gramatyka j. ang - notatki

SPIS TREŚCI: 1.

LICZBA POJEDYNCZA I MNOGA RZECZOWNIKÓW W JĘZYKU ANGIELSKIM

3

2. ZNACZENIE I ZAKRES UŻYCIA PRZEDIMKÓW OKREŚLONYCH „A” I „-AN” ORAZ OKREŚLONEGO „THE”.

5

3.

STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKÓW

8

4.

UŻYCIE ZAIMKÓW NIEOKREŚLONYCH I KONSTRUKCJA THER IS, THER ARE.

10

5.

CZAS PRESENT CONTINUS

11

6.

CZAS PRESENT SIMPLE

14

7. CZAS PRESENT PERFECT.

16

8.

CZAS PRESENT PERFECT CONTINUES

16

9.

CZAS PAST SIMPLE (II KOLUMNA)

17

10.

CZAS PAST CONTINIUES

17

11.

CZAS PAST PERFECT.

18

12.

CZAS PAST PERFECT CONTINUES.

18

13.

CZAS FUTURE SIMPLE

19

14.

CZAS FUTURE CONTINUES

19

15.

CZAS FUTURE PERFECT

19

16.

CZAS FUTURE PERFECT CONTIUES

20

17.

CZASOWNIK MODALNY CAN

20

18.

CZASOWNIKI MODALNE MAY AND MIGHT

21

19.

CZASOWNIK MODALNY COULD

22

20.

CZASOWNIKI MODALNE MUST I HAVE TO

23

21.

CZASOWNIK MODALNY SHOULD

23

22.

PIERWSZY TRYB WARUNKOWY

24

23.

DRUGI TRYB WARUNKOWY.

24

24.

TRZECI TRYB WARUNKOWY.

24

25.

CZWARTY TRYB WARUNKOWY (MIESZANY)

25

26.

MOWA ZALEŻNA.

26

27.

CZASOWNIK DARE (OŚMIELAĆ SIĘ COŚ ROBIĆ)

29

28.

CZASOWNIK NEED

29

29.

STRONA BIERNA

29

30.

CZASOWNIKI MODALNE W STRONIE BIERNEJ

30

31.

WISH SENTENS

30

str. 2

1. Liczba pojedyncza i mnoga rzeczowników w języku angielskim Liczbę mnogą tworzymy dodając końcówkę „-s”, jeżeli rzeczownik w liczbie pojedynczej zakończony jest na spółgłoskę. Natomiast, jeżeli rzeczownik kończy się na „-s; -ss; -sh; -ch; - x; o” liczbę mnogą tworzymy dodając końcówkę „-es”. Jeżeli natomiast rzeczownik jest zakończony na „-y” to w większości wypadków „-y” zamieniamy na „-i” i dodajemy końcówkę „-es”. A book – books A bus – buses A mass – masses A bush – bushes A brunch – brunches A fox – foxes A tomato – tomatoes A baby – babies A lady – ladies Wyjątki: A boy – boys A key – keys A way – ways A play – plays

Jeżeli rzeczowniki w liczbie pojedynczej są zakończone na “-f” to w liczbie mnogiej “-f” zamieniamy na “-v” i dodajemy końcówkę “-es”. A half – halves A calf – calves A wolf – wolves Wyjątki: A roof – roofs

str. 3

Rzeczowniki takie jak „sheep, fish, swine” mają zasadniczo tylko formę liczy pojedynczej. Regularną liczbę mnogą tworzą wówczas, kiedy jest dokładanie określona ilość gatunków. Jedna owca – one sheep Dwie owce – two sheep’s Cztery ryby – four fishes Dużo świń – many swine Kilka owiec – few sheep

Rzeczowniki oznaczające miarę lub liczbę sztuk takie jak „dozen, pair, score” mają tylko liczbę pojedynczą. Liczbę mnogą tworzy się z nimi przez dodatnie przedimka „of” i końcówki liczby mnogiej do rzeczownika z nim występującego. Jeden tuzin jajek – a dozen of eggs Trzy tuziny butelek – three dozen of bottles Kilka par rękawiczek – few pair of gloves

Rzeczowniki złożone tworzą liczbę mnogą w ten sposób, że najważniejszy znaczeniowo element uzyskuje końcówkę liczby mnogiej. Jeżeli zaś w rzeczowniku złożonym pojawi się słowo „man” lub „woman” oznaczające człowieka to wówczas obydwie części tego rzeczownika przekształcamy na liczbę mnogą. A: I.

A sister-in-law A brother-in-law A mother-in-law

sisters-in-law brothers-in-law mother-in-law

II.

A stepmother – stepmothers A bookshop – bookshops

III.

A railway carriage – railway carriages An old car – old cars

B: A manservant – menservants

str. 4

A woman writer – women writers

Wyjątki: Man of war – okręt wojenny WYJĄTKI: A man – men A woman – women A child – children A tooth – teeth A feet – foot

Nie zawsze końcówka „-s” świadczy o liczbie mnogiej rzeczownika. Końcówkę tą w liczbie pojedynczej mają następujące rzeczowniki: news, means, works (fabryka w potocznym znaczeniu), barracks (koszary) oraz nazwy niektórych nauk: mathematics, physics, phonetics, nazwy niektórych gier np.: tennis, billiards, nazwy niektórych chorób np.: influences (grypa), measles (febra) łącznie z tymi rzeczownikami stosujemy zawsze orzeczenie w liczbie pojedynczej.

Mam dzisiaj dwie lekcje matematyki. I`ve Got two lessons of mathematics today.

Niektóre rzeczowniki typu: advice (rada), news, information, furniture, mają tylko formę liczby pojedynczej. Stosujemy łącznie z nimi rzeczownik piece lub item, co pozwala wprowadzić pojęcie liczby mnogiej.

Jedna rada – a piece of ad vice Dwie rady – two pieces of advice Kilka informacji – few pieces of information Jeden mebel furniture

2. Znaczenie i zakres użycia przedimków określonych „a” i „-an” oraz określonego „the”.

str. 5

Przedimka określonego „a” używamy z rzeczownikami w liczbie pojedynczej, jeżeli wyraz zaczyna się na spółgłoskę a przedimka „-an”, jeżeli rzeczownik zaczyna się na spółgłoskę i jest on pierwszy raz użyty w zdaniu. Przedimka określonego „the” używamy wówczas, gdy rzeczownik został wymieniony po raz drugi lub wielokrotnym zdaniu i jest on bliżej wskazany. Rodzajnik określony „the” używany jest:  Przed rzeczownikami, które są określone z racji bycia jedynymi w jakimś miejscu, np.: w przyrodzie, w kraju, okolicy, mieście, instytucji, itp.: the moon, the sun, the country, the seasaith, the headmaster, the cathedral;  Przed rzeczownikami abstrakcyjnymi, określonymi przydawką dopełniaczową „of”: the history of sport, the introduction of laser technology, the results of our research, the rest of his life;  Rzeczowniki odczasownikowe z końcówką „-ing” odnoszące się do konkretnego zdarzenia: the opening of the new cinema, the shooting In Bridge Street;  Przed nazwami mediów i rodzajów sztuki: the radio, the press, the theatre, the opera – wyjątkiem jest rodzajnik zerowy przed television;  Gdy mówimy o grze na instrumentach muzycznych: the violin, the piano, the guitar;  Przed numerami stuleci: the 12th century;  Przed określeniem dziesięcioleci: in the (19s) 20s ( w latach dwudziestych)  W wielu wyrażeniach ze słowem „wrong”: dial the wrong number, go the wrong way, fall into the wrong hands, be the wrong man for the job, the wrong man to do it. Przed nazwami sprawowanych funkcji i urzędów używamy rodzajnika the: the President of Brazil, the pope, the king, the Prime Minister. Jeżeli jednak taka nazwa towarzyszy nazwisku lub imieniu konkretnej osoby, używamy jej, jako tytułu bez rodzajnika: Pope John Paul II, President Regan, General Patton. Rodzajnika „the” nie używa się w zdaniach typu: He was elected President In 1982. W geografii oraz innych nazwach własnych rodzajnik „the” poprzedza nazwy:  Mórz i oceanów: the Atlantic, the North Sea;  Łańcuchów górskich: the Alps, jednak pojedyncze szczyty na ogół nie mają rodzajnika: Mount Everest;  Rzek i kanałów: the Thames, the River Nile, the English Channel;  Grup wysp: the Hawaii Islands, the Hebrides;  Krajów, które zawierają w sobie określenie ustroju typu: republic, union, kingdom etc.: the UK, the Soviet Union  Narodowości, jeśli jest mowa o narodzie, a nie grupie jednostek: the Russians, the Poles i mimo iż jest to przykład klasyfikowania używamy „the” zamiast rodzajnika zerowego;  The Netherlands, the Hawaii;  Większości hoteli, kin, teatrów, muzeów, galerii: the Park Hotel, The Apollo Theatre, the National Gallery  Konkretnych rodzin – używamy wówczas nazwisk w liczbie mnogiej: the Browns, the Ashes;

str. 6

Nie używamy rodzajnika przez nazwami:  Ulic, placów, alei itp.: Park Lane  Kontynentów i ich części, pojedynczych wysp, jezior: Southeast, Asia, Scandinavia, Greenland;  Buckingham Palace, Windsor Castle;  Parliament jeśli dotyczy parlamentu Wielkiej Brytanii; mówiąc o innych parlamentach używamy „the”;  Świąt: Christmas, Easter, Thanksgiving; Żadnego rodzajnika nie używamy przed nazwami instytucji np.: at school, in hospital, at university; miejsc np.: in town, by sea itd. Środków transportu i komunikacji: by bus, by taxi itd., jeżeli nie są dokładnie wskazane. Żadnego rodzajnika nie używamy również przed następującymi wyrażeniami przyimkowymi: at night, after midnight, for breakfast, on foot, by hand, in front of, in top of itd.

a/an w znaczeniu one rodzajnik „a/an” może mieć znaczenie zbliżone do „one”. Dlatego stosujemy go w określeniach jednostek miary dotyczących czasu, ceny, prędkości itp.: half an hour, a quarter past two, one and a half metres, sixty pence a kilo, a hundred kilometres an hour, once a day, twice a month itd.

Bez rodzajnika „the” Nie używamy rodzajnika w wielu wyrażeniach przyimkowych, zawierających nazwy instytucji, miejsc, środków transportu i komunikacji itp. gdy chodzi o ich główne przeznaczenie czy wykorzystanie: school, university, college, class, church, prison, jail, hospital, work, home, town, sea, haven, hell, paradise, car, bus, coach, taxi, plane, train, boat, letter, fax, radio phone. Children learn it at school. She wants to go to university. He came out of hospital after six weeks. Why is the in prison? We usually meet after church, The best garage in town. He went to sea as a young boy. They`ve been at sea for a month.

str. 7

By radio or by phone. W każdym z powyższych przykładów rzeczownik bez rodzajnika nie oznacza konkretnego miejsca czy przedmiotu, a raczej sposób lub czas zrobienia czegoś albo czyjś status. Natomiast, jeżeli wskazujemy na konkretne miejsca czy przedmioty, używamy rodzajnika. They were married in church. (mają ślub w kościele) They were married in the parish church (wskazanie konkretnego miejsca) I couldn`t reach you by phone (sposób), because the phone (konkretny telefon) went dead. He came by taxi about 20 minutes later than planned. He said “Hurry up. The taxi is waiting” Oprócz tego jest wiele innych wyrażeń przyimkowych, w których nie używa się rodzajnika np.: at night, by day, after midnight, for breakfast, after lunch, on foot, by hand, on top of, in front of, arm in arm, side by side, from top to bottom, day after day etc.

3. Stopniowanie przymiotników Przymiotniki jednosylabowe stopniujemy w ten sposób, że do stopnia wyższego dodajemy końcówkę „-er” a do stopnia najwyższego przedimek the i końcówkę „-est”. Jeżeli przymiotnik kończy się na „-y” to „-y” zamieniamy na „-i” i dodajemy mu odpowiednie końcówki. Jeżeli zaś przymiotnik kończy się na samogłoskę przed którą bezpośrednio występuje samogłoska to tę spółgłoskę podwajamy i dodajemy odpowiednią końcówkę. Cold – colder – the coldest Dark – darker – the darkest Pretty – prettier – the prettiest Big – bigger – the biggest

Przymiotniki dwu I więcej sylabowe stopniujemy w ten sposób, że do stopnia wyższego przed przymiotnikiem dodajemy wyraz „more” a w stopniu najwyższym „the most”. Interesting – more interesting – the most interesting

WYJATKI: Good – better – the best bad – worse – the worst

str. 8

little – less – the least, at least (co najmniej)

W języku angielskim są przymiotniki, które mają dwojakie stopniowanie. Należą do nich m.in.: A: I. II.

Old – older – the oldest (tego stopniowania używamy do określania wieku przedmiotów) Old – elder – the eldest ( tego stopniowania używamy do wieku ludzi)

B: I.

II.

Far – farer – the fattest Far – father – the farthest ( tego stopniowania używamy do określania odległości w dosłownym znaczeniu np.: między miejscowościami) Far – further – the furthest (tego stopniowania używamy do określania odległości w czasie i przestrzeni między planetami)

Moja siostra jest starsza niż ty. My sister is older then you. Ten budynek jest najstarszy ze wszystkich. This building is the oldest of all. Warszawa jest dalej niż Gdańsk. Warsaw is farther then Gdańsk. Wenus jest najdalej ze wszystkich planet. Venus is the furthest of all planets.

Much more – znacznie bardziej A little/ a bit – trochę

Ta książka jest znaczenie bardziej interesująca. This book is much more interesting. Ten samochód jest znacznie tańszy. This car is much more cheaper. Ta sukienka jest trochę dłuższa. This dress is a little longer. Łączenie ze stopniowanie przymiotników używamy tzw. Zaimków dzierżawczych. Zaimków tych używamy gdy w zdaniu nie ma rzeczownika.

Zaimki Mój

Osobowe My

Dzierżawcze Mine

str. 9

Twój Jej Jego jego Nasz Wasz Ich

Your Her His Its Our Your their

Yours Hers His its Ours Yours theirs

Mój pokój jest większy niż ich. My room is bigger then theirs.

4. Użycie zaimków nieokreślonych i konstrukcja there is, there are. Do zaimków nieokreślonych zaliczamy:      

Some (jakiś) – używamy go w zdaniach twierdzących Any (żaden) – używamy go w przeczeniach Any (jakiś) – używamy go w pytaniach Many (dużo) – używamy go z rzeczownikami policzalnymi Much (dużo) – używamy go z rzeczownikami niepoliczalnymi Few (mało, trochę) – używamy go z rzeczownikami policzalnymi, jeżeli coś znajduje się w wystarczającej ilości  A few (mało, trochę) – używamy go z rzeczownikami policzalnymi wówczas jeżeli coś znajduje się w śladowej ilości  Little ( mało) – używamy z rzeczownikami nie policzalnymi jeżeli coś znajduje się w wystarczającej ilości  A little ( mało) – używamy do rzeczowników nie policzalnych jeżeli coś znajduje się w śladowej ilości.

Jeżeli chcemy powiedzieć, że ktoś lub coś gdzieś się znajduje używamy łącznie z tymi zaimkami konstrukcję „there is” do liczby pojedynczej, „there are” do liczby mnogiej. Jeżeli czegoś nie ma: „there isn`t, there aren`t”, jeżeli zadajemy pytanie to „is there, are there”. Wprowadzamy również pytania typu: How much + is there do rzeczowników nie policzalnych How many + are there do policzalnych

Określenia miejsc: in, on, under, over, in front of, behind, in top of, next to, near, opposite, in the middle of, in the end, at the end, below itd. Są jakieś słodycze na talerzu. There are some sweets on the plate. Jest jakaś woda w butelce. There is some water in the bottle.

str. 10

Nie ma żadnych książek na półce. There aren`t any books on the shelf. There are no books on the shelf. Nie ma żadnej lemoniady w szklance. There isn`t any lemonade in the glass. There is no lemonade. Jak dużo dzieci jest w klasie? How many children are there in the classroom? Jak dużo mąki jest w pudełku? How much flour is there in the box? I`ve got little bread. I`ve got a little bread.

Another (inny, kolejny, następny) stosowany jest z rzeczownikami liczby pojedynczej. Other (inne, następne, kolejne) używamy z rzeczownikami w liczbie mnogiej. Jedynym wyjątkiem jest złożenie „any other” co znaczy „jakikolwiek inny, jakakolwiek inna” i z tym założeniem występuje z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej. „The other” znaczy „ci inni, te inne” stosujemy go zawsze z rzeczownikami w liczbie mnogiej. „the others” znaczy „ci, tamci, tamte” stosujemy go wówczas gdy w zdaniu nie ma rzeczownika. „every” znaczy każdy, odnosi się on do nieokreślonego podmiotu z ogromnego zbioru tych podmiotów łącznie z tym zaimkiem i z jego złożeniami typu: everybody, everyone, everything, everywhere, stosujemy zawsze orzeczenia w liczbie pojedynczej. „each of” znaczy każdy z, i odnosi się do konkretnie wskazanej grupy lub konkretnego podmiotu łącznie z tym zaimkiem używamy również orzeczenia w liczbie pojedynczej. Przynieś mi inną książkę. Bring me another book. Daj mi inne kwiaty. Give me other flowers. Podaj mi jakikolwiek inny powód twojego wyjazdu. Give me any other reason your leaving. Zaimki Mój Twój Jemu Jej Jego Nasz Wasz im

Osobowe w dopełnieniu My Our Him Her its Our Your them

Zwrotne Myself Yourself Himself Herself Itself Ourselves Yourselves themselves

5. Czas Present Continues

str. 11

Czas teraźniejszy prosty ciągły, który mówi nam o tym, że jakaś czynność lub sytuacja dzieją się na naszych oczach lub zachodzą w danym momencie w teraźniejszości. Czas ten służy również do określenia planów na bliską przyszłość, jeżeli w tym celu zostały podjęte jakieś kroki. Na formę tego czasu składa się „odmiana czasownika to be + czasownik główny z końcówką –ing”. Przeczenia tworzymy dodając do „to be not + czasownik z końcówką – ing”. Pytania tworzymy przez przestawienia. Charakterystycznymi określeniami do czasu są: now, today, at the moment, at present, to night, this evening, this morning, still. Ona teraz czyta gazetę. She is reading a news paper now. Moi rodzice w tej chwili pracują w ogrodzie. My parents are working in the garden at the moment. Czy ty dzisiaj idziesz do kina? Are you going to the cinema today?

Istnieją w języku angielskim czasowniki, które nie tworzą czasów continues czyli nie mają końcówki „-ing”. Należą do nich: Adore – uwielbiać Agree – zgadzać się Appear – wdawać się Apple – mieć zastosowanie Astonish – zadziwić By – być Believe – wierzyć Belong to – należeć concern – dotyczyć consist of – składać contain – zawierać cost – kosztować depend on – zależeć od desire – życzyć sobie detest – nie cierpieć dislike – nie lubić doubt – wątpić

str. 12

equal - równy feel – czuć fit – pasować forg et – zapomnieć forgive – wybaczyć guess – sądzić hate – nienawidzić have – mieć, posiadać hear – słyszeć hope – mieć nadzieję imagine – wyobrażać sobie impress – wywierać wrażenie include – zawierać obejmować intend – zamierzać involve – pociągnąć za sobą know – wiedzieć lack – odczuwać brak like – lubić love – kochać matter – znaczyć mean – znaczyć measure – mieć pewien rozmiar mind – zważyć na coś need – potrzebować notice – zauważyć owe – być dłużnym own – posiadać perceive – postrzegać

str. 13

please – sprawić przyjemność possess – posiadać prefer – woleć presuppose – zakładać z góry recall – pozostawać remember – pamiętać require – wymagać resemble – być podobnym satisfy – zaspokajać see – widzieć seem – wydawać się smell – mieć zapach sound – brzmieć surprise – wystarczać suit - zaspokajać suppose – przypuszczać surprise – zaskakiwać taste – mieć smak tend – skłaniać think – sądzić understand – rozumieć value – cenić want – chcieć weight – ważyć wish – życzyć sobie

6. Czas Present Simple Jest to czas teraźniejszy prosty, który mówi nam o tym, że jakaś czynność lub sytuacja mają miejsce w ogóle i powtarzają się mniej lub bardziej regularnie.

str. 14

Cechą charakterystyczną tego czasu jest dodanie końcówki „-s” do formy czasownika w 3 osobie liczby pojedynczej. Pytania w 3 osobie zadajemy przez does a czasownik nie ma żadnej końcówki. Przeczenia tworzymy przez doesn`t i czasownik również nie ma żadnej końcówki. W pozostałych osobach pytania zadajemy przez „do” a przeczenia przez „don`t”. charakterystycznymi określeniami do tego czasu są następujące przysłówki częstotliwości: sometimes, often, usually, never (w zdaniu z never nie tworzymy żadnego przeczenia w 3 osobie liczby pojedynczej dodajemy końcówkę „-s”), seldom, rarely, once a year, twice a month, three times a week, every year, every day itd. 1. Czas ten stosujemy we wszelkiego rodzaju przysłowiach, definicjach kiedy mówimy o prawach natury. Na złodzieju czapka gore. – If the cap fits, wear it. 2. Czasu tego używamy we wszelkiego typu instrukcjach nawet wówczas jeżeli chcemy komuś coś objaśnić jak się coś robi. - podnieś słuchawkę - wykręć numer - poczekaj aż ktoś odbierze telefon - pick up the receiver - dial the number - wait for somebody to answer the phone. 3. Czasu tego używamy do określania przyszłości odnośnie stanów lub zjawisk, które są już stałe, a które następują zawsze po sobie (dni tygodnia, miesiące, pory roku, pory dnia, godz., urodziny). Jutro będzie sobota. Toworrow is Saturday. Po grudniu jest styczeń. January is after December. 4. Czasu tego używamy wówczas również wówczas kiedy cytujemy coś, bądź kogoś. Używamy wówczas czasownika „to say”, który zmienia znaczenie i tłumaczy się go jako pisze lub jest napisane. Ciocia pisze, że wkrótce nas odwiedzi. An aunt says that she will visit us soon. 5. czasu tego używamy wówczas również kiedy mówimy o czymś nieodwołalnym Mój pociąg odjeżdża o 15:55. My train leave at five to three. 6. Czasu tego używamy w nagłówkach gazetowych jeżeli chcemy podkreślić aktualność jakiegoś wydarzenia, które miało miejsce w przeszłości. Premier Wielkiej Brytanii odwiedził Niemcy. The Prime Minister of Great Britain visits Germany.

str. 15

7. W czasie present simple tworzymy tzw. pytania o podmiot. Zadajemy je za pomocą dwóch pytajników „what, who”. W tego typu pytaniach nie występuje czasownik posiłkowy does ani do, a czasownik ma zawsze końcówkę „-s”. Kto czyta te wiersze? Who reads these poems? Co sprawia że jesteś szczęśliwa? What makes you happy?

7. Czas Present Perfect. Jest to czas teraźniejszy niedokonany, który mówi nam o tym, że jakaś czynność rozpoczęła się w przyszłości i nie wiadomo kiedy, i nie została zakończona. Skutki tej czynności najczęściej są widoczne w teraźniejszości. Na formę tego czasu składa się czasownik posiłkowy „have + czasownik z 3 kolumny”, a w trzeciej osobie liczby pojedynczej czasownik posiłkowy „has + czasownik z 3 kolumny”. Przeczenia tworzymy przez „Haven`t, hasn`t + czasownik z 3 kolumny”, pytania przez przestawienie. Charakterystycznymi określeniami do tego czasu są:  Already (już i stosujemy go w zadaniach twierdzących po czasowniku posiłkowym have lub has)  Yet (jeszcze nie; używamy go do zdań przeczących na końcu zdania)  Yet (już; używamy go w pytaniach na końcu zdania)  Never (nigdy; używamy go w zdaniach przeczących po czasowniku have lub has)  Ever (kiedyś; kiedykolwiek, używamy go w pytaniach o podmiocie)  Lately (ostatnio, używamy go w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających na końcu zdania) Innymi określeniami w tym czasie są: so far, till, until, today, this morning, this evening, at the beginning, all my life, all my childhood. W tym czasie wyróżniamy tzw. dwa przedziały czasowe: 1. Tzw. Przedział określony; możemy tutaj podać datę, miesiąc lub dzień zdarzenia. Określeniem do tego przedziału jest since ( od kiedy) jeżeli po since wystąpi zdanie, w którym mówimy o czynności lub stanie, który można połączyć z datą to jest ono zawsze wyrażone w past simple. 2. Tzw. Przedział czasowy nieokreślony. Podajemy tutaj zawsze w przybliżeniu czas, w którym miało miejsce jakieś wydarzenie, wówczas używamy określenia for. On już napisał ten list. He has already written this letter. Oni właśnie wyszli. They have just left.

8. Czas Present Perfect Continues

Jest to czas teraźniejszy niedokonany ciągły, który mówi nam o tym, że jakaś czynność rozpoczęła się w przeszłości i trwa do chwili obecnej i może zakończyć się w przyszłości. Na formę tego czasu

str. 16

składa się w 3 osobie liczby pojedynczej czasownik posiłkowy has + been + czasownik główny z końcówką –ing. Czas ten występuje najczęściej z czasem Present Perfect. Charakterystycznymi określeniami tego czasu są since i for. Ona czytała książkę od rana. She has been reading a book since morning. Oni uczą się matematyki of kilu godzin i już nauczyli się kilku definicji. They have been learning mathematics for a few hours and they had already learned few definitions.

9. Czas Past Simple (II kolumna) Jest to czas przeszły prosty, który mówi nam o tym, że jakaś czynność miała miejsce w przeszłości i w przeszłości się zakończyła. Wiemy również, kiedy to nastąpiło. Na formę tego czasu składają się w zdaniach twierdzących czasowniki z końcówką „-ed” bądź też w przypadku czasowników nieregularnych – czasowniki z II kolumny. Pytania zadajemy za pomocą czasownika did a czasownik główny pozostaje w formie podstawowej. Przeczenia tworzymy przez didn`t + czasownik w formie podstawowej. Odmiana czasownika to be w czasie przeszłym to was w 1 i 3 osobie liczby pojedynczej i were w 2 osobie liczby pojedynczej i w pozostałych osobach liczby mnogiej. Przeczenia tworzymy przez wasn`t i weren`t, a pytania zawsze zaczynamy od tego czasownika. Charakterystycznym określeniami do tego czasu są: yesterday, a long time ago, ones (stosowane na końcu zdania), last year, last week, a few days ago, a few weeks ago, once upon a time, when, oraz określeniami typu as a teacher.

1. Czasu tego używamy wówczas gdy coś miało miejsce w określonej przeszłości Ona wczoraj zrobiła pizzę na obiad. She made pizza for dinner yesterday. 2. Czasu tego używamy również jeżeli czynności nastąpiły po sobie bezpośrednio w przeszłości. Ona weszła do domu, zamknęła drzwi i zdjęła płaszcz. She entered the house, closed the door and took off the coat. 3. Czasu past simple używamy po następujących wyrażeniach: „it`s time, it`s high time, if only, a wish (żałuję że nie, życzyłabym sobie) - jeżeli czynności dotyczą czasu teraźniejszego lub przyszłego. Już czas żebyś poszedł spać. It`s time you went to bed. Już najwyższy czas, żebyśmy zaczęli przygotowywać się do matury. It`s high time we started to prepare for Matura exam.

10. Czas Past Continues Jest to czas przeszły ciągły, który mówi nam o tym, że jakaś czynność miała miejsce w przeszłości w danym momencie lub wypełniała jakiś okres czasu. Czas ten stosujemy wówczas, gdy dwie czynności zachodzą jednocześnie w przeszłości, wówczas spójnikiem jest najczęściej „while” lub

str. 17

„as” (obydwa te spójniki znaczą: podczas gdy, w czasie gdy). Innymi określeniami są „still” oraz „all day, all evening, all time itd.”. Na formę tego czasu składa się w I i III osobie liczby pojedynczej czasownik was + czasownik główny z końcówką –ing. W pozostałych osobach czasownik were + czasownik z końcówką – ing. Przeczenie tworzymy przez wasn`t, weren`t + czasownik z końcówką –ing. A pytania przez przestawienie. Czas ten występuje najczęściej z czasem past simple. Kiedy byliśmy we Francji cały dzień bawiliśmy się na plaży. When we were in France we were playing on the beach all day. Podczas gdy moja siostra nakrywała do stołu ja przygotowywałem kolację. While/ As my sister was laying the table I was preparing supper.

11. Czas Past Perfect. Jest to czas przeszły, który mówi nam o tym, że jakaś czynność rozpoczęła się w przeszłości zanim zaczęła się inna czynność. Na formę tego czasu składa się czasownik posiłkowy had + czasownik główny z 3 kolumny. Przeczenia tworzymy hadn`t + czasownik z główny z 3 kolumny, pytania przez przestawienie. Charakterystycznymi określeniami do tego czasu są: after, before, as soon as, by the time oraz when. Czas ten najczęściej występuje z czasem past simple lub z czasem past perfect continues. Jak tylko wróciłam do domy zadzwoniłam do niego. As soon as I had came back home I phoned him. Nie mogliśmy otworzyć drzwi, ponieważ zgubiliśmy klucze. We couldn`t open the door, because we had lost our keys.

12. Czas Past Perfect Continues. Czas ten stosujemy wówczas, gdy chcemy powiedzieć, że jakaś czynność trwała pewien czas zanim rozpoczęła się inna czynność w przeszłości lub trwała do momentu rozpoczęcia tej drugiej czynności. Na formę tego czasu składa się czasownik posiłkowy had been + czasownik z końcówką –ing. Przeczenie tworzymy przez hadn`t been + czasownik z końcówką –ing, a pytania przez przestawienie. Czas ten występuje z czasem past simple i past perfect. Najczęściej spotykane określenia to since i for. On powiedział, że uczył się od śniadania. He told that He had been learning since breakfast. On powiedział, że jego żona gotowała obiad zanim on wrócił do domu. He told that his wife had been cooking dinner before he had came back home.

str. 18

13. Czas Future Simple Jest to czas przyszły prosty, który mówi o naszych planach na daleką przyszłość. Na formę tego czasu składa się will + czasownik w formie podstawowej. Przeczenie tworzymy przez won`t + czasownik w formie podstawowej, pytania przez przestawienie. Charakterystycznymi określeniami są: tomorrow, next day, next year oraz określenia typu np.: in six years` time (w ciągu 6 lat). Ja pojadę do Hiszpanii w następnym roku. I will go to Spain nest year. On nie zda tego egzaminu w ciągu kilku dni. He won`t pass this exam in a few weeks` time.

14. Czas Future Continues Jest to czas przyszły ciągły, który mówi nam o tym, że jakaś czynność będzie trwała w danym momencie przyszłości. Na formę tego czasu składa się czasownik will be + czasownik z końcówką –ing, przeczenie won`t be + czasownik z końcówką –ing, a pytania przez przestawienie. Określenia charakterystyczne dla tego czasu to: this time tomorrow, at the same time + określenia z czasu future simple. Ja odrobię lekcje później. I`ll do my homework later. Ja będę odrabiać lekcję później. I`ll be doing my homework later. Wyrażenie “to be going to” znaczy mieć zamiar coś zrobić. Używamy tego wyrażenia wówczas, gdy nasze palny są już dosyć sprecyzowane. Przeczenie od tego wyrażenia to „to be not going to”, a pytania przez przestawienie. Określenia są takie, jak w present continues i we wszystkich czasach futer. On ma zamiar kupić ten dom. He is going to buy this house. Oni mieli zamiar wyjechać. They were going to leave. Czy ty masz zamiar studiować? Are you going to study? Czy on miał zamiar zadzwonić do was? Was he going to ring you up?

15. Czas Future Perfect

Jest to czas przyszły, który określa nam jakiś stan lub czynność, która dopiero będzie miała kiedyś miejsce, ale mówimy o niej z perspektywy teraźniejszości. Na formę tego czasu składa się czasownik will have + czasownik główny z 3 kolumny. Przeczenie to won`t have + czasownik z 3 kolumny. Pytanie przez przestawienie. Charakterystycznymi określeniami są: before, tomorrow afternoon, by Thursday, by winter, by next year. Do wtorku ja skończę pisać moją powieść. I will have finished to write my novel by Thursday.

str. 19

16. Czas Future Perfect Continues

Czasu tego używamy dla wyrażenia czynności, która rozpoczęła się przed określonym momentem w przyszłości i będzie trwała nadal. Na formę tego czasu składa się czasownik will have been + czasownik z końcówką –ing, przeczenia tworzymy przez won`t have been + czasownik z końcówką -ing. Pytania przez przestawienie. Określenia charakterystyczne to „by the end of” (do końca) stosowane z reguły na początku zdania „since i for” stosowane na końcu zdania. Do końca grudnia minie pięć lat jak pracuję w szkole. By the end of December I will have been working at school for five years.

17. Czasownik modalny CAN Jest to czasownik modalny, który nie ma żadnych końcówek nie tworzy żadnych czasów, sam ulega przestawieniu w pytaniach a przeczenia od can to can`t. 1. Can znaczy móc, potrafić i w tym znaczeniu informuje nas o możliwościach indywidualnych danej osoby. Czasownik ten w znaczeniu móc, potrafić możemy zastąpić wyrażeniem „to be able to” to znaczy być w stanie coś zrobić. Wyrażenie to występuje we wszystkich czasach, w formie przeczącej dodaje się do to be not + able to, a pytania przez przestawienia. Mój syn potrafi śpiewać. My son can sing. Mój syn jest w stanie zaśpiewać tę piosenkę. My son is able to sing that song. 2. Za pomocą can możemy prosić o pozwolenie na zrobienie czegoś, tego pozwolenia udzielić bądź odmówić. W tym znaczeniu can jest podobne do wyrażenia „to be allowed to” co znaczy, że wolno jest coś komuś zrobić. Czy mogę wyjść dziś wieczorem? Can I go out tonight? Yes, you can. No, you can`t. Mojej córce jest wolno wyjść dziś wieczorem. My daughter is allowed to go out tonight. She is allowed to go out. (z wyrażeniem to be allowed to używamy zawsze zaimków osobowych: I, you, he, she, it, they, you we) 3. Za pomocą czasownika can możemy tworzyć zdania czysto teoretyczne. Wówczas najczęściej can występuje w złożeniu z czasownikiem be. Ta sukienka może być bardzo droga. This dress can be very expensive.

Czasownik can daje nam dwie możliwości mówienia o nie możności czegoś: a) w teraźniejszości:

str. 20

Dopiero jadłeś nie możesz być głodny. You have just eaten. You can`t be hungry. Jeżeli czynność dotyczy teraźniejszości to po can`t używamy czasownika w formie odstawnej. b) W przeszłości Ten film był okropny. Nie mogłam zostać tam dłużej. This film was terrible. I can`t stayed there longer. Jeżeli czynność dotyczy przeszłości to po can`t stosujemy konstrukcję have + czasownik z 3 kolumny. Istnieje wyrażenie „can`t help + czasownik z końcówką –ing” znaczy ono nie móc powstrzymać się od robienia czegoś I can`t help drinking a strong coffee.

18. Czasowniki modalne MAY and MIGHT Obydwa czasowniki znaczą móc i stosowane są do pytań grzecznościowych wymiennie z can. Czy mogę zapalić. May I smoke. Czy mógłbym pana o coś zapytać. Might I ask you something. Za pomocą may i might możemy wyrazić przypuszczenia. W zależności od tego czy dotyczy ono czasu teraźniejszego, przyszłego lub przeszłego stosujemy inny czasownik. Przypuszczenie wyraża się przez perhaps i maybe. Może ona znaj jej adres. She may/ might know her address. Być może ona zna jej adres. Maybe/ Perhaps she knows her address

Jeżeli czynność dotyczy czasu teraźniejszego to po may i might stosujemy formę podstawową czasownika a po perhaps i maybe czas future simple. Może oni zrobią to jutro. They may/ might do it tomorrow. Perhaps/ Maybe they will do it tomorrow.

Jeżeli czynność dotyczy czasu przyszłego to po may i might stosujemy formę podstawową czasownika a po perhaps i maybe future simple lub present continues. Może oni pracują. They may/ might be working.

str. 21

Perhaps/ Maybe they are working (will be working). Jeżeli czynność dotyczy bliskiej przyszłości to may i might stosujemy złożenie be + czasownik z końcówką –ing., a po perhaps i maybe czas teraźniejszy ciągły albo czas przyszły ciągły. Może on powiedział jej o tym wczoraj. He may/ might have told her about it yesterday. Perhaps/ Maybe he told Her about it yesterday. Jeżeli czynność dotyczy czasy przeszłego to po may i might stosujemy konstrukcję have + czasownik z 3 kolumny a po perhaps i maybe czas past simple.

19. Czasownik modalny COULD Jest to czasownik modalny który podobnie jak can nie ma żadnych końcówek, nie tworzy żadnych czasów. Przeczenie to couldn`t, a w pytaniach sam ulega przestawieniu. 1. Could informuje nas o czyichś przeszłych umiejętnościach lub o tym co ktoś umiałby lub potrafił zrobić. Przeczenie couldn`t, pytania przez przestawienie. Potrafiłem rysować, kiedy byłem młodszy. I could Draw when I was younger. Moja córka była w stanie pływać cały dzień. My daughter was able to swim all day.

2. Za pomocą could użytego w pytaniu możemy tworzyć tzw. Pytania grzecznościowe, a użytego w zdaniu twierdzącym możemy informować o zezwoleniu na robienie czegoś jeżeli zezwolenie to było wydane w ogóle a nie jednorazowo. W tym znaczeniu could jest wymienne z wyrażeniem was, were allowed to. Czy mógłbyś wyświadczyć ni przysługę? Could you do me a favour? Ja mogłam jeść mnóstwo słodyczy, kiedy byłam małym dzieckiem. I could eat a lot of sweets when I was small child. 3. Za pomocą could możemy również mówić o tym, że ktoś coś mógł zrobić w przeszłości a tego nie zrobił. Stosujemy wówczas tzw. Past modal czyli konstrukcję could have + czasownik główny z 3 kolumny. Moja mama mogła robić mnóstwo interesujących rzeczy zanim wyszła za mąż. My mother could have done a lot of interesting things before she Got married. 4. Konstrukcja couldn`t have + czasownik z 3 kolumny informuje nas o nie możliwości czego ale w sensie pozytywnym czyli, że zaistniały wszystkie okoliczności w przeszłości, które spełniały nasze oczekiwania.. Jestem bardzo zadowolona, ponieważ nie mogłam kupić ładniejszej sukienki. I`m very glad because I couldn`t have bought a nicer dress.

str. 22

20. Czasowniki modalne MUST i HAVE TO

Czasownik „must” występuje tylko w jednej formie twierdzącej i znaczy musieć. Używamy go wówczas gdy ktoś nas zmusza do robienia czegoś. Czasownika „have to” w tym samym znaczeniu używamy wówczas gdy sami z własnej woli musimy coś zrobić lub wymaga tego od nas sytuacja. Czasownik ten ma wszystkie formy i występuje we wszystkich czasach. Czasownik „mustn’t” oznacza on zakaz wykonywania jakichś czynności. Czasownik ten występuje tylko w tej formie i nie jest przeczeniem do „must”, może być wymienny w wyrażeniem „to be not allowed to”. Z czasownikiem must stosujemy zawsze zaimki osobowe.

21. Czasownik modalny SHOULD

Czasownik ten znaczy powinna, powinien itd. Przeczeniem od niego jest shouldn’t. Nie występuje on w żadnych czasach i jest wymienny z czasownikiem oughtn`t to. Różnicą między should i ought to jest to, że po should nie występuje czasownik w bezokoliczniku, a po ought to jest zawsze bezokolicznik. Ona powinna nauczyć się nieregularnych czasowników. She should learn irregular verbs. She ought to learn irregular verbs. My nie powinniśmy tam zostać. We shouldn’t stay there. We oughtn`t stay there.

Jeżeli ktoś powinien był lub nie powinien był robić czegoś w przyszłości stosujemy wówczas konstrukcję should have + czasownik z 3 kolumny lub shouldn`t have + czasownik z 3 kolumny albo ought to have + czasownik z 3 kolumny lub oughtn`t to have + czasownik z 3 kolumny. Jest to tzw. Past modal. On powinien był przeprosić ją za swój zachowanie. He should have apologized her for his behaviour. He ought to have apologized to her for his behaviour. Czasownik should występuje w potocznej angielszczyźnie w pytaniach po why i how i sugeruje wówczas złość, irytację lub niemożność zrozumienia kogoś lub czegoś. Gdzie oni są!

Where are they!

str. 23

Skąd mam wiedzieć. How should I know. Should może występować po następujących wyrażeniach it`s interesting that, it`s surprising that, it`s a pity that, I`m sorry that. Szkoda, że ona nie wygrała tej nagrody. It`s a pity that she should win this reward. Czasownik ten występuje również po wyrażeniach „so that” i „in order that” (po to żeby, ażeby) w zdaniach dotyczących przeszłości. Ona wyjechała wczoraj żeby wypocząć. She went away yesterday in order that sh should rest. Should występuje po wyrażeniach: order that, insisted that, requested that. Dyrektorka zarządziła, żeby wszyscy zostali w szkole. The Headmaster ordered that everybody should stay at school.

22. Pierwszy tryb warunkowy

W tym trybie warunkowy znajdują się zdania, których warunki są możliwe do spełnienia. W tym trybie warunkowym po „if” stosujemy czas present simple a w części głównej czas future simple lub can, may lub tryb rozkazujący. Jeśli dostanę pieniądze kupię nowy samochód. If I Get Money I will by a new car. Jeśli mnie poprosisz mogę to zrobić. If you ask me I can do it.

23. Drugi tryb warunkowy. W II trybie warunkowym znajdują się zdania w których warunki są możliwe do spełnienia choć spełnienie ich jest mało prawdopodobne lub obejmuje zdania w których warunki są niemożliwe do spełnienia, a możemy sobie tylko wyobrazić konsekwencje co nie jest prawdą. Po „if” stosujemy czas past Simple a w części głównej czasownik would + czasownik w formie podstawowej. W części warunkowej może również wystąpić wyrażenie „if I were you” (gdybym był tobą lub gdybym był na twoim miejscu). Dla wszystkich osób czasownik „to be” przybiera formę were. Gdybym ją jutro zobaczyła powiedziałabym jej o tym. If I saw her tomorrow I would tell her about it. Gdybym był na twoim miejscu rzuciłabym palenie. If I were you I would stop smoking.

24. Trzeci tryb warunkowy.

str. 24

W tym trybie znajdują się zdania w których wyobrażamy sobie konsekwencję czegoś co nie spełniło się w przeszłości. Po „if” stosujemy czas past perfect a w części głównej konstrukcję would have + 3 kolumna lub could have + 3 kolumna. Czasownik to be przybiera tutaj również dla wszystkich osób formę were. Gdybym dała jej to wczoraj nie przyszła by do mnie. If I had given it her yesterday she wouldn`t have come to me. 25. Czwarty tryb warunkowy (mieszany) Ten tryb obejmuje zadania które są podzielone na dwie zasadnicze grupy. a. Obejmuje zdania mówiące o warunku, który może być albo może nie być spełniony. W każdym bądź razie zaistniała lub zaistnieje autentyczna możliwość jego spełnienia. b. Obejmuje tzw. Zdanie teoretyczne, które możemy podzielić na dwie grupy: 1. Zdanie dotyczące teraźniejszości bądź przyszłości i mówiące o warunku co do spełnienia którego mamy dużo wątpliwości (warunek I i II) 2. Zdania dotyczące przeszłości i mówiące o warunku o którym wiadomo, że nie został spełniony. Ad. A. If she got up at seven this Morning

If she doesn`t get up before ten,

If she`s having a rest

If she has finished all the work

she was not late for work she is probably working now. she won`t be late for work tell her to have a Rest. her alarm clock is probably slow she will be late for fork tell her to fix her alarm clock probably went to bed late she probably went to Bad late her watch i probably slow she will probably arrive late don`t disturb her. she probably went to Bed late she is probably tired she`s probably having a Rest she will tell you about it tell her to have a rest

Jeżeli czynność dotyczy przeszłości określonej to po „if” stosujemy czas past Simple a w części głównej stosujemy następujący czas: • • • •

past simple jeśli czynność się zakończyła present continues jeśli trwa future jeśli dotyczy przyszłości tryb rozkazujący

str. 25

Jeśli czynność dotyczy teraźniejszości to po „if” stosujemy czas present simple a w części głównej past simple, jeśli dotyczy przeszłości, present simple, jeśli mówi o teraźniejszości, future simple, jeśli mówimy o przewidywaniach i firmę rozkazującą. Jeśli czynność dotyczy teraźniejszości to po „if” stosujemy czas present continues a w części głównej past simple, jeśli dotyczy przeszłości, present simple, jeśli mówimy o teraźniejszości, future simple, jeśli przypuszczamy, co zajdzie w przyszłości i formę rozkazującą wyrażoną przez don`t. Jeżeli czynność dotyczy przeszłości nieokreślonej i czynności niezakończonej to po „if” używamy czasu present perfect a w części głównej czasu past Simple. Jeśli czynność się zakończyła – present simple, jeśli zachodzi w ogóle – present continues, jeśli dzieje się w tej chwili – future simple, jeżeli dotyczy przyszłości- formę rozkazującą.

26. Mowa zależna. Najogólniej biorąc mową zależną jest opowiadanie o czyichś wypowiedziach. Przekształcając zdania z mowy niezależnej na mowę zależną dokonujemy następujących zamian: • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Likwidujemy cudzysłowy Likwidujemy nawiasy likwidujemy przecinki, dwukropki Zdania łączymy bez spójnikowo Here zamieniamy na there These zamieniamy na those This zamieniamy na that Zaimki osobowe na dzierżawcze Zamiana zaimków osobowych w zdaniach Now zamieniamy na then Today zamieniamy na that day At the moment zamieniamy na at the time Yesterday zamieniamy na the day before The day before yesterday zamieniamy na two days before Tomorrow zamieniamy na the fallowing day The day after tomorrow zamieniamy na in two days` time Next week zamieniamy na fallowing week Last year zamieniamy na the previous year Must wyrażające przekonanie nie ulega zamianie, ale wyrażające obowiązek ulega zamianie na had to Needn`t zamieniamy na didn`t have to Pozostałe modale nie ulegają zmianie.

Stosujemy następującą zasadę zamiany czasów: Present continues

- past continues

Present Simple

- past Simple

str. 26

Past Simple

- past perfect

Present perfect

- past perfect

Present perfect continues

- past perfect continues

Past continues

- past perfect continues

Will – would Can – could May – might Is – was Have – had „-ed” – had Have been – had been Was „–ing” – had been „-ing” Jeżeli czasownik zdania głównego użyty jest w czasach present simple, future simple, present perfect, czasy występujące w mowie niezależnej pozostają niezmienione. Może się zmienić tylko osoba. Jeżeli w mowie nie zależnej po czasowniku „say” następuje dopełnienie to przy przejściu na mowę zależną zamienia się na „tell”. 1. Zdania twierdzące w mowie zależnej. Czasownikami wprowadzającymi przy zdaniach twierdzących są:  To tell  To say  To inform  To complain  To ask  To explain  To promise  To announce  To remark 2. Pytania w mowie zależnej. Czasownikami wprowadzającymi pytania w mowie zależnej są:  To asked  To enquire  To Wonder  To question

str. 27

 To wont  To know  To believe Jeżeli pytania w mowie niezależnej jest pytaniem ogólnym zaczynający się od czasownika posiłkowego lub modalnego to w mowie zależnej wprowadzamy je przy pomocy spójnika like lub whether (czy). Jeżeli zaś jest to pytanie szczegółowe i zaczyna się od jednego z wyrazów pytających: who, whom, whose, what, which, were, when, why, how wyraz ten zachowujemy, jako spójnik łączący dwa zdania a pytanie ma zawsze szyk zdania twierdzącego. 3. Rozkazy w mowie zależnej Przytaczając treść czyjegoś rozkazu w mowie zależnej nie tworzymy zdań złożonych, lecz robimy to za pomocą konstrukcji bezokolicznika w zdaniu pojedynczym. Czasownikami wprowadzającymi rozkazy są czasowniki: - to asked - to order - to command - to tell - to require 4. Wykrzykniki w mowie zależnej Ponieważ wykrzykniki wyrażają czyjeś stany uczuciowe w mowie zależnej możemy o nich komunikować w sposób zależny. Robimy to przy pomocy zdania złożonego podrzędnie, przy czym orzeczeniem w zdaniu głównym będą takie czasowniki wprowadzające jak: - to exclaim (wykrzyknąć) - to remark - to greet - to be suppreised - to sigh

Promise to do sth Refuse to do sth Advice sb to do sth Apologize to sb for doing sth Suggest doing sth Regret doing sth „Let`s do it” Tony Said to his girlfriend.

Tony suggested going it to his girlfriend

„I wish I hadn`t bought this car” Gary Said. Gary regretted baying a car.

str. 28

27. Czasownik DARE (ośmielać się coś robić) Czasownik ten występuje tylko w tej jednej formie, nie ma formy przeczącej ani pytającej. Można go zastąpić wyrażeniem „to be not afraid to” (nie bać się czegoś robić). Ona śmie krytykować swojego szefa. She dare criticize her boss. She isn`t afraid to criticize her boss. Istnieje normalny czasownik dare, który jest czasownikiem regularnym, ma wszystkie formy i występuje we wszystkich czasach i po tym czasowniku występuje zawsze czasownik w bezokoliczniku.

28. Czasownik NEED Czas woni ten, jako modalny ma tylko dwie formy: twierdzącą i przeczącą. Nie występuje on w żadnym czasie i nie wolno po tym czasowniku używać czasownika w bezokoliczniku. Jeżeli zaś mówimy, że ktoś coś niepotrzebnie zrobił używamy tutaj past modalu needn`t + czasownik z 3 kolumny. Ja muszę iść do dentysty. I need to go to the dentist. Ona nie musi ciężko pracować. She needn`t work hard. My niepotrzebnie kupiliśmy wczoraj taką drogą sukienkę. We needn`t have bought such an expensive dress yesterday. Istnieje również zwykły czasownik need, który jest czasownikiem regularnym. Występuje we wszystkich formach i we wszystkich czasach. Po tym czasowniku należy zawsze stosować czasownik w bezokoliczniku. Czy ty musisz tak szybko iść. Do you need to go so fast. My nie musieliśmy wczoraj zapraszać ich na przyjęcie. We didn`t need to invite them to the party yesterday.

29. Strona bierna Najogólniej rzecz biorąc stroną bierną nazywamy odpowiednią formę czasownika to be + czasownik z 3 kolumny. Czasy Present continues Present Simple Past Simple Past continues Present perfect Past perfect

Strona czynna Is, are doing Is, are Was, were Was were doing Have, Has done Had done

Strona bierna Is, are being done Is, are done Was were done Was were being done Have, has been done Had been done

str. 29

Future Simple Future prefect

Will do Will have done

Will be done Will have been done

30. Czasowniki modalne w stronie biernej Najczęściej czasowniki modalne występują w formie złożenie czasownik modalny + be + czasownik z 3 kolumny. Może też występować forma z końcówką –ing. Oni powinni być złapani. They should be caught. Lubię jak mnie uczą. I like being thought. Jeżeli czynność dotyczy czasu teraźniejszego to czasownik be występuje z końcówką –ing + czasownik z 3 kolumny. Ona nie lubi jak jej tłumaczą. She likes not being explained. Jeżeli czynność dotyczy przeszłości w stronie biernej stosujemy konstrukcję having been + czasownik z 3 kolumny. (having + 3 kolumna tłumaczymy – bywszy, zrozumiawszy). Przeczenia tworzymy przez not having been + 3 kolumna. Istnieją czasowniki, po których w stronie czynnej nie używamy nigdy bezokolicznika a w stronie biernej używamy bezokolicznika. Są to czasowniki: to see, to hear, to make.

31. Wish sentence Konstrukcje stosowane po wish odpowiadają konstrukcjom zdań warunkowych typu 2 i 3. Wyrażają one życzenia, które prawdopodobnie się nie spełnią lub, o których wiadomo, że nie spełniły się w przeszłości. 1. Wish w zdaniach dotyczących teraźniejszości i przyszłości I wish I was (were) rich Szkoda, że nie jestem bogaty I wish I knew Spanish Żałuję, że nie znam hiszpańskiego I wish he didn`t drive so slowly Szkoda, że on jeździ tak wolno I wish they could visit us tomorrow Szkoda, że nie mogą odwiedzić nas jutro I wish you would change your mind Byłoby dobrze, gdybyś zmienił zdanie I wish he Gould stop telling lies. Chciałabym, żebyś przestał kłamać I wish he wouldn`t smoke so much Wolałabym, żeby tyle nie palił W zdaniach dotyczących teraźniejszości (Simple past) i przyszłości po wish występuje czasownik w II formie (1-4). Formy would używamy wtedy, kiedy chcemy zmiany istniejącej sytuacji (5-7). 2. Wish w zdaniach dotyczących przeszłości. I wish I had been wiser then I wish I had known Italian then I wish I hadn`t sold that house.

Szkoda, że nie byłem wtedy mądrzejszy Żałuję, że wtedy nie znałem włoskiego Szkoda (żałuję), że sprzedałem ten dom

str. 30

W zdaniach dotyczących przeszłości po wish występuje czasownik w formie past perfect (had + 3 forma). Zwróć uwagę na różnicę w znaczeniu zdań w zależności od tego, czy czasownik po wyrażeniu as if (as thought) występuje w czasie teraźniejszym, czy przeszłym - You behave as if you are hungry. Haven`t you had your breakfast? - you behave as if you were 60 years old. You`re only 20.

str. 31