Cunning Olivia - ( Sole Regret 3) - Take me

Olivia Cunning – One Night with Sole Regret 03 – Take Me

Tłumaczyła: Eiden // http://chomikuj.pl/Eiden

Rozdział 1

Dzień Shade'a przeszedł z totalnej bzdury w gówno. Puste uczucie niedowierzania rozprzestrzeniło się z jego gardła do piersi, a następnie wściekłość prześlizgnęła się na jego kark. Gapił się na puste miejsce między Firebirdem Kellena, a dżipem Owena, starając się zrozumieć nieobecności tony stali, którą tu zostawił. Shade rozejrzał się po parkingu. Może jego pamięć była niewyraźna. Może nie zaparkował na swoim zwykłym miejscu. Dwie ciężarówki zawierające sprzęt Sole Regret już były załadowane i stały przy ogrodzeniu na tyle parkingu, gotowe by następnego dnia wyjechać do San Antonio. Ich autobus stał po przeciwnej stronie parkingu. Perkusista zespołu, Gabe, wyciągał swoją torbę z bagażnika pod busem. Wszyscy - zespół i załoga - już kierowali się do swoich pojazdów. Tylko wyraźnie puste miejsce na parkingu było tym, na którym Shade zaparkował swoją ulubioną zabawkę. - Dobra - krzyknął.- To nie jest śmieszne. Kto ukrył mój samochód? - Nie jestem naukowcem ani nic - powiedział Kellen.- Ale powiedziałbym, że został skradziony - wrzucił swoją torbę do bagażnika Firebirda.

- Właśnie to dostajesz za bycie dupkiem i kupienie samochodu za sto-piędziesiąt-tysięcy-dolarów - Owen powiedział z uśmieszkiem. - Powinieneś zadzwonić na gliny i zgłosić to - powiedział Kellen. Ściągnął swoje długie, czarne włosy na karku skórzanym rzemieniem i sięgnął do swojej torby. Potem otworzył drzwi swego samochodu i powiedział.- Chciałbym zostać i napawać się twoim cierpieniem, ale już jestem spóźniony na spotkanie. Shade znał te uczucie. - Nie mam teraz na to czasu - powiedział.- Muszę gdzieś być. Już przegapiłem szansę, aby wbić się na przyjęcie urodzinowe Julie, ale nie chcę, by pomyślała,że całkowicie zapomniałem o jej urodzinach - rzucił swoją torbę na ziemię, gdzie powinien się znajdować bagażnik jego samochodu.- Kurwa! - Gdzie twój samochód?- Adam zatrzymał się między Owenem a Shade'em. Adam był gitarzystą prowadzącym zespołu i znajdował się na drugim miejscu na liście gówien Shade'a, zaraz po tej osobie, która ukradła jego samochód. Trzech muzyków wpatrywało się w puste miejsce parkingowe, jakby oczekiwali, że samochód nagle sam się zdemaskuje i wyjdzie z ukrycia. Shade już był wkurzony na Adama, że przez niego wrócili do domu z kilkugodzinnym opóźnieniem. Adam spędził ponad połowę dnia na wylegiwaniu się w hotelu z jego konsulatorką od narkomanii która nie była dobra w tym co robiła, bo Shade przyłapała Adama jak ten popalał trawkę za sceną dwie noce wcześniej. Adam zasłużył na to, gdyby zespół i załoga zostawili go, aby sam dojechał z Dallas do Austin. Może to dałoby nauczkę temu samolubnemu dupkowi. Wszyscy wypatrywali tego dnia w ich mieście rodzinnym, ale jedyna osoba, która liczyła się dla Adama to Adam. - Przysięgam, że jeżeli spóźnię się na urodziny Julie, to będziesz musiał znaleźć bardzo dobrego dentystę - Shade powiedział do Adama. - Dlaczego? Nie ukradłem twojego samochodu - powiedział Adam.- Ale mogę cię podwieźć. Shade był zaskoczony, że to zaproponował, ale Adam jeździł motocyklem i Shade nie sądził, żeby była to mądra decyzja, by być tak blisko nieco przy szybkiej jeździe po autostradzie. Jako że Shade był strasznie wkurwiony, to pewnie udusiłby go od tyłu.

Owen klepnął Adama w środek piersi. - Hej, nie martw się o to. Ja już powiedziałem, że go podwiozę. Dom Julie nie jest daleko od mojego. Technicznie rzecz biorąc, Adama był jeszcze bliżej, ale Owen wiedział jak Shade był wkurzony, więc jeżeli zespół straciłby zarówno wokalistę jak i gitarzystę w tragicznym wypadku motocyklowym, to nie mieliby w przyszłości takiego szczęścia jak teraz. Adam wzruszył ramionami. - W porządku. Ale Shade, gdy już nieco ochłoniesz, to będziemy musieli pogadać jak facet z facetem. Shade nie chciał z nim rozmawiać. Ciśnienie jego krwi było już wystarczająco wysokie, aby spowodować wylew. Nic, co powie Adam, nie zdobyłoby przebaczenia Shade'a. Adam odwrócił się i podszedł do swojego motoru ze spuszczoną głową i zgarbionymi ramionami. Kellen już wycofał swojego Firebirda i kierował się do wyjazdu z parkingu. Owen podniósł torbę Shade'a z asfaltu i rzucił ją na tylne siedzenie dżipa. Po tym jak wrzucił swoje własne rzeczy, zasiadł za kółkiem i czekał. Shade spojrzał po raz ostatni na puste miejsce parkingowe, myśląc, że może jakoś przegapił tonę czarnego, błyszczącego metalu i wsunął się na fotel pasażera obok Owena. - Tina się wkurzy, że spóźniłeś się na przyjęcie Julie? - Tina wkurza się na sam fakt, że oddycham - powiedział Shade. W sumie to jego była żona nie zaprosiła go na przyjęcie. Nic z tego, jej życzenia nie powstrzymają go przed pokazaniem się. Owen zachichotał. - Czyż to nieprawda?- uruchomił dżipa i wyjechał ze swojego miejsca. Owen pomachał Gabe'owi, który wszedł do swojego nieprzyzwoicie dużego pickupa i schylił nisko głowę, aby nie otrzeć się o dach swoim wysokim, czerwono czarnym irokezem. Gabe zasalutował Owenowi, zanim zamknął za sobą drzwi. Owen włączył radio i ciężki otwór trysnął z głośników. - Więc co kupiłeś Julie na jej urodziny?- krzyknął przez hałas drogowy i muzykę. Shade'owi zamarło serce. - Kurwa. Całkowicie zapomniałem o prezencie dla niej - pewnie spodziewała się prezentu. Shade nawet nie był pewien co lubiła. Ale każda kobieta na świecie lubiła błyskotki, nieprawdaż?- Nie mogę

przyjść z pustymi rękoma. Znajdź najbliższy sklep jubilerski. Owen westchnął ciężko. - Jasne. Dlaczego nie? Z pewnością nie mam nic ciekawszego do roboty, jak zabawiać się w moją wolną noc w taksówkarza. Nie mam rodziny, którą chciałbym zobaczyć. Żadnych kłopotów, w które mógłbym wpaść - Owen uśmiechnął się. Shade dokładnie wiedział, w jakie kłopoty Owen chciał wpaść. Był największym psem na baby jakiego Shade kiedykolwiek spotkał. Nawet był większy od tego faceta, którego Shade codziennie spotykał w lustrze. Shade wziął kilka głębokich oddechów, aby uspokoić swoje postrzępione nerwy. - Przepraszam - powiedział po chwili.- Nie miałem zamiaru cię tak ciągać - zrzucił swoje gówniane zachowanie na Adama, który jak zwykle był na sto procent winny. Samochód Shade'a można było zastąpić, ale nie jego ograniczony czas z Julie.- Jestem nieco napięty w tym momencie. Owen zachichotał. - Nieco. - Mógłbyś zatrzymać się w centrum handlowym w drodze do domu?- wziął kolejny głęboki oddech.- Proszę? - Nie dla ciebie - powiedział Owen, spoglądając przez ramię, gdy włączył się w ruch na autostradzie. - Poważnie? Sukin... powinienem zadzwonić po pieprzoną taksówkę - spieprzmy ten dzień jeszcze bardziej, dobrze? - Jednak zatrzymam się w centrum dla Julie - Owen uśmiechnął się, a przebiegłość w jego głosie była szczerze mówiąc, niepokojąca.Co za mała łamaczka serc. Pewnego dnia się z nią ożenię. Shade popchnął go na drzwi. - Nie myśl nawet o dotykaniu jej. Owen dźgnął go łokciem w żebra. - Serio, stary? Kurwa, co dzisiaj z tobą jest nie tak? Lepiej, żebyś się uspokoił, zanim się z nią zobaczyć. Całkowicie straciłeś panowanie nad sobą. Owen miał rację. I wiedział, że Owen nie wdałby się w romans z jego Julie. Ale Shade stracił resztkę swego poczucia humoru, kiedy zmusił pokojówkę, aby wpuściła go do hotelowego pokoju Adama, aby mógł wykopać jego żałosny tyłek o pierwszej po południu. Boże,

dlaczego ten koleś zawsze musiał spieprzyć jego plany?I dlaczego wyładowywał swoją frustrację na ludziach, którzy na to nie zasługiwali?- Kurwa. Owen wziął następny zjazd z autostrady. Okrążyli centrum handlowe, aż zauważyli sklep jubilerski. Gdy już znalazł się w środku, Shade'owi nie zajęło dużo czasu, aby znaleźć coś, co Julie by pokochała. Wyszedł ze sklepu z zarówno lżejszym portfelem i humorem, niż gdy się w nim pojawił. Nie mógł się doczekać, jak weźmie swojego aniołka w ramiona i zobaczy jej twarz, kiedy otworzy swój prezent. Uśmiechnął się na te myśli. - Czujesz się lepiej?- zapytał Owen. - Tak. Minęło zbyt wiele czasu, odkąd ją ostatnio widziałem. Bardzo za nią tęsknie. Wrócili do dżipa i Owen zawiózł do do jedynej dziewczyny, która kiedykolwiek posiadała jego serce. Na długim podjeździe domu, który kiedy był rezydencją Shade'a, było zaparkowanych kilka samochodów. Jego była żona otrzymała większość ich wspólnych dóbr materialny w ugodzie rozwodowej. Nie walczył z nią o to; wiedział, że ją skrzywdził. Gwieździe rocka było łatwo być ciągle w trasie. Zbyt łatwo. Starał się jej nie zdradzić i udało mu się to przez ponad rok, ale stała się gorzka co do jego kariery i stracił zainteresowanie swoją własną żoną. Zamiast próbować udowodnić, że jej nie zdradzał - o co go fałszywie oskarżała za każdym razem, gdy jechał w trasę - wprowadził w życie jej oczekiwania i stał się niewiernym palantem. Wiedział o tym. Zasłużył na to. Już nigdy nie popełni tego samego błędu, jakim było małżeństwo. Nie był typem mężczyzny, który potrafił uszczęśliwić kobietę poza łóżkiem i o tym też wiedział. - Chcesz, bym na ciebie zaczekał?- Owen zapytał Shade'a, gdy ten otworzył drzwi. Shade zawahał się. Nie był pewien, co zrobi, jeżeli Tina nie pozwoli mu wejść do domu. Nie chciała go tam. Zaprosiłaby go na przyjęcie, gdyby go tam chciała. Był pewien, że myślała, że nie będzie go w mieście i nie będzie mógł uczestniczyć. Gdyby jej siostra, Amanda, nie napisałaby do Shade'a o przyjęciu, to nigdy by się o nim nie dowiedział. - Nie. Sam trafię do domu. Nie musisz być moją taksówką przez całą noc. Jedź się zabaw.

- Nie mam nic przeciwko. Wiem, jak to gówno na tobie ciąży. Shade uśmiechnął się do Owena. - Doceniam, że mnie wspierasz, ale zasłużyłeś na wolny wieczór. Jedź do domu. - Jeśli jesteś pewien. - Tak - Shade'a nie obchodziło, jeżeli Tina tego nie chciała. Zobaczy się z córką w jej urodzony i da jej prezent, który kupił. Nie przyjmie nie jako odpowiedzi.- Dzięki za podwiezienie. Przyjechałbyś jutro do mnie, żeby mnie zgarnąć?- tak jakby nie miał samochodu. - Nie ma problemu. Będę coś koło południa. - Dzięki - nie miał dzisiaj ochoty zajmować się policją i firmą ubezpieczeniową. Może mógłby przekonać jednego z asystentów zespołu, aby zgłosił za niego kradzież samochodu. Czyż nie płacili im za rozwiązywanie ich problemów? Shade przerzucił torbę przez jedno ramię i zamknął za sobą drzwi dżipa. Ruszył szerokim chodnikiem do drzwi frontowych, trzymając w dłoni niedorzecznie różową torbę. Zastanawiał się przelotnie, czy Julie spodoba się to co wybrał. Wszystkie dziewczyny uwielbiały diamenty, prawda? Stojąc na schodach i zbierając się na odwagę, Shade usłyszał śmiech wewnątrz domu. Nie było go zbyt wiele, gdy tu mieszkał. Kłótnie były normą. Oskarżenia. Wyzwiska. I cała masa wściekłego seksu. Shade wcisnął dzwonek i czekał. Po chwili drzwi otworzyły się i zimne, niebieskie oczy Tiny zmrużyły się w momencie, w którym go rozpoznała. Blond włosa, niebieskooka bomba, była po prostu wspaniała. Przynajmniej dopóki nie otworzyła ust. - Co tu do cholery robisz? - Przyszedłem życzyć Julie wszystkiego najlepszego - uniósł błyszczącą, różową paczuszkę.- Mam dla niej prezent. - Od jubilera?- Tina przewróciła na niego oczyma.- Jesteś tak głupi, jak zwykle. Ona ma cztery latka, Shade. Jest zbyt młoda na biżuterię. Jego serce pękło. Nienawidził, kiedy Tina nazywała go głupkiem i wiedziała o tym. Nawet jeśli była to prawda, to nie lubił o tym słyszeć. A teraz jeszcze bardziej się martwił, że Julie nie spodoba się prezent od niego. Kiedy go zobaczył, pomyślał, że byłby dla niej idealny. Teraz nie był tego taki pewien.

- Mogę ją zobaczyć? - To nie twój weekend - Tina próbowała zamknąć mu drzwi przed nosem, ale uniósł rękę, aby je przytrzymać. - Nie widziałem jej od tygodni. - A czyja to wina? Nigdy nie ma cię w domu. Zawsze jesteś w trasie ze swoim zespołem, wpychasz swego kutasa w cokolwiek z dziurami. - Mamusiu - słodki głos Julie podryfował z holu za Tiną.- Chcę więcej lodów truskawkowych, ploszę. Tylko truskawkowe. Shade uśmiechnął się lekko zamroczony jej słowami. Jego mała dziewczynka mówiła znacznie lepiej, niż wtedy, gdy Shade ją ostatnio widział. Zastanawiał się, ile urosła przez te pięć tygodni. - Za chwilę, kochanie - zawołała Tina. - Pozwól mi z nią tylko porozmawiać - powiedział Shade.- Nie zajmie mi to dużo czasu. Chcę jej tylko złożyć życzenia. - Zobaczenie ciebie ją zmyli, Shade. Ledwo cię zna. Najlepiej będzie, jeżeli ograniczysz się do przysyłania pieniędzy i przepadniesz na stałe. Pewnie tak, ale było egocentrycznym draniem i chciał zobaczyć swoją córeczkę w jej urodziny. Nie odejdzie, dopóki tego nie zrobi. - Mamusiu? Kto to?- Julie pojawiła się przy swojej mamie. Zatrzymała się, gdy zobaczyła jak jej tata stoi w drzwiach. Jej lodowo niebieskie oczy rozszerzyły się i wsunęła swą dłoń w mamy. Miała na swojej twarzy różowy puder i miała na sobie skrzydełka wróżki oraz swój różowy strój księżniczki. Shade rozpłynął się. Za każdym razem jak na nią patrzył, rozpływał się w papkę. Jego córka wyglądała tak jak on. Miała blond włosy swojej matki, ale te jasne, niebieskie oczy, prosty nos, uparty podbródek były jego. - Wszystkiego najlepszego, kochanie - powiedział. - Cześć, tatusiu. Śpiewasz dzisiaj piosenki w głośnym miejscu? Uśmiechnął się. Nie bawiła się dobrze na koncercie Sole Regret na którym była, ponieważ muzyka jej przeszkadzała. Ale lubiła jego muzykę, kiedy nie była zbyt głośna. Jego maleńka rządziła. Zakładał, że było to genetyczne. - Nie dzisiaj, księżniczko. Ale mam dla ciebie prezent urodzinowy - wyciągnął różową paczuszkę w jej kierunku. Wciągając podekscytowany oddech do swojej wąskiej klatki piersiowej, Julie rozpromieniła się i puściła dłoń Tiny, aby chwycić

torbę. Tina chwyciła ją za nadgarstek. - Nie. Idź znajdź babcię, to da ci więcej lodów. - Chcę mój plesent - powiedziała. - Julie, powiedziałam nie. Idź znajdź swoją babcię. - Nie możesz jej powiedzieć, że nie może dostać swojego urodzinowego prezentu - powiedział Shade. Ten stary gniew, jaki czuł do swojej byłej żony, wypłynął na powierzchnię. Jak Adam, Tina dokładnie wiedziała jak naciskać mu na odcisk. - Nie możesz wpadać za każdym razem, kiedy będziesz miał ochotę, Shade. Opieka zarządziła... - Przyszedłem dać jej prezent -wtrącił się.- Dlaczego zawsze musisz być taką su... ?- powstrzymał się w samą porę. Julie wybuchnęła płaczem. Powinien wiedzieć, żeby przed nią nie krzyczeć. Cholera. Trudno było mu kontrolować swoje nerwy, gdy chodziło o Tinę. - Jeżeli nie odejdziesz, to zadzwonię na policję - powiedziała Tina i podniosła Julie, przytulając tył głowy, aby przytulić jej twarzyczkę do swego ramienia. - Za co? - Wymyślę coś. - Chcę tylko zobaczyć moją dziewczynkę w jej urodziny... Tina zakryła uszy Julie obiema dłońmi. - A co z pozostałymi trzysta sześćdziesiąt czterema dniami w roku, kiedy jesteś zbyt zajęty pieprzeniem się z dziwkami, aby chociaż do niej zadzwonić? - Próbuję do niej dzwonić, ale nie pozwalasz mi z nią porozmawiać. - Bo jest w łóżku. Trzylatki nie imprezują do drugiej nad ranem. - Tylko raz zadzwoniłem tak późno. Nie zauważyłem, która jest godzina, by byliśmy w Kalifornii. - Nie imprezuje również do północy. - Nie krzyczcie - Julie krzyknęła, odpychając dłonie matki od uszu.- Nie krzyczcie. Nie krzyczcie! - Przepraszam, kochanie - powiedział Shade. - Widzisz, jaka jest przez ciebie zdenerwowana?- Tina otarła smarki z noska Julie różową serwetką, którą wyciągnęła z kieszeni i usunęła lukier z jej policzka niewykorzystanym rogiem.

- Przeze mnie? Przyszedłem zobaczyć ją na kilka minut, a ty zachowujesz się jakbym był jakimś kryminalistą. - Nie kryminalistą - Tina powiedziała chłodno.- Tylko idiotą. Wyjdź. Teraz! Już, Shade. - Chcę mojego tatusia - Julie zawodziła. Szlochając niekontrolowanie, wyciągnęła rękę w jego kierunku. Tina wypuściła ciężkie westchnienie irytacji. - Jesteś teraz szczęśliwy, Shade? Zrujnowałeś jej urodziny. Tak dobrze się bawiła, zanim się pojawiłeś. Shade był zbyt zdenerwowany, aby się bronić. Nie zrobił niczego złego. Wiedział, że Tina lubiła unieszczęśliwiać mu życie i czasami czuł się tak, jakby na to zasługiwał, ale była dobrą matką dla Julie. Tym razem to Tina zdenerwowała Julie. To ona nie pozwoliła jej wziąć swojego prezentu. To ona nawet nie zaprosiła Shade'a na przyjęcie urodzinowe jego własnej córki. On w ogóle nie był tu winien. A może coś mu umknęło? - Mogę z nią przez chwilę posiedzieć na schodach?- zapytał Shade.- Nie wejdę do środka. - Tatusiu!- krzyknęła Julie. Nie był pewien, czy byłby w stanie w tej chwili uspokoić Julie, ale nie mógł tak stać i patrzeć na jej rozpacz. Może byłoby lepiej, gdyby trzymał się z dala. Może było im lepiej bez niego. Ale na myśl o tych kilku skradzionych chwilach z jego księżniczką, ostre żądło ukuło go w oczy i spowodowało ból w piersi. - Dobra. Dziesięć minut, Shade. A potem idziesz. Skinął głową, gotów zgodzić się na jakikolwiek warunek. Łkająca dziewczynka biegła prosto w jego stronę. Shade złapał Julie w zgięcie swego ramienia. Jej rączki owinęły się wokół jego szyi i ukryła małą, mokra twarzyczkę w jego ramieniu. Julie westchnęła i podciągała nosem przez kilka minut, ale natychmiast przestała płakać. Shade po prostu ją trzymał, kołysząc lekko i głaszcząc jej jedwabiste blond włosy. Usłyszał, jak drzwi się zamykają i zdziwił się, że Tina nie została, aby nadzorować ich dwójkę. - Mamusia powiedziała, że zapomniałeś o moich urodzinach powiedziała Julie. - Oczywiście, że nie zapomniałem o twoich urodzinach, księżniczko. Przyjechałem tak szybko, jak tylko mogłem.

- Powiedziała, że musisz dzisiaj śpiewać w głośnym miejscu, więc nie przyjedziesz. - Nie, nie mam dzisiaj koncertu, ale muszę zaśpiewać. Muszę zaśpiewać solenizantce. Julie odsunęła się i spojrzała mu w oczy. Krzywiąc się, chwyciła jego okulary na nosie i ściągnęła je. - Ściągnij je. Nie widzę cię. Z odkrytymi oczyma, spojrzał na nią z sercem jednocześnie przepełnionym miłością i stratą, radością i smutkiem. - A teraz mnie widzisz?- szepnął. Skinęła głową i zgniotła jego twarz dwoma lepkimi rączkami. Zrobił rybie usta dla niej i zachichotała. - Co mam dla ciebie zaśpiewać? - Piosenkę Kopciuszka! Zaśmiał się. - Chyba jej nie znam. - Nauczę cię. - Dobrze. - Sen jest syceniem, kiedy sypko zasypiasz - zaśpiewała, używając swych rąk i dłoni, aby wyraźnie podkreślić swoje serdeczne słowa. Zapłacił za miejsca w pierwszym rzędzie, aby obejrzeć jej występ. Shade otworzył usta, aby zaśpiewać po niej i zakryła dłonią jego usta. - Chwila. Zepsułam to. - Wiem - powiedział, gdy odsunęła rączkę.- Co powiesz na coś z Aeroshmith? Wciągnęła głęboki, podekscytowany oddech i jej oczy zapłonęły. - Tak, tatusiu. Zaśpiewaj mi piosenkę o aniołku. Zobacz moje skrzydełka - sięgnęła za ramię i pociągnęła jedno ze swych kruchych, świecących skrzydeł.- Jestem aniołem. - Pewnie, że jesteś - powiedział.- Anielą księżniczką. Odchrząknął i zaśpiewał jej piosenkę, jak zawsze wkładając w słowa całe serce i duszę. - I'm alone, yeah...1 - gdy kończył drugą linijkę, wierciła się w oczekiwaniu. Wiedział, czego chciała. Lubiła tylko refren, więc 1 Jestem sam, tak...

pominął większość z pierwszej zwrotki i przeszedł prosto do jej ulubionej części. Julie rozpromieniła się, gdy jej śpiewał. Patrzyła na niego z takim uwielbieniem, że aż ścisnęło mu się gardło i wykrztusił kilka kolejnych słów. Podskakiwała podekscytowana i uniósł swoją wolną dłoń, aby przytrzymać ją na jej plecach, aby nie wypadła z jego ramion i nie upadła na ceglane schody. Objęła go, gdy skończył i zacisnęła rączkę na krzyżu, który wisiał na jego szyi na łańcuszku. - A teraz zaśpiewaj piosenkę dziecinki - zażądała. Uśmiechnął się. Nie mógł na to nic poradzić. Zawsze nazywała piosenkę Aerosmith „I Don't Want to Miss a Thing” piosenką dziecinki. - A nie chcesz otworzyć swojego prezentu?- zapytał. Odsunęła się do tyłu i uśmiechnęła się do niego szeroko. Skinęła głową, wciąż się wijąc, aby się uwolnić. Postawił ją na nogi i przykucnął przed nią, wyciągając ku niej różowy pakunek. Miał nadzieję, że jego prezent był zapakowany, aby Julie mogła otworzyć go jak każde dziecko. Wyciągnęła bibułkę i starała się otworzyć kwadratowe pudełko, które było obwiązane wstążką. Shade jej pomógł. Gdy otworzył dla niej wieko, opadła jej szczęka. - Och, tatusiu!- pisnęła podekscytowała. - Podoba ci się? Nie mogła sformułować słów. Ale mogła biec w miejscu w podekscytowaniu, jej całe ciałko drżało z radości. Shade wyciągnął z pudełka diamentową tiarę z różowymi szafirami położył ją na jej głowę. Jej rączki uniosły się w górę, aby dotknęła swoją małą koronę.- Teraz jestem naprawdę, naprawdę prawdziwą księżniczką skinęła i spojrzała na niego szeroko otwartymi oczami. - Jesteś najpiękniejszą księżniczką, jaka istniała. Jej olśniewający uśmiech zrobił coś z jego sercem, na co pewnie wzdrygnie się kardiolog. - Chcę zobaczyć w lustrze swoją koronę księżniczki!- odwróciła się i ruszyła do drzwi, ale złapał ją i znowu uniósł w ramionach. Wiedział, że jeżeli weszłaby do domu, to jego czas z nią by się skończył. Nie był jeszcze gotowy, by się z nią pożegnać. - Mogę najpierw zaśpiewać piosenkę dziecinki? Przytrzymała diadem jedną rączką i przytaknęła. - Tak, tak. Uwielbiam piosenkę dziecinki - objęła go jedną

rączką.- I uwielbiam moją koronę księżniczki. I kocham ciebie, tatusiu. Żałował, że nie miał na sobie swoich pieprzonych okularów przeciwsłonecznych. Jaka gwiazda rocka stała przed domem byłej żony, trzymając małą dziewczynkę ze łzami płynącymi z oczu? - Ja ciebie też kocham, dziecinko. - Mamusia mówi, że nie mogę już być dziecinką. Jestem już dużą dziewczynką. - Jesteś dużą dziewczynką - szepnął do niej. I nawet nie był pewien, kiedy to się stało. Przegapił tyle jej etapów.- Ale jeżeli chcesz, to możesz być dziecinką, gdy jesteś ze mną. - Zaśpiewaj. Zaśpiewał „I Don't Want to Miss a Thing”, jakby występował przed dwunastu tysięcznym tłumem. Kiedy dotarł do refrenu, Julie przerwała mu słowa, uśmiechając się do niego i całując w policzek. W stosownych chwilach, przytulała go. Czuła pod swoją maleńką dłonią bicie jego serca i swoje, pod drugą. Doświadczył tą piosenkę na bardzo emocjonalnym poziomie, gdy ją jej śpiewał. Śpiewał ją jej w środku nocy, kiedy była dzieckiem i zawsze ją uspokajała. Gdy ostatnia linia refrenu wypłynęła z jego rozchylonych ust, uświadomił sobie jak za nią tęsknił. Chociaż ją trzymał, to tęsknił za nią. Strasznie. A przegapił już tak wiele rzeczy w jej młodym życiu. Zbyt wiele. Te chwile przepadły na dobre. Musiał znaleźć sposób, by częściej bywać w domu. Jego dziecko dorastało bez niego. Nie było możliwości, żeby wstrzymać jej dzieciństwo, aby znalazł czas, by się nim cieszyć. Drzwi frontowe otworzyły się i ramiona Shade'a automatycznie zacisnęły wokół małego kochania w jego ramionach. - Dobrze śpiewasz - powiedziała Julie.- Chcę śpiewać, gdy dorosnę. Chcę być taka jak ty, tatusiu. Kiedy cały tlen wyparował z atmosfery? Shade walczył, aby wciągnąć powietrze w swoje nagle niefunkcjonalne płuca. Stojąc w drzwiach, Tina prychnęła zirytowana. - Chcesz zostać wyrzutkiem, który rzuci liceum i będzie zdradzać? Nie sądzę, Jules. Pójdziesz na studia. Shade nie wiedział, dlaczego wciąż mu tak dopiekała. Było to wystarczająco bolesne,gdy robiła to, gdy byli sami, ale gdy robiła to

przed Julie, nie mógł tego znieść. Zastanawiał się jakie bzdury wygadywała ta kobieta, kiedy nie było go w pobliżu. To był tylko cud, że miał jakikolwiek związek ze swoją córką. - Czas wrócić do środka, Julie - powiedziała Tina. - Chcesz zobaczyć mój nowy domek dla lalek, tatusiu? Wygląda jak pałac. I ma lalkę księżniczkę. I ma łóżeczko, w którym powinna spać - ziewnęła na wspomnienie snu. - Tatuś musi już iść - powiedziała Tina. - Wrócisz jutro?- spytała Julie. - Jutro muszę śpiewać w głośnym miejscu - powiedział. - Wrócisz za dwa spania?- spytała. Pokręcił głową. - Za trzy spania?- spytała, wyciągając trzy paluszki. - Za sześć spań. Jej wąskie brwi zmarszczyły się w zamyśleniu. Wyciągnęła pięć palcy i on dodał jeden swój. Spojrzała na niego przerażono. - To zbyt wiele spań, tatusiu. - Czy to coś jest prawdziwe?- Tina warknęła ściągając diadem z głowy Julie i gapiąc się niego. - Oczywiście, że tiara jest prawdziwa. Nie dałbym jej żadnych śmieci. - Nie może jej nosić. - Daj mi ją - nalegała Julie, próbując ją chwycić. - Po prostu wspaniale, Jacob. Przyszedłeś tutaj, zepsułeś wszystko, dałeś jej coś, czego pewnie nie będzie mogła zatrzymać a teraz to ja muszę być tą złą, odbierając jej to. - Dlaczego miałabyś jej to odebrać? To nie twoje. To jej. - A co jeśli to zgubi? Albo wypadnie jakiś kamień? Albo ktoś jej to zabierze? Albo zostanie przez nią porwana? Jezu, Shade, to kosztowało pewnie jakieś dziesięć tysięcy. Gdyby wiedziała ile na to wydał, to nie wątpił, że sprzedałaby to i kupiłaby sobie kolejnych sto par butów, których nigdy nie nosiła. - Więc niech nosi ją w domu - powiedział Shade.- Jest ubezpieczona, jeśli zostanie uszkodzona albo gdy się zgubi. Nic jej nie będzie. - Daj mi ją - zawodziła Julie.- Jestem księżniczką. Naprawdę prawdziwą księżniczką. Mój tatuś tak powiedział. - A teraz znowu przez ciebie płacze - Tina warknęła i

wyszarpnęła Julie z jego ramiona. - Przeze mnie? - Dlaczego zawsze musisz być taki głupi, Shade? To tak, jakbyś urodził się bez mózgu. - Do cholery, nie nazywaj mnie głupim przed Julie, Tina. - Prawda boli, co nie? - Tatusiu!- Julie krzyknęła, gdy Tina zaniosła ją do domu i zamknęła drzwi przed nosem Shade'a. Słyszał furię Julie przez drzwi. Nie chciał, żeby jego prezent był takim problemem. Po prostu myślał tylko o tym, że Julie by się spodobał. Nie brał pod uwagę kosztów. Może powinien jej kupić jakiś gówno z kryształu górskiego. Julie nigdy nie poznałaby różnicy. Miała trzy latka. Cztery, przypomniał sobie. Kurwa. Naprawdę był głupi. Przeklinając się pod nosem, podniósł puste pudełko i wepchnął je do różowej torebki wraz z pogniecionym papierem i powiesił ją na klamce. Julie była teraz dalej od drzwi, więc nie słyszał co krzyczała, ale nie było wątpliwości, że wciąż była smutna. Może powinien zrobić wszystkim przysługę i przepaść na stałe. Shade wyciągnął swoje okulary z kieszeni i założył je. Nie miał pojęcia, jak wróci do domu. Podejrzewał, że powinien zadzwonić po taksówkę. Odwrócił się i ruszył podjazdem; pomyśli o tym, gdy będzie na tyle daleko, że nie będzie słyszeć płaczu Julie. Bo Boże, ten dźwięk był jak nóż przeszywający i skręcający się w jego piersi i wiedział, że Tina nie pozwoliłaby mu nic z tym zrobić. Czuł się tak cholernie bezsilny. Drzwi za nim otworzyły się. - Jacob?- za nim odezwał się łagodny głos. Zatrzymał się i powoli odwrócił. Powinien się spodziewać, że tu będzie, ale nie był w żaden sposób przygotowany na reakcję swojego ciała na jej widok. Jego serce podskoczyło, wnętrzności ścisnęły, a jaja napięły. Jej brązowe włosy do ramion rozwiał lekki, ciepły wiatr. Jej zielono-piwne oczy rozjaśniały, gdy na jej uroczej twarzy pojawił się szczery uśmiech. Czas stanął w miejscu, pozwalając jego oczom osunąć sie po jej chudym ciele. Te długie, opalone nogi były dla niego niczym śmierć. Minęło dużo czasu, odkąd widział ją ostatni raz. – Amanda.

Rozdział 2

Amanda pewnie nie powinna podglądać prze okno prywatnych chwil Jacoba z jego córką, ale nie mogła się powstrzymać. Chciała otworzyć okno i przysłuchiwać się cudownej barwie jego głosu, ale Tina chodziła po pokoju, wyzywając go najgorszymi słowami jakie ślina przyniosła jej na język, a on sam nie musiał tego słyszeć. Amanda rozumiała dlaczego Tina nienawidziła Jacoba. Skrzywdził ją zdradą z inną kobietą. Cóż, kilkoma innymi kobietami. Amanda nie oczekiwała, że Tina mu wybacz, ale żeby odseparować go od jego córki? To nie było w porządku. Zwłaszcza, gdy było oczywiste, że wzajemnie siebie uwielbiali. Potrzebował tą małą kobietkę w swoim życiu. I pomimo tego co myślała Tina, Julie potrzebowała swojego ojca. Amanda zeszła ze schodka i zamknęła za sobą drzwi. Miała nadzieję, że ich mama przemówi jej siostrze do rozumu, aby pozwoliła Julie nosić jej tiarę. Jacob wykonał świetną robotę, wybierając coś, co spodobało się Julie. Najwyraźniej bardzo dobrze znał swoją córkę i nieźle pomyślał o prezencie.

- Gdy Tina się tylko uspokoi, to pozwoli Julie ją założyć powiedziała Amanda. Żałowała, że z powrotem założył swoje okulary. Miał najpiękniejsze niebieskie oczy. I jego krótkie, czarne włosy, opalona cera i gęste, czarne rzęsy sprawiały, że jego uroda była jeszcze bardziej uderzająca. Zapamiętała każdy centymetr jego przystojnej twarzy - seksowne wargi, prosty nos, wysokie czoło, silna szczęka, uparty podbródek. Pragnęła Jacoba „Shade'a” Silvertona tak długo, że nie pamiętała nawet kiedy jej myśli o nim stały się stało. - Nie byłbym taki pewien -powiedział. - Jak idzie trasa?- zapytała. Mała pogawędka, by zatrzymać go na tak długo, jak tylko się da. Jeżeli Tina wiedziałaby, że Amanda teraz z nim rozmawia, to dostałaby zawału. Właśnie taki był problem bycia zauroczoną byłym mężem swojej młodszej siostry. Nie było możliwości, aby wyjść z tego bez zranienia, albo by ktoś nie oszalał. Jacob uśmiechnął się łagodnie. - Jest świetnie. Muzyka to jedyna rzecz, która mi dobrze wychodzi. Spojrzał na wielki, ceglany dom w stylu gregoriańskim. Już nie słyszał krzyków Julie. Może Tina już ustąpiła. - Nie masz dzisiaj koncertu?- dobrze wiedziała, że nie miał. Kupowała bilety za każdym razem, gdy Sole Regret występowali w Austin. Przeglądała uważnie harmonogram zespołu, ponieważ kolejną najlepszą rzeczą oprócz spędzania czasu z Shade'em Silvertonem było obserwowanie go na scenie. Jeżeli Amanda nie wiedziałaby, że będzie dzisiaj w mieście, to nie pokłóciłaby się ostro z Tiną za niezaproszenie go na przyjęcie urodzinowe Julie. Zamiast zrobić tak, jak zasugerowała Amanda, Tina wygodnie zapomniała o tym, by mu powiedzieć o przyjęciu. Więc w imię szczęścia swojej siostrzenicy, Amanda musiała zainterweniować. Nie powiedziała Tinie, że wysłała Jacobowi wiadomość o przyjęciu. Chociaż czasami czuła przymus, by wetknąć nos w cudze sprawy, to mimo wszystko nie chciała zginąć. Jacob pokręcił głową. - Jutro gramy w San Antonio, więc zdecydowaliśmy noc spędzić w domu. Odległość między miastami stąd nie jest taka zła. Skinęła głową w zrozumieniu i spojrzała na podjazd, szukając jego seksownego jak grzech, elektryzującego, sportowego samochodu. Na widoku nie było żadnego Tesla Roadster. - Gdzie twój samochód?

- Ktoś go ukradł. Wgapiła się na tą jego nonszalancję. - Ktoś go ukradł? - No tak - wzruszył ramionami.- Można go zastąpić. - Więc jak się tu dostałeś? - Owen mnie podrzucił. Właśnie miałem zamiar zadzwonić po taksówkę, by zawiozła mnie do domu. Zniknę stąd za parę minut. - Ja cię podwiozę - zaproponowała zbyt niecierpliwie. Musiała uważać, bo inaczej zauważył, jak bardzo go pożądała. Nie chciała, aby sprawy między nimi były niezręczne. Pewnie nie potrafił zapomnieć o tym, że była siostrą kobiety, która zamieniła jego życie w piekło. - Nie trzeba. Powinnaś wrócić na przyjęcie. - Już się skończyło. Wszystkie dzieciaki już poszły. Teraz pomagałam w sprzątaniu. - Och. - To będzie dla mnie świetna wymówka, aby nie zmywać różowego lukru ze ścian. Uśmiechnął się, a ona stopniała. Było tak, jakby ten facet posiadał jakąś magiczną zdolność usuwania z niej kości. - W porządku - powiedział.- Skoro to pozwoli ci się wymknąć. - Skoczę tylko po torebkę i kluczyki - rzuciła się do domu i znalazła swoją matkę w fotelu bujanym z Julie. Mała księżniczka miała nową tiarę na głowie i szybko zasnęła z kciukiem w ustach. Amanda rozpłynęła się. Julie musiała odziedziczyć tą magię po swoim ojcu. Boże, kochała to dziecko. - Muszę iść - Amanda szepnęła do swojej matki. Ta skinęła głową. - Powiem Tinie. Znowu wkurzyła się na Jacoba. - Zawsze się na niego wkurza. Amanda pochyliła się, aby pocałować swoją matkę w policzek i swoją siostrzenicę w skroń, zanim chwyciła swoją torebkę i wypadła na zewnątrz. Znalazła Jacoba tam, gdzie go zostawiła. Wpatrywał się w dom, jakby w transie. Zastanawiała się o czym myślał za tymi ciemnymi okularami. - Julie już zasnęła - powiedziała mu.- I ma na sobie swoją tiarę. Jacob wypuścił głośne westchnienie.

- Nie lubię, gdy Tina tak na mnie naskakuje, ale naprawdę tego nienawidzę, gdy robi to przed Julie. Twoja siostra pewnie przez cały czasy wygaduje o mnie głupoty. Amanda nie chciała potwierdzać jego podejrzeń. Chociaż nigdy nie były ze sobą blisko, to Tina była jej młodszą siostrą. Ale jednak Jacob miał rację. Tina przez cały czas źle o nim gadała. Właśnie dlatego Julie nie wiedziała, jaką rolę w jej życiu pełnił jej ojciec. Jacob mógłby się postarać, by widywać się z córką częściej, ale ilość bzdur jaką wyrzucała z siebie Tina za każdym razem gdy się pojawiał, odrzuciłaby większość mężczyzn. - Julie cię kocha - powiedziała Amanda, odkluczajac drzwi samochodu.- To wszystko co się liczy. - Mam tylko nadzieję, że nie zmieni zdania. - Nie musisz się o to martwić. Amanda otworzyła bagażnik i pochylił się nad nią, aby wrzucić do środka swoją torbę. Kiedy poczuła ostry zapach jego wody po goleniu, to ugięły się pod nią kolana. Musiała wykorzystać swoją całą silną wolę, aby nie wtulić twarzy w jego szyję i zaciągnąć się jeszcze raz. Żałowała, że ją pociąga. Jego męskość sprawiała, że trudno jej się było dobrze zachowywać. Gdy Jacob nie odsunął się od razu, Amanda przesunęła wzrokiem po jego ciele. Jego sześć stóp twardych mięśni i szerokie ramiona całkowicie przytłoczyły jej zmysły. Przez chwilę myślała, że pochyla się bliżej z zamiarem pocałowania jej, ale nie widziała jego oczu przez te ciemne okulary, więc nie była pewna, czy patrzył na nią. Ściągnęła mu z nosa jego okularu. - Nie rozumiem, dlaczego zawsze nosisz to cholerstwo powiedziała, składając je i wsuwając za brzeg jego białej koszulki. Powstrzymała swoje dłonie, by nie zaczęły obmacywać każdego mięśnia jego klatki piersiowej przez koszulkę. Był wspaniałym mężczyzną. Idealnym. I lubiła go. Zawsze. Nie mogła się powstrzymać. - Bo tak. Oderwała swe zadowolone spojrzenie od ciała Jacoba i spojrzała mu w oczy. Wiedziała, dlaczego zawsze nosił okulary. Miał wyraziste oczy, przez które można było szybko zauważyć, że nie był narcystycznym sukinsynem bez serca, którego udawał. I właśnie dlatego go pragnęła. Nie dlatego, że był najbardziej

okoorgazmicznym facetem jaki chodził po ziemi, ale dlatego że czuł. Głęboko. A te jego śliczne, niebieskie oczy ukazywały wszystko, co próbował ukryć. - Jadłeś?- zapytała.- Zabiorę cię. Ja stawiam. - Planowałem spędzić czas w domu. Może zamówić pizzę. Zjeść przed telewizorem. Wypić piwo. Poćwiczyć nieco a potem popływać. Potem wejdę do jacuzzi i będę wegetować. Brzmiało to tak, jakby miał być spocony, mokry i nagi przez większość wieczoru. Jasna cholera. Amanda nagle poczuła potrzebę, by zmienić majtki. - Och. - Chociaż nie pogardzę towarzystwem - zanim zdążył się odwrócić, dostrzegła jego beznadziejną minę. Ach, Boże, był samotny. Nie wiedziała, jak mężczyzna, który był otoczony przez wieczny tłum mógł być kiedykolwiek samotny, ale odkąd te całuśne usta mogły kłamać, to te wyraziste, niebieskie oczy nie posiadały takiej zdolności. Amanda zamknęła bagażnik. - Liczę się jako towarzystwo?- zapytała. - Nie łapiesz aluzji?- powiedział z uśmiechem. Wsiadł do samochodu i zamknął drzwi. Aluzji? Co miał na myśli? Że chciał spędzić z nią więcej czasu? Oby tylko. Amanda była mądrą, dziwaczną siostrą. To Tina była seksowną siostrą, którą pragnęli wszyscy faceci. Włącznie z Jacobem. Amanda pogodziła się z wyglądem Tiny - albo brakiem swojego - po tym, jak została po raz czwarty rzucona przez chłopaka, który chciał się zbliżyć do Tiny. Nie miało to dla nich znaczenia, że Tina nie była zainteresowana kimś, kto nie miał grubego portfela. Amanda wsiadła za kierownicę swojej praktycznej Toyoty, zamknęła drzwi i zapięła pas. - Chcesz się gdzieś zatrzymać, zanim podwiozę cię do domu?zapytała. - Naprawdę nie łapiesz aluzji - zachichotał; był to bogaty, głęboki dźwięk, przez który Amandzie ścisnął się brzuch. - Powiedz, Amando, chcesz spędzić ze mną czas i zjeść pizzę, popijając piwem? Obejrzeć film? - Jaki film? - Nie obchodzi mnie to - jego oczy rozszerzyły się, jakby został

porażony przerażającym objawieniem.- Tylko żadnych romansideł. Jej serce waliło jak młot pneumatyczny, ale jakoś udało jej się to fajnie rozegrać, gdy uruchomiła silnik. - Nie wiem, Jacob. Jestem całkiem wybredna wobec filmów, które chcę obejrzeć. Lubię romanse. - W takim razie obejrzymy golf. Nie lubię romansów. Golf? Idealna pora na chrapnie. Chociaż nie wyobrażała sobie, by oglądanie golfa z Jacobem mogłoby być nudne. - No cóż, w takim razie... chyba jakoś przełknę nieco testosteronu. Ale od razu mówię, że nie przepadam za filmami ze specjalnymi efektami dźwiękowymi, gdzie się ciągle biją. Uśmiechnął się, a temperatura wewnątrz samochodu podskoczyła co najmniej o dziesięć stopni. - Mówię to o horrorze slasher.2 Roześmiała się niepewnie. Była certyfikowanym tchórzem, jeżeli chodziło o straszne horrory. - Pewnie. O ile nie masz nic przeciwko, żebym się do ciebie przylepiła i w przerażaniu ukryła twarz w twojej piersi - nie mogła powstrzymać swego wzroku od prześledzenia tej dużej, muskularnej piersi. Tak, wyglądała na idealną by ukryć w niej twarz. Była także idealna dla pieszczot. I lizania. Całowania. Ssania. Masowania. Gryzie... - Nie mam nic przeciwko - powiedział. Jej oczy uniosły się do jego. Jedna chwila. - Podrywasz mnie, Jacob? - Myślałem, że to oczywiste. O tak. - Nie jestem pewna, czy powinnam być z tobą sam na sam. Mógłbyś spróbować dostać się do moich majtek. Zaśmiał się. - Mógłbym. Wiedziała, że się z nią droczył, ale to i tak nie powstrzymało jej miejsca w majtkach na przygotowanie się do przyjęcia inwazji. - Sądzę, że będę musiała zaryzykować - powiedziała, gdy jej serce waliło w jej piersi.- Przez ciebie mam ogromną ochotę na pizzę. 2 Slasher (ang. slash – ciąć) – rodzaj horroru filmowego o charakterystycznej fabule, w której liczba bohaterów zmniejsza się w „dziwnych” okolicznościach. Slashery spotykały się z ogromną aprobatą szczególnie w latach 70. i 80. XX wieku. Obecnie, pomimo dalszej popularności, powstaje ich coraz mniej.

I zimne piwo - wyjechała z podjazdu.- I na ukrycie twarz w twoim torsie - dodała. Roześmiał się. - Dam sobie radę z całą trójką. Jego knykcie musnęły bok jej nogi i omal co nie wyskoczyła ze swojej skóry. Pochwaliła swoją mądrą decyzję, aby dzisiejszego ranka założyć szorty. - Hej, dzięki, że poinformowałaś mnie o przyjęciu Julie. - Nie ma problemu!- pisnęła. Kciuk Jacoba potarł drobne miejsce tuż nad jej kolanem. Majtki Amandy z pewnością będą potrzebowały sprzętu do nurkowania, jeżeli staną się jeszcze bardziej mokre. - Żałuję, że nie udało mi się dotrzeć wcześniej - powiedział.Adam zdaje się myśleć, że jako jedyny w zespole ma życie. Mam już dość próbowania, by wyjrzał poza czubek własnego nosa. Amanda zerknęła na niego. Patrzył tam, gdzie jego kciuk rozpala nerwy w jej skórze, ale zdawał się nie widzieć tego, co robił. - Nie przegapiłeś wiele. Dziesiątka nieznośny, wrzeszczących dzieci, lepkie ręce pokryte różowym lukrem, kilka napadów złości i jeden ból brzucha, które źle się skończył w basenie dla dzieci. - Czy Julie pomyślała życzenie i zdmuchnęła świeczki? Amanda uśmiechnęła się, opierając się chęci, by pogłaskać jego ciemne włosy. Uwielbiała fakt, że największą słabością tego mężczyzny była trzydziestu funtowa dziewczynka,która uwielbiała lody truskawkowe. - Tak. Zdmuchnęła wszystkie za jednym razem. Jest tak wietrzna jak jej ojciec. Roześmiał się i oderwał rękę od jej kolana, jakby dopiero zauważył, że wciąż ją dotykał. - To chyba niezbyt dobra cecha do odziedziczenia. - Oczywiście, że jest. Właśnie dlatego jesteś tak niesamowitym piosenkarzem - oderwała wzrok od drogi, by spostrzec, iż patrzył się na deskę rozdzielczą. Zamęt w jego pięknych, niebieskich oczach złamał jej serce.- Wiesz, nagrałam na telefon jak Julie zdmuchnęła świeczki. Wyprostowała się i uśmiech rozluźnił jego twarde rysy. - Naprawdę? - Wyciągnij mój telefon z torebki i obejrzyj.

Skrzywił się na jej torebkę, która była wepchnięta między przednie fotele. - Jest kilka rzeczy, których nie dotknę. Jedną z nich jest kobieca torebka. - Dlaczego?- zapytała.- Boisz się, że natrafisz na tampon lub coś? - Odkąd obejrzałem jako dziecko film Mary Poppins, byłem nieufny wobec kobiecych torebek. Nie wiem, czy trzymasz tam wieszak, czy aligatora na łańcuchu. - Nie - powiedziała.- Żadnych łańcuchów. Nie ma tam też tamponów - perfekcyjnie mu wyjaśniła, że to nie ten czas w miesiącu. Jeżeli chciałby sprawdzić tą gorącą, pulsującą mokrość w jej spodenkach. Zaśmiał się i niepewnie wsadził rękę do torebki. Jego krzyk spowodował, że zaskoczona Amanda wcisnęła hamulce. Za nią rozległo się trąbienie samochodu. - Och, to tylko twój portfel - powiedział.- Myślałem, że to aligator. Kilkakrotnie walnęła go w ramię. - Nieźle mnie wystraszyłeś. Szturchnął ją w bok i zawierciła się, zdając sobie sprawę jak bardzo była podniecona. Rozległo się kolejne trąbienie, gdy dojechała do pasa ruchu. Była zdziwiona, że jeszcze nie walnęła w słup telefoniczny. Było jej niezwykle trudno skoncentrować się na drodze z siedzącym obok niej Jacobem Silvertonem, pachnącym tak cudownie jak wyglądał. Mogła sobie tylko wyobrazić jaki musiał być przyjemny w dotyku. Cholera, była napalona. Musiała znaleźć czas, by częściej umawiać się na randki. Jacob wyciągnął jej komórkę i musnął palcem ekran. - Hmm - mruknął.- Co to? Seks nagranie z udziałem Amandy Lange? - Co?- spróbowała odebrać mu telefon - chociaż dobrze wiedziała, że nie było w nim zapisanego żadnego zboczonego nagrania.- Myślałam, że je usunęłam. - Ooo - powiedział, obejmując telefon obiema dłońmi.- Chcę to zobaczyć. Z małych głośników jej telefonu dobiegły słowa „Wszystkiego najlepszego Julie”. Jacob wgapił się w ekran całkowicie

zahipnotyzowany i jeżeli Amanda się nie myliła, to miał oczy nieco zamglone łzami. Uśmiechnęła się. No proszę. Jednak był wrażliwy. - Pomyśl życzenie, Julie - głos Tiny dobiegł z głośnika telefonu. - Jak Aladyn?- zapytała Julie. - Szybko, bo świeczki kapią. - Chciałabym zostać księżniczką. Prawdziwą księżniczką nastąpiła cisza, a potem wszyscy zaklaskali. - Widzisz, spełniłeś jej życzenie nawet o tym nie wiedząc powiedziała Amanda. - Ten dzieciak będzie moją śmiercią - powiedział Jacob. Jeszcze raz obejrzał nagranie. Dwukrotnie. Jej ręka uniosła się nad jego udem. Chciała go dotknąć, ale ostatecznie nie znalazła tyle odwagi aby to zrobić, więc zamiast tego pokręciła gałką klimatyzatora. Przelotnie zastanowiła się, czy była mu potrzebna naprawa. Była dziwnie przegrzana, chociaż otwory były skierowane na nią i dmuchały całą mocą. - Jeśli chcesz, to mogę ci wysyłać filmiki z nią. Skręciła na drogę, która prowadziła do domu Jacoba, myśląc o tym, że powinna jechać jak jej dziadek - jakby starała się ścigać ze ślimakiem. Jazda była zdecydowanie zbyt krótka. Zwolniła i zsunęła stopę z gazu, aż dosłownie turlali się do odpowiedniego miejsca. - Wiesz, często się nią opiekuję. Sądzi, że jej ciotka jest całkiem fajna - i ktoś musiał opiekować się dzieckiem, gdy Tina chodziła na zakupy. Tina uwielbiała wydawać pieniądze Jacoba. Obrała to sobie za zadanie, jakby próbowała wygrać jakąś konkurencję Olimpijską. - Zrobiłabyś to dla mnie?- powiedział Jacob, odwracając się w swoim siedzeniu i pochylając ku niej, aby móc spojrzeć jej w oczy. - Oczywiście, że tak. Powinnam wcześniej o tym pomyśleć. - Dzięki, Amanda. Jesteś naprawdę kochana. Stłumiła skrzywienie się. Nie chciała, by myślał o niej jak o tej miłej, nieciekawej dziewczynie. O tej, o której faceci zawsze myśleli jak o koleżance. Ich kumpeli. Nie chciała być nazywana prawdziwym kochaniem. Nie po tym, jak Jacob flirtował z nią przez te kilka chwil wcześniej i sprawił, że chciała, aby jej najgłębsze pragnienia się spełniły. Amanda wjechała na podjazd Jacoba i zatrzymała się za jego samochodem. - Um, Jacob?- powiedziała.- Czy to nie twój samochód?

Nie odpowiedział jej, tylko otworzył drzwi i wyskoczył z jej samochodu. Już przytulał się do błyszczącej, czarnej karoserii swojego samochodu, zanim odpięła swój pas. Wyszła z pojazdu i stanęła obok niego. - Myślałam, że ktoś go ukradł. - Bo sam tak pomyślałem. - Więc jak się tu znalazł? - Nie mam pojęcia. Amanda zauważyła kawałek różowego papieru wetknięto pod jedną wycieraczkę. Wyciągnęła ją i przeczytała na głos. - Shade, wiem, że nie masz nic przeciwko temu, że pożyczyłam twój samochód, aby dojechać do twojego domu. Będę czekać w jacuzzi, aby wstrząsnąć twoim światem, ogierze. Podpisała Veronica. I napisała serduszko nad i. Jak miło - Amanda udawała, że ta notatka na nią nie wpłynęła, ale naprawdę chciała spędzić z nim ten wieczór. Niestety, jakaś inna kobieta ją w tym wyprzedziła. I w przeciwieństwie do Amandy, Veronica pewnie była pewna siebie, miała piękną twarz i seksowne ciało, które faktycznie przyciągało kogoś takiego jak Jacob. - Pieprzona Veronica - Jacob ryknął.- Zastanawiałem się, gdzie zostawiłem zapasowy komplet kluczy. Pewnie w jej spódniczce, gdy ostatnim razem była w jego jacuzzi. - Sądzę, że pojadę do domu - powiedziała Amanda.- Cieszę się, że masz z powrotem swój samochód. Dobrze było cię zobaczyć... Jacob zagrodził Amandzie drogę. Nie była pewna, jakim cudem tak łatwo udało jej się utknąć między pięknym kawałkiem metalu i jeszcze wspanialszym kawałkiem metalowego wokalisty, ale zwróciło to jej uwagę. Opierając się plecami o bok samochodu, starała się odzyskać swoje zmysły. Nie było dobrze. Jej serce wyrwało się spod kontroli i powoli uniosła wzrok, by spojrzeć mu w oczy. - Zostajesz - powiedział.- Zaprosiłem cię. Ona wychodzi. Nikt jej nie zaprosił. - Może nie chcę... Jacob dotknął jej policzka, a oddech zatrzymał się jej w gardle. - Zostajesz. Nie mogła oderwać wzrok od jego intensywnie niebieskich oczu. - Zostaję - powiedziała posłusznie. Uśmiechnął się zadziornie i wyciągnął okulary ze swojej

koszulki, by je założyć. Spojrzała na krzyż na jego szyi. - Chcesz poczekać tutaj, gdy zamówię dla niej taksówkę, czy wolisz poczekać w domu?- zapytał.- Z pewnością zrobi scenę. - Um. - Możesz pójść do salonu i wybrać film, albo znaleźć coś do jedzenia w kuchni. Pozbycie się jej nie zajmie mi dużo czasu. - Cóż, no dobrze. Masz może Stalowe Magnolie?- zachowała swoją pokerową twarz, gdy mrugnęła do niego.- Minęły wieki, odkąd ostatnio widziałam ten film. Roześmiał się. - Myślałem, że doszliśmy do porozumienia, że nie będzie żadnych romansideł. Amanda prychnęła, jakby chciała postawić na swoim, co zresztą było prawdą. Nie winiła Veronici za zaproszenie samej siebie na tą noc z tym mężczyzną, ale Amanda była och taka szczęśliwa, że Jacob pozbędzie się tej kobiety. - Przypuszczam, że doszliśmy. Wsunął palec pod jej brodę i pogładził kciukiem jej skórę tuż pod jej wargami. - Pocałowałbym cię - powiedział.- Al nie chcę, żeby Veronica pomyślała, że startuję z tym wzwodem dla niej. Co? Naprawdę to powiedział? Nie mógł mieć tego na myśli. Zbyt oszołomiona, aby odpowiedzieć, Amanda wgapiła się w niego. Roześmiał się. - Co za bezcenna mina. Ścisnął jej ramię i nogi zadrżały pod nią niekontrolowanie. - Zobaczymy się w środku. - Uch huh - powiedziała, przełykając ślinę. Jacob odwrócił się i ruszył do drzwi frontowych, otworzył je i zostawił otwarte, aby mogła wejść do środka. Potem pobiegł wzdłuż domu, aż doszedł do basenu i jacuzzi na tyłach. Amanda z trudem powstrzymała się, by nie rozpłynąć się w kałużę pożądania.

Rozdział 3

Shade przebył dystans swego tylnego podwórza w długich, wściekłych krokach. Nie mógł uwierzyć, że Veronica miała czelność „pożyczyć” jego samochód bez pytania. I myślała, że będzie na tyle szczęśliwy, aby ją przerżnąć? Nie dzisiaj. Może już nigdy. Oczywiście jeżeli nie zabrałaby jego samochodu, to Amanda nie podwiozłaby go do domu i nie przewidywał spędzenia wieczoru z jedną z nielicznych osób, przy której pozwolił sobie być prawdziwym sobą. Szlak rozrzuconych ubrań rozpoczął się od rogu z tyłu domu i ciągnął się do jacuzzi, które było otoczone z trzech stron cedrowym płotem w celu zachowania prywatności. Kiedy szedł wzdłuż domu, podnosił jej seksowne ciuszki. Koronka tu. Czarne, satynowe stringi tam. Shade rzucił ubrania na patio przy drewnianych schodach jacuzzi. Veronica była tam, gdzie powiedziała. Trzymała kieliszek z winem w jednej dłoni, jej hebanowe włosy były ułożone na czubku głowy, miała zamknięte oczy, a jej piękne, nagie piersi unosiły się nad powierzchnią wody. Miała fantastyczne cycki. Tak, zauważył. Nie

było żywego, heteroseksualnego mężczyzny, który by nie stwierdził, iż jej seksualność była zapraszająca. I jeśli Amanda nie zgodziłaby się zostać, Shade niewątpliwie już by się rozebrał, by dołączyć do Veronici. Ale Amanda tu była i chociaż było to dziwne, to wydawało się, że wolał spędzić wieczór drocząc się z nią, niż pieprzyć się z boginią seksu w jacuzzi aż nie będzie się mógł ruszać. Odchrząknął i senne, brązowe oczy Veronici rozchyliły się. Zachęcający uśmiech rozciągnął jej bujne wargi. - Tutaj jesteś, kochanie - powiedziała.- Już zaczęłam żałować, że po prostu nie zaczekałam na ciebie na parkingu, ale miałeś przyjechać dopiero za kilka godzin a ja byłam rozgrzana i spocona żachnęła się.- I to nie przez ciebie - wzięła łyk swego wina. Zielona butelka stała za nią w styropianowej chłodziarce z lodem.- Chcesz sie napić? - Mam towarzystwo, Veronica. Musisz się ubrać i spadać. - Towarzystwo? Jakie towarzystwo? Starał się wymyślić najlepszy sposób, jak opisać Amandę. Przyjaciółka? Rodzina? Długoletnie zadurzenie? - Kobiece towarzystwo. - No i? Nie mam problemu, by do nas dołączyła, Shade. Jest seksowna?- Veronica zaśmiała się gardłowo.- Wiesz, jak bardzo lubię kobiety. Chociaż normalnie pomyślałby, że to świetny pomysł, to nie sądził, żeby Amanda weszła w trójkąt z kobietą, której nie znała. Shade uwielbiał flirtować z Amandą, droczyć się z nią, ale była poza granicami. Nie miał zamiaru kiedykolwiek się z nią przespać. Co go zastanawiało, dlaczego wolał spędzić z nią wieczór, zamiast cieszyć się cyckami i tyłeczkiem w jacuzzi. Może dlatego, że wciąż odzyskiwał siły po tej szalonej lasce w Tulsa. Jak miała na imię? Nikki. Cholera, ta kobieta próbowała zajechać jego kutasa. - Nie, Veronico. Przyszedłem tutaj, aby ci powiedzieć, byś poszła. Nie możesz brać mojego samochodu bez pozwolenia. Masz szczęście, że nie zadzwoniłem na policję i nie oskarżyli cie o kradzież samochodu. - Oczekiwałeś, że będę czekać na parkingu przez godziny? - Po co w ogóle na mnie czekałaś? Nie prosiłem cię o to. - Teraz to już jesteś dupkiem. Był gorzej nazywany.

- Skąd wzięłaś moje kluczyki? - Zostawiłeś je u mnie. Pamiętasz? - Nie. - Byłeś zbyt pijany, by prowadzić, więc Selene zabrała cię do domu, a następnego dnia przyjechałeś odebrać samochód. Nie było mnie w domu, więc użyłeś swojego zapasowego kompletu. Podczas gdy przypominał sobie nieco z pijackiej nocy z Veronicą i Selene, to pamiętał także, że rano obudził się w łóżku z Selene i pojechał odebrać samochód dopiero następnego ranka. Całkowicie zapomniał, że zostawił u Veronici swoje kluczyki. Sole Regret następnego dnia mieli wrócić w trasę i odzyskanie jego kluczyków nie było priorytetem. - To było ponad miesiąc temu. Miałaś je przez cały czas? Uśmiechnęła się. - Nie powiem, żeby nie przeszło mi przez myśl, by przejechać się w nocy twoim samochodem. Jednak tego nie zrobiłam. Aż do dzisiaj. I nie wzięłabym go dzisiaj, gdybyś się tak nie spóźnił. I nie spóźniłby się aż tak bardzo, gdyby gitarzysta prowadzący jego zespoły nie był takim nierozważnym dupkiem. Urodziny Julie nie były jedynym wielkim wydarzeniem, jakie przegapił przez Adama. Przegapił narodziny Julie, ponieważ jechał z nieprzytomnym tyłkiem Adama do szpitala. W tamtych czasach Adam miał skłonność do przesadzania z heroiną. Podczas gdy czekał w poczekali na Adama, by ten został reanimowany, przegapił telefon, który informował, że poród Tiny zaczął się przedwcześnie. W tym czasie dostał wiadomość, że Julie urodziła się w innym szpitalu, innym stanie - trzy tygodnie za wcześnie, ale była zdrowa. Nigdy nie wybaczył Adamowi, że to przez niego przegapił pierwszy oddech, jaki zaczerpnęła jego córka. Nigdy. Zwłaszcza, że ten dupek nawet nie rozumiał, dlaczego Shade był na niego taki wściekły. Może kiedy Shade odpuści Adamowi i pozwoli mu zniszczyć siebie, ale ten facet był chodzącym nieszczęściem i Shade czuł się odpowiedzialny. Jeżeli ktoś nie miałby oka na Adama, to pewnie ten skończyłby jako trup. Shade tego nie chciał. Przeszli razem przez wiele. W rzeczywistości to Adam był tym, który dał Shade'owi marzenie do zrealizowania. Zanim Adam przekonał Shade'a, że ten potrafił śpiewać, to Shade był w dobrej drodze do pracowania w jakieś fabryce - jeżeli miałby szczęście.

- Dlaczego nie pójdziesz zapytać swojego kobiecego towarzystwa czy do nas nie dołączy?- powiedziała Veronica.- Jest mi tak wygodnie i jestem w nastroje. Aż wstyd zmarnować taką gorącą i soczystą cipkę - jej palce musnęły jej sutek.- Możemy zadzwonić po Selene, jeżeli twoja towarzyszka jest zby nieśmiała, aby do nas dołączyć. Veronica i Selene utrzymałyby go w pionie przez całą noc. Nie mógł powiedzieć, że nie był kuszony. Ale też nie był sprzedany. - Zamówię ci taksówkę, gdy będziesz się ubierać - powiedział. Odwrócił się, by wejść do domu i kieliszek z winem rozbił się u jego stóp. - Ty pieprzony kretynie! - Upewnij się, że posprzątasz rozbite szkło zanim sobie pójdziesz. Taksówka będzie na ciebie czekała na końcu podjazdu ruszył do wejścia, którymi były drzwi kuchni. - Poczekaj, Shade. Przepraszam - Veronica zawołała za nim. Woda rozlała się, gdy wyszła z jacuzzi. Mokre stopy wylądowały na cedrowym patio. Shade nie popełnił błędu, by się odwrócić. Wszedł do domu. Amanda wyglądała przez kuchenne okno. - Wiem, że to nie moja sprawa - powiedziała.- Ale twoja seksowna, naga laska zdaję się być nieco na ciebie wkurzona. Zaśmiał się. - Wkurzanie kobiet odziedziczyłem w genach po moim ojcu. - W takim razie musisz być homozygotą dominującą. - Co? Roześmiała się i przygładziła dłonią swoje jedwabiste, brązowe włosy. - Przepraszam. Humor nauczycielki biologii. Shade nigdy nie lubił szkoły, ale szanował nauczycieli. Mądre laski nieco go przerażały. Nie żeby się do tego przyznał przed mądrymi laskami. A już szczególnie nie przed taką mądrą, seksowną laską jak Amanda Lange. - Jak tam praca?- zapytał, zamykając za sobą drzwi i zakluczając je. - Och, jest wspaniale. Zwłaszcza w czerwcu, lipcu i sierpniu. Zaśmiał się. - Cała ta przerwa musi być miłym akcentem. Wiesz, w ciągu tych miesięcy pracuję najbardziej.

- Jakby to dumne kroczenie po scenie przez godzinę w nocy było pracą. Proszę cię - przewróciła oczami. Wyprostował się i skrzywił. - Nie krocze dumnie. - Owszem. Kroczysz - uśmiechnęła się. - Ale to diabelnie seksowne, więc nigdy nie przestawaj. Roześmiał się. Miło było flirtować z kobietą, która nie sądziła, że to oznaczy, że spadnie na jego penisa z swą napędzaną pochwą. - Zadzwonię po taksówkę dla Veronici a potem zamówię pizzę. Amanda skinęła głową w stronę okna, które wychodziło na podwórko. - Myślę, że już wyszła. Shade'owi opadło serce. - Cholera! Wciąż ma moje kluczyki! Przebiegł przez dom i otworzył drzwi frontowe. Stojąc obok drzwi kierowcy jego samochodu, Veronica rzuciła w niego swoją szpilką. - Dupek! Z łatwością uniknął jej pocisku i popędził na podjazd. Veronica otworzyła drzwi i w połowie weszła do samochodu, zanim do niej dotarł. Przyciągnął ją do siebie i zamknął stopą drzwi. Jedna katastrofa uniknięta. Inna wszczęta. Veronica uderzyła do w tors z zaskakującą siłą. - Nie dotykaj mnie. Nie dotykaj mnie. Puścił jej ramię i opadła na jego pierś, łkając niekontrolowanie. Cholera. Ciągle sprawiał, że dzisiaj kobiety płakały a miał patologiczną słabość do łez. Podwójne cholera. Objął Veronicę w luźnym uściski i pogłaskał jej plecy. - Nie płacz. - M-myślisz, my-myślisz, że jestem brzydka - zawodziła. - Co? Nie. Nie sądzę, żebyś była brzydka. Jesteś piękna. Idealna. - Więc d-dl-dlaczego nie chcesz się ze mnąąąąą przespać? Zagryzł wargę, by się nie roześmiał. Brzmiała absolutnie śmiesznie. - Powiedziałem ci już: mam inne plany. - Prz-prześpisz się z niąąąą? Nie miał zamiaru się przespać z Amandą. Lubił ją za bardzo, by

ją bzyknąć. - To nie twoja sprawa. Veronica przytuliła się do niego. - Nie odsyłaj mnie. Proszę. Musze być z tobą. - To się dzisiaj nie stanie, Veronico. Może innym razem. Odsunęła się, by na niego spojrzeć. Miała czerwony nos, czarne strumienie ciągnęły się w dół każdego policzka. - To dlatego, że zabrałam twój samochód? Jesteś na mnie zły? Było to bardziej skomplikowane niż to, ale poszedł na łatwiznę. - Tak. I jeżeli weźmiesz go teraz, to już do ciebie nie zadzwonię. Zapiszczała. Przyjrzał się jej twarzy. - A nie jesteś zdenerwowana, bo coś do mnie czujesz?ponieważ on już do nikogo niczego nie czuł. Nie po swoim nieudanym małżeństwie. I Veronica o tym wiedziała. Spotykał się z nią regularnie. Zwyczajny seks był jedynym sposobem i odniósł wrażenie, że to rozumiała. Veronica otarła łzy tyłem nadgarstka i powiedziała: - Oczywiście, że nie. Chcę tylko seksu. Byłam napalona przez cały dzień, myśląc o twoim wielkim, grubym kutasie. Jakoś udało mu się nie przewrócić na nią oczu. - Tak mówisz, ale zachowujesz się jak zazdrośnica. Veronica odsunęła się o krok, wyprostowała i wróciła do postawy pewnej siebie kobiety. - Nie jestem zazdrosna, Shade. Zazdroszczę seksu. Naprawdę czekałam, abyś mnie dzisiaj przeleciał. Nikt nie ma takiej kondycji jak ty, kochanie. Cóż, jego kutas oczekiwał nocy odpoczynku. - Zawieziesz mnie przynajmniej do domu?- zapytała.- Selene jeszcze nie wróciła z pracy. Podrzuciła mnie na parking, bym na ciebie poczekała. Właśnie dlatego wzięłam twój samochód. Shade spojrzał przez ramię na dom. Zawiezienie Veronici do domu skróciłoby jego czas z Amandą, ale jej dom znajdował jakieś dziesięć minut jazdy i zajęłoby to mniej czasu, niż przybycie taksówki. - Dobra, w porządku. Daj mi chwilę. Shade podniósł but Veronici w drodze do domu. Amanda stała w holu ze skrzyżowanymi rękami na piersiach i wyglądała, jakby

czuła się niezręcznie. - Powinnam iść - powiedziała. - Proszę, nie. Tylko podwiozę ją do domu. Możesz jechać z nami, jeżeli chcesz. - Twój samochód ma tylko dwa miejsca, Shade. Shade? Była jedną z kilku osób, które nazywały go jego prawdziwym imieniem, więc użycie jego pseudonimu scenicznego było niczym bicie dzwonów alarmowych. Shade potarł swoje czoło. Naprawdę to spieprzył. - Racja. - Myślałam, że zamówisz jej taksówkę. - Czekanie na taksówkę zajmie więcej czasu, niż odwiezienie jej do domu. Nie mieszka daleko. Amanda wzruszyła ramionami. - Jak chcesz. Rozumiem. Może zrobimy to innym razem. Shade ściągnął okulary i spojrzał jej w oczy, mając nadzieję, że ujrzy szczerość w jego wypowiedzi. - Nie chcę, żebyś sobie poszła, Amando. Chcę, żeby to ona zniknęła. Zaskoczyła go, gdy się zarumieniła i odwróciła wzrok. - Dobrze - wzięła głęboki oddech, a potem uśmiechnęła się do niego.- Zamówię pizzę, gdy cię nie będzie. Mam nadzieję, że jesteś fanem anchois i ananasa. - Lubię je niemal tak samo jak Stalowe Magnolie. Roześmiała się i poklepała go po piersi. Jego serce podskoczyło, a jego kutas zdecydował, że nie potrzebuje wolnej nocy. Spokojnie, kowboju. Seksowna czy nie, Amanda jest poza granicą. - Zabierz Nagą Panienkę do domu. Poradzę sobie. Zwalczył ochotę, by delikatnie pocałować ją w te uśmiechnięte wargi i zamiast tego z powrotem założył okulary. - Pospieszę się - były korzyści posiadania samochodu, który rozpędzał się od zera do sześćdziesiątki w cztery sekundy. W chwili w której zamknął drzwi za sobą, Veronica czekała w jego samochodzie. Wsiadł do środka i upuścił jej but na kolano. - Przepraszam, że cię wkurzyłam - powiedziała. Pochyliła się i pocałowała go w szyję. Jej dłoń przesunęła się na jego udo i między nogi.- Wybacz mi? - Ta. Jasne.

Uruchomił samochód, a jego cichy, elektryczny silnik zamruczał. Kiedyś posiadał większe i głośniejsze samochody, ale w sumie to lubił cichą moc Tesly. Jeździł szybko, jak każdy sportowy samochód, ale silnik był niemal niesłyszalny dopasowywał się bezproblemowo, biorąc prowadzenie w swoje ręce i kontrolując pojazd. Uwielbiał ten samochód głównie za to, że czuł się jakby jeździł pojazdem z przyszłości i nigdy nie musiał uzupełniać gazu. Jednak będzie musiał go podładować, gdy wróci do domu. Bateria była niska. - Mogę ci to wynagrodzić - dłoń Veronici przesunęła się na jego krocze.- Wolisz ręczny czy obciąganie? - Nie jestem teraz zainteresowany - powiedział, ale jego już podniecony penis zrobił z niego kłamcę. Czasami jego libido nie działało na jego korzyść. - Właśnie czuję - powiedziała i zachichotała gardłowo.- Zajmę się tobą. Wielkooka nie musi o tym wiedzieć. - Wielkooka? - Ta śliczna laleczka, która na ciebie czeka. - Widziałaś ją? - Ma tendencję do podglądania spraw przez okno, które jej nie dotyczą. - Cóż, myślę, że podziękuję ci za to, że jestem taki twardy. Rób dalej to co robisz i będę gotowy przelecieć jak jak tylko przejdę przez drzwi - doszedł do wniosku, że to będzie bardziej skuteczne w powstrzymaniu Veronici, niż poproszenie jej by przestała. Oderwała dłoń od jego krocza i odsunęła się od niego, opierając o drzwi samochodu i krzyżując ręce pod swym dużym biustem. - Naprawdę jesteś dupkiem - próbowała wypalić wzrokiem dziurę w desce rozdzielczej. - A ty nie wiesz jak przyjąć nie za odpowiedź. - Nie rozumiem, dlaczego powinnam. Zawsze się razem dobrze bawiliśmy. I właśnie tylko w tej dziedzinie się dogadywali. Opony zapiszczały na jej podjeździe. Zatrzymał się przed drzwiami jej garażu. Kiedy wciąż patrzyła na deskę rozdzielczą i nie wyszła z samochodu, pochylił się nad nią i otworzył drzwi. - Nie zamierzasz nawet wysiąść z samochodu? - Nie, mam teraz niezłego twardziela w spodniach i jestem gotowy, by wrócić do Wielkookiej - co było prawdą, ale oba

doświadczenia nie były ze sobą powiązane. Nie żeby Amanda i szalejący wzwód szli w parze. Chciał być z nią z innych powodów, niż z tych, które działy się w jego spodniach. - Mam nadzieję, że odpadnie ci fiut - Veronica powiedziała i wyszła z samochodu z jednym butem na stopie, a drugim w ręce. Zaśmiał się. - Nie, nie masz. Bo inaczej sama nie mogłabyś go pieprzyć. Warknęła na niego i trzasnęła drzwiami. Uśmiechając się do niej, pomachał jej na pożegnanie i wyjechał z podjazdu, kierując się do domu. Kolejną dobrą rzeczą w posiadaniu szybkiego, sportowego samochodu było to, że złośliwa kobieta nie potrafiła trafić w niego butem. Shade poczuł ulgę, gdy zauważył, że samochód Amandy jeszcze był na podjeździe, gdy wrócił. Spodziewał się, że pojedzie. Rozumiał, dlaczego czuła się niezręcznie. Jaka kobieta chciałaby spędzić czas z facetem, który wracał do domu w którym czekała na niego niezaproszona goła laska w jacuzzi? Amanda pewnie pomyślała, że był największym dziwkarzem na świecie. I może był pretendentem do dziesięciu najlepszych łowców cipek wszech czasów, ale nie myślał swym penisem. Lubił po prostu, by ten był szczęśliwy dając mu to, co chciał. Była to całkowicie świadoma decyzja z jego strony. Nie miał problemu z odmawianiem kobietom. Tak samo jak kobiety nigdy nie powinny mieć problemu z odmawianiem jego. Łatwo przyszło, łatwo poszło. Ale przede wszystkim łatwo doszło. Shade wjechał do garażu i podłączył samochód pod ładowarkę, zanim wszedł do domu bocznymi drzwiami. Usłyszał śpiew Amandy w kuchni, gdy tylko wszedł do domu. Piszczała w rytmach piosenki z lat osiemdziesiątych, a mianowicie „Walking on Sunshine”. Uśmiechnął się podążył za dźwiękiem jej głosu do kuchni. Przyglądał jej się z drzwi. Miała słuchawki w uszach i była nieświadoma jego obecności, zaszczycając go swoim małym tańcem, gdy wyciągała świeże owoce z jego lodówki. Przesunęła się do zlewu i umyła winogrona, truskawki i jabłka, zanim wrzuciła je do miski i otworzyła kilka szuflad, aż znalazła nóż. Gdy dziarsko zaśpiewała refren, jej słodki, mały tyłeczek zakołysał się na boki. Jej taniec był o wiele lepszy niż śpiew. - Whoa-o - Shade nie mógł się oprzeć, by do niej dołączyć. Amanda odwróciła się z nożem w dłoni. Jej twarz natychmiast

poczerwieniała i wyszarpnęła słuchawki z uszu. - Kiedy wróciłeś?- spytała. - Odłóż nóż, kochanie, to porozmawiamy. Spojrzała na swoją dłoń, w której wciąż trzymała nóż jak broń i odłożyła ją na granitową wyspę w kuchni. - O Boże, jak długo tu stałeś? - Na tyle długo, by stwierdzić, że fałszujesz. Aż za bardzo. - Nie miałeś tego usłyszeć. Doszłam do wniosku, że minie co najmniej godzina, zanim wrócisz. Zmarszczył brwi. - Powiedziałem ci, że się pospieszę. - No tak, ale nie brałam cię za faceta, który kończy w minutę. - Co? - Och, daj spokój, Jacob, wiem dlaczego chciałeś zabrać ją do domu. Nie jestem głupia. - Myślisz, że chciałem z nią być sam na sam? - No cóż, a nie? - Nie. Chciałem być z tobą sam na sam. Spojrzała na niego szeroko otwartymi oczami i z pięścią nad sercem, najwyraźniej będąc oniemiała. Shade okrążył wyspę i wyciągnął ręcznik, aby osuszć owoce i włożyć je do dużej miski w zlewie. Jego sprzątaczka zawsze zaopatrywała jego lodówkę w świeże owoce, bo wiedziała jak ich pragnął, gdy wracał do domu. Wsunął do ust winogrono i rzucił Amandzie przepysznie złote jabłko. Zaśpiewał pierwszą linijkę refrenu „Walking on Sunshine”. - Whoa-oh - zaśpiewała Amanda. Powtórzył swoją część. - Whoa-oh-oh - zaśpiewała z większym gustem. Razem zaśpiewali kolejną linijkę, uśmiechając się do siebie jak para szalonych hien. Shade obrał z łodyg winogrona i wrzucił je do miski, podczas gdy Amanda wykroiła rdzenie z kilku odmian jabłek - czerwone, żółte, zielone - i pokroiła je. Śpiewała wokale wspierające, gdy pracowali. Zastanawiał się, co powiedzieliby jego fani, gdyby usłyszeli jak śpiewa dziewczęcą piosenkę pop. Jego zespół był znany z tworzenia metalu, ale tak dobrze bawił się wygłupiając z Amandą, że zaryzykowałby publiczne oburzenie.

Amanda zajęła się następnie kilkoma pomarańczami, a on oderwał ogonki truskawek. Naładowali do miski owoców dla dziesięciu osób, a gdy skończyli, to zaśpiewali refren piosenki po raz dwudziesty, ale Shade tak bardzo nie chciał zakończyć ich koleżeńskiej współpracy, że zerknął do lodówki po następne owoce, które mógłby przegapić. Nie robił często czegoś takiego. A już na pewno nie z kobietą. Miał pewną reputację do utrzymania, ale z Amandą mógł odpuścić i być po prostu sobą, nie martwić się o to, co o nim pomyśli. Zawsze tak między nimi było. Nawet wtedy, gdy zaręczył się i ożenił z jej siostrą, to gdy chciał się powygłupiać, to szukał sympatycznego towarzystwa Amandy. Coś lodowatego strzeliło mu w kark. Krzyknął i odwrócił się, by oberwać strumieniem wody w twarz. Wymachując opryskiwaczem wody ze zlewu na wyspie, Amanda roześmiała się i spryskała jego ucho. - Cholera, to zimne - zaprotestował, zakrywając jedną dłonią swoje ucho, a drugą ścierając z niego płyn. Zrobiła smutną minę szczeniaczka, wydymając dolną wargę. - Och, biedne dziecko - powiedziała i strzeliła w podstawę jego szyi. - Ty - warknął, chociaż nie mógł się pozbyć uśmiechu z twarzy. Śmiejąc się radośnie, Amanda okrążyła wyspę, a gdy blat znalazł się między nimi, to znowu go zmoczyła. Biegiem okrążył wyspę. Zapiszczała i wymknęła się, rozlewając wszędzie wodę. Lodowaty płyn trafił go w ramię. Pomimo możliwości bycia przemoczonym, nie cofnął się, nawet wtedy, gdy uwięził ją przy sobie spryskiwała wodę po ich brzuchach. - Zimno - pisnęła i puściła dyszę. Shade wyrwał opryskiwacz z jej ręki. - Masz cholerną rację, że jest zimno - objął ją mocno jednym ramieniem i spryskał jej koszulkę wodą. Co przykuło jego uwagę do jej teraz mokrych piersi i przezroczystej, jasnoróżowej koszulki i twardych sutków. Reakcja jego ciała była natychmiastowa. Jego mózg był kilka mózg za nim. Krzyknęła: - Zimno, zimno, zimno. Jacob! Przestań! Puścił wąż i chwycił zachęcającą soczystość jej piersi w dłoń. Jego kciuk musnął stwardniały sutek i zadrżała. Nie było

wystarczająco dużo zimnej wody w Oceanie Arktycznym, aby schłodzić gorące pożądanie, które zalało jego pachwinę. Amanda musiała go walnąć, i to prędko, albo zrobić coś, czego obydwoje będą żałować. Zamiast tego dotknęła knykciami jego policzka, ściągnęła jego okulary i rzuciła je na blat. Ich oczy się spotkały. Nie mógł odwrócić wzroku. Przysunęła się bliżej. Albo on to zrobił. Nie był pewien które. Nie obchodziło go to. Wszystko co wiedział, to to, że chce spróbować jej warg. Tyle razy marzył, by ją pocałować... Zastanawiał się, czy smakowała tak słodko, jak wyglądała. Jego serce waliło szybciej i szybciej, gdy pochylił się bliżej. Nie czuł tego zawrotu głowy od swego pierwszego pocałunku w gimnazjum. Jego usta były o włos od jej, gdy zadzwonił dzwonek do drzwi i wróciły mu zmysły. - Przepraszam - powiedział i odskoczył. Bez względu na to, jak bardzo jej pragnął, to Amanda Lange była poza zasięgiem. Ta, powiedzcie to jeszcze tylko jego kutasowi.

Rozdział 4

Amanda nigdy nie chciała skrzywdzić dostawcy pizzy, ale gdy Jacob się odsunął i została obrabowana z ciepła jego twardego ciała i zapachu przemiłego ciała, to zaczęła tworzyć listę tortur. Jacob ją prawie pocałował. Prawie. I wciąż czuła ciężar jego dłoni na swojej piersi. O Boże, pragnęła tego mężczyzny. I przez jakieś trzydzieści sekund myślała, że może jej życzenie wreszcie się spełni. Opierając się o kuchenną wyspę dla wsparcia, przyglądała się jak wychodzi z pomieszczenia, by otworzyć drzwi. Dlaczego nie była bardziej agresywna? Powinna go chwycić i pocałować. Postawić sprawę jasno, że go pragnęła. Jej skłonność do wahania i przemyślenia znowu pozostawiła ją bez nagrody, której pragnęła. Musiała być bardziej swobodna. Stać się agresywniejsza. Pożreć tego faceta jak wygłodniała seksu lwica. Tak, racja. Nawet jeżeli zebrałaby się na odwagę, aby rzucić się na niego, to takie metody i tak nie działały na Jacoba. Amanda sięgnęła z westchnieniem po ręcznik i zaczęła wycierać

wodę pokrywającą kuchnię. Przynajmniej miała czym zająć dłonie, by nie rozebrać się i poczekać na niego nago, jak kobieta której wcześniej się pozbył. Nie zamierzała uwikłać się w sytuację, w której zostanie odrzucona. Amanda współczuła Veronice - nie żeby chciała, aby Cycata kręciła się pod nosem, nie żeby nie cieszyła się, że Jacob ją odrzucił i odwiózł do domu - ale Amanda była tak zdesperowana by mieć tego mężczyznę, że rozważała opcję, by poczekać na niego nago w jacuzzi, więc współczuła tamtej kobiecie. Zapach pizzy towarzyszył Jacobowi, który wrócił do kuchni. Amanda wrzuciła mokry ręcznik do zlewu i odwróciła się do niego twarzą, udając, że fcale nie czuje się niezręcznie, gdy wymusiła uśmiech. - Pięknie pachnie. Unikając jej wzroku, spojrzał nad jej głowę, gdy położył pudełko z pizzą na wciąż mokry blat wyspy. Jemu ukrywanie niezręczności nie wychodziło zbyt dobrze. - Mam nadzieję, że nie zdecydowałaś się na ananasa i anchois. - Nie, jadłam ją kilka dni temu. Pomyślałam, że dzisiaj nieco ją pomieszam. Sięgnął po swoje okulary, ale porwała je, zanim zdążył je chwycić. Nie było mowy, żeby znowu się za nimi ukrył. Nie obchodziło jej, czy przez to czuł się niezręcznie patrząc na nią, po tym jak prawie ją pocałował. - Żadnych okularów dzisiejszego wieczoru - powiedziała, wsuwając je za brzeg przodu swojej koszulki. Jego wzrok wylądował na jej piersiach i wilgotnej koszulce. Tym razem jej sutki nie stwardniały z zimna. Stwardniały przez żar w jego oczach. - Um - szarpnął głowę do góry i cofnął się.- Przyniosę ci coś suchego do założenia. Wyleciał z kuchni, zanim zdążyła mu powiedzieć, że wolałaby nosić mokrą koszulkę, jeżeli miałby tak na nią patrzeć. Westchnęła, ukryła jego okulary w jakiejś szufladzie i przeszukała szafki za talerzami. Kilka minut później wrócił z ręcznikiem kąpielowym i zapiętą, flanelową, męską koszulą. - Pomyślałem, że mogłoby być ci zimno. Och, pewnie. Niby miała założył wielką, flanelową koszulę, która zasłaniałaby ją od szyi po kolana, podczas gdy była zmuszenia do patrzenia na jego obcisłą koszulkę, która idealnie przylegała do

jego wyrzeźbionych mięśni, za każdym razem gdy się poruszał? I oczekiwał, że nie powali go na podłogę i nie przesunie dłońmi po każdym wybrzuszeniu? Spojrzała na jego krocze. Tak, zwłaszcza chciała dostać w ręce jedno konkretne wybrzuszenie. - Dzięki - udało się jej powiedzieć. Ściągnęła swoją koszulkę przez głową i sięgnęła po koszulę, którą wyciągnął w jej kierunku. Wgapił się w nią, jakby nigdy wcześniej nie widział laski w staniku. Gdy tylko odebrała od niego koszulę, to odwrócił się w przeciwnym kierunku. - Amanda - powiedział bez tchu.- Co ty wyprawiasz? Uśmiechnęła się, zadowolona, że chociaż trochę się speszył. - Zakładam twoją koszulę, żeby się nie przeziębić - zapięła ją do środka biustu i ściągnęła swoje mokre spodenki. Rzuciła nimi w niego i pacnęły w jego plecy, zanim upadły na podłogę. - Powinnam też ściągnąć majtki? Są bardzo przemoczone. - Nie! Przygryzła wargę, by się nie roześmiać. Dlaczego był taki zakłopotany? Amanda wyobrażała sobie, że kobiety przez cały czas rzucały w niego majtkami. - Jestem porządna - powiedziała mu. Ale nie chciała być. Wziął głęboki oddech i odwrócił się do niej, jakby się bał, że zaraz trafi pod gilotynę. Jego wzrok przesunął się od jej nagich nóg, po bezkształtnej koszuli, która pasowała na nią jak długa, luźna suknia. - Dziękuję - powiedział pod nosem. Zacisnął oczy i pochylił się, by podnieść jej przemoczone spodenki i koszulkę.- Wrzucę je do suszarki - znowu uciekł z kuchni. Amanda z zakłopotaniem podrapała się po głowie. O co mu do cholery chodziło? Nie była aż tak nieprzyjemna, prawda? Przez kilka minut myślała, że był nią zainteresowany. Teraz traktował ją jakby miała jakąś zakaźną chorobę. No cóż. Nie zamierzała pozwolić, aby brak jego zainteresowania zrujnował jej wieczór. Nawet jeżeli nie postrzegał jej w seksualny sposób, to wciąż mogli się razem pośmiać. Znalazła w lodówce kilka piw i wrzuciła kilka kawałków pizzy na talerze i chwyciwszy miskę z owocami, zaniosła to wszystko do salonu. Postawiła wszystko na stoliku do kawy i uklękła przed półkami z płytami Blu-ray, sprawdzając tytuły w poszukiwaniu czegoś, co dałoby jej powód, by

mogła ukryć twarz w jego piersi. To, że nie był nią zainteresowany, to nie oznaczało, że nie mogła się do niego zbliżyć. Prawda?? Jesteś aż tak zdesperowana, Amando? Wypuściła głośne westchnienie. Będąc na kolanach i łokciach, zakołysała się tam i z powrotem z nerwową energią, gdy czytała tytuły. Nie wiedziałaby, gdy wszedł do pokoju gdyby nie mruknął „sukinsyn” pod nosem. A teraz o co mu chodziło? Wyciągnęła pudełko z półki i rzuciła je na stolik. - Może ten? - Dobra - powiedział, nie patrząc na film. Przeszedł przez pokój do dużej otomy u stóp ponad gabarytowego, niebieskiego fotela. Otworzył ją i wyciągnął koc. - Usiądź. Kiedy usiadła na kanapie przed telewizorem, rozłożył koc i otulił jej kolana i nogi, jak daleko mógł. - Tak lepiej - powiedział. - Niby co jest lepiej? Zamarł. - Pomyślałem, że jest ci zimno. - W flanelowej koszuli? - Miałem na myśli twoje nogi. - Jest czerwiec. - Jest włączona klimatyzacja. - Dobra, łapię. Będę zakryta - powiedziała z rozdrażnieniem.Siadaj i jedz. Drapiąc się po karku, spojrzał na fotel po przeciwnej stronie pokoju. Jeżeli by tam usiadł, to walnęłaby go w nos. - Włącz film - powiedziała i poluzowała koc, aby móc sięgnąć po kawałek pizzy. Posłuchał. Spojrzała na niego groźnie. Nawet się nie pocałowali, a cała życzliwość między nimi wyparowała, jakby odkrył, że przeleciał swoją najbliższą kuzynkę. Zatrzymała swoją pizzę w ustach. O Boże. Może myślał o niej jak o siostrze. Nagle zebrało jej się na wymioty jak dziecku na przyjęciu Julie. Jacob włączył film i usiadł na przeciwnym końcu kanapy, na której Amanda była owinięta jak fasolka w burrito. - Uch, nie - powiedziała.- Jeżeli mam przez ciebie oglądać straszny film, to musisz siedzieć w moim zasięgu.

Przysunął się nieco, ale wydawał się nie być z tego zadowolony. Przeżuła swoją pizzę i siorbnęła piwo, gdy udawała, że nie czuła się jak brzydkie kaczątko. W pokoju zapanował mrok, gdy słońce wsunęło się pod horyzont. Podejrzany dźwięk wypełnił salon i Amanda była tak pochłonięta filmem, że nie mogła oderwać wzroku od ekranu. Była zagubioną kobietą w lesie. Była kobietą, która oglądała się przez ramię. Dźwięk szeleszczących liści stał się głośniejszy za nią. Bliżej. Głośniej. Coś chwyciło Amandę za ramię. Krzyknęła. Jacob parsknął śmiechem. Walnęła go w ramię. - Wystraszyłeś mnie na śmierć - jej serce waliło jak szalone. - Hej, to ty chciałaś bym siedział w polu twego zasięgu. - Żebym mogła się ciebie chwycić, kiedy będę się bać, a nie żebyś mnie przestraszył. Niebieskie światło telewizora rzuciło niesamowity blask na jego uśmiechniętą twarz. - Przykro mi. - Nie, nie jest ci przykro - miała zamiar wziąć kolejny łyk piwa, ale spostrzegła, że było puste. Jej pizza zniknęła w jej brzuchu, gdy była pochłonięta filmem. Zauważyła, że Jacob zjadł wszystkie kawałki jakie przyniosła z kuchni, ale nie chciała się ruszyć z miejsca. Amanda sięgnęła po miskę owoców i postawiła ją między siebie i Jacobem na kanapie. Oboje sięgnęli do miski w tym samym czasie i jego dłoń musnęła jej. Jej całe ciało napięło się w odpowiedzi. Wyszarpnął rękę z miski i sięgnął po swoje piwo. Jezu, było tak gorąco czy to przez niego? Pewnie głównie było jej gorąco przez ten pieprzony koc, którym była otulona. Skopała go i wsunęła nogi pod siebie, przez co bliżej przysunęła się do Jacoba. Zdawał się tego nie zauważyć, ale jego zapach ją ogarnął, mieszając się z zapachem smakowitych truskawek i pomarańczy, który unosił się z miski. Nieszczęśliwa kobieta na ekranie została brutalnie zamordowana, ale Amandę bardziej przeraziło budowanie napięcia. Krew i wnętrzności nie przeszkadzały nauczycielom biologii. Jednak śledzenie w ciemnościach ją przerażało. Gdy nieszczęsna kobieta znalazła się w ciemnej uliczce w złej części miasta, Amanda pochyliła się do Jacoba, aż jej skroń spoczęła na jego ramieniu. Napiął się, ale jej nie odepchnął.

- Boże, czy te kobiety nie noszą ze sobą cholernego telefonu?powiedziała Amanda. A do kobiety na ekranie, która włamała się do opuszczonego magazynu, krzyknęła.- Nie wchodź tam, idiotko. Jacob wyciągnął miskę owoców spomiędzy ich bioder i postawił ją na stole. Potem zrobił kompletnie zaskakującą rzecz. Objął ją ramieniem i przytulił do swojego boku. Krew pędziła w jej uszach, tłumiąc krzyki kobiety w filmie. Film? Jaki film? Świadomość Amandy skoncentrowała się całkowicie na twardym męskim ciele, które było przy niej. Wcale nie chciała odwrócić głowy i pocałować go w szyję, ale gdy już raz przekroczyła granicę, to nie było odwrotu.

Rozdział 5

Każde zakończenie nerwów w ciele Shade'a już było nakręcone przez siedzącą obok niego kobietę, więc gdy jej miękkie wargi musnęły jego gardło, to ostatni strzęp jego samokontroli pękł niczym zbytnio rozciągnięta gumka. Myślał, że zakrycie jej wielką, bezkształtną flanelową koszulę powstrzyma jego szalejące hormonu, ale wyglądała w niej na taką małą i kobiecą w jego koszuli, że jego hormony odpaliły ze zdwojoną siłą. Ukrycie jej seksownych, nagich nóg nie pomogło w uspokojeniu żądzy w jego kroczu. A teraz? Teraz nie było opcji, żeby przetrwał kolejną minutę bez spróbowania jej. Każdego jej cala. Nie obchodziło go, że była poza granicą - płonął. Krzyknęła, gdy zręcznie przesunął ją na plecy i zakrył jej małe, kuszące ciałko swoim. Wplótł dłonie w jej włosy i odchyliła głowę. Spojrzała na niego swymi łagodnymi, zielonymi oczami, które teraz były szeroko otwarte z szoku. - Nie powinnaś tego robić, Amando - powiedział.- Nie mam aż tyle samokontroli - porwał jej usta w głębokim, wygłodniałym pocałunku, nie wiedząc, czy chciał ją ukarać za bycie tak nieodparcie

nieosiągalną, czy jakby chciał ją pożreć w całości. Jęknął, gdy otworzyła dla niego usta. Cholera, była słodsza niż sobie wyobrażał. Oderwał od niej wargi i pocałował ją ssącymi pocałunkami w szyję. - Jacob - wyszeptała bez tchu. Większość kobiet nazywała go Shade'em, bo myślały, że tak ma na imię. Usłyszenie jego prawdziwego imienia sprawiło, że czuł się wrażliwie i nieustabilizowanie. Ale w ogóle nie wpłynęło to na jego pieprzone podniecenie. Jeżeli coś zrobiło, to napędziło piekło, które w nim szalało. Jego palce zacisnęły się na miękkiej flaneli na jej ramionach. Nie wystarczyło mu całowanie jej, ale pieszczoty, pieszczot było wiele. Mógł na tym poprzestać. Nie posuwać się za daleko. Mógłby przerwać, zanim zniszczy ich cenną przyjaźń bezmyślnym pieprzeniem. Mógł przestać. Jego palce mocowały się z guzikami jej koszuli. Musiał poczuć jej miękkie piersi pod swoimi dłońmi. Właśnie o to chodziło. Potrzyma jej soczyste piersi w swych dłoniach przez jakiś czas i przestanie. Shade rozchylił jej koszulę i oparł się na łokciach, aby móc chwycić jej piersi. Wygięła plecy, pewniej przyciskając miękkie globy w jego dłonie. - Jacob - jęknęła. O Boże. Nie mógł jej pozwolić, by znowu nazwała go tym imieniem, ale jej twardniejące sutki, które wybijały dziury przez jej stanik w jego dłoniach musiały zostać possane, polizane i nadgryzione. Nie zamierzał posunąć się tak daleko posunąć. Musiał przestać, zanim... przesunęła plecy na kanapie i odpięła stanik. - Amanda - mruknął. Chciał ją upomnieć, ale zabrzmiało to jak pieszczota kochanka. Kurwa. No dobra, pomasuje jej piersi swoimi dłońmi i nie posunie się dalej. Odsunął jej poluzowany biustonosz, by uwolnić jej piersi. O Boże, były idealne. Zakrył je dłońmi, żeby ich widok nie kusił go do ssania ich przez godziny. Zajął się jej ustami, podczas gdy gładził kciukami pąki jej sutków, aż zaczęła się pod nim wić, ocierając się swym kroczem o coś, co musiało być najtwardszą erekcją jakiej kiedykolwiek doświadczył. Jej nogi rozsunęły się i zatonął między jej udami. Czuł roztopione ciepło jej płci i nie mógł się powstrzymać od otarcia się swym penisem o jej miękkie ciało. Cholera. Nie możesz posunąć się ani trochę dalej, Silverton. Musisz przestać. Przerwij

natychmiast. Przestań, zanim posuniesz się za daleko. - Weź mnie, Jacob - jęknęła w jego usta. Jego umysł mówił nie, nie, ie, ale jego ciało już się poddało. Oderwał od niej swe wargi, kończąc ich gorący pocałunek i oparł policzek na jej, starając się odzyskać oddech. - Nie możemy tego zrobić, Amando. - Dlaczego nie? - Bo to... bo to skomplikuje rzeczy. - Nie musi. To tylko seks. Właśnie do tego był przyzwyczajony; do tylko seksu. Tylkoseksu. Ale nie z kobietą, na której mu zależało, która rozbawiała go poza sypialnią i w której był niewłaściwie zakochany od lat. Nie, nigdy nie uprawiał tylko seksu z kimś takim jak Amanda. Uprawiał tylko seks z kobietami takimi jak Veronica. Wolał to robić w ten sposób. Więc dlaczego był tak podekscytowany, że mógł w każdej chwili wystrzelić na swoje udo? - Jacob, proszę, nie zostawiaj mnie tak. Zaraz eksploduję. Ta, znał to uczucie. Dobra, da jej ulgę poprzez doprowadzenie jej i przestanie. To było wykonalne. Jasne. - Spokojnie - szepnął jej do ucha.- Mam cię. Powoli scałował ścieżkę od jej ucha do obojczyka. Masował jej obie piersi w okrężnych ruchach, decydując się, że pozwoli sobie poczuć przyjemność spróbowania jej sutków. Possania ich. Były takie twarde. I tak potrzebowały należytej uwagi. I pieszczenie ich doprowadzi ją do orgazmu. A potem, Boże, położy kres temu szaleństwu. Kiedy jego wargi wciągnęły do ust twardy pączek, zadrżała i chwyciła się tyłu jego głowy obiema rękami. - Jacob - wyszeptała.- Tak. Na dźwięk swego imienia, jego kutas szarpnął się i poczuł wilgoć kropelki przedwczesnego wytrysku na swoim udzie. Zakołysał biodrami, ocierając się o poduszki kanapy, bo chociaż bardzo chciał pogrąż swego pulsującego penisa w jej gorącej wilgoci, to nie zamierzał posunąć się tak daleko. Musiał ją szybko doprowadzić, żeby mógł sobie zwalić konia w łazience. Nie pamiętał, kiedy ostatnio się masturbował, ale z pewnością wiedział jak to zrobić. Przesunął jedną dłoń na jej łono i potarł jej szczyt, delikatnie

masując jej łechtaczkę przez satynowe majtki. - Jacob! Musiała przestać mówić jego imię w taki sposób. Bo inaczej straci kontrolę. Jego penis był obolały, protestując na tą niewygodną pozycję w jakiej był uwięziony w środku jego dżinsów. Przesunął rękę, by rozpiąć rozporek. Westchnął z ulgą, gdy jego kutas wyskoczył na zewnątrz. O wiele lepiej. Ze swym penisem w o wiele mniej bolesnej i rozpraszającej pozycji, mógł pozornie odzyskać kontrolę. Wciąż ssąc jej sutek, przesunął językiem po wrażliwym ciele w swych ustach, aż zadrżała. Amanda chwyciła się jego głowy, kek palce przytrzymały go przy jej piersi, gdy jego dłonie przesunęły się, by powoli zsunąć jej majki. Wysunęła się z nich niecierpliwie i uniósł swe biodra, aby mogła uwolnić z materiału swe nogi. Szybko przycisnął swego fiuta do poduszek kanapy, żeby nie zrobił czegoś naprawdę głupiego i nie zatonął w jej wnętrzu. Panie, czuł zapach jej piżmowego podniecenia, czuł ciepło jej cipki przy swym brzuchu. Gdyby przesunął się o stopę w górę, to zanurzyłby się w jej zapraszającym cieple. Wbijałby się w nią bez końca. Mocniej i szybciej. Cholera, musiał przestać myśleć o jej śliskiej, ciepłej cipce. Zamiast zrobić to, czego domagało się jego ciało i wbić się w nią, Shade przesunął się w dół. Ugryzł mocno jej sutek swymi zębami, zanim przesunął otwarte pocałunki w dół jej brzucha. Jeżeli prędko nie posmakuje jej płci, to po prostu zwariuje. A może już stracił swój pieprzony umysł. Amanda rozsunęła szeroko nogi dla niego i jęknął na widok uległej pozycji w przyciemnionym świetle telewizora. Rozsunął jej mokre wargi dwoma palcami i potarł językiem jej opuchniętą cipkę. Krzyknęła i zakołysała biodrami, gdy jej całe ciało napięło się w orgazmie. - O Boże, Jacob. Dochodzę. Dochodzę. Dobra, doprowadził ją. Obiecał sobie, że przestanie po tym jak ona skończy, ale cholera, to było za szybkie. Jakieś pięć sekund? To nie liczyło się jako prawdziwy orgazm. Znowu ją doprowadzi - tym razem mocniej - a później pójdzie zająć się sobą w łazience. - Weź mnie, Jacob - powiedziała, kołysząc biodrami w mimowolnych skurczach jakie ją chwyciły.- Proszę. Weź mnie. Wsunął w nią dwa palce, a jej śliskie ciepło ogarnęło je, zaciskając się i wciągając jak najgłębiej. Jego pulsujący kutas był

zazdrosny. Zwiotczała. Oddychała ciężko. - Masz gumki? Jeżeli nie, to kilka w swojej torebce. Nie odpowiedział jej. Nie zamierzał posunąć się aż tak daleko. Całowanie. Pieszczoty. Ssanie jej cycków. Palcówka. Posmakowanie jej orgazmu. Okay. Wbijanie swego penia w nią, aż wybuchnie w bardzo potrzebnym orgazmie? Nie stanie się. Użył swoich palców w taki sposób w jaki chciałby użyć swego penisa, wbijając je w jej jedwabisty tunel, mocno i rytmicznie. W tym samym czasie ssał i lizał jej łechtaczkę, aż jej mięśnie znowu się napięły i zaczęła się kołysać przy jego twarzy. - Jacob - zawołała go.- O Boże. Znowu jestem blisko. Weź mnie teraz. Proszę. Jego penis był gotowy do uderzenia. Przesunął się na bok, pociągając ją ze sobą, gdy się odwrócił. Kontynuował będąc na swoich plecach, ciągnąc ją na górę tak, że klęczała nad jego twarzą. Ustawił ją w takiej pozycji, aby móc ssać jej cipkę i wsuwać w nią palce bez przytrzymywania jej drugą ręką, bo do diabła, potrzebował w tej chwili swojej drugiej ręki. Przywitał swego drgającego penisa dłonią, owijając go lekko palcami i pocierając w tym samym rytmie, jaki używał na jej słodkiej, śliskiej cipce. Pozwolił sobie pofantazjować, że nie wbijał się w swą dłoń, ale w jej ciało. Mógł o tym myśleć tak długo, jak tego nie robił. Prawda? Tak, to nie było nic złego. O Boże, dojdzie tak mocno. Amanda. Amanda. Jej cipka zacisnęła się wokół jego palców i krzyknęła gdzieś nad jego głową, gdy przedarł się przez nią kolejny orgazm. Potarł się szybciej, chcąc do niej dołączyć, ale nawet się do tego nie zbliżał. Oderwał usta od jej cipki, starając się złapać oddech i orgazm, zauważając, że jego palce były żadnym substytutem dla jej cipki. A potem zrobiła coś, czego się nie spodziewał. Odwróciła się twarzą w drugą stronę kanapy i wciągnęła główkę jego penisa do ust. Dobra. To było w porządku. Dał jej oralną rozkosz. Mogła odwdzięczyć się tym samym zupełnie nie naruszył swojej obietnicy, że nie będzie uprawiać z nią tylko seksu. O Boże, jej gorące usta ciągnęły go tak dobrze. Był bardzo podniecony, ale nie mógł się powstrzymać od dogadzania sobie dłonią, więc zakryła jego rękę swoimi obiema i poruszała nimi wraz z jego, aż eksplodował wystrzelając w jej usta, gdy w końcu sięgnął szczytu. Nie widział co

robiła, gdy przewrócił oczy na tył głowy i odrzucił ją w oślepiającej ekstazie, ale był całkiem pewien, że połknęła wszystko co wystrzeliło z niego w dwunastu galonach nasienia. - O Boże, Amanda - powiedział bez tchu.- Amanda. Gdy pulsujące skurcze przyjemności zmniejszyły się, rozluźnił się na kanapie łapiąc powietrze. Bujne usta Amandy uwolniły jego penisa i odwróciła się, aby przytulić się do jego boku na szerokiej kanapie. Oparła głowę na jego ramieniu i położyła dłoń na jego brzuchu. Nie miał siły, żeby zachować między nimi odpowiednią odległość. Ach, cholera, był w tarapatach.

Rozdział 6

Amanda musiała wyciągnąć prezerwatywę ze swojej torebki, ponieważ nie była usatysfakcjonowana kilkoma palcówkami, po tym jak jej oczy i dłonie i usta zapoznały się z potworem w spodniach Jacoba. - O cholera - powiedział.- Nie powinienem tego robić. Amanda zesztywniała i uniosła głowę, by na niego spojrzeć. Nie chciał spojrzeć jej w oczy. Zajęcie się nią na kanapie było aż tak żenujące? - Czego nie powinieneś zrobić?- powiedziała, jej głos splótł się z narastającym, odczuwalnym gniewem. - Nie zamierzałem cię podrywać, Amando, przysięgam. Przepraszam. Jacob „Shade” Silverton przepraszał za kontakt seksualny? Czyżby świat się skończył bez jej wiedzy? A może był głęboko zniesmaczony, że to ona miała dwa odjazdowe orgazmy, a nie Cycata Bomba, która niewątpliwie znała drogę do jego penisa?

- Dlaczego nie miałbyś mnie podrywać?- powiedziała, mentalnie przeklinając swój emocjonalny pisk w głosie.- Jestem dla ciebie aż tak seksualnie odpychająca? - Co? Nie - powiedział i ścisnął ją przy sobie.- Ledwo mogę nas sobą panować, gdy jesteś blisko. Chodzi o to... lubię cię, Amanda. Nie powinienem był cię dotknąć. - Lubisz mnie, więc nie powinieneś mnie dotknąć? Jacob, to w ogóle nie ma sensu. - Nie sypiam z kobietami, które lubię. - Dlaczego nie? - Ponieważ... Była to część niego jakiej wcześniej nigdy nie widziała i nie była pewna, jak sobie poradzić z tym facetem. Zarozumiały palant? Tak, rozumiała go. Ale nigdy nie sądziła, że tam gdzieś pod przepychem i widowiskowością Shade'a Silvertona było serce. Cóż, nie do końca była to prawda. Widziała jego serce. Było ono jak wielki cel na jego piersi, kiedy spędzał czas ze swoją dziewczynką. Ale czy mógł z takim samym oddaniem myśleć o kobiecie? - Ponieważ?- nacisnęła. - Ponieważ nie chcę skrzywdzić kobiet, które lubię. Nie w taki sposób w jaki zraniłem Tinę. A to zrobię. Rozerwę jej serce. Nic na to nie poradzę. W ten sposób jestem dupkiem. Zachichotała i rozluźniła się przy nim. - Co, jeśli ci obiecam, że nigdy mnie nie zranisz, Jacob? Bo chociaż ja też cię lubię, to nawet za milion lat nie pomyślałabym, że poważny związek z tobą wytrwa. Chcę tylko z tobą spędzać z tobą czas. Bawić się z tobą. - Uprawiać ze mną seks? - Tak, jest i to. - Jesteś pewna? - Dlaczego nie miałabym być? To tylko seks. Nie musi nic znaczyć. Jego napięte ciało się rozluźniło. - Tylko seks. - Tak, nic więcej. - Dobrze, w takim razie nadajemy na tej samej fali. - Więc lepiej przestań się zachowywać tak troskliwie i wrażliwie. Chyba nie chcesz, żebym się w tobie zakochała, prawda?

- Nie - powiedział szybko.- To byłby zły pomysł. - Zgoda. - Jesteś pewna, że tylko-seks nie zrani twoich uczuć? - Jestem pewna. - W porządku - usiadł i ściągnął koszulkę przez głowę.- W takim razie ubrania muszą zniknąć. O Boże, był geniuszem. Nie wspominając już o tym, jaki był wspaniały. Następnie pozbył się swoich spodni i rozsiadł na kanapie z nią przytuloną do swego boku. Zsunął z jej ramion swoją pożyczoną koszulę. - Nie potrzebujesz tego na resztę nocy. - A co jeśli będzie mi zimno?- powiedziała z uśmiechem. - Nie ma takiej możliwości. Ściągnęła resztę swoich ubrań i przytuliła się do niego, gdy objął ją ramieniem. Wolną ręką sięgnął do miski z owocami, położył ją na swym wyrzeźbionym brzuchu i zaczął ją powoli karmić. Pozwoliła swojej dłoni wędrować po u jego ciele, zastanawiając się czy śniła, czy naprawdę była naga w ramionach Jacoba Silvertona, podobno oglądając film i starając się, aby ten jego wspaniały penis znowu powstał. Kiedy zebrała w sobie na tyle odwagi, aby przesunąć jednym palcem po długości jego bezwładnego penisa, powiedział: - Próbuję tu oglądać film. Uśmiechnęła się, gdy otrzymała stosowną odpowiedź od jego piątej kończyny, gdy ta zaczęła twardnieć i grubieć. - Och, przykro mi - powiedziała.- Przeszkadzam ci? - Nieco mnie rozpraszasz, panno Lange. - Tylko nieco?- owinęła rękę wokół jego grubiejącej długości.- Z mojego punktu widzenia to raczej coś wielkiego. Zaśmiał się, pogładził jej włosy i pocałował w czubek głowy. - Mamy na to całą noc. To znaczy, jeżeli chcesz zostać. O tak, chciała zostać. - Zapraszasz mnie? - Już uzgodniliśmy, że nie potrafisz zrozumieć aluzji. Oderwała wzrok od piękna, jakim było w pełni wyprostowany penis i przechyliła głowę, by spojrzeć mu w oczy. - Więc? - Zostaniesz ze mną na noc, Amando?

- To zależy - powiedziała. Skrzywił się. - Od czego? Uśmiechnęła się do niego. - Od tego ile erekcji możesz mieć podczas jednej nocy. Odwzajemnił uśmiech. - Jedna nie starczy? Zajmie mu lata, aby zaspokoił jej każdą fantazję jaką o nim miała. - Nie dla tego, co mam na myśli. - I domyślam się, że mam dojść do tego co masz na myśli na podstawie prób i błędów? I już była pewna, że spełni jej marzenia o jakich nigdy nie marzyła. - Normalnie nie lubię, gdy ludzie wymyślają za mnie pomysły, ale to brzmi jak plan. - Trzy. Podejrzewała, że mogła z tym żyć. - W takim razie chyba zostanę. Pocałował ją czule w czoło. - W takim razie możesz się rozluźnić. Nie trzeba się spieszyć. Podejrzewała, że to była twarda, ale pragnęła go od tylu lat, a teraz był dosłownie na wyciągnięcie jej ręki, że nie chciała tracić czasu. Może gdyby wiedziała, że nie będą mieć tylko tej jednej nocy, to nie byłaby taka zdesperowana, aby spędzić cały czas z nim między swoimi udami. Jacob przeżuł owoc i wrócił do oglądania przygód seryjnego, psychicznego mordercy, podczas gdy Amanda delikatnie masowała długość jego fiuta. Była zdziwiona, gdy wciąż stawał się większy pod jej trwałym dotykiem. Błędnie myślała, że już był wystarczająco twardy. Jego skóra była tak gładka. Żyły napięły się w krętych ścieżkach tuż pod powierzchnią. Niemal uwierzyła, że jej dotyk w ogóle na niego nie wpłynął, gdyby nie urywany oddech, który wypuszczał z siebie za każdym razem gdy go dotykała. Kiedy zamknęła jego główkę w luźnej pięści i szybko potarła, jego brzuch napiął się, a oddech utknął w gardle. Spojrzała na jego twarzy i odkryła, że miał zamknięte oczy,

rozchylone wargi, napiętą twarz. Dobry Boże, nigdy nie widziała seksowniejszego mężczyzny w całym swoim życiu. Opuchnięta cipka Amandy natychmiast zaczęła pulsować z powodu zaniedbania. Wziął głęboki oddech i siłą otworzył oczy. Drapieżne spojrzenie jego oczu spowodowało, że ścisnął się jej żołądek. Odstawił miskę na podłogę, a następnie w jednym szybkim ruchu przerzucił ją na plecy i nakrył swoim ciałem. - Dobrze, Amando. Łapię. W przeciwieństwie do ciebie, ja rozumiem aluzję. Uśmiechnęła się do niego. - Och? A co ci niby sugerowałam? - Chcesz być porządnie wypieprzona. - Może - powiedziała.- A może po prostu lubię czuć twojego penisa w dłoni. Opadł na nią. Brzuch do brzucha, pierś do piersi. Jego twarde ciało sprawiło, że czuła się taka miękka, kobieca. Grube włosy na jego nogach sprawiały, że jej wydawały się gładkie, zmysłowe. Jego skóra była chłodna, za każdym razem gdy się dotykali. Głównie dlatego, że ona płonęła. - Myślę, że wolisz poczuć mojego penisa zanurzonego głęboko w tobie - szepnął jej do ucha. Ugryzł płatek jej ucha, a potem rozrzucił miękkie, ssące pocałunki po jej szyi. Jęknęła i owinęła ręce wokół jego ciała, kładąc dłonie na dolnej części jego pleców. Jego dłonie oparły się po obu stronach jej klatki piersiowej, każdy kciuk gładził zewnętrzną krzywiznę jej piersi. Krew szalała w jej ciele, gdy serce biło coraz szybciej. Jej ciało płonęło. Chciała, by każdy jej skrawek zapoznał się z jego. Jego wargi przesunęły się na drugą stronę jej szyi, przez co jęknęła z udręką. Wystarczył zaledwie taki kontakt, aby jej sutki stwardniały przy jego muskularnej klacie, a jej rdzeń był obolały i gorący jak lawa. Rozsunęła nogi, otwierając się dla niego, chcąc tego co powiedział - poczuć jego penisa głęboko w sobie. - Jacob - szepnęła.- Jestem dla ciebie gotowa. - To miło - mruknął, przesuwając się w dół. Przesunął usta po każdym calu jej ramion, jej obojczyka i wgłębienia między nimi, gdzie jej puls wymsknął się spod kontroli. Pod jego pocałunkami jej skóra ożyła, każde zakończenie jej nerwów nastroiło się z rozkoszy i potrzeby. Jego kciuki wciąż pocierały boki jej piersi, co zaczęło

doprowadzać ją do szaleństwa. Potrzebowała tej rytmicznej pieszczoty na swoich pulsujących sutkach, a nie na mnie wrażliwych bokach piersiach. Jacob przesunął swe zmysłowe wargi, aby possać szczyty jej piersi. Jego kciuki przesunęły się bliżej sutków, wciąż pocierając tam i z powrotem, wciąż sprawiając, że była bardzo świadoma twardości swoich sutków. Pewnie mogłaby nimi pociąć diamenty. - Jacob, proszę. - O co prosisz?- powiedział przy jej mostku. - Moje sutki. - Są piękne - powiedział. Jego ręce przesunęły się pod jej piersi, uniosły je i ścisnęły razem. Kciuki pocierały wnętrze jej dolnych krzywizn opuchniętego ciała i jego język wsunął się między nie. Chociaż było to niemożliwe, to jej sutki stwardniały jeszcze bardziej. Jej łono się zacisnęło. O Boże, jeżeli tylko by ją teraz musnął, to by eksplodowała. Wciąż trzymając jej piersi razem, tym razem je masował tuż pod sutkami. Jacob przesunął wargi na jej brzuch. Jęknęła w proteście. - Proszę, Jacob. - O co prosisz? - Moje sutki doprowadzają mnie do szaleństwa. - To miło - potarł wargami każdy skrawek jej brzucha między żebrami i pępek. Kiedy zaczął gryźć tuż pod pępkiem, to jęknęła. Jej palce wbiły się w jego głowę i pchnęła w dół. Na dół, Jacob. Na dół. Jego kciuki musnęły szczyty obu piersi i wygięła plecy. Próbowała pociągnąć jego głowę do góry. Do góry, Jacob. Do góry. Na górę czy na dół, nie obchodziło jej to, o ile powstrzymałby to jej szalenie z potrzeby i dał ulgę jej pulsującym częściom. Przesunął się niżej i jej dłonie zsunęły się z jego głowy. Chwyciła się poduszek kanapy, aby nie zacząć rozpaczliwie skubać swoich sutków. Jacob rozsunął szeroko jej nogi i possał wnętrze jej ud. Majaczyła, gdy jej biodra kołysały się mimowolnie i odrzucała głowę w tył i przód, gdy wydobywały się z nich stałe strumienie jęków z jej rozchylonych ust. Język Jacoba kreślił chaotyczne wzory cale od jej opuchniętej cipki. Słodka, męczeńska agonia. Nigdy w życiu nie potrzebowała aż tak bardzo pieprzenia. Jego język musnął jej cipkę. Szarpnęła się, jej tyłeczek uniósł

się z kanapy, aby ułatwić mu penetrację. Polizał środek jej mokrego szwu. Jedno długie muśnięcie jego języka. O Boże, wreszcie, tak. Amanda mocno zadrżała, szukając orgazmu, który był tak blisko, tak blisko. Gdyby tylko... Jego usta przesunęły się do ogolonej strefy jej łona, tuż nad wąskim paskiem na środku. Possał i ugryzł oba boki, skupiając jej uwagę na mokrym i obolałym centrum jej ciała. - Jacob, proszę. - Twoje sutki wciąż doprowadzają cię do szaleństwa? - Nie, tak. Proszę. Po prostu... Jego język musnął jej cipkę, która zacisnęła się mocno. - Tak, właśnie tak. Nie przestawaj. - Och. A myślałem, że jesteś gotowa na mnie. Słyszała droczenie w jego głosie i chciała go uderzyć z frustracji. Niestety, jej umysł w tej chwili zdawał się być niezdolny do kontrolowania jej ciała. - W takim razie będę kontynuował - powiedział. Jacob wessał do ust jedną z jej wewnętrznych warg. Pieścił ją ugryzieniami i liźnięciami, aż cipka Amandy zaciskała się rytmicznie w przedsmaku orgazmu, który nie nadchodził. Dłoń Jacoba odsunęła się od jej piersi; usłyszała ślizg drewnianej szuflady. Teraz to odsunęły się od niej jego obie dłonie. Jej uszu sięgnął szelest opakowania. Oderwał od niej i usta, aby wciągnąć oddech przez zęby. - Kurwa, ale jestem dla ciebie twardy. Uniósł się na kanapie, układając biodra między jej nogami. Jego kolano wsunęło się pod jedną stronę jej tyłka, unosząc ją pod kątem. Drugę stopę trzymał na podłodze jako dźwignię. Wpatrywała się oczarowana, jak chwycił swego penisa w jedną dłoń, drugą otworzył szeroko jej cipkę i wsunął się w nią. Natychmiast wybuchnęła, jej ciało szarpnęło się w twardych skurczach zawrotnego orgazmu. Wykrzyczała jego imię, jej dłonie sięgnęły do niego rozpaczliwie, ale nie mogły go znaleźć. - Naprawdę byłaś na mnie gotowa - powiedział, wysuwając spod niej nogi, aby móc się w nią lepiej wbijać. Dał jej teraz wszystkie rzeczy, jakich wcześniej jej odmawiał. Pochylił się, by possać jej sutki, wypełniał ją głęboko, pocierał jej łechtaczkę za każdym głębokim razem. Szlochała, gdy jej ciało walczyło z kolejnym orgazmem. Jeden nie wystarczył, aby przełamać

całe napięcie, jakie stworzył w jej ciele. - Ciii - Jacob szepnął. Jego język musnął jej sutek.- Nie zostawię cię tak. Podniósł się i odchylił do tyłu, jego jaja uderzały w jej tyłek z każdym głębokim pchnięciem. Przesunął dłoń na jej cipkę i poklepał ją dwoma palcami, zanim potarł w głębokich, masujących kręgach i znowu poklepał. Grał na jej ciele jak na instrumencie i dokładnie wiedział, w jaki sposób uzyskać z niej najlepsze dźwięki. Kiedy znowu osiągnęła szczyt, uszczypnął jej sutek i mocno skręcił, dodając to do twardych, rytmicznych skurczów jej łona, sprawiając że jej cipka chwyciła się się jego wbijającego penisa, jakby próbowała z niego wyssać życie. Uderzyła w nią rozkosz, jakiej nigdy nie czuła. - O tak, Jacob. Tak! - Właśnie tak, Amando. Dojdź mono. Dojdź cholernie mocno. Nie miała innego wyboru jak ho posłuchać, gdy jej ciało zdecydowało, że ma dość i opadła na kanapę w drżącej masie ciała bez kości. - Dobry Boże, dobry Boże - powiedziała między westchnieniami. Każda część jej ciała drżała. Próbowała otworzyć oczy, by spojrzeć na mężczyznę, który był odpowiedzialny za jej absolutny zachwyt, ale nie potrafiła dobrze funkcjonować powiekami. Nie miała pojęcia, że w ten sposób mogła tak mocno dojść. Wysunął się i usiadł na dalekim końcu kanapy. Co? - Nie skończysz?- zapytała. Jej głos był niewyraźny, jakby wypiła o jedną Margaritę za dużo. - Myślę, że jestem gotowy by wykąpać się w jacuzzi. Chcesz się przyłączyć? - A oznacza to świński orgazm, który będzie trwać trzydzieści minut?- sypała. Zmarszczył brwi. - Um, tak? Uśmiechnęła się. - To tak.

Rozdział 7

Jak to się stało? Shade siedział w parującej wodzie w jacuzzi, jego zachwycony kutas był głęboko zatopiony w cieple Amandy. Będąc skierowana twarzą do niego, jej wyczerpane ciało opierało się na jego piersi, a głowa spoczywała na jego ramieniu. Wciąż jeszcze nie doszedł - nie z braku przyjemności. Shade nie był gotów, by to już się skończyło, więc rozkoszował się swoimi próbami dojścia. A to oznaczało, że jeszcze trochę się nacieszy byciem w Amandzie. Ale zaczął się martwić, że wpadnie w śpiączkę. Ujeżdżała go z tą samą determinacją co jeźdźcy przez ponad piętnaście minut. - Dlaczego jeszcze nie doszedłeś?- szepnęła.- Nie mogę się już ruszać. - Zawsze tak mam. Mój pierwszy orgazm łatwo przychodzi. Drugi zawsze zajmuje wieki. Właśnie dlatego najpierw próbowałem skończyć oglądać film. Pomyślałem, że powinnaś oszczędzać energię. - Cóż, cieszę się, że pokrzyżowałam twoje plany - nie widział jej twarzy, ale słyszał uśmiech w jej głosie.- Boże, dzięki tobie doszłam

tak mocno. - Nie ma potrzeby, by nazywać mnie Bogiem - droczył się. Wyciągnął dłoń z wody i pogładził jej włosy, które były mokre na końcach i kołysały się na jej nagich ramionach. - Moje ciało się z tym nie zgadza. - Nie przemęczaj się. Odpocznij na chwilę - pocałował ją w czoło, zdziwiony tymi nagłymi czułymi uczuciami, jakie w nim wywoływała. Nie było tak, że nigdy niczego nie czuł do kobiet. Jednak czułość nie była jedną z tych cech. - Nie dajesz jutrzejszego wieczoru koncertu?- zapytała. - Tak. W San Antonio. - W takim razie to ty musisz oszczędzać swoje siły. - Nie trzeba wiele energii, na to - jak to powiedziałaś?-dumne kroczenie po scenie przez godzinę. Roześmiała się. - Tylko z ciebie żartowałam. Poruszył biodrami, zagłębiając się bardziej w jej jedwabnym cieple. - A teraz ja żartuje z ciebie. Znowu się roześmiała i go przytuliła. - Możesz żartować ze mnie ile chcesz, panie Silverton. - W takim razie to dobrze, że masz wolne wakacje. Odsunęła się by na niego spojrzeć szeroko otwartymi oczami i zauważył, że pozwolił sobie oczuć się zbyt komfortowo. Po tej nocy w ogóle nie będzie się w nią zaczepiać. Dlaczego musiał wspomnieć o lecie? - Uch... - niby jak miał ukryć tą wpadkę? Znowu na niego opadła. - Nie ładnie żartować o takich rzeczach, panie Silverton. Moja wagina właśnie znalazła nowego najlepszego przyjaciela. Nie dawaj jej fałszywych nadziei, że spędzi z nim całe lato, skoro dobrze wiesz, że będzie latać solo. Shade zachichotał i ścisnął ją. Pozwoliła mu tak łatwo wymknąć się z opresji, co docenił, ale jakaś część jego chciała spędzić z nią całe wakacje, nawet jeżeli miała zachować swoją cipkę tylko dla siebie. - Nigdy nie spotkałem takiej kobiety jak ty, Amando Lange. - Nie wierzę w to. Jestem pewna, że wiele wagin uważa

twojego penisa za ich najlepszego przyjaciela. - Może, ale nie żartują na ten temat. Przesunęła się do tyłu, by usiąść na jego udach i spojrzała mu w oczy. - To chyba nie jedna z tych pogawędek po seksie, prawda? Bardzo nieseksowne. Przykro mi. - W zasięgu mego wzroku nie ma żadnej poduszki 3 powiedział.- I nawet jeżeli nie byłabyś najseksowniejszą kobietą w moim jacuzzi, to i tak cieszyłbym się twoim towarzystwem. - Och, proszę cię - przewróciła oczami.- Widziałam kobietę, która czekała na ciebie, gdy przyjechaliśmy. Była wspaniała. I miała ogromne cycki - Amanda uniosła obie dłonie przed swoją piersią, pokazując zbliżony rozmiar podwójnego D Veronici. Chwycił jej tyłek w obie dłonie i nasunął na swego penisa. - A jednak ty tu jesteś, a nie ona. - Co sprawia, że myślę, że to wszystko to dla ciebie kolejny podbój. Roześmiał się, aż z jego oczu popłynęły łzy i potoczyły się po bokach twarzy. - Jeżeli to ja jestem ścigany, to myślę, że to przypadek. Nie musiał ganiać za kobietami, to zawsze one go ścigały. I nie miał nic przeciwko temu. - Może powinnam być większym wyzwaniem i być cięższa do zdobycia. Jednak było na to za późno, gdyż była naga w jego jacuzzi i nabita na jego penisa. I nie potrzebował żadnej gierki, ale musiał przyznać sam przed sobą, że posiadanie jej było o wiele bardziej ekscytujące, niż zabawianie się ze zwykłymi kochankami. Shade przesunął się do przodu i skradł jej pocałunek. - Czekałem na ciebie wystarczająco długo. - Pięć minut? A może dziesięć? To musi być dla ciebie nowy rekord. Wolisz medal czy trofeum za to osiągnięcie - Najdłuższe Uwodzenie Jacoba? Znowu się zaśmiał. - Przestań mnie tak bardzo rozśmieszać. Brzuch mnie już boli. - Gdybym miała siłę, to bym się tym zajęła, ale moje nogi nie chcą się ruszyć. Ale moje usta za to świetnie pracują. Gdybym miała 3 Pillow talk – dosłownie „poduszkowa rozmowa” - to rozmowa po seksie

skrzela, to zeszłabym tam na dół. Jeżeli nie stanie się poważna, to będzie się śmiać, aż zrobi sobie krzywdę. Pora wziąć sprawę w swoje ręce. Owinął ramiona wokół niej i przewrócił się tak, że to ona siedziała a on był między jej nogami, klęcząc na podłodze jacuzzi. - Czekałem na ciebie wystarczająco długo - powiedział, zacząć się w nią powoli wbijać.- Pragnąłem cię od pierwszej chwili, w której wyplułem mrożoną herbatę przez nos. Spojrzała na niego, jakby gadał bzdury - uniosła oczy ku niebu, zacisnęła usta, pokręciła głową. - Jasne. Byłam ostatnią osobą, o której myślałeś tego wieczoru. Tina nie była zbyt szczęśliwa, że oplułeś jej suknię ślubną herbatą. Spędziłeś następną godzinę na obiecywaniu jej, że wynagrodzisz jej to podczas miesiąca miodowego. - To dlatego, że brakuje jej tego co ty masz. Amanda wyglądała na zakłopotaną. Ściągnęła razem brwi, jakby próbowała rozwiązać złożony problem. Shade ożenił się z kobietą, którą większość ludzi uważała za ładniejszą, modniejszą i trofealną siostrą. Tina wyglądała świetnie - nie przeczył temu - ale miała osobowość kaktusa. - Pracę?- Amanda powiedziała wreszcie. Zaśmiał się. Jego portfel co miesiąc odczuwał zachcianki Tiny. - No cóż, jest i to. Ale miałem na myśli poczucie humoru. - Och - uniosła ostrożnie brew.- Tak, z tego powodu chłopaki walą do mych drzwi. Wyobraził sobie, że tak było. Sam chciał rozwalić jej drzwi. Ale skoro nie mógł jej tego powiedzieć, to zaczął jej okazywać swoją fizyczną uwagą. Shade wziął ją powoli, zatracił się w jej zielony oczach, gdy go zaakceptowała. I nie tylko swym ciałem. Zaakceptowała go całego. Nawet te części, które próbował ukryć. Te części, którymi nie dzielił się z nikim, gdy się z kimś pieprzył. Pewnie powinien być bardziej ostrożny - nie chciał, aby któreś z nich źle to zrozumiało - ale przez kilka chwil pozwolił sobie poczuć coś więcej, niż tylko jej ciało. Pozwolił sobie poczuć ją na znacznie głębszym poziomie. Wiedział, że Amanda była wyczerpana, więc spróbował się pospieszyć. Przyglądanie się jej rozanielonej twarzy, gdy pompował biodrami zbliżając ją coraz bliżej do orgazmu, sprawił, że sam się do

niego zbliżył. Jej dłonie wędrowały po jego plecach, piersi, ramionach i rękach, jakby próbowała zapamiętać jego ciało. Kiedy ścisnęła go za tyłek obiema dłońmi, pospieszając go, spełnił jej prośbę, pozwalając ustalić jego rytm. Nie mógł oderwać oczu, gdy potrzeba go ogarnęła i szukał uwolnienia w krótkich, szybkich uderzeniach. Pod tym kątem jej bioder, jego penis pracował w niej tak idealnie, że nie mógł skoncentrować się na niczym innym jak dojściu. Dojściu w niej, gdy patrzył jej do góry. Orgazm wziął go z zaskoczenia. Starał się wbić głęboko i się wstrzymać, by odzyskać kontrolę, ale było za późno. Twarde spazmy rozkoszy pulsowały u podstawy jego penisa, przeciągając go przez granicę. Uderzył biodrami o jej, mając nadzieję, że dołączy do niego w szczęściu. Był tak pochłonięty patrzeniem jej w oczy, że zignorował jej ciało. Znowu się o nią otarł, nie będąc pewien, czy w ogóle stymulował jej łechtaczkę. Dojdź, kochanie. Teraz. Jakby usłyszała jego polecenie, wygięła plecy w łuk, uderzając brzuchem o jego i krzycząc. Przez moment myślał, że udawała orgazm, co by było dla niego największą zniewagą jaką mogła mu dać, ale poczuł jak jej cipka zaciska się wokół niego w mocnych spazmach, wyciągając jego orgazm, gdy chwycił ją jej. Skończywszy, Shade opadł na tył jacuzzi, wciąż ciężko oddychając. Zsunął prezerwatywę z penisa i rzucił ją na krawędź wanny. Po chwili zauważył wino w styropianowej chłodziarce i wyciągnął butelkę, by się napić. Amanda leżała bokiem do ściany, ledwo utrzymując głowę nad pulsującą wodą. - Wszystko w porządku?- spytał. - Gorąco. - Jest tu całkiem ciepło - zgodził się. - Ty. Ty jesteś gorący. Sięgnął po nią i przyciągnął do siebie po śliskim siedzeniu, aż znalazła się obok niego. Mogli mieć tą intymność między sobą przez tylko jedną noc, więc zamierzał ją w pełni wykorzystać ich wspólny nagi czas. - Napij się wina. Jej ręka drżała, gdy chwyciła butelkę. - Jesteś pewna, że nic ci nie jest?- zapytał.- Trzęsiesz się. - Jestem tylko wyczerpana. Powinnam zacząć trenować miesiące temu.

Zaśmiał się i pomógł jej podnieść butelkę do ust. Wzięła jeden łyk, zanim odsunęła od siebie butelkę i opadła na tył z zamkniętymi oczami. Postawił wino na oparciu za wanną i objął ją ramieniem. Musnął wargami jej czoło. - Chcesz się nieco zdrzemnąć? - Mmm hmm - mruknęła, opierając się na nim. - Musisz odzyskać nieco siły. Za trzecim razem jeszcze trudniej mi dojść. Otworzyła oczy. - Za trzecim razem? A zachowywała się tak, jakby trzy erekcje jej wystarczały. Uśmiechnął się. - Noc jest jeszcze młoda. Może uda mi się czwarty raz, jeżeli będziesz miała szczęście. - Drogi Panie. Jeżeli nie cieszyłabym się każdą minutą z tobą, to moja cipka by zastrajkowała. Zachichotał. Większość kobiet nie nadążała za jego libido, ale to nie znaczyło, że zamierzał ją potraktować ulgowo. Była jego na noc. Całą noc. Amanda milczała przez długą chwilę, że pomyślał, że zasnęła. - Jak twój zespół wymyślił nazwę Sole Regret?- zapytała.- Jest za tym jakieś ukryte znaczenie? Zastanawiał się, skąd przyszło to pytanie. - Tak, ale to tajemnica. Wszyscy obiecaliśmy zabrać ją do grobu. - Brzmi ekstremalnie. Uśmiechnął się na wspomnienie, jacy kiedyś byli pasjonujący. - Byliśmy młodzi. Wszystko było ekstremalne. - To ty wymyśliłeś nazwę? - W sumie to Kellen. Miał jeden z tych swoich filozoficznych momentów. Powiedział, że w jego życiu był tylko jedna rzecz, której szczerze żałował, a reszta bzdur była na drugim miejscu. - Jego jedyny żal. - Dokładnie. Wypiliśmy wtedy zbyt wiele piw. Każdy z nas podzielił się swoim największym żalem i zawarliśmy pakt, że nigdy o tym nikomu nie powiemy. Nazwaliśmy zespół Sole Regret by przypomnieć sobie o naszej obietnicy.

- Więc jaki jest twój żal, Jacob? - Nie powiem. - Dlaczego nie? Potrafię dotrzymać tajemnicy. - Ponieważ to osobiste. - Bardziej osobiste niż seks? Skinął głową. - O wiele bardziej osobiste niż seks. - Ma to coś wspólnego z twoim rozwodem? - Nie, stało się to nawet zanim poznałem twoją siostrę. - Miałeś jakieś dwadzieścia dwa lata gdy ją poznałeś. Więc musi mieć to coś wspólnego z liceum, Miał wrażenie, że nie ustąpi, dopóki się nie dowie. - Powiedziałem już, że niczego nie powiem. - Pobiłeś kogoś? Ukradłeś coś? Spędziłeś czas w kozie? - Co?- powiedział.- Nie. Dlaczego myślisz, że to coś złego? Wzruszyła ramionami. - Bo nie chcesz mi powiedzieć. Przez to zakładam najgorsze. Wziął głęboki oddech. - Żałuję tego, że nie skończyłem liceum - powiedział.- Właśnie to. To nawet nie tajemnica. Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo żałuję rzucenia jej - nie był pewien, dlaczego jej o tym powiedział. Może dlatego, że prawda była znacznie mnie kryminalna, niż sobie wyobrażała. - Więc ją skończ. Spodziewał się pogardy lub litości, nie rozwiązania. - Jestem za stary, by je skończyć. - Żartujesz, prawda? Możesz zdobyć dyplom. Jesteś wystarczająco mądry. Tylko będziesz musiał wziąć powtórkowy kurs. - Nie jestem wystarczająco mądry. Zawaliłem rok w liceum. Właśnie dlatego rzuciłem szkołę. Miałem powtórzyć cały ostatni rok, a w tamtym czasie rzucenie jej wydawało się lepsze niż kolejna porażka. Przesunęła się w wodzie, by spojrzeć mu w oczy. - Jesteś wystarczająco inteligentny. Zagubiony bez swych okularów, spojrzał nad jej głowę. - Nie. - Jacob, jestem nauczycielką, wiem o czym mówię. Jesteś wystarczająco mądry.

Znał swoje osobiste ograniczenia. Jej naleganie nie zrobią żadnej różnicy. - Nie. - Jedna z moich najlepszych przyjaciółek daje przyspieszone kursy - nacisnęła.- Powinieneś się zapisać. Jest naprawdę wspaniałą nauczycielką. - Nie zapiszę się, Amanda, i nie będę pisał testu tylko po to, by go oblać. Odpuść sobie. - Nie powinieneś iść przez życie z żalami, Jacob. Zwłaszcza z tymi, które możesz naprawić. - Amanda - spojrzał na nią surowo i dopasowała się do niego ze swoim morderczym spojrzeniem, które niewątpliwie powstrzymywało najbardziej niesfornych uczniów, by się słuchali. - Tylko o tym pomyśl - powiedziała.- Jeżeli zdecydujesz że chcesz spróbować, to zapiszę cię na zajęcia Leah. Zwykle ma listę oczekujących, ale jestem pewna że cię wciśnie, jeżeli poproszę ją o przysługę. - Dlaczego to ma dla ciebie takie znaczenie? Wstydzisz się, że przeleciał się licealny kibelkowicz?- jej siostra z pewnością te przeciwko niemu używała. - Nic to dla mnie nie znaczy. Z całą pewnością świetnie sam sobie radzisz. Jestem wścibską, nachalną suką, bo to liczy się dla ciebie. - Nie jesteś suką - powiedział. Napotkał już wiele w swoich podróżach.- Jesteś tylko wścibska i nachalna. Spojrzała na niego wyczekująco i gdyby miał na nosie swoje oku,ary, albo gdyby była mniej spostrzegawczą kobietą, to miałby jakieś szanse w oszukaniu jej, chociaż miał to gdzieś. Nie cierpiał robić tego co mu mówiono, ale musiał przyznać, że miała dobry pomysł. Nie miał pojęcia, dlaczego nie pomyślał o tym wcześniej. Zdanie egzaminy da Tinie mniej amunicji do wykorzystania przeciwko niemu i może przestanie wreszcie przypominać Julie, że był głupi. - Jeżeli powiem, że o tym pomyślę, to dasz mi spokój? Uśmiechnęła się. - Zadzwonię jutro do Leah. - Nie powiedziałem, że zrobię to na pewno. - Tak na wszelki wypadek - pocałowała go i znowu się do niego przytuliła, opierając głowę na jego ramieniu.

Uścisnął jej ramię swą ręką i delikatnie pogładził je w górę i w dół, myśląc nad możliwościami. Rzucenie szkoły było jego jedynym prawdziwym żalem i nie potrzebował dyplomu by zarabiać na życie, ale go chciał. Kawałek papieru mógłby udowodnić, że nie był taki głupi, jak wszyscy myśleli. Nie miał czasu by się uczyć podczas trasy, ale może za kilka miesięcy, gdy zespół będzie miał przerwę, to się wciśnie w swój grafik powtórkowy kurs. Jesienią Sole Regret będzie nagrywać w studio nowy album, ale podczas nadchodzącej zimy może znajdzie czas. Miał nadzieję, że ta cała Leah była cierpliwa i działała cuda, ponieważ oboje czekała ciężka praca, by coś wkuć do jego zakutej czaszki. Nigdy nie był dobry w szkole. Z roku na rok ledwo się prześlizgiwał. Nauczyciele mu współczuli i przepuszczali go w ramach systemu. Zastanawiał się, jaką nauczycielką była Amanda. Wyobraził sobie, że jej lekcje były trudne i bardzo zabawne. Mimo to pewnie i tak by je oblał. Zwłaszcza gdyby spędził cały czas na fantazjowaniu o jej seksownym ciele. - Lubisz być nauczycielką?- zapytał. - Tak, lubię. Cóż, lubię większą część bycia nauczycielką. Lubię moich uczniów i znajduję nowe sposoby, aby zachęcić ich do nauki, ale ta cała administracyjna bzdura zaczyna być męcząca. - Byłem zakochany w kilku nauczycielkach - uśmiechnął się. - Dlaczego? Lubisz kobiety z autorytetem, panie Silverton? - Nie. Lubię duże mózgi - pocałował ją w czubek głowy.- Są seksowne. - Och, serio? Myślałam, że lubisz wielkie cycki. - Hej, mogę lubić więcej niż jedno na raz. Roześmiała się. - Możesz także zadowolić więcej niż jedną moją część w tym samym czasie. - Mężczyzna musi się skupiać na swoich talentach. - Och, ja się z całą pewnością na tobie skupię. - Och, dobrze - głęboki głos powiedział z cienia domu.- Masz towarzystwo. Muszę ją o coś zapytać.

Rozdział 8

Amanda wstała gwałtownie na dźwięk męskiego głosu. Jęknęła, gdy chłodne powietrze uderzyło w jej nagie piersi i z powrotem zatonęła w parującej wodzie, by się ukryć. - Mógłbyś najpierw zadzwonić, zanim wpadniesz - powiedział Jacob.- Mam lepsze rzeczy do roboty, niż spędzanie z tobą czasu w swoją wolną noc. Perkusista zespołu Shade'a, Gabe, wyszedł z półmroku w resztkę światła dziennego. Amanda nie zauważyła, że Jacob umiejscowił jacuzzi w zaciemnionym miejscu, aż ich nieproszony gość zbliżył się. Była pewna, że słabe oświetlenie było zamierzone. Pewnie powstrzymywało sąsiadów od podglądania, co działo się na podwórku Jacoba. - Dla mnie wygląda to tak, jakbym ci przerwał - powiedział Gabe. Gabe był wysoki i chudy, miał czerwono czarnego irokeza, za którego Amanda wyrzuciłaby go z klasy za bycie rozpraszającym w

procesie edukacyjnym. Nie znała go zbyt dobrze, spotkała go tylko kilka razy, gdy Jacob oswajał się z dużą rodziną na imprezach - która zawierała ją. Co zaskakujące, jego zespół był dobrze wychowany. Matka Amandy szczególnie upodobała sobie basistę, Owena, który był dobry w słodkich gadkach. Było tak oczywiście przed tym, jak Jacob i Tina się rozstali. W przeszłości, gdy Amanda tylko spotykała Gabe'a, to zawsze miał bejsbolówkę na swych włosach, ale dzisiejszego wieczoru były postawione w górę. Podszedł do jacuzzi i usiadł na krawędzi, zrzucając po drodze parę japonek i zanurzając stopy w wodzie. Miał na sobie szerokie szorty, więc zanurzył nogi po kolana. - Muszę sobie taką sprawić - powiedział. - Musisz spadać - odpowiedział Jacob. - Wiesz dużo o kobietach - Gabe powiedział do Jacoba. Spojrzał na Amandę, która używała ramienia Jacoba, aby zasłonić tyle swego ciała, ile było to możliwe. Gabe'owi opadła szczeka, gdy wskazał na nią palcem.- Chwila? Czy ty czasem nie jesteś siostrą Tiny? - Nie widziałeś jej - Jacob powiedział niskim głosem. - Kurwa, Jacob - powiedział Gabe, odwracając głowę w jego stronę.- Jesteś skończonym idiotą? - To nie twoja sprawa - skrzywił się.- I nie nazywaj mnie idiotą. Palce Amandy zacisnęły się na jego brzuchy, gdy próbowała go słabo uścisnąć. Była zbyt wyczerpana i rozluźniona, aby dać mu odpowiednie wsparcie. Nienawidziła faktu, że wierzył, iż był głupi i zaczęła się zastanawiać ilu ludzi sprawiło, że się tak czuł, skoro było oczywiste, że przez całe życie był wrażliwy na ten temat. Zwłaszcza, gdy wiedziała, że nie była to prawda. Gabe przesunął palcem wzdłuż krawędzi swojej linii włosów. - Przyszedłem zapytać cię o radę wobec kobiet, ale chyba zapytam któregoś z techników. Widać, że nie masz zdrowego rozsądku, jeżeli chodzi o kobiety. Wzbudził tym zainteresowanie Amandy, która się wyprostowała. - Jaką radę wobec kobiet? Gabe spojrzał w wodę i uniósł wzrok, aby spotkać jej spojrzenie. Miał najbardziej uderzające, zielone oczy jakie kiedykolwiek zobaczyła. Z pewnością to przez kontrast z czarnoczerwonym tatuażem na jego głowie i jego idealnie zrobionym

irokezem, ale zatonęła w jego spojrzeniu i nie mogła oderwać wzroku. - Może lepiej zapytać kobietę o radę, niż faceta - powiedział.Chodzę z kobietą z Wichita. - Przez chodzenie ma na myśli jedną wspólną noc z nią - Jacob zachichotał. - Wal się - odpowiedział Gabe.- Właśnie przez to żaden z nas nie spotyka się z nikim regularnie - powiedział Amandzie.- Od czasu rozwodu Jacoba, wszyscy w zespole zdają się myśleć, że kobiety liczą tylko na jedno. - Na seks?- wypaliła. Bo właśnie na to leciała. Oczy Gabe'a rozszerzyły się, a następnie się roześmiał. - Miałem na myśli pieniądze. Amanda zaczerwieniła się i nie mogła już za to winić gorącej wody. - Och. - Od tamtej pory pilnujemy siebie nawzajem - powiedział Jacob. - No chyba, że znajdziemy kogoś, z kim chcemy zacząć poważny związek; wtedy reszta zespołu próbuje spieprzyć to tak szybko, jak to możliwe - powiedział Gabe.- W każdym bądź razie, chodzę z dziewczyną, która mieszka w Wichita - przerwał na moment i zerknął na Jacoba, jak gdyby chciał go ośmielić, by temu zaprzeczył.- Która ma na imię Melanie - znowu przerwał. Gdy Jacob się z nim nie droczył, Gabe spojrzał na Amandę.- Jest wkurzona, bo nie zaprosiłem jej, aby spędziła ze mną w tym tygodniu moją wolną noc. - Jestem pewna, że po prostu chciała spędzić z tobą czas powiedziała Amanda. - Myśli, że ją zdradzam. - Cóż, jesteś w jacuzzi z nagą kobietą - zauważył Jacob. Gabe wyciągnął nogi z wody i stanął na deskach. Amanda stłumiła chichot. Było oczywiste, że go to martwiło. - Kiedy ją spotkałeś?- zapytała Amanda. - Dwie noce temu. Zszokowana Amanda zamrugała na niego. Dlaczego tak bardzo martwił się o kobietę, którą dopiero co poznał? Ale był też zmartwiony, gdy spytał o radę. Większość facetów spróbowała by poradzić sobie w pojedynkę, a następnie spieprzyć wszystko, zanim

cokolwiek by się zaczęło. - Może po prostu się martwi, że naobiecywałeś jej zbyt wiele? Zamierzasz się niebawem z nią zobaczyć? - Tak, zespół ma trzy dni przerwy w najbliższy weekend i podczas tego czasu zamierza przyjechać do mnie do Austin. Jacob zesztywniał obok Amandy, więc zerknęła na niego, aby dostrzec, jak posyła Gabe'owi spojrzenie typu zamknij-się-do-cholery. Więc nie chciał, by wiedziała, że będzie w domu w przyszłym tygodniu? Nie żeby spodziewała się, że ta przygoda przerodzi się w coś bardziej stałego, ale skoro była dobra do pieprzenia, to równie dobrze mogła dowiedzieć się o takim szkopule. Przecież nie zamierzała go śledzić. Albo spróbować go uwięzić. Będą musieli porozmawiać, gdy tylko Gabe wyjdzie, aby zrozumiał, że nie była taka jak jej siostra. Nie była poszukiwaczką złota. Nie chciała od niego niczego, oprócz mile spędzonego czasu. - Dzisiaj pracowałem nad niespodzianką dla Mel - powiedział Gabe.- To główny powód, dla którego jej tutaj nie chciałem. Dodatkowo to długa podróż, więc spędzilibyśmy razem tylko kilka godzin. - Powiedziałeś jej, że pracujesz nad niespodzianką dla niej?zapytała Amanda. - Jacob stłumił chichot. Tym razem to Gabe posłał mu takie spojrzenie, by się zamknął. - To nie byłaby niespodzianka, gdybym jej o tym powiedział powiedział Gabe. - Nie musisz jej mówić co to jest - zauważyła Amanda. - Racja - podrapał się za uchem.- Um, powiedz, Amando powiedział.- Co bardziej zadowala kobiety? Długość, czy objętość? Jacob parsknął śmiechem. - Masz braki w obydwóch sprawach, Force?- zapytał, używając pseudonimu scenicznego Gabe'a. Gabe kopnął w niego wodą. - Nie. Tylko się zastanawiam. - Po trochu z każdego - powiedziała Amanda.- Będzie zbyt długi, to zrobi ci piekło z szyjki macicy. Po jakimś czasie zaczyna boleś. Zbyt gruby... Cóż, nigdy nie miałam takiego, który był zbyt gruby. Jacob spojrzał na nią ze zdziwieniem i roześmiał się jeszcze

mocniej. Objął ją mocniej, aby przycisnąć do swego boku. - Kobieto, nigdy nie wiem czego się po tobie spodziewać. Gabe zdawał się robić mentalne notatki. - Właśnie tak myślałem. Tak więc, w odniesieniu do ruchu, gdy jest w pochwie, co jest najlepsze? Powtarzające się, równomierne pchnięcia, czy większa różnorodność w rytmie? Płytko czy głęboko? Szybko, czy powoli? Najlepiej go wprowadzać prosto, pod pewnym kątem, czy okrężnych ruchach?- naśladował różne erotyczne ruchy dwoma palcami. Amanda nie miała pojęcia, dlaczego pytał ją o radę jak dopieścić pochwę, ale jej zaczęła znowu puchnąć na te wszystkie myśli, które nagle wbijał jej do głowy. - Um, dlaczego nie zapytasz jej co najbardziej ona lubi? - Zapytałem - powiedział.- Ale to dla niej niespodzianka. - Że niby zamierzasz rzucić się na nią w chwili, w której przekroczy twój próg?- zapytał Jacob. Pod wodą jego ręka gładziła biodro Amandy. Czyżby całe mnóstwo pytań Gabe'a nakręcały go tak samo jak ją? Nigdy nie spotkała mężczyzny, który byłby tak ciekawski i otwarty na te sprawy. Przynajmniej nie z kobietą, którą ledwie znał. Gabe zignorował Jacoba i spojrzał na Amandę, gdy czekał na jej odpowiedź. - Najlepiej oba nieco pomieszać - powiedziała wreszcie. - Dlaczego pytasz o to Amandę?- zapytał Jacob.- Zadzwoń do swojej laski i zapytaj ją o to. - Już ci powiedziałem, że chcę ją zaskoczyć. - Zaskoczyć ją? Czy jej cipkę?- zapytała Amanda. Gabe zachichotał. - Cóż, głownie to jej cipkę, ale inne części też. Chociaż muszę jeszcze zaprogramować jedną rzecz - uniósł brwi.- Co sądzisz o tym, by obwód wciąż się zwiększał? Mam na myśli, gdy będzie w środku. Grubszy i grubszy - Amandzie opadła szczęka.- Właśnie tak myślałem - powiedział Gabe i przygryzł dolną wargę, jakby rozważał swój pomysł. Jacob zaśmiał się. - Brzmi to tak, jakbyś pracował nad jakąś seks maszyną. - Rozwali ją to - Gabe uśmiechnął się szelmowsko.- Dzięki za wykład - wstał i zszedł po schodkach, połączonych do jacuzzi. - Jesteś popieprzonym zboczeńcem - powiedział Jacob.

- Więc teraz jestem zboczeńcem?- odezwał się Gabe, zakładając swoje japonki.- Amanda zobaczyła już twoją sypialnię? Amanda odwróciła głowę w kierunku Jacoba. – Jeszcze nie - powiedział Jacob.- Ale ma taki zamiar.

Rozdział 9

Amanda nie była pewna, jak wyobrażać sobie sypialnię Jacoba, ale nie postawiłaby swych pieniędzy na to, co odkryła. Zorientowała się, że musiał mieć duże łóżko, które rzeczywiście miał, ale brakowało tych wszystkich perwersyjnych zabawek, których się spodziewała. W sypialni znajdowały się telewizory różnych rozmiarów nad ciężkim, drewnianym baldachimem łóżka. Był nawet monitor nad poduszkami, tak że można było oglądać, leżąc płasko na plecach. Pokój wyglądał bardziej na sportowy bar, niż sypialnię. - Nie miałam pojęcia, że jesteś takim wielkim fanem telewizji powiedziała Amanda. - Tylko wtedy, gdy leci coś na żywo. - Jak golf czy coś? - Czy coś - przyciągnął jej wilgotne ciało do siebie, jego duża dłoń przykryła dolną część jej pleców, a druga spoczęła między jej łopatkami.- Jeżeli oglądając to nie będziesz czuła się komfortowo, to mi powiedz. Wtedy wyłączę - pocałował ją w skroń.

- Oglądanie telewizji w łóżku? - Nie, kochanie - powiedział.- Oglądanie, jak cię pieprzę. Sięgnął i wcisnął guzik na panelu obok drzwi. Telewizory zapaliły się. Ledwo co usłyszała dźwięk kamer. Gdy zdała sobie sprawę, że łóżko na ekranach było łóżkiem Jacoba, to wstrzymała oddech. - Zamierzasz nas nagrać, jak uprawiamy seks?- pisnęła. Z pewnością zostałaby zwolniona za coś takiego. - Nie, nigdy nie nagrywam. Zbyt wielka odpowiedzialność. Ujął jej głowę i odwrócił, by spojrzała na niego. Dlaczego jej serce tak mocno dudniło? Pocałował ją, pocierał zmysłowo wargami o jej, pieścił je ssaniem, aż przez jej ciało przeszło rozkoszne mrowienie i zachwiała się na nogach. Dobry Boże, ten facet potrafił całować. Zrezygnowałaby z jedzenia i picia, ażby umarła, gdyby tylko mogła go całować przez resztę swego życia. Przez resztę jej życia? A skąd przyszła ta myśl? To nigdy by nie wyszło, nie ważne jak dobrze ją całował, albo jak bardzo lubiła z nim być. Tylko dzisiaj. Chciała go tylko na dzisiaj. Objęła go i przyciągnęła bliżej. Tylko dzisiaj. To wszystko, czego potrzebowała, a potem pozwoli mu odejść. Obiecała sobie, że się nie przywiąże, ponieważ wiedziała, że złamie jej serce. Amanda zacisnęła swe oczy na nagłe ukłucie pod nimi. Och, pewnie że okazyjnie jej ścieżka będzie się krzyżować z Jacoba - nie było na to innego sposobu - ale nie mogli znów wejść ze sobą w intymny związek. Nie mogła się emocjonalnie angażować. Nie. Mogła. Amanda pocałowała Jacoba bardziej namiętnie, bardziej rozpaczliwie. Jej dłonie zaczęły wędrować po twardych konturach jego ciała. Jego twardy tyłek napiął się pod jej badawczymi dłońmi. Oderwał wargi i uśmiechnął się od niej. Dostrzegła ruch na największym ekranie, który wisiał nad łóżkiem. Ukazywał on fantastyczny męski tyłek i parę znajomych dłoni, które masowały pewnie pośladki. Przesunęła dłonie na dolną część pleców Jacoba i obraz zmienił się wraz z ruchem. - Co do diabła? - Kamery są wyposażone w czujniki ruchu. Roześmiała się. - Jakie to sciene fiction. - Szef ochrony Sole Regret lubi bawić się w zaawansowanej

technologi. Sam to ustawił. Przyglądała się ekranowi, który byłoby znacznie łatwiej oglądać, gdyby leżała plecami na łóżku. Było coś niezaprzeczalnie seksowanie w uczuciu jego chłodnej skóry pod swoimi dłońmi i przyglądanie się sobie na ekranie, jak go dotykała. Zastanawiała się, ile będzie w stanie zobaczyć, gdy zabiorą się do rzeczy. - Nie masz z tym problemu?- zapytał. Nie mogła oderwać swej uwagi od wyświetlacza i jej dłoni masujących jego tyłek. - Amanda? Obróciła głowę na dźwięk swego imienia i z wysiłkiem skupiła się na nim. - Nie mam, tak długo jak nie będzie nagrywania. - Żadnego nagrywania - obiecał. - W takim razie nie mam z tym problemu. Twój tyłek niesamowicie wygląda w moich dłoniach - klepnęła go w pośladek, a jego mięśnie napięły się. Ten widok zrobił wiele rzeczy z pulsującym, obrzękniętym, rozgrzanym ciałem między jej udami. Jacob puścił ją, odwrócił się do panelu blisko drzwi i zaczął wciskać guziki. Światła w pokoju zgasły, rzucając jedynie cienie na czarną, satynową pościel na łóżku. Drewniane zadaszenie nad łóżkiem zostało otwarte i jakieś elektryczne ustrojstwa na suficie przesunęły się w dół. Gdzieś nad środkiem łóżka zawisły czarne szelki, kołysząc się pod ciężkimi łańcuchami, do których była dołączona kolekcja pętli i ciężkich sprężyn. Amanda uniosła brew na to wszystko. - Och, jasne, zgodziłam się na jedną perwersyjną rzecz, więc teraz myślisz, że to w porządku wspomnieć o urządzeniu tortur. - To nie dla torturowania. To seksualna huśtawka. Doszedłem do wniosku, że musisz być zmęczona. To ułatwi twojemu ciału radzenie sobie z moim szalonymi, seksualnymi umiejętnościami. Roześmiała się. - Szalonymi, seksualnymi umiejętnościami?- chociaż nie zaprzeczała, że posiadał szalone, seksualne umiejętności, to i tak było zabawne, że się o nich wypowiadał w ten sposób. Zawsze wyobrażała sobie, że Jacob będzie uprzejmy w łóżku. Bezosobowy. W rzeczywistości to ulżyło jej, że potrafi być tak samo zabawny w sypialni, tak jak poza nią.

- Śmiejesz się ze mnie, Amando Lange?- kącik jego ust drgnął. Jego własne próby zachowania powagi nie szłymu dobrze. - Oczywiście, że nie. - Nikt nie śmieje się z Shade'a Silvertona - chwycił ją w ramiona i zaniósł do łóżka. - A śmieją się z Jacoba Silvertona? Ponieważ jest diabelnie zabawny. Szalone, seksualne umiejętności. O Boże - Amanda oplotła jego szyję ramionami i ukryła nos w jego gardle. Zaciągnęła się jego zapachem i zamknęła oczy w zadowoleniu. Nawet z zapachem chloru z jacuzzi, to i tak nie miała dość zapachu tego faceta. Chciała się w nim wykąpać. - Z tego kolesia śmieją się cały czas - powiedział.- Ale Jacob tego wieczoru poszedł na emeryturę. Teraz nadszedł czas aby Shade wyszedł z cienia i się zabawił. - Wolę Jacoba. Jest zabawny. - Ale nie posiada szalonych umiejętności seksualnych. Jest tak jakby głupkiem - Shade posadził ją na materacu i pocałował łagodnie, zanim zdążyła zaprotestować, że Jacob faktycznie posiadał szalone zdolności seksualne i nie był głupi. Shade otworzył szufladę w stoliku i wyciągnął z nich okulary przeciwsłoneczne. Żachnęła się, gdy je założył. Starczył zaledwie jeden ruch, aby kamery skierowały się na jego dłoń i powiększyły jego twarz. Uśmiechnął się na ekranie powyżej. Nie wyluzowanym uśmiechem Jacoba. Uśmiech Shade'a mówił, nie masz pojęcia co zamierzam z tobą zrobić. Brzuch Amandy zacisnął się, gdy zadrżała. Shade otworzył szufladę pod łóżkiem i wyciągnął poduszkę w kształcie klina. Położył ją na środku łóżka, obok Amandy. Jej uwaga zwróciła się na jego przód, gdy się nad nią pochylił, i na jego plecy, które było widać na obrazie powyżej. Lubiła widzieć go z dwóch stron naraz. Żałowała tylko, że nie ma więcej par oczu, aby niczego nie przegapić. Monitor u stóp łóżka przedstawiał jego tyłek pod ciekawym kątem. I właśnie zobaczyła, jak jego sprzęt wisiał swobodnie między jego nogami, gdy się przesunął Chociaż także była na ekranach większości telewizorów, to w ogóle się o to nie martwiła. Chciała patrzeć na niego pod każdym kątem. Samo oczekiwanie, aby zobaczyć jak wygląda, gdy ją pieprzył, spowodowało, że nie mogła się doczekać.

Shade pokrył klin jedwabnym, czerwonym materiałem i ostrożnie wziął ją w ramiona. Przesunął ją tak, że jej biodra znalazły się na wierzchołku kilka, a plecy przechyliły się w dół w kierunku materaca. Ze zgiętymi kolanami, trzymała stopy przyciśnięte do łózka, aby utrzymać się plecami na poduszce. Podobało jej się to i byłoby cholernie wygodnie, gdyby wierzchołki jej ud nie protestowały na tą rozciągliwą pozycję. - Jak twoja szyja?- zapytał Shade. Puścił jej włosy, by opadły na jej plecy. - Z moją szyją jest dobrze. Chociaż moje uda nie utrzymają mnie długo w tej pozycji. - Zajmiemy się tym - uśmiechnął się i zobaczyła swoje odbicie w jego okularach. Chciała spojrzeć mu w oczy, ale musiała przyznać, że było coś seksownego w nieświadomości, co działo się w jego dewiacyjnym umyśle. Shade sięgnął i złapał za jeden pasek huśtawki. Jej oczy skupiły się na napiętych mięśniach jego fantastycznego brzucha, aż do chwili, gdy twarda kość biodrowa przyciągnęła uwagę niżej, do jego penisa, który wykazywał oznaki ponownego podniecenia. Boże, ten facet był znakomity. Wsunął jej stopę przez jedną pętle, a następnie sięgnął po jej drugą stopę. Nurkując pod huśtawką, przesunął jej nogi. Spojrzała na jego okulary, czując jego spojrzenie na swych oczach, chociaż tego nie widziała. Przesunął obie pętle na jej łydki i tyły kolan. Jej stopy oderwały się od łóżka. Huśtawka wzięła całe obciążenie z jej bioder i ud. Pewnie mogłaby tkwić w tej pozycji przez godziny. A czy to nie brzmiało obiecująco? - Lepiej? - Tak. Uśmiechnął się. - To dobrze. Schylił się pod sznurami utrzymującymi jej nogi w powietrzu i zszedł z łóżka. Machnął ręką do głównej kamery na końcu łóżka, która pochwyciła jego ruch. Powoli opuścił rękę między rozsunięte nogi Amandy. Przez cały czas uważnie przyglądała się ekranowi bezpośrednio nad nią. Wciągnęła powietrze, gdy jego palce musnęły jej cipkę i rozsunęły jej opuchnięte wargi, aby w pełni pokazać jej śliską cipkę.

- Więc właśnie to mój ginekolog widzi pod spódnicą powiedziała. - Szczęściarz. - To kobieta - powiedziała, tracąc ciąg swych myśli, gdy jego palce przy jej wrażliwej cipce przysłoniły widok, jak ją dotykał. Jęknęła, kiedy odsunął dłoń. - Zmocz dla mnie swoją cipkę, Amanda. Chcę, aby soki spływały po twoim tyłku, zanim go w ogóle pożrę. - Co? Wyciągnął się obok niej na plecach i wsunął złożone ręce pod głowę. Zaczął wpatrywać się w ekran nad nim, który wciąż był skupiony na jej obrzękniętej, obolałej cipce. - Czekam - powiedział po długiej chwili jej gapienia się na niego w niedowierzaniu. Nigdy przed nikim się nie masturbowała. Była pewna, że nie chciała widzieć siebie na dużym ekranie, jak to robiła. Ale chciała, aby ją pożarł i chciała zobaczyć, jak to wyglądało z różnych stron. Zamknęła oczy i przesunęła dłoń w dół brzucha. Jej palce znalazły jej cipkę i potarła ją, mocno i szybko. Jej uda szybko zadrżały w orgazmie, który szybko nastąpił. Wcześniej nie zauważyła jak bardzo była podniecona. - Nie doprowadzaj siebie do orgazmu - powiedział Shade.Tylko zmocz. Oddychając ciężko, w ciągu kilku sekund posłała się na krawędź i przestała. Zakręciła biodrami od niespełnionej potrzeby, chcąc aby coś dużego i twardego wypełniło jej pustkę. - Mokrzej - Shade powiedział obok niej. Po tym jak jej podniecenie nieco osłabło, znowu potarła cipkę. Wsunęła palce do środka. Potarła cipkę. Słyszała, jaka była mokra, gdy jej palce rozpracowywały wrażliwe ciało coraz mocniej i szybciej i mocniej i... Jęknęła, gdy przerwała swe ruchy, tuż przed orgazmem. - Powinnaś otworzyć oczy - Shade powiedział cicho. Amanda otworzyła oczy i skupiła się na obrazie nad swą głową. Przygryzła wargę na widok swego własnego czerwonego, mokrego i opuchniętego ciała. Jej francuski manicure wyglądał niezwykle erotycznie w jej fałdkach. Przyglądała się sobie, jak pracowała nad swoją cipką, mając nadzieję, że Shade był tak samo podniecony jak ona. Kamera z boku łóżka pochwyciła widok i wyświetliła szybko

unoszącego się penisa Shade'a. Oblizała wargi. Objął swoją imponującą długość dłonią i zaczął się powoli pocierać. W górę i w dół. W górę i w dół. Teraz to ona chciała patrzeć. Była tak pochłonięta dotykaniem siebie i przyglądaniem się jak to on pieścił sam siebie, że niemal zapomniała, by przestać, gdy orgazm był blisko. Gdy jej całe ciało zadrżało na przebłysk orgazmu, spróbowała ścisnąć razem uda, ale paski na jej kolanach trzymały jej nogi szeroko rozchylone. - O cholera - jęknęła, gdy rozkosz liznęła ją aż do kręgosłupa, a jej cipka się zacisnęła. Zacisnęła oczy na te erotyczne obrazy, które ją przytłaczały. - Nie dochodź, Amando - zażądał Shade.- Tylko zmocz. - Nie mogę być jeszcze bardziej mokra - narzekała, gdy pulsujący ból w środku stał się nie do zniesienia.- Proszę, Shade. - Dobrze, ale obiecaj, że będziesz miała otwarte oczy. - Obiecuję - obiecałaby mu wszystko dla ulgi. - Odsuń dłoń. Odsunęła ją. - Otwórz oczy. Z trudem otworzyła oczy. Przesunął się tak, że pochylał się nad jej ciałem. Jego język musnął wilgoć na wargach jej cipki. - Smakujesz jeszcze lepiej niż wyglądasz - powiedział. Amanda z trudem miała otwarte oczy, gdy Shade zaczął pożerać jej cipkę. Jego głowa sporadycznie znalazła się w centrum zainteresowania, ale widziała większość tego - jego język gorączkowo muskał każdy mokry centymetr jej ciała. Kiedy jej jęki przeszły w okrzyki ekstazy, uczepił się jej cipki i zaczął mocno ssać, wsuwając dwa palce głęboko w jej ciało. Czuła to. I widziała. Na obie stymulacje, jej ciało wymsknęło jej się spod kontroli. Pieprzył ją swymi palcami, gdy doszła. Starała się mieć otwarte oczy, aby przyglądać się jak jego place wsuwają się do środka i na zewnątrz, ale rozkosz była tak przytłaczająca i znakomita, że straciła zdolność kontrolowania swego ciała, w tym do oddychania. Kiedy powoli wróciła z powrotem na Ziemię, Shade wysunął palce i oblizał jej wrażliwe otwarcie, aż jęknęła w proteście. - Teraz jest wystarczająco mokra - powiedział, zbierając na język jej soki. Po chwili otworzyła oczy, ale nie patrzyła już na ekrany

powyżej. Skupiła się na grubym, twardym kutasie, który podskakiwał za każdym razem, gdy Shade się poruszał. Sięgnęła po niego, obejmując go luźno. Zakołysał biodrami, wbijając się delikatnie w jej dłoń. Chciała widzieć, jak się w nią wbija. - Jacob? - Nie odpowiadam teraz na to imię. Irytujący facet. - Shade? - Hmm? - Weź mnie. - W bisie - powiedział.- Masz zawroty głowy? - Nieco - przyznała, ale nie sądziła, że to przez pozycję. Ten mężczyzna był po prostu zbyt męski. Shade odsunął się i wyciągnął pilot z szuflady. Wcisnął guzik i rozpoczęło się znajome intro do „Elevate” Sole Regret. Wciśnięcie kolejnego guzika spowodowało, że światła w pokoju zgasły i nad ramą łóżka pojaśniały wielokolorowe światła. Niczym oświetlenie sceniczne, świeciły na przemian czerwienią i niebieskością w rytmie perkusji. Amanda przyglądała się Shade'owi z szeroko otwartymi oczami, jak ten się przygotowuje. Co u licha? - Seks jest dla ciebie występem? Zaśmiał się i zdjął pętle z jednej z jej nóg. Pomasował jej długość od kostki do uda, gdy powiedział: - Nikt się jeszcze na to nie skarżył. Nie narzekała, tylko zastanawiało ją jego rozumowanie. Pewnie dlatego nalegał, by nazywała go Shade'em, gdy weszli do jego pokoju. W jego umyśle było jakieś powiązanie między jego występami na scenie, a wykonami w sypialni. Czyżby był to jego sposób na wyeliminowanie wszystkich emocjonalnych więzi z seksu? - Kobiety uwielbiają, gdy przypomina im się, że są pieprzone przez gwiazdę rocka - powiedział. Przez te głupie okulary nie mogła się zorientować jak się czuł, a nie miała siły, by unieść rękę i je ściągnąć. - Ja nie potrzebuję przypomnienia - powiedziała.- Wolę prawdziwego ciebie. - Mam zamiar zmienić twoje zdanie. Wyciągnął jej drugą nogę z pętli huśtawki i pomasował ją,

zanim posadził na poduszce i położył płasko na materacu. Zsunął klin z łóżka i ułożył swe duże, muskularne ciało nad nią. Jego ciężar sprawił, że czuła się uziemiona. Chroniona. Drobna. Spojrzała na niego z walącym sercem. Ten mężczyzna, Shade, był obcy dla niej, i chociaż była bardzo podniecona, to chciała spojrzeć mu w oczy. Chciała Jacoba. Gdy sięgnęła do jego okularów, to złapał ją za nadgarstki i przycisnął je do materaca po obu stronach jej głowy. Długie intro „Elevate” przeszło w pierwszą zwrotkę i zaczął śpiewać, zapierając Amandzie dech w piersiach. Zmysłowy, niski głos Shade'a przepłynął przez nią, przez co każdy skrawek jej skóry mrowił z zachwytu. Migające światła i pulsująca muzyka sprawiały wrażenie, że wykonywał dla niej prywatną serenadę. O Boże, jego głos był gładki i bogaty jak masło. Sam jego dźwięk pieścił jej kręgosłup. Jej mięśnie napięły się. Jej sutki stwardniały ku jego nagiej piersi. Jej cipka pulsowała w rytmie głębokich dźwięków gitary basowej. Gdy Amanda wpatrywała się w niego, to zauważyła, że nie chciała już Jacoba. Pragnęła Shade'a. Pragnęła gwiazdy rocka. Chciała, aby pieprzył ją mocno. W przerwie po pierwszej zwrotce, pocałował ją głęboko zanim wziął oddech. W refrenie puścił jej nadgarstki i zsunął się w dół jej ciała. Chwycił jej piersi w obie dłonie, śpiewając narastający refren, aż wykrzyczał: „Elevate from deep. Elevate from dark. Elevate. Elevate.”4 Głęboki, niski pomruk, który wykonał pod koniec refrenu, przeszył ją dreszczem. Wciągnął do ust jedną pierś, pocierał jej sutek swym wijącym się językiem, podczas kolejnego gitarowego kawałka. Cholera, jego cały zespół był fenomenalny. Jej uwaga znowu skupiła się na ekranie powyżej, gdzie miała wspaniały widok na usta Shade'a, który wyprawiał niesamowite rzecz z jej wrażliwymi piersiami. Kolejna kamera pochwyciła ruch jego kciuka na drugim sutku. Ale jej wciąż ulubionym obrazem był widok jego fantastycznego tyłka i widok jego brązowego ciała, na które składały się jego plecy. Migoczące światła odbijały się od jego skóry, podkreślając kontury jego mięśni, przykuwając uwagę do jego wspaniałego ciała. Shade uniósł głowę, wziął głęboki oddech i zaśpiewał kolejny 4 Podnieś się z głębi. Podnieś się z mroku. Podnieś. Podnieś.

refren. Amanda czuła się, jakby była w jakimś bardzo erotycznym teledysku. Była zaskoczona, jak bardzo ją to podniecało. Jego muzyka nigdy nie była atrakcyjna, ale nie mogła zaprzeczyć, że teraz dodawała wiele podniecenia. Zawsze uwielbiała jego głos, ale nigdy wcześniej nie myślała o nim pod względem seksualnym. Była pewna, że za każdym razem gdy usłyszy tą piosenkę w przyszłości, to zmoczy swoje majtki. Już planowała, że będzie w kółko powtarzać tą piosenkę w swojej wieży. Polizał językiem jej sutek wraz z rytmem, przez co jego muzyka ożyła, sprawiając, że czuła się jej częścią. Jej dłonie przesunęły się na tył jego głowy, przytrzymując go przy piersi, zachęcając do dalszej przyjemności. - Shade. Ugryzł jej wrażliwe ciało i uspokoił przebłysk bólu muśnięciami swego języka. Jego oddech owiewał jej pobudzone i delikatne sutki, gdy zaśpiewał końcowy refren. Jej serce biło w rytm muzyki. Każdy jej skrawek dostroił się do rytmu i tego mężczyzny. Gdy piosenka się skończyła, Amanda wzięła głęboki oddech, niemal czując ulgę, że nastąpił koniec, by mogła pozbierać swoje poszarpane zmysły. Zassała głęboki, drżący oddech, gdy zaczęła się kolejna piosenka. „Darker” była jeszcze szybsza, niż poprzednia piosenka wokal był wybitny i ostry. Wyobraziła sobie, że nie bez powodu wybrał taki zestaw piosenek. By podniecić swoją publiczność, na którą składała się jedna kobieta. Czyżby była ułożona jak lista piosenek na koncert? Narastało i narastało, aż do punktu kulminacyjnego? Powiedział coś o bisie. Wszystkie próby stworzenia logicznej myśli gdzieś zniknęły, gdy muzyka znowu zawładnęła jej ciałem. Jego kciuki pocierały jej sutki, podczas gdy jego wargi, zęby i język skoncentrowały się na spodach jej piersi i jej żebrach. Przesunął się na jej brzuch przy następnej piosence. Potem na wnętrze jej ud. Nie wziął jej, nawet gdy o to prosiła. Spodziewała się, że zadowoli jej opuchnięte i obolałe centrum w następnej piosence, ale przewrócił ją na brzuch i zaczął pieścić i gryźć jej tyłeczek, aż zaczęła się wić, jej obolałe sutki i wrażliwe łono ocierały się o satynową pościel. Piosenka dobiegła końca i w pokoju nastała cisza. Jedynym dźwiękiem był jej chrapliwy oddech. Światła pociemniały. Shade odsunął się. Amanda uniosła głowę, by go odnaleźć, ale nie było go

obok niej. Opuścił łóżko. Zamrugała, próbując przyzwyczaić oczy do nagłego braku światła, ale wszystko było rozmyte, zamazane. Czuła się jak pod wpływem alkoholu. Czy to już koniec? Zapewne nie zamierzał zostawić jej tak podekscytowanej, nie oferując ulgi. Przewróciła się na bok, rozglądając się za nim w kierunku, w którym myślała, że się przesunął. - Shade? Rozbrzmiało bębnienie i białe światło zapulsowało do rytmu. Dostrzegła Shade'a stojącego obok łóżka, rozwijającego prezerwatywę na długości swego penisa. Stał twardo, grubo i dumnie, unosząc się nieznacznie w górę. Cipka Amandy zacisnęła się na ten widok. Chwilę później pokój znowu pociemniał. Kolejne bębnienie. Zapulsowało niebieskie światło. Shade był jednym kolanem na łóżku. Potem znowu nastąpiła ciemność. Znowu bębnienie. Zamigotało zielone światło. Był teraz bliżej. Ciemność. Serce Amandy wyrwało się spod kontroli. Czuła się odkryta. Śledzona. Złap mnie, Shade. Pożryj mnie. Kolejne bębnienie. Białe światło. Pchnął ją na plecy i rozsunął szarpnięciem jej nogi. Ciemność. Pieprz mnie. Rozpoczął się basowy riff; światła rozbłysły razem w skomplikowanej linii nut. Penis Shade'a odnalazł jej otwarcie. Wsunął się w nią, wypełniając ją. Zanurzał się w niej w szybkim i wściekłym tempie piosenki. Był zbyt silny, zbyt zdyszany by śpiewać. Po prostu ją pieprzył - ostro - i zadrżała w orgazmie, który ogarnął ją tak mocno i długo, że aż krzyknęła. - Właśnie tak, kochanie - powiedział Shade, warcząc szorstko gdzieś nad nią.- Dojdź mocniej. niż kiedykolwiek w swym życiu. Nie musiał jej bardziej zachęcać.; już tam była. Jasna cholera! Chwyciła się jego ramion obiema dłońmi, wygięła plecy w łuk na łóżku, jej cały środek zaciskał się na twardym jak kamień kutasie, który się w nią wbijał. Nawet, gdy intensywność zniknęła, jej ciało drżało z przerwami, gdy zwiotczała. Otworzyła oczy i spojrzała na Shade'a, który miał okulary na nosie, pot spływał po jego twarzy, szyi i piersi. Chciała teraz swojego Jacoba z powrotem, nawet jeśli Shade

pieprzył ją jak bestia. Wyciągnęła rękę i ściągnęła jego okulary i rzuciła je przez pokój. Stracił swój rytm, a następnie całkowicie znieruchomiał, wpatrując się w nią szeroko otwartymi, zszokowanymi oczyma. - Dlaczego to zrobiłaś? - Chciałem spojrzeć ci w oczy. - Dlaczego? Ponieważ wciąż wolę tego mężczyznę od gwiazdy rocka, ale nie mogła tego powiedzieć. - Ponieważ są cudownie niebieskie. Obniżył swe ciało na jej, poruszając się wolniej. Zakręcił biodrami, by wbić się mocniej i ukrył twarz w jej szyi, gdy kontynuował. Więc nawet bez okularów nie zamierzał patrzeć jej w oczy, gdy uprawiali seks w jego łóżku. Jego scenie. Pozwoli kiedykolwiek komuś połączyć się z jego sercem? Amandzie ścisnęło się gardło, okradając ją z powietrza. Objęła ramionami Jacoba, by trzymać go tak blisko jak to tylko możliwe. Po chwili otworzyła oczy i spojrzała w ekran, który skupiał się na jego napiętym, pompującym tyłku, gdy za każdym razem pchał biodrami. Piosenka dobiegła końca, światła zgasły. Opadł na nią. Jego ciało, takie ciężkie. Oddychał nierówno, tak głośno. - Zazwyczaj dopasowuję swój orgazm do ostatecznego bębnienia - powiedział. Zastanawiała się, ile już występów dokonał w tym łóżku. - Nie mam nic przeciwko, by zajęło ci to tyle czasu, ile potrzebujesz - powiedziała. Nie, ani trochę jej to nie przeszkadzało. - Będziesz żałować, że to powiedziałaś - wysunął się i podniósł, sięgając po huśtawkę nad sobą.- Podnieśmy cię z tego łóżka. Amanda nie opierała się, by zostać owinięta pasami i uprzężą. Nie miała siły ani ochoty, by protestować. Kiedy skończył, to znalazła się twarzą nad łóżkiem. Amanda rozłożyła przed sobą ręce. - Jestem jak Superman. Zaśmiał się.

- Gwarantuję ci, że wkrótce będziesz latać. Chcesz, by kamery były włączone. Wyciągnęła szyję, by spojrzeć na ekrany. W tej pozycji grawitacja nie była wdzięczna dla jej piersi. - Um, może powinniśmy je na teraz wyłączyć. - Czasami przez nie tracę swą koncentrację na jakiś czas powiedział.- Ale muzyka mi pomaga. - Podoba mi się muzyka. Użył swego pilota, by wyłączyć kamery i telewizory. Przyćmione światła nad baldachimem ledwo dawały blask. Gdyby nie wiedziała, że była przywiązana jakimś szalonym sprzętem do ćwiczeń, to pomyślałaby, że nastrój był romantyczny. Kiedy muzyka zalała pokój dźwiękiem i melodia zwróciła jej uwagę, Amanda ledwo co usłyszała swym uszom. - Muzyka klasyczna? - Nie lubisz takiej?- zapytał. - Lubię. Jestem zaskoczona, że tobie się podoba. - Jest świetnie zbudowana i ma niesamowite crescendo. Tak jak dobry seks. Roześmiała się. - Nigdy nie myślałam o niej w ten sposób. - Powiedział ci ktoś, że zbyt dużo gadasz?- zapytał. Chwycił pasek na jej placach, który był owinięty wokół jej brzucha i podniósł ją do czterdziestu pięciu stopniowego kąta. Jej kolana wciąż były kilka centymetrów nad łóżkiem. Była zaskoczona, jak nieważko się czuła. - Tak - powiedziała.- Przez cały czas. - Pocałuję cię, byś się uciszyła, ale będę z tyłu przez jakiś czas. Zachowaj swoje pytania na koniec. Zaśmiała się. - Postaram się. Ukląkł za nią, uniósł za biodra i powoli pochylił, aż główka jego penisa opierała się o jej otwarcie. Przesuwając swe biodra, znalazł lepszy kąt położył swe duże dłonie na jej piersiach i nabił ją na swoją długość. Użył jej ciężaru i odrzutu w sprężynach huśtawki, aby znaleźć rytm. Kąt jego penetracji był niesamowity. Łatwość przemieszczania powstrzymywało jej mięśnie od zmęczenia. I ta diabelna rzecz sprawiała jej wiele przyjemności. W sumie to nie

wiedziała, czy powinna jęczeć z rozkoszy, czy chichotać z radości, gdy jej ciało kołysało się dzięki sprężynom. Zajęło jej mniej niż minutę, by stwierdzić, że jęczenie było najlepszą odpowiedzią. Gdy Shade znalazł swój rytm dostosowany do muzyki, to wciąż używał swej ręki, by połączyć ich ciała. Druga błądziła po jej rozgrzanym ciele - piersiach, brzuchu, udach, biodrach. Jako że była zawieszona, nie miała innego wyboru, jak przyjmować rozkosz. Nie miała co z tym walczyć. Gdy muzyka zaczęła narastać ku crescendo, jego palce odszukały jej łechtaczkę i posłały ją do nieba. Jej ciało napięło się, by znaleźć rozkosz, gdy uniosła się w nirwanie. Jedyną rzeczą, jaka utrzymywała ją na miejscu, to on. - Och! Kiedy odzyskała oddech, zmienił pozycję, tak że wciąż wisiała, ale teraz na swym boku. Zaskoczona utratą środka ciężkości, chwyciła się go dla równowagi. - Spokojnie, kochanie - powiedział.- Zaufaj huśtawce, utrzyma się. Zaufaj mi, bym cię prowadził. Nie spadniesz. Jej oddech zwolnił i wypuściła ramię Shade'a ze swego żelaznego uścisku. Ufała mu. Ale nie była taka pewna kolekcji pasków, które owijały jej ciało. Wziął ją z boku w tej pozycji, która byłaby niemożliwa do utrzymania dłużej, niż kilka sekund bez pomocy huśtawki. Uwielbiała tą pozycję, ponieważ mogła go dostrzec. Zobaczyć połączenie koncentracji i rozkoszy na jego silnej, pięknej twarzy. Zobaczyć pot, który kapał mu z czoła. Zobaczyć zgięcie wybrzuszenia jego bicepsy, gdy przyciągał jej ciało do siebie i pchnięć w rytmie muzyki. Unosiła się w powietrzu. Zastanawiała się, jak długo mógł tak wytrzymać. Podczas gdy jej ciału było łatwo, to on musiałby się szybko zmęczyć. Amanda prędko się dowiedziała, że mężczyzna z seksualną huśtawką, wytrzymałością i fantastycznym górnym ciałem mógł pieprzyć kobietę w stan delirium. Zwłaszcza mężczyzna, który znał przynajmniej czterdzieści pięć pozycji. Straciła rachubę, ile razy doprowadził ją do orgazmu. Kiedy wreszcie sam osiągnął szczyt, napięła się przy nim, gdy znowu ją zaspokoił. - Jacob. Po tym jak jego chwiejny oddech się uspokoił, uwolnił ją z huśtawki i ostrożnie opuścił na łóżko. Spróbowała unieść swe drżące ramiona, aby go przytulić. Tak bardzo chciała go objąć.

- Nie mogę się ruszyć - szepnęła. Przytulił jej ciało do swego śliskiego od potu, oparł jej głowę na jednym ze swych ramion, a następnie naciągnął prześcieradło na ich splątane ciała. - Śpij - szepnął. Jej powieki były chwile za jego.

Rozdział 10

Ktoś przytulił się do boku Shade'a i otworzył oczy. Światło słoneczne przelewało się przez żaluzje i plątaninę czerwono czarnej pościeli jego łóżka. Dobra, spojrzy na to ciepłe, miękkie ciało przyciśnięte do jego boku i to nie będzie Amanda. Bo jeżeli to byłaby ona, jeżeli ostatnia noc naprawdę się wydarzyła i nie była najbardziej niesamowitym mokrym snem w jego życiu, to naprawdę spieprzył sprawę. Przechylił brodę, modląc się, aby była to jakaś nieznana fanka, która używała jego ramienia jako poduszki. Nie miał takiego szczęścia. Jego serce przeskoczyło uderzenie, gdy piękna twarz Amandy, taka spokojna w śnie, pojawiła się przed jego oczami. Przeskoczyło o kolejne uderzenie, gdy ogrom ich sytuacji wreszcie osiadł w jego myślach. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Co zrobili? Co on zrobił? Dotknął nietykalne. Dotknął? Cholera, pieprzył ją aż niemal straciła świadomość. A teraz odczuwał tą rozkosz ich fizycznego kontaktu w

każdym obolałym, zmęczonym mięśniu ciała. Ale sam fakt, że podobało mu się, że przewyższyło to jego wszystkie oczekiwania, to nie znaczyło, że było to właściwe. Czy to słońce przywróciło mu jego zdrowe zmysły? I sprawiło, że jedna z najwspanialszych nocy w jego życiu wydawała się być błędem? Leżał tak przez długą chwilę, wpatrując się w sufit i głaszcząc z roztargnieniem ramię Amandy, starając się uporządkować bałagan, który zrobił. Wiedział, że musieli zachować to w tajemnicy przed wszystkimi, zwłaszcza przed Tiną. Ta kobieta użyłaby jego niedyskrecji z jej siostrą przeciwko niemu. Wiedział o tym. Użyłaby tego jako wymówki, aby utrzymać go z dala od Julie, a chociaż bardzo uwielbiał Amandę, to nie mógł zrobić niczego, co zagroziłoby i tak już ograniczonemu związkowi z jego córką. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Dlaczego nie pomyślał o tym zeszłej nocy, zanim zadziałał impulsywnie? Amanda mruknęła w śnie: - Psy nie mają pieniędzy na czynsz. Uśmiechnął się, zastanawiając się o czym śniła. Najwyraźniej nie o nim. Co było najlepsze. Chociaż nie mógł przetrawić myśli, że już nigdy nie spędzi kolejnej nocy pochłoniętej przez jej ciepło i serce, to to nie mogło dalej się rozwinąć. I nie mogli tego znowu zrobić. Nigdy. Musiał jej to jasno wytłumaczyć. Boże, miał nadzieję, że nie będzie płakała, kiedy da jej jasno do zrozumienia, że nie był zainteresowany. Nie był pewien, czy dałby radę wytrzymać jej łzy. Ścisnął nasadę swego nosa kciukiem i palcem wskazującym i wziął głęboki oddech. Jeżeli zostałby z nią w łóżku jeszcze dłużej, to jego determinacja skruszałaby. Przeturlałby ją na plecy i wypełnił swoje dłonie jej miękkimi krągłościami, zanim zdążyłaby mrugnąć. Shade ostrożnie wysunął się spod jej ciała, położył jej głowę na poduszce i wstał z łóżka. - Nie kąp sznaucera w serze - powiedziała i przytuliła się do poduszki. Shade zagryzł wargę, by stłumić śmiech. Nawet gdy spała, to przyprawiała go o uśmiech. I ogrzewała jego serce. I sprawiała, że część niego chciała, by mógł budzić się przy niej każdego ranka. Nie dobrze. Przyglądał jej się przez długi moment, gdy wyglądała taka

potargana, seksowna i nieosiągalna. Nawet po wspólnie spędzonej nocy, czuł się jakby była poza jego zasięgiem. I powinna tam zostać. Boże, naprawdę był idiotą. O czym do cholery myślał? Nie myślał. Tylko czuł. Cholera, kiedy nauczy się, by tak nie robić? Kiedy zrozumie, że uczucia, jakiekolwiek uczucia, zawsze prowadzą do komplikacji, na radzenie z którymi nie był przygotowany? Założył parę kąpielówek i skierował się do basenu. Nie było nic lepszego jak godzina intensywnych ćwiczeń, aby pozbyć się kobiety spod swojej skóry. Ale nie zrobił nawet połowy okrążenia długości basenu, kiedy zdał sobie sprawę, że zajęcie jego ciała nie uwolniło jego umysłu od masowych obrazów ciała Amandy, gdy ją brał, twarzy Amandy, gdy doszła, oczu Amandy, gdy wpatrywała się w jego duszę. Kurwa. Kurwa. Kurwa. I co niby miał zrobić? Mógł sobie poradzić z byciem użytym dla seksu - kobiety używały go do sypiania ze sobą, by podbudować swojego - ale to była Amanda. Amanda. Mimo, że powiedziała, że nie miała nić przeciwko samemu seksowi, to nie wierzył w to, ponieważ po raz pierwszy sam nie czuł, by to było dobre. Nie mógł jej odepchnąć i zapomnieć, że istniała, ponieważ już była zbyt blisko. Była zbyt blisko już wtedy, zanim jej miękkie wargi musnęły jego szyję i każdy skrawek jego zdrowego rozsądku spalił się całkiem spontanicznie. Po kilku okrążeniach, zatrzymał się na płytkim końcu basenu i spojrzał tępo na niebieską wodę. Może mogliby udawać, że ta noc nigdy się nie wydarzyła i wrócić do bycia przyjaciółmi. Może mógłby udawać, że wszystko co dzielili, to tylko fizyczna intymność. Nie, wiedział lepiej. To nie był tylko seks. Nie dla niego. Dla niego czas spędzony z nią był czymś więcej. Nie bał się, że zostanie zraniony po nocy niepohamowanej namiętności. Martwił się o siebie. Musiał osobiście poradzić sobie z tymi uczuciami. Musiał być ostrożny, by jej nie zranić. Nie lubił krzywdzić kobiet, na których mu zależało, ale owszem, zależało mu na niej. Nie zaprzeczał tego przed samym sobą. Zależało mu już od jakiegoś czasu. Nawet zanim zaczął jej pożądać, to już wiedział, że była wyjątkowa. Najpierw polubił ją jako osobę, a dopiero potem jako kobietę. I to był cały problem. Nie wiedział, czy czuła coś do niego poza przyjaźnią i tymczasowym seksualnym zauroczeniem, ale jeżeli się w nim

zakochała, to skończy się na tym, że zrobi coś, co ją zrani. Coś, czego będzie żałować. Bo gdy chodziło o kobiety, to mógł się z nimi bawić, ale nie miał pojęcia, jak stworzyć z nimi poważne i trwałe związki. Zbyt łatwo się rozpraszał. Właśnie dlatego wyrzekł się związków. I było to mądre posuniecie. Więc dlaczego siedział tutaj, drżąc na krawędzi basenu z pełną głową i pustym sercem? Po prostu potraktuje Amandę tak, jak traktował swoje wszystkie kochanki - jak tymczasową i wymienną rozrywkę. I miał nadzieję, że wpadnie w jego podstęp, ponieważ jeżeli dostrzegłaby, że blefuje, to nie byłby w stanie zaprzeczać, że myślał o niej jak o kimś więcej, niż tylko jak o partnerce do łóżka. I bycie szczerym wobec niej o jego uczuciach było naprawdę przerażającą propozycją. Shade wrócił do domu i skierował się do kuchni, by zrobić śniadanie. Jeżeli zacznie zachowywać się jak nie on, to Amanda zorientuje się, że coś przed nią ukrywał. Była mądrą kobiet i z jakiegoś powodu czytała z niego jak z otwartej księgi. Większość ludzi złapała by się na jego beztroskie zachowanie, ale nie Amanda. Właśnie skończył smażyć kiełbasę z indyka i dodawał ciasto naleśnikową na rozgrzaną patelnię, gdy weszła do kuchni. Pożyczyła jedną z jego białych koszuli, ale jej nogi były gołe. Udawał, że nie była najseksowniejszą kobietką, jaką kiedykolwiek zobaczył, żeby nie zintensyfikować poranka - przez niezręczność, z jaką się w nią wpatrywał. Przez jej przejście się po kuchni. Przez przyciśnięcie jej do blatu i znowu pieprzeniu jej. - Dzień dobry - powiedział.- Mam nadzieję, że jesteś głodna. - Dobry. I tak, umieram z głodu. Brzuch Shade'a zacisnął się, gdy dłonie Amandy objęły go od tyłu. - Nie wiedziałam, że potrafisz gotować - powiedziała zaspanym głosem. Jej dłonie wędrowały po jego brzuchu.- Twoje talenty mają jakieś granice? - Jestem pewien, że jestem w czymś do dupy - powiedział z uśmiechem. - Mogłabym wymyślić coś, co mógłbyś possać. 5 Był zaskoczony, że jeszcze była w stanie się zabawnie 5 Gra słów. Shade użył słowa „suck” co oznacza ssać, jak i być w czymś do bani.

przekomarzać; spodziewał się, że będzie zażenowana i zawstydzona. Ale powinien wiedzieć lepiej. Amanda zawsze płynęła z prądem. Jeżeli tego ranka czuła jakieś skrępowanie, to nieźle to ukryła. - Jeżeli nie skończysz mnie podrywać - powiedział.- To zacznę myśleć, że zakochałaś się we mnie czy coś. - Niesamowity głos, wspaniałe ciało, wspaniały w łóżku, utalentowany kucharz i mądrala. Komu byś się nie podobał? Shade skrzywił się. Mądrala? Nie bardzo. Ale przyznał resztę co do reszty - była to prawda - ale nie był mądry. Ledwie potrafił czytać. - Powiedziałam coś nie tak?- zapytała Amanda. Boże, zapomniał, że nie miał na nosie swoich okularów przeciwsłonecznych. - Nie - przewrócił kilka naleśników na patelni i dodał na nią więcej ciasta. - Powiedziałam coś nie tak. Nagle stałeś się zamyślony. - Twoje naleśniki są już gotowe. Westchnęła. - Nie musisz się przede mną pilnować, Jacob. Nie zamierzam rozgrzebywać dziur w twoim przewrażliwionym ego. Zaśmiał się. Nikt nigdy nie oskarżył go o to, że był przewrażliwiony. Wręcz przeciwnie. Zimny. Egocentryczny. Twardy. Właśnie dlatego okulary okazały się takie przydatne. - Idź zjedz swoje naleśniki. - Chcę zjeść z tobą. Poczekam - przycisnęła swoje czoło do jego ramienia, gdy przewracał naleśniki na patelni. - Nie powinnaś się przywiązywać, Amanda - tak samo jak i on. Cholera. Co on tu w ogóle zaczął? Pewnie coś, czego nie mógł ewentualnie skończyć. Durny ruch, Silverton. - Nie przywiązuję się - jej dłonie przesunęły się w górę jego brzucha.- Moje ręce dłonie nie chcą przestać dotykać tego luksusowego towaru na rzecz zwykłego widelca. Uśmiechnął się. Jak ona to robiła? Jak sprawiała, że czuł się tak dobrze wobec siebie? Już samo bycie w jej towarzystwie go uszczęśliwiało. I przez to rozważał sposoby, aby znowu się z nią zobaczyć. Zobaczyć? Niezbyt mądrze. Zgasił palnik i zsunął naleśniki na drugi talerz. - Chyba to oznacza, że muszę cię teraz puścić - jej dłonie

przesunęły się na jego gołą pierś. - Nieźle się na kłopotałem, by zrobić ci śniadanie - co było wbrew jego porannym zasadom rutyny po seksie. Obudzić je i jak najszybciej wyrzucić z domu. Albo jeszcze lepiej, uciec do busu tak szybko, jak tylko słońce wzejdzie nad horyzontem. - Doceniam to. Po zeszłej nocy zdecydowanie zapracowałam na ten apetyt - odsunęła się i uderzyła go w tyłek. Usiadł naprzeciwko niej przy małym, okrągłym stole w śniadaniowym zakątku. Wychodził na basen, więc gapił się przez okno, zamiast spojrzeć jej w oczy. - Żałujesz tego - powiedziała po długiej chwili niezręcznej ciszy. Żadne z nich nie dotknęło swojego posiłku. Oderwał wzrok od basenu i skoncentrował się na swoim śniadaniu. Żałował. Nie tego cudownego czasu, jaki spędzili razem, ale komplikacji, jakie ze sobą niósł. Nie był pewien jak powinien postępować, ponieważ wszystkie znaki wskazywały na to, by wyrzucić ją ze swego życia tak szybko jak możliwe, ale jego głupie serce pękało na samą myśl. Mógł znieść opcję nie uprawiania z nią już seksu, ale możliwość, że nigdy by jej już nie zobaczył, nie usłyszał jej śmiechu, albo nie drażnił by jej bezlitośnie w sposób, w jaki nikt inny się nie odważył? Były to rzeczy, bez których nie mógł się obejść. A skoro już nawiązali kontakt fizyczny, to był pewien, że będzie musiał zrezygnować z rzeczy, które w niej tak uwielbiał. - Jaki dzisiaj do cholery masz problem, Jacob? Nie spojrzał na nią. Nie chciał zobaczyć jej usprawiedliwionego gniewu. - Nie mam żadnego problemu - wziął kęs naleśników. Poświęcił dużo czasu na przerzucie i zmuszenie się do połknięcia. - Co? Myślisz, że spróbuję wymusić na tobie jakieś zobowiązanie? Wiem, że nie masz tego w sobie. Wiedziałam o tym od samego początku. Jej słowa powinny uspokoić jego obawy. Zamiast tego przecięły jego duszę. Ale miała rację. Nie posiadał zdolność do związania się z kimś, więc dlaczego jej słowa tak zabolały? Powinien poczuć ulgę. Odczuł ogromną potrzebę, by założyć swe okulary. Pewnie dostrzegła zamęt w jego oczach. Przypuszczał, że powinien być zadowolony, że choć raz błędnie go zrozumiała. - Co za ulga - powiedział i zmusił się do śmiechu, mając

nadzieję, że nie zabrzmiał w jej uszach tak sztucznie, jak w swoich. - Nie wyglądasz, jakby ci ulżyło. No i na tyle z oszukiwaniem jej. - Nie chciałem wejść z tobą w intymny związek, Amando. To tak jakby się stało. - Cóż, ja zamierzałam - powiedziała.- Chciałam cię przelecieć od lat. Uśmiechnęła się do niego, a jego serce po raz pierwszy energicznie zabiło, odkąd tego ranka otworzył swe oczy. Spróbował się uśmiechnąć. Czuł, jakby wyszło mu bardziej naturalnie. Jednak jego plecy i ramiona wciąż były napięte. - Więc skąd przyszedł ci do głowy pomysł, żeby przerobić swoje łóżko na scenę? Zaczerwienił się. Boże, nikt nie przyprawił go o rumieniec. - Uch, Adam i ja chodziliśmy często do seks klubów w Nowym Orleanie. Jest tam scena z reżyserem, który mówi ci jak masz pieprzyć swego partnera. Ludzie obserwują. To takie, jak zawrót głowy. Spodobał mi się moment przedstawienia, ale nie posiadanie reżysera. - To dlatego, że lubisz dowodzić - uśmiechnęła się do niego. Napięcie zaczęło powoli opuszczać jego ciało. Spostrzegł, że mógł naturalnie przeżuwać, a nawet połykać. - Tak, nie słuchałem zbyt dobrze poleceń. Powiedziano mi, że skoro nie słucham wskazówek reżysera, to nie powinienem wracać. Od tamtej pory tam nie poszedłem. Chociaż sądzę, że Adam wciąż tam chodzi. Lubi patrzeć. Ja po prostu kocham występować na scenie; nie potrzebuję publiczności, by sobie ulżyć. Kiedyś pewna kobieta powiedziała mi, że jej największą fantazją było, był przeleciał ją na scenie podczas koncertu - śpiewając jej - i aby każdy ruch był wyświetlonych na dużych ekranach stadionu, aby każdy mógł to zobaczyć. Wtedy zdecydowałem, żeby zamienić swoją sypialnię w prywatną halę koncertową. Lubię zaspokajać kobiety - puścił jej oczko. - A my ci za to dziękujemy. - Podobały ci się twoje chwile na scenie, panno Lange? - Dałeś niesamowity występ. Mile połechtany jej komplementem, uśmiechnął się szeroko i wziął kolejny kęs naleśników.

- Nie miałabym nic przeciwko kolejnemu bisowi - powiedziała. Zakrztusił się. - O której musisz być w busie?- zapytała. - Około południa. Uśmiechnęła się. - Nie jestem pewna, czy dwie godziny nam starczą. Nigdy nie spotkałam mężczyzny, który byłby tak wytrwały jak ty. - Praktyka czyni mistrza - urwał. Dlaczego to powiedział? Spodziewając się odwetu, skulił się i zmusił, by spotkać z jej wściekłym spojrzeniem. Uśmiechała się do niego. - Zgłaszam się na ochotnika, aby udoskonalić twoje umiejętności. Znowu się zrelaksował. Zawsze mu ułatwiała takie sytuacje. - Myślałem, że już je doszkoliłem. - Z pewnością dałabym ci piątkę - powiedziała. Zaśmiał się. Mogła dopieszczać jego ego przez cały dzień; nigdy by się tym nie znudził. - Ale za dodatkowe zaliczenie dałabym ci piątkę plus. - Dodatkowe zaliczenie, tak? O jakiej pracy tu mówimy? Jestem zadowolony piątką - przechylił głowę na nią i zlizał syrop z kciuka. - Nie chcę ci mówić co masz robić i tłamsić swoją kreatywność, panie Silverton, ale jak widać, dzisiaj nie założyłam żadnych majtek, więc nie namęczysz się zbytnio, by dostać to czego chcesz. Teraz uśmiechnął się całkowicie swobodnie. Jak to robiła? - Więc ile zdobędę za dodatkowe zaliczenie, jeżeli pochylę cię nad tym stołem i będę posuwał od tyłu? - Nie powiem, dopóki nie zobaczę cię w akcji. Poruszył się szybko. Zachowanie jego sprośnej nauczycielki już postawiło na baczność jego kutasa w kąpielówkach. Ściągnął ją z krzesła i pchnął twarzą na stół. Uniósł jej koszulę nad tyłeczek i odnalazł palcami gorące miejsce między jej udami. Była tak samo podniecona, jak on. Z szarpnął swoje kąpielówki do kolan i potarł główką penisa o jej otwarcie. Cholera, musiał przynieść z sypialni gumkę. Nie mógł się zanurzyć w niej od tak niechroniony, bez względu na to jak bardzo chciał. - Nie ruszaj się - powiedział.

Złapała go za nadgarstek, zanim zdążył się odsunąć i wsunęła prezerwatywę w jego dłoń. Ta mała lisica zaplanowała to od samego początku. W przeciwieństwie do niego, pomyślała naprzód. Uwielbiał ją za to, że wiedziała jak dostać to, czego chciała. Szybko nałożył prezerwatywę i wypełnił ją jednym, głębokim pchnięciem. Zakołysała biodrami, na spotkanie jego pchnięć. - Weź mnie, Jacob. Jego jaja ścisnęły się na dźwięk jego imienia w jej ustach. - Jacob. Zadzwonił dzwonek do drzwi. Amanda spięła się. - Kto to może być? Shade pchnął mocniej, starając się pozyskać jej skupienie. - Nie wiem, nie obchodzi mnie to - zakręcił biodrami. Amanda jęknęła i rozluźniła się przy stole. Dzwonek znowu zadzwonił, a następnie ktoś zastukał do drzwi. - Jacob, otwórz drzwi - Amanda nakazała. - Jestem w środku czegoś. - Tak, mnie. A teraz idź otwórz te drzwi. - Despotyczna, przeklęta kobieta - mruknął i wysunął się, krzywiąc się w proteście. Dzwonek zadzwonił kilka razy w szybkim powtórzeniu. - Kurwa, lepiej żeby to było ważne - warknął, zdejmując prezerwatywę i naciągając kąpielówki na swoje wciąż sztywnego jak maszt penisa. - Bo jeżeli nie, to skopie temu komuś tyłek - powiedziała Amanda, naciągając koszulę na swój zniewalający tyłeczek. Cholera, wyglądała świetnie w tej koszuli. Więcej pukania. Shade ruszył, aby sprawdzić kto odważył się przeszkodzić jego dodatkowemu zaliczeniu z Amandą na kuchennym stole. Shade otworzył drzwi Adamowi. Powinien wiedzieć, że to on będzie odpowiedzialny za dyskomfort Shade'a. - Lepiej, żeby to było ważne - powiedział Shade. - Muszę z tobą pogadać. Shade przyjrzał się Adamowi nieco uważniej. Miał na sobie te same ubrania co dzień wcześniej i wyglądał, jakby w nich spał. Albo jakby w ogóle nie spał.

- Wyglądasz ja gówno - powiedział Shade. Cofnął się, pozwalając Adamowi wejść do środka. - Taa, tak czasami się dzieje, gdy jest się na nogach przez całą noc. - Niech zgadnę: pojechałeś z powrotem do Dallas, aby spotkać się ze swoją konsultantką. - Właściwie to byłem na pogotowiu, ale nie po to tu przyszedłem - wzrok Adama przeniósł się za Shade'a i jego oczy rozszerzył się.- Amanda? - Hej, Adam - powiedziała.- Czy dobrze usłyszałam, że byłeś na ostrym dyżurze? Co się stało? Jesteś ranny? - Nie, mój tata jest w szpitalu. - Och - powiedziała Amanda.- Nic mu nie jest? - Tak jakby. - Cholera, facet. Dlaczego nie zadzwoniłeś do mnie? Potrzebujesz kilku dni wolnych?- zapytał Shade. - Nie, nie po to przyszedłem. Zapewnili mnie, że nic mu nie będzie. Przyszedłem porozmawiać z tobą. Musimy rozładować napięcie, Shade. Nie mogę już znieść tego gniewu między nami. - Rozładować napięcie? - Muszę wiedzieć, co według ciebie zrobiłem takiego strasznego. Kręgosłup Shade'a wyprostował się automatycznie. Nie miał pojęcia, dlaczego Adam wybrał właśnie ten moment, aby rozpocząć bójkę. - A jak sądzisz, co takiego złego zrobiłeś? Adam zamknął oczy i wziął głęboki oddech. - Wydaje się, że uważasz, iż zrobiłem coś naprawdę strasznego, ale ja nawet nie wiem co to jest. Więc mógłbyś mi wreszcie powiedzieć, żebyśmy mieli to już za sobą. Albo inaczej, żebyśmy mogli wreszcie się przestać wkurzać z powodów, których nie rozumiemy. Shade był oszołomiony. Przez ten cały czas uważał, że Adam był nieuprzejmym, samolubnym i nieczułym dupkiem, po tym jak skradł jego jedno z najbardziej znaczących wydarzeń w życiu Shade'a, ale wyszła na to, że Adam nie miał pojęcia, dlaczego Shade był na niego wściekły przez te wszystkie lata? - Naprawdę nie wiesz co zrobiłeś?

- Jestem pewien, że ma to coś wspólnego z moim przedawkowaniem. Byłem skończony przez cały czas, ale nie, nie pamiętam. - Nie pamiętasz, jak wepchnąłem ci palec do gardła w Nashville, abyś wyrzygał ten koktajli pigułek, jaki połknąłeś tamtej nocy? Adam ledwie potrząsnął głową. - Nie pamiętasz, jak się na mnie wyrzygałeś i jak wyciągnąłem cię z autobusu, bo sanitariusze nie mogli zmieścić noszy w drzwiach? - Nie, nie pamiętam. - Nie pamiętasz, jak w międzyczasie wyzwałeś mnie od dupków i powiedziałeś mi, abym zajął się swoimi sprawami i że możesz się naćpać, jeżeli chcesz? Adam uśmiechnął się. - To pamiętam. Shade skrzywił się na niego. - Nie pamiętasz, jak umarłeś w karetce? Nie pamiętasz, jak przywrócili cię do życia defibrylacją? Adamowi opadła szczęka. Przestał oddychać. Zbladł. - Umarłem? - Tak, Adam, kurwa umarłeś, a gdy ja oglądałem, jak zabija cię własna egoistyczna głupota, to moje dziecinka wzięła swój pierwszy oddech w innym szpitali. Przegapiłem narodziny Julie, ponieważ ty byłeś tak pochłonięty niszczeniem samego siebie. Adam przeczesał swoje czarne włosy drżącą dłonią. - Shade, nie pamiętam zbyt wiele z tych dni. Byłem wtedy w złym miejscu. - A teraz jest inaczej? Adam zacisnął dłonie w pięści. - Tak, teraz jest zupełnie inaczej! Już nie ćpam. Jesteś zbyt zajęty, aby zauważyć. Albo się zatroszczyć. Shade zamknął oczy i pokręcił głową. Żałował, że nie był zbyt zajęty, by się troszczyć. Był już tym wszystkim taki zmęczony. Taki zmęczony ciągłymi zaprzeczeniami Adama. Jego kłamstwami. - Wciąż ćpasz, Adam. Przyłapałem cię jak jarałeś trawkę dwa dni temu. Tak szybko zapominasz. Adam potarł swoją wymizerniałą twarz obiema dłońmi i skrzyżował ręce na torsie.

- To było tylko trochę. I w dodatku to była tylko trawka. To znaczy... - skrzywił się, oczywiście wciąż zaprzeczając.- Sam ją paliłeś. - Nie palę trawki od lat, Adam. Nie od momentu narodzin Julie. Dorosłem, podczas gdy ty zatrzymałeś się w miejscu. Nawet nie zauważyłeś. Adam westchnął ciężko. - Już nie ćpam, Shade. Shade uniósł na niego brew. Adam stał tak, zaciskając i rozluźniając dłonie. Jego całe ciało było napięte. Shade już widział te zachowanie. Adam zachowywał się tak, zanim zaczął machać swymi pięściami. Shade czekał, aż pęknie. Skopie mu tyłek, jeżeli będzie musiał. Nie byłby to pierwszy raz. Szare, intensywne spojrzenie Adama utkwiło w Shade'a, ale zamiast rzucić się na niego, powiedział: - Kurwa, Shade. Dlaczego nie możesz mi dać drugiej szansy? Adam wciąż obwiniał za swoje problemy innych, oprócz siebie samego. Nie był w stanie zobaczyć rzeczywistości? - Drugiej szansy?- Shade wrzasnął, nie potrafiąc już dłużej zachować spokoju.- Już dałem ci drugą szansę, Adam. I trzecią szansę. Sto kolejnych szans - Shade pchnął go w ramię, zmuszając Adama by ten cofnął się o krok.- Myślisz, że na ile pieprzonych szans zasługujesz? Rysy Adama stwardniały. - Nie wierzysz, że się zmieniłem. Nie wierzysz, że mogę zapanować nad swoim życiem. Jedyną osobą, która widzi prawdziwego mnie, to Madison. Shade parsknął szyderczo. - Twoja konsultantka? Tą, którą pieprzysz?- Shade pokręcił na niego głową.- Będzie tylko widzieć, to co chce. Jest twoim największym bodźcem. Są pewne kobiety z którymi nigdy nie powinno się pieprzyć. Adam skinął głową w stronę drzwi, w których jeszcze kilka chwil temu przywitała go Amanda. - Takie jak siostra twojej byłeś żony? Touché. - Odpieprz się, Adam. Nic nie wiesz o moim życiu. - A ty nie wiesz niczego o moim.

Shade zmrużył oczy. Naprawdę chciał już nie martwić się o tego faceta, ale tylko mógł próbować postawić zepsuty pociąg na tory, zanim uwierzy, że silnik jednak i tak spowoduje kolejne wykolejenie. I chociaż Adam bardzo lubił myśleć, że jego życie teraz było normalne, Shade widział katastrofę, która nadchodziła z daleka. Już nie będzie tym, który będzie próbował uratować Adama. Już tam był, zrobił to, kupił koszulkę. Już więcej nie pasowała. - Dlaczego twój ojciec jest w szpitalu?- Shade nie musiał nawet pytać. Znał odpowiedź. Adam spojrzał w dół, przechodząc z wkurzonej postawy do pokonanej i wciągnął powietrze. - Dostał w ręce jakieś złe dragi, które źle na niego zadziałały. Wini mnie za to, że nie dałem mu namiarów na swojego dilera. - Cudownie - prychnął Shade.- Wciąż masz z nim kontakt, co nie? Adam skrzywił się. - Nie mam żadnego pieprzonego dilera, Shade. Kiedy stałeś się takim dupkiem? - Od momentu, w którym zabrałeś mi zbyt wiele rzeczy, których nikt mi już nie wróci - Shade ścisnął swoją nasadę nosa. Nie zamierzał dzisiaj walnąć Adama, chociaż bardzo chciał.- Powiedziałeś już to, co miałeś do powiedzenia? Adam skinął głową. - Tak. Przepraszam, że umarłem i że przeze mnie przegapiłeś narodziny Julie. Poczekałbym do następnego dnia, gdybym wiedział, że Tina urodzi twoje dziecko trzy tygodnie wcześniej. Przynajmniej teraz rozumiem, dlaczego mnie tak nienawidzisz. Ja też siebie nienawidzę. Była to najbardziej dojrzała obserwacja, jakiej Adam dokonał w ciągu tych lat. Rzeczywiste przeprosiny zamiast defensywnego unikania? Może Adam robił postęp. Może faktycznie jego życie miało się lepiej. Może Shade znowu mógł pozwolić sobie zatroszczyć się o tego faceta. Musiał się najpierw upewnić, że Adam był na drodze wyzdrowienia, zanim znowu uwierzy w jego postępy, ponieważ Adam wyrwał serce Shade'owi już milion pieprzonych razy w przeszłości, że nie mógł mu na to pozwolić po raz kolejny. - Nie nienawidzę cię - powiedział Shade. Nigdy go nienawidził. Adam zamknął oczy i wziął głęboki oddech.

- Ja też cię nie nienawidzę. Czują się niezręcznie, że wymienił swe uczucia z facetem, Shade spojrzał na podłogę, stojąc w ciszy przez kilka minut. - Ja, um, zobaczymy się w busie - powiedział Adam. Sam też zauważył,że jego stopy są dziwnie fascynujące. - Dobra. Mam nadzieję, że twój ojciec wkrótce wydobrzeje. - Dzięki. Powinienem go gdzieś porzucić i mieć nadzieję, że nie znajdzie powrotnej drogi, ale nie mogę tego zrobić. Nie po tym, jak mnie w to wszystko wpieprzył. Shade wiedział więcej od kogokolwiek innego, o tym co zrobił ojciec Adama własnemu synowi. Kiedy byli w liceum, Shade nie miał pojęcia, ile razy Adam uciekał ze swego domu, aby poczuć się bezpiecznie. Rodzina Shade'a przyjmowała Adama. Matka Shade'a była jak magnes na porzuconych ludzi, złamanych ludzi i zagubione zwierzęta. Shade był zawiedziony i owszem, zraniony, gdy Adam podążył drogą swego ojca. Shade nie chciał tego dla Adama i nie wiedział co powinien zrobić. Jak pomóc. Próbował zmusić Adama, by ten zobaczył światło, ale to nie zadziałało. Adam zawsze mówił, że chciałby zbudować dla siebie lepsze życie, że nie chciał być taki jak jego ojciec, a jednak ruszył jego śladami człowieka, który miał pretensje do wszystkich. Jedyną rzeczą, która powstrzymała Adama od prędkiego wylądowania w grobie, to członkowie jego zespołu, którzy się o niego martwili, nawet jeżeli tego nie widział. - Naprawdę powinieneś wyrzucić tego kolesia ze swego życia powiedział Shade.- On nigdy się nie zmieni. - Nie chcę, aby był doskonały - powiedział cicho Adam.- Chcę tylko, by był moim tatą. Mimo tego wszystkiego to i tak tego chcę. Shade pochylił się i ścisnął ramię Adama. Chciał powiedzieć, że rozumie przez co przechodzi Adam, ale nie mógł. Mógł go za to wspierać. Albo spróbować. - Jeżeli będziesz czegoś potrzebować, to zadzwoń do mnie. Adam uniósł głowę, aby spojrzeć Shade'owi w oczy. Zaśmiał się w połowie szczerze. - Nie myślisz tak. - Myślę. Wiem, jak trudno jest sobie radzić z uzależnionym, który nawet nie widzi, że niszczy siebie. Adam uśmiechnął się krzywo. - Są jak totalny ból w dupie.

- Ale może im się polepszyć - Shade miał taką nadzieję. Proszę, niech mu się polepszy. - Taa - Adam wziął głęboki oddech i spojrzał na frontowe drzwi.- Już pójdę. To nie moja sprawa z kim sypiasz, ale Amanda?Adam pokręcił głową.- Nie dostałeś nauczki po młodszej siostrze Lange? - Myślę, że wybrałem niewłaściwą - Shade westchnął. Wiedział, że nie mógł być z Amandą w poważnym charakterze, ale ta kobieta dawała mu radość, co było wystarczająco dobrym powodem, aby trzymać ręce z dala od niej. Wiedział, że spektakularnie spieprzy z nią sprawę i zabierze ze sobą to dobre uczucie, gdy odejdzie. - Tylko nie rób niczego głupiego. Za późno. - Zobaczymy się później - powiedział Shade. Był kwestionowania był gotów zrobić kolejne głupoty z tą piękną kobietą. Przynajmniej do czasu, gdy będzie musiał wrócić do busu. Shade i Adam wymienili niezręczne, braterskie uściski, poklepali się po plecach z siłą, która by pozbawiłaby słonia powietrza i potem Adam wyszedł z domu. Uśmiechając się, Shade poszedł szukać kłopotów. Znalazł je pod swoim prysznicem.

Rozdział 11

Amanda wciąż nie wiedziała, dlaczego czuła się tak nieswojo, gdy Adam ją rozpoznał. To oczywiste, że zorientował się, dlaczego była w domu Jacoba w jego koszuli, ale oboje byli przecież samotnymi, rozsądnymi dorosłymi. To nie była sprawa Adama, co robili w robili w zacisznym kątku śniadaniowym Jacoba. Nie martwiło jej to tak bardzo, jak w nocy, gdy pokazał się Gabe. Dlaczego nie? Zamarła, z dłońmi wplątanymi w spienione włosy. Pewnie dlatego, że była przyćmiona pożądaniem i nie myślała jasno. Potarła swoją głowę. Z zamkniętymi oczami spłukała swoje włosy parującą wodą. Musiała wrócić do domu i pozbierać swoje rozproszone myśli. Coś w Jacobie posyłało jej logikę w krótkim locie do nikąd. Kiedy wszedł pod prysznic tuż za nią, jej zmysły weszły na pokład. Odwróciła się, tak że woda uderzała w jej ramiona i objęła jego szyję, stając na palcach i przyciskając swe piersi do jego torsu. - Z Adamem wszystko dobrze?- zapytała.

- Jedna rozmowa nie rozwiąże lat konfliktu - powiedział. Jego dłonie zsunęły się na jej plecy, przyciągając ją bliżej.- Ale to początek. - Nie powie Tinie, że tu byłam, prawda? - Nie. Nie może jej znieść. Właśnie dlatego nie chciał być drużbą na naszym ślubie. Powiedział, że popełniam największy błąd w swoim życiu. - Zgadzasz się z perspektywy czasu? - Nie. Nie żałuję. Gdybym nie ożenił się z Tiną, to nie miałbym Julie. A ona jest moim sercem. Amanda pocałowała go w środek piersi, prosto w dumny nos wytatuowanego lwa. - Dobry sposób, bym rozpuściła się w kałużę, Silverton powiedziała. - Również mógłbym nigdy nie spotkać ciebie. Uśmiechnęła się do niego. - Próbujesz zasłużyć sobie na dodatkowe zaliczenie słowami, zamiast czynami? - W sumie to miałem nadzieję, że dokończymy to, co rozpoczęliśmy w kuchni - jego dłonie zsunęły się na jej tyłeczek i przysunął ją bliżej. - Mam z tym jeden problem. - Jaki?- pochylił głowę i skubnął jej ucho, aż niemal zapomniała o swojej droczącej uwadze. - Nie ma tutaj stołu - powiedziała bez tchu. - Nie, ale za to jest doskonała ściana. Okazało się, że ściany nie były takie zabawne jak huśtawki, ale zdejmowana głowica prysznica była przyjemnym doświadczeniem. Seks z Jacobem był zabawny i w tym momencie nie potrzebowała niczego więcej, jak dobra zabawa. Taa, wmawiaj to sobie dalej, Amando, to może wreszcie zaczniesz w to wierzyć. Gdy był w jej ramionach, to pozwoliła sobie cieszyć się byciem z nim. Później uporządkuje swoje uczucia - nie musiał o nich słyszeć. Ten facet sam czuł się winny, oprawiając z nią seks. W dodatku chciała, aby zapamiętał ich wspólny czas jako błogosławieństwo, a nie ciężar. Mogła ukryć jak się czuła, sprawić, by wierzył, że chciała tylko seksu. Nie było powodu, aby komplikować

ich związek i przyszłość gadaniem. Żadne z nich tego nie chciało ucierpiałoby na tym zbyt wiele osób, jeżeli kiedykolwiek spróbowaliby być w stałym związku. Amanda wciąż sobie to wmawiała, przekonywała, że miała rację, ponieważ jej myśli były jedyną przeszkodą powstrzymującą jej serce od ujawnienia. W czasie, w którym nadeszła pora, aby wrócił do busu i w trasę, Amanda była zaspokojona seksualnie i ubrana w swoje ubrania, które znalazła w suszarce - nie założyła brudnych majtek, więc tam na dole była nieco naga. Nie była pewna co powiedzieć. Powinna cokolwiek mówić? Z pewnością nie pożegnanie. Było to zbyt ostateczne. Siedziała sama w salonie, podczas gdy on pakował się w sypialni. Odważy się go zapytać o następny weekend? Wiedziała, że będzie w mieście. Jednak również pamiętała jego reakcję, kiedy Gabe go wkopał. On nie chce się już z tobą widzieć, głupia. Nie nastawiaj się na taki ból serca. Więc nie, nie poprosi go o to, by znów się zobaczyli. Nie wpakuje go w takie głupoty. Powstrzyma swój język i postara się nie wyciągać z ich wspólnej nocy. Była to tylko niesamowita noc - i poranek - przypadkowego seksu i nadeszła pora na koniec. Kiedy Jacob wszedł do salonu, upuścił swoją torbę na podłogę i stanął w drzwiach. Znowu miał na nosie swoje okulary, więc nie była pewna, ale zdawał się czuć niezręcznie, że jeszcze tu była. - Myślę, że już pójdę - powiedziała, wstając.- Po tym treningu przez miesiąc nie będę musiała chodzić na siłownię. Uśmiechnął się lekko. Powinna pójść, gdy się pakował. Podniosła swoją torebkę ze stołu, na którym położyła ją noc wcześniej i przeszła obok niego ze sztywnym kręgosłupem i bolącym sercem. - Amanda?- powiedział. Jej serce szarpnęło się, gdy zatrzymała się w połowie holu. Proszę, zapytaj mnie o następny raz. Proszę. - Dobrze było cię widzieć. Jej nadzieje umarły. - Tak. Otworzyła drzwi, gdy dżip przejechał przy chodniku, wjechał dwoma kołami na krawężnik i zatrzymał się przed przodem

samochodu Amandy. Kierowca, Owen, zatrąbił. Amanda pobiegła do swego samochodu. Czuła na sobie spojrzenie Owena, gdy modliła się o niewidzialność i usiadła za kierownicą. Blokował jej przejazd, więc siedziała tak, wpatrując się w swoją deskę rozdzielczą, starając się nie gapić, gdy Jacob pewnie siebie ruszył do dżipa Owena. Przez zamknięte okna ledwie słyszała jego słowa. - Powinienem do ciebie zadzwonić, że znalazłem swój samochód - powiedział Jacob.- Wypadło mi to z głowy. Owen powiedział coś, czego nie usłyszała. Przekręcając kluczyk, ale nie uruchamiając silnika, opuściła lekko okno od strony kierowcy. - Pojadę z tobą, skoro już tu jesteś - powiedział Jacob. Wrzucił swoją torbę na otwarty bagażnik dżipa, otworzył drzwi i wsiadł do pojazdu. Nawet nie spojrzał w jej stronę. To naprawdę był koniec ich wspólnego czasu. Amanda przyglądała się, jak dżip Owena się wycofuje. Jej serce opadło do samego brzucha. Nie była pewna, czego spodziewała się po Jacobie. Wiedziała, że nie był zainteresowany czymś znaczącym, zresztą tak samo jako ona. Więc dlaczego to tak bardzo bolało, gdy myślała o tym, że wszystko co miała, to tylko jedna noc? Dlaczego była sparaliżowana bólem w swym sercu? Zbierz się do kupy, Amando. To nie pierwszy raz, gdy nie dostałaś tego faceta, którego pragnęłaś. I nie będzie ostatni. Wzięła głęboki oddech i uruchomiła samochodów. Zanim zdążyła wyjechać, tylne światła samochodu Owena pojaśniały i otworzyły się drzwi od strony pasażera, a następnie Jacob biegł w jej stronę. Jej serce pominęło uderzenie. Pewnie zapomniał jej o czymś powiedzieć, ale mogła mieć tylko nadzieję. Zatrzymał się przed jej drzwiami i postukał w szybę. Nacisnęła przycisk i opuściła okno. Spojrzała na niego wyczekująco. - Jak już wiesz, jestem naprawdę głupi - powiedział i zanim zdążyła zaprotestować, pochylił się w otwartym oknie i pocałował ją. Co? Co miał na myśli? Straciła bieg swych myśli, gdy pogłębił pocałunek, a jej ciało rozpuściło się. Jacob. Oderwał od niej wargi i spojrzał jej w oczy. Przynajmniej myślała, że patrzy jej w oczy. Znowu ukrywał się za tymi przeklętymi okularami.

- W następny weekend mam Julie - powiedział.- Pomyślałem, że może chciałaby pójść do zoo. Co o tym myślisz? - Um... - wypadł z samochodu, aby zapytać ją, czy Julie chciałaby pójść do zoo? Nie było to dokładnie czego chciała, ale uśmiechnęła się dla dobra Julie, ponieważ uwielbiała tą małą dziewczynkę bardziej niż swoje życie i wiedziała, że Julie chętnie spędzi dzień w zoo ze swoim tatą.- Spodoba jej się. Naprawdę lubi zwierzęta i zawsze jest pełna pytań. Uśmiechnął się. - Na które nigdy nie jestem w stanie odpowiedzieć. Pójdziesz z nami? Powietrze uleciało z płuc Amandy. - Um... nie chciałabym się wtrącać w twój wspólnie spędzony czas z Julie. - Nie, pomożesz mi. Jesteś w tych zwierzęcych sprawa, racja, nauczycielko biologii? - Jesteś pewien, że to czasem nie wymówka, by znowu się ze mną zobaczyć?- zapytała. - Naprawdę nie łapiesz aluzji, prawda? Aluzji? - Nie wiem co masz na myśli. Oparł łokcie na ramie i delikatnie odgarnął jej włosy za ucho. - To naprawdę głupie, że to robię, ale nie zniósłbym myśli, że nie spędzę z tobą więcej czasu. Nawet jeśli wiem, że bycie osobno jest najlepsze, ale nie obchodzi mnie to. Uśmiechnęła się, jej pierś była gotowa by wybuchnąć z radości, która kwitła w jej sercu. - Nie sądzę, byś był głupi, Jacobie Silverton. Uważam, że wyjście z tego dżipa i pocałowanie mnie, to najmądrzejsza rzecz jaką zrobiłeś. Uśmiechnął się. - Więc pójdziesz z nami? - Z przyjemnością. Zawsze dobrze się bawiłam z Julie w zoo. - A ze mną? Uśmiechnęła się. - Myślę, że z tobą też nie jest gorzej. - Nie musimy uprawiać seksu - powiedział. - Uch, ale możemy. Jeżeli najdzie nas ochota - zamierzała od

razu pracować nad swoją wytrzymałością. I na tyle po miesiącu wolnym od ćwiczeń. Roześmiał się i znowu ją pocałował. - Muszę już iść. Gd tym razem Amanda przyglądała się, jak dżip odjeżdża z Jacobem Silvertonem w środku, to miała uśmiech na twarz i nadzieję w sercu. Musiała się tylko upewnić, że jej siostra nigdy nie dowie się, że widywała się z Jacobem, ponieważ to tylko skomplikuje sytuację. Ten mężczyzna nie potrzebował kolejnego powodu dla swojej byłej żony, by ta go nienawidziła.

Rozdział 12

- Jesteś największym idiotą na świecie - Owen powiedział Shade'owi, gdy wyjechali z jego podjazdu.- Nie wiem co pływa w tym twoim wielkim łbie, ale to z pewnością nie jest mózg. Dlaczego pieprzysz Amandę Lange? Shade wzruszył ramionami. Był w zbyt dobrym humorze, aby pozwolić słowom Owena, by go zmartwiły. Znów zobaczy się z Amandą za mniej niż tydzień. Spędzi dzień ze swoimi dwoma ulubionymi kobietami na świecie. Nic, co zostanie powiedziane nie mogłoby pogorszyć mu nastroju. I zanim Owen nawet spróbował, Shade zmienił temat. - Adam wpadł do mnie dziś rano. Wyglądał jak gówno. Nie spał przez całą nos. Jego ojciec jest w szpitalu. - Dlaczego, do cholery, do nasz nie zadzwonił? Moglibyśmy być z nim tam, aby go wspierać. - Wiesz,że wstydzi się swojego ojca. - Nie wiem który z was jest jest większym idiotą - powiedział

Owen. - On jest - zapewnił go Shade. Owen roześmiał się. - Naprawdę musicie przestać się na siebie rzucać. To stresuje nas wszystkich. - Dzisiaj rozmawialiśmy nieco o tym. Myślę, że sprawy między nami wreszcie zaczną się układać - Shade wątpił, aby kiedykolwiek byli tak blisko jak kiedyś, ale nie chciał już walczyć z Adamem. Shade popracuje nad panowaniem nad swoim temperamentem. Znajdzie sposób, aby bezmyślne zachowanie Adama nie wpływało tak na jego życie. I już nie będzie stawiał Adama na pierwszym miejscu, zamiast siebie; nauczenie Adama odpowiedzialności nie było jego działką. Może Adam w końcu zrozumie, jak jego zachowanie oddziałuje na innych, gdy Shade będzie spokojny, zamiast dodawać mu kolejne problemy, z którymi musiał się konfrontować. Cholera, nic z tego nie będzie proste, ale Owen miał rację: wszyscy byli zestresowani stałą walką między Shade'e a Adamem. Shade obiecał sobie, że nie wybuchnie, gdy następnym razem Adam znowu zrobi coś samolubnego i bezmyślnego. Tkwili w nieskończonej pętli niechęci i któryś z nich musiał cofnąć się o krok, by przerwać ten cykl. Już nie będzie się kłócić z Adamem; nie mógł kontrolować zachowania innego człowieka. Shade zastanawiał się, jak długo będzie o tym pamiętać. - Mam nadzieję, że wypocząłeś na dzisiejszą noc - powiedział Owen. - Zostało mi mnóstwo energii na koncert - ale ani uncji więcej. Amanda była niesamowita. Wzięła wszystko, co chciał jej dać. Większość jego kochanek powstrzymywało go, zanim był prawdziwie zaspokojony, ponieważ je wykańczał. - I na seks klub po koncercie. Nie zapominaj o tym. Shade zmarszczył nos. Nie było mowy, aby był w nastroju, aby tej nocy spiknąć się z jakąś nieznajomą. Nie po tym wspaniałym czasie, jaki spędził z kimś, kto był dla niego ważny. - Nie idę - powiedział Shade.- Nie jestem w nastroju. - Co? Kurwa, żartujesz sobie ze mnie? Najpierw Gabe i Adam, a teraz ty wyrzekasz się idealnych cipek? Co z wami jest nie tak? - Nie wiem co z nimi, ale mój fiut potrzebuje kilka dni odpoczynku.

- Od kiedy? - Odpuść, Owen. Nie idę. - Przynajmniej został mi Kellen - mruknął Owen. - Będziecie się lepiej bawić beze mnie. Wiesz, że jestem największym magnesem na cipki w zespole. Mógłbyś przelecieć jakiś półśrodek, jeżeli zgarnąłbym wszystkie laseczki - Shade'owi jakimś cudem udało się nie roześmiać, gdy drażnił się z Owenem. Owen walnął go w ramię i wjechał oponą po stronie pasażera na krawężnik. Wrócił na drogę, nie trafiając na szczęście w żadnego przechodnia. - Bzdura, Silverton. To ja jestem największym magnesem na cipki w zespole. - Taa - Shade zachichotał.- Jeżeli lubi się kocice. - Ja lubię kocice - Owen uśmiechnął się podstępnie.- Nie boją się naostrzyć swoich pazurków, aby wbić je w moje plecy. - Dla każdego coś, co się lubi - powiedział. Przykładowo Shade'a nienaturalnie ciągnęło do inteligentnych lasek. Cóż, w szczególności do jednej. Cieszył się, że zrobił coś złego, sprzeciwił się rozsądnym słowom każdego i poprosił Amandę o kolejne spotkanie. Teraz miał czego wypatrywać przez resztę tygodnia. - Ten twój uśmieszek miałem-mnóstwo-seksu jest durny powiedział Owen, przewracając oczami ku niebu. - Jesteś zazdrosny - i miał ku temu powód. Shade będzie musiał zaimprowizować tą sprawę z Amandą, jeden dzień - jedna noc - w tym samym czasie, ale po raz pierwszy od wieków miał nadzieję, że będzie w stanie być w związku. Zakładając, że ta kobieta pragnęła go tak bardzo, jak on jej. - Jezu, przestań się tak uśmiechać - powiedział Owen.Zaczynasz mnie martwić. Shade pewnie powinien się martwić, jak jego decyzja wpłynie na Amandę i skomplikuje jego życie, ale był zbyt szczęśliwy, by go to obchodziło. - Zamknij się i prowadź, Owen. Mamy koncert, na który musimy dotrzeć. Cała reszta później się poukłada. Nie musiał być geniuszem, by to zrozumieć.