Feehan Christine - Drake Sisters 02 - Twilight before Christmas

Twilight Before Christmas Feehan Christine

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 1 To był zmierzch przed Wigilią, a w żadnej krainie Nie mogło być zdarzenia, które mnie ominie.

- Nie mów tego. Nie mów tego. Nie mów tego – Danny Granite mamrotał pod nosem te słowa niczym mantrę, kiedy siedział w ciężarówce i patrzył jak jego starszy brat starannie wybiera ekologiczne pomidory ze straganu starego Marsa. Danny zerknął na kluczyki, upewniając się, że samochód wciąż chodzi i jedynie co musi zrobid jego brat to wskoczyd do środka i ruszyd. Wychylił się przez okno, pomachał niezdecydowanie do starszego człowieka i popatrzył gniewnie na swojego brata. – Ruszaj się, Matt. Ja tu głoduję. Matt wykrzywił się do niego, następnie uśmiechnął się czarująco do starszego mężczyzny. - Wesołych świąt, panie Mars – powiedział wesoło, trzymając kilka rachunków i podnosząc torbę pomidorów. – Mniej niż dwa tygodnie do świąt. Nie mogę się doczekad tegorocznej parady. Danny jęknął. Ponury grymas pojawił się na twarzy starego Marsa. Jego wyraziste brwi złączyły się w prostą, cienką linię. Skrzywił się z niesmakiem i splunął na ziemię. Matt wyszczerzył zęby w chłopięcym uśmiechu, kiedy pospiesznie okrążył pakę furgonetki i szarpnięciem otworzył drzwi po stronie kierowcy. Tuż przed tym nim usadowił się na fotelu, włączył radio, a „Jingle Bells” zabrzmiało głośno z głośników. - Lepiej ruszaj, Matt – wymamrotał nerwowo Dan, wyglądając przez okno i spoglądając w tył na stoisko z owocami. – On szykuje broo. Oczywiście musiałeś mu życzyd wesołych świąt, nie? Wiesz, że on nienawidzi parad. I doskonale zdajesz sobie sprawę, że włączanie tego rodzaju muzyki tylko dolewa oliwy do ognia! Pierwszy pomidor pomknął prosto w tylne okno ciężarówki w tym samym momencie kiedy Matt nacisnął pedał gazu i ciężarówka wystrzeliła do przodu, ślizgając się i wzbijając tuman kurzu w powietrze. Pomidor wylądował z dokładną Tłumaczenie: aksela

2

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

precyzją , obryzgując sokiem, nasionami i miąższem po całej szybie. Kilka innym pocisków uderzyło w tylną klapę, kiedy samochód wyjeżdżał z parkingu i pognał ulicą. - Oczywiście musiałeś życzyd mu wesołych świąt. Każdy wie, że on nienawidzi Gwiazdki. Podczas zeszłorocznej nocnej parady kopnął pasterza. Teraz będzie bardziej wredny, niż wcześniej. Gdybyś darował sobie te słowa, w tym roku wyszlibyśmy z tego bez uszczerbku, ale teraz będzie się mścił. Szerokie ramiona Matta zatrzęsły się ze śmiechu. - Jak sobie przypominam, w zeszłym roku grałeś pasterza. Tak bardzo cię nie zranił, Danny…. Mały kopniak w piszczel wyjdzie ci na zdrowie. To kształtuje charakter. - Uważasz, że to śmieszne, ponieważ nie była to twoja piszczel – Danny potarł nogę, jak gdyby po roku nadal go bolała. - Musisz się uodpornid – zauważył Matt. Ruszył autostradą, cienką wstęgą drogi, skręcającą wzdłuż klifów nad oceanem. Nie dało się przyspieszyd na tej serpentynie, jednak Matt znał drogę. Manewrował przy ostrych zakrętach, przygotowując się do następnych. Droga wspinała się na wzgórze i niemal znowu wracała. Góry rozpościerały się po jego prawej, wysokie skarpy porośnięte były szmaragdowymi trawami i zapierającą dech w piersi eksplozją barwnych, dzikich kwiatów. Po lewej, wąska jak wstążka rzeka, kluczyła wzdłuż klifów, by wpaśd szerokim ujściem do niebieskiego oceanu ze spienionymi, grzmiącymi falami. - O, mój Boże! To Kate Drake – powiedział radośnie Danny, wskazując na kobietę na koniu, jadącą wzdłuż wąskiego szlaku na poboczu drogi. - To nie może byd ona – Matt opuścił okno i wyciągnął szyję, gapiąc się na nią otwarcie. Mógł jedynie zobaczyd plecy jeźdźca, ubranego w całości w biel i gęste kasztanowe włosy, ogniście czerwone w promieniach słooca. Jego serce zabiło szybciej. W ustach mu zaschło. Jedynie Kate Drake mogła sobie pozwolid na jazdę w bieli tuż przy ulicy. To musiała byd ona. Zwolnił, aby mied lepszy widok, kiedy mijał ją, jednocześnie przyciszając radio. - Matt! Patrz, gdzie jedziesz - krzyknął Danny, sztywniejąc, kiedy samochód wyleciał z drogi i trafił prosto w porośniętą trawą skarpę. Nagle wszystko się Tłumaczenie: aksela

3

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

zatrzymało. Obydwaj mężczyźni uderzyli w siedzenia, zamknięci niczym więźniowie w pasach bezpieczeostwa. - Cholera! – wrzasnął Matt. Odwrócił się do brata. – Wszystko z tobą dobrze? - Nie, nie czuję się dobrze, ty tumanie. Wyrzuciłeś nas z drogi, znowu gapiąc się na Kate Drake. Wszędzie mnie boli. Potrzebuję kołnierza na szyję i myślę, że mam złamany mały paluszek – Danny wyciągnął rękę, chwytając się za nadgarstek i wydając głośne jęki. - Oh, zamknij się – powiedział niegrzecznie Matt. - Matthew Granite. Wielkie nieba, jesteś ranny? Mam komórkę i mogę zejśd z urwiska i wezwad pomoc. Głos Kate był wszystkim, co pamiętał. Miękki. Melodyjny. Przeznaczony dla długich nocy i aksamitnych prześcieradeł. Matt odwrócił głowę, aby na nią spojrzed. Upajając się nią. Minęły cztery lata, odkąd ostatnio z nią rozmawiał. Stała obok jego ciężarówki, trzymając z dłoni cugle, a jej wielkie zielone oczy były zaniepokojone. Nie mógł nic poradzid, że dostrzegł, że ma najpiękniejszą skórę. Nieskazitelną. Idealną. Wyglądała na tak miękką, że pragnął przeciągnąd palcem po jej policzku, aby sprawdzid, czy jest prawdziwa. - Nic mi nie jest, Kate – to był cud, że dobył głosu. Jego język zdawał się byd przyklejony do podniebienia. – Musiałem zbyt szybko wejśd w zakręt. Pełne Drwini prychnięcie rozległo się ze strony Danny’ego. - Jechałeś jak żółw. Tylko nie patrzyłeś tam, gdzie powinieneś. Czubek buta Matta trafił mocno w brata łydkę, a Danny wydał z siebie jeżące włosy na głowie wycie. - Trudno się dziwid, że stary Mars kopnął cię w zeszłym roku – wymamrotał po nosem Matt. - Daniel? Jesteś ranny? – Kate zabrzmiała, jak gdyby była zaniepokojona, jednak jej fascynujące usta zadrgały, jak gdyby miały wybuchnąd śmiechem. Zdeterminowany, aby oddalid ją od jego brata, Matt nagle pchnął drzwi z większą siłą, niż to było potrzebne. Drzwi walnęły głośno w nogi Kate. Odskoczyła do

Tłumaczenie: aksela

4

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

tyłu, koo prawie stanął dęba, a Danny, cholera by go wzięła, śmiał się, jak gdyby był hieną. Matt jęknął. To się nigdy nie skooczy. Był odznaczonym komandosem amerykaoskiej armii, służył w wojsku przez lata, biorąc udział w misjach, w których jego życie zależało od jego fizycznych umiejętności i trzeźwego myślenia, ale zawsze czuł się niezgrabnie i nieokrzesanie przed Kate. Ukazał swoją wielką posturę, górując nad nią, czując się jak olbrzym. Kate zawsze była doskonała. Opanowana. Elokwentna. Pełna wdzięku. Oto tu była, wyglądając pięknie, ubrana cała na biało z włosami rozwianymi przez wiatr. Była jedyną osobą na świecie, przy której tracił swój chłód i rozgrzewał się samym uśmiechem. - Czy Danny naprawdę jest ranny? – spytała, odwracając nieznacznie głowę, kiedy próbowała uspokoid znarowionego konia. To dało Mattowi doskonały widok na jej figurę. Upajał się nią, jego głodne spojrzenie przemykało po jej miękkich krzywiznach. Zawsze uwielbiał patrzed jak oddala się od niego. Nikt nie poruszał się w ten samy seksowny sposób jak ona. Wyglądała tak idealnie, a jej zachęcający chód, uwodzicielskie oczy i wspaniałe włosy sprawiały, że mężczyzna pragnął czud ją sunącą po swojej skórze przez całą noc. Udało mu się stłumid jęk. Jak mógł nie wiedzied, nie zdawad sobie sprawy, że Kate wróciła do miasta. Jego radar musiał nawalid. - Danny ma się dobrze, Kate – zapewnił ją Matt. Posłała mu szybki uśmiech przez ramię, jej oczy błysnęły do niego. - Ile wypadków już miałeś, Matt? Wygląda na to, że przy każdej nieczęstej okazji, kiedy cię widzę przez ostatnie kilka lat, twój biedny samochód zostaje zmiażdżony. To była prawda, ale to była jej wina. Kate Drake zachowywała się niczym katalizator dziwnych zachowad. On był dobry we wszystkim. We wszystkim. Kiedy jednak Kate była w pobliżu, był zdolny jedynie do poprawnego mówienia. Koo poruszył się niespokojnie, żądając od Kate natychmiastowej uwagi. Dało to czas Mattowi na dostrzeżenie, że jego dżinsy i niebieska, batystowa robotnicza koszula pokryte są smugami brudu, Tłumaczenie: aksela

trocin i sypkiej mieszaniny cementowej, i 5

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

stanowią całkowite przeciwieostwo jej nieskazitelnie czystego białego stroju. Skorzystał z okazji, aby strzepnąd kurz z ubrania, posyłając szarą smugę prosto na Kate, która odwróciła się do niego. Zakasłała delikatnie, mrugając długimi, miękkimi rzęsami, aby kurz nie szczypał ją w oczy. Drwiący śmiech rozległ się ze strony Danny’ego. Nim odwrócił się ponownie do Kate, Matt wysłał bratu spojrzenie, które obiecywało rychłą śmierd. - Nie wiedziałem, że jesteś w mieście. Miastowe plotki zawiodły mnie – Inez z sklepu spożywczego wspomniała, że Sarah jest w mieście, tak samo jak Hannah i Abigail, trzy z jej sześciu sióstr, ale Inez nie wspomniała ani słowem o Kate. - Sarah wpadła z wizytą, a wiesz, jaka jest moja rodzina – trzymamy się razem tak często jak to możliwe – wzruszyła ramionami, prosty gest, ale u niej był cholernie seksowny. – Prowadziłam badania w Londynie do mojego ostatniego thrillera – zaśmiała się miękko. Dźwięk przemknął po jego kręgosłupie, wyczyniając ciekawe rzeczy z jego ciałem. – Londyoska mgła jest zawsze doskonała do przerażającej scenerii. Przed tym byłam na Borneo. – Kate podróżowała po świecie, zbierając informacje i pisząc swoje bestsellery oraz kryminalne zagadki. Była tak piękna, że bolesne stawało się patrzenie na nią, tak wyrafinowana, że w jej obecności czuł się prymitywny. Była tak seksowna, że zawsze pragnął zamienid się w jaskiniowca, przerzucid ją przez ramię i zanieśd do swojej prywatnej jaskini. - Sarah zaręczyła się z Damonem Wilderem – przechyliła nieznacznie głowę i pogłaskała kooską szyję. – Spotkałeś go już? - Nie, ale wszyscy o tym rozmawiają. Nikt nie oczekiwał, że Sarah wyjdzie za mąż. Matt patrzył, jak promienie słooca całują jej włosy, zamieniając jedwabne kosmyki w płonącą masę pokusy. Jego wzrok przesunął się na jej dłoo gładzącą szyję konia i zanotował z ulgą brak pierścionka. Danny odchrząknął. Wychylił się nad siedzeniem kierowcy. - Ślinisz się, bracie – wyszeptał zbyt głośno. Nie zwlekając, Matt kopnął drzwi, zamykając je. Tłumaczenie: aksela

6

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Masz zamiar dostad tu na dłużej? – wstrzymał oddech, czekając na odpowiedz. Co gorsza, Danny zaśmiewał się. Matt przyrzekł w ciszy, że ich rodzice będą mied o jedno dziecko mniej do zamartwiania się nim dzieo się skooczy. - Właśnie zdecydowałam zostad i zrobid z Sea Haven moją domową bazę. Kupiłam stary młyn na klifach nad Jaskinią Morskiego Lwa. Mam zamiar go przerobid na księgarnię i sklep z kawą, a przy okazji tak go zmodernizowad, żebym mogła w nim mieszkad. Zmęczyło mnie już włóczenie się, jestem gotowa znów wrócid do domu. Kate uśmiechnęła się. Miała idealne zęby, które towarzyszyły idealnej skórze. Matt przyłapał się na tym, że gapi się na nią, kiedy ziemia zatrzęsła się pod jego stopami. Stał, szczerząc się szeroko na myśl, że Kate zamieszka w ich mieście na stałe. Cieo rozciągnął się na niebie, czarne nici wirowały i wrzały, a czarny kocioł chmur przysłonił słooce. Mewa raz pisnęła. Potem całe stado ptaków nad głową wzniosło ostrzegający płacz. Matt był tak wciągnięty uśmiechem Kate, że nie zdawał sobie sprawy, że ziemia naprawdę się kołysała i nie było to tylko niesamowite wrażenie, jakie na nim wywarła. Koo wycofał się niebezpiecznie blisko drogi, potrząsając głową ze strachu i prawie powodując upadek Kate. Matt szybko stanął obok niej i złapał lejce jedną ręką, by ustabilizowad zwierzę. Objął ją ramieniem wokół tali Kate, przyciągając do siebie jej drobniejsze ciało, aby uchronid ją przed upadkiem w poszarpaną szczelinę rozpościerającą się kilka stóp od nich i ciągnącą się szybko wzdłuż ziemi i niemal dosięgającą nóg Kate. Matt podniósł ją i przeniósł z dala od przepaści, oddalając się z Kate od niej o kilka stóp wraz z koniem. Miała szerokośd tylko kilku cali, ale sięgała głęboko, była długa i ciągnęła się aż do nabrzeża. - Wszystko w porządku, Danny? - zawołał do brata. - Ta, nic mi nie jest. To było spore trzęsienie. Kate trzymała się Matta kurczowo, jej małe dłonie zaciskały się na jego ramionach. Usłyszał, jak gwałtownie nabrała powietrza, co zadało kłam jej spokojnej postawie, ale nie krzyczała. Ziemia uspokoiła się i Matt pozwolił stanąd jej na drodze, ale wciąż ją przytrzymywał. Była niesamowicie ciepła i miękka, pachniała świeżymi kwiatami. Pochylił się nad nią, wdychając jej zapach, a jego broda oparła się o czubek jej głowy. Tłumaczenie: aksela

7

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Wszystko okay, Kate? Wyglądając na tak spokojną jak zwykle, Kate mruczała uspokajająco do konia. Nic nie wytrąci jej z równowagi. Ani trzęsienie ziemi, ani na pewno Matthew Granite. - Tak, oczywiście, to tylko małe trzęsienie. – zerknęła na kłębiące się chmury i zmarszczyła brwi z zaskoczenia. - To było całkiem spore. A ziemia otworzyła się cholernie blisko ciebie. Kate kontynuowała głaskanie kooskiej szyi, pozornie nieświadoma, że Matt wciąż trzyma ją w ramionach, uwięzioną pomiędzy jego ciałem a zwierzęciem. Mógł zobaczyd, jak jej ręce drżą, kiedy próbowała zachowad spokój, a to sprawiło, że podziwiał ją jeszcze bardziej. Wystawiła twarz na wiatr. - Uwielbiam morską bryzę. W chwili, gdy czuję ją na mojej twarzy, mam wrażenie, że jestem w domu. Matt odchrząknął. Kate miała piękny profil. Jej włosy były związane w jakiś fantazyjny węzeł, odsłaniając jej długą, pełną gracji szyję. Kiedy się odwróciła, jej piersi naparły na cienką koszulę, pełne, okrągłe i tak ponętna, że zrobił wszystko aby powstrzymad się przed pochyleniem się i sięgnięciem ustami do przylegającego, białego materiały. Próbował się poruszyd, oddalając się od niej na krok, ale został do niej przyciągnięty. Zahipnotyzowany przez nią. Zawsze przypominała mu baletnicę, z jej eleganckimi liniami i miękkimi, kobiecymi krągłościami. Jego płuca spalały się, a w jego głowie rozlegał się dziwny ryk. Trzy razy otwierał usta, nim jakieś spójne słowo z nich wyszło. - Jeśli myślisz poważnie o remoncie, przypadkiem moja rodzina zajmuje się budownictwem. Skierowała pełne mocy spojrzenie wielkich oczu na niego. - Przypominam sobie, każdy z was jest budowniczym. Zawsze uderzało mnie, jak wspaniały jest to zawód – wyciągnęła rękę i dotknęła jego dłoni. Były duże, szorstkie i zgrubiałe, podczas gdy jej był miękkie i małe. – Zawsze uwielbiała twoje dłonie, Matthew. Kiedy byłam małą dziewczynką, pamiętam, że marzyłam o posiadaniu takich zdolnych rąk. – Jej słowa, tak samo jak jej dotyk wysłał liżące jego skórę płomienie. Tłumaczenie: aksela

8

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt był pewien, że słyszy prychnięcie i chichot pochodzący od młodszego brata. - Myślę, że trzymasz ją wystarczająco długo, bracie – zawołał Danny. - Ziemia przestała się trząśd kilka minut temu. Matt był zbyt wielkim dżentelmenem, aby wyrzucid bratu, że to Kate trzyma jego dłonie. Spoglądając na nią, zobaczył jak słaby rumieniec wkradł się na jej skórę. Niechętnie, oddalił się od niej. Wiatr szarpał kosmykami jej włosów, ale sprawiło to tylko, że wyglądała bardziej uroczo. - Przepraszam, Kate. To pierwszy raz, kiedy przeżyłem tak silne trzęsienie ziemi – przeczesał palcami jego ciemne włosy, wzburzony, usilnie próbując powiedzied coś błyskotliwego, aby zatrzymad ją tu. Jego umysł był pusty. Zupełnie pusty. Kate odwróciła się do konia. Zaczynał odczuwad desperację. Był dorosłym, ciężko pracującym mężczyzną, który potrafił błyskotliwie myśled, kiedy projektował, a większośd kobiet całkiem szczerze rzucała się na niego. Ale Kate spokojnie sięgnęła po lejce konia, bez drżących kolan, całkowicie nieporuszona jego obecnością. Starł pot, który pojawił się nagle na jego czole, pozostawiając smugę brudu. - Kate – powiedział łagodnie. Danny wystawił głowę przez okno po stronie kierowcy. - Chcesz trochę pomocy przy starym młynie, Kate? Matt w rzeczywistości jest całkiem porządny w tych sprawach. Oczywiście nie umie jeździd i nie umie mówid, ale jest niesamowity w renowacjach. Oczy Kate zapaliły się. - Bardzo bym chciała, Matthew, ale naprawdę, nie chcę nadużywad naszej przyjaźni. To musiałaby byd biznesowa umowa. Matt nie wiedział, że myśli o nich jako o przyjaciołach. Kate rzadko z nim rozmawiała, inaczej niż w ich dziwnych, krótkich rozmowach kiedy wpadali na siebie podczas lat w szkole średniej. Podobała mu się myśl o byciu jej przyjacielem. Każda komórka w jego ciele była w gotowości, kiedy była blisko niego. Zawsze tak się działo, nawet wtedy, kiedy była nastolatką a on był na pierwszym roku studiów. Kate zawsze budziła w nim instynkt ochronny, ale przeważnie czuł, że musi bronid ją przed Tłumaczenie: aksela

9

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

własnym pociągiem do niej. To wzbudzało odrazę w mężczyźnie takim jak Matt. W każdym obcym kraju do którego był wysyłany fantazjował o niej. Dzieliła z nim dni i noce w dżungli i na pustyni, w najgorszych sytuacjach, a pamięd o niej sprawiła, że wrócił do domu. Teraz, w pełni dorosły mężczyzna, który walczył na wojnach i zdobył o wiele więcej niż potrzeba życiowego doświadczenia aby był pewien siebie, odkrył, że może rozmawiad naturalnie i bez problemu z każdą inną kobietą. Jedynie Kate sprawiała, że plątał mu się język. Zaakceptuje przyjaźo. Przynajmniej był to początek. - Powiedz mi, kiedy mam zajrzed, Kate, to dostosuję stosowanie mój harmonogram. Bycie własnym szefem ma swoje zalety. - Zatem skorzystam z twojej szlachetnej oferty i spytam, czy nie poszedłbyś tam ze mną jutro po południu. Myślisz, że będziesz mógł tak szybko? Nie pytałabym, ale chciałabym rozpocząd ten projekt jak najszybciej. - Brzmi świetnie. Zabiorę cię z domu na klifie około czwartej. Mieszkasz tam z siostrami, tak? Kate przytaknęła i odwróciła się, aby zobaczyd jak policyjny samochód okrążył ciężarówkę. Matt przyglądał się jej twarzy, głównie dlatego, że nie mógł oderwad od niej spojrzenia. Jej uśmiech był uprzejmy, nawet przyjazny, ale nim obrócił głowę, już był świadomy, że mężczyzna który wysiada z samochodu policyjnego to Jonas Harrington. Przyszło mu do głowy, że zna Kate zbyt dobrze, każdą jej emocję. I to znaczyło że zbyt wiele czasu spędził obserwując ją. Kate uśmiechała się, ale zesztywniała odrobinę. Zawsze to robiła w pobliżu Jonasa. Każda z sióstr to robiła. Po raz pierwszy zastanowił się, dlaczego Kate tak reaguje. - Cóż, Kate, widzę, że spowodowałaś kolejny wypadek – powiedział Jonas na powitanie. Potrząsnął ręką Matta i poklepał go po plecach. – Siostry Drake mają skłonnośd do siania spustoszenia gdziekolwiek by nie poszły. – mrugnął do Matta. Kate po prostu uniosła brew. - Powtarzasz to odkąd byliśmy dziedmi. Jonas pochylił się i złożył niedbały pocałunek na policzku Kate. Coś mrocznego i śmiertelnego, o którego istnienia Matt nie chciał rozpoznawad, poruszyło się w nim, niczym ciemny cieo. Położył widocznie zaborczo dłoo na plecach Kate. Tłumaczenie: aksela

10

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Jonas zignorował język ciała Matta. - Wciąż będę was o to samo oskarżad, gdy osiągnięcie osiemdziesiątkę, Kate. Gdzie jest reszta? – rozejrzał się wokół, jak gdyby oczekiwał, że jej siostry pojawią się galopujące ponad czubkiem wzgórza. - Wyglądasz na trochę podenerwowanego, Jonas – zauważył Danny z bezpiecznego miejsca w ciężarówce. – Co tym razem zrobiłeś? Aresztowałeś Hannah i wrzuciłeś jej piękne pośladki do więzienia z powodu wymyślonych zarzutów? Cofnął się, gdy Kate skierowała na niego całą moc swojego spojrzenia. Wiatr wznosił się znad morza, przynosząc ze sobą zapach i dotyk oceanu. - Nie miałam pojęcia, że jesteś tak zainteresowany anatomią mojej siostry, Danny. - Daj spokój, Kate, jest wspaniała. Każdy facet jest zainteresowany anatomią Hannah - zauważył nieskruszony. - A jeśli nie chce, żeby patrzed, to co robi, pozwalając każdemu fotografowi stąd do piekła i z powrotem, żeby robił jej zdjęcia? - Jonas zażądał odpowiedzi. - I, tylko dla twojej informacji, nie muszę mied fałszywych zarzutów, gdybym chciał zaaresztowad Hanna - dodał z grymasem niezadowolenia. - Powinienem aresztowad ją za nieprzyzwoite obnażanie się. Ten magazyn na pokaz w sklepie Inez ukazuje ją nagą na okładce! - Nie jest naga. Ma na sobie kostium, Jonas, z sarongiem na nim - głos Kate brzmiał tak spokojnie jak zawsze, ale Matt zauważył, że dłonie zaciskała na lejcach swojego konia, dopóki jej kostki nie pobielały. Zbliżył się nawet do niej, wchodząc pomiędzy nią a szeryfa. - Może wypróbuje przyzwoity jednoczęściowy i może szatę, sięgającą kostek albo coś. I czy musi przyjmowad tą głupią pozę, która sprawia, że wszyscy się na nią gapią? - Jonas przerwał, gdy pojawił się kolejny podmuch wiatru, który tym razem wył, przynosił szepty w wirującym chaosie liści i kropli morskiej wody. Zerwał mu z głowy kapelusz i zaniósł daleko od grupy. Wiatr zmieniał kierunek, wracając do oceanu, wycofując się w ten sam sposób jak fale od brzegu. Nagły powiew zabrał ze

Tłumaczenie: aksela

11

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

sobą kapelusz, który poszybował ponad klifami i wpadł do lekko wzburzonej wody poniżej. Jonas obrócił się wokół i spojrzał na olbrzymi dom położony w oddali na klifach. -Cholera, Hannah. To trzeci kapelusz, który straciłem odkąd jesteś w domu – wykrzyknął słowa wirującemu wiatru. Zapadła krótka cisza. Matt odchrząknął. - Jonas. Nie sądzę, że ona cię stąd usłyszy. Jonas spiorunował go wzrokiem. - Słyszy mnie. Prawda, Kate? Wie dokładnie, co powiedziałem. Możesz jej powiedzied, że to nie jest już śmieszne. Może zakooczyd te swoje małe wietrzne gierki. - Wierzysz w te wszystkie rzeczy, o których mówią ludzie w związku z siostrami Drake, prawda, Jonas? – powiedział Danny. Zanucił motyw przewodni Stefy Mroku1. Matt zerknął na rękę Kate. Lejce drżały. Przykrył jej dłoo swoją własną, przytrzymując skórzane lejce, które ściskała. - Z przyjemnością zajrzę jutro do młyna, Kate. Podsadzid cię? - Dziękuje, Matthew. Doceniam to. Nie zawracał sobie głowy składaniem dłoni razem, aby pomóc jej wsiąśd na siodło. Po prostu podniósł ją. Był wysoki i silny i z łatwością umieścił ją na koniu. Siedziała w siodle jak gdyby się urodziła. Elegancka. Wytworna. Tak bliska ideału, że żadne marzenie nie mogło się z nią równad i właśnie dlatego poza zasięgiem. - Zatem zobaczymy się. Pozdrów siostry ode mnie. - Zrobię to, Matthew, a ty złóż ode mnie najlepsze życzenia swoim rodzicom. Miło cię było widzied, Danny – jej chłodny wzrok przesunął się na Jonasa. – Jestem pewna, że będziesz blisko domu, Jonas. Jonas wzruszył ramionami. - Podchodzę do mojej pracy poważnie, Kate. 1

http://pl.wikipedia.org/wiki/Strefa_mroku

Tłumaczenie: aksela

12

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt patrzył, jak odjeżdża, aż zakręt na drodze zasłonił mu widok, wówczas jego wzrok padł na szeryfa. - O co do diabła w tym wszystkim chodziło? -Wiesz, że cała siódemka sióstr Drake doprowadza mnie do szaleostwa przez większośd czasu – powiedział Jonas. – Opowiadałem ci o kłopotach, w które zawsze wpadają. Zawsze zmęczyłeś mnie w związku z nimi. Cóż, - uśmiechnął się wrednie, wskazując na ciężarówkę. - Czy to nie trzeci wypadek, który zdarzył ci się w pobliżu Kate? Powinieneś wiedzied, co mam na myśli. Jonas dorastał z Mattem Granite, razem przeszli przez szkołę, wstąpili do wojska, zostali komandosami i walczyli ramię w ramię. Wiedział, co czuje Matt względem Kate. To nie było tajemnicą. Matt nie był dobry w ukrywaniu uczud przed rodziną i przyjaciółmi, szczególnie odkąd Jonas odszedł ze służby dwa lata przed Mattem i Matt przesłuchiwał go ciągle na temat miejsca pobytu Kate oraz stanu cywilnego. Matt wrócił do domu trzy lata temu i przez ten czas wyczekiwał kiedy i Kate wróci na dobre do domu. Danny parsknął śmiechem - Wróciłeś na kilka dni w czasie jego studiów, Jonas, kiedy on wjechał ciężarówką taty do koryta rzeki i utknął na skale. Czy w tym czasie Kate nie miała trzech lat? Matt wziął głęboki wdech. Nie mógł zabid swojego brata tuż przed szeryfem, nawet jeśli był to Jonas. W czasach, kiedy zniszczył samochód swojego ojca, prowadząc bez zgody, Kate miała około piętnastu lat, zbyt młoda aby byd nią zainteresowany, a on wciąż czuł się speszony, że jego brat i Jonas wiedzą, że rozbił samochód. Oczywiście, znał siostry Drake, każdy w mieście je znał, ale nigdy nie zwracał na nie uwagi. Nie w ten zafascynowany, fizyczny, męski sposób. Do czasu, gdy nie zobaczył Kate stojącej w korycie zbierającej jeżyny, podczas gdy słooce całowało jej włosy, a jej duże, morskie oczy nie spojrzały na niego. Drugi raz rozbił samochód cztery lata temu. Był w domu na przepustce i był tak zajęty patrzeniem na Kate idącej wraz z siostrami po chodniku, że nie zauważył, że zaparkował przed cementowym

Tłumaczenie: aksela

13

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

pagórkiem, a samochód jego matki utknął w nim, kiedy próbował odjechad. Teraz, ignorując docinki brata, obszedł ciężarówkę wokół, aby ocenid zniszczenia. - Wydaje mi się, że uda mi się wyciągnąd bez holownika. - Widzę, że zdenerwowałeś starego Marsa - Jonas wskazał na pomidory rozmazane na szybie. - Znasz Matta, musiał życzyd mu wesołych Świąt Bożego Narodzenia - Danny zostawił drzwi otwarte. - Lubi prowokowad starego pryka przed paradą. Robi to co roku. Kiedy Mama kazała mi się przebrad za małego perkusistę, Mars połamał moje pałeczki na dziesięd kawałków, rzucił na ziemię i skakał po nich. Wszyscy moi bracia mieli z tego frajdę, ale ja przeżyłem traumę. Mam koszmary o tym, jak za mną chodzi. Jonas wybuchł śmiechem. - Mars jest dziwnym, starym człowiekiem, ale wystarczająco nieszkodliwym. I rozdaje większośd swoich produktów ludziom, którzy ich potrzebują.

Zanosi je

samotnym matkom w miasteczku i kilku starszym parom. I wiem, że karmi Ruttermyera, tego z chorobą Downa, który podejmuje różne prace u każdego. Przekonał Donnę, żeby dała mu pokój obok jej sklepu z pamiątkami. Wiem, że pomaga mu z rachunkami. - Taa, w głębi jest dobrym człowiekiem - zgodził się Matt. Powoli szeroki uśmiech pojawił się na jego twarzy. - Po prostu nienawidzi Bożego Narodzenia pokiwał głową w stronę furgonetki i dwóch mężczyzn podeszło do przodu, żeby zetrzed błoto oraz brud i pchad dopóki nie oddzielili zderzaka od skarpy. - Nie jestem wdzięczny za to, że mówisz do Kate, że ona i jej siostry są inne, Jonas – powiedział Matt cichym tonem, ale on i Jonas byli przyjaciółmi od dziecka i Jonas rozpoznał ostrzegający ton. - Nie mam zamiaru udawad, że one są jak reszta, Matt, nawet przed tobą – odparł Jonas. – Drake’owie są wyjątkowi. Mają dary i używają ich, osłabiając się dla każdego, nie zważając na własne bezpieczeostwo. Będę ich pilnował czy tego chcą czy nie. Sara Drake była bliska śmierci kilka tygodni temu. Hannah, Kate i Abbey były z nią i również mogły zostad zabite.

Tłumaczenie: aksela

14

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt poczuł, jak słowa uderzają w niego, gdzieś w żołądek. Jego serce dziwnie fiknęło koziołki w jego piersi. - Słyszałem o Sarah, ale nie wiedziałem, że reszta też tam była. Co się wydarzyło? - Żeby skrócid historię, Wilder przyciągnął ludzi, którzy go tropili. Chcieli informacji, której tylko on mógł udzielid. Pomógł stworzyd nasz narodowy system obrony, a rząd chciał, żeby był chroniony bez względu na koszty. Z Sarah z Sea Haven, było naturalne dla federalnych, żeby wysład ją, żeby go ochraniała. Ci ludzie dopadli go już wcześniej, zabili jego asystenta na jego oczach i torturowali go. Dlatego używa laski, gdy chodzi. Włamali się do domu Drake’ów, uzbrojeni po zęby, gdy tam był i byli gotowi zabid Wildera i siostry Drake, żeby zdobyd to na czym im zależało - złośd w głosie Jonasa przybrała na sile. - Nikt nie powiedział ani słowa o Kate. Że była w tym samym czasie w domu. Wiem, że Sarah ochraniała Damona Wildera i że był ekspertem od obrony w pewnym sensie, ale... - Matt ucichł, gdy spojrzał w tył na dom na klifie. Był pokryty lampkami świątecznymi. Obok stało wysoka, pełna sosna Douglasa, w pełni udekorowana i oświetlona światełkami jeszcze przed zachodem słooca. Kiedy patrzył na dom, czuł spokój. Prawośd. Siostry Drake były skarbem miasteczka. Powiódł wzrokiem w kierunku młyna. Był dalej na drodze, wybudowany nad Jaskinią Morskiego Lwa. Dziwna formacja chmur zawisła nad małą zatoczką i rozszerzała się powoli ku lądowi. Kształt chwytał jego wyobraźnię, ziewające czarne usta, szczęki otwierające się szeroko, kierujące się prosto na nich. - Wszyscy prawie zostali zamordowani - powiedział Jonas. Jego oczy stały się bezbarwne i zimne. - Siostry Drake biorą na siebie za dużo i wszyscy tylko oczekują od nich czegoś, nie biorąc pod uwagę, że to je kosztuje. - Nigdy o tym nie myślałem, Jonas. Teraz, gdy o tym mówisz, zobaczyłem je wszystkie wyczerpane z energii po pomaganiu innym na ich sposób - Matt nie odrywał oczu od nieba. Spoglądał na mewę skręcającą gwałtownie jak oszalała ze ścieżki wolno poruszającej się chmury, ujadając głośno w powietrzu i mocno

Tłumaczenie: aksela

15

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

trzepoczącą skrzydłami w przypływie pobudzenia. Smugi mgły zaczęły wznosid się znad morza i dryfowad w stronę brzegu. - Może wszyscy powinniśmy przywiązywad więcej uwagi do tego, co się z nimi dzieje - wymamrotał cicho, bardziej do siebie niż do innych.

Tłumaczenie: aksela

16

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 2 Ich śnieżna kulka skrywa w sobie tajemnicę Gdzie mgła zamiast śniegu na dworze się kołysze.

Wdychając połączony zapach cynamonu i sosny, Kate powędrowała do kuchni domu na klifie. Odgłosy bożonarodzeniowej muzyki wypełniały powietrze, mieszając się z aromatem świeżo upieczonych ciasteczek i obficie perfumowanych świeczek. - Czy to głos Joley? - zapytała, opierając wygodnie biodro o starannie wyrzeźbiony drewniany kredens. - Kiedy zrobiła świąteczną kolekcję? Hannah Drake obróciła się szybko wokół własnej osi z czajnikiem w rękach. Jej obfite blond włosy migotały przez chwilę w ostatnich promieniach zachodzącego słooca wlewającego się przez okno wychodzące na zatokę. - Kate, nie słyszałam jak wychodzisz spod prysznica. Myślałam, że jestem w moim własnym, małym świecie. Joley wysłała płytę jako niespodziankę, jednak zaznaczyła, żeby nie wychodziła poza rodzinę. Roześmiały się z czułością. - Joley i ten jej zespół. Może śpiewad o czymkolwiek od gospelu po blues, od rocka do rapu, ale jest bardzo ostrożna, żeby nikt się nie dowiedział. Myślę, że lubi wizerunek złej dziewczynki. Wspomniała, czy wróci do domu na święta? Wiem, że podróżowała. Twarz Hannah uniosła się, jej uśmiech był wspaniały. - Zamierza spróbowad. Nie mogę się doczekad, kiedy ją zobaczę. Zawsze za sobą tęsknimy w czasie podróży. - Mam nadzieję, że dotrze tu niedługo. Gadanie przez telefon to nie to samo, co bycie tu razem. - Kate założyła zbłąkany kosmyk za ucho. - A co z mamą i tatą? Miał ktoś od nich wieści? Przyjeżdżają tu na święta? Hannah potrząsnęła głową. - Ostatnio słyszałam, że wysyłają całusy i uściski i że przytulają się w małej górskiej chacie w Alpach szwajcarskich. Libby wpadła do nich z krótką wizytą, zanim

Tłumaczenie: aksela

17

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

skierowała się do Kongo. Powiedziała, że wraca do domu na święta. Mama i Tata obiecali, że następnego roku będą tu z nami. Kate zaśmiała się lekko, gdy pochylała się, żeby powąchad puszkę sypkiej herbaty. - Mama i tata wciąż są takimi papużkami nierozłączkami. Co robisz? - Byłam w nastroju na trochę lawendy, ale nic nie jest w sam raz - Hannah zbadała szczegółowo Kate. - Ale spróbujmy z rumiankiem. Coś łagodnego. Kate uśmiechnęła się. - Myślisz, że potrzebuję czegoś łagodnego? Hannah pokiwała głową, gdy odmierzała herbatę, wsypując ją do małego dzbanka. - Powiedz mi. - Wpadłam na Matthew Granite i jego brata Danny’ego – Kate próbowała brzmied niedbale, ale całe jej ciało drżało. Tylko Matt tak na nią wpływał. Tylko Matt pobudzał ją. Nigdy nie mogła zrozumied dlaczego. - Matthew Granite? Tak myślałam, że to mógł byd on – duże niebieskie oczy Hannah wypełnione współczuciem i zainteresowaniem padły na siostrę. – Jak wyglądał? Kate wzruszyła szczupłymi ramionami. - Fantastycznie, pomocnie. Zaoferował, że spojrzy dla mnie na stary młyn i pomoże w renowacji. Zawsze lubiła patrzed na młodszą siostrę. Hannah była nie tylko piękna. Była piękna tak uderzająco, tak egzotycznie, ze swoją strukturą kostną, bladą skórą, niemal platynowymi włosami, ogromnymi oczami o ciężkich rzęsach i zmysłowymi ustami. Piękno emanowało od niej. Kate zawsze myślała, że niezwykła uroda Hannah pochodzi z jej wnętrza. Przypatrywała się pełnym gracji ruchom jej rąk, gdy robiła herbatę. - Matt zawsze jest pomocny – westchnęła. Hannah wyciągnęła do niej rękę, ściskając dłoo Kate w geście solidarności. - Czy było tak samo?

Tłumaczenie: aksela

18

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Masz na myśli, że jego bracia przez cały czas śmiali się? Cóż, tylko jeden był z nim, Danny – rumieniec wpłynął na twarz Kate. – Tak oczywiście. Za każdym razem, kiedy gdziekolwiek znajdę się w pobliżu Granite’ów oni zawsze się śmieją. Nie mam pojęcia dlaczego. Nie w ten sam sposób jak Jonas to robi z tobą. Matthew nigdy by się ze mną nie drażnił. Jest zawsze idealnie grzeczny, ale zdaje się, że mam bardzo zabawny wpływ na jego rodzinę. Staram się byd, jak tylko to możliwe uprzejmą i opanowaną, ale jego bracia śmieją się, a ja mam ochotę sprawdzid w lustrze, czy nie mam szpinaku między zębami. Matthew tylko piorunuje ich wzrokiem, ale to naprawdę przyciąga uwagę do tych wszystkich głupich rzeczy, które przed nim wyczyniam. – Uścisnęła dłoo Hannah nim ją wypuściła. – Wzięłam prysznic i przebrałam się, ale wróciłam do domu w pokrytych brudem ubraniach. Biedny Matthew, właśnie wracał z pracy, strzepywał z siebie kurz, a ja stałam dwa kroki za nim. Kiedy otwierał drzwi swojej ciężarówki, oczywiście musiałam stanąd za blisko. - Oh, Katie, kochanie, tak mi przykro. Co się stało? – twarz Hannah odzwierciedlała cierpienie siostry. Kate wzruszyła ramionami. - Drzwi prawie mnie przewróciły, a on znowu przepraszał. Biedny człowiek, każdą minutę spędzał na przepraszaniu mnie. Mogę się założyd, że nie chciałby mnie już nigdy więcej widzied. - Nie, chciałby – powiedziała stanowczo Hannah. – Myślę, że zawsze był tobą zainteresowany. Kate westchnęła. - Obydwie wiemy, że Matthew Granite nigdy nie spojrzy na mnie po razu drugi. Jest dziki i szorstki, i uzależniony od adrenaliny. Grał w każdej dyscyplinie sportowej w szkole średniej i na studiach. Wstąpił do komandosów. Sprawdziłam, co oni robią. Nawet ich kredo jest przerażające. Przybywają w ogniu bitwy i nigdy nie opuszczają swoich towarzyszy, a dają z siebie ponad sto procent. Ich kredo mówi, żeby walczyd nawet kiedy pozostał tylko jeden ocalały, a słowo kapitulacja jest im obce. – Zadrżała lekko. – Jest dzikim mężczyzną, który robi przerażające, dzikie rzeczy. Podobają się mu

Tłumaczenie: aksela

19

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

kobiety, które wspinają się po górach i kpią z niebezpieczeostwa. Widzisz mnie, robiącą tego rodzaju rzeczy? - Kate – powiedziała Hannah miękko. – Może teraz on się zadomowił. Wyjechał i wiele razy ocalił świat, ale teraz wrócił do domu i pracuje w rodzinnej firmie. Mógł się zmienid. Kate zmusiła się do przelotnego uśmiechu. - Mężczyźni jak Matthew nie zmieniają się, Hannah. Wyżaliłam ci się. Byliśmy właśnie na tym punkcie, w którym Jonas zajechał. Wiesz, jakie robi on te małe komentarze o siostrach Drake. Dawał do zrozumienia, że za każdym razem kiedy jestem w pobliżu coś strasznego się dzieje. To tylko pogorszyło sytuację – westchnęła ponownie. – Próbowałam udawad, że nie przeszkadza mi to, ale sądzę, że Matthew wie. - Jonas Harrington powinien wpaśd do oceanu i spotkad miłego, głodnego rekina przepływającego akurat obok - Hannah ściągnęła gwiżdżący czajnik z kuchenki i wlała wodę do dzbanka, furia biła od niej na samą myśl o Jonasie Harringtonie mówiącym cokolwiek, co mogło zasmucid Kate. Woda zagotowała się w małym chioskim dzbanku, bąbelki kotłowały się i rozrywały z opanowaną furią. Para wzniosła się do góry. Kate przykryła górę dzbanka dłonią, uspokajając wodę, by z powrotem opadała. - Byłaś na tarasie widokowym? Hanna przytaknęła bez wyrzutów sumienia. - Trzęsienie mnie zaniepokoiło. Poczułam coś wznoszącego się pod ziemią. Nie mogę tego wytłumaczyd Kate, ale to mnie przestraszyło. Siedziałam tam, słuchając muzyki świątecznej Joley, wiesz, jak bardzo lubię Boże Narodzenie i potem poczułam wstrząs. Natychmiast po tym, co innego zakłóciło ziemię. Odczułam to jako wznoszącą się ciemnośd. Wiedziałam, że jeździłaś konno, dlatego wyszłam na zewnątrz sprawdzid, czy nic ci nie jest.

Tłumaczenie: aksela

20

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- I poczułaś wiatr przychodzący od morza - powiedziała Kate. Oparła biodro o ladę. - Też to poczułam - zmarszczyła brwi i postukała palcami o pokrytą kafelkami ladę. - Wyczułam coś, Hannah, coś starego i gorzkiego na wietrze. - Zło? - zaryzykowała Hannah. Kate powoli potrząsnęła głową. - To nie było dokładnie to. Chociaż... - wykręcała się. - Może. Nie wiem. Co myślisz? Hannah oparła się o jasno wykafelkowany zlew, jej ciało tak pełne gracji jak na zwykłą chwilę przypominało balet. - Naprawdę nie wiem, Kate, ale to nie jest dobre. Czuję się zaniepokojona tym trzęsieniem ziemi i kiedy patrzę na mozaikę, pod ziemią był czarny cieo. Trudno mi to zrozumied, ponieważ wydaje się poruszad, a nie byd w jednym miejscu. Kate rzuciła okiem na podłogę przy wejściu do domu. Jej babcia razem z szóstką swoich sióstr zrobiła tą mozaikę, kobiety mocy i magii, siedem sióstr tworzących wieczną posadzkę o nieskooczonym pięknie. Dla większości ludzi to po prostu unikatowa podłoga, ale siostry Drake mogły wiele wyczytad z ciągle zmieniających się cieni, które przez nią przebiegają. - Jakie to dziwne, że żadna z nas nie wie dokładnie czy zakłócenia są złem wzruszyła ramionami i wzięła głęboki wdech powietrza przesyconego cynamonem i sosną. - Kocham zapach Bożego Narodzenia - postukała stopą, ociągając się z małym uśmiechem. - Ukrywasz coś przede mną - zgadła Hannah, jej głos nagle stał się złośliwy. Wydarzyło się coś jeszcze, prawda? - Kiedy zaczęło się trzęsienie ziemi, Matthew otoczył mnie ramionami, aby podtrzymad mnie i potem tak staliśmy, nawet kiedy wszystko się uspokoiło – wyszczerzyła się do Hannah. – Jest taki silny. Nie masz pojęcia. Ten mężczyzna jest cały z mięśni. Zastanawiające jest, że nie skooczyłam w kałuży u jego stóp. Ale zdołałam wyglądad spokojnie i chłodno. Hannah udała omdlenie.

Tłumaczenie: aksela

21

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Gdybym tylko mogła to zobaczyd. Matthew jest na pewno gorący, nawet jeśli jest neandertalczykiem. Musiałabym jednak stanąd na drodze szeryfa i prędzej czy później zobaczyd tę oślizgłą ropuchę, która przyjechałaby w swoim małym samochodziku – uśmiechnęła się z wyższością. – I tak źle, że wiatr pojawił się i jego cenny mały kapelusik poleciał sobie popływad w morzu. - Wstydź się, Hannah - Kate zbeształa ją bez entuzjazmu. - Jonas ma dobre intencje. Jest po prostu tak przyzwyczajony do tego, że każdy zrobi, co powie, a my zdajemy się byd zawsze w centrum wszelkich kłopotów w Sea Haven. Zaczynasz lubid dręczenie go? - Dlaczego nie powinnam? On dręczy mnie od lat. Tak wiele bólu było w głosie Hannah, że Kate objęła siostrę ramieniem w talii, żeby dodad jej otuchy. Jonas znał je wszystkie od dzieciostwa i nigdy nie rozumiał Hannah. Była nadzwyczajnie pięknym, bardzo inteligentnym dzieckiem, ale była tak bardzo nieśmiała poza jej własnym domem, że siostry musiały używad magii, żeby każdego dnia chodziła do szkoły. Jonas był przekonany, że była wyniosła, kiedy tak naprawdę rzadko była w stanie mówid przed publicznością. - Cóż, ogólnie to był dobry dzieo. Ty sprawiłaś, że Jonas stracił kolejny kapelusz a ja znalazłam się bliżej najbardziej gorącego mężczyzny w Sea Haven – Kat przytuliła Hannah, zanim nalała sobie herbaty do filiżanki i wyszła z nią do salonu. Hannah podążyła za nią. - Dostałaś maila ze swoim manuskryptem? Kate przytaknęła. - Morderstwa i burdy przeważą w małym nadbrzeżnym miasteczku. Zapomniałam odłożyd z powrotem przykrywki na dzbanek, zrobisz to? Hannah spojrzała na kuchnię i uniosła ramiona. Kiedy Kate spojrzała ponownie, przykrywka leżała bezpiecznie na dzbanku. - Dzięki, Hannah. Muszę powiedzied, że Jonas był dla mnie nieoceniony w kwestii badania. - Wiem, że był, ale nie przypisuj mu tej zasługi na tyle, żeby byd dla niego miła albo coś - duże, niebieskie oczy Hannah odzwierciedlały śmiech. - Chciał przeciągnąd Tłumaczenie: aksela

22

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

cię na dobrą stronę, dlatego przekonywałaś mnie, żebym przestała robid mu świostwa z jego cennym kapeluszem. Obie odwróciły się na pięcie, gdy drzwi frontowe otworzyły się gwałtownie. Abigail Drake wpadła do środka, mała kobieta z ciemnymi oczami i rudymi włosami przeplatanymi złotymi pasemkami związanymi z tyłu w gruby kooski ogon. Jej twarz była zarumieniona, a oczy ożywione. W momencie, gdy jej spojrzenie padło na siostry, zalała się łzami. - Abbey! - Hannah odłożyła filiżankę na wypolerowany stolik do kawy. - Co się dzieje? Nigdy nie płaczesz. - Upokorzyłam się przed całym komitetem bożonarodzeniowej parady powiedziała z przygnębieniem Abigail. Rzuciła się w miękki fotel, podciągnąwszy pod siebie nogi i ukryła twarz w dłoniach. - Nigdy nie będę mogła już przed nimi stanąd. Hannah i Kate podeszły do niej i otoczyły ją ramionami. - Nie płacz, Abbey. Co się stało? Może da się to naprawid, co? Nie może byd tak źle. - Było źle - wymamrotała przez palce Abigail. - Przypadkowo użyłam głosu. Nie przywiązywałam do tego uwagi. Było trzęsienie ziemi i byłam tak roztargniona, bo poczułam coś pod nami, coś poruszającego się tuż pod powierzchnią, coś, co szukało wyjścia. Poczułam to. Ze wszystkich darów, jakie otrzymały siostry, Abigail uważała, że jej był najgorszy. Jej głos mógł byd używany, żeby wyciągnąd prawdę z ludzi wokół niej. Jako dziecko, zanim nauczyła się kontrolowad ton i formułowanie wypowiedzi, nie była popularna wśród osób z klasy. Często zdradzały prawdę o niektórych eskapadach rodzicom lub nauczycielowi, kiedykolwiek znajdowali się w jej obecności. Abigail opuściła ręce i wpatrzyła się w nie smutnymi oczami. - To nie jest wymówka, nie jestem nastolatką. Wiem, że powinnam byd zawsze czujna. Hannah i Kate wymieniły długie, pełne strachu spojrzenia.

Tłumaczenie: aksela

23

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Też poczułyśmy cieo, Abbey. Był dekoncentrujący dla każdej z nas. Co się stało na spotkaniu? Abbey jeszcze bardziej podciągnęła pod siebie nogi. - Dyskutowaliśmy o paradzie bożonarodzeniowej - potarła podbródek o kolana. - Poczułam pęknięcie w ziemi i ciemnośd podchodzącą w górę i następną rzeczą, jaką pamiętam, to to, że zaczęłam pytad o prawdę - pacnęła dłoomi w uszy. - I dostałam ją. Każdy dostał. Bruce Harper ma romans z żoną Masona Fredricksona. Wszyscy byli w pomieszczeniu. Bruce i Mason wdali się w okropną bójkę na pięści, a Letty Harper wybuchła płaczem i wybiegła. Jest w szóstym miesiącu ciąży. Sylvia Fredrickson uderzyła mnie w twarz i wyszła, zostawiając mnie pod spojrzeniami wszystkich znowu zalała się łzami. Kate zmarszczyła brwi i pogładziła ją po ramionach. Czuła fale zdenerwowania spływające z Abigail. - Już wszystko dobrze, kochanie. Jesteś w domu i jesteś bezpieczna. Natychmiast łagodny spokój rozciągnął się po pokoju, przynosząc poczucie ciszy. Knoty niezapalonych świeczek na półce nad kominkiem pobudzając się do życia jasnymi, czerwono-pomaraoczowymi płomieniami. Głos Joley rozpłynął się po pokoju, podnoszący na duchu i melodyczny, przynoszący ze sobą poczucie domowego ogniska i świątecznej radości. Kate pochyliła się ku siostrze. - Abigail, twój talent to wspaniały dar i zawsze używałaś go do dobrych celów. To było zniekształcenie twojej umiejętności, nie coś, co którakolwiek z nas mogłaby przewidzied. Zapomnij o tym. Po prostu oddychaj i zapomnij. Abbey zmusiła się do małego uśmiechu, jej szloch wyciszał się pod wpływem głosu siostry. Kate - mediatorka. Większośd myślała, że odwodziła od bitew i rozwiązywała problemy, ale w rzeczywistości miała magię dookoła siebie, spokój i wewnętrzna cisza, którymi dzieliła się z innymi wypływały ze sposobu, w jaki mówiła. - Chciałabym mied twój dar, Kate - powiedziała Abbey. Przycisnęła dłoo do policzka. - Nie obchodzi mnie, że wszyscy dowiedzieli sie o Sylvii. Lubi myśled, że może zdobyd każdego faceta, ale biedna, mała Letty, w ciąży i tak bardzo kochająca swojego

Tłumaczenie: aksela

24

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

głupiego, niewiernego męża... To łamie serce. Tym bardziej w Boże Narodzenie. Co mnie opętało, żebym była taka nieostrożna? Tak się wstydzę samej siebie... - Co właściwie powiedziałaś, Abbey? - spytała Kate. Abbey wyglądała na zmieszaną. - Każdy dodawał różne pomysły na odegranie sztuki, którą organizujemy co roku i ktoś zapytał czy naprawdę podobał im się stary scenariusz i czy powinniśmy go włączyd do tradycji czy zmienid go. Myślę, że powiedziałam, że teraz będzie doby czas na powiedzenie prawdy, jeśli chcemy zrobid jakieś większe zmiany. Miałam na myśli scenariusz, nie życie ludzi - potarła skronie. - Nie zrobiłam takiego błędu odkąd byłam nastolatką. Jestem tak ostrożna, żeby unikad słowa prawda - już drugi raz przeciągnęła dłoomi po twarzy, próbując zetrzed pieczenie po ręce Sylvii. - Wiecie, że jeśli użyję tego słowa wszyscy w najbliżej okolicy mówią prawdę o wszystkim. - Martwi mnie, że wszystkie czujemy te same zakłócenia - powiedziała Kate. Hannah zobaczyła ciemny cieo na mozaice. Ty powiedziałaś coś, czego normalnie byś nie powiedziała i szczelina otworzyła się niemalże pod moimi stopami i przebiegła całą drogę do nabrzeża. Hannah wypuściła powietrze. - Nie powiedziałaś mi tego, Kate, to mógł byd atak na ciebie. Jesteś najbardziej... - urwała, patrząc na Abbey. Kate zadarła podbródek. - Jestem najbardziej co? Hannah wzruszyła ramionami. - Jesteś najlepsza z nas. Nie masz ani podłej kości w ciele. Po prostu nie masz, Katie. Przykro mi, wiem, że nienawidzisz, gdy to mówimy, ale nawet nie wiesz, jak kogoś nie lubid. Po prostu taka jesteś. - Nie mów, że jestem idealna - ostrzegła Kate. - Nie jestem. I myślę, że właśnie dlatego bracia Matthew się ze mnie nabijają. Myślą, że chcę byd idealna i nie udaje mi się. Hannah i Abbey wymieniły długie, zmartwione spojrzenia.

Tłumaczenie: aksela

25

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Myślę, że powinnyśmy ściągnąd resztę - powiedziała Hannah. - Sarah będzie chciała o tym wiedzied. Ona też musiała odczud trzęsienie. Możemy zapytad, czy jej nie przytrafiło się nic dziwnego. I powinnyśmy zadzwonid do Joley, Libby i Elle. Coś jest nie tak, Kate, czuję to. To tak, jakby trzęsienie zbudziło złą siłę. Boję się, że jest nakierowana na ciebie. Kate upiła łyk herbaty. Smakowała równie uspokajająco jak pachniała - Idź przodem, nie zaszkodzi sprawdzenie, co inne mają do powiedzenia. Nie mam zamiaru martwid się o to. Nie czuję bezpośredniego zagrożenia. I nie mam zamiaru dzwonid do Sarah. Ona i Damon prawdopodobnie są owinięci wokół siebie. Możesz wyczud gorąco przez linię telefoniczną. - Mogę pójśd na …. i dad jej znad – powiedziała Hannah niegodziwie. – Okno ich sypialni wychodzi na naszą stronę i z jakiegoś całkowicie nieznanego powodu zasłony rozchylą się w tym właśnie pokoju. - Hannah! – Kate próbowała powstrzymad śmiech. – Jesteś niemożliwa. Hannah zaśmiała się. - A ty jesteś doskonała, czy tego chcesz przyznad czy nie. Przynajmniej dla mnie. - I dla mnie – powiedziała Abigail. Kate uśmiechnęła się do nich. - W ogóle nie jestem idealna. Chciałabym dad Sylvii Fredrickson spokój ducha. Nie miała prawa cię uderzyd, Abbey. Nawet w liceum była okropna. - Zajmę się Sylvią - powiedziała Hannah. - Nie martw się, Abbey. Spędzi długie godziny na rozmyślaniach jak głupio postąpiła, uderzając cię. - Hannah! - Kate i Abbey wykrzyknęły jej imię w proteście. Hannah wybuchła śmiechem. - Zrozumiałam, Kate. Porozmawiasz z Sylvią, ale nie chcesz, żebym rzuciła się w jej kierunku. Kate wyszczerzyła zęby. - Powinnam wiedzied, że mnie drażnisz. - Kto powiedział, że nie zamierzałam? Sylvia stawia płed kobiet w złym świetle. Tłumaczenie: aksela

26

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate potrząsnęła głową. - Hannah Drake, zaczynasz zachowywad się jak spragniona krwi, mała wiedźma. Myślę, że Jonas ma na ciebie zły wpływ - dotknęła delikatnie policzka Abbey. - Nawet do tego nie możemy użyd naszych darów, żeby zrobid coś dobrego. Hannah zrobiła minę. - Jonasowi dobrze zrobi ściganie kapelusza. Odciąga go to od stawania się aroganckim i despotycznym. I kto wie, jak dobrą lekcję dostałaby Sylvia Fredrickson, gdybym trochę ją nakręciła - zanim pozostałe siostry mogły coś powiedzied, zaśmiała się lekko. - Nie zamierzam zrobid jej nic okropnego. Wprost uwielbiam was z wyrazami twarzy nadchodzi-Hannah. Kate szturchnęła Abbey, ignorując złośliwy uśmiech Hannah. - Zgadnij, co będę jutro robiła? Matthew Granite zgodził się zerknąd na stary młyn ze mną jutro. Mam nadzieję, że żaden z jego braci nie będzie w pobliżu, aby się ze mnie śmiad. I może zauważy, że jestem dorosłą kobietą, a nie niezdarną nastolatką. Myślicie, że fakt, że podróżowałam po całym świecie i jestem spełnioną pisarką zaimponuje im, ale patrzy na mnie w ten sam sposób jak w szkole. Hannah i Abbey wymieniły szybkie, pełne obaw spojrzenia. - Kate, masz zamiar spędzid z nim popołudnie? Naprawdę tego chcesz? – spytała Abigail. Kate przytaknęła. - Lubię jego towarzystwo. Nie pytajcie, dlaczego. Po prostu tak jest. - Kate, nie byłaś w domu od lat. Matthew ma pewną reputację – powiedziała Abigail, wahając się. – Jest zawsze przy tobie spokojny, i jest bardzo czarujący, ale on jest… - zamarła i spojrzała w kierunku Hannah. - Co? Jest kobieciarzem? Przypuszczam, że mężczyzna w jego weku umawia się na randki. – Kate przeszła przez pokój i dotknęła jednej z siedmiu pooczoch, które zwisały w gzymsu kominka. Pozwoliło jej to ukryd uczucia przed siostrami. – Wiem, że był w związkach. - Właśnie o to chodzi, Kate. On nie był w związkach. W najlepszym przypadku krótkotrwałe znajomości zakooczone w łóżku. Kobiety uważają go za czarującego i Tłumaczenie: aksela

27

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

tajemniczego, a on uznaje je za irytujące. Poważnie, Kate, nie zakochaj się w nim. Wydaje się byd w porządku, ale zachowuje się jak jaskiniowiec. Był tak długo w wojsku, pracował tajnie dla sił specjalnych i oczekuje, że każdy podporządkuje się jego rozkazom. To chyba dlatego nie imponują mu twoje podróże. Proszę, nie zakochaj się w nim – błagała Hannah. – Nie zniosłabym, gdyby cię zranił, Kate. - Więc jesteś aż tak pewna, że on nie zakocha się we mnie? Kilka minut temu powiedziałaś, że myślisz, że może mu się podobam – Kate starała się pilnowad, aby jej głos brzmiał całkowicie neutralnie, podczas gdy odczuwała osobliwy ból w środku. – Nie potrzebuję ostrzeżenia. Mężczyznom jak Matthew nie podobają się kobiety takie jak ja – wzruszyła ramionami. – Nie przeszkadza mi to. Potrzebuję samotności, zawsze. I nie mam olbrzymiej ilości czasu, którego mogłabym poświęcid na związek. - Co masz na myśli, że Matthew nie zainteresuje się kobietą taką jak ty? – Abbey była obrażona. – O czym ty mówisz, Kate? Kate pociągnęła kolejny łyk herbaty i uśmiechnęła się do sióstr znad brzegu filiżanki. - Nie martwcie się, nie współczuję sobie. Wiem, że jestem inna. Urodziłam się taka. Każda z was wyróżnia się. Wyglądem, osobowością, nawet ty, Hannah, będąc tak boleśnie nieśmiałą, sposobem, w jaki witasz życie. Żyjecie tym. Nie pozwalacie swoim słabościom i wadom stawad wam na drodze. Ja jestem widzem. Ja czytam o życiu. Ja badam życie. Znajduję kąt w pomieszczeniu i wtapiam się w niego. Mogę byd niewidzialna. To jest sztuka, a ja jestem w tym dobra. - Podróżowałaś po całym świecie, Kate – zauważyła Hannah. - Tak, a mój agent i wydawca usuwali wszelkie przeszkody z mojej drogi. Nie musiałam pytad, wszystko było już dla mnie zrobione. Matthew jest tak jak reszta z was. Urodził się, aby byd bohaterem, przychodzid na ratunek, obnosid się ze swoimi ranami. Potrzebuje kogoś, kto pragnąłby tego samego. Ja urodziłam się jako obserwator. Może dlatego mam możliwośd widzenia czasami cieni. To jest częśd mnie. Niebieskie oczy Hannah wypełniły się łzami.

Tłumaczenie: aksela

28

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nie mów tego, Kate, nigdy tego nie mów - owinęła ramiona wokół Kate i przytuliła ją mocno, nie dbając, że rozlało się na nią trochę herbaty. - Nie wiedziałam, że tak się poczujesz. Jak mogłam nie wiedzied? - uścisnęła ją mocniej. - Kochanie, nie bądź przeze mnie smutna. Nie rozumiesz. Nie jestem tym przejęta. Moim światem są książki. Zawsze były. Kocham słowa. Kocham żyd w mojej wyobraźni. Nie chcę wspinad się na górę. Uwielbiam uczyd się, jak jest zbudowana. Uwielbiam rozmawiad z ludźmi, którzy to robią, ale nie chcę doświadczad, jak to jest naprawę. Moja wyobraźnia zapewnia wspaniałą przygodę bez ryzyka czy niewygody. - Katie - zaprotestowała Abbey. - To prawda. Zawsze podobał mi się Matthew Granite, ale jestem zbyt rozsądna, aby zrobid ten błąd i uwierzyd, że cokolwiek mogłoby między nami byd. On jest niezależny. Pamiętam go zawsze w centrum każdej ciężkiej gry sportowej zarówno w szkole średniej jak i na studiach. Wyczyniał wiele szalonych rzeczy, od służby jako komandos po skoki spadochronowe dla zabawy – zadrżała. – Ja nawet nie nurkuję. On spływa górskimi rzekami i wspina się na skały dla relaksu. Ja czytam dobrą książkę. Bynajmniej do siebie nie pasujemy, ale wciąż mogę myśled, że jest gorący. - Jesteś pewna, że chcesz spędzid z nim czas? – spytała Abbey. Kate wzruszyła ramionami. - To co chcę zrobid to spojrzed na mozaikę i sprawdzid, czy mogę dostrzec cienie na ziemi, tak jak Hannah. - Może cała nasza trójka mogłaby odkryd, co się dzieje - zgodziła się Hannah. Podążyła za Kate do wejścia, spoglądając przez ramię na Abigail. - Czy Joley nie brzmi przepięknie? Wysłała nam świąteczną płytę. Mówiła, że może uda jej się wpaśd do domu na Boże Narodzenie. - Mam nadzieję - powiedziała Abbey. - Czy Elle albo Libby dzwoniły? - Libby jest w Południowej Ameryce - powiedziała Hannah. - Myślałam, że mówiłaś, że jest w Kongo - przerwała Kate. Hannah roześmiała się.

Tłumaczenie: aksela

29

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Była w Kongo, ale wezwali ją do Ameryki Południowej. Zadzwoniła zaraz po wstrząsie. Jakieś małe plemię w lesie deszczowym ma jakąś zagadkową chorobę i poprosili Libby, żeby przyleciała tam natychmiast, żeby im pomóc, co oczywiście zrobiła. Powiedziała, że to będzie trudne, ale nie ma znaczenia, co, i tak wraca do domu na święta. Myślę, że musi z nami pobyd. W jej głosie słychad było zmęczenie. Duże. Powiedziałam jej, że możemy się zebrad i zobaczyd, czy uda nam się wysład jej trochę energii, ale się nie zgodziła. Przekazała mi, że mam oszczędzad siły i bardzo uważad - zrelacjonowała Hannah. Abbey i Kate przestały nagle chodzid. - Jesteś pewna, że Libby nas nie potrzebuje, Hannah? - spytała Kate. - Wiesz, co może ją spotkad. Leczy ludzi w najgorszych warunkach i to całkowicie wyczerpuje jej energię. Podróżowanie na takich dystansach przy małej ilości snu wcale nie pomaga. - Nie zgodziła się - powtórzyła Hannah. - Słyszałam znużenie w jej głosie. Bez wątpienia potrzebuje powrotu do domu, przegrupowania i odpoczynku, ale nie czułam, że jest w niebezpiecznym stanie - uklękła na podłodze na stopach mozaiki jej babci i jej sióstr, w którą włożyły tyle ciężkiej pracy. Ulga napełniła Kate. Libby zawsze wymagała od siebie zbyt dużo, a jej zdrowie bardzo na tym cierpiało. Libby była za małą, za słabą, za kruchą kobietą, która popycha się w kierunku innych. Libby pracowała dla Centrum Kontroli Chorób i podróżowała po całym świecie. - Musimy ją obserwowad - powiedziała miękko Kate, myśląc na głos. To był jeden z najbardziej lubianych talentów sióstr, możliwośd bycia w łączności z każdą z nich, niezależnie jak daleko były od siebie fizycznie. Mogły się zobaczyd i wysyład energię tam i z powrotem, kiedy zaistniała taka potrzeba. Kate uklęka za Hannah przy wejściu. Kate zawsze odczuwała strach, gdy patrzyła na dzieło na podłodze. Mozaika zawsze wydawała się jej byd ożywiona energią. Ktokolwiek na nią spojrzał czuł, jakby wpadał do innego świata. Głęboki błękit morza naprawdę był oceanem w niebie. Gwiazdy wybuchały i płonęły. Księżyc był świecącą srebrną kulą. Kate nachyliła się bardziej ku mozaice, żeby zbadad zielenie, brązy i szarości, które tworzyły matkę ziemię. Tłumaczenie: aksela

30

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Jedynie głos Joley rozlewał sie po pokoju, potem topniał gdzieś daleko w ostatnich nutach, by wrócid do pokoju całkowicie cichy. Trzy siostry połączyły dłonie. Małe wyładowania elektryczne opadały łukiem od jednej do drugiej. W słabo oświetlonym pokoju energia pojawiała się jako postrzępiony bicz światła taoczący między trzema kobietami. Moc wypełniła pomieszczenie, energii było wystarczająco, by poruszały się zasłony w oknach tak, że materiał falował i się wyginał. Kate utrzymywała wzrok skupiony na ciemniejszych, ziemistych odcieniach. Coś się poruszyło, na dole bliżej brzegu mozaiki, w głębszych skałach. Poruszało się wolno, czerniejący cieo, prześlizgujący się z jednego miejsca na drugie. Miało serpentynę, przebiegły sposób poruszania się, zmieniając brzegi od góry do powierzchni, jakby chciało się wydostad. Kate pozwoliła sobie oddychad powoli, wdychając powietrze głęboko, by wypełniło płuca i pozwoliła ciału odejśd. To był jedyny sposób, żeby przejśd do świata cieni, który był widoczny dla większości ludzkich oczu. Natychmiast

poczuła

niechęd,

wynaturzoną

skargę,

przenikliwą

i

zdeterminowaną, będącą zaostrzoną przez dużą ilośd zasilanych przez naturę zemst. Zgiełk był przytłaczający, wirowała I gotowała się w niej złośd. Podkradł się bliżej niej, świadomośd jej obecności dawała mu coś w rodzaju złośliwego zadowolenia. Pozostawała spokojna, starając się dostrzegad ciemne moce w głębszych cieniach, ale były zbyt zmieszane. - Kate! - Hannah potrząsnęła ją mocno, łapiąc ją za ramiona i kołysząc, dopóki jej głowa nie odchyliła się z powrotem na szyję. Abbey wyszarpnęła Kate znad mozaiki, biorąc jej ciężar na siebie. Nastąpiło długie milczenie, w czasie którego przylgnęły do siebie, dysząc ciężko i będąc bliskie łez. Pisk dzwoniącego telefonu wystraszył je. - Sarah - powiedziały jednocześnie i z ulgą zaczęły się śmiad. Abbey doskoczyła do telefonu, żeby odebrad. - Nagadam Sarah na was - ostrzegła Kate. - I będziecie w dużych kłopotach. Kate złapała rękę Hannah, próbując uśmiechnąd się na złowieszcze pogróżki Abbey. Tłumaczenie: aksela

31

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Czułaś to, Hannah? - wyszeptała. - Czułaś, że po mnie idzie? - Nie możesz znów zanurzyd się w tym świecie, Kate. Nie z tym czymś. Nie mogłam wyczytad, co to jest, ale musisz trzymad się od tego z daleka - Hannah ścisnęła mocniej Kate. - Wiem, że to lubi, gdy się tego ciągle boi, Katie. Nie mogę pełnid obowiązków w tłumie, bo energia tak wielu ludzi mnie wyczerpuje. Ich emocje bombardują mnie dopóki nie pomyślę lub złapię oddech. Ochraniacie mnie, zawsze to robicie. Chciałabym móc zrobid dla was to samo. Kate uśmiechnęła się i nachyliła, żeby pocałowad Hannah w policzek. - Już dawno zaakceptowałam moje ograniczenia, Hannah, i nigdy nie żałowałam mojego wyboru stylu życia. Mogę kontrolowad środowisko i to dla mnie działa. Nie miałam potrzeby robid tych wszystkich rzeczy, które ty chciałaś robid w życiu. Mój świat jest budowany ostrożnie i ma wielkie mury, by mnie chronid. Jesteś o wiele bardziej otwarta na atak. Będę uważad, Hannah. Nie jestem ryzykantką. Nie musisz martwid się, że zacznę szukad odpowiedzi bez was. - Katie! - zawołała Abbey. - Sarah chce z tobą obgadad kilka rzeczy. Przyniosła telefon. Kate ścisnęła Hannah jeszcze raz. - Wszystko będzie dobrze, obiecuję ci, kochanie. Jest gwiazdka. Większośd ludzi wraca do domu i my spędzimy najlepszy czas w życiu, tak jak zwykle robimy, będąc razem.

Tłumaczenie: aksela

32

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 3 Większa niż wyczuwalna w powietrzu zimnica Po ucieczce od dawnych znaków - radości z odkrycia.

Matt stał obok dużej daglezji, udekorowanej setkami ozdób i kolorowych światełek. Wysokie drzewo rosło w odległości jardu od klifów, przed domem. Był to jeden z najpiękniejszych widoków, jakie kiedykolwiek zobaczył, ale bladło ono w porównaniu z Kate. Stała na ganku, trzymając w dłoniach szklaną kulkę ze śniegiem i uśmiechała się do niego. Jej oczy były zielone jak morze, a jej długie, gęste włosy były skręcone w jakiegoś rodzaju misterny węzeł, który powodował, że pragnął wyjąd każdą szpilkę i zobaczyd sploty włosów wolne. Wszedł na ganek i podał jej rękę. - W którym miejscu na świecie znalazłaś tę kulę? Wnętrze wygląda zupełnie jak twój dom i ta choinka. Podała mu kulę. Dwie z jej sióstr stały razem z nią na ganku, patrząc na niego z poważnymi wyrazami na twarzach. Był zbyt zajęty wpatrywaniem się w Kate, aby do dostrzec. Jego dłonie zamknęły się za ciężkiej kuli, jego palce musnęły jej. Elektryzujące mrowienie przemknęło po jego rękach. Prawie natychmiast szklana kula nagrzała się w jego dłoniach. - Dzieo dobry, paniom. - Cześd Matt – przywitała się Hannah. Abbey kiwnęła do niego. Chociaż wiele wysiłku włożył, aby doprowadzid się do czystości po pracy, szorując dłonie przez dobre pół godziny, aby pozbyd się brudu pod paznokciami, zauważył, że nie w pełni mu się powiodło. Jego paznokcie wydawały się oświetlone dziwnym blaskiem pochodzącym z wnętrza szklanej kuli. Światełka na drzewie zabłysły niespodziewanie wewnątrz kuli, kiedy przedziwna biała mgła zaczęła kręcid się wkoło. Zafascynowany, przyglądał się kuli pod każdym kątem, próbując zobaczyd, jak to włączył, ale nie znalazł żadnych baterii ani wyłącznika. Zbliżając kulę bliżej , dostrzegł jak dziwny, ciemny cieo nabiera kształtów u podstawy drzewa i skradał się

Tłumaczenie: aksela

33

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

ścieżką w kierunku domu. Jego ciało zareagowało, w gotowości, kiedy patrzył, jak cieo porusza się ukradkiem. - Ta rzecz jest przerażająca – podał kulę Hannah i chwycił Kate pod rękę rozmyślnym gestem, podkreślając swoje prawa. Deklarując intencje. Jego palce owinęły się wokół jej szczupłej ręki, a jego serca właściwie wyskoczyło mu z piersi. Miała na sobie koronową, białą koszulę, która przywierała do jej krągłych piersi i zostawiała jej przedramiona nagie. Opuszkiem kciuka pogładził jej skórę, aby poczud jej gładkośd, niczym płatków kwiatów. Zadrżała, a on przysunął się bliżej, aby zasłonid ją od bryzy dochodzącej znad morza. Pożegnali się z jej siostrami i skierowali do samochodu. Kate odchrząknęła. - Doceniam to, że przyjechałeś po mnie, Matthew. Mogliśmy się spotkad już na miejscu. - To bez sensu, Kate, skoro oboje jedziemy do tego samego miejsca i jesteś mi po drodze. Myślałem, że przedyskutujemy plany remontu podczas obiadu, kiedy skooczylibyśmy przegląd młyna – otworzył drzwi swojego mustanga kabrioletu. Dach był dla bezpieczeostwa założony. -Co zrobisz z tą szklaną kulką? - Wywieszamy nasze ozdoby. Hannah zniosła kulkę ze strychu i wyczyściła szkło. To świąteczna tradycja w naszej rodzinie i życzyliby jej innym. - Co to był za dziwny ciemny cieo poruszający się w kuli? Kate odwróciła się nagle w kierunku domu. Matt stał blisko niej, trzymając otwarte drzwi mustanga, a ona uderzyła nosem w jego pierś. Na jedną chwilę stała tam z oczami zamkniętymi, oddychając głęboko. Poczuł jej oddech na skórze, który przeniknął do jego kości. Czubki jej piersi musnęły jego klatkę, wysyłając ogieo przez jego krwiobieg i umieszczając gęsty żar w dole brzucha. Pachniała cynamonem i ziołami. Pragnął wziąd ją w ramiona i pocałowad ją właśnie tu. Tuż przed jej siostrami. - Matthew – po raz pierwszy, od kiedy pamiętał, Kate zabrakło oddechu. – Co robisz?

Tłumaczenie: aksela

34

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Zauważył, że otoczył ją ramionami. Trzymał ją uwięzioną w objęciach, a jego ciało stwardniało i było pełne naglących pragnieo. Zaklął pod nosem i puścił ją, odwracając się od niej. - Myślałem, że wsiadasz do samochodu – nawet dla niego jego głos brzmiał szorstko. Nigdy nie pragnął kobiety, tak jak Kate. Nie czuł się spokojny, chociaż tego chciał. Nie czuł się miły i czarujący, kiedy zazwyczaj z łatwością mu to przychodziło. Czuł się roztrzęsiony, niespokojny i obolały jak diabli. Ogarnęło go szalone pragnienie, aby podnieśd ją i zamknąd w swoim samochodzie, prymitywne, sprzeczne z jego naturą pragnienie kiedy wydawał się byd za skraju rozpadu. - Naprawdę widziałeś cieo w kuli? – spytała. – Co on robił? To była ostatnia rzecz, jaką oczekiwał od niej usłyszed i wysłało chłodny dreszcz wzdłuż jego kręgosłupa. - Nie mogę powiedzied, co to było. Ciemny cieo poruszał się od podstawy drzewa ścieżką w kierunku ganku domku. To twój dom w tej kuli, prawda? Była tam para lub mgła zamiast płatów śniegu wirująca wokół. To dawało przedziwny efekt. Kate rzuciła okiem na siostry. Hannah umieściła ostrożnie kulę na poręczy ganku i oddaliła się od niej. Wewnątrz szkła, ciężka mgła wirowała. Światełka z maleokiej choinki świeciły dziwną pomaraoczą i czerwienią przez mgłę, jak gdyby przypominały ogieo. Matt zerknął na siostrę Kate uważniej. Mieszkał w Sea Haven przez całe swoje życie. Słyszał dziwne rzeczy na temat sióstr Drake. Znajdując się bliżej nich, czuł siłę i energię buzującą w powietrzu, emanującą z nich. Moc wypełniała przestrzeo wokół nich, dopóki nie odetchnął nią. Hannah uniosła ręce i wiatr napłynął od strony morza. Wraz z miękkimi głosami, których słowa były niemożliwe do rozpoznania, ale śpiew był melodyjny i harmoniował się z ziemią. Dziwne światło w kuli zmniejszało się, nikło, aż pozostał jedynie słaby, miękki blask. Głosy wiatru trwały nadal, aż w koocu światła za szkłem zamigotały i zniknęły, pozostawiając na werandzie jedynie idealną, zwykłą, świąteczną ozdobę. Chłodny wiatr przemknął wokół nich. Matt posmakował soli z morza. Spojrzał w dół na swoje palce, owinięte wokół ręki Kate. Przyciągnął ją do siebie bliżej, chroniąc, bez zastanowienia i wyraźnego powodu. Wiedział, że powinien ją puścid, ale Tłumaczenie: aksela

35

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

nie mógł sobie na to pozwolid. Jej smukłe ciało drżało, przepełnione mocą lub strachem, Matt nie był pewien czym, ale nie miało to dla niego znaczenia. Kate spojrzała na niego. - Nie mogę wyjaśnid, co właściwie stało się z szklaną kulką. - Nie wymagam wyjaśnieo. Po prostu chciałbym, abyś wreszcie znalazła się w moim samochodzie. Uśmiechnęła się do niego. - Dziękuję, Matthew. Naprawdę doceniam to - widocznie odprężyła się i pozwoliła mu pomóc usiąśd na ciepłych, skórzanych siedzeniach. Kate czuła się bardzo mała siedząc obok niego. Wewnątrz samochodu, wydawał się ogromny i potężny. Jego barki były wystarczająco szerokie aby otrzed się o nią w ograniczonej przestrzeni mustanga. Kiedy nabrała powietrza, uchwyciła jego męski zapach, który przedostał się głęboko do jej płuc. Przez chwilę kręciło się jej w głowie. Sprawiło to, że chciała zaśmiad się głośno na samo myśl o tym. Kate Drake oszalała na punkcie zapachu mężczyzny. Żadna z jej sióstr w to nie uwierzy. Samochód pokonywał kolejne zakręty na drodze wzdłuż wybrzeża z precyzją i łatwością, płynąc na zakrętach, że odprężyła się na trochę. Przebywanie w pobliżu Matta zawsze sprawiało, że czuła się bezpiecznie. Nie wiedziała dlaczego, ale nie zamierzała dłużej tego kwestionowad. Spojrzał na nią. - Czy przeszkadza ci, że ludzie wciąż rozmawiając o twojej rodzinie? - Rozmawiają, ale w ten dobry sposób – zauważyła Kate. - Wiem o tym. Jesteście skarbami tego miasta, ale czy nie przeszkadza ci to? Kate uśmiechnęła się do niego. - Jedynie ty mógłbyś zadad mi takie pytanie – westchnęła. – Nie powinno mi to przeszkadzad. Jesteśmy inni. Nie możemy całkowicie tego ukryd i ludzie oczywiście rozmawiają o naszej odmienności. Dorastałyśmy tu, więc każdy nas zna i w jakimś stopniu chroni nas przed obcymi. Ale tak, jest to dla mnie kłopot, że ludzie są zawsze tak wiadomi tego, że jesteśmy w pobliżu – nigdy nie mówiła o tym głośno, nawet siostrom. Tłumaczenie: aksela

36

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Brakowało mi ciebie, kiedy włóczyłaś się po całym świecie, Kate. Cieszę się, że zdecydowałaś się wrócid do domu. Jej uśmiech powiększył się. - Ale z ciebie flirciarz, Matthew, nawet ze mną, a znam cię przez całe moje życie. Nie uspokoiłeś się za wiele od czasu swoich dzikich dni na studiach. Kiedy byłam w szkole średniej, wszystkie dziewczyny mówiły, że jesteś legendą Stanford. - Cóż, nie jestem. Powinienem pójśd na studiach daleko stąd, a nie tylko kilka godzin jazdy. To mogłoby ukrócid plotki. I nie jestem flirciarzem – powiedział stanowczo. Chciał zatrzymad samochód i po prostu patrzed na nią. Dotknąd jej miękkiej skóry i całowad ją przez godziny. W chwili, gdy te myśli pojawiły się w jego głowie, jego ciało stwardniało w oślepiającym, bolesnym pragnieniu. Nie mógł przebywad obok niej i sprawid, aby nie reagował na nią. Był dorosłym mężczyzną i jego ciało reagowało na nią jak gdyby był nastolatkiem. - Matthew, ty flirtujesz z każdą. I twoja reputacja jest okropna. Gdybym o tym nie wiedziała, poczułabym się zmartwiona. - Nikt o mnie nie rozmawia. Zaśmiała się miękko. - Mogę opowiedzied ci historię o tobie i Janice Carlton z pamięci, aż tyle razy ją słyszałam. Jęknął. - Wciąż o tym się mówi? To się zdarzyło tak dawno. Byłem na przepustce, ile to musiało byd? Sześd lat temu? Wpadłem na nią w barze, była pijana, Kate. Nie mogłem jej tak zostawid. - Więc jak jej bluzka wylądowała w krzakach przed sklepem spożywczym? Matt rzucił na nią okiem. - Dobra, przyznaję, to była jej bluzka. Ale daj spokój, Kate, nie byłem w szkole średniej. Daj mi trochę czasu na dorośnięcie. Była pijana jak szewc i zaczynała ściągad cichy w chwili, gdy jechaliśmy ulicą. Wyrzuciła bluzkę i to samo miała zrobid ze stanikiem, ale powiedziałem, że zostawię ją na chodniku, jeśli to zrobi. Zawiozłem ją prosto do domu. A powodem, dlaczego nie znana była moja wersja wydarzeo jest to, Tłumaczenie: aksela

37

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

że nie lubię mówid o kobietach, które rzucają się na mnie, gdy są pijane. W przeciwieostwie do tego, co usłyszałaś, moja matka wychowała mnie na dżentelmena. Może jesteśmy nieco szorstcy w obyciu, ale Granite’owie mają kodeks honorowy. Mustang wjechał płynne na drogę prowadzącą do starego młyna, znajdującego się na klifie, nad Jaskinią Morskiego Lwa. Matt podjechał prosto brudną drogą do wysokiego, drewnianego budynku i zaparkował. Wyłączył silnik i oparł ramię o oparcie jej fotela. Ocean uderzał w klify, ponadczasowym rytmem, które zdawało się byd echem bicia jego serca - Większośd historii o mnie nie jest prawdziwa, Kate. Kate wpatrzyła się przed siebie w stary budynek. Znaczna częśd drewna została zniszczona przez morską sól. Farba już dawno odpadła, pod naporem wiatru. Uwielbiała patrzed na młyn, sposób, w jaki pasował do klifu, fragment przeszłości, który ona chciała przenieśd do przyszłości. Wzięła głęboki wdech, uspokajając się i odwróciła się, aby wprowadzid Matta. Z bliska Matt Granite był olbrzymim mężczyzną z falującymi, wyrazistymi mięśniami i silną, upartą szczęką. Jego usta były czymś, w co zbyt długo się wpatrywała i o czym za wiele marzyła, a ich kształt wślizgnął się do jej powieści i zachował w kilku bohaterach. Jego oczy były niesamowite. Mogły byd szare, ale był bardziej srebrne, zaskakujący kolor, który sprawiał, że jej serce wykonało potrójny fikołek. Miał gęste, ciemne włosy, które prosiły się o to, aby przebiegła palcami między nimi i miał je dłuższe niż większośd mężczyzn. Kate czuła się nieco słabo, kiedy patrzyła na jego twardo umięśnioną pierś, wówczas podniosła wzrok na jego błyszczące, srebrne oczy. - Niech to szlag, Matthew, przez cały ten czas myślałam, że znajduję się w obecności wspaniałości – zdołała wyczarowad beztroski śmiech. – To nie jest miłe z twojej strony, zniszczenie kobiecych iluzji. Zamarł. - Nie powiedziałem, że nie byłem niegrzecznym chłopcem z Sea Haven. - Myślałam, że Jonas Harrington był niegrzecznym chłopcem z Sea Haven. Tłumaczenie: aksela

38

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt wyglądał na urażonego. - Nigdy nie byłem na drugim miejscu – jego dłoo uniosła się, niespodziewanie obejmując ją za kark. Kate była pewna, że jej serce podskakuje w uderzeniach. Jego dłoo była wielka i jego palce z łatwością otoczyły jej szyję, jego kciuk uniósł jej głowę tak, że była zmuszona spojrzed w jego płonące, głodne oczy. To była ostatnia rzecz, jaką Kate spodziewała się zobaczyd i intensywnośd tego zszokowała ją. - Matthew – wykrztusiła jego imię z niewielkim protestem. To nie był dobry pomysł. Oni nie byli dobrym pomysłem. Po prostu obniżył głowę i wziął w posiadanie jej usta. Jego pocałunek był wszystkim, ale na pewno nie był łagodny. Przyciągnął ją bliżej, spragniony mężczyzna pochłaniający ją gorącymi, natarczywymi pocałunkami. Oddech utknął w jej płucach i każde zakooczenie nerwowe w jej ciele krzyczało na nią. Elektrycznośd przemykała między nimi, od Matta do Kate i z powrotem. Ogieo pędził po jej skórze, roztapiając ją w środku. Objął władzę, całując ją głodnie, gorąco, jego język pojedynkował się z jej, domagając się odpowiedzi, którą odnalazła w sobie, dając. Jej ramiona otoczyły się wokół jego szyi, jej ciało naciskało na jego żar. Czuła tak wiele ognia, tak wiele magii, że nie mogła jasno myśled. Dźwięk klaksonu sprawił, że Kate odskoczyła od niego. Matt zaklął i rzucił okiem na drogę, aby zobaczyd jak jego bracia machają, wygwizdują i krzyczą, kiedy ich mijali. - Cholerni idioci – powiedział, ale w jego głosie było tak wiele uczucia, że nie sposób było tego nie zauważyd. Kate przycisnęła drżącą rękę do jej opuchniętych warg. Jej skóra była obtarta i płonęła przez ciemny cieo na jego szczęce. Nie miała odwagi zerknąd w lusterko, ale wiedziała, że wygląda tak, jak gdyby się dokładnie całowała. - Ocalili nas. - Może ocalili ciebie, ale ja jestem w poważnych kłopotach, kobieto – i niech szlag wszystko trafi, był. Co było w tej kobiecie, co sprawiało, że tracił kontrolę, gdziekolwiek by nie był w jej pobliżu. Czy naprawdę była czarownicą? Miał zamiar Tłumaczenie: aksela

39

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

powiedzied kilka słów swoim braciom, kiedy ich dorwie w swoje ręce. Nie ucieszyłoby go nabijanie się z niego, że dał się złapad na migdaleniu się jak nastolatek z Kate Drake. Nie polepszyło sytuacji to, że zobaczył mijającego ich powoli Jonasa Harringtona, z pewnością obserwującego ich. Przeklęty Danny i jego radio. Gdyby byli bardziej ostrożniejsi, nie rozniosłoby się to po całym Sea Haven, a ostatnią rzeczą jakiej chciał to ucieczka Kate przed nim z powodu plotek. Dotknął zaczerwienionej twarzy Kate. Jej delikatna skóra była obtarta z powodu jego zarostu. - Powinienem się ogolid, Katie, przepraszam, nie planowałem całowad cię – niech będzie, tak, chciał ją pocałowad. Miał nadzieję, że ją pocałuje. Właściwie, wylądował wczoraj na kolanach, kiedy nikt nie widział i prosił o świąteczny cud, ale nie musiała wiedzied, jak bardzo jej pragnął. Sposób w jaki powiedział Katie sprawił, że jej serce wywróciło się, wysyłając milion motylków latających w jej brzuchu. - Nie przeszkadza mi to. Ujął jej twarz w swoje ręce. - Mnie przeszkadza. Powinienem był obchodzid się z tobą uważniej – nagle puścił ją i otworzył drzwi. To byłą jedyna bezpieczna rzecz, jaką mógł zrobid, kiedy wyglądała ona tak kusząco. Chłód znad morza szybko wypierał ciepło ich ciał z wnętrza samochodu. Kate nie chciała czekad, aż obejdzie samochód i otworzy jej drzwi. Była zbyt wstrząśnięta, zbyt zszokowana swoją reakcją na niego. To było tak do niej nie podobne. Praktyczna Kate zrobiła tak okropny błąd i nie mogła go cofnąd. Wciąż mogła poczud jego smak, wciąż jego zapach trzymał się jej ciała, wciąż czuła potężne, niespokojne napięcie, potrzebę tak podstawową jak głód i pragnienie. Stała na wietrze i uniosła twarz, mając nadzieję, że jej skóra ochłodzi się, a szalejąca w niej potrzeba uspokoi się. Matt wziął ją za rękę i zaprowadził nierówną, zniszczoną dróżką do budynku. Nie sprzeciwiała się ani nie uciekła.

Tłumaczenie: aksela

40

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Konstrukcja jest zdrowa – zapewniła go, otwierając drzwi. – Chciałabym zachowad z oryginalnego budynku tak wiele, jak tylko się da, kiedy będę remontowała. Myślałam o zewnętrznych tarasach z jakąś ochroną przed wiatrem w słoneczne dni i tarasie zakrytym, olbrzymiej powierzchni z krzesłami i małymi stolikami do czytania i picia kawy, czekolady lub czegokolwiek innego. Jest tu duży kamienny kominek, przy którym było biuro. Chciałabym to również zachowad, jeśli to możliwe. Kate ukryła swój niepokój mówieniem, wskazując na proste cechy, które chciałaby zachowad i wymieniając problemy z przestrzenią, o których wiedziała. Była świadoma, że Matt trzyma dobrze jej dłoo. Dwa razy próbowała jakby mimochodem rozdzielid się, ale on pociągnął ją przez pokój, aby sprawdzid uszkodzony fragment drewna przy fundamentach. - Dokąd te schody prowadzą? – otworzył zwisające drzwi i zajrzał w dół w ciemne wnętrze. Schody wydawały się byd bardzo strome i w połowie uszkodzone. Był pewien, że ściany były pokryte brudem. – Jest tu światło? - Tak jakby – powiedziała Kate. – Jest nad drugim stopniem. Nie mogę dosięgnąd łaocucha. - Dlaczego nie ma go na górze? – pociągnął ostrożnie za łaocuch, w połowie oczekując, że światło eksploduje. Zapaliło się, ale było ono mgliście żółte i wydawało dziwne dźwięki.- Co to? - Nie wiem, ale strażak zapewnił mnie, że jest tu bezpiecznie – uśmiechnęła się do niego. – Czy jeden z twoich braci nie jest elektrykiem? - Trochę potrwa, zanim będziemy go potrzebowad – powiedział Matt, schodząc po schodach. Schody były wystarczająco solidne, ale nie zamierzał patrzed na ściany. Kilka pęknięd w centralnej części ściany rozchodziło się na wszystkie kierunki, niczym sieci pająka. Zerknął na Kate, unosząc brwi. Potrząsnęła głową. - Trzęsienie ziemi musiało dokonad zniszczeo. To nie wyglądało tak, kiedy byłam tu z pośrednikiem handlu nieruchomościami. W zasadzie schodziłam na dół dwa razy, aby upewnid się, że cały budynek nie zatonie w morzu. Wiem, że nie jest w Tłumaczenie: aksela

41

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

dobrej kondycji, ale to świetna lokalizacja. Jeśli będzie trzeba, zburzę młyn i zacznę od początku. Jeśli uważasz, że to najlepsza rzecz, jaką można zrobid, przyjmę twoją radę, ale wolałabym zachowad oryginalnego budynku tak wiele jak tylko można. - To będzie o wiele więcej kosztowad, niż jest tego warte, Kate – ostrzegł ją. Kate zadrżała, jak tylko zeszli ze schodów do słabo oświetlonej piwnicy. Było o wiele chłodniej niż pamiętała. Zawsze wrażliwa na energie, poczuła lodowatą wrogośd, której przedtem nie było. Rozejrzała się wokół ostrożnie, zbliżając się do Matta dla ochrony. Otoczenie wibrowało z nieposkromioną złośliwą radością. - Matthew, wyjdźmy stąd – szarpnęła go za ramię. Spojrzał na nią szybko. -Co to jest, Katie? – w jego głosie była troska, która ogrzała ją pomimo lodowatego powietrza w piwnicy. – Możesz wejśd na górę a ja się rozejrzę. – Czuł jak drży i wyjął jej z rąk kurtkę i pomógł ją założyd. – Nie zajmie mi to wiele czasu. – Złączył poły kurtki i zasunął je. Jego palce zwlekały przy klapie kurki, po prostu trzymając ją tam, blisko przy nim. Kate potrząsnęła głową. - Czuję, że jest tu niebezpiecznie. Nie chcę zostawid cię samego. Matthew – zawahała się, szukając odpowiednich słów. – Jak dla mnie, nie jest tu w porządku, nie tak, jak było tu wcześniej. – Jego srebrne oczy przesunęły się po jej twarzy. Nagle mrugnął, szybki seksowny gest, który sprawił, że jej serce zabiło głucho. - Szybko się z tym uwinę, obiecuję. Kate podążyła za nim, niechętna aby znaleźd się daleko od niego w ciemniej piwnicy. Była ona długa i szeroka, z brudną podłogą. - Myślę, że używali tego przemytnicy jako magazyn. Znajdują się tam schody prowadzące do zatoczki, przez wąski tunel. Częśd tunelu zapadła się kilka lat temu, ale czytałam w dzienniku mojej babci, że młyn używany był jako magazyn broni, prowiantu i przypraw, które przywoziły łodzie – zacisnęła usta, zdecydowana nie rozpraszad go, kiedy badał ściany i podłogę w piwnicy. - Co to? – Matt zatrzymał się obok dziwnej osłony w brudzie. Miała co najmniej dwa cale grubości i wyglądała jak pokrywa od trumny, chod była owalna.

Tłumaczenie: aksela

42

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Powierzchnia była chropowata i pokryta symbolami, niemożliwymi do odczytanie przez brud. Przez środek pokrywy przechodziło długie pęknięcie. Kate zamarła. - Nie zauważyłam tego przedtem. Musiało byd pokryte brudem. Czy trzęsienie mogło przesunąd tak wiele brudu? – zbliżyła się do tego niechętnie. Zimne powietrze wydobywało się z głębokiej szczeliny. – Nie podoba mi się to, Matthew. - To nie grób, Kate – zauważył, przykucając obok tego i ścierając brud z krawędzi. – To raczej swego rodzaju pieczęd. Przykucnęła obok niego. Strumieo chłodu dotknął jej ręki, kiedy dotknęła rozpadającej się skały. Starła kurz z symboli, starając się rozszyfrowad stare hieroglify. Język był starożytny, ale był on dla niej zbyt znajomy. Jej przodkowie, pokolenia potężnych czarownic używało tych symboli aby porozumiewad się między sobą. Jej matka nalegała, aby się nauczyły tego języka i Kate znała wiele symboli, ale nie wszystkie. - To mówi o wściekłości. Symbole są odłupane i starte. Mogę zrozumied słowa: zapieczętowany do dnia, w którym narodzi się jeden… – przerwała z frustracją, pochyliła się bliżej, próbując odczytad znaczenie słów. - Skąd znasz te symbole? To egipski? – spytał Matt. Kate potrząsnęła głową. - Nie, to rodzinny spadek. Miałyśmy się go wszystkie nauczyd. Myślisz, że może to byd studnia? Matt nie przerwał podkopywania krawędzi pokrywy. - To nie może byd studia, Kate. Może czyjś pomnik? - pchnął ciężką płytę. Skruszyła się ona na krawędziach, ale poruszyła się nieznacznie. - Nie! – Kate złapała rękę Matta, szarpiąc ją mocno. – Nie wiemy, co jest w środku. Coś, co napawa mnie niepokojem. Nie czujesz tej wrogości wylewającej się z szczeliny? – Potknęła się, cofając, pociągając go za sobą, prawie rozciągając ich na ziemi, tak, że musiał złapad ją, kiedy szkodliwy gaz wypłynął ze szpary, która otworzyła się.

Tłumaczenie: aksela

43

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- To tylko gaz, który stworzył się, kiedy coś rozkładało się, zamknięte od dłuższego czasu – powiedział Matt, odciągając ją od szczeliny jak najdalej mógł. Popchnął ją w kierunku schodów. – Czasami gazy sprawiają, że czujesz się źle lub chorujesz, Kate. Nie wdychaj ich. Była blada, jej uczy szeroko otwarte z przerażenia. Wpatrywała się w pokrywę bez ruchu, jedną rękę przyciskając do ust. Matt mógł dostrzec, że cała drży na ciele. Natychmiast objął ją ramionami, przyciągając ją bliżej. Praktycznie zakrył ją całym ciałem, ale nie oderwała spojrzenia od dziwnej rzeczy w piwnicy, zahipnotyzowana żółto- czarną mgłą, która wypływała ze szczeliny. - To nic, Kate. Tylko dziura w ziemi. Prawdopodobnie liczy sobie kilkaset lat – zachował spokój, aby podzielid się nim z Kate, ale wszystko w nim napięło się w gotowości, zaalarmowane. Matthew oczywiście nie mógł czud złośliwego triumfu, który wylewał się z ziemi, unoszącego się ze zwycięstwem, wspaniałym wyczynem. Nie mogła go określid, nie wiedziała, czym to było, ale była przerażona, że uwolnili coś niebezpiecznego. Przerażona, patrzyła, jak ciemna, brzydka mgła krąży wokół pomieszczenia, wtedy przemknęła w górę wzdłuż schodów, ku wolności, zostawiając za sobą lodowate zimno, które owiało ją aż do kości. - Przestao się trząś, Kate. To gaz. To się zdarza ciągle przy tych starych wylotach – Matt nie mógł znieśd jej strachu. – Znajdziemy wiele takich dziur wokół tego miejsca. Nie przechodziłaś przez tunel, prawda? To mogłoby spowodowad wydostanie się tego rodzaju gazów, tak jak z tek szpary. - Czy widziałeś, żeby gaz to robił? Krążył wokół pomieszczenia? - Są tu wiatry, które dostają się od morza, Kate. Nie czujesz tutaj przeciągów? Są one silne. - Muszę spojrzed na te symbole, Matthew. Myślę, że coś było uwięzione pod tą płytą, a trzęsienie naruszyło ją – wiedziała, że brzmi całkowicie bezsensownie. Prawdopodobnie wyszła przed nim na głupka, ale była pewna, że ma rację. Coś było uwięzione pod płytą, coś, co nie powinno wyjśd na świat. Matt badał jej poważny wyraz twarzy, strach w oczach. Tłumaczenie: aksela

44

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Pozwól mi, żebym się upewnił, czy jest bezpiecznie, Kate – łagodnie odsunął ją na bok i przeszedł przez nierówną, brudną podłogę do kruszącej się skalnej płyty. - Bądź ostrożny, Matthew – kiedy spojrzał na nią, żałowała, że nie trzymała ust na kłódkę. Brzmiała coraz bardziej jak paranoik. Powąchał ostrożnie powietrze. Odór był paskudny, ale mógł oddychad bez kasłania. - Myślę, że jest wystarczająco bezpiecznie, Kate. Nie przewrócę się, ani nie czuję, jakbym miał mdled. Nie wiem, co do diabła myślisz, że tu się stało, ale jeśli tak się tego obawiasz, uwierzę w to. Jonas powiedział, żeby nigdy nie wątpid w Drake’ów. Była wdzięczna, że próbuje zrozumied, ale wiedziała, że nie uda mu się. Pochyliła głowę, unikając jego wzroku, bojąc się sposobu, w jaki by na nią spojrzał. Przyklękła obok płyty i pozbyła się delikatnie kurzu, obawiając się że skruszy więcej starej skały. Matt czekał w milczeniu tak długo jak mógł. Słyszał uderzenia morza o podłoże. Echo przedziwnie odbijało się od ścian - Czy ma to dla ciebie jakiś sens? – starał się ukryd zniecierpliwienie w swoim głosie, kiedy jedyną rzeczą, której pragnął to podniesienie Kate i wyniesienie jej z tego miejsca. Kate pochyliła się bliżej, aby odczytad słowa. Siedem sióstr. Siedem sióstr z rodziny Drake. Jej przodków. Przywiązali coś do ziemi, związali jego ducha z szczeliną, aby cos chronid. Nie mogła dokładnie odczytad tej części, ponieważ litery rozmazały się i rozbiły, ale obawiała się, że to mieszkaocy miasteczka są tymi, których należało chronid. Mogła również coś wyczytad o świętach, ogniu i jednym, który narodzi się, który przyniesie pokój. Kate spojrzała na Matta. Nie było sposobu aby ukryd przerażenie w jej oczach i nawet ni próbowała. - Muszę natychmiast wracad do domu.

Tłumaczenie: aksela

45

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 4 Święty wieniec jako oznaka powitania Ku lepszemu wyglądowi na ulicy się skłania.

Matt siedział w samochodzie z włączonym ogrzewaniem i grającą cicho jego ulubioną płytą. Unikalny, namiętny głos Joley Drake szybko wyniósł ją na szczyty list przebojów. Uwielbiał właśnie tą szczególną kolekcję, bo znajdował zazwyczaj w niej coś uspokajającego. Ale teraz nie tak wpływała na niego. Chwycił kierownicę i wpatrzył się w migoczące światełka na choince przed domem na klifie. Mgła zaczynała masowo napływad znad morza, wyciągając białe palce w kierunku lądu i domu, który obserwował. Nie paliły się w nim żadne światła, ale mógł dostrzec migoczące płomyki świec i sporadyczny cieo, który poruszał się za szybą. Drzwi pasażera otworzyły się i Jonas Harrington wślizgnął się na siedzenie obok Matta, zatrzaskując drzwi przed chłodem. - Cholera jasna, Jonas, wystraszyłeś mnie do diabła! – rzucił Matt. Nie zdawał sobie sprawy jak jest podenerwowany, dopóki Jonas nie otworzył drzwi. - Przepraszam za to – Jonas brzmiał tak mile, jak zwykle. Za mile. Matt odwrócił głowę i spojrzał na przyjaciela z dzieciostwa. – Co tu robisz? Jest zimno i nadciąga mgła. Nie śledzisz Kate, prawda? Matt badał twarz przyjaciela. Uśmiechał się, wyglądając przyjaźnie, ale jego czy były chłodne. - Oczywiście, że śledzę Kate. Myślisz, że straciłem zmysły? Ta kobieta należy do mnie. Uśmiechnął się, aby napięcie miedzy nimi pojawiło się znowu. – Ale muszę wymyślid, jak ją do tego przekonad. Co tutaj robisz? I dlaczego nie widziałem świateł twojego samochodu? – zerknął w lusterko i dostrzegł, że Jonas zaparkował cicho za nim.

Tłumaczenie: aksela

46

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Przyjechałem bez świateł, aby cię nie wystraszyd. Co się dziś stało? Dlaczego są zmartwione? – w głosie Jonasa nie było oskarżenia, ale Matt spędził z Jonasem większośd życia i rozpoznał nutę podejrzenia. - Co do diabła chcesz powiedzied, Jonas? Wyksztuś to z siebie i przestad owijad w bawełnę – nastrój zaczął się zaogniad. – Miałem piekielny wieczór a ty nie pomagasz. Jonas wzruszył ramionami. - Już to wykrztusiłem. Są zaniepokojone. Mogę to wyczud. Każda z nich, każda z sióstr. Czy ma to coś wspólnego z tobą i Kate? - Co to za pytanie? Do diabła, tak, pragnę Kate. I tak, zrobię coś, aby ją mied, ale jestem pewny, że nie tknąłbym jej palcem, gdyby mnie nie chciała i nie skrzywdziłbym jej. Czy to jest to, co chciałeś wiedzied? Jonas przytaknął. - To jest to, co chciałem wiedzied. Nie podobałoby mi się skopanie ci tyłka, ale zrobiłbym to, gdybyś skrzywdził te dziewczyny. - Jeślibyś zdołał – Matt postukał palcami w kierownicę, kiedy powoli opuszczało go napięcie. – Co miałeś na myśli, mówiąc, że czułeś, że są zaniepokojone? - Zawsze byłem zdolny wyczud kiedy coś złego dzieje się z Drake’ami. I właśnie teraz coś się dzieje – Jonas ponownie spojrzał na niego chłodnym, oceniającym wzrokiem. Matt potrząsnął głową. - To nie ja, Jonas. Coś dziwnego stało się w starym młynie i Kate była bardzo zmartwiona. Poprosiła mnie, aby zawiózł ją do domu i to zrobiłem – przeczesał palcami włosy, nie raz, lecz dwa razy. – Nie miałem nawet szansy dowiedzied się więcej. Po prostu siedzę tu, próbując zdecydowad, czy mam pójśd do domu i spytad się jej co się stało, czy wrócid do starego młyna i odkryd to samemu. - Tam są! - Jonas wymamrotał brzydkie słowo pod nosem. - Co one, do cholery, sobie myślą, wychodząc w środku nocy, kiedy nadchodzi mgła? Matt dostrzegł jak ciemne peleryny z kapturami wirują wokół trzech sióstr Drake, gdy pospiesznie szły po stopniach. Mgła była ciężka i gruba, inwazja białych Tłumaczenie: aksela

47

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

oparów pokrywała drogę. Matt wyskoczył z samochodu, tracąc je z pola widzenia w zasłonie mgły. Był świadomy Jonasa klnącego pod nosem, utrzymując tempo, gdy skierowali się, by odciąd im drogę zanim dotrą do autostrady. Jonas wygrał z nim w pościgu, łapiąc Hannah za ramię i odwracając szarpnięciem, by stanęła twarzą do niego. - Zwariowałyście? Wyraz twarzy Kate zmienił się z zaskoczonego na zakłopotany, gdy napotkała ich wzrokiem. - Matthew, myślałam, że poszedłeś do domu - obejrzała się z trudem przez mgłę. - Nie powinno cię tu byd. To nie jest bezpieczne. I ciebie też, Jonas. Hannah spojrzała gniewnie na szeryfa. - Czy ktokolwiek powiedział ci kiedyś, że masz okropne maniery? - Czy ktokolwiek przełożył cię kiedyś przez kolano? - skontrował Jonas. - Jeśli uważacie, że to nie jest bezpieczne, dlaczego biegacie po zmroku? Kate wskazała na ciężką ścianę mgły. - To nie tak, że miałyśmy się daleko oddalid. Mamy sprawę do załatwienia, Jonas, i to ważną. - W takim razie powinniście po mnie zadzwonid - Jonas rzucił niecierpliwie. Hannah poruszyła się, jak gdyby chciała coś powiedzied, ale palce Jonasa zacisnęły się na jej ręce. – Jestem naprawdę bardzo, bardzo wściekły teraz, Hannah. Nie pogorszaj sytuacji. - Jonas – głos Kate był pełen prośby. – Nie rozumiesz. - Zatem pomóż mi zrozumied, Kate – rzucił. Matt nagle stanął pomiędzy Jonasem i Kate - Nie sądzę, że musisz z nią rozmawiad w ten sposób, Jonas. Pozwól jej wyjaśnid. Palce Kate otoczyły jego rękę. - Jonas martwi się o nas, Matthew. Prawdopodobnie powinnyśmy zadzwonid do niego.

Tłumaczenie: aksela

48

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt nie chciał, aby dzwoniła do Jonasa – chciał, aby dzwoniła do niego, gdyby działo się coś złego. I właśnie teraz tak było. Nim zdjęła dłoo z jego ramienia, przykrył jej dłoo swoją. - Już tu jesteśmy, Kate. Powiedz nam, co musicie zrobid. Jej morskie, zielone oczy przesunęły się po jego twarzy. Miał wrażenie, że mogła zajrzed w niego głębiej, niż większośd ludzi, ale zawsze tak było z Kate. Zacisnął swój uścisk na jej dłoni. - Kate. Ufasz Jonasowi. On ręczy za mnie. Kate zamknęła oczy na krótko. Matthew Granite był jej mężczyzną marzeo i po tym, jak był świadkiem co naprawdę się dzieje wokół sióstr Drake, nie mogła już dłużej podtrzymywad iluzji jakiegokolwiek związku z nim. Westchnęła i wyprostowała się. Niektóre rzeczy były po prostu bardziej ważne od romantycznych mrzonek. Wzięła głęboki wdech. - Coś się dzisiaj uwolniło, coś wrogiego. Tak myślimy – spojrzała na swoje siostry szukając odwagi nim kontynuowała. – Myślimy, że trzęsienie może to coś obudziło lub przynajmniej dostarczyło szansę do wstania. To był cieo, który widziałeś w kuli, Matt, a ja i moje siostry widziałyśmy go w mozaice. To było bardzo prawdziwe i czuję, że stanowi dla nas zagrożenie - patrzyła na niego, wyraźnie oczekując że roześmieje się. Matt zachował twarz zupełnie bez wyrazu. Wiedział, że Drake’owie są inni, ktoś powiedział, że czynią cuda, ktoś inny, że są prawdziwymi czarownicami. Sea Haven było wylęgarnią plotek a siostry Drake zawsze były na pierwszym planie. Ale nie Kate. Nigdy nie była to Kate. - Więc to wam zagraża, a pierwszą rzeczą, jaką robicie to wychodzicie w środku nocy, kiedy miasto zalała jedna z najgorszych mgieł – rzucił Jonas. – Cholera, Kate, Abbey i Hannah może bez namysłu rzucają się w niebezpieczeostwo, ale ty zazwyczaj działałaś w sposób rozsądny – przyciągnął Hannah z powrotem do siebie, kiedy próbowała oddalid się od niego, wiercąc się. – Nie będę się z tobą bawił, Hannah. Rób tak dalej a zamknę cię na resztę nocy.

Tłumaczenie: aksela

49

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Piękna twarz Hannah promieniowała wściekłością, ale zamiast zwymyślad Jonasa, czego oczekiwał Matt, zaczęła ciężko oddychad. Abbey przyskoczyła do niej. - Oddychaj, Hannah, bardzo powoli. - Hannah potrząsnęła głową, strach wypełnił jej oczy. Abbey wyciągnęła papierową torbę ze swojej torebki i podała siostrze. – Oddychaj przez to. Zaalarmowany, Jonas objął talię Hannah ramionami, aby pomóc jej, kiedy zgięła się, wyraźnie niezdolna do właściwego oddychania. - Co, do diabła, się z nią dzieje? Powinniśmy wezwad karetkę? - Czy mógłbyś przestad przeklinad ją? – rzuciła Abbey. – Bądź ostrożny, Jonas albo zadam ci pytania, na które nie chcesz odpowiadad. - Zamknij się, Abbey, nie próbuj mnie straszyd – warknął Jonas. - Przestaocie, wszyscy, przestaocie – błagała Kate. Widząc niepokój na twarzy Kate, Matt staną bliżej niej i objął ją ramionami. Hannah oddychała przez papierową torbę przez kilka minut i uniosła głowę. Wyglądała, jakby miała się popłakad. - Abbey, jeśli mogłabyś zabrad Hannah do domu, ja poszedłbym z Kate zrobid cokolwiek wszystkie myślicie, że jest to ważne – zaoferował, zanim się powstrzymał. Kate drżała w zimnej mgle. Nie powinna byd za zewnątrz w nocy. Chciał tylko unieśd ją i zaprowadzid ją do jej domu i położyd się z nią obok kominka. Jonas odgarnął blond włosy Hannah, - Wszystko dobrze, laleczko? – wybrane przez niego słowa mogły byd obraźliwe, ale łagodnośd i troska w jego głosie zdawały się byd pełne czułości. Hannah przytaknęła, ale nie spojrzała na żadnego z nich, wciąż wyraźnie walcząc o powietrze. - Może to dobry pomysł, Hannah. Pójdę z Mattem i rozejrzę się wokół, a ty i Abbey przejrzycie dzienniki i sprawdzicie, czy nie ma tam czegoś, co mogłoby nam pomóc to zrozumied – powiedziała Kate. – Matthew, jesteś pewien, że nie masz nic przeciwko? Chcę przejśd się wokół miasta i tylko sprawdzid, co się wokół dzieje. - Nie mam nic przeciwko. Czy będzie ci wystarczająco ciepło? - Jak niebezpieczne to jest, Kate? – zapytał Jonas. Tłumaczenie: aksela

50

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Szczerze, nie wiem – odpowiedziała. – Gdybym tylko wiedziała. Myślałyśmy, że jeśli wyjdziemy razem, wszystkie, byłybyśmy w stanie coś wyczud, ale już to czuję. Myślę, że mogę to wyśledzid. Matt odchrząknął. - Wyśledzid cieo? Jeśli nie byłyby tak poważne, pomyślałby, że to Halloweenowy psikus. Rzucił okiem na dom. Mgła była ciężkim okryciem, niemal zasłaniającym budynek. Dostrzegał lampki choinkowe, ale tylko jako blade, świecące na pomaraoczowo otoczki zniekształcone kocem szarawej bieli. Pozostał milczący. Mgła zmieniała kolor, który pociemniał z bieli w mocną szarośd. Tak jak mgła to zrobiła z kulką śniegu, kiedy podniósł ją, żeby jej się przyjrzed. - Mgła jest zła, Kate. Nigdy takiej nie widziałem - powiedział Jonas. - Trzymaj się blisko Matta, zabiorę Hannah i Abbey do domu. Hannah zesztywniała i spojrzała na Abbey. Uśmiechnęła się. - Bez problemu dojdziemy do domu, Jonas. To zaraz na wzgórzu. Znamy ścieżkę. - Idę z wami, Abbey, więc nawet nie dyskutujcie - Jonas odwrócił się stanowczo w stronę domu. - Matt, jeśli czujesz się z tym źle albo myślisz, że Kate jest w ogóle w jakimś niebezpieczeostwie, zabierz ją z powrotem do domu i nie pozwól sobie wciskad kitu. Kate uśmiechnęła się do Jonasa. - Nigdy nie wciskam kitu. Dbaj o moje siostry, ponieważ, jeśli coś im się stanie... - Wiem, słyszałem to wcześniej - Jonas pomachał jej i mgła ich pochłonęła, tłumiąc nawet odgłosy ich kroków i pozostawiając Kate samą z Mattem. Spojrzała na niego. - Nie musisz tego robid, wiesz? Mogę przejśd się wzdłuż ulic Sea Haven. Matthew wpatrzył się w jej piękne morskie, zielone oczy. - Ale ja nie mógłbym zostawid cię, kiedy chod odrobina niebezpieczeostwa tobie zagraża – zniżył powoli swoją głowę do niej, przyciągany niczym magnez,

Tłumaczenie: aksela

51

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

spodziewając się po niej, że się oddali, dając jest wystarczająco czasu, aby to przemyślała. Kate patrzyła jak jego oczy zmieniają się, pociemniają z pożądania, tuż przed tym, nim jego usta wzięły w posiadanie jej. Nie miało znaczenia, że powietrze jest zimne, że wiatr ochładza ich, ich ciała wytwarzały niezwykłe ciepło, ich usta stopiły się z ogniem. Przyciągnął ją bliżej niego, jego muskularne ramiona otuliły ją, trzymając ją, jak gdyby była dla niego najbardziej cenną osobą na świecie. Był doskonale szorstki, niemożliwie łagodny, pełen nienasyconego głody, prawie pożerając jej usta, ale tak czuje, że jej oczy wypełniły się łzami. Nie wiedziała jak to zrobił, ale chciała więcej. - Nie pasujesz do mnie – wyszeptała w jego usta. Jego język musnął jej wargi, drażnił się krótko z jej językiem, było to jednak gorące tango. - Jestem całkowicie dla ciebie idealny – przyciągnął ją za pelerynę, aż ich ciała ściśle do siebie nie przywierały. – Urodziłem się dla ciebie, Kate. Wydaje się, że jesteś pewnego rodzaju kobietą z magicznymi darami, obdarzoną jasnowidzenie, ale nie widzisz tego, co masz tuż przed sobą. Dlaczego tak jest? – nie dał jej szansy aby odpowiedziała, po prostu pocałował ją długo i całkowicie. Kate czuła, jak wewnątrz topi się, zmieniając się w ciepłą kałużę i coś usadawia się nisko, jak frustrujący i bezlitosny ból. Jej kolana ugięły się pod nią. - Nie mogę jasno myśled, kiedy całujesz mnie, Matthew. - To dobrze, Kate, ponieważ ja również nie mogę – odpowiedział, jego usta przesunęły się po dolinie jej szyi i wróciły, aby odnaleźd jej ucho. Żar pulsował w niej, ale zmusiła się, aby oddalid się od niego. On nie był dla niej. Wiedziała o tym i pewnego dnia odkryje, jaka naprawdę jest i będzie o tym wiedział też. Może wyglądała na odważną i silną, ale kiedy przyjdzie jej utracid go, wiedziała, że będzie wówczas słaba. Wpatrywanie się w Matthew Granite było zdecydowanie dla niej sprawą ośmieszającą. - Matthew, naprawdę, muszę odnaleźd ten wrogi cieo i z nadzieją pomóc mu odnaleźd spokój, lub z siostrami uwięzid go ponownie. Matt w milczeniu przeklął ciemny cieo i złe istoty i każdą inną rzecz, która wyskoczy tej nocy. Oczywiście wierzyła, że uwolnili coś szkodliwego dla małego Tłumaczenie: aksela

52

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

miasteczka, jakim było Sea Haven. On był pewien, że była to dziura z gazem, ale jeśli znaczyło to spacer dookoła miasta z nią w nocy, trzymając ją za rękę i całując ją kiedy tylko mógł, cóż, do diabła, był jej mężczyzną. Mógł to robid. I mógł nawet spróbowad otworzyd umysł. - Zatem chodźmy – objął ją ramieniem. – Mam w samochodzie latarkę. Ta mgła jest naprawdę gęsta. - Nie potrzebujemy latarki, Matthew. Mam kilka pałeczek fluorescencyjnych. Moja siostra Elle je zrobiła. Działają bardzo dobrze we mgle – wyciągnęła kilka cienkich lamp z kieszeni peleryny i podała mu jedną.- Po prostu potrząśnij nią. - Zapomniałem o małej Elle i jej zestawie małego chemika. Wypuściła więcej pocisków na plaży niż każde inne dziecko w Sea Haven. Czy nie dostała pełnego stypendium na Columbia lub MIT lub inną prestiżową szkołę? Która była na tyle odważna, żeby ją przyjąd? Kate zaśmiała się, ciepło rozprzestrzeniło się po jej ciele. - Byli bardzo odważni, ale na szczęście udało im się wykształcid niesamowitą fizyczkę, zdolną zrobid cokolwiek by chciała. Elle jest geniuszem i całkowicie pozbawiona strachu. Nie boi się chodzenia po jaskiniach, szukając dziwnych skalnych formacji ani nie boi się rozebrad na części bomby, kiedy tego potrzebuje. W przeciwieostwie do mnie. - Co masz na myśli? – Matt uścisnął jej dłoo. - Moje siostry robią niewiarygodne rzeczy i ludzie ich od nas oczekują, ale nie chcę, żebyś myślał, że jestem w stanie chodzid po górach albo skakad z samolotów, bo obiły ci się o uszy te wszystkie wyczyny - bardziej kierowała się wyczuciem na drodze niż podążaniem za fluorescencyjnymi pałeczkami. Wystawiła twarz na wilgotne, morskie krople, starając się wyczud zapach czegoś cuchnącego. - Musimy przejśd przez autostradę. Przy tak gęstej mgle rzeczywiście nie było ruchu. Matt ruszył z nią wzdłuż nadbrzeżnej drogi i skręcił w skrót prowadzący do centrum miasteczka. Była tak niespodziewanie poważna, tak odległa od niego, że powoli zaczynał wierzyd, że była

Tłumaczenie: aksela

53

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

na tropie prowadzącym do czegoś złego. Mógł wyczud w niej spokój i gromadzącą się energię. Instynkt przetrwania wyostrzył mu się przez te wszystkie lata, gdy walczył jako komandos. Przez jego skórę przeszły ciarki, przeszedł w stan alarmowy. Poczuł nagły przypływ adrenaliny, a jego zmysły wyostrzyły się. Odczuł potrzebę całkowitej ciszy i zastanawiał się, czy zaczyna wierzyd w głupoty o siłach nadprzyrodzonych. Matt poprawił pałeczkę fluoroscencyjną w kurtce, nie aktywując jej. Mgła wyciszyła odgłos kroków Kate. Był świadomy jej oddechu, dziwacznego uczucia wywoływanego przez mgłę, przez wszystko. Szli wzdłuż ulicy w zgodnym milczeniu. Usłyszał cichy dźwięk. Sapnięcie. Było odległe i przyciszone, ledwo dosłyszalne w ciemnej zasłonie mgły. Matt zauważył, że robi wszystko, by słyszed. Pojawił się rytm do dźwięku, przypominającego mu byka wciągającego powietrze do płuc i wyrzucającego je ciężko przed szarżą. Oddychanie. Ktoś oddychał i odgłos przemieszczał się, zmieniając kierunek za każdym razem, gdy oni skręcali. Matt przycisnął usta do jej ucha. - Ktoś jest z nami w tej mgle - był przekonany, że ktoś ich obserwuje z dośd bliska. Kate przechyliła głowę do tyłu. - Coś, nie ktoś. Kate odwróciła się w stronę dzielnicy mieszkaniowej. Miasto wyglądało dziwnie okryte całunem szarobiałej mgły. Bardzo udekorowane na święta, wielobarwne światełka na sklepach i budynkach urzędniczych, domach i drzewach dawały ciekawy blask ognistego oparu, nadającemu miastu wygląd bardziej zatrważający, piekielny niż odświętny. Matt żałował, że nie wziął broni. Był dobrym przeciwnikiem w walce wręcz, ponieważ był postawnym mężczyzną, silnym, z dobrym refleksem i intensywnym treningiem, ale nie miał pojęcia z jakim oponentem mieli do czynienia. Coś uderzyło go od tyłu, przemieściło się w dół po jego dżinsach i spadło na ulicę. Matt obrócił się w kółko, żeby stanąd twarzą do napastnika, ale nie dostrzegł niczego we mgle. Tłumaczenie: aksela

54

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Co to jest? - zapytała Kate. Jej głos był spokojny, lecz jej ręka na jego krzyżu drżała. Matt przykucnął, żeby spojrzed na przedmiot na jego stopach. - To wieniec świąteczny, Kate. Cholerny wieniec świąteczny. Obejrzał się ostrożnie dookoła, próbując przeszukad mgłę i sprawdzid, co się dzieje. Czuł teraz prawdziwą, niewyimaginowaną obecnośd. Słyszał dziwny, ociężały oddech, ale nie mógł znaleźd jego źródła. Gdy wstał, drugi przedmiot wyłonił się z mgły, pędząc na jego pierś. Usłyszał tłuczone szkło i od razu wiedział, że wieniec był udekorowany bombkami. - Zmywajmy się stąd, przynajmmniej z ulicy - powiedział. Kate uparła się, potrząsając głową. - Nie, muszę się z tym zmierzyd. Matt przyciągnął Kate do siebie, ochraniając jej mniejsze ciało swoim, kiedy więcej wieoców leciał w powietrzu, ciskane z śmiertelną precyzją ze wszystkich kierunków. Otoczył jej głowę ramionami, przyciskając twarz do piersi. - To dzieci – wymamrotał i musnął ustami czubek jej głowy w pokrzepieniu. – Zawsze płatają figle, jest to niebezpieczne w mgle, nie mówiąc o zniszczeniach. Miał nadzieje, że są to dzieci. To musiałaby byd armia dzieci, która ściągnęła wieoce z drzwi domów i rzucała nimi w przechodniów psotach. Nie słyszał żadnego śmiechu, żadnych odgłosów biegających dzieci. Nie słyszał nic, jedynie szorstki oddech. Wydawało się, że jest to wynikiem mgły. Coś ukuło go w kark z niepokoju. - To nie dzieci płatające figle, Matt – Kate brzmiała, jakby była bliska łez. – To coś o wiele gorszego. - Kate – pogłaskał ją po głowie z troską. Jej włosy zakryte były kapturem peleryny, ale przeciągnął po nim dłonią. – To nie pierwszy raz, kiedy grupa dzieci płata figle, i na pewno nie po raz ostatni. Świąteczne wieoce leżały wokół nich w kole, niektóre były zgniecione lub roztrzaskane, inne w całkiem dobrym stanie. Kate odchyliła głowę od jego piersi i zaczerpnęła powietrza. - Czuję to, a tu? Tłumaczenie: aksela

55

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt wziął głęboki wdech. Rozpoznał okropny, szkodliwy odór gazu ze starego młyna. Jego serce podskoczyło. - Cholera, Kate. Zaczynam ci wierzyd. Wynośmy się stąd, zanim zdecyduję, że zwariowałem. Uwolniła się od jego rąk. - Tak o mnie myślisz? Że zwariowałam? - Oczywiście, że nie. To wszystko jest tylko tak cholernie dziwaczne. Jej zielone, morskie oczy przesunęły się po jego twarzy, trochę ponuro, trochę jasnowidząco. - Cóż, zbierz się w sobie, to będzie jeszcze bardziej cholernie dziwne. Stój cicho – mgła zawirowała wokół nich, ich twarzy, stóp, ciał, otaczając ich ciemno szarą pajęczyną. Tak jak przy domie na klifach, Matt miał wrażenie, że kościste palce próbują chwycid Kate. Bez zastanowienia, uniósł ją i zaczął biec, usilnie pragnąd zabrad ją z daleka od długich, szarych macek, ale koc mgły okrywał ich gęsto. Kate przycisnęła usta do jego ucha. - Zatrzymaj się! Muszę spróbowad powstrzymad to, Matthew, to mój obowiązek. Nie możemy uciec mgle. Jest wszędzie. - Cholera, Kate, nie podoba mi się to - gdy nie odpowiadała, puścił ją niechętnie i stanął bardzo blisko, gotowy do działania. Odwróciła się w stronę domu, jej twarz była spokojna i zamyślona, ale zdeterminowana. Emanowała pięknem, wewnętrznym ogniem i siłą. Jej szept był jak lekki, melodyjny śpiew, który stał się częścią nocy, częścią otaczającego ich powietrza. Nie mówiła po angielsku, ale nie rozpoznał języka. Jej głos był łagodny, spokojny, brzmiało w nim delikatne zaproszenie do miejsca pełnego spokoju i harmonii z ziemią. Mgła samoistnie oddychała ciężej, wchodzący i wychodzący przepływ powietrza brzmiał jak drapieżne zwierzę z zębami i pazurami. Mgła zdawała się wibrowad ze złością, kręcid się, wirowad i ciemnied. Szara mgła obróciła świąteczne wieoce wokół stóp Matta, kręcąc nimi tak szybko, żeby wzbiły się w powietrze. Jasnozielone wieoce uschły i sczerniały, jakby wyssano z nich życie. Przedmioty

Tłumaczenie: aksela

56

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

przypominały Mattowi bardziej girlandy na pogrzebach niż radosne dekoracje na święta, a każdy z nich zdawał się celowad prosto w Kate. Oddech utknął mu w gardle, serce mu łomotało. Kate wyglądała na małą i kruchą pod wpływem gwałtownego ataku zajadłych szaro-czarnych oparów. Poruszył się. Płynne loty wieoców zderzyły się z jego większym ciałem. Kate zignorowała mgłę i wieoce, koncentrując się na czymś w swoim wnętrzu. Zapatrzyła się na dom na klifie i nagle uniosła ramiona do góry. Wiatr wzniósł się znad oceanu z dziką siłą. Przyniósł ze sobą ostry zapach morza, smak fal i mgiełkę soli. Przywiódł także lekkie, melodyjne i bardzo kobiece głosy. Wiatr przesunął się nad gęstą mgłą, dźwięki nasiliły się. Głos Kate dołączył do nich dopóki nie znalazły się w całkowitej harmonii i pełnym opanowaniu. Wirujące wieoce świąteczne wypadły na drogę. Mgła cofała się, kierując się w głąb lądu i zasłaniając domy; ale wiatr był wytrwały, zmieniając kierunki i zaganiając mgłę z powrotem w stronę oceanu. Kate sprawiała wrażenie półprzezroczystej, jej skóra była blada i pokryta kropelkami potu, kosmyki włosów przylegały do jej twarzy, chwiała się na nogach. Jej głos przyniósł poczucie ciszy i spokoju, czegoś pięknego i dającego satysfakcję. Napełnił Matta tęsknotą za domem i własną rodziną oraz głębokim poczuciem dumy i szacunku dla Kate Drake. Patrzył na mgłę, która niechętnie się wycofywała, dopóki nie była daleko za oceanem, rozproszona siłą wiatru. Pustkę po nawałnicy wypełniła cisza. Kate opuściła ramiona, jakby były z ołowiu. Chwiała się. Wyskoczył do przodu, żeby złapad ją zanim upadnie, kołysząc ją w ramionach i przytulając do piersi. - Rośnie w siłę. Nie mogłabym jej odegnad, gdyby siostry mi nie pomogły - Kate spojrzała na niego z przerażeniem w oczach. Pocałował ją. To była jedyna rzecz, o której myślał. Wyglądała na tak lekką w jego ramionach. Ucałował jej oczy i czubek nosa i dotknął ustami, lekko jak piórko jej ust. - Już wszystko dobrze, Kate. Odpocznij. Pozbyłaś się tego. Powiedz mi, czego potrzebujesz – mógł zobaczyd, że każdą kropelkę siły zużyła, aby walczyd z niewidzialnym wrogiem we mgle. Sprawiła, że uwierzył. Był mężczyzną czynu, który Tłumaczenie: aksela

57

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

spędził kilka lat służąc ochronie obywateli jego kraju, ale nic nie mógł zrobid, aby powstrzymad wrogi cieo we mgle. – Co to było? Potarła twarzą o jego kurtkę. - Nie wiem, Matthew, naprawdę nie wiem - Jak wiedziałaś, co mu powiedzied? Jaki język zrozumiał? - Nie wiedziałam. Używałam uzdrawiającej pieśni mojej rodziny, która przekazywana była z pokolenia na pokolenie. Próbowałam wyleczyd jego duszę. Wpatrzył się w nią, starając się nie okazywad zaskoczenia. Ciemny cieo wydawał się dla niego nie do wyleczenia, coś ciemnego i niebezpiecznego szukało szansy aby uderzyd w kogokolwiek. Kate spojrzała na porozrzucane po całej drodze wieoce. - Dziwne, że do ataku na nas wybrał wieoce. - Dziwne, że mógł ich użyd. Myślisz, że to on? Wzruszyła ramionami. - Czułam mężczyznę. Adrenalina powoli z niego opadała, ale nadal patrzył na klify ostrożnie. - Nigdy już nie spojrzę na mgłę w ten sam sposób. - Wieoce to niekooczące się koło, Matthew i symbolizuje prawdziwą miłośd, bezwarunkową, prawdziwe przywiązanie, które nigdy się nie skooczy – jej głos był zamyślony. - Nie czułem miłości przelatującej we mgle – odpowiedział. Zaczął iśd w kierunku jej domu z Kate na rękach. - Ale zerwał wieoce świąteczne z każdych drzwi i rzucał nimi. - W nas – powiedział ponuro. – Jestem przyzwyczajony do patrzenia przeciwnikowi w oczy, Kate, kiedy z nim walczę bronią lub używam pięści. Nie mógłbym chwycid mgły i udusid jej, chociaż chciałbym tego. - Postaw mnie na ziemi, Matthew, jestem zbyt ciężka, abyś mnie nosił. - Byłem komandosem przez dziesięd lat, Katie. Myślę, że mogę nieśd twój ciężar bez problemów. Nie miała zamiaru się kłócid, była zbyt zmęczona. Tłumaczenie: aksela

58

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Dziesięd lat. To prawda, wstąpiłeś do armii zaraz po studiach. Włóczyłam się wokół i wiedziałam, że nie mieszkasz tu, ale twoja rodzina zdawała się jakby ciągle mied cię przy sobie. - Spędzałem czas na przepustkach właśnie tu, kiedy tylko mogłem. Wróciłem tutaj, po tym jak odszedłem ze służby, ponieważ rodzinna firma na mnie czekała. Mój ojciec i bracia zachowali dla mnie częśd niej, nawet jeśli to oni wykonywali całą robotę. - Dlaczego dołączyłeś do komandosów, Matthew? Jak tylko to usłyszałam, znalazłam informacje o tym, co oni robią. To było bardzo… - zamarła, szukając odpowiednich słów. – intensywne. I przerażające. Dlaczego chciałeś robid coś takiego? - Zawsze chciałem zbadad swoje możliwości i granice. I wierzyłem w mój kraj, więc wydawało się, że to doskonale do mnie pasuje. Komandosi ucieleśniają wszystko w co wierzę. Przemieszczanie się szybciej do celu, walczenie mocniej niż inny żołnierz. Nigdy się nie poddad, nigdy nie pozostawid rannego towarzysza, przetrwad i wypełnid misję w jakichkolwiek warunkach. Kate westchnęła ciężko i oparła twarz o jego ramię, ukrywając przed nim emocje. To westchnie sprawiło, że poczuł się chory z powodu uszczerbku w jego brzuchu. Chciał ją o to zapytad, ale w tym samym momencie kiedy dotarł do ścieżki prowadzącej do domu, Kate zasnęła.

Tłumaczenie: aksela

59

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 5 Miasto marzy o słodkich myślach w swych łożach Nim koszmar o mnie zatańczy w ich głowach.

- Kate. Katie. Obudź się, kochanie – miękki głos skusił Kate do opuszczenia objęd snu. – Musisz zjeśd, obudź się. Kate otworzyła oczy i przeciągnęła się, mrugając sennie do siostry. - Sarah. Co tu robisz? – odrzuciła ciężki lok, który kręcił się wokół jej twarzy. Zawsze splatała włosy w warkocz zanim szła do łóżka, ale one już były wszędzie. Odwróciła głowę i zamarła. Matthew Granite rozwalił się na krześle obok łóżka, jego srebrne spojrzenie uczyło się jej twarzy intensywnie. Jej żołądek zabawnie podskoczył. Powolny uśmiech złagodził twarde rysy, rozpalił jego szare oczy i skradł jej serce. - W koocu się obudziłaś. Zaczynałem się martwid. - Spałeś na krześle? – Kate nie mogła sobie wyobrazid, aby jego ciało ułożyło się w wygodnej pozycji na krześle w jej sypialni. - Cóż, chciałem dzielid z tobą łóżko, ale martwiłem się, że twoje siostry spojrzą na mnie złym okiem – uśmiechnął się przekornie. – Jonas wymknął się chyłkiem kilka godzin temu, bojąc się nawet wypid filiżankę kawy. Ostrzegł mnie, że któraś z was może dodad oko traszki do mojej kawy, więc pomyślałem, że najlepszym wyjściem jest pozostanie u was w łasce. - Lubisz kawę tak bardzo, co? Wystarczająco, aby pozostad u nas w łaskach? – nie mogła przestad na niego patrzed. Na jego szczęce widoczny był granatowo-czarny zarost, a jego ubrania były zmiętoszone, ale nie sprawiło to, że stał się mniej atrakcyjny dla niej. – No tak, nie jestem tą, która doda ci oko traszki, dlaczego śpisz w moim pokoju? Spiorunowała wzrokiem raczej Sarah niż Matta. Sarah uniosła dłonie, pokazując ich wnętrza.

Tłumaczenie: aksela

60

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Wszyscy próbowałyśmy sprawid, aby wyszedł ostatniej nocy, Kate, ale nie odszedł. Granite może jest jego nazwiskiem, ale jest też do niego podobny. Nikt nie mógł nakłonid go do zmiany zdania. Jonas próbował odstraszyd go, ale nawet to nie podziałało. Kate starała się nie wyglądad na zadowoloną. Próbowała spojrzed na Matta z marsową miną, udawad niezadowolenie, ale nie było sposobu, aby jej się to udało, więc dała spokój. W każdym razie właśnie do niej mrugnął, wyglądając bardziej seksownie niż kiedykolwiek przedtem, z ciemnym, kilkudniowym zarostem, ocieniającym jego szczękę. Sarah usiadła na krawędzi łóżka. - Nienawidzę przerywad, ale musisz zjeśd. Poświęciłaś zbyt wiele energii zeszłej nocy. Nawet Joley zadzwoniła i czuła się wykooczona – machnęła dłonią i ku zdziwieniu Matta zasłony rozsunęły się, pozwalając porannemu światłu wlad się do środka. – Wiem, że nie jesteś głodna, nigdy po tym nie jesteś, ale musisz jeśd za nas wszystkie. Ani Sarah ani Kate nie wyglądały jakby uważały, że coś jest w tym niezwykłego. Matt zamrugał kilka razy, sprawdzając czy dobrze widzi. - Co z Hannah? - Kate usiadła, wdzięczna, że wciąż ma na sobie ubrania. Matt i jej siostry musieli zdjąd jej pelerynę, buty i skarpetki zanim położyli ją do łóżka, ale przynajmniej miała na sobie spodnie i bluzkę. - Nie mogę uwierzyd, że przy wszystkich nas pracujących nad nią, wciąż ma atak. To pierwszy raz, jak sięgam pamięcią, że połączenie się nie sprawdziło. Sarah zerknęła na Matta i zawahała się. Uniósł jej dłonie. - Jeśli musisz pobyd sama z Kate, zejdę na dół do kuchni i zobaczę, w jakie kłopoty się wpakowałem - wyciągnął rękę do Kate, opierając ją dłonią o łóżko. - Po prostu Hannah jest tak skrytą osobą, Matthew - Kate przykryła jego dłoo swoją. - Była zakłopotana, kiedy to się stało przed tobą i Jonasem, a w szczególności przed nim. - To? Masz na myśli jej atak astmy? - Odwrócił dłoo, żeby otoczyd jej palce swoimi. - To był atak astmy, prawda? Tłumaczenie: aksela

61

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Niezupełnie - Kate westchnęła. - Chciałabym, żeby Jonas trochę jej odpuścił - Sprawia wrażenie zdolnej do oddania mu - Matt pochylił się, by zdjąd pasma włosów z jej twarzy. - Nie ogarniam waszych relacji z Jonasem, ale służyłem z nim w Komandosach. Jonas, ja i Jackson Deveau. Jonas to dobry człowiek. - Jackson Deveau to zastępca, który wszystkich cholernie straszy - Sarah poinformowała Kate, gdy ta zmarszczyła brwi. - Musiałaś go spotkad kilka razy. Nie mówi wiele, ale wygląda niezwykle niebezpiecznie. Przybył do Sea Haven z Jonasem, kiedy wrócił z Armii. - Jackson też jest dobrym człowiekiem - powiedział Matt. Kate nie spotkała agenta, ponieważ dawno nie została tu na dłużej i miała tendencję do owijania się kokonem własnego świata. - Zakładam, że Jackson nie jest stąd. - Nie, ale często przyjeżdża do Sea Haven z nami na przepustkę. Nie ma rodziny i żadnego innego miejsca, w którym mógłby się podziad po opuszczeniu służby, dlatego powiedzielibyśmy, żeby przyjechał z nami. To miasteczko jest przyjazne i tolerancyjne, a Jackson tego potrzebuje. Jest naszą rodziną. Jeśli chodzi o Jonasa, musicie go zrozumied. Widziałem go, jak pod ciężkim ostrzałem wyciągał rannego mężczyznę ze strefy walki. Niósł go na plecach całe mile. I Jackson... - urwał potrząsnąwszy głową. - Wiem, że Jonas czuwa nad wami. - Jak jastrząb - wtrąciła sucho Sarah. Matt wzruszył ramionami. - Może dlatego, że naprawdę się o was troszczy. - Nie martw się naszymi relacjami z Jonasem - powiedziała Kate. - Wszystkie bardzo go kochamy, nawet, gdy chcemy przywoład zaklęcie, żeby zamienid go w ropuchę. Matt odchrząknął, potarł czubek nosa i wrócił na krzesło. - Naprawdę możecie to robid? Kate wymieniła figlarne spojrzenia z Sarah.

Tłumaczenie: aksela

62

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nigdy nic nie wiadomo, co do sióstr Drake. Naprawdę, Matthew, Jonas jest głęboko wpleciony w naszą rodzinę. Zawsze wydaje się, że wie, kiedy coś się dzieje. Jest wrażliwy na rzeczy, których nie widad ludzkim okiem. Sarah pochyliła się w stronę Matta. - Poczułeś to ostatniej nocy, prawda? Kiedy byliście w mgle z Kate i gdy do niej dołączyłyśmy. Wiedziałeś, że coś jest nie tak. Matt westchnął. - Nie wiem, co wydarzyło się ostatniej nocy, ale jestem pewien jak diabli, że nie chcę, aby Kate stawiała czoła czemuś takiemu jeszcze raz - w jego szarych oczach tliło się coś niebezpiecznego, gdy patrzył na Kate. - Nie podobał mi się sposób, w jaki ta mgła próbowała cie zaatakowad. Sarah z trudem złapała powietrze. - Co rozumiesz przez atakowanie jej? - Nic mnie nie atakowało - zaprzeczyła szybko Kate. - Naprawdę, Sarah, po prostu rzucała dekoracje świąteczne w Matta i rzeczywiście trafiła go kilka razy. Mnie nic nie dotknęło. Sarah spojrzała spokojnie na Matta. - Dlaczego myślisz, że to był atak na Kate? - Stanąłem przed nią, żeby ją chronid. Rzucano wieocami, ale niezbyt mocno na początku. Jednak, gdy Katie zaczęła do tego mówid, cokolwiek to było, wieoce były rzucane z jeszcze większą siłą i precyzją. - Byłeś ranny? – Kate wyglądała nagle na zaniepokojoną, przyklękając na łóżku, aby na niego spojrzed. – Libby jest najlepsza w leczeniu, ale Sarah… - Nic mi nie jest – powiedział Matt, ale żałował, że musiał się do tego przyznad. Wyglądała niesamowicie pięknie, pochylając się ku niemu z potarganymi włosami i oczami rozszerzonymi z obawy o niego. - Kate... - Abbey wsadziła głowę do pokoju. - Gina z przedszkola mówi, że coś jest nie tak i że cię potrzebuje. Słyszałam w tle płaczące dzieci. Powiedziałam, że nie czujesz się najlepiej, ale upierała się, że to nagły przypadek. Mówiła, że potrzebuje twojej pomocy. Mogę iśd, jeśli będę musiała. Tłumaczenie: aksela

63

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Abbey była pełna obaw, jeśli chodzi o wizytę Kate w tamtym miejscu. Matt spojrzał na Sarah. - Co Kate będzie musiała zrobid w przedszkolu? - Nie zauważyłeś, że Kate ma dar uspokajania ludzi głosem? Może przynieśd ukojenie nawet najbardziej zestresowanym ludziom lub w najbardziej kryzysowej sytuacji - odpowiedziała Sarah. - Właśnie takie jesteście? Ludzie was potrzebują i nie ma znaczenia, czy jesteście zmęczone, po prostu im pomagacie. - Urodziłyśmy się z określonymi darami, Matt - powiedziała Kate. - Wiemy, że mamy służyd innym. Tak, to nie zawsze jest proste, i wszystkie musimy mied sposoby, by się chronid, ale kiedy możemy pomóc musimy to zrobid. - Skąd wiedzą, jak was wezwad? Sarah uśmiechnęła się. - Jesteś starszy niż my, Matthew, byłeś przed nami w szkole, więc naprawdę nie byłeś blisko, gdy nasze talenty się rozwijały. Jestem pewna, że słyszałeś plotki, ale nie byłeś światkiem, co możemy zrobid dla ludzi w miasteczku. Jonas zawsze jakoś był z nami połączony, więc jemu łatwiej jest uwierzyd. - Kate? – zapytała Abbey. - Pójdę. Daj mi kilka minut, abym wzięła prysznic i napiła się herbaty. Matt podążył za nią do drzwi łazienki. - Nie podoba mi się to, Kate. Według mnie wyglądasz krucho. Sądzę, że Sarah ma rację. Musisz zostad w domu. Brew Sarah wystrzeliła do góry. - Tak powiedziałam? Przed siostrami Kate potarła pieszczotliwie porośniętą szczeciną szczękę Matta, wtedy ku jego zaskoczeniu, zamknęła drzwi łazienki. Kiedy odwrócił się, Sarah i Abbey uśmiechały się do niego. - Ona nie słucha, prawda? – spytał. - Nie za bardzo – zgodziła się Sarah. – Kate może jest spokojna, ale chodzi własnymi drogami i robi to, co uważa za słuszne. Tłumaczenie: aksela

64

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Czy macie inną łazienkę, abym mógł się naprawdę szybko umyd? Sarah uśmiechnęła się do niego. - Mam nawet zapasową szczoteczkę. Masz takie spojrzenie, kiedy na nią patrzysz. Poszedł za nią w dół holu. - Jakie spojrzenie? - Patrzysz na nią, jak gdybyś nie mógł doczekad się, aby ją pocałowad – powiedziała Sarah. – I szczoteczka zdecydowanie będzie w porządku. - Czym ma ona coś przeciwko Komandosom? – zapytał Matt, przypominając sobie niewielkie westchnięcie z poprzedniej nocy. To dręczyło go najbardziej przez całą noc. Sarah pchnięciem otworzyła drzwi do jasnoniebieskiej łazienki. - Oczywiście nie. Dlaczego tam myślisz? - Bez powodów. Dzięki, Sarah – Matt nie chciał myśled o dziwnym małym westchnięciu Kate. Nie była typem kobiety, która reagowałaby w ten sposób bez powodu. Zapyta ją o to później. Pośpieszył pod prysznic, chcąc do niej wrócid. Kate była wciąż w łazience, kiedy wrócił do pokoju. Oparł dłoo o drzwi, dokładnie na poziome jej głowy. - Wyjdź skąd, Katie, jesteś wystraczająco piękna bez upiększania. Zza drzwi zaśmiała się. - Skąd wiesz? Podjąłeś okropne ryzyko zostając. Mogłeś obudzid się i moja maska mogła ześlizgnąd się w środku nocy. - Nie poszedłem spad. Patrzyłem na ciebie. Zapadła pełna zaskoczenia cisza. Kate szarpnęła drzwi i wpatrzyła się w niego. - Musisz byd zmęczony. Idź do domu i połóż się spad. - Wolałbym iśd z tobą – wyciągnął rękę i pociągnął ją do siebie. Jej ciało idealnie pasowało do niego, jak gdyby było dla niego zrobione. - Matthew – w jej głosie było wahanie. Pocałował się. Nie chciał, aby wyraziła swoje zastrzeżenia. Całowanie jej było znacznie lepszą i o wiele bardziej przynoszącą przyjemnośd ideą. To była magia, jeśli Tłumaczenie: aksela

65

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

coś takiego istniało i zaczynał myśled, że istnieje. Chciał, aby to był krótki, poranny pocałunek, łagodny zamknij-się-i-pocałuj-mnie pocałunek, ale rozpaliła się, albo on, i oboje stanęli w płomieniach. Pragnął więcej niż całowad ją, chciał dotknąd jej, zażądad jej miękkiego ciała, poczud jak porusza się pod nim, jej dłonie trzymały… - Koniec! Matt i Kate rozdzielili się, ich serca biły, jak po długim biegu, spojrzeli na siebie i rozejrzeli się wokół, zaskoczeni dostrzegając Sarah, Hannah i Abbey w drzwiach piorunujące ich wzrokiem. - Kate – powiedziała Sarah, biorąc głęboki oddech. – Wiesz, że jesteśmy w pewien sposób połączone. Nie możesz byd tak blisko nas i kontynuowad tego typu rzeczy. Wszystkie mamy przyśpieszone tępo, dzięki wam wielkie. Nieskruszony Matt uśmiechną się do nich, kiedy przyciągnął Kate mocno do siebie. - Przepraszamy za to. Pójdziemy zobaczyd przedszkolaki. Kate ukryła twarz w jego ramieniu, próbując się nie śmiad. Zachował się jak dżentelmen i wyszedł z nią szybko, machając do Damona, narzeczonego Sarah, kiedy pośpieszyli go. - Facet powinien nam podziękowad – wyszeptał i udał grymas, kiedy Kate trzepnęła go w ramię. Kate spoglądała przez okno Mustanga na osnuty bielą ocean, gdy jechali autostradą w stronę zjazdu do ulicy, na której było ulokowane przedszkole. - Warstwa mgły jest bardzo gruba nad oceanem - powiedziała z nutą strachu w głosie. - Zobacz, jaka jest ciemna. Więcej szarości niż bieli i sprawia takie wrażenie, jakby się mieszała - odwróciła się, by spojrzed na Matta. - Powinnam byd bardziej ostrożna. Gdzieś w pamiętnikach było coś o tak dziwnym fenomenie. - Jakich pamiętnikach? Mówiłaś już o nich wcześniej. Jak mogą pomóc? - Moja rodzina przechowuje historię, książki przekazywane z pokolenia na pokolenie. Takie zdarzenie musiało byd gdzieś opisane. Problem jest w tym, że wszystkie z nas powinnyśmy nauczyd się dawniej używanych języków, ale niezbyt

Tłumaczenie: aksela

66

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

entuzjastycznie do tego podchodziłyśmy. Wszystkie umiemy coś po trochu, ale Elle naprawdę umie to odczytad. Musimy rozszyfrowad książki. Matt zjechał z autostrady. - Myślisz, że to wróci? - Wiem, że wróci. Nie czujesz tego w podmuchach wiatru? Mógł jedynie czud, jak blisko jest niej. Jak wydawała się zawsze byd poza jego zasięgiem. Matt zaparkował na parkingu przy przedszkolu i siedzieli prze chwilę, wchłaniając nienaturalną ciszę. Nie było dzieci bawiących się na placu. Kate wyciągnęła ramiona. - Chcesz tu zaczekad? Jako odpowiedź, wysiadł z samochodu i obszedł go, aby otworzyd jej drzwi. Nie miał zamiaru przepuścid szansy zobaczenia wyraźniej, o co chodzi w życiu Kate. Gina Farley powitała ich z oczywistą ulgą, gdy weszli. Wiele dzieci szlochało i pociągało nosem, jakby płakały od dłuższego czasu. Niektóre z nich spoglądały w milczeniu na Kate i Matta dużymi, przerażonymi oczami. Inne ukrywały twarze. W pokoju było kilku dorosłych, spośród których Matt rozpoznał większośd i skinął im głową. W pomieszczeniu panowało napięcie i strach, ale Kate uśmiechnęła się do wszystkich i podeszła prosto do dzieci. - Cześd, wszystkim. Jestem Kate Drake - usiadła w kręgu i spojrzała zachęcająco na maluchów. Matt stał z tyłu i obserwował ją. Wyglądała na zupełnie pogodną, jak oaza spokoju w centrum okrutnej burzy. Dzieci natychmiast zaczęły do niej lgnąd, przepychając się i szturchając, byleby usiąśd najbliżej niej jak tylko się dało. Zaczęła do nich mówid, aż cisza opanowała pokój tak, że słychad było tylko magiczny głos Kate, niosący spokój i zadowolenie. - Więc większośd was miała zły sen ostatniej nocy? - uśmiech Kate był jak flara, emanująca światłem i ciepłem. - Sny mogą byd bardzo straszne. Każdy je ma. Haley, opowiesz nam swój sen? - zapytała małą dziewczynkę, która najbardziej szlochała. Sny są jak opowieści stworzone w naszej wyobraźni. Sama wymyślam historie i spisuję Tłumaczenie: aksela

67

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

je, żeby ludzie mogli je czytad. One też czasami mogą byd przerażające. Czy twój sen był przerażający, Haley? To właściwie nie słowa, ale magia, która płynęła z jej głosu. Dla Matta stało się oczywiste, że Kate wydobywa z emocji dzieci ich natężenie. Gdy pomieszczenie wypełniał spokój, a dzieci stawały się cichsze, napięcie wyraźnie spadło. Matt był jedyną osobą, która dostrzegła, jaki efekt wywarło to na Kate. Jak wyczerpujące było przyjmowanie na siebie emocji nie tylko dzieci, ale też ich rodziców. Haley ujawniła swój sen w urywanych zdaniach. Podobny do szkieletu mężczyzna w długim płaszczu i z starym kapeluszu, z połyskującymi oczami i kościstymi palcami wyszedł z mgły. Spalił choinkę i ukradł prezenty, po czym zrobił coś okropnego pasterzom na świątecznej paradzie. Matt stanął sztywno na wspomnienie pasterza. Jego brat, Danny, zawsze grał właśnie tę postad. Niepokój mężczyzny wzrastał, gdy dziecko po dziecku przyznawało się do podobnego snu. Kate nie wydawała się byd ani trochę zaniepokojona. Jej uśmiech nawet nie zadrżał, a głos w dalszym ciągu rozwiewał traumę spowodowaną nocnymi koszmarami. Opowiedziała kilka świątecznych historii i dzieci w koocu musiały się roześmiad. Gdy wstawała, by odejśd, Matt zauważył, że chwieje się ze zmęczenia. Bez słowa przedarł się przez grupkę dzieci i otoczył ją ramieniem. Oparła się na nim ociężale, gdy następne dziesięd minut spędzili na taktownym wyjściu. Kate zaśmiała się miękko. - To by dało wszystkim co nieco do rozmowy o tobie, prawda? - docisnęła palce do skroni. - Gdzie mnie zabierasz? - Do Salt Bar&Grill. Musisz coś zjeśd. Danny umawia się z jedną z tamtejszych kelnerek - Trudy Garret, więc spędziliśmy trochę czasu na próbowaniu jedzenia. Nie jest takie złe - spojrzał na nią i dostrzegł, że trzęsą jej się dłonie. - Używałaś pewnego rodzaju magii, prawda? Swoim głosem... i to pozbawiło cię siły. - Zawsze trzeba za wszystko płacid, Matthew - wzruszyła ramionami, nie patrząc na niego, po czym zamknęła oczy i oparła się plecami o skórzane siedzenie. Nie jestem pewna, czy będę w stanie jeśd, ale spróbuję. - Już jesteś za chuda, Katie. Tłumaczenie: aksela

68

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Zaśmiała się. - Kobieta nigdy nie może byd za chuda, Matthew, nie wiedziałeś? - Kobiety chcą tak myśled, ale faceci myślą inaczej - zaparkował samochód. Nie mam nic przeciwko niesieniu cię. Otworzyła oczy. - Nie masz nic do roboty? - Pracuję. Zalecam się do ciebie w staromodny sposób. Pokazuję ci, jak wspaniałym jestem facetem i zaimponowad ci – otworzył drzwi samochodu dla Kate i pomógł jej wysiąśd, ciesząc się widząc ją roześmianą. Niektóre cienie zniknęły z jej oczu. - Myślisz, że mi zaimponujesz? - Wiem, jak ci zaimponowad. - Tylko kiedy całujesz mnie. Jestem naprawdę pod wrażeniem, kiedy całujesz mnie – przyznała, wyraźnie kusząc go. Potrzebowała wygody jego ramion bardziej niż czegokolwiek innego. Matt nie potrzebował drugiego zaproszenia. Przyciągnął Kate do schronienia w swoich ramionach i zniżył swoje usta do jej. Musnął je łagodnie, tu i tam, obdarowując ją dokuczliwymi małymi pocałunkami, aby wydłużyd tę chwilę. Wtedy jego usta opadły na jej i pocałował ją łapczywie, jak mężczyzna głodny znacznie więcej. Smukłe ramiona Kate otoczyły jego szyję, i jej ciało przycisnęło się mocno do niego. Wiedział, że nie mogła poradzid, jedynie czud jego czystą reakcję na nią, ale nie wydawała się zwracad na to uwagi, ukrywając się w nim jeszcze bliżej, aż poczuł ciepło jej piersi i kołyskę jej bioder kuszących żarem. Smugi mgły napłynęły od morza, upiorna szata dryfowała ku nim, kiedy stali razem u wejścia do restauracji. Kate zesztywniała, jej falce chwyciły ramiona Matta. - Słyszałeś prognozę pogody? Mówili, że będzie mgła? Matt spojrzał spode łba na mgłę leniwie zakradającą się na teren parkingu. - Mamy mgłę cały czas w Sea Haven, Kate - ale nie wywołało to u niego gęsiej skórki ani nie sprawiło, że jego zmysły przeskoczyły na tryb przetrwania tak, jak zeszłej nocy. - Nie czuję tego trującego smrodu, a ty? Tłumaczenie: aksela

69

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Potrząsnęła głową. - Ale słooce powinno świecid przez mgłę. Niebo nie jest zachmurzone, Matthew. - Chodźmy do środka - przytrzymał dla niej otwarte drzwi, żeby go wyprzedziła. Natychmiast usłyszeli płacz przerażonego dziecka. Napięcie w restauracji było namacalne. - Och, Kate! Jestem taka szczęśliwa, że tu jesteś - Trudy Garret kiwnęła na nich palcem zza lady, jej twarz wyrażała zaniepokojenie. Była wysoka i ładna, nawet w fartuchu, który miała na sobie. Na jej młodej odcisnęło się zmartwienie. Danny Granite stał za nią, z owiniętym wokół niej ramieniem. Wyglądał tak, jakby ich widok sprawił mu ulgę. Było niewielu ludzi w Salt Bar&Grill, ale widocznie byli spięci i przygnębieni nieustannym, niepohamowanym łkaniem dochodzącym z zaplecza. - Danny, dlaczego nie jesteś w pracy? - spytał Matt. - W domu wszystko w porządku? - Syn Trudy miał koszmar ostatniej nocy. Nie potrafi go uspokoid, więc zaoferowałem, że wpadnę i zobaczę, czy mi się uda. Ma tylko cztery lata, mały, słodki urwis i słyszałem jego płacz, gdy do niej dzwoniłem. Nie mogłem tego znieśd. - Nie mogliśmy go uspokoid - powiedziała Trudy. Załamywała ręce i spoglądała błagalnie na Kate. - Tak się cieszę, że jesteście. Porozmawiasz z nim, Kate? Proszę. Kucharz wetknął głowę do kuchni. - Kate, dzięki niebiosom, że tu jesteś! Kilku stałych klientów zaczęło klaskad. Matt spojrzał na Kate. Jej twarz była blada, jej oczy były zbyt duże w porównaniu do twarzy, a pod nimi widniały cienie. Poruszył się, jakby chciał ją chronid, ale nic nie powiedział, kiedy Kate położyła mu lekko rękę na przedramieniu, żeby go powstrzymad. Uśmiechnęła się do Trudy. - Pewnie, będę szczęśliwa, że mogę z nim porozmawiad, Trudy. Nie jest sam, wiele dzieci w przedszkolu miało koszmary ostatniej nocy. Matt przesunął dłoo w dół jej ramienia, otaczając jej nadgarstek swoimi palcami. Jej puls był bardzo szybki, skóra chłodna. Tłumaczenie: aksela

70

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Kiedy Kate będzie rozmawiała z twoim synem, Trudy, może podgrzałabyś dla niej talerz zupy? - Oczywiście, z przyjemnością - powiedziała Trudy. - W tę stronę, Kate, jest na tyłach. Mate podążył za Kate przez ladę na zaplecze. Jęki nasiliły się, gdy zbliżyli się małego pomieszczenia. Kate otworzyła drzwi. Mate skrzywił się na dźwięk cienkich wrzasków, ale wszedł za nią do środka. Nastąpił taki sam scenariusz, jak w przedszkolu. Mały Davy Garret usiadł Kate na udzie, opowiadając szczegółowo o szkielecie w długim płaszczu i starym kapelusza pomiędzy łzami a chwytaniem oddechu, w koocu wsłuchując się w jej magiczny głos. Kate zastąpiła wspomnienie chłopca o przerażającym koszmarze kilkoma zabawnymi opowieściami świątecznymi. Kołysała go, gdy mówiła, wykorzystując swój talent, swój dar, żeby wprowadzid pokój, ukoid go i sprawid, żeby poczuł, że wszystko jest znowu w porządku. Po tym, jak Kate spędziła dwadzieścia minut siedząc na podłodze z chłopcem, Matt nachylił się i zabrał dziecko z jej rąk i posadził je z boku, żeby z radością mogło bawid się zabawkami. - Danny może przejąd sprawę, Kate. Zjedz zupę, potem zabiorę cię do domu. Jesteś wykooczona - postawił ją delikatnie na nogi. Kate pokiwała potakująco głową. - Jestem zmęczona. Żałuję, że nie wiedziałam, co się działo. Nigdy nie widziałam czegoś takiego. Jak te wszystkie dzieci mogły mied ten sam sen? W przedszkolu na początku myślałam, że Haley opowiedziała reszcie swój sen, a oni byli smutni, dlatego, że i ona była; ale rodzice powiedzieli, nie, dzieci obudziły się w ten sposób. I Davy z pewnością nie miał kontaktu z żadnym z nich. W ogóle mi się to nie podoba - wślizgnęła się do głównego pomieszczenia restauracji w pobliże okna i wyjrzała na zewnątrz. - Mgła sprawia takie wrażenia, jakby znowu się gromadziła, Matthew - nie mogła powstrzymad lęku, który wyczuwała w swoim głosie. - Zauważyłem - powiedział ponuro. Jasne, migoczące lampki na choinkę i radosna muzyka nie mogły cicho rozwiad napięcia w powietrzu. - Powiedz mi więcej o tych pamiętnikach.

Tłumaczenie: aksela

71

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate popijała małymi łykami gorącą herbatę, którą przyniosła jej Trudy i patrzyła przez okno, unikając jego wzroku. - Każde pokolenie w naszej rodzinie utrwala nasze dokonania w dziennikach czy pamiętnikach, jak je czasem nazywamy. Uważa się, że zawierają historię rodziny Drake. Wcześniejsze dzienniki były spisane za pomocą języka lub kody symboli jak takie, które widzieliśmy w młynie. Mogłam przeczytad częśd zapisaną na pieczęci. Ktoś w mojej rodzinie zapieczętował tam wrogą siłę. Jeśli była na tyle niebezpieczna, że zrobili to bez informowania o tym reszty, stało się tak dlatego, że nie mogli ofiarowad temu spokoju. I dlatego, że była bardzo przerażająca. - I Elle jest jedyną osobą, która potrafi odczytad ten język? - Sarah trochę zna, tyle, co ja. Reszta też ma jakąś wiedzę, ale jest tyle mnóstwo historii do przebrnięcia, jeśli nie rozeznajesz się dobrze w języku. Potrzebujemy Elle, ale jestem pewna, że Sarah i reszta będą próbowad znaleźd właściwe wejście i mam nadzieję, że je rozszyfrują. Wiatr zawirował w pomieszczeniu, gdy pchnięte drzwi do restauracji otworzyły się i Jonas wkroczył do środka, prosto w ich kierunku, jego twarz poryta była zmarszczkami. Bez pytania wślizgnął się na miejsce niedaleko Kate. - To Jackson, Kate. Nigdy go takiego nie widziałem. Musisz z nim porozmawiad. Chłód przebiegł wzdłuż kręgosłupa Matta. - Co z nim? Na dźwięk tonu głosu Matta, Kate podniosła wzrok i wychwyciła wyrazy twarzy obu mężczyzn. - Co jest? Czemu oboje jesteście zmartwieni? Nastąpiła krótka, niezręczna cisza. - Pamiętasz, jak mówiłaś, że Hannah jest skrytą osobą i nie chciałaby, żeby ludzie dowiedzieli się, co stało się tamtej nocy? Z Jacksonem jest tak samo powiedział Matt. Jonas usiadł prosto. - O czym Hannah nie chce mówid?

Tłumaczenie: aksela

72

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Mówiliśmy o Jacksonie - przypomniała Kate. - Co z nim? I dlaczego oboje jesteście tak zmartwieni? Mężczyźni wymienili długie spojrzenia. Jonas westchnął i wzruszył z rezygnacją ramionami. - Gdybym nie potrzebował twojej pomocy, nie mówiłbym ci o tym, Kate. Oczekuję, że zachowasz to dla siebie. Przytaknęła, ponieważ właśnie czekał na jej odpowiedź. - Jackson jest… był… jest specjalistą w Komandosach. Znowu zapadła cisza. Kate patrzyła im w oczy. Mieli grobowe wyrazy twarzy, było w tym coś więcej niż zmartwienie. Kiedy żaden nie spieszył się z odpowiedzią, próbowała zgadnąd. - Jest wyszkolony w sprawach, o których nie chcę wiedzied i o których wy nie chcecie mówid. W tej chwili jest na złej drodze i oboje jesteście skoncentrowani na tym, żeby był dobry. I co macie na myśli, mówiąc „jest…był…jest”? - To podsumowuje wszystko, Kate. Chodźmy - powiedział Jonas. - Jeśli raz zostajesz Komandosem, zawsze nim jesteś - dodał Matt. - Musi zjeśd zupę. Daj jej kilka minut. - Masz w ogóle pojęcie, co się dzieje, Kate? - spytał Jonas. - Wszystkie twoje siostry są przygnębione i, cokolwiek się wczoraj w nocy stało tobie i Mattowi brzmi dziwnie. Jesteście tak zmęczeni, że nawet ja to czuję. Potrząsnęła głową. - Moje siostry wciąż przeglądają rodzinne pamiętniki, żeby znaleźd wyjaśnienie, ale ja nie znam żadnych odpowiedzi, Jonas. A chciałabym.

Tłumaczenie: aksela

73

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 6 Był to dobry czas na podarunek lub dwa Skrywa zagadkę osnuwająca piach mgła.

Jackson Deaveau chodził tam i z powrotem w kompletnej ciszy. Jego milczenie było pierwszą rzeczą, jaką zauważyła Kate. Jego ubrania nie szeleściły, a podeszwy jego butów nie wydawały żadnego dźwięku. Po raz pierwszy widziała oczy tak zimne jak lód, tak ponure i martwe u istoty ludzkiej. Usiadła na fotelu i próbowała powstrzymad dreszcze. Jeśli mężczyzna miał w sobie jakąś łagodnośd, nie potrafiła jej wykryd. - Mówiłem ci, że nie potrzebuję żadnego cholernego psychiatry, Jonas - kłapnął zębami Jackson, nawet na nią nie spoglądając. - Zabierz ją stąd. Myślisz, że chcę, żeby ktokolwiek widział mnie w tym stanie? - krople potu wystąpiły na jego czoło, zwilżywszy jego niesforne włosy. - Nie jestem psychiatrą, panie Deveau - powiedziała Kate. - Jestem po prostu przyjaciółką Jonasa i Matthew. Mam dar i oni pomyśleli, że mógłby w jakiś sposób panu pomóc. Żaden z nich nie chciał pana przygnębid. - Przestao warczed jak Neandertalczyk, Jackson, i pozwól jej mówid - powiedział Matthew. - Nie myśl, że nie umiesz się kulturalnie zachowad. - Jakie to dziwne, że wybrałeś ten sam opis, gdy moje siostry powiedziały to samo o tobie, Matthew - odpowiedziała Kate. - Czy miał pan ostatnio niepokojący sen, panie Deveau? Jackson odwrócił się gwałtownie i szedł do niej przez pokój, jego ciało poruszało się jakby należało do wielkiego, drapieżnego kota. - Co ci o mnie powiedzieli? Że zwariowałem? Że mam koszmary i nie mogę spad? Co, do cholery, chcesz, żebym ci powiedział? Kate zauważyła, że zarówno Jonas, jak i Matt stali blisko niej, gotowi, by w razie potrzeby jej bronid. Zamiast drżed ze strachu, spokojnie spojrzała na agenta.

Tłumaczenie: aksela

74

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nie powiedzieli niczego. Praktycznie nic mi o panu nie powiedzieli. Większośd dzieci w miasteczku miała taki sam koszmar. Jak na razie, żaden z dorosłych się do niego nie przyznał, ale wszędzie, gdzie dzisiaj byliśmy, pojawia się nieoczekiwane napięcie. Myślałam, że może pan mógłby mi o nim opowiedzied. Zebrałam niejasne streszczenia od dzieci, ale jak na razie żaden dorosły nie był na tyle odważny, żeby też przyznad się do takiego snu. Jackson przeczesał swoje ciemne włosy dłoomi, jego mięśnie pulsowały pod jego cienką koszulką. Przenosił wzrok z Jonasa na Matthew, jakby oczekiwał pułapki. - Dzieciaki mają koszmary? Kate przytaknęła. - Ostatniej nocy, zanim pojawiła się mgła, wydarzyło się coś dziwnego. Dziś rano, dzieci z całego miasteczka były zestresowane i we łzach, wszystkie przeżyły traumę przez sen, który zdawały się dzielid. - O czym? - pierwszy raz odkąd weszła do pokoju, Jackson usiadł, wciąż chwytając się za głowę dłoomi, jakby doskwierał mu okropny ból głowy. - Opisywały szkielet w długim płaszczu i kapeluszu. Jackson zawahał się, najwyraźniej ociągając się z przedyskutowaniem z nią swojego problemu. Spojrzał na Jonasa i Matta, po czym ostatecznie się poddał. - Płaszcz i kapelusz były staromodne, chyba z ciężkiej wełny. Nie było prawdziwej twarzy, tylko biało-szare kości. Była tam kobieta, dziecko i pasterz, a przynajmniej ktoś z rzeczami pasterza - przeciągnął dłonią po twarzy. – Poluję na prawdziwych ludzi, na prawdziwe zagrożenia, ale to coś było z miejsca, w które nie mogę się dostad i czuję, że wszyscy są w niebezpieczeostwie – spojrzał na Kate. – Więcej niż sen, sen zostawił to uczucie niepokoju.

Niebezpieczeostwo było

prawdziwe. Wiem, że to brzmi dziwnie, ale, cholera, było prawdziwe! Matt zesztywniał. Jackson Deveau nigdy za bardzo się nie bał, a z pewnością nie własnej śmiertelności. Mimo to był głęboko wstrząśnięty złym snem. - Więc ty też to poczułeś. Że strach jest prawdziwy - powiedziała Kate, pochylając się w jego kierunku.

Tłumaczenie: aksela

75

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Jackson się wycofał. Matt zapomniał uprzedzid Kate, że agent nie lubi kontaktu fizycznego. - Wiem, że jest - spojrzał na Jonasa i Matta. - Wy dwaj prawdopodobnie myślicie, że w koocu zwariowałem, ale przysięgam, czymkolwiek była ta rzecz w moim śnie, szuka drogi, by wyjśd nam na przeciw. - Używa mgły - wyjaśniła Kate. Nie był dzieckiem, by uspokajad go świątecznymi historyjkami i pełnymi miłości uśmiechami. Był dorosłym mężczyzną, wojownikiem, który potrzebował czystej prawdy. To była jedyna rzecz, jaką by zaakceptował. Potrzebował faktów, żeby upewnid się, że nie traci zmysłów. Czymkolwiek on jest lub to jest, wzrasta w siłę. Myślę, że trzęsienie ziemi spowodowało pęknięcie, które zamykało go głęboko pod ziemią i zdołał uciec. Matthew i ja znaleźliśmy pękniętą pokrywę piwnicy starego młyna. Coś wyszło ze szczeliny w postaci trujących oparów. Poczułam ten sam smród we mgle - spokojnie napotkała spojrzenie Jacksona. - Jeśli pan traci zmysły, to ja również. Tak samo Matthew. I dzieci z Sea Haven. Matthew usłyszał później magiczną nutę, która przynosiła całkowity spokój zmartwionemu umysłowi. Przyzwyczaił się do tego, świadomy nagłego przepływu energii od Kate do osoby, z którą rozmawiała. Był także świadomy tego, że absorbowała negatywną energię, zbierając ją i zabierając daleko od jej ofiary. - Co za ulga. Myślałem przez ten cały czas, że naprawdę tracę rozum. Miałem koszmary i dawałem sobie z nimi radę, ale to było coś jak z horroru - Jackson potrząsnął głową. - Nie wybieram się do zakładu dla umysłowo chorych. - Jesteś jedyną osobą, która zawsze tak myśli - powiedział cicho Jonas. - Czy twoje siostry mają jakieś pomysły, Kate? To bardziej wasze pole manewru niż nasze skinął w stronę dwóch Komandosów . - Możemy byd waszymi żołnierzami, ale musicie nam wskazad drogę. Kate oparła się plecami o krzesło czując zmęczenie na całym ciele. - Pracujemy nad tym. Abbey, Sarah i Damon przeglądali rano pamiętniki. Znajdziemy punkt odniesienia i przynajmniej będziemy wiedzied od czego zacząd.

Tłumaczenie: aksela

76

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Zauważyłem, że nie wymieniłaś Hannah - spostrzegł Jonas. W jego głosie brzmiała prowokacja. - Jest chora? To to, przez co jest z nią nie tak? Kiedy Kate nie odpowiedziała, Jonas zaklął. - Cholera, Kate, jeśli jest chora, powinnaś mi powiedzied. Coś jest z nią nie tak. - Coś zawsze było z nią nie tak, Jonas, tylko ty nigdy tego nie dostrzegałeś Kate skrzyżowała ramiona. - Nie dam się zastraszyd, żeby powiedzied ci coś, co jest prywatną sprawą Hannah. Sam ją zapytaj. Jason znowu zaklął i szybko wyszedł. Kate przewróciła oczami. - Jego temperament nie zmienił się bardzo z wiekiem. - Chodź, Kate. Zabieram cię na obiad do mojego domu. Jestem świetnym kucharzem - Matt wyciągnął ręce i podniósł ją z krzesła. - Myślę, że zostało nam tylko sanktuarium. - Powinnam wrócid do domu i pomóc pozostałym. Jackson także wstał. - Sprawiłaś, że poczułem się lepiej. Jak to zrobiłaś? Kate uśmiechnęła się do niego i podała mu rękę. - To była dla mnie przyjemnośd, móc pana w koocu poznad, panie Deveau. Jason i Matthew tak dobrze o panu mówią. Zawahał się, ale uścisnął jej dłoo. - Proszę, mów mi Jackson. Kate poczuła szarpnięcie ciężaru jego brzemienia, które wędrowało wzdłuż jej ramienia. Było jej trudno utrzymywad uśmiech, gdy czuła napawającą lękiem ciemnośd w mężczyźnie. Nie była Libby. Nie potrafiła leczyd chorych i w żadnym wypadku nie odczuwała, że Jackson Deveau był chory fizycznie tak bardzo jak duchowo. - Życzę ci spokoju, Jacksonie - wymamrotała miękko i pozwoliła Matthew, by zabrał z ją z domu na chłodne powietrze. - Nie miał ubranej choinki, ani w ogóle żadnych dekoracji - powiedziała smutno. - Jeśli ktokolwiek potrzebuje świąt, to z całą pewnością on.

Tłumaczenie: aksela

77

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Da sobie radę, Kate - zapewnił ją Matthew. - Ma swoje demony, ale w rezultacie ma swój honor i rzetelnie rządzi swoim życiem. Nigdy nie zrobiłby rzeczy, których obawia się, że zrobi i, tak jak Jonas, będzie bronił swoje miasteczko i jego mieszkaoców do ostatniego tchu. - Cieszę się, że sprawdziliście go do Sea Haven. Mieliście rację, co do tego miejsca. Jest tu coś, co sprawia, że ludzie tutaj są przyjaźni dla osób z zewnątrz. Wnętrze jego samochodu było ciepłe po chłodnym wietrze wiejącym znad oceanu. - Twoje siostry nazwały mnie Neandertalczykiem? Wybuchnęła śmiechem - Cóż, tak, ale na dobry sposób. Myślę, że łatwo wyobraziły sobie ciebie bijącego się w pierś i przerzucającego swoją kobietę przez ramię, aby porwad ją w jakieś prywatne miejsce. Przytaknął. - Mogę to zrozumied. Też mam takie pragnienia. Często – spojrzał na nią, jego ręka wciąż otaczała klucz. – Naprawdę chcę cię zabrad do mojego domu, Kate – czekał z bijącym sercem przed włączeniem silnika. - Czy twoi bracia tam będą? Ponieważ, szczerze, myślę, że jestem zbyt zmęczona, aby przetrwad ich śmianie się ze mnie dziś. Prawdopodobnie utonęłabym we łzach. Przycisnął dłoo do serca. - Nawet tak nie mów. Prędzej przyjąłbym kulkę niż widział cię płaczącą. I moi bracia nie śmieją się z ciebie – rzucił na nią okiem, aby sprawdzid czy była poważna. - Oni zawsze śmieją się ze mnie – powiedziała. – Zawsze robię te idiotyczne rzeczy kiedykolwiek jestem przy tobie. Jak w tym dniu, kiedy miałeś wypadek i próbowałeś wydostad się z ciężarówki i ja stałam zbyt blisko – spojrzała na swoje ręce. – Danny niemal wypadł z samochodu śmiejąc się. - Ze mnie, Katie, nigdy z ciebie. Moja cała rodzina wie co czuję do ciebie i myśli, że to jest niepokojące kiedy robię z siebie kompletnego idiotę za każdym razem kiedy jesteś blisko. Tłumaczenie: aksela

78

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate usiadła prosto, jej wzrok skupiny na jego. - Co do mnie czujesz? - Wyraziłem to cholernie jasno, Kate. - Wyraziłeś? Wiem, że jesteś mną zainteresowany fizycznie. Prychnął z drwiną. - Tak to nazywasz? Nie przespałem dobrze nocy, odkąd spojrzałem na ciebie kiedy miałaś piętnaście lat. Nienawidzę tego przyznawad. Miałem na twój temat więcej snów, więcej fantazji niż jakikolwiek inny mężczyzna mógłby mied – wjechał samochodem na podjazd i wyłączył silnik, nim odwrócił się do niej twarzą. – Do diabła, Kate, jeśli nie wiedziałaś, jesteś więc jedyną osobą w tym mieście, która nie wiedziała. Jonas zapytał mnie ostatniej nocy czy śledzę cię. - Nie zrobiłby tego. Jesteś jego przyjacielem. Musiał żartowad. - Z bronią w ręku. Obawiam się, że nie, i oto jesteś, a moim domu, sama ze mną. Wejdziesz? - Czy powinnam się teraz bad? - Myślałem, że moje fantazję mogą cię odstraszyd. - Tak? – Kate wysunęła się z samochodu. Wiatr szarpał ją wokół za włosy i ubranie. – Właściwie, jestem zaintrygowana. Całe jego ciało zareagowało na jej namiętny ton. Może nie chciała, aby to tak zabrzmiało, ale zamierzał wziąd jej słowa za zaproszenie, aby kochad ją na każdy sposób w jaki mężczyzna może kochad kobietę. Kate uśmiechnęła się do siebie, kiedy wchodziła po schodach do jego domu. Stał na urwisku nad oceanem, taras otaczający dom zapewniał widok z każdej strony. Sam do był oczywiście zbudowany dla człowieka rozmiaru Matta. Sufity był sklepione, było tu niewiele ścian, więc przestrzeo wyglądała na ogromną, jeden pokój bezpośrednio przechodził w drugi. Jego meble pasowały do domu, swobodne, ale wypełniały dom tego rozmiarów. - Tu jest tak pięknie, Matthew. Uwielbiam wszystkie te okna wykuszowe i alkowy i sposób, w jaki to wszystko jest przestronne. Zaprojektowałeś to? Poczuł promyk przyjemności. Tłumaczenie: aksela

79

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Tak, chciałem, aby dom był wygodny do zamieszkania za dnia, ale też na zewnątrz. Potrzebowałem przestrzeni. Nawet drzwi są większe i szersze niż normalnie, więc nie czuję się, jak gdybym musiał schylad głowę. - Uwielbiam otwarte, kamienne kominki. To jest to, co miałam na myśli dla mojego domu, lub przynajmniej bardzo podobnego. Uwielbiam płomieo i wyglądający naturalnie kminek w młynie – odwróciła się do niego, aby uśmiechnąd się. – Mamy bardzo podobny gust. Jego serce wykonało dziwny obrót w jego piersi. Chwycił się krawędzi drzwi. - Też tak myślę. Łatwo będzie zaprojektowad coś, w czym naprawdę się zakochasz – powiedział rozmyślnie słowa. Kate zamarła i odwróciła głowę, aby na niego spojrzed. Ruch był pełen gracji i elegancki. Jak Kate. Cierpiał od samego patrzenia na nią. Róż zabarwił jej twarz. Jej spojrzenie przesunęło się od niego na wysoką choinkę w pokoju głównym. - Ubrałeś swoje drzewko? - Przyniosłem drzewo i powiesiłem lampki. Mama nalegała, abym miał ozdoby świąteczne. Powiedziała, że powinienem mied jakiś temat, ale po prostu powiesiłem te, które mi się podobały. Kate przechadzała się wokół drzewa. Jedną z ozdób był drewniany dom, wyrzeźbiona przez miejscowego artystę. Była zaskoczona i zadowolona, kiedy zobaczyła, że to jej dom na klifie. Nie skomentowała ozdoby, ale miała nadzieję, że to oznacza, że myślał o niej, kiedy kupował miniaturową replikę jej domu. - To mój ulubiony pokój. Spędzam w nim wiele czasu. Moje biuro znajduję się na wprost i mam ogromną bibliotekę. Nazywam to biblioteką, a Danny i Jonas moją kryjówką – uśmiechnął się do niej. – Namówili mnie na stół bilardowy. Zaśmiała się, - Oczywiście, że to zrobili. Założę się, że przyparli cię do muru. Matt pospiesznie pozbierał kilka koszul, które rozrzucił wcześniej w tygodniu. Było tam stare pudełko na pizzę na niskim stoliku do kawy, wraz z wywróconym pustym pudełkiem na pączki, obok na wpół wypełnionego kubka kawy. Kate uśmiechnęła się do niego. Tłumaczenie: aksela

80

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Widzę, że zdrowo się odżywiasz. - Właściwie to lubię gotowad. Gotowałem przez cały czas dla ludzi z mojej jednostki – otworzył drzwi i wrzucił do środka koszule, nie patrząc gdzie wylądowały i pospiesznie zamknął je, aby sprzątnąd brudne pudełko i kubek kawy. – Nie spędzam wiele czasu w domu. Tata prowadzi duże przedsięwzięcie i każdy z nas pracuje, aby skooczyd na czas. - Matthew – położyła łagodnie rękę na jego ramieniu. – Jesteś zdenerwowany? Stanął tam ze spuszczonym wzrokiem na jej uniesioną twarz. Jej ogromne, łagodne oczy. Jej kuszące usta. Czy mogła byd piękniejsza? - Do diabła, tak, jestem zdenerwowany. Nie wiem nawet co taka kobieta jak ty robiłaby w tym samym domu z mężczyzną jak ja. - Kobieta jak ja? – wyglądała na autentycznie zdziwioną. Mat jęknął. - Daj spokój, Kate. Powiesz mi, że nie wiedziałaś, że szaleję za tobą od lat? Nie mogę nawet spędzid dobrze czasu z inną kobietą. Próbowałem spotykad się z licznymi kobietami. Z jedną się umówiłem i wiem, że to nie będzie działad. - Szalejesz za mną? – powtórzyła. Rzucił pudła na kanapę i przyciągnął ją w swoje ramiona. Mocno. Zaborczo. W stylu komandosa. - Nie mogę nawet myśled logicznie, gdy jesteś blisko ciebie. Nie było sposobu, aby myśled, kiedy jego usta wzięły jej, gorące i głodne, i pochłaniające jej. Jej ciało stopiło się z nim, jej ramiona ślizgały się wokół jego szyi, jej palce muskały jego kark, poufale, skradając się w jego włosach, kiedy jego wilczy głód spotkał jej własny. Nie mógł całowad jej nie dotknąd jej miękkiej, kuszącej skóry. Bez zamierzonej myśli, wślizgnął rękę pod jej bluzkę, przesuwając w górę miękkiej skóry. Tylko ten drobny kontakt przyniósł mu tak wielką przyjemnośd graniczącą z bólem. Zadrżał, jego ręką właściwie drżała, kiedy muskał opuszkami palców ponad jej żebrami i objął miękki ciężar jej piersi. Jego ciało było rozpalone, jego serce waliło w piersi i jego dżinsy stały się niewygodnie ciasne. Tłumaczenie: aksela

81

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nie masz zamiaru mnie powtrzymad, Kate? Jedno z nas powinno wiedzied, co robimy – chciał byd z nią szczery. Była zmęczona i oczywiście nie myślała logicznie, wyginając się w jego rękach, przyciągając do niego bliżej, ocierając ciałem o jego. Ciche, małe jęki wychodziły z jej gardła, sprawiając że był bliski granicy. Złapał się na tym, że znów ją całuje, i znów, długie, gorące pocałunki, które tylko podwyższyły temperaturę. Jej usta uśmiechnęły się pod jego natarciem. - Wiem dokładnie co robimy, Matthew, ty jesteś tym, który nie wie – jej recę opadły na guziki jej bluzki. W jego uszach był dziwny ryk. Czekał na ten moment od lat. Kate Drake w jego domu. W jego ramionach. Ciało Kate otwarte na jego badanie. Zabrałoby życie zadowolenie go. Więcej niż to. Znacznie więcej. Jej bluzka rozchyliła się, ukazując kremowe krągłości jej piersi. Biała koronka cudownie okrywała jej skórę. Matt wpatrzył się w jej ciało, zahipnotyzowany widokiem jego dużej dłoni trzymającej ją, jego kciuk muskał jej sutek przez białą koronkę. Przez chwilę przyszło mu do głowy, że to wszystko wymyślił. Kate Drake. Jego świąteczny prezent. Schylił głowę do jej piersi, jego usta zamknęły się wokół miękkiego ciała i koronki. Jego język drażnił i taoczył wokół jej sutka, kiedy jego ramiona objęły ją jeszcze bliżej. Walenie we frontowe drzwi było nagłe, głośne i niespodziewane. Kate krzyknęła i poczuł jak jej serce podskoczyło pod skórą ze strachu. Matt pochylił głowę, w jego szarych oczach uwydatnił się srebro, kiedy tliło się w nich pożądanie z gniewem. - Nie martw się, Katie – przyciągnął brzegi jej bluzki razem. Dlaczego świat nie mógł zostawid ich w spokoju na jedną przeklętą godzinę? Czy o zbyt wiele prosił? Kate zapięła bluzkę i próbowała palcami przeczesad włosy. Złapał ją za nadgarstek i przyciągnął jej dłoo do swoich ust. - Wyglądasz pięknie. Ktokolwiek to jest, może po prostu odejśd. Czekała na środku jego salonu, kiedy szarpnięciem otworzył drzwi. Stał w nich szeryf, jego pięśd uniosła się do kolejnego ataku.

Tłumaczenie: aksela

82

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Jonas, zaczynam myśled, że nasza przyjaźo może ucierpied – Matt powitał go z gniewną miną. Jonas pchnął go w prawo. - Wyjdź tu i spójrz na to – jego głos był ponury. Przeszedł przez dom ku oceanowi, otwierając podwójne drzwi prowadzące na taras z widokiem na morze. – Co do diabła się dzieje, Kate? Mgła Wirowała wokół domu, jakby była żywa. Ciemna, szara i ponura, mgła była gęsta, prawie tłusta. Skradała się wzdłuż ścian i wirowała wokół kominka. Jonas spiorunował wzrokiem mgłę. - Nikt nigdzie nie może jeździd. Wypadki samochodowe zdarzają się w całym mieście. Twoja siostra Elle dzwoniła. Jest na wyspach i miała ten sam sen, co Jackson i dzieci. Jak mogła mied ten sam sen. Powiedziała, abym ci przekazał, że symbole coś oznaczają. Gdy zapytałem się jej co, powiedziała, że będziesz wiedziała – obaj mężczyźni spojrzeli na Kate. Zawahała się, próbując sobie przypomnied, ale tam nie było nic, co wydawało się mied duże znaczenie. - Były symbole na pieczęci, ale jedyną ważną rzeczą, którą mogłam odczytad było to, że zaklęcie klucza była położone na pokrywie, aby powstrzymad coś w ziemi. Zadzwonię do Elle i poproszę ją o więcej szczegółów. Czy jest w drodze do domu? Miała zamiar spróbowad wrócid na święta. - Mówiła, że złapie późniejszy lot - Jonas zapatrzył się w grubą warstwę mgły marszczącą się tak jak on. - Najgorsze w tej mgle jest to, że sprawia takie wrażenie, jakby tu było jej centrum. Jest znacznie cięższa dookoła twojego domu, Matt. Ludzie zaczną umierad, jeśli nie odkryjemy, co się dzieje. Mieliśmy szczęście, większośd ludzi zatrzymała samochody, żeby to przeczekad i przez to zdarzyło się mało wypadków. Ale bardzo łatwo byłoby zjechad z klifu w tak gęstej mgle. Poprosiliśmy stacje radiowe,

żeby

zaalarmowali

wszystkich

o

niebezpieczeostwie

prowadzenia

samochodów. - Zgaduję, że stacje pogodowe i meteorolodzy, do których dzwoniłeś powiedzieli ci, że ta mgła nie jest naturalna - powiedział z lekkim westchnieniem Matt. Nadnaturalnośd była sferą wkraczającą poza zakres jego doświadczeo, ale miał przeczucie, że bardzo szybko nauczy się o tym więcej. Jakaś jego częśd miała nadzieję, Tłumaczenie: aksela

83

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

że to wszystko zniknie. Zamiast tego mgła zawijała się ciasno wokół jego domu. Zerknął na Kate. Stała bardzo spokojnie z rękami przy gardle, wpatrywała się w ciemnoszarą mgłę. Na jej twarzy odbijał się strach. Złośd zaczęła mu wiercid dziurę w brzuchu, nie gorącą i płomienną, ale lodowatą i czystą, niebezpieczną i zabójczą, uczucie, które rozpoznawał z dni walk. Matthew wziął Kate za ramiona i pociągnął do tyłu, z dala od pomostu, w głąb bezpiecznego wnętrza domu. - Sarah mówiła, czy znaleźli coś w pamiętnikach, Jonas? Wszyscy szukali w nadziei, że znajdą wyjaśnienie. Jonas potrząsnął głową. - Sarah powiedziała, że nie ma pojęcia, co się dzieje, ale myśli, że ze wszystkimi siostrami, jeśli się skoncentrują, dadzą radę zepchnąd mgłę do morza i da nam to więcej czasu, żeby coś wymyślid. Matt zacisnął dłonie na ramionach Kate. - Nie chcę, żebyś znowu to robiła, Katie. Myślę, że sprawiasz, że to się złości i mści się na tobie. Dlaczego w innym wypadku przybyłoby do mojego domu i zostało tu? - Nie potrafił wyrażad emocji, jakie wywoływała mgła, ale było coś mrocznego i okropnego, co pachniało bezlitosną wrogością. - Nie możemy przegapid okazji, Matthew - powiedziała Kate, jej głos drżał. Zacisnęła wargi. Instynktownie cofnęła się w stronę Matta, jakby po ochronę. - Jonas powiedział, że były już jakieś wypadki na drodze. Matt czuł jej opór. Cokolwiek było we mgle rosło w siłę i nasilało się. Poprzedniej nocy pojawiło się dziwne i przerażające zniecierpliwienie, teraz mgła wydawała się ciemniejsza, bardziej agresywna i niebezpieczna. - Mgła rozciąga się w mieście, Kate, zaczęła, gdy wasza dwójka opuściła dom Jacksona - wyjaśnił Jonas. - Ludzie wychodzą z domów, stoją i patrzą. Biuro szeryfa odebrało dobrze ponad sto telefonów. Kiedy ustąpiła, zostawiła za sobą bałagan. Wszystkie prezenty pozostawione na zewnątrz, wszystko od rowerów przez anteny telewizyjne po meble ogrodowe, było zmieszane, zniszczone i pokryte morskim piaskiem, krasnorostami, kawałkami drewna, zgniecionymi muszelkami, czy jak tam Tłumaczenie: aksela

84

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

to nazwad. Nawet kraby pełzały w pobliżu - Jonas odłożył kapelusz i utkwił wzrok w twarzy Kate. - Największe zniszczenia są na głównym placu. Statuy trzech króli są zniszczone, a to, co trzymali wylądowało na trawniku. Statuy mają krasnorosty na szyjach, nadgarstkach i kostkach. To było dziwne i okropne, przeraziło wystarczająco wszystkich, że ludzie z komitetu martwią się bezpieczeostwem mężczyzn grających role mędrców w paradzie. Myślicie, że to ostrzeżenie? Kate potarła pulsujące skronie. Była już wystarczająco zmęczona. Czuła się odwodniona i chciała po prostu poleżed przez kilka godzin. - Naprawdę nie wiem, Jonas, ale ta istota przyspiesza swoje destruktywne zachowanie. - Cholera, Kate, co, do cholery, może byd żywego we mgle? - wybuchnął Matt, chcąc to zdławid. - Nie chcę, żebyś się zbliżała do tego czegoś. Dlaczego to ty musisz temu stawid czoła? - Mój głos. Inni mogą przepłynąd przeze mnie. I Hannah może wywoład wiatr, żeby zepchnął to do morza. Nie łapał tego. Brzmiało to jak czarownice i zaklęcia, i rzeczy, które widział w filmach, nie w prawdziwym życiu. Matt zaczął powoli masowad kark Kate, żeby ułatwid jej zniesienie napięcia. - Kate, dlaczego to musiało zniszczyd prezenty? Jeśli to jest zdolne do niszczenia rzecz i poruszania obiektów, jak to robiło z wieocami na drzwiach, po co to głupie, małostkowe przedstawienie? Dlaczego zawracałoby sobie głowę prezentami? Jakie mają znaczenie? Jonas poszedł za nimi do przesuwanych, szklanych drzwi. - To dobre pytanie. To wszystko, co to może zrobid? Kiedy zaczęły nadchodzid telefony, myślałem, że to dzieci i dziecinne psoty. Niszczący wandalizm, jakiego może dokonad dzieciak. Cóż, przynajmniej myślałem, że to one są winowajcami, dopóki nie zobaczyłem trzech króli roztrzaskanych na kawałki. Jackson wyszedł na podest, żeby spojrzed na zniszczenia i powiedział, że scena jest wspomnieniem z jego koszmaru. Kate potrząsnęła głową.

Tłumaczenie: aksela

85

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Myślę, że to rośnie w siłę, sprawdza swoje możliwości. Dla mnie nie brzmi to zbyt dziecinnie. Użyło wieoców, symboli często kojarzonych z Bożym Narodzeniem, i teraz prezentów. Elle mówi, że symbole mają znaczenie. Prezenty niewątpliwie są kolejnymi symbolami świąt - westchnęła i potarła skronie. - Oczywiście to coś w ogóle nie lubi świąt. Macie jakiś pomysł dlaczego? - Nie mam pojęcia - powiedział Matt. Użył swojego ciała, żeby delikatnie poprowadzid ją dalej w głąb pokoju, chcąc zamknąd drzwi przed mgłą. Odwróciła się w jego ramionach i przysnęła się, by byd bliżej jego siły i otuchy. - Moje siostry czekają. Nawet Libby. To niełatwe utrzymywad kontakt na odległośd przez długi czas. Matt otoczył ją bardziej ramionami, trzymając ją w niewoli, sprawiając, że była bezpieczna. Ukrył swoją twarz w jej szyi. - Nienawidzę tego, Kate. Nie masz pojęcia, jak bardzo chciałbym cię spakowad i zabrad daleko stąd. Wiem, że jesteś w niebezpieczeostwie. - Jeśli tego nie zrobię, Matthew, jedna z moich sióstr spróbuje, a one nie mają mojego głosu - uścisnęła go mocno i powoli się odsunęła. Matt pozwolił jej wyślizgnąd się z jego ramion, spięty przez strach o nią, kiedy wkroczyła na podest. Kroczył za nią. Blisko. Opiekuoczo. Trzeba byłoby byd odważnym, by przejśd przez niego, by się do niej dostad. Jonas stanął po jej drugiej stronie. Kate zamknęła oczy i wzniosła twarz ku niebu. Podmuch znad morza przepłynął jej po twarzy. Poczuła chłodny dotyk. Poczuła, jak łączy się z siostrami. Wszystkie siedem, wszystkie razem. Siła wnikała w nią, przenikała przez nią. Uniosła ręce i wiedziała, że Hannah stoi na murze obronnym ich dziedzicznego domu i jednocześnie robiła to samo. Matt usłyszał jęczenie wiatru. Na oceanie, grzywy fal sięgały wysoko i pieniły się biało. Mgła stała się szalona, wirowała i obracała się szalenie, oplatając Kate tak, że przez moment przysłoniła mu jej obraz. Wyciągnął ślepo ręce, instynktownie i wyszarpnął ją w osłonę swojego ciała. - To gówno prawda, Katte - przycisnął jej twarz do swojej piersi i otoczył jej głowę ramionami, by mgła nie mogła się do niej dostad. Tłumaczenie: aksela

86

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate nie walczyła. Nie robiła nic, jakby nic nie zauważała. Jej głos był miękki, trochę głośniejszy od szeptu, wiatr niósł go przez mgłę i wibrował w oparach, zajmując się swoim życiem. Kate pozostała przy nim, jej oczy były zamknięte, ale jej czarowanie nie ustawało, dar harmonii i spokoju, zadowolenia i solidarności. Wzywała żywioły ziemi. Mat słyszał to wyraźnie. Głosy rosły na wietrze. Woda morska skakała w odpowiedzi na zaklęcia, fale wznosiły się wysoko, wdzierając się mgłę i rozbijając ją na części nad oceanem. Wiatr skowyczał, zbierając siły, nacierając na nie, przynosząc smak soli i krople wody, które przemywały ich twarze. Grzmot zagrzmiał, wstrząsając podestem. Głosy nie cichły, budując burzę. - Hannah - Jonas wymówił jej imię miękko, z lekką obawą przed nagą siłą wykutą i kontrolowaną przez siostry. Kate wzięła głęboki wdech i odpuściła. Opuściła siostry i jej ciało, a także fizyczny świat, w którym żyła i wkroczyła w świat cienia. Z oddali słyszała echo przerażonego krzyku Hannah. Świat nie był cichy, jak tego oczekiwała. Nigdy się do tego nie przyzwyczaiła. Były tam dźwięki, jęki, płacze, nie całkiem ludzkie, niezidentyfikowane. Statystycznie, dźwięk radia nie brzmiał właściwie. I okropny skowyt wiatru, który wiał w nieskooczonośd. Było zimno, posępnie i jałowo. Świat ciemności i rozpaczy. Rozejrzała się dookoła ostrożnie, próbując odkryd, kogo szuka. Nie była sama. Czuła, że inni na nią patrzą. Niektórzy byli tylko ciekawi, inni nieprzyjaźni. Nikt nie był jej życzliwy. Była żyjącym stworzeniem, pozostali nie. Coś prześlizgnęło się blisko jej stóp. Czuła dotyk czegoś oślizgłego na ramieniu. Wzięła kolejny wdech i krzyknęła cicho. Natychmiast to zobaczyła. Przerażający widok. Wysoki, o nagich, białych kościach, upiorny szkielet o brakujących ustach i pustych oczodołach. Nie był w pełni uformowany. Wielka dziura w wgłębieniu klatki. Brakowało żeber. Maszerował w jej kierunku i zauważyła, że szkielet ma na sobie staromodne buty wetknięte na czubkach patykowatych kości nóg. Roześmiałaby się, gdyby nie była tak przerażona. Kości zagrzechotały i ruszyły w jej kierunku, z zabójczym celem w każdej kości.

Tłumaczenie: aksela

87

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Kate! - płacz Abigail dobiegł Hannah i Sarah. Kate trzymała ręce w gotowości, by ochronid się przed tym, gdy dotrze do niej. Matt czuł energię Kate trzeszczącą w powietrzu wokół nich, niebezpieczną siłę, która nigdy się nie waha, mimo to jej smukłe ciało trzęsło się z wysiłku lub może strachu, jakby krusząc się pod naporem wysiłku. Bez ostrzeżenia poczuł jak każdy włos na jego ciele staje. Kate stała się chorowicie blada. Z obawy o nią, zakrzywił jej ciało w ramionach i trzymał ją mocno blisko piersi. Jedyną rzeczą, jaką mógł zrobid było chronienie jej przed gwałtownym atakiem wiatru i zagrożeniem pochodzącym ze strony mgły. Kate wyszarpnęła się ze świata cieni, otworzyła oczu, oczekując, że zobaczy Matta. Puste oczodoły wciąż na nią patrzyły. Usta czaszki były puste, szerokie, szczęka luźna, kościste palce zaciskały się wokół jej gardła. Krzyczała i wyrywała się, próbując biec, ale nie było dokąd. Nacisk na jej gardło się wzmagał. Zaczęła się dławid. Wiatr skowyczał jeszcze bardziej. Głosy kobiece stały się zdecydowane. Kościste palce ześlizgnęły się z gardła Kate. Upadła na ziemię i wpatrywała się w przerażeniu, jak głosy kobiet Drake odciągają od niej szkielet przeciągając czas. Bezlitosne, puste oczodoły wpatrywały się w nią ze złośliwością. Kate próbowała umknąd pełzając w przeciwnym kierunku, czuła się chora, gdy istocie w ciemności klekotały białe kości w okropnej obietnicy odwetu. Wiatr zawiewał piasek w powietrze, przysłaniając Kate widok. Ścisnęła powieki, zamykając oczy przed nowym atakiem. Natychmiast poczuła ciało Matta przyciśnięte blisko do jej. Bojąc się spojrzed, uniosła powieki, wyciągnęła ręce po ochronę. Uspokojona twarz Matta była tam, ze znajomymi jej równinami i krzywiznami. Ukryła swoją twarz przy jego gardle, czując ciepło jego ciała, wysysające z niej częśd przeraźliwego zimna. Mgła wymknęła się chyłkiem ku oceanowi, prawie niechętnie, wycofując się z domu i podestu ku plaży z oczywistą niechęcią. Z Kate bezpieczną w ramionach, Matt patrzył w przerażeniu na mokry piasek. Dostrzegł odległe ślady stóp pozostawione tak, jakby ktoś wracał od oceanu. Przypominały ciągłe kroki mężczyzny w butach ze

Tłumaczenie: aksela

88

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

zniszczonymi obcasami. Chłodny dreszcz przebiegł mu po kręgosłupie. Jego wzrok przeniósł się ze śladów na piasku na Jonasa. - Z czym, do cholery, mamy do czynienia?

Tłumaczenie: aksela

89

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 7 Gdy pod jemiołą spotykają się zakochani Przerażenie tej nocy się w nich rozpali.

Matt wpatrywał się w twarz Kate. Leżała na jego łóżku, śpiąca, oznaki wyczerpania były widoczne, nawet gdy spała. Wyglądała na słabszą niż kiedykolwiek, jak gdyby walka z mgłą zabrała większośd jej ducha i pozbawiła jej energii. Zasłony zasuwanych, szklanych drzwi były rozsunięte i mógł widzied wyraźny obraz oceanu. Zawsze czerpał przyjemnośd z widoku i dźwięku uderzających fal, ale teraz szukał na horyzoncie sygnałów mgły. Kate była wycieoczona. Martwił się, że jeśli istota powróci, nie będzie miała sił do walki, nawet jeśli prześpi godziny. Dzieo kooczył się i zapadała noc. Potarł dłoomi o swoją twarz, aby zetrzed własne zmęczenie. Nie spał noc wcześniej, wciąż przyglądając się śpiącej Kate i odczuwał teraz efekty. Pozbawił ją jej ubrao i owinął ją w jedną z jego koszul. Była zbyt duża na nią i przykryła każdą krzywiznę. Włożył ją do swojego łóżka i przez cały czas leżała biernie, niewiele wysilając się, aby mied otwarte oczy. Miał wrażenie, że wyszła naprzeciw czemuś znacznie gorszemu niż mgła, ale nie była gotowa rozmawiad z nim o tym. Rozpoznając oznaki zmęczenia, nie naciskał na nią. Zdjął koszulę, buty i skarpetki i wyciągnął się obok niej. Zbudował swój dom w nadziei na znalezienia żony, kiedy wrócił ze służby jego krajowi, ale nie miało znaczenia z iloma kobietami się umówił, istniała jedynie jedna kobieta dla niego. Kate była w jego snach od chwili, w której ją zobaczył. Nigdy nie zapomniał tego momentu, prowadząc samochód swojego ojca, jego hałaśliwi bracia pogłośnili muzykę i śmiali się radośnie. Mimochodem rzucił okiem w prawo, nie zdając sobie sprawy, że jego życie miało się odtąd zmieniad na zawsze. Kate stała na dnie zatoki ze swoimi sześcioma siostrami, jej głowa była odrzucona do tyłu, śmiała się, jej oczy taoczyły, zupełnie nieświadoma jego spojrzenia. Szarpnięcie elektryczności zasyczało w całym jego ciele. W tej chwili Kate Drake udało się wypalid swój znak na każdej jego kości i żadna kobieta tego wcześniej nie zrobiła.

Tłumaczenie: aksela

90

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Matthew? – jej głos był senny. Erotyczny. Uderzyło to w jego ciało z siłą błyskawicy, rozgrzewając jego krew i ożywając każdy jego nerw. - Jestem tu, Kate – odpowiedział, otaczając ją swoim ciałem, kiedy jego ramię owinęło się wokół jej talii. - Czy Sea Haven nie zawsze wydawało ci się domem? Kiedy byłeś daleko, w innym kraju, w niebezpieczeostwie, czy nie śniłeś o tym miejscu? - Śniłem o tobie. Ty byłaś moim domem, Kate – w ciemności z oceanem uderzającym na zewnątrz jego sypialni mógł powiedzied jej prawdę. – Ty prowadziłaś mnie przez strzelaniny i przez brzydotę, i to myśl o tobie przyprowadziła mnie z powrotem do Sea Haven. Moja rodzina zawsze na bieżąco informowała mnie o tobie. Kate odwróciła twarz do jego ramienia, przytulając się do niego bliżej. - Słyszałam, że robiłeś rzeczy, które dla mnie wydawały się straszne. Mam taką wyobraźnie i budziłam się w środku nocy, mając obraz ciebie wznoszącego się w powietrze na pustyni w twoim mundurze polowym z karabinem, maskującym cię przez wrogami. Czasem sny były tak żywe, że właściwie chorowałam. Nigdy nie powiedziałam o tym nikomu, nawet moim siostrom. Widziały różnice pomiędzy nami i wiedzą, że nie będziemy dla siebie właściwi. - Kate – wypowiedział jej imię czule. Z bolesną potrzebą w głosie. – Jak możesz tak mówid? Lub nawet myśled o tym? Zostałem dla ciebie stworzony. Aby byd z tobą. Czuję to tak mocno, słusznośd tego. Ty też to czujesz. Wiem, że tak – trzymał ją zaborczo, jego ramiona zamknęły ją w nim. Matt zanurzył twarz w miękkim cieple jej szyi. – Katie, nie możesz przynieśd mężczyźnie jego marzeo, a potem ich odebrad. Zwłaszcza mężczyźnie takiemu jak ja. Cofnąłem się i dałem ci całą przestrzeo na świecie, kiedy byłaś zbyt dla mnie młoda. Później, biedy dorosłaś, byłaś zbyt zajęta i szczęśliwa swoim życiem, podróżując po świecie, robiąc, co robisz. Nawet raz, nigdy nie zrobiłem ruchu w twoim kierunku. Byłem świadomy twojej potrzeby wolności, aby zajmowad się pisaniem. Ale teraz jesteś w domu, mówisz mi, że jesteś gotowa się osiąśd i nie możesz cofad się i udawad, ze nic do siebie nie czujemy. Za każdym razem kiedy patrzysz na mnie, wiesz, że należymy do siebie. Nie powinnaś nigdy mnie całowad, jeśli nie chciałaś dad szansy związkowi pomiędzy nami. Tłumaczenie: aksela

91

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate zamknęła oczy, czując jak zbierają się łzy. Jego usta przesuwały się po szyi, zniżały, w dół kołnierzyka koszuli. Jej tętno bił jak szalone. Jej serce przyspieszyło. - Nie jestem odważna w taki sposób jak ty, Matthew – przyznała cicho. – Nie mogę byd jak ty. Nie jestem osobą czynu. W kilka miesięcy, kiedy zrozumiesz to, rozczarujesz się mną i będziesz zbyt honorowy, aby mi to powiedzied. Matt pochylił głowę i spojrzał na nią. Łzy mieniły się w jej oczach i jego serca prawie zatrzymało się w piersi. - O czym do diabła mówisz, Kate? – schylił głowę, aby wycałowad łzy. Posmakował żalu. Bolesnej tęsknoty. – Cholera – wymamrotał słowa w czystej frustracji, wówczas pocałował ją mocno, jego usta posiadły jej. Wilczy głów płonął w nim. Dziwny ryk w jego głowie. Jego pierś się zacisnęła, jego serce waliło z siłą grzmotu. Mierzył się z ogniem wroga z kamienną twarzą, ale nie mógł znieśd myśli o Kate odchodzącej od niego. Wlał wszystko co czuł w ten pocałunek. Wszystko czym był. Jego ręce objęły jej twarz, trzymały ją w jego ramionach, podczas gdy jego usta pustoszyły jej. Żar rozprzestrzeniał się niczym nieujarzmiony ogieo, przez niego, przez nią, chwytając ich oboje w ogniu, dopóki pomyślał, że mogą się zapalid. Stopiła się z nim, jego ramiona ślizgały się wokół niego, prawie tak zaborcze jak on. Pochylił głowę, aby spojrzed na nią, ucząc się na pamięd każdej linii i krzywizny jej twarzy. Był łagodny, opuszki palców muskały pieszczotliwie i wodziły wzdłuż jej kości policzkowych, kształtu jej oczu, krzywizny jej brwi. Opuszek jego kciuka ślizgał się wzdłuż miękkości jej warg. Uwielbiał jej usta, uwielbiał w niej wszystko. - Kate – pocałował ją łagodnie. Raz. Drugi. – Jak możesz myśled, że nie znam cię? Żyjemy w tym samym miasteczku praktycznie przez całe nasze życie. Przyglądałem ci się. Słuchałem cię. Wiesz, ile razy śniłem o tobie? - Sny to nie to samo co rzeczywistośd, Matt – powiedziała ze smutkiem Kate. Jej wzrok przesuwał się po jego twarzy, badając każdy cal jego rys. Matt czekał, wstrzymując oddech. Był szorstki, a ona była wytworna. Był mężczyzną, który chronił tych, których kochał. A kochał Kate Drake. - Matthew – jej głód znów był zaczepny. Potrzeba. Ostrożnośd. Tłumaczenie: aksela

92

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt nie mógł wyobrazid sobie, dlaczego Kate boi się związki z nim, życia z nim, ale myśl, że mogłaby go odepchnąd wypełniała jego głowę. Jego zęby pociągnęły jej delikatne ucho. Jego język najechał na mały kształt. Zadrżała w odpowiedzi. Stał się twardszy. Grubszy. Jego ciało było ciężkie i obolałe, napierało na granice jego dżinsów. - Katie, rozepnij moje dżinsy – wyszeptał słowa do jej ucha, jego usta zniżyły się, aby znaleźd jej szyję. Jej miękką, wrażliwą szyję. Kate zamknęła oczy, kiedy jego zęby przygryzły jej brodę, jego gardło, kiedy jego usta odnalazły obojczyk, jego broda trącała na bok kołnierzyk koszuli. Wygięła się, pragnąc go, jego ciało było rozgrzane i wrażliwie. Jej piersi opuchnięte, błagające o uwagę. Czy było coś złego w sięganiu po coś, tylko ten raz? Był wszystkim czego chciała, jednak zawsze poza jej zasięgiem. Matthew Granite był wojownikiem, większym niż życie. Robił rzeczy, których nigdy by nie pojęła, których nigdy nie doświadczyła. Zdawał się byd bohaterem z jej powieści, nie w pełni realnym i zbyt dobrym, aby byd prawdziwym. Wiedziała, że myślała o nim, kiedy pisała każdą z swoich książek. Użyła go jako wzoru bohatera, ponieważ dla niej był wszystkim, czym mógł byd mężczyzna. Jak mógłby wybrad do życia kobietę, która patrzy na życie, pisze o nim, ale odmawia uczestniczenia w nim? Kate była pewna, że będzie musiała wyskoczyd z łóżka i uciekad, ale jej ciało miało jej umysł na własnośd. Już pracowała nad guzikiem przy pasku jego dżinsów, szukając zamka i rozpinając go. Wypuścił powietrze płuc, kiedy jej dłoo objęła grube, ciężkie wybrzuszenie, pieściła i głaskała palcami. - Masz na sobie zbyt wiele ubrao, Matthew – zauważyła, zdecydowana, aby mied z nim swój czas, nawet jeśli nie będzie to trwad wiecznie. - Tak jak ty – jego ręka odpięła guziki jej koszuli, sprawiając, że krawędzie rozdzieliły się. Uniósł górną cześd ciała, aby wpatrzyd się w nią, chłonąd wzrokiem widok Kate Drake w jego łóżku. Potrząsnęła ramionami i pozwoliła koszuli opaśd na podłogę nim położyła się z powrotem. Poczuł suchośd w gardle. Za zewnątrz ciągłe grzmoty morze zdawały się pasowad do bicia jego serca. W łagodnym świetle, jej skóra była nieskazitelna, kusząca. Długie włosy Kate rozlały się Tłumaczenie: aksela

93

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

na poduszce, tak jak zawsze fantazjował. Przez chwilę został złapany i zatrzymany widokiem jej, nie wierząc, że jest prawdziwa. - Było więcej takich nocy na pustyni, kiedy leżałem pół zakopany w piasku, otoczony przez wrogów. Było ważne, aby wejśd i wyjśd, i nie zostad dostrzeżonym. Wróg ukazał się i rozbił obóz praktycznie na nas. To była fantazja ciebie, leżącej tak jak teraz na moim łóżku, czekająca, aż powrócę do domu, która pomogła mi przez to przejśd. - Więc jestem bardzo zadowolona, Matthew – szarpnęła za pasek w jego dżinsach. – Pozbądź się tych rzeczy. Nie czekał na kolejne zaproszenie. - Zawsze cię kochałem, Kate. Zawsze – nie dowie się, jak często o niej myślał, na gorącej, suchej pustyni i mroźnych nocach, w bolesnych burzach piaskowych. Leżąc na polu z wrogiem nie dalej niż dziesięd stop od niego. Był na całym świecie, przeprowadzając niebezpieczne tajne misje w miejscach, do których wysłania wojska nie przyznałby się żaden amerykaoski przywódca i Kate była z nim za każdym razem. Musnął ręką w dół jej nogi, bardziej, aby upewnid się, że jest prawdziwa, niż dla jakiegokolwiek innego powodu. Poczuł, że zadrżała w odpowiedzi. Jej usta rozchyliły się nieznacznie. Jej morskie oczy obserwowały każdy jego ruch. Matt ukląkł na łóżku, pociągając za kostki w cichym rozkazie rozchylenia nóg. Zrobiła to, rozdzielając uda wystarczająco szeroko, aby pozwolid mu wślizgnąd się pomiędzy nie. Matt był dużym mężczyzną. Od razu Kate poczuła wrażliwie, chłodne powietrze nocy, drażniące maleokie loki przy skrzyżowaniu jej nóg. Jego dłonie przesunęły się w górę, były łagodne, usuwając niepokój, który rósł w niej. Uwielbiała sposób, w jaki patrzył na nią, prawie czcząc jej skórę, jej ciało, jego gorące spojrzenie badało tak samo gruntownie jak jego ręce. Przypływ gorąca przetoczył się przez nią, z oczekiwaniem. Mattowi zabrało czas pieszczenia każdej krzywizny wzdłuż jej smukłej nogi, nawet tyłu jej kolana, jakby ucząc się na pamięd tekstury każdego cal, który zdawał się byd niezwykle ważny. Jego dotyk wysyłał ukłucia ognia ścigającego się po jej skórze, przebijającego każde zakooczenie nerwowe do czasu, aż mogła ledwie leżed, wciąż pod jego Tłumaczenie: aksela

94

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

dotknięciem. Jej oddech przechodził do gwałtownego wdechu, a żar zawinął się głęboko w niej, budując nacisk. Matt nie mógł się opanowad. Leżała tu, niczym piękna ofiara. Pochylił się nad nią, całując kuszący pępek, jego język wirował wokół małego, seksownego dołka, jego ręce kontynuowały napaśd niżej. Poczuł jej reakcję, ciepłe, wilgotne powitanie jego ręki, kiedy przycisnął ją. Wycałował sobie drogę po jej gładkim ciele do jej piersi. Kate sapnęła i wygięła ciało, jej biodra poruszyły się niespokojnie. Zaczerwieniła się, jej święcąca skóra nabrała koloru brzoskwini. Jęknął. Jego ciało reagowało w innej wzbierającej się potrzebie. Ogieo mknął przez jego żyły. Jego język muskał jej sutek, raz, drugi, i jego usta osiadły na jej piersi. Kate krzyknęła, jej dłonie chwyciły w garści jego włosy, przyciągając go bliżej siebie. Była magiczna. Nie mógł wymyślid innego słowa, aby opisad ją. Jego ciało wcisnęło się w jej miękkośd, kiedy poświecił uwagę jej piersiom. Śnił o jej skórze, o odczuciu i kształcie każdej jej krzywizny i jego wyobrażenie nie było nawet bliskie rzeczywistości. Objął ręką drugą pierś, drażniąc sutek, czując odpowiedź Kate. Była wrażliwa na jego dotyk, na jego usta, na każde pieszczotliwe muśnięcie. I pokazała mu, że uwielbia jego dotyk. Jej ciche jęki zwiększyły rozkosz Matta. Był głodny tych dźwięków i odpowiedzi Kate. Potrzebował tego. Była hojna w powitaniu, jej dłonie przesuwały się po nim, jej ciało było niespokojne od tego samego głodu. Musnął jej sutek językiem raz jeszcze i wziął w posiadanie jej wargi, połykając je jęk, okradając z oddechu. Matt całował jej usta wciąż i wciąż, ponieważ nigdy nie będzie dośd pocałunków Kate. Wyznaczył nimi drogę w dół jej gardła, doliny pomiędzy jej piersiami. Jej palce wbiły się w jego pośladki, pragnąd połączenia, ale miał czas. Składał pocałunki wzdłuż jej brzucha, zatrzymując się, aby jeszcze raz zanurzyd się w pasjonującym pępku. - Matthew, naprawdę, nie sądzę, abym przez to przeszła – jej oddech wydobywał się kilkoma gwałtownymi wdechami.

Tłumaczenie: aksela

95

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Czekałem bardzo długo, Kate. Nie będę przyśpieszał – zatopił głowę, jego język ślizgał się niegodziwie po mokrej, gorącej pochwie. Prawie wyskoczyła ze skóry. Uśmiechnął się do niej. - Może mam tą jedyną szansę udowodnid ci, że jestem ciebie wart. Nie zmarnuję szansy wygrania bitwy – schylił głowę i dmuchnął łagodnie na jej wrażliwe ciało. Chwycił jej biodra bardziej stanowczo, przyciągając ją bliżej siebie. Kate krzyknęła i niemal uniosła się ponad łóżkiem. Trzymał jej biodra stanowczo, zamykając ją w nim, kiedy ucztował. Była bardziej gorąca niż sobie wyobrażał, źródło namiętności i właśnie zaczął się w nim zanurzad. Poczuł pierwsze silne napięcie jej mięśni, które poganiało, aby wziąd ją i jego ciało spuchnęło bardziej w odpowiedzi. - Myślę, że jesteś dla mnie gotowa, Kate – nie przejmował się ukrywaniem satysfakcji w swoim głosie. Wciąż było dla niego cudem, że wybrała bycie z nim. Pchnął jej uda nieco szerzej, aby zmieścid swoje biodra, przyciskając się do niej, aby wrażliwy czubek penisa wsunął się w jej gorące, witające ciało. Oddech zatrząsnął się w płucach. Pchnął głębiej, tak, że połknęła czubek, jej mięśnie ud chwytały z niepohamowanym naciskiem, które wysyłało gwałtowne fale przyjemności przez jego ciało. Kate sapnęła i chwyciła się prześcieradła. Matt zamarł, rozumiejąc przesłanie. Cofnął się lekko z przekleostwem, wziął głęboki oddech i wypuścił go. - Odpręż się, kochanie, po prostu odpręż się. Obiecuję, że będziemy do sobie idealnie pasowad. Uśmiechnęła się do niego. - Nie boję się, idioto, nigdy nie czułam się tak wcześniej, to zdumiewające. Chcę więcej, Matthew, całego ciebie. Przestao byd taki ostrożny. Jeśli on nie skooczy poruszad się tak powoli, niedługo rozpali się spontanicznie. Chciała przewrócid jego ciało swoim. To było trudne powstrzymad się, kiedy każdy instynkt wymagał, aby podniosła swoje ciało w odpowiedzi. - Cholera, Kate, jesteś niedoświadczona – pocił się teraz. To było niemożliwe powstrzymanie się. Wiła się, jej biodra przyciskały się mocno do niego i powoli wsuwał się w nią, tworząc cal po calu drogę ku jej gorącemu rdzeniu. Przyjemnośd Tłumaczenie: aksela

96

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

narastała przy tak dzikiej stawce, tracił kontrolę, kiedy najbardziej jej potrzebował. Była tak cholernie wąska, ściskając go i chwytając, odczucie niczym rozgrzanej, aksamitnej pięści, wysuszającej go. Matt pchnął głębiej, ponieważ nie miał wyboru. To było to lub ryzyko śmierci. Był tego pewny. Wzięła go w siebie, sapiąc z przyjemności, kiedy był tak zmartwiony. Matt pozwolił opaśd jego lękom i zaczął pchad głęboko, wypełniając jej ciało, dopóki nie wzięła całego jego. Poruszał się w sposób, w jaki chciał, mocno i szybko i głęboko, łącząc ich razem w pośpiechu, w żarze. Ocean uderzał w brzegi za szklanymi drzwiami. Matt nie wiedział tego, był tego nieświadomy, jedynie Kate i jej ciała i sposobu, w jaki dała mu siebie całkowicie. Dochodziła w kółko, krzycząc, chwytając jego ramiona, wnosząc się na spotkanie z nim z taki zapałem, z jakim on zanurzał się w niej. Eksplozja zaczęła się gdzieś w palcach stop i wybuchła przez całe jego ciało. Jego głos był zachrypnięty, ryk spełnienia, kiedy opustoszał w niej. Zatopił się niej, całkowicie spełniony, całkowicie zaspokojony, jego płuca płonęły z powietrza i jego serce grzmociło w jego piersi. I to była idealna chwila. Jej ciało było miękkie i otwarte pod nim. Odwrócił głowę, aby ustami zawładnąd jej piersią, leżąc w zadowoleniu, mied ją z nim. W swoim życiu wiele razy był w piekle. Ale dotychczas nigdy nie był w raju. Jego ramiona zacisnęły się wokół niej zaborczo. - Cholera, Katie, nie proś mnie, abym zrezygnował z ciebie – powiedział, jednocześnie dręcząc jej pierś. Kate przeczesała palcami jego włosy, leżąc na plecach z zamkniętymi oczami, smakując każdy wstrząs, kiedy jego usta pociągnęły mocno jej pierś i jego język wyprawiał cudowne rzeczy, powodując płomienne iskry w jej najgłębszym rdzeniu. - Głupi mężczyzna – wymamrotała, najwyraźniej rozśmieszona jego reakcją. – Jestem tu. Uważasz, że mam zamiar złapad moje ubranie i chyłkiem się oddalid? – uśmiech przygasł pod myślami. Mała jej częśd chciała to zrobid, uciec, kiedy jeszcze miała szansę. Instynkt samozachowawczy był w niej silnie wykształcony. Wszystko w Matthew błagało ją. Jego sposób kochania oślepił ją, ale nie na tyle, aby nie mogła spojrzed do przodu i zauważyd, że nie mogą spędzid każdej chwili w łóżku.

Tłumaczenie: aksela

97

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt zmienił pozycję, aby zdjąd większośd jego ciężaru z jej małego ciała, ale jego ramiona trzymały ją w miejscu i odwrócił się do nie, aby mied ostęp do jej kuszących piersi. Jego język musnął sutek. - Chcę cię na wiecznośd, Kate. Chcę zestarzed się i mied cię w moich ramionach. Chcę dzieci. Chcę cię od tak dawna. Nie uważam, że to się zmieni – zauważył, że kiedy pociągnął jej pierś ustami, jej biodra poruszyły się niespokojnie. To było cudowne odkrycie i miał zamiar spędzid czas na badaniu go. Pogłaskał jej brzuch i przeniósł rękę pomiędzy jej uda, aby przykryd jej gorąco. Poskoczyła, ale napierała na jego rękę. Jego kciuk pieścił ją, jego palec zagłębił się głęboko, aby znaleźd jedno miejsce, które da jej uwolnienie. Kate była Kate. Nie próbowała odsunąd się albo udawad, że nie jest gotowa na kolejny orgazm. Ujeżdżała jego rękę, sapiąc z przyjemności, jej pace zagłębiły się w jego ramię, kiedy druga ręka zakręciła się w jego włosach kierując do warg. Chciał tego każdego kolejnego cholernego dnia przez całe życie. Nie tylko jako świąteczny prezent. Chciał iśd spad z ustami na jej piersi. Chciał budzid się głęboko zanurzony w niej. Chciał byd mężczyzną, który przyniesie jej rozkosz na każdy z możliwych sposobów. - Wyjdź za mnie, Kate. Zostao ze mną. Słyszała go przez opary satysfakcji, tak zaspokojona z zadowoleniem, z pulsującym ogniem rozprzestrzeniającym się przez nią jak burza, że mogła jedynie leżed ogłuszona prezentem, który jej dawał. Kuszenie. Matt podniósł głowę, aby spojrzed na nią, jego place wciąż były głęboko w niej zanurzone. - Kate, jestem poważny. Wyjdź za mnie. Sprawię, że będziesz szczęśliwa. - Jestem szczęśliwa, Matthew – powiedziała. – Prowadzę stosunkowo spokojne życie. Ciężko pracuję, trzymam się terminów i nie mogę się doczekad naprawy starego młyna. Wyczuwając jej odwrót, odwrócił się, aby leżed ponad nią, jego głowa opierała się na jej brzuchu. Złożył jej się pocałunki na wrażliwej skórze i muskał jej kuszący pępek językiem. Tłumaczenie: aksela

98

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Możemy naprawid stary młyn razem, Katie. - Poruszasz się dla mnie trochę za szybko, Matthew. Jego Kate stawała się ponownie ostrożna. Powinien wiedzied, że tak będzie. Skubał drogę w dół jej ciała do jej ud. - Nie musimy się spieszyd. Nie musimy brad ślubu i mied dzieci i całego tego pakietu, jeśli to dla ciebie za wiele na teraz – jego zęby szczypały, kiedy jego place poruszały się głęboko w niej. Był za lekką perswazją. – Możemy zachowad to, jak świetny seks. Niesamowity seks. Usłyszała nutę bólu w jego głosie i martwiło ją to. - Matthew, nie jestem normalna. Nigdy nie będę. Myślisz, że mnie znasz, ale tak nie jest. Nie możesz. Moje siostry i ja odziedziczyłyśmy spadek i nie mamy innego wyboru, tylko użyd go. To przychodzi z ceną. Sarah ma wyjątkowe zdolności fizyczne i może wyczuwad rzeczy zanim się zdarzą. Abigail może domagad się prawdy. Ja mogę przynieśd ludziom pokój, jeśli potrzebują. Libby leczy ludzi. Joley ma niesamowite moce i tak samo Hannah. Obie władają wiatrem i morzem. I nasza Elle – Kate potrząsnęła głowa. – Spadek Elle jest wspaniały i ważny, i bardzo przerażający. Ona od samego początku była obłożona obowiązkiem wydania na świat następnego pokolenia. Mamy dary, ale kiedy jesteśmy razem, jesteśmy bardzo potężne. Próbujemy prowadzid nasze własne życia, ale utrzymujemy dom na klifie, aby zawsze byd razem. Pochylił głowę, jego srebrne oczy spochmurniały do tlącego się węgla. - Myślisz, że nie rozumiem honoru i zobowiązania? Żyjesz według kodeksu, tak samo jak ja. Rozumiem kodeksy. Masz drogę życiową, która jest dla ciebie ważna. Dlaczego myślisz, że będzie mniej ważna dla mnie? Nie mam nic przeciwko dzieleniu się tobą z siostrami, Kate. Westchnęła. - Przykro mi. Nie chciałam cię zranid, Matthew. Chcę jedynie, abyś wiedział, że to co robimy nie zniknie, nawet jeśli byśmy chciały. I to nie tylko dzielenie się mną z siostrami, ale również z innymi ludźmi – ale to było znacznie więcej. Nie była tak jak jej siostry, chwytająca życie tak jak one. Tak jak on. Tłumaczenie: aksela

99

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Znam wiele sposób, aby byd z tobą szczęśliwy – obiecał, zniżając głowę do jej piersi, nie chcąc, aby zobaczyła jego twarz. – Zrobimy to powoli, jeśli tego potrzebujesz, Katie. Tylko nie wykluczaj mnie ,tylko dlatego że się boisz. Próbowała nie reagowad na jego słowa. Oczywiście, że się bała. Bała się wszystkiego i to był właśnie powód, dlaczego nie mogła go poślubid. Pocałował jej żebra, jej pępek. Telefon zadzwonił, zaskakując ich oboje. Zignorował go, składając pocałunki na jej brzuchu. Przenikliwe dzwonienie telefonu nie ustępowało. Matthew westchnął ciężko i prześlizgnął się leniwie przez jej całe ciało, rozmyślnie muskając jej nagie piersi. - Tak? – był środek nocy. Nie musiał byd grzeczny. Nie chciał tracid ani chwili z jego czasu z Kate, zwłaszcza, że potrzebowała przekonywania, aby z nim zostad. - Tu Elle Drake. Muszę rozmawiad z Kate – to była najmłodsza siostra Kate, która powracała do domu na Święta. W jej głosie był niepokój. Bez słowa, Matt podał telefon Kate. Usiadła, przyciągając prześcieradło na piersi. - Elle? Co się stało, kochanie? - Coś tam jest, Kate. Coś, tam gdzie jesteś. Pod tobą. To jest niebezpieczne i jest pod tobą. - Jesteś pewna? – Kate pochyliła się i sprawdziła podłogę. Matt mógł wyraźnie słyszed przerażony głos po drugiej stronie słuchawki. – Uspokój się Elle. Wszystko ze mną dobrze. Z nami obojga. - Kate, naprawdę się o ciebie martwię. Co się dzieje? Widziałam cię wyraźnie. Całowałaś Matthew Granite. Blisko was była jemioła, ale nie dokładnie nad waszymi głowami. I nagle coś jasnego zapaliło się pod tobą, błysk i płomieo był naprawdę przerażający. Co to jest? - Nie wiem, ale dowiemy się. Matt był już poza łóżkiem, wciągając dżinsy, jego oczy przeszukiwały każdy cal podłogi. Światło księżyca przelewało się przez szklane drzwi, dostarczając wystarczająco światła, aby przeszukał każdy róg pokoju. Z zakorzenionym w nim szkoleniem, Matt postanowił nie włączad światła i nie wydad ich pozycji wrogowi. Tłumaczenie: aksela

100

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Mógł zlekceważyd telefon histerii lub koszmaru, ale był wystarczająco wokół sióstr Drake, aby zobaczyd dziwne rzeczy, o których czasem mówił Jonas i wziąd je na poważnie. - Zadzwonię później, Elle – powiedziała Kate, jej oczy odzwierciedlały jej strach. – Dziękuję za ostrzeżenie. – Odłożyła słuchawkę i popatrzyła na Matta w górę. - Ona nigdy się nie myli, Matthew. Masz pinnicę? Może cokolwiek to jest, znalazło sposób, aby dostad się do piwnicy. Potrząsnął głową. - To właściwie nie jest piwnica. Wziąłem przestrzeo pod tarasem i stworzyłem magazyn i pracownię do wywoływania zdjęd – ich oczy spotkały się w nagłej ciszy. Kate wysunęła się z łóżka i porwała jego koszulę, najbliższe ubranie, którym mogła się owinąd. - Masz jemiołę w domu, Matthew? - Nie, ale rośnie na kilku drzewach na zewnątrz blisko tarasu. Z tarasu odcinałem je kilka razy z gałęzi. Szybko zapinając koszulę, podążyła za nim na bosych stopach. Nie lubił, kiedy była wystawiona na niebezpieczne, ale przynajmniej mógł mied na nią oko, kiedy z nim była. Wyciągnął rękę do tyłu, aby chwycid jej dłoo. Wyglądała na drobną i wrażliwą w jego zbyt dużej koszuli z włosami zmierzwionymi od kochania się. Pochylił głowę i pocałował ją, krótki, mocny pocałunek pocieszenia. Publiczny obraz Kate był zawsze elegancji i schludny. Bardzo lubił tę Kate. Kochał się z nią. Jego seksowna, namiętna, skryta Kate z bałaganem na włosach i delikatną skórą zaczerwienioną od jego popołudniowego zarostu. Nic jej nie skrzywdzi. Nic. Kate czuła, jak serce bije dziko w jej piersi. Ciaśniej objęła dłoo Matta. Matt otworzył szklane drzwi prowadzące na zewnątrz. Wiatr wdarł się, przynosząc chłód i zapach słonego powietrza. Ryk oceanu był głośny, a wcześniej ściany domu tłumiły go. Nerwowo rzuciła okiem na otwarte morze, bojąc się zobaczyd szarą mgłę, ale powierzchnia oceanu była czysta. - Kate – Matt wypowiedział jej imię w ostrzeżeniu. Kate zamarła i przeniosła wzrok na piasek pod nimi. Był mokry od ciągłych uderzających fal, przetaczających się Tłumaczenie: aksela

101

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

przez plażę i oddalających się w odpływie. Był tam wyraźne ślady butów, wychodzących z morza i śladów, że coś ciężkiego było ciągnięte. Krasnorosty morskie leżały w plątaninach wzdłuż drogi prowadzącej do schodów przed domem Matthew. Była tam ciężka, ciemna plama, całkiem podobna do oleju w kilku miejscach na piasku. Kate chciała przyjrzed się temu bliżej i weszła na taras. Matt pociągnął ją do tyłu i ustawił za sobą. - Nie czuję, aby to było dobre - dawno temu nauczył się polegad na swoich instynktach przetrwania, kiedy coś było nie tak. - Zostao w domu, Kate. - Mgły tu więcej nie będzie - zaznaczyła, ale została za nim, trzymając go mocno za rękę. - Powinniśmy zadzwonid po Jonasa? Matt westchnął. - Wyobraziłem sobie, jak Elle po niego dzwoni. Czy nie wszystkie po niego dzwonicie, gdy dzieje się coś nienaturalnego? Nie wydaje mi się, żeby ten biedny człowiek spędził chociaż jedną noc na śnie, odkąd Sarah wróciła. - Nienaturalnego? Nigdy o tym tak nie myślałam. Zawsze miałyśmy pewne dary. Urodziłyśmy się z nimi i używamy go jak coś tak naturalnego jak oddychanie. Niektórzy ludzie nazywają nas czarownicami, inni myślą, że potrafimy używad magii, ale to coś innego. Więcej. I mniej. Chciałabym potrafid to wytłumaczyd - zmarszczyła brwi. - To dla nas naturalne. Matt odsunął włosy z jej twarzy, jego palce pozostały w jedwabnych kosmykach. Założył jej włosy za ucho delikatnym gestem. - Nie musisz tego wyjaśniad. Wierzę ci, Kate - zrobił pauzę i wziął głęboki wdech. - Coś jest nie tak. Nie wychodźmy na podest. Chodź ze mną do domu - Mat cicho zamknął przesuwane, szklane drzwi, podnosząc wzrok ku nocnemu niebu, gdzie łaty ciemności, złowrogie chmury sunęły leniwie. Rozmyślnie nie włączył żadnego światła, gdy prowadził ją przez dom. Zatrzymał się na wystarczająco długo, by otoczyd łydkę skórzaną osłoną. Oczy Kate rozszerzyły się, gdy włożył tam długi nóż. - Myślisz, że to konieczne?

Tłumaczenie: aksela

102

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Wierzę w zabezpieczanie się. Jesteś ze mną, Kate. Nic cię ode mnie nie zabierze. Nie dbam o to, czy to potwór we mgle, czy coś wypełzającego z oceanu. Przytrzymał otwarte drzwi do domu i wyszedł na zewnątrz. Jego oczy przeszukiwały niespokojnie teren, nie zatrzymując się. - Czujesz jakby coś się paliło? Podmuch znowu się przesunął, ale Kate wyłapała osobliwy, gryzący zapach. - Natłuszczone szmaty? Matt pospieszył przez kamienną ścieżkę prowadzącą na tyły domu. Miał dobry widok na ocean z trzech stron, ale sypialnia była na tyłach. Ciemnośd prowadziła od plaży do schodów i w górę do małego laboratorium fotograficznego, które zbudował. Drzwi były zamknięte i okazały się byd zaryglowane, ale dookoła nich były oleiste plamy, takie same jak na plaży. Serce Kate zaczęło mocno bid. Poczuła jak niebezpieczeostwo zalewa ją. Rzuciła okiem w górę, mogła zobaczyd jak gałęzie drzewa rozłożyły się na szczycie tarasu, dochodząc do sypialni, w której ona i Matt całowali się. Na gałęziach były gniazda jemioły i podstawa drzewa została pokryta oleistą substancją. - Matthew, poczekajmy na Jonasa. - Mam materiały wywołujące zdjęcia, Kate. Nie stracę domu w tym czymś posadził ją z dala od siebie. - Zostao z tyłu. Mówię poważnie, Kate. Jeśli będę musiał biec, potrzebuję wolnej drogi. Przeciągnij węża tu do mnie, ale nie zbliżaj się zbytnio. Matt wyczuł drzwi. Nie były gorące w dotyku. Otworzył je ostrożnie. Smród było obezwładniający, pachniał morzem, zdechłymi rybami i ciężkim olejem. Czarny dym sączył się ze sterty papieru fotograficznego i szmat ułożonych w stertę z potłuczonym szkłem i mieszaninę śmiertelnych chemikaliów. Wyciągnął trochę papierów ze sterty, próbując zatrzymad te potrzebne. Malutkie płomienie lizały wszystkie strony stosu. Słychad było dźwięk flesza i jakby strzałów do gaźnika. Kate trzymała w rękach węża. Woda wypływała z pełną mocną. Odwrócił się ku zachłannym płomieniom. - Uciekaj stąd, Kate - zarządził.

Tłumaczenie: aksela

103

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate zdusiła krzyk, gdy Jonas pojawił się znikąd i odepchnął ją do tyłu, z dala od podestu - wskazał drogę, gdzie się zatrzymał i zostawił otwarte drzwi od strony kierowcy. - Mam kurtkę w samochodzie, załóż ją, nie masz na sobie za dużo. Kate usłyszała zawodzenie syreny i zobaczyła, jak samochód zastępcy pojawia się na drodze. Podbiegła do Jacksona, gdy tylko wyszedł z samochodu. - Jonas kazał wezwad straż pożarną. Wykonał połączenie przez radio, wskazał cicho na samochód, jakby to wystarczyło, żeby sprawid, by została, po czym szybko dołączył do Jonasa i Matta. Kate wyciągnęła kurtkę Jonasa, prawie słabnąc z ulgą. Było coś całkowicie dodającego otuchy, gdy cała trójka była razem. Emanowali kompletną pewnością siebie i pracowali jako zespół, prawie tak, jakby każdy wiedział, o czym myślą pozostali. Ugasili ogieo zanim wozy strażackie zdążyły nadjechad. Więcej czasu zabrało przekopywanie się przez cały bałagan i szukanie dowodów. Była wdzięczna, że mogła wrócid do ciepłego domu. Zwinęła się w kłębek na krześle i czekała, aż Matt do niej dołączy.

Tłumaczenie: aksela

104

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 8 Nieskazitelnie biały śnieg spowity krwią Gdy wokół domy od lampek choinkowych lśnią.

Matt zmusił się do odwrócenia wzroku od dużego okna wykuszowego w jego kuchni, przez które widział uderzające morze. Zmarszczył brwi z powodu pieniących się fal, spoglądając w kierunku dalekiej ciemności, prawie przy linii horyzontu, gdzie zdawała się kumulowad. Ciemne chmury rozprzestrzeniły się po całym niebie, kiedy trzech mężczyzn przeszukiwało bałagan w jego laboratorium fotografii. Matt odebrał telefony od rodziców i braci, upewniając ich, że żyje i dom wciąż stoi. Kate odpowiedziała na telefony swoich sióstr. Kate, świeżo spod prysznica i owinięta w jego szlafrok, usiadła na krześle obok niego. - Jest tam, prawda? – zapytała cicho. – Przykro mi z powodu twojego sprzętu. Obrócił się, aby na nią spojrzed. - Myślisz, że winię cię za to? Zawahała się. - Nie sądzę, aby przyszedł tutaj, gdyby mnie tu nie było. Nie wiem, dlaczego go przyciągam – powiedziała, potrząsając głową. – Może chwycił mój zapach w starym młynie lub po prostu uważa mnie za zagrożenie. - Więc to zdecydowanie on. Myślę, że nabiera kształtów, wzrasta w formę – powiedział Matt. - Muszę wrócid do domu i pomóc znaleźd odpowiednie hasło w dziennikach. Tam wiele jest zapisane symbolami i moje siostry będą potrzebowały pomocy. Nie sądzę, abyśmy mieli wiele czasu, aby to rozwiązad, Matthew. Zostało tylko kilka dni do świąt i myślę, że to chce powstrzymad miasto przed ich obchodzeniem – brzmiało to melodramatycznie nawet w jej własnych uszach. Czy mogła oczekiwad jakiekolwiek związku z Matthew Granite i wciąż byd tym, kim była? - Wystarczająco czasu, Kate. Zajmiemy się tymi rzeczami tu. Obiecuję. Tłumaczenie: aksela

105

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Uniosła brwi. - Jakie rzeczy? Myślałam, że ty, Jonas i Jackson zajęliście się już wszystkim. Matt przeszedł ponad jej bosymi stopami i po prostu podniósł ją w swoich ramionach. - Zajmie trochę przyzwyczajenie się. Kate splotła palce na jego karku. - Przyznaję, że nigdy się z tym nie spotkałam – pragnęła go. Czy pasowali do siebie czy nie, w tym czasie Matthew należał do niej. - Nie miałem na myśli naszego mglistego demona. Miałem na myśli ciebie. Posiadanie cię w moim domu. Posiadanie cię właśnie tu, gdzie mogę spojrzed na ciebie i dotknąd cię – posadził ją na kafelkowej ladzie i wślizgnął rękę do ciepła szlafroka. Uwielbiał jej natychmiastową odpowiedź, sposób w jaki przycisnęła się do jego ręki. Witając go. - Przypomnij mi podziękowad twojej siostrze za ostrzeżenie – Matt pochylił się, aby wziąd to co oferowała w ciepło swoich ust. - Myślałam, że jestem mężczyzną piersi – drażniła się. - Mmmm, może – zgodził się, jego ręce przesunęły się na jej talię i na jej pośladki pod szlafrokiem. – Ale masz jeszcze piękny tyłek, Kate. Całkowicie uwielbiam sposób w jaki chodzisz. Chodziłem za tobą, aby ożywid nieco moje fantazje. Wbił się pomiędzy jej nogi i Kate rozszerzyła uda bardziej, aby go przyjąd. - Miałeś fantazje na temat mojego tyłka? - Więcej niż zdajesz sobie sprawę – pochylił się, aby zawładnąd jej ustami. Rozprzestrzenid żar i ogieo. Jej palce plątały jego włosy. Jego palce jej. Ich usta złączyły się i mogli oddychad dla siebie. Przyciągnął jej ciało bliżej do krawędzi lady i szarpnął szlafrok, aby go otworzyd. - Miałem fantazję o każdej oddzielnej części twojego ciała – bardzo łagodnie rozdzielił jej nogi. - Matthew – gwałtownie oddychała. Wpatrzyła się w długi rząd okien, jej ręce znieruchomiały w jego włosach. – Co robisz? Tłumaczenie: aksela

106

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Mam cię na śniadanie. Zawsze chciałem zjeśd cię na śniadanie. Jeśli przez Kate przemknęła myśl protestu, było za późno. Już ją pożerał i za daleko zaszła, aby się martwid, gdzie się znajdują. To był wspaniały, dekadencki moment i upajała się nim, kiedy fala po fali przyjemności rozbijała się w niej i przetaczała w niej. Pokój zakręcił się w oszołomieniu, kolory zmieszały razem, kiedy jego język i palce czyniły cuda na jej ciele. Jej palce złapały brzeg gładkiej lady, aby utrzymad się, kiedy wzlatywała tak wysoko, ale wtedy podniósł ją i położył na stole, jego ciało zatonęło głęboko w niej i nie było miejsca na myśli. Nie było miejsca na nic, oprócz odczud. Dźwięk jego ciała łączącego sięz jej, ich bijące serca i ciężkie oddechy były tego rodzaju muzyką, która towarzyszyła silnym orgazmom, które rozbiły ją. Jego żar był tak głęboko w niej, czuła, jak gdyby roztapiała się od niego w środku. Wpatrzyła się w jego twarz, twarde linie i krzywizny, szorstki zarost na jego szczęce. Jego oczy pełne były sekretów, rzeczy, które widział, których nikt nie powinien byd świadkiem. Zdała sobie sprawę, jak samotny się wydaje, nawet pośród swojej rodziny. Jak Jonas. Lub Jackson. Samotny człowiek nie z wyboru, ale przez doświadczenia. Kate objęła jego twarz dłoomi, jej kciuki przesuwały się w pieszczocie po słabym zaroście. - Jesteś wspaniałym człowiekiem Matthew Granite. Mam nadzieję, że wiesz jak wyjątkowy jesteś. Chwycił ją w objęcia, jak gdyby była najcenniejszym istnieniem na całej powierzchni ziemi, niosąc ją delikatnie do łazienki, aby wzięli prysznic. Powiedział niewiele, ale patrzył na nią ciągle, wyciągając rękę, aby dotknąd jej ciała, jej twarzy, jego palce o jej skórę, jak gdyby nie mógł uwierzyd, że jest prawdziwa. - Moje ubrania są brudne – powiedziała, wciągając je. Przynajmniej udało jej sięprzygładzid włosy, splatając je w długi warkocz i oplatając go wokół swojej głowy w misternym węźle. Uśmiechnął się do niej. - Twoje ubrania nigdy nie są brudne, tylko tak ci się wydaje - wyciągnął czystą parę dżinsów z szuflady. – Jak możemy odkryd co to jest, Kate? Muszę wiedzied, jak sobie z tym radzid. Tłumaczenie: aksela

107

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Moje siostry zagłębiają dzienniki i sądzę, że Damon im pomaga. Również mogę spróbowad i Elle jest w drodze do domu. Będziemy mogli znaleźd jakiś trop. - Co ci mówi przeczucie? Zacisnęła usta, aby powstrzymad się przed śmiechem. Zawsze było coś surowego w sposobie w jaki Matt mówił, coś, co zawsze ją intrygowało. - Myślę, że to ma coś wspólnego z historią naszego miasta, prawdopodobnie zdarzenia blisko świąt, może samej parady. Myślę, że cokolwiek to jest zbiera siły i staje się bardziej destruktywne, ale nie jestem całkowiecie pewna dlaczego. Drzewo obok tarasu z jemiołą jest jodłą i masz na nim światełka. Nie włączyłeś ich, ale ciemna plama, która wydawała mi się byd olejem jakiegoś rodzaju była wokół pnia drzewa i częściowo szła w górę pnia. - Zauważyłem to – zgodził się. – Ale nie było tam nic, od czego mogłoby się zapalid. - Gdyby Elle nie zadzwoniła i nie ostrzegła nas, nigdy nie wyszlibyśmy na zewnątrz, Matthew. Mogliśmy byd nad pokojem, kiedy zająłby się ogieo i mogłoby to wybuchnąd. Myślę, że ogieo mógłby dotrzed do drzewa i on miał nadzieję, że to też stanie w pomieniach. - Dziwny sposób, aby nas zabid. - Może nie tylko nas. Może to jodłę – usiadła na krawędzi łóżka i przyglądała mu się, gdy się ubierał. Poruszał się z taką siłą, tak płynnie, z męską gracją, której wydawał się byd nieświadomy. – Do tej pory każdy symbol powiązany był z wiarą chrześcijan. Istnieją starożytne przekonania, według których daleko przed Chrześcijaostwem obchodzono Święta. Powszechnie też wierzono, że urodziny Chrystusa były w kwietniu, nie w grudniu. Zamarł w zapinaniu koszuli. - Nie wiedziałem tego. Przytaknęła. - Nie jestem Elle lub inną, które czasem są zdolne widzied rzeczy wyraźniej, ale czuję, że jest to w pewien sposób połączone.

Tłumaczenie: aksela

108

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Ja nabieram przeczud, kiedy niebezpieczeostwo jest blisko - nagle uśmiechnął się, zmieniając twarz mężczyzny w chłopięcą. – Dopóki nie jestem w tym czasie zajęty czymś innym. Kate nie mogła powstrzymad uśmiechu. Pomimo wszystko wyglądał na bardziej odprężonego niż kiedykolwiek go wcześniej widziała. Zawsze myślała o nim jak o wspaniałym tygrysie skradającym się przez miasto. - Mogę ci to wybaczyd – wstała. – Igły jodły rosną ku niebu i jodła jest zielona przez cały rok. - To coś znaczy? - Wieczną nadzieję i oczywiście wzniesione igły reprezentują przejście człowieka do nieba. Jeśli mam rację, to czemu chce on zniszczyd te symbole? Nie atakował Świętego Mikołaja. Nie jest kimś, kto myśli, że święta są zbyt komercyjne. Właściwie on niszczy symbole dla nich samych – spojrzała na niego, potarła skronie i uśmiechnęła się trochę zmęczona. – Lub nie. Mogę się grubo mylid. - Wątpię w to, Katie. Myślę, że twoje przypuszczenie jest tak bliskie, na jakie możemy sobie teraz pozwolid– spojrzał przez pokój na nią, wciąż zdziwiony, że znajduje się w jego sypialni. – Chodźmy na zakupy. Możemy wziąd je do twojego domu i spędzid dzieo przeglądając te dzienniki, dopóki czegoś nie znajdziemy. - Brzmi dobrze. Chcę iśd do domu i założyd jakieś przyzwoite ubranie. Wyszła z pokoju, podczas gdy wciągał skarpety i buty. Dom był tak przestrzenny, że kusiło ją, aby przechadzała się po nim. Wchodząc do kuchni, złapała się na tym, że się uśmiecha. W jej najbardziej szalonych snach nigdy nie zastanawiała się nad kochaniem się na blacie. Charaktery z jednej z jej powieści robiły tego typu rzeczy, ale nie Kate Drake z jej każdym włosem na swoim miejscu i potrzebą porządku. Nigdy nie będzie zdolna spojrzed na ladę kuchni lub stół tak samo jak wcześniej. Matt słuchał Kate poruszającej się po jego domu. Lubił jej zapach, ciche kroki, sposób w jaki łapała oddech, kiedy patrzyła na coś co lubiła. - Matthew? – zawołała go. – Masz bardzo ciekawą kuchnię. Chciałam włożyd filiżankę do zmywarki, ale ona zdaje się byd pojemnikiem na chleb. Tłumaczenie: aksela

109

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Zapadła krótka cisza. Matt odchrząknął. - Właściwie nigdy nie korzystam ze zmywarki, Kate. Zmywam ręcznie. - Rozumiem. Zdaje się to mied sens. Ale dlaczego włożyłeś wszystkie owoce do mikrofalówki? Pospieszył do kuchni. - To wygodne. Czego szukasz? Uśmiechnęła się do niego. - W rzeczywistości nie gotujesz dużo, prawda? Potarł grzbiet swojego nosa. - Urządzam grille. - Założę się, że to robisz. Jesteś gotowy? Matt chwycił jej rękę i przyciągnął ją bliżej siebie, kiedy wychodzili na poranne powietrze. Pasowała do niego, należała do niego. Nie wierzyła w to. Mógł dostrzec zastrzeżenia w jej oczach, ale był zdeterminowany aby zmienid jej zdanie. Wszyscy stali klienci poważali sklep spożywczy w centrum miasteczka. Inez Nelson dobrze radziła sobie z ludźmi. Nie znała znaczenia słowa „obcy” i prawie każdy kupował w lokalnym markecie, w większej mierze po to, by dostad nowe wiadomości i zobaczyd Inez niż z jakiegoś innego powodu. Znała każdą z sióstr Drake od ich narodzin i traktowała je jak członków rodziny. Matt zaparkował samochód przed rynkiem na lewo od sklepu Inez. - Parada świąteczna się rozwija, tak wielu ludzi chce wziąd w niej udział, że myślę, że będziemy potrzebowad większego rynku. Aktorzy ledwie mogą się przedrzed przez tłum, gdy przechodzą ulicą do kierownika. - Uwielbiam to, że wszyscy biorą w tym udział. To niezła zabawa dla dzieci, gdy Mikołaj pojawia się z reniferami i rozdaje laski cukrowe - Kate chwyciła rękę Matta, który wyciągnął do niej swoją. Stali razem spoglądając na scenę narodzenia Chrystusa na rynku, zadziwieni statuami poza trzema królami, których figury zostały uprzątnięte, a sceneria została odtworzona. To byłoby powtórzenie z ludźmi Wigilii, ale lokalny rzeźbiarz stworzył piękne rzeźby i kilku artystów wykonało dzieła z drewna dla kierownika, a także Tłumaczenie: aksela

110

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

naturalnych rozmiarów stajnię. Inni pomalowali całe tło. Tego roku, Inez udało się znaleźd proszkową substancję, która wyglądała dokładnie jak śnieg i posypała nią dach stajni, a także otaczającą ją ziemię ku zachwytowi i rozbawieniu miejscowych. Śnieg był rzadkim zjawiskiem w ich nadmorskim miasteczku. - Jak myślisz, ile dzieciaków potrzeba, żeby wywoład na rynku bitwę na śnieżki? - Matt zniżył głos i rozejrzał się dookoła, po części oczekując, że Inez usłyszy go, nawet, jeśli była w bezpiecznej odległości wewnątrz sklepu. Kate odwróciła się i posłała mu rozbawione spojrzenie. - Nie zrobiłbyś tego, prawda? Szybko poruszające się cienie prześlizgnęły się po ziemi, zasłaniając promienie słoneczne. - Cholerna racja. Jonas i ja zrobilibyśmy fort ze śniegu i uderzalibyśmy we wszystkich z dystansu. Jego uśmiech zniknął jeszcze zanim zdążył dokooczyd zdanie. Ścisnął jej ramię, żeby zwrócid jej uwagę. Skinął głową w stronę nieba. Mewy wypełniały powietrze nad nimi, szybując szybko w głąb lądu. Ptaki były przerażająco ciche, ich wspaniałe skrzydła trzepotały, gdy spieszyły od strony oceanu. Kate potrząsnęła głową i spojrzała w kierunku morza. Szara mgła wirowała szybko. Wywoływała rozdrażnienie, powodowała mdłości i była burzliwą masą ukazującą nagą energię. Pojawił się błysk, czerwono-pomaraoczowy łaocuch błyszczący gdzieś w centrum szarej mgły. Matt zaklął i zaciągnął ją w stronę sklepu. - Wejdźmy do środka. - Wzrasta w siłę - powiedziała Kate. Matt czuł jej drżenie. Przyciągnął ją bliżej siebie. - Wiemy to, Kate. Pomyślałabyś, że ta cholerna rzecz weźmie urlop i da nam chwilę wytchnienia. Rozgryziemy to. - Wiem – szła z nim do sklepu. Istota robiła się silniejsza, a ona czuła się zmęczona i kucha. Nie mogła o tym powiedzied Mattowi. Już martwił się o nią. Mogła wyczytad to w jego oczach. Jak mogła nigdy wcześniej nie zauważyd surowej Tłumaczenie: aksela

111

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

samotności? Bolesnego pożądania? To było głębokie i intensywne i zalewało ją czasami, kiedy patrzył na nią. Nawet teraz, kiedy szedł obok niej, wysoki, onieśmielający mężczyzna z szerokimi barkami i mocną piersią i oczami, które nigdy nie były spokojne, ledwie mogła przyjąd, że on ją kocha. Matt zsunął ręce z ramion Kat, gdy weszli do budynku. Jak zwykle, gdy mały sklep miał więcej klientów niż by się wydawało. Inez przywitała ich głośno, spoglądając na nich spekulująco jasnymi oczami i radosnym uśmiechem. - Kate, jak dobrze cię widzied, kochana. I z Mattem. Przysięgam, że jesteś co dzieo wyższy, Matt. Jej komentarz na nowo zmienił go w chłopca. Tylko Inez potrafiła to zrobid. - Czuję się dziś odrobinę wyższy, Inez - mrugnął do Kate. - Wybieracie się na próbę parady? - spytała Inez. - Zorganizowałam kolejną po fiasku zeszłej nocy. Nikt nie wini Abbey, Kate. To z pewnością nie była jej wina, że szczur Bruce Harper ma romans z małą panienką gorące majtki Sylvią Fredrickson. - Abbey czuła się okropnie, Inez - powiedziała Kate. - Jestem przekonana, że to wywołało trochę problemów. - Cóż, żona rzuciła Bruce’a. Wiesz, że niedługo powinna urodzid. Wszyscy odpadają z produkcji, a ja muszę znaleźd zastępców - Inez spojrzała na Matta. - Danny był nieźle zirytowany, mówiąc, że nie jest pewny, czy da radę pracowad z amatorami. Powiedziałam mu, że on jest amatorem. -Inez - zaprotestowała Kate. - Prawdopodobnie złamałaś mu serce. Przez moment Inez zaciskała usta, patrząc ze skruchą. - Cóż, zasłużył sobie na to. Mam wystarczająco dużo problemów bez chłopca skarżącego

się

na

swoją

rolę.

Trzej

królowi

są

nerwowi

i obawiam się, że kombinują, żeby się wymigad. Nie chcę odwoływad parady. Miała miejsce co roku, odkąd odkryto to miasteczko. - Danny się nie wykruszy. Lubi to stado owiec dookoła - powiedział Matt. Inez zmarszczyła brwi. - Lubi je ścigad w kierunku dzieci i wywoływad u nich wyraźne reakcje.

Tłumaczenie: aksela

112

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- To prawda - Matt uśmiechnął się do niej, ale jego oczy skupione były na szaro-białej mgle wślizgującej się do miasteczka. Odsunął się od kobiet ku szklanemu oknu, gdzie analizował mgłę. Wróg. To dziwne myśled tak o mgle, która niemalże codziennie pojawia się na wybrzeżu jako o wrogu. Ciemne cienie nadciągały ku domom, dosięgały do nich długimi, kolczastymi ramionami i kościstymi palcami. Widok był tak silny, że Matt zrobił krok bliżej okna, wpatrując się w mgłę bez odwracania wzroku. Coś ruszało się w jej wnętrzu. Kate natychmiast wsunęła w jego dłoo swoją i stanęła za nim. - Co to jest? - Spójrz w głąb mgły i powiedz, co widzisz. Kate przestudiowała szybko poruszające się opary. Były ciemniejące i wirowały, niemalże gotując się z niepokoju. Zadrżała, gdy długie pasma rozciągały się nad drogą szybkiego ruchu i zaczęły otaczad rezydencje. Nasunęło jej to myśl o drapieżniku polującym na coś, węszącym w poszukiwaniu właściwego zapachu. Myślała, że coś rusza się w środku gęstej mgły, coś kształtowało się jak wysoki mężczyzna w zwiewnym płaszczu i starym kapeluszu. Spojrzała na formę, która po chwili zniknęła we wściekłej masie, tylko po to, by pojawiad się później przez moment, ukrywając się za

brzegami wirującej mgły. To coś było wysokie z gołymi, białymi kośdmi,

bezlitosnymi oczami i szerokimi, brakującymi ustami. Zrobiła krok w tył, łapiąc oddech. Szkielet zrobił coś więcej niż przybrał kształt. Tym razem cała klatka była bez szwanku, a małe kawałki ciała zwisały z ciała czyniąc je bardziej groteskowym niż kiedykolwiek. Kate odruchowo położyła dłoo na gardle, by stłumid krzyk, który wydobył się z niej, gdy całkowicie wycofała się spod okna. Zdała sobie sprawę, że sklep był niepokojąco cichy. Inez i goście z przerażeniem wpatrywali się w okno. - Nabiera kształtu, prawda? - spytał Matt. Jonas i Jackson wpadli do sklepu, przy czym Jonas był ponury. - Kate, wyjdź stąd i pozbądź się tego, zanim będziemy tu mied ofiary śmiertelne - wykrztusił bez wstępu Jonas, ignorując pozostałych.

Tłumaczenie: aksela

113

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nikt nie widzi, jadąc autostradą. Załatwiłem ostrzeżenie w radiu, ale mamy nie tylko ludzi jadących klifami, ale też spacerujących po nich. Niestety nie wszyscy słuchają radia. - Idź w cholerę, Jonas - Matt był wściekły. Wściekły. Na to coś we mgle. Na Jonasa i na jego własną niezdolnośd do zatrzymania istoty. - Nie wyślesz stąd Kate znowu do walki z tym cholernym czymś. Jest przestraszona i zmęczona, i niech będę przeklęty, jeśli uda ci się ją zastraszyd, żeby wzięła na siebie odpowiedzialnośd za to coś. Chcesz kogoś do walki, nie krępuj się. - Cholera, Matt, nie zaczynaj ze mną. Wiesz, że tak bym zrobił, jeśli miałbym szansę w piekle, ale nie mam. To terytorium Drake’ów, nie moje - wzdrygnął się Jonas. Kate położyła ręce na ramionach obu mężczyzn. - Ostatnią rzeczą jakiej potrzebujemy, jest walka między nami. Jonas, nie dam temu rady sama. Naprawdę nie mogę. Potrzebuję Hannah - oparła głowę o klatkę Matta. - Nie przywołuję wiatru, Hannah tak. Jest wykooczona walką z tym czymś. Moje siostry pracują ze mną cały czas. Bez Hannah nie możemy nic zrobid. Matt spojrzał w dół na jej twarz, dostrzegł zmarszczki zmartwienia, ślad po zbyt dużym ubytku energii i po raz pierwszy - niepewności. Otoczył ją ciaśniej ramionami i zwrócił się do Jonasa - Jak bardzo źle jest na zewnątrz? Mogą zostawid to w spokoju i odpocząd? - Cholera mnie bierze przez tą tajemniczośd Hannah - powiedział Jonas, próbując trzymad swój temperament na wodzy. Czuł się impotentem przeciw istocie, tak jak Matt, i bardzo go to uwierało. - Macie tu nadchodzącą bitwę; ale jeśli jest chora, to mnie obchodzi, Kate. Jesteście moją rodziną tak długo, jak pamiętam. Kate poczuła jak Matt się poruszył, dreszcz złości wydobył się z jego ciała na dźwięk głosu, jakim Jonas posłużył się, mówiąc do niej. Potarła głową jego klatkę. - Wiem to, Jonas. Hannah jest świadoma, że się złościsz. Wiesz, że wszystkie mamy ciężki okres po używaniu naszych darów. Hannah musi poświęcid ogromną ilośd energii na kontrolowanie czegoś tak nieprzewidywalnego jak wiatr. Korzystanie z

Tłumaczenie: aksela

114

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

naszych darów jest bardzo wyczerpujące. I cokolwiek siedzi we mgle, rośnie w siłę i wyczerpuje nas, dlatego musimy poświęcid więcej wysiłku, by temu sprostad. - Możesz się tego pozbyd, Kate? - spytała Inez. Każdy w sklepie zdawał się wstrzymywad oddech w oczekiwaniu na odpowiedź. Kate potrafiła wyczud nadzieję. Strach. Wszystkie oczy zwrócone były na nią. - Naprawdę nie wiem. – ale musi spróbowad. Mogła usłyszed kobiece głosy szepczące w delikatnym powiewie zmierzającym od głębi lądu ku morzu. Poczuła jak siostry się z nią łączą. Hannah była już na murze obronnym, opadając ze zmęczenia, ale stawiła się przeciw mgle, czekając na Kate. Sarah i Abbey stały z nią, Joley przyjechała. Podróżowała dwa dni, teraz stała ramię w ramię z siostrami, czekając na Kate. Kate zamknęła oczy i wzięła głęboki wdech z wysiłkiem wzywając jej siły. Jej odwagę. Paraliżujący strach zaczął ją otaczad, ten, który rozpoznała i z którym była zaznajomiona. Jak Hannah cierpiała na okropne ataki paniki. W przeciwieostwie do niej, nie była osobą publiczną. Jako pisarka, mogła odznaczad się znanym imieniem, ale nie twarzą. Mogła zapaśd się pod ziemię, bez niczyjej wiedzy. Czekają. Oczekują aż Kate wykona pewnego rodzaju magię, gdy nawet nie wiedziała z czym musi się zmierzyd. Mate poczuł dreszcze przebiegające przez ciało Kate i odwrócił ją od wszystkich w sklepie, jego większe ciało chroniło jej. - Nie musisz tego robid, Katie - wyszeptał, przytykając swoje czoło do jej. - Muszę - odparła cicho. Jonas instynktownie stanął przed nią, by chronid ją od modlących się oczu. Jackson mówił. Jego głos był bardzo niski, tak miękki, że mieli trudności z wychwytaniem słów, jego głos niósł za sobą całkowity autorytet. - Inez, przesuo wszystkich na środek sklepu z dala od okien i daj Kate jakieś pomieszczenie, by mogła robid swoje. Nie mamy pojęcia, co się stanie, a nie chcemy narazid nikogo na zranienia. Kate była wdzięczna tym trzem mężczyznom. Wzięła kolejny wdech i odsunęła się od Matta, rozmyślnie szarpnięciem otwierając drzwi i wyślizgując się na zewnątrz, Tłumaczenie: aksela

115

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

zanim odwaga ją zawiedzie. Od razu poczuła wrogośd, gorzkie, skręcone uczucie uderzyło w nią. Ciemna mgła zawinęła się wokół jej ciała i po raz drugi poczuła, jakby coś szorstkiego przesunęło się o jej skórę. Zacisnęła zęby, aby powstrzymad je przed szczekaniem. Siła już napływała do niej – jej siostry, sięgały do niej z odległości, wzywały ją zachęcającymi słowami. Matt dołączył do niej na zewnątrz, wślizgując się za nią, otaczając ją w pasie ramionami, przyciągając jej plecy do swojego twardego, pocieszającego ciała, więc miała kotwicę. Jonas zajął pozycję po jej prawej stronie, Jackson po lewej. Trzech wielkich mężczyzn, każdy z nich zahartowany wojownik, każdy gotowy bronid jej za cenę własnego życia. To było niemożliwe - nie odnalezienie odwagi i siły, których potrzebowała, kiedy wlewała się w nią z każdej strony. Kate stanęła twarzą z gotującą się, ciemną mgłą, wznosząc ramiona jako sygnał dla Hannah, znak, aby przyniosła wiatr. Zaczęła mówid powoli, spokojnie, używając swojego daru uspokajającego głosu w próbie przyniesienia pokoju powiększającej się wrogości we mgle. Mówiła o pokoju, miłości, odkupieniu i przebaczeniu. Zbierając każdy ślad odwagi, który posiadała, Kate nie spróbowała go odepchnąd. Raczej wezwała go do siebie, próbując znaleźd sposób, aby przebid się przez zasłonę pomiędzy rzeczywistością i światem cieni, gdzie mogłaby wejrzed w każdą duszę i mied nadzieję, znalezienia sposobu, aby uzdrowid zwątpienie. Mgła kręciła się w wrzała w strasznej gorączce, w reakcji na jej głos. Jej siostry protestowały przez moment, przerażone tym, co chce zrobid, ale dołączyły do niej, kiedy rozpoznały jej determinację. Jonas wydał cichy dźwięk niezgody i przysunął się bliżej, gotowy sprowadzid ją ponownie do rzeczywistości. Jęki atakowały jej uszy. Świat cieni był niejasny i szary, ponure, mgliste miejsce, gdzie nic nie wydawało się byd tym, czym było. Wołała cicho, jej głos rozprzestrzeniał się przez świat z niewielkim wysiłkiem, uciszając jęki i powiadamiając cokolwiek tu żyło o swojej obecności. Kate poczuła wstrząs, kiedy istota zdała sobie sprawę, że po raz kolejny dołączyła do niego w jego świecie. Mogła poczud płonącą złości, dziki gniew i intensywnośd jego poczucia winy i smutku. To coś odwróciło się do niej, wysoki szkielet człowieka, zamazany tak, że nie niemal niewyraźny w szarych oparach Tłumaczenie: aksela

116

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

oblegających go. Miał na sobie długi płaszcz i bezkształtny kapelusz i potrząsnął głową, przyciskając kościste ręce do uszu, aby powstrzymad czar jej głosu. Ciało wisiało na kościach, luźne kawałki w kilku miejscach, rozciągnięte mocno na innych. Kate szeptała do niego miękko, wzywając, kusząc, próbując ujawnid swój ból, z powodu którego tak cierpiał, męczarnię jego istnienia. Bezwstydnie korzystała ze swojego głosu, przymilając się do niego, aby odnalazł pokój. Istota cienia zrobiła krok w jej kierunku. Kate wyciągnęła do niego dłoo, w geście przyjaźni. Tu jest pokój. Pozwól sobie otoczyd się nim. Istota zrobiła kolejny, ostrożny krok w jej kierunku. Jej serce waliło mocno. W ustach jej zaschło, ale kontynuowała szeptanie. Mówienie do niego. Obietnice odpoczynku. Był jedynie kilka stóp od nie, jego ramię wyciągało się do jej ręki. Kościste palce były blisko. Cale od jej ciała. Pamiętała dotyk tych kości wokół swojego gardła, ale stała na miejscu i kontynuowała kuszenie go. Coś ślizgnęło się wokół jego butów. Wężowe winoroślą otoczyły jego kostki. Jałowe kamienie okalające olbrzymią kreaturę z potarganym futrem i żółtymi oczami. W chłodzie świata cieni, mogła zobaczyd żywą istotę z mieszaniną oddechu i mgły. Oczy przywarły do niej, intruz w ich świecie. Czubki jej palców dotknęły kościstych koniuszków szkieletu, kiedy sięgnął do niej. Żywa istota zawyła, wysyłając drżenie strachu wzdłuż jej pleców. Jej siostry wstrzymały oddech. Jonas zesztywniał, łącząc się lękiem z Mattem i Jacksonem. Kate kontynuowała szeptanie o pokoju, pomocy i odpoczynku. Istota przybrała większy kształt, bezlitosne oczy wypełniały łzy, wyciągając rękę tak daleko jak tylko wężowe winorośla pozwoliły. Nagle szkielet odrzucił do tyłu głowę i ryknął, odrzucając ją. Odrzucając myśl o odkupieniu i przebaczeniu. Spostrzegła dziką nienawiśd do samego siebie, do wszystkiego, co symbolizowało Święta, do pokoju. Tu nie mogło byd pokoju. Zauważyła, że istota zaczęła kręcid się wokół, wściekła, używając wiru i jego wściekłego pędu aby rzucad w nią przedmiotami. Jęki wzrosły do wrzasków. Olbrzymia kreatura poruszyła się ku Kate, oddychając tak głośno jak żaden inny byk. Kate ostatni raz chwyciła rękę szkieletu, ale to pociągnęło ją całkowicie, pędząc z nią na bestię. Tłumaczenie: aksela

117

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Weź ją

stamtąd! – wykrzyknął Jonas, wychwytując strach, który obiegł

rodzinę Drake. Chwycił ramię Kate, potrząsając ją. – Matt, przywród ją do nas! - Kate – krzyczały jej siostry – zostaw go, zostaw go tam. - Hannah! – Jonas wykrzyknął desperacko imię. – Wiatr, Hannah, przynieś wiatr. Kate wpatrywała się w przerażającą postad, która szła prosto na nią, furia w każdej jej rysie. Oczy święciły czerwienią przez ciemną mgłę, twarz z kości, nie ciała. Usta otworzyły się z cichym krzyku. Znalazła się w potrzasku tu, w świecie cieni, prawdziwa i nie mogąca powrócid. Najgorsze z tego było, że zauważyła kolejną niematerialną postad, która szła do niej z lewej strony. - Kate – Matt wyszeptał jej imię, trzymając ją w ramionach. Jej ciało było pustą skorupą, jej umysł był gdzieś indziej. - Kate, kochanie, idź z tym drugim. On cię wyprowadzi – miękki głos Elle odepchnął wszystko inne. Ciemny demon był już prawie nad nią. Kate poczuła dłoo na ramieniu. Spojrzała w dół i dostrzegła palce Jacksona owijające się wokół jej nadgarstka, niczym imadło. Nie miała czasu, aby pójśd dobrowolnie, wyciągnął ją z cienia, przywrócił do światła. Słyszała ryk wściekłości, drżała, kiedy poczuła jak kości ocierają się o jej skórę. Matt był prawdziwy i pewny, chwyciła się go mocno, potrzebując poczud się uziemiona. Czuła się fizycznie chora, jej żołądek był zaciśnięty w węzeł. Zamknęła oczy, całkowicie tracąc przytomnośd. Wiatr wpadł do morza, silna burza odwetu. Strach Hannah dodał siły burzy. Deszcz wybuchł nad nimi. Ciemna mgła wirowała i walczył, nie chcąc ustąpid. Przez krótki moment starła się siła istoty i sióstr Drake, gałęzie i gruzy latały na wietrze. Trzech mężczyzn mogło usłyszed zrozpaczone krzyki mew. I wtedy nastąpił koniec, mgła wycofała się do morza, pozostawiając ciszę i pędzący za nim wiatr i deszcz. Matt stał tam na chodniku, z Kate bezpieczną w jego ramionach, wpatrując się z szokiem w pozostawiony bałagan. Chmury na niebie przesłoniły słooce, dzieo pochmurny i mroczny. Świąteczne lampki migotały intensywnymi kolorami od czasu do czasu, gdzie zwisały z Tłumaczenie: aksela

118

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

szeregowych domów, ogromny kontrast z tym, co zostało w mieście. Pióra były wszędzie, a w nieskazitelnym białym śniegu przed żłobkiem była jaskrawoczerwona kałuża krwi.

Tłumaczenie: aksela

119

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 9 Gwiazda rozpala się w głuchą noc Gdy dwunastą ogłosi dzwonu głos.

- Nigdy więcej. Nigdy więcej - Matt przeczesał włosy dłoomi i utkwił wzrok w siostrach Drake. - Przysięgam, Kate, nigdy więcej tego nie zrobisz - zrobił niespokojnie krok w tą i z powrotem po salonie. Sarah, starsza siostra Kate, oparła głowę o kolano narzeczonego i w ciszy obserwowała Matta. Abbey siedziała na kanapie, Joley odpoczywała, położywszy jej głowę na kolanach. Joley leżała wyciągnięta z zamkniętymi oczami, zdawała się spad, zamiast słuchad jego tyrady. Hannah leżała na kanapie najbliżej okna, na jej młodej twarzy pojawiły się ślady zmęczenia. - Zdenerwowanie nie wniesie tu nic dobrego - powiedział Jonas. - Robią, co chcą, bez myślenia o konsekwencjach. Sarah westchnęła głośno. - Nie zaczynaj Jonas. To nieprawda i wiesz to. Jeśli próbowałbyś pozbyd się tego czegoś, nie martwiłbyś się o własne bezpieczeostwo, wiesz to. Zrobiłbyś cokolwiek, co trzeba by było zrobid. - To co innego Sarah - odburknął Jonas, - Cholera, i tak. Spójrz na Hannah. Nie może się nawet ruszyd. Myślę, że potrzebny jej lekarz. Gdzie, do cholery, jest Libby, gdy jej potrzebujemy? - Przestaniesz kiedyś na nas zwymyślad? - spytała Sarah. Potarła twarz o kolano Damona. - Hannah potrzebuje odpoczynku i może trochę herbaty. - Zrobię ją - zaoferował Damon. - Myślę, że wszystkim wam by się przydała. - Damon, jesteś kochany - powiedziała Sarah. - Woda już się gotuje. Matt zajrzał do kuchni i, był wystarczająco pewny, że czajnik paruje. Dobrze wiedział, że nie był włączony kilka minut temu. Damon pochylił się, by pocałowad skroo Sarah ,zanim ruszył w stronę kuchni.

Tłumaczenie: aksela

120

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Jak za dawnych czasów - powiedział głośno, sięgając po herbatę właśnie na takie okazje. - Możemy zadbad o trochę bardziej świąteczną atmosferę - zdecydowała Abigail. Wpatrywała się w rząd świeczek na obudowie kominka, zanim się nie ożywiły. Płomienie podskakiwały, migotały, zanim się ustabilizowały. Natychmiast powietrze wypełnił aromat cynamonu i przypraw. - Dobry pomysł - zgodziła się Sarah, skupiając się na odtwarzaczu. Błyskawicznie pokój wypełnił głos Joley śpiewający jedną ze znanych kolęd. - Nie tą - zaprotestowała Joley. - Coś innego. - Oszalałyście? – upomniał je Jonas. - Kate mogła zginąd. Będziemy udawad, że to się nie stało i zrobimy sobie małe, wspólne święta? - Jonas, z krzyczenia na nie, nie wyniknie nic dobrego. Co chcesz, żeby robiły? Damon wrócił, niosąc tacę z kilkoma filiżankami herbaty i rozdzielił je między siostry Drake. - I to ty prosiłeś mnie, nie, kazałeś mi wyjśd tam i zatrzymad mgłę - zauważyła Kate. Jonas wymamrotał coś niepochlebnego pod nosem i sięgnął po nadgarstek Hannah, by sprawdzid jej puls. Gdy to zrobił, podmuch wiatru zawirował w pokoju tak, że jego kapelusz pożeglował z krzesła, gdzie leżał, i wylądował na środku pokoju. Jonas wyprostował się i spojrzał na Hannah, która się nie ruszała. - Jonas, nie wiedziałyśmy, że ta istota zamierza spróbowad skrzywdzid Kate zauważyła Abbey. - Musimy wiedzied, co go motywuje. Sarah przeciągnęła przez podłogę ciężką książkę - Próbowanie odczytania tego bez Elle jest niemożliwe. Jest jedyną osobą, która potrafi rozczytad język, którym mówią nasi przodkowie. Pisany jest tym dziwnych hieroglificznym językiem, którego wszystkie powinniśmy się nauczyd, gdy byłyśmy nastolatkami. Mama kazała nam się go uczyd, ale odkładałyśmy to na później, zastanawiając się, dlaczego musimy szperad głęboko w przeszłości. Trochę się na tym znamy, ale nie da się znaleźd tu pojedynczego wpisu. Matt przestał chodzid, zatrzymując się za Kate i kładąc rękę na jej karku. Tłumaczenie: aksela

121

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Elle jest w drodze do domu, prawda? To nie powinno zająd dużo czasu. Jak zdołała nauczyd się języka, podczas gdy wy wszystkie znacie go w niewielkim stopniu? Abbey dmuchnęła w herbatę. - Nauczyła się go, żeby przekazad go następnym pokoleniom, tak jak to zrobiła nasza mama. - Mówiąc o Elle, jak się z tobą połączyła, Jackson? Skąd wiedziała, że będziesz w stanie wejśd w cienie i wynieśd stamtąd Kate? - spytała Sarah. Zapadła nagła cisza, wszystkie oczy zwróciły się z szacunkiem na mężczyznę siedzącego w całkowitym spokoju tuż przy oknie. Jego chłodne, ciemne oczy przesuwały się po ich twarzach, przyglądając im się badawczo. - Nie wiem, o czym mówicie. Nawet nie znam Elle. Abbey usiadła prosto. - Nie, Jackson, to nie jest prawda. Jonas zassał ostro wdech. - Abbey, nie! - jego ostrzeżenie przyszło o chwilę za późno. Właśnie to powiedziała, jej głos był dopasowany perfekcyjnie, by wywracad ludzi do góry nogami, żeby docierad do ich najmroczniejszych głębi i wyciągad z nich prawdę. Jackson wstał powoli, jego oczy przypomniały twardą stal. Przeszedł przez pokój bez najmniejszego hałasu. Joley usiadła i wpatrywała się w niego. Matt przesunął się na jedną stronę Abbey, Jonas na drugą. Ignorując dwóch mężczyzn, Jackson schylał się, dopóki jego oczy nie znalazły się na poziomie oczy Abbey. - Nigdy nie pytaj mnie o prawdę, Abbey. Nie o mnie i nie o Elle - nie podniósł głosu, ale Abbey drżała. Joley otoczyła ją ramieniem. - Będę na zewnątrz - powiedział Jackson. - Nigdy nie spotkał Elle - powiedziała Sarah, gdy drzwi zamknęły się za agentem. - Jonas, nie spotkał, prawda? Jonas potrząsnął głową. - Nic mi o tym nie wiadomo. I nigdy o niej nie wspominał. Oboje mieli taki sam koszmar, ale tak samo było z połową dzieciaków w Sea Haven. Tłumaczenie: aksela

122

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Przestraszył mnie - powiedziała Abbey. - Nie chcę, żeby Elle była blisko niego. Jest taka mała, krucha i słodka. A on jest… - Moim przyjacielem - powiedział Jonas. - Dwa razy uratował mi życie, Abbey. - I moje - dodał Matt. - Nie powinnaś tego robid. Abbey spuściła wzrok. - Wiem. Nie wiem, dlaczego to zrobiłam. Po prostu jest tak przerażający i myślałam, że Elle też była w świecie cieni... - Ale nie była - przerwała Kate. - Nie było jej tam. Słyszałam jej głos, ale nie był w świecie, tylko w mojej głowie - jej głos stopniowo zanikał w nagłej spekulacji. Siostry wymieniły się spojrzeniami. - Jonas, czy Jackson ma zdolności telepatyczne? - Skąd, do cholery, mam wiedzied? - spytał Jonas. - Cóż, ponieważ ty masz. W pewnym stopniu - siostry spojrzały po sobie i wybuchły śmiechem. Ich lekki śmiech rozproszył przygnębienie unoszące się w pokoju. Jonas wykrzywił się do Matta. - Patrz, z czym muszę się użerad - przeszedł ciężko przez pokój, by sięgnąd po kapelusz i go odzyskad. Zanim jego palce zbliżyły się do brzegu, płomienie świeczki ugięły się pod nagłym podmuchem wiatru i kapelusz zwiał od niego, po czym wylądował niebezpiecznie blisko kominka. Jonas wyprostował się powoli, opierając ręce na biodrach i rozglądając się podejrzliwie po pokoju i siostrach Drake. Wszystkie przybrały niewinne wyrazy twarzy. - Nie zamierzajcie przekonad mnie, że wiatr pojawił się w domu bez niczyjej pomocy. Nieoczekiwanie polana w kominku stanęły w ogniu. Jonas zrobił krok w kierunku kapelusza, który znalazł się na krawędzi, dwa cale bliżej płonących polan. - Lepiej, żeby mój kapelusz nie znalazł się w ogniu - ostrzegł Jonas. - Naprawdę, Jonas - Joley nie otwierała oczu. - Wpadasz w paranoję. Hannah śpi.

Tłumaczenie: aksela

123

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

W dalszym ciągu badawczo przyglądał się ich twarzom i w koocu przeszedł do kanapy, gdzie leżała śpiąca Hannah, wyglądająca niemalże jak dziecko. - Zabieram laleczkę do łóżka. To jedyna bezpieczna rzecz, jaką można zrobid po prostu podniósł ją jednym szybkim ruchem i, zanim ktokolwiek zdążył zaprotestowad, zaczął wychodzid z pokoju. - Wieża - zawołała za nim Sarah. - Co za niespodzianka. Już widzę Hannah jako księżniczkę w wieży - odparł Jonas. Siostry spojrzały na siebie i wybuchły śmiechem. Matt pokręcił głową. - Wszystkie jesteście straszne. Joley ponownie oparła głowę i uśmiechnęła się do niego. - Chciałabym wiedzied, co wydarzyło się, gdy razem z moją siostrą byliście sami w twoim domu. Zamierzałam pomóc Hannah upitrasid mały eliksir miłosny i dolad go do twojego napoju następnym razem, gdy cię zobaczę, ale powiedzieli mi, że zadziałałeś już szybko i frywolnie. Kate wyjątkowo pokryła się cieniem karmazynu. - Joley Drake, to z pewnością będzie ostatnie, co usłyszymy na ten temat. Joley nie wyglądała na przejętą jej stanowczym tonem. - Jeśli ktoś jest zainteresowany, niech spojrzy na szyję Kate, ma wyjątkowo robiącą wrażenie malinkę. Kate klepnęła dłonią w szyję i potrząsnęła głową. - Z pewnością tego nie robiłam. Pijcie swoją herbatę. - A jeszcze większe wrażenie robi to - ciągnęła Joley - że Matt wygląda tak, jakby miał swoją. Rozległo się zbiorowe westchnienie. - Chcemy to zobaczyd, Matt - błagała Abigail. - Tylko jeśli będę mógł pomyśled życzenie przy kulce ze śniegiem - targował się. Pojawiła się natychmiastowa cisza. Sarah usiadła prosto. - Matt - zrobiła pauzę i spojrzała na Kate. - Życzenie sobie czegoś przy kuli ze śniegiem to nie błaha, lekkomyślna zabawa. To bardzo poważna sprawa. Musisz Tłumaczenie: aksela

124

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wiedzied, czego chcesz i naprawdę mied to na myśli. Musisz przemyśled ostrożnie decyzję. - Mogę cię zapewnid, że to przemyślałem. Jeśli chcecie zobaczyd malinkę, przynieście kulę ze śniegiem - Matt skrzyżował ramiona na piersi. - Matt - powiedziała ostrożnie Kate. - Jeśli myślisz, żeby życzyd sobie czegoś, co już przedyskutowaliśmy, nie rób tego. To nie zadziała. Joley podniosła głowę z kanapy i spojrzała na nich oboje. - To brzmi ciekawie. Czy ktoś chce więcej świątecznych przekąsek do herbaty, bo naprawdę mam ochotę na te małe, dekorowane cukrem ciasteczka - poruszyła palcami w kierunku kuchni. - Powiedz nam więcej, Matt. Kula śnieżna jest nad kominkiem. Proszę, nadepnij na kapelusz Jonasa. To zawsze ożywia sytuację, kiedy on wykonuje swoją rutynową robotę szeryfa. Odwróciła głowę, by spojrzed na schody. - Jest na górze dośd długo. Nie sądzicie, że korzysta z faktu, że Hannah śpi? Sarah szturchnęła Joley stopą. - Jesteś okropna, Joley. Matt obszedł kapelusz Jonasa i sięgnął po śnieżną kulę. Zdawała się solidna w jego rękach. Spojrzał na Kate. Potrząsnęła głową, wyglądając na przestraszoną. Kula stała się ciepła w jego dłoniach. Wpatrywał się w scenę, w płatki śniegu wirujące wokół domu, dopóki nie zmieszały się, tworząc mgłę. Światła na choince się zapaliły. - Aktywowałeś ją - powiedziała Sarah - To niemalże nieprawdopodobne. - Nie, jeśli... - Joley! - Kate przerwała ostro siostrze. - Matt, naprawdę, to nie jest zabawka. - Nigdy nie byłem bardziej poważny. Powiedzcie mi, co zrobid - spojrzał na Sarah. Zerknęła na Kate, potem wzruszyła ramionami. - To dośd proste, Matt, ale bądź pewny. Patrzysz w mgłę i wyobrażasz sobie to, czego na świecie chciałbyś najbardziej i czego sobie życzysz. Jeśli spełnisz kryteria, kula spełni twoje życzenie. Tłumaczenie: aksela

125

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- I to działa? - Zgodnie z tradycją. Rodzina ma zgodę na jedno życzenie na rok, nie więcej. I nie możesz sobie życzyd, by kogoś skrzywdzid. - Dlatego nie dałyśmy do niej dostępu Jonasowi - powiedziała Joley. Matt wciągnął zapach świec i świeżo pieczonych ciasteczek płynący z kuchni. Nie pytał, kto je zrobił. Nie był nawet zdziwiony faktem, że były tam ciasteczka. Zapatrzył się we mgłę wewnątrz kuli śnieżnej i przywołał dokładny obraz Kate. Ze wszystkim - ciałem, duszą, sercem, umysłem - i pomyślał życzenie. Mgła była spokojna przez chwilę, po czym wirowała coraz szybciej, rozpraszając się dopóki kula nie stała się przejrzysta i lampki na choince zgasły. Odłożył delikatnie kulę na półkę i posłał uśmiech Kate. - Miejmy nadzieję, że wiesz, co robisz - powiedziała Joley. Nagle w o wiele lepszym humorze, Matt posłał jej uśmiech. - Zaryzykuję, że zabrzmię jak wielbiący cię fan, ale uwielbiam twoje bluesowe nagrania. Masz idealny głos do bluesa - wyszczerzył się do niej. - Albo do piosenek świątecznych. Joley skrzywiła się. - Wysłałam je rodzinie dla zabawy. - Są piękne - powiedziała Abbey. - Podróż sprawiła ci radośd? Joley zmarszczyła brwi. - Tak, jest męczące i zawsze trafiają się dziwacy, ale nie ma niczego takiego jak energia czterdziestu tysięcy ludzi na koncercie. - Jacy dziwacy? - Jonas zażądał odpowiedzi, wchodząc z powrotem do pokoju. Hannah nawet się nie obudziła, nawet gdy nazwałem ją lalką Barbie. Jesteś pewna, że wszystko z nią w porządku, Sarah? Sarah zrobiła pauzę, przeszukując swoje wnętrze, sięgając do siostry. - Jest wykooczona, Jonas, i potrzebuje snu. Znajdziemy sposób, żeby niedługo wmusid w nią trochę jedzenia. Jonas przewrócił oczami.

Tłumaczenie: aksela

126

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nie możemy pozwolid, by Miss Anoreksji przybrała chodby uncję. Prawdopodobnie będzie zmartwiona, że kamera nie będzie jej kochad i nie będzie mogła paradowad w połowie rozebrana na okładkach magazynów dla całego świata. Kate rzuciła serwetką w Jonasa. - Idź sobie, irytujesz mnie. Mamy czyste umysły, żeby dad sobie z tym radę, a ty po prostu wszystkich wywołujesz. Jonas wzruszył ramionami, nie poruszony. - Tak czy inaczej, muszę wracad do pracy. Ale chciałbym usłyszed o tych twoich dziwakach, Joley. Nie podchodzili cię jacyś szaleocy, prawda? Joley wypiła łyk herbaty i spojrzała na Jonasa. - Nie wiem. Wynajęłam kilku ochroniarzy, prawdziwych ochroniarzy, żeby chronili scenę. Oczywiście, każda sala koncertowa ma własną ochronę, ale pomyślałam, żeby ci dwaj z nami podróżowali. Mieliśmy trochę większą ochronę. Szaleocy obchodzili teren, wiesz to. Im bardziej sławny jesteś, tym więksi wariaci się tobą zachwycają. Matt usiadł przy Kate. - Pisarze mają ten problem? Zanim Kate zdążyła chodby mied szansę, by zaprzeczyd, Jonas odpowiedział. - Pewnie. Każda osoba publiczna, Matt. Pisarze, muzycy, politycy i... Spojrzał w stronę schodów - ...supermodelki. Joley się roześmiała. - Nie martw się tak, Jonas, powinieneś egzekwowad prawa. To twoja działka. - Ha, ha, bardzo śmieszne. Zadzwonię do was później, żeby sprawdzid, czy coś nowego się wydarzyło - Jonas wyjrzał przez okno. - Nie sądziłem, że kiedyś będę bał się zmierzchu. Matt spojrzał przez okno na grzmiące morze. - Oczekujecie dziś Elle? - Mówiła o okolicach północy. Leci do San Francisco i wypożycza samochód, żeby tu dojechad. Powiedziałam, że ją przywiozę - powiedziała Abbey. - Ale nie

Tłumaczenie: aksela

127

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

chciała, żeby żadna z nas jechała drogą w tej mgle. Obiecała, że sprawdzi stację meteorologiczną, zanim przyjedzie do Sea Haven. Jonas wziął kapelusz. - Będę miał na nią oko. Odpoczywajcie i trzymajcie się z dala od kłopotów wyszedł, trzaskając za sobą drzwiami. Na prośbę Sarah, Damon kiwną w stronę kuchni i Matt podążył za nim. Abbey czekała aż mężczyźni wyjdą z pomieszczenia. - Nie chciałam wyzywad Jacksona w ten sposób - przycisnęła dłoo do ust, jej oczy były ogromne. - To już drugi raz. I dom powinien mnie chronid. Jak mogło się to stad w domu? - Byłaś zrelaksowana - powiedziała Sarah. - Pozwoliłaś swojej ochronie zniknąd. Abbey potrząsnęła drogą. - Nie opuściłam ochrony od czasu tych problemów, które wywołałam w ciągu spotkania komitetu. Biedna Inez dzwoniła do mnie po południu i powiedziała, że nikt nie zauważył, że to ja, ale Sylvia wie. - Chodziła z nami do szkoły - spostrzegła Joley. Hannah wróciła do pokoju. Wysoka, piękna blondynka, wyglądała tak krucho, jakby była z porcelany. - Nie martw się Sylvią. Jestem pewna, że bardzo jej przykro, że uderzyła Abbey. Joley wyciągnęła ramiona. - Chodź do mnie, kochanie, usiądź obok mnie. Wyglądasz na styraną. Byłaś okropna, kpiąc tak z biednego Jonasa i udając, że śpisz - Joley pocałowała Hannah. Naprawdę powinnaś byd w łóżku. - Nie mogłam spad - przyznała się Hannah. - Musiałam byd z wami wszystkimi. Joley zmierzwiła jej włosy. - Nie zrobiłaś nic okropnego Sylvi, prawda? Oczy Hannah poszerzyły się w pozornej niewinności. - Wszystkie myślicie, że cały czas jestem tak żądna zemsty? Sarah zatrzymała się na drodze do kuchni. - To nie odpowiedź. Jesteś żądną krwi czarownicą. Co dokładnie zrobiłaś Sylvi? Tłumaczenie: aksela

128

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Hannah oparła się o Joley. - Cieszę się, że jesteś w domu. Nie okazujesz mi takiej surowości, jak Sarah. - Hannah Drake, co zrobiłaś Sylvi? Wzruszyła ramionami. - Słyszałam z wiarygodnego źródła... - Od Inez ze spożywczego - uzupełniła Abbey. - Cóż, jest wiarygodna - zauważyła Hannah. - Słyszałam, że Sylvi pojawiła się po lewej stronie twarzy jasnoczerwona wysypka. Wydaje się, że ma kształt dłoni. Nie na to nie poradzę, ale myślę, że to pasowało. Sarah potarła twarz, próbując wpatrywad się w siostrę bez uśmiechu. - Dobrze wiesz, że nie możemy używad naszych darów do niczego innego niż dobra, Hannah. Ryzykujesz odwetem. Hannah wyciągnęła nogi i posłała Sarah słodki uśmiech. - Nigdy nie wiesz, co upokarzające doświadczenie może zmienid w czyimś charakterze. - Zrobię wam herbatę, ale mam nadzieję, że to wielki kawał i nie usłyszę o nim później w sklepie - Sarah odwróciła się szybko, by Hannah nie dostrzegła, że się śmieje. Abbey ścisnęła dłoo Hannah. - Naprawdę nie zrobiłaś nic Sylvi, prawda? - w jej głosie brzmiała nuta nadziei, której nie potrafiła ukryd. - Pijcie herbatę - powiedziała Sarah - I zjedzcie trochę ciastek. Jesteście takie blade. Matt i Damon robią nam dzisiaj obiad. - Ominęło mnie coś ważnego, gdy Jonas dźwigał mój ciężar po tych długich i krętych schodach? - Tylko Matt mówiący o swoim życzeniu szklanej kuli - powiedziała Joley. - I jesteśmy prawie pewne, czego sobie życzył. - Jesteś taka dzielna, Kate - rzuciła Hannah. - Nigdy nie mogłabym byd z tak przerażającym mężczyzną. Mają te swoje zimne oczy i straszne głosy, i po prostu mam ochotę się skulid i schowad. Tłumaczenie: aksela

129

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Przez moment w oczach stanęły jej łzy. Patrzyła znad skraju filiżanki na Kate. - Myślisz, że byłam dzielna, bo wyszłam na świat i byłam na widoczności, kiedy ty wybrałaś życie poza zasięgiem wzroku i dzieliłaś się swoimi wspaniałymi opowieściami ze światem. Ale to ty chcesz spróbowad prowadzid prawdziwe życie z mężczyzną. - Jeszcze się nie zdecydowałam - przyznała Kate. - Boję się, że obudzi się pewnego dnia i zda sobie sprawę z tego, jakim tchórzem jestem. Znajdziesz kogoś, Hannah. Hannah potrząsnęła głową. - Nie, nie znajdę. Nie chcę jakiegoś mężczyzny sapiącego mi nad głową, gdy zapomnę wstawid naczynia do zmywarki albo wściekłego, że muszę lecied do Egiptu na sesję zdjęciową. I nie mogłabym żyd z facetem, który zawsze wydaje się na skraju przemocy albo chociaż zdolny do przemocy. Bałabym się tak, że by mnie to paraliżowało. Kate położyła dłoo na kolanie Hannah. - Matt nie jest zdolny do uderzenia kobiety. Jest opiekuoczy, tu jest różnica. - Tak wszyscy opisują Jonasa, jako opiekuoczego, ale naprawdę jest tyranem. Rozkazywałby żonie dzieo i noc. - Jeśli Jonas kiedykolwiek zakocha się w kobiecie, myślę, że poruszyłby niebo i ziemię, żeby ją uszczęśliwid - powiedziała Kate. - Troszczy się o nas, a my czasem jesteśmy irytujące. Musi wykonywad swoje zadanie i ciężko na to pracuje. Często mu to jeszcze utrudniamy. I to musi byd dekoncentrujące, że jest związany z nami emocjonalnie. Czuje, kiedy jesteśmy w kłopotach, albo zranione, a niestety dośd często wpadamy w tarapaty. Hannah westchnęła. - Wiem. Po prostu jest cały czas tak irytujący. Zamknęłam okno przy wejściu, za dużo było unoszącej się w powietrzu mgły i wystraszyło mnie to - zmusiła się do śmiechu. - Nigdy nie pomyślałabym, że będę bała się mgły. Kate wstała i rozejrzała się po domu.

Tłumaczenie: aksela

130

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Masz na myśli tę mgłę, która tu wlatuje? - wyjrzała przez okno w stronę morza. - Widziałaś to? Nie śniło ci się? Jak wyglądała? - Jak mgła - powiedziała Hannah. - Zeszłam po schodach i, będąc szczera, byłam trochę niepewna, więc usiadłam na podłodze przy wejściu na kilka minut. Widziałam mgłę wpływająco przez otwarte okno. Wydawała się normalną mgłą, cienką smugą, ale fakt, że widziałam ją w domu, jakoś mnie zasmucił. Więc zamknęłam okno. - Nic nie może się dostad do domu, Sarah - powiedziała Abbey. - Jest chroniony. Wiesz, że dom zawsze nas chronił. Sarah potrząsnęła głową. - Mama powiedział nam, że musimy znad starożytny język sióstr Drake i wszystkie to olałyśmy z wyjątkiem Elle. Powiedziała nam też, że musimy odnawiad zabezpieczenia za każdym razem, jak wracamy do domu, ale czy to robiłyśmy? Oczywiście, że nie. Spoczęłyśmy na laurach. Mama ma wizje, wszystkie to wiemy. Zapowiadało się na coś złego, ale nie wzięłyśmy jej poleceo na poważnie. Abbey przyłożyła dłoo do gardła. - Myślisz, że ta istota wpłynęła na mnie tak, że użyłam swojego głosu wobec Jacksona tak jak na zebraniu komitetu? Sarah pokiwała głową. - To całkiem prawdopodobne. Musimy byd bardzo ostrożne. Żadna z nad nie znosi tego dobrze. Nigdy przedtem nie spotkałyśmy się z czymś takim. - I nigdy więcej nie chcę - powiedziała żarliwie Kate. - Obiad - zawołał z kuchni Matt. - Chodźcie zjeśd. I weźcie ze sobą Hannah. Jonas powiedział, że musi coś zjeśd. Hannah wywróciła oczami. - I to właśnie mam na myśli, Kate. Mężczyźni zawsze próbują rządzid kobietami. To ich natura, nie mogą nic na to poradzid. Wiemy, że to coś we mgle jest facetem i mogę się założyd, że był naprawdę nieszczęśliwy z kobietą. Ruszyły w kierunku kuchni. Sarah i Kate podtrzymywały Hannah.

Tłumaczenie: aksela

131

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Właściwie, czuję się winna, smutna i wściekłą wracając od niego - powiedziała Kate. – Mogłam poczud więź, ale rzucił to, bo uważa, że nie zasługuje na przebaczenie. Wydarzyło się coś okropnego i wierzy, że to on jest temu winien. - Dlaczego powoduje tak okropne rzeczy? - spytała Hannah. - Nie wiem - przyznała Kate. - Ale to ma coś wspólnego z Bożym Narodzeniem. Sarah ma rację. Naprawdę musimy teraz bardzo uważad na każdy szczegół. Nie może stad się silniejszy, bo nie zdołamy go powstrzymad. Matt spędził resztę dnia, przeglądając dzienniki i słuchając lekkiego przekomarzania się sióstr. Kobiety przysypiały od czasu do czasu przez cały dzieo. Damon i Sarah spędzali dużo czasu, całując się, kiedy tylko mogli się wykraśd i był trochę zazdrosny, że on nie ma prawa otwarcie byd z Kate. Kiedy godziny mijały, mógł jedynie myśled o Kate i byciu z nią samemu. Objął ją ramieniem. - Jest późno, wródmy do mojego domu. - Elle dzisiaj przyjeżdża. Chcę na nią zaczekad. Powinna tu byd lada moment, a my przespałyśmy prawie cały dzieo po tych okropnych doświadczeniach dzisiaj rano powtórzyła Kate. - Mgła nadchodzi - oznajmił Matt. Otworzył drzwi i wyszedł na szeroką, zawiniętą werandę, by popatrzed się w ocean. - Elle powinna tu zaraz byd, mówiła, że o północy - powiedziała Kate, analizując smugi mgły znoszone w stronę lądu. - Zdąży, zanim mgła pojawi się na autostradzie. - Kto ubierał waszą choinkę? - Matt wskazał na ogromne drzewo obwieszona lampkami i mnóstwem ozdób. Kate zeszła po schodkach, żeby stanąd przed choinką. Dotknęła małego, drewnianego elfa. - Nie jest piękny? Frank, jeden z lokalnych artystów, go wyrzeźbił. Wiele z tych ozdób było przekazywanych z pokolenia na pokolenie. - Nie boicie się o nie przy tej pogodzie?

Tłumaczenie: aksela

132

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Drzewo stało na środku działki, dwa duże psy chroniły terenu. Psy Sarah. Nikt nie prześlizgnąłby się, żeby ukraśd ozdoby, nawet ci tych bardziej cennych, ale morskie powietrze i nieustanny deszcz mogły je zniszczyd. - Nie martwimy się pogodą - powiedziała prosto Kate. – Drake’owie zawsze ubierali choinkę na zewnątrz i, miejmy nadzieję, że nadal tak będzie. Mgła eksplodowała przed nimi, wirując, otoczyła drzewo i wypełnia działkę, napływając od strony oceanu, jakby popychana niewidzialną ręką. - Myślę, że nasza stara nemezis atakuje kolejny symbol Bożego Narodzenia powiedział Matt, wskazując na wierzchołek dużej choinki z przodu działki. - Co oznacza gwiazda? Jakie jest jej znaczenie? Mgła zakręciła się wokół gałęzi, wzmacniając świecenie lampek przez opary. Kate spojrzała, jak gwiazda się skurczyła, a iskry opadały we mgle. Rozjaśniła się momentalnie, potem całkowicie zgasła. Spojrzała w górę i zobaczyła przez smugi chmur gorącą, jasną gwiazdę mknącą po niebie, opadającą gwałtownie ku ziemi. Stała nieruchomo, kolory zniknęły z jej twarzy. - Elle - wyszeptała imię siostry. - Idzie po Elle. Dlatego robił to w domu. Idzie po Elle. Mgła wylewała się na drogę, uniemożliwiając zobaczenie jej. - Co, do cholery, masz na myśli, mówiąc, że był w domu? - Matt wbiegł do domu, w chwili, gdy siostry pospieszyły na zewnątrz, by dołączyd do Kate. Złapał telefon i zadzwonił do Jonasa. Nie miał pojęcia, co mógł zrobid Jonas. Nikt nie wiedział przez mgłę. Nie wiedzieli, gdzie dokładnie była Elle, poza tym, że była gdzieś blisko. Powiedziała, że przyjedzie koło północy. Zbliżała się dwunasta. Mogła byd na najgorszym, najwęższym zakręcie drogi prowadzącej do Sea Haven. Kate obróciła się tak, że jej twarz skierowała się ku miastu, gdy dzwon zaczął głośno dzwonid. Odgłos odbijał się echem w nocy. - Dzwon to symbol przewodnika, do powrotu. Jest tu. Jedzie autostradą, wracając do nas. Wracając do domu. Sarah... - złapała siostrę za rękę. -... jest teraz blisko klifów. Nawet jeśli Hannah miałaby siłę, żeby przywoład wiatr, jest już za późno. Ostrzega nas, mówi nam, co zamierza zrobid. Dlaczego miałby to robid? Tłumaczenie: aksela

133

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate dotarła do najmłodszej siostry, umysł do umysłu. Nie była najzdolniejszą telepatką z rodzeostwa, ale Elle była dośd silna. Kate usłyszała muzykę, głos Joley wypełniał samochód bogatymi, ciepłymi dźwiękami. Głos Elle dołączył. Prowadziła powoli, manewrując w grubej mgle, wiedząc, że do domu została jej tylko mila. Nie dało się go zobaczyd z przodu samochodu; nie miała wyboru. Musiała zjechad z drogi i zaczekad aż mgła zelżeje. Elle wpatrywała się w stronę drogi, próbując zobaczyd, gdzie pobocze jest najszersze, by mogła tam postawid samochód w razie, gdyby nadjeżdżał drugi. Prowadziła powoli, świadoma, że klif był wysoko nad wzburzonym morzem. Głos Joley był pokrzepiający, silny żar, który utrzymywał chłód z dala od samochodu. Elle wyłączyła silnik i otworzyła drzwi, aby ustalid, gdzie się znajduje. Jeśli dostrzegłaby światła z jakiegokolwiek kierunku, wiedziałaby, gdzie była. Wiedziała, że musi byd blisko domu. Mgła otoczyła ją, gruba, zamarznięta masa, która była całkowicie zimna. Kate nabrała powietrza, próbując dotknąd Elle, próbując ją ostrzec przed bliskim niebezpieczeostwem. Elle trzymała rękę na samochodzie. Co jest, Kate? Kate przeklęła fakt, że nie może odpowiedzied siostrze. Mogła tylko przekazad jej wrażenie, że niebezpieczeostwo jest blisko. Wszystkie wiedziały, kiedy ich rodzeostwo jest zagrożone, zmęczone lub przygnębione. Ale Kate nie miała zdolności, by właściwie powiedzied Elle, że coś było we mgle, coś, co nabierało wystarczająco kształtu, by mogło uszkodzid ciało. Nie wiedziała nawet, jak jej powiedzied, żeby została w samochodzie, czy żeby od niego odeszła. Mogła mied tylko nadzieję, że Elle dostała wystarczająco dużo wskazówek od sióstr i wiedziała, co się zdarzyło. Elle odwróciła się w kierunku domu i zaczęła iśd wąską ścieżką. Matt wyprzedził Kate, prowadzącą w stronę autostrady. Mgła otoczyła go błyskawicznie. - Spróbuj to rozmyd, Kate - zawołał. Jego głos brzmiał, jakby był stłumiony przez gęstą mgłę, nawet dla jego uszu. Znał szlak, chodził nim wystarczająco dużo razy od lat i był pewien, że Elle zrobi tak samo. Jonas i Jackson zbiegli się z różnych lokacji tak samo, wszyscy trzej podążali, by wesprzed Elle z trzech różnych stron, ale Matt nie miał pojęcia, czy którykolwiek z nich zdąży. Wiedział tylko, że serce stanęło mu w Tłumaczenie: aksela

134

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

gardle i miał przytłaczające poczucie bliskiego niebezpieczeostwa. Chciał się pospieszyd, zamiast biec ostrożnie stromą, nierówną ścieżką.

Tłumaczenie: aksela

135

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 10 Pod gwiazdą, która tak jasno świeci Rozwija się akcja, co bardzo mnie cieszy.

Matt usłyszał głosy, podnoszące się i cichnące kobiece głosy. Wiedział, że Kate i jej siostry robiły, co mogły, walcząc przeciwko ścianie mgły sunącej wrogo przez autostradę. Matt ruszył swoją drogą tak szybko i ostrożnie, jak tylko mógł. Wzburzony ocean grzmiał pod nim, fale uderzały w klif, wznosząc się tak wysoko, że zarówno teraz, jak i później, gdy biegł, czuł rozpylony pył wodny na twarzy. Skały i nierówna ziemia spowalniały go. Wiatr wznosił się do góry, zacięcie zwiewając mgłę, zabierając ją znad zmąconego morza. - Matt! - głos Jacksona wzywał go z głębi mgły gdzieś przed nim. - Spadła z klifu. Nie jest w wodzie, ale nie jest w stanie wytrzymad dłużej. Szukaj wzdłuż brzegu - jego głos był zagłuszony i zniekształcony przez mgłę. - Uważaj na siebie, Jackson, klif miejscami się rozpada - ostrzegł Matt. Nie zapytał, skąd Jackson wie, że Elle spadła. Do diabła, zaczynał wierzyd, że jest jedyną osobą na świecie bez jakiegoś talentu telepatycznego. - Cholera, cholera, cholera - nie mógł wrócid do Kate i powiedzied jej, że Elle nie żyje, że dotarli zbyt późno. Nie potrafiłby znieśd jej smutku. Matt ruszył w stronę klifu, badając grunt przy każdym kroku, upewniając się, że utrzyma jego ciężar. - Elle! - wykrzyczał jej imię, usłyszał Jacksona, potem Jonasa jak echo w odpowiedzi na jego wezwanie. Ocean odpowiedział ponurym pomrukiem, wznosząc się wyżej, szukając ofiary. - Cholera, Elle, odpowiedz mi - czuł desperację. Gniew. Strach o Elle wiercił mu dziurę w brzuchu. Nienawidził bezczynności. Był człowiekiem odpowiedzialnym, kooczył to, co zaczął. Mógł byd nieskooczenie cierpliwy, jeśli taka była potrzeba, ale musiał wiedzied, co robi. Wydawało się, że minęło sto lat, odkąd krzyknął Jackson. Tłumaczenie: aksela

136

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Znalazłem! Będę krzyczał, żebyście szli we właściwą stronę. Nie będzie mogła się utrzymad, więc po nią schodzę. Obwiązałem się liną bezpieczeostwa. Nawet przy zagłuszającej głos mgle, Matt wyłapał kierunek i ruszył w stronę Jacksona. Głos Jacksona był bardziej odległy, gdy zawołał za drugim razem i Matt wiedział, że zszedł z klifu, próbując wyciągnąd Elle, zanim wpadnie do morza. Walczył z Jacksonem, służył z nim w wielu misjach. Nie był mężczyzną, który zrobiłby coś bez zastanowienia. Jeśli był gotowy zeskoczyd z klifu, by wydostad Elle, to potrzebowała pomocy. Liczył na to, że Jonas i Matt uratują ich oboje. Wiedział, że po niego idą. Matt wyczuł dłonią wygniecioną trawę i położył się płasko brzuchem do dołu, sięgając niszczejącej krawędzi klifu, dopóki nie znalazł liny. Jackson obwiązał koocem stary słupek płotu. Matt nabrał głęboko powietrza. Słupek był obrócony i wyłaził z ziemi. - Zawiązuję znowu, Jackson, daj mi minutę - zawołał w dół Matt. Spojrzał w dół klifu. Jackson wspinał się na dole niemalże blady, szukając rękoma i stopami szczelin. Elle leżała rozciągnięta na małej półce, wiszącej na koślawym drzewie. Wychwycił tylko jej chwilowy obraz, gdy mgła była odpychana w stronę morza. Ciężka mgła zakręciła się pod krawędzią klifu, unosząc się uparcie w bardziej chronionym zagłębieniu, żeby przysłonid obraz ratującego. - Podaj mi linę - powiedział Jonas, pojawiając się za Mattem. Matt zrobił to natychmiast, nie spuszczając wzroku ze sceny rozgrywającej się pod nim. Mgła była gęsta i gwałtownie zmieszana, ale wiatr wciąż na nią nacierał, wydzierając ją w pierzastych częściach. To była jedyna rzecz, którą widział, przyglądając się zdarzeniom. Bardzo ostrożnie Jackson poruszał się dalej w dół stromego zbocza klifu. Jonas obwiązał liną znacznie bezpieczniejsze zakotwiczenie za nimi, gdzie Matt nie sięgał wzrokiem. - Jesteśmy gotowi na górze, Jackson, powiedz tylko słowo - krzyknął Matt, gdy Jonas zasygnalizował mu, że lina jest bezpieczna i można jej użyd. - Elle, nic od ciebie nie słyszę.

Tłumaczenie: aksela

137

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Nie słyszał. Ani jęczenia, ani wołania o pomoc. To było niepokojące. Myślał, że zobaczy ją przytomną, trzymającą się małego drzewa wyrastającą ze ściany klifu, ale im bardziej starał się przejrzed przez zasłonę mgły, tym bardziej był przekonany, że Elle się nie rusza. Gdy Jackson do niej dotarł, Matt wstrzymał oddech, oczekując. Bojąc się tego, co usłyszy, tego, czego nie usłyszy. Bicie jego serca było głośniejsze od odgłosów morza. - Żyje - zawołał Jackson. - Miała nieprzyjemny upadek na głowę, jest posiniaczona od głowy po koniuszki palców, ale żyje. Matt przechylił się bardziej nad klifem, aby usłyszed rozmowę pod nim. Głos Jacksona dopływał do niego. - Leż spokojnie, pozwól mi sprawdzid, czy masz jakąś złamaną kośd. Jestem Jackson Deveau, zastępca szeryfa. - Krawędź się kruszy - głos Elle drżał. - Ktoś mnie zepchnął. Nie słyszałam ich, ale mnie zepchnęli. - W porządku. Nie ruszaj się. Jesteś już bezpieczna - głos Jacksona był kojący. Pamiętasz mnie? Spotkaliśmy się raz jakiś czas temu. Matt rozpoznał natychmiast uspokajającą właściwośd głosu Jacksona. Mówił, by była przytomna. - Jonas, myślę, że Elle jest ranna. Mówię tak, bo widzę, jak zachowuje się Jackson – spokojnym głosem przekazał wiadomości szeryfowi, świadomy, że Jonas był zaniepokojony stanem Elle. - Słyszałam twój głos, we śnie - powiedziała Elle. Jej słowa rozpływały się na krawędzi, przyspieszając bicie serce Matta. - Bolało cię. Bardzo. Ktoś cię torturował. Byłeś w małym składziku. Pamiętam. Matt nie poruszył się. Jonas zastygł za nim, oczywiście słysząc odpowiedź Elle. - Więc wiesz, że jesteś ze mną bezpieczna. Pomogłaś mi, kiedy tego potrzebowałem. Wyciągnę cię stąd. Tak działają kumple. Pierwszy raz Matt był świadkiem, kiedy Jackson powiedział tyle do kogokolwiek. Spojrzał do tyłu na twarz Jonasa. Mgła na drodze przerzedzała się. Wiatr Tłumaczenie: aksela

138

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

zacinał, zgodnie z poleceniem odpychając ciężką mgłę od Elle i Jacksona. Jackson nigdy nie rozmawiał o porwaniu. Nigdy nie rozmawiał o tym, jak to zniósł. Nigdy nie mówił o ucieczce, która później nastąpiła i jak ciężko było, gdy prowadził małą grupę więźniów przez szyki wroga, by połączyli siły. To, że siostra Drake mogła byd świadoma szczegółów, w które Matt i Jonas nie byli wtajemniczeni, już ich dłużej nie zaskakiwało. - Czy możecie mnie wciągnąd, gdy będę się wspinał? - spytał Jackson. - Mogę wysład cię na górę za pomocą liny. Matthew Granite i Jonas Harrington czekają na ciebie na górze. Pewne jest, że zdobędziesz kilka siniaków tym sposobem. - Będę się czuła bezpieczniej, idąc z tobą, ale zdaje się, że raz słabnę raz nie. Coś jakbym traciła przytomnośd - odparła Elle. Matt poczuł naciąg liny. Wiedział, że Jackson obwiązuje linę wokół Elle. - Więc pójdziemy razem w górę - powiedział Jackson. - Nie pozwolę, żeby coś ci się stało. - Wiem - Elle otoczyła rękami jego szyję i wpełzała ostrożnie na jego plecy. Matt poczuł silniejszy naciąg i wiedział, że Jackson przywiązuje jej ciało do swojego. - Masz złamaną rękę. Możesz się trzymad? - Nie podoba mi się zbytnio inna opcja i Libby hamuje mój ból. Matt potrząsną głową. Libby Drake, lekarka. Kobieta o reputacji posiadającej dar zdolny uleczyd niemożliwe. -

Wiedziałaś,

że

Libby

jest

gdzieś

blisko?

-

spytał

Jonasa.

Jonas pokręcił głową. - Wiem, że wracała do domu na święta, ale nie, że była w drodze. Ale to nie jest niezwyczajne dla Drake'ów. Wszystkie są jakoś połączone i mają w zwyczaju robid coś razem. Dobiegł ich głos Jacksona. - Dobrze. Zaczynam się wspinad, Elle. Zaboli. Elle przycisnęła twarz do szerokich pleców Jacksona. Matt obserwował Jacksona, jak się przygotowuje, sprawdzając uważnie każdy uchwyt dłoni, zanim zaczął się wspinad. Matt i Jonas trzymali linę wystarczająco napiętą, żeby pozwolid mu Tłumaczenie: aksela

139

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wspinad się po pionowej, skalistej ścianie. Kiedy Jackson był w połowie drogi, mgła po prostu odpuściła, uciekając przed gwałtownym atakiem wiatru. Matt pochylił się, by chwycid Elle, gdy Jackson dotarł na szczyt klifu. Matt rozwiązał linę i delikatnie położył Elle na ziemi. - Wrócę do samochodu i ściągnę przez radio ambulans - powiedział Jonas. Elle potrząsnęła głową. - Libby jest w drodze. Doprowadzi mnie do użytku - odwróciła głowę, żeby spojrzed na Jacksona. - Dziękuję, że po mnie zszedłeś. Nie myślałam, że ktokolwiek mnie znajdzie - dotknęła guza na czole. - Wiem, że upadek pozbawił mnie przytomności. Jackson wzruszył ramionami, po czym spojrzał na Matta i Jonasa, potrząsną głową i pozostał cicho. Samochód pojawił się przy nich i wyskoczyła z niego Libby Drake, niosąc czarną skórzaną walizkę. - Jak bardzo jest źle, Jonas? - Nic mi nie jest, Libby - zaprotestowała Elle. Libby zignorowała ją, spoglądając na Jonasa, by uzyskad prawdę i uklękła przy siostrze. Jackson jej odpowiedział: - Myślę, że lewa ręka jest złamana. Na pewno ma wstrząśnienie i jest albo posiniaczona na żebrach, albo możliwe, że je połamała. Jest bardzo wrażliwa z lewej strony. Ma jedną ranę na lewej nodze, która wygląda tak, jakby przydałoby się kilka szwów. Poza tym ma całą masę siniaków. - Nie chcę iśd do szpitala, Libby - zaprotestowała Elle. - Jest zbyt źle, kochanie. Myślę, że będziemy musiały się tam wybrad i sprawdzid. Słowa Libby były oczywiście prawdziwe. Elle ciągle protestowała, ale nikt nie zwracał na to uwagi. Matthew trzymał Kate za rękę w poczekalni, gdy Libby przeszła przez wszystkie wymagane testy z Elle aż w koocu umieściła ją w łóżku szpitalnym na resztę nocy. Kate oparła się o twarde ciało Matta, patrząc na niego w górę.

Tłumaczenie: aksela

140

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

-Dziękuję ci. Nie wiem, co byśmy zrobiły, jeśli ty, Jonas i Jackson byście jej nie znaleźli. Wygląda na w całkowicie pociętą – w jej głosie coś było. Matt natychmiast otoczył ją ramionami. -Zabieram cię do domu. Do mojego domu, gdzie możesz odpocząd, Kate. Elle jest w dobrych rękach, ucałowałaś ją dziesięd razy i Libby ma zamiar zostad z nią przez całą noc. Nie może byd bardziej bezpieczna. Jackson zaprowadzi jej samochód do waszego domu i zostawi go dla niej, więc nie ma się o co martwid. Chodź ze mną do domu, Katie. Pozwól mi się sobą zaopiekowad. -Musisz się ogolid – zauważyła, jej głodny wzrok spijał go. Poszli razem do jego samochodu, ich kroki były w pełni zsynchronizowane. Matt uśmiechnął się, ponieważ uwielbiał przebywad z nią bardziej niż cokolwiek innego. Potarł swoją szczękę. -Masz rację, muszę. Jeśli nie będę bardziej ostrożny, to nie tylko na twarzy będziesz miała otarcia, ale też w innych miejscach. Zarumieniła się pięknie. -Już mam. Otworzył dla niej drzwi, łapiąc za brodę, zanim zdążyła wślizgnąd się do środka. -Poważnie? - sam pomysł sprawił, że stał się twardy. Kate przytaknęła. -Miło mied ciągłe, stałe przypomnienie – to było bardziej niż miłe. Sama myśl o tym jak zdobyła te ślady, sprawiła, że stała się gorąca z potrzeby. Matt przyciągnął ją bliżej do siebie, jego usta wzięły jej w posiadanie. Wydawało się, że minęły zbyt wiele czasu, odkąd ją całował. Odkąd miał ją dla siebie. -Chcę zabrad cię do domu, gdzie mógłbym zanieśd cię do mojego łóżka. Wciąż ciężko mi uwierzyd, że jesteś ze mną. Zaśmiała się. -Wyobraź sobie, jak ja się czuję. Kate odchyliła głowę na siedzeniu w jego samochodzie i spojrzała na niego, a uśmiech zbladł. -Matt, nie powinieneś życzyd sobie ze szklanej kuli. To nie jest zwykła kula świąteczna. Tłumaczenie: aksela

141

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Zerknął na nią, po czym wrócił spojrzeniem na drogę, na jego twarzy wymalowała się powaga. -Nic w twojej rodzinie nie jest zwyczajne, Katie. Wiem, co robię. Otworzyła usta, aby coś powiedzied, potrząsnęła głową i wyjrzała przez okno w noc. Matt szukał czegoś, aby uspokoid ją. Kate wciąż odrzucała myśl o długoterminowym związku i nie był pewien czy mógł to zmienid. Nie mógł zacząd wyjaśniad swoich racji w drodze do domu z Kate obok niego. Siedział w swoim samochodzie, wpatrując się w dom z rządem okien z ładnym widokiem i szeroki, zapraszający taras, rozchodzący się w każdym kierunku. - Zbudowałem ten dom dla ciebie. Nawet umieściłem tu bibliotekę i dwa biura, tak na wszelki wypadek, gdybyś potrzebowała swojego własnego. Kilka lat temu, kiedy pierwszy raz wróciłem, zapytałem Sarah, gdzie piszesz, a ona powiedziała, że lubisz pokój z ładnym widokiem i delikatną muzyką. Dołączyłem kominek na wszelki wypadek, gdybyś potrzebowała odpowiedniego nastroju. Kate zamrugała, powstrzymując łzy, pochyliła się i pocałowała go. Co mogła powiedzied? Każdy w mieście znał Sarah. Sarah była magiczna. Mogła wspinad się po ścianie klifu i wiedziała o rzeczach, które dopiero się wydarzą. Mogła wyskoczyd z samolotu i wdrapad się na wysokie budynki. Sarah żyła pełnią życia. Nie marzyła w ten sposób co Kate ani nie żyła wyobraźnią. Matt wziął ją za dłoo i wyciągnął z samochodu. - Wyciszyłem twoje biuro, więc hałas nie będzie ci przeszkadzał. - Jaki hałas? – wiedziała i nie potrzebowała pytad, ale nie mogła się powstrzymad. - Naszych dzieci. Chcesz dzieci, prawda? Obawiam się, że Granite mają tendencję do spładzenia chłopców. Nie mam żadnej kuzynki. Lubisz chłopców, prawda? Kate oderwała od niego wzrok, wpatrując się w dudniące morze. Sarah będzie miała dzieci. Każda z jej sióstr będzie je miała. Ona prawdopodobnie będzie

Tłumaczenie: aksela

142

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

opowiadała im historyjki. Może powinna wypowiedzied życzenie do śnieżnej kuli. Może zażyczyłaby sobie odwagi, aby czynid właściwie. - Katie, jeśli nie chcesz mied dzieci, będę szczęśliwy, spędzając życie tylko z tobą. Wiesz o tym, prawda? – otworzył drzwi do domu i cofnął się, aby ją przepuścid. – Dzieci mogą byd cudownie, ale nie są konieczne. Jeśli będziemy je mied, kiedyś w przyszłości, po tym jak spędzę z tobą czas, bezustannie kochając się po całym domu. Kate przeszła prosto do choinki. Pragnęła go. Pragnęła go tak długo, jak tylko mogła go mied. Przełknęła łzy i uniosła brodę, uśmiechając się do niego. - Podoba mi się ten pomysł. Kochanie się po całym domu. Mógłbyś włączyd lampki na choince? Uwielbiam maleokie lampki, takie jak te. Matt włączył światełka dla niej. Jego dom był pogrążony w ciemnościach, cichy i trochę zimny. Nigdy nie martwił się o ciężkie zasłony w salonie, ponieważ nie miał sąsiadów i duża częśd okien wychodziła na morze. Kate przeszła do najbliższego krzesła i zrzuciła buty. - Miło jest wrócid do domu. Tylko tej nocy, chcę myśled jedynie o świętach, a nie o tym, że coś okropnego wychodzi z mgły, aby wszystkich zranid – spojrzała na niego, jej wielkie oczy były smutne. – Myślisz, że możemy mied jedną noc dla nas, Matthew? - Nie wiem, Katie. Mam nadzieję. Pójdę sprawdzid dom i dół, i zaraz wracam – nie sądził, że mógłby zasnąd, nawet trzymając ją w swoich ramionach, dopóki nie sprawdzi, czy w piasku nie ma żadnych śladów stóp. - Dobry pomysł. Przygotuję dla nas łóżko. Nie masz nic przeciwko, gdybyśmy spali tu, obok choinki? Matt rozejrzał się po olbrzymim, przestrzennym salonie. Maleokie lampki mrugały, kolory odbijały się na ścianach i wysokim suficie. - Podoba mi się to, Kate. Obszedł dom, sprawdził pokoje pod tarasem i plażę, czy nie ma żadnych śladów intruza. Miał wrażenie, że wróg był zmęczony, tak jak oni. Zerknął na morze. - Co myślisz o daniu nam przerwy, co kolego? – wymamrotał cicho. – Cokolwiek cię zraniło, Kate nie ma z tym nic wspólnego. Tłumaczenie: aksela

143

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Nad jego głową otworzyło się niebo i spadł deszcz. Matt wykrzywił się w uśmiechu i pospieszył do domu. Do Kate. W kominku się paliło, na kawałkach drewna ogieo taoczył wesoło. Na gzymsie kominka zapalone było kilka świeczek. Zapach jagody przeniknął powietrze. W migocącym świetle, zobaczył Kate, leżącą nago na prześcieradle, jej piękne ciało było rozciągnięte na kołdrze, kiedy patrzyła na lampki choinki. Został pozbawiony oddechu, pragnąd powietrza, tylko stojąc w drzwiach i wpatrując się w najbardziej niesamowity świąteczny prezent, jaki mógł sobie wyobrazid. Tak właśnie o niej myślał. Jego świąteczny prezent. Na zawsze będzie uwielbiał ten okres w roku. - Matthew – odwróciła się, uśmiechając się do niego. – Chodź, połóż się przy mnie. Mógł zobaczyd prawdziwą Kate Drake. Na zewnątrz wydawała się idealna, bez skazy, nierealna, ale była też naprawdę wrażliwa, delikatna i odważka. Kate potrzebowała ochrony i był bardziej niż szczęśliwy, będąc tą ochroną dla niej. Mógł stad pomiędzy nią i resztą świata. - Daj mi minutę, Kate. Odwróciła się znów do choinki, przyglądając się mrugającym światełkom, tak wiele kolorów odbijało się na ścianie. Niebem było tylko leżenie tu i odpoczywanie. Odprężenie się. Bardziej niż cokolwiek uwielbiała czud na sobie rozgrzane spojrzenie Matta. Sprawiał ,że czuła się Piękna i niezwykle wyjątkowa. Był ogromnym mężczyzną i wrażenie jego rąk na swoim ciele, sposób, w jaki jego ciało ożywało na jej widok było prezentem. Skarbem. Kate leżała na schładzającym jej skórę prześcieradle, a światła taoczyły na jej ciele. Wyobraziła sobie jego ręce na sobie. Jego oczy na sobie. Myślenie o nim sprawiała, że rosła w niej rozgrzana potrzeba. Cichy dźwięk ostrzegł ją i spojrzała w górę,aby zobaczyd go górującego nad nią. Przez chwilę nie mogła oddychad. Chłonęła go. Jego silne nogi i muskularne uda. Jego niesamowita erekcja. Jego płaski brzuch i silnie umięśniona klatka piersiowa. W koocu jego oczy. Jego oczy wcześniej przydymione i uwodzicielskie, teraz tliły się intensywnością i gorącem.

Tłumaczenie: aksela

144

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Odebrałeś mi oddech – to było głupie, to co powiedziała, ale było prawdą. Poklepała koc obok niej. Chciała dotknąd go, aby upewnid się, że jest prawdziwy. Poczud jego siłę i solidnośd pod koniuszkami palców. - Miałem ci to powiedzied – wyciągnął się przy niej, przygarniając ją w uścisk swoich ramion. – Chcę leżed tu przy tobie przez bardzo długi czas. Oparła głowę o jego ramię, bardziej dopasowując swoje ciało do jego. - Nie miałabym nic przeciwko spędzeniu tu reszty zimy, zamknięta w naszym własnym świecie. Przeciągnęła się leniwie, zadowolona z tego, że może się odprężyd. Z tego, że trzyma ją z taką łagodnością. Matt wiedział, że jest zmęczona i wystarczało mu trzymanie jej w swoim ramionach, nawet jeśli jego ciało szalało i jej ciało było takie miękkie, zapraszające i otwarte na niego. Jego usta przesunęły się w dół jej szyi. Przytuliła się bliżej, odwracając głowę w kierunku choinki, dając mu lepszy dostęp. - Uwielbiam twój zapach – powiedział. Ponieważ nie mógł się oprzed, jego ręka przemknęła po jej skórze. Nigdy nie czuł czegoś tak miękkiego. Odnalazł jej krągłości, delikatnie badając, nie żądając nic od niej, po prostu chciał jej dotknąd. Jej miękki brzuch wzywał go, tajemnica dla człowieka kochającego piersi, ale uwielbiał sposób, w jaki reagowała za każdym razem, kiedy ją pieścił tu. Kate uśmiechnęła się. - Uwielbiam czud twoje ręce. - Zawsze nienawidziłem moich dłoni. Ręce robotnika, szorstkie i duże i oznaczają pracę fizyczną. - Oznaczają przynoszenie kobiecie rozkoszy, miałeś na myśli – zaprzeczyła i chwyciła jego dłoo, aby przyciągnąd ją do swoich warg. Pocałowała opuszki jego palców, skubnęła je i wciągnęła jeden do ust. Nabrał gwałtownie powietrza, obolały z miłości, spalający się z potrzeby. - Wszystko w tobie jest tak cholernie kobiece, Kate. Czasami boję się, że jeśli cię dotknę, to cię złamię – zmierzył lekko jej nadgarstek, obejmując go kciukiem i palcem wskazującym. Zaśmiała się i potarła czule swoim ciałem o jego, prawie jak zadowolony kot. Tłumaczenie: aksela

145

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Wątpię w to, że musisz się martwid o złamanie mnie. Ta rzecz we mgle wyczerpuje mnie, ale szybko wracam do siebie – zmarszczyła brwi, nawet gdy przebiegła koniuszkami palców wzdłuż jego uda. – Jednak trochę martwię się o Hannah, a teraz o Elle. Był bardzo świadom tego, że jej palce znajdują się tak blisko jego pulsującej erekcji. Wybijała rytm na jego udzie. Jego brzuch się ścisnął, a krew zgęstniała. Światełka na choince migały w harmonii z jej palcami. Każde stuknięcie powodowało nagły przepływ gorąca w jego ciele. - Lekarze powiedzieli, że z Elle będzie wszystko dobrze. Jednak ma olbrzymi ból głowy i Jackson miał rację odnośnie do jej żeber i ramienia, ale szybko wyzdrowieje z Libby w pobliżu. Matt przykrył dłoomi jej piersi, jego kciuki podrażniły sutki do naprężonych kamyczków. Poczuł jej odpowiedź, przyspieszony oddech. Rumieniec, który pokrył jej ciało. - Wydaje mi się, że to cud, że mogę dotykad cię w ten sposób. Zastanawiam się, czy każdy kobieta wie, jakim cudem jest ciało kobiety. - A przez cały ten czas myślałam, że cudem jest ciało mężczyzny – Kate przebiegła lekko paznokciami po jego brzuchu. - Może cudem jest to, że w koocu sprawiłem, że nie ukrywasz się przede mną – zdecydował. Pochylił głowę, migocząc językiem wokół jej sutka, rysując leniwe kółka wokół otoczki. Poruszyła się nieznacznie, dając mu lepszy dostęp. - Myślałam o mgle. Coś jest nie tak. - Nie tak? – uniósł głowę, aby spojrzed na nią, unosząc brew. Świąteczne lampki taoczyły czerwienią, zielenią i błękitem na jej brzuchu. Jasnoczerwona lampka oświetliła mały trójkąt loków przy skrzyżowaniu jej nóg. To rozpraszało i sprawiło, że ciężko było skupid się na rozmowie. Wsunął rękę w środek migającego światła, patrząc, jak jego palce głaszczą gniazdo loków. Poczuł, jak Kate zadrżała i wsunął głębiej palce w jej ciepłą, wilgotną pochwę. Pchnęła ku niemu, uciekł jej cichy jęk. Zniżył głowę, aby odnaleźd jej pierś, ssąc mocno.

Tłumaczenie: aksela

146

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- O czym myślisz, Kate? – jego język wirował wokół jej sutka i pchnął głębiej w nią, dopóki jej biodra nie rozpoczęły mimowolnych ruchów. - Nie ściga Hannah. Dlaczego zaatakował mnie? Lub Elle? Lub nawet Abbey? Powinien zaatakowad Hannah. Ona wzywa wiatr, aby odpędzid go w kierunku morza. Powstrzymuje go – wyrzuciła pospiesznie słowa. Jęknęła, kiedy pchnęła o jego rękę, a jej ciało zacisnęło się w pełni w alarmującym napięciu, z czystą magią namiętności, jaka dzieliła z Matthew. - Wyjmij szpilki z włosów – wyszeptał z surowym głosem. – Uwielbiam, kiedy masz rozpuszczone włosy. Wyglądasz wtedy bardzo seksownie. - Uważasz, że wyglądam seksownie niezależnie od tego – zauważyła. Jego zęby skubnęły sutek. - Prawda, ale uwielbiam twoje włosy. - Nie będziesz lubił, kiedy będą na tobie – ale uniosła ramiona, wyciągając szpilki i rozrzucając je na wszystkie strony, kiedy on przeniósł ją i wsunął się w kołyskę jej bioder i wbił się w nią głęboko. Krzyknęła, kiedy poruszył się. Smagnięcia błyskawicy taoczyły w jej krwi. - Matthew – to była prośba o łaskę, a on jeszcze nie zaczął. - Mamy mnóstwo czasu, Katie – wyszeptał, jego usta musnęły jej gardło, brodę, do ust. Jego silne biodra zatrzymały, czekając. Wstrzymała oddech. Wszedł mocno, długim, głębokim pchnięciem wchodząc w nią całkowicie. Wracając do domu. Była aksamitnie miękka, ciasna i płomiennie gorąca. Pragnął z nią długiej, powolnej nocy. Jego ręce śledziły jej krągłości, głaszcząc i pieszcząc każdy cal. - Nie sądzę, żebyśmy mieli mnóstwo czasu – zaprotestowała, zdyszana, wyginając się ku niemu w łuk. – Czuję się tak, jakbym miała spłonąd w płomieniach. - Więc zrób to – zachęcał – Dojdź do mnie sto razy. Raz za razem. Krzycz dla mnie, Kate. Tak bardzo cię kocham. Uwielbiam patrzed, jak dochodzisz. Uwielbiam twoje ciało, każdy twój cal. Chcę spędzid noc, wielbiąc cię. Kate chciała tego samego. Krzyknęła, chwytając się kołdry jak kotwicy, kiedy jej ciało rozsypało się, a ona została wyrzucona w przestrzeo. Nie mogła powiedzied, czy wirujące kolory kryły za jej oczami, czy pochodziły z lampek choinki. Odkryła, że nie Tłumaczenie: aksela

147

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

ma to znaczenia, kiedy trzyma stanowczo jej biodra, chwytając nieruchomo i zaczyna wzbijad się w nią powolnymi, głębokimi pchnięciami.

Tłumaczenie: aksela

148

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 11 W skarpecie powieszonej z wielką ostrożnością, Ukryta jest tajemnica z całą pewnością.

Matt obudził się, podniecony. Był gruby i obolały tak mocno, że pomyślał, że przebije własną skórę. Koce opadły na podłogę, jakby spędził długą, niespokojną noc. Jego ciało było zupełnie nagie i bezlitośnie rozbudzone. Spojrzał na Kate. Uśmiechnęła się do niego, jej oczy w kolorze morza były namiętne, jej ręce poruszały się łagodnie po jego płaskim brzuchu. Jej długie włosy rozsypały się na jego biodrach, pobudzając każdy nerw. Oplótł długim kosmkiem swoją zaciśniętą dłoo. - Śniłem o tobie, Kate. Jej uśmiech był kusicielski. - Mam nadzieję, że był to dobry sen. Schyliła głowę ku swojemu celowi, z miłością głaszcząc językiem jego grubą, zapraszającą długośd, wsuwając aksamitną główkę w gorące usta. Matt sapnął z przyjemności, wymieszanej z bólem, która go uderzyła. - Jak mógł nie byd? – zapytał, kiedy odzyskał oddech. Jej język wyznaczał drażniące ścieżki po twardej długości, pogłaskała go, zanim raz jeszcze wsunęła go do ust. Zamknął oczy, unosząc gwałtownie biodra, chcąc więcej, potrzebując więcej, kiedy fale gorąca przeszyły jego ciało, każdy mięsieo się napiął. Dłoo Kate owinęła się wokół niego, kiedy jej usta czyniły cuda. - Nie wiem, czy to przeżyję, Kate. Jej odpowiedź była niewyraźna, jej oddech ciepły i kuszący, usta gorące i ciasne. Był pewien, że poczuł jej wibracje śmiechu przez całe ciało. W Kate była radośd. To było jej tajemnicą, zdecydował. Radośd ze wszystkiego, co mu robiła. Nie udawała, że nie lubi jego ciała, upajała się badaniem go, drażnieniem go, doprowadzeniem go do granicy jego kontroli.

Tłumaczenie: aksela

149

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate wycałowała ścieżkę po jego brzuchu i piersi. Wsiadła na niego, w sposób, w jaki jeździec gładko wślizga się na doskonały grzbiet konia, umieszczając swoje ciało na nim w subtelnej powolności. Uniosła ręce, które chwycił, aby mogła użyd nacisku, by wznosid się i opadad, rozpalając go. Jej włosy rozlały się wokół niej, zwiększając jej urokliwośd, kiedy pełne piersi odbijały się i kusiły każdym ruchem. Odrzuciła głowę, wyginając się do tyłu, poruszając inaczej, naprężając mięśnie, dopóki nie był pewien, że eksploduje. - Kate – jej imię było zachrypniętym dźwiękiem, które uciekło z jego gardła. Jego płuca paliły. Ogieo rozprzestrzeniał się przez jego brzuch, koncentrując w pachwinach i zebrał się do dzikiego pożaru. Nie mógł oderwad od niej wzroku. Jej skóra błyszczała, zarumieniona. Poruszała się z kobiecym wdziękiem i tajemnicą. – Uczucie twoich włosów na moich nogach i brzuchu doprowadza mnie do szaleostwa – to powinno łaskotad jego skórę, ale jedwabne fale przesuwające się po zakooczeniach nerwów zwiększały gorąco i ogieo, zbierając się głęboko w nim. Czuł, jakby każda częśd jego ciała była ciągnięta w innym kierunku. Kate poruszała się z subtelną powolnością, falując ciałem, odbierając mu rozum. Erotyczny obraz tylko zwiększał jego szalejący głód niej. W łagodnym, porannym świetle, jej włosy błyszczały czerwienią, jej blada skóra wydawała się zrobiona ze zroszonych płatków. Przede wszystkim, emocje na jej twarzy, głęboko zaabsorbowaną jazdą pożądania i namiętności, wstrząsnęła jego istotą. Mógł wyczytad ze sposobu, w jaki się poruszała, zaciśnięciu mięśni, porywając go mocno. Mógł zobaczyd to w jej twarzy – zachwyt, namiętnośd, intensywnośd orgazmu, który ją ogarnął. Patrzył, jak użyła go, patrzył na jej podniecenie i przyjemnośd na jej twarzy, na jej ciele. Zobaczenie jej takiej zwiększyło jego rozkosz, chciał więcej, pragnął jej zarumienionego ciała, aby czud to na okrągło i przynieśd własnemu ciału wybuch rozkoszy. Chwycił za jej biodra, przejmując kontrolę, kierując ujeżdżaniem, wbijając się w nią twardo, kiedy ona opadała na niego, zaciskając się na nim niczym aksamitna, gorąca pięśd. Zadrżał z przyjemności, czując że napięcie wciąż wzrasta. Czuł, że jej ciało przygotowuje się do kolejnego wstrząsu, mięśnie zacisnęły się na nim, Tłumaczenie: aksela

150

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

zwiększając jego eksplozję. Zadrżał, to było jak wybuch wulkanu w nim na każdej drodze. Przyciągnął ją do siebie, walcząc o oddech, walcząc, aby odzyskad świadomośd, gdzie się znajduje – miejsca i czasu, a nie w krainie fantazji, gdzie każde jego marzenie się spełniało. Wydawało się niemożliwe leżenie na podłodze jego salonu, z szalejącym sercem, ciałem w ekstazie i miłością jego życia w ramionach. Jego światem były bronie, piasek i dżungle oraz walka z wrogiem, próbującym go zabid. Kobiety jak Kate nie są prawdziwe i nie owinęłyby ramion wokół jego szyi, składając deszcz pocałunków na jego twarzy, mówiąc mu, że jest zbyt seksowny, aby istnied. Leżeli razem, tylko trzymając się nawzajem, próbując doprowadzid bicia serc do normalności i ponownie zacząd oddychad. Kate leżała wyciągnięta na Matt’cie, przywierając mocno swoim ciałem do jego. Pod nią, nagle zesztywniał. - Co do diabła to jest? – warknął, słysząc dźwięki na zewnątrz domu. Kate sapnęła i sturlała się z niego, lądując na stercie koców. - Mamy towarzystwo, Matthew – wyszeptała, owijając się prześcieradłem. Usiadł nagle, oddychając sycząco przez zęby. Prosił o noc z Kate, a powinien zapytad o cały, cholerny tydzieo. Nigdy by nie miał jej dośd, nigdy niezaspokojony. - Myślałem, że będę miał cię przynajmniej na kilka godzin więcej – narzekał, kiedy nagi przeszedł po podłodze. Nagle zatrzymał się w połowie drogi do drzwi i wyrzucił pasmo przekleostwo. – To moi rodzice. Oczy Kate rozszerzyły się. Chwyciła prześcieradło do jej nagich piersi. - Co? - Moi rodzice – ogłosił. Sięgnął w dół, pomagając jej wstad. – Dlaczego tak jest, że nawet, kiedy już dorosłeś, rodzice mogą sprawid, że czujesz się jak nastolatek złapany na gorącym uczynku? Kate owinęła się prześcieradłem i pospieszyła do łazienki, podczas gdy Matt zgarnął koce i podążył za nią. - Czy często byłeś złapany na gorącym uczynku? - Śmiejesz się ze mnie? – zapytał, niebezpieczny błysk pojawił się w jego srebrnych oczach. Tłumaczenie: aksela

151

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Tylko dlatego, że znikam w łazienkę, a ty sam będziesz musiał wysłuchad kazania. Lepiej się ubierz – uśmiechnęła się psotnie do niego, zbierając swoje ubrania i wycofała się za dobrze zamknięte drzwi. Mattowi mignęła brzoskwiniowa koronka, leżąca na podłodze i złapał się na tym, że na jego twarz zakradł się szelmowski uśmiech. Schylił się i podniósł ją. Przez chwilę bawił się nią, przerzucając w dłoniach, nim schował ją do kieszeni marynarki, przewieszonej przez krzesło. Wciągnął na siebie ubrania tak szybko jak tylko mógł, przeczesał włosy palcami w chwili, gdy rozległo się pukanie do drzwi. Mogł usłyszed śmiech Kate i to było zaraźliwe. Nie mógł pozbyd się uśmiechu na twarzy, gdy otwierał drzwi. Victoria Grainte owinęła ramionami syna i przytuliła go mocno. - Przestraszyłeś nas, Matt! Dzwoniliśmy i dzwoniliśmy i nigdy nie odbierałeś. Najpierw był tu pożar, a Danny powiedział nam o tym okropnym incydencie w sklepie, a później linie telefoniczne były zawieszone i… - Victorio, nabierz powietrza – poradził Harold Granite. Uśmiechnął się z miłością do żony, przyzwyczajony do jej wypowiedzi, wyrzucanych jednym ciągiem. – Słyszeliśmy, że wczorajszej nocy pojawiła się mgła i Elle Drake spadła z klifu. Victoria się martwiła. Matka Matta zrobiła minę. - Naprawdę, Harold, wiedziałam, że on ma się całkowicie dobrze, to ty byłeś tym, który spędził cały poranek próbując się do niego dodzwonid i chodziłeś w tą i z powrotem niczym dziki tygrys. Ja miałam się dobrze! Matt spotkał spojrzenie ojca nad głową matki. Obydwoje stłumili wszechwiedzące uśmiechy. - Przepraszam, tato. Powinienem pamiętad, po tych wszystkich latach, jak się o mnie martwisz. Victoria uśmiechnęła się i poklepała ramię Harolda. - Widzisz kochanie, nie było o co się martwid. Całe to chodzenie w tą i z powrotem… – potrząsnęła głową, zatrzymując się w połowie zdania, kiedy spojrzała

Tłumaczenie: aksela

152

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

na gzyms kominka i stopione całkowicie świece. – Och, mój Boże – rozejrzała się ostrożnie. – Matthew Granite, zeszłej nocy miałeś tu kobietę, prawda? - Mamo, jak tylko przekroczyłem trzydziestkę, myślałem, że zgodziliśmy się, że nie będę rozmawiał z tobą na temat kobiet. Z sypialni rozległ się odgłos zamykanych drzwi. Jego rodzice wymienili długie, zadowolone spojrzenia. Victoria uniosła brew, patrząc na syna. - Ona wciąż tu jest? - W gruncie rzeczy, tak. I nie bierz się za nią, mamo. Nie chcę jej przestraszyd. To jest ja jedyna. Zapadła pełna zaskoczenia cisza. - Kate tu jest? – zapytał Harold, wyraźnie zdziwiony. – Kate Drake? - Oczywiście, że Kate – powiedziała Victoria. Kate wyszła z sypialni z promiennym uśmiechem i desperacją w oczach. Miała na sobie jedną z jego koszul na swojej ciasnej, białej bluzce. Matt został natychmiast padł martwy – myślał, że podrażni się z nią i jednocześnie doświadczy przyjemności, wiedząc, że siedzi obok niego w cieple jego samochodu bez stanika. Miał zamiar wsunąd dłoo pod białą, jedwabną bluzkę i pieścid jej miękką, kremową skórę. Sam pomysł sprawił, że był tak twardy jak skała. Nie przyszło mu do głowy, że jej bluzka jest na tyle przejrzysta, że jej ciemniejsze sutki tak nęcąco by się ujawniały. Kate zawsze przedstawiała przed światem swój nieskazitelny wygląd i kiedy dostrzegł desperację w jej oczach, zrozumiał, że to była jej zbroja. Jej ubrania, włosy i makijaż służyły temu, ale ludzie nie zauważyli prawdziwej Kate. Wrażliwej Kate. Kate, którą się dzieliła jedynie ze swoimi siostrami i teraz z nim. - Pani Granite, Panie Granite, witam – przywitała się. Matthew przyciągnął krawędzie swojej koszuli do siebie, owijając nią ją i zapiął kilka guzików. Pochylił się, aby pocałowad ją, ochraniając ją przed analizą rodziców przez krótki moment. Gdy był pewien, że jest wystarczająco zakryta, objął ją w tali ramieniem i ustawił przed nim. Mógł poczud, jak jej miękkie, uwolnione piersi napierają o jego ramię. Jego ciało natychmiast zareagowało, twardniejąc, ból przepłynął przez jego krew. Przyciągnął ją bliżej siebie, zakrywając bolesne Tłumaczenie: aksela

153

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wybrzuszenie rozciągające materiał dżinsów. Kate była bezlitosna, powoli i zmysłowo ocierała się zaokrąglonymi pośladkami o twarde wzniesienie. - Bardzo się cieszę wizyty, ale Elle jest w szpitalu i musimy pojechad do domu Kate, zanim ją odwiedzimy. Czy to był jego głos? W jego uszach brzmiał głęboko i chropowato. Nawet obawiał się, że rumieniec pali jego twarz. Swędziały go palce, aby objął dłonią piersi Kate. Miękki ciężar doprowadzał go do szaleostwa. Już zaschło mu w ustach. I jeśli nie przestanie ocierad się o niego, zszokuje każdego tu i teraz. - Zjedzmy dziś wieczorem obiad – zasugerował, rozpaczliwie spotykając się wzrokiem z ojcem. Harold chwycił stanowczo Victorię za łokied, wyłapując sygnał. - Danny spędza dziś wieczór z Trudy Garret i jej chłopczykiem na farmie. Święty Mikołaj będzie wypychał skarpety i dostarczał prezenty o siódmej. Idziemy popatrzed – powiedziała Victoria. – Czy możemy przenieśd to na inny wieczór? - Jutro jest próba parady – powiedział Matt. – Wszyscy jesteście na niej. Może zjemy obiad po niej. - Nigdy nie ma czasu na to – Harold potrząsnął głową, ale skierował się z salonu do drzwi wejściowych. – Próby parady nigdy nie odbywają się spokojnie i zawsze jesteśmy tam do północy. - Rzeczywiście – zgodził się Matt. – Nie martw się, mamo. Niedługo zjemy razem obiad – odprowadził ich do drzwi. – Kto gra w tym roku Świętego Mikołaja? Harold uśmiechnął się. - Nikt nie powinien tego wiedzied, Matt – wyszedł na lekką mżawkę i zatrzymał się. – Jeff Burley złamał nogę kilka tygodni temu. Co roku był Mikołajem i mieliśmy mały problem ze zalezieniem zastępstwa. Każdy bał się mgły. Kilku miejscowych uważa, że jest to jakaś inwazja obcych. Victoria otworzyła parasolkę i wykrzywiła się, robiąc minę. - Czasami ludzie są tacy głupi.

Tłumaczenie: aksela

154

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Mam nadzieję, że nie próbujesz zapytad mnie o zostanie Mikołajem w tym roku – boje się bardziej dzieci niż obcych. – Matt brzmiał na tyle nieugięcie na ile mógł sobie pozwolid przy matce. Kate poruszyła się, aby wycofad się do domu, ale Matt trzymał ją stanowczo, jak gdyby była jego jedynym schronieniem. Chłodne powietrze sprawiło, że sutki Kate stwardniały do małych pączków i stała się dotkliwie świadoma, że nie ma stanika pod koszulą Matta. Mżawka przenikała na wskroś materiał i zmieniła znajdującą sie pod koszulą jedwabną bluzkę w przezroczystą. Skrzyżowała ręce na piersi i pewnie utrzymała uśmiech na miejscu. - Nie ma żadnych obcych – powiedział Victoria, zirytowana. – I nie, nie musisz grad Mikołaja. Nie muszę pytad żadnego z moich chłopców, aby wiedzied lepiej. Przerazisz dzieci swoją głupotą. - Nie tata! – nagle Matt zabrzmiał apodyktycznie i Kate spojrzała na niego. – Tato, lekarz powiedział ci, abyś się nie przeciążał. - Granie Mikołaja nie jest przeciążaniem się. – Harold był wyraźnie rozdrażniony. – I nie, to nie ja. Zmusiliśmy kogoś, aby się zgłosił, ale chce pozostad anonimowy. Zniszczy to całą jego zabawę, jeśli ujawnię jego tożsamośd. Matt podążył za swoimi rodzicami do ich samochodu, ciągnąc Kate za sobą. - Nikomu nie powiem. - To ostatni człowiek, którego byś się spodziewał. - Ostatnim człowiekiem, po którym bym się spodziewał, że zagra Mikołaja to Stary Mars – Matt zaśmiał się. – Wyobrażasz sobie minę Danny’ego? Uciekłby od Mikołaja. Victoria i Harold spojrzeli na siebie i wybuchnęli śmiechem. Victoria pomachała radośnie do Kate. Matt odprowadził ich wzrokiem. - Uważasz, że mieli na myśli staruszka? - Nie mogę siebie tego wyobrazid. Myślę, że się z tobą drażnili. Masz kluczyki do samochodu? Marznę i muszę jeszcze dostad się do mojego domu, aby zmienid ubrania nim pojedziemy do szpitala.

Tłumaczenie: aksela

155

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Mam je. Chodź. Schowajmy cię przed deszczem – Matt wyciągnął stanik z kieszeni kurtki i podał go jej. – Przepraszam, Katie. Nie mogłem przestad myśled o odegraniu mojej małej fantazji o możliwości dotykania cię, kiedy odwoziłbym cię do domu. To było dziecinne. Kate ledwie spojrzała na brzoskwiniowy biustonosz w jego wyciągniętej ręce, ale nie poruszyła się, żeby go wziąd. - A jak chciałeś mnie móc dotykad? – przeszła za nim do samochodu. Jej pośladki kołysały się tak pięknie, że nie mógł się sprzeciwiad. Kate usadowiła się w jego samochodzie, powoli odpięła mokrą koszulę, aby ukazad przezroczystą, jedwabną bluzkę pod spodem. Oparła się o siedzenie. Matt prowadził powoli wzdłuż przybrzeżnej autostrady, walcząc o powietrze, którego nie było w samochodzie. Kształt jej piersi był nie tylko zarysowany pod przezroczystym materiałem, ale i podkreślony. - Kate, jesteś niesamowitą kobietą. - Jestem szczęśliwą kobietą. Raczej lubię twoje fantazje. Proszę bardzo, powiedz mi, jeśli jakaś ci przyjdzie na myśl. Nie mógł się powstrzymad. Matt wsunął dłoo pod jej bluzkę, obejmując miękkie, kremowe ciało dłonią. Jego knykcie potarły łagodnie o jej pierś, opuszki palców zaborczo pieściły jej ciało. W tej chwili miał głowę pełną setki fantazji. Skręcił samochodem na urwisko z widokiem na morze. W chwili, gdy zaparkował, chwycił ją za kark i przytrzymał, kiedy pożerał jej usta. Spędzili w samochodzie godzinę, śmiejąc się jak dzieci, całując się jak nastolatki, dziko szczęśliwi, gdy trzymali się za ręce, dotykali, całowali, szeptali marzenia, nadzieje i fantazje erotyczne. Kiedy przybyli do domu Drake’ów, nikogo nie było w domu – wszystkie siostry były w szpitalu. Zamiast sióstr była notatka, mówiącą jej, że Elle czuje się lepiej i polecająca dołączyd do nich, kiedy będzie mogła. Kate skorzystała z czasu, aby wziąd prysznic. Matt dołączył do niej i spędził długą chwilę bez pośpiechu namydlając ją i spłukując z niej mydło. Kochali się pod prysznicem, następnie wytarł ją dużym ręcznikiem. Nie mógł oderwad od nie oczu, kiedy się ubierała. Tłumaczenie: aksela

156

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nigdy nie byłem szczęśliwszy, Kate – przyznał, kiedy spinała grubą długośd jej włosów na czubku głowy w stylu „perfekcyjna Kate”. - Ja również – odpowiedziała i pochyliła się, aby go pocałowad. Matt chwycił jej doo i zaprowadził przez dom do salonu. - Kate, kochasz mnie? Wiesz, że cię kocham. Powiedziałem ci to. Pokazałem. Chcę spędzid z tobą całe życie i nie kryję tego. Kochasz mnie? Kate prawie przestała oddychad. Dotknęła jego twarzy. - Jak możesz nie wiedzied, Matthew? Kocham cię tak bardzo, że czasami to boli. - Więc dlaczego nie zgadzasz się, aby mnie poślubid? Nie sądzę, aby twoja rodzina mnie odrzuciła i wyraźnie moja rodzica powita cię. Wypuściła powoli oddech. - Muszę coś zrobid, Matt. Chcę cię poślubid. Chcę. Ale muszę byd pewna, że to jest dla ciebie właściwe. Że ja jestem dla ciebie właściwa. - Katie. Kochanie. Ja wiem, że jesteś dla mnie właściwa – rozejrzał się po pokoju. – Gdzie jest ta cholerna śnieżna kula? – ściągnął ją z półki. Kate zabrała mu ją z rąk. - Masz tylko jedno życzenie, Matt, i już je wypowiedziałeś – podeszła, aby odłożyd kulę na półce, ale ta ożywiła się w jej rekach, mgła zawirowała. Czekając. Kate zamknęła oczy i zażyczyła sobie. Nie mogła się powstrzymad. Chciała Matthew Granite bardziej niż czegokolwiek innego w życiu. Matt nic nie powiedział, o nic nie zapytał. Po prostu wziął ją za rękę w geście solidarności. Kate i Matt spędzili większośd popołudnia w szpitalu z siostrami Kate w pokoju Elle. Matt i Damon grali w szachy, w czasie, gdy siedem sióstr wymieniały się nowymi wiadomościami. Joley pomagała Damonowi, a gdy Matt wyraził wobec tego dezaprobatę, Abbey natychmiast wzięła jego stronę. Robili, co mogli, aby Elle, która wyglądała na posiniaczoną i bardzo młodą, mogła się rozerwad. Jej jasnorude włosy opadały na jej białą twarz, podkreślając jej bladą cerę i pogłębiając fioletową barwę siniaków. Była w dobrym humorze, ale słaba i wciąż bolała ją głowa.

Tłumaczenie: aksela

157

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt i Kate opuścili wieczorem szpital, by spotkad się rodziną Granite’ów na farmie, gdzie większośd miejscowych przyprowadzało dzieci, by zrobid im zdjęcia ze świętym Mikołajem i wziąd udział w małym przyjęciu. Hol domu na farmie był pełen rodziców i dzieci. ”Jingle Bells”2 rozgrzmiało w budynku, jemioła wisiała w każdym możliwym miejscu, a ostrokrzew dekorował stoły obciążone ciasteczkami i ponczem. Sztuczna obudowa kominka zajmowała całą długośd jednej ze ścian z ostrokrzewem, świeczkami i malutkim sankami z laskami cukierkowymi zdobiącymi ją po samą górę. Rzędy skarpet zawieszone były na błyszczących wieszakach. Srebrzysta jodła, która niemal sięgała sufitu, była pokryta lampkami, ozdobami i mnóstwem białych aniołów ze srebrnymi skrzydłami. - Panie od nauk humanistycznych i sklepy z rękodzielnictwem miały dużo pracy - wyszeptał Matt. Kate uciszyła go, ale jej oczy się śmiały. Minęło ich kilka spieszących się elfów, podzwaniając dzwoneczkami przy kapeluszach i kostkach. Kate i Matt podążyli za nimi przez tłum na tył budynku, gdzie święty Mikołaj na krześle o wysokim oparciu był otoczony jeszcze większą grupą elfów i reniferem, który patrzył podejrzliwie jak pies z plastikowymi rogami przyczepionymi do głowy. Kolejka do odwiedzenia Mikołaja była długa, a małe dzieci ściskały dłonie rodziców i wpatrywały się dużymi okrągłymi oczami w wesołego, starszego mężczyznę. Strój Świętego Mikołaja był idealnie dopasowany, a

biała broda i wąsy wyglądały naturalnie. I jedno, i drugie było

wystarczająco krzaczaste, żeby z powodzeniem zakrywad jego twarz. Matt spróbował podejśd na tyle blisko, by dobrze mu się przyjrzed. Kilkoro dzieci w wieku od dziewięciu do dwunastu lat minęło go, śmiejąc się głośno i rzucając w siebie popcornem. - Jak myślisz, kto to jest? Stary Mars? - wyszeptał Matt. - Niby jak? - spytała Kate. - On nienawidzi Bożego Narodzenia. - Wzrost pasuje. Mogę to powiedzied po tym, jak głośno mówił i może nawet po sposobie chodzenia - Matt przemknął się przez grupkę małych dzieci. 2

Pada śmieg

Tłumaczenie: aksela

158

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Hej! - młody chłopak z rudymi włosami zaprotestował. - Żadnego wciskania się. - Chciałem tylko spytad Mikołaja, czy da mi Kate na święta - wyjaśnił Matt. Nieporuszony chłopak zmarszczył nos, a wszyscy jego przyjaciele zrobili wymowne miny. - Cóż, i tak musisz stanąd w kolejce, jak wszyscy. Kate roześmiała się i odciągnęła Matta od Świętego Mikołaja. Zauważył Inez i popchnął Kate w jej stronę. - Jeśli ktokolwiek wie, kim jest Mikołaj, to Inez. Wie wszystko. - Czy to nie podchodzi pod plotkowanie? - Wiadomości, Katie. Jak w ogóle możesz używad słowa „plotkowanie”? - Matt zatrzymał się nagle i zatrzymał ją, wyglądając przez okno. Rzucił głośno wiązankę przekleostw. - Cholerna mgła znowu się odtwarza, Kate. Nadchodzi właśnie w tę stronę. Kate spojrzała na niego, potem na dzieci. - Nie chcę, żeby ludzie spanikowali i pobiegli do swoich samochodów, żeby stąd uciec. Nikt nie da rady prowadzid we mgle. Znajdę sposób, żeby odwrócid uwagę dzieci - pospieszyła w kierunku Świętego Mikołaja, szepcząc miękko do dzieci tak, żeby częśd tłumu rozstąpiła się jak Morze Czerwone i dało jej dostęp do wesołego, starszego pana siedzącego z dzieckiem na kolanach. Pochyliła się i zaczęła do niego mówid. Z dystansu, Matt obserwował jak Mikołaj sztywnieje, słuchając trochę więcej i kiwa głową. Kate wyprostowała się i pokierowała dzieci, by utworzyły duże koło. Mikołaj rozdał laski cukrowe, poklepując po głowach i śmiejąc się, gdy to robił. Kilka matek zaczęło rozprowadzad ciasteczka i poncz, gdy Kate zaczęła oczarowywad ich świąteczną opowieścią. Matt nigdy nie widział nikogo mającego w garści całe pomieszczenie, ale nie słychad było ani jednego dźwięku poza ulotnym tłem świątecznej muzyki i porywającym głosem Kate. Przyłapał się, że sam też uległ pięknu magicznego głosu, nawet, gdy mgła zaczęła przesiąkad przez szczeliny w drzwiach i okna. Nie było sposobu, żeby utrzymad ją na zewnątrz. Tylko magia głosu Kate, Tłumaczenie: aksela

159

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wtrącane do powieści radosnego „ho, ho, ho” anonimowego Mikołaja i reputacja Granite w społeczeostwie powstrzymywały rozprzestrzenianie się paniki, gdy szarobiałe opary wypełniały pomieszczenie, przynosząc ze sobą zapach i dotyk morza. Kate łagodnie wprowadziła mgłę do opowieści, sprawiając, by ręce dzieci reagowały na „ho, ho, ho” Mikołaja. Dzieci robiły to z entuzjazmem, śmiejąc się dziko z wybryków bohaterów Kate we mgle. Matt zdał sobie sprawę, że tworzyła iluzję, że mgła jest zamierzona jako częśd historii, którą opowiadała, użyta dla efektu. Widział odprężających się rodziców, myślących, że Kate znalazła sposób, by dzieci nie bały się nadchodzącej mgły, części życia dla każdego, kto mieszkał na wybrzeżu. Mattowi wydawało się, że spędził godziny, obserwując gwałtownie mieszającą się mgłę, jak skręca się w coraz głębsze odcienie szarości, wirując, gdy nie było żadnego powiewu, by wywoład ten efekt. Mimo to minęło tylko kilka minut, zanim mgła zaczęła szybko uciekad, niemalże tak, jakby nie mogła znieśd dźwięku głosu Kate. Głupi kaprys. Mgła nie miała uszy, by słuchad, ale także nie mogła pozostawid śladów stóp na piasku, ani zniszczyd czyjejś własności. Zbliżył się do Kate, wiedząc, że zapłaci wysoką cenę za zużycie energii, by utrzymad tak duży tłum pod czarem jej głosu. Gdy szedł w jej kierunku, poczuł coś we mgle, coś namacalnego, co musnęło jego ramię. Obrócił się w jego kierunku, ustawiając ręce w pozycji obronnej wojownika, ale były tam tylko kręgi otaczających go oparów. Usłyszał dźwięk, warczący głos, który szeptał ostrzeżenie. Dreszcz przebiegł mu wzdłuż kręgosłupa. Poczuł na sobie dotyk śmierci, sięgające po niego kościste palce albo po kogoś, kto był jego. Włosy na jego ciele stanęły w reakcji na pół-jęczenie, pół-warczenie, które mogło byd wiatrem, ale nie było żadnego podmuchu, który mógłby wytworzyd jakiś dźwięk. Matt wiedział, że to ostrzeżenie, ale słowa nie miał sensu. Złośd wobec mgły była bezsilna. Nie mógł z nią walczyd, zmagad się z nią, nie mógł jej nawet postrzelid. Jak miał chronid Kate, kiedy nie mógł zobaczyd albo dotknąd dłoomi winowajcy? Stał bardzo spokojnie, gdy opary po prostu wycofały się z budynku, pozostawiając za sobą delikatną muzykę świąteczną i śmiech dzieci. Rozejrzał się po pomieszczeniu, promiennych twarzach, drzewku, dekoracjach. Dlaczego pojawiła się mgła, tylko po to, by wycofad się bez żadnego wydarzenia? Tłumaczenie: aksela

160

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Podszedł do Kate, otaczając jej talię ramieniem, by dodad jej sił. Wysłała dzieci do stołów po jedzenie z uśmiechem na twarzy, lecz z cieniami pod oczami. Podniósł się śmiech, jakby mgła nawet się nie pojawiła, ale Matt w dalszym ciągu przeszukiwał pomieszczenie, cal po calu, spodziewając się czegoś więcej, czegoś, co wszyscy przegapili. Kate oparła się o niego, gdy wyjrzeli prze okno. - Znowu sama wycofuje się do morza. Dlaczego miałaby to robid? Po co miałaby tu przybyd i odejśd? Matt obserwował jedzące dzieci. Święty Mikołaj też jadł. - Czy to mogło zatrud jakoś jedzenie? - spytał, a serce podskoczyło mu do gardła na samą myśl. Rodzice siedzieli przy stole z Danny’m, Trudy Garret i jej młodym synem. - Wątpię, Matthew. Jak miałaby to zrobid? - Jak mogła zrobid jakąkolwiek z tych rzeczy, które zrobiła? - jego ręce zacisnęły się na jej ramionach. - Mikołaj jest symbolem Bożego Narodzenia, prawda? Co reprezentuje? - Nie myślisz, że przyszła zaatakowad człowieka grającego rolę Świętego Mikołaja, a potem zdecydowała się zrezygnowad, prawda? - jej niespokojny wzrok podążył za krzepkim mężczyzną w czerwono-białym stroju. Matt potrząsnął głową. - Czuję niebezpieczeostwo, Katie. Kiedy czuję tego siłę, jest blisko. Powiedz mi, co reprezentuje Mikołaj. Potarła pulsujące skronie. - Dobrą wolę, tak mi się wydaje. Reprezentuje dobrą wolę i szczodrośd. Daje prezenty, wypycha skarpety, je mleko i ciasteczka dzieci. - Rozszerza dobrą wolę wśród ludzi i jest szczodry, ucząc na swoim przykładzie, żeby byd szczodrym - Matt przyciągnął jej dłoo, wskazującą w stronę choinki, gdzie leżał worek Mikołaja. Zaglądał do środka. Było tam trochę siatek z cukierkowymi laskami, skarpetami z małymi zabawkami, cukierkami i różnymi małymi osobistymi rzeczami, jakie zawsze Tłumaczenie: aksela

161

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

są szczodrze przekazywane na takie wydarzenie. Mikołaj rozdzielił większośd torebek z cukrowymi laskami i skarpetkami do skarpet wiszących na sztucznej obudowie kominka wcześniej, gdy przyjechał jako pierwszy, żeby każde dziecko mogło coś zabrad do domu po przyjęciu. Matt podszedł do skarpetek w jasnych barwach, każda z pogrubionym imieniem dziecka, przyczepionym na górze. Palce Kate zacisnęły się wokół jego. Wiedziała, tak jak on. Zajrzeli do środka. Cofnęła się, tłumiąc płacz i spoglądając na niego ze strachem. Do każdej skarpety mgła dodała coś do szczodrego prezentu Mikołaja. Masa piasku i morskiego robactwa skręcającego się w ohydne czarne kulki w palcach skarpet. Wszystkie były mokre od morskiej wody i pachniały trochę trującym odorem, który mgła zdawała się zostawiad po sobie. Skruszone muszle i kolczaste ukwiały, krasnorosty i małe kraby były zmieszane z ruszającymi się insektami. Dołączył do nich Mikołaj, wpatrując się w bałagan, gdy wszystkie dzieci dookoła jadły, śmiały się i bawiły. - Musimy się tego pozbyd. Niektóre z tych stworzeo są jadowite. Matt spojrzał szybko na mężczyznę, rozpoznając jego głos. Stary Mars rzeczywiście grał Świętego Mikołaja. - Ma pan rację. Zbiorę kilku mężczyzn i wyniesiemy stąd skarpety, zanim dzieci zaczną je zbierad. Kate - wyciągnął dla niej krzesło. - Usiądź zanim upadniesz. Zabiorę cię do domu, kiedy tu skooczymy. - Do mojego domu - powiedziała zmęczonym głosem. - Muszę iśd do mojego domu. Pokiwał głową, a coś w jego brzuchu skręciło się ciasno.

Tłumaczenie: aksela

162

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 12 Świece lśnią upiornym blaskiem, płoną, W strumień zamieniają parafinę roztopioną.

- To coś we mgle do mnie mówiło - oznajmił Matt, gdy siostry Drake usadziły pewnie Elle w salonie. Było późne popołudnie, zanim lekarze pozwolili jej wrócid do domu, a jej rodzina przestała byd tak zaniepokojona. Matt wprowadził płynnie temat niebezpieczeostwa, jakie stwarzała mgła. Wraz z Kate wybrał się rano do młyna, żeby jeszcze raz sprawdzid uszczelnienie i zobaczyd, czy mogła dowiedzied się czegoś nowego o duchy. Nie chciał przywoływad tematu jako dużego źródła problemów. Nastała nagła cisza. Natychmiast pozyskał ich uwagę. Kate odłożyła swoją filiżankę. - Nie powiedziałeś mi o tym. - Byłaś wykooczona i zmartwiałaś się o Elle ostatniej nocy, Katie, potem dzisiaj rano. Nie chciałem tego wyciągad. Teraz, gdy jest bezpieczna w domu, pomyślałem, że to dobry czas, żeby to przedyskutowad. Razem, siostry Drake były trudne do pokonania. Czuł na sobie wzrok każdej z nich. W pokoju była nienamacalna, kobieca siła, ale przepływała miarowo. Energia, której pochodzenia nie potrafił wyjaśnid, przepływała z siostry do siostry. - Co powiedziała? - spytała Sarah. Jej głos był łagodny, nieskłonny do osądzania. Praktyczna, magiczna Sarah. Była najstarsza i najbardziej wpływowa. - To nie ma sensu. To była mieszanka jęczenia i warczenia. Składnia była starodawna, ale z tego, co do mnie dotarło, było to ostrzeżenie, żebym trzymał tych, których kocham, z dala od tego czegoś. - Coś? Użył słowa “coś”? - spytała Kate. Matt przytaknął.

Tłumaczenie: aksela

163

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Dużo o tym myślałem i może wszystko wiąże się z chrześcijaostwem i kwestią życia albo coś. Cokolwiek, co wiąże się z przekonaniami Chrześcijan o Bożym Narodzeniu jest zagrożone atakiem? - zapytał. Elle podniosła stary dziennik, który wyciągnęła w jej stronę Sarah. - Zrobię, co w mojej mocy, żeby znaleźd tu jakieś odniesienie do tego czegoś powiedziała. - Nie wydaje mi się, żebym podziękowała ci za to, że przyszedłeś mi z pomocą tamtej nocy, Matt. W jednej minucie byłam w drodze do domu, w drugiej poczułam, jak coś zepchnęło mnie z klifu. Złamałam wszystkie paznokcie, gdy spadałam w dół, chwytając się skał. Nie mam pojęcia, jak Jackson zszedł po mnie na dół. Nie mogłam nawet krzyknąd z wystarczającą siłą po pomoc, bałam się poruszyd. Półka skalna dosłownie się pode mną kruszyła. - Wiem, że to było przerażające, Elle, ale mamy cię, jesteś bezpieczna uspokajała Joley. - Kate powiedziała coś tamtego wieczoru, że ta istota nie podążyła za Hannah. To dziwne, bo Hannah sprowadza wiatr, żeby zepchnąd go nad morze i z daleka od miasteczka - powiedział Matt. - Macie jakiś pomysł, dlaczego zdecydował, żeby jej nie ranid? Sarah zmarszczyła brwi. - Naprawdę ścigał tylko Elle. Kate potrząsnęła głową. - Definitywnie próbował ścigad mnie, Sarah. I myślę, że próbował wykorzystad Sylvię i jej sprawy miłosne, żeby dostad się do Abbey, potem podjęło drugą próbę tu w domu, wykorzystując ją przeciwko Jacksonowi. On jest zmiennym człowiekiem, a Sylvia nieprzewidywalna. Myślę, że chciał wyeliminowad też Abbey. Czy z nas wszystkich Hannah nie byłaby główną przeszkodą? - Co wszystkie macie wspólnego? - spytał Matt. Patrzył jak Sarah porusza się po salonie zapalając wysokie, grube świece przy każdym wejściu. Szeptała przy tym coś, czego nie mógł dosłyszed. Zdał sobie sprawę, że okna są przystrojone kolorowymi kwiatami i ziołami związanymi w pęki po obu stronach parapetu i ponad ramami okna. Zasuszonych wiązanek nie było tam Tłumaczenie: aksela

164

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wcześniej. Zapach był mieszanką dworu i mocnych woni rozmarynu, jaśminu i czegoś, czego nie potrafił zidentyfikowad. Światła świeczek migotały na ścianach, taocząc i podskakując z każdym ruchem sióstr, jakby były do nich dostrojone. - Abbey, Kate i Joley mają wyjątkowe dary powiązane z ich głosami odpowiedziała Sarah, wyginając żurawinową świecę blisko okna wychodzącego na zatokę. Spojrzała na młodsze siostry, zanim ją zapaliła. - Elle ma wiele talentów, ale nie dzieli się swoim głosem. Jest, co prawda, silną telepatką i potrafi dzielid świat cienia z Kate. Ani Joley, ani Abbey nie mają tej zdolności. - Ale nic nie stało się Joley - powiedział Matt i westchnął. - Za dużo jak na moją wspaniałą pracę detektywa. Joley wydała z siebie dźwięk sprzeciwu. - To nie do kooca prawda - natychmiast pozyskała uwagę wszystkich sióstr. - Wydarzyło się coś, o czym nam nie powiedziałaś? - spytała Kate. - Nie chciałam nikogo niepokoid - przyznała Joley. - Po drodze miałam wszystkie rodzaje głupich niebezpieczeostw, a w świetle tego, co grozi Kate, nie chciałam nikogo martwid. Joley naprężyła się, zmysłowe poruszenie się kobiecego ciała. Wszystko, co zrobiła, każdy sposób, w jaki się poruszała czy mówiła był zmysłowy. Było to dla niej tak naturalne jak oddychanie. Matt zauważył, że mógłby podziwiad jej wygląd i głos, ale bez żadnej reakcji. Było to dla niego objawienie, jak bardzo kocha Kate. Ześlizgnął się na podłogę na przeciwko Kate i oparł się o jej kolana. Natychmiast jej palce wsunęły się w jego gęste włosy, wytwarzając połączenie między nimi. - Co się stało, Joley? - zachęciła Sarah. - Poszłam do mojego pokoju po tym, jak rozmawiałyśmy tamtego dnia. Hannah siedziała blisko okna, ponieważ mgła wślizgiwała się do domu i sprawiała, że źle się czuła. Byłam tak zmęczona, że po prostu padłam na łóżko i nawet nie pomyślałam, żeby zwrócid uwagę na to, co odczuwało się w pokoju. Obudziłam się, dławiąc i naprawdę dusząc. Na początku myślałam, że owinęłam szalik wokół szyi, gdy spałam i jakoś go pociągnęłam. Ale mgła była wszędzie, całe jej warstwy. Ledwo widziałam. Tłumaczenie: aksela

165

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Ściągnęłam szalik z szyi i włączyłam wentylator. Gardło mnie bolało i... - zawahała się, westchnąwszy lekko, i ściągnęła golf z szyi. Wyraźne okrągłe siniaki szpeciły jej skórę. - I nie pomyślałaś, że to na tyle ważne, żeby nam powiedzied - Sarah zaatakowała młodszą siostrę. - Że nie powinnyśmy wiedzied, że to coś jest tak zaawansowane, by używad tak wyrafinowanego poziomu przemocy? Joley! Nie myślałaś. - Wiem - Joley potarła dłonią uda. - Na początku byłam przerażona, przeszłam przez dom i zaczęłam przyczepiad zioła i kwiaty do okien, ale cały czas zastanawiałam się, dlaczego mnie po prostu nie zabiło. Jeśli mogło mnie częściowo udusid, to czemu po prostu nie dokooczyło? - Może nie jest wystarczająco mocne - zaryzykowała Abbey. Sarah spojrzała w stronę morza. - Jest wystarczająco silny. Zdołał przybrad kształt i, z tego, co mówi Matt, nawet znalazł głos. - Mówisz, że nie próbował zabid Joley? Z pewnością próbował zabid Elle kłóciła się Abbey. - Może nie był przygotowany jak bardzo będzie walczyd. - Nie mówię, że nie próbował mnie zabid - powiedziała Joley. - To co w takim razie robił? - spytała Sarah. - Myślę, że chciał wyciszyd mój głos. Kate położyła opiekuoczo dłoo na swoim gardle. - W świecie cienia tak samo dobrał się do mojego gardła. Coś w głębi Matta zamarło. Kate miała niesamowity głos. - Jeśli chce unieruchomid niezwykłe głosy, Joley, Abbey i Kate są zdecydowanie na jego liście - spojrzał na Elle. - Ale ty? Uśmiechnęła się, jej zielone oczy pojaśniały. - Może nie lubi rudzielców. - Sądzę, że nie chce byd bezpieczny - oznajmiła Kate. - Kiedy go dotknęłam, poczułam wściekłośd, owszem, ale to było jego podstawowe odczucie - pochyliła się w stronę Elle. - Nie czujesz smutku albo winy? Byłaś tam, musiałaś to poczud. Elle spuściła wzrok na pamiętnik, jej wyraz twarzy był pełen smutku. Tłumaczenie: aksela

166

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Poczułam to - powiedziała cicho. Matt ostro podniósł głowę. - Elle dzieli uczucia, prawda? Byłaś połączona z Jacksonem, gdy stał się więźniem. Elle odmówiła napotkania jego oczu. - Tak. - Ale był na drugim koocu świata - zaprotestował Matt. Libby wyciągnęła rękę do najmłodszej siostry, a Elle chwyciła ją szybko. - To czasami trudne, Matthew - wyjaśniła Libby. - Jesteśmy różne. Wyglądamy tak samo i próbujemy się tak samo zachowywad, ale nie jesteśmy normalne i czasem przeciążenie jest... - szukała właściwego słowa, spoglądając bezradnie na siostry. - Niebezpieczne - wtrąciła Sarah. - Używanie naszych talentów jest bardzo wykooczające. Każda z nas musi przezwyciężyd efekty uboczne swojego daru. - Widziałem to w Kate - zgodził się Matt. - Można to jakoś zminimalizowad? Siedem kobiet spojrzało na siebie. Jak zwykle odpowiedziała Sarah. - Wszystkie radzimy sobie z tym w inny sposób. Większośd znajduje własną przestrzeo i żyje tam, tak chroniona jak tylko się da - uśmiechnęła się do Matta. Wiem, że Kate pomoże to, że cię ma. Damon mi pomaga. - Jak na razie nie udało mi się jej powstrzymad przed wyczerpywaniem się. Za każdym razem myślę, że będziemy mied chwilę wytchnienia, mgła znowu przychodzi zauważył Matt. Był niesamowicie szczęśliwy, że Sarah zaakceptowała jego związek z Kate. - Bardzo pomogłeś - potwierdziła Kate. Elle kartkowała pamiętnik. - Mówiłaś, że na pieczęci były symbole, Kate? Możesz je w ogóle odczytad? - Pierwsi osadnicy Drake musieli byd tymi, którzy ukryli niespokojnego ducha, Elle. To było zdecydowanie uformowane w czasie, gdy miasteczko było zakładane. Z tego, co czytałam, to było coś wściekłego i opieczętowanego zanim urodził się ktoś, kto mógł coś zrobid. Wróciłam tam, żeby znowu na to spojrzed, ale większa częśd pieczęci jest zniszczona i właściwie napis jest stracony - przyznała Kate. Tłumaczenie: aksela

167

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Dopóki nie urodzi się ktoś, kto może coś zrobid - powtórzyła głośno Sarah. Coś związanego z głosem. - Tu jest - powiedziała triumfalnie Elle. - Ten, kto nie otrzyma przebaczenia powinien pozostad zamknięty, dopóki nie urodzi się ktoś, kto ofiaruje mu spokój. Nastała długa cisza. Matt wpatrywał się w żurawinową świeczkę, gdy trzy płomienie skakały i płonęły. Gorący wosk lał się jak lawa, formując gęstą kałużę wokół świecznika. To był fascynujący widok, wosk w odcieniu głębokiej purpury spływał jak ciemna krew. - Dlaczego potrzebowałby spokoju? Elle założyła okulary i przestudiowała wyblakłe pismo. - Jedna z sióstr, która pomogła zamknąd ducha musiała mied zdolności odczytywania przyszłości, tak jak mama. Jeśli to taka sprawa, to znaczy, że powinnyśmy byd w stanie znaleźd sposób, żeby pozwolid mu odpocząd. - Chyba, że trzęsienie ziemi otworzyło szczelinę w ziemi i pozwoliło mu uciec przed tym czasem - powiedział Matt. - Wątpię - powiedziała poważnie Sarah. - Rzeczy zazwyczaj dzieją się w sposób, w który miały się wydarzyd, Matthew. To najwyraźniej nasz czas. Nie mamy wyboru, tylko musimy to zrozumied. To nasze przeznaczenie. Matt potarł dłonią usta. Nie był przekonany, czy wierzy w przeznaczenie. Poczuł dłoo Kate w swoich włosach i zmienił zdanie. - Hannah, czujesz się chod trochę lepiej? Nie wyglądała lepiej. Bez niej nie byłby pozytywnie nastawiony, że uda im się ściągnąd Elle z klifu w najgłębszej mgle czy spychad istotę w stronę morza z dala od miejscowych raz za razem. - Odpoczęłam, Libby mi pomogła. Libby Drake. Matt spojrzał na nią. Była legendą w małym miasteczku. Była jedyną z sióstr Drake o czarnych jak noc włosach i bladej, niemal półprzezroczystej skórze. Była urodzoną uzdrowicielką, czymś prawdziwym. Uśmiechnął się do niej.

Tłumaczenie: aksela

168

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Dobrze znowu cię widzied, Libby. Może powinnaś się ukryd, gdy jesteś w domu. Jeśli komuś wymknie się, że wróciłaś, każdy w miasteczku pojawi się, żebyś go uleczyła. - Chcę odwiedzid syna Irene, gdy jestem w domu. Moje siostry poszły go zobaczyd i robiły, co mogły, żeby mu pomóc, ale obiecałam, że go odwiedzę. - Libby... - Matt potrząsną głową. - ... wiesz, że ma śmiertelnego raka. Nawet ty nie możesz się go pozbyd. Zaczekał. Kiedy nikt nie odpowiadał, spojrzał na nią. - Potrafisz? - pomysł był niepokojący. - Nie będę wiedziała, dopóki go nie odwiedzę - przyznała Libby. - Jaka będzie cena? - Matt nie potrafił sobie wyobrazid, ile kosztowałoby Libby wyleczenie kogoś, kogo właściwie wysłano do domu po to, by umarł. Libby uśmiechnęła się do niego. - Wiem, dlaczego Kate tak cię kocha. Jesteś bardzo mądry. To coś za coś. Mogę uratowad jedną osobę, ale w czasie regenerowania sił mogę stracid setkę innych. - Tak źle? - sięgnął dłonią Kate. Myśl o tym, co muszą przejśd te kobiety na co dzieo poruszyła go. Na swój własny sposób były wojowniczkami i darzył je głębokim szacunkiem. - Czy ktoś chce jeszcze herbaty? Idę po jeszcze jedną filiżankę - Hannah zgłosiła się na ochotnika. - Ja to zrobię - zaoferował Matt. Czuł się odrobinę bezużyteczny. Hannah zawahała się zaledwie na stopę przed wejściem do kuchni. - Już wstałam, ale dzięki - powiedziała i zrobiła dwa kroki, zatrzymując się nagle i wpatrując w migoczącą świeczkę w oknie wychodzącym na zatokę. - Sarah, musisz przyjśd i na to spojrzed. Matt podniósł się, pociągając za sobą Kate. W pełni obaw, wyjrzał przez ogromne okno na morze. Już wiedział, co zobaczy. Za każdym razem, gdy działo się coś dziwnego mgła wracała, otaczając miasteczko jak pełen dymu potwór, który przykucnął i czekał.

Tłumaczenie: aksela

169

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Co jest, Sarah? - spytała Elle ze swojego miejsca na kanapie. Otaczały ją poduszki i kołdra i surowe przykazania, by pozostała na swoim miejscu. - Wosk formuje, kiedy spływa po bokach- wyjaśniła Sarah. - Wyglądała dla mnie jak sierp. - Albo laska cukrowa - Matt był bardziej pragmatyczny. - To rzeczy - poprawiła Hannah. - Długa rzecz, byd może laska. Coś, co wykorzystuje się do chodzenia. - To staje się coraz bardziej dziwne z każdą minutą - powiedziała Abbey, pocierając dłoomi ramiona w górę i w dół. - I skoro jesteśmy w temacie dziwnych rzeczy, Joley, przepraszam, ale nie widzę żadnej wymówki, dlaczego nie powiedziałaś reszcie, co się stało. Za bardzo bierzesz do siebie chronieni nas wszystkich. Uśmiech, który Sarah posłała Joley, był łagodny. - Ma rację, kochanie. Powinnaś nam powiedzied, co się stało. Masz jeszcze jakieś złe wieści, którymi nie chciałaś nas martwid? Joley zawahała się przez krótki moment, po czym wzruszyła ramionami. - Przepraszam, powinnam wspomnied o duszeniu przez mgłę. Macie pojęcie, jak śmiesznie to brzmi? - wybuchła śmiechem. Kate dołączyła do niej. - Muszę przyznad, że to rzucało we mnie wieocami świątecznymi. - I nikt nie uwierzy, że mgła zepchnęła mnie z klifu - powiedziała z lekkim uśmiechem Elle. - To trafi jedynie do naszego dziennika, nigdzie indziej! - Planuję opowiedzied to naszym dzieciom - oznajmił Matt. - To niezła historia do opowiedzenia przy ognisku obozowym, a i tak nam nie uwierzą. Pomyślą, że jestem świetnym bajarzem. - Dzieci? - Joley uniosła brew. - Podoba mi się wizja Kate mającej dzieci. Granitowie nie produkują czasem chłopców? Wielkich, głodnych chłopców? Jej siostry wybuchnęły śmiechem, podczas gdy Kate ukryła twarz i jęknęła. - Nie pomagasz, Joley - powiedział Matt, otaczając Kate opiekuoczo ramionami tak, że mogła ukryd twarz a jego ramieniem. - Nawet nie zgodziła się jeszcze, żeby za mnie wyjśd. Nie strasz jej wizją małych chłopców biegających dookoła. Tłumaczenie: aksela

170

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Sarah w dalszym ciągu analizowała wosk spływający stronami ze świeczki. - Widzisz coś więcej, co mogłoby byd pomocnego w tej książce, Elle? Elle potarła guza na głowie i zmarszczyła czoło, patrząc na cienkie strony. - Nie było ani jednej przeważającej religii w miasteczku w czasie, gdy osiedlili się tu pierwsi ludzie. Częśd świętowała narodziny pogaoskiego boga. To bardzo interesujące - Elle spojrzała na siostry. - Wielu osadników przybyło tu, by świętowad ich różnice, niezdolni, by żyd gdziekolwiek indziej. Założyciele chcieli bezpiecznego schronienia nad morzem, miejsca, gdzie przewidywano, że pewnego dnia powstanie port zaopatrzeniowy. Właściwie mówi wiele o założycielach miasteczka i możliwe, że daje nam wgląd w to, dlaczego ludzie są tutaj tak tolerancyjni wobec obcych. - I to wyjaśnia, dlaczego nasi ludzie się tu osiedlili. Kate przytuliła się do szyi Matta. - Jeśli dobrze pamiętam moją babcię i jej lekcje historii, to mówiła, że w Ameryce trudno było przejąd Boże Narodzenie. Kolonizatorzy świętowali je, ale w niektórych przypadkach właściwie tego zabroniono. - To prawda - Joley pstryknęła palcami. - Uważano w niektórych miejscach za pogaoski rytuał. Ale to było na długo przed tym, jak osiedlono miasteczko, prawda? rozciągnęła włosy Elle z dala od jej twarzy i upięła jej w kooski ogon. - Czy to ma cokolwiek wspólnego z nami? - Dzięki, Joley - powiedziała Elle. Spojrzała krzywo na zniszczone strony. Mieszkaocy miasteczka chcieli świętowad okres Bożego Narodzenia i zainicjowali paradę. Poprosili wszystkich, by uczestniczyli w niej niezależnie od swoich przekonao, po prostu dla zabawy. Traktowali to bardziej jako sztukę, która łączyła wszystkich miejscowych, która miała byd bardziej rozrywką niż czymś religijnym. Podniosła wzrok z niewielkim uśmiechem. - Libby, nasza niewiadomo-ile-prababcia miała twój bardzo interesujący charakter pisma. Odkładając na bok język, muszę rozszyfrowad najgorszy charakter pisma na ziemi. - Nie mam najgorszego charakteru pisma na ziemi - Libby rzuciła małą poduszką w siostrę, chybiając na dużą odległośd. Tłumaczenie: aksela

171

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- W wosku jest coś jeszcze - powiedziała Sarah. - Spójrzcie, wszyscy! Powiedzcie mi, co widzicie. Siostry stłoczyły się wokół żurawinowej świeczki. Kate przechyliła głowę, analizując to z każdego punktu widzenia. -Skąd wzięłaś tą świeczkę, Sarah? To jedna z tych, które zrobiła Mama? - Tak, ale nie wiedziałam, że to zrobi. - Czy świeczka jest symbolem Bożego Narodzenia? - spytał Matt. - Tak, niektórzy ludzie mówią, że światło świeczki uśmierza bezlitosną ciemnośd - odpowiedziała Kate. - Moja mama robi niesamowite świeczki. - Wyobrażam sobie. Wszyscy to robią? - Matt wskazał na spływający wosk. - To twarz, tak myślę - powiedziała Sarah. - Spójrz, Abbey, nie uważasz, że to twarz? - To by mnie nie zdziwiło - Matt wpatrywał się w grubą kałużę wosku. - Duch znalazł stopy, płaszcz i kapelusz, i kości, dlaczego nie przybierze twarzy, nawet jeśli jest zrobiona z wosku. Ma oczy? Może chce mied na nas oko. - Ugh - Kate zrobiła minę. - Okropny pomysł. Nie mogło użyd do tego jednej ze świeczek Mamy. Mama wkropliła do każdej z nich leczącą, kojącą magię. To my byłyśmy tymi, które zapomniały chronid naszego domu. Nalegała, żebyśmy upewniały się za każdym razem, ale po porostu byłyśmy beztroskie. Nie zapomnę tej lekcji przez długi czas. - Ja też - zgodziła się Joley. - Myślę, że teraz to znajdę - powiedziała podekscytowana Elle. - Prawie każdy chciał uczestniczyd z wyjątkiem małej grupy wierzących w bóstwa ziemi. Uważali paradę za celebrację chrześcijaoskiego święta i czuli, że uczestnictwo w niej jest złe. Jeden z bardziej otwartych powiedział, że parada była zła i ci, którzy w niej uczestniczyli będą karani. Jego szwagier, Abram Lynchman, sprzeniewierzył się jego radzie i pozwolił swojej żonie i dzieciom wziąd udział. Ponieważ postawił się Johannowi, reszta grupy też postanowiła dołączyd do miejskiej parady. - Johann jest wściekły, bo jego wierni wymknęli się spod kontroli? - spytała Joley. Tłumaczenie: aksela

172

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Elle uniosła rękę, nakazując ciszę. Jej dłoo podążyła do jej gardła. Matt zauważył, że dłoo jej drżała. - Każdy pomagał w produkcji, przynosząc domowej roboty świeczki i lampiony. Pasterz przyprowadził ze sobą kilka owiec, które uciekły i zniknęły w tłumie. Żadna z sióstr się nie roześmiała. Z uwagą przypatrywały się twarzy Elle. Matt wyjrzał przez okno, żeby zobaczyd mgłę trzymającą się solidnie na miejscu. Z jakiegoś powodu, jego serce zaczęło łomotad. Dziwny radar zawsze mówił mu, że bliskie niebezpieczeostwo krzyczy a niego, nawet w cieple i bezpieczeostwie domu Drake’ów. - Ludzie mieli frajdę, śmiejąc się, gdy owca przebijała się przez tłum z biegnącym za nią pasterzem. Owca spanikowała i wbiegła prosto do małego schronienia, które miasteczko wzniosło, aby użyd go jako stajni w sztuce. Schronienie zgniotło się, strącając kilka świeczek w suchą słomę. Ogieo rozprzestrzenił się po ziemi i po drewnianych deskach, których użyto do skonstruowania schronienia. Kilku uczestników zostało uwięzionych pod gruzem, łącznie z żoną i dzieckiem Abrama - w głosie Elle brzmiał szloch. Potrząsnęła głową. - Nie mogę tego czytad. Nie mogę czytad słów. Anastasia, jedna z piszących pamiętnik, była tam i widziała całe zdarzenie, słyszała płacz, widziała jak umierają. Jej emocje pozostały w książce. Nie mogą tego przeczytad, Sarah - brzmiała tak, jakby błagała. Matt chciał ją pocieszyd. Uczucie było tak silne, że właściwie podszedł do niej, zanim zdał sobie sprawę, że czuje emocje sióstr Elle. Ruszyli w jej stronę, Sarah zabrała jej z rąk książkę, Kate otoczyła ją ramionami. Inni dotknęli jej, pomagając przejąd dawne, bardzo silne emocje wciąż przylegające do stron pamiętnika. - Przepraszam, kochanie - powiedziała delikatnie Sarah. - Powinnam była o tym pomyśled. Tak wiele przeszłaś. Kate, myślisz, że mogłabyś wpaśd na pomysł, co stało się później? Nie pytałabym, ale to ważne - wyciągnęła książkę w stronę Elle. Mat chciał wyszarpnąd książkę z jej rąk i wyrzucid ją. - Kate już wystarczająco dużo przez to przeszła, Sarah. Nie możesz jej kazad, żeby zrobiła coś więcej - był wściekły. Wystarczy znaczy wystarczy. - Elle o mało tam

Tłumaczenie: aksela

173

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

nie zginęła. Bez Jacksona tak by się stało. Nie masz pojęcia, jaki był to cud, że nie skooczyła na dnie oceanu. Kate położyła mu dłoo na ramieniu, powstrzymując go. Sarah po prostu pokiwała głową. - Zdaję sobie sprawę, o co proszę, Matthew, i nie obwiniam cię o to, że jesteś zły. Nie chcę, żeby Kate dotykała dziennika, ale prawda jest taka, że jeśli nie dowiemy się, dlaczego ten duch robi to, co robi, ktoś równie dobrze morze umrzed. Musimy wiedzied. Kate wzięła książkę z rąk Sarah. Matt wymamrotał serię przekleostw i odwrócił się od nich, czując się bezsilny. Cały jego trening, każda umiejętnośd przetrwania zdawała się byd kompletnie bezużyteczna w nieznanej sytuacji. Nie chcąc patrzed na Kate, nie chcąc byd świadkiem wysiłku i słabości na jej twarzy, wpatrywał się w żurawinową świeczkę i dziwnej kałuży wosku. Patrzył i patrzył, aż jego serce nagle podskoczyło mu do gardła. Postąpił krok bliżej, wpatrując się w dół z pewnym rodzajem przerażenia. - Katie - wyszeptał jej imię, ponieważ była jego światem, jego talizmanem. Ponieważ jej potrzebował. Kate otoczyła go ramieniem, przytrzymała go. Nie mógł oderwad wzroku od twarzy w wosku, modląc się, by się pomylił. Wiedział, że ma rację. Kate spojrzała w dół i westchnęła. - Danny. To Danny.

Tłumaczenie: aksela

174

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 13 Teraz moja ostatnia niespodzianka, wyjątkowa, Dla niezwykłego syna - laska cukrowa. Patrzy, planuje, zapoznaje się z krainą, Lecz nie wystarczająco, by mi się wywinąć.

Matt wziął Kate w ramiona i odsunął ją na bok. Chciała go uścisnąd, ale już szybko przemieszczał się w kierunku drzwi frontowych. - Danny jest na próbie parady - przypomniała mu Kate. Pobiegła za nim, zrzucając pamiętnik na podłogę i próbując za nim nadążyd. Hannah chwyciła płaszcz Kate i pospieszyła za nimi. Mgła utrudniała Mattowi widzenie, ale mógł usłyszed kobiety. - Wracaj, zostao w domu, Kate. To zbyt niebezpieczne - jego głos był surowy. Autorytatywny. Przyprawił Kate o dreszcz. W ogóle nie brzmiał jak jej Matthew. - Idę z tobą. Trzymaj się lewej. Ścieżka wiedzie w dół wzgórza do autostrady. Jeśli przekroczymy prawą za trzema sekwojami, jak zrobiliśmy ostatniej nocy, skooczymy całkiem blisko skrótu do miasteczka - Kate podążyła za dźwiękiem jej głosu. Hannah wzięła ją za rękę i ścisnęła mocno. - Kate, cholera, ten jeden raz mnie posłuchaj. Muszę znaleźd Danny’ego i nie chcę martwid się, co się z tobą dzieje. Kate chciała, żeby jego głos był gniewny, ale ton Matta był lodowato zimy. Lodowaty. Zacisnęła palce wokół dłoni Hannah, ale w dalszym ciągu spieszyła wzdłuż wąskiej ścieżki. - Hannah jest ze mną, Matthew, i będziesz nas potrzebował - utrzymywała spokojny ton głosu, nawet bardziej. Tęskniła za nim i dzieliła jego wzrastające obawy o bezpieczeostwo brata. Postacią w wosku był definitywnie Daniel Granite. Przepełniało ją poczucie bliskiego przeznaczenia. Hannah zbliżyła się do niej.

Tłumaczenie: aksela

175

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- To się wydarzy tej nocy, Katie - jej głos drżał. - Powinnyśmy spróbowad wyczyścid mgłę teraz? Matt nadszedł z naprzeciwka, zaskakując obie i chwytając Kate za ramiona. - To nigdy nie podążało za mną. Tylko za tobą. Idź ze swoimi siostrami, róbcie swoją magię. Oczyśdcie miasteczko z mgły, i tym razem się jej pozbądźcie. Zrobię, co będę mógł, by Danny przeżył. Jestem bezpieczny, Kate - jego szare oczy przemieniły się w stal. - Muszę wiedzied, że jesteś bezpieczna najbardziej jak tylko się da w tym bałaganie. Trzymała go jeszcze przez chwilę, następnie przytaknęła. - Będziemy na murach, gdzie łatwiej będzie przynieśd wiatr. Matt złożył mocny pocałunek na jej uniesionych ustach, odwrócił się i pospieszył po wąskiej, wielokrotnie używanej ścieżce. Jego umysł pędził, przeszukując trasę, której używali aktorzy w paradzie. Zauważyli, że nadciąga mgła i schronili się w jednej z firm stojących wzdłuż trasy parady czy odwołali wszystkie plany związane z próbą? Matt dotarł do autostrady i przystanął, nasłuchując. Nadal nie chciał czekad. Przepełniało go okropne uczucie zaniepokojenia o jego brata w dużym niebezpieczeostwie. Przeklął, biegnąc, prawie na oślep przez mgłę. Tylko jego trening sprawiał, że nie czuł się kompletnie zdezorientowany. W czasie swojej drogi do miasteczka poruszał się bardziej zdany na swój instynkt niż wzrok. Większośd ze spotkao komitetu miała miejsce w sali budynku handlowego niedaleko sklepu spożywczego. Aktorzy powinni dwiczyd i wątpił, żeby Inez pozwoliła ciężkiej mgle i jakiejś istocie, której nie widziała, popsud jej plany. Usłyszał piskliwy krzyk, odgłos paniki i jego serce zajęczało. - Danny! - zawołał brata po imieniu, używając najczystszego odcienia swojego głosu, żeby przeniknąd przez krzyk, pochodzący z mgły. Podążył za dźwiękiem głosów, nie w stronę placu, ale z dala od niego, z powrotem w stronę parku na skraju miasteczka, gdzie rzeka, hucząc, podążała wzdłuż kanionu na spotkanie z morzem. Ściana wzdłuż rzeki była wysoka tylko na trzy stopy i zbudowana z kamienia i zaprawy murarskiej. Niemal na nią wbiegł w pośpiechu, by dotrzed do Danny’ego. W ostatnim

Tłumaczenie: aksela

176

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

momencie wyczuł przeszkodę i odszedł od niej, biegnąd równolegle do niej w stronę krzyków. Zbliżał się do odgłosu krzyków i wezwao. Usłyszał Inez próbującą uspokoid wszystkich oraz kogoś wołającego o linę. Rzeka, mknąca między skałami, dodawała zamieszania do ciężkiej mgły. - Danny! - Matt zawołał go ponownie, próbując pokonad strach o brata. Gdyby Danny go usłyszał, odpowiedziałby. Tuż na wprost niego pojawiła się nagle Donna, właściciela lokalnego sklepu z pamiątkami. Jej twarz była blada i zmęczona. Złapał ją za ramiona. - Co się stało, Donna? Powiedz mi! Chwyciła się jego ramion, żeby się uspokoid. - Ściana się zawaliła. Grupa mężczyzn siedziała na niej. Twój brat, młody chłopak Grangerów, syn Jeffa, nie wiem, może więcej. Po prostu zniknęli pod skarpą, a wszystkie skały spadły jak mała lawina. Nie potrafimy im pomóc. Były jakieś pomruki i słyszeliśmy wołanie o pomoc, ale w ogóle ich nie widzimy. Próbowaliśmy stworzyd ludzki łaocuch, ale nasyp jest zbyt stromy. Jackson poszedł na tamtą stronę na własną rękę. Czołgał się. Usłyszałam okropny trzask, teraz milczy. Chciałam znaleźd telefon i wezwad pomoc. Komórki po prostu tu nie działają. - Co robił tam Jackson? - wiedział, że zastępca szeryfa nigdy nie brał udziału w paradach w miasteczku. - Czy jest tu Jonas? Gdy mówił poruszał się wzdłuż ściany, szukając dłoomi załamao i prowadząc ze sobą Donnę. - Jackson prowadził samochód, gdy mgła się zagęściła. Martwił się o nas, tak myślę, więc został. Nie widziałam Jonasa. - Nie spaceruj w kółko w tej mgle. Na szczęście, Kate i jej siostry przesuną to stąd dla nas - poklepał ją po ramieniu dodając jej otuchy i zostawił ją, kontynuując poszukiwania załamao w ścianie rozpostartymi dłoomi. Kiedy je znalazł, zaklął lekko. Wiedział, że częśd ściany opadała stromo, a rzeka poniżej miała szybki bieg, mknący między kilkoma zanurzonymi głazami. Skarpa była zaśmiecona skałami każdej wielkości, przytrzymywanymi przez małe kamienie, które powinny zacząd się toczyd. Tłumaczenie: aksela

177

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Danny! Jackson! - jego nawoływanie spotkało się z dziwną ciszą. Zaczął czołgad się w dół po skarpie, przenosząc ciężar na brzuch i szukając dłoomi, zanim ześlizgnął się dalej. To było okropnie powolne. Nie chciał przesuwad więcej skał w obawie o brata czy innych, którzy wciąż byli żywi na drodze lawiny. Czubki palców Matta napotkały nogę. Wymusił na sobie, żeby pozostad cicho i użył rąk do identyfikacji mężczyzny. Jackson leżał nieprzytomny, a z jego głowy sączyła się krew. W warunkach o znikomej widoczności, było niemożliwe stwierdzid, jak ciężko był ranny, ale jego oddech wydał się Mattowi płytki. Coś poruszyło się na odległośd ręki od Jacksona. Matt wyciągnął rozpostartą rękę i znalazł inne ciało. Chłopaka Grangerów. Matt wiedział, że był szesnasto- czy siedemnastolatkiem. Dobry dzieciak. Chłopiec znowu się poruszył, a Matt ostrzegł go, żeby pozostał nieruchomo w obawie, że naruszy skały. - W porządku, dzieciaku? - spytał. - Mam złamaną rękę i czuję się, jakby przejechała mnie ciężarówka, ale jest w porządku. Zastępca szeryfa powiedział mi, żebym się nie ruszał i następną rzeczą, jaką wiem, było to, że przekoziołkował i uderzył ciężko o skałę w tym miejscu. Nie poruszył się. Jest martwy? - Nie, żyje. Co z innymi? Co z Danny’m? - przeczołgał się wokół Jacksona, by dotrzed do chłopca, zbadad jego puls i poruszyd jego rękami, żeby sprawdzid, czy nie ma więcej obrażeo. - Tommy Dockins też spadł. Danny próbował go popchnąd, kiedy zaczęło się walid. Nie mieliśmy ani chwili. Nie widziałem nikogo z nich, ale Tommy wołał o pomoc kilka razy. Nie potrafię powiedzied, z której strony. Głos dzieciaka brzmiał marnie, drżał i był zniekształcony we mgle, ale leżał cicho i nie panikował. - Masz na imię Pete, tak? Pete Granger? - spytał Matt. - Tak, proszę pana. - Dobra, ześlizgnę się koło ciebie i zobaczę, czy uda mi się zlokalizowad Danny’ego i Tommy’ego. Nie ruszaj się. Mgła niedługo odejdzie, a w drodze jest Jonas z ekipą Tłumaczenie: aksela

178

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

ratunkową. Jeśli się poruszysz, ześlesz na dół resztę tych skał na resztę i mnie. Rozumiesz? - Tak, proszę pana. - Będę z powrotem tak szybko, jak będę mógł - Matt spojrzał w stronę domu na klifie, gdzie rodzina Drake’ów żyła od ponad stu lat. Potrzebował współczesnych kobiet, by popracowały ze swoją magią nad usunięciem mgły tak, żeby mógł mied chod pozór szansy, aby uratowad swojego brata i Tommy’ego oraz zabrad Jacksona i Pete w bezpieczne miejsce. - Dalej, kochanie - wyszeptał, mając nadzieję, że wirujące chmury zabiorą do niej jego głos. - Zrób to dla mnie. Posprzątaj ten bałagan. Jakby mogły usłyszed jego słowa, siedem sióstr Drake przeniosło się razem na mur obronny i stanęło twarzami do morza. Libby i Sarah obie otaczały ramionami Elle, by wspierad ją, gdy stały w centrum wirującej mgły. Sarah spojrzała w górę na niebo, potem na mącące chmury, zbierające się nad Sea Haven i z powrotem na siostry. - Zmartwiony duch odczuwa okropny ból i nie wierzy, że istnieje przebaczenie dla jego błędów. Nie może sobie wybaczyd tego, co w jego wierzeniach jest złym osądem. Jestem przekonana, że jego motywem było uratowanie innych od smutku. Wierzy, że poprzez

powstrzymanie

parady

historia

się

nie

powtórzy.

Przeżywa

ten

nieprawdopodobny koszmar cały czas i potrzebuje zdolności, by wybaczyd samemu sobie i odejśd - spojrzała na Kate. - Twoim darem zawsze był głos, Kate. Myślę, że dziennik odnosi się do ciebie. Jeden urodzony, który może przynieśd pokój. Kate mogła myśled tylko o Matt’cie, będącym gdzieś we mgle. Nie chciała byd na mostku zmierzając się z kolejną walką, chciała byd z nim. To był pierwszy raz w życiu, kiedy poczuła się tak oddzielona od sióstr. Wiedziała, że w tym momencie należała do Matthew Granite. Nie miało znaczenia, że była osobą przestrzegającą zasad, a on człowiekiem czynu, kochała go, należała do niego. Jak gdyby czytając jej w myślach, Hannah wzięła ją za rękę i ścisnęła mocno. - Liczy na ciebie, że to zrobisz, Kate. Liczy na nas wszystkie.

Tłumaczenie: aksela

179

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate wzięła uspokajający oddech i pokiwała głową. Odeszła na krok od Hannah, wiedząc, że będzie potrzebowała przestrzeni. Mierząc się z małym miasteczkiem atakowanym przez mgłę, Kate zaczęła lekko czarowad. Pytanie, nie więcej, lekki zarzut, który dało się usłyszed. Jej głos był niesiony przez najmniejszą bryzę, gdy Hannah stanęła na przeciw morza i uniosła ręce, kierując wiatrem, jak orkiestrą. Za Kate, Joley i Abbey zaczęły śpiewad, miękką melodię miłości i pokoju, zgrywając się z niesamowitym głosem Kate tak, że stworzyły symfonię nadziei. Moc zaczęła samoistnie budowad wiatr na niebie ponad głowami. Błyskawica rozcięła wirujące chmury. Kate mówiła o przebaczeniu, bezwarunkowej miłości. O miłości rodzinnej, która pokonuje czas. Kiwnęła palcem i zachęcała. Błagała o wysłuchanie. - Dotknęłaś go - oznajmiła Elle. - Zwalcza wołanie. Jest zdeterminowany, żeby powstrzymad wypadek od wydarzenia się. Nie ma przeszłego życia czy przyszłego, jak to rozumie, tylko oglądanie swojej żony i dziecka umierających okropną śmiercią wciąż i wciąż, rok po roku - zatoczyła się pod ciężarem jego winy, jego straty. Kate nie zawahała się. Matt był tam gdzieś we mgle i czuła, jak próbuje jej sięgnąd, jak na nią liczył. I wiedziała, że jest w niebezpieczeostwie. Rozmawiała z miejscowymi ludźmi nadchodzącymi razem, reprezentując każdy pogląd. Ze starszych i młodych każdy okazywał ten sam szacunek. Rozmawiała o miejscu, gdzie była prawdziwa przystao dla tolerancji. I mówiła o przebaczeniu. O odpuszczeniu. Moc rozprzestrzeniała się z powstającym wiatrem. Ocean podskakiwał w odpowiedzi. Stado wielorybów pokazało się na powierzchni, uderzając ogonami, niemalże zgodnie, jakby tworzyły ogromny wachlarz. Głos Joley rozgrzewało niewinnością, która nie mogła byd zignorowana, nasilał się, wychodząc na prowadzenie, gdy głos Abbey włączył się w pełnej harmonii. Głos Hannah wzywał żywioły, które znała i kochała. Ziemię. Wiatr. Ogieo. Deszcz. Pojawiła się błyskawica. Wiatr wiał. Deszcz padał z chmur. I wciąż wzrastała moc. Jej ręce poruszały się we wdzięcznym wzorze, jakby dyrygowała magicznej symfonii. Kate nęciła ducha swoimi obietnicami pokoju. Odpoczynku. Rodziną czekającą z otwartymi ramionami, kochającą go, nieobwiniającą. Wypadek, nie ręka starożytnego boga złości, który pozwolił jego ukochanym uczestniczyd w czymś innym. Po prostu Tłumaczenie: aksela

180

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

nieszczęśliwy wypadek. Joley śpiewała o Bożym Narodzeniu, przeszłym, obecnym i przyszłym. O mieście rozdysponowanym wszystkim członkom świętującym razem na różne sposoby. O świętach dla starożytnych bogów i uroczystości dla tych, którzy nie wierzą. Dwa głosy mieszały się w jednej piosence, w jednej opowieści tkając zwartą kreację by doprowadzid zbłąkaną duszę do domu. Abby wzniosła na koocu głos, wzywając tych zagubionych do powitania ukochanych. Gdy mogła szkicowad prawdę, mówiła prawdę. Dodała do swojego głosu złożonośd, obiecując pokój i odpoczynek oraz sen ostateczny w ramionach tych, których kochało się najbardziej. - Nadchodzi. Zaczyna wierzyd, chce spróbowad - powiedziała Elle. - Waha się, ale jest kompletnie zmęczony i wizja zobaczenia żony oraz dziecka i odpoczynku w ich ramionach jest nie do powstrzymania. Libby uniosła ręce razem z Hannah, posyłając obietnicę uzdrowienia nie ciała, lecz umysłu i duszy. Dodała swoją moc do siły wiatru oraz uleczającą energię do łagodnego spokoju Kate. Wiatr rósł w siłę, wiejąc z siłą małego sztormu przedzierając się przez Sea Haven, zaganiając mgłę, prowadząc ją w stronę morza. W stronę domu na klifie i siedmiu kobiet, które stały na murze obronnym ręka w rękę. Damskie głosy niosły niebywałą siłę przez powietrze, ląd i morze. Wzmacniały wiatr. Wzywały. Obiecywały. Prowadziły. A mgła odpowiadała. Gęste szare opary zwróciły się w stronę morza, dryfując z początku niechętnie, wicie mgły poruszały się z wahaniem i obawą. Głosy wzrastały w siłę. Wiatr zwiewał mgłę. Elle dotarła do Kate. - Teraz, Kate. Idź do niego. Kate nigdy nie przestała mówid swoim czarującym głosem, ale zamknęła oczy i ostrożnie weszła w świat cieni. Był tam. Wysoki, wymizerowany mężczyzna przytłoczony smutkiem. Spojrzał na nią i potrząsnął smutno głową. Wyciągnęła do niego rękę. Za nią Elle zesztywniała jak paskudna kreatura z błyszczącymi oczami i futrem spojrzała w dół na Kate z nienawiścią. Jak wąż, istota chwiała się, wiła i syczała, jakby było żywe, chcąc dostad się do jej siostry. Elle poruszyła ich, utrzymując Tłumaczenie: aksela

181

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

ich z powrotem czystą siłą jej mocy, dając Kate czas potrzebny do zwabienia do niej Abrama. Kate opowiedziała historię o miłości mężczyzny do swojej żony i dzieci. Mężczyzny, który podjął odważną decyzję, by wystąpid przeciw temu, co wszyscy uważali za rozsądne i pozwolił swojej rodzinie uczestniczyd w paradzie organizowanej, by zjednoczyd ludzi. Mówiła o śmiechu, zabawie i jego dumie z rodziny, gdy ich oglądał. I zdarzył się okropny wypadek. Świeczki i sucha słoma, ciężkie deski spadające na dół. Mężczyzna oglądający śmierd bliskich. Wina i horror. Potrzeba obwinienia kogoś, żeby obwinił jego. Joley i Abbey śpiewały cicho, głos kobiety i dziecka wzywał tego, kogo kochali, by do nich dołączył. Kate użyła czystości swojego głosu, srebrnego tonu by przyciągnąd go bliżej. Kobieta i dziecko oczekiwały. Kochając. Tęskniąc za nim. Jego jedyną pracą było dołączenie do nich, wybaczenie sobie. Nie było nikogo do uratowania poza nim. Kate trzymała ręce wyciągnięte i wskazujące za nim. Chmury ciemnoszarej mgły odpływały na bok. Odwrócił się, żeby zobaczyd tam cienie. Kobiety i dziecka. Czekające w pewnej odległości. Rozległ się ostry krzyk mewy. Mgły uderzały o klif, wznosiły się wysoko i pieniły. Błyskawica przeszyła chmury, rozdzielając je w samym centrum mgły. Błysk wzniósł cienie, wyrzucając Kate ze świata z powrotem do rzeczywistości. Wylądowała ciężko na mokrej powierzchni mostka, między siostrami. Libby trzymała ją blisko. - Nic ci nie jest. Wszystko jest już w porządku. Zrobiłaś to, Kate. Dałaś mu spokój powiedziała Sarah. - My to zrobiłyśmy - poprawiła ją Kate z bladym uśmiechem. Usiadły razem, zbyt zmęczone, żeby się poruszyd, deszcz spływał po nich. Sarah odwróciła głowę, by zmierzyd odległośd od drzwi. - Damon będzie tu z herbatą, ale nie sądzę, żeby mógł nas wnieśd do środka. Elle zawiesiła się na Abbey. - Kogo obchodzi przeniesienie się do środka? Chcę po prostu tu leżed i patrzed w niebo.

Tłumaczenie: aksela

182

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Chcę wiedzied, że Matt jest bezpieczny i że udało mu się dotrzed do Danny’ego powiedziała Kate. - Kiedy przyjdzie Damon, powiedzcie mu, żeby zadzwonił do Jonasa. Matt umknął ostrożnie na dół stromej skarpy, unikając skał dopóki nie stało się to niemożliwe, by iśd dalej. Nie miał wyboru, musiał przejśd nad nimi. - Jestem Tommy, nie Kate - zawołał słabo głos po jego prawej. Aż do tego momentu Matt nie zdawał sobie sprawy, że szeptał jej mię wciąż i wciąż jak modlitwę. Spojrzał w niebo, poczuł wiatr na twarzy i kilka pierwszych kropel prawdziwego deszczu. Poczuł moc i energię trzeszczące w powietrzu wokół niego. - Dziękuję, Katie, jesteś niesamowita - powiedział żarliwie, mając to na myśli. Mgła zaczęła byd na tyle rzadsza, że widział chłopca leżącego przed nim. - Jesteś ranny? - Nie wydaje mi się. Chociaż nie wiem, co się stało. W jednej minucie spadałem z płotu i toczyłem się, w następnej Danny mnie popchnął. Obudziłem się kilka minut temu i kiedy próbowałem się poruszyd, usunąłem kilka skał. Nie wiedziałem, gdzie ktoś był, więc pomyślałem, że lepiej będzie zaczekad aż nadejdzie pomoc. Matt wciąż leżał płasko, szukając ostrożnie Danny’ego. Wiatr wiał przez kanion i przesunął się nagle, wracając w stronę rzeki. Dostrzegł brata z odległości kilku jardów. Danny leżał twarzą do ziemi na klifie nad brzegiem wody, częściowo pokryty gruzami. Nie ruszał się. Puls łomotał w skroniach Matta. Przemógł się, by podejśd najpierw do chłopca i zbadad go jako pierwszego. - Będzie z tobą dobrze. Po prostu zostao tu, dopóki nie sprowadzimy do ciebie pomocy. Pójdę sprawdzid Danny’ego. Wziął głęboki wdech i zawołał w stronę szczytu: - Donna? Jest już Jonas? - Jest w drodze z ekipą ratowniczą - odkrzyknęła. - Toruję sobie drogę do Danny’ego. Pozostali są żywi. Jackson wygląda najgorzej. Może mied wstrząśnienie mózgu. Całe zbocze jest niestabilne. Powiedz im, żeby byli ostrożni, poruszając się na górze, dopóki nie wyciągnę Danny’ego ze strefy lawin.

Tłumaczenie: aksela

183

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt poklepał nastolatka i rozpoczął okropnie powolną drogę przez skały. Najmniejszy kamyk mógł przynieśd ogromną burzę głazów na jego brata. Posuwał się cal za calem przez gruzy dopóki nie dotarł do strony Danny’ego. Danny był niebezpiecznie wyważony na skraju skarpy. Właściwie to skały uratowały mu życie, utrzymując go przy ziemi. Matt był bardzo delikatny w czasie badania brata. Nie mógł znaleźd ani jednej złamanej kości, ale było tam kilka ran, głównie na jego dłoniach. Jego twarz tkwiła w ziemi. Ostrożnie odwrócił głowę Danny’ego, wybierając brud z jego ust. Danny zakaszlał, a skały się ześlizgnęły. Niektóre się przesunęły i spadły do rzeki poniżej. - Nie ruszaj się, Danny, nawet nie kaszl, jeśli możesz - poinstruował go Matt. - Powiedz nam, czego potrzebujesz, Mattt - krzyknął Jonas. - Muszę przemieścid Danny’ego. Kiedy to zrobię, wszystko nad nim spadnie. Musicie wyciągnąd Pete i Jacksona. Kiedy będziecie ich przesuwad, Jonas, nie naruszcie skał. Jeśli wyciągnę Danny’ego teraz jest szansa, że stracimy dwóch. Będę osłaniał brata, ale pracujcie szybko. Matt wiedział, że Jonas nie będzie się z nim sprzeczał. Nie było owy, żeby Matt zostawił młodszego brata wiszącego na krawędzi nad rzeką o szybkim nurcie z lawiną głazów, które na pewno się ześlizgną. Siostry Drake dokonały cudu, usuwając mgłę, ale wciąż trzeba było wykonad niebezpieczną robotę. - Nie zapomnij o mnie - zawołał Tommy. - Wyciągniemy cię - obiecał Jonas. - Wyjdziesz z tego, Danny - powiedział Matt, wycierając więcej brudu z jego poranionej twarzy. - Wynoś się stąd, Matt - Danny ledwo wymówił słowa. - Oddychanie porusza skały. Jeśli pracują na górze, głazy zgniotą nas obu. - Trochę wiary, braciszku, Jonas jest na górze. Jesteś ranny? - A na co to wygląda? Matt usłyszał złowrogi łomot nad sobą. - Nadchodzi - krzyknął Jonas.

Tłumaczenie: aksela

184

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Matt przesunął się wyżej, by osłonid głowę Danny’ego. Położył mu jego ręce na głowie i próbował skurczyd się, gdy skały spadały na dół, pociągając za sobą kolejne. Skały spadały w dół i trafiały do rzeki poniżej. Jeden odbił się od jego łydki i poturlał dalej, poruszając więcej skał, zanim wpadł do wody. - Cholera, bądźcie ostrożni - Matt usłyszał Jasona powarkującego na ekipę ratunkową. - Jeśli nie możecie ruszyd ich bez obsuwania, wyłaźcie stamtąd i pozwólcie to zrobid komuś innemu. Wszystko w porządku tam na dole, Matt? - Nic nam nie jest. Po prostu bądźcie ostrożni - odkrzyknął. - Ważysz więcej niż te skały - poskarżył się Danny. - Zasłużyłeś na to. Przestraszyłeś mnie na śmierd. Złamałeś coś? - Nazywam się Granite. Jesteśmy twardzi. Matt potarł głowę brata nierównym, czułym gestem. Spojrzał w górę. - Mają Jacksona i chłopaków, są na drodze do nas. Kiedy cię poruszymy, Danny, cała strona skarpy się obsunie. Nie będę mógł byd bardzo delikatny, ale nie zamierzam pozwolid, by coś ci się stało. - Po prostu mnie stąd wyciągnij. To nie było łatwe zadanie. Ratownicy poruszali się cal po calu w ich stronę, opracowując skoordynowany plan, by wyciągnąd Danny’ego i wiedząc, że gdy go wyciągną spod sterty skał, spowodują lawinę. Matt został przy bracie, żartując i podnosząc go na duchu. Mężczyzna oczyścił Danny’ego z tylu skał, z ilu mógł, nie powodując przy tym ich obsuwania się. Tylko miękka, wilgotna ziemia uratowały Danny’ego przed okropnym zranieniem czy śmiercią. Jego ciało było wciśnięte głęboko w grunt. Kopali wokół niego strasznie wolno, a zarazem ostrożnie, by nie naruszyd wątpliwej równowagi gruzu nad ich głowami. - Gotowy, Danny? - to Matt chwycił brata ramionami. - Bardziej niż gotowy - w jego oczach był strach, ale mrugnął do starszego brata i zdobył się na słaby uśmiech. Matt nie czekał. Oczyścili tak dużo ziemi, jak się dało na ich drodze na zwale tak, że Matt miał czysty szlak na stromym nasypie, by wyciągnąd szybko Danny’ego z niebezpiecznego miejsca. Użył ogromnej siły, wyciągając brata spod skał i robiąc to Tłumaczenie: aksela

185

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

tak szybko, jak pozwalały na to ludzkie możliwości. Skały natychmiast wpadły do rzeki, wzbudzając lawinę. Gruz powyżej, którego już nic nie podtrzymywało, poturlał się w dół, zamierając ze sobą większą częśd skarpy. Matt osłonił ciało Danny’ego ponownie, czekając aż zniknie gruz. Danny próbował wstad, ale jego brat przytrzymał go na dole. - Sprawiłeś, że przyszedłem tu na dół i bawiłem się z tobą babkami z błota, możesz po prostu wejśd na nosze i pozwolid medykom cię zabrad do szpitala na badania. - Nic mi nie jest - zaprotestował Danny, gdy przypięli go do noszy. - Czuję się jak idiota - powiedział. - To dobrze, Danny. Jesteś idiotą - Matt zajął pozycję przy jego głowie przy noszach i pomógł nieśd go przez stromy nasyp. Wciąż byli ostrożni, zmartwieni niestabilnymi warunkami, ale zdołali wyciągnąd go na górę bez przeszkód. Danny protestował bardziej, gdy umieszczali go w ambulansie, ale nikt nie zwracał na niego uwagi. Matt wskoczył za nim, trzymając rękę na ramieniu brata. Trwał tak, dopóki lekarze nie oznajmili, że Danny jest posiniaczony, ale nic mu nie będzie, wówczas Matt zostawił go, by sprawdzid, co z Jacksonem i nastolatkami. Gdy wracał do domu na klifie, był zmęczony i jedyne, czego chciał, to przytulid Kate. Siostry Drake były rozciągnięte na każdym krześle w salonie, blade i wymizerowane, ale witające go z szerokimi uśmiechami. Matt przyciągnął Kate do siebie, przytulając ją blisko do siebie. Wszystko czego pragnął to zabrad ją z sobą do domu, tam gdzie przynależała. Wyglądała na wycieoczoną, potrzebującą gorącego posiłku i dwóch lub trzech dni snu. Kate chwyciła go kurczowo, unosząc twarz do pocałunku, tuląc się do niego. - Słyszałam, że zdarzył się wypadek na brzegu rzeki - przywitała się. - Ze wszystkimi jest w porządku. Są w szoku, ale nic im nie będzie. Wpadł tu Jonas? Potrząsnęła głową. - Inez zadzwoniła do mnie, żeby sprawdzid, czy nikomu nic się nie stało. Wiedziała, że musiałyśmy wyczyścid mgłę i że będziemy wykooczone. Powiedziała Tłumaczenie: aksela

186

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

nam, co się stało. Jackson jest w szpitalu, ale dwaj chłopcy zostali wyleczeni i zwolnieni. Powiedziała, że Jackson wyjdzie z tego - jej uśmiech był powolny, ale promienny. - Mam wrażenie, że będzie okropnym pacjentem. - Jakoś wydaje mi się, że masz rację. Danny także został wyleczony i zwolniony. Ma siniaki od stóp do głów, ale nie ma ani jednej większej rany - w głosie Matta zabrzmiał entuzjazm. - Ma nadzieję, że Inez zaktualizuje jego rolę do przyszłorocznej parady w związku z jego, cytuję, „bohaterstwem”. To było dośd niebezpieczne, Kate. Dziękuję za wszystko, co zrobiłaś. - Wszystkie to zrobiłyśmy. Nigdy nie dałabym rady bez sióstr. Tak się cieszę, że twojemu bratu nic się nie stało. Parada po prostu nie byłaby taka sama bez niego w jego corocznej roli pasterza. A mówiąc o paradzie... - urwała, a jej siostry wybuchnęły śmiechem. Matt przechylił podejrzliwie głowę. Zaczynał poznawad siostry Drake i ich śmiech zwiastował dla niego kłopoty. Był tego pewny. - Inez przysłała kostium, jaki zrobiła dla trzeciego mędrca. Dla króla - powiedziała pogodnie Kate. - Zapytała, czy mógłbyś wejśd w tą rolę w ostatniej chwili i, oczywiście, Inez była tak zmartwiona, że powiedziałyśmy, że jesteśmy pewne, że będziesz chciał pomóc. Zesztywniał. - Prędzej usmażę się na oleju. - Aktorstwo jest wrodzone w twojej rodzinie - zauważyła. Uniósł rękę. - Nie możecie na mnie patrzed tymi oczami, gdy jesteście słabe i zmęczone, to nie fair. - Wiem, Matthew - powiedziała. - Próbuję tego nie robid, ale Inez jest tak dobrą przyjaciółką, że nie mogłam znieśd, gdy była taka przygnębiona. Parada jest ważna dla miasteczka po tych wszystkich wypadkach. Musimy odzyskad naszą pewnośd. - I ja muszę byd w paradzie, żeby miasteczko mogło to zrobid? - uniósł sceptycznie brew.

Tłumaczenie: aksela

187

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Wszystko, co musisz zrobid, to przejśd przez miasteczko. Nic specjalnego, nic strasznego. Nie masz nic przeciwko, prawda? - Czy chęd usmażenia się na oleju w zamian za to brzmi, jakbym chciał to robid? Schowała twarz w jego piersi. Przywarła ustami do jego skóry. Mruczenie wydobyło się głęboko z jego gardła i zamienił się w jęk. - Mogę zobaczyd jak moje życie będzie wyglądało. Zrobię to. Ten jeden raz. Nigdy więcej. - Dziękuję – pocałowała go ponownie. – Chcę po prostu wrócid do domu z tobą i usnąd w twoich ramionach – powiedziała, nie dbając o to, czy jej rodzina to usłyszy. – Chodźmy do domu, Matthew. Matt pocałował ją łagodnie, jej usta, jej szyję, unosząc jej dłonie do swoich ust, kiedy uniesienie przetoczyło się przez niego. Powiedziała: chodźmy do domu. Uniósł ją z łatwością. - Dobrze się o nią zaopiekuję – obiecał jej rodzinie. Sarah przytaknęła. - Jesteśmy pewne, że to zrobisz, Matt.

Tłumaczenie: aksela

188

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Rozdział 14 Wszystkie dzieła zakończone, przebaczenie moje, Jak dzielących się miłością nieustannie ludzi dwoje.

- Spóźnimy się – powiedziała Kate, unikając wyciągniętą dłoo Matta. – Obiecaliśmy komitetowi, że będziemy na czas. Nie będziemy uczestniczyd w próbie i wszyscy będą się martwid, czy nie popsujesz sztuki. - Ja nie byłem tym, co się zgodził, abym nosił ten głupio wyglądające ubranie, które Inez zrobiła. Ty się zgodziłaś, żebym to nosił. Czy to moja wina, że zgubili parę gwiazd do ich gorszącego przedstawienia – powolnym krokiem szedł za nią przez dom. Kate zaśmiała się i czmychnęła wokół stołu, stawiając krzesło między nimi. - Ty zawsze widzisz, że ludzie są zamieszani w skandale. Odsunął krzesło z drogi i dalej zapędzał ją w róg. - Jestem bardziej niż chętny, aby spowodowad skandal. Pozwól mi tylko położyd ręce na tobie. - Nie sądzę. Inez prawdopodobnie patrzy na zegarek i stuka stopą. Nie mam zamiaru wysłuchiwad wykładu na temat korzyści płynących z bycia na czas. Załóż swój kostium! - Jestem w moim kostiumie. Który król podróżując za światłem gwiazdy z jednego kraju do drugiego zakłada jedwabny szlafrok z doszytymi szykownymi suwakami? Bardzo wątpię czy usiadłby na wielbłądzie nagi pod tą szatą. Kate złapała się za brzuch, śmiejąc się tak mocno, że ledwie mogła przemknąd pomiędzy nim a ladą. - W jakiś sposób myślę, że Inez może protestowad przy twojej nagości, kiedy będziesz biegał goły w jej królewskich szatach. Natomiast ja jestem zaintrygowana tym pomysłem – cofała się tyłem wzdłuż przedpokoju, wyciągając przed siebie dłoo. – Poważnie, Matthew, ona zgani cię przed całym miastem jeśli się spóźnisz. Była blisko drzwi sypialni. Jego srebrne oczy zalśniły w oczekiwaniu. Tłumaczenie: aksela

189

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Jeśli uważasz, że jest to bardziej poniżające niż noszenie tego cholernego szlafroka, który, na marginesie, jest o dwa rozmiary za mały, ogromnie się mylisz. Myślę, że Bruce miał romans z Sylvią tylko po to, aby tego nie nosid. Przycisnęła dłoo do ust, aby powstrzymad pojawienie się niegodnego chichotu. - Uważam, że wyglądasz w nim osobliwie – miał racje. Wyglądał w tej szacie przezabawnie. Jego ogromne mięście naprężyły materiał, który rozciągnął się mocno na jego szerokich ramionach i plecach. Zamiast sięgad ziemi, szata była do połowy jego łydek, a rozchełstany przód ujawniał… Wybuchnęła śmiechem. – Stwierdzam, że stwarza to ciekawe możliwości. Rozłożył szeroko ramiona i ruszył na nią, używając starego blokowania piłkarskiego. Krzyknęła i odwróciła się, aby uciec, ale złapał ją i przeniósł do łóżka, na które rzucił ją bezceremonialnie. Królewska szata opadła na podłogę. - Jestem królem i domagam się swoich praw. Kate oparła dłoo na jego piersi, aby go odepchnąd. - Nie masz żadnych praw. Inez zawarła z tobą umowę i musisz byd na czas. Chcesz, aby całe miasto na ciebie czekało? - Nie przejmuję się tym – złapał jej nogi, przyszpilając ją do łóżka, powstrzymując przed ucieczką. – Myślę, że każdy powinien na mnie czekad. Odczuwam tę straszliwą potrzebę zerknięcia na twoje piersi. Dlaczego nie odepniesz dla mnie swojej bluzki? - Ona nie ma guzików, o potężny Królu. - Kto się do diabła tym przejmuje – warknął. – Pozbądź się tej bluzki. - Myślę, że ta szata uderzyła ci do głowy – przebiegło przez nią podniecenie, zwinięty żar w jej najgłębszym rdzeniu. Posłusznie podciągnęła bluzkę ponad głowę, obnażając widok jej pełnych piersi wylewających się z białych miseczek stanika. – Czy to jest to, czego szukasz? – przesunęła dłonią wzdłuż skóry, przyciągając jego uwagę na napięte szczyty. Matt sięgnął dłonią, aby rozsunąd zamek jej dżinsów. - Dokładnie to – jego głos był chropowaty, figlarnośd znikała, kiedy pozbywał się szarpnięciami ubrao z jej ciała. Zostawił jej seksowny, mały pas. – Za każdym razem kiedy to widzę, chcę zdjąd to moimi zębami – pzyznał i pochylił sie nad tym zadaniem.

Tłumaczenie: aksela

190

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Kate rozkoszowała się uczuciem jego rąk na jej ciele. Dużych rąk. Zdolnych. Prawie zakrywających jej pośladki, kiedy podniósł jej biodra i podrażnił jej skórę zębami. Tak szybko zatonęła w gorącu, jej ciało zaczerwieniło się i ożywiło, w desperackiej potrzebie. Myśl o świątecznej paradzie zniknęła z jej głowy, zastąpiona znacznie bardziej erotycznymi obrazami. Jego usta były wszędzie, jego język drażnił i taoczył, jego zęby ciągnęły za jedyną barierę pomiędzy nim i jego celem. Poczuła nagłe uwolnienie, kiedy materiał się rozerwał, chłodne powietrze wymieszało się z jej własnym żarem, wówczas jego język zagłębił się głęboko, a ona niemal spadła z łóżka, pozbawiona powietrza w płucach w szaleoczym pośpiechu. Jedynie jego dłonie trzymały ją, otwartą dla niego, kiedy upewniał się, że nie tylko jest dla niego gotowa, ale też jest go spragniona. Śmiejąc się, przesunął swoje ciało ponad jej, mieszcząc się ponad nią i chwycił jej biodra, pociągając je na spotkanie z jego twardym pchnięciem, kiedy ich połączył. - Myślę, że ta królewska szata całkiem nieźle działa – zdołała powiedzied Kate, pomiędzy sapnięciami przyjemności. - Może ją zatrzymam, jeśli daje takie rezultaty – drażnił. Zaczął się poruszad, powolna napaśd na jej zmysły, głębokimi ruchami, które ujawniały pragnienie jej ciała, pragnienie czucia w jaki sposób go powitała. Żar i ogieo. Płomienie lizały jego skórę. – Uwielbiam patrzed na ciebie, kiedy się z tobą kocham – przyznał. W pełni żywiołowy sposób oddawała mu się. Kate uwielbiała sposób w jaki na nią patrzył. Pożądanie w rysach jego twarzy. Głód głęboko w jego oczach. Stal w jego ciele i rozgrzany żar, który sprawiał że stawała w płomieniach, zapalała się i spalała z namiętności. - Uwielbiam się z tobą kochad – powiedziała mu, otaczając ramionami jego szyję, aby przyciągnąd jego twarz do jej. - To dobrze, Katie – jego zęby skubnęły jej brodę, pełną dolną wargę. – ponieważ myślę, że spędzimy dużo czasu właśnie tak. Kate poddała się czystemu piękna jego ciała zanurzającego się głęboko w niej. Ciśnienie wzrastało i wbiła palce w jego ramiona, trzymając się go, kiedy poszybowali idealnie razem. Tłumaczenie: aksela

191

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Leżał na niej, walcząc o oddech, próbując zwolnid bicie serca. - Śmiejesz się – zauważyła. – Powiedziałam ci, że twoja cała rodzina śmieje się ze mnie. - Nic nie mogę na to poradzid, Kate. I śmieję się z siebie. Czuję się jak jeden z tych naiwnych mężczyzn, którzy ciągle biegają z szerokim uśmiechem na twarzy. Mam ochotę uśmiechad się tak zawsze gdy jestem obok ciebie, więc to jest takie idiotyczne. Uśmiech Kate był powolny. Potarła twarz o jego pierś. - Właśnie zaczynam sobie uświadamiad, ile dla ciebie znaczę, Matthew. Pocałował ją łagodnie, jego ręce otoczyły jej twarz. - Uwielbiam cię. Z jakiego innego powodu założyłbym tą straszną szatę przed całym miastem? Kate wyglądała na zadowoloną. - I wiesz, o czym będę myśled, kiedy będziesz szedł wzdłuż ulic, wyglądając seksownie i dostojnie? - Powiem ci o czym powinnaś myśled – nabrał głęboko powietrza. – Lepiej myśl: właśnie idzie mężczyzna, z którym mam wziąd ślub. – Złożył pocałunki w kącikach jej ust. – Wyjdź za mnie, Kate. Spędź ze mną resztę życia. Spojrzała na ukochaną twarz. Jej palce przemknęły przez jego włosy w czułej pieszczocie. - Nie wspinam się po górach i nie pływam po morzach, Matthew. Siedzę w kącie i czytam książki. Nie jestem tak całkiem odważna. Musisz byd bardzo pewny, że to mnie chcesz. - Bardziej niż czegokolwiek na świecie, Kate. Ty. Z tobą mam wszystko. - Cóż, zgaduję, że ta królewska szata przynosi szczęście – ucałowała go w gardło, brodę. Odnalazła jego usta swoimi i wlała cały żar, ogieo i obietnice w ten pocałunek. Odpowiedział tak, jak wiedziała że to zrobi, jego ręce owinęły się wokół niej ciasno, jego ciało ożywiło się, twardniejąc i pogrubiając w niej. Kochał się z nią wolno, bez pośpiechu, jak gdyby mieli mnóstwo czasu i całe miasto na nich nie czekało. Zrobił to w pełni. Kate czuła się jak najważniejszą osoba na świecie. I najszczęśliwszą.

Tłumaczenie: aksela

192

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Leżeli w łóżku z poplątanymi rękami i nogami, walcząc o oddech. Poruszyła głową, aby na niego spojrzed. - Myślę, że powinieneś częściej zakładad tą szatę, Matthew. Prychnął w drwienie i spojrzał na swój zegarek. - Kate! Jesteśmy spóźnieni. - Powiedziałam ci, że się spóźnimy. - Nie tak spóźnieni, wstrzymujemy paradę – pospiesznie zeskoczył z niej, rozglądając się za ubraniami. Kate śmiała się z niego przez całą drogę do parku, gdzie członkowie produkcji się zgromadzili. Złapał Kate za rękę i przebiegł przez trawnik do pawilonu. - Gdzie byłeś? - Inez zażądała odpowiedzi, wskazując na ogromny tłum zgromadzony wzdłuż ulic. - Wszyscy na ciebie czekaliśmy. - I - dodał Danny - nie odbierałeś telefonu - potrząsnął głową z rękami na biodrach, gdacząc jak stara kura. - Nawet nie przebrałeś się w ten uroczy kostium, który zrobiła dla Ciebie Inez. Co robiłeś? - poruszył brwiami w stronę Kate. - Dobrze się czujesz, Danny? - spytała Kate. Poczochrał czule jej włosy. - W porządku, ale nie mów Trudy, traktuje mnie jak dziecko. A mama jest jeszcze gorsza. Inez o mało nie tupnęła. - Dlaczego się spóźniłeś? - Przez Kate - odpowiedział jej Matt, a cała zainteresowana grupa aktorów ścisnęła się, żeby zobaczyd fajerwerki, gdy Inez ganiła Matta. Matt wymienił długi, powolny uśmiech z Kate, kiedy grzecznie słuchał Inez. - Wierzę mu - powiedział Jonas. - Wiesz, jakie są siostry Drake. Samej laleczce schodzi trzy godziny, żeby przygotowad się na cokolwiek. Zbierz je wszystkie razem, a zejdzie kilka dni. Kate rzuciła piorunujące spojrzenie byłym komandosom i wzięła Hannah za rękę. - Dlaczego nie bierzesz w tym roku udziału, Jonas? - spytała słodko. - Inez, nie obiecał tego rok temu? Mogę przysiąc, że Sarah powiedziała mi, że Jonas naprawdę chciał zagrad główną rolę. Tłumaczenie: aksela

193

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Lubi się wyróżniad - przyznała Hannah, uśmiechając się do Inez. - Jeśli nie zaproponujesz mu udziału, nie będzie współpracował. Znasz Jonasa. Musi byd gwiazdą. Inez zwróciła się do szeryfa. - Dlaczego nie zgłosiłeś się w tym roku? - Ja się nie zgłaszałem - zauważył Matt. - Nie mamy czasu na tą kłótnię - powiedział Jonas, spoglądając gniewnie na Kate. - Ruch będzie cofnięty stąd do piekła i z powrotem. Przenieś paradę na drogę, Inez, albo będziemy musieli je zakooczyd. Inez zaczęła powarkiwad rozkazami jak musztrujący sierżant. Hannah szturchnęła Jonasa. - Nie wyglądaj na takiego zadowolonego z siebie. Zapiszę twoje nazwisko przy roli osła w następnym roku. Jestem pewna, że Inez wymyśli ci odpowiedni kostium. Rozmyślnie szeryf naparł na nią, tak blisko, że jej ciało było dociśnięte do niego. - To świetnie, laleczko, tak długo jak będziesz na mnie jeździła – wyszeptał słowa do jej ucha, następnie wycofał się dumnie. Wiatr pognał nad nim i posłał jego kapelusz w stronę rzeki. Spojrzał za siebie i uśmiechnął się szeroko. - Masz strasznie zły humor, Hannah. Wesołych świąt. Matt próbował uczepid się Kate, ale został stanowczo odciągnięty do tyłu i zmuszony do założenia satynowego kostiumu. Robił co mógł, żeby nie zauważyd, jak pozostali aktorzy zasłaniali uśmiechy dłoomi, gdy spoglądali na niego i że Inez i Donna wyglądały na przerażone. Ulice były wypełnione mieszkaocami miasta od najstarszych do najmłodszych. Pojawiła się nawet Sylvia z jedną stroną twarzy pokrytą czerwoną wysypką. Parada się rozpoczęła, a Matt został siłą zmuszony do wytrzymania mozolnego marszu przez ulice, gdzie każdy mógł zobaczyd dziwną kreację Inez. Dwóch królów szło przed nim. Myślał, że wyglądali jakoś śmiesznie w szatach z atłasu, ale jeśli zmrużył oczy, mógł użyd słowa królewski. Przeklinając fakt, że jego kostium wyglądał na bardziej damski szlafrok niż szatę króla, Matt pomyślał, że minie wiecznośd nim Tłumaczenie: aksela

194

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

przejdą przez miasto, gdy każdy fałszował, aż w koocu zobaczy główny plac. Gorzej, nie mógł powstrzymad się od głupawego uśmieszku pojawiającego się na jego twarzy. Po prostu nie mógł zniknąd, i wiedział, że musiał wyglądad jakby podobało mu się paradowanie przez miasteczko w damskim szlafroku. Wiedział, że Kate i jej siostry znalazły miejsce koło zbudowanych stajni, żeby na niego zaczekad i miał na nie oko. Pozwolił sobie na westchnienie ulgi, kiedy wreszcie je dostrzegł. - Wyglądasz naprawdę dobrze w tej satynowej szacie, brachu - poświadczył Danny, szturchając brata zakrzywionym koocem laski. - Zamknij się, Danny, albo kopnę cię w tyłek - zagroził mu półgębkiem Matt. Jego oczy były zapatrzone prosto przed siebie, gdy z trudem posuwał się naprzód jak stracony mężczyzna, niosący swój dar - kadzidło na białej satynowej poduszce przed sobą. Kłócił się, że królowie nie mieli białych satynowych poduszek, na których nieśli brzydko pachnące rzeczy, ale nie słuchała go ani jedna osoba, a jego protesty zostały zbojkotowane przez groźne spojrzenie Inez. Patrzył przed siebie, nie oglądając się na machający tłum, gdy maszerował stoicko naprzód w stronę głównego placu z głupim uśmieszkiem na twarzy. Danny zagwizdał na niego. - Ta szata sprawia, że twój tyłek jest całkiem nieźle wystawiony na pokaz, Matt – raz jeszcze poklepał go laską w stwarzającą problemy cześd anatomii Matta. - Mam nadzieję, że masz polisę na życie - powiedział Matt swoim najgroźniejszym tonem. Zrobił błąd spoglądając w górę, by zmierzyd odległośd do placu. Wiedział, że cały czas będzie cierpiał z powodu upokorzenia. Kate stała tam razem z siostrami. Każda z nich miała szeroki uśmiech na twarzy. Matt zabawiał się pomysłem rzucenia kadzidła pod ich stopy i przerzuceniem Kate przez ramię, jak Neandertalczyk, za jakiego go mieli. Zatrzymałby szatę, mogła się jeszcze przydad. Danny szturchnął go ponownie. - Idź prosto, szczeniaku - drażnił się z nim. Wściekłe spojrzenie Matta zatrzymało się na Starym Marsie. Stał trochę daleko, oglądając paradę z ciekawym wyrazem twarzy, czymś pomiędzy wstydem a szokiem. Było oczywiste, że podzielał opinię Matta na temat idiotycznych szat. Stary mężczyzna Tłumaczenie: aksela

195

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

wychwycił jego wzrok, odczytał ból na twarzy Matta i zbliżył się do współczucia. Podszedł do Matta. - Zmusiła cię do tego, prawda? - spytał Mars. - Cholerna racja. W innym wypadku nie byłbym wkopany w te przedstawienie odpowiedział Matt, mając nadzieję, że zacznie się ruszad. Mars pokiwał głową, jakby zrozumiał całkowicie nieszczęście Matta i wycofał się ze skrzyżowanymi ramionami. Za nim, Danny zaczął swoją mantrę. - Nie mów tego. Nie mów tego. Nie mów tego - spojrzał nerwowo na starego mężczyznę, gdy zbliżał się do niego. - Wesołych świąt - Matt odwrócił się z radosnym uśmiechem - wesołych świąt, panie Mars - powiedział wesoło. Groźne spojrzenie przemknęło przez twarz Starego Marsa. Jego wyraziste brwi połączyły się w prostą, cienką linię. Wydał pojedynczy dźwięk zdegustowania i splunął na ziemię. Staruszek ofiarował jeszcze swojego corocznego kopniaka w goleo Danny’ego i cofnął się, mamrocząc coś o pomidorach. Danny zawył i podskoczył, przytrzymując zranioną goleo. Laska zawirowała w szerokim kole tak, że uczestnicy musieli zepsud ustawienie i uciec dla bezpieczeostwa. Matt wciąż szedł prosto do Inez z gniewnym wyrazem twarzy. Kate spotkała go w stajni, unosząc twarz do pocałunku, kiedy Inez podążyła za Dannym, obdarzając go swoim corocznym wykładem na temat zachowania. - Razem, Katie – powiedział Matt, trzymając ją blisko. – Stwierdzam, że to była bardzo satysfakcjonująca parada.

Tłumaczenie: aksela

196

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

Epilog - Tak więc, twoje życzenie się spełniło? - spytała Sarah. Matt sięgnął, by wziąd od niej śnieżną kulę, obracając ją wciąż i wciąż w dłoniach. Spojrzał przez pokój na Kate. Jego Kate. Płomienie podskakiwały i taoczyły w kominku. Siostry Drake dekorowały żywą choinkę, którą kupiły na Boże Narodzenie. Następnego dnia zasadziłyby ją w swojej posiadłości obok wielu drzew, które znaczyły uciekający czas. Dom pachniał cedrem, sosną, cynamonem i przyprawami. Jagodowe świeczki zdobiły półkę na kominkiem, a aromat świeżo upieczonych ciasteczek napływał z kuchni. Jonas pojawił się w drzwiach kuchni. Czerwony i zielony lukier pokrywał jego twarz i palce, a fartuch ubrania. - Nikt nie spytał mnie, czy moje życzenie się spełniło - pożalił się. - Jesteś takim dzieckiem, Jonas - poinformowała go Joley z lekkim pociągnięciem nosem. Złapała za paski fartucha i z powrotem je zaciągnęła. - Byłeś tym, kto powiedział, że nie ma nic do pieczenia ciasteczek i że powinnyśmy wypróbowad nasze ręce, robiąc to w tradycyjny sposób. Jonas uciekł i wbiegł z powrotem do salonu. - Ty! Ty! - zaprotestował. - Kobiety pieką ciasteczka. To jest to, co robią. Siedzą w domu, wyglądając ładnie i podają swoim mężczyznom talerz z ciasteczkami i drinka, kiedy wracają do domu. Jonas wyszczerzył się złośliwie do kobiet. Matt jękną i zakrył twarz dłoomi, spoglądając przez palce. Właśnie poczuł moc poruszającą się w powietrzu. Zasłony się poruszyły. Włosy stanęły. Trzeszczenie elektryczności pstrykało i skwierczało. Płomienie na świeczkach i w kominku podskakiwały i taoczyły. Jonas patrzył na siostry, oczywiście oczekując odwetu. Nadszedł zza niego. Mały zbiornik z rybami uniósł się w powietrze i wylał częśd zawartości na głowę Jonasa. Woda obmyła mu głowę. Zesztywniał, ale nie odwrócił się, ani nie próbował tego wytrzed.

Tłumaczenie: aksela

197

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Chciałem tylko powiedzied, że to są święta - powiedział. - I wy wszystkie właśnie wróciłyście z kościoła. Joley usiadła przy stojącym, perfekcyjnie stonowanym pianinie. - I wszystkie czujemy się pełne miłości i dobroci, Jonas. Właśnie dlatego nie pływasz teraz w morzu z rekinami. Zagrad coś radosnego? - Oh, zagraj, Joley - Hannah zachęciła szelmowsko. - Czuję się bardzo radosna. - Będziesz się czuła - wymamrotał Jonas. Wziął ręcznik, który podała mu Libby i wytarł twarz i włosy. Hannah posłała mu całusa. - Matt nie odpowiedział na moje pytanie - trwała przy swoim Sarah. -

Kula

działa

tylko

dla

rodziny

-

powiedziała

Abbey.

Muzyka nagłośniła się, wypełniając każdy zakamarek domu radością. Matt usłyszał dźwięk kobiecego śmiechu i poczuł, jak serce mu odpowiada. Kate wyszła zza choinki, trzymając w ręce ozdobę. Poruszała się z gracją i elegancją, jego doskonała Kate. Czując ciężar jego spojrzenia, spojrzała na niego przez pokój i uśmiechnęła się. - Tak, to prawda, Abbey - powiedziała Sarah. - To działa tylko dla rodziny. Matt. Czy kula spełniła ci życzenie? Odchrząknął. - Tak. Zapewnienie pojawiło się chrapliwym tonem. Palce Joley zatrzymały się na pianinie. Odwróciła się do niego. Libby położyła swoją dłoo na Hannah. Abbey otoczyła ramieniem Elle. Wszystkie siostry Drake spoglądały na Matta. Siostry Kate. Magiczne czarownice z Sea Haven. Pomyślał, że raczej dobrze pasuje. - Czego sobie życzyłeś, Matthew? - spytała Sarah. Usiadła na udzie Damona, obejmując jego szyję ramionami. - Życzyłem sobie Katie, oczywiście - przyznał szczerze. Kate podeszła do niego, nachylając się, żeby go pocałowad. - Ja życzyłam sobie ciebie - wyszeptała głośno. - Więc to małe pudełko z biżuterią w kieszeni twojej kurtki coś znaczy? - spytała Elle. Tłumaczenie: aksela

198

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Znaczy, że Kate powiedziała tak - odparł Matt. Wierzył, że jego uśmiech był odpowiedni na jego twarzy. Jonas potrząsnął głową, wciąż ociekając z wody. - Zmusiłeś ją, żeby powiedziała tak, życząc sobie tego od śnieżnej kuli? - Tak wyszło - powiedział Matt. - Ale powiedziały, że to działa tylko dla rodziny. Zgaduję, że wiedziało, że Katie należy do mnie. - Naprawdę? To może wszystko wyjaśnid, prawda? - Jonas wpatrywał się kulę, stojącą niewinnie na półce. - Rodzina, co? Cóż, jestem rodziną odkąd pamiętam. Zbiorowe westchnienie wydobyło się z siedmiu sióstr Drake, gdy Jonas sięgnął po kulę. - Nie! Jonas, nie dotykaj jej - Hannah brzmiała na przerażoną. - Nie możesz, Jonas - powiedziała Sarah. Jego dłoo zawisła nad nią. Matt mógł przysiąc, że usłyszał głośne bicie serca w nagłej ciszy. Jonas podniósł kulę. Niemal natychmiast ożyła, malutkie światła na choince się rozjaśniły, mgła zaczęła wirowad. - Jonas, odłóż to w tej chwili i odsuo się od tego - ostrzegła Joley. - Nie możesz bawid się z rzeczami w tym domu -dodała Elle. - Mogą byd niebezpieczne. - Jonas - powiedziała Abbey - to nie jest śmieszne. Jonas odwrócił się w stronę kobiet, jego ręce z roztargnieniem tuliły kulę. - Nie powinniście gotowad dla nas obiadu? Jackson będzie tu lada chwila, oczekując pełnej świątecznej strawy, a wszystko, co dostanie to trochę ciasteczek, które upiekłem - gdy mówił, jego wzrok spoczywał na Hannah. Przez cały czas jego dłoo pocierała kulę, jakby mógł obudzid dżina. - Nie ośmielisz się wypowiedzied życzenia, Jonasie Harringtonie - syknęła Hannah. Przy okazji odsunęła się od niego o krok. - Przepraszam za pojemnik z rybami. I za głupi kapelusz. Po prostu odłóż kulę i oczyśd umysł. Nazwiemy to remisem. - Widzisz to, Matt? - spytał Jonas, wyraźnie igrając z Hannah. - To się nazywa moc. Tłumaczenie: aksela

199

Feehan Christine – Twilight Before Christmas

- Nie na długo - powiedziała Kate. Wyciągnęła dłonie po kulę. - Odłóż to i przestao dręczyd Hannah. Jesteśmy zdolne do podania ci wątroby smoka na obiad. - W porządku - zgodził się Jonas. Spojrzał w kulę. - Jest z całą pewnością piękna. Zamiast oddad jej ją, wpatrywał się nią dłuższą chwilę. Mgła wirowała w gorączce, zacierając dom, dopóki jedyne lampki na choince się paliły, potem powoli ustąpiła, pozostawiając kulę czystą i wygaszając lampki. Dopiero wtedy oddał ją Kate. Nastała długa cisza. Jonas wyszczerzył się do nich. - Drażnię się. Wszyscy wzięliście to tak na serio - szturchnął Matta. - Nie jestem marzycielem, tak jak mój przyjaciel tutaj. Nie pozwoliłbym, żeby kula decydowała o moim przeznaczeniu. Chodźcie, trzeba wstawid tego indyka. Kate oddała Mattowi pocałunek i patrzyła, jak idzie do kuchni z Damonem i Jonasem. Dołączyła do sióstr, tak jak co roku, otaczając drzewko, łącząc się w kółko za pomocą dłoni. Światła nad nimi zgasły, pozostawiając cienie z migoczących świeczek i lampek choinkowych. Poczuła znajomą moc biegnącą w górę i w dół jej ramion. Przebiegającą przez nią. Poczuła drobne nici tkaniny mocy, która je splatała. Energia przepływała z jednej na drugą. Matt stał w drzwiach z Damonem, Jonasem i Jacksonem, który wszedł przez kuchnię i patrzyli na siedem kobiet stojących ręka w rękę wokół choinki. Kobiety wyglądały pięknie i magicznie, z głowami odchylonymi do tyłu i iskrami skaczącymi wokół nich, niczym miniaturowe fajerwerki. Jonas szturchnął go. - Witaj w świecie sióstr Drake, Matt. Wesołych świąt. Matt nie mógł sobie wyobrazid lepszych.

Tłumaczenie: aksela

200