej ze służbami policji. Ale … Endelle przerwała jej. - Tak, masz racje, a ty zostaniesz jednym z nich, i nie ma dalszej dyskusji, ani rozmów o opuszczeniu Drugiego Phoenix. I na miłość boską dość kurwa jęczenia. Aha, zapomniałam, gratulacje z powodu dziecka. Powodzenia wyniesiona Wells. Rzuciła papiery w powietrze i znikła. Leciały w każdą stronę, kilka spadło na łóżko Kerricka. Alison wskazała dłonią na miejsce w którym przed chwila znikła Endelle. - Do licha, w co ona była ubrana? Ta skóra była twarda i śmierdząca. Co to było? Kerrick pokręcił głową. - Nie wiem. Hiena? Alison zaśmiała się jednak po chwili jej twarz posmutniała. Położyła dłonie na biodrach i pokręciła głową. Patrząc na niego powiedziała. - Nie mogę uwierzyć … że ona oczekuje, że zostanę wojownikiem. Boże, tak samo pasuję na wojownika... jak ty na fryzjera. Parsknął śmiechem i znowu poczuł ból. W końcu odzyskał oddech. - Nie... rozśmieszaj... mnie - wybełkotał. - Przepraszam, to nie miało być śmieszne, mimo że jest.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

463

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kiedy zaczęła się śmiać, chwycił poduszkę i położył na brzuchu. Wziął więcej głębokich wdechów. Tiaaa, ta kobieta, teraz już wampir, rozśmieszała go. Więc jak on do cholery pozwoli jej odejść? Wspólny śmiech nie trwał długo, bo przez następną godzinę siedziała obok niego, trzymała go za dłoń, nic nie mówiła i na siłę próbowała opróżnić pudełko z chusteczkami. *** Alison leciała nad White Lake. Euforia wprowadziła jej umysł w stan bliski błogości, jej serce trzepotało w klatce piersiowej, mrowiły ją palce. Położyła się na wietrze, skrzydła napędzały ją do przodu w długich ciągach. Lot. Coś wspaniałego. Tak jak wcześniej obniżyła lot w kierunku jeziora, wyprostowała nogi i skrzydła, zawisła nad taflą wodny i umoczyła palce nóg. Czuła jak ogarnia jej serce ogromna tęsknota, tęsknota tak ostra, że chciała płakać i wrzeszczeć. Spojrzała w górę, i tym razem zobaczyła wirujący niebieski wir...a dalej poza nim nowy świat, białe marmurowe wille, niektóre wiszące wśród chmur, piękny świat. Trzecia Ziemia. Ta sama geografia. Inny wymiar. Tęsknota wzrastała. Chciała wzlecieć w górę, ale jezioro niewidocznymi mackami trzymało ją w miejscu. Mocny chwyt, którego nie mogła zerwać, nieważne jak bardzo się starała. Obecność innych wzmacniała i zachęcała ją. Chwyciła ich za ręce. Razem tworzyli potężny łańcuch i w końcu zaczęła się wznosić. Ręce opadły. Leciała coraz szybciej w stronę niebieskiego wiru.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

464

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jeszcze nie! - warknął męski głos. Nieznany jej głos. - Musisz jeszcze trochę poczekać, ale to ty będziesz narzędziem, które złamie to co musi być złamane. Gdy nadejdzie czas, wszystko się wyjaśni. Alison obudziła się, otworzyła oczy i spojrzała na inny pułap. Ach, sufit w domu Havily. Przycisnęła dłoń do klatki piersiowej. Nadal czuła tęsknotę za Trzecią Ziemią. A dopiero pojawiała się na Drugiej. Jak mogła odczuwać taką potrzebę, za nowym wymiarem? Strażnik... słowo dryfowało po jej umyśle, wypowiedziane tym samym męskim głosem jaki słyszała w śnie. Zacisnęła powieki i wzięła głęboki wdech. Ten sen był głębszy. Inny niż wcześniejsze. Tym razem poleciała przez Koryto, w stronę niebieskiego wiru, prowadzącego na Trzecią Ziemię. Złamie to, co musi być złamane. Została skierowana do Obozu Treningowego Milicji dla Kobiet, a i tak śniła, nawet jeszcze mocniej o Trzeciej Ziemi. Tylko co do diabła miała z tym wszystkim zrobić? *** - Odpierdol się! - Kerrick spojrzał na Jean-Pierre'a. Sześć dni w szpitalu poważnie nadszarpnęło jego nerwy i samokontrolę. A teraz brat rozwalił się na krześle, a jego słowa tylko bardziej go wkurzyły. Jean-Pierre wzruszył ramionami. - Ale jeżeli jej nie chcesz Kerrick – jego imię zabrzmiało jak Karreeick – to mogę się o nią ubiegać. Jest urocza i pachnie morzem. - Pachnie lawendą pieprzony idioto i nie ma cholera mowy, nie zbliżysz się do niej na krok. - Odwrócił wzrok od przyjaciela. - Po co kurwa tu jesteś?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

465

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - By otworzyć ci oczy, ty cholera kupo łajna. - Znowu łajnna. Jednak kobiety kochały jego akcent. Alison też się spodoba? Wzdrygnął się. Odrzucił prześcieradło, przełożył nogi przez krawędź łózka i usiadł. Nadal bolał go brzuch, ale czuł się na tyle dobrze by uciec z tego pieprzonego sterylnego miejsca. Szybko zmienił ubranie, na tyle szybko, by nie oślepić JeanPierre'a. Ubrał się w jeansy i T-shirt. Wstał, ale stopniowo. Jean-Pierre chwycił go za ramię, ale strząsnął jego dłoń. - A więc, przylazłeś tutaj by wyrwać moje flaki z powodu... wyniesionej Wells? - Przyszedłem – powiedział zmiękczając swój akcent na angielskich słowach - aby wbić trochę rozumu do twojego pustostanu, mon ami. - To nasza wspólna decyzja. - Należy do ciebie, przecież chyba to widzisz. Jest twoją breh, i nosi twoje dziecko. Nie bądź takim pieprzonym upartym idiotą. - Urwał. - Strasznym durniem. Kochasz ją, non? - Tak. - Jak ziemia deszcz. - A ona znajdzie kogoś innego, non? - Powinna. - Więc ktoś obcy ma wychować twoją córkę, tak? - Ponownie, odpierdol się Jean-Pierre. Myślisz, że o tym nie myślałem? - Wiesz, uważam, że ty nadal nie zaakceptowałeś ostateczności swojej śmierci, i jej. Wszyscy umrzemy, nawet w tym wyniesionym świecie. Masz szansę być szczęśliwym. Tak więc skorzystaj z tego. Kerrick odwrócił się do niego. - Czemu sam do cholery nie wziąłeś sobie żony, przemądrzały francuski dupku? Wzruszył ramionami, a po chwili się wyszczerzył.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

466

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Ponieważ kocham wszystkie kobiety. Nigdy nie mógłbym kochać jednej. Nie jestem tobą. - Machnął lekceważąco łapą jakby zakończył dyskusje. - Jesteś głupkiem. Tylko poczekaj J.P. Ona w końcu nadejdzie, i wtedy dokładnie zrozumiesz jakim to jest piekłem i dlaczego nie będziesz w stanie z nią być. Zaczął sztywno chodzić. Pchnął drzwi swojego pokoju i wyszedł na korytarz. Im więcej robił kroków tym silniejszy się czuł. Musiał wynieść się ze szpitala. Jean-Pierre dogonił stadko kobiet i zanim się zorientował galijski wojownik oczarował je wszystkie i zaczął z nimi odchodzić. Może w tej chwili nie znosił J.P, ale nadal nad niego nastawi karku. Przeszedł przez główną bramę, znalazł swoją komórkę i zadzwonił do Centralnego. - Hej Jeannie. - To jest mój facet! - krzyknęła. - Jak się masz do cholery, duhuro? Uśmiechnął się i odrobinę rozluźnił. - Nie mogło być kurwa lepiej. Przenieś mnie do domu w Drugiem Scottsdale. - Jasne. A jak twój spaghetti żołądek? Spojrzał na brzuch i poklepał obolałe ciało, na którym krzyżowały się blaknące blizny. - Teraz wygląda bardziej jak lasagna. Roześmiała się, więc i on musiał. - Trzymaj się Kerrick. Poczuł wibracje i po chwili stał w drzwiach swojego domu, sapiąc z bólu. Och, kurwa. Nie powinien tak szybko się zdematerializować. Święta Matko Boska. Oddychał wolno, ponownie poczuł się jakby ktoś wsadził mu palnik w dupę. Cholera. Dopiero po dobrej chwili, śmiał się ruszyć, ale nadal nie mógł głęboko

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

467

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zaczerpnąć powietrza. Pozostał w miejscu i rozejrzał się wkoło. Spojrzał na prawo, na rozległy salon z okazałymi meblami dostosowanymi do wielkich ciał wojowników. Zerknął na lewo, na wielką bibliotekę, którą wypełniał książkami przez stulecia. Przed nim były zakręcone schody, prowadzące do jego sypialni, z której nie korzystał od dwustu lat. Spojrzał na drzwi prowadzące do piwnicy. Stłumił westchnienie. Nie myśląc zbyt wiele, zrobił jeden krok do przodu, a później kolejny. Wspinał się po schodach, a jego brzuch ryczał z bólu. Gdy był na górze, odwrócił się na prawo i ruszył do podwójnych drzwi sypialni którą dzielił z Heleną. Gdy był w pokoju napłynęły wspomnienia: jak budował ogromne łóżko z baldachimem, dla jego wygody jak i baraszkowania. Jak kochał się w nim z Heleną, a ona to uwielbiła. Czuł ból w sercu, brakowało mu Heleny tak samo jak Alison. Minął łóżko i podszedł do łukowatego okna, dużego na jakieś pięć metrów. Rezydencja była położona na ćwierć milowej działce. Spojrzał w dół. Trawnik był wiecznie zielony, a drzewa zostały sprowadzone z całego świata, wszędzie rosły kwiaty. Na tyłach domu ścianę pokrywały kwiaty kapryfolium. Z miejsca w którym stał słyszał ćwierkanie wśród krzewów. Helena nalegała na ogród. - Skoro musimy żyć na pustyni, to ją przekształcimy. Była silną babką, prawdziwą żona dla wojownika. Ale w końcu jej brat był wojownikiem, więc doskonale rozumiała ich świat, znała niebezpieczeństwo, i je akceptowała, wyśmiewała obawy Kerricka. A potem zginęła. Wziął głęboki oddech, rękę położył na brzuchu. Helena nigdy nie składała obietnic, prawda? Nigdy nie mówiła w kategoriach lat czy stuleci. Ona przestrzegała

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

468

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jednej zasady, kardynalnej zasady grupy wsparcia AA – krok za krokiem. O nic więcej nie prosiła. A on nigdy jej nie wierzył. Ale teraz, jak o tym myślał, to ona naprawdę nigdy nie prosiła o więcej niż o kolejny dzień z nim. Więc tak, od początku rozumiała i znała ryzyko, a żyła pełną piersią mimo okropnej rzeczywistości jego pracy. I zapłaciła za to. Tak samo jak ich dzieci. Teraz w drodze było kolejne dziecko, tym razem córka. Jak ją nazwie Alison? Czy ją zobaczy? Będzie miała niebieskie oczy po matce? Jej miękkie blond włosy? Jej moce rzucania energią, które przechodziły przez wymiary albo rozszarpywały brzuch wojownikowi? Chciał wiedzieć. Musiał wiedzieć. Wpatrywał się w cisze za oknem. Nasuwało się podstawowe pytanie. Nie wchodził do tej sypialni przez dwa stulecia. Teraz w niej był. Czemu? *** Dwa tygodnie po rozpoczęciu swojego treningu Alison weszła pod prysznic w koszarach. Spłukała dwa centymetry kurzu zdobytego podczas pełnego dnia treningu w terenie. Miała wrażenie, że jej płuca są zatkane. Wydmuchała kilkakrotnie nos pozbywając się pyłu zatykającego zatoki. Żałowała, że nie mogła zadzwonić do siostry i jej wszystkiego powiedzieć. Joy była jej przyjaciółką, powiernicą, także doradcą od ponad dziesięciu lat, mimo że przez ostatnie sześć żyły osobno. Jednak nie mogła wykonać telefonu na Śmiertelną Ziemię, bez specjalnego zezwolenia, a teraz jej trener na to się nie wyrazi zgody. Z jakiegoś powodu kobieta była bardzo spięta, nawet zaniepokojona jej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

469

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension obecnością z obozie treningowym, ale nie wiedziała dlaczego. Alison wiedziała, że dawała sobie ze wszystkim radę, ale to też oznaczało, że nie mogła porozmawiać z siostrą i otrzymać pocieszenia jakiego potrzebowała. Im więcej czasu mijało tym bardziej jej siostra będzie się martwić, nawet może zacznie się obawiać, że została porwana, podczas jej zmyślonej podróży do Meksyku. Przynajmniej prysznic trochę ją zrelaksował. Kiedy zaczęła program poprawy siły fizycznej, rygory szkolenia wojskowego sprawiały, że na koniec każdego dnia jej mięśnie były w opłakanym stanie i stały w ogniu. Nadal przebywała w terenie kiedy ostatni z rekrutów udawał się pod prysznic. Potrzebowała chwili dla siebie, z dala od suki-przyjmij-odpowiednią-pozycję. Nienawidziła się kłócić, a osiągnęła punkt w którym jej nerwy mogły puścić. Bała się że skończy wysyłając za dużo energii w jedną z tych macho bab, na zatracenie. Woda rozkosznie uderzała w jej głowę, szyję i ramiona. Jej napięcie spadło, ale była świadoma męczącego uczucia w klatce piersiowej, jakby grawitacja podwoiła swój uścisk na jej sercu. Bardzo tęskniła za Kerrickiem, bardziej niż się spodziewała. Minęło dopiero czternaście dni, ale jej samotność stała się serią tsunami która ją zatapiała. Płakała cicho w poduszkę każdej nocy. W snach czuła kardamon. Jak miała znieść separację? Odwróciła się i pozwala by woda spływała po jej głowie. Przycisnęła dłoń do brzucha świadoma jak zawsze nowego życia wewnątrz jej. Chciała aby jej dziecko miało ojca, by dorastało jak ona, przy miłości, opiece i tkliwości obu rodziców. Wyłączyła wodę, wytarła się i ubrała w świeży zielony mundur i skarpetki. Wyciągnęła się na łóżku i położyła dłonie pod głowę. Dobrze było się położyć, i musiała kilka rzeczy przemyśleć. Wiedziała jedno. Tak dalej być nie może, nie mogła co noc się załamywać. Coś

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

470

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension musiało się zmienić. Kiedy zaczęła rozważać swoją sytuację, czuła jak wzrasta w niej opór, zbudowany w okowach złości, gniewu, frustracji i żalu, być może wykuty podczas walki na arenie z Leto. Czy ona to przetrwała tylko po to by wylądować w obozie treningowym, rycząc co noc? Jakoś te dwie rzeczy ze sobą nie współgrały. Jaki był sens wyniesienia z tymi samymi mocami co Endelle skoro wylądowała w jakimś cholernym obozie szkoleniowym, do którego całkowicie nie pasowała? Czy to ma być jej wyniesione życie? To miało być lepsze niż jej odizolowana egzystencja na Ziemi? Wynik był dokładnie taki sam – w istocie była całkiem sama, jak była przez całe życie. Nadal powstrzymywała swoje moce, i starała się nikogo nimi nie skrzywdzić tak samo jak na Śmiertelnej, i wciąż żyła ograniczona, sfrustrowana, nie przygotowana na swoje istnienie, cholera. Swoją drogą co ona robiła trenując się na wojownika? Nie miała serca dla takiej służby. Nigdy nie miała. W tym zawodzie będzie jak paproć, która spodziewała się rozwijać pod słońcem pustyni. Jeszcze gorzej, że jej serce umierało. Nie widziała Kerricka dwa tygodnie, ta wymuszona separacja zamiast stawać się łatwiejsza robiła się coraz trudniejsza. Kiedy się pożegnała z Kerrickiem w szpitalu nie spodziewała się, że będzie się czuła aż tak źle. Miała wrażenie, że jej serce zostało rozdarte na malutkie kawałeczki, nadal krwawiło i odmawiało uleczenia się. Tak, kochała go. Spała z nim. Zaszła z nim w ciążę. Ale znała go zaledwie trzy dni. Jasne. Jej miłość do niego opętała ją, taka głęboka mentalna więź była możliwa tylko na Drugiej, i wszystko zmieniała, ponieważ znała Kerricka. Znała go. Znała. Go. Nurkowanie w umyśle pozwoliło jej zrozumieć i poznać jego charakter i życie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

471

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension A połowa jej bólu brała się z tego, że wiedziała co on teraz czuje, gdy został od niej oddzielony. Kerrick znał miłość, wiedział jak głęboko kochać. Pasował do modelu mężczyzny lub kobiety, którzy byli szczęśliwe żonaci i było bardziej niż prawdopodobne, że pragną tego samego ponownie. Był dwa razy szczęśliwy. Widziała te małżeństwa, gdy nurkowała w jego umyśle. Nawet teraz kiedy myślała o jego pierwszej żonie Marcie, o jego drugiej żonie Helenie czuła wobec nich wielki szacunek, bo każda z nich dała Kerrickowi szczęście, głębokie zadowolenie, i głęboką ulgę w walce i presji życia. Znając zwłaszcza ofiarę Heleny, zadała sobie trudne pytanie. Czy dobrze robiła trzymając się z dala od Kerricka? Część niej, stara część która wyrosła na Śmiertelnej była pewna, że odseparowanie się od społeczeństwa to właściwa droga, bo to był sposób w jaki zawsze żyła. Ale była też inna część, nowa część, która ją dręczyła i powtarzała pytanie - Czy nadal masz zamiar przeżyć swoje życie w strachu? Jednakże konsekwencją jej pomyłki w pałacu Endelle mogła być śmierć. Więc jak mogła być z Kerrickiem mając tak dużo mocy i już raz prawie go uśmiercając? Odpowiedź była jedna – nie mogła. Wróciła myślami do drugiej żony Kerricka, Heleny. Poznała tą kobietę oczami Kerricka, miłość jaką czuł do niej, jego oddanie, jego podziw. Uśmiechnęła się, gdy o niej myślała. Widziała jak Helena kłóci się z Kerrickiem. Widziała jak przez lata jej odmawiał i w końcu jak wygrała. Kobieta ze stali. Kobieta która nie bała się życia. Rozumiała ryzyko małżeństwa z Wojownikiem Krwi, a mimo to nalegała na małżeństwo z nim. W czasie kłótni z nim nigdy nie powiedziała że ich miłość wszystko zwycięży. Jej argumenty zawsze odzwierciedlały rzeczywistość jego sytuacji. - Odmawiam życia w strachu, teraz i zawsze. Jesteś tym kogo pragnę i akceptuję całe ryzyko związane z twoim życiem jako wojownika.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

472

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jak to jest żyć z taką odwagą? Po raz kolejny przyszła jej go głowy arena. Skoro przeżyła coś takiego jak walka z Leto, to nie przeżyje wszystkiego co wymyśli Darian? Ale może to było złe pytanie. I w tym momencie niebiosa rozstąpiły się i wiedziała jakie musi sobie zadać pytanie. Nikt nie wiedział ile mają dni przed sobą, ale czy nie lepiej żyć na pełnym gazie, ujeżdżać huragan, bez obawy, niż uciekać w otchłań rozpaczy? Jej tętno przyspieszyło. Usiadła. Wzięła głęboki wdech, a całe zmęczenie po dniu treningu z niej opadło. Czy nie lepiej ujeżdżać huragan? Uderzenie adrenaliny przeszło przez jej system i niemal w jej samem chwili włosy uniosły się na jej karku. Poczuła to samo kłucie świadomości jakie w pałacu Endelle, w noc gdy nastąpił atak. Jak wojownicy nie czekała co nastąpi. Skoczyła na nogi i przywołała przypisany miecz z pokoju gościnnego z domu Kerricka w Queen Creek, gdzie go wcześniej zostawiła. Poczuła mrowienie po bokach kręgosłupa, podświadomie wiedziała, że kiedyś to będą jej zablokowane skrzydła, ale jak powiedział Kerrick przez najbliższy rok na pewno ich nie otworzy. Moment później dostrzegła przebłysk czarnych skrzydeł trzech strzygoni między pustymi barkami. Nie mogła jeszcze latać, ale mogła lewitować. Uniosła się w róg pokoju. Początkowo pizdusie byli zdezorientowani, ale kiedy ją dostrzegli wystrzelili w jej kierunku. Nie miała pewności czy ich wszystkich pokona, więc zamiast z nimi walczyć przeniosła się bezpośrednio do Jaskini, stanęła pośrodku pokoju. Na szczęście trzech wojowników było obecnych - Luken, Medichi, i Santiago. Wrzasnęła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

473

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Strzygonie! Przyjęła pozycję wojownika, nogi szeroko rozstawione, wyprostowana, miecz ujęła w obie dłonie. Zauważyła początkowe zdziwienie wojowników, ale szybko przyszli do siebie chwytając za broń. Kilka sekund później strzygonie podążyły jej śladem, a ona po prostu zeszła z drogi mężczyznom pozwalając im zająć się draniami. Walka trwała kila sekund. Trzech zaprawionych w walce potężnych facetów, przeciwko trzem strzygoniom. Mieli szansę jedną na milion, że przeżyją. Zginęli. Medichi zadzwonił do Centralnego po sprzątanie. Alison stała w pobliżu. Była w obozie treningowym, więc już się przygotowała by zniknąć, ale Medichi chwyciła ją za ramię i pokręcił głową. - Nigdzie nie idziesz wyniesiona Wells. Powiedź nam co się stało? Zgaduję, że jak wrócisz nadal będziesz w niebezpieczeństwie. Skinęła głową bo podejrzewała to samo. Kto wie co na nią czekało w koszarach? Do tej pory była pewna, że po wyniesieniu ataki się skończą. Ale zarówno Endelle jak i Kerrick nie mieli racji. Dotknęła z roztargnieniem brzuch. - Poczułam okropne uczucie, jakby pająk łaził mi po szyi. Trzej wojownicy zaszemrali ze zrozumieniem. - W następnej chwili ich zobaczyłam. - W koszarach? - warknął Medichi? - Uzbrojeni? - I w pełni rozwiniętymi skrzydłami. Nie mogłam z nimi walczyć sama, i nie wiedziałam co innego zrobić, więc przeniosłam się tutaj. Przepraszam. - Cholera, nie przepraszaj - parsknął Medichi. - Dobrze postąpiłaś, ale to jest jakieś pieprzone gówno. Strzygonie ścigające wyniesionego w koszarach w obozie treningowym...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

474

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison zmarszczyła brwi. - Więc mam racje myśląc, że nie powinni mnie atakować w koszarach – to nie jest normalne. - Nawet odrobinę. Jesteś teraz wyniesiona i ten atak jest bardziej niż nielegalny. Endelle może to zgłosić i Komitet będzie zmuszony podjąć działania przeciwko Greavesowi. Ten drań nie ma ich wszystkich w kieszeni. - Zaczął chodzić i mamrotał. - Chociaż to nie znaczy, że nadal nie będą cię atakować. Kurwa, trzeba ściągnąć Kerricka, i Thorne'a. Do diabła, wszyscy bracia muszą być. Trzeba wezwać też JeanPierre'a i Zacha. Kerrick. Och nie... - Czy to jest konieczne? Naprawdę musisz ściągać tutaj Kerricka? Boże, jak bardzo chciała go zobaczyć. Jeżeli do te pory jej serce waliło to teraz dudniło w jej piersi. Medichi zbliżył się, jego oczy były pełne współczucia. - Przykro mi Alison, ale jeżeli tego nie zrobimy on nam urwie jaja. Więc zlituj się nad naszą trójką. Przeniosła spojrzenie z Medichi na Lukena i Santiago. Skinęła głową. Odesłała swój miecz z powrotem do pokoju gościnnego w domu Kerricka. Napłynęły do niej wspomnienia w bolesnych falach z czasu spędzanego z nim w jego domu. Czekała, jej serce coraz mocniej biło. Wygładziła swoje wciąż wilgotne włosy. Nie miała pojęcia jak wygląda. Co zrobi jak go znowu zobaczy? A ważniejsze, zdobędzie się na odwagę Heleny i będzie miała z nim wspólne życie? Czy jej córka pozna ojca?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

475

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Zmiany nadejdą Ale tylko wtedy, gdy serce zostało ukształtowane przez cierpienie Zbiór Przysłów - Beatrice z Czwartej

Rozdział 23

Kerrick nie widział Alison dwa pieprzone długie tygodnie. Czuł się jakby mu wyrwano serce z klatki piersiowej. Przebywanie z dala od niej zamiast stawać się łatwiejszym, stało się ćwiczeniem masochizmu. Wiedział gdzie była – na obozie szkoleniowym. Codziennie otrzymywał raporty od jej trenera. Co najmniej na to nalegał. W końcu nosiła jego dziecko. Musiał wiedzieć, że jest bezpieczna, pomimo faktu, że nie mogli ze sobą być. Więc dlaczego czuł się jak drań, jakby ją zwiódł? Siedział w swojej bibliotece trzymając w dłoni szklaneczkę Maker. W sumie nie patrzył na nic. Miał kilka godzin zanim nadejdzie jego kolej na nocną walkę – i dzięki Bogu za tą walkę. W przeciwnym razie popadłby w szaleństwo. Minęło czternaście dni odkąd widział ją ostatni raz, i nie potrafił znaleźć gruntu pod nogami. Przypomniał sobie ostatni raz, gdy siedział na tym samym fotelu czytając pretensjonalną książkę o historii wyniesienia, mając nadzieję, że znajdzie jakiś sposób, aby powstrzymać atak breh-hedden. Zadzwonił telefon. Sięgnął zmysłem – jego brat Medichi. Bracia byli w Jaskini, a on już odmówił i nie przyłączył się do nich. Miał iść jak zawsze do Blood & Bite, ale na razie musiał być sam. Po powrocie ze szpitala wyniósł się ze swojej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

476

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension piwnicy używając jej tylko na codzienny trening. Z jakiego powodu którego nie rozumiał, zaczął sypiać w głównej sypialni. Nadal nie był pewien czemu zrobił ten krok. Bo tak naprawdę nic nie zmieniło się w jego życiu. Poza Alison. Ale jej w jego świecie już nie było, prawda? A jego dziecko rosło w niej. Ale czy to miało znaczenie? Oboje zdecydowali, że nie mogą być ze sobą i podjęli taką decyzję. Świetnie. Telefon zadzwonił ponownie. Jeszcze raz Medichi. Po raz kolejny nie zareagował. Ale gdy telefon zadzwonił po raz trzeci poczuł wezwanie Thorne'a. Wstał i odebrał. Po kilka słowach jakie usłyszał napłynęła mu krew do głowy, serce zaczęło walić. - Przenieś mnie, natychmiast. Poczuł wibracje i po chwili twardo wylądował na obie bose stopy pośrodku pokoju w Jaskini. Zignorował wszystkich sześciu wojowników, kręcił się w koło, aż w końcu na prawo znalazł jedyną osobę która się liczyła. - Alison! Co do cholery się stało? Patrzyła się na niego, miała rozchylone usta, ale wydawało się, że nie mogła mówić. Wtedy fala lawendy uderzyła go w pierś i zrobił krok do tyłu. O cholera! Zacisnął oczy i potarł dłonią twarz, powstrzymując rekcję swojego organizmu. - Mów co się stało! - warknął. Najpierw mówiła powoli gdy opowiadała o ataku w koszarach, a następnie nabrała szybkości i skończyła słowami: - Pomyślałam, że to może być sensowne i przyprowadziłam ich tutaj, oczywiście

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

477

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension miałam nadzieje, że polezą za mną, i tak się stało... - Cholera! - odwrócił się do Thorne'a i napotkał jego pijackie spojrzenie. - Czy Endelle została poinformowana? - Przybędzie. - Dobrze. Bo to kurwa kolejny raz nie może się zdarzyć. - Jego głos był podzielony na trzy rezonansy i wszyscy wojownicy cofnęli się patrząc się na niego. - Nie pozwolę by to się kolejny raz stało! - warknął sfrustrowany. - To jest jakieś wielkie gówno! Usłyszał wymamrotaną aprobatę braci. Chodził teraz wkoło i głęboko oddychał. Gdyby nie unikał patrzenia na Alison, jego kuśka jeszcze bardziej by stwardniała i prawdopodobnie by ją zaatakował. A jeżeli jej zapach miał być wskazówką, wiedział, że była na to bardziej niż chętna. Cholerny breh-hedden. *** Alison ledwo oddychała, gdy wpatrywała się w swojego wojownika. Chodził po pokoju jak szaleniec, ale wyglądał cholernie seksi w opiętych jeansach i w ciemnoniebieskim T-shircie. I tak, te jego wspaniałe nagie stopy. To musiały być hormony ciążowe129, ponieważ to co czuła patrząc na niego zostało pomnożone przez dziesięć. Nie, przez tysiąc. Jej ciało za nim łkało, wiedziała, że go zalała swoimi specjalnie dla niego zaprojektowanymi lawendowymi feromonami, ale nic na to nie mogła poradzić. Jej usta były nabrzmiałe, tak samo jak jej piersi, które już były większe z powodu ciąży i mocno napierały na stanik. Przynajmniej luźny mundur nie mógł tego ujawnić 129

O rany skąd ja to znam :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

478

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension innym wojownikom wokół niej. Powietrze wokół Kerricka zawirowało i przestał chodzić. Pojawiła się Endelle z twardym wyrazem oczu. Miała na sobie dziwny garnitur, z jakiegoś dziwnie błyszczącego szarego materiału, nie całkiem ze skóry. - Co się do diabła dzieje? - Zauważyła Alison. - Wyniesiona Wells, dlaczego nie jesteś kurwa w obozie szkoleniowym według rozkazu? Thorne przerwał jej i powiedział jej o strzygoniach i dodał. - Wiesz co to znaczy – nie może tam wrócić. To jest oczywiste, że usuną ją z obozu. To nie będzie ostatni atak. Jej wyniesienie jest początkiem, nie końcem. Kerrick stanął obok Thorne'a patrząc wszędzie byleby nie na Alison. Tym razem zaczęła chodzić Endelle. Zaczęła przeklinać. - Nigdy nie posunął się tak daleko. Dlaczego ta zasada? Dlaczego teraz? Dlaczego Alison? Kurwa. Musi wiedzieć, że złożę skargę Komitetowi. Cholera! Jednak Alison ledwo zwracała na nią uwagę. Zamiast tego nie mogła przestać gapić się na Kerricka. Ponownie w nią uderzyło jaki jest przystojny, jaki wysoki, jaki muskularny. Jego włosy wojownika były rozpuszczone, i chciała jej przeczesać palcami. I znała te mięśnie, każdy ich centymetr. - Wyniesiona Wells! - Parsknęła Endelle. - Spójrz na mnie! Siła głosu Endelle zmusiła Alison do oderwania wzroku od Kerricka i przeniesienie pełnej uwagi na Najwyższą Administratorkę. Endelle zmrużyła oczy. - Dostaniesz ochronę w obozie treningowym. Następnym razem, gdy pojawią się strzygonie nie uciekaj do mojej elitarnej grupy po pomoc. Mamy wojskowy łańcuch dowodzenia. Z niego korzystaj. Wybuchło ogólne niezadowolone.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

479

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Alison wrzasnęła. - A ilu Milicjantów umrze próbując mnie chronić? Sytuacja jest nie do przyjęcia i się na nią nie zgadzam. Kolejny wdech i szuranie nogami. - Nie zgadzasz się? - wycedziła Endelle. Alison wiedziała, że powinna okazać więcej szacunku zwłaszcza gdy znalazła się twarzą do ziemi i ze sztyletem na szyi. - Naucz się swojego miejsca Wells. Szybko. Bo mam krótki bezpiecznik. Alison już miała użyć swojej mocy, ale poczuła wibracje a w następnej chwili znalazła się w biurze swojego trenera w obozie treningowym. Nadal była twarzą do ziemi, ale napór sztyletu na jej szyję znikł. Spojrzała w górę. Była sama. Och Boże. Pochyliła się nadal na kolanach. Ponownie zmaterializowała miecz i chwyciła go w dłoń. Wiedziała dokładnie co się za chwilę stanie i nie dlatego, że była jasnowidzem. Jakieś trzy sekundy później pojawiła się Endelle, trener i trzech strzygoni. Nie zostali długo. Jedno spojrzenie na Endelle i znikli. - Kurwa! - warknęła Endelle. Spojrzała na Alison. - Thorne, miał jednak rację. Cóż, to może nie jest nowy rodzaj gówna, ale zgaduję, że zabawa z tobą dopiero się zaczyna. *** Jak tylko Alison wyniosła się z Jaskini, Thorne wysłał Kerricka do domu. Skierował się do sypialni i zdematerializował ciuchy. Poleciał pod prysznic i włączył zimną wodę ze wszystkich ośmiu głowic. Czuł się tak jakby lawenda przesiąkła jego zmysły, zatoki, mózg, i nie mógł się pozbyć tego zapachu. I był twardy jak kamień.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

480

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Cholera. Co do cholery miał robić? Zimna woda uderzała w niego, jego skóra nadal stała w ogniu. Zastanawiał się czemu nie ulatnia się para spod prysznica pomimo arktycznej temperaturze wody. Gdyby tylko nie był w tym samym pokoju z Alison... Żądza rozprzestrzeniała się poprzez jego ciało, a wszystko co czuł to lawenda, lawenda, jeszcze więcej lawendy. Kiedy w końcu niektóre z jego bolesnych pragnień zmalały, wyszedł spod prysznica, owinął się ręcznikiem. Cholera ta woda była naprawdę zimna. W końcu ubrał się w kilt na nocną robotę i dopasował uprząż. Rozejrzał się po sypialni. Wpatrywał się w łóżko. Położył dłonie na biodrach i zmrużył oczy. Potrząsnął kilka razy głową. Popełnił błąd do cholery. Myślał, że mógł powrócić do tego co było zanim w jego życiu pojawiała się Alison. Myślał, że tak po prostu może wrócić do swoich ślubów, i ignorować pożądanie jakie czuł, tak samo jak pierwotną potrzebę ochrony jej. Ale coś się w nim zmieniło z chwilą, gdy pierwszy raz ją zobaczył w kompleksie medycznym. Tak, walnął go mocno breh-hedden, rzucił go na kolana, ale to nie było to, co teraz go złapało. Coś niepojętego go trzymało. Wiedział, że popełnił błąd odsuwając się od Alison, ale nie wiedział jaki. Ponownie pomyślał o Helenie. Oddała życie by z nim być. - Wybrałam życie z tobą. - powtarzała. - To jest mój przywilej, moja przyjemność, a nawet mój zaszczyt i wniosę odrobinę spokoju w twoje życie, tak samo jak ty w moje. Jesteś moim wyborem, lepszym czy gorszym, na śmierć i życie. Na śmierć i życie. Jak to powiedziała Endelle?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

481

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Zaufaj Helenie. Kiedy przyjął na pierś i brzuch uderzenie energii Alison i zaczął zdrowieć w szpitalu, jego naturalne instynkty zaczęły umykać. A potem powrócił do tego jak żył przez ostatnie dwa stulecia. A w ciągu nich był tylko ledwie cieniem człowieka, na skaju wyczerpania nerwowego, wiecznie ze szklaneczką Maker w dłoni, trzymając się linii, która kosztowała go codziennie odrobinę życia. Zawsze będzie czuł się winny śmierci Heleny. To jest po prostu w naturze prawdziwego mężczyzny, nieodłączne poczucie odpowiedzialności, by każdego zachować przy życiu, by zagwarantować bezpieczeństwo, by każdy był szczęśliwy i usatysfakcjonowany. Wydał ciężkie westchnienie. Teraz pytaniem było; czy myśli o Alison czy o samym sobie? Czy on naprawdę obawia się, że jego bliskość spowoduje jej śmierć, czy po prostu boi się agonii kiedy ją straci, gdy umrze w wyniku agresji Dowódcy? Jak przypuszczał jedno i drugie. Ale jaka była prawidłowa droga w tej sytuacji? Chciał z nią być, tęsknił za nią w snach i myślał o niej na jawie. Teraz musiała zmierzyć się z nową sytuacją. Mimo jednej z głównych zasad Drugiej, Greaves wysłał za nią strzygonie. Jasna cholera. Thorne ma racje, ataki na nią nigdy się nie skończą. Jej wyniesienie było początkiem, nie końcem, a Endelle była w błędzie myśląc, że nawet trzy szwadrony Milicji coś zrobią z wyjątkiem utraty życia, straci je również Alison. Wiedział, że obecnie musiał sobie odpuścić winę tego co się stało w przeszłości, z Martą, Heleną i trójką dzieci. Życie było twarde i takie było zawsze, od samego początku. Decyzje były podejmowane, i tak jak mówiła Endelle, śmierć się zdarza. Pewnego dnia on umrze, tak samo jak Alison, nawet ich córka. Nie mógł dłużej zaprzeczać prostej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

482

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension prawdzie, należał do Alison, do ich córki. Obecność Alison w jego życiu zmusiła go by zrobił wieli krok poza granice jego dotychczasowego życia, i w przyszłość. Roześmiał się i pokręcił głową. Cholera, tylko jedno spojrzenie i czuł się bardziej niż mężczyzną, bardziej potężny. Jak do cholery to było możliwe? Oczywiście breh-hedden wzywał go w dzikich okrzykach znad krawędzi jego ciasnego, ponurego życia. I tym razem tego nie powstrzymał. Pozwolił, by to uczucie go wypełniło, fizyczny zamiar, seksualna potrzeba, warczenie jego umysłu błagającego o obecność Alison w jego głowie. Stał w nogach łóżka i wyobraził ją sobie jak nago w nim leży, jej blond włosy rozłożone na poduszce i prześcieradle. Chciał ją w swoim łóżku, w tym łóżku, w łóżku w którym teraz spał. Chciał ją teraz i zawsze. Wtedy zrozumiał, w końcu zrozumiał, że jego życie zmieniło się całkowicie, nie odrobinę, ale w każdy możliwy sposób. Zobaczył przyszłość i wiedział czemu zakończy obrzęd breh-hedden. Jego urocza terapeutka nie narodziła się, aby zostać wojownikiem. Niektóre kobiety były do tego stworzone, ona miała ratować życie. Czuł się podniesiony na duchu bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, zdeterminowany, nastawiony na cel. Niech by się waliło i paliło, nadeszły złe lub dobre czasy, nadeszło życie czy śmierć, będzie z Alison. Będzie ją kochał, chronił jak tylko potrafi najlepiej, a ona będzie jego breh.130 Uśmiechnął się a następnie roześmiał. Wydał potężny wrzask ku niebiosom. Dłużej nie będzie patrzył wstecz, ale stanie twarzą w twarz z przyszłością i z życiem, z prawdziwym życiem. Poczuł niskopoziomowe wibracje w swoim ciele, coś czego nigdy do tej pory 130

Alleluja, jesteśmy w domu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

483

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension nie czuł. Wziął głęboki wdech. Jasna cholera. Czy to jest możliwe? Cholera tak, to możliwe. Dzisiaj zaczął nowe życie i to było jasne jak cholera, że to był najlepszy sposób, aby je zacząć. Uspokoił się i wyobraził sobie bibliotekę. Pomyślał, że to w końcu jest kurwa sprawiedliwe. Podróż trawa sekundę, może dwie. Ciemna jazda przez Dolną Przestrzeń, pustka i nagła twarda świadomość, oślepiający pęd adrenaliny po wybuchu endorfin. Przeniósł się do biblioteki. Chwała Stwórcy w końcu mógł to robić. Potrząsnął głową i zamknął oczy. Pomyślał o kolejnym miejscu. Znowu wibracja krwi i kości. Otworzył oczy. Wrócił do głównej sypialni. Roześmiał się. Dematerializował się tuzin razy. W końcu mógł się dematerializować. Mógł. Się. Dematerializować. Cholera, mógł! Jeszcze jedna wycieczka do sypialni i w końcu się uspokoił. Pojawiło się wielkie pytanie w jego głowie, ale już znał na nie odpowiedź. Alison była za to odpowiedzialna, za wszystko. Teraz musiał rozwiązać cholerny problem Endelle. *** Alison słuchała jak jej trener kłóci się z Panią Endelle. Sprzeczka dotyczyła ilości obrońców, jaką trener będzie musiała jej przydzielić dwadzieścia cztery

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

484

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension godziny na dobę i w dodatku przez cały tydzień, by byli w stanie odeprzeć strumienie ataków strzygoni. Alison uniosła się ze swojej klęczącej pozycji, ale nadal trzymała w dłoni miecz. Nadal zachowywała ostrożność, mimo że było mało prawdopodobne, aby strzygonie teraz zaatakowały. Nie, kiedy w pobliżu była Jej Sukowata Wysokość. Kiedy trener, wysoka kobieta z szerokimi barami obniżyła podbródek, oparła palce na biurku i pochyliła się w stronę Pani Endelle, Alison mogła przeżuwać nagłe napięcie mknące przez powietrze. Po prawdzie, spodziewała się znaleźć trener na podłodze, ze sztyletem na szyi, ale z jakiegoś powodu Endelle pozwoliła na zuchwalstwo. - Najwyższa Administratorko to, co sugerujesz oznacza samobójstwo dla wszystkich w to zaangażowanych. Z cały szacunkiem, wyniesiona Wells jest jedynym wojownikiem w całym obozie treningowym, która jest w stanie walczyć ze strzygoniem, a nawet z trzema. Wiesz jakie są wskaźniki wymagane by Milicjant pokonał strzygonia? Czterech na jednego, a i tak śmiertelność wynosi dwadzieścia pięć procent. Czterech naszych żołnierzy na jednego strzygonia a i tak niektórzy umierają. Wyniesiona Wells wymaga stałego nadzoru dwunastu milicjantów, zakładając, że pokaże się tylko strzech pizdusi. Ona jest dla nas zadaniem niewykonalnym. Potrzebuje ochrony Wojowników Krwi. Te fakty, przedstawione przez kobietę rozumu i władzy, zmusiły Alison do skonfrontowania się ze swoją sytuacją w zupełnie innej perspektywie. Do tej pory zakładała, że może samodzielnie stworzyć sobie życie na Drugiej. Ale to po prostu było błędne założenie. Czy jej się to podobało czy nie, potrzebowała ochrony, sporo ochrony, i jej córka też. Nie miała wątpliwości, że dziecko zrodzone z kodu DNA Kerricka będzie stanowiło zagrożenie dla Dowódcy. Od tej chwili będzie zmuszona

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

485

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mieszkać w całkowicie bezpiecznym domu i będzie musiała mieć stały dostęp nie tylko do Kerricka, ale do wszystkich braci, by przeżyć. Poza tym rozważała wcześniejsze swoje myśli. Musiała żyć pełną piersią i ujeżdżać huragan. Na nagłą myśl o wspólnym życiu z Kerrickiem uśmiechnęła się. Również rozważała swoje sny o White Lake, które nadal ja nawiedzały, odkąd przybyła do koszar. Zawsze kończyły się tak samo, palce w wodzie, jest wzrok utkwiony w Korycie prowadzącym na Trzecią Ziemię. Za każdym razem słyszała nieznany męski głos. Chciała otworzyć Koryto prowadzące na Trzecią, a on ją powstrzymywał ciągłe powtarzając, że odpowiedni czas nadejdzie. Słowo Strażnik jeszcze raz zostało wyszeptane męskim głosem w jej umyśle. Strażnik. Kerrick by Strażnikiem Wyniesienia jak i Wojownikiem Krwi. - Co do cholery się z tobą dzieje? Alison przesunęła wzrok na Endelle. - Słucham? - Widzę to w twojej głowie. Dlaczego Strażnik gra w twoim umyśle jak starta płyta? - Nie jestem pewna. - Masz kurwa bardzo aktywny umysł, i to mnie cholernie rozprasza. - Przepraszam, nie chciałam przeszkadzać - powiedziała i uśmiechnęła się. - I mogłabyś zetrzeć ten swój cymbałowaty uśmiech z twarzy? Alison pokręciła głową. - To całe szkolenie na wojownika nie jest odpowiednią drogą dla mnie. - A ty wiesz jaka jest odpowiednia? Alison przytknęła. - Tak.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

486

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Powiedziała to z taka mocą, że Endelle wbiła w nią wzrok. - Myślę, że musimy powrócić do Jaskini i jeżeli możesz wezwij wszystkich Wojowników Krwi, sama się wytłumaczę. A po tym co powiem, jeżeli nadal będziesz nalegała bym wróciła do koszar, chętnie wrócę. - W porządku. Endelle zmaterializowała komórkę i zadzwoniła. - Thorne. Są z tobą wszyscy Wojownicy? - Przewróciła oczami. - Dobra. Sprowadź ich wszystkich do Jaskini. Telefon znikł. Endelle położyła dłoń na karku Alison, ścisnęła i przeniosły się do pokoju wypoczynkowego wojowników. Alison potknęła się kiedy jej stopy dotknęły podłogi, rezultat skwaszonego humoru Endelle. Medichi, Jean-Pierre i Santiago nadal tam byli, a wraz z nimi Thorne. Santiago siedział tym razem na krześle barowym i pałaszował genialnie wielką kanapkę. Wziął wielkiego gryza, oczy miał szeroko otwarte. Lewą dłonią przerzucał sztylet, w rękojeści błyszczał czerwony klejnot. Luken i Zacharius odwrócili się do niej, nadal byli w kiltach. Wojownicy będą walczyć całą noc. Thorne przyłożył telefon do ucha, coś mówił cichym głosem, skinął kilka razy głową, a chwilę później Kerrick zamigotał w pokoju. Jego spojrzenie przesunęło się na Alison, i ja uwięziło. Tym razem puścił w jej stronę silną falę kardamonu, która w nią uderzyła i walnęła tyłkiem o ziemię. Uśmiechnął się, skrzyżował ręce na piersi i patrzył na nią. Miał na sobie bitewny kilt, uprząż, toporne sandały, naprawdę gorące wysadzane ćwiekami skórzane ochraniacze na nadgarstki, chwilę później rozłożył swoje ogromne białe skrzydła, i wiedziała, że akurat to zrobił dla niej. Wyglądał cholernie seksi, dokładnie

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

487

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension w ten sposób w jaki wyglądał gdy pierwszy raz się spotkali. Nawet jego włosy były uwolnione z cadroenu. Podniosła się i wyprostowała mundur. Napotkała jego wzrok, tym razem nieruchomy, jego spojrzenie było intensywne, jakby próbował jej coś powiedzieć, coś bezgłośnie, i w jej umyśle. Coś się zmieniło. Wstrzymała oddech. Zamrugała albo próbowała. - Co jest? - wysłała. Ale on tylko w odpowiedzi pokręcił głową i się lekko uśmiechnął, tak dobrze jej znany krzywy uśmiech. Jej puls przyspieszył. Co się zmieniło? Och Boże, wszystko. Wszystko się zmieniło. Czuła to w aurze między nimi. Odsunęła się od Endelle i stanęła w miejscu w którym mogła mówić i do niej i do wszystkich Wojowników Krwi. Wojownicy stali w szerokim łuku przed nią, najpotężniejsi wyniesieni na Drugiej. Thorne, ze swoimi zaczerwienionymi oczyma stał przy stole bilardowym. Luken ustawił się obok niego, prawie jak pies stróżujący, jego potężne ramiona były obnażone, był w wojskowym kilcie. Za nim Medichi który górował nad wszystkimi wzrostem i nigdy nie otwierał skrzydeł. Zacharius stanął obok niego, burza jego kręconych włosów została uwolniona z cadroenu i wachlarzem opadała na jego plecy, zmrużył niebieskie oczy, czekając. Santiago siedział na stołku obok niego. Też miał swoje czarne, piękne, błyszczce włosy rozpuszczone. Uniósł dłoń i kanapka znikła. Po chwili wstał i patrzył na nią. Jean-Pierre ustawił się obok niego. Trzymał w dłoni kij, długie kształtne palce zaciśnięte wokół drewna. Endelle stała jakiś metr od nich. Jej ciemne oczy lśniły, a brwi miała nisko opuszczone, powietrze wokół niej było

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

488

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wypełnione niepokojem, jak zawsze niecierpliwa. Nie mamy całego dnia, krzyczało z każdego pora jej ciała. Kerrick stał na lewo od stołu bilardowego, jego ogromne skrzydła trzepotały lekko, nie spuszczał z niej spojrzenia. Alison miała dziwne przeczucie, znajome déjà vu, że już tu była, i będzie, że to jej przeznaczenie, które zostało zrodzone w kompleksie medycznym i zostało rzucone przez stratosferę, właśnie tutaj, właśnie teraz. Myślała, że wyniesienie było wszystkim, że to wszystko co najważniejsze. Myliła się. Zrozumiała swoje miejsce kilka minut temu, w gabinecie swojego trenera, ale to także oznaczało, że zaczynała rozumieć: jej przybycie na Drugą nie było pomyłką, nie było przypadkowe, miało zaważyć na losach wojny. Wyprostowała ramiona. - Teraz wiem dlaczego Dowódca tak pragnie mojej śmierci. Endelle prychnęła. - Każdy to wie, masz za dużo jebanej mocy. - Tak, ale czemu ta moc ma służyć? Teraz widziała to wszystko tak wyraźnie. Objawienie przyszło z jej snów, z najgłębszej części jej podświadomości, z tajemnic będących daleko poza racjonalnym ludzkim umysłem. Przypomniała sobie piękno Trzeciego Wymiaru, widziała świat otwarty na nią, swoją bolesną potrzebę dostanie się tam i tego, że nie mogła tego jeszcze zrobić. Przypomniała sobie jak wzywało ją jezioro i potrzebę chronienia jeziora. Spojrzała na Panią Endelle, wzięła głęboki oddech, przesunęła się na krawędź stołu bilardowego i powiedziała. - Pewnego dnia, za kilka lat, otworzę Koryto prowadzące na Trzecią Ziemię. Najpierw świst wciąganego z niedowierzaniem powietrza, a następnie cisza jak

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

489

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension makiem zasiał. Ciężka, przerażająca. Grób zamknięty na tysiąc lat nie byłby cichszy niż Jaskinia. Szczęka Endelle opadła. Zielone oczy Kerricka świeciły z podziwem. Reszta wojowników najpierw spojrzała na nią, następnie na siebie i jak na zawołanie każdy z nich wbił spojrzenie w Endelle. Czekając. Alison przeniosła spojrzenie na Kerricka, sprawdzając jak przyjął tą rewelację, czy przypadkiem nie pomyślał, że oszalała. Była zszokowana gdy dostrzegła w jego oczach pewność, kiedy skinął jej głową. Dał jej kredyt zaufania jakiego do tej pory u niego nie widziała. Podbudowana tym odwróciła się do Pani Endelle i kontynuowała. - Wielokrotnie śniłam o White Lake, tak samo jak o Korycie na Trzecią, co noc od kiedy zaczęło się moje wyniesienie. W każdym śnie jestem ubrana w bitewny kilt, i lecę nad jeziorem z szeroko rozpostartymi szydłami. Mimo że nie potrafię wyjaśnić skąd znam swój cel, po prostu wiem. - Przyłożyła pięść do piersi. - Tutaj. I dlatego Darian, Dowódca, chce mnie zabić. Endelle wpatrywała się w Alison i tylko raz zamrugała. W końcu odwróciła się i zaczęła chodzić. Czoło miała zmarszczone, a skry szły z jej ciała jakby nie potrafiła kontrolować energii gdy myślała. Chodziła w tą i z powrotem wokół Wojowników Krwi. - Przejście na Trzecią Ziemię. Cholera. Jasna cholera. Jasna, jasna cholera. - Stanęła przed Alison. - Nie pogrywaj ze mną wyniesiona. Lepiej byś była tego cholernie pewna. Żadnych wątpliwości, żadnych pytań, żadnego nawet kurwa – o czym ja do cholery mówię? Alison pokręciła przecząco głową. - Nie mam wątpliwości. Nawet odrobiny. – szept wyszedł z jej ust.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

490

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension A kiedy te słowa padły poczuła jak głębokie przeczucie zapada w jej sercu, wykute nie z wątpliwości, lecz z pewności. Głęboka, surowa, przytłaczająca pewność. Była naczyniem przez które droga na Trzecią zostanie otwarta, a jej życie stanie się jeszcze trudniejsze. Opadła na kolana, i schowała twarz w dłonie. Jak długo tak siedziała nie wiedziała, ale zaskoczyło ją gdy zimne dłonie chwyciły jej. Uniosła wzrok i spojrzała w antyczne ciemne oczy Endelle. Jej Najwyższa Administratorka Drugiej Ziemi zmaterializowała ręcznik i wytarła Alison policzki, nos i brodę. Patrzyła w twarz Endelle, tak pełną wspaniałego zrozumienia, współczucia, a były to cechy które jak uważała Alison, Administratorka nie posiadała, lub bardzo rzadko okazywała. Endelle skinęła głową. - Odpowiedzialność wbiła cię w ziemię, prawda? Wargi Alison zadrżały. - Tak - wyszeptała. - Pamiętam taki sam dzień w moim życiu, jakieś dziewięć tysięcy lat temu. Pomyślałam wtedy o podcięciu własnych nadgarstków. - O Boże. - Gdybyś była niepoważna to ponownie postawiłabym nogę na twoi karku. Ale widząc to spustoszenie w twoich oczach? Tak, przekonałaś mnie. Jasna cholera Alison, otwarcie Koryta do jebanej Trzeciej jest poważnym cholerstwem. Endelle, trudna, najwredniejsza suka jaka się narodziła zagarnęła ją w ramiona i mocno przytuliła. - Witaj w moim świecie - przesłała. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

491

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Thorne nie potrafił przestać się cofać. Nie zatrzymał się póki tyłkiem nie uderzył w krawędź stołu bilardowego. Wpatrywał się w pieprzony koszmar, Endelle na kolanach, pocieszająca nowo stworzoną wyniesioną, która właśnie ogłosiła, że zostanie naczyniem otwierającym Trzecią Ziemię na Drugą. Potrzebował zmrożonego Ketel, palącego mu gardło. Czy nikt kurwa nie zrozumiał tego co on? Że ta nowa kłoda wielkości słonia, właśnie została rzucona na szczyt ogniska zwanego wojną? Przetarł dłonią twarz. Miał nadzieje, że moce Alison wyrównają stres, odciążą Endelle, odciążą Wojowników Krwi, odciążą jego, a nie że staną się powodem eskalacji wrogości Dowódcy i że ten cholerny drań przed niczym się nie cofnie. Potrzebował udać się do Konwentu, znaleźć się w swoim schronieniu, ale teraz uderzył w niego nowy ból. Wiedział, że kobieta którą chroni wkrótce stanie się częścią wojny. Cholera. *** Kerrick wziął głęboki wdech w płuca. Wypełniała go duma, podziw i żądza. Boże, kochał tę kobietę. A miłość trzymała go w stanie euforii, w stanie podjętej decyzji, w stanie nadziei, miał przez sobą możliwości i przyszłość z Alison. Fala niosła przeszłość w morze. Odwrócił twarz ku brzegowi, po raz pierwszy od dwustu lat. Alison była nowym lądem, nowym życiem, obietnicą przyszłości. Więc ona kiedyś otworzy Koryto na Trzecią. Jasna cholera. Jego skrzydła zaszumiały, dreszcze przeszły mu po plecach. Patrzył na nią i Endelle. Nie pamiętał by kiedykolwiek widział tak czułą Jej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

492

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wysokość. Co to oznacza na przyszłość? Jeden rzut oka na braci i wiedział, że myślą to samo. Zdumienie zapaliło się na każdej twarzy, jakby właśnie zobaczyli latającą świnię. W końcu wokół niego zawirowało zrozumienie, cyklon poruszał cię szybciej, coraz szybciej. Alison po raz pierwszy wypowiedziała słowo Strażnik, gdy wspomniała mu o swoim snach dotyczących White Lake. Gdyby była mężczyzną stwierdziłby, że powinna zostać Wojownikiem Krwi. Z całą pewnością miała moc. Ale po pierwsze nie miała do tego serca, a po drugie daleko jej było do mężczyzny. Skrzywił się i skrzyżował ręce na klatce piersiowej. Strażnik. A co gdyby to pojęcie rozbudować? Ale to byłoby zerwaniem z tradycją. Jednak od samego początku Alison była anomalią. Była jego breh, czymś czego nie spodziewał się w swoim życiu, nie kiedy breh-hedden był tak rzadki. A jednak tu była. Wziął głęboki wdech wiedząc, że to co zaraz zaproponuję będzie przeciwko całej tradycji na Drugiej. Sny o White Lake? Teraz on dostarczy interpretacje. - Pani Endelle. - Siła jego głosu uderzyła i odbiła się od ścian. Endelle wstała, za nią Alison, obie spojrzały się na niego. Endelle położyła dłonie na biodrach i wykrzywiła się do niego. Przesunął się do Alison. Wziął kilka głębokich wdechów. Endelle miała moc by go wykopać z jednej strony na drugą świata. Był niechętny otworzyć te drzwi, ale… - No Wojowniku, co kurwa chcesz?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

493

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przygotował swój tyłek i rzekł. - Uważam, że wyniesiona Wells może zostać Strażnikiem Wyniesienia. Przewróciła oczami i przemówiła tonem sugerującym, że jest największym idiotą. - O czym ty do cholery mówisz? Zapomniałeś, że Strażnikami są tylko mężczyźni i wojownicy, a Alison utrzymuje, że żadnym z nich nie jest. - kwaśno stwierdziła. Kerrick skinął głową. - Śniła, że jest Strażnikiem, co jest podstawową wskazówką, że powinna otrzymać specjalną dyspensę. - Obniżył podbródek. - Zastanów się. Jeżeli przyznasz jej status Strażnika, Komitet zostanie zmuszony, by to honować i nadać jej prawo nietykalności. - Prawo nietykalności oznacza, że Alison będzie miała pełną ochronę przed bezpośrednim atakiem. Cholera Kerrick, może na coś wpadłeś. - Odsunęła włosy ze skroni i pokręciła głową. - Co to oznacza? - zapytała Alison. - Kiedy na przełomie XIX i XX wieku został powołany Komitet, powstała zasada na którą zgodził się także Greaves, każda prywatna nieruchomość będąca w posiadaniu jednej ze stron nie może być atakowana. Wszyscy Strażnicy Wyniesienia jak i generałowie Dowódcy mają te same prawa. My nie atakujemy ich majątków, a oni naszych. W dodatku ta zasada obejmuje również bezpośredni personalny atak. Trzymamy się od nich z dala, a oni od nas, za wyjątkiem konfliktów na Pograniczach i Śmiertelnej. Każdy atak na Strażnika oprócz walk na Pograniczu i Śmiertelnej musi być ścigany w pełnym majestacie prawa. Nawet Greaves zawaha się przekroczyć tą linię. - Więc gdziekolwiek będę na Drugiej – powiedziała - będę bezpieczna?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

494

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tak bezpieczna jak to możliwe w tym świecie, ale tysiąc razy bezpieczniejsza niż bez tej nominacji. Odwróciła się do Kerricka i przesłała. - Więc mam szansę, nasza córka też. Kerrick skinął głową. Nawet uśmiechnął się. - Dokładnie. - Cóż - krzyknęła Endelle. - Muszę powiedzieć Kerrick, że to jest kurewsko genialna taktyka. Kurwa naprawdę genialna. Gratuluję ci i dopilnuję tego. Komitet jest mi coś winien za atak na mój pałac, a Dowódca może tego swojego małego fiuta wsadzić w maszynkę do mielenia mięsa. Tiaaa. Kerrick aż się cofnął obrazując to sobie, a niejeden wojownik syknął. Ale z drugiej strony, Greaves spowodował tyle problemów...więc... *** Alison zadrżała, jej nadzieja rosła. Dostrzegła w oczach Kerricka determinację jakiej wcześniej nie widziała. Chciała opuścić z nim Jaskinię, teraz, natychmiast, powiedzieć mu o zmianie jaka zaszła w jej sercu, ale nadal była jeszcze jedna rzecz która musiała być wyjaśniona. Odwróciła się do Jej Wysokości. - Pani Endelle. Unieważnisz mój rozkaz szkolenia się na Wojownika Milicji? - A co innego proponujesz, wyniesiona? Ze statusem Strażnika Wyniesienia nadal możesz służyć jako Wojownik Milicji, będziesz bezpieczna przed atakami w koszarach. Alison napotkała spojrzenie Endelle. Patrzyła w brązowe oczy. Doświadczyła

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

495

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension współczucia od tej kobiety. Przez dziewięć tysięcy lat Administratorka nosiła brzemię władzy, i sama dowodziła. Potrzebowała pomocy. Musiała też popracować nad swoim gniewem. Ale przede wszystkim to babsko potrzebowało przyjaciela. Choć była pewna, że jej propozycja będzie jak zaproszenie skorpiona na jazdę po jej ramieniu, powiedziała. - Jeżeli nie masz nic przeciwko temu, chcę służyć jako twój asystent. Boże, czy te słowa faktycznie opuściły jej usta? Miała cholerną pewność, że nie raz tego gorzko pożałuje, w najbliższych dniach, tygodniach, miesiącach, latach, cholera, dekadach... och Boże. Powolny uśmiech rozprzestrzenił się na twarzy Endelle, musiała odczytać myśli Alison. Jasne, że musiała. - Myślę, że kara pasuje do przestępstwa. Przekażę informacje twojemu trenerowi, może wracać do swoich spraw, zaś ty moja piękna wyniesiona, pojawisz się w moim jebanym biurze punktualnie o ósmej rano. - Rzuciła okiem na stojącego obok Kerricka, zmierzyła go wzorkiem i nie przegapiła lubieżnej iskierki w jego oczach. Oczywiście pod warunkiem, że będziesz w stanie chodzić. Alison powstrzymała się przez zaczerwienieniem, ale ledwo. Weszła w świat wojowników i wampirów, w świat wyniesionych, w świat przemocy, przekleństw, i wszelkiego rodzaju odniesień do seksu. Czas by to wszystko ogarnąć. Wzruszyła ramionami. - A od kiedy chodzenie jest problemem na Drugiej? Wszyscy wojownicy wybuchnęli śmiechem. Endelle skinęła głową. - Proszę, proszę. Może jeszcze jest nadzieja dla ciebie. - Uniosła rękę i znikła. Na długą chwilę w Jaskini zapadła cisza. Wreszcie Zacharius rzucił najistotniejsza pytanie.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

496

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension -Miała na sobie skórę węża?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

497

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Mit o breh-hedden Żyje w sercach kochanków Dostrzegając to, co najważniejsze Zbiór Wierszy – Beatrice z Czwartej

Rozdział 24 Kerrick wziął głęboki wdech i schował swoje skrzydła. Wiedział jedno gdy zrównał się z Alison wzrokiem–weźmie ją do łóżka i zakończy cholerny breh-hadden … dziś wieczorem. Miał zaproponować, by się stąd wynosili kiedy Thorne złapał go za ramię. Lider Wojowników Krwi spojrzał mu prosto w oczy i nawet posłał mu ostry uśmiech. - Więc to jest to człowieku. Kerrick oddał mu uśmiech. - Tiaaa. - Wątpił by jego głos mógłby być jeszcze niższy. Thorne roześmiał się i walną go w ramię. - Nie będziesz potrzebny dzisiaj. Kerrick zaczął protestować, bo zawsze mógł przyłączyć się później, ale Thorne podzielił swój rezonans. - Nie! - warknął swoim -jestem-kurwa-szefem – głosem, którego najczęściej używał w rozmowach z Kerrickiem. - Do jutra. Z jakiegoś powodu gardło Kerricka było ściśnięte. Szedł nową drogą, a Thorne

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

498

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension pójdzie ponownie do Blood & Bite po jeszcze jednego drinka zanim Centralny zacznie go informować o ruchach strzygoni. Nie wiedział co go opętało, ale chwycił Thorne'a i go objął, a Thorne odpowiedział uściskiem. - Ty szczęśliwy sukinkocie - wrzasnął mu w ucho. Gardło Kerricka jeszcze bardziej się zacisnęło, a oczy zapłonęły. Chryste. Oczywiście to się skończyło tak szybko jak się zaczęło. Kerrick puścił go. Obaj mężczyźni zaczęli kaszleć i po chwili pokiwali głowami. Zachrypnięty głos Thorne'a rozbrzmiał między nimi. - Chcesz podwózkę do Drugiego Scottsdale? Alison podeszła do Kerricka i objęła go w pasie. Owinął rękę wokół jej ramienia i mocno ścisnął. - Zrobię to. - Właściwie... - powiedział Kerrick patrząc na nich – ja to zrobię. Oboje wbili w niego wzrok. Thorne wybałuszył oczy. - Co kurwa? Możesz się dematerializować? To oczywiście zwróciło uwagę wszystkich braci, ponownie stanęli wokół niego. - Możesz się dematerializować? - krzyknęła Alison. Skinął głową. Nie mógł powstrzymać uśmiechu. Czuł się jak dzieciak na bejsbolowym boisku który pierwszy raz zaliczył bazę. Wszyscy bracia klepali go po ramionach i plecach. - To niesamowite - rzuciła z entuzjazmem Alison. - Jak? Kiedy to się stało? Wszyscy wojownicy nadstawili uszy, ale on patrzył tylko na nią. - W momencie gdy podjąłem decyzje, że nie mogę bez ciebie żyć.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

499

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Usłyszał jej szybki wdech i zobaczył jak jej oczy zabłysnęły łzami. - Tylko nie płacz - powiedział całując ją w czoło. - Nie ma płaczu w wyniesieniu. Zrozumie odniesienie? Zachichotała. - Ich własna liga. Uwielbiam ten film. Spotkali się wzrokiem i poczuł podmuch lawendy. Wziął głęboki wdech, zamknął oczy. Och Boże. Thorne dał znak. Nakazał najazd na Blood & Bite. Bracia wydali okrzyk radości i jeden za drugim zaczął znikać, a każdy z nich unosił tryumfalnie pięść w stronę Kerricka. Nagła pustka i cisza dotknęły go. Kochał Bractwo, kpiny, okrzyki, stały komfort męskiej więzi. Czuł ich obecność nawet gdy znikli. Rozejrzał się po ruderze jakim był pokój wypoczynkowy Bractwa, płaski telewizor był rozwalony, sofy obdarte ze skóry, stół bilardowy wyglądał jak kurza grzęda, nowe butelki po Ketel One i Maker i te wszystkie inne napoje preferowane przez wojowników walały się po barze. Jego bracia. Gdy spojrzał na Alison wiedział, że to wszystko się zmieni. Teraz główna część lojalności należy do niej, ich córki, ich rodziny. - Więc, możesz się zmaterializować - powiedziała ponownie. Skinął głową i zagarnął ją w ramiona. Położyła dłonie na jego uprzęży i uśmiechnęła się do niego. Poszukał jej spojrzenia. Byli razem, a jego serce było pełne. - Chcę żebyś zrozumiała co miałem na myśli – nie mam zamiaru żyć bez ciebie i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

500

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension naszej córki. Ale to są moje uczucia, pragnienia i intencje. A jakie są twoje? Chcę być z tobą, bardzo, ale nie będę cię do niczego zmuszał. Nigdy tego nie zrobię. Położyła dłoń na jego policzku, jej oczy błyszczały. - Pragnę być z tobą i nie mam zamiaru żyć bez ciebie. Ale mam jedno pytanie które muszę ci zadać. - A to jest? - Zabierzesz mnie ze sobą kiedy będziesz się materializował? Roześmiał się. - Nie wiem. Ale to pewne jak cholera, że spróbuję. - Więc zrób to Wojowniku. Skinął głową, objął mocniej Alison i pomyślał o domu. Zmaterializował się kilka sekund później w swojej sypialni przy łóżku z Alison wciąż w jego ramionach. Pociągnęła nosem dwa razy i się rozpłakała. Nie był pewny dlaczego płacze 131, więc czekał. Pogładził jej włosy, ramiona i plecy. Jego szyja była mokra. - Pomyślałam – w końcu powiedziała - że to się nigdy nie zdarzy. - Westchnęła. Poczuł ruch powietrza – zmaterializowała chustkę do nosa. - Ale nie miałam zamiaru płakać. Jestem taka szczęśliwa. - Wiem - odrzekł, rozkoszując się jej ciałem przyciśniętym do jego. - Też cię kocham, ale nie myślałem, że będziemy razem. To się wydawało niemożliwe, ale jestem szczęśliwy, zostałaś ze mną. Tutaj. Teraz. Czuję się tak cholernie dobrze z tobą z moich ramionach... Strażniczko. Moja wspaniała terapeutko Strażniczko. Roześmiała się. Mocniej ją objął. Owinęła ręce wokół jego szyi i wtuliła się w jego ramiona. Miał swoją kobietę tam gdzie chciał, w jego sypialni, naprzeciwko swojego wielkiego łóżka. Chciał jej nagiej i między pościelą. - Kerrick - mruknęła, odchylając się, teraz jej ręce pieściły jego bicepsy. - Co się 131

Ja też nie, ale to już prawdziwa beksa.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

501

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension zmieniło … dla ciebie. Widziałam, że coś się zmieniło gdy powróciłeś do Jaskini, ale co? Spojrzał w jej oczy, piękne niebieskie oczy w oprawie złota, i wciąż mokre od łez. Położył jedną dłoń na jej karku, a kciukiem pogładził jej policzek. - Kiedy udałaś do się do obozu szkoleniowego, przeniosłem się do tego pokoju, do sypialni którą dzieliłem z Heleną dekady temu. Poruszyła się lekko i spojrzała na łóżko. Westchnęła i z powrotem wróciła spojrzeniem do niego. Kontynuował. - Zacząłem o niej myśleć. O rzeczach jakie do mnie mówiła. O argumentach jakich użyła by mnie przekonać do poślubienia jej. Była nieustraszona. Ale przede wszystkim z góry zaakceptowała własną śmierć. To była lekcja jaką musiałem się nauczyć, zwłaszcza jeżeli chciałem być z tobą i naszą córką, wspólnie dzielić życie. Musisz zrozumieć, wojownik jest napędzany potrzebą ochrony i to jest tak potężne jak tarcza jaką skonfigurowałaś, aby powstrzymać Leto. Z tym napędem przychodzi wina i niemożność zaakceptowania porażki. Przełknęła ślinę. - Dla ciebie śmierć Heleny i waszych dzieci była porażką. Jego serce zamarło. - Ogromną. - Ale Kerrick... - Nie. Nie, staraj się ukoić bólu. Nie możesz, a ja dobrze się z tym czuję, naprawdę, ale nie będę udawał, że ich śmierć nie stworzyła przepaści między nami. - Parsknął, jego dłonie poszybowały w górę i w dół jej pleców. - Prawda jest taka, że nie mogłem zrobić tego kroku z nikim innym poza tobą. Z osobą posiadającą takie moce i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

502

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension umiejętnościami jak ty. Nigdy nie mógłbym poślubić wyniesionej podobnej do Heleny, ponieważ w głębi serca wiedziałbym, że rezultat będzie taki sam. Też by zginęła. Dlatego nasza więź wydaje mi się cudem, tak samo jak nasz breh-hedden. To kim jesteś ze swoimi mocami jest powodem, dla którego mogłem zrobić krok w przyszłość. Dlatego możemy być razem, razem z naszą córką... Więc jestem wdzięczny za ciebie. Za ciebie - przerwał i wziął drżący oddech. - ...i wiem, że czeka mnie jeszcze jeden krok, bo niezależnie od twoich i moich mocy, jak ty lub ja popełnimy błąd w obliczeniach lub błędnie zinterpretujemy sytuacje, jak ta która miała miejsce w pałacu, to nasz czas szybko się skończy. Co oznacza, że jedno z nas – niech Bóg broni by nasza córka - musiałby ponieść ciężar naszej separacji. Ale zamiast stracić cię... wybrałem nas. I tak jak to było możliwe ogarnąłem to, co dzisiaj zostało mi podarowane. To co staram się powiedzieć, to to... że w końcu zaakceptowałem własną śmierć, tak samo jak twoją, czy naszej córki. Pomimo przyszłego strachu, smutku i cierpienia, chcę być z tobą, poznać cię jeszcze bardziej, kochać, mieć cię w moim łóżku, dzielić wspólne życie, i wychowywać naszą córkę. Spojrzał na nią chcąc aby wiedziała jak bardzo był szczery. Uniosła się na palcach i go pocałowała. - A co z tobą? - zapytał. - Co się zmieniło dla ciebie? *** Alison nie mogła znaleźć odpowiednich słów. Z jednej strony nadal była pochłonięta tym co powiedział. Jego słowa ją ucieszyły, mimo że składały się na zaskakujący strach i spowiedź, a z drugiej strony została nimi przytłoczona. Zastanowiła się jak bardzo przeanalizowała swoją sytuacje.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

503

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jej dłonie spoczywały na jego masywnej klatce piersiowej. Dotknęła dłońmi jego uprzęży napotykając ostry sztylet. Spojrzała na niego. - Jak przypuszczam nie możesz pozbyć się uprzęży? - Mogę - parsknął śmiechem. Wibracje dotknęły jej ramion. Ponownie owinęła dłonie wokół jego szyi i mocno wtuliła się w jego klatkę piersiową. Mruknął z aprobatą, jego ramiona otoczyły ją jeszcze raz, błogosławiona klatka pocieszenia i otuchy. Poszukała słów wyjaśnienia i zaczęła mówić. - To co się stało z twoim brzuchem i klatką piersiową po moim błędzie w pałacu... rozbiło mnie. Rozdarło moje zaufanie na strzępy. W ostatni dzień gdy byłam z tobą w szpitalu, byłam przekonana, że nigdy z tobą nie zostanę, bo nie potrafiłam sobie zaufać. Przebywanie w obozie było dla mnie błogosławieństwem, z powodu tych wszystkich godzin w terenie, na siłowni. Taki wyczerpujący maraton miał na mnie boski wpływ, przestałam żalić się, że jestem z dala od ciebie. Ale gdy już byłam w łóżku, moje serce zwracało się do ciebie, a cała rozpacz i tęsknota wracała. Łamałam się, płacząc w poduszkę. Moja potrzeba by z tobą być tak ja teraz, napinała każdy mięsień mojego ciała. Nawet nie mogę wytłumaczyć jakie to było trudne. Wtedy nadchodził sen i zaczynałam nowy dzień. Ale noc przynosiła same cierpienia... tylko walkę, a każdy dzień kończył się tak samo. Moje ciało spocone, drżące a poduszka mokra....Ale dzisiaj zanim pokazały się strzygonie w koszarach, zapytałam się sama siebie, czy lepiej żyć pełną piersią, czy pogrążyć się w otchłani rozpaczy... I tak, dałam sobie trochę luzu, powiedziałam sobie, że to co było potrzebne na Śmiertelnej nie jest potrzebne tutaj, nawet kiedy byłam zmuszona walczyć z Leto. Coś się we mnie zmieniło. W końcu dostrzegłam co mi dano, szeroki wachlarz mocy które mogą wnieść coś dobrego - a przede wszystkim ciebie. Cieszę się, że mogę być z tobą.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

504

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wcześniej po tym jak cię zraniłam uważałam, że powinnam żyć tak samo jak na Ziemi, odizolowana od wszystkich, by nikogo nie skrzywdzić....Ale Kerrick nie mogę tak dalej. To życie się skończyło. I to jest ta zmiana. Chcę żyć jak Helena, bez strachu. Wiem, że muszę nauczyć się wiele o swoich mocach, ale nie mam zamiaru więcej pogrążać się w rozpaczy...jednak muszę wiedzieć, nie boisz się, iż ponownie cię skrzywdzę? Pokręcił głową, jego szmaragdowe oczy świeciły miłością. - To co starałem się powiedzieć, to to, że nawet jeżeli staniesz się instrumentem mojej śmierci nawet nie z własnej winy, pogodziłem się z tym. Jesteśmy w stanie wojny, nie wątpię, że wróg określa kolejne rudny zabawy dla ciebie, dla mnie, dla moich braci, dla Endelle. - Przerwał i pocałował ją w czoło. - Zrobimy co musimy i zrobimy to najlepiej jak potrafimy, a resztę zostawimy w rękach Boga. Alison odczuła spokój który zdominował umysł Kerricka, jego akceptacje tego co nigdy nie może zmienić, śmierć się zdarza, a całkiem możliwe iż przyjdzie po nich, pomimo ich mocy i uprawnień. Postanowiła nauczyć się swoich mocy. Przynajmniej w ten sposób mogła zyskać więcej zaufania w przyszłość. Poczuła jak jego pierś unosi się i opada. Poczuła lekkie zaniepokojenie. - Co się stało? - Jesteś na to gotowa – na breh-hedden - i to co się z nim łączy? Wzięła głęboki wdech. - Po tym co przeszliśmy nie mam wątpliwości, że to prawidłowa droga dla nas. A mimo to troszkę się denerwuję. - Chcesz przez to przejść? Skinęła głową i położyła dłoń na gardle.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

505

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Tak, więc weźmiesz mnie tutaj? Wziął głęboki wdech. - Tak. Przymknął oczy, jego spojrzenie przesunęło się po jej gardle. Kardamon wypełnił powietrze między nimi. Gwałtowny zapach spowodował, że każdy centymetr jej ciała zadrżał. - Więc co mam zrobić? - Weźmiesz mój nadgarstek i napijesz się mojej krwi, ja zrobię to samo. Breh-hedden może nastąpić tylko, gdy jednocześnie będziemy pić krew. Dotknęła ust i poczuła, że na samą myśl wydłużają się jej kły. - Wezmę cię moimi kłami - szepnęła. - Łał. - Dokładnie. Kolejny strumień dreszczy, uderzyło w nich pożądanie. - Słodka lawenda - mruknął pochylając się i całując ją w czoło. - I połączymy się umysłami i ciałami, wtedy breh-hedden będzie kompletny? - Tak. A jeżeli te wszystkie historyczne bzdury są prawdziwe, po skończonym obrzędzie, będziemy mogli się znaleźć bez telepatii. Będziemy mogli przenieść się w nasze pozycje, w każdej chwili i w każdym miejscu. Uśmiechnęła się i go pocałowała. Delikatny dotyk na jego wargach. - Cóż, to będzie coś. *** Kerrick spojrzał w niebieskie oczy otoczone złotem, które miały moc zniewalania go bez użycia paranormalnych sztuczek. To była kobieta dla niego.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

506

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Kochał ją. Potrzebował jej. Na samą myśl, że za chwilę znajdzie się pod nim, jego zablokowane skrzydła zaszumiały. Zawsze tracił kontrolę nad sobą gdy był w jej pobliżu i gdyby naprawdę sobie odpuścił jego skrzydła otwarłyby się, mimo że tego nie chciał. - Czuję kardamon - powiedziała. – Mnóstwo. - Rumieniec pełznął po jej policzkach, usta nabrzmiały. - Masz zamiar coś z tym zrobić Wojowniku? Wyzwanie w jej słowach obudziło bestię. Zmrużył oczy i warknął. Niski dźwięk wibrował w jego gardle. Owinął ręce mocniej wokół niej i zaczął gwałtownie całować w stylu – nie igraj ze mną. Jęknęła. Wsunął język między jej wargi. Dołączyła swój, a w jego krtani narodził się kolejny warkot. Puścił ją, ale jej ciało stało się bezwolne co wywołało jego uśmiech. Szybko wziął Alison na ręce i mentalnie odsunął kołdrę na wielkim łóżku. Położył ją na nim, w sposób w jaki zawsze pragnął. Jej długie blond włosy kontrastowały z ciemną pościelą. Przesunął jej nogę na bok, by mieć lepszy dostęp i móc się poruszać ze swobodą między jej nogami. Pochylił się i osadził dłonie po obu stronach jej głowy. Spojrzał jej w oczy. - Więc, jesteś gotowa na to, wyniesiona? Wzięła głęboki wdech i skinęła głową. - Tak - szepnęła. Jej ręce przesunęły się po jego bicepsach. Wspierając się na jednej dłoni, drugą wsunął pod zieloną koszulę i zataczał delikatne kręgi na jej brzuchu. Uniosła się wijąc się pod jego dotykiem. Lawenda unosiła się z całego jej ciała, nawet z jej słodkiego oddechu, gdy pochylił się mocniej i zaczął przygryzać jej wargi. Pocałował ją i usłyszał delikatny jęk. Cofnął się i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

507

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension spojrzał w jej oczy, oczy które od samego początku go kusiły. Oczy jego breh. - Kocham cię. Położyła rękę na jego karku. - Pocałuj mnie ponownie. Czuł się zobowiązany, więc przed długi czas smakował jej wargi, a następnie wilgotne zakamarki jej ust językiem. Wsunęła palce w jego włosy. Pocałował jej policzki, szyję, a następnie zniżył się by ssać jej gardło. - Pragnę twojej krwi - wyszeptał, jego głos nie był więcej niż chrapliwym pomrukiem. Ponownie położyła dłoń na jego karku. - Moja krew jest twoja. Muskał językiem żyłę. Czuł szybkie tętno pod ustami, zaproszenie więcej niż erotyczne. Był już twardy, ale myśl o zatopieniu w nią kłów i zabranie tego, czego pragnął uderzyło w niego jak błyskawica. Jego penis był gotowy, ramiona trzęsły się z potrzeby, a ledwo zaczął. Jezu. Jak on do cholery to przetrwa skoro obiecał sobie, że zgrabnie nakłuje ją w dwóch miejscach? A chciał ją pożreć. Wziął głęboki wdech, jego palce nadal drażniły jej brzuch. Jęknęła i ponownie się uniosła, zmysłowo ocierając się o jego członka. - Kerrick - szepnęła. - Pragnę cię. Może mnie rozbierzesz? Syknął i się odchylił. - Taka pyszna. Warknął kładąc palce na górnym guziku jej koszuli. Mógł zdematerializować jej ubrania, ale cholera, potrzebował każdej cennej sekundy by się powstrzymać i dać

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

508

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jej więcej przyjemności. Wziął kilka chrapliwych oddechów i zdjął z niej koszulę. Do rozpięcia guzików użył zębów. Dyszała i wiła się pod jego językiem. Kiedy ukazał się jej biustonosz użył kłów i przegryzł to cholerstwo na dwie części delektując się krzykiem wychodzącym z jej ust. Kiedy opuścił koronki z jej piersi jego lędźwie szarpnęły się, a skrzydła ponownie zaszumiały gotowe otworzyć się w każdym momencie. Położył dłoń nisko na jej brzuchu i tym razem mentalnie usunął jej spodnie. Spojrzał w dół. Boże, miała na sobie czarne koronkowe stringi, dokładnie takie jak lubił u kobiet. - Rozsuń nogi. Rozłożyła je szeroko. Osiadł nisko by zmniejszyć kontakt z jej ciałem. Byłby stracony gdyby to zrobił, a potrzebował sporo czasu. Pochylił się na nią przenosząc swoje ręce niżej. Objął jej pierś i zassał sutka. Jęknęła ponownie i mocno, owijając nogi wokół jego bioder. Tak długo ssał i muskał językiem pierś aż zaczęła wić się pod nim prosząc o więcej i więcej. Jej dłonie ponownie znalazły jego włosy. Wsunęła w nie palce i mocno zacisnęła. Docisnęła biodra do jego brzucha. Przeniósł swoją uwagę na drugą pierś, lekko przygryzając brodawkę. Sapnęła cicho, jej piersi unosiły się i opadły w rytm erotycznego pulsu, jęczała kiedy nadal wolno drażnił to jedną to drugą nabrzmiała perełkę. Ciągle powtarzała jego imię co doprowadzało go do szaleństwa. Zostawił jej piersi i cofnął się. Ale nie mógł uciec daleko skoro nadal zaciskała palce na jego długich włosach wojownika i widać było, że nie miała zamiaru ich puścić. Jej twarz była skierowana na bok, powieki opuszczone, jej plecy wygięte w łuk, jej biodra falowały. Cholera, jego zablokowane skrzydła poruszały się gwałtownie i szumiały. Czuł znany ogień w ich szczelinach. Jak do diabła miał zatrzymać swoje skrzydła?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

509

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Cholera. Całe to doświadczenie może po prostu go zabić. Położył usta na jej drugiej piesi. Jej brodawka pod jego językiem... Boże to było coś niesamowitego. Zapach lawendy zalał cały pokój. Była bliska orgazmu, a jego erekcja pulsowała. Zamknął oczy i skupił się ponownie na każdym oddechu jaki wziął. Mógł przysiąc, że gdyby jego serce było słabsze, jeszcze jedno szarpnięcie i by stanęło. Nie opuszczając ust z jej piersi zdematerializował kilt, skórzane osłony na przeguby dłoni i buty. Skóra przy skórze. -To miłe - szepnęła. - Bardo miłe. Przesunął usta w dół jej ciała. Jej nogi zsunęły się z jego bioder. Kiedy dotarł wargami do zbiegu jej ud, pochylił się i delikatnie wsunął kły pod delikatny materiał stringów i najpierw przeciął lewy sznurek, a następnie prawy. Usunął trójkąt koronki odsłaniając piękne jasne loczki. Jego penis drgnął. Przesunął palcem wzdłuż szczeliny delikatnie rozwierając płatki jej płci. Jęknęła. Fala lawendy uderzyła w niego upajając jego umysł. Musiał ją posmakować. Wsunął w nią czubek języka i delikatnie lizał. Po chwili zaczął mocno ssać, pieszcząc łechtaczkę językiem. Uniosła biodra zaciskając palce na prześcieradle. - Kerrick proszę. Wiedział czego chciała. - Cierpliwości - mruknął zachrypniętym głosem. - Błagam... Prosiła o kontakt, twardy kontakt. - Muszę cię jeszcze posmakować - wysłała do niej. Mocniej wsunął w nią język. Twój miód jest niebiański. - Kerrick....proszę.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

510

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Z trudem łapała powietrze, przesunęła paznokciami po jego plecach i ponownie zacisnęła palce na jego włosach. Uniósł się i nawiązał z nią kontakt wzrokowy. Jej usta były rozchylone, szybko oddychała. Patrzyła na niego, jej wzrok przesunął się po jego twarzy, ramionach, klatce piersiowej, a następnie penisie. Chwycił swojego ciężkiego członka. Oblizała swoje usta. Pogładził swoją długość. - Tego chcesz? Skinęła głową. - Tak... Pogładził się ponownie. - Chcesz bym ci to dał?132 Jej rzęsy zatrzepotały. - Kerrick … wywarczała. - Teraz. Mocno! Łagodnie na nią opadł, opierając cały swój ciężar ciała na przedramionach i zanurzył się w jej mokre wejście. Kiedy zacisnęła nogi na jego biodrach mocno pchnął pochylając się na nią. Poruszał się w niej. Wycofał się i wsunął ponownie. Po raz kolejny skupił się na swoim oddechu. Dostosował rytm. Spojrzała mu w oczy, jej ręce znalazły oparcie na jego ramionach. - Kocham cię. - Ja ciebie też - mruknął. - Boże jaka jesteś ciasna. Wygięła szyję, jej mocno zaciśnięte uda pobudzały go jak cholera, prawie doszedł. Pochyliła szyję na bok. - Weź moją krew. 132

Chyba ktoś to się przekomarza ... Jakie to typowo męskie…wystawić sprzęt i się dopytywać.. :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

511

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Nie zawahał się. Opadł w dół głęboko zatapiając kły w jej żyle. Krzyknęła. - Teraz weź mój nadgarstek - przesłał. - Tak - jęknęła. Jej biodra wychodziły naprzeciw każdemu jego pchnięciu. Jego ciężka ręka z trudem przesunęła się, przystawił nadgarstek do jej warg. Chwyciła mocno jego dłoń i ugryzła. Dotyk jej kłów jeszcze bardziej go pobudził, a skrzydła kolejny raz zawibrowały. Cholera. Był rozrywany w tysiącach różnych częściach ciała. Ale musiał się powstrzymać. Powrócił do jej żyły, ssąc mocno. Poruszał się w niej gwałtownie i zaczęła mocniej ssać jego nadgarstek. - Twoja krew Kerrick jest jak egzotyczne wino. Jęknął. Wycofał się i pchnął gwałtownie. Jej krew, aromatyczna lawenda, spływała w dół jego gardła, a moc wzrastała w jego ciele. Był teraz maszyną, mięśnie jego ramion, brzucha i pleców napięte, skrzydła w ogniu. Tyle cholernej mocy. - Alison wejdę w twój umysł, a następnie ty w mój. Musimy nawiązać mentalną więź. Przygotuj się … to musi nastąpić jednocześnie i zakończy breh-hedden. Usłyszał jak gwałtownie wciąga powietrze przez nos nie przestając ssać jego krwi. - Zrób to! - Jej umysł wezwał jego. Nie przestając się w niej poruszać, ponownie wziął jej krew i wsunął się do jej umysłu. Zapadł się w niej, atakując jej myśli, widząc jak blisko było orgazmu. Tornado doznań poruszało się wokół niego, uderzając pasją w jego ciało.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

512

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension *** Alison czuła, że jej orgazm osiadł na krawędzi jej świadomości. Twarde ciało wsuwało się w nią, ssało jej krew, penetrowało jej umysł, zawładnęło nią w każdy możliwy sposób, a jego krew spływała do jej gardła. Jęknęła, powstrzymała się chcąc, aby ta chwila trwała i trwała. Nadal ssała krew z jego nadgarstka jakby od zawsze wiedziała jak to się robi. Pragnęła w tej chwili pić z jego szyi, i sama ta myśl wywołała dreszcze rozkoszy. Czuła jak coraz mocniej zaciska się na jego grubej obecności wewnątrz niej. Nie mogła już dłużej się powstrzymywać. - Dochodzisz - szepnął w jej umyśle. - Czuję to. Gardłowy głęboki jęk wyszedł z jej gardła mimo, że nadal piła jego krew. Starała się go ostrzec, ale pochłonął ją orgazm, wypełniając jej ciało przyjemnością która rozprzestrzeniała się jak ogień od jej wrażliwej szczeliny po głęboki rdzeń i wzrastał w niej jak potężny gejzer. Krzyknęła i w tej samej chwili moc uderzyła w Kerricka. W nagrodę mocno warknął. - Alison, jestem blisko - pchnął mocniej i głębiej. Nadal brał krew z jej szyi, warknął, a następnie jęknął. Bezwładna mieszanina słów przeszła przez jej umysł – piękna, kurwa, mocniej, dotknij mnie, och Boże, Alison. - Tak. - Poruszaj się w moim umyśle. Teraz. To jest waśnie to. Posłuchała polecanie wciąż ssąc jego nadgarstek, jego krew była jak mała eksplozja w jej gardle. Ale kiedy powrócił do jej umysłu, a ona do jego, zobaczyła jego przyjemność, tak samo jak jego miłość do niej, a drugi orgazm przemknął przez

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

513

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension jej wrażliwe ciało niczym błyskawica. Jej moc ponownie się uwolniła i walnęła w Kerricka. Wszystko się zmieniło, przesunęło. Nagła jedność jaką przeżyła z Kerrickiem oszołomiła ją. Czuła całą swoją rozkosz. Poczuła jak on aprobuje jej ekstazę dokładnie w tym samym momencie. Oboje jednocześnie wysunęli kły z żyły zamykając małe ranki. Jego spojrzenie zderzyło się z jej, kiedy przyjemność zalała jego ciało, jej ciało, jego i jej. Ich. - Jasna cholera - wymruczał w jej umyśle. - Nie żartuj. Nadal wchodził w nią szybko i mocno. Nie mogła od niego oderwać wzroku. Doszła i ponownie moc została uwolniona. - Czułem twoją przyjemność. - Wiem, bo czuję to co ty. Niewiarygodne. - Zaraz dojdę. Czuła szybki pęd jego nasienia przez jego penisa, ogromną przyjemność płynącą z jego orgazmu kiedy nadal poruszał się w niej i ją wypełnił. Jego orgazm pobudził jej. Fajerwerki zaświeciły w jej głowie. Zaśmiała się. Krzyknęła. Roześmiał się razem z nią i warknął. - Jasna cholera.... - Co? - Znowu dojdę. Poczuła to tak samo jak drżenie jego zablokowanych skrzydeł. Wiedziała dokładnie co chce zrobić. - Nie - zaprotestował. - Tak - szepnęła.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

514

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przesunęła placami między wrażliwymi grzbietami skrzydeł. - Boże - wyjęczał. - Po prostu zrób to Kerrick, wiem że tego pragniesz. Zaczęła się wić, a jego rozkosz rosła. Jego rozkosz, jej rozkosz, ich. Jezu. Przez swój umysł czuła jak jego plecy napinają się, uścisk jego jąder, rozkosz sunącą wzdłuż jego penisa, i wtedy jeszcze raz przeszła przez nią ekstaza. - Czuje twój orgazm, jasna cholera. Poczuła jak jego skrzydła zaczynają się otwierać, a on nadal w nią wsuwał się i wysuwał. - Nie mogę tego powstrzymać. Przyjemność otwarła jego skrzydła. - O Boże. Krzyknęła. Krzyknął i wypełnił ją nasieniem. Gwiazdy eksplodowały w jego umyśle, w jej umyśle. Uniosła się a jego skrzydła wzniosły ich z łóżka, w powietrze. Trzymała się jego szyi, jego pośladków. On trzymał ją za plecy i pośladki. Warknął, a ona nadal gładziła wrażliwe krawędzie jego skrzydeł. Znów stwardniał, przyjemna twardość jego ud, gdy ją trzymał w powietrzu, praktyka latania sięgająca wielu wieków.133 Powoli składał swoje skrzydła, kładąc ją na łóżko. Wziął kilka głębokich oddechów, a skoro była tak głęboko z nim połączona czuła jak jego ciało wezwało pióra z powrotem, jeden z drugim, wchłaniając zawiłe włókna i sczepiając je ze sobą tworząc blokady na skrzydła. Hormony lotu, tak samo jak płciowe płynęły przez jego ciało. Spojrzał w jej oczy. 133

O ja pierdo... tego jeszcze nie było :) Ale kto wie, pewnie byłoby cholernie ciekawym przeżyciem, to teraz jeszcze muszę znaleźć parę skrzydeł...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

515

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension - Jak bardzo to dziwne jest? Czuję moje i twoje usta. Czuję twoją i moją rozkosz. - Naszą. Potrząsnął głową. - Jedność. Zsunął dłonie w dół jej ciała i chwycił ją za ręce. Westchnęła, pocałował ją i ponownie westchnęła. - Kocham cię - powtórzył. - Uwielbiam być tak blisko ciebie, czuć się wewnątrz mnie, wiedziałem że breh będzie cudowny, ale tego się nie spodziewałem. W chwili gdy wsunęłaś się do mojego umysłu, czułem wszystko to co ty, a ty odczuwałaś to co ja. - Opuścił powieki i mruknął. - I mogę tylko powiedzieć, że twój orgazm był zajebisty. - Wzajemnie. Pocałował ją mocno i cofnął się. - Uwielbiam być w tobie. - Zakołysał się w niej. Jęknęła. - A ja uwielbiam gdy tak robisz. Poruszyła biodrami, by czuć go mocniej. Warknął i powinien skoro czuła nacisk własnego ciała na jego członka... i Boże... jakie to było wspaniałe uczucie. Pocałowała go i ssała jego nabrzmiałe wargi. Wzięła głęboki wdech kardamonu który wypełniał pokój. - Kocham twój zapach. Przycisnęła nos do twardego muskularnego ramienia i po chwili polizała jego skórę. Pogładził ją po policzku i westchnął. - Wysunę się teraz z twojego umysłu, oki? Skinęła głową. Wycofał się powoli, ale i tak nadal czuła jego stałą obecność.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

516

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension To było dziwne uczucie, dziwny rozdaj świadomości. Mimo że nie był w jej głowie, czuła jego lokalizacje, sposób w jaki jego brzuch naciskał na jej biodra, sposób w jaki jego przedramiona unosiły jego ciężar, sposób w jaki czuła jego usta, gdy krzywo się uśmiechał. Dotknęła jego warg opuszkami palców. Pocałowała go i czuła jak oddaje jej pocałunek. - To dziwne. Nadal cię czuję, mimo że nie jesteś w mojej głowie. Przechylił głowę. - Masz racje. Ha! - pochylił się, jeszcze raz ją pocałował i cofnął się. - Czuję cię tak samo jak ty mnie, twoją głowę na materacu, twoje palce w moich włosach – uwielbiasz moje włosy, prawda? - Posłał jej seksowy uśmieszek. - Tiaaa, mogą być. Pocałował ją ponownie. - Mogą być? Wiem, że je uwielbiasz, czuję to. - Teraz twoje palce u nóg pocierają prześcieradło, bardzo wolno. Uniósł brew. - Prawda. - Skrzywił się i posłał jej szelmowski uśmiech. - A ja czuję co twoje opuszki czują gdy muskasz moje bicepsy. - Chwycił za jej dłoń i przycisnął jej palce do warg. - Kocham twój zapach. Mmm lawenda. - Kardamon. Jeszcze długo pozostawał w niej, jego ciężar przygwoździł ją do materacu, zakotwiczył ją w jej nowym życiu. Położyła jedną dłoń na jego masywnym ramieniu, a drugą wsuwała w jego włosy. Muskał jej szyję. Delikatnie gładził jej ramiona. - Jesteś moja - wyszeptał przez euforyczną ścieżkę w jej umyśle. - Zrobię wszystko co mogę, by przeżyć i zadbać o ciebie. Chronić cię. Wiesz to, prawda? - Tak.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

517

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Jeszcze później owinięta jego ramionami, w ciepłym kokonie miłości zapadła w sen. Ponownie śniła. Uniosła skrzydła przelatując nad White Lake, jej jeziorem, jeziorem które ma bronić i chronić jako Strażnik Wyniesienia. Wyczuła jakąś obecność, zło, ostrzeżenie, to uniosło włosy na jej karku. W oddali widziała nadlatujące eskadry strzygoni. Pomyślała, że powinna zniknąć, jej umysł był pełen myśli o Kerricku i zanim zdążyła się zmaterializować, pojawił się przed nią Kerrick, z mieczem i sztyletem w dłoniach, jego biała pióra błyszczały w świetle poranka. Jego prezencja jak zawsze ją oszałamiała. Nie widziała już strzygoni i nie odczuwała dalej strachu. Wojownik leciał jako jej przednia straż. Jezioro ponownie ją wezwało i ponownie zanurzyła palce w wodzie. Uniosła wzrok i nad nią zobaczyła wirujący blask Trzeciej Ziemi, wzywała, wzywała, wzywała. Poczuła szarpnięcie i spojrzała w dół. To była uśmiechająca się do niej Havily. Tęsknota powróciła. Ponownie uniosła spojrzenie na niebieski wir. Próbowała wzlecieć w górę ale nie mogła, choć czuła że Havily ją do tego zachęca. - Jeszcze nie, ale wkrótce. - Ten sam męski głos. Kiedy się przebudziła z ramieniem Kerricka wokół niej, pomyślała o śnie i co oznaczał dla jej przyszłości. Nie wiedziała dlaczego, ale była pewna, że czas odsłoni to co chciała wiedzieć. Chwyciła dłoń Kerricka i jeszcze mocniej się w niego wtuliła. Poruszył się lekko we śnie. Jego wielkie ciało wojownika było jak tarcza wokół niej. Teraz i na zawsze. Napłynęły do niej ciche słowa, szept w jej duszy, tak głęboko, że w pierwszej chwili ich nie usłyszała, ale ten sam męski głos powtórzy jeszcze raz. - Zajmij się snami Havily.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

518

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Przyszły pokój osiągniesz Decyzją z przeszłości. Zbiór Przysłów – Beatrice z Czwartej

Rozdział 25 Następnego dnia Alison zmaterializowała się przed kompleksem biurowym Endelle. Masywne budynki zostały zaprojektowane na kształt piramid i ozdobione bujnymi ogrodami wiszącymi na każdym piętrze. To naprawdę był nowy świat, miała nadzieję, że go zbada tak samo jak ogrodnictwo będące sztuką samą w sobie. Weszła do budynku i wjechała widną na najwyższe piętro. Najwyższa Administratorka Drugiej Ziemi zostało wygrawerowane absurdalnie dużym złotymi literami na szklanych drzwiach. Tandetne. Pomyślała Alison. Ale dość typowe. Drzwi otworzyły się z szelestem, a gdy przekroczyła próg uświadomiła sobie ogrom chaosu. Przed nią słało morze biurek zarzucone tonami papierów. Nie było żadnych roślin w zasięgu wzroku, żadnego koloru na ścianach, żadnych zdjęć rodzinnych. Pomyślała o klasycznym filmie. Od dziewiątej do piątej. Na tyłach pomieszczenia walały się kartony z dokumentami, miała wrażenie, że zamiast w biurze znalazła się w zakładzie recyklingu. A mimo to w powietrzu czuło się elektryzujące podniecenie, zastanawiała się co się dzieje. Jak jeden mąż

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

519

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension brygada asystentów, kobiet i mężczyzn wstało i zaczęło klaskać w jej stronę. Odwróciła się do tyłu aby zobaczyć kto się zjawił, być może nawet jeden z Wojowników, ale za nią nikt nie stał. Odwróciła się ponownie, wszystkie oczy były skierowane na nią. Ooo. Ten aplauz był dla niej. Nie mogła być bardziej zdziwiona. Tak samo jak nie mogła powstrzymać rumieńca na policzkach. Położyła dłoń na piersi i wzięła głęboki wdech. Powstrzymywała się by nie wybuchnąć płaczem. Lekko machnęła dłonią i uśmiechnęła się, nie do końca wiedząc co powinna zrobić. Oklaski były coraz głośniejsze. Menadżerowie różnych szczebli zarządzania otwierali drzwi i także przyłączyli się do ogólnego aplauzu. Asystentka z kręconymi brązowymi włosami podeszła do niej. Młoda kobieta uniesieniem rąk wszystkich uspokoiła. Zwróciła się do Alison. - Czekaliśmy na twoje przyjście, wyniesiona Wells. Ponownie. Witaj. - Bardzo dziękuję. Oklaski na nowo rozbrzmiały w długim zagraconym pomieszczaniu, i zakończyły się gdy na lewo, na końcu korytarza pojawiła się Pani Endelle. Jej ogromne skrzydła były lekko najeżone, tym razem były złote. Wysłała wszystkich z powrotem do pracy. Kiedy uporała się ze swoim personelem rzuciła do Alison. - Cóż, mam nadzieję do diabła, że jesteś na to gotowa. Nagle wsunęła skrzydła w blokady, a ruch ten spowodował podmuch wiatru, napłynął do Alison zapach zwierzęcia. No cóż... miała na sobie spódnicę i doszyty do niej top, wszystko z jakieś zwierzęcej skóry wyglądającej na skórę z... szopa? - Równie dobrze możemy już zaczynać. Weź to.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

520

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Machnęła dłonią, przed Alison w powietrzu pojawił się jakiś staromodny notatnik i długopis. Roześmiała się pod nosem. Czyżby Jej Wysokość nie słyszała o laptopie? Endelle poprowadziła ją długim korytarzem do wielkiego gabinetu na samym końcu. Skóry zebry były rozrzucone na podłodze, pokój odzwierciedlał istotną część unikalnej osobowości Endelle. Masywna płyta białego marmuru tworzyła blat biurka i była wspierana przez... kły słoni? - Kieł mamuta - powiedziała Endelle i usiadła na krześle okrytym skórą wyglądającą na skórę Appaloosa, Zmrużyła oczy. - A teraz, wyjaśnię jedną sprawę. Zanim zostaniesz oficjalnie Strażnikiem Wyniesienia będzie sporo roboty papierkowej i kwestii prawnych do rozwiązania. Więc nawet nie myśl by się wymądrzać, lub pieprzyć bzdury. Będziesz przez długi czas robiła to co powiedziałaś – zostaniesz moim asystentem. - Tak Pani Endelle. Alison nie mogła narzekać. Miała to, co pragnęła najbardziej, miejsce w społeczeństwie które akceptowało jej dziwaczne moce, i prawdziwie gorącego wampira który był jej chłopakiem, uwielbiał pić z niej krew, kochać się z nią i odkrywać jej umysł. Nadal była wstrząśnięta po tym jak rano obudziła pod nim, a jego język robił takie rzeczy... okay lepiej skoncentrować się na czekającej ją robocie. - Nie, no śmiało - rzuciła z przekąsem Endelle. - Myślę, że po prostu mnie uradowałaś. Alison schroniła swoje myśli, chciała zachować prywatne życie tylko dla siebie. Przesłała Endelle nudnawe, przyziemnie wspomnienia tego co robiła rano, jak zrobienie kawy, i włożenie brudnych naczyń do zmywarki. Jedne na górę, drugie na

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

521

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension dół. - Nie jesteś zabawna. Potrzebujemy więcej kawy, skoro Kerrick woli błoto. Może zakupię ekspres do kawy, tylko dla siebie. Zastanawiam się jakie sklepy spożywcze są na Drugiej. Muszę przynieść kwiaty do domu. - Dosyć - parsknęła Endelle. - Zanudzisz mnie i tym samym wpędzisz mnie do grobu, jeżeli będziesz to kontynuowała. Alison uśmiechnęła się. Była szczęśliwa stojąc przed Tą Która Będzie Żyć. Nie, nie mogła się skarżyć, i teraz, jeżeli Endelle pozwoli ona upadnie na kolana i będzie całowała jej stopy. Śmiech Endelle rozbrzmiał w całym pomieszczeniu. - To nie jest konieczne - powiedziała i zaśmiała się ponownie. - Oki, pomówmy o tym czego oczekuję od ciebie. Alison usiadła naprzeciw niej i słuchała. Ona Która Będzie Żyć mówiła długo i zawile o jej nowych obowiązkach, które obejmowały wszystko od przynoszenia Starbucks z Ziemi, po odwiedzanie Administratorów na całym globie. - A i chcę byś uczyła tych idiotów w obozach szkoleniowych jak rzucać energią. W sumie cieszę się, że do mnie trafiłaś Alison. Wierzę, że nie muszę ci mówić, jak ważne jest, by nic co ci mówię nie wyszło poza ten pokój. Rozumiesz? - Oczywiście. Endelle utworzyła tarczę wokół nich, a następnie położyła splecione dłonie na biurku. - A teraz porozmawiajmy o Leto. ***

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

522

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Tej nocy Kerrick siedział przy barze w Blood & Bite. W tym momencie muzyka była wyłączona, tak samo jak lampy stroboskopowe. Tylko kilka par kręciło się blisko parkietu czekając aż muzyka zacznie na nowo grać. Był w kilcie i gotowy na nocną walkę. Wcześniej zjadł obiad z Alison, kochał się z nią, ale zanim się zorientował musiał wracać do swoich obowiązków Wojownika Krwi. Ledwo dotknął Maker. Wszyscy bracia zebrali się wokół niego, ale żaden z nich nie zadał pytania które wisiało w powietrzu. Słowa nie były wystarczające by to opisać, więc wyciągnął prawą rękę pokazując im zasinienia na nadgarstku. - Jasna cholera - mruknął Luken. - Więc jednak to zrobiłeś - rzucił Zach. Santiago uderzył Kerricka w ramię. - Kurwa. - Tiaa - odpowiedział Kerrick i skinął głową. Starał się wymyślić co do cholery powinien im powiedzieć. Nawet teraz wiedział dokładnie gdzie jest Alison... w kuchni, opróżniała zmywarkę i... śpiewała. W końcu westchnął. Napięcie przeszło wśród mężczyzn. Ciała się przesunęły, szklaneczki zostały położone na barze. Sam ponownie je napełnił. Nadal jednak wojownicy nie odeszli od niego, więc wiedział że coś musiał powiedzieć, aby zaspokoić ich ciekawość. Otworzył usta by coś powiedzieć i zamknął. Machnął dłonią i uniósł brwi. Zmarszczył czoło, skrzywił się i pokręcił głową. Czuł się w obowiązku coś im powiedzieć, ale co? Niebo było zbyt małym słowem. Zachwyt wypadał słabo. Nadzwyczajnie…

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

523

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension było cóż...zbyt zwyczajne. Wreszcie powiedział jedyną rzecz jaka miała sens lub mogło im wyjaśnić jakim to było dla niego doświadczeniem. - Po raz pierwszy od prawie dwóch tysięcy lat spałem.... osiem godzin.134 Ciała ponownie się przesunęły. Miękkie przekleństwa rozbrzmiały w powietrzu, ramiona opadły, westchnienia. - Spać - mruknął Thorne. - To byłoby coś. - Bez jaj - rzucił Medichi. - Merde - stwierdził zwięźle Jean-Pierre. - Zabiłbym za tyle godzin nieprzerwanego snu. *** Dwa poranki później, tuż po świcie gdy Kerrick powrócił do domu, już dwadzieścia minut później leżał z Alison w łóżku. Ponownie zatopiła palce w jego włosach. Kochał się z nią namiętnie i była zaspokojona. Nie był na tyle cierpliwy by skorzystać z pełni breh. Podejrzewała, że zostawiał to na specjalne okazje, lub przynajmniej na chwile kiedy czas na to pozwoli, a zmęczenie nie będzie przeszkadzało. Zachichotała ponieważ pocałował jej brzuch i żebra rozmawiając z ich córką. Spojrzał na nią. - A Lucy? Możemy ją nazwać Lucy. - Dlaczego rozmawiamy o imionach skoro ona nadal jest ledwie fasolką zreplikowanych komórek? - Bo to moja fasola zreplikowanym komórek i dlatego myślę o imionach. 134

Kerrick już niedługo, za chwilę będziesz się budzić wraz z córeczką :P

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

524

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Ponownie pocałował ją w brzuch i żebro wywołując jej śmiech. Obejmował dłonią jej pierś, i czasami zmieniał pozycje, by pocałować ją między udami, więc miała nadzieję, że jeszcze raz będzie się z nią kochał, zanim zaśnie. - Więc co myślisz o Lucy? Alison uśmiechnęła się. - Może być. - Mocniej zacisnęła palce na włosach wojownika. - Czemu ci się nie podoba to imię? - Lucy to ładne imię. - Ale nie chcesz tak jej nazwać. Westchnęła. Z jakiegoś powodu uparł się by teraz wybrać imię dla córki. Alison miała inny pomysł, zupełnie inny, ale była zdenerwowana bo nie wiedziała jak Kerrick na to zareaguje. Bała się, że imię jakie wybrała rozdrapie stare rany, zamiast być oznaką szacunku i honoru. Odsunął się od jej brzucha, ale niewiele. Pomyślała że ponownie ją pocałuje zamiast tego zwrócił się do jej brzucha. - Lucy – powiedział w nędznej imitacji głosu Dartha Vadera. - Jest twoim ojcem. Alison jęknęła. Jej breh był stuknięty, ale też czarujący. Okropny, seksowny, czarujący wampir. Kto by pomyślał? Pocałował jej brzuch i ponownie spojrzał na nią. - Więc, to nie będzie Lucy? Ponieważ nie zostawił tematu powiedziała. - W sumie mam inny pomysł. Zmrużył oczy. - Co się dzieje? Twoje tętno wzrosło. Boisz się mi powiedzieć?

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

525

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Skinęła głową. - Może nazwiemy naszą córkę Helena? Zamrugał. - Chcesz nazwać nasz córkę imieniem mojej drugiej żony? Czuła jego niepokój. Pochyliła się na nim i objęła jego twarz dłońmi. - Pozwól mi wyjaśnić. Helena oddała życie, by być z tobą. Wiedząc to co ty, przez co muszą przechodzić wszyscy bracia jestem jej cholernie wdzięczna. Za to, że była z tobą przez te dziesięć lat. Chciałabym by nasza córka miała tak samo dobre, i pełne odwagi serce jak ona. Wziął ją za rękę i pocałował. Spojrzał na nią, jego szmaragdowe oczy lśniły. - Zadziwiasz mnie - wyszeptał. - Taka hojna. Nazwanie naszej córki Heleną będzie dla niej zaszczytem i nic mnie bardziej nie ucieszy. Dziękuję Alison. Jestem wdzięczny, tak cholernie wdzięczny. Ponownie pocałował jej dłoń. Spojrzała na pochyloną nad jej dłonią głowę wojownika. Kochała go całym sercem, umysłem, duszą. Była jego breh. Zawsze będzie jego breh. *** Później gdy Kerrick zasnął, Alison opuściła przyjemne, ciepłe łóżko wojownika, nie, teraz także jej łóżko i podniosła swój iPhone. Poszła na balkon wychodzący na ogromny trawnik. Na samym jego końcu, w cieniu dziesiątek drzew rosły krzewy kapryfolium.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

526

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Wstał dzień w Dolinie Słońca. Jej serce mocno biło gdy wybierała numer siostry na klawiszach telefonu. Melodyjny głos Joy domagał się odpowiedzi czy nadal była w Meksyku. W Meksyku? Nie do końca. Alison położyła dłoń na brzuchu. Spojrzała w kierunku łóżka. Kerrick leżał na plecach, a potężnie umięśnioną rękę zarzucił na głowę. Jego tors był obnażony. Szyję miał lekko opuchniętą w miejscu skąd dzień wcześniej wzięła krew. Zdecydowanie potrzebowała więcej praktyki, ale on nie narzekał. - Joy - szepnęła, nie chcąc go budzić. - Musiałam zadzwonić by ci powiedzieć... - Co? - też wyszeptała. - Powiedź mi, gadaj … - Poznałam kogoś. Piski wybuchły na drugim końcu linii. - I .. zrobiłaś to? Uprawiałaś seks i był udany, prawda? Nikt nie został skrzywdzony? - Nie, nie został. Miałaś racje. Jest silny, bardzo silny. I daje sobie radę z moimi mocami i uprawnieniami. Joy pisnęła ponownie. Stłumiony głos Ryana zabrzmiał w tle. - Wszystko okay? - Lissy poznała faceta. - Dobrze, bo już się bałem, że pękła rura w łazience. - Sza. Idź spać. Joy ponownie powiedziała cichym głosem. - Alison, więc jest mięśniakiem, czy kimś w tym stylu? Odpowiedzią było kimś w tym stylu... - Nie do końca mięśniakiem...

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

527

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

Kilka słów od tłumacza … czyli niby mnie :P Nie wiem Drogie Chomiczki jak Wam, ale mnie osobiście książka – cała seria przypadła do gustu. Gdy podjęłam decyzję, że będę ją tłumaczyła – w sumie nie wiedziałam o czym jest, poza tym, że bohaterami są wampiry ze skrzydłami. Książka ( seria) jest inna niż się spodziewałam, moim zdaniem to paranornmal graniczący z SF. Pierwszy raz spotkałam się z tak dobrze opisanym innym wymiarem, innym światem, a same wampiry...cóż poza tym, że piją krew i mają kły niewiele mają wspólnego z potocznym obrazem. Fakt, rzuca się w oczy Bractwo – ale też, to nie jest Bractwo Czarnego Sztyletu, to coś innego. Być może – ale to tylko takie moje gdybanie, autorka bała się wprowadzić rasę nieśmiertelnych a w ich szeregi Wojowników. Suma summarum, gdy już w końcu ogarnie się świat wyniesiony serię czyta się doskonale, a każda książka kryje kilka niespodzianek. W Kerricku był nim Leto oraz jak sądzę nominacja Alison na Strażnika Wyniesienia. Ale to tylko w Kerricku .. w kolejnych częściach, gdzie nie ma już opisów świata wyniesionego - raptem pojawia się tylko kilka nowych pojęć – dzieję się. Można powiedzieć, że Kerrick otwiera etap otwartej wojny między Endelle a Dowódcą, nastąpią spore zmiany, roszady personale…Moim skromnym daniem, Kerricka czyta się lepiej jako całość niż rozdział za rozdziałem. I mam nadzieję, że wytrwam i przełożę wszystkie tomy. Będzie to w głównej

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

528

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension mierze zależało do Was, od waszej opinii. Co to samego przekładu... Nie tłumacze ale przekładam, więc nie można po mnie oczekiwać, że w słowo w słowo przetłumaczę zdanie - które w j. polskim nie będzie logiczne. Czyli trudno u mnie doszukać się zdań takich jak „ długa twarz” ( Long face ) itd. … Bawię się też słowami, więc żadnego koguta zamiast penisa czy fiuta też nie znajdziecie. Czas się wyspowiadać … po pierwsze słowa fold i twoling. Fold - slangowe wyrażenie: zmaterializować, dematerializować i materializować osoby i przedmioty. – tłumaczę jako zmaterializować, dematerializować i materializować, póki nie znajdę jakiegoś lepszego określania – czyli zero slangu. Wyjaśnię, że tan książkowy slang w sumie oznacza składnie - złożenie między wymiarami … no ale jak dać zadnie „ Kerrick się złożył...”? Jak dla mnie brzmi idiotycznie. Twoling.- oznacza osobę narodzoną na Drugiej Ziemi … i to też ma być slang, w tym wypadku już kompletnie wymiękam... No i ascendiate które musiałabym tłumaczyć jako Wynoszony, Wynoszona ...uważam, że myliłoby się z Wyniesionym, Wyniesioną – stąd w moim przekładzie jest Wybrana, Wybrany … Ach jasne ... znajdą się jakieś literówki, zabraknie jakiegoś słowo, lub będzie jedno za dużo. WYBACZCIE! Co do tempa dodawania … starałam się dodawać jak najszybciej, ale miałam

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

529

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension postoje, w tym miesięczne lub prawie. WIEM , jakie to jest denerwujące …ale biorąc pod uwagę Gabiego ( MÓJ NAJWIĘSZY SKARB ), wiecznie zaglądającego mi przez ramię Sida, jeszcze raz musicie mi wybaczyć. A Marcusa mogę dodawać jeszcze wolniej – pojawi się jeszcze jedna mała Osóbka :) Mam jeszcze Sicari i Demona … ale tu uczciwie zaznaczam: to są tłumaczenia drugorzędne .. jak mam dość Wyniesienia, sięgam po nie. Dziękuję za komentarze, a czym bardziej wylewne tym dawały mi większego kopa. I liczę, że nadal takie będą! A Madd za betownie

A teraz !!! Zapraszam na tłumaczenie Marcusa. Pozdrawiam Sas.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

530

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

Glosariusz Breh-hedden,– czyli rytuał partnerstwa, łącznia się – Mogą w nim brać udział tylko najpotężniejsi wojownicy i kobiety obdarzone najsilniejszymi mocami: odczuwają wobec siebie ekstremalny pociąg seksualny jak i mentalny, ulegają pierwotnemu pożądaniu jak i niewytłumaczalnej potrzebie więzi fizycznej i duchowej, w niektórych przepadkach tracą zdolność logicznego myślenia, reagują na swój zapach itd.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

531

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension Cadroen – termin wywodzący się ze starożytnego języka, nazwa zapinki, klamry, spinającej włosy Wojownika Krwi.

Centralne, Centralne Biuro – biuro obecnej administracji, które śledzi nielegalne poczynania strzygoni zarówno na ziemi jak i w drugim wymiarze, ostrzegając o nich Wojowników Krwi i Milicje. Dolna Przestrzeń – niepoznany, nie oznaczony na mapach obszar kosmiczny, przestrzeń kosmiczna między wymiarami. Duhuro – termin ze starożytnego języka wyrażający wielki szacunek pomiędzy sługą a panem, pomiędzy wojownikami. Nazwać kogoś duhuro to wieli komplement. Forteca Proroków – Prorocy tradycyjne zbierają się we wspólnoty w celu zapewnienia sobie spokojnego środowiska, dzięki któremu zwiększają swoje umiejętności przewidywania przyszłości. Informacje zbierane w Twierdzy są wykorzystywane przez Wysokiego Administratora. Niektórzy uważają że termin Twierdza powstał jako protest przeciwko więzieniu które Prorocy często muszą znosić. Koryto - slangowe określenie ścieżki między wymiarami. Mentalna więź - zdolność do przenikania innego umysłu, do przeżycia wspomnień, uczuć drugiej osoby i czytania jej w myślach jak i przekazywania własnych myśli i wspomnień. Jest dopełnieniem breh-hedden. Mgła – Paranormalny wytwór tak projektowy by zmylić umysł i ukryć rzeczy jak i

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

532

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension osoby. Większość śmiertelników i wyniesionych- przemienionych nie jest w stanie zobaczyć mgły. Tylko wyjątkowo silny wyniesiony jest w stanie przejrzeć mglę która objawia się jako chmury, skomplikowana siatka, sygnatura, albo coś w rodzaju pokrywającej sieci. Milicja – Wojownicy, policja Drugiego Społeczeństwa. Zajmują się zwykłymi przestępstwami, ale także działają jako siły wojskowe w ciągłej walce ze strzygoniami, zarówno na Ziemi jak i na Drugiej Ziemi. Najwyższy Administrator – sprawuję władzę nad całym terytorium Drugiej Ziemi. Obrzęd wzniesienia się – trzydniowy okres podczas którego Wezwany zastanawia się na przejściem do drugiego wymiaru i przemianą. Osobisty miecz - jest wykuwany przez kowali Drugiej Ziemi. Każdy miecz jest przypisany do jednego właściciela i ma wyjątkowe możliwości. Proces przypisania polega na trzymaniu, przez kilka minut w dłoni miecza. Przypisanie oznacza, że tylko jedna osoba może posługiwać się mieczem. Jeżeli ktoś inny spróbuję użyć miecza, umrze. Pizduś -plastuś, tudzież goguś, laluś, Barbinek- slangowa nazwa strzygonia, gdyż większość z nich to mężczyźni. Podwójny rezonans – to wyraz ekspresji wokalnej. Rezonans podwójny ma ogromny wpływ na słuchacza. Może być używany w celu oczarowania danej osoby, tworzyć odpowiedni nacisk w rozmowie, wyrażać różne emocje i pobudzać podczas seksu. W przypadku korzystania z telepatii podwójny rezonans może spowodować silny ból w

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

533

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension umyśle słuchacza. Pogranicze – ten obszar tworzą trójwymiarowe granice na obu końcach przejścia. Ścieżka przejścia to droga przez którą można podróżować z jednego wymiaru do drugiego. Prorok, wyrocznia – to wyniesiony, obdarzony paranormalnymi zdolnościami podróżowania

strumieniami

przyszłości

i

który

informuje

o

przyszłych

wydarzeniach. Sieć – technologia używana przez Centralne Biuro pozwalająca śledzić strzygonie na Pograniczu, Ziemi i Drugiej Ziemi. Z natury strzygonie w odróżnieniu od zwykłych wampirów, wysyłają silny sygnał umożliwiający ich namierzenie. Strażnik wyniesienia. - prestiżowy tytuł teraz nadawany tylko tym Wojownikom Krwi którzy służą jako straż podczas obrzędu wyniesienia. W ciągu ostatnich tysiącleci Strażnikami byli jedynie ci z wyniesionych którzy ofiarowali się do wyjątkowej i wpływowej służby Drugiemu Społeczeństwu.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

534

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension

Strzygoń –

Wampiry pijące

Zabójczą Krew automatycznie stają się strzygoniami. Charakteryzują się ale nie zawsze, następującymi cechami: są wybitnie silne, wszystkie posiadają porcelanową cerę niezależnie od przynależności rasowej i etnicznej. Posiadają zdolność do oksydowania cery i poczerniania skrzydeł, ale utrzymują ten stan rzeczy tylko przez jakiś czas. Mimo że strzygonie są obu płci, przeważają mężczyźni. Śmiertelna Ziemia – nazwa pierwszej ziemi, po prostu Ziemia. Wampir – każdy wyniesiony, przemieniony, jest wampirem. Cechy charakteryzujące

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

535

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wampira to między innymi: nieśmiertelność, kły wykorzystywane do żerowania jak i wstrzykiwania silnego trującego jadu, siła fizyczna, paranormalne zdolności, itd. Luchianne wykreował słowo wampir, aby oddać całość zmian jakie następują u człowieka kiedy zmienia się w Wyniesionego. Od samego początku pożywanie się krwią było postrzegane, jako akt czci i łączenia, a nie jako sposób śmieci. Ziemskie mity są krzywdzące dla prawdziwego wampira, bo postrzegają wyniesionego jak typowego strzygonia. Wielowymiarowy świat – jedenaście tysięcy lat temu, pierwszy przemieniony, Luchianne, dokonał trudnego przejścia, z Ziemi to tego co nazywamy teraz Drugą Ziemią. Na początku tysiąclecia zostały odkryte kolejne cztery wymiary. Wyższe wymiary są przeważnie zamknięte dla poniższych. Wyniesiony – przemieniony – śmiertelnik który został wampirem.

Wojownicy

Krwi

–

elitarna jednostka przeważnie składająca się z siedmiu najpotężniejszych

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

536

Caris Roane - World of Ascension 01 - Ascension wojowników, każdy z nich posiada fenomenalne paranormalne zdolności. W dowolnej chwili są zdolni do walki ze Strzygoniami. Zabójcza Krew – krew pozyskana od śmiertelnika lub od Wyniesionego

w

momencie śmierci. Taka krew z natury jest bardzo uzależniająca. Nie ma antidotum. Konsekwencją picia takiej krwi jest między innymi: wzrost siły fizycznej, mentalnej lub mocy nadnaturalnych. Poczucie skrajnej euforii, głębokie samozadowolenie. Poczucie wszechmocy i odwagi pozyskanej z krwi żywiciela, porcelanowa cera, poczerniałe skrzydła itd. Jeżeli nie spożywa się regularnie zabójczej krwi następują ostre skurcze i bule brzucha.

Tłumaczenie: sasha81 Beta: axses

537