Chenery Marisa - Egyptian Shifters 04 - Duau The Lion Of Tomorrow

~1~

Rozdział 1 Duau zmienił się w postać lwa, w tym samym momencie, kiedy jego brat bliźniak Sef zmienił się w swoją. Przyjrzał się grupie demonów, które stały przed nimi. Demony chciały dostać się do krainy cieni. To Sef i on musieli je powstrzymać, by nie dostały się za bramę. Obaj pilnowali bramy, przez którą bóg słońca Ra każdej nocy wchodził i wychodził z krainy cieni, by upewnić się, że ród demonów zostanie na zewnątrz. Na sygnał od swojego przywódcy demony wyciągnęły miecze. Duau warknął, gdy zauważył jak Sef układa swoje potężne tylne nogi pod siebie gotując się do ataku. Jako lwy berberyjskie z łatwością mogli zlikwidować demony swoimi ostrymi jak brzytwy pazurami i zębami. Obaj ważyli po dwieście siedemdziesiąt kilogramów solidnych mięśni, co również dawało ich trochę przewagi. Gdy uderzą w demony, uderzą w nie mocno. Gdy Sef rzucił się z rykiem na najbliższego demona, Duau zrobił to samo. Zwalił demona na ziemię i zatopiwszy głęboko pazury rozdarł jego gardło. A potem szybko odwrócił się przodem do następnego przeciwnika. Powoli, demony ginęły jeden po drugim, dopóki nie pozostał tylko ich przywódca. Duau okrążał go z jednej strony, Sef z drugiej. Duau ignorował ból pochodzący z otrzymanych ran, szczególnie tą od cięcia mieczem przez klatkę piersiową, kiedy osaczał demona. Oczy demona świeciły na czerwono, kiedy tak przyglądał się podchodzącym go lwom. - Mogliście pokonać innych, ale to ja mam ostatni ruch. Podniósł ręce w kierunku lwów i demon, w jakiś sposób, obezwładnił ich na miejscu. Duau ryknął walcząc z siłą trzymającego go demona. Sef też ryknął, próbując się uwolnić. Demon śmiał się na ich bezskuteczne próby uwolnienia się. Kiedy zaczął recytować zaklęcie, Duau poczuł chłód spływający wzdłuż jego kręgosłupa. Jak tylko demon zakończył zaklęcie, zarówno on jak i Sef zostaliby uwięzieni w śmiertelnym królestwie i rozdzieleni. Duau miał tylko na tyle czasu, by złapać spojrzenie swojego bliźniaka, zanim obaj zostali wyrwani z krainy cieni.

*** ~2~

Darcie Clark otworzyła rozsuwane szklane drzwi i wyszła na tylną werandę. Z dużym kubkiem gorącej herbaty w ręce, podeszła i usiadła przy stole na patio. Upiła łyk herbaty wpatrując się w taflę jeziora. Miejscami widziała jeszcze wczesno poranną mgłę, która wciąż jeszcze wisiała nad wodą i nie została wypalona przez słońce. Drzewa wzdłuż brzegu wody już zaczęły żółknąć, bo czuło się nadchodzącą jesień, ich liście mieniły się kolorami od intensywnej czerwieni do zaśniedziałego złota. Darcie uwielbiała tę porę roku właśnie z powodu tych kolorów. To był również jeden z powodów, dlaczego zdecydowała się przeprowadzić na północ w samo serce regionu Ontario po swoim rozwodzie. Mieszkając na brzegu jeziora w Muskoka, Darcie nie mogła prosić o nic więcej. Dla artystki, jezioro i otaczające lasy, dawały jej dość źródła inspiracji do malowania. Unosząc twarz do słońca, Darcie zamknęła oczy i wzięła głęboki oddech. Dziś będę malować na zewnątrz, pomyślała do siebie. Wiedziała, że dni, które mogła wykorzystać do malowania, są już policzone. Zima mogła przyjść bardzo szybko, a wtedy będzie skazana na malowanie w domu. Zimy w Muskoka przeważnie były trochę bardziej mroźne i śnieżny niż te, których doświadczyła mieszkając w Toronto, ale Darcie mogła je znieść. Lato i jesień bardziej niż potrzebowała rekompensowały to jej. Podniosła kubek do ust, by ponownie napić się herbaty, gdy usłyszała jakiś odgłos dochodzący z lasu z boku jej domu. Darcie odstawiła kubek na stół i podeszła do balustrady wpatrując się w drzewa. Przytknęła rękę do czoła, by ocienić oczy od oślepiającego słońca, i wpatrywała się w drzewa chcąc zobaczyć, skąd wziął się ten odgłos. Niczego jednak nie mogła zobaczyć. Odgłos, coś między chrząknięciem a warknięciem, rozbrzmiał drugi ras. Ciekawa, co mogło wydać taki dźwięk, Darcie skierowała się do schodów na drugim końcu werandy, które prowadziły na trawnik poniżej. Darcie owinęła się mocniej grubym swetrem, który miała na sobie, i ruszyła w stronę drzew rosnących obok jej domu. Jak tylko weszła między drzewa, poczuła niewielki spadek temperatury. Słońce nie wzeszło jeszcze wystarczająco wysoko, by przebić się przez gęste liście. Ostrożnie szła ścieżką między drzewami, przestępując leżące gałęzie i polana. Zatrzymała się, gdy usłyszała ten odgłos jeszcze raz. Dochodził z miejsca, które było kilkanaście metrów bezpośrednio przed nią. Rozważnie, Darcie zbliżyła się do dużego zwalonego drzewa, które leżało na ziemi. Jak tylko podeszła dostatecznie blisko, wyjrzała zza niego. Serce podskoczyło jej do gardła, gdy zobaczyła, co leży na ziemi po drugiej stronie drzewa. Olbrzymi samiec ~3~

lwa, leżał rozciągnięty z głową na swoich przednich łapach. To on wydawał te chrząkająco/warczące dźwięki, ponieważ próbował się dźwignąć. Darcie szybko odnotowała krew cieknącą po jego futrze. Najwyraźniej był ranny, ale nie planowała podejść aż tak blisko, by zobaczyć jak bardzo. Zrobiła krok do tyłu z nadzieją, że może się wymknie zanim uświadomi sobie jej obecność. Jak tylko wróci bezpiecznie do domu wezwie kogoś, kto potrafił zajmować się dzikimi zwierzętami, i poprosi, by przyjechał i zabrał lwa. Darcie nie mogła sobie wyobrazić jak znalazł się w jej lesie. Głośny odgłos łamania się gałęzi rozbrzmiał echem wśród drzew, kiedy Darcie zrobiła kolejny krok w tył. Zesztywniała, gdy głowa lwa się uniosła i spojrzała w jej stronę. Jego złote oczy uczepiły się jej, kiedy niezdarnie podniósł się na nogi. - Oh, cholera, cholera, cholera – powiedziała głośno Darcie, a potem obróciła się błyskawicznie i zaczęła biec. Biegnąc ścieżką między drzewami, obejrzała się przez ramię i wtedy zobaczyła jak lew jednym susem przeskakuje przez wykrot. Darcie słyszała jak się zbliża, zmniejszając między nimi odległość zbyt szybko jak na jej gust. Gdy dotarła do miejsca, gdzie zaczynał się jej trawnik, zebrała w sobie siły, by zdobyć dodatkową prędkość. Musiała tylko dostać się do domu zanim ją dogoni. Myśląc sobie, że w domu będzie bezpieczna, Darcie brała po dwa schodki na raz, gdy dobiegła do schodów werandy. W momencie, kiedy stanęła na deskach tarasu, coś dużego i ciężkiego uderzyło ją w plecy. Upadła ciężko na ręce i kolana. Duża łapa złapała ją za ramię i prze wróciła na plecy. Wbijając pięty w deski, próbowała odsunąć się od lwa, który teraz stał nad nią. Cichy pisk strachu wyrwał się z jej ust, gdy położył przednią łapę na jej brzuchu. Darcie natychmiast znieruchomiała. Lew poruszył się i stanął nad jej ciałem. Wbił swój nos w zgięcie jej szyi i powąchał. Darcie wzdrygnęła się, kiedy przeciągnął swoim szorstkim językiem po jej skórze. Wstrzymała oddech, czekając aż zatopi w niej swoje ostre kły. Powietrze uszło jej z płuc, gdy lew polizał ją jeszcze raz, a potem podniósł głowę i spojrzał jej prosto w oczy. Darcie spróbowała odwrócić spojrzenie, ale przekonała się, że nie może. Złote spojrzenie lwa uwięziło jej uwagę. Strach, który czuła, powoli zaczął odpływać. Wiedziała, że jej nie skrzywdzi. Nagle poczuła przytłaczającą potrzebę zabrania lwa do swojego domu. Darcie wiedziała, że jest szalona nawet tak myśląc, ale było w nich coś takiego, że nie mogła powiedzieć nie.

~4~

Nagle tylne nogi lwa zwiotczały i opadł na nią. Darcie podniosła dużą głowę, która wylądowała na jej piersi, i zobaczyła, że oczy lwa są zamknięte. Położyła rękę na jego torsie, a potem odetchnęła z ulgą, gdy poczuła mocne bicie jego serca. Gdy zabrała rękę okazało się, że cała pokryta jest krwią lwa. Zaniepokojona widokiem takiej ilości krwi, Darcie natychmiast zaczęła wyswobadzać się spod bezwładnego ciała lwa. Najwyraźniej zemdlał od swoich ran. Darcie spojrzała na swój sweter i stwierdziła, że na nim też ma krew. Naprawdę musiała zabrać lwa do środka i opatrzyć jego rany. Robiła to bardziej z przymusu niż czegoś innego. I nie dlatego, że mogła zrobić coś więcej niż oczyścić i jakoś zabandażować. Wiedząc, że po prostu nie podniesie i nie wniesie lwa do środka, popatrzyła od niego do przesuwanych szklanych drzwi. Jak, do diabła, sama zdoła przemieścić dorosłego lwa, który ważył chyba z tonę, do domu? Tylko jeden pomysł przyszedł jej do głowy – musi wciągnąć go do środka. Nie marnując więcej czasu, Darcie popędziła do środka i przyniosła starą kołdrę z bieliźniarki na górze. Będąc z powrotem na zewnątrz, rozłożyła ją na deskach obok lwa i tak łagodnie jak mogła, przetoczyła go na nią. Wtedy nadeszła najgorsza część, bo musiała zaciągnąć go do domu. Obiema rękami Darcie chwyciła koniec kołdry i pociągnęła z całej siły. Udało jej się go ruszyć kilka centymetrów. Zdecydowana osiągnąć cel, powoli dowlokła lwa do przesuwanych drzwi. Bez tchu, Darcie usiadła na tarasie obok niego, ocierając pot z czoła. Czując się bardzo zgrzana, zerwała z siebie sweter i rzuciła go przez otwarte drzwi. Jak tylko złapała oddech, Darcie wstała i chwyciła za kołdrę przy głowie lwa. Stękała już z wysiłku, gdy wciągnęła go pół na pół do środka. Z kolejnym mocnym pociągnięciem, wsunęła go do reszty do domu. Wciąż był nieprzytomny, ale Darcie wiedziała, że obudzi się w pewnym momencie. Musiała oszaleć zabierając go do domu, ale nie była na tyle szalona, by pozwolić mu swobodnie się wałęsać po okolicy. Pobiegła z powrotem na górę, chwyciła jeden ze swoich szerokich skórzanych pasków i zeszła do salonu, gdzie leżał lew. Potem wyszła na dwór, do garażu, i zabrała gruby łańcuch, który zostawili poprzedni właściciele. Z paskiem służącym za obrożę, zrobiła na nim pętlę z łańcucha i założyła wokół szyi lwa. Koniec łańcucha przymocowała do solidnej dębowej poręczy. Zadowolona, że łańcuch go przytrzyma – przynajmniej miała taką nadzieję – Darcie złapała kilka czystych ręczników i zabrała się do oczyszczania ran lwa. Ta na jego piersi wyglądała na najgorszą. Używając starego prześcieradła, który porwała na pasy, obwiązała je wokół jego torsu i na plecach. ~5~

Mając wrażenie, jakby spędziła godzinę na sali gimnastycznej, Darcie wstała i wygięła plecy. Spostrzegła swoje ubranie i się skrzywiła. Zrobiła wszystko, co mogła, dla lwa. Co zrobi z nim jak się obudzi, okaże się, kiedy przyjdzie na to czas. A w tej chwili, przydałby się prysznic. Rzucając lwu ostatnie spojrzenie, Darcie poszła na górę, by doprowadzić się do porządku.

Tłumaczenie: panda68

~6~

Rozdział 2 Duau wolno wynurzał się z ciemności, która go ogarnęła. Zdezorientowany i słaby, rozejrzał się po swoim otoczeniu. Nie miał żadnego pojęcia jak się tu znalazł. Ostatnią rzeczą, jaką pamiętał to pogoń za śmiertelniczką, która znalazła go w lesie, i spoglądanie w jej piwne oczy, kiedy próbował umieścić pomysł wzięcia go do domu w jej głowie. A potem wszystko ściemniało. Potrząsnął głową i usłyszał brzęk łańcucha. Dopiero teraz poczuł ciężar łańcucha, który wisiał przy jego szyi. Duau chrząknął. Kobieta nie tylko zabrała go do swojego domu, po tym jak zemdlał, ale również przykuła go łańcuchem do poręczy schodów prowadzących na górne piętro. Całkowicie mu nie ufała. Mógł zrozumieć jej chęć bycia ostrożną względem niego. Krzywiąc się z bólu, Duau podciągnął się na wszystkie cztery łapy. Jego rany już zaczęły się leczyć, ale głębokie cięcie mieczem, które otrzymał podczas bitwy z demonami, mogło leczyć się dłużej. Przez to wciąż czuł się słaby. Z potrzeby, by dowiedzieć się, gdzie dokładnie jest, Duau spróbował zmienić się w swoją ludzką postać. Dreszcz niepokoju przepłynął przez niego, kiedy uświadomił sobie swoją słabość uniemożliwiającą dokonanie zmiany. To sprawiło również, że pomyślał o Sefie i o tym, gdzie może być jego bliźniak. Duau wiedział na pewno, że demon upewnił się, by ich rozdzielić, kiedy przybyli do śmiertelnego królestwa. Telepatycznie wzywał Sefa mający nadzieję, że bliźniak go usłyszy. Sef nie odpowiedział, ani nie zrobił tego, gdy próbował drugi i trzeci czas. Jego niepokój wzrósł. Rozpaczliwie Duau spróbował po raz kolejny dokonać zmiany. Jego głośny ryk frustracji rozległ się wśród ścian pokoju. W odpowiedzi na swój ryk, usłyszał odgłos pośpiesznych kroków na piętrze powyżej. Oddech Duau zatrzymał się w jego płucach, gdy śmiertelniczka szybko zbiegła schodami w dół w samym ręczniku owiniętym wokół jej ciała. Przytrzymała go w miejscu ręką przyłożoną do piersi. Jej wilgotne, długie, czarne włosy zwisały na środku jej pleców. Wziął głęboki wdech, gdy ruszyła się ostrożnie. Jego lwia część ryknęła na zapach jego partnerki, który wypełnił mu głowę. Bo ta kobieta była jego partnerką. Wiedział to, jak tylko stanął nad nią, wtedy na tarasie, i owionął go jej zapach. Duau nie mógł się powstrzymać od posmakowania jej skóry. To sprawiło, że stał się głodny smaku reszty jej ciała, szczególnie miejsca między jej szczupłymi udami.

~7~

- Obudziłeś się – powiedziała stając przed nim. Wyczuł jej niepewność. Wyciągała już rękę, by dotknąć jego głowy, ale zabrała ją w ostatniej chwili. Jego ryk musiał ją wystraszyć. Nie chcąc, żeby jego partnerka się go bała, Duau wyciągnął głowę tak daleko jak tylko pozwalał łańcuch i zamruczał, gdy udało mu się wejść w kontakt z jej palcami. Z każdym oddechem, jaki brał, dźwięk jego mruczenia wypełniał pokój. Kobieta przysunęła się trochę bliżej i pozwoliła mu na zawirowanie językiem wokół koniuszków jej palców. Uśmiechnęła się do niego, podchodząc jeszcze bliżej. Duau dostrzegł błysk jej uda przez szparkę w ręczniku, który miała na sobie. Niezdolny do powstrzymania się, wepchnął pysk przez tę szparkę i spróbować liznąć jej cipkę swoim szorstkim językiem. Kobieta krzyknęła cicho zaskoczona i odepchnęła go. - Widzę, że będę musiała na ciebie uważać – powiedziała z uśmiechem, który wykrzywił jej wargi. – Mogę mieć trzydzieści pięć lat, być rozwiedziona i nie mieć chłopaka, ale to nie oznacza, że jestem zdesperowana. Duau chrząknął, zadowolony słysząc, że jego partnerka nie jest związana z innym mężczyzną. I nie dlatego, że inny facet w jej życiu, powstrzymałby go przed zatwierdzeniem jej, jako jego partnerki, kiedy tylko zmieni się w swoją ludzką postać. Jedno szybkie i nieudane liźnięcie między jej nogami sprawiło, że zatęsknił za więcej. Nie mógł się doczekać, by mieć ją pod sobą, kiedy będzie zanurzał swojego fiuta w jej cipce. Kobieta cofnęła się nieznacznie, kiedy Duau pozwolił swojemu głodnemu spojrzeniu omieść jej szczupłe ciało. - Lepiej mnie tak nie mierz, jakbyś chciał sprawdzić ile ugryzień zabierze ci zjedzenie mnie. Duau nie powstrzymał mruczenia, które urosło w nim. O tak, będzie ją jadł, ale nie w taki sposób, w jaki myślała. Będzie ucztował na jej cipce, dopóki nie dojdzie pod jego ustami. Westchnęła i potrząsnęła głową. - Jesteś szalona, Darcie. Po pierwsze bierzesz dzikie zwierzę do swojego domu, a teraz rozmawiasz z nim, jakby cię rozumiał. – Odwróciła się i skierowała do schodów. Rzucając szybkie spojrzenie nad ramieniem, powiedziała. – Idę się ubrać i wrócę za parę minut. Bądź dobrym lwem i nie próbuj niczego zniszczyć zanim nie wrócę.

~8~

Gdy wchodziła po schodach, Duau śledził ją swoimi oczami, dopóki nie mógł już widzieć jej kształtnych łydek. Rozłożył się ponownie na podłodze. Musiał odpocząć. Jak tylko poczuje się znowu silny, jeszcze raz dokona zmiany i zatwierdzi ją, jako swoją partnerkę. Nie mógł się już doczekać.

***

Darcie przeczesała grzebieniem swoje wilgotne włosy, a potem wciągnęła stare spodnie od dresu i koszulkę, które nosiła, gdy malowała. Po tym wróciła na dół. Lew podniósł głowę ze swoich łap, jak tylko znalazła się na ostatnim stopniu. Naprawdę był pięknym kotem. Jego złote oczy podążały za nią, gdy szła i zbliżała się do niego. Musi mieć go na oku. Wcześniej całkowicie ją zaskoczył, kiedy wepchnął głowę między jej nogi i spróbował liznąć jej cipkę. Jednak to, co martwiło Darcie najbardziej to jak jedno nieudane liźnięcie lwiego języka sprawiło, że tak się czuła. Dobrze, zbyt dobrze jak na jej spokój ducha. To też powiedziało jej, że zbyt długo obywała się bez mężczyzny w swoim łóżku. A to, że nawet lew mógł podniecić ją jednym niewinnym liźnięciem, tak naprawdę pokazało jej jak nisko upadła. Krzyżując ramiona na piersi, Darcie spojrzała na lwa. Planowała dzisiaj malować na zewnątrz, ale nie chciała zostawiać go samego w domu. Gdyby zdecydował się zacząć rozrywać drewniane podłogi, albo meble będące w zasięgu jego ostrych pazurów, chciała być w pobliżu, by jakoś go powstrzymać. Nie wiedziała dokładnie, co by zrobiła, ale coś zrobi, gdy będzie musiała. Jej spojrzenie zmierzyło lwa od czubka jego głowy do końca jego ogona. I już dokładnie wiedziała, co będzie dziś robić – namaluje portret lwa. Darcie wiedziała, że szansa spotkania dzikiego zwierzęcia, takiego jak on, tak blisko, by mogła go namalować, może już się nie zdarzyć. Nie wykonała zbyt wiele zwierzęcych obrazów, przeważnie malowała krajobrazy, ale nie mogła przepuścić takiej okazji. Darcie poszła do kąta pokoju, gdzie zostawiła złożoną sztalugę. Rozstawiła ją obok lwa, upewniając się, że była poza jego zasięgiem. Następnie, założyła czyste płótno i przeniosła stoliczek, na którym znajdowały się jej rzeczy do malowania, obok sztalug. Podnosząc ołówek, odwróciła się z powrotem, by popatrzeć na lwa zanim zacznie szkicować na płótnie. - Okej, przystojniaczku, leż spokojnie, bo będę cię malować.

~9~

Lew przekrzywił głowę w jej stronę, gdy mówiła. Darcie uśmiechnęła się do niego, a potem szybko pogrążyła się w pracy, kiedy zaczęła szkicować. Narysowanie zarysu lwa na płótnie nie zabrało jej dużo czasu. Jak tylko skończyła, zaczęła rozrabiać farby na palecie, dopóki nie uzyskała złota jego oczu i jasnego oraz brązowego koloru jego męskiej grzywy. Darcie uniosła pędzel i zabrała się do pracy. Jak zawsze, gdy malowała, reszta świata odpłynęła i skupiła się tylko na płótnie przed sobą i na tym, co malowała. Czasami trwało to parę godzin, czasami cały dzień. Zatracona w malowaniu, Darcie chwilami była zaskoczona ilością godzin, jakie faktycznie spędzała na tym zajęciu, zanim w końcu wychodziła z tego. Jej zdolność wyłączenia się na każdego, podczas gdy pracowała, to było zbyt wiele do zniesienia dla jej byłego męża. Gdy jej obrazy zaczęły budzić zainteresowanie, a potem sprzedała kilka w galerii w Toronto, wkurzał się na liczbę godzin, jakie spędzała na malowaniu. Skarżył się, że w ogóle nie zwraca na niego uwagi. Pod koniec ich małżeństwa, dał jej ultimatum, że albo przestanie malować albo go straci. A kiedy powiedział, że pogodzi się z jej hobby, jak nazywał jej malowanie, jeśli w ciągu miesiąca zajdzie w ciążę, jakby była jakąś klaczą zarodową, Darcie wiedziała już, jaka będzie jej decyzja. Wiedziała, że nie może być z mężczyzną, który zmusza ją, by wyrzekła się swoich marzeń. Godziny szybko leciały, gdy postać lwa nabierała kształtu na płótnie. Ku zaskoczeniu Darcie lew był bardzo dobrym obiektem. Utrzymywał swoją pozycję przez większość czasu, opierając tylko swoją głowę z powrotem na łapy, gdy zasnął na kilka godzin. Kiedy się obudził, poczuła jak jego oczy uważnie się w nią wpatrują podczas pracy. Późnym popołudniem, Darcie włożyła swój pędzel do słoika z terpentyną, by się namoczył, i odsunęła się od sztalugi. Założyła ręce za głowę i rozciągnęła plecy i ramiona. Zadowolona z tego, co osiągnęła, odstawiła sztalugę do kąta zostawiając płótno, by wyschło. Przesunęła stoliczek pod ścianę i odwróciła się do lwa. Wciąż patrzył na nią. Wtedy nagle uderzyło w nią, że nawet nie pomyślała, by dać mu coś do zjedzenia czy picia, odkąd obudził się po raz pierwszy. Darcie spojrzała na swoje poplamione farbą ręce. Najpierw powinna je wyczyścić. Zwracając uwagę z powrotem na lwa, powiedziała. - Przepraszam, przystojniaczku. Powinnam przynajmniej dać ci wody do napicia. Daj mi kilka minut, zmyję farbę z rąk i coś ci przyniosę. Spróbuję też wyszperać coś do jedzenia dla ciebie. Lecz zanim odeszła, lew wstał. Jej brwi się zmarszczyły, gdy jego ciało zaczęło się rozmazywać i falować. Wtedy, między jednym uderzeniem serca a drugim, na miejscu ~ 10 ~

lwa stanął mężczyzna. I nie taki sobie zwykły mężczyzna. Darcie musiała powstrzymać swoją szczękę przed opadnięciem, kiedy jej spojrzenie omiotło go od stóp do głów. Był nadzwyczaj przystojny, gdy tak stał z nagim torsem, oprócz prowizorycznych bandaży, i śnieżnobiałym, podobnym do tego noszonego w starożytnym Egipcie, lnianym kilcie zawieszonym nisko na jego biodrach. Musiała przechylić głowę do tyłu, by spojrzeć mu prosto w twarz. Przypuszczała, że musiał mieć jakieś dwa metry, więc górował nad jej niecałym metrem siedemdziesiąt. Ciemnobrązowe włosy dotykały jego ramion. Gdy napotkała jego spojrzenie, Darcie zobaczyła, że jego oczy są takiego samego złotego koloru jak lwa. Opuściła spojrzenie do jego rzeźbionych warg i przełknęła. Niechętnie, oderwała oczy od jego grzesznie wyglądających ust i napotkała jego spojrzenie jeszcze raz. - Ah… co… kto? Wiedziała, że zachowuje się jak bezmózga idiotka, niezdolna do sklecenia zdania, ale jak inaczej miała się zachowywać? Właśnie obejrzała zmianę lwa w zachwycający kawał chłopa. Chłopa, którego chciała tak wypieprzyć, że żadne z nich nie mogłoby chodzić. Uśmiechnął się do niej, a jego spojrzenie zsunęło się w dół do jej piersi. Darcie czuła jak jej sutki twardnieją pod koszulką, napierając na materiał. Jego uśmiech się powiększył, gdy uniósł spojrzenie z powrotem do jej twarzy. - Jestem Duau. – Sięgnął do szyi i ściągnął pasek, który założyła lwu. Puścił go, a łańcuch przymocowany do niego, spadł na podłogę z hukiem. Potem poruszył się i stanął przed nią. Jego nozdrza się rozszerzyły, gdy wziął głęboki wdech. Darcie przełknęła jeszcze raz na widok głodu widocznego w złotych oczach Duau, takiego samego, jakim obdarzył ją wcześniej, gdy był w postaci lwa. - Czym jesteś? - Jestem egipskim bogiem. Mój brat bliźniak, Sef, i ja jesteśmy dwiema połówkami egipskiego boga Akera, strażnika bram do krainy cieni. Jestem także twoim partnerem. Co do twojej oferty jedzenia i wody, nie potrzebuję niczego, no może oprócz smaku twojej płci, szczególnie wtedy, gdy dojdziesz na moich ustach. – Duau podszedł bliżej, tak że torsem dotknął czubków nagle bolących piersi Darcie. Może tak się stało, ponieważ nic nie jadła przez cały dzień, albo dlatego, że Duau obezwładnił wszystkie jej zmysły, ale cokolwiek to wywołało, Darcie poczuła jak świat wokół niej zaczyna się kręcić zanim opadła na niego całkowicie tracąc przytomność. ~ 11 ~

Rozdział 3 Duau łatwo złapał Darcie, kiedy osunęła się na niego. Przesunął ją aż mógł podnieść ją w swoich ramionach. Z nią, przytuloną do jego piersi, podszedł do kanapy i położył na niej. Wyciągnął się obok niej, przytulając jej ciało do siebie. Przesunął palcem w dół jej miękkiego policzka i potrząsnął głową. Jej zasłabnięcie nie było tym, co oczekiwał, że zrobi jak zmieni się w swoją ludzką postać. Opuszczając głowę, Duau otarł łagodnie jej wargi swoimi. - Darcie. Obudź się, moja partnerko. Poruszyła się przy nim, jej oczy mrugając otworzyły się. Potem rozejrzała się wokół siebie zanim skupiła się z powrotem na jego twarzy. - Zasłabłam. – Darcie powiedziała to jak oświadczenie nie pytanie. – Nigdy wcześniej w moim życiu nie zasłabłam. Duau odsunął pasemko włosów z jej czoła. - To może być moja wina. Myślę, że zobaczenie jak zmieniam się z mojej postaci lwa, mogło cię zszokować. - No cóż, nie codziennie dziewczyna spotyka egipskiego boga, który może zmienić kształt w lwa. Myślę, że to byłby szok dla każdego. - W takim razie będę musiał ci to wynagrodzić. Opuszczając głowę po raz kolejny, Duau wziął usta Darcie w powolnym pocałunku. Poczuł, jak zesztywniała pod nim, ale kiedy przekrzywił usta nad jej, naciskając na jej złączone wargi swoim językiem, stopniowo zaczęła się odprężać. Wcisnął się do jej ust i zawirował językiem w jej wilgotnym wnętrzu, po raz pierwszy poznając smak swojej partnerki. Gdy oddała mu pocałunek, Duau nie mógł powstrzymać się od mruczenia, które w nim narastało. Odczucie jej rąk na jego skórze, które najpierw błądziły po jego piersi, a potem mocno chwyciły jego ramiona, sprawiło, że lew wewnątrz niego zaryczał z tryumfem. Nasilił nacisk swoich warg i zassał jej język do swoich ust. Jęknęła, gdy zakołysał twardą długością swojego fiuta o jej biodra. Chciał posmakować każdy cal jej skóry, ale ~ 12 ~

wiedział, że nie będzie miał tyle cierpliwości, by czekać i nie wziąć jej. Po tym jak czekał wieki na znalezienie swojej partnerki i z lwem szarpiącym się w nim, by zatwierdzić ją, jako jego, Duau pragnął wziąć ją szybko i mocno. Później da sobie czas, by kochać się z nią wolno, by nauczyć się każdego cala jej ciała swoimi wargami i językiem. Jego mruczenie wypełniło pokój, gdy złapał dół jej koszulki i ściągnął przez jej głowę. Spojrzał na jej piersi. Z łatwością mógł zobaczyć jej naprężone sutki przez różowy koronkowy materiał, który je okrywał. Zahaczając palec za jedną koronkową miseczkę, Duau ściągnął ją z jej piersi, uwalniając różany sutek. Czubkiem języka okrążył naprężony szczyt. Tak długo oblizywał jej sutek, dopóki Darcie nie uniosła nieznacznie tułowia z kanapy, oferując mu więcej. Z cichym pomrukiem, który grzmiał w jego klatce piersiowej, otworzył usta i zassał głęboko sutek. Darcie jęknęła i zacisnęła palce w jego włosach, by przyciągnąć go do siebie. Duau podniósł głowę. Przyjrzał się materiałowi, który przykrywał piersi Darcie. Jakby wyczuwając jego wahanie, sięgnęła między piersi i rozpięła klamerkę z przodu. Mając teraz obnażone obie piersi, Duau zanurkował w dół i zassał drugi sutek do swoich ust. Podczas gdy jego usta zajmowały się napiętym szczytem, zsunął rękę po jej boku do gumki jej spodni od dresu. Z szarpnięciem, ściągnął spodnie w dół przez jej biodra i nogi. Darcie do reszty skopała je z siebie. Puszczając jej sutek z cichym mlaśnięciem, Duau trącił nosem jej szyję jednocześnie pozbywając się majtek z jej ciała. Zanurzył rękę między nogi Darcie i zamruczał z aprobatą na śliską wilgoć, jaką tam znalazł. Wsunął jeden palec, a potem drugi do jej cipki. Silne, wewnętrzne mięśnie Darcie zacisnęły się wokół nich, gdy powoli wsuwał je i wysuwał z jej ciała. Jej biodra uniosły się nad kanapę, ujeżdżając jego palce. Fiut Duau pulsował w oczekiwaniu na zanurzenie się głęboko w jej gorącą, mokrą cipkę. Nie mogąc czekać już ani chwili dłużej, szybko zerwał z siebie kilt i przepaskę pod tym. Przesunął się, kładąc się między jej nogami, a czubek jego fiuta naparł na śliskie fałdki Darcie. Podpierając się na łokciach, zawisł swoim ciężarem nad Darcie. Trwał tak, nieruchomo, dopóki nie otworzyła oczu i nie spojrzała na niego. - Zamierzam teraz uczynić cię moją. Zamierzam zatopić mojego fiuta tak głęboko w tobie, że nie będziesz wiedziała, gdzie kończysz się ty, a zaczynam ja. Darcie wzięła swoją dolną wargę między zęby i jęknęła, gdy przycisnęła swoją cipkę do główki jego grubego fiuta.

~ 13 ~

- Nie mogę uwierzyć, że to robię, ale na Boga pragnę cię. Duau chwycił pośladki Darcie w swoje dłonie i podniósł jej biodra ustawiając się. Jednym pchnięciem wsadził swojego fiuta aż do samego końca. Jęknął na wrażenie tego, jak jej ciasna cipka zacisnęła się wokół jego penisa. Wysunął się, a potem powoli, centymetr po centymetrze, wsunął się w nią z powrotem. Darcie okręciła nogi wokół jego pasa, gdy pompował swoimi biodrami między jej rozszerzonymi udami. Czuł, jak zaczyna się budować jego orgazm. Duau odsunął go i zaczął mocniej wbijać się w Darcie przyśpieszając tempo. Chciał, żeby doszła pierwsza, chciał czuć jak jej cipka zaciska się wokół jego fiuta niczym zaciśnięta pięść, kiedy dojdzie. Przekrzywiając biodra pod właściwy kąt, pocierał swoim grubym penisem o jej łechtaczkę, uderzając coraz szybciej. Paznokcie Darcie wbiły się w jego ramiona, gdy jęknęła. - Dojdź dla mnie, Darcie. - Już prawie jestem – wysapała Darcie. – Mocniej, Duau. Mocniej. Warcząc, Duau spełnił jej prośbę. Czuł jak wewnętrzne ściany jej pochwy zaczynają napinać się wokół jego fiuta. Więc wbijał się w cipkę Darcie, by po chwili poczuć jak spada poza krawędź. Sapała i jęczała, kiedy jej cipka ściskała i puszczała jego fiuta, gdy przeżywała orgazm. Podnosząc jej biodra wyżej, ujeżdżał ją mocno i szybko, dopóki jego kutas nie eksplodował głęboko w niej, wypełniając ją jego nasieniem. Opuścił głowę na jej ramię, walcząc o złapanie oddechu. Ramiona Darcie oplotły się wokół niego i objęły. Jak tylko mógł znowu równomiernie oddychać, Duau podniósł głowę i spojrzał na Darcie. Jej oczy się otworzyły. - Nie zasypiaj. Kochanie się z tobą tylko raz, w ogóle nie zaspokoiło mojego głodu ciebie. – Wciąż na pół pobudzony, chociaż doszedł, Duau poruszył biodrami, nadal będąc w niej, by pokazać, że zapragnie jej jeszcze raz i to bardzo niedługo. Cichy jęk wydostał się spomiędzy warg Darcie. - Więc lepiej pozwól mi coś zjeść. W przeciwieństwie do ciebie, muszę jeść, żeby zachować energię. Niechętnie, Duau wysunął się z jej ciała i wstał z kanapy. Spojrzenie Darcie omiotło jego ciało. Jego fiut drgnął pod jej głodnym spojrzeniem. - Sugeruję, żebyś nie patrzyła na mnie w ten sposób, bo inaczej nie wstaniesz tak szybko z tej kanapy. ~ 14 ~

Darcie zsunęła się z kanapy i pozbierała swoje ubranie, które leżało na podłodze tam, gdzie je rzucił. - Nigdzie nie odchodź. Wrócę za minutę. Duau uśmiechnął się, przyglądając się jak jego partnerka znika na piętrze. Nie miał zamiaru stąd odchodzić, nawet gdyby mógł wyjść.

***

Darcie złapała płaszcz kąpielowy ze swojej szafy w sypialni zanim weszła do łazienki. Po tym jak skorzystała z toalety, chwyciła jedną z czystych ściereczek z półki i użyła jej, by się umyć. Wzięła też drugą w razie, gdyby Duau chciał z niej skorzystać. Zanim wyszła z łazienki, spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Kobieta, która na nią patrzyła, wyglądała tak, jakby była dobrze wykochana. Jej wargi wciąż były opuchnięte od pocałunków Duau. Jej policzki miały różowy rumieniec. Darcie wyciągnęła rękę, by poprawić swoje potargane włosy, ale zatrzymało się jak tylko zauważyła zasuszoną farbę na rękach. Odkręciła wodę i tak długo je myła, aż nie zniknęła cała farba. Zanim wróciła na dół, obrzuciła się ostatnim spojrzeniem. Wciąż nie mogła uwierzyć, że faktycznie zasłabła, a potem kochała się z Duau. To nie było tak, że puszczała się na prawo i lewo, i do diabła nigdy nie przespała się z facetem, którego właśnie spotkała. Ale z Duau to było tak, że nie mogła mu odmówić, nawet gdyby chciała. Tak, uważała go za niezwykle atrakcyjnego, ale to było coś więcej niż tylko przyciąganie. To po prostu było właściwe być z nim. Jakby był jej brakującą połówką. Czy naprawdę mogłaby być jego partnerką, bo tak ją nazwał? Do diabła, jeśli wiedziała. W tej chwili, weźmie, co może, i zobaczy, co się stanie jutro. Pochwyciwszy czystą ściereczkę, Darcie popędziła na dół, by dołączyć do Duau. Stał czekając obok kanapy, tam gdzie go zostawiła, wciąż wspaniale nagi oprócz prowizorycznego bandaża założonego na piersi. Nie mogąc się powstrzymać, opuściła wzrok na jego dużego fiuta w pół wzwodzie. Darcie oderwała oczy i podeszła do niego. Podała mu ręcznik. - Przy drzwiach frontowych jest łazienka, gdybyś chciał się umyć. Na górze jest prysznic, ale nie wiem, czy chcesz go brać z tą raną na twojej piersi.

~ 15 ~

Duau spojrzał na swój tors i zerwał bandaż zanim zdążyła zaprotestować. Ku jej zdumieniu, rana wyglądała na prawie wyleczoną. Tylko lekko czerwony ślad pokazywał, gdzie była otwarta rana. Zauważyła też, że pozostałe rany również zniknęły. Gdyby chciała dostać dowód nieśmiertelności Duau, miała go teraz, widząc jak szybko się leczył. Wziął ręcznik, który mu podawała. - Oboje możemy wziąć kąpiel później. – Posłał jej spojrzenie, które obiecywało, że będzie jej się bardziej niż podobało. – Ale zadowolę się teraz samym umyciem. Kiedy Duau się odwrócił i skierował do łazienki, Darcie łapczywie przypatrywała się jego twardemu tyłkowi. Mężczyzna nie miał grama zbędnego tłuszczu. Jego ciało wypchane było mięśniami. Świadomość, że będzie mogła dotykać i smakować to wyrzeźbione ciało, wywołała pulsowanie w jej cipce, by mieć już tego dużego kutasa głęboko w sobie. Dając sobie umysłowego kopniaka, Darcie otrząsnęła swój umysłu z brudnych myśli i skierowała się do kuchni, by zrobić sobie coś szybkiego do jedzenia. Jeśli chciała dotrzymać kroku Duau, potrzebowała całej energii, jaką mogła zdobyć.

Tłumaczenie: panda68

~ 16 ~

Rozdział 4 Zanim Duau wrócił z łazienki, Darcie podgrzała w mikrofali jakieś resztki jedzenia, które znalazła w lodówce. Patrzyła, jak wchodzi do kuchni całkowicie swobodny w swojej nagości. Nie zawracając sobie głowy siadaniem przy stole kuchennym, stała przy blacie i jadła. Duau stanął przed nią. Między kęsami, Darcie zapytała. - Jak się tu znalazłeś, Duau? Muskoka, w Ontario, nie jest zbyt blisko Egiptu. Twarz Duau spoważniała. - Mój brat, Sef, i ja mieliśmy bitwę z grupą demonów, które chciały wejść do krainy cieni. Pokonaliśmy ich wszystkich oprócz ich przywódcy. Zanim mogliśmy go zabić użył zaklęcia, by uwięzić nas tu, w śmiertelnym królestwie. I rozdzielił nas. - Więc nie możesz wrócić do krainy cieni? - Nie, nie mogę. To nie martwi mnie aż tak bardzo jak moja niezdolność do skontaktowania się z Sefem. Zawsze mogliśmy porozmawiać ze sobą telepatycznie. A teraz nie mogę. Nie odpowiedział na żadne moje wezwanie. - Rozumiem. – Darcie poczuła mały dreszcz na myśl o tym, że Duau nie może wrócić do domu. Wiedziała, że to trochę samolubne z jej strony, ale chciała mieć czas na lepsze poznanie tego egipskiego boga. – Czy Sef, tak jak ty, też mógł być w jego postaci lwa, gdy cię znalazłam? - Tak. Obydwaj wolimy walczyć pazurami i zębami niż mieczem. A ponieważ byłem już ranny, zaklęcie demona osłabiło mnie, więc nie mogłem zmienić się w ludzką postać aż do teraz. Przypuszczam, że Sef również niezdolny był do zmiany. Darcie zobaczyła niepokój Duau, jaki czuł dla brata, gdy jego brwi ściągnęły się razem. - Miejmy nadzieję, że demon wysłał Sefa na mało zaludniony obszar tak jak ciebie. Nie wyobrażam sobie, co by się z nim stało, gdyby wylądował w środku Toronto.

~ 17 ~

Skończywszy swój szybki posiłek, Darcie odwróciła się i opłukała talerz w zlewie zanim włożyła go do zmywarki. Okręciła się, by stwierdzić, że Duau przesunął się za nią. Czuła jak jej cipka się zacisnęła, kiedy tak patrzył na nią tymi swoimi głodnymi, złotymi oczami. Żaden mężczyzna nigdy nie patrzył na nią w ten sposób, nawet jej były. Duau wpatrywał się w nią tak jak chciał ją pożreć. Duau rozwiązał pasek jej płaszcza kąpielowego i rozsunął jego poły. - Czas kontynuować to, co zaczęliśmy na kanapie. Darcie spotkała się w połowie drogi swoimi ustami z jego, kiedy Duau pochylił głowę, by wziąć jej usta. Jego język pogłaskał jej, gdy przyciągnął ją do swego twardego ciała. Jego erekcja pulsowała przy jej brzuchu. Gorączkowo odpowiedziała na jego pocałunek, a wtedy jedna z jego rąk przykryła jej pierś i pogłaskał kciukiem jej naprężony sutek. Zarzucając ramiona na jego szyję, Darcie przysunęła się bliżej i jęknęła. Wilgoć zebrała się między jej nogami, bo jej cipka już przygotowywała się na jego kutasa. Przesunęła dłonią po jego barczystym ramieniu, potem przez szeroką klatkę piersiową. Jej palce otarły się o jeden męski płaski sutek w drodze w dół do fantastycznie wyrzeźbionych mięśni brzucha Duau. Przez dłuższą chwilę muskała naprężone mięśnie jego brzucha, a potem sięgnęła w dół i wzięła jego w pełni pobudzonego fiuta w swoją dłoń. Duau był dużym mężczyzną w pełnym tego słowa znaczeniu. Jęknął w jej usta, kiedy powoli zaczęła przesuwać ręką tam i z powrotem po jego twardej długości. Był jak aksamit zawinięty w stal. Darcie wiedziała już jak dobrze było mieć kutasa Duau zanurzonego w niej aż po rękojeść. Jej cipka wylała się, a soki spłynęły po wewnętrznej stronie ud. Duau odsunął jej rękę, a potem ją podniósł, by posadzić na blacie przed sobą. Przenosząc wargi na bok jej szyi, powiedział zachrypniętym głosem. - Zamierzam posmakować każdy cal twojej skóry. Darcie przysunęła się bliżej krawędzi blatu, podczas gdy Duau językiem wytyczył szlak od jej szyi do piersi. Przeciągnął zębami po twardym szczycie zanim zassał go do swoich ust. Poświęcił taką samą uwagę drugiemu sutkowi, dopóki nie zaczęła się pod nim zwijać. Z głośnym mruczeniem, Duau schodził powoli w dół jej ciała. Jego język zawirował wewnątrz jej pępka. Darcie przytrzymała się krawędź blatu, kiedy opadł na kolana między jej nogami. Jego ręce pieszcząc wewnętrzną stronę jej ud, szeroko rozłożyły jej nogi. Spojrzała w dół i oddech Darcie zamarł w jej gardle na widok jego głowy między jej nogami. ~ 18 ~

Chwyciła się mocniej blatu, gdy Duau wysunął język i dotknął jej łechtaczki. Mruczenia Duau wypełniły całą kuchnię, gdy dobrał się do jej cipki, rozsuwając fałdki, by mógł wbić swój język do jej wnętrza. Seks oralny nigdy nie robił na niej dużego wrażenia, gdy robił to jej były, ale kiedy Duau ssał i lizał jej cipkę, Darcie poczuła jak zaczyna się w niej budować orgazm. Dyszała, gdy ssał jej łechtaczkę. Biodra poruszyły się pod jego ustami, gdy wbił dwa palce w jej ciało, wsuwając je tam i z powrotem w jej wnętrze. Nie mogąc odwrócić wzroku, Darcie patrzyła jak Duau ją zaspokaja, dopóki nie zacisnęła się wokół jego palców. Bo już tam była. Z jękiem, pozwoliła swojej głowie opaść do tyłu, gdy intensywny orgazm wstrząsnął jej ciałem. Duau podniósł się między jej nogami. Spojrzenie Darcie opadło do jego w pełni pobudzonego fiuta. Koralik wilgoci pojawił się na samym czubku. Wyciągnęła rękę i palcem roztarła ją po główce. Duau jęknął. Przyciągnął jej biodra bliżej i zagłębił swojego grubego kutasa w jej szparce jednym pchnięciem. Darcie przytrzymała się jego ramion, gdy się wycofał i wbił w nią kolejny raz. Odczucie jego fiuta, ocierającego się o jej łechtaczkę, szybko budowało w niej następny orgazm. Darcie przeczesała palcami jego włosy, jednocześnie przyciągając go i biorąc jego usta w gorącym pocałunku. Ssała jego język wewnątrz swoich ust, tak jak ściskała swoje wewnętrzne mięśnie wokół jego zagłębiającego się w nią fiuta. Duau położył swoje ręce na blacie, po bokach jej bioder, i pompował między jej nogami. Gdy jej ciałem zaczęły wstrząsać dreszcze spełnienia, zaciskając się wokół jego twardego penisa, Duau oderwał od niej usta i ryknął jak lew. Sekundę później, Darcie poczuła jak jego kutas pulsuje wewnątrz jej cipki, dochodząc mocno. Darcie opuściła głowę na ramię Duau, próbując złapać oddech. - Chyba chcesz mnie zabić, ale to nie byłby taki zły sposób. - Dopiero, co zacząłem kochać się z tobą, moja partnerko. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek miał cię dość. – Duau zgarnął ją z blatu i skierował do schodów. Jego zwiotczały penis wyśliznął się z jej ciała jak tylko zrobił dwa kroki. – Pozwolę ci się chwilę przespać zanim wezmę cię jeszcze raz. Nie mogę pozwolić, by moja partnerka zasnęła na mnie, gdy będę się z nią kochał. Jak tylko znaleźli się w jej sypialni, zdjął z niej płaszcz kąpielowy i położył do łóżka. Potem wślizgnął się obok niej. Duau przyciągnął ją bliżej, tak że jej głowa spoczęła na jego szerokiej piersiowej. Darcie czuła się odprężona i zadowolona od samego przebywania w jego silnych ramionach. Leniwie rysowała palcem kółka na jego torsie. - Wciąż nazywasz mnie swoją partnerką. ~ 19 ~

- Ponieważ jesteś moją partnerką. Darcie przechyliła głowę, żeby mogła spojrzeć na niego. - Skąd to możesz wiedzieć? Nic o mnie nie wiesz. - Jedno zaczerpnięcie twojego zapachu i już wiedziałem, że jesteś mi przeznaczona. - I to wszystko? Że mój zapach był tym właściwym dla ciebie? Duau zachichotał. - Mówisz tak, jakbyś mi nie wierzyła. - No cóż, przyznaję, że nie widzę nic złego w seksie, ale byłam już mężatką i nie uważam tego za coś wielkiego. Głośny pomruk zagrzmiał pod jej uchem. - Teraz jesteś moja. Nawet, jeśli wciąż należysz do innego, oznaczę cię, jako moją. Darcie słyszała zaborczość w głosie Duau. Naprawdę zabrałby ją od jej byłego męża, nawet gdyby nadal byli małżeństwem. Przytuliła się mocniej do niego, czując jak jej powieki się zamykają. Chciała wierzyć, że może zatrzymać Duau, jako swojego, ale Darcie nie wiedziała jak śmiertelnik i nieśmiertelny egipski bóg sobie z tym poradzą. Jednak teraz, nie chciała o tym myśleć. Weźmie to, co może dostać. Jutro będzie zawsze kolejnym dniem.

Tłumaczenie: panda68

~ 20 ~

Rozdział 5 Darcie obudziła się następnego ranka z bólem w miejscach, jakiego jej ciało dawno już nie zaznało. Uśmiech rozjaśnił jej twarz na wspomnienie tego, ile razy ona i Duau kochali się tej nocy. Brał ją w każdej możliwej pozycji. Nawet w pewnej chwili kochali się pod prysznicem. Duau był taki wytrzymały, taki niezmordowany. Sięgnęła w poprzek łóżka i znalazła puste miejsce obok siebie. Marszcząc brwi, z trudem podparła się na jednym łokciu i rozejrzała po pokoju. Była sama. Czy Duau zdołał jakoś wrócić do krainy cieni, gdy spała? Myśl, że ją opuścił, sprawiła, że Darcie szybko wstała, podniosła swój płaszcz kąpielowy, który wciąż leżał na podłodze, i go założyła. Darcie nie chciała przyznać się sama przed sobą, jak była spanikowana, kiedy wypadła z pokoju i zbiegła po schodach. Nie miała zamiaru tak po prostu puścić Duau. W ciągu nocy, zdecydowała się zaakceptować go, jako swojego partnera, jako jej drugą połowę. Dla kogoś, kto nigdy nie myślał, że może znowu kochać, wpadła jak śliwka w kompot z mężczyzną, którego mogła albo nie, zatrzymać jako swojego. Jak tylko znalazła się na dole, Darcie poczuła, jak jej serce zamiera, gdy nie znalazła Duau ani w salonie, ani w kuchni. - Duau? – Nie podobał jej się ton rozpaczy, jaki słyszała w swoim głosie. – Duau, gdzie jesteś? – zawołała Darcie trochę głośniej. Przesuwane szklane drzwi, które prowadziły na tylną werandę, otworzyły się i Duau szybko wszedł do domu. Jego spojrzenie omiotło cały pokój. - O co chodzi? Wszystko z tobą w porządku? – Podszedł do niej i położył ręce na jej ramionach, spojrzeniem badając jej twarz. Darcie potrząsnęła głową i wzięła głęboki wdech. - O nic nie chodzi. Ja po prostu… po prostu obudziłam się, a ciebie nie było obok mnie w łóżku. Pomyślałam, że może znalazłeś sposób, by wrócić do domu i odszedłeś bez pożegnania. Duau oparł czoło o jej. Uśmiechnął się i potrząsnął głową. - Nigdy nie zostawiłbym cię w ten sposób, Darcie. – Wycisnął delikatny pocałunek na jej wargach zanim odsunął się i wyprostował. – Myślałem tylko, żebyś się wyspała. ~ 21 ~

Moje ciało potrzebuje tylko dwóch godzin snu. Wiem, że ty potrzebujesz dużo więcej, więc wstałem i zszedłem na dół, żeby ci nie przeszkadzać. O świcie zdecydowałem się usiąść na zewnątrz i popatrzeć na wschód słońca. Wtedy zauważyła, że Duau nie ma na sobie egipskiego kiltu, który nosił, gdy pierwszy raz zmienił się ze swojej lwiej postaci. Teraz miał dżinsy i koszulkę. - Oh. Gdzie znalazłeś to ubranie? Przecież nie miałam żadnych męskich ubrań w swojej szafie. - Udało mi się włączyć to pudło w salonie, na którym pokazują się obrazy. Oglądałem je przez chwilę i zdałem sobie sprawę, że mój kilt nie będzie odpowiedni do noszenia w śmiertelnym królestwie. Więc zażyczyłem sobie odpowiednie ubranie zanim wyszedłem na dwór. Darcie zmierzyła Duau wzrokiem, podziwiając jak doskonale wybrał swoje ubranie. Niebieskie dżinsy opinały jego ciało w bardzo seksowny sposób. A koszulka wcale nie zakrywała jego mocnych mięśni na ramionach i torsie. - To pudło nazywa się telewizor. Więc, gdy ja spałam, ty resztę nocy spędziłeś na oglądaniu telewizji? Kiwnął głową. - Przeważnie. Wiele się z niego dowiedziałem o śmiertelnym królestwie. Obejrzałem także obraz, który mi zrobiłaś, gdy byłem w postaci lwa. Mogła się założyć, że wiele się dowiedział. Miała telewizję satelitarną, jak tylko zamieszkała nad jeziorem. Darcie mogła sobie wyobrazić, jak Duau zareagował na niektóre kanały, które odbierał jej talerz. - Podoba ci się obraz? – zapytała niechętnie. Jej były prawdopodobnie powiedziałby, że nie jest wystarczająco dobry. Duau położył swoje ramię wokół jej barków i zaprowadził ją do miejsca, gdzie na sztaludze stał obraz. Odwrócił ją przodem do obrazu i przebiegł spojrzeniem po namalowanym płótnie. - Uwielbiam go. Ujęłaś mnie doskonale w mojej lwiej postaci. Mam bardzo utalentowaną partnerkę. Darcie czuła jak jej policzki czerwienieją z przyjemności.

~ 22 ~

- Cieszę się, że ci się podoba. Pozwolisz mi malować cię jeszcze raz? Ale tym razem takiego, jakim jesteś teraz. Nie, jako lwa. - Oczywiście, możesz namalować mnie w każdej chwili, kiedy tylko zechcesz. Uśmiech szarpnął wargi Darcie. - Możesz tego pożałować. Tak naprawdę chcę cię namalować na kilka sposobów. Na pierwszym, ty byłbyś na zewnątrz na tarasie z jeziorem w tle. – Jej spojrzenie wymownie przesunęło się po ciele Duau. Z gorącego spojrzenia, jakie w zamian jej posłał, Darcie wyczuła, że byłby bardziej niż skłonny do pozowania do drugiego obrazu, jaki miała w myślach. – Na drugim, chciałabym namalować twój akt. Otoczył ramionami jej talię i przyciągnął ją do siebie, przyciskając swoją erekcję do jej ciała. - Nie mam nic przeciwko, żeby pozować ci nago. Co ty na to, żeby zacząć już ten pierwszy? Darcie potrząsnęła głową i zachichotała. - Świetne zagranie. Ponieważ wciąż jest dość wcześnie i światło na zewnątrz jest dobre, najpierw zacznę cię malować na tarasie. Dopiero wieczorem zacznę pracować nad aktem. Ten, jak sądzę, może zabrać kilka dni zanim go skończę. – Będzie miała szczęście, jeśli rzeczywiście skończy go w tym czasie. Darcie miała przeczucie, że malując nagiego Duau będzie trochę niż bardziej rozproszona. To będzie prawie niemożliwe dla niej, by oglądać to wspaniałe nagie ciało, rozciągnięte przed nią, i nie dotykać go albo smakować. Duau westchnął dramatycznie. - Skoro nalegasz. Bo ja już myślałem o wszystkich tych rzeczach, jakie chciałem zrobić z tym twoim powabnym ciałem, kiedy się obudzisz. To było kuszące, ale Darcie wiedziała, że ilość dni dobrych do malowania na zewnątrz, szybko się kończy. Lekko trzepnęła w klatkę piersiową Duau. - To ja tutaj jestem artystką, koleś. I to ja decyduję, co chcę malować. Więc teraz mnie puść, żebym mogła się ubrać. Im szybciej się ubiorę i zrobię sobie filiżankę herbaty, tym szybciej zaczniemy.

~ 23 ~

- Nie ma potrzeby, żebyś szła na górę się przebrać – stwierdził Duau. Puścił ją i cofnął się odrobinę. Machnięciem ręki, jej płaszcz kąpielowy został zamieniony na dżinsy i top, które doskonale pasowały na Darcie. Darcie spojrzała na ubranie, które Duau zażyczył sobie na jej ciało. Kiwnęła głową zanim popatrzyła na niego ponownie. - Nieźle. Mogłabym się do tego przyzwyczaić. Mam nadzieję, że nie będziesz miał nic przeciwko, jeśli usmaruję je farbą. - Zawsze mogę dać cię więcej. A teraz pospiesz się i zrób sobie herbatę. Tymczasem ja wystawię sztalugi i przyniosę farby. Duau obrócił ją i popchnął lekko w stronę kuchni. Dał jej jeszcze klapsa w tyłek na dodatek. Obserwowała Duau, jak ostrożnie przenosił wszystkie rzeczy, których potrzebowała do malowania, gdy czekała aż zagotuje się woda. Jak do tej pory był kompletnym przeciwieństwem jej byłego męża, gdy chodziło o jej malowanie. To już czyniło z Duau lepszego człowieka. Nie chciała go stracić, nawet na minutę. Ale jak może go zatrzymać? Ich światy były tak różne. Był egipskim bogiem. Będzie żył wiecznie. Ona ostatecznie zestarzeje się i umrze. Duau nie zmieni się, będzie wiecznie młody. Darcie nalała sobie filiżankę herbaty i skierowała się na taras, gdzie na jednym z krzeseł siedział Duau i czekał na nią. Musiał wyczuć jej nastrój, ponieważ uśmiech na jego twarzy stopniowo zanikał. Duau podał jej swoją rękę. Gdy Darcie ją chwyciła, pociągnął ją na siebie, tak że usiadła mu na kolanach. Wyjął z jej ręki filiżankę z herbatą i odstawił na stół, zanim przytulił ją do swojej piersi, opierając jej głowę na swoim barku. Jego ramiona zacisnęły się wokół niej, gdy ją objął. - O co chodzi, Darcie? Dlaczego tak nagle posmutniałaś? - Właśnie zdałam sobie sprawę, ile dla mnie znaczysz, Duau. Jak mogę pozwolić ci odejść? Myślę, że zniechęciłeś mnie do innych mężczyzn. Głośny koci pomruk zagrzmiał w jego piersi. Podniósł ją, więc usiadła wyprostowana na jego kolanach, i wziął jej twarz w swoje dłonie. - Nie będzie żadnych innych mężczyzn w twoim życiu, Darcie. Tylko ja. Jestem twoim partnerem. Zatwierdziłem cię, jako moją.

~ 24 ~

- W takim razie, co się z nami stanie? Wiem, że musisz wrócić do krainy cieni. Że musisz znaleźć swojego brata. Czy to naprawdę się uda? Ja jestem tylko śmiertelniczką, a ty jesteś egipskim bogiem. Czy to jest możliwe? - Zrobimy tak, żeby się udało, Darcie. Tak jak ty, nie mam zamiaru kiedykolwiek cię opuszczać. - Mam nadzieję, że będziesz czuł to samo, gdy będę stara i pomarszczona – powiedziała. - Wciąż będę cię kochał, nawet gdy będziesz stara i pomarszczona, ale tak się nie stanie. - Oczywiście, że tak, Duau. Jestem śmiertelna, pamiętasz? - Nie będziesz przez bardzo długo czas, jeśli mogę coś na to poradzić. Darcie wyprostowała się jeszcze bardziej. - Co masz na myśli? Jesteś zdolny uczynić mnie nieśmiertelną? - Ja nie, ale jeden z innych bogów tak. Mój brat i ja posiadamy tylko umiejętność usuwania śladów śmierci z ciał zmarłych, gdy przychodzą szukając wejścia do krainy cieni. Chcę, żebyś była moją partnerką w pełnym tego słowa znaczeniu, Darcie. Dlatego musisz być nieśmiertelna. Poza tym, jestem zaborczym człowiekiem, gdy chodzi o ciebie, więc nie mam zamiaru pozwolić nawet śmierci zabrać cię ode mnie. Przełknęła gulę, która nagle utworzyła się w jej gardle, gdy Duau to mówił. - Powiem to szybko, zanim całkowicie stracę odwagę. Kocham cię, Duau. Nigdy nie wierzyłam w miłość od pierwszego spojrzenia, albo że gdzieś tam jest ktoś doskonały dla mnie. Ale to wszystko okazało się być prawdą, gdy to się mnie przytrafiło. Duau położył rękę na jej karku i przyciągnął jej wargi do swoich. Całował ją wolno, jego wargi szczypały i ssały jej usta, dopóki nie jęknęła z rosnącym głodem. Szybko się odsunął. - Jesteśmy partnerami, Darcie. Powinniśmy zakochać się w sobie w momencie naszego spotkania. W ten sposób to działa. Ja też cię kocham. – Przesunął ją na swoich kolanach tak, że poczuła twardą długość jego fiuta przy swoim pośladku. Darcie powstrzymała swój jęk, gdy jej cipka zacisnęła się w odpowiedzi. – A teraz pospiesz się i wypij swoją herbatę. Jeśli nadal chcesz mnie tu malować powinnaś szybko zacząć, ~ 25 ~

albo będę zmuszony zmienić twój pomysł w sprawie zrobienia tego aktu zamiast pierwszego obrazu.

Tłumaczenie: panda68

~ 26 ~

Rozdział 6 Jak tylko Darcie stanęła przed czystym płótnem, całkowicie pochłonęła się w pracy. Bardzo szybko, podobizna Duau siedzącego na tarasie, z jeziorem za nim i drzewami w ich całej jesiennej krasie po jednej stronie, zaczęła nabierać kształtu na płótnie. Cierpliwie siedział przez całe godziny i nie narzekał, że musieć siedzieć spokojnie. Gdy w końcu odłożyła pędzel, Darcie była pewna, że zdołała uchwycić istotę Duau. Wytarła ręce w szmatę, gdy Duau stanął obok niej. - Zasadniczo jest skończony. Mogę dodać jeszcze kilka szczegółów, ale to mogę zrobić później. - Jest doskonały. - Powiedzmy, że zostałam mocno zainspirowana przez mojego modela. Duau podszedł i otworzył przesuwane szklane drzwi, żeby mogła wstawić obraz do środka, by wysechł. Sam wniósł resztę rzeczy do domu. - Oj, słyszę jak burczy twój żołądek – powiedział do niej z usmiechem. – Idź coś zjeść. Zaczekam na ciebie na górze. Patrzyła jak Duau znika na górze ze sztalugą pod pachą i stoliczkiem z farbami, który niósł w jednej ręce, jakby nic nie ważył. Myślała, że namówi go do pozowania nago tu na dole na kanapie, ale najwyraźniej Duau miał inny pomysł. Po tym jak przygotowała sobie kanapkę i szybko ją zjadła, Darcie ruszyła, by dołączyć do Duau. Widok jego zupełnie nagiego, rozciągniętego na jej łóżku z rękami założonym pod głowę, praktycznie sprawił, że się pośliniła. Jej spojrzenie przemierzyło jego brązową skórę i muskularne ciało. Nie wiedziała, czy nawet będzie zdolna malować, bo wszystkie spójne myśli odpłynęły przy tym obnażonym ciele w zasięgu jej wzroku. Duau przetoczył się na bok i oparł głowę na łokciu. Wzrok Darcie przesunął się na jego fiuta, który był twardy i pełny, stojący na baczność. Wysunęła język i oblizała wyschnięte wargi. - Czy ta poza ci odpowiada? – zapytał Duau, wpatrując się w nią gorąco. - Umm, w porządku. ~ 27 ~

Darcie założyła czyste płótno, które przyniosła ze sobą na górę, na sztalugę i wzięła ołówek. Jej krew wzburzyła się w żyłach, a sutki zacisnęły pod koszulką. Jej cipka zaczęła pulsować, chcąc być wypełniona kutasem Duau. Malowała już wcześniej akty, zarówno kobiet jak i mężczyzn, ale zawsze była zdolna zdystansować się do modeli, których malowała. Męscy modele byli dla niej po prostu ciałem, czymś do namalowania na płótnie. Z Duau, jako jej modelem męskiego aktu, to już była inna sprawa. Jej ręka zadrżała z tęsknoty, gdy narysowała jego zarys ołówkiem. Z ponurą determinacją, Darcie zmusiła się do skupienia na górnej połowie ciała Duau. Podczas pracy, zdała sobie sprawę, że jest bardziej nastrojona do Duau niż do tego, co rysowała na płótnie. Jak tylko skończyła jego górną połowę ciała, pozwoliła swojemu spojrzeniu zsunąć się niżej. Wypuściła powietrze z płuc, jakby ktoś uderzył ją pięścią w żołądek. Duau zawinął dużą rękę wokół swojej wyprężonej erekcji. Powoli przesuwał dłonią, w górę i w dół, po swoim twardym fiucie. Jej wzrok wrócił błyskawicznie do jego twarzy. Jego wargi były lekko rozchylone, ciężko oddychał, a jego oczy były zamknięte, gdy się zaspokajał. Darcie poczuła jak jej cipka się zacisnęła, jej spojrzenie powróciło do jego kutasa. Widok, jak pracuje na swoim grubym kutasie, spowodował wypływ wilgoci z jej cipki i zmoczenie jej majtek. Oblizała swoje wargi, gdy koralik wilgoci pojawił się na czubku jego penisa. Nie mogąc się już skoncentrować, Darcie wytarła palce i ruszyła, by stanąć obok łóżka. Oczy Duau pociemniały z pożądania, gdy złapała za swoją koszulkę i zdjęła przez głowę. Równie szybko ściągnęła dżinsy. Jej stanik i majtki zniknęły, kiedy Duau rozłożył dla niej swoje ramiona. Nie zawahała się wspiąć na łóżko i wsunąć w jego uścisk. Popychając Duau, Darcie sprawiła, że położył się na plecach. Wsunęła język do jego ust, gdy wziął jej wargi w pocałunku. Teraz była jej kolej, by wycałować i wylizać każdym cal jego ciała tak jak on zrobił z jej. Odrywając się od jego warg, wycałowała ścieżkę wzdłuż jego szczęki do ucha. Zawirowała językiem wewnątrz jego ucha zanim wzięła płatek między zęby i łagodnie przygryzła. Duau zamruczał cicho, przyciskając swojego fiuta do jej brzucha. Darcie kontynuowała swoją ścieżkę w dół. Przesunęła się niżej po jego ciele, wyciskając pocałunki na jego szerokiej piersi i docierając do płaskich męskich sutek. Tam, zassała każdy maleńki pąk do swoich ust, a potem otarła zębami o każdy z nich. Duau jęknął głośno.

~ 28 ~

Jego mięśnie brzucha wciągnęły się, gdy je polizała. Darcie przesunęła się i usiadła okrakiem na udach Duau. Podniosła wzrok, by zobaczyć, że obserwuje ją uważnie oczami zamglonymi namiętnością. Stanowczo chwyciła jego fiuta i zawirowała językiem wokół jego czubka. Duau jęknął, a jego biodra uniosły się nad łóżkiem. Darcie zawirowała językiem kolejny raz, zanim przeciągnęła nim od podstawy aż do czubka jego penisa. Jego kutas drżał w jej ręce z każdym pociągnięciem jej języka. Otwierając usta, wzięła tak dużo jego fiuta w ich głąb, ile zdołała. Zamknęła wargi wokół niego i zaczęła ssać. Pomruki Duau wypełniły pokój, gdy go zaspokajała swoimi ustami. Przesunął jedną ręką przez jej włosy, przytrzymując przy sobie, kiedy obrabiała jego fiuta. Poczuła, że stwardniał jeszcze bardziej, gdy zaczęła przesuwać dłonią po tej jego długości, której nie mogła wziąć do ust. Niedługo potem Duau szarpnął ją za włosy. - Wystarczy. Chcę być w tobie, gdy dojdę. Darcie puściła jego fiuta i podciągnęła się siadając okrakiem na jego biodrach. Z rękami opartymi na materacu po obu stronach głowy Duau, potarła swoją śliską cipką wzdłuż jego penisa, pokrywając go swoimi sokami. Duau sięgnął między nich i zawinął rękę wokół dolnej część swojego fiuta. Unosząc się w górę na kolanach, ustawiła się nad nim i powoli wzięła jego kutasa w głąb swojej cipki. Odczucie wypełniającego ją penisa, rozciągającego ją, wyrwała z Darcie jęk przyjemności. Jak tylko wzięła go całego, jeszcze raz uniosła się na kolanach i równie wolno nabiła się na niego. Czubki jej sutków ocierały się o wargi Duau, gdy powtarzała swoje ruchy na jego fiucie. Zamruczał głośno i otwierając usta zassał jeden do środka. Darcie czuła podobne pociągnięcia w swoim wnętrzu, gdy zajmował się jej sutkiem. Jej wewnętrzne ściany zacisnęły się wokół niego, kiedy przyspieszyła tempo. Ujeżdżała go teraz szybciej, a wraz z nim budował się jej orgazm. Zmieniając kąt swoich bioder, Darcie potarła łechtaczką o jego grubego fiuta. Duau ssał mocniej jej sutek, tak jak jej pochwa zaciskała się mocniej na jego kutasie. Darcie krzyknęła, gdy przekroczyła krawędź w intensywnym orgazmie. Kiedy ostatni dreszcz jej spełnienia ucichł, Duau wysunął się z niej i przekręcił na brzuch. Złapał ją za biodra i podniósł na kolana. Z kocim warknięciem, rozszerzył jej nogi jednym muskularnym udem, kiedy za nią uklęknął. Darcie poczuła jak czubek jego penisa bada wejście do jej szparki. Z oboma rękami na jej biodrach, wszedł w nią od tyłu jednym pchnięciem. W tej pozycji mogła wziąć go więcej. Gdy wysunął się z niej i wbił z powrotem, Darcie poczuła jak czubek jego fiuta uderzył w jej macicę. Duau

~ 29 ~

wciąż się w nią wbijał, a jego kutas stwardniał jeszcze bardziej, rozciągając ją, by się w niej pomieścić. Darcie dopychała się na niego z każdym pchnięciem. Duau ujeżdżał ją coraz szybciej, a potem pochylił się nad nią i ugryzł w miejscu, gdzie spotykały się ramię i szyja. Przytrzymując ją w miejscu swoimi zębami, sięgnął dokoła jej ciała i odnalazł łechtaczkę. Pocierał to małe sedno jej ciała wciąż wbijając się w nią. Z krzykiem przyjemności, Darcie czuła, jak jej wewnętrzne mięśnie zacisnęły się wokół penisa Duau, dojąc go. Głośny pomruk wypełnił pokój, gdy Duau pchnął w nią ostatni raz zanim wytrysnął w jej wnętrze. Ich ciała wciąż były połączone, kiedy Duau opadł na łóżko, przytulony do jej pleców, i trzymający ją w swoich ramionach. Oczy Darcie się zamknęły. A ponieważ nie zaznała dużo snu zeszłej nocy, pozwoliła swojemu ciału odprężyć się przy Duau i zasnęła.

Tłumaczenie: panda68

~ 30 ~

Rozdział 7 Duau odsunął włosy Darcie i polizał ślad po ugryzieniu, jaki zostawił na jej szyi. Gdy wziął ją od tyłu, jego lwia część połączyła się z mężczyzną. Lew chciał oznaczyć ją, jako jego partnerkę. Chociaż nie musiał spać, Duau czuł się całkiem zadowolony z trzymania w ramionach swojej partnerki, gdy spała. Doskonale pasowała w jego uścisku. Za każdym razem jak się kochali stawali się sobie coraz bliżsi. Duau nie mógł sobie wyobrazić jak przetrwał wszystkie te wieki bez Darcie. Perspektywa powrotu do życia, które znał zanim się tu zjawił, by być z Darcie, nie przemawiała już do niego. Coś będzie musiał wymyśleć, żeby mógł zatrzymać Darcie i wykonywać swoje obowiązki, jako strażnik bramy do krainy cieni. Myśli o krainie cieni, po raz kolejny, zastanowiły go nad tym, co stało się z jego bratem. Nigdy tak naprawdę nie byli rozdzieleni od dnia ich narodzin. Zawsze potrafili porozumieć się ze sobą telepatycznie. Absolutna cisza martwiła Duau. Miał szczęście, że znalazł Darcie zaraz po pojawieniu się w śmiertelnym królestwie. I chciał, żeby Sef był równie szczęśliwy jak on. Ale nie było żadnych wieści, co stało się jego bliźniakowi. Duau wiedział, że musi odszukać Sefa, i znaleźć jakiś sposób, by wrócić do krainy cieni. Darcie przeciągnęła się w jego ramionach. Obróciła się, więc teraz leżała twarzą do niego. Palcem przesunęła po jego czole. - Mam nadzieję, że to nie myśli o mnie, wywołują u ciebie to zmarszczenie. Duau wziął jej palec i lekko przygryzł sam czubek zanim przycisnął jej rękę do swojej piersi. - Nie, to nie myśli o tobie mnie martwią. Martwię się o Sefa. - Zakładam, że jesteście ze sobą bardzo blisko. - Bardzo. Jesteśmy identyczni pod każdym względem. - Bliźnięta jednojajowe, co? Mam nadzieję, że gdy w końcu poznam Sefa, to nie pomylę go z tobą i nie zaciągnę tam, gdzie nie powinnam. Klepnął Darcie po pupie.

~ 31 ~

- Lepiej, żeby tak się nie stało, bo inaczej będę bardzo obrażony. - Jestem pewna, że jak tylko pocałowałabym go przez pomyłkę, od razu bym wiedziała, że to nie ty. – Pisnęła cicho, gdy uderzył ją jeszcze raz. – Tylko żartowałam – powiedziała ze śmiechem. - Wiem. Klepnąłem cię tylko po to, żeby znaleźć powód, by dotknąć twój kształtny tyłeczek. - Przynajmniej już nie marszczysz brwi. – Darcie pocałowała Duau w brodę. – Muszę zapytać, ponieważ się nad tym zastanawiałam. Wiem, że ty i Sef tworzycie egipskiego boga Akera, ale jak to się stało, że macie swoje własne imiona? - To jest proste naprawdę. Po egipsku moje imię znaczy jutro, a Sefa wczoraj. Ja pilnuję bramy, której Ra używa, by opuścić krainę cieni na koniec każdej nocy, co jest początkiem nowego dnia. Sef pilnuje bramy, którą Ra wchodzi do krainy cieni na początku każdej nocy, co oznacza koniec dnia. - Więc teraz mam i jutro i wczoraj. Zamierzasz wrócić do krainy cieni, prawda, Duau? - Tak, jednak gdy będę musiał iść, to nie na bardzo długo. Obiecuję. Jak tylko znajdę Sefa, wymyślę sposób, żebym mógł być z tobą. - Lepiej tak zrób, bo inaczej zleję ci tyłek. Duau uśmiechnął się do niej. - Może mi się to spodobać. - Oh, co za perwersyjny egipski bóg. - Chciałbym spróbować nowych rzeczy. - Dobrze wiedzieć na przyszłość. A teraz, zajmijmy się tym, co obydwoje lubimy. Duau szybko stracił zdolność myślenia, ponieważ Darcie sięgnęła w dół i wzięła jego fiuta w swoją dłoń.

***

~ 32 ~

Darcie stwierdziła, że czas, który spędziła z Duau, to najszczęśliwszy okres w jej życiu od bardzo długiego czasu. Nigdy nie krytykował jej pracy, nigdy niczego od niej nie żądał. Mogła być po prostu sobą. Im więcej czasu z nim spędzała, tym wspomnienia jej życia z byłym mężem zaczęły słabnąć. Teraz miała nowe wspomnienia z Duau, by zastąpić tamte. W jakiś sposób udało jej się skończyć większą część aktu Duau. Trwało to do późna w nocy, bo jej koncentracja, jak się wydawało, wyleciała przez okno po krótkim czasie. Również po raz pierwszy zdarzyło się Darcie malować nago. Zakładanie ubrania, tylko po ty, by po chwili je zdjąć, gdy zaczynała malować, wydawało się stratą czasu. W pewnej chwili w nocy, między malowaniem a kochaniem się, zeszli na dół, by Darcie mogła coś zjeść. Duau włączył telewizję, podczas gdy ona przygotowywała dla siebie posiłek. Dołączyła do niego, gdy zjadła. Spędzili następny dzień włócząc się po lesie, albo siedząc na świeżym powietrzu na kamieniach przy jeziorze. Rozmawiali o wszystkim i niczym. Darcie opowiedziała Duau o swoim pierwszym małżeństwie, i jak po rozwodzie zdecydowała się kupić ten dom nad jeziorem. Duau opowiadał jej historie o sobie i bracie, i jak to jest żyć w krainie cieni. Teraz w godzinach nocnych, siedzieli przytuleni do siebie na kanapie, z ogniem palącym się w kominku. Noce stawały się coraz chłodniejsze. Zimne zimowe miesiące nadchodziły tu wcześniej z północy niż w innych regionach. Darcie zawsze narzekała na zimno, ale teraz z Duau obok do przytulania, nie przeszkadzało jej to tak jak zwykle. Gdy ogień zaczął przygasać, Darcie wstała z kanapy. - Lepiej przyniosę trochę więcej drzewa z szopy zanim ogień wygaśnie. - Chcesz, żebym cię pomógł? – zapytał Duau, odprowadzając ją do frontowych drzwi. - Nie, dam radę. Będę tylko kilka minut. Darcie włożyła buty i przeszła przed podwórko do szopy postawionej niedaleko domu. Mogła zobaczyć parę wydobywającą się z jej ust, kiedy oddychała. Gdy doszła do szopy, obróciła się w stronę domu i zobaczyła, że Duau stoi w otwartych drzwiach i patrzy na nią. Darcie posłała mu całusa i otworzyła drzwi do szopy. Duży stos drzewa leżał ułożony pod jedną ścianą. Złapała kilka rozłupanych polan ze sterty i odwróciła się, by pospieszyć z powrotem do środka.

~ 33 ~

Myśląc nad tym, jak dobrze będzie znów znaleźć się w ciepłych ramionach Duau, Darcie właśnie miała zamknąć drzwi, gdy nagle pojawił się przed nią jakiś mężczyzna. W niewyraźnym świetle zewnętrznych świateł, nie mogła rozpoznać rysów jego twarzy. Ale jego oczy, które upiornie świeciły na czerwono, sprawiły, że cofnęła się krok do tyłu. - Czego chcesz? Zbliżył się do niej i powąchał powietrze. - Czuję na tobie lwa. Wziął cię za swoją partnerkę. Mam rozkaz wykończyć lwa, gdy tymczasem nasz przywódca miał zająć się jego bliźniakiem, ale sądzę, że utrata ciebie bardziej zrani lwa. Kiedy mężczyzna stworzył miecz z rozrzedzonego powietrza, Darcie wykrzyknęła imię Duau. Głośny ryk lwa rozbrzmiał w nocy. Darcie nagle zrozumiała, że to musi być demon, który zaatakował Duau i jego brata w krainie cieni. Świecące czerwone oczy były tym, co go zdradziło. Próbowała zablokować miecz, którym zamachnął się na nią, jednym z polan, które niosła, ale demon z łatwością wytrącił je z jej rąk. Tuż zanim Duau dobiegł do szopy, miecz demona wbił się w jej brzuch i wyszedł z drugiej strony. Sapiąc z bólu i szoku, Darcie opadła na ziemię, gdy demon wyszarpnął miecz. Czując jak krew powoli wypływa z jej ciała, Darcie patrzyła jak Duau zmienia się w powietrzu w swoją postać lwa i z rykiem rzuca się na demona. Kilka sekund później, demon leżał martwy na ziemi z rozerwanym gardłem. Stopniowo zaczęła ogarniać ją ciemność, a Duau w tym czasie zmienił się z powrotem w człowieka i zgarnął ją w swoje ramionach. Rzucił się biegiem do domu, ale Darcie wiedziała, że nic nie może dla niej zrobić. - Już za późno, Duau – ledwie zdołała wyszeptać. - Nie. Nie puszczę cię. Duau położył ją na podłodze w kuchni i łapiąc kilka ręczników przycisnął je do jej rany. Jej ciało zaczęło drętwieć, nie czuła już bólu. Zanim ogarnęła ją ciemność, Darcie wyszeptała. - Kocham cię, Duau. Ostatnią rzeczą, jaką słyszała był ryk bólu Duau.

~ 34 ~

***

Jak tylko ogarnęła ją ciemność, Darcie czuła, że spada. Nic nie słyszała, ani nie widziała. A potem wszystko się zatrzymało. Ciemność stopniowo się rozrzedzała, aż Darcie w końcu sobie uświadomiła, że znalazła się w jakiejś jaskini. Jedyne światło dobiegało od smolnych polan umieszczonych na kamiennych ścianach. Obróciła się wkoło zastanawiając się, gdzie dokładnie jest. Gdy stanęła przodem do wielkich żelaznych drzwi, zamarła. Darcie podeszła bliżej do mężczyzny, który stał przed drzwiami. - Duau? – A potem potrząsnęła głową. Teraz, kiedy lepiej mu się przyjrzała, wiedziała, że to nie jest jej partner, stojący tam i patrzący na nią. Mógł wyglądać dokładnie jak Duau, ale wiedziała, że to nie jest on. – Sef? Sef zmierzył ją wzrokiem, spoglądając na poplamione krwią ubranie. - Znasz Duau? - Tak. On jest moim partnerem. - Co się stało? Czy mój brat jest ranny? - Przyszedł demon. Powiedział, że jeśli jego przywódca nie wróci po tym, jak miał się tobą zająć, polecono mu zabić Duau. Demon zdecydował jednak, że Duau bardziej zaboli to, jak zabierze mu mnie. – Darcie mrugając powstrzymała łzy. – Duau powiedział, że poprosi któregoś z bogów, by dał mi nieśmiertelność. Sądzę, że w tej chwili jest na to trochę za późno. Sef potrząsnął głową. - Nie, nie jest. Powiedz mi, gdzie znajdę Duau, a wszystko będzie w porządku. Jak ma na imię partnerka mojego brata? - Jestem Darcie. Duau jest w moim domu w Muskoka, w Kanadzie. Ale ja umarłam. Jak wszystko może być w porządku? Sef się uśmiechnął. - Ra to sprawi, tak jak zrobił to dla mnie i mojej partnerki. Poczekaj, a zobaczysz. Dzięki tobie teraz znajdę Duau. – Pocałował ją delikatnie w czoło. – Witaj w rodzinie, moja siostro. ~ 35 ~

Darcie zamrugała, gdy Sef zniknął.

***

Duau trzymywał martwe ciało Darcie w swoich ramionach, a ciche łzy spływały po jego twarzy. Nigdy nie płakał w swoim życiu aż do teraz. Chociaż wiedział, że łzy nie przywrócą jej mu z powrotem, nie mógł się powstrzymać. Ukrył twarz w zgięciu jej szyi i kołysał ją w swoich ramionach. - Duau? Słysząc głos brata, głowa Duau podskoczyła. Powinien odczuć ulgę na widok Sefa, ale nie czuł nic. - Odeszła, Sef. A miałem ją tak krótko. Sef podszedł i uklęknął przy nim. - Widziałem Darcie. To dzięki niej wiedziałem, gdzie cię znaleźć. - Ona jest w krainie cieni? - Czeka przy bramie. - Dlaczego jej nie wpuściłeś? - Ponieważ chcę, żeby mój brat zatrzymał swoją partnerkę, tak jak ja zatrzymałem moją. Duau potrząsnął głową. - Nie rozumiem. - Ja też znalazłem moją partnerkę w śmiertelnym królestwie. Przywódca demonów nas znalazł i próbował mi ją zabrać. Ra zwrócił Chandrze jej życie i uczynił ją nieśmiertelną. Zrobi tak samo dla ciebie, Duau. Wszystko, co musisz zrobić, to poprosić. - Ra – zawołał Duau. – Zwróciłeś Sefowi jego partnerkę. Pytam cię, czy zrobisz to samo dla mnie.

~ 36 ~

Tak się stanie, Duau. Ale tak jak powiedziałem twojemu bratu, wciąż będziesz miał obowiązek chronienia bramy do krainy cieni. Nocami będziesz strzegł bramy, ale dnie możesz spędzać ze swoją partnerką. Zwracam twojej partnerce z powrotem jej życie i daję nieśmiertelność. Kiedy obecność Ra zanikła, Duau spojrzał na Darcie. Wciągnęła duży łyk powietrza, a potem jej oczy się otworzyły. Duau zerwał ręcznik z jej rany i przekonał się, że zniknęła, jakby nigdy jej nie było. Potem położył rękę na jej sercu. Biło mocno pod jego dłonią. - Duau? Naprawdę wróciłam? – zapytała Darcie, rozglądając się po kuchni. - Tak, wróciłaś. Dzięki Ra. Sef wstał. - Zostawię was samych, ale jutro wrócę z moją partnerką. Jestem pewny, że Chandra z radością pozna Darcie. – I zniknął. Duau zgarnął Darcie w ramionach i pocałował ją mocno. Gdy zaniósł ją na górę, cicho podziękował Ra za zwrócenie mu jego drugiej połowy duszy. Bez Darcie, życie nie miałoby sensu. Teraz, kiedy miał ją z powrotem, miał zamiar pokazać jej jak dużo dla niego znaczy, nawet gdyby miał to robić przez całą noc.

Tłumaczenie: panda68

~ 37 ~