Jaci Burton - Taking a Shot

Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jaci Burton Taking a Shot

Play by Play 03 tł.: HanaAna; beta: xeo222 Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Poniższe tłumaczenie w całości należy do autora książki jako jego prawa autorskie, tłumaczenie jest tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji twórczości danego autora. Ponadto poniższe tłumaczenie nie służy uzyskiwaniu korzyści materialnych, a co za tym idzie każda osoba wykorzystująca treść poniższego tłumaczenia w celu innym niż marketingowym łamie prawo. Jeśli chcesz zdobyć punkt, musisz wejść do gry… Ostatnie, czego Jenna Riley potrzebuje w swoim życiu, to więcej sportu. W czasie gdy jej bracia stawali się gwiazdami sportu, ona tkwiła w rodzinnym barze sportowym i nikt nie pytał, czy jej się to podoba, czy nie. Wtedy pojawił się zawodowy hokeista i podrywacz - Tyler Anderson. Jednak nieważne, jak bardzo Jenna chciałaby z nim zagrać, przysięgła sobie, że nigdy nie straci głowy dla zapalonego sportowca - nawet tak gorącego, jak Ty. Ty, zaintrygowany piękną właścicielką baru, zostaje stałym klientem. Wyczuwa, że Jenna chciałaby od życia czegoś więcej. Gdy zyskuje jej zaufanie, a namiętność między nimi rośnie, nasilają się naciski Ty’a, który twierdzi, że Jenna powinna zacząć żyć dla siebie. Z jego wsparciem, Jenna również zaczyna w to wierzyć… Jednak najpierw, Jenna musi dowiedzieć się, czego chce, czego potrzebuje, kogo kocha i czy ma odwagę i dumę, by spróbować wszystko to zdobyć - w tym Ty’a…

Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

I Jenna Riley nie chciała mieć nic wspólnego ze sportem. Co zakrawało na ironię, zważywszy na to, że była właścicielką i pracowała w rodzinnym barze sportowym. Podwójnie ironiczne, biorąc pod uwagę to, że jeden brat został rozgrywającym w NFL, a drugi grał w najważniejszej amerykańskiej lidze baseballowej. A nawet potrójnie ironiczne ze względu na to, że cała jej rodzina kochała wszelkiego rodzaju sporty. Osobiście miała dość baseballu, hokeja, futbolu, NASCAR, koszykówki, tenisa, czy czegokolwiek, co miało związek z piłką lub szybkimi samochodami - chyba że to ona siedziała za kółkiem. Jej niechęć do uprawiania sportów prawdopodobnie miała związek z tymi wszystkimi sportami, do gry w które była zmuszana przez całe życie. A teraz żyła nimi dwadzieścia cztery godziny na dobę, słuchając o nich każdej cholernej nocy w pracy. Bar stale wypełniony był sportem. Wykonywała nieodpowiedni zawód. Powinna rzucić pracę i zostać pracownikiem technicznym zespołu rockowego. Teraz jednak mogło być na to trochę za późno. Parsknęła na tą myśl. Jakby kiedykolwiek mogła się uwolnić od więzów rodzinnej odpowiedzialności. Odkąd jej ojciec częściowo wycofał się z pracy w barze, stała się odpowiedzialna za Riley’s, co oznaczało, że niezależnie od tego, czy jej się to podobało, czy też nie, sport stał się jej życiem. Wielkoekranowe telewizory nadawały każde wydarzenie sportowe, ryczały głosami okropnych spikerów krzyczących za nią, przed nią i po bokach. Podekscytowani fani wypełniali bar po każdym meczu, więc musiała wysłuchiwać relacji nie tylko w telewizji, ale również była świadkiem pomeczowych podsumowań czynionych przez stałych klientów. Jakby tego było mało, były tam sieci sportowe nadające statystyki zawodników, selekcje sportowców i powtórki wszystkich meczy z komentarzem analityka. Jak na kogoś, kto nienawidził sportu, miała głowę pełną statystyk, dotyczących każdego gracza, który kiedykolwiek grał w jakikolwiek sport. Oznaczało to, iż każdy w Riley’s ją uwielbiał. - Hej, Jenna. Spojrzała w górę znad wycieranego baru. Steve Mahoney, jeden z jej stałych klientów, zasygnalizował, że chce kolejne piwo. Chwyciła butelkę, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zdjęła kapsel, przesunęła je w jego kierunku i dodała to do jego rachunku. - Widziałaś wieczorny mecz? Uśmiechnęła się i skinęła głową. - Oczywiście. - Jakby miała jakiś wybór. - Dwie bramki dla Andersona. The Ice zdobyli zwycięzcę, wybierając go w zeszłym roku, nie?

- Taa, jest świetny. Dick Mayhew przyłączył się do nich, wsuwając się na stołek barowy, który ktoś zwolnił. Uniósł palec, a Jenna sięgnęła po piwo dla niego. - On i Eddie robią cholernie dużo dla drużyny - powiedział Dick. Myślę, że są nie do pobicia. Steve skinął głową. - Sądzę, że w tym roku mamy poważne szanse na puchar. Jak myślisz, Jenna? Jenna wolałaby wyplątać się z tej rozmowy i zająć uzupełnianiem drinków klientom na drugim końcu baru. Zamiast tego, zrobiła to co zawsze, kiedy zaczynano mówić o sporcie. Uśmiechnęła się, oparła łokcie na barze i robiła wszystko, co mogła w ramach PR-u. Uważam, że masz rację. Anderson jest szybki na swoich łyżwach, a jeśli chodzi o strzały - jest magikiem. Tak jakby dokładnie wiedział, gdzie je umieścić. Nigdy nie widziałam nikogo, kto potrafiłby uderzać w krążek, tak jak on. Nie zna strachu, będąc rzucanym na bandę. Jest nieustępliwy, gdy nacierają. I już wiemy, że Eddie jest sprawdzonym zwycięzcą na prawym skrzydle. Dlatego The Ice trzymają się go tak długo, jak mogą. Razem tworzą piekielny duet. A z Victorem na lewym skrzydle stanowią bezkonkurencyjne trio. Łączne statystyki ich bramek są niesamowicie dobre. - Nie wspominając o grach w przewadze1. Kiedy jeden odpada, dwóch innych ostro bierze się do roboty - powiedział Steve, po czym on i Dick rozpoczęli własną rozmowę, która uwolniła Jennę i pozwoliła jej złapać kilka drinków dla innych klientów oraz spojrzeć na zamówienia od kelnerek, które obsługiwały klientów w całym Riley’s. Po meczu, Riley’s zawsze było napakowane ludźmi ściśniętymi jak sardynki, co oznaczało, że Jenna straciła poczucie czasu. Przyszła tu przed południem, a było już po północy. Bolały ją stopy, przesiąkła zapachem jedzenia i alkoholu, była więc gotowa wrócić do domu, rzucić się na łóżko i 1 Power play czyli gra w przewadze - sytuacja w hokeju, gdzie jedna drużyna ma tymczasową przewagę liczbową, ponieważ drużyna przeciwna ma jednego lub więcej graczy w polu karnym. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot spać przez dwadzieścia cztery godziny. Szkoda tylko, że jutro znowu będzie musiała tu być i zacząć wszystko od nowa. Był środek tygodnia. Może wkrótce ludzie zaczną wychodzić. Co by nie mówić, to była pracowita noc. Jednak odgłos hałaśliwych okrzyków sprawił, że się wzdrygnęła. Szybko rzuciła okiem w kierunku drzwi, a gdy zobaczyła pół tuzina graczy z drużyny hokejowej St. Louis Ice wchodzących do baru, spełniły się jej najgorsze obawy. Cholera. Teraz nikt nie będzie chciał wyjść aż do zamknięcia, co dla niej i jej ludzi oznaczało prawie trzy dodatkowe godziny. A zawodnicy najpewniej byli głodni. Skierowała się do kuchni. - Właśnie przyszli gracze - powiedziała do Malcolma, szefa kuchni.

Malcolm, który miał cierpliwość świętego i zawsze dokonywał wszystkiego z łatwością, tylko skinął głową. - Przygotuję steki. Roześmiała się, pokręciła głową i wróciła do baru. Uzupełniła kilka drinków i zdecydowała, że pośle kelnerki, by poradziły sobie z zawodnikami. Zamierzała do nich podejść i przywitać się, kiedy będzie miała wolną chwilę. Teraz była zbyt zajęta realizowaniem zamówień. Pojawienie się zawodników podkręciło poziom podekscytowania jej klientów i sprawiło, że wszyscy poczuli się spragnieni. To było dobre dla biznesu. Uwielbiała graczy często odwiedzających Riley’s. Mogła za to dziękować Mickowi, Gavinowi i… Elizabeth. - Wydajesz się być zajęta. Uniosła głowę i utkwiła spojrzenie w stalowoszarych oczach Tylera Andersona. Jego kruczoczarne włosy były trochę za długie i potargane, tak jak lubiła… Nie. Nie lubiła tego faceta. Był zapalonym sportowcem, hokeistą, a ona z całą pewnością nie lubiła sportowców. A już zwłaszcza Ty’a. - Tak, Ty. Jestem trochę zajęta. Co mogę dla ciebie zrobić? - Pomyślałem, że może potrzebujesz pomocy. Dlaczego nie masz dwóch barmanów? - Ponieważ sama potrafię sobie z tym poradzić. Czy Lydia zajęła się waszym stolikiem? - Owszem. Niczego nam nie brakuje. Zamówiliśmy steki. Oparła dłonie o krawędź baru, biorąc szybki oddech. - Więc czego potrzebujesz? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Obszedł wokół otwarty koniec baru. - Niczego. Przyszedłem, żeby ci pomóc. Jej oczy rozszerzyły się. - Co? Wynoś się stąd. Nie możesz tu być. - Oczywiście, że mogę. Potrzebujesz pomocy. - Nie, nie potrzebuję. - Pchnęła go, ale równie dobrze mogłaby próbować przesunąć samochód. - Odejdź. Gdy tylko Ty zajął miejsce za barem, tłum wokół niego zgęstniał. Podawał drinki, podczas gdy Jenna patrzyła na niego zaskoczona. Zdejmował kapsle z butelek piwa jak profesjonalista, nalewał wysokoprocentowy alkohol, przygotowywał różne drinki i obsługiwał tak, jakby cholernie dobrze wiedział, co robić za barem. Następnie przyjmował pieniądze lub karty kredytowe klientów i poradził sobie również z jej kasą. Co. Do. Cholery. Rzucił jej spojrzenie. - Masz klientów na drugim końcu baru. W końcu odpuściła i zajęła się stałymi klientami, w czasie gdy Ty dostawał kolejne zamówienia.

- Hej, Ty, twój stek jest gotowy - pół godziny później powiedział Malcolm. - Zostaw go za barem. Zjem tutaj. - Załatwione. Jenna przewróciła oczami i obserwowała Ty’a, który zjadł stek na stojąco, równocześnie rozmawiając z chłopakami przy barze, po czym wrócił do serwowania drinków. O drugiej trzydzieści ogłosiła ostatnią kolejkę i wszyscy zaczęli zmierzać do drzwi. Kiedy ostatni stały klient wyszedł, Jenna zaczęła sprzątać. Wezwała taksówki dla osób, które ich potrzebowały, pomogła kelnerkom zebrać ze stolików brudne naczynia i zamknęła kasę. Pozwoliła kelnerkom iść, zamknęła drzwi, następnie ruszyła do kuchni. Kuchnia została sprzątnięta, pozostali kucharze i pomocnicy kelnerek wyszli, pozostali jedynie Malcolm z Ty’em - rozmawiali o futbolu. - Co ty tu jeszcze robisz? - spytała, patrząc na Ty’a. - Przepraszam. Zagadałem się z Malcolmem na tematy pozasezonowe. - Który właśnie wychodzi – powiedział Malcolm ziewając. - Chcesz, żebym cię odprowadził, Jenna? - Nie, dzięki. Mam jeszcze kilka rzeczy do zrobienia. Malcolm zmrużył swoje ciemnobrązowe oczy, patrząc na nią. - Idź do Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot domu. Nie spędzaj tu całej nocy, odwalając papierkową robotę. Roześmiała się. - Nie zamierzam. Zamknęła za nim drzwi, po czym odwróciła się, by powiedzieć Tylerowi, żeby też już wychodził, ale nie było go w kuchni. Znalazła go w barze, nalewającego sobie whisky. - Hej. Ostatnia kolejka była godzinę temu. Uśmiechnął się do niej, przytknął szklankę do ust, wychylił drinka jednym haustem, a następnie położył pieniądze na barze. Wzięła pieniądze i wsunęła je do kieszeni. - Przywłaszczasz sobie zyski, jak widzę. - Nie, mądralo. Już zamknęłam kasę. Dodam to jutro. Potrząsnął głową i oparł się o bar. - W ten sposób zwracasz się do klientów? - Przestałeś być klientem, kiedy wszedłeś za mój bar i zacząłeś podawać drinki. - Potrzebowałaś pomocy. - Wcale nie. Skrzyżował ramiona. - Zawsze jesteś taka jędzowata, czy zachowujesz się tak jedynie

względem mnie? - Jedynie względem ciebie. A teraz zabieraj stąd swój tyłek, żebym mogła zamknąć. Nie wydawał się być obrażony, po prostu się uśmiechnął, odsłaniając idealnie proste białe zęby. Czy hokeiści nie powinni mieć braków w uzębieniu z powodu tych wszystkich bójek na lodzie? Dlaczego musiał być tak wspaniały? Cholerny mężczyzna sprawiał, że jej majtki robiły się mokre i miał zwyczaj pojawiać się tu dość regularnie, co czyniło ją jędzowatą, ponieważ trafiał we wszystkie czułe punkty, a ona nie uprawiała seksu od naprawdę długiego czasu2. Wkrótce powinna się z kimś przespać. Właściwie, jak najszybciej. Z kimś, kto nie uprawia sportów. Wyłączyła główne światło, pogrążając bar w ciemności. - Boisz się ciemności? Podskoczyła, nie zdając sobie sprawy, że był tuż za nią, dopóki nie poczuła jego oddechu muskającego jej kark. Zmniejszyła ogrzewanie, więc teraz była zmarznięta, ale jego ciało było ciepłe. Oparła się pokusie, by 2 Co wkrótce się zmieni i, obawiam się, będę miała dość;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot bardziej przysunąć się do niego. Schyliła się, żeby złapać torebkę i sweter, ocierając się przy tym tyłkiem o jego krocze. Był solidny. Twardy. Do schrupania. Cholera. Wyprostowała się, jej oczy przystosowały się do braku światła. - Nie. - Co, nie? - zapytał. - Nie boję się ciemności. Obrócił ją twarzą do siebie. Światło księżyca skąpało go w szarawym cieniu. Mimo to, mogła dostrzec jego twarz, gdy wyszczerzył się w uśmiechu. - Szkoda. - Dlaczego? - Ponieważ wtedy, być może, musiałabyś się o mnie oprzeć, żebym cię ochronił. Zrobiła krok do tyłu. - Dlaczego w tej kwestii wywierasz taką presję, Ty? - Daj spokój, Jenna. Nie jesteś dzieckiem. Wiesz dlaczego. Przychodzę do baru dość często, kręcąc się w pobliżu. Lubię cię. - Ale ja cię nie lubię. Zaśmiał się. - Kłamczucha. Widzę, jak na mnie patrzysz. - Jesteś taki zarozumiały, Anderson. Idź podrywać inną dziewczynę. Nie jestem tobą zainteresowana, nawet w najmniejszym stopniu. - Przecisnęła się obok niego i ruszyła do drzwi, czekając aż do niej dołączy, by mogła ustawić alarm. Podszedł, z kurtką w ręku. Trzymała palce na klawiaturze gotowa włączyć alarm.

- Zaczekaj chwilę – powiedział. - Zapomniałeś czegoś? - Tak. - Wciągnął ją w swoje ramiona zanim zdążyła wziąć kolejny oddech, a jego usta opadły na jej wargi. Przez ułamek sekundy pomyślała o sprzeciwie i odepchnięciu go, ale do diabła, minęło naprawdę dużo czasu, od kiedy była całowana. Był luty, na zewnątrz panowało zimno jak na biegunie polarnym, tymczasem wargi Tylera były ciepłe. Jego ciało gorące, a gdy przygarnął ją do siebie, poczuła, że wnika w nią to ciepło. Upuściła torebkę i płaszcz, i zanurzyła się w doznaniach, pozwalając jego ustom zawładnąć jej wargami. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Było dokładnie tak, jak sobie wyobrażała, że mogłoby być i, no dobrze, dużo o tym myślała. Jego usta były stanowcze i wymagające, z odrobiną whisky na wargach. Dzięki Bogu, nie całował jak cipka. Wcale się nie wahał. Po prostu przejął kontrolę nad pocałunkiem, wsuwając język w jej usta, by spleść go z jej językiem. Całe jej ciało zadrżało, palce u nóg się podkurczyły, majtki zwilgotniały, a płeć pulsowała z grzmiącej potrzeby. Jeśli Ty włoży ręce w jej spodnie, może dojść3 po dwóch albo trzech dotknięciach. Pocałunek był aż tak dobry. Sięgnął w górę i objął dłońmi jej piersi, jęknęła w jego usta, dociskając do niego biust. Chciała więcej, chciała wszystkiego i chciała tego teraz. Jej umysł wypełniony był obrazami, gdzie kładł ją na podłodze na tyłach baru lub, gdzie przechylał ją nad stołem bilardowym. Ale gdyby do tego doszło, byłoby to sprzeczne z wszystkim czego chciała. I czego nie chciała. Nie zamierzała mu na to pozwolić. Nie temu facetowi. Nigdy temu mężczyźnie. Docisnęła ręce do jego piersi i przerwała pocałunek. - Przestań. Nie możemy tego zrobić. Cofnął się, jego oczy były ciemne z pasji. - Dlaczego nie? Walczyła o oddech, właściwą postawę i pozory zdrowego rozsądku. - Ponieważ tego nie chcę. - Oblizała wargi, schyliła się i podniosła płaszcz i torebkę. Odwróciła się od niego, drżącymi dłońmi ustawiła alarm, wyszła na zewnątrz i zamknęła drzwi. Ty był zaraz za nią. Chciała odejść, ale złapał ją za nadgarstek, rozpalając spojrzeniem, które roztapiało ją na zimnym betonowym chodniku. A potem uśmiechnął się do niej. - Dobranoc, Jenna. Odwróciła się i ruszyła do swojego samochodu, świadoma tego, że stał

tam i obserwował ją. Czekał, z rękami w kieszeniach kurtki, aż wsiadła i odjechała. Sukinsyn. Jej ciało było całe w ogniu od jego pocałunku, więc kiedy wróci do domu, sama będzie musiała się sobą zająć. Nigdy więcej nie zamierzała pozwolić mu na ponowny pocałunek. 3 Zastanawiam się, czy w tym miejscu otwierać sezon na „dochodzenie”, czy też może zaczekać na prawdziwą akcję… ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot *** Zanim Ty wsiadł do swojego samochodu i ruszył do mieszkania, zaczekał aż Jenna wyjedzie z parkingu na ulicę. Znał Jennę prawie od roku, poznał ją przez swoją agentkę, Elizabeth i brata Jenny – Gavina. Jenna w żadnym razie nie była w jego typie. Jasne, była piękna, ale też chuda i miała małe piersi. Lubił, gdy jego kobiety były krągłe, bujne i miały duże cycki. Podobały mu się kobiety z długimi włosami, w które mógł wpleść palce. Jenna miała krótkie, nastroszone czarne włosy z tymi dziwnymi fioletowymi końcówkami, co właściwie było dość dzikie i nowoczesne. Jenna miała kilka kolczyków w lewym uchu i malutki diament na nosie. Przez to zawsze zastanawiał się, czy inne części ciała również miała przebite. I te tatuaże, których przebłyski dostrzegał, intrygowały go. Chciałby mieć czas, by je odkryć, zbadać, rozebrać ją i zobaczyć, gdzie jeszcze była wytatuowana. Ale tym, co naprawdę go do niej przyciągało, były jej oczy. Miały niezwykły szafirowoniebieski kolor, były tak wyraziste i wrażliwe, chociaż lubiła grać twardą laskę. W porządku, więc może była trochę inna. Możliwe, iż pociągało go w niej właśnie to, że była zupełnie inna. Więc igrał z nią, irytował i drażnił, ponieważ wiedział, iż mógł ją zdenerwować. Nie była zainteresowana? Gówno prawda. Pocałunek powiedział mu, że jednak była. Szedł o zakład, że jeśli włożyłby ręce w jej majtki, byłaby mokra. Już sama myśl o dostaniu się do jej majtek, sprawiła, że jego penis pulsował. Wciąż jeszcze mógł poczuć jej smak na swoich ustach - mięta i jakiś błyszczyk o smaku wiśni. Oblizał wargi, pragnąc więcej. Taa, chciał o wiele więcej Jenny. I podobnie jak w hokeju, kiedy bramka była blisko, nigdy nie rezygnował. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

II Ty popędził w dół lodowiska, przejeżdżając obok obrońcy. Victor Putinov trącił krążek w jego kierunku i Ty strzelił. Chybił. Okrążył siatkę, po czym stoczył bój z obrońcą o krążek, uderzając w bandę, gdy ich kije walczyły o nagrodę. Okrzyki publiczności były ogłuszające, zagrzewały go do bitwy. Przegrał walkę, więc ruszył tyłek i podążył za czarnym krążkiem. Kiedy przebywał na lodzie, była to jedyna rzecz, która się dla niego liczyła. Eddie Wolkowski pospieszył za krążkiem, ślizgiem zatrzymując się przed środkowym z drużyny Toronto. Ty chciał dołożyć tym chłopakom. Lubił wszystkich facetów ze swojej byłej drużyny, ale hej, biznes to biznes i nadszedł czas, by zabrać się do roboty. Parker strzelił w kierunku Rogera “Zabójcy” Rantzena, bramkarza The Ice. Roger zablokował strzał, Wolkowski przejął krążek i strzelając wysłał go na środek. Przejął go lewoskrzydłowy, a Ty przypuścił atak, przejeżdżając przez linię równocześnie ze środkowym z Toronto. To był wyścig, który miał sprawdzić, kto szybciej się do niego dostanie. Ty był cholernie dobrym łyżwiarzem i miał wytrzymałość, która pozwalała mu na pokonanie przeciwnika. Kiedy lewoskrzydłowy podał krążek do Ty’a, przyjął go i przekazał Victorowi, który odpierał atak obrońcy Toronto, dając Ty’owi czas na dotarcie na miejsce. Victor posłał krążek z powrotem do Ty’a. Dostrzegł przerwę w obronie i posłał mocny strzał. Ty uwielbiał, gdy zapalała się lampka sygnalizująca zdobycie bramki. Tłum zrywał się z miejsc, a grzmiące okrzyki na trybunach zawsze sprawiały, że miał dreszcze. Uniósł kij w powietrze i potrząsnął nim, następnie podszedł do świętujących kolegów z drużyny. Wygrali mecz trzy do jednego. Było blisko. Drużyna Toronto była trudnym przeciwnikiem. Po meczu wziął prysznic i ubrał się. - Co sądzisz o uczczeniu zwycięstwa stekiem w Riley’s? - zapytał Eddie. Ty wiedział, że Eddie był poważnie zauroczony Renee, jedną z kelnerek w Riley’s i dlatego często sugerował wyprawy do baru. A ponieważ Tyler cholernie lubił drażnić Jennę, jak najbardziej był za. - Jasne.

Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Eddie wyszczerzył się w uśmiechu. Mając dwadzieścia osiem lat, Eddie był złotym chłopcem drużyny The Ice. Miał włosy w kolorze ciemnego blondu i skandynawskie rysy twarzy4. Był ogromny, mierząc sześć stóp i pięć cali5, niemal okazały, ale miał piegowatą twarz i szeroki uśmiech nastolatka. Był najbardziej dobrodusznym człowiekiem, jakiego Ty kiedykolwiek znał. Będąc okrutnym zabójcą na lodzie, poza nim Eddie był łagodny jak baranek. Stanowił mieszankę sprzeczności, które sprawiały, że trudno było mu dogadać się z kobietami. Wszystkimi, poza Renee. Natychmiast polubiła Eddiego, a Ty odnosił wrażenie, że uczucia Eddiego były odwzajemnione – nawet bardzo. Poszli do baru z kilkoma innymi chłopakami, którzy zadeklarowali chęć odprężenia się przy stole bilardowym. Gdy tylko wszedł napotkał spojrzenie Jenny. Zmarszczyła brwi. Uśmiechnął się. Czas na grę. Tylko że był to inny rodzaj gry niż ta, którą rozegrał wcześniej na lodzie. *** Powtórka z rozrywki. Wszystkie noce zlewały się w jedno, aż Jenna nie wiedziała, jaki to dzień tygodnia. W czasie trwania sezonu hokejowego w barze rosła frekwencja zapalonych fanów, zabiegana Jenna serwowała drinki, a jej równie zajęte kelnerki przyjmowały zamówienia. Logicznie rzecz biorąc, taki ruch był dobry dla interesu, co w obecnej gospodarce było czymś niesamowitym. Bar wypełniali zadowoleni klienci, a Riley’s na tym zarabiało. Nie miała powodu, by być niezadowoloną ze swojego życia. Jeśli nie było to czymś, co chciała robić - szkoda. Pomagała rodzinie, biznes kwitł, a jej ojciec, który w zeszłym roku doznał ataku serca i przeszedł operację, nie musiał się stresować. W tych rzadkich przypadkach, gdy przychodził do baru był szczęśliwy i uśmiechnięty, a jedyne co musiał robić, to dobrze się bawić z przyjaciółmi. Po tym, jak rok temu napędził im strachu, cieszyła się, że wciąż był w pobliżu. 4 Skandynawowie zwykle kojarzą się z blond czupryną i jasną skórą, ale żeby „skandynawskie rysy twarzy”? Do tego z polskim nazwiskiem? Ciekawe, czy autorka orientuje się choć trochę w geografii;) Chyba że w „Hamaryce” nastąpiło zmieszanie osobników pochodzenia skandynawskiego i słowiańskiego i wyszedł z tego Eddie;) 5 196 cm Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Nie skarżyła się przecież, prawda? Nawet jeśli odpowiedzialność za Riley’s spoczywała głównie na jej barkach, a rodzina liczyła na to, że sobie z tym poradzi. Mogło być dużo

gorzej. - Jeśli The Ice nadal będą wygrywać, stracę dziesięć funtów6 – powiedziała jedna z kelnerek. - Ciągle tutaj przychodzą. A gdy pojawiają się po meczach domowych, bar staje się jeszcze bardziej zatłoczony. Rzeczywiście, byli tu ponownie. Co ważniejsze, Ty był z nimi. Niedaleko areny było mnóstwo barów, przy czym wiele z nich było przystosowanych dla fanów hokeja. Dlaczego musiał wybrać jej? Renee, jedna z jej najlepszych kelnerek, oparła się o bar i przekazała zamówienia na drinki. Bez niej Jenna byłaby zgubiona. Renee była pełną życia, śliczną jak lalka Barbie, seksowną i drobną blondynką, którą uwielbiali wszyscy faceci. Miała zaraźliwy śmiech, ale nigdy nie zachęcała żadnego z nich, choć Jenna była pewna, iż Renee żywiła pewne uczucia do jednego z graczy The Ice. Nie zdradzała się z tym, ale było coś w spojrzeniach, które wymieniała z Wolkowskim. To było słodkie. Zamierzała dowiedzieć się, co działo się między tą dwójką. Jenna chwyciła listę i zaczęła robić drinki. - Twój chłopak jest tutaj. Renee szybko zerknęła za siebie. - Wiem. Przyjęłam ich zamówienie. I Eddie nie jest moim chłopakiem. Ale policzki Renee zaróżowiły się. I nie potrafiła ukryć uśmiechu. - Spotykasz się z nim? Potrząsnęła głową, jej loki podskoczyły. - Nie zaprosił mnie. - Mężczyźni to głupcy. Gapi się na ciebie. Renee podniosła głowę, napotykając wzrok Jenny. - Naprawdę? - Tak. - Ułożyła drinki na tacy Renee. - Więc ty go zaproś. - Nie. Jeśli mnie chce, sam może to zrobić. - Jesteś taką tradycjonalistką. - Prawda? - Renee mrugnęła i powoli odeszła. Po odejściu Renee, Jenna miała chwilę na złapanie oddechu. Nie mogła sobie pozwolić na cholerną przerwę. Spojrzenia jej i Ty’a spotkały się, gdy zdejmował kurtkę, następnie udał się w kierunku stołu bilardowego. Każda uncja estrogenów w jej ciele podskoczyła z radości, kiedy jego szczupła, 6 5 kg Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot umięśniona sylwetka zatrzymała się przy jednym ze stołów, z kijem bilardowym w ręce. Jej cholerne estrogeny powinny się po prostu uspokoić. Pocałował ją i godzinami po tym zdarzeniu czuła mrowienie, ale to wcale nie znaczyło, że kiedykolwiek coś by z tego było. Był sportowcem, a to oznaczało „nie”.

Oparł się biodrem o stół bilardowy i przyjął piwo, które podała mu Renee. Jego spięte, mocne ciało rozluźniło się, gdy śmiał się z przyjaciółmi. Już sam dźwięk jego głosu sprawiał, że jej sutki twardniały. Cholerne ciało, słyszysz? Nie. Nie, nie, nie. Decydując się go zignorować, poszła do kuchni i powiedziała Malcolmowi, żeby zaczął przygotowywać steki, następnie zajęła się klientami. Nie będzie zainteresowana Tylerem, nawet jeśli jej libido było. Ale obserwowanie go, grającego w bilard, było czymś więcej niż mogła znieść. Nie była wystarczająco zajęta. Było późno, tłum się przerzedził, pozostali głównie on i jego kumple gracze i, jeżeli będzie musiała wycierać kolejną szklankę, aż ta zacznie błyszczeć, byle tylko nie patrzeć na jego tyłek, to rzuci rzeczoną szklanką o najbliższą ścianę. Ucieczka nie była żadną opcją, zważywszy na to, że nadal musiała stać za barem, a stół bilardowy znajdował się po lewej stronie – miała go na linii wzroku za każdym razem, gdy musiała sięgnąć po piwo. Starała się nie pożerać go wzrokiem, ale Ty miał świetny tyłek. W bilard też był dobry. Oczywiście. Zapaleni sportowcy byli dobrzy we wszystkim, dlatego też często mieli przerośnięte ego - nie znosiła tego u nich. Stanowiło to również powód tego, że nigdy nie zamierzała umawiać się, uprawiać seksu ani angażować się uczuciowo z żadnym sportowcem. Podjęła zdecydowany wysiłek i przestała go obserwować, zamiast tego zerkając na zegar odliczający minuty do zamknięcia. Postanowiła zrobić inwentaryzację wysokoprocentowych alkoholi, by zająć umysł czymś innym niż myśleniem o Ty’u. - Mogę dostać piwo, Jenna? Nie zdawała sobie sprawy, że minęło już tyle czasu, dopóki Ty nie wysunął stołka przy barze. Spojrzała na stół bilardowy. Jego przyjaciół nie było. Właściwie, bar był prawie opustoszały i nadszedł czas zamknięcia. Renee pomachała do niej w drodze do drzwi, z Malcolmem depczącym jej po piętach. Znowu była sama w barze. Z Ty’em. Jak mogła do tego dopuścić? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Bar zamknięty. Okrążył bar i sam się obsłużył. Skrzyżowała ramiona i spiorunowała go wzrokiem. - No wiesz, nie jesteś właścicielem. Zdjął kapsel i wziął długi łyk, potem wypuścił wdzięczne westchnienie. - Dzięki, bilard sprawia, że jestem spragniony. I nie, nie jestem właścicielem, ale twoi rodzice są, a oni mnie lubią. - Kończ piwo, żebym mogła stąd iść. Obszedł bar dokoła i ponownie zajął miejsce na stołku. - Co takiego jest we mnie, że mnie

nie lubisz? Wytarła barowy blat, ignorując jego pytanie. - Mój wygląd? Boże, nie. Był tak przystojny, że jej majtki robiły się mokre. Nie, żeby kiedykolwiek mu się do tego przyznała. - Moja osobowość. Kompletnie denerwujący. I uroczy. - Moje maniery. Doskonałe. Zawsze przytrzymywał drzwi dla kobiet i osób starszych. Był pełen szacunku, nie za głośny i nigdy nie pił za dużo. Każde piwo lub whisky, które wypił, równoważył dużą szklanką wody z lodem. Niektórzy sportowcy chcieli skupiać na sobie całą uwagę. Ty lubił wtapiać się w tło, wolał wmieszać się między jej klientów, a nie pokazywać się, bo był gwiazdą na lodzie. - Więc powiedz mi, Jenna. Co takiego jest we mnie, co cię wkurza? Wyrzuciła ściereczkę do kosza i chwyciła za krawędź baru. - Nie umawiam się ze sportowcami. Wygiął brwi. - Naprawdę? Dlaczego? Rozłożyła ręce. - Spójrz na to wszystko, Ty. Jestem tym otoczona przez cały dzień, prawie każdego dnia. Są też Mick i Gavin oraz wszyscy ich przyjaciele, którzy przewinęli się przez nasz dom. Całe moje życie kręciło się wokół sportu, aż do znudzenia. Przytknął butelkę do warg i napił się, potem wręczył jej pustą. Wyrzuciła ją. - Rozumiem. Miałaś wystarczająco dość facetów takich jak ja. - Nareszcie zaczynasz łapać o co chodzi. - Więc jestem potępiony z powodu mojego zawodu. Wykluczony z gry Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zanim w ogóle mogłem podjąć próbę. Skinęła głową. - Tak. Marnujesz na mnie swój czas. Równie dobrze możesz iść znaleźć inną dziewczynę, na której wypróbujesz swój urok. Wszedł za bar. - Co jeśli nie chcę innej dziewczyny? Co jeśli chcę ciebie? U-chu. Jej ciało zapikało niczym licznik Geigera7, tak jakby Ty był radioaktywny. Im bliżej podchodził, tym gorętsza się stawała. Zrobiła krok do tyłu. - Ja nie chcę ciebie. Zatrzymał się, jego usta wygięły się w znaczącym uśmiechu. - Wciąż to powtarzasz, ale jakoś ci nie wierzę. - Aroganccy mężczyźni nie są pociągający.

- Nie jestem arogancki. Jestem dobry w odczytywaniu sygnałów. - Pieprzysz. - Schyliła się, chwyciła torebkę i trzymała ją przed sobą jak kamizelkę ratunkową. - Jakie sygnały? - Szybko oddychasz. Masz zarumienione policzki. Twoje źrenice są rozszerzone. - Jestem wyczerpana i bez tchu od biegania wkoło, starając się zamknąć to miejsce. I tu jest gorąco. Zaśmiał się. - Nie jest gorąco. A ty stałaś. Tu ją miał. - Odejdź, Ty. Muszę zamknąć. - Grzebała w torebce, szukając kluczy. - Umów się ze mną. Szybko uniosła głowę. - Co? Nie. Do diabła, nie. - Nie byłoby tak źle. Obiecuję. - Wolałabym mieć leczenie kanałowe8. Nie wydawał się być obrażony. Co mogło sprawić, że byłby zły, co zraniłoby jego uczucia? Co, do cholery, wykurzyłoby go z baru? - Zapewniam cię, że umówienie się ze mną jest o wiele zabawniejsze niż chirurgia stomatologiczna. - Ja… spotykam się z kimś. Perfekcyjne uniesienie brwi. - Spotykasz się z kimś. - Tak. - Z kim? - Nie znasz go. 7 Licznik Geigera - urządzenie opracowane przez Hansa Geigera wraz z Walterem Müllerem w 1928 roku, służące do detekcji promieniowania jądrowego. 8 Cha, cha, cha! Aż mi szkoda biedaka;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Skąd możesz wiedzieć, że go nie znam, jeśli nie powiesz mi kim jest? - Nie interesuje się sportem. - Znam wiele osób, które nie interesują się sportem, Jenna. Pogrążała się coraz bardziej. - Nie jest stąd. I muszę iść. - Masz randkę? - Tak. - Popychała go, aż w końcu się ruszył i skierował do drzwi. Wstukała kod i pospieszyła na zewnątrz, zarzucając na siebie kurtkę, żeby ustrzec się przed zimnem. Oczywiście po prostu musiał odprowadzić ją do samochodu. Niech go cholera za bycie

dżentelmenem. O wiele łatwiej byłoby o nim nie myśleć, gdyby był kutasem. - Trochę późno na randkę, nie uważasz? - Zapytał, kiedy dotarła do swojego samochodu. - Nie twój interes, Ty. - Więc jest to spotkanie wyłącznie w celu uprawiania seksu. Sapnęła. - To nie tego rodzaju spotkanie. To randka. - Zabiera cię na kolację o trzeciej nad ranem? Mocno zacisnęła wargi. - Może na film? - Jesteś dupkiem. - Odwróciła się i wsiadła do samochodu. - Dobranoc, Jenna. Cofnął się, kiedy dodała gazu wyjeżdżając z parkingu i, tak jak ostatnio, stał tam obserwując jej odjazd. Do diabła z nim za sprawianie, że o nim myślała, że go pragnęła. Jeszcze mu pokaże. Znajdzie sobie faceta. Może jeśli znajdzie kogoś, z kim będzie mogła się umówić – i wreszcie uprawiać seks Ty nie będzie ciągle zajmował jej myśli.

III Ty nie zamierzał pojawiać się w domu Riley’ów, ale dostał zaproszenie od Gavina. Najwyraźniej niedzielna kolacja miała dla Riley’ów duże znaczenie. Ty nie miał tu rodziny, ale w ciągu ostatnich miesięcy on i Gavin zaprzyjaźnili się, grając w koszykówkę, gdy tylko obu udało się wygospodarować trochę wolnego czasu. Nie zdarzało się to jednak często, ponieważ Gavin Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot przygotowywał się do zbliżającego się sezonu baseballowego, a Ty grał w hokeja na meczach wyjazdowych. Ale czasami udało im się spotkać, tak jak dzisiaj, chociaż rodzina musiała opóźnić kolację, czekając aż Gavin i Elizabeth wreszcie się zjawią. Prawdę mówiąc, poznał Gavina przez swoją agentkę, Elizabeth Darnell, która była teraz narzeczoną Gavina. Kiedy pierwszy raz się spotkali, Gavin wcale nie lubił Ty’a, gdyż ten flirtował z Liz, próbując wzbudzić zazdrość w Gavinie. Najwyraźniej to zadziałało, zważywszy na to, że rzeczona dwójka była zaręczona i mieli zamiar się pobrać. Ale wcześniej szykował się ślub Micka, starszego brata Gavina, który, o ile dobrze pamiętał, wypadał za kilka tygodni. A sądząc po szalonych rozmowach prowadzonych przez Liz, Tarę - narzeczoną Micka - oraz matkę Gavina i Micka – wyglądało na to, iż planowanie wesela szło pełną parą. Ty był zadowolony, że nie brał w nim udziału. Śluby zdecydowanie go nie interesowały. Rozgościł się w salonie, popijając piwo i rozmawiając z Gavinem, Mickiem, ich tatą oraz z Nathanem, nastoletnim synem Tary. To była miła rodzina. Czuło się w niej ciepło i bliskość, czyli to, czego brakowało w jego własnej. Mick powiedział Ty’owi, że wraz z Tarą postanowili przenieść się do St. Louis na stałe, jak również przenieść firmę Tary, by Nathan mógł pójść do miejscowej szkoły. Rodzina była dla nich ważna. Mick nadal grał w San Francisco, ale jemu łatwiej było podróżować, a dla Tary i Nathana istotniejsze było to, by przebywać blisko rodziny Micka, jako że wszyscy byli ze sobą w bliskich stosunkach. Rozumiał to. Silna rodzina była rodziną, która trzymała się razem. Chciałby, żeby to sprawdziło się w przypadku jego rodziców, ale tam była inna sytuacja. - Dobrze się prezentujesz na lodowisku, Ty. - Dziękuję, proszę pana. - Ty uśmiechnął się do ojca Gavina, Jimmy’ego Riley’a. Kilka miesięcy temu Jimmy miał operację serca i od tamtej pory był silny i zdrowy, stracił na wadze i śmiał się więcej niż ktokolwiek, kogo Ty znał. To zdarzenie było jak otrzymanie drugiej szansy i pokazało mu, jak dobre było życie. - Nie nazywaj mnie panem. Przez to czuję się stary. - Jesteś stary, staruszku. - Mick, który siedział na kanapie obok swojego Jaci Burton –

Play by Play 03 – Taking a Shot taty, szturchnął go w żebra. Tyler zastanawiał się, czy operacja taty Micka była czynnikiem decydującym o przeprowadzce. Sytuacja, w której prawie utraciliśmy kogoś, kogo kochamy mogła zmieniać wiele naszych życiowych decyzji. - Myślisz, że jestem stary, chłopcze? Ha. Nie aż tak stary, żebym nie mógł skopać ci tyłka w grze w Horse9. Do pokoju weszła Tara, skrzyżowała ramiona i przewróciła oczami. Znowu to samo. - Jestem wystarczająco młody, by pokonać was obu z jedną ręką związaną za plecami – wtrącił Nathan. Jimmy odchylił głowę do tyłu i roześmiał się. - Nieźle go wyszkoliłeś, jak widzę powiedział do Micka. Mick uśmiechnął się. - Staram się jak mogę, żeby zrobić z niego cholernie bystrego dzieciaka. - Mick. Uważaj na słowa – ostrzegła Tara. - Dwudziestopięciocentówka do słoika przekleństw, tato – powiedział Nathan. Tyler rozsiadł się i chłonął atmosferę ciepła i oczywistej miłości, którą wszyscy do siebie czuli. Było jak wtedy, gdy ludzie autentycznie o siebie dbali. Brak napięcia, nie trzeba było chodzić na palcach, nie było udawania, że wszystko jest w porządku i że wszyscy są szczęśliwi, kiedy wcale tak nie było. Ponieważ w tym domu każdy był szczęśliwy. - Kolacja będzie podana, gdy tylko przyjedzie Jenna - powiedziała Kathleen, wchodząc do pokoju. - Czeka aż ktoś zmieni ją w barze. Tyler zastanawiał się, czy Jenna będzie tu dzisiaj. Teraz wiedział. Dwadzieścia minut później Jenna wpadła do domu, cisnęła torebkę na stolik w przedpokoju i rzuciła się na sofę obok matki. Mama pocałowała ją w policzek. - Ciężki dzień? Jenna wzruszyła ramionami i oparła nogi na stoliku. - Nie. Casey się 9 Horse - odmiana gry w koszykówkę – może w nią grać dwóch lub więcej graczy. Pierwszy gracz rzuca piłką, jeśli nie trafi, przekazuje piłkę następnej osobie. Natomiast jeżeli trafi, wszyscy pozostali gracze również muszą spróbować wrzucić piłkę do kosza. Jeśli któryś z nich nie trafi, dostają kolejną literę ze słowa HORSE. W przypadku trafienia, nic się nie dzieje. Po próbie każdego z graczy, piłka wraca do gracza rozpoczynającego i gra zaczyna się od nowa. Pojęcia nie mam, czy dobrze przełożyłam (trochę masło maślane), ale nie znalazłam polskiego odpowiednika, mimo iż mam wrażenie, że graliśmy w coś takiego na lekcjach WF-u w podstawówce.

Tylko kiedy to było… ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot spóźniła, jak zwykle, ale to nie był pracowity dzień, więc nic się nie stało. Jenna przywitała się z wszystkimi, jej wzrok zatrzymał się na Tylerze. Zmarszczyła brwi. - Co ty tu robisz? - Czekam na wspaniałą kolację, którą przygotowała twoja matka. Gavin mnie zaprosił. Jenna posłała Gavinowi gniewne spojrzenie. Ty uśmiechnął się. - Graliśmy dzisiaj w koszykówkę, więc zaprosiłem Ty’a na kolację. Masz z tym jakiś problem? - Dlaczego miałoby mnie obchodzić, kto przychodzi na kolację? Wzruszyła ramionami i wstała z kanapy. - Idę się napić. Ktoś też ma ochotę? Wyszła z pokoju, a jej matka wstała. - Pójdę sprawdzić pieczeń i przygotować ziemniaki, skoro Jenna już jest. - Pomogę ci, mamo - powiedziała Tara. - Ja też. - Liz podążyła za nimi, a Ty zorientował się, że był to sygnał do rozpoczęcia babskich pogaduszek albo o nim, albo o ślubie. A może o jednym i drugim. - Co się dzieje między tobą a Jenną? - zapytał Gavin. - Nic. Próbowałem ją namówić, żeby się ze mną umówiła. Odmówiła. Mick parsknął. - Nienawidzi sportu i każdego faceta, który gra. Poza swoimi braćmi, oczywiście. - Koleś. Ona ledwo nas toleruje, a jesteśmy rodziną. Mick przytaknął Gavinowi. - Prawda. Ty przytknął butelkę piwa do ust i wziął długi łyk, potem kiwnął głową. - Taa. Całkiem jasno wyłożyła mi, że nie mam szans. - Lubisz ją? Ty przeniósł wzrok na Nathana. - Tak, lubię. - Więc próbuj. - To jak walenie głową w mur, dzieciaku. Nathan odwrócił wzrok od meczu piłki nożnej i całą swoją uwagę skupił na Ty’u. - I co z tego? Tata zawsze mówi, żebym się nie poddawał, jeśli czegoś chcę. Ty nie zamierzał rezygnować, ale nie chciał prowadzić tej rozmowy z nastolatkiem i braćmi Jenny. - Pomyślę o tym. Dzięki za tą podnoszącą na duchu rozmowę. - Zawsze do usług. Mick wyszczerzył się do Ty’a nad głową Nathana. - On ma rację. Jenna Jaci Burton –

Play by Play 03 – Taking a Shot jest uparta, ale mamy z nią podobnie jak ty. - Owszem, choć nie wiem dlaczego – mrugając dodał Gavin. - I Bóg jeden wie, że ona nigdy nigdzie nie wychodzi. Możesz spróbować. - Powiedziała, że się z kimś spotyka. - Kłamie – powiedział Mick. - Tara mówiła, że Jenna nikogo nie przyprowadza z sobą na ślub. Gdyby miała faceta, to przyszłaby ze swoją randką. O ile wiem, idzie solo. Interesujące. *** Jenna ukrywała się w kuchni wraz z matką, dopóki ostatni element nie został zaniesiony do jadalni. Wtedy nie pozostało jej nic innego, jak tylko dołączyć do rodziny - i Ty’a. Wyglądało na to, że gdziekolwiek by się nie odwróciła, on tam był. W barze, a teraz w domu jej rodziców. Co trzeba było zrobić, by pozbyć się tego faceta? Wystarczająco złe było to, iż stale gościł w jej fantazjach. Czyżby zamierzał prześladować ją również w rzeczywistości? Oczywiście, ponieważ każdy był sparowany, a Nathan czcił Micka niczym jakiegoś bohatera i musiał siedzieć obok niego, Tyler został posadzony obok niej. Pociąg fizyczny, który do niego czuła był intensywny. Próbowała skupić się na jedzeniu, ale miała cholernie dobre widzenie obwodowe, co oznaczało, iż nawet patrząc na swój talerz widziała jego silne i duże ręce, z ciemnymi włoskami na nadgarstkach. Rękawy swojej koszulki typu Henley podsunął w górę, więc nie mogła nie zauważyć jego umięśnionych przedramion. Dlatego też skupiła się na swoich kolanach, co z kolei znaczyło, że od czasu do czasu rzucała ukradkowe spojrzenia na jego uda, a wtedy jej wzrok zmierzał do środka w kierunku jego…10 Stop. Nie chciała gapić się na jego kolana, ani wyobrażać sobie Ty’a odsuwającego swoje krzesło, by mogła wspiąć się na niego i kołysać się przy nim. Na miłość boską. Była w jadalni swoich rodziców. Nie chciała mieć fantazji seksualnych na temat Ty’a. Jej policzki płonęły od tej wizualizacji, szybko podniosła głowę, spodziewając się, że cała rodzina na nią patrzy. 10 Niegrzeczna Jenna ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Nie patrzyli. Byli pogrążeni w rozmowie, nikt nie zwracał na nią uwagi. Nikt poza Ty’em, oczywiście, który zerkał na nią z domyślnym uśmieszkiem na ustach. Sukinsyn. Może powinna po prostu się z nim przespać i w ten sposób skończyć z tym, a potem już nigdy o nim nie myśleć.

- Jenna. Wdzięczna za oderwanie jej od tych rozmyślań, spojrzała na Tarę. - Tak? - Mamy przymiarkę sukienek we wtorek o siódmej wieczorem. Możesz przyjść? Rozluźniła się i uśmiechnęła do swojej przyszłej bratowej. - Nie mogłabym tego przegapić. Już znalazłam kogoś na zastępstwo w barze na tą noc, więc mam wolny wieczór. Tara poruszyła się na krześle. - Wiem, że nie powinnam być taka roztrzepana, ale ślub za dwa tygodnie, więc nic na to nie poradzę. - Wszyscy jesteśmy podekscytowani - powiedziała matka Jenny. - Ten dzień nadejdzie zanim się zorientujesz. Następnie Tara zrobiła coś nie do pomyślenia. - Tyler, będziesz mógł przyjść na ślub? Nie. Proszę, powiedz nie. Może będzie miał mecz. - Którego to wypada? Powiedziała mu, a on sprawdził datę w myślach. - To piątek. Tego wieczora nie mam meczu, więc tak, jestem wolny. Oczy Tary rozbłysły. - Chcielibyśmy, żebyś przyszedł na ślub. Wiem, iż mówię ci o tym w ostatniej chwili, ale jeśli jesteś wolny, proszę powiedz, że będziesz. - Nie chciałbym się narzucać. Jenna przygryzła wargę. - Nie bądź głupi. Nie narzucasz się. Przyjaźnisz się z Gavinem i Mickiem, a Gavin mówił, że nie masz tutaj rodziny. Mick i ja chcielibyśmy, byś był obecny na naszym ślubie. Mick posłał Jennie szeroki uśmiech, po czym z powrotem zwrócił wzrok na Tylera. - Jasne. Przyjdź na ślub. To będzie świetna impreza. - Dzięki. Z chęcią przyjdę. Jenna miała wrażenie, że właśnie została wrobiona. Przez całą swoją rodzinę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

IV We wtorek spotkała się w salonie ślubnym z Tarą, Elizabeth oraz z Maggie, jedną z najlepszych przyjaciółek Tary z jej firmy, która przyleciała tutaj, by spędzić z Tarą ostatnie półtora tygodnia przed ślubem. Tara przekazała Maggie prawo do zarządzania firmą, zajmującą się planowaniem imprez w San Francisco. Maggie była pierwszą druhną Tary. Liz i Jenna również były druhnami i wszystkie cieszyły się ostateczną przymiarką przed wielkim dniem. - Muszę powiedzieć, że jesteś całkiem spokojna, zważywszy na okoliczności – powiedziała Elizabeth, podczas gdy patrzyła na Tarę, która mierzyła sukienkę. - Ja będę w totalnej rozsypce, kiedy nadejdzie moja kolej. Tara uśmiechnęła, gdy sklepowe szwaczki wprowadzały ostatnie poprawki w czymś, co Jenna uznała za zapierającą dech w piersiach suknię. - Kocham Micka i dostanę moje „żyli długo i szczęśliwie”. Wszystko inne jest tylko wisienką na torcie. Poza tym, jestem organizatorką imprez. Zachowanie spokoju w każdej sytuacji leży w mojej naturze. Maggie prychnęła. - Co? - Zaczekaj tylko na ten dzień. Urządzałyśmy wesela. Wiesz, że nawet najspokojniejsza narzeczona potrafi się załamać. Na wszelki wypadek zamierzam być przygotowana na wszystko, ponieważ myślę, że jesteś gorejącym wulkanem, czekającym na wybuch. Tara uniosła podbródek. - Nie mam zamiaru wybuchać. Moje emocje są pod kontrolą. Liz spojrzała na Jennę, która wzruszyła ramionami. - Nie mam pojęcia. Nigdy nie byłam mężatką. - Więc coś ci powiem. Do mojego ślubu zostało jeszcze kilka miesięcy, a już potrzebuję Valium. - Liz rzuciła okiem na Tarę i Maggie. - Nie patrzcie na mnie, jeśli chcecie uspokoić nerwy. Tego dnia planuję mieć w torebce butelkę Patrona11. Jenna roześmiała się. - Cieszę się, że to wy, a nie ja. - Nie ma się z czego śmiać - powiedziała Tara. - Twój dzień też kiedyś 11 Patrón - marka luksusowych meksykańskich tequili, sprzedawanych w oryginalnych, numerowanych butelkach. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nadejdzie. - Żartujesz sobie? Nawet z nikim się nie spotykam. - Ty mówił coś innego. Zwróciła spojrzenie na Liz. - Co mówił12?

- Powiedział mi, że go spławiłaś, nie zgadzając się z nim umówić, a potem stwierdziłaś, iż się z kimś widujesz. Oczy wszystkich kobiet spoczęły na niej. Na szczęście właśnie nadeszła jej kolej, by przymierzyć sukienkę, więc pospiesznie wymknęła się do przymierzalni i nie musiała się przyznawać, że tak naprawdę z nikim się nie spotykała. Jednak kiedy wyszła ubrana w sukienkę, Tara, Liz i Maggie czekały na nią. - Więc kim jest ten facet? - zapytała Tara. Nie mogły po prostu porzucić tego tematu? Jenna westchnęła. - Nikim, kogo którakolwiek z was by znała13. - Więc dlaczego nie powiedziałaś nam, że spotykasz się z kimś? spytała Liz. - Bo to nic poważnego. I nie opowiadam się przed wami z każdej randki. Tara przechyliła głowę. - Przyprowadzisz go na ślub? - Nie. - Dlaczego nie? - zadała pytanie Liz. - Umówiliśmy się tylko kilka razy. To zdecydowanie za mało, żeby napuszczać na niego rodzinę. - Ma braci? - zapytała Maggie. - Bo jestem tutaj sama. Randka byłaby mile widziana. Jenna roześmiała się. - Nie mam pojęcia. - Mogłabym cię z kimś umówić - Liz zwróciła się do Maggie. - Znam wielu sportowców. Maggie zamrugała, patrząc na Liz. - Naprawdę? - Owszem. - Chcesz zmienić mój ślub w PR-owe święto dla jednego z twoich klientów? - powiedziała Tara z żartobliwym sapnięciem. - Bez wahania, siostro. 12 Tak, teraz powiedzcie mi, co wam naopowiadał, żebym mogła jakoś z tego wybrnąć… Jenna sama pod sobą dołki kopie;) 13 Zważywszy na to, że Jenna też go nie zna, to mówi prawdę ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jenna zaśmiała się. - Hej, rób co chcesz, ale znajdź mi seksowną randkę – powiedziała Maggie. - Wchodzę w to. - Załatwione – stwierdziła Liz. - A mówiąc o randkach - powiedziała Tara, - co z twoją, Jenna? Cholera. A mogłaby przysiąc, że odeszły od tematu i zapomniały o tym.

- Nic nie wiesz o jego rodzinie? - zapytała Tara. - Mamie się to nie spodoba. Mickowi i Gavinowi również. Sieć kłamstw. Oto, co się działo, gdy wymyślała sobie chłopaków. - Nie wiem, czy jeszcze się spotkamy. Więc mama i tata nie mają się o co martwić. - Brak chemii? - podsunęła Maggie. - Tak. Brak chemii. - Cieszyła się z tej wymówki. Mogłaby teraz ucałować Maggie. - Cóż, kochanie, jesteś wspaniała. I seksowna. Jestem pewna, że skoro z tym jednym nie wyszło, w kolejce czeka pewnie z dziesięciu facetów gotowych się z tobą umówić. Tara miała wyraz twarzy świadczący, że jest o tym przekonana, więc Jenna uśmiechnęła się do niej. Będzie musiała znaleźć prawdziwą osobę do randkowania. I na Boga, przyjdzie z nim na ten cholerny ślub. Po pierwsze, żeby rodzina dała jej spokój, a po drugie, by przestać myśleć o Ty’u. Z tego co wiedziała, Ty mógł przyjść z własną osobą towarzyszącą. Miała nadzieję, że tak zrobi. To mogłoby zniszczyć resztki pociągu, jaki do niego czuła. Po przymiarce całą czwórką udały się na kolację, na szczęście nie do jej rodzinnego baru. Miło było mieć wolny wieczór i faktycznie gdzieś wyjść. Zwykle, mając wolne wieczory zostawała w domu, nadrabiała zaległości w spaniu lub oglądała telewizję. Zawsze też grała i pisała piosenki. Tej nocy dobrze było się wyrwać. Za bardzo się izolowała. Wiedziała o tym i zdawała sobie sprawę, że powinna częściej wychodzić, ale o wiele bardziej preferowała swoje mieszkanie i muzykę. W gruncie rzeczy, aż tak nie przepadała za towarzystwem innych ludzi. Taa, stanowiła wspaniały materiał na czyjąś dziewczynę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Co sądzisz o tym facecie? - zapytała Liz, gdy usiadły przy stoliku i zamówiły kolejkę. Jennie zajęło kilka sekund, by zdać sobie sprawę, iż Liz mówiła do niej. - Hę? O czym mówisz? - Ten facet. Przy barze, ten, który na ciebie patrzy. Podążyła za ruchem głowy Liz do garniturka, opierającego się o bar, z drinkiem w ręku. Wyróżniał się wyglądem, miał piaskowo-blond włosy, proste zęby i uśmiech, który wyglądał, jakby był wybielony w gabinecie dentystycznym. - Prawdopodobnie umawia się z dwudziestoma dziewczynami na raz i nie może zapamiętać ich imion14. Nie, dzięki. - Skąd to wiesz? - zapytała Liz. - Burbon. Tara zmarszczyła brwi. - Co to znaczy?

- Wiele mogę powiedzieć o facecie na podstawie tego, co pije. - Ryzyko zawodowe? - spytała Liz. - Albo zaleta, zależy jak na to spojrzeć. Na podstawie sposobu, w jaki skanują pomieszczenie, jak się ubierają i co piją, mogę ich rozszyfrować, zanim zdążą się odezwać. Liz przysunęła się z krzesłem bliżej Jenny. - Och, to może być zabawne. Przystojniak w dżinsach i czarnym podkoszulku, dalej po lewej stronie baru. Jenna rzuciła na niego okiem. - Zdradza żonę. - Yhm - powiedziała Maggie. - Skąd wiesz? - To aż zbyt łatwe. Znak po obrączce na lewej dłoni. I nowa na jej miejscu. Nadal można zobaczyć odbicie na jego palcu. - Co za dupek. - Tara pociągnęła łyk drinka, po czym spojrzała na Jennę. - Jesteś w tym dobra. Nigdy bym tego nie zauważyła. - Większość kobiet nie zwraca na to uwagi, w każdym razie nie na pierwszy rzut oka. Nie wszyscy są dupkami. Ale wielu z nich nie zasługuje na ponowne spojrzenie, szczególnie w barze. - Ponieważ chodzą tam podrywać kobiety? - zapytała Liz. - I żeby zaliczyć. Tara potrząsnęła głową. - To takie cyniczne. Nic dziwnego, że nie umawiasz się zbyt często. 14 Kiedyś, zanim mój braciszek trochę przystopował, śmiałam się z niego, że nie może zapamiętać imion dziewczyn, z którymi się spotyka i do wszystkich mówi „skarbie”;) Ech, ci faceci… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Jeśli nie jestem w nastroju na seks, naprawdę nie widzę w tym sensu. Żaden z tych facetów nie jest w moim typie. I bar nie jest miejscem, w którym można poznać mężczyzn. - Och, daj spokój. - Liz przebiegła wzrokiem po wnętrzu baru. - Jest tu kilka naprawdę gorących ciał. Przesuwając wzrokiem z laserową precyzją wskazywała mężczyzn. Bezrobotny. Gej. Maminsynek. Zabijaka. Mięczak. - Odwróciła się do nich. Mówić dalej? Tara potrząsnęła głową. - Myślę, że możesz być odrobinę zbyt wybredna. Jesteś pewna, że twój organizm działa prawidłowo? - Udowodnię ci to. - Uśmiechnęła się do faceta w typie korporacyjnym, którego wybrały dla niej na początku. Zaszczycił ją swoim tysiącwatowym uśmiechem, odepchnął się od

baru i ruszył w ich kierunku, wysunął krzesło i przysiadł się do nich. - Witam panie. Udany wieczór? Jenna wzięła na siebie ciężar konwersacji. - Jak na razie. - Mogę postawić wam drinki? - Jasne. - Jenna powiedziała mu, co piją. Bez odwracania się, podniósł rękę i pstryknął palcami na barmankę serwującą koktajle. Jenna zacisnęła zęby. Nastąpiła wzajemna prezentacja. Miał na imię Craig. Zajmował się sprzedażą technologii sprzętowej. - Często podróżujesz? - zapytała. Wygiął usta. - Właściwie, dość sporo. Często jestem w drodze. - Musi ci się to podobać. - To przygoda. A ty czym się zajmujesz, Jenna? - Jestem barmanką. Podniósł swojego drinka i trącił go z jej. - Fajnie. Lubię drinki15. Mogła się założyć, że tak. - A co z resztą wspaniałych kobiet? Czym się zajmujecie? Pierwszy błąd. Gdy uderzasz do jednej kobiety, nie interesujesz się jej przyjaciółkami. Ignorujesz je. Craig ubezpieczał tyły, na wypadek, gdyby Jenna nie była tą, z którą zdecyduje się wracać do domu dzisiejszej nocy. - Jestem zaręczona - powiedziała Liz. - Za tydzień wychodzę za mąż - oznajmiła Tara. 15 Co za idiota… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Spotykam się z kimś - skłamała Maggie. Spryciula z tej Maggie. Craig przysunął swoje krzesło bliżej Jenny. Ugh. - Więc jesteś barmanką, co? - Zgadza się. To był ostatni raz, gdy o niej wspomniał. Następnie musiała znieść półgodzinną rozprawę, kiedy mówił o sobie, swojej karierze, aspiracjach oraz o tym, jak wybił się na szczyt firmowego łańcucha pokarmowego w ciągu zaledwie trzech lat, z czym wiązała się znaczna kwartalna premia, która pozwoliła mu na zakup nowego mieszkania, do którego, był przekonany, Jenna zechce przyjść i obejrzeć dziś wieczorem. Starała się opanować ziewanie. Wysłała kilka sygnałów, oznaczających “pomocy”, Tarze, Liz i Maggie, która wstała.

- Cóż, Craig, było zabawnie - powiedziała Liz, - ale to babska noc i musimy iść. On też wstał, zwracając się do Jenny. - Czekaj. Wychodzisz? Z nimi? Nie mogła się nie śmiać z szoku widocznego na jego twarzy. Serio, nie mogła się powstrzymać. Widocznie Craig rzadko spotykał się z odrzuceniem. - Obawiam się, że tak. Miło było cię poznać. Powodzenia w pracy. Uderzenie mroźnego powietrza, kiedy wyszły na zewnątrz, nigdy nie było lepsze. - Wow. Miałaś całkowitą rację – powiedziała Tara. - Nic dziwnego, że nie umawiałam się zbyt często. - Liz zadrżała. - Czy wszyscy wolni faceci są tacy? - Nie wszyscy. Ale wielu z tych, których spotykam. Co oznaczało, że mogła mieć problem ze znalezieniem randki na ślub.

V Znalezienie mężczyzny nie mogło być takie trudne. W pracy, Jennę otaczało morze facetów. Mężczyźni pojawiali się w drzwiach baru na tyle często, że można by porównać to do zakupów z katalogu. Jedyne co musiała zrobić, to wybrać któregoś. Proste, prawda? Wspaniale wyglądający faceci wypełniali bar każdej nocy. Mężczyźni z czarującymi uśmiechami, z którymi dobrze się Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot rozmawiało. Musiała tylko obejrzeć ich sobie, porozmawiać z kilkoma, a następnie zaprosić jednego i mieć nadzieję, że powie „tak”. Faceci uderzali do niej cały czas, ale zwykle spławiała ich z uśmiechem na ustach i delikatnym „nie”. Tym razem nie zamierzała odmawiać. Była zajęta w czasie happy hour 16 i tak już zostało. Dziś wieczorem nie było meczu hokeja, ale trwał mecz koszykówki. Wszystko, co sprowadzało do baru ludzi chętnych obejrzeć mecz, było dobre dla firmy. A to oznaczało, że przyjdą mężczyźni. Roześmiała się. Nigdy wcześniej nie była zainteresowana pojawiającymi się tu mężczyznami. Interesowali ją klienci, nie ich płeć. Dzisiejszego wieczora sokolim wzrokiem wyłapywała każdego faceta, który przeszedł przez drzwi, oceniając go jako potencjalną randkę. Kiedy wspaniały mężczyzna, z ciałem, dla którego można by umrzeć, zajął miejsce przy barze, jej radar zaczął brzęczeć. Miał na sobie świeżo wyprasowane ciemne dżinsy i koszulę z przypinanymi rogami kołnierzyka, którą przykrywała ciemna kurtka. Brązowe, krótko obcięte włosy, zabójczo zielone oczy oraz sympatyczny uśmiech stanowiły dopełnienie jego wizerunku. Wzięła głęboki oddech, rzuciła szybkie spojrzenie w lusterko z tyłu baru, by upewnić się, że wygląda w porządku, i poszła przyjąć jego zamówienie. - Co podać? - Kieliszek Chardonnay. Cholera. - Oczywiście. Miłośnik wina. Humorzasty i pedantyczny. Jak mogła nie zauważyć, że jego dżinsy były zaprasowane na kant? Pewnie wyprał je w pralni chemicznej. To by się nie udało. Jeden odpada, ale wielu czeka. Była zajęta obsługą stałych bywalców i spoglądaniem na na kilku potencjalnych wolnych kandydatów, gdy wszedł nowy facet. Włosy w kolorze ciemnego blondu, skórzana kurtka, klasyczne dżinsy i buty oraz

motocyklowy kask w ręku. Raczej trudno było jeździć w lutym na motorze, ponieważ panowało cholerne zimno. Jego kozia bródka17 i leniwy 16 Happy hour - pora, kiedy w pubach alkohol sprzedawany jest po niższych cenach. 17 O nieee… Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że nasz hokeista nie jest przystrojony w coś takiego;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot uśmiech były seksowne jak diabli. Zauważył, że na niego patrzy i ruszył w jej kierunku. Spodobało jej się to. - Co podać? Oparł się o bar. - Chivas18 z lodem. Cholera. - Jasne. A miała taką nadzieję, że to piwosz. Zamiast tego, dostał jej się bogaty chłopak, grający motocyklistę. A miał taki potencjał. Prawdopodobnie jeździł Ducati Superbike19. Nie tracąc nadziei wróciła do obsługiwania klientów i realizacji zamówień. - Pracowita noc. Dreszcz spłynął w dół jej kręgosłupa na dźwięk ciemnego, seksownego męskiego głosu. Zamknęła na chwilę oczy i pozwoliła, by brzmienie głosu Ty’a wypełniło jej zmysły. Naprawdę nie potrzebowała tego dziś wieczorem. Nie, kiedy polowała na mężczyznę. Odwróciła się. - Dlaczego tu jesteś? - Uch, żeby zagrać w bilard? Spojrzała w lewo, i bez wątpienia, dwóch innych członków drużyny hokejowej The Ice już ustawiło się przy jednym ze stołów bilardowych. Więc może nie przyszedł tutaj, by się z nią zobaczyć. Może Tyler i jego przyjaciele lubili atmosferę panującą w Riley’s i tutejsze stoły bilardowe. Teraz poczuła się jak idiotka. Do tego egotystyczna. - Co będzie dla ciebie? - Trzy piwa20. Jedno lekkie, dwa jasne. Butelkowane. Chwyciła butelki i przesunęła je po barze. - Otworzyć rachunek? - Byłoby świetnie, Jenna. Dzięki. Zażenowana, wbiła to na kasę i postanowiła ignorować Ty’a przez resztę nocy. Dała znać Amber, by obsłużyła jego stolik i zaopatrywała jego i jego przyjaciół w napoje, żeby nie odczuwał potrzeby podchodzenia do baru. 18 Chivas Regal - szkocka whisky typu blended produkowana przez Chivas Brothers, którego właścicielem jest Pernod Ricard. W skład Chivas Regal wchodzi 40 rodzajów starannie wyselekcjonowanych whisky słodowych i zbożowych, z których najmłodsza leżakuje minimum 12 lat.

19 Piękny!:) 20 Facet kupuje piwa – jest odpowiedzią na jej modły, a ona dalej idzie w zaparte… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Wtedy być może będzie mogła wrócić do szukania sobie randki. Przez następne kilka godzin było trochę luźniej, więc miała czas na przejrzenie tłumu. Może była zbyt wybredna. Niech cholera weźmie alkohol jako jej teorię przewidywalności. To był powód, dla którego nie umawiała się zbyt często. To była trafna teoria i pozwalała na wyeliminowanie frajerów. - Mogę dostać piwo? Spojrzała w górę i zobaczyła swojego wybawcę. Atrakcyjny, z ciemnymi włosami, trochę przydługimi, tak jak lubiła. Miał na sobie obcisłą koszulkę i znoszone dżinsy, szczękę pokrywał mu jednodniowy zarost i miał spektakularnie seksowne brązowe oczy. Mniam. - Butelkowane, czy z beczki? - Z beczki. Jasne. Bingo. Piwosz. Wlała piwo do kufla, zapłacił gotówką. Żadnej drogiej karty kredytowej. Jak na razie dobrze. Odszedł, a ona patrzyła, czy spotykał się tutaj z dziewczyną. Żadnej dziewczyny. Nie oglądał też sportu. Usiadł na drugim końcu baru z grupą przyjaciół - sami faceci – i rozmawiali. Dobra, ten koleś pasował jej. Co właściwie nic jeszcze nie znaczyło. Mógł mieć dziewczynę lub nawet żonę, a to mógł być męski wieczór. Dała mu trochę przestrzeni, czekając na swoich klientów i myjąc szklanki, a gdy nadszedł odpowiedni moment przeszła w dół baru. - Gotowy na dolewkę? Obdarzył ją tysiącwatowym uśmiechem, takim, który zdradzał zainteresowanie. - Jasne. - Spojrzał na swoich przyjaciół. - Chłopaki, gotowi? - Mam jutro wczesną rozmowę, więc zaraz wychodzę – powiedział jeden z nich. - Ja też. Zostajesz sam, Joe. - Do zobaczenia, chłopaki. Jego przyjaciele chwycili swoje kurtki i wyszli. Wstał i podążył za nią do baru.

- Nadal chcesz to piwo? - spytała, zastanawiając się, czy wyjdzie teraz, tak jak jego przyjaciele. Zamiast tego, skinął głową. - Tak. Wezmę jeszcze jedno zanim wyjdę. To Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot był długi dzień. - Zaraz podam. - Napełniła kufel i podała mu go. Zapłacił i zostawił jej niezły napiwek. To też jej się spodobało. - Dzięki. - Proszę bardzo. - Wziął długi łyk, ale przytrzymał jej spojrzenie. Jestem tu pierwszy raz. Przyjemny bar. - Dziękuję. Uniósł brwi. - Twój? - Mojej rodziny, ale teraz ja nim zarządzam. - Duża sprawa dla kogoś tak młodego. Pochyliła się nad barem, z całych sił starając się przypomnieć siebie, jak flirtować. Radzę sobie. Wyciągnął rękę. - Joe O’Brien. Potrząsnęła jego ręką. - Jenna Riley. - Miło cię poznać, Jenno. - Czym się zajmujesz, Joe? - Jestem lekarzem. Właściwie stażystą i jestem nowy w mieście. Właśnie przeniosłem się tutaj z Massachusetts, więc staram się znaleźć nowe miejsca do spędzenia niewielkiej ilości wolnego czasu, który mam. Moi przyjaciele i ja postanowiliśmy wstąpić tutaj, ponieważ bar znajduje się blisko szpitala. Uśmiechnęła się szeroko. - Witamy w St. Louis. Myślę, że spodoba ci się tutaj. Pochodzisz z Massachusetts? - Nie. Z Pittsburgha. Ale słyszałem same pochlebne rzeczy o Uniwersytecie Waszyngtońskim, więc pragnąłem odbyć tam staż medyczny. - To niesamowity szpital. Rozmawiali przez chwilę. Polubiła tego faceta, choć nic nie mogła poradzić na to, że dostrzegała Ty’a w swoim widzeniu obwodowym. Grał w bilard. Od czasu do czasu podnosił głowę, by zerknąć na nią, gdy rozmawiała z Joem. Zastanawiała się, czy był zazdrosny. Nie znaczyło to, że coś ją to obchodziło. Wcale by się nie zdziwiła, gdyby podszedł do nich i wtrącił się do ich rozmowy. Ale nie zrobił tego. Nawet, gdy ona i Joe zaczęli się śmiać.

Oczywiste było, iż Joe z nią flirtuje. Naprawdę oczywiste. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Tak, jak jasne było to, że Ty ich obserwował. Jednak grał nadal, nawet zamówił coś do jedzenia i więcej drinków. U Amber. Ani razu nie podszedł do baru. Choćby po to, by z nią porozmawiać. - Hmm, Jenna. Skoro ja potrzebuję przewodnika po twoim wspaniałym mieście, a ty jesteś stąd, może wybrałabyś się ze mną na randkę? Postawię ci kolację, a w zamian pokażesz mi okolicę. Tak bardzo była skoncentrowana na Ty’u, że niemal zapomniała o Joem. Jego pytanie zaskoczyło ją. - Och. Co? Zmarszczył brwi. - Przepraszam. Masz chłopaka? - Ja? Nie. Wcale. Przepraszam. Ryzyko zawodowe. Mam na oku moich klientów. Kłamczucha. Obserwowałaś Ty’a. Co musiało się skończyć. Natychmiast. - Z przyjemnością się z tobą umówię, Joe. Może powiedziała to trochę za głośno. Obniżając głos, spróbowała ponownie. - Tak, z chęcią. Ustalili datę, kiedy oboje będą mieli wolne, co wypadało w piątkowy wieczór. Doskonale. Miała randkę z przystojnym lekarzem. A nawet lepiej, z kimś, kto nie uprawiał sportu. Po wyjściu Joego, zajęła się barem i obowiązkami menedżerki. Podchodziła do klientów i upewniała się, iż wszyscy byli zadowoleni, co wymagało również wmieszania się między graczy The Ice, którzy najwyraźniej czuli się w Riley’s jak w domu. Dbanie o to, by byli zadowoleni było dobre dla interesu. Musiała mieć pewność, że nie przestaną się tu pojawiać. - Jak leci, chłopaki? Eddie Wolkowski przyglądał się Ty’owi, który przygotowywał się do uderzenia bili, potem uśmiechnął się do niej. - Wszystko dobrze, Jenna. A ty jak się masz? - Wspaniale. Ostatnio wymiatacie na arenie. Przez co wszyscy jesteśmy z was dumni. - Staramy się z całych sił. Przy okazji, dzięki za hamburgery. - Proszę bardzo. A propos, Victor, masz grupę fanek po drugiej stronie Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot pomieszczenia, które bardzo pragną dostać twój autograf. - Skinęła głową w kierunku

stolika numer siedem, gdzie pół tuzina kobiet w wieku około dwudziestu pięciu lat skoncentrowało się na Victorze, gdy tylko wszedł i od tego czasu nie przestały na niego patrzeć. Victor Putinov był lewoskrzydłowym drużyny The Ice. Jego platynowoblond włosy i arystokratyczna uroda sprawiały, że na jego widok kobiety zawsze wpadały w zachwyt. Victor uniósł podbródek. - Pójdę się z nimi zobaczyć. Złożyć autografy. - Założę się, że złożysz im autografy – powiedział Ty, nie podnosząc wzroku znad stołu bilardowego. Victor zmarszczył brwi. - Moim obowiązkiem jest uszczęśliwianie fanek. Eddie roześmiał się. - Taa, z pomocą gigantycznego kutasa. Jenna potrząsnęła głową. - Widzę, że masz nowego chłopaka. Zatrzymała się i odwróciła do Ty’a, który uderzył bilę i oparł się o koniec stołu bilardowego. - Nie chłopaka. Randkę. - Nowy facet? - Nie twoja sprawa. - Nie twój typ. Irytacja spłynęła wzdłuż jej zakończeń nerwowych. Oparła ręce na biodrach. - Doprawdy. Dlaczego tak myślisz? Wzruszył ramionami. - Nie ma między wami chemii. - Między nami jest mnóstwo chemii. Sięgnął w górę i chwycił kosmyk jej włosów, lekko pociągając. Wstrzymała oddech, w dół kręgosłupa przebiegł jej mrowiący dreszcz. Wszystko, czego nie czuła pomiędzy sobą a Joem, aż skwierczało między nią a Ty’em. - Pomiędzy tobą a mną? Taa. Tutaj jest chemia. Uniosła na niego wzrok. Miał rację. Eksplozja bombardowała jej zmysły. Piersi mrowiły, a wargi rozchyliły się. Była wilgotna i prawie dała mu niewidzialną mapę do ziemi obiecanej. Cokolwiek było między nimi, było łatwopalne i bardzo niebezpieczne. Ale nie znajdował się na jej randkowej liście akceptowalnych mężczyzn. Do listy mężczyzn, z którymi można robić cokolwiek, również się nie zaliczał. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Między tobą a mną nic nie ma – powiedziała. - Nie ma?

Lubiła Joego. Miała zamiar iść z Joem na randkę. - Mam randkę w piątek. Pozwolił, by jej włosy przesypały mu się przez palce i cofnął się o krok, ale na jego ustach pozostał jeszcze cień uśmiechu. - Baw się dobrze. - Będę. - Odwróciła się i odeszła, sądząc, że powinna mieć poczucie triumfu. Jedynym, co czuła, była pustka. *** Randka? Zamierzała gdzieś wyjść z tym frajerem? Dlaczego? Ty odsunął się i patrzył na Eddiego, który uderzał bilę, jednak jego umysł nie koncentrował się już na grze. Odkąd dostrzegł Jennę rozmawiającą z – mówiła, że jak miał na imię? Joe? - nie był skoncentrowany na grze w stu procentach. Szybko rzucił okiem w kierunku baru. Wycierała blat ściereczką i śmiała się z jednym z klientów. Lubił jej śmiech. Był głęboki i chropawy, rodzaj dźwięku, który przenikał do każdego z jego zakończeń nerwowych. Chciał skłonić ją do takiego śmiechu. Właściwie, chciał ją nagą i śmiejącą się. Cholera, po prostu chciał ją nagą. Pragnął też czegoś więcej. Nie wiedział tylko, dlaczego. Nie szukał związku, więc dlaczego, do diabła, obchodziło go, z kim umawia się Jenna? Tyle tylko, że Joe nie był dla niej. Od razu mógł powiedzieć, że nie pasowali do siebie, ale jeśli chciała spotkać się z tym facetem, nie miał żadnych roszczeń. On i Jenna nawet ze sobą nie randkowali. Jeżeli wciąż będzie goniła za niewłaściwymi facetami, Ty nigdy nie dostanie swojej szansy. Co prawda nie zamierzał się poddawać. Po prostu pozwoli jej rozegrać grę z frajerami, takimi jak Joe, a kiedy nadejdzie odpowiedni moment, wtedy wkroczy on. Czując się lepiej, podniósł kij bilardowy, gotowy podjąć próbę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

VI Dwa dni później, Jenna stała przed lustrem, sprawdzając, jak wygląda w czarnej, sięgającej kolan sukience z długimi rękawami oraz w czarnych czółenkach z odkrytymi palcami. Wybrała wiszące srebrne kolczyki i długi srebrny łańcuszek, który dopełniał stroju. Prosto, ale seksownie. Joe powiedział, żeby wybrała restaurację – jedną z tych przeznaczonych dla zamożnych klientów, by mógł zafundować jej smaczny posiłek, skoro miała być jego przewodniczką. Mówił, że słyszał, iż w tym mieście mają dobre włoskie jedzenie. Dobrze słyszał. Wybrała Tony’s na Market Street, mimo że w jej opinii najlepsze włoskie dania serwowano w The Hill. Mieli rezerwację na godzinę ósmą. Teraz była prawie siódma. Joe powiedział, że odbierze ją o siódmej, żeby przed kolacją mogli napić się koktajlu w barze. Spędziła dzień sprzątając w domu, a przynajmniej w salonie i kuchni, które były strefą wojenną. Odkurzyła, starła kurze i uprzątnęła różne rupiecie, by nie wyglądało na to, że mieszka tam jakaś szalona osoba lub zbieracz. Ściskało ją w żołądku. Była zdenerwowana. Czy to nie było trochę szalone? Zrelaksuj się, Jenna. Naprawdę powinna zacząć częściej wychodzić. Zadzwonił dzwonek do drzwi, wybiegła z sypialni, zatrzymując się przed lustrem, żeby po raz ostatni szybko spojrzeć i upewnić się, że nie ma błyszczyku na zębach. Wszystko było w porządku, nastroszyła włosy i podeszła do drzwi, biorąc szybki, uspokajający oddech przed ich otwarciem. Joe stał tam z kwiatami w ręku. Miły akcent. - Cześć. Wejdź. Uśmiechnął się do niej i wręczył jej kwiaty. Róże. Jak całkowicie… banalnie. Ale mimo to, słodko. - To dla ciebie. Jeszcze raz dzięki za to, że zaoferowałaś, iż pokażesz mi okolicę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Proszę bardzo. I dziękuję za kwiaty. Wstawię je do wody. Zsunął płaszcz. Miał na sobie ciemne spodnie, białą koszulę bez krawatu oraz marynarkę. Niby swobodnie, ale nadal elegancko. Wyglądał niesamowicie. Był przystojnym facetem. Bardzo przystojnym facetem.

Więc dlaczego nie czuła żadnego mrowienia? Pewnie dlatego, że była głodna. Przez cały dzień była zajęta. Musiała pobiec do baru, by dopilnować kilku rzeczy, odrobić trochę roboty papierkowej oraz wraz z asystentem menedżera upewnić się, iż wszystko zostało przygotowane na dzisiejszy wieczór. Następnie popędziła do domu, żeby posprzątać i przygotować się do randki. Przy tym wszystkim zapomniała zjeść lunchu. Dlatego też była zestresowana. I naprawdę głodna. Włożyła kwiaty do wazonu, po czym wyszła. Joe stał w salonie, rozglądając się. Wdzięczna, że posprzątała bałagan, podeszła do niego. Przyglądał się sztuce na ścianie. - Ten jest ciekawy. - Dzięki. Jeden z moich ulubionych egzemplarzy. - Oryginalny? - Można tak powiedzieć. Pójdziemy? - Jasne. Wziął od niej płaszcz i pomógł jej go założyć. Podróż do centrum nie trwała długo. Wcześniej w ciągu dnia prószył śnieg, więc było zimno. Na szczęście odprowadzeniem samochodu na parking zajął się portier, więc nie musiała martwić się manewrowaniem na śniegu w obcasach. Wbiegli do środka, gdzie było ciepło i przytulnie. Poprowadził ją do baru i zamówili napoje. Chociaż raz miło było być po drugiej stronie baru, zamawiając zamiast obsługiwać. Popijała martini i próbowała przygotować się na noc zabawy. Nadszedł czas, by się odprężyć i cieszyć randką ze wspaniałym mężczyzną, który zwrócił na nią te brązowe oczy, od spojrzenia których miękły kolana. - Więc powiedz mi, co można robić w twoim wspaniałym mieście. - Wszystko. Jest tutaj sztuka, muzyka, teatr, jeśli lubisz takie rzeczy. Są też sporty, jak pewnie zauważyłeś w Riley’s. Mamy drużynę futbolową, baseballową oraz hokejową. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Sporty niezbyt mnie interesują, ale przemawia do mnie muzeum sztuki. Niezainteresowany sportem i przystojny? Do teraz powinna znaleźć się już w stanie uniesienia. - Lubisz muzykę? Wzruszył ramionami. - Nie pozostaje mi wiele czasu na słuchanie muzyki, więc nie jestem wielkim fanem. Jej serce rozpadło się. Mimo to zdecydowała się zachować otwarty umysł. - Więc co robisz dla zabawy?

Zaśmiał się. - Przez ostatnie dwanaście lat byłem w szkole medycznej. Nie miałem żadnej zabawy. Kiedy nie pracowałem albo nie uczyłem się, spałem. - Masz rację. Nie miałeś żadnej zabawy. Jaka jest twoja specjalność? - Kardiologia. - Duże przedsięwzięcie. - Tak, ale jestem tym podekscytowany. Zawsze chciałem to robić. Zostanie lekarzem było moim marzeniem odkąd byłem dzieckiem. - Tradycja rodzinna? Roześmiał się. - Wcale nie. Mój ojciec całe życie pracował w budownictwie. Moja mama była sekretarką. Był tak interesujący, tak absorbujący i inteligentny. Był oddany, zmotywowany, przyjacielski i zdecydowanie przyjemny dla oczu. Przenieśli się do restauracji na kolację, urzekł ją rozmową, skłonił do śmiechu opowieściami o szkole medycznej i okropnościach życia stażysty. Jednak nie mówił tylko o sobie, zajmował się nią, pytał o nią i jej rodzinę, o jej cele i marzenia na przyszłość. Był mężczyzną prawie doskonałym. Po kolacji zabrała go na przejażdżkę po okolicy i opowiedziała mu o swoich ulubionych miejscach. Wydawał się zafascynowany historią miasta, potem powiedział jej, co zajmowało jego. - Zamierzasz osiąść tu na stałe? - Będę tu przez kilka lat. Nie wiem, gdzie chciałbym zostać na dobre. - Prawdopodobnie gdzieś blisko swojej rodziny, nie sądzisz? Zatrzymał się przed jej mieszkaniem, wyłączył silnik. - Jestem dużym chłopcem. Już nie muszę mieszkać tak blisko domu rodzinnego. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zaśmiała się. - Myślę, że dla mnie rodzina jest bardzo ważna. Nie mogę wyobrazić sobie, że kiedykolwiek miałabym być daleko od nich. - To właśnie czyni ludzi tak różnymi, Jenna. Podoba mi się wolność, dzięki której żyję własnym życiem. Ty lubisz być blisko tych, których kochasz. - Chyba masz rację. Wtedy rozmowa się skończyła, a on pochylił się w jej stronę. Czekała na falę ciepła, eksplozję wrażeń. Jego usta musnęły jej wargi, otoczył ją ramionami. Chętnie zaangażowała się w pocałunek, wplątała palce w jego włosy.

Jego język omiótł jej. To było… miłe. Cholera. Było miłe. Przyjemne. Żadnych sztucznych ogni. Nic w jej ciele nie wystrzeliło jak rakieta. Facet był wspaniały, zabawny, cieszył się powodzeniem i właśnie spędziła z nim wspaniały wieczór. A w jej ciele nie było ani jednego hormonu, który chciałby wskoczyć z nim do łóżka. Niesamowicie rozczarowujące. Przerwał pocałunek i uśmiechnął się do niej. - Kim jest ten facet21? Zamrugała. - Co? - Kim jest facet, o którym myślałaś, gdy mnie całowałaś? - Nie ma innego faceta22. Posłał jej spojrzenie, które mówiło jej, że tego nie kupił. - Jestem lekarzem, Jenna. I mogę nie wiedzieć wszystkiego, ale to, na czym się znam, to biologia i chemia podstawowa. Ty i ja świetnie się bawiliśmy. - To prawda. - Ale kiedy przed chwilą cię pocałowałem, nie czułaś tego. Spojrzała w dół na swoje dłonie. - Przykro mi. Ujął jej podbródek palcami. - Nie przepraszaj za coś, czego po prostu nie czujesz. To albo jest, albo tego nie ma. Nie można wymusić wzajemnej fascynacji. Wspaniale spędziłem czas. Dzięki za pokazanie mi okolicy. Otworzył drzwi samochodu i obszedł go dokoła, by pomóc jej wysiąść, następnie odprowadził ją do drzwi. 21 I to jest odpowiednie pytanie ;) 22 Cha, cha, cha! To się uśmiałam :D Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Odwróciła się do niego. - Naprawdę chciałabym, żeby między nami było to coś, Joe. - Ja też. - Pocałował ją w policzek. - Zobaczymy się w barze. Przyglądała mu się, gdy odchodził i wiedziała, że Joe już nigdy nie postawi stopy w Riley’s. Co gorsza, wciąż nie miała cholernej randki na ślub. Odwróciła się i weszła do środka.

VII Ceremonia ślubna była piękna. Kościół został udekorowany białymi kaliami, czerwonymi różami oraz łyszczcem, a do tego urozmaicony zielonymi roślinami, których nazwy Jenna nie znała. Było pięknie. Widok Tary ubranej w suknię i zmierzającej wzdłuż wyłożonej białym dywanem nawy zapierał dech w piersi. Wyglądała oszałamiająco. Mick miał łzy w oczach. Jej duży, twardy jak skała brat ronił łzy. Jej brat Mick był teraz żonatym mężczyzną. Jennie wciąż trudno było w to uwierzyć. Starszy brat, który jej dokuczał, spierał się z nią i otaczał ją opieką, gdy byli dziećmi, znalazł kobietę swoich marzeń i poślubił ją. Miał też nastoletniego syna, którego zamierzał oficjalnie adoptować. Nathan stanie się jednym z Riley’ów. Czasami świat zmieniał się w tak szybkim tempie, że aż kręciło jej się w głowie. Jenna stała przy ołtarzu i słuchała księdza prowadzącego ceremonię. Naprawdę słuchała słów ojca Abramsa, który mówił o miłości, wierze i odnalezieniu tej jednej osoby, która jest ci przeznaczona. Widząc, w jaki sposób jej brat i Tara patrzyli na siebie, miała pewność, że dwoje ludzi nie mogłoby kochać się bardziej. Zaskakujące było to, że płakała. Nigdy by nie pomyślała, że tak się stanie. Siła i spokój stanowiły jej mocne strony. Jednak stała przy ołtarzu, a łzy spływały jej po policzkach, gdy Mick i Tara składali przysięgę. Przed ślubem Gavina i Liz będzie musiała lepiej popracować nad swoją siłą woli. Po ceremonii weselnicy przenieśli się za kościół, by zrobić zdjęcia w różnych ujęciach. Jenna musiała przyznać, że było miło. Czasami rodzina mogła być przytłaczająca. Dzisiaj nie mogła się nimi nacieszyć. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot W krótkiej przerwie między zdjęciami, przytuliła brata. - Tak się cieszę twoim szczęściem. Mick uśmiechnął się i objął ją. - Dziękuję. Jestem szczęściarzem. - Jesteś. Dbaj o nią. Jest wyjątkowa. Uścisnął ramię Jenny. - Wiem. Dzień okazał się wspaniały. Zimny, ale jasny i słoneczny. Dzień idealny, bez żadnej chmurki ani kropli deszczu. Państwo młodzi byli szczęśliwi, rodzice Jenny promienieli radością - nie mogłaby życzyć sobie niczego lepszego. A sukienki druhen nie były beznadziejne – dzięki ci, Taro - więc Jenna mogła przetrwać ten dzień.

Przestała szukać randki na ślub po tym fatalnym epizodzie z Joem. Biedny facet. Czuła się przez to okropnie. Żadnych więcej randek. Nie, dopóki nie znajdzie kogoś, kto ją zachwyci. Poprawka. Kogoś, kto nie uprawia sportu i kto ją zachwyci. To mogło być trudne zadanie, ale wiedziała, że gdzieś tam był. A na razie wcale o to nie dbała. Dzisiaj miała wystarczająco dużo na głowie, nawet nie zwracała uwagi na mężczyzn. W porządku, była świadoma jednego mężczyzny. Tylera. Spostrzegła go, siedzącego w jednej z kościelnych ławek, kiedy szła wzdłuż nawy i nic nie mogła poradzić na to, że zauważyła jego ciemne włosy, gdy stał i utkwiwszy w niej wzrok, patrzył na nią. Motyle. Poczuła w brzuchu gigantyczne motyle, kiedy na niego spojrzała. Szybko odwróciła wzrok, skupiając się na ołtarzu. Dzisiaj liczyli się Mick i Tara, nie jej sprzeczne uczucia do Tylera Andersona. Ślub był piękny i przebiegł gładko jak po maśle, rozwiewając przedślubną tremę Tary. Jednak teraz, jeśli mogłaby dostać coś do jedzenia i picia, ten dzień byłby idealny. Zapakowali się do limuzyn i pojechali do sali, w której odbywało się przyjęcie. Goście już się tam zgromadzili, więc gdy pojawili się państwo młodzi, dostali gromkie brawa i rozpoczęło się wesele. Pan i pani Michaelowa23 Riley. Jenna wciąż nie mogła się do tego 23 To brzmi tak staroświecko… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot przyzwyczaić, ale już kochała Tarę jak siostrę, a syna Tary, Nathana, jak prawdziwego bratanka. Nie miało znaczenia to, iż Mick nie był biologicznym ojcem Nathana. Dla Riley’ów był rodziną i zawsze będzie, odtąd aż na wieki. Nathan wyglądał bardzo przystojnie we fraku. Miał prawie siedemnaście lat, a kiedyś będzie prawdziwym przystojniakiem. Zdecydowanie pasował do wszystkich mężczyzn z rodziny Riley. Obaj jej bracia wyglądali wspaniale, tak jak jej tata. Jenna nie mogła powstrzymać szerokiego uśmiechu. Będzie musiała zamówić u fotografa dużo zdjęć. Gdy młoda para wyszła na parkiet, by odtańczyć pierwszy taniec, Jenna znowu głupio zalała się łzami. Dobry Boże, zmieniła się dzisiaj w jakiś beznadziejny przypadek, czy co? - Widzę, że ty też łatwo się dziś wzruszasz. Matka objęła ją ramieniem. Jenna przytuliła się do niej i roześmiała. - Nic nie mogę na to poradzić. Są tacy szczęśliwi, mamo.

- Wiem. Zasługują na to. Nigdy nie widziałam dwóch osób bardziej w sobie zakochanych. Jenna mogła jedynie kiwnąć głową, gdy Mick prowadził Tarę po parkiecie. Tara zapierała dech w piersiach w kremowo-bladoróżowej sukni bez ramiączek, prawdziwe zjawisko z upiętymi blond włosami, diamentowymi łezkami w uszach oraz w naszyjniku - prezencie ślubnym od Micka. - Wygląda jak cholerny Kopciuszek. Matka roześmiała się. - Jest oszałamiająca. Tak jak i ty. - Dzięki, mamo. Ale między nami nie ma porównania. To dzień Tary. - Jesteś wspaniała, Jenna. Rubinowa sukienka, którą wybrała dla ciebie Tara, wydobywa błękit twoich oczu i sprawia, że twoje włosy wyróżniają się. A to, co robią z włosami Maggie i Elizabeth - mówię ci, dla każdej z was wybrała najlepszą sukienkę. - Prawda. Nadeszła pora na taniec gości panny młodej, więc Gavin tańczył z Maggie, jako że byli drużbą i pierwszą druhną, Liz tańczyła z kuzynem Micka Colem24, a Jenna z Nathanem. - Wyglądasz tak dorośle. Nathan uśmiechnął się. - Chyba tak się czuję. A czasami nadal czuję się 24 Tak, tak, ten pan będzie bohaterem części czwartej;) Ale więcej o nim troszkę dalej. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot jak dziecko. Roześmiała się. - Ciesz się chwilami, kiedy czujesz się jak dziecko. Znikną zanim się zorientujesz. - Wiem. Wkrótce pójdę do koledżu. Poza tym jeszcze tylko jeden rok w szkole średniej. - Nie jestem pewna, czy pozwolimy ci już nas opuścić. - Nie jestem pewien, czy będę na to gotowy. - Och, wierz mi. Będziesz gotowy. Zbyt długie przebywanie z Rileyami może być przytłaczające. Będziesz miał spakowane torby i wymkniesz się ciemną nocą, żebyśmy nie mogli przywiązać cię do nas. Ścisnął jej rękę. - Lubię mieć w was wszystkich rodzinę, Jenna. - Wszyscy też cię lubią, Nathan. Bardzo. Obrócił ją tak, że mieli widok na Micka i Tarę. - Mama i tata wyglądają na szczęśliwych. - Są szczęśliwi. I będą. Zawsze. Poczuła, że się rozluźnił. Noc mijała bez zakłóceń. W końcu coś zjadła, więc była zadowolona. Wszyscy tańczyli, a ona przechadzała się, by przywitać się z gośćmi.

- Witaj, wspaniała. Została pochwycona i okręcona dookoła. Kiedy postawiono ją na nogach, odwróciła się z gniewnym spojrzeniem. Przewróciła oczami, gdy ujrzała zadowolony z siebie, szeroki uśmiech swego kuzyna. - Cole. Czy nie wiesz, że to niegrzeczne naprzykrzać się damie? - Po pierwsze, nie jesteś damą, jesteś moją kuzynką25. A po drugie, naprzykrzanie się kobietom jest tym, co robię. Jej kuzyn Cole był i zawsze będzie wielką zadrą w tyłku, ustępując w tym względzie jedynie jej braciom. Zapalony sportowiec, zupełnie jak Mick i Gavin, Cole grał w NFL i był jednym z najlepszych skrzydłowych grających obecnie dla Green Bay. I miał gigantyczne ego, które szło w parze z jego ogromnym talentem. Ale kochała Cole’a prawie tak bardzo, jak kochała swoich braci, pomimo tych wszystkich lat, które spędził dręcząc ją, kiedy była dzieckiem. Jej wuj i tata musieli tworzyć piekielny duet, gdy byli dziećmi, ponieważ z pewnością przekazali to swoim synom. - Nie powinieneś być poza zasięgiem, pijąc z chłopakami? 25 Zupełnie jak mój brat: nie jesteś kobietą, jesteś moją siostrą ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Dziś zachowuję się najlepiej jak potrafię. Obiecałam to mamie i ciotce Kathleen. - A czy kiedykolwiek dotrzymałeś obietnicy? - Nigdy. Ale ponieważ są tutaj obie, z tym ich sokolim wzrokiem, nie mam zbyt wielkiego wyboru. - Czyż nie jesteś wzorowym skautem? - Taa, jakoś do północy, kiedy to wymknę się z tego wielkiego przyjęcia i udam się do klubu. Mam kilka panienek, czekających na mnie. - A media będą zaraz za tobą, czyhając aż wdasz się w bójkę lub wywołasz jakiś nowy skandal, który umieści cię na pierwszych stronach gazet. Nowy futbolowy zły chłopiec. Cole wzruszył ramionami, po czym uśmiechnął się szeroko, a dołeczki w policzkach wcale nie osłabiły jego surowej męskiej urody. Nic dziwnego, że media go uwielbiały. - Hej, nie moja wina, że jestem fotogeniczny. - Taa, twoje zdjęcie policyjne było urocze. Jestem pewna, że wujek Jack i ciocia Cara byli tym zachwyceni. - To było nieporozumienie. A ja mam świetnych prawników, sprawa została załatwiona pozasądownie. Potrząsnęła głową. - Opłaca się zarabiać pieniądze, jak sądzę, ale dobijasz trzydziestki, imprezowiczu. Czy nie czas dorosnąć? Zaśmiał się. - Po prostu nazywaj mnie Piotrusiem Panem. Nigdy nie będzie

odpowiedniego momentu, żeby dorosnąć. Pomachała mu na pożegnanie, potrząsając głową. Cole był kłopotem przez duże K. Świetny futbolista, ale lubił swoje życie towarzyskie. Może trochę za bardzo. Złapała kieliszek szampana i obserwowała tańczących, Gavina z Liz oraz Micka z Tarą, kiedy poczuła za sobą ciepłą obecność. - Nie tańczysz. Tyler. Przez ostatnie kilka godzin udało jej się skutecznie go unikać. Odwróciła się do niego. Och, wyglądał nadspodziewanie dobrze. Ubrany był w czarny garnitur i krawat, który leżał na nim, jak gdyby był szyty specjalnie dla niego. Ciemne włosy opadały mu na kołnierz, sprawiając, że chciała przeczesać je palcami, by zobaczyć, czy były tak miękkie, na jakie wyglądały. - Nie, nie tańczę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Kim był facet, z którym rozmawiałaś? Twoją randką? Zmarszczyła brwi, a potem uświadomiła sobie, że odnosił się do Cole’a. Roześmiała się. - Nie, to był Cole Riley, mój kuzyn. Mogłeś go rozpoznać z drużyny Green Bay. Gra na pozycji skrzydłowego. Tyler skinął głową. - Pomyślałem, że wygląda znajomo. Wy, Rileyowie, wychowujecie się na sportowców, prawda? - Nawet nie masz pojęcia. - Więc gdzie twoja randka? Nie dając się podpuścić, powiedziała – Nie przyszłam dziś z żadnym. Wygiął brwi. - Och, masz więcej niż jednego? Nie odpowiedziała. - Co powiesz na taniec? - zapytał. - Gdzie twoja randka? - Nie przyszedłem dziś z żadną26. Jej wargi wygięły się na to przedrzeźnianie. Muzyka była gorąca, a ona chciała tańczyć. Dzisiejszego wieczora wypiła więcej niż trochę szampana i czuła się dobrze. Właściwie tak dobrze, że czuła mrowienie w całym ciele. Tej nocy chodziło wyłącznie o magię i romans. Co nie znaczy, iż między nią a Ty’em był jakiś romans. Ale była chemia, a on był tutaj najgorętszym facetem, więc równie dobrze mogła zatańczyć z diabłem, którego znała. - Jasne. Zróbmy to. Ty nie spodziewał się, że Jenna powie „tak”.

Sądził, iż facet, z którym rozmawiała był jej randką. Poczuł ulgę, gdy dowiedział się, że to jej kuzyn Cole. Kiedy upewnił się, że przyszła dzisiaj sama, wprowadził w życie plan, mający na celu zabranie jej na parkiet lub gdziekolwiek, gdzie będą sami. Tak czy inaczej, był zdeterminowany trzymać ją w ramionach, przy czym sądził, że będzie musiał się przy tym nieźle nagimnastykować. Czy to mogło być aż tak proste? Do diabła, tak. Wziął ją za rękę i poprowadził na zatłoczony parkiet, a potem obserwował, jak dostosowuje się do rytmu jakiejś naprawdę gorącej muzyki tanecznej. Jenna wyglądała dzisiaj pięknie w czerwonej sukience, która przylegała do każdej krzywizny jej ciała – ciała, które wiedziało, jak się poruszać. Chciał jej dotknąć, poczuć te jej ruchy, gdy będzie bez ubrania. Kołysała biodrami i obracała się dookoła, a jego kutas drgnął, kiedy potrząsnęła swoim tyłkiem. 26 Jak korzystnie się złożyło… ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zatraciła się w muzyce, podniosła ręce w górę, falując ciałem do rytmu. Przysunął się, dopasowując do niej swoje ciało, objął ją ramieniem w pasie i kołysał się z nią do muzyki, oczekując, że go odepchnie. Zamiast tego, położyła swoje ramię na jego i oparła głowę na jego piersi. Wdychał jej zapach i próbował za nią nadążyć, ponieważ nie był najlepszym tancerzem. Ale do cholery, był szczęśliwy, pozwalając jej przejąć inicjatywę, gdyż ona najwyraźniej wiedziała, co robi. Kiedy się odwróciła, zarzuciła mu rękę na szyję i docisnęła do niego swoje ciało, kołysząc przy nim biodrami. Musiała zauważyć, że już był twardy. Ale zbliżyła się i naparła na niego. Bez wątpienia torturowała go, by odegrać się na nim za pojawianie się w barze i ciągłe uderzanie do niej. Ich spojrzenia spotkały się, ale w jej jasnoniebieskich oczach nie było gniewu, jedynie zainteresowanie. A gdy muzyka zwolniła do czegoś seksownego, nie odepchnęła go ani nie odeszła, więc wziął jej dłoń w swoją rękę, objął ramieniem i przyciągnął do siebie. Pewnie powinien coś powiedzieć, ale nie chciał złamać zaklęcia. Jeżeli się odezwie, ona może przypomnieć sobie z kim tańczy, dlatego też pozostał cichy, zadowolony z tego, że może wdychać zapach wanilii, który zdawał się być jej częścią. Pogładził dłonią górną część jej pleców. Miała delikatną skórę. Odchyliła głowę do tyłu i spojrzała na niego. - Jesteś cichy. - Bałem się, że jeśli coś powiem, zechcesz odejść. Zmarszczyła czoło. - Dlaczego miałabym to zrobić? - Nie lubisz mnie.

Uśmiechnęła się. - Nigdy nie powiedziałam, że cię nie lubię. Wygiął brwi. - W porządku, może sprawiałam takie wrażenie. Ale muzyka jest przyjemna i dobrze mi z tobą. - Mnie z tobą też całkiem nieźle. Masz coś przeciwko spędzeniu całej nocy na parkiecie? Zachichotała i położyła głowę na jego piersi. - Mnie pasuje, jednak nie wytrzymam w tych butach. Są zabójcze dla moich stóp. Zatrzymał się. - Zdejmij je. Skinęła głową. - Dobry pomysł. - Zsunęła buty jeden po drugim i podała mu je. Trzymał je za paski, przy czym pomyślał, że każda kobieta, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot która nosi tak wysokie obcasy, w jakiś sposób sama prosi się o śmierć. - Jak kobiety mogą chodzić w tym czymś? - To uwarunkowane genetycznie. To dlatego kobiety są nadrzędnym gatunkiem. Dajemy życie i potrafimy chodzić w obcasach. Zaśmiał się. - Nic dziwnego, że bolą cię stopy. - Ponownie wsunęła się w jego ramiona i kontynuowali taniec. DJ był tak miły, że zagrał kolejny wolny utwór. Musi zapamiętać, żeby dać facetowi napiwek. - Ślub był miły. Rozpromieniła się w uśmiechu. - Owszem. Mój brat i Tara są szczęśliwi. Przeszli przez piekło, by się tu znaleźć, więc zasługują na to. Nie bardzo wierzył w to całe „żyli długo i szczęśliwie”, ale w przypadku niektórych ludzi, to chyba się sprawdzało. Miał prawdziwą nadzieję, że dla Micka i Tary będzie trwało zawsze, zwłaszcza, że było w to zaangażowane dziecko. Tyler wiedział lepiej niż ktokolwiek, co mogło stać się z nastolatkiem, gdy to, co uważał za szczęśliwą rodzinę rozpadało się na jego oczach. - Tak, mam nadzieję, że wytrwają razem. - Tak będzie. Już przeszli przez te wszystkie trudne momenty. Reszta będzie łatwiejsza. Zachował swoje myśli dla siebie. Nie było sensu przebijać balonika jej entuzjazmu. Pewnie wierzyła w rycerzy w lśniącej zbroi, uratowane księżniczki i zakończenia jak z bajki. I w miłość na tyle silną, że pozwala rozwiązać każdy problem. Wszystko to stek bzdur. Nie kupował tego. Liczyła się chwila obecna i branie z życia wszystkiego, co możliwe. Ponieważ nic nie trwa wiecznie. Wliczając w to piosenkę i trzymanie Jenny w ramionach. DJ zmienił muzykę na coś szybkiego. - Dzięki za taniec - powiedziała Jenna. - Jestem gotowa na drinka. - Ja też.

Zamiast odejść, wzięła go za rękę. - Znam skrót do baru. Nie poprosiła o zwrot butów, więc trzymał je i pozwolił poprowadzić się do baru. Znalazł im dwa miejsca i zamówił dwa drinki. Wziął napój gazowany, a Jenna kolejny kieliszek szampana. Skrzyżowała nogi, rozcięcie z boku jej sukienki rozsunęło się, odsłaniając wspaniałe smukłe udo. Przyzwyczajony widzieć ją w niebieskich dżinsach i koszulkach, Tyler napatrzył się do syta, potem oparł się o bar i wziął napój. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Nie pijesz szampana? - zapytała. - Nie należy do moich ulubionych trunków. Uśmiechnęła się ironicznie. - Co? - Nic. Po prostu przypomniałam sobie coś, co pewnego wieczoru powiedziałam dziewczynom o facetach i ich wyborach odnośnie trunków. - Tak? Co takiego? Potrząsnęła głową. - Nie mogę ci powiedzieć. Tajemnica handlowa barmanów. Mógł sobie to wyobrazić. - Założę się, że możesz powiedzieć o facecie wszystko na podstawie tego, co pije27. Zmarszczyła brwi i położyła szklankę na barze. - Tak sądzisz? - Barmani mają wyostrzoną zdolność postrzegania. Więc co powiesz o mnie? - Lubisz whisky, jesteś sprytny. Chociaż czasami pijesz piwo. Oznacza to, że jesteś niezależny, nie łatwo przyprzeć cię do muru. Lubisz swoją wolność, ale nie jesteś pretensjonalny. Nie dla ciebie drogi szampan. Nie lubisz się popisywać, ale jesteś wybredny - nie, czekaj. To nie jest właściwe słowo. Konkretny. Tak lepiej. Jesteś konkretny. Nie zamierzasz podrywać jakiejkolwiek dziewczyny. Musi być właściwą dziewczyną. - Wiesz to wszystko jedynie na podstawie drinka, którego zamówię? Wzięła łyk szampana. - Tak. Jak również stąd, że nie podrywasz kobiet w moim barze. - Może dlatego, że czekam na ciebie. Odchyliła głowę do tyłu i roześmiała się, dźwiękiem, który uwielbiał słuchać. - Gadasz straszne bzdury, Ty. Podoba mi się to w tobie. Lubił z nią rozmawiać. Miała przenikliwy umysł, a obserwowanie tego, w jaki sposób go używała czyniło go tak twardym, jak podczas przyglądania się jej ruchom na parkiecie. Myślisz, że mnie znasz, co? - Właściwie, nie sądzę, żebym znała cię choć odrobinę. Większość mężczyzn łatwo jest rozszyfrować. Ciebie jeszcze nie rozpracowałam.

Przełknął kilka łyków napoju. - Cieszę się. Nie chciałbym być przewidywalny. - Jesteś absolutnie nieprzewidywalny. Wkurzasz mnie. Lubisz mnie i w oczywisty sposób mnie pragniesz, czego wcale nie ukrywasz. Podoba mi się 27 Inteligentna bestia ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot to, ponieważ nie obchodzą mnie gierki. Z drugiej strony, nie chcę, żebyś mnie lubił. Chcę, byś odszedł i zostawił mnie w spokoju, żebym mogła przestać o tobie myśleć. Wyszczerzył się w uśmiechu. Była trochę pijana, co oznaczało, iż była wystarczająco zrelaksowana, by wyrzucić z siebie więcej skrytych myśli, którymi nie podzieliłaby się, gdyby była w pełni świadoma. Natomiast dla niego była to szansa na posunięcie sprawy o krok dalej, jeśli tylko rozegra to właściwie. - Ja również nie mogę przestać o tobie myśleć, Jenna. Oparła łokcie na barze. - Naprawdę? - Tak. - O czym myślisz, kiedy myślisz o mnie? To był test. Poddawała go próbie, żeby sprawdzić, czy po prostu nie wciskał jej kitu. Prawdę mówiąc, nie robił tego. - Myślę o twoich ustach. - Prześledził jej dolną wargę swoim kciukiem. Podoba mi się to, co z nich wychodzi, gdy do mnie mówisz. To opryskliwe i sprytne. I jestem pewien, jak cholera, że lubię je całować. Są miękkie i wilgotne i poddają się moim wargom, jakbyś chciała tego, co mogę ci dać. Jej pierś podnosiła się i opadała. - Podoba mi się sposób w jaki mówisz. Pewna siebie, ale trochę przemądrzała. To też mi się w tobie podoba. Oznacza to, że nie dajesz sobą pomiatać. Nie pragnę kobiety, której nie mógłbym szanować. Chcę kobiety, która potrafi obstawać przy swoim. Oblizała dolną wargę. Było to cholernie rozpraszające, a potrzebował skoncentrować się na tym, co chciał jej powiedzieć. - Masz najpiękniejsze oczy, jakie kiedykolwiek widziałem. I wiele nimi dostrzegasz. Wiesz, kiedy ludzie wciskają ci kit i znasz mężczyzn. - Tak? W jaki sposób? - Wiesz, kto mówi prawdę, a kto ściemnia. Nie dajesz się nabrać. Zaśmiała się miękko. - Podobają mi się. - Musnął knykciami kolczyki w jej lewym uchu, a potem pochylił się do niej. - Masz przekłute jeszcze inne części ciała, Jenna? Spędzam noce, myśląc o tym. Jej oczy pociemniały. Zainteresowanie, czy pożądanie? Nie był pewien. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

- I o twoich tatuażach. Ten mnie podnieca. - Objął jej nadgarstek i gładził tatuaż przedstawiający ziemię, księżyc i gwiazdy. - Sprawia, że chcę mieć cię nagą, odkrywać twoje ciało. Więc tak, dużo o tobie myślę, Jenna. - Nie chcę się z tobą umawiać, Ty. Mówiłam ci już, że nie jesteś dla mnie odpowiednim facetem. - Mówiłaś. Westchnęła. - Problem w tym, że między nami coś jest. - Coś. - Tak. Wzajemny pociąg. I to przeszkadza, kiedy umawiam się z innymi facetami. Och, robiło się coraz lepiej. - Wzajemny pociąg. - Seks. - Seks. - Potrząsnął głową. - Taa, to jest problem. - Otarł się o nią ramieniem. Rozumiał wzajemne przyciąganie. Samo przebywanie blisko niej sprawiało, że jego kutas budził się do życia. Odwróciła się na krześle, twarzą do niego. - Owszem, jest. Co z tym zrobimy? - Nie sądzę, by seks był dla mnie problemem, Jenna. Już wiesz, co myślę. Pytanie brzmi, co ty chcesz z tym zrobić? Przesunęła palcem w dół klapy jego marynarki, a spojrzenie, które mu posłała rozpaliło go od wewnątrz. Tak, to zdecydowanie była chemia. Był zaskoczony, że nie przeskakiwały między nimi iskry. Jego oddech przyspieszył, więc jeśli Jenna wkrótce nie podejmie decyzji, będzie musiał szybko wyjść, ponieważ ta kobieta doprowadzała go do szaleństwa. - Sądzę, że powinieneś wrócić dziś ze mną do domu i będziemy mogli o tym porozmawiać28 – powiedziała. - Jestem gotowy, jeśli i ty jesteś.

VIII Jenna wypiła wystarczającą ilość szampana, by wiedzieć, że jest nietrzeźwa, ale nie aż tyle, żeby była kompletnie pijana i nieświadoma tego, co robi. Innymi słowy, kiedy będzie po wszystkim, nie będzie mogła zrzucić 28 Chyba każdy wie, jak ta rozmowa będzie wyglądać ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot winy na alkohol. Tej nocy było coś w powietrzu. Może to ta cała miłość, którą czuło się między Mickiem a Tarą, i przez którą przypomniała sobie o nieco zbyt samotniczym stylu życia, który prowadziła ostatnimi czasy. Była zmęczona samotnym wracaniem do domu i właściwie dlaczego miałaby tego nie zmienić? Była dorosła, a jeśli chciała przyprowadzić do domu faceta i uprawiać z nim dziki seks, miała do tego prawo. Ty nie wyglądał na faceta, który zakochałby się po same uszy po jednej wspólnej nocy. Nie sądziła, by chciał się z nią żenić lub być jej chłopakiem, co czyniło go idealnym. Chciał dostać się do jej majtek, a naprawdę potrzebowała faceta, który by to zrobił. Między nimi była ogromna chemia, więc nie miała pojęcia, dlaczego wciąż go odpychała. Była na tyle zamroczona, że wszystkie uzasadnione przyczyny, dla których nie chciała się z nim umówić, osłabły jak kieliszek zwietrzałego szampana. Poza tym, nie umawiali się. Zamierzali uprawiać seks. Ponieważ po południu rodzice przyjechali po nią i zabrali na ślub, nie miała swojego samochodu. Po tym, jak pożegnali się z rodziną, Ty zawiózł ich do jej mieszkania. Wesele powoli kończyło się i pozostali tylko zatwardziali imprezowicze. - Klucze? Podniosła wzrok. Wraz z Tylerem stała przed wejściem do swojego mieszkania. - Co? - Klucze. - Och. Racja. - Zanurzyła rękę w torebce i wyjęła klucze. Tyler wziął je, otworzył drzwi i przepuścił ją pierwszą. Wcisnęła włącznik światła. Zamknął za nimi drzwi. - Ładne. - Kłamiesz. To pobojowisko. - Masz rację. Jestem w szoku. Utrzymujesz bar w doskonałym stanie. Odwróciła się do niego, by zobaczyć go szczerzącego się w uśmiechu. No dobrze, była zawstydzona. Rzuciła torebkę na stolik. - Taa, cóż, wychodziłam dziś w

pośpiechu, ponieważ mój tata ciągle wciskał klakson, a ja się spóźniłam. - Rzuciła się do salonu, żeby podnieść spodnie do jogi, skarpetki i adidasy. Chwycił ją za nadgarstek. - Żartowałem. Zostaw to. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Podniosła na niego wzrok. - Nie jestem dobrą gospodynią. - Mam to gdzieś. Jeśli przyszłabyś teraz do mnie, na stoliku znalazłabyś puste pudełka po wczorajszej pizzy, puszki po piwie i napojach gazowanych oraz rozrzucone dokoła brudne ubrania z całego tygodnia. - Serio? - Serio. Nie obchodzi mnie, jak wygląda twoje mieszkanie. Nie po to tutaj jestem. Wypuściła powietrze. - Chcesz coś do picia? Możemy usiąść i porozmawiać. Potarł jej nadgarstek kciukiem. Jej puls przyspieszył. - Czy dlatego mnie tutaj zaprosiłaś? Chcesz się napić i porozmawiać? Przełknęła, wiedząc, że wcale nie tego chciała. Nie od niego. - Nie. Nie chcę rozmawiać. - W takim razie, dobrze. - Spojrzał na nią. - Jesteś zbyt dobrze ubrana, jak na to, co chciałbym ci zrobić. Serce zaczęło jej walić, piersi nabrzmiały, napierając na materiał sukienki. Nie mogła oddychać. Była pobudzona i gotowa – była taka od kilku miesięcy. Czuła się, jakby zmierzali do tego momentu od dłuższego czasu i nie chciała czekać tylko dlatego, że ubrana była w elegancką sukienkę. - Nie dbam o to. - Zarzuciła mu rękę na szyję i przyciągnęła jego głowę do siebie. Kiedy jego usta dotknęły jej warg, przemknęła przez nią błyskawica doznań. Tego właśnie brakowało podczas jej randki z Joem. Tej eksplozji ciepła, reakcji chemicznej jej ciała, gdy jej dotykał i całował. Kiedy Ty położył na niej swoje usta, poczuła to całą sobą – dreszcz świadomości, obietnica tego, co zamierzał jej dać. Ty owinął ramię wokół jej talii i mocno przycisnął do swojego ciała, a ona stanęła w płomieniach. Przesunęła dłońmi po jego ramionach, czując jego stalową siłę. Przeniosła ręce na barki i wplotła palce w jego włosy. Było to coś, o zrobieniu czego myślała od dawna. Były takie, jak je sobie wyobrażała - gęste i miękkie, zmysłowa rozkosz dla jej palców. A gdy pogłębił pocałunek, jego język wsunął się do środka, by spleść się z jej językiem, chwyciła garść jego włosów i przytrzymała, całe jej ciało drżało w odpowiedzi.

Nigdy nie była całowana w ten sposób. Och, wcześniej była już Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot całowana. Mocno, delikatnie, i jakoś pomiędzy, ale to był bezpośredni atak. Do pocałunku Ty używał więcej niż tylko ust. Jego ręce wędrowały po całym jej ciele, jedną dłonią delikatnie naciskał na jej krzyż, drugą objął jej kark, podczas gdy przed nią jego ciało - twarde „och, dzięki Bogu, że był mężczyzną” ciało, pchnęło ją na ścianę. - Czekałem, żeby to zrobić, odkąd cię poznałem - szepnął, a jego głos był szorstki z napięcia, gdy palce zagięły się na jej biodrze. Pochylił się i pocałował ją w szczękę, następnie w szyję, przenosząc się do jej lewego ucha. Zadrżała, gdy jego język omiótł płatek ucha i otarł się o kolczyki. - Podobają mi się te kolczyki, Jenna. Są seksowne. - Dziękuję. Przejechał językiem przez jej gardło, po czym odwrócił ją i pocałował w kark. Jenna zadrżała, kolana jej osłabły, kiedy poczuła szarpnięcie zamka błyskawicznego. - Muszę cię mieć bez tej sukienki. Nie mogłaby się na to nie zgodzić. Kiedy ją rozpiął, zaczęła się odwracać, ale jego ręce na jej biodrach unieruchomiły ją. - Jezu. - Co? - Tatuaż na twoich plecach. - Mój smok. - Tak. Jest niesamowity. Gdy nie będę tak cholernie twardy i gotowy eksplodować, zamierzam wylizać go całego. Ale teraz czekają na mnie inne części twojego ciała, które chcę lizać. Wciągnęła oddech, już mogąc sobie wyobrazić jego język na niej, w miejscach, które bolały i pulsowały. Zsunął z niej sukienkę i położył ją na oparciu kanapy. Kiedy do niej wrócił, uklęknął, tym razem obejmując jej kostki, by przesuwać ręce w górę jej nóg. - Twoje nogi są takie seksowne. - Wycisnął pocałunek z tyłu jej kolana. A twoje uda. Nie mogę się doczekać, aby poczuć je owinięte wokół mnie. Tam też ją pocałował, zanim z powrotem odwrócił ją twarzą do siebie. Ubrana tylko w majtki i wysokie obcasy, czuła się przed nim obnażona, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot ale mimo to bardzo seksowna i podniecona.

Tyler był tak delikatny, a ona nie spodziewała się tego. Był dużym facetem. Oczekiwała niezdarnych, nerwowych, nieudolnych pieszczot - kilku minut gry wstępnej, a następnie przejścia do akcji - nie tych boleśnie słodkich ruchów, które sprawiały, że chciała się rozpaść. Była wilgotna i pulsowała z pragnienia, jej sutki stały się płonącymi z potrzeby twardymi punktami, które błagały o dotknięcie jego rąk i ust. Znowu pieścił jej nogi, jedwabiście miękkie włosy na jego głowie łaskotały jej skórę. Była gotowa na penetrację, podczas gdy on podjął powolną wędrówkę, zmierzając na południe wzdłuż jej ciała. Kiedy sięgnął po jej majtki, odchylił głowę do tyłu, żeby na nią spojrzeć. Mroczne pożądanie w jego spojrzeniu sprawiło, że jej puls gwałtownie przyspieszył. Nie miała pojęcia, jakim cudem nadal stała. Oparła dłonie płasko o ścianę, kiedy zsuwał majtki w dół jej bioder, opuścił je na uda, w tym czasie podziwiał jej płeć. - Masz tutaj piercing. - Pochylił się i dotknął językiem małego pierścienia przymocowanego do jej łechtaczki. Poczuła w sobie wibrację mrowiących wstrząsów przyjemności. Spojrzał na nią. - Jesteś tak cholernie seksowna, Jenna. Przycisnął usta do jej cipki, a ona rozpłynęła się. Jego język był gorący, wilgotny, a gdy zaczął nim poruszać, dla równowagi przytrzymała się ściany, ponieważ była pewna, że umrze z tej słodkiej przyjemności. Ciepłe spirale doznań zwinęły się głęboko w jej wnętrzu, zatraciła się w dotyku jego rąk, które raz za razem zaciskały się na jej biodrach, kiedy tak intymnie wirował swoim językiem na jej wrażliwym ciele, jego język przesuwał się po jej łechtaczce, bawiąc się piercingiem. Była tam tak wrażliwa, a trwało to przez jakiś czas. Z majtkami spoczywającymi na udach, naga z wyjątkiem butów, podczas gdy on wciąż miał na sobie garnitur, klęcząc przed nią i wielbiąc ją ustami – już sama ta wizualizacja, sprawiła, że chciała dojść. Ale och, to było tak dobre, że pragnęła, by trwało. Uwielbiała jego usta, uwielbiała sposób, w jaki drażnił ją swoim językiem, po czym brał jej łechtaczkę w usta i ssał, najpierw lekko i powoli, a potem mocniej. I sposób, w jaki przesuwał się w dół i wsuwał język w jej cipkę, wpychając go tam i z powrotem jakby ją pieprzył, był boleśnie doskonały. Wplątała palce w jego włosy i wygięła się przy nim, karmiąc go swoją płcią, pragnąc, by wziął ją tam, by sprawił, że pofrunie nad przepaścią. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Tak bardzo potrzebowała tego orgazmu. Ty był bohaterem jej fantazji od tak dawna. Nie było tam nikogo innego. Zamierzała wypędzić go stamtąd po tym, jak dzisiejszej nocy sprawi jej przyjemność – wciąż i wciąż od nowa. - Tak, Ty. Właśnie tam. Ssij moją łechtaczkę. Objął jej łechtaczkę wargami i przetoczył językiem po pączku, jednocześnie wsuwając palec do jej cipki. Gdy zaczął pompować, obudziły się w niej dreszcze, jej cipka ściskała jego palce, kiedy z

niepowstrzymaną siłą przetoczył się przez nią orgazm. Uderzyła głową o ścianę, gdy dosięgnęła ją pierwsza potężna fala szczytowania. - O, Boże, dochodzę29. - Wygięła się w łuk przy jego twarzy, błagając go, by kontynuował, kiedy wspinała się na szczyt w potoku dzikich okrzyków. Trzymał ją, pieprząc palcami i kręcąc językiem po jej płci, aż ustąpił ostatni skurcz. Bez tchu i całkowicie niezdolna utrzymać się w pozycji pionowej, opadła na niego. Tyler wstał, objął ją ramieniem i trzymał, podczas gdy łapała oddech. Zsunął jej majtki na podłogę i wepchnął w nią dwa palce. - Lubię czuć, gdy osiągasz spełnienie, czuć reakcję twojego ciała. Mógłbym sprawić, że będziesz dochodziła raz za razem, Jenna. Mroczna obietnica w jego słowach utrzymywała ją na zmysłowym haju. Wiedziała, że ledwo zaczęli, co jej odpowiadało. W jej życiu od dawna trwała posucha, a zważywszy na to, że póki co zrobili to tylko raz, tej nocy planowała mieć Ty’a jeszcze wiele razy. - Chcę cię nagiego - powiedziała, przebiegając dłońmi po jego ramionach. - Da się zrobić. Cofnął się i zrzucił marynarkę, następnie rozwiązał krawat i zdjął go. Jenna zsunęła swoje buty. Patrzenie na niego sprawiało, że jej libido osiągało maksymalny poziom. Jego ciemne włosy opadały na kołnierzyk białej koszuli. Szybko rozpiął guziki i zdjął koszulę, odsłaniając szeroką, dobrze rozbudowaną klatkę piersiową z niewielką ilością ciemnych włosków, przez co chciała położyć na nim ręce, a zwłaszcza podążyć palcami za linią włosów, które znikały za paskiem jego spodni. 29 Fanfary proszę – sezon na dochodzenie uważam za oficjalnie otwarty!;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zrzucił buty, odpiął pasek i rozpiął zamek. Zaschło jej w gardle, gdy opuścił spodnie, za którym podążyły skarpetki i bokserki. Nagi i twardy, był wszystkim, o czym mogłaby zamarzyć. Szerokie ramiona, dobrze umięśniony, ale szczupły we wszystkich odpowiednich miejscach, z napiętym, dobrze umięśnionym brzuchem i wąską talią, był silny i absolutnie piękny. Chciała go dotknąć, posmakować i zdecydowanie chciała patrzeć na niego tak długo, jak jej pozwoli. Ale zrobił krok do przodu i zagarnął ją w ramiona, przyciągając do siebie i całując z pasją, o której myślała, że była zarezerwowana jedynie dla filmów. Jego usta na jej wargach – sposób, w jaki kierował pocałunkiem skradł jej oddech i doprowadził do tego, że jej mięśnie zwiotczały. Położył rękę na jej karku i przechylił nad swoim ramieniem, pogłębiając pocałunek,

splatając swój język z jej. Naprawdę było jak na filmach, ponieważ była pewna, że omdlewa. Kiedy ją wyprostował, spojrzał jej w oczy. - Dobrze smakujesz. Jej ciało stanęło w ogniu, ale nie z zażenowania. Uwielbiała seks. Nic w nim jej nie zawstydzało. Uśmiechnęła się do niego. - Jeśli pozwolisz mi cię posmakować, też mogę zdać ci raport. Zaśmiał się. - Tak, na pewno do tego dotrzemy, ale jest tak wiele miejsc na twoim ciele, których jeszcze nie posmakowałem. - Przesunął ręką po jej piersiach. - Jak te. Jej piersi były małe i często pomijane przez facetów. Podobało jej się, że zwrócił na nie uwagę. Tyler patrzył na jej piersi jakby stanowiły ucztę. - Nie przekłułaś ich, jak łechtaczkę. - Jeszcze nie30. - Posłała mu szeroki uśmiech. Wygiął brwi, potem objął jej pierś dłonią, przesuwając palcem po sutku. Mogła mieć niewielkie piersi, ale były tak wrażliwe, że aż sapnęła. - Taa, tak właśnie myślałem - wyszeptał, a potem pochylił się i wziął brodawkę w usta. Nie miała pojęcia, co sądził, ponieważ gdy tylko położył na niej usta, jej umysł skupił się wyłącznie na tym, co robił. Doznania wystrzeliły z jej sutka prosto na południe. Łechtaczka zadrżała, a płeć znowu obudziła się do życia. Zassał sutek w usta, liżąc wokół pączka i drażniąc go swoim językiem, podczas gdy drugim bawił się dłonią i palcami, szarpiąc i pociągając za 30 I dziękować, bo już zaczęłam się zastanawiać, w jaki sposób przechodzi kontrolę na lotnisku… ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot niego, aż krzyczała z przyjemności. Potem wziął w usta drugą brodawkę, na przemian zajmując się obiema piersiami, szczodrze obdarzając je uwagą, dopóki dla wsparcia nie musiała przytrzymać się jego ramienia, gdyż umierała z czystej radości. Jej płeć była obolała z potrzeby. Sięgnęła po jego penisa i pogładziła go, uwielbiając czuć w dłoni jego pulsujące ciepło. Jęknął i wziął jej usta w palącym pocałunku, który pozostawił ją słabą. Kiedy porwał ją na ręce, była wdzięczna, ponieważ nie była pewna, czy utrzymałaby się na nogach. Zaniósł ją do sypialni i położył na łóżku, potem wspiął się tam za nią, wciągając ją w ramiona, by przetoczyć ją na siebie. Chwycił ją za tyłek i podniósł, ustawiając naprzeciw swojej erekcji. Oparła ręce na jego klatce piersiowej i usiadła na nim okrakiem, podnosząc się, by spojrzeć w dół na niego. - Teraz to dopiero widok - powiedział, chwytając jej piersi w dłonie, aby bawić się jej sutkami.

Kołysała się przy nim, ich spojrzenia były utkwione w sobie nawzajem. Lekko uszczypnął jej brodawki, a ona sapnęła. - Podoba mi się. Obejmij je ustami. Uniosła się, by umieścić sutek między jego wargami. Ścisnął go pomiędzy językiem a podniebieniem, dając jej wystarczającą ilość napięcia, po czym zwiększył wrażenia ssąc go mocno. Złapała go za włosy i wepchnęła swój sutek głębiej w jego usta. - Ty, naprawdę mi się to podoba. W jednej chwili przetoczył ją na plecy, wsunął pod nią rękę, by unieść do siebie jej miednicę. Przesunęła się po jego penisie, pokryły go jej soki. Mogłaby dojść od samego ocierania się o niego, ale to nie tego chciała. - Jeśli nie znajdziesz się we mnie w ciągu dwóch sekund, ugryzę cię. Uniósł głowę, żeby na nią spojrzeć. - To mogłoby mi się spodobać. Naparła na niego. - Mówię poważnie. Tam w szufladzie są prezerwatywy. - Skinęła głową w jej kierunku. Wygiął brwi. - Przygotowana, czyż nie? - Zawsze. Teraz załóż jedną i pieprz mnie. - Przyniosłem własne. - I kto teraz jest przygotowany? - Staram się. Zszedł z łóżka i poszedł do drugiego pokoju, kilka sekund później Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wrócił z pakiecikiem trzech prezerwatyw. Podniosła się na łokciu. - Trzy? - Tak. Trzy. Mam nadzieję, że nie planujesz spać tej nocy. Założył prezerwatywę i rozepchnął jej uda, po czym przyciągnął ją do siebie, by ponownie ją pocałować. Och tak, naprawdę lubiła sposób w jaki ją całował, doskonały sposób, w jaki ich usta pasowały do siebie. W jego pocałunkach była dokładność, która pozostawiała ją oszołomioną i nie miało to nic wspólnego z szampanem, który wypiła dziś wieczorem. Miał piękne usta, sprawiające, że chciała trochę zamarudzić i całować go przez wiele godzin. A kiedy nie przerywając pocałunku szerzej rozsunął jej nogi, chętnie na to przystała, otwierając się przed nim, by mógł ustawić penisa przed wejściem do jej cipki. Wszedł w nią powoli, pozwalając jej poczuć każdy centymetr swojego ciała. Pulsowała, gdy nabrzmiewał wewnątrz niej, jej ciało dostosowywało się do niego, wszystko w niej odkrywało wszystko o nim. To było słodkie do bólu, silny afrodyzjak,

przez który zaciskała się wokół jego kutasa. Słuchała dźwięku jego oddechu, głębokiego i ciężkiego, zupełnie jak jej. Pachniał tak dobrze, jak świeży śnieg31, piżmo i seksowny mężczyzna. Jego ciało było płaszczyzną twardych mięśni, ale jego skóra była miękka. A kiedy przebiegła po nim dłońmi, wyczuła pojedyncze wypukłości – może blizny? Musi odkryć je wszystkie później, po tym początkowym radosnym pośpiechu pierwszego wspólnego seksu. Ponieważ jedyną rzeczą, która interesowała ją w tej chwili, był sposób, w jaki jego ciało poruszało się na niej, w jaki wycofywał się i ponownie się w niej zanurzał. Na początku był dla niej łagodny i doceniała to, ponieważ od ostatniego razu minęło trochę czasu. Ale gdy tylko jej ciało dopasowało się do niego, potrzebowała więcej i dała mu o tym znać, unosząc się na jego spotkanie, przyspieszając tempo. Bez wątpienia był szczęśliwy dając jej dokładnie to, czego chciała, gdyż wycofał się w połowie drogi, by tym razem pchnąć głębiej. - Tak. Właśnie tak. Jeszcze mocniej. Ujął jej dłoń w swoją rękę, splótł ich palce razem i dał jej to, o co prosiła, zanurzając się w niej, wciskając się w nią biodrami aż zobaczyła gwiazdy. Załkała, jej ciało napięło się wokół niego, ściskając go, zabierając ją tak 31 W tej chwili robię wielkie oczy, bo przecież śnieg nie ma zapachu… Chociaż, może w Hamaryce pachnie;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wysoko, że musiała walczyć, żeby jeszcze nie szczytować. - Jenna. Spotkała się z nim wzrokiem, uniósł się nad nią, a następnie potężnie w nią uderzył, kołysząc się przy niej mocnym rytmem, który kilka razy prawie zabrał ją na szczyt, tylko po to, by się wycofać i ponownie ją tam zaprowadzić. I za każdym razem kołysał się przy jej łechtaczce, świadomy jej przyjemności, jej potrzeb. Ten mężczyzna był magiczny. Sięgnęła w górę i przebiegła palcami przez jego włosy. Wsunął rękę pod jej tyłek i trzymał ją blisko. Linie napięcia wyostrzyły rysy jego twarzy, gdy przyspieszył tempo pchnięć. Wiedziała, że nie będzie w stanie się powstrzymać, kiedy zaczął w nią uderzać, raz za razem. - Tyler. To sprawi, że dojdę. - Więc chodźmy, maleńka. Zgiął jej kolano, podciągnął nogę do góry i mocno uderzał, wpychając się w nią coraz szybciej. A potem ją pocałował, jego język zmagał się z jej językiem. Wrażenia popłynęły na południe i popędziły przez nią fale orgazmu. Jęknęła w jego usta, gdy silnie osiągnęła punkt kulminacyjny. Wbiła mu paznokcie w skórę, brykając pod nim, gdy zakołysała nią najsłodsza przyjemność. A kiedy jęknął i doszedł serią pchnięć, trzymała się go, uwielbiając czuć, jak

zaciskał się i drżał wokół niej. Objął ją ramionami i trzymał, podczas gdy oboje uspokajali się i łapali oddech. Wow. To było… niesamowite. Nie chodziło o to, że nigdy wcześniej nie miała świetnego seksu, ale to było… Wow. Tak, chemia między nimi działała bez zarzutu. Kiedy wycofał się, wyszedł tylko na kilka sekund, ale wrócił i znowu wciągnął ją w ramiona. Wpadło jej do głowy, że być może będzie chciał wyjść od razu. Niektórzy faceci tak robili, czuli się niekomfortowo w tej części po seksie. Ty najwyraźniej nie, skoro nadal gładził jej ciało, czubkiem palca rysując leniwe kółeczka na jej skórze. Nie wiedziała, co teraz zrobić. Nie mogła sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz miała faceta w swoim domu. Była wybredna. I zajęta. A może wolała własne towarzystwo zamiast przyprowadzania do domu przypadkowych facetów. Zrobiła to Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wystarczająco wiele razy, gdy po raz pierwszy wyprowadziła się z domu i zamieszkała we własnym mieszkaniu w wieku dziewiętnastu lat. Jej buntownicza, niezależna faza, kiedy pierwszy raz skosztowała wolności bez nadzoru rodziców i starszych braci zaglądających jej przez ramię. Było zabawnie, ale szybko z tego wyrosła. Była młoda, ale bardziej dojrzała niż większość facetów, których przyprowadzała do domu. Mężczyźni często byli tylko chłopcami w przebraniu, a ona miała bardzo mało cierpliwości do gier, w które chcieli się bawić. Niewiele zmieniło się w ciągu ośmiu lat randkowania. Prawie wszyscy mężczyźni byli jednakowi, ku jej rozczarowaniu. Z drugiej strony, nie umawiała się na tyle często, żeby spotkać różne typy facetów. Zazwyczaj była uwięziona w barze i już wiedziała, które typy mężczyzn wcale jej nie odpowiadały. Więc dlaczego jeden z tego rodzaju mężczyzn leżał w jej łóżku? Ponieważ był wysoki, dobrze zbudowany, wspaniały, a ona chciała dotknąć jego włosów. Taa, cóż, dotykała jego włosów. Innych części ciała również. - Przycichłaś, Jenna. Jesteś zmęczona? Podniosła na niego wzrok. Przyglądał się jej. - Nie jestem zmęczona. Raczej zadumana. Oparł głowę na dłoni. - Zadumana w związku z seksem, czy ślubem? Roześmiała się. - Ani to, ani to. Nie wiem. Może trochę obiema sprawami. Czekała na panikę, która ogarniała wielu mężczyzn po seksie lub na to zastygłe z przerażenia spojrzenie.

Nic. Wydawał się po prostu zainteresowany. - Powiedz mi, o czym myślisz. - Myślałam o ślubie Micka i Tary oraz o tym, jak bardzo zmieniło się moje życie w ciągu ostatnich kilku lat. - Tak? Jak bardzo? Przyjrzała się jego twarzy. - Na pewno chcesz tego słuchać? Kreślił na jej ramieniu wyimaginowane kręgi i wyglądało na to, że nie spieszył się, by brać nogi za pas. - Naprawdę chcę to usłyszeć. - Wyprowadziłam się z domu rodziców, gdy miałam dziewiętnaście lat. Było to dla mnie niesamowicie uwalniające doświadczenie, gdyż wcześniej wisieli nade mną rodzice, Mick i Gavin. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jego usta wygięły się w uśmiechu. - Spory nadzór, co? Usiadła i oparła się o poduszki. - Nawet sobie nie wyobrażasz. Uczęszczałam na zajęcia w koledżu, więc pierwszy semestr spędziłam w akademikach. Nienawidziłam tego. Wszystkie dziewczyny były zdzirami, z tym ich życiem towarzyskim, klubami i ciągłym imprezowaniem. Nie zajęło mi dużo czasu zorientowanie się, że życie studenckie było nie dla mnie. Imprezowanie było zbyt męczące, zbyt głośne i trwało w cholerę za długo. Byłam jedną z grupy tych rzadkich pierwszaków, którzy byli zainteresowani rozpoczęciem rzeczywistej nauki. Nie mogłam się uczyć, więc wróciłam do domu. I to był wielki błąd. - Bo skoro już raz się wyprowadziłaś, nie mogłaś wrócić? Roześmiała się. - Tak. Dokładnie tak było. Nie potrafiłam już żyć z zasadami i ludźmi wiszącymi mi nad głową. Nie chodzi o to, że poza domem byłam dzika, szalona, czy coś w tym stylu. W każdym razie, nie wtedy. Po prostu potrzebowałam własnej przestrzeni. Więc wynajęłam mieszkanie i po raz pierwszy w życiu zamieszkałam sama. - Musiało być zabawnie. - Tak było. - A potem imprezowałaś? Zaśmiała się ponownie. - Ostro. Nie ma to jak smak wolności bez ograniczeń. Kiedy byłam w akademiku, ostre imprezy okropnie mnie wkurzały. Wyszłam na taką hipokrytkę, gdy skończyłam robiąc to samo, tak szybko, jak tylko dostałam własne mieszkanie. - Taa. Też przez to przeszedłem. Ale w końcu trzeba dorosnąć i być odpowiedzialnym. - Prawda. Nie trzeba było długo czekać na pogorszenie moich ocen, a ja zrozumiałam, że życie studenckie nie było dla mnie. - W ten sposób znalazłaś się w barze?

- Mniej więcej. Rzuciłam koledż po drugim roku, zrobiłam sobie rok przerwy, by podróżować i oczyścić umysł. - Dokąd pojechałaś? - Udałam się do Kanady z kilkoma przyjaciółmi, a następnie do Paryża, Niemiec i do Londynu32. W większości dzikie i szalone czasy. Potarł jej nadgarstek, po czym przejechał palcem w górę jej ręki do 32 Eurotrip sobie zrobiła. Aż mi się przypomniało: „Scotty doesn’t know, that Fiona and me, do it in my van every Sunday. (…) Scotty doesn’t know, Scotty doesn’t know. SO DON’T TELL SCOTTY!” ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot miejsca, gdzie plemienny tatuaż otaczał jej biceps. - Czy to stamtąd pochodzą wszystkie tatuaże? Zadrżała pod jego dotykiem. - Stąd i stamtąd. Usiadł i przesunął palcem wskazującym po jej ramieniu, przez szyję i za uchem, dotykając kolczyków w jej uchu. - A co z nimi? - To był kaprys. - Podobają mi się33. Są seksowne. Lubiła, gdy dotykał jej ucha. Podobało jej się, gdy dotykał jej wszędzie. - A tatuaże? Też były kaprysem? - Wszystkie coś dla mnie znaczą. - Wyciągnęła rękę. - Słońce, księżyc i gwiazdy przypominają mi, że nieważne gdzie się znajdę, moja rodzina zawsze spogląda na to samo słońce, księżyc i gwiazdy. Pocieszał mnie, kiedy zamieszkałam sama oraz, gdy podróżowałam przez te wszystkie lata. Mimo potrzeby wolności i żądzy przygód, które odczuwałam, ostatecznie stęskniłam się za domem. Wtedy zrobiłam sobie ten tatuaż. Okrążył jej ramię. - A ten? - Plemienny znak na moim ramieniu odnosi się do więzi z przyjaciółmi z Anglii. - A teraz opowiedz mi o smoku. Uśmiechnęła się. - Jest moim obrońcą. Miałam naprawdę dobrego przyjaciela, który był tatuażystą. Znałam go od liceum i uwielbiałam jego sztukę. Narysował go dla mnie, a ja w tym momencie zakochałam się w Edgarze34 i wiedziałam, że muszę mieć go na sobie. Tyler wygiął brwi. - Edgar? Kąciki jej ust wygięły się w uśmiechu. - Tak ma na imię. - Nazwałaś swojego smoka Edgar? - Zamknij się. - Przewróć się na brzuch i pozwól mi na niego spojrzeć. Zmarszczyła brwi. - Nie będziesz się ze mnie śmiał, prawda? Edgar jest dla mnie wyjątkowy.

Ujął ją za podbródek i pocałował. - Jenna, nigdy bym się nie śmiał z czegoś, co tak wiele dla ciebie znaczy. Jej żołądek zacisnął się ponownie. Niech cholera weźmie tego 33 Pytanie retoryczne: a czy jest cokolwiek, co by mu się w niej nie podobało? 34 I znowu nachodzi mnie filmowe skojarzenie;) Tym razem „Lejdis” i Korba: „- Edgar. Erwin. - Wszystko mi jedno, ty pasztetowy pajacu.” Cóż, Jenna żywi do swojego Edgara nieco inne uczucia;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot mężczyznę za to, że potrafił ją zrozumieć. Po dzisiejszej nocy i tak musi o nim zapomnieć. Nie był dla niej odpowiednim facetem. - A teraz odwróć się na brzuch, żebym mógł to zobaczyć. Jego. Uśmiechnęła się. - Dobrze. *** Tyler przełknął. Z racji, że Jenna miała krótkie włosy, ten tatuaż zawsze go nęcił. Bez zbliżania się do niej, mógł dostrzec jedynie przebłyski koloru i niewielkie części kształtu tu i ówdzie, ale nie widział, co to było, tylko tyle, że było zielone i częściowo owinięte wokół jej szyi. To było jak drażnienie się, ponieważ często nosiła biżuterię, która ukrywała tatuaż, przez co jeszcze bardziej chciał go zobaczyć. A teraz, kiedy mógł to zrobić, gdy miał ją nagą… Oczywiście teraz, kiedy miał ją nagą, mógł myśleć o stu innych rzeczach, które chciał zrobić z jej ciałem, ale nadal pragnął zobaczyć tatuaż. Ogon owinięty był wokół karku, czubek kończył się z boku jej gardła. Robił się nieco grubszy poniżej jej szyi i oplatał jej kręgosłup. Ktokolwiek go zrobił, był cholernie dobry, ponieważ smok wyglądał jakby się ruszał. Prześledził go palcami, kolor i rysunek były tak realistyczne, że spodziewał się, iż poczuje smocze łuski. Były nawet szpony i skrzydła. Cholerny smok był piękny. Oczywiście powinien być, skoro ozdabiał plecy tak pięknej kobiety. Przesunął dłonią po jej plecach, dotykając smoka, ale głównie uwielbiając czuć, jak jej mięśnie napinają się i rozluźniają pod jego ręką. Kochanie się z nią35 było wszystkim, co mógł sobie wyobrazić… i czymś jeszcze więcej. Jenna kochała seks, nie wstydziła się swojego ciała, a on chciał robić to z nią wciąż od nowa. Była smukła, piękna i wrażliwa, a jego penis stwardniał na samą myśl o ponownym znalezieniu się w niej, smakowaniu i dotykaniu jej w ten sposób. Ale wiedział już, że będzie musiał przyhamować, gdyż dla Jenny był to jednorazowy wyskok.

35 Proszę, proszę… Romantyczne określenie:) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Chciał więcej niż jednego razu z tą kobietą. Szpony smoka wbijały się w jej lewe biodro. Był prawie trójwymiarowy. - Ten tatuaż jest niesamowity. - Dziękuję. - Ile czasu zajęło jego wykonanie? - Trzy miesiące. - Wow. To poświęcenie, zarówno z twojej strony, jak i artysty. Masował jej plecy, dotykając delikatnie i upewniając się, że wyznaczył dłońmi dokładny szlak aż do dolnej części pleców, pozwalając opuszkom palców zamarudzić nad jej tyłkiem. Wycisnął pocałunek na jej ramieniu i odwrócił ją twarzą do siebie. Jej piersi były małymi dojrzałymi brzoskwiniami, sutki miała okrągłe i napięte. I wrażliwe jak diabli, co bardzo mu się podobało. Masował je dłońmi, następnie omiótł językiem jedną brodawkę, obserwując, jak twardnieje. Złapała oddech, gdy przeciągnął językiem po pączku, a następnie ścisnął jej piersi razem, by móc kręcić językiem raz po jednej, raz po drugiej, drażniąc i szarpiąc jej sutki wargami i zębami. Jej talia była szczupła, tak samo biodra, nogi powalające, wyraźnie stanowiły jej atut. Dotykał jej całej, masując lekko i delikatnie, potęgując jej doznania minuta po minucie, aż wiła się pod jego dłońmi. Gładził jej żebra i brzuch, sprawiając, że łapała oddech i unosiła biodra. Chciała więcej, a on chciał jej to dać. Mógłby bawić się jej ciałem przez całą noc. A kiedy przeniósł rękę tuż nad jej płeć, drażniąc palcem zaraz obok łechtaczki, jej oczy pociemniały. - Dotknij mnie. Słowa, które wyszeptała, spowodowały pulsowanie jego penisa. Zsunął rękę w dół na jej płeć, obejmując ją. Była gorąca, mokra, a kiedy uniosła się do niego, pokrył palce jej wilgocią i wtarł ją w jej łechtaczkę, skupiając swoje ruchy wokół piercingu. Jej wargi rozdzieliły się i sapnęła, kiedy jej tam dotknął. Poklepywał i pieścił łechtaczkę, po czym zsunął się niżej i wetknął w nią palce, podczas gdy nasadą ręki pocierał centrum jej wszechświata, upewniając się, że dawał jej przyjemność w obu miejscach. Chwyciła go za nadgarstek i pompowała w siebie jego palcami, następnie uniosła nogi, opierając stopy płasko na łóżku, tak, by mogła podnieść swoje biodra i cipką ujeżdżać jego rękę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

Och, tak. Pochylił się, żeby ją pocałować, a ona chwyciła go za włosy, zatracając się w głębokiej pasji, gdy pieprzył ją palcami i prowadził nad krawędź. Jej krzyki i jęki sprawiły, że przerwał, wyjął palce, odwrócił ją na brzuch i chwycił prezerwatywę. Owinął ramię wokół jej talii, podniósł ją na kolana, ustawił się między jej nogami i zanurzył w jej wnętrzu. Jej cipka była napięta, wciąż drżąca od orgazmu. Zatrzymał się, dając Jennie chwilę na złapanie oddechu. Ale nie tego chciała, ponieważ naparła na niego, wypełniając swoją cipkę jego kutasem. Och, tak, to było dobre. Chwycił ją za biodra i pchnął w przód, zanurzając się w niej głęboko. - Tak - powiedziała, spuszczając głowę w dół i jeszcze raz na niego napierając. Miała słodki tyłeczek, a obserwowanie jej w tej pozycji pokazywało mu wszystko. Sposób, w jaki jej cipka chwytała go i wciągała do środka, w jaki kołysała się przy nim, gdy na nią nacierał, dając jej wszystko co miał, oraz sposób, w jaki uniosła i odrzuciła głowę w tył, kiedy w nią uderzał. Zacisnęła rękę na poduszce i trzymała się, kiedy pchnął na tyle mocno, że jego jądra uderzyły w nią, jej skórę pokryła lekka warstewka potu. Tak, było gorąco, zapłonął w nim ogień, kiedy z każdym kolejnym uderzeniem jego jądra zaciskały się. Pochylił się do przodu, tak, że mógł jej dotykać, drażnić jej łechtaczkę, podczas gdy ją pieprzył. - To sprawi, że dojdę - powiedziała, jej głos był napięty. - Pieprz mnie mocniej. Tak zrobił, dociskając do niej biodra i pocierając jej łechtaczkę. Jej cipka zacisnęła się wokół jego kutasa i wiedział, że Jenna zaraz eksploduje. Tak jak on, ale chciał, by szczytowała pierwsza. - Ty. Sposób, w jaki wymówiła jego imię, niskim, chropawym głosem, obnażył go i doprowadził do tego, że chciał wbić się w nią z całą mocą i odpuścić. Więc kiedy wygięła plecy w łuk i zadrżała, a jej orgazm ściskał go z siłą, która nim wstrząsnęła, pozwolił sobie na własne wyzwolenie, podnosząc się, by chwycić jej biodra i po raz ostatni pchnąć ostro. Potem trzymał ją, po prostu odczuwając, gdy doszedł z głośnym jękiem. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Upadła na łóżko, w tym czasie on pozbył się prezerwatywy, następnie odwrócił ją na bok, żeby mógł przyciągnąć ją do siebie. Sięgnęła za siebie, by objąć go za szyję, na pół obracając się, żeby go pocałować. Ich wargi spotkały się w pocałunku. Lubił jej usta, chciał poczuć je wokół swojego penisa, ale jej oczy były na pół opuszczone i wiedział, że była wykończona. Przejechał dłońmi po jej ramieniu i biodrze, z zadowoleniem słuchając jej oddechu, aż zamknęła oczy.

Zasnęła w ciągu kilku minut. Minutę później podążył za nią.

IX Jenna zamrugała, otworzyła oczy i poczuła nieznany ciężar przygniatający ją do materaca. Wyciągnęła się pod tym ciepłym dotykiem. Wtedy usłyszała jęk. Och. No tak. Ty. Jej usta rozciągnęły się w uśmiechu. Ostatnia noc była… niesamowita. Więcej niż niesamowita. Przewróciła się na plecy i spojrzała na niego. Leżał na boku, twarzą w jej stronę, wciąż spał. Zamglone światło przedświtu wsączało się do pokoju, na tyle jasne, że mogła go zobaczyć. Nie kłamał, mówiąc, że zrobią to trzy razy. Obudził ją w środku nocy, jego penis był twardy, kiedy wsunął się między jej uda. Założył prezerwatywę i wśliznął się w nią od tyłu, pieprzył ją powolnymi, ospałymi pchnięciami, równocześnie pieszcząc jej piersi. Nie była pewna, czy w ogóle w pełni się wybudziła, po prostu cieszyła się mglistą przyjemnością, podczas gdy trzymał ją za biodra i wnikał do środka łagodnymi, niespiesznymi uderzeniami, aż poczuła nasilającą się przyjemność. A kiedy doszła, wstrząsnęły nią dreszcze, jej ciało napięło się z najsłodszej rozkoszy. Pchnął w nią swoim penisem głęboko i mocno, po czym jęknął i osiągnął własne wyzwolenie. Zaraz po tym oboje znowu zasnęli. To było zapierające dech w piersiach doświadczenie. Niczego nie żałowała, gdy obudziła się obok niego. Jak mogłaby żałować najlepszego seksu w swoim życiu? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jego szczękę pokrywał jednodniowy zarost36, włosy miał potargane od snu i seksu, a jedyne co chciała zrobić, to wspiąć się na niego i mieć go więcej. Jej brzuch napiął się od wznowionego pragnienia. Dopóki nie dostrzegła zegara. Szósta trzydzieści. Cholera. O ósmej była umówiona na śniadanie z rodzicami oraz z Mickiem i Tarą, którzy szykowali się do wyjazdu na miesiąc miodowy. Zsunęła się z łóżka i wskoczyła pod prysznic, zmywając z siebie wczorajszy makijaż oraz wspomnienia słodkiego seksu. Kiedy skończyła, wytarła się, ułożyła włosy i ponownie nałożyła makijaż, następnie na palcach weszła do sypialni. Ty nawet nie drgnął. Oczywiście, miał twardy sen. Potrząsnęła głową, podeszła do szafy po parę dżinsów i sweter, następnie chwyciła bieliznę, skarpetki i buty. Ubrała się w kuchni, podczas gdy czekała aż kawa się zaparzy.

Wypiła kubek kawy – dzięki ci, kofeino – zanim musiała wrócić do sypialni. Spał nadal. Szczęściarz. Niczego nie pragnęła bardziej, jak ułożyć się obok niego i pospać jeszcze kilka godzin. Prócz tego może też odrobiny seksu. Szkoda, że nie dostanie ani jednego, ani drugiego. Usiadła na łóżku obok niego i chwyciła go za ramię. - Hej. - Hmmm. - Ty. Tyler. Jego powieki uniosły się częściowo. - Taa. Hej, jesteś ubrana. - Dzisiejszego ranka muszę być u moich rodziców. Sprawy rodzinne. Zsunął przykrycie do pasa i usiadł. - Tak, jasne. Już się wynoszę. - Nie spiesz się. Podczas zamykania drzwi same się blokują. Muszę iść. Przeczesał włosy palcami i spojrzał na zegar. - Tak, ja też. Mam dziś mecz. - W porządku. Dobrze się bawiłam. - Ja również. Zaczęła wstawać, ale przyciągnął ją do siebie i głęboko pocałował. Jego ciało było ciepłe, a pocałunek przypomniał jej o to, co dzielili ostatniej nocy. Kiedy przerwał pocałunek, naprawdę wolałaby nigdzie dziś 36 Mrrrau ;) Aż chciałoby się dotknąć i… ach… ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nie wychodzić, zwłaszcza widząc grubą erekcję, która rysowała się pod przykryciem. Chciała go dotknąć, posmakować, jeszcze trochę się z nim zabawić. Ale nie zamierzała ponownie bawić się z Tylerem Andersonem. - Miłego dnia, Jenna. Westchnęła z żalem. - Tobie również. Wstała i pospiesznie wyszła, zanim mogła zrobić coś głupiego, jak na przykład poprosić, by znowu się spotkali. *** Ty zauważył w oczach Jenny żal i wahanie. Znał wynik. Tylko jedna gra. Ale po tym pocałunku widział w nich również błysk ciepła. Mogła być zdeterminowana, ale on też taki był. I nigdy się nie poddawał. Odrzucił przykrycie i poszedł do łazienki, potem chwycił ubranie. Nie było sensu brać prysznicu w łazience Jenny, skoro musiał założyć wczorajsze ciuchy. Musiał z tym zaczekać, aż dotrze do domu. Ubrał się i podążył za zapachem kawy.

Jenna zostawiła dla niego kubek, więc napełnił go i napił się, wdzięczny za kofeinowe pobudzenie, które pomoże mu dostać się do domu. To była długa noc. Dobra noc. Uśmiechnął się na jej wspomnienie. Chciał jeszcze jednej nocy z Jenną. Był w drodze do wyjścia, kiedy w otwartych drzwiach drugiej sypialni zauważył gitarę. Zatrzymał się, zerknął do pokoju i zobaczył nuty. To była jej strefa prywatna, wiedział o tym, i nie powinien węszyć, ale zostawiła go tu samego. Wszedł do pokoju i przykucnął na podłodze. Było tam trochę nut chronionych prawami autorskimi, ale także puste strony, gdzie sama pisała. Hmmm. Nie miał pojęcia, że była kompozytorką. Kompletnie nie znał się na muzyce, ale najwyraźniej Jenna wręcz przeciwnie. Było tutaj wiele stron własnoręcznie skomponowanej muzyki. Interesujące. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot *** Jenna zrzuciła płaszcz i pobiegła do kuchni, równocześnie rozcierając zimne dłonie. Wszyscy już tu byli, a zapach jedzenia sprawił, że burczało jej w brzuchu. Bekon i jakieś pieczywo. Umierała z głodu. - Dobry. Spóźniłam się? - Jesteś akurat na czas - powiedziała matka. - Wszyscy są już w jadalni. Możesz zanieść ten talerz babeczek. Pocałowała matkę w policzek i złapała babeczki. - Najwyższy czas, żebyś się pojawiła - powiedział Gavin. - Prawie zmarnieliśmy, czekając na ciebie. Przewróciła oczami, gdy zajmowała miejsce. - Jest pięć po ósmej. Nie sądzę, żebyście mieli od tego umrzeć. Uścisnęła Tarę, która aż jaśniała szczęściem. - Dzień dobry, pani Riley. Tara uśmiechnęła się szeroko. - Przyzwyczajenie się do tego zajmie mi trochę czasu. Tara Riley. Nie mogę uwierzyć, że to rzeczywiście się stało. On jest mój. Mick podszedł i objął Tarę. - Stało się. Jesteś moją żoną. Teraz już nie możesz się wycofać. Tara odchyliła głowę do tyłu i utkwiła w Micku spojrzenie pełne uwielbienia. - Nie ma na to szans. Nigdy nie pozwolę ci odejść. - Wy dwoje przyprawiacie mnie o ból żołądka. A może to tylko z głodu.

Mick oraz jej mama usiedli i wszyscy zaczęli wcinać wspaniały posiłek, który przygotowała mama. Oczywiście każdy był głodny, a rozmowa zeszła na wczorajszy ślub. Jenna cieszyła się rozmową i słuchaniem kolejnych opowieści o ostatniej nocy. Mick był zdenerwowany i bał się, że zapomni słów przysięgi. Tara była jak w transie, a Nathan był zadowolony, że udało mu się przez to przejść bez potykania się w eleganckich butach. Gavin i Liz byli zauroczeni myślą o ich zbliżającym się ślubie, a rodzice patrzyli na nich wszystkich z taką radością, że Jennie napłynęły łzy do oczu. To była jej rodzina, a ona tak bardzo ich kochała. Nalała sobie kolejny kubek kawy z karafki stojącej na stole, dodała śmietanki i podniosła go do ust, zamykając oczy i wdychając zapach, podczas gdy piła. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Ciężka noc? Otworzyła oczy i spojrzała na Liz. - Krótka noc, tak samo, jak dla reszty z was. - No nie wiem – powiedziała Tara, dokładnie mierząc Jennę wzrokiem. - Masz cienie pod oczami, ale twoje policzki są zaróżowione. Wszyscy faceci przenieśli się już do salonu, by obejrzeć coś w telewizji, a mama była w kuchni, pozostawiając Jennę w jadalni samą z Liz i Tarą. Liz przechyliła głowę. - Cienie pod oczami i zarumienione policzki? To może oznaczać tylko jedno. Uprawiałaś seks. Oczy Jenny rozszerzyły się. - Nie. - Zrobiłaś to - powiedziała Tara. - Myślisz, że nigdy nie uprawiałyśmy seksu? Znamy ten wygląd. Jenna rozejrzała się, by upewnić się, że nikt tego nie słyszał. Telewizor głośno ryczał, a jeśli jej matka coś słyszała, oczywiście nie zamierzała przybiec do pokoju, żeby poznać szczegóły. Na szczęście. - Więc kim był ten facet? - zapytała Tara. - Nie chcę o tym mówić. Liz spojrzała na Tarę. - Nie chce o tym mówić. Nie zaprzecza, co oznacza, że ostatniej nocy zdecydowanie uprawiała seks. Uniosła podbródek. - Powołuję się na Piątą Poprawkę37. Tara skinęła na Liz. - Byłam zajęta przez całą noc. Z kim była? Liz stukała po stole idealnie wymanikiurowanym paznokciem. Zobaczmy. Nie przyprowadziła randki i, o ile mi wiadomo, z nikim się nie spotyka. - Z nikim, o kim bym wiedziała. Mogę spytać Micka. - Mogę zapytać Gavina.

- Przestańcie, obydwie. Nie ma nikogo. Po prostu jednorazowa przygoda seksualna. - Jednorazowa przygoda se… - oooch - powiedziała Liz. - To był Ty. Cholera. - Ty Anderson? Hokeista? - zapytała Tara. Odwróciła się do Jenny. Och, jest wspaniały. I taki gorący, Jenna. - I jest hokeistą, a wiesz, co sądzę o sporcie i mężczyznach, którzy się tym zajmują. 37 Piąta Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych - mówi o tym, że nikt nie może być zmuszony do składania zeznań obciążających jego samego. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - To nie powinno mieć znaczenia, jeśli go lubisz - stwierdziła Tara. - A skoro uprawiałaś z nim seks, zakładam, że go lubisz. Liz patrzyła to na Tarę, to na Jennę. - Co wspólnego ma sport ze spędzeniem całej nocy na uprawianiu z nim dzikiego seksu? - Nie umawia się z nikim, kto uprawia sporty - wyjaśniła Tara. Liz zmarszczyła brwi. - Dlaczego nie? Jenna wzruszyła ramionami, zdając sobie sprawę, jak głupio to zabrzmiało. - Ponieważ żyję tym w pracy i jestem tym otoczona w gronie rodzinnym. Po prostu chcę cholernej przerwy, kiedy umawiam się z facetem, rozumiesz? - Ale sport masz we krwi, Jenna. - Nie, sport jest w ich krwi. - Skinęła ku Gavinowi i Mickowi. - Nie w mojej. Tara odchyliła się do tyłu i popijała swój sok. - W porządku, rozumiem to, naprawdę. A jako ktoś, kto był królową zaprzeczania samej sobie, rozumiem powód, dla którego nie chcesz być z Ty’em… - Jak bardzo nie byłby głupi – wtrąciła Liz. Tara przyszpiliła Liz wzrokiem. - Niemniej jednak, to jej powód. Liz machnęła ręką. - Jak chcecie. - Więc – kontynuowała Tara - było dobrze? To przykuło uwagę Liz. - Tak. Powiedz nam. Było? Jenna potrząsnęła głową. - Jesteście tak samo beznadziejne, jak faceci. - Mężczyźni nie plotkują o seksualnych szczegółach38 – powiedziała Tara. - Doprawdy? Tara potrząsnęła głową. - Nie. Mick powiedział mi wszystko na temat tego, o czym faceci mówią swoim przyjaciołom na temat seksu. „Ostatniej nocy tak ją wypieprzyłem, że dziś nie może chodzić” albo jakiś podobny nonsens. Ale żadnych szczegółów. My chcemy szczegółów.

- Uch. Cóż, ostatniej nocy tak go wypieprzyłam, że dziś nie może chodzić. Liz prychnęła. Tara odchyliła głowę w tył i głośno się roześmiała. - Z czego wy się tam tak śmiejecie? - spytał Mick. - Babskie pogaduchy – wrzasnęła do niego Tara, zanim z powrotem 38 Nie wiem, czy akurat o tym plotkują, ale z całą pewnością potrafią plotkować i to intensywniej niż kobiety… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot odwróciła się do Jenny. - I? - I co? - Daj spokój, Jen, potrzebujemy czegoś więcej niż to - powiedziała Liz. Po prostu powiedz, jak dobrze było? Ten mężczyzna jest seksem na hokejowym kiju. Widziałam, jak gra. Do diabła, jest moim klientem. Jego wytrzymałość na lodzie jest imponująca. Jenna rozparła się na krześle. - I chcesz wiedzieć, czy ta wytrzymałość przekłada się na to, co potrafi w sypialni. - Cholera, tak. Jej usta wygięły się w uśmiechu na wspomnienie ostatniej nocy, a jej ciało rozgrzało się. W takim razie… do diabła, tak. Liz uderzyła ręką w stół. - Wiedziałam. Nie, żebym się skarżyła. Gavin… Jenna podniosła rękę. - On jest moim bratem i absolutnie nie chcę słuchać o waszych seksualnych zabawach. - Jesteś niefajna. Wstała i chwyciła karafkę. - Idę dolać kawy. Możesz podzielić się seksualnymi opowieściami z Tarą. Zaraz wracam. Poszła do kuchni. Jej mama właśnie skończyła rozmowę telefoniczną. - Przepraszam, skarbie. Dzwoniła Diandra, która nie mogła wczoraj przyjechać na ślub, ponieważ Bill przeszedł nagłą operację pęcherzyka żółciowego. Jenna napełniła karafkę z pełnego dzbanka kawy, stojącego na ladzie. Wiedziała, że Diandra była jedną z najstarszych przyjaciółek jej matki. Przez lata ona i Bill tak często gościli w ich domu, że dla Jenny byli jak rodzina. Och, nie. Czy z Billem wszystko w porządku? - Czuje się dobrze. Wciąż jest w szpitalu, ponieważ z powodu infekcji leczą go antybiotykami, ale do jutra powinien wrócić do domu. Była taka zasmucona przez to, że przegapiła ślub. Jenna oparła się o ladę. - To zrozumiałe, biorąc pod uwagę okoliczności.

Cieszę się, że z Billem wszystko w porządku. - Ja też. A teraz powiedz mi, o czym wy, dziewczyny, tam rozmawiacie? - O niczym szczególnym. Ślubne sprawy. - To był wspaniały ślub, prawda? - Najlepszy, mamo. Niezaprzeczalnie najlepszy. I to było wszystko, co zamierzała powiedzieć matce. Wystarczająco złe Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot było to, iż Liz i Tara wiedziały o Ty’u. A ponieważ nie planowała ponownie się z nim spotkać, nie było sensu wspominać o nim rodzicom. *** Mimo braku snu, Ty był pełen sił w czasie meczu. Wygrywali cztery do trzech, gdy zszedł z lodowiska na cztery minuty w trzeciej tercji. Przemierzał pole karne po uzyskaniu kary za niebezpieczną grę wysoko uniesionym kijem. Jeszcze piętnaście sekund i się stąd wydostanie. Sekundy wlokły się jak godziny, kiedy był w polu karnym, a gra wisiała na włosku. Obserwował zegar, odliczając czas, następnie wypadł z pola karnego na lodowisko, ponownie zajmując swoją pozycję. Wolkowski przekazał mu krążek, który posłał przez obrońcę i na powrót do Eddiego, ustawiając się na pozycji przed bramką. Eddie podał do Victora, który szybko posłał krążek z powrotem do niego. Rzucił się do strzału na bramkę ale bramkarz obronił, po czym wysłał kręcący się krążek za siatkę. Cholera. Adrenalina krążyła w jego żyłach. Cofnął się do tyłu, kiedy pewny siebie środkowy z drużyny Montrealu ruszył ku niemu. Nie pozwolił mu przejść, zablokował swoim kijem kij środkowego, przechwycił od niego krążek, wbił łyżwy w lód i ponownie popędził w kierunku przeciwległego celu. Przeciwnik uderzył w niego, zahaczając go ramieniem i nie pozwalając mu ruszyć do przodu, równocześnie toczyli walkę o krążek. Krążek wyśliznął się wolny, więc Ty podążył za nim, zdecydowany nie poddać się. Każdy ułamek sekundy był bitwą, którą należało wygrać. Nie zamierzał pozwolić ich środkowemu odebrać mu nagrody. Dosięgnęli krążka w tym samym momencie, Ty okręcił się gwałtownie, odwracając się plecami do środkowego. Podniósł kij, zagarniając krążek sprzed nosa przeciwnika. Podał go do Victora, który pchnął go do Eddiego. Tyler podjechał do bramki. Eddie wygrał walkę ze swoim obrońcą i uderzeniem posłał krążek do Ty’a. Przejechał z krążkiem poza bramką i z rozmachem podał go do Victora, który znajdował się w doskonałej pozycji na prawo od celu i wbił go do Jaci Burton – Play by Play 03 –

Taking a Shot bramki. Światła za bramką błysnęły, sygnalizując sukces. Zdobyli punkt, a tłum zerwał się na równe nogi. Tyler podjechał do Eddiego i Victora, przybili sobie piątkę, po czym zakończyli ten cholerny mecz. Po wszystkim Tyler był w doskonałym humorze i gotowy do świętowania. - Chłopaki, gotowi do wyjścia i zabawy dziś wieczorem? - zapytał. Eddie zawsze był za, jeśli chodziło o pomeczowe świętowanie. - Znasz odpowiedź. Jeśli stawiasz. Ty pokręcił głową. - Jesteś tanim draniem, Eddie. - Tak, ale kiedyś będę bogatym tanim draniem, zwłaszcza jeśli nadal będę trzymał się z facetami takimi jak ty, którzy kupują mi kolację i piwa. - Postawię ci kolację za to dzisiejsze podanie, a Victorowi za tą bramkę. Piwo sam możesz sobie kupić. - Jestem za - powiedział Victor. - Po tej nocy bramek piękne kobiety będą mnie pragnąć. Ty poklepał Victora po plecach. - Myślę, że piękne kobiety pragną cię nawet jeśli nie strzelasz bramek. Victor zacisnął wargi i pokiwał głową. - To prawda. Skierowali się do Riley’s. Nie dlatego, że spodziewał się, iż będzie tam Jenna. To była sugestia Eddiego, gdyż lubił ich steki, a także z powodu Renee, miłej kelnerki, co do której nadal próbował zebrać się na odwagę i zaprosić ją na randkę. Prócz tego, któregoś wieczoru Victor dostrzegł tam blondynkę, której jeszcze nie udało mu się zaciągnąć do łóżka, więc chciał sprawdzić, czy tam będzie. A jeśli Ty miał postawić im kolację, musiał tam iść, prawda? Akurat tak się złożyło, że Jenna dzisiaj pracowała. Więc to nie jego wina. Nie wyglądała na zaskoczoną, widząc go wchodzącego do baru. Nie wyglądała też na uszczęśliwioną jego widokiem, chociaż nie wydawała się być z tego powodu nieszczęśliwa. Wyglądała na zmęczoną. Dziś wieczorem Renee była w pracy i przyniosła im ich napoje. Spojrzała na Eddiego, a Eddie spojrzał na nią39. 39 Jak dzieci w przedszkolu;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

Ty szturchnął Eddiego w żebra. - To oczywiste, że cię lubi. Zaproś ją na randkę. Eddie spąsowiał. - Może to zrobię. - Chodziło mi o to, żebyś zrobił to jeszcze w tym roku, cymbale. - Gratuluję odjazdowego meczu, chłopaki - powiedziała Renee. - Z okazji wygranej Jenna stawia kolejkę. - Znakomicie! - Victor uniósł kieliszek wódki40. - Za The Ice. - Za The Ice – powiedział Ty, patrząc jednak na Jennę, kiedy wychylał swoją porcję whisky. Możliwe, że zobaczył na jej twarzy przebłysk uśmiechu. A może po prostu to sobie wyobraził, ponieważ zniknął tak szybko, jak się pojawił. Ale dzisiaj nie był tutaj dla Jenny. Przyszedł świętować wygrany mecz ze swoimi kumplami. Zamówili steki, wzięli kilka piw, a Victor znalazł swoją blondynkę, która z wielką chęcią ponownie się z nim spotkała. Wkrótce otoczeni zostali przez gorliwych fanów, szczęśliwych, że mogli porozmawiać o dzisiejszym meczu. To był świetny mecz. Ty chciał podzielić się z Jenną swoim entuzjazmem, ale to była sobotnia noc i bar był oblegany. Była zajęta przy barze, ale po tym, co wydarzyło się ostatniej nocy, byłby dupkiem, gdyby przynajmniej do niej nie podszedł i z nią nie porozmawiał. Zaczekał, aż podała napoje, a potem nachylił się nad barem. - Hej. Myła szklanki. - Cześć. Dobrze dzisiaj graliście. - Dzięki. Nie nawiązała z nim jeszcze kontaktu wzrokowego, więc czekał aż skończy to, czym się zajmowała. Kiedy to zrobiła, przeszła na drugi koniec baru, by przyjąć zamówienie od kolejnego klienta. W porządku, musiała dbać o swoich klientów. Rozumiał to. Potrafił być cierpliwy. Jednak gdy podeszła do jego końca baru i dalej go ignorowała, zorientował się, że coś było nie tak. - Wyglądasz na zmęczoną. Posłała mu połowiczny uśmiech. - Jestem zmęczona. - Ostatnia noc była ciężka? 40 Toż on prawie nasz!;) Aż bym go wyściskała, cha, cha, cha! :D Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Nie. Ostatnia noc była dobra. Ale wiesz, że dla nas nie ma nic więcej.

Nieurażony oparł się o bar. - Spławiasz mnie tak po prostu? Posłała mu ten rodzaj spojrzenia, który wcześniej sam posyłał niezliczonej ilości kobiet. Spojrzenie w stylu „było wspaniale, ale”. - Tyler… Zaśmiał się. - Wyślij Renee, żeby uzupełniła nasze napoje. I prześpij się dziś trochę, Jenna. Ich gra się skończyła, przynajmniej według Jenny. Gdyby był wrażliwym typem faceta, jego uczucia mogłyby zostać zranione. Dobrze, że nie był wrażliwy, i trzeba by naprawdę wiele, żeby go zranić. A do końca gry było jeszcze daleko. Myślała, że chce faceta, który nie uprawia sportu? Znajdzie jej takiego. Może nawet więcej niż jednego.

X W powietrzu było coś bardzo dziwnego. Albo Jenna wydzielała jakiś nowy rodzaj feromonu, ponieważ ostatnio, gdzie by się nie ruszyła, ktoś ciągle do niej uderzał. Przez ostatni tydzień była otoczona nieprzerwanym strumieniem potencjalnych randek. Wyglądało to tak, jakby ktoś gdzieś reklamował jej dostępność. Ale to było niemożliwe, więc składała to na karb feromonów. Zaczęło się dzień po tym, jak powiedziała Tylerowi „do widzenia”. Jako pierwszego poznała gorącego księgowego z zachodniego hrabstwa, który wszedł do baru i skoncentrował się na niej, jak gdyby była jedyną obecną tam kobietą. Pochlebiało jej to, że zaprosił ją na randkę, ale po prostu nie był w jej typie. Następnego wieczora pojawił się facet, który był właścicielem komisu samochodowego. Jak on miał na imię? Och, tak. Stan. Był przystojny w seksowny, kujonowaty sposób, nosił okulary w czarnych oprawkach i miał dobrze umięśnione ciało, które zdradzało, jak wiele nad nim pracował. Dodatkowo był inteligentny, a ona uwielbiała inteligentnych facetów. Jednak tak jak wcześniej, między nimi nie było wystarczającego przyciągania, więc Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot odrzuciła jego zaproszenie. Potem poznała modela. Och, dobry Boże w niebiosach, nie mógłby być przystojniejszy. Przyszedł z kilkoma osobami - mężczyznami i kobietami, którzy prezentowali się tak samo dobrze jak on. Każda osoba w barze zatrzymywała się, by drugi raz rzucić okiem na grupkę, która wyglądała jakby pojawiła się tutaj prosto z sesji zdjęciowej. A kiedy Robert – tak miał na imię - oparł się o bar i błysnął w jej kierunku tysiącwatowym uśmiechem, prawie upuściła butelkę piwa, którą miała w ręku. Rozmawiali prawie godzinę. Wypił piwo, które dowodziło tego, iż nie był zrzędą i powiedział jej, że zajmował się modelingiem odkąd był nastolatkiem. Mówił, że modeling nie był czymś, czym chciałby trudnić się przez resztę swojego życia, ale teraz zbijał kasę na karierze, która była naprawdę opłacalna. Chciał zebrać pieniądze na otworzenie pracowni artystycznej. Na telefonie pokazał jej niektóre ze swoich zdjęć. Był cholernie fotogeniczny, a jego ciało wyglądało równie dobrze jak twarz. Wciąż nie mogła rozgryźć tego, co on do diabła wyprawiał, podrywając ją, ale wydawał się miły, sympatyczny i szczery. Wszyscy jego przyjaciele również byli miłymi ludźmi, co dowodziło, by nigdy nie oceniać książki po okładce. Więc kiedy Robert zaprosił ją na randkę, zdecydowała się poszerzyć swoje horyzonty i powiedziała „tak”. Zabrał ją do muzeum sztuki, i zaskoczył tym, że na temat sztuki wiedział więcej niż

trochę. Powiedział, iż powinna jechać do Nowego Jorku, na co odpowiedziała, że widziała Luwr, więc w czasie kolacji rozmawiali o sztuce. Zdradził jej, że lubi malować, co stanowiło jeden z powodów, dla których chciał mieć własną pracownię. Obok sztuki innych artystów pragnął zaprezentować własne prace. Był bardzo interesującym facetem. Tak cholernie przystojnym, utalentowanym, zmotywowanym i, z którym dobrze się bawiła. Ale kiedy pocałował ją na dobranoc – a całował świetnie - eee. Nic. Nawet odrobiny zainteresowania. Zero drżenia, uniesienia, ani żadnej eksplozji. Nawet maleńkiego poruszenia. Robert uśmiechnął się i powiedział, że zadzwoni do niej następnego dnia, ale już wiedziała, że więcej go nie spotka, ponieważ między nimi nie było tej niesamowitej chemii, którą odczuwała będąc z Ty’em. Do cholery, pragnęła tej chemii. Z pewnością gdzieś tam musiał być Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot inny facet, przy którym mogłaby doświadczyć fajerwerków. Kiedy o tym pomyślała, zdała sobie sprawę, że minęło półtora tygodnia odkąd widziała się z Ty’em. Nie, żeby zwracała na to uwagę, czy coś. Była zajęta w barze, starała się złapać trochę snu i próbowała poradzić sobie z tymi wszystkimi nowymi facetami, którzy nagle pojawili się w jej życiu. Z racji tego, iż miała dziś wolny wieczór pojechała do rodziców, aby zobaczyć się z Mickiem i Tarą, którzy wrócili z podróży poślubnej. Liz również tam była, gdyż Gavin przebywał na Florydzie, przygotowując się do wiosennych treningów. Jenna była gotowa na wiosnę, choć pod koniec lutego raczej trudno było zauważyć wiosnę - przynajmniej w St. Louis. Chciałby znajdować się teraz na Florydzie. Ale zimna pogoda i sezon hokejowy sprowadzały ludzi do baru, co było korzystne dla Riley’s. Gdy tylko Mick i Tara pojawili się w drzwiach, Jenna zzieleniała z zazdrości. - Jesteście tacy opaleni – powiedziała, przytulając Tarę i całując starszego brata. Nienawidzę was. Tara uśmiechnęła się szeroko. - Świetnie się bawiliśmy. Leżeliśmy na plaży i chłonęliśmy słońce, szybowaliśmy na spadochronie za motorówką, nurkowaliśmy z rurką oraz z akwalungiem, pływaliśmy z delfinami, odbyliśmy nawet rejs wycieczkowy o zachodzie słońca, który Mick zarezerwował tylko dla nas dwojga. To było takie romantyczne. Tara przechyliła głowę w kierunku Micka, który ją pocałował. - Jesteście obrzydliwie romantyczni. - Jesteśmy nowożeńcami. Jestem całkiem pewien, że tak powinno być -

powiedział Mick, łapiąc ją w objęcia i całując w policzek. - Ale zawsze będziesz moją drugą ulubioną dziewczyną. Szturchnęła go. - Och, przestań. Bycie ckliwym do ciebie nie pasuje. Zaśmiał się mocnym, donośnym śmiechem. - Hej, jestem szczęśliwy i zakochany. Mam prawo być ckliwy. - I jesteś. To obrzydliwe. Kiedy to się skończy? Przyciągnął do siebie Tarę. - Nie w najbliższym czasie. Przewróciła oczami i udała się do kuchni, żeby pomóc matce przygotować kolację. - Ci dwoje przyprawiają mnie o mdłości. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jej mama roześmiała się. - Są zakochani. - Taa, ale inni nie są - wymamrotała cicho, gdy poszła przynieść pomidory na sałatkę. - Może teraz twoja kolej. Gavin i Mick znaleźli miłości swojego życia. Próbowała się uśmiechnąć, ale wiedziała, że wyglądało to bardziej jak grymas bólu. - Nie, dzięki, mamo. Nie jestem jeszcze gotowa. Jej matka, pracowicie szykując mięso i ser na tacy, zmarszczyła brwi. Jenna doskonale umiała odczytywać wyraz twarzy matki, więc wiedziała, co to znaczyło. - Nie wydaje mi się, żebyś jakoś specjalnie się starała. - Właściwie, staram się. Wierz mi. - Po prostu nie znalazłaś jeszcze właściwego mężczyzny. Już otworzyła usta, by powiedzieć, że nie ma czasu na szukanie właściwego mężczyzny, ponieważ zawsze pracowała w barze. Ale to zraniłoby rodziców, a nie chciała tego zrobić. - Taa, pewnie o to chodzi. Jej mama zatrzymała się, podniosła głowę. - Coś cię martwi. - Nie. - A jednak. Co się stało? - To nic, mamo. Naprawdę. Jestem tylko trochę zmęczona. Ubiegłej nocy pracowałam do późna. Matka wytarła ręce ręcznikiem i podeszła, kładąc dłoń na czole Jenny. Dobrze się czujesz? Jenna roześmiała się. Czasami czuła się przy rodzicach, jakby wciąż miała sześć lat. - Nic mi nie jest. Po prostu jestem zajęta. - Czujesz, że się przepracowujesz w barze?

- Nie. Matka posłała jej niedowierzające spojrzenie. - Niezbyt często bierzesz wolne. Wiesz, że twój tata albo ja możemy ci pomóc. - Nie potrzebuję pomocy. Mam asystenta menedżera i wzięłam wolne. Położyła dłonie na dłoniach matki. - W barze wszystko w porządku, a moje życie miłosne ma się dobrze. - Czyżby? Jak dobrze? Akurat w tym momencie musiała wejść Liz, prawda? - Witaj, kochanie - powiedziała jej matka, rozpromieniając się, gdy Elizabeth pocałowała ją w policzek. - Właśnie rozmawiałyśmy o tym, na jak Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zmęczoną wygląda Jenna. - Nie - stwierdziła Jenna. - To mama mówiła o tym, że wyglądam na zmęczoną. Ja zapewniałam ją, że ze mną wszystko w porządku. - Więc chodzi o pracę, czy o faceta? - O jedno i drugie - odpowiedziała mama. - Myślę, że spędza zbyt wiele czasu w pracy i z nikim się nie spotyka. Liz przyglądała jej się. Oczywiście Elizabeth wyglądała doskonale, włosy miała upięte jak zwykle, zrobiła makijaż, nałożyła błyszczyk, ubrana była w modny strój - szeroki biały sweter i jasne, mocno dopasowane spodnie oraz zabójcze buty – które prawdopodobnie kosztowały więcej niż Jenna zarabiała w ciągu miesiąca. Ale Boże, Jenna ją kochała. Miały ciężki początek, kiedy ona i Gavin zaczęli się spotykać, ale Liz była członkiem rodziny jeszcze zanim zakochali się w sobie z Gavinem, a teraz była dla Jenny jak siostra. - Cóż, mnie tam daleko do krytykowania kogokolwiek za zbyt ciężką pracę. Jestem królową, jeśli chodzi o pracę bez żadnej zabawy. - Liz bębniła palcami po ladzie. - Ale mama ma rację, Jen. Musisz zacząć wychodzić. - Byłam na randce w tym tygodniu. - Naprawdę? Z kim? - zapytała matka. Jenna wzruszyła ramionami. - Z pewnym modelem. Liz i jej matka popatrzyły na siebie. - Och, z modelem - powiedziała matka. - Opowiadaj. - Liz miała błysk w oku. - Nic z tego nie wyszło. - Dlaczego nie? - Matka wyglądała na rozczarowaną, a Jenna wolałaby zaniechać tej rozmowy. - Brak chemii. - Szkoda. Ale przynajmniej gdzieś wyszłaś. - Mama podniosła nóż i wróciła do krojenia

pomidorów. Dobrze. Może mogły wreszcie porzucić temat jej randkowania. - I nie znaczy to, że masz się poddać wyłącznie z powodu jednej nieudanej randki stwierdziła jej matka podczas krojenia. Czyli jednak nie mogły odejść od tego tematu. - Najwyraźniej potrzebujesz niewielkiej pomocy. Jenna spiorunowała Liz wzrokiem. - Nie, nie potrzebuję. - Znam mnóstwo facetów. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Tak, facetów zajmujących się sportem. Znasz moje zasady. - Co to za zasady? - zapytała matka. - Jenna nie umawia się z facetami, którzy uprawiają sporty. Skierowała wzrok na Liz, która posłała jej niewinne spojrzenie. - No co? To jakiś sekret? - Nie spotykasz się z mężczyznami, którzy uprawiają sporty? - Matka wyglądała na zdezorientowaną. - Dlaczego, do licha, nie? Machnęła ręką. - Z żadnego szczególnego powodu, mamo. Wystarczy, że przez cały czas jestem otoczona przez sportowców, więc po prostu nie chcę się z nimi umawiać. Rozumiesz? - Chyba tak. Chociaż to mnie martwi. - Ponownie odłożyła nóż. Jedną z rzeczy, których nigdy nie chciała, była pełna uwaga ze strony jej mamy. Oznaczało to, że była na niej skupiona, a to zwykle oznaczało kłopoty. - O co tu się martwić? - Nienawidzisz sportu. Jenna przewróciła oczami. - Nie nienawidzę sportu. Dorastałam, będąc nim otoczona. Kocham to. Po prostu nie chcę spotykać się ze sportowcami, ani wychodzić za żadnego. - Hmmm. To było jeszcze gorsze. Mama próbująca ją rozgryźć i rozważająca to, co jej powiedziała. Musiała uciekać. - Chyba pójdę zobaczyć, co robi tata. Poradzicie sobie tutaj? - Jasne. Idź śmiało. Pospiesznie wyszła i pobiegła do salonu. Byli tam jej tata, Tara, Mick i Nathan, którzy siedzieli przed telewizorem i, ze wszystkich możliwych programów, oglądali mecz hokejowy. A nawet gorzej, to był mecz The Ice. Mogła wybrać albo to, albo stanąć w obliczu dalszej rozmowy z matką na temat pracy

oraz jej życia uczuciowego. Przypuszczalnie to pierwsze stanowiło mniejsze zło i w sumie nie różniło się od oglądania meczu podczas pracy w barze. Opadła na kanapę obok taty. - Co słychać, skarbie? - zapytał, obejmując ją ramieniem. - Mama i Liz próbują mnie naprostować. Jej tata zmarszczył brwi i spojrzał na nią. - A jesteś uszkodzona? - Nie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Skinął głową. - W takim razie, wszystko dobrze. Obejrzyjmy mecz. Dzięki Bogu za jej ojca. Dla niego wszystko było proste i czarno-białe. Jeśli powiedziałaś, że z tobą wszystko w porządku, to tak było. Wierzył ci. Albo po prostu pragnął obejrzeć mecz i nie chciał borykać się dziewczyńskimi sprawami. Bardziej prawdopodobne było to ostatnie, ponieważ był facetem, a jej to pasowało. Dopóki nie musiała wyjaśnić, dlaczego nie miała chłopaka i dlaczego nie chciała umawiać się z kimś związanym ze sportem, odpowiadało jej to. Rozsiadła się, opierając się o ramię taty. Wciąż trwała pierwsza tercja. Zazwyczaj była tak zajęta w barze, że rzucała tylko pobieżne spojrzenia na jakikolwiek aktualnie rozgrywany mecz. I, to pewne jak cholera, nie oglądała sportu podczas dni wolnych. To był pierwszy raz, kiedy rzeczywiście mogła zobaczyć Ty’a w akcji – w każdym razie, będąc nierozproszoną. - Twoi chłopcy dobrze się prezentują, Elizabeth – powiedział jej ojciec, gdy weszły Liz i mama. - Tak, Tyler i Eddie są świetnymi graczami. Jestem bardzo szczęśliwa, że mogę ich reprezentować. Liz wygięła brwi patrząc na Jennę, która posłała jej ostrzegawcze spojrzenie. Ostatnią rzeczą, jakiej by chciała, było to, żeby ktokolwiek dowiedział się o tej nocy, którą spędziła z Ty’em. Zwłaszcza po tym, jak powiedziała matce, iż nie spotykała się ze sportowcami. - Anderson stanowi dobre uzupełnienie drużyny - powiedział Mick. - Muszę ci za to podziękować, Mick. Gdybyś mnie nie zwolnił, prawdopodobnie nie walczyłabym o zdobycie nowego talentu i nigdy bym z nim nie wylądowała. - Widzisz? Z tego bałaganu wynikły same dobre rzeczy. Mama i tata są razem. Liz i Gavin zakochali się w sobie, a Liz ma całą masę nowych klientów. Tata i Liz pogodzili się i znowu są przyjaciółmi, nikt też nie jest już na nikogo wściekły. Tak więc czasami złe rzeczy przytrafiają się z właściwych powodów.

Wszyscy wpatrywali się w Nathana. - Nawet dziecko potrafi czasem powiedzieć coś bardzo mądrego stwierdziła jej matka z uśmiechem, gdy weszła do pokoju. - Masz rację, Nathan – stwierdził Mick, mierzwiąc włosy nastolatka. Nathan zrobił unik. - Człowieku. Nawet nie wiesz ile czasu zajęło mi Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot ułożenie ich w ten sposób41. - A ja myślałem, że stoczyłeś się z łóżka i nic nie robiłeś, by uzyskać taki efekt – dokuczał mu Mick. - Koleś. Nawet nie masz pojęcia. - Wiem, że jeśli jeszcze raz powiesz do mnie „koleś”, przez tydzień będziesz szorował toaletę. Nathan popatrzył na Micka z przerażonym wyrazem twarzy. Tara stłumiła śmiech. - Och, tak jest, proszę pana. Mick przewrócił oczami. - Nie sądzę, żebyśmy musieli posuwać się aż tak daleko. Jenna zaśmiała się, po czym wszyscy wrócili do oglądania meczu. Próbowała postrzegać The Ice jako całą drużynę, ale nic nie mogła poradzić na to, że skupiała swoją uwagę na Tylerze. Prezentował wspaniałą postawę na lodzie i wydawało się, że zawsze podążał w kierunku krążka. Częściowo wpływ na to miała jego pozycja środkowego, ale był szybki i nie stronił od trudnych akcji, przez co często był podwójnie kryty lub rzucany na bandy. Otrzymywał wiele ataków łokciem oraz mocnych uderzeń, nieraz lądując na tyłku. Nie wyglądał, jakby go to obchodziło. Właściwie był tak agresywny, jak pozostali gracze, rozpychając się łokciami lub uderzając w innych całym ciałem, nawet jeśli kosztowało go to karę. Jego zadaniem było zrobić wszystko, by tylko dostać krążek i odjechać z nim lub przekazać go koledze z drużyny. I dość często owocowało to zdobyciem bramki, więc w oczywisty sposób jego metody działały. Ale najważniejsze było to, że obserwowanie go było fascynujące, a do tego osiągał wyniki. Pod koniec pierwszej tercji wygrywali jedną bramką. - Kolacja powinna być gotowa. Może przejdziemy do jadalni? Wszyscy wstali i ruszyli w tamtym kierunku. Jenna zwlekała, obserwując Ty’a, który zjeżdżał z lodowiska. - Jesteś kompletnie zadurzona w tym facecie – szepnęła Liz, podążając z 41 Cha, cha, cha! Jak sobie przypomnę brata, który stał przed lustrem i, mimo że miał krótkie włosy, to raz

zaczesywał tak, drugi raz inaczej i biedak nie mógł się zdecydować;) A wydawałoby się, że tylko kobiety mają problem z fryzurą ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nią na końcu. - Wcale nie. Po prostu cieszyłam się grą. Liz prychnęła. - Och, tak. W końcu jesteś wielką fanką sportu i w ogóle. Uniosła podbródek. - Hej, wiedza na temat tego, jak przebiegają wszelkie mecze, to część mojej pracy i dzięki temu mogę o tym rozmawiać z klientami. - Yhm. Jak dla mnie wygląda to bardziej tak, jakbyś ponownie chciała dostać w ręce jego kutasa. Już sama myśl o tym sprawiła, że jej twarz zapłonęła. - Kompletnie się co do tego mylisz. Liz posłała Jennie spojrzenie, mówiące, by nie wciskała jej kitu. Czyżby? - Całkowicie. Mam zamiar zacząć chodzić na randki, żebyście wszyscy ze mnie zeszli. - Serio? Świetnie. Z pewnością znajdę ci jakiegoś fantastycznego mężczyznę, który nie interesuje się sportem. - Bez wątpienia. - Uznajmy to za załatwione. - Co uznajecie za załatwione? - zapytała matka. - Zamierzam zabawić się w swatkę dla Jenny - odpowiedziała Liz z tryumfalnym błyskiem w oczach. - Znam wielu mężczyzn. - Och, to wspaniale. Czyż nie jesteś słodka, Elizabeth? - Taa, jest słodka jak brzoskwinka - powiedziała Jenna, zajmując miejsce przy stole. Tara rzuciła jej znaczący uśmiech, podczas gdy Liz wręcz szczerzyła się przez całą kolację. Musi pamiętać, by następnym razem wymigać się od wspólnego rodzinnego posiłku.

XI Nie więcej niż dwa dni później, Liz poinformowała ją drogą sms-ową, że wysyła jej faceta. Jenna czuła się tak, jakby miała otrzymać wynajętą osobę do towarzystwa, ale Liz nalegała, twierdząc, że facet był jej przyjacielem i, że kompletnie nie interesował się sportem. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Musiała pracować, ale Liz powiedziała, iż przyprowadzi go po zakończeniu spotkania z klientem, więc jakoś koło ósmej. Odpowiadało jej to, zważywszy na to, że i tak musiała tkwić w barze. Z Ty’em, który miał wolny dzień. Naprawdę chciałaby, żeby on i jego przyjaciele znaleźli sobie inny bar, w którym spędzaliby czas. Ale ponieważ powiedzenie im, by sobie poszli, nie oznaczałoby niczego dobrego dla jej biznesu, musiała się z tym pogodzić. Obecność sportowców w Riley’s miała duże znaczenie. Sprawiali, że jej klienci byli zadowoleni, a wszystko, co czyniło klientów zadowolonymi było dobre dla Riley’s. Wyglądało na to, że Victor spiknął się z Lisą, barowym platynowoblond króliczkiem, która była również stałą klientką, a Eddie zdobył się wreszcie na odwagę, zaprosił Renee na randkę i stanowili teraz parę. A ponieważ Ty, Victor i Eddie byli najlepszymi przyjaciółmi, logiczne było to, iż Ty spędzał czas ze swoimi kumplami. Jednak mimo wszystko, nic nie mogła poradzić na wciąż nachodzące ją myśli, że powodem, dla którego tak często przychodził do baru była ona oraz jego zainteresowanie nią. Nawet jeśli od dnia po ślubie, kiedy to zimno i skutecznie go spławiła, właściwie nie okazywał jej zainteresowania, gdy się tutaj pojawiał. Boże, zachowała się wtedy jak suka. Niegrzecznie i lekceważąco, jak gdyby to, co dzielili tamtej nocy nic nie znaczyło, kiedy tymczasem była to najlepsza noc, jaką miała co najmniej od roku – może nawet dłużej. Stanowiło również powód, dla którego nigdy więcej nie powinna się powtórzyć. Ciągłe widywanie go przypominało jej po prostu, jak dobrze im było i sprawiało, że pragnęła powtórki, co z kolei wszystko pogarszało, czyniąc ją jędzowatą i zrzędliwą. Może jeśli Ty zobaczy, że rusza do przodu z nowym facetem, to on również zacznie z kimś innym i oboje będą mogli przejść do porządku dziennego nad tym, co stało się w noc po weselu. Miała nadzieję, iż Liz jest świetna w wybieraniu mężczyzn. To powinno się udać.

Liz pokazała się trochę po dziesiątej, później niż Jenna się jej spodziewała. Ale Dylan, facet, którego Liz przyprowadziła ze sobą, był wart czekania. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Był panem garniturkiem, ale gorącym jak cholera. Jasnobrązowe włosy, cudowne błękitne oczy i uśmiech, który rozświetlał pomieszczenie. Bardzo wysoki i dobrze zbudowany, a kiedy wszedł, każda kobieta w barze zatrzymała się i gapiła na niego. Jego wyluzowana postawa przyciągała uwagę. Wyglądał na surowego i pełnego męskości, ale przyjaznego. Podobało jej się to. Usiadł z nią i Liz, ale skupił się na niej. Zrobiła sobie przerwę, a że ruch był mniejszy, za barem stanęła Renee. Oznaczało to, że Eddie podążył w kierunku baru i tam dotrzymywał jej towarzystwa, jednak dopóki Renee wykonywała swoją pracę, Jenna nie miała nic przeciwko. Dylan pił whisky z sodą. Męski drink. Przypadł jej do gustu. Był prawnikiem. Nazbyt skromnym, zabawnym, uroczym. - Dużo podróżuję, przez co nie mam zbyt dużo czasu na randki powiedział. - W moim przypadku jest tak samo, ciągle pracuję. Pochylił się ku niej. - Pewnie przez cały czas ktoś cię podrywa, biorąc pod uwagę twój zawód. - Niespecjalnie. To praktycznie sami stali bywalcy. Są bardzo opiekuńczy. I nie randkuję zbyt często. Jestem wybredna. Przyjrzał jej się. - To tak, jak ja. Nie sądziła, by była w jego typie. Powinien umawiać się z jakaś modelką lub kimś ze świata wielkich korporacji, a nie z dziewczyną z tatuażami, piercingiem i fioletowymi pasemkami we włosach. Zastanawiała się, co w niej widział. - Co lubisz robić w wolnym czasie, Dylan? - W lecie pływam łodzią. Lubię przebywać na zewnątrz. Piesze wycieczki, biwakowanie, narty wodne, jazda na rowerze. Nie przepadam za siedzeniem i nic nierobieniem. - W takim razie, pewnie nienawidzisz zimy. Zaśmiał się. - Dużo czasu spędzam na siłowni. Jest tam ścianka wspinaczkowa, na którą wspinam się, gdy tylko mam okazję. Na szczęście, mam kilku klientów w Kolorado, więc mogę pojeździć na desce i na nartach. Nie do końca sportowiec, ale zdecydowanie interesował się sportem. A kiedy podszedł Ty, żeby porozmawiać z Eddiem, Dylanowi włączył się radar. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Hej, czy to nie Tyler Anderson i Eddie Wolkowski z The Ice?

- Owszem. - Znasz ich? - Posłał jej spojrzenie pełne nadziei. - Tak. Jestem zaskoczona, że Liz nie wspomniała, iż obaj są jej klientami. Przeniósł swoją uwagę na Elizabeth. - Nigdy mi nie mówiłaś, że ich znasz. Liz wzruszyła ramionami. - Ten temat jakoś nigdy nie wypłynął. - Kobieto, jestem wielkim fanem hokeja. Mógłbym zostać im przedstawiony? - Jasne. Chodź ze mną. - Jenna wzięła go za rękę, podczas gdy Liz po cichu kipiała ze złości. To byłoby zabawne, gdyby nie było tak ironiczne. - Hej, Tyler, Eddie, to Dylan Manchester. Jest waszym wielkim fanem. Wzrok Tylera powędrował do niej, zanim powrócił do Dylana. Uścisnął jego dłoń. - Zawsze miło spotkać fana. Witaj, Dylan. Eddie uścisnął mu rękę i zanim się zorientowała, Dylan porzucił ją dla gwiazd sportu. Pasowało jej to. I tak miała wrócić za bar. Renee poszła zająć się klientami przy stolikach, a Liz przeszyła ją podejrzliwym spojrzeniem. - Wygląda to tak, jakbyś to zaplanowała. Jenna przewróciła oczami, realizując zamówienia. - Skąd mogłam wiedzieć, że jest fanem hokeja? To ty go do mnie przyprowadziłaś, pamiętasz? Liz wpatrywała się w swój kieliszek wina. - W przyszłości zamierzam lepiej sprawdzać twoich potencjalnych randkowych kandydatów. - Oczywiście. Może zastosujesz ankietę? - Jesteś taka zabawna. Uśmiechnęła się ironicznie. - Staram się. - Ale tak poważnie, Jenna. Nie wkurzyło cię, że pobiegł do Ty’a i Eddiego? - Nie. A powinno? - Nienawidzisz sportu. - Mówiłam ci. Nie nienawidzę go. Po prostu nie chcę umawiać się z nikim, kto to kocha lub uprawia jakiś. Jak widzisz, mam go tutaj pełno. Liz westchnęła. - Wiązałam z Dylanem wielkie nadzieje. Jest Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot niesamowitym ciasteczkiem. Jenna pozwoliła, by jej wzrok powędrował w dół baru, ale nie spoczął on na Dylanie. Nic nie mogła poradzić na to, że skłaniała się ku Ty’owi.

Nawet mimo tego, iż stojąc pośrodku paczki przystojnych mężczyzn, Dylan był bardzo atrakcyjny, to Ty był tym, który przyciągał jej uwagę. Podniósł butelkę piwa do ust i jedyne o czym mogła myśleć, to o jego ustach na jej wargach, o sposobie, w jaki ją całował. Obserwowała opuszki jego palców, które z roztargnieniem ścierały wilgoć z butelki, gdy śmiał się z chłopakami, i wspominała jego dotyk, sposób, w jaki jego palce błądziły po jej skórze. Zadrżała. - Przykro mi, że między tobą i Dylanem nie wyszło. Szybko skupiła się z powrotem na Liz. - Nic się nie stało. Liz spojrzała na koniec baru. - A może to nie na Dylana patrzyłaś. - Oczywiście, że na niego. Jest gorący. - Tak jak Ty. - Nie patrzyłam na Ty’a. To skończone. Liz skrzyżowała ramiona i oparła je na barze. - Doprawdy? Dlaczego walczysz z przyciąganiem, kiedy jest tak oczywiste? - Nie jest oczywiste. Ruszył dalej, ja tak samo. Liz roześmiała się. - Wcale nie. Obserwujesz go przez cały czas odkąd tu jestem. - Ja nie… och, do diabła. To prawda. - Nie było sensu zaprzeczać, gdy prawda była tak oczywista. - Nie potrafię się opanować. Jest jak wirus, którego nie mogę się pozbyć. - Aż tak źle, co? - On zawsze tu jest. - Nie sądzę, żeby był tutaj przez cały czas. Trwa sezon hokejowy. Rozgrywa wiele meczy i często jest w drodze. Być może po prostu zauważasz go, gdy tu przebywa. - Możliwe. Nie wiem. Ciężko zapomnieć o kimś, z kim spałaś, kiedy ciągle pojawia się w twoim miejscu pracy. - Więc ci przeszkadza. - Bynajmniej. Ignoruje mnie. - Nie interesował się tobą. - Nie. Rzuciłam go. Liz wyrzuciła ręce w powietrze. - Więc w czym problem? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Nie wiem. Po prostu jest… tam. Przypominając mi. - O? Zmrużyła oczy, spoglądając na Liz. - Na pewno nie jesteś prawnikiem?

Liz roześmiała się. - Na pewno. Ale wiem, że cię zdenerwował, więc o co chodzi? - Przeżyliśmy razem niesamowitą noc. - Więc weź z tego trochę więcej. Nikt nie mówi, że musisz wyjść za faceta, ale jeśli dobrze się razem bawiliście, kogo obchodzi, że jest sportowcem? Z całą pewnością mogę zaświadczyć, że Ty nie jest typem faceta, który chciałby się ustatkować. - Nie jest? - Nie. W takim razie, może źle podeszła do sprawy. Może po prostu powinna pieprzyć się z nim do utraty tchu i w ten sposób wyrzucić go z myśli, po czym każde z nich mogłoby pójść swoją drogą. - Może masz rację. Najwyraźniej jeszcze nie mam go dosyć, dlatego często o nim myślę. Nie chodzi o to, że mi na nim zależy. - Racja. Chcesz po prostu więcej tych seksownych rzeczy, które ci oferuje. Prychnęła. - Coś w tym stylu. - Więc idź po to. - Jeżeli jest zainteresowany. Pamiętaj, że to ja go rzuciłam. - Kochanie, on ma penisa. Jest zainteresowany. Mężczyźni są inni niż kobiety, jeżeli nie zauważyłaś. Gdyby był zraniony tym, że go rzuciłaś, myślisz, że nadal by tutaj pochodził? - Dobre spostrzeżenie. - Ty nie zachowywał się, jakby był zraniony. Wciąż się uśmiechał i machał do niej, nadal był przyjacielski. Po prostu zachowywał dystans. Czyli robił to, o co go prosiła. Powiedziała mu, że to koniec. Ale teraz nie chciała, żeby było po wszystkim. Uch. Kiedy stała się taką kobietą? - Nie wiem, Liz. Może pomyśleć, że jestem szalona. - Wszystkie jesteśmy szalone. To przez to kobiety są tak interesujące. Idź i porozmawiaj z nim. - W towarzystwie mojej dzisiejszej randki? - Pff. Zajmę się Dylanem. I tak muszę z nim omówić pewne sprawy Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot prawne. A jeśli Dylan miałby na ciebie chętkę, to żadna drużyna hokejowa na świecie nie byłby w stanie odciągnąć go od ciebie. - Huh. Więc mówisz, że nie całkiem byłam w jego typie? - Lubi duże cycki. Zagapiła się na swój niezbyt obfity biust, następnie spojrzała na Liz. -

Dlaczego, do cholery, go ze mną umówiłaś? Liz wzruszyła ramionami. - Żeby sprawdzić, czy zdecydowałabyś się na to. - Jesteś szalona. - Widzisz? Mówiłam. - Liz zsunęła się z barowego stołka i podążyła w kierunku Dylana, odciągnęła go z dala od ubóstwianych przez niego graczy The Ice i zaprowadziła do jednego ze stolików. Będąc dżentelmenem, poszedł tam, gdzie skierowała go Liz. Jenna nie oczekiwała, że postąpi inaczej. Liz cechowała dominująca postawa, więc z reguły faceci robili to, o co zostali poproszeni, kiedy to ona coś zarządziła. Właściwie, Liz zajęło mniej niż dziesięć minut, by wrócić do baru z Dylanem i chwycić torebkę. - W biurze czeka kilka dokumentów, które muszę przejrzeć z Dylanem, więc wychodzimy. Dylan uścisnął jej dłoń. - Naprawdę miło było cię poznać, Jenna. Twój bar jest świetny. - Ciebie również miło było poznać, Dylan. Wracaj kiedy chcesz. Obeszła bar dokoła, żeby ucałować i przytulać Liz. - Dzięki. Oczy Liz błyszczały szelmowsko. - Proszę bardzo. Teraz zrób dobry użytek z wolnego czasu. Nie miała zbyt wielkiego doświadczenia w dogadywaniu się z facetem, którego niedawno rzuciła. Jednak w celu wypędzenia Ty’a ze swojego życia, najpierw będzie musiała się nim nasycić, a to oznaczało, że musi przełknąć swoją dumę. Jako że Dylan wyszedł, a Renee musiała biec do czekających klientów, chłopaki przenieśli się z powrotem do stołów bilardowych. Jenna wcale nie cieszyła się na myśl o brodzeniu w morzu graczy The Ice, po to, by porozmawiać z Ty’em. A złapanie go samego mogło stanowić problem. Rozważała sytuację, zastanawiając się nawet, czy nie przesłać mu notki za pośrednictwem Renee, ale rozmyśliła się. Co, jeśli podzieliłby się jej treścią Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot z przyjaciółmi? Wszyscy by się śmiali. To nie szkoła średnia, idiotko. Gdzie twoja odwaga? Zdobywając się na odwagę, zawołała jedną z kelnerek, by stanęła za barem i podeszła do grupy. - Jak leci? - Świetnie. Steki były dobre - z uśmiechem powiedział Victor. - Cześć, Jenna. Ty uśmiechnął się do niej, wydawał się przyjazny. - Cześć. - Przykro mi, że zmonopolizowaliśmy twoją dzisiejszą randkę.

- Nie był moją randką. Był z Liz. - Tak, ale przyprowadziła go tutaj dla ciebie. Zgaduję, że między wami nie zaskoczyło? Przygryzła swój policzek, żeby nie powiedzieć czegoś, czego później mogłaby żałować. Raczej nie. - Szkoda. - Oparł się o stół bilardowy. - Może innym razem. - Może. Ta rozmowa wcale nie wyglądała tak, jak planowała. Odwróciła się, zamierzając wrócić do baru. - Jenna. - Tak. - Podeszłaś tu z jakiegoś powodu? Odwaga, Jenna, pamiętasz? To ty go rzuciłaś. Twoim zadaniem jest odzyskanie go. Wzięła oddech i odwróciła się, z uśmiechem przyklejonym do twarzy. Och. Tak. Zastanawiałam się, kiedy będziesz miał wolny dzień. - W środę. Dlaczego pytasz? - Może wpadłbyś do mnie? Moglibyśmy zamówić pizzę, czy coś? Widziała, jak wygiął brwi, czekając aż coś odpowie. - Myślałem, że po tamtej nocy nie chcesz mieć ze mną nic wspólnego. No i proszę. Zasłużyła na to. - Zmieniłam zdanie. Przez długą chwilę nic nie mówił. To było to. Miał zamiar powiedzieć „nie”, a ona poczuje się upokorzona. Głupia. Powinnaś być mądrzejsza. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Lubię pizzę. Wypuściła powietrze. Dziękuję, Ty. - Świetnie. Możesz być o siódmej? - Jasne. W takim razie do zobaczenia. Przełknęła, a w brzuchu trzepotały jej motyle. Niech je cholera. Wkrótce pozbędzie się tych motyli i będą latać w brzuchu kogoś innego. Po prostu musiała pozbyć się Ty’a ze swoich myśli. A gdy to zrobi, motyle znikną.

XII Ty dobrze wiedział, co robiła Jenna. Widział paradę facetów, z którymi próbowała się umówić – do diabła, sam podesłał jej kilku z nich. Zauważył również, że obecnie żaden jakoś nie kręcił się w jej pobliżu. Nie mógł powiedzieć, by czuł się z tego powodu nieszczęśliwy. Ryzykował, nasyłając na nią niektórych z tych facetów. Żaden z nich nie był nieudacznikiem. Jednakże znał jej typ – był nim on sam. Po prostu uświadomienie sobie tego zajęło jej trochę czasu. Może nie całkiem był mężczyzną jej marzeń, jednak mimo to był tutaj, ponownie zmierzając do jej mieszkania. Na jej zaproszenie. Nie do końca zrezygnowała z gry, ale oczywiste było to, iż próbowała wypędzić jakieś demony – wraz z nim jako Belzebubem w roli głównej. Wyszczerzył się w uśmiechu, gdy chwycił butelkę wina z siedzenia pasażera i ruszył do drzwi. To powinno być interesujące. Otworzyła drzwi, a on chłonął widok Jenny ubranej w obcisłe dżinsy i luźny top, opadający na jedno ramię i odsłaniający skórę, w której chciał zatopić zęby. Była boso, paznokcie u nóg pomalowane miała na kolor czarno-biały. Śliczne. - Cześć - powiedziała, uśmiechając się, gdy wchodził do środka. - Cześć. Ładnie wyglądasz. - Dzięki. Umieram z głodu, więc jaki rodzaj pizzy lubisz? - Każdy, byleby był z mięsem. - Dobrze. Też taką lubię. Pójdę ją zamówić. - Spojrzała na butelkę Caberneta, którą trzymał w ręku. - Wino? - Lubię wino. Dobrze smakuje z pizzą. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Rzeczywiście. Korkociąg jest w prawej górnej szufladzie obok zlewu. Idź śmiało i otwórz je, ja w tym czasie zamówię pizzę. Kieliszki są w szafce nad zmywarką. Poszedł do kuchni, otworzył wino i znalazł dwa kieliszki. Oparł się o ladę, pozwalając, by wino pooddychało przez kilka minut. Weszła Jenna. - Znasz się na winie. Skrzyżował ramiona. - Nie jestem jakimś głupim hokejowym palantem. Posiadam kilka umiejętności. Znam na przykład odpowiednie wino, które pasuje do…

- Pizzy z pepperoni i kiełbasą. Podniósł butelkę. - Delikatne Jacob’s Creek Cabernet. - Och. Australijskie. Jestem pod wrażeniem. Napełnił kieliszki czerwonym winem i podał jej jeden. Powąchała wino, potem wzięła łyk. - Dobry wybór. I masz rację. Idealne do pizzy. Ale nadal nie wyglądasz mi na faceta lubiącego wino. - Gdzie byłaby zabawa, gdybym był przewidywalny? Przeszła do salonu, podążył za nią. - Może powinnam przemyśleć, czy dobrze cię zaszufladkowałam. - Czy to oznacza, że już całkiem mnie rozpracowałaś? Roześmiała się. - W żadnym razie. Usiadła na kanapie, on obok niej. - To dobrze. Przy odrobinie szczęścia uda mi się utrzymać cię w niepewności. - Byłbyś pierwszym. - Co z facetem z tamtej nocy? Gość od whisky? Rozpracowałaś go? - Tak sądziłam, ale potem zobaczył was i stał się fanem, więc z nim koniec. - Wszystko dlatego, że lubi hokej? - Nie. Między nami nie było iskrzenia. Pochylił się i bawił się kosmykiem jej włosów. - To iskrzenie jest dla ciebie ważne, prawda? - Chemia jest bardzo ważna. Nie ma sensu spędzać z kimś czasu, jeśli jej nie ma. - Prawda. To dlatego tu jestem? Przez niezaprzeczalną chemię, którą razem dzielimy? Podniosła na niego wzrok. - Coś w tym stylu. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Pochylił się i musnął jej usta wargami. Przesunęła się do przodu, manewrując lampką wina w jednej ręce, drugą dłoń opierając na jego piersi. Jego tętno przyspieszyło, gdy oddała mu pocałunek. Tak, chemia między nimi była czymś potężnym. Nigdy nie był poważnie zaangażowany w związek z kobietą, ale ostatnio nie interesował się żadną nawet na tyle, by ponownie na nią spojrzeć. Żadną prócz Jenny. Było w niej coś, co przyciągało go na pierwotnym poziomie. Może miał do wygnania kilka własnych demonów. Położył dłoń na jej karku i pogłębił pocałunek, wsuwając język do środka, by jej posmakować. Wino i mięta, mocne połączenie, które sprawiło, że jego penis napiął się, a ciało rozgrzało. Chciał wciągnąć ją na siebie i zdjąć z niej ubranie.

Odsunął się tylko na chwilę, wystarczającą, żeby wyjąć jej z ręki kieliszek i odłożyć go na stolik. Przeciągnęła językiem przez swoją dolną wargę i podciągnęła nogi na kanapę. - Nie powinniśmy zaczekać na faceta od pizzy? Wygiął brwi. - Dlaczego? Masz jakąś fantazję w stylu porno, obejmującą trójkąt z facetem od pizzy? Czyżby to był prawdziwy powód, dla którego jestem tu dziś wieczorem? - Odchyliła głowę do tyłu i głośno się roześmiała. - Czy to nie jest przypadkiem męska fantazja? Ten cały trójkąt42? Posłał jej twarde spojrzenie. - Nie dzielę się. - Dobrze wiedzieć. Również nie jestem za dzieleniem się. - To dobrze. Teraz, skoro mamy to ustalone… Sięgnął po nią, ale zadzwonił dzwonek do drzwi. Szkoda. Jenna zsunęła się z sofy, ale wygrał z nią w wyścigu do drzwi i zapłacił dziewczynie, która dostarczyła pizzę i, która oczywiście go rozpoznała. - Jesteś Tyler Anderson. Uwielbiam hokej. Jestem wielką fanką. - Dziękuję bardzo. - Mrugnął do niej, dając jej dziesięć dolców napiwku, na widok którego jej oczy rozszerzyły się, następnie zaniósł pizzę do kuchni. 42 Właściwie, Jenna nawiązuje do terminu Ménage à trois - dosłownie gospodarstwo domowe trojga, termin pochodzący z języka francuskiego, którym początkowo opisywano układ, w którym trójka osób utrzymywała stosunki seksualne zamieszkując w tym samym gospodarstwie domowym. Współcześnie znaczenie tego terminu uległo rozszerzeniu i oznacza dowolny związek (miłosny) pomiędzy trójką osób bez względu na to, czy ma on kontekst seksualny, czy nie, choć zwykle termin ten ma podtekst wybitnie erotyczny, gdyż bywa też czasami używany jako synonim triolizmu. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Och, ładnie pachnie. - Jenna wyjęła talerze i wyłożyła na nie pizzę. - Mam kilka filmów, które moglibyśmy obejrzeć. - Och, tak? Jakie filmy? - Fantasy, film akcji, romans, horror. - Spodoba mi się każdy z nich. Przekrzywiła głowę na bok. - Oglądasz komedie romantyczne. - Lubię się bawić. Którykolwiek z nich wybierzesz będzie w porządku, o ile nie będzie beznadziejny. Wzięła swój talerz i butelkę wina, po czym skierowali się do salonu. Teraz jestem pod presją. - Jaką presją?

- Muszę wybrać film, który nie będzie do niczego. Chwycił kawałek pizzy, a następnie umieścił stopy na stoliku. - Bardzo łatwo mnie zadowolić, Jenna. Wystarczy, że włączysz film, a na pewno mi się spodoba. - Okay. - Wstała, wsunęła płytę do odtwarzacza DVD i wcisnęła play. To był horror. Uwielbiał horrory. Jednak wiele kobiet ich nie lubiło. Punkt na korzyść Jenny. Skończyli jeść i Jenna wyłączyła światła. - Tak powinno się oglądać horrory. - Zawsze tak uważałam. - Dokończyła wino, po czym przysunęła się do niego. Uniósł ramię, a ona wtuliła się w niego. Ty umawiał się z mnóstwem kobiet, co zwykle znaczyło, iż szli do klubu, baru lub restauracji, a potem uprawiali seks. Ta randka była inna. Siedzenie w domu, jedzenie pizzy i oglądanie filmu? Od dawna tego nie robił. W czasie trwania sezonu, ciągle był w podróży. Wolny czas spędzał zwykle w barze, grając w bilard z kolegami z drużyny. To go relaksowało i pozwalało mu się odprężyć po wyczerpującym meczu. Ale to? Było miło. Bycie z kobietą i nierobienie absolutnie niczego, poza odczuwaniem jej ciała obok siebie i pogrążaniem się w fabule przerażającego horroru? Taa, to był całkiem inny rodzaj odpoczynku. Jenna spinała się podczas scen zabójstwa, kiedy to morderca wyskakiwał z cienia z nożem. Jednak nie zakrywała oczu. Ale pod koniec Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot filmu jej nogi były splątane z jego i praktycznie siedziała mu na kolanach. - Jesteś pewna, że lubisz horrory? - zapytał, kiedy film się skończył. Sięgnęła po kieliszek wina i przytrzymała, gdy ponownie go napełniał. - Och, potrafią cholernie mnie przestraszyć. Uwielbiam je. W nocy pewnie będę miała koszmary. Zaśmiał się i pokręcił głową. - Więc lubisz się bać. - Przez filmy, tak. Przez cokolwiek innego, nie. Więc nawet nie próbuj czaić się za rogiem lub wyskakiwać na mnie. Przyprawisz mnie o zawał serca i wyrzucę cię z mojego domu. - Odnotowane. - Pili wino i jako następną włączyła komedię akcji. - Muszę się odprężyć po pierwszym filmie. Potrzebuję czegoś, co mnie rozśmieszy. Film był zabawny i pełen akcji, z dużą ilością wybuchów, pościgów i wspaniałych efektów specjalnych. Jenna dobrze wybrała filmy. Musiał jednak przyznać, że bardziej podobał mu się pierwszy, głównie dlatego, że przez cały czas jego trwania pozostawała tak blisko niego. Nie chodziło o to, że podczas tego filmu odsunęła się jakoś daleko. Nie był nim aż tak

pochłonięty, więc jego uwaga powędrowała do nóg Jenny, do opinających je dżinsów, które wyglądały, jak gdyby były przyklejone do jej skóry, uwydatniając każdą krzywiznę. Bawił się jej włosami, pozwalając swoim palcom przebiegać przez ich miękkość. - Zawsze nosiłaś krótkie włosy? Oderwała wzrok od telewizora. - W szkole średniej sięgały mi do talii. Dbanie o nie było cholernie kłopotliwe, więc kiedy wyjechałam z kraju obcięłam je. Pociągnął za jeden z końców. - Taka fryzura pasuje do ciebie. - Tak? W jaki sposób? - Masz drobną twarz, więc zbyt wiele włosów mogłoby ją przytłoczyć. Dodatkowo, dzięki niej twoje oczy są bardziej wyraziste i mogę dostrzec kolczyki. I masz naprawdę śliczne uszy. Cały pakiet jest seksowny. Odwróciła głowę lekko w bok. - Uch, wow. Dziękuję. - Proszę bardzo. Podała mu swój kieliszek, odstawił go na stolik. Wtedy wspięła się na jego kolana, a on położył ręce na jej biodrach, przez dżinsy czując ciepło jej ciała. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie myślałem o tym przez cały wieczór. Oparła dłonie na jego piersi. - O czym myślałeś? - O tobie w tej pozycji. - Lubisz, gdy kobieta jest na górze? - Lubię mieć cię na moich kolanach. - Zgiął palce, sprawdzając odpowiedź jej ciała. Podoba mi się, gdy czuję, jak się przy mnie poruszasz. Przesunęła się w górę jego kolan, aż jej krocze dopasowało się do szybko twardniejącego wybrzuszenia w jego spodniach. - W ten sposób? Podniósł na nią wzrok. - Dokładnie tak. - Byłoby o wiele zabawniej, gdybyśmy byli nadzy. - Nie ma pośpiechu. - Wiedział, że była gotowa, by zacząć wypędzać te demony, ale on chciał po prostu czuć na sobie jej ciało. Do części, w której będą nadzy dotrą nieco później. Przesunął ręce w górę po jej żebrach, przeniósł je na plecy, a następnie przyciągnął ją do siebie. Jej piersi oparły się o jego klatkę piersiową, jej nos znajdował się tylko cale od jego nosa. Umieścił dłoń na jej karku i przyciągnął ją do pocałunku. Tym razem, nikt im nie przerwał. Spomiędzy jej warg uciekło ciche westchnienie, kiedy ich usta spotkały się, a wargi poruszały się razem. Zaczął powoli i delikatnie, jego palce tańczyły w jej włosach,

trzymając ją w miejscu, w czasie gdy ją całował. Objął ją jedną ręką, obrócił w taki sposób, że jej nogi spoczęły na kanapie i ułożył ją w kołysce swoich ramion. Potem pogłębił pocałunek, żądając więcej, wsuwając język w jej usta i splatając go z jej językiem. Jęknęła i docisnęła do niego swoje ciało. Rozgrzał się, stwardniał, zsunął dłoń w dół jej pleców, objął i ścisnął jej tyłek. Tak łatwo byłoby dać jej dokładnie to, czego chciała – rozebrać do naga i pieprzyć – wyzwolić ich oboje i uwolnić napięcie, które nimi kierowało. Ale to byłoby zbyt proste, a nie chciał, by cokolwiek z tego takie było. Pragnął, żeby to było poważnie skomplikowane, by jutro nie mogła uciec i znaleźć sobie jakiegoś innego faceta. Dlaczego mu na tym zależało, nie wiedział. Nie szukał trwałego związku. Ale mimo to, nie chciał, żeby Jenna związała się z kimś innym. Jeśli to czyniło go dupkiem, będzie musiał z tym żyć. Oparł jej głowę w zgięciu swojego ramienia i odwrócił ją tak, by mógł Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot przebiec dłońmi po piersiach. Nie założyła dziś biustonosza, więc widział jej sutki, które twardniały za każdym razem, gdy czuła chłód. Ciężko było nie sięgnąć do nich, nie dotknąć, nie zagarnąć ich w garści i nie drażnić pomarszczonych szczytów za każdym razem, gdy napierały na top. Kciukiem potarł najpierw jeden, potem drugi, obserwując, jak napinają się od jego dotyku. Wsunął rękę pod jej koszulkę, jej brzuch drżał, kiedy położył na nim dłoń. Uśmiechnął się do niej, po czym przesunął palcami po jej klatce piersiowej i położył rękę na jej piersi. Uwielbiał ją dotykać, uwielbiał pojawiające się w jej oczach iskry pasji, kiedy kręcił kciukiem po brodawce. - Podnieś się, maleńka. Usiadła, a on zdjął jej koszulkę przez głowę. Natychmiast miał ją z powrotem w ramionach, jej piersi były obnażone. Teraz mógł się bawić, mógł unieść ją w swoich ramionach i omiatać jej sutek językiem, mógł je lizać i ssać dopóki nie usłyszał słodkiego wzdychania i jęków, które wydawała. Och, tak, lubił jej słuchać. Podobał mu się sposób, w jaki się przy nim wierciła, gdy pochyliła się ku niemu, by umieścić piersi w jego ustach. Objął jej biust dłońmi, językiem przejechał po sutku i wessał go między wargi, wykorzystując swoje zęby, żeby lekko skubać, aż nie mogła tego znieść, aż jęknęła i uczepiła się kurczowo jego ramienia, wbijając mu paznokcie w skórę. Natomiast kiedy pogładził jej brzuch, a jego dłoń zaczęła zmierzać na południe, usłyszał jej rwący się oddech i uśmiechnął się. Taa, właśnie do tego dążył. Wprost do guzika jej dżinsów. Rozpiął go, rozsunął suwak i

wsunął rękę do jej majtek. - Ty. Nie był pewien, czy jego imię było stwierdzeniem, szeptem, czy błaganiem. Wiedział tylko, że jej skóra pod cienkimi jedwabnymi majteczkami była jak ogień. Zanurzył palce poniżej jej płci i dotknął dyndającego piercingu. Jej ciało zawrzało, a słodki zapach wypełnił powietrze wokół nich. Zsunął palce niżej, była wilgotna. - Zdejmijmy je. Szarpnięciem zsunęła dżinsy z bioder i wyplątała się z nich, odrzucając je na koniec kanapy. Jej majtki miały białe i różowe paski, były prześwitujące, a krawędzie ledwo ocierały się o jej kości biodrowe. Sięgnęła, chcąc je zdjąć, ale Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot powstrzymał ją. - Zostaw. Są seksowne. Pozwól mi cię dotknąć. Przycisnął dłoń do jej majteczek, czując przez nie ciepło i wilgoć. A kiedy przeciągnął palcami po jej płci, wygięła się do niego. Odsunął majtki na bok, przejeżdżając palcami po wargach sromowych. Była tam jak aksamit, gładka i jedwabista. Chciał ją polizać, poczuć jej słodki krem zalewający jego język, gdy będzie szczytowała. Posadził ją, opierając plecami o oparcie kanapy, następnie opadł na kolana, przyciągając jej nogi do krawędzi. Zagarnął jej tyłek w dłonie, uniósł do swoich ust i spotkał się z nią wzrokiem, kiedy ją polizał. - Och - było wszystkim, co powiedziała, gdy ślizgał się językiem po piercingu na jej łechtaczce, następnie wziął go w usta i ssał ją, pozwalając, by jej pączek spoczął na jego języku. Jej smak sprawił, że jego kutas pulsował. Chciał usłyszeć jej krzyk, chciał, by doszła na jego ustach. Smagnął językiem jej wargi, po czym wsunął go w nią. Uniosła się do niego, przysuwając cipkę do jego twarzy. Jej odpowiedź doprowadzała go do szaleństwa. Tak łatwo byłoby wyjąć kutasa, wbić się w nią już teraz i robić to aż oboje dojdą. Ale dla niej była to słodka przyjemność, jej rozkosz była ważniejsza. Jego kolej nadejdzie później. Wszystko w niej go podniecało, począwszy od sposobu, w jaki podniosła tyłeczek, kończąc na tym, jak jej mięśnie kurczyły się, kiedy była bliska orgazmu. Rozciągnął język na jej łechtaczce i kręcił nim wokół piercingu. Krzyknęła z niskim jękiem, osiągając spełnienie, drżąc i cicho jęcząc, co prawie pozbawiło go kontroli. Całował jej uda i brzuch, przesuwając się ku piersiom, obserwując, jak się unoszą i opadają od ciężkiego oddechu.

Uniosła głowę i uśmiechnęła się do niego, następnie sięgnęła po niego, by wycisnąć pocałunek na jego ustach, liżąc wargi i smakując samą siebie. - Mmm - powiedziała, po czym chwyciła jego koszulę, zdjęła ją z niego i odrzuciła na bok. Oparła ręce na jego barkach, pozwalając im zjechać w dół ramion. Podobał mu się sposób, w jaki go dotykała, podobał mu się jej wzrok, pełen kobiecego uznania, wędrujący po całym jego ciele i czyniący go cholernie zadowolonym z tego, że jest mężczyzną. - Teraz ja chcę ciebie na kanapie – powiedziała. Był szczęśliwy, stosując się do jej polecenia. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Ale najpierw, zdejmij te spodnie. Wyszczerzył się w uśmiechu, zrzucił buty i skarpetki, obserwując, jak Jenna opada na kolana na podłodze. O, tak. Wiedział do czego zmierzała, na co jego jądra ścisnęły się. Myśl o jej ustach na nim sprawiała, że jego penis drżał w oczekiwaniu. Chciał tego, w swoich fantazjach o Jennie myślał o tym wciąż i wciąż. Często o niej fantazjował, gdy nie było go przy niej. Właściwie robił to nawet, kiedy z nią był. Więc dużo o niej myślał. Co absolutnie nic nie znaczyło. Jedynie to, że była gorąca i jeszcze się nią nie nasycił. Znudzenie się Jenną mogło mu zająć trochę czasu. Wstała, przeciskając biust do jego klatki piersiowej. Jej drażniące go sutki sprawiły, że jego kutas boleśnie jej potrzebował. Rozsunął nogi, ale cofnęła się. - Jeszcze nie. Mam co do ciebie pewne plany. - Przeciągnęła kciukiem po jego dolnej wardze, następnie omiotła ją językiem, by zaraz potem zanurzyć się w jego mocnym, gorącym smaku. Owinął wokół niej ręce i przyciągnął bliżej, muskając delikatną skórę pleców, zanim zsunął ręce niżej, by schwycić słodkie półkule jej tyłka. Przyciągnął ją do swojego penisa, chcąc poczuć to połączenie. Jego kutas pulsował. Posmakował jej, czekał na nią, chciał być w niej - natychmiast. Ale Jenna miała inne plany. Odsunęła się, składając pocałunki na jego szyi i wytyczając sobie drogę w dół jego klatki piersiowej, doprowadzając go do szaleństwa za pomocą dłoni i ust. Potarła jego sutki czubkami palców, przeciągając językiem najpierw po jednym, potem po drugim. Wciągnął oddech, gdy błyskawica doznań wystrzeliła do jego penisa, który wzniósł się między nimi i, którym potarł o jej brzuch. Roześmiała się, podniosła głowę, by szeroko się do niego uśmiechnąć. Dojdę tam. Bądź cierpliwy.

W tej chwili wcale nie był cierpliwy. Był jej głodny. Miała ciało, którym nie mógł się nacieszyć, a sposób, w jaki go dotykała doprowadzał go do szaleństwa. Torturowała go paznokciami, przejeżdżając nimi w dół jego ciała, jej usta podążały za dotykiem. Lizała go, drażniła zębami jego skórę, aż podniósł biodra z kanapy. Nie był pewien, czy chciał więcej, czy też więcej nie zniósłby. Wiedział jedynie, że to było tak cholernie dobre oraz, że pragnął jej rąk i ust w pobliżu swojego kutasa. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot A gdy położyła ręce na jego udach i uniosła głowę, by napotkać jego wzrok, był gotów błagać. Ale nie musiał, ponieważ chwyciła jego penisa przy podstawie i pogładziła go, owijając obie dłonie wokół trzonu. Odchylił głowę do tyłu i obserwował, jak kręciła kciukiem po szczycie. Jego jądra zacisnęły się, a kutas szarpnął się, gdy ścisnęła go w mocnym uścisku. Boże, mógłby wystrzelić już teraz, widząc jej dłonie na sobie. A kiedy pochyliła się i umieściła wargi na główce, zacisnął zęby, gdyż jej usta były gorące i wilgotne, a on znalazł się w słodkim piekle, do którego zabrała go piękna kobieta. Zakręciła językiem po główce jego penisa, by następnie przejechać nim w dół wzdłuż spodniej części, drażniąc jego jądra czubkiem języka zanim rozpłaszczyła go i wielbiła jego mosznę. - Chryste, Jenna. To takie dobre. Wzięła jego jądra w usta i kręciła po nich językiem, potem lizała jego penisa zmierzając z powrotem w górę, omiatając językiem każdą jego część, nim objęła go wargami. Wzięła go jak bogini, jak marzenie każdego mężczyzny. Pochylił się do przodu i wplątał palce w jej włosy, pomagając jej ustalić rytm. Nie mógł się powstrzymać, więc pchnął głębiej, by wzięła wszystko, zastanawiając się, czy mu na to pozwoli. Wydała aprobujące dźwięki, owinęła dłoń wokół podstawy jego trzonu, żeby go ścisnąć i pogładzić. Jego jądra zadrżały. Wiedział, że nie zniesie więcej. Zacisnął zęby, jego ciało naprężyło się mocno z potrzeby uwolnienia. - O, tak, zaraz dojdę. - Chciał dać jej czas, by mogła się cofnąć i puścić go, ale ciasno zacisnęła wargi wokół jego penisa. Zlał się potem, gdy orgazm przepłynął przez jego ciało sprawiając, że zadrżał i kołysał się tak mocno, że trzęsły mu się nogi. Patrzenie na Jennę, która wzięła to wszystko, podczas gdy jej gardło pracowicie przełykało, zwiększyło intensywność jego orgazmu. Kiedy było po wszystkim, Jenna uwolniła go, wyciskając pocałunek na jego kutasie. Oblizała wargi i wspięła się na niego, by go pocałować. Objął ją za kark i wsunął język w jej usta, wstrząśnięty intymnością, którą mu okazała. Położyła głowę na jego piersi i pieściła go, pozwalając mu dojść do siebie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Dobrze smakujesz – powiedziała.

Wyszczerzył się w uśmiechu. - Ty również. I dzięki. Podobało mi się to. - Chciałam zrobić to już wcześniej, ale zawsze to ty robiłeś coś dla mnie. Pogładził ją po plecach, uwielbiając sposób, w jaki wyginała się pod jego dłonią, jak gdyby pragnęła więcej. - Lubię cię całować i dotykać. Lubię wiedzieć, że osiągniesz spełnienie od tego, co ci robię. Podniosła głowę, żeby na niego spojrzeć. - Wszystko co mi robisz sprawia, że odpuszczam. Ale pewnie już to zauważyłeś. - Masz żywo reagujące ciało. - Nie ze wszystkimi. Ale z tobą? Zdecydowanie tak. - Są jacyś inni? Roześmiała się. - Nie. Myślę, że to również wiesz. A co z tobą, luzacki hokeisto? Z Liz jako twoją agentką? Pewnie cały czas podrzuca ci kobiety. - Zreformowała się po tym bałaganie z Mickiem. Powiedziała, że już nigdy nie zamierza wtrącać się w życie miłosne swoich klientów. - Wierzę. Chociaż sam z pewnością nie masz żadnych problemów z przyciąganiem wielu kobiet. Ciekawe, że chciała wiedzieć, czy spotykał się z innymi kobietami. A myślał, że nic jej to nie obchodziło. Może się mylił. Przesunął dłońmi w dół jej klatki piersiowej, następnie podciągnął ją wyżej na swoje kolana, by objąć piersi. - Jestem zbyt zajęty, by uganiać się za kobietami. - Całkiem dobrze się spisałeś, uganiając się za mną. - Ach, ale ty jesteś wyjątkowa. - Tak? W jaki sposób? - Podoba mi się to, jak wyglądasz, jak smakujesz, sposób, w jaki rozpadasz się pod moimi dłońmi i ustami. - Kciukami potarł jej sutki. Wciągnęła oddech. - Och, cudowne uczucie. Ściśnij je. Chwycił jej sutki między kciuki a środkowe palce, lekko je ściskając. - Podoba mi się, że mogę dotykać cię w ten sposób, a ty mówisz mi, czego pragniesz. - Boże, tak, właśnie tak. Zrób to mocniej. Podobało mu się, że nie bała się lekkiego bólu, że nie musiał traktować jej jak delikatnego kwiatuszka. Jego penis był niczym hartowana stal, gdy wzmocnił ucisk na jej sutkach. Pociągał i szczypał je aż dyszała. Jenna chwyciła swoje piersi, zębami przygryzła dolną wargę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zakołysała swoją cipką przy jego penisie. - Możesz doprowadzić się do spełnienia w ten sposób? - zapytał.

- Prawdopodobnie. - Zrób to. Chcę popatrzeć. Ruszyła do przodu, potem do tyłu, przesuwając swoją mokrą cipką po jego trzonie. Wychwycił nęcące go przebłyski jej maleńkiego piercingu, odczuwalne, gdy huśtała się tam i z powrotem na jego dokuczliwie twardym penisie. Mięśnie jej ud pracowały, gdy pochylała się w przód, a potem odchylała w tył, wykorzystując jego kutasa, by dostarczyć sobie przyjemności. A kiedy sięgnęła w dół, żeby pocierać swoją łechtaczkę, nie mógł dłużej tego znieść. Przytrzymał się jej i pochylił do przodu, wyjmując prezerwatywę ze spodni. Rozdarł opakowanie, a Jenna cofnęła się, podczas gdy zakładał ją w rekordowo krótkim czasie. Uniosła się, następnie nabiła się na jego penisa, krzycząc, kiedy całkiem się w niej zanurzył. Jego kutas szarpnął się, gdy go otoczyła, ściskając maleńkimi impulsami. - Jestem już blisko - powiedziała, dysząc ciężko. Odchyliła się do tyłu, opierając ręce na jego udach. - Doprowadź mnie do szczytu, a potem pieprz mnie ostro. Zwilżył palce jej sokami i potarł łechtaczkę. - Och, właśnie tam. - Spotkała jego skoncentrowany na niej wzrok, gdy pompował w nią i masował twardy pączek. - Tak, zaraz dojdę, Ty. Czuł mocno ściskające go skurcze jej orgazmu. Jęknęła, po czym ujeżdżała go ostro, szczytując, rzucając się do przodu, podnosząc i opuszczając się na jego kutasie. Obserwowanie jej uwolnienia było magiczne. Doszła z pełną mocą, przechodząc od jednego szczytu do drugiego. Napierał głęboko ze wszystkim co miał, aż nie mógł dłużej się powstrzymywać. Owinął wokół niej ramiona i wziął w usta jeden z jej sutków, ssąc go silnie, kiedy potężnie jęcząc osiągnął punkt kulminacyjny. Jenna zanurzyła palce w jego włosach i trzymała się mocno, podczas gdy eksplodował z dreszczem i jękiem. Polizał jej sutek, omiatając go językiem, uwielbiając wibracje wywołane jej zadowolonym mruczeniem, kiedy się uspokajali. Opadł do tyłu na oparcie kanapy, a ona odgarnęła mu włosy z czoła. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jej policzki były zarumienione, sutki nabrzmiałe. Następstwa seksu z nią zawsze były przyjemne. Nie była nieśmiała, jeśli chodziło o jej ciało, czy seks, prawdopodobnie dlatego tak cieszył się byciem z nią. - Znowu jestem głodna – powiedziała. - Są jeszcze resztki pizzy. Skinęła głową. - Uwielbiam zimną pizzę. Klepnął ją w tyłek. - Ja też.

Zeszła z niego. - Dobrze. Potrzebujesz protein, ponieważ wkrótce będę gotowa na kolejną rundę. - Nienasycona, co? Sięgnęła po swoje ubrania i ruszyła w kierunku łazienki. - Nawet nie masz pojęcia.

XIII Jenna zwykle nie uważała się za wygłodniałą seksualnie. Och, uwielbiała seks, pragnęła dobrego orgazmu, ale znalezienie faceta, który stanowiłby jej dopełnienie w łóżku, należało do rzadkości. Wiedziała, że będzie miała problem z Ty’em. Nie tylko dlatego, że dobrze było mieć go obok siebie, ale również dlatego, iż był seksualnie nienasycony. Dawał jej wszystko, co chciała, a nawet więcej. Nie domagał się stałej uwagi, nie był mięczakiem, metroseksualistą, nie był też uległy. Co zaskakujące, były to cechy wielu mężczyzn. Nie chciała przejmować kontroli w łóżku. Nie miała nic przeciwko, by robić to od czasu do czasu, ale chciała mężczyzny, który wie, co robić ze swoim penisem. Ty na pewno wiedział, co z nim zrobić. Poczuła uderzenie gorąca na samą myśl o tym, co robił swoim penisem. Dłońmi. I ustami. Cholera. Nie zabiegał również o to, by chwalić jego sprawność seksualną – czego można było się spodziewać po wielu mężczyznach. Wydawał się być zadowolony ze wspólnego seksu i w oczywisty sposób cholernie się nim cieszył, tak jak ona. I ani razu nie zapytał, czy było jej dobrze albo, czy on był wystarczająco dobry. Założył po prostu, że wstrząsnął jej światem, co było prawdą. Dała mu tego wyraźne dowody. Tworzyli zgraną parę, co równocześnie było beznadziejne, ponieważ jej zamiarem było wyciśnięcie z tego maksymalnej przyjemności i rzucenie go, gdy będzie miała dość gry. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Brzmiało to okropnie, ale do diabła, mężczyźni robili tak cały czas. Niby dlaczego nie mogłaby i ona? Tylko że leżał rozciągnięty na podłodze przed jej kanapą. Zjedli pizzę, ponownie uprawiali seks, a teraz oglądali kolejny film. Ty wydawał się zadowolony, pijąc napój gazowany i spędzając noc po prostu będąc z nią. Nie domagał się niczego innego poza jej ciałem, które było obolałe we wszystkich właściwych miejscach. Spędziła wspaniały wieczór, ale bynajmniej jeszcze z nim nie skończyła. Film skończył się, a on odchylił głowę do tyłu. - Podobał ci się? Owszem. Jemu również. Miał cudowny śmiech, chwycił ją nawet za rękę podczas emocjonalnej, płaczliwej części, gdy usłyszał jej pociąganie nosem. I – co liczyło mu się na plus - nie wyśmiewał się z niej. Wsparcie okazane kobiecie, która płacze w smutnych momentach filmu, wiele mówiło o mężczyźnie. - To był dobry romans. Obrócił się do niej. - Zgadzam się. Oboje popełnili błędy i narobili niepotrzebnego bałaganu, który potem musieli uporządkować, więc równoważyli się w swoich działaniach. Oboje się mylili.

- Prawda. Każde z nich musiało dorosnąć i poznać samego siebie, zanim na końcu mogli być razem. Uśmiechnął się. - Tak. To była dobra historia. I podobało mi się to, że przyniósł jej tego szczeniaka ze schroniska dla zwierząt. - Aha. Masz słabość do zwierząt, co? - Cały czas. Ale nie zdradź mojej tajemnicy. To mogłoby zrujnować mój image zabójczego macho na lodzie. - Twój sekret jest bezpieczny. - Dobrze wiedzieć. A teraz opowiedz mi o swojej tajemnicy. Zmarszczyła czoło. - Jakiej tajemnicy? Wstał i wyciągnął rękę. Zaciekawiona wsunęła w nią swoją dłoń, podciągnął ją na nogi i ruszył przez korytarz. - Widziałem to tamtego dnia, gdy zostawiłaś mnie w twoim domu. Zatrzymał się przed pokojem muzycznym. Zmarszczyła brwi, a potem zrozumiała, co miał na myśli. - Och, gitara? - Tak. I muzyka. Piszesz. Wzruszyła ramionami, zdecydowana zbagatelizować tą sprawę z Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot muzyką. - Trochę. Oparł się o drzwi. - Wygląda na więcej niż trochę. I najwyraźniej grasz. - Też trochę. - Była zdziwiona, że w ogóle zwrócił na to uwagę. - Śpiewasz? - Odrobinę. - Świetnie. Zagraj i zaśpiewaj dla mnie. Potrząsnęła głową. - Och, nie. Robię to tylko dla siebie. - Dlaczego? - Ponieważ to mnie odpręża i lubię to robić w wolnym czasie. - Chodzi mi o to, dlaczego śpiewasz i grasz wyłącznie dla siebie? Jesteś w tym zła? Uniosła podbródek. - Nie, nie jestem zła. - W takim razie zagraj dla mnie. - Nie sądzę. Ujął jej ręce w swoje dłonie. - Chcę cię usłyszeć, Jenna. Proszę, zagraj coś dla mnie.

Szczerość w jego głosie, w wyrazie jego twarzy, poruszyła coś w jej wnętrzu. Nigdy nie grała dla innych ludzi. Nie, od czasu podroży do Europy. A to było dawno temu. - No, nie wiem. - Tylko jedna piosenka. Masz tutaj całą tą muzykę. Pozwól mi usłyszeć jedną piosenkę. - W porządku. - Usiadła na podłodze i chwyciła gitarę. Uśmiechnął się i wszedł do pokoju, siadając na dwuosobowej małej kanapie, wyglądając na tak podekscytowanego, jakby właśnie dostał miejsce w pierwszym rzędzie na koncercie Nickelback43, Beyonce, czy kogoś sławnego. - Mam nadzieję, że nie spodziewasz się niczego, co mogłoby odmienić twoje życie. - Niczego nie oczekuję, Jenna. Po prostu chcę cię usłyszeć. Rozgrzała palce na strunach, po czym zaczęła grać. Najpierw była tylko muzyka, ponieważ musiała przyzwyczaić się do myśli, że znowu naprawdę grała przed kimś innym. 43 Lubię:) Chyba każdy kojarzy choćby jedną z ich piosenek: Someday, Hero, How you remind me, czy Lullaby, która ostatnio ciągle leci w radiu;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Ale gdy muzyka wypełniła jej głowę, zapomniała o obecności Ty’a i zrobiła to, co przychodziło jej tak naturalnie – zaśpiewała, słowa wypływały z niej, gdy uderzała w struny gitary. Była to jedna z piosenek, którą napisała niedawno – o potrzebie wolności, wrażeniu uwięzienia i byciu spętanym. Wplotła w nią swoje marzenia, o wszystkich tych miejscach, do których by się udała, gdyby była wolna. Piosenka była powolna i melancholijna, ale pełna nadziei. Kiedy skończyła, spojrzała w górę, gdzie Ty siedział pochylony do przodu, opierając łokcie na kolanach. - Wow, Jenna. Jesteś niesamowita. Poczuła ciepło, które ogarnęło jej szyję i policzki. - Tak sądzisz? - Tak. To znaczy, jesteś dużo bardziej niesamowita, niż myślałem, że będziesz. Skrzywiła wargi. - Więc spodziewałeś się, że będę do niczego. - Oczekiwałem, że będzie to po prostu coś, czym amatorsko się interesujesz. Nie spodziewam się, że będziesz tak cholernie dobra. Masz niesamowity głos. I ta piosenka. Ty ją napisałaś? Skinęła głową. - Od jak dawna piszesz muzykę? Wzruszyła ramionami. - Jenna.

- Od dawna. Przeciągnął palcami przez włosy i wstał, potem usiadł na podłodze naprzeciw niej. - Nie jestem ekspertem w dziedzinie muzyki, ale to było dobre. Naprawdę dobre. - Dzięki. - Od jak dawna grasz? - Tak samo, jak przy poprzednim pytaniu – od dawna. - Opowiedz mi o tym. - Tak naprawdę, to nic wielkiego. Spojrzał na piętrzące się i rozsiane po całym pokoju nuty. - Dla ciebie to wyraźnie coś wielkiego. Piszesz, grasz. Opowiedz mi. Wciągnęła oddech. - Brałam udział w kilku kursach muzycznych w koledżu, zanim rzuciłam szkołę. Naprawdę bardzo mi się podobały. - I?- Zapytał, gdy przerwała. - Nic. Po prostu lubiłam te kursy i brakowało mi ich, kiedy przerwałam Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot naukę. Więc zaczęłam pisać piosenki. - Zaśpiewaj coś jeszcze. Nic nie mogła poradzić na mały dreszczyk podekscytowania, który przez nią przepłynął. - Dobrze. Tym razem wybrała bardziej optymistyczną piosenkę, popularną piosenkę, znaną każdemu, kto kiedykolwiek słuchał radia. Była jedną z jej ulubionych i była w jej tonacji. Śpiewała ją cały czas i zawsze poprawiała jej humor. Kiedy skończyła, Tyler bił brawo, a ona się zaśmiała. - Dzięki – powiedziała. - Dlaczego nie robisz tego… gdzieś? - Gdzieś? - Tak. Jak na przykład gdzieś na scenie. Publicznie. Prychnęła, następnie odłożyła gitarę na stojak, odepchnęła się od dywanu i wstała. Proszę cię. Jestem amatorką. On również wstał. - Amatorka, akurat. Chciała odejść, ale zatrzymał ją, chwytając za rękę. - Jesteś niesamowitą piosenkarką, Jenna. Ludzie powinni cię usłyszeć. Zmarszczyła brwi. - Nie. - Dlaczego nie?

- Ponieważ nie chcę. - Wyszła z pokoju i skierowała się z powrotem do salonu. Słowa Ty’a rozbrzmiewały jej w głowie. - Boisz się śpiewać publicznie? - To nie to. - A co? Złapała puste pudełko po pizzy i zaczęła sprzątać. - Porzuć ten temat, Ty. Ale on poszedł za nią do kuchni. - Masz talent, który marnujesz. Zignorowała go i wyjęła z kosza worek ze śmieciami. Zabrał go od niej, związał i wyniósł na zewnątrz, dając jej chwilę na złapanie sfrustrowanego oddechu. Przygryzła wargę, żeby powstrzymać łzy. Nigdy przed nikim nie śpiewała. Już nie. Nikt nie wiedział o jej hobby. Zawsze robiła to tylko dla siebie, był to jej sposób na pozbycie się frustracji, na wyrażenie uczuć i tego wszystkiego, co zaprzątało jej myśli. Dlaczego śpiewała przed nim? To nie miało sensu. Powinna była Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zatrzymać to dla siebie. Ale zamiast tego, zagrała dla niego. Zaśpiewała nie tylko znaną piosenkę, ale też tą, którą sama napisała. Podobało mu się, przez co miała wrażenie, iż była naprawdę dobra. Trafił w czułe miejsce, które istniało w jej marzeniach i fantazjach oraz sprawił, że zapragnęła rzeczy, o których wiedziała, że nigdy ich nie zdobędzie. - Gdzie trzymasz worki na śmieci? - Co? - Nie słyszała, kiedy wrócił do środka. - Worki na śmieci do kuchennego kosza? - Och. Racja. Pod zlewem. Zmuszając się do skupienia uwagi, odwróciła się. - Mogę to zrobić. - Już zrobione. - Cóż, dziękuję. - Proszę bardzo. Odwróciła się, ale owinął wokół niej ramiona i przycisnął jej plecy do swojej klatki piersiowej. - Jesteś świetną piosenkarką, Jenna. Moim jedynym celem było skomplementowanie cię, a nie wkurzenie. Westchnęła. Była przewrażliwiona. - Doceniam to. I nie jestem wkurzona. Przechylił głowę na bok. - Coś mi się wydaje, że to nie cała historia. - Tak jakby.

Odwrócił ją przodem do siebie. - Cokolwiek to jest, możesz mi o tym opowiedzieć. - Grałam, kiedy byłam w Niemczech. Jest tam fantastyczna scena muzyczna, a ja związałam się z kilkoma zespołami. Spełniałam swoje marzenie i wspaniale się bawiłam, pisząc i śpiewając. Skrzyżował ramiona i oparł się o ladę. - Tak? To świetnie. - Tak było. W czasie przesłuchania zrobiliśmy wielkie widowisko. Tylko że chcieli sam zespół. Nie mnie. Nie podobał im się mój głos, powiedzieli, że przez to zespół wypada gorzej. - Ała. - Zespół mnie wykopał i to był koniec mojego śpiewania. - Jenna, odrzucenie jest częścią tego biznesu, prawda? Wzruszyła ramionami. - Być może. Nie wiem. Po prostu nie byłam wystarczająco dobra. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Odepchnął się od lady, podszedł do niej i położył ręce na jej ramionach. - Jesteś wystarczająco dobra. Masz niesamowity głos. Może po prostu nie pasował do tego konkretnego zespołu. Co nie znaczy, że twój głos nie był wystarczająco dobry. Jest wystarczająco dobry. Myślę, że jest niesamowity. Podniosła na niego wzrok. - Jest w porządku. Do śpiewania w prywatności mojej sypialni. - Gówno prawda. Jest niezwykły. Wykrzywiła wargi. - Raczej nie jesteś łowcą talentów. Ale doceniam to, że tak uważasz. - Więc co stało się potem? - Nic. - To znaczy, że przestałaś śpiewać? - Nie, oczywiście, że nie. Widziałeś bałagan w biurze, więc wiesz, że nadal piszę piosenki i śpiewam. - Ale nie publicznie. - Uch, nie. Dopiero dziś wieczorem. Dla ciebie. Czego chyba nie można uznać za publiczne śpiewanie. Uniósł brwi. Wiedziała, że chciał jeszcze coś powiedzieć, ale może dostrzegł błagalny wyraz jej oczu, bo uśmiechnął się i powiedział: - W takim razie jestem zaszczycony. Dzięki. - Proszę bardzo. Pochylił się i musnął jej usta wargami. - Jesteś kobietą o wielu talentach. Ciesząc się, że napięcie zniknęło, zaśmiała się. - Tak, jestem cholerną barmanką. - Cóż, tak, to też. Ale to nie te talenty mam w tej chwili na myśli.

- Doprawdy? A co masz teraz na myśli? - Coś bardziej ukierunkowanego na sypialnię. - Porwał ją w ramiona i ruszył korytarzem w kierunku sypialni. Dostrzegła na jego twarzy oczywiste miłosne zamiary i uśmiechnęła się. - Mówiąc o kimś z wieloma talentami…

XIV Kilka dni później Ty zaprosił Jennę na randkę i był zaskoczony, gdy się zgodziła. Po tamtej nocy była zmartwiona, mimo że należała do osób, które Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot potrafiły przyznać się do porażki i szybko sobie z tym poradzić. Nie była jedną z tych kobiet, które wściekały się i pozostawały w takim stanie przez dłuższy czas. To też było dobre, ponieważ na dzisiejszy wieczór miał dla niej specjalne plany, których realizacja mogła doprowadzić do tego, iż znowu będzie na niego wkurzona. Jednakże miał nadzieję, że rozegra to prawidłowo, a ona nigdy się nie dowie, że zaaranżował to wszystko. Podjechał po nią o ósmej. Miała na sobie dżinsy, naprawdę seksowną koszulkę, na którą narzuciła skórzaną kurtkę oraz kozaki na wysokim obcasie. Wyglądała tak gorąco, że chciał zapomnieć o wspólnym wyjściu i od razu przejść do rzeczy, czyli zedrzeć z niej dżinsy i mieć ją nagą. Ale to nie był cel dzisiejszego wieczoru. Albo przynajmniej nie był to cel na rozpoczęcie tego wieczoru. Miał nadzieję, że takie będzie jego zakończenie. Nic nie mógł na to poradzić. Za każdym razem, gdy z nią był, jego myśli wędrowały właśnie taką ścieżką. Wsiadła do jego samochodu i usadowiła się wygodnie, wyciągając przed siebie długie nogi i krzyżując je w kostkach. Odwróciła się ku niemu, długie srebrne kolczyki kołysały się przy jej szyi. - Pięknie dziś wyglądasz. - Pochylił się i wycisnął na jej ustach, smakujących czymś pysznym, lekki pocałunek. Oblizał wargi. - Wiśnie - powiedziała. - I dziękuję. Ty też wyglądasz bardzo gorąco. Był lekko ubrany. Miał na sobie dżinsy, koszulę z przypinanymi rogami kołnierzyka oraz skórzaną kurtkę, która miała ustrzec go przed lodowato chłodnym powietrzem. - Dzięki. Uruchomił silnik i ruszył w kierunku autostrady. - Dokąd zmierzamy? - Do klubu, o którym wspominały żony i dziewczyny kilku kolegów. Podobno to popularne miejsce rozrywki. Z tego co słyszałem, mają tam dużo dobrej muzyki i trochę świetnych gier. - To nie bar sportowy, prawda? Zaśmiał się. - W całym pomieszczeniu nie znajdziesz ani jednego ekranu telewizyjnego. - W takim razie jestem pewna, że mi się spodoba. Dojazd nie zajął im dużo czasu, ponieważ miejsce znajdowało się w śródmieściu. Nie była to lokalizacja, w której można by oczekiwać znalezienia zabójczego klubu, ale parking był

pełny. Musieli zaparkować w Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot połowie drogi w dół ulicy. Ty pomógł Jennie wysiąść z samochodu, wziął ją za rękę i poszli w kierunku klubu. - Słyszałam o tym miejscu - powiedziała Jenna, gdy zbliżali się do drzwi. - Kilkoro moich przyjaciół wspominało, że tu byli. Mówili, że trudno było dostać się choćby do drzwi. Nie mogłam w to uwierzyć, biorąc pod uwagę lokalizację, ale teraz rozumiem, co mieli na myśli. Na zewnątrz stała kolejka ludzi. - Pewnie stosują ograniczenia ze względu na przepisy przeciwpożarowe - powiedział, po czym spojrzał na Jennę. - Może powinniśmy przyjechać tutaj wcześniej. - Wejdziemy. Roześmiała się i spojrzała na kolejkę. - Taa, przed północą. Podszedł prosto do drzwi i szeroko się uśmiechnął do nieźle umięśnionego faceta, który pilnował drzwi. - Hej, Tyler. - Jak leci, Greg? - W porządku. Greg otworzył dla nich drzwi. - Bawcie się dobrze. - Dzięki. - Ty dał mu napiwek, następnie, wśród skarg osób czekających w zimnie na zewnątrz, poprowadził Jennę przez drzwi. Gdy tylko weszli do środka, odwróciła się do niego. - Jesteś aż tak sławny, czy byłeś tu już wcześniej? Uśmiechnął się żartobliwie. - Jestem tu pierwszy raz. Greg dba o bezpieczeństwo podczas meczów The Ice. Zauważyłem go, gdy przejeżdżaliśmy i pomyślałem, że może pozwoli nam ominąć kolejkę. - Szczęśliwy zbieg okoliczności. - Prawda? - Położył dłoń na jej plecach i poprowadził ją w głąb klubu. Nie był to klub taneczny z nowoczesną głośną muzyką. Nieco z boku znajdował się bar, pośrodku stała scena, a wkoło rozsianych było wiele stolików. W tej chwili na scenie gościł zespół, który grał jakiś świetny kawałek w stylu country. - Och, to mi się podoba – powiedziała Jenna, odwracając się do niego, gdy przeciskali się przez tłum w celu zlokalizowania dostępnego stolika. Znaleźli go prawie w najodleglejszej części klubu i usiedli. - Czegoś takiego się nie spodziewałam. - Tak? A czego oczekiwałaś? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Sadząc po kolejce na zewnątrz? Czegoś głośniejszego, basowego, mocnych świateł.

Myślałam, że to jeden z tych gorących klubów z nowoczesnymi tańcami. Zaśmiał się. - Taa, tutaj tego nie znajdziesz. Podeszła kelnerka, więc zamówili napoje. - Moi przyjaciele mówili, że to świetny klub, ale nie powiedzieli mi jakiego rodzaju. Ten zespół jest dobry. - Zgadzam się. Rozsiedli się, słuchali i przyglądali się wszystkim tańczącym, a w międzyczasie dostarczono im napoje. Tyler czekał aż Jenna zauważy książkę, ołówki i kartki leżące na stoliku. Tak dalece zaabsorbowana była zespołem, przyglądaniem się klubowi oraz swoją, bez wątpienia naturalną, skłonnością do mierzenia wzrokiem baru i barmanów. Sprawdzanie konkurencji i tak dalej. Ale kiedy zespół zakończył występ, wziął swoje instrumenty i opuścił scenę żegnany gromkimi brawami, Jenna zmarszczyła brwi. - To wszystko? - Hmm. Chyba tak. - Krótki występ. Wtedy na scenę weszła wokalistka, dziewczyna ubrana w dżinsy i bluzę. Miała na sobie neonowo-pomarańczowe adidasy, włosy splecione w warkocze. Była urocza. Spiker poprosił wszystkich, by zachęcili Marie, więc klaskali i wrzeszczeli. Muzyka zaczęła grać, a Marie śpiewać. Była bardzo dobra. Jenna ponownie zmarszczyła brwi, zauważając na stole książkę. - Och. To karaoke, czy coś w tym stylu. - Tak? Zespół odstawiał karaoke? - Nie wiem. - Podniosła książkę i otworzyła ją. - Nie, to otwarta noc. Można przyjść z własnym zespołem, zaśpiewać własny utwór albo mogą puścić ci piosenkę, którą chcesz zaśpiewać. - Hmm. To całkiem fajne. Posłała mu krzywe spojrzenie. - Nie wiedziałeś o tym? - Skąd, do cholery, miałbym o tym wiedzieć? Nigdy wcześniej tutaj nie byłem. Tak jak mówiłem, kilka kobiet wspominało, że tu były i mówiły, że Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot było fantastycznie, więc pomyślałam, że możemy spróbować. No wiesz, ponieważ nie jest to bar sportowy, ani nic w tym stylu. Posłała mu spojrzenie, mówiące, że mu nie uwierzyła, ale skupiła się z powrotem na Marie i porzuciła ten temat.

Jak na razie, było dobrze. Miał zamiar wysłać Jennę na tą scenę jeszcze tego wieczoru. I nie musiał ani nic robić, ani nic mówić, żeby się tam znalazła. *** Jenna przez kilka godzin oglądała przewijającą się przez scenę paradę talentów, nieco przybita, onieśmielona i przerażona. Z jakiegoś powodu ludzie nie wstydzili się pokazywać tego, z czym przyszli – niezależnie od tego, czy byli dobrzy, czy źli. A niektórzy, którzy byli naprawdę straszni - albo naprawdę pijani – sądzili, że brzmią świetnie, co wydawało się nie przeszkadzać tłumowi. Ludzie byli uprzejmi, czasami kpili lub gwizdali - w zależności od tego, kto stał na scenie. Często głośno klaskali, czego można było się spodziewać, biorąc pod uwagę, że znalazło się kilka cholernie utalentowanych osób. Mimo to nadal wyglądało jej to tak, jakby Ty to ustawił, jednak nie namawiał jej ani nie pytał, czy chce iść i zaśpiewać. Więc może był szczery i nie wiedział, że było to tego rodzaju miejsce, gdzie lokalne talenty mogły zaprezentować to, co przygotowały. Jedyne czym się zajmował, to relaks, picie oraz czynienie uwag na temat tych, o których myślał, że byli świetni bądź beznadziejni. Zgadzała się z jego ocenami w stu procentach. Wciąż jednak była nerwowa, pewna, że w każdej chwili może jej zaproponować, by zgłosiła się i zaśpiewała dziś wieczorem. Czego nie chciała. Nie mogła. Nie potrafiła się na to zdobyć od tego strasznego doświadczenia w Niemczech, kiedy powiedziano jej, iż nie jest wystarczająco dobra. Nigdy więcej nie przeszłaby przez to ponownie. Po dwóch godzinach, nadal nie powiedział ani jednego cholernego słowa. A przecież była lepsza niż połowa ludzi, którzy pijani wchodzili na scenę, by bełkotliwie wykonać najnowszą piosenkę Katy Perry, Mirandy Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Lambert lub Adele. Cholera. Mogłabym rozpalić w tych ludziach ogień i poderwać ich na nogi. - Jestem pewien, że mogłabyś, jeśli właśnie tego chcesz. - Co? - Rozpal w nich ogień i poderwij ich na nogi. Och, Boże, czy ona rzeczywiście powiedziała to na głos? Czekała aż Ty powie coś więcej, popchnie ją, zachęci lub w jakiś sposób zmusi, żeby weszła na scenę. Nie zrobił niczego takiego. Zamiast tego, przywołał kelnerkę, by zamówić kolejny napój.

To był jej wybór. Jeśli zechciałaby wejść tam i zaśpiewać, byłaby to jej decyzja i nikogo więcej. Ty oczywiście nie zamierzał jej tego sugerować ani też przymilać się, aby to zrobiła. Przygryzła dolną wargę, a w tym czasie zespół zaczął grać i grono stałych bywalców ruszyło na parkiet. - Chcesz zatańczyć? - zapytał. - Jasne. - Mogła robić cokolwiek, byleby uniknąć siedzenia i duszenia się. Zespół był dobry, grał lekką muzykę rockową, śpiewająca z nimi kobieta, ubrana była w stylu grunge i hippie. Podobał jej się głos wokalistki, a kiedy melodia zwolniła, Ty przyciągnął Jennę do siebie i objął ramionami. Wkrótce zapomniała o muzyce i dostroiła się do sposobu, w jaki jego ciało poruszało się przy niej. Wsunął udo między jej nogi, gdy kołysali się do rytmu po całym zatłoczonym parkiecie. Położyła głowę na jego piersi i wdychała ostry męski zapach, jej palce błądziły po mocnych mięśniach jego ramion. Była tak skupiona na własnym braku pewności siebie, że nie pozwalała sobie na odczuwanie przyjemności z towarzystwa tego wspaniałego mężczyzny. Dopiero teraz zauważyła zazdrosne spojrzenia innych kobiet w pobliżu i zdała sobie sprawę, jaką była szczęściarą, znajdując się w ramionach Ty’a. Gapiło się na nią jakieś dziesięć kobiet, które z chęcią zamieniłyby się z nią miejscami. Była okropną idiotką. Nie zawsze chodziło tylko o nią. - Co sądzisz? - zapytał. Odchyliła głowę do tyłu, by na niego spojrzeć. - O czym? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - O tym zespole? - Och. Są naprawdę dobrzy. - Zgadzam się. Podoba mi się wokalistka. Chociaż chciałbym usłyszeć ją bez tego całego gitarowego hałasu. Jest dobra w tej piosence. - Owszem. - Miał rację, co do głosu wokalistki. Zespół zagłuszał ją. Miała krystalicznie czysty głos, ale za dużo basu i gitary tłumiło go. - Lepsza byłaby w występie solowym. - Myślę, że masz rację. Niektóre głosy są lepsze bez przygrywającego im zespołu. Zespół został dobrze przyjęty, ale nie aż tak entuzjastycznie, jak mogłaby postarać się o to sama wokalistka, gdyby zaprezentowała swój niesamowity głos, śpiewając bez nich. I właśnie wtedy Jenna zrozumiała, że po prostu musi tam wyjść i zaśpiewać. Nie dlatego, że miałoby to znaczenie dla kogokolwiek innego poza nią samą, ale dlatego, że musiała to zrobić.

Dla siebie. Tylko po to, żeby zobaczyć, na jaką reakcję może liczyć. Jedynie, by udowodnić sobie, że może nie była kompletnie do niczego. Minęło wiele lat od wydarzenia w Niemczech. I przez wszystkie te lata ukrywała swój głos w domu, kiedy tak naprawdę chciała śpiewać, chciała, by ludzie ją usłyszeli. Być ocenioną, jeszcze ten jeden raz. A jeśli zostanie wygwizdana na scenie, wtedy będzie miała pewność. Gdy piosenka się skończyła, ona i Ty wrócili do stolika, a Jenna zamówiła mocnego drinka. Ty wygiął brwi. - Gotowa na ostre picie? Opanowała nerwy i skierowała na niego wzrok. - Zamierzam zaśpiewać. - Serio? - Rozparł się na krześle. - Jaką piosenkę wybierzesz? - Nie mam pojęcia. - Chwyciła książkę i przerzucała strony, szukając piosenek, które znała na tyle, że stojąc przed tłumem i śpiewając je, dobrze by się czuła. Znalazła kilka, które uwielbiała i które pasowały do skali jej głosu, następnie wzięła kartkę i ołówkiem zapisała jej tytuł. Zanim straciła odwagę, zaniosła karteczkę DJ-owi. Właśnie wtedy ogarnęła ją panika. Wróciła do swojego krzesła i opadła na nie. Waliło jej serce, a dłonie zaczęły się pocić, gdy w dole brzucha poczuła nasilające się mdłości. - Poradzisz sobie? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Poderwała głowę do góry. - Nie jestem pewna. Dlaczego pytasz? - Blado wyglądasz. Nie musisz tego robić. - Ale chcę. Będzie fajnie. - Taa, wyglądasz jakbyś miała wystąpić na żywo w telewizji krajowej. Oparła głowę na dłoni. - Zamknij się. - Jeżeli zwymiotujesz na scenie, podbiegnę z wiadrem. Spiorunowała go wzrokiem. - Jesteś taki zabawny. Musiała zaczekać aż swój występ zakończy troje wokalistów, po czym została wywołana. Strach w brzuchu zamienił się w na przemian gorące i zimne fale. Miała zdrętwiałe nogi, gdy odsunęła krzesło. Ty wstał i chwycił ją za rękę, przyciągając jej uwagę. - Baw się, Jenna. Naprawdę potrafisz śpiewać. Skinęła głową i weszła na scenę, nie zdając sobie sprawy, jak wiele osób tłoczyło się w tym klubie, dopóki nie spojrzała na morze wyczekujących twarzy. DJ podał jej mikrofon, przedstawił ją i poinformował wszystkich, jaką piosenkę będzie śpiewać, potem cofnął się, pozostawiając ją samą w świetle reflektora. Co, jeśli jej się dziś nie uda i ludzie będą się śmiali, albo nawet gorzej, wygwizdają ją? Tyler powiedział, że jest dobra, ale uprawiają razem seks, więc jego głos się nie liczy.

To był prawdziwy test, a gdy muzyka zaczęła grać, wiedziała, że teraz nie może się już wycofać. Podniosła mikrofon i zaczęła śpiewać piosenkę, która była dla niej tak znajoma jak własne imię. Śpiewała to setki razy. Była to piosenka sprzed dwudziestu lat, ale równocześnie jedna z jej ulubionych. Słodka popowa piosenka o miłości, romansie i wymarzonym mężczyźnie. Drżały jej nogi. Cholera, wszystko w niej drżało z wyjątkiem głosu, dzięki Bogu. Wykonując ten utwór, dała z siebie wszystko, zagłębiając się w tekście, śpiewając do tłumu, zmuszając się, by spojrzeć wprost na nich. Odnalazła tam Ty’a, dostrzegła, że uśmiechał się do niej. Skupiła się na jego twarzy, utrzymując z nim kontakt wzrokowy, odprężyła się i zatonęła w muzyce, pozostając w tym stanie aż do ostatniej nuty. Kiedy usłyszała gromkie brawa i owacje, nie mogła uwierzyć, że to działo się naprawdę. Pomyślała, że może po prostu jej się to przyśniło. Była pewna, że lada chwila obudzi się we własnym łóżku. W końcu zmusiła swoje nogi do ruchu. - Masz zabójczy głos – powiedział DJ, gdy oddawała mu mikrofon. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Mam nadzieję, że jeszcze dla nas zaśpiewasz. Uśmiechnęła się szeroko i uścisnęła go, po czym opuściła scenę, pławiąc się w gratulacjach podczas drogi powrotnej do stolika, gdzie Ty porwał ją w ramiona. Pocałowała go, ruchem swoich warg wyrażając ulgę i wdzięczność. - Wow – odezwał się, gdy się rozdzielili. - Kto mógł przypuszczać, że śpiewanie aż tak cię podnieci? Wreszcie zrelaksowała się na tyle, by się uśmiechnąć. - Po prostu jestem zadowolona, że jakoś przetrwałam. - Byłaś niesamowita. Słyszałaś tłum? Ludzie byli z tobą w stu procentach. Usiedli i wzięła długi łyk wody. - To było nieprawdopodobne. Nigdy bym nie pomyślała… Wiesz, uwielbiałam to w Europie. Tłumy wydawały się mnie kochać. Ale zawsze śpiewałam z zespołami. Nigdy sama. Nigdy nie przypuszczałam, że może tak być. A potem, kiedy mnie wykopali i powiedzieli, iż nie jestem wystarczająco dobra… - Cóż, teraz wiesz, że jesteś wystarczająco dobra. Jesteś niesamowita, tak jak mówiłem. Adrenalina uderzyła w nią i nagle nie mogła usiedzieć w miejscu. Kręciła się na krześle i była gotowa znowu wskoczyć na scenę i wydrzeć mikrofon z ręki faceta, który właśnie wszedł, żeby zaśpiewać44. - Chyba chcę zrobić to ponownie. Odchylił się na oparcie krzesła. - Domyślam się, że chcesz. Kto nie kocha publiczności? Ja uwielbiam. Dzięki nim jeżdżę szybciej. Roześmiała się. - To dlatego cała drżę i chcę wykopać wszystkich ze sceny i nie schodzić z niej przez resztę nocy?

Kącik jego ust uniósł się w domyślnym uśmiechu. - Dokładnie. - To przemożne uczucie. Takie było, więc pospiesznie nabazgrała tytuł kolejnej piosenki, którą chciała wykonać i niecierpliwie czekała na swoją kolej, ledwo słysząc wokalistów i zespoły, które występowały przed nią. Nie mogła powstrzymać podekscytowania, kiedy jej nazwisko zostało wywołane. O wiele łatwiej było wejść tam po raz drugi. Pławiła się w oklaskach, gdy stanęła na scenie. Tym razem wykonała optymistyczną współczesną popową piosenkę, zachwycona, kiedy ludzie wstali, by tańczyć, podczas gdy śpiewała. Dobrze się czuła na 44 Krwiożercza się zrobiła;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot scenie45. Lepiej czułaby się, gdyby miała za sobą zespół – do tego była przyzwyczajona ale zadowoliła się tym, co mogła dostać. Na koniec wszyscy klaskali i gwizdali aprobująco. Nie mogłaby mieć większych zawrotów głowy nawet, gdyby była pijana, a nie była. Wróciła na swoje miejsce i wypiła całą szklankę wody. - Powiedziałbym, że jesteś tu dzisiaj sensacją. Wyszczerzyła się w uśmiechu. - Wiele dzisiejszych występów było sensacjami. - Sądzę, że miałaś najgłośniejsze brawa. - Umawiasz się ze mną. Musisz tak mówić. Wziął łyk napoju gazowanego, następnie wbił w nią wzrok. - Nie, nie muszę. W porządku, nie musiał. Mógł być uprzejmy i wcale jej nie zachęcać. Nie naciskał na nią, ale powiedział jej, że jest dobrą wokalistką. - Dzięki. Doceniam twoją wiarę we mnie. - Hej, nie jestem jakimś ważniakiem ze świata muzycznego, ale potrafię rozpoznać wyjątkowy głos, kiedy go słyszę. Więc co zamierzasz z tym zrobić? Prychnęła. - Nic. - Nic? - Taa. To znaczy, co jeszcze mogłabym zrobić? - Nie wiem. Zrób coś ze swoim talentem. - Na przykład co? Mam iść do jednego z tych śpiewających reality show? To nie w moim stylu. - Nie o to mi chodziło. Ale z głosem takim jak twój, wiele można zrobić. Możesz zrobić karierę jako piosenkarka. - Mam już karierę. - Masz pracę. To nie to samo. Wzruszyła ramionami. - Mnie to pasuje. Weszłam na scenę i zaśpiewałam publicznie po

raz pierwszy od lat. To było niesamowite. I tyle wystarczy. - Jesteś zadowolona ze swojej pracy, ale ona nawet nie umywa się do śpiewania. Nigdy nie myślałaś o tym, by robić to, co kochasz? Wiele o tym myślała. Marzyła o tym, odkąd była dzieckiem. Było to marzenie wciąż odsuwane na bok. Nie chciała zastanawiać się nad rzeczami, 45 Coś szybko jej się odmieniło… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot które nigdy nie miały się wydarzyć. Aż do dziś, kiedy w końcu wydobyła swe kruche marzenia z zamkniętego pudełka, w którym trzymała je uwięzione od tak wielu lat. Teraz, gdy to zrobiła, jej umysł wirował od różnych możliwości. Czas ponownie zamknąć te marzenia, ponieważ żadne się nie spełni. - Mogłabyś… - Nie, nie mogłabym. Nie chcę o tym mówić. Robi się późno, jestem zmęczona i chcę iść do domu. Wstała i skierowała się do drzwi, nie zważając na to, czy Ty podąża za nią, czy nie. Kiedy wyszła na zewnątrz, był obok niej, chwytając ją za rękę, mimo jej początkowego sprzeciwu, gdy przechodzili przez ulicę. Była małostkowa i dąsała się, mimo że spędziła cudowny wieczór. Jej nastrój zdecydowanie się pogorszył i nie miała pojęcia dlaczego. Nie było powodu, by obwiniać o to Ty’a. Nic z tego nie było jego winą. Boże, na zewnątrz panował okropny mróz, lodowaty chłód przenikał ją nawet przez ubrania. Szczypały ją uszy i żałowała, że nie pomyślała, by zabrać ze sobą czapkę. Doszli do jego samochodu, przytrzymał dla niej drzwi, następnie sam również wsiadł do środka i uruchomił silnik. Ciaśniej owinęła się kurtką, żeby ustrzec się przed zimnem. Po kilku minutach ciepło wypełniło pojazd, wreszcie powstrzymując jej dreszcze. Tyler prowadził, a ona skupiła się na drodze przed nimi, jednak zaryzykowała spojrzenie na Ty’a. Powinien być na nią wściekły. W klubie zachowała się jak dziecko, uciekając stamtąd, ponieważ nie chciała słuchać tego, co chciał jej powiedzieć. - Przepraszam – powiedziała wreszcie. - Za co? - Byłam obcesowa w klubie i wymknęłam się stamtąd nawet nie pytając cię, czy chcesz już iść. Może chciałeś pobyć tam dłużej. - Nie miałem nic przeciwko opuszczeniu klubu. Co nie powiedziało jej nic na temat tego, co sądził o jej zachowaniu. Oparła głowę o zagłówek. - Ta cała sprawa ze śpiewaniem denerwuje mnie.

- Najwyraźniej. Ale dlaczego? - Przez bardzo długi czas było to niczym więcej, jak tylko hobby. Zwykłą fantazją. Prócz ciebie, nikt o tym nie wie. Ale dzisiejszego wieczoru… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - To stało się realne. Wpatrywała się w srebrny pierścionek na swoim kciuku. - Coś w tym stylu. - Dobrze się bawiłaś? Obróciła głowę i spojrzała na niego. - Owszem. - W takim razie, na dzisiaj to wystarczy, prawda? - Masz rację. Wystarczy. Ale nie wystarczało, ponieważ teraz czuła się niepewne, jak gdyby dziś wieczorem stała na skraju urwiska, skąd dostrzegła kawałek nieba, a jedyną rzeczą, jaką powinna zrobić, żeby się tam dostać, było rozłożenie skrzydeł. Stała gotowa na skraju tego urwiska, gotowa, by skoczyć. Problemem było to, że istniała spora szansa, iż równie dobrze mogła spaść na dno niczym kamień. Nie była pewna swoich skrzydeł. Do diabła, nie wiedziała nawet, czy ma skrzydła. A na jej drodze stała stroma skalna ściana. Nieruchoma. Nieprzenikniona. Nie chciała o tym myśleć, nie chciała marzyć o czymś, czego nigdy nie zdobędzie. To i tak było głupie marzenie. Nigdy nie będzie sławna i nigdy nie będzie piosenkarką. Prowadziła rodziny bar. To było wszystko, czym kiedykolwiek mogła się zajmować. Ty wjechał na parking przed jej mieszkaniem i wyłączył silnik. Położyła dłoń na jego ręce. - Nie ma powodu, żebyś go gasił. W samochodzie zrobi się zimno. - Innymi słowy, nie chcesz, żebym wchodził do środka. - Jest późno. A ty masz jutro mecz46. Zmarszczył brwi. - Jestem dużym chłopcem. Mogę późno kłaść się spać. Jeśli chcesz się mnie pozbyć, Jenna, użyj prostego języka i powiedz mi, że nie chcesz, żebym wchodził. Przełknęła. - Nie chcę, żebyś wchodził. Otworzył drzwi po swojej stronie i obszedł samochód wokół, by pomóc jej wysiąść. - Mimo to odprowadzę cię do drzwi. Nie wiedziała, co za nastrój ją dopadł, ale nie było to nic dobrego. Wyładowywała się na Ty’u, za co się nienawidziła, gdyż niczemu nie był 46 Czasami każdy powód dobry, nawet tak słaby…

Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot winien. Wyjęła klucze z torebki i odwróciła się do niego. - Po prostu jestem zmęczona. To był długi dzień. Uśmiechnął się do niej i wyjął klucze z jej dłoni. - Nie musisz się przede mną tłumaczyć. Otworzył drzwi i oddał jej klucze, po czym przyciągnął ją do siebie i musnął jej usta wargami. Ogień rozpalił się nisko w jej brzuchu i zaczął buchać płomieniem, gdy pocałunek – który miał być krótki - przerodził się w coś gorętszego. Pomimo przenikliwego zimna na zewnątrz, trzymała się jego ramion i nie chciała go puścić. Zaproś go, idiotko. Ale coś ją powstrzymywało. Nie zasługiwał na jej okropny nastrój. Innym razem. Odsunęła się i oblizała wargi. - Dzięki za dzisiejszy wieczór. Jego pociemniałe spojrzenie sprawiło, że płomień, który ledwo stłumiła, zapłonął na nowo. - Proszę bardzo. Dobranoc, Jenna. Zawahała się przy drzwiach, gdy zmierzał do swojego samochodu, a wszystko w niej pragnęło, by zawołać go i zapytać, czy nie zechce wrócić. Ale powstrzymała się, a gdy wsiadł do samochodu, weszła do środka, zamknęła drzwi i oparła się o nie. Taa, kolejna rzecz, której pragnęła, a na którą nie mogła sobie pozwolić.

XV Ty mściwie zaatakował krążek, odpychając obrońcę ramieniem, gdy przemieszczał się w dół lodowiska. To był ciężki mecz przeciwko Vancouver, a on pocił się w swoim stroju. Drużyna przeciwników kopała im tyłki, przegrywali dwiema bramkami, ale w tym wszystkim była jedna rzecz, której nigdy nie robił – nie poddawał się. Koledzy z drużyny również nie. Był początek trzeciej tercji, co oznaczało, że mieli jeszcze dość czasu. Jedyne, co musieli zrobić, to skupić się, nawiązać grę, a potem zawalczyć o wygraną. Jeden cel na raz. Przeniósł się z krążkiem na środek, okrążył obrońcę i przekazał dysk do Victora. Ty odepchnął się mocno, kierując się w stronę siatki, przepychając się Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot tam i z powrotem ze swoim przeciwnikiem, podczas gdy Eddie walczył z obrońcą, by dostać się na pozycję. Daj spokój, facet. Współpracuj z Victorem i Jerrym. Obrońca posłał krążek za bramkę, który odbijając się wkoło jak pinballowa piłeczka przemieścił się w kierunku części lodowiska zajmowanej przez Vancouver. Cholera. Sapiąc i dysząc, odwrócił się, by wykorzystując swój kij powstrzymać ich środkowego przed atakiem. Ale było ich dwóch na jednego, do tego okrążyli go. Jednak byli tam Jerry i Steve, a bramkarz znajdował się na pozycji. Przygotowali się do strzału. Nie trafili. Obrońca pchnął krążek z powrotem na lód, odebrał go Jerry, posyłając go następnie w jego kierunku. Ty przyjął go. Tym razem Victor dołączył do niego i odbijając krążek między sobą sprawiali, że przeciwnicy miotali się po lodzie. Victor przekazał krążek Eddiemu, a Ty zajął pozycję, z Victorem znajdującym się blisko celu. Ktoś uderzył w niego, ale przytrzymał krążek w zasięgu kija, nie zgadzając się oddać nagrody i tocząc walkę o jego utrzymanie, kiedy jechał w kierunku bramki. Podał krążek do Victora, który gwałtownie pchnął go w stronę siatki. Bramkarz odbił go, ale zaraz obok znajdował się Eddie, który uderzeniem posłał krążek z powrotem. Bramka zdobyta. Tak! Teraz musieli ich przetrzymać. Ty i jego grupa zajęli ławkę, podczas gdy nastąpiła zmiana. Trudno było siedzieć na ławce, kiedy stale chciał być na lodzie, grając.

Dostawali więcej strzałów na bramkę niż Vancouver. Powinni skopać im tyłki, ale w pierwszej tercji byli powolni, więc Vancouver rzucili się na nich. To było głupie. Teraz za to płacili. Potrzebowali jeszcze dwóch goli albo przegrają mecz, który powinni wygrać. Spojrzał na zegar – zostało jeszcze osiem minut. - Czenzcho47 jest dzisiaj niemrawy - powiedział do Eddiego i Victora, gdy czekali w polu na swoją kolej. Tyler czytał o gwieździe obrony drużyny Vancouver, który zdrowiał po ataku grypy. Zauważył, że był przez to 47 Pojęcia nie mam skąd niektórzy autorzy biorą pomysły na nazwiska bohaterów. Jeśli już koniecznie chcą, by ich bohater był obcokrajowcem i nosił nazwisko pochodzące z danego kraju, to mogliby się postarać i sprawdzić najpopularniejsze, a nie wymyślać jakieś dziwolągi, których potem ani nie idzie wymówić, ani nawet dopasować do jakiegokolwiek kraju… Parę razy zdarzyło mi się natknąć w niektórych „dziełach” na niby polskie nazwiska, ale samo to, że kończą się „ski” nie wystarczy, żeby były naprawdę polskie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wolniejszy. - Jeśli skupimy się na nim i dwóch z nas zaatakuje go równocześnie, możemy przedostać się z krążkiem obok niego i zdobyć te dwie bramki. Eddie skinął głową. - Tak zrobimy – odparł Victor, jak gdyby bramki, których potrzebowali były już z góry zasądzone. - Dobrze. Przejdźmy przez to i wykonajmy nasze zadanie. Po tym, jak na Vancouver nałożona została kara za atak kijem trzymanym oburącz, grali w przewadze i właśnie teraz mieli szansę na atak. Victor z furią ruszył na Czenzcho, zaraz za nim był Eddie. Tyler okręcił się, prąc do celu, mocując się z innym obrońcą, tylko czekając na okazję, by umieścić krążek w siatce. Victor przejął krążek i pchnął go, ale został odbity przez obrońcę. Eddie był za nim, uderzając Czenzcho, zagarniając krążek i podejmując strzał na bramkę. Atak został odparty przez bramkarza, jednak jego odbicie nie było precyzyjne i krążek spadł. Ty już tam był, posyłając krążek do siatki i zdobywając punkt. Remisowali, a adrenalina sięgnęła zenitu. Dwie minuty później, Eddie zdobył kolejną bramkę strzelając między nogami bramkarza i uciekając przed dwoma graczami, którzy nic nie mogli na to poradzić. Cholernie satysfakcjonujący powrót. Urabiali sobie tyłki dla tej wygranej, której naprawdę potrzebowali. Podczas tego wyjazdu przegrali trzy z czterech meczy i było to wprost beznadziejne. Tyler był wyczerpany i gotowy do powrotu na drużynowe lodowisko. Może tam odzyska dobrą passę. Udał się pod prysznic, włożył głowę pod strumień gorącej wody, żeby stłumić dźwięk świętowania kolegów z drużyny. Nie chodziło o to, że nie chciał brać w tym udziału, bo chciał. Później. Teraz pragnął być sam ze swoimi myślami, zastanawiając się, co do cholery było nie tak z jego grą w kilku ostatnich meczach. Wszystko robił odpowiednio. Do diabła, wszyscy to robili. Ale coś było nie tak. Po prostu

nie wiedzieli, co nie działało. Ich strzały na bramkę były powyżej średniej, ale mimo to nie mogli zdobyć punktów i to go wkurzało. Nie mógł winić obrony ani bramkarza, ponieważ wygrywali lub przegrywali jako zespół. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Miał zamiar przestudiować filmy z meczy, żeby to rozgryźć. Tymczasem uzna dzisiejszą wygraną za pozytywny zwrot akcji i będzie cholernie zadowolony, jeśli złapią powrotny lot do domu, gdzie przed meczami domowymi będzie miał kilka dni na pozbieranie się. Chwycił mydło i szorował się, a jego myśli popłynęły do Jenny. Nie widział jej od czasu, gdy niezbyt subtelnie spławiła go tej nocy po wspólnym wyjściu do klubu. Coś w tej sprawie ze śpiewaniem martwiło ją. Nie wiedział, z jakimi zmagała się demonami, ale rozumiał, że potrzebowała czasu, żeby wszystko sobie przemyśleć. Rozumiał też jej potrzebę zachowania dystansu, dlatego nie naciskał. Ale tęsknił za nią, co było dla niego swego rodzaju zaskoczeniem. Cieszył się byciem z nią, ale sądził, że była to tylko zabawa - że zabawą było spędzanie z nią czasu, gdy przychodził do baru. Nie była jak większość kobiet, z którymi zazwyczaj się umawiał. Była skomplikowana i interesująca, a on, poza seksualną częścią ich relacji, zastanawiał się również nad tym, co myślała i w jaki sposób reagowała na niektóre sprawy. Zakręcił prysznic i przeciągnął palcami przez włosy. Taa, nie mógł się doczekać powrotu do domu. Ale tym razem, zamierzał zagrać w inny rodzaj gry. *** - Dwie Margarity, jedna z solą48. Jedna Krwawa Mary49, jeden czysty Dewar’ s50, jedno Dirty Martini51 i trzy Budweisery z beczki. Jenna skinęła głową i pospieszyła zrealizować zamówienia, które przekazała jej kelnerka, w tym samym czasie przesuwając po barze dwie butelki piwa dla stałych bywalców i wypłacając resztę klientowi, który wybierał się do domu. Było tak odkąd zaczęła się happy hour. Praca była istnym piekłem. Każdej cholernej nocy trwały mecze hokeja, 48 Nie pijam, więc nie wiedziałam, ale doedukowałam się i wyjaśniam, że w przypadku Margarity zwilżony brzeg kieliszka można ozdobić solą. 49 Ktoś w mojej rodzinie zapamięta wieczór z tym drinkiem na całe lata i już nigdy więcej po niego nie sięgnie, cha, cha, cha;) Oj, wredna jestem, a sama bym się tego nie chwyciła;) 50 Szkocka whisky. 51 Koktajl składający się z białego ginu, wytrawnego wermutu, zalewy z oliwek, a w środku oliwki. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

a z racji, że The Ice grali na wyjeździe, telewizory w barze stale były włączone. Zmuszona była do obserwowania twarzy i ciała Ty’a na wielu ekranach. Co gorsza, czuła się przygnębiona, gdy przegrali pierwsze trzy mecze. Bardzo starała się ignorować mecze, kiedy zajmowała się klientami, jednak ich jęki i przekleństwa sprawiały, że spoglądała w górę i widziała, jak źle grają The Ice. A ponieważ media lubiły skupiać się na rozpaczy, mogła zobaczyć bliskie ujęcia przygnębionego wyrazu twarzy Tylera - oraz innych graczy. Do końca trzeciego meczu, jego twarz wyrażała frustrację i gniew, a ona miała ściśnięty żołądek. Żałowała, że nie był to mecz domowy, gdyż wtedy on i reszta chłopaków mogliby przyjść do baru, gdzie otrzymaliby pocieszenie. Jedyną rzeczą, o której mogła myśleć, było to, jak tamtej nocy porzuciła go i uciekła ile sił w nogach. Był dla niej taki miły, zachęcał ją do śpiewania, a ona myślała tylko o sobie. A gdy to on jej potrzebował, nie miała nawet tyle odwagi, by podnieść słuchawkę telefonu i zaoferować mu słowne wsparcie. Dzięki Bogu, wygrali czwarty mecz, odrabiając straty i odnosząc niesamowite zwycięstwo. Cała trzecia tercja trzymała w napięciu i była pełna energii. Miała nadzieję, że był to niezwykły zwrot oraz, że swoje mecze domowe rozpoczną zwycięską passą. Taa, a co, gdyby nie wygrali? Gdyby przegrali wszystkie mecze wyjazdowe? Co by wtedy zrobiła? Nic. Taką właśnie była przyjaciółką. Chociaż, była kimś więcej niż przyjaciółką, prawda? I to był problem, z którym walczyła, przez który nadal się powstrzymywała i dla którego nie zadzwoniła ani nie napisała do niego. Ich związek tkwił w zawieszeniu. Nie była jego dziewczyną, ale była kimś więcej niż tylko przyjaciółką. Nie miała pojęcia, co robić. Taa, akurat, Jenna. Tak bardzo boisz się zaangażowania, że stale się kontrolujesz, nie chcąc pokazać Ty’owi, iż rzeczywiście ci na nim zależy. Była okropnym tchórzem. Na więcej niż jednym poziomie. Zdegustowana sama sobą, wrzuciła ściereczkę do kosza, nie chcąc w tej chwili stawiać czoła własnym wadom. Na szczęście, w barze był dziś duży ruch, więc zatraciła się w pracy. Mimo to, myśli o Ty’u wciąż wkradały się do Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot jej głowy, wbrew usilnym staraniom, by odsunąć je na bok. Zamierzała zmierzyć się z nimi – z nim – i dojść ze wszystkim do ładu. Nie będzie więcej ukrywania się. To był jego wolny wieczór, więc spodziewała się, że on i reszta chłopaków pokażą się tutaj. W jej barze wszyscy otrzymają wsparcie moralne od stałych bywalców, a ona może znajdzie wolną chwilkę, żeby odciągnąć go na bok i porozmawiać z nim.

Wyjaśniłaby mu, że są przyjaciółmi, że dobrze się razem bawili, ale nadszedł czas, by się wycofać i przypomnieć mu, że to było wszystko, co miało być między nimi. Już teraz pozwoliła sobie za bardzo się do niego zbliżyć i reagowała na niego na tyle emocjonalnie, że źle się czuła, gdy przegrywał. Na miłość boską, oglądała mecze hokejowe i inwestowała w wyniki gier. To nie mogło się zdarzyć. Jej życie - jej przyszłość – były właśnie tutaj, w barze. Mogła nie mieć nad tym żadnej kontroli, ale mogła zapanować nad tym, w kim się zakocha52 i z pewnością nie byłby to ktoś, kto uprawiał sport. Zaalarmowały ją głośne okrzyki przy drzwiach wejściowych, gdzie pojawili się Eddie, Victor oraz kilku innych graczy The Ice. Było tak tłoczno, że nie mogła wszystkich zobaczyć, a do tego była tak zawalona pracą, iż nie mogła urwać się na chwilę, żeby się z nimi przywitać. Udało jej się to dopiero godzinę później, kiedy zrobiła sobie przerwę, za barem stawiając Renee. Nie widziała Ty’a, ale Riley’s było pełne ludzi, a chłopaki grali w bilard przy jednym ze stołów w dalekim rogu baru, poza linią jej wzroku. Teraz krążyła po barze, rozmawiając z klientami, zatrzymując się przy każdym stoliku, by zapytać wszystkich, jak mijał im wieczór. Nieco dłużej zabawiła przy stałych bywalcach, ponieważ ich znała, a wielu z nich znało jej mamę i tatę, więc pytli, jak tata radzi sobie po zeszłorocznej operacji. Dotarcie do stołów bilardowych zajęło jej prawie godzinę, a na miejscu musiała pogodzić się z flirtowaniem z niektórymi facetami, będącymi stałymi bywalcami. To zawsze była nieszkodliwa zabawa, ponieważ dbali o nią i traktowali ją jak siostrę. Ale jej spojrzenie uciekało do graczy drużyny The Ice, znajdujących się na drugim końcu sali bilardowej. Nie widziała Ty’a. Może rozmawiał z kimś w innej części baru. W końcu wyswobodziła się z grupy chłopaków i podeszła do hokeistów, wsuwając się między Eddiego a Victora. 52 Nad tym, to akurat chyba trudno zapanować;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Widzę, że wreszcie wygraliście mecz. Eddie przewrócił oczami. - A, tak. To był świetny mecz. Oglądałaś, Jenna? Poklepała go po plecach. - Czyż nie robię tego zawsze? To jedno uderzenie było naprawdę niezłe. Wcześniej sytuacja nie wyglądała najlepiej. - Wiem. Spadaliśmy na łeb, na szyję, ale teraz, gdy jesteśmy z powrotem na własnym lodowisku, mamy zamiar skopać innym tyłki. Wokół nich rozległy się okrzyki fanów, a gracze podnieśli piwa w geście pozdrowienia. Jenna pokręciła się wokół i porozmawiała z nimi przez chwilę, ale Ty się nie pojawił. W końcu nie miała innego wyboru, jak tylko zapytać. - Gdzie jest wasz drugi najlepszy gracz? - Ty? Nie przyszedł. Powiedział, że musi się czymś zająć. - Och.

- Albo kimś – z domyślnym uśmiechem powiedział Victor, na co chłopaki wybuchnęli śmiechem. - Miłego wieczoru. Stawiam następną kolejkę. Odchodząc słyszała za sobą dźwięk ponownych okrzyków, więc potrząsnęła głową i pomachała do chłopaków, ale jej żołądek był zaciśnięty. Nie przyszedł dziś wieczorem. Musiał się czymś zająć. Ale czym? Wróciła za bar, zmieniając Renee, chwyciła puste butelki po piwie i z satysfakcją wrzuciła je do kosza. Co z tego, że miał dzisiaj randkę? Jasno dała mu do zrozumienia, że nie czeka ich wspólna przyszłość. Kilka razy uprawiali seks, a ostatniego wieczora, który spędzili razem, kompletnie go olała. Czego się spodziewała? Że przybiegnie do niej i będzie błagał o więcej takiego samego traktowania? Taa, jasne. Mężczyźni to uwielbiali. Tyle tylko, że właśnie tego się spodziewała. Była tak próżna, tak pewna siebie, przekonana, że wróci niezależnie od tego, jak go potraktuje. Tylko że nie wrócił, a ona za nim tęskniła. Brakowało jej jego zapachu, dotyku i seksownego uśmiechu. Tęskniła z ich rozmowami. I co zamierzasz z tym zrobić, Jenna? Zazwyczaj nic nie robiła. Nigdy nie uganiała się za facetem. Ale z Ty’em jeszcze nie skończyła. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

XVI Ty wyciągnął się na kanapie z padem spoczywającym na brzuchu, równocześnie podkradając się do wroga. - Tak, ty draniu. Możesz uciekać, ale nie możesz się ukryć, ponieważ dobrze wiem, gdzie jesteś. Był cichy jak nadciągająca burzowa chmura, kiedy zakradł się za swój cel, po czym nie wahając się wyciągnął nóż i poderżnął przeciwnikowi gardło. Krew trysnęła z szyi ofiary, która upadła na ziemię. Zaśmiał się, gdy punkty za zabicie wroga przewyższyły noty jego internetowego przeciwnika. - Skopałem ci tyłek, Warlord. - Kimkolwiek Warlord był. Najpewniej to jakiś dwunastolatek, który nie powinien grać w przesycone przemocą gry, ale hej, nie był rodzicem tego dzieciaka. Rzucił pad na kanapę i wstał, przeczesując włosy palcami. Ta gra była obrzydliwa. Jednak dziwnie wciągająca. Jeśli kiedykolwiek będzie miał dzieci, nie pozwoli im się nawet zbliżyć do gier wideo. Wywlecze ich tyłki z domu, kiedy tylko nauczą się chodzić i nauczy je uprawiać sporty. Taa, jasne. Najprawdopodobniej usiądzie na kanapie razem z nimi i zagra w te same brutalne wojenne gry. Albo, nie daj Boże, gdyby miał córki, skończy grając w gry z tęczowymi kucykami. Lub z Barbie. Albo w coś Disney-owskiego. Ech. Chociaż z drugiej strony, myśl o małej dziewczynce z długim kucykiem, biegającej wokół z piłką nożną lub stającej się łyżwiarką, tak jak on – z tym, że łyżwiarką figurową - nie przerażała go już tak bardzo, jak jeszcze kilka lat temu. Co, do cholery, było z nim nie tak? Nie zamierzał się żenić, a już z pewnością nie planował mieć dzieci. Nie w najbliższym czasie. Właściwie, nigdy. Myślał o spieprzeniu życia jakiemuś dziecku, w taki sposób, jak jego rodzice zrobili to jemu? Nie. Nie będzie odpowiedzialny za coś takiego. Jego telefon komórkowy zadzwonił, a on zmarszczył brwi. Nie miał pojęcia, która była godzina, ale wiedział, że było już późno. Chwycił telefon, zaskoczony, widząc na wyświetlaczu numer Jenny. - Cześć - powiedział odbierając. - Cześć. Wiem, że jest naprawdę późno. Spałeś? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zaśmiał się. - Uch, nie.

- Jesteś na randce? Musiał przyznać Jennie, że była bezpośrednia. - Nie. A ty? - Oczywiście, że nie. Musiałam dziś pracować. Spojrzał na swój telefon. Była dopiero północ. - Nie powinnaś być nadal w pracy? - Tak. Ale chcę się z tobą spotkać. Jesteś w domu? Uśmiechnął się. - Jasne. Przyjedź. - Zaraz będę. Interesujące. Cholera, jego mieszkanie wyglądało jak po przejściu cyklonu. W salonie pełno było ubrań, wszędzie walały się puszki i był pewien, że w pomieszczeniu czuć było zapach brudnych skarpetek. Szybko wszystko zebrał i odkurzył53, następnie rozpylił to coś, co miało poprawić zapach w domu. Miał nadzieję, że usunie naturalny męski smród. Do czasu aż Jenna zadzwoniła do drzwi, zdążył wskoczyć pod prysznic i udało mu się naciągnąć na siebie spodnie dresowe oraz czystą koszulkę. Wyglądała świetnie i nic nie mógł poradzić na to, że widząc ją w swoich drzwiach poczuł się jakby otrzymał cios w żołądek. - Hej. Wejdź. Weszła do środka. Pachniała dobrze, jak gdyby właśnie spryskała się czymś, co pachniało dziko i piżmowo. Pragnął zbliżyć się i przytknąć nos do jej szyi, by lepiej zbadać ten zapach, ale oparł się pokusie, ponieważ nie miał pojęcia, co ona tutaj robiła. Wziął jej płaszcz. - Chcesz coś do picia? - Nie, dzięki. - W porządku. Usiądź, proszę. Zapanowałem nad apokaliptycznym bałaganem, ale i tak nie jest zbyt pięknie. Roześmiała się. - Widziałeś moje mieszkanie, więc nawet nie zwróciłabym na to uwagi. - Taa, ale tutaj mieszka facet. Dlatego na pewno zauważyłabyś. A już w szczególności odnotowałabyś zapach brudnych skarpetek. - Wątpię. Mam dwóch braci, pamiętasz? - Och, tak. Wygrałaś tą rundę. - Usiadł na kanapie obok niej. Podniosła pad. - Grasz w gry wideo? - Taa. 53 Facet odkurzający o północy? Mało prawdopodobne… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Prędzej spodziewałabym się, że zajmujesz się oglądaniem filmów z ostatnich meczy,

żeby dojść do tego, dlaczego na wyjeździe graliście tak beznadziejnie. - Wraz z drużyną obejrzeliśmy wiele filmów z ostatnich meczy. Graliśmy do dupy, ponieważ zbyt mocno się staraliśmy. Hokej jest grą zarówno psychiczną, jak i fizyczną. Zaczynasz za dużo o tym myśleć i nawalasz podczas gry. - Naprawdę sądzisz, że w tym tkwi problem? - Jestem tego pewien. Mamy najlepszą drużynę w lidze. Z talentem, który posiadamy, możemy wygrać turniej i przejść do rozgrywek mistrzowskich. Z jakiegoś powodu nie powiodło się nam, bo wszyscy zaczęli martwić się tym wyjazdem i świrować z powodu kalibru drużyn, z którymi mieliśmy grać. Przynajmniej uratowaliśmy ostatni mecz wyjazdowy. - Prawda. Zabawne było porozmawiać na temat jego meczy, ale nadszedł czas, by położyć temu kres i przejść do prawdziwego powodu, dla którego Jenna tutaj była. - Dlatego przyszłaś dziś wieczorem? Żeby przeanalizować moją grę? Wzięła głęboki oddech. - Wow. Już do tego przechodzimy, co? - To ty chciałaś się spotkać. Równie dobrze możemy przejść do rzeczy. - Masz rację. - Odwróciła się do niego połowicznie, podciągając kolano na kanapę. Ładnie dzisiaj wyglądała. Miała na sobie dzianinową sukienkę, która opinała krzywizny jej ciała, ciemne rajstopy i botki. Włosy były nastroszone, a wiszące kolczyki błyszczały w świetle rzucanym przez lampkę, stojącą na stoliku obok kanapy. Wyglądała delikatnie i kobieco, aż chciał przygarnąć ją do siebie i całować każdą część jej ciała, która była odsłonięta… oraz te części, które były zakryte. Była cicha, wyraźnie walcząc z tym, czymkolwiek było to, co chciała powiedzieć. Jednak tym razem piłka była na jej połowie. Nie miał zamiaru obejmować prowadzenia, nieważne, jak bardzo tego chciał. Oparła łokieć na oparciu kanapy, następnie położyła głowę na dłoni i rozejrzała się po salonie, chociaż nie było na co patrzeć. Kilka obrazów, jakaś gówniana sztuka, którą kupił, ponieważ Liz mu ją poleciła i parę rzeczy, które postawił na stoliku, bo spodobał mu się ich wygląd. Ale nie sądził, by Jenna podziwiała jego sztukę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Było coś, co chciała mu powiedzieć, ale nie mogła tego z siebie wydusić. Przyglądała się pierścionkowi na kciuku, następnie okręcała go wokół palcami. Obserwowanie jej zmagań było bolesne. Wstał, podszedł do drzwi, chwycił kurtkę i jej płaszcz. - Chodź. - Dokąd idziemy? - Wychodzimy. ***

Kiedy Ty powiedział, że wychodzą, Jenna pomyślała, że wybiorą się na przejażdżkę, gdzie złapie trochę świeżego powietrza, pozbędzie się tego ściskania w gardle i odzyska głos. Nie miała pojęcia, że o pierwszej w nocy skończą na pieprzonej hokejowej arenie. Kto mógł przypuszczać, że dojdzie do tego, iż zabierze ich na arenę? A teraz po zasznurowaniu łyżew, włożeniu stroju ochronnego i wyjściu na lód, włączyły się światła, a Tyler podjechał do niej z dwoma hokejowymi kijami w rękach. Boże, nie miała pojęcia, jak porażająco seksowny był, poruszając się po lodowisku. W telewizji wszystko było pokazane z pewnej odległości, a ona nigdy nie przychodziła na mecze. W każdym razie nie chodziła na nie, odkąd była dzieckiem. Ale widząc go zbliżającego się do niej, pochylonego w postawie odpowiedniej do gry, przesuwającego krążek tam i z powrotem – cholera, to było tak podniecające, że wstrząsnęło nią aż do zasznurowanych łyżew. - Zadręczasz się czymś - powiedział, jeżdżąc wokół niej, przesuwając krążek między jej łyżwami i zgarniając go za nią. - Dużo myślę, kiedy jestem na lodzie. To pomaga mi oczyścić umysł. Więc zagrajmy jeden na jednego, a może dojdziesz do tego, co chcesz powiedzieć. Potrafiła jeździć na łyżwach równie dobrze jak którykolwiek z jej braci. Chodziła na lodowisko każdej zimy, od kiedy była małą dziewczynką, więc nie miała problemu, by stanąć z nim do walki, ale nie była zawodowym hokeistą. - Mogliśmy po prostu posiedzieć na kanapie i porozmawiać o tym. Podniósł kratę przy kasku i uśmiechnął się do niej. - Mój sposób jest zabawniejszy. Pchnął krążek w jej kierunku i zaczął jechać do tyłu. - Udawaj, że jestem Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot obrońcą mojej bramki. Teraz spróbuj przejść z krążkiem obok mnie. Zamierzał ją zniszczyć. Już teraz to wiedziała, ale była wystarczająco ambitna, żeby spróbować. Odepchnęła się i ruszyła naprzód, czując się nieporadnie w utrudniającym poruszanie się stroju i w ograniczającym widoczność kasku. Mimo to, posuwała się do przodu, starając się za pomocą kija utrzymać krążek w ruchu, gdy zbliżała się do Tylera, który stał w lewym kole wznawiania gry, naprzeciw miejsca, gdzie powinien znajdować się cel. A potem ruszył do przodu, jadąc ku niej jak szybkobieżny pociąg. Przesunęła się w prawo, ale był przy niej w ciągu kilku sekund, odbierając jej krążek i zmuszając ją do tego, żeby się odwróciła albo jechała do tyłu. W jeździe do tyłu nie była tak szybka, jak w posuwaniu się do przodu, więc musiała się odwrócić, co ją spowolniło. Zanim jej się to udało, on był już na drugim końcu. Przejechał z krążkiem wokół centrum pola gry, po czym pchnął go do niej. - Jesteś powolna. Tym razem postaraj się bardziej. - Gdybym zagrała wysoko uniesionym kijem i uderzyła cię w jaja, to by cię spowolniło –

powiedziała z irytacją. Zaśmiał się i odrobinę cofnął. - To kosztowałoby cię karę. Spiorunowała go wzrokiem. - Z kim będziesz grał, jeśli usiądę na ławce kar? - Nie o takim rodzaju kary mówię. - Tak? W takim razie o jakim? Wsunął kij za jej plecy i przyciągnął ją do siebie. - O przerwie w meczu. - Nabrałam cię, Anderson. - Odsunęła się, złapała krążek i na wyścigi pognała w kierunku wyimaginowanej bramki, ponieważ siatki nie było na miejscu. Wiedziała, że daleko jej było do prędkości, jaką Ty rozwijał na lodzie, ale zamierzała dać z siebie wszystko. Dostrzegła go po swojej prawej stronie, więc gwałtownie zatrzymała się i starając się z całych sił, uniosła kij i uderzyła krążek, który wpadł w miejsce bramkowe. Uniosła kij w geście triumfu. Tyler zatrzymał się ślizgiem kilka stóp dalej. Oparła ręce na kolanach, ponieważ tak ciężko oddychała, że aż bolało ją w piersi, ale szczerzyła się jak szalona. To było świetne. Zatrzymał się obok niej. Odwróciła głowę w jego stronę. - Strzeliłam Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot bramkę. - Owszem. Dobrze się z tym czujesz? - Tak, ale mam wrażenie, że pozwoliłeś mi wygrać. Podniósł kratę przy kasku i posłał jej surowe spojrzenie. - Kobieto, wiesz, jak uwielbiam rywalizację. Naprawdę myślisz, że pozwoliłbym ci się pokonać? Zmrużyła oczy, przyglądając mu się. - Hmmm, chyba nie. Najpewniej spróbowałbyś skopać mi tyłek. - Co do tego, masz rację. - Przysunął się bliżej, zmuszając ją do cofnięcia się w kierunku bandy, dopóki nie została do niej przyparta. Ściągnął jej kask i z brzękiem upuścił go na lód. - Powinieneś bardziej troszczyć się o swój sprzęt. Musi chronić twoją głowę. - To sprzęt do ćwiczeń. Sprzęt do gry traktujemy jak złoto. - Zdjął rękawiczki i przycisnął dłoń do jej szyi. Jego palce były zimne. Dobrze było czuć je przy rozgrzanej skórze. Skąd mogła wiedzieć, że na lodzie można się tak spocić? Wiedziała, że chłopaki musieli się nieźle napracować, kiedy grali obserwowała, jak szybko jeździli i zastanawiała się, jakim cudem nie byli wyczerpani. Muskularne ciało Ty’a mówiło jej, jak ciężko na to pracowali. Kiedy kciukiem musnął pulsującą żyłę na jej szyi, rozgrzała się jeszcze bardziej, tym bardziej, że jego odziane w ochraniacze ciało przyszpilało ją do bandy. Przycisnął się do niej mocniej, wystarczająco, by poczuła jego ciepły oddech, który rozwiewał jej włosy.

Stwardniały jej sutki. - Wiesz już, o czym chciałaś ze mną porozmawiać? - zapytał. Zdjęła rękawiczki i upuściła je, następnie położyła dłonie na jego klatce piersiowej, pragnąc, żeby między nimi nie było tych wszystkich… rzeczy… bo wtedy mogłaby dotknąć jego skóry. - Nie bardzo. Jestem zdezorientowana. - Czym? - Tobą i mną. - Co w nas cię dezorientuje? Pogładził kciukiem miejsce za jej uchem, wsunął rękę w jej włosy. Jak niby miała z nim rozmawiać, kiedy dotykał jej w ten sposób? - Ty. - Taa. - Jego spojrzenie trzymało ją w miejscu i właściwie nie sądziła, by to, co miała mu do powiedzenia było aż tak ważne. W sumie, to nawet dobrze, bo i tak nie miała ochoty na rozmowę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Odchylił jej głowę do tyłu, a jej wargi rozchyliły się akurat wtedy, gdy nakrył je swoimi ustami. Jego pocałunek był pełen głodu i sprawił, że jej mięśnie zaciskały się, kiedy poruszał wargami w sposób, który żądał więcej. To nie był lekki i delikatny pocałunek. Był mocny i namiętny, jego język wsuwał się między jej zęby, by splatać się z jej językiem. Dyszała i trzymała się go, kiedy pchnął ją na bandę, domagając się tym pocałunkiem wszystkiego, kradnąc jej oddech, gdy objął ją ramieniem i intymnie docisnął do niej swoje ciało. Przyszpilona do bandy mogła jedynie się go trzymać. Lód był śliski, więc dla równowagi wbiła krawędź jednej łyżwy w lód, chwytając się ochraniaczy Ty’a, podczas gdy całował ją do utraty zmysłów. Była cała w ogniu, jej ciało potrzebowało jego dotyku, jego skóry na jej skórze. Tęskniła za nim, tęskniła za… tym. Za połączeniem z nim na tym intymnym poziomie. Nie chciała rozmawiać, nie chciała wywlekać wszystkiego, co było namieszane w jej głowie ani wszystkich powodów, dla których nie chciała z nim być, ponieważ teraz nic z tego nie miało znaczenia. Chciała z nim być. Tu i teraz, z wirującym wokół niej gorącem i zimnem, które doprowadzało ją do szaleństwa z potrzeby i pragnienia. Kiedy się odsunął, miał na wpół przymknięte powieki, a oczy, które pociemniały z pragnienia, przybrały kolor burzowej szarości. Właśnie to chciała zobaczyć, na tym się skupiła. Wszystko inne było nieważne, nic innego się teraz nie liczyło. Nie, gdy patrzył na nią w ten sposób.

Przełknęła, czując suchość w gardle. Oblizała wargi, a on skoncentrował się na jej ustach i pocałował ją jeszcze raz, przygryzając jej dolną wargę zębami, aż odrzuciła głowę do tyłu, opierając ją o szybę i jęknęła z czystej rozkoszy. Wyciskał pocałunki na jej szczęce, szyi, wykorzystując swoje zęby, by muskać jej gardło. - Ty, proszę. - Uwielbiam, gdy wymawiasz moje imię. Masz pojęcie, co to ze mną robi? - Nie. Powiedz mi. - Lepiej będzie, jak ci pokażę. Następną rzeczą, jaką zauważyła, było to, że rozwiązał ochraniacze, które miała na sobie, zdjął własne i rzucił je na lód. Bez tej całej ochrony było zdecydowanie chłodniej. Jej sukienka i Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot rajstopy nie były wystarczająco ciepłe. - Zimno mi. Możemy już iść? - Rozgrzeję cię54. - Objął jej twarz dłońmi i pocałował, tym razem delikatnie muskając ją wargami, a potem przestał. Wstrzymała oddech, czekając aż zacznie kontynuować. Cofnął się i zobaczyła jego usta, układające się w uśmiech, który wywracał jej świat do góry nogami. Sięgnęła w górę, by przesunąć palcami po jego wargach, następnie uniosła się na swoich łyżwach, żeby dosięgnąć jego ust. Owinął wokół niej ramiona i pocałował głęboko, a ona zapomniała o zimnie. Jego ręce i ciało były jak buchający piec, gdy dotykał jej, dzieląc się z nią swoim ciepłem. Jego wargi były twarde i wymagające, sprawiały, że topiła się od środka. Była zaskoczona, że lód nie stajał pod nimi i nie zatopił ich w morzu cieczy. Jego ręka odnalazła jej piersi, dopasowała się do nich, a ją ogarnął ogień. Wygięła się, napierając na jego dłoń, a on kciukiem potarł jej sutek przez materiał. Och, pragnęła być naga, jednak było coś tak pierwotnego w przebywaniu tutaj na lodzie, będąc kompletnie ubraną, z nim, dotykającym jej w ten sposób. Wsunął swoje udo między jej nogi i trzymał ją tam, jego usta robiły wspaniałe rzeczy z jej wargami, podczas gdy dotykał jej piersi. Płonęła. To, w połączeniu ze staniem na zimnym lodzie, było studium kontrastów, które rozpalało jej zmysły i wysyłało w spiralę podniecenia. Pragnęła więcej tych pieszczot. Wsunęła dłoń pod jego koszulkę, by dotknąć nagiej skóry, by poczuć ciepło jego pleców. Oderwał od niej usta i spojrzał na nią, dłonią dotykając jej policzka. Wstrzymała oddech, kiedy przejechał ręką w dół jej szyi i po piersiach. Podjął niespieszną wędrówkę w dół jej ciała, co sprawiło, że sapnęła, gdy jego dotyk podążył na południe, drażniąc ją poprzez niedotykanie jej tam, gdzie chciała, gdzie pulsowała z

potrzeby. Złapał za rąbek sukienki i uniósł ją, po czym położył dłoń na jej płci, obejmując ją przez cienki materiał rajstop. Sapnęła, kiedy potarł dłonią tam i z powrotem w miejscu, gdzie umiejscowił się ból. Wygięła się przy nim, próbując zachować równowagę na łyżwach. Trzymał ją mocno w swoich ramionach, na lodzie czując się bardziej komfortowo niż ona. - Tutaj?- zapytała. 54 Tą samą kwestię mieliśmy w poprzedniej części, z tym, że Gavin i Liz brali nocną kąpiel w zimnym oceanie;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Tak. Właśnie tutaj. - Jak? - Uda nam się. Pragnę cię, Jenna. Ich spojrzenia spotkały się, w jego oczach, zaciśniętej szczęce i w napiętych mięśniach pod jej dłonią dostrzegła dziką potrzebę. To podniosło jej pragnienie do poziomu gorączki. Pomysł kochania się z nim tutaj, na lodzie, nagle wydał jej się doskonały. Wsunął rękę za pas rajstop, odnajdując ciepło jej centrum. Jej oddech przyspieszył, gdy lodowatymi palcami odnalazł ciepłą wilgoć płci. Uchwyciła się jego ramion i trzymała się go, kiedy palcami dotykał jej cipki, drażniąc pierścień na łechtaczce i pieszcząc ją tam. - Masz zimne palce. - Przepraszam. - Nie przepraszaj. Boże, to takie dobre uczucie. Wepchnij je we mnie. Wsunął w nią dwa palce, pompując nimi tam i z powrotem, aż myślała, że umrze z czystej rozkoszy. Roztapiała się wokół niego, drżąc, gdy nasadą dłoni pocierał jej płeć. Wygięła się, potrzebując więcej, też chcąc go dotknąć. Jego erekcja rysowała się przez materiał spodni, więc objęła go, gładziła trzon, a za każdym razem, gdy to robiła, odpowiadał wsuwając palce głębiej w jej wnętrze. - Potrzebuję cię, Ty. Koniec gry wstępnej. Posłał jej niegrzeczny uśmiech, następnie pochylił się i chwycił jej rajstopy, ściągając je w dół do kostek. Wyjął prezerwatywę z kieszeni swojej kurtki z kapturem i zsunął spodnie, odsłaniając nabrzmiałego penisa. Oblizała wargi i przełknęła, niecierpliwiąc się, gdy zakładał prezerwatywę i przyciskał ją do drewnianej bandy. Podniósł jej sukienkę i złapał ją za tyłek, rozsuwając jej nogi tak szeroko, jak pozwalały na to rajstopy i łyżwy. Kiedy wsunął się w nią, to było niebo. Zimno i gorąco, czuła się jakby lód topniał wokół nich. Krzyknęła i trzymała się, kiedy Ty zanurzał się w niej, z każdym pchnięciem

pocierając jej łechtaczkę. Z nogami praktycznie złączonymi, czuła w sobie każdy cal jego penisa, każdy dotykający jej cal, rozszerzający ją, doprowadzający ją do szaleństwa. - Och, tak dobrze. Tak, właśnie tak. Jego palce wbijały się lekko w jej tyłek, gdy ją podtrzymywał, na początku biorąc ją łagodnymi uderzeniami, ale pragnęła o wiele więcej. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Mocniej. Zrób to ostro i doprowadź mnie do orgazmu55. Pochylił się i wbił się w nią ponownie, następnie docisnął się do niej, wysyłając iskry przyjemności do jej rdzenia. Przygryzła wargę, gdy w nią pchnął, czuła, jak w niej nabrzmiewał. Jego penis szarpnął się i drgnął, kiedy była już blisko. Och, tak blisko. Wbiła palce w jego ramiona i napierała na niego, sprawiając, że jęknął i zmuszając go, by dał jej więcej tego, czego pragnęła. - Zamierzam dojść w tobie, Jenna. Jego słowa wyzwoliły ją spod kontroli, sprawiły, że zadrżała od nadchodzącego orgazmu. - Tak. Pieprz mnie mocniej. Zaraz będę szczytować. Uderzył nią o bandę z druzgocącym pchnięciem. Walczyła, by wbić łyżwy w lód, ale to Ty trzymał ją dzięki swojej sile, Ty utrzymywał ją w pozycji pionowej, podczas gdy zagłębiał się w niej, wtłaczając swojego kutasa w jej cipkę. To wybuchło w niej jak eksplozja. Doszła z dzikim okrzykiem, który nią wstrząsnął. Ty pocałował ją, jęcząc w jej usta, gdy wytrysnął, trzęsąc się i podtrzymując ją. Dyszała przy nim, była spocona, drżały jej nogi, a jeśli Tyler by ją puścił, upadłaby bezpośrednio na lód. Jednak on trzymał ją mocno w objęciach, a w końcu wycofał się, naciągnął swoje spodnie i opadł na lód, by podciągnąć jej rajstopy. Wstał, owinął ramię wokół jej talii i wycisnął na jej wargach ciepły, słodki pocałunek, od którego aż się zatrzęsła. Oparła głowę o szybę i spojrzała na niego. Była tak roztrzęsiona, że przez chwilę nie mogła mówić. Potem szeroko się do niego uśmiechnęła. - Wszystkie swoje dziewczyny zabierasz na lodowisko na małe seks-akcje? Skrzywił się. - Nigdy wcześniej nie uprawiałem seksu z żadną kobietą na arenie ani na lodowisku. Tylko z tobą. Odsunął się i zaczął zbierać części stroju. Cóż. Cholera. Czuła się wyjątkowa. Tylko że teraz była dokładnie w tym samym miejscu, w którym zaczęła, nie wiedząc, co do cholery powiedzieć. 55 Moje skojarzenia są okropne, ale nie mogę się powstrzymać;) → Cylsound & The Drill – Get Drill and Work.

Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

XVII Liz oparła głowę na dłoniach. - Jestem znudzona. Jenna wyszczerzyła się w uśmiechu i podnosząc butelkę, stojącą na ich stoliku, ponownie napełniła kieliszek Elizabeth. - Nie jesteś znudzona. Masz wspaniałą pracę, dzięki której stale jesteś w ruchu. Twoim problemem jest to, że tęsknisz za Gavinem. - Oczywiście, że tak, choć nigdy nie przyznałabym się do tego przed nikim, prócz ciebie. Uniosła kieliszek i napiła się. - Wiosenne treningi są do bani. Baseball jest do bani. Jenna zwalczyła wybuch śmiechu. - Zgodziłaś się go poślubić. Wiesz, w jaki sposób zarabia na życie. Do diabła, był twoim klientem zanim się zaręczyliście, a ty znalazłaś mu innego agenta, żeby nie zachodził konflikt interesów. - Taa, to też jest do dupy, ale co mogłam zrobić? Nie mogę negocjować w imieniu kogoś, w kim jestem zakochana. Nie potrafię być obiektywna w sprawach, które go dotyczą. Ale znalazłam mu świetnego agenta. Chociaż oczywiście nie tak wspaniałego jak ja. - Naturalnie. Liz zadzwoniła do niej rano i zaprosiła ją na lunch, a ponieważ Jenna miała dzień wolny, uznała to za doskonały pomysł. Po ostatnim spotkaniu z Ty’em potrzebowała spojrzeć na wszystko z perspektywy i wyrwać się na babskie pogaduchy, a Liz mówiła o tym co myśli prosto z mostu i bez niepotrzebnego pieprzenia. Jenna nie zwierzała się wielu ludziom, ale Liz była jedną z tych osób, którym ufała. - Możesz polecieć na Florydę i go odwiedzić. - Rozpraszam go, a musi skupić się na pracy. Jenna sięgnęła po chleb, leżący na stole i wzięła kawałek, machając nim przed Liz, by położyć nacisk na następne słowa. - Jestem pewna, że tęskni za tobą tak samo jak ty za nim. Prawdopodobnie grałby lepiej, gdybyś tam była. Liz wzruszyła ramionami. - Być może. A może nie. - A twoje przyjaciółki, Haley i Shawnelle, są tam? - Jest tam Shawnelle. Haley nie mogła jechać, bo w tym semestrze ma zajęcia. - W takim razie, Shawnelle może potrzebować przyjaciółki. Powinnaś jechać. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Liz odchyliła się na oparcie krzesła i chwyciła kawałek chleba. Powinnam. - Spojrzała w górę i napotkała wzrok Jenny. - Boże, jestem w kompletnej rozsypce, Jen. Kto by się spodziewał, że tak okropnie zakocham się w jakimś facecie? Przez niego stałam się ckliwie romantyczna. Jedyne, czym się zajmuję, to myślenie o nim. Kiedy jest w trasie piszemy z sobą, prowadzimy seksowne rozmo…

Jenna podniosła rękę. - Zbyt wiele informacji. Gavin to mój brat, pamiętasz? Liz szeroko się uśmiechnęła. - Trudno. Jesteś moją przyjaciółką, więc musisz wysłuchiwać też części o seksie. Wystarczy, że będziesz udawać, że to ktoś inny. Nie mogę się nim nacieszyć. Myślałam, iż jestem na tyle dojrzała, że okres zadurzenia mam już dawno za sobą i że to minie po jakimś czasie, który spędzimy razem, ale to nie mija. Jeśli już, to teraz jest jeszcze silniejsze niż było. Nie chodzi tylko o gorący seks, choć ten nadal jest spektakularny. Ale romans, sposób, w jaki się czuję, gdy na mnie patrzy lub trzyma mnie za rękę. To jak cholerna bajka. Serce Jenny podskoczyło w piersi. - To miłość, kochanie. Tak właśnie powinno być. - Chyba tak. Po prostu nie miałam o tym pojęcia. - Liz sięgnęła przez stół i uścisnęła jej dłoń. - Zamierzam być teraz sentymentalna i powiedzieć ci, że gdy to w ciebie uderzy, przeszyje twoje serce niczym błyskawica i już nigdy nie będziesz taka sama. To cię odmieni. Jenna roześmiała się. - Nie sądzę, by każdy zakochiwał się w ten sam sposób. Liz podniosła kieliszek i wzięła łyk, potem grubo posmarowała chleb masłem. - Na pewno? Spójrz na Tarę i Micka. Ich ślub był jak z cholernego filmu Disney’a. Nigdy nie widziałam dwóch osób, które byłyby w sobie bardziej zakochane. Podobnie jest ze mną i Gavinem. Nie możesz być pewna, że piorun nie uderzy dwa razy w to samo miejsce. - Liz posłała jej bezpośrednie spojrzenie. - Albo trzy razy. Jenna wzruszyła ramionami. - Nie jestem zakochana. - Może jeszcze nie, ale to nadejdzie, a wtedy poczujesz to od czubka głowy aż do palców u stóp. Zdasz sobie też sprawę, że żaden inny mężczyzna we wszechświecie nigdy nie będzie działał na ciebie tak, jak ten jeden jedyny. - Sprawiasz, że to wydaje się takie proste. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Liz roześmiała się. - Proste? Do diabła, nie, to nie jest łatwe, ponieważ jest jedynym, który kiedykolwiek będzie miał zdolność skrzywdzenia cię. I och, cholera, kiedy to zrobi, ból jest niewyobrażalny. Ale jest również jedynym, którego będziesz kochać całym swoim sercem. - Dobry Boże, kobieto, wpadłaś na całego. - Wiem, prawda? Mówiłam ci, że jestem okropnie zakochana. Jenna zaśmiała się. W czasie, gdy wraz z Liz jadły lunch, a Liz mówiła o planach ślubnych jej i Gavina, Jenna myślała o tej całej miłości. Stanowiła ona treść bajek, ale Liz miała gwiazdy w oczach, ponieważ była szaleńczo zakochana w bracie Jenny. Jenna nie mogłaby być z tego powodu bardziej szczęśliwa, jednak nie była pewna, czy kupowała tą fantazję o znalezieniu bratniej duszy, tej jednej osoby, z którą przeznaczone jest ci być, jak również to, że kiedy ją odnajdujesz, od razu wiesz, że to ona i myślisz sobie - to właśnie to, po czym nigdy więcej nawet nie spojrzysz na nikogo innego.

To było dobre w teorii, ale nie wierzyła, że zdarza się w rzeczywistości. Po prostu nie dla każdego działało w ten sposób. Zadziałało w przypadku Liz i Gavina oraz Tary i Micka, a ona cieszyła się ich szczęściem, ale, jak dotąd, nikt nie wywrócił jej świata do góry nogami i nie sprawił, że jej serce śpiewało miłosną pieśń. Jednak zaśpiewała dla Tylera. Nie śpiewała nawet przed własną rodziną, ludźmi, którym ufała najbardziej. A mimo to dla Tylera zaśpiewała dwukrotnie. Co nie znaczy, że była w nim szaleńczo zakochana ani nic w tym stylu. No dobrze, może coś trzepotało jej w brzuchu za każdym razem, gdy go widziała, ale to był tylko pociąg seksualny, który osłabnie po jeszcze kilkukrotnym wspólnym dzikim seksie, gdyż jej związki z facetami nigdy nie trwały dłużej niż kilka tygodni. Ona i Tyler znajdą się w tym punkcie za kilka tygodni. Cholera, znała go od miesięcy, nawet jeśli przez ten czas nie spali ze sobą. Wkrótce się nim znudzi. - Może musimy znaleźć ci jakiegoś niesamowitego faceta. Jenna uniosła wzrok znad swojego talerza. - Co? Nie. Już tego próbowałyśmy. Nie, dziękuję. - Hej, nie mogłam się powstrzymać. Chcę, żebyś była tak szczęśliwa jak ja. Jeszcze nie znalazłaś faceta, który seksualnie poruszyłby twój świat w posadach, prawda? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Nie zamierzała odpowiadać na to pytanie. Liz wygięła brwi. - Spotykasz się z kimś? - Nie bardzo. Cóż, w pewnym sensie. - Co to znaczy? - Tyler Anderson i ja tak jakby randkujemy. - Naprawdę? - Oczy Liz rozszerzyły się. - Tyler? Myślałam, że to wasze święto dzikiego seksu w noc ślubu Micka i Tary było jednorazową przygodą. Odsunęła swój talerz na bok, jej apetyt wyparował. - Też tak myślałam. - Co się stało? Wiem, że wodziłaś za nim wzrokiem tamtej nocy w barze. Czy on rozkołysał twój świat? - Nie mam pojęcia. Po prostu wciąż się pojawia, więc nadal uprawiam z nim seks. - Interesujące. - Liz wzięła kolejny łyk wina. - To musi być naprawdę dobry seks. - I taki jest. - Ale coś cię martwi, więc musi być coś więcej niż tylko to. Jenna wzruszyła ramionami. - Nie ma nic więcej ponad to. To czysto fizyczny związek. Wiesz, co myślę o zawodowych sportowcach. W tym przypadku nigdy nie mogłoby chodzić o coś więcej niż sam seks. - Hmmm. - Liz posłała Jennie spojrzenie z ukosa, po czym wbiła widelec w swoją sałatkę.

- Co to „hmmm” miało znaczyć? - Tylko tyle, że coś za dużo protestujesz. Jeśli by ci nie zależało, to po prostu śmiałabyś się z tego i cieszyła się nim dopóki nie minąłby urok nowości, a potem byś go rzuciła. Myślę, że zalazł ci za skórę. - Jedyne, gdzie się dostał, to do moich majtek, czyli dokładnie tam, gdzie go chcę. Liz poruszyła się na krześle. - Och, teraz w mojej głowie wirują szalone wizualizacje. - Przestań. Nie będziesz wyobrażała sobie Ty’a i mnie uprawiających seks. - Dlaczego nie? Tylko dlatego, że krzywisz się na samą myśl o twoim bracie i mnie uprawiających brudny seks, nie znaczy, że nie mogę wyobrażać sobie nagiego Ty’a. - To twój klient, Elizabeth. - I co z tego? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Jesteś zła. Liz wyszczerzyła się w uśmiechu i uniosła kieliszek w geście toastu. Dzięki za komplement. A mówiąc o Tylerze, muszę się z nim spotkać po jego dzisiejszym meczu, żeby omówić pewne szczegóły nowej kampanii promocyjnej. Chodź tam ze mną. - Na jego mecz hokejowy? Uch… - Co? Boisz się wziąć realny udział w wydarzeniu sportowym? - Liz pochyliła się, by szepnąć. - Och, mój Boże, to mogłoby ci się spodobać. Czyż to nie byłoby straszne? Spiorunowała Liz wzrokiem. - Jesteś taką suką. - Znowu to samo, komplementujesz mnie. - Liz posłała jej zadowolony z siebie uśmiech, wiedząc, że Jenna podejmie wyzwanie. Miała rację. - W porządku. Pójdę z tobą. - Oczywiście, że tak. Przyjadę po ciebie o szóstej trzydzieści. *** Jenna zakładała, że Liz zdobędzie dla nich miejsca w loży właściciela lub w club level56, gdzie będzie mogła ukryć się we względnej ciemności bez szans na to, by Ty dowiedział się, że w ogóle tam była. Dzięki temu potem, gdy Liz miała spotkać się z nim po meczu, ona zostałaby na miejscu aż Liz załatwiłaby swoje sprawy. Ale kiedy zeszły na dół zamiast podążyć w górę, a Liz poprowadziła ją do pierwszego rzędu, gdzie zajęły swoje miejsca tuż za szybą, Jenna wymamrotała przekleństwo. Jej humor jeszcze się pogorszył, kiedy zdała sobie sprawę, że siedziały obok ławki zawodników. Oznaczało to, iż widziała Ty’a wchodzącego i wychodzącego z szatni, a co gorsza, on był w stanie dostrzec ją. Najpewniej był skupiony na grze i nie zwracał uwagi na publiczność, z wyjątkiem momentów, gdy słyszał ich okrzyki, kiedy The Ice zdobywali punkty. Nie miała się o co martwić.

56 Ciężko było coś znaleźć na ten temat, ale wreszcie dowiedziałam się tyle, że: 1) Club Level - poziom środkowy, gdzie znajdują się wyjątkowe miejsca, bardzo kosztowne, przeznaczone dla zamożnych gości, są sprzedawane na podstawie umów, zazwyczaj na kilka sezonów; lub 2) Club Level - dopłata do miejsc za bramkami – razem z przedmeczowym bufetem, napojami w czasie przerwy i programem meczowym; lub 3) Club Level – miejsca znajdujące się w najwyższym rzędzie, mniej więcej naprzeciw linii środkowej, których cena obejmuje jedzenie i napoje, gdzie pojawia się obsługa przyjmująca i realizująca zamówienia. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Dlaczego wybrałaś te miejsca? - zapytała, gdy usiadła, zadowolona z tego, iż założyła rajstopy pod dżinsy. Było cholernie zimno, siedząc tak blisko lodu. - Nie ma nic lepszego niż być tutaj, tak blisko akcji. Pomyślałam, że zechcesz zobaczyć, jak Ty rzuca kogoś na szybę. - Yhm. Sama wiesz. - Postaraj się okazać nieco więcej entuzjazmu. Wtuliła się mocniej w swój płaszcz, stwierdzając, że musi znaleźć kawę zanim rozpocznie się gra. - Wiesz, jak kocham sporty. - Cyniczka. - Mówię, jak jest. Jestem tu tylko dla ciebie. Liz pochyliła się i trąciła Jennę, by skierować jej uwagę ponad swoje prawe ramię. - W mojej ostatniej uwadze chodziło o to, że na arenie można obejrzeć niezły spektakl. Już miała odgryźć się Liz, ale gracze wypadli przez podwójne drzwi szatni, a Jenna wstrzymała oddech. Nie była pewna, czy chce, żeby Tyler ją dostrzegł, czy też nie, jednak kiedy zawodnicy wylegli na gumowy dywan i na ławkę, nie mogła zaprzeczyć, że szukała wśród nich tylko jednego mężczyzny. A kiedy zobaczyła go wychodzącego, głowę miał zwróconą w przeciwnym kierunku i mówił coś do Eddiego. Przemknął obok niej, nie zauważając jej. Poczuła ulgę, gdy wspiął się na ławkę i założył ochraniacze, po czym wjechał na lód. Nigdy się nie dowie, że tu była. Oparła się wygodnie i obserwowała graczy, którzy dla rozgrzewki robili okrążenia wokół areny. Uśmiechnęła się szeroko, kiedy pojawili się gracze San Jose, a wszyscy zaczęli buczeć. Była tak skupiona na przypatrywaniu się zawodnikom, że nie zauważyła go, dopóki nie postukał kijem w szybę zaraz na wprost niej, przez co wystraszona o mało nie spadła z siedzenia. Przeniosła swoją uwagę na szybę. Ty mrugnął do niej i wyszczerzył się w uśmiechu, po czym odjechał. Cóż, teraz nie było po co się ukrywać. Nie mogła sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz oglądała hokejowy mecz na żywo. Jej ojciec i bracia często chodzili na mecze, a ona została zaciągnięta na kilka z nich, gdy mama też chciała iść, ale nie była na żadnym, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a

Shot odkąd była dzieckiem. Co prawda mecze ciągle leciały w telewizji, więc obejrzała ich znaczną ilość. W domu Riley’ów dorastało się znając drużyny sportowe. Od tego nie było ucieczki. Jednak nigdy nie siedziała z samego przodu, tak blisko lodowiska, że jej palce u nóg były od niego zimne, natomiast dłońmi mogłaby dotknąć szyby. Gdy gracze ustawili się naprzeciw siebie, a sędzia, trzymając krążek w ręku, droczył się, że już go rzuca, zdała sobie sprawę, iż pochyla się do przodu, ręce ma splecione, a jej ciało jest napięte. Krążek spadł i rozpoczęła się gra. Napięcie wcale nie opadło, gdyż szybko ruszyli w kierunku bramki drużyny San Jose. Jenna i Liz wstały, by dopingować The Ice, którzy walczyli o umieszczenie krążka w celu. Potem krzyczały, gdy obrońca San Jose odbił krążek, co groziło zdobyciem punktu przez ich drużynę, jeśli trafi do bramki. The Ice obronili się, posyłając go z powrotem na połowę San Jose. Tyler chwycił go i wraz z Eddiem, który był tuż przy nim, popędzili w kierunku bramki. Krążek wędrował w ten sposób tam i z powrotem przez cały okres pierwszej tercji, drużyny prezentowały dość wyrównany poziom. Pierwsza tercja zakończyła się bez żadnego gola. Jenna opadła na krzesło i patrzyła na schodzących z lodowiska graczy. Tyler wyglądał na tak sfrustrowanego jak ona się czuła i nie nawiązał z nią kontaktu wzrokowego. Rozumiała, że musiał teraz skoncentrować się na grze, a nie flirtować z nią. Odwróciła się do Liz. - To było intensywne. - Dziewczyno, nie chodzisz na mecze? - Uch, nie. - Nigdy? - Nie byłam na żadnym, odkąd byłam dzieckiem. Liz przewróciła oczami. - Tak wiele straciłaś. Nie ma nic, co zapiera dech w piersiach tak, jak hokejowy mecz. - Wyciągnęła ręce w stronę lodowiska, dowodząc słuszności swoich słów. - Czego dobrym przykładem była pierwsza tercja. Nie sądzę, bym odetchnęła choć raz w czasie jej trwania. - Była interesująca. - Interesująca, niech mnie. Byłaś tym pochłonięta. Założę się o dwadzieścia dolców, że będziesz krzyczeć i skakać podczas jednej z jazd po bramkę, którą zgotują nam dziś The Ice. Jenna odwróciła się do niej, pewna, że tego nie zrobi. - Przyjmuję. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Druga tercja rozpoczęła się od tego, że San Jose obronili swoją połowę areny, co

oznaczało, że gdy bramka drużyny The Ice była zagrożona, Jenna mogła zobaczyć Ty’a z bliska. A kiedy on i jeden z obrońców San Jose walczyli o krążek wzdłuż bandy, obaj uderzyli w szybę w miejscu, gdzie siedziała wraz z Liz. Instynkt nakazywał jej, by dotrzeć do niego, żeby wiedział, że tam była, ale oparła się pokusie. Ale do diabła, to była brutalna gra, a gdy San Jose zdobyli pierwszą bramkę, jej żołądek skurczył się. - Cholera. Walczyli tak mocno, mieli więcej strzałów na bramkę niż San Jose. Po prostu nie umieścili krążka w siatce. Liz poklepała ją po dłoni. - Nie trać wiary w tych facetów. Są zacięci. Nie miała zamiaru spisywać ich na straty. Może nie chodziła na mecze, ale wiele z nich obejrzała w barze. Znała tą drużynę. Potrafili być magiczni, gdy zaczynali przegrywać. Jak zwykle, zawiązali grę i zdobyli punkt podczas gry w przewadze nieco później w drugiej tercji, podaniem od ich lewoskrzydłowego, Meyersa, do Lincolna, drugiego środkowego The Ice. Taka sytuacja utrzymała się do trzeciej tercji, a Jenna myślała, że wylezie ze skóry. Akcje były intensywne, a gra brutalna. Ty zaczął krwawić od uderzenia o bandę, czego rezultatem była walka z graczem drużyny przeciwnej. Skończyło się na tym, że bili się na pięści na lodzie57. Jenna położyła ręce na szybie, żałując, że nie może się tam dostać, by mu pomóc. Serce podjechało jej do gardła, gdy okładali się nawzajem, a sędziowie po prostu sobie stali. Wiedziała, że było to częścią gry - którą fani uwielbiali - ale to jej facet brał udział w walce, toczącej się po drugiej stronie areny. Sędziowie w końcu wkroczyli do akcji i przerwali walkę. Jenna odetchnęła, kiedy Ty podniósł się, pozornie wychodząc z tego bez szwanku, z wyjątkiem krwi na swoim uniformie. Drugi próbujący atakować obrońca wyglądał podobnie. Sędzia zainterweniował i wysłał zarówno jego, jak i gracza San Jose na ławkę kar. Była wściekła. Ty nie zaczął tej walki. Za co, do cholery, został ukarany? Skrzyżowała ramiona, tupała nogami i odliczała najdłuższe dwie minuty tego wieczoru, dopóki nie został uwolniony. Kiedy Ty wypadł z pola karnego i znalazł się z powrotem na lodzie, pozostały trzy minuty do końca. 57 Na tym lodzie, to same atrakcje;) Aż mi żal, że tylko raz w życiu miałam okazję pojeździć. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Musieli wygrać. Na pewno wygrają. Akcja była intensywna, przenosząc się z San Jose do The Ice, posiadanie krążka zmieniało się co kilka sekund. Obie drużyny z całych sił pragnęły wygrać. Ty przyjął krążek, który podał do niego Victor i pognał w kierunku celu, obrona była tuż przy nim. Pchnął krążek do Eddiego, który posłał go z powrotem do Victora. Jenna zerwała się na równe nogi, gdy Ty ustawił się w pozycji przed siatką, odepchnął

obrońcę, a kiedy Victor szybko posłał do niego krążek, wepchnął się przed obrońcę i strzelił do bramki, zdobywając punkt. - Tak! Tak, tak, och, do diabła, tak! - Krzyczała, podskakując i wyrzucając ręce w górę, przyłączając się do ryczącego tłumu. Patrzyła na zegar odliczający ostatnie sekundy, podczas gdy San Jose próbowali odrobić stratę, ale The Ice utrzymali wynik i wygrali. Jenna ochrypła od krzyków i wrzasków. Kiedy się odwróciła, Liz wyciągnęła rękę. - Wezmę moje dwadzieścia dolców. Jenna przewróciła oczami i sięgnęła do torebki po portfel. - Suka. - Też cię kocham. Teraz chodźmy zaczekać na twojego chłopaka. Podążyła za schodzącą po schodach Liz. - Nie jest moim chłopakiem. - Wiesz co Szekspir mówił o zbyt protestującej damie. Dziecinne byłoby wystawienie języka do pleców Liz, ale Jenna naprawdę chciała to zrobić. Poszła za Liz do szatni. Czekały na zewnątrz w hallu, podczas gdy media robiły swoje, to znaczy prowadziły wywiady z graczami, którzy zaczęli wychodzić z szatni. Kiedy Ty wyszedł, szeroko się uśmiechnął i podszedł do Jenny, objął ją ramionami i poderwał z podłogi, by następnie złożyć na jej ustach gorący pocałunek, który doprowadził do trzepotania w jej brzuchu. Postawił ją na podłodze, a potem uśmiechnął się do Liz. - Dzięki za przyjście na mecz. - To był świetny mecz – powiedziała Liz, gdy ruszyli w górę. - Długo wam zajęło zanim się pozbieraliście. Objął Liz ramieniem. - Hej, fani lubią lekki stan niepewności. - Fani lubią łatwą wygraną. - Lubią być zabawiani. Wyrównana gra trzyma ich na krawędziach ich krzeseł. - Gówno prawda. Wy, chłopaki, chcecie wygrywać trzema lub czterema Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot golami w pierwszej tercji, żeby przez resztę czasu przeprowadzać obronę. Nie pieprz mi tu, Anderson. Wargi Jenny drgały, kiedy Ty i Liz sprzeczali się przez całą drogę do jednego z prywatnych pokoi klubowych, gdzie Liz wyciągnęła z torebki jakieś papiery. Jenna poczęstowała się wodą, w czasie gdy rozmawiali o sprawach związanych z PR-em. Świeżo po prysznicu, włosy Ty’a wciąż były jeszcze mokre, końcówki podwijały się mu na karku. Pociągnęła łyk wody sodowej i obserwowała, jak pochylał się nad stołem, a koszulka firmy Henleys, którą miał na sobie mocno naciągnęła się na mięśniach jego pleców. Oglądanie gry pokazało jej jego zdumiewającą moc, niesamowitą siłę i wytrzymałość potrzebną do tego zajęcia. Widziała to w jego perfekcyjnym ciele i bliznach, które nosił.

Gra była brutalna i nie obchodziło się bez fizycznych zagrożeń. Była zadowolona, że był w dobrej kondycji, ale och, to był ciężki mecz, a on kilka razy został rzucony na szybę. Oglądanie tego w telewizji to było jedno – ale z bliska było to coś zupełnie innego. Aż ją swędziało, żeby do niego podejść i przebiec dłońmi po jego ramionach, by przypomnieć sobie o jego sile i upewnić się, że nic mu nie było. Chciała poczuć ciepło, o którym wiedziała, że promieniowało z niego. Nawet na zimnym lodzie tamtej nocy jego skóra była gorąca, jego ciało takie silne. Po prysznicu pachniał czymś chłodnym i rześkim jak lód. Chciała umieścić swoją twarz przy jego szyi i wdychać jego zapach. Jej sutki stwardniały, a płeć zadrżała. Westchnęła i wzięła łyk sody. W porządku, więc wyraźnie jeszcze nie miała go dosyć. Zamierzała przyłożyć się podwójnie do tego, by wreszcie przestać o nim myśleć. W końcu Liz wstała. - Dobrze, to wszystko. Jenna, idziesz ze mną? Jenna spojrzała na Ty’a. - Pójdzie ze mną. Usta Liz wygięły się w domyślnym uśmiechu. - Świetnie. W takim razie, uciekam. Bawcie się dobrze. Pomachała do Jenny i ruszyła do drzwi. Znowu została sama. Z Ty’em. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

XVIII W pokoju zrobiło się cicho, gdy Ty podszedł do miejsca, w którym siedziała. Uwięził ją w klatce pomiędzy swoim ciałem, a wysokim krzesłem. Co sądzisz o meczu? Wzruszyła ramionami. - Był w porządku. Trochę nudny. Pochylił się i przycisnął usta do jej szyi. - Doprawdy? - Tak. Liz musiała mnie szturchnąć kilka razy, żebym nie zasnęła. - Więc nie widziałaś bramki, którą zdobyłem? Jej oddech przyspieszył, kiedy lizał płatek jej ucha. - Nie. Przegapiłam ten moment. Przykro mi. - Nie szkodzi. Tak jak powiedziałaś, to był dość nudny mecz. Odchyliła się i ujęła jego twarz w dłonie. - To był świetny mecz. Bardzo mi się podobał. - I mówi to ktoś, kto nie lubi sportu. Pozwoliła sobie na niewielki uśmiech. - Tak. Chociaż gra była brutalna. Bardzo oberwałeś? Zaśmiał się. - Zawsze obrywam. Jestem twardy. Potrafię sobie z tym poradzić. Odgarnęła mu włosy z czoła i zauważyła rozcięcie nad prawą brwią. Miał przyklejony plaster58, ale miejsce było spuchnięte. Kiedy on i ten facet wdali się w bójkę, kaski poszybowały daleko. - Walka na pięści, co? - Miewałem gorsze i to nie na lodzie. - Chciałabym o tym posłuchać. Chwycił ją za biodra i pociągnął na krawędź wyściełanego stołka, ustawiając ją między swoimi nogami. - Może kiedyś opowiem ci o moim dzieciństwie. - Żyłeś na ulicach i prowadziłeś walki na pięści, żeby przetrwać? Parsknął śmiechem. - Uch, nie. Ale często wdawałem się w bójki. Odchyliła się do tyłu, kładąc ręce na krześle. - To musi leżeć w twoim charakterze. - Być może. Moi rodzice popychali mnie w kierunku sportów, by wyplenić ze mnie złe zachowanie. Lubiłem hokej, ponieważ był agresywny. 58 Butterfly bandage - specjalny rodzaj plastra, wyglądający niczym skrzydła motyla, stosowany do głębokich rozcięć. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

Grałem w niego odkąd tylko mogłem stać prosto na łyżwach. A czasami używaliśmy kijów do czegoś więcej niż tylko do przesuwania krążka. Przyglądała mu się, zastanawiając się, jakim był dzieckiem i jak ta gra musiała wyglądać. - Miecze? Jego usta wygięły się. - Coś w tym stylu. Hokejowym kijem możesz rozegrać wiele bitew. - Mogę to sobie jedynie wyobrażać. - Możesz? Jak twarda jesteś? Przejechała paznokciami w dół jego ramion. - Tak twarda jak ty. Grałam z braćmi i ich przyjaciółmi w futbol, baseball, koszykówkę oraz w hokeja i dawałam z siebie wszystko. Ścisnął jej nogi, a w pomieszczeniu zrobiło się goręcej. - Więc potrafisz być ostra z chłopakami, co? - Pewnie. - Nie jesteś jedną z tych siusiumajtek, które nie potrafią przyjąć na siebie ciężaru. - Do diabła, nie. - Ile możesz znieść? Miała obolałe piersi, a jej cipka drżała ze świadomości, że go pragnęła i dobrze wiedziała, do czego to zmierza. - A ile masz? Ściągnął ją z krzesła i porwał w ramiona, jego usta spadły na jej wargi w mocnym, gorącym pocałunku, który zdławił jej sapnięcie. Wplotła palce w jego włosy i pociągnęła za nie, gdy chwycił ją za tyłek. Owinęła nogi wokół jego bioder, zaciskając je mocno, kiedy przemierzał krótki odcinek do stołu i posadził ją na blacie. Była zdyszana, gdy ją puścił. - Nikt tu nie wejdzie? Zostawił ją tylko na chwilę, żeby przekręcić zamek w drzwiach. Następnie chwycił pilota i wcisnął przycisk uruchamiający żaluzje, które powoli zasłoniły widok na lód, zapewniając im całkowitą prywatność. Odwrócił się do niej. - Zdejmij spodnie. Zrzuciła buty, zsunęła dżinsy wraz z rajstopami, pozostając tylko w majtkach i koszulce. Zawisł nad nią, a potem pochylił się i pocałował jej kolano. Przesiewała jego włosy między palcami59, uwielbiając ich miękkość, tak niepasującą do jego ogólnej twardości. Wycałował ścieżkę w górę jej uda, a kiedy przyciągnął jej tyłek do 59 Jenna chyba ma już na tym punkcie obsesję:) Ale co się dziwić, gdyby każda miała takiego Tylera…;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot krawędzi stołu, odchyliła się do tyłu, podpierając się rękami, desperacko pragnąc, by jej dotknął, posmakował, by doprowadził ją na szczyt. Jej cipka drżała w oczekiwaniu tego, o czym wiedziała, że zamierzał zrobić. To, co robili, było tak niebezpieczne i zakazane, że myśl, iż ktoś mógł podejść do drzwi niezmiernie ją ekscytowała.

- Myślę o tobie, kiedy nie jestem z tobą – powiedział, wyciskając pocałunek na wewnętrznej stronie jej uda. - Myślę o twoim uśmiechu, twoim śmiechu i o tym, jak jesteś piękna. Przejechał dłonią po jej majtkach, a ona wypuściła oddech. - Myślę o twojej cipce, o tym, jak słodko smakuje i jak wyglądasz, gdy szczytujesz. Wsunął rękę pod jej tyłek, by ją unieść, odsunął materiał majek na bok, po czym umieścił na niej usta. - Och, tak, właśnie tego chcę - wyszeptała, kładąc rękę na jego głowie, kiedy omiatał językiem jej łechtaczkę. Ciepło eksplodowało gdzieś w niej, kiedy pieścił jej płeć ustami, by następnie przeciągnąć językiem przez jej wargi sromowe i pieprzyć ją językiem, aż była pewna, że umrze od fali doznań. Wygięła się w łuk, chcąc więcej i więcej, ale to nie mogło trwać, ponieważ odnalazł jej piercing, chwycił go zębami, kręcił po nim językiem i te wibracje wysłały ją nad krawędź. Ssał jej łechtaczkę, a ona doszła, jęcząc, starając się to powstrzymać, gdyż nie znajdowali się w miejscu, gdzie mogłaby nieskrępowanie krzyczeć. Trzymał ją mocno, z językiem na jej łechtaczce, podczas gdy drżała od słodkich impulsów orgazmu. Zdjął ją ze stołu i pocałował, pozwalając jej posmakować jej własnej słonej słodyczy. Nogi jej drżały, przytrzymała się go dla wsparcia, udem otarła się o jego erekcję, co jedynie zwiększyło jej budzące się na nowo podniecenie. Sięgnęła w dół, by pocierać jego penisa przez spodnie i została nagrodzona głębokim jękiem. Odsunął się, zdjął jej majtki i przechylił ją nad stołem, następnie rozpiął spodnie i wyjął swojego penisa. - Zobaczymy, jak ostro naprawdę ci się podoba. Jej cipka zadrżała, kiedy rozerwał opakowanie prezerwatywy i ustawił się za nią. Rozłożył jej nogi, gładził tyłek, rozsuwając pośladki, pieszcząc ją i przesuwając palce między jej nogi, by pocierać cipkę. Nie mogła znieść tego ani chwili dłużej. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Spojrzała na niego przez ramię. - Ty. Pospiesz się. Czuła jego kutasa przy wejściu do swojej cipki, drażniącego ją, gdy pieścił ją główką penisa. Uniosła tyłek, również się z nim drocząc, do czasu aż pchnął i zagłębił się w niej. Ty zastygł, jego kutas drgnął, kiedy zanurzył się wewnątrz słodkiej, gorącej cipki Jenny. Doprowadzała go do szaleństwa, wyzywając go, by dał jej to, czego oboje pragnęli. Zakręciła przy nim tyłkiem, torturując go gorącymi jękami i łkaniem, które wstrząsnęły jego jądrami. A kiedy cofnął się i pchnął głębiej, niski jęk, który wydała, zniszczył resztkę kontroli, jaką jeszcze miał. Wbił palce w jej tyłek, gdy wycofywał się i zagłębiał się mocniej, za co nagrodziła go, odrzucając głowę do tyłu i mówiąc: - Tak. O Boże, tak.

- Masz słodki tyłeczek, Jenna. - Lekko klepnął ją w tyłek, a jej cipka zacisnęła się wokół niego, gdy jęknęła w odpowiedzi. Położyła głowę na dłoniach, jej palce mocno ściskały krawędź stołu. Klepnął ją w drugi pośladek i zanurzył w niej swojego penisa. Pchnęła cipkę w jego kierunku, prosząc o więcej. Zamierzała sprawić, że Ty ostro dzisiaj dojdzie. Jego kutas był twardy i nabrzmiały, jądra miał tak mocno ściśnięte, że gotów był eksplodować. Dał jej kolejnego klapsa, tym razem mocniejszego, a ona jęknęła głośniej, jej cipka zalała jego jądra wilgocią. Sięgnął do przodu, by jedną ręką pocierać jej łechtaczkę, podczas gdy drugą uderzał w jej tyłek. - O Boże, zaraz dojdę. Pieprz mnie mocniej, dzięki temu będę szczytować. Odnalazł twardy pączek, głęboko wtłoczył swojego penisa, a następnie klepnął ją w tyłek, czując, jak jej cipka kurczy się wokół jego kutasa. Jeździła swoją cipką po jego penisie, po czym odchyliła głowę do tyłu, krzycząc, gdy uderzył w nią orgazm. Odczuwanie jej mięśni zaciskających się wokół niego, obserwowanie jej szczytowania było najgorętszą rzeczą, jaką kiedykolwiek widział. Zatracił się, chwytając jej biodra i wjeżdżając w nią głęboko, kiedy i on doszedł, wydając okrzyk zwycięstwa. Objął ją i oparł głowę na jej plecach, by złapać oddech, po czym odwrócił ją twarzą do siebie. Pocałował ją i pogładził dłońmi jej pośladki. - Skrzywdziłem cię? Zmarszczyła brwi. - Oczywiście, że nie. Mówiłam ci, że jestem twarda. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zaśmiał się. - Taa, jesteś. - Podobało mi się to, Tyler. Wypuścił drżący oddech. - Mnie też. Ubrali się i wyszli. Zabrał ją do domu, a ona zaprosiła go do środka. Oboje byli głodni, więc zrobiła im jajka na bekonie. Nieco później, gdy siedzieli w salonie i popijali sok, znowu dla niego zaśpiewała. Był zaskoczony, że nie protestowała, gdy ją o to poprosił. Być może coraz bardziej przyzwyczajała się do tego pomysłu. Kiedy skończyła piosenkę, uśmiechnął się do niej. - To było piękne. Opuściła rzęsy. Najwyraźniej nadal nie przywykła do słuchania pochwał dotyczących jej głosu. - Dziękuję. - Dlaczego nigdy nie śpiewasz dla swojej rodziny? Wzruszyła ramionami. - Nie wiem.

- Umiesz grać na gitarze. To musi być coś, o czym twoja rodzina wie. Oparła gitarę o kanapę. - Właściwie, nie wiedzą. Nie brałam lekcji gry na gitarze, dopóki nie wyniosłam się z dala od domu. Nauczyłam się grać, gdy byłam za granicą. - A oni nigdy nie słyszeli, jak śpiewasz. Nawet wtedy, gdy byłaś dzieckiem? - Och, jasne. W dzieciństwie występowałam w chórze kościelnym. Ale występ solowy? Nie. Było coś jeszcze. Wiedział, że chodziło o coś więcej. - Rodzice nie zauważyli twojego niesamowitego głosu, nawet wtedy, gdy byłaś dzieckiem? Jej usta wygięły się w słabym uśmiechu. - Głos miesza się z całym chórem. Przyglądał się jej. - Jest coś, czego mi nie mówisz. O co chodzi? - To nic. Nic ważnego. - Wszystko, co jest z tobą związane, jest ważne. Mówiłem ci już, że możesz wszystko mi powiedzieć. - To nieistotne. - I? - Chciałam brać lekcje śpiewu, kiedy byłam dzieckiem. Poprosiłam o to rodziców, ale z racji tego, że mama była nauczycielką tańca, a ja byłam jedyną dziewczyną w rodzinie, oznaczało to, iż utknęłam, biorąc lekcje tańca. Balet, stepowanie, taniec jazzowy i wszystko z tym związane. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - No dobrze. Ale co z lekcjami śpiewu. - Musisz coś zrozumieć. Byli Mick i Gavin i wszystkie te ich sporty. Każdego wieczoru w tygodniu. Do tego moje lekcje tańca. A mama i tata musieli pracować. Po prostu nie było na to czasu. Ani pieniędzy. Wszystkie te zajęcia były drogie. Lekcje śpiewu były drogie. Lekcje tańca miałam za darmo, ponieważ mama była nauczycielką. Teraz zrozumiał. - Och. Rozumiem. Potrzeby wszystkich innych były priorytetowe, a to, czego ty chciałaś, znajdowało się na szarym końcu. - To nie tak. - Nie usprawiedliwiaj ich, Jenna. Nie udało ci się spełnić twojego marzenia, tak jak zrobili to twoi bracia. - Uprawiali szkolne sporty. To było znacznie tańsze. - To wszystko bzdury. Chciałaś śpiewać. Powiedziałaś im, że tego chcesz? Spojrzała w dół na swoje ręce. - Zapytałam o to. Raz. - I? - Mama wyjaśniła mi, że z tańcem i z zajęciami sportowymi chłopców, po prostu nie ma

na to czasu. Lub pieniędzy. Powiedzieli, że może innym razem, kiedyś, gdy będzie więcej pieniędzy na lekcje śpiewu, ale ja nie poprosiłam o to ponownie. - A twoje marzenie rozwiało się jak dym. Nic nie odpowiedziała, ale Ty mógł sobie wyobrazić, jak się z tym czuła. Gdyby nie mógł grać w hokeja, to by go zniszczyło. Odgarnął jej włosy z twarzy. - Przykro mi. - To nic wielkiego. Nie zawsze możemy mieć wszystko, czego pragniemy. - To jest wielka sprawa. To coś, co kochasz. - Taniec też mi się podobał. - Taa, cóż, lubię grać w koszykówkę, ale to nie to, co kocham. Dostałem szansę, by robić to, co kocham. Uniosła na niego wzrok. - Ja również, gdy pojechałam do Europy. A potem ktoś znowu zmiażdżył jej marzenie. Czuł ból z jej powodu. Teraz masz kolejną szansę. - Och, nie sądzę. Teraz mam karierę. - Masz pracę. Masz wielki talent, Jenna. Dlaczego nie wyrwiesz się stamtąd i go nie pokażesz? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Ponieważ jestem szczęśliwa po prostu śpiewając. Nie potrzebuję, by ktokolwiek mnie słyszał. - Naprawdę to cię zadowala? Piszesz wszystkie te piosenki i ukrywasz je w biurze, śpiewając tutaj. I jesteś szczęśliwa, będąc jedyną osobą, która je słyszy. Nie odpowiedziała, ale zauważył szybkie spojrzenie, które rzuciła w kierunku gitary. - Boisz się. Przeniosła spojrzenie z powrotem na niego. - Nie, nie boję się. - Owszem, boisz się. Obawiasz się, że nie będziesz wystarczająco dobra. Wciąż pozwalasz, żeby tamto odrzucenie cię powstrzymywało. - To jakieś bzdury. - Zmrużyła oczy. - A tak w ogóle, dlaczego to dla ciebie takie ważne? - Ponieważ przez to przeszedłem. Pochyliła się do przodu. - Co masz na myśli? - Zajmowanie się hokejem profesjonalnie, to zupełnie coś innego niż robienie tego dla zabawy, czy nawet w koledżu. To robienie tego dla pieniędzy, dla kariery. Myślisz, że nie bałem się, że mi się nie uda? Nie najlepiej radzę sobie z przegraną. - Więc kiedyś myślałeś o tym, żeby się tym nie zajmować? - Taa. Byłem dobry i wiedziałem, że jestem dobry. Miałem przeczucie, że mógłbym to zrobić, ale nie byłem typowany na jakąś przyszłą megagwiazdę z gwarancją sukcesu.

Gdyby mi się nie udało, nie wiem, czy poradziłbym sobie z niepowodzeniem. Sięgnęła po jego rękę, ujmując ją między swoje dłonie. - Trudno jest się wybić. Wielu ludziom ciężko jest pogodzić się z możliwością porażki. Nie winię cię za to, że byłeś ostrożny. Zaśmiał się. - Kochanie, nie tylko ostrożny. Niemalże zrezygnowałem z tego wszystkiego, obawiając się, że nie odniosę sukcesu. To była najgłupsza rzecz, którą prawie zrobiłem. - Co wpłynęło na zmianę twojego zdania? - Moja mama. Powiedziała, że wszystko zawsze przychodziło mi łatwo i że mam prawdziwy talent. Zawsze byłem zwycięzcą i to było wspaniałe, i w ogóle, ale dopóki nie doznam niepowodzenia, dotąd nie docenię tego, czym tak naprawdę jest sukces. Jenna skinęła głową. - Twoja matka wydaje się być bardzo rozsądną Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot kobietą. - Tego nie wiem. Nie jest bez wad i własnych niepowodzeń. Jednak wiedza, że poniosła porażkę, z której się podźwignęła i zaczęła wszystko od nowa, kazała mi wierzyć, że mogę zrobić to samo. - To zabrzmiało, jakby wiedziała, co mówi. Głos doświadczenia i te sprawy. - Tak, posłuchałem jej rady i uczyniłem krok na przód. - Czy to było przerażające? - Przerażające jak diabli. Kilka razy nie powiodło mi się. Wracałem do lokalnych drużyn, skąd musiałem na nowo piąć się w górę. Po drodze dowiedziałem się, że aby odnieść sukces w tym sporcie, trzeba ciężko pracować oraz, że nieodpowiednie nastawienie może pociągnąć cię w dół szybciej niż zdążysz splunąć, a najlepsi zawsze dostają się na sam szczyt. - Jednak teraz masz udaną karierę, więc niektóre rzeczy zrobiłeś prawidłowo. Skinął głową. - Niektóre rzeczy, tak. Ale czajenie się tuż za rogiem jest jak porażka. Nie można wszystkiego rozpamiętywać - jak na przykład niedawno poniesionych porażek. Marnowanie czasu na rozmyślania wcale nie pomaga. Jeśli skupiasz się jedynie na niepowodzeniach, nie możesz skoncentrować się na sukcesie. Nie sądzę, żeby jakikolwiek sportowiec – lub artysta – mógł o tym zapomnieć. Jeśli zapomni, to tak, jakby przegrał. - Więc mówisz mi, że nie jestem jedyną osobą, która się boi. Potarł kciukiem jej dłoń. - Nie, dziecinko. Nie jesteś jedyną. - Przemyślę to. - Być może mogłabyś zacząć od zaśpiewania przed rodziną. Jej oczy rozszerzyły się. - Nie. Nie mogę. Przewrócił oczami. - Mam wrażenie, że nie dajesz swojej rodzinie wystarczającego kredytu zaufania. Wydają się być naprawdę oddani.

- Tak. Potrafią okazać niesamowite wsparcie. I to stanowi problem. Zmarszczył brwi. - Nie rozumiem. Potarła skroń. - Wiem, że nie rozumiesz. - W takim razie wyjaśnij mi to. Twoi rodzice zdają się kochać wszystkie swoje dzieci. Nie sądzę, by miało znaczenie to, co zrobili. Tak czy inaczej, od czegoś musisz zacząć. W jaki inny sposób możesz spełnić swoje marzenia? Co chcesz zrobić? - Mówiłam ci wcześniej. Ja już mam zajęcie… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Położył palec na jej ustach. - Nie, tak na serio. Co z twoimi marzeniami? Bądź ze mną szczera. Co tak naprawdę chciałabyś robić w życiu? Jenna miała zamiar wykręcić się od odpowiedzi jakąś słabą wymówką, ale tego wieczoru pogrążyli się w naprawdę głębokiej i poważnej rozmowie, a on otworzył się przed nią, opowiadając o własnych obawach. Uczciwie byłoby być względem niego równie otwartą i szczerą. - Szczerze mówiąc, często myślałam o otwarciu drugiego Riley’s, z tym, że można by tam śpiewać. Podobnie jak w klubie karaoke, w którym kiedyś byliśmy. Tyle tylko, że tutaj byłoby nieco inaczej. Zamiast okazjonalnych otwartych nocy, jakie organizowane są w tamtym klubie, u nas zawsze trwałaby otwarta noc. Moglibyśmy zapraszać zespoły grające na żywo, zamiast używać maszyny do karaoke. Po prostu bar muzyczny. Bez ekranów telewizyjnych. Zaśmiał się. - Wygląda na to, że dużo o tym myślałaś. Wzruszyła ramionami. - Trochę. - Myślę, że to świetny pomysł. Mielibyście Bar Sportowy Riley’s oraz Bar Muzyczny Riley’s. - Taa. To i tak tylko marzenie. - Dlaczego? - Kto zająłby się jego prowadzeniem? Kto prowadziłby bar sportowy. Mama i tata prawie wycofali się z interesu. Rzadko pojawiają się w Riley’s i już nie będą się nim zajmować. Zarządzam nim w pojedynkę. Jestem odpowiedzialna za bar. - Trzeba być członkiem rodziny, żeby kierować barem sportowym? Masz kilku zastępców, prawda? - To, że bar stanowi własność rodziny i prowadzony jest przez jej członków, w pewnym sensie należy do tradycji rodzinnej, więc owszem. Zawsze tak było. Mam zastępców, ale nie są rodziną. Nigdy nawet nie pomyślałabym, żeby prosić mamę i tatę, by przekazali im prawo do zarządzania barem. Po prostu nie są członkami rodziny.

- Myślę, że jesteś zbyt pochłonięta tą całą rodzinną sprawą. A przecież głównie chodzi o bar i administrowanie nim. Jeśli masz ludzi, którzy skutecznie nim kierują, kogo obchodzi, czy na nazwisko mają Riley, czy też nie? Twoi asystenci prowadzą bar, gdy masz dni wolne. Uniosła podbródek. - To nie to samo. Zajmują się tym od czasu do czasu, a nasi stali bywalcy wiedzą, że to Riley’owie stoją na czele baru. Tego Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot oczekują oni i moi rodzice. Tego spodziewa się mój tata. Po ataku serca, który miał w zeszłym roku, nie chcę, żeby myślał, iż musi wrócić do pracy tylko dlatego, że chcę otworzyć inny bar. Ach. O to chodziło. - Więc podsumujmy, odsuwasz swoje marzenia. - Niczego nie odsuwam. Wybrałam swoją drogę i podążam nią. - Bierzesz na siebie zbyt wiele, będąc tym, kim wszyscy chcą, żebyś była, zamiast stać się tym, kim naprawdę chcesz być. Dlaczego nie możesz mieć tego, czego pragniesz? - Ponieważ nie mogę i tak już po prostu jest. Zabrzmiało to tak, jak gdyby bała się poprosić o to, czego chciała, jakby bała się zrobić krok w przód, by złapać swoje marzenia. A Tyler nie mógł zbyt wiele zrobić, żeby popchnąć ją w tym kierunku. Jenna sama będzie musiała podjąć ten krok. *** Niech cholera weźmie Tylera za przypomnienie jej o pomyśle otwarcia drugiego baru. Teraz była to jedyna rzecz, o której mogła myśleć. Szalony pomysł, który nigdy, przenigdy nie zostanie zrealizowany. Jednak został wyciągnięty z mrocznych zakamarków jej umysłu, gdzie tkwił w strefie marzeń i fantazji, i gdzie nie potrafiła wpakować go z powrotem. Zaczęła sporządzać plany utworzenia nowego baru tydzień temu. Ty znowu grał na wyjeździe, więc kiedy nie pracowała, czas wolny miała tylko dla siebie. A jej umysł nie chciał porzucić tego pomysłu. Rozmowa z nim oraz to, że naprawdę się przed nim otworzyła, opowiadając mu o dzieciństwie, o tym, co się stało i to, że dla niego zaśpiewała, coś w niej zmieniło. Nigdy nikomu nie opowiedziała o swoim dzieciństwie ani o Europie. Dlaczego Tylerowi wyspowiadała się ze wszystkiego? Czyżby dlatego, że zadawał odpowiednie pytania, a może dlatego, że sprawił, iż tak łatwo było mu to powiedzieć? Nie miała pojęcia. Mimo wszystko, to było miłe. Jednak wiedziała, że ich związek nie miał szans na przetrwanie. Było miło, ale tylko na chwilę obecną. Zabawne, jak wszystko szybko się zmieniało teraz, kiedy spotykała się z Tylerem. Nie randkowali na poważnie, ale mimo wszystko, było to coś więcej niż sporadyczne

spotkania w celu przespania się ze sobą. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Kiedy był w drodze, wysyłał jej sms-y i codziennie do niej dzwonił. Przyzwyczaiła się do tego, że się z nią kontaktował i tęskniła z nim, kiedy wyjechał. Powiedział jej przez telefon, że następnym razem, gdy The Ice będą grać w Chicago, zabierze ją ze sobą, by mogła poznać jego rodziców. Odpowiedziała mu, iż jest przerażona, że ich związek dotarł do punktu, gdzie pojawia się kwestia “poznaj moich rodziców”, i że nie ma mowy. Śmiał się z niej i odrzekł, że jeśli będzie musiał, to porwie ją w środku nocy i zapakuje do samolotu, byle tylko poleciała wraz z nim do Chicago. Prawdę mówiąc, była ciekawa jego rodziny i już wyczekiwała kolejnego meczu w Chicago, by sprawdzić, czy mówił poważnie. Dziś spotykała się na lunchu z Tarą i Liz. Było to coś, co starały się robić co najmniej raz w tygodniu. Jadły w restauracji w śródmieściu, ponieważ za kilka godzin Liz miała spotkać się z klientem, a Tara wieczorem miała imprezę, w związku z którą po lunchu musiała nadgonić kilka spraw. Jennie zostało kilka godzin zanim będzie musiała iść do baru, więc dla niej ten lunch miał być odprężający. - Teraz, gdy jesteś mężatką, to cud, że Mick spuszcza cię z oka – powiedziała Liz do Tary, kiedy złożyły zamówienia. - Gdy zacznie się letni obóz, wcale nie będę go widywać. Będę wdową, tak jak ty teraz – odpowiedziała Tara. Liz skinęła głową. - Wiem. To przygnębiające. Chociaż tydzień na Florydzie był niesamowity. - Wyglądasz świetnie i jesteś opalona – powiedziała Jenna. - Jestem zazdrosna. - Na tyle opalona, na ile może być ktoś o tak jasnej karnacji, jak moja i to przy użyciu kremu z filtrem przeciwsłonecznym pięćdziesiąt-plus. - A co porabia mój brat? Liz westchnęła. - Twój brat jest niesamowity. Tara roześmiała się. - Zakneblujcie jej usta. Zbyt wiele informacji – skrzywiła się Jenna. - Nie o to pytałam. Miałam na myśli wiosenne treningi. - Och, jego statystyki są świetne. W i poza sypialnią. Tara parsknęła śmiechem. - To jedyne o czym myślisz? - zapytała Jenna. - Kiedy nie dostaję tego regularnie, tak. To jedyne o czym mogę myśleć. Gdybym nie była tak cholernie zajęta własną pracą, zatrzymałabym się w Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

domu na plaży na Florydzie, naga z rozrzuconymi nogami i rękami, i gotowa na niego po każdym meczu. Jenna położyła głowę na dłoniach. - Poddaję się. Powinnam przestać przychodzić na lunch. - Mówiąc o ludziach, którzy robią to regularnie, jak ci idzie z Ty’em? Poderwała głowę do góry i zauważyła zaskoczony wyraz twarzy Tary, która chwilę później uśmiechnęła się. - Och, wciąż spotykasz się z Ty’em? Szczegóły, proszę. - Cóż – zwróciła się do niej Liz. - To żaden wielki sekret, prawda? - Teraz już nie, skoro to wypaplałaś, ty gaduło. Liz wzruszyła ramionami, wcale nie wyglądając na skruszoną, więc Jenna zwróciła się do Tary. - Tak, nadal widuję się z Ty’em. - I? - zapytała Tara. Westchnęła. - Jest dobrze. Miło. Dobrze się razem bawimy. To wszystko. Tara wzięła łyk wody. - Hmmm. Liz machnęła widelcem w kierunku Tary. - Mówiłam dokładnie to samo. Ale powiem ci, że od iskier, które przeskakiwały pomiędzy tą dwójką po ostatnim meczu hokeja, na który ją zabrałam, prawie stanęłam w ogniu. Więc sądzę, że między nimi jest znacznie lepiej niż tylko „miło”. Przełknęła kęs jedzenia i opuściła widelec. - Poprosił mnie, żebym leciała z nim do Chicago i poznała jego rodziców. - Zrobił to? Och, to coś znaczącego. - Tara spojrzała na Liz, a następnie z powrotem na Jennę. - Brzmi poważnie. Wzruszyła ramionami. - Nie wiem. Nie jesteśmy ze sobą na poważnie. To naprawdę tylko przelotny związek. - Taa, też myślałam, że między mną i Gavinem, to nic poważnego – stwierdziła Liz. - To samo myślałam o sobie i Micku - powiedziała Tara, po czym wskazała na obrączkę. I spójrz, co się stało. Jenna roześmiała się. - Nie wychodzę za mąż. Nie kochamy się. To tylko seks. - Kochanie - zaczęła Liz. - Jeśli facet posuwa cię od czasu do czasu, to nie zaprasza cię do domu, byś poznała jego rodziców. Myśli o tobie poważnie. - Tak uważasz? - Zdecydowanie – odezwała się Tara. - Pytanie brzmi, czy ty traktujesz Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

go poważnie? - Nie wiem. Nie. On nie jest w moim typie. Liz prychnęła. - Taa, tyle rzeczy jest z nim nie tak. - Święta prawda. - Tara uniosła dłoń i zaczęła wyliczać na palcach. - Jest brzydki. Ubogi. Ma złą pracę. Nijaka osobowość. - Okropne włosy. I to ciało… uch – kontynuowała Liz. - Ma głupkowaty uśmiech. Zero poczucia humoru. Jest tak nieprzyjazny, że dzieci i psy uciekają przed nim z krzykiem… - Och, zamknijcie się obie. Wiecie o co mi chodzi. Nie jest typem faceta, którego wybrałabym dla siebie. Tara zaśmiała się miękko. - Rzadko tacy są. Ale podkradają się do ciebie, cholernie cię zaskakują i nagle jesteś zakochana po uszy, nic nie mogąc na to poradzić. Zakochiwała się w Ty’u? Boże, miała nadzieję, że nie. Czegoś takiego jej plan wcale nie obejmował.

XIX Jenna znajdowała się w pieprzonym samolocie zmierzającym do Chicago. Jak, do cholery, do tego doszło? Winą za to obarczała Liz i Tarę. Jakimś sposobem, przy wspólnym lunchu tamtego dnia, przekonały ją do pomysłu, iż być może zakochuje się w Ty’u. Natomiast, jeśli to nie była miłość, to przynajmniej coś, co wymagało sprawdzenia, a tym samym pozostania w tym związku nieco dłużej. Więc kiedy Ty ponowił ofertę wyjazdu do Chicago i poznania jego rodziców, nie mogła tak po prostu uciec. Ty wszystko zorganizował, łącznie z biletem lotniczym w pierwszej klasie. Postanowiła, że potraktuje to jak mini-wakacje, które spędzi z dala od baru i obowiązków z nim związanych. Samolot wylądował, a w miejscu odbioru bagażu spotkała mężczyznę trzymającego tabliczkę z jej nazwiskiem. Odeskortował ją prywatnym samochodem do jakiegoś piekielnie luksusowego hotelu. Na dzisiejszy mecz zarezerwowane miała miejsce w loży klubowej, gdzie będzie siedziała wraz z żonami i dziewczynami kilku zawodników, które również przyleciały na Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot mecz. Miała akurat tyle czasu, by wziąć prysznic i przygotować się do meczu, kiedy nadeszła pora, żeby spotkać się na dole z kobietami i wsiąść do samochodu, który odwiózł je do hali widowiskowej, gdzie The Ice grali dzisiaj z Chicago. Musiała przyznać, że była podekscytowana. W samolocie rozmawiała z Cristą i Leslie, więc gdy dotarły do hali usiadła obok nich. Leslie była żoną Jeffa Lincolna, jednego ze środkowych The Ice, a Crista zaręczyła się z Ruddym Meyersem, jednym z ich skrzydłowych. Leslie była wystrzałowa i tak ognista, jak Jeff był chłodny i powściągliwy. Była wysoka, posągowa, miała niesamowite ciało oraz kruczoczarne włosy, które spływały jej na plecy. Wyglądała jak modelka reklamująca bieliznę firmy Victoria’s Secret, a tymczasem była nauczycielką matematyki i nauk ścisłych w gimnazjum. Jenna mogła sobie wyobrazić dorastających chłopców, którzy fantazjowali o pani Lincoln. Crista była piękną niebieskooką blondynką. Jenna dowiedziała się, iż Crista była bibliotekarką i była na tyle bystra, by zdać sobie sprawę, że odstawała od reszty. Jednak zakres wiedzy Cristy był tak cholernie niesamowity, że Jenna nie mogła się powstrzymać i zasypała ją milionem pytań. A że jako dziecko mnóstwo czasu spędziła w bibliotekach, w samolocie bez przerwy rozmawiały i dzieliły się swoją miłością do książek. - Wciąż szokuje mnie to, że wy dwie jesteście zakochane w sportowcach - powiedziała Jenna, gdy zajęły swoje miejsca. - Dlaczego? - zapytała Crista.

- Nie wiem. Chyba mam to idiotyczne złudzenie, że sportowcy przyciągają do siebie… - Puste lalunie? - dokończyła za nią Leslie. - Mówiąc to nie miałam zamiaru was obrazić. Crista roześmiała się. - Poznałam Ruddy’ego w koledżu. Uczęszczaliśmy na te same zajęcia z historii sztuki. Jest taki inteligentny. Najpierw zakochałam się w jego mózgu, ale Boże, uwielbiam sporty. - Ja też - stwierdziła Lesley. - Jestem w stanie znieść określoną ilość matematyki i nauk ścisłych. Kiedy kończy się szkoła, sporty są moją odskocznią. W szkole średniej grałam w koszykówkę i uwielbiam tenis, ale w hokeju jest coś tak… pierwotnego. - To sprawia, że mój silnik wciąż pracuje – powiedziała Crista. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Wystarczy, że widzę tam mojego faceta. Nieważne czy próbuje zdobyć bramkę, czy też walczy z obrońcą o krążek. To po prostu jest gorące. Ekhm. Może jestem lalunią. Jenna wybuchnęła śmiechem. - Jeśli ty nią jesteś, wszystkie jesteśmy. Słuchanie tych dwóch niezwykle inteligentnych kobiet, rozmawiających o hokeju, było dla niej pozytywnym zaskoczeniem. Z drugiej strony, wiodły inne życie, miały inną przeszłość i pracę. To odróżniało je od niej. Mimo to, gdy rozpoczęła się gra, udzielił się jej ich entuzjazm i dopingowała nie tylko Ty’a. Przyłapała się na tym, że ma na oku również chłopaków Cristy i Leslie. Obserwowanie reakcji tych dwóch kobiet na ich mężczyzn było dla niej niczym badanie dynamiki związku. Te chłodne, profesjonalne kobiety stały się szalonymi maniaczkami hokeja, krzyczącymi na drużynę przeciwną i dopingującymi The Ice z zaciśniętymi pięściami. Jenna dołączyła do nich, nie mogąc się powstrzymać. Kiedy zaczęła się akcja, to było zaraźliwe. Po pierwszej tercji The Ice zdobyli dwa gole, a ona chciała się upewnić, że jakimś sposobem Ty mógł ją usłyszeć, gdy złapał krążek, że jakoś mógł poczuć jej wsparcie, gdy walczył z obrońcą albo, gdy uderzył w bandę, czy też wtedy, kiedy on i Eddie wykonali przeprawę dwóch na jednego. Chciała, żeby wiedział, że zależało jej na nim, a jeśli w tym celu miała stracić głos od krzyku, to właśnie to zamierzała zrobić. Chicago sprężyli się i nawiązali grę, ale skończyło się wygraną The Ice, którzy zdobyli jeszcze jedną bramkę. To był sukces i ona, Crista i Leslie były uszczęśliwione. Po meczu zabrano je z powrotem do hotelu. - Kto potrzebuje się napić? Bo ja na pewno - powiedziała Leslie, prowadząc je do hotelowego baru. - Jestem wykończona po tym meczu.

Jenna podążyła za nią do stolika. Leslie zamówiła butelkę wina i wkrótce piły i śmiały się, jakby znały się od zawsze. Dołączyło do nich kilka innych kobiet i zamówiły kolejną butelkę wina. Jenna polewała. Piły wszystkie. Jako barmanka, wiedziała, ile sama może wypić, równocześnie upewniając się, że wszyscy świetnie się bawili. A właściwie dlaczego nie? Dziś wieczorem nie musiała prowadzić, więc chciała, żeby wszystkie kobiety wspaniale spędziły czas. Faceci powinni wkrótce się pojawiać. - Nie pijesz. - Leslie zwęziła oczy. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jenna uniosła swój kieliszek. - Piję. - Nie aż tyle, co reszta z nas. - Crista podniosła butelkę i dolała Jennie wina. - Prawdę mówiąc, nie przepadam za winem. - Och? A co pijesz? - Whiskey. Leslie pstryknęła palcami i kelnerka, wyczuwając duży napiwek, zaraz pojawiła się przy ich stoliku. - Jakie chcesz? Jenna potrząsnęła głową i roześmiała się. - Z lodem będzie w porządku. - Podaj tej pani to, czego chce. Z najwyższej półki. Trzy whisky później, Jenna zwróciła się do Cristy i Leslie. - Myślę, że wy dwie próbujecie mnie upić. - Oczywiście, że tak - powiedziała Crista. - Nie możesz pozostać trzeźwa, podczas gdy reszta się upija. - Mam bardzo wysoką tolerancję na alkohol. No wiesz, prowadzę bar. Leslie wskazała na nią palcem, kiwając się na krześle tam i z powrotem. - Co nie ma nic wspólnego z twoją odpornością na działanie alkoholu. - Z tym się zgodzę. Jednak i tak mam wysoką tolerancję, a wy dwie pakujecie się w kłopoty. Crista spojrzała na Leslie. - Ona ma całkowitą rację. Jesteśmy pijane. Jestem niesamowicie zawstydzona. Leslie wybuchnęła śmiechem. W pomieszczeniu zrobiło się głośno, a Jenna nie mogła sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz tak dobrze się bawiła. Gdy pojawili się wszyscy gracze, zabawa stała się jeszcze lepsza. Ty szeroko się uśmiechnął, gdy ją zobaczył. Podszedł do niej i usiadł. - Dobrze się bawisz?

- Próbują mnie upić, wmuszając we mnie whisky. Podniósł drinka, który stał przed nią i wychylił go jednym haustem. To działa? - Nie bardzo. Kącik jego ust wygiął się ku górze. - Jesteś twarda. - Mówiłam ci. Usiedli i przez chwilę rozmawiali z graczami i ich kobietami, analizując mecz. Kilku graczy oraz ich żony i dziewczyny postanowili udać się na kolację. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Chcesz iść? - zapytał Ty. Jenna potrząsnęła głową. - Chcę być z tobą sama. Możemy zamówić kolację do pokoju. - Jak dla mnie, brzmi dobrze. - Wstał i wyciągnął do niej rękę. Skierowali się do windy. Kiedy drzwi się zamknęły, Jenna przyparła Ty’a do ściany i wspięła się na palce. - Jesteś pewna, że nie jesteś pijana? - Może trochę. - Położyła dłonie na jego klatce piersiowej, następnie zsunęła je w dół przez brzuch. - Mmmm, jesteś tutaj twardy. - Niżej znajdziesz coś naprawdę twardego. - Tak? - Objęła jego erekcję, przesuwając ręką tam i powrotem. - Doprowadzisz do tego, że pójdę do naszego pokoju ze wzwodem. Odchyliła głowę do tyłu i uśmiechnęła się do niego. - Tak. - Jesteś złośliwą kobietą, Jenno Riley. Drzwi windy otworzyły się i Ty ustawił Jennę przed sobą, na wypadek, gdyby na korytarzu czekał ktoś, kto chciałby wsiąść do środka. Czuła jego erekcję ocierającą się o jej tyłek. Zachichotała. - Zapłacisz mi za to. - Delikatnie wypchnął ją z windy, po czym pokonali krótki odcinek do pokoju. Kiedy znaleźli się w środku, zamknął drzwi na klucz, docisnął ją do ściany, włączając przełącznik znajdujący się obok niej i zalewając pokój słabym światłem. - Teraz moja kolej. Zsunął jej kurtkę z ramion, pozwalając jej opaść na podłogę, by następnie unieść jej ręce nad głowę i przytrzymać ją za nadgarstki. Podjął wędrówkę w dół jej ramion i przez piersi, zatrzymując się tam tylko na chwilę, wiedząc, że uwielbiała, gdy dotykał jej sutków. Wygięła się w kierunku jego dłoni, ale zjechał nią

niżej, przez jej brzuch, drażniąc się z nią przez wsunięcie palców za pasek spodni tylko na kilka sekund, by zaraz je stamtąd zabrać. - Ty. Pokój zawirował. Oblizała wargi, czekając, aż znowu jej dotknie. Spojrzał na nią, jego twarz znaczyły ostre linie determinacji, a oczy zmieniły się we wzburzone jeziora pożądania. Widziała w nich głód, który zawsze sprawiał, że była mokra i potrzebująca. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Wiła się przy nim, pragnąc go dotknąć, ale jej nie puszczał. Zamiast tego, pochylił się i docisnął usta do jej szyi, przesuwając językiem po jej gardle, aż znalazł to wrażliwe miejsce blisko ucha i polizał ją tam. Rozsunął jej nogi, ocierając się swoją twardością o jej biodro. Ujeżdżała jego udo, jej łechtaczka była tak wrażliwa, że oparła głowę na jego klatce piersiowej i kołysała się przy nim. Uniósł jej podbródek palcami. - Spójrz na mnie. Przełknęła, a on objął ją za szyję, by następnie wziąć jej usta w gorącym, mocnym pocałunku, językiem wyrażając swoje żądanie i pozostawiając ją słabą i bezbronną. Jedynym, co w tej chwili czuła w swoim ciele, było rozszalałe pożądanie. Puścił jej dłonie, więc owinęła je wokół niego, wbijając mu paznokcie w ramiona, w narastającej namiętności szarpała go za koszulkę aż podniósł ręce, dzięki czemu mogła ją z niego zdjąć. Przeciągnęła paznokciami w dół jego pleców, równocześnie przygryzając jego dolną wargę. Warknął i szarpnął za jej bluzkę, majstrując przy guzikach aż zmęczył się tym i rozdarł ją, dźwięk guzików odbijających się od marmurowej podłogi odbił się echem w przestronnym pokoju. Następnie pozbył się jej biustonosza, również go rozrywając, tracąc cierpliwość do wszystkiego, czego nie dało się łatwo zdjąć. Zdjął spodnie, podczas gdy ona zrzucała buty i spodnie, zsuwając majtki akurat wtedy, gdy on skończył się rozbierać. Pociągnął ją w swoje ramiona i pokonali niewielki dystans, potrzebny, by dostać się do dywanu w salonie, gdzie opuścił ją w dół, sam ułożył się na niej i w ułamku sekundy otworzył opakowanie prezerwatywy. A potem był w niej, krzyknęła, gdy ją wypełnił, potrzebując tego – potrzebując jego – tak bardzo, że łzy cisnęły jej się do oczu. Mrugając udało jej się je opanować, kiedy uniósł się, by na nią spojrzeć, podczas gdy ponownie się w niej zagłębił. Zgiął jej kolano, żeby szerzej ją otworzyć, by móc pchnąć głębiej, by móc wcisnąć się w nią tak intymnie, że myślała, iż od tego eksploduje. Rozorała mu pierś paznokciami, a on zacisnął zęby, pochylił się i objął jeden z sutków wargami, liżąc i gryząc go, aż dochodziła raz za razem, myśląc, że umrze

od nieznośnej przyjemności. Ale on jeszcze nie skończył, a zamiast tego zatrzymał się i czekał aż impulsy osłabną. Potem na nowo zaczął się w niej poruszać, biorąc ją powoli i Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot łagodnie, odbudowując napięcie, dopóki do niego nie dołączyła. A kiedy założył sobie jej nogi na ramiona, głęboko ją penetrując, wygięła się pod nim, dając mu wszystko, czego żądał i jeszcze więcej. Sięgnęła między swoje nogi i potarła łechtaczkę, pragnąc ponownie skoczyć z tego klifu tym razem wraz z nim. - Kurwa. Tak - powiedział, pompując w nią głęboko i mocno, podczas gdy sama się pieściła. Tym razem, kiedy osiągnęła orgazm, podążył za nią, opuszczając jej nogi w dół, by mógł przycisnąć wargi do jej ust i spijać jej krzyki, mieszające się z jego jękami. To zespolenie było intensywne. Wstrząsające. I za każdym razem cementowało więź między nimi, do której bała się przyznać, ale o której wiedziała, że z każdym dniem stawała się coraz silniejsza. *** Ty nie wiedział, dlaczego zaprosił Jennę do Chicago. Nigdy nie przyprowadzał kobiet do domu, by poznały jego rodziców. Jego rodzina była… złamana. Wadliwa. Ostatnią osobą na ziemi, którą chciał z nimi zapoznać była kobieta, na której mu zależało. Kobieta, na której mu zależało. Taa, właśnie w tym kierunku zmierzał z Jenną. Zależało mu na niej. Poza tym, nie miał pojęcia, co do cholery się działo. A teraz zaprosił ją do domu, żeby poznała jego rodzinę. Niezły żart. Musiał być szalony skoro to zrobił, ale teraz ona była tutaj i nie było odwrotu. Tyle rzeczy powinien jej wytłumaczyć, ostrzec ją przed nimi. Nigdy nie powinien był jej tutaj przywozić. Ale jego rodzice – to, kim byli oraz to, dlaczego byli takimi osobami, jakimi byli – wiele mówiło o tym, kim był on sam. A jeśli ich związek miał ruszyć z miejsca i iść dalej, było dla niego ważne, żeby wiedziała skąd pochodził. Zwiedzili miasto i zobaczyli wszystkie główne atrakcje. Dobrze się bawił, pokazując jej Chicago. Szkoda, że to nie było lato, bo wtedy zabrałby ją na spacer nad jezioro. Jednak wciąż było tam co robić, więc poszli do muzeum i zobaczyli kilka historycznych zabytków. Podobało jej się. I oczywiście, zabrał ją do kilku restauracji i barów, które uważał za najlepsze w Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Chicago. Nie można opuścić Chicago bez zjedzenia świetnej pizzy, więc to również zrobili. Oczywiście wyzwała go i rozpoczęli długą dyskusję na temat pizzy, stawiając przeciw

sobie włoską pizzę z St. Louis, kontra pizzę z Chicago. Jedną z rzeczy, które lubił w niej najbardziej, było to, że nie była osobą kryjącą się gdzieś po kątach, nie należała do typu kobiet, które zgadzały się ze wszystkim, co powiedziałeś, tylko po to, by utrzymać cię przy sobie. Uwielbiała się z nim spierać. Lubiła mieć rację. I cieszyła się, że on spierał się z nią, ale w ich sprzeczkach nie było złośliwości. Ani jedno, ani drugie nie chciało zranić się nawzajem, po prostu oboje cieszyli się z przekomarzania i byli gotowi stanąć w obronie tego, w co wierzyli. I to stanowiło ogromną różnicę w relacjach łączących jego i Jennę, a tych między jego rodzicami. A będąc przy temacie rodziców, teraz, kiedy on i Jenna zobaczyli zabytki, zjedli i odwiedzili kluby, nie mógł uniknąć pójścia na kolację do domu mamy. Był winien Jennie przynajmniej to, że mógł ją zawczasu do tego przygotować. Ubrała się, więc skierował się do łazienki. Wszedł do środka i oparł się o drzwi, obserwując ją, gdy przeglądała się w lustrze. Założyła sukienkę – co było dla Jenny dość nietypowe. Sukienka była czarna i bardzo ładna. Stroju dopełniały eleganckie kozaki i ciemne rajstopy. Wyglądała tak seksownie, że miał ochotę od razu ją rozebrać. Była zajęta zakładaniem długiego srebrnego łańcuszka, który przekładała wokół szyi. Odwróciła się i zobaczyła go. - Dobrze wyglądam? Odepchnął się od drzwi i wszedł do łazienki. - Wyglądasz lepiej niż dobrze. - Pocałował ją w szyję. - Jesteś piękna. - Dziękuję. - Chodź tutaj. Muszę z tobą porozmawiać. - Wziął ją za rękę i poprowadził do sypialni, gdzie usadził ją na łóżku. - Uch. To nie zabrzmiało dobrze. Usiadł na krześle naprzeciwko łóżka, opóźniając nieuniknione, wyglądając przez okno na miasto. Dzisiejszy dzień był pochmurny. Może spadnie śnieg. Poczuł dotyk na kolanie i odwrócił się do Jenny. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Ty. O co chodzi? - Twoi rodzice tworzą niesamowite małżeństwo. Jesteś częścią naprawdę szczęśliwej rodziny. Nic na to nie odpowiedziała. Był jej za to wdzięczny. - Myślałem, że jestem częścią szczęśliwej rodziny. Ja, moja mama i tata. Wszystko było świetnie, dopóki nie skończyłem dziesięciu lat. Wtedy zaczęła się walka. Starali się zachowywać po cichu lub czekać aż wieczorem położę się spać, ale głos niesie

się mimo wszystko, a przed dziećmi nie da się ukryć tego całego gówna. Dzieci są inteligentne. Wiedzą, kiedy równowaga w ich wszechświecie zostaje zachwiana. Zresztą i tak słyszałam, jak się kłócą. Najpierw myślałem, że to tylko jednorazowa sprawa, ale to powtórzyło się następnej nocy i kolejnej. A potem kłócili się również w dzień. Nie sprzeczali się przy mnie ani nic w tym stylu, ale przestali ze sobą rozmawiać. Napięcie w domu narosło do takiego stopnia, że aż uciekało ze mnie życie. Zacząłem chodzić wokół nich na palcach, pewien, że jeśli będę się zachowywał najlepiej jak potrafię, to przestaną się kłócić i wszystko wróci do normy. To wpłynęło na każdą część mojego życia. Moi przyjaciele przestali do mnie przychodzić. Oceny się pogorszyły, a ja nie chciałem już z nimi przebywać. Tak bardzo się nienawidzili. Widział łzy wzbierające w jej oczach i nienawidził tego, że to przez niego się tam pojawiły. - Nie mogę sobie nawet wyobrazić, jakie straszne musiało to dla ciebie być, przez co musiałeś przejść jako dziecko. Ale zdajesz sobie sprawę, że to co się z nimi stało nie było twoją winą. - Teraz wiem. Wtedy nie wiedziałem. Byłem pewien, że jeśli będę mówił cicho lub zachowywał się lepiej, wpłynę na ich zachowanie. Jednak po pewnym czasie po prostu przestało mi zależeć, ponieważ wyglądało na to, że im też przestało zależeć. To wtedy moje zachowanie znacznie się pogorszyło. - Nie miałeś żadnych ciotek ani wujków, do których mógłbyś pójść albo porozmawiać z nimi na ten temat? - Taa, ale nie było nic, co mogliby na to poradzić. Nie potrafiliby powstrzymać tego bardziej niż sam próbowałem. Poza tym obstawali za różnymi stronami, więc zwrócenie się do nich wcale nie byłoby lepsze. - Kiedy w końcu się rozwiedli? - Kiedy miałem czternaście lat. - To wiele lat nieszczęścia. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Taa. Tak czy inaczej, jedziemy dzisiaj na kolację do mojej mamy. Nadal mieszka w domu, w którym dorastałem. Mój tata ponownie się ożenił i mieszka w pobliżu jeziora. Później spotkamy się na drinku z nim i moją macochą. - W porządku. - Chodzi o to, że kocham moich rodziców, ale moja mama wciąż jeszcze jest w fazie zaprzeczania, więc musisz się przygotować. Jest tym rozgoryczona, ale przy tym wszystkim jest trochę jak żony ze Stepford60, jeśli wiesz co mam na myśli. Jenna zastanawiała się, czy matka Tylera była jedyną, która była tym wszystkim rozgoryczona. Chciała zapytać, co doprowadziło do rozpadu małżeństwa jego rodziców, ale pytanie było zbyt wścibskie, a może on nawet tego nie wiedział. Wciąż dostrzegała ból na jego twarzy, sztywne napięcie w szczęce. To nie było dla niego łatwe.

Nie wyobraża sobie, że jej rodzice mogliby nie być razem. Sam pomysł był bolesny, przez co ubolewała też z jego powodu. Ale rzeczywistość wyglądała tak, że wielu rodziców rozwodziło się, co uderzało w dzieci i wywierało na nich wpływ przez całe lata. Wstała i objęła go ramionami. - Przykro mi. - Z jakiego powodu? - Z powodu tego przez co musiałeś przejść. Z powodu rozpadu małżeństwa twoich rodziców. Oparł głowę na jej głowie. - To było dawno temu. - Jestem pewna, że to wciąż boli. Wzruszył ramionami i przeczesał palcami jej włosy. - Sprawa wygląda tak, że nie pasowali do siebie. Moja mama jest bardzo cicha i skromna, lubi przebywać w domu i spędzać czas z rodziną. Mój tata jest niesforny i uwielbia się bawić, zawsze lubił gdzieś wychodzić. Od początku była to niezgodność charakterów. Teraz to wiem. Nie jestem pewien, co ich tak właściwie połączyło. Wsunęła dłoń w jego dłoń. - Czasami na początku przeciwieństwa się przyciągają. Tak jest do czasu, aż w końcu zdają sobie sprawę, że to nie działa. Te przeciwstawne cechy, które na początku związku znajdowali w sobie nawzajem takimi atrakcyjnymi, później zaczynają ich drażnić. Skinął głową. - Myślę, że właśnie coś takiego stało się z nimi. Nie było 60 Odsyłam do wikipedii pod hasło „Żony ze Stepford”. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot żadnego romansu ani niczego skandalicznego, co zakończyłoby ich małżeństwo. Po prostu zrozumieli, że już do siebie nie pasują. Jenna ubolewała z powodu rozpadu małżeństwa rodziców Ty’a i utraty równowagi, którą kiedyś znał. Rozwód nigdy nie był łatwy dla dziecka. Miała kilkoro przyjaciół, którzy przez to przeszli i widziała, jakie spustoszenie poczyniło to w ich życiu. - Niestety, nie ma testów zgodności, dzięki którym można by sprawdzić, czy para przetrwa razem, mimo tego, co mówią w internetowych serwisach randkowych. W tej kwestii zawsze jest ryzyko, które musisz podjąć, kiedy zgadzasz się spędzić z kimś resztę życia. Smutne jest tylko to, że czasami to właśnie dzieci są najbardziej dotknięte skutkami rozwodu. Pochyliła się do niego, a on użył palca, by unieść jej podbródek i przycisnąć wargi do jej ust. - Ze mną wszystko w porządku, maleńka. To było dawno temu. Ale dzięki za zrozumienie. Jesteś na to gotowa? Udało jej się posłać mu promienny uśmiech. - Jasne. Z niecierpliwością czekam na spotkanie twoich rodziców. Zaśmiał się krótko, co sprawiło, że zastanowiła się, z czym będzie musiała zmierzyć się

dzisiejszego wieczora. Wsiedli do samochodu, który Ty wynajął i wkrótce znaleźli się w niesamowitej okolicy, pełnej maleńkich szeregowych domków poustawianych blisko siebie. Zaparkował przed wąskim, drewnianym, dwupiętrowym, bladoniebieskim domem z białymi okiennicami przy każdym oknie. Jenna natychmiast się w nim zakochała. Chciała mu zrobić zdjęcie. Chciała w nim zamieszkać. Atmosfera w tym miejscu była ciepła i domowa, wyraźnie potrafiła wyobrazić sobie dzieci biegające w górę i w dół tej ulicy. Nic dziwnego, że matka Ty’a została w tym domu, w tym sąsiedztwie. - Co robisz? - zapytał, gdy stanęli na chodniku przed domem. Odchyliła głowę do tyłu i spojrzała na niego. - Widzę cię tutaj jako dziecko. - Tak? - Tak. To pasuje. Tyler wziął ją za rękę. Małe okno wykuszowe znajdowało się z prawej strony ganku. Zastanawiała się, co to był za pokój. Jeśli był to salon, mogła wyobrazić sobie ustawione tam oświetlone bożonarodzeniowe drzewko, migoczące w powitaniu do ludzi idących ulicą. Wszystkie domy znajdowały Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot się w bliskiej odległości, więc musiała to być zgrana społeczność. Z drugiej strony, mogła to być zwykła fantazja, którą wyczarowała w swoim umyśle. Weszli po pomalowanych na niebiesko schodach na niewielki frontowy ganek. - Kocham ten dom - szepnęła do niego, a on ścisnął jej dłoń. Mogła wyobrazić go sobie, skaczącego z tego ganku na wąski skrawek podwórka lub w krzaki. Chłopcy tak robili. Otworzył drzwi i wszedł do środka. Pokoje były przytulne i ciepłe, sufity wysokie. W domu czuło się powiew klasyki, nawet mimo wielkiego płasko-ekranowego telewizora, który stał w salonie. I tak, wykusz był częścią salonu. Do pokoju weszła w pośpiechu drobna kobieta, wycierając ręce w fartuch, który miała na sobie. - Ty - powiedziała cichym, ale mimo to podekscytowanym głosem. Jenna cofnęła się i patrzyła, jak Ty porywa swoją matkę w objęcia, całuje ją w policzek, a następnie z powrotem stawia na podłodze. Jego matka była oszałamiająca. Miała delikatne rysy twarzy i jasną cerę, a ciemne włosy ściągnęła w kucyk. Ubrana była w beżową sukienkę, która musiała być droga oraz w czółenka. Jenna cieszyła się, że sama się wystroiła. - Tak się cieszę, że tu jesteś. - Uśmiechnęła się do niego promiennie, a duma wypisana na twarzy jego matki, którą Jenna dostrzegła, była oczywista. - A teraz przedstaw mi twoją przyjaciółkę. Jenna zwróciła uwagę na słowo “przyjaciółkę”. Nie dziewczynę, ale przyjaciółkę. Jego

matka chciała zachować dystans pomiędzy Ty’em i Jenną. Na to również zwróciła uwagę. - Mamo, to Jenna Riley. Jenna, to moja matka, Louise Davis. Nie Anderson? Tyler nie wspomniał, że jego matka ponownie wyszła za mąż, ale w porządku. - Miło mi panią poznać, pani… - Możesz nazywać mnie Louise. Miło cię poznać, Jenno. - Ciebie również, Louise. Twój dom jest piękny. - Dziękuję. Proszę, wejdź dalej. Zdejmij płaszcz i rozgość się. Masz ochotę na koktajl? - Nie, dziękuję. Bardzo chciałabym obejrzeć ten dom. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Oczywiście. Tyler, zabierz ją na wycieczkę. Sprawdzę, co z kolacją. Mam nadzieję, że lubisz wołowinę Wellington61, Jenna. Wow. - Uwielbiam ją. Dziękuję. Tyler wziął ją za rękę. - Chciałaś obejrzeć dom. Zacznijmy na górze. Podążyła za nim na górę. Zatrzymał się na szczycie schodów. - Tu naprawdę nie ma nic ciekawego. Pchnęła go w pierś. - Zamknij się. Chcę obejrzeć twój dom. Przewrócił oczami i poprowadził ją korytarzem. - To pokój mojej mamy. Był doskonały. Przytulny i kobiecy, z fioletową narzutą na łóżku, stonowanymi poduszkami w kolorach ziemi, zabytkową toaletką oraz z przylegającą do pokoju łazienką. Pomalowany był w odcieniu jasnego beżu z jasnożółtą boazerią. - Mogłabym zamieszkać w tym pokoju. Twoja mama sama go urządziła? - Lubi się tym zajmować. Wydaje mi się, za każdym razem, gdy wracam do domu pokój jest w innym kolorze. Roześmiała się. - Wiesz co mówią, kobieta ma prawo zmieniać zdanie. - Taa, cóż, mama lubi często to robić. Przeszli korytarzem do innego pomieszczenia. - Szwalnia. To tutaj trzyma te wszystkie tkaniny i maszynę do szycia. Pokój wypełniony był tkaninami. Bogate kolory i stonowane beże. Znajdował się tutaj kącik wypoczynkowy i miejsce do pracy, książki traktujące o projektowaniu i tkaninach. Nawet jeśli nie stanowiło to obszaru zainteresowań Jenny, kobieta w niej piszczała z zachwytu. - Och, to cudowne.

- Dziewczyńskie sprawy. Przewróciła oczami na odpowiedź Ty’a i poszli w kierunku kolejnych drzwi. - To mój pokój. Przygotuj się. Otworzył drzwi i było tak, jakby czas się zatrzymał. Ten pokój traktowany był jak coś cennego. Pod oknem stało podwójne łóżko, pomieszczenie utrzymane było w kolorze jasnoniebieskim. Trofea wszelkiego rodzaju wypełniały półki na ścianach. Małe biurko ustawione było w rogu pokoju. Zdjęcia Ty’a w różnym wieku poustawiane były na kilku półkach 61 Beef Wellington – polędwica wołowa okryta masą grzybową, zawinięta w ciasto francuskie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wiszących na ścianach. Weszła do pokoju i przyglądała się fotografiom Tylera. Na jednej brakowało mu przedniego zęba, na innej włosy spadały mu na oczy zupełnie jak obecnie, a na kolejnej był niemowlęciem. Położyła dłoń na swoim sercu i spojrzała na niego. - To takie słodkie. - Próbowałem ją przekonać, żeby pozwoliła mi spakować wszystkie te rzeczy i wynieść je na strych, ale nie pozwoliła mi na to. To przerażające. - Wcale nie. To w oczywisty sposób dowodzi, że cię kocha. - Mogłaby go przerobić na pokój gościnny. Jenna usiadła na jego łóżku. - Dlaczego miałaby to zrobić? - Ponieważ ludzie muszą ruszać na przód. Już nie jestem dzieckiem. - Może ona kocha te wspomnienia o tobie. Spójrz na te wszystkie trofea i dyplomy. Wstała i przyjrzała się oprawionym dyplomom wymieniającym Ty’a na liście z nazwiskami wyróżniających się uczniów, na liście studentów, a nawet na liście akademickich stypendystów. Odwróciła się do niego. - Czyż nie byłeś bystrzakiem? Skrzyżował ramiona. - No wiesz, nie jestem takim głupim sportowcem. Codziennie dowiadywała się o nim czegoś nowego i podobało jej się to, co widziała. - Twoja matka jest z ciebie bardzo dumna. - Może być ze mnie dumna, wklejając te głupoty o mnie do albumu. Roześmiała się. - Moi rodzice mają specjalny pokój z trofeami w naszym domu. Rzeczy z dzieciństwa Micka, Gavina i mojego, wszystko przez liceum aż po studia. Przypomnij mi, żebym kiedyś ci go pokazała. - Serio? - Tak. Pomieszczenie dedykowane tylko nam, dzieciakom i naszym osiągnięciom. Więc uwierz mi, w ten sposób zachowuje się nie tylko twoja mama. Dla nas jest to tak samo żenujące, jak dla ciebie. Niektórzy rodzice lubią chwalić się swoimi dziećmi. Twoja matka nie jest straszna.

Wzruszył ramionami. - Może nie. Ale byłbym szczęśliwszy, gdyby w tym pokoju znajdował się futon62 i może jakiś przyrząd do ćwiczeń. Coś dla mojej mamy. Teraz wygląda on, jakbym umarł czy coś, a ona bała się dotknąć tutaj czegokolwiek. Otacza go czcią. Jenna prychnęła. - To dziwactwa rodziców. Pogódź się z tym. Wrócili na dół i skierowali się do jadalni, gdzie stał przykryty obrusem prostokątny wiśniowy stół, pasująca do niego serwantka oraz kredens. Meble 62 Futon - rodzaj japońskiego materaca. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot musiały być antykami. Ty poprowadził ją przez drzwi do kuchni, która kiedyś najpewniej została przebudowana. Znajdowały się w niej ciemnoszare granitowe blaty, wiśniowe szafki, sprzęty ze stali nierdzewnej, jak również dużo otwartej przestrzeni okiennej. - Ach, ogromnie podoba mi się twoja kuchnia, Louise. Odwróciła się i uśmiechnęła. - Dziękuję. Kiedy nie zajmuję się szyciem, wypróbowuję nowe przepisy, więc spędzam tutaj mnóstwo czasu. Przerobiłam ją kilka lat temu, pozbyłam się bardzo starych urządzeń i tandetnych blatów. Jak to mówię, czas na zmiany, pozbycie się staroci i zrobienie miejsca na coś nowego. - Nie dotyczy to jednak mojego pokoju – narzekał Ty. - Hej, podoba mi twój pokój - powiedziała Jenna, biorąc kieliszek wina, który podała jej Louise. - Mnie również. Niektóre z moich najlepszych wspomnień dotyczą dzieciństwa Tylera. I chcę, by czuł się jak w domu, kiedy mnie odwiedza, co nie zdarza się wystarczająco często. - Ponieważ jestem zbyt wysoki, żeby spać w podwójnym łóżku odpowiedział Tyler, patrząc na Jennę i przewracając oczami, gdy jego matka odwróciła się. Jenna szeroko się do niego uśmiechnęła. Matka Ty’a poprowadziła ich do salonu, gdzie usiedli i pili. - Nie jesteś zbyt wysoki do tego łóżka. Jest wyjątkowo długie – odezwała się matka, kiedy pociągnęła łyk wina. - Twoje wspomnienia o mnie są dobre, ale obeszło by się bez zostawiania mojego pokoju w takim samym stanie, jak wyglądał, gdy miałem sześć lat. Louise zwróciła się do niej. - To stały punkt sporny między nami. Nie podoba mu się, że nie chcę spakować jego rzeczy i wynieść ich na strych. Ale ja uwielbiam te wspomnienia z jego dzieciństwa. - Napiła się wina. - Życie było wtedy prostsze. Jenna posłała Ty’owi spojrzenie. Wzruszył ramionami. - Widziałam twoją szwalnię, Louise. A twoja sypialnia jest niesamowita.

Sama uszyłaś narzutę na łóżko i zasłony? Rozpromieniała się w uśmiechu. - Owszem. Moja matka nauczyła mnie szyć. Nie miałam na to czasu, dopóki nie przeszłam na emeryturę kilka lat temu. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Och, to miłe. Co robiłaś zanim przeszłaś na emeryturę? - Byłam asystentką wykonawczą prezesa jednego z banków. Lata temu zaczynałam od pracy biurowej, potem byłam sekretarką. Przez lata wspinałam się w górę na stanowisko kierownicze. Bez przerwy byłam zajęta i cieszę się, że już nie muszę się tym zajmować. - Brzmi, jakby to było bardzo ekscytujące. - Och, takie było - powiedziała, wzdychając. - Ale prawdziwą radość zawsze dawało mi szycie. Teraz, gdy mam na to czas, uwielbiam tworzyć nowe rzeczy do domu. Nawet przyjaciele proszą, bym przerobiła niektóre z ich pomieszczeń. Jenna dostrzegła wyraz podekscytowania na twarzy Louise, gdy mówiła o projektowaniu dla swoich przyjaciół. - Prowadzisz własną firmę? Roześmiała się. - Nie. To po prostu coś, co robię dla zabawy. - Jesteś w tym bardzo dobra. Mogłabyś założyć firmę projektową. Zdawała się rozważać ten pomysł. - Myślisz, że mogłabym? Nie myślałam o tym. To po prostu hobby. - Machnęła ręką. - Dla mnie jest już na to za późno. - Nie, nie zgodzę się z tobą. Nigdy nie jest za późno na rozkręcenie własnego interesu. Wciąż jesteś jeszcze młoda, masz talent i ambicję. - Tak sądzisz? - Zaświeciły jej się oczy. - Nic nie wiem na temat zakładania własnej firmy. - Moja rodzina prowadzi własną firmę. Mogłabym udzielić ci paru wskazówek odnośnie tego, co musisz zrobić w tym kierunku. Jenna i jego matka spędziły następne kilka godzin – nie licząc kolacji – omawiając sprawy związane z prowadzeniem małej firmy. Ty spodziewał się najgorszego. Jego mama nigdy nie lubiła żadnej dziewczyny, którą kiedykolwiek przyprowadził do domu. Była niegrzeczna, nieprzyjemna i zawsze znajdywała coś, co jej się nie podobało w dziewczynie, którą sobie wybierał. Z drugiej strony, ostatni raz przyprowadził dziewczynę do domu, gdy miał około dwudziestu lat i wciąż jeszcze był w koledżu. Chciała wtedy, żeby skupił się na szkole, a nie na kobietach. I nadal była rozgoryczona z powodu rozwodu. Chyba po prostu założył, że jego matka zawsze będzie zgorzkniała. Teraz była inna. Bardziej łagodna. A może to Jenna sprawiła, że ukazała swoją drugą stronę. Jenna nie trzymała się go kurczowo ani nie Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot demonstrowała względem niego zaborczego stosunku. Wydawała się autentycznie zainteresowana poznaniem jego matki, nie starając się sprawić, by ta ją polubiła, ani też na

siłę nie pokazując, że ona i Ty są parą. Ale taka właśnie była Jenna. Dobrze dogadywała się z ludźmi, wiedziała, co zrobić, by poczuli się swobodnie. Dzięki temu Riley’s cieszyło się taką popularnością. Sprawiała, że jej klienci byli zadowoleni i nie chodziło tylko o podawanie drinków. Po obiedzie zjedli deser, a Jenna opowiedziała jego mamie o swojej rodzinie. - Więc masz braci, którzy również uprawiają sporty? - Tak. Mick gra w futbol, a Gavin w baseball. - A ty uprawiałaś jakieś sporty? - Grałam w koszykówkę i siatkówkę w szkole średniej. Obecnie gram tylko wtedy, gdy rodzina zmusza mnie do gry w koszykówkę koło domu. Jego matka roześmiała się. - Wyobrażam sobie, że trudno było dorastać z chłopcami. - To było wyzwanie. Ale potrafię walczyć o swoje. - Jestem pewna, że tak. Założę się, że z moim synem także potrafisz sobie poradzić. Jenna spojrzała na Ty’a i uśmiechnęła się. - Z nim nie trzeba walczyć. Wychowałaś porządnego syna, Louise. Jego mama kilka razy szybko zamrugała. - Dziękuję. Jestem z niego bardzo dumna. Oho. Musiał zabrać stąd Jennę zanim popłynie prawdziwy wodospad. Cóż, musimy już iść. - Tak szybko? - Przykro mi, ale tak. Wstali i Tyler poszedł po ich płaszcze. Jenna uściskała jego matkę. - To była taka przyjemność poznać cię, Louise. Mam nadzieję, że będziemy miały jeszcze okazję. Ale masz mój numer. Jeśli postanowisz otworzyć własną firmę, zadzwoń do mnie. Jego matka mocno przytuliła Jennę. - Zdecydowanie do ciebie zadzwonię. - Położyła dłoń na ramieniu Jenny. - Nieczęsto to mówię, właściwie nie przypominam sobie, żebym powiedziała to którejkolwiek kobiecie, z którą umawiał się mój syn, ale bardzo się cieszę, że cię poznałam, Jenno Riley. I mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Też mam taką nadzieję. - Jenna szeroko się uśmiechnęła i ruszyła do drzwi. Jego mama przyciągnęła go do mocnego uścisku. Pochylił się, więc mogła pocałować go w policzek. - Nie wiem gdzie znalazłeś tę dziewczynę, synu, ale nie pozwól jej odejść.

XX Jedna sprawa załatwiona, pozostało jeszcze tylko spotkanie z ojcem. Skierowali się do centrum miasta, gdzie znajdowało się mieszkanie jego ojca i macochy. - Nie mam pojęcia, dlaczego tak się obawiałeś mojego spotkania z twoją matką. Spojrzał na Jennę. - Nie mówiłem, że się obawiam. - Dałeś mi do zrozumienia, że jest trochę jak matczyna wersja Meduzy. - Wcale nie. - Ale coś w tym stylu. Wzruszył ramionami. - Zmieniła się. Kiedyś była bardziej spięta. - Jest cudowną, ciepłą i przyjazną kobietą. Wspaniale spędziłam z nią czas. - Najwyraźniej otrząsnęła się z rozgoryczenia po rozwodzie, bo wierz mi, spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Jenna roześmiała się i poklepała go po dłoni. - Zbyt wiele się zamartwiasz. - Prawdopodobnie. - Dobra, teraz opowiedz mi o twoim ojcu. - Jest dużym, przyjaznym mężczyzną o posturze niedźwiedzia, który używa swojej – nawet nie wiem, jak to wyjaśnić - nadmiernie towarzyskiej natury, by zamaskować poczucie niepokoju lub rozładować nieprzyjemną sytuację. Zawsze tak było. Jeśli okoliczności są stresujące, to Sean Anderson opowiada kawały, żeby osłabić napięcie. Zawsze śmieje się z twojego sposobu rozwiązania problemu. Kiedy cię obraża, również robi to ze śmiechem i uśmiechem na twarzy. Myśli, że jeśli się uśmiecha, podczas gdy wyzywa cię od dziwek lub bezużytecznych dupków, to tak jest w porządku. Oczywiście, to się nie sprawdziło, kiedy mama i tata się kłócili. Moja matka Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nie uważała, by sposób, w jaki tata radził sobie z ich problemami, a który polegał głównie na zamiataniu wszystkiego pod dywanik i wyśmianiu sprawy, był dobrym rozwiązaniem. - Hmmm, wyobrażam sobie - powiedziała Jenna. - Ale myślę, że na przestrzeni lat nauczył się kilku rzeczy, ponieważ moja macocha, Gloria, jest świetna. Są małżeństwem od dziesięciu lat. - Lubisz ją? - Taa, lubię. Bardzo. Nigdy nie starała się być moją matką, tylko moją przyjaciółką. Wiedziała, gdzie sięgają granice, ale gdybym jej potrzebował, zawsze miała dla mnie czas. I nie przejmuje się bzdurami, które wygaduje mój ojciec, za co ją podziwiam. - Wygląda na to, że dobrze do siebie pasują.

- Owszem. Ale muszę cię ostrzec, po prostu nie można przygotować się na spotkanie z moim tatą, gdyż człowiek nie ma pojęcia, co wypłynie z jego ust. - Och, w porządku. - Nie zdawała sobie sprawy, co to miało znaczyć. Wjechali windą na szesnaste piętro kompleksu mieszkań własnościowych. Tyler położył rękę na plecach Jenny i zadzwonił do drzwi. Jennie opadła szczęka, kiedy drzwi się otworzyły i stanęła w nich starsza wersja Ty’a. Podczas gdy jego matka była drobna, ten mężczyzna był wysoki, z falistymi ciemnymi włosami poprzetykanymi siwizną, która widoczna była również na jego bokobrodach63. - Witaj, chłopcze, wejdź. Przyciągnął Tylera do uścisku, a Jenna zauważyła, że byli tego samego wzrostu, chociaż może Tyler był o cal wyższy niż jego tata. Sean był szerszy i nie tak szczupły i umięśniony jak Ty. Kiedy weszła do środka, nie mogła się nadziwić, jak bardzo byli do siebie podobni. Sean Anderson był uderzająco przystojny i wciąż w świetnej formie, a jego żona, Gloria, była powalającą rudowłosą o apetycznie zaokrąglonych kształtach oraz o żywym uśmiechu. Gloria pospieszyła, by dać Tylerowi buziaka oraz, by przytulić i entuzjastycznie potrząsnąć ręką Jenny. - Tak się cieszymy, że możemy cię poznać, Jenna – odezwała się Gloria. Proszę, wejdź dalej. Mieszkanie było nowoczesne, z biało-czarnymi meblami oraz z fortepianem, który ustawiony został na niższym poziomie salonu. Okna, 63 Słowo „baki” i od razu mam przed oczami Elvisa;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot sięgające od podłogi do sufitu, zapewniały zapierający dech w piersiach widok na miasto i jezioro. Usiedli przy stole obok okna. - Pomyślałam, że skoro nie pochodzisz z naszego miasta, to może spodoba ci się widok miasta nocą – powiedziała Gloria. - Zwłaszcza, że mamy szczęście i dzisiejszej nocy niebo jest czyste. - Jest pięknie - odpowiedziała Jenna. - Pewnie uwielbiacie to miejsce. - To prawda. W lecie chodzimy na spacery nad jezioro. Na parterze znajduje się sala gimnastyczna, której używamy w zimie. Musimy pozostać aktywni, prawda, chłopcze? rzekł jego tata. - Pewnie – odpowiedział Ty. Ojciec poklepał go po plecach. - Oczywiście, ty wciąż jesteś aktywny na lodzie. Nie mógłbym być z ciebie bardziej dumny, nawet jeśli ostatnio pokonałeś moją drużynę. - Sean – odezwała się Gloria, potrząsając głową, zanim zwróciła się do Jenny. - Nie wiem,

jak on może obstawać za inną drużyną, kiedy jego własny syn gra dla The Ice. - Hej, zawsze obstawałem za lokalnymi chłopakami. Poza tym, Tyler często zmienia drużyny. Jak do cholery mam być na bieżąco z tym, w którym zespole gra w tym roku? Jestem lojalny. Tyler to rozumie, prawda? - Oczywiście, że tak, tato. Ale nie stawiałbym przeciwko mnie. Jenna roześmiała się. - Właśnie to ciągle mu powtarzam - powiedziała Gloria. - Moje pieniądze stawiam na ciebie, kochanie. Tyler pochylił się i pocałował ją w policzek. - Dzięki, Gloria. - Hej, dzieciak jest twardy. Poradzi sobie z małą konkurencją. I wie, że zawsze mu kibicuję. - Odwrócił się do Jenny. - Więc, Jenna. Opowiedz mi o sobie. Uch. Błyskawiczna zmiana tematu. Trudno było nadążyć, ale udało jej się jakoś pozbierać. Opowiedziała Seanowi i Glorii o rodzinnym barze oraz o tym, czym się tam zajmowała. Wypili kilka koktajli, a Sean zapewnił im rozrywkę, opowiadając dowcipy i zabawne historyjki z dzieciństwa Ty’a, ale Jenna widziała, że Ty był niespokojny i zakłopotany. - Cóż, Sean, czym się zajmujesz? - Jestem właścicielem kilku salonów samochodowych w mieście. Po czterdziestu latach wciąż jestem w biznesie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Mogła go sobie wyobrazić w tej branży. - Bardzo interesujące. - Ma nawet reklamy w telewizji - powiedziała Gloria, a na jej rozpromienionej uśmiechem twarzy ewidentnie widać było dumę. - Och, to fascynujące. Sean uśmiechnął się. - Tak, wykupujemy dużo czasu antenowego. Musisz przypominać ludziom swoje nazwisko, inaczej o tobie zapomną. Uderzył Ty’a w plecy. - Nieprawdaż, synu? - Pewnie, tato. - Od tego właśnie masz tą drogą agentkę, która załatwia ci występy w reklamach dezodorantów i szamponów. Zapewniają ci zainteresowanie fanów. Dzięki temu przychodzą na mecze. Sprawiają, że mężczyźni chcą być tacy jak ty, a kobiety pragną mieć cię w swoim łóżku. - Przeniósł spojrzenie na Jennę. - Nieważne co, byleby tylko mój chłopak wciąż znajdował się w centrum uwagi, prawda, kochanie? Jenna mrugnęła. - Jasne. Ojciec Ty’a był wyczerpujący. Nie była pewna, czy tak naprawdę był zainteresowany karierą Tylera, czy też tylko tym, by pozostał „na szczycie”. Nic dziwnego, że Ty czuł się nieswojo.

Spędzili tam kilka godzin, po czym Ty wstał. - Jutro wcześnie rano mamy samolot, więc lepiej już pójdziemy. Zaczęli się żegnać. - Poznanie cię było wielką przyjemnością, Jenna – rzekła Gloria. - Mam nadzieję, że jeszcze będziemy miały okazję ponownie się spotkać. - Również mam taką nadzieję. Sean uścisnął jej dłoń. - Jesteś słodką dziewczyną. Tyler ma świetny gust, jeśli chodzi o kobiety. Zawsze miał. Podobnie jak jego staruszek. - Objął Glorię ramieniem. Tyler poprowadził Jennę do drzwi. - Do zobaczenia, tato. Zjechali windą w milczeniu, tak samo przebiegła krótka droga powrotna do hotelu. Gdy dotarli do swojego pokoju, Jenna podeszła do Tylera i objęła go. - Za co to? - Bez powodu. - Może ona potrzebowała tego bardziej niż on, ale sądziła, że jemu również to by się przydało. - Mój tata potrafi być dupkiem. Odchyliła się do tyłu. - Nie, nie zachowywał się tak. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Owszem, zachowywał. - Twoi rodzice różnią się jak noc i dzień. Twoja mama jest cicha i zdystansowana. Twój tata jest bardzo hałaśliwy. Teraz wiem, dlaczego do siebie nie pasowali. Kąciki jego ust wygięły się ku górze. - Coś w tym rodzaju. - Lubię Glorię. - Ja również. A mój tata lubi imponować ludziom. Nie wie jednak, jak to zrobić, więc wychodzi na kutasa. Powinien popracować nad umiejętnością zachowania się w towarzystwie. Moja matka pracowała przez większość swojego życia. A kiedy nie pracowała, zajmowała się mną i moim tatą. Po rozwodzie nie wiedziała, co ze sobą zrobić, dlatego też została w domu, a wspomnienia o mnie przekształciła w jakąś cholerną świątynię. Szyje, piecze i ma małe grono przyjaciół, których miała od zawsze, ale nie wyszła ponownie za mąż. Wróciła do panieńskiego nazwiska, ponieważ aż tak bardzo nienawidzi mojego ojca. Po prostu nigdy nie doszła do tego, jak ruszyć naprzód i ułożyć sobie życie od nowa. Utknęła w tym domu. Myślę, że dziś wieczorem trochę jej pomogłaś. Dzięki. - Proszę bardzo, ale myślę, że twoja matka całkiem dobrze sobie poradziła. Może nie zrobiła tego od razu, ale każdy radzi sobie z problemami we własnym tempie. - Chyba masz rację. Jenna odgarnęła mu włosy z czoła. - Nie musisz przepraszać za swoich rodziców. Są, kim

są i nie mają nic wspólnego z tym, kim jesteś ty. Spojrzał na nią. - Mają z tym wiele wspólnego. - Tak sądzisz? Nie wierzę w to. Myślę, że sami tworzymy własne tożsamości. Nie jesteśmy przykuci do naszych rodziców, ich przeszłości ani ich błędów. Nie musimy być jak oni - dobrzy lub źli. Przeciągnął kciukiem przez jej dolną wargę. - Być może. - Żadne być może. Stajesz się tym, kim chcesz być, nie tym, kim są albo byli twoi rodzice. Wszystko zależy od ciebie. Spojrzał na nią, a ona zagubiła się w pięknie jego twarzy, intensywności spojrzenia, gdy się w nią wpatrywał. - Jesteś dla mnie dobra – powiedział. - Tak? A ja przez cały czas myślę, że to ty jesteś tym, który był dla mnie dobry. Jenna pchnęła Ty’a na sofę w salonie ich apartamentu. Podeszła do Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot drzwi i przyciemniła światła. Wróciła, by stanąć przed nim, po czym zrzuciła buty i rajstopy wraz z majtkami, a następnie sięgnęła pod sukienkę i zdjęła stanik, pozostając jedynie w tej seksownej czarnej sukience. Uklękła na dywanie przed sofą i wśliznęła się między jego kolana, przesuwając palcami wzdłuż jego ud. Ty wstrzymał oddech, gdy Jenna wepchnęła się między jego nogi. To on powinien zadowalać ją, a nie na odwrót, ale do diabła, nie potrafił znaleźć wystarczająco dobrego powodu, by się temu sprzeciwić. Jego kutas był twardy i napierał na zamek w spodniach, a jej ręce wolno pokonywały drogę do ziemi obiecanej. Nie było mowy, żeby ją zatrzymał. W przyćmionym świetle jej włosy wyglądały jak ciemne srebro, oczy były przydymione i pociemniałe, gdy uniosła rzęsy tylko na chwilę, wystarczającą, by posłać mu przekorne spojrzenie, po czym schyliła głowę i ugryzła go w kolano. Zaśmiał się. - Chcesz coś do gryzienia? Powiem ci, gdzie ugryźć. - Sądzę, że jestem wystarczająco zaznajomiona z twoją anatomią, żeby samej do tego dojść. Bądź cierpliwy. Przejechała paznokciami w dół jego ud, po czym sięgnęła do klamry przy pasku, nie spiesząc się przy jego rozpinaniu, by następnie chwycić za zamek błyskawiczny. Każdy ruch zamka powodował, że zaciskał zęby. Robiła to rozmyślnie, kiedy jedynym, czego chciał, było szarpnąć to cholerstwo w dół i uwolnić swojego nabrzmiałego penisa. Kiedy wreszcie rozsunęła zamek, pochyliła się, zdjęła mu buty i skarpetki, drażniąc go, przesuwając ręce w górę pod jego spodniami. - Jak na faceta, masz świetne łydki. Nawet nie mógł mówić. Zaschło mu w gardle. Pragnął jej rąk i ust na swoim penisie, a nie poetyckich peanów na cześć innych części ciała. Ale to ona uwodziła, więc zamierzał

siedzieć cicho i pozwolić jej na to. Zsunęła mu spodnie i slipy w dół bioder, zdejmując je z niego i odrzucając na krzesło. Jego kutas wzniósł się, gotowy do wzięcia, ale zignorowała go, zamiast tego podnosząc się i rozpinając guzik przy koszuli… powoli. Niech to szlag. - Pozwól mi to zrobić. - Sięgnął do guzików, ale złapała go za ręce i położyła je na kanapie. - Nie. To moje zadanie. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Cholera. Rozpięła drugi guzik, trzeci, potem czwarty, a on oblał się potem. Kto mógł się spodziewać, że rozpinanie guzików przy koszuli uczyni go jeszcze twardszym? Gdy rozpięła ostatni guzik, rozsunęła koszulę i położyła dłonie na jego klatce piersiowej. - Uwielbiam twoje ciało, Tyler, gładkość klatki piersiowej. - Wytyczała ścieżkę w dół jego żeber i przez brzuch. - Sposób, w jaki twoje mięśnie poruszają się pod moimi dłońmi. Mięśnie jego brzucha szarpnęły się, kiedy przeniosła się w niższe partie, narastało w nim niecierpliwe oczekiwanie, gdy zsunęła ręce poniżej pępka. Pochyliła się i pocałowała go tam, jej piersi otarły się o jego penisa. Czyż nie do tego zmierzała jego wyobraźnia? Z chęcią pocierałby główką swojego penisa po jej wrażliwych sutkach. Jak by na to zareagowała? Odłożył tę myśl na później. Teraz skupił się na jej dłoniach, sposobie, w jaki przesuwała nimi po jego udach. Jej dotyk był lekki, paznokcie torturowały go, gdy lekko drapała wewnętrzną stronę jego ud. Jego jądra ścisnęły się, a on zacisnął zęby, powstrzymując się przed błaganiem, by go dotknęła, choć bardzo chciał, żeby to zrobiła. Uniosła się i ułożyła między jego nogami, lekko opierając na nim swoje ciało i przycisnęła wargi do jego ust. Zaczął owijać wokół niej ramiona, ale znowu chwyciła go za ręce i położyła je na kanapie. - Nie. Nie dotykaj mnie. Pozwól, żebym to ja dotykała ciebie. - To będzie trudne, Jenna. Uśmiechnęła się przy jego ustach. - I o to chodzi. Pocałowała go, przejechała językiem po jego dolnej wardze zanim przycisnęła do niego usta. Smakował winem i czymś słodkim – może cynamonem. Pogłębiła pocałunek, ujmując jego głowę w swoje dłonie i poruszając przy nim ciałem w uwodzicielskim rytmie. Chciał jej dotknąć, podnieść sukienkę i poczuć jej nagi tyłek. Ale to była jej gra i grał według jej reguł… na razie. Więc trzymał ręce przy sobie, podczas gdy falowała przy nim

i doprowadzała go do szaleństwa, aż cała krew – i każda myśl – pognała w kierunku jego penisa. Przesunęła ustami przez jego szczękę, lekko go tam gryząc. Warknął na nią, a ona nagrodziła go niskim, gardłowym śmiechem, w odpowiedzi na Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot który jego jądra zadrżały. - Jenna – ostrzegł. Zignorowała go, przeciągając językiem po jego gardle, zmierzając do ramienia. Ugryzła go ponownie, tym razem mocniej. Syknął, wbijając palce w materiał kanapy. Gdyby pozwoliła mu działać, złapałby ją, nabił na swojego kutasa i pieprzył aż oboje by doszli. Był bardziej niż gotowy, a jej zapach wypełniał pokój. Gra, w którą grała, ją również podnieciła. Potrafił dać im to, czego oboje pragnęli. Ale nie zamierzał osiągać tego po swojemu. Pocałowała go w klatkę piersiową, lekko przesuwając językiem przez jego sutki. Jego brodawka stwardniała, a ona chwyciła jedną zębami i szarpnęła, w tym samym czasie bawiąc się nią językiem. Syknął, wypuszczając oddech i wbił pięty w dywan. Przygryzła mocniej, potem uwolniła jego sutek i zaszczyciła go diabelskim uśmiechem. - Chodź tutaj – powiedział. Potrząsnęła głową i pochyliła się, wysuwając język i zjeżdżając nim w dół jego brzucha. Jedwabisty materiał jej sukienki spłynął na jego penisa, jej ciało przesunęło się ponad nim. - Próbujesz mnie zabić. - Staram się zadowolić cię. - Zadowolisz mnie, jeśli dosiądziesz mojego penisa i będziesz się ze mną pieprzyć. Roześmiała się. - Później. Opadła na dywan i całowała oba jego uda, za każdym razem zbliżając się do penisa i jąder. Wstrzymywał oddech, gdy tylko znajdowała się w ich pobliżu, po czym wydawał rozczarowane westchnienie, kiedy się odsuwała. Ta kobieta była dobra w torturowaniu. Jednak gdy dotarła do jego jąder, wyrwał mu się niski jęk i był pewien, że umarł i poszedł do nieba. A kiedy jej język przetarł szlak od spodu jego penisa aż do główki, zyskał pewność, że musi wykonać kilka skomplikowanych obliczeń matematycznych, byle tylko nie wystrzelić swojego ładunku, ponieważ był naładowany i gotowy eksplodować. Zakręciła językiem po czubku jego penisa, a następnie połknęła go całego, biorąc tak głęboko, aż dotknął tyłu jej gardła. Jęknął, obserwując swojego kutasa znikającego w jej ustach, w tym samym czasie czując ssanie i Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot mokre ciepło otaczających go warg.

Trzymała jego jądra w dłoniach i delikatnie je ścisnęła, gdy uwięziła jego penisa między swoim językiem a podniebieniem. Chwilę później puściła go, zakręciła po nim językiem i wysunęła go z ust, by lizać główkę jak lizaka. Widok główki penisa mokrej od jej ust, sprawił, że jego jądra zacisnęły się mocno jak węzły. A kiedy ponownie wzięła go głęboko i ścisnęła, przełykając, wiedział, że długo nie wytrzyma. - Jenna, dojdę w twoich ustach. Złapała podstawę jego penisa i zaczęła pompować, poruszając się szybko w górę i w dół i omiatając go językiem. Czuł zbliżający się orgazm, który nadciągał niczym rozpędzony pociąg towarowy, zaparł się piętami i wepchnął swojego kutasa głęboko w jej usta. A kiedy nadeszło wyzwolenie, odczuł to, jakby eksplodował mu czubek głowy. - Och, tak. - Wybuchnął, wypełniając jej usta gorącą spermą, a całe jego ciało zatrzęsło się z wysiłku, kiedy wylał wszystko, co miał. Ssała go mocno i ściskała jego jądra, dopóki nie był pusty. Był wycieńczony. Tak wycieńczony, że ledwo mógł złapać oddech. Przez kilka minut nie mógł zrobić żadnej cholernej rzeczy, poza leżeniem z głową wspartą na oparciu kanapy, czując bicie serca Jenny na swoim udzie. Kiedy wreszcie mógł podnieść głowę, pogładził ręką jej włosy. Zdawała się być zadowolona, leżąc tam, czekając na niego, ale wiedział, że było coś, czego potrzebowała bardziej – czego on potrzebował bardziej. W końcu wciągnął ją na swoje kolana i zanurzył palce w miękkości jej włosów. Docisnął usta do jej warg, odbierając pocałunek, który chciał wziąć, gdy mu odmówiła. Oddała mu pocałunek z miękkim jękiem, a on wsunął język w jej usta, liżąc aksamitną miękkość. Uniósł jej sukienkę i wypełnił dłonie jej słodkim tyłeczkiem, przebiegając palcami po jedwabistości jej skóry, kołysząc ją przy swoim szybko twardniejącym penisie. - Dotknij mnie - powiedziała, wyginając plecy w łuk. Wypełnił dłonie jej piersiami, chcąc mieć ją nagą, by móc lizać i ssać jej sutki, ale podobało mu się to, jak seksownie wyglądała w tej sukience. Chciał być wewnątrz niej, kiedy miała na sobie tę sukienkę. Jedwab udrapował się na jego nogach, dręcząc go tym, czego nie mógł dostrzec. Drażnił jej sutki przez jedwab, by następnie nakryć jedną pierś ustami i ssać brodawkę przez materiał. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Sapnęła i chwyciła go za głowę, przytrzymując go w miejscu, podczas gdy używał zębów, by dać jej rozkosz. - Uwielbiam, gdy dotykasz mnie w ten sposób - szepnęła, a on złapał drugi sutek między palce i ścisnął go. Zacisnęła na nim uda, dając mu znać, jak dobre to było.

Odchylił ją do tyłu, żeby mógł sięgnąć do spodni, w kieszeni których znalazł prezerwatywę. - Pozwól mi - powiedziała, rozrywając opakowanie. Nałożyła prezerwatywę, jej dłonie były ciepłe i delikatne, kiedy zsuwała ją cal po dręczącym calu, aż był w pełni osłonięty. Jednak najpierw chciał, żeby osiągnęła orgazm, chciał, by była wyczerpana i drżąca, zanim wsunie w nią swojego penisa. Uniósł sukienkę i położył dłoń na jej płci. Była mokra, jej słodki zapach odurzał go bardziej niż jakikolwiek alkohol. Przesunął po niej dłonią, opuszkiem palca drażniąc jej pączek, dopóki nie odchyliła głowy do tyłu i nie wygięła swojej cipki w kierunku jego ręki. Zanurzył palec w jej wnętrzu, czuł, jak drżała i zaciskała się wokół niego. Potarł kciukiem jej łechtaczkę, a ona załkała. Uwielbiał obserwować jej ciało reagujące na jego dotyk, widzieć jej napiętą twarz, gdy walczyła o swój orgazm. Poruszał w niej palcem, kręcąc kciukiem po piercingu. - Zaraz dojdę, Tyler. Przyspieszył ruch palca i użył nasady dłoni, by masować jej łechtaczkę. Rozpadła się na kawałeczki, wspierając głowę na jego ramieniu, podczas gdy płynęła na falach orgazmu. Tymczasem on trzymał palec wewnątrz niej, aż pulsowanie zaczęło zanikać, a następnie podciągnął ją na swoje kolana i na penisa. Nadal mógł poczuć skurcze jej ciała, kiedy ją wypełnił. - Mmm – zamruczała, gdy usadowiła się na nim. - Tak dobrze. Jej sukienka udrapowała się wokół nich. Niczego nie mógł zobaczyć, mógł jedynie czuć ich połączone ciała. Zamknął oczy i pozwolił Jennie przyzwyczaić się do jego obecności w jej wnętrzu, pozwolił jej dojść do siebie po szczytowaniu. Kiedy zaczęła kołysać się w przód i w tył, otworzył oczy, zacisnął dłoń w pięść, chwytając jej sukienkę, drugą ręką trzymając ją za biodra, podnosząc i opuszczając na swojego penisa. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Był w niej, gruby i nabrzmiały, czuł, jak ciasno jej ciało zaciskało się na nim, gdy w nią pompował. Kiedy na niego spojrzała, miała zarumienioną twarz i rozchylone usta. Uchwyciła się jego ramion, wbijając w nie paznokcie, gdy się unosiła. Zaczęła powoli, ale teraz intensywność rosła, więc przyspieszyła ruchy. Ich śliskie ciała poruszały się zgodnym rytmem. Znał jej ciało, jak swoje własne. Czuł, kiedy zaczęła się zaciskać i pulsować wokół niego. Chwycił jej tyłek, podciągając tam i z powrotem, a ona ponownie się rozpadła, jej oczy rozszerzyły się, gdy cipką uchwyciła go mocno jak w imadle, wyciskając z niego wszystko.

Ich spojrzenia spotkały się i pozostały skupione na sobie, kiedy oboje osiągnęli punkt kulminacyjny. W jej oczach dostrzegł szalejącą burzę, jego wyrażały to samo. Z jego ust spłynęło jej imię, wypowiedziane z dzikim jękiem, podczas gdy pchnął w nią głęboko i zadrżał od intensywności orgazmu, który pozostawił go roztrzęsionego. Opadła na niego, pozostali złączeni, kiedy gładził jej plecy i włosy. - Muszę wziąć prysznic – powiedziała wreszcie. Jenna oparła się o ścianę pod prysznicem, pewna, że była zbyt zmęczona, by móc zrobić cokolwiek, ponad opłukanie się i rzucenie na łóżko. Jednak Tyler umieścił usta na jej sutkach, a jej płeć ponownie obudziła się do życia, pulsując w domagającej się potrzebie, tak, jakby wcześniej nie miała dwóch niesamowitych orgazmów. Wsunął rękę między jej nogi, pieszcząc ją i ssąc sutki. Złapała garść jego włosów i przytrzymała go w miejscu, gdy gwałtowna przyjemność popłynęła od piersi między nogi. Nie myślała o niczym, po prostu skupiając się na ciepłej wodzie spływającej wzdłuż jej ciała, podczas gdy w swoim rdzeniu czuła obezwładniające pulsowanie. Kiedy Ty opadł na kolana i zaczął chłeptać z jej cipki, utonęła w czystej mgiełce erotycznego zadowolenia z bycia czczoną przez jego wargi i język. Spojrzała w dół, patrząc, jak liże jej płeć, drżąc, gdy jego język zniknął w jej wnętrzu. Trzęsły jej się nogi, gdzieś w środku budowało się napięcie. A kiedy objął ją wargami i possał, wybuchła. - Ty – zawołała, brykając na jego twarzy, gdy siła orgazmu rzuciła ją plecami na ścianę. Trzymał ją za biodra, podczas gdy szczytowała, woda lała się na jej głowę i spływała w dół ciała. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Wstał, wziął jej usta w pocałunku, a potem w nią wszedł. Sapnęła, napotykając jego wzrok. - Cholera. Pozwól mi pójść po prezerwatywę64. Trzymała go mocno. - Zostań. - Jestem bezpieczny. Cały czas mam robione badania krwi. Drużynowe badania lekarskie. Ja nigdy… Położyła palce na jego ustach. - Jestem na pigułkach. Wszystko w porządku. - Jenna. - Kochaj się ze mną, Tyler. Pchnął i pocałował ją, spijając krzyki przyjemności swoimi ustami i językiem. Nabrzmiał wewnątrz niej tak bardzo, jego ciało przyciskało się do niej, ponownie zabierając ją tak blisko orgazmu, że była zszokowana. Jednak chciała czuć go w ten sposób, tak nagiego, tak intymnie, jeszcze chwilę dłużej. Podniósł jej nogę i owinął ją wokół swojego biodra, trzymał ją tak, kiedy wbijał się w nią

nieznośnie słodkimi, powolnymi pchnięciami, od których cała topniała. Odgarnął jej włosy z twarzy, jego spojrzenie było tak intensywne, tak pełne niewypowiedzianej ekspresji, że zaparło jej dech w piersiach. Jego szczęka napięła się i tym razem naparł na nią mocniej. Kiedy ją pocałował, rozpadła się, czując ciepło i jego siłę, gdy i w niego uderzył orgazm. Trzymała się go, kiedy zanurzył się w niej po raz ostatni, a potem zadrżał, przyciskając usta do jej szyi. To było tak doskonałe, czuć go tak naturalnie, obnażonego w jej wnętrzu. Przez to czuła się jakoś bliżej niego. Ale teraz była wykończona, wyczerpana i całkowicie nasycona. Ty przesunął ją pod strumień wody, delikatnie ją opłukując, po czym wyciągnął ją spod prysznica. Posłała mu leniwy uśmiech, gdy owinął ręcznik na jej włosach. - Rozczeszę je jutro - powiedziała, a on wziął ją w ramiona i zaniósł do ogromnego łóżka, gdzie ją położył i ułożył się za nią. Spała, zanim zgasił światło. 64 Ha! Parę osób porównywało Tylera do Micka przez to wieczne zaopatrzenie w gumki w każdej sytuacji, a tu proszę;) Micka chyba nikt nie pokona, cha, cha, cha! ;D Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

XXI Jenna wpakowała się w naprawdę poważne tarapaty. Była niedziela, a ona siedziała w salonie u rodziców, zdając sobie sprawę, że prawdopodobnie popełniła największy błąd swojego życia. Zaprosiła Ty’a na obiad. Zrobiła to w momencie słabości. Całkowicie usatysfakcjonowana oszałamiającym seksem, zaprosiła go podczas lotu powrotnego z Chicago, sądząc, że najpewniej wymówi się meczem lub powie, iż musi wyjechać z miasta. W końcu nie śledziła jego drużynowego harmonogramu. Tego dnia jednak nie grał, gdyż następnego ranka opuszczał miasto z racji meczu wyjazdowego. Więc się zgodził. To, że przyprowadzała faceta na obiad, dla jej rodziny było czymś tylko odrobinę mniej znaczącym niż deklaracja miłości. Czym z pewnością nie było. A może jednak? Co czuła do Ty’a? To była kwestia, na którą nie była gotowa odpowiedzieć ani, której nie chciała roztrząsać w tej chwili, ponieważ Ty miał się tutaj pojawić za jakieś dziesięć minut, a ona była tak zdenerwowana, jak panna młoda w dniu swojego ślubu. Och, zła, bardzo zła analogia. - Czym się martwisz? Jenna spojrzała w górę, by zobaczyć wpatrującą się w nią matkę. - Ja? Nie martwię się. - Przygryzasz dolną wargę. Zawsze to robisz, kiedy coś cię trapi. Przestała to robić i uśmiechnęła się do matki. - Niczym się nie zamartwiam, mamo. - Kłamie. Przyprowadza faceta na obiad i przez to panikuje, uważając, że wszyscy zamierzamy go wymaglować. Mick wycisnął pocałunek na czubku jej głowy, przeszedł obok niej i chwycił marchewkę z talerza, stojącego na środku wyspy w kuchni. Mama machnęła na niego nożem. - Zrób to jeszcze raz, a będziesz zmywał naczynia. Mick wzruszył ramionami. - I tak każesz mi pozmywać. To mnie nie Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot przestraszy.

Chwycił kawałek selera, mrugnął do Jenny i skierował się z powrotem do salonu. - To smutny dzień, kiedy nie mogę postraszyć własnych dzieci wizją obciążenia ich obowiązkami. Jenna roześmiała się, usiadła na stołku ustawionym przy wyspie i zaczęła mieszać dip. Jest teraz żonaty. Jestem całkiem pewna, że Tara regularnie wyznacza go do zmywania naczyń. - To prawda – powiedziała Tara, gdy weszła do kuchni i usiadła obok Jenny, biorąc nóż, by pokroić selera i marchew. - Duże silne ręce świetnie sobie radzą z tłustymi garnkami. - Jenna się denerwuje, ponieważ jej chłopak przychodzi dziś na obiad. Jenna spojrzała na matkę. - Ty przyjdzie na obiad? - Tara odwróciła się do niej i posłała jej uśmiech. - To cudownie. Więc sprawy między wami musiały zrobić się poważne. Wiedziała, że powinna była wykręcić się z tego, powiedzieć mu, że złapała przeziębienie albo grypę. Lub trąd65. - Nie jesteśmy ze sobą na poważnie. Po prostu się spotykamy. A to tylko obiad. - Ale obiad z rodziną - odrzekła Tara. - Wielka sprawa. - Nigdy wcześniej nikogo nie zapraszałaś - przypomniała jej matka. Nie, nie robiła tego i to właśnie z tego powodu. Inkwizycji. - Słuchaj, to nic wielkiego. Jesteśmy tylko przyjaciółmi. A Ty już tutaj bywał, więc nie spotka wszystkich po raz pierwszy. Liz prychnęła, kiedy weszła do środka. - Tyler i ty jesteście kimś więcej niż przyjaciółmi. Mamo, powinnaś zobaczyć iskry przeskakujące między tą dwójką, gdy znajdują się w tym samym pomieszczeniu. Będziesz potrzebowała rękawic kuchennych, kiedy Jenna znajdzie się obok Ty’a, gdyż będzie cała w ogniu. - To wcale nie jest śmieszne. - Gdzie się podziało to całe siostrzane wsparcie, gdy go naprawdę potrzebowała? Liz przytuliła ją, następnie Tara zrobiła to samo. - W czym wam pomóc? - Może zrobisz herbatę? - zaproponowała mama. - Jasne. 65 Taa, to z pewnością zabrzmiałoby wiarygodnie i nie zorientowałby się, że wciska mu kit;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Rozmowa zeszła na Gavina i to, jak sobie radził na Florydzie. Jenna ucieszyła się, że przestała być w centrum uwagi. Do czasu, aż zadzwonił dzwonek do drzwi. - Otworzę – wrzasnęła, zeskakując ze stołka i wycierając ręce w ręcznik.

Ale zanim dotarła do korytarza, Nathan już wpuścił Tylera i poprowadził do salonu. Jej tata od razu zajął go rozmową o hokeju. - Hej - powiedziała, chowając dłonie w tylnych kieszeniach dżinsów. Dzisiejszego popołudnia wyglądał wyśmienicie w wytartych dżinsach i swetrze. W dłoniach trzymał bukiet polnych kwiatów. - Hej. - To dla mnie? - Nie, są dla twojej matki. Ojciec posłał w jej kierunku szeroki uśmiech. Jej serce fiknęło koziołka. - Och. W takim razie, chodź do kuchni. - Nie trzymajcie go tam z wami, kobietami, zbyt długo - rzekł jej tata. - Nie będziemy. Szli korytarzem, ale Ty zatrzymał ją w połowie drogi, pociągnął w swoje ramiona i pocałował tak, że aż straciła oddech. Kiedy się odsunął, powiedział: - Pomyślałem, że dzisiaj to może być moja jedyna szansa. Jej ciało otworzyło się na niego, rozgrzało od pocałunku i przebywania blisko niego. Dziękuję. Uczyniłeś mnie szczęśliwą. Wziął ją za rękę i weszli do kuchni, ale uwolniła dłoń tak szybko, jak tylko wylądowały na nich trzy pary bardzo zaciekawionych oczu. - Tyler. Jak miło znowu cię widzieć - powiedziała jej mama. - Pani Riley. Przyniosłem je dla pani. - Lizus – szepnęła Liz. Tyler odwrócił się do niej i mrugnął. - Och, są piękne. Dziękuję. I mów mi Kathleen. - Podeszła do Ty’a i położyła dłonie na jego twarzy, a następnie pocałowała go w policzek. - Na szczycie szafki stoi wazon, może mógłbyś mi go podać? - Tak jest, proszę pani. Zdjął wazon, a matka napełniła go wodą. - Ułożę je, mamo – odezwała się Tara, odbierając od niej kwiaty. - Tyler, może pójdziesz do salonu i dołączysz do chłopaków. Za chwilę będziemy jeść. Spojrzał na Jennę, która skinęła głową. Potem kompletnie ją zaskoczył, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot pochylając się i muskając jej usta wargami. - Do zobaczenia za chwilę - szepnął przy jej ustach, zanim zniknął. - Cóż. - Jej matka skrzyżowała ramiona, trzymając w dłoniach drewnianą łyżkę. - Po

prostu się spotykacie, co? Nic wielkiego, prawda? - Nie wiem, jak reszta z was, ale mam wrażenie, że zrobiło się gorąco – powiedziała Tara. - Mówiłam. - Liz miała na twarzy zadowolony z siebie uśmiech. Jenna spojrzała na nie wszystkie i wzruszyła ramionami. - No dobrze, może to coś więcej. - Och, to o wiele więcej - odpowiedziała matka. - Mało powiedziane. Prawie omdlałaś na tym stołku, kiedy cię pocałował – stwierdziła Tara, wachlując się serwetką. - Reszta z nas też prawie zemdlała. Liz zwęziła oczy, patrząc na Jennę. - Jesteś w nim zakochana. - Nie, nie jestem. - Dlaczego zaprzeczasz, Jenna? Przed czym się bronisz? - Jej matka obeszła wyspę dokoła i odwróciła Jennę twarzą do siebie. - Z waszym związkiem jest jakiś problem? A może z Ty’em? Tak bardzo nie chciała odbywać tej rozmowy. Nie teraz i szczególnie nie z matką. - Z naszym związkiem nie dzieje się nic złego, z Ty’em również nie. Po prostu nie jesteśmy w sobie zakochani. - Za-prze-cze-nie - powiedziała Liz, powoli wymawiając każdą sylabę. Ty zdecydowanie zachowuje się, jakby był zakochany. - Naprawdę? Z czego to wnioskujesz? - Mężczyzna nie całuje kobiety tuż przed oczami jej matki, chyba że żywi do tej kobiety prawdziwe, poważne uczucia – odrzekła Tara. Liz skinęła głową. - Całkowicie się z tobą zgadzam. Wzrok Jenny poszybował do matki, która twierdząco kiwała głową. Muszę się zgodzić z dziewczynami. Ten chłopak wpadł po uszy. Nic nie mogła poradzić na mały dreszczyk podekscytowania, który popłynął do jej zakończeń nerwowych. Ty zakochany w niej? Nie. To było tylko coś, co mama, Tara i Liz wywnioskowały na podstawie pocałunku. To nie była prawda. Nigdy nie powiedział ani słowa o miłości. Z drugiej strony, ona również nie, ponieważ nie miała zamiaru Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zakochać się w hokeiście. Kiedy przygotowały przekąski, Jenna zaniosła je do salonu. Faceci oglądali wyścig. Tyler siedział na kanapie, z łokciami opartymi na kolanach, skupiony na akcji, rozgrywającej się na ekranie, tak samo, jak jej tata, Mick i Nathan.

- Numer trzydzieści sześć dobrze wypada w tym roku - powiedział jej ojciec. - W żadnym razie - odparł Ty. - Plotka głosi, że on i szef jego ekipy nie dogadują się dobrze i właściciel chce wprowadzić zmiany. Będzie miał szczęście, jeśli spędzi sezon w swoim samochodzie. Jej tata gapił się na Ty’a. - To, że jesteś jednym z tych wazeliniarzy, którzy obstają za numerem czterdzieści siedem, nie znaczy jeszcze, że wszystko wiesz, synu. Tyler roześmiał się z jego słów. - Zapamiętajcie moje słowa. Nie poradzi sobie w pół sezonu. - Obaj się mylicie - stwierdził Mick. - Numer piętnaście jest samochodem, który pokona wszystkich w tym roku. Jenna przewróciła oczami. - Już dobrze, chłopcy. Żadnych bójek. Przyniosłam przekąski. - Położyła je na stoliku. Ty chwycił ją za rękę i pociągnął obok siebie na kanapę. Żaden z facetów, włączając w to jej ojca, nie powiedział ani słowa na to, że ona i Ty siedzieli przytuleni do siebie. Nikt nawet na nich nie spojrzał, ponieważ byli zbyt zaabsorbowani wyścigiem. Dwieście mil na godzinę było oczywiście o wiele bardziej ekscytujące niż otaczające ją ramię Ty’a. Do tego, byli facetami. Nie obchodziło ich to. Niepotrzebnie robiła z tego problem. Powinna się odprężyć. Był wieczór spaghetti i klopsików, jednych z jej ulubionych dań. Mama zrobiła domowy chleb, a kiedy się piekł, zapach wypełnił cały dom. Zanim nadszedł czas obiadu, żołądek Jenny burczał na całego. Zebrali się wokół stołu i zabrali za jedzenie, wszelkie rozmowy ucichły, gdy wszyscy napełniali swoje talerze i usta. - Cóż, Ty, ostatni raz byłeś tutaj, kiedy przyprowadził cię Gavin – odezwał się jej ojciec. - Liz jest twoją agentką. A dzisiaj jesteś tu jako chłopak Jenny. O, cholera. Jenna zatrzymała widelec w połowie drogi do ust i spojrzała na Ty’a. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Dlaczego stawiasz go w niezręcznej sytuacji, tato. Do czego zmierzasz? Najwyraźniej donikąd, zważywszy na to, że ojciec nie kontynuował swojej wypowiedzi, zmuszając Ty’a do sformułowania jakiejś odpowiedzi na to niepytanie. - Taa. Naprawdę cieszę się, że znowu tu jestem. Brakowało mi doskonałych potraw, przygotowanych przez Kathleen. Ojciec rozpromienił się w szerokim uśmiechu. - Moja żona potrafi gotować, prawda? Jest niesamowita. Niektóre ze wspaniałych potraw, które możesz spróbować w Riley’s powstają z przepisów Kathleen. - Och, Jimmy. Przez ciebie się zarumienię66.

- Hej, to prawda. - Uwielbiam duszone steki w Riley’s, Kathleen – powiedział Ty. Zamawiam je za każdym razem, gdy tam jestem. Westchnęła z ulgą. Ty nie wydawał się być choćby w najmniejszym stopniu zmartwiony komentarzem na temat „chłopaka”. Może nie miał powodu. Może nawet nie zwrócił uwagi na to, że nazwano go jej chłopakiem albo odebrał to, jako nic nieznaczący zwrot. - Jesteś taki słodki, Ty - odparła jej mama. - Dziękuję. - Nie, to ja dziękuję. Niezbyt często mam okazję jeść domowe dania, więc to jest świetne. - Jenna dla ciebie nie gotuje? - Ma pracę, a ja zazwyczaj mam późne mecze. Ale już dla mnie gotowała. - Nie gotuję – powiedziała Jenna. - Przychodzę tutaj. - Cóż, jeśli wy dwoje skończycie biorąc ślub albo coś w tym stylu, to będziesz musiała się nauczyć. Wzdrygnęła się na komentarz taty. - Nie bierzemy ślubu, tato. Po prostu umawiamy się ze sobą. Ty chwycił ją za rękę i uścisnął. - Hej, całkiem dobrze radzę sobie z grillem na gaz, więc nie sądzę, byśmy mieli głodować. Jej ojciec skinął głową. - Dobrze wiedzieć. Ta dziewczyna jest zbyt zajęta. Można by sądzić, że do teraz nauczy się już gotować. Jenna zacisnęła zęby. Tak wiele rzeczy chciała z siebie wyrzucić, ale trzymała język za zębami. Jej tata w wielu kwestiach był tradycjonalistą, choć 66 „ Przez jedno słowo zawstydzona, tak jak owoc rumienię się” - Goya i „Smak słów”. Tak mi się skojarzyło, a kiedy przypomnę sobie czas, kiedy tego słuchałam… Ach, miło powspominać;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nie przeszkadzało mu to, że prowadziła rodzinny bar przez prawie siedem cholernych dni w tygodniu. Jeśli kiedykolwiek pofatygowałby się z powrotem do baru i przejął dowodzenie, może znalazłaby trochę pieprzonego czasu, żeby nauczyć się gotować albo zrobić którąkolwiek z tysiąca innych rzeczy, na zrobienie których nigdy nie miała czasu. Jak na przykład żyć po swojemu. Pochyliła głowę, mając poczucie winy. W zeszłym roku jej ojciec prawie zmarł na atak serca. Nie powinna obwiniać go, choćby w wyobraźni, za to, że nie zajmował się już barem. Mógł zrobić ze swoim życiem, co chciał. Była cholernie szczęśliwa, że wciąż żył. Ty poklepał jej udo pod stołem. - W porządku? Szybko skinęła głową. - Wszystko dobrze. - Jak tam bar, Jenna? - zapytała matka.

Uniosła głowę, na powrót przyklejając uśmiech na twarz. - Świetnie. Prawie każdego wieczoru w tygodniu jestem naprawdę zajęta. - Wieczorami w dni powszednie również? - zapytał ojciec. - Wtedy też. Dzięki koszykówce i hokejowi to miejsce wciąż jest pełne. Pomaga również to, że kilku graczy The Ice czuje się w Riley’s, jak w domu. Jej mama posłała Ty’owi ciepły uśmiech. - Doceniamy to, że przychodzicie do baru. Nasi stali bywalcy uwielbiają, gdy sportowcy się tam pokazują. - Jenna wykonuje kawał dobrej roboty w Riley’s. Panuje tam świetna atmosfera, jedzenie jest niesamowite, a ludzie są przyjaźni. Chłopaki i ja uważamy, że jest, jak w domu. - To dobrze – odpowiedział tata. - Mamy nadzieję, że zawsze będziecie tak to odbierać. Bar zawsze był domem dla mnie i Kathleen. - Powinieneś czasami tam zaglądać, tato - rzekła Jenna. - Twoi stali bywalcy tęsknią za tobą. Wzruszył ramionami. - Już nie jest tak zabawnie, jak kiedyś. - Ponieważ nie możesz pić piwa – dokuczała mu matka. - Co nie znaczy, że mimo wszystko nie możesz dobrze się bawić ze starymi przyjaciółmi. - I możesz pić piwo bezalkoholowe - przypomniała mu Jenna. Smakuje jak prawdziwe. Chciałabym, żebyś tam był. Tak, jak cała reszta. - Być może przyjdę któregoś wieczora, by się upewnić, że moja dziewczynka radzi sobie tak dobrze, jak ja. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jeśli nadal pozostaną przy tym temacie, to pod koniec wieczoru będzie potrzebowała pomocy dentystycznej. Od zaciskania zębów bolała ją szczęka. Po obiedzie i sprzątnięciu naczyń wszyscy przenieśli się do salonu. Jej mama wzięła się za robienie na drutach, Tara i Liz stłoczyły się razem, pracując nad czymś na ślub Liz, a faceci oglądali resztę wyścigu. Ona i Ty układali w kuchni ostatnie garnki i patelnie. - To odpowiedni moment, żebyś wspomniała o rozwinięciu interesu – powiedział Ty. Podała mu garnek. Kucał na podłodze, wkładając je do szafki. - Jakiego interesu? - Otwarciu nowego baru. - Nie. To wcale nie jest odpowiedni moment. - Na to nigdy nie będzie właściwej chwili. Wziął ostatni garnek, ułożył go z innymi, następnie wstał i oparł się o ladę. - Dlaczego nie?

- Słyszałeś mojego tatę. Nie jestem nawet pewna, czy on wierzy w to, że prowadzę Riley’s w taki sposób, jaki mu odpowiada. Tyler zachichotał. - Jak dla mnie brzmiało to bardziej, jak dobroduszne drażnienie się. Wysunęła jeden ze stołków i usiadła na brzegu. - Nie znasz mojego ojca. Może brzmieć dobrodusznie, ale zaciekle chroni bar. I jest tradycjonalistą. Nigdy nie zgodzi się na rozbudowę interesu. - A ty nigdy się tego nie dowiesz, jeśli z nim nie porozmawiasz. Jak przedstawia się sytuacja kapitału? - Jest bogaty. - W takim razie przygotuj biznesplan i przedstaw mu go. To dobry pomysł, Jenna, a do tego taki, gdzie możesz wykorzystać twój wrodzony talent. - Naprawdę mnie do tego popychasz. Dlaczego? - Po pierwsze, dlatego że myślę, iż marnujesz swój talent, będąc barmanką. Po drugie, ponieważ uważam, że jeśli otworzysz drugi bar, będziesz mogła tam śpiewać, co uczyni cię szczęśliwszą, bo wreszcie będziesz robić coś, co kochasz. Po trzecie, ponieważ to rozsądna inwestycja biznesowa. Wiesz już, jak z powodzeniem prowadzić bar. Myślę, że potrafiłabyś sprawić, żeby to się udało. Wszystko, co powiedział, miało sens. Było logiczne. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Ale nie zamierzała tego robić. Potrząsnęła głową i zsunęła się ze stołka. - To zbyt ryzykowne. Tata nigdy na to nie pójdzie. Co ważniejsze, ona nigdy się na to nie zdobędzie. Zaczęła zmierzać do wyjścia, ale złapał ją za ręce. - W takim razie spraw, żeby się na to zgodził. Jesteś najbardziej kłótliwą kobietą, jaką kiedykolwiek znałem. Mówisz mi, że nie możesz stawić czoła własnemu ojcu? Idź do niego uzbrojona w solidny biznesplan i spraw, by cię wysłuchał. Zaśpiewaj dla rodziców. Zabierz ich do klubu, w którym kiedyś byliśmy i pokaż im, jak to może działać. Wyrwała ręce z jego uścisku. - Nie. Nie zamierzam tego robić. Tylko dlatego, że uważasz, że to świetny pomysł, nie oznacza, iż jest to coś, co chcę zrobić. - Boisz się zrobić ten krok, podobnie jak boisz się zaśpiewać przed rodziną. Rzuciła okiem w kierunku korytarza, aby upewnić się, że nikt ich nie słyszał. - Jestem zmęczona prowadzeniem z tobą ponownie tej samej rozmowy. Nie chcę więcej o tym mówić. Ale Ty oczywiście nie miał zamiaru odpuścić. - Na początku myślałem, że to strach przed porażką. Teraz myślę, że boisz się odnieść sukces.

- To śmieszne. Po prostu nie sądzę, by drugi bar był dobrym pomysłem. - Co nie ma nic wspólnego z zaśpiewaniem przed rodziną. Boisz się, że mogłabyś być tak dobra, że chcieliby usłyszeć cię jeszcze raz. A może wpadliby na pomysł, że powinnaś coś zrobić z tym spektakularnym głosem. Wtedy byłabyś zmuszona wyjść ze swojej strefy bezpieczeństwa – z tego kokonu, w który tak starannie się owinęłaś – i zrobić coś, żebyś przestała być tak nieszczęśliwa. - Co? Skąd ci się to wzięło? Nie jestem nieszczęśliwa. Podszedł bliżej. - Owszem, jesteś. Cofnęła się. - Nie, nie jestem, a ty jesteś cholernie pewny siebie, zakładając, że wiesz, jak się czuję. Jestem całkowicie zadowolona z obecnego stanu rzeczy. Byłam zadowolona, zanim się w to wtrąciłeś i będę zadowolona, kiedy się odczepisz. Wygiął brwi. - Starasz się mnie pozbyć, Jenna? - Nie. Nie wiem. Przestań mnie popychać. Nie lubię tego. - Próbuję ci pomóc. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Nie pomagasz mi. Nie tego chcę. A jeśli uważasz inaczej, to wcale nie słuchałeś tego, co mówiłam. Zrobił krok do tyłu i podniósł ręce. - Jeżeli tak myślisz, to się wycofuję. Skinęła głową, ale czuła się nieszczęśliwa, jak gdyby między nimi właśnie wyrósł niewidzialny mur. - Idę do salonu, żeby nie musieli zastanawiać się, o czym tutaj rozmawiamy. - Dobrze. Wyszła, zostawiając Ty’a samego w kuchni. No cóż, poszło dobrze. *** Tyler wyjął sodę z lodówki, potrzebując kilku minut na ochłonięcie i zebranie myśli. Wyszedł na zewnątrz, na podwórko. Było zimno. Powinien był wziąć płaszcz. Ach, pieprzyć to. Przeżyje. I tak praktycznie żył na lodzie. Zimno mogło oczyścić jego szare komórki i dać mu jasny wgląd w sytuację z Jenną. - Ćwiczysz się do jakiegoś konkursu wytrzymałości? Spojrzał w górę, aby dostrzec Micka, który stał na schodach. Mick zamknął za sobą drzwi. - Uch, nie. A ty? Mick roześmiał się. - Do diabła, nie. Wystarczająco złe jest to, że muszę grać w futbol na tym zimnie. Nie przepadam za tym. - A ja myślałem, że jesteś twardym rozgrywającym, prawdziwym macho.

- Hej, lubię kryte stadiony. Przyjemne siedemdziesiąt dwa stopnie67. Tylko nie zrujnuj mi reputacji, ujawniając to mediom. - Teraz mam amunicję, której mogę użyć przeciwko tobie. Popełniłeś zły ruch. - Chodź. - Mick zszedł ze schodów i poprowadził Tylera do garażu. Weszli bocznymi drzwiami. Nie był ogrzewany, ale zauważalnie było tam cieplej, niż na zewnątrz, gdzie stał w nieprzyjemnym wietrze, przenikającym przez ubrania. Mick oparł się o jeden z dwóch samochodów, które stały przykryte w 67 Temperatura podana w stopniach Fahrenheita. 72°F = 22°C Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot garażu. - Co się dzieje między tobą a moją siostrą? Tyler wygiął brwi. - W jakim sensie? - W sensie „usłyszałem, jak się kłócicie w kuchni”. - Nie twój interes. Wargi Micka wygięły się ku górze i podrapał się po nosie. - Najpewniej powiedziałbym to samo, gdyby ktoś próbował ingerować w moje relacje z Tarą. - Nic się dzieje. Zależy mi na Jennie. Po prostu nie zawsze się zgadzamy w pewnych sprawach. - Moi rodzice cię lubią, Jenna również. Tyle mogę powiedzieć. - I tyle powinno ci wystarczyć. - Powinno. - Ale? - Wiesz, jako najstarszy, a zwłaszcza mający młodszą siostrę, zawsze będę o nią dbał. - Oczywiście. - Ale wiem też, że jest uparta jak diabli. Nie ułatwia niczego facetom. Ty postanowił posłuchać i sprawdzić, do czego Mick zmierzał. - Potrafi być… trudna. - Delikatnie mówiąc – powiedział Ty. Mick roześmiał się. - Jest niezależna, twarda jak mężczyzna i zaprze się z całych sił, jeśli spróbujesz ją zmienić. - Nie chciałbym jej zmieniać. Podoba mi się to, kim jest. - Ale jest też lojalna względem ludzi, których kocha. I nigdy wcześniej nie przyprowadziła tu faceta, więc musisz być dla niej kimś wyjątkowym. Ty spojrzał na ziemię, potem posłał Mickowi spojrzenie z ukosa. - Cóż, dzięki za to. Też uważam, że jest całkiem wyjątkowa. Po prostu nie wiem, jak dać jej to, co jak sądzę, naprawdę chce mieć.

- Uważasz, że czego tak naprawdę chce? - O tym, nie ja powinienem mówić. Mick skrzyżował ramiona. - Dobra, teraz jestem zdezorientowany. - Przykro mi, stary. Tylko tyle mogę powiedzieć bez wyjawiania sekretu. Mick odepchnął się od samochodu i uderzył Ty’a w ramię. - W porządku. Ufa ci, powierzając swoje tajemnice, a ty ich nie zdradzasz. To dobrze. Nie wiem tylko, jak rozmawiać o czymś, nie znając wszystkich Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot faktów, ale jeśli uważasz, że jest coś, czego pragnie, a nie chce po to sięgnąć, popchnij ją. - Tak sądzisz? - Tak. - Nienawidzi tego. Mick uśmiechnął się i skinął głową. - Zgadza się. Ale myślisz, że kiedykolwiek będzie naprawdę szczęśliwa, jeśli nie dostanie tego, czego pragnie?

XXII Jenna czekała przez chwilę, przygryzając skórkę przy paznokciu, podczas gdy Ty spokojnie siedział w kuchni. Mick również się tam udał, więc pewnie gadał o niczym z jej bratem. W końcu się wynurzył i dołączył do rodziny, ale oczywiste było, że dynamika między nimi uległa zmianie. Ty usiadł obok jej taty i skupił się na wyścigu. Jenna siedziała z Liz i Tarą, słuchając, jak omawiają plany dotyczące ślubu, ale nie poświęcała rozmowie pełnej uwagi. Wciąż rzucała ukradkowe spojrzenia w kierunku Ty’a, który w ogóle na nią nie patrzył. Był wściekły. Lub zraniony. Albo coś w tym stylu. Nic nie mogła na to poradzić. Wiedziała czego chce, a czego nie chce. Posiadanie drugiego baru byłoby miłe – zwłaszcza takiego, gdzie byłaby muzyka i śpiew, zamiast sportu, ale była to fantazja, która nigdy się nie spełni. A to, że Ty ją do tego popycha, wcale nie sprawi, że tak się stanie. Nigdy nie powinna była dla niego śpiewać, nigdy nie powinna była sobie nawet pozwolić na myślenie o tym, że to możliwe. Wtedy nigdy by się nie dowiedział i nie doszłoby do tej bezsensownej kłótni. - Jenna, pomożesz mi w kuchni przez chwilkę? Oderwała się od tych rozmyślań i wstała. - Oczywiście, mamo. Jej matka upiekła dwa placki - wiśniowy i z kremem kokosowym68. Uwielbiała domowe ciasta, a matka robiła najlepsze w mieście, przynajmniej według Jenny. - Wyjmij talerze i bitą śmietanę z lodówki. Przyniosę widelczyki. - Dobrze. 68 Nienawidzę kokosu. Gdybym znalazła się na bezludnej wyspie, to pewnie umarłabym z głodu, a tego bym się nie chwyciła;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Jenna zajęła się zanoszeniem talerzy i sztućców do jadalni. Kiedy wróciła do kuchni, matka kroiła ciasto. - Pokłóciłaś się z Ty’em? Musiała przyznać matce, że miała nadzwyczajny słuch. - Nie. Wszystko w porządku. Spojrzenie, które posłała Jennie, mówiło, że tego nie kupowała. - Chcesz spróbować jeszcze raz?

- Naprawdę, mamo. To nic wielkiego. Po prostu mamy odmienne zdanie, co do pewnych spraw. - Pozwól, że cię o coś zapytam. - No dobrze. - Czy on jest dla ciebie dobry? - Czy on co? - Dobrze cię traktuje? - Oczywiście, że tak. Nie byłabym z nim, gdyby tego nie robił. - Szanuje cię? - Tak. - Jak się czujesz, kiedy z nim jesteś? - Mamo, daj spokój. - Po prostu odpowiedz na pytanie. Usiadła na stołku i palcem zgarnęła trochę bitej śmietany. - Skręca mnie w dołku. Czuję się lepka jak nadzienie twojego ciasta wiśniowego. Matka skinęła głową, jej usta wygięły się w domyślnym uśmiechu. Rozumiem. A jak się czujesz, gdy nie ma go obok ciebie? Jenna westchnęła. - Tak samo, skręca mnie w środku. Tęsknię za nim. - Powiedziałaś mu, że jesteś w nim zakochana? Boże, jej matka była niczym mistrz wywiadu. - Nie jestem w nim zakochana. - Jesteś tego pewna? - Nie wiem, mamo. Nie wiem, co czuję. Nigdy wcześniej nie byłam zakochana. - Zawsze byłaś najlepsza w ukrywaniu swoich emocji, nigdy nie pozwalałaś sobie zbliżyć się do kogoś. Miłość jest przerażająca, moja kochana córeczko. Ale jesteś silną kobietą i spodziewam się, że z determinacją stawisz czoła swoim lękom, tak, jak mierzyłaś się z każdą przygodą w twoim życiu. Riley’owie nigdy nie cofają się przed czymś, czego się boją. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Cóż, do diabła. Nie była na to przygotowana, nie spodziewała się, że ta rozmowa tak szybko zabrnie aż tak daleko. Jednak właśnie tak się stało, tama puściła i wszystko wypłynęło na zewnątrz. - Nie lubię przegrywać. - Wiem, że nie lubisz. Ale jeśli pragniesz czegoś, co jest naprawdę warte zachodu, musisz być gotowa podjąć ryzyko. I oto nadeszła możliwość powiedzenia tego, co musiała z siebie wyrzucić.

- Mamo, muszę z tobą o czymś porozmawiać. - Czy wy dwie zamierzacie podać to ciasto, czy też będę musiał tu przyjść i je ukraść? Cholera. Uwaga mamy przeniosła się na tatę, za którym podążali Nathan i Mick. - Tak, gdzie to ciasto? - zapytał Nathan, wyglądając na zniecierpliwionego, gdy spoglądał ponad ramieniem swojego taty. Odpowiednia chwila minęła. - Porozmawiamy o tym później - powiedziała matka, ze znaczącym spojrzeniem. Ale to później nie nadeszło, ponieważ po zjedzeniu ciasta Tyler powiedział, że musi już iść, a Jenna wiedziała, że musi z nim porozmawiać jeszcze przed jego jutrzejszym wyjazdem. Dlatego zdecydowała, iż pójdzie razem z nim. Pożegnali się ze wszystkimi. Tyler, jak zawsze dżentelmen w każdym calu, podziękował jej matce za obiad i uścisnął dłoń taty, przyrzekając, iż wkrótce znowu zajrzy, żeby mogli razem obejrzeć jakiś mecz i zagrać w kosza na podwórku, gdy się ociepli. Zastanawiała się, czy z nadejściem wiosny wciąż będą parą. Czy tego chciała? Prawie kończył mu się termin przydatności, którym mierzyła swoje związki i, Boże, wypchnął ją daleko poza strefę bezpieczeństwa. Bez niego jej życie byłoby o wiele prostsze. Jednak mimo to była tutaj, jadąc do domu z Tylerem, podążającym za nią. Gdyby była mądra, to zerwałaby z nim, zanim ją zrani. Albo ona jego. Zaparkowała w swoim garażu, wysiadła, zamknęła drzwi garażowe i weszła do domu, żeby wpuścić Tylera. Wiał ostry, świszczący wiatr z północy, który zwiastował nadejście opadów śniegu. Pospieszył, by zamknąć drzwi, rozcierając ręce, gdy wszedł do środka. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Podczas jazdy widziałem kilka płatków śniegu. Opady mogą nadejść wczesnym wieczorem. - Też je widziałam. Słuchałam pogody w drodze do domu. Spodziewają się potężnej wichury. Mam nadzieję, że nie zakłóci twojego porannego lotu. Wyjrzał przez okno, obserwując uginające się od wiatru konary drzew, rosnących na podwórku, a potem odwrócił się i spojrzał na kominek. - Masz drewno? - Na zewnątrz z tyłu. - Rozpalimy w kominku? - Świetny pomysł. Zrobię nam coś do picia. Na co masz ochotę? - Whiskey. - Ruszył w stronę kuchni.

- Zamierzasz zostać na noc? Zatrzymał się, odwrócił i spojrzał na nią, a ona wyczytała pytanie na jego twarzy. Chcesz, żebym został? - Tak. - W takim razie, dobrze. Whiskey. Przygotowała drinki, podczas gdy wyszedł, zebrał naręcze drewna, wniósł je do środka i ułożył blisko kominka. Rozniecił ogień, a ona usiadła wraz z nim w pobliżu paleniska, wsłuchując się w stare drewno, trzeszczące i pękające, kiedy zaczęło płonąć. - Szkoda, że nie mam żadnych pianek – powiedziała, gdy wzięła łyk drinka. Tyler osuszył swojego jednym haustem, by następnie odłożyć szklankę na stojący przed nim stolik. - Pianki nie idą w parze z whisky. Zmarszczyła nos, wyobrażając sobie tą kombinację. - Masz rację. Nie rozmawiali o swojej wcześniejszej kłótni, ale już nie wydawał się być zły. Cieszyła się, że nie był typem faceta, który długo się gniewał albo żywił urazę. Nienawidziła facetów, którzy się dąsali. Dużo lepiej było powiedzieć o co chodzi, wyrzucić to z siebie i zostawić za sobą. Tylko że jeszcze nie zostawili tego za sobą, prawda? To nadal wisiało między nimi, nierozwiązane, i to z jej winy. - Przepraszam za to, co stało się wcześniej u moich rodziców. - Nic nie szkodzi. Naciskałem. Masz prawo się bronić. Zawsze tak łagodnie się z nią obchodził. - Zrobiłam trochę notatek odnośnie nowego baru – przyznała. - Naprawdę? - Wstał i chwycił butelkę whisky, ponownie sobie Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nalewając. - Opowiedz mi o tym. - To tylko pewne wstępne szacunki, dotyczące kosztów i możliwości wykonalności. Wypisałam to, czego bym potrzebowała, poczynając od inwentarza i pożądanej przestrzeni aż do niezbędnego personelu, i tak dalej. - Chętnie posłucham, jeśli chcesz się tym ze mną podzielić. Co zaskakujące, chciała tego. - Pójdę po notatnik. Wstała i poszła do swojego gabinetu, by wziąć notatki. Kiedy wróciła, zatrzymała się na kilka sekund w drzwiach, zafascynowana tym, jak niesamowicie seksownie wyglądał Ty, opierający się o kanapę blisko ognia. Płomienie podkreślały ciemny odcień jego włosów, męskie rysy twarzy, długie szczupłe linie jego ciała, gdy siedział tam z ramieniem opartym na zgiętym kolanie i kołysał szklanką, w której wirowało whisky. Zrobiła wdech i wydech, po czym weszła do pokoju i usiadła.

Ty uśmiechnął się do niej. - Pozwól mi zobaczyć. Przekartkowała notatnik do miejsca, gdzie zaczęła robić notatki. - Część tego to bazgranina, więc prawdopodobnie nie będzie miała sensu. Podniósł na nią wzrok. - Całkiem dobrze potrafię odczytać bazgroły, zważywszy na to, że sam tak piszę. Pokaż mi. Nie znajdując innych wymówek, podała mu notatnik, potem wychyliła zawartość swojej szklanki, mając nadzieję, że znajdzie odwagę w bursztynowym trunku. Przerzucał strony, mrucząc do niej, gdy to robił. - Twoje obliczenia wyglądają na rozsądne. Podoba mi się twój proces myślowy w sprawie wymagań przestrzennych. Myślałaś już o instalacji elektrycznej potrzebnej do odtwarzania muzyki? - Tak, spójrz tutaj. - Odwróciła kilka kartek, by pokazać mu notatki, które zrobiła. - To wstępne obliczenia. Pomyślałam, że zapytam elektryka i kogoś z branży, czy są prawidłowe, ponieważ potrzebuję rzeczywistych kosztów podłączenia gniazdek elektrycznych i natężenia prądu. Przejrzał je. - Dobry pomysł, ale twoje szacunki wyglądają logicznie. Co z personelem, w obu barach, dodatkowym ubezpieczeniem i alkoholem? W drugim barze chcesz podawać jedzenie, czy tylko napoje? Opróżniła kolejną szklankę whisky. - Myślisz o wszystkim, prawda? - Najwyraźniej ty też. Przygotowałaś dobrą listę. - Mówiłam ci, że to tylko notatki. One nic nie znaczą. - Dlaczego to robisz? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Co takiego? - Sprawiasz, że wszystko, co robisz wydaje się… nieistotne. Nie pomniejszaj swojej wartości w ten sposób. To może być coś wielkiego dla ciebie i twojej rodziny, Jenna. Riley’s odniósł ogromny sukces. Jeśli rozszerzycie działalność, możecie podwoić rodzinne dochody. Ujęcie tego w ten sposób sprawiało, że ten pomysł nabierał sensu. - Ale czy nie sensowniej byłoby otworzyć drugi bar sportowy w innej części miasta? - Być może. To jest opcja. Ale czy naprawdę właśnie tego chcesz? Nie. Gdy tylko to słowo pojawiło się w jej głowie, zdała sobie sprawę, że kolejny bar sportowy wcale nie był tym, czego chciała. To, czego naprawdę pragnęła było tym, czego jak sekretnie myślała, nigdy nie będzie miała. Do czasu, aż poznała Ty’a. Teraz chciała rzeczy, których nie pragnęła nigdy wcześniej. I miała dość myślenia o nich, przynajmniej na dzisiaj. Te możliwości doprowadziły do tego, że nabawiła się ogromnego bólu głowy.

Odstawiła swoją szklankę whisky i sięgnęła po jego, by ją również położyć na stoliku, a następnie wspięła się mu na kolana. - Rozmowa skończona? - zapytał. - Tak. Wyjeżdżasz z miasta na kilka dni, a ja nie chcę spędzić naszej ostatniej wspólnej nocy na omawianiu planów pomieszczeń i elektryczności. - Co? Nie uważasz tego za grę wstępną? Roześmiała się i odgarnęła mu włosy z twarzy. - Nie, nawet w najmniejszym stopniu. Wolę trochę bardziej nieprzyzwoitą grę wstępną. Ścisnął jej biodra, ręce zsunął w dół, by objąć jej tyłek. - Omawianie planów pomieszczeń i elektryczności może stać się bardzo nieprzyzwoite. - To ty potrafisz stać się bardzo nieprzyzwoity. Dlatego cię lubię. Zanim się zorientowała, wylądowała na plecach na dywanie, a Tyler zawisł nad nią. - Tak? Jak bardzo nieprzyzwoitego mnie chcesz? - Bardzo. Podniósł jej sweter i wycisnął pocałunek na brzuchu, podwijając sweter do góry, gdy wędrował wargami przez brzuch i żebra. Kiedy dotarł do biustonosza, pocałował jej nabrzmiałe piersi i rozpiął zapięcie z przodu stanika, wystawiając ją na swoje spojrzenie. - Światło kominka wyczynia niesamowite rzeczy z twoją skórą. Czyni Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot cię złotą - powiedział, zdejmując jej sweter przez głowę i zsuwając ramiączka stanika w dół ramion. Pochylił się, wyciskając lekkie pocałunki na każdym z jej sutków, zanim wziął jeden w usta, by go ssać i przygryzać zębami. Wygięła się w łuk, karmiąc Ty’a swoimi piersiami, chcąc, by przyjął więcej. Wsunął ramię za jej plecy i wciągnął brodawkę między wargi, żeby wessać ją głębiej. - Tak. Tego potrzebuję – powiedziała, podczas gdy pracował nad obydwoma sutkami - i nad nią – doprowadzając ją do szaleństwa. Jej plecy wygięły się z potrzeby, kiedy karmił się jej piersiami, dopóki nie wypuścił ich - mokrych i lśniących - ze swoich ust. Wtedy skupił się na jej spodniach, rozpinając je i zdejmując z niej. Zaraz za nimi podążyły jej majtki, pozostawiając ją nagą. Ogień z kominka skąpał ją w cieple, gdy tak leżała przed nim naga. Położył dłoń na jej brzuchu i wyruszył w drogę na południe, nie spiesząc się, drażniąc i dręcząc ją, zanim odnalazł jej płeć i pogłaskał delikatnie, przez co jej biodra uniosły się z dywanu, by spotkać jego poszukujące palce. Jednak on umościł się między jej nogami, ujmując jej tyłek w dłonie. Oparła się na łokciach, żeby patrzeć, jak umieszcza na niej swoje usta. Całe to otaczające ją mokre ciepło przyprawiało ją o drżenie. Skupiała się tylko na nim, na sposobie, w jaki lizał miejsce wokół jej łechtaczki, nim objął ją wargami, by kręcić językiem po piercingu, aż chciała umrzeć od tej słodkiej przyjemności. Obserwowanie go

jeszcze podnosiło poziom szaleńczego pożądania. Widok jego języka, omiatającego jej płeć, był tak niesamowicie intymny, a sposób, w jaki rzucał jej spojrzenia prowadził do tego, że traciła oddech. Czuła dreszcze, zwiastujące zbliżający się orgazm i była niemal zawstydzona tym, że tak łatwo potrafił doprowadzić ją na szczyt. Jednak tak wnikliwie poznał jej ciało i reakcje, że po prostu wiedział, gdzie jej dotknąć i posmakować, aby ją tam zabrać. Uniosła się pod jego ustami, popędzając go, by lizał szybciej69. Wiedział, czego pragnęła, więc wsunął w nią palce, ponieważ to intensyfikowało jej orgazm. A gdy ten w nią uderzył, nieskrępowanie krzyknęła, pozwalając mu przetoczyć się przez nią. Po tym, jak dzikie uwolnienie zaczęło ją opuszczać, opadła na dywan, kompletnie wyczerpana i pozbawiona oddechu. 69 Kolejne z moich filmowych skojarzeń;) Tym razem „Keinohrhasen” i scena, gdy koleżanka Anny tłumaczy Ludo, jak facet powinien to robić, żeby kobieta nie zasnęła w trakcie;) Nic nie poradzę na te moje skojarzenia, a komedie z Tilem Schweigerem uwielbiam ;D Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Tyler wstał i zaczął się rozbierać. Jenna przetoczyła się na bok, obserwując go z zadowoleniem. - Mógłbyś to zrobić w formie striptizu, co byłoby o wiele bardziej zajmujące. - Ha-ha. Nie ma szans. Nie mam żadnego poczucia rytmu. - Kłamca. Tańczyłam z tobą i wiem, że masz poczucie rytmu. - Nie w tej dziedzinie. - Szkoda. Czyli próbowałeś i nie odniosłeś sukcesu na tym polu. Kto by się spodziewał, że próbowałeś być striptizerem? - Teraz już znasz mój głęboki, mroczny sekret. Kiedy opuścił bokserki, zdała sobie sprawę, że mógłby tak po prostu stać tam nagi, a uszczęśliwione kobiety rzucałyby w jego stronę pieniądze. Nawet z bliznami, będącymi pozostałościami po ranach z bójek toczonych na lodzie, prezentował czystą męską urodę. Sięgnęła do jego kostki i sunęła ręką w górę łydki, uwielbiając mięśnie, które świadczyły o jego sile. Opuścił się na dywan i przyciągnął ją do siebie, całując ją dotąd, aż zapomniała o wielbieniu jego ciała i skoncentrowała się na czczeniu jego ust. Tęskniła za nim, gdy nie było go w tym tygodniu. Przyzwyczaiła się do tego, że ma go obok siebie, że jej dotyka i całuje. Szczególnie uwielbiała całowanie, sposób, w jaki leniwie muskał jej usta wargami, zanim przewracał ją na plecy i pogłębiał pocałunek, a całe jej ciało rozgrzewało się. Jej serce biło tuż przy jego sercu, jej puls przyspieszał, czuła się oszołomiona i gorąca. Świat się rozmywał, a jedyną rzeczą, jaką dostrzegała były jego usta, język, ręka omiatająca jej piersi, szarpiąca i drażniąca ją, dopóki nie wyginała

się pod nim. Sięgnęła po jego penisa, obejmując go dłonią, by gładzić jego długość. Zakręciła kciukiem po szczycie, wykorzystując płyn, który się tam zgromadził do rozprowadzenia go po główce penisa. Jęk, który wydał, gdy go dotknęła, tylko zwiększył jej potrzebę, by poczuć go zanurzonego w niej, a kiedy przetoczył ją na brzuch, była na niego gotowa. - Na kolana - powiedział, chwytając prezerwatywę, podczas gdy ustawiała się w pozycji. Położył ręce na jej tyłku i rozsunął jej nogi kolanami. Zadrżała w niecierpliwym oczekiwaniu, gdy główka jego penisa wolno się w nią Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wsuwała, a kiedy jedną dłonią pogładził jej plecy, wygięła się, by spotkać jego dotyk. Nie było nic bardziej seksownego niż kobieta na kolanach. Tyler wsunął całego penisa, wchodząc w Jennę jednym szybkim pchnięciem. Syknęła i pchnęła w jego kierunku, jej cipka zacisnęła się wokół niego, nie chcąc go puścić, gdy się wycofywał, by następnie uderzyć ponownie. - Uwielbiam pieprzyć cię w tej pozycji - powiedział, gładząc jej plecy dłonią, przebiegając nią po liniach jej smoka. - Kocham ten tatuaż. Była dziką, nieposkromioną kobietą, idealną dla niego. Bryknęła, napierając na niego i dał jej to, czego chciała, wsuwając swojego kutasa głęboko w jej wnętrze, ale nie za mocno. Jeszcze nie. Musiał poczekać do końca albo to skończy się zbyt szybko. Była gorąca, wilgotna i ściskała go swoimi mięśniami, jej ciało błyszczało w blasku ognia, gdy poruszała się przy nim. Odchylił się do tyłu, aby obserwować swojego penisa znikającego w niej, by zobaczyć, jak jej cipka łapała go i wciągała do środka. Rozdzielił jej pośladki, wabił go mały pomarszczony otwór. Zwilżył swój palec i drażnił ją tam, palcem pocierając jej odbyt tam i z powrotem, gdy na nią nacierał. Jej jęki przyjemności powiedziały mu, że podobało jej się to, co robił. Kiedy włożył czubek palca, zakwiliła z rozkoszy, a jej cipka zacisnęła się wokół niego w odpowiedzi. - Gdzie trzymasz środek nawilżający, Jenna? - Prawa szuflada w sypialni. - Nie ruszaj się stąd. Zaraz wracam. Wycofał się z niej, poszedł do jej sypialni i złapał środek nawilżający, potem wrócił, pokrywając nim palec. Ponownie wszedł w jej cipkę i igrał z małym otworem, upewniając się, że był dobrze nasmarowany. Tym razem wsunął palec głębiej. - O Boże – odezwała się, opuszczając głowę na dywan i unosząc do niego tyłek. - Podoba mi się to. Wsuwał i wysuwał palec w rytmie, w jakim pieprzył jej cipkę. Mięśnie jej odbytu

szczelnie zaciskały się wokół jego palca, cipka pulsowała wokół kutasa, gdy przebijał ją w obu tych miejscach. Jego jądra drżały na myśl o pieprzeniu ciasnego otworu albo wzięciu jej w taki sposób właśnie teraz. - Chcesz tego? - spytał, wsuwając palec w głąb jej odbytu. - Tak - odpowiedziała, zdyszana. - Chodźmy do sypialni. Mam tam Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot wibrator, którym doprowadzę się do orgazmu, kiedy ty będziesz pieprzył mój tyłek. Potrząsnął głową. - Nigdy nie przestaniesz mnie zadziwiać, Jenna. W odpowiedzi posłała mu żartobliwy uśmiech. - Mam nadzieję, że nie. Wycofał się i poszli do sypialni. Umył ręce, potem dołączył do niej. Jenna znajdowała się na łóżku, z grubym silikonowym penisem w dłoniach. Podała mu środek nawilżający. Uśmiechnął się do niej. - Mam zamiar pieprzyć twój tyłek i sprawić, że dojdziesz. Sprawię, że oboje dojdziemy. Mocno. Ustawiła się na rękach i kolanach, posmarowała wibrator i wsunęła go w swoją cipkę. Zamierzam się tym cieszyć. Do diabła, wystarczyłoby mu samo obserwowanie, jak Jenna pieprzy się tym wibratorem i masturbuje. Widok jej na kolanach, doprowadzającej się do orgazmu był tak cholernie podniecający, że mógłby dojść w tej chwili. - Cholera, Jenna – powiedział. - Podoba ci się patrzenie na mnie. - Tak. - Przypomnij mi, żebym czasami masturbowała się dla ciebie. Chwycił swojego kutasa w dłoń, gładząc go. - Kiedy tylko chcesz, maleńka, będę szczęśliwym podglądaczem. - Umieść swojego kutasa w moim tyłku. Jestem gotowa szczytować. Nałożył prezerwatywę i pokrył ją środkiem nawilżającym, a następnie wylał go więcej na jej odbyt. Rozsunął jej pośladki, jego jądra ścisnęły się z niecierpliwego oczekiwania na wzięcie jej w ten sposób, dzięki czemu poczuje, jak Jenna masturbuje się tym wibratorem, kiedy on będzie pieprzył jej tyłek. Wcisnął główkę swojego penisa przez barierę napiętych mięśni. Syknęła. - Powiedz mi, jeśli cię zaboli. - Po prostu włóż we mnie swojego kutasa - powiedziała, wyciągając wibrator z cipki, gdy

pchnął penisa głębiej w jej tyłek. Robił to powoli i łagodnie, cal po calu, zaciskając zęby, kiedy jej ciało zamykało się wokół niego, obejmując jego penisa tak mocnym uściskiem, że jego jądra napięły się i groziły wybuchem. Jeszcze nie. Nawet nie byli blisko. Zatrzymał się, po czym wsunął się cały. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - O tak – powiedziała Jenna, a następnie z powrotem wsunęła w siebie wibrator. Przez cienką barierą pomiędzy jej cipką a tyłkiem, czuł, jak się przesuwa. Kiedy go wyjęła i ponownie zanurzyła w swojej cipce, zaczął poruszać się wewnątrz jej tyłka. - O, cholera - powiedziała. - Tak. Tak. Czuł się dokładnie tak samo. Było ciasno, gorąco i doskonale. Cofnął się do połowy, by zaraz znowu w nią pchnąć, dostosowując się do rytmu wibratora, którego używała, odbierając jej sygnały, kiedy się wycofać, a kiedy wejść w nią z powrotem. Ściskała go doskonale, ale musiał się wstrzymywać, dopóki ona nie osiągnie orgazmu. Prawdą było, że mógłby dojść w każdej chwili. Jego jądra drżały i był gotowy do strzału. Każdym zanurzeniem wibratora torturowała go, sprawiała, że był gotowy szczytować. A kiedy przyspieszyła, on również, dając jej dokładnie to, o co prosiła. Pot oblał jego ciało, spływał mu do oczu, gdy wstrzymywał się, wbijając się w nią, obserwując, jak sama się zadowala. Intymność i zaufanie, które mu okazywała rozbrajały go. Chciał, żeby było jej dobrze. - O Boże, o Boże, Tyler, zaraz dojdę. Pieprz mnie mocniej. Trzymała jego penisa w żelaznym uścisku swojego tyłka, a on miał zamiar eksplodować. Wycofywał się i uderzał w nią raz za razem, a kiedy krzyknęła, jej ciało zadrżało wokół niego, odpuścił, wykrzykując swoje uwolnienie, które nim wstrząsnęło. Owinął ramię wokół jej talii i trzymał się jej, gdy drżał i opróżniał z siebie wszystko, aż nie zostało już nic. Wycofał się, pociągając Jennę wraz z sobą pod prysznic. Opierała się o ścianę jak bezwładna szmaciana lalka. Umył ją, delikatnie się z nią obchodząc, potem zakręcił prysznic i podał jej ręcznik. - Jestem wykończona - powiedziała, posyłając mu senne spojrzenie, gdy wycierała ręcznikiem włosy. - Ja też. Wyjrzał przez okno. Śnieg sypał nieprzerwanie, pokrywając trawę i chodniki, i wciąż go przybywało. Zastanawiał się, czy jutro jego lot odbędzie się zgodnie z planem. Ustawił alarm na swoim telefonie. Wsunęli się do łóżka, przyciągnął Jennę do siebie, uświadamiając sobie, jak bardzo będzie za nią tęsknił, gdy Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

jutro wyjedzie z miasta. Nie lubił znajdować się z dala od niej. Czy to właśnie była miłość? Wrażenie pustki, kiedy nie było się z tą osobą, jakby coś istotnego znikało z twojego życia? Czy zakochiwał się w Jennie? Nie miał takiego zamiaru. Nigdy nie zamierzał nikogo kochać. Nigdy. Dobra zabawa, owszem, ale miłość? Widział, co miłość może zrobić z ludźmi, którzy kiedyś zapewniali, że będą się o siebie troszczyć. Z całą pewnością nigdy nie chciał zrobić czegoś takiego Jennie. Przysporzyć ogromy ból komuś, na kim ci zależało? Taa, to nie tak powinna wyglądać miłość.

XXIII Jenna nie wiedziała, co ją opętało, że zadzwoniła do Elizabeth i Tary i zaprosiła je do klubu muzycznego. Może była zmęczona ciągłym strachem. A może potrzebowała opinii kogoś innego. W końcu Ty z nią sypiał. Uprawianie z kimś seksu mogło wypaczyć twoje opinie, sprawić, że podobało ci się coś, co dla innych ludzi było okropne. Jedynym sposobem, dzięki któremu mogła się dowiedzieć prawdy, było uzyskania opinii dwóch osób, którym najbardziej ufała. Tara i Liz powiedziałyby jej, gdyby nie miała talentu. No dobrze, Tara byłaby uprzejma i słodka. Liz byłaby szczera i powiedziałaby jej, że jest do dupy. A potem kochana Tara trzymałaby ją za rękę, kiedy by się rozpłakała. Wzięła z sobą gitarę, chociaż zostawiła ją w bagażniku samochodu, ponieważ wciąż istniało dziewięćdziesiąt osiem procent szans na to, że stchórzy i nie zdobędzie się na odwagę, by wejść na scenę i zaśpiewać. - Ach, słyszałam o tym miejscu – powiedziała Liz, gdy weszły do środka i znalazły stolik. - To nowy popularny lokal. Wspaniała muzyka na żywo. - Czytałam o nim w kolumnie rozrywkowej - rzekła Tara, rozglądając się za kelnerką. Zdjęła kurtkę i powiesiła ją na krześle. - Zbiera świetne recenzje. - Ty przyprowadził mnie tutaj kilka tygodni temu. - Naprawdę? Było fajnie? - zapytała Tara. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Było niesamowicie. - Jedna z najlepszych nocy jej życia. Teraz potrzebowała tylko zdobyć się na odwagę i ponownie zaśpiewać. Muzyka zaczęła grać, a na scenę wszedł niechlujnie wyglądający brodaty facet, który zaśpiewał jakiś bluesowy kawałek, który rozkołysał ją aż do jej pomalowanych na czarnobiały kolor paznokci u stóp. - Wow - powiedziała Liz. - Z całą pewnością nie powinno się osądzać kogoś po pozorach. Ten koleś wygląda na bezdomnego. Ale och, jego głos. - Wiem, prawda? - odrzekła Jenna. - Był fantastyczny. Po nim pojawił się zespół, który zagrał bardzo dobry rockowy utwór. Wykonali dwa kawałki. Byli trochę głośni, ale bardzo spodobał się jej ich rytm. Nie grali żadnych przeróbek, jedynie oryginalne piosenki, które porwały ludzi na parkiet, gdzie skakali do muzyki. Dziś wieczorem przyszło tutaj wiele utalentowanych osób. Nie było za to nikogo, kogo pamiętałaby z tej nocy, kiedy Tyler ją tu przyprowadził. Jenna czuła się nie na miejscu. Może dzisiejszy wieczór nie był najlepszym momentem,

by wchodziła na scenę i próbowała jeszcze raz. - Chciałabym umieć śpiewać – odezwała się Tara, gdy kolejny zespół ustawił się i zaczął grać. - To talent, który sprawia, że jestem pod wrażeniem. - Nie potrafię zaśpiewać czysto ani jednej cholernej nutki. - Liz podniosła kieliszek wina do ust i wzięła łyk. - Co w sumie nigdy nie powstrzymuje mnie przed głośnym śpiewaniem utworów Beyoncé pod prysznicem. Tara roześmiała się. - Och, ja mam to samo. To znaczy, może nie jestem totalnie beznadziejna, ale nie sądzę, żeby w najbliższym czasie jakikolwiek łowca talentów miał zamiar zapukać do moich drzwi. - A co z tobą, Jenna? - zapytała Tara. - Lubisz śpiewać? Liz także na nią spojrzała i Jenna zdała sobie sprawę, że powie im teraz albo nigdy. - Cóż, właśnie o to chodzi, dziewczyny. Śpiewam. - Kochanie, wszyscy śpiewają – odparła Liz. - Jesteś w tym dobra? Serce waliło jej w piersi, skórę miała chłodną i wilgotną, podczas gdy twarz ją paliła. Mam gitarę w bagażniku samochodu. Tara zrobiła wielkie oczy. - Co? Masz gitarę? Nie wiedziałam o tym. - Nie gadaj. - Liz odsunęła się od stołu. - Zamierzasz dziś zaśpiewać, prawda? - Myślałam o tym. - Cóż, przestań o tym myśleć i idź po swoją gitarę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - No nie wiem. Tara popchnęła ją. - Zrób to dla nas. Idź po gitarę. Chcę cię usłyszeć. - W porządku. - Obawy zastąpione zostały przez nerwowe podniecenie. Przybito jej stempel na dłoni, żeby mogła wrócić, po czym pobiegła na parking i wzięła gitarę. Zobaczyła Tarę i Liz, które nieprzerwanie ze sobą rozmawiały, kiedy wracała do stolika. Liz spojrzała na gitarę, zamkniętą w futerale, a następnie z powrotem na nią. - Znam cię od tylu lat, a nie wiedziałam, że śpiewasz. Jenna wzruszyła ramionami. - Nigdy nikomu o tym nie mówiłam. - Dlaczego? - Ponieważ mogę nie być dobra. Liz odchyliła się na oparcie krzesła i skrzyżowała ramiona. - Same to ocenimy. Zabieraj swój ładny tyłeczek na scenę i zaśpiewaj dla nas. Jenna roześmiała się. - Muszę zaczekać na swoją kolej. Co oznacza, że najpierw muszę zanieść DJ-owi kartkę.

Napisała, co chce zaśpiewać i zaniosła kartkę pod scenę, a kiedy wróciła, gardło miała tak suche, że musiała przywołać kelnerkę i poprosić o butelkowaną wodę. - To dlatego zaprosiłaś nas dziś tutaj, prawda? - zapytała Liz. - Może. Chciałam, żebyście mnie usłyszały. Jeśli się na to zdobędę. Pomyślałam, że będziecie szczere i powiecie mi, jeśli będę do niczego. - Nie będziesz do niczego - odpowiedziała Tara. - Śpiewałaś, gdy byłaś tu z Ty’em? - zapytała Liz. Spojrzała w dół na swoje dłonie. - Tak. Raz czy dwa. - O. Mój. Boże. Nasza dziewczyna ma przed nami sekrety, Taro. Tara potrząsnęła głową. - Jestem zszokowana i zbulwersowana. - Przestańcie, obie. Nawet mama i tata nie wiedzą, że śpiewam. - Pieprzysz - powiedziała Liz. - Mówisz poważnie? - Owszem. Nigdy wcześniej przed nikim nie śpiewałam. Chociaż, to nieprawda. Śpiewałam w Europie. Ale potem nigdy więcej tego nie robiłam. Do czasu, aż pojawił się Ty. Liz przechyliła głowę, rzucając Tarze spojrzenie z ukosa, po czym ponownie zwróciła się do Jenny. - Seeerio. - Tak i niczego się w tym nie doszukujcie. Znalazł gitarę i piosenki, które napisałam… - Och, mój Boże, piszesz też piosenki? - zapytała Tara. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Czego jeszcze o tobie nie wiemy, panno Riley? - spytała Liz. - Może nocami zakładasz kostium superbohaterki i zwalczasz przestępczość w metropolii? - Taa, ale jedynie między trzecią a piątą nad ranem. - Oooch, mądralińska. - Liz przekrzywiła głowę i uważnie się jej przyglądała. - Masz takie strony osobowości, które dopiero zaczynam odkrywać. - Myślę, że możesz być naprawdę rozczarowana, kiedy zdasz sobie sprawę, iż jestem przeciętną wokalistką, która nie nosi peleryny i obcisłego kostiumu. - Szkoda. To byłby świetny sposób na wypromowanie cię. - Liz wysunęła przed siebie rękę, łukowato przesuwając nią w powietrzu. Śpiewająca Superbohaterka. Ładnie brzmi, prawda? Jenna przewróciła oczami. - I ty zajmujesz się promowaniem zawodników? Biedni faceci. Tara parsknęła. - Mick będzie zazdrosny, że nie nadałaś mu miana superbohatera. Jenna położyła rękę na dłoni Tary. - Nie chcę, żeby Mick albo Gavin dowiedzieli się czegokolwiek na ten temat. Chcę tylko, byście mnie posłuchały i powiedziały, co sądzicie. Tara zmarszczyła brwi. - Ale…

- Proszę. - No dobrze. Po zespole wystąpiło jeszcze kilku wokalistów, a następnie DJ wywołał jej nazwisko. Jenna spojrzała na Tarę i Liz. - Teraz ja. - Skop im tyłki, skarbie – powiedziała Liz. Poczuła nadciągające nudności, ale chwyciła gitarę i wyszła na scenę. - Witaj, Jenna – przywitał się z nią DJ. - Miło znów cię widzieć. Zaskoczona, że ją zapamiętał, mimo że minęło trochę czasu, skinęła mu głową i uśmiechnęła się do niego. - Dzięki. - Jak widzę, zamierzasz dziś zaśpiewać własną piosenkę. - Tak. Chcę spróbować. - Połamania nóg, siostro. Przełknęła, podeszła do mikrofonu, przyciągnęła metalowy taboret i usiadła na krawędzi. Starała się nie wyglądać jakby miała zaraz Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zwymiotować lub zemdleć. Przeskanowała tłum, wśród którego odnalazła Liz i Tarę. Obie uśmiechały się do niej i głośno klaskały. Biorąc głęboki oddech, rozsiadła się wygodnie i zaczęła uderzać w struny gitary, pogrążając się w muzyce, którą napisała. Była to pełna smutku miłosna piosenka o rozstaniu, zranieniu, bólu i o tym, co się działo, kiedy sądziłaś, że jesteś zakochana, ale związek się nie udawał oraz o tym, jak znaleźć siłę, by ruszyć dalej. Miała nadzieję, że kilka osób na widowni mogło się odnaleźć w tej piosence. Zawsze potrafiła zatracić się w muzyce, więc pozwoliła, by przepływała przez koniuszki jej palców, przez głos, pozwoliła, by słowa i ich znaczenie wylały się z jej duszy i dotarły do każdego, kto kiedykolwiek był zakochany i stracił swoją miłość. Kiedy skończyła, spojrzała w górę, ale nikt się nie ruszał, nie rozmawiał, nie powiedział ani słowa. Cholera. Była do bani. Ale wtedy wszyscy skoczyli na równe nogi, a gromkie brawa, klaskanie i tupanie sprawiły, że łzy napłynęły jej do oczu. Zsunęła się z krzesła, ukłoniła się, uśmiechnęła i opuściła scenę. DJ zatrzymał ją. - O, nie, kochanie. Oni chcą więcej. - Naprawdę? - Do diabła, tak. Zaśpiewaj im jeszcze jedną.

Odwróciła się i ruszyła z powrotem, oszołomiona, słysząc gwizdanie, okrzyki i klaskanie, gdy jeszcze raz zajęła miejsce na stołku. Tym razem zaśpiewała im piosenkę optymistyczną, mówiącą o szczęściu, znalezieniu swojej pierwszej miłości w środku lata, kiedy wszystko jest słodkie i niewinne, o tego rodzaju miłości, której nigdy się nie zapomina. Była to piosenka do zabawy, coś, gdzie mogli wstać i klaskać w dłonie. Na koniec, nagrodzili ją głośnymi brawami, a ona nie potrafiła przestać się uśmiechać. - Pokochali cię – powiedział DJ. - Nie wychodź. Jestem pewien, że jeszcze będziesz chciała dziś zagrać. - Dobrze, na pewno - odrzekła ze śmiechem. W drodze powrotnej do stolika zatrzymywała się kilka razy, otrzymując gratulacje i poklepywanie po plecach. Kiedy dotarła do stołu, Tara objęła ją ramionami i zapiszczała. - Jasna cholera, byłaś dobra - powiedziała Tara. - Nie miałam pojęcia, że Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot potrafisz tak śpiewać. - Dzięki. Jednak Liz siedziała z założonymi rękami i gapiła się na nią. Oho. Chwila prawdy. - Nie podobało ci się. - Chyba sobie, kurwa, żartujesz! Chcę jedynie wiedzieć, dlaczego marnujesz czas jako barmanka, kiedy powinnaś mieć kontrakt płytowy? Jenna wzięła długi łyk wody z butelki, po czym odstawiła ją na blat. Och, daj spokój. - Żadne „daj spokój”. Na pewno domyślałaś się, jak utalentowana jesteś. Jenna wzruszyła ramionami. - Lubię śpiewać i pisać muzykę. - A ja jestem agentką i potrafię rozpoznać talent, kiedy go widzę. - Taa, talent sportowy. - Talent, skarbie. Jesteś utalentowana. Niesłychanie, w stylu „rozpieprzyłaś system” utalentowana. Jenna potrząsnęła głową. - Nie. - Tak. Musisz znaleźć agenta i podpisać kontrakt płytowy, i to migiem. - Nie sądzę. - Ty słyszał, jak śpiewasz? - zapytała Tara. - Co powiedział? Jenna nie od razu odpowiedziała. - Jenna – ponagliła ją Liz. - Co powiedział? - Prawie to samo, co ty.

Liz wyrzuciła ręce w powietrze. - A ty, co? Zignorowałaś go? - Pomyślałem, że mówi mi miłe rzeczy, ponieważ uprawiamy razem seks. Liz potrząsnęła głową. - Jesteś taką idiotką. Jenna spojrzała na Tarę, która powiedziała: - Tutaj muszę się zgodzić z Liz. Jesteś idiotką. - Podbudowujecie mojego ego. Doceniam to. - A ty z każdą sekundą irytujesz mnie coraz bardziej. Dlaczego w siebie nie wierzysz? spytała Liz. - Nie wiem. - Słyszałaś dziś ten tłum? - zapytała Tara. - Uwielbiają cię. To znaczy, oklaskiwali też inne występy, ale uwielbiają cię. Zerwali się na równe nogi i prosili o bis. Tego wszystkiego było dla niej zbyt wiele. - To było miłe. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Tara, przemów jej do rozumu – odezwała się Liz. - Ona mnie dobija. - Nie, rozumiem, naprawdę - powiedziała Jenna. - Po prostu nie jestem gotowa na… to wszystko. - Masz na myśli szansę bycia sławną? - Nie jestem aż tak dobra. Tara położyła rękę na dłoni Jenny. - Kochanie, myślę, że jesteś. Liz też tak myśli. I oczywiście ten tłum tutaj również uważa, że jesteś aż tak dobra. Liz bacznie jej się przyglądała. - Kto ci powiedział, że nie jesteś wystarczająco dobra? Musiała przyznać Liz, że potrafiła ją przejrzeć. Westchnęła i opowiedziała im historię tego, co stało się w Niemczech. - Więc jakiś dupek wykopał cię z zespołu milion lat temu, kiedy wciąż jeszcze byłaś dzieciakiem, a ty pozwoliłaś, by to zmieniło całe twoje życie? Liz przewróciła oczami. - Daj spokój. Myślałam, że masz większe jaja. Wzruszyła ramionami. - Byłam wrażliwa. - Ach, bzdura. Jesteś super. Jak się nazywa zespół? Powiedziała im. Liz spojrzała na Tarę. - Nigdy o nich nie słyszałam. Tara potrząsnęła głową. - Ja też nie. Co jednoznacznie dowodzi, że lepiej by zrobili, gdyby cię zatrzymali. Kochanie, masz anielski głos. Musisz pozwolić, żeby inni go usłyszeli. Ich wsparcie bardzo dużo dla niej znaczyło, ale na jej drodze wciąż stały przeszkody. Całe mnóstwo przeszkód. - Nie pragnę sławy. Po prostu chcę otworzyć swój klub, grać własną muzykę. - Oooch - rzekła Liz.

Cholera. Powiedziała to. Wyznała to, o czym marzyła, komuś jeszcze poza Ty’em. - Więc dlaczego tego nie robisz? - zapytała Tara. - Ponieważ zarządzam Riley’s. - I nie możesz otworzyć drugiego baru, ponieważ… Liz sprawiła, że to wydawało się takie proste, kiedy wcale takie nie było. - To skomplikowane. - Ponieważ sama to takim czynisz. Jeśli właśnie to pragniesz robić w swoim życiu, nie pozwól, żeby cokolwiek cię powstrzymało. - Zastanowię się nad tym. A tymczasem, proszę was, nie mówcie reszcie Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot rodziny o tym całym śpiewaniu. - Dlaczego, do licha, nie? - spytała Tara. - Masz niesamowity talent, Jenna. - Dziękuję, ale po prostu nie jestem jeszcze gotowa, by się tym z nimi podzielić. A jeśli nadal będzie otrzymywała tego typu reakcje, możliwe, że nigdy nie będzie. *** Ty był zaskoczony, że Liz się do niego odezwała, ale ponieważ była w Los Angeles w sprawach zawodowych, a on znajdował się tam z racji meczów wyjazdowych, zasugerowała, żeby spotkali się na lunchu. Na arenę miał się zgłosić dopiero po czwartej, więc miał dużo czasu, by zjeść i dojechać na trening. Ponieważ był w Anaheim70, odebrała go z hotelu. Jak zwykle, ubrana była w świeżo wyprasowany czarny kostium, do którego założyła zabójcze obcasy, a włosy zwinęła w jakiś zakręcony supeł, który przeczył logice. Kierowca jej prywatnego samochodu zabrał ich do modnej restauracji, do której dostanie się trochę trwało. Domyślał się, że Liz nie chodziła do przyjaznych rodzinie restauracji, których pełno było w sercu Disneylandu. - O co chodzi? - spytał po tym, jak zamówili lunch. - Jenna zabrała Tarę i mnie do klubu, żebyśmy posłuchały, jak śpiewa. - Zrobiła to? I dobrze. Może w końcu wyjdzie ze swojej skorupy. - Jest niesamowitą wokalistką. Napił się wody. - Taa, zgadzam się. - Nie, chodzi mi o to, że jej głos jest zabójczy. Aż tak, że powinna znaleźć agenta i nagrać płytę. - Tego właśnie chce? - Powiedziała, że chce otworzyć klub, gdzie będzie śpiewać i zapraszać innych muzyków, coś w stylu klubu, do którego nas zabrała. - W porządku. Więc w czym problem?

Liz zaczekała aż kelner postawi przed nimi sałatki, potem pochyliła się do przodu. Słyszałeś, jak śpiewa, prawda? Nie może zmarnować takiego 70 Anaheim – miasto w USA, w stanie Kalifornia. W miejscowości znajduje się centrum rozrywkowe – Disneyland Resort. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot talentu. Uniósł widelec i nabrał sałatki. - A ty już raz do czegoś się wtrąciłaś, prawda? Zmarszczyła brwi i zrobiła kwaśną minę. - Och, touché71, Ty. Rozumiem o co ci chodzi. Ale ona jest moją przyjaciółką, praktycznie moją siostrą. Po prostu chcę dla niej tego, co najlepsze. - Prawdopodobnie lepiej będzie, jeśli sama zdecyduje o tym, co jest dla niej najlepsze. - Masz rację. Po prostu jej śpiew zrobił na mnie ogromne wrażenie i moją pierwszą myślą było to, że potrzebuje kogoś, kto uczyni ją sławną. - Nie sądzę, żeby tego pragnęła. To, czego tak naprawdę chce, to mieć swoje własne miejsce - bar, w którym gra muzyka na żywo. Nie pragnie sławy. Po prostu chce śpiewać. - Zdajesz sobie sprawę, że może dostać coś zupełnie innego. Mówiła, że chce otworzyć drugi bar - klub muzyczny. Będzie tam śpiewać. Jest bardzo dobra, a ludzie gadają. Może się zdarzyć, że znajdzie się tam ktoś z branży muzycznej i ją usłyszy, a wtedy jej pragnienie bycia zapomnianą się skończy. Przeżuł, połknął i skinął głową. - To możliwe. Jeśli i kiedy ten czas nadejdzie, Jenna zdecyduje, czy właśnie takiego życia pragnie. A tymczasem, wystarczająco trudno jest namówić ją, żeby podążała za swoim marzeniem. - Dlaczego? - Nie wiem, Liz. Starałem się to rozgryźć i porozmawiać z nią o tym. Ale ona nie ustępuje. Według mnie albo boi się, że jej się nie powiedzie, albo obawia się, że odniesie sukces. - Całkiem szeroki zakres. - Taa. Tak czy inaczej, starałem się ją zachęcić, ale wycofałem się. - Nie rób tego. Ona cię potrzebuje. Ufa tobie i twojej opinii. Jesteś pierwszym, dla którego zaśpiewała. To coś znaczy. Jeśli teraz odpuścisz, możliwe, że nigdy nic nie zrobi ze swoim darem. Wziął długi łyk wody i odstawił szklankę. - Nie jestem tego taki pewien. Robi postępy. Spójrz, zabrała ciebie i Tarę do klubu i zaśpiewała dla was. To wielki krok w dobrym kierunku. - Dokładnie. Ale jeśli teraz się wycofasz, to może zapomnieć o całej sprawie. Potrzebuje wsparcia - wielkiego impulsu. - Nie jestem przekonany, czy warto popychać ludzi do czegoś, do czego 71 Touché określenie wyrażające aprobatę, docenienie argumentu rozmówcy. Gdyby ktoś nie

wiedział;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nie chcą być popychani. Jasno dała mi do zrozumienia, że chce, żebym się wycofał. Liz westchnęła. - No dobrze. W takim razie pozwolę ci podejmować własne decyzje. Kocham tę dziewczynę i chcę dla niej tego, co najlepsze, ale dobrze wiem, że nie powinnam znowu mieszać się w cudze sprawy. Tyler szeroko się uśmiechnął i poklepał jej rękę. - Wszystko dobrze się dla ciebie skończyło. - Taa, ale po drodze wielu ludziom przysporzyło sporo bólu. A teraz znowu to robię, wtrącam się. Wygląda na to, że nie potrafię się powstrzymać. - Nie wtrącasz się. Starasz się pomóc Jennie. - Chcę, żeby miała to, czego naprawdę pragnie. - Ja również. - Problem w tym, że nie wiedział, jak do tego doprowadzić. Może Liz miała rację. Może Jenna potrzebowała lekkiego szturchańca, który popchnie ją we właściwym kierunku. Miał pomysł, który, jak sądził, mógł pomóc, ale po ich ostatniej kłótni odrzucił go, podejmując decyzję o wycofaniu się z tej całej sprawy i zostawieniu jej w spokoju w związku ze śpiewaniem. Jednak teraz, kiedy Liz powiedziała mu, że Jenna zabrała ją i Tarę do klubu, żeby mogły jej posłuchać, sprawy wyglądały inaczej. Otworzyła się i śpiewała dla innych ludzi. Może więc nadszedł czas, aby zrobić następny krok, otworzyć dla Jenny drzwi i zobaczyć, czy była gotowa przez nie przejść.

XXIV Dopiero po kilku tygodniach Ty’owi udało się poczynić pewne kroki, które przybliżyły go do realizacji planu. Najpierw jednak musiał odbyć piekielną podróż, ale przynajmniej zagrali dobrze i wygrali cztery mecze wyjazdowe. Drużyna była w stanie dostać się do rozgrywek play-off i dlatego potrzebował skoncentrować się na grze, a nie na kobiecie, która doprowadzała go do szaleństwa. Ale kobieta, która doprowadzała go do szaleństwa, nigdy nie znikała z jego myśli, więc nieważne, jak bardzo starał się wpakować ją do miejsca w swojej głowie zatytułowanego „zapomnij o niej na chwilę”, zawsze tam była, przyczajona. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zadzwonił do kilku osób, o których wiedział, że mogą mu pomóc. Liz miała w tym instrumentalne znaczenie, ponieważ posiadała o wiele więcej kontaktów niż on. Jeszcze zanim wrócił do domu, wprawił machinę w ruch. Zajęło mu to parę dni i kosztowało go odbycie kilku wycieczek po mieście w celu rozejrzenia się, ale spodobało mu się to, co zobaczył. Teraz pozostało mu tylko przedstawienie planu Jennie, co zamierzał zrobić jutro. Wcześniej jednak musiał skupić całą swoją uwagę na dzisiejszym meczu. Mierzyli się z Nashville, bardzo trudnym przeciwnikiem i jednym z zespołów, z którymi walczyli o tytuł. Tyler musiał być całkowicie skoncentrowany na grze, gdyż musieli to wygrać. Pozostały tylko trzy mecze z zaplanowanego sezonu zasadniczego, a szli łeb w łeb z Nashville. Wszystko miało się rozstrzygnąć podczas tych kilku ostatnich meczy. The Ice potrzebowali wygrać jeszcze dwa mecze, a Nashville musieliby przegrać dwa z nich na rzecz The Ice, żeby mogli wygrać w dywizji, ale uda im się to tylko wtedy, jeśli pokonają dziś Nashville. Cały dzisiejszy dzień spędzili trenując, ponieważ trener chciał sprawdzić ich umiejętności. Wieczorem nie zamierzał tolerować żadnych błędów. Żaden z nich nie miał zamiaru na nie pozwolić. Zaszli zbyt daleko w tym sezonie, a ostateczny cel był już w zasięgu wzroku. Musieli wygrać. Do czasu rozpoczęcia meczu oczyścił umysł i był gotowy ruszać na lód. Koledzy z jego drużyny byli tak samo gotowi do walki, jak on. Kiedy wyszedł na gumową matę prowadzącą do loży, spojrzał w lewo, gdzie znajdowały się siedzenia, żałując, że nie było tu Jenny. Jednak dzisiaj musiała pracować, a do tego jej zastępca się rozchorował, więc mimo że poprosił ją, by przyszła na mecz, nie mogła się stamtąd wyrwać. Może tak było lepiej. Dzięki temu mógł skupić się na grze, a nie na Jennie, siedzącej w pierwszym rzędzie i obserwującej go. To był zbyt ważny mecz, dlatego też nie mógł pozwolić, by cokolwiek go rozpraszało. Wjechał na lód, serce waliło mu w piersi. Nigdy wcześniej nie grał w zwycięskiej

drużynie, nigdy jeszcze nie dostał się do rozgrywek play-off. Był tego tak bliski, że prawie mógł poczuć smak zwycięstwa. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot *** - Ty nie ma pojęcia o tym przyjęciu urodzinowym, prawda? - zapytała Tara, kiedy dokonywała ostatnich poprawek na stołach. - Nic nie wie. Jest taki podenerwowany z powodu meczu, że nie jestem pewna, czy w ogóle pamięta, że ma dziś urodziny. Mick zaśmiał się, gdy pomagał Tarze rozłożyć obrus. - Nic się nie liczy, kiedy toczy się gra. Ma szczęście, jeśli w tej chwili pamięta, jak ma na imię. Jenna przyjrzała się prywatnemu pomieszczeniu, do udekorowania którego wspaniałomyślnie zaoferowała się Tara. Dziś wieczorem nie mogli zamknąć baru – nie, kiedy The Ice byli tak blisko dostania się do play-off, a jej stali bywalcy byliby rozczarowani, gdyby nie mogli obejrzeć meczu wraz z wszystkimi przyjaciółmi, no i miałoby to niekorzystne skutki dla interesu. Ale miała prawo wyłączyć z ogólnego dostępu prywatne pomieszczenie, gdzie mogli przygotować przyjęcie, które chciała wyprawić Ty’owi z okazji urodzin. Obiecał jej, że przyjdzie do baru zaraz po meczu. A na wypadek, gdyby przegrali i Ty czuł się z tego powodu do niczego i zamierzał topić smutki w samotności, dała znać Eddiemu i Victorowi, że dzisiaj wypadają urodziny Ty’a, a ona przygotowuje mu przyjęcie niespodziankę. Chłopaki powiedzieli jej, że zadbają o to, by Ty przyszedł na imprezę. Zgodzili się nawet opóźnić jego przybycie, by koledzy z drużyny mogli dostać się tam przed nim. Wszystko było gotowe. Tara odwaliła kawał dobrej roboty, rozwieszając w pomieszczeniu balony w niebiesko-białych barwach drużyny The Ice oraz ustawiając pasujące do nich dekoracje stolików. Wszystko razem odzwierciedlało wybrany przez nią hokejowy motyw przewodni. Były miniaturowe krążki i mieszadła do drinków w kształcie hokejowych kijów, dużo napojów i znaczna ilość jedzenia, ponieważ wiedziała, że gracze będą głodni. Tara pracowała z osobą, która dekorowała ciasta i udało im się stworzyć tort w kształcie kija hokejowego. Był niesamowity. Mieli przyjść jej rodzice i bracia oraz przyjaciele Ty’a. Miała nawet lodową rzeźbę hokeisty, którą przechowywała w zamrażalniku. Pokładała nadzieję w Bogu, że jego drużyna dziś wygra, bo w przeciwnym razie będzie to cholernie ponure przyjęcie urodzinowe. Pospieszyła z powrotem do baru, żeby zająć się klientami, podczas gdy Tara doglądała dekorowania. Z racji tego, iż zaczął się sezon baseballowy, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Gavin znowu był w domu i w mieście, ale nie miał dzisiaj meczu, więc zamierzał przyjechać z Liz i rodzicami. Jenna ledwo znalazła chwilę czasu, żeby im pomachać, gdy weszli do środka, ponieważ bar był pełen kibiców, którzy siedzieli przyklejeni do

ekranów, obserwując grę i zamawiając piwa, jak gdyby przez cały tydzień nic nie pili. Na szczęście jej tata wydawał się być chętny, by stanąć za barem i pomóc podawać drinki, czyli robić coś, co ją odciążało. Potrzebowała tylu dodatkowych rąk, ile się dało. Jej mama zniknęła w kuchni i pomagała w przygotowywaniu posiłków, ku uldze Malcolma, więc ich działania były sprawne. Tata obsługiwał stałych bywalców, a Jenna realizowała zamówienia od kelnerek. Sądząc z tego, ile razy kelnerki przybiegały do niej z zamówieniami na kolejne drinki, dzisiejszego wieczoru sporo zarobią. A jeśli The Ice wygrają, dość często będzie musiała dzwonić po taksówkę dla niektórych stałych klientów. W byciu ciągle zajętą dobre było to, że prawie nie miała czasu, by spoglądać w górę na ekrany telewizorów i oglądać mecz. A nawet gdyby chciała go obejrzeć, żołądek ścisnął jej się w supeł z nerwów. Wiedziała, ile każdy z tych ostatnich meczy znaczył dla drużyny - dla Ty’a. Wygranie w dywizji i dostanie się do rozgrywek play-off było decydujące. Okrzyki lub jęki klientów dawały jej znać o tym, jak toczyła się gra, ponieważ w barze było zbyt głośno, by usłyszeć głos spikerów. Kiedy usłyszała okrzyki, zatrzymała się i spojrzała w górę, wiedząc, że coś dobrego przytrafiło się drużynie. The Ice zdobyli dwie bramki w pierwszej tercji, raz dzięki podaniu od Ty’a do Eddiego, a drugi raz na skutek przemyconego przez Meyersa strzału zza bramki. Nashville zdobyli punkt podczas gry w przewadze, więc The Ice zaczynając drugą tercję wygrywali dwa do jednego. Supeł w jej brzuchu zacisnął się jeszcze mocniej. Różnica punktowa wciąż była zbyt mała, a czasu do końca gry zostało zbyt wiele. Zajmowała się klientami i nawet nie spojrzała w górę, gdy usłyszała chór jęków i przekleństw. W drugiej tercji Nashville zremisowali. Cholera. Taka sytuacja utrzymała się przez całą drugą tercję. Napięcie w barze było tak gęste, że ledwo mogła się przez nie przedrzeć, natomiast poziom hałasu ogłuszający, a to z racji szalonych strzałów na bramkę, których Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot próbowały obie drużyny, jednak żaden nie był celny i w ten sposób rozpoczęli trzecią tercję. Walka była ostra i obie drużyny jeszcze dwa razy prowadziły grę w przewadze. - Twój chłopak dobrze się dzisiaj sprawuje, skarbie - powiedział jej tata, gdy stanął obok niej, by umyć kilka szklanek. - Naprawdę? Praktycznie nie miałam czasu na oglądanie. - Więc zrób sobie na to krótką przerwę. Ja się tu wszystkim zajmę. Położyła dłoń na ramieniu ojca. - Nie wiem, czy dam radę. Prawie wyłażę ze skóry. Jej tata roześmiał się. - Taa, jesteś dosyć spięta, a te mecze są decydujące. Ale Ty chciałby, żebyś zobaczyła, jak gra. Miał rację. A ona chciała go zobaczyć. Zrobiła sobie przerwę i wyszła zza baru72, by

przywitać się i pogadać z klientami, ale nikt nie chciał rozmawiać. Byli jak przyklejeni do ekranów, więc oparła się o drewnianą belkę i patrzyła, jak Victor chwycił krążek i pognał niczym błyskawica, by zaraz przekazać go do Eddiego, który został popchnięty na szybę, kiedy walczył z obrońcą. Eddie zaparł się i pchnął krążek do Ty’a, który odebrał go i ruszył w kierunku siatki, a następnie strzelił, chybiając. Wypuściła oddech, który wstrzymywała, nagle zdając sobie sprawę, że serce jej waliło, a dłonie były spocone. Wytarła je w dżinsy. No dalej, chłopaki. Czas zdobyć punkt. Obrońca pchnął krążek do skrzydłowego, który przekazał go do środkowego drużyny Nashville, który z kolei strzelił w kierunku siatki, ale bramkarz The Ice złapał krążek w rękawicę. Jeśli Jenna nadal będzie wstrzymywała oddech, to najpewniej zemdleje. Wypuściła go i stwierdziła, że może lepiej będzie, jeśli przestanie oglądać. Ale wtedy Ty i Eddie wyrwali się do przodu i podawali sobie krążek tam i z powrotem. Eddie bronił, a Tyler strzelił na bramkę i krążek wpadł do siatki w lewym rogu. Zapaliła się lampka, a cały bar wybuchł okrzykami, wszyscy zerwali się na równe nogi, dłońmi uderzając w stoliki i klaskając. Jenna krzyknęła i wyrzuciła ręce w górę. Pobiegła z powrotem za bar i uściskała tatę, który promieniał uśmiechem. - Dobrze się spisał. 72 Będzie bez związku, ale dziś na wzmiankę „bar” przed oczami mam Wade’a z „Hart of Dixie” i ostatni odcinek. I dlatego Wade, Wade, Wade! Przepraszam, nie mogłam się powstrzymać ;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Zdała sobie sprawę, że miała łzy w oczach. - Prawda? - Teraz muszą podtrzymać taką sytuację, a może strzelić jeszcze jedną bramkę. - Och, mam nadzieję, że im się uda, tato. Dołączyła do nich jej mama i razem obserwowali ostatnie sześć minut gry. Teraz, kiedy The Ice prowadzili, było to bardziej przerażające, gdyż obawiali się, żeby Nashville nie zdobyli bramki i ponownie z nimi nie zremisowali. Nashville jeszcze kilka razy strzelali, ale obronie udało się powstrzymać ich przed zdobyciem punktu. A kiedy Meyers umieścił krążek w siatce, tym samym doprowadzając do tego, że The Ice prowadzili dwoma punktami na półtorej minuty przed końcem meczu, tupot stóp i okrzyki w barze rozbrzmiały jak trzęsienie ziemi. Jej tata podniósł mamę i pocałował, a Jenna piszczała z radości, gdy zegar odliczył ostatnie sekundy meczu. Nigdy bardziej nie cieszyła się z powodu Ty’a. Dzięki temu będzie miał wspaniałe urodziny. I może teraz supeł w jej żołądku wreszcie zniknie. Dwie godziny później posprzątała w barze, gdyż większość ludzi i tak już wyszła po skończonym meczu, a maruderów poinformowała, że zamykają wcześniej z powodu prywatnej imprezy. Wraz z ojcem udało jej się poradzić sobie z kilkoma zrzędami i

pijanymi, którzy mieli już wystarczająco dość na ten wieczór. Nikt nie chciał wkurzyć żadnego z Rileyów, bo jeśli byłeś agresywny, to mogłeś nie mieć kolejnej szansy na wejście do baru. Gracze zaczęli przybywać, więc odprowadzała ich do pomieszczenia, w którym odbywała się impreza i gdzie przygotowane były napoje i jedzenie. Eddie wysłał jej sms-a, w którym informował, że on i Victor przyjadą z Ty’em za około czterdzieści pięć minut. Na razie zajęci byli mediami i udzielaniem wywiadów, a Victor zamierzał poświęcić trochę czasu na wystrojenie się. Jenna śmiała się, dlatego że to było tak wiarygodne. Przeżuła kawałek marchewki, spróbowała dipu i sprawdziła, czy wszystko gotowe. Szkoda, że rodzice Ty’a nie mogli tu dzisiaj być, ale nic nie mogła na to poradzić. Przynajmniej była tutaj jej rodzina, przyjaciele Ty’a i koledzy z jego drużyny. Eddie w końcu napisał, że będą za pięć minut. - Słuchajcie wszyscy, on zaraz tu będzie - powiedziała, po czym podeszła do drzwi wejściowych, by je odblokować i zaczekać tam. Kiedy weszli, Eddie i Victor skierowali się do pomieszczenia, podczas gdy ona obdarzyła Tylera wielkim, gorącym pocałunkiem. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Gratuluję gry - powiedziała. - Dzięki. - Rozejrzał się. - Gdzie są wszyscy? Wzruszyła ramionami. - To był pracowity wieczór. Wcześniej byliśmy bardzo zajęci, ale chyba wszyscy poszli już do domu. Po meczu zrobiło się dosyć pusto. Chociaż mam coś do jedzenia w sali bilardowej. - Och. W porządku. Wzięła go za rękę i zaprowadziła do pomieszczenia, po czym cofnęła się. Jego oczy rozszerzyły się, kiedy wszedł do środka i wszyscy krzyknęli „niespodzianka” i „wszystkiego najlepszego”. Odwrócił się do niej i uśmiechnął. - Wiedziałaś, że to moje urodziny. - Oczywiście. Potem został pochłonięty przez tłum, zasypany życzeniami, uściskami i poklepywaniem po plecach, więc na dłuższą chwilę została sama. Ale to było jego święto, więc pozwoliła mu się tym cieszyć. Zadbała o jego przyjaciół i swoją rodzinę, upewniając się, że wszyscy coś zjedli i mieli drinki, podczas gdy Tyler przez cały wieczór otoczony był ludźmi, którzy się o niego troszczyli. Cały czas włączony był kanał sportowy, więc członkowie drużyny mogli zobaczyć powtórki z gry, no i oczywiście każdy mógł przypomnieć sobie wieczorne wydarzenia. Jej

ojciec, Gavin i Mick siedzieli z drużyną i rozmawiali o hokeju, a tymczasem Jenna, Liz, Tara, i mama Jenny dotrzymywały towarzystwa żonom i dziewczynom graczy. Ty wreszcie oderwał się i objął ją ramieniem. - Nawet nie wiedziałem, że zdajesz sobie sprawę, że mam dziś urodziny. - Czy ty w ogóle pamiętałeś, że to twoje urodziny? - zapytała. Zaśmiał się. - To nie zajmowało wysokiego miejsca na mojej dzisiejszej liście rzeczy do zrobienia, ale tak, pamiętałem. Po prostu nie zamierzałem robić z tego wielkiej sprawy. - No cóż, a ja tak. Musnął jej usta wargami. - Dziękuję ci za to. Uśmiechnęła się do niego. - Proszę bardzo. Było po drugiej, kiedy goście zaczęli wychodzić. Tara, Mick, Liz i Gavin zostali, żeby pomóc przy sprzątaniu, ale gdy już to zrobili wypchnęła ich za Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot drzwi, mówiąc, że sama zamknie. Jej rodzice poszli do domu nieco wcześniej, a gracze może imprezowaliby przez całą noc, jednak wszyscy wyglądali na wykończonych, a pojutrze mieli kolejny mecz, więc musieli chociaż trochę odpocząć. Zamknęła drzwi, zaciągnęła żaluzje i odwróciła się do Ty’a. - Podobały ci się urodziny? - To były prawie idealne urodziny. Wygięła brwi. - Prawie? - Taa. - Wziął ją za rękę i pociągnął do sali gier. - Nie dostałem jeszcze mojego prezentu. Jej usta wygięły się w uśmiechu. - Tak? A co masz na myśli? Wziął jeden z obrusów i rozłożył go na stole bilardowym. - Mam taką fantazję… Poczuła ucisk w żołądku. - Och, serio. Przejechał palcami po krawędzi stołu. - Robiłaś to tu kiedyś? - Nie. - To dobrze. - Ale nie dałam ci jeszcze prezentu. - Zrzuciła buty, następnie rozpięła guzik przy swoich dżinsach i rozsunęła zamek błyskawiczny. Ty ruszył ku niej, w jego oczach widniał głód. - Nie powinieneś czasem być w domu w łóżku, odpoczywając przed następnym meczem? - Wolałbym zdobyć inspirację do następnej gry. - Podniósł ją i posadził na stole, potem zdjął jej spodnie, pozostawiając ją w topie i majteczkach. Jego oczy rozszerzyły się na widok małego czarnego skrawka jedwabiu, który miała na sobie. - Ładne.

- Kupiłam je specjalnie na twoje urodziny. Przejechał dłońmi w dół jej nóg i z powrotem, a następnie rozsunął jej nogi i stanął między nimi, wsuwając ręce pod jej tyłek, przyciągając ją wystarczająco blisko, by poczuła jego erekcję. - Podobają mi się. Dziękuję. Są bardzo inspirujące. Sięgnęła między nich, by pocierać jego trzon. Rozchylił usta i usłyszała, jak łapał oddech, kiedy nadal go pieściła. - Lubię, gdy mnie dotykasz. To sprawia, że robię się twardy, że mój penis nabrzmiewa. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Podoba mi się sposób, w jaki do mnie mówisz. Od tego moja cipka robi się wilgotna. Zdjął z niej koszulkę, wyginając brwi na widok jej biustonosza, który pasował do majteczek. Był czarny, ściskał jej piersi razem i wypychał je z miseczek stanika. - Bardzo inspirujący. Będę o tym śnił dzisiejszej nocy. - Przesunął dłonią po jej piersiach, przez brzuch, a potem pochylił się i wycisnął całusa na każdym wzgórku. Rozpiął zapięcie biustonosza, ściągając go z jej ramion i odrzucając na pobliskie krzesło. Kciukami potarł jej sutki, patrząc, jak twardnieją. - Nie potrzebuję dziś tej całej gry wstępnej, Tyler. Potrzebuję tylko ciebie we mnie. Teraz. Zrzucił swoją koszulę, po czym rozpiął spodnie, opuszczając je na podłogę wraz z bokserkami. Wyskoczył z nich jego penis, a ona oblizała wargi, już wyobrażając sobie jego, pieprzącego ją na stole bilardowym. - Pospiesz się – powiedziała. Chwycił prezerwatywę i rzucił ją na stół bilardowy, następnie wspiął się w górę i położył na niej, ocierając się o nią swoim ciałem. Uwielbiała czuć go skóra przy skórze, czuć przykrywające ją ciepłe ciało. Owinęła wokół niego nogi, przytrzymując jego penisa przy swojej cipce, żeby mogła się o niego ocierać. Przetoczył ją tak, że znalazła się na nim, wtedy usiadła wyprostowana i kołysała cipką przy jego długości. - Boże, jesteś mokra, maleńka - powiedział, sprawiając, że zadrżała. Pociągnął ją do przodu i wziął jeden z jej sutków w usta, omiatając go językiem zanim chwycił go zębami. Syknęła w odpowiedzi na przyjemny ból, który zawsze wysyłał przyjemność prosto do jej rdzenia. Wbiła mu paznokcie w ramiona i mocniej naparła piersiami na jego usta, żądając więcej. Chwycił jej biodra i przesuwał ją tam i z powrotem po swoim penisie, wysyłając niesamowite wrażenia do jej wyczulonych zakończeń nerwowych. Och, chciała dojść. Zaparła się nogami o krawędź stołu bilardowego i ujeżdżała jego trzon, ocierając się o niego łechtaczką, tak bliska wybuchu, że przygryzła wargę, unosząc się, żeby mogła zobaczyć jego twarz, kiedy skoczy z urwiska.

Położył dłoń na jej karku i pocałował ją, kiedy osiągnęła orgazm, spijając jej krzyki wargami i językiem, podczas gdy fale rozkoszy wstrząsały Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot nią do utraty zmysłów. Usłyszała, że rozerwał opakowanie prezerwatywy i odsunęła się tylko tyle, żeby mógł się zabezpieczyć, a potem wspięła się na jego penisa i wzięła go w siebie, wciąż wstrząsana następstwami orgazmu. Znieruchomiała, czując, jak nabrzmiewał, podczas gdy bawił się jej sutkami. Zawsze, gdy w nią wchodził było tak, jakby to był pierwszy raz zdumiewające odkrycie, jak dobrze do siebie pasowali. Trzymał ją, kiedy się unosiła i opadała, kołysząc się na nim powoli, ostrożnie go drażniąc, przez co zaciskał szczękę. W tej pozycji miała pełną kontrolę, a to, że jej na to pozwalał wiele mówiło o tym, jakim był mężczyzną. Przesunęła dłonią po jego szczęce i przez dolną wargę. Chwycił jej palec i wziął go między wargi, ssąc, a ona opadła na jego penisa, przyciskając się do jego jąder, aż jęknął. - Zabijasz mnie, Jenna. - Wiem. Podniósł ją, a następnie pchnął, opuszczając, by zaraz ponownie w nią uderzyć. A gdy przewrócił ją na plecy, pochylając się nad nią i biorąc ją w posiadanie, przyjęła go, potrzebując, by zrobił dokładnie to, co pomoże jej wzbić się w powietrze. Rozłożył jej nogi i obniżył swoje biodra, łącząc ich ciała w jedno. Zanurzył się w niej tak głęboko, że krzyknęła, dochodząc w nagłym wybuchu, który poczuła aż w palcach u stóp. Zesztywniała, po czym zadrżała. - Kurwa - powiedział, wbijając w nią palce. Jęknął, gdy doszedł razem z nią, podciągając ją do góry, żeby przycisnąć usta do jej warg w pocałunku tak pełnym pasji, że pozbawił ją tchu. Opadli razem, a Ty przewrócił się na bok, przyciągając ją do siebie, gładząc po plecach i włosach. Ciążyły jej powieki i jeśli nie leżeliby na stole bilardowym w jej barze, to mogłaby tak po prostu zasnąć. - Cholera - powiedział. - To raczej nie jest wygodne łóżko. Roześmiała się, zeszli ze stołu, ubrali się i pojechali do jej mieszkania, gdzie znowu się rozebrali i położyli do łóżka. Jenna uwielbiała zaborczy sposób, w jaki Ty zawsze przyciągał ją do siebie, obejmując ją ramionami, gdy spali. - Dziękuję za najlepsze urodziny, jakie kiedykolwiek miałem – rzekł, gdy ją pocałował. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Uśmiechnęła się i odwróciła do niego. - Proszę bardzo. Na czubku języka miała słowa, których jeszcze nigdy nie skierowała do żadnego

mężczyzny. Ale nie potrafiła ich wypowiedzieć, ponieważ on jej tego nie powiedział i nie wiedziała, co do niej czuł. Tchórz. Taa, z całą pewnością była tchórzem. Ale nadal nie była pewna czy to, co czuła, było prawdziwe, czy też była to tylko chwila namiętności. Więc pozwoliła słowom odejść niewypowiedzianym i odpłynęła w sen.

XXV Ty miał opracowany cały plan. Po popołudniowym meczu - który na szczęście wygrali poinformował Jennę, że ma dla niej niespodziankę. Cieszył się z podekscytowania, które usłyszał w jej głosie. Miał nadzieję, że później będzie równie przejęta. To mógłby być dla nich obojga nowy początek. Był cholernie podenerwowany, nigdy nawet nie rozważał zrobienia czegoś takiego dla jakiejkolwiek kobiety, ale Jenna nie była jakąś tam kobietą. Była tą kobietą. Wiedział o tym, czuł to i nigdy w całym swoim życiu niczego nie był bardziej pewien. Była warta ryzyka. Miała przyjść na jego mecz, a wiedza, że tam będzie znaczyła dla niego wszystko. Ostatecznie, była kobietą, która nienawidziła sportu i zaklinała się, że nigdy nie zaangażuje się w związek z facetem, który był sportowcem. Skoro ona mogła podjąć ryzyko i zmienić swój sposób myślenia, to on również mógł. Zdenerwowany przełknął gulę w gardle, pokładając nadzieję w Bogu, że tego nie spieprzy. Dał jej adres tego miejsca. Zaparkował z przodu, już na nią czekając, kiedy podjechała. Wysiadła, ubrana w sukienkę, rajstopy i te seksowne czarne kozaki na cienkich obcasach, których widok zawsze sprawiał, że jego penis robił się twardy. Zapięła guziki płaszcza i podbiegła do niego, by dać mu buziaka. - Co to za niespodzianka? - spytała, patrząc na budynek. - Zobaczysz. - Dostał kod od agenta nieruchomości, żeby mógł pokazać to miejsce Jennie i porozmawiać z nią, bez zawracającego mu głowę faceta. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Wstukał kod i otworzył drzwi, włączył światła i pozwolił jej wejść. - Kiedyś było to połączenie baru i restauracji – wyjaśnił, gdy weszła. Został zamknięty jakieś sześć miesięcy temu. Pasuje do twoich parametrów przestrzeni i lokalizacji. Posłała mu pytające spojrzenie. - Nie rozumiem. - Aktualnie stojący tutaj bar możesz wyrzucić - powiedział, prowadząc ją do środka. Scenę, o której mówiłaś umieścisz w centrum. Jest tu również świetna kuchnia. Chodź, pokażę ci. Chwyciła go za nadgarstek. - Zaczekaj. O czym ty mówisz? - O twoim klubie muzycznym. - Jakim klubie muzycznym? - Tym, który chcesz otworzyć. O drugim Riley’s. Jeśli to miejsce ci się nie podoba, to mam jeszcze dwa inne, które czekają w kolejce, aż ci je pokażę.

- Masz… Szukałeś lokalizacji dla klubu? Wyszczerzył się w uśmiechu i wepchnął ręce do kieszeni płaszcza. Taa. Czyż to miejsce nie jest wspaniałe? Muszę przyznać, że podoba mi się najbardziej, ale inne też nie są złe. Poczekaj aż zobaczysz kuchnię. I jest tu dobra instalacja elektryczna. Jej uśmiech zgasł. - Nie. - Co? - Nie. - Nie podoba ci się? Nie szkodzi. Możemy pójść obejrzeć pozostałe. - Mam na myśli „nie”. Na to wszystko. Żołądek ścisnął mu się w supeł. - Dlaczego? - Nie chcę tego, Ty. Gdybym chciała znaleźć klub, sama wybrałabym się na poszukiwania lokalizacji. Ogarnęła go irytacja. - W porządku. Nie chcesz mojej pomocy. - Wcale nie chcę tego robić. Przestań mnie popychać. - Racja. Ponieważ niech Bóg broni, żebyś miała ruszyć do przodu ze swoim życiem. Uniosła podbródek. - Co to do cholery miało znaczyć? - Dokładnie to, co powiedziałem. Starałem ci się pomóc, pokazać kilka świetnych miejsc, żebyś mogła zrobić ten krok naprzód, żebyś spróbowała zdobyć to, czego naprawdę pragniesz. - To tylko twoje przypuszczenia. - Doprawdy? Rozmawialiśmy o tym od miesięcy. Wiesz, że to jest to, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot czego naprawdę chcesz. - Jeśli jest to coś, czego naprawdę pragnę, a mamy tutaj znaczące „jeśli”, to zrobię to samodzielnie. Nie potrzebuję twojej pomocy. Nie potrzebuję cię do niczego73. Mylił się. Co do niej, co do wszystkiego. Cały ten czas spędził próbując pomóc Jennie, starając się namówić ją do tego, by znalazła własne szczęście, a ona rzuciła mu to wszystko w twarz. Wszystkie plany, które poczynił, zakładając… Oto co dostał, zakładając, że czuła do niego to samo, co on do niej. - Wiesz co, Jenna? Masz rację. Nie potrzebujesz mnie. Nie potrzebujesz nikogo. Nigdy nie potrzebowałaś. Uniosła podbródek. - Masz rację. I nie potrzebuję ciebie ani nikogo innego, żeby próbował popychać mnie do czegoś, na co nie jestem gotowa. Jestem zmęczona tym, że wszyscy mnie szturchają, próbując mnie do tego zmusić. Więc przestań. Lubię moje życie takim, jakie jest, więc zostaw je w spokoju.

Łzy błyszczały w jej oczach, a strach był tak oczywisty, że chciał ją objąć, jednak był na nią bardziej zły, niż było mu jej żal. - To wszystko stek bzdur. Nienawidzisz swojego życia, nienawidzisz tkwić za tym barem, ale do cholery, za bardzo boisz się zrobić cokolwiek, by to zmienić. Bałaś się ze mną spotykać, bałaś się we mnie zakochać. Wiesz co? Ja też się bałem. Poznałaś moich rodziców. Znasz tę historię i wiesz, jakim niepowodzeniem było ich małżeństwo. Ostatnią cholerną rzeczą, jakiej kiedykolwiek chciałem, to się zakochać. Ale wiesz co? I tak to zrobiłem. Zakochałem się w tobie. Jej oczy rozszerzyły się, ale nie chciał zwracać na to uwagi. - A wiesz, co się dzieje, kiedy się w kimś zakochasz? Chcesz pomóc tej osobie. Chcesz, by ta osoba dorosła. Chcesz dla niej tego, co najlepsze. Jedyne, co robiłaś, to trzymałaś mnie na dystans przez cały czas, który się znamy, ponieważ się boisz. Cóż, jestem cholernie zmęczony chodzeniem na palcach wokół twoich obaw. Więc wygrałaś. Ja mam dość. Odwrócił się, podszedł do drzwi i otworzył je. - Drzwi same się zablokują, gdy wyjdziesz. Zatrzasnął je za sobą i odszedł. 73 Podajcie mi coś ciężkiego, to jej przywalę… Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot *** Jenna stała w budynku i gapiła się na wiszące przewody, pył i gruz pozostały z tego, co kiedyś było prosperującym biznesem. Teraz nie było niczym więcej, jak pustą skorupą. Tak właśnie czuła się wewnątrz, gdy usłyszała, że Ty uruchamia samochód i odjeżdża. Niczym pusta skorupa. Zniszczona tak, jak ten budynek. Kochał ją. Zrobił to wszystko dla niej, wszystkie te poszukiwania i całą brudną robotę, a ona zjadliwie rzuciła mu tym w twarz, jak gdyby to nic dla niej nie znaczyło. Był taki podekscytowany. To była ta jego niespodzianka. A ona pozwoliła mu odejść, ponieważ się bała. Bała się podjąć próbę, która umożliwiłaby jej zrobienie kariery, jakiej pragnęła, bała się sięgnąć i zdobyć miłość, o której zawsze marzyła. Przegapiła swoją szansę. Zwalczyła łzy. Nie zasługiwała na to, by się rozpaść. Ból i cierpienie, które czuła były jej winą. Odwróciła się i wyszła. *** Ty odrzucił swój kij, wchodząc do pola karnego. Możliwy wstrząs mózgu, niech to cholera. Obrońca wszedł mu w drogę, więc walcząc o krążek, rzucił nim o szybę. Walczyli tak, jak podczas normalnych zmagań w grze.

Wyprowadzał uderzenia, a jego przeciwnik przewrócił się jak kręgiel, mimo że Ty mógł przysiąc, iż nie uderzył go aż tak mocno. Facet leżał na lodzie po to, żeby go wyrolować. Pięciominutowa kara była cholernym nieporozumieniem. Napędzał go gniew i obiecał sobie, że w następnych dwóch tercjach jego gra będzie bardziej nieustępliwa. Po zakończeniu pierwszej tercji i typowej mowie dopingującej poszedł do szatni, gdzie trener odwołał go na bok. - Masz jakąś sprawę, o której powinniśmy porozmawiać, Anderson? - Nie. Po prostu staram się wygrać mecz. - Nie wygrasz meczu, nokautując jednego z przeciwników i otrzymując pięciominutową karę. Dwie kary i to tylko w pierwszej tercji? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Daję z siebie wszystko dla dobra drużyny, trenerze. - Wszystko dla dobra drużyny? Dokonujesz tam wendety. Jesteś zły z powodu jakiejś głupoty. Odłóż to na bok i zagraj tak, jak wiem, że potrafisz, albo posadzę cię na ławce rezerwowych. A jeśli będę zmuszony to zrobić podczas najważniejszego meczu sezonu, konsekwencje tego ci się nie spodobają. Trener odszedł. Ty spuścił głowę i wziął głęboki oddech. Cholera. Jego myśli nie skupiały się na grze. Był wkurzony, a to miało wpływ na jego grę. Musiał się opanować. Wszedł Eddie i usiadł obok niego. - Słuchaj, stary, wiem, że jesteś pod dużą presją. Wszyscy jesteśmy. Ale cokolwiek w tej chwili dzieje się w twojej głowie, niezależnie od tego, czy chodzi o mecz, czy o coś innego, to wpływa na twoją grę i to w momencie, który jest decydujący dla drużyny. Ty nic na to nie odpowiedział. Nie było co odpowiedzieć. Eddie miał rację. Pozwalał, by ich drużyna przegrywała. Victor położył rękę na ramieniu Tylera. - Jesteśmy twoimi przyjaciółmi. Jeśli masz problem, jesteśmy tutaj, żeby cię wysłuchać. - To prawda - powiedział Eddie. - Ale jeżeli to coś osobistego, zostaw to w szatni, a na lodzie graj w hokej. Nie możesz wyładowywać tego na drużynie przeciwnej, ponieważ potrzebujemy twojej pomocy, by wygrać dywizję. Ostatni mecz i wchodzimy do rozgrywek. Ty skinął głową. - Dobra, łapię. - Więc chodźmy skopać im tyłki - powiedział Victor. - Tylko następnym razem nie kop ich tak mocno, dobrze? Tyler roześmiał się. - Taa. Zrozumiałem. Eddie wstał. - W porządku. Chodźmy wygrać ten mecz, a wtedy wyjdziemy na miasto i po wygraniu dywizji narąbiemy się.

Ty wstał i skinął głową swoim przyjaciołom. - Brzmi, jak dobry plan. *** Jenna pracowała na barze i obserwowała, jak The Ice wygrywają mistrzostwa dywizji, krzywiąc się, gdy Tyler dostał pięć minut kary i wiedząc, że wyładowywał swój gniew i frustrację, które czuł przez nią, na innym graczu. Ale po pierwszej tercji wrócił, grał czysto i skopali tyłki przeciwnikom, Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot strzelając trzy gole i przypieczętowując tym samym zwycięstwo w dywizji. Bar był całkowicie zapełniony, przez co podali tonę napojów i jedzenia. Świętowanie wygranego meczu było dzikie i szalone. Jenna postawiła nawet szampana wszystkim w barze, ku radości klientów. Będąc zapracowaną nie myślała o tym, jaką suką była wczoraj. Po odejściu Ty’a, pojechała do domu i płakała aż jej nos zrobił się czerwony i spuchły jej oczy. Potem umyła twarz i zakopała się w łóżku, ale nie była w stanie zasnąć. Skończyło się na tym, że leżała bezsennie przez całą noc, walcząc z pragnieniem, by iść do biura i napisać jakąś muzykę – rozdzierającą serce muzykę, mówiącą o utracie kogoś, kogo kochała. W końcu zeszła na dół i przelała słowa na papier, ponieważ były w jej głowie - w jej duszy – i walczyły, by je z siebie wydobyła. Wiedziała, że nie będzie mogła odpocząć, dopóki ich nie zapisze, dopóki nie weźmie gitary i nie zaśpiewa kilku piosenek, które napisała, a które mówiły o złamanym sercu. Piosenek, które napisała, zanim tak naprawdę się zakochała, zanim straciła kogoś, na kim naprawdę jej zależało. Kiedy łzy spływały jej po twarzy, zdała sobie sprawę, jaką oszustką była, tworząc swoją muzykę. Uświadomiła sobie, że nie miała pojęcia, co to oznaczało dla jej duszy, ponieważ dopiero teraz mogła poczuć słowa, które rozrywały ją od środka, kiedy przez nią przepływały i odczuć mękę straty. W tej chwili szczerze czuła, jak to było być zranionym – zranić kogoś. Teraz jedyną rzeczą, jaką chciała robić było śpiewanie i pisanie. Chciała zaszyć się w swoim pokoju i nie robić nic poza przelaniem słów na papier i ułożeniem do nich melodii. Ale utknęła w tym cholernym barze, będąc więźniem swoich własnych działań. Więźniem swojego strachu. I do tego była diabelnie samotna. Wyciągnęła telefon z kieszeni, krzywiąc się, gdy zorientowała się, jak było późno, ale wiedząc, że gdyby sytuacja była odwrotna, to rzuciłaby wszystko, by być tam dla niej, niezależnie od godziny. Wybrała numer Tary. Tara odpowiedziała po drugim dzwonku. - Jenna? Co się stało? - Nic. Obudziłam cię?

- Tak. Ale nie szkodzi. Chodzi o tatę? - Nie, z nim wszystko w porządku. Jestem w pracy, ale muszę z tobą porozmawiać. Mogę przyjechać? Wiem, że jest bardzo późno, więc śmiało Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot możesz mi odmówić. - Oczywiście. Przyjedź. Zaparzę kawę. - Dzięki. Powiedziała asystentowi, że wychodzi i zapytała, czy będzie mógł dziś zamknąć. Zapewnił ją, że to żaden problem, bo zamykał, kiedy miała dni wolne. Wyszła i ruszyła do domu Tary i Micka. Kupili nowy dom na wsi, więc dotarcie tam zajęło jej około dwudziestu minut. Była to ogrodzona społeczność z wielkimi domami położonymi na dużych działkach. Jenna wjechała na podjazd, a Tara już czekała na nią przy drzwiach. Miała na sobie spodnie do jogi i bluzę. - Kawa gotowa - powiedziała, prowadząc Jennę do kuchni. Usiadły przy stole w kącie kuchni. Jenna wpatrywała się w swoją kawę. - Co się stało? Opowiedziała Tarze o tym, co wydarzyło się między nią a Ty’em, o tym, co jej powiedział, zanim odszedł. Tara pociągnęła łyk kawy i skinęła głową. - Wiem wszystko o uciekaniu przed miłością. Nikt nie wie tego lepiej ode mnie. Zrobiłam wszystko, co w mojej mocy, próbując uciec przed tym, co czułam do Micka i prawie go straciłam. - To nie to samo. Tyler i ja po prostu się nie zgadzamy. Sądzę, że pragniemy zupełnie innych rzeczy. Tara roześmiała się. - Skarbie, kocham Cię jak siostrę, ale to największy stek bzdur, jaki kiedykolwiek słyszałam. Jenna skrzywiła się w odpowiedzi na brutalną szczerość Tary. Ale właśnie po to tu przyszła. - Nigdy nie widziałam dwóch bardziej w sobie zakochanych osób, ani bardziej upartych. I nie chcę patrzeć, jak wy dwoje zrywacie z powodu strachu. - Masz na myśli, z powodu mojego strachu. - Tak. Jej ramiona opadły. - Jestem królową strachu. Boję się kogoś pokochać, boję się zrobić krok, który pomoże mi zmienić moje życie, boję się, że mi się nie uda. - Pozwól, że cię o coś zapytam. - Tara nalała sobie kolejny kubek kawy z dzbanka, stojącego na stole, dodała trochę śmietanki i porcję cukru. - Czy teraz kariera Ty’a jest tak samo ważnym czynnikiem, jak wtedy, gdy go Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a

Shot poznałaś? Jeśli dobrze pamiętam, stanowczo nie chciałaś angażować się w związek z żadnym sportowcem. - Och, to. Wcale. Tara odchyliła się na oparcie krzesła z kubkiem w ręku. - Dlaczego tak uważasz? Zastanawiała się przez chwilę, zanim odpowiedziała. - Pewnie dlatego, że to nigdy nie był najważniejszy czynnik. To był mechanizm obronny, utrzymujący mężczyzn z dala, dobra wymówka. Poza tym, jakich mężczyzn znałam, nie licząc tych zajmujących się sportem ani tych, którzy kochają sport? Przyjmując to za główny czynnik, nie mogłam się zakochać. - Ale Tyler wyeliminował ten czynnik z twojego równania, prawda? - Taa. Nie miało znaczenia, czym się zajmuje, ponieważ patrzyłam głębiej. - I kochasz sport. Jenna roześmiała się. - Owszem. Ty jędzo, wiedziałaś, że tak. Tara posłała jej wszystkowiedzący uśmiech. - Oczywiście, że wiedziałam. - To część tego, kim jestem, kim zawsze byłam. Och, jasne, brałam lekcje tańca, ale tylko po to, by zadowolić mamę. Zawsze kochałam sport. Uwielbiam grać w kosza na podwórku z tatą, Mickiem i Gavinem. Uwielbiam oglądać futbol, baseball i hokej. - Więc co jest prawdziwym problemem? - Prawdziwym problemem zawsze było i nadal jest, bycie uwiązaną w barze. To przeszkoda, którą próbowałam pokonać. A Tyler był jedynym, który o tym wiedział, który prawie od razu zauważył moją frustrację i starał się pomóc mi znaleźć sposób, bym mogła mieć wszystko. To ja za bardzo się bałam spróbować zdobyć to, czego zawsze chciałam. Tara nic na to nie odpowiedziała. Schowała głowę w dłoniach. - Boże, popełniłam ogromny błąd. Powiedziałam mu takie okropne rzeczy, kiedy on tylko starał się mi pomóc. Zaproponował mi księżyc, a ja rzuciłam mu to wszystko w twarz i kazałam mu odpieprzyć się od mojego życia. Co teraz mam zrobić? - Cóż - powiedziała Tara, - z własnego doświadczenia mogę ci powiedzieć, że nigdy nie jest za późno, by odzyskać to, co kochasz. Ale musisz być gotowa podjąć ryzyko, Jenna, odsłonić się i być przygotowana na porażkę. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Próbowała napić się kawy, ale ręce tak jej się trzęsły, że odstawiła kubek na stół. - Kocham go. I masz rację. Nadszedł czas, żeby przestać się ukrywać w bezpiecznej

strefie tego, co znajome. Nadszedł czas, by przestać się bać. Wstała i pociągnęła Tarę do uścisku. - Dziękuję za to, że jesteś tutaj dla mnie, za bycie moją przyjaciółką i siostrą. Nie poradziłabym sobie z tym bez ciebie. Tara odsunęła się. - Nieprawda, poradziłabyś sobie. Właśnie z tego musisz zdać sobie sprawę. Potrafisz zrobić to samodzielnie. Jedyne, co musisz zrobić, to zawalczyć i być przygotowana na niepowodzenie. Opuściła dom Tary uzbrojona w wiedzę, że wszystko, co znała w swoim życiu, miało się zmienić.

XXVI Pierwszym krokiem Jenny na drodze do zmiany było stawienie czoła rodzicom. O obecność poprosiła również Gavina i Micka, wraz z Tarą i Liz, które miały udzielić jej wsparcia. - Chyba nie chcesz nam powiedzieć, że jesteś w ciąży, prawda? - zapytał Gavin. - Ponieważ bardzo lubię Ty’a i wolałbym nie być zmuszony mu przez to nakopać. Jenna roześmiała się. - Nie jestem w ciąży. I wystarczająco skopałam Tylera. Nie sądzę, żeby potrzebował do tego jeszcze innych członków rodziny. Jej tata zmarszczył brwi. - Co masz na myśli? - Nic. Opowiem wam o tym później. W tej chwili chcę, żebyście dowiedzieli się czegoś o mnie. - Jest lesbijką? - Mick skierował pytanie do Tary. - Czy to ten moment, kiedy zamierza ujawnić się przed całą rodziną? Tara szturchnęła Micka w żebra. - Możesz się po prostu zamknąć? - Jenna nie jest lesbijką - powiedziała matka. - Gdyby to była prawda, wiedziałabym o tym całe lata temu. Jenna przewróciła oczami i czekała, aż jej rodzina przestanie o niej rozmawiać. - I wy się zastanawiacie, dlaczego nigdy nic wam nie mówię. - No dalej, kochanie - powiedziała matka. - Jesteśmy z tobą w stu procentach. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Nabrała powietrza, po czym wypuściła oddech. - Dobrze. Zaraz wracam. Gavin jęknął. - Mam mecz za sześć godzin, Jenna. Wybiegła na zewnątrz, wzięła gitarę i wróciła do domu. - Gitara? - spytał Mick. - Po co ci ona? - Zamknij. Się. - Tara przewróciła oczami, spoglądając na Micka. Jenna wyjęła gitarę z futerału, następnie usiadła w salonie i zaczęła grać, sądząc, że ten sposób będzie lepszy od jakichkolwiek wyjaśnień. Zaśpiewała jedną z nowych piosenek, które ostatnio napisała. Włożyła całe serce w utwór, mówiący o utracie kogoś z powodu własnego błędu oraz dlatego, że nie było się szczerym wobec swoich uczuć. Pozwoliła, by muzyka przeniknęła jej duszę i emocje, a jej głos płynął swobodnie. Nie martwiła się teraz tym, co ktoś o tym myślał, ponieważ śpiewała tę piosenkę, by wyrazić całą swoją stratę i ból, który przysporzyła komuś, na kim jej zależało. Kiedy skończyła, spojrzała na zaszokowane twarze członków rodziny i uśmiechnęła się, próbując zwalczyć napływające do oczu łzy. - Jasny gwint – powiedział w końcu Mick. - Skąd, do cholery, bierze się ten głos?

Matka wstała i podbiegła do niej, obejmując twarz Jenny dłońmi. - Moja kochana dziewczynka. Masz niesamowity dar. - Pocałowała ją w policzek. - I prosiłaś o lekcje śpiewu, kiedy byłaś małą dziewczynką. Myślałam, że to był przelotny kaprys. Nie miałam pojęcia. W oczach matki dostrzegła łzy. - Tak mi przykro, Jenna. Nie wiedziałam. Dlaczego nam nie powiedziałaś? Jenna otarła łzy z policzków mamy. - Nie szkodzi, mamo. - Nieprawda. Nigdy sobie nie wybaczę, że nie zapewniłam ci tego, czego wtedy potrzebowałaś. - Och, mamo. Naprawdę wszystko w porządku - uściskała matkę. Podszedł Gavin, podniósł ją i przytulił. - Jesteś gwiazdą, Jen. Zawsze wiedziałem, że kiedyś nią będziesz. Jej tata po prostu tam siedział, a łzy spływały mu po twarzy. - Co to za piosenka? - zapytała matka. - Napisałam ją. - Pisze sporo muzyki - powiedziała Liz. Spojrzała na ojca, który potrząsnął głową. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Tato? - Moje dziecko. Nie miałem pojęcia. - Załamał się i zaszlochał. Jenna odłożyła gitarę, podeszła do niego i przytuliła go. - Nie płacz, tato. - Śpiewasz jak anioł. Jestem z ciebie taki dumny. Ale twoja matka ma rację. Powinniśmy byli zwracać większą uwagę na ciebie i twoje potrzeby. Nie posłaliśmy cię na te lekcje śpiewu. - Chciała brać lekcje śpiewu? - spytał Gavin, marszcząc brwi. - Tak. - Matka otarła łzy. - Gdy była młodsza. - Więc miałaś to w sobie przez te wszystkie lata i nic nikomu nie powiedziałaś? - zapytał Mick. Jenna potrząsnęła głową. - Jesteś taką idiotką - stwierdził Gavin. - Jedynym sposobem, dzięki któremu możesz dostać to, czego pragniesz, jest ciągłe proszenie o to i naciskanie. Wiesz, jaka jest nasza rodzina. Wygrywa najgłośniejszy74. Jenna roześmiała się. - Taa, teraz to wiem. - Więc co możemy zrobić, żeby upewnić się, iż twój głos zostanie zaprezentowany

szerszej publiczności? - spytała matka. Odetchnęła i spojrzała na rodziców. - Chcę otworzyć drugi Riley’s. Klub muzyczny, gdzie ludzie będą mogli przyjść i zaśpiewać. Sama też chcę tam śpiewać. Jej tata przekrzywił głowę na bok. - Drugi bar? - Tak. Przeprowadziłam studium wykonalności i wiem, że możemy sobie na to pozwolić. Ale to oznacza, że nie mogłabym już prowadzić oryginalnego Riley’s. Chcę zarządzać nowym barem. - Zrób to - powiedziała matka. - Powinnaś znajdować się w miejscu, w którym będziesz mogła wykorzystać talent dany ci przez Boga. - Od jak dawna chciałaś to zrobić? - zapytał tata. - Od… przez całe moje życie. - Dlaczego wcześniej nic nie powiedziałaś? - Ponieważ Riley’s było twoim marzeniem. A po twoim ataku serca musiałam się upewnić się, że to marzenie wciąż będzie żywe. - Ech, moja mała dziewczynka. - Zrobił jej miejsce, żeby mogła usiąść obok niego, a następnie ujął ją za podbródek, tak jak zwykł to robić, kiedy była mała. - Nigdy nie żyj czyimś marzeniem. Nie twoim zadaniem jest gonić 74 Zupełnie jak u mnie;) Tata zawsze powtarza, że kto pierwszy rano głośniej krzyknie, ten rządzi;) Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot moje marzenie. Sam mogę to robić. Muszę przyznać, że zrobiłem się trochę leniwy i beztroski, spędzając czas w domu z twoją mamą. A wiedza, że zajmujesz się Riley’s znacznie mi to ułatwiła. - Jestem na ciebie zła za to, że nie przyszłaś i nie powiedziałaś nam, co chcesz robić oraz za to, że tak długo marnowałaś swój wspaniały talent. - To nie wasza wina. Jest wyłącznie moja, gdyż nie powiedziałam wam tego wcześniej. Bałam się, że mi się nie uda, obawiałam się, że nie będę wystarczająco dobra. Jej matka prychnęła. - Zdecydowanie jesteś wystarczająco dobra. - Według mnie jest tak dobra, że zasługuje na kontrakt płytowy – stwierdziła Liz. - Może – odpowiedziała Jenna. - A może nie. Wszystko, czego teraz chcę, to otworzyć klub, do którego będą mogli przyjść muzycy oraz wokaliści i spróbować swoich sił. W ten sposób spełni się moje marzenie. Cokolwiek ponad to… zobaczymy z czasem. Matka pociągnęła ją z krzesła i wzięła za ręce. - Zawsze pragnęliśmy, żeby nasze dzieci podążały za swoimi marzeniami i były szczęśliwe. Będziemy zachwyceni, jeśli otworzysz drugi Riley’s. Sprawimy, że to się uda. Było tak, jakby świat stanął przed nią otworem, a jedyne, co mogła zobaczyć, to niekończące się możliwości. Uściskała i wycałowała wszystkich.

- Dziękuję. Nie macie pojęcia, ile wasze wsparcie dla mnie znaczy. Jednak najpierw muszę iść odszukać mężczyznę, którego kocham i sprawdzić, czy mogę naprawić szkody, które wyrządziłam. Obawiam się, że straciłam go na dobre. *** Dzięki pomocy Liz Jenna zdobyła bilety na pierwszy mecz rozgrywek play-off. Sama mogła zdobyć bilety na poziomie Club Level 75, ale chciała być w pierwszym rzędzie, jak najbliżej miejsca, gdzie rozgrywała się akcja. Pragnęła, by Tyler wiedział, że tam była i go wspierała. - Wiesz, że te siedzenia są cholernie zimne - powiedziała Liz. - A mogłyśmy usiąść w ogrzewanym budynku klubowym, z darmowym jedzeniem i piciem. - Suka, suka, suka – odpowiedziała Jenna. - Nie wiem czy pamiętasz, 75 Club level seats – zazwyczaj umiejscowione w środkowej części trybun. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot ale to właśnie ty załatwiłaś nam tu kiedyś miejsca. - Tak, tak. Jeśli chodzi o tamten mecz, to był starannie obmyślony plan. Ale teraz? Tu jest cholernie zimno. - Wymagasz tyle uwagi. To cud, że mój brat z tobą wytrzymuje. - Robi to z miłości. Twój brat uwielbia mnie od moich fachowo pomalowanych paznokci u stóp aż do czubka mojej wspaniałej naturalnie rudowłosej głowy. - Nie zmuszaj mnie, żebym cię zakneblowała. Liz roześmiała się. - Nigdy nie podobała mi się myśl o konieczności zajmowania się rodziną. Jakby nie było, zrobiłam co mogłam, żeby uwolnić się od własnej. Ale wy, Riley’owie? Jesteście w porządku. - Kochasz mnie i dobrze o tym wiesz. - Tak. Zdecydowanie tak. Drzwi otworzyły się i gracze zaczęli wychodzić. Jenna zamarła, nie wiedząc, czy się odwrócić i patrzeć na Ty’a, czy nie. Właściwie, myśl o zsunięciu się nieco niżej na siedzeniu wydawała się zachęcająca. Liz szturchnęła ją. - Dni tchórzostwa już się skończyły, słodziutka. Czas porzucić strach i pokazać twojemu mężczyźnie, że jesteś tu dla niego. Miała rację. Odwróciła się w kierunku graczy, a kiedy pojawił się Ty, od razu ją zauważył. Zmarszczył brwi, po czym odwrócił się i wszedł na schody, zmierzając do ławki. A czego się spodziewała? Chyba nie olśniewającego uśmiechu i uniesionych kciuków? Była tutaj po to, by go wesprzeć, a nie odwrotnie, wiec klaskała i dopingowała drużynę, gdy weszli na lód w ramach rozgrzewki. Już na starcie Jenna spięła się i nie rozluźniła się przez cały czas trwania meczu. Gra była

intensywna i zwarta, a The Ice i Denver grali tak, jakby to był ostatni mecz, który każda z drużyn miała rozegrać. Nie obeszło się bez kar, ale tym razem nie dotyczyły Ty’a. Pozostał czysty, choć często w kogoś uderzał. Kiedy rozbił się na szybie tuż przed nią, miała ochotę poderwać się i przyłożyć facetowi, który go tam rzucił. Ale Ty koncentrował się na przesuwaniu krążka, a kiedy zdobył bramkę, krzyczała dotąd, aż ochrypła. Pod koniec drugiej tercji The Ice prowadzili dwoma punktami, a Jennę od zaciskania zębów bolała szczęka. Jak na razie obrona kopała przeciwnikom tyłki, nie pozwalając Denver na zdobycie bramki, zresztą ich Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot strzały były nijakie. Ty nie zwracał na nią uwagi, przez cały czas trwania meczu ani razu nie spojrzał w jej stronę. W sumie wcale tego nie oczekiwała. Chciała, żeby skoncentrował się na grze, a nie na myśleniu o niej. Chciała, by The Ice wygrali. A kiedy tak się stało, nie pozwolili Denver zdobyć żadnego punktu, ona i Liz uściskały się i krzyczały razem ze wszystkimi na zapełnionej arenie. Poczekały, aż tłum nieco zrzednie, a potem poszły zaczekać na Ty’a przed szatnią. - Jest na mnie wściekły - powiedziała Jenna, przygryzając skórkę przy paznokciu. - Nie wiem nawet, czy będzie chciał ze mną rozmawiać. - Musisz stworzyć możliwość do rozmowy. Od tego powinnaś zacząć. Przez jakiś czas zawodnicy byli okupowani przez media, więc Jenna chodziła tam i z powrotem, odwracając swoją uwagę od Ty’a dzięki rozmowom z kilkoma żonami i dziewczynami graczy. Renee przysłała jej sms-a, w którym prosiła ją, by obdarzyła Eddiego dużym uściskiem z okazji wygranej, ponieważ tego wieczoru pracowała w barze i nie mogła przyjść na mecz. Ta dwójka od niedawna była ze sobą na poważnie i Jenna cieszyła się z ich powodu. Tworzyli uroczą parę. Więc gdy Eddie wyszedł z szatni, pogratulowała mu i uściskała go za Renee. - Wybieram się teraz do baru - rzekł Eddie z szerokim uśmiechem. Mam nadzieję, że Malcolm już piecze steki. Roześmiała się. - Na pewno. I stawiam wam pierwszą kolejkę, chłopaki. Już poinformowałam o tym mojego asystenta. Eddie pocałował ją w policzek. - Jesteś świetna, Jenna. Eddie odszedł, kiedy dołączył do niego Victor, a sznur wychodzących graczy sprawił, że czuła się coraz bardziej zdenerwowana, zwłaszcza, że nadal nie widziała Ty’a. - Wymknął się innym wyjściem. Unika mnie. Liz przewróciła oczami. - Nie ma innego wyjścia. Nie wymknął się. Widzisz? Już tu jest. Och, cholera. Przeszedł przez drzwi i nagle nie miała pojęcia, co mu powiedzieć. Na szczęście, Liz dopadła go pierwsza, objęła ramionami i przytuliła. - Cholernie dobrze się składa, że dziś wygraliście - powiedziała Liz. -

Dostałam informację o potencjalnych kontraktach reklamowych pewnych Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot produktów, więc im dalej zajdziecie w rozgrywkach play-off, tym więcej umów i pieniędzy mogę dla ciebie zdobyć. - Taa, to jedyna rzecz, o której myślę, kiedy wchodzę na lód – odrzekł. - Jestem pewna, że tak. - Mrugnęła, a następnie powiedziała: - Cóż, muszę chwilę porozmawiać z wielkim szefem, więc jeśli mogę was przeprosić. Liz oddaliła się dyskretne, pozostawiając ją samą z Ty’em, który posłał jej spojrzenie pozbawione wyrazu. To była jej gra. - Świetnie dziś grałeś. - Dzięki. Byłem zaskoczony, widząc cię tutaj. - Naprawdę? Nie wiem dlaczego. Chciałam wesprzeć ciebie i drużynę. - Yhm. - I… chciałam porozmawiać z tobą w cztery oczy. - Myślę, że ostatnio powiedzieliśmy sobie wszystko, Jenna. Nie mamy o czym rozmawiać. Jestem zmęczony po meczu. - Rozumiem. Ostatnio oboje powiedzieliśmy sobie wiele rzeczy, ale mimo to musimy porozmawiać. Muszę ci coś wyznać. Zaśmiał się z jawnym sarkazmem. - Jest coś jeszcze poza tym, co już powiedziałaś? - Zasłużyłam na to. Ale to nie to, co myślisz. - Dobrze. Wyrzuć to z siebie. - Nie tutaj. Chodź ze mną. - Nie sądzę, żeby to był dobry pomysł. Położyła dłoń na jego ramieniu. - Ty, proszę. Wiem, że nic nie jesteś mi winien. Nie po tym, jak zachowałam się tamtego wieczora. Ale jeśli tylko poświęcisz mi godzinę… Miała nadzieję i modliła się, żeby nie ocenił jej po ostatnich słowach, które mu wtedy powiedziała oraz, że da jej szansę. - W porządku. Masz godzinę. Muszę wziąć rzeczy z szatni i chwilę pogadać z trenerem. Kiedy skończę, spotkamy się w twoim mieszkaniu. - Dobrze. Dzięki. Wyszła i znalazła Liz, która rozmawiała z właścicielem The Ice, więc zaczekała z boku, aż skończy. - Jak poszło? - zapytała Liz, gdy skierowały się na parking. - Wciąż jest na mnie zły. Tyle mogę powiedzieć. Ale zgodził się Jaci Burton – Play by

Play 03 – Taking a Shot poświęcić mi godzinę. - To dlatego, że cię kocha. Serce jej się ścisnęło. - Czy aby na pewno? Jego głos był taki płaski. Nie było w nim żadnych emocji. Wsiadły do samochodu i zapięły pasy, po czym Liz ruszyła w swój zwykły szalony sposób, jednak wcześniej posłała Jennie szybkie spojrzenie. Kochanie, zraniłaś go, a mężczyźni nie przyjmują tego zbyt dobrze. Chowają swoje emocje głęboko w środku, tak, by nie można było skrzywdzić ich ponownie. Pod wieloma względami są bardzo podobni do kobiet, choć temu zaprzeczają. Jenna uśmiechnęła się lekko. - Może masz rację. - Mam. Lubią udawać, że są twardzi i nieczuli na ból. Fizycznie może to być prawda, ale emocjonalnie można ich zranić, tak jak nas. Zwłaszcza, gdy zrobi to ktoś, na kim im zależy. - Zraniłam go. Wiem o tym. Muszę to naprawić. Liz ścisnęła jej dłoń. - Więc zrób to i odzyskaj swojego mężczyznę. Musi być w szczytowej formie w rozgrywkach play-off. Liz podrzuciła ją pod dom, gdzie pospieszyła się przygotować, cholernie zdenerwowana tym, co miało się wydarzyć. Kiedy Ty zatrzymał się przed mieszkaniem, wybiegła na zewnątrz. Wysiadł z samochodu, ale ona już złapała swoje kluczyki. Skrzywił się. - O co chodzi? - Musimy gdzieś jechać. - Dlaczego? - Ponieważ muszę ci coś pokazać. - Jenna, nie mam na to czasu. Co znaczyło, że nie chciał z nią jechać. Musiała go przekonać. Dla niej był to wóz albo przewóz. - Znajdź na to chwilę. Proszę. To nie potrwa długo. Wzruszył ramionami. - No dobrze. Wsiadł do jej samochodu i ruszyła. Cisza była przytłaczająca, ale wiedziała, że rozmowa o niczym byłaby bezcelowa, więc ten czas przeznaczyła na przygotowanie się i zastanowienie, co mu powie, gdy dotrą na miejsce. W myślach powtarzała sobie to w kółko i do czasu, gdy zaparkowała przed budynkiem, sądziła, że była gotowa. - Co to, kurwa, ma znaczyć? Jedyne, czego nie mogła przewidzieć, to reakcji Ty’a. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot

Wysiadła z samochodu i wprowadziła kod, który dostała od agenta nieruchomości, do którego dzwoniła wczoraj. Tak, jak wcześniej zrobił to Ty, poprosiła o możliwość obejrzenia budynku prywatnie, mówiąc mu, że była partnerką biznesową Ty’a i chciała jeszcze raz przyjrzeć się temu miejscu. No dobrze, skłamała, ale to zadziałało. Weszła do środka, zakładając, że będzie wystarczająco zaciekawiony, by za nią podążyć. Jeśli tego nie zrobi i zostanie w samochodzie, to jej plan naprawienia tego wszystkiego będzie zrujnowany. A nie miała planu B. Pewnie powinna była go przygotować. Wyszła na środek pomieszczenia, uśmiechając się, gdy jej plany zaczęły się kształtować. Zrobiła notatki, zaczęła opracowywać plany podłóg, ale nic z tego nie miało sensu bez Ty’a. - Dlaczego mnie tu przywiozłaś? Odwróciła się do niego, serce biło jej tak mocno, że w uszach słyszała jedynie szum własnej krwi. Wzięła głęboki oddech, aby się uspokoić i przygotować do wypicia piwa, którego nawarzyła. Zrobiła krok w jego kierunku i zatrzymała się. - Miałeś rację. Podoba mi się to miejsce. To idealna lokalizacja, metraż jest doskonały, a cena mieści się w przedziale, na który mogę sobie pozwolić. Masz dobre oko do nieruchomości. Podoba mi się twoja wizja tego, jak ten klub mógłby wyglądać. Nie odpowiedział. Nie miał zamiaru jej tego ułatwiać. Nie zasługiwała na to, by cokolwiek jej ułatwiać. Nie po tym, jak powiedziała mu te okropne rzeczy, jak rzuciła mu jego niespodziankę z powrotem w twarz. - Chociaż, chciałabym umieścić scenę po tej stronie. Dzięki oknom po drugiej stronie w lecie będzie tu więcej światła. Wyburzyłabym też te ściany, by na zewnątrz postawić patio. Nadal nie odpowiadał. Ręce miał tak głęboko wciśnięte w kieszenie płaszcza, że dziwiła się, iż jeszcze nie zrobił w nich dziury. - Ale nie chcę robić tego sama. - Zadrżała, biorąc oddech i walcząc ze łzami, które w każdej chwili mogły popłynąć. - Zawsze uważałam, że jestem twarda i niezależna, że wszystko potrafię zrobić sama. Okazuje się jednak, że nie jestem tak twarda, jak sądziłam, a odkąd cię poznałam, bycie samą jest do bani. Czekała, a nogi trzęsły jej się tak mocno, iż bała się, że upadnie. - Nie musisz robić tego sama - powiedział w końcu. - Nie będziesz musiała robić tego sama. Odkąd się poznaliśmy nie byłaś sama. Ani razu. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Łzy wymknęły się jej i spływały po policzkach. Skinęła głową, robiąc ku niemu kolejny krok. - Wiem. Teraz to wiem. Ale bałam się. - Tak, wiem. - Zaśpiewałam przed rodzicami i braćmi. Zrobił krok w jej kierunku, jeden krok, który sprawił, że rozśpiewała się w niej nadzieja.

- I jak poszło? - Spodobał im się mój głos. Powiedziałam im, że chciałabym otworzyć drugi Riley’s – klub muzyczny - i że już nie chcę zarządzać barem sportowym. - Co oni na to? - Powiedzieli, że powinnam była opowiedzieć im o moich marzeniach lata temu. Miałeś rację. Jedyne, co musiałam zrobić, to zebrać się na odwagę. - Nie ma niczego, czego nie potrafiłabyś zdobyć, jeśli tylko uwierzysz w siebie. - Boję się, Ty. Miałeś rację. Boję się niepowodzenia. Zatrzymał się przed nią. - Nie ma nic złego w obawie przed porażką. Każdy się boi, a jeśli mówi, że nie, to pieprzy. Ale to, że się boisz nie znaczy, że nie powinnaś próbować. Położyła dłonie na jego klatce piersiowej i uspokajający rytm jego serca dał jej odwagę, której potrzebowała. - Nigdy nie pragnęłam hokeisty, ale, Boże, zakochałam się w jednym i nie pozwolę mu odejść, niezależnie od tego, jak bardzo boję się miłości. Kciukiem starł łzy z jej policzka. - Ja też się boję, maleńka, a niewiele rzeczy mnie przeraża. Cóż, jest jedna rzecz, która mnie przeraża. Pociągnęła nosem. - Tak? Co takiego? - Myśl o życiu bez ciebie. Zaszlochała i padła mu w ramiona. Przyciągnął ją do siebie i przytulił, całował jej włosy i gładził po plecach, kiedy płakała. - Kocham cię, Jenna76. Przez to rozpłakała się jeszcze bardziej. - Ja też cię kocham. Tak bardzo cię przepraszam. Odsunęła się, żeby mógł zobaczyć jej twarz. - Przepraszam za wszystko, co powiedziałam. Chcę, żebyś mnie popychał, kiedy tego potrzebuję. Chcę, żebyś był przy mnie i nie, nie chcę robić tego sama. Potrzebuję cię w moim życiu, potrzebuję, byś towarzyszył mi na każdym 76 Czy on wszystko musi robić sam? Już drugi raz jej to mówi, a ta ryczy zamiast wcześniej mu powiedzieć. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot kroku. Bez ciebie nigdy nie zaszłabym tak daleko, nie miałabym odwagi, by iść do tego klubu i zaśpiewać. Zawdzięczam ci każdy krok, który zrobiłam, gdyż wypchnąłeś mnie poza strach. Boże, kocham cię za to. I mam nadzieję, że mi wybaczysz. Scałował łzy z jej policzków, a następnie musnął jej usta wargami. Właśnie o to chodzi w miłości, maleńka. O przebaczenie. Widziałem wiele błędów, które popełnili moi rodzice w swoim małżeństwie, dlatego też jestem zobligowany i zdecydowany nigdy nie popełnić takich samych w moim własnym. Jej oczy rozszerzyły się. - Co?

- Kiedy tamtego wieczoru przyprowadziłem cię tutaj, zamierzałem pokazać ci to miejsce i, jeśli by ci się spodobało, chciałem powiedzieć, że w nie zainwestuję. Miałem zamiar kupić ten lokal. - Co? - zapytała ponownie. - Chcę się z tobą ożenić, Jenna. A małżeństwo oznacza partnerstwo. Partnerstwo z kolei oznacza, że wiążemy się na dobre i na złe. Mam zamiar popychać cię, byś była najlepszą wokalistką, jaką możesz być oraz, byś goniła swoje marzenia. A ty będziesz popychać mnie, żebym był najlepszym hokeistą, jakim mogę być. Czasami będziemy się kłócić, ale nigdy z siebie nie zrezygnujemy. Położyła palce na jego ustach. - Oświadczasz mi się. - Tak. Nie kupiłem ci pierścionka, ponieważ w związku partnerskim powinnaś mieć możliwość wyboru tego, czego chcesz, a ja nie jestem tak zarozumiały. Wybierzemy jakiś razem. Znał ją. Naprawdę ją znał. - Wystarczy sama obrączka. Jedna z tych ładnych, cienkich z diamencikami. - Cokolwiek zechcesz. Ale czy to znaczy, że mówisz „tak”? Skinęła głową, nie mogąc powstrzymać łez. - Tak. Och, do diabła, tak. Kocham cię. Oczywiście, że za ciebie wyjdę. Ale jesteś pewien, że chcesz się ze mną wiązać? Zaśmiał się. - Dopóki śmierć nas nie rozłączy. I wierz mi, kiedy to mówię, Jenna. Gdy wtedy od ciebie odszedłem, byłem zraniony i zły, i potrzebowałem trochę przestrzeni, ale nie miałem zamiaru pozwolić ci odejść. Nie jestem moimi rodzicami i nie poddaję się tak łatwo. Wchodzę w to na zawsze. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Skinęła głową. - Ja także. Będę walczyła dla ciebie - dla nas - bez względu na wszystko. My, Riley’owie, nigdy się nie poddajemy. Tyler nie miał pojęcia, że uczucie miłości będzie właśnie takie – ta zdecydowana chęć ochrony, pragnienie kogoś tak mocne, że aż mogło ranić. Ale wiedział również, że nigdy nie zamierzał opuścić Jenny. Gdyby do niego nie przyszła, to za kilka dni sam by do niej poszedł i powiedział, że z niej nie zrezygnował. Nigdy z niej nie zrezygnuje. Teraz jedyne, co chciał zrobić, to pokazać jej, jak bardzo ją kochał. - Masz jakieś chusteczki w tej torebce? - spytał, gdy ją obejmował, podczas gdy skończyła płakać. Wyjęła je, wydmuchała nos i roześmiała się. - Nie wyglądam zbyt pięknie, jak na kobietę, której chciałeś się oświadczyć, prawda? Mój nos jest czerwony i zatkany, a oczy prawdopodobnie wyglądają jak coś rodem z horroru.

Spojrzał na jej twarz. Była piękna. - Masz rację. Powinienem to jeszcze przemyśleć. Uderzyła go za ramię. - Mądrala. Będziesz budził się obok tej twarzy i rozczochranych włosów do końca swojego życia. - Tego nie było w naszej umowie. - Wcale nie jesteś zabawny. - Owszem, jestem. - Przyciągnął ją do siebie i pocałował. - To jeden z powodów, dla których mnie kochasz. Wsunęła ręce pod jego płaszcz i przytuliła się do niego - Masz rację. Sprawiasz, że się śmieję. - Czy to wszystko, co dla ciebie robię? - Nie. Robisz dla mnie wiele rzeczy. Rozejrzał się po pomieszczeniu, już wyobrażając sobie przyszłość, jak to miejsce będzie wyglądać, gdy się nim zajmą. - Wiesz, teraz, kiedy postanowiłaś, że to miejsce jest dla ciebie odpowiednie, powinniśmy je oficjalnie ochrzcić. Odchyliła głowę do tyłu, by na niego spojrzeć. - W jaki sposób? - Wiesz, w jaki. - Zrzucił płaszcz i rozłożył go na blacie baru. - Zawsze chciałem mieć cię na barze. - Któregoś dnia powinniśmy zrobić to w łóżku. Obrócił się do niej i wyciągnął rękę. - Gdzie w tym byłaby zabawa? Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot Podążyła za nim do baru. - Masz rację. Zrobimy to w łóżku, gdy będziemy starzy, a nasze kości będą trzeszczeć. Zaśmiał się. - Wątpię. - W co? W to, że kiedyś będziemy starzy i trzeszczący? Zdjął z niej płaszcz i zsunął dłonie w dół jej ramion. - Nie, w to, że wtedy będziemy robić to w łóżku. Gdy ją pocałował, westchnęła przy jego ustach. Taa, znał to uczucie. Znowu było cholernie doskonale, ponieważ była w jego ramionach. Przesuwał dłońmi po jej ciele, dotykając wszędzie, jak gdyby nie czuł jej przy sobie od lat, a nie od kilku dni. Tęsknił za nią. Bycie bez niej pozostawiało pustkę w jego życiu, pustkę, której nigdy więcej nie chciał odczuć. Rozdarty pomiędzy chęcią zamarudzenia, a chęcią znalezienia się w niej, przycisnął usta do jej szyi i wdychał zapach Jenny, następnie przeciągnął

językiem przez gardło, uwielbiając jej drżącą odpowiedź. Ścisnęła jego ramiona i opadła na niego, wiotka, gdy pociągnął w dół jej luźny sweter i wyciskał pocałunki na obojczyku i na wzgórkach jej piersi. Podniósł ją i posadził na blacie starego baru. - Kiedy doprowadzimy to miejsce do porządku - powiedział, ściągając jej buty i skarpetki, - mam zamiar posadzić cię na nowym, lśniącym barze i ponownie się z tobą kochać. Na scenie również. Uśmiechnęła się do niego, odgarniając mu włosy z czoła. Rozpiął jej dżinsy, zsunął je z jej bioder i pociągnął w dół nóg, a potem przeniósł ręce w górę, uwielbiając jedwabistość jej skóry. Jego ręce były szorstkie i poznaczone bliznami, tak różne od jej miękkiego ciała. Ale nie wydawała się zwracać na to uwagi, zwłaszcza gdy dotknął jej płci przez majtki. Sapnęła i wygięła się przy nim, zaciskając palce na jego płaszczu, kiedy potarł jej cipkę, drażniąc ją za pomocą jedwabnej bariery materiału. Była mokra, jej piżmowy słodki zapach sprawił, że jego penis pulsował. Przyciągnął jej nogi do krawędzi baru i przycisnął nos do majteczek, tonąc w jej zapachu. Odsunął majtki na bok i lizał ją, a ona jęczała, dla równowagi opierając dłonie na barze, gdy pchnęła swoją cipką w kierunku jego twarzy. Jedną z rzeczy, które najbardziej kochał w Jennie, była jej czysta radość z uprawiania miłości. Nie miała żadnych zahamowań, uwielbiała dochodzić. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot A on uwielbiał dawać jej orgazm, uwielbiał widzieć jej twarz, kiedy odpuszczała. Językiem omiótł jej łechtaczkę, bawiąc się piercingiem, zanim otoczył pączek wargami i ssał go. Objął swojego penisa, masując i ściskając go, kiedy wsunął język między pulchne wargi cipki Jenny. Jej słono-słodki smak sprawił, że jego penis naprężył się. Już na samą myśl o wsunięciu się między te miękkie wargi chciał rozpiąć swoje spodnie i wejść w nią. Chłeptał z jej cipki, liżąc łechtaczkę tam i z powrotem, dopóki nie zaczęła się pod nim wić i wiedział, że jest gotowa szczytować. Potem zwiększył nacisk na jej łechtaczkę, a ona odpuściła z dzikim okrzykiem, wciskając swoją cipkę w jego twarz. Zaczekał aż opadnie z niej napięcie, całując jej uda i brzuch, zanim wspiął się na jedno ze starych krzeseł i rozpiął spodnie. Zdjął jej majtki i wepchnął je do swojej kieszeni, a następnie wyjął prezerwatywę. Chwyciła go za rękę. - Nie. Nigdy więcej prezerwatyw. Tylko ty i ja, teraz i na zawsze. - Jesteś pewna? - Tak. Chcę czuć cię w sobie. Jego penis zadrżał na myśl, że poczuje otaczającą go jedwabistą wilgoć. To jedna noc była niebem. - Chcę tego. Chcę ciebie, tylko ciebie, owiniętą wokół mojego

kutasa. - Kochaj się ze mną. Zdjął ją z baru i posadził na swoich kolanach. Usiadła na nim okrakiem i patrzył, jak jego penis znika w jej cipce. Zaczepiła stopy o nogi krzesła i unosiła się, a potem opadała na niego. - Och, maleńka, tak dobrze cię czuć. - Wplątał palce w jej włosy i przyciągnął jej usta do głęboko penetrującego pocałunku. Wsunął język do środka i całował jej usta w taki sam sposób, w jaki pieprzył jej cipkę, długimi, niespiesznymi pchnięciami. Załkała przy jego ustach, chwytając go za ramiona, unosząc się i zsuwając w dół, kołysząc się na jego penisie w sposób, który wydobywał z niego jęki. Jego jądra były w płomieniach, drżały w oczekiwaniu na erupcję w jej wnętrzu. Będąc zagłębionym w niej w ten sposób, cofnął się, spojrzał w piękne niebieskie głębie jej oczu i obserwował jej przymknięte powieki, gdy jej cipka Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot zaciskała się wokół jego penisa, otaczając go całym tym mokrym ciepłem. A kiedy przyspieszyła tempo, kołysząc się tam i z powrotem, dociskając się do niego, miał zamiar odpuścić. - Dojdź dla mnie, Jenna - wyszeptał, liżąc płatek jej ucha, podczas gdy złapał ją za tyłek i przyciągnął do siebie mocniej, ocierając się o jej łechtaczkę. - O Boże, tak, dzięki temu dojdę ostro - powiedziała. Kiedy wbiła mu paznokcie w ramiona, wiedział, że była gotowa, więc zanurzył się głęboko, trzymając ją, gdy rozpadła się na kawałeczki. Czuł ją, czuł jej ścianki zaciskające się wokół niego. Bryknęła na nim w dzikim szale, który ją ogarnął w momencie kulminacyjnym. Nie mógł się powstrzymać, gdy uderzył w niego ryczący pociąg jego własnego orgazmu. Wystrzelił w niej swoją spermą, opróżniając wszystko, co miał i trzymając ją mocno, podczas gdy wybuchał raz za razem, aż nic nie zostało. Chryste, to było intensywne. Z Jenną zawsze było w ten sposób, a teraz, kiedy znowu trzymał ją w ramionach, było tak, jak gdyby świat wywrócił się do góry nogami i wszystko, co było nie tak, z powrotem wskoczyło na swoje miejsce. Coś nie było w porządku od tamtego wieczoru, gdy od niej odszedł. Zepchnął to wszystko w dalekie zakamarki swojego umysłu, ponieważ musiał skoncentrować się na grze w hokeja, ale jego priorytetem stale była Jenna. Praca zawsze będzie pracą, jednak jego najważniejszym priorytetem zawsze będzie kobieta, którą kochał, kobieta, z którą chciał spędzić życie. A teraz, kiedy ponownie miał ją przy sobie, kiedy mógł oddychać tym wyjątkowym zapachem, który czynił ją tym, kim była, uświadomił sobie, że bez niej nigdy nie będzie stanowił całości. To właśnie była miłość. Spędził całe swoje dorosłe życie, zastanawiając się, czym była miłość i teraz to wiedział. Nigdy jej nie szukał, nigdy jej nie pragnął, ale i tak go

odnalazła. Zdjął Jennę z siebie i posadził na barze. - Twój płaszcz – powiedziała. - Nie szkodzi. Chcę na ciebie popatrzeć. Twoje ciało jest zarumienione i piękne. Powiódł językiem w miejscu między jej płcią a biodrem. Zachichotała. - Co robisz? - Myślę, że tutaj byłoby idealne miejsce. Jaci Burton – Play by Play 03 – Taking a Shot - Na co? - Na twój następny tatuaż. Już mogę wyobrazić sobie tworzące go litery. - Litery czego? - Mojego imienia, oczywiście. Tuż obok mojego ulubionego miejsca twojego ciała. Przez chwilę nic nie mówiła, a potem powiedziała: - Załatwione. Uniósł głowę. - Tak? - Oczywiście, ale pod warunkiem, że wytatuujesz sobie Jenna na ramieniu. - Nie ma sprawy. Umów nas z facetem od tatuażu na następny tydzień. Chcę mieć na sobie twoje imię. - Naprawdę? Zrobisz to? Wstał. - Zamierzam się z tobą ożenić, Jenna. I nie żartowałem, mówiąc, że to będzie na zawsze. Pochyliła się do przodu, zarzuciła mu ramiona na szyję, pocałowała go, a następnie dokładnie przyjrzała się jego twarzy. - Ale tatuaż naprawdę jest na zawsze. - Tak, jak ja. Jenna westchnęła i spojrzała na Ty’a, na jego twarzy wyczytując prawdę. To wszystko było prawdziwe. On, nowy klub, jej nowe życie. Stawienie czoła obawom dało jej kilka z najwspanialszych darów, a najważniejszym z nich był ten niesamowity mężczyzna. Tak długo odkładała swoje marzenia na bok. Ale teraz, dzięki Ty’owi, jego miłości i sporej ilości odwagi, wszystkie jej marzenia spełniły się.

KONIEC