Jaci Burton 4 Playing to win PL

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win

Jaci Burton

Playing to Win

Play by Play 04

tł.: HanaAna; beta: xeo222

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Poniższe tłumaczenie w całości należy do autora książki jako jego prawa autorskie, tłumaczenie jest tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji twórczości danego autora. Ponadto poniższe tłumaczenie nie służy uzyskiwaniu korzyści materialnych, a co za tym idzie każda osoba wykorzystująca treść poniższego tłumaczenia w celu innym niż marketingowym łamie prawo.

Gwiazda futbolu, Cole Riley, notorycznie robi to, co mu się podoba, zarówno na boisku, jak i poza nim. Ostro imprezuje, a walczy jeszcze ostrzej, jednak jeśli nie poprawi swojego zachowania, oznaczać to będzie koniec jego kariery. Dlatego też Cole niechętnie zgadza się współpracować z konsultantką do spraw wizerunku, którą jest Savannah Brooks. Nie nawykł do tego, by mówiono mu, co ma robić, zwłaszcza gdy komenderuje nim jakaś (co prawda gorąca) piękność z Południa. Z kolei Savannah nie jest przekonana, czy uda jej się odmienić tego zarozumiałego (i agresywnie seksownego) mężczyznę o silnej naturze. Mimo to zdecydowana jest zrobić wszystko, co w jej mocy. Kiedy między nim zaczyna iskrzyć, Savannah określa podstawowe zasady: żadnego osobistego zaangażowania. Jeśli potrafi opanować mrowienie, które czuje za każdym razem, gdy Cole posyła jej gorące spojrzenie swoich wspaniałych jasnoniebieskich oczu, to równie dobrze on może opanować swoje pożądanie. Jednak dla dwóch osób, które są zdeterminowane zdobyć wszystko, zasada "łapy precz" nie może trwać zbyt długo, nim jedno z nich się podda.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win I Cole Riley zbudował swoją reputację będąc nieugiętym, szczególnie na boisku futbolowym. Nie ustępował, a gdy dostał piłkę w swoje ręce, w głowie kołatała mu już tylko jedna myśl – pole punktowe. Myślał praktycznie, był zdeterminowany i lubił wygrywać. To samo tyczyło się kobiet – kiedy już obrał cel, zmierzał do niego, póki nie zapunktował. Jednak mimo że dzisiejsza impreza drużynowa obfitowała w grono celów, i mimo że znaczna liczba seksownych kobiet, które się tutaj zjawiły, mierzyła go wzrokiem, to przez kilka godzin, które spędził w tym miejscu, nie zwrócił na żadną szczególnej uwagi. Co było dla niego nietypowe. Lubił panie. Panie lubiły jego. Z jego strony nie było to wybujałe ego; po prostu przepadał za kobietami i uwielbiał ich towarzystwo. Były słodkie, zabawne, wspaniale pachniały i sprawiały, że czuł się dobrze. Nie było w tym niczego złego. W zamian pokazywał im, jak dobrze się bawić, wydawał na nie pieniądze, nigdy ich nie okłamywał ani nie starał się udawać kogoś, kim nie był. Dawno temu nauczył się, że kobiety lubiły uczciwych mężczyzn. Jego matka dałaby mu w kość, gdyby kiedykolwiek skłamał kobiecie. Mógł być trochę dziki i nierozważny, ale nie był nieuczciwy. Nigdy nie obiecywał kobiecie niczego, czego nie był gotowy jej ofiarować. Co oznaczało trzymanie się z daleka od kobiet, które chciały złapać sobie chłopaka, męża, czy też pragnęły jakiegokolwiek zobowiązania. Dlatego skłaniał się ku imprezowym dziewczynom, takim jak gorący rudzielec i posągowa brunetka, które znajdowały się na jego radarze przez cały wieczór. Były to kobiety, które tak jak on, chciały zabawy bez zobowiązań. To była tylko kwestia czasu, zanim wyruszy na polowanie. Ponieważ polowanie było częścią zabawy. Całe to krążenie, rzucanie spojrzeń i flirty były grą. Uwielbiał gry - i grał po to, by wygrać1. Próba odgadnięcia kobiecych motywów była tą zabawną częścią. Każda z nich chciała osiągnąć korzyści, wszystkie miały ukryte motywy. Niektóre nie chciały niczego poza autografem lub zdjęciem, które mogły umieścić na jakimś serwisie społecznościowym, by ich znajomi mogli zobaczyć, że imprezowały z futbolistą Colem Riley. Inne chciały zostać na noc, mając 1 I dość niezwykle od razu na początku mamy wytłumaczenie tytułu książki:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nadzieję dzielić z nim łóżko, dzięki czemu zachowają bardziej trwałe wspomnienia. Jeśli chciały się zabawić, był bardziej niż chętny, by im to zapewnić. Ruda i brunetka zdecydowanie były zabawowymi dziewczynami. Mógł się tego domyślić, odczytując ich język ciała i znaczenie spojrzeń, które posyłały w jego kierunku. Chciały znacznie więcej niż autografu czy zdjęcia. Łatwe zaliczenie, prawda? Dlaczego więc jego wzrok wciąż dryfował ku chłodnej blondynce, siedzącej samotnie przy stoliku w rogu? Nie była w jego typie. Nie miała na sobie obcisłego stroju, który pokazywałby pokaźne cycki i tyłek. Założyła prostą, czarną sukienkę z krótkimi rękawami, długą do kolan. Miała zabójcze nogi – nogi, które chciałby zobaczyć w całej okazałości. Po prostu nie podkreślała wszystkich atutów. Jasne, była piękna, miała twarz, która mogłaby zatrzymać ruch uliczny. Jej wygląd aż krzyczał pieniądze lub socjeta. Włosy miała skręcone i upięte z tyłu głowy, szyję ozdabiał naszyjnik z pereł, który nie wyglądał na taniochę ani na jakiś bubel, a on był z wystarczającą ilością kobiet, żeby wiedzieć, iż mała modna torebka, leżąca przed nią na stole kosztowała dużo pieniędzy. Może była jakoś powiązana z właścicielem drużyny. Ale w ciągu ostatnich dwóch godzin nie widział nikogo, kto zbliżyłby się do jej stolika na odległość choćby dziesięciu stóp2. Nie była dziewczyną podpierającą ściany, ale nie wysyłała też wibracji, mówiących „Chodź i porozmawiaj ze mną”. Nie jego problem. Nie znał jej, a dziś wieczorem zamierzał się zabawić. Imprezy drużynowe zawsze zapewniały niezły ubaw, a dzisiejsza była jeszcze lepsza, bo wolna od mediów. Mógł wypić kilka drinków, zrelaksować się w towarzystwie pań i dobrze się bawić. Było tu wiele kobiet, z którymi mógł zabawić się tak, jak chciał, a blondynka nie należała do ich grona. O tym, że nie była tego rodzaju imprezowiczką mówiły jej sztywne ramiona oraz to, że siedziała prosto, jakby kij połknęła. Przyglądała się tłumowi w pomieszczeniu i wysyłała sygnały typu „do diabła, trzymaj się ode mnie z daleka”, co prawdopodobnie było przyczyną tego, iż nikt się do niej nie zbliżał. A jednak jego wzrok wciąż do niej wracał. Nie lubił widoku samotnie siedzącej osoby. Podszedł do baru i szturchnął Granta Cassidy'ego, rozgrywającego Tradersów. 2 10 stóp = 3 m

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Grant odwrócił się i skinął głową. - Hej, Riley. Co tam? - Wiesz może, kim jest ta blondynka, która siedzi sama w kącie? Grant spojrzał w kierunku, który Cole wskazał ruchem głowy, następnie zmarszczył brwi. - Nie. Kim ona jest? - Nie mam pojęcia. Pomyślałem, że znasz wszystkich z zespołu. Może jest jakoś powiązana z właścicielem? Grant pokręcił głową. - Córka Teda Millera jest brunetką. I nie ma jej tu dzisiaj. Nie wiem, kim jest blondynka. Wygląda rewelacyjnie. Cole roześmiał się. - To samo pomyślałem. Powinien ją zignorować i skupić się na tamtych dwóch kobietach. Ale z jakiegoś powodu przyciągnęła jego uwagę i nie chciała puścić. Może dlatego, że ciągle się w niego wpatrywała. Nie w taki sposób, w jaki patrzyły na niego inne kobiety, a który wołał „zabierz mnie dziś ze sobą do domu”. Jej spojrzenie było chłodne i oceniające. Rzucała mu okazjonalne krótkie spojrzenia, po których odwracała wzrok, jakby wcale nie była nim zainteresowana. Och, była bardzo zainteresowana. Wszystkie były. A może jednak ona też była graczem, a to był nowy rodzaj gry. Odsunął się od baru i ruszył ku niej. Jeśli chciała, mogła wysyłać te wszystkie odpychające sygnały, ale teraz był ciekawy. Ktoś tak piękny był sam z jakiegoś powodu. Zatrzymał się przy jej stoliku, na co uniosła wzrok, powoli go oceniając. Nie uśmiechnęła się, ale też nie skrzywiła. - Jesteś tu sama? - zapytał. - Jak widać, tak. Południowy akcent. Pasował do niej. Cerę miała kremowobrzoskwiniową, pełne usta i pięknie oczy – w kolorze jego ulubionej whisky. Wyciągnął rękę. - Jestem Cole Riley, skrzydłowy Tradersów. Wsunęła dłoń w jego rękę i wreszcie się uśmiechnęła – uśmiechem, który sprawiał, że mężczyzna cieszył się z tego, że jest mężczyzną. - Witaj, Cole. Jestem Savannah Brooks. Może usiądziesz? Bingo. *** Panie, zmiłuj się, ale zdjęcia i filmy przedstawiające Cole'a Riley nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win oddawały temu mężczyźnie sprawiedliwości. Pojawiając się osobiście sprawiał, że kobiecie miękły kolana. Savannah była zadowolona, że siedziała, ponieważ teraz na własnej skórze doświadczyła tej aury tajemniczości, o której czytała w brukowcach i wszystkich artykułach, przedstawiających go jako przystojniaka. Jasne, widziała te wszystkie zdjęcia, więc z pewnością był ładniutki. Świetne ciało, piękne ciemne włosy. Rozumiała, że niektóre kobiety ciągnęło do niego, ale nie pojmowała, dlaczego był tak gorącym towarem. Ale spotykając go osobiście? O tak, zdecydowanie. Miał charyzmę, a sposób, w jaki patrzył na kobietę, mógł doprowadzić do tego, że ta opuści majtki szybciej niż on zdąży mrugnąć tymi niezwykłymi oczami. Poczuła kołatanie serca, gdy wsunął swoją bardzo dużą rękę w jej dłoń i zaszczycił ją spojrzeniem nadzwyczajnych – tak w ogóle, jaki kolor miały jego oczy? Były szare, z odcieniem niebieskiego, jak niebo zmieniające się przed burzą. Zdumiewające. Kiedy na nią spojrzał, poczuła się, jakby wszyscy ludzie znajdujący się w pomieszczeniu odpłynęli, a ona była jedyną kobietą na ziemi. Co, jak wiedziała, nie było prawdą, bo przypatrywała mu się przez całą noc, i co najmniej dwadzieścia kobiet koncentrowało się na nim, jak gdyby były głodną watahą wilków, a on kawałkiem mięsa. Wcale nie był mięsisty. Był doskonały i absolutnie pyszny. Przypuszczalnie mierząc nieco ponad sześć stóp i ważąc 215 funtów3, był seksem na patyku. Gdyby szukała faceta – czego nie robiła – dostrzegłaby go w tłumie. Z atramentowo-czarnymi włosami i wspaniałym, jędrnym i muskularnym ciałem wyróżniał się, nawet jeśli włosy miał trochę przydługie i potargane. W jego postawie była jakaś pewność. Może arogancja. Przeczytała jego akta, dlatego była zaskoczona, gdy okazało się, że dziś nie dominował, nie brał udziału w bójce ani też nie obściskiwał się w ciemnym kącie z dwiema lub trzema kobietami. Może media nadmiernie rozdmuchiwały wszelkie jego wygłupy, mające miejsce poza boiskiem. Może jego reputacja była tylko krzykliwą reklamą. Jednak zamierzała powstrzymać się przed osądami, zanim nie pozna go lepiej. 3 6,1 stóp = 1,86 m; 215 funtów = 97,5 kg

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Tak więc, Savannah Brooks. Dlaczego siedzisz tutaj sama? - Obserwuję. Uniósł brew, zadziałał jego system obronny, gdy pochylił się do przodu ponad krawędzią krzesła, jakby w każdej chwili gotowy był zmyć się stąd. Nie jesteś reporterką, prawda? Uśmiechnęła się do niego. - Nie. Nie jestem reporterką. Rozluźnił się i rozparł na krześle, wyciągając przed siebie długie nogi. To dobrze. - Rozumiem, że nie przepadasz za dziennikarzami. - Zgadza się. - A to dlaczego? - Oni kłamią. - O tobie. - Przez cały cholerny czas. - Jakie kłamstwa o tobie opowiadali? - Nie chcę mówić o sobie. Porozmawiajmy o tobie. Masz piękny południowy akcent, Savannah. Skąd jesteś? Nijak odnosiło się to do tego, co o nim czytała. Pisali, że jest egocentrykiem, że każda rozmowa skupia się na nim, jego statystykach i sprawności w sypialni, że zawodowo podrywa kobiety, naciskając na nie, by szły z nim do domu. Może media źle go przedstawiały. - Pochodzę z Atlanty. - Ale nie mieszkasz tam teraz. - Nie. Uśmiechnął się, gdy nie udzieliła żadnych dodatkowych informacji. Miał niesamowity, krzywy uśmiech, który przyprawiał ją o trzepotanie w brzuchu. Musiała przestać być taka dziewczyńska. On mógł sobie flirtować, ale ona była tutaj w interesach. - Chcesz, żebym zgadywał? - spytał. - Nie. Mieszkam teraz w St Louis. - Teraz. Przenosisz się wkrótce? - Nie. Na ten moment zatrzymuje mnie tutaj praca. - Tajemnicza pani. Podoba mi się. Ale to miejsce nie wydaje się miastem odpowiednim dla brzoskwini z Georgii, takiej jak ty. - Doprawdy? A w jakim mieście powinnam mieszkać?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - W oczywisty sposób doskonale pasujesz do południa. Cała ta południowa wytworność, niefrasobliwe piękno. Ale nie tutaj. Zdecydowanie był gładkim rozmówcą. - St Louis jest urocze. - Zgadzam się. Na pewno ma swoje uroki. Czy twoja praca zmusza cię do częstych przeprowadzek? Słuchał jej. Dobra cecha. - Tak. - A czym się zajmujesz, Savannah? - Jestem konsultantką. - Szerokie pojęcie. Jaką konsultantką? - Konsultantką do spraw wizerunku. Zmarszczył brwi. - Co robi konsultantka do spraw wizerunku? - Wspieram klientów, którzy potrzebują pomocy przy poprawie wizerunku lub jego zmianie. - To musi być ciekawa praca. - Kocham moją pracę. Wywieranie pozytywnego wpływu na życie ludzi jest bardzo satysfakcjonujące. Uśmiechnął się. - Cieszę się. - A co z twoją pracą, Cole? - Gram w futbol odkąd byłem dzieckiem. To, że mogę w ten sposób zarabiać na życie, jest spełnieniem marzeń. Jestem bardzo wdzięczny. Był opanowany, pewny siebie i uprzejmy. Dlaczego nie przedstawiał się tak w wywiadach? Dlaczego ukazywany był w tak negatywnym świetle? W Cole'u Riley było coś więcej niż to, co wyczytała w jego aktach. - Napijesz się czegoś, Savannah? - Nie, wystarczy mi woda gazowana, dziękuję. - Okej. Nadal nie powiedziałaś mi, co robisz na tym wielkim przyjęciu. - Spotykam się z nowym klientem. - Pracujesz w branży sportowej? - Pracuję we wszystkich dziedzinach, ale ostatnio dość mocno koncentruję się na osobistościach związanych ze sportem. Przechylił głowę na bok i przyjrzał się jej. - Tak? Chcesz przerobić czyjś wizerunek? - W istocie, tak. - Hmm. Zastanawiam się, kto coś spieprzył i potrzebuje metamorfozy. Rozejrzał się po pomieszczeniu, przypatrując się wszystkim obecnym graczom. - To nie może być nasza rozgrywająca gwiazda. Cassidy je, pije i

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win czarująco zrzędzi. Udało jej się powstrzymać wybuch śmiechu. To nie byłoby właściwe. Spojrzał na nią, po czym ponownie rozejrzał się wokół, skupiając się na grupie graczy stojących na środku pokoju. - To Moose Clements, czyż nie? Ten facet nie potrafi udzielić przyzwoitego wywiadu, chyba że wszczepi mu się implant osobowości. Albo Jim Highland, zawodnik z zewnętrznej linii obrony Tradersów. Chcesz omówić kwestię zachowania? Ten facet ma poważne problemy. To twój nowy klient, tak? Wstała, wygładziła sukienkę. - Niestety, na mnie już czas. Bardzo miło było cię poznać, Cole. - Wychodzisz? - Obawiam się, że tak. Chwycił ją za rękę. - Zaczekaj. Zastygła. - Chcę się z tobą jeszcze spotkać. - Och, zrobisz to. - Uśmiechnęła się, wychodząc z pomieszczenia. To będzie bardzo interesujące. *** Cole patrzył na oddalającą się Savannah, porażony jej wytwornym pięknem. Mylił się. Zdecydowanie nie była taka sztywna. Szła nieznacznie kołysząc biodrami – nie było to oczywiste przyciąganie uwagi, ale była kobieca. A on, do diabła, stał tam jak jakiś onieśmielony nastolatek i pozwolił jej odejść. Powinien zdobyć jej numer albo zaprosić na randkę. Zamiast tego zachował się jak dureń. To nie było w jego stylu. Prawdopodobnie dlatego, że nigdy nie musiał zabiegać o kobietę. Zawsze same do niego przychodziły. Zaczął za nią iść, ale zatrzymała go czyjaś ręka na ramieniu. Odwrócił się, by zobaczyć swoją agentkę, Elizabeth Darnell, wpatrującą się w niego. Zmarszczył brwi. - Liz. Co ty tutaj robisz? - Musimy porozmawiać, pamiętasz? Skrzywił się, gdzieś w głębi umysłu przypominając sobie, że zgodził się

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win na szybkie spotkanie z nią dzisiejszego wieczora. Jednak teraz jego uwaga skupiała się na drzwiach, za którymi zniknęła Savannah. - Nie teraz. - Zdecydowanie teraz. Zapomniałeś, że się umawialiśmy? Wielce prawdopodobne, iż zignorował zarządzenie Liz dotyczące omówienia jakiejś ważnej sprawy. Kilka miesięcy temu podpisał z nią umowę i od tego czasu wydawała mu wiele poleceń. Nie lubił, gdy mu się rozkazywało. Wypróbował jeden ze swoich cierpliwych, czarujących uśmiechów. Daj spokój, Liz. Jesteśmy na imprezie. Uniosła głowę, posyłając mu niedowierzające spojrzenie. - Naprawdę? Masz zamiar wypróbowywać na mnie seksowny urok? Wiesz, że jestem na to uodporniona. - Pomachała mu przed oczami pierścionkiem zaręczynowym. - Nie flirtowałem z tobą, szczerze. Gavin skopałby mi tyłek. - Masz cholerną rację, zrobiłby to. - Chciałem tylko wrócić na imprezę. Jest tam pewna kobieta... Liz przewróciła oczami. - Masz mnóstwo czasu na zabawę. I jestem pewna, że masz do wyboru ze dwadzieścia kobiet, jeśli nie więcej. Ja potrzebuję tylko kilku minut twojego czasu. Zawarliśmy pewną umowę, kiedy podpisywałeś kontrakt - powiedziała, posyłając mu to stalowe spojrzenie. - Pamiętasz? - Tak, tak. Pamiętam. - To dobrze. Chodźmy. - Dokąd idziemy? - Na drugą stronę hallu. Jest ktoś, z kim musimy się spotkać. Kiedy skończymy, będziesz mógł wrócić na przyjęcie. Do twoich kobiet. I do czegokolwiek, co chcesz z nimi robić. Miał nadzieję, że to nie potrwa długo. Może Savannah wciąż była gdzieś w pobliżu i będzie mógł ponownie się z nią spotkać. Elizabeth zaprowadziła go do pokoju po drugiej stronie hallu. Była to mała sala konferencyjna z rzędami stołów. - Usiądź. - Wolę stać. Posłała mu spojrzenie, takie, które oznaczało, że zamierza się kłócić, dopóki nie wygra. Był tak samo uparty, ale w tej chwili liczył się czas, więc chwycił krzesło, okręcił je i usiadł na nim okrakiem. - Co zrobiłem tym razem?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Dzisiaj? Jak na razie nic. Ale chcę ci przypominać o twoim zachowaniu. Przewrócił oczami. - I po to chciałaś spotkać się ze mną dziś wieczorem? Już o tym rozmawialiśmy. - Wiem. I porozmawiamy o tym ponownie. Tłum z rodzinnego miasteczka lubi zwycięzców. Lubi także tych, którzy nie stanowią stałego tematu brukowców, piszących o nadmiernym imprezowaniu i deptaniu swoich kolegów graczy, jak gdyby byli gównem pod Nike'ami, o gromadzeniu większej ilości mandatów niż wynosi dług narodowy oraz o wrzucaniu bardzo drogich aparatów paparazzich do fontanny. I jakby tego było mało, to należy dodać do tego uderzenie faceta w szczękę. - Hej, on wepchnął pieprzony aparat w moją twarz. Nie blisko twarzy, ale w twarz. Co miałem zrobić, powiedzieć „cheese4” i uśmiechnąć się do niego? - Tak. To jest dokładnie to, co powinieneś był zrobić. Lub odwrócić się i odejść. Musisz nauczyć się kontrolować swój temperament i dowiedzieć się, jak zachowywać się publicznie. Potrzebujesz kilku lekcji na temat komunikowania się z mediami. Cole prychnął. - Myślę, że doskonale wiem, jak sobie radzić. Liz tupała nogą, chociaż nie miał pojęcia, jak udało jej się stać prosto na tych pięciocalowych5 obcasach. - Jeśli pamiętasz, kiedy zgodziłam się podpisać z tobą umowę, dzięki której stałeś się moim klientem – co zrobiłam głównie dlatego, że żaden inny agent nie chciał znaleźć się w odległości pięciu mil6 od ciebie - i gdy jakimś cudem udało mi się doprowadzić do tego, że zawarłeś kontrakt z St Louis, zgodziłeś się zrobić wszystko, o co cię poproszę. Myślał, że oznaczało to nieco bolesne obcięcie wynagrodzenia, którego chciał zażądać. Liz była przynajmniej na tyle kumata, by umieścić w kontrakcie premie za wyniki. Pokazał im, że nie jest skończony. Nadal był świetnym zawodnikiem, a ten sezon tego dowiedzie. - Zrobiłem to, o co prosiłaś, prawda? - Och, to obcięcie pensji było dopiero początkiem, Cole. Z twoim wizerunkiem nie jest dobrze. Ty to wiesz, ja to wiem i trener Tallarino też 4 Cheese – ser. 5 5 cali – 12,7 cm 6 5 mil = 8,05 km

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wie. Gdyby trener nie był takim dobrym przyjacielem twojego kuzyna Micka – i gdyby nie był mi winien kilku tuzinów przysług – mogę cię zapewnić, że nie miałbyś tej pracy. Cole nie kupował tego. Tradersi podpisali z nim umowę, bo miał talent i to w znacznej ilości. Agenci lubili stwarzać pozory zagrożenia, aby móc kontrolować swoich graczy. Wiedział, na czym polegała ta gra. Wszystko, co musiał zrobić, to siedzieć tutaj i przez kilka minut słuchać gadki Liz, po której będzie mógł stąd iść. - Zegar tyka. To tylko kwestia czasu, nim nikt nie będzie cię chciał, nieważne, jak dobry jesteś na boisku. Jesteś koszmarem PR-owców. Wstał i spojrzał na Liz, robiąc dokładnie to, czego jak twierdziła, nie potrafił. Wziął głęboki oddech i starał się utrzymać swój temperament pod kontrolą. - Jestem cholernie dobrym skrzydłowym. - Może to i prawda, ale dopóki nie zaprzestaniesz tych wygłupów, mających miejsce poza boiskiem, i nie udowodnisz trenerowi, drużynie, mediom oraz ogółowi społeczeństwa, że dorosłeś, i że dni twojej lekkomyślności się skończyły, to nawet zdobycie dziesięciu przyłożeń w jednym meczu nie ma znaczenia. W futbolu reputacja jest wszystkim. Westchnął. Dlaczego jego statystyki nie mogły wystarczyć? Jaką różnicę robiło to, co robił w czasie wolnym? Lubił trochę się zabawić. I co z tego? Jego zła reputacja była winą mediów. Jeśli chodzi o grę, był na szczycie. Do cholery, po sześciu latach w NFL zasługiwał na relaks oraz na to, by cieszyć się życiem. Ale tak. PR. Rozumiał. Jeśli na jakiś czas będzie musiał się podporządkować, aż nie znajdzie się w łaskach fanów i trenera, to właśnie to zamierzał zrobić. - Co chcesz, żebym zrobił? - Znalazłam kogoś, kto ci pomoże. Zmarszczył brwi. - Kogo? - Zaczekaj chwilę. - Wysłała SMS-a i minutę później drzwi się otwarły. Był w szoku, gdy weszła Savannah. Zadowolony, że ją widzi, Cole uśmiechnął się, ciesząc się, iż nie stracił możliwości spędzenia z nią więcej czasu. - Hej. Zastanawiałem się, gdzie poszłaś – powiedział. - Znacie się? - zapytała Liz. - Tak. Spotkaliśmy się wcześniej. - Cole odwrócił się do Liz. - Znasz

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah? Kąciki ust Liz uniosły się. - W istocie, znam. A ty poznasz ją jeszcze lepiej. Savannah jest twoją nową konsultantką do spraw wizerunku. Natychmiast się odwrócił i spojrzał na Savannah, która posłała mu pogodny uśmiech. Kawałki układanki wskoczyły na swoje miejsce. Został wkręcony przez ładną blondynkę. Gracz został ograny. - Moją konsultantką do spraw wizerunku? Co do diabła? II Cole spojrzał na Savannah zmrużonymi oczami. - Zagrałaś mi na nosie. - Nieprawda. - Nie powiedziałaś mi, kim jesteś. - Tak naprawdę dokładnie powiedziałam ci, kim jestem i w jaki sposób zarabiam na życie. - Gówno prawda. Powiedziałaś mi, że jesteś tam, by obserwować. A nie dlatego że masz mieć na oku mnie. Spodziewałaś się, że zrobię z siebie idiotę? - Miałam nadzieję, że nie. I udawało ci się. Aż do teraz. - No cóż, to zabawne - powiedziała Liz, wchodząc między Cole'a a Savannah. Zwróciła się do Cole'a. - Słuchaj, nie mam pojęcia, co zaszło między wami, ale drużyna zatrudniła Savannah do pracy z tobą, więc czy ci się to podoba, czy nie, ona jest twoja. Cole wpatrywał się w Savannah. - Nie podoba mi się to. Ona nie jest moja, a ja jej nie chcę. - A to pech! Jest najlepsza w swojej dziedzinie, dlatego będziesz robił to, co ci każe. Świetnie. Kolejna osoba, która będzie mówić mu, co ma robić. Konsultantka do spraw wizerunku? Nie potrzebował, by ktokolwiek miał go zmieniać. - A jeśli nie zrobię? - Wtedy będziesz odpowiadał przed właścicielem drużyny, a jak już wspomniałam wcześniej, nie masz wyboru. Wziął głęboki oddech. Mógł sprawić, że to się uda. Brzoskwinka wydawała się łagodna i miła, a on potrafił być sympatyczny, jeśli tego chciał. Musiał tylko owinąć ją sobie wokół palca i zrobić to po swojemu, tak by właściciel, trener oraz Liz nadal byli uszczęśliwieni.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Była to sytuacja, w której wszyscy będą wygranymi. - W porządku. Liz uśmiechnęła się. - Dobrze. Wynoszę się stąd. Muszę sfinalizować plany weselne. - Jestem tak podekscytowana z twojego powodu, Elizabeth – rzekła Savannah, skupiając się na Liz. - Jak idą przygotowania ślubne? - Wszystko idzie jak należy, dzięki mojej przyszłej szwagierce, Tarze, która jest najlepszą na świecie organizatorką ślubów. Gdybym nie miała jej i siostry Gavina, Jenny, to do tej pory pewnie podcięłabym sobie żyły. Savannah roześmiała się, a ten dźwięk uderzył wprost w penisa Cole'a. Śmiała się gardłowo, takiego dźwięku można by oczekiwać w zadymionym lokalu ze striptizem, a nie w wykonaniu Panny Metamorfozy. Savannah położyła dłoń na ręku Liz. - Jestem pewna, że będziesz piękną panną młodą. - Dziękuję. - Liz odwróciła się do Cole'a i posłała mu spojrzenie. Zachowuj się. I proszę, współpracuj. To twoja jedyna szansa. - Obiecuję zachowywać się najlepiej jak potrafię. - Dlaczego to tak bardzo mnie martwi? - Przewróciła oczami i wyszła, zostawiając go sam na sam z Savannah. Odwrócił się do niej. - Cieszy cię to? Posłała mu łagodne spojrzenie. - Co ma mnie cieszyć? - Oszukiwanie mnie. Pozwoliłaś mi wierzyć, że jesteś kimś obcym, kto przybył sam na imprezę, podczas gdy przez cały ten czas obserwowałaś mnie i dobrze wiedziałaś, kim jestem. - Nic nie mogę poradzić na to, co sobie myślisz, Cole. Ale zachowałeś się jak dżentelmen. Wcale nie tak, jak przedstawiają cię tabloidy. - Mówiłem ci, że media kłamią. - Zobaczymy. Chciał, by między nimi było coś innego. Jego ciało pragnęło czegoś więcej niż to, czego chciał jego umysł. Nadal go pociągała, a teraz musiał z nią pracować. To było do dupy. - Co teraz? - spytał. - Teraz możesz wrócić na imprezę. Zaczniemy jutro rano. - Nie mogę. Co rano pracuję z moim trenerem. - Gdzie, o której? Powiedział jej. - W porządku. Spotkamy się tam. Uniósł brew. - Będziesz ćwiczyć?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Może. Ale naszą pracą zajmiemy się po tym, jak skończysz. - Niech będzie. Kąciki jej ust wygięły się ku górze. - Obiecuję, że te lekcje nie będą bolesne. - Lekcje? Jakie lekcje? - Zobaczysz. Dobranoc, Cole. Po raz drugi tej nocy, odeszła od niego. *** Savannah położyła torebkę na szklanym stoliku w salonie, zrzuciła buty i ruszyła do sypialni, chwytając za zamek sukienki. Zdjęła ją i powiesiła, a następnie zatrzymała się przed lustrem w łazience, by przyjrzeć się siebie. Miała dziś na sobie biustonosz i majtki La Perla. Ta bielizna była taka piękna, w kolorze różu do policzków, z koronki i jedwabiu. Seksowna, prowokacyjna. Niestety, jedyną osobą, podziwiającą ten zestaw, była ona sama. Wydała długie westchnienie, zdejmując klamrę i wsuwki, które przytrzymywały jej włosy. Przeczesała włosy palcami, rozpuszczając je. Nie wyglądała tak źle. Przeciętne piersi, lekko zaokrąglone ciało. Lubiła jeść i z łatwością mogłaby nabawić się nadwagi, gdyby nie była tak aktywna. Miała mnóstwo niespożytej energii, więc spalała w ten sposób dużo kalorii, co utrzymywało jej metabolizm na bardzo wysokim poziomie. Ale miała świetne nogi. Ćwiczyła regularnie, dzięki czemu jej wytrzymałość fizyczna znajdowała się na poziomie koniecznym do dotrzymania kroku klientom. Podobnie było z jej nowym klientem, Colem Riley, który dziś wieczorem wywołał w jej ciele gorącą reakcję. Właściwie był pierwszym klientem, który zwrócił jej uwagę, sprawiając tym samym, że myślała o nim nie tylko jako o przedmiocie swojej pracy. Ten mężczyzna emanował testosteronem. Był trudny do zignorowania. Sposób, w jaki na nią patrzył, to jak ją nagabywał, sprawiło, że chciałaby, żeby nie był jej klientem. Ale nim był. Od jutra. Przynajmniej dzisiejszej nocy mogła myśleć o tym, co mogłoby się stać, gdyby była w stanie ulec temu oczywistemu przyciąganiu, które było między nimi.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Zawsze traciła głowę dla niegrzecznych chłopców, czyli tych, przed którymi ostrzegała ją matka, co prowadziło jedynie do tego, że pragnęła ich jeszcze bardziej. Matka mówiła też, że zmiana niegrzecznego chłopca jest niemożliwa. Jednak właśnie to robiła i odwalała przy tym kawał cholernie dobrej roboty. Szkoda tylko, że będzie musiała zmienić Cole'a Riley. Był uosobieniem niegrzecznego chłopca, wystarczyło, że raz dziś na niego spojrzała, a obroty jej silnika od razu się zwiększyły. Kciukami potarła sutki i aż wciągnęła oddech, gdy nawet przez biustonosz poczuła, jak są wrażliwe. Przeszła do sypialni i wyciągnęła się na łóżku. Na łóżku, na którym będzie dziś spała samotnie, tak jak każdej nocy. Zaparła się piętami i cofnęła do tyłu, aż leżała na środku łóżka, po czym rozłożyła nogi, pozwalając, by wiatrak podwieszony na suficie skąpał jej ciało chłodnym powietrzem. Cole Riley był interesujący. Gdyby nie był przydzielonym jej klientem, co mogłoby się między nimi dzisiaj wydarzyć? Rozpięła zapięcie stanika i uwolniła piersi, pozwalając swoim dłoniom wędrować. Wcale nie przypominały rąk mężczyzny – wielkich męskich rąk, które nakryłyby jej piersi, skręcając brodawki między palcami. Sapnęła w odpowiedzi na wrażenia, które wystrzeliły jej między nogami. Zacisnęła uda, cipka pulsowała z potrzeby bycia dotykaną. Omiotła kciukiem sutek, zsuwając rękę w dół brzucha, zamykając oczy, gdy wyobrażenie tego, co wraz z Colem mogliby robić razem błysnęło w jej umyśle. Cole nie powinien być przedmiotem jej fantazji. Był jej nowym klientem, a myślenie o nim, w czasie gdy wsuwała rękę w swoje majtki było absolutnie złym pomysłem. Tylko że nie potrafiła wyrzucić go z myśli. Chciała, by to on jej dotykał. Jego ręce byłyby szorstkie i silne, nie kobiece i delikatne, kiedy gładziła jedwabiste fałdki swojej płci. Pragnęła kogoś, kto żądałby jej odpowiedzi, kto wiedziałby, co robić z ciałem kobiety. Sapnęła, gdy zsunęła palce w dół, paznokciami drażniąc wargi sromowe za pomocą lekkich pociągnięć. Ciekawe czy Cole byłby z nią delikatny, czy raczej szorstki, kiedy zanurzyłby w niej dwa palce, używając nasady dłoni do pocierania łechtaczki. Doznania sprawiły, że wygięła się w łuk, zamykając oczy i wyobrażając

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win go sobie obok siebie, jego wargi zamykające się na jej brodawce, wciągające ją w wilgotne ciepło jego ust. Wyciągnęłaby ręce i przytrzymała go tam – jej sutki były tak wrażliwe. Chciałaby tego mocniej, potrzebowałaby więcej wspaniałego bólu. Wilgoć pokryła jej palce, skurcze nasilały się, gdy wyjmowała palce, po czym ponownie zanurzała je w sobie, pieprząc się. - Tak - szepnęła, wbijając pięty w materac, kiedy uniosła się ku spirali potrzeby, która szalała w jej wnętrzu. Musiała dojść. Potrzebowała tego mocno i głęboko. - Pieprz mnie, Cole. Wtedy wysunąłby palce i zdjął ubranie, pozostawiając ją drżącą, mokrą i pulsującą z oczekiwania na jego twardego i gotowego penisa. A kiedy zanurzyłby się w niej, krzyczałaby. Minęło tak dużo czasu. Owinęłaby wokół niego nogi, podczas gdy on napełniałby ją sobą, byłaby tak bardzo gotowa szczytować, że wypchnąłby ją poza krawędź kilkoma ruchami. - O Boże, zaraz dojdę - szepnęła do pustego pokoju, pocierając łechtaczkę, przy czym jej umysł wirował od imaginacji tego aktu. Cole tkwił tak głęboko w jej wyobraźni, jak głęboko wyobrażała go sobie schowanego w swoim wnętrzu. Wepchnęła palce w głąb cipki, drugiej ręki używając do pocierania łechtaczki, by wreszcie eksplodować, jęcząc, gdy fale niesamowitego orgazmu zalewały ją jedna po drugiej, póki się nie rozluźniła i łapiąc oddech, osłabiona nie leżała na łóżku z rozstawionymi nogami. Litości. Starała się przełknąć, ale miała zbyt suche gardło. Wstała i poszła do kuchni, żeby wziąć trochę lodu i szklankę wody, a nogi wciąż trzęsły jej się w następstwie szczytowania. Ponownie skierowała się do łazienki, zatrzymując się, by przyjrzeć się sobie w lustrze. Teraz przedstawiała sobą zupełnie inny obrazek. Naga od pasa w górę, z włosami potarganymi od miotania się na łóżku. Miała na sobie tylko majtki i zdecydowanie zarumienione policzki. Dobre dziewczynki z Południa nie myślą o nowych klientach w sposób, w jaki właśnie myślała, a już z pewnością nie masturbują się, wyobrażając ich sobie. Chociaż z drugiej strony, przecież nie była dobrą dziewczynką z Południa, prawda? Miała niegrzeczne myśli, niegodziwe pragnienia i potrzebowała mężczyzny, który zapewniłby jej to wszystko. Szkoda, że nie miała na to czasu – ani też odpowiedniego faceta. Oczywiście, w odpowiednich okolicznościach, Cole Riley mógłby być odpowiednim facetem. Jutro będzie z nim pracować, a przed chwilą miała o

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nim bardzo brudne myśli. To było złe na tak wielu płaszczyznach. Ostatnio była spięta, to wszystko. I od bardzo długiego czasu nie zaznała uwolnienia. Cole był jedynie... dogodnym obiektem. Atrakcyjnym. I pełnym seksapilu. To naturalne, że wskoczył w jej fantazje. Jednak było to jednorazowe wydarzenie, które więcej się nie powtórzy. Będzie musiała wymazać to zdarzenie ze swoich myśli. Cole Riley był klientem, a nie pożywką dla fantazji. III - Jeszcze raz. Leżąc na ławeczce do podnoszenia ciężarów, Cole spojrzał w górę na swojego trenera, Mario, żałując, że nie może skopać mu tyłka. Jednak, z racji że nad jego klatką piersiową niebezpiecznie balansowała sztanga o wadze dwustu funtów7, będzie musiał się z tym wstrzymać. W rękach trzymał drążek, pot zalewał mu czoło, ramiona trzęsły się jak u jakiegoś cholernego początkującego. -No dalej, cieniasie, jeszcze trzy powtórki. Pchnął, mając ogromną nadzieję, że Mario będzie w pobliżu, by złapać sztangę, gdyby ta runęła na jego pierś. - O to chodzi, Cole. To jest to. Już prawie tam jesteś. - Pierdol. Się. I. - Odwiesił sztangę, usiadł i pochylił się do przodu, czując się tak, jakby zaraz miał zwymiotować. Przerzucił nogę przez ławkę i spojrzał na Mario. - Zgiń. Mario poklepał Cole'a po plecach. - Wiedziałem, że potrafisz to zrobić. - Pieprz się. - Wiesz, zawsze podejrzewałem, że masz na mnie chętkę. Ale nie jesteś w moim typie. - Gówno prawda. Zdecydowanie jestem w twoim typie. Wysoki, dobrze zbudowany i wysportowany. Mario roześmiał się. - Dokładnie. Tak jak mój chłopak. Ale jeśli jesteś zainteresowany, mógłbym ustawić cię z kilkoma naprawdę gorącymi facetami. Cole przewrócił oczami w kierunku Mario, odepchnął się od ławki i wstał. - Nie, dzięki. Kobiety potrafią przysporzyć wystarczająco dużo 7 200 funtów = 90,8 kg

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win problemów. - Spojrzał na drzwi, którymi wchodziła Savannah – Skoro już o tym mowa, oto mój najnowszy problem. Mario podążył za wzrokiem Cole'a. - Wow. Ślicznotka. Mario miał rację. W skromnej czerwonej sukience z krótkimi rękawami, która otulała jej krągłości oraz w butach na wysokim obcasie, które podkreślały jej długie nogi, Savannah przyciągała uwagę. Była piękna. Irytująca. I niegodna zaufania. Weszła do siłowni, uśmiechając się, gdy go zobaczyła. Skierowała się do nich, a Cole'a ponownie uderzył sposób, w jaki szła. I te jej nogi. Niech to cholera, ale te nogi. Musiał pamiętać o tym, że jest niegodna zaufania. - Dzień dobry, Cole - powiedziała, po czym odwróciła się do Mario i wyciągnęła rękę. - Jestem Savannah Brooks. Mario uścisnął jej dłoń. - Mario Genino. Jestem trenerem Cole'a. Zerknęła na Cole'a. - Wykonujesz kawał dobrej roboty, Mario. Mario roześmiał się. - Dzięki. Potrafię co nieco z niego wycisnąć. Co robisz dla Cole'a, Savannah? O, cholera. Ostatnie, czego potrzebował, to żeby Mario - czy ktokolwiek inny - dowiedział się, że drużyna zatrudniła dla niego pieprzoną konsultantkę do spraw wizerunku. - Ona... - Udzielam konsultacji. Jak pewnie wiesz, ktoś z talentem Cole'a i obszernym portfolio potrzebuje pomocy ekspertów. Mario przytaknął. - Do diabła, tak. Trzeba chronić jego atuty. Savannah uśmiechnęła się. - Dokładnie to robimy. Mario spojrzał na zegarek. - Nienawidzę mówić szybkiego cześć i zaraz uciekać, ale wkrótce pojawi się mój następny klient. Miło było cię poznać, Savannah. Cole, jutro znowu cię zmaltretuję. - Oczywiście. Nie będę cię zatrzymywać. Mnie również miło było cię poznać, Mario - rzekła Savannah. - Tak, trzymaj się, Mario. - Cole odczekał aż Mario wyjdzie, a potem odwrócił się do niej. - Skłamałaś. Po raz kolejny. Uniosła podbródek. - Nie skłamałam. - Nie powiedziałaś mu, po co tak naprawdę zostałaś zatrudniona. - To nie powinno nikogo interesować. A ja jedynie odrobinę zmieniłam prawdę, co wcale nie było kłamstwem. Skrzyżował ramiona. - Niech będzie. Co dzisiaj znajduje się na twojej liście?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Skończyłeś trening? - Tak. - Co teraz planujesz robić? - Zjeść lunch. Po treningu muszę przyswoić trochę białka. - W porządku. Zjemy lunch, a ja przemyślę plany. - Okej. Muszę wziąć prysznic. - Zaczekam na ciebie w holu. Była uprzejma. Miła. Nie chciał, żeby była miła. Chciał się z nią spierać. Chciał, żeby zachowywała się jak suka. Żeby zrobiła cokolwiek, przez co by jej nie lubił. Wziął prysznic i ubrał się, a kiedy wyszedł do holu, rozmawiała z paroma chłopakami z zespołu, którzy przyszli poćwiczyć. Jamarcus Davis oraz Lon Fields, kilka lat młodsi od niego single, byli gwiazdami z linii obrony drużyny Tradersów. Oboje cieszyli się reputacją podrywaczy, i słusznie. Solidnie zbudowani, cholernie przystojni i przyjaźnie nastawieni do kobiet, pełni byli wdzięku, a co jeszcze gorsze, żaden z nich nie miał tak gównianej reputacji jak on. Wyglądało na to, że oczarowali również Savannah. Miała uśmiech na twarzy, gdy się zbliżył. Nawet się śmiała - tym przeklętym śmiechem, który sprawiał, że mrowiły go jądra. Kiedy podszedł, spotkała się z nim wzrokiem. - Och, tutaj jesteś. Jamarcus i Lon też się odwrócili, a ich uśmiechy zniknęły. - Jesteś z Riley'em? - zapytał Jamarcus, na jego twarzy malowało się zaskoczenie. - Owszem. Jesteś gotowy, Cole? - Tak. - Chwycił Savannah za ramię i poprowadził do drzwi, mrugając do Jamarcusa i Lona. - Do zobaczenia później, chłopaki. - Taaa, do później, Cole – odrzekł Lon, z widocznym rozczarowaniem. - Możemy wziąć twój samochód, jeśli ci to odpowiada – powiedziała Savannah, zakładając okulary przeciwsłoneczne, kiedy wyszli na zewnątrz. Potem, jak już skończymy, będziesz mógł mnie tutaj podrzucić. - W porządku. - Wezmę tylko teczkę. - Zatrzymała się przy jednym z tych hybrydowych samochodów, na punkcie których szaleli ekologowie, złapała skórzaną torbę, a następnie dołączyła do niego w jego pożerającym paliwo SUV-ie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Przepraszam – powiedział, kiedy wsiadała, a przy czym jej sukienka podjechała w górę. - Nie wiedziałem, że ze mną pojedziesz, w przeciwnym razie wziąłbym mniejszy samochód. - To żaden problem. Dla niego z pewnością nie był to problem, zważywszy na to, że mógł zerknąć na jej wspaniałe uda. Jezu, musiał skupić się na czymś innym, żeby nie zrobił się twardy. W tej chwili to naprawdę byłoby nieprofesjonalne. Uruchomił silnik SUV-a i zwrócił się do niej. - Co lubisz jeść? - Nie jestem wybredna. Gdziekolwiek chcesz jechać, nie mam nic przeciwko. - Dobrze. - Ruszył, decydując, że skoro nie wie, co Savannah lubi, zamiast do jego ulubionego lokalu, w którym serwują hamburgery, pojadą do prawdziwej restauracji, gdzieś, gdzie można wybrać różne potrawy. Chociaż nie miał pojęcia, dlaczego się tym przejmował. Była utrapieniem. Powinien zabrać ją w miejsce, w którym zjadłaby wielkiego, tłustego i tuczącego hamburgera. - Nie powiedziałaś im, że jestem twoim klientem. - Słucham? - spytała, odrywając spojrzenie od widoku za oknem i spoglądając na niego. - Jamarcusowi i Lonowi. Wiesz, że pomyśleli, iż się umawiamy. - Naprawdę? W takim razie to oni źle to zrozumieli, prawda? - Wróciła do wyglądania przez okno. Uśmiechnął się, potrząsnął głową i myślał o zagadce, jaką była Savannah Brooks. Ciężko było jej nie lubić, nawet kiedy był przeciwny współpracy z nią. Chodziło o ten pomysł z konsultantką do spraw wizerunku, który mu się nie podobał. A jednak ją lubił. Choć może po prostu podobały mu się jej nogi i wspaniała twarz. A ponieważ niemożliwym było, żeby zaczęła się z nim umawiać na randki, to, co myślał o jej osobowości, nie miało znaczenia. Dlatego równie dobrze mogli dać sobie z tym spokój. Wjechał na parking przy restauracji. - Tutaj? - zapytała. - Co tutaj? - Nie wiem. To miejsce jest urocze. Mała włoska restauracja o nazwie „U Carmen”? Wyglądasz mi na faceta, który woli hamburgery i steki. - Często tu przychodzę. Mają świetne jedzenie. Obszedł samochód i pomógł jej wysiąść z SUV-a.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Dziękuję – rzekła, obciągając sukienkę, kiedy już stanęła na parkingu. Wzięła swoją torbę, po czym weszli do środka, gdzie Carmen pracowała dziś jako hostessa. - Cole – przywitała go, całując w oba policzki. - Jak miło cię tutaj widzieć. - Spojrzała na Savannah z błyskiem w oku. - Och, masz nową dziewczynę. Dla Carmen, która miała prawie osiemdziesiątkę na karku, każda kobieta była „dziewczyną”. - Carmen, to Savannah Brooks. Carmen przytuliła Savannah do swej obszernej postury. - Skarbie, jesteś piękna. - Dziękuję. Twoja restauracja jest śliczna. Carmen chwyciła Savannah pod ramię. - Dziękuję. To mój ojciec otworzył tą restaurację. Jest bardzo ważna dla naszej rodziny. Rodzice Cole'a często tutaj przychodzą. Znam tego dzieciaka odkąd miał pięć lat. Zazwyczaj zrzucał spaghetti na podłogę. Savannah roześmiała się. - Naprawdę? - Możesz się założyć. On i jego siostra przychodzili tutaj na obiad w każdy piątek. - Fascynujące – odparła Savannah. Carmen rzuciła Cole'owi spojrzenie przez ramię. - Wejdź dalej, synku. Może nie powinien był przyprowadzać tutaj Savannah. Cole podążył za Carmen, która zaprowadziła ich do stolika. Pokręcił głową, gdy Carmen umieściła ich przy stoliku w rogu. W ciemnym rogu. Mógł powiedzieć Carmen, że to nie jest randka, ale właściwie po co? - Powiem Mike'owi, żeby nie przeszkadzał wam za bardzo podczas lunchu, dobrze? - Pocałowała Cole'a w policzek i odeszła. - Carmen jest słodka. Niepoprawna, ale słodka – powiedział Cole, gdy wysuwał krzesło dla Savannah. - Dziękuję. I tak, jest bardzo miła. Najwyraźniej jest prawie jak rodzina. Przychodzisz tutaj od tak dawna? Wzruszył ramionami. - Mówiłem ci. Lubię ich jedzenie. Savannah rozejrzała się. - To świetne miejsce. Nastrojowe. Bardzo podobają mi się ciemne stoliki, wiśniowoczerwone oraz białe zasłony. Przyjrzała się oliwie z oliwek oraz buteleczkom z octem balsamicznym. Czyli twoi rodzice często tu zaglądają?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Wiedział, co robiła – starała się lepiej go poznać. Powinien był zabrać ją do restauracji serwującej głównie steki. Na szczęście podszedł Mike, ich kelner, przyjął zamówienie i podał im chleb oraz napoje. Cole podniósł szklankę wody i spojrzał na Savannah. - Chyba powinnaś mi powiedzieć, czego mogę się spodziewać. - Jesteś pewien, że nie chcesz najpierw zjeść? - z uśmiechem spytała Savannah. - Aż tak źle? Zaśmiała się. - Nie sądzę, żeby to w ogóle było złe. Najpierw przez jakiś czas będę twoim cieniem, głównie po to, by rozeznać się w twoich rutynowych zajęciach oraz by obserwować twój sposób komunikowania się. Potem będę miała parę sugestii. - Będziesz za mną chodzić? To znaczy monitorować moje zachowanie? - Nie. Chcę się wczuć w twój ustalony porządek dnia. - Sięgnęła po swoją torbę i wyjęła dokumenty. Cole wygiął brwi. - Masz teczkę o mnie? - Drużyna dostarczyła mi raporty mediów, analizy twojego zachowania na boisku z wcześniejszych drużyn oraz wykaz sprzeczek, które miałeś w przeszłości, wszystko, co przyczyniło się do twojego profilu, który stworzyłam. Czekali, podczas gdy Mike umieszczał przed nimi ich lunch. Cole był głodny, więc zabrał się za swojego kurczaka po parmeńsku, natomiast Savannah jadła sałatkę z kurczaka. Przez cały czas wpatrywał się w folder, który odsunęła na bok. - Jakie wyciągnęłaś wnioski? - zapytał. - To tylko wstępna analiza, ale mam wrażenie, że masz problem z kontrolowaniem gniewu. Prychnął. - Nieprawda. Nabiła na widelec liść sałaty i nie kłóciła się z nim. - Poważnie. Nie mam problemu z kontrolowaniem gniewu. Ani z czymkolwiek innym. Wczorajszego wieczoru mówiłem ci, że media kłamią. Rozdmuchują wszystko ponad miarę. - Co sądzisz o problemach z drużynami, w których byłeś? Wzruszył ramionami. - Konflikt charakterów. Po prostu byłem w nieodpowiednich drużynach.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Rozumiem. I myślisz, że z Tradersami będzie inaczej. - Tak. Już się z nimi dobrze zrozumiałem. To był dobry wybór. - Tak więc zakładając, że zespół rzeczywiście jest dla ciebie odpowiedni i nie potykasz się z każdym z drużyny, od graczy poczynając, a na szczeblu zarządzającym kończąc, co z twoim życiem osobistym? - Co w związku z nim? Mówiłem ci, że to nie ja, tylko media. Odłożyła widelec i otarła kąciki warg serwetką. - Do pewnego stopnia, prawdopodobnie masz rację. Media mają tendencję do przesady i zbytniego dramatyzowania. Ale gdybyś nie dawał im powodu, to nie mieliby nic do powiedzenia. A ty dałeś im mnóstwo powodów, więc nawet jeśli sprawa jest niewielkiej wagi, mają możliwość rozdmuchania jej. - Bzdura. - Odsunął pusty talerz na bok i skończył szklankę wody. Zaraz zjawił się Mike, by ją napełnić, po czym ponownie wtopił się w ciemność restauracji. - Niczego im nie daję. Sami mieszają. - Twoim problemem jest również niezdolność przyjęcia na siebie winy za swoje czyny. - Jeśli się mylę, to przyjmę winę na siebie. Podniosła widelec, po czym zastygła, jej wargi wygięły się w nieznacznym uśmiechu. - Niech zgadnę. Nigdy się nie mylisz? Zjeżył się. Zapanował nad sobą, nie chcąc się tutaj z nią spierać. - Ja tego nie powiedziałem. A ty czepiasz się mnie. - Nie czepiam się ciebie, Cole. Rozmawiamy. Szybko wybuchasz gniewem. A kiedy już to zrobisz, nie cofasz się. Właśnie dlatego tak szybko wpadasz w tarapaty. I tak często. Wciągnął oddech, starając się zachować kontrolę. - Mam rozumieć, że to eksperyment, które pozwoli ci sprawdzić, jak szybko można mnie wkurzyć? - Nie. - Spojrzała na swój talerz, by następnie podnieść na niego wzrok. - To lunch. - Uważasz, że to śmieszne. - Nie żartowałam sobie. Staram się sprawić, żebyś zrozumiał, że złościsz się bez powodu. Prowadzimy rozmowę. Rozmowę, którą przekształcasz w, jak uważasz, atakowanie ciebie. - Odsunęła talerz na bok i przyciągnęła do siebie teczkę z dokumentami, otworzyła ją i wyjęła zdjęcia oraz artykuły. - Jeżeli chcesz, możesz wyjaśnić mi te zdjęcia i sprzeczki. Spraw, żebym zrozumiała ciebie oraz to, co zaszło podczas tych wydarzeń.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Podniósł zdjęcia. - To zrobione zostało w klubie. Bawiłem się z przyjaciółmi, aż tu nagle pojawiło się przede mną dziesięć aparatów wymierzonych prosto w twarz. Lampy błyskały, a kobieta, z którą byłem, odepchnięta została na bok tylko po to, żeby mogli dostać się bliżej mnie. Co, do cholery, miałem niby zrobić? Zepchnąłem ich z drogi, aby móc wydostać stamtąd kobietę, z którą byłem umówiony. Była przerażona. Wyjął artykuł, pochodzący z jakiegoś szmatławca, który mówił, że upił się i zemdlał w klubie. Prychnął. - Paparazzi przewrócili mnie, gdy starałem się przed nimi uciec. Wtedy zrobili zdjęcie, mnie leżącego w klubie twarzą do podłogi, i napisali, że się urżnąłem i zemdlałem. W odpowiedzi na jej powątpiewające spojrzenie, strzelił w nią wzrokiem. - Nie piję podczas sezonu. To wpływa na moje wyniki. Spójrz na datę. - Podał jej artykuł. - Piętnasty października. - Dokładnie. Sam środek sezonu. Żadnego alkoholu. Możesz iść do właścicieli drużyny i zapytać ich. Odłożyła artykuł. - Nie sądzę, żeby to było konieczne. - A na tym tutaj, wyszedłem z rodzicami. Z rodzicami. I to ma być news? Mieli rocznicę, więc chciałem zabrać ich na kolację. W jakieś przyjemne i ciche miejsce, ale pojawiły się te cholerne media. Nie jestem aktorem. Nie jestem jakąś szychą z Hollywood. Jestem tylko sportowcem. Zaproszenie rodziców na kolację nie jest warte napisania artykułu. A jednak wytropili mnie i śledzili moich rodziców, oślepiając ich błyskającymi aparatami. - Wziąłeś wtedy ze sobą twoją dziewczynę? Zmarszczył brwi. - Co? - Wtedy kiedy zaprosiłeś rodziców na kolację z okazji ich rocznicy. Przyprowadziłeś też kobietę, z którą randkowałeś? - Tak. - Właśnie dlatego media cię śledziły. Jesteś gorącym towarem, Cole. Zawierałeś poważne umowy marketingowe, zobowiązujące cię do promowania pewnych marek i jesteś znany z tego, że umawiasz się ze znanymi kobietami. To czyni cię atrakcyjnym dla mediów. Następnym razem, gdy będziesz chciał zabrać rodziców na cichą kolację, nie ciągnij ze sobą dziewczyny. - Nie powinno mieć znaczenia to, czy zabieram ze sobą dziewczynę, czy

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win też nie. Media powinny zostawić mnie w spokoju. Uśmiechnęła się do niego. - To, czego chcesz, a to, co dostajesz, to dwie różne rzeczy. Jesteś w NFL już od sześciu lat, a byłeś gorącym tematem, nawet gdy grałeś w koledżu. Jeśli nie chcesz takiego życia, to może powinieneś przemyśleć sprawę odejścia na emeryturę. Naprawdę był gotów pozwolić Brzoskwince wracać do samochodu na piechotę. - To gówniana sugestia. - A ty jesteś mięczakiem. Masz wspaniałą karierę, zarabiasz więcej pieniędzy niż większość ludzi w tym kraju może sobie wyobrazić. Masz mnóstwo dodatkowych korzyści, możesz przejść na emeryturę przed czterdziestką i żyć w luksusie – pod warunkiem, że zadbałeś o swoje finanse i ich nie strwoniłeś. Sam sobie zgotowałeś okropną reputację, a twoja kariera wisi na włosku. Więc co? Czyżby sława, pieniądze oraz sukces nie były dla ciebie wystarczające? Jesteś nieszczęśliwy? Odsunął krzesło, z portfela wyjął zwitek banknotów i rzucił je na stół, po czym dorzucił jej jeszcze coś dodatkowo. - Możesz zamówić taksówkę, która podrzuci cię do twojego samochodu, Brzoskwinko. Skończyliśmy tutaj. Wyszedł. *** Teraz był to ten Cole Riley, którego poszukiwała. Savannah wzięła głęboki oddech i sięgnęła po szklankę mrożonej herbaty, by się napić. Podeszła do niej Carmen. - Wszystko w porządku, skarbie? Uśmiechnęła się do kobiety. - Wszystko dobrze. Dziękuję, że pani zapytała. Myślę, że Cole zostawił więcej pieniędzy niż trzeba na pokrycie rachunku. Klasnęła w dłonie. - Zawsze tak robi. Jest bardzo hojny. Tak, był niezwykle hojny. Zostawiła pieniądze, które jej rzucił, sądząc, że przydadzą się Mike'owi. Odsunęła krzesło i wstała. - Posiłek był wspaniały, Carmen. Bardzo ci dziękuję. - To takie niezwykłe dla Cole'a, tak się zachowywać, być takim... Palantem, dupkiem, kutasem, dzieciuchem? Wyglądało na to, że zachował się dokładnie tak, jak się spodziewała. Dokładnie tak, jak przedstawiał go ten profil. Położyła dłoń na ramieniu Carmen. - Wszystko jest całkiem dobrze, Carmen.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Mężczyźni. Czasami trudno ich zrozumieć. Na przykład mój Fred. Przez większość czasu jest taki ciepły i kochający. Ale czasami mam ochotę walnąć go w głowę moją żeliwną patelnią. Oczywiście, gdybym go zabiła, to by mnie aresztowali, więc zamiast tego wyzywam go od najgorszych. Nie potrafiła wyobrazić sobie, żeby ta maleńka kobieta mogła wypowiadać złośliwe słowa, ale Savannah roześmiała się. - Cóż, tak, zabijanie ich jest nielegalne. Carmen chwyciła Savannah pod ramię. - Są niczym wrzód na tyłku i wymagają sporej cierpliwości. Ale świetny seks jest tego wart. Savannah zamrugała. - Jestem pewna, że tak. Jeszcze raz dziękuję za lunch, Carmen. Zadzwonię po taksówkę. - W takim razie zaczekaj tutaj. Na zewnątrz jest gorąco. - Carmen odeszła, a Savannah patrzyła za nią. Najwyraźniej Savannah musiała się jeszcze dużo nauczyć o mężczyznach, kobietach i związkach. W tej chwili cieszyła się, że jest singielką. Wyjęła telefon, wychodząc na zewnątrz, gdzie zaskoczył ją widok Cole'a, który zaparkował przed wejściem. Opierał się o drzwi od strony pasażera, ramiona skrzyżowane miał na piersi. - Może i jestem popędliwy. Wsunęła telefon do torebki i podeszła do niego. - Może też potrafię być dupkiem. Założyła okulary przeciwsłoneczne i odchyliła głowę do tyłu. - Przepraszam – powiedział. - Ale nie wszystko w twojej niezwykle tajnej teczce było prawdą. - Może więc zacznij udowadniać mi, że to nieprawda, zamiast demonstrować, że wszystko, co się tam znajduje, to prawda. Zacisnął szczękę, ale zaraz szybko skinął głową. Odsunął się i otworzył dla niej drzwi, pomógł jej wsiąść, po czym usadowił się po swojej stronie. - Dokąd teraz? – spytał. - Jestem na twoje rozkazy. Zabierz mnie tam, gdziekolwiek jedziesz. Rozluźnił mięśnie ramion, posłał jej szeroki uśmiech i uruchomił samochód. Przynajmniej nie pozostawał zły na długo. Punkt na jego korzyść.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win IV Cole najpierw podwiózł Savannah do jej samochodu, mówiąc, że będzie musiała się przebrać. A skoro niejako miała go śledzić, by rozeznać się w jego porządku dnia, to powiedziała mu, że równie dobrze on może jechać za nią do jej domu, dzięki czemu później będą mogli jechać jednym autem. Spodziewał się, że Savannah ma mieszkanie, podobnie jak on, więc zdziwił się, gdy skręciła w podjazd, prowadzący do jednopiętrowego domu. Trawnik był dobrze utrzymany, przed frontem rosło ogromne drzewo, a na werandzie stały dwa krzesła i stolik. Wiszące ceramiczne wyroby8 sprawiały, że dom wydawał się... przytulny. - Wow. Niezłe mieszkanko. Drużyna płaci za niego rachunki? Nie odpowiedziała, tylko podeszła do drzwi i je otworzyła. Wszedł za nią do środka, gdzie również wszystko było ładne. Nie był to nowy dom, ale przyjemnie umeblowany – wszystko w ciepłych kolorach, z wyściełaną kanapą, poduszkami oraz drewnianymi stołami i podłogami. Położyła teczkę na stole. - Chcesz się czegoś napić? - Może być woda. - Weź sobie z kuchni. - Ruszyła w kierunku sypialni, po czym zatrzymała się w drzwiach i odwróciła się do niego. - Jakiego rodzaju ubranie mam założyć? - Masz jakąś sukienkę wyjściową? - Zdefiniuj, co rozumiesz przez sukienkę wyjściową. - Sukienka do klubu nocnego. - Tak. - Weź ją. Możesz się przebrać u mnie. - W porządku. - Savannah zajrzała do szafy i wybrała czarno-białą sukienkę koktajlową i buty, spakowała przybory do makijażu oraz jakąś biżyterię, po czym wróciła do kuchni. Cole trzymał w ręcę butelkowaną wodę i stał przy tylnych drzwiach, wyglądając na jezioro. Kupiła dom z widokiem na jezioro. Podobało jej się to, że miała nieogrodzoną działkę, nie chciała zasłaniać sobie widoku na piękne jezioro. 8 Chodzi o coś w stylu wiszących dzwoneczków, tylko że niektórzy zawieszają np. malutkie dzbanuszki albo inne twory;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Lubiła siedzieć za domem i obserwować bawiące się dzieci oraz rodziców spracerujących z nimi wzdłuż ścieżki. Od czasu do czasu kaczki dokazywały w wodzie. To dawało jej poczucie spokoju i pozwalało na wyciszenie. W tej chwili wcale nie była wyciszona, nie, kiedy w jej kuchni znajdował się olśniewająco atrakcyjny mężczyzna. Przybrał swobodną pozę i jeszcze jej nie zauważył, więc był odprężony i nie trzymał gardy, po prostu wpatrywał się w wodę. Z profilu prezentował się wspaniale, miał szerokie ramiona, szczupłą talię, a jego twarz była fotogeniczna. Nic dziwnego, że media ciągle mu się naprzykrzały. Miał najdłuższe rzęsy, jakie kiedykolwiek widziała u mężczyzny, a sposób, w jaki jego włosy podkręcały się na karku sprawiał, że aż ją świerzbiło, żeby zanurzyć palce w tych kosmykach i sprawdzić, czy naprawdę są takie miękkie i grube, na jakie wyglądają. W końcu ją zauważył, odwrócił głowę i uśmiechnął się. Zapierał jej dech w piersiach. Był klientem, a nie materiałem na randkę. Nie był mężczyzną, z którym zamierzała iść do łóżka, więc jej mrowiące ciało powinno zaprzestać wyprawiania z nią takich rzeczy. - Jestem gotowa. - Pozwól, że to wezmę – wziął jej pokrowiec na sukienkę oraz niewielką torbę, w której umieściła inne rzeczy. Otworzyła drzwi, wyszli na zewnątrz i usadowili się w SUV-ie. Przyglądała się jego dłoniom na kierownicy, gdy jechali. Duże, pewne. Jechał nawet z przepisową prędkością, choć może zachowywał się najlepiej, jak potrafił, dlatego że była razem z nim. Przeczytała akta na jego temat – miał tak wiele mandatów za przekroczenie prędkości, że aż dziwiła się, że nadal ma prawo jazdy. A wszystko to sprowadzało się do tego, iż zastanawiała się, gdzie mogłyby teraz być te silne, pewne dłonie, gdyby umówiła się z nim na randkę, a nie była jego konsultantką do spraw wizerunku. Może wczoraj powinna była zafundować sobie dwa orgazmy, a nie tylko jeden. Ostatnio dużo czasu spędziła w drodze, dzięki czemu w ciągu ostatnich sześciu miesięcy prawie dwukrotnie podwoiła liczbę swoich klientów. Było to dobre dla biznesu, ale złe dla poziomu jej napięcia. I żaden z tych klientów nie był tak seksowny, nie potrafił też wywołać takich fantazji jak Cole Riley. Mógł mieć problemy, co jednak nie zmieniało faktu, że chciała

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win pochłonąć go jak swoje ulubione ciastka domowej roboty, które posmarowane były grubą warstwą masła i miodu. To z kolei skłoniło ją do myślenia o zlizywaniu miodu z nagiej piersi Cole'a, jej język zanurzałby się w zagłębieniach jego niesamowicie wspaniałych nagich mięśni brzucha. Potem przeniosłaby się niżej... - Jesteś dość cicha. Strzeliła w niego wzrokiem, jej ciało stanęło w ogniu, gdy odsunęła od siebie niegrzeczne fantazje. Wróci do nich później. - Po prostu cieszę się widokiem. Zmarszczył brwi. - Jesteśmy na autostradzie, Savannah. Nie ma tu nic do zobaczenia, poza wieloma centrami handlowymi i rozmytymi światłami. - To prawda. Ale zawsze prowadzę. Dla odmiany miło być pasażerem i spoglądać w innym kierunku. Wzruszył ramionami. - Skoro ci się to podoba. Najwyraźniej, to Cole jej się podobał. W sposób zdecydowanie nieodpowiedni. Musiała zmusić swój umysł, by wrócił na właściwy kurs. Pomocne było to, że Cole zjechał z autostrady, a ona mogła obserwować coś więcej, niż tylko wspomniane centra handlowe i światła. - Nie kupiłeś domu? - zapytała, gdy przejechał kilka mil, wjechał w kompleks budynków z mieszkaniami własnościowymi i zaparkował. Wysiadł i wziął jej rzeczy, a następnie pomógł jej wydostać się z samochodu. - Nie. Jestem singlem, nie mam zwierząt i kto wie, czy w końcu znowu nie zostanę sprzedawany do innej drużyny. Nie ma sensu wkładać pieniędzy w nieruchomość, dopóki nie przekonam się, czy układa mi się z Tradersami. Podeszła wraz z nim do drzwi frontowych i zaczekała aż je otworzy. To ma sens. Choć biorąc pod uwagę twoje dochody, pewnie potrzebujesz ulg podatkowych. Spojrzał na nią i uśmiechnął się. - Mam inwestycje. - Dobrze wiedzieć. Otworzył drzwi i włączył światło. Weszła do miejsca, którego się nie spodziewała. Zdecydowanie była to kawalerka, dominowała czerń i chrom, na ścianie zamontowany miał ogromny telewizor z płaskim ekranem, obok którego leżał wieloraki sprzęt do gry. Ale pokój był czysty i schludny, ze skórzanymi kanapami oraz wspaniałym wystrojem, począwszy od lamp poprzez stoliki, a na kilku rozrzuconych poduszkach i dywanikach kończąc.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Bardzo ładnie tutaj. Sam wszystko urządziłeś? - Dzięki. I nie, nie mam talentu do urządzania wnętrz. Ale mam siostrę. Zrobiła to dla mnie. Podążyła za nim korytarzem do jednej z sypialń – a naliczyła ich trzy. Główna sypialnia była ogromna, z królewskich rozmiarów łóżkiem, dwiema komodami oraz godną pozazdroszczenia szafą. Możliwe, że to miejsce miało większą powierzchnię niż jej dom. Łóżko przykrywała jasnobrązowa kołdra, leżało na nim jakieś dziewięć poduszek, przez co naszła ją ochota, by w nie zanurkować i poczuć się jak w domu. - Położę te rzeczy na łóżku. Będziesz mogła się przebrać, zanim wyjdziemy. - Może być. Dzięki. Zaprowadził ją do salonu, a następnie odwrócił się. - Napijesz się czegoś? - Poproszę wodę gazowaną, jeśli ją masz. Jeśli nie, wystarczy zwykła woda. - Mam gazowaną. Usiadła na kanapie. - Barek masz dobrze zaopatrzony? - Tak. To z powodu tych wszystkich dzikich imprez, które urządzam. Uniosła brew, starając się ustalić, czy był poważny, czy też nie. - Wydaje mi się, że robisz dużo ogólnodostępnych imprez. Przyniósł jej szklankę. - Nie urządzam tutaj dzikich imprez. Ostatnie, czego bym sobie życzył, to kupa ludzi, demolujących mi mieszkanie. - Czyli żartowałeś. Usiadł na dwuosobowej małej kanapie naprzeciwko sofy. - Musisz popracować nad swoim poczuciem humoru, Savannah. Zjeżyła się. - Mam poczucie humoru. - Naprawdę? - Uśmiechnął się zza szklanki. W tym momencie zdecydowała, że jest złośliwy, dlatego nie będzie więcej o nim fantazjowała. Wyleczyła się z niego9. - Co będziesz robił przez resztę dnia? - Ponieważ sezon jeszcze się nie zaczął, mogę pograć sobie w gry wideo, dopóki nie nadejdzie czas, żeby wyjść. Chwyciła telefon. - Jest za wcześnie, by wyjść. Mam więc rozumieć, że 9 Cha, cha, cha! Niech sobie dalej to wmawia;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win spędzasz czas, grając w gry? Wyciągnął rękę i wziął segregator ze stolika do kawy. - Nie. Z racji tego, że w tym roku jestem z nową drużyną muszę nauczyć się zagrań10. Muszę trochę nad tym posiedzieć. Posłała mu krytyczne spojrzenie. - Naprawdę? - Tak, naprawdę. Nie wchodzisz na boisko, znając każde zagranie. Ale gdybyś wolała sobie w coś zagrać... - Oczywiście, że nie. Rób cokolwiek, czym się tam zajmujesz. Też mam coś do zrobienia. Nie będę wchodzić ci w drogę. Otworzył segregator i zaczął czytać. Ona wyjęła telefon i sprawdziła emaile. Odpowiedziała na kilka z nich, po czym wyciągnęła laptopa, napisała parę raportów i zrobiła kilka notatek. Sporadycznie spoglądała na Cole'a, który marszczył brwi w skupieniu. Nie uchylał się od ponownego dokładnego przejrzenia każdej strony podręcznika zagrań. Nie raz, ale trzy razy. Musiała mu przyznać, że był dokładny. - Jak długo zajmuje ci nauczenie się zagrań? - spytała. Nie patrzył na nią. - Trochę. Muszę znać każde zagranie. - A jest ich dość dużo. W końcu na nią spojrzał. - Tak. Położyła komputer obok siebie. - Ciężko pracujesz. - Tak. - Chcesz, żeby doceniono cię za to, co robisz. - Na boisku. Nie poza nim. - W takim razie, dlaczego niektórzy tak wiele uwagi poświęcają temu, co robisz poza boiskiem? Odłożył segregator i skoncentrował się na niej. - Chciałbym znać odpowiedź na to pytanie. Ciekawe. W jego głosie wyczuła frustrację. Może w Cole'u było coś więcej niż myślała. Ale to się jeszcze okaże. Byli dopiero na etapie początkowym. Bez wątpienia był uroczy. Wystarczająco grzeczny, ale niewątpliwie miał poważny problemy z temperamentem. Dostrzegła to wcześniej, a przecież ledwo go znała. Jednak wiedziała, że chce poznać go lepiej. Na razie zostawiła go w spokoju, żeby mógł popracować. Otworzyła teczkę i zajęła się własnymi 10 Playbook - podręcznik, w którym opisane są setki potencjalnych zagrań.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sprawami. Minęło kilka godzin, nim Cole wstał i powiedział jej, że czas się przebrać. - Pomyślałem, że moglibyśmy iść coś zjeść, nim pójdziemy na imprezę. To może być długa noc. Użyczył jej swojej sypialni, w której mogła zmienić ubranie i odświeżyć makijaż, podczas gdy on zabrał swój strój i postanowił przebrać się w innym pokoju11. Kiedy wyszła, czekał na nią w salonie. Straciła oddech. Ubrany w czarne spodnie oraz koszulę z przypinanymi rogami kołnierzyka, wyglądał seksownie. Nieodparcie. A dla jej już osłabionego libido, absolutnie niebezpiecznie. Uśmiechnął się do niej. - Seksownie wyglądasz, Brzoskwinko. Nic nie mogła poradzić na to, że poczuła dreszcz, gdy nazwał ją tym przezwiskiem. - Powinieneś zwracać się do mnie Savannah. Nie umawiam się z tobą i nie jestem twoją dziewczyną. - To cię denerwuje. - Nie denerwuje mnie to. To po prostu nieprofesjonalne. - Okej. Savannah. A może powinienem zwracać się do ciebie pani Brooks? Albo panno Brooks? Przewróciła oczami. - Teraz mnie denerwujesz. Roześmiał się. - Spróbujmy, Sa-van-nah. Wymawiał każdą sylabę jej imienia. Powoli. Może jednak wolała tamto przezwisko. Wyszli na zewnątrz i Cole zaprowadził ją do swojego Lexusa. Tego ze średniej półki, nie najtańszego, ale też nie najdroższego. - Ładny samochód – rzekła, kiedy już usadowił się w środku. - Ale z jakiegoś powodu sądziłam, że jeździsz... Nie wiem. Lamborghini albo Ferrari. Roześmiał się, gdy wrzucał bieg i ruszył. - Nie trwonię pieniędzy na błahostki, takie jak samochody. Przez pół roku i tak jestem w drodze, więc jaki sens miałoby posiadanie drogiego samochodu, którym nie mógłbym jeździć? I znowu ją zaskoczył. Zatrzymali się na kolację, a potem pojechali do klubu. Choć nie była pewna, czego oczekiwała – może czegoś z górnej półki w centrum miasta? To nie było to. Klub znajdował się w nijakim budynku z jasnobrązowej cegły. 11 Nie widzę w tym sensu. Chyba że chciał, żeby bliżej zapoznała się z jego sypialnią... ;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Wyglądał bardziej jak biurowiec, niż klub nocny, i gdyby nie było tam ostentacyjnie migającego neonu, oznajmiającego, iż jest to Club Caress12, to wcale by się nie zorientowała, że był to popularny lokal dla tłumu dwudziesto-trzydziestolatków. To musiał być popularny lokal, ponieważ parking był pełen. Cole zatrzymał się przed domem i wyszczerzył się do faceta odprowadzającego samochody gości. - Cześć, Mark - powiedział, rzucając mu klucze, gdy obchodził auto. - Jak tam, Cole? Podał jej ramię, po czym weszli do środka. Wnętrze było czarne jak smoła, z wyjątkiem tych wszystkich szalonych świateł i ogłuszającego hałasu. W piersi poczuła mocne uderzenia muzyki, kiedy przepychali się przez tłum, przy czym Savannah szybko zdała sobie sprawę, że Cole znał tutaj wszystkich. Ludzie machali i wykrzykiwali jego imię, a kobiety strzelały w nią złym wzrokiem. Oczywiście, był przecież popularnym facetem. Wsunął dłoń w jej dłoń, gdy tłum zacieśnił się wokół nich. Cole poprowadził ją przez zbieraninę ludzi, stojących im na drodze. Na szczęście, był jak Mojżesz, a przyglądający się byli niczym Morze Czerwone, gdyż rozstępowali się, by mogli dotrzeć do baru. Bar stanowił niesamowity widok. Gładki i błyszczący, w czarnym kolorze, musiał mieć jakieś pięćdziesiąt stóp13 długości. Kolorowe, podświetlone neonem butelki jarzyły się w rzędach aż do sufitu. Było to prawdziwe dzieło sztuki. - Usiądź - rzekł, a ona wspięła się na wyściełany stołek barowy. - Czego się napijesz? - zapytał. - Może być woda gazowana. Uniósł dwa palce, na co podeszła barmanka z krótkimi rudymi włosami i pięknymi, pełnymi ustami. - Riley. Co słychać? - Nic ciekawego, Kara. Jak leci dziś wieczorem? - Jestem bardziej zajęta niż jednoręki fałszerz czeków. Co podać? - Poproszę podwójną Patrón Silver14. A dla pani wodę gazowaną. 12 Club Caress – powiedzmy, że znaczy to Klub Pieścidełko. 13 50 stóp = 15,24 m 14 Patrón Silver – rodzaj meksykańskiej luksusowej tequili.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Skinęła głową. - Już się robi. Kara zaserwowała Cole'owi jego drinka i nalała Savannah wody do szklanki, zostawiając jej butelkę. - Dziękuję - rzekła Savannah. - Proszę bardzo, skarbie. - Dopisać do rachunku? Cole skinął głową i podał Karze kartę kredytową. Opróżnił swojego drinka jednym łykiem. Nalała mu kolejnego, po czym odeszła, ale dopiero wtedy, gdy pojawiła się inna barmanka, tym razem brunetka z dekoltem, jakiego Savannah mogła jej tylko pozazdrościć. - Witaj, kochanie. Nie widziałam cię tutaj od kilku dni – powiedziała. - Byłem zajęty. Sięgnęła przez bar i uścisnęła jego dłoń. - Nie bądź aż tak zajęty. Tęsknię za tobą. Spiorunowała Savannah wzrokiem i niespiesznie się oddaliła. - Jedna z wielu twoich dziewczyn? - spytała Savannah. Cole opróżnił kieliszek, który od razu zastąpiony został wysoką szklanką wypełnioną, jak przypuszczała, wodą z lodem. Kara sprawnie działała. Uśmiechnął się do Savannah. - Lulu jest przyjaciółką. - Nie spodobało jej się, że tutaj jestem. - Jest opiekuńcza. Wiele kobiet kurczowo się mnie trzyma, próbując coś ode mnie dostać. Lulu mnie strzeże. - Czyli jest jak twój ochroniarz. - Nie do końca. Ale pomogłem jej w przeszłości. Teraz myśli, że jest mi winna to samo. Savannah nie miała pojęcia, co to znaczyło. Jak jej pomógł? Finansowo? A może pobił dla niej byłego chłopaka? Tak naprawdę to nie była jej sprawa, po prostu była ciekawa, zwłaszcza że Lulu wciąż posyłała jej zjadliwe spojrzenia, a do tego był to ten rodzaj spojrzeń, jakie kobieta posyłała innej kobiecie, a które mówiły, że ta pierwsza próbuje zbliżyć się do chłopaka tej drugiej. Może Cole nie był świadom tego, co czuła do niego Lulu. A może Savannah powinna dziś szczególnie na siebie uważać, biorąc pod uwagę to, że Lulu nie była jedyną kobietą, posyłającą jej zabójcze spojrzenia. Widać było, że Cole jest stałym bywalcem, a kilka kobiet

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zatrzymało się, by go uściskać albo pocałować w policzek. Kiedy zauważały Savannah zwlekały tylko na tyle, żeby się przywitać, ale gdy odchodziły spoglądały na Savannah pogardliwie. - Nie jestem tu zbyt popularna - powiedziała, gdy uścisnął jedną z wielu wielbicielek i zajął miejsce obok niej. Zmarszczył brwi. - Co? - Twoje przyjaciółki sztyletują mnie wzrokiem. Rozejrzał się po tłumie. - Nie, nie robią tego. Potrząsnęła głową i obróciła się przodem do baru. - Robiła to twoja przyjaciółka Lulu i każda kobieta, która podchodziła, żeby się z tobą przywitać. Wszystkie posyłały mi takie spojrzenia, że gdyby to była broń, to padłabym martwa na podłogę. Widać, że masz duże wzięcie. - Nie. To tylko przyjaciółki. - Może z twojej perspektywy. Nie z ich. Otwórz oczy, Cole. Te kobiety się w tobie podkochują. Prychnął. - Okej, w porządku. W takim razie z pewnością naprawdę mocno cię pożądają. I nie podoba im się to, że nie przyszedłeś tutaj dziś w pojedynkę. Cole nie miał pojęcia, skąd Savannah przyszło coś takiego do głowy. Były to jego imprezowe przyjaciółki, kumpele do picia i partnerki do tańca. Żadna z nich nie była jego dziewczyną. Choć to prawda, że nigdy nie przyprowadzał tutaj kobiet, z którymi się umawiał, nigdy żadnej nie składał obietnic, które dawałyby im nadzieję na bycie tą jedyną. Dlaczego więc miałyby być wkurzone, że przyprowadził Savannah? Ale gdy tak siedział i rozmawiał z Savannah, zwracał uwagę na kobiety, znajdujące się wokół nich. Miała rację. Nie były zadowolone. Ilekroć zdarzyło mu się spojrzeć na nie, wszystkie się uśmiechały. Ale gdy tylko się odwracał, zakładały ramiona na piersiach i posyłały Savannah zabójcze spojrzenia. Hmm. Kto by pomyślał? Starał się być względem nich uczciwy i dać im znać, na czym polega ta gra. Może nie słuchały. - Zatańczmy - powiedział do Savannah. Zrobiła wielkie oczy. - Nie sądzę, żeby to był dobry pomysł. - To świetny pomysł. - Wyciągnął rękę. Potrząsnęła głową. - Pamiętasz, co ci mówiłam na temat tego, że to nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win randka? Jestem tutaj tylko po to, aby obserwować. - To dobrze. - Chwycił ją w pasie i zsunął ze stołka, a potem wziął za rękę. - Możesz obserwować mnie na parkiecie. Spojrzała na niego zmrużonymi oczami. - Czy ty w ogóle uznajesz „nie” za odpowiedź? - Oczywiście. Nie jestem takim facetem, Savannah. Westchnęła i przysunęła się do niego na zatłoczonym parkiecie. Muzyka było głośna, rytm wibrujący, więc Cole przyglądał się, jak Savannah tańczy. Potrafiła się ruszać, gdy już się odprężyła i poddała muzyce, całkiem dobrze kręciła biodrami. Jego celem w wyciągnięciu jej na parkiet było niedbałe wstrząśnięcie fankami. Teraz, gdy wiedział, że były zaborcze, chciał położyć temu kres, chciał, by wiedziały, że kiedy był tutaj z damą, powinny zająć się sobą i inaczej się zabawić. Co innego, kiedy przychodził do klubu jako singiel. Wtedy była wolna amerykanka, nie przeszkadzało mu wybieranie jednej kobiety po drugiej do tańca i imprezowania. Ale domaganie się sprawowania nad nim władzy w klubie? Jego życie nie działało w ten sposób. Sam był sobie panem i żadna kobieta nie mogła rościć sobie do niego praw. Jeśli chciał przyprowadzić randkę – mimo że Savannah tak naprawdę nie była jego randką – to, do cholery, mógł to zrobić. Tylko że nie patrzył na pozostałe kobiety, aby sprawdzić, czy znalazły sobie inne rozrywki. Skoncentrował się na Savannah, na jej opiętej sukience oraz na sposobie w jaki podjeżdżała w górę jej nóg, gdy uniosła ręce nad głowę i szybko obracała się wokół. Krew zaczęła mu szybciej krążyć w żyłach, jednak następny utwór był wolniejszy, a on nie mógł się powstrzymać, by nie objąć jej ramieniem i nie przyciągnąć do siebie. Zmrużyła oczy i posłała mu czujne spojrzenie, ale pomyślał, że musi lubić taniec, ponieważ nie odeszła. Zamiast tego zarzuciła mu rękę na szyję i przysunęła się blisko niego, wciąż jednak zachowując dystans. Sprawiło to, że miał ochotę chwycić ją i poczuć przy sobie jej ciało. - Jesteś niebezpieczna, Brzoskwinko. - Tylko tańczymy, Cole. Nie doszukuj się w tym czegoś innego. - Niczego się nie doszukuję. To po prostu biznes. - Oczywiście, że tak. Oboje kłamali. Poruszyła biodrami, jej ciało znalazło się w odległości

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win kilku cali od jego krocza. Kuszące. Och, jak kuszące. Jego penis już był twardy. Savannah była inteligentną kobietą. Musiała to zauważyć, więc położył ręce na jej biodrach i zakręcił nią, tym razem dając jej pewność, gdy zastosował nacisk na jej plecy, przyciągając ją bliżej. Natychmiast się odsunęła, tworząc jakiś cal odległości między nimi. To nie pomogło, bo wiedziała, jak się ruszać, a gdy odwróciła się do niego plecami i kołysała biodrami do muzyki, zlał się potem. Nie wciskała się w niego, ale wciąż ją czuł. Chryste. Może torturowała go celowo, a może był to jej sposób, by przy okazji tańca powiedzieć wszystkim jego przyjaciółkom, żeby się odpieprzyły. Tak czy inaczej, był twardy jak stal, a jego jądra pulsowały. Gdyby byli sami, dobrze wiedział, co by zrobił. Objąłby ją ramieniem w talii i przyciągnął do siebie, następnie przesunąłby ręce na jej słodkie, pełne piersi, obejmowałby je dłońmi, aż sutki by stwardniały, zsunąłby górę sukienki, po czym obróciłby ją przodem do siebie, by móc skosztować słodkich ust. Kiedy nasyciłby się pocałunkami, zjechałby w dół i ssał jej sutki, dopóki nie zaczęłaby jęczeć. Następnie rozebrałby ją i ułożył na swoim łóżku, żeby lizać jej cipkę i doprowadzić do szczytu. A potem... Tak. Kierunek tych myśli nie pomagał jego erekcji. Na szczęście piosenka się skończyła i zaczęła się kolejna. - Odbijany? Jedna z jego klubowych przyjaciółek – Sheila - stanęła przed Savannah. Savannah na wpół się odwróciła i na ułamek sekundy napotkała spojrzenie Cole'a, nim z uśmiechem zwróciła się do Sheili. - Jest cały twój. I tak potrzebuję chwili wytchnienia. - Hej, zaczekaj - zaczął Cole. Ale Savannah już zniknęła w tłumie. Może więc sygnały, które odbierał, istniały tylko w jego głowie, ponieważ dość łatwo od niego odeszła. *** Savannah oberwowała, jak kobiety piszczą z radości, podczas gdy Cole pochłonięty został przez cekiny, spandex, kilometry nóg oraz mnóstwo włosów. Z wyrazu jego twarzy, kiedy odchodziła, mogła się domyślić, że

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win najpierw był zdezorientowany, a potem zły. Na nią. Nie była pewna, co zrobiła źle. Już na początku powiedziała mu, że chce tylko obserwować i nic poza tym, ale zachowywał się jak urażony, gdy go zostawiła, żeby usiąść i obserwować, zamiast nawiązywać z nim kontakt. To nie jej wina, że nie chciała zachowywać się jak jego randkowa partnerka. Nie chodziła z nim na randki. Chciał zatańczyć. Zatańczyła. I możliwe, że ten taniec stał się trochę zbyt gorący – możliwe, że była za bardzo poruszona jego bliskością, jednak zachowała dystans. W porządku, utrzymanie dystansu było trudne, zwłaszcza gdy przyciągnął ją do siebie i poczuła, jak był twardy – wszędzie. Czuła pokusę, by tak pozostać, przesunąć dłońmi po jego szerokich ramionach, zbadać mięśnie brzucha i przekonać się, czy były tak prawdziwe, jak sugerowały zdjęcia. Jednak była dobrą dziewczynką. Odeszła. A kiedy wtrąciła się inna kobieta, nie przeszkadzało jej to. Cole Riley ani trochę jej nie interesował. Tamta dziewczyna mogła go mieć. Podobnie jak kolejne sześć kobiet z chydymi ciałami i wielkimi cyckami. A sądząc z tego, jak kręciły tyłkami na parkiecie, zdecydowanie wszystkie go pragnęły. Tymczasem on nie zadał sobie nawet trudu, żeby na nią spojrzeć. Nie zwracał na nią uwagi, więc równie dobrze mogłaby już wyjść. Nie była zazdrosna. Przyszła tutaj, żeby obserwować jego zachowanie – to była jej praca. Taa, wspaniale wykonałaś swoją pracę na parkiecie, pożerając wzrokiem jego erekcję, Savannah. Ignorując te myśli, przypatrywała się Cole'owi, który znalazł się w środku kanapki złożonej z pół tuzina kobiet. Dajcie spokój, czy niektóre z nich były w ogóle na tyle dorosłe, by móc wejść do tego klubu? Cole miał na karku... hmm... prawie trzydziestkę? Jeśli ta wyzywająca rudowłosa miała dwadzieścia jeden lat, to Savannah była Jankeską15. A nawet jeśli ta dziewczyna miała dwadzieścia jeden lat – zaledwie – to on nadal był dla niej za stary. Miau, Savannah. 15 Jankes (ang. Yankee lub Yank) - posiadające wiele znaczeń określenie Amerykanina. Czasami ma ono zabarwienie negatywne i często odnosi się do osób z północnej części Stanów Zjednoczonych.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Och, zamknij się. Przecież tylko go obserwowała. - Nigdy nie będziesz go miała. Savannah oderwała spojrzenie od parkietu. Obok niej stała Lulu, ramiona skrzyżowała na piersi, a na jej twarzy gościł zadowolony z siebie uśmiech. - Słucham? Lulu ruchem głowy wskazała parkiet. - Cole. Nigdy nie będziesz go miała. - Och, skarbie. Ja go nie chcę. Przez chwilę wydawało się, że Lulu nie wie, co powiedzieć. - W takim razie, co tutaj z nim robisz? Savannah posłała jej słodki uśmiech. - Nie twoja sprawa. Kobieta pochyliła się do niej. - Wszystko, co dotyczy Cole'a jest moją sprawą. - Najwidoczniej nie, skoro nie powiedział ci, co tutaj z nim robię. Lulu zacisnęła wargi. Znowu wpatrywała się w Cole'a jak zazdrosna kochanka. Kolejna, względem której Cole zachowywał się jak ciemniak. Powinien zwracać uwagę na swoje kobiety. - Jesteś w nim zakochana? Lulu rzuciła jej gniewne spojrzenie. - Nie jestem w nim zakochana. - Słodziutka, musisz postarać się lepiej ukrywać swoje uczucia. Masz je wypisane na twarzy. - Nie mam pojęcia, o czym mówisz. Jest moim przyjacielem, a ja nie mogę ścierpieć, gdy te dziewczyny rzucają się na niego. - Wolałabyś, żeby to on rzucił się na ciebie? - Nie. Nie. Jest dla nich miły. Zbyt miły. Nie zauważa, że go wykorzystują. Ja po prostu chę go chronić. Savannah obróciła się na barowym stołku. Policzki Lulu barwił ciemny róż. Może się myliła. Lulu nie była zakochana w Cole'u. To nie zazdrość widziała na twarzy Lulu; to było coś innego. Gniew? Frustracja? Może chodziło tutaj bardziej o uwielbienie w stylu młodszej siostry? Naprawdę starała się go chronić. - Nie sądzę, by potrzebował ochrony. Jest dużym chłopcem i potrafi podejmować samodzielne decyzje.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Nie rozumiesz. On stara się wszystkich zadowolić. Nie chce urazić niczyich uczuć. Nie to donosiły media. Dokumenty dotyczące Cole'a mówiły, że dba wyłącznie o własne przyjemności. A jednak wyglądało na to, że miał wielu przyjaciół. Do tego ich grono nie stanowiły jedynie kobiety. Po zakończeniu tańca wyswobodził się z ramion swojego haremu i przystanął, żeby pogadać z kilkoma mężczyznami, którzy siedzieli przy stolikach w pobliżu parkietu. Zatrzymał się, usiadł, a kelnerka przyniosła mu coś do picia – zauważyła, że była to woda – i śmiał się razem z nimi. Bez wątpienia rozmawiali o futbolu. Wokół niego zbierał się coraz większy tłum facetów. Nie tylko kobiety go pożądały, również mężczyźni chcieli spędzać z nim czas. Nie było to dla niej zaskoczeniem. Cole miał charyzmę. Był otwarty, przystępny i nie wszedł do klubu, zachowując się jak celebryta, nawet jeśli tak go traktowali. Był odprężony, przyjacielski i bardzo czarujący. A mimo to miał reputację okropnego rozrabiaki. Gdziekolwiek się pojawiał, wywiązywała się bójka i to on odmalowywany był zwykle jako jej inicjator. Mówiło się, że ma nieodpowiednie nastawienie, że zachowuje się jak palant. Gdzie podział się ten facet? Bo jak na razie go nie widziała. Kiedy skończył rozmawiać z mężczyznami, kilka dziewczyn wyciągnęło go na parkiet. Chętnie za nimi podążył i wyglądało na to, że obu kobietom poświęcał tyle uwagi, aby obie były uszczęśliwione. - Cholera. - Lulu świdrowała wzrokiem paru facetów, którzy weszli do klubu. - O co chodzi? - zapytała Savannah. - Kłopoty. - Lulu przepchnęła się obok niej i skierowała się wprost do Cole'a, wchodząc na środek parkietu, by szepnąć mu coś do ucha. Spojrzał w kierunku, który wskazała Lulu i zmarszczył czoło, powiedział coś do dziewczyn, które pokiwały głowami i odeszły. Potem podszedł do niej. - Chodźmy – rzucił. - Coś się stało? - Tak. Pojawiły się media. Odwróciła się i przesunęła wzrokiem po tłumie. - Naprawdę? Nikogo nie widzę. - I o to chodzi. Nie chcą, żeby ich zauważyć. Ale Lulu potrafi ich

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wypatrzeć. Zakradają się, chowają aparaty oraz sprzęt audio do nagrywania. Tyle że ona jest od nich sprytniejsza. Zna wszystkie ich twarze. Wziął ją za rękę i poprowadził na tył klubu, w dół wąskiego korytarza w kierunku toalety. Skręcił w lewo do pokoju menedżera. - Tylnymi drzwiami wymkniemy się w alejkę – powiedział Cole. - A dlaczego nie frontowymi drzwiami? Zatrzymał się i obrócił do niej. - Chcesz, żeby w przyszłym tygodniu twoje zdjęcie, jako mojej najnowszej dziewczyny, znalazło się na sportowych blogach oraz w tabloidach? - Nie, dziękuję. - To nie byłoby dobre dla jej interesów. - W takim razie pozówl mi zrobić to po mojemu. Szrpnęła go za rękę. - Czekaj. Nie podążą za nami? Wyszczerzył się w uśmiechu. - Brzoskwinko, siedzę w tym od jakiegoś czasu. Czasami udało im się mnie złapać, ale staję się coraz lepszy w pokonywaniu ich w ich własnej grze. Drzwi biura menedżera otworzyły się i wszedł jeden z bramkarzy. Wzrostowo podobny był do Cole'a, miał takie same ciemne włosy. Skinął głową: - Gotowi? - Tak. Dzięki, Dave. - Żaden problem. Kasey przyprowadził twój samochód. Spotkamy się przy IHOP16 za pół godziny. - Dave wręczył Cole'owi pęk kluczy, a ten przekazał swoje Dave'owi. - Staraj się nie przekraczać dozwolonej prędkości. Dave roześmiał się. - Niczego nie gwarantuję. - Otworzył drzwi i wybiegł. Savannah dostrzegła Lexusa Cole'a zaparkowanego tuż przy drzwiach. Dave wskoczył do środka i szybko odjechał. Savannah patrzyła w ślad za Davem. - Paparazzi pojadą za Davem, myśląc, że to ty jesteś w samochodzie. - Tak. Odwróciła się do niego, zdając sobie sprawę, że nadal trzymał ją za rękę. Wyszarpnięcie jej byłoby niegrzeczne. - I co teraz? - Poczekamy tu chwilę, upewnimy się, że połknęli przynętę, a potem ruszymy samochodem Dave'a. - Robiłeś to już wcześniej. 16 International House of Pancakes - sieć restauracji w Stanach Zjednoczonych serwująca głównie śniadania.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Uśmiechnął się do niej, a w jej brzuchu coś zatrzepotało. W jego oczach była jakaś intensywność. - Parę razy. - Teraz zastanawia mnie, przed czym uciekałeś. - Zrobiłem tam coś złego? Upiłem się i zakłócałem porządek? Nagabywałem jakieś kobiety? Wdałem się w bójkę? - Nie. Poprzestał na tym. Może miał rację, a ona doszukiwała się czegoś, co nie było najważniejsze. - Możesz iść, Cole. Już ich nie ma. Odwróciła się, by zobaczyć Lulu, która wsunęła głowę przez drzwi. Puścił jej dłoń i podszedł do Lulu. - Dzięki za to, że mnie ostrzegłaś, Lou. Lulu przytuliła go. - Wiesz, że zawsze cię osłaniam. Półciężarówka Dave'a stoi z tyłu parkingu. Otworzył drzwi dla Savannah. - Wyjdziemy tędy i przejdziemy bokiem. Savannah uśmiechnęła się do Lulu, która skinęła jej głową, a Cole zamknął za nimi drzwi. Dave jeździł zdezelowaną półciężarówką na resorach podniesionych nad most, więc Cole musiał ją podsadzić, żeby mogła wsiąść. Silnik z rykiem zbudził się do życia, a podwójne rury wydechowe zagrzmiały hałaśliwie. Savannah rozejrzała się, spodziewając się, że ktoś ich zauważy. Nikt nie zwrócił na nich uwagi. - Dave w weekendy bierze udział w wyścigach równoległych17 wyjaśnił Cole, gdy wjechał na główną ulicę. - Jest idealnym facetem, jeśli chodzi o jazdę moim samochodem i zgubienie facetów z aparatami18. - Rozumiem. I nie martwisz się, że to on siedzi za kierownicą twojego samochodu? Rzucił na nią okiem. - Nie. Ufam mu. - Wygląda na to, że ufasz wielu ludziom. Skrzywił się. - Co to miało znaczyć? - Jak media dowiedziały się, że będziesz dzisiaj w klubie? 17 Drag racing - w Polsce pod nazwą wyścigi równoległe, odmiana wyścigów samochodowych, w których dwa pojazdy (najczęściej samochody lub motocykle) w jak najkrótszym czasie przy starcie od zera pokonać mają prosty odcinek drogi lub toru. 18 Cole ma facetów z aparatami, a ja mam tego z fortepianem;) Ukłony dla pana Waldemara Malickiego:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Pewnie zadzwonił po nich ktoś z klubu. - Ale nie był to żaden z twoich przyjaciół. - Mało prawdopodobne. Oni chcą się tylko zabawić. Pojawiające się media rozwalają imprezę, ponieważ wiedzą, że wyjdę. - Ale nie możesz być tego całkiem pewien. Wielu ludzi chce być sfotografowanymi z celebrytami. To daje im – przynajmniej w ich mniemaniu – natychmiastową sławę. - Ufam ludziom, którymi się otaczam. - Często zaglądasz do tego klubu? - Tak. Znam wszystkich stałych bywalców. - Jak dobrze ich znasz? - Jak już mówiłem... ciągle ich tam spotykam. - Ale nie zapraszasz ich na grilla, nie chodzisz z nimi do kina ani nie robisz niczego, poza spotykaniem się z nimi w klubie, prawda? Posłał jej twarde spojrzenie. - Cóż, nie. I co z tego? To nie zmienia faktu, że są moimi przyjaciółmi. Lulu mówiła, że jest zbyt ufny. Może miała w tym rację. - Znasz chociaż ich nazwiska? - Znasz nazwiska wszystkich, z którymi się przyjaźnisz? - Tak, Cole. Znam. Nic już nie powiedział, a sądząc z jego mocno zaciśniętej szczęki, Savannah mogła się domyślić, że nie był zadowolony z kierunku, w jakim potoczyła się rozmowa. W myślach postanowiła, że będą musieli wrócić do tego później. Spotkali się z Davem pod naleśnikarnią i na parkingu wymienili się samochodami. Cole wyjął zwitek banknotów i zapłacił Dave'owi całkiem pokaźny napiwek za jego kłopot. - Hej, zawsze przyjemnie jest pojeździć sobie Lexusem, koleś. Do usług. - Mrugnął do Savannah i odjechał swoją półciężarówką. Cole rzucił okiem na naleśnikarnię. - Głodna? - Nieszczególnie, ale jeśli ty chcesz coś zjeść, to chętnie będę ci towarzyszyć. Wzruszył ramionami. - Nie ma sprawy. Jest późno i jestem pewien, że chcesz wracać do domu. No i muszę usunąć ten samochód z drogi, w razie gdyby media wciąż gdzieś tutaj krążyły. Zjem coś, jak już cię odwiozę. Znowu był uprzejmy. Nie myślał tylko o sobie. Wcale nie odpowiadało

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win to wizerunkowi samolubnego, egoistycznego mężczyzny, jakim był według akt. Coś tu było nie tak, a ona będzie musiała dotrzeć do sedna. Albo sobie z nią pogrywał, albo raporty o nim były nieścisłe. Savannah zdeterminowana była dowiedzieć się prawdy. Nie będzie w stanie naprawić jego wizerunku, jeżeli nie dowie się, kim jest prawdziwy Cole Riley. Odwiózł ją do jej domu. Zaczęła wysiadać, Cole zrobił to samo. - Nie musisz wchodzić. - Pewnie, że muszę. Zabrałaś wiele rzeczy. Pomogę ci je wnieść. Po raz kolejny sprawił, że nie wiedziała, co o nim myśleć. Z jego strony to musiał być jakiś wybieg. - W porządku. Wpuściła go do środka i odwróciła się do niego, wyciągając dłoń po torby. - Wezmę to. - Poradzę sobie. Gdzie mam położyć? - Możesz postawić na łóżku. - W tym momencie odezwała się jej południowa gościnność. - Napijesz się czegoś? - Jasne. - Poszedł do jej sypialni, kilka minut później wrócił. - Ładna bielizna. Odwróciła się. - Słucham? - Hej, nie grzebałem ci w szufladach ani nic w tym stylu, po prostu parę gorących rzeczy leżało na twoim łóżku. Jej twarz zapłonęła. Wiedziała, że sama powinna zanieść własne rzeczy do sypialni. Podała mu szklankę wody gazowanej. Spojrzał na szklankę i zmarszczył brwi. - Pytając, czy chcę się czegoś napić, miałaś na myśli to? - Prowadzisz. - Jestem dużym facetem. Znam swoje granice. - Wypiłeś już w klubie. Skrzywił się. - Nie musisz kontrolować mojego spożycia alkoholu. - Nie robiłam tego. Ja tylko... No dobra, robiłam. A tak w ogóle, myślałam, że nie pijesz alkoholu w czasie trwania sezonu. - Sezon jeszcze się nie zaczął. - Ale wkrótce będziesz sprawdzany na obozie szkoleniowym, prawda? - Tak, mamo. Przewróciła oczami, a on się roześmiał. - Musisz się trochę rozerwać i zabawić. Niedługo zaczną się poważne

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sprawy. - A co – czyżbyś się nie bawił, gdy rozpocznie się sezon? Postawił szklankę na stoliku obok kanapy i usiadł. - Tego nie powiedziałem. Podeszła, usiadła obok niego. - Artykuły sugerują coś innego. - Oczywiście. Według mediów imprezuję co noc, wliczając w to również wieczory, w które gram. - Co nie może być prawdą, z powodu zakazów drużynowych. Podniósł szklankę i wziął długi łyk. - Nie wierz we wszystko, co o mnie przeczytasz, Brzoskwinko. Większość z tego, to tylko szum medialny. - Nie masz ludzi od PR-u? Wzruszył ramionami. - Tu i tam. Nie przepadam za tego rodzaju PRem, więc ich unikam. - Czyli ich zwalniasz albo to oni opuszczają ciebie, z powodu złej reklamy, jakiej sobie przysparzasz? To nie może być też dobre dla ich wizerunku. - Tak, to moja wina. Westchnęła. - Ja tylko staram ci się pomóc, Cole. - Nie pierwszy raz to słyszę. Wielu ludzi mówi, że chce mi pomóc. Czasami PR robi więcej szkody niż pożytku. - Elizabeth jest bardzo dobrą agentką. Mogłaby dać ci namiary na jakieś świetne firmy od public relations, które wiele zrobiłyby, żeby pomóc twojej karierze. Możesz jej zaufać. - Zaufanie nie jest takie proste do zdobycia. - A jednak tak łatwo potrafisz zaufać twoim przyjaciołom z klubu, których znasz jedynie z imienia. - Nie oszukują mnie. - Tego jesteś pewien. Ponownie odstawił szklankę i zwrócił się do niej. - Więc co niby powinienem zrobić, Savannah? Żyć w odizolowaniu? Ukryć się w domu i nigdy nie wychodzić? Ufać tylko wam, profesjonalistom, którzy twierdzicie, że wiecie, co jest najlepsze dla mnie i dla mojej kariery? Już przez to przeszedłem - złożyłem karierę w ręce ekspertów, którzy mówili, że mnie poprowadzą. Jak na razie byłem z trzema drużynami, więc nie poszło im najlepiej. Nie mam zamiaru zostawać w domu i się ukrywać. I mam przyjaciół - ludzi, których znam jedynie z imienia. Kiedy wracam do domu,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win spędzam z nimi czas. Nawet jeśli nie znam ich nazwisk, to co z tego? Położyła dłoń na jego ramieniu. - Problemem jest to, jak mi się wydaje, iż nie nawiązałeś żadnych przyjaźni z kolegami z drużyny, z kimś, z kim czułbyś się wystarczająco blisko związany, by zaprosić do swojego domu. Nigdy wcześniej nie byłeś w długim związku z kobietą, prawda? Skrzywił się. - A co to, do cholery, ma za znaczenie? - Sądzę, że ma. Czy ty chociaż umawiasz się na randki? - Hej, byłem dziś na parkiecie z gronem kobiet. - To nie była randka. To była orgia. Wstał i podszedł do okna od frontu. - Moje życie osobiste nie ma z tym nic wspólnego. Wstała i podążyła za nim, zatrzymując się obok niego. - Całe twoje życie ma mnóstwo wspólnego z tym, co tutaj robimy. Twoje pochodzenie, uczucia, relacje, jakie nawiązujesz, zarówno te osobiście, jak i profesjonalne. To wszystko jest związane z twoim zachowaniem na boisku i poza nim. To wszystko jest częścią twojego wizerunku. Wizerunek, to nie tylko to, co na powierzchni, Cole. To kim jesteś, nie tylko jako futbolista, ale również jako mężczyzna. Nie odzywał się przez, jak się zdawało, bardzo długi czas. Potem zwrócił się do niej. - Nie potrzebuję cholernego psychologa, Brzoskwinko. I nie chcę, żebyś zagłębiała się w moje życie osobiste ani w moje relacje. - Nie jestem psychologiem. Jestem daleka od tego. Jednak aby móc właściwie pracować na twoim wizerunkiem, muszę wiedzieć, kim jesteś, co ukształtowało cię w osobę, jaką stałeś się obecnie. Następnie rozpracujemy problem. Odwrócił się, uniósł ramiona. - Chcesz wiedzieć, kim jestem? Oto, kim jestem. Niczego nie powstrzymuję. Otrzymujesz dokładnie to, co widzisz. Nie wierzyła w to. Powstrzymywał się, i to bardzo, a nawet jeszcze nie zaczęli. - Jeśli mamy razem pracować, musisz być ze mną szczery. Roześmiał się. - Nie okłamałem cię. To ty okłamałaś mnie. Jej oczy rozszerzyły się. - Nigdy cię nie okłamałam i nigdy tego nie zrobię. - Okłamałaś mnie, gdy się poznaliśmy. Nie powiedziałaś mi, kim jesteś. - Obserwowałam. Przedstawienie nas sobie było zadaniem Elizabeth. - Gówno prawda. A co z dzisiejszym wieczorem?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - To znaczy? - Ten taniec ze mną? Przełknęła ślinę. - Nie rozumiem, o co pytasz. Przysunął się bliżej, a jej serce zaczęło wybijać szalony rytm. - Ty i ja na parkiecie. Czułaś to. - To był tylko taniec, Cole. Nic więcej. - Naprawdę? - Chwycił pilota i włączył telewizor, znalazł kanał muzyczny. Wyciągnął ręce. - Udowodnij to. - Co? Nie zatańczę z tobą. - Boisz się19? - Wcale nie. To nie jest częścią mojej pracy. - Mojej też nie, ale zostawiłaś mnie, zanim skończyliśmy. Skrzyżowała ramiona na piersi. - To nie jest dobry pomysł. Musimy utrzymać nasze relacje na stopie zawodowej. - Nie powiedziałem, że wezmę cię przy ścianie, Savannah. Chcę tylko zatańczyć. W odpowiedzi na słowa Cola, ciało Savannah stanęło w płomieniach. Wziąć przy ścianie? Przepłynęło przez nią ciepło, a jej umysł wypełnił się wizualizacjami. Bądź profesjonalistką. Każ mu wyjść. Emocje toczyły wojnę ze zdrowym rozsądkiem, jednak wiedziała, co powinna zrobić. Cole potrzebował twardej ręki, kogoś, kto nie da mu się zwieść. Ale był też uparty i jeśli od razu zacznie zbyt mocno naciskać, to go straci. Będzie musiała trochę ustąpić. Wsunęła się w jego ramiona. - Jeden taniec. Potem wychodzisz. Uśmiechnął się szeroko. - Jasne. Uwielbiała muzykę jazzową, powolny, seksowny dźwięk saksofonu wnikał w jej kości sprawiając, że chciała wtopić się w ciało Cole'a. Ale to byłoby bardzo złe. Zamiast tego więc, trzymała się sztywno, nie zbliżając się do niego. Nie chciała też nawiązywać kontaktu wzrokowego. - Brzoskwinko. Spójrz na mnie. Odchyliła głowę do tyłu, aby spotkać się z nim wzrokiem i była zgubiona. Jego oczy były niczym ocean w Meksyku. Wpatrywanie się w nie 19 Świętej pamięci sąsiad mojego wujka często przychodził do niego i mówił: "Boisz się? Zrób dziesiątkę." i w ten sposób pożyczał się pieniędzy;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win hipnotyzowało ją, a jego krzywy uśmiech doprowadził do tego, że wszystko w jej dolnych rejonach zaciskało się w oczekiwaniu. - Odpręż się. To tylko taniec. Miał rację. I może rzeczywiście potrzebowali tego kontaktu, by mógł jej zaufać i bardziej się przed nią otworzyć. Rozluźniła mięśnie i przysunęła się do niego, pozwalając sobie na wczucie się w muzykę, na to, aby móc poczuć Cole'a, zbliżając do niego swoje ciało, aż jej uda przycisnęły się do jego ud. Kiedy przyciągnął ją mocniej, nie mogła zaprotestować, nie, kiedy tak dobrze było się w niego wtulać, poczuć na piersiach ciepło jego ciała. Boże, zawsze był ciepły. Solidny jak skała. Spojrzała na swoją dłoń, prawie niewidoczną w obejmującej ją znacznie większej dłoni. To był tylko taniec. Ale kiedy jego ręka zaczęła wędrować po jej plecach, a palce lekko gładziły nagą skórę, poczuła się, jakby było to czymś o wiele więcej niż tylko tańcem. Skóra aż ją mrowiła, ciało drżało, jak gdyby nigdy wcześniej nie była dotykana. W tej grze zdecydowanie nie była nowicjuszką, a jednak tak się czuła. Musiała pamiętać, że Cole był doświadczony w uwodzeniu, więc w porównaniu z nim ona bezspornie była amatorką. I możliwe, że dobrze było być tuloną przez ktoś tak dużego jak on, pod dłońmi czuć te wszystkie twarde muskuły i być tak blisko niego, gdy patrzył na nią, jakby chciał ją pochłonąć. Mógł być uosobieniem wszystkich jej fantazji, ale wiedziała, że to zmierza donikąd. Był jej klientem, a ona nigdy nie mieszała pracy z przyjemnością. Już zaszło to dalej – znacznie dalej - niż zamierzała dopuścić. Nadszedł czas, żeby to zakończyć. - Cole... - Masz piękne usta, Savannah. Natychmiast na niego spojrzała. - Co takiego? - Twoje usta. - Potarł kciukiem jej dolną wargę. - Myślałem o pocałowaniu cię, od naszego pierwszego spotkania. - Doprawdy? Och, to nie dobrze. Wygiął usta w uśmiechu. - Nie umiesz się całować? - Nie to miałam na myśli. - W takim razie, w całowaniu jesteś świetna? - Tak. Nie. Tak. Nie wiem. Cole... Przesunął dłońmi wzdłuż jej szyi. - Rozumiem więc, że sam mam się o tym przekonać.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Słowo „nie” już wisiało w powietrzu, ale wtedy jego usta opadły na jej wargi. Wszelkie racjonalne myśli zniknęły i nie mogła sobie przypomnieć, dlaczego nie powinien jej całować. Całował ją delikatnie, jego usta przesuwały się po jej wargach, lekko je drażniąc, przez co chciała przylgnąć do niego i błagać o więcej. Serce jej waliło, gdy obejmował jej szyję dłońmi. Czy poczuł, jak jej puls przyspieszył, kiedy poruszał wargami na jej ustach, pogłębiając pocałunek, przyciskając ją do siebie mocniej, aż jej piersi przywarły do jego klatki piersiowej? Położył dłoń w dole jej pleców, chwytając ją za tyłek, pozwalając jej płci poczuć jego erekcję. Było to wszystkim, co sobie wyobrażała. Jego język lizał jej język, jego twardy penis kołysał się przy jej cipce, podczas gdy powolne zawodzenie muzyki jazzowej wypełniało jej umysł obrazami ich dwojga rozłożonych na jej łóżku. W myślach miała już listę rzeczy, które chciała zrobić z jego nagim ciałem. Owinęła swój język wokół jego języka i possała go. Jęknął i uniósł jej sukienkę, by położyć dłoń na majtkach. - Jesteś mokra - powiedział, jego głos był szorstki, a gdy poruszył palcami jej płeć zadrżała. - Mogę dać ci orgazm, Brzoskwinko20. Mógłby. Bez problemu. Chciała tego. Pragnęła go, chciała poczuć powierzchnię jego mięśni pod swoją ręką. Ale to nie miało się zdarzyć. Musieli razem pracować. Pieprzenie się z nim nie mieściło się na liście. Odsunęła się, wygładziła sukienkę i złapała oddech, nim podniosła na niego wzrok. Jego oczy pociemniały, widać w nich było szalony głód, który odpowiadał furii jej pragnienia. - Nie możemy... Ja nie mogę tego zrobić, Cole. Przepraszam. Spodziewała się gniewu. Kłótni. Perswazji. Tymczasem on tylko skinął głową. - Musisz wyjść. Przeciągnął palcami przez włosy i wyczuła jego frustrację. Bóg jeden wiedział, że czuła się tak samo. - Tak. Jasne. Odprowadziła go do drzwi, czując się głupio, była zła na siebie za to, że pozwoliła, by to zaszło tak daleko. Gdzie podziała się jej samokontrola? 20 Jak przekonałyśmy się niedawno, potrafi dać jej orgazm nawet wtedy, gdy fizycznie go z nią nie ma;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Wyleciała przez okno wraz z pierwszym pocałunkiem? A może od razu, gdy tylko wciągnął ją w ramiona w tańcu. - Przepraszam - powiedziała ponownie. Odwrócił się do niej, jego usta wygięły się w uśmiechu. - Nie przepraszaj. - Zadzwonię do ciebie rano. Odszedł, nie oglądając się za siebie. Zamknęła drzwi i oparła się o nie, podczas gdy jej ciało wciąż śpiewało z podniecenia. Właśnie popełniła poważny błąd. Za bardzo zbliżyła się do klienta. V Następnego dnia, po treningu, Cole sprawdził telefon i znalazł wiadomość od Savannah, która prosiła go o spotkanie. Wziął prysznic i przebrał się, a potem odpisał jej, że będzie na miejscu za trzydzieści minut. Zastanawiał się, jak przebiegnie to spotkanie po tym, co zaszło między nimi ostatniej nocy. Myślał również o tym, jak wyglądałoby ono, gdyby Savannah się nie przestraszyła i nie wypchnęła go za drzwi. Była interesującą kobietą. W jednej chwili chłodną i nieprzystępną, a w następnej pełną ognistej pasji. Przeszkadzało jej to, że musieli razem pracować. Jego celem było usunięcie tych przeszkód, ponieważ chciał wziąć ją do łóżka. Jego penis był twardy przez całą drogę powrotną do domu. Masturbowanie się w łóżku nie było jego ulubioną rozrywką, nie było też czymś, co musiał robić często. Albo w ogóle. Zazwyczaj to kobiety zabierały go do domu lub szli do hotelu, gdzie kończyli w łóżku. Choć nie ostatniej nocy. Savannah była chętna, i niech go cholera, jeśli nie była mokra. Nie mogła zaprzeczyć, że nie była gotowa. Jednak potem zatrzymała się, a on dostrzegł w jej oczach strach. To był strach z gatunku tych zawodowych. Rozumiał ją, nie chciała pieprzyć się z kimś, z kim musiała pracować. Szanował to. Właśnie dlatego z nią współpracował. Chociaż wolałby robić z nią coś innego. Zapukał do drzwi, na co odpowiedziała, ubrana w obcisłe czarne spodnie i pasiasty czarno-biały top, który opinał jej piersi i wyczyniał niesamowite rzeczy z jego wyobraźnią, przy czym żadna z tych wizualizacji nie była grzeczna, ani nie obejmowała zagadnień zawodowych. Jak niby miał

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win trzymać się od niej z daleka, kiedy ubierała się w taki sposób? - Dzień dobry, Cole. Wejdź. - Wyglądała dość przyjaźnie, ale zauważył, że znowu przybrała maskę profesjonalistki. - Dzięki. Stół w jej jadalni pełen był jedzenia. Ogromnej ilości jedzenia. Odwrócił się do niej. - Są tu jacyś inni ludzie? Potrząsnęła głową. - To dla nas. Pomyślałam, że może będziesz chciał coś zjeść po skończeniu treningu. - Dzięki. - Obszedł stół, zastanawiając się czy gotowała, by wypełnić lukę, którą był brak seksu. Ale nie było mowy, żeby miał o tym wspomnieć. Próbował przecież zapomnieć o ostatniej nocy. Niestety, wspomnienie jego ręki, unoszącej sukienkę Savannah było trudne do zignorowania. Napełnił swój talerz kanapkami i sałatką. - Mrożonej herbaty? - spytała od progu kuchni. - Poproszę. - Usiądź w salonie. Czuj się jak u siebie. Kiedy odstawił talerz, zauważył, że zostawiła włączony telewizor. Musiała coś oglądać, bo obraz był wstrzymany. A na ekranie widniała jego twarz. - Co oglądasz? - Mecze z ostatniego sezonu. Spojrzał na nią, gdy wnosiła napoje. - Dlaczego? - W ramach badań. - Chwyciła swój talerz, a następnie podniosła pilota. - Nie będzie ci przeszkadzało, jeśli będę kontynuować? Wzruszył ramionami. - Śmiało. Zawsze miło zobaczyć siebie w telewizji. Wcisnęła przycisk. Był to mecz play-off21 z zeszłego sezonu pomiędzy Green Bay i Nowym Orleanem. Wygrali ten mecz. Dobrze grał. Studiowała kluczowe zagranie z trzeciej próby, gdzie do przebycia pozostało jeszcze siedem jardów. Keller, rozgrywający Green Bay, ustawiony został w formacji shotgun22. Cole znajdował się po lewej, a inny skrzydłowy po prawej. 21 Play-off – rozgrywki mające na celu wyłonienie drużyny mistrzowskiej. 22 Formacja Shotgun – tworzą ją biegacze ustawieni po bokach rozgrywającego. Dobijcie mnie, ale czasami mam dość grzebania w czeluściach internetu, żeby dowiedzieć się, o co chodzi z tymi wszystkimi futbolowymi terminami...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win W momencie, w którym nastąpiło zagranie rozpoczynające próbę, Cole wystartował, przebiegając obok tylnego obrońcy, stojącego przy linii wznowienia gry, by ruszyć w route23. Wbił korki w murawę i ruszył w dół boiska, tylko po to, by przeciąć środek boiska, pozostawiając za sobą tylnych obrońców, którzy starali się go dogonić. Odwrócił się i ułamek sekundy później nastąpiło podanie, piłka żeglowała w powietrzu w jego kierunku. To było idealne. Piłka wylądowała w jego dłoniach, dzięki czemu nie musiał już się ścigać - ze znaczną przewagą bezpiecznie przebiegł trzydzieści pięć jardów, aż do strefy końcowej. Wygrywał Nowy Orlean, ale przyłożenie wysunęło Green Bay na prowadzenie i uciszyło tłum. Savannah zatrzymała film. - To była dobra gra. Cole skinął głową. - To była świetna gra. Szkoda, że w następnym meczu Minnesota skopała nam tyłki, kładąc kres naszym nadziejom na Super Bowl24. Jadła, a w tym czasie obejrzeli więcej nagrań, które stanowiły przegląd najważniejszych meczów w jego sezonie. Kiedy skończyli jeść, zebrała talerze i odniosła je do zlewu, a chwilę później wróciła z napełnionymi szklankami. - W zeszłym roku miałeś wspaniały sezon. Wyciągnął przed siebie nogi. - Tak. - W tym meczu z Nowym Orleanem złapałeś dziewięć podań z ponad dwustu jardów25. W zeszłym sezonie miałeś ponad tysiąc dwieście jardów na rok. Byłeś najlepszym skrzydłowym Green Bay i ani razu nie opuściłeś meczu z powodu kontuzji. - Racja. W takim razie, o co ci chodzi? Podniosła na niego wzrok. - Byłeś graczem z kwalifikacjami, miałeś świetny sezon, a oni i tak cię sprzedali. Dlaczego? Postawił nogi na podłodze i przechylił głowę na bok. - Po pierwsze, byłem za drogi. Po drugie, wybrali jakiegoś faceta ze Stanford, który był kandydatem do nagrody Heismana26. Był młodszy, miał szybkie nogi, świetne ręce i świetlaną sportową przyszłość. Drużyna oszalała na punkcie 23 Route (hitch) – skrzydłowy zachowuje się jakby biegł, by po zaledwie kilku krokach szybko się zatrzymać, udając, że zastosuje którąś z zagrywek, następnie wykonuje zwrot i biegnie w kierunku pola punktowego. 24 Super Bowl - finał rozgrywek NFL. 25 Nie bardzo wiem, jak zinterpretować to zdanie, bo całe boisko ma sto jardów. Chyba że Savannah ma na myśli całkowitą długość tych dziewięciu podań. Ech... i tak większość z Was pewnie nawet nie zwraca uwagi na przypisy związane z terminologią i zasadami gry;) 26 Heisman Trophy - prestiżowa nagroda dla najlepszego zawodnika w futbolu uniwersyteckim w USA.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win tego dzieciaka. - Mówisz o Cale'u Leftonie. - Tak. Wstała, przeciągnęła się i skrzyżowała ramiona na piersi. - Nie powiedziałeś mi tylko, że główną różnicą pomiędzy tobą a Leftonem jest to, że on stwarza dużo mniej problemów na boisku i poza nim. Cole wzruszył ramionami. - Przyciąga sporą uwagę mediów. - Oczywiście, że tak. Media skupiają się wokół niego, ale w pozytywny sposób. Należał do grupy wybranej spośród zawodników amerykańskich uniwersytetów, odebrał nagrodę Biletnikoffa27 oraz nagrodę Campbella28 dla najlepszego studenta-sportowca. - Yhm. Zapewne chodzi też po wodzie i wskrzesza umarłych29. Savannah roześmiała się. - Wątpię, ale ma kilka przymiotów, których tobie brakuje, a liczba jego osiągnięć składa się na pozytywny wizerunek. Gracz - taki, który nie tylko dobrze gra, ale i dobrze się prezentuje – wiele może zrobić dla drużyny. - Jest młody. Daj mu trochę czasu. - Nie każdy gracz niszczy swój wizerunek, tak jak ty to zrobiłeś. - No cóż, czyż nie jesteś dzisiaj słodka i promienna? - Jeśli ktoś potrzebował seksu i poprawienia sobie nastroju, to była to Savannah. To mogłoby pozytywnie na nią wpłynąć. - Nie zostałam zatrudniona po to, by ci się podlizywać, Cole. Zostałam zatrudniona po to, by oczyścić twój wizerunek. A osiągnąć to będziemy mogli jedynie wtedy, gdy będę z tobą szczera. Dalego szczerze i bez ogródek powiem ci, że mimo najlepszego, twoim zdaniem, zachowania w klubie ostatniej nocy, twój wizerunek nie jest bez skazy. Musimy go naprawić. - Z moim wizerunkiem wszystko jest w porządku. Statystyki pokazują, jakiego rodzaju graczem jestem. Wiedział, że tego nie kupiła. Nawet nie mrugnęła. - To nie wystarczy i dobrze o tym wiesz. Gdyby tak było, to nadal grałbyś dla Green Bay. Logicznie rzecz biorąc, wiedział, że miała rację. Odcięcie od Green Bay było dla niego szokiem, a jeszcze większy cios stanowiło odejście kolejnego 27 Fred Biletnikoff Award – nagroda dla najlepszego skrzydłowego ligi uniwersyteckiej. 28 William V. Campbell Trophy – nagroda przyznawana przez Narodową Fundację Futbolową najlepszemu amrykańskiemu futboliście uniwersyteckiemu, który świetnie potrafił połączyć wyniki w nauce z pracą na rzecz społeczności lokalnej oraz z osiągnięciami na boisku. 29 Cóż za poczucie humoru;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win agenta. Zwłaszcza, że nie uważał, by na to zasłużył. Kiedy Liz podpisała z nim umowę, miał ochotę ją pocałować, ponieważ był cholernie przerażony, że nikt go nie wybierze, choć nikomu by się do tego nie przyznał. Musiał dać szansę tej całej rehabilitacji swojego wizerunku, był to winny Liz. - Dobra, więc co według ciebie powinienem zrobić? - Cóż, jeśli chodzi o twoją grę na boisku, to oczywiście wszystko jest bardzo dobrze. Wykrzywił usta. - Oczywiście. - Skoro już o tym mówimy, to twoje ego też ma się dobrze. - Wstała i chwyciła pilota, by przewinąć do momentu jego przyłożenia w meczu z Nowym Orleanem. - Ale spójrz tutaj. To było śmiałe przyłożenie. Zmieniło wynik gry. Ponownie odtworzyła jego szarżę do strefy końcowej. Po przyłożeniu, jego koledzy z drużyny wiwatowali. Głównie w swoim towarzystwie. Kilku jakby przymusowo przybiło mu piątkę, ale nie było wspólnego biegu do strefy końcowej, nie otoczyli go jak bohatera. Typowe zachowanie. Przewinęła dalej. - Ale spójrz tutaj. Kiedy Harrell30 zdobył punkt nurkując przy ostatnim jardzie, otoczyli go. Tak samo było po tym, jak Mohan złapał piłkę. Świętowali razem z nim, poklepując go po plecach, uderzając w kask. Ty cieszyłeś się swoim przyłożeniem praktycznie sam. Złapałeś piłkę i zdobyłeś punkt, ale dostałeś tylko kilka klepnięć w plecy, przy czym reszta drużyny skupiła się przy liniach bocznych, by świętować przyłożenie – przyłożenie, które zdobyłeś. Nie byłeś częścią tej drużyny. - Nigdy nie byłem jej częścią. Nigdy nie czułem się tam mile widziany. Rozparła się w fotelu. - I czyja to była wina? Ich? - Ja tego nie powiedziałem. - Nie zauważał tego, dopóki nie zwróciła mu na to uwagi, ale teraz przypomniał sobie, że były też inne takie przypadki. Przebywał sam, z kobietami wyczyniał magię, dawał PR-owe występy, których od niego wymagano, ale nigdy nie utrzymywał bliskich kontaktów z którymkolwiek z członków swojego zespołu. Zawsze tak było. Był jednoosobową niszczycielską drużyną, nigdy nie nawiązywał więzi. Właśnie w taki sposób działał. Wiedział, jak to jest w NFL. Przechodziło się z jednej drużyny do drugiej. Nie było sensu zawierać bliskich przyjaźni. I tak wielu z tych facetów było dupkami. Media zwracały na niego dużą 30 Nie mylić z Farrellem - Colinem Farrellem;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win uwagę, a oni mieli o to pretensje. Jaki byłby sens w próbie wyjaśnienia, że było to częścią jego pracy? Niczego nie był im winien. - Posłuchaj. Każdy skupia się na własnej grze. Tak już jest. Wygięła brwi. - Naprawdę? Tak to widzisz? - Tak. Robisz swoje i zostawiasz to na boisku. Chcesz mieć przyjaciół, znajdujesz ich gdzie indziej. - Na przykład w klubach? - Coś w tym stylu. - Nie sądzę, żebyś sam w to wierzył, Cole. Ci ludzie w klubach nie są twoimi przyjaciółmi. Do takich przyjaciół się nie zbliżysz. - Skąd wiesz? Nie masz pojęcia, kim są moi prawdziwi przyjaciele. - Więc pokaż mi. Przedstaw mnie im i twojej rodzinie. Pozwól mi zobaczyć, kim jest prawdziwy Cole Riley. - W taki sposób chcesz pracować? Wszędzie za mną chodzić i rozmawiać z moimi przyjaciółmi oraz rodziną? - W pewnej części na tym to polega. Mówiłam ci już, że abym mogła odmienić twój wizerunek, najpierw muszę dowiedzieć się, kim jesteś. - Więc możesz mnie zmienić. - Nie zamierzam cię zmieniać. Wstał, przeczesał włosy palcami i zaczął chodzić tam i z powrotem przed telewizorem. Zatrzymał się i spojrzał na nią. - Nie łapię tego. Myślałem, że zamierzasz może zmienić mój sposób ubierania się, czy coś w tym stylu. - Nie o takiej zmianie wizerunku mówiliśmy i myślę, że o tym wiesz. Będzie to głęboka ocena tego, kim jesteś. To podróż, odkrycie nie tylko dla mnie, ale również dla ciebie. - A widzisz. W pewnym sensie jesteś jak psychiatra. Splotła dłonie na kolanach. - Mówiłam ci już, że nie zostałam zatrudniona w celu przeprowadzania psychoanalizy twojej osoby. Jestem tutaj po to, aby ci pomóc. - W takim razie nie ma potrzeby, żebyś spotykała się z moją rodziną i przyjaciółmi. - Masz coś do ukrycia? - Nie. - Więc w czym problem? - Nie ma żadnego, z wyjątkiem tego, że wolę oddzielać życie prywatne

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win od zawodowego. - To dziwne stwierdzenie, jak na osobę, której zdjęcia widnieją na okładkach tak wielu magazynów. - Z kobietami, z którymi się bawię? Jasne. W klubach? Nie ma sprawy. Ale z moją rodziną? Nie licząc zdarzenia z tym paparazzim, który prześladował mnie, gdy wyszedłem z rodzicami, nie mieszam tych spraw31. - Ale to jest częścią tego, kim jesteś. - Nie. I nie będziemy o tym dyskutować. - To twój wybór. Jednak niedzielenie się ze mną tą częścią ciebie, nie pomoże mi cię rozgryźć. Posłał jej szelmowski uśmiech. - Po prostu przerób mój image na Cole'a Riley'a – tajemniczego mężczyznę. Savannah westchnęła. - Chyba bardziej na Cole'a Riley'a – okropną zadrę w tyłku. - Hej, nazywaj mnie, jak chcesz. Jestem do tego przyzwyczajony. - W takim razie równie dobrze możemy przejść do części drugiej, a ja będę musiała zdać się na ślepy los. - Jesteś profesjonalistką. Jestem pewien, że sobie z tym poradzisz. - W porządku. Zaczniemy jutro. - W porządku. Nie spodoba mu się to. Dlaczego wszyscy nie mogli po prostu zostawić go w spokoju i pozwolić mu wykonywać swoją pracę? Dlaczego jego dokonania na boisku nigdy nie wystarczały? VI Savannah zaplanowała, że spotkają się następnego wieczora około siódmej. Powiedziała mu, żeby ubrał się przyzwoicie, ponieważ idą na kolację. Nie miał pojęcia, czy spotkają się z jakimiś ludźmi od PR-u, czy też nie, ale założył czarne spodnie oraz koszulę z przypinanymi rogami kołnierzyka, sądząc, że powinien być gotowy na wszystko. Pojechał po nią do jej domu. Otworzyła drzwi, a jemu zaparło dech w piersi, gdy zobaczył ją w prostej letniej sukience bez ramiączek, która odsłaniała ramiona. Sukienka sięgała jej ledwo przed kolana, do tego założyła 31 To ciekawe, bo nie miał oporów, gdy chciał namówić do tego Savannah... ;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win buty na wysokich obcasach, podkreślając tym samym swoje seksowne, piękne nogi. Była oszałamiająca, pokazując tyle nagiej skóry. To będzie długa noc. Uśmiechnęła się. - Cześć. Dobrze wyglądasz. - Dzięki. Ty też. Skupił się na jej nogach, gdy prowadził ją do samochodu i pomagał wsiąść. - Dokąd jedziemy? - zapytał, kiedy uruchomił silnik. Podała mu nazwę restauracji w centrum. - Wymyślna. - Tak - było jej jedyną odpowiedzią. - Spotykamy się tam z kimś? - Nie. Będziemy tylko my dwoje. Zmarszczył brwi. - Czy jest coś, o czym powinienem wiedzieć? - Improwizuję, pamiętasz? - Okej. Improwizacja. Gdy dotarli do restauracji, zatrzymał się przy krawężniku i oddał klucze portierowi odprowadzającemu samochody gości na parking, a potem poprowadził Savannah do środka. Spodziewał się, że zostanie niemile zaskoczony sprawami marketingowymi lub spotkaniem z jakimś PR-owym guru, a nawet gorzej, z mediami, dlatego zdziwił się, gdy poprowadzono ich do cichego stolika w rogu ciemnej restauracji. Okna restauracji dawały wspaniały widok na Łuk Wjazdowy32 St. Louis i nadbrzeże. - Miłe miejsce dla turystów – powiedział. - Wybrałam je ze względu na świetne jedzenie i szeroki wybór win. Zakładam, że lubisz stek. - I masz rację. Kiedy kelner przyniósł kartę win i położył ją na stole, uniosła ją Savannah. - Chcesz przestudiować ze mną kartę win? Wyboru możemy dokonać wspólnie. Cole wygiął brew. - Nie szaleję na punkcie win. 32 Gateway Arch - Łuk Wjazdowy – obiekt architektoniczny w kształcie 192-metrowego łuku, który znajduje się w Saint Louis w USA.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Skinęła głową. - Mogę cię nauczyć. Wina są fascynujące. Wzruszył ramionami. - A co, jeśli nie jestem zainteresowany? - Nauczenie się czegoś o winach mogłoby ci trochę pomóc. Dzięki temu, gdy zabierzesz na randkę kobietę, która lubi wino, będziesz mógł jej coś zasugerować, a nawet zamówić dla niej. - Czy to jest randka? Wygięła kąciki warg. - Nie. Jednak gdyby tak było, a ja bym się z tobą umówiła, to możliwe, że wybieralibyśmy wino z tej karty. - Nie. Gdybyś się ze mną umówiła, nie znajdowalibyśmy się w tej restauracji. - Naprawdę? Dlaczego nie? Przysunął się do niej. - Nie mój typ. - Ciekawe. W takim razie, gdzie zabierasz kobietę na randkę? Do klubu, do którego mnie zaprowadziłeś? - Co ci się nie podoba w tym klubie? - Poza tym, że twoje groupies ciągle na tobie wiszą, że twoja przyjaciółka barmanko-kelnerka zachowuje się jak ochroniarz, który upewnia się, iż żadna kobieta nie zbliży się do ciebie na odległość mniejszą niż mila, że nie ma czasu na spokojne rozmowy i poznanie się poprzez rozmowy oraz fakt, że media znają miejsce, w którym spędzasz czas i bawisz się, przez co bardziej prawdopodobne jest, że się tam zjawią, by zrobić ci zdjęcie, nie mam nic przeciwko. - Więc jesteśmy tu dziś, aby robić, co dokładnie? - Pokazuję ci, jak wygląda normalna randka z kobietą. Roześmiał się. - Poważnie? Myślisz, że nie wiem, jak traktować kobietę? - W tej chwili mam wątpliwości. - Pochyliła się do przodu i pokazała mu kartę win. - Chciałbym zaproponować Sauvignon Blanc lub Cabernet. Mają tutaj kilka wspaniałych marek. Jeśli chcesz, będę szczęśliwa, mogąc o nich z tobą porozmawiać. Wziął od niej kartę win i położył po drugiej stronie stolika. - Nie mogę uwierzyć, że przyprowadziłaś mnie tu dziś wieczorem, żeby uczyć mnie, jak zabrać dziewczynę na randkę. - Kobietę. Każda powyżej osiemnastu lat jest kobietą, nie dziewczyną. - Niech będzie. - Posłuchaj, fakt, że nie potrafisz dostrzec różnicy wskazuje na to, że potrzebujesz treningu.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Mięśnie jego szczęki zacisnęły się. - To nie ma nic wspólnego z moim wizerunkiem. - Nie zgadzam się. Sposób, w jaki traktujesz kobiety ma wiele wspólnego z twoim wizerunkiem. Podszedł kelner. - Dobry wieczór. Jestem Richard i dzisiaj będę państwa kelnerem. Mieli państwo okazję zapoznać się z kartą win? Cole oddał Savannah kartę win. - Poproszę Patron Silver. Podwójną. Pani sama chciałaby wybrać wino dla siebie. Kelner skinął głową, najwyraźniej zbyt uprzejmy, by okazać, czy Cole zrobił jakiś fatalny towarzyski błąd, zamawiając własny trunek i pozwalając Savannah wybrać wino. - Poproszę Beaulieu Vineyards Private Reserve Cabernet33 - rzekła Savannah. - Tylko kieliszek, dziękuję. Kelner odszedł, a Cole wziął łyk wody, tak wkurzony, że ledwo cokolwiek widział. - Nie sądzę, żebyś zrozumiał mój punkt widzenia. Pochylił się ku niej i szepnął, nie chcąc wywoływać sceny. Wizerunek i tak dalej. - Nie, nie sądzę, żebyś to ty rozumiała mój punkt widzenia. Co za różnica, czy to ja zamówię wino, czy że zrobi to kobieta, z którą jestem? Myślisz, że to, iż gówno wiem o winach, a kobieta, z którą się umawiam wie o nich więcej jest dla mnie ważne? Nie jest. Położyła dłoń na jego dłoni i uścisnęła ją. - Nie chcę sprawić, byś czuł się gorszy. I nie chodzi o wino. To jedynie ogólny przegląd tego, jak może wyglądać randka mężczyzny z kobietą. Problem w tym, że bierzesz wszystko do siebie, jak gdyby była to zniewaga, kiedy nie musi tak być. Nic na to nie odpowiedział. - Ja tylko zasugerowałam, że przyjemnie byłoby razem wybrać coś z karty win, Cole. To ty zareagowałeś na to kłótliwie. Na to również nie odpowiedział. Możliwe, że trochę za bardzo się pospieszył. Kelner przyniósł ich napoje. Cole wychylił swoją tequilę, pozwalając, by wypaliła ścieżkę w dół jego gardła i zmniejszyła irytację. Savannah napiła się wina i spojrzała na menu. - Możliwe, że przesadziłem. Podniosła wzrok znad menu, żeby na niego spojrzeć. 33 Bóg jeden wie, co za wino, ale nazwa okropnie długaśna;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Nie lubię, gdy ktoś mówi mi, co mam robić. Położyła menu na stole. - Nie przypominam sobie, żebym cokolwiek ci nakazywała. - Przywiozłaś mnie tutaj. - Owszem. Nie jesteś głodny? - Tak, ale wiesz, o co mi chodzi. Mam wrażenie, że to pułapka. - Pójście na kolację jest pułapką? Niby w jaki sposób? - Nie wiem. Czuję się, jakbym był jakąś małpą, którą trenujesz. A tak przy okazji, wiem których sztućców używać. - Dobrze wiedzieć. Wykreślę to z listy. - Ponownie podniosła menu. Już otwierał usta, żeby jej odparować, ale wrócił kelner, by przyjąć zamówienie. Cole nawet jeszcze nie spojrzał na menu, więc w czasie gdy Savannah dokonywała wyboru, on szybko przebiegł menu wzrokiem i zamówił ładny, gruby stek. Oczywiście będzie potrzebował białka, aby móc zaangażować się dziś w tą bitwę na charaktery. Kiedy przyniesiono sałatki, wziął serwetkę i, z rozkładania jej na kolanach, zrobił dla Savannah specjalne przedstawienie. Przewróciła oczami. - Dobrze to zrobiłem34? - Wiesz, to nie było konieczne. Nie będę pouczać cię w sprawach manier ani dawać ci lekcji etykiety. Podniósł widelec. - Na razie – dodała. Zaczęła jeść, a on zauważył, że kąciki jej warg wyginają się w uśmiechu. Mądralińska. Powinien zjeść cholerną sałatkę palcami, ale z jego szczęściem ktoś mógłby zrobić mu zdjęcie aparatem w telefonie, które potem wylądowałoby w tabloidach. Wtedy mógłby zostać porównany do małpy, a Savannah udowodniłaby, że ma rację. Niech go diabli, jeśli do tego dopuści. Dlatego jadł i zamęczał się rozmyślaniem na temat tego, jak został wyrolowany przychodząc na tą nierandkę. Nim kolacja dobiegła końca, a on uporał się ze stekiem, uspokoił się. I stał się bardziej niż odrobinę zaciekawiony. 34 Złośnik jeden;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Co sprawia, że uważasz, iż nie wiem, jak traktować kobietę na randce? Savannah popijała kawę, którą podał jej kelner, a następnie odstawiła filiżankę na spodek. - Nie mówiłam, że tego nie potrafisz. Ale, jak już próbowałam ci wyjaśnić, wizerunek jest wszystkim, czyli również tym, jak traktujesz kobiety, z którymi się umawiasz. To był jedynie mój sposób oceny tego, jak postępujesz z kobietami. - Tak? I jak mi idzie35? Wygięła brwi. - Naprawdę chcesz, żebym odpowiedziała na to pytanie? - Nie. Bo to nie jest prawdziwa randka. Ty i ja natychmiast naskoczyliśmy na siebie, ponieważ łączą nas interesy. Jeśli to byłaby randka, traktowałbym cię inaczej36. Złożyła ręce i oparła je na stoliku. - Naprawdę? - Tak. - A co, jeśli następną osobowością medialną, która nieustępliwie przeprowadzałaby z tobą wywiad, byłaby kobieta? Potraktowałbyś ją w taki sam sposób, w jaki potraktowałeś mnie dziś wieczorem? - Źle cię dziś potraktowałem? - Nie, ale nie o to mi chodzi. Chodzi mi o to, że jesteś reakcjonistą. Zamiast spokojnie przedyskutować problem, wściekasz się i doszukujesz się zniewagi tam, gdzie wcale jej nie ma. - A ty oskarżasz, zamiast poprosić o wyjaśnienie. Przekrzywiła głowę w pytaniu. - Tak? W jaki sposób? - Czułem się głupio, nic nie wiedząc o winach, ale zamiast zapytać, ruszyłaś do ataku, zakładając, że byłem wkurzony a nie zakłopotany. Teraz to ona była cicho. - Może masz rację. Przepraszam. Nigdy celowo nie chciałam, byś poczuł się głupio. Nie wszyscy znają się na winach. Ja z pewnością nie jestem koneserką win. Znam tylko kilka marek, których próbowałam i które bardzo lubię. Zostałam wprawiona w zakłopotanie podczas wycieczki po winnicach, jaką odbyłam z przyjaciółmi, którzy są ekspertami w dziedzinie wina. Skinął głową. - Założyłaś również, że źle traktuję wszystkie kobiety i to tylko dlatego, że spędzam z nimi czas w klubach. Nie dałaś mi szansy pokazania ci, jak mógłbym traktować kobietę, którą zabieram na randkę. Zamiast tego, naskoczyłaś na mnie. 35 Mam nadzieję, że nie pyta poważnie... 36 Jak miło z twojej strony, Cole...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - W porządku. Pokaż mi. - Teraz? - Tak. Właśnie zjedliśmy kolację. Noc wciąż jest młoda. Pokaż mi. - A ty będziesz mnie poprawiać, jeśli zrobię coś nie tak. - Nie zrobię tego do końca wieczoru. Przewrócił oczami. - Czyli mogę robić z tobą cokolwiek zechcę. Roześmiała się. - W granicach zdrowego rozsądku. - Okej. - Dał znak kelnerowi, który przyniósł rachunek. Savannah sięgnęła po niego. Cole posłał jej znaczące spojrzenie. - Żartujesz sobie, prawda? - Ten wieczór, to był mój pomysł – powiedziała. - Zapłacę. Przeciągnął rachunek na swoją stronę i wyjął kartę kredytową. - Nie sądzę. Savannah szeroko się uśmiechnęła. - Czyżby pomysł, by to kobieta płaciła za kolację godził w twoją męskość? - Do diabła, tak. Pogódź się z tym. Gdy już zapłacił, zaprowadził ją do swojego samochodu. Nie jechali długo, zważywszy na to, że już znajdowali się w centrum miasta. Kiedy zaparkował naprzeciwko Łuku Wjazdowego, usta Savannah wygięły się w uśmiechu. Przytrzymał dla niej drzwi i ruszył wraz z nią ku zakrzywionej ikonie, która symbolizowała wrota na zachód37. Był to piękny srebrny łuk, który stał na brzegach rzeki Missisipi odkąd sięgał pamięcią. - Byłaś tu kiedykolwiek? - Właściwie nie. Zawsze chciałam pójść, ale ciągle jestem zbyt zajęta. Położył rękę w dole jej pleców i skierował ją do środka, gdzie zapłacił za bilety na kolejkę, która zabierze ich na szczyt Łuku Wjazdowego. - Mamy trochę wolnego czasu do odjazdu kolejki - rzekł. - Masz ochotę na trochę historii? Jej oczy błyszczały z podniecenia. - Jasne. Przechadzali się, oglądając eksponaty z 1800 roku. Cole był tu wcześniej, kiedy był dzieckiem; pamiętał radość z możliwości zobaczenia tych wszystkich dyliżansów, handlarzy futer, pistoletów i wszystkiego związanego z wystawą. Przyglądanie się temu teraz, będąc dorosłym, było nawet zabawniejsze, 37 Łuk Wjazdowy - wysoka symboliczna brama z błyszczącej stali nierdzewnej, upamiętnia rolę St. Louis jako "wrót na Zachód" w pionierskich czasach.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win ponieważ posiadał głębszą znajomość historii. A do tego, zwiedzanie z Savannah było przyjemne. Rzucała komentarze, kiedy przechodzili od jednej sekcji do drugiej, na koniec podsumowując budowlę, jaką był Łuk Wjazdowy. - Fascynujące - powiedziała Savannah, gdy stanęli w kolejce do windy. - Dorastając tutaj, zawsze uważałem to za coś oczywistego, ale to dość wyjątkowy kawałek architektury. Poczekaj, aż znajdziemy się na szczycie38. Wjechali na górę i Cole pomógł Savannah podejść do okien. Pochyliła się, żeby wyjrzeć na zewnątrz. - Pięknie. Nie mogę uwierzyć, że tyle czasu zajęło mi dotarcie tutaj. Poruszała się między wschodnimi i zachodnimi oknami, wędrując pomiędzy turystami, którzy im towarzyszyli. Cole oparł się o wyściełany parapet, dzięki czemu mógł popatrzeć na oświetlone miasto. Chyba nigdy nie był bardziej zadowolony z tego, że znowu był w domu. Widok rzeki po jednej stronie i miasta po drugiej wpływał na niego odprężająco. To było miejsce, do którego należał. Wydawało się właściwe. A sezon będzie dobry. Wyszli z Łuku Wjazdowego i Cole przejechał kilka przecznic do jednego z jego ulubionych miejsc. Klub był ciemny, panowała w nim nastrojowa atmosfera. Nie było go tutaj dość długo, prawie o nim zapomniał, ponieważ obecnie częściej chodził do innego klubu. Wyzwanie, jakie rzuciła mu Savannah, przypomniało mu o kilku dawnych miejscach, takich jak to, do których kiedyś często zaglądał. Savannah posłała mu podejrzliwe spojrzenie, gdy zajęli boks w tylnej części klubu. Teraz było tam cicho. Zespół pewnie miał przerwę. - Kolejne miejsce, w którym masz swoje groupies? - Kiedyś często tu przychodziłem. Teraz już nie. Nie mam pojęcia, czy są tu jakieś groupies. Podeszła kelnerka, więc zamówili napoje. Savannah przyjrzała się wnętrzu. Ściany pokrywała bardzo ciemna boazeria. Uszu nie rozsadzała głośna muzyka. W zasięgu wzroku nie było żadnych świateł stroboskopowych ani neonów. Kelnerki miały na sobie ciemne spodnie oraz smokingowe koszule i kamizelki. Przychodzili tutaj ludzie interesu. Była też elegancko ubrana grupa ludzi. To miejsce było... z 38 Sądząc z komentarzy, niektóre z Was nie mogą się doczekać, aż ta dwójka znajdzie się na innym szczycie;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win klasą. Zdecydowanie nie w stylu Cole'a Riley. Kilku facetów ruszyło ku podwyższeniu dla zespołu, podnieśli trąbki, puzony, gitarę basową oraz zwykłe gitary i zaczęli grać powolny, bardzo łagodny utwór. Wtedy wstała kobieta i zaczęła śpiewać, a jej melancholijny głos przepełniony był słowami o utraconej miłości i żalu. Zaskoczona, spojrzała na Cole'a. - To blues. Uniósł szklankę, wskazując na nią. - Tak. Słuchała przez chwilę, a piosenka wnikała w nią aż do kości. Zamknęła oczy i pozwoliła, by słowa i dźwięk wypełniły ją, podczas gdy sączyła najdoskonalsze wino. Głos piosenkarki był głęboki, gardłowy, pełen bólu. Odwróciła się do Cole'a. - Bardzo mi się podoba. - Domyślałem się, że tak będzie. Uśmiechnęła się. Wyglądało na to, że Cole miał niejedno oblicze, którego jeszcze nie zbadała, oblicza, których nikomu nie pozwalał zobaczyć. Jedynym, co dostrzegały media, to imprezujący Cole, zły Cole. Ta jego strona bezsprzecznie istniała, ale podobała jej się możliwość zobaczenia miasta ze szczytu Łuku Wjazdowego. Miło z jego strony, że ją tam zabrał. Zabawnie było udawać turystkę, zwłaszcza gdy to miejscowy tak ją rozpieszczał. A ten klub? Niebiański. Siedząc w tym boksie odprężyła się, a jej ciało zatonęło w muzyce. - Jaką muzykę lubisz? - spytał Cole. Wyprostowała się i spojrzała na niego. - Tak naprawdę, podobają mi się wszystkie rodzaje. Wszystko, począwszy od klasyki aż do hip-hopu. - Eklektyczka39 z ciebie, co? - Trochę. A ty? - Jestem fanem country, bluesa i jazzu40. - A jednak chodzisz do klubów. Gdzie używają auto-tune41, grają electropop i muzykę taneczną. Roześmiał się. - Hej, w klubach spędzam czas. Nie mówiłem, że podoba mi się muzyka klubowa. - Wobec tego, dlaczego tam chodzisz? 39 Eklektyk - zwolennik eklektyzmu; człowiek łączący niejednorodne elementy pochodzące z różnych stylów lub doktryn w jedną całość. 40 Kto by się spodziewał?;) 41 Auto-tune – rodzaj procesora dźwięku, używanego do korekcji wysokości dźwięku instrumentów muzycznych i głosu ludzkiego.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Lubię ludzi. - Ponieważ są twoimi bardzo dobrymi przyjaciółmi? Ci, których nazwisk nie znasz? - Znowu do tego wracasz? Postanowiła obrać inną taktykę. - Okej. Teraz, gdy jesteś w domu, opowiedz mi o swoich przyjaciołach. Masz jeszcze jakichś przyjaciół ze szkoły średniej, z którymi nadal się widujesz? - Nie bardzo. Obaj moi najlepsi przyjaciele ze szkoły mieszkają teraz w innym stanie. - Szkoda. Czyli już się z nimi nie spotykasz? - Jeden mieszka w Denver, a drugi w Chicago. Ilekroć tam gram, spotykamy się na kolacji. Inaczej, nie. Przyjeżdżają do domu do rodziny na święta, a ja zwykle jestem w domu poza sezonem, więc nasze wizyty się nie pokrywają. - Przykro mi. Przypuszczam, że teraz, kiedy znowu tu jesteś, zawrzesz nowe przyjaźnie. Obwiódł krawędź kieliszka koniuszkiem palca i posłał jej leniwy uśmiech. - Już to zrobiłem. - W klubie. Wzruszył ramionami. - Jasne. - To są fanki, nie przyjaciółki. Potrafisz dostrzec różnicę, prawda? - Myślę, że za bardzo martwisz się tą całą sprawą z przyjaciółmi. Faceci nie potrzebują zawierać tak bliskich przyjaźni, jak kobiety. Z chłopakami jest tak, że wszędzie, gdzie się znajdziemy, tam są też nasi przyjaciele. Nie wisimy na telefonie, godzinami rozmawiając z facetami. Nie chodzimy razem na zakupy. Faceci nie potrzebują jakichś wiążących rytuałów, co, jak się zdaje, dla kobiet jest konieczne. - Może masz rację. - Odpuściła... na razie. Ale wróci do tego, ponieważ Cole się mylił. Izolował się od lat, a musiał mieć do tego jakiś powód. Dzisiejszy wieczór nie był odpowiednim momentem na głębokie rozmowy. Nie wtedy, gdy otaczała ich świetna muzyka i niesamowita atmosfera. Dlatego słuchała grającego zespołu i piosenkarki głośno wyśpiewującej więcej smutnych piosenek, które wypełniały jej duszę. To było urzekające. Klub był uroczy, i mimo że zatłoczony, to nie rzucał się w oczy. Nikt nie podchodził do Cole'a i nie przeszkadzał mu. Wmieszał się w tłum, dzięki czemu mogli cieszyć się słuchaniem zespołu, zamiast być bombardowanymi

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win przez kobiety i media. - Wciąż jest wcześnie - powiedział, odsuwając jej krzesło. - Chodźmy na spacer. - Dobrze. Otworzył dla niej drzwi, ale nie zabrał jej do samochodu, tylko prowadził przez ulicę. Na nadbrzeżu pół przecznicy dalej odbywał się festiwal. - Możesz w tym chodzić? - zapytał, spoglądając na jej szpilki. Uśmiechnęła się szeroko. - Oczywiście. - Myślę, że powinienem trzymać cię za rękę. Podniosła na niego wzrok. - Dlaczego? - Po pierwsze, bo obawiam się, że się potkniesz i upadniesz. A po drugie, gdyby to była prawdziwa randka, to tak bym zrobił. - W porządku. Nad brzegiem rzeki ustawiono namioty z piwem i jedzeniem, na scenie na żywo grał zespół, można było podziwiać różnorakie wyroby, dostępne były też wszelkie formy rozrywki. Miejsce tętniło życiem, wokół pełno było ludzi, biorących udział w festiwalu. Savannah zdecydowanie była przesadnie wystrojona, ale nic jej to nie obchodziło. Uwielbiała obserwować mieszających się w ten sposób ludzi. Zespół grał głośnego rocka, a tłum był zelektryzowany. Cole mocno trzymał ją za rękę, gdy przechadzali się wśród sprzedawców handlujących ceramiką, biżuterią, obrazami, i tym podobnymi rzeczami. Savannah cieszyły takie jarmarki, zatrzymywała się przy każdym namiocie, żeby zobaczyć, co sprzedawano. - Naprawdę robisz coś takiego, kiedy jesteś na randce? - spytała, gdy zatrzymał się, by kupić coś do picia przy jednym z wózków z jedzeniem. - Oczywiście, że tak. Napiła się lemoniady. Była cierpka, ale i słodka. Absolutnie doskonała na gorącą noc. - Jakoś nie potrafię wyobrazić sobie ciebie na nadbrzeżnym jarmarku. - Dlaczego nie? - Nie wiem. Nie wydaje mi się to twoim sposobem na zabawę. - Nie znasz mnie zbyt dobrze, Brzoskwinko. Miał rację. Znała go tylko na papierze. - Właśnie o to chodzi w tym całym ćwiczeniu. Poznaję cię lepiej, dzięki czemu możliwe będzie porzucenie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win błędnego mniemania, jakie mogłam mieć na twój temat. - No cóż, wygląda na to, że myliłaś się co do mnie w wielu sprawach. Odchyliła głowę do tyłu, żeby na niego spojrzeć. - Doprawdy? - Oczywiście. Myślałaś, że jedyne, co lubię robić, to imprezować w klubach i odprawiać orgie z kobietami. Sapnęła. - Jak mogłeś dokonać takiej generalizacji? - Nie wiem. A jak ty mogłaś? Przewróciła oczami. - Wiesz co, Cole, jak na mężczyznę, jesteś strasznie przewrażliwiony. - A ty jesteś typową kobietą, która osądza na podstawie pierwszego wrażenia. - Dobrze, że nie obrażam się tak łatwo - powiedziała ze śmiechem. - A jeśli właśnie w taki sposób rozmawiasz z kobietami, z którymi chodzisz na randki, to nic dziwnego, że tak często odwiedzasz kluby. - Co to miało znaczyć? Zauważyła, że się zachmurzył, a jego ciało wyprostowało się, kiedy zesztywniał. - To znaczy, że w klubowej atmosferze większość ludzi znajduje się w grupkach. Nie ma tam sytuacji sam na sam, więc do nikogo nie musisz się zbliżać. Tak zwana randka, którą mieliśmy dzisiaj była spokojniejsza, było więcej czasu na rozmowę na osobności, czyli taką, która pozwala kobiecie stawiać dociekliwe pytania, lepiej się z tobą zaznajomić. - I twierdzisz, że tego nie chcę? - Nie wiem. A nie chcesz? - Hej, podoba mi się zaznajamianie. - Nie mówię o seksie. - Ja też nie. Jej usta wygięły się w uśmiechu. - Kłamca. Pomyślałeś o tym. - Okej, może tak. Przeszli przez ulicę do jego samochodu. Wsiadła i uruchomił silnik. - Jaki byłby twój następny ruch – gdyby to była normalna randka? zapytała. Milczał, gdy wjeżdżał na autostradę i skierował się na zachód. Odprowadziłbym kobietę do domu. I właśnie tak zrobił, odprowadzając Savannah do drzwi. Wyjęła klucze z torebki i zamierzała życzyć Cole'owi dobrej nocy.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - I gdyby to była prawdziwa randka, to teraz bym ją pocałował. Zanim zdążyła zaprotestować, objął ją ramionami, przyciągając bliżej, a jego usta opadły na jej wargi. To nie był mocny, wymagający pocałunek. Było to jedynie muśnięcie. Zszokowana, mogła jedynie uchwycić się jego ramion. Rozchyliła wargi, a on wsunął język do środka. Jej ciało oblało przyjemne ciepło, otulając ją mglistym uczuciem pragnienia i potrzeby. Przez chwilę zapomniała o tym, jaki był cel tego wieczoru. Jednak teraz myślała tylko o sposobie, w jaki Cole ją trzymał, jak leniwie gładził ją po plecach podczas pocałunku. Będąc tak blisko, wyczuwała wszystko, co uwielbiała w mężczyźnie – pachniał rześko, czysto i zmysłowo. Zatraciła się w ruchach jego ust, w magicznym sposobie, w jaki jego ręce obejmowały tył jej głowy i wplątały się w jej włosy, gdy pogłębił pocałunek. A kiedy przycisnął ją do drzwi, jego ciało dopasowało się do niej i, Boże, zmiłuj się, ale była podekscytowana, mogąc go poczuć, wszystkie jego twarde kąty i płaszczyzny. Cały był twardy. Wszędzie, szczególnie między nogami, którym to miejscem ocierał się o jej płeć, sprawiając, że zrobiła się mokra i drżąca. Mogłaby zaprosić go do środka, gdzie pociągnąłby w dół suwak jej sukienki, a dłonie wypełnił jej piersiami. Już mogła wyobrazić sobie jego usta na swoich sutkach, jego rękę w majtkach, nakłaniającą ją do orgazmu, którego tak rozpaczliwie potrzebowała. Jęknęła. - Zaproś mnie do środka, Brzoskwinko – wyszeptał w jej usta. I wtedy wdarła się rzeczywistość, a ona przypomniała sobie, że nie była na prawdziwej randce z Colem. Nie należał do niej w sposób, w jaki by pragnęła. I ona z pewnością nie należała do niego. Dłonie oparła na jego piersi i lekko pchnęła. Cofnął się o krok. Przełknęła, jej ciało i zmysły wciąż były nim przepełnione. Walczyła o oddech, pragnąc, by jej szybko bijące serce zwolniło, gdy nawiązała kontakt wzrokowy z Colem i cicho błagała go o zrozumienie. Wyprostował się, a następnie jego usta wygięły się w zadowolonym z siebie uśmiechu. - Właśnie to robię z kobietą, z którą idę na randkę, Brzoskwinko. Tyle

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win tylko, że to nie kończy się w tym momencie. Odwrócił się, wsiadł do samochodu, uruchomił silnik i odjechał. Savannah otworzyła drzwi, jednak chłód klimatyzacji wewnątrz domu nie stłumił buchającego gorąca, płonącego w jej ciele. Nie, zdecydowanie to nie kończyło się w tym momencie. Na pewno by się tutaj nie skończyło, gdyby byli na prawdziwej randce. Nie, gdyby naprawdę do niej należał. VII Następnego dnia w ośrodku szkoleniowym odbywał się trening. Cole po raz pierwszy miał okazję trenować z całą drużyną, dzięki czemu mógł przyjrzeć się współpracy zawodników z ataku. Dzisiaj był to głównie drill42 oraz praca z instruktorami od treningu siłowego. Niestety nie było żadnej formacji. Chętnie ustawiłby się w linii i przyjął podanie od Cassidy'ego, pokazałby Tradersom do czego jest zdolny. To miał być rok, w którym zostanie gwiazdą. Był w domu, a to była właściwa drużyna. Może nie nadszedł jeszcze czas na grę, ale coś w nim tężało. Miał wrażenie, jakby w jego żołądku płonął ogień, którego nie czuł od czasu, gdy był żółtodziobem. I nawet jeśli będzie musiał się hamować w stosunku do pozostałych skrzydłowych, by pokazać drużynie jak jest dobry, to zamierzał to zrobić. Przy liniach bocznych zauważył Liz i Savannah, które obserwowały ćwiczenia, jednak postanowił je ignorować, póki nie skończy pracować z trenerami. Dzisiaj nie mógł się rozpraszać, nie wtedy gdy był skupiony na pracy. Na zwracał na nie uwagi przez cztery godziny, czyli do czasu aż cały zlany był potem, a każdy mięsień w jego ciele krzyczał z bólu po nieprzerwanym drillu i sprincie,43 który musiał wykonać. - Na dziś wystarczy – powiedział trener do skrzydłowych. - Idźcie pod prysznic. Dzięki Bogu. Zdjął kask i podszedł do linii bocznej po coś do picia. - Dyszysz i sapiesz jak staruszek - rzuciła Liz, biodrem opierając się o 42 Drill - ćwiczenie polegające na biegu po wyznaczonej trasie od pachołka do pachołka, co sprzyja weryfikacji zwrotności zawodników. 43 Wyobrażacie sobie, jaką on musi mieć kondycję? Cztery godziny ciągłego biegania i tak dzień w dzień. Trafiłam na artykół o treningu siłowym – ci faceci są niesamowicie wytrzymali:) http://www.menshealth.pl/fitness/Nowe-zasady-treningu-silowego,3575,1

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win stół, na którym ustawione były napoje. - To było dla ciebie za trudne? Wypił napój dwoma łykami, a następnie wrzucił kubek do kosza i wyszczerzył się do niej. - Nie. Właśnie tak mi się podoba. Przeniósł wzrok na Savannah. - Co ty tu robisz? - Obserwuję. - Zdałem czy oblałem? - Nie uderzyłeś żadnego z trenerów ani któregokolwiek z pozostałych graczy, więc powiedziałabym, że dzień jest udany. Roześmiał się. - Daj spokój. Nie jestem taki zły, Brzoskwinko. - Nie? Czytałam twoje akta. Nie jesteś znany z dobrej współpracy z graczami. Przewrócił oczami. - Idę wziąć prysznic. - Potem zabierzemy cię na lunch - rzekła Liz. Wzruszył ramionami. - Mnie pasuje. Zmył z siebie brud i kawałki murawy, przebrał się i znalazł Savannah oraz Liz na parkingu. Nie był pewien, ale odnosił wrażenie, jakby zanosiło się na jakąś interwencję. - Nie jesteście tutaj dlatego, że zmówiłyście się przeciwko mnie, prawda? Liz ujęła go pod ramię. - Chyba nie boisz się dwóch małych kobietek? - Normalnych kobiet? Nie. Ale was dwóch? Tak. Liz roześmiała się szatańsko. - To dobrze. Powinieneś się nas obawiać. Spiskowałyśmy. Przeniósł wzrok na Savannah, która rzuciła mu niewinne spojrzenie. Pieprzenie. Nie kupował tego. - Chryste. - Przeczesał wilgotne włosy dłonią. - W porządku. Miejmy to za sobą. Pojechali do restauracji. Minęła już godzina lunchu, jednak wciąż było za wcześnie na obiad. Co nie zmieniało faktu, że umierał z głodu, więc był zadowolony, że restauracja była otwarta. Miał ochotę na olbrzymiego hamburgera, którego zamówił, gdy tylko zjawił się kelner, by przyjąć zamówienia na napoje. Liz złapała koszyczek z chlebem, po czym odsunęła go na bok. - Nie. Ślub. Muszę zmieścić się w sukienkę. Savannah posłała jej uśmiech. - Może kawałeczek? - Nie mogę. Powstrzymuję się od spożywania węglowodanów aż do ślubu. Potem zamierzam pożreć całą bagietkę. Choć bardziej

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win prawdopodobne, całą piekarnię chleba. Biedny Gavin. Pewnie będzie musiał zabrać mnie do piekarni w naszą noc poślubną. Savannah roześmiała się. - Jesteś silniejsza ode mnie. Nie potrafiłabym się oprzeć44. Cole zmarszczył brwi. - Dlaczego nie możesz jeść chleba? - Typowy facet. Nie rozumiesz. Moja sukienka jest dopasowana. Naprawdę dopasowana. Muszę uważać na wszystko, co teraz jem. Potrząsnął głową. - Kobiety. - Jeszcze tylko kilka dni - powiedziała Liz, a następnie zwróciła się do Savannah. - Choć marzę o chlebie i makaronie. - Też bym marzyła - z westchnieniem odparła Savannah. Potem sięgnęła po chleb. - Przepraszam. - Jędza. Nienawidzę cię. Będę gapić się na każdy kawałek, który zjesz. Kobiety są dziwnymi stworzeniami. Nawet nie starał się ich rozgryźć. Zamiast tego pochłaniał sałatkę, ciesząc się, że może coś zjeść, ignorując przy tym żeński rodzaj. - Porozmawiajmy o wywiadach – zaczęła Savannah, gdy już napełnili żołądki. Zadowolony, po pożarciu ogromnego hamburgera, Cole odsunął pusty talerz na bok i napił się mrożonej herbaty. - O jakich wywiadach? - Jedna z lokalnych stacji informacyjnych chce nakręcić kawałek na temat twojego przejścia do drużyny Tradersów, który puści w skrócie sportowym o dziesiątej. Spojrzał na Savannah, po czym potrząsnął głową. - Ja i media nie współpracujemy. - Będziecie musieli – wtrąciła Liz. - Nie możesz wiecznie wymigiwać się od PR-u, i to tylko dlatego, że w przeszłości wkurzyło cię kilku facetów z aparatami. - To prawda – dodała Savannah. - Głównym celem mojej pracy z tobą jest przygotowanie cię do radzenia sobie z mediami. Musisz udzielać wywiadów. Oparł się na krześle. - Media mieszają mnie z błotem. Zabiorą się za to, mając o mnie z góry wyrobioną opinię. Wiesz, że będą wywlekać wszystko, co wydarzyło się w przeszłości. Savannah przytaknęła. - Może tak być. Nauczę cię, w jaki sposób radzić 44 Cole'owi opiera się już siódmy rozdział...;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sobie z tego typu pytaniami, jak bagatelizować, a jak podkreślać wszystkie pozytywne aspekty twojego dołączenia do Tradersów w tym roku. - To nie wydaje się zbyt dobrym pomysłem. - Nigdy nie zgłaszał się na ochotnika do udzielania wywiadów. A już z pewnością nie od momentu, w którym zaczęli go prześladować. - Ale koniecznym - powiedziała Liz. - Im szybciej zaczniesz pracować z mediami i zmieniać swój wizerunek, tym lepiej dla ciebie. - Może moglibyśmy podrzucić im pytania, które będą zadawać. Savannah pokręciła głową. - Nie możesz ograniczać mediów. Przez to staliby się podejrzliwi i trudniej byłoby ich pokonać. Lepiej być niczym otwarta księga. Im bardziej będziesz szczery, tym bardziej oni będą uprzejmi. Zanim zdążył zaprotestować, Liz zaczęła mówić – Właśnie od tego mamy Savannah. Jest ekspertem w tej dziedzinie. Wiedział, że zmówiły się przeciw niemu. Dobrze, że zdążył zjeść lunch, bo już sama myśl o posiedzeniu z dziennikarzami sportowymi sprawiła, że kurczył mu się żołądek. - W porządku. Kiedy? Savannah sprawdziła telefon. - Za jakieś dwie godziny. Chcą wyemitować to dziś wieczorem. - Wrobiłyście mnie w to tak, żebym nie miał czasu się nad tym zastanowić. - Oczywiście, że cię wrobiłyśmy - z chytrym uśmiechem rzekła Liz. - Co by ze mnie była za agentka, gdybym nie wmanewrowywała cię w wykonywanie moich poleceń? Zwrócił się do Savannah. - Od jak dawna o tym wiesz? Zmarszczyła brwi. - O czym ty mówisz? - Ta randka, na której byliśmy wczoraj. Zrobiłaś to po to, żeby mnie zmiękczyć, chciałaś sprawić, żebym chętniej współpracował? Zmarszczyła brwi. - Wczoraj wieczorem nic nie wiedziałam o wywiadzie. Liz zadzwoniła z tym do mnie dziś rano. Liz rzuciła okiem najpierw na niego, potem na Savannah. - Jaka randka? Savannah machnęła ręką. - Żadna. To było takie ćwiczenie. - Yhm. Niech ci będzie. Zostawię was, byście mogli popracować nad szczegółami wywiadu. Ja muszę zająć się sprawami związanymi ze ślubem. Liz pocałowała Savannah w policzek i wstała, wpatrując się w Cole'a swoim najgroźniejszym spojrzeniem twardej agentki. - Zachowuj się i nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win spieprz tego. - Tak, tak. - Nie żartuję. I chcę, żebyś ty też podszedł do tego poważnie. - Jezu. Zgodziłem się, więc tak będzie. Zachowujecie się jak moja babcia. Zrzędy. Idź odgrywać przyszłą pannę młodą i zostaw mnie w spokoju. Będę grzeczny. Roześmiała się. - Do zobaczenia później. Kiedy Liz odeszła, zwrócił się do Savannah. - Dobra, przygotuj mnie cholernie dobrze do tej inkwizycji. Wstała. - Chodźmy do studia. Zaoferowali nam prywatną przestrzeń, by przygotować się do wywiadu. - Nie sądzę. Pójdziemy do mojego mieszkania. Nie chcę, by podsłuchiwali albo zaglądali, żeby sprawdzić, jak nam idzie, a już na pewno nie chcę, by zadawali wścibskie pytania. Poświęcę im trochę czasu na wywiad, ale nic poza tym. - Nie przesadzasz trochę? - Tak, totalnie. Nie ufam mediom. Wkręcili mnie zbyt wiele razy. Podążyła za nim do jego mieszkania. Zrobił miejsce przy stole, przyniósł wodę i usiedli. - No dobrze - zaczęła Savannah, wyciągając arkusz papieru ze swojej teczki. - Zważywszy na to, że to wiadomości lokalne, a nie krajowe, prawdopodobnie zapytają cię po prostu o dołączenie do Tradersów w tym sezonie. Pamiętaj, że ich zadaniem jest rozmowa o lokalnym zespole, a nie tylko o tobie. Poznałam Hala Marbrooka i zdarzyło mi się już z nim pracować w imieniu drużyny. Z tą siecią sportową związany jest od piętnastu lat. To miły człowiek, posiada także znaczną wiedzę na temat Tradersów. Jest świadomy potrzeb zespołu i wie, co ryzykują, przyjmując cię do składu. Dlatego, gdy będzie dawał ci trochę luzu, ze względu na swoje oddanie Tradersom, może na ciebie naciskać, mówiąc o twoich przeszłych sprzeczkach. Musisz być na to przygotowany. - Zawsze jestem gotowy na wszystko, jeśli chodzi o media. I nie wątpię, że bez względu na to, jak miłym facetem jest Hal Marbrook, jego praca polega na uzyskiwaniu soczystych historii. - Po prostu nie podchodź do tego z negatywnym nastawieniem. On może sprawić, że wypadniesz dobrze. Nie kupował tego. - Zadaniem mediów wcale nie jest przedstawianie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win graczy w pozytywnym świetle. Ich praca polega na uzyskaniu oglądalności. Kontrowersje przysparzają im widzów. Jeśli zgodziłaś się, by ten wywiad wyemitowany został na prawach wyłączności przez jedną stację telewizyjną, to gwarantuję ci, że będzie próbował coś ze mnie wydobyć. Skinęła głową. - Istnieje taka możliwość, ale nie wydaje mi się, żeby do tego doszło. Dlatego nie planuj kłótni, bo może do niej nie dojść. Bądź miły, uprzejmy, a przede wszystkim, uśmiechaj się. Weź głęboki oddech i zatrzymaj się na chwilę, nim odpowiesz na pytanie. Przemyśl swoje odpowiedzi. Pamiętaj, że musisz mieć rodzinne miasto po swojej stronie. Nie zdobędziesz ich sympatii, jeśli wkurzysz ich, zanim w ogóle zdążysz wejść na boisko w pierwszym przedsezonowym meczu. Nie umiał powiedzieć, czy to był jej normalny sposób radzenia sobie z klientami, czy też uwzględniała wszelkie możliwości, ponieważ obawiała się, że Cole wybuchnie, zmieniając się w jakiegoś rzucającego krzesłami maniaka. - Wiesz, to, że zdarzyło mi się kilka kłótni z przedstawicielami mediów nie znaczy jeszcze, że zamierzam eksplodować za każdym razem, gdy jakiś dziennikarz ze mną rozmawia. I naprawdę wiem, jak poradzić sobie z wywiadem. - Naprawdę? Ostatnio jakoś tego nie pokazałeś. No dobrze, tu go miała. - Zaufaj mi. Udowodnię ci to. - Będziesz musiał, ponieważ zostałam wynajęta, by zmienić twój wizerunek, a znaczna część tego zadania obejmuje twoje relacje z mediami, które, musisz przyznać, nie zawsze były przyjazne. - Przyznaję. - Kierownictwo oczekuje, że to się zmieni. - Coś czuję, że dalsza część mogłaby brzmieć „albo pożałujesz”. - Ta część z „albo pożałujesz” to nie moja działka. To już zadanie kierownictwa. Kiedy przekazywała tą niezbyt subtelną groźbę, posłała mu przesłodzony uśmiech. Musiałby być kompletnym idiotą, żeby tego nie zrozumieć. A nie był kompletnym idiotą. - Poradzę sobie. - Jestem pewna, że sobie poradzisz. Chcesz zastanowić się nad jakimiś pytaniami i popracować nad potencjalnymi odpowiedziami? Roześmiał się. - Do diabła, nie. To już wolę iść bez przygotowania. - Yhm. W przeszłości właśnie to pakowało cię w kłopoty. Wolałabym,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win żebyś dobrze się przygotował na każdą ewentualność. - Doskonale zdajesz sobie sprawę z tego, że nie możesz przygotować mnie na to, czym mogą mnie zaskoczyć. - To prawda, ale możemy poćwiczyć. Wstał i chwycił swój telefon. - Spójrz, która godzina. Powinienem się przebrać, żebyśmy się nie spóźnili. - Cole. - Wstała, ostrzegawczy ton głosu Savannah wyraźnie oddawał jej niezadowolenie. - Zaraz wracam, Brzoskwinko. - Zatrzymał się, odwrócił się do niej. Chyba że chcesz iść ze mną do sypialni i mnie ubrać. Skrzyżowała ręce na piersiach. - Zaczekam. *** Savannah wstrzymała oddech, gdy Hal i Cole ściskali sobie dłonie. Musiała czekać poza studiem nagraniowym, które wydawało się oddalone o całe mile. Choć i tak nic by nie mogła zrobić dla Cole'a, nawet gdyby obok niego siedziała. Nie mogła włożyć w jego usta właściwych odpowiedzi. Cokolwiek powie, będzie zależne wyłącznie od niego samego. Hal zaczął powoli, mówiąc o powiązaniach Cole'a z rodzinnym miastem St. Louis. Początkowo wyraźnie spięty, Cole zdawał się odprężać pod wpływem wyluzowanego stylu pytań Hala na temat tego, jak Cole wpasowuje się w skład drużyny Tradersów. Cole świetnie sobie poradził z odpowiedziami. Okazywał entuzjazm, naprawdę rozwodził się na temat Tradersów, skupiał się na rozmowie o drużynie i o tym, jak jest podekscytowany, że ma być częścią tak wspaniałej organizacji. Wszystko przebiegało idealnie. - Powiedz mi coś, Cole. Biorąc pod uwagę twoją przeszłość i fakt, że dość często znajdowałeś się w centrum uwagi, zazwyczaj z nieodpowiednich powodów, jak sądzisz, dlaczego Tradersi postawili na ciebie? - zapytał Hal. O-o. Dostrzegła zmianę w postawie Cole'a, sposób, w jaki oparł się na krześle. Proszę, pomyśl, zanim odpowiesz, Cole. Otworzył usta, po czym spojrzał przez pokój na kabinę, w której

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win siedziała. Wziął głęboki oddech i powiedział: - Cóż, Hal, nie możesz wierzyć we wszystko, co o mnie mówią. - Mam więc rozumieć, że wszystkie wcześniejsze doniesienia mediów to same kłamstwa? Posłał Halowi szeroki uśmiech. - Oczywiście, że tak. Hal obdarzył Cole'a niedowierzającym spojrzeniem. - Czyli że wszystkie artykuły o tobie nie mówią prawdy. - Hej, nie jestem skautem. Tak jak mówiłem, nie możesz wierzyć we wszystko, co o mnie mówią. Choć niektóre z tych rzeczy, naprawdę się wydarzyły, kiedy byłem młodszy. Od tego czasu trochę się nauczyłem. - Z Tradersami rozpoczynasz więc nowy rozdział w twoim życiu. - Czyste konto. Nowy początek. A odpowiadając na twoje pytanie, Tradersi postawili na mnie, ponieważ jestem tutaj jednym z najlepszych skrzydłowych. Hal roześmiał się. - Dość odważne stwierdzenie, biorąc pod uwagę to, że mają w drużynie trzech niesamowitych skrzydłowych. - Jestem pewien moich umiejętności. Jak widać Tradersi również są ich świadomi. W przeciwnym razie nie wybraliby mnie. Jednak od rozmowy o tym, co potrafię zrobić, wolałbym, żebyście, ty i fani Tradersów, włączyli odpowiedni kanał i to zobaczyli. Savannah rozluźniła ramiona. Doskonała odpowiedź. A Hal nie był kłótliwym dziennikarzem, więc nie zagłębiał się w negatywne aspekty przeszłości Cole'a. Po zakończeniu wywiadu Cole i Hal uścisnęli sobie dłonie i Cole spotkał się z nią na zewnątrz kabiny. Posłał jej uśmiech. - Zdałem? - Dobrze sobie poradziłeś. - Poradziłem sobie lepiej niż dobrze i wiesz o tym. Zmierzali w kierunku drzwi i wyszli na zewnątrz. - Hal był dla ciebie łagodny. Nie oczernia nikogo z Tradersów, bo nie chce ryzykować, że jego naciski przenikną do szatni. Prawdziwym testem będzie dla ciebie stawienie czoła krajowym mediom. Ale pierwszy test zdałeś. - To wystarczy. - Musimy popracować nad niektórymi pytaniami, które pojawią się w kolejnych wywiadach. - Wyjęła telefon z kieszeni i zajrzała do kalendarza. Mam trochę wolnego czasu jutro po południu. Cole pokręcił głową. - Nie mogę. Zbliża się ślub Gavina, a jestem

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win jednym z drużbów. W ciągu kilku najbliższych dni muszę zająć się tymi wszystkimi... weselnymi sprawami. - Och, to prawda. W porządku. Zaczniemy w poniedziałek. - Mnie pasuje. - W takim razie, jadę. Podeszła do swojego samochodu, a on otworzył drzwi. - Savannah. Odwróciła się. - Tak. - Chcesz porozmawiać o ostatniej nocy? - Co w związku z ostatnią nocą? - Chodzi mi o ten nasz pocałunek. I o to, co wydarzyło się kiedyś w twoim domu. - Nic się nie stało, Cole. W każdym razie nic, co miałoby się powtórzyć, więc nie ma o czym mówić. - Czyli tak chcesz to rozegrać. - Tak. Najlepiej będzie, jeśli utrzymamy nasze relacje na stopie ściśle zawodowej. - Chemia między nimi przerażała ją. Będąc w jego towarzystwie musiała trzymać się na baczności, by upewnić się, iż to nigdy więcej się nie wydarzy. Wiedział, że ją pociąga. Zauważyła cień uśmiechu, który szybko zniknął. - Oczywiście. Zobaczymy się w poniedziałek. Odwrócił się, Savannah wsunęła się do samochodu. Teraz to ona się uśmiechnęła. Zdecydowanie zobaczy ją przed poniedziałkiem. VIII Cole stał w małym, dusznym pomieszczeniu na tyłach kościoła, czując się klaustrofobicznie i pragnąc, żeby już było po, dzięki czemu mógłby znaleźć się przy barze. Ale dla swojego kuzyna Gavina zrobiłby wszystko, wliczając w to przesiadywanie tutaj w oczekiwaniu na ceremonię, która już była opóźniona o dziesięć minut. - Na Liz zawsze można liczyć, jeśli chodzi o wielkie wejście – powiedział Gavin, wyglądając przez okno. - Może cię wystawiła. Gavin posłał gniewne spojrzenie swojemu bratu, Mickowi. - Przyjdzie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win W przeciwnym razie dopadnę ją i zabiję. Słowa Gavina sprawiły, że Mick się roześmiał. - Mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę z tego, że jesteś w kościele. - Ale Bóg zna Elizabeth. Wybaczy mi to. Cole potrząsnął głową. Śluby zdecydowanie nie były jego ulubioną formą rozrywki. Dziś było gorąco i parno, a smoking nie polepszał sytuacji. Nie pomagało również to, że siedzieli w tym maleńkim pokoiku ściśnięci jak sardynki, do tego jeden z nich ciągle przemierzał pomieszczenie. Zadzwonił telefon Micka, więc odebrał i słuchał. - Okej, skarbie. Uśmiechaj się pięknie, gdy pójdziesz nawą. - Schował telefon do kieszeni. Tara powiedziała, że zaczynamy za jakieś dziesięć minut. Gavin jęknął. - Hej, przynajmniej się pojawiła – rzucił Cole. - Tak. Zanim się zorientujesz, będzie po wszystkim. A wtedy zacznie się życie w niewoli. Dedrick, jeden z kolegów z drużyny Gavina i jego przyjaciel, posłał Gavinowi szeroki uśmiech. Gavin zaśmiał się. - Mam nadzieję, Deed, bo w piątek wieczorem mamy mecz. - Nie mogę uwierzyć, że nie zaczekaliście ze ślubem do końca sezonu – rzekł Cole. Gavin posłał Cole'owi jedno z tych spojrzeń. - Najwyraźniej wcale tak dobrze nie znasz mojej przyszłej żony, a twojej nowej agentki. Zapragnęła ślubu teraz, w lipcu, i na Boga, będzie go miała, choćby był to sam środek sezonu baseballowego, a do tego środowy wieczór. Zorganizowała go w okolicach przerwy na mecz gwiazd45, więc będziemy mieć kilka wolnych dni. - Zaplanowała to w czasie naszego sezonu – odezwał się Tommy, kolejny kolega z drużyny Gavina, na przemian zapinający i rozpinający marynarkę. - Moja żona, Haley, powiedziała, że Liz była mocno zdeterminowana. - Zakładam, że to opóźni wasz miesiąc miodowy? Gavin wzruszył ramionami. - Tak. Ale w listopadzie polecimy na Fidżi. 45 All Star Game - Mecz Gwiazd ligi MLB znany również jako "Letni Klasyk" (ang. Midsummer Classic) to coroczny mecz pomiędzy zawodnikami z National League a zawodnikami z American League, wybieranych przez fanów, zawodników, trenerów i menedżerów. Mecz Gwiazd rozgrywany jest zazwyczaj w drugi wtorek lipca i stanowi symboliczną połowę sezonu rozgrywek MLB.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Po tym, jak wygramy World Series46 - dodał Dedrick. - O tak – powiedział Tommy, przybijając piątkę z Dedrickiem. - Jeśli do tego czasu jej nie zaciążysz – dorzucił Dedrick. Gavin roześmiał się. - Zrobię, co w mojej mocy. - Jesteście pokręceni. - Mick podszedł do Gavina i wyprostował mu krawat. - Tak samo jak twoja narzeczona. - Jakbym o tym nie wiedział – odparł Gavin. - Ale ją kocham. Cóż poradzić? Mamy lipcowy ślub. I tak jakoś specjalnie nie zależy jej na miesiącu miodowym. Chodzi jej jedynie o ślub. Mick pokiwał głową. - Z Tarą jest tak samo. To jedyne, o czym potrafi mówić od czasu naszego ślubu. O tym i o dzieciach, ponieważ jest w ciąży47. Świrowała z powodu tego, że będzie musiała przerobić sukienkę. Cole potrząsnął głową. - Kobiety, miłość, małżeństwo, śluby i dzieci? Pamiętam czasy, kiedy jedyne o czym rozmawialiśmy, to sport. I zaliczanie. - Gdy znajdziesz właściwą kobietę, wciąż będziesz mógł zaliczać – rzucił Dedrick, poruszając brwiami. - Cholerna racja – zgodził się Mick, klepiąc Cole'a po plecach. - Tylko poczekaj, kuzynie. Twój sądny dzień nadchodzi. Cole prychnął drwiąco. - Nie ja. Nie jestem zainteresowany. Mick posłał Gavinowi znaczące spojrzenie. - Nie tak dawno obaj mówiliśmy to samo. - Tak. Kiedy do tego dojdzie, wpadnie na dobre. - Wszyscy żonaci faceci mówią to samo. Zapamiętajcie moje słowa. Pozostanę singlem. Mick wygiął brwi. - Chcesz się o to założyć? Cole przewrócił oczami. - Jasne. Gavin położył ramię na barkach Cole'a. - Stawiam stówę. - Ja też – powiedział Mick. - Stoi. Najłatwiejsze pieniądze, jakie w życiu zarobiłem. - Frajer – podchodząc, rzekł Dedrick. - Spotkasz swoją drugą połowę. Każdy facet spotyka. - Nie ten. Moje życie podoba mi się takie, jakie jest.

46 World Series – mecze finałowe ligi MLB, o które walczą zwycięzca National oraz American League. 47 Kto czekał na tę radosną nowinę, ten się doczekał – będziemy mieć nowego członka rodziny Riley. O ile będzie coś o niej w kolejnej części, stawiam na chłopca;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win *** Savannah rozmyślała o tym, jak wspaniały był ślub. Na co dzień Elizabeth była zachwycająca, ale dzisiaj wyglądała jak modelka z okładki magazynu ślubnego. Delikatna, biała organzynowa suknia bez ramiączek i z obniżoną talią była prosta, ale elegancka. Upięła swoje rude włosy, jednak kilka kosmyków miękko okalało jej twarz i szyję. Zapierała Savannah dech w piersiach, więc mogła się jedynie domyślać wrażenia, jakie wywarła na Gavinie, który aż oniemiał, gdy jego ojciec prowadził Liz do ołtarza. Cole również nieźle wyglądał jako jeden z drużbów. Niezależnie od tego czy pocił się na siłowni, czy też był kompletnie ubrany, i to w smoking, był po prostu niesamowity. Nie mogła od niego oderwać oczu, na co bez wątpienia wpływ miała jego reputacja – tak jak od pozostałych mężczyzn z rodziny Riley. Nie było wątpliwości, że otrzymali oszałamiającą pulę genów. Uroczystość była piękna; Elizabeth i Gavin wymienili czułe słowa miłości oraz oddania. Mimo że ślub odbywał się wieczorem w dniu powszednim, to hotel, w którym zorganizowano przyjęcie, pełen był rodziny, przyjaciół i kolegów z drużyny Gavina. Pomocne było to, że następny mecz mieli rozgrywać u siebie. Sala balowa w hotelu udekorowana została mieszaniną jasnej żółci oraz fioletu, do której dopasowano ciemnofioletowe sukienki druhen. Kwiaty w całej sali balowej, podkreślone pięknymi storczykami, były po prostu oszałamiające. Wesele rozpoczęto fanfarami, okrzykami i oklaskami, a potem Savannah prawie omdlała, gdy zobaczyła romantyczny pierwszy taniec. To, że Elizabeth i Gavin byli w sobie bardzo zakochani, było jasne jak słońce. Chciałaby znaleźć mężczyznę, który kiedyś spoglądałby na nią w taki sposób - jak gdyby była jedyną osobą w pomieszczeniu i nikt ani nic innego nie istniało. Czy taka miłość w ogóle była możliwa? Musiała istnieć, ponieważ widoczna była na twarzach państwa młodych oraz innych osób zgromadzonych w sali. Czuła to, choć nigdy sama tego nie doświadczyła, nie spotkała się z tym również w związkach swoich znajomych. Gdy jej wzrok powędrował w kierunku uczestników wesela, którzy otaczali parę młodą, spostrzegła Cole'a, który akurat w tym samym momencie popatrzył na nią. Uśmiechnęła się do niego, jednak on zmarszczył brwi, po czym

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win odwrócił wzrok. Ciekawe. Goście weselni zatańczyli, zrobiono zdjęcia, a Savannah odnalazła swoje miejsce przy stoliku z kilkoma kolegami z drużyny Gavina oraz ich żonami. Cole usiadł przy głównym stole obok jednej z druhen – nowej szwagierki Elizabeth, Jenny. Jeśli Savannah dobrze pamiętała, to była ona kuzynką Cole'a. Jenna była niesamowicie urocza. Miała krótkie, ciemne włosy z purpurowymi pasemkami na końcach, które pasowały do sukienki. Podszedł do niej pewien bardzo gorący i wspaniały facet, i pocałował ją, sprawiając, że Jenna uśmiechnęła się. - Dobrze się bawisz? - Elizabeth i Gavin po kolei obchodzili stoliki. - To był piękny ślub. Nigdy nie widziałam dwojga ludzi, którzy byliby tak bardzo w sobie zakochani. Elizabeth szeroko się uśmiechnęła. - Wiem. To może aż przyprawiać o mdłości, prawda? - Wcale nie. To bardzo romantyczne. - Nic nie mogę na to poradzić. To wszystko, czego kiedykolwiek pragnęłam, to jak z jakiejś głupiej bajki, czy coś. - Chwyciła Gavina za rękę i przedstawiła go Savannah. Gavin uścisnął jej dłoń. - Masz niesamowitą nową żonę. - Ciągle mi to powtarza – powiedział, szczerząc się w uśmiechu, po czym złożył pocałunek na jej ustach. Elizabeth szturchnęła go w żebra. - A ja myślałam, że będzie uroczy przez resztę wieczoru. - Przecież mnie znasz. - Gavin odszedł, żeby porozmawiać z kolegami z drużyny, a Liz usiadła obok Savannah na jednym z wolnych krzeseł. - Uwielbiam modne buty i to wszystko, ale nie czuję stóp. Wszystkie te zdjęcia. Savannah roześmiała się. - Jestem pewna, że fotografie będą tego warte. Bardzo podobają mi się fioletowe suknie druhen. - To był pomysł Tary. - Liz spojrzała przez ramię na Tarę, która rozmawiała z kimś po drugiej stronie sali. - Czyż nie jest urocza? I ten zaokrąglony brzuszek. Nie jestem z tych, co szaleją za dziećmi, a jednak to sprawia, że mój zegar biologiczny zaczyna szybko tykać. - Chcecie z Gavinem założyć rodzinę?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Elizabeth przytaknęła. - W końcu tak. Biedny dzieciak. Ja jako matka. Savannah chwyciła Liz za rękę. - Będziesz wspaniałą matką. - Mam nadzieję, że tak. Teraz, gdy Tara jest w ciąży, a Jenna planuje ślub z Tylerem – wygląda to, jakby cała załoga Rileych parła do przodu, by zakładać rodziny. Nie mogę uwierzyć, że już myślę o robieniu dzieci. Gdyby to zależało od Gavina, to już byłabym w ciąży, ale postanowiliśmy poczekać aż będziemy po ślubie, tak żeby jego rodzice nas nie zabili. Savannah zaśmiała się. - Czasami zrobienie tego w staromodny sposób jest zabawne. Liz wzruszyła ramionami. - Myślę, że tak. Ale w tym miesiącu wyrzucam moje pigułki antykoncepcyjne. I nie dbam o to, że mogę być w ciąży w czasie miesiąca miodowego. Liz cała promieniała. - Wyglądasz na taką szczęśliwa. I tak odprężoną. - Wiem. Gdybyś rok temu powiedziała mi, że wyjdę za mąż i będę mówić o dzieciach, to roześmiałabym ci się w twarz. Myślę, że teraz to ty możesz się ze mnie śmiać. - Zdaje się, że miłość potrafi odmienić człowieka. Przynajmniej tak słyszałam. - Och, tylko poczekaj, Savannah. Kiedy spotkasz właściwego faceta, to będzie jak wybuch. Zwali cię z nóg. - O czym plotkujecie, dziewczyny? Savannah spojrzała w górę, by zauważyć pochylającą się Tarę. Była piękna, a ciąża jeszcze dodała jej twarzy blasku. - O mężczyznach. Małżeństwie. Dzieciach - odrzekła Liz, pocierając nieznaczne zaokrąglenie w dole brzucha Tary. - Och, Boże. Nie wyglądam, jakbym była w ciąży. Wyglądam, jakbym zjadła za dużo makaronu. Savannah roześmiała się. - Zdecydowanie wyglądasz na kobietę w ciąży. Cała jesteś rozpromieniona. Tara dotknęła swoich policzków. - Naprawdę? Czuję się promienna. To wspaniałe. Po Nathanie - przeniosła wzrok na Savannah. - Nathan to mój syn. - Wskazała jej go w grupie nastolatków po drugiej stronie sali. - Jest bardzo przystojny - odrzekła Savannah. Tara szeroko się uśmiechnęła. - Dziękuję. Ma siedemnaście lat i jest zawstydzony tym, że jego matka - jak on to ujął? - a, tak. „Zaliczyłaś wpadkę, kiedy jesteś taka stara, mamo.” - Zaśmiała się.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - W każdym razie, zważywszy na to, jak dawno temu urodziłam Nathana, to jak zaczynanie wszystkiego od nowa. - Tara spojrzała na nie obie, a potem wzruszyła ramionami. - Do diabła, rzeczywiście zaczynam wszystko od nowa. Co ja sobie myślałam? - Że kochasz Micka i chcesz dać mu dzieci? - zapytała Elizabeth. Westchnęła. - Tak. Właśnie to sobie myślałam. I jestem taka szczęśliwa, przechodząc przez to ponownie. Savannah wysunęła krzesło. - Usiądź. Opowiedz mi wszystko o dzieciach i o przechodzeniu przez to po raz drugi. - Dziękuję. Podoba mi się to miejsce w rogu. Mogę się tutaj ukryć przed mężem i synem. - Pewnie nie na długo. Domyślam się, że Mick jest względem ciebie bardzo opiekuńczy. Tara skrzywiła się. - To okropne. Przypatruje się temu, co jem, sprawdza, dokąd chodzę, co dźwigam. Traktuje mnie, jakbym była wątła i miała się złamać. Cieszę się, że zaczyna się sezon futbolowy, dzięki czemu będę go miała z głowy. Choć Nathan jest taki sam, przygląda mi się sokolim wzrokiem. Można by pomyśleć, żo jestem pierwszą kobietą w dziejach, która jest w ciąży. Nie jestem jajkiem, które łatwo można zbić. Jestem zdrowa, lekarz mówi, że wszystko jest w porządku, a ja nadal mogę normalnie pracować, chyba że planowałabym skok na bungee, co jednak nie znajduje się na mojej liście rzeczy do zrobienia. Liz zaśmiała się. - Cholera. A ja właśnie chciałam cię na to namówić w ramach prezentu urodzinowego. - Ha, ha. Wkrótce będę wielka jak dom. Z Nathanem też byłam ogromna, a jego ojciec – mimo że wysoki – nawet nie zbliżał się wzrostem do Micka. To nieuchronne. - Nie mogę uwierzyć, że wszystkie się tutaj chowacie. - Podeszła do nich Jenna i zajęła wolne krzesło. - Nikt mnie nie poinformował, że mamy damskie spotkanie. - Jest improwizowane – odparła Liz. - Daję odpocząć moim stopom. - Ostrzegałam, że to będzie bolało – powiedziała Jenna, wskazując buty Liz. - Ale nie. Uparcie twierdziłaś, że są wspaniałe. Liz uniosła suknię. - One nie tylko są wspaniałe – są cholernie wspaniałe, a ja jakoś poradzę sobie z bolącymi stopami. Ale na razie odpoczywam sobie chwilkę z dziewczynami.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - To piękne buty – odezwała się Savannah, podziwiając srebrne szpilki ozdobione kryształkami Swarovskiego. - Zdecydowanie warte kilku odcisków. Liz wysunęła podbródek i wlepiła wzrok w Jennę. - Widzisz? Jenna przewróciła oczami. - To ja już wolę zrobić to na bosaka. - Możesz. Pewnie wyjdziesz za mąż w jakimś parku, na łące albo w czymś obrzydliwie artystycznym - powiedziała Liz, krzywiąc się. - To prawdopodobne. Muszę zapamiętać, żeby dodać "na bosaka" do mojej listy weselnej, skoro już wiem, jak bardzo ci się to spodoba. - Jędza. Savannah roześmiała się. Tak musiało wyglądać posiadanie sióstr48 i zżytej rodziny. Tęskniła za poczuciem koleżeństwa, dzieleniem się sekretami i rodzinnymi więzami, których nigdy nie doświadczyła. Posiadanie tego musiało być dla Tary, Liz i Jenny czystą radością. - Chodź, żono. Czas zatańczyć. - Zbliżył się do nich Gavin i porwał Liz z krzesła. Przewróciła oczami. - Tylko spójrzcie, myśli, że teraz jestem jego własnością. - Niby się skarżyła, lecz w jej oczach widoczne było ciepło i miłość. Uśmiechnęła się szeroko i wsunęła w jego ramiona, sunąc po parkiecie, gdy zagrano wolną piosenkę, a fotograf robił zdjęcia. - Boże, są dla siebie stworzeni – rzekła Jenna. - Aż zbiera mi się na płacz. - Twój dzień nadchodzi. Wysoki, wspaniały ciemnowłosy mężczyzna pocałował Jennę w kark. Odwróciła się i wyszczerzyła w uśmiechu. - Niewystarczająco szybko. Jenna przedstawiła Savannah swojego narzeczonego, Tylera, który, jak powiedziała Jenna, grał dla drużyny hokejowej St. Louis Ice. - Rodzina Riley'ów musi mieć sport we krwi – powiedziała Savannah. Nawet poślubiacie sportowców. Jenna zaśmiała się. - Wierz mi. Starałam się tego uniknąć z całych sił. - To prawda, ale złamałem jej opór za pomocą uroku osobistego – dodał Tyler. Poderwał Jennę z krzesła. - Zatańczmy. Mickowi również udało się je znaleźć i chwycić Tarę. - Gotowa, by pokazać reszcie, jak to się robi? - Co? Zamierzasz pozwolić mi tańczyć? Jesteś pewnien, że nie ma tego 48 Nawet nie ma pojęcia...;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win na twojej długaśnej liście rzeczy, których nie wolno mi robić? - Hej, ja tylko dbam o twój cenny ładunek. - Cenny ładunek ma się dobrze. A ja z chęcią z tobą zatańczę, chyba że zamierzasz nosić mnie wokół parkietu. - Odeszła, z dłonią w dłoni Micka, mrugając do Savannah. Savannah westchnęła, gdy otoczyła ją pozostała garstka zakochanych ludzi i rodziny. Będąc przy rodzinie... Przeszukała zaciemnioną salę balową. Zauważyła Cole'a, stojącego obok pary, która musiała być jego rodzicami. Unikał jej, a ona wiedziała, dlaczego. Wstała i ruszyła ku niemu. Stał odwrócony do niej plecami, znajdując się w towarzystwie matki, ojca oraz oszałamiającej brunetki, która wyglądała na kilka lat od niego młodszą. - Witaj, Cole. Obrócił się i wyglądał na zdecydowanie niezadowolonego. Jego rodzice uśmiechnęli się do niej, po czym wyczekująco spojrzeli na Cole'a. - To Savannah Brooks. Pracuje dla drużyny i ze mną. Savannah, to moi rodzice, Jack i Cara Riley oraz moja siostra, Alicia. Savannah uścisnęła ich dłonie. - Bardzo mi miło państwa poznać. - Ciebie również, Savannah – rzekła Cara. - Czym właściwie zajmujesz się dla Tradersów? - Public relations. Na jej słowa, Cole przewrócił oczami. - Och. To miłe. Czyli będziesz nad czymś pracować wraz z Colem. - Tak, będę49. Jest nowy w drużynie, więc moja praca polegać będzie na bliskiej z nim współpracy50, będę też musiała sprawić, żeby zaaklimatyzował się w zespole, połączyć jego wizerunek z Tradersami. - Dobre zajęcie – powiedział Jack. - Jest świetnym graczem, a my jesteśmy szczęśliwi jak cholera, że będzie grał dla drużyny domowej. - Nie wątpię. A drużyna jest szczęśliwa, że ma jego. Matka objęła Cole'a w pasie. - Tęskniliśmy za nim, odkąd zaczął grać w futbol. Wiele podróżował i praktycznie nie było go w domu, nie licząc czasu poza sezonem. Miło będzie mieć go blisko i na rodzinnych obiadach. Ty też powinnaś przyjść, Savannah. 49 Nie tylko nad czymś, ale też nad CZYMŚ;) 50 I to jak bliskiej... :D

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Nie. Wszyscy spojrzeli na Cole'a. - Cole, to było nieuprzejme. - Przepraszam. Ale wiecie, co myślę o mieszaniu pracy z życiem rodzinnym. Klepnęła syna w ramię. - A ty wiesz, co myślę o twoim nieuprzejmym i okropnym zachowaniu. - Teraz zwróciła się do Savannah. - Zważywszy na to, że sezon jeszcze się nie rozpoczął, przyjdź. Niedzielny obiad zaczynamy o siedemnastej. Cole'owi się to nie spodoba. Jednak to wspaniała możliwość, by poznać go lepiej poprzez rodzinę. - Dziękuję za zaproszenie. Z chęcią je przyjmę. Mogła poczuć na sobie wzrok Cole'a, lecz postanowiła go zignorować. Zamiast tego zagadnęła jego siostrę. - Alicia, czym się zajmujesz? - Medycyną sportową. Pracuję z drużyną baseballową St. Louis Rivers. To dla mnie stosunkowo nowa praca, wiec jestem bardzo podekscytowana. - Och, znakomita dziedzina. - Jesteśmy tacy dumni – rzekła Cara, aż promieniejąc z dumy. - To wspaniała ścieżka kariery – powiedziała Alicia, szeroko się uśmiechając. - Na szczęście moja rodzina zawsze pełna była zapalonych sportowców, na których mogłam eksperymentować. Savannah zaśmiała się. - Z pewnością, to prawda. I do tego Riversi. Świetna drużyna. Gratuluję. - Dziękuję. Cieszę się jak głupia, że mogę z nimi pracować. Mają wspaniały zespół lekarzy i terapeutów. - No i sportowców – dodała Savannah. - Szczęściarze, że mają ciebie. Z przyjemnością dowiedziałabym się więcej na temat tego, czym bedziesz się dla nich zajmować. Medycyna sportowa to taka interesująca dziedzina. - Zatańczmy. - Cole złapał ją za ramię. Oderwała wzrok od Alicii. - Słucham? - Taniec. Muzyka. Parkiet. - Och. Jasne. - Spojrzała na jego rodziców i siostrę. - Wybaczcie. Wspaniele było was poznać. Wiedziała, co robił. Mogłaby mu odmówić, ale byłoby to niegrzeczne, a on już zdążył się tak zachować, więc nie chciała powtarzać jego błędu. Przyciągnął ją do siebie – mocno. - Co ty tutaj robisz? - Zostałam zaproszona.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Ostatnio nic o tym nie wspominałaś. Wzruszyła ramionami. - Po prostu założyłeś, że mnie tutaj nie będzie. - Dlatego wydębiłaś zaproszenie od Elizabeth. Westchnęła. - Znam Elizabeth od pięciu lat. Zaprzyjaźniłyśmy się. Zaprosiła mnie na swój ślub. Mam tak tobą pokierować w tańcu, żeby mogła to potwierdzić? - Nie. Ciało miał napięte, kiedy kołysali się w takt muzyki. - O co ci chodziło z moimi rodzicami i siostrą? Podniosła ku niemu wzrok. - Przedstawiłam się twojej rodzinie. - A ja powiedziałem nie. - Unikanie cię byłoby niestosowne. Pracujemy razem. - Nikt nie musi o tym wiedzieć. - Najchętniej zamknąłbyś mnie w szafie, Cole. Uniósł głowę i rozejrzał się dokoła. Ścisnęła jego dłoń, by przyciągnąć jego uwagę. - To, co robimy wspólnie, dotyczy naszej dwójki. Nie powiedziałam twojej rodzinie niczego, czym musiałbyś się martwić. Skinął jej sztywno. - Nie sądzę wiec, byś miał się czego wstydzić. - Nie wstydzę się niczego, co robię. - Jesteś pewien? W takim razie, dlaczego odczuwasz potrzebę skrywania mnie, jak gdybym była jakimś głębokim, mrocznym sekretem? - Mówiłem ci już. Wolę nie mieszać życia prywatnego z zawodowym. - Twojemu kuzynowi wydaje się to w niczym nie przeszkadzać. Spójrz na tych wszystkich przyjaciół, którzy pojawili się na ślubie Gavina. Wielu, to koledzy z drużyny. - To jego sprawa, nie moja. - Może powinna być twoja. Jeśli zaprzyjaźnisz się z kolegami z drużyny, przełoży się to na lepszą grę... - W moim sposobie gry nie ma niczego złego. - Mogę skończyć? Zacisnął wargi. - To przekłada się na lepszą grę i pogłębia poczucie koleżeństwa zespołu. Z pewnością o tym wiesz, skoro od dziecka uprawiałeś sporty zespołowe, potem w szkole średniej i w college'u. W celu osiągnięcia najlepszej wydajności drużyna musi być spójną jednostką. Jeżeli jeden trybik

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win w kole zębatym jest ułamany, cierpi na tym cała drużyna. - Znajduję się tam, gdzie powinienem i piłkę też łapię tak, jak powinienem. Moje statystyki mówią same za siebie. Odwrócił wzrok. Znowu ścisnęła jego dłoń, by zwrócić na siebie jego uwagę. - Tak samo jak twoje zachowanie i fakt, że w ciągu całego okresu czasu, który spędziłeś w NFL, żadna drużyna nie starała się zbyt usilnie, żeby cię zatrzymać. To dość wymownie o tobie świadczy. - Nie przyszedłem tu dzisiaj, by pracować, Savannah. Sfrustrowana, tym dokąd zmierzała ta rozmowa, puściła jego dłoń. Wiesz co, masz rację. Ja również nie po to tutaj przyszłam. Odpręż się i ciesz się weselem kuzyna. *** Cholera. Cole patrzył na oddalającą się Savannah. Zranił jej uczucia. Choć może jednak nie. Była chłodna, precyzyjna, wykonywała swoją pracę, bez względu na to, co mówiła mu o tym, że została zaproszona na ślub. Może i pięknie wyglądała w czarnej sukience, podkreślającej jej krzywizny i niesamowite nogi, jednak pojawiła się tu dzisiaj z pewnego powodu, z pewnego bardzo ważnego powodu – by mieć go na oku, by obserwować jego zachowanie i zaraportować o tym drużynie51. Była jego cholernym, najgorszym koszmarem, była taka sama jak śledzące go media. Klepnięcie w ramię zmusiło go do odwrócenie uwagi od oddalającej się sylwetki Savannah. To była, tańcząca z Gavinem, Elizabeth. - Witaj, piękna – powiedział, zastępując skwaszony wyraz twarzy szerokim uśmiechem. - Ty też wyglądasz ładnie, Liz.52 Gavin prychnął. - Mogę ci na chwilę odstąpić moją żonę, ponieważ stoisz na środku parkietu bez partnerki. Muszę porozmawiać z fotografem. - Cieszę się. - Chwycił Elizabeth w ramiona i zakręcił się z nią na 51 Cole, jakiś ty głupi... 52 To męskie poczucie humoru;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win parkiecie. Liz roześmiała się. - Straciłeś partnerkę do tańca? - Musiała... hmm... odpocząć. - Aha. Okręcił ją dookoła, mając nadzieję, że nie będą dyskutować na temat Savannah. Liz uniosła brew. - Ależ jesteś gładki w obyciu. - Wszyscy futboliści tacy są, skarbie. - Tak, tak. Wszyscy mi to mówią. Jak ci idzie z Savannah? Widziałam, że tańczyliście. - Po prostu świetnie. - Sądząc po twoich zaciśniętych szczękach domyślam się, że mnie okłamujesz. Spotkał jej zaciekawione spojrzenie. - To dzień twojego ślubu. Nie zagłębiajmy się w to. - Och, a jednak nalegam. Powiedz mi, co się dzieje. Wypuścił sfrustrowany oddech. - Posłuchaj, zniosę tą jej inwazję w moje życie zawodowe, ale dzisiaj nie powinno jej tutaj być. Nie podoba mi się to, że wpieprza się w moje życie osobiste. Zaśmiała się. - Twoje ego nie przestaje mnie zadziwiać. Przyszła tu dzisiaj, bo ją zaprosiłam. Owszem, jest kimś, kogo polecam graczom, ale jest również moją dobrą przyjaciółką, i to od lat. - Uch. Liz przewróciła oczami. - Jesteś takim kretynem. Co ty sobie myślałeś? Że cię śledzi, czy coś? - Czy coś. - Nie sądzę, żebyś był dla niej aż tak ważny. Jesteś po prostu jej pracą, Cole. Przestań zachowywać się jak jakiś wredny arogant. I wierz mi, mówię ci to tylko dlatego, że jesteśmy teraz rodziną. Gdyby tak nie było, nie zawracałabym sobie tobą głowy, ponieważ już jesteś jak wrzód na tyłku. Spojrzał na nią, złapał błysk w jej oku oraz szeroki uśmiech, i roześmiał się. - Tak. Okej. Naprawię to. - Zrób to. Teraz idę znaleźć mojego seksownego męża. O, Boże. Mam męża. Chyba jednak najpierw przyda mi się kieliszek tequili. - Wspięła się na palce, pocałowała go w policzek, po czym odeszła. Tak, cóż, był dupkiem. Do tego był przewrażliwiony, jak określiła go

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah. Chwycił piwo i odnalazł Savannah przy jej stoliku, pijącą kieliszek wina. Usiadł na krześle. - Okej, myliłem się. Znowu. Uśmiechnęła się do niego, najwyraźniej nie czuła się zraniona ani zmartwiona. - Jestem zdumiona, że nie udławiłeś się, wyrzucając z siebie te słowa. - Hej, wiem jak przeprosić, gdy się myliłem. - Czyli robimy krok we właściwym kierunku, prawda? - Mówiąc my masz na myśli ciebie i mnie, czy też mnie, jako mój... wizerunek? Podniosła kieliszek do ust i upiła łyczek. - Myślałam, że już ustaliliśmy, że nie jestem tu dziś po to, żeby pracować. Oparł się na krześle i napił się piwa. - Przyszłaś sama? - Tak. - Nie umawiasz się z nikim? - Nie w tym momencie. - Sądziłem, że ktoś tak piękny jak ty prowadzi bardzo aktywne życie towarzyskie. Zmarszczyła brwi. - Cole, ty mnie nie podrywasz, prawda? Uśmiechnął się do niej. - Nie. Staram się jedynie cię poznać. Jeśli mamy razem pracować, powinno być to obustronne. Dlatego stwierdziłem, że powinienem dowiedzieć się o tobie czegoś więcej. - Nie uważam, żeby poznawanie mnie musiało obejmować również moje życie miłosne. - Dlaczego nie? O moim dowiedziałaś się wszystkiego. - Nie posiadasz takowego. Drażniło go, że mówiąc to zdawała się o tym przeświadczona. - Mogę mieć dziewczynę. - Ale nie masz. Uniósł brew. - Skąd wiesz? - To część mojej pracy. Pochylił się. - Wiesz o mnie wszystko, a ja o tobie prawie nic. Będzie się nam lepiej pracowało, jeżeli cię poznam. Zawirowała winem w kieliszku. - Niezła próba. - Wygląda na to, że masz tajemnice. - Nie, nie mam.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Każdy jakieś ma, Savannah. - Nie mam nic do ukrycia. Po prostu nie sądzę, by moje życie osobiste było twoją sprawą. Podobała mu się ta jej pyskata strona, jednak nie był pewien czy naprawdę chciała, żeby zajął się własnymi sprawami, czy był to jej wstydliwy sposób flirtowania. Była tylko jedna możliwość, by się tego dowiedzieć. - O widzisz, kiedy tak mówisz, wychodzisz na tajemniczą, jak gdybyś trzymała szkielety w szafie. Zwłaszcza gdy posyłała mu to zimne południowe spojrzenie. - Może były mąż lub jakiś skandal? Ukryła się za lekceważącym uśmiechem. - Pamiętaj, Cole, tu chodzi o ciebie. Nie o mnie. - Wstała i chwyciła torebkę. - Wychodzisz? - Tak. - Zabawa się jeszcze nie skończyła. - Dla mnie tak. - W takim razie jesteś tchórzem. Zastygła. - Nie jestem. - Dlaczego więc uciekasz, gdy tylko próbuję zagłębić się w twoje życie osobiste? Położyła torebkę na stoliku. - To nie ma nic wspólnego z moim życiem. Myślałam, że jesteś bardziej niż szczęśliwy, unikając mnie dzisiaj. Czyżbyś nie chciał, żebym zeszła ci z drogi? - Chcę, byś trzymała się z daleka od mojego życia osobistego53. - To nie będzie możliwe. Zdecyduj się, czego chcesz. Chciał mieć ją nagą w swoim łóżku. Przypuszczał, że byłoby to wystarczająco osobiste. Równocześnie mógłby oddzielić ją od reszty swojego życia. Gdyby sobie z tym poradził i mógł z nią zrobić to, na co miał ochotę, to byłby zadowolony. Kiedy zagrano wolną piosenkę, wyciągnął rękę. - Zatańczmy jeszcze raz. Spojrzała na niego. - Za pierwszym razem nie byłeś w tym najlepszy. - Teraz zostałem znieważony. Muszę się zrehabilitować. - Wziął ją za rękę i poprowadził na parkiet, przyciągnął do siebie, stanowczo objął ramieniem. 53 Nie mam do niego sił... Do swojego życia osobistego jej nie dopuści, ale w jej życiu chętnie by pogrzebał.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Ich spojrzenia spotkały się, i jak zawsze, gdy był blisko niej, zatonął w jej zapachu. Otoczyła go woń brzoskwiń. Dobrze było czuć ją w swoich ramionach, jak gdyby do nich pasowała. Jej skóra była delikatna, a sposób, w jaki ich ciała przytulały się do siebie, był prawie doskonały. Nie wciskała się w niego ani nie przesuwała po nim dłońmi, jak robiły to dziewczyny z klubu. Zamiast tego pozwoliła mu prowadzić, zadowolona z tego, że po prostu „była” w jego ramionach. Musiał przyznać, że to też mu się podobało. Nie było w tym szaleńczego zaangażowania, choć przez jego głowę przewijały się teraz brudne myśli. - Teraz jestem z tobą szczery, Savannah. Naprawdę chciałbym cię poznać. Spędzamy dużo czasu, rozmawiając o mnie. Opowiedz mi o sobie. Przez krótką chwilę ujrzał w jej oczach ostrożność, nim udało jej się ją zamaskować. - Nie ma wiele do opowiedzenia. Wychowałam się w Georgii, tam chodziłam do szkoły. Zaraz po skończeniu college'u dostałam pierwszą pracę w public relations, która ewoluowała w moją obecną karierę konsultantki do spraw wizerunku. Od tamtej pory właśnie tym się zajmuję. - To krótka biografia. - Jestem bardzo dobra w byciu zwięzłą. Mogę z tobą nad tym popracować. To może ci się przydać w wywiadach, ponieważ masz tendencję do gadania tego, co ci ślina na język przyniesie. Była dobra w uchylaniu się od odpowiedzi. - Lubię mówić o sobie. Najwyraźniej bardziej niż ty, co każe mi wierzyć, że masz coś do ukrycia. Na jej twarzy znowu mignęła ostrożność, którą starannie zatuszowała uśmiechem. - Nie jestem egocentryczką, jak niektórzy. - To było subtelne. - Okręcił ją, gdy wzrosło tempo. - Nigdy nie jestem subtelna. - Powiedz mi więc, o czym myślisz. Spojrzała bezpośrednio na niego. - Chciałeś, żebym została, ponieważ myślisz, że nakłonisz mnie, bym poszła z tobą do łóżka. Uniósł brew. - I? - Nie ma szans. Jej słowa sprawiły, że się uśmiechnął. - Chcesz widzieć, co ja o tym myślę? - Czy jeśli powiem, że nie, to sprawi ci to jakąś różnicę? - Prawdopodobnie nie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Dostrzegł lekkie wygięcie warg. - W takim razie, śmiało. - Myślę, że nie tyle masz sekrety, co jesteś seksualnie niezaspokojona. Dlatego twoja praca polega na pomaganiu innym ludziom. Koncentrujesz się na innych, więc nie musisz radzić sobie z własnymi problemami – jakiejkolwiek, cholernej natury by one nie były. Zaśmiała się miękko. - Mogę ci zagwarantować, że nie jestem seksualnie niezaspokojona. Dobrze wiem, co zrobić z mężczyzną w sypialni, i mam ku temu sporo możliwości. Ale dziękuję za twoją ofertę ocalenia mnie, Cole. Niestety, nie trzeba mnie ratować. Zaczęła się odsuwać, ale trzymał ją mocno. - Nie rzucam ci koła ratunkowego, Savannah. Pociągam cię. A ty pociągasz mnie. Dlatego chcę wiedzieć, dlaczego tak mocno się bronisz i zaprzeczasz temu, co jest między nami. - Ponieważ pracujemy razem. Istnieje pewna ustalona granica. Nie zaprzeczyła wzajemnemu przyciąganiu. To już postęp. Ponownie się odsunęła i tym razem poluźnił chwyt. - Znowu zostawisz mnie na parkiecie? - zażartował. Zamilkła, po czym wsunęła swoją dłoń w jego rękę. - Chodź ze mną. Podejdźmy do baru i napijmy się. Poszedł z nią do baru. Ona zamówiła kieliszek szampana, a on whisky. Usiadła na stołku barowym, natomiast on oparł się o bar. - Poznałaś moją rodzinę. Opowiedz mi o swojej. Pociągnęła łyk szampana, spoglądając na parkiet. - Nie ma zbyt wiele do opowiedzenia. Miałam bardzo nijakie dzieciństwo. W tym oświadczeniu było sporo niedomówień. - Żadnych braci ani sióstr? - Nie. Tylko ja. - A co z ciotkami, wujkami albo dziadkami? - Tego też nie było. - Więc... co? Jesteś sierotą? - Nie. - W końcu na niego spojrzała. - Byłam tylko ja i moja mama. - Och. Twój tata umarł? - Nie mam pojęcia. Nigdy go nie znałam. - Au. Przykro mi, Brzoskwinko. Wzruszyła ramionami. - Niepotrzebnie. Nie można tęsknić za czymś, czego nigdy się nie miało. Dobrze sobie bez niego poradziłam.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Mimo to sądzę, że trudno było dorastać bez jednego z rodziców. - Nie mam pojęcia. Tak jak mówiłam, nigdy go nie miałam, więc nie brakowało mi go, ani nic takiego. - Czyli twoja mama zabrała się do roboty i wykonywała podwójne obowiązki? Odwróciła wzrok i było jasne, że jej myśli nie skupiały się już na teraźniejszości. - Coś w tym stylu. Dwoma łykami dopiła zawartość swojego kieliszka, a następnie zsunęła się ze stołka. - Teraz naprawdę muszę iść. Dobranoc, Cole. Nie miał zamiaru pozwolić jej odejść. Otworzył tę ranę i jego zadaniem było ją zamknąć. Dogonił ją. - Zaczekaj. Zatrzymała się, spojrzała w górę. - Co tym razem? Skrzywił się na widok bólu w jej oczach. - Pospacerujmy z tyłu. Dopiero co opróżniłaś dość mocny kieliszek szampana. Może trochę go wychodzisz, zanim pojedziesz? Zamilkła, a potem skinęła głową. - Słusznie. Muszę oczyścić myśli. W drodze do tylnego wyjścia chwycił butelkę z wodą. Ogrody były ładne, ze ścieżką ciągnącą się wzdłuż zwieszających się nad nią drzew i krzewów. Przy końcu ścieżki znajdował się wodospad, oświetlony migoczącymi powyżej światłami. Romantyczny, jak przypuszczał, choć jemu najbardziej podobała się atmosfera prywatności. A jeszcze lepsze było to, że nikogo tutaj nie było, więc mógł wziąć ją za rękę i powoli spacerować. Ruszył się niewielki wiaterek, zmniejszając piekielny upał, który osnuwał miasto w ciągu dnia. Mogli przynajmniej oddychać, bez tej duszącej wilgoci. Nie odzywała się, więc pozwolił jej pogrążyć się w milczeniu przez te kilka minut, podczas których szli ścieżką. - Nie musisz się mną zajmować. Zatrzymał się, odwrócił do niej. - Czy to nie twoja praca? - Słucham? - Zabieram na spacer piękną kobietę, która jest zdenerwowana. To ty jesteś osobą, która zajmuje się ludźmi. Potarła skroń. - Masz rację. Przepraszam. - Nie. To ja przepraszam. Nie powinienem był wściubiać nosa w twoje życie osobiste. To nie moja sprawa.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Odwróciła wzrok, by spojrzeć na krzak róży. - To moja wina. Nigdy o tym nie rozmawiam. - Może powinnaś. Kiedy się do niego odwróciła, w jej oczach dostrzegł smutek i żałował, że nie mógł cofnąć czasu, by wymazać moment, w którym zaczął węszyć w jej przeszłości. - Najlepiej będzie, jeśli nie będę poruszała tego tematu. Nie zgadzał się z tym. Sprawy, które w sobie dusimy tylko się jątrzą. Posłuchaj, z racji tego, że mam problemy z charakterem, o czym zresztą wiesz, jestem najgorszą osobą na świecie, która może udzielać ci rad, ale ta sprawa narasta w tobie. Ostatecznie znajdzie sposób, by wydostać się na zewnątrz. Położyła dłoń na jego ramieniu. - Z twoim charakterem nie ma niczego złego, Cole. Obserwowałam cię i twoje zachowanie wskazuje na to, że jesteś porządnym, uczciwym człowiekiem. Pamiętaj, że w tym wszystkim chodzi wyłącznie o twój wizerunek. Podobało mu się to, co o nim powiedziała. Uderzyło to w coś, co ukryte było gdzieś głęboko w nim, a co rzadko było poruszane. Podobało mu się też to, że go dotykała, i nie chciał tego zmieniać. Jednak nie zamierzał wykorzystywać jej, gdy była bezbronna. To mogłoby uczynić z niego dupka, jakim przedstawiały go media. - Cóż, mój wizerunek wymaga pracy. Od tego mam ciebie. Przykrył jej dłoń swoją dłonią i szli dalej ścieżką. - Mącisz mi w głowie – powiedziała. - Naprawdę? - Tak. - Dlaczego? Zatrzymali się na końcu ścieżki, gdzie spotykały się ze sobą fontanna 54 i światła. Fontannę otaczały ławki, więc posadził ją, otworzył butelkę wody i podał jej. Wzięła kilka łyków, po czym zakręciła butelkę i oddała mu ją. - Raz jesteś zły i spięty, a chwilę później tak cholernie słodki. Nie wiem, co z tobą zrobić. - Jestem po prostu zwykłym facetem, Savannah. Nie jestem ideałem, ale nie jestem też wielkim, złym wilkiem, jakim chcą przedstawiać mnie media. Wzruszył ramionami. - Mam wady. Choć może moich trzeba szukać raczej 54 A chwilę temu, to był wodospad...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win pod mikroskopem, odwrotnie niż w przypadku przeciętnego faceta. Potrząsnęła głową, by zaraz podnieść dłoń i przeciągnąć nią po jego twarzy. Zorientował się, że wstrzymuje oddech, a czegoś takiego nie robił nigdy. W każdym razie, nie robił tego dla żadnej kobiety. Ale zrobił dla Savannah, ponieważ jej ręka była jak jedwab na jego szorstkiej twarzy i chciał pochylić się ku tej maślanej miękkości, by tylko nadal go dotykała. - Nie, zdecydowanie nie jesteś zwykłym facetem, Cole. Nie powinien tego robić. Właściwie właśnie przysiągł sobie w myślach, że tego nie zrobi. Ale nie mógł się powstrzymać. Objął Savannah ramieniem i przyciągnął do siebie. Nie stawiała oporu, głowę odchyliła do tyłu. Tym razem wiedziała, co się święci. Rozchyliła wargi, a on ją pocałował. Planował lekko musnąć jej usta w krótkim pocałunku, a potem miał ją puścić. Chciał ją pocieszyć, podnieść na duchu. Ale teraz chodziło o coś innego, ponieważ gdy go dotknęła, zawładnął nim głód. Rozpalił się w nim ogień, a kiedy pochyliła się ku niemu, wybuchło piekło. Jęknął i wciągnął ją na swoje kolana, pogłębiając pocałunek, pozwalając dłoniom wędrować po jej plecach i bokach. Tak dobrze było czuć ją przy sobie. Chciał poczuć więcej Savannah, chciał posmakować jej słodkich, pięknych ust. Jego język zanurkował wewnątrz i splątał się z jej językiem, a ona jęknęła. Przeciągnął dłonią po jej klatce piersiowej. Objął jej pierś, słuchając dźwięków uznania, które wydawała. Wygięła się ku niemu, a jego penis, już twardy i napierający na materiał spodni, szarpnął się. Wsunął palce za dekolt sukni, w biustonosz i odnalazł jej sutek. Kciukiem musnął napięty pączek, a Savannah jęknęła, wciągając jego język głębiej. Jezu. Sprawiała, że jego jądra drżały. Mógł wziąć ją tu, w ogrodzie, rozpiąć spodnie, wyjąć penisa i usadzić ją na sobie okrakiem. Ujeżdżałaby go aż oboje by doszli. Pragnął jej tak bardzo, że aż się trząsł. Jej wargi ślizgały się po jego ustach, język zmagał się z jego językiem w szaleństwie potrzeby i pożądania. Chciała tego tak samo mocno, jak on. Czuł jej desperację. Jednak wiatr poruszył jej włosami, zarzucając mu je na twarz, przypominając mu, gdzie się znajdują. Na zewnątrz. W ogrodzie na weselu jego kuzyna. Gdzie mógł wyjść każdy. I choć był napalony i cholernie gotowy, by się w niej zanurzyć, to nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zamierzał zrobić jej tego tutaj, w miejscu publicznym55. Wyciągnął rękę i wygładził sukienkę, pozostawiając dłoń na jej klatce piersiowej, by czuć mocne uderzenia serca. Dobrze było wiedzieć, że zapamiętała się w tym tak samo zaciekle jak on, że nie było to jednostronne. Savannah oderwała od niego usta. Oczy miała szkliste z pasji, usta spuchnięte. Przycisnęła palce do swoich warg, przejechała po nich językiem. Na jej twarzy odmalował się szok, gdy uderzyła w nią zimna rzeczywistość. Niech to jasna cholera, ale chciał ją położyć, rozebrać i ustami zapoznawać się z każdą częścią jej ciała, dopóki by pod nim nie eksplodowała. Na twarzy wypisane miała pożądanie. Gdyby tylko znajdowali się w odpowiednim miejscu, mógłby się nie spieszyć, mógłby rozbierać ją kawałek po kawałeczku i odkrywać wszystkie jej tajemnice. Ale, do diabła, dobrze wiedział, że nie zrobi tego tutaj. Potrzebował godzin, by się nią nacieszyć. Całej nocy. - Wiem, poniosło nas. Jedźmy do mnie. Poczuł, że zadrżała. - Nie mogę. Przykro mi. Nie powinnam była tego robić. Wciąż tracę przy tobie kontrolę. Nie wiem, co jest ze mną nie tak. Pogładził ją po plecach. - Z tobą wszystko jest w porządku. Oboje tego chcemy. Zsunęła się z jego kolan i wstała, poprawiając sukienkę drżącymi rękami. - Ja nie chcę. To znaczy chcę. Boże, Cole. Nie jestem kokietką. Wiesz, że nie jestem. Ale moja praca znaczy dla mnie wszystko. To jedyna rzecz, jaką mam i nie poświęcę jej. W jej oczach dostrzegł żal, nim chwyciła torebkę z ławki i odwróciła się od niego, ścieżką zmierzając z powrotem do holu recepcyjnego. Cole wstał i patrzył, jak odchodziła. Jego penis nadal był twardy i pulsujący. Potrzebował kilku minut, zanim będzie mógł wejść do środka. Wiedział, że lepiej nie naciskać na kobietę, która odmawia. Ale na drodze stało im coś więcej niż tylko jej praca. Nie wiedział, co to było, ale zamierzał się tego dowiedzieć. IX Savannah prawie zmieniła zdanie, co do udania się na obiad do rodziców Cole'a. 55 O ile dobrze pamiętam, przyjdzie na to czas później...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Jednak zawsze dotrzymywała obietnic, a skoro została zaproszona, to zamierzała iść. Mogło być trochę niezręcznie, biorąc pod uwagę to, co zaszło między nią a Colem w noc wesela Gavina i Liz, ale tak się składa, że była profesjonalistką. Poradzi sobie z tym. Długo i głęboko rozmyślała nad wydarzeniami tamtego wieczora. Okej, odkąd to się zdarzyło, nie myślała o niczym innym, to wciąż w niej płonęło. Jej ciało nadal pulsowało od pocałunków Cole'a, od jego dotyku. Cholerny mężczyzna. I jej cholerna niezdolność zaprzestania całowania. To się więcej nie powtórzy. Nastawiona była na karierę, która nie uwzględniała schrzanienia pracy poprzez uprawianie seksu z jednym z klientów. Dobry Boże, gdyby została przyłapana, mogłoby to zrujnować jej karierę. Nigdy więcej. Wyrzuci z głowy gorącego Cole'a, będzie o nim myśleć jedynie jako o Cole'u kliencie. Na niedzielny obiad do domu rodziców Cole'a przybyła z roślinką. Butelka wina była taka prowincjonalna. Matka Cole'a wydawała się zadowolona. Rozpromieniła się zachwycona i gorąco podziękowała Savannah. Cara była piękna, Savannah przypuszczała, że miała pięćdziesiąt kilka lat. Miała długie, gęste ciemne włosy, które związała w koński ogon, bardzo wyraziste brązowe oczy i ciągle była uśmiechnięta. - Chodź ze mną do kuchni – Cara poprowadziła ją przez korytarz. Dom był nowoczesny i piękny, z marmurową posadzką przy wejściu, drewnem przez całą długość rozległego mieszkania oraz ciemnymi kafelkami w kuchni. W wystroju dostrzec można było znaczne włoskie wpływy. Kuchnia pełna była akcesoriów ze stali nierdzewnej, znajdował się tam również ciemny granitowy blat, a na środku pomieszczenia stała wyspa ze zlewem oraz miejscem do siedzenia. - Oromnie podoba mi się twój dom, Caro. - Dziękuję. Mnie również. Kiedyś, zaraz po ślubie z Jackiem, kupiliśmy maleńki trzypokojowy dom w południowej części miasta. Przez lata niszczał coraz bardziej i potrzebował napraw, jednak z zarobkami Jacka, który był spawaczem, oraz moimi jako asystentki biurowej, starczało tylko na mocną taśmę klejącą do izolacji, która miała zapobiec rozsypaniu się starego domu. Wszystkie pieniądze inwestowaliśmy w dzieci, upewniając się, że zdobędą

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wyższe wykształcenie. Oczywiście pomocne było to, że Cole otrzymał stypendium futbolowe. - Z pewnością. - Kiedy Cole podpisał pierwszy kontrakt, kupił nam ten dom. To był dom moich marzeń. Jestem Włoszką, więc urządziłam go z miłości do mojego dziedzictwa. - Dostrzegam tutaj włoskie wpływy. Jest uroczy. Cara posłała jej uśmiech. - Dziękuję. Tak bardzo kocham ten dom, a do tego jest tutaj mnóstwo miejsca dla dzieci – mimo że już tutaj nie mieszkają – oraz dla wnuków, którymi może kiedyś nas pobłogosławią. Szkoda tylko, że żadne z nich nie kwapi się do zakładania rodziny56. - Sądzę, że są zbyt zajęci pracą. - To prawda. Choć Cole skończy w tym roku trzydzieści lat. Alicia dopiero zaczyna pracować na swoją karierę. Tylko że ja z chęcią zajęłabym się już maluchami, a obawiam się, że oboje skupiają się wyłącznie na karierze, zamiast na miłości, małżeństwie i tych wnukach, które chciałabym mieć. Savannah roześmiała się. - Jestem pewna, że w końcu się na to zdecydują. Cara podeszła do garnka, który stał na piecu, zamieszała, po czym ponownie przykryła go pokrywką. - Może tak. Może nie. Szczerze powiedziawszy, to już zależy od nich. Ja staram się nie wtrącać. Za bardzo – rzekła z cierpkim uśmiechem. - Opowiedz mi o sobie, Savannah. Podoba mi się twój południowy akcent. Skąd pochodzisz? Savannah usiadła przy wyspie na jednym z wyściełanych stołków barowych. - Z Georgii. - Skąd w Georgii? - Z Macon. - Masz dużą rodzinę? Braci, siostry? - Nie, jestem tylko ja. - Twoja rodzina nadal tam mieszka? - Owszem. - Z tego, co wiedziała. Nienawidziła wymyślać historyjek na temat swojej rodziny, ale nigdy nie dzieliła się prawdą. W każdym razie, było to jej zwyczajowe zachowanie. Cole'owi wyjawiła zbyt wiele i już samo to było katastrofą. Zawsze lepiej było wymyślić jakieś kłamstwo, niż powiedzieć prawdę. Poza tym, przecież wizerunek był 56 Niech mamuśka się nie martwi, Cole'owi już bliżej niż dalej;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wszystkim, a prawda na ogół bywała bolesna. - Przebywanie z dala od domu musi być dla ciebie przykre. - Nie aż tak. Wiele podróżuję, jestem wiec przyzwyczajona do tego, że jestem z dala od domu. - Och. Czyli nie mieszkasz w pobliżu rodziny? - Nie. I to od lat. - To musi być trudne. Tęsknisz za nimi? Zawachała się. - Tak. Oczywiście. Cara wyjęła deskę do krojenia i zaczęła kroić pomidory. - Wiem, że dla Cole'a wyprowadzka była trudna, a jednak zrobił to, by móc grać w futbol. - Z pewnością za wami tęskinił. - Lubi udawać, że jest twardy i niezależny, ale w głębi serca kocha swoją rodzinę. Interesujące spostrzeżenie, właśnie dlatego chciała spotkać się z jego rodzicami. - W ten oto sposób zajmuję ci czas. Chodźmy do pokoju dziennego. Pokój dzienny był ogromny i przestronny, z wielgachnym płaskoekranowym telewizorem oraz ze sporą ilością miejsc siedzących. Riley'owie musieli często się bawić. Savannah była pewna, że Cole nie wierzył, iż ona się pojawi albo przynajmniej miał taką nadzieję, jednak gdy Cara wprowadziła ją do pokoju dziennego, Cole zmarszczył brwi. Wstał i przywitał się z nią, ale widać było, że nie jest zadowolony, widząc ją tutaj. Ojciec Cole'a uścisnął jej dłoń, a Alicia przytuliła ją. - Tak się cieszę, że przyszłaś57 – powiedziała Alicia. - Teraz mam z kim porozmawiać. Oni oglądają baseball. - Alicia westchnęła58. - Nie jesteś fanką sportu? - Och, jasne, że jestem. Uwielbiam sport. Jednak ja oglądam mecze z nieco innego powodu. Zwracam uwagę na ich fizyczne mechanizmy – sposób, w jaki poruszają się ich ciała, odnotowuję zmęcznie, urazy albo to, jak mogą się zranić. - Skinęła Savannah, by usiadła obok niej na kanapie. - A wielu z tych facetów gra nadal, pomimo bólu. 57 Ja się jakoś nigdy nie cieszyłam, kiedy brat przyprowadzał do domu dziewczynę. Szczególnie tę pierwszą wredną zdzirę. Uch, tyle lat, a na samo jej wspomnienie nadal podnosi mi się ciśnienie;) 58 Niech nie wzdycha, tylko wypatruje, czy tam gdzieś jej przyszłego lubego nie widać;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - To dlatego, że jesteśmy twardzi – odezwał się Cole ze swojego fotela. Alicia przewróciła oczami. - A potem dziwią się, dlaczego ich kariery były takie krótkie. Savannah zaśmiała się. - W czasie mojej pracy z graczami odkryłam, że nie przykładają wielkiej wagi do słuchania - zwłaszcza gdy mają wrażenie, że zostali pouczeni, do tego przez kobietę. - Kompletna bzdura. - Cole przyszpilił ją wzrokiem. - Kiedy ktoś mówi o czymś, na czym, do diabła, się zna, to słuchamy. Płeć nie ma znaczenia. Miała wrażenie, że właśnie została obrażona. - Coż, słuchasz się mamy, a ona jest kobietą, jednak robisz to tylko dlatego, że jest przerażająca. - Alicia spojrzała na Savannah i mrugnęła. - Kto potrafi jej odmówić? Poza tym, mama się nie liczy. - Słyszałam. - Do pomieszczenia weszła Cara, niosąc tacę z mrożoną herbatą. Nalała Savannah szklankę napoju i uzupełniła szklanki pozostałych osób. Savannah była zadowolona, że może tak sobie siedzieć i obserwować odsłaniającą się przed nią dynamikę rodziny, choć najwyraźniej w domu Riley'ów działała ona nieco inaczej. - Powiedz nam coś więcej na temat tego, czym zajmujesz się dla drużyny, Savannah – rzekła Cara, gdy już usadowiła się na kanapie, więżąc ją pomiędzy sobą a Alicią. Zauważyła, że Cole spogląda na nią kątem oka, mimo że skupiał się na telewizji. Wiedziała, że słuchał, bez wątpienia obawiając się, iż Savannah wypapla jego sekrety. - Zajmuję się public relations, zarówno dla drużyny, jak i dla indywidualnych graczy. Cole przewrócił oczami. Spoglądając na telewizor. Ha. I tak wiedziała swoje. - To wygląda na dobrą zabawę – odparła Cara. - Czyli żąglujesz obiema dziedzinami? - Moje główne zadanie polega na dbaniu o wizerunek drużyny, więc tak. - W jaki sposób wiąże się to z twoją pracą z Colem? - zapytała Alicia. Och, była sprytna. - Będę z nim pracować, ucząc go, czym jest marka, jaką są Tradersi. Komu drużyna udziela wsparcia, którym organizacjom charytatywnym pomaga. Zasadniczo, mam z niego zrobić zawodnika St.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Louis Traders. Alicia wyszczerzyła się w uśmiechu. - Innymi słowy, będziesz uświadamiać go ideologicznie. Savannah roześmiała się. - Mniej więcej. - Idę sprawdzić, co z obiadem – odezwała się Cara. Savannah wstała. - Pozwól, że ci pomogę. - To nie jest konieczne. Zostań tutaj i rozmawiaj. Alicia mi pomoże. - Naprawdę, uwielbiam kuchnię. To jedno z moich ulubionych miejsc w domu59. - Och, ocaliłaś mnie – rzuciła Alicia, szeroko się uśmiechając. Nienawidzę gotowania. Cara posłała córce spojrzenie. - To oznacza, że zmywasz naczynia. Alicia skrzywiła się. - A jednak nie zostałam ocalona. Cole może pomóc mi ze zmywaniem. - Ciesz się – mruknął Cole. Savannah ruszyła za Carą do kuchni. - Co mam robić? Cara podała jej bochenek chleba, który wyglądał i pachniał niebiańsko, oraz nóż do chleba. - Możesz pokroić chleb. Umyła i wytarła ręce, po czym zabrała się za krojenie. - Wszystko tak dobrze pachnie. - Zrobiłam lasagne. Mam nadzieję, że lubisz włoskie potrawy. - Uwielbiam. - Pewnie tęsknisz za południową kuchnią twojej mamy. Powstrzymała się przed parsknięciem, które już chciało wyrwać jej się z gardła. Jakby jej matka martwiła się czymś takim, jak przygotowywanie posiłków. - Wiele z tego potrafię zrobić sama, więc często cieszę się domowymi południowymi daniami. - Och, naprawdę? Byłabym zachwycona, gdybyś czasami mogła przygotować dla mnie jakieś potrawy. Uwielbiam południową kuchnię. - Z radością. Pomogła Carze zanieść talerze do jadalni. Stół był już nakryty, więc jedyne co musiały zrobić, to przynieść sałatkę, lasagne oraz chleb60. - Jedzmy – powiedziała Cara. 59 Byłoby jeszcze bardziej przez nią lubiane, gdyby Cole nie miał skrupułów;) Ale za to polubi korytarz, schody i inne miejsca;) 60 Lasagne zagryzają chlebem?;/

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Telewizor został wyłączony, wszyscy zgromadzili się w jadalni. - Savannah, siedzisz obok Cole'a, o tutaj – pokierowała ją Cara. Zajęła swoje miejsce, obok usiadł Cole, jednak wciąż zdawał się być niezadowolony. Choć przecież jej na tym nie zależało. Była do misja rozpoznawcza, a nie randka, bez względu na to, co wydarzyło się na weselu. Znalazła się tutaj po to, by przyjrzeć się jego interakcjom z rodziną. Nic poza tym. - Kiedy rozpoczynają się treningi? - spytał Jack. - Już teraz całą drużyną wykonujemy ćwiczenia wytrzymałościowe oraz drill. Trenować zaczniemy w przyszłym tygodniu. - Jesteś gotowy? - Tak. - Cole wziął kromkę chleba z koszyka, który podała mu Savannah. Uśmiechnęła się do niego, na co odpowiedział gniewnym spojrzeniem. Nie był szczęśliwy. Można by pomyśleć, że do teraz powinno mu już przejść. Była tutaj, do tego siedzieli obok siebie, więc powinien się trochę postarać. Savannah przysłuchiwała się, gdy prowadzili leniwe pogawędki na temat rodziny, przyjaciół i spraw związanych z pracą Jacka. Oczywiście rozmawiali również o futbolu. - Mam nadzieję, że dobrze ci pójdzie w tym sezonie, Cole – rzekła Alicia. - Może Tradersi cię zatrzymają. Skupił się na swoim talerzu. - Nie widzę żadnego powodu, dla którego nie mieliby tego zrobić. - Inni jakieś znaleźli. Cole wzruszył ramionami. - Nie pasowałem tam. - Jak myślisz, co tym razem będzie inaczej? Rzucił siostrze zimne spojrzenie. - Dlaczego nie zajmiesz się własnymi cholernymi sprawami? - Cole. - Jego matka rzuciła mu ostrzegawcze spojrzenie, więc spuścił wzrok i nabrał więcej lasagne. - Hej, ja tylko pytam. - Przestań - powiedział do siostry. - Masz własne gówniane sprawy. - Dzięki, ale całkiem dobrze radzę sobie z własnymi gównianymi sprawami. - W takim razie, dlaczego przejmujesz się moimi?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Ponieważ jesteś moim bratem, ty kretynie. A jedyne, co zrobiłam, to zadałam ci cholerne pytanie. Co cię ugryzło? - Cole. Alicia. To nie jest odpowiednia rozmowa przy posiłku. Do tego mamy gościa, więc byłoby naprawdę miło, gdybyście przestali zachowywać się jak para kłótliwych ośmiolatków. Cara, choć pozornie słodka, najwyraźniej wychowywała dzieci twardą ręką, ponieważ oboje zamilkli. Jednak teraz ta martwa cisza, która zapadła przy stole, była niepokojąca. Savannah jadła i starała się sprawiać wrażenie tak małej, jak to tylko było możliwe. Miała w tym lata doświadczenia. - Przepraszam, Savannah – powiedziała całkowicie spokojna Alicia. Mam nadzieję, że to cię nie uraziło. To nasza normalna rozmowa przy posiłku61. Uśmiechnęła się do Alicii. - Wcale mnie nie uraziłaś. Jestem przyzwyczajona do radzenia sobie z zawodnikami. - Hej, nie mów o mnie tak, jakby mnie tutaj nie było – oburzył się Cole. - Właściwie, to nie odnosiło się do ciebie. - O dziwo - wtrąciła Alicia - nie każda rozmowa dotyczy ciebie. Znam cię i wiem, że twojemu olbrzymiemu ego trudno w to uwierzyć. - A ty i twoja ponadprzeciętna inteligencja sądzicie, że musicie być gwiazdami każdego przedstawienia. Dlaczego nie porozmawiasz o czymś związanym z medycyną i nie porzucisz tematu futbolu? - Dosyć – odezwał się w końcu Jack, posyłając surowe spojrzenie zarówno Cole'owi, jak i Alicii. Cara pokręciła głową. - Wy dwoje. Zawsze skaczecie sobie do gardeł. Nie potraficie być mili? Alicia spojrzała na matkę. - Byłam miła. To on zachował się jak dupek. Savannah się z nią nie zgadzała, ale nie było sensu rozwlekać tego tematu. Ciekawe było to, że wystarczyło jedno słowo Jacka, by uciszyć sprzeczających się. Żałowała, że kiedy dorastała w jej domu nie było to takie proste, ale nie było nikogo, kto by się za nią wstawił, nikogo, kto uciszałby niekończące się kłótnie. Aż do dnia, w którym się skończyły. Jej matka ich zaprzestała, ale nie w taki sposób, jakiego Savannah chciała. Stare dzieje, skończona sprawa, którą pogrzebała dawno temu. Nie było 61 Trochę jak u mnie;) Gdy już zdarzy nam się wszystkim zebrać, to dość często dochodzi do pyskówek;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sensu znowu tego rozgrzebywać, tylko dlatego, że spożywała obiad w towarzystwie miłej rodziny. Po posiłku wstała, żeby pomóc uprzątnąć stół, ale Cara ją zatrzymała. - Nie, to zadanie Cole'a i Alicii. Możesz usiąść w salonie ze mną i Jackiem. - Nie mam nic przeciwko pomocy. Cara wzięła ją za rękę. - I odmówić im w ten sposób przyjemności ze zmywania? Alicia jęknęła, a potem mrugnęła do niej. Savannah próbowała przyciągnąć uwagę Cole'a, ale ten nadal się dąsał. Niech mu będzie. Mogą porozmawiać później. Może potrzebował odrobiny czasu na nawiązanie więzi z siostrą w kuchni. Miała nadzieję, że nie rzucą się na siebie z nożami. Weszła do salonu wraz z Carą i Jackiem. Cara uraczyła ją opowieścią o tym, jak ona i Jack się poznali. Była to słodka i romantyczna historia. Piętnaście minut później usłyszała najpierw wrzeszczącą, a potem śmiejącą się Alicię. - Myślicie, że z nimi wszystko w porządku? - Och, bez wątpienia - odrzekła Cara. - Więc... najpierw się kłócili, a teraz doszli do porozumienia, zmywając naczynia? Cara uśmiechnęła się szeroko. - Zmywanie naczyń świetnie wyrównuje szanse. Rozwiązuje wiele sporów. - Rozumiem. - Tak naprawdę nie rozumiała, bo gdy Cole opuszczał jadalnię, wyglądał tak, jak gdyby gotów był zabić swoją siostrę. Będąc jedynaczką, najwyraźniej nie potrafiła zrozumieć dynamiki rodziny. - Chyba sprawdzę, co się tam dzieje. - Śmiało - powiedziała Cara. Savannah przeszła korytarzem w kierunku kuchni, gdzie słyszała niepohamowany śmiech Alicii i Cole'a. Kiedy wyjrzała zza rogu, ujrzała Alicię rzucającą Cole'owi na głowę garść baniek. Odpłacił się jej zwijając ścierkę. - Nawet się nie waż – rzekła Alicia, posyłając Cole'owi ostrzegawcze spojrzenie i cofając się, ale wyraz jej twarzy pełen był wesołości. Pobiegła w stronę pojemnika na kuchenne szpatułki.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Cole zamachnął się na nią ścierką, a ona odpierała jego atak łopatką. Walczyli ze sobą. Wyglądało to, jak bardzo niekonwencjonalna walka na miecze. Cole, znacznie większy od siostry, rzucił się do przodu i chwycił ją, po czym zaczął łaskotać. Wybuchnęła śmiechem. - O Boże, przestań. Wiesz, że nienawidzę, gdy mnie łaskoczesz. - Sama to zaczęłaś, rzucając we mnie pomyjami. - To nie były pomyje, kretynie. To były bąbelki. Trzymał ją mocno w uścisku. - Niech ci będzie. Poddajesz się? - Wal się. Nigdy się nie poddam. Rzucił się po ścierkę, a ona walnęła go w plecy łopatką. Odwrócił się, by znowu ją złapać, ale zauważył opierającą się o ścianę Savannah. Opuścił ścierkę. Alicia, wciąż próbująca złapać oddech, oparła się o ladę. - Proszę, powiedz, że przyszłaś mnie uratować. On próbuje mnie zabić. Savannah wygięła kąciki warg. - No nie wiem. Mnie się wydaje, że doskonale sama sobie radzisz. Alicia odepchnęła się od blatu i ruszyła przed siebie. - Oszukiwał. Zna moje słabości. Ale nadal umiem szybko uciekać. - Mrugnęła i wyszła. Savannah weszła do kuchni. - Znęcasz się nad małą siostrą? Złożył ścierkę i powiesił ją na haczyku. - Już nie jest taka mała i to ona zaczęła. Poza tym świetnie sobie radziła z tą łopatką. - Mówisz jak usprawiedliwiający się dziesięciolatek. - Mam więc rozumieć, że tym razem wpadłem w kłopoty przez bitkę z moją siostrą? Umieścisz to w raporcie? Założyła ramiona na piersi. - W jakim raporcie? - Nie wiem. W jakimkolwiek raporcie, który zamierzasz napisać po dzisiejszej wizycie. - Cole, przyszłam tu dzisiaj, ponieważ zaprosiła mnie twoja matka. Tutaj nie chodzi o pracę. Oparł się o ladę. - Czyli jesteś tutaj po to, żeby lepiej mnie poznać. - Tak. - Dlaczego? - Gdyż to część mojej pracy. - W takim razie, jednak chodzi o pracę. I tu ją miał. - Może masz rację. Ale nie osądzam twojego zachowania przy rodzinie, ani tego, jak się do nich odnosisz. To, że mogę zobaczyć cię w

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win towarzystwie rodziców i siostry, pomaga mi opracować twój wizerunek w dużo lepszy sposób, niż gdybym zrobiła to jedynie czytając twoją biografię. To jest bardziej trójwymiarowe. Nie mogę pomóc twojej przyszłości, nie znając przeszłości. - Jeśli masz jakieś pytania dotyczące mojej przeszłości, to po prostu zapytaj. - W porządku. Opowiedz mi, jak zaczęła się twoja przygoda z futbolem. - To wszystko znajduje się w mojej biografii. - Gdy usłyszę to od ciebie, będzie to bardziej atrakcyjne. - Zaczęło się w ligi dla małych dzieciaków. Miałem pięć lat. Usiadła przy wyspie na środku. - Grałeś co roku? - Tak. Uwielbiałem to. Wymagało to fizycznego wysiłku, było głośne, a ja zawsze byłem szybkim biegaczem. Moi rodzice powiedzieliby, że byłem dzieciakiem, którego rozpierał nadmiar energii. Co w języku rodziców oznacza, że byłem niesforny jak wrzód na dupie. Futbol dał ujście moim emocjom. Bez trudu potrafiła wyobrazić go sobie jako hałaśliwe dziecko. Wyobrażam sobie. Co robiłeś poza sezonem futbolowym? Wygiął usta w uśmiechu. - Głównie pakowałem się w kłopoty. Roześmiała się. - Rozumiem. Grałeś w jakieś inne sporty? - Tak. Kiedy moi rodzice zorientowali się, że sport pozwala spalać mój nadmiar energii, zapisali mnie też na piłkę nożną i baseball. Tych dyscyplin nie lubię aż tak, jak futbolu, ale miałem co robić, żeby zabić czas do rozpoczęcia kolejnego sezonu futbolowego. - Mamy albumy ze wszystkimi jego zdjęciami sportowymi. Chcesz zobaczyć? Savannah odwróciła się i zobaczyła wchodzącą Carę, która przyszła ponownie napełnić dzbanek z mrożoną herbatą. - Bardzo chętnie. Cole zmarszczył brwi. - Mamo. Nie. Nie wyciągaj starych albumów. Cara machnęła na niego ręką, chwyciła dzbanek z herbatą i ruszyła w kierunku drzwi. - Och, daj spokój. Jaką zabawę miałabym z bycia matką, gdybym nie mogła wprawiać cię w zakłopotanie? Zaciekawiona, Savannah ześliznęła się ze stołka i podążyła za Carą do pokoju dziennego. Alicia i Jack grali w karty. Alicia podniosła wzrok, gdy Cara ukucnęła, by otworzyć szafkę w dole regału.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - O Boże, mamo, tylko nie albumy. - Tak. Zamierzam pokazać Savannah zdjęcia Cole'a, gdy był młodszy i uprawiał różne sporty. Alicia posłała Cole'owi współczujące spojrzenie, kiedy ten wszedł do pokoju. - Przykro mi, koleś. Cole wykrzywił się do Savannah. - Nienawidzę, gdy to robi. - Usiądź na kanapie – rzekła Cara, następnie zajęła miejsce obok niej i ułożyła sobie gruby album na kolanach. - To Cole, grający w drużynie futbolowej maluchów. Jego pierwszy rok. Miał wtedy pięć lat. Savannah widziała dumę wypisaną na twarzy Cary, kiedy przewracała strony, od czasu do czasu zatrzymując się, żeby się uśmiechnąć i położyć dłoń na zdjęciu małego Cole'a. Och, niebiosa. Savannah uderzyło palące poczucie tęsknoty. To była matczyna miłość, matka dumna ze swojego dziecka. Więc tak to wyglądało. Nie wiedziała, nigdy tego nie czuła. Jej serce wyrywało się do czegoś, czego nigdy nie miała – i mieć nie będzie. Zszokowały ją napływające jej do oczu łzy. Mrugając, szybko je odpędziła i otrząsnęła się z melancholii. Tu nie chodziło o nią. Chodziło o Cole'a. Skup się na Cole'u i przestań żałować samej siebie. Wróciła spojrzeniem do albumu, koncentrując się na kolejnych zdjęciach, gdy Cara przewracała strony. Cole jako dziecko był uroczy, z ciemnymi potarganymi włosami, przykląkł do zdjęcia, na którym szeroko się uśmiechał, w dłoni trzymając kask. - Byłeś taki milutki – odezwała się Savannah. Cole, który usiadł naprzeciwko niej, odrzekł: - Mam rozumieć, że teraz nie jestem milutki? Nie, zdecydowanie nie był milutki. Już bardziej porażająco przystojny. Tego nie powiedziałam. Cara przerzucała strony albumu, a Savannah mogła zobaczyć, jak z roku na rok Cole się zmieniał. Niesamowite było to, że mogła dostrzec jego przyspieszony wzrost, od uroczego malucha, poprzez tracącego zęby dzieciaka, aż do zdjęć z okresu dojrzewania w szkole średniej. W college'u dorobił się większej ilości mięśni – i jeszcze bardziej atrakcyjnego wyglądu. Uniosła głowę i spotkali się wzrokiem. - Nie przechodziłeś fazy brzydoty?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Nie – odparła Alicia. - To okropne. Zawsze był doskonały i piękny. Z kolei ja nosiłam aparat ortodontyczny, miałam trądzik i byłam pucołowata. Cole zaśmiał się. - To prawda. Taka byłaś. Miałaś szczęście, mając mnie za starszego brata. Była to jedyna rzecz, która ratowała twoje życie towarzyskie w szkole średniej. - Tak, dzięki. Choć nie na wiele się to zdało, jeśli chodzi o chłopaków. Wciąż nie byli zainteresowani umawianiem się ze mną. - Dopóki nie urosły ci cycki i nie straciłaś dziecięcego tłuszczyku. - Jednak do tego czasu żaden z nich już mnie nie interesował, ponieważ wszyscy byli egoistycznymi, ograniczonymi idiotami. Byłam dziewicą aż do college'u. - Zbyt dużo informacji, Leesh62 – rzucił Cole. - Jestem twoim całkowitym przeciwieństwem, ogierze. Ty pewnie uprawiałeś seks zanim jeszcze zrobiłeś prawo jazdy63. Cole wyszczerzył się w uśmiechu. - To była Melissa Petry. I tak naprawdę miałem wtedy piętnaście lat. Cara westchnęła i posłała Savannah wiele mówiące spojrzenie. - I właśnie tego, po fakcie, można dowiedzieć się o swoich dzieciach. Do tego zawsze jest to coś niezwykle pouczającego. - Można dowiedzieć się również tego, czego wolałoby się nie wiedzieć dodał Jack, rzucając Cole'owi i Alicii ostre spojrzenie. - Och, daj spokój, tato – rzekła Alicia. - Jesteśmy teraz dorośli. To już nie musi być tajemnicą. - A jednak, musi - odrzekł Jack. - Szczególnie, jeśli dotyczy to mojej jedynej córki. Dopóki się o ciebie martwię, dopóty zawsze będziesz moją małą dziewczynką. Niewinną i nietkniętą. Alicia przewróciła oczami. - To takie podwójne standardy. Cole'a pewnie poklepiesz po plecach. - Bez komentarza - powiedział Jack, sięgając po krzyżówkę. Savannah uwielbiała tę rodzinę. Sprzeczali się, czasami mówili za dużo, ale widać było, że się kochają. Cara była wyraźnie bardzo dumna z obojga swoich dzieci. Od razu wiadome było, że wychowani zostali w stabilnym, kochającym się, ale solidnym środowisku. A Jack, choć cichy, bez wątpienia kochał swoje dzieci. Oboje rodzice ciężko pracowali, aby wyposażyć swoje 62 Leesh – zdrobnienie od imienia Alicia. 63 W USA prawo jazdy można zrobić w wieku 16 lat.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win dzieci w odpowiednie narzędzia, potrzebne do osiągnięcia sukcesu. I pomimo ostatnich zawirowań, związanych z wizerunkiem Cole'a, nie wydawał się zepsuty ani jakoś specjalnie uprzywilejowany. Nie bardzo wiedziała, skąd wzięły się jego problemy, ale najwyraźniej nie były skutkiem wychowania, gdyż dzieciństwo Cole'a wyglądało na ciepłe i pełne. Zazdrościła mu życia rodzinnego. Jego różniło się od jej, tak jak dzień różni się od nocy. Porozmawiała jeszcze chwilę, po czym wstała. - Dziękuję za zaproszenie mnie na obiad, Caro. Wspaniale się bawiłam. - Musisz już nas opuszczać? - Obawiam się, że tak. Mam trochę pracy do nadrobienia. Pożegnała się z Carą, Jackiem i Alicią. - Odprowadzę cię - zaoferował Cole, zaskakując ją, ponieważ przez cały wieczór zachowywał dystans. - W porządku. Kiedy dotarła do drzwi samochodu od strony kierowcy, Cole wsunął rękę w jej dłoń. Wstrząśnięta, odwróciła się ku niemu, ale on po prostu wyjął jej kluczyki z dłoni64. - Byłaś miła dla mojej rodziny. Dzięki. - Myślałeś, że przyszłam tu, żeby ich przesłuchiwać? Przeczesał włosy palcami. - Szczerze? Nie wiedziałem, jakie miałaś intencje, pojawiając się tutaj. Położyła dłoń na jego ramieniu. - Przyszłam tylko po to, żeby uczestniczyć w obiedzie. Żeby poznać cię lepiej. - Dlaczego? - Abym dzięki temu mogła pomóc tobie. - Wkładasz aż tyle wysiłku w klientów? Gdyby była szczera sama ze sobą, powiedziałaby „nie”. Nie przejmowała się nimi aż tak, jak Colem. Nie wiedziała, dlaczego tak mocno na niego naciskała. Może dlatego, że był tak odporny? A może dlatego, że w nią nie wierzył. Nie mogło być innej przyczyny, prawda? - Tak. Będziesz musiał zacząć mi ufać, Cole. Uwierzyć we mnie. Naprawdę jestem tu po to, żeby pomóc, a nie zaszkodzić twojej karierze. Przeszedł w kierunku tylnej części jej samochodu. Podążyła za nim. 64 No to ją zrobił w balona... Niedobry Cole;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Oparł się o bagażnik i skrzyżował ramiona na piersi. - Niełatwo sobie ze mną poradzić. - Doprawdy? Nie zauważyłam. Posłał jej szybki uśmiech, który sprawił, że jej puls przyspieszył. Naprawdę, wszystko byłoby o wiele łatwiejsze, gdyby nie uważała go za tak bardzo atrakcyjnego. Zdarzało jej się pracować z przystojnymi sportowcami, a jednak żaden z nich nie potrafił podnieść obrotów jej silnika. Co takiego było w Cole'u, że nie mogła mu się oprzeć? - Lubię cię, Savannah. Uważam, że jesteś piękna, inteligentna i że będziesz w stanie sobie ze mną poradzić. Niewiele osób to potrafi. Uhu. - Ja też cię lubię, Cole. Ale pamiętaj, płacą mi za to, żebym z tobą wytrzymywała. - Płacili też innym ludziom, którzy jakoś nie mogli ze mną wytrzymać. Posłała mu uśmiech. - Nie poddaję się zbyt łatwo. Może ty to zrobisz. - To wyzwanie? - Może nim być. Nawet jeszcze nie zaczęliśmy prawdziwej pracy. Może powinieneś wstrzymać się z osądami. - Dlaczego? Myślisz o przepuszczeniu mnie przez jakieś wyczerpujące zabiegi zmiany wizerunku? - Coś w tym stylu. - Myślę, że dam sobie radę. - Nie sądzę, byś lubił, żeby mówiono ci, co masz robić, a właśnie z tym wiąże się moja praca. - Jeszcze nawet nie zaczęliśmy, a ty już stawiasz mnie na przegranej pozycji? - Ja tego nie powiedziałam. Może chodzi o ten problem, jaki masz z mediami, Cole. Jesteś kłótliwy i widzisz rzeczy, których tam nie ma. Odepchnął się od bagażnika i zmniejszył dzielącą ich odległość. - Nigdy nie widzę rzeczy, których tam nie ma. Jestem całkiem sprytny, jak na głupiego futbolistę. Myślę, że chcesz rzucić mi wyzwanie. - Nie uważam, że jesteś głupi. I nie rzucam ci wyzwania. Przygotowuję cię. Ujął kosmyk jej włosów i potarł go między palcami, wpatrując się w jej twarz. - Jestem na ciebie gotowy, Brzoskwinko. No dawaj. Czyżby celowo był uwodzicielski, czy też przychodziło mu to tak naturalnie, że nawet nie wiedział, co robi? To musiał być wyćwiczony ruch.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Mimo to był w tym dobry, gdyż jej piersi nabrzmiały, sutki naprężyły się, a ona gotowa była rzucić mu się w ramiona i skubać jego dolną wargę. Panie, zmiłuj się, ale ten mężczyzna był kuszący. Wysoki, z seksownym i twardym jak skała ciałem, a w jego szyi było coś, co uważała za bardzo nęcące. Dobrze pachniał, jego oczy hipnotyzowały ją. Był diabłem w niebieskich dżinsach i opiętym czarnym T-shircie. Musiała trzymać się od niego z daleka, z bardzo daleka. Cofnęła się o krok. - Mogę prosić o moje kluczyki? Zakołysał nimi tuż przed nią. Chwyciła je i otworzyła drzwi, a następnie wsunęła się do środka. Zamknął drzwi, po czym wsparł się o nie ramionami i znalazł się tak blisko niej, że mogła policzyć mu rzęsy i wdychać jego zapach. Weź się w garść, Savannah. Obróciła się do niego. - Zadzwonię do ciebie rano. - Jasne. Dobranoc, Savannah. Jego twarz znajdowała się w odległości kilku centymetrów od jej twarzy. Gdyby choć odrobinę pochylił głowę, to by ją pocałował. Gdyby to ona odrobinę uniosła twarz... Nie. O czym ona myślała? Po tamtej nocy na weselu, obiecała sobie, że to się nie powtórzy. Była tak bliska poddania się, a to mogłoby okazać się katastrofą. Gdyby wtedy, gdy ją pocałował, nie znajdowali się na zewnątrz w publicznym miejscu, ona byłaby naga, on natomiast znalazłby się w niej w ciągu kilku minut. A ona by się nie sprzeciwiała. - Dobranoc. - Uruchomiła silnik i wrzuciła bieg. Zatrzymał się na chwilę, potem się odsunął. Wycofała z podjazdu i wreszcie wypuściła oddech, który wstrzymywała, jak jej się zdawało, przez całą wieczność. Co z nią było nie tak? Będzie musiała zapanować nad swoim wymykającym się spod kontroli libido. To będzie bardzo trudne zadanie. Nigdy wcześniej nie pociągał jej żaden z klientów. A jednak zdecydowana była zwalczyć ten pociąg do Cole'a. Była wystarczająco silna, nieugięcie oddana swojej pracy. Praca zawsze była dla niej na pierwszym miejscu i tak pozostanie. ***

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Cole uśmiechnął się, obserwując odjeżdżającą Savannah. Było wiele spraw, na których się nie znał, ale były też takie, na których znał się dość dobrze. Jedną z nich były kobiety. Savannah chciała, żeby ją pocałował. Miała to wypisane na zarumienionej twarzy. Ta potrzeba była w jej oczach i w sposobie, w jaki przechyliła głowę. Doskonale potrafił odczytywać sygnały. Było to częścią jego pracy jako skrzydłowego. Język ciała był wszystkim. Gdyby pochyliła się do przodu o ułamek cala, w jednej chwili miałby swoje usta na jej wargach. Jednak zawahała się. Oczywiście mógł to zainicjować, i wątpił, by się opierała, ale póki co, to była jej gra. Nie miał nic przeciwko równoczesnej pracy i grze z nią, ale najwyraźniej dla niej stanowiło to problem. Złamie jej opór. Szeroko się uśmiechając, obrócił się i ruszył z powrotem do domu rodziców. X Telefon Cole'a zadzwonił o przeklętej szóstej rano. Podniósł go, warknął, a potem spojrzał na wyświetlacz. To była Savannah. Wcisnął przycisk. - Czego? - Twój terminarz wskazuje na to, że masz dziś rano trening drużynowy. - Tak. I co z tego? - Będę na boisku, żeby popatrzeć. - I zadzwoniłaś tylko po to, by mi to powiedzieć? - Tak. - Dobrze. Do zobaczenia. - Rozłączył się i rzucił telefon na łóżko, chowając głowę pod poduszką. Trening zaczynał się za trzy godziny, więc mógł sobie pospać jeszcze co najmniej przez dwie godzinki. Albo i nie. Cholera. Próbował, ale nie mógł zasnąć, dlatego wstał, wziął prysznic i przygotował sobie na śniadanie jajka z bekonem, po czym pojechał do ośrodka szkoleniowego, żeby poćwiczyć przed drillem. Byli tam już zawodnicy z ataku, wliczając w to jego konkurencję – Jamarcusa, Lona oraz nowego dzieciaka, Kenny'ego Lawtona, mistrza nowicjusza prosto z Teksasu, który stale oblegany był przez media. Jeśli

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wierzyć temu, co pisała prasa, to dzieciak był przyszłą gwiazdą na pozycji skrzydłowego. Na obozie przed draftem65 przebiegł sprintem czterdzieści jardów w ciągu czterech minut i trzydziestu dwóch sekund, dzięki czemu chcieli go wszyscy. Tradersi mieli szczęście, wybierając go. A teraz Cole, liczący sobie dwadzieścia dziewięć lat, zamierzał współzawodniczyć z dwudziestojednoletnim zawodnikiem, który był od niego młodszy i szybszy. Jednak najgorsze było to, że dzieciak był diabelnie uprzejmy, a w swojej szafie z pewnością nie miał żadnych szkieletów. Cole miał wiele do udowodnienia. Dlatego może i dobrze, że miał po swojej stronie Savannah. Skinął głową reszcie facetów, gdy przeszedł z siłowni na zewnątrz na boisko do ćwiczeń, gdzie zaczął rozgrzewkę. Pojawił się Bill, sportowy trener, żeby popracować z zawodnikami. Z racji tego, że Jamarcus i Lon byli powracającymi do drużyny weteranami, Bill kazał wykonać im kilka powtórzeń, następnie zbliżył się do Cole'a, by z nim popracować. - Zobaczmy, na co cię dziś stać – powiedział Bill, przeprowadzając Cole'a przez rozgrzewkę oraz męczący drill, a to wszystko po to, żeby sprawdzić jego wytrzymałość i zręczność. Po godzinie Cole cały był spocony, oddech rwał mu się od ciągłego biegania z jednego końca boiska na drugi. I Cole sądził, że to Mario był szaleńcem? Bill był ostrym trenerem. Nie wiedział, kiedy pojawiła się Savannah. Ubrała się dzisiaj dość zwyczajnie w spodnie Capri, tenisówki oraz podkoszulek z krótkimi rękawami, włosy związała w koński ogon i znajdowała się teraz przy linii bocznej, rozmawiając z trenerem Tallarino. Trener miał przy sobie podkładkę do pisania oraz gwizdek, jednak mimo że musiał skupiać się na drużynie, to udało mu się prowadzić ożywioną konwersację z Savannah. Od czasu do czasu kierował wzrok na Cole'a i kiwał głową, gdy Savannah coś mówiła. - To twoja dziewczyna rozmawia z trenerem? – Jamarcus zatrzymał się obok niego. - Nie jest moją dziewczyną. - Kim ona jest? - zapytał Lon, zatrzymując się na krótko po długim biegu. - Jest moją... asystentką. 65 Draft – selekcja sportowców do drużyn.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Tak? Pozwolili twojej asystentce wejść na boisko podczas treningu? I, koleś, to cholernie dobrze wyglądająca asystentka. Jak to się stało, że rozmawia z trenerem? - Znają się. - Jak się poznali? Z każdym kolejnym kłamstwem pogrążał się coraz bardziej. - Nie wiem. Na jakimś weselu, przez czyjegoś kuzyna, czy jakoś tak. Nie znam szczegółów. Wiem tylko, że zna jego rodzinę albo coś w tym stylu. - Hmm. - Jamarcus przyglądał się jej. - Długo z nim rozmawia. Muszą być w bliskich stosunkach. - Kim jest ta śliczna dziewczyna? - spytał Kenny, nawet nie przerywając drillu. Skurczysyn. - To asystentka Riley'a – odparł Lon. - Nie żartuj. Może kiedyś też będę na tyle ważny, żeby mieć asystentkę. Miejmy nadzieję, że będzie taka ładna jak twoja, Riley. Kenny pobiegł wykonać kolejny drill. Zanim Cole wpakował się w jeszcze większe tarapaty, ruszył w kierunku linii bocznej. - Właśnie rozmawiałem z Savannah. Mówiła, że już zaczęliście – rzekł trener. - Zgadza się. - To dobrze. W tym roku żywię względem ciebie wielkie nadzieje, Riley. Nie spieprz tego. - Nie zamierzam, trenerze. Trener odszedł, zostawiając go z Savannah. - Wygląda na to, że dobrze sobie dziś radzisz z kolegami z drużyny. - Pytali o ciebie. - Naprawdę? I co im powiedziałeś? - Że jesteś moją asystentką. Wygięła brwi. - Serio? Chcesz, żebym przyniosła ci coś do picia, żeby naprawdę to kupili? - To nie będzie konieczne. Podeszła do stołu, na którym stały kubki. - Nalegam. Podała mu napój. - Nie zniosłabym, gdyby ktokolwiek dowiedział się o mojej prawdziwej pracy tutaj. Wiem, jak to cię martwi, więc postaram się być niewidoczna.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Przewrócił oczami, jednak wziął od niej kubek i opróżnił go dwoma łykami. - Dzięki. - Cała przyjemność po mojej stronie. Spojrzała na niego ciepło. - O czym rozmawiałaś z trenerem? - zapytał. - O drużynie ogółem. O jego planach na ten sezon. - Tak, jestem pewien, że podzielił się tym wszystkim z tobą. - Mógłbyś być zaskoczony tym, czym się ze mną dzieli. Chciał zapytać o czym rozmawiali odnośnie niego, ale nie mógł tego zrobić. - Muszę wracać do pracy. - Śmiało. Baw się dobrze z resztą dzieciaków. Wrócił na boisko. Ćwiczył wraz z pozostałymi skrzydłowymi wyznaczone zagrania, których się nauczył, obserwując i oceniając ich pod kątem swojej konkurencji. Kenny był dobry, ale zielony. Do tego szybki, jednak musiał się jeszcze wiele nauczyć. Jeszcze przez jakiś rok czy dwa nikomu nie zagrozi. Jednak Jamarcus i Lon byli zaprawionymi zawodnikami, dobrze wpasowali się do drużyny. Blokujący zawodnicy respektowali ich, znajdowali wspólny język z Grantem Cassidym, rozgrywającym, i mieli dobry czas. Będą jego zażartymi przeciwnikami. Będzie musiał uważać na tych dwóch, upewnić się, że będzie w stanie ich pokonać, żeby móc zostać numerem jeden wsród skrzydłowych tej drużyny. Kiedy nadszedł czas ostatecznego zakończenia drillu, ruszył ku linii bocznej, by wziąć sobie coś do picia, podczas gdy Jamarcus i Lon odbywali naradę z Kennym. - Odcinasz się od kolegów z drużyny. Wypił jeden kubek, sięgnął po następny i dopiero wtedy obrócił się do Savannah. - Co? - Spójrz na boisko. Reszta skrzydłowych trzyma się razem i rozmawia. Ty jesteś tutaj. - Byłem spragniony. - Musisz spędzić z nimi trochę czasu. - Nie. Niby dlaczego miałbym to robić? Westchnęła. - Ponieważ jesteś częścią drużyny. Właśnie tak się robi. Gdy kończy się trening, omawiasz go z pozostałymi graczami z twojej pozycji.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Wzruszył ramionami. - Ja tak nie robię. Ujęła go za ramię i odciągnęła z dala od reszty chłopaków. - Może nie robiłeś tego w przeszłości, ale teraz tak właśnie musisz postąpić. Część twojego wizerunku musi przedstawiać cię jako gracza zespołowego. Zmienimy twój wizerunek – ten, z którym wszyscy mają negatywne skojarzenia – pokazując, że zmieniłeś się, odkąd trafiłeś do Tradersów, że chętniej grasz w piłkę, że tak powiem. - Nie zmienię tego, kim jestem, Brzoskwinko. - Zrobisz to. Właśnie po to sprowadzili mnie tutaj Elizabeth i Tradersi. By zmienić to, kim jesteś, przynajmniej powierzchownie. To, kim jesteś tutaj – położyła dłoń na jego piersi – nie zmieni się. Narastało w nim napięcie. - Nie widzę żadnego powodu, dla którego miałbym zachowywać się po przyjacielsku względem tych facetów. To moja konkurencja. Jesteśmy tu wszyscy z tej samej przyczyny – futbolu. Miłe zachowanie niczego mi nie da. Wzięła głeboki wdech, po czym wypuściła powietrze. - Musisz zaprzyjaźnić się ze wszystkimi w tej drużynie. Począwczy od rozgrywającego, poprzez linię ataku, aż do każdego gracza z obrony oraz formacji specjalnej, ponieważ wszyscy jesteście tutaj ze względu na tę samą rzecz – po to wielkie trofeum z ostatniego meczu sezonu oraz pierścienie Super Bowl66. Jedyną drogą, która do tego prowadzi jest praca jako spójna grupa. Sposób, w jaki postępowałeś w przeszłości jest zły. Ty po jednej stronie, a cała reszta po drugiej, gwarantuje jedynie dwie rzeczy. Po pierwsze to, że nie dostajesz piłki w swoje ręce tak często, jakbyś chciał, a po drugie, z powodu wewnętrznego zamętu istnieje prawdopodobieństwo, że twoja drużyna utraci swoją świetność. Tego chcesz? - Nie. - W takim razie przynajmniej spróbuj. Bądź miły. Rozmawiaj z nimi. Spojrzał na nią ze złością. - O czym? - O. Mój. Boże. Nie masz pojęcia, jak to zrobić, prawda? - Nie jestem kretynem. - Nie mówiłam, że jesteś. Jednak nigdy nie zbliżyłeś się do nikogo w żadnej drużynie, w której grałeś. Zacznij od nowego dzieciaka – Kenny'ego Lawtona. 66 Pierścienie Super Bowl – nagradzani są nimi zawodnicy drużyn sięgających po zwycięstwo w Super Bowl – finale ligi futbolu amerykańskiego NFL.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Co z nim? - Potrzebuje, by ktoś mu doradził. To on jest pomijany i łaknie przywództwa. Kto lepiej go poprowadzi, niż weteran taki jak ty, do tego o twojej pozycji? Naprawdę chcesz, żeby związał się z pozostałymi dwoma skrzydłowymi, przez co to ty zostaniesz pominięty? - Kiedy przedstawiasz mnie w ten sposób, wychodzę na jakiegoś staruszka. - Musisz przestać odbierać wszystko tak osobiście. Nie będziesz wiecznie grał w futbol. Żaden zawodnik tego nie robi. Część ciebie, odpowiedzialna za grę, dopuszcza możliwość pojawienia się młodszych graczy – wskazania im drogi i upewnienia się, że są gotowi do gry, tak samo dobrze, a może nawet lepiej niż ty. - Wygląda na to, że nie pojmujesz celu, jakim jest dla mnie zostanie najlepszym graczem w drużynie. - Wiesz równie dobrze jak ja, że potrzeba lat, nim będzie tak dobry jak ty. To nie znaczy, że nie możesz wskazać mu drogi. Nie pamiętasz już, jak to było w czasie twojego pierwszego sezonu? Miała rację. Bycie świeżakiem było do dupy. Pierwszy rok zawodowego futbolu był okropny. Nikogo nie znał i czuł się ze wszystkiego wykluczony. Ledwie był w stanie znaleźć swój własny tyłek. Gdyby nie faceci, którym zrobiło się go żal, i którzy pokazali mu drogę, byłby zgubiony. Do dziś pamiętał tych facetów. - W porządku. - Gdy już się za to zabierzesz, postaraj się być miły dla Jamarcusa i Lona. Wszystkim wam chodzi o to samo, do tego posiadacie sporo wiedzy, którą możecie się podzielić. Czy ci się to podoba, czy nie, są weteranami tego zespołu. Mogą ci pomóc. Czyżby nagle stała się ekspertem w dziedzinie futbolu? Wrócił na boisko i dołączył do skrzydłowych. - Dawałeś jej jakieś instrukcje? - spytał Lon, z żartobliwym błyskiem w oku. - Jest kompetentna. Wiele wie na temat futbolu. Dobrze mieć ją w pobliżu. - Pewne jest to, że ma niezły tyłek – rzucił Lon, szturchając Jamarcusa. Cole'owi krew zagotowała się w żyłach. Od uderzenia Lona w twarz dzieliły go jakieś dwie sekundy. Spojrzał jednak na Savannah, która

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zmarszczyła brwi i potrząsnęła głową, więc powstrzymał się i wziął głęboki oddech. Ale wciąż nie miał zamiaru pozwolić Lonowi na znieważanie Savannah. Zwrócił się do Lona. - Posłuchaj. Lubię cię. Myślę, że jesteś jednym z lepszych skrzydłowych. Jestem nowy w tej drużynie i staram się przystosować, więc tylko z tego powodu puszczę to w niepamięć. Ale zrozum jedno: rzuć jeszcze jedną osobistą uwagę o Savannah, a powalę cię na ziemię. Łapiesz? Lon uniósł ręce. - Wyluzuj, człowieku. Łapię. Przepraszam. Nie wiedziałem, że wasze relacje są tego rodzaju. - Wręcz przeciwnie. To miła kobieta, która wykonuje swoją pracę. Nie musisz pożerać jej wzrokiem ani pieprzyć głupot. Po prostu skup się na własnych interesach. - Okej. Jeszcze raz przepraszam. Naprawdę. Tym razem Lon mówił szczerze. Tylko że teraz Cole dusił w sobie cały ten gniew i nie miał sposobu na pozbycie się go. W normalnych warunkach już byłby w trakcie bójki albo zmyłby się stąd i zrobił coś, żeby pozbyć się napięcia. Jednak kierując się radą Savannah, skinął głową. - W porządku. Chodźmy zobaczyć, czy Bill może popracować z nami nad drillem. Kenny i ja moglibyśmy skorzystać z pomocy w przygotowaniu się do rozmieszczenia. - Dobra. Pewnie. - Lon chwycił swój kask i oddalił się wraz z Jamarcusem. - Kenny - powiedział Cole. - Tak? - Jesteś trochę powolny. Musisz mocniej się odpychać i obserwować, co dzieje się po lewej stronie. Tylny obrońca z pozycji safety67 zbliża się do ciebie za każdym razem w czasie podwójnej szóstej gry. Mógł zobaczyć, jak światło w oczach dzieciaka przygasa. Kenny posłał mu niepewny uśmiech. - Nie widziałem tego. Dzięki. Popracuję nad tym. Okej, nie było tak źle, jak się spodziewał. Jury nie wiedziało jeszcze, jak przyjaźnie zachował się względem tych facetów. Ale Savannah mogła mieć rację. Nie było sensu robić sobie wrogów, 67 Safety – ten tylny obrońca stoi zazwyczaj w odległości 10-15 jardów od linii wznowienia gry, w zależności od swojej szybkości i szyku formacji obrony. Jego zadaniem jest niedopuszczanie do udanej akcji ofensywnej skrzydłowych i biegaczy, jeśli uda się im ominąć wspomagających obrony i cornerbacków. Zawodnicy na tej pozycji są zwinni, zręczni i czujni. Mają dobre rozeznanie pola i potrafią przewidzieć rodzaj akcji ofensywnej na podstawie rodzaju formacji ataku.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win ponieważ to zdobywanie przyjaciół działało na jego korzyść. Albo przynajmniej zmieniało go powierzchownie. *** Udało się. Savannah westchnęła z ulgą. Wiedziała, że praca z Colem będzie trudna. Nie był mięczakiem i nie wszystkie jej sugestie przyjmował tak spokojnie, jak tą. Ale linia ataku miała wpływ na grę, dzięki czemu Cole łapał piłkę. Nawet pozostali skrzydłowi blokowali dla niego. Oznaczało to, że jak dotąd, nikogo jeszcze nie wkurzył. Nieźle jak na pierwszy dzień. Może gdyby trzymała się blisko niego, uniknąłby katastrofy. Trener wciąż miał zastrzeżenia co do Cole'a, mimo jej zapewnień, że nad wszystkim panuje. Powiedziała mu, że Cole się zmienił, i że już wkrótce jego wizerunek będzie lśnił jak diament. Trener zdawał się w to wątpić, powiedział jej, że czyny mówią więcej niż słowa. Savannah była niezawodna. Nawet jeśli będzie musiała zamieszkać z Colem i pilnować go jak młoda matka, która nie oddala się od noworodka, to właśnie tak zrobi. Od tego zależała jej reputacja. Co oznaczało, że zamiast opuścić go na czas treningu, zostanie z nim przez cały dzień. Zajęła krzesło w pobliżu miejsca dla trenerów i przyglądała się treningowi Cole'a. Tak naprawdę, nie był to dla niej żaden problem. Obcisłe spodnie, świetny tyłek i mnóstwo potu. Nie było wątpliwości, że ciężko pracował, i choć był najstarszym skrzydłowym w drużynie, to jeżeli tylko uda jej się przekonać go, by skupiał się na grze, mógł być najlepszy. Miał szybki refleks, cieszył się doskonałym zdrowiem. W czasie trwania kariery nie odniósł żadnych obrażeń. I już samo patrzenie na pracę jego łydek sprawiało, że czuła suchość w ustach. Z całą pewnością jego nogi wciąż były w doskonałej formie. To samo tyczyło się jego rąk. Wyglądało na to, że miał wrodzoną zdolność do łapania piłki, jak gdyby miał przeczucie, dokąd poleci. Gdziekolwiek została rzucona, on tam był. Zwinnie chwytał i nigdy jej nie upuszczał. Kiedy ruszał sprintem, nawet młodzi gracze z obrony mieli trudności z dotrzymaniem mu kroku, gdy rzucał się w kierunku pola

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win punktowego. Nie doceniła go. Prawdę mówiąc, myślała, że jest przeciętnym graczem, który znajduje się w połowie swojej kariery, a na dodatek, że jego zachowanie świadczy o tym, iż ma pretensje do całego świata. Obserwując go dzisiaj, uświadomiła sobie, że wcale tak nie jest. Sądząc po jego talencie, zdrowiu i wytrzymałości, Cole miał przed sobą jeszcze wiele sezonów. Mógłby stać się najbardziej wartościowym zawodnikiem, gdyby bardziej skupiał się na grze i pozytywnym działaniu, a mniej na pakowaniu się w tarapaty. Właśnie na tym polegała jej praca. Zamierzała upewnić się, że ten sezon będzie dla niego świetny, że stanie się początkiem czegoś wspaniałego. Spotkała się z nim przed szatnią, gdy był już po prysznicu. - Ty nadal tutaj? - Zgadza się. - Podążyła za nim w dół korytarza. - To był świetny trening. Wypadłeś niesamowicie. Wygiął usta w uśmiechu. - Kochanie, ja jestem niesamowity. - Twoja skromność zwala mnie z nóg. Roześmiał się. - Miałem dobry dzień. Dzięki za pomoc. Wyciągnęła szyję, żeby na niego spojrzeć. - Za pomoc w czym? - Spędziłem trochę czasu ze skrzydłowymi i udzieliłem Kenny'emu kilku wskazówek. Nie było tak źle, jak się spodziewałem. - Cieszę się. Wyszli na zewnątrz. - Byłby z ciebie dobry trener – powiedział. Zaśmiała się miękko. - To nie moja działka, ale dziękuję za to, że tak myślisz. Odprowadził ją do samochodu, otworzył dla niej drzwi. Odwróciła się do niego. - Masz już jakieś plany na kolację dziś wieczorem? Włożył okulary przeciwsłoneczne, więc nie mogła zobaczyć jego oczu, ale domyślała się, że jej pytanie zaskoczyło go. - Uch, nie. Dlaczego pytasz? Nadal pracujemy? - Pracuję dwadzieścia cztery godziny na dobę. Pomyślałam, że zjemy razem kolację. - W porządku. Co masz na myśli, mówiąc o kolacji? - Coś prostego. Jeśli nie masz nic przeciwko, to przyniosę coś do jedzenia do twojego mieszkania i ugotuję dla ciebie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Gotujesz? - Tak. Oparł się ramieniem o dach jej samochodu. - Jesteś dobrą kucharką? - Jestem doskonałą kucharką. - Tak się składa, że lubię jedzenie. Przygotowane przez doskonałe kucharki. Przyjedź. - Może być dziewiętnasta? Wydawało jej się, że się na nią gapi, żałowała, że nie mogła zobaczyć jego oczu68. - Mnie pasuje. Do zobaczenia. Wsunęła się do samochodu, on zamknął drzwi, a potem odszedł. Nie mogła powstrzymać dreszczu oczekiwania, choć natychmiast go zwalczyła. To była praca, a nie randka, o czym w myślach przypominała sobie przez całą drogę powrotną do domu. Jednak jej ciało miało o tym inne zdanie. Mrowiło we wszystkich nieodpowiednich miejscach. Praca. A. Nie. Randka. XI Cole posprzątał w domu, umył naczynia, które leżały w zlewie, uruchomił też odkurzacz, a wszysto to w oczekiwaniu na przyjazd Savannah. Pod wpływem impulsu zmienił pościel na łóżku, po czym zaczął się śmiać, zastanawiając się, co on, do diabła, wyprawiał. Savannah nie wyląduje dziś z nim w łóżku. Miała mu tylko ugotować kolację. To wszystko. Tylko że ostatnio wystyłała całkiem wyraźne sygnały. Mimo tego, co wydarzyło się na weselu, chciała, żeby pocałował ją przed domem jego rodziców. A może sobie to tylko wyobraził. Podświadomie wyobrażał sobie, że wszystkie kobiety pragną dostać się do jego spodni. On zdecydowanie chciałby dostać się do majtek Savannah. Jednak mądrzej będzie utrzymać sprawy między nimi na gruncie zawodowym. Dziś na boisku, dokonała kilku bystrych obserwacji, które tyczyły się jego osoby. Mógłby użyć jej ekspertyzy, jednak istniała możliwość, że seks spieprzy ich 68 Gapi się, gapi, bo już rozważa możliwe opcje zakończenia tego wieczoru;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wzajemne relacje. Na koniec mogłoby się okazać, że ją straci, co jak na razie wcale nie byłoby dobre. Potrzebował jej. Nie wiedział zbyt wiele na temat tego całego doradztwa w sprawach wizerunku, ale potrafił rozpoznać coś dobrego, kiedy mu się przytrafiało, a póki co rady Savannah nie bolały. Sprowadzenie kariery na właściwy tor było jego priorytetem, dlatego musiał postępować z głową i pamiętać o tym. Chociaż z drugiej strony, czy on kiedykolwiek zachowywał się tak, jak powinien? Narzucił na siebie dżinsy i koszulkę, następnie tak uporządkował salon, żeby nie wyglądał na miejsce, w którym mieszka sportowiec. Kiedy odezwał się dzwonek przy drzwiach, jeszcze raz rzucił okiem na mieszkanie i doszedł do wniosku, że nie jest źle. Otworzył drzwi i wstrzymał oddech. Rozpuściła włosy, które opadały jej na ramiona jak złoty wodospad. Miała na sobie żółtą letnią sukienkę i sandały – wyglądała milutko i niby zwyczajnie, a jednak wciąż elegancko i pięknie. Wyjął jej z rąk torbę z artykułami spożywczymi. - Mogłem kupić te rzeczy. - Żaden problem. Kupisz następnym razem. - Umowa stoi. - Zaprowadził ją do kuchni. - Zakładam, że posiadasz garnki i patelnie. - Tak. Mama nalegała, żebym nie żywił się jedynie jedzeniem na wynos. Wiem, jak przygotować najprostsze potrawy. Savannah roześmiała się. - Mogę sobie wyobrazić, jak ci to mówi. Zapoznał ją z rozplanowaniem swojej kuchni, więc zaczęła wyciągać naczynia, w czasie gdy on rozpakowywał torbę z zakupami. - Lubię steki. - To dobrze, bo je usmażysz. Przypuszczam, że masz grill. - Twoje przypuszczenia są słuszne. Wyjęła talerz, polała i przyprawiła stek, ale nie za bardzo, co mu się podobało. Mięso powinno smakować jak mięso, a nie jak jakieś odpady. Odsunęła steki na bok, po czym wyciągnęła homara. Wygiął brwi. - Ależ masz zachcianki. - Lubię owoce morza. Nastawiła dwa garnki wody. Jeden na homara, a drugi na danie z ryżu,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win które przygotowywała. - Odpalaj grilla. Ja sobie tutaj ze wszystkim poradzę. Wzruszył ramionami. - Okej. Wyszedł na zewnątrz, by rozpalić grilla, obserwując ją przez suwane szklane drzwi. Interesująco było mieć kobietę w swojej kuchni, co mu się jeszcze nigdy nie zdarzyło. Wyglądała – ślicznie. Domowo. Była nieskrępowana. Do diabła, jeszcze nigdy żadna kobieta nie przyszła do niego i mu nie gotowała. Nie kłamał, mówiąc jej, że nikogo do siebie nie zaparasza. To było zbyt osobiste. Jeśli spędzał noc z kobietą, odbywało się to w jej domu albo w hotelu. W tym miejscu nie było zostawania na noc, nie było wspólnego przygotowywania śniadania ani spędzania potem dnia razem. To zawsze wydawało mu się zbyt bliskie prawdziwemu związkowi, a on trzymał się od tego z daleka. Wystarczało mu budowanie kariery, gdyż była to praca na pełen etat. Wciąganie kobiety w bałagan, jakim było jego życie, mogłoby okazać się czymś, z czym by sobie nie poradził. Nie był na to gotowy. Choć wyglądało na to, że z Savannah robił wiele rzeczy, które kojarzyły się ze związkiem. Wyjście na kolację. Zaproszenie jej do domu rodziców. Taniec na weselu jego kuzyna. Choć z drugiej strony, może to wszystko było tylko zbiegiem okoliczności – po prostu taka była natura jej pracy i fakt, że ostatnio ciągle zdawali się kończyć razem. Związki należały do spraw, o których z całą pewnością nie miał ochoty teraz myśleć. Ani teraz, ani kiedykolwiek. Najwyższy czas, by skupił się na jedzeniu, pracy oraz na trzymaniu się priorytetów. Gdy ogień był odpowiedni, wszedł do środka. Savannah przewodziła symfonii. Muzyka wydobywała się z jej iPoda. Tańczyła, przenosząc się od jednego zadania do drugiego. Na piecu pełno było garnków. Przygotowywała sałatę, kroiła truskawki i gotowała coś, co naprawdę dobrze pachniało. Pozostał w bezruchu, opierając się o futrynę, by obserwować, jak nuciła do muzyki, nieskrępowana w jego kuchni. Znowu to słowo – nieskrępowana. Czekał aż to on poczuje się spięty. Tak się nie stało. Obróciła się i dostrzegła go. - Od jak dawna tam stoisz? - Jakiś czas. Uśmiechnęła się szeroko, wcale nie zmartwiona tym, że tak jakby szpiegował jej codzienne zachowanie. - Nie mogłam się powstrzymać.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Przebywanie w kuchni odstresowuje mnie. - Podała mu steki. - Idź grillować. Lubię średnio wysmażone. - Tak jest, proszę pani. - Usunął jej się z drogi, zajął się swoim zadaniem, pozwalając jej zająć się jej własnym. Do czasu kiedy przyniósł gotowe steki, na talerzach miała już ułożony ogon homara wraz z ryżem oraz posłaniem z sałaty dla steków. Wręczył jej talerz, nałożyła steki na sałatę, polała je sosem, posypała odrobiną sera i na wierzchu mięsa umieściła kilka truskawek. Zmarszczył brwi69. Położyła dłoń na jego ręce. - Wiem – lubisz, gdy twój stek jest nagi. Ale zaufaj mi. - Podała mu talerz i ruszyli do stołu. Zdążyła już nalać im wina, więc usiedli, a on zabrał się za swój stek, przy czym jego pierwszą myślą było zrzucenie tego wszystkiego, co znajdowało się na wierzchu mięsa. Jednak nie chciał jej obrazić, dlatego razem ze stekiem włożył w usta truskawki i ser. - O Boże – powiedział, gdy przełknął. Kto by się spodziewał, że te smaki będą do siebie pasować? - Co, do cholery, jest w tym sosie? Wzięła łyk wina, uśmiechnęła się. - Mówiłam ci, żebyś mi zaufał. Nie zepsułabym dobrego steku. To tylko sos balsamiczny, trochę sera pleśniowego i słodycz truskawek, która wydobywa smak. - To jest naprawdę dobre. - Tak samo jak homar. Doskonale delikatny, dodała do niego nawet roztopione masło. - Możesz przychodzić co wieczór i gotować dla mnie? - Zdawało mi się, że mówiłeś, iż sam gotujesz. - Jajka. Bekon. Tuńczyk. Hamburgery. Takie podstawy. Nie jestem wyśmienitym kucharzem, tak jak ty. Policzki jej poróżowiały. - Trudno nazwać mnie wyśmienitym kucharzem. Lubię amatorsko bawić się różnymi przepisami, gdy mam trochę wolnego czasu. - Jesteś w tym bardzo dobra. To wspaniała potrawa. - Dziękuję. - Gdzie nauczyłaś się tak gotować? - Programy kulinarne w telewizji, internet i mnóstwo praktyki. Zjadł wszystko, co miał na talerzu, jak również to, co zostało na talerzu Savannah, a czego nie mogła dokończyć. Potem pozmywał naczynia, 69 Ja zrobiłam dziwną minę;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win ponieważ w większości to ona gotowała, choć nie udało mu się wykopać jej z kuchni. Została i pomogła mu załadować zmywarkę, wyczyściła piec, blat i stół, odłożyła też rzeczy na miejsce, mimo że sugerował jej, by wzięła sobie kieliszek wina i usadła. - Czy ty nigdy nie odpoczywasz? - spytał, gdy wytarł ręce w ścierkę do naczyń. - To jest dla mnie odpoczynek. Właśnie to robię po długim dniu. Gotuję. Sprzątam70. Potrząsnął głową. - To praca. Zaśmiała się. - Nie dla mnie. Tak wiele podrużuję, że przez większość czasu jem w restauracjach lub zamawiam coś do pokoju. Możliwość zjedzenia domowego posiłku to dla mnie zbawienie. A gotowanie dla siebie jest podwójną premią. Kobiety to dziwne stworzenia71. Nie, to Savannah była dziwnym stworzeniem. Większość kobiet, z którymi wychodził, była wniebowzięta, gdy zabierał je na kosztowną kolację. Ani razu żadna nie zaproponowała mu, że coś dla niego ugotuje. Była niepowtarzalna. Poprowadził ich do salonu. Savannah usiadła na końcu sofy. Już miał usiąść na fotelu naprzeciwko niej, by utrzymać zawodowy dystans, jednak ostatecznie zdecydował się usiąść obok niej. - Mówiłaś o przebywaniu w domu? Wiem, co masz na myśli. Kiedy już zaczyna się sezon, my też jesteśmy w drodze, a przed meczami domowymi musimy trenować. Nie jestem jakimś super kucharzem, a kiedy wracam do domu, jestem zmęczony, więc łapię coś po drodze. Spożywam sporo jedzenia na wynos. Nie mów mojej mamie. Jej usta wygięły się w uśmiechu. - Twój sekret jest u mnie bezpieczny. Zrzuciła buty i podwinęła nogi pod siebie, układając się na kanapie. - Jesteś kobietą o wielu talentach, Savannah. - Nie sądzę. Po prostu lubię gotować. A mężczyznom łatwo imponuje kobieta, która potrafi gotować. To przemawia do jednej z ich podstawowych potrzeb. - Jedzenie i seks. - Dokładnie. 70 Pokopana kobieta;) Schudłam, bo nie chciało mi się gotować, nawet zrobienie sobie kanapki to czasami dla mnie za dużo, a ta po ciężkim dniu nie dość, że gotuje, to jeszcze szaleńczo sprząta... 71 Brawo, Cole! Wreszcie do tego doszedłeś:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Twierdzisz więc, że jestem łatwy? - Nie. Mówię, że jesteś mężczyzną. Roześmiał się. Miała ironiczne poczucie humoru i z sarkazmem potrafiła zastosować dowcipną ripostę, używając tego słodkiego południowego akcentu. Musiał przyznać, że to mu się podobało. Lubił silne kobiety, które nie płakały, gdy spojrzało się na nie w niewłaściwy sposób. Nie była typem kobiety, która manipuluje mężczyzną za pomocą łez, by dostać to, czego pragnie. Nie potrafił sobie wyobrazić, żeby kiedykolwiek mogła zrobić coś takiego, ponieważ była naprawdę szczera. Na zewnątrz była słodka, a jednak twarda. Poddawał ją próbom na tak wiele sposobów, a ona się nie ugięła. Odstawiła wino na stolik i zwróciła się ku niemu. - Chcę z tobą porozmawiać na temat pewnych propozycji. - Propozycji związanych z pracą? Lekko przechyliła głowę na bok. - Oczywiście. - Nie dzisiaj. - Wstał, wziął jej kieliszek, poszedł do kuchni i ponownie go napełnił. Kiedy wrócił, dostrzegł, że była zdezorientowana. - Posłuchaj, Brzoskwinko. Doceniam to, że ugotowałaś mi kolację i cieszę się z twojego towarzystwa, ale nie pracuję przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. - Wręczył jej kieliszek. - Usiądź i odpocznij. Wzięła kieliszek. - Moim zadaniem jest praca z tobą i naprawienie twojego wizerunku. - Przecież nad tym pracujemy, prawda? - Ledwie prześliznęliśmy się po powierzchni. Mam plan. - Mogę się założyć, że masz. Ale nie będziemy się tym dziś zajmować. - Serio? W takim razie, czym będziemy się zajmować? Podobał mu się dźwięk jej głosu, miękki seksowny sposób, w jaki zadała to pytanie, zabrzmiało to prawie jak zaproszenie. Nie sądził, by wychwycił w nim coś, czego tam nie było. Był na tyle bystry, że potrafił odróżnić kobietę, która była zainteresowana od takiej, która nie była. Mimo że obiecał sobie, iż ich relacje pozostaną na gruncie zawodowym, to właśnie ona stwarzała inną możliwość. - Pomyślałam, że po prostu spędzimy razem wieczór. Trochę lepiej się poznamy. Spojrzenie, jakie mu posłała sprawiło, że prawie się roześmiał. Wyglądała na spiętą, może nawet na odrobinę przerażoną.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Okej, domyślam się, że to nie jest to, czym chcesz się zająć. Masz na myśli coś innego? Ponownie odstawiła kieliszek na stolik i wstała. - Tak. Pracę. On również wstał, podszedł do niej. - Nie pracujemy dzisiaj, Savannah. - Skoro tak, to zdecydowanie powinnam już iść. - Boisz się mnie. Prychnęła. - Absolutnie się ciebie nie boję. - W takim raze chodzi o mężczyzn ogółem? Przewróciła oczami. - Nie pogrywaj sobie ze mną. To był miły wieczór. I na tym poprzestańmy. Poszła do kuchni, a on podążył za nią. Wzięła torebkę. - Pytam serio. Chodzi o wszystkich mężczyzn, czy tylko o mnie? - Tylko o ciebie. - Sprawiam, że czujesz się... jak? Skrępowana? A może przeze mnie zdałaś sobie sprawę z tego, że od dawna nie byłaś z mężczyzną? Jej oczy zapłonęły. Podobał mu się widok chłodnej południowej piękności, w której rozpalał się płomień. - Pozwalasz sobie na zbyt wiele, Cole. - Możliwe. - Przestań. - Blokował jej przejście, więc oparła dłonie na jego klatce piersiowej, by go odepchnąć. Ścisnął jej nadgarstek, a ona zastygła. Czuł, jak jej puls przyspieszył i wiedział, że powodem tego nie była wściekłość. Widział to w jej oczach, w rozszerzonych źrenicach, rozchylonych wargach. A kiedy wzięła oddech, to nie dlatego, że chciała w ten sposób wyrazić swoją złość. Była podniecona. Tylko co ją powstrzymywało? - Posłuchaj – zaczął. - Wiem, że pracujemy razem, ale wiem też, jak to oddzielić. - Nie mieszam pracy z przyjemnością72. Przysunął się bliżej. - A próbowałaś kiedykolwiek? - Cole. Już tego próbowaliśmy i zgodziliśmy się, że to zły pomysł. - Nie. To ty sądzisz, że to zły pomysł. - Zaplótł sobie jej rękę na karku, objął ją ramieniem i przyciągnął do siebie. - Ale zdążyłaś się już przekonać, że nigdy nie postępuję właściwie. Pochylił się, niezdecydowany, czekając aż zaprotestuje. Nie poczuł 72 Jak mawia mój tata: nie mieszaj pracy z przyjemnością, bo może cię spotkać nieprzyjemność w pracy;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win żadnego oporu, więc zagarnął jej usta w pocałunku. Przez cały wieczór umierał z pragnienia, by jej posmakować. Smakowała jak słodkie wino i mięta, wargi miała tak samo miękkie jak skórę. Roztapiała się przy nim, wsunęła dłoń w jego włosy. Tym razem nie znajdowali się na zewnątrz, nie byli w miejscu publicznym, nie było niczego, co mogłoby powstrzymać ich od posunięcia się w tym dalej. Nie było niczego, prócz Savannah, a jedyne, co tym razem czuł z jej strony, to poddanie się. *** Jakimś sposobem, Savannah wiedziała, że to się stanie. Może nawet podświadomie zaaranżowała to poprzez zorganizowanie tej kolacji u Cole'a. Mimo że usilnie starała się do tego nie dopuścić, właśnie pozwalała, by Cole ją całował. Och, kogo starała się oszukać? Nie było tutaj żadnego "pozwalania". Wcale nie zachowywała się pasywnie. W pełni w tym uczestniczyła, przyciskając się do niego. Upuściła torebkę na podłogę i przeczesała palcami jego włosy, trzymając go tak, jakby się bała, że jeśli go puści, to zniknie. Zatraciła się w tym, nic nie mogło jej powstrzymać przed zdobyciem go. Był jej obsesją od tego pierwszego wieczoru, kiedy spojrzała na jego seksowne ciało, kiedy poraził ją tymi wspaniałymi, grzesznymi oczami. Pragnęła go i teraz będzie go miała, do diabła z konsekwencjami. Czekał, napinając się, gdy się odsunęła. Czyżby myślał, że zamierzała uciec? Pewnie tak, zważywszy na to, jak wiele razy się wycofywała. Ale nie tym razem. Przysunęła się bliżej, drugą rękę zarzucając mu na szyję, wplatając palce w jego włosy. A kiedy z jej gardła uciekł jęk rozkoszy, odprężył się. Wbił palce w jej biodra, a jej zmiękły kolana. Uwielbiała dotyk jego rąk, pragnęła tego jeszcze więcej. Drugą ręką gładził ją po plecach, drażniąc nagą skórę, następnie wsunął palce w jej włosy. Odchyliła głowę do tyłu, ich spojrzenia spotkały się. Odgarnął jej włosy z twarzy, kciukiem przesunął po dolnej wardze. - Przepraszam – powiedziała. Zmarszczył brwi. - Za co?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Za czekanie tak długo. Za ciągłe odpychanie cię. Tym razem nigdzie się nie wybieram, Cole. Jęknął, opuszczając te piękne usta o krzywym uśmiechu na jej wargi, przez co poczuła słabość w kolanach. - Masz ładne usta, Savannah. - Znowu ją pocałował. Uwielbiała sposób, w jaki ją całował. Nie był dziki ani żądający, był leniwy, jakby rozpoznawał jej smak, ustami pocierał jej wargi, drażnił językiem. Kiedy to robił, czuła zawroty głowy, wszystko w niej rozpalało się aż do temperatury wrzenia. Jej tyłek spoczął na stole kuchennym, a Cole ustawił się między jej nogami, dzięki czemu te wszystkie odziane dżinsem mięśnie znalazły się bardzo blisko jej słodkiego miejsca. Zadrżała w oczekiwaniu, jęcząc, gdy pchnął ją plecami na stół, chwytając za tyłek i przyciągając do krawędzi, ustawiając jej cipkę zaraz przy twardym zarysie jego erekcji. Panie, miej litość, ale jeśli zakołysze się przy jego wspaniałym kutasie, to dojdzie. Już sama myśl o ocieraniu się o niego, podczas gdy on by na nią patrzył – przy czym oboje byli w pełni ubrani – sprawiła, że jej łechtaczka pulsowała, a sutki mrowiły. Była to jedna z jej najgorętszych fantazji. Odrzuciła głowę do tyłu i objęła go nogami w pasie, pogrążając się w myślach o spełnieniu tej fantazji. A gdy położył dłoń na jej żebrach, w miejscu, w którym jej serce wybijało mocny rytm, otworzyła oczy, napotykając jego wzrok. - Powiedz mi, o czym myślisz – rzekł. Głos miał tak mroczny jak oczy. - O tym, że jeśli zakołyszę się przy tobie, to najpewniej będę szczytować. Wziął urywany oddech i pochylił głowę. Przymknął powieki, wyglądał jak sam diabeł. Co podnieciło ją jeszcze bardziej. - Tak, to mogłoby być zabawne – powiedział, a jego palce zaciskały się i poluźniały chwyt na jej biodrach. - Tyle tylko, że to ja pomogę ci się dziś uwolnić. Więcej niż raz. Niebiosa. Mogła się o to założyć. Cole emanował aurą pewności siebie, co było jedną z rzeczy, które jej się w nim podobały. Wierzyła w to, że potrafi zrobić to, o czym mówił i wyczekiwała tego doświadczenia interaktywnego. Gdy podciągnął ją do pozycji siedzącej i wsunął palce w jej włosy, zdała sobie sprawę, że tak naprawdę nigdy w pełni nie cieszyła się tą całą

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win interakcją. Och, oczywiście, że gra wstępna była miła, jednak zawsze spieszno jej było do tej lepszej części. Uwielbiała seks, uwielbiała w nim wszystko, lecz najbardziej podobało jej się mieć w sobie mężczyznę. Był to jedyny moment, w którym czuła połączenie, na szukaniu którego spędziła całe życie73. Teraz, z rękami Cole'a w swoich włosach, z jego ciałem w całości przyciśniętym do jej ciała, z jego ustami wyprawiającymi słodkie rzeczy z jej wargami, czuła szok połącznia, a nawet jeszcze nie przeszli do tej lepszej części. Przynajmniej wciąż miała na sobie ubranie. Ale przez sposób, w jaki masował skórę jej głowy, gdy ją całował, zrozumiała, że nigdy wcześniej cała nie drżała, oczywiście nie licząc tych wszystkich dziewczyńskich części ciała. Jednak teraz czuła to drżenie w głowie i na wargach. Całe jej ciało było jednym wielkim zakończeniem nerwowym, od czubka głowy, aż po nietypowo dla niej podwinięte palce u stóp. A kiedy wsunął ręce pod jej tyłek i podniósł ją, owinęła wokół niego nogi i przytrzymała się, prawie omdlewając, gdy z wargami nadal połączonymi z jej ustami niósł ją z kuchni do - bez wątpienia – swojej sypialni. Jej płeć pulsowała w oczekiwaniu, jednak zatrzymał się w korytarzu, dociskając ją do ściany i całując tak głęboko, że dostała zawrotów głowy. Nigdy wcześniej nie była tak całkowicie zaangażowana w pocałunek, ani tak świadoma każdej części swojego ciała. Cole dopasował się do niej, jej piersi ocierały się o jego klatkę piersiową, a sutki stwardniały w boleśnie przyjemny sposób. Gdy przeniósł wargi z jej ust na szyję, uderzyła głową w ścianę, lecz ból jedynie spotęgował przyjemność. - Myślę, że mógłbym wziąć cię tutaj, w korytarzu - powiedział chropowatym, niskim głosem. - Nie sądzę, żebym mógł zaczekać. - Polizał jej obojczyk, jego język zjechał na wzgórki jej piersi. - Co o tym myślisz? Myślisz? Nie miała żadnych myśli. Jej umysł rozpłynął się, podobnie jak cała reszta ciała. Nie mogła uwierzyć, że wciąż ją trzymał, podczas gdy każda część jej ciała drżała, gdy była tak bliska orgazmu, że wystarczyłby jeden dotyk, jedno liźnięcie, by wypchnąć ją poza krawędź. Przełknęła, żeby pozbyć się suchości w gardle i walczyła o odpowiedź. - Myślę, że możesz ze mną zrobić cokolwiek zechcesz. Roześmiał się, dźwięk ten był szelmowski i szatański. - Mam taki 73 To z iloma facetami ona spała?!

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zamiar. Postawił ją na nogi, a jej wcale nie zdziwiło ich drżenie. Podtrzymywał ją jedną ręką, drugą natomiast zsuwał ramiączka jej sukienki, by odsłonić biustonosz. - Ładny - rzekł, a jego wzrok pieścił czarno-żółty biustonosz, składający się z satyny i koronek, który wybrała na dzisiaj. Pociągnął za jedną miseczkę i jej pierś uwolniła się, sutek już był stwardniały i obolały. - Nawet ładniejszy. - Chwycił pączek między wargi i, Panie, zmiłuj się, ale pomyślała, że umrze od tego, tam, w jego korytarzu. Chciała zamknąć oczy i skupić się na odczuciach, ale nie mogła się powstrzymać - musiała patrzyć na to, co robił jej tymi niesamowitymi ustami. Spojrzała w dół, zobaczyła, jak jej sutek znika w jego ustach, poczuła ssanie, gdy ścisnął brodawkę między językiem a podniebieniem. Doznania wystrzeliły wprost do jej łechtaczki, był to nieznośny mrowiący ból. Jednak kiedy ją uwolnił, jęknęła. Podniósł na nią wzrok i uśmiechnął się. - Dobrze smakujesz, Brzoskwinko. Nie miała nawet szansy, by zaczerpnąć oddechu, ponieważ pociągnął za drugą miseczkę i przeciągnął językiem po sutku, złapał jej piersi w dłonie i bawił się nimi, drażniąc pączek. Nogi tak jej się trzęsły, że gdyby nie to, iż przyciskał się do niej, trzymając ją w miejscu, to bałaby się, że zsunie się po ścianie. Mogła być odpowiedzialna za zmianę jego wizerunku, ale teraz to on miał pełną władzę nad jej ciałem. Nie miała problemu z oddaniem mu kontroli, nie wtedy gdy karmił się jej brodawkami, a jego ręce zjeżdżały w dół po jej bokach, żeby podnieść sukienkę. Wypuścił pączek, który ssał, żeby opaść na kolana i przesuwać dłońmi po jej bokach, zsuwając jej majtki do kostek. - Wyjdź z nich dla mnie. Zadrżała i podporządkowała mu się, czując się nieprzyzwoicie seksowną, stojąc w korytarzu z sukienką zwiniętą na wysokości talii, obnażonymi piersiami, do tego bez majtek. Niecierpliwe oczekiwanie sprawiło, że nabrzmiała z gorącego podniecenia, zwłaszcza gdy przeciągnął jej sukienkę przez biodra, by spadła na podłogę. - Chcę cię zobaczyć. Kiedy wycisnął pocałunek na jej kości biodrowej, jej już osłabione nogi

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zatrzęsły się jeszcze bardziej. - Cholera, jesteś piękna, Brzoskwinko. - Pochylił się i przeciągnął językiem po fałdkach jej cipki, następnie odchylił głowę do tyłu i spotkał się z nią wzrokiem. - I smakujesz tak samo dobrze, jak wyglądasz. Powiedz, że chcesz, żebym doprowadził cię do spełnienia. Już jedno liźnięcie zatrzęsło jej ciałem. Pragnęła jeszcze więcej. Bez wahania odparła: - Doprowadź mnie do spełnienia, Cole. Uniósł się, chwycił ją za tyłek i umieścił na niej usta. Jego język był gorący i mokry na jej łechtaczce, omywał ją ciepłem, przez co czuła tak wiele, drżała i aż do bólu pragnęła więcej. Jego palce wbiły się w jej pośladki, owładnęła nią czysta przyjemność, płynąca z dotyku jego rąk i warg. Litości, ale ten mężczyzna miał utalentowane usta. A to, co potrafił wyczyniać językiem powinno być zakazane. Lub przynajmniej, do końca życia, nie powinien stosować tego na żadnej innej kobiecie, prócz niej samej, ponieważ miała zamiar zabrać go do domu, zamknąć w swojej sypialni i nigdy nie pozwolić mu odejść. Sposób, w jaki wykorzystywał swój język, przeczył logice. Kręcił nim, wsuwał go w nią i przeciągał nim powoli po jej płci, zatapiając ją w odczuciach, dopóki nie wygięła się w łuk i nie doszła z dzikim, niespodziewanym okrzykiem74. W czasie jej niepohamowanego szczytowania trzymał ją mocno, nie zwalniając uchwytu. Dysząc, przycisnęła dłonie do ściany, by się wesprzeć, choć nie musiała się martwić, ponieważ Cole wstał, objął ją ramieniem, po czym nakrył jej usta swoimi wargami. Zarzuciła mu ramię na szyję i oddała pocałunek, starając się nie wyglądać na tak zdesperowaną, jaką się czuła. Zazwyczaj była chłodna i niewzruszona, lecz on zdecydowanie całą ją potargał. Była rozpalona, spocona i cała drżała. Jej spokój zastąpiony został szaloną potrzebą, by mieć go nagiego, dzięki czemu będzie mogła zapoznać się z jego wspaniałym ciałem dłońmi i ustami. A potem chciała – nie, potrzebowała – mieć go w sobie. Jak dla niej, to mogłoby nastąpić jak najszybciej. Podniósł ją i przemierzyli resztę korytarza. Wstrzymywała się z okazaniem radości, ale była coraz bliższa tego, czego chciała. Opadli na łóżko i przewróciła go na plecy. Rozpięła zapięcie stanika i pozbyła się go, zrzucając 74 Mam wrażenie, że wiele z Was niecierpliwie wyczekiwało momentu rozpoczęcia naszego "sezonu na dochodzenie";)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win na podłogę. - Podoba mi się, dokąd to zmierza – powiedział, sięgając do jej piersi. Odepchnęła jego ręce. - Nie. Zmarszczył brwi, ale potem wsunęła mu ręce pod koszulę, a on przymknął powieki. W jego spojrzeniu było coś bardzo mrocznego, gdy patrzył na nią w ten sposób... coś pierwotnego i wspaniałego, przez co miała ochotę wspiąć się na jego mocno wzwiedzionego penisa i robić z nim bardzo niegrzeczne rzeczy. Oblizała usta i rozsunęła palce, odkrywając jego twardy, umięśniony brzuch, gdy podwinęła koszulę do góry. Pochyliła się i wycisnęła pocałunek na jego nagim brzuchu, językiem podążając ścieżką miękkich włosków, która doprowadziła ją do klamry przy pasku. Syknął i chwycił ją za włosy. Boże dopomóż, ale podobało jej się to, że mogła czuć jego siłę. Rozpięła klamrę i pociągnęła za suwak, czując twardy zarys jego erekcji, napierający na zamek. Pragnąc go uwolnić, ale równocześnie wiedząc, jak bardzo tego chciał, uniosła się, spotykając się z nim wzrokiem, gdy nasadą dłoni pocierała jego penisa. Posłał jej ostrzegawcze spojrzenie. - Savannah. Potarła znowu, czując jego długość i grubość. Wypuściła drżące westchnienie i objęła go przez bokserki. - Bardzo ładny. Wpatrywał się w nią, unosząc się ku jej dłoni. Pochyliła się i pocałowała go w miejscu, w którym rozchyliły się dżinsy, wdychając jego piżmowy zapach. Tak bardzo męski, tak silny i podniecający. Wyprostowała się i sięgnęła po jego spodnie. Pomógł jej, zsuwając je z bioder. Odsłonięcie go było jak patrzenie na dzieło sztuki. Opalona skóra, tu i tam kilka bladych blizn, ale te znaki jedynie podkreślały jego piękno. Jego nos był trochę krzywy i miał bliznę na brodzie. Kolejna blizna ciągnęła się na jego przedramieniu, również na udzie widniał poszarpany ślad. Perfekcja była przereklamowana. Ona wolała mężczyznę, który nie był aż tak doskonały, by przez niego czuła się niekompletna. W końcu trudno byłoby porównać ją do modelki. Była solidnie zabudowana, a on cały był umięśniony, a mimo to szczupły, i och, tak gruby w jednym miejscu. Przez niego czuła suchość w ustach. Podniósł się, żeby mogła mu zdjąć koszulę i kontynuować wielbienie jego wyrzeźbionych ramion. Uwielbiała męskie ramiona. Było coś absolutnie doskonałego w mięśniach ramion i bicepsach. Czuła jego siłę, kiedy trzymał

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win ją w korytarzu. Z pewnością nie była lekka jak piórko, a jednak dla niego nie był to żaden wysiłek. Przebiegła koniuszkami palców po jego ramionach, po piersi, zsuwając je w dół na brzuch, gdzie sterczał jego penis, dumny, twardy i kuszący. Objęła go palcami, spoglądając mu w twarz. Skoncentrowany, patrzył na jej dłoń, która gładziła jego trzon. Ścisnęła mocniej przy podstawie, poluźniając chwyt, gdy dotarła do gładkiego grzbietu, gdzie kciukiem okrążyła jedwabisty szczyt. Położyła się na brzuchu, układając się między jego nogami, kciukiem śledząc grubą żyłę, która biegła wzdłuż spodniej części penisa. - Twój penis jest piękny – rzekła. - Nie jest piękny. Jest twardy i męski. Roześmiała się. - Okej. Jest twardy i męski. I piękny. - Oblizała koniuszek, następnie uniosła się, by objąć wargami szeroką główkę. Kiedy jej usta zsunęły się na niego, usłyszała jego chrapliwy oddech. Wsunął dłoń w jej włosy, chwytając je w garść, żeby przytrzymać ją w miejscu. Owinęła język wokół jego trzonu, liżąc go od podstawy do szczytu, by ponownie zejść w dół, biorąc go głęboko, aż wypuścił zduszony jęk, kiedy poczuła, jak główka jego penisa uderzyła w jej gardło. Ssanie go było magiczne, podniecało ją prawie tak samo jak to, gdy miała jego usta na swojej cipce. Było coś w dawaniu mu przyjemności, co uznała za niezwykle podniecające. Chciała, żeby doszedł, żeby poczuł wybuch przyjemności, który równałby się temu, jakim on ją obdarzył. A gdy zacisnął chwyt na jej włosach i zaczął pompować w jej usta krótkimi, szybkimi zrywami, wiedziała, że był blisko. - Savannah. Cholera. Dojdę w twoich ustach, jeśli nie odpuścisz. - Jego głos był zgrzytliwy i ochrypły, powiedział jej wszystko, co chciała wiedzieć. Chwyciła podstawę penisa i pogładziła go, mocniej zaciskając wargi wokół jego trzonu. Jęknął, gdy osiągnął orgazm, wpychając penisa głęboko w jej gardło. Trzymał ją, pompując mocno. Savannah przełykała, gdy szarpał się przy niej, póki nie był zupełnie pusty. Podobało jej się to, że mogła dać mu ten rodzaj przyjemności. Rozluźnił się i pogłaskał ją po głowie, gdy dysząc wracał do siebie. Wspinała się w górę jego ciała, ucząc się każdego mięśnia i płaszczyzny, ustami wytyczając ścieżkę do jego warg, na których złożyła gorący

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win pocałunek. Objął ją ramionami i przekręcił, całując tak głęboko, że straciła wszelkie poczucie miejsca i czasu. Ich nogi były splątane, jego stopa bawiła się z jej stopą. Nigdy by go nie podejrzewała o taką figlarność, o skłonność do długich i dokładnych pocałunków albo o ten niespieszny sposób kochania się. Mimo że chciała mieć go w sobie, to nie miała nic przeciwko dłuższej grze wstępnej. I och, co to była za gra wstępna. Z jakiegoś powodu uważała, że Cole okaże się facetem, który ją rozbierze, wsunie się do środka i od razu przejdzie do działania. Myliła się co do niego – co do wszystkiego. Przynajmniej, jak na razie. Ponieważ jego dłoń leniwie pieściła jej pierś, wargi pustoszyły usta Savannah głębokim, namiętnym pocałunkiem, a stopa igrała z jej łydką. Zachowywał się, jak gdyby mógł na tym spędzić całą noc. Jego penis powoli robił się coraz twardszy przy jej udzie, podczas gdy ona była podniecona i gotowa wystrzelić niczym rakieta, gdyby choć na cal zbliżył się do jej cipki. A kiedy zsunął rękę z jej piersi na klatkę piersiową, a następnie na brzuch, nie zamierzała protestować. Tak naprawdę, przewróciła się na plecy i rozłożyła nogi, mając nadzieję, że załapie, o co jej chodzi. Oderwał od niej usta i spojrzał na nią. - Czyżbyś czegoś chciała? - Tak. Cóż, prawdę mówiąc, mam nawet całą listę. Kąciki jego warg uniosły się w porażająco szelmowskim półuśmiechu, przez który jej łechtaczka zadrżała. - Chciałabyś się nią ze mną podzielić? - Na początek wystarczy mi twoja dłoń na mojej cipce. Jego ręka ześliznęła się w dół, obejmując jej płeć, palcami pocierał wrażliwe ciało. Wygięła się pod nim, chwytając go za nadgarstek, by przytrzymać w miejscu, w którym najbardziej go potrzebowała. - Dobrze? - zapytał. Odwróciła się, by na niego spojrzeć, gdy wiódł ją wprost ku krawędzi. Tak. - Gotowa, by dojść? Była gotowa. Orgazm zbliżał się tak szybko, ale przetrwała długi okres posuchy, którym był brak mężczyzny, i potrzebowała tego. Nie zamierzała się powstrzymywać, zwłaszcza że nie wiedziała, kiedy znowu będzie uprawiała seks. - Tak. Wsunął w nią dwa palce i pompował, kciukiem kręcąc po łechtaczce, następnie używając tej jego wspaniałej dłoni do objęcia jej, drażnienia, by w

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win końcu zabrać ją nad krawędź. Wybuchła, przy czym drugie uwolnienie było nawet bardziej intensywne niż to pierwsze. Zacisnęła się wokół jego poruszających się palców, gdy orgazm osiągnął punkt szczytowy. Kiedy Cole wyjął palce, wsunął je sobie w usta i polizał. - Podoba mi się to, jak smakujesz, Brzoskwinko. Zadrżała, wciąż pulsując od orgazmu. Sutki stały się napiętymi, obolałymi szczytami, całe jej ciało naprężone było z oczekiwania. A gdy Cole sięgnął po prezerwatywę, leżącą na nocnym stoliku75, oblizała wargi, tak bardzo gotowa poczuć w sobie jego penisa, że prawie załkała z potrzeby. Wyjęła Cole'owi prezerwatywę z rąk i nałożyła ją, patrząc mu w oczy. Taka intymność nie zdarzała jej się zbyt często, więc czerpała jak najwięcej z tego doświadczenia. Tej nocy chciała do woli dotykać go i smakować. Przewrócił ją na plecy i kolanami rozsunął jej nogi, przyciskając do niej swoje ciało. Jego penis ustawił się przy wejściu do jej cipki, jego biodra tuż przy jej biodrach. Spuścił wzrok i ich spojrzenia spotkały się. Sięgnął do jej włosów, odgarniając je z jej twarzy, co było czynem tak brutalnie intymnym, że aż ścisnęło jej się serce. - Jesteś piękna, Savannah – powiedział, po czym wśliznął się w nią, zamykając oczy, gdy wbijał się do końca. O Boże. Ta intymność była ponad jej siły. To, że czuła go w sobie oraz sposób, w jaki się do niej zwracał, wstrząsnęło nią. Savannah wyciągnęła rękę, by wsunąć palce w jedwabistą miękkość jego włosów, obserwując, jak rysy jego twarzy napinają się, gdy jej cipka ściskała jego penisa. Nieczęsto zdarzało jej się wpadać w poetycki nastrój podczas seksu, ale to, że miała w sobie Cole'a, było dla niej czymś magicznym. Nigdy nie czuła tego niesamowitego dreszczu podczas pieprzenia. Seks był powierzchowny. Zabawny i zapewniał wspaniałe uwolnienie, a jednak bycie połączoną z Colem w ten sposób, gdy ich spojrzenia niemal dotykały się w tak intymny sposób, kiedy wycofywał się i na powrót zanurzał się w niej tak głęboko, napełniało ją namiętnością – i czymś ponad wszelkie wyobrażenie. Było to coś, o czym zawsze czytała, coś, czym powinien być seks 75 Ciekawe skąd się tam więła...? Bo przecież wcale nie planował seksu z Savannah i nigdy nie przyprowadzał kobiet do swojego mieszkania – na dodatek, tak sobie leżała na wierzchu;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win połączenie, które było zarówno fizyczne jak i emocjonalne, tak potężne w swej intensywności, że przypominało szalejącą burzę. Cole zagłębił się i musnął ustami jej wargi, następnie chwycił ją za tyłek i uniósł, by wcisnąć się w nią. Gdy szalejąca w Savannah burza nasiliła się, napięła się, a iskry błyskawicy popłynęły wprost do jej zakończeń nerwowych. Naprężona w oczekiwaniu na zbliżającą się ulgę, wbiła paznokcie w skórę Cole'a. Odpowiedział jej pomrukiem, który jeszcze wyostrzył jej zmysły i rzucił ją na ścieżkę, wiodącą wprost do orgazmu. Kiedy zatopił zęby w miękkiej skórze jej ramienia, krzyknęła i osiągając szczyt pogrążyła się w słodkiej ciemności. Owinęła nogi wokół bioder Cole'a i wygięła się w łuk, pociągając go za sobą. Jego jęk był rozkosznym balsamem w czasie tej zawieruchy. Całował i lizał jej szyję i ramię, sprowadzając ją z powrotem z jednej z najdzikszych przejażdżek jej życia. Zostawił ją na kilka sekund, po czym wrócił i przyciągnął do siebie. Było coś, co musiało zostać powiedziane, coś, o czym on pewnie też myślał. Coś związanego z rzeczywistością. Z logiką. Nie chciała o tym teraz rozmawiać. Ta rozmowa mogła poczekać. Na razie zamierzała cieszyć się tym, że mężczyzna, który właśnie zatrząsł całym jej światem, trzymał ją w ramionach i pieścił. *** Savannah była cicha, gdy Cole tulił ją i gładził jej delikatne plecy. Wiedział, co to oznaczało. Myślała. Prawdopodobnie żałując. On nie żałował. Dzisiejszy wieczór był po prostu niesamowity. A ona była dziką kocicą w sypialni. Jeśli chodzi o seks, nie miała zahamowań, wykazywała się świetnymi umiejętnościami komunikacyjnymi i była tak piękna, jak sobie wyobrażał. Jednak znając Savannah, do rana – jeśli nie w ciągu godziny – pewnie uzna to wszystko za pomyłkę. Cole planował nie zgodzić się z nią w tym punkcie, gdyż tak dobry seks nigdy nie był błędem. Był bardzo dobry w bronieniu swojego punktu widzenia, zwłaszcza gdy wiedział, że ma rację.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Póki co, zamierzał trzymać tę pociągającą kobietę w swoich ramionach i w łóżku. XII - Nie. - Cole... - Powiedziałem nie. Nie ma sensu tego rozwlekać. Cole sądził, że skończy się na tym, że będą sprzeczać się na temat seksu. Jednak Savannah nie wspomniała o tym ani słowem, co było dla niego zaskoczeniem. Właściwie, została na całą noc, choć rankiem następnego dnia pospiesznie opuściła jego mieszkanie, na dowiedzenia rzucając mu tylko kilka słów o tym, że on musi iść na trening, natomiast ona ma coś do zrobienia. Tyle tylko, że o tym "czymś" wyraziła się raczej niejasno. Ironia polegała na tym, że zazwyczaj to on zachowywał się tak po seksie. Zwykle nie mógł się doczekać, żeby wyjść. Wyglądało jednak na to, że role się odwróciły, ponieważ pobudka z tyłeczkiem Savannah wciśniętym w jego penisa doprowadziła do tego, że był twardy. Przyciągnął ją do siebie, sądząc, że mogą pozwolić sobie na miłą poranną powtórkę nocnych wydarzeń. Nie doszło do tego. Wyskoczyła z łóżka, chwyciła swoje ubrania i zakładała je, równocześnie mamrocząc o tym, jaka wspaniała była ostatnia noc, i że zadzwoni do niego później. Następnie wystrzeliła za drzwi jak zapalona petarda. Cholernie nieprzyjemnie było znaleźć się po drugiej stronie tego całego traktowania w stylu "pieprz i zostaw". Teraz wiedział, jak czuły się te kobiety. To wcale nie było miłe. Zwlekł się z łóżka i w myślach przeprosił wszystkie kobiety, z którymi obszedł się w taki sposób. Jednak z Savannah jeszcze nie skończył, a jeśli myślała, że wszystko na co mogli liczyć, to ta jedna noc, o której na dodatek będzie mogła zapomnieć, to była w błędzie. Czekała na niego po treningu. Właśnie wtedy spodziewał się kłótni. Zamiast zacząć się z nim sprzeczać, zaciagnęła go na górę do sali konferencyjnej i zamknęła drzwi.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - O co chodzi? - Siadaj. Nadszedł moment, w którym powie mu, że ostatniej nocy było zabawnie, ale był to tylko jednorazowy wyskok, który nie może się powtórzyć. Znał tą gadkę. Do diabła, stosował ją setki razy. Przygotowywał się, by odeprzeć jej atak. - Jak radzisz sobie z młotkiem? Spojrzał na nią. - Co? - Zapisałam cię – cóż, właściwie nas – do udziału w lokalnym projekcie budowy domu. - Uch... dlaczego? - Ponieważ to jest warte zachodu. Prawdę mówiąc, kilku twoich kolegów z drużyny zajmuje się tym, wliczając w to również trenerów i personel. W sobotę. - A robimy to, gdyż... Przewróciła oczami. - Wizerunek, Cole. - Innymi słowy, będą tam media. - Tak. - I uważasz, że to w jakiś sposób pomoże naprawić mój wizerunek? - Z pewnością twój wizerunek nie ucierpi, jeżeli ludzie zobaczą, że robisz coś dla społeczności. - Sporo robię dla społeczności. Opadła na oparcie krzesła. - Doprawdy? Na przykład? - Udzielam się charytatywnie. - Udzielasz się... w jaki sposób? - Wypisuję czeki. Westchnęła głośno. - Nie robisz tego jawnie. Musisz zostać dostrzeżony, udzielając się charytatywnie. Poza tym, nie chcesz bardziej zaangażować się i skupić na społeczności? Wzruszył ramionami. - Może. Wstała. - Czasami zastanawiam się nad tobą, Cole. Ruszyła do drzwi. Wstał. - Co to, do diabła, miało znaczyć? Obróciła się do niego, z ręką na klamce. - To znaczy, że zastanawiam się, dlaczego tak niechętnie podchodzisz do zaangażowania się. - Ponieważ nie lubię, gdy wciska mi się kit. - Co proszę?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Posłuchaj. Rozumiem dobroczynność. Rodzice uczyli mnie i siostrę, że ważne jest to, by dawać coś od siebie. Robię to. Po prostu nie sądzę, żebyśmy musieli pchać się przed obektywy, by pokazać, jak bardzo hojni jesteśmy. To wydaje się nieuczciwe. Zmarszczyła brwi. - Uważasz więc, że to, co robi drużyna jest nieuczciwe? Że robimy to pod publikę, i że tak naprawdę wcale nie pomagamy? - Byłem hojny dla wielu organizacji charytatywnych, ale nie robiłem z tego wielkiej sprawy. Nie sądzę, żeby powinno to kogoś obchodzić. - Myślę, że mylisz chwyt reklamowy z rzeczywistą pomocą. Nie wszystko osiągniesz samym wypisaniem czeku, Cole. W sobotę pokażę ci różnicę. - W porządku. - W porządku. Patrzył za nią i rozmyślał o tym, że ta rozmowa wcale nie przebiegła tak, jak się spodziewał. Zawsze sprawiała, że czuł się, jakby zrobił coś źle. Jego matka też tak na niego działała. Porównywanie Savannah do matki nie było dobrym pomysłem. A w sobotą będzie musiał zbudować dom. I bez wątpienia w tym samym czasie czeka go użeranie się z mediami. Przeczesał włosy palcami. Świetnie. *** W czasie lunchu Savannah umówiona była z Liz, która cała aż promieniała, miała zaróżowione policzki i szeroko się uśmiechała, gdy rzuciła torebkę na krzesło obok niej. - Wyglądasz na obrzydliwie szczęśliwą. Zamówiła mrożoną herbatę. - Jestem szczęśliwa. Robię wspaniałą karierę i sypiam z gorącym mężczyzną – kiedy tylko przebywa w mieście. Życie jest dobre. Savannah odsunęła od siebie irytację, wywołaną przez Cole'a, i uśmiechnęła się. - Cieszę się twoim szczęściem. Zasługujesz na nie. - Nigdy nie sądziłam, że mogę się tak czuć. Ani że na to zasługuję. Ale wiesz co? Masz rację. Zasługuję.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Czasami Savannah zastanawiała się, czy ona kiedykolwiek czuła takie zadowolenie, jakie zdawało się otaczać Liz. - Jak się sprawy mają z naszym problemowym dzieckiem? - zapytała Liz. - Och, całkiem dobrze. - Otworzyła paczuszkę z cukrem i dodała go do herbaty, po czym zdecydowała, że dziś przyda jej się podwójna porcja cukru. Liz wygięła brwi. - Podwójna porcja jakoś nie kojarzy mi się z całkiem dobrze. Co się dzieje? Napotkała badawcze spojrzenie Liz. - Nic. Cole współpracuje. - Współpraca jest dobra, ale czego mi nie mówisz? Wielu rzeczy. Jednak nie była typem człowieka, który dzieli się intymnymi sekretami. Dlatego też przykleiła do twarzy swój najjaśniejszy uśmiech. - W zeszłym tygodniu udzielił wspaniałego wywiadu lokalnej stacji telewizyjnej. Widziałaś? - Tak. A ty wciąż coś ukrywasz. Może i łączą nas wspólne interesy, Savannah, ale jesteśmy też przyjaciółkami. - Liz wyciągnęła rękę ponad stolikiem i położyła ją na dłoni Savannah. - Powiedz mi, co się dzieje. Ramiona Savannah opadły. - Przespałam się z nim. - Z Colem? - Oczy Liz rozszerzyły się. - To ciekawy postęp. - Delikatnie mówiąc. Tak mocno starałam się zaprzeczyć temu przyciąganiu. Jestem profesjonalistką. Powinnam być mądrzejsza. Kelnerka przyniosła ich sałatki z kurczaka, ale Liz pochyliła się do przodu. - Kochanie, w tym względzie jestem ostatnią osobą, która może prawić ci morały, ponieważ zrobiłam dokładnie to samo z klientem, który teraz jest moim mężem. Opowiedz mi o tym. Dłubała w kawałkach grillowanego kurczaka, czując się nędznie. - Nie wiem, co się stało. Radziłam sobie z tym – z Colem – ale on jest tak cholernie atrakcyjny. Chyba nie opierałam mu się aż tak bardzo. - Cóż, mężczyźni z rodziny Rileyów potrafią być piekielnie wytrwali. Liz machnęła widelcem w kierunku Savannah. - Kiedy już się w którymś zakochasz, nie masz żadnych szans. - Nie zakochuję się w nim. My tylko raz uprawialiśmy seks, co nie powtórzy się nigdy więcej. Liz posłała jej krzywy uśmiech. - Nie? - Nie. Jestem zdeterminowana dokończyć to zadanie, zrobić z niego najlepszego skrzydłowego, jakiego Tradersi kiedykolwiek mieli, i zniknąć z

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win jego życia. - Yhm. Akurat. Ty i ja potrzebujemy wspólnego wieczoru z Jenną i Tarą. Nasza czwórka musi porozmawiać o zapalonych sportowcach oraz o nieodpartym czynniku, jakim jest testosteron. Savannah uniosła podbródek. - Jestem silną kobietą. Potrafię się oprzeć. - Jasne, że tak, kochanie. Ta rozmowa z Liz wcale nie była pomocna. - Kariera jest moim najważniejszym priorytetem. Nie pozwolę, by jakikolwiek mężczyzna stanął mi na drodze do realizacji tego planu. - Tak samo było ze mną. Dopóki nie pojawił się Gavin. - Twoja sytuacja nie była taka sama jak moja. Ty już byłaś w nim zakochana. - Tak. Ale on o tym nie wiedział, gdy zaczął do mnie podbijać. - Odkąd się zaangażowaliście, to wciąż wpływało na wasze wzajemne stosunki. Liz wzięła łyk herbaty, następnie odstawiła szklankę. - Masz rację. Tak było. Byłam przerażona, bałam się, że dowie się, co do niego czuję, obawiałam się, że ta cała sytuacja z Mickiem pójdzie źle. Straciłam już jednego klienta. Ostatnią rzeczą, jakiej chciałam była utrata drugiego. Stąpałam na paluszkach jak balerina, czekając na nieuniknione zwichnięcie mojej kariery. Savannah przyjęła te słowa, słuchając Liz, opowiadającej o swoich obawach. - Ale tobie to wszystko się udało. Zdobyłaś faceta i zachowałaś karierę. Liz kiwnęła głową. - Okazało się, że niepotrzebnie się martwiłam. Bałam się zakochać, bałam się, że stracę to, kim jestem, że on mnie nie pokocha. Oboje byliśmy tacy głupi. - Wzięła kęs sałatki i przełknęła. - I wiem, że z twoim pochodzeniem, musisz bać się trzy razy bardziej niż ja. Wzruszyła ramionami. - Staram się nie pozwalać, by to miało wpływ na mój proces decyzyjny i sposób, w jaki kieruję swoim życiem, ale wiem, że tak jest. Liz uścisnęła jej dłoń. - Wiesz, że jestem wielką starą plotkarą i chcę ingerować, jeśli sprawa dotyczy moich przyjaciół, ale spróbuję się powstrzymać. Po prostu pamiętaj, że jeśli będziesz chciała porozmawiać, to zawsze cię wysłucham. - Dziękuję.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Ale dam ci jedną maleńką radę, jeśli mogę? Savannah uśmiechnęła się, wiedząc, że Liz nie będzie w stanie się opanować, jeżeli nie wtrąci się choć trochę. - Jasne. - Otwórz się na możliwości. Dopuść go do siebie i zobacz, co będzie się działo. Jeśli nie stanie się nic więcej, wrócisz do robienia tego, czym zajmowałaś się wcześniej i twoje życie się nie zmieni. Nie chciałabym widzieć, że spędzasz swoje życie samotnie, tylko dlatego, że się boisz. A ona nie chciałaby cierpieć tak bardzo, jak cierpiała w dzieciństwie. Już raz została odrzucona. Nie była pewna, czy kiedykolwiek chciałaby przechodzić przez to ponownie. Niekiedy niepodejmowanie wyzwania było lepszym rozwiązaniem, niż podejmowanie próby i konieczność stawienia czoła odrzuceniu. Pod wieloma względami była silną kobietą. W przypadku kariery była nieustraszona, brała się za bary z największymi nazwiskami biznesu i sportu. Ale w sprawach serca i emocji, była okropnym cykorem, bała się uciec od cieni przeszłości. Może jednak Liz miała rację. Może nadszedł czas, żeby się z tym uporała. Jak inaczej mogła liczyć na świetlaną przyszłość? - W swoim czasie, na pewno to zrobię. Kiedy będę gotowa. - Ale nie z Colem? - Liz przyglądała jej się tym sondującym spojrzeniem, które stosowała względem swoich klientów. - Nie z Colem. To konflikt interesów. Po prostu nie mogę zaryzykować wszystkiego, co zbudowałam. - To zależy od ciebie, kochanie, a ja mówię ci tylko, żebyś nie przegapiła złotej okazji. One nie zdarzają się tak często i nie wiadomo, czy jeszcze kiedyś będziesz mieć szansę. Savannah uśmiechnęła się do niej. - Mężczyzn jest wielu. - Tak. Ale czy którykolwiek z tych facetów sprawia, że czujesz się tak, jak przy Cole'u? Wpatrywała się w swoją herbatę. - Nie. W każdym razie, jeszcze nie. Liz roześmiała się. - Zaufaj mi, Savannah. Na świecie nie ma zbyt wielu mężczyzn, którzy potrafią sprawić, że kobieta ma ten wyraz twarzy. Podniosła wzrok. - Jaki wyraz twarzy? - Te zaróżowione policzki i ten rozpalony, rozmarzony, zaspokojony wyraz twarzy.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah chwyciła się za policzki. - Nie wyglądam w ten sposób. - Oczywiście, że nie. Wymyśliłam to sobie. - Czasami cię nienawidzę, Elizabeth Riley. Liz wyszczerzyła się w uśmiechu i uniosła szklankę w geście toastu. Cóż, dziękuję, panno Brooks. To najmilsza rzecz, jaką dziś usłyszałam. XIII Savannah wiedziała, że praca z Colem nad pewnymi pomysłami, dotyczącymi zmiany jego wizerunku, nie spodoba mu się. Nie dopuszczał do siebie myśli, że może nie jest idealny. Choć z drugiej strony, przecież był mężczyzną, a mężczyźni nie przepadali za sugestiami, by zmieniać coś w ich życiu. Ego, testosteron i te sprawy. Rozumiała to i strała się podejść do tego z finezją, lecz było kilka rzeczy, których nie dało się rozwiązać w ten sposób, dlatego będzie musiał to przetrawić i dostosować się. Rozpoczynał się okropnie upalny dzień i już o siódmej rano Savannah wiedziała, że będzie to jeden z tych ciężkich dni, kiedy marzysz o tym, żeby zostać w środku, hibernując się w chłodnych powiewach klimatyzacji. Na tym terenie nie było żadnych drzew – przynajmniej na razie – więc nigdzie nie było cienia. Powstrzymała się jednak od narzekania i popijała mrożone latte. Postanowiła skupić się na Thomasie i Selenie Rogersach, trójce ich dzieci oraz nowym domu, który otrzymają. Selena była niesamowicie podekscytowana, a Thomas uśmiechał się od ucha do ucha. Savannah pracowała już z nimi przy budownie kilku innych domów. Byli spokojni, łagodni, hojnie poświęcali swój wolny czas i gotowi byli zrobić cokolwiek, by pomóc innym. Nadal czuli się też zszokowani i wdzięczni, że byli tak blisko posiadania pierwszego domu. Aktualnie mieszkali w jednej sypialni, która wcale nie była odpowiednim miejscem do wychowywania trójki dzieci. Jednak byli razem. Selena pracowała na pełen etat i chodziła do szkoły wieczorowej. Thomas pracował na dwa etaty, a mimo to Savannah nigdy nie słyszała, żeby narzekali. Natomiast ich dzieci były absolutnie rozkoszne. Bardzo mądre i szczęśliwe, i niezależnie od okoliczności, zawsze uśmiechnięte. Widok tych dzieciaków przepełniał Savannah uczuciem

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win radości. Ponieważ miały miłość, nadzieję i co najważniejsze, kochających rodziców. A to znaczyło bardzo wiele. Pojawiła się ekipa, zrobiło się hałaśliwie, a gdy Savannah się obróciła, dostrzegła SUV-a Cole'a, parkującego na ulicy. Przywitał się z kierownikiem, który odhaczył go na liście i wyposażył w odpowiednie narzędzia na dzisiejszy dzień. Dobry Boże. Miał na sobie dżinsy, koszulę bez rękawów oraz czapeczkę baseballową, którą założył tyłem na przód. Miał też zdarte, brudne robocze buty. Kiedy przymocował sobie pas z narzędziami76 i ruszył w jej kierunku, Savannah zmiękły kolana. Zdecydowała już, że ich jednonocna przygoda pozostanie właśnie tym – jednonocną przygodą. Najwyraźniej jednak jej ciało było przeciwnego zdania, gdyż część niej była napięta, pulsująca i skakała z radości. Była silniejsza od swojego libido. Naprawdę. Potrafiła się powstrzymać, by do niego nie podejść, nie rzucić się na niego i nie pozwolić sobie na długie, powolne liźnięcie go po szyi. Wzięła głęboki oddech i spotkała się z nim na chodniku. - Dzień dobry – przywitała się. - Dobry. Gotowa wbić parę gwoździ? Gotowa była w coś walnąć, ale nie miało to nic wspólnego z gwoździami, chyba że miałaby go przelecieć. Co nie byłoby właściwym zachowaniem w obecności tych wszystkich ludzi. Cóż. To tyle na temat jej postanowienia, które szybko topniało w porannym upale. Pomoże jej myślenie o interesach. - Zanim zaczniemy – powiedziała – chciałabym porozmawiać z tobą o mediach. - Co z nimi? - Będą tu dzisiaj, by zrelacjonować postępy w budowie domu, ale również dlatego, że znajdują się tutaj członkowie drużyny. - Okej. I co? - Rozmawiaj o domu, a nie o sobie, dobrze? 76 Pas z narzędziami ostatnio kojarzy mi się wyłącznie z braćmi Montgomery, a już szczególnie z Ryderem ;) (bohaterowie serii BoonsBoro Nory Roberts). Czekam na wersję polską opowieści o gorącym i trochę nieokrzesanym R., którą zdążyłam już pochłonąć w oryginale;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Tak zrobię, jeśli i oni tak postąpią. Zaczął się oddalać, ale chwyciła go za ramię, zatrzymując go. - Wiesz, że tego nie zrobią. Będą chcieli się ciebie uczepić. Nie pozwól im na to. - W takim razie, co niby powienienem robić, Brzoskwinko? Stać sobie tutaj i spokojnie słuchać, jak krytykują mnie i moją karierę? - W większości, tak. Mów o projekcie budowy domu, o zaangażowaniu Tradersów. Powiedz im, jaki jesteś szczęśliwy, mogąc brać w tym udział. Skoncentruj się na pozytywnych aspektach znalezienia się w St. Louis i bagatelizuj wszelkie negatywy, dotyczące twojej przeszłości. - A co, jeśli nie o tym będą chcieli rozmawiać? - W takim przypadku nakierowuj ich na projekt. Ciągłe zasypywanie cię pytaniami o twoją przeszłość ukaże ich w złym świetle. Dopóki będziesz się uśmiechał i emanował pozytywną energią, dopóty nie będą mieli nic do powiedzenia. Potrząsnął głową. - Spróbuję, ale nie sądzę, żeby zadziałało to tak, jak byś chciała. - Jeśli tylko nie zaczniesz się z nimi wykłócać ani nie wdasz się w bójkę, będzie dobrze. Zaufaj mi. Im mniej negatywnego podejścia do mediów, tym lepiej. - Mogę ci obiecać, że się postaram. Uśmiechnęła się do niego. - To wystarczy. Chodźmy zbudować dom. Cole oddalił się i zaczął pracować nad konstrukcją. Obserwowanie jego ciała podczas pracy było jak wizyta w muzeum sztuki. Cały składał się z płynnych ruchów, a gra mięśni jego ramion i pleców, gdy przenosił drewno i wbijał gwoździe stanowiła zbyt piękny widok, by mogła mu się oprzeć. Pracował u boku kolegów z drużyny, jak zaaranżowała to Savannah, gdyż było to działanie zespołowe, jak również charytatywne przedsięwzięcie. I to działało. A widok drużyny, pracującej wspólnie wraz z resztą wolontariuszy nad wzniesieniem konstrukcji domu, był wspaniały. Media robiły zdjęcia, które, jak Savannah wiedziała, trafią do lokalnych gazet. Co będzie dobre dla drużyny. Uśmiechnęła się szeroko, odłożyła młotek i przyniosła kanapki oraz napoje dla wszystkich, którzy zrobili sobie przerwę na lunch. Nie wchodziła Cole'owi w drogę, ponieważ znajdował się w towarzystwie Granta, Kenny'ego, Jamarcusa, Lona oraz kilku członków linii ataku Tradersów. Pragnęła dla niego tego czasu na nawiązanie więzi, dlatego spożywała lunch wraz z kilkoma żonami graczy, które przyszły pomóc.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Była głęboko pogrążona w rozmowie z Missy Sandell, żoną jednego ze wspomagających, kiedy dostrzegła paru reporterów, napierających na Cole'a. - Przepraszam, Missy – powiedziała, odsuwając krzesło, by zbliżyć się do miejsca, w którym zawodnicy udzielali wywiadów podczas lunchu. - Nigdy nie widzieliśmy, żebyś udzielał się charytatywnie, gdy grałeś dla Green Bay – zagadnął jeden z reporterów. - Może dlatego, że jesteście reporterami z St. Louis – odparł Cole. Savannah skrzywiła się. - To pojawiłoby się w krajowych mediach - odpalił reporter. - Często pojawiasz się w wiadomościach. - Pokazują jedynie negatywy. Kolejny dziennikarz roześmiał się. - Cóż, spójrz prawdzie w oczy, Riley. Przysparzasz nam sporo materiału. Cole pociągnął długi łyk wody, po czym zauważył, że Savannah mocno marszczy brwi. - Ale teraz jestem tutaj i cieszę się, mogąc pracować przy budowie tego domu. Tradersi są wspaniałą organizacją, która wkłada mnóstwo czasu, wysiłku i pieniędzy w akcje charytatywne. Mam zaszczyt uczestniczyć w tej jednej. Wypuściła powietrze. Dobra odpowiedź. - Czy to znaczy, że rozpoczynasz nowy rozdział w życiu - zapytał reporter z krajowego kanału informacyjnego. Cole wstał, zmiął śmieci i wrzucił do pobliskiego kosza. - Obserwujcie, a się dowiecie. W międzyczasie, my wracamy do pracy. Może wy również moglibyście rzucić te mikrofony, aparaty i kamery, i włożyć nieco wysiłku w pomoc tej rodzinie? Odszedł wraz z resztą graczy. Savannah wyszczerzyła się w uśmiechu. Wywiad rozpoczął się niepewnie, ale zakończył się doskonale. Może jednak dla Cole'a była jeszcze nadzieja. *** Cole uwielbiał wykonywać prace ręczne. Nawet w tak okropnie upalnym i wilgotnym dniu, gdy pot lał mu się po plecach i spływał do oczu, koncentrował się na tym, by móc zobaczyć, jak dom nabiera kształtu. Ponadto, dzisiejsze spotkanie z kolegami z drużyny, które miało miejsce

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win poza boiskiem, pozwoliło mu zdać sobie sprawę, że wszyscy byli całkiem miłymi facetami oraz umożliwiło poznanie Thomasa i Seleny Rogersów czyli przyszłych właścicieli domu, który budowali. Oboje byli wspaniałymi osobami. Entuzjastyczni, zaangażowani i oddani swojej społeczności. Okazali się również wielkimi fanami futbolu, więc byli zachwyceni, że Tradersi pokazali się dzisiaj, aby pomóc w pracy nad ich domem. Kiedy chłopcy podpisali dla nich piłkę, podarowali im koszulki i bilety na jeden z meczy, Selena wzruszyła się, a Thomas był tak samo podekscytowany, jak dwóch jego synów. Dzięki temu zrozumiał, że Savannah miała rację. Nie spędzał zbyt wiele czasu – okej, wcale go nie spędzał - ze społecznościami, których był częścią przez te wszystkie lata, gdy grał. Poza wypisaniem czeków dla kilku organizacji charytatywnych, tu i tam, nie znalazł czasu, żeby poznać ludzi, którzy byli jego fanami. To było do dupy. Musiał to zmienić. Zaczynał dostrzegać wiele rzeczy, które wymagały zmian. - Jak się czujesz? Odwrócił się do Savannah, która podeszła i zatrzymała się obok niego. Dzisiaj miała na sobie dżinsy oraz T-shirt drużyny Tradersów, włosy spięła w koński ogon. W adidasach i z lekkim makijażem, wyglądała świeżo, seksownie i wspaniale. Na nosie miała smugę brudu. Starł ją kciukiem. - Czuję się świetnie, choć jestem zgrzany, spocony i prawdopodobnie śmierdzę. - Nie zauważyłam. Pewnie wszyscy śmierdzą. Ona wciąż pachniała brzoskwiniami. Nie miał pojęcia, jak jej się to udało. - Potrzebuję prysznica i piwa. Chcesz wpaść na hamburgery? - spytał. - Jasne. Ale ja też muszę wziąć prysznic. Spotkamy się u ciebie za godzinę. - Mnie pasuje. Zatrzymał się w sklepie, a następnie udał się do domu i wskoczył pod prysznic, zmywając z siebie pot z całego dnia. Poczuł się znacznie lepiej, gdy zmienił ubranie i osuszył kilka butelek wody. Savannah przyjechała około pół godziny później. Przebrała się w koszulkę bez rękawów i bardzo seksowne szorty, rozpuszczone włosy spływały jej na ramiona. Przez ten brzoskwiniowy zapach robił się twardy.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Chciał schować twarz na jej szyi i zlizywać zapach ze skóry. Całej skóry. Cofnął się o krok. - Chcesz piwo? - Jasne. Wyciągnął dwa piwa z lodówki i zdjął kapsle, podał jej jedno, a z drugiego pociągnął kilka długich łyków. Lodowaty browar smakował niebiańsko po piekielnie gorącym dniu. - Teraz jest przyjemnie. - Myślałam, że nie pijesz w czasie trwania sezonu. Postawił piwo na blacie. - To piwo. Nie liczy się, poza tym zamierzam wypić tylko jedno albo dwa. - Zmarszczył brwi. - Teraz będziesz kontrolować moje spożycie alkoholu? Roześmiała się. - Bynajmniej. Po prostu byłam ciekawa. - To dobrze. Pójdę rzucić hamburgery na grill. - Co mam robić? - Uch... nic. Zmarszczyła brwi i ściągnęła usta. - Nie mogę nic nie robić. Co powiesz na sałatkę? - Dobra. Myślę, że są tu jakieś dodatki do sałatki. Sprawdź, co uda ci się wyszperać w lodówce. Wyniósł hamburgery na zewnątrz i rzucił je na grill, biorąc długi łyk piwa, gdy obrócił mięso. Mógł stąd widzieć Savannah, pracującą w jego kuchni, mieszającą sałatkę i krojącą pomidory. Przyzwyczajał się do tego, że miał ją blisko siebie, do jej widoku w swojej kuchni. Trochę dziwne, biorąc pod uwagę to, że zazwyczaj nie lubił kręcących mu się po domu ludzi. Okej, znowu chciał dostać się jej do majtek, więc nie był obiektywny. Z Savannah jedna noc to za mało. Podobało mu się to, co miała do powiedzenia i to, że nie przejmowała się jego głupim gadaniem. Kiedy na nią naciskał, ona robiła to samo. Nie zawsze zgadzał się z jej metodami, ale to tak naprawdę nie miało znaczenia. Nie należała do typu ludzi, którzy ci schlebiali i całowali po tyłku. Raczej kopała po tyłku. To też mu się w niej podobało. Skończył smażyć hamburgery i wniósł je do środka. Savannah nakryła już do stołu i stała oparta o ladę, wpatrując się w jego salon. Położył hamburgery na blacie. - Co robisz? - Masz tutaj dużą, otwartą przestrzeń. Powinieneś urządzić imprezę. - Co? Odwróciła się do niego. - Powinieneś zaprosić zawodników z ataku.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Zrobić imprezę. Skrzywił się. - Nie urządzam imprez. - A powinieneś. Jesteś nowy. To będzie okazja, żeby nawiązać więź z graczami. Zaniósł hamburgery do jadalni. - Nie sądzę. Doprawili hamburgery, po czym nałożył sobie sałatki na talerz. Nalała im do szklanek mrożonej herbaty, więc odepchnął na bok praktycznie pustą butelkę piwa i wziął łyk herbaty. Savannah jadła, prawie się nie odzywając, póki nie zjadła połowy hamburgera. - Dlaczego nie chcesz nikogo tu zapraszać? Wiedział, że nie porzuci tego tematu. - To mój teren prywatny. Nie ma tu żadnych mediów, kumpli z drużyny ani dziewczyn. - Coś jak męska jaskinia. - Ja tego nie powiedziałem. Po prostu nie robię tutaj imprez. - To byłoby wspaniałe dla twojego wizerunku. Pokaż tym facetom, że naprawdę chcesz być częścią ich drużyny. - Nie. - Skończył posiłek, odsunął talerz i opróżnił szklankę herbaty. - Zajmę się wszystkimi ważniejszymi załatwieniami. Możemy nawet wynająć firmę cateringową. Nie trzeba będzie gotować, a potem jeszcze posprzątają. Jedyne, co musisz zrobić, to być tutaj, aby spędzać czas z chłopakami. Ciągle wracała do tego samego. Nie chciała porzucić tematu. - Dlaczego to konieczne? - Zgranie się z drużyną jest niezbędne do odbudowania twojego wizerunku. Ani razu tak naprawdę nie byłeś częścią zespołu, w którym grałeś. - Pewnie, że byłem. - Czy kiedykolwiek robiłeś coś z członkami twojej drużyny? Wychodziłeś z nimi? Współdziałałeś poza boiskiem? Charytatywnie lub osobiście? I tu go miała. - Nie. - Nadszedł czas, byśmy to zmienili. Jeśli nie chcesz urządzać imprezy tutaj, możemy to zrobić u mnie. Nie mam nic przeciwko. - To raczej nie miałoby sensu, skoro chodzi o mnie, prawda? Dostrzegł, że kąciki jej warg wyginają się ku górze. - Może masz rację.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Rozejrzał się po swoim mieszkaniu, wyobrażając je sobie wypełnione gronem zawodników z ataku oraz skrzydłowymi. Ta myśl napełniała go zarówno ekscytacją, jak i strachem. - No nie wiem, Brzoskwinko. Nie bardzo wiem, jak zapewnić ludziom rozrywkę. - Posłuchaj. Nie musisz rozbierać się do naga i tańczyć na stole. Wystarczy trochę jedzenia, napojów i muzyki, bo zabawne gry wideo już masz. Po krótkiej rozmowie zaprosisz żony i dziewczyny. Zaufaj mi, to będzie dobry sposób na scementowanie twojej pozycji w drużynie. Opadł na oparcie krzesła. - Tak myślisz? - Ja to wiem. Wiedział już, że się ugnie, więc równie dobrze mógł się z tym pogodzić. Savannah nie odpuści. - W porządku. Kiedy? - Co powiesz na środę po treningu? To da mi kilka dni na przygotowanie wszystkiego. - Nie musisz wszystkiego robić sama. - Mówiłam ci, że chcę. Jestem dziewczyną z południa. Tym się tam zajmujemy77. Wzruszył ramionami. - Niech będzie. - Świetnie. Nie pożałujesz. - Aha. - Zebrał talerze i zaniósł je do kuchni, Savannah podążyła za nim. Mówiła o szczegółach imprezy, począwszy od tego, kogo zaprosić aż do rodzaju potraw. Nie zwracał uwagi na szczegóły, lecz koncentrował się na tym, jak bardzo była podekscytowana. Jej entuzjazm był uroczy. Gdy już załadował zmywarkę, obrócił się do niej. - Lubisz podejmować gości. Zatrzymała się w połowie zdania. - Co? Nie. To ma ci pomóc. Chwycił ją za rękę i przyciągnął do siebie, obejmując ramionami. Widzisz siebie jako mężatkę z trójką dzieci, urządzającą duże przyjęcia, zapraszającą rodziców innych dzieci, która na podwórku za domem ma te wielkie nadmuchiwane zamki. Próbowała się wyrwać, ale trzymał ją mocno. - Wcale nie. I jak od myśli o planowaniu imprezy dla ciebie, doszedłeś do mnie jako mężatki z dziećmi? - Praktycznie cała promieniejesz od tego całego planowania. Twoje oczy są jasne, skórę masz zaczerwienioną i nie możesz przestać mówić. Położyła ręce na jego dłoniach. - Hej, zaplanowanie imprezy w ciągu 77 Dobrze, że nie jest jak Lemon z "Hart of Dixie";)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win kilku dni wymaga sporo pracy. Ja tylko podrzucam ci parę pomysłów. - A teraz jesteś zakłopotana. - Nie, nie jestem. - Pchnęła go. - Puść mnie. - Jesteś zakłopotana. To słodkie, Brzoskwinko. - Zachowujesz się jak osioł. - Wiem. Nie mogę się powstrzymać. Chyba powinnaś mnie pocałować, żebym się zamknął. Jej oczy rozszerzyły się. - Och, nie. Już o tym rozmawialiśmy. - Nie, my nie rozmawialiśmy. Po tamtej nocy uciekłaś ile sił w nogach i wcale o tym nie rozmawialiśmy. - Pogładził ją po plecach. Wystarczyło, że trzymał ją przy sobie, a jego penis budził się do życia. Lubił być blisko niej, czuć przy sobie bicie jej serca. - Uznałam za oczywiste, że to, co między nami zaszło było błędem. Wypowiedziała te słowa, ale jej sutki zmieniły się w twarde punkty, napierające na koszulkę, oczy pociemniały i wypełniły się pożądaniem. Nie rozumiał, dlaczego nie chciała dać swojemu ciału tego, czego pragnęło czego pragnęła ona. - Dla mnie to nie było oczywiste. Lubię cię. Chcę spędzać z tobą więcej czasu. Roześmiała się. - Spędzamy razem prawie każdy dzień, Cole. Wsunął dłoń w jej włosy. - W sensie zawodowym. A ja mówię o sprawach osobistych. Przyciągnął ją bliżej, spodziewając się, że zesztywnieje. Zamiast tego, ustąpiła, a on przysunął się, by ją pocałować. Jej usta były miękkie i ciepłe, chętnie je dla niego rozchyliła, wzdychając, gdy wsunął język do środka. Jedną rękę umieścił w dole jej pleców, podczas gdy drugą badał jedwabistość jej włosów. Piersi Savannah przywarły do jego klatki piersiowej i poczuł dzikie bicie jej serca – takie samo, jak jego. Podniecała go. Delikatne, badawcze pocałunki zmieniły się w dzikość, zaplotła mu ręce na szyi i wplotła je we włosy, szarpiąc za nie, mówiąc mu, że chce więcej. Stracił kontrolę, zdjął jej koszulkę przez głowę. Miała dziś na sobie różowy biustonosz, z którego wylewały się jej piersi. - Przez ciebie ciężko mi oddychać. Uśmiechnęła się. - Sądząc po tym – zaczęła, obejmując jego erekcję –

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wygląda na to, że przeze mnie wiele rzeczy robi się ciężkie. Uwielbiał charakterny sposób, w jaki podchodziła do seksu. Na początku mogła być niechętna, ale kiedy już się zaangażowała, to na całego. - Tak, zdecydowanie przez ciebie jestem twardy. - Sięgnął między nich i rozpiął guzik jej szortów, pociągnął suwak w dół i zsunął szorty na podłogę. Tak jak przypuszczał, miała dopasowanie różowe majtki. Mógłby patrzeć na jej gorącą bieliznę godzinami, jednak teraz chciał jej bez niej. Prześledził zarys jej biustu, drażniąc piersi widoczne ponad górną krawędzią biustonosza, obserwując sposób, w jaki wznosiły się i opadały podczas głębokich oddechów. Podniósł na nią wzrok i rozpiął przednie zapięcie stanika, rozsunął go i objął półkule, kciukami drażniąc sutki. Rozchyliła wargi, więc pochylił się, by ją pocałować, podczas gdy jej nagie piersi ocierały się o jego klatkę piersiową. Zsunął jej biustonosz i zacisnął dłoń na tyłku, żeby przyciągnąć ją bliżej swojej pulsującej erekcji. Była tak miękka, seksowna, jego ręka przesuwała się po każdej krzywiźnie, odkrywając, jak ich ciała różnią się od siebie. Podobało mu się wgłębienie jej talii, która przechodziła w pełne biodra. Uwielbiał jej tyłek, uwielbiał chwytać ją za niego i trzymać oburącz, kiedy ocierał się o nią penisem. A już szczególnie uwielbiał dźwięki, które wydawała, gdy poruszał się przy niej. Chciał usłyszeć jej krzyk, kiedy dojdzie. Posadził ją na blacie i wszedł między jej nogi, by objąć wargami sutki. Będąc tak blisko jej skóry, znalazł się w bezpośrednim kontakcie z brzoskwiniowym mydłem lub płynem do kąpieli, którego używała – czy też z czymkolwiek, co dawało jej ten zapach. Odurzał go jak narkotyk, sprawiał, że mocno ssał jej brodawki, aż chwyciła go za głowę, by przyciągnąć bliżej, jęcząc, gdy zębami skubał pączek. Wypuścił jeden sutek z ust i zaczął pracować nad drugim, chwytając jej pierś w dłoń, by ślizgać się po nim językiem. - Cole. Lubił, kiedy jej głos tak się obniżał, sposób, w jaki odchylała głowę do tyłu, odsłaniając delikatną kolumnę szyi. Pocałował zagłębienie u podstawy szyi, possał, po czym chwycił jej ucho zębami i pociągnął. Jęknęła i uniosła głowę, by mu się przyjrzeć. - Doprowadzasz mnie do szaleństwa. Położył dłoń na jej płci. - Kochanie, nawet jeszcze nie zacząłem.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Sięgnęła do jego głowy, ujęła w dłonie jego policzki i obdarzyła go wybuchowym pocałunkiem, który zmusił go do ponownego przemyślenia tego powolnego uwodzenia. Ponieważ w tej chwili nie potrafił myśleć o niczym innym, jak o rozpięciu spodni i wepchnięciu swojego penisa głęboko w jej wnętrze, dzięki czemu mógłby pompować mocno i szybko, póki oboje nie dostaliby tego, czego potrzebowali. Jednak wiedział, że pragnął się z nią podrażnić, zawieść ją wprost ku krawędzi i patrzeć, jak wzlatuje. - Przechyl się do tyłu, kochanie – powiedział. Kiedy to zrobiła, pochylił się i zakręcił kciukiem na jej słodkiej płci. Majtki miała wilgotne, jej zapach wypełnił powietrze sprawiając, że jego penis pulsował. Przycisnął nos do jej majtek i dmuchnął w to miejsce ciepłym powietrzem. - Och, Cole - szepnęła. - Proszę. - Lubię, gdy prosisz tym słodkim południowym akcentem, Brzoskwinko – droczył się. Zdjął jej majtki, wsunął ręce pod tyłek, a następnie umieścił swoje usta na miękkiej, mokrej cipce. Zadrżała pod jego wargami i krzyknęła, kiedy wsunął język do środka, by spijać jej soki. Cała drżała, a gdy wsunął w nią palec, zacisnęła się wokół niego. Jego śliczna, mała brzoskwinka z południa była gotowa wybuchnąć. Ale on nie był jeszcze gotowy pozwolić jej na to, więc językiem okrążył łechtaczkę, drażniąc ją delikatnymi pociągnięciami palca. - Proszę. - Tym razem nie zabrzmiało to już tak słodko. Przeciągnął językiem po jej pulchnych wargach, wciągnął jedną w usta i ssał, zbliżając się trochę do łechtaczki, ale ją pomijając. - Cole. Tak, teraz wcale nie była słodka. Była zdesperowana, unosząc tyłek do jego twarzy, starając się nakierować swoją łechtaczkę na jego usta. Wsunął w nią dwa palce i zacisnął wargi na łechtaczce, wykorzystując swoje usta i język, by ją zadowolić, by zmienić jej rozdrażnienie w czystą przyjemność. Opadła, wspierając się na łokciach, jęknęła i zadrżała. - Och, tak. Tak, to jest to. Zaraz dojdę78. Umieścił język na jej łechtaczce, a ona odpuściła, wciskając mu cipkę w twarz. Chwycił ją za biodra i trzymał, podczas gdy krzyczała w orgazmie, liżąc delikatnie, kiedy trzęsła się i drżała. Gdy w końcu jej mięśnie rozluźniły 78 Chyba nikt nie spodziewał się czegoś innego... ;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win się, wycisnął pocałunek na jej kości biodrowej i brzuchu, a następnie rozpiął zamek błyskawiczny w swoich spodniach i zdjął Savannah z blatu. Wciągnął ją w ramiona na długi pocałunek, nim obrócił tyłem do siebie i przechylił nad ladą. - Nie ruszaj się. Zaraz wracam. Poszedł do drugiego pokoju, skąd wziął prezerwatywę, nałożył ją i wszedł w nią jednym pchnięciem, trzymając za biodra, gdy zatrzymał się na chwilę, pławiąc się w dotyku jej wciąż pulsującej cipki, która zaciskała się wokół niego. Savannah sapnęła, kiedy poczuła wchodzącego w nią penisa Cole'a. Jej cipka zadrżała, następnie zacisnęła się, chwytając jego trzon i trzymając go, gdy zaczął się w niej poruszać. Te odczucia rozbroiły ją, jej skóra rumieniła się z gorąca, gdy był w jej wnętrzu. To było coś więcej niż tylko uczucie, które można wyrazić słowami „Hej, jest świetnie”. Była to wszechogarniająca eksplozja ciepła, która obejmowała całe jej ciało, a także poczucie, że dzieje się coś o monumentalnym znaczeniu. Co najpewniej było jedynie wytworem jej wyobraźni, ponieważ gdy Cole cofnął się do połowy i bardzo powoli wsunął się w nią ponownie, doszła do wniosku, że był to po prostu naprawdę świetny seks i nic poza tym. Chodziło raczej o to, że zbyt emocjonalnie podchodziła do tego, czym był rzeczony świetny seks oraz zapewne o to, że nie miała naprawdę dobrego seksu od bardzo długiego czasu, a Cole bez wątpienia był wprawnym kochankiem. Harmonizował się z jej ciałem w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczyła, i tyle. Ale właśnie wtedy objął ją ramieniem w pasie, żeby uchronić jej ciało od obijania się o blat. Pochylił się nad jej plecami. - Wiesz, jak cholernie dobrze jest być schowanym w tobie w taki sposób? - zapytał. - Wiesz, jak jesteś ciasna, jak mokra jest twoja cipka? Wycofał się, po czym wbił się głęboko. - Sprawiasz, że mam ochotę potężnie dojść, Brzoskwinko. Ale chcę też pieprzyć cię przez całą noc, pozostać z tobą połączony godzinami. Twoje ciało jest tak słodkie, pachniesz tak dobrze, a ja uwielbiam być w tobie. O Boże. Uwielbiała to, jak do niej mówił, jego głęboki szept wysyłał dreszcze wzdłuż jej kręgosłupa. Doprowadził do tego, że drżała wewnątrz i na zewnątrz, naparła na niego, dając mu znać, jak bardzo cieszyło ją to, że

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win miała w sobie jego penisa. Odgarnął jej włosy z karku i polizał z boku szyi, językiem muskając płatek ucha. - Czy masz jakiekolwiek pojęcie, jak dobrze pachniesz? - spytał. Wystarczy, że jestem obok ciebie, a mój kutas robi się twardy, natomiast ja pragnę mieć cię nagą, bym mógł ssać twoje sutki i lizać cipkę. Przyprawiał ją o gęsią skórkę, kiedy wsuwał penisa głębiej, a sposobem, w jaki do niej mówił, pobudzał jej dziką wyobraźnię. - Mocno szczytuję, kiedy mnie liżesz. - Wiem. Lubię patrzeć na twoje uwolnienie. Jesteś wtedy tak dzika i wolna. To mnie podnieca. Wycofał się, odwrócił ją i ponownie wsunął w nią penisa, nie odrywając od niej oczu. Przytrzymywała się blatu, gdy na przemian wchodził w nią i wychodził. - Chcę widzieć twoją twarz, gdy dojdziesz. - Wciskał się w nią, kręcąc biodrami, by dać jej maksimum przyjemności. Jej cipka drżała i zaciskała się wokół niego niczym imadło. - Rób tak dalej, a zobaczysz. Nie przestawał. I tak zrobiła. Intymność, gdy spotkali się wzrokiem podczas jej szczytowania, widok jego zmrużonych oczu i zaciśniętej szczęki, kiedy i on doszedł wraz z nią, była niczym wulkan płynnej przyjemności. Bez tchu, opadła w jego ramiona, czując nierówny rytm jego serca, bijącego na jej piersi. Była spocona. On tak samo. Było lepiej niż dobrze. Było intensywnie. Może nawet porównywalnie do małego trzęsienia ziemi. I całkowicie nieodpowiednie. Kiedy się z niej wycofał, szeroko się uśmiechnął, bez wątpienia zadowolony i szczęśliwy. Pochylił się, żeby ją pocałować, ale odsunęła się. Muszę doprowadzić się do porządku. - Możemy wziąć wspólny prysznic. - Naprawdę muszę iść. - Złapała swoje ubrania, ale zatrzymał ją. - Savannah. Co się stało? - Nic. Było świetnie. Ale naprawdę powinnam już iść. Szybko przeszła korytarzem i zamknęła drzwi do łazienki, przerażona tym, co zobaczyła w lustrze.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Jej biustonosz nadal wisiał gdzieś w okolicach łokci. Włosy miała zmierzwione, makijaż jej się rozmazał, a skóra była zaczerwieniona. Cole pozostawił na niej ślady i – o Boże - czy to na jej szyi było malinką? Ile ona miała lat? Nie była już nastolatką, ogarniętą gorączką pierwszej namiętności. Była dorosła. Była rozsądną, kompetentną profesjonalistką, która nie powinna uprawiać seksu ze swoim klientem w jego kuchni. Już dwa razy kompletnie straciła głowę. Umyła się i ubrała, wzięła kilka głębokich oddechów i ruszyła z powrotem. Cole stał w kuchni ze szklanką wody. - Proszę, tobie też nalałem. Uznałem, że możesz być spragniona. - Dziękuję. - Wzięła kilka długich łyków, żeby zwilżyć wysuszone gardło. - Teraz naprawdę powinnam już iść. - Zechcesz wyjaśnić mi, dlaczego uciekasz za każdym razem, gdy uprawiamy seks? Zatrzymała się, czując się okropne z tym, że ciągle mu to robi. Była mu winna wyjaśnienia. Odwróciła się i spojrzała na niego. - Ponieważ nie powinniśmy uprawiać seksu. - Dlaczego nie? - Wiesz, dlaczego. Ponieważ pracujemy razem. Powinnam zachować względem ciebie profesjonalną postawę, a nie wskakiwać na twojego kutasa za każdym razem, gdy jesteśmy sami. Wygiął usta w uśmiechu. - Lubię, kiedy wskakujesz na mojego kutasa. - Jak zamierzasz brać naszą pracę na poważnie, jeśli ze sobą sypiamy? - Póki co niewiele było tego spania. - To nie jest śmieszne, Cole. - Złapała torebkę i ruszyła do drzwi, w myślach dając sobie kopa za to, że popuściła cugle swojemu libido. Stanął obok niej. - Przepraszam. Widzę, że to cię martwi, ale nie wiem, dlaczego. Potrafię oddzielić życie zawodowe od osobistego. Otworzyła drzwi i wyszła na zewnątrz, ale odwróciła się, żeby posłać mu pełne żalu spojrzenie. - W tym problem. Nie jestem pewna, czy ja potrafię. Oparł się o framugę. - Wiesz, Brzoskwinko, że nie kupuję twoich wyćwiczonych gadek na temat profesjonalizmu i życia osobistego. Uciekasz z innego powodu. A jeśli mamy nadal się widywać, to w końcu będziesz musiała zacząć mi ufać, jeśli chodzi o twoje tajemnice. Savannah posłała Cole'owi zbolałe spojrzenie, które powiedziało mu, że

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win naprawdę chciała to zrobić. Cole chciałby, żeby się odważyła, ale ona odwróciła się i podeszła do swojego samochodu. Wsiadła i uruchomiła silnik, na krótką chwilę ich spojrzenia spotkały się. No dalej. Wróć do środka i porozmawiaj ze mną. Jednak wrzuciła bieg i odjechała. Przeciągnął palcami przez włosy i zamknął drzwi. Przez sekundę byli sobie bliscy. Do diabła, przez cały wieczór byli sobie bliscy. Zjedli dobrą kolację, odbyli świetną rozmowę, uprawiali niesamowity seks. Ale zaraz po seksie zatrzasnęła mu drzwi przed nosem. Gdyby był typem faceta, który podchodzi do wszystkiego emocjonalnie, to mogłoby zranić jego uczucia. Mógłby nawet wziąć to do siebie. Jednak nie był takim facetem, wiedział, że tu nie chodziło o niego. Chodziło o Savannah. I nie miało to nic wspólnego z tym, że był jej klientem. Robił postępy. Mogło mu się nie podobać przyjmowanie od niej instrukcji, ale widział światełko na końcu tunelu. Zaczynał dostrzegać mądrość w jej sugestiach. Mógł nie być najbystrzejszy, ale nie był też kompletnym kretynem. Wiele z tego, co próbowała mu wyjaśnić, miało sens. Dlatego słuchał, wprowadzał jej słowa w czyn, i to działało. Co nie miało nic wspólnego z tym, co działo się między nimi, gdy byli sami. Był z nią szczery, kiedy powiedział jej, że potrafi oddzielić życie zawodowe od prywatnego. Nie, nie w tym tkwił problem. Chodziło o coś innego. I nie zamierzał się poddać, dopóki nie dowie się, czym było to, co zmuszało ją do ucieczki za każdym razem, gdy się do siebie zbliżali. XIV W przypadku Cole'a, wyładowanie frustracji na boisku futbolowym zawsze działało. Okej, może zwykle wyładowywał frustację również w klubach i na mediach, ale mocno pracował nad rozpoczęciem nowego rozdziału w swoim życiu. W tym roku zamierzał pozostawiać to wszystko na boisku. Nowy

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wizerunek i tak dalej. Mecze przedsezonowe zaczynały się w ten weekend, a on nastawił się na nie psychicznie i był gotowy do gry. Był pewny swojej pozycji, choć nie spodziewał się, by dostał tyle czasu na grę w tym weekendowym meczu przeciwko Cleveland, ile by chciał. Mimo to początek gry zawsze był tak samo ekscytujący, jak ten pierwszy raz, gdy wszedł na boisko futbolowe jako profesjonalny zawodnik. To nigdy go nie nudziło. A ten rok, w drużynie domowej, będzie rokiem, w którym wszystko się dla niego zmieni. Nie widział Savannah od tego wieczoru w jego mieszkaniu. Przyczaiła się, choć odbyli kilka rozmów telefonicznych. Powiedziała, że będzie na dzisiejszym meczu, żeby pomóc mu przebrnąć przez wywiady z mediami, co wydało mu się śmieszne, jednak zgodził się z nią spotkać przed meczem, by mogli omówić kilka wskazówek. I tak chciał się z nią spotkać, żeby wybadać jej nastrój i zorientować się, jak się mają sprawy między nimi. Mimo że był niesamowicie zajęty treningami drużynowymi, to dość dużo o niej myślał. Zdarzały się chwile, w których chciał do niej zadzwonić, ale nie chciał naciskać na kogoś, kto w oczywisty sposób nie chciał być naciskany. Bynajmniej nie oznaczało to, że uznał grę za skończoną. Było to po prostu tymczasowe wycofanie się. Nadal pragnął Savannah. Dopiero się rozgrzewali. Seks z nią był świetny, poza tym lubił spędzać z nią czas, czas, który nie obejmował tego całego gówna ze zmianą wizerunku, do którego go zmuszała. Lubił czas wolny, który spędzali razem. Ale z jakiegoś powodu to, co się między nimi działo, wciąż zmuszało ją do odwrotu. Może obawiała się o swoją pracę, ale przecież nie zamierzał podchodzić do właściciela drużyny albo trenera i mówić mu, że pieprzy się z Savannah. Wiedział, co to dyskrecja. Tylko że miał wrażenie, iż martwiło ją coś innego, a nie wiedział, czym było to coś. - Gotowy skopać im tyłki, ogierze? Znajdował się w biurze drużyny, podpisując jakieś papiery, lecz odwrócił się i uśmiechnął do Elizabeth. Wyszczerzył się. - Rozumie się. Położyła mu dłoń na ramieniu. - Z racji tego, że podpisałam z tobą

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win kontrakt, kiedy nikt inny nie chciał się nawet do ciebie zbliżyć, oczekuję, że sprawisz, iż wyjdę na cudowną agentkę. Postaraj się, żebym nie wyszła na kretynkę. - O to się nie martw. Mam dobre przeczucie, co do tego sezonu. Myślę, że będzie jednym z moich najlepszych. Liz oparła się biodrem o stół w sali konferencyjnej. - To samo usłyszałam od Savannah. Uniósł brwi. - Naprawdę? - Tak. Oczywiście z jej strony mógł to być tylko zabieg PR-owy, próbujący ukazać cię w pozytywnym świetle. - To nie PR. Jestem odmienionym mężczyzną. Liz prychnęła. - Przekonamy się. - Hej, ona jest cholerną cudotwórczynią. Sama się przekonasz. Będę jak powstający z martwych potwór Frankensteina. - Nie sądzę, żebyś był aż tak zły. Gdybyś był, skarbie, to nigdy bym się za ciebie nie wzięła. - Dzięki za wotum zaufania w chwili, gdy było tak kiepsko. Roześmiała się. - A jak się sprawy mają między tobą i Savannah? Wygiął brwi i opadł na oparcie krzesła. - W jakim sensie? - W tym sensie. Nie odezwał się. - Powiedziała mi, że spaliście ze sobą. I nie próbuj nawet złościć się z tego powodu. Jesteśmy dobrymi przyjaciółkami, a ja potrafię dochować sekretu. - Nie złoszczę się. Cieszę się, że ma kogoś, z kim może porozmawiać, skoro, do cholery, nie chce rozmawiać ze mną. Liz skrzyżowała ramiona na piersi. - Hmm. - Tak? I co to miało znaczyć? Wysunęła sobie krzesło. - Postępuj z nią ostrożnie, Cole. Mówię poważnie. Zmaga się z pewną sprawą. - Jakiego rodzaju sprawą? Trudne zerwanie, czy coś w tym stylu? - Mówienie o tym nie należy do mnie. Jeśli zechce się przed tobą otworzyć, to tak zrobi. Po prostu nie chcę, żebyś ją skrzywdził. - Nie staram się jej skrzywdzić, Liz. Staram się sprawić, żeby zaufała mi na tyle, aby mogła przeprowadzić ze mną pieprzoną rozmowę. Albo przynajmniej, żeby przestała pieprzyć się ze mną i zaraz potem uciekać,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win jakby gonił ją sam diabeł. Nie mógł uwierzyć, że rozmawiał o tym ze swoją agentką. Ni mniej, ni więcej, tylko z kobietą. Mężczyźni nie uprawiali seksu, żeby potem o nim rozmawiać79. Nigdy. Ale był w rozterce, nie wiedział, jak poradzić sobie z Savannah, dlatego potrzebował, by ktoś spojrzał na sprawę z boku. - Zależy ci na niej? - Gdyby tak nie było, to nie byłbym taki sfrustrowany i, do diabła, z pewnością nie rozmawiałbym o tym z tobą. Mam na głowie ważniejsze sprawy, jak na przykład początek sezonu. Więc tak, zależy mi na niej. Wargi Liz wygięły się w uśmiechu. - Domyślam się, że tak. Bądź względem niej cierpliwy i nie poddawaj się. Musi wiedzieć, że będziesz przy niej, że nie zamierzasz jej porzucić. To jedyna rada, jaką mogę ci dać. To będzie musiało mu wystarczyć. - Dzięki. - Hej, związki są trudne. Czasami jedną stronę czeka sporo pracy. Zapytaj Gavina. Zaśmiał się. - Przy okazji, jak tam życie małżeńskie? - Obscenicznie romantyczne. Uwielbiam je, nawet mimo tego że rzadko widuję męża, gdyż jest głęboko pogrążony w sezonie baseballowym. Jednak, gdy tylko możemy, wykrawamy dla siebie trochę czasu. Czekam tylko do listopada, kiedy to nadejdzie nasz miesiąc miodowy. - To dobrze. Cieszę się razem z wami, chociaż to, dlaczego chciałaś poślubić mojego wnerwiającego kuzyna jest dla mnie tajemnicą. - Ktoś musiał go wziąć. Zrobiło mi się go żal. - Liz wstała i pocałowała go w policzek. - Zagraj dziś dobrze. - Tak jest, proszę pani. Liz wyszła, lecz Cole zauważył, że na zewnątrz, obok biur, wpadła na Savannah. Zatrzymały się i rozmawiały przez kilka minut. Cole obserwował interakcje, zachodzące między dwiema kobietami. Były uściski, mnóstwo uśmiechów i intensywna rozmowa. Z chęcią dowiedziałby się, o czym rozmawiały. Może o nim. A może były to tylko babskie pogaduszki. Najpewniej rozmawiały o butach. Uścisnęły się na pożegnianie i Savannah ruszyła do sali konferencyjnej. - Rozmawiałaś z Liz? - zapytał. - Tylko przez chwilę. O niczym znaczącym. 79 Nie, no wcale;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win To, że to powiedziała, oznaczało, że rozmawiały o nim. Położyła swoją torbę na jednym z krzeseł, nastepnie wysunęła to, które stało obok niego, i usiadła. - Powiedziała mi, iż oczekuje, że będziesz dziś błyszczał. - Tak, dostałem taki rozkaz. Savannah uśmiechnęła się. - Nie wątpię, że odniesiesz sukces. - Ja również. - Chciał wciągnąć ją w swoje ramiona i wycisnąć na jej ustach gorący pocałunek – na ustach, pomalowanych dzisiaj w odcieniu ciemnego różu. Miała na sobie brązową sukienkę i szpilki, włosy upięła. Chciał też pocałować ją w szyję, jednak wiedział, że dziś przybrała pozę profesjonalistki. - Muszę zejść do szatni – rzekł. - Chciałaś porozmawiać? - Tak. Po meczu media będą przeprowadzać wywiady. - Zawsze odbywają się pomeczowe wywiady. - Tak. I zazwyczaj nie radzisz sobie z nimi najlepiej. Zwłaszcza gdy twoja drużyna przegrywa. To źle cię nastraja i wyładowywujesz swój gniew na mediach. - To się dziś nie wydarzy. Mogłabyś pokładać we mnie trochę wiary. Słuchałem tego, co do mnie mówiłaś. - Dobrze. Ale na wypadek, gdyby się ciebie uczepili, a wiesz, że to zrobią, udzielaj odpowiedzi powiązanych z meczem i Tradersami. Bez względu na wszystko. - W porządku. Wstała. - Obiecujesz? Nie wisiała nad nim. Martwiła się o niego oraz o to, jak będzie postrzegany przez media i publiczność w tym pierwszym meczu z jego nową drużyną. Rozumiał to. - Obiecuję. - Okej. - Podniosła torbę i ruszyła ku drzwiom. - Brzoskwinko. Zatrzymała się. Odwróciła. - Tak? - Nie sądzisz, że powinniśmy porozmawiać o tamtym wieczorze? Uśmiechnęła się do niego. - Życzę ci wspaniałej gry. Będę ci kibicować. *** Savannah wiedziała, że zachowała się jak podpuszczalska suka, co nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win leżało w jej naturze. Chodziła do szkoły z takimi dziewczynami, dziewczynami, które coś dawały, a potem odmawiały, póki nie dostały tego, czego chciały. Wcale taka nie była. Po prostu straciła zmysły. - Przepraszam za spóźnienie. Musiałam poradzić sobie z kilkoma innymi graczami, odpowiedzieć na parę telefonów i e-maili. To nigdy się nie kończy. - Przewróciła oczami. Savannah uniosła wzrok i uśmiechnęła się do Liz. Właśnie tego było jej trzeba, przyjaznej kobiety, która ją zrozumie. Siedziały w jednej z prywatnych lóż, a to dzięki uprzejmości właściciela drużyny, który łaskawie zaoferował Elizabeth jedno ze swoich pomieszczeń. Liz zaprosiła rodzinę Riley, która obejmowała zarówno członków rodziny Cole'a, jak i Gavina oraz Micka. Loża wypełniona była dzisiaj hordą Riley'ów, oczywiście poza Gavinem i Mickiem, którzy zajęci byli grą we własnych drużynach. Ale pojawili się rodzice ich oraz Cole'a, i wszyscy siedzieli stłoczeni razem. Savannah przywitała się z nimi, gdy weszła, a następnie usiadła z przodu loży, by mogła obserwować mecz – i zachowanie Cole'a. Nastąpił wykop. Do drugiej połowy Cleveland ustępowali Tradersom, którzy wysuwali się na prowadzenie. Savannah pochyliła się do przodu i patrzyła na powrót do linii trzydziestu jardów. Dobra pozycja dla ataku, który wszedł do gry, za co nagrodzony został entuzjastycznymi oklaskami kibiców. Serce Savannah mocno waliło. - Wyglądasz, jakbyś potrzebowała drinka – powiedziała Liz, siadając obok niej. Savannah roześmiała się. - Możliwe. - Jestem pewna, że wykonałaś z nim świetną robotę, ale ta część należy wyłącznie do niego. - Wiem. Ale ja... Co? Troszczy się o niego? Tak bardzo chce, żeby wygrał, że aż serce podchodzi jej do gardła? Nie miała pojęcia, co czuje do Cole'a. Jej uczucia były tak pogmatwane, że nie wiedziała, co robić, jak się czuć. Taki był problem z uprawianiem seksu z klientem, a przynajmniej taki był jej problem. Mogłaby przecież uprawiać seks z jakimś przypadkowym facetem, z którym się spotykała. Jeśli związek się rozwijał – co zazwyczaj się nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zdarzało – to świetne. Poza jej własnym popieprzonym spojrzeniem na miłość i związki, nie było powodu, żeby się przed tym powstrzymywać. Ale z Colem wchodziła na niezbadane terytorium. Nie chodziło tylko o to, że był częścią jej pracy, która zawsze będzie jej jedyną prawdziwą miłością, lecz również o to, że czuła do niego coś, czego nigdy wcześniej nie czuła do żadnego mężczyzny. Westchnęła. - Hej, pierwsza gra od linii wznowienia była dobrym biegiem. Dwanaście jardów. A Cole'a nawet nie było na boisku. Myślę, że możesz teraz wypuścić oddech, słodziutka – rzekła Liz, gładząc ją po plecach. Savannah spojrzała w górę. - Co? - Popatrzyła na boisko, zdając sobie sprawę, że kompletnie przegapiła pierwszą grę. - Oczywiście. Chyba jestem trochę zdenerwowana. - Chyba. Trzy gry później Cole wybiegł na boisko. Cassidy poprowadził ofensywę w formacji, szybko się cofnął i rzucił. Cole popędził slalomem i złapał piłkę, po czym przebiegł kolejne piętnaście jardów i uzyskał pierwszą próbę. Tłum wybuchnął okrzykami. Cole spokojnie rzucił piłkę sędziemu i powrócił do kręgu, w którym gracze naradzali się przed rozpoczęciem zagrywki. Savannah szeroko się uśmiechnęła. Liz zrobiła to samo. - Póki co, jest dobrze – powiedziała Savannah. Cole dzielił swój czas na pozycji skrzydłowego z Davisem i Fieldsem, a w zależności od rodzaju gry, czasami zajmował boisko w tym samym czasie, co jeden z nich. Savannah zrobiła notatkę o liczbie gier, w których dostał piłkę. Pod koniec pierwszej połowy wyglądało na to, że dzielił odpowiedzialność za grę z dwoma pozostałymi skrzydłowymi. Złapał dwa długie podania i zdobył przyłożenie. Grał bardzo dobrze. W drugiej połowie swój czas mieli nowicjusze, więc Cole i reszta skrzydłowych nie grali. W czwartej kwarcie, Savannah była odprężona. Tradersi prowadzili i zmierzali do zwycięstwa w meczu przedsezonowym. - Nasz chłopak dobrze wypadł, prawda? - spytał Jack Riley. - Wypadł bardzo dobrze - odparła Savannah.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Myślę, że ten ruch ze strony Tradersów będzie czymś najlepszym dla jego kariery. - Możesz za to podziękować naszej Elizabeth – rzekł Jimmy, ramieniem obejmując swoją synową. Liz szeroko się uśmiechnęła. - Po prostu wykonuję swoją pracę. - Przy odrobinie ponaglenia ze strony Gavina i Micka, jak sądzę - z uśmiechem dodał Jimmy. - Może niewielkim. Ale nie dokonałabym tego, gdyby Cole nie miał talentu. Miejmy nadzieję, że będzie to dla niego dobry sezon. - Widziałam kilka jego wywiadów, Savannah – zaczęła matka Cole'a. Wydaje się o wiele bardziej... wygładzony. Poważny komplement, pochodzący od jednego z rodziców Cole'a. Wiele się nauczył o zespole. Odrobił swoje zadanie domowe. - Jest trochę nieokrzesany. Muszę przyznać, że czułam się nieco zażenowana jego bójkami z mediami. Mam nadzieję, że możesz z nim nad tym popracować. Uśmiechnęła się do jego matki. - Zrobię, co w mojej mocy. - Jest po prostu facetem - powiedział Jack. - Wszyscy są wyszczekani. Cara zmarszczyła brwi. - Jednak nie zawsze jest to najlepszy sposób przeprowadzania wywiadów z mediami. To jeden z powodów jego tak skomplikowanej reputacji. - Media uwielbiają niegrzecznych chłopców - odpalił Jack. Savannah zamierzała trzymać się z daleka od tego sporu. Liz dotknęła ramienia Savannah. - Posłuchajcie, Cole jako futbolista jest jak dynamit, ale miał pewne problemy z zachowaniem, zarówno na boisku, jak i poza nim. Z Savannah i ze mną, pracującymi z nim oraz z naturalnym talentem Cole'a na boisku, będzie to jego najlepszy rok. Czyż wszyscy się z tym nie zgadzamy? - Z pewnością tak będzie – rzekł Jack, unosząc piwo w toaście. Każdy coś dorzucił i nastąpił koniec dyskusji. - Nieźle wybrnęłaś – powiedziała Savannah, gdy Liz odciągnęła ją z dala od rodziny. Wzruszyła ramionami. - Jestem przyzwyczajona do Riley'ów. Są dość porywczy. A Jack zawsze będzie bronił swojego syna, w tym jego niedociągnięć. - Radzi sobie coraz lepiej - rzekła, kiedy usiadły w rogu.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Cieszę się, że to słyszę. Nie sądzę, żeby moja reputacja mogła znieść kolejną porażkę. - Porażkę? Proszę cię. Myślę, że jesteś jednym z najlepszych agentów w branży. Liz zatrzepotała rzęsami. - Och, komplementy. Mów dalej. Savannah zaśmiała się i skoncentrowała na meczu, choć więcej czasu spędziła przyglądając się Cole'owi na linii bocznej. Siedział z pozostałymi skrzydłowymi, powiedział coś do nich, podniósł się i uciął sobie z nimi pogawędkę. Robił wszystko odpowiednio. Nie mogłaby być bardziej zadowolona. Prezentował się dzisiaj zdumiewająco, nie tylko ze względu na to, jak grał, ale też, jak wyglądał... po prostu niesamowicie. Wypełniał uniform w taki sposób, że czuła suchość w ustach. Było coś w jego ramionach, co sprawiało, że ściskało ją w dołku. Chodziło o te szczupłe mięśnie i dłonie, które były utalentowane w niejednej dziedzinie. I musiała pamiętać, że jej celem względem niego były relacje zawodowe, a nie osobiste. Już dwa razy podjęła złe decyzje. - Widzę, że nie spuszczasz Cole'a z oczu - powiedziała Liz. - Tak. Obserwuję jego zachowanie w towarzystwie kolegów z drużyny. - Wygląda to bardziej tak, jak gdybyś obserwowała jego niezły tyłek. Jej oczy rozszerzyły się, wyciągnęła szyję, żeby sprawdzić, czy ktoś z rodziny Cole'a nie słyszał komentarza Liz. Na szczęście, wszyscy byli zaabsorbowani meczem i rozmawiali między sobą. - Wcale nie. - Och, proszę cię. Myślisz, że nie widzę, jak on na ciebie patrzy? - Co? Nie. - Urwała. - Jak na mnie patrzy? Liz rozpromieniła się jak kot na widok miseczki pełnej śmietanki. Jakby chciał zjeść cię całą, kochanie. Na samą myśl o tym, jej ciało przeszył dreszcz emocji. - Nieprawda. - Prawda. A ty chcesz skosztować jego muskularnego ciała. - Liz przyjrzała się jej. - Jak się mają te sprawy? Fala gorąca wypłynęła na jej szyję. Czuła, że barwi jej policzki. - No i? Powtórka z rozrywki? Schowała głowę w dłoniach. Nie było sensu zaprzeczać. - Nie chcę o tym mówić. - Cóż, ja chcę. - Złapała Savannah za ramię i pociągnęła z fotela. -

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Wybaczcie nam. Mamy do omówienia w prywatnym biurze pewne poufne sprawy biznesowe. Liz zaprowadziła Savannah do apartamentu, sąsiadującego z biurem, i zamknęła drzwi. Savannah opadła na krzesło i otworzyła butelkowaną wodę, która stała wraz z pozostałymi na stole. Liz zajęła krzesło obok niej i pochyliła się do przodu. - Okej, wyrzuć to z siebie. - Przysięgłam sobie, że to będzie tylko jeden raz i koniec. Widocznie jednak jestem słaba, a może to on jest najgorętszym, najbardziej nieodpartym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek spotkałam. Zazwyczaj jestem profesjonalistką w każdym calu. Pracowałam już z seksownymi sportowcami i żaden nigdy nie podkręcił mojego libido, tak jak Cole. Liz wyszczerzyła się w uśmiechu. - Nie bądź dla siebie taka surowa. Straciłam głowę dla Gavina, a to nigdy mi się nie zdarzało. W tym biznesie jesteśmy otoczone gorącymi, seksownymi sportowcami. Jestem na nich odporna. Jednak w końcu pojawia się ten jeden mężczyzna, który działa na ciebie, jak nikt inny. - Nie wiem, co się stało. Nie chciałam, by cokolwiek między nami zaszło. To po prostu się stało. Przysięgam, Liz, to było jak morze ognia. Po pierwszym razie, pomyślałam, okej, wielki błąd. Cudowna, gorąca wspólna noc, ale mimo to nie może się powtórzyć. Liz posłała jej znaczący uśmiech. - Dopóki nie wydarzyło się ponownie. - Tak. - I co teraz? - zapytała. - Teraz to na pewno nie może się powtórzyć. Nie mogę narażać na szwank mojej pracy. To wszystko, co mam. - Możesz mieć Cole'a. - Czy tak byś zrobiła? Na początku twojego związku z Gavinem, poświęciłabyś swoją karierę dla gorącego seksu z Gavinem? Liz posłała jej znaczące spojrzenie. - Nigdy w życiu. Wtedy moja kariera już wisiała na włosku, po tej sprawie z Mickiem. Związanie się z Gavinem było najgłupszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłam. - W takim razie, dlaczego to zrobiłaś? - Ponieważ byłam w nim zakochana. - Och. Liz roześmiała się. - Moja sytuacja jest nieco inna. Zanim rozpoczęliśmy

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nasz związek, od lat byłam w Gavinie zakochana. Mój umysł i serce nie były zsynchronizowane. Logicznie rzecz biorąc, wiedziałam, że zaangażowanie się w to może oznaczać dla mnie koniec kariery, zwłaszcza zaraz po tej klęsce z Mickiem. Ale moje serce go pragnęło. A kiedy już raz ze sobą byliśmy, nie było dla mnie odwrotu. - Dlatego zaryzykowałaś dla niego wszystko. - Myślę, że tak. - Nie rozumiem tego. Może dlatego, że nigdy nie miałam takiego wzoru do naśladowania, który pokazałby mi ten wspaniały rodzaj miłości. - Kochanie, ja też nie miałam. No dobrze, to nieprawda. Miałam rodzinę Gavina, jego rodziców. Nigdy nie znałam dwóch osób, które darzyłyby się większą miłością. Są najlepszym wzorcem trwałego związku. Lata przebywania w ich towarzystwie pokazały mi, że jeśli naprawdę bardzo mocno czegoś chcesz, to sprawiasz, że to jest możliwe, bez względu na przeszkody. - Ale za taki wzorzec nie uznałaś własnych rodziców. Liz prychnęła. - Moi rodzice byli najgorszym modelem czegokolwiek. Miłości, związku, rodzicielstwa. Nie mogłam się doczekać, kiedy się od nich uwolnię. Bratnia dusza. - Ale wyszło ci to na dobre. Jesteś mądrą, silną kobietą, która umiejętnie kieruje swoją karierą. - Dziękuję. To odnosi się również do ciebie. - Z wyjątkiem tego, że mnie brakowało jakiegokolwiek modelu. Liz zmarszczyła brwi i ścisnęła jej dłoń. - Tak mi przykro. Nawet nie mogę sobie wyobrazić, jak bardzo to musiało być bolesne. Miałam gówniane dzieciństwo i kiepskich rodziców, ale przynajmniej ich miałam. Nie ma porównania. Savannah wzruszyła ramionami. - Przetrwałam. I tak jak ty, nauczyłam się polegać na sobie. Przebrnęłam przez szkołę i całą resztę. - Dlatego pozwól, że odwzajemnię ci się tym samym komplementem. Spójrz na siebie. Jesteś mądrą, silną kobietą, która umiejętnie kieruje swoją karierą. Osiągnęłaś to wszystko sama. - Doceniam to. Czasami kobieta potrzebuje wsparcia, zwłaszcza gdy jest całkiem sama. - Nie musisz robić tego sama. Masz przyjaciół, na przykład mnie. I masz Cole'a - albo możesz go mieć, jeśli sobie na to pozwolisz.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Potrząsnęła głową. - Nie mogę tego zrobić. Nie mogę narazić mojej kariery na szwank dla mężczyzny – dla nikogo. Moja matka poświęciła wszystko dla mężczyzn, narkotyków i alkoholu, a ja widziałam, co to jej zrobiło, co sama sobie zrobiła. Zatraciła się, poświęciła wszystko, co było ważne. Ja nigdy nie zrezygnuję z żadnej części siebie. Moja kariera satysfakcjonuje mnie. Liz kiwnęła głową. - Rozumiem. Czasami trudno zostawić przeszłość za sobą. Ale zdajesz sobie sprawę, że nie możesz winić Cole'a za grzechy twojej matki. A ty wcale nie jesteś do niej podobna. Skinęła głową. - Wiem. Nie jestem słaba jak ona. Jestem silna. Ale spójrz, jak łatwo on mnie rozprasza. To mnie przeraża. - Miłość jest cholernie przerażająca, Savannah. Jej oczy rozszerzyły się. - Miłość? Kto mówił cokolwiek o miłości? Nie jestem w nim zakochana. To tylko seks. Litości, już samo to jest przerażające. Elizabeth uśmiechnęła się. - Jesteś pewna, że nie oceniasz się zbyt nisko, nie dając szansy sobie i Cole'owi? - Szansy na co? - Na... coś. Spojrzała na boisko, jej wzrok natychmiast wylądował na Cole'u, jej ciało rozgrzewało się od samego patrzenia na niego. - To tylko pociąg fizyczny. Nie miłość. - On wprawia cię w popłoch - powiedziała Liz. - Nawet nie wiesz, jak bardzo. XV Dwa przedsezonowe mecze później, Cole uważał, że radzą sobie całkiem dobrze. Pierwszy wygrali, drugi przegrali tylko jednym punktem, ale Cole nie wkurzył się na media ani nie wdał się w bójkę z trenerem czy kolegami z drużyny. Podczas pierwszej połowy każdego meczu, gdy grali zawodnicy z pierwszego składu, regularnie dostawał piłkę. Miał sporo czasu na grę, tak jak lubił. Był zgrany ze swoją drużyną. Póki co, wszystko szło dobrze. Systematycznie spotykał się z Savannah, co również mu się podobało, choć cholernie dobrze wychodziło jej utrzymywanie dystansu na

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win płaszczyźnie osobistej. Za tą częścią nie przepadał, ale na razie odpuścił, dając jej trochę przestrzeni. Nie oznaczało to, że się poddał. Pragnął jej i wiedział, że Savannah spoglądała na niego, kiedy myślała, że on tego nie dostrzega. I nie były to wyłącznie zawodowe spojrzenia. Kiedy sądziła, że nie patrzył, łapał ją na spojrzeniach pełnych głodu i pragnienia. Dlaczego więc sama sobie zaprzeczała? Był środek tygodnia, a oni właśnie skończyli trening. Po prysznicu i spakowaniu się, wyszedł z szatni, by znaleźć czekającą na niego Savannah. - Okej, przygotowania do imprezy idą dobrze – powiedziała. Zmarszczył brwi. - Impreza. U ciebie. Wiem, że przesunęliśmy ją o tydzień. Ale to już dziś wieczorem. - A tak. To. Przewróciła oczami. - Tak. To. Zaproszenia zostały wysłane. Będą koledzy z drużyny, ich żony i dziewczyny, trenerzy. - Okej. - Załatwiłam kogoś, kto przyjdzie do ciebie na czwartą, żeby posprzątać, a catering będzie o piątej. Wpuścisz ich, czy wolisz dać mi klucze? Albo może po prostu pojadę za tobą do domu. Ubrania mam ze sobą. Zachowywała się tak formalne, jak gdyby musiała prosić o pozwolenie na przebywanie w jego domu. - Brzoskwinko. Jedź ze mną do domu. Tak będzie w porządku. Skinęła głową. - Dobrze. Pojechała za nim do jego mieszkania. Kiedy już się tam pojawiła, była niczym aktywna trąba powietrzna. Przybył personel sprzątający i nagle wszystko było wycierane i odkurzanie, wysprzątali też łazienkę. Jednak dopiero gdy zjawił się catering, nie miał ani chwili na rozmowę z Savannah, gdyż kierowała rozstawieniem sprzętu. Z całych sił starał się schodzić wszystkim z drogi, w czasie gdy odmieniali jego mieszkanie. Zdecydował się wyjść na zewnątrz i usiąść z piwem, napawając się ciszą. Rozparł się w fotelu i przymknął oczy. Musiał zasnąć, ponieważ Savannah szturchnęła go. - Co robisz? Spojrzał na nią. - Piję piwo.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Musisz wejść do środka i się przygotować. Przebrała się w sukienkę. Bardzo seksowną. Niebieską. Prostą. Bez rękawów. Przylegającą do jej ciała. Wyglądała w niej gorąco. - Która godzina? - Osiemnasta. Impreza zaczyna się o dziewiętnastej. Jego usta wygięły się w uśmiechu. - Nie trzeba mi godziny na przygotowanie się. - Nie, ale niektórzy mogą przyjechać wcześniej. Idź. Miała wystarczająco dużo zajęć, więc nie musiał przysparzać jej dodatkowego stresu, tym bardziej, że już wyglądała tak, jakby w każdej chwili mogła zacząć rwać sobie ładnie ułożone włosy z głowy. Wstał. - Tak jest, proszę pani. Wziął prysznic, ogolił się i przebrał, a następnie wrócił do salonu. Savannah przygotowała miseczki z orzechami, czy czymś takim, na stole. To już nawet nie wyglądało jak jego dom. Przestawili meble, zgodnie z zaleceniami Savannah, żeby uzyskać więcej przestrzeni i zrobić miejsce dla ekipy cateringowej, która wstawiła stoły, na których rozłożyła jedzenie. Rozstawiono bar. Na jego oko, wszystko wyglądało na gotowe. Wyglądało również na to, że stres Savannah wyparował. Była spokojna i uśmiechnięta, gdy podeszła do niego i odchyliła głowę do tyłu. - Ładnie wyglądasz. - Ty też. - Zrobił krok do przodu. Cofnęła się, najwyraźniej próbując utrzymać profesjonalny dystans. Chwycił ją za rękę, poczuł szybkie uderzenia jej pulsu, kiedy kciukiem potarł skórę. - Zdenerwowana imprezą? Spotkali się wzrokiem. - Trochę. Chcę, żeby wszystko dobrze się dla ciebie ułożyło. - To tylko chłopaki z drużyny, Brzoskwinko. Nie przejmuj się. - Ale nie lubisz nikogo tutaj zabawiać i wiem, że cię do tego zmusiłam. Nie chcę, żebyś był przez to spięty. Roześmiał się. - To nie ja jestem spięty. To ty śmigasz wokół jak pieprzony Dzwoneczek80. Może potrzebujesz drinka, żeby się uspokoić. - Nic mi nie jest. Wcale się nie martwię. Tym się zajmuję. Przeciągnął dłonią w górę jej ramienia. - W takim razie pewnie coś innego jest powodem twojego przyspieszonego pulsu. 80 Dzwoneczek z bajki o Piotrusiu Panie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Jej oczy rozszerzyły się, wyrwała ramię z jego uścisku. - Nie, to nic. - Nie możesz wciąż ode mnie uciekać. Od nas. Rozbrzmiał dzwonek przy drzwiach, a ona posłała mu uśmiech. - Tak, mogę. W drzwiach stało dwóch zawodników z linii ataku, jeden był z dziewczyną, a drugi z żoną. Polecieli do przekąsek jak pszczoły do miodu, twierdząc, że po dzisiejszym treningu umierają z głodu. Savannah odgrywała rolę pani domu, witając wszystkich, podczas gdy Cole przejął obowiązki barmana. W ciągu godziny jego mieszkanie zapełniło się ludźmi. Był naprawdę zaskoczony, że pojawili się prawie wszyscy z ataku. Przybył też trener, choć zakładał, że zrobił to dlatego, aby upewnić się, że jego chłopaki się nie narąbią, ponieważ jutro mieli trening, a w ten weekend mecz. Jedynymi osobami, które piły wysokoprocentowy alkohol lub mieszane drinki były niektóre z kobiet. Kilku facetów wypiło piwo albo dwa, ale w większości trzymali się wody lub napojów gazowanych. Wszyscy wiedzieli, jak wyglądał trening na kacu - był nieprzyjemny, zwłaszcza jeśli trenerzy wiedzieli, że było się skacowanym. Zamieniali twój dzień w piekło. Cole dołączył do Lona i Jamarcusa. Kenny zaprzyjaźnił się z kilkoma innymi nowicjuszami, więc to z nimi się trzymał. - Twoja asystentka zajęła się tym wszystkim? - spytał Lon. Cole rozejrzał się po pokoju i znalazł Savannah, rozmawiającą z paroma kobietami i zachęcającą je do podejścia do stołu z jedzeniem i poczęstowania się. - Tak. Savannah podchwyciła jego spojrzenie i zarumieniła się, a potem posłała mu uśmiech. Do Jamarcusa podeszła jego dziewczyna, Tanya, i objęła go ramieniem. - To bardzo miłe z twojej strony, Cole. Dziękujemy za zaproszenie. - Dziękuję za to, że przyszliście. - Savannah jest taka słodka. Obie pochodzimy z Georgii, więc znalazłyśmy wspólny język. Aż zatęskniłam za domem. - Spojrzała na Jamarcusa. - Na Święta Bożego Narodzenia musimy jechać do domu mojej mamy. Jamarcus roześmiał się. - Co tylko zechcesz, maleńka. Savannah zauważyła, że spoglądają w jej kierunku, więc podeszła. - Jak

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win się bawicie? Pomóc wam w czymś? - Bawimy się świetnie, kochanie. Powinnaś zrobić sobie przerwę i spędzić trochę czasu ze swoim mężczyzną – powiedziała Tanya. Cole powstrzymał się od złośliwego uśmiechu, gdy Savannah posłała mu zaniepokojone spojrzenie. - Och, nie jesteśmy razem. Po prostu pracuję dla niego. Uwielbiał, gdy rumieniła się w ten sposób. Uwielbiał patrzeć, jak całe jej ciało pokrywało się tym ładnym odcieniem różu, kiedy doprowadzał ją do spełnienia. Jego penis drgnął już na samą myśl o tym, by mieć ją nagą i sprawić, by skręcała się pod dotykiem jego języka. Gdy spotkał się z nią wzrokiem, wiedział, że wiedziała, o czym myślał. Posłała mu ostrzegawcze spojrzenie, następnie zwróciła się do jego przyjaciół. - Jeśli wszystko w porządku, to pójdę sprawdzić, czy innym czegoś nie potrzeba. Wybaczcie. Odeszła. - Wow. Cole odwrócił się do Tanyi. - Co? - Nie chciałabym plotkować, ponieważ to nie leży w mojej naturze, ale pomiędzy tobą a Savannah przelatują naprawdę gorące iskry. Wyszczerzył się w uśmiechu. - Tak myślisz? - Wiem to. Nie uważasz, Jamarcus? Jamarcus spojrzał na Cole'a, potem z powrotem na Tanyę. - Bez komentarza. Nie zamierzam nadstawiać za to tyłka. Cole zaśmiał się i klepnął Jamarcusa w ramię. - Nie martw się, stary. Tanya ma rację. Coś jest na rzeczy. Tylko jeszcze nie wiem, co. - Coż, jest piękna, o ile to ma jakieś znaczenie. Miła, uprzejma i przyjacielska. Gdybym był tobą, to bym ją chwycił i nigdy nie puścił. - Zgadzam się – odparła Tanya. - Jeśli ty tego nie zrobisz, znajdzie się ktoś inny, kto ją pochwyci, a ty będziesz żałował, że nie spróbowałeś. Pewnie mieli rację. Jednak sytuacja była trudna, gdy obiekt, który się ścigało, robił wszystko, co możliwe, by uciec.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win *** Savannah była bardzo zadowolona. Impreza była fantastyczna. Większość wieczoru Cole spędził w towarzystwie Lona i Jamarcusa, rozmawiał też z chłopakami z linii ataku. Spotkał się też jeden na jednego z Grantem Cassidym, rozgrywającym Tradersów. Oboje zaszyli się w kącie i przeprowadzili intensywną konwersację. Kiedy zbliżyła się w celu podsłuchania i upewnienia się, czy aby nie rozmawiają po prostu o kobietach, sportowych samochodach albo czymś równie nieszkodliwym, usłyszała, że rozprawiają na temat zagrań. Doskonale. Poszło o wiele lepiej, niż się spodziewała. Zacieśniał więzi z kolegami z drużyny, którzy zdawali się dobrze się bawić. Cole rozmawiał nawet z trenerem, który podszedł do niej i powiedział, że wyniki i zachowanie Cole'a - jak na razie - były lepsze niż oczekiwał. Miała taką nadzieję. Oczywiście, to wciąż były mecze przedsezonowe, lecz zamierzała posuwać się do przodu stopniowo. Umocnienie jego pozycji w drużynie było poważnym pierwszym krokiem. Kiedy już dobrze się zgrają, skoncentruje się na jego wizerunku prywatnym. Gra zespołowa była istotna, a ten wieczór miał duże znaczenie. Około dwudziestej trzeciej trzydzieści wszyscy zaczęli zmierzać do wyjścia, gdyż rano czekał ich trening, a pod czujnym okiem trenera nikt nie chciał przesadzić z imprezowaniem. I tak nie chciała, by była to hałaśliwa noc rozpusty. Miał to być wieczór, spędzony na jedzeniu i piciu, dzięki któremu Cole poczuje, że jest częścią drużyny. Gdy zniknął ostatni gracz, weszła ekipa cateringowa i uprzątnęła wszystko. Savannah i Cole pomogli im zanieść talerze oraz stoliki do ich vana, meble zostały z powrotem ustawione na swoich miejscach, a jego mieszkanie wyglądało tak, jak przedtem. Van odjechał, natomiast ona weszła do schowka po odkurzacz. - Co ty wyprawiasz? - Cole położył dłoń na jej nadgarstku. - Kończę sprzątanie. - Mam od tego odpowiednią firmę. - Mówiłam ci, że wszystkim się zajmę. - Wyglądasz o wiele za dobrze, żeby udawać sprzątaczkę. Chociaż wyobrażenie sobie ciebie w króciutkim uniformie sprzątaczki... Przewróciła oczami. Roześmiał się, wyjął jej odkurzacz z rąk i umieścił

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win go z powrotem w schowku. - Poważnie. Usiądź. Zdejmij buty i odpręż się. Ostatnim razem, gdy tak zrobiła, wylądowała w jego łóżku. - Nie, dziękuję. Myślę, że powinnam już iść i pozwolić ci się wyspać. - Jestem zbyt podekscytowany, żeby spać. Usiądź obok mnie i powiedz mi, co sądzisz o dzisiejszym wieczorze. Sprawozdanie było dobrym pomysłem. Z chęcią skieruje jego myśli na rozmowy z kolegami z drużyny. Usiadła na kanapie, jednak nie zdjęła butów, nie odrywała też stóp od podłogi. - Myślę, że przebiegł bardzo dobrze. A ty? - Było w porządku. Dobrze się bawiłem. Cały wieczór spędziłaś, zajmując się gośćmi jak profesjonalistka. - To moja praca. Chciałam się upewnić, że będziesz miał czas wmieszać się w tłum. - Wmieszałem się. Rozmawiałem ze wszystkimi. Zrobiłem to, o co mnie prosiłaś. Zmarszczyła brwi. - Nie przypominam sobie, żebym prosiła cię o zrobienie czegokolwiek. Poza uczestniczeniem w tej imprezie, oczywiście. Jeśli naprawdę tego nie chciałeś, trzeba było powiedzieć. - Nie chciałem tego. Ale wyszło w porządku. Dobrze się bawiłem. Chłopaki są świetni i potrzebowaliśmy tego. To był dobry pomysł na zgromadzenie nas wszystkich razem poza boiskiem. Wcześniej nigdy tak naprawdę nie miałem czasu porozmawiać na osobności z facetami z ataku, a Cassidy i ja omówiliśmy gry oraz strategię na ten sezon. W czasie treningów nic tylko wykonujemy drill i zagrania. Nie ma czasu na gadanie. Rozluźniła się. - Czyli uważasz, że podjęłam dobrą decyzję? - Podjęłaś dobrą decyzję. - Wstał i wyciągnął przed siebie rękę. - Teraz chodź ze mną. Postawił ją na nogi i poprowadził w kierunku kuchni. Zmarszczyła brwi. - Dokąd idziemy? - Na zewnątrz. - Wyjął z lodówki dwa piwa i odsunął drzwi z tyłu, by mogła wyjść na zewnątrz. Wilgotność powietrza zminiejszyła się, więc – dla odmiany – nastała przyjemna noc. Wiał lekki wiaterek, cykały świerszcze, a niebo było czyste. Usiedli na fotelach, Cole otworzył butelki i popijali swoje piwa. Savannah cieszyła się ciszą po szaleństwie imprezy, a Cole'owi ta cisza panująca między nimi zdawała się nie przeszkadzać. Było... miło. Było to coś, co po imprezie robiły małżeństwa. Siedzieli na zewnątrz i odpoczywali. A przynajmniej myślała, że tak robili. Zważywszy

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win na to, że nigdy nie była mężatką, nie była nawet w związku, to tak naprawdę nie miała o tym pojęcia. Wiedziała tylko, że przebywanie w towarzystwie Cole'a stawało się jej zwyczajem, który był bardziej osobisty niż zawodowy. Przez co miała ochotę uciekać. - Masz ten wyraz oczu. Spotkali się wzrokiem. - Jaki wyraz? - Ten, który mówi, że w mniej niż pięć minut chwycisz torebkę i uciekniesz z mojego mieszkania. Uniosła podbródek. - Wcale nie spoglądam na ciebie w ten sposób. - Spoglądasz. Zazwyczaj to spojrzenie pojawia się po wspólnym seksie. - Nieprawda. Nadal się w nią wpatrywał, posyłając jej stoickie, niezachwiane spojrzenie. - Myślisz, że od ciebie uciekam. - Wiem, że ode mnie uciekasz. Zrobiłaś to więcej niż raz. I więcej niż dwa razy. Miał rację. Nie było sensu temu zaprzeczać, skoro oboje wiedzieli, że to prawda. Nabrała powietrza w płuca i wypuściła głośne westchnienie. - Nic nie mogę na to poradzić. Przerażasz mnie. - Dlaczego? Nie chciała prowadzić z nim tej intymnej, prywatnej rozmowy. Nie była gotowa powiedzieć mu o swoich uczuciach. Nie była typem otwartego człowieka, nikomu nie potrafiła przyznać się do tego, co czuje. Nikomu z wyjątkiem Liz, oczywiście. Ale to było coś innego. Liz znała jej historię i rozumiała ją. - Brzoskwinko. Porozmawiaj ze mną. - Czasami zachowujesz się, jakbyś czytał w moich myślach. To jedna z rzeczy, która mnie przeraża. Zaśmiał się krótko. - O czym ty mówisz? - Właśnie myślałam o tym, że nigdy nie przyznałam się mężczyźnie do moich uczuć, a wtedy ty wyskakujesz z prośbą, bym z tobą porozmawiała. To... dziwne. - Chodź tutaj, Savannah. Zbliżyła się, a on pociągnął ją na swoje kolana. Jej nerwy tańczyły z niezliczonej ilości powodów. Jednym z nich było zdenerwowanie, innym podekscytowanie, które czuła zawsze, gdy była blisko niego. Jak niby miała

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zachować jasność myśli, kiedy dotykało ją jego ciało? - Przyznanie się do swoich uczuć jest w porządku. Możesz mi zaufać. Spojrzała na niego, w te jego oczy, które zawsze ją przyciągały. Zawsze uważała, że są tajemnicze, jednak teraz były tak jasne. - Nie ufam zbyt wielu ludziom. - Ja również. Ale to ty powiedziałaś mi, że muszę poszerzyć krąg przyjaciół. - Przyganiał kocioł garnkowi? - Nie rzucam ci w twarz twoich własnych słów. Miałaś rację. W szkole miałem bliskich przyjaciół. Ale nigdy więcej od tamtego czasu. Zamknąłem się w sobie. Odcięcie od Arizony – mojej pierwszej drużyny – zabolało. Zacząłem zawierać tam przyjaźnie. Jednak potem już nie chciałem, obawiałem się, że sytuacja się powtórzy. I tak się stało. Dlatego sam stałem się swoim najgorszym wrogiem. Nie wierzyłem, że drużyna mnie zatrzyma. Możliwe, że nie wierzyłem też w to, że uda mi się w niej utrzymać, i nie udało się. No wiesz, samospełniająca się przepowiednia. - Rozumiem, jak mogło do tego dojść – rzekła. - Zostałeś zraniony, więc opancerzyłeś się, żeby nikt więcej nie mógł ci tego zrobić. - Coś w tym stylu. Nie pozwoliłem sobie zbliżyć się do nikogo w żadnej z drużyn, w których grałem. Ponieważ, jeśli sobie na to nie pozwalasz, to kiedy cię wyrzucają, nie czujesz się zraniony. To było jak słuchanie własnej wersji. Tyle tylko, że Cole był o wiele bardziej szczery w wyrażaniu tego, co czuł, na co ona nigdy sobie nie pozwalała. Wyraził wszystko, co odczuwała, a czego nigdy głośno nie przyznała. - Jakie to uczucie? - zapytała. - Jakie uczucie? - Być tak otwartym i szczerym. Wzruszył ramionami. - Nigdy wcześniej tego nie robiłem. Nikomu, prócz ciebie, tego nie opowiadałem. Poczuła ucisk w sercu. - Dlaczego właśnie mnie? - Myślę, że po prostu chciałem to komuś powiedzieć. A może potrzebowałaś to usłyszeć. Nie wiem. Przeciągnęła dłonią wzdłuż jego szczęki, a następnie pochyliła się, by musnąć ustami jego wargi. Nie wykonał żadnego ruchu, nie wstał, nawet jej nie dotknął, po prostu pozwolił jej kontrolować pocałunek, bez wątpienia

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win obawiając się, że wycofa się lub zawaha. Biorąc pod uwagę jej skłonność do uciekania albo odsuwania się, nie mogła winić go za niepewność. Był dla niej tak miły i otworzył się przed nią, jak żaden inny mężczyzna. Wiedziała, jak trudno było mężczyźnie przyznać się do poczucia zagubienia. To, że się na to zdobył, poruszyło ją. Dowiódł, że jej ufa, a to znaczyło tak wiele. Nadal nie była gotowa podzielić się z nim wszystkimi swoimi sekretami, ale częściowo mogła mu zaufać. Na wpół obróciła się ku niemu, pogłębiając pocałunek, wsuwając dłoń w bujną grubość jego włosów. Jej piersi przycisnęły się do jego klatki piersiowej, uda znalazły się na wysokości jego żołądka, a serce waliło, gdy lizała jego język. Z zapałem oddał jej pocałunek, co zawsze wysyłało ją na oszałamiające wyżyny, jednak nadal jej nie dotykał. Czyżby wciąż nie był jej pewien? Przerwała pocałunek, spojrzała w przydymioną głębię jego oczu, gdzie zobaczyła pożądanie i wahanie. - Dotknij mnie - powiedziała, biorąc go za rękę i kładąc ją sobie na biodrze. Ostre zaczerpnięcie oddechu było dokładnie tym, co chciała usłyszeć. Kiedy zacisnął palce na jej biodrach, zwilgotniała z podniecenia. - Obróć się. Dosiądź mnie. - Trzymał ją za ręce, gdy momentalnie zsunęła się z niego, a następnie wspięła mu się na kolana, twarzą do niego. Na obszernym wyściełanym fotelu było dużo miejsca, dzięki czemu mogła ułożyć kolana po obu stronach jego bioder. Na zewnątrz i w kuchni nie paliło się światło, więc okrywała ich ciemność, dając im sporo prywatności. Przesunął ręce w górę jej ud, koniuszkami palców muskając ją pod sukienką, powodując gęsią skórkę. Oparła dłonie na jego ramionach i uniosła się. Litości, tak bardzo pragnęła jego dotyku. Zachowując się tak na zewnątrz, czuła się prymitywne, zaspokajała ten pierwotny głód, który zawsze zdawała się czuć w stosunku do Cole'a – a którego nigdy nie mogła się pozbyć. Położył dłoń na jej karku i przyciągnął ku sobie do pocałunku, pozwalając jej jednak przejąć inicjatywę. Odpowiadało jej to, potrzebowała dominacji, którą zwykle przejawiał. Ich usta spotkały się w burzy namiętności, która wydarła jej jęk z gardła. Przysunęła się do niego jeszcze bliżej, przyciskając swoją płeć do jego dżinsów. Doznania wystrzeliły z jej

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win cipki, napięła się, kurczowo trzymając go za koszulę. Odsunął swoje usta od jej warg i zsunął ramiączka sukienki w dół, potem to samo zrobił z miseczkami biustonosza, ściskając jej piersi razem, by drażnić sutki palcami. Kołysała przy nim cipką, tak pochłonięta silnymi odczuciami, że głośno jęczała. Wiedziała, że byli na zewnątrz, że powinna być cicho, ale potrzebowała orgazmu - potrzebowała w sobie Cole'a. Przez dżinsy widocznie rysowała się jego twarda erekcja. Sięgnęła w dół, żeby pocierać go ręką, zamykając oczy i rozkoszując się jego sykiem frustracji. Widocznie nie była jedyną osobą, która tego potrzebowała. Szarpnięciem rozpiął guzik przy dżinsach, następnie pociągnął za suwak. Savannah cofnęła się tylko na chwilę, by Cole mógł zrzucić dżinsy i nałożyć prezerwatywę, którą wyjął z kieszeni. Odsunęła majtki na bok i opadła na jego sztywnego penisa, podczas gdy on chwycił ją za biodra, aby ją nakierować. Zatrzęsła się, gdy poczuła jak ją wypełnia, jej cipka drżała i zaciskała się na jego gorącej grubości. Bolesna przyjemność przyprawiała ją o dreszcze, a kiedy schował się głęboko wewnątrz niej, odrzuciła głowę do tyłu i uniosła się do połowy, przeciągając cipką po jego trzonie. - Dobrze jest mieć cię na sobie – szepnął, a jego głos był tak ciemny jak otaczająca ich noc. Spojrzała mu w oczy i wbiła mu paznokcie w ramiona. - Dobrze jest mieć cię w sobie. Pchnął, zagłębiając się w niej po rękojeść. W odpowiedzi zacisnęła się, jej cipka pulsowała wokół jego trzonu. - Właśnie tak - wyszeptała, poruszając się na nim rytmicznie. W czasie gdy się kochali, noc ucichła. Jedyne, co słyszała, to odgłosy ich dyszących oddechów, kiedy kołysali się unisono, dążąc do orgazmu. Napotkała jego wzrok, doskonale widoczny w snopie księżycowego światła. To wystarczyło, pochwyciło ją, trzymało, gdy go ujeżdżała. Złapał ją za biodra i uniósł, a następnie poprowadził na swojego penisa, kołysząc nią przy sobie. Położyła dłonie na jego piersi i ślizgała się na nim tam i z powrotem, wciskając cipkę na jego trzon. Kiedy był w niej tak głęboko, czuła każdy mięsień, każde drgnięcie, ich połączenie było tak głębokie, że wstrząsało jej zmysłami i emocjami. - Pocałuj mnie - wyszeptał. Pochyliła się do przodu, a gdy ich usta się spotkały, chwycił ją za tyłek. Ścisnął półkule, podczas gdy ich języki splatały

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win się. Nie była w stanie zbyt długo się powstrzymywać. Cole pustoszył ją zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie, bez słów prosząc, by dała mu wszystko. Nie mogła mu odmówić. Podniosła się, potrzebując kilku cali przestrzeni, żeby złapać oddech. Ale kiedy sięgnął w dół i palcami dotknął jej łechtaczki, stosując doskonałą dozę nacisku, wiedziała, że jest zgubiona. On także o tym wiedział, posyłając jej ten niegodziwy uśmiech, który zawsze ją rozbrajał. Napięła się, plecy wygięła w łuk, gdy znalazł miejsce, którego potrzebowała. Uchwyciła się jego nadgarstków i trzymała się go, kiedy zatrzęsła się, a jej cipka zacisnęła się wokół jego penisa, wybuchając w orgazmie. Kołysała się na nim, podczas gdy fala za falą przelewały się przez nią najsłodsze odczucia. Uniósł się ku niej, jęcząc, gdy doszedł, pociągając ją płasko na siebie, by mógł wcisnąć penisa głęboko. Czuła drżenie w jego ciele, kiedy ją tulił, oboje trzęśli się w następstwie ostatnich przeżyć. Wciąż mocno ściskał ją za biodra, wbijając w nią palce jeszcze długo po ustaniu pulsujących doznań. - Trzymasz się mnie, bo myślisz, że zniknę? Puścił ją, więc usiadła, śledząc uśmiech, który pojawił się na jego ustach. - Więc? - Nie w tej chwili. Zsunęła się z jego kolan i weszli do środka, żeby doprowadzić się do porządku. Nie pozwolił jej się zbytnio oddalić, zaprowadził ją do swojego łóżka i przyciągnął do siebie. Wygładziła ubrania w łazience, więc oboje byli nadal ubrani, zrzucili tylko buty i leżeli na kołdrze ze splątanymi nogami. Na zewnątrz zagrzmiało, a błysk pioruna przyciągnął jej uwagę do drzwi. Nadciągała burza. - Jeśli zamierzasz rzucić się do ucieczki, powinnaś zrobić to zanim burza rozpęta się na dobre. Położyła głowę na jego ramieniu. - Próbujesz się mnie pozbyć? - Wolałbym, żebyś została na noc. Wiem jednak, że wolałabyś odejść. Nie chciała wychodzić. Ale będzie musiała, przynajmniej w pewnym momencie. W tym tkwiła różnica.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Było to coś, czego w sobie nie lubiła. Nękało ją niezdecydowanie. Pozostanie z nim oznaczało coś więcej niż tylko seks, a ten zawsze był dobry. Oznaczało to również zbliżenie się do niego. Spanie z nim. Przebudzenie się obok niego. Otwarcie drzwi do swojego serca i emocji o kolejną maleńką część. To zdecydowanie ją przerażało. - Nie chcę odchodzić, Cole. - Ale musisz. Wiem. Przytuliła się do niego i patrzyła na łuk błyskawicy, przecinający niebo. Grzmot nabrał na intensywności. - Jeśli nie masz nic przeciwko, to przeczekam burzę tutaj. - Jeśli zostaniesz, to rano chcę zrobić ci śniadanie. Nie obudzisz się z poczuciem, że popełniłaś ogromną pomyłkę i nie uciekniesz stąd, jakby ścigał cię jakiś wściekły pies. Musiał czuć się okropnie za każdym razem, gdy mu to robiła. Wiedziała, jak by się czuła, gdyby ktoś zrobił jej coś takiego. Oparła dłoń na jego klatce piersiowej. - Śniadanie brzmi dobrze. Lubię jajecznicę. Roześmiał się dźwiękiem tak głębokim jak ciężki grzmot. - Zrobię wszystko, co w mojej mocy, by cię zadowolić. Zbliżyła wargi do jego ust. - Zawsze dobrze się z tego wywiązujesz. *** Cole wziął głęboki oddech, wdychając zapach Savannah. To, że miał ją w swoim łóżku, coś znaczyło. Starał się nie myśleć o tym, co takiego to oznaczało, ponieważ jeśli o nią chodziło, był skrępowany i zagubiony. Wystarczyło, że była tu dzisiaj i postanowiła zostać na noc. Jej ciało było miękkie i giętkie, gdy przewrócił się na bok, przyciągając ją do siebie tak, że jej piersi dotykały jego klatki piersiowej, jej uda spoczywały tuż przy jego udach, a ich nogi splatały się. Cieszył się tym, że miał ją na zewnątrz, że mógł patrzeć, jak jej piersi unosiły się i opadały w świetle księżyca, kiedy ujeżdżała go w skręcającym wnętrzności orgazmie. Doszedł tak mocno, że był całkiem pewien, iż poczuł to nawet we włosach. Teraz, kiedy muskał jej wargi swoimi ustami, chciał zrobić to powoli i łagodnie, kochać ją delikatnie. Jednak burza, która szalała na zewnątrz,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win rzucała postrzępionymi błyskawicami i wybuchała głębokimi pomrukami grzmotów, więc gdy ich pocałunki pogłębiły się, poczuł, jak dzika moc pogody miesza się z jego potrzebą i głodem względem Savannah, który zdawał się nigdy nie przemijać, bez względu na to, jak wiele razy byli razem. Zszedł z łóżka i zdjął koszulę, rozpiął guzik dżinsów i pozwolił im opaść na podłogę. Z seksownym uśmiechem, Savannah ustawiła się na kolanach i pociągnęła za ramiączka sukienki, zsuwając ją aż do talii. Rozpięła klamrę przy biustonoszu i zdjęła go, rzucając na jego komodę. Stanęła na łóżku i pozbyła się sukienki oraz majtek, po czym opadła na materac, cudownie naga. Nie potrafił wystarczająco szybko zrzucić własnych spodni i bielizny. Na zewnątrz rozległ się grzmot, rozbłysk pioruna, który wyłączył prąd, pogrążając pokój w ciemności. Wspiął się na łóżko, odrzucając przykrycie. - Boisz się? - zapytał, dłonią przesuwając po miękkiej skórze jej brzucha. - Nie. Uwielbiam burze81. - Przewróciła się na bok, dłonią wędrując w górę i w dół jego ramienia, a następnie zsuwając się w dół na jego biodro - i niżej. Owinęła wokół niego palce. Jego penis szarpnął się. Był twardy i boleśnie pragnął zatopić się w mokrym cieple jej cipki. Ale kiedy się przesunęła, zjeżdżając w dół jego ciała, by objąć go wargami, postanowił, że to może zaczekać. Otoczyły go jej usta, a on był zadowolony, mogąc obserwować ją, gdy błyskawice obmywały jej twarz blaskiem srebra. Miała magiczne wargi, mokry i gorący jak diabli język, kiedy owinęła go wokół jego wrażliwej główki, a potem pochłonęła go, stosując odpowiedni nacisk, kiedy wzięła go głęboko. Jego jądra ścisnęły się, grożąc wybuchem. Powstrzymał się, ciesząc się jedwabistością jej włosów, które drażniły jego uda, podczas gdy wielbiła penisa, przeciągając językiem wzdłuż spodniej części, a następnie używając zarówno ust, jak i rąk, by go ssać i gładzić. Musiał to przerwać, gdyż w przeciwnym razie mógłby wysłać swój ładunek w dół jej słodkiego gardła. Pociągnął ją w górę, ułożył na plecach i pocałował, wjeżdżając językiem w jej usta jak waląca w drzwi burza. Załkała, obejmując go nogami, by uwięzić Cole'a przy sobie. 81 Ja też:) Nie ma to, jak siedzieć sobie wtedy na tarasie i obserwować błyskawice. Czasami mam nawet wrażenie, że czuję siarkę;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Sięgnął po prezerwatywę. Zaraz był z powrotem, wsuwając się w nią jednym głębokim pchnięciem. Krzyknęła cicho, gdy rozległ się grzmot. Na zewnątrz burza szalała w taki sam sposób, w jaki szalała w nim. Kiedy Savannah przeciągnęła paznokciami w dół jego pleców i ugryzła go w dolną wargę, wiedział, że czuła tę samą siłę, która wrzała również w nim. Uniósł się i naparł na nią ponownie, tym razem opadając w taki sposób, żeby zakręcić się przy niej, ofiarując jej tarcie, którego potrzebowała. - Cole. - Jej oczy rozszerzyły się, a on poczuł, jak pulsowała i zaciskała się. - Spraw, żebym doszła. Uwielbiał słuchać tej szorstkości w jej głosie. Balansował na krawędzi, ledwo się powstrzymując. Mimo że bardzo chciał, by ta narastająca męka trwała, nie mógł powstrzymać nadciągającego uwolnienia - dla niej i dla siebie. To będzie szybkie. Zakręcił biodrami, dając jej to, czego potrzebowała. Doszła, z miękkim okrzykiem, obejmując go za szyję, by przyciągnąć jego usta do ogłuszającego pocałunku, który rozdarł go na strzępy. Wtedy odpuścił, szczytując w tym samym momencie, jęcząc przy jej wargach, gdy przetaczał się przez niego jego własny orgazm. Tak potężny jak burza, przedarł się do jego zakończeń nerwowych. Kurwa. Zatrząsł się, kiedy wypełniły go te odczucia. To, co robiła mu ta kobieta, zawsze go zaskakiwało. Przewrócił się na bok, pociągając Savannah ze sobą, jeszcze nie pozwalając jej odejść. Spocona z wysiłku, trzymała się go tak samo mocno, jak on jej. Był wykończony. Nie potrafił ruszać kończynami. Ledwie mógł odetchnąć, potrafił jedynie czuć jej serce, które waliło tuż przy jego piersi, jej rękę, która spoczywała na jego plecach, bezwładnie go obejmując. Zajął się prezerwatywą, naciągnął na nich kołdrę, pozwalając, żeby zmęczenie i burza ukołysały ich oboje do wyczerpującego snu. XVI Zgodnie z tym, co powiedziała, Savannah została na śniadanie. Zaskakująco, podobału mu się to, że miał ją w swoim łóżku zeszłej nocy. Odwrotnie niż w przypadku kobiet, z którymi sypiał. Z Savannah było inaczej, ponieważ zawsze chciał, by została.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Nie zamierzał nawet próbować analizować ani tego, co to, do diabła, mogło oznaczać, ani tego, że cieszył się, widząc ją siedzącą naprzeciwko niego przy stole kuchennym. To było zbyt dziwne, by się nad tym zastanawiać. Był singlem. Lubił umawiać się z wieloma kobietami. Do diabła, to ledwo można było nazwać umawianiem się. A mimo to wciąż uporczywie gonił za Savannah. Może dlatego, że nie chciała mieć z nim do czynienia. Byli zadowoleni nawet ze wspólnego mycia talerzy. Jak na jego gust, było to za bardzo domowe zachowanie. Problem w tym, że mu się podobało. Cholera. - Na wieczór zaplanowałam dla nas wyjście na pewne przyjęcie – powiedziała, gdy odprowadzał ją do wyjścia. Wzięli wspólny prysznic i znowu uprawiali seks. Zdecydowanie podobała mu się ta część poranka. Zatrzymał się, zdając sobie sprawę z tego, co powiedziała. - Jakiego rodzaju przyjęcie? - Coś związanego z dobroczynnością. Przez chwilę nic nie mówił. - Uch... jakiego rodzaju dobroczynnością? - To aukcja. Bardzo elegancka i szykowna. Roześmiał się. - Nie, dziękuję. - Co masz na myśli, mówiąc "nie, dziękuję"? - Już ci mówiłem, że w ramach dobroczynności wypisuję czeki. Nie uczestniczę w przyjęciach, których celem jest zbiórka pieniędzy. - Cóż, w tym będziesz uczestniczył. Dla dobra twojego wizerunku. - Nie. - Dlaczego w tej sprawie jesteś taki uparty? - Stała z rękami opartymi na biodrach, tupiąc nogą. - Mówiłem ci. Nie chodzę na tego rodzaju przyjęcia. - Pewnie nigdy się nie pofatygowałeś. Teraz to zrobisz. Zaczął protestować, ale podniosła rękę. - Nie ma sensu kontynuować tej kłótni. To część przemiany twojego wizerunku. Przyjęcia, podczas których zbierane są pieniądze na cele charytatywne, to świetny sposób, by przeciągnąć media na twoją stronę. Sprawiają, że wypadasz pozytywnie i szczerze mówiąc, są dla ciebie dobre. - Sporo oddaję na akcje dobroczynne. Możesz zapytać mojego księgowego.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Potrząsnęła głową. - To nie to samo. - Przyjęcia ze zbiórką pieniędzy są nudne. - Jakoś to przetrwasz. Idziemy. A sprawy toczyły się tak dobrze. - Nie lubię, gdy mi się rozkazuje. - Szkoda. Bo w tym przypadku, to ja jestem szefem. Przysunął się do niej. - Nie wydawałaś się przejmować moim dowodzeniem, kiedy uprawialiśmy seks. Jej oczy rozszerzyły się, gdy szybko ogarnęła wzrokiem parking, najwyraźniej spodziewając się zobaczyć wścibskich sąsiadów. Cofnęła się o krok. - To co innego – odparła. - A jeśli wspólna praca ma być dla ciebie problemem, dlatego że my... - Uprawiamy seks? - Tak. Jeżeli to ma ci przeszkadzać, to musi się skończyć. - Dla ciebie to będzie takie proste? - Nie. Tak. Nie wiem. Praca jest dla mnie ważna. - Ważniejsza niż ty i ja. Westchnęła. - Dezorientujesz mnie, Cole. Wiesz, o co mi chodzi. Zostałam zatrudniona, by odmienić twój wizerunek. Musisz uznać to za swój priorytet. To, a nie nasz seks. - To już wolę uprawiać z tobą seks. Odwróciła od niego wzrok. - Wiedziałam, że to nie był dobry pomysł. Drażnił się z nią, próbując sprawić, że się rozluźni. Najwyraźniej ten sposób nie działał. Była sztywna jakby połknęła kij od miotły. Jednak on jeszcze nie był gotowy się poddać. - Seks jest zawsze dobrym pomysłem, Brzoskwinko. - Nie, jeżeli przeszkadza nam w pracy. - Musisz przyznać, że seks jest świetny. - Tak. Jest świetny. Ale, jak widzisz, będziemy musieli z tym skończyć. Pochwycił kosmyk jej włosów i potarł go między kciukiem a palcem wskazującym. - Wygląda więc na to, że mnie wykorzystałaś. Położyła mu dłoń na ramieniu. - Cole. Nie. To nie tak. Proszę. Nie chcę, żebyś myślał... Zaśmiał się i cofnął o krok. - Wyluzuj. Nie uraziłaś moich uczuć. Jeśli jedyne, czym byłaś zainteresowana, to łóżkowe igraszki, mnie to nie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win przeszkadza. Podrapałem cię tam, gdzie cię swędziało82. Zostawiamy to za sobą i ruszamy do przodu. Wyglądała na zranioną. Poczuł się, jakby dostał cios w brzuch, ale nie zamierzał nic z tym robić. To była jej gra i mogła rozegrać ją tak, jak chciała. Po tym wszystkim, wciąż nie była go pewna. Rozumiał to. Postara się być cierpliwy, kiedy ona będzie wykonywać ten ostrożny taniec. Jednak nie sądził, by to był koniec. - O której jest to coś dzisiaj? - O dwudziestej. Masz smoking? - Och, jasne. Trzymam go w szafie z racji tych wszystkich wyjść do opery. - Okej. Brak smokingu. Mogę się tym zająć. - Wyjęła telefon i wybrała numer. Podniosła rękę, by nic nie mówił. - Claud, mówi Savannah Brooks. U mnie wszystko wspaniale, dziękuję, że zapytałeś. Posłuchaj, potrzebuję przysługi. Przyjdę do ciebie z kimś, kto potrzebuje smokingu na dzisiejsze przyjęcie. Myślisz, że możesz mi z tym pomóc? On należy do Tradersów. Przesunęła wzrokiem po jego ciele. Podobał mu się sposób, w jaki na niego patrzyła. - Wysoki na jakieś sześć stóp83, dziewięćdziesiąt kilogramów wagi albo coś koło tego. Słuchała, nie odrywając wzroku od Cole'a. - Jestem twoją dłużniczką, Claud. Dziękuję bardzo. Zaraz będziemy. - Wcisnęła przycisk i schowała telefon do torby. - Masz jakąś smokingową wróżkę84 ustawioną na szybkim wybieraniu w razie nagłego wypadku? Uśmiechnęła się szeroko. - Coś w tym stylu. Claud cię wyszykuje. Chodźmy. Wolałby zaoponować. Nie chciał tego robić, ale musiał dać jej do zrozumienia, że to, iż uprawiali seks, nie znaczyło jeszcze, że zamierzał postępować według własnego widzimisię. Współpraca była częścią ich umowy, dlatego podążył za nią do sklepu ze smokingami, gdzie poznał Clauda, bardzo wysokiego, chudego kolesia, który wyglądał bardziej jak właściciel zakładu pogrzebowego, a nie krawiec. Był blady i przyprawiający o gęsią skórkę, z długimi, lodowato zimnymi palcami. Monotonia jego głosu 82 Świetne porównanie;) 83 6 stóp = 183 cm 84 Do wróżki to ten osobnik podobny nie będzie;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wysyłała dreszcze wzdłuż kręgosłupa Cole'a. I ten facet pracował w sektorze usługowym? Savannah ucięła sobie z nim pogawędkę, zdawałoby się, nie przejmując się Lurchem85. Cole'a przyprawiał on o ciarki. Claud, który nakazał Cole'owi stanąć przed lustrem i przymierzać różne marynarki, najwyraźniej miał żonę i dwoje dzieci, jak wynikało z jego rozmowy z Savannah. Cole opanował dreszcz na myśl, że jakaś biedna kobieta musiała patrzeć na wychudzone białe nagie ciało Clauda. Przebrnęli przez przymiarkę i wyszli, gdy Claud obiecał, że na siedemnastą dostarczy smoking do mieszkania Cole'a. - Nie mogę uwierzyć, że korzystasz z usług tego faceta - zaczął Cole po wyjściu na zewnątrz. - Dlaczego? - Jest jak coś z horroru. Savannah przekrzywiła głowę na bok. - Naprawdę? Claud jest jednym z najlepszych krawców w mieście. Jest bardzo miły, choć trochę nieśmiały. Lubię przysparzać mu klientów. - Nieśmiały? Myślisz, że jest nieśmiały? - Tak. Dlatego nie mówi zbyt wiele. I ma przeuroczą żonę. Diane ma bardzo żywiołową osobowość. Mają też dwie rozkoszne córeczki. Rozkoszne? Musiały odziedziczyć to po matce. Odprowadził Savannah do jej samochodu. - Chcesz, żebym wpadł po ciebie dziś wieczorem? - To byłoby miłe. Dziękuję. Czyż nie była uprzejma? I chłodna. - Jasne. O której? - O osiemnastej trzydzieści? Koktajle86 podają o dziewiętnastej. - W takim razie będę u ciebie o osiemnastej trzydzieści. Wsiadła do samochodu i odjechała, pozostawiając Cole'a stojącego na krawężniku. Nie podobał mu się ten mur, który ciągle stawiała między nimi. Dzisiaj wieczorem zamierzał nad tym popracować. *** 85 Lurch - lokaj i kamerdyner serialowej Rodziny Addamsów; przypominający potwora Frankensteina olbrzym. 86 Cocktail hour – żaden słownik nie podaje mi konkretnej definicji (chyba że godzina koktajlowa), a jest to czas przed przyjęciem/kolacją, kiedy goście piją drinki owocowe i jedzą przekąski.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Kilka godzin później Cole i Savannah rozpoczęli, bez wątpienia, najnudniejszą noc jego życia. Przyjęcie odbywało się w wymyślnej, ekstrawaganckiej galerii w West County. Jednak zyski przeznaczone miały być dla Amerykańskiej Organizacji Do Spraw Walki z Rakiem, więc nie miał problemu z przekazaniem na ten cel pewnej kwoty pieniędzy. Może Savannah zrobiło się go żal, ponieważ widocznie czuł się nieszczęśliwy. Jasne, smoking dobrze leżał, ale buty były niewygodne jak diabli. Był facetem, który wolał adidasy albo korki, a nie czarne, błyszczące półbuty z wydłużonymi noskami. Może mógłby wypisać gruby, tłusty czek i mogliby wyjść stąd wcześniej. Choć musiał przyznać, że mógłby zostać, by spędzić kilka godzin z Savannah. Srebrna sukienka, która przylegała do jej krzywizn i skrzyła się w wiszących u sufitu żyrandolach, była takim samym dziełem sztuki, jak wszystkie przedmioty wystawione na aukcję charytatywną. Włosy upięła w jakieś skręcone coś, w uszach miała diamentowe kolczyki i żadnej innej biżuterii. Założyła jednak seksowne srebrno-kryształowe buty, które sprawiły, że jej nogi wyglądały, jakby były długie na milę. Chciał być z nią sam, chciał, by miała na sobie tylko te buty i nic więcej. Zastanawiał się, co miała pod sukienką. Może mogłaby zostać w butach i bieliźnie. Tak, a może lepiej, żeby opanował swoje fantazje, zanim jego penis zrobi się twardy. Ujęła go pod ramię i odciągnęła na bok, prostując mu krawat. - Okej, przebrnijmy przez to. - Wiem już wszystko. Mam być miły. Nikogo nie obrażać. Nikogo nie pobić. Nie przeklinać. Całkiem dobrze opanowałem podstawowe maniery. Nie musisz się o mnie martwić. Uniosła ładną blond brew. - Martwienie się, to moja praca. Twój wizerunek jest zagrożony, a to jest wydarzenie bardzo wysokiej klasy. Gdybyś nie zauważył, będzie tutaj dziś kilkoro sportowców wraz z mediami. - Już ci mówiłem, że będę zachowywał się najlepiej, jak potrafię. - Nie ścieraj się z mediami. Jeśli zadadzą ci pytanie, bądź łagodny. Teraz to on uniósł brwi. - Jak, dokładnie, wyobrażasz sobie łagodne zachowanie?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Możesz odpowiadać na pytania związane z futbolem lub twoim członkostwem w drużynie Tradersów w tym sezonie. Unikaj pytań behawioralnych87. - Unikać... w jaki sposób? - Na przykład - „Cole, myślisz, że powodem, dla którego drużyna Green Bay cię wyrzuciła było twoje zachowanie?” - jak masz zamiar odpowiedzieć na to pytanie? Podrapał się po nosie. - Nie sądzę, żebyś pozwoliła mi powiedzieć im, żeby spierdalali? Wyglądała na przerażoną. - Zdecydowanie nie. Powiesz im, że miło wspominasz czas, spędzony z Green Bay i uważasz, że są wspaniałą organizacją, ale to nie było dobre dopasowanie zarówno dla ciebie, jak i dla drużyny. Teraz skupiasz się na nadchodzącym sezonie z zespołem St. Louis. - Chcesz więc, żebym zmieniał temat. Skinęła głową i poklepała jego krawat, podnosząc na niego wzrok. Dokładnie. Nie angażuj się w te gierki z mediami. Nic na nich nie zyskasz. Udzielaj im jedynie pozytywnych, godnych zacytowania uwag. Nigdy nie oczerniaj swoich byłych drużyn. - Ale... Uniosła rękę. - To, co naprawdę myślisz, nie ma znaczenia. Bądź konkretny, skupiaj się na Tradersach i tym sezonie. Spraw, by media były przejęte St. Louis i tobą. Jeśli ty będziesz optymistą, to i oni będą postrzegać ciebie optymistycznie. - Spróbuję. - Dobrze. Będę trzymać się blisko ciebie, aby móc ci pomóc, gdybyś mnie potrzebował. - Jezu, Savannah. To nie jest mój pierwszy raz, kiedy pokazuję się publicznie. Myślę, że potrafię sobie z tym poradzić. Już sobie z tym radziłem, jeśli jeszcze nie zauważyłaś. Posłała mu powątpiewające spojrzenie. No dobrze, może miała rację. W ciągu ostatnich kilku lat nie był mistrzem udzielania wywiadów. On i media nie byli najlepszymi przyjaciółmi. Ale podejmował próbę, ponieważ było jasne, że Savannah na tym zależało. - Wmieszajmy się w tłum - powiedziała, przyklejając na twarz promienny uśmiech. 87 Behawioralny – związany z zachowaniem.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Jednak gdy wędrowali pośród tłumu, zauważył, że była zdenerwowana. Nie był pewien, czy kiedykolwiek widział Savannah podenerwowaną. Zawsze była tak pewna siebie. A teraz ciągle spoglądała w jego kierunku. Czyżby sądziła, że zamierzał publicznie dłubać w nosie? A może uważała go za jakiegoś prymitywnego, nieokrzesanego wieśniaka? Przewrócił oczami. Jeśli Cole był w czymś dobry, to we wciąganiu ludzi do rozmowy88. Ci ludzie mogli nie być w jego typie, lecz w grze zwanej konwersacją niczego mu nie brakowało. Zatrzymali się przy barze. Savannah poprosiła o kieliszek chardonnay. Cole zamówił wodę. Grant Cassidy, rozgrywający Tradersów, również był tu dzisiaj. Otoczony przez media, był uśmiechnięty, czarujący i, jak zwykle, na topie. Tak, wśród przedstawicieli mediów cieszył się popularnością i możliwe, że Cole był o to trochę zazdrosny, jednak jeśli faceci z mikrofonami i aparatami chcieli poświęcić dziś całą swoją uwagę ślicznemu chłopcu Grantowi, nie miał nic przeciwko. Im mniej świateł fleszy skierowanych na Cole'a, tym lepiej. W gruncie rzeczy, będzie szczęśliwy, mogąc pozostać gdzieś z tyłu. Jedyne, czym był zainteresowany, to grą w futbol, dobrą grą. Chciał, by zostawiono go w spokoju i pozwolono, żeby jego osiągnięcia mówiły same za siebie. To wszystko, czego kiedykolwiek pragnął. Niestety, Savannah miała inne plany. Chwyciła go pod ramię i praktycznie paradowała z nim tam i z powrotem przed mediami. W końcu się zatrzymał i obrócił ku niej. - Naprawdę? - Naprawdę. Nie trzeba było długo czekać, aż rybka złapie przynętę. Gdy tylko skończyli z Cassidym, media stłoczyły się wokół niego. - Riley. Jak się czujesz, będąc sprzedanym? Ponownie? - Czy po wyrzuceniu przez kolejną drużynę, czujesz się jak nieudacznik? - Co wydarzyło się w Green Bay? Czy to twoje zachowanie poza 88 Work the room – o ile się nie mylę, u nas nie ma określenia na coś takiego. Ogólnie chodzi o to, że ktoś zachowuje się entuzjastycznie względem uczestników przyjęcia, przechadza się między nimi, wita się z nimi i wciąga do rozmowy.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win boiskiem kosztowało cię utratę pracy? - Jakoś nie widać cię w lokalnych klubach. Celowo unikasz rozgłosu, czy może po prostu nie zauważamy cię, kiedy szukamy informacji na temat nocnego życia? - Może masz dziewczynę i spędzasz u niej noce? Czy ona jest tu dziś z tobą? Będzie potrzebował ochraniacza na zęby, który go powstrzyma od ich zaciskania. Chciał im powiedzieć, żeby wsadzili sobie te pytania w dupę, co było jego zwyczajową odpowiedzią na inwazyjne, kretyńskie pytania, jakie właśnie mu zadawali. Jednak zachował zimną krew i odpowiadał wszystkim, zachowując spokój i będąc tak uprzejmym, jak to tylko możliwe. Pomimo irytacji, która wspinała mu się po kręgosłupie, nie przestawał błyskać swoim najlepszym uśmiechem. - Czuję się świetnie, będąc znowu w domu. Jestem ożywiony, mogąc być z Tradersami. Są jedną z najlepszych drużyn futbolowych w lidze, a ja jestem zaszczycony, że z nimi gram. Udzielał nudnych, powiązanych z drużyną odpowiedzi. Powiedział im, że jest szczęśliwy, będąc z Tradersami, że Green Bay była wspaniałą drużyną i spodziewa się, że będzie to dla nich kolejny doskonały sezon, lecz jego celem jest spoglądanie w przyszłość, a nie w przeszłość, więc jedyne, czym się teraz zajmuje, to koncentrowanie się na futbolu, co jest powodem tego, że nie widują go imprezującego w klubach. Co zaskakujące, Savannah miała rację. Jeśli nie chwytał przynęty, to media się nudziły. Skończyło się na tym, że odpowiadał na pytania przez jakieś piętnaście minut, dopóki nie znaleźli innego frajera, któremu wiercili dziurę w brzuchu, i nie odczepili się od niego. Odwrócił się, szukając Savannah, ale wmieszała się w tłum. Rozdał parę autografów, odparł ataki kilku napalonych kobiet, które go sobie upatrzyły, gdy zorientowały się, że udzielał wywiadu, po czym wrócił do Savannah. - Dobrze sobie z tym poradziłeś – rzekła. - Mówiłem ci, że nie musisz się o mnie martwić. Naprawdę potrafię sam sobie poradzić. - Kiedy tego chcesz. - Dzisiaj chciałem. Pokręciła głową, ale była uśmiechnięta. Uśmiechała się szczerze. To dobrze. Może zaczynała w niego wierzyć. - Co dziś wystawiają na sprzedaż? - zapytał.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - To cicha aukcja89. - Podprowadziła go do przedmiotów wystawionych na aukcję. - Wpisujesz swoje nazwisko, a ktoś inny próbuje cię przelicytować. - Wiem, na czym to polega. Rozejrzyjmy się. Przypominało mu to wyprzedaż garażową, z tą różnicą, że wszystko było znacznie droższe. Było tu sporo rupieci, czyli w większości rzeczy, których nigdy nie chciałby mieć, jak na przykład dzieła sztuki, czy inne gówno. Choć były też rzeczy nie przeznaczone dla wielbicieli sztuki. Wycieczki były fajne. Szkoda tylko, że dla niego właśnie rozpoczynał się sezon. Nie miał teraz czasu na wyjazd do tych egzotycznych krajów. Przypomniał sobie, że Mick zabrał Tarę na krótkie, tropikalne wakacje. Mick mówił, że było super. Zacisznie i prywatnie, chociaż nie podzielił się zbyt wieloma szczegółami – w sumie Cole nie oczekiwał, że to zrobi. Cole popatrzył na Savannah, wyobrażając ją sobie w skąpym bikini, kołyszącą się na hamaku w jakimś ukrytym raju. Tak, zdecydowanie mógłby się na to pisać. - Co ty wyprawiasz? Ich spojrzenia spotkały się. - Co? - Przestań patrzeć na mnie w ten sposób. - W jaki sposób? - Jakbyś... wiesz, w jaki. Wygiął usta w uśmiechu. - Nic nie mogę na to poradzić. Sprawdzałem te prywatne tropikalne wycieczki wystawione na aukcję i wyobraziłem sobie, że leżysz naga na hamaku. Zaróżowiły jej się policzki. Pochyliła się ku niemu, by szepnąć: - Cóż, przestań to sobie wyobrażać, ponieważ to się nie wydarzy. - Wiem, że to się nie wydarzy, ale nie możesz kontrolować tego, o czym fantazjuję, Brzoskwinko. - Musisz przestać fantazjować o mnie. O nas. - A ty musisz przestać opierać się o mnie tymi słodkimi, małymi piersiami albo zrobię się twardy. Odsunęła się tak szybko, że był pewien, iż przewróci się na tych seksownych, wysokich szpilkach. - Lepiej spójrz na ten supernowoczesny grill - powiedziała, wskazując 89 Cicha aukcja – to metoda, którą posługują się fundacje charytatywne, często stosowana na imprezach dobroczynnych. Polega na tym, że każdy licytowany przedmiot jest wystawiony do obejrzenia i opatrzony listą, na której uczestnicy wpisują swoje propozycje cenowe. Wygrywa najwyższa oferta.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win grill ze stali nierdzewnej. Wygiął brwi. - Serio? Lubię mój grill. - A co powiesz na ten kawałek sztuki? - To wygląda jak dwa jeżozwierze połączone plasteliną. - Miał nadzieję, że się w tym nie zakochała. Spojrzała na to krytycznym okiem. - Masz rację. To jest ohydne. - Dobrze. Czyli jednak nie muszę martwić się poziomem twojego gustu. Roześmiała się i ruszyła dalej. Jeszcze więcej frajdy zapewniło mu obserwowanie jej, kiedy oceniała kolejne wyroby artystyczne. Przy niektórych marszczyła nos, nad innymi spędziła trochę czasu, zastanawiając się. Jednak póki co wyglądało na to, że nic nie zainteresowało jej na tyle, żeby chciała się o to licytować. Dopóki nie podniosła pudełka. Właściwie było to dość przeciętne pudełko. Wyglądało na stare – zgadywał, że zrobione z jakiegoś antycznego drewna. Było zniszczone, ze spiralnym wzorem na wierzchu. Savannah otwarła je i popłynęła z niego muzyka, jakaś melodia, która wydała mu się znajoma, ale nie mógł przypomnieć sobie jej nazwy. Savannah najwyraźniej znała melodię, ponieważ przygryzła dolną wargę, a do oczu napłynęły jej łzy. Szybko zamknęła pozytywkę, odłożyła ją i przeszła do następnego przedmiotu. Coś w tej muzyce poruszyło ją. Dogonił ją i wziął za rękę. Uniosła ku niemu wzrok i uśmiechnęła się. - Widzisz coś, co ci się podoba? - spytała. - Nie. Ale ty widziałaś coś, co cię przygnębiło. Jej uśmiech zniknął. - Nie, nieprawda. - Co to była za muzyka, płynąca z pozytywki? - Och. To? Nie pamiętam. - Brzoskwinko. Nie okłamuj mnie. - Sonata księżycowa Beethovena. - Słyszałem ją już. Jest ładna. Trochę smutna. Zamrugała kilka razy, a on był pewien, że coś w tej muzyce wytrąciło ją z równowagi. Ścisnął jej rękę. - Porozmawiaj ze mną. Wyszarpnęła rękę. - To nic. Muzyka przypomniała mi moją matkę. - To jedna z jej ulubionych melodii? - Coś w tym stylu. - Chcesz porozmawiać ze mną o twojej mamie?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Absolutnie nie. Nie była tylko przygnębiona. Była roztrzęsiona. - Okej. Hej, chodźmy jeszcze raz rzucić okiem na ten grill ze stali nierdzewnej. Napięcie jej ramion osłabło, posłała mu uśmiech. - Jasne. Ale gdy szukali grilla, spojrzenie Savannah płynęło z powrotem do pozytywki. Nie był pewien, czy to, co widział w jej oczach, było żalem czy tęsknotą, ale wiedział, że nie może tego tak zostawić. Będzie musiał coś z tym zrobić. Minęło dobre czterdzieści pięć minut, nim obejrzeli wszystkie pozycje wystawione na aukcję. Savannah zdecydowała się licytować perłowy naszyjnik, co rozpoczęło aukcyjną wojnę z pewną starszą kobietą, która twierdziła, że chce go dla swojej siostrzenicy. - Gada bzdury - szepnęła Savannah do Cole'a, czatując w pobliżu listy z propozycjami cenowymi. - Przygląda się mu, jak gdyby był to ostatni kawałek zwycięskiego tortu z orzechami pekan na jarmarku, a ona nie jadła od miesiąca. Ona chce ten naszyjnik dla siebie, wiem to. Cole powstrzymał się przed szerokim uśmiechem, skrzyżował ramiona na piersi i pokiwał głową. - Jesteś twardsza i bardziej zdeterminowana niż ona, Brzoskwinko. Wiem, że możesz ją pokonać. - Taki mam zamiar. Do końca licytacji pozostało piętnaście minut, dlatego nawet jeśli będę musiała wepchnąć ją pod stół i stanąć na niej, to właśnie moje nazwisko będzie ostatnie na tej liście. - Jeśli będziesz potrzebowała wsparcia, daj mi znać. Wyniosę ją i zamknę w szafie. Zatrzepotała rzęsami. - Zrobiłbyś to dla mnie? - W mgnieniu oka, kochanie. Śmiejąc się, stanęła w pobliżu podkładki do pisania, dopóki starsza kobieta pospiesznie nie wpisała swojej kolejnej oferty. Wtedy powoli podeszła Savannah, podbijając stawkę i pospiesznie odeszła, bez wątpienia mając nadzieję, że kobieta jej nie zauważyła. Niestety, spostrzegła ją i pospieszyła z powrotem, posyłając Savannah gniewne spojrzenie. - Tak okropnie chcę pokazać jej środkowy palec. - Nie krępuj się. - To byłoby niewłaściwe. - Chcesz, żebym ja to zrobił?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah wyglądała na przerażoną. - O mój Boże, nie. Odkryłam przeciwko komu licytuję. To Helen Sandingham. - I co z tego? - Jest członkinią rady dyrektorów dziecięcego szpitala. Najwyraźniej jest nadziana i posiada sporo władzy w tym mieście. - No cóż, Helen może wsadzić to sobie gdzieś. Upewnię się, że wygrasz ten naszyjnik. Savannah roześmiała się. - Nie jestem przekonana, czy powinnam zdawać się na ciebie. Pocałował ją w policzek. - Hej, nie obchodzi mnie to, kim ona jest. Chcesz mieć ten naszyjnik, więc będziesz go miała. Kiedy do końca pozostała tylko minuta, pani Sandingham złożyła ofertę. Savannah podeszła do stołu, ale nie podniosła stawki. Czekała. Tak jak Helen, z długopisem w dłoni. O to chodziło. To powinno być zabawne. Savannah obserwowała zegar i gdy pozostało piętnaście sekund, pospiesznie złożyła ofertę. Helen już zamierzała podbić ostatnią stawkę, kiedy wkroczył Cole. - Pani Sandingham? Zmarszczyła brwi, spojrzała za Cole'a, jej wzrok utkwił w liście ofert. Tak? - Nazywam się Cole Riley. Słyszałem, że zasiada pani w zarządzie szpitala dziecięcego. Jej klatka piersiowa uniosła się, gdy zaczerpnęła oddechu. - Tak, zgadza się. - Jestem jednym z nowych graczy w drużynie St. Louis Traders. Chciałem tylko, by pani wiedziała, że jeśli jest coś, co mogę zrobić, aby pomóc szpitalowi dziecięcemu, to może pani na mnie liczyć. Właśnie zostałem przeniesiony z Green Bay, ale St. Louis jest moim rodzinnym miastem. Chciałbym pozostać zaangażowany w pracę charytatywną, a praca z dziećmi jest dla mnie bardzo ważna. Wreszcie zwróciła uwagę na Cole'a. - Och. Cóż. Dziękuję. To bardzo miłe z pana strony. - Postaram się, by moja agentka skontaktowała się z panią. Może mógłbym zorganizować spotkanie z dziećmi. Mógłbym też przyprowadzić ze

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sobą kilku pozostałych członków zespołu. Teraz była rozpromieniona. - To byłoby cudowne. Dzieci uwielbiają, gdy odwiedzają je niektóre z lokalnych gwiazd sportu. Doceniam pańskie oddanie rodzinnemu miastu, panie Riley. Powiedział to, żeby odciągnąć jej uwagę od licytowanego naszyjnika, lecz uświadomił sobie, że naprawdę chciał to zrobić. Sądząc po podekscytowaniu widocznym w jej oczach, był to pomysł, który rzeczywiście mógłby zrealizować. Wziął ją za rękę. - Proszę. Niech pani zwraca się do mnie Cole. Jestem szczęśliwy, mogąc pomóc. Elizabeth Riley, moja agentka, skontaktuje się z panią, a pani może skierować ją do odpowiednich osób w szpitalu. - Dziękuję ci, Cole. Dla dzieci to znaczyłoby tak wiele. Bardzo miło było cię poznać. - Panią również, pani Sandingham. - Mów mi Helen. I witaj w domu, Cole. Oddalił się, puszczając do niej oko. Pomachała mu. Cole nie był pewien, ale pomyślał, że może pani Sandingham zapomniała o aukcyjnej wojnie, którą prowadziła z Savannah. Savannah była przy barze, popijając wino. Cole poprosił o wodę. - Jesteś moim bohaterem - rzekła. - I myślę, że Helen Sandingham może się troszkę w tobie zakochała. Cole wziął łyk wody z lodem. - Wiem. Mieliśmy gorącą randkę. - Nie ma szczęścia, ponieważ to ja roszczę sobie do ciebie prawo. Dziękuję za rozproszenie jej, dzięki czemu mogłam wygrać aukcję. - Proszę bardzo. Zdobyłaś naszyjnik, którego chciałaś? - Owszem. Czas się kończył, więc nie miała kiedy wpisać ostatniej oferty. I jestem raczej zadowolona z siebie. Powinnam mieć poczucie winy, ale nie mam. - Nie masz powodu czuć się winna. Wygrałaś go uczciwie... mniej więcej. Roześmiała się. - Dzięki niewielkiej ingerencji z twojej strony. - Hej, zadziałało. Na aukcyjnej wojnie wszystkie chwyty są dozwolone. Szef aukcji ogłosił, że została oficjalnie zamknięta, poprosił też wszystkich o podejście i sprawdzenie listy zwycięzców. Ci, którzy wygrali, musieli zapłacić za swoje przedmioty na tyłach sali. Zsunęła się z barowego stołka. - Zaraz wracam. Muszę iść uregulować

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win należność i zabrać mój naszyjnik, równocześnie unikając Helen Sandingham. - Jasne. Pójdę z tobą. Muszę zapłacić za mój własny nabytek. Uniosła brwi. - Zdobyłeś ten grill? - Pójdę się dowiedzieć. - W takim razie spotkamy się przy barze. Skinął głową i zaczekał aż Savannah zniknie, a potem poszedł zapłacić za przedmioty, które wygrał. Dwadzieścia minut później spotkał się z Savannah przy barze. Miała błysk w oczach i aksamitne pudełko w dłoniach. - Żadnej walki na pięści z panią Sandingham? - Nie. Okazało się, że wylicytowała wakacje w Hamptons, więc była zbyt zajęta chwaleniem się tym wszystkim swoim przyjaciołom, żeby przejmować się mną i naszyjnikiem. - To dobrze. - A co z tobą? Masz to, czego chciałeś? - Tak. Po jeszcze kilku rundkach i większej ilości monotonnych rozmów na błahe tematy, Savannah powiedziała, że mogą wyjść. Dzięki. Ci. Boże. Choć nie było aż tak nudno, jak Cole się spodziewał. Przynajmniej wojna aukcyjna zapewniła mu rozrywkę. Odwiózł Savannah do jej domu. - Wejdziesz na drinka? - spytała, gdy wjechał na podjazd. - Chętnie. Złapał torbę z tylnego siedzenia, po czym podążył za nią do środka. Savannah położyła torebkę na stole i ruszyła do kuchni, podczas gdy on zamykał drzwi. - Naleję nam trochę wina. - Dla mnie sama woda. - W porządku. Zaraz wracam. Kiedy wróciła, podała mu wodę. Wręczył jej torbę. Zmarszczyła brwi. - Co to jest? - Nie chciałbym cię zasmucić, ale to zdawało się przyciągnąć twoją uwagę na aukcji. Chciałem, żebyś to miała. Odstawiła kieliszek na stolik obok kanapy i otworzyła torbę. Wyjęła pozytywkę. Ręka jej się trzęsła, gdy położyła ją na pudełku. - Och. - Uniosła wieczko i rozbrzmiała muzyka. Jej dolna warga drżała. - Cholera. Wiedziałem, że nie powinienem. Wezmę to. - Sięgnął po nie,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win ale zamknęła pudełko i położyła dłoń na jego ręce, po czym uniosła wzrok, a jej oczy wypełniły się łzami. - Nie. Nie rób tego. To takie miłe z twojej strony, że kupiłeś ją dla mnie. Nie mogę uwierzyć, że to zrobiłeś. Wzruszył ramionami. - Tak jak mówiłem, wiedziałem, że to cię zasmuciło. Ale nie byłem pewien czy to były dobre, czy złe wspomnienia. Wypuściła drżący oddech. - Właściwie, trochę jedno i drugie. Wyjął jej pudełko z ręki i położył je na stoliku, następnie pociągnął ją na kanapę, sięgając po kieliszek wina, by jej go podać. - Może mi o tym opowiesz? - Nie lubię mówić o mojej przeszłości. - Może powinnaś. Wpatrywała się w pudełko i popijała wino. - Być może nie powinnam. - To widocznie cię dręczy. Znasz mnie, wiesz, że nie zostawiam niczego niedopowiedzianego, w tym rzeczy, które prawdopodobnie powinienem przemilczeć. Jestem najlepszą osobą, której możesz się zwierzyć. Kąciki jej warg uniosły się w cieniu uśmiechu. - Tak, zdecydowanie nie pozostawiasz niczego niedopowiedzianego. - Ale mediów tutaj nie ma. Nikogo tutaj nie ma, jesteśmy tylko ty i ja. I możesz mi zaufać. Jestem ostatnią osobą, która kiedykolwiek mogłaby wypaplać twoje tajemnice. - Dlaczego? - spytała. - Co dlaczego? - Dlaczego jesteś dla mnie taki miły? Założył jej za ucho kosmyk, który uciekł z upięcia. - Bo coś w tym pudełku wyzwoliło wspomnienia, a te wspomnienia cię ranią. I tak jak muzyka w tym pudełku, jest to coś, co zamykasz, zamiast się z tym uporać. Powinnaś o tym mówić – wypędzić ducha i sprawić, że odejdzie. Przechyliła głowę na bok i spojrzała na niego. - Jesteś całkiem inteligentnym facetem. - I to cię zaskakuje? - Wcale. - Okej. Zacznij opowiadać. XVII Savannah nie wiedziała od czego zacząć, ani nawet, czy w ogóle

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win powinna mówić o tym wszystkim, co w sobie dusiła. Kotłowało się to w niej już od jakiegoś czasu. Może od dnia, w którym udała się na obiad do rodzinnego domu Cole'a. Czas, spędzony z jego rodziną, był zarówno miły, jak i niepokojący, gdyż przywołał wspomnienia tego, czego nigdy nie miała. Potem była rozmowa z Elizabeth, a teraz pozytywka. Była zaszokowana tym, że Cole kupił jej tę pozytywkę. To był z jego strony taki słodki gest. A jeszcze bardziej szarmancka była jego gotowość do siedzenia tutaj i słuchania o jej problemach. Jaki mężczyzna robił coś takiego dobrowolnie? Żaden z tych, z którymi kiedykolwiek się umawiała. Choć ona i Cole wcale się nie umawiali. Oczywiście, że nie. Seks, tak. Randki... nie. Był miły. Okazywał jej uczucia, o które nikt by go nie podejrzewał. Odkrywała coraz to nowe strony jego osobowości. - I? Opowiesz mi o tym? Ponownie się na nim skupiła. Wpatrywał się w nią uważnie, trzymał ją za rękę, delikatnie gładził kciukiem. - To nie jest częścią mojej pracy. - Czuj się zwolniona z tego obowiązku, panno Brooks. Teraz zdaj się na mnie. Opowiedz mi o melodii. Wzięła głęboki oddech, wypuściła go, dochodząc do wniosku, że może nadszedł czas, by o tym porozmawiać. - Wspominałam, że to utwór, który lubiła moja matka. - Zgadza się. Tęsknisz za twoją mamą? Wyrwał jej się cichy śmiech. - Nie. Tak i nie. Nie wiem. Niespecjalnie. Urwała. - Czasami. Trudno tęsknić za czymś, czego tak naprawdę nigdy się nie miało. - Okej, uchwyciliśmy istotę rzeczy. Opowiedz mi o twojej mamie. Jakiś czas temu mówiłaś mi, że byłyście tylko wy dwie. Byłyście sobie bliskie? - Nie. To jedno słowo wiele mówiło. Cole usłyszał w nim ból oraz gorycz. I samotność. - Musiała dużo pracować, żeby utrzymać was obie? - Utrzymać? Nie, nie pracowała po to, żeby nas utrzymać. Przez większość czasu była na zasiłku z opieki społecznej, dostawała talony na jedzenie albo robiła cokolwiek, by przeżyć. Niekiedy zdarzało jej się pracować, ale tylko wtedy, gdy absolutnie musiała, gdy została do tego

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zmuszona. Kiedy byłam wystarczająco duża, bym mogła zostawać w domu sama, wychodziła w nocy i pracowała – czasami. Nie podobał mu się kierunek, w którym to zmierzało. - Gdzie pracowała? Była kelnerką? Z trudem przełknęła łyk wina. - Nie. Nie była kelnerką. Dostawała pracę w klubach nocnych jako striptizerka. A gdy była już zbyt zniszczona i wymizerowana od narkotyków, żeby nadal to robić, prostytuowała się na ulicach. Przewróciło mu się w żołądku. - Jezu, Savannah. Nie patrzyła mu w oczy, zamiast tego wpatrywała się w swoje dłonie. Tak. - Jak to przetrwałaś? - Nie wchodziłam jej w drogę. Przez większość czasu była na haju, więc nie zwracała na mnie uwagi. Ćpała i puszczała muzykę klasyczną. Uwielbiała ten rodzaj muzyki. Słuchała Beethovena, zwłaszcza tego utworu – tego z pozytywki – wielokrotnie. Tańczyła po całym domu - niekiedy bywała nawet zabawna. Chwytała mnie w objęcia i tańczyłyśmy razem. Kiedy byłam mała, nie wiedziałam, że była na haju. Myślałam, że po prostu jest zabawna. Dopóki nie urosłam i nie zdałam sobie sprawy, że z nią zdecydowanie jest coś nie tak. To dlatego muzyka wyzwoliła dziś wspomnienia. Dlatego były one zarówno słodkie, jak i okropne. - Zasiłek i talony na jedzenie zapewniały nam wystarczającą ilość żywności – jeśli nie zapominała jej kupić. Gdy byłam już wystarczająco duża, sama chodziłam na zakupy, ale żeby zdobyć artykuły spożywcze najpierw musiałam ukraść jej z portfela potrzebne na to pieniądze. - Państwo... - Nic nie zrobiło. Upewniła się, że państwo mnie jej nie odbierze. Byłam dla niej źródłem utrzymania. Zmarszczył brwi. - W jakim sensie? - Nie w sensie, o jakim myślisz. Miałam na myśli to, że byłam na jej utrzymaniu, więc państwo płaciło jej na mnie. Mogła robić różne rzeczy, ale nigdy nie wykorzystywała mnie inaczej, jak do wyciągnięcia pieniędzy od państwa. Nigdy nie sprowadzała facetów do mieszkania. Zawsze zajmowała się swoją... „pracą” na ulicach. Mężczyzn trzymała z daleka ode mnie. Zawsze powtarzała mi, bym nie była taka jak ona. Mówiła, żebym codziennie

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win chodziła do szkoły i trzymała się z dala od chłopców. Chciała dla mnie czegoś lepszego, niż miała ona. Przerwała, żeby złapać oddech. - Myślę, że na swój sposób, starała się jak mogła. Cole nie mógł sobie wyobrazić, jak musiało wyglądać dzieciństwo Savannah, dorastanie z uzależnioną od narkotyków dziwką jako matką, która prawdopodobnie była zbyt oszołomiona, żeby zatroszczyć się o swoją córkę. Nie był emocjonalnym facetem, ale Chryste, aż bolało go serce z powodu tego, przez co przeszła. - Co się z nią stało? - Odeszła, gdy miałam trzynaście lat. - Co masz na myśli, mówiąc... odeszła? - To, że odeszła. Zdecydowała, że nie chce już być matką. A może była tak naćpana, że zwyczajnie zapomniała, iż jest matką. Nie mam pojęcia. Kiedy przez tydzień nie wróciła do domu, w końcu zabrakło jedzenia, lecz nie było pieniędzy, by kupić więcej. Byłam głodna, więc musiałam powiadomić o tym szkołę. Potem zabrała mnie opieka społeczna. Cole był jak ogłuszony. Dziecko w takim wieku pozostawione samemu sobie. Nie był w stanie pojąć ogromu samotności i strachu, tego, jak musiała się czuć, zastanawiając się, kiedy albo czy jej matka wróci. - Szukali jej? - Tak mi mówili. Jednak jestem pewna, że niezbyt się do tego przykładali. Gdzie niby mieliby jej szukać? Znali jej historię. Sądzę, że pewnie się z kimś spiknęła i wyjechała z miasta. A może doszła do wniosku, że lepiej mi będzie bez niej. W każdym razie, tak wolę o tym myśleć. Nigdy nie poinformowali mnie, że nie żyje, więc... Był pewien, że wolała myśleć, iż jej matka wciąż gdzieś tam jest. Żywa. To lepsze niż alternatywa, w której umiera z przedawkowania w jakiejś alejce. - Wylądowałaś więc w rodzinie zastępczej. - Tak. Była taka spokojna. Chciał, żeby się wściekała albo płakała, żeby w coś uderzyła, by uwolnić emocje, które, jak wiedział, trzymała w sobie. Jednak to była jej historia, więc miała prawo opowiedzieć ją – i odczuć – jakkolwiek chciała. - Jakie były rodziny, u których mieszkałaś? Uniosła ku niemu wzrok i uśmiechnęła się, lecz nie był to jej zwykły,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win szczęśliwy uśmiech. - Właściwie, całkiem dobre. Na początku przenosili mnie parę razy, aż wreszcie skończyłam w solidnej rodzinie. Miałam rodzeństwo – dwie młodsze siostry, co było miłe, oraz troskliwych rodziców, co było nawet lepsze. Zawsze uwielbiałam szkołę, a bez konieczności zamartwiania się i opiekowania moją matką, w końcu mogłam bardziej skupić się na nauce. Nie byłam problemowym dzieckiem, więc rodzice zastępczy nie mieli ze mną problemów. Wszyscy świetnie się dogadywaliśmy, byłam szóstkową uczennicą, dostałam nawet stypendium Uniwersytetu Stanowego Georgii. Tak, po prostu jedna wielka, cholernie szczęśliwa rodzina. Tylko że nie wspomniała o miłości. Mógł się założyć, że nie chciała robić niczego, co spowodowałoby kłopoty, aby ponownie nie została porzucona. - Tęskniłaś za twoją mamą? - Porzuciła mnie – odparła, wzruszając ramionami. - Nie było powodu, by za nią tęsknić. - Ale tęskniłaś. Zmarszczyła brwi. - Nie naciskaj, Cole. Próbowała wyrwać rękę z jego uścisku, ale trzymał mocno, tym razem nie pozwalając jej uciec. - Po co trzymać to w sobie, Brzoskwinko? Nie lepiej wyrzucić z siebie to całe cierpienie i złość? Uniosła się, spoglądając mu w twarz. - To było dawno temu. - Nie znaczy to, że teraz boli mniej. Do diabła, mnie bolało, gdy zostałem odrzucony przez cholerną drużynę futbolową. Jednak mam silną, zżytą rodzinę, która mnie kocha. Nie wiem, co bym zrobił, gdybym ich nie miał. Ale spójrz na siebie – jesteś inteligentna, odnosisz sukcesy, spójrz na osobę, którą się stałaś. Dokonałaś tego całkiem sama. Spuściła wzrok, po czym ponownie na niego spojrzała. - Nie dokonałam tego sama. Miałam bardzo miłą rodzinę zastępczą, byłam szczęściarą, której udało się zdobyć wspaniałe stypendium i miałam mentorów, którzy pomogli mi po drodze. - Ale nie rodzinę – nie twoją matkę. Osobę, która powinna być obok ciebie, dopingując cię i wspierając. - Nie wszyscy posiadają tradycyjną, dwupokoleniową rodzinę, Cole. Niektórzy z nas naprawdę potrafią to przetrwać. - Wiem. – Pochylił się do przodu i knykciami musnął jej policzek. Możesz próbować i udawać, że jest okej. Że jesteś silna i twarda, że nikogo nie potrzebujesz. Że nie potrzebowałaś jej. Ale to wszystko gówno prawda. Ja

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win to wiem i ty to wiesz. Savannah wpatrywała się w Cole'a. - Jesteś okropnie natarczywy. Opowiedziałam ci moją historię. Dlaczego nie możesz zostawić tego w spokoju? - Czy ty kiedykolwiek się z tym pogodziłaś? Przez tyle lat trzymała to wszystko w sobie. - Jestem tu teraz, prawda? Jak widać, poradziłam sobie z przeszłością. - Nie mówię o przetrwaniu tego. Tak, przetrwałaś. Ale nie pozwoliłaś temu odejść. - Potarł jej ramię. - To, co ci zrobiła, ma znaczenie. To nie było uczciwe. Mylił się. Nic jej nie było. To nie miało znaczenia. Zawsze pokazywała wszystkim, jaka jest silna. - Pokaż mi, co czujesz, Brzoskwinko. Niech go cholera. W ciągu tych kilku tygodni, przejrzał ją na wylot. Jedna pozytywka i wiedział. Drżała jej dolna warga. Wstała, podeszła do okna i wyjrzała na zewnątrz, wpatrując się w ciemność, nie widząc właściwie nic poza minionymi latami, które zdzierały z niej postawę chłodnej, pewnej siebie kobiety, jaką teraz była, odkrywając przestraszoną małą dziewczynkę, jaką była kiedyś. Przysięgła sobie, że nigdy do tego nie wróci, że nigdy już nie przywoła tamtych uczuć, a jednak właśnie to robiła. Cole objął ją ramionami. Zesztywniała. - Odsłonięcie swoich uczuć i ujawnienie przed kimś własnego strachu nie jest niczym złym, Savannah. - Nie boję się. Już nie. Ścisnął ją mocniej. - Zraniła cię, porzuciła. Jaka matka robi coś takiego? - Była chora. - Przestań szukać dla niej wymówek. - Odwrócił ją, żeby na niego spojrzała. - Czy kiedykolwiek się na nią wściekłaś? Czy kiedykolwiek wykrzyczałaś się, choćby będąc sama w pokoju, czy głośno wyraziłaś, co czujesz? Patrzyła gdzieś poza niego, wracając do tych wszystkich nocy, w czasie których czekała w rodzinie zastępczej. - Za każdym razem, gdy słyszałam dzwonek telefonu lub ten przy drzwiach, byłam pewna, że to ona. Że odeszła, by iść na odwyk i móc potem po mnie wrócić. - Ale za każdym razem, gdy dzwonił telefon lub odzywał się dzwonek

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win przy drzwiach, to nie była ona. Nie była czysta. Nie wróciła. Nie myślała o mnie, tylko o sobie. Tak jak zawsze, chodziło wyłącznie o nią i o to, czego potrzebowała ona, nie ja. Przesunął dłonią po jej ramieniu, jego dotyk był lekki. Nie przyciągał jej do siebie, nie próbował przytulić, po prostu ją pocieszał. - A czego ty potrzebowałaś? Gniew i ból w końcu wygrały. Opadła na niego. - Potrzebowałam mojej matki. Chciałam, żeby się mną zaopiekowała. - Z jej oczu trysnęły łzy, nie starała się ich powstrzymać. Tama puściła, ból szarpał każdą częścią jej ciała. - Dlaczego mi to zrobiła? Dlaczego się mną nie zajęła? Trzęsły jej się nogi i zaczęła osuwać się na podłogę. Cole złapał ją, otoczył silnymi ramionami. Opadł na podłogę i wciągnął ją sobie na kolana. Oparła na nim głowę i szlochała tak mocno, że przez chwilę czuła się tak, jakby nie mogła oddychać. Przez cały ten czas Cole tulił ją, gładząc po włosach i plecach, podczas gdy ona wypłakiwała cierpienie, samotność i opuszczenie, które czuła jako dziecko i osoba dorosła. Po raz pierwszy od lat, dopuściła do siebie wspomnienia, przypomniała sobie wszystkie dobre i złe chwile, spędzone z matką, które wycisnęły jej z oczu świeże łzy i cierpienie tak bolesne, że nie była pewna, czy to przeżyje. A Cole wciąż ją tulił, mrucząc słowa pociechy, jego solidna obecność pozwoliła jej wyrzucić z siebie to wszystko. Gdy zabrakło jej łez, oparła głowę na jego ramieniu, tak wykończona, że nie dała rady nawet mówić. Cole podniósł ją i zaniósł do sypialni. Posadził na łóżku i poszedł do łazienki, skąd wrócił z ciepłą myjką, którą wytarł jej twarz. Rozpuścił jej włosy, zsunął buty i rozpiął sukienkę, stawiając ją na nogi, by móc ją z niej zdjąć. Potem ułożył Savannah na łóżku i przykrył kołdrą. Dopadło ją wyczerpanie, któremu się poddała. Rozebrał się i wszedł do łóżka, układając się obok niej, wyłączył światło i ciasno przytulił ją do siebie. Tak wiele chciała mu powiedzieć, ale nie mogła zdobyć się na tę rozmowę. Nie teraz. Musiała się pozbierać. Zamknęła oczy i wtuliła się w jego ciepło. ***

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Cole leżał w łóżku przez długi czas, słuchając oddechu Savannah. Zasnęła od razu, ale nie był to spokojny sen. Sądził, że będzie tulił ją, dopóki nie zaśnie, a wtedy wstanie i obejrzy telewizję. W końcu było jeszcze wcześnie. Ale sposób, w jaki się go trzymała – ściskając, jak gdyby zgubiła się na morzu, a on był jej cholerną liną ratunkową – sprawił, że przemyślał swoją strategię. Przeszła przez to sama. Przez całe życie nikogo nie miała. Sukces i stanowisko, które teraz zajmowała osiągnęła własną pracą. Nie miała rodziców, którzy mogliby jej pomóc, którzy gotowaliby posiłki i upewniali się, że odrobiła pracę domową, nikt nie kopał jej po tyłku, kiedy tego potrzebowała, nikt nie całował jej kuku, kiedy się przewracała i nie mówił jej, że wszystko będzie dobrze. Jak twardym trzeba być, żeby przetrwać takie dzieciństwo? Całkiem, cholera, twardym. A jednak była taka słodka. Nie była twardzielką, nie była zblazowana po tym wszystkim, co jej się przytrafiło. W łóżku była hojna i szczodra. I często się uśmiechała. Wydawała się cieszyć życiem. Podczas gdy on był niczym innym, jak wielką zadrą w tyłku, biorąc za pewnik wszystko to, co zostało mu dane. Do wszystkiego podchodził tak lekko, a tymczasem jego rodzice starali się zapewnić mu dobre życie, więc jedyne, co musiał zrobić, to wyfrunąć z gniazda i spełnić swoje marzenia. On i Savannah byli tak różni, jak dzień i noc. Jak mogła tolerować jego obecność? Był tylko rozpieszczonym futbolistą, który pragnął znaleźć się w centrum uwagi. Nie zasługiwał na to, by dzielić z nią łóżko. Potrzebowała kogoś, kto by się o nią troszczył, kto myślałby tylko o niej, kto porzuciłby wszystko, by zapewnić jej życie, na jakie zasługiwała. Wciągnął oddech i zdał sobie sprawę, że nadszedł czas, aby dokonał w swoim życiu poważnych zmian. Nadszedł czas, żeby poszedł na całość i przestał wahać się, co do spraw, których naprawdę chciał w swojej karierze. W swoim życiu. Nadszedł czas, aby zaryzykował. XVIII Savannah

obudziła

się

sama

w

swoim

łóżku,

z

uczuciem

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zdezorientowania i okropnym bólem głowy, a jednak w pełni świadoma tego, co wydarzyło się zeszłej nocy. Usiadła, przyciskając kolana do piersi i chowając głowę w dłoniach. Odkąd poznała Cole'a, wykonała wiele głupich ruchów. Oczywiście na pierwszym miejscu całej listy był seks z nim. Ale rozklejenie się w jego obecności wczoraj wieczorem wskoczyło na miejsce drugie. Co ona sobie myślała, tak po prostu ujawniając całą historię, dotyczącą jej życia prywatnego? Sprawił, że to było takie proste, zadając jej te wszystkie nakierowujące pytania, ofiarowując jej pozytywkę, która uruchomiła lawinę wspomnień. Co nie powinno było sprawić żadnej różnicy. Zawsze była dobra w trzymaniu przeszłości tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości. To ona powinna pomagać Cole'owi w wypędzaniu jego demonów, nie odwrotnie. Jednak to ona zwiędła jak jakiś słabowity kwiatuszek z Południa, który marnieje przy pierwszej oznace mrozu. Sądziła, że posiada kręgosłup, że ma więcej męstwa. - Uch. Stajesz się pianką cukrową, Savannah. - Hej, lubię pianki. Savannah uniosła głowę, gdy do środka wmaszerował Cole, niosąc dwa kubki kawy. Pomimo irytacji z powodu swojego wczorajszego zachowania, nie mogła powiedzieć, że nie cieszy się z jego towarzystwa dzisiejszego ranka. Włosy miał zmierzwione od snu, szczękę pokrywał mu jednodniowy zarost, jego klatka piersiowa była naga i wyglądał zdecydowanie smakowicie, nie mając na sobie nic, poza niezapiętymi i wiszącymi nisko na biodrach spodniami od smokingu. - Nie wiedziałam, że nadal tu jesteś. - Jak widać. - Podał jej kubek i usiadł na brzegu łóżka, popijając własną kawę. - Więc co z tobą i piankami? Jej kawa przygotowana była doskonale, z łyżeczką cukru oraz porcją śmietanki. Przyłożył się. - Dziękuję. I nic z piankami. Postawił kubek na stoliku nocnym. - Wiesz, jestem wielkim fanem pianek. - Doprawdy? - Tak. - Wziął od niej kubek i odstawił go, następnie pochylił się do

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win przodu i przycisnął usta do jej szyi, przeciągając po niej językiem. Wypuściła drżący oddech. - Pianki są słodkie. - Skubnął jej ucho, po czym pchnął ją na poduszki i zsunął ramiączka krótkiej halki w dół ramion, obnażając piersi. Chwycił sutek między wargi, językiem uderzając w szybko twardniejący pączek. Kiedy go zassał, wrażenia wystrzeliły wprost do jej cipki, sprawiając, że zwinęła się z oczekiwania. Wypuścił brodawkę z ust i wyszczerzył się do niej. - Słodka i cukrowa, czyli taka, jak lubię moje pianki. Kiedy zsunął się w dół jej ciała, unosząc halkę, by wylizać sobie ścieżkę przez jej brzuch, westchnęła i rozluźnił się na poduszkach, wiedząc, dokąd to zmierzało. To było dokładnie to, czego potrzebowała. Napięcie, które czuła, kiedy się obudziła, zniknęło, ale gdy jego zęby skubnęły jej kość biodrową i pociągnęły majtki w dół90, pojawiło się nowe napięcie, wspaniałe, niecierpliwe oczekiwanie tego, co miało nadejść. A kiedy przeciągnął palcami po wargach jej cipki, zadrżała. - Tak, zdecydowanie jesteś soczystą małą pianką - powiedział, po czym umieścił swoje usta na jej płci. - Cole. - Jęknęła, a jego imię wypłynęło spomiędzy jej warg. Rozsunęła nogi, dając mu wszystko, czego chciał, ponieważ gdy dowodzenie przejmowała gorąca wilgotność jego języka, ona stawała się jego niewolnicą. Wsunął pod nią ręce i nie spieszył się, zadowalając ją, dociskając język do łechtaczki, obejmując wargami, tylko po to, by zabrać Savannah tuż nad krawędź, a następnie odsunąć się i wyciskać pocałunki na jej udzie. Kilka razy zawisła na krawędzi, o czym wiedział, zabierał ją tam i właśnie wtedy, gdy myślała, że dojdzie, zabierał nagrodę, podnosząc jej oczekiwanie do rozkrzyczanego poziomu. Wbiła pięty w materac, uniosła tyłek i wepchnęła mu cipkę w twarz, domagając się, by dał jej to, czego potrzebowała. Delikatnie pociągnął jej biodra w dół, przytrzymał w miejscu i umieścił usta na łechtaczce, dając jej orgazm, którego tak rozpaczliwie pragnęła. To było niesamowite szczytowanie, fala ciepła i wrażeń, która wydarła krzyk z jej gardła. Wciąż płynęła na tej fali, gdy założył prezerwatywę i 90 Zdejmuje je zębami! Oooch, jak to na mnie działa;) Widać, że on i Gavin to rodzina – mają podobne zapędy - w różnych dziedzinach;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wsunął się w nią, biorąc jej usta w gorącym pocałunku, przez który jej cipka zacisnęła się wokół jego penisa. Jęknął w jej usta i pchnął głęboko. Objęła go nogami w pasie, nadal odczuwając spirale orgazmu, kiedy kołysał się przy niej. Uniósł się, wspierając się na rękach i ustawiając je po obu jej stronach, by na nią patrzeć. Na jego twarzy rysowało się napięcie, gdy poruszał się wewnątrz niej. Sięgnęła ku niemu, a on opadł na nią, następnie przewrócił się na bok, zakładając sobie jej nogę na biodro. - Chcę cię blisko mnie, właśnie tak - rzekł, wsuwając się głęboko i kręcąc biodrami, by ocierać się o jej łechtaczkę. Założył jej włosy za ucho i pocałował w szyję, nadal poruszając się w jej wnętrzu. Westchnęła w jego magiczne usta, które wyczyniały z nią wspaniałe rzeczy, kiedy się kochali. Wszystko w nim stawiało jej świat na głowie. Przebywanie w towarzystwie Cole'a wydobywało emocje, które tak bardzo starała się pogrzebać, uczucia, których nigdy nie chciała doświadczyć. Pocałował ją w szczękę, muskając jej wargi swoimi ustami, by następnie ponownie spotkać się z nią wzrokiem, gdy łagodnie wsuwał się i wysuwał, zabierając ją jeszcze bliżej kolejnego orgazmu. Tym razem robił to powoli i rozmyślnie, ocierając się swoim ciałem o jej łechtaczkę, smakując każdy dostępny centymetr skóry, którego mógł dosięgnąć, przesuwając po niej dłońmi, jak gdyby był to pierwszy raz, kiedy jej dotykał. Delikatnie poruszał się nad nią, popychając ją plecami na materac, by mógł wciskać się w nią głębiej. Do oczu napłynęły jej łzy - nie miała pojęcia, dlaczego. Sposób, w jaki na nią patrzył sprawiał, że czuła ucisk w piersi, że chciała uchwycić się go i nigdy nie puścić. Narastające w niej odczucia groziły wybuchem, doprowadzały do tego, że chciała powiedzieć mu słowa, których nie powinna wypowiadać. Były to wzbierające emocje, połączone z intensywnymi doznaniami, wynikającymi z aktu miłosnego. Powstrzymała słowa, ale nie odczucia, kiedy doprowadził ją do orgazmu i wybuchła, trzymając się go mocno, spadając z krawędzi, tym razem wraz z nim. Jęknął i przycisnął ją do siebie, uderzając w nią ostro, powtarzającymi się pchnięciami, co tylko zwiększyło jej przyjemność. Wyczerpana, spocona, trzymała się go i walczyła z niedorzecznymi łzami, które napłynęły jej do oczu. Nie miała pojęcia, co się z nią działo. Bez wątpienia była to pozostałość wczorajszych emocji. Czym innym mogłoby to być?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Cole pogładził ją po włosach, pocałował w szyję i podniósł głowę. - Umieram z głodu. A ty? Udało jej się posłać mu jasny uśmiech. - Niesamowicie. Zszedł z łóżka, pociągając ją za sobą. - Co powiesz na szybki prysznic, po którym zabiorę cię na śniadanie? Część niej chciała odmówić, dzięki czemu mogłaby zostać sama ze swoimi myślami i emocjami, ale wiedziała, że już nie pozwoli jej się ukrywać. - Brzmi świetnie. *** Cole wiedział, że coś zaprzątało myśli Savannah. Była cicha podczas porannego uprawiania miłości i śniadania. Może wciąż myślała o ostatniej nocy. Przedarcie się przez jej mury obronne było czymś niezwykle ważnym, a równocześnie czymś, na co nie chciała pozwolić. Prawdopodobnie więc trochę żałowała. Rozumiał ją bardzo dobrze. Opowiadanie ludziom o sobie – a już szczególnie wyjawianie tej nieprzyjemnych części - nie było zabawne. Osobiście, nienawidził tego, a jednak zmusił ją do tego. Jak świadczyło o nim zrobienie tego komuś, na kim, jak twierdził, mu zależało? Lecz może jednak to jej pomogło? Przeciągnął palcami przez mokre włosy, chwycił szczotkę, odsuwając od siebie myśli o Savannah. Była dorosłą kobietą, zdolną podejmować własne decyzje. Była pewna siebie, kompetentna, inteligentna, a on był ostatnią osobą, która powinna mieć na nią wpływ. Gdyby nie chciała rozmawiać o nadmiarze nieprzyjemnych wspomnień z przeszłości, to by się przed nim nie otworzyła. Skończył się ubierać i wyszedł z szatni. Co zaskakujące, na zewnątrz czekała na niego Savannah. Spodziewał się, że będzie musiał ją ścigać, że po tym wszystkim, przez co przeszli, będzie przed nim uciekać i chować się. A jednak, oto była, świeża i piękna w letniej sukience, butach na wysokich obcasach i z włosami ściągniętymi w kucyk. Stała się tak integralną częścią jego życia, że nie potrafił sobie wyobrazić, by mógł nie widywać się z nią codziennie. Uśmiechnął się i podszedł do niej, po czym ruszyli korytarzem do wyjścia.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Miałeś dziś dobry trening. - Dzięki. Wszystko zaczyna się układać. - Myślę, że pasujesz do tej drużyny. Pomaga również to, że pracujesz z zawodnikami i trenerami, a nie przeciwko nim. - Pewnie tak. Zatrzymała się i odwróciła do niego. - Czyli uznajesz za możliwe, że wiem, o czym mówię. - Masz pewne umiejętności, które mogą być przydatne. Przewróciła oczami, idąc dalej. - Mam pewne propozycje. Przytrzymał dla niej drzwi. Uderzenie gorąca prawie odebrało mu oddech. - Czy to nie może zaczekać, aż znajdziemy się w jakimś klimatyzowanym miejscu? Umieram. I jestem głodny. - Mięczak. Pojedziemy do mojego domu. Zrobię ci coś do jedzenia. - Brzmi dobrze. Pojechał za nią do jej domu. Kiedy weszli do środka, rzuciła torebkę. Pójdę się przebrać. Weź sobie coś do picia. Poszedł do kuchni i przygotował sobie szklankę wody z lodem. Spragniony po dzisiejszym treningu, opróżnił ją jakimiś czterema łykami i nalał sobie ponownie. Wróciła Savannah, ubrana w spodnie Capri oraz top bez rękawów, i oparła się o wyspę na środku pomieszczenia. - Na co masz ochotę? - zapytała. Nachylił się ku niej z drugiej strony i musnął jej usta swoimi wargami. Na ciebie. Oddała mu pocałunek, ciepłymi i chętnymi ustami. Ale wtedy zaburczało mu w brzuchu, więc odsunęła się ze śmiechem. - Mimo że bardzo podoba mi się ta sugestia, to pozwól, że najpierw cię nakarmię. Zrobiła kanapki z grillowanym indykiem oraz sałatkę. Zjadł dwie kanapki, wypił kolejne dwie szklanki wody, a na deser pochłonął trzy ciasteczka. - Jesteś pewien, że masz już dość? - spytała, unosząc brew. - Hej, ciężko dzisiaj pracowałem. - Żal mi biednej kobiety, która cię poślubi i będzie musiała cię karmić91. Na ten komentarz coś ścisnęło go w żołądku, ale nie ciągnął tematu. Moja mama mówiła to samo, gdy byłem nastolatkiem. 91 Samej siebie jej żal? Przecież uwielbia gotować;D

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Nie wątpię. Pozmywali naczynia i przeszli do salonu. Wyciągnął się na kanapie, rękę zarzucając na oparcie. Savannah zwinęła się obok niego. Podobało mu się to, że czuła się przy nim na tyle komfortowo, by siedzieć obok niego, nawet wtedy gdy omawiali sprawy zawodowe. - O czym chciałaś porozmawiać? Usadowiła się tak, by móc na niego patrzeć. - Rozmawialiśmy na temat twojego wkładu w działalność charytatywną w przeszłości. - Tak. - Wielu graczy zakłada własne fundacje charytatywne. Myślę, że dla ciebie to też byłby dobry pomysł, nie tylko ze względu na twój wizerunek, ale co ważniejsze, z humanitarnego punktu widzenia. - Nie zająłem się tym wcześniej, bo nie było miejsca, w którym czułbym się jak w domu. Teraz, gdy jestem w domu, czuję, że to dobre miejsce na założenie fundacji. Na wpół obróciła się ku niemu, z zaskoczonym wyrazem twarzy. - Co takiego? Nie będzie żadnej kłótni? - Wiem. Zaskakujące, prawda? Uśmiechnęła się. - Prawdę mówiąc, jestem totalnie wstrząśnięta. - Mądrala. - A tak poważnie, cieszę się, że się ze mną zgadzasz. Masz coś konkretnego na myśli? Było coś, o czym myślał już wcześniej, więc miał w głowie prawie gotowy pomysł. - Kiedy byłem dzieckiem, korzystałem z miejscowych parków. Moi przyjaciele i ja spędzaliśmy tam czas, wykorzystując dostępne sprzęty, grając w koszykówkę albo w futbol. Wiele pobliskich placów zabaw wymaga remontu. Miasta nie mają już w swoich budżetach pieniędzy na parki i place zabaw, a dzieci nie mają gdzie się bawić. A gdy nie mają miejsca, w którym mogłyby się spotkać i dobrze bawić, wpadają w kłopoty. - To prawda. Na czym polega twój pomysł? - Chcę wyremontować niektóre istniejące place zabaw i zbudować jakieś centra kultury, gdzie dzieci miałyby bezpieczne miejsce do spotkań i uprawiania sportu. - Mówisz o znacznej kwocie pieniędzy. Wzruszył ramionami. - Mam dużo pieniędzy. Jestem w lidze już od jakiegoś czasu. Jestem singlem, inwestowałem. Posiadam pieniądze, które

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win mógłbym w to włożyć. Położyła dłoń na jego ramieniu i posłała mu uśmiech, który rozgrzał go całego. - Bardzo podoba mi się ten pomysł. Inwestycja zdecydowanie warta zachodu, Cole. - Rozumiem, że ze względu na mój wizerunek. - Nie. Ze względu na ciebie. I dzieci ze społeczności, którym zamierzasz pomóc. - Dobrze. Więc zaczynajmy. Chcę być zaangażowany w to na tyle, na ile potrafię. Wiem, że kiedy zacznie się sezon, będę bardzo zajęty, ale nie chcę zwalać tego wszystkiego na innych. - Nie musisz. Spora część pracy będzie wymagała budowy i odbudowy. Możesz się w to zaangażować, również twoja rodzina i przyjaciele mogą brać w tym udział. Im więcej wolontariuszy będziemy mieć w tych projektach, tym lepiej. - Wiem, że moja rodzina z chęcią się w to zaangażuje. Niektórzy faceci z drużyny także. - Skontaktuję się z prawnikiem, który pomoże przygotować dokumentację potrzebną do założenia fundacji, dzięki czemu będziesz mógł przeznaczyć na to pieniądze. W międzyczasie, możemy jechać przyjrzeć się parkom i innym lokalizacjom. Wstał. - Jedźmy. - Gdzie? - Przyjrzeć się tym miejscom. - Teraz? - Tak. Roześmiała się. - Jesteś tym podekscytowany. - A nie powinienem? Wstała i ujęła go za rękę. - Tak, powinieneś. Powinieneś być tym bardzo podekscytowany. Ale Cole Riley, którego poznałam pierwszego dnia, nie byłby. Wyjął klucze z kieszeni. - Ten facet już nie istnieje92. *** Savannah stała na byłym placu zabaw w południowej części miasta, 92 I tutaj ma rację. Zmienił się na lepsze, a to jeszcze nie koniec jego metamorfozy:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win który teraz zarośnięty był chwastami i usłany śmieciami. Wyposażenie przynajmniej to, który jeszcze stało – było połamane i od dawna zardzewiałe. Dzieci biegały tam i z powrotem po sąsiednim terenie, a niektóre zapuszczały się na plac zabaw, ale żadne nie zatrzymywało się, żeby się pobawić. Choć z drugiej strony, dlaczego miałyby to robić? Nie było na czym się bawić. Nie było huśtawek ani kosza do gry w koszykówkę, a trawa już dawno przestała rosnąć. To napawało ją smutkiem, ale również budziło nadzieję, ponieważ widziała potencjał. Wystarczyło położyć nową darń oraz warstwę asfaltu, zawiesić kilka koszy do gry i ustawić nowy sprzęt, a niezliczona ilość dzieciaków, które widziała biegające tutaj, miałaby miejsce do zabawy. - Kiedyś mieszkaliśmy kilka przecznic stąd – odezwał się Cole, gdy obrócił starą, chybotliwą karuzelę, która wydała żałosny, wywołany rdzą zgrzyt. - Niektóre z nadal stojących sprzętów są niebezpieczne. Wyszczerzył się w uśmiechu. - Tak. Wirowaliśmy na tym czymś zawieszeni głowami w dół, coraz szybciej i szybciej, dopóki nie chciało nam się wymiotować. Albo stawaliśmy na karuzeli i obracaliśmy się, a potem zeskakiwaliśmy. Potrząsnęła głową. - Teraz robią bezpieczniejsze sprzęty. - Tak słyszałem. - Spojrzał na nią. - I gdzie w tym zabawa? - Jestem pewna, że na dzieci czeka dość niebezpieczeństw poza placem zabaw. - Skoro tak twierdzisz. Ale zabawniej jest żyć na krawędzi. - Jesteś takim dzieciuchem. Mam nadzieję, że jeśli kiedykolwiek wyjdę za mąż i będę mieć dzieci, to wszystkie będą dziewczynkami. Roześmiał się. - W jeździe na karuzeli towarzyszyło nam wiele dziewczyn. Dziewczyny też potrafią być ryzykantkami. Uniosła podbródek. - Moje nie będą. - Akurat, Brzoskwinko. Prawdopodobnie będziesz miała sześciu chłopców. Samych hultajów93. Jej oczy rozszerzyły się. - To nie jest śmieszne. - Nie mam wątpliwości, że potrafiłabyś sobie z nimi poradzić. Poradziłaś sobie ze mną. 93 Z nim? Bardzo możliwe;) Tylko będzie się musiał streszczać, jeśli chce jej szóstkę dzieci zrobić, tym bardziej, że w międzyczasie może się jeszcze jakaś dziewczynka trafić;D

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Serce Savannah podskoczyło na myśl o sześciu synach, a następnie jej umysł wypełniły wizje ciemnowłosych chłopców o szaro-burzowych oczach – przy czym każdy z nich był małą wersją Cole'a - oraz ich dwójki przepychającej się przez stadko synów. Nie. Musiała wyrzucić te myśl ze swojej głowy. Nie był typem mężczyzny nadającego się do małżeństwa, a ona przysięgła sobie nigdy nie wychodzić za mąż i absolutnie nigdy nie mieć dzieci. Podwójna dawka smutku, zawiązana w skomplikowaną, paskudną czarną kokardę. Nie, dziękuję. Więc dlaczego nagle myślała o dzieciach, placach zabaw, domach, rodzinach i Cole'u? Spotkała się z nim wzrokiem, wpatrywał się w nią. - O co chodzi? - Masz na twarzy ten sentymentalny, zadowolony uśmiech. - Wcale nie. - Bez wątpienia myślisz o tych sześciu małych chłopcach, których będziesz mieć. Zmrużyła oczy, patrząc na niego. - Przestań. Nie będę mieć dzieci. - Naprawdę? A to dlaczego? - Nie chcę o tym mówić. - Ruszyła w kierunku samochodu. Otworzył dla niej drzwiczki, wsunęła się do środka. W czasie jazdy świadoma była panującej między nimi ciszy, ale nie wiedziała, co powiedzieć, by to zmienić. Drugi plac zabaw w dużej mierze przedstawiał się tak samo jak pierwszy - pilnie potrzebował naprawy. Przynajmniej miała teraz o czym rozmawiać, kiedy wyobrażała sobie nowe wyposażenie placu zabaw oraz rój dzieciaków korzystających z odnowionego parku. - To taki wspaniały pomysł, Cole. Skinął głową. - Z niecierpliwością czekam, żeby zacząć. Jak sądzisz, ile czasu zajmie przygotowanie dokumentacji? - Niedługo. Utworzenie fundacji jest jedynie formalnością. Upewnię się, że Don uzna to za priorytet. - Dzięki. Obejrzeli jeszcze kilka innych lokalizacji, gdzie nie było parków, a które w oczywisty sposób ich potrzebowały. - Tak więc, boisz się dzieci? Szybko obróciła głowę w jego kierunku. - Co? Nie, nie boję się dzieci.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Skąd wziął ci się taki pomysł? - Z przerażonego wyrazu twojej twarzy, gdy dokuczałem ci, mówiąc o posiadaniu sześciu chłopców? Swój niepokój, z powodu ponownie wypływającego tematu, pokryła śmiechem. - Och, to. Myślę, że to bardziej pomysł posiadania sześciu synów. Uwielbiam dzieci. - Dobrze wiedzieć. - Odwrócił się i skierował się z powrotem do samochodu. - Dlaczego? - zapytała, gdy wsiedli. - Dlaczego, co? - Powiedziałeś, że dobrze wiedzieć, iż lubię dzieci. - Och. Chcę, żebyś pracowała ze mną nad tą fundacją. Gdybyś nie znosiła dzieci, to nie byłoby dla ciebie zabawne. - Bardzo chętnie będę z tobą nad tym pracować. Chcę zobaczyć te parki ukończone i wypełnione bawiącymi się dziećmi. - Świetnie. Czegoś jej nie mówił. Chciałaby wiedzieć, czym to było. Jednak naprawdę pragnęła zakończyć ten temat, więc nie zamierzała pytać. - Ponieważ w niedzielę rozgrywamy mecz domowy, po meczu jedziemy do baru mojej cioci i wujka - powiedział. - Będzie impreza i wspólne oglądanie meczu Micka. - Zapowiada się dobra zabawa. Chcesz powiedzieć, że jestem zaproszona? - Tak. Przyjdziesz? Zachowywał się tak dziwnie. Poruszyła się, żeby na niego spojrzeć. - Z chęcią przyjdę. Dziękuję za zaproszenie. - Proszę bardzo. Wpadnę po ciebie po meczu. - Cole, będę na twoim meczu w niedzielę. Mogę przyjechać za tobą. - Nie. Po meczu wpadnę po ciebie do twojego domu. - Ookeej. Skoro tak ci pasuje. - Tak mi pasuje. Teraz zaczął zachowywać się naprawdę dziwne. Był niecierpliwy, podekscytowany i... wiercił się, jakby było mu niewygodnie, posyłając jej te wyczekujące spojrzenia. Nie wiedziała, co z tym zrobić. - Coś nie tak? Rzucił jej szybkie spojrzenie, po czym ponownie skupił się na drodze. -

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Nie. Dlaczego pytasz? - Bez powodu. Bez żadnego powodu. Zbyt wiele się w tym doszukiwała. Najpewniej było to jej własne skrępowanie. Chodziło o tą całą sprawę z dziećmi. I o jej uczucia do Cole'a, które z każdym dniem stawały się coraz intensywniejsze. Nie wiedziała, co z nimi zrobić – co zrobić z nim i z tym, co do niego czuła. Zawsze szczyciła się tym, że potrafi poradzić sobie w każdej sytuacji, ale to było dla niej nowym terytorium. Nigdy nie planowała angażowania się w związek z Colem, nie mówiąc już o zakochaniu się w nim. Choć nie miała pojęcia, o co chodziło w tej całej miłości. Nie miała też pojęcia, co teraz z tym zrobić, kiedy już uświadomiła sobie, że jest w nim zakochana. Sama myśl o tym śmiertelnie ją przerażała. XIX To był pierwszy mecz sezonu. Cole nie był żółtodziobem, więc nie powinno to być dla niego niczym niezwykłym, jednak kiedy wraz z resztą drużyny wszedł na boisko jego żołądek zacisnął się w ciasny supeł. Prawdopodobnie była to trema związana z przynależnością do nowej drużyny. Oraz szansa, by zrobić to wszystko tak, jak gdyby był to jego pierwszy raz. Może rzeczywiście był to pierwszy raz. Zaczynanie z czystym kontem i całe to gówno. Nowy wizerunek, nowy początek i szansa, żeby pokazać wszystkim, że się zmienił. W tym sezonie zamierzał skupić się na futbolu i nie robić przedstawień poza boiskiem. Stadion był pełen. Bilety zostały wyprzedane, a fani ryknęli, gdy na boisko wyszli Tradersi. Cole nawet nie próbował blokować dźwięków wydawanych przez kibiców. Napawał się tym, w czasie rozgrzewki czerpiąc energię tłumu, by następnie zająć swoje miejsce przy linii bocznej wraz z kolegami. Kenny Lawton stał z szeroko otwartymi oczami i wyglądał jakby miał się pochorować. Cole wyszczerzył się w uśmiechu, przypominając sobie czasy, kiedy sam był początkującym. Podczas pierwszego meczu był cholernie przerażony. Dobrze wiedział, jak czuł się ten dzieciak, więc

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win podszedł do niego, by go zdopingować. - Zobaczysz dzisiaj trochę akcji, Lawton. - Tak myślisz? Wiem, że robiłem to w meczach przedsezonowych, ale to jest prawdziwa gra. Nie zagrają do mnie. - Trener Tallarino jest znany z tego, że swoich nowicjuszy wypycha na boisko zaraz na początku. Przyjmiesz co najmniej jedno albo dwa podania. To najlepszy sposób, żeby pozbyć się tremy. - Nie jestem stremowany. Tak, jasne. Dzieciak ciągle przestępował z nogi na nogę, a że był sierpień, do tego znajdowali się pod sklepionym stadionem, wiedział więc, że nie poruszał się po to, by utrzymać ciepło. Kenny wyglądał, jakby w każdej chwili mógł zsikać się do spodni94. Cole klepnął go z tyłu kasku. - Skopiesz kilka ważnych tyłków, Lawton. - Dzięki. Mam tylko nadzieję, że nie upuszczę piłki. - Jest na to pewien tajemniczy sposób. Dzieciak spojrzał na niego poważnymi brązowymi oczami. - Jaki tajemniczy sposób? - Nie upuszczaj piłki. - Cole mrugnął, na co Kenny roześmiał się, po czym wypuścił oddech i opuścił ramiona. - Okej, człowieku, postaram się zrelaksować. - Tak zrób. - Objął Kenny'ego ramieniem. - Zapamiętaj to wszystko. To twój pierwszy rok, pierwszy mecz. To zdarza się tylko raz. Ciesz się tym. Obserwowali wykop. Miami pokonało dwanaście jardów i rozpoczęła się gra. Obrona była solidna, więc Miami dokonało wykopu z powietrza po pierwszym posiadaniu przez nich piłki, po czym nadszedł czas, by do gry weszli Tradersi. Pierwsze dwie gry należały do biegaczy, którzy podjęli pierwszą próbę. Davis i Fields zaangażowali się w pierwszą grę z podaniem w drugiej próbie, pokonując krótki odcinek. Fields złapał ukośnie lecącą piłkę i zdobył dodatkowe cztery jardy, zapewniając im kolejną pierwszą próbę. Po kilku biegach i udanym podaniu od dołu, które zapewniło im czternaście jardów, znaleźli się na środku boiska, a Cole mógł wejść do gry. Zajął swoją pozycję po lewej stronie, pamiętając o obrońcach Miami. Gdy środkowy między nogami rzucił piłkę rozgrywającemu, Cole pobiegł 94 Nie no, Cole... Dajże chłopakowi spokój. Tyś się wcale nie denerwował, jak byłeś na jego miejscu. Pewnie byłeś radosny jak skowronek i maksymalnie zrelaksowany - nie pamięta wół jak cielęciem był;D

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wykonać post pattern95, przepychając się obok zawodnika z formacji obrony. Odwrócił się i uderzyła w niego piłka – uwielbiał dokładność rzutów Granta Cassidy'ego. Jednak stracił szansę, gdy naparła na niego obrona, dlatego zdobył tylko dziesięć jardów. Gdyby spróbował się uwolnić, nie byłoby przed nim niczego prócz linii punktowej. Ale przynajmniej uzyskali kolejną pierwszą próbę. Nie uczestniczył w paru następnych zagrywkach. Drużyna znajdowała się w polu, przesuwając piłkę konsekwentnie i nie ściągając sobie na głowę żadnych kar. Cassidy rzucił pocisk do Jay'a Martina, ich końcowego, który pokonał z nią dwanaście jardów i rzucił się w kierunku pola punktowego, zdobywając pierwsze przyłożenie tego meczu. Cała linia boczna wybuchnęła dzikimi wiwatami. A tłum oszalał96. Cole po prostu chłonął w siebie napływ adrenaliny. Pod koniec pierwszej połowy wygrywali dziesięć do zera. Cole rozegrał kilka gier i był drugi na trzech. Trener uraczył ich w szatni niezbędną mową dopingującą, ale drużyna dobrze się spisywała. Obrona kopała przeciwnikom tyłki; jedyne co musieli zrobić, to umieścić na tablicy jeszcze więcej punktów. Na szczęście, na rozpoczęcie drugiej połowy otrzymali wykop. Mieli piłkę na trzydziestym jardzie po świetnym odbiorze formacji specjalnej. Cole ustawił się do pierwszej gry, ale jedynie jako przynęta. Blokował dla biegacza, który przebiegł dwanaście jardów w pierwszej próbie. Przy następnej grze pozostał na boisku i przyjął podanie z szesnastu jardów, zapewniające ponowną pierwszą próbę. Linia ataku tworzyła dziury jak szalona. Kiedy biegł wykonać post pattern, przebił się przez otwór i nie ujrzał przed sobą niczego poza polem punktowym, choć po piętach deptało mu dwóch obrońców. Odbijał się od podłoża i biegł najszybciej, jak potrafił, by uderzyć w pole punktowe, zdobywając przyłożenie. Koledzy z drużyny dogonili go i obstąpili. Nie pamiętał, czy kiedykolwiek był tak szczęśliwy lub czy kiedykolwiek bardziej czuł się częścią zespołu. 95 Post pattern (inaczej post route) – długie podanie, które nastepuje, gdy skrzydłowy biegnie w dół boiska po linii prostej przez jakieś 10-20 jardów, by następnie skręcić ku środkowi boiska pod kątem 45 stopni i przyjąć podanie od rozgrywającego. Wytłumaczenia tego zagadnienia szukałam coś około godziny... Jeśli ktoś nie rozumie o czym piszę, odsyłam do strony z obrazkiem http://en.wikipedia.org/wiki/Post_%28route%29 oraz do filmiku: http://www.youtube.com/watch?v=fJEXrEHY2sc 96 A teraz coś z cyklu moich muzycznych skojarzeń;) Liber feat. InoRos - "Czyste szaleństwo". Czyżby to było moje pierwsze muzyczne skojarzenie tego tłumacznia?! Niemożliwe...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Trener zdjął go z boiska na następne zagrania ataku, a Davis i Fields przyjęli kilka podań z pewnej odległości. Do czwartej kwarty mieli dwadzieścia cztery punkty, a koordynator ataku zasygnalizował Kenny'emu Lawtonowi, że wchodzi na następną serię ofensywy. - Poradzisz sobie świetne – powiedział mu Cole. - Wygraną mamy w kieszeni, więc nie ma presji. Wystarczy, że będziesz odczytywał sygnały obrony. I że nie zapomnisz złapać cholernej piłki. Lawton kiwnął głową i pobiegł, gdy atak wszedł na boisko. Ustawił się w linii, przebiegł route w próbie i nie złapał podania. Cholera. Lawton pozostał na boisku, by spróbować jeszcze raz i tym razem złapał piłkę podczas zagrywki, zyskując osiem jardów. Do diabła, tak. Kenny uśmiechał się tak szeroko, że można by pomyśleć, iż właśnie złapał podanie zakończone przyłożeniem w rozgrywkach Super Bowl. Cole przypomniał sobie, jak to było złapać pierwsze podanie w meczu prawdziwego sezonu. To było niesamowite uczucie, którego nigdy się nie zapominało. Kiedy Kenny wrócił na linię boczną, on, Davis i Fields poklepali go po plecach. - Dobra robota, dzieciaku – pochwalił go Cole. - Dzięki. Choć najpierw to spieprzyłem. Wyglądało na to, że to go bolało. - Nie martw się tym - rzucił Jamarcus. - Z pewnością nie było to ostatnie podanie, które przepuściłeś. Wszystkim nam się to zdarza. - Częściej niż chcemy – przyznał Lon. Cole lubił tych facetów. Lubił grać dla tego zespołu. Kiedy odezwał się gwizdek kończący mecz, a oni wygrali, drużyna zgromadziła się, by wspólnie świętować, wyjąc, wrzeszcząc i uderzając się nawzajem po plecach, ciesząc się wraz z fanami i dziękując im za wsparcie. Cole został przeciągnięty po stadionie, a następnie wepchnięty do szatni. Po raz pierwszy od czasu, gdy zaczął grać w futbol zawodowo, rzeczywiście czuł się częścią drużyny. Sytuacja się zmieniała. Zrobił dużo, by się zmienić, za co musiał podziękować Savannah. Kiedy zjawiły się media, by przeprowadzić z nim wywiad, odpowiadał na pytania – nawet na te trudne – szczerze.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Mam wiele do udowodnienia w tym sezonie. Jestem ze wspaniałą drużyną i jestem szczęśliwy, że jestem właśnie tutaj. Dostałem kolejną szansę, dlatego będę ciężko zasuwał, żeby udowodnić zespołowi i fanom, że zasługuję na to, by tu być. Na tym zakończył, a media zdawały się zadowolone. Może dlatego, że była to prawda, a on w końcu zostawił za sobą swoje dawne nastawienie. Teraz nadszedł czas, by patrzeć do przodu. *** Savannah nie mogłaby być bardziej zadowolona z Cole'a. To był wspaniały mecz. Jego występ na boisku był prawie idealny. A poza boiskiem? Nie mogłaby prosić o więcej. Wysłuchała jego pomeczowego wywiadu, z którym dobrze sobie poradził, uczciwie odpowiadając na pytania mediów, wplatając w nie nawet humorystyczne akcenty. Wykonał całkowity zwrot ku lepszemu, nie zdziwiłoby jej też, gdyby nadal grał tak dobrze. Media nagabywały go teraz, żeby udzielił im wywiadu, lecz bardziej w sensie pozytywnym niż negatywnym. Miała nadzieję, że jego rodzina uczci dzisiaj jego sukces. Pojechała do domu i czekała aż po nią wpadnie, wiedząc, że musi udzielić wywiadów i uczestniczyć w spotkaniu drużynowym. Zajęło mu to półtorej godziny, a gdy rozbrzmiał dzwonek przy drzwiach, niemal pobiegła otworzyć. Otwarła drzwi i zarzuciła mu ręce na szyję. - Gratulacje – powiedziała, gdy zagarnął ją w swoje ramiona. - Jestem z ciebie bardzo dumna. Musnął jej wargi ustami, a następnie szeroko się uśmiechnął. - Dzięki. Ale to tylko pierwszy mecz. Nie chcę pokładać w tym zbyt wielkich nadziei. - Myślę, że zdecydowanie powinieneś pokładać w tym wielkie nadzieje. To będzie wspaniały sezon, więc powinieneś nastawić się pozytywnie i być pełnym nadziei. Pocałował ją ponownie, tym razem obejmując Savannah ramionami i obdarzając głębokim pocałunkiem, od którego podwinęły jej się palce u stóp, i który sprawił, że stała się gorętsza niż pogoda panująca na zewnątrz. Kiedy się cofnął, oblizała usta i starała się uspokoić przyspieszony puls. - Jesteś dobra dla mnie. I dla mojego ego. Roześmiała się i oparła dłoń na jego klatce piersiowej. - Nie sądzę, by

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win twoje ego kiedykolwiek potrzebowało podbudowania. Jego wargi wygięły się w uśmiechu. - Jesteś gotowa? - Tak. Powinnam coś zabrać? - Nie. W barze będą tony jedzenia i napojów. Do tego pełno rodziny. Pewnie zapanuje niezłe szaleństwo, zwłaszcza że dziś wieczorem zobaczymy mecz Micka. - Nie mogę się doczekać. Sportowy Bar Riley's był niesamowitym miejscem, a na dodatek, jak uprzedzał ją Cole, wypakowany był ludźmi, zarówno klientami, jak i rodziną Cole'a. Byli tam jego rodzice, siostra Alicia, ciotka Kathleen oraz wujek Jimmy, który był właścicielem baru. Jego kuzynka Jenna stała za barem, pomagał jej narzeczony, Tyler. Dostrzegła również Tarę, bezpiecznie otoczoną rodziną. Zajęli miejsca przy ogromnym stole zarezerwowanym dla rodziny. Savannah poznała syna Tary, Nathana, bardzo przystojnego nastolatka, który uśmiechnął się do niej, uścisnął jej rękę i pozostał wystarczająco długo, by okazać uprzejmość i zamienić kilka zdań. Potem uciekł ze swoimi kuzynami na zaplecze, żeby pograć w gry. Cole znalazł jej miejsce, po czym poszedł zamówić im drinki. Domyślała się, że nie zobaczy go przez jakiś czas, ponieważ został zasypany gratulacjami od rodziny i kilku stałych klientów. - Usiądź z nami – zaprosiła ją Alicia. - Dziękuję. - Zmieniła stolik, gdyż Cole znalazł dla nich przytulny stolik dla dwóch osób. Później będą mieli mnóstwo czasu, żeby pobyć na osobności. Teraz wolała usiąść z jego rodziną. - Dom wariatów, prawda97? Posłała Tarze szeroki uśmiech. - Jest niesamowicie. Pewnie to uwielbiasz. Tara położyła rękę na swoim brzuchu, który nieco się powiększył, odkąd widziała ją w dniu ślubu Elizabeth. - Uwielbiam to. Bezwstydnie ubóstwiam tę rodzinę. Moja własna pozostawia wiele do życzenia, przez co zawsze smuciła mnie myśl, że Nathan nie ma dużej, wielopokoleniowej rodziny. 97 Przypomniało mi się, jak byliśmy mali, podczas wizyty u rodziny biegaliśmy po domu, nie mogąc znaleźć sobie miejsca. W końcu wujek zwołał nas wszystkich i powiedział, że robimy dom wariatów. Polegało to na tym, że na znak wszyscy razem (zdaje się, że szóstka dzieciaków) wrzeszczeliśmy ile sił w płucach – wujek też;) Mieliśmy ubaw po pachy, choć z perspektywy czasu – ciekawe, co na ten temat myśleli sąsiedzi?;) Jakby nie było, wspaniały pomysł na rozładowanie niespożytej energii dzieciaków:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Tara rozejrzała się wokół. - Teraz mamy to wszystko. Nathan kocha Rileyów. Od razu przyjęli go jak własnego. Savannah mogła to sobie wyobrazić. Rileyowie zdawali się posiadać nieskończoną zdolność do miłości i akceptacji. - A z nowym dzieckiem w drodze, czuję się najszczęśliwszą kobietą na ziemi. Jemu lub jej nigdy nie zabraknie miłości. Savannah zobaczyła Cole'a przy barze, usadowionego pomiędzy swoim ojcem a wujem i rozmawiającego z Ty'em. Spojrzenia przyklejone mieli do akcji na ekranie telewizora. - Potrafię dostrzec, dlaczego. - A ty, Savannah, masz dużą rodzinę? - zapytała Alicia. Savannah oderwała spojrzenie od Cole'a i ponownie skupiła się na kobietach. - Nie. Byłam tylko ja i moja mama. - To mogło być przytłaczające. - Nie bardzo. Uważam, że wszystko tutaj jest cudowne. Tara zaśmiała się. - Pomyślałam to samo, gdy pierwszy raz ich spotkałam. Muszę przyznać, że nie zakochałam się tylko w Micku, chodziło o całą jego rodzinę. A kiedy Mick i ja zdecydowaliśmy się pobrać, doszliśmy do wniosku, że najlepiej będzie przenieść się tutaj – przez wzgląd na Nathana i na mnie. - Mick gra w San Francisco, tak? - Tak. Tam też prowadziłam moją firmę. Ale wiedział, jak wiele jego rodzina znaczy dla mnie i dla Nathana. Jego sezon trwa tylko kilka miesięcy w roku. A skoro połowa meczy odbywa się w domu, to miało sens, by nasz dom był tutaj, gdzie znajduje się jego rodzina. Teraz, gdy jestem w ciąży, tak się cieszę, że jesteśmy w St. Louis. Gdyby tak nie było, to jestem całkiem pewna, że jego matka spakowałaby się i przeniosła do nas. Savannah roześmiała się. - Rozumiem, że jest podekscytowana. - Niezmiernie. Co w konsekwencji ekscytuje również mnie. - Oczy Tary wypełniły się łzami, więc zamrugała. - Przepraszam. Cholerne hormony. Alicia objęła Tarę ramieniem. - Myślę, że to normalne, kiedy jesteś w ciąży, kochanie. - O Boże, nie będziesz znowu płakać, prawda? - Liz zajęła miejsce przy ich stole i pocałowała Tarę w policzek. - Przysięgam na Boga, kobieto, jesteś jak chodzący kran. - Wiem. Nic nie mogę na to poradzić. Ostatnio wszystko sprawia mi radość, a kiedy jestem szczęśliwa, płaczę. - Tara spojrzała przez stół na

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah, a potem wzruszyła ramionami. - Przepraszam. - Nie sądzę, byś kiedykolwiek musiała przepraszać za bycie szczęśliwą. Albo za to, że jesteś w ciąży i pod wpływem hormonów. - Dziękuję. - Nie zachęcaj jej. Będzie płakać jeszcze bardziej. - Liz przesunęła wzrok na Tarę i mrugnęła. Tara pokazała Liz język. - Tak będzie jeszcze przez co najmniej cztery i pół miesiąca. Przyzwyczaj się i pogódź się z tym. - Skoro muszę. To coś, co przyszła ciotka musi tolerować. Savannah poczuła ucisk w żołądku. Zapłaciłaby wszystkie pieniądze, by móc być częścią dużej rodziny, takiej jak ta, by móc świętować sukcesy, spotykać się razem i rozmawiać o dzieciach, mężach, czy o czymkolwiek. Żeby mieć siostry, nawet zdobyte poprzez małżeństwo. Mieć rodzinę. Wszystkie jej rodziny zastępcze były tymczasowe. Miłe w danym momencie, ale nie na stałe. Kiedy odeszła, nie pozostało żadnych więzi, nikogo, do kogo można by wracać. Tak jak zawsze, była sama. Wzięła głęboki oddech i strząsnęła to z siebie. To nie była jej rodzina i nią nie będzie. Uśmiechnęła się, gdy podeszła Jenna i opadła na krzesło. - O. Mój. Boże. Dzisiaj to miejsce jest jak jakiś koszmar. - Dlaczego w ogóle pracujesz? - spytała Liz. - Nie powinnaś przejąć władzy od nowego menedżera i przenieść swojego słodkiego tyłeczka do nowego miejsca? Wzruszyła ramionami. - To pierwszy mecz Micka, dlatego chciałam tu być. W nowym miejscu wszystko idzie dobrze, a Dave potrzebował pomocy, więc poszłam pomóc za barem, co skończyło się rozmową ze stałymi bywalcami. Wiesz, ciężko się pozbyć starych nawyków. - Jakie nowe miejsce? - zapytała Savannah. Jenna odwrócił się do niej. - Cześć, Savannah. Jestem tak przyzwyczajona do wtrącania się w sam środek rodzinnej rozmowy, że zapomniałam, iż mogłaś do tego nie nawyknąć. - Żaden problem – ze śmiechem odparła Savannah. - Dobrze. W tej rodzinie trzeba się do tego przyzwyczaić. W każdym razie, tak się cieszę, że mogłaś pojawić się tu dzisiaj. Cole mówił, że przyjdzie z tobą. - Doprawdy? - Tak - odrzekła Jenna, poruszając brwiami. - A odpowiadając na twoje

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win pytanie, otwieram nowy klub. Klub muzyczny. Cóż, coś w rodzaju klubu muzycznego. Miejsce, do którego mogą przyjść artyści amatorzy, stanąć za mikrofonem i pokazać, co potrafią. Savannah dostrzegła podekscytowanie w oczach Jenny, w sposobie, w jaki wierciła się na krześle, gdy mówiła o klubie. - Ekscytujący pomysł. Jak dla mnie wygląda to na wyjątkowe miejsce, w którym będzie można dobrze się bawić. Nie mogę się doczekać, żeby to sprawdzić, kiedy już otworzysz. Jenna wyszczerzyła się w uśmiechu. - Dziękuję. Cały czas jestem tym nakręcona. Oczywiście, równocześnie planuję mój ślub. To wszystko jest jak zmasowana żonglerka. - Hej, właśnie od tego masz rodzinę. Możemy ci pomóc – wtrąciła Tara. - Daj spokój. Jesteś zajęta byciem w ciąży. Tara przewróciła oczami. - I to czyni mnie jaką? Ubezwłasnowolnioną? Bezmózgą? Niezdolną robić to, co robię najlepiej? Dla twojej wiadomości, mogę być w ciąży i w tym samym czasie zaplanować twój ślub. Dziecko ma się urodzić w styczniu, a twój ślub nie odbędzie się wcześniej, jak przed końcem przyszłego roku. Do tego czasu pojawi się maleństwo, a ja będę znowu na nogach, gotowa zająć się końcowymi szczegółami. Liz spojrzała na Savannah. - Myśli, że jest jakąś superbohaterką. My uważamy, że jest szalona. - No nie wiem - odparła Savannah. - Wygląda na zdolną do tego. Założę się, że potrafi sobie z tym poradzić. Tara przytaknęła. - Widzicie? Savannah wierzy we mnie. - Och, wierzę w ciebie, kochanie - powiedziała Jenna, poklepując dłoń Tary. - Tylko nie chcę, żebyś przesadziła. Nie wystarczy ci, że będziesz miała małe dziecko, którym będziesz musiała się opiekować? - Pomożecie mi ty, mama i Liz. Będę miała mnóstwo ludzi do pomocy przy dziecku, i jeden Bóg wie, że Mick będzie nadopiekuńczy względem tego dziecka, kiedy już on lub ona się pojawi. Tak więc, widzisz? Będę miała dużo czasu, by zająć się ślubem. Nim Cole wrócił, żeby pociągnąć ją z krzesła, była pogrążona w dyskusji na temat ślubu oraz dziecka, i niechętna do odejścia. - Hej – zaczęła Jenna. - Gdzie idziesz z Savannah? - Jest przerwa w połowie meczu, panno „Nie Twój Interes”. Zabieram ją na zewnątrz, żeby rozprostować nogi. - Z pewnością - rzuciła Liz. - Zobaczymy ją jeszcze dziś wieczorem?

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Cole roześmiał się. - Tak. Obiecuję przyprowadzić ją z powrotem. Skierował ją w kierunku tylnej części pomieszczenia, przykładając wargi do jej ucha. - Kobiety wciągną cię w wir babskich pogaduszek i wkrótce stracę cię na zawsze. Chwilę później zorientujesz się, że Jenna wrobi cię w pomaganie jej z klubem muzycznym. - Wiesz, jestem bardzo dobra, jeśli chodzi o PR i budowanie wizerunku. Mogę zaoferować jej pomoc. - Nie mów jej tego. Złapie cię w swoje szpony i nigdy nie pozwoli ci odejść. Roześmiała się, gdy tylnymi drzwiami wyprowadził ją do ogrodu. Ustawiono tutaj stoliki, tworząc miejsce dla ludzi, którzy mogli zjeść i napić się, patrząc na piękny ogród, w którym rosły drzewa i kwiaty. Oczywiście dzisiaj nikogo tu nie było, ponieważ nadawano mecz. Wewnątrz było hałaśliwie. Tutaj natomiast spokojnie i cicho. Różnica niczym między dniem a nocą. - Miło tutaj. - Na zewnątrz wciąż jest gorąco, dlatego też nikogo tutaj nie ma. Cóż, przyczyną jest to i mecz, oczywiście. - Oczywiście. Widziałam, że drużyna Micka dobrze sobie radzi. - Zgadza się. Do połowy wygrywają czternastoma punktami. Odwróciła się do niego. - Przyprowadziłeś mnie tutaj, żeby zapoznać mnie z aktualnym wynikiem? Roześmiał się. - Nie. Chciałem mieć cię na wyłączność przez minutę lub dwie. - Naprawdę? A to dlaczego? Rzucił szybkie spojrzenie na drzwi, a następnie pchnął ją na ścianę. Dlatego. Jego usta spotkały się z jej wargami, zanurzyła palce w jego włosach. Nie dotykali się dzisiaj i tęskniła za tym kontaktem. Teraz, gdy jego język dotykał jej języka, ciało Savannah zapłonęło namiętnością. Może stało się tak dlatego, że jego rodzina znajdowała się tylko kilka metrów stąd - tłum ludzi, którzy w każdej chwili mogli wyjść na zewnątrz. Być może dlatego, że ogarnął ją dreszczyk emocji wywołany robieniem czegoś zakazanego, a może dlatego, że pragnęła jego ust na swoich wargach i jego rąk na swoim ciele, podczas gdy mogła jedynie przesuwać dłońmi po jego barkach i w dół ramion, żałując, że nie znajdują się u niej lub u niego, dzięki czemu mogłaby

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win mieć go teraz. Kiedy się odsunął, jego na wpół opuszczone powieki i ciężki oddech powiedziały jej, że czuł się tak samo. - Cholera, szkoda, że nie jesteśmy teraz sami - powiedział, chwytając ją za biodra i przyciągając do siebie. Jego erekcja sprawiła, że jej łechtaczka mrowiła. - Ja też. - Spojrzała na niego. - Pragnę cię, Cole. Rozejrzał się wokół, po czym wziął ją za rękę i poprowadził za róg budynku, pogrążając ich w ciemności. - Co powiesz, żebyśmy zrobili to tutaj98? - Objął ją ramieniem i ścisnął tyłek, przyciągając do gorącej, twardej części swojego ciała, w odpowiedzi na co przygryzła dolną wargę. Wiedziała, co sugerował i kilka miesięcy temu nigdy by się na to nie zgodziła. Nie na zewnątrz. Z pobliskim barem wypełnionym ludźmi? Nigdy w życiu. Każdy mógł wyjść na zewnątrz, żeby zaczerpnąć świeżego powietrza, zapalić papierosa albo zadzwonić. Jednak jej ciało pulsowało dla niego, poza tym wierzyła, że zatroszczy się o nią. Wspięła się na palce i przycisnęła usta do jego gardła. - Tak. Tutaj. Cole nie sądził, że Savannah faktycznie na to pójdzie. Ale gdy tylko powiedziała tak, rozpiął guzik przy jej dżinsach i wsunął ręce do środka, zanurzając palce w jej wilgotnym cieple. Nie spuszczał wzroku z jej twarzy, obserwując, jak jej oczy otwierają się szeroko, a wargi rozchylają się, kiedy znalazł jej centrum i potarł je nasadą dłoni, palce wsuwając w cipkę. Sięgnęła do jego nadgarstka – pomyślał, że będzie miała zastrzeżenia do robienia tego tutaj. Powinien był o tym wiedzieć. Lecz ona trzymała go w miejscu i kołysała miednicą na jego palcach, sapiąc, gdy pchnął głębiej. Oparła głowę na jego piersi, podczas gdy pompował w nią. - Cole. Och, Boże, zaraz dojdę. Jego kutas był tak twardy jak ceglana ściana za nimi, a jeśli wkrótce się w niej nie znajdzie, to też dojdzie – w swoich cholernych spodniach. Jego jądra drżały za każdym razem, gdy z jej gardła wyrywały się te seksowne jęki i posapywania. Szeptała do niego, ściskając jego koszulę, jakby była to jej lina ratunkowa, i ostro ujeżdżała jego palce, pokrywając go gorącymi sokami, gdy 98 Ma zapędy jak jego kuzyn, Gavin;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zaciskała się i drżała. Odchyliła głowę do tyłu, więc pocałował ją, kiedy krzyknęła, osiągając szczyt, pochłaniając jej krzyki, wsuwając język w jej usta, podczas gdy szarpała się i drżała w wyniku silnego orgazmu. Cholera, to było dobre. Wyjął z niej palce i pozwolił jej obserwować, jak je oblizuje. - Podoba mi się twój smak, Brzoskwinko. Chciałabym zdjąć z ciebie dżinsy i lizać twoją cipkę, aż znowu byś doszła. Zadrżała przy nim. - Chciałabym, żebyś zrobił mi to tutaj. Podobały mu się jej niegrzeczne myśli i żałował, że nie mógł ich teraz spełnić. Mieli jednak ograniczoną ilość czasu, a on musiał się w niej znaleźć. Dlatego szarpnięciem zsunął jej spodnie w dół, rozpiął własne, z kieszeni wyciągając prezerwatywę. Założył ją i pchnął Savannah na ścianę budynku, rozsunął jej nogi najszerzej, jak mógł i wepchnął się w śliskie ciepło. - Och - powiedziała, wbijając mu paznokcie w ramiona, gdy jej cipka zacisnęła się wokół jego trzonu. Wsunął rękę pod jej koszulę, odsuwając biustonosz na bok, by drażnić sutek palcami. - Cole. Tak. Och, tak. Ich połączenie było szybkie i wściekłe99. Przeciągnął ręką po jej tyłku, chroniąc jej skórę przed cegłą, podczas gdy mocno się w nią wbijał, jego jądra szybko wypełniały się spermą. Wciskał się w nią, uwalniając jej piersi, by móc złapać ją za włosy, odchylić jej głowę do tyłu i obdarzyć karzącym pocałunkiem. Oddawała mu dokładnie to, co dostawała, jęcząc i doprowadzając go do szaleństwa. Poczuł, jak się zaciskała, a po dźwiękach, które wydawała, wiedział, że znowu dochodziła. Nie mógł się powstrzymać, więc odpuścił, przy czym orgazm uderzył w niego tak mocno i szybko, że ugięły się pod nim nogi. Wsparł się o nią i dał jej wszystko, co miał, uderzając ostatnim, mocnym pchnięciem, wylewając wszystko z głośnym jękiem. Potrzebował minuty, żeby złapać oddech. Oboje ciężko dyszeli. Savannah uniosła na niego wzrok, przy czym jej spojrzenie było tak ufne, otwarte i pełne emocji, których nie potrafił nazwać. - Wow - szepnęła, a jej wargi wygięły się w seksownym uśmiechu. - Tak. - Doprowadzili swoje ubrania do porządku. - Moje włosy wyglądają okropnie. I jestem pewna, że rumienię się w stu 99 I tu skojarzenie nasuwa się samo przez się;D "Szybcy i wściekli" – od razu mam przed oczami scenę, w której Dom kładzie łapki na odzianym w skórzane spodnie tyłku Letty i bez wysiłku podnosi ją, układając na... no właśnie, nie pamiętam na czym;) Nieważne, bo och, jaki on jest silny:)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win odcieniach różu – rzekła. Przyciągnął ją do siebie i pocałował ponownie, tym razem powoli i łagodnie, czyli tak, jak zamierzał to zrobić, gdy wyszedł z nią na zewnątrz. Wyglądasz pięknie, jak zawsze. - Zawsze wiesz, co powiedzieć. - Jej wargi ułożyły się w ciepły uśmiech, który za każdym razem trafiał go prosto w brzuch. Chwycił swój telefon. - Koniec przerwy. Powinniśmy wrócić do środka, zanim ktoś przyjdzie nas szukać. Wziął ją za rękę i poprowadził z powrotem w kierunku tylnych drzwi. Choć tak naprawdę chciał zabrać ją do domu i kochać się z nią jeszcze raz, tym razem powoli, bez ubrań, dzięki czemu mógłby wielbić każdy centymetr jej ciała. Zrobi to później. XX Odbyły się już cztery mecze w sezonie, a Tradersi pozostawali niepokonani. Było jeszcze wcześnie, ale Cole miał przeczucie, że wszystko pójdzie dobrze. Drużyna pracowała na najwyższych obrotach. Obrona była niczym bestia, dzięki czemu przeciwne drużyny nie zdobywały punktów wcale albo miały ich tylko kilka. Statystyki powalenia rozgrywającego nie mieściły się w skali – jak do tej pory był to ich najlepszy sezon. Ofensywa była bezlitosna w każdej sytuacji, od biegu do zagrań obejmujących podania. Linia ataku wysadzała dziury, gdzie tylko mogła, dając Cassidy'emu mnóstwo czasu na pozostanie w kieszeni100 i wykonanie podania. Był to idealny szturm. Wygrywali nawet na meczach wyjazdowych. Po powrocie z dwóch zwycięskich meczy pod rząd, zespół był pewien, że nie było drużyny, której nie mogliby pokonać. A po wielu latach w NFL Cole wiedział, że pewność siebie była wszystkim w tej grze. Musiałeś wierzyć, że wygrasz. Wszyscy wierzyli, że mogą wygrać. Podczas gdy on grał, Savannah pracowała nad utworzeniem jego fundacji. Dokumentacja została przygotowana i byli gotowi rozpocząć prace nad pierwszym placem zabaw oraz centrum kultury. Radzono mu, by z 100 Pocket – obszar ochronny utworzony wokół rozgrywającego przez linię ataku w celu zapewnienia mu przestrzeni potrzebnej do rzutu.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win rozpoczęciem prac zaczekał do końca sezonu, lecz od kiedy ten pomysł uformował mu się w głowie, nie chciał tego odkładać. Mógł nie być tak pomocny w czasie trwania sezonu, jak byłby, gdyby nie grał, ale nie było sensu tego opóźniać. Im szybciej place zabaw zostaną ukończone, tym prędzej dzieciaki będą miały gdzie się podziać. Po dzisiejszym treningu spotykał się z Savannah, wykonawcami, rodziną, przyjaciółmi i kolegami z drużyny na miejscu, które miało stać się placem zabaw. Zamierzali pobrudzić sobie ręce. Pragnął zacząć kopać. Beton już został wylany i rozpoczęła się budowa centrum kultury, jednak w międzyczasie będą pracować nad oczyszczeniem terenu pod plac zabaw. Oznaczało to koszenie, pielenie i wynoszenie śmieci. To, że koledzy z drużyny zaoferowali mu swoją pomoc, znaczyło dla niego więcej, niż potrafił wyrazić. To Savannah wspomniała im o tym. Sam nigdy by nie pomyślał, żeby im to wyznać, ale pewnego wieczoru po meczu domowym wybrali się wszyscy na kolację, a ona podjęła temat i powiedziała, że przy oczyszczaniu pola mogliby skorzystać z pomocy ochotników. Zareagowała cała linia ataku, mówiąc, że pomoże. Tak samo jak Grant Cassidy, rozgrywający. Oraz Kenny, Jamarcus i Lon. Był zaskoczony. Savannah położyła mu dłoń na ramieniu i poinformowała go, że tak to jest mieć przyjaciół. Właśnie to sobie uświadomił. Ludzie zabezpieczali mu tyły, zarówno na boisku, jak i poza nim. Kolejna rzecz, za którą musiał jej podziękować. Podjechał po Savannah i razem przyjechali na miejsce na tyle wcześnie, by wspólnie z wykonawcą przyjrzeć się planom. Wszystko było na czas i zgodnie z planem. Zbudowanie centrum kultury zajmie około sześciu tygodni. Fundacja już rozpoczęła proces zatrudniania pracowników do centrum. Wszystko dobrze się układało. Zjawili się jego koledzy oraz rodzina i wszyscy od razu zabrali się za wynoszenie gruzu i kamieni. - Niektóre z tych rzeczy są ciężkie – powiedział do Savannah, gdy schyliła się, próbując podnieść kamień. Ten ani drgnął. - Masz rację. Nie ma szans, żeby ktokolwiek zdołał go podnieść. Będziemy potrzebowali ładowarki. Kaman, jeden z ich liniowych, odsunął Savannah z drogi. - Załatwię to.Podniósł kamień, jakby nic nie ważył i przeniósł go do kosza.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Savannah spojrzała na Cole'a, który wzruszył ramionami i szeroko się uśmiechnął. Savannah świetnie się bawiła. Znaczna część jej pracy wymagała siedzenia przy komputerze, co absorbowało jej umysł. Miło było wyjść na zewnątrz i pracować fizycznie. Nawet rękawice nie uchroniły jej przed zrujnowaniem sobie manikiuru, ale to mogła naprawić później. Ponieważ samo przebywanie z rodziną i przyjaciółmi Cole'a zawsze było plusem. Pokazali się tutaj nie tylko członkowie jego drużyny, ale również rodzina Cole'a. Kiedy przyjechały Tara, Jenna i Elizabeth, przywitały się z Savannah, która następnie zauważyła siostrę Cole'a, Alicię, jego rodziców, a nawet ciotkę i wuja. Savannah poszła na przerwę, by wziąć sobie wodę. Była tam Alicia, rozmawiająca z Tarą, która, kiedy już udzieliła Mickowi ścisłych instrukcji dotyczących niepodnoszenia ciężkich przedmiotów, była odpowiedzialna za namiot z napojami. - Jak wam idzie? - zapytała Tara. - Dobrze. Wszyscy świetnie się spisują. Tara westchnęła. - A ja sobie stoję, wręczając butelki z wodą. Alicia roześmiała się, odsuwając zbłąkane kosmyki włosów ze swojej spoconej twarzy. - W twoim stanie nie możesz przenosić głazów. - Wiem, ale to jest frustrujące. Nie jestem niesprawna. Jestem w ciąży. Jestem zdrowa. Ćwiczę jogę. Ćwiczę cały czas. - Ale nie możesz podnosić ciężkich przedmiotów. A co jeśli ktoś uderzyłby cię jedną z tych starych zardzewiałych metalowych rur albo deską? - spytała Savannah. - Wiem. Masz rację. Tu jestem bezpieczniejsza. Po prostu sobie narzekam. - Tara wręczyła butelki z wodą kilku zawodnikom, którzy zatrzymali się w namiocie. Na lunch zamówiono pizzę. Przyszli faceci, wzięli kilka kawałków, a następnie pobiegli pogadać i zjeść, pozostawiając kobiety w namiocie. Savannah była bardziej niż zadowolona, mogąc usiąść sobie na kilka minut. Była w dobrej kondycji fizycznej, ale całe to zginanie się i podnoszenie było ciężkie. Wieczorem plecy będą ją naprawdę bolały. - Już jestem wykończona - rzekła Liz, wycierając usta serwetką. - Przez tydzień nie będę musiała ćwiczyć. Alicia zaśmiała się. - Znam to uczucie. Pilates nigdy nie był tak ciężki.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - A ja właśnie myślałam, jak miło będzie dziś wieczorem wziąć gorącą kąpiel – dodała Jenna. - Może jednak wcale wam nie zazdroszczę – powiedziała Tara, odgryzając kawałek serowej pizzy. - Dziecko sprawia, że plecy bolą mnie wystarczająco. Jenna wyprostowała plecy i wypuściła głośny jęk. - Poza tym i pracą, zajmujemy się jeszcze nowym klubem, więc jestem gotowa wywiesić białą flagę. Chociaż, po wszystkim będę w świetnej formie. Liz przewróciła oczami. - Daj spokój, jędzo. Jesteś niezłą laską. Jenna napięła biceps. - Tak, ale teraz jestem laską ze stalowymi mięśniami. Savannah roześmiała się. - Czyż nasze towarzystwo nie jest zabawne, Savannah? - zapytała Alicia. - To ciągłe sprzeczanie się i dogryzanie sobie? - Tak, ale to jej nie przeszkadza, bo uprawia gorący seks z twoim bratem. Savannah gapiła się na Liz. - Nie mogę uwierzyć, że to powiedziałaś. Wargi Alicii zadrżały od hamowanego uśmiechu. - Nie może w to uwierzyć, ale nie zaprzecza, prawda? - spytała Tara. - Zauważyłam - odparła Jenna. - No dalej. Wyrzuć to z siebie. Tylko bez szczegółów. Cole to mój kuzyn. Mam tego dość przy Liz, która bez końca opowiada o swoim życiu seksualnym z moim bratem. - Hej - rzuciła Liz. - Muszę komuś opowiedzieć o Gavinie. Tara zachichotała. - Wiesz, że możesz opowiedzieć o tym mnie. - I tak robię. Ale lubię drażnić Jennę. - Suka. - Choć Jenna ma rację. Wszystkie jesteśmy ciekawe, ale z racji tego, że Cole jest moim bratem, ogranicz intymne szczegóły do minimum powiedziała Alicia, pochylając się na krześle. - Od jak dawna to trwa? Cztery pary oczu skupiły się na niej uważnie. Nie planowała niczego mówić o sobie i Cole'u. Dopóki Liz tego nie wypaplała. - No dalej, Savannah, opowiadaj – zachęcała Tara. - Chcę poznać szczegóły tego, w jaki sposób Cole'owi udało się sprawić, że masz na twarzy ten rozmarzony wyraz, mówiący „zakosztowałam mnóstwa seksu”. Alicia schowała głowę w dłoniach. - O, cholera. Nie chcę myśleć o

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win moim bracie, uprawiającym seks. - Właśnie to ciągle Liz powtarzam. Ignoruje mnie i przechodzi wprost do pikantnych szczegółów – poskarżyła się Jenna. - Przynajmniej Tara się ogranicza i po prostu trzyma się ckliwych miłosnych kawałków. - Głębsze intymne szczegóły zachowuję na rozmowy z Liz – wyjaśniła Tara. - Tak, na przykład takie, jak zaszła w ciążę. To było dobre. Byli sami w domu przez jedną noc. Nathan nocował u przyjaciela, więc Mick zasugerował, żeby wyskoczyli z ciuchów. Nie zdążyli nawet wejść na górę, tylko... - O. Mój. Boże. Nie chcę wiedzieć, w jaki sposób został poczęty mój przyszły siostrzeniec lub siostrzenica. - Jenna zamknęła oczy i pokręciła głową. Savannah wybuchnęła śmiechem, gdy Jenna włożyła sobie palce do uszu i zaczęła śpiewać. - Rozśmieszacie mnie. - I nie pozwalamy ci podzielić się z nami soczystymi szczegółami – przypomniała jej Tara. - Opowiadaj. - Och. Cóż, tak naprawdę nie ma o czym opowiadać. My... spotykamy się. Liz posłała jej spojrzenie. - To szerokie pojęcie. Alicia uniósł brew. - I właściwie, co to oznacza? - Właściwie, nie wiem. Poza tym, że się spotykamy. Na razie. - Czy to oznacza, że to sytuacja tymczasowa? Przeniosła wzrok na Tarę. - Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ tego nie wiem. On ma swoją karierę, ja mam swoją. - Cóż, kochanie, wszyscy mamy kariery - powiedziała Liz, posyłając jej tego rodzaju cierpliwe spojrzenie, jakim można było obdarzyć dziecko, które nie rozumiało tematu rozmowy. - Co to ma wspólnego z tobą, uprawiającą z nim dziki seks lub zakochującą się w nim po uszy? - Zakochującą się? Czy ktokolwiek mówił coś o miłości? Po prostu uprawiamy razem seks. Tara parsknęła śmiechem. - I jaki jest ten seks? Alicia odsunęła krzesło i wstała. - To mój sygnał, mówiący, że czas wracać do pracy. - Idę z tobą - rzekła Jenna.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Tchórze - zawołała za nimi Liz. Jenna pokazała jej środkowy palec. Liz zaśmiała się, po czym odwróciła się do Savannah. - Jeśli chodzi o ten seks... - Nie opowiem ci o moim życiu seksualnym z Colem. - Dlaczego nie? My rozmawiamy o naszym. Spojrzała na Tarę, która powiedziała: - To prawda. Jesteśmy jak siostry, więc kiedy mamy problem albo potrzebujemy rady odnośnie naszych mężczyzn, wspieramy się. - Nie mam problemu. I nie potrzebuję rady. Nie w tej chwili. Ale dziękuję bardzo za ofertę. Liz spojrzała na Tarę. - Nie sądzę, by podzieliła się z nami pikantnymi seksualnymi szczegółami. Tara westchnęła, odchyliła się na krześle i położyła ręce na swoim brzuchu. - Na to wygląda. Jestem bardzo rozczarowana. Savannah posłała im obojętne spojrzenie. Ale wtedy Tara roześmiała się, tak samo jak Liz. Liz pacnęła ją w nogę. - Żartowałyśmy. - Och. - Naprawdę, kobieto, musisz się rozchmurzyć. Wypuściła oddech. - Tak zrobiłam, prawda? Tara wstała i przeciągnęła się. - Można by pomyśleć, że cały ten seks powinien rozładować trochę napięcia. Savannah prychnęła, przyłożyła dłoń do ust, a potem wybuchnęła śmiechem. - O Boże. Rzeczywiście. To naprawdę zadziałało. - Wygląda więc na to, że potrzebujesz tego dużo więcej. Może więcej seksu w miejscach publicznych, takiego jak ten, który uprawiałaś za barem tamtego wieczoru? Savannah otwarła oczy szeroko. - Co takiego? Podeszła do niej Tara i objęła Savannah ramieniem. - Wszyscy starają się wymknąć podczas rodzinnych spotkań, kochanie, ale ta rodzina ma sokoli wzrok. Opuchnięte wargi, zmierzwione włosy i wyraz twarzy, mówiący „właśnie zostałam porządnie bzyknięta” jest oczywistą wskazówką. Czuła, jak na jej szyję i policzki wypływa zdradziecki rumieniec. Wiedziałam, że ochlapanie twarzy zimną wodą i szybkie poprawienie fryzury w łazience nikogo nie zmyli.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Och, niektórych pewnie zmyliło - rzekła Liz. - Ale nie nas. Byłyśmy tam, też to robiłyśmy. Wszyscy wiedzieliśmy, że masz gorący numerek w ogrodzie. - Byłam zazdrosna, ponieważ mój mężczyzna był na meczu wyjazdowym – powiedziała Tara. - Mam nadzieję, że było dobrze. Savannah westchnęła. - Owszem. Tara pokiwała głową. - W takim razie, dzięki Bogu, że ktoś jeszcze cieszy się dobrym seksem. Zanim Mick wróci do domu, ma jeszcze dwa mecze wyjazdowe. Do tego czasu będę wielka jak dom. - A on nadal będzie uprawiał z tobą dziki seks, aż dziecko będzie gotowe wyskoczyć – skomentowała Liz. Tara wyszczerzyła się w uśmiechu. - Prawdopodobnie. Savannah z każdą minutą, którą z nimi spędzała, uwielbiała te kobiety coraz bardziej. Jednak kiedy poczuła na ramionach silne, ciepłe, bardzo męskie dłonie, drgnęła i odchyliła głowę do tyłu, już wiedząc, do kogo należały te ręce. - Witaj. - Witaj. Skończyłaś rozmawiać z dziewczynami? Spotkała się wzrokiem z Liz i Tarą, które posłały jej znaczące uśmiechy. - Myślę, że tak. - To dobrze. Chcę ci coś pokazać. - Jasne. Do zobaczenia później. Pomachały jej na pożegnanie, po czym wraz z Colem przeszła przez plac zabaw. Wiele z większych odłamków zostało usuniętych przez chłopaków i ładowarkę, którą sprowadzili, pozostawiając to miejsce prawie nagie. - Wow. To dzisiejszy ogromny sukces. Posłał jej uśmiech. - Zgadza się. Przyszli to rozkopać, następnie zamienili pochyły obszar w wyrównaną powierzchnię. - Wyłożył jej plany, i choć już je znała, to cieszyła się, słuchając podekscytowania w jego głosie, gdy mówił o sprzęcie, który chciałby umieścić na odpowiednim miejscu. Zachowywał się teraz tak inaczej, był skoncentrowany na robieniu czegoś dla innych. A jego koledzy z drużyny - jego przyjaciele – wciąż im przerywali, żartobliwie się z nim przekomarzając, jak i zadając mu pytania o to, co mają dalej robić. Zeszła mu z drogi i pozwoliła Cole'owi pracować.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Nim skończyli dzisiejszą pracę, zrobiło się ciemno. Jako że jego wuj i ciotka wystosowali zaproszenie, Cole zaprosił wszystkich do baru Riley's na kolację i napoje. Wybrała się tam większość chłopaków. Tara była zmęczona, więc pojechała do domu. Jenna był szczęśliwa, gdyż nie musiała pracować za barem, zamiast tego będąc klientką. Zgromadzili się przy stole, jedli hamburgery i rozmawiali z rodzicami Cole'a, jego ciotką oraz wujem. - Stajecie się coraz bardziej zażyłą parą - powiedziała matka Cole'a, gdy skończyli posiłek. - Rozumiem, że łączy was coś więcej niż związek biznesowy. Savannah nie odpowiedziała, tylko spojrzała na Cole'a, który wzruszył ramionami i odrzekł: - Wiesz, mamo, możesz mieć rację. Ale to sprawa między mną a Savannah. - Tak, powodzenia z tym - skwitowała Jenna. - Widziałeś kiedyś, żeby rodzina nie wtrącała się do czyjegoś związku? - Przepraszam bardzo - zaczęła ciotka Cole'a, Kathleen. - Nigdy się nie wtrącałam. Jedynie parę razy służyłam radą. Jenna prychnęła. - Jasne, mamo. Skoro tak twierdzisz. Ty objął Jennę ramieniem. - Twoja rodzina jest niesamowita. I pomocna w dziedzinie związków, kiedy potrzeba zachęty. Jenna wygięła brwi, patrząc na Ty'a. - Insynuujesz, że potrzebowałam zachęty? - Bardziej kopa w tyłek – rzuciła matka Jenny. Ty prychnął, na co Jenna posłała mu twarde spojrzenie, po czym rzekła: - Okej, może i masz rację. - Maleńka, ja zawsze mam rację. Jenna przewróciła oczami. - Rileyowie nigdy się nie wtrącają, jeśli ich ingerencja nie jest mile widziana – dodała mama Cole'a. - Ja tylko zapytałam, czy Cole i Savannah się umawiają. Cole objął Savannah ramieniem. - Umawiamy się. Temat zamknięty. - Myślę, że właśnie zostałyśmy poproszone, żebyśmy zajęły się własnymi sprawami, Cara – powiedziała Kathleen. Cara roześmiała się. - Myślę, że masz rację. - Cara obróciła się do Savannah i uścisnęła jej dłoń. - Choć muszę powiedzieć, że byłaś bardzo dobra dla mojego syna, dlatego mam nadzieję, że to potrwa przez naprawdę

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win długi czas. Nie mogła wymyślić, co na to odpowiedzieć jego matce, więc rzekła tylko: - Dziękuję, pani Riley. Ścisnęło ją w dołku. Czuła się dobrze, tak naturalne. Przebywanie w towarzystwie jego rodziny sprawiało, że chciała więcej niż kiedykolwiek miała nadzieję pragnąć. Ale to nie była jej rodzina, więc musiała przestać żywić nadzieję. Dobrze wiedziała, że sprawy mogły szybko się zmienić, a wszystkie jej nadzieje zniknąć. Zawsze najlepiej było być realistką. Po kolacji wszyscy wyszli. Chłopaki mieli jutro wczesny trening, a to był długi dzień. Cole odwiózł ją do domu. - Chcesz wejść? - spytała, gdy odprowadzał ją do drzwi. - Wiesz, że tak. Zamknęła za nim drzwi. - Napijesz się czegoś? - Nie. - Ruszył do jej sypialni. Zaciekawiona, podążyła za nim. Rozpiął koszulę, zrzucił buty i wszedł do łazienki, gdzie odkręcił prysznic. - Oczywiście, czuj się jak u siebie. Zatrzymał się w połowie ściągania koszuli. - Po dzisiejszym jestem brudny i spocony. Muszę wziąć prysznic. Powinienem pytać o zgodę? Wygięła wargi w uśmiechu. - Nie. Mnie też by się przydał. - W takim razie, rozbieraj się i chodź tutaj. Opuścił spodnie i wszedł pod prysznic. Pozbycie się własnych ubrań zajęło jej mniej niż trzydzieści sekund. Kiedy otworzyła drzwi prysznica, wyciągnął rękę i pomógł jej wejść do środka. Pod prysznicem było ciepło i parno, a jego ciało było gorące i pachniało potem. Uwielbiała zapach ciężko pracującego mężczyzny. Wciągnął ją pod strumień wody, by zwilżyć jej ciało. Chwyciła szampon. - Nie spiesz się. Pozwól, że ja to zrobię - powiedział, biorąc od niej szampon i nalewając sobie trochę na dłoń. Zamknęła oczy i zanurzyła się w tym. Żaden mężczyzna nigdy nie mył jej włosów. Oczywiście, robiła to jej kosmetyczka, ale to było zdecydowanie inne doświadczenie. Jego ręce były większe, trochę szorstkie, lecz podobało jej się to, w jaki sposób masował jej głowę. Jego ruchy były bardziej

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zmysłowe, jakby cieszył się tym doświadczeniem, zamiast traktować je jak pracę. Odchylił jej głowę pod natrysk, spłukując włosy, a następnie nałożył odżywkę, przesuwając palcami po kosmykach. Ponownie spłukał włosy Savannah, po czym namydlił ręce żelem do mycia ciała i odwrócił ją tyłem do siebie, by umyć jej plecy. Znowu się nie spieszył, nacierając jej plecy, wykorzystując swoje mocne dłonie do masażu jej obolałych mięśni ramion. Pochyliła się ku niemu, a węzły roztapiały się pod twardym naciskiem jego palców. Natomiast kiedy przejechał pięścią w dół na środek pleców, oparła dłonie o ścianę prysznica, pewna, że ugną się pod nią kolana. - Tak dobrze. Czyżbyś w poprzednim życiu był masażystą? - Nie. Po prostu lubię cię dotykać. Chwycił ją za pośladki i ścisnął delikatnie, je również masując. Stwardniały jej sutki. - Muszę płacić za to dodatkowo? - zapytała. - Później możesz dać mi napiwek. Zakręciła tyłkiem przy jego erekcji. - Myślę, że to ty powinieneś dać napiwek mnie. Odwrócił ją przodem do siebie i nalał więcej żelu do mycia ciała, roztarł go w dłoniach, a potem namydlił jej piersi. - Chyba jesteś trochę zbyt zuchwała. Uniosła ręce i sapnęła w wyniku odczuć, które w niej wywoływał, myjąc jej piersi. Czuła ból w sutkach, tak czułych od jego dotyku. Zdjął słuchawkę natrysku i spłukał ją, następnie pochylił się i wziął jeden szczyt w usta, ssąc mocno, aż jęknęła z rozkoszy. Potem skierował natrysk między jej nogi. Jej oczy rozszerzyły się, jęknęła. - Masturbujesz się w ten sposób? Słyszałem, że kobiety tak robią. Posłała mu grzeszny uśmiech. - Oczywiście, że tak. To bardzo przydatny sposób, gdy się spieszę, a potrzebują orgazmu. - Wzięła od niego słuchawkę natrysku i odłożyła ją z powrotem na widełki. - Ale dlaczego miałabym to teraz robić, skoro od dostarczenia orgazmu mam tutaj ciebie? Owinął ramię wokół jej talii i pocałował ją, jego język zanurzył się w jej ustach i owinął wokół jej języka. Nie potrafiła myśleć o niczym innym, poza biciem jego serca, ciepłem skóry oraz twardością ciała, co zawsze w pewnym

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win stopniu doprowadzało ją do szaleństwa. Położyła dłonie na jego ramionach i trzymała się, podczas gdy wsuwał rękę między jej nogi, drażnił lekkimi pociągnięciami, które podnosiły jej potrzebę do stanu wielkiego podekscytowania. A gdy opadł na kolana i rozsunął jej nogi, wsparła się o ścianę prysznica i obserwowała go. Woda spływała z góry na nią i na Cole'a. Uniósł głowę, by posłać jej diabelski uśmiech, nim umieścił usta na jej płci. Boże, tak. To było dokładnie to, czego chciała. Jego śliski i gorący język pocierał jej łechtaczkę, zabierając ją wprost nad krawędź tak szybko, że aż kręciło jej się w głowie. Wokół nich wszystko zaparowało, gdy wsunął w nią dwa palce i pieprzył ją w ten sposób, równocześnie ssąc łechtaczkę. - Cole. Nie wytrzymam długo. Nie odpowiedział, nadal ją ssał i pieprzył palcami, nieustępliwy w dążeniu do orgazmu, którego nie mogła powstrzymać. Wygięła się w łuk i odpuściła, dochodząc z ochrypłym okrzykiem. Przytrzymywał ją, gdy ujeżdżała wciąż napływające fale, wysyłając impulsy słodkiej przyjemności do jej rdzenia. Kiedy wstał, pocałował ją, pozwalając jej posmakować siebie samej na jego ustach. Oblizała jego wargi i pocałowała go głęboko, by następnie owinąć palce wokół jego sztywnego trzonu i gładzić go, dopóki z gardła nie wyrwał mu się chrapliwy jęk. Uwielbiała dźwięki, które z siebie wydawał, uwielbiała dawać mu przyjemność, tak samo jak uwielbiała ją od niego otrzymywać. Przykucnęła, a woda spływała jej po plecach, gdy ujęła jego penisa w obie dłonie i owinęła palce wokół trzonu, po czym uniosła delikatną główkę do swoich ust, odchylając głowę do tyłu, by na niego spojrzeć. Patrzył na nią z dzikim wyrazem twarzy, kiedy wzięła szczyt między wargi i zamknęła je na nim. Uklękła na podłodze prysznica i pchnęła do przodu, biorąc jego penisa w usta. - Chryste - wyszeptał, po czym położył rękę na czubku jej głowy. Skupiła się na jego penisie, przesuwając językiem po zróżnicowanej fakturze, gdy wciągnęła trzon głębiej. Na języku rozlały jej się krople słonego smaku, kiedy wycofała się i oblizała je, drażniąc szczyt, okrążając go językiem. - Zabijasz mnie, Brzoskwinko – powiedział, a ona mruknęła, ponownie biorąc go głęboko w usta, a następnie sięgając pod spód po jego worek mosznowy i delikatnie go ściskając, gdy zaczęła przesuwać wargami tam i z

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win powrotem. - Tak, właśnie tak - rzekł, używając dłoni, by kierować jej ruchami. - Ssij mnie mocniej. Uwielbiała, kiedy jego głos stawał się szorstki, kiedy wydawał jej rozkazy, które mówiły jej, co mu się podoba. To sprawiało, że jej cipka drżała, sutki robiły się twarde, tak jak jego jądra zamieniały się w twarde węzły w jej ręku. Ścisnęła je po raz kolejny i wzięła penisa głęboko do gardła, w tym samym czasie drugą ręką gładząc go podczas ssania. - O, kurwa, zaraz dojdę. Mocniej – zakomenderował. Posłuchała go, ssąc tak jak chciał. A kiedy pchnął głęboko w jej usta i wytrysnął, wydoiła go, połykając jego spermę i trzymając się Cole'a, podczas gdy kołysał się przy jej wargach, wstrząsany siłą swojego orgazmu. Dla zachowania równowagi wsparł się o ścianę, a ona zlizywała ostatnie krople spermy z czubka jego penisa, po czym wstała i pocałowała go tak, jak on wcześniej pocałował ją. Pchnął Savannah na ścianę i pożerał jej usta, liżąc jej język, dopóki nie zmiękły jej kolana, a cipka nie drżała z potrzeby. Opłukali się i Cole zakręcił prysznic. Wyszli spod niego, wytarli się, a następnie Cole zabrał ją do łóżka. - Mam nadzieję, że nie jesteś zbyt zmęczona, bo jeszcze z tobą nie skończyłem. Uśmiechnęła się do niego i przewróciła się na plecy, rozkładając nogi. Nie jestem zbyt zmęczona. - To dobrze. Ale źle się ułożyłaś. - Rzucił poduszkę na środek łóżka. Wskakuj na nią. Chcę wziąć cię od tyłu. Gdy układała się na brzuchu na wierzchu poduszki, wypełniły ją wzrastające pożądanie i oczekiwanie. Usłyszała, jak Cole rozrywa opakowanie prezerwatywy i chwilę później był na niej, wewnątrz niej, a ona uniosła się, napierając na niego, kiedy jej cipka zamknęła się na jego kutasie. - Kurwa. Tak dobrze - powiedział, rozkładając się na niej, by polizać ją z boku szyi. Sięgnął pod nią, żeby pocierać jej łechtaczkę. - Zamierzam sprawić, że znowu będziesz dla mnie szczytować, Brzoskwinko. Potem ja dojdę w tobie. Mocno. Zadrżała, gdy pchnął głęboko, a następnie wycofał się tylko po to, by uderzyć w nią ponownie, za każdym razem pocierając jej łechtaczkę z

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nieznośną słodyczą. Wciskał ją głęboko w materac, podczas gdy ona zmierzała w kierunku kolejnego orgazmu, mimo że chciała, by to trwało. - Mocniej - popędzała, odsuwając jego rękę, by sama mogła pocierać swoją łechtaczkę. - Chwyć mnie za biodra i zrób to mocniej. Podciągnął ją na kolana, dzięki czemu miała lepszy dostęp do swojego pączka, a on mógł ją trzymać i wciskać się głębiej. Kiedy pchnął, krzyknęła, jej ciałem wstrząsnęły dreszcze. To ich połączenie było intensywne, niemal nie do zniesienia. Natomiast gdy chwycił ją za włosy i szarpnął jej głowę do tyłu, to tylko spotęgowało jej przyjemność. - Jesteś moja, Savannah. - Zanurzył się głęboko. O Boże. - Tak. - Moja. - Tym razem jeszcze mocniej. - Tak. Zatrzęsła się i krzyknęła. Cole wbił palce w jej biodra i schował się w niej, krzycząc, gdy doszedł serią szybkich pchnięć. Upadła na łóżko, on zrobił to samo, opadając obok niej. Była pewna, że nie mogła oddychać co najmniej przez pełną minutę. Kiedy już była do tego zdolna, przewróciła się na bok i odgarnęła sobie włosy z twarzy, by móc spojrzeć na Cole'a. Oczy miał otwarte - a przynajmniej częściowo otwarte. - Jestem przekonany, że próbujesz mnie zabić. Roześmiała się. - Nie jestem pewna, kto kogo próbuje zabić. Zostawił ją tylko na chwilę, żeby pozbyć się prezerwatywy, po czym wrócił, odsunął przykrycie i poprawił poduszki, przyciągając ją do swojej piersi. - Nigdy nie znałem nikogo takiego jak ty, Brzoskwinko. Rysowała kółeczka na jego piersi. - Przypuszczam, że to komplement. Wycisnął na jej ustach delikatny pocałunek. - To znaczy, że jesteś najbardziej niesamowitą kobietą, jaką kiedykolwiek spotkałem. Jesteś dla mnie wyjątkowa, w sposób, jakiego nie potrafię wyjaśnić. Zadrżała, bardzo zadowolona z tego komplementu. Przez jakiś czas leżeli w ciszy. Była rada, mogąc słuchać bicia jego serca. Wystarczało jej już samo przebywanie z nim. - Co byś powiedziała na to, żebyśmy zamieszkali razem? Wyprostowała się na łóżku. - Co takiego? Jego usta wygięły się w uśmiechu. - Słyszałaś.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Skąd ci się to wzięło? - Myślałem o tym. Uśmiechnęła się szeroko. - Naprawdę? - Tak. - A dlaczego o tym myślałeś? Wzruszył ramionami. - Spędzamy razem dużo czasu. W oczywisty sposób... bardzo się lubimy. Jesteśmy kompatybilni. Poczuła ciężar w brzuchu. Nie była to deklaracja miłości. Lubili się. Byli kompatybilni. To, co powiedział, zabrzmiało tak, jakby szukał współlokatora. Albo zwierzątka. - Rozumiem. Uniósł się, żeby spojrzeć jej w twarz. - Co się stało? Zsunęła się z łóżka i chwyciła szlafrok. - Nic. Po prostu jestem zmęczona. A jutro mam dużo do zrobienia. Powinieneś już iść101. Również wstał z łóżka i podszedł do niej. Położył dłonie na jej ramionach. - Brzoskwinko. Cofnęła się. - Naprawdę, Cole. Jestem zmęczona i muszę się przespać. - Chodzi o to, co powiedziałem. O wspólne zamieszkanie. Spanikowałaś. - Nie. Jestem zmęczona. Naprawdę, powinieneś iść. - Chcę zostać na noc. - Nie. Przyglądał się jej przez chwilę, po czym skinął głową. - Okej. Chwycił swoje rzeczy i ubrał się. Poszła za nim do salonu i odprowadziła go do drzwi. Odwrócił się do niej. - Chcesz o tym porozmawiać? Jeśli nie podoba ci się pomysł wspólnego zamieszkania, to w porządku. Nie musimy niczego zmieniać. Racja. Czyli być kompatybilnymi przyjaciółmi. Walczyła ze łzami. Naprawdę muszę się wyspać. - W takim razie, porozmawiamy jutro. - Jasne. Pochylił się, żeby ją pocałować, ale odwróciła się. Jego usta musnęły jej szczękę. Na jego twarzy dostrzegła zmieszanie i ból, lecz nie mogła teraz 101 Ma ktoś może coś ciężkiego pod ręką, żebym mogła jej przywalić? No TY GŁUPIA BABO! Właśnie jej powiedział, że jest dla niego wyjątkowa, a ta się do zwierzka porównuje... Co za tępa strzała z tej Savannah, jak to dawniej mówił mój Braciszek;)

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zajmować się jego problemami. Nie, kiedy od rozklejenia się dzieliły ją minuty. - Porozmawiamy jutro. Skinęła głową i przytrzymała drzwi. - Oczywiście. Dobranoc. Łzy zaczęły płynąć, zanim całkiem zamknęła drzwi. Głupia. Nigdy nie zachowywała się po dziewczyńsku, nigdy nie płakała przez coś takiego. Nigdy nie płakała przez mężczyznę, ponieważ nigdy żaden mężczyzna nic dla niej niej znaczył. Aż do teraz. Poprosił ją, by razem zamieszkali. To wielki krok. Nie był przy tym zbyt romantyczny i nie powiedział, że ją kocha. Wielkie rzeczy. A jednak, to miało znaczenie. Może dla kogoś innego te słowa nic nie znaczyły. Ale ona była w nim zakochana. A jeśli on nie czuł do niej tego samego, to nie było sensu przenosić tego na wyższy poziom. W przeciwnym razie, skończyłoby się to dla niej większym bólem niż ten, który czuła teraz. A teraz bolało cholernie mocno. XXI Savannah preferowała unikanie. Unikanie wszelkich problemów osobistych zawsze uważała za najlepsze rozwiązanie. Niestety, dziś rano miała spotkanie z głównym menedżerem Tradersów, no i oczywiście drużyna miała trening. Co nie znaczyło jednak, że miałaby wpaść na Cole'a. Prawdę mówiąc, była biegła w unikaniu ludzi, na których nie chciała wpaść. Dlatego też po spotkaniu, zmierzała do wyjścia, podczas gdy drużyna wciąż jeszcze była na boisku. - Hej, dziewczyno, co ty tu robisz? Elizabeth. Cholera. Przykleiła do twarzy swój najjaśniejszy uśmiech. - Cześć. Miałam spotkanie z McNee. - Och. Założę się, że to było zabawne. - Jak zawsze. Cóż, muszę iść. Liz zmarszczyła brwi. - Masz kolejne spotkanie? - Uch, właściwie to nie.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Świetnie. Chodźmy na kawę. I może na babeczkę albo na bułeczkę. Umieram z głodu. Miałam wczesne spotkanie i nie zdążyłam zjeść śniadania. - Ujęła Savannah pod ramię i poprowadziła korytarzem. - Gavin jest w mieście z racji zakończenia meczów domowych, więc przedłożyłam seks ponad jedzenie. Czyż można mnie za to winić? - Bynajmniej. - Może śniadanie i rozmowa pozwolą odciągnąć jej myśli od Cole'a. Dzięki temu mogła przynajmniej wydostać się z tego budynku i znaleźć się z dala od niego. Udały się do pobliskiej kawiarni. Savannah zamówiła filiżankę kawy oraz jagodową muffinkę. Liz zdecydowała się na bułeczkę. - Jestem pewna, że jesteś szczęśliwa, mając Gavina w mieście – rzekła Savannah. Liz wpakowała sobie do ust kawałek bułeczki, przeżuła, jęknęła, a następnie połknęła. - Cieszę się już z samego tego, że mam Gavina. Wyszczerzyła się w uśmiechu. - Podczas sezonu, który, nawiasem mówiąc, trwa cholernie długo, nie spędzamy ze sobą zbyt wiele czasu. Sto sześćdziesiąt dwa mecze? Jaki popieprzony idiota to wymyślił? Savannah roześmiała się. - Najpewniej taki, który nie miał żony lub taki, który miał żonę, ale nie mógł jej znieść. - Amen. Biedny Gavin. Prawdopodobnie nienawidzi tego ostatniego etapu. Wykańczam go. - Wątpię, żeby był z tego niezadowolony. - Okej, masz rację. Nie jest z tego niezadowolony. A skoro już jesteśmy przy temacie seksu, jak się sprawy mają między tobą a moim jakże gorącym klientem? Serce jej się ścisnęło. Wzruszyła ramionami. - Myślę, że w porządku. Liz zmarszczyła brwi. - Oho. Co się stało? - Nic się nie stało. - Podniosła swoją muffinkę. - Jest świetnie. - Czy kiedykolwiek wspominałam, że posiadam doskonały wykrywacz wciskania mi kitu? Powiedz mi, co się stało. Mogła się jakoś zasłaniać, wymyślić coś, ale Liz naciskałaby, dopóki Savannah by się nie poddała, więc równie dobrze mogła uniknąć tej bitwy już teraz. - Zapytał, czy chcę z nim zamieszkać. Liz uniosła brwi. - To źle? - Nie. Ale powiedział to dlatego, że się lubimy i jesteśmy kompatybilni. Liz odstawiła filiżankę kawy. - Jasny gwint. Nie powiedział tego.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win - Powiedział. - Za co, do cholery, on cię uważa? Za cocker spaniela? Do przewidzenia było, że Liz poprawi jej humor. - Nie wiem. Nie sądzę też, bym zbyt dobrze zareagowała. Poprosiłam, żeby wyszedł. - Do diabła, ja skopałabym mu tyłek. Co jest nie tak z tym facetem? Spojrzała na Liz. - Prawdopodobnie bał się wyznać, co do mnie czuje. A może nie czuje do mnie tego samego, co ja do niego. - A co do niego czujesz? Westchnęła. - Jestem w nim szaleńczo zakochana. I to mnie przeraża. - Dlaczego to cię przeraża? - Wiesz dlaczego. Celowo tak sobie ułożyłam życie, żebym była sama i nie musiała cierpieć. Liz machnęła ręką. - Tak, tak. I jak się to sprawdza? - Niezbyt dobrze. Jak wiesz, nie przewidziałam tego, że zakocham się w Cole'u. To był czysty przypadek. Liz prychnęła. - Jak to zwykle bywa. Kochanie, nie można kontrolować miłości. Ona cię zaskakuje. Liczy się to, co z nią robisz, kiedy już ci się przytrafi. Powiedziałaś mu, co do niego czujesz? Savannah otworzyła oczy szeroko. - O Boże, nie. - Więc według ciebie powinien być jasnowidzem. Może boi się przyznać do swoich uczuć, bo myśli, że nie czujesz do niego tego samego. Położyła ręce na stole i spojrzała Liz prosto w oczy. - Litości. Nigdy nie myślałam o tym w ten sposób. - Chciałabym rozprawić się z wami obojgiem. Ale przede wszystkim z nim. Mężczyźni są czasami takimi kutafonami. Właściwie, przez większość czasu. - Proszę, nic mu nie mów. Poradzę sobie z tym. Liz wzruszyła ramionami i uniosła filiżankę kawy. - Skoro tego chcesz. Sznuruję usta. *** Przez ostatnie kilka dni trening Cole'a wypadał okropnie, a do tego w niedzielę przegrali mecz. Nie pomagało również to, że grali dziś mecz wyjazdowy, mimo że nie znajdowali się daleko od domu, bo grali w Kansas City. Jednak nie był to znajomy tłum.

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Choć to nie robiło żadnej różnicy. Cała drużyna grała beznadziejnie, więc nie mógł powiedzieć, że to wyłącznie przez niego. Przegrali. Dwoma pieprzonymi punktami. Gdyby tak po prostu zostali pokonani, mogliby to zaakceptować i przejść nad tym do porządku dziennego. Ale przegrana minimalną ilością punktów była do dupy. Do tego należało dodać to, że od pięciu dni nie rozmawiał z Savannah. Nie widział jej ani podczas treningu, ani podczas meczu. A wcześniej rozmawiali o tym, że przyjedzie zobaczyć mecz w Kansas City. Kilka razy próbował się do niej dodzwonić, ale nie odpowiadała na jego telefony i wiadomości. Natomiast kiedy do niej pojechał, pod domem nie było jej samochodu i nie otwierała drzwi. Cholernie dobrze się spisywała, unikając go, co skutecznie utrudniało mu zrozumienie tego, co, do diabła, zrobił źle. Dlatego, kiedy przyszedł czas na pomeczowe wywiady, był w parszywym nastroju. - Cole, czy przegrywając czujesz się, jakby wracały dawne czasy? - Hej, Cole, czy bierzesz osobistą odpowiedzialność za przegranie dzisiejszego meczu? - Riley, czy skoro przegrałeś, to czujesz się, jakby szczęście znowu się od ciebie odwróciło? - Co powiesz na temat tych dzisiejszych trzech puszczonych piłek? Chciał im wszystkim powiedzieć, żeby się odpierdolili, pieprzyli i umarli. Zamiast tego jednak, zagryzł wargi i szczerze odpowiadał na ich pytania102. Źle grał i czuł się tak, jakby zawiódł swoją drużynę, lecz miał zamiar pracować jeszcze ciężej, a w przyszłym tygodniu zagrać lepiej. Gdy zorientowali się, że nie zamierzał połykać przynęty, poszli wyłowić jakiegoś innego biednego frajera, który również miał kiepski dzień. Przynajmniej przed szatnią znalazł, czekającą na niego, przyjazną twarz. Chociaż Liz nie wyglądała na zbyt przyjaźnie nastawioną. - Tak, wiem - zaczął, kiedy szła z nim w głąb tunelu. - Grałem dziś do niczego. - To był jeden okropny mecz. W przyszłym tygodniu zagrasz lepiej. - Tak będzie. 102 Widzisz, Savannah? On się tak stara, i to od samego początku, a ty idiotko użalasz się nad sobą...

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win Zatrzymała się, odwróciła się do niego. - Chcę z tobą porozmawiać o Savannah. - Co z nią? Wszystko z nią w porządku? - Nic jej nie jest. Jednak ty jesteś dupkiem. Okej, może rozmawiała z Savannah, dzięki czemu będzie mógł rozeznać się w tej popieprzonej sytuacji. - Co takiego zrobiłem? - Daj spokój. Chodźmy się napić. Do wyjazdu zostało ci kilka godzin. Zaprowadziła go do swojego samochodu i zawiozła do restauracji, mieszczącej się kilka przecznic dalej. Usiedli w boksie przy barze i zamówili napoje. - Czyli mam rozumieć, że z nią rozmawiałaś? - zapytał, gdy podano im napoje. - Co, do diabła, jest z tobą nie tak? - spytała. - Nie mam pojęcia, o czym mówisz. - W ogóle nie powinnam z tobą rozmawiać. Obiecałam Savannah, że tego nie zrobię. Ale to oczywiste, że potrzebujesz szkolenia w kwestii tego, w jaki sposób rozmawiać z kobietami. Przewrócił oczami. - Wydaje mi się, że dobrze sobie radziłem bez twojej pomocy. - Poprosiłeś ją, żeby z tobą zamieszkała. - Powiedziała ci o tym? - Tak. W jaki sposób ją zapytałeś? Zmarszczył brwi. - Co? - Powiedziałeś jej, co do niej czujesz? - Co? Nie pamiętam, co dokładnie powiedziałem. - Z tego co udało mi się dowiedzieć, to było jak poproszenie jednego z twoich bliższych znajomych, żeby został twoim współlokatorem. Gapił się na nią. - To wcale tak nie było. - Jesteś pewien? - Zamieszała swój napój. - Może powinieneś nad tym pomyśleć i ponownie ocenić swoje uczucia do niej. - Wiem, co do niej czuję. - Naprawdę? Co? - Ja... - Ponownie zmarszczył brwi. - To nie twój cholerny interes. To sprawa między mną i Savannah. - Powiedziałeś jej, co do niej czujesz? - No cóż... - Zastanawiał się, myśląc o tym, co powiedział jej tamtego

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win wieczoru. Że są kompatybilni. Że ją lubi. Nie był w stanie wymówić tych słów. Nie potrafił wyznać tego, co tak naprawdę do niej czuje. Te słowa utknęły mu w gardle. Jak to musiało dla niej zabrzmieć. - Cholera. - Dokładnie. - Myślałem, że wie, co czuję. - Skąd niby miała to wiedzieć? Przeciągnął palcami przez swoje włosy. - Kurwa. - Opowiedziała ci o swoim dzieciństwie, prawda? - Tak. A to, co najbardziej ją przeraża, to ktoś, kto przy niej nie trwa. Ktoś, kto jej nie kocha. - Teraz zaczynasz pojmować. Jednak jest jeszcze dla ciebie nadzieja, kretynie. Zapłacił rachunek, po czym wstali, by wyjść. Podszedł do Liz i ujął jej dłoń. - Dzięki. Potrzebowałem to usłyszeć. Teraz muszę ją znaleźć i powiedzieć jej, co do niej czuję. Kocham ją, Liz. - Och, ty kutasie. Przez ciebie się popłaczę, a nie użyłam wodoodpornego tuszu do rzęs. Roześmiał się. - Przykro mi. - Odwiozę cię. A ty napraw sytuację ze swoją dziewczyną. XXII Savannah odkładała to już wystarczająco długo. Nigdy nie była tchórzem i nie zamierzała być nim teraz. Musiała porozmawiać z Colem i powiedzieć mu, co do niego czuje. Zrobił pierwszy krok, sugerując, żeby zamieszkali razem. Co prawda nie uraczył jej żadną przesłodzoną miłosną gadką. Ale co z tego? Bo co niby zrobiła ona? Skupiła się na tym, czego nie zrobił, zamiast na tym, co zrobił. Wykonał znaczący krok ku prawdziwemu związkowi. To ona schrzaniła. To ona powinna była wykazać się dobrymi umiejętnościami komunikacyjnymi. Zamiast otworzyć się i porozmawiać, dała się ponieść emocjom, zamknęła się w sobie i wyrzuciła go za drzwi. Teraz musiała to naprawić. Jeśli po tym wszystkim nie będzie chciał ruszyć z nią do przodu, to

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win będzie musiała to zaakceptować. Przynajmniej wyłoży karty na stół. Wtedy będzie mogła odejść z czystym sercem. Miała zamiar zaprosić go do siebie dzisiaj wieczorem. Wiedziała, że wcześniej miał mieć trening, ale o ile się orientowała, nie planował na dziś niczego innego. Czaiła się już od tygodnia, nie odbierając telefonów, zbyt przestraszona, by z nim porozmawiać albo się spotkać, za bardzo obawiając się, że Cole może nie odwzajemniać jej uczuć. A jednak tęskniła za nim. I musiała się dowiedzieć. Tak czy inaczej103, musiała się dowiedzieć. Wzięła do ręki telefon i wpatrywała się w niego, w myślach formułując, co mu powiedzieć. Przyznawanie się do porażki nie było czymś, w czym miałaby duże doświadczenie, choć właśnie tego uczyła swoich klientów. Uczyła ich, by radzili sobie z niepowodzeniami, mówiła im, że dzięki temu staną się silniejsi. Lecz kiedy to ona znalazła się po tej stronie, było to dla niej upokarzające. Porażka była bolesna, przez nią chciała zwinąć się w kłębek i nawet nie myśleć o podejmowaniu kolejnej próby. Przez całe życie ciężko pracowała na swój sukces, który w końcu odniosła. Nie potknęła się - ani razu. Wyznaczała sobie cele i konsekwentnie je osiągała, ponieważ była zdeterminowana zdobyć wszystko własnymi siłami i nigdy więcej na nikim nie polegać. Ale polegała na kimś – na Cole'u. Powierzyła mu swoje serce, a on ją zawiódł. Ludzka rzecz. Ludzie próbowali, ale często rozczarowywali tych, których tak bardzo kochali. Nauczyła ją tego jej matka, która swoim zachowaniem doprowadziła do tego, że Savannah spędziła całe życie unikając ofiarowania komuś swego serca. Cole prawdopodobnie zawiedzie ją ponownie. Czy chciała podjąć to ryzyko? Czy będzie potrafiła żyć z potencjalnie złamanym sercem? A może szukała idealnego mężczyzny, który zwyczajnie nie istniał? Coś takiego musiało być zbyt dużą presją dla każdego faceta. Być może nadszedł czas, by zaakceptowała go takim, jakim był – niesamowitym mężczyzną z wadami, gdyż i ona miała wady. Wzięła głęboki oddech. - Nie jesteś już dzieckiem, Savannah. Nadszedł 103 Uwaga! Muzyczne skojarzenie;) Blondie - "One way or another".

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win czas, żeby dorosnąć i podjąć ryzyko związane z miłością. Już miała wcisnąć przyciski na swoim telefonie, gdy ten zadzwonił jej w dłoni, powodując, że podskoczyła. To był Cole. Wcisnęła przycisk. - Halo? - Hej. Odebrałaś. Odezwało się w niej poczucie winy. - Tak. Przepraszam, że nie zrobiłam tego wcześniej. - Jesteś w domu? Ścisnęło ją w dołku. - Tak. Możesz wpaść? Chciałabym z tobą porozmawiać. - Prawdę mówiąc, jestem tuż za drzwiami. - Tak? - Pobiegła do drzwi i otworzyła je. Był tam, na jej progu, wyglądając tak wspaniale, ciepło i ludzko, że zapragnęła rzucić mu się w ramiona i błagać go, by zapomniał o rozmowie, którą odbyli w zeszłym tygodniu. Zamiast tego, przerwała połączenie. - A więc jesteś. - Byłem tu prawie każdego dnia, gdy przebywałem w mieście. Wiele razy. Ale ciebie nie było. Nie otwierałaś drzwi. - Miałam sporo spotkań. Przydzielono mi nowego klienta. - Unikałaś mnie. To też. - Wejdź. Zamknęła za nim drzwi. Stał w środku, nie ruszając do salonu, jakby czekał na zaproszenie. Cóż, to było kłopotliwe i niezręczne. - Usiądź, Cole. - Tylko jeśli usiądziesz ze mną. - Napijesz się czegoś? - Nie, chcę tylko z tobą porozmawiać. - W porządku. - Usiadła na kanapie, Cole podszedł i usiadł obok niej. Przełknęła, gardło miała suche. W jej głowie wirowało tak wiele myśli, tak wiele słów, które chciała mu powiedzieć, ale wszystkie były wymieszane. Powinna była je sobie zapisać, wykonać szkic, przez który mogłaby przebrnąć krok po kroku. Wziął ją za rękę. - Byłem dupkiem. Uniosła głowę. - Co? - Pozwól mi. Kiedy po raz pierwszy się spotkaliśmy, byłem palantem. Zmieniłaś mnie. Sprawiłaś, że zacząłem inaczej myśleć, że nauczyłem się

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win zatrzymywać, zanim powiedziałem coś bez zastanowienia, co zwykle dotyczyło tylko mnie, tego, co czułem i czego chciałem. Uczyłem się na błędach, wiesz o tym? Uśmiechnęła się do niego. - Tak, wiem. Widziałam dowody twojej zmiany, w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Wykonałeś kawał wspaniałej pracy. - Dzięki. Ale nie po to tu jestem. Chciałem ci podziękować za twoją cierpliwość, kiedy nie łatwo było ze mną wytrzymać. - Nie byłeś aż tak uciążliwy, jak myślisz. - Wziąłem sobie te lekcje do serca. A po drodze, przyzwyczaiłem się, że mam cię w swoim życiu. Byłaś kręgosłupem osoby, którą się stałem, człowieka, którym zawsze chciałem być. Myślę, że wypełniało mnie samozadowolenie, które doprowadziło do tego, iż założyłem, że zawsze przy mnie będziesz, że chcesz ze mną być. Chciała z nim być. Lecz teraz to on mówił, więc pozwoliła mu dokończyć. - To, co powiedziałem tamtego wieczoru, gdy poprosiłem, żebyśmy zamieszkali razem - było bezmyślne. Nie byłem gotowy wyznać ci, co tak naprawdę do ciebie czuję i wszystko poszło źle. Wiedziałem, że cię pragnę, ale nie potrafiłem tego wykrztusić. - Nie rozumiem. - Wiem. Pracowałaś ze mną nad tym, żebym wyrażał się jasno, by media nie wypaczały moich słów. A kiedy przyszło do najważniejszej rozmowy w moim życiu, wszystko spieprzyłem. - Przesuwał palcem po jej kciuku, rozpraszając ją. Wrażenia wysłały dreszcze w górę jej ramienia. Mocno starała się skoncentrować na jego słowach, ale mogła myśleć jedynie o tym, jak bardzo tęskniła za jego dotykiem, za przebywaniem blisko niego, jak bardzo bolesny był ten dystans i oddalenie między nimi. Chciała, by o tym wiedział. - Kocham cię, Savannah. To przykuło jej uwagę. Strzeliła w niego wzrokiem. - Naprawdę? - Tak. Myślisz, że poprosiłbym kogoś, kogo nie kocham, żeby ze mną zamieszkał? - Nie wiem. Nie wiedziałam, co do mnie czujesz. Mówiłeś, że mnie lubisz, że jesteśmy kompatybilni. Potarł swoją skroń. - Tak. Jak już mówiłem, byłem dupkiem. Byłem przerażony. Nigdy wcześniej nie mówiłem kobiecie, że ją kocham. A kiedy

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nadszedł czas, by to powiedzieć, spartaczyłem. Przepraszam. Przysunęła się do niego bliżej i przeciągnęła dłonią po jego szczęce. - W porządku. Wcale nie poradziłam sobie z tym lepiej. Ja również wątpiłam w twoje uczucia i byłam przestraszona. Więc zamiast powiedzieć ci, co do ciebie czuję, wykopałam cię. Zamiast poprowadzić między nami otwarty dialog, uciekłam i ukryłam się przed tobą. Wziął ją za rękę. - Jestem w tobie zakochany. Nie traktuję tych słów lekko, Brzoskwinko. Z miłością wiąże się oddanie. Zawsze będę przy tobie. Nigdzie się nie wybieram. I nigdy cię nie opuszczę. Chłonęła te słowa. Serce jej rosło od nawału emocji, od których, jak sądziła, mogłaby wybuchnąć. I zdała sobie sprawę, że on również musiał to od niej usłyszeć. - Ja też cię kocham, Cole. Kocham cię już od jakiegoś czasu. Wstydzę się przyznać, że za bardzo się bałam ci to powiedzieć, gdyż nie wiedziałam, co do mnie czułeś. Jego usta wygięły się w uśmiechu. - Cóż, teraz wiesz. Czy mogę powiedzieć, że cholernie się cieszę, że to usłyszałem? Bałem się, że nie odwzajemniasz moich uczuć, że powiem ci, że cię kocham, a ty poklepiesz mnie po ramieniu i powiesz: „to miłe” i że zostaniemy jedynie przyjaciółmi. Roześmiała się, a następnie wspięła mu się na kolana. - Miałam nadzieję, że wiesz, co czuję. - Ja z kolei również miałem nadzieję, że wiesz, co czuję. - Teraz to on się zaśmiał. - Chryste, jesteśmy pokręceni. Myślę, że musimy popracować nad naszymi umiejętnościami komunikacyjnymi. - Sądzę, że masz rację. - Zawsze byłaś dobrą nauczycielką. Wierzę, że pomożesz mi nad tym popracować. Obiecuję, że każdego dnia będę ci mówił, że cię kocham. - A ja będę się starać, zawsze mówić ci, co czuję. Przyznaję, że jestem bardzo dobra w mówieniu innym, jak powinni przeżywać swoje życie, ale nie tak dobra w radzeniu sobie z własnym. Popełniłam wiele błędów, więc będę potrzebowała twojej pomocy. - Zawsze będę przy tobie, żeby ci pomóc. Uwielbiała, gdy jej to powtarzał. A co jeszcze lepsze, wierzyła mu, bo zawsze przy niej był. Pochyliła się i pocałowała go. Objął ją ramionami i ułożył na kanapie, pogłębiając pocałunek, aż jej głowa wypełniła się miłością, a ciało pożądaniem. Gdy dotarł do jej piersi, przykryła jego rękę swoją dłonią,

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win przytrzymując go w miejscu, pozwalając, by poczuł, jak szybko biło jej serce. Kiedy podniósł rękę, z trudem oddychała. - Powiedzieć ci, co teraz czuję? Podniósł jej spódnicę i położył dłoń na majtkach, drażniąc jej płeć. Jesteś wilgotna. Nie jestem medium, ale mam dość dobre wyobrażenie tego, co czujesz. Spojrzała na jego twarz, nie mogąc pojąć, że kochał ją ten niezwykły mężczyzna. - I co zamierzasz z tym zrobić? Wsunął palce pod jedwab i potarł jej obolałe ciało, drażniąc ją, póki nie dyszała. - Sprawię, że dojdziesz, Brzoskwinko. A potem wsunę w ciebie penisa i będę się z tobą kochał, aż dojdziesz po raz drugi. Uśmiechnęła się szeroko. - Podoba mi się ten pomysł. - Wygięła się ku jego dłoni. Zdjął jej majtki, wsunął w nią palce i pocierał łechtaczkę kciukiem. Zsunął się z kanapy, ustawiając się na kolanach, opierając sobie jej nogi na ramionach. Umieścił usta na jej cipce i lizał ją, a ciepło i wilgoć jego języka prowadziły ją wprost ku krawędzi szaleństwa. Uniosła się na łokciach, obserwując go, gdy chłeptał z niej językiem i ssał łechtaczkę. Wrażenia wzbierały w niej, dopóki nie mogła już dłużej się przed tym bronić. Gdy osiągnęła szczyt, ich oczy spotkały się i pozwoliła mu patrzeć na swoje uwolnienie, wyginając się przy nim, kiedy przyjemność omywała ją fala za falą. Gdy impulsy osłabły, wstał, oblizał wargi i uśmiechnął się do niej, po czym zdjął buty, a spodnie rzucił na podłogę. Chwycił prezerwatywę, usiadł na kanapie, wciągając Savannah na siebie. - Jesteś najseksowniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek znałem powiedział, unosząc jej spódnicę powyżej bioder. Kołysała swoją płcią na jego erekcji. - Przy tobie zawsze czuję się seksowna. - Wyjęła mu z rąk opakowanie z prezerwatywą, otwarła je, a następnie założyła kondom na jego sztywnego penisa. - Sprawiasz, że chcę robić rzeczy, których nie robiłam nigdy wcześniej. - Coś jak uprawianie seksu za rodzinnym barem? Roześmiała się, po czym uniosła się i zsunęła w dół na jego trzon, sapiąc, gdy ją wypełnił. - Tak, właśnie tak. Chwycił ją za pośladki i rozsunął je, gdy nadziewał ją na swojego penisa, pogrążając się głęboko. Rozpięła swoją bluzkę i zapięcie stanika, uwalniając piersi. Przymknął nieco oczy, kiedy chwycił jej piersi i drażnił

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win sutki, wbijając się w nią. - Nie masz pojęcia, jak bardzo lubię patrzeć, gdy bawisz się tak swoimi sutkami. - Mamy wiele do odkrycia w sobie nawzajem, prawda? - rzekła, jęcząc, kiedy kołysał się w przód i w tył. Pulsowała, z jego penisem schowanym głęboko wewnątrz niej, w czasie gdy jej łechtaczka ocierała się o niego. Uszczypnęła swoje sutki, wysyłając wrażenia do zakończeń nerwowych. Objął ją za kark i przyciągnął do palącego pocałunku, które sprawił, że poczuła mrowienie w całym ciele. Drugą ręką trzymał ją mocno za tyłek, wciskając się w nią, póki nie poczuła zbliżającego się orgazmu. Załkała w jego usta. - No dalej, Brzoskwinko. Dojdź na moim kutasie, żebym i ja mógł odpuścić. Jego słowa zawsze wstrząsały jej światem, zachęcały ją do wzniesienia się wysoko. Kiedy ścisnął jej pośladki i uniósł się ku niej, złamała się, wykrzykując swój orgazm w jego usta. Podążył zaraz za nią, głośno jęcząc jej imię, gdy pchnął w górę kilkoma zrywami. Oboje drżeli, uczepieni siebie nawzajem, gdy ich światy zderzyły się. Przesunął ręką po jej plecach, pozbawiając jej bluzki i biustonosza. Zdecydowanie bardziej preferowała jego pieszczoty na nagiej skórze. - Widzisz, o ile łatwiej będzie, kiedy zamieszkamy razem? - powiedział nieco później, gdy ułożyli się na jej łóżku. - Następnego dnia jedno z nas zawsze musi wstać i iść do domu. Wolałbym od razu być w domu. - Gdzie wolałbyś mieszkać? - Cóż, masz swój dom, który jest lepszym rozwiązaniem niż moje mieszkanie. - To prawda. - Chociaż myślałem o tym, że może będziemy chcieli kupić większy dom. Uniosła brew. - Naprawdę? Dlaczego? - Ponieważ w końcu będziemy chcieli się pobrać i mieć dzieci... Wpatrzyła się w niego. Przerwał. - Popędzam cię. Albo cholernie przerażam. Najpierw powinienem był się oświadczyć, czy coś, prawda? Nigdy nie robię niczego właściwie. Chyba że wolisz, żebyśmy postępowali bez pośpiechu? Pokręciła głową, już się nie bojąc. - Nie. Robisz wszystko właściwie. I

Jaci Burton – Play by Play 04 – Playing to Win nie mam nic przeciwko postępowaniu bez pośpiechu. Możemy zacząć od większego domu. Oparła się o niego, słuchając mocnego bicia jego serca, gdy tulili się do siebie. Być może nie mówił wszystkiego tak, jak powinien, być może nie robił wszystkiego właściwie, ale był jej, a ona była jego, więc razem uda im się to wszystko pogodzić. Ponieważ teraz już wiedziała, że oboje byli w tym na stałe, i że on będzie przy niej bez względu na wszystko. A właśnie to liczyło się najbardziej.

KONIEC