histologia 3

Egzamin praktyczny z histologii. Lekarski 2010/2011. Part3.

Rozpoznanie: Ślinianka podżuchwowa. ●

●

●

●

●

●

●

●

●

Gruczoł mieszany o budowie pęcherzykowo-cewkowej (surowiczo-śluzowy). Komórki surowicze tworzą pęcherzyki, zaś komórki śluzowe cewki. Na cewki mogą się nakładać pojedyncze lub grupy komórek pęcherzykowych, tworząc półksiężyce surowicze. Torebka i zrąb utworzony z tkanki łącznej. Od torebki odchodzą pasma tkanki łącznej dzieląc gruczoł na płaciki. W zrębie liczne limfocyty i naczynia krwionośne (cecha charakterystyczna!!) Miąższ składa się z komórek surowiczych (80% masy narządu) i komórek śluzowych (5% masy narządu) oraz przewodów wyprowadzających. Ściana pęcherzyków surowiczych zbudowana jest z 1 warstwy piramidalnych komórek surowiczych z kulistym jądrem położonym centralnie, w wierzchołkowych częściach komórek znajdują się ziarna wydzielnicze (zymogenu) – pęcherzyki mają nieregularne, szczelinowate światło. Ściana cewek zbudowana jest z 1 warstwy komórek sześciennych, o szerokim świetle – cytoplazma komórek jest bardzo jasna, ziarna wydzielnicze mucynogenu są bardzo liczne w części szczytowej, spychają jądro ku podstawie, które z tego powodu jest owalne. Przewody wyprowadzające składają się z wstawki (nabłonek sześcienny) i przewodów prążkowanych (nabłonek sześcienny bądź częściej walcowaty). Dookoła części wydzielniczych komórki mioepitelialne.

Rozpoznanie: Ślinianka przyuszna. ●

Gruczoł surowiczy o budowie pęcherzykowej (!!!).

●

Torebka i zrąb utworzony z tkanki łącznej.

●

●

●

●

●

W zrębie dużo limfocytów i komórek plazmatycznych, naczynia krwionośnebardzo charakterystyczne, liczne komórki tłuszczowe (!!!). Miąższ utworzony z części wydzielniczych gruczołów (pęcherzyków surowiczych) i przewodów wyprowadzających. Ściana pęcherzyków surowiczych zbudowana jest z 1 warstwy piramidalnych komórek surowiczych z kulistym jądrem położonym centralnie, w wierzchołkowych częściach komórek znajdują się ziarna zymogenu – pęcherzyki mają nieregularne, szczelinowate światło. Pęcherzyki otoczone są komórkami mioepitelialnymi. Przewody wyprowadzające składają się z wstawki (nabłonek sześcienny) i przewodów prążkowanych (nabłonek sześcienny bądź częściej walcowaty) – przeważają przewody prążkowane.

Rozpoznanie: Ślinianka podjęzykowa. ●

●

●

●

●

●

●

●

Gruczoł mieszany o budowie cewkowo-pęcherzykowej (śluzowo-surowiczy). W preparacie widoczne nagromadzenia komórek śluzowych (cewki) oraz surowiczych (pęcherzyki) oraz przekroje przewodów wyprowadzających. Ściana cewek zbudowana jest z 1 warstwy komórek sześciennych, o szerokim świetle – cytoplazma komórek jest bardzo jasna, ziarna wydzielnicze mucynogenu są bardzo liczne w części szczytowej, spychają jądro ku podstawie, które z tego powodu jest owalne. Ściana pęcherzyków surowiczych zbudowana jest z 1 warstwy piramidalnych komórek surowiczych z kulistym jądrem położonym centralni, w wierzchołkowych częściach komórek znajdują się ziarna zymogenu – pęcherzyki mają nieregularne, szczelinowate światło. Przewody wyprowadzające zbudowane z komórek nabłonka jednowarstwowego sześciennego, typowe komórki pompujące jony. W preparacie widoczne także półksiężyce surowicze - komórki lub grupy komórek surowiczych nakładających się na cewki. Widoczna, zdecydowana przewaga cewek nad pęcherzykami w całym preparacie pozwala wnioskować, iż jest to gruczoł o charakterze mieszanym śluzowo- surowiczym, co wskazuje jednoznacznie na śliniankę podjęzykową. Ślinianka podjęzykowa nie posiada wyraźnej torebki łączno tkankowej.

Rozpoznanie: Przełyk. ●

●

●

●

●

●

●

●

●

Widoczny przekrój przez narząd rurowy. Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz przydanka – budowa taka charakterystyczna jest dla przewodu pokarmowego. Błona śluzowa zbudowana jest z nabłonka wielowarstwowego płaskiego nierogowaciejącego oraz łącznotkankowej błony śluzowej – nabłonek ten w przewodzie pokarmowym występuje jedynie w przełyku i dalszej części odbytnicy. (!!!) Błona śluzowa wyraźnie pofałdowana, światło tego narządu rurowego jest dość szczelinowate, charakterystycznie gwiazdkowate. Ma granicy błony śluzowej i podśluzowej znajduje się cienkiej grubości pokład komórek mięśniowych gładkich – blaszka mięśniowa śluzówki. W błonie podśluzowej widoczne są gruczoły śluzowe, z komórkami o spłaszczonych jądrach położonych w podstawnych częściach komórki. Błona mięśniowa gruba, dostrzegalne 2 warstwy mięśni- wewnętrznie warstwa jest najczęściej ułożona okrężnie, zewnętrzna warstwa zaś – podłużnie. W górnej części przełyku mięśniówka mięśni poprzecznie prążkowanych – cecha charakterystyczna dla przełyku. Najbardziej zewnętrznie dostrzegalna jest warstwa tkanki łącznej właściwej, budująca przydankę.

Rozpoznanie: Dno żołądka. ●

●

●

●

●

●

●

Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz błona surowicza –budowa taka charakterystyczna jest dla przewodu pokarmowego. W błonie śluzowej widoczne są widoczne są bardzo liczne cewkowe gruczoły - widoczne są także dołki na szczytowej powierzchni błony śluzowe (widoczna jest tutaj tym samym charakterystyczna cecha pofałdowania żołądka). Bardzo liczne (zwłaszcza w szyjce i dnie gruczołów) komórki o owalnych jądrach i licznych pęcherzykach wydzielniczych – komórki główne gruczołów żołądka (zajmują szczególnie dolną 1 – 1/3 gruczołu). Występujące w szyjce gruczołów komórki o kwasochłonnej cytoplazmie (typowe komórki pompujące jony) – komórki okładzinowe. Obecne są także komórki śluzowe (kubkowe). Charakterystyczny skład komórkowych gruczołów pozwala stwierdzić, iż są to gruczoły dnia żołądka. Gruczoły w błonie śluzowej, w przeciwieństwie do dwunastnicy. Widoczne przy gruczołach dołki, zajmujące od 1/5 do 1/4 błony śluzowej są dołkami żołądkowymi, na których ujście mają właśnie te przewody – nabłonek pokrywający dołki żołądkowe jest nabłonkiem walcowatym śluzowo-zmienionym, z bogatym glikokaliksem.

Rozpoznanie: Dwunastnica. ●

●

●

Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz przydanka – budowa taka charakterystyczna jest dla przewodu pokarmowego. W błonie śluzowej widoczne, wyraźnie wykształcone uwypuklenia – kosmki, oraz wgłobienia nabłonka do błony śluzowej właściwej – krypty. Kosmki są charakterystycznym elementem części przewodu pokarmowego, jakim jest jelito cienkie.

●

Komórki Panetha na dnie krypt – kontrolują one florę bakteryjną.

●

Nabłonek jednowarstwowy walcowaty z rąbkiem szczoteczkowym.

●

●

●

W błonie podśluzowej liczne gruczoły (gruczoły Brunnera) składające się z komórek śluzowych (jasna cytoplazma, spłaszczone jądro w podstawnej części komórki) i pewnej liczby komórek surowiczych (okrągłe jądro w środkowej części komórki, ziarna wydzielnicze), rozrzucone w tkance łącznej właściwej – obecność gruczołów w podśluzówce jest charakterystyczna dla dwunastnicy. Błona mięśniowa: wewnętrzna warstwa okrężna, zewnętrzna podłużna. Najbardziej zewnętrzną częścią warstwą ściany jest przydanka, zbudowana z tkanki łącznej właściwej (lub z mesothelium).

Rozpoznanie: Jelito czcze. ●

●

Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz przydanka – budowa taka charakterystyczna jest dla przewodu pokarmowego. W błonie śluzowej widoczne, wyraźnie wykształcone uwypuklenia – kosmki (!!!), oraz wgłobienia nabłonka do błony śluzowej właściwej – krypty (!!!); kosmki są jednak tutaj niższe, bardziej smukłe.

●

Kosmki- cecha charakterystyczna dla jelita cienkiego (!!!). (8X)

●

Nabłonek jednowarstwowy walcowaty z rąbkiem szczoteczkowym. (!!!) (20X)

●

Błona podśluzowa – zbudowana z tkanki łącznej właściwej, brak w niej gruczołów typowych dla dwunastnicy.

●

Błona śluzowa i podśluzowa tworzą okrężne uwypuklenia, zwane fałdami Kerkringa. (2X)

●

Błona mięśniowa dwuwarstwowa: wewnętrzna okrężna i zewnętrzna podłużna.

●

●

Brak obfitego utkania limfoidalnego GALT (brak licznych limfocytów naciekających błonę śluzową i podśluzową),charakteryzującego jelito kręte. Najbardziej zewnętrzną część ściany stanowi błona surowicza zbudowana z tkanki łącznej właściwej, pokrytej nabłonkiem surowiczym (jednowarstwowym płaskim/niskim sześciennym – mesothelium).

Rozpoznanie: Jelito kręte. ●

●

Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz przydanka – budowa taka charakterystyczna jest dla przewodu pokarmowego. W błonie śluzowej widoczne, wyraźnie wykształcone uwypuklenia – kosmki, oraz wgłobienia nabłonka do błony śluzowej właściwej – krypty; kosmki są tutaj rzadkie, niskie, szerokie.

●

Kosmki są charakterystycznym elementem dla jelita cienkiego.

●

Nabłonek jednowarstwowy walcowaty z rąbkiem szczoteczkowym.

●

W błonie śluzowej widoczne liczne limfocyty rozproszone w nabłonku i tkance łącznej właściwej

●

W błonie podśluzowej tkanka łączna właściwa luźna

●

Wyraźnie widoczne grudki limfatyczne tworzące kępki Peyera. (!!!)

●

●

●

Nacieczenie limfoidalne błony śluzowej i podśluzowej – utkanie limfoidalne jelita GALT – jednoznacznie wskazuje na jelito kręte. Błona mięśniowa dwuwarstwowa: wewnętrzna okrężna i zewnętrzna podłużna. Najbardziej zewnętrzną część ściany stanowi błona surowicza zbudowana z tkanki łącznej właściwej, pokrytej nabłonkiem surowiczym (jednowarstwowym płaskim/niskim sześciennym – mesothelium).

Rozpoznanie: Listewka zębowa. ●

●

●

widoczne zgrubienie ektodermy powstałe z rozplenienia nabłonka ektodermalnego (pod względem morfologicznym jest to nabłonek wielowarstwowy płaski) - zgrubienie to wpukla się w podścielisko mezenchymatyczne widoczny fałd zwany pierwotną listewką zębową - preparat przedstawia zatem listewkę zębową w bezpośrednim sąsiedztwie komórek ektodermalnych widoczne zagęszczenie mezenchymy, z którego powstanie brodawka zębowa

Rozpoznanie: Dziąsło. ●

●

●

●

Jest to część błony śluzowej jamy ustnej pokrywającej wyrostki zębodołowe i otaczającej szyjkę zęba. Błona śluzowa pokryta nabłonkiem wielowarstwowym płaskim rogowaciejącym (na wysokości szyjki zęba styka się on ze szkliwem tworząc szczelne połączenia – komórki nabłonka mają liczne hemidesmosomy). W warstwie właściwej błony śluzowej utkanie limfatyczne MALT, liczne włókna kolagenowe pochodzące od ozębnej. Charakterystyczna bladość dziąsła spowodowana brakiem błony podśluzowej i słabym unaczynieniem blaszki właściwej błony śluzowej.

Rozpoznanie: Ząb przekrój podłużny. ●

●

●

●

●

●

Zbudowany z korony oraz korzenia zęba, granicą jest szyjka zęba; wewnątrz korony znajduje się komora zęba, przechodząca w obrębie korzenia w kanał zęba – całość to jama zębowa. Większość korony oraz korzenia zbudowana jest z zębiny. Część koronowa zębiny pokryta szkliwem, którego brak na preparacie, ze względu na jego wypłukanie i odwapnienie. Część korzeniowa pokrywa cementem bezkomórkowym, w dolnej części komórkowym. Główną masę zęba stanowi zębina (twardy, zmineralizowany składnik zęba z licznymi włóknami kolagenowymi ułożonymi równolegle do powierzchni zębiny). Miazgę stanowi tkanka łączna galaretowata, której na preparacie również brak.

Rozpoznanie: Jelito grube. ●

●

●

●

Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa oraz błona surowicza –budowa taka charakterystyczna jest dla cewy pokarmowej. Cechą charakterystyczną dla tego preparatu jest zanik kosmków i fałdów okrężnych, co jednoznacznie wskazuje na jelito grube. Obecne długie krypty jelitowe. Nabłonek charakterystyczny dla przewodu pokarmowego – jednowarstwowy walcowaty (za wyjątkiem części odbytniczej z nabłonkiem wielowarstwowym płaskim).

●

Bardzo liczne komórki kubkowe i dokrewne.

●

Błona mięśniowa dwu warstwowa: wewnętrzna okrężna i zewnętrzna podłużna.

●

●

Zewnętrzna warstwa błony śluzowej (podłużna) traci ciągłość – tworzy ona 3 taśmy jelita grubego. Występują pojedyncze grudki chłonne, pojedyncze limfocyty śródnabłonkowe i limfocyty tkanki łącznej w błonie śluzowej i podśluzowej – utkanie limfoidalne GALT.

●

Błona surowicza pokryta mesothelium (dla okrężnicy poprzecznej).

●

W błonie surowiczej występują wysepki tłuszczowe – przyczepki sieciowe.

Rozpoznanie: Wyrostek robaczkowy. ●

●

Makroskopowo widzimy preparat o kształcie rurowatym, z delikatnie widocznym, szczelinowatym światłem. Łatwo dostrzegalna czterowarstwowość ściany, którą budują – błona śluzowa, podśluzowa, mięśniowa (zbudowana z warstwy okrężnej i podłużnej) oraz błona zewnętrzna – budowa taka charakterystyczna jest dla cewy pokarmowej.

●

Błonę śluzową i podśluzową wypełnia utkanie limfatyczne GALT.

●

Granica pomiędzy błoną śluzową i podśluzową zatarta ze względu na nacieki chłonne.

●

Bardzo liczne limfocyty naciekające nabłonek wyściełający jelito oraz nabłonek krypt, tkankę łączną błony śluzowej właściwej i błonę podśluzową.

●

W skład nabłonka wchodzą komórki absorpcyjne i komórki kubkowe.

●

Brak kosmków.

●

Obecność krypt (mniej regularnie ułożonych niż w jelicie grubym).

●

Obecność komórek tłuszczowych w błonie podśluzowej.

●

Nieliczne gruczoły śluzowe.

Rozpoznanie: Wątroba. ●

●

●

●

●

●

●

Pokryta jest torebką łącznotkankową, zrośnięta z nabłonkiem surowiczym. Tkanka łączna właściwa rozgałęzia się na wiele odnóg, dzieląc miąższ wątroby na zrazy i zraziki. (Niewidoczne u ludzi). W odnogach tkanki łącznej występują naczynia krwionośne i limfatyczne, przewody żółciowe i nerwy, a także liczne włókna kolagenowe. Zraziki zbudowane z hepatocytów układających się w beleczki(sznury) wątrobowe promieniście ułożone w kierunku żyły centralnej. Po obu stronach sznura znajdują się sinusoidy (naczynia włosowate typu zatokowego), bez błony podstawnej, opierające się na mikrokosmkach hepatocytów i włóknach siateczkowatych. Na powierzchni śródbłonka w świetle naczyń makrofagi -komórki Browicza-Kupffera. Hepatocyty poli i diploidalne, wykazują biegunowość budowy, wolne powierzchnie skierowane ku sinusoidom mają wiele mikrokosmków, tworząc przestrzenie okołozatokowe (pomiędzy mikrokosmkami). Szczytowe powierzchnie skierowane do siebie tworząc kanaliki żółciowe. Cecha charakterystyczna to obecnośćżyły centralnej i (tetrady wątrobowej) przestrzeni bramnożółciowych: tętnica, żyła i przewód żółciowy międzyzrazikowy, plus naczynie limfatyczne. Zrazik anatomiczny: środek żyła centralna, na obwodzie 3-6 przestrzeni bramnożółciowych. Zrazik wrotny: środek przestrzeń bramnożółciowa, na obwodzie 3 żyły centralne. Gronko wątrobowe: centrum żyła około zrazikowa, obwód 2 żyły centralne i 1-2przestrznie bramnożółciowe. W gronkach wyróżnia się 3strefy w zależność od oddalenia od centrum.

Rozpoznanie: Trzustka. ●

●

●

●

●

●

Pokryta tkanką łączną właściwą, która nie tworzy wyraźnej torebki. Tkanka łączna wewnątrz trzustki układa się w szerokie pasma, które dzielą trzustkę na płaty, płaty następnie dzielą się na słabiej pooddzielane płaciki. Zrąb tkanka łączna luźna, podtrzymująca naczynia krwionośne i zrąb z pęcherzyków wydzielniczych i przewodów wyprowadzających. Pęcherzyki składają się z typowych komórek surowiczych o okrągłych jądrach, z ziarnami wydzielniczymi w wierzchołkowej części cytoplazmy. Pęcherzyki mają szczelinowate światło. Przewody wyprowadzające wysłane są jednowarstwowym nabłonkiem walcowatym, w skład którego wchodzą komórki kubkowe i endokrynowe. Brak komórek mioepitelialnych. Cecha charakterystyczna, obecność wysepek endokrynowych, trzustkowych, langerhansa, różnią się przede wszystkim od pęcherzyków brakiem szczelinowatego światła, wybarwiają się słabiej (są jaśniejsze), można znaleźć w nich, lub w ich pobliżu naczynia włosowate.

Rozpoznanie: Tchawica. ●

●

●

●

●

●

Narząd rurowaty, charakterystycznego kształtu podkowy, z trójwarstwową ścianą, na którą składa się błona śluzowa, podśluzowa i przydanka. W błonie śluzowej nabłonek wielorzędowy urzęsiony (nabłonek dróg oddechowych), blaszka właściwa (występuje w niej dużo włókien sprężystych, które w dolnej części blaszki tworzą rodzaj błony sprężystej; ponadto występuje utkanie limfatyczne błony śluzowej MALT). W błonie podśluzowej obecne są śluzowe gruczoły tchawicze z nielicznymi komórkami surowiczymi. Podkowiaste chrząstki szkliste. (!!!). Pomiędzy wolnymi końcami chrząstek występuje tkanka łączna właściwa oraz podłużne i poprzeczne mięśnie gładkie – jest to tzw. część błoniasta tchawicy z mięśniem tchawicznym. Najbardziej zewnętrzną warstwę stanowi przydanka łącznotkankowa.

Rozpoznanie: Płuco. ●

Narząd miąższowy o wyglądzie siateczki

●

Miąższ stanowią pęcherzyki płucne i przegrody międzypęcherzykowe (zrąb).

●

●

●

Ściany pęcherzyków zbudowane z nabłonka oddechowego, na który składają się pneumocyty typu I (komórki bardzo płaskie), pneumocyty typu II i III (o kształcie sześciennym). Zrąb pęcherzyków zbudowany z tkanki łącznej właściwej, podtrzymuje włosowate naczynia krwionośne -w zrębie dużo włókien sprężystych. Na preparacie widoczne są poszczególne odcinki dróg oddechowych - oskrzela (wysłane błoną śluzową, pokrytą nabłonkiem wielorzędowym urzęsionym, pod nabłonkiem blaszka właściwa błony śluzowej, zawierająca tkankę limfatyczną oskrzeli, włókna sprężyste, pod nią występuje błona Reisessena, czyli warstwa miocytów gładkich o spiralnym przebiegu), oskrzeliki (o mniejszej średnicy, z dobrze rozwiniętą warstwą miocytów gładkich - nabłonek stopniowo przechodzi w jednowarstwowy walcowaty, a następnie sześcienny urzęsiony; nie mają chrząstki i gruczołów; w nabłonku widoczne swoiste komórki oskrzelikowi Clary) i przewody oddechowe (wysłane nabłonkiem oddechowym, pod nim nieliczne pęczki miocytów gładkich).

Rozpoznanie: Nerka. ●

●

Narząd otoczony torebką łącznotkankową. Zrąb nerki zbudowany jest z tkanki łącznej właściwej luźnej, która podtrzymuje naczynia krwionośne, limfatyczne, miąższ nerki oraz komórki śródmiąższowe.

●

Na przekroju wyróżniamy korę (struktura ziarnista) i rdzeń nerki (struktura pasmowata)

●

W korze wyróżnia się leżącą obwodowo korę kory oraz leżącą przyśrodkowo korę właściwą.

●

W korze kory brak ciałek nerkowych.

●

●

●

●

●

●

W korze właściwej widoczne są ciałka nerkowe, czyli kłębuszki naczyniowe zawieszone w mezangium, otoczone dwulistkową torebką Bowmana. W ciałku nerkowym wyróżnia się biegun naczyniowy, w którym znajdują się tętniczka doprowadzająca i odprowadzająca oraz biegun kanalikowy, w którym rozpoczyna się kanalik I rzędu, część kręta. W pobliżu ciałka nerkowego widoczny kanalik I rzędu, kanalik II rzędu i plamka gęsta (w jej obrębie nabłonek sześcienny zamienia się w walcowaty). Kora nerki wnika do rdzenia w postaci słupów nerkowych. Rdzeń nerki w postaci piramid, których boczne i zewnętrzne powierzchnie stykają się z korą – stożki piramid to brodawki nerkowe, zaś od podstawy piramid biegną promienie rdzenne, wnikające do kory; każdy promień rdzenny jest kanalikiem zbiorczym. Komórki śródmiąższowe obecne w korze i rdzeniu – w korze są to komórki podobne do fibroblastów oraz limfocytów, w rdzeniu występują jako komórki śródmiąższowe typu I, II, III

Rozpoznanie: Moczowód. ●

●

●

●

●

●

●

Narząd o przekroju rurowatym, z charakterystycznym gwiaździsto-wężowym światłem (spowodowanym skurczem mięśniówki). Ściana zbudowana z błony śluzowej, mięśniowej i przydanki. Błona śluzowa pokryta nabłonkiem przejściowym (!!!), którego charakterystycznym elementem jest obecność komórek baldaszkowatych (!!!), z których niektóre mają po 2 jądra – na ich wolnej powierzchni znajdują się białkowe plamki, liczne fałdy i wgłobienia. Błona śluzowa właściwa pokryta tkanką łączną właściwą luźną, zawierającą dużo włókien kolagenowych i nieliczne włókna sprężyste. Błona śluzowa ułożona w podłużne fałdy. Błona mięśniowa składa się z 3 warstw miocytów gładkich – wewnętrzna podłużna, środkowa okrężna, zewnętrzna podłużna –granice pomiędzy poszczególnymi granicami zatarte ze względu na spiralny przebieg mięśniówki. Przydanka złożona z tkanki łącznej właściwej luźnej, zawierającej liczne włókna sprężyste.

Rozpoznanie: Pęcherz moczowy. ●

●

●

●

●

Ściana zbudowana z błony śluzowej, mięśniowej i błony surowiczej. Błona śluzowa wykazuje liczne fałdy, pokryta jest nabłonkiem przejściowym, którego charakterystycznym elementem jest obecność komórek baldaszkowatych, z których niektóre mają po 2 jądra – na ich wolnej powierzchni znajdują się białkowe plamki, liczne fałdy i wgłobienia (rezerwa błony komórkowej dla wypełniającego się pęcherza). Błona mięśniowa składa się z 3 nieciągłych warstw miocytów gładkich, które się wzajemnie przenikają - warstwa zewnętrzna i wewnętrzna o podłużnym przebiegu oraz środkowa o przebiegu okrężnym. Bardzo silnie rozwinięta mięśniówka. Przydanka czyli tkanka łączna właściwa pokrywa większość powierzchni zewnętrznej pęcherza - górna powierzchnia jest pokryta.