Kacey Travis C A R A M E L kittylittlekate

Tłumaczenie realizowane jest przez chomiki – kittylittlekate i C.A.R.A.M.E.L W publikacji nie pomaga żaden chomik. Jeśli znajdziesz owe tłumaczenie na innym chomiku niż: 1) C.A.R.A.M.E.L 2) Kittylittlekate 3) AllureTeam Bardzo prosimy o takową informację. Walczmy z osobami, które przywłaszczają sobie naszą ciężką pracę! Robimy to dla was – czytelników, więc nie pozwólcie by kolejni z naszej ekipy rezygnowali. Kitty&Gosia

SPIS TREŚCI PROLOG

7

ROZDZIAŁ 1

10

ROZDZIAŁ 2

18

ROZDZIAŁ 3

25

ROZDZIAŁ 4

37

ROZDZIAŁ 5

40

ROZDZIAŁ 6

44

ROZDZIAŁ 7

47

ROZDZIAŁ 8

52

ROZDZIAŁ 9

58

ROZDZIAŁ 10

61

ROZDZIAŁ 11

73

ROZDZIAŁ 12

79

ROZDZIAŁ 13

88

ROZDZIAŁ 14

97

ROZDZIAŁ 15

101

ROZDZIAŁ 16

110

ROZDZIAŁ 17

119

ROZDZIAŁ 18

122

ROZDZIAŁ 19

133

ROZDZIAŁ 20

146

ROZDZIAŁ 21

160

ROZDZIAŁ 22

168

ROZDZIAŁ 23

173

ROZDZIAŁ 24

179

ROZDZIAŁ 25

183

ROZDZIAŁ 26

195

ROZDZIAŁ 27

212

ROZDZIAŁ 28

223

ROZDZIAŁ 29

233

ROZDZIAŁ 30

248

ROZDZIAŁ 31

252

ROZDZIAŁ 32

262

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Prolog 1997 Portland, Oregon - Kacey, zaczekaj! - Travis biegł za nią i śmiał się tak mocno, że po jego twarzy spływały łzy. Kacey była jego najlepszą przyjaciółką, ale tylko w jego sercu. W prawdziwym życiu nienawidziła go, a on nie wiedział dlaczego. Na swoje osiem lat robił co mógł, aby pokazać jej, że ją lubi, ale zawsze kończyło się na krzywdzeniu jej. Dziewczyny były głupie. Jego młodszy brat Jake w końcu ich dogonił. - Dlaczego to zrobiłeś Travis? - pchnął go w bok. Język Travisa nagle urósł w ustach. Chciał wyjaśnić przyczynę potknięcia Kacey, naprawdę chciał, ale żadne słowa nie wyszły z jego ust. Nienawidził swojego jąkania. To sprawiało, że tak trudno było mówić i to tylko wtedy gdy bardzo chciał coś powiedzieć lub przed Kacey. - Fuj - Jake kopnął nogą w błoto - Teraz mnie nawet nie pocałuje! - Pocałuje?! - Travis krzyknął przerażony, że jego brat nawet wymówił to słowo, nie mówiąc już o zrobieniu czegoś podobnego z Kacey. Poza tym, dlaczego jego sześcioletni brat ma dostać całusa przed nim? - Ona nawet Cię nie lubi w ten sposób - skrzyżował ramiona. Travis przynajmniej wiedział tyle; dziewczyny nie lubią chłopców. Lubią mężczyzn, a on był na dobrej drodze aby stać się mężczyzną. W rzeczywistości, to właśnie znalazł włosa na swojej 7

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L brodzie. Najprawdopodobniej, będzie musiał się ogolić do końca tygodnia. Wypiął klatkę piersiową i skrzywił się do brata. - Ach tak? Ona Cię nienawidzi - Jake pokazał mu język. Powiedziała mi to, wiec...- wcisnął ręce do kieszeni i wziął głęboki oddech. - Ożenię się z nią. - Wcale nie! -Właśnie, że tak! - Wcale nie! - Travis pchnął brata na ziemię. - Jestem starszy, to ja się z nią ożenię. Jake poślinił palec i wytarł brud na spodniach - Chcesz się założyć? - Tak! - Travis uśmiechnął się szyderczo - O milion dolarów! -Świetnie! - Jake splunął na rękę i ją wyciągnął. - Uściśnij. Przysięga krwi. - Ale tu nie ma krwi - zauważył Travis. - Duh! Mama nas zabije jeśli użyjemy krwi. Tak też jest dobrze. Kacey tak mówi. - W porządku - Travis splunął na dłoń i uścisnął rękę młodszego brata. Jake się skrzywił. - Błeee. - Dorośnij - Travis przewrócił oczami i przeszukał podwórko za Kacey. Nie miał zamiaru chodzić za nią. Cóż, właściwie to miał zamiar, ale miał też ku temu dobry powód. Wiedział, że Kacey uwielbia historie o księżniczkach. Mówiła o tym, że dziewczynki powinny być traktowane jak księżniczki, a chłopcy mają być książętami. Ale jak on miał być księciem, skoro nie było żadnych smoków do zabicia? Jak miał coś udowodnić jeśli nie było potworów? Dobrze, że był 8

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L najmądrzejszym dzieckiem w klasie. Wiedział co robić. Wszystko co musiał zrobić to spowodować kłopoty, a potem wyciągnąć ją z nich. Najpierw podpalił jej lalkę, ale nie wszystko poszło zgodnie z planem. W rzeczywistości lalka wylądowała w śmietniku. Jakby to była jego wina, że gaśnica nie zadziałała. Następnie podłożył węża w jej śpiworze. Kiedy obudziła się z krzykiem, wpadł do niej, ale nie mógł go znaleźć! Jake go sypnął i Kacey była tak wściekła, że aż płakała. W jednej z ostatnich prób jej zaimponowania, związał jej sznurowadła razem, wiec upadła, a on uklęknął aby jej pomóc. Ale ona była tak wściekła, że trzepnęła jego dłonie, zrzuciła buty i uciekła z płaczem. Dziewczyny. Nigdy ich nie zrozumie. Po tym wszystkim, próbował jej pomóc za każdym razem. I za każdym razem ona odpychała go bardziej. Co oznaczało tylko jedno. Aby wygrać zakład musiał się bardziej starać. I wiedział jak to zrobić. -Hej Jake? Czy wiesz gdzie są jakieś skały?

9

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 1 Obecnie Kacey przypatrywała mu się w poszukiwaniu jakichkolwiek oznak rozbawienia. On nie może być poważny, nie Jake. Jake nigdy nie mówił na poważnie. Szybko podniosła rękę, dotknęła jego czoła i zadrżała. Dlaczego Bóg podarował takiemu aroganckiemu człowiekowi twarz gwiazdy filmowej, będzie zawsze dla niej niezrozumiałe. Ale on tu był, Adonis, wpatrujący się w nią, jakby jego spojrzenie było dla śmiertelnej kobiety wygodne. - Jesteś pijany? - szepnęła pochylając się bliżej, przeklinając unoszący się od niego zapach drogiej wody po goleniu. Jake poklepał jej dłoń. - Nie, nie jestem pijany. Rany Kacey, zachowujesz się jakbym Ci proponował seks, albo coś takiego. - To jest porównanie? Seks? Naprawdę? Bo szczerze mówiąc Jake to jest o wiele gorsze! - ręce jej się trzęsły gdy próbowała wyrównać oddech. W tym tempie dostanie ataku paniki. - Jak to jest gorsze?! - jego głos wzniósł się o kilka oktaw, aż kilku gości kawiarni odwróciło głowy w ich stronę. Kacey oparła się w skórzanym fotelu i jęknęła. - Jestem śmiertelnie poważny Kacey. To jedyny sposób aby ich przekonać. - Jake pochylił się do przodu, skrzyżował ręce, a rękawy jego koszuli się podwinęły ukazując umięśnione, opalone na brązowo przedramiona. - Zdajesz sobie sprawę, że twoi rodzice znają mnie odkąd 10

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L skończyłam trzy lata? Co więcej, jestem przekonana, że twoja matka przejrzy nas na wskroś. I nawet nie zaczynaj mi tu ze swoją babką. Przez kamienną twarz Jake przemknął uśmiech. - Nie śmiej się! Mówię poważnie! Ta kobieta powinna pracować w FBI. - To przez jej oczy - Jake wzruszył ramionami. - Są przerażające – zadrżał. - Ale zbaczasz z tematu Kacey. Jestem zdesperowany. - Oh, no cóż, jak ujmujesz to w ten sposób to jak mogłabym się nie zgodzić? Jesteś zdesperowany! Romantykiem to ty nie jesteś. Nie mam pojęcia, jak udało ci się zostać najbardziej pożądanym kawalerem w mieście w wieku dwudziestu jeden lat. Imponujące - pokręciła głową z niedowierzaniem. - Naprawdę nie wiesz? - pochylił się do przodu, jego biceps napiął się pod szarą koszulą jakby miała w każdej chwili eksplodować. Gładko ogoloną twarz przesłonił cień, kiedy ciemne włosy opadły falami na czoło. Spojrzał na nią swoimi zielonymi oczami i oblizał usta, a ona nie miała w sobie dość siły aby odwrócić wzrok. Cholera. Właśnie się pociła patrząc tylko na faceta. Nie pomogła myśl, że właśnie słuchała go pierwszy raz od czasu incydentu. Nie był to czas na poruszanie tego. - Dobrze - Kacey nakazała swojemu sercu przestać bić tak szybko i zamknęła oczy ponownie - Jake to nie zadziała. Dlaczego nie możesz poprosić jednej ze swoich striptizerek, aby to zrobiła dla ciebie? - I proszę na miłość Boską zostaw mnie w spokoju. Zbyt wiele wspomnień widziała patrząc w jego oczy, a nie miała pewności, że potrafi je znieść. Nie po wysłuchaniu, że restauracje jej rodziców właśnie otrzymały dwie nowe lokalizację, jedna z nich w Seattle. Wyglądało na to, że rany otwierają się na nowo. Zadrżała i pozwoliła Jake kontynuować. - Um, bo są striptizerkami? - podniósł ręce i pokręcił głową - Chcesz, żeby moja babcia umarła? Bo jestem pewien, że to tylko spowoduje kolejny atak.

11

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey zamarła. - Kolejny atak? Miała już wcześniej ataki? - czy to dlatego babcia Nadine nie pisała do niej przez miesiąc? Jake się skrzywił. - Tak, jest coraz gorzej - przeczesał rękami gęste włosy. - Pomożesz mi czy nie? Zapłacę ci. - Zapłacisz? - Kacey prychnęła - Tak jak płacisz swoim striptizerkom? Dlaczego czuję, że nic z tego nie będzie? Jake się uśmiechnął. - Wow, nienawidzę wyciągać ciężkie działa, ale... jesteś mi to winna. - Jestem ci to winna? - powtórzyła Kacey. - Och proszę powiedz mi jaką przysługę jestem winna wielkiemu Jake Titus. Umieram z ciekawości, naprawdę - uniosła brwi i postukała swoim pomalowanym paznokciem w kubek z kawą. - W porządku - pochylił się i skrzyżował ramiona na piersi - W piątej klasie chciałaś dostać psa, twoi rodzice się sprzeciwiali. Więc jako twój dobry przyjaciel poszedłem do sklepu i kupiłem ci jednego. - To się nie liczy! - wtrąciła Kacey - Nazwałeś go na swoją cześć. - Miał ciemną sierść - argumentował Jake. - Poza tym spałaś z nim każdej nocy - uśmiechnął się bezczelnie i Kacey miała ochotę go za to uderzyć w twarz. Otworzyła usta aby się sprzeciwić ale jej przerwał. - Ósma klasa. - Och Panie! - Ósma klasa - powtórzył z przymrużeniem oka. - Podkochiwałaś się w Stevenson Merrit. Ja, jako twój przyjaciel powiedziałem mu, że całujesz się najlepiej w całej szkole. Chłopak chodził za tobą przez rok zanim rzuciłaś go dla zielonych pastwisk. 12

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Ach, to tym dla ciebie są obecne dni. Zielone pastwiska. - Kacey uśmiechnęła się protekcjonalnie. - Tak, to prawda. - To nie wystarczy - westchnęła Kacey. Był tak blisko, że mogła wyczuć zapach jego szamponu. Pikantna, męska mieszanka mięty i cynamonu, który dokuczał jej zmysłom i wizjom człowieka którym był do tej pory. Szlag. - Dobrze - Jake pokręcił głową. - Nie chciałem tego robić. Kacey tylko czekała i patrzyła udając znudzoną. - Twój pierwszy rok na uczelni. Miałaś rybę o imieniu Stuart. Najbrzydszą rybę, jaka do tej pory żyła na świecie. - Hej - spojrzała - Była moim najlepszym przyjacielem! - Którą zostawiłaś na dwa tygodnie w szkole zakładając, że twoja współlokatorka Matka Teresa będzie o nią dbała za ciebie. - Zawsze nienawidziła tej ryby - narzekała Kacey. - Więc kto przygarnął twoją rybkę? Kacey spuściła wzrok na swoje ręce. - Kto przygarnął rybkę, Kacey? - Ty ją wziąłeś, Jake - odpowiedziała z westchnieniem. - Więc wgrywam! I znowu jesteś moim dłużnikiem. Dodatkowo, czy naprawdę chcesz aby moja babcia umarła? Ta sama babcia która pomogła ci zostać królową balu? Jedyna, która nosiła twoje makaronowe naszyjniki? To naprawdę bardzo proste. Po prostu poświęć jeden weekend i miej to z głowy. Kacey nie odpowiedziała, spuściła wzrok i oblizała usta. Może jeśli będzie wyglądała żałośnie, że on po prostu zostawi ją w spokoju. Przebywanie z nim w tym samym pomieszczeniu wystarczało aby jej serce ściskało się boleśnie. 13

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Kace - jęknął Jake. - Nie masz pojęcia jak ważne to jest dla mojego wizerunku. - Wow, to nie pomoże w twojej sprawie - warknęła Kacey. -Potrzebuję tego - Jake sięgnął przez stół i złapał ją za rękę. Jego ręce zawsze były takie duże i ciepłe, jakby przez trzymanie jej dłoni mógł złagodzić cały jej ból. Ale ona znała prawdę, to te same ręce które ją zniszczyły, zrujnowały, a na końcu te samolubne ręce nigdy nie oddały jej serca. - Spłacę twój kredyt studencki. - Co ty w ogóle wiesz o moich studiach? - Wiem wszystko - puścił jej oczko. - To moja praca. No dalej. Musisz skończyć ostatni rok studiów, Kace. Pozostały tylko trzy miesiące do końca. Naprawdę chcesz pozostać w tyle podczas gdy wszyscy inni będą już robić coś dla siebie? Ten facet nigdy nie powinien próbować zostać prawnikiem. Kacey zdziwiłaby się gdyby po wyjściu z kawiarni pozostała jej jakakolwiek pewność siebie. Zastanawiała się czy jest możliwe uderzać głową w stolik tak mocno, aby dostać wstrząśnienie mózgu. - Proszę - błagał Jake, a jego dłonie ścisnęły ją mocniej - Zrób to dla mnie. Zrób to dla Babci. Cholera, zrób to dla siebie. Musisz skończyć szkołę Kace, a odkąd twoi rodzice... - Nie waż się mieszać ich do tego! Jake przełknął powoli i puścił jej rękę. Jego palce zatańczyły wzdłuż jej szczęki gdy odwrócił jej głowę aby móc spojrzeć jej w oczy. - To tylko jeden weekend. Jak źle może być? Kiedyś byliśmy najlepszymi przyjaciółmi. Użył kluczowego słowa. Nie mówił tak do niej od ukończenia studiów. 14

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Miliarder bez serca - wymamrotała Kacey. Facet nie miał wstydu. Co za kanał, naprawdę chciała skończyć szkołę, a bała się o spłatę swoich kredytów studenckich. Wszystkie pieniądze jakie zostawili jej rodzice poszły na dom i emeryturę, a niestety Seattle University nie należał do tanich. - Miliarder? Jeszcze nie kochanie. Bez serca? - Jake wyciągnął rękę i dotknął jej twarzy - Myślę, że obydwoje znamy odpowiedź na to pytanie. Wspomnienie jego dotyku zalały jej zmysły, tak że Kacey miała wrażenie, że nie może oddychać. Przemierzyła tą drogę zbyt wiele razy z tym człowiekiem. Najpierw w szkole, a potem na studiach. Nie pomyślała wtedy, że chodzi z facetem, który zabierze jej serce. Ale Jake się zmienił i nigdy już nie będzie mogła mu tego wybaczyć. Kacey spojrzała w dół na swoje kolana i zamknęła oczy. Jak on to robił, że nadal miał nad nią taką władzę? Wystarczył jeden dotyk i łapówka a była gotowa zrobić dokładnie to co powiedział. To prawda, że zawsze miała słabość do jego babki, bez względu na to jak straszna potrafiła być. Dodatkowo babcia Nadine była jedyną osobą, która pomogła jej przejść przez życie w momencie kiedy było jej wszystko jedno czy umrze we śnie, czy będzie żyć dalej. To były ponure lata. Mroczne. Kacey wzdrygnęła się na myśl o tym. Jeśli babcia Nadine była chora, a on naprawdę starał się jej pomóc i w efekcie tego spłacić jej pozostałe kredyty. Było warto. - Tylko jeden weekend? - zapytała cicho - I mówisz, że babcia staje się sentymentalna i nie czuje się dobrze? Jake skinął głową. - Powiedziała, że chce się z tobą zobaczyć, a ja potrzebuję aby moi rodzice stanęli za mną po całym tym fiasku prasowym ze striptizerką. Jeśli będę mógł zabrać cię do domu z pierścionkiem na palcu to wszystko zostanie mi wybaczone. Tata nie będzie myślał, że musi wrócić z emerytury, a babcia nie będzie chciała mnie zastrzelić. Same korzyści. Poza tym, jak już mówiłem wizerunek jest wszystkim, a ja chcę mieć pełną kontrolę nad spółką babki do końca miesiąca. Zarząd nie zagłosuje na mnie jeśli będę nadal trzymał się złej prasy. A ja potrzebuję ich wszystkich 15

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L na pokładzie. Potem pójdziemy swoimi drogami, będę udawał rozstanie, płakał w telewizji i dobrze jeśli chociaż członkowie zarządu, którzy mnie nienawidzą będą mi współczuć. Nie czekał na jej zgodę. Zamiast tego sięgnął do kieszeni. - To więcej niż tylko dla mnie, to dla babci, Kace. Z nią nie jest za dobrze. To może być jedyna rzecz, dzięki której będzie chciała żyć. Kacey zmrużyła oczy. Kłamliwy łajdak. Na swoje dwadzieścia jeden lat Jake powinien nauczyć się już kłamać trochę lepiej. Jego uśmiech był wymuszony, a oddech nierówny. Ale on nie miał na myśli babci. Kacey nagle poczuła się chora. Miała ochotę wyskoczyć z samolotu, Jake nie zdawał sobie sprawy, że ona i jego babcia utrzymują ze sobą kontakt. Nie chciała żeby wiedział. - W porządku, ale babcia nie może wiedzieć o moich kredytach studenckich. Zgoda? - Kacey wyciągnęła rękę ale miała nadzieję, że nie widzi jej lekkiego drżenia. Jake się uśmiechnął wzdychając. – Dzięki, że robisz to dla mnie. Kacey spojrzała w jego krystalicznie zielone oczy. - Dla babci. Robię to dla babci i dla siebie - nie dla ciebie, nigdy więcej dla ciebie, Jake. Reszta myśli zawisła w powietrzu. Nagle kawiarnia wydała jej się małą areną dla dokopywania się do jej demonów. Kacey uśmiechnęła się niepewnie i wytarła spocone dłonie w jeansy. Martwiąc się, że zaproponuje jej coś więcej niż uśmiech czy uścisk dłoni, wzięła duży łyk kawy. Jake odepchnął się od stołu. - Dobrze, w porządku. Dzięki za bycie moją fałszywą narzeczoną wyciągnął trzy karatowy pierścionek i pewnie wsunął go jej na palec. -Aale... - wyjąkała - skąd znałeś mój rozmiar? On tylko uśmiechnął się i wstał z krzesła. -Facet nie mógłby zapomnieć tych dłoni, Kacey.

16

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Bez względu na to ile dłoni ten dziwkarz trzymał? - zapytała Kacey słodko. Jake zachichotał. - Zobaczymy się w piątek rano, dobrze? Kacey westchnęła. - W porządku. - Dzięki Kace... - Nie ma za co. Kacey obserwowała w męczarniach jak facet, który wciąż trzymał jej serce, gwiżdżąc wsunął dłonie do kieszeni i wyszedł z kawiarni. Najsłynniejszy kawaler w Seattle właśnie jej się oświadczył. Choć chodziło o fałszywe małżeństwo, to nadal były oświadczyny. Powinna być podekscytowana. Ale trudno było być przyprawionym o dreszczyk emocji skoro miłość jej życia, chłopak z którym robiła babki z piasku i całował jej kolana gdy upadła, traktuję ją tylko jak wyjście z gównianej sytuacji. Nagle zapragnęła znaleźć się w knajpie, zamiast w centrum tłocznego bazaru.

17

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 2 Jake Tytus wsunął ręce do kieszeni. Cholera, wyglądała świetnie. Nie spodziewał się, że jego reakcja będzie tak silna. Po kilku miesiącach oczekiwał, że poczuje się dokładnie tak samo. Niestety tak się nie stało. To było cholernie trudne. Ta kobieta była chodzącym grzechem o krągłych kształtach, które faceci kochali najbardziej. Jej strój tylko podkreślał figurę, sprawiając że pożądanie trafiało do niewłaściwych miejsc u każdego faceta siedzącego w kawiarni. Długie, brązowe włosy Kacey mieniły się miodowymi pasemkami, a głębokie, piwne oczy zdawały się włączać na wszystko co piękne. Jeśli ktokolwiek miałby go stąd zabrać, to byłaby Kacey, nie żeby jej na to pozwolił. Przemierzył tę drogę z Kacey o jeden raz za dużo. Umawiali się w szkole średniej ale szybko się zorientowali, że lepiej zostać przyjaciółmi. A może to on nie mógł utrzymać interesu w spodniach? To była prawdopodobnie mieszanka obydwu powodów, ale kto tak naprawdę umawia się tyko z jedną osobą w szkole? Gwoździem do trumny w ich związku okazała się pijacka noc w liceum. Przespali się ze sobą. Noc był świetna, oprócz faktu, że nigdy nie wybaczy sobie tego jaki ból sprawił jej następnego dnia. Ale co miał zrobić? Powiedzieć "dziękuję"? Zerżniecie najlepszej przyjaciółki nie było najrozsądniejszym wyborem. Niestety nie zdawał sobie z tego sprawy, dopóki nie było za późno. Był jej pierwszym. Porzucenie Kacey było jedną z najgłupszych ale i najniezbędniejszych rzeczy jakie zrobił. Nadal byli dla siebie mili, ale ich przyjaźń już nigdy nie była taka sama odkąd się ze sobą przespali. To co podobno było sposobem na zwiększenie więzi między dwojgiem ludzi, dla nich stało się katalizatorem, który zniszczył ich przyjaźń na zawsze. Unikali się nawzajem jak to tylko możliwe przez następne lata. W dniu ukończenia studiów przytulił ją szybko i nigdy nie obejrzał się za 18

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L siebie. I nigdy jej nie przeprosił. Nie żeby to była całkowicie jego wina, ale jednak. Dopiero zobaczenie jej ponownie przestraszyło go, ale to było zło konieczne. Rada dyrektorów nalegała aby oczyścił swój wizerunek, inaczej spółka ucierpi. Co według nich już się stało. Ale skąd on mógł wiedzieć, że dziewczyna z którą się przespał okaże się prostytutką? Przecież to było Seattle, a ona była piękna. Nie spodziewał się, że pójdzie do prasy, ani że fotografom będzie wygodniej na zewnątrz śródmiejskiego hotelu W po późnej eskapadzie nocnej, której on do końca w pełni nie pamiętał. Ale prawdziwego kopa dostał wtedy, gdy zadzwoniła jego matka i powiedziała, że babcia miała atak przez jego zadawanie się z dziwkami. Oczywiście to nie była jego wina, że jego babcia miała skrzep, ale jednak. Tydzień później babka zadzwoniła do niego i dała mu ultimatum. Skłonić Kacey, aby się z nią zobaczyła przed śmiercią - jej słowa, a nie jego - a wszystko zostanie wybaczone. Nalegała tak natarczywie, żeby Kacey przyjechała na weekend pierwszomajowy, że Jake nie mógł odmówić. Przypadkiem pewna reporterka ze Seattle Timesa, również leciałaby odwiedzić rodzinę w Portland. Obiecała zrobić im kilka zdjęć w samolocie, jak również kilka świetnych ujęć olbrzymiego kamienia na palcu Kacey. Jake się uśmiechnął. Czasami był taki genialny, że go to przerażało. Co mogło pójść nie tak? Był następny w kolejności do zostania Dyrektorem Generalnym w Titus Enterprises. Warto było wydać trochę kasy, aby oczyścić swój wizerunek, a babka nie tylko by go poparła, ale i wywarłaby presję na komisję, co było konieczne aby zrobili go najmłodszym prezesem na świecie. Kacey by zrozumiała. Była po prostu takim typem dziewczyny. Wszystko co musiał zrobić, to logicznie jej wytłumaczyć, że to było w jej najlepszym interesie. Poza tym nie tylko pomagał jej biznesowi poprzez widywanie jej z nim, ale praktycznie inwestował w jej przyszłość. Jeśli już, to ona powinna mu dziękować! 19

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Zadzwoniła jego komórka i spojrzał na zegarek. Pokręcił głową. Spędził za dużo czasu na przekonywaniu tej pięknej dziewczyny, aby została jego narzeczoną. Teraz będzie musiał zostać w biurze dłużej niż to konieczne. Wzruszając ramionami podszedł do swojego Range Rovera i wsiadł. Nareszcie mógł przestać się stresować babcią i biznesem.

- Przepraszam. Czy mogłabyś powtórzyć co właśnie powiedziałaś? Zabrzmiało to jakbyś powiedziała, że jesteś zaręczona?! - Char usiadła naprzeciwko niej w ich ulubionej restauracji w Belltown. - Taaa... - Kacey sączyła wino, choć przez chwilę rozważała czy nie wziąć całej butelki i nie wypić duszkiem. - Tak właśnie powiedziałam. - Z Jake'm? - T ak. - Jake'm Titus? - upewniła się Char, biorąc zdrowy łyk wina. - Ten sam - dlaczego Kacey nie mogła się przestać trząść? To był jeden weekend. Mogła udawać przez jeden weekend. Rany, nie musiała robić nic poza udawaniem, że jest w nim zakochana, że ją pociąga, ekscytuje i... Więc zasadniczo nie musiała nic robić. Jedynie powinna się upewnić, że jej serce nie zostanie rozbite na biliony kawałków przez samego miliardera. - Nie mogę tego zrobić! - Oczywiście, że nie możesz tego zrobić! - powtórzyła Char, a jej głos podniósł się o kilka oktaw - Czy ty masz pojęcie co ten facet ci zrobił w liceum? Wspomnienia są nadal niewyraźne? Bo jestem całkiem pewna, 20

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L że przespał się z tobą, a następnie udawał że nic się nie wydarzyło. - Wiem - głos Kacey był drżący. - Ale broniąc go, ja też nigdy nie próbowałam z nim porozmawiać... - Nie broń tego diabła Kace. Poważnie. Byliście przyjaciółmi na całe życie. Pamiętasz? To ja byłam trzecim kołem. Obserwowałam jak twój miłosny dramat rozgrywa się całkiem miło i przyjemnie, aż tu nagle pewnej nocy rozjeżdża go ciężarówka. Nie rób tego. Kacey wiedziała, że Char mówi z senesem, ale... - Ja już mu powiedziałam, że się zgadzam. - To wymigaj się z tego! Kacey pokręciła głową i powiedziała - Nie mogę. Char zmrużyła oczy. Wzięła trzy głębokie wdechy i skinęła na kelnerkę. - Tak? - zapytała kelnerka. - Będziemy potrzebowały tequilę. - Char jest za wcześnie na tequilę - zaprotestowała Kacey. - Naprawdę? Właśnie zaręczyłaś się z najsłynniejszym kawalerem w Seattle, który polecił ci ładnie zagrać i zrobić mu przysługę. Przedstawię to jeszcze raz: On cię porzucił! - Mów ciszej! - Kacey uciszyła przyjaciółkę i uśmiechnęła się przepraszająco do osób przypatrujących się im ze swoich boksów Chodzi tylko o weekend. Poza tym Char nie miała pojęcia, że Kacey ma wciąż tak dużo długu za szkołę. Zamydliła wszystkim oczy na temat ukończenia studiów, twierdząc że został jej tylko krótki kurs, nie siedem. - Zgadza się - prychnęła Char. - Jeśli znam Jake'a, a myślę że go znam, to nie jest tylko weekend. On ma coś w zanadrzu. Im przystojniejsi, tym więksi manipulatorzy. Wierz mi. 21

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Tequila została przyniesiona i Char strzeliła shota zanim zaczęła mówić dalej. - Poza tym, tylko dlatego że zgodziłaś się na tę farsę w zaręczyny, on będzie myślał, że może położyć swoje ręce na twoim gorącym ciele. Kacey przewróciła oczami. - On umawia się z modelkami i najwyraźniej ze striptizerkami. Spójrz na mnie Char. Przypominam któreś? Nie jestem dziwką. Nie zamierzam pozwolić się wykorzystywać. Char chrząknęła. - Phi! Nie pozwoliłaś nikomu się wykorzystać od tamtej nocy i dobrze wiesz o tym. Jesteś nadal pod jego wrażeniem i zajęło ci całe studia aby dać sobie spokój. A teraz wrócisz do punktu wyjścia. Ignorując ewidentną zdolność Char do chwytania ludzi w pułapkę, Kacey odwróciła wzrok i prychnęła. Jej palce dotknęły butelki tequili i myśli o Jake'u zalały ją z własnej woli. - Co ja do cholery robię? - Wreszcie to powiedziałaś - Char pokręciła głową i wzięła kolejnego shota. - To znaczy... - Kacey spojrzała na swoje dłonie - Muszę być z nim sam na sam przez trzy dni i jeszcze muszę okłamać całą jego rodzinę! - A bądźmy szczerzy - wtrąciła Char, mówiąc już nieco głośniej niż zwykle. - Jesteś najgorszym kłamcą na świecie. - Nie jestem - Travis, brat Jake'a był. Ale Kacey nie chciała myśleć o Travisie. Ostatni raz kiedy go widziała okrzyczał ją za pracowanie na ich skrzynce pocztowej podczas przerwy świątecznej. Rozpłakała się, on pokrzyczał jeszcze trochę, a następnie odmówił rozmawiania z nią przez resztę jej wizyty. To było trzy lata temu. - Jesteś! - Char przejechała swoim pomalowanym paznokciem po stoliku - Pamiętasz, jak raz w liceum próbowałyśmy się wymknąć z domu i pójść na przyjęcie urodzinowe Jake'a? 22

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie - Kacey skłamała, desperacko próbując przełknąć gigantyczną bryłę winy w gardle. - Naprawdę? Z wszystkich momentów tego dnia, aby powiedzieć nie, wybierasz teraz? Poważnie? Co się stało z nie kiedy rozmawiałaś z Jake'm? Albo nie kiedy składał ci tą niestosowną propozycję... - To zupełnie co innego i dobrze wiesz o tym. Ponadto chciałabym zwrócić uwagę, że nie powiedziałam mamie straszliwego kłamstwa. Gdyby pies przestał szczekać, wtedy... Char odrzuciła głowę do tyłu i się roześmiała. - Przestań obwiniać psa. Nawet gdyby pies przestał szczekać, użyłaś tego jako wymówki aby przyznać się do wszystkiego mamie. A później powiedziałaś mi, że to był znak od Boga aby nie grzeszyć. Kacey odwróciła wzrok. Tylko dlatego, że jej przyjaciółka ma całkowitą rację, nie oznacza że musi to uznać za fakt. Co z tego? Tak, była trochę świętoszką, ale jeden raz, ten jeden raz w życiu postanowiła spróbować... Była po królewsku pokręcona. Pod wieloma względami. Kacey westchnęła głęboko i skinęła na Char, aby nalać jej kolejny kieliszek. - Niezależnie od tego, powiedziałam tak, a wiesz jak jest u mnie ze zobowiązaniami. Char przeklęła. - Jesteś bardziej lojalna niż mój pies, a on jest niewidomy co oznacza, że jest zależny ode mnie we wszystkim, łącznie z tym, kiedy i gdzie iść siusiu. - Twoja zachęta jest zadziwiająca - Kacey uśmiechnęła się słodko, a następnie wzięła duży łyk wody. Musiała myśleć trzeźwo, jeśli chciała odpowiednio zaplanować, jak ma rozwinąć się weekend. Jedno było pewne. Jake nie mógł jej dotknąć - nie mógł położyć na niej nawet jednej ręki. Jeśli by to zrobił, nie była pewna, czy byłaby w stanie odmówić. - ...I jeszcze jedna rzecz... 23

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L O Boże, czy Char wciąż gada o tym cholernym psie? - Jeśli pozwolisz mu się dotknąć, czy pocałować... - uderzyła pięścią w stolik i jej oczy zaszkliły się nieznacznie od tequili. - Jeśli jedna z jego doskonale wypielęgnowanych dłoni choćby draśnie twoje nagie ciało, wykastruję go! Kacey zacisnęła usta i skinęła głową. - Dzięki Char. Nie wiem co bym bez ciebie zrobiła. - Ja też nie... - Char czknęła i Kacey skinęła po rachunek. Szczerze, nie co dzień się zdarza, aby przyjaciel narąbał się w twoim imieniu. Ale Kacey wiedziała to zbyt dobrze. Char była najprawdziwszym typem przyjaciela. Kiedy Kacey płakała, Char płakała. Kiedy Kacey zagroziła, że zabije Jake'a, Char zaproponowała, że opłaci płatnego mordercę, a kiedy wreszcie Kacey ruszyła z miejsca i tylko wspomniała, że Jake jest osobą, której nazwiska się nie wymienia, Char poszła o krok do przodu i dla jej dobra nadała mu przydomek Łajdak. Jeśli już, Char po prostu starała się jej pomóc, choć jej metody bywały ekstremalne. Kacey położyła kilka banknotów na rachunku i pomogła przyjaciółce wyjść na zewnątrz, cały czas zastanawiając się, jak miała przeżyć następny tydzień.

24

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 3 - Odbiło ci?! - krzyknął Travis. - Szantażujesz, a potem zatrudniasz Kacey? W taki sposób użyjesz Kacey aby się wybielić? Tą Kacey? Jake nie miał nastroju, aby bronić się przed bratem. Poważnie, dlaczego robił z tego taką poważną sprawę? Co z tego, że poprosił o przysługę. - Przykro mi stary, mam dziś wieczorem dużo roboty. Możemy to zrobić później? Travis milczał przez chwilę, co nie było dobrym znakiem. To oznaczało, że myślał, co oznaczało, że prawdopodobnie dostanie bólu głowy, a następnie obarczy winą o to Jake'a. On i Travis nie rozmawiali ze sobą wiele przez ostanie kilka lat. Do czasu, aż w minionym roku babka nie zaczęła się wtrącać w ich życie. Biedny Travis był pozostawiony z tym sam przez większość czasu. Z dwóch braci w rodzinie, Travis był opiekunem, który zawsze postępował zgodnie z regułami gry. Kiedy Jake i Kacey wystrzelili fajerwerki o 2 nad ranem, Travis był jedynym który wpadł. Nigdy nie lubił widzieć w kłopotach Jake lub Kacey. I dlatego, kiedy w szkole Jake tak strasznie zawalił z najlepszą przyjaciółką, Travis poprzysiągł sobie, że nie wybaczy mu bycia takim dupkiem, dla jedynej dziewczyny, która zdawała się mieć wszystko. Chociaż Jake nie powiedział Travisowi prawdziwego powodu ich kłótni, przypuszczał, że brat prawdopodobnie myślał o najgorszym. Gdyby Jake nie był pewien uczuć Travisa wobec Kacey, pomyślałby, że jego starszy brat trochę się w niej zadurzył. Ale to był niemożliwe. Jeśli już, to w dzieciństwie Travis torturował Kacey bardziej niż Jake, który tak naprawdę tylko dużo gadał, aby mieć sprawiedliwy udział w psikusach. Jednak Travis był najlepszy. Nie było 25

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L dnia, żeby nie ciągnął Kacey za włosy, rzucał kamieniami albo zakładał klub "Brzydki i Głupi", a następnie wybierał Kacey jego maskotką. Cisza na drugim końcu telefonu została przerwana. - Ja po prostu nie jestem pewien czy to dobry pomysł, człowieku. To znaczy, to jest dziewczyna, która widziała cię nago zanim wszedłeś w okres dojrzewania. Mama będzie wiedzieć, że coś się dzieje. - Nie - Jake zaklął i przeczesał palcami włosy. - Ona się nie dowie, bo jej nie powiemy, prawda Travis? - Zdajesz sobie sprawę, że jestem najgorszym kłamcą w całej rodzinie?- zapytał Travis. - Nie, nie jesteś, ale Kacey tak. - No cóż, w takim razie... - Travis przeklął na drugim końcu linii. - To nie ma znaczenia. To znaczy zbyt wiele dla Kacey w tym momencie. Dodatkowo, czy naprawdę chcesz żeby babcia umarła? - Hm, ona zrobi więcej niż umrze, jak się dowie, że ją okłamałeś. Dziesięć dolców, że najpierw ma udar, a następnie prosi Boga aby jej pozwolił wrócić, żeby mogła cię zabić osobiście. Zaufaj mi, jeśli ktoś ma się dogadać z Bogiem, to jest to babcia. Jezu, on prawdopodobnie pomógłby jej zaplanować twój zgon... - Skończyłeś? Nie żartowałem o pracy. Jeśli mamy być w Portland w piątek, to muszę zrobić tą całą papierkową robotę. Travis westchnął ponownie na drugim końcu, prawdopodobnie przeklinając Jake'a za to, że kazał mu przysiąc lojalność i milczenie. - Dobrze, ale kiedy to odwróci się przeciwko tobie, będę udawał, że nic nie wiem. Zabiłby jej zapał. Umierałaby powoli obok niego, a on żywiłby do niej urazę. Mieliby do siebie pretensję, że nie są dla siebie nawzajem tym czego oczekują. 26

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Więc dlaczego, na wszystkie świętości, zdecydował się zadzwonić do niej i prosić o przysługę? Mógł łatwo przywieźć Kacey do domu babci, bez tej całej farsy z zaręczynami. Oczywiście, rodzice nie byliby bardziej szczęśliwi, ale to nadal byłoby w porządku. Może podświadomie starał się naprawić krzywdę. Bycie z nim mogło jedynie wspomóc jej atrakcyjność, ale on mógł zapłacić komukolwiek, aby spędził z nim ten weekend. Do diabła, pewnie by nawet nie musiał płacić. Papierkowa robota zaczęła na niego spoglądać. Zostawił papiery na podłodze, wyłączył światło i zamykając biuro skierował się w stronę windy. "Dlaczego ją wybrałem?" Jake potarł kark. Nacisnął przycisk do lobby i westchnął, odpowiadają sobie na pytanie: - Ponieważ jest jedyną, w którą moja rodzina uwierzy, że jestem szaleńczo i nieprzytomnie zakochany.

- Gotowa! - Kacey otworzyła szeroko drzwi do swojego mieszkania, ubrana w obcisłe legginsy do biegania, za dużą sportową bluzę, która całkiem przyjemnie opadła z jej ramienia i niechlujny kok. Koszmar każdego faceta. Dziewczyna, która wygląda dobrze, bez starania się. - Nie martw się, spakowałam się naprawdę lekko! - posłała mu olśniewający uśmiech i podała dwie małe torby. Jake skinął głową z aprobatą. 27

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. Kacey lekko się ukłoniła. - Żyję dla twojej aprobaty. - Powinnaś - Jake się roześmiał. - Teraz zanieś moje rzeczy do samochodu, niewolniku. Jestem twoją zmęczoną narzeczoną, więc ubóstwianie czas zacząć. - Ubóstwianie? - Tak - zamknęła drzwi na klucz. - No wiesz, musisz mnie traktować jakbyś faktycznie uważał mnie za atrakcyjną, seksowną, jakbym najlepiej nadawała się do łóżka, odkąd... Kacey zamarła w pół zdania, a wyraz czystego przerażenia pojawił się na jej twarzy. Jake nie miał pojęcia co zrobić. Nie wiedział, czy powinien ją przytulić, zignorować, czy po prostu przeprosić za wszystko co zaszło między nimi, bo był kompletnym dupkiem w pełnym tego słowa znaczeniu. - Hm... Kace... - Tak, powinniśmy już ruszać! - uderzyła go w ramię i przebiegła obok niego, zostawiając go ze żmudnym zadaniem zniesienia jej bagaży przez trzy kondygnacje schodów. Z ręką na sercu, to było jak pokuta dla wielu jego grzechów. Poważnie, raczej wolałby zostać pchnięty nożem, niż musieć oglądać wyraz bólu w oczach Kacey. To by było tak, jakby ktoś jej powiedział, że Disneyland nie jest prawdziwy. Zanim dotarł do samochodu, Kacey już tam czekała. - Niezła bryka. - Ja... - dlaczego nagle poczuł się nieswojo ze swoim sukcesem? Jest dobry, tak sądzę. 28

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Otworzył drzwi do nowego SUV i pomógł jej wsiąść. Wszystkie oznaki zdenerwowania opuściły jej twarz. Kacey teraz plotła w kółko o tym, jak bardzo lubi samochody terenowe i dlaczego dokonał dobrego wyboru, ale wszystko na czym mógł się skupić to jej usta, które poruszały się szybko, a potem nagle erotycznie wolno. - Powiększyłaś sobie usta, czy coś? - Jake przerwał. Jak tylko te słowa opuściły jego wargi, chciał cofnąć czas by zdążyć się trzepnąć. - Moje usta? Powiększone? - Kacey się roześmiała. - Nie Jake, jesteś po prostu zdezorientowany, bo dotąd spotkałeś zbyt wiele kobiet ze sztucznymi ustami, piersiami i biodrami, że zapomniałeś jak wygląda prawdziwa kobieta. Jake'owi nagle zaschło w gardle i się odwrócił. - Dobrze, dobrze. W porządku. Idiota, idiota, idiota. - Więc, jesteś pewna, że wytrzymasz 45 minutowy lot? - Jake pomyślał, że słyszał jak Kacey wybełkotała " Łajdak" pod nosem, ale nie miał pewności. - Muszę cię poinformować, że latałam mnóstwo razy od czasu tego małego incydentu - skrzyżowała ręce na piersiach. - Wierzę, że nawiązujesz do czasu, kiedy uratowałam życie staruszka? - Uratowałaś życie? - Jake wybuchnął śmiechem. - Kace, ty prawie go zabiłaś! Chorował na serce, a ty jak szalona uderzałaś go w klatkę piersiową z powodu turbulencji. Jestem zdziwiony, że cię nie pozwał! - Podziękował mi - Kacey uniosła podbródek i spojrzała w okno. - Hm, nic takiego nie zrobił. Podziękował mnie, nie tobie. I jedynym powodem dlaczego powiedział: dziękuję, było to, że wrzuciłem ci środek uspakajający do napoju, żebyś przestała wkurzać wszystkich wokoło.

29

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Wiedziałam, że nie mogłam być aż tak zmęczona! - niemal wykrzyknęła Kacey. Pod protekcjonalnym spojrzeniem Jake'a skierowała swoje oczy na drogę i mruknęła: - Zdążyłam dorosnąć odkąd mnie ostatni raz widziałeś. Powinieneś to wiedzieć Jake. Oh, on o tym dobrze wiedział, tylko nie był gotowy się do tego przyznać - ani do niczego innego w tym zakresie. Dziewczyna nieźle się rozwinęła, a on był bardzo tego świadomy. - W każdym razie... - Kacey odetchnęła z rozdrażnieniem - Nie boję się już latać. - Przysięgasz? - Przysięgam - narysowała krzyżyk na piersi i mrugnęła.

Kacey chwyciła się fotela tak mocno, że aż palce jej zdrętwiały. Co do cholery? Dlaczego tak długo trwa przygotowywanie samolotu? Jeśli przyciśnie czoło mocniej do okna, to rozbije szybę. - Więc, nie boisz się już latania, co? - oddech Jake'a połaskotał jej ucho, kiedy przycisnął do niej swoje ciało. - Kłamczucha - jego głęboki głos spowodował trzepotanie w jej brzuchu. Nie chciała się odwrócić i spojrzeć w jego doskonale wyrzeźbioną twarz. Niech go szlag. - Skąd mamy wiedzieć, że oni tak naprawdę wykonują swoją pracę? To znaczy, jeśli sprawdzenie samolotu jest tak ważne, to dlaczego oni wszyscy się uśmiechają? Ciepła dłoń Jake'a ujęła mocno jej podbródek, 30

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L odciągając ją od obserwacji. - Ludzie się uśmiechają Kacey, a zadowolony pracownik to dobry pracownik. Może po prostu są bardzo podekscytowani swoją pracą. - Albo naszą śmiercią... - Kacey wymamrotała do siebie. Poważnie! Jej oczy przeskanowały resztę pasażerów. Wszyscy czytali albo rozmawiali. Dlaczego się nie rozglądali? To znaczy, to twoje zadanie jako Amerykanina - nie, twój obowiązek-w poszukiwaniu podejrzanych typów. Jej oczy przeczesywały wokół mały samolot, lądując w końcu na dużym facecie, który wydawało się, że mówi do swojej marynarki. - Jasna cholera - Kacey chwyciła dłoń Jake'a. - Ten człowiek mówi do swojej marynarki. Wiesz co to oznacza? - Że jest obłąkany? - zaproponował Jake. - Jak moja fałszywa narzeczona? Poważnie Kace, jeśli nie możesz się uspokoić, podam ci coś i nie będzie to lek na uspokojenie... - Dobrze - Kacey odchyliła głowę do tyłu i spróbowała się zrelaksować, ale jak tylko zamknęła oczy przypomniała sobie, że nadal trzyma Jake'a za rękę a on oddaje jej uścisk. O cholera. Było tak samo jak noc na lodowisku w szóstej klasie. Tylko gorzej, bo teraz piosenka się nie skończy. To był 45 minutowy lot, a ona już zaczęła trzymać go za rękę. Co on sobie o niej może pomyśleć? Jake potarł delikatnie kciukiem jej palce. Kolejny mimowolny dreszcz przebiegł wzdłuż jej kręgosłupa. To nie jest prawdziwe Kacey. Tylko pamiętaj, to nie jest prawdziwe. On naprawdę nie lubi cię w ten sposób. Zrób to dla babci! Samolot zaczął kołować i jej ucisk na dłoni Jake'a się zwiększył. Jeśli pozostałoby mu jakieś czucie w lewej ręce, to byłaby w szoku. - Kacey? - wyszeptał, znowu niebezpiecznie blisko jej twarzy. - Hmm? - nie chciała otworzyć oczu.

31

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Zróbmy to. - Co! - oczy Kacey rozbłysły otwarte, aby zobaczyć kpiący uśmiech na twarzy Jake'a - Nie możesz być poważny. - Jestem śmiertelnie poważny. Z tego co widzę potrzebujemy trochę chemii zanim dotrzemy do Portland. Ponadto zmierzasz do tego, że będą musieli mi odciąć ramię z powodu utraty krwi. Więc tak naprawdę zrobisz mi przysługę, ogólnie rzecz ujmując. Kacey zmrużyła oczy. - Jesteś zbyt przystojny. - Wow, niezła zmiana tematu. Dziękuję, ale nie do tego zmierzałem. Kacey znów zamknęła oczy i przeklęła swojego przyjaciela, który ostrzegł ją, że takie rzeczy mogą się zdarzyć. Oczywiście Jake miał coś jeszcze w zanadrzu, ale nie sądziła, żeby obejmowało to obściskiwanie się z nią w samolocie. Nie żeby to zabrzmiało całkowicie okropnie, albo coś. - Poradziliśmy sobie w L.A. - powiedział wciąż trzymając ją za rękę. - Oh, ty podły, mały kłamco! - Kacey roześmiała się i odepchnęła jego rękę. - Ty obściskiwałeś mnie, a ja przez chwilę w tym uczestniczyłam. - Twój język w moim gardle, w minutę po wystartowaniu nie uczestniczył? - Nie, to był eksperyment. - Zdajesz sobie sprawę, że usprawiedliwiasz wszystko pod byle pretekstem, prawda Kacey? Co powiesz na to? Wyzywam cię. Kacey prychnęła.

32

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Do czego? - Poobściskujmy się, jakbyśmy byli w szkole. - Ja się nie obściskuję. Jake się roześmiał, aż zatańczyły dołeczki na jego twarzy. - Ani ja, kochanie. Ani ja. Jego usta zmiażdżyły jej usta z taką siłą, że mogła tylko ustąpić i pozwolić mu pchnąć się z powrotem na siedzenie. Gorące i głodne, jego usta skłaniały jej, z potrzebą uderzającą do głowy. Wszystko było takie samo. Od smaku jego warg, do nacisku języka, jak tylko pchnął go w jej usta. I nagle, właśnie wtedy gdy przygotowywała się do wsunięcia dłoni w jego włosy, wtedy gdy podjęła decyzję, że pozwoli językowi na luksus splątania się z jego, on się wycofał. - Widzisz? - poklepał ją po dłoni - Nie czujesz się teraz lepiej? Jego pytanie było naprawdę typową rzeczą, którą faceci zawsze mówią. Jesteś zadowolona? Czujesz się teraz lepiej? Czyż to nie było wspaniałe, kochanie? Poważnie, człowiek powinien uważać się za szczęściarza, że nie dostał z liścia w tę cudowną buźkę. - Miewałam się lepiej - wzruszyła ramionami i zamknęła oczy udając sen, wiedząc ,że to mało prawdopodobne, aby on uwierzył, że jest w stanie spać lecąc tym śmiercionośnym pojazdem. - Wiem, że nie śpisz - głęboka barwa jego głosu wywołała gęsią skórkę na jej ramionach. - Zostaw mnie w spokoju męska dziwko. Staram się zapomnieć o odrażającym gościu, gadającym do swojej marynarki, zbyt wesołych kontrolerach lotu i o fakcie, że zbyt ochoczo wkraczam do legowiska lwów, z człowiekiem który opłaca striptizerki. Myślę, że zasługuję na to aby zamknąć oczy, prawda? 33

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Cisza się przedłużała i Kacey pomyślała, że wygrała... dopóki nie poczuła jak Jake otarł się ręką o jej ramie. - Po co spać, kiedy możemy porozmawiać? - Tak - powiedziała Kacey, zmuszając oczy aby pozostały zamknięte. Nie będę patrzeć w jego hipnotyzujące oczy. Nie będę patrzeć w jego hipnotyzujące oczy - Porozmawiajmy o tym jak mną manipulujesz, jak również wytłumacz mi jak przekonamy całą twoją rodzinę, że cię kocham. Jakby to było możliwe. I tak na poważnie, jak oni zamierzają dać się na to nabrać? Czy ty kiedykolwiek jeździsz do domu? Czy to nie będzie podejrzane, jeśli w cudowny sposób pojawisz się ze mną w holu? Jake odchrząknął. - Nie bardzo. Powiedz, chcesz coś do picia? Woda? Szkocka? Hmm, celowa zmiana tematu. - Jake? - Kacey użyła słodkiego głosu - Co sprawia, że myślisz, że oni dadzą się na to nabrać? Naprawdę, sądzę że zasługuję aby to wiedzieć. Kacey otworzyła oczy by zobaczyć, że Jake patrzy prosto przed siebie, bez ruchu, tylko patrzył. Szczerze mówiąc, zastanawiała się czy w ogóle oddychał, wydawał się bardzo spięty. Stewardesa pojawiła się w porę z drinkiem Jake'a. Wypił dwa łyki whisky kontynuując wpatrywanie się, a samolot nawet jeszcze nie wystartował. - Jake? - Cholera... - spuścił wzrok. - Oni nie wiedzą... o nas. - Co masz na myśli? - Kacey była poważnie zaniepokojona, że był już pijany w tym momencie. O czym on do licha mówi? 34

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Jake zaklął ponownie. - Kace, oni nie wiedzą, że mieliśmy coś w rodzaju kłótni. W porządku? - W porządku? - powtórzyła Kacey, a w duszy wymamrotała przekleństwo - Więc powiedz mi, co oni wiedzą? Jake westchnął. - Wszyscy wiedzą, że dorastaliśmy osobno, ale pozostawaliśmy w kontakcie przez ostanie kilka lat szkoły, ok? Możliwe, że pozwoliłem im przypuszczać, że spotykamy się raz w tygodniu. Przekazuję im najświeższe informacje o twoim życiu, pracy w kawiarni i to w zasadzie wszystko. Kacey się roześmiała. - Ale skąd oni to wiedzą? Mam na myśli, że ty nigdy nawet... Jake wyglądał na winnego i bawił się dłońmi. - Jake? Skąd oni to wszystko wiedzą? Babcia Nadine zawsze przysięgała, że nie przekazuje rodzinie najświeższych informacji o życiu Kacey. To było nie do pomyślenia, żeby złamała tę obietnicę. - Powiedziałem im, w porządku? - Jake prawie krzyknął. - Rany Kace, wstrzymaj się z wymuszaniem zeznań, dobrze? Co z tego? Miałem cię na oku. Wiem wszystko o tobie. Po prostu daj temu spokój. To by ich zabiło, gdyby widzieli, że zerżnąłem... - Najlepszą przyjaciółkę - dokończyła Kacey. Jake nie chciał spojrzeć jej w oczy i nadal patrzył prosto przed siebie. Nic nie powiedział, nie żeby to było zadziwiające. To było to, w czym był dobry. Nic nie mówić, wtedy kiedy ona potrzebowała aby coś powiedział - cokolwiek, żeby się lepiej poczuła. 35

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L "Tu mówi wasz kapitan. Jesteśmy pierwsi na starcie, więc proszę usiąść i się zrelaksować. Dolecimy do Portland w przeciągu godziny."

36

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 4 Był śmierdzącym draniem. Fotograf, którego zatrudnił do szpiegowania ich zdążył kliknąć kilka ujęć zanim zdążyli się odwrócić. To nie powinno być tak łatwe, aby przekonać Kacey do pocałowania go i teraz czuł się jak największa dupa na świecie. Ale musieli wyglądać na zakochanych! To musiało wyglądać poważnie. Trzymanie za rękę nie wystarczy. Więc przeszedł do ataku. A potem znowu otworzył swoją niewyparzoną gębę. Co on, do cholery sobie myślał? Ich przeszłość utworzyła ogromną przepaść między nimi i nie był pewien, czy będzie w stanie ją zakopać. Ta cisza go zabijała. Musiał myśleć szybko, ale jedyne słowa które przychodziły mu do głowy to: "Przykro mi, jestem dupkiem. Wszystkich facetów powinno się spalić." I rzeczywiście, wydawało się, że tylko on był zdrajcą męskiej populacji, jako całości. Ale Kacey również miała mnóstwo okazji, aby do niego zadzwonić. Telefon działa w dwie strony. Więc co jeśli miał ją na oku? To nie było tak, żeby ona nie miała na oku jego. Uśmiechnął się i rzucił jej chłodne spojrzenie. - Powiedz mi, że nie robiłaś dokładnie tego samego, a pozwolę ci lecieć z powrotem do Seattle. Kacey potrząsnęła głową i spuściła wzrok na dłonie. - Co? - trącił ją - Nie odpowiesz? 37

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Pokręciła głową jeszcze raz i spiorunowała go wzrokiem. - Przeklinam cię, Jake'u Tytus. Rzucam klątwę na twój wymyślny samochód, na twoje mieszkanie i na twojego psa! - Um, Kace, jeśli zamierzasz włączyć wszystkie moje dobra doczesne w twoje małe rzucanie czarów by poczuć się lepiej, to może powinnaś wliczyć w to mój jacht, trzy letnie domy, dwadzieścia siedem samochodów i złotą rybkę o imieniu Sid - zadowolony z siebie, puścił jej oczko i skrzyżował ramiona na piesi - Co do dia... Ta kobieta próbuje go zabić! Kacey uszczypnęła spód jego ramienia z taką siłą, że myślał że straci wzrok w lewym oku. - Nie rób tego! Kacey przekręciła jego skórę i go puściła. Tak, paskudny siniak niedługo da o sobie znać. - Nie waż się rzucać mi w twarz swoich pieniędzy, w ten sposób. To nie jest kulturalne, ani miłe a ja pamiętam cię zanim miałeś to wszystko. Jake pokręcił głową. - Kace, ja zawsze miałem pieniądze. Samolot zaczął kołować i Kacey sięgnęła po jego rękę. - Nie tak dużo pieniędzy, jak masz teraz. Przyznaj to. Znałam cię, kiedy miałeś pryszcze. Czuł, że jego twarz pokrywa się szkarłatem. - Nigdy nie miałem pryszczy. - Nie kłam Jake. Pamiętam też, że kiedyś marzyłeś o własnej kurzej fermie. - Miałem siedem lat! - Byłeś rozkoszny - uśmiechnęła się złośliwie i poklepała go wolną ręką po głowie, drugą rękę wciąż trzymając w jego dłoni. Nie miał pewności, czy wiedziała, że ściska go tak mocno, ale było oczywiste, że jej absurdalny strach wciąż wymykał się spod kontroli. - Ponadto... - jej słodkie usta wybuchły śmiechem - To ze mną 38

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L pierwszą się całowałeś. Jake zamknął oczy przed atakiem wspomnień przez nią wywołanych. - Ok, tak więc ty też ze mną pierwszym się całowałaś... - Przed tymi wszystkimi striptizerkami. - Ciszej, Kace! - upomniał ją Jake. - Zanim się dowiedziałeś, na czym polega francuski pocałunek roześmiała się - Kacey, Kacey, co mam zrobić ze swoim językiem? - zakpiła. - Zabawne - poprawił się na fotelu i strzelił karkiem. - Czy to nie śmieszne uczucie? - kontynuowała wyśmiewanie i Jake w końcu wybuchnął śmiechem.

39

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 5 Ta kobieta była w oczywisty sposób obłąkana i sama prosiła się o kłopoty. Kto posiada coś takiego w swojej głowie? Oczywiście, że nie wiedział co zrobić z językiem! Miał dwanaście lat! Każdy facet byłby wytrącony z równowagi, zwłaszcza z Kacey, jako partnerką do całowania! To przez jej warkocze. Boże, miała najdłuższe warkocze jakie kiedykolwiek widział u małej dziewczynki. Naturalnie, szarpał za nie ilekroć nadarzyła się okazja, a potem w przypływie desperacji, rzucał w nią kamieniami, gdy nie chciała go już gonić. Oczywiście w potrzebie uwagi, przeszedł do pocałunku i był mile zaskoczony kiedy jego język mógł się wślizgnąć, w jej usta otwarte do krzyku aby go powstrzymać. Lubił myśleć, że to było czysto instynktowne, ale Kacey zrujnowała tę myśl, jak tylko zaczęła się z niego nabijać. Jeśli tylko by mogła celować palcami, dziewczyna dosłownie przerwała całe krążenie w jego lewym ramieniu. - Kacey, myślisz że dasz radę? - zapytał, próbując podważyć jej śmiertelny uścisk z dala od swojego ramienia. Wciąż trzymał jej drugą rękę i wiedział, że będzie głupcem jeśli ją puści. Głównie dlatego, że trzymając ją za rękę czuł się dobrze. I nie kłamał w sprawie jej ładnych dłoni. Byłby idiotą gdyby pozwolił jej odejść. Znowu. Cholera, potrzebował kogoś przelecieć. W takim tempie zostaliby 40

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L małżeństwem przed końcem weekendu. Ckliwy, sentymentalny Jake powinien dostać pięścią w twarz. - Czterdzieści pięć minut - skandowała Kacey - Tylko czterdzieści pięć minut! - zaśmiała się maniakalnie - To znaczy, mogę robić cokolwiek przez czterdzieści pięć minut, prawda? Prawda? Najwyraźniej nie było to pytanie retoryczne. - Eee, prawda. Jestem pewien, że sobie poradzisz Kace. - Jeśli on zamówi drinka, to się uspokoję - pokiwała głową kiedy samolot zaczął startować. Żegnając się nie tylko ze swoim zdrowiem psychicznym, ale i z całą krwią którą Kacey obecnie drenowała z jego ramienia, Jake skrzywił się i próbował zebrać, co za bzdury wygłaszała tym razem. - Jeśli kto zamówi drinka? - Facet, który gada do kurtki. Jeśli zamówi drinka, to nie jest terrorystą, a jeżeli tego nie zrobi, to będziesz musiał uratować samolot kiedy zacznie spadać. - Jest tak wiele złych rzeczy w tym stwierdzeniu. Po pierwsze, w jaki sposób jego picie alkoholu udowodni nam cokolwiek? Po drugie, dlaczego ja muszę uratować samolot? Kacey przewróciła oczami i zwolniła uchwyt na jego ramieniu. Dzięki Bogu. - Ja to widzę tak, on zamierza mieć trzeźwy umysł jeśli będzie musiał wymachiwać bronią wokoło. O świetnie, Kacey nie tylko powiedziała: terrorysta w samolocie, ale i słowo: broń. Bzdura. Gdyby w samolocie byli air marshals1, to wepchnął by ją pod autobus. Bez wahania. - I co ze mną ratującym wszystkich? - Jake modlił się aby stewardesa pospieszyła się z serwowaniem napoi. W takim tempie będzie totalnie narąbany zanim wylądują. 41

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey spojrzała na niego z niedowierzaniem. - Jesteś facetem. To jest coś, co faceci robią. - Ratują nieznajomych? - kiwnął na stewardesę. Poważnie, co do diabła zajmuje jej tyle czasu? - Cóż, nie. Mam na myśli... - Kacey puściła całkowicie jego ramię ...To jest to, co robisz. Naprawiasz rzeczy. - Nie wszystkie rzeczy - zdanie zawisło w powietrzu, sprawiając że Jake poczuł się spięty, jak to tylko możliwe. Po kilku minutach ciszy, w której Jake zastanawiał się nad opanowaniem samolotu, jeśli to zmusiłoby Kacey do ponownej rozmowy, stewardesa wwiozła stolik na kółkach w dół przejścia. - Na co mielibyście ochotę? - podała Jake'owi serwetki i dała im po paczce precli. Kacey otworzyła usta, aby coś powiedzieć, ale Jake klapnął na nie dłonią, zanim zdążyła powiedzieć słowo. - Chcielibyśmy dwie mini butelki wódki - Kacey ugryzła go w dłoń Albo ze cztery, dzięki. Kacey przewróciła oczami, po tym jak ustawił przed nią kubek z lodem i wlał dwie butelki. - Nie potrzebuję alkoholu. Nic mi nie jest! - Powiedziała dziewczyna, która właśnie oskarżyła duchownego o bycie terrorystą - Jake wskazał na człowieka, którego właśnie oskarżyła. Marynarka zniknęła, a bardzo widoczna koloratka wyjrzała, pokazując jego zawód. Kacey przeklęła. - Hej, teraz! - Jake ją szturchnął - Jesteśmy w obecności Boga. Pij. - Zdajesz sobie sprawę, że użyłeś słowa Bóg i picie w tym samym zdaniu, prawda? - narzekała Kacey, cofając klarowną ciecz - Jasny gwint! Smakuje jak gów... 42

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Cukier! - przerwał Jake ze śmiechem i zakaszlał. Ksiądz odwrócił się i rzucił im osobliwe spojrzenie, zanim powrócił do czytania swojego pisma. - Nie sądzę, żebym ci jeszcze uwierzył - Jake wypił wódkę tak szybko, jak to tylko możliwe. - Co masz na myśli? - wychrypiała Kacey. - Nie możesz robić nic przez czterdzieści pięć minut. Minęło dziesięć, a ja jestem już gotowy, aby skoczyć ze spadochronem. - Po prostu bądź wdzięczny, że nie jesteśmy zaręczeni naprawdę Kacey mrugnęła i oparła swoją głowę z powrotem na siedzeniu. - Och, uwierz mi, że jestem. - Ton głosu Jake'a był nieco nieprzyjemny, ale to był jedyny sposób aby powstrzymać myśli z dala od jej głowy. Musiał trzymać się od Kacey najdalej, jak to tylko możliwe, a jedynym sposobem było zachowywanie się jak kompletny dupek. Przynajmniej wtedy jego serce nie będzie w niebezpieczeństwie zgubienia się po raz drugi i przy odrobinie szczęścia, utrzyma je w stanie nienaruszonym.

43

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 6 - Kłamca - wymamrotała Kacey pół godziny później. - Słucham? - Jake podniósł wzrok znad laptopa i zmrużył oczy. Idiota, cały lot spędził używając Wi-Fi w samolocie, wysyłając maile handlowe, jakby wychodziły z mody. Przez ten czas, Kacey sprawdziła każdą jedną podejrzaną postać w samolocie i przestudiowała schemat przed nią, w przypadku gdyby musiała szukać drogi ewakuacyjnej. Chciała wiedzieć na co najmniej siedem różnych sposobów, jak wydostać się z samolotu i jak najszybciej dostać się do jakichkolwiek drzwi, podczas gdy on prawdopodobnie chciałby uratować laptopa i wszystkie ziemskie dobra, które posiadał. Może za bardzo wykreowała go sobie w swojej głowie? Jako przyjaciel, był świetny. I tak, każdy inny pocałunek bladł w porównaniu z jego. Ale jeśli było inaczej, gdyby mieli pozostać przyjaciółmi, a może nawet wziąć ślub, czy jej życie byłoby takie cudowne? Czy latałaby z nim obserwując, podczas gdy on zwracałby większą uwagę na swojego laptopa, niż na to, czy ona ma poważny atak paniki? - Piętnaście minut - wymamrotała do siebie, zapominając że właśnie nazwała Jake'a kłamcą. - Najpierw oskarżasz mnie o kłamstwo, a teraz zaczynasz odliczać? - Dobrze się czujesz Kace? - Dobrze - zacisnęła zęby i zgrzytnęła, kiedy zobaczyła, że on wzrusza ramionami i spogląda z powrotem na swój komputer. Pokusa, aby rozwalić mu komputer gołymi rękami była ogromna, ale nie osiągnęłaby nic innego, oprócz zrujnowania sobie paznokci, które doprowadziła do perfekcji godzinę wcześniej. Nie żeby Jake to zauważył. 44

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - To tylko piętnaście minut więcej - skandowała bardziej do siebie, niż do idioty obok niej - Plusy? To nie tak, jakby rzeczy się pogarszały, prawda? To znaczy, to nie tak jakby Travis zamierzał tam być. Brat Jake'a Travis był zmorą jej istnienia. Podczas gdy Jake gonił ją i się z nią bawił, Travis nie zwracał na nią uwagi. Dobrze, to nie do końca była prawda. Kiedy była naprawdę mała, był bezlitosny. A potem nagle przestał. To było po prostu tak, jakby nie istniała. I nie była pewna, dlaczego przeszkadzało jej to tak bardzo, ale zawsze był na nią zirytowany, gdy była młodsza. Kacey była najlepszą przyjaciółką jego młodszego brata. Mogła policzyć na palcach jednej ręki, ile razy on rzeczywiście z nią rozmawiał i za każdym razem kończyło się to jej płaczem i ucieczką, podczas gdy Travis nadal z niej kpił. Pozornie drżąc, Kacey udało się zachować milczenie przez resztę lotu.

Wiedział, że jest niegrzeczny, ale miał interes do zakończenia, tak więc Kacey musiała zrozumieć, że niektóre rzeczy są po prostu ważniejsze. To nie było tak, jakby go nie obchodziło, że miała atak paniki, ale nie mógł po prostu wszystkiego rzucić i zajmować się każdym jej lękiem. Rany, zajmowałby się nią przez całą noc, ale miał kilka spraw, które musiał zakończyć. A ponieważ wyglądała tak dobrze, w tym co miała na sobie, że zabierało mu to trzy razy więcej czasu zanim dokończył maile, nie mówiąc już o poskładaniu zdań tak, aby miały sens dla jego kolegów. Jake nigdy nie był tak szczęśliwy podczas lądowania samolotu. Wyciągnął komórkę, żeby napisać mamie, że już przylecieli. Jego telefon zapiszczał natychmiast, spojrzał w dół i poczuł jak krew odpływa mu z twarzy. 45

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Cholera. - Co? Co jest? Czy to babcia? O mój Boże, Jake, muszę ją zobaczyć. - Czy wszystko z nią dobrze? - Kacey chwyciła go w to samo ramię, które wcześniej uszczypnęła. Będzie potrzebował operacji plastycznej, aby pozbyć się jej odcisków palców ze swojego ramienia. - Nie, nie babcia - chcąc tylko cisnąć telefonem z całej siły, albo zmiażdżyć go w dłoni, zdobył się na cierpki uśmiech - Mama nie może nas odebrać. Jej manikiurzystka się spóźniła i musiała biec do domu nastawić kolację, więc odbierze nas ktoś inny. - Och - Kacey wzruszyła ramionami i sięgnęła po torebkę. O Boże. Spojrzał w górę i skierował swe modlitwy do nieba. - Więc tak, hm, i tata pomaga w sklepie spożywczym, a babcia najprawdopodobniej śpi, więc um, Travis nas odbierze. Kacey zamarła. - Twój brat Travis? Ludzie zaczęli przesuwać się do przejścia. Może mógłby rzucić się do ucieczki? Albo wyskoczyć z samolotu i złamać sobie coś, tak żeby mu współczuła. Spojrzał na jej twarz, nawet bez krzty uśmiechu. - No dalej Kacey, to nie jest takie złe. Travis jest dorosłym mężczyzną. Pogódź się z tym. - Och, wow, to było delikatne. Najwyraźniej Kacey też tak myślała. Jej nozdrza się rozszerzyły. Przepchnęła się obok niego, niemal przewracając starszego człowieka na kolana. Świetnie, może Kacey zostanie oskarżona przez niego o napaść. - Proszę jej wybaczyć - wymamrotał Jake, kiedy Kacey kontynuowała przesuwanie się do wyjścia. Na szczęście samolot nie był przepełniony, wiec była w stanie to zrobić, nie powodując żadnych szkód fizycznych u pozostałych pasażerów. Zaklął, chwycił jej bagaż podręczny i ruszył za nią. 46

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 7 Nie mogła w to uwierzyć! Co do cholery? Travis miał ich odebrać? Czy Jake nie był wystarczająco bogaty, aby załatwić im samochód, czy coś? Przeklinała jego rodzinę i ich dobre stosunki. Zgrzytnęła zębami, podeszła po odbiór bagażu i aż się skuliła, kiedy usłyszała głos, który wciąż nawiedzał każdy jej senne koszmary. - Proszę, proszę, proszę. Patrzcie co my tutaj mamy - gładki głos Travisa zdawał się dudnić w jej klatce piersiowej. Głupi facet. Dobry Boże zlituj się, spraw by był łysy i gruby. Powoli się odwróciła i spojrzała w twarz swojego wroga. Niech to diabli! Czy byłoby zbyt wiele, gdyby prosić, aby chociaż jego nos nie był tak doskonały? - Kacey - skinął głową. - Szatan. - Masz inne włosy. Kacey się wzdrygnęła. - Nos ci urósł. Podszedł Jake i stanął między nimi. - Czy wy dwoje, nie możecie chociaż udawać, że się dobrze bawicie? 47

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie - odpowiedzieli chórem. - Słuchajcie... - Jake spojrzał na telefon - To z pracy. Muszę odebrać. Travis możesz mnie podrzucić do biura w Portland, a potem zabrać Kacey do domu? - Jestem pewien, że mama będzie zła, jeśli nie pojawisz się w domu na kolacji. Nie dlatego, że boję się być sam na sam z nią wskazał Kacey - Ale ostatnim razem, kiedy byliśmy sami w samochodzie, prawie mnie zabiła. - Nie bądź królową dramatu - prychnęła Kacey. - Królowa dramatu? - Travis uniósł brew - Było tam urwisko, padał śnieg i jestem prawie pewien, że był w to zaangażowany środek uspakajający. - Zawsze jest - Jake pokręcił głową. - W każdym razie, mama naprawdę nie może się doczekać spotkania z tobą, a babcia odmówiła pójścia na drzemkę, dopóki nie rzuci na ciebie okiem. Jake wzruszył ramionami. - Nie będę długo. Teraz łapmy nasze rzeczy i ruszajmy. Nagle wyczerpanie walką opuściło Kacey. Wymamrotała drania pod nosem, niespecjalnie się przejmując kogo atakuje, biorąc pod uwagę, że obywaj bracia Titus zasługują na ten tytuł i pociągnęła swoją torbę na ramie. Nie sprawdzali żadnych bagaży, więc poszła za mężczyzną do czekającego samochodu. Limuzyna! To bardziej jej się podoba! Wizja wody sodowej i skórzanych foteli tańczyły jej w głowie. To znaczy, dopóki Travis nie ominął limuzyny i nie podszedł do ciężarówki Forda z podnośnikiem. Musiałaby podskoczyć, żeby chociaż dosięgnąć drzwi. - Hej Travis, możesz pomóc Kacey? Mam kolejnego maila i muszę szybko odpisać - nawet nie patrząc w jej stronę, Jake podciągnął 48

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L się do samochodu i zatrzasnął drzwi, pozostawiając Kacey bardzo wkurzoną. -Jesteśmy tacy zakochani - westchnęła Kacey do siebie, kiedy Travis obchodził samochód aby pomóc jej wsiąść. Dobry Boże, był absurdalnie wspaniały. Od kiedy przewyższył wyglądem swojego brata? Bez wątpienia, był najbardziej kwalifikującym się kawalerem w Portland. Z jego złoto-brązowymi kręconymi włosami i orzechowymi oczami, wyglądał niebezpiecznie i złowieszczo. Nie wspominając już o sposobie w jaki jego włosy opadały na czoło, albo biceps, który wybrzuszał jego koszulkę. Musi. Przestać. Się. Gapić. - Kace? - Travis nachylił się, poczuła jego gorący oddech na karku. Co do diabła tam robił? - Nie ruszaj się Kace. Nie ruszaj się! A co ze wstrzymaniem oddechu? Nie mogła myśleć, nie mogła odpowiedzieć, jak Travis sięgnął, chwycił coś z jej tyłu i rzucił tym o ziemię. - Nic wielkiego. To tylko pająk. - Był ogromny! - Kacey dyszała i złapała się pierwszej rzeczy przed nią, którą tak się złożyło, był biceps Travisa. - Hm - jego rzęsy rzuciły cień na kości policzkowe, jego bardzo wyrzeźbione, przeklęte kości policzkowe - Gdybym wiedział, że zareagujesz w ten sposób, to włożyłbym pająki do twojego łóżka. - Ty i twoje pająki nie jesteście mile widziani w moim łóżku. Kiedykolwiek. - Nie oferuję siebie, tylko pająki - mrugnął - Poza tym, co sprawia, że myślisz że jesteś dla mnie atrakcyjna? Widziałem cie nago, dwukrotnie. - Miałam wtedy dziesięć lat, a ty byłeś diabelskim, małym jąkałą! - Kacey przepchnęła się obok niego i zdała sobie sprawę, że wciąż musi zostać podniesiona do ciężarówki. 49

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Czy to zbyt wiele dla ciebie, żeby chociaż w mieście jeździć normalnym samochodem? - Nie mieszkam w mieście - zarumienił się. Czekaj, faceci się rumienią? Spojrzała ponownie. Widocznie tak. - Gdzie mieszkasz? - Na moim ranczu. O Panie Miłosierny. To by wyjaśniało jego bicepsy i obcisłe jeansy i ciężarówkę i ... gdzie były środki uspakajające, kiedy były potrzebne? - Więc jesteś robotnikiem na ranczu? Travis zachichotał. - Oczywiście, jestem robotnikiem na ranczu. Teraz wskakuj do środka. Jego dotyk był szybki, zbyt szybki kiedy z łatwością podsadził ją do samochodu. - Nie zapomnij zapiąć pasów, Księżniczko. Prowadzę tak jak zaliczam. Obrzydliwe. Kacey zmusiła swoje policzki, aby pozostały blade, zamiast palić się szkarłatem. Wyciągnęła telefon komórkowy, jak tylko drzwi ciężarówki się zatrzasnęły. Wkrótce Travis był na siedzeniu kierowcy i ruszyli. Jake się odwrócił. - Więc, wiem że przeszliśmy przez szczegóły w samolocie, ale myślę, że całowanie naprawdę pomogło nam nadać nastrój, nie uważasz? - mrugnął. Ciężarówka gwałtownie skręciła. Jake zaklął. - Za długo prowadzisz? - Przepraszam - mruknął Travis. 50

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Więc wiesz, myślę, że powinniśmy zatrzymać się w tym samym pokoju. Wiesz, naprawdę sprzedać tę całą rzecz. Co myślisz? Zalały ją wspomnienia ich jedynej, wspólnej nocy. Czy on naprawdę próbuję zrobić to co najlepsze, czy stara się ją uwieść? Nie miała pojęcia. Poza tym, dlaczego tak ważne było dla niego, aby pokazać swoim rodzicom, że może się zaangażować w związku? To nie tak, jakby żyli pod kloszem. Czytają gazety. Jego mama prawdopodobnie wybuchnie śmiechem, w minucie, kiedy zobaczy pierścionek. Travis odchrząknął. - Właściwie, mama nigdy na to nie pójdzie. Jest bardzo opiekuńcza w stosunku do Kacey. Wiesz o tym, Jake. Będzie musiała zostać w moim starym pokoju. A ja przeniosę się do nowej części domu. - Och - Jake wzruszył ramionami - Okay. A teraz pamiętaj Kace, jesteśmy zakochani, bierzemy ślub i musisz uczynić to wiarygodnym. Myślisz, że sobie poradzisz? Dlaczego on do niej mówił, jakby miała pięć lat? - Tak, myślę że dam radę zachowywać się jak normalny człowiek, przed twoją rodziną. Nie będą niczego podejrzewać. Jake odwrócił się i posłał jej promienny uśmiech, gdy sięgnął po jej dłoń. Poczuła jego przedłużający się pocałunek i nagle zraziło ją jego wyniosłe zachowanie. Naprawdę poczuła się jak striptizerka i słabo opłacana dziwka.

51

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 8 Travis nie pamiętał, kiedy ostatnio był taki sfrustrowany. Nic nie brzmiałoby lepiej, niż zjechanie ciężarówką na bok i podarowanie młodszemu bratu kawałek rozumu, lub pięści. Co on sobie, do cholery myślał? Całować Kacey? Po tym wszystkim, ten szczurzy drań, stawia ją w takiej sytuacji? Co było bardziej obrzydliwe w tej sytuacji, to że Kacey wydawała się czuć dobrze w tej całej gehennie. To było tak, jakby sprzedawała duszę diabłu. Ale w jej obronie było to, że zawsze spoglądała na Jake'a przez różowe okulary, podczas gdy Travis, ze swoim jąkaniem był nikczemnym, starszym bratem, który postanowił zniszczyć świat, jednym szarpnięciem ogona kucyka Pony. Jak to się dzieje, że jedno spojrzenie na kobietę, może przenieść go z powrotem do szkoły średniej, kiedy wybrała jego brata zamiast niego? Nie dlatego, że wiedziała o jego śmiesznym zadurzeniu. I jeszcze jego jąkanie nie rozwiązywało sprawy. Jeśli już, to pogarszało. Wzięła jego milczenie za nienawiść, kiedy w istocie bał się otworzyć usta, bo jąkanie nasilało się, kiedy wywierał na siebie presję, żeby mówić płynnie. Znacznie łatwiej było gonić dziewczynę i szydzić z niej, niż mówić ładne słowa, jak robił Jake. Ale to nie znaczy, że jego serce nie było zaangażowane. Tłumiąc przekleństwo, wjechał do centrum miasta. Na szczęście biuro było tylko kilka minut od domu jego rodziców. Wysoki wieżowiec błyszczał od deszczu, ogromne logo "Titus Enterprises” górowało nad miastem. Walcząc z pragnieniem grymasu niezadowolenia na oczywiste bogactwo, które sobą reprezentował, potrząsnął lekko głową. Nie chciał być częścią rodzinnego biznesu. 52

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Nie, ta firma miała przejść w ręce jego młodszego brata i mógł sobie ją zatrzymać. Travis użył swojego funduszu powierniczego, aby otworzyć własne ranczo i hodować konie. Służyło również jako zakwaterowanie ze śniadaniem. Piękne dwadzieścia akrów, górowało na zboczu klifu Columbia River. To było życie, podczas gdy miasto było przytłaczające i duszne. Podciągnął swoją koszulkę. Travis zatrzymał samochód i Jake wyskoczył na zewnątrz. - Zadzwonię po samochód kiedy skończę. Nie powinno mi to zająć więcej niż godzinę. Do zobaczenia, i Kacey, postaraj się nie zabić Travisa, kiedy mnie nie będzie, dobrze? - Nie mogę niczego obiecać! - Kacey pomachała mu na pożegnanie, odwróciła się i skierowała swe oczy wypełnione nienawiścią na Travisa. - Więc, masz jakieś konkretne palny zabicia mnie i pogrzebania ciała? - Myślę, że pod drzewem - Travis wrzucił bieg i ruszył - Albo może pod huśtawką. Nigdy by cię tam nie szukali. - Ha ha, zabawny jesteś. - Chciałbym, żeby tak było. Teraz, co ja słyszałem o Jake'u całującym ciebie? To znaczy, wiem że to nie moja sprawa, ale czy nie powinnaś zachowywać się ściśle zawodowo? Przecież on ci płaci... - Jak jednej ze swoich prostytutek, wiem - dokończyła Kacey - Ale technicznie, on nie płaci mnie. To znaczy tak, ale on spłaca moje szkolne kredyty. Poza tym, robię to dla babci. I jakoś tak odkryłam, że w mojej klatce piersiowej bije bardzo duże serce. Robię przysługę Jake'owi. Albo przynajmniej, sprawił że czuję się jakbym to robiła. - Nie zamierzałem powiedzieć, że jesteś prostytutką - zakaszlał Travis. - Więc on naprawdę ma dziewczyny prostytutki? - Travis pokręcił głową z dezaprobatą - Może powinniśmy zapomnieć o tym smakowitym kąsku w ten weekend. Zdrowie mojej babci i w ogóle. 53

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Zgadzam się - prychnęła Kacey - Dostałaby udaru, gdyby się dowiedziała jakim egoistą stał się nasz mały Jake. Ale kocham go mino wszystko - westchnęła Kacey. - Najwyraźniej, inaczej nie byłoby cię tutaj. Ale z drugiej strony...sprawy nie zawsze są takie, jakie się wydają, prawda Kace? Travis odchrząknął. - Po prostu jedź Travis. Jestem głodna, a mój żołądek jest związany w supeł od tej głupiej podróży samolotem. Travis zmienił bieg. - Wciąż boisz się latać? - Myślałam, że to już za mną, a potem oskarżyłam duchownego o bycie terrorystą. Travis się roześmiał. - Na głos? Cholera kobieto, może z powrotem powinnaś jechać pociągiem. Oczy Kacey się rozjaśniły. - Genialny plan, ale to trwa trzy godziny. - Mają bar. - Gdzie kupujesz bilety? Travis się roześmiał i włączył się do ruchu. - Ja się tym zajmę, dobrze? Po prostu przestań używać słowa: terrorysta w samolotach, dla swojego własnego zdrowia psychicznego i bezpieczeństwa, mała dziewczynko. - Nie jestem małą dziewczynką - warknęła Kacey. Ciężarówka zatrzymała się na czerwonym świetle. Travis odwrócił się by spojrzeć na Kacey, każdy kawałek kobiety którą była. Od jej kapryśnych ust, do jej napiętego, drobnego ciała. 54

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Tak, wiem Kace. Musiałbym być martwy, aby nie zauważyć. Jego ciało ożywiało się im dłużej na nią patrzył. No cóż, to było niewygodne. - Wow, komplement od małego chłopca, który zsikał się w gacie, kiedy zobaczył klaunów. Jestem wzruszona, naprawdę - Kacey zatrzepotała rzęsami i przekrzywiła głowę. - T-to był tylko raz! - światło zmieniło się na zielone i Travis nadepnął pedał gazu z okrucieństwem - I klaun znał moje imię, Kace. Proszę cię, każdy mały chłopczyk trochę by wariował. Przy okazji, dzięki za to. - Co masz na myśli, Travis? - Powiedziałaś klaunowi moje imię. Przyznaj się. Przyznaj się, albo wrzucę cię w łyżwach na lodowisko. - Nie zrobisz tego! - Mogę i zrobię. Powiedz mi, ile śmiertelnych upadków było w tym roku na łyżwach? - Jesteś diabłem! Travis się uśmiechnął. - Ty to powiedziałaś. - Dobrze, powiedziałam klaunowi twoje imię, ale dopiero po tym jak podstawiłeś mi nogę. - Ach, w końcu zwycięstwo - Travis westchnął, rzucając ukradkowe spojrzenie we wstecznym lusterku, aby zobaczyć gniewne spojrzenie Kacey i jej skrzyżowane ramiona - Kace, nie możemy przynajmniej spróbować się dogadać gdy tutaj jesteś? Przecież, według całej mojej rodziny, masz zamiar być nową synową. Nie chciałbym sprawiać wrażenia, że mam zamiar zabić cię we śnie. Kacey jęknęła. - Masz rację. I nie waż się triumfować! To jest dla babci, prawda? 55

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Robię to dla babci. Skandowała babcię pięć razy, zanim przerwała. - Trav? To był pierwszy raz, kiedy faktycznie wypowiedziała jego imię, zamiast go przeklinać, lub używać ulubionego przezwiska: diabeł. - Tak, Kace? - Czy z nią będzie w porządku? - Z kim? Z babcią? - zaśmiał się, kiedy wjechał na teren dużej posiadłości zwanej również jako Titus Abbey - Kacey, myślę że babcia może wyjść cało z nuklearnej zagłady i nadal będzie się miała dobrze. Nie przejmuj się za bardzo, dobrze? Poza tym zobaczenie ciebie zrobi wielką różnicę. Robi się z wiekiem bardzo sentymentalna. - Ale... - westchnęła Kacey. Travis zatrzymał pojazd, wyłączył silnik i odwrócił się, żeby zobaczyć jak Kacey obgryza paznokcie. - Ale co? - zapytał. Z palcem nadal w ustach odpowiedziała. - A co, jeśli się dowie? Chodzi mi o to, że wątpię aby nawet Jake powiedział babci, że to nie było prawdziwe. Więc ona będzie myśleć, że jesteśmy razem i ... Travis przełknął gulę w gardle. Oczywiście, to było również jedno z pierwszych jego zmartwień. Jeśli babcia odkryje prawdę... cóż, Travis najchętniej wskazałby na Jake'a i potrząsnął głową, wrzucając go pod autobus. Ale najważniejszą rzeczą było to, że jego babcia kochała Kacey. Jeśli się dowie, że oszukują ją aby poczuła się lepiej i chcą sprawić aby uwierzyła, że Jake jest bardziej odpowiedzialny, niż myślała... Wówczas, cóż, nie był pewien, ale byłby to ładny widok. Przecież, babcia miała kiedyś posadę w CIA, chociaż prawdę mówiąc, był jedynym członkiem rodziny, który wyciągnął tę informację od tej starej wiedźmy. 56

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Ona się nie dowie - potwierdził Travis. Bo jeśli się dowie, to nie chciałbym być moim bratem.

57

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 9 Kacey wyskoczyła z samochodu i spojrzała na olbrzymi dom. Był dokładnie taki jak zapamiętała. Budynek w stylu kolonialnym, był doskonale usytuowany na kilku akrach z widokiem na Columbia River. Nic się nie zmieniło, poza farbą, która nadawała świeższy wygląd, niż zapamiętała. Granatowy zarys okien, a reszta budynku połyskiwała nieskazitelną bielą. Połączony był z garażem na siedem samochodów, basenem i domkiem do zabawy, który był większy niż cały apartament Kacey. - Gotowa? - zapytał Travis, podchodząc do niej. Biorąc głęboki wdech, ponownie spojrzała w kierunku domu, zanim skinęła głową. - Idziemy na wojnę. - Trzymaj swoją broń w spodniach - wymamrotał Travis, doprowadzając tym Kacey do śmiech w momencie, kiedy drzwi się otworzyły. - Jak żyję i oddycham! Kacey! Och słodka dziewczyno, pozbawiasz mnie oddechu! - Wescott Titus wciągnął ją w swoje olbrzymie ramiona i pocałował w czoło. Przy 193 cm to było właśnie jak wciągnięcie w uścisk, niż otrzymanie go. - Kacey? Czy to Kacey? - kobiecy głos krzyknął zza Wescotta. - Hej, Pani Titus! - Kacey sięgnęła po uścisk, ale została zbesztana. - Wiesz, że kazałam ci mówić do mnie Bets! Bets, było ksywką mamy Jake'a. Kiedy Kacey była młodsza, miała problemy z wymówieniem Betsey, z jakiegoś powodu, więc po prostu nazywała ją Bets. Ale teraz, w wieku dwudziestu dwóch lat, nie była pewna 58

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L czy to nadal dozwolone. Z ciepłym uśmiechem, Kacey objęła Bets. - Tęskniłam za tobą - i faktycznie tęskniła, rozpaczliwie. Ciepła dłoń Bets objęła Kacey. Poprowadziła Kacey do kanapy i zaczęła trajkotać o Jake'u. - Po prostu wiedzieliśmy, że wy dwoje pewnego dnia skończycie razem! Czyż, nie mówiłam ci Wescott? - zachichotała i sięgnęła po szklankę mrożonej herbaty, jej długie czerwone paznokcie zadzwoniły na chłodnym szkle - Teraz kochanie, wiemy, że ty i Jake staracie się zachować pewne rzeczy dla siebie, ale... cóż, chcielibyśmy abyście pobrali się tutaj! Kacey poczuła jak panika zaciska jej piersi. - My chcielibyśmy! - spojrzała na Travisa w poszukiwaniu pomocy, ale jego oczy przybrały ciemny odcień, który mówił że zamorduje każdego, kto zrobi wydech w jego kierunku - Ale widzisz, chodzi o to... Nie jesteśmy pewni, mamy zamiar wziąć ślub w okolicy. Oboje ciężko pracujemy i pomyśleliśmy, że może po prostu wyskoczymy do Vegas, czy coś w tym stylu. - Vegas?! - zapytali rodzice jednocześnie. Potrzasnęli w zgodzie głowami i się roześmiali. - Och kochanie, zapomniałam jakie masz poczucie humoru! Skąd ten pośpiech? Dlaczego brać ślub w Vegas, chyba że... - Bets spojrzała na Kacey i zmrużyła oczy. O Boże. O nie, czy ona myślała... - Jesteś w ciąży! - krzyknęła, prawie upuszczając herbatę na podłogę - O moje niebiosa! O Boże kochany! Och, babcia będzie taka zachwycona! - Ja nie... - argumentowała Kacey. - ...ona jeszcze nikomu nie powiedziała - przerwał Travis z diabelskim uśmieszkiem - Wiesz, media i to wszystko. - Och, och, och - Bets miotała się po pokoju, aż wreszcie zatrzymała się przed kilkoma półkami - Och kochanie, nie pamiętasz jak ty i Jake bawiliście się w dom? I Travis... - Bets spojrzała na Travisa i dodała - Czy ty nie bawiłeś się z nimi? Bo potrzebowali dodatkowej osoby, żeby 59

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L zastępowała... - Psa - Kacey uśmiechnęła się do Travisa i stłumiła chichot - Był naszym psem, kiedy bawiliśmy się w dom. - Och, jak miło - Bets mrugnęła do Travisa i wróciła do wyciągania albumów z wycinkami - Jestem pewna, że mam kilka zdjęć, które możemy użyć do ślubu. Kacey, nadal starając się przejąć kontrolę nad swoją paniką, przełknęła zanim zadała pytanie: - Dlaczego będziemy potrzebować zdjęć? - No wiesz - Bets machnęła ręką w powietrzu - Do montażu video! Musicie mieć film zmontowany ze zdjęć. To ostatni krzyk mody. Wiesz, zdjęcia z dzieciństwa, zdjęcia z balu maturalnego, tego typu rzeczy. Goście to uwielbiają. - Ale co z Vegas? - zapytała Kacey głosem pełnym nadziei. - Elegancko - Bets potrząsnęła energicznie głową - My zapłacimy za to wszystko. A wy pobierzecie się tutaj, w Titus Abbey. - Pierwszorzędnie - wymamrotała Kacey i spojrzała w kierunku Travisa. Nie było go. Pochyliła się na kanapie i zauważyła go w kuchni, jak otwiera piwo. Och, nektar bogów! Właśnie wtedy, kiedy najbardziej potrzebowała czegoś mocniejszego, rodzina Jake'a myślała, że jest w ciąży. O Boże. Zamierzała być ukrytym pijakiem. Będzie musiała podkraść się do kuchni i po prostu capnąć jakąś tequile, żeby zagłuszyć poczucie winy i bólu. Jego rodzice ją zabiją i znienawidzą na zawsze. Co oznaczało, że faktycznie musi go poślubić i przymykać oko na jego niezdolność utrzymania fiuta w spodniach. A następnie zaczęłaby kupować i gromadzić koty, aby wypełnić pustkę w swoim życiu. Picie będzie jeszcze gorsze. Jake by ją znienawidził, a w ostatniej, desperackiej próbie odzyskania młodości, umarłaby na stole podczas operacji plastycznej. To. Się. Nie. Może. Zdarzyć. - Ja, um, mam zamiar zobaczyć co Travis kombinuje - Kacey wzięła nogi za pas i pobiegła do kuchni. 60

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 10 Travis obserwował z rozbawieniem, jak Kacey kontynuuje pogaduszki z jego rodziną, jakby nigdy stąd nie wyjeżdżała. Jego własny ojciec, zdrajca, tylko się uśmiechał i poklepywał nieustannie jej dłoń, jakby była jakimś szczeniakiem. Matka była jeszcze gorsza. W pewnym momencie był przekonany, że zamierza urządzić imprezę na cześć powrotu Kacey. W napadzie niczym niezmąconej radości, jego matka podeszła do albumów z wycinkami i wyciągnęła każde zdjęcie z ich wspólnego dzieciństwa i rozłożyła je na całym stole. Oczywiście Jake był na każdym zdjęciu. I naturalnie, Travis był nadąsany w tle. Cholera by wzięła jego brata. Zawsze był w centrum uwagi. Kacey była jego i nigdy Travisa. Z warknięciem, które było niestety głośne, Travis wszedł do kuchni i chwycił zimne piwo z lodówki. Jego rodzice, przewidując ich przybycie zaopatrzyli dom w przekąski i tyle alkoholu, że można się nawalić przez rok. Co rzeczywiście brzmiało jak dobry pomysł po tym wszystkim. Utknął w tym zapomnianym przez Boga domu, dopóki cała ta eskapada się nie skończy. I na to wygląda, że Jake nie zamierzał spędzać tu za dużo czasu, nie ze wszystkim co działo się w pracy. Travis, będąc odpowiedzialnym, dał zarządcy rancza premię, żeby zatrudnił kilku dodatkowych praktykantów na lato, aby mógł poświęcić więcej czasu rodzicom i babci - która w tej właśnie chwili, wyglądała jak okaz zdrowia. - Babcia? Nie powinnaś być w łóżku? - Travis zerknął na swoją 61

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L malutką babcię. Kolory wróciły na jej twarz, a ona wyglądała jakby była gotowa do gry w golfa. Według lekarza, nie powinna się przemęczać. Mimo wszystko, mini udar to nadal udar. - Gdzie ona jest? Gdzie jest moja słodka dziewczynka? - babcia Nadine klasnęła w dłonie i westchnęła. Jaskrawoczerwona szminka barwiła jej usta, a nieprzyzwoita ilość cieni do powiek pięknie kolorowały jej powieki. Babcia zawsze zwalała z nóg i przy swoich osiemdziesięciu pięciu latach nadal łamała serca. Tak się składa, że ostatnim jej podbojem był ich najbliższy sąsiad Mr. Casbon. Biedak chodził z psem przez ich posiadłość co najmniej trzy razy dziennie. Travis zaczynał się już martwić, że facet się przegrzeje i dostanie zawału na podjeździe, ale był nieugięty i nigdy nie odpuścił pielgrzymki, aby pomachać babci. - Travis! Zamierzam cię zabić! Daj mi to! - Kacey wpadła do kuchni i wyrwała mu z ręki piwo, wypiła i cisnęła z powrotem na ladę i przypadkowo głośno beknęła. Uderzyła dłońmi w usta, a jej twarz zrobiła się czerwona. W tym momencie, Travis poczuł, że zakochał się w niej trochę bardziej, jeśli to w ogóle możliwe. Babcia Nadine roześmiała się serdecznie. - Ojej, dziewczyno kochana, nadal wypijasz duszkiem piwo w kuchni, z dala od czujnych oczu jednego z rodziców, co? - Babcia wciągnęła Kacey w ciasny uścisk - Ani mru mru. Myślę, że margarita jest właśnie tym, czego tutaj trzeba, Travis. Teraz, dlaczego nie uciekniecie i nie wypijecie kilku drinków na werandzie. Zajmę się wszystkim tutaj. Po prostu zostawcie tych dwoje mnie - Babcia poprawiła swoją obcisłą marynarkę i dumnie wkroczyła do salonu. Kacey gapiła się za nią. - Przysięgam, ona mogłaby być pierwszą kobietą, prezydentem. Travis nie sądził, żeby to był odpowiedni moment, aby dopuścić Kacey do rodzinnego sekretu, że babcia w rzeczywistości czerpała przyjemność z romansu z jednym z prezydentów. Zamiast tego chrząknął i złapał tequile ze spiżarni. 62

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Weź jakieś kubki z lodem, a ja złapie mieszadło. To powinno wystarczyć, aby poprawić ci humor i upić, zanim mama rozpocznie planowanie ślubu - Travis mrugnął i zignorował ból w klatce piersiowej, gdy pomyślał o Kacey w sukni ślubnej, stojącej naprzeciwko jego brata. Drań, nie zasługiwał na nią. Umawiał się ze striptizerkami, na litość boską! Prawdziwe striptizerki! Płacił za seks. Żył jak prawdziwy kawaler. On nawet nie wiedział, jak zrobić pranie! Umarły bez Kacey. Travis wiedział, że jego brat jest wystarczająco sprytny, aby tak sobą manipulować, żeby wejść w życie Kacey. Najprawdopodobniej, dostarczyłby kiepską wymówkę zrób to dla babci i powiedział, że mogliby się rozwieść jak babcia kopnie w kalendarz. A potem, Travis czułby się winny za każdym razem, kiedy babcia obudziłaby się z uśmiechem na twarzy. Och, uwielbiałby każdy dzień życia babci, ale to by oznaczało kolejny dzień, który Jake i Kacey spędziliby w świętym związku małżeńskim. Jej wargi naciskające na jego. Ręce Jake'a wędrujące wzdłuż jej bioder... - Travis? Travis? Halo, jest tam kto? Zamierzamy pić margarity w domku na drzewie, czy będziesz stał tak, z otwartymi ustami cały dzień? - Domek na drzewie - mruknął i wyszedł z kuchni na podwórko. Domek na drzewie znajdował się na skraju posiadłości, na tyle daleko, że jego rodzice nie będą w stanie ich zobaczyć przez małe okna. Ściągnął drabinę w dół i balansując tequilą i mieszadłem w lewej ręce, podciągnął się do góry. Travis umieścił rzeczy wewnątrz drzwi domku i nadal trzymając ostatni szczebel, odwrócił się i zabrał od Kacey szklanki. Jej oczy były przyklejone do jego tyłka. Byłby zaszczycony, gdyby jęknęła, albo westchnęła, lub zrobiła cokolwiek z wyjątkiem krzyku. - Cholera! Cholera! Cholera! - Kace, co do diabła, jest z tobą nie tak? - G-g-gigantyczny pająk! Na twojej dupie! 63

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Zdejmij go! - krzyknął nie zbyt męskim głosem. Kacey odsunęła się od niego i powoli opuściła się na najniższy szczebel drabiny. - Nie mogę! Wiesz, że boję się pająków! Co jeśli rzuci się na mnie?! - Lepiej żeby rzucił się na ciebie, niż odgryzł kawałek mojego tyłka! Teraz go wystrasz! - Jeśli go wystraszę, to on cię zje, a ja nie mogę mieć tego na sumieniu- oczy Kacey znowu się rozszerzyły - O Boże, on się rusza! Jest taki obrzydliwy! Nie możesz po prostu wygiąć tyłek, czy coś? - Pewnie - Travis zacisnął zęby - Dlaczego po prostu nie mogę zaciskać mięśni tyłka, w nadziei że to wstrząśnie pająkiem na tyle, że wpełznie z powrotem do cholernej dziury, z której wyszedł. - Nie musisz być złośliwy! - sprzeczała się Kacey - Dobrze, um. Zamierzam chwycić kij. Myślisz, że to zadziała? Czy on myślał, że kij w jego dupie może zadziałać? Cóż, to tyle, jeśli chodzi o zaimponowanie jej. - Po prostu go zabij! Jego mięśnie się napięły, gdy utrzymywał pozycję na drabinie. - Znalazłam jeden! - ogłosiła Kacey - Dobrze, teraz się nie ruszaj. Zamierzam tylko trzasnąć nim twoje jeansy. Travis się roześmiał. Nie mógł nic na to poradzić. To był jeden z tych momentów, które chciałaby złapać na kamerze, tak aby inni mogli się cieszyć z tego absurdu. A potem... palący ból. Zaklął, głośno, rzucając kilka niewłaściwych słów, które mogły spowodować, że dostałby klapsa od mamy. Jaki, do diabła, rodzaj kija ona chwyciła? - Zrobiłam to! Zrobiłam to! - zapiszczała Kacey. Travis odwrócił się i spiorunował ją wzrokiem. 64

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Zabiłam pająka! - I prawie zabiłaś człowieka! Czego ty użyłaś? Kija bejsbolowego? Kacey się zarumieniła. - To jedyne co mogłam znaleźć - podniosła drewniany kij w dłoniach, jakby poświęcając go na ołtarzu przed nim. Po kilku przekleństwach, Travis bez słowa sięgnął do tequili, otworzył butelkę i wziął dwa łyki. - Będę miał ogromny ślad na tyłku przez miesiące. - Ale ja zabiłam pierwszego pająka w tym roku, więc przynajmniej to byłoby tego warte, prawda? Szeroki uśmiech Kacey był piękny. Białe zęby wyglądały w jej różowych ust. - Dobrze. Dobra robota Kacey. Wznieśmy toast za twoje zwycięstwo - Jesteś takim myśliwym. - Dziękuję, proszę pana - Kacey ukłoniła się lekko, a następnie podążyła za nim do domku na drzewie. To była istna tortura, oglądać jej usta wokół butelki tequili. Na szczęście, faktycznie przynieśli szklanki, żeby zrobić drinki z lodem. Gdyby zamierzała pić z butelki za każdym razem, mógłby stracić rozum, nie żeby już nie był niebezpiecznie blisko tego, włącznie z pobiciem do nieprzytomności, a wszystko w przeciągu godziny od zabrania jej z domu. - Tak więc... - musiał zmienić temat, inaczej zrobi z siebie kompletnego osła - Jake? Małżeństwo tutaj? Myślisz, że się wścieknie? Kacey jęknęła i postawiła butelkę na drewnianej podłodze domku. - Co my teraz zrobimy? Twoi rodzice nie wiedzą. Myślą, że to nasze dziecinne fantazje się spełniają! Travis pokręcił głową. - Um, nie, myślą że to twoje dziecinne fantazje się spełniają. To jednak, nie mam nic wspólnego z odgrywaniem psa, podczas oglądania 65

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L jak faceci cię całują i uprawiają sek... - Co to, do cholery ma wspólnego z zabawą w dom, Trav? My nie udajemy, że mamy jakiś rodzaj... - machnęła w powietrzu - relacji i szczerze mówiąc jestem trochę zaniepokojona twoim dzieciństwem, jeśli to były myśli, jakie przychodziły ci do głowy podczas grania psa. - W swojej obronie powiem, że ja naprawdę nie miałem nic innego do roboty poza obserwowaniem. O Boże, to zabrzmiało jeszcze gorzej, jakby śnił na jawie, czy coś. Kacey się pochyliła. - Jesteś już pijany? - Nie, tylko pobity. Przy okazji, dziękuję za piękny siniak. Zawsze się zastanawiałem, jakby to było na przeciwległym końcu twojej pogardy. - To nie prawda - Kacey podniosła butelkę do swoich ust i ponownie wzięła olbrzymiego łyka, zanim nalała tequilę do kubków. - Co to miało znaczyć? - Travis nalewał drinka i czekał. - Dręczyłam cię tak samo, jak ty dręczyłeś mnie w liceum. Przyznaj się- uśmiechnęła się. Ona wie? Niemożliwe. Nie było możliwości, żeby wiedziała, że był w niej zadurzony. Usiłował rozegrać to spokojnie. - Nie sądzę, abym wiedział o czym ty mówisz. Zablokowałem się na co najmniej połowę szkoły średniej. Według ciebie, byłem eunuchem. Możesz zrozumieć moje przekonania. - Och, proszę - przewróciła oczami - Za każdym razem, kiedy cheerleaderki miały spotkanie przed meczem i potrzebowały ochotników, płaciłam im, aby wybrały ciebie. - Kłamiesz! - zamknął oczy, żeby powstrzymać się przed zrobieniem czegoś, czego by żałował, jak próba ususzenia jej, lub całowania do nieprzytomności. - Nie - uśmiechnęła się i mrugnęła - Myślałeś, że to przypadkowe 66

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L szczęście, co? Przyszła kolej, aby Travis się roześmiał. - Nie, ja po prostu myślałem, że to Jake aż tak mnie nienawidzi. Zawsze miał te cheerleaderki na każde zawołanie. Między innymi. Cheerleaderki, striptizerki? Naprawdę, wspiął się na szczyt. Drań. - Co zamierzasz powiedzieć mamie? Ona się dowie, co jest między wami, jak Jake się tu dostanie. - Co masz na myśli? - irytujący męski głos przerwał ich prywatną rozmowę, a następnie Jake wsunął głowę przez otwór w podłodze i wciągnął się do domku - Uroczo! Już zapomniałem, jak tutaj było. Prawdopodobnie, tak jak zapomniał, że Kacey była tutaj. Idiota. - Hej Jake, w pracy w porządku? - Kacey wyciągnęła rękę i Jake ją złapał. Travis natychmiast zapragnął odciąć bratu rękę. Kiedy się zmienił w takiego wściekłego wariata? I wtedy Jake mrugnął do niego i wściekłość wróciła z pełną siłą. O tak, to przez to, że jego brat był samolubnym dupkiem, który zasłużył na to, żeby wywalić na niego całe to gówno. I nagle Travis wrócił z powrotem do czasu, kiedy on i Jake walczyli o Kacey i zrobili ten głupi zakład. Byli wtedy tylko małymi dziećmi, ale ambitna natura Travisa zapłonęła w jego żyłach, kiedy zobaczył jak Jake sięga i dotyka dłoni Kacey. Travis musiał pamiętać, że jej ręka nigdy nie dotykała jego. Nigdy tak nie było. Przełknął kolejny łyk margarity i odwrócił wzrok.

67

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Kacey obserwowała napięcie między braćmi. To było, jak w jednym z tych pokręconych, melodramatycznych programów telewizyjnych. W jednej chwili ona i Travis się śmiali, a w następnej on wyglądał jakby był gotowy wypalić dziurę w twarzy swojego brata. Tequila robi dziwne rzeczy z ludźmi. Jake podniósł butelkę do ust i się uśmiechnął. - Więc Kace, jak poszło z rodzicami? - jego uśmiech był oszałamiający, idealny i śmieszny. Dlaczego właściwie nie udał się do Hollywood i miał to z głowy? - Świetnie! - skłamała - Chociaż, mówili o naszym nadchodzącym ślubie i możliwe, że powiedziałam im, że myśleliśmy nad Vegas, wtedy zrobiło się trochę niewyraźnie. W sumie, to musimy przekonać twoich rodziców, że nie pobieramy się w przyszły weekend i wszystko będzie gotowe - Kacey entuzjastycznie pokiwała głową, starając się nie doprowadzić Jake'a do paniki - czego nie zrobił. Prawdopodobnie nie usłyszał ani słowa, z tego co powiedziałam. Właśnie był zajęty pisaniem widomości tekstowej, kiedy ja wygłaszałam mowę. Żeby tylko przetestować swoją teorię, Kacey dodała: - Och i oni myślą, że jestem w ciąży. - To wspaniała wiadomość Kace - odpowiedział, nie odrywając nawet oczu od telefonu. - I - dodała - Kiedy Travis bawił się z nami w dom, jak mieliśmy dwanaście lat, to udawał, że uprawialiśmy seks. To przykuło jego uwagę. Głowa Jake'a wystrzeliła w górę. 68

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Stary, to obrzydliwe, dlaczego to robiłeś? Co z tobą? - Nie robiłem niczego w tym rodzaju ... słowo eunucha - Travis prychnął, a potem skrzyżował swoje serce i puścił oczko do Kacey. Jeśli Jake był oszałamiający, to Travis paraliżował umysł. Od tej pory, obydwaj mężczyźni nie powinni mieć prawa do uśmiechu, nigdy. To nie było fair w stosunku do żeńskiej populacji, albo do poziomów tlenu w tym przeklętym domku. - Więc, kochanie... - Jake bawił się kosmykiem jej włosów, pocierając go między palcami - Jest taka sprawa jutro, prawdopodobnie nie zechcesz iść, ale... Travis potrząsnął głową w kierunku Kacey, jakby ostrzegając ją przed czymś. - Co to jest? - zapytała Kacey. - To coś w rodzaju spotkania klasowego, jutro wieczorem. Pamiętasz, jak starsze klasy postanowiły robić spotkania co roku, zamiast co pięć? W zeszłym roku było wystrzałowo. Jeśli jest to możliwe dla ludzkiego serca, aby zatrzymać się ze strachu i lęku, to była skończona. Nagle poczuła się tak, jakby nie mogła oddychać, jakby powietrze było wysysane z tego malutkiego domku na drzewie i szybko zwiększało prędkość. Zawsze ignorowała, te głupie klasowe aktualizacje na Facebooku, nie chcąc mieć absolutnie nic wspólnego z tymi szalonymi ludźmi. - Więc pójdziesz? - Jake puścił jej włosy i podarował jej to spojrzenie. Jest jedną z wielu kobiet, które straciły z nim dziewictwo, bez wątpienia. - Ja... - Proszę Kace - przysunął się bliżej i wziął jej dłonie w swoje ręce Będzie jak za dawnych czasów. Obiecuję. Dawne czasy? Dawne czasy? Oczywiście, on nie miał pojęcia, jak okropne to było iść, do tej samej szkoły z nim. Jako jego najlepsza 69

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L przyjaciółka, czasami to było niesamowite, ale przez większość czasu, było tak jakby założyć koszulkę z napisem: " Nie jego dziewczyna, więc proszę dziewczyny, możecie mnie nienawidzić, pogardzać mną. Przyjmę to. Większość dziewczyn była tak zazdrosna o ich status, że zaczęły rozsiewać o niej paskudne plotki, że omal nie przeniosła się do innej szkoły. Było jeszcze gorzej, kiedy zaczęli chodzić na randki. Gorsze niż groźba śmierci. Travis, Szatan we własnej osobie, był oswojony w porównaniu z tymi plotkami i groźbami. -Proszę? - zapytał ponownie Jake - To tylko lunch na wodzie. Proszę? Co do cholery. Ludzie dorastają, prawda? Nie są tacy niedojrzali, aby nadal trzymać urazy lub powodować plotki w dojrzałym wieku dwudziestu dwóch lat, prawda? To byłoby śmieszne! - Dobrze - Kacey przewróciła oczami, kiedy Jake pociągnął ją w ciasny uścisk i pocałował w policzek. - Dobrze, i nie martw się kochanie. Ani mru mru. Oni nie dowiedzą się o naszej małej umowie. Sposób w jaki to powiedział, sprawił, że poczuła się brudna i bardzo potrzebowała prysznica. - Dzieci! - zawołała Bets z drabiny - Czas na obiad! Umyjcie się! Jęknęli w zgodzie i nagle, miała dziwne uczucie, deja vu, jakby była z powrotem w liceum, na kolacji w domu Jake'a. Travis zawsze trzymał się z nimi, ale przez większość czasu milczał, obmyślając nowe sposoby torturowania jej. Ale dzisiaj wszystko się zmieniło. Jake był tym niepoważnym i modliła się, żeby wypadł z domku na drzewie. A Travis, cóż... Spojrzała ponownie w jego oczy. Były ciepłe, miłe, z odrobiną czegoś jeszcze, ale Kacey nie była na tyle głupia, żeby myśleć że to pożądanie. Nie wypiła aż tyle tequili. Pozbyła się tych myśli i wzięła Travisa za rękę, kiedy pomagał jej zejść na dół. Jake już biegł do domu, zostawiając ich z tyłu. Któregoś dnia uczyni młodą żonę bardzo, bardzo szczęśliwą, to jest, jeśli nie będzie jej przeszkadzać ignorowanie i porównanie do tego, co myślał o własnej urodzie każdego dnia. 70

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Kace, nie musisz iść - Travis owinął rękę wokół jej ramion i szedł powoli obok niej - Co więcej, to nie jest takie ważne. To znaczy, ja jeszcze nie dotarłem na żaden z moich zjazdów klasowych. Roześmiała się. - Co? Boisz się ponownie zmierzyć z cheerleaderkami? Odrzucił głowę do tyłu i się roześmiał. - Tak, dwadzieścia trzy lata i cheerleaderki wciąż mnie przerażają. Cała ta werwa, cała ta radość, to nie jest normalne. Kacey spojrzała na dom, wspomnienia ich samych, bawiących się na podwórku, przed kolacją, bombardowały każdy jej sens. - Jest w porządku Travis. Chodzi mi o to, co gorszego jeszcze może się zdarzyć? Jeśli już, to będzie tam garstka ludzi, a żaden z nich nie będzie mnie nawet pamiętał. Travis zerkał na nią przez dłuższą chwilę, zanim zwrócił swoją uwagę z powrotem na dom. - Jeśli tak mówisz. - Tak - Kacey złączyła swoją rękę z jego - Teraz chodźmy ponownie zmierzyć się z rodzicami. - Tak i pamiętaj, aby zjeść coś, zanim pocałujesz mamę w policzek. Nie chcę, żeby myślała, że jesteś w ciąży i pijesz. - Fuj! Travis się roześmiał i sięgnął po przesuwne, szklane drzwi. - Pospieszcie się! - Bets klasnęła w dłonie - Powtarzam babci, żeby się pospieszyła, a ona jest nadal, po drugiej stronie ulicy! Wyobraźcie to sobie. - Po drugiej stronie ulicy? - Kacey wyszeptała tak, żeby tylko Travis mógł ją usłyszeć. 71

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Tak, babcia ma... romans - zrobił palcami w powietrzu cytaty i przewrócił oczami. Kacey nie mogła sobie wyobrazić, dlaczego babcia i romans, powinny być użyte w tym samym zdaniu. Kto ma przygody miłosne w wieku osiemdziesięciu pięciu lat? - Kim jest jej... z kim ma ten romans? Travisa przeszły ciarki i wyszeptał: - Nie chcesz wiedzieć - zanim zniknął w łazience.

72

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 11 Jake nic nie mógł na to poradzić, ale poczuł się podejrzliwy, kiedy zerkał z Travisa na Kacey i z powrotem. Z pewnością, nie był podejrzliwym, ani zazdrosnym typem, przynajmniej nie zazwyczaj. Ale czuł się trochę na krawędzi. I to nie miało nic wspólnego z faktem, że Kacey miała na sobie tak obcisłe ciuchy, że wydawało się ciężko chodzić i mówić w tym samym czasie. To przez jego głupiego brata, Travisa. Spośród wszystkich ludzi, Travis! Przyglądał się jej, jakby czuł do niej pociąg - co było śmieszne, bo cóż, zawsze nią gardził, a ona nim. Jake nawet nie mógłby zliczyć na palcach, sposobów w jaki sobie to udowadniali. Po prostu, znał Travisa. Przynajmniej chciałby myśleć, że jest na tyle inteligentny, żeby znać członka swojej rodziny. Ale wyglądało na to, cóż, że Travis gapił się na Kacey jak ... jak facet. Niech to diabli. Tracił swój cholerny rozum. Wszyscy wiedzieli, że nienawidził jej z pasją. Był dla niej okrutny, odkąd spotkali się w szkole podstawowej. Jeśli już, to Jake zawsze musiał ją chronić przed swoim bratem, bardziej niż przed innymi dziećmi w szkole. Kto zaniósł ją do domu, kiedy Travis ją popchnął i otarła kolana? Um, Jake. Kto zaprosił ją na bal, kiedy każdy inny facet był na czarnej liście, jeśli znalazłby się bliżej, niż pół metra od niej, zgodnie z życzeniem dziewczyn w szkole? Znowu, młodszy z braci. I kto, na środku sali gimnastycznej, kiedy został koronowany na Króla Studentów w ostatnim roku nauki, padł na jedno kolano i poprosił Kacey, żeby została jego dziewczyną? Jake nienawidził się przechwalać, ale tak, to był on, podczas gdy Travis tylko siedział tam jak głupiec. To prawda, że był na studiach i przyjeżdżał tylko w weekendy. Ale jednak. To zawsze był Jake. 73

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Tak więc myśl, że nagle Travis patrzy na nią tak ... no, jak faceci patrzą na dziewczyny, była rzeczywiście niepokojąca. Mimo wszystko, pogłoska w szkole głosiła, że Travis był gejem, czy coś, nie żeby Jake kiedykolwiek go o to zapytał. Nie chciał rozpoczynać tak trudnej rozmowy i to wszystko. Jake wypchnął tę myśl ze swojego umysłu. Szczerze mówiąc, jestem zbyt zmęczony. Pracował bez końca, żeby się upewnić, że wszystko w firmie było w porządku, a na domiar złego, Samantha, jego przelotna dziewczyna oświadczyła, że pójdzie do prasy, donieść o zaręczynowej farsie. Oczywiście, zagroził jej pozwem. A ona założyła, że to jest niezwykle gorące. Rzecz jasna, musiał wpłynąć również na nią w ten weekend. To nie tak jakby Kacey naprawdę miała być przekonująca w tej roli, nie żeby Jake jej na to pozwolił. Po tym wszystkim, co się wydarzyło między nimi, bezpieczniej było powiedzieć, że muszą pozostać przyjaciółmi, żeby nie zrujnował po raz drugi ich życia. - Jake? - tata sięgnął po ziemniaki, kiedy wszyscy siedzieli - Jak tam w biurze? Wszystko się udało? Nie, chciał krzyknąć. Nie wszystko szło dobrze, odkąd tata odszedł na emeryturę, ale to było konieczne, żeby Jake pojawił się w radzie nadzorczej. Wzruszył ramionami i odpowiedział: - Nie ma problemu. Babcia zdecydowała się zrobić wielkie wejście, wraz z rozmazaną szminką na twarzy i nie mógł nic na to poradzić, ale jakiś rodzaj męskiej woni napływał od niej falami. Zawsze miło poznać gierki babci, podczas gdy on udaje własne zaręczyny. - Co tam słychać w interesach? - Babcia potrafi zniszczyć człowieka jednym ostrym spojrzeniem. 74

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nic - powiedział Jake, odwracając uwagę od siebie - Ale możesz zapytać o moje i Kacey plany ślubne. W tym momencie serce Jake'a się zatrzymało, kiedy babcia chwyciła się za klatkę piersiową, sapnęła, a potem dosłownie runęła z krzesła. - Babciu! - wszyscy krzyknęli jednocześnie, jakby to miało w jakiś sposób ją ożywić. Jake upadł na kolana i chwycił ją za rękę. Otworzyła oczy na zawołanie. - Grałam zszokowaną babcię. Jak mi poszło? - Cholera, babciu! Nie rób tego więcej! - Jake zaklął płynnie. Mama spojrzała ze swojej strony stołu, ale był pewien, że myślała to samo, jeśli nie gorzej. - Byłam kiedyś aktorką - ogłosiła babcia, kiedy znalazła się z powrotem na swoim krześle. Jake zgadywał, że nikt tak naprawdę tego oczywiście nie wiedział. Kacey przyszła mu z pomocą, jako dziewczyna z zewnątrz i zaczęła klaskać. Zaczął ją naśladować i wkrótce wokół stołu wybuchł aplauz. Uwaga do siebie: Media nigdy nie powinny być obecne przy rodzinnym obiedzie. Nie może się to zdarzyć w żadnym przypadku! - Więc... - Babcia rzuciła serwetkę na kolana - Wreszcie się pobieracie, hmm? Wy dzieci, zawsze byliście ze sobą blisko, nie mogę powiedzieć, że jestem zaskoczona, a ty wiesz co to oznacza dla twoich interesów, prawda? - Babcia go szturchnęła. Jake upuścił widelec, robiąc olbrzymi brzdęk pośród ciszy. - To oznacza, że dorastam - uśmiechnął się fałszywie i władował więcej jedzenia do ust. Ona wiedziała. Jego przebiegła babka widziała o ultimatum członków zarządu. Cholera. Kacey nie może się dowiedzieć, że babcia wie, inaczej go zabije i powie o wszystkim babci, która następnie zrujnuje jego szanse w zarządzie, biorąc pod uwagę, że nadal miała wpływ na tych starych pryków. Cholera, nie zaskoczyłoby go, gdyby jego babka była za 75

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L ultimatum rady w sprawie oczyszczenia akt Jake'a. Manipulantka. Cóż, przynajmniej przywiózł Kacey na weekend, jak obiecał. Co babcia z tym zrobi, to jej problem. Nie jego. Obojętnie. Przynajmniej mógł spędzić czas, robiąc to, na co ma ochotę, nie martwiąc się o Kacey w domu. Prędzej czy później, jego rodzice mogliby się połapać, ale on upewniłby się, że ma zrobione mnóstwo zdjęć z Kacey na mieście. Może mógłby przemycić fotografa na ich spotkanie klasowe. To byłoby idealne miejsce na sesję zdjęciową. Uśmiechnął się. Jake spojrzał na Kacey. Uśmiechała się serdecznie do jego matki. Czy tak wyglądałoby życie, gdyby się pobrali? To nie tak, jakby to było trudne, w żadnym obszarze wyobraźni. W rzeczywistości byłoby całkiem przyjemnie. Ładna żona w domu, a potem kochanka na mieście. Spełnienie amerykańskiego snu. Mówiąc o kochance... jego komórka się odezwała. - Więc... - Kace sięgnęła przez stół i złapała wolną rękę babci Gdzie byłaś wcześniej? Szukałam cię. Jake przeklął, gdy poczuł jak Travis kopnął go pod stołem i cicho powiedział: Przepraszam. Kacey podskoczyła na swoim siedzeniu, jakby była kolejnym celem. -Och, kochanie - babcia zawirowała swoim winem w kieliszku, a Kacey tęsknie spojrzała na czerwony płyn - Ja tylko służyłam pomocą naszemu sąsiadowi. Matka wypluła zawartość kieliszka na kolana taty. Travis zaczął się dławić kurczakiem. A Jake zaczął się zastanawiać, jaki do diabła, rodzaj obcych podmienił rodzinę z którą siedział. - Och - Kacey się zarumieniła - To miłe. Jakiej dokładnie pomocy on potrzebował? Travis wytrzeszczył oczy. Babcia bawiła się nóżką kieliszka z winem. 76

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Och, trochę z tym, trochę z tamtym. I nagle Jake miał koszmar, co jego babcia rozumie przez: trochę z tym, trochę z tamtym. A także zdał sobie sprawę, że już nigdy nie spojrzy tak samo na sąsiada. Gdzie była Samantha, kiedy jej potrzebował? Jeśli jego babcia wkraczała do akcji, nie ma mowy, żeby on został dziś w domu. Przypomniał sobie, że dostał wcześniej powiadomienie o nadejściu maila. Jakby odpowiadając na jego prośbę, telefon Jake'a oderwał się ponownie. - Powinienem odebrać - szybko odszedł od stołu. - Hej kochanie - zanuciła Samantha - Co powiesz na drinka w centrum za pół godziny? Powinien powiedzieć nie, naprawdę powinien. Poza tym, miał teraz fałszywą narzeczoną. Nie powinien być widziany w mieście z inną kobietą, na tak wczesnym etapie jego planu. Jego umysł był gotowy, żeby jej odmówić, kiedy zaczęła mówić, jak bardzo go pragnie i za nim tęskni. - Mam na sobie nową sukienkę, kochanie. Jest obcisła we wszystkich miejscach, które lubisz. No dalej! Tylko na kilka godzin, Jakey. Postaram się, żeby to było warte twojego czasu. - Będę tam, tak szybko jak to możliwe - zakończył rozmowę i wrócił do jadalni - Sorry ludzie, nagły wypadek w pracy. Nie doszedł jeden z faksów i mam wczesno poranną rozmowę z zagranicy. Muszę biec do biura i upewnić się, że wszystko pójdzie dobrze. Kłamstwa wypływały tak łatwo z jego ust, że nawet on był zaskoczony i lekko zaniepokojony, że może być tak nieszczery w stosunku do swojej rodziny. Kacey przechyliła głowę i zmrużyła oczy. - Nie możesz przefaksować tego stąd? Wszystkie oczy zwróciły się na niego. Zaczął się pocić. 77

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Chciałbym ,ale nie mam numeru, a dokumenty są w biurze. Kacey nadal nie wyglądała na przekonaną. Co on jej kiedyś zrobił, żeby zasłużyć na taką nieufność? Przespał się z nią? Porzucił ją potem? Tak, to był to. - Kacey, przykro mi kochanie. Wiesz jak nie mogłem się doczekać, żeby spędzić z tobą ten wieczór. Ale zostaje nam jeszcze późne śniadanie, prawda? - posłał jej swój najbardziej oszałamiający uśmiech i miał nadzieję, że zadziała. Spojrzała w dół na swój talerz. - Dobrze, cóż, jedź bezpiecznie. Nareszcie wolny! Starał się powstrzymać prze wybiegnięciem stamtąd. Na początek podarował babci całusa w policzek, odwrócił się na pięcie i wypadł z domu, gotowy na picie i na noc pełną seksu.

78

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 12 Travis wiedział, że jego brat kłamał. Jaki głupiec da się nabrać, na tego typu bzdury? Ale wystarczy, że jego ojciec po wyjściu Jake'a westchnął i powiedział: - Ja tylko żałuję, że przeszedłem na emeryturę. Wydaje się być taki zestresowany. - Pewnie przez striptizerki - wymamrotała pod nosem Kacey, więc tylko Travis usłyszał. Zakrztusił się kurczakiem po raz drugi tego wieczoru. - Travis, kochanie, uważaj żeby żuć jedzenie przed połknięciem skarciła go mama. Kacey wzięła burę matki jako wskazówkę, że on potrzebuje pomocy przy krojeniu kurczaka. Uśmiechając się słodko, sięgnęła do jego talerza, jej ramię otarło się o jego i pocięła jego kurczaka na maleńkie kawałeczki, a następnie nabiła jeden z kawałków na widelec i podniosła do jego ust. - Nadjeżdża ciuchcia! Oczywiście, Kacey nie przestraszyła się morderczego spojrzeniaTravisa. Reszta rodziny wyglądał, jakby to było zupełnie normalne, żeby karmić go jak małe dziecko. Zatem znowu grał psa, kiedy byli mali. I miał aparat ortodontyczny, kiedy miał czternaście lat. Możliwe było również, że jego matka wiedziała, że nazwał swojego króliczka po Kacey. Spojrzała w górę, a jej oczy błyszczały z rozbawienia. 79

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Cholera. Travis otworzył usta i mały kawałek kurczaka wpadł w nie. Kacey zachichotała. - Proszę bardzo. Pokręcił głową, ale skończył szczerząc się jak głupiec, kiedy wzięła kolejny kawałek. To było nadal gorące i dmuchnęła, żeby go schłodzić. Poczuł się cholernie rozproszony, przez sposób w jaki jej usta wydęły się nad jego kurczakiem, aż musiał użyć całej silnej woli, jaką posiadał, żeby nie wziąć jej na rodzinnym stole. Ach, pożądanie przez kurczaka. Jakie poniżające. Travis spojrzał tęsknie na stół. Może gdyby po prostu zepchnął wszystkie potrawy ze stołu na podłogę. Szkoda, że nie miała na sobie spódnicy. Co się z nim dzieje? Czy on naprawdę rozważał opcje, gdzie najlepiej przelecieć narzeczoną swojego brata? Jego rodzice byliby wściekli. Babcia, jednakże, prawdopodobnie by przyklasnęła, a następnie zrobiłaby zdjęcia do albumu. Mimo, że nie był pewien, czy taki album byłby legalny, biorąc pod uwagę jego pornograficzny charakter. Babcie były czasami tak dumne ze swoich wnuków. Travis westchnął i szybko zabrał widelec z ręki Kacey. Nie mógł znieść więcej. - Więc, Kacey... - jego matka załadowała więcej jedzenia do ust, przeżuła, połknęła i mrugnęła. Jęknął. Nie wiedziała, jak rozmawiać i jeść podczas kolacji, w tym samym czasie. To oznaczało bardzo długą rozmowę przy kolacji i jeszcze więcej tortur dla wszystkich wokół stołu. - Zastanawiałam się... - wzięła kolejny łyk wina. Spojrzał na swojego ojca, próbując przesłać mu wiadomość o zabraniu talerza i wina matki, żeby mogła wypluć to szybciej. - ...Czy macie zamiar przenieść się do Jake'a zaraz po ślubie, czy kupicie coś nowego? 80

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Tata szturchnął mamę. Do czego oni zmierzają? Kacey zwróciła się do Travisa o pomoc. Powoli pokręcił głową. - Uh - powiedziała Kacey, kiedy przesuwała jedzenie na swoim talerzu- Chodzi o to, że mam bardzo małe mieszkanie, więc tak byłoby najlepiej dla Jake'a, ale trochę nie chcę mieszkać w centrum miasta. - Doskonale! - jego matka klasnęła w dłonie i szturchnęła ojca. Wyskoczył ze swojego miejsca, złapał kopertę i przyniósł ją do Kacey. - Po prostu potraktuj to, jako wczesny prezent ślubny. Ojciec stał za matką, trzymając jej ramiona, a ich głowy były przechylone z zamrożonymi uśmiechami. Travis spojrzał na babcię. Przynajmniej ona zachowywała się normalnie, pijąc czwarty kieliszek wina, błogosławić jej serce. Kacey drżały ręce. Nie ulegało wątpliwości, że dali jej coś absurdalnie drogiego. Travis się pochylił i prawie zakrztusił. Naprawdę nie powinien jeść z tymi ludźmi nigdy więcej. Dom. Kupili dom. To nie był byle jaki dom. To ładnie położona na Lake Washington, pierwszorzędna posiadłość. - Pomyśleliśmy, że chcielibyście coś blisko centrum, ale nie za blisko, żeby można było korzystać z wszystkiego co Seattle ma do zaoferowania - matka ścisnęła dłoń ojca i westchnęli jednocześnie. Wescott poklepał Kacey po dłoni. -Ten był w rodzinie od lat. Wiele domów, wiele inwestycji, ale to jest wasze, jeśli chcecie. Kacey nadal nie podniosła głowy z nad dokumentu. 81

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis nie wiedział co zrobić, więc zmienił temat. - Hej, czy będzie spoko, jeśli ja i Kacey zaczniemy kroić ciasto na deser? Mama i tata pokiwali w zgodzie głowami. Praktycznie musiał ściągać Kacey z krzesła. Kiedy byli w kuchni, bardzo delikatnie wyciągnął jej akt własności z dłoni i pomógł jej usiąść na krześle. A ona natychmiast wybuchnęła płaczem.

Kacey czuła się jak idiotka płacząc. Ale odkąd jej rodzice zmarli kilka lat wcześniej, zawsze chciała mieć dom. Prawdziwy dom. Dom, jak ten który właśnie im dali rodzice Jake'a. A to wszystko było kłamstwem. Poczuła się bardzo chora w tym momencie i położyła głowę miedzy kolanami, starając się głęboko oddychać. -Hej, hej, jest dobrze, jest w porządku - Travis pomasował jej plecy Po prostu oddychaj. Masz po prostu atak paniki. Moja dziewczynka. Po prostu oddychaj. Masował wolno kółka wokół jej szyi, aż w końcu się uspokoiła i położyła głowę na jego kolanach. - Chcesz o tym porozmawiać, Kace? Wzruszyła ramionami. Tak naprawdę, nie chciała z nikim o tym rozmawiać, a już najmniej z Travisem. Nadal nie była pewna, co za gatunek obcych zawładnął jego ciałem, czyniąc go zarówno olśniewającym i miłym, ale jakaś cząstka niej czuła, że nie może mu w pełni zaufać. Mimo wszystko, rzucał w nią kamieniami, kiedy był mały. 82

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey potrząsnęła głową, a kolejny szloch uciekł z jej ust. Ten dom był pełen tak wielu wspomnień. Ile rodzinnych obiadów wspólnie dzielili? Jedzenie było zawsze przygotowywane przez restauracje jej rodziców. Jej mama i tata pili wino z rodzicami Jake'a, a potem wszystkie dzieci oglądały filmy Disneya w salonie. A teraz, kiedy wróciła, było tak, jakby brakowało ogromnego kawałka. Nie była pewna, czy kiedykolwiek będzie dobrze. Nie po tłumieniu bólu przez tak długi czas. Wzruszyła ramionami. - Czuję się okropnie. Twoi biedni rodzice myślą, że to jest prawdziwe, a następnie wszystko pogorszyli, dając nam to - uderzył pakiet na stole, obok niej - A to jest kuszące, tak bardzo kuszące, że nienawidzę siebie za to. To była częściowo prawda. Chciała tego, ale bardziej niż tego, pragnęła żeby jej rodzice żyli. Travis westchnął obok niej. - Nie potrzebujesz mężczyzny takiego jak Jake, żeby dał ci to czego chcesz. Uwierz mi, jeśli masz doskonały dom i mnóstwo pieniędzy, nadal nie będziesz spełniona, jeśli człowiek z którym to dzielisz opłaca dziwki, żeby zrobić rzeczy, których ty nigdy nie zrobisz. - Och, tego nie wiem - zażartowała Kacey. - Kace! Jake nie jest tego wart! - Nie - roześmiała się - Miałam na myśli rzeczy, które robią striptizerki. Jestem pewna, że wiem jak zadowolić mojego mężczyznę. Mogłabym robić kółka wokół tych dziewczyn. Ja tylko potrzebuję odpowiedniego faceta. Travis napiął się obok niej. Odchrząknął i odepchnął sie od krzesła. Podszedł do lady i zaczął kroić ciasto. Czy to była jego sprawa? - Niech zgadnę - Kacey pochyliła się nad ladą - Ciasto malinowe? - Skąd wiesz? - uśmiechnął się, a jego głos był zachrypnięty. - To jedyne cisto, jakie babcia nauczyła cię piec i jeśli dobre pamiętam, zrobiłeś je dla swojej towarzyszki na bal seniorów. 83

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Fuj - Travis ostrożnie kroił ciasto na ósemki - Jeśli ja dobrze pamiętam, to zrzuciła je sobie na sukienkę i oskarżyła mnie o to, że maliny były czerwone. - Zawsze była taka czarująca. Przypomnij mi, jak ona miała na imię? Travis się roześmiał. - O nie, nie. To jest właśnie to, czego potrzebuję. Dokopujesz się do moich byłych dziewczyn i nabijasz się z nich. Poza tym, nie umawiam się już z dziewczynami. Umawiam się z kobietami - zmierzył ją wzrokiem od stóp do głów, zanim powoli oblizał widelec. Kacey odwróciła wzrok, głównie dlatego, że jego obraz, jak liże widelec, był tak erotyczny, że prawie skoczyła przez stół i go zaatakowała. Najwyraźniej, tak się dzieje, kiedy nie masz chłopaka, a najbliższe stosunki, jakie miałaś w ubiegłym roku, były z twoim eczytnikiem i fikcyjnym księciem o imieniu Henry. - Tak więc... - Kacey trąciła go lekko swoim ramieniem - Kobiety, hmm? Z jakimi kobietami się umawiasz? Nie widzę żadnej z nich dzisiaj na rodzinnym obiedzie. - Nie ma żadnej kobiety. Serce Kacey zabiło w klatce piersiowej. - Jeśli musisz wiedzieć, jest jedna kobieta. Jedna, będąca słowem kluczowym. Zacisnęła pięść i przeklęła się za wywołanie tematu. - Jak jej na imię? - O nie, nie zrobisz tego! - Travis odłożył nóż na talerz i chwycił Kacey za ramiona - To jest właśnie to czego mi trzeba, ty prześladująca jedyną kobietę, którą jestem zainteresowany. Czy on powiedział, że jest zainteresowany tylko jedną? Cholerny człowiek. Żebyś zbrzydł! Chciała krzyczeć. - No dalej Trav, znasz mnie. Jaką szkodę mogłabym wyrządzić? 84

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Junior roku - zaczął. - Zapomnij, że pytałam. - Junior roku - trzymał palec w powietrzu, jakby podkreślał zasadniczą rzecz - Jakoś odkryłaś, że podkochiwałem się w Ashley Willis. I nadal nie wiem jak, biorąc po uwagę fakt, że jestem facetem i nie prowadzę dziennika. - Nie - Kacey zanurzyła widelec w ciście i zlizała z niego cierpkie jagody - Ale pewnej nocy wyjęczałeś jej imię we śnie. Ale kontynuuj. Spiorunował ją wzrokiem. - Powiedziałaś jej. - Okej Trav, daj spokój. Nie zrobiłam nic podobnego. Ja zaledwie dałam jej do zrozumienia, że jesteś w niej ździebełko zadurzony. - Kace, zrobienie plakatu z moją twarzą i naklejki serca, to cholernie więcej, niż robienie aluzji. Boże, nawet nie wiem, czy wiesz co oznacza słowo: dyskretny. - Wiem! - sprzeczała się. Obszedł stół na około i pociągnął ją w ciasny uścisk. - Właśnie, że nie! Walczyła przeciwko niemu, ale była bezsilna. - Poddajesz się? - szepnął jej we włosy. Jego mocno umięśniona klatka piersiowa unosiła sie za nią. Poddaje? O Boże, co ona by nie dała za coś, cokolwiek. Ach! Czerwony alarm! O czym ona myśli? To Travis, Travis! - Travis! - krzyknęła zupełnie nieświadomie. Uwolnił ją i puścił do niej oczko. - Chodź, weźmiemy ciasto, zanim pomyślą, że pchnęłaś mnie 85

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L nożem, czy coś. - Blisko - narzekała Kacey, chociaż napad z użyciem noża nie był konieczny przy tym co miała na myśli. Wcieranie jagód w jego ciało, a potem zlizanie ich? Tak. Przemoc? Tak, ale tylko o charakterze seksualnym. Musiałaby się uderzyć w głowę, albo coś zrobić by zetrzeć z twarzy Travisa ten uśmiech zanim zupełnie straci swój rozum. - Tutaj jesteście! - mrugnęła babcia, kiedy przyłączyli się do rodziny i zaczęła cieszyć się ciastem - Myślałam, że może Travis miał tam z tobą małą potyczkę, mała dziewczynko - ponownie puściła oczko. Niestety w tym samym momencie, Kacey wzięła ogromniasty kawałek ciasta, wystarczająco duży, aby zacząć się dławić. Sytuacja się pogorszyła, kiedy Travis uniósł ręce w powietrze i powiedział: - Starałem się być dyskretny. Kacey spiorunowała go wzrokiem. Cała jego rodzina się śmiała, a ona kopnęła go ponownie pod stołem. W porę przesunął stopę i wystawił język jak dwulatek. I doprawdy, może to była frustracja seksualna, ale rzuciła się na niego, jego krzesło przechyliło się do tyłu, siadła na nim okrakiem, przyciskając ciasto do jego pięknej twarzy, cały czas krzycząc: - Dorwę cię! W jej wyobraźni rodzina ją dopingowała, kiedy tak naprawdę każdy był zupełnie cicho. Z wyjątkiem Travisa, który krzyczał i przeklinał, plując ciastem z powrotem na nią. Całe szczęście, że mieli parkiet, zamiast wykładzinę dywanową. Wreszcie, kiedy ciasto zostało załatwione, starła jagody z jego twarzy i oblizała palce. Jego oczy ściemniały i przez chwilę wyglądał tak, jakby zamierzał ją 86

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L pocałować. Pochylił się i sięgnął za nią. I nagle, miała gorące ciasto na całej swojej twarzy. - Wygrałem, Kace - wyszeptał ochrypłym głosem do jej ucha. Tak, tak wygrałeś.

87

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 13 Kacey sprawdziła swój telefon po raz dziesiąty tej nocy. Nic, żadnej wiadomości od Jake'a. Co do cholery, jest z nim nie tak? Była tutaj, żeby mu pomóc. A on pracował? Nie kupowała tego. Nie była głupia. Ale czuła się niezręcznie, kiedy jego rodzice rzucali jej zatroskane spojrzenia. W końcu poszli do łóżka, krótko po incydencie z ciastem, który zdecydowanie był jednym z tych dziwacznych momentów, kiedy tracisz kontrolę nad swoim ciałem i umysłem i dokonujesz złych wyborów. Całkiem jak wtedy, gdy jesteś pijany, mimo że nie była, bo według rodziców Jake'a nosiła w sobie dziecko miłości. Cholerny Jake Titus. - Kace! - Travis wszedł do pokoju, oczywiście bez koszulki, w samych tylko spodniach od piżamy. Czy język wystawał z jej ust? O Boże, zaczęła się pocić. Rany, przynajmniej włączcie powietrze w tym miejscu. Odwróciła wzrok, uśmiechając się nieporadnie. - Co jest? - Seans filmowy - rzucił w nią poduszką i podszedł do DVD. - Um, nagi seans filmowy? Nie jestem pewna, czy dostałam takie zawiadomienie - zmierzyła go wzrokiem kiedy się odwrócił. - Przykro mi, czy moja męskość przeraża twoją pruderyjną naturę? Prychnęła. - Proszę cię, ja po prostu nie chcę się zarazić zeszło nocną wywłoką. Słyszałam, że ta choroba przenosi się przez zbyt częsty kontakt ze skórą. 88

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Przewrócił oczami. - Założę koszulkę, jeśli ty ściągniesz swoją. Jakie kuszące to było... - Zdjąć koszulkę? Więc wreszcie chcesz zobaczyć moje cycki? O Boże, Travis. Daj mi pomyśleć. Spełnić marzenie o którym śniłeś od lat, czy zachować swoją dumę? Tak, myślę że zachowam dumę. Wzruszył ramionami. - Jak chcesz, ale wtedy to nie będzie domowa impreza z noclegiem, jeśli nie będziesz nago. - Jakim, do diabła rodzajom imprez z noclegiem byłeś poddawany jako dziecko? - zapytała Kacey. Travis uśmiechnął się bezczelnie. - Tylko te dobre. Teraz na poważnie, idź wskocz w jakieś dresy, zaczekam. - Dobrze - zwiała, a jej serce biło nieregularnie w piersi. To dowcipne przekomarzanie musiało się skończyć. Na litość boską, byli dorosłymi ludźmi! Nie nastolatkami! Złapała jakieś krótkie spodenki Victoria Secret, czarną koszulkę na ramiączkach i założyła swoje kapcie, żeby wyglądać mniej... uwodzicielsko. Nie, żeby go uwodziła. Jej głupia skóra zdradziła ją w lustrze, kiedy zmieniła się w piękny, szkarłatny kolor. Naprawdę potrzebowała zacząć się częściej umawiać. Biorąc po dwa stopnie na raz, wróciła z powrotem do salonu i zobaczyła, że Travis otwiera butelkę wina, na szczęście włożył koszulkę. Nie była pewna, czy zniosłaby więcej jego lśniących mięśni dziś wieczorem. - Pomyślałem, że możesz tego potrzebować, mimo że nie jest to dobre dla dziecka - puścił oczko. - Wypiłabym całą butelkę, gdybym wiedziała, że będę przez to kompletnie pijana. Tęsknię za winem. 89

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Hmm, nie miałaś wina przez jeden wieczór i już za nim tęsknisz? - Oczywiście, nie doceniasz moich relacji z winem i tego co robię w weekendy, kiedy samotnie czytam. - Ach ty dzika, ty - Travis szturchnął ją i napełnił jej kieliszek po brzegi. Powinien zostać ogłoszony świętym, natychmiast. Ich palce musnęły się nieznacznie, kiedy podawał jej wino. Jego oczy przemknęły na jej szorty i odchrząknął. - Ładne są. - Dzięki - uśmiechnęła się w duchu. - To krótkie spodenki czy bielizna? Czy on jest poważny? - Spodenki, dupku. A teraz, co za film będziemy oglądać? - Zgadnij. - Nie jestem w nastroju, nie mam wystarczająco dużo wina w systemie, aby podejmować tak stresujące działanie. - Ach, ciążowy mózg to zrobi za ciebie, naprawdę - Travis wstał i wyłączył światła, a następnie wcisnął przycisk odtwarzania - Pomyślałem, że może chcesz pooglądać horror. - Horror? Na ekranie pojawiły się kreskówki. Kacey zamrugała jak usłyszała muzykę i prawie spadła z siedzenia. - O mój Boże, nie możemy tego oglądać Travis. Nie mogę na to patrzeć. Minęły wieki... - Pokonaj swój strach, Kace. Kacey przysunęła się do niego trochę bliżej, tylko na wszelki wypadek, gdyby jakaś postać z kreskówki faktycznie zdecydowała się przebić na zewnątrz, żeby ją pożreć. 90

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Wcisnął pauzę i się roześmiał. - Kace, naprawdę? Myślałem, że jesteś już ponad tym strachem. - To nie jest strach - Kacey piła szybciej swoje wino - To jest horror. - To Alicja w Krainie Czarów. Kacey pokręciła kilka razy głową i wypiła trochę wina. - Cholerny kot z Cheshire. Travis uniósł swoje wino. - Za pokonywanie starych lęków? Coś się wtedy miedzy nimi zmieniło. Jego oczy, pomimo tego że było ciemno, wydawały się ukrywać coś, jakby mówił o czymś więcej niż jej głupia fobia. Oparła się, teraz już całkowicie zrelaksowana po wypiciu już połowy swojego wina i wyszeptała: - Za pokonywanie starych lęków.

Travis wiedział, że to ma dla niego podwójne znaczenie. Naprawdę potrzebował pokonać swój stary strach i faktycznie pocałować dziewczynę i raz na zawsze pozbyć się jej z systemu. Świetnie, teraz przeklęty zrzęda w jego głowie śpiewała "Kiss the Girl". Westchnął, oczywiście to mogłoby sprawić, że ten oślepiający 91

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L pociąg by zniknął. Boże, było wystarczająco trudne oglądając film siedzieć obok niej, wdychając jej zapach, nie mówiąc już o oglądaniu jej zgrabnych nóg. Chciałby przesunąć swoim językiem w górę i w dół jej uda, aż do... Stop! Musi się zatrzymać, albo będzie miał poważny problem z wysiedzeniem wygodnie podczas tej durnej kreskówki. A wtedy ona by pewnie założyła, że kreskówki jakoś go nakręcają. To było właśnie to czego potrzebował, by myślała że jest napalony przez Alicje w Karinie Czarów. Sięgnął po butelkę wina po dwudziestu minutach filmu, po to tylko, żeby stwierdzić, że jest prawie pusta. Obwiniał Kacey. Piła to jak wodę, nie żeby ją o to winił. Jeden obiad z jego rodziną właśnie to robił z człowiekiem, szczególnie kiedy babcia miała tendencję do afiszowania się z jej związkami. Wciąż nie mógł zrozumieć, dlaczego babcia wydawała się czuć tak dobrze. Przecież była przykuta do łóżka, chora! Zamiast tego skradała się na drugą stronę ulicy, żeby zobaczyć się z sąsiadem. Oh, ten mentalny obraz dokonał cudów dla jego pobudzonego stanu. Uważał go za oficjalnie wyłączony. Zaczęła się muzyka i była to część w której kot Cheshire pojawiał się po raz pierwszy. Spojrzał na Kacey, żeby ocenić jej reakcję. Miała zamknięte oczy. - Kace - wyszeptał - Otwórz oczy. Ten kot w żaden magiczny sposób nie pojawi się w salonie. Zerknęła zza dłoni i sięgnęła po ostatni łyk wina, wychyliła zawartość kieliszka i mu go podała. - Więcej. Daleki był od tego, aby jej cokolwiek odmówić. Wyszedł w poszukiwaniu kolejnej butelki. W ciągu minuty korek był na zewnątrz, Kacey wyciągnęła kieliszek, nadal nie odrywając wzroku od telewizora. Naprawdę, dziwny miała ten lęk, jeśli chodziło o tego cholernego kota. Trzeba przyznać, że nie krzyczała jak ostatnim razem, kiedy miała piętnaście lat, ale była coraz bliżej i bliżej, aż jej udo dotykało jego. Słodkie tortury. 92

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Zaczął pić, żeby zająć czymś ręce i usta, a jak tylko wyświetliły się napisy, zdał sobie sprawę, że wypili dwie butelki wina. Kacey jednak, wyglądała na podminowaną. - Musimy teraz obejrzeć coś szczęśliwego, żeby pozbyć się tych obrazów z umysłu. Travis pokręcił głową, czując się bardziej zrelaksowany, niż powinien, jego ramie owinęło się wokół niej, przyciągając ją jeszcze bliżej. - Co chcesz teraz? Chciał powiedzieć: Więc, co chcesz teraz oglądać? Ale był lekko pijany i miła trochę luźne usta. Wzruszyła ramionami, wtulając się bliżej do jego ciała. Jego ręka, która była owinięta wokół jej ramion, głaskała jej plecy, przesuwając się coraz niżej, aż musnęła jej tyłek. - Kace? - zapytał ponownie. Nie ruszyła się, a pokój wirował, częściowo z powodu wina, a częściowo z powodu wypełniającej go żądzy. - Hmm? - spojrzała w górę. Boże, była taka piękna i tak cholernie blisko, że prawie mógł poczuć smak wina na jej ustach. - Dzwoniłaś - powiedział, zniżając do niej swoją głowę. - To nic nie znaczy - wyszeptała w jego usta - Jesteśmy pijani i to nic nie znaczy - powtarzała, dopóki jej dłonie nie wplątały się w jego włosy. - Jasne, nic - polizał jej dolną wargę, smakując czerwone wino, a potem przesunął językiem wzdłuż jej szczęki. Wygięła plecy w łuk a on przyciągnął ją bliżej. Jego kontrola wisiała na cienkim włosku. Kiedy jego wargi musnęły jej, otworzyła dla niego swe usta. Rozpętało się piekło. Nie oczekiwał, że będzie smakowała tak dobrze, że będzie czuł się tak doskonale trzymając ją w swoich ramionach, jęczącą jego imię. Jego język splątał się jej językiem. Kacey przebiegła palcami w górę i 93

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L dół jego ramion, a następnie wsunęła ręce pod jego koszulkę, ściągając ją z jego ciała. - Mówiłem ci, że nagie, piżamowe przyjęcia są najfajniejsze powiedział między pocałunkami. Zachichotała i sięgnęła do swojej koszulki. Nie ma mowy, nie zamierzał tego przegapić. Odchylił się do tyłu, zahipnotyzowany, kiedy zaczęła się rozbierać i nagle... światło gwałtownie zabłysło. - Babcia! - Travis! Kacey! - położyła dłoń na swoim sercu. O Boże, to było to. Jego babcia właśnie zobaczyła jak przygotowywał się do przerżnięcia narzeczonej swojego brata. Mógł być przyczyną jej śmierci. Po prostu to wiedział. Przechyliła swoją głowę. - Kacey, ten stanik jest dość uroczy. Różowy. Dlaczego ja nie mam żadnej różowej bielizny? Travis ukrył głowę w dłoniach, modląc się żeby mógł zniknąć. Babcia wzruszyła ramionami. - Wy dzieci, upewnijcie się, że wszystko posprzątaliście. Nie chcę, żeby Jake wrócił do domu i zobaczył pozostałości po waszym kochaniu się. Było coś złego w jego babci mówiącej kochać się, kiedy kobieta siedzi na nim okrakiem. Pomachała na pożegnanie i odwróciła się, gasząc z powrotem światła. Ale nastrój oficjalnie znikł. - Myślisz, że była pijana? - Travis zapytał błagalnie. - Albo to, albo była naćpana - Kacey odepchnęła się od jego piersi i wciągnęła z powrotem swoją koszulkę. Niestety, chciał uronić egoistyczną łzę, że ich mała impreza się 94

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L skończyła. - Powinnam, um, iść do łóżka... - Kacey wstała trochę niepewnie na nogach. Travis złapał ją za ramie. - Pozwól, że ci pomogę. Tylko wyrzucę dowody i pomogę ci dostać się do twojego pokoju, dobrze? Skinęła głową i wyciągnęła ręce nad głowę. Szybko wyrzucił butelki z wina do kosza, włożył kieliszki do zlewu, złożył koc i wyłączył telewizor. - Gotowa? - zapytał. - Tak - nie patrzyła mu w oczy. Szedł z nią po schodach i prowadził ją do pokoju. Zaczęła protestować kiedy wszedł, włączył światła i upewnił się, że okna były otwarte. Wiedział, że lubi mieć świeże powietrze jak śpi, coś co jak sądził nigdy by go nie znudziło. - Do łóżka - jego brzuch się zacisnął. To on powinien być w tym łóżku, nie cholerny pluszowy miś, albo nawet jakieś poduszki. Był zazdrosny o jej poduszkę? Musiał wziąć zimny prysznic. - Tak więc... - wzruszyła ramionami i spojrzała na podłogę - Co do tej nocy... - Kace, nie. Jesteśmy pijani. - Nie jestem aż tak pijana - wyszeptała. Zaśmiał się. - Ja też nie. -Wciąż cię nienawidzę. Uśmiechnął się. Nie mógł nic na to poradzić. - Kace, nie martw się. Nadal nie prześpię się z tobą, choćbyś była ostatnią dziewczyną na naszej planecie. 95

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kłamstwa, wszystko kłamstwa. - Świetnie - wrzasnęła - Ja cie nawet nie lubię! - Cóż, nie martw się Kace, resztki po moim bracie nie są tak naprawdę w moim typie. Skąd mu się to do cholery wzięło? Jej ręka wystrzeliła do jego twarzy. Całkowicie sobie na to zasłużył. - Kace, przepraszam. Nie miałem na myśli... - Bezpiecznie jest powiedzieć, że wiem dokładnie co miałeś na myśli Travis. Dobranoc - zatrzasnęła mu drzwi przed twarzą. Był kompletnym dupkiem.

96

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 14 Samantha wszystko zrujnowała. Najpierw poprosiła go aby obiecał, że Jake nie poślubi tej dziwki z którą był zaręczony, a gdy powiedział, że rzeczywiście o tym myślał to go uderzyła. Niesamowite. To nie tak, jakby zamierzał ją wykopać na krawężnik czy coś. Byłby w pełni szczęśliwy mając żonę i kochankę na boku. Jak tylko to wyjaśnił, Samantha się trochę uspokoiła, ale to zniszczyło doskonale zapowiadający się wieczór, pełen otępiającego seksu i alkoholu. Skończył z powrotem w domu około pierwszej w nocy. Nie warto było zatrzymywać się z nią, jeśli zamierzała być taką pizdą. Pomajstrował przy zamku i wszedł cicho do domu. Gdzie dokładnie zatrzymała się Kacey? Zapomniał zapytać. Wziął po dwa schody na raz i wpadł prosto na Travisa, który właśnie opuszczał jeden z pokoi. - Co robisz? - zapytali jednogłośnie. Travis podrapał się po głowie i spojrzał na pokój, z którego właśnie wyszedł. - Um, Kacey wypiła za dużo wina i chciałem się upewnić, że dotarła do swojego pokoju. Jake tego nie kupił. Nie był idiotą. - Więc szarmancko pomogłeś jej na schodach, odpierałeś potwory i smoki, aby bronić jej honoru? 97

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis przewrócił oczami. - Skończyłeś? Jestem zmęczony. Muszę iść do łóżka. Po prostu jej nie przeszkadzaj, dobrze? - Ona nie jest twoim problemem Travis. Będę jej przeszkadzał, jeśli zechcę. Wskoczę prosto do jej łóżka i zerżnę ją do nieprzytomności i to nadal nie będzie twój problem. Tu nie chodzi o ciebie. Travis rzucił Jake'a o ścianę. - Jeśli tylko śmiesz dotknąć ją ponownie, przysięgam, że cię zabiję. - Dotknąć ją? - od kiedy Travis zmienił się w takiego świętoszka Będę ją dotykać kiedy zechcę i znowu, to nie będzie twoja sprawa. - Co się do cholery z tobą dzieje? - Travis uwolniła go i przeklął. - Nic - Jake poprawił swoją skórzaną kurtkę - Po prostu się rozchmurz, ok? Dojdę do siebie, ona dojdzie do siebie, obydwoje jesteśmy ponad tym. Wydaje się, że jedyną osobą, która wciąż trzyma się przeszłości, wielki bracie, to ty. To powinno mu dać do myślenia. Jake uśmiechnął się szyderczo i zapukała do drzwi Kacey, a potem wszedł cicho, zostawiając Travisa z piorunującym wzrokiem na korytarzu. - Hej kochanie, jestem z powrotem - Jake pocałował ją w czoło. Nie wyglądała na pijaną lub zmieszaną. Jeśli już, to była zaczerwieniona, a jej usta były spuchnięte. Boże, zapominał jaka ona jest piękna. Jej włosy były rozrzucone na poduszce. Westchnęła i przechyliła głowę w jego stronę. - W pracy w porządku? - wymamrotała. - Tak - jego głos się załamał i nie mógł się skupić na niczym, z wyjątkiem dotykania jej skóry, kiedy znowu pieścił jej twarz - Tak, było w porządku. I nagle nie mógł się powstrzymać. Obiecał sobie, że nie będzie jej dotykał, ale był facetem i pozwalał żeby głupota rządziła jego zdrowym rozsądkiem. Musnął ustami jej wargi, niepewnie, potem mocniej, aż pchnął ją na łóżko. 98

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis wpadł do pokoju, jak zbzikowany rycerz w lśniącej zbroi, po czym zaklął jak zobaczył Jake'a unoszącego się nad Kacey. - Bracie, w czym ci mogę pomóc? Jesteśmy tak jakby trochę zajęci. Oczy Travisa błyskały na Kacey, która zdawała się znikać pod kołdrą, a następnie z powrotem na Jake'a. - Masz rację. To nie moja sprawa, co robicie we dwoje. Nic mnie to nie obchodzi. Dobranoc - zatrzasnął drzwi. Rany, jego brat potrzebował jakiejś techniki radzenia sobie ze złością. Co do cholery go obchodzi, że coś się dzieje między Kacey i Jake'em. Kacey go szturchnęła. - Powinieneś już iść - jej twarz była mokra od łez. Czy ona płakała? - Dlaczego płaczesz? Wszystko w porządku? Co się stało? wszystkie pytania wychodziły w pośpiechu. - N-nic - wyjąkała Kacey - Przykro mi Jake. Wypiłam za dużo wina. Nie miałam zamiaru cię całować - odwróciła głowę i zamknęła oczy. - Jest w porządku - ale nie było. W rzeczywistości wszystko mogłoby pójść w zupełnie innym kierunku, gdyby Travis nie przerwał im bezceremonialnie. Może tak było najlepiej. Przecież wiedział, że to prowadziło tylko do zranienia jej ponownie. On naprawdę nie należał do facetów, którzy zadowolą się jedną kobietą. Ale dostarczała mu coś tak kuszącego, że miał problem żeby ruszyć się z miejsca. Może to były wspomnienia ich wspólnej przyjaźni. Albo sposób w jaki się uśmiechała i droczyła. Pokręcił głową. Naprawdę powinien był uprawiać dzisiejszej nocy seks. Rzeczy byłyby wtedy o wiele prostsze. Pocałował ją w czoło po raz ostatni i wyszedł z pokoju, uśmiechając się z zadowoleniem, kiedy mijał swojego brata w holu. Najwyraźniej jego straszy brat miał zamiar odgrywać rolę przyzwoitki. Dobrze mu tak. Zatrzymał się przed wejściem do swojego pokoju. - Śpi. Jestem pewien, że jest wykończona po tej całej podniecającej sytuacji - z mrugnięciem Jake wszedł do swojego pokoju i zatrzasnął 99

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L drzwi, ciesząc się ogromnie na dźwięk przekleństw dochodzących z korytarza.

100

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 15 Kacey żałowała, że nie może zniknąć pod kołdrą, kiedy w komórce włączył się alarm o ósmej rano. Co do cholery ona sobie myślała wczorajszej nocy? Oczywiście, że nie myślała, po prostu piła i złapała pierwszego faceta, który się nawinął. Cóż, nie pierwszego faceta, tylko tego faceta. Najgorętszy, cholerny facet, jakiego w życiu widziała. Wszystkich mężczyzn Titus należałoby wystrzelać, żeby było jasne. Pocałował ją pierwszy, prawda? Nie, ona pierwsza się pochyliła, ale czego on od niej oczekiwał? Przy całym winie w jej układzie? I sposób, w jaki na nią patrzył? Jego oczy przenikające przez nią i zapach, który się od niego unosił. To wymagałoby ekstremalnej samokontroli, żeby odepchnąć faceta, a ona jechała na oparach do końca nocy. Jeszcze tylko dwa dni. Musiała jeszcze wytrzymać pełne dwa dni, a potem może powrócić do swojego nudnego życia i zapomnieć o Travisie. Nawet myśl o tym sprawiała, że serce jej się trochę zaciskało, ale to było śmieszne. Przyspieszyła swoje poranne czynności, złapała buty do biegania i pobiegła w kierunku drzwi. - Myślisz, że gdzie idziesz? - odezwał się Travis zza jej pleców. Do dupy. - Jeśli musisz wiedzieć, zamierzam pobiegać. 101

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Nie chciała się odwrócić. Było za wcześnie, żeby radzić sobie z jego doskonałą twarzą. - Dołączę do ciebie. - Nie! - krzyknęła Kacey, zanim zdołała się powstrzymać - To znaczy, nie musisz. Będę zupełnie bezpieczna. Travis przeklął. - Uwierz mi, nie obchodzi mnie, czy jakiś bezdomny porwie cię z ulicy. Muszę z tobą porozmawiać. Czekaj, pozwól mi tylko złapać buty. Skinęła głową, wciąż nie utrzymując kontaktu wzrokowego i pobiegła do drzwi porozciągać się. - Gotowa? - zawołał Travis pięć minut później. Odwróciła się i prawie się potknęła. - Jasne, tak, chodźmy. W porządku - zacisnęła usta, zamknęła oczy i wyobraziła sobie świat, gdzie doskonałe męskie osobniki, nie patrzyłyby na nią tak, jak robił to Travis. Chociaż jego oczy wyglądały na bardziej groźnie, niż cokolwiek innego. - Mam nadzieję, że nadążysz - zawołała za nim, kiedy nadała tempo. Travis się roześmiał. - Proszę cię, przebiegłem maraton w zeszłym tygodniu. Jestem całkiem pewien, że mogę za tobą nadążyć. Zacisnęła usta i się skrzywiła. - Więc... - podbiegł do niej, nawet nie oddychając z trudem, mimo że trzymał dość szybkie tempo - ...Ty i Jake. Gówno. Gówno. Gówno. Gówno. - Tak? - spojrzała na niego obojętnie. - Nie rób tego. 102

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Czego? - zapytała Kacey. - Z nim. Nie pozwól mu, Kacey. - Co, wyznaczyłeś siebie na mojego opiekuna? - Ktoś musi cię chronić! - złapał ją za ramię i pociągnął, aż obydwoje się zatrzymali. - Och, naprawdę? To było to, co robiłeś zeszłej nocy? Chroniłeś mnie? Bo jestem pewna jak diabli, że wyglądało to na coś innego. Dzięki, za wyjaśnienie - Kacey odepchnęła go, ale chwycił ją za nadgarstki. - Wiesz, że to nie prawda, nie ma znaczenia, biorąc pod uwagę, że pocałowałaś mojego brata w tej samej godzinie. - Wierz w co chcesz i dla przypomnienia, Travis... Wysunął głowę. - To był pijacki błąd. To się nie zdarzyło, okej? Jego nozdrza się rozszerzyły, kiedy zaklął i spojrzał w ziemię. - Słusznie, więc to co zdarzyło się między tobą i Jake'em było kolejnym wypadkiem? - Ponownie, nie twój interes. Po prostu zostaw mnie w spokoju, Travis. Znajdź sobie kogoś innego do torturowania, dobrze? Muszę dokończyć bieganie, zanim pójdę na to głupie spotkanie klasowe. - Jeśli właśnie tego chcesz - spojrzał z powrotem w ziemię a następnie przeklął, przejechał ręką przez włosy na głowie - Będziesz cierpieć, wiesz o tym, prawda? Kacey westchnęła. - Będę cierpieć, tak czy owak, Travis. Wszystko zależy od tego, któremu bratu zdecyduję dać ku temu okazję, nie sądzisz? Milczał. To była cała odpowiedź jaką potrzebował usłyszeć. 103

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kiwając głową, odwróciła się w przeciwnym kierunku i zaczęła biec. Łzy groziły wypłynięciem z oczu. Ale nad czym? Nad Travisem? Nad Jake'em? Nie żywiła żadnych uczuć do Jake'a! Był samolubnym draniem, ale Travis? Travis mógłby być prawdziwy. Mógł? Nie było zaufania, ale później wydawało się, że są dwoma różnymi osobami, a potem... ...Potem powiedział coś, co sprawiło, że jej serce zmieniło sie w lód. Wiedział o Jake'u i Kacey, o tym, że poszli innymi drogami w collegu, oczywiście, ale fakt, że rzucił tym w jej twarz, jakby była jakąś dziwką i jedynie ta refleksja sprawiała, że miała ochotę go zastrzelić. Jak śmiał tak powiedzieć? To nie było do zaakceptowania, nawet w gniewie. Otarła niesforne łzy i skupiła się na chodniku. Wszystko czego potrzebuje, to przetrwać dzisiejszy dzień i jutrzejszy. A wtedy będzie mogła wrócić do Seattle, z powrotem do swojej pracy w Starbucks i skończyć szkołę. Musi sobie przypomnieć wszystko inne na co czeka i zapomnieć, że Travis kiedykolwiek istniał. Pięć mil później, wróciła do domu całkowicie wyczerpana. Tylko po to, aby spotkać babcię Nadine, przechadzającą się przed głównym wejściem, jakby wybierała się na gorącą randkę. Czy ona naprawdę była tak chora, jak twierdził Jake? Wyglądała zupełnie w porządku. - Och, laleczko? Jak się dzisiaj czujesz? - puściła oczko. O rety, ona nawiązuje do złapania jej i Travisa wczoraj wieczorem. - Um, babciu, jest coś co powinnaś wiedzieć... - O nie, nie waż się usprawiedliwiać swojego zachowania, młoda damo. Jeśli ktoś zrozumie, to twoja droga, stara babcia. Boże, gdybym miała twoje nogi, robiłabym gorsze rzeczy. Teraz, po prostu baw się dobrze i się zabezpieczaj, moja droga. - Ale Travis i ja, nie i Jake i ja i ... Babcia Nadine mrugnęła. - To nasz mały sekret, kochanie. Nic nie widziałam. Wiem, że kochasz obydwu tych chłopców, na różne sposoby, oczywiście. Myślę, że 104

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L najwyższy czas, abyś wyszła z cienia Jake'a i wyzwolić swoją własną kobiecość, to wszystko. Kacey przełknęła gulę w gardle. - My nie jesteśmy zaręczeni - nie miała zamiaru się wygadać. - Kochanie, nie jestem głupia - babcia Nadine pociągnęła ja w objęcia, mimo, że była spocona - I również, nie jestem chora - wyszeptała - Och, mam jedną z tych głupich rzeczy, która przeraża starych ludzi, gdy coś przestaje działać poprawnie, ale jestem zdrowa jak ryba. - Ale? - Kacey była rozdarta pomiędzy uczuciem szczęścia a zdezorientowania - Dlaczego powiedziałaś wszystkim, że jesteś? Oczy babci Nadine wyglądały bardzo poważnie. - Skarbie, pod konie swojego życia człowiek zdaje sobie sprawę z błędów, które popełnił w przeszłości. Jednym z moich największych błędów było nie zmuszenie cię do powrotu do domu, abyś stanęła twarzą w twarz z twoimi demonami, pokonała przeszłość - babcia uniosła podbródek Kacey swoją pomarszczoną dłonią - Czy Travis zawiózł cię do restauracji? Kacey chciała się wyrwać, ale zagryzła mocno wargę, żeby powstrzymać się od płaczu. - Nie, nie zrobił tego. Nie sądzę, żebym mogła zobaczyć to miejsce teraz babciu. Nie po tych wszystkich wspomnieniach. Kiedy oni umarli, chciałam tylko sprzedać to miejsce i zostawić wszystko. Babcia westchnęła. - Rozumiem kochanie, ale nie sądzisz, że już czas, aby wrócić? - Wrócić? Babcia przyciągnęła ją w mocny uścisk. - Dom, kochanie. Czas powrócić tam, gdzie twoje miejsce. Kacey przytuliła babcię tak mocno, jak tylko mogła, pozwalając sobie odprężyć się w zapachu francuskich perfum babci, które ją otaczały. 105

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Wiem, że mój wnuk, drań zrujnował sprawy. Może zagroziłam mu, żeby cię tutaj przywiózł, ale nie myśl nawet przez chwilę, że ta wizyta miała z nim cokolwiek wspólnego. Ta wizyta jest dla ciebie. - Nie rozumiem - Kacey spojrzała w dół na swoje ręce, wszystko wydawało się tak nagłe i dezorientujące. - Zrozumiesz - babcia Nadine uszczypnęła ją w policzek - Moja droga, bardzo szybko zrozumiesz, dlaczego to takie ważne. Dlaczego to wszystko... - odsunęła się i uniosła ręce w powietrze - ...Jest ważne. To jest życie i kochanie, musisz zacząć żyć. Kacey skinęła głową. - A teraz... - babcia Nadine poprawiła swoją marynarkę - Mam randkę. - Babciu, jest dziewiąta rano. - Kto powiedział, że można się umawiać tylko wieczorem? wyciągnęła szminkę, złożyła usta i pokryła je pomadką - Moim zdaniem... - cmoknęła ustami - Jeśli umawiasz się z kim rano, masz cały dzień na zabawę. Zbyt wiele informacji. Zbyt wiele. Czy jest możliwe, żeby przewinąć rozmowę i zapomnieć, że kiedykolwiek się odbyła? - Idę - babcia mrugnęła i przeszłą na drugą stronę ulicy w piętnastocentymetrowych obcasach. Było coś bardzo nie w porządku, kiedy twoja babcia miała lepsze ciuchy od ciebie. Uwaga do siebie: napaść później na jej szafę. Zafascynowana Kacey obserwowała, jak babcia zapukała do drzwi pana Casbon'a. Otworzyły się szybko i została wciągnięta do środka. Zasłony zostały zaciągnięte. Dzięki Bogu za małe przysługi. Kacey weszła do domu, bardziej oszołomiona niż kiedykolwiek. 106

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Babcia nie była chora. Wiedziała, że Kacey i Jake nie byli zaręczeni i zachęcała Kacey żeby co zrobiła? Odnalazła siebie? Dlaczego musiała wrócić do jedynego miejsca, wypełnionego tymi wszystkimi wspomnieniami z dzieciństwa? Jeden dom, jedna rodzina, która była jej bliższa niż jej własna. Kiedy ona i Jake zerwali, to było tak, jakby świat się przesunął. Przeszła od spędzania każdych wakacji w ich domu, do wymówek dotyczących obowiązków w pracy. Wszystko z powodu jednej głupiej nocy. Jedna nieostrożna noc, w którą wyobraziła sobie, że może być dla niego kimś więcej, niż tylko przyjaciółką. Och, była jego dziewczyną na rok przed tym i nigdy nic nie zrobili, ale to było więcej niż układ. To był jego sposób, na chronienie jej przed odrażającymi facetami z wyższego roku, na jej pierwszym roku w collegu. To nigdy nic nie znaczyło. Nigdy niczego nie udawali. Przełknęła łzy, przypominając sobie zapach pokoju w akademiku, kiedy wrócili z imprezy tamtej nocy. Jake śmiał się z jakiegoś faceta, który wpadł do basenu, a Kacey piła wodę jakby nie było jutra. Nigdy nie chodzili osobno na imprezy i zawsze mieli pewność, że trzymają się z daleka od kłopotów. Chodzili tam ze względów społecznych, po prostu. Ale kiedy Jake podrzucił ją tej nocy do jej mieszkania, zapytał czy mógłby przenocować na kanapie. Został i po chwili zaczęli się całować. Nie była nawet pewna, kto zaczął pocałunek. Czy to ona pierwsza się pochyliła? Czy on? Czy to ma teraz znaczenie? Potem ubrania zniknęły i wszystko co pamięta, to myśl, że nareszcie jest z mężczyzną, którego kocha. Mężczyzna, który stał obok niej przez całe swoje życie. W swoim naiwnym umyśle sądziła, że oddanie mu siebie oznacza... na zawsze. 107

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L W jego umyśle to oznaczało... na chwilę. Jedną gównianą, nie oszałamiającą chwilę, zakończyły łzy frustracji. To było delikatnie mówiąc, niezręczne. Jake siedział na krawędzi łóżka, z głową w dłoniach i powtarzał w kółko: - O Boże, co myśmy zrobili, co myśmy właśnie zrobili? A on siedziała tam, bezbronna, już nie dziewica i walczyła ze łzami. Jeśli to byłby jakikolwiek inny facet, to by go wykopała i zadzwoniłaby do Jake'a, żeby się nią zaopiekował. Ale do kogo zadzwonić, jeśli pieprzyłaś się ze swoim najlepszym przyjacielem? Gdy jedyna osoba, która cię rozumie, jest tą osobą, która nie może nawet na ciebie spojrzeć? - Muszę iść - powiedział, nie zadając sobie trudu, aby się pożegnać, zapytać czy z nią wszystko w porządku, czy coś. Trzaśnięcie drzwi było jak uderzenie młotka w jej ciało. Siedziała w ciszy, starając się wyrównać oddech. Nie bardzo rozumiejąc, dlaczego to doświadczenie nie było takie magiczne, jakie słyszała, że jest i nie wiedząc, czy powinna komuś o tym powiedzieć, czy po prostu leżeć dalej. Jej rodzice byli na wakacjach, ale z tego co wiedziała, że gdyby do nich zadzwoniła i tak by nie odpowiedzieli. To była ta sama noc, kiedy mieli wypadek samochodowy, w drodze powrotnej z lotniska. Tydzień później Jake wymamrotał przeprosiny, a potem powiedział, że będzie przez jakiś czas bardzo zajęty na zajęciach. Zaczął dzwonić tylko raz w tygodniu, potem raz w miesiącu, aż w końcu otrzymywała od niego i jego rodziny tylko kartki na święta. Ból zalał ją na nowo. Nie zdawała sobie do tej pory sprawy, że tej pamiętnej nocy straciła wszystkie kochane osoby. Jej rodzice, Jake, babcia Nadine i jego rodzina. Wszyscy zostali jej zabrani w jednej chwili. I nagle zaczęła się zastanawiać, w jaki sposób zaszła tak daleko bez załamania nerwowego. 108

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Z drżącym oddechem pobiegła na górę po schodach. Nie było teraz czasu na użalanie się nad sobą i refleksje, ale teraz, teraz musi się przygotować do uwieszenia się na ramieniu Jake'a, nawet jeśli było ostatnie miejsce w którym chciała być.

109

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 16 Travis powtarzał sobie, że to nie było odrażające, albo dziwaczne, albo nawet nieco dziwne, że śledził Kacey i Jake'a na zjeździe klasowym. Wszystko miał sprawdzone. Wmieszałby się w tłum, wypił mimozę i jak tylko by zobaczył, że Jake nie robi z siebie kompletnego dupka i faktycznie zwraca uwagę na Kacey, wyszedłby. Pomimo bolesnych słów wypowiedzianych pomiędzy nimi, wciąż czuł do niej tę niedorzeczną chęć posiadania. Było to intensywne i dziwne, ale nie mógł z tym dłużej walczyć, tak jak nie mógł nakazać swojemu organizmowi, żeby przestał oddychać. Musiał wiedzieć, że przetrwała ten brunch. Nie łudził się, że ludzie potrafią się aż tak zmienić od czasów liceum. Szczycili się swoją dojrzałością, ale wciąż plotkowali na Facebooku. Mówili, że są ponad dramatem, ale mieli do siebie pretensje, jeśli ktoś odniósł większy sukces. W rzeczywistości wiek dojrzały był jeszcze gorszy niż liceum, bo z jakiegoś powodu to było w porządku być manipulatorem. - Och, jestem tak zaniepokojony tym i tym. Słyszałeś co się stało? Co to było, jeśli nie plotka? Albo kiedy przyjaciółki jego matki przychodziły i pytały o Jake'a, bo niektóre z ich córek są nadal wolne. Nigdy nie wspominał Kacey, co ludzie mówili za jej plecami, gdy ona i Jake nie rozmawiali już tak często ze sobą. To było okropne, delikatnie mówiąc. Pogłoski krążące po ich małej społeczności głosiły, że Kacey zdradzała Jake'a i zaszła w ciążę z innym facetem, ale najgorsze było to, że on ją wręcz odrzucił i została umieszczona w zakładzie. 110

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Ta jedna była zabawna. Jego biedna matka, prawie dostała wylewu, ale dała sobie radę z wyprostowaniem wszystkiego, bo według niej Jake i Kacy byli po prostu zajęci pracą, ale nadal pozostawali w kontakcie, mimo że nikt już więcej nie widział jej samochodu przed ich domem. Ludzie gadali. I Travis za to ich nienawidził. Więc tak, śledził ich, grając szalonego prześladowcę, ale jeśli to oznaczało, że mógłby w jakiś sposób wkroczyć do akcji i uratować sytuację, to czuł się z tym dobrze. Nie chciał ponownie oglądać jej bólu. Nie był pewien, czy by to udźwignął. Odkładając na bok zazdrość, po prostu pragnął, żeby była szczęśliwa. Nawet, jeśli by to oznaczało, że zamierza skończyć z Jake'em. Szczęśliwy łajdak. Rodzinne BMW wjechało na podjazd przed restauracją River Walk. Travis zatrzymał się po przeciwnej stronie ulicy i wyłączył samochód. Rozważał pochylenie się w fotelu, ale potem zrozumiał, że jego ciężarówka jest wystarczającą wskazówką, więc tak naprawdę to nie miało znaczenia. Kacey wysiadła z BMW w białej sukience podkreślającej kształty. Miała całkowicie odkryte plecy, z wyjątkiem paska materiału na szyi, zakryte ramiona i dekolt w łódkę. Wyschło mu w gardle, kiedy odwróciła się do Jake'a, jej ciało było doskonałe. Oczywiście Jake to zauważył, jeśli zadowolony z siebie uśmiech byłby jakąś wskazówką. Travis zacisnął pięść i patrzył jak Kacey odchyliła głowę do tyłu i się roześmiała. Ściskała kurczowo torebkę przed sobą i przeszła z przodu, kiedy Jake położył dłoń na nagiej skórze jej pleców. Jeśli Travis mógłby zaryczeć lub zawarczeć, albo chociaż walnąć w coś pięścią, to może poczułby się cholernie lepiej. Zamiast tego dręczył się oglądaniem tego i wyobrażał sobie, co by było, gdyby role się odwróciły. Co jeśli to byłaby jego ręka? Co jeśli śmiałaby się z jego żartu? 111

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie idź tam - powiedział na głos i odchrząknął. W końcu, po niekończących się minutach, zniknęli w restauracji i Travis był w stanie choć trochę się zrelaksować. Spojrzał w lusterko, aby upewnić się czy dobrze wygląda. Nie wystroił się zbytnio na tę okazję. Ale jego styl był całkiem inny niż jego brata. Było to jak porównywanie najlepszego szampana z drogą whisky. Garnitury Jake'a kosztowały więcej, niż opłaty za dom u większości ludzi. Aż krzyczał pieniędzmi, do zegarka marki Rolex, do doskonale wyprasowanych spodni, marynarki i koszuli na guziki, oczywiście rozpiętej pod szyją, żeby pokazać swoją opaleniznę. Jego olśniewający uśmiech, świetnie współgrał z krótkimi, ciemnymi włosami. Nie mówiąc już o tym, że w jakiś sposób doprowadził do perfekcji sztukę gładkiego golenia. Jednym słowem, Jake był jak dziewczyna. Mając to na uwadze, Travis cóż, zdjął okulary przeciwsłoneczne i rzucił je na siedzenie. Był bardziej typem faceta w dżinsach i koszulce. Tak, lubił wygodne i znane marki, ale jego wybory nie były tak kobiece jak Jake'a. W rzeczywistości, okazało się to dość zabawne, że Jake założył garnitur khaki, podczas gdy Travis miał na sobie dżinsy Rock and Republic i czarną, obcisłą koszulkę Armaniego. Chciał pokazać swoje najlepsze atuty, jeśli zajdzie taka potrzeba. I był wystarczająco próżny, aby wiedzieć, że jego ramiona i klatka piersiowa wyczyniają cuda z kobietami. Z wszystkimi kobietami, oprócz tej jednej, której najbardziej pragnął. - Przestań - powiedział ponownie do siebie. Z przekleństwem wyskoczył z ciężarówki i zatrzasnął drzwi. Teraz był czas dobry, jak każdy inny, żeby pójść prosto do piekła. Przykleił na twarz uśmiech i przeszedł na drugą stronę ulicy. 112

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L To co zobaczył, kiedy drzwi się otworzyły powinno go zszokować, może zrazić, ale był tak cholernie pewny tego co robi, że prawie go to nie speszyło. Jake stał na środku baru z około dwunastoma dziewczynami wokół, proszącymi go o autograf. Proszę, zrobił tylko jedną sesję dla GQ. Dziewczyny wokół niego zachichotały jednogłośnie, każda z nich nachylała się tak, aby oczy Jake'a łatwo mogły wytyczyć szlak na każdej z ich piersi. Wydawało się, że cieszy go to ogromnie. I wtedy usłyszał inny rodzaj śmiechu. Nie był fałszywy. Był serdeczny, głęboki. Odwrócił głowę w samą porę, żeby zobaczyć Kacey siedzącą przy stoliku kobiet. Większość z nich wyglądała staro. To nie był typ kobiet, które były na dziesięcioletnim zjeździe absolwentów, ale kiedy posuwał się bliżej, twarze stały się bardziej rozpoznawalne. Zabawne, co wiek robi z ludźmi. Wiele z nich zyskało na wadze, niektóre były w ciąży, a kilka z nich miało pofarbowane włosy na różne kolory i kolczyki na twarzy. Wyglądały dobrze, absolutnie w porządku, ale gdzie byli wszyscy faceci? Rozejrzał się jeszcze raz i zauważył grupkę facetów siedzących bezpośrednio za Jake'm, którzy pili piwo, bekali i śmiali się serdecznie. Wyglądali jak śmierć. Co to był za zjazd? Przygnębiające. Niektórzy z nich mieli ślubne obrączki, niektórzy mieli rzadkie włosy, a większość z nich miała worki pod oczami i Travis nagle zaczął się zastanawiać, co się stało z tym światem. Kręcąc głową, ulotnił się w kierunku toalety, żeby przemyśleć na nowo swoją strategię. 113

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Młoda kobieta wytoczyła się z łazienki i wbiegła prosto na niego. - Och, tak mi przykro... - jej oczy się rozszerzyły, kiedy powoli uniosła w uznaniu głowę. Szeroki uśmiech pojawił się na jej twarzy - Nie jest mi przykro. Travis się roześmiał. - Skąd ta nagła zmiana postawy? - Kochanie, pozwól mi popatrzeć na siebie przez kilka minut, a zmienię więcej niż moją postawę - uniosła brew i przesunęła ręka po jego bicepsie. Był molestowany przez kobietę na korytarzu toalety? - Będziesz tu przez chwilę? - wymruczała. - Hm, nie jestem pewien. - Co mogłabym zrobić, żeby cię przekonać, kotku? - klepnęła jego biceps lewą ręką i zauważył duży, lśniący pierścionek. - Kochanie - powiedział przeciągając samogłoski, sięgnął po jej dłoń i obdarzył ją pocałunkiem - Nie muszę być przekonywany, kiedy ładna pani prosi mnie abym został. Teraz idź i baw się dobrze na brunchu mrugnął. Ona pokiwała głową i zachichotała, tym razem przyciągając uwagę kobiet siedzących przy stole. Spojrzał w górę, aby zobaczyć, że wszystkim opadły szczęki, wszystkim z wyjątkiem Kacey, która wybrała akurat ten moment, żeby przekopywać torebkę. Skinął głową i poszedł do męskiej toalety.

114

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Gdzie był jej telefon komórkowy, kiedy go potrzebowała? Cholera, był w samochodzie Jake'a! Musi stąd wyjść, zanim straci rozum! Wszystko przez Jake'a. Ludzie pytali czy byli przez te lata w kontakcie. Och, czy nie są podekscytowani pobierając się po tak długim czasie? Och, nikt nie wierzył nawet przez jedną sekundę, że Kacey była zamknięta w zakładzie! Co do cholery? Do stolika podeszła jej koleżanka z klasy, którą pamiętała jak przez mgłę. Miała na imię Joy i Kacey stwierdziła, że jej to pasuje. - Jestem oficjalnie zakochana - opadła na krzesło i wypiła całą swoją mimozę. Wow, Kacey chciała, żeby jej łazienkowe doznania też były tak ekscytujące. - Widziałaś go? - Sandy, przyjaciółka ze starszego roku traciła ją łokciem w żebra - Bez dwóch zdań, to był najgorętszy męski cukierek, jaki kiedykolwiek widziałam w całym swoim życiu. - Chciałabym go lizać - pisnęła inna dziewczyna. - Będę go lizał cały dzień! - krzyknął facet z drugiego końca pokoju. Dobrze byłoby znać tego faceta, kimkolwiek by był, mógł odbijać piłeczkę dla obydwu zespołów. Pewnie był gejem. Wszyscy fajni byli gejami. - Bez obrazy Kacey - Joy sięgnęła przez stół i poklepała ją po dłoni Ale jest jeszcze gorętszy niż Jake! Wszędzie dookoła słychać było gwałtowne wdechy. - Nie! Żartujesz sobie? Co ty nie powiesz? - ludzie powtarzali w kółko. Zapadła absolutna cisza, kiedy mężczyzna w czarnym, obcisłym tshircie wyszedł z toalety i zmierzał prosto do ich stolika. Jego oczy skupione były tylko na Kacey. Jej serce prawie się zatrzymało w ciągu tych kilku sekund. Jego promienny uśmiech był przeznaczony dla niej i tylko dla niej. Niech go szlag. 115

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Kacey, dlaczego on patrzy na ciebie? Kacey? - trąciła ją Sandy, ale oczy Kacey były skupione na Travisie, jej uśmiech stawał się coraz szerszy. Kiedy dotarł do jej strony, kucnął aby być z nią twarzą w twarz. Sięgnął aby pocałować ją w policzek, zwlekając dodatkową sekundę zanim się odsunął. - Pomyślałem, że możesz potrzebować ocalenia. Sandy przeklęła obok niej. Joy zachichotała. Inna kobieta powiedziała: - Jak ona to robi? Jake i tajemniczy mężczyzna? - Dziękuję - Kacey przełknęła dumę i przyjęła jego ofertę, na to co było sposobem na wydostanie się z tego miejsca, z daleka od wielbicieli Jake'a. - Przykro mi, panie - Kacey odepchnęła się w fotelu, zabrała torebkę i okulary - Zapomniałam, że Travis i ja mieliśmy pójść do... - Parku - dokończył za nią - Mam nadzieję, że nie porywam cię za wcześnie? - Nie - odpowiedziała Kacey, kiedy wszyscy przy stole powiedzieli "Tak!". - Czekaj - wtrąciła Sandy - Travis? Travis wyglądasz znajomo. - Bracie! - krzyknął Jake - Chodź tutaj! Kacey przewróciła oczami. Ponownie wokół stołu słychać było głośne wdechy. - Jesteś Travis Titus! O wielkie nieba! O wielkie nieba! Spójrzcie na nich obu! - gdyby Sandy tego nie zobaczyła, chybaby dostała ataku serca. Właśnie wtedy jej mąż wyszedł zza rogu, jego pękaty brzuch był 116

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L tym bardziej widoczny obok idealnie zbudowanego Travisa. - Hej skarbie - próbował pocałować ją w policzek, ale Sandy go odepchnęła. Kacey zacisnęła usta, żeby powstrzymać się od śmiechu. - Hej Kacey, gdzie idziesz? Travis co ty tu robisz? - Jake próbował sprawiać wrażenie szczęśliwego. Kacey poznała, ponieważ jego usta drżały, jakby był zagniewany i chciał uderzyć brata w twarz. -Babcia chciała bym zabrał Kacey do parku, coś związanego ze ślubem, czy coś. Cóż, to było kłamstwo. Z obydwu stron, ale Kacey nie zamierzała się kłócić. - Och, cóż, więc ja też pójdę. - Nie! - dziewczyny prawie krzyknęły - Jakey zostań z nami! Dziewczyna podeszła do niego i wydęła wargi. - Nic jej nie będzie. Nie widzieliśmy cię od lat! - przewróciła oczami. Kacey miała ochotę wytargać ją za włosy. Jake otworzył usta, aby coś powiedzieć, ale inna dziewczyna wplotła swoją dłoń w jego. - Proszę Jake, nadal nie opowiedziałeś nam o swojej podróży do Afryki, aby pomóc koczownikom. Poważnie? Kupiły to? Naprawdę? Kacey miała ochotę krzyczeć. Stłumił śmiech i pokiwał głową. - Oczywiście, zostanę, ale tylko trochę - spojrzał na Kacey - Nie cierpię być z dala od mojej miłości zbyt długo. Kacey zastanawiała się co byłoby bardziej satysfakcjonujące, 117

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L uduszenie czy uderzenie go. Jake pochylił się i pocałował ją w policzek. - Do zobaczenia wkrótce. - Tak - Kacey uścisnęła go słabo i przyczepiła się do Travisa jak pijawka. Kiedy byli na zewnątrz, wymamrotała: - Nadal jestem wściekła, ale dziękuje. - Oczywiście - włożył okulary przeciwsłoneczne. - I nie potrzebowałam ratunku. - Wiem. - Ok, chcę tylko żebyś wiedział, że świetnie sobie radziłam i ... - Kace, wiem. A teraz, chcesz iść się zabawić, czy siedzieć tu i się sprzeczać? - Zabawa - wymamrotała. Roześmiał się. - Racja. Cóż, zobaczymy co da się wymyślić.

118

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 17 Jake obserwował ich znikające postacie. Cóż, tak naprawdę, to obserwował Kacey. Jego brat może pójść do diabła z całą swoją troską. W każdym razie, co on tu robił? To nie był zjazd jego liceum. Właśnie kiedy był gotowy pójść za nimi, gorąca blondynka szarpnęła go za koszulę, jakby chciała go nakłonić do zmiany zdania. - Zatem, czy te plotki są prawdziwe? - Plotki? - uśmiechnął się do niej olśniewająco. - Że dziewczyny płaczą, kiedy zostawiasz je w łóżku, bo tak bardzo cię pragną - próbowała być seksowna, ale szczerze, jak tylko powiedziała płacz i łóżko razem, w jednej chwili stracił cały swój apetyt seksualny. Kacey. Boże, ale był głupi. Powinien przeprosić. Albo zrobić coś, cokolwiek innego, niż tylko siedzieć tu z głową w dłoniach, gotowy zapłakać się nad tym, że zrujnował najważniejszą przyjaźń w swoim życiu. To go niszczyło. Większość ludzi mówi o błądzeniu, jak wybory ostatecznie doprowadziły ich do tego, jakimi byli ludźmi. Było to jak powolne znikanie w życiu, jakie teraz mieli. Ale z Jake'em było inaczej. Znał dokładny czas. Trzecia nad ranem. 119

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Znał dokładną datę. Trzeci lutego. Wiedział wszystko. Sposób w jaki pachniał jej pokój kokosem, przez te śmieszne świeczki, kupowane przez Kacey w Bath and Body Works. Dotyk pościeli na jej nogach. Jej gładka skóra po jego dłonią. Tak, znał dokładny moment, kiedy przegrał i stracił wszystko, co było dla niego drogie. I tego samego dnia zdecydował, że nie może zrobić tego ponownie. Tego dnia drogi się skrzyżowały. Miał wybór, by stać się pozytywnym bohaterem, uganiać się za dziewczyną i przeprosić, prowadzić bezpieczne życie, mieć statystycznie 2 ,5 dziecka i dom z płotkiem. Albo mógł wybrać pozostanie dupkiem. Wybór jakiego dokonał był oczywisty, ale poczuł się jak w potrzasku i był samotny. I nie pomagało, że przyjaciele mówili mu, że najlepszy sposób żeby przeboleć dziewczynę to znaleźć sobie nową. Więc sobie znalazł, znowu i znowu, aż był tak otępiały i zdegustowany samym sobą, że nie chciało mu się już żyć. Ostatecznie ból minął, kiedy Kacey rozpoczęła własne życie. Łatwiejsze dla niego było ignorowanie faktu, że to się kiedykolwiek zdarzyło. Udawanie, że to wcale nie miało znaczenia. Ale miało. Och, jak bardzo miało znaczenie. Kacey nie wiedziała. Jak mogła? To był jego pierwszy raz, tak samo jak jej. Nigdy się nie przyznał, że pozostał prawiczkiem aż do liceum. Łatwo było utrzymać sekret w tajemnicy, bo miał takie powodzenie u dziewczyn, że kłamał o swoich umiejętnościach w sypialni. To prawda, że nie był aniołem, ale zawsze pragnął, żeby jego pierwszy raz był z kimś wyjątkowym, z dziewczyną o którą naprawdę się zatroszczy. Myślał, że kocha Kacey, ale miała zwyczaj 120

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L sprawiać, że człowiek czuł mocniej niż w rzeczywistości, a dla Jake'a było to trudne. Wiedział, że chciał więcej niż mógł dać Kacey. Chciał mieć burzliwą młodość, popełniać błędy, szaleć i być sławnym. Kacey byłaby szczęśliwa rzucając szkołę i mając od razu dzieci. Nic nie sprawia, że facet szybciej zwiewa, wiedząc, że mógłby mieć to wszystko i stracić to z jedną kobietą. Szczerze mówiąc to bał się jak diabli. A co jeśli? Co by było gdyby przeprosił? Czy kochałby ją tak, jak na to zasłużyła? W swojej głowie nadal mógłby ją niszczyć. Było o wiele łatwiej pozostać tym kim był. I dlatego, kiedy gorąca blondynka wsunęła rękę w jego szlufkę i zaczęła niegrzecznie szeptać do ucha, wyszedł z nią. Nie troszcząc się o to, czy ludzie szeptali za jego plecami, że to zdrada, nie dbając o to, że jak ściągnęła w samochodzie swój top, robi największą głupotę. Po prostu chciał być wolny, chciał żyć. Chciał oddzielić od siebie chłopaka, którym był tak dawno temu.

121

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 18 Travis starał się nie patrzeć na jej nogi. Naprawdę się starał. To był gigantyczny wysiłek w imieniu wszystkich facetów. W rzeczywistości, kilka razy chciał aby ktoś udokumentował ekstremalne panowanie nad sobą, jakie wykazywał kiedy przygryzała usta, oddychał i starał się utrzymać ciężarówkę pomiędzy żółtą i białą linią na drodze. - Więc, gdzie jedziemy? - zapytała Kacey. Wciąż nie patrzył. Wiedział, że jeśli na nią spojrzy, choćby zerknie, nie będzie mógł oderwać oczu i będzie odpowiedzialny za dwunasto samochodowy karambol. Jego nerwy już były napięte od sposobu w jaki jej perfumy unosiły się w ciężarówce, łaskotały jego nos, drażniły zmysły i rozbudzały go bardziej, niż powinno to być dozwolone. Biorąc drżący oddech odpowiedział: - To niespodzianka. - Och, uwielbiam niespodzianki - powiedziała oschle. - Przestań pieprzyć Kacey. Zapomniałaś z kim jesteś? Wiem, jak bardzo kochasz niespodzianki. Cholera, płakałaś kiedy wyprawiliśmy ci przyjęcie na szesnaste urodziny. Skrzyżowała ramiona. - Pamiętam - Travis walczył z pragnieniem, żeby pozbyć się jej złego humoru - Byłaś tak szczęśliwa, ponieważ mama i tata zapłacili, żeby wszyscy poszli na koncert Backstreet Boys. Weszłaś za kulisy, spotkałaś Brian'a i ogłosiłaś, że zamierzasz go poślubić. 122

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Parsknęła, a potem się roześmiała. - Boże, jak ja kochałam tych Backstreet Boys. - Jak każda dziewczyna. Ja jednak chciałem podpalić ich przyczepy i oglądać jak bardzo wolno i boleśnie umierają. - Ty i każdy facet, który tam był - zażartowała. - Tak, przyznaję - skręcił w dół ulicy - Ty lubisz niespodzianki. - Travis Titus, zabierasz mnie na Backstreet Boys? - Nie - wzdrygnął się - Dzięki Bogu. Zabieram cię w miejsce, które sprawi, że poczujesz się szczęśliwa, nie do piskliwych krzyków z szesnastki. - Szczęśliwa? - bawiła się radiem - Hmm, co ty możesz wiedzieć co sprawia mi radość? Rzucałeś kamieniami, drażniłeś mnie, goniłeś i wydaje ci się, że znasz jedno miejsce, które mnie uszczęśliwi? W tym momencie patrzył na jej nogi, twarz, oczy, usta i odpowiedział z przekonaniem: - Tak, tak znam. Kacey zmieszana zmrużyła oczy, a następnie spojrzała przez okno. Najlepsze było to, że nie musieli rozmawiać. Przywiązywał wagę do każdej minuty, skoro wyjeżdżała w ciągu kilku dni. Dokładnie dwóch. Serce mu się ścisnęło. Przejdzie przez to. Podobnie jak przebolał jej szkołę średnią? Jego umysł przypomniał mu, że to nie było prawdopodobne. Biorąc głęboki oddech, skręcił na właściwą ulicę. W pojeździe było cicho, aż zobaczył znak i wjechał na parking. - Zoo - stwierdziła Kacey - Zabierasz mnie do Zoo? 123

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie brzmisz tak, jakbyś była pod wielkim wrażeniem - dokuczał Travis - Może uda nam się znaleźć osła, który wygląda dokładnie jak mój brat! Może jestem zbyt wielkim optymistą - westchnął i zaparkował w pierwszym dostępnym miejscu parkingowym i wyłączył samochód. - Co sprawia, że myślisz że to mnie uszczęśliwi? - Kacey nie poruszyła się, jej pas bezpieczeństwa wciąż był zapięty, ręce miała skrzyżowane na piersi. Travis odpiął pasy i się pochylił. - Wysiądź z samochodu i się dowiedz. Przenigdy nie cofała się przed wyzwaniem, Kacey spojrzała na niego jak odpinała swój pas i otworzyła drzwi. Rany, to spotkanie klasowe musiało być gorsze niż myślał. Szli obok siebie do wejścia. Travis zapłacił za bilety i wzdrygnął się kiedy zauważył, że szła przed nim. Pragnął położyć dłoń na jej plecach, dotknąć gładkiej skóry wyglądającej z sukienki. Znienawidził swojego brata ponownie za to, że miał ten zaszczyt aby dotykać coś tak świętego. - Więc gdzie teraz, twórco szczęścia? - Kacey położyła dłonie na biodrach. - Masz zamiar zachowywać się tak przez cały czas? - Znaczy jak? - wydęła wargę. Rozkoszna. Bardzo się starała gniewać i trzymać urazę. - Posłuchaj, ja tylko staram się naprawić szkody wyrządzone przez mojego krewniaka. Możesz w tym wziąć udział lub nie. Twój wybór. Kacey przerwała kontakt wzrokowy i westchnęła. - Nie możesz naprawić tej szkody. To już zostało zrobione. Szczerze mówiąc, nie miał pojęcia co to za szkoda została już naprawiona, wiedział tylko, że zerwali i rozstali się z złych stosunkach, 124

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L a bądźmy szczerzy to nie był jego interes. - Miałem na myśli to, co zrobił ci dzisiaj - wyjaśnił Travis Flirtował z każdym w obcisłej sukience i pozwalał ci siedzieć obok tych lubieżnych kobiet - mrugnął - Nie wspominając już o wymuszeniu na tobie, żebyś była na tym śmiesznym brunchu, kiedy oboje wiemy jak bardzo nienawidziłaś szkoły średniej. - Słowo kluczowe to nienawiść - wtrąciła Kacey. - Ach, jest moja dziewczynka. Co powiesz o uśmiechu? Jej nozdrza się rozszerzyły. - Chociaż malutki? - zapytał zbliżając się. Jej usta się rozchyliły. I nagle uśmiech był ostatnią rzeczą w jego głowie. Cholera, musi przestać to im robić. Cofnął się powoli i chwycił ją za rękę. - Chodź za mną. Z niechęcią Kacey pomaszerowała za nim, ale czasem znał ją lepiej od niej samej i często nawiedzały go myśli, że znowu wróci do statusu prześladowcy. Odchrząknął kiedy dotarli do miejsca przeznaczenia. Kacey wolno zbliżyła się do szklanego pojemnika i spojrzała na niego zmieszana. - Tylko popatrz - powiedział, po czym się upewnił, że nikt nie patrzy i delikatnie postukał w szkło. Kacey przeklęła, małe dziecko zaczęło płakać, a matka spojrzała na nich gniewnie. W sumie, była to idealna niespodzianka. - Ty sukin... 125

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Kace - przerwał - Powiedz mi, że się nie uśmiechasz. Wybuchnęła śmiechem. - Jesteś strasznie dziwnym człowiekiem! Dlaczego do diabła chciałeś mnie zabrać na wystawę tarantuli? - Bo nienawidzisz pająków. Odrzuciła głowę do tyłu i się roześmiała. - Jak to ma mi poprawić nastrój? - To działa - pociągnął ją w ramiona, czysto instynktownie, a ona przytuliła się do niego - Czyż nie? - Tak, ty idioto. To działa tylko dlatego, że jestem zbyt zszokowana i zdenerwowana, żeby zrobić cokolwiek poza śmiechem. - Ach i dotarła do sedna sprawy. - Co? Travis puścił ją i spojrzał na pająka. - Czasami, kiedy życie staje się trudne, a ludzie cię denerwują, a nawet gdy się boisz, najlepszą reakcją jest śmiech. Śmiej się w obliczu strachu, w obliczu tego co cię najbardziej przeraża. To jedyny sposób żeby przetrwać chwilę, które przynoszą łzy. Kacey milczała, a potem powiedziała: - Piłeś Kool-aid babci Nadine, prawda? - Kocham winogronowy - zażartował. Kacey spojrzała na pająka i skrzywiła się. - Dzięki. Co dziwne to działa. Bardziej się martwię, że ten głupi pająk wyrwie się z pojemnika, niż moim okropnym porankiem. Przy okazji, kiedy byłam zamknięta w zakładzie? - Och, to było po tym jak zaszłaś w ciążę. 126

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Która była zanim? - Zdradziłaś - potwierdził. - To wszytko wyjaśnia. Jestem taką lafiryndą. Travis skinął głową. - Więc, gotowa szukać osłów? - Nie mów mi, że Jake tu był? - uderzyła go żartobliwie. - Och, jest tu ich cała klatka. Tylko chodź za mną! Travis wziął ją za rękę i poprowadził do małp. Minutę po tym jak zatrzymali się przed ich wystawą, jedna z nich zaczęła robić kupę pod drzewem, inna drapała swój tyłek, a kolejna zaczęła lizać część ciała, która nie powinna być wspomniana. Travis westchnął. - To jest jak oglądanie dorastania Jake'a ponownie - położył dłoń w okolicy serca i westchnął. Kacey zakryła ze śmiechem usta. - Biedny facet. - Nie żałuj cudownego dziecka. Sprowadzał wszystko do siebie. - Wciąż gadacie ze sobą? Travis odwrócił wzrok. - Ja i Jake? To byłoby zdecydowane nie. W ten weekend po raz pierwszy spędziliśmy ze sobą więcej czasu w jeden dzień, niż przez cały rok. - Dlaczego? Z twojego powodu. Bo cię kocham. 127

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Bo on jest dupkiem. - Powiedzmy, że mieliśmy kłótnie. Nie do końca zgadzam się z drogą jaką poszedł w życiu, a on myśli, że jestem zbyt spięty. Koniec historii - Travis wyciągnął rękę. Kacey ją wzięła. Zaprowadził ją do następnej ekspozycji. - Tęsknisz za nim? - zapytała Kacey. - Tęsknię za tym, kim był. Tęsknię za tym, kim mógłby być roześmiał się gorzko - Czy to straszne? Życzyć sobie, żeby ktoś był inny, tylko dlatego, że nie zgadzasz się z osobą, którą jest? Łzy napłynęły do oczu Kacey. - Nie, nie sądzę, żeby to było straszne. Jeśli to sprawi, że poczujesz się lepiej, ja też za nim tęsknię. - Mieszkasz w Seattle. - Tęsknię za tym kim był. Poza tym, w zeszłym tygodniu rozmawiałam z nim po raz pierwszy od dwóch lat. Travis nie był pewien, czy odczuwał ulgę czy był zmartwiony tym, że jego brat po raz kolejny okazał się kłamcą. Więc nie miał Kacey na oku, jak wmawiał każdemu. Ciekawe. Chociaż jego serce wciąż miało kłopot z myślą, że żywiła jakiekolwiek czułe uczucia wobec Jake'a, niezależnie od tego czy była to jego stara wersja, czy nowa. - Cóż, byliście najlepszymi przyjaciółmi. Więc rozumiem. - On nigdy nie trzymał mnie za rękę - Kacey się roześmiała - Czy to nie śmieszne? Nigdy nie trzymaliśmy się za ręce. - Co? - Travis poderwał głowę do góry - Ale wy się umawialiście i spędzaliście ze sobą cały czas. Mam na myśli... - szturchnął ją lekko ...Trzymaliście się za ręce na łyżwiarskiej nocy w szóstej klasie. To powinno się liczyć. Kacey się roześmiała i pokręciła głową. 128

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Tak, napomknijmy o łyżwiarskiej nocy, bo to nie było całkowicie wymuszone! Przysięgam, że zachęcali do tego! Odtwarzali Savage Garden każąc dziewczynkom wybrać ładnego chłopca. To pewnie tak Jake poszukiwacz złota, po raz pierwszy dowiedział się jak zarywać do ludzi. - Łyżwiarska noc - powiedzieli jednogłośnie. - To jednak się nie liczy - wtrąciła Kacey - Tak jak mówiłam, to było wymuszone. Mam na myśli, że pocałował mnie kiedy się umawialiśmy... Travis miał nadzieję, że jego wzdrygnięcie nie było zbyt oczywiste. - Pamiętam, że raz sięgnęłam po jego rękę jak się umawialiśmy w liceum. Zabrał ją z powrotem i pokręcił głową. Później powiedział mi, że nie chce wyglądać, jakbyśmy byli na wyłączność. - Co za dupek. - Tak, myślę że to był początek końca - Kacey westchnęła Spójrz! Niedźwiedź jest na zewnątrz! - Cholera, poważnie? - Travis złapał ją i popchnął na ceglaną ścianę, daleko od wystawy. Adrenalina przepływała przez niego. - Um... - Kacey potrząsnęła ramionami - Co robisz? - Mówiłaś, że... - oddech Travisa był urywany ze strachu Mówiłaś, że niedźwiedź jest na zewnątrz. Kacey przygryzła wargę, a następnie wybuchnęła śmiechem. Jej głowa spoczęła na jego klatce, kiedy potrząsała ramionami. - Miałam na myśli to, że nie śpi w swojej małej wnęce. Może powinnam była krzyknąć, że jest widoczny? Wtedy nie miałbyś ataku serca - Kacey odchyliła się i rzuciła mu kpiący uśmiech - Cóż, przynajmniej wiem, że nadal boisz się niedźwiedzi. Nienawidził cholernych niedźwiedzi. Nawet tych żelkowych. 129

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Ja tylko starałem się ciebie ochronić. - I siebie - Kacey szturchnęła go, a potem chwyciła go za rękę Przyznaj się, twoje serce biło jak szalone. Spociłeś się. - Nienawidzę niedźwiedzi - Travis poczuł się jakby znowu miał dziesięć lat. Kacey pytała go dlaczego płacze, a on jej odpowiedział, że znowu w telewizji są Troskliwe Misie. Na Boże Narodzenie kupiła mu Troskliwego Misia. Płakał. Znowu. Obwiniał swoich rodziców, za to, że zbyt często zabierali go na biwaki jak był mały. Kiedy miał trzy lata, niedźwiedź przywędrował na ich pole kempingowe i nigdy się z tego nie otrząsnął. Jego mama mówiła, że płakał cały dzień, kiedy odkrył że niedźwiedź zjadł jego krakersy. - Spójrz - Kacey wskazała na dużego, groźnego niedźwiedzia On się po prostu bawi. To co ona pewnie widziała, to niedźwiedź radośnie bawiący się kawałkiem drewna. To co widział Travis, to niedźwiedź rozrywający rzeczy na kawałki dziesięciocalowymi pazurami. - Masz nadal Misia Pysia? -Trochę cię teraz nienawidzę. Jak przeszliśmy ode mnie poprawiającego twój nastrój do rozmowy o moich fobiach? - Naprawdę? - zażartowała. - Nie, Misio Pysio, mój Troskliwy Miś doznał bardzo tragicznego wypadku, w tym samym roku, w którym go od ciebie dostałem. Coś związanego z ogniskiem i brakiem drewna opałowego. - Zobaczysz, nie dostaniesz ode mnie więcej prezentu. 130

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Pewnie by przyjął od niej teraz cholernego misia, jeśli ciągle trzymałaby go za rękę. Travis spojrzał na zegarek. - Cóż, mimo, że uwielbiam naszą jednogodzinną wycieczkę, to musimy wracać. Babcia naprawdę mówiła coś o planach ślubnych, ale jestem pewien, że był to kod do: Idź uratuj Kacey, żebym nie musiała jeździć bez prawa jazdy. - Naprawdę? - Kacey zmrużyła oczy z niedowierzaniem. - Tak, ona nie wierzy, że się pobieracie, a moi rodzice dosłownie planują uroczystość, jak o tym rozmawialiśmy. Lepiej miej nadzieję, żeby babcia nad nimi zapanowała. W przeciwnym razie bierzecie ślub w niedziele. - Bardzo śmieszne - Kacey przeszły dreszcze. Wiedziała, że babcia tylko mydliła oczy każdemu, ale wciąż irytujące było to, że jego rodzice nie wiedzieli - A my nie bierzemy ślubu. To był układ, chociaż... - urwała. - Co? - jego serce opadło w dół brzucha - Chociaż co? Miała wątpliwości? Czy ona naprawdę chce go poślubić? - Chociaż, wydaje się dziwne, że nagle babcia czuje się świetnie, nie sądzisz? - miała nadzieje, że aluzja jest wystarczająca. - Chyba tak - Travis podrapał się po głowie - Nie zbyt często bywam w domu. To dziwne, bo jednego dnia wydaje się być całkowicie w porządku, a innego dnia zachowuje się tak, jakby brała swój ostatni wdech, czy coś. Wydaje różne, dziwne polecenia. Organizuje swój pogrzeb, zastanawia się gdzie wyszły akcje spółki, chce nas wszystkich ożenić. Zatrzymał się i spojrzał w górę. - Nie sądzisz, że babcia udaje swoją chorobę, prawda? - Jaki by miała powód, żeby to robić? Może po prostu stara się odgrywać zdrową, odkąd jestem w pobliżu - Kacey odwróciła wzrok i zaczęła bawić się torebką. 131

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Prawda - Travis czekał aż ona jeszcze coś powie, ale szybko zmieniła temat. - Wiec, plany ślubne. Mam nadzieję, że to oznacza, że obejrzę więcej albumów z wycinkami - szturchnęła go. - Tak, przypomnij mi, żebym później je spalił. Nie chcę, by żaden papierowy trop prowadził do mojej roli jako psa. - Byłeś słodkim psem. - Nie miałem ogona. Kacey zamknęła oczy i się roześmiała. - Ale miałeś tutaj naprawdę ładną łatkę - dotknęła jego brzucha, jej ręka się zatrzymała, a następnie nacisnęła ponownie na jego mięśnie brzucha. Jego oddech się zatrzymał i spojrzał na jej usta. Przyciąganie było niesamowite. Język Kacey zwilżył jej usta, kiedy wspięła się na palce i szepnęła mu do ucha, jej usta dotknęły jego krawędzi. - Dla przypomnienia, wolę psa od osła. - Czy to był komplement Kacey Jacobs? - Tak był, tak był Travis Titus. Śmiejąc się, przerzucili się na lekką konwersację w drodze do ciężarówki. Jeśli tylko ta chwila mogłaby trać wiecznie.

132

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 19 Kacey się spociła. Głupi Travis i jego głupie pomysły o uszczęśliwianiu jej i jeszcze jego cholerny uśmiech z absurdalnymi dołeczkami. Westchnęła. Jego sztywniackie i bezsensowne dowcipy o Jake'u nie ułatwiały sprawy. Tak dużo słów krzyczało w jej głowie, ale w większości były to przekleństwa. Ci chłopcy wydobywali z niej to co najgorsze. Cokolwiek się działo między nią a Travisem, musiała to zwalczyć. Po pierwsze, jego rodzice nadal naiwnie myśleli, że ona i Jake są zaręczeni. Babcia miała inne plany, choć Kacey nadal czekała, żeby się dowiedzieć, dlaczego babcia próbowała trzymać się na uboczu rodziny. I Travis, cóż Travis myślał, że wszystko to mistyfikacja i wciąż się obawiał, że jego babcia może się przekręcić w każdej chwili. Jakby nie miała wystarczająco dużo stresu w życiu, kiedy wróciła do domu, Jake zatrzymał się i wyskoczył z samochodu, wyglądając na zbyt zadowolonego po tak nudnym brunchu. - Hej skarbie - wciągnął ją w ramiona i pocałował w usta. Od razu go spoliczkowała. - Możesz pocałować swoje dziwki tymi ustami! Poważnie, nie miała zamiaru mówić tego na głos. Travis za nią cicho zagwizdał. - Kacey, co do cholery? Czy w taki sposób chcesz powitać narzeczonego? - posłał jej niewinny uśmiech. - Ty draniu! - znów podniosła rękę, ale Travis odciągnął ją zanim 133

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L zdążyła dokonać jakichkolwiek obrażeń twarzy. - Co za cholerny rodzaj żartów on ci podpowiedział? - Jake rzucił się do Travisa, ale Kacey stanęła między nimi. - Nic, nic nie powiedział. Ty jednakże, powiedziałeś wszystko, co powinno zostać powiedziane, nawet nie otwierając swoich żałosnych ust. - Nie rozumiem - Jake z klęską uniósł ręce. - Śmierdzisz masakrycznie. Jezu, obiecałeś Jake. Mówiłeś, że to dla babci, że zrobisz wszystko w ten weekend. Naprawdę? Co powiedzą twoi rodzice, kiedy wmaszerujesz do domu śmierdząc tanią podróbką Dolce and Gabana? Hmm? - To był D&G. Wiedziałbym - poprawił, ściągając marynarkę i zawieszając ją na ramieniu. Kacey rzuciła się na niego ponownie. Travis ją złapał. Odwróciła się i posłała mu spojrzenie które mówiło: Po prostu pozwól mi go zabić! Jake zatrzymał się w pół kroku. - Nie wiem co to za wielka sprawa. Miałem swoją zabawę, wy mieliście swoją zabawę. Każdy wygrywa. Rodzice myślą, że bierzemy ślub, babcia nareszcie ma cię w domu, choć to śmieszne, że byłaś tak ważna. Mam na myśli to, że minęły lata i teraz chce cię zobaczyć? Posłuchaj, liczy się tylko to, żeby zachowywać pozory, ja dorosłem, ty ponownie się połączyłaś i wkrótce zaangażujemy się w szczęście małżeńskie - wzruszył ramionami i odszedł. - Samolubny drań! - Travis wymamrotał pod nosem. - Chciałabym wydrapać mu oczy - Kacey poczuła jak rumieni się ze złości. - Tak, ty i każda dziewczyna z którą się przespał. Kacey spięła się i zaczerwieniła, gorąco rozprzestrzeniało się na 134

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L jej twarzy i w dół na szyję, aż w końcu nie mogła już tego znieść. Jej usta lekko drżały i zaczęła z determinacją iść w kierunku domu, ale Travis złapał ją za rękę i popchnął ją przez drzwi najbliżej garażu. - Co jest? - Czuję się dobrze - nagle nogi Kacey osłabły. - Nie czujesz się dobrze Kace. Drżysz. Czego mi nie mówisz? Och, po prostu wszystkiego, chciała powiedzieć. Pokonana, tylko zwiesiła głowę i milczała. Travis przeklął. - Dobrze, nie mów, ale jestem tutaj, jeśli kiedykolwiek chciałabyś pogadać - zaczął odchodzić i nagle się odwrócił - Słuchaj Kace, nie wiem co się wydarzyło miedzy waszą dwójką. Wiem, że to nie mój interes, ale to musiało być dla was straszne mieć taką kłótnie. Obiecaj mi, że z kimś porozmawiasz, nawet jeśli nie będę to ja. Nie miała zamiaru tego robić, ale skinęła głową na tak. Nikt nie wiedział. Cóż z wyjątkiem niej, jedynej dziewczyny, ale jej rodzice zginęli myśląc, że Kacey ostatecznie wżeni się do rodziny Titus. Boże, to było jak ostateczne rozczarowanie. Jej rodzice byli z niej tacy dumni, jak chodziła do szkoły, kochali Jake'a jak syna. Zawsze żartowali o rodzinnych wakacjach i spędzaniu wszystkich świąt na pieczeniu ciasteczek. Co zrobisz, kiedy życie które myślisz, że powinieneś mieć zostaje ci zabrane? Co zrobisz, jeśli to twoja wina i nie możesz nawet nikomu powiedzieć dlaczego? Co zrobisz, kiedy jedyna osoba, która sprawiła ci najwięcej bólu w całym swoim życiu, nagle oferuje ci na srebrnej tacy wszystko co kiedykolwiek chciałeś? Musiała ostatecznie stawić czoła w złotych kajdankach, bo znała Jake'a być może lepiej niż ktokolwiek inny. Nie trzeba wiele, żeby go przekonać, żeby naprawdę się z nią ożenił. Jego rodzice by się o to postarali, zwłaszcza gdyby przerwał pewne rzeczy. Co ona wyprawia? Czy naprawdę chce być z facetem, który nie 135

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L potrafi utrzymać go w swoich spodniach? Jej ręce nadal się trzęsły po tym spotkaniu. To było zbyt realne. Zapach obcych perfum na nim, skutecznie przeniósł ją do przeszłości. Kiedy zobaczyła go po raz pierwszy po ich wspólnej nocy. Miał na sobie znoszoną bluzę Abercrombie i wytarte dżinsy. Wyglądał fantastycznie. Kiedy ich oczy się spotkały, uśmiechnął się i do niej podszedł. W chwilę po tym, jak ją przytulił poczuła, że nie pachnie jak Jake. Pachniał inną dziewczyną, a potem ktoś zjawił się po jego stronie i zapytał czy jest gotowy do wyjścia. Inna dziewczyna, piękna dziewczyna. Ścisnęła jego tyłek i odeszli. Tak się zaczął pierwszy dzień z reszty jej życia. Zamyślona weszła do domu, gdzie była reszta rodziny, bez wątpienia planująca jej przyszłe szczęście małżeńskie i prawie potknęła się o Jake'a, który leżał na podłodze, jęcząc. - Co się stało? Jake przeklął jak szewc, jego matka przegrywała właśnie walkę z korkiem od wina - bez wątpienia próbując utopić swoje smutki, a jego ojciec próbował umieścić lód na oku Jake'a. Babcia Nadine uśmiechała się znacząco, a Travis zaciskał pięści. W sumie, była to normalna scena w domu Titus. - Wpadł na ścianę - po prostu odpowiedział Travis. - Ściana to zrobiła? - Kacey wskazała na oko Jake'a. Było opuchnięte i już zaczynało zmieniać kolory. - To była wielka ściana - Jake jęknął z podłogi - Cholerna ściana. Nienawidzę ścian. Travis uśmiechnął się złośliwie, a babcia Nadine zaczęła się krztusić i wachlować twarz. 136

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Dobrze - Kacey nie była pewna co powinna teraz zrobić, więc przykucnęła do poziomu oczu Jake'a. Zabierając lód od jego ojca, docisnęła go do oka Jake'a tak mocno, jak to tylko było możliwe. Bets sapnęła, podczas gdy babcia Nadine wybuchnęła śmiechem. - Przepraszam - powiedziała słodko Kacey - Wyślizgnął się. Jake spiorunował ją wzrokiem, ale nic nie powiedział. - Poświęcisz mi chwilkę na osobności? - zapytała. Rodzina powoli wyszła z pomieszczenia, zostawiając ich samych. Kacey pochyliła się, szepcząc aby nikt ich nie usłyszał, w przypadku jeśli nasłuchiwali jakichś odgłosów walki z kuchni. - Nigdy więcej Jake. Otworzył usta aby coś powiedzieć. - Nie - Kacey pokręciła głową - Nie, ty nie będziesz mówił. Będziesz słuchał. Jestem pewna, że to trudne zadanie dla ciebie, ale spróbuj. Skinął głową. - Jeśli mam wyświadczyć ci tutaj wielką przysługę, to lepiej naucz się trochę samokontroli. Nie możesz biegać wokół, sypiać z każdą swoją poczwarą i sądzić, że nie dasz się złapać. Kamery są wszędzie i pewnego dnia możesz być nieostrożny. Czy naprawdę myślisz, że tym dziewczynom na tobie zależy? Gwarantuję ci, że nie chcą niczego poza twoimi pieniędzmi, pozycją i gorącym ciałem. Jeśli nie przestaniesz się szczerzyć, to cię trzepnę. Przełknął nerwowo i przestał się uśmiechać. - Wiem, że to dla ciebie ważne, żeby mieć aprobatę swoich rodziców. I w głębi duszy mogę nawet uszanować ten egoizm, że chcesz tego co najlepsze dla firmy. Myślę, że wszyscy ludzie by to zrozumieli, ale możesz zrobić wszystkie te rzeczy bez manipulowania ludźmi których kochasz. Po tym weekendzie kończę. Po prostu wiedz, że kończę. 137

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Wstała drżąc. Jake wyciągnął rękę i złapał ją za nadgarstek. - Kace - jego oczy były niepewne i zaklął biorąc oddech Schrzaniłem. - Historia twojego życia. Uśmiechnął się lekko. - Wtedy kiedy chodzi o kobiety, to mi zależy. Kacey w to wierzyła. Pokręciła głową i zaczęła się odchodzić. - Kochałem cię, wiesz. Zatrzymała się w pół kroku, serce łomotało jej w klatce piersiowej. Kacey wzięła kilka uspakajających oddechów, po czym odwróciła się do niego, do mężczyzny, którego kochała przez tyle lat. Nie był już jej przyjacielem z dzieciństwa ale egoistą, który myślał tylko o przyjemnościach. - Ja też cię kochałam Jake. Ale teraz, faceta którym się stałeś, już nie bardzo. Po tych słowach wyszła z kuchni, wpadając bezpośrednio na Travisa, który faktycznie podsłuchiwał. Zabawne, spodziewała się raczej babci Nadanie, nie swojego wroga. - Więc, to był szczególny moment - zesztywniał i przeczesał włosy palcami. - Ty go uderzyłeś. Wepchnął ręce do kieszeni, a kręcone włosy opadły mu na czoło. - Ja. - Jakie to uczucie? - chciała wiedzieć Kacey. 138

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie tak dobre, jak myślałem. Kacey się roześmiała i klepnęła go żartobliwie w ramię. - Może następnym razem pozwól mi samej walczyć w swoich bitwach? - Nie. - Słucham? Panika przemknęła po twarzy Travisa gdy spojrzał w okno, a następnie z powrotem na nią. - Powiedziałem, że nie. Dlaczego chcesz mi zabrać całą zabawę? Myślę, że mam wiele powodów, żeby uderzyć swojego brata. - Na przykład jakich?

Travis zamarł. Powinien jej powiedzieć? Powinien to powiedzieć? Złote okazje nie zawsze zjawiają się same. Otworzył usta, żeby odpowiedzieć, kiedy babcia Nadine weszła spacerkiem. - Och, kochana dziewczyno, nie wiesz? O nie. O Boże. Nie, nie, nie. - Travis... - uszczypnęła go w policzek, zabijając go tym ...bardzo się w tobie podkochiwał, kiedy byliście mali! Jak myślisz, dlaczego tak nalegał na zabawy w dom, nawet jeśli miałby być psem? Dlaczego, to było słodkie. Pamiętam, kiedy miałaś szesnaste urodziny i twoja randka się nie zjawiła, on... - Babciu! - wrzasnął Travis - Naprawdę, nie przesadzajmy z 139

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L moim młodzieńczym zauroczeniem. I zgaduję, że Kacey już wie, o co chodziło z tym ciągnięciem za kitkę i rzucaniem kamieniami. Miał nadzieję, że przynajmniej podejrzewała. Usta Kacey były lekko uchylone, jej oczy skoncentrowane były na nich, jak gdyby dokonywała przeglądu. - Chcecie mi powiedzieć... O Boże. Podeszła do nich, wciąż mrużąc oczy. - ...że przez niego przeszłam przez piekło, bo mnie lubił? Przełknął ślinę. Jakoś inaczej sobie to wyobrażał w swojej głowie. Mógłby wyznać jej swoją miłość, śmiali by się z tego jakie to głupie i kochali by się w kuchni na podłodze. Patrzył jak jego marzenia roztrzaskują się jeden po drugim, jak Kacey zmierzała ku niemu. - Powiedziałeś całej piątej klasie, że zsiekałam się w spodnie podczas przerwy! Tak, tak zrobił. - Schowałeś pająka do mojego pojemnika z drugim śniadaniem, a kiedy się rozpłakałam, to powiedziałeś wszystkim, że płakałam dlatego, że moja mama zostawiła mi skórkę na kanapce. - Nie było tak źle, daj spokój Kace... - Byłam w liceum. I tak, było źle. Ludzie myśleli, że mam jakiś fetysz skórki od chleba dopóki nie ukończyłam liceum. Znajdowałam skórki w mojej szafce przez cały rok. Travis cofnął się o ladę. - Och, spójrzcie która godzina! - zachichotała babcia Nadine Do zobaczenia później. I nie walczcie o rzeczy których nie możecie zmienić! 140

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis w myślach błagał babcię, żeby została. A potem, kiedy zniknęła, modlił się o Bożą interwencję. Kacey wyglądała jakby miała wybuchnąć. Nie dobrze. - Obciąłeś mi włosy - jej głos był szorstki, jakby ta kropla przepełniła czarę goryczy. - Tak - potwierdził, powoli przesuwając się wzdłuż lady w kierunku drzwi - Ale na swoją obronę mam to, że próbowałem wyjąć gumę. - Gumę, którą sam tam umieściłeś! - Nie możesz tego udowodnić! - dlaczego ona krzyczała? - Poza tym! Powiedziałaś wszystkim młodszym ode mnie, że tylko udaję jąkanie, żeby uzyskać dodatkową pomoc od nauczycieli! - Bo tak robiłeś! - Jeden raz! - To nic w porównaniu z tym w jakich sytuacjach mnie stawiałeś - pchnęła go w klatkę piersiową. Travis się cofnął. Na ladzie znajdował się karton jajek. Jego mama musiała przygotowywać obiad. Powoli sięgnął i chwycił dwa. - Cóż, myślę, że po prostu lubię być o krok przed tobą Kacey - po tych słowach rozbił jajka z pluskiem na jej głowie. I próbował zwiać w innym kierunku. Kacey podstawiła mu nogę. Poślizgnął się na podłodze. Przeklinając, złapała go za ramiona, przyciskając go do podłogi. - Zabiję cię! - Kacey, ja żartowałem, przepraszam, ja... 141

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Oczy jej płonęły jakby była opętana. Gorączkowo rozejrzała się po pomieszczeniu i uśmiech pojawił się na jej twarzy. - Więc... chcesz to zrobić tutaj? Teraz? Chcesz się pozbyć tych dziecięcych lęków? Dobrze, dawaj. - Dawaj? - o Boże, czuł że zaraz zacznie się jąkać, bo język sztywniał mu w ustach. -Tak, dawaj - sięgnęła na ladę, chwyciła dwa jajka, a następnie umiejętnie, podczas gdy on był nadal zmrożony ze strachu, pociągnęła za jego jeansy, wepchnęła jajka z przodu i usiadła na nim okrakiem. Jajka popękały i sączyły się w dół jego nóg. Zamknął oczy. Jeszcze nigdy nie był taki zły, albo taki podniecony. Naprawdę? Co było nie tak z nim i jedzeniem? Najpierw kurczak przy stole, teraz jajka. Prawdopodobnie, już nigdy nie zje normalnego posiłku bez bolesnego podniecenia. - To koniec - wiedział, że jest silniejszy, większy, twardszy. Złapał ją za ramiona i przerzucił ją na plecy, jajka plamiły jego spodnie. Cholera, to nie było wygodne. Zapiszczała i rzucała głową z boku na bok. Przycisnął jej ręce po obydwu stronach jej głowy. Jajko już zaczęło wysychać na jej twarzy. - Powiedz, że ci przykro, to cię puszczę. - Nigdy - uśmiechnęła się. - Dobrze - wciąż trzymając ją za nadgarstki, pochylił się nad nią i zebrał trochę śliny w ustach. - Nie, nie, Travis nawet się nie waż - walczyła pod nim. Cholernie dobrze było ją czuć. - Wszystko co musisz zrobić, to powiedzieć, że jest ci przykro. Jej oczy błysnęły. - Dobrze - pozwolił ślinie powoli wypłynąć z ust. Kacey 142

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L krzyknęła. I nagle został z niej ściągnięty. - Co do cholery jest z wami nie tak? - krzyknął Jake. Jego rodzice przybiegli z pokoju. I mógł sobie tylko wyobrazić, co sobie pomyśleli. Travis z mokrymi plamami z przodu spodni, jakby miał wypadek, Kacey z jajkiem we włosach i Jake z podbitym okiem. Jak na zawołanie, Kacey i Jake wskazali na Travisa. Przeklął. Jego matka zacisnęła pięści po obu stronach. - Travis Titus! - Oho, użyła jego pełnego nazwiska - wtrącił Jake. - Już nie żyje - dodała Kacey. Travis chciał zawyć. Jego matka pokręciła głową. -Naprawdę Travis, jak możesz być tak niedojrzały! O niebiosa, Kacey czy ty masz jajko we włosach? Kacey skinęła z powagą. Travis zacisnął zęby. Jego matka dokonała na nim inspekcji bardziej dokładnie. - Kochanie, miałeś wypadek? Jake zachichotał i zaczął gwałtownie kaszleć obok niego. Spojrzał na Kacey, a ona zagryzła wargę i odwróciła wzrok. - Tak, mam dwadzieścia trzy lata i miałem wypadek. Naprawdę mamo? - Cóż kochanie przykro mi, ale to wygląda jak... - wskazała i się zaczerwieniła - A ja wiem, jaki byłeś, kiedy byłeś mały. 143

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L O nie. - Jaki dokładnie był? - zapytała Kacey, nagle zaintrygowana. - Och, miał kiedyś kilka wypadków i senne koszmary, nic poważnego. Kacey się rozpromieniła. - Naprawdę? Cóż, mam nadzieję, że króliczek z którym sypiał, podnosił go na duchu w tych trudnych momentach. - Króliczek? - Jake i jego ojciec zapytali jednocześnie. Jedynymi ludźmi, którzy wiedzieli o tym głupim króliczku były Kacey i jego matka. To był prezent od dziadka zanim umarł, a nazwał go na cześć Kacey, ale nie zamierzał jej o tym nigdy powiedzieć. Po jednej niefortunnej nocy z tym cholerstwem w gimnazjum, Kacey przywędrowała do jego pokoju i znalazła go. To był jedyny raz, kiedy byli uprzejmi. Teraz wszystkie zakłady zostały odwołane. - Naprawdę Kacey, wątpię czy to było gorsze od tego głupiego baranka z którym ty spałaś. Wiesz, ten którego nie pozwalałaś nikomu uprać? - On nie był brudny! - argumentowała. - Był szary! - Więc? - Na początku był biały. Kacey zacisnęła usta w linię i podniosła rękę. Mama Travisa klasnęła. - Dzieci, naprawdę! Mój Boże. Idźcie się umyć i bądźcie tu z powrotem za godzinę. Będziemy mieć wczesną kolację i przejdziemy do planów ślubnych, a potem mamy rodzinną noc z grami, normalną 144

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L rodzinną noc z grami. - Dobrze - warknęli i ruszyli w różnych kierunkach.

145

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 20 Jake starał się wyglądać na nieporuszonego małą przemową Kacey, ale po powrocie do swojego pokoju i po użalaniu się nad sobą, zdał sobie sprawę, że jest jej winien prawdziwe przeprosiny. Miał do myślenia. Co jeśli? Co jeśli mógłby się zmienić? Co jeśli mógłby zostać facetem, jakiego Kacey potrzebuje? Jak by wyglądało życie z nią? Czy byłby znudzony? Czy nie był im winien tego, aby przynajmniej spróbować? Zdezorientowany, ruszył w dół schodów, tylko po to, żeby zobaczyć swojego starszego brata siedzącego okrakiem na Kacey i próbującego napluć jej na twarz. Ich niedojrzałość nie znała granic, ale teraz przynajmniej wiedział, że nie działo się absolutnie nic romantycznego między nimi. Travis miał dwadzieścia trzy lata, a w tym wieku jeśli nadal używa przemocy żeby przyciągnąć uwagę dziewczyn, to nie ma się co dziwić, że wciąż jest wolny. A dziewczynę taką jak Kacey nie zwali z nóg facet, który wciąż uciekałby się do dziecinnych figli, żeby zdobyć jej przychylność. O matko, jeśli Jake byłby milszym facetem, to rzeczywiście dałby swojemu bratu jakieś wskazówki. Rozpaczliwie tego potrzebował. Może każdy byłby bezpieczniejszy, jeśli trzymałby Kacey i Travisa z daleka od siebie. Wydawało się, że wydobywali z siebie najgorsze instynkty. Do czasu, kiedy wszyscy powrócili z powrotem do jadalni, jego matka właśnie umieszczała na stole wizytówki. Luksusowo. 146

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey siedziała między nim a babcią. Dobry wybór. Travis siedział naprzeciwko, na drugim końcu stołu z ... Chwila! Dlaczego było dodatkowe miejsce? - Mamy towarzystwo dziś wieczorem? Naprawdę? Czy jego matka uważa, że to bezpieczne po tym wyskoku w kuchni? Nie mówiąc już o tym, że jego brat uderzył go w twarz bez powodu. Ok, dlatego go uderzył, bo był zdenerwowany na Jake'a, że nie zwracał uwagi na Kacey. Możliwe, że trochę na to zasłużył, ale tylko nieznacznie. - Och, babcia zaprosiła pana Casbon'a. Jake zakrztusił się ze śmiechu. - Naszego sąsiada, pana Casbon'a? Tego, który żyje dla babci uśmiechu? Cóż, to może być interesujące. - To mało powiedziane - mruknął Travis wchodząc do kuchni. - Miło widzieć, że zmieniłeś spodnie, bracie. Travis spiorunował go wzrokiem. - Przynajmniej mogę zmienić moje ubranie. Z drugiej strony ty jesteś skazany na cudowną osobowość. Jake zacisnął pięści. Travis się uśmiechnął. Weszła Kacey. - No cóż, myślę że moje włosy wyglądają na bardziej lśniące niż kiedykolwiek. Dzięki Trav. Jestem ci wdzięczna - puściła oczko. Travis przewrócił oczami. - Tak, a moje jaja są... - Travis! - Bets prawie krzyknęła - Będziemy mieć za chwilę towarzystwo. Czy moglibyście chociaż spróbować zachowywać się zgodnie ze swoim wiekiem? Boże, Jake jesteś przygotowany do przyjmowania gości, zachowaj się jak facet! Travis, jesteś właścicielem 147

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L rancza od lat, co dla wszystkich jest święte, wydoroślej! - Posiadasz ranczo? - zapytała Kacey. Obserwował przemianę. Travis zaszurał nogami, jakby mu było niewygodnie, a potem odchrząknął. - Tak, małe. Nic wielkiego. - Och, jest bogaty - roześmiała się Bets - Zostałeś właścicielem jednego z największych rancz na wschodnim wybrzeżu, ale jeśli chcesz udawać, że jest małe, to myślę że to twój przywilej. To było nowe uczucie, być ignorowanym, ale Jake był zainteresowany jak zareaguje Kacey. Skrzyżował ramiona na piersi i oparł się o ladę. - Ale mówiłeś, że jesteś robotnikiem na ranczu? Jake się roześmiał. - On? Robotnikiem na ranczu? Kochanie, jeśli on jest robotnikiem na ranczu, to ja jestem woźnym. - Ale... - Kacey zmarszczyła brwi. - To nic wielkiego - Travis wzruszył ramionami i zaczął napełniać szklanki wodą. Kacey zwróciła się do Jake'a. - Jakieś inne rodzinne tajemnice? Chyba to nie najlepsza pora, żeby jej mówić, że babka manipuluje nimi wszystkimi. - Um... - Jake wsunął ręce do kieszeni - Travis się kiedyś w tobie podkochiwał? Przynajmniej tak domniemałem, zważywszy że jąkał się za każdym razem, jak był w pobliżu jakiejkolwiek kobiety. Travis zamarł. - Tak, przewiń jakąś godzinę do tyłu, a zobaczysz jak 148

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L zareagowała na ten drobny kawałek informacji. Jack się roześmiał. - A więc o to była ta walka. Widzę... Kacey popatrzyła na nich gniewnym wzrokiem, więc Jake zdecydował, że zrobi to lepiej. Powoli podszedł do miejsca gdzie stała. - Kace jestem pewien, że cię to zdenerwowało, ale to czego nie wiesz, jest to, że chociaż robił wstrętne rzeczy... z naciskiem na wstrętne... - Dzięki Jake. - Nie ma problemu - uśmiechnął się - To on jest również powodem, dlaczego twoje szesnaste urodziny były takim sukcesem. - Co masz na myśli? - rozluźniła ramiona. - Cóż... - Jake położył rękę na jej drobnych ramionach - Ten tutaj jąkała, był taki zły, że twój chłopak nie pojawił się na czas, że ubłagał tatę żeby zadzwonił o przysługę. - Jaką przysługę? Travis patrzył na nich nerwowo i pokiwał głową. - To nie ma znaczenia Jake. To było dawno temu. - Hej, ja tylko staram się pomóc. Ale tak, Travis był jedynym, który przekonał tatę do zaangażowania lokalnego zespołu, aby przyszli i zagrali na twoim przyjęciu. Wiesz, ci na których punkcie każdy miał taką obsesję? Kacey skinęła głową. - Wszyscy mogli usłyszeć jak oni grają wyłącznie na mojej imprezie, więc przyszli, nawet gdy mój chłopak idiota Tanner powiedział wszystkim, że jestem na czarnej liście bo się z nim nie przespałam. - Tak, cóż... - Jake wzruszył ramionami - Travis zajął się również 149

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L tamtym facetem. Dlaczego do cholery był taki miły dla swojego brata? Gdyby miał jakiekolwiek podejrzenia, że się fizycznie pociągają to na pewno by nie pomógł, ale nie lubił kiedy ze sobą walczyli tak bardzo. To go stresowało. A nie chciał dorobić się wcześniej zmarszczek, ani siwych włosów. - Jake! - Travis machnął ręką - Nie rób tego. - Pobił go i zastraszył, a potem powiedział wszystkim, że miał obsesję na punkcie wampirów. - To dlatego ludzie przynosili mu czosnek do szkoły? - Kacey się roześmiała - Ach! Travis dlaczego nic mi nie powiedziałeś? Może nie nafaszerowałabym ci spodni jajkami. - Rany, dzięki - mruknął Travis. Jake wykorzystał okazję żeby przytulić Kacey. - Więc, mogę liczyć na nagrodę za podzielenie się informacjami na temat mojego brata? Rzuciła im szybkie spojrzenie. Skinęła głową i oddała uścisk. I w tym momencie przypomniał sobie dlaczego stracił dla niej głowę. Pasowała. Była doskonała w jego ramionach. Jakby była dla niego stworzona. Jej zapach, sposób w jaki jej włosy łaskotały go w nos, wszystko z niej krzyczało wygodą i domem. Nie miał ochoty jej puszczać. Travis odchrząknął. - Przepraszam - Jake się odsunął - Wyłączyłem się. - W porządku - Kacey zarumieniła się i podeszła do lady.

150

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Och, cholera nie. Nie tym razem. Nie tym razem. Travis był gotowy użyć każdego podstępu, żeby trzymać Jake'a z daleka od Kacey. Chciał ją porwać i zawieźć do Meksyku, zanim pozwoli swojemu bratu znowu zatopić w niej pazury. - Kace - Travis włożył jej w dłonie stos serwetek - Chcesz mi pomóc rozkładać do stołu? - Pewnie - obeszła stół i położyła serwetki na talerzach, podczas gdy Travis gwizdał. Jake'a szybko to znudziło, co często się zdarzało, więc wymyślił jakąś wymówkę, że musi obejrzeć coś w telewizji. Nareszcie. - Więc wampiry, co? - To było najlepsze co mogłem wymyślić. Wiesz, jąkałem się i moje jedyne społeczne interakcje były z moją rodziną i z klubem teatralnym. - Ach tak, uroczy klub teatralny. Powiedz mi jeszcze raz jaką rolę grałeś? Uśmiechnął się. - Nie psa, dziękuję ci bardzo. Kacey uniosła brwi, zatrzymując serwetkę w powietrzu. 151

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis wybuchnął śmiechem. - Dobrze, to był kot, ale w mojej obronie to był musical Cats, więc nie możesz się ze mnie śmiać. - Chyba nie - Kacey wydęła dolną wargę, jakby się dąsała Pamiętasz tę piosenkę? - Nie ma mowy Kace, więc nie rób sobie nadziei. Musiałabyś mnie bardzo, bardzo upić, żeby usłyszeć ponownie tę piosenkę z moich ust. - To byłoby całkowicie tego warte. Roześmiał się. - Może dla ciebie. - Daj spokój, jedna malutka zwrotka. Nie powiem nikomu Kacey położyła ręce na swoich biodrach i zbliżyła się do niego. A niech to, jeśli nie czuje się jak kot, kiedy obserwuje jak kołysze biodrami. Szczerze mówiąc był prawie na tyle szczęśliwy, żeby wyrwać się z piosenką. Otworzył usta, żeby być może zaśpiewać, a być może przekląć nie do końca wiedział co wybrać, kiedy usłyszał trzaśnięcie drzwiami. - Jesteśmy! - ogłosiła babcia wchodząc do kuchni i ciągnąc za sobą Pana Casbon'a. Mężczyzna miał na sobie głupi uśmiech i hawajską koszulę wsuniętą w spodnie khaki. W sumie był idealny dla babci. Ona kochała Hawaje. I mężczyzn. Szczęściarz z tego pana Casbon'a. - Więc, na początek mamy pupu? Kacey wytrzeszczyła oczy z przerażenia. Travis szepnął jej do ucha: - Ona ma na myśli przystawki. Tak się na to mówi na Hawajach. 152

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - A ona jest nagle Hawajką? W tym momencie babcia zaczęła tańczyć taniec hula przed panem Casbon'em. Travis westchnął. - Najwyraźniej. Jake wszedł do pokoju, spojrzał na tańczącą babcię i zrobił w tył zwrot. Dobrze wiedzieć, że nie tylko Travis był zaniepokojony zachowaniem babci. Pan Casbon uśmiechnął się szeroko i się przyłączył. Kacey się roześmiała i poklepała Travisa po ramieniu. - Może powinniśmy im pokazać jak to się robi? Oszołomiony obserwował jej powolne ruchy bioder. Jego umysł podpowiadał ustom, żeby się zamknęły. Wmawiał sobie również, że jeśli nie powstrzyma swojej żądzy, to może się cholernie zawstydzić przed swoją babcią. - No chodź Trav - Kacey puściła mu oczko i uniosła ręce nad głowę. Przyciągnął ją do siebie i złapał rytm, który nie miał nic wspólnego z tańcem hula. To było wolne, płynne i zmysłowe. Jego dłonie powoli sunęły po jej bokach, aż opadły na biodra i tam się zatrzymały, niezdolne żeby się ruszyć, kiedy zamknął oczy. Travisa to nie obchodziło. Był poza tym. Co z tego, jeśli wprawiał siebie w zakłopotanie? Był ponad to, załatwione. Po prostu chciał jej dotykać i trzymać blisko. - Travis? - otworzył oczy, a Kacey była centymetry od jego twarzy - Myślę, że mamy małą widownię. Jej rumieniec podpowiedział mu, że powinien spojrzeć, ale był zbyt zakłopotany. Szybko odskoczył od niej i się rozejrzał. 153

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Babcia i pan Casbon stali i ich obserwowali z przekrzywionymi głowami. - Cóż, to było romantyczne - mrugnęła babcia. - Ja tylko... - Travis podrapał się po głowie. Co? Pożądam jej? Mam fantazję, jakby to było trzymać Kacey nagą w swoich ramionach? - Tańczyliśmy - wtrąciła Kacey. - Za moich czasów... - odchrząknął pan Casbon - Kiedy chłopaki tańczyli w ten sposób, to ich dziewczyny zachodziły w ciążę. Travis poczuł jak twarz mu płonie. - Nie zaciążyłeś jej, prawda synu? Czy ten facet tak na poważnie? - Hmm... - nie, po prostu powiedz nie. Dlaczego jego usta nie działają? - Nie, chyba nie można zająć w ciążę od tańczenia zbyt blisko siebie, panie Casbon - Kacey klepnęła Travisa w ramię, wyrywając go z tego paralitycznego stanu. - Jestem pewien, że to możliwe - starzec wskazał palcem w powietrze, a następnie odwrócił się do babci i przyciągnął ją do siebie Cieszę się, że jesteśmy na tyle starzy, że nas to nie obchodzi. - Och Miłosierny Panie w niebie - mruknęła Kacey. Travis ją szturchnął. Gapili się nadal, podczas gdy babcia zaśmiewała się w ramionach pana Casbon'a. - Ona jest tak jakby latawicą - szepnęła Kacey. - Tak jakby? - babcia nie tylko flirtowała. Ona... cóż, to nie było słowo, które chciał użyć w tym samym zdaniu co babcia. - Czas jeść - ogłosiła matka wkraczając do pokoju - O niebiosa! 154

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L położyła rękę na sercu, kiedy jej oczy złapały babcię i pana Casbon'a w uścisku - Niech, hmm, po prostu zajmijcie miejsca! Jake! Jake, chodź tutaj! Czas do jedzenia! Wszyscy siadali wokół stołu. - Wescott! - krzyczała Bets - Wescott, już czas kochanie. Przestań się bawić komputerem i chodź tutaj! Jego ojciec wpadł do pokoju i usiadł. - Dlaczego mamy wizytówki? Bets spiorunowała go wzrokiem. - Myślałam, że tak będzie najlepiej, biorąc pod uwagę... spojrzała na Travisa, potem na Kacey i wreszcie na Jake'a, który odczuwał potrzebę odgrywania niewiniątka i wzruszył ramionami, a następnie mrugnął w kierunku Travisa. Idiota. - Tak - powiedziała pan Casbon, podczas gdy zaczął układać w stertę pieczeń na swoim talerzu - Czy ja dobrze zrozumiałem, że będziemy mieć dziś porywający wieczór z Monopoly? Babcia zachichotała i się zarumieniła. On powiedział porywający, nie podniecający. Nie zamierzali grać w rozbierane Monopoly. Obrazy, których nigdy nie chciałby zobaczyć zaczęły walić go po głowie, a wtedy spojrzał na Kacey. Natychmiast obrazy zostały zastąpione wizjami smakowania jej wydatnych ust, przesuwając ręką po jej włosach, całując ją wzdłuż ciała, aż do... - Travis? Słyszałeś o co pytała babcia? Złapany rozejrzał się wokół stołu, wszystkie oczy skierowane były na niego, co było pewnego rodzaju błogosławieństwem, biorąc pod uwagę, że wprawiliby go w niezłe zakłopotanie, gdyby mieli patrzeć na stan, który znajdował się pod stołem. - Przepraszam, co mówiłaś babciu? - Powiedziałam... - rzuciła mu niedwuznaczne spojrzenie - ... że 155

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L ostatnim razem, jak z tobą grałam w Monopoly, to miałeś czelność wygrać. - To fakt. - Jestem starsza. Powinieneś pozwolić starszemu wygrać. - Babciu, jeśli dobrze pamiętam, nie tylko próbowałaś mnie upić, poprzez dolewanie alkoholu do mojego napoju, ale dodałaś połowę rozgniecionego Benadrylu1 do mojego drinka kiedy nie patrzyłem. Mamy szczęście, że oddychałem gdy gra się skończyła. Babcia prychnęła. - Nie ma niczego złego w odrobinie silnej konkurencji, albo jakimś manipulowaniu, żeby było bardziej interesująco. Poza tym pomysł z Benadrylem należał całkowicie do Kacey. To jej odpowiedź na wszystko. Tak jak film "Moje Wielkie Greckie Wesele" i Windex2. - Słucham? - Travis pochylił się do przodu. - Och wiesz - babcia machnęła wysadzaną klejnotami ręką w powietrzu - Ugryzł cię komar? Weź Benadryl. Nie możesz spać? Weź Benadryl. Nie spisujesz się w sypialni... - Wątpię, czy Benadryl pomoże w tej sytuacji - przerwał Travis. - Och, nie miałbym takiej pewności - dodał pan Casbon z szelmowskim błyskiem w oku, kiedy uniósł i pocałował dłoń babci. Travis wskazał głową na swoją matkę, zmuszając ją, żeby zmieniła temat. Była zaczerwieniona i bawiła się swoim jedzeniem, a jego ojciec próbował stłumić śmiech. Czy tylko on jeden przy tym stole był przy zdrowych zmysłach? - Tak więc, nie odpowiedziałeś na moje pytanie? - babcia nabiła sałatkę na widelec. - A jakie było pytanie? Niestety byłem rozproszony przez zajęcia pozalekcyjne na temat skutków brania narkotyków. 156

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Będziesz partnerem Kacey? Ona zawsze oszukuje jak dziecko, a ja potrzebuję kogoś z twardą ręką, żeby dał jej klapsa jeśli przekroczy linię. Woda, która jak najbardziej powinna spłynąć w dół gardła Travisa, została wypluta z jego ust i wylądowała bezpośrednio na twarzy Jake'a. - Dzięki stary. - P-przepraszam - wydusił Travis patrząc na babkę. Mrugnęła do niego zuchwale i dalej sączyła swoje wino. Dokładnie wiedziała co powiedziała. Gdyby nie patrzyła, to naprawdę miał zamiar jej coś dosypać i byłoby to cholernie dużo silniejsze niż Benadryl. Mogła na to liczyć. - Z ogromną przyjemnością - Travis wytarł usta serwetka i uśmiechnął się do swojej babci - Poza tym wątpię czy Kacey przekroczy linię. Ona już wie, że to przegrana bitwa, kiedy występuje przeciwko mnie. - Och Travis, jednakże - Kacey gruchała przez stół - Ja dokładnie tam chcę być. Drażniła się. Wiedział dokładnie, że się drażniła, ale mimo to nie potrafił zmusić swojego serca, żeby nie podskakiwało, ani swojego oddechu, żeby wrócił do normy. Niezdolny do mówienia, jedynie podniósł szklankę z wodą w jej kierunku i modlił się, żeby nikt nie zauważył jego nerwowych ruchów. Jak tylko rozmowa ucichła i wszyscy zaczęli jeść, nagle Travisa obleciał blady strach, że coś jest nie tak. Spojrzał na każdego przy stole, próbując się dowiedzieć dlaczego czuje się tak niespokojnie. I właśnie wtedy, gdy był gotowy wyśmiać ten pomysł, skupił wzrok na swojej matce. Miała to spojrzenie. 157

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L To samo, którego boją się dzieci. Spojrzenie, które posiada każda mama, kiedy ma powiedzenia, ale woli raczej wyjść z siebie, niż otworzyć usta.

coś

Milczące spojrzenie, które przenosi człowieka do dzieciństwa w przeciągu kilku sekund. Po zakończeniu obiadu wszyscy wyszli, żeby się przebrać w bardziej wygodne ubrania do gry Monopoly, ale Travis pozostał. Jego matka odchrząknęła i pochyliła się do przodu opierając łokcie na stole. - Travis, co się dzieje? - Nic - skłamał i odwrócił wzrok. - Ona nie jest twoja - matka powiedziała delikatnie. - Co? - szarpnął głową w górę. - Kacey - pokręciła głową i odsunęła się od stołu, powoli go okrążając i siadając obok Travisa - Kochanie, ona jest narzeczoną twojego brata. - Wiem - wiedział również, że Jake był kłamcą i manipulującym draniem, ale milczał. - To tylko zauroczenie - mówiła do niego jakby miał piętnaście lat i nagle się zezłościł. Czyżby nie dorósł? Był mężczyzną. Mężczyzną, który był w stanie podejmować własne decyzje. - Mamo, mam dwadzieścia trzy lata. - A zachowujesz się, jakbyś był w liceum Travis. Ciągle skaczecie sobie do gardeł i przysięgam, jeśli nadal będziesz patrzył na nią tak jak przy obiedzie, to Jake się dowie. Będzie miał złamane serce. Travis prychnął. - Najpierw musiałby mieć serce. 158

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Travis Titus! - Przepraszam - wymamrotał, poczuł się naraz bardzo staro i niedojrzale - To nic wielkiego, ona nic dla mnie nie znaczy, wiesz o tym. Po prostu dobrze się bawimy. Za nim upadł półmisek. Odwrócił się i zobaczył Kacey stojącą w kuchni. - Przepraszam - jej uśmiech był wymuszony, kiedy uklękła i zaczęła podnosić naczynie - Nie wiem co się stało. Po prostu się wyślizgnął. Mam nadzieję, że niczego nie przerwałam. Znalazłam ten półmisek w salonie i chciałam się upewnić, że zostanie umyty razem z resztą - Kacey paplała tylko wtedy gdy była naprawdę zła lub zdenerwowana. Bets szybko pomogła jej posprzątać bałagan. - Nadal zamierzasz zagrać z nami później, prawda? - Oczywiście - Kacey uśmiechnęła się słodko, a następnie spojrzała na Travisa - Mimo wszystko mam partnera do gry. Zła. Była zdecydowanie zła.

159

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 21 W międzyczasie wszyscy zebrali się w salonie. Kacey była wściekła. Usiadła przy dużym stole do gry w karty i westchnęła. Travis był takim idiotą, że nie chciała nawet na niego patrzeć. A Jake patrzył na swoje odbicie w łyżce. Poważnie? Pewne rzeczy uległy zmianie między nią a Travisem, albo tak myślała. Ale jej świat przesunął się ogromnie w przeciągu pięciu minut. Sprzątała w salonie, dosłownie zbierała naczynia po podjadaniu Jake'a, kiedy usłyszała jak Travis ze swoją mamą rozmawiają półgłosem. Nie wiele myśląc weszła do pokoju i wtedy usłyszała na jaki temat rozmawiali. Ona nim była. A Travis zaprzeczał, że czuje do niej jakikolwiek rodzaj sympatii. W zasadzie powiedział swojej matce, że nienawidzi Kacey. Ona nic dla mnie nie znaczy. Dlaczego przez to proste zdanie zaciska się jej serce? To nie tak, żeby lubiła Travisa. Przełknęła ślinę. To było drobne przyciąganie, trochę niewygodny ból w sercu. Może było tak dlatego, że opiekował się nią i był taki czarujący. Tak czy inaczej, to był koniec. Teraz. I dokładnie wiedziała jak się zemścić. Pocierając dłonie, uśmiechnęła się. - Znam to spojrzenie - powiedział Jake, siadając naprzeciwko niej - I jestem wystarczająco męski, żeby przyznać, że trochę się obawiam. - Proszę - prychnęła Kacy - Czy ja ci kiedykolwiek zrobiłam coś, choć trochę okrutnego? - Masz na myśli coś innego, niż złamanie mi serca w dziewiątej klasie, kiedy zobaczyłem jak całujesz Toma Williamsa za salą gimnastyczną? 160

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Wszyscy przy stole ich ignorowali, wszyscy poza Travisem, który teraz wiercił się niespokojnie u jej boku. - Ja go nawet nie lubiłam. To był tylko eksperyment argumentowała Kacey - Poza tym, wszyscy wiemy kto był najlepiej całującym chłopakiem, jakiego miałam. Travis odchrząknął. - Tak, a któż to taki? - Jake pochylił się do przodu. - Nie powiem - przygryzła wargę, jakby badała każdy element gry, próbując zdecydować czym chce być. - Założę się, że wiem - Jake założył ręce za głowę - To znaczy poza mną - puścił oczko - Czy to John Davis? - John Davis? - Kacey zmarszczyła nos - Nie, nie John. - Kevin Tate? Kacey pokręciła głową. Może powinna zostać butem. A wtedy, gdy minie Travisa w grze planszowej, to mogłaby nastąpić na jego pionek. - Sean Halverson? Kacey przewróciła oczami. - Proszę cię, ten chłopak był na samym końcu listy i myślę, że wiesz dlaczego. - Ten z wędrującymi rękami - Jake pokręcił głową - Mam! strzelił palcami - Cooper Reynolds! To musi być on. Jak rzucał dziewczyny, to tak płakały jakby im ktoś umierał, albo coś. Gwarantuję ci, że to on. Wiesz, że on jest nadal wolny i ... Travis uderzył pięścią w stół uciszając rozmowę. - Przepraszam, myślałem że zobaczyłem robaka. Kacey spojrzała na niego i uniosła brwi. 161

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Naprawdę? Ja nic nie wiedziałam. - Był tam - wskazał, zaciskając zęby. - Jesteś pewien, że nie wyobrażasz sobie pewnych rzeczy? powiedziała delikatnie - W końcu oboje wiemy, jak bardzo lubisz zmyślać różne rzeczy. Weźmy na przykład twojego małego królika. Ciągle z nim śpisz? Travis się uśmiechnął. - Nie wiem Kace, a ty nadal ssiesz kciuka? Jej oczy się zwęziły. - O Travis dorósł. Powiedz mi, masz w głowie gotowy plan rozmowy, że się nie jąkasz, czy jesteś już ponad to? Wiedziała, że trafiła w czuły punkt. Wymamrotał jakieś przekleństwo. - Możemy już grać w tą cholerną grę? Babcia się roześmiała. - Och dzieci, zawsze byliście takimi złośliwcami. Tak zagrajmy. I Kacey pamiętaj, nie oszukuj. - Ja nie oszukuję - Kacey narysowała znak krzyża na sercu - Ja nie należę do nieuczciwych. Oczy Jake'a błysnęły do niej, zanim spojrzał na dół i odchrząknął. Kacey była zadowolona, że nikt nie zauważył tej wymiany spojrzeń, ale potem spojrzała na swoją prawą stronę. Travis wpatrywał się w nich, kręcąc głową w tę i z powrotem. Zmusiła się do uśmiechu i wzruszyła ramionami. - Kace, chcesz herbaty, albo czegoś innego? Wiesz, żeby się uspokoić. - Jestem spokojna - nie była spokojna w żadnym obszarze swojej 162

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L wyobraźni, siedzenie obok Travisa i jego przenikliwy wzrok sprawiały, że miała ochotę krzyczeć. Na dodatek, jego woda kolońska zdecydowała się puścić w obieg bardzo blisko jej nosa, sprawiając, że zasychało jej w ustach, a jej język zdawało się że puchł. - Zaraz będę z powrotem. Niezależnie od tego jak bardzo sobą gardzimy, nadal muszę być dobrym partnerem, więc muszę pokonać Jake'a. - W twoich snach - roześmiał się Jake, po czym spojrzał na swoje pieniądze - Dobrze kochani, już czas. Rzucajmy, żeby zobaczyć kto rusza pierwszy! Travis wyszedł z pokoju, ale szybko wrócił z herbatą i podał ją Kacey. - Jest zatruta? - Nie. Powinnaś być dumna. Nawet nie umieściłem tam żadnego Benadrylu. - Szkoda - odezwała się babcia z drugiej strony stołu. - Zaczynamy - Wescott wyrzucił pięść w powietrze. Ogólnie rzecz biorąc, podekscytowana tą grą.

rodzina

Titus

była

zbyt

bardzo

Już zapomniała, jak to zazwyczaj jest intensywne. Szybko sobie przypomniała, jak babcia zaczęła krzyczeć, że Wescott zdefraudował pieniądze z banku. - Um... - Kacey podniosła rękę - A jak się defrauduje w Monopoly? Wescott wzruszył ramionami. Babcia spiorunowała ją wzrokiem. Bets się roześmiała i poklepała męża po kolanie. Kacey obserwowała ich zachowanie, wtedy zauważyła, tak - pieniądze zostały pozostawione na jego nodze. 163

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Oszuści! - odsunęła krzesło - Oboje jesteście oszuści! Nagle poczuła się bardzo, bardzo dziwnie, jakby ktoś dał jej podwójnie mocne espresso. Kofeina pchnęła ja na szczyt. Jej reakcje nie były zbyt dobre. - Nie mam pojęcia o czym mówisz kochanie - Bets niewinnie pokręciła głową. - Kłamstwo! - Jake wskazał na nich i zwrócił się do pana Casbon'a, który również został nominowany jako sędzia tej gry Składam wniosek o dochodzenie, sir. - Na jakiej podstawie? - Oszukiwanie, przekazywanie pieniędzy z rąk do rąk pod stołem. Jeśli przyjrzysz się dowodom, to zobaczysz to tak wyraźnie jak ja. Matka coś ukrywa, a ojciec jest spocony. Pan Casbon wstał i zaczął chodzić na około stołu. Wszyscy milczeli. - Wescott, co ty na to? - Niewinny. - Hmm - pan Casbon zatrzymał się za Bets i spojrzał jej przez ramię -A ty co masz do powiedzenia panienko? - N-niewinna - przełknęła. - Więc nie będziesz miała nic przeciwko, jeśli zajrzę pod twoje krzesło? - Um, nie jestem pewna czy to jest... - A-ha! - pan Casbon pomachał kilkoma papierowymi banknotami w powietrzu, a następnie wyprostował się do pełnej wysokości - Moją decyzją - odchrząknął - Zdyskwalifikowani! Bets i Wescott wybuchli śmiechem, a następnie się pocałowali. - Staraliśmy się kochanie - Wescott zanucił Bets do ucha 164

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Mieliśmy dobrą passę. - Cóż, tak się kończy nasza noc - zarumieniła się Bets - Kacey, spodziewam się, że ty i Travis pociągniecie to dalej. - A co ze mną? - Jake wyglądał na zranionego, ale wszyscy wiedzieli, że tyko żartuje. - Ty mój drogi wygrywasz za każdym razem. Więc nigdy nie dopinguję ciebie, tylko najsłabsze jednostki. - Dobrze - żachnął się, a następnie zaczął liczyć swoje pieniądze bardzo irytującym głosem. Po ich wyjściu pozostało tylko pięć osób. Kacey poczuła jak oczy jej uciekają w tył głowy, wydawały się zbyt otwarte, jakby nie mogły się zrelaksować bo zbyt dużo powietrza do nich trafiało, co sprawiało, że były suche. - Masz jeszcze tej herbaty? - szepnęła do Travisa. Uśmiechnął się i skinął głową. - Pewnie, zaraz będę z powrotem. W ciągu kilku minut miała kolejny parujący kubek. - To powinno pomóc. Wypiła szybko do dna, w pełni oczekując, że to załatwi sprawę. Godzinę później Jake również został zdyskwalifikowany najwyraźniej defraudacje i krętactwo było cechą rodzinną. Zirytowany opuścił pokój, pozostawiając papierowe pieniądze, które wypadły z jego wypchanych kieszeni. Z klasą. Była prawie północ i wydawało się, że babcia wygrywa, mimo usilnych prób Kacey do postawienia hoteli na każdej nieruchomości, którą posiadała. - To może trwać wiecznie - dąsał się pan Casbon - Wydaje się, że mamy dogrywkę. 165

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Zgoda - Kacey nie był zmęczona, ale zorientowała się, że starsi ludzie chcieli... prowadzić życie towarzyskie. - Pierwsza osoba, która wyrzuci podwójną szóstkę wygrywa. - Dość łatwe - Travis złapał kostki i wyrzucił - Dwa i cztery. Rzuciła babcia. - Jeden i pięć. Pan Casbon przeklął, kiedy jego rzut skończył się na podwójnych jedynkach. - Twoja kolej - babcia przekazała kostki Kacey - Dlaczego nie podasz ich Travisowi, żeby dmuchnął na szczęście? Travis zesztywniał obok niej. Kretyn. Nie mógł przynajmniej udawać w jej obecności, że nie jest tak obrażony. Przewracając oczami, odwróciła się do niego i otworzyła dłoń. - Dmuchaj. Travisowi pociemniały oczy, rozchylił usta i przez chwilę wyglądał tak, jakby miał zamiar ją pocałować. Powoli, pochylił głowę i dmuchnął delikatnie w jej dłoń, wysyłając dreszcze aż do palców u stóp. Kostki przeleciały wzdłuż planszy. - Wygrałaś, wygrałaś! - babcia klasnęła w dłonie - Dobra robota dzieci! Ale Kacey nie patrzyła na plansze. Nie patrzyła na babcie. Jej oczy nadal były wpatrzone w usta Travisa. Niech go szlag. Trzeba mu przyznać, że nie uśmiechał się ironicznie, ani nie odwracał wzroku. Po prostu siedzieli, wpatrując się w jedno w drugiego i nierówno oddychając. 166

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - My będziemy się już zbierać - ogłosiła babcia. Kacey wynurzyła się ze swoich oparów. - Zbierasz się? Ale babciu, ty tu mieszkasz. - No tak - potwierdziła babcia, pomagając panu Casbon'owi stanąć na nogi - Ale mój kochanek jest chłopcem z sąsiedztwa, więc po prostu pójdę tam razem z nim. - Jakie są twoje zamiary co do mojej babci? - zapytał Travis wtrącając się do rozmowy. Pan Casbon uśmiechnął się pod nosem. - Mam zamiar zrobić z niej uczciwą kobietę. Travis się roześmiał. - Tylko to chciałem wiedzieć - wyrzucił ręce w powietrze w geście poddania. Zniknęli za drzwiami, zostawiając Kacey, Travisa i gry planszowe. Cisza była ogłuszająca.

167

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 22 Czy oni nigdy się nie dogadają? Jakby odpowiadając na to pytanie, Kacey zdmuchnęła włosy z twarzy i spiorunowała go wzrokiem. - Pomożesz mi posprzątać ten bałagan, czy co? - Hmm, niech pomyślę - pochylił się na krześle - Pomóc ci posprzątać grę, czy patrzeć jak robisz to sama i się pochylasz. Trudna decyzja. - Ty. Jesteś... - Ej ty - Travis powoli podniósł się z krzesła i zbliżył się do stołu Myślisz, że możemy porozmawiać bez obrzucania się przezwiskami? - Tak - powiedziała mocno. Była okropna w maskowaniu swoich uczuć i najwyraźniej była zdenerwowana. - Co jest Kace? Nie jesteś sobą. Prychnęła. - Skąd wiesz? - Spędziłem z tobą w ten weekend więcej czasu niż Jake. Myślę, że mogę stwierdzić kiedy jesteś wkurzona, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że prostowałaś ten stos pieniędzy przez ostatnie pięć minut. Jej ręka zamarła nad pieniędzmi. Opadła na krzesło. Nie był pewien, czy powinien zgarnąć ją w ramiona i wycałować z niej cały gniew, czy ma się z nią natychmiast szczerze rozmówić. 168

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Chciałabym cię uderzyć komentowała kolor dywanu.

-

powiedziała

lekko,

jakby

- Dobrze... - powiedział przeciągając samogłoski - Teraz? - Teraz będzie w sam raz. Rzuciła się na niego i walnęła go w ramię. Stracił równowagę, upadając na podłogę z głośnym stęknięciem. Kacey zatrzymała się na nim, najwyraźniej nieświadoma jak bardzo chciałby zerwać ubranie z jej ciała i mieć ją w ten sposób na stole do gry. - Byłeś paskudnym tyranem, kiedy byłam mała - uderzyła go ponownie w ramie - A potem miałeś czelność wyrosnąć na przystojniaka? O Boże, straciła w końcu rozum. Mógł z powodzeniem pchnąć ją na krawędź. - Jak śmiesz być taki atrakcyjny! - uszczypnęła go rękę. Zawył z bólu. - Czego chcesz ode mnie? - Przeprosin - odparła. - Za co? - Za... - spojrzała na swoje dłonie i szepnęła - Za powiedzenie, że sie nie liczę. Travis jęknął i położył ręce na twarzy. - Słyszałaś to? Kacey skinęła głową, nadal siedząc na nim okrakiem. Spojrzała w dół i posłała mu uśmiech. - To nic wielkiego. Chciałam tylko, żebyś trochę cierpiał. - Kace, posłuchaj - chwycił ją za ramiona - Liczysz się, wiesz że 169

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L tak. Gdybyś się nie liczyła... Nie mógł tego zrobić. Co go powstrzymywało? - Gdybyś się nie liczyła - powtórzył - To po co miałbym tracić cały ten czas na czepianie się ciebie? Zwęziła oczy. - Zagaduję, że oczekiwałam, prawda?

jest

to

najbliższe

przeprosinom

jakich

- Oczywiście - uśmiechnął się. - Przynajmniej mogłam cię parę razy walnąć - mruknęła, odrywając się od niego, mimo, że jego ciało błagało ją żeby została. - Tak, to prawda - wstał - I kto wie? Może jutro obudzę się z kilkoma siniakami i będziesz je mogła ponaciskać. - Można tylko mieć nadzieje - wyciągnęła rękę - Rozejm? Nie do cholery. Tylko nie rozejm, jego ciało krzyczało na niego, ale jak głupi uścisnął jej dłoń. Przyjaciele. Mógł być przyjacielem. W końcu był dorosły. Kacey uśmiechnęła się i pochyliła, żeby pozbierać papierowe pieniądze z podłogi. Jego wzrok skoncentrował się na jej tyłku. Więc może był piętnastolatkiem tkwiącym w ciele dorosłego. To było niepokojące, jak szybko się wyłączał po prostu patrząc na nią. - Um, Kace? Dlaczego nie pójdziesz do łóżka? Posprzątam. Chyba na to zasłużyłem, kiedy powiedziałem, że się nie liczysz. - Prawda - mrugnęła, upuszczając pieniądze na podłogę, pozwalając im się rozsypać, więc będzie musiał je ponownie zebrać. - Dojrzała - skinął głową. - Zawsze - odpaliła. 170

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Rany, miała mnóstwo energii do... O cholera. Zapomniał. Był tak wściekły, że flirtuje z Jake'em i nie zwraca na niego uwagi, że zrobił jej kofeinową herbatę. A potem tak go doprowadzała do obłędu, że następny kubek, który jej zrobił był taki sam. Miał pewnego rodzaju podejrzenie, że rozejm właśnie się zakończył. - No cóż, to było krótkotrwały - mruknął, zbierając elementy gry i wrzucając je do pudełka. Do czasu gdy gra została uprzątnięta, zbliżała się 1:00 w nocy. Zmęczony, powoli przeszedł do nowego skrzydła domu i wszedł do sypialni. Wszystko tu wydawało się obce. Kacey była w jego pokoju, który był technicznie rzecz biorąc pokojem gościnnym, a on był sam w tym ogromnym, głównym apartamencie i tylko cykanie świerszczy dotrzymywało mu towarzystwa. W jaki sposób, w ciągu dwóch dni narobił takiego bałaganu? Jego umysł był kłębowiskiem zamętu. Najpierw Kacey, potem babcia zachowująca się tak, jakby nie miała żadnych mini-udarów mózgu w ciągu ostatnich kilku miesięcy, a teraz Jake odgrywający miłego. Mógł poradzić sobie z Jake'em dupkiem, ale kiedy był miły, wydawało się to sztuczne i wymuszone. Nie chciał, żeby Kacey dała się na to nabrać. Ale jakby nie mogła? Jake był cholernie dobry w byciu charyzmatycznym. Travis usiadł na łóżku i jęknął w dłonie. Kacey była obsesją, jedyną z którą nie mógł sobie dać spokoju, bez względu na to, ile lat trwało niewidzenie siebie nawzajem. W jednej minucie wydawała się być rozdrażniona w jego obecności, w następnej mógł przysiąc, że chciała go pocałować. Co prawdopodobnie oznaczało, że jego umysł płatał mu figle. Ostatnim razem, kiedy się całowali przyznała, że była na wpół pijana, co nie 171

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L wróżyło zbyt dobrze co do jego wiary, że chciałaby to powtórzyć. Przeklinając, przeszedł do łazienki i umył zęby, następnie zdjął ubranie i wskoczył do łóżka.

172

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 23 -Szczurzy drań! - Kacey walnęła pięścią w poduszkę Oczywiście herbata nie była bezkofeinowa, przeklinając samą siebie, przerzuciła nogi za łóżko.

idiotko!

-

Mrucząc pod nosem otworzyła drzwi pokoju i przeszła korytarzem do nowego skrzydła domu. Nie będę się czuła nieswojo przez te dziwne rzeźby, powtarzała sobie w kółko, kiedy zmierzała w stronę nowego skrzydła. Travis jako jedyny zatrzymał się w tej części domu. Co z jednej strony było dobre, oznaczało że nie widziała go zbyt często, biorąc pod uwagę, że miał osobne wejście do tej olbrzymiej posiadłości. Nie żeby to miało znaczenie. Spędzała z tym facetem prawie każdy moment. Z drugiej strony, to również oznaczało, że szukając go o drugiej nad ranem, będzie musiała ominąć galerię masek, które według jej opinii mogły w każdej chwili obudzić się do życia. W końcu dotarła do końca korytarza, gdzie znajdowały się podwójne drzwi. Główny apartament. Zamierzam go wykastrować. - Travis! - załomotała w drzwi - Wiem, że tam jesteś! Wychodź stamtąd i walcz ze mną jak facet! Brak odpowiedzi. - Sukin... - Kace, co do cholery? Wiesz która jest godzina? - Travis otworzył drzwi właśnie w chwili, kiedy miała zamiar go przeklinać, żeby szedł do diabła. 173

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Słowa jednakże nie wyszły z jej zszokowanych ust. Facet był nagi - no dobrze, nie całkiem. Miał na sobie krótkie bokserki, które nie były w stanie ukryć silnych mięśni zmierzających do jego... Naprawdę był wcieleniem grzechu. To był szok. - Ty! - pchnęła w jego wyrzeźbioną klatkę piersiową i wepchnęła go do pokoju, zatrzaskując za sobą drzwi - Ty i twoje podstępy nie są mile widziane, Travis Tomas Titus! - Prr spokojnie, nie używaj mojego pełnego nazwiska w ten sposób. Nie było tak źle - odsunął jej kręcone włosy z twarzy i ziewnął - Teraz proszę, czy możesz mi powiedzieć co zrobiłem złego, żebym mógł wrócić do spania? Niektórzy z nas nie chodzą przez pół nocy, rozważając jak torturować innych. - Herbata... - Kacey pchnęła go ponownie - ...Nie była bezkofeinowa! Uśmiech wykwitł na twarzy Travisa. - Tak? Kacey sięgnęła po jego ramiona, ale wyprzedził ją, rzucając na plecy na swoje bardzo wygodne łóżko i unosząc się nad nią. Nie dobrze. O Boże na niebie, był taki ciepły i... nie patrz Kacey. Po prostu nie patrz. - Kace, dlaczego masz zamknięte oczy? No dalej, otwórz je i walcz ze mną jak facet - puścił jej oczko i pochylił się tak blisko, aby złożyć delikatny pocałunek na jej ustach. Żeby ostatecznie się zawstydzić uniosła się w oczekiwaniu. - Przykro mi z powodu herbaty, ale muszę chronić reputację. A ty obiecałaś nigdy nikomu nie mówić o króliczku z którym spałem, a wyłożyłaś to jak wszystko inne przy stole dziś wieczorem. - Wymsknęło mi się! - Złożyliśmy przysięgę krwi! - sprzeczał się, a jego ciepły oddech wysyłał dreszcze wzdłuż jej szyi - Chciałem się zemścić. - Świetnie! - zacisnęła zęby z irytacji - Ale teraz musisz ponieść tego konsekwencje. 174

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Trzęsę się ze strachu - Travis odsunął się od niej i zanurkował pod kołdrę - Hej, możesz zgasić światło jak będziesz wychodzić? Szaleńczy śmiech wydobył się z jej ust. Tak, na pewno nie będzie spał. - Nie wyjdę. - Normalnie, kiedy skąpo ubrane kobiety tak mówią i znajdują się blisko mojego łóżka, to znaczy, że jestem bliski uprawiania seksu. Ale sądząc po wyrazie twojej twarzy, chyba nic nie proponujesz. - Zamierzam spać z tobą. Travis wybałuszył oczy. Rozejrzał się wokół, a potem ostrożnie odsunął kołdrę i nachylił się nad nią, unosząc obydwie ręce, jakby była niebezpiecznym zwierzęciem w potrzasku. - I nie będziesz uprawiał seksu. Też będziesz spał. Więc przesuń się kolego. Właśnie zdobyłeś współlokatora! Travis spiorunował ją wzrokiem i rozejrzał się nerwowo po pokoju. - Jestem łóżkowym skąpiradłem. Wierz mi, lepiej ci będzie spać na podłodze. - Nie, myślę że wybiorę łóżko - uśmiechnęła się Kacey - Aha, chrapię i czasami mam senne koszmary. Więc jeśli zacznę krzyczeć, to mną potrząśnij, ale delikatnie. Jeśli zbudzisz kogoś z sennego koszmaru i go przestraszysz ... cóż powiedzmy, że staje się niebezpieczny dla otoczenia. Wyglądało na to, że Travis chciał coś powiedzieć, ale zamiast tego poszedł i wyłączył światło. Potem wczołgał się z powrotem do łóżka. - Jeśli poprosisz mnie o spanie na łyżeczkę, to uduszę cię poduszką - mruknął. - Proszę cię, jakbym chciała mieć twoją ulubioną kończynę w pobliżu mojego ciała. 175

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Powtarzaj to sobie Kace. - Branoc Szatan. - Branoc kochanie.

O Boże, było tak dobrze. Tak cholernie dobrze. Co takiego do diabła zrobił w przeszłości, żeby zasłużyć na taką karę, aby jedyna dziewczyna w której był zakochany praktycznie przez całe życie, spała w jego łóżku? Walczył ze swoim pożądaniem, wiedząc że przegrywa bitwę. Ale co sobie ona myślała, kiedy go nagle zaatakowała? Nie ulega wątpliwości, że mógł się poczuć zraniony. Tak więc, po dwóch niespokojnych godzinach, Travis wreszcie zasnął z marzeniami o Kacey w koszuli nocnej tańczącej w jego głowie. Co do ...? Travis otrząsnął się ze snu, jak Kacey uderzyła go w brzuch. Cofnął się i podciągnął kolana do klatki piersiowej żeby ochronić swoją męskość. - Co ty robisz! - Och przepraszam - powiedziała Kacey półprzytomnie - Ręka mi się wyślizgnęła. -Twoja ręka się wyślizgnęła, a mój tyłek... - mruknął i zarządził, że da sobie spokój i podryfował z powrotem w sen. W ciągu kilku minut został znowu obudzony przez Kacey, która tym razem mówiła przez sen o serze, a następnie układała 176

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L alfabetycznie wszystkie jego typy. - G oznacza goudę i ... - zacisnął dłoń na jej ustach w nadziei, że uciszy złośnicę, ale ta kontynuowała mamrotanie pod jego ręką, przez cały czas przeciągając ciało pod kocami. Cóż mógł poradzić, że jego oczy naturalnie zawędrowały na krzywizny jej piersi? Albo, że jego krew zaczynała wrzeć tylko na widok jej kremowej skóry odzianej w podkoszulek i krótkie spodenki? Nakazał sobie odwrócić wzrok. Błagał swój umysł, aby przestał odtwarzać obrazy, jak mogła wyglądać bez tej koszulki, która ją okrywała. Naprawdę, starał się być dżentelmenem, ale potem stało się to, co musiało się stać, nie dlatego że to planował, raczej dlatego że byli w łóżku, on był wykończony, a ona była... tutaj. Naprawdę, to nie miało nic wspólnego z jego uczuciami albo miłością do Kacey. Przeklinając, oderwał dłoń od jej ust i zgniótł je swoimi wargami. Chwycił ją za ramiona, a następnie uniósł się i rozciągnął nad nią. Dał upust swojej agresji, kiedy położył dłonie po obydwu jej stronach i kontynuował swój atak. Kacey jęknęła, a następnie ruszyła do działania, wbijając swój język w jego usta w tak palącej potrzebie, że był prawie skłonny paść na kolana w ekstazie, a potem znowu był na kolanach, siedząc okrakiem na swojej bogini, kiedy ona sięgnęła po jego głowę i przyciągnęła go bliżej do siebie. Leżąc na niej, wiedział że to się stanie, prawdopodobnie dlatego, że to był kolejny logiczny krok. Logika, logika, co to słowo teraz znaczy? I nagle... nagle ktoś był za drzwiami. - Co do... - odsunął się od Kacey, nagle lądując na podłodze w plątaninie pościeli. - Tak? - jego wzburzony głos był urywany. - Przepraszam kochanie, to ja mama... - Och nie! - pisnęła Kacey, potykając się po tej samej stronie i 177

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L lądując na nim. Wytrzeszczyła oczy i otworzyła usta. Travis zatkał jej usta dłonią i zmroził ją wzrokiem. - Właśnie się obudziłem mamo. Czegoś potrzebujesz? - która do cholery była godzina? - Och nie. Tylko wydawało mi się, że słyszę jakiś hałas, jakby ktoś krzyczał, albo chrapał, albo... nie wiem. To pewnie moja wyobraźnia, ale chciałam się upewnić, że wszystko u ciebie w porządku. - Wszystko w porządku mamo - odpowiedział, cicho błagając, żeby już poszła. Kacey poruszyła się na nim, a następnie umieściła wilgotny pocałunek na jego ustach. Miał zamiar ją udusić. A potem usiadła na nim okrakiem. - ... I wiem, że nie masz już króliczka - usłyszał stłumiony głos swojej mamy zza drzwi - Zabawne, ale nie pomyślałam o tym, zanim Kacey tego nie przypomniała dziś wieczorem. - Ja nie... - powiedział między pocałunkami - ...potrzebuję... - o Boże, jej usta są takie gorące - ...cholernego królika! - prawie krzyknął. - Wiem kochanie, ale byłeś tak do niego przywiązany kiedy poszedłeś do college'u i wiem, że nazywał się Kacey. Hmm. Dlaczego nazwałeś go Kacey? Zapomniałam. Nie ona ci go dała. Dziwne. Kacey zamarła na nim, przerywając całowanie, a on prosił Boga, żeby nie miała tak dobrego słuchu. Kacey spojrzała na niego z paniką, wręcz z przerażeniem w oczach. Mistrzostwo. Wystraszył swoją łóżkową partnerkę. - No cóż - powiedziała jego mama, kiedy nie odpowiedział - Do zobaczenia na śniadaniu. To dopiero za dwie godziny, więc masz jeszcze trochę czasu. Do zobaczenia!

178

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 24 Kacey starała się trzymać ręce przy sobie, ale szczerze mówiąc, to miała ochotę udusić człowieka na którym wciąż siedziała okrakiem. - Nazwałeś królika moim imieniem? Nienawidziłeś mnie w liceum. Co ci to dało? - skrzyżowała ramiona. Travis odwrócił wzrok. - Nie pochlebiaj sobie Kace. Nazwałem króliczka po tobie, bo pomyślałem sobie, że to jest jedyne imię do którego byłem przekonany, że wywołuje we mnie większy strach niż najbardziej przerażające potwory. -Więc to nie miało nic wspólnego ze mną? - Kacey zastanawiała się dlaczego to ją nagle zdenerwowało. - Och, to miało wszystko z tobą wspólnego - Travis przekręcił się i mocniej przycisnął jej ciało do siebie, kiedy pochylił się i pocałował ją ponownie - Poza tym... - jego usta torturowały jej szyję, jęknął w jej włosy i Kacey znienawidziła się za to, że tak łatwo dała się uwieść facetowi, który próbował ją nabrać - ...nie mogłem pozwolić na psychiczne torturowanie ciebie. Wychowano mnie na dżentelmena. Więc za każdym razem... kiedy mnie frustrowałaś... - ugryzł ją lekko w ucho i znowu pochłonął jej usta ...wracałem do domu i biłem królika. - Wyładowywałeś seksualną frustrację na króliku? - zapytała Kacey oddychając z trudem. - Kto powiedział, że byłem seksualnie sfrustrowany? Cholera. I co ona ma teraz zrobić? Skłamać? Pocałować go ponownie? Kopnąć go w jaja? 179

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Ja, uch - wyjąkała - Ja po prostu tak założyłam, przez to jakie prowadziłeś życie, prawie jak eunuch. Wiesz, prawie w ogóle się nie umawiałeś i na bal maturalny zaprosiłeś Jezebel. Travis przewrócił oczami. - I pozwoliłem swojej kuzynce się z tobą przywitać. - Zawsze była taka kochana. Kacey i kuzynka Travisa - Lucy, miały małą wpadkę pewnej nocy, kiedy obydwie pojawiły się w takiej samej sukience. Lucy, która była hojnie obdarzona przez naturę, prawie z niej wypływała, a Kacey potrzebowała chusteczek, żeby ją wypchać. To nie była jej wina, że tak późno rozkwitła! Cała noc była zmarnowana, kiedy Lucy, w przypływie pożądania - i najprawdopodobniej alkoholu - zaczęła podrywać Jake'a. Byli przecież tylko dalszymi kuzynami. Nie było przez to mniej odrażające, albo złe czy smutne, przyglądanie się jak próbowała go molestować na parkiecie. Ach liceum. Dobre czasy. Kacey pokręciła głową i posłała Travisowi słodki uśmiech, popychając jego klatkę piersiową, żeby mogła wstać. - Dokąd idziesz? - Travis złapał ją za nadgarstek. Musiała się stąd wydostać, zostawić go, zanim straci nad sobą panowanie i go zaatakuje. - Do mojego pokoju. - Nie możesz iść do swojego pokoju. A co jeśli ktoś cię zobaczy? - Kto miałby mnie zobaczyć? Ptaki? Te malutkie wiewiórki za oknem sypialni? Travis zamrugał kilka razy, zanim odpowiedział. - Każdy może cię zobaczyć, a jeśli wyjdziesz z mojego pokoju w takim stanie, to mogą nabrać podejrzeń. - Twoja rodzina wie, że się nawzajem nienawidzimy - odchrząknęła Kacey. 180

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis, ten szatan, uśmiechnął się do niej tak uwodzicielsko, że zaczęła się zastanawiać, czy jej serce nadal bije. - Tak, ale moja rodzina wie również o pewnej mojej reputacji, playboya, nie eunucha jak pięknie mnie opisałaś. - Dobrze, dobrze, skoro jesteś takim paranoikiem, to tylko wezmę tutaj prysznic, a potem możemy wyskoczyć od tyłu. Brzmi dobrze? Travis jęknął w swoje dłonie. - Zbyt dobrze Kace. Zbyt dobrze. Nie chcąc się kręcić, albo nie pozwolić temu podwójnemu znaczeniu przeniknąć do pomieszanych już myśli, wymsknęła się do łazienki. - Więc... - co ja miałam powiedzieć? Coś zgryźliwego. Coś śmiesznego. Jego cholerne mięśnie brzucha! Nie miały prawa być aż tak wyrzeźbione! Kacey przeszła przez drzwi i zatrzasnęła je mocno za sobą. Zamek, zamek, gdzie był zamek? - Nie ma zamka Kace - Travis wyjaśnił sytuację głębokim głosem Jeszcze nie skończyli odnawiać łazienki, więc jest trochę w rozsypce, ale woda jest gorąca i są czyste ręczniki. Tylko nie zostaw na wszystkim swojego dziewczyńskiego zapachu. Jak do licha miała to zrobić? Specjalnie wydzielać podczas kąpieli kobiece piżmo w jego łazience? Idiota. - Dobrze! - podeszła i włączyła prysznic. Zaczęła lecieć parująca woda. Doskonale. W ciągu dwóch sekund się rozebrała i wskoczyła pod prysznic, marząc o chrupiącym bekonie i zaparzonej kawie. Właśnie dlatego nie usłyszała, kiedy drzwi się otworzyły. Ani głosu Travisa pytającego czy wszystko w porządku. Ani jego wrzasku, kiedy poślizgnął się na jej stringach i chwycił zasłonę prysznicową, kiedy upadał na podłogę. Naga. Cudownie naga. Nie ulega wątpliwości, że był trochę 181

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L zmartwiony, że zestawiła za sobą trochę więcej niż tylko swój zapach. Travis przeklinał przez dłuższy czas, aż w końcu spojrzał na nią. Na nią całą. Idąc za jego przykładem, zaczęła kląć jak szewc. Jego oczy skanowały ją śmiało, bez żadnego wstydu. Stali w milczeniu, żadne z nich nie chciało zrobić pierwszego kroku i wydawało się, że nawet nie oddychają. - Co do cholery! - zaryczał męski głos. Przerażona Kacey spojrzała w mordercze zielone oczy i przełknęła ślinę. -Cześć Jake.

182

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 25 -To nie jest tak jak myślisz! - Kacey udało się złapać najbliższy ręcznik i się okryć, choć trudno było zobaczyć w tym sens, biorąc pod uwagę to, że obydwoje otwarcie się w nią wgapiali. Musiało być w tym coś nieetycznego, albo przynajmniej niemoralnego, kiedy dwóch barci pożerało wzrokiem kobietę, jakby była jakimś smakołykiem w łazience. - Tak? - Jake skrzyżował ramiona - Bo chyba nie chcesz wiedzieć o czym myślę w tym momencie. Jak mogłeś? - popchnął Travisa na ścianę. - Jak ja mogłem? - ryknął Travis - Co to do diabła za pytanie? Czy to nie ty biegałeś w kółko w ten weekend i pieprzyłeś wszystko co miało spódniczkę? - Tylko raz! - krzyknął Jake. - Rzekomo udajesz zaręczonego! - To nie ma już znaczenia! - Jake pchnął go ponownie na ścianę, a rękę położył pod jego brodą. Travis oczywiście mu na to pozwolił, biorąc pod uwagę fakt, że Jake był młodszy i wyraźnie nie aż tak silny jak Travis. - Dlaczego nie do cholery? - spytał Travis napiętym głosem. - Babcia nie zareagowała! Ona po prostu chciała Kacey z powrotem! Poza tym wie, że nie jesteśmy zaręczeni, w porządku? Robiłem to dla swojej reputacji. Najwyraźniej umawianie się ze striptizerkami było szkodliwe dla firmy. W każdym razie, to był pomysł zarządu. Obie strony wygrywają! Musiałem ratować swoją reputację, więc udawaliśmy, że jesteśmy zaręczeni. Myślisz, że chciałbym się ożenić? 183

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey stała oszołomiona. Wiedziała, że małżeństwo nie będzie prawdziwe, ale z jakiegoś powodu jego słowa zapiekły, jakby znowu z nią zrywał. A co gorsza, przysłuchiwała się całej tej rozmowie niemal nago. - Więc jaki był cel przywożenia jej tutaj, skoro i tak to nie było prawdziwe? I dlaczego babcia udawała udar? - Travis odepchnął Jake'a, co spowodowało że ten upadł na podłogę z hukiem. - Skąd mam wiedzieć? Ja byłem posłusznym wnukiem! - Jake wskazał na siebie i uśmiechnął się szyderczo. - Um, chłopaki? - Kacey podniosła rękę. - Nie teraz! - krzyknęli jednocześnie. - Chłopaki. Zignorowali ją i nadal kłócili się o to, czy babcia była chora czy nie, czy Jake kłamał i dlaczego to było takie istotne, żeby przekupić Kacey i ściągnąć ją do Portland. W sumie, to było najgorsze pięć minut w jej życiu. A potem... Bets, Wescott i babcia wpadli do pokoju. Pięknie. Kacey modliła się żeby uderzył piorun. Nie miała aż tyle szczęścia. - Co to ma wszystko znaczyć? - ryknął Wescott, a następnie zrobił się purpurowy, jak zobaczył Kacey w ręczniku. - Była naga! - Jake wskazał na Kacey. Travis przewrócił oczami. - Pod prysznicem, gdzie ludzie zazwyczaj są nago. Jake uśmiechnął się szyderczo. 184

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - A ty się na nią gapiłeś, bo odkryłeś jak fascynująca jest anatomia człowieka? Travis rzucił się Jake'owi do gardła, ale Wescott wcisnął się pomiędzy nich. - Stop! Nie wiem co was tak zdenerwowało, ale jesteście dorośli. Usiądźcie i to przedyskutujcie. Nie zaczynajcie rzucać się na siebie z pięściami, zwłaszcza że Kacey stoi tam okryta tylko ręcznikiem. Zarówno oczy Travisa, jak i Jake'a rozbłysły. Chciała umrzeć ze wstydu. - Ja tylko, um... będę w moim, albo jego... - wskazała na Travisa i pokręciła głową - ...pokoju gościnnym.

Travis trząsł się z wściekłości. Nie pomagało to, że za każdym razem jak zamykał oczy i starał się uspokoić, wszystko co widział, to obraz Kacey bez żadnych ubrań, stojąca w jego łazience. Jake narzekał obok niego. - Wy dwaj - powiedział Wescott, wskazując na nich palcem Mówcie. Teraz. - W tym samym czasie? - zakpił Jake. - Cwany dupek - mruknął Travis. Babcia stojąca za ojcem skrzyżowała ramiona. Niewielki uśmiech uformował się na jej ustach. 185

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Ja się tym zajmę Wescott - poleciła. Ojciec uniósł ręce w powietrze i wyszedł, ciągnąc matkę za sobą. - Słuchajcie! - warknęła babcia, na co obydwaj podskoczyli Potrzebowałam żeby Kacey tutaj przyjechała, to moja i wyłącznie moja sprawa. Powiedziałam Jake'owi, żeby ją przekupił w razie potrzeby. Najwyraźniej użył mojego udaru jako pretekstu, a także pieniędzy, co dla mnie było w porządku, bo i tak planuję zostawić jej spadek. Chociaż jestem szczerze rozczarowana tym, że Jake wykorzystał sztuczne zaręczyny, żeby zachować twarz przed zarządem. Dorośnij synu. Travis otworzył usta żeby coś powiedzieć. - Nie - warknęła - Tobą zajmę się później Travis, ale teraz moja pogarda skierowana jest do twojego młodszego brata. Starał się nie wyglądać na zadowolonego, kiedy oczy babci rzucały gromy w kierunku Jake'a. - Jak mogłeś! Poprosiłam cię o jedną małą przysługę, a ty biegasz w koło unosząc spódnice! Travis odchrząknął. - W jego obronie, niektóre dziewczyny miały na sobie spodnie. Jake spiorunował go wzrokiem. Babcia kontynuowała wykład. - Jake, myślę że śmiało można powiedzieć, że narobiłeś bałaganu, szczególnie przed Kacey. Chcę żebyś spakował swoje rzeczy i zatrzymał się na noc w mieszkaniu w śródmieściu. Nie wylecisz stąd przed poniedziałkiem, a to da mi odpowiednio dużo czasu na naprawienie szkód z twoimi rodzicami. Poza tym, patrząc na to, że gazety mają dość zdjęć z tobą w biegu, będą zadowoleni, że się uspokoiłeś. Travis słuchał tylko jednym uchem. Nadal nie mógł zrozumieć, dlaczego potrzebowali udawać fałszywe zaręczyny. Skoro babcia nie umierała, to jedynymi ofiarami ich oszustwa byli jego rodzice i Kacey. 186

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Zatem oni, jak i reszta Twitterverse, którzy skrupulatnie śledzili najświeższe nowiny o Jake'u. Babcia powiedziała jeszcze kilka słów do Jake'a i kazała mu odejść. Zrobił to, jak pies z podkulonym ogonem. - Ty! - babcia szturchnęła go w klatkę piersiową - Liczyłam na ciebie! Liczyła na mnie? - Tak, ty głupcze! Dałam ci tyle okazji, a ty radziłeś sobie tak dobrze poprzedniej nocy! Babcia opadła na łóżko obok niego. - Wiesz jak trudno jest udawać udar, kiedy jesteś w kwiecie wieku? Jeśli miałabym się znowu położyć... - Co proszę? Czy ona jest szalona? - Kochasz ją już od dłuższego czasu mój chłopcze - ręce zaczęły mu się trząść na kolanach, kiedy poklepała go po plecach - Wiem, że dorastanie było dla ciebie trudne i żadna dziewczyna nie rozbudziła twojego zainteresowania do tej pory. Pomyślałam, cóż... Pomyślałam, że jeśli ją sprowadzę tutaj z twoim bratem, to będziesz na tyle zazdrosny, że wreszcie coś z tym zrobisz. - No cóż, co do zazdrości miałaś racje. Masz szczęście, że nie zabiłem go poprzedniej nocy, kiedy go uderzyłem. Babcia pokręciła głową i nagle Travis dostrzegł jak bardzo jest krucha. - Czego mi nie mówisz babciu? Maleńka łza spłynęła jej po policzku, ale starła ją swoją pomarszczoną dłonią. - Nie poddałam się w związku z Jake'em, więc nawet tak nie myśl, ale ty jesteś inny - spojrzała w górę, a jej oczy zrobiły się szkliste - Tak bardzo przypominasz mi dziadka Travis. Potrzebujesz dobrej, silnej kobiety u swojego boku. Myślę, że Kacey jest taką kobietą. Zawsze tak myślałam i teraz to wiem. Zrób sobie przysługę i porozmawiaj z nią. 187

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis zaśmiał się gorzko. - I co mam jej powiedzieć dokładnie? Że jestem w niej zakochany odkąd pamiętam? Mam ją błagać, żeby nie kochała mojego brata tylko mnie, żeby była ze mną? - To na początek - powiedziała babcia - Poza tym, jest coś o czym żaden z was chłopcy nie wie. - Tak? - Kacey była dla mnie jak wnuczka. Utrzymywałam z nią kontakt, tak często jak to tylko było możliwe przez lata, choć muszę przyznać, że byłam leniwa z moim pisaniem. Te stare ręce nie działają już tak dobrze jak kiedyś - oparła głowę na jego ramieniu - Po śmierci jej rodziców... Och Travis, to była najgorsza tragedia. Stała się łupiną dziewczyny, którą kiedyś znałam. Pomyślałam, że pozwolę jej leczyć się i radzić sobie na własną rękę. Znałam ją na tyle dobrze, że wiedziałam, że jeśli zacznę ją rozpieszczać, to mnie odepchnie. Nie poprawiało sprawy to, że Jake kłamał na temat tego, jak blisko byli ze sobą przez ostatnie cztery lata. Travisa przebiegł zimny dreszcz. - Zauważyłem. To znaczy, dała to do zrozumienia dużo wcześniej. - Och kochanie, Jake i Kacey nie rozmawiali ze sobą przez lata. Miał na nią oko, ale nie nigdy nie byli razem. Od śmierci jej rodziców nie była nikim więcej niż przyjaciółką z dzieciństwa, znajomą. Wysyłałam jej wycinki z gazet na temat interesów jej rodziców, ale nie wiem czy tak naprawdę kiedykolwiek na nie spojrzała, czy przeczytała. To było tak, jakby umarła razem z nimi. - To wiele wyjaśnia - nagle zrobił się chory z niepokoju. Co do cholery tak naprawdę się między nimi wydarzyło? To nie mogła być tylko śmierć jej rodziców. Nie. Było coś jeszcze, jakieś niejasne napięcie. - W swojej ostatniej woli zrobili mnie jej opiekunem. - Przepraszam, co? - Travis był przekonany, że nie dosłyszał 188

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L babci. Babcia zachichotała. - Jestem jej opiekunem prawnym. Oczywiście jest teraz dorosła, więc to nie ma już znaczenia. Sporządzili dokumenty, kiedy była jeszcze całkiem malutka. Ale Kacey jest tak samo moja jak była ich. Będę zawsze na nią uważać, zawsze będę chciała dla niej wszystkiego co najlepsze, a w moim odczuciu najlepsze dla niej, to stać się częścią naszej rodziny. - Tylko nie przez Jake'a? - Travis szturchnął babcię. - O niebiosa, nie! - zachichotała - Kacey wiedziała, że jest coś na rzeczy, wiedziała że nie byłam naprawdę chora. Powiedziałam jej żeby wykorzystała ten czas aby odnaleźć siebie i myślę, że to zaczęła. - Dopóki tego nie spieprzyłem? - zapytał Travis. - Nie powiedziałabym, że to spieprzyłeś, ale narobiłeś bałaganu. Byłeś zimny i gorący wokół niej. Ale powiem ci coś, dam ci dokładnie dwadzieścia cztery godziny sam na sam z tą dziewczyną, żeby rozwiązać problemy. Travis się roześmiał i sięgnął do szyi, żeby rozmasować obolałe mięśnie. - Taaa i jak masz zamiar to zrobić? Wyprostowała się do całej swojej wysokości i wypięła pierś w swej ciasnej kurtce. - Jestem babcią. Mogę zrobić wszystko co zechcę. Ta kobieta miała racje. - Bądź szczęśliwy Travis - pocałowała go w nos i podeszła do drzwi - Twoi rodzice i ja znikniemy w ciągu godziny. Słyszałam, że w domku nad morzem jest pięknie o tej porze roku. I może zlituję się nad twoim bratem i pozwolę mu się przyczepić, zamiast gnić w tym cholernym mieszkaniu w śródmieściu. Travis położył się na łóżku i spojrzał w sufit. 189

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Manipulujące maleństwo, jego babcia. I pomyśleć, że dopuściła się takich skrajności tylko dlatego, że chciała żeby był szczęśliwy, cóż on i Kacey. Nie był pewien jak długo wpatrywał się w wentylator na suficie, ale minęło trochę czasu zanim udało mu się wskoczyć pod prysznic i przygotował się do dzisiejszego dnia. Travis przebiegł wzdłuż korytarza. W domu było dziwnie cicho. Miał cichą nadzieję, że Kacey nie uciekła i nie zostawiła go tu samego. Zapukał do jej drzwi. Brak odpowiedzi. Zapukał ponownie, a następnie je otworzył. Jej bagaże nadal były w pokoju, ale jej nie było. Jej perfumy jakimś sposobem tańczyły po ścianach, wypełniając nos jej zapachem. Świetnie, teraz będzie mu niewygodnie w poszukiwaniach. - Kacey? - zawołał schodząc po schodach. Wszedł do salonu, do kuchni... Gdzie ona się podziewała? Drzwi na patio były otwarte. Wyszedł na zewnątrz i zawołał ją ponownie. - Jestem tutaj! - odpowiedziała i pomachała mu z domku na drzewie. Oczywiście. Jeśliby myślał racjonalnie, to zdałby sobie sprawę, że pierwsze miejsce do którego powinien zajrzeć to domek na drzewie. Ilekroć miała zły dzień w szkole, przybiegała do ich domu, zostawiała plecak na blacie kuchennym, porywała ciastko ze słoika i wspinała się do domku na drzewie. Czasami mijały godziny zanim się pojawiała. Ale kiedy to zrobiła, Kacey zawsze była weselsza, jakby dzień w szkole już nie miał znaczenia. 190

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Westchnął i wszedł powoli po drabinie, aż podciągnął się do domku. Kacey siedziała w kącie, ramionami obejmując kolana. - Przepraszam - przygryzła dolną wargę i westchnęła - Po prostu musiałam pomyśleć, więc przyszłam tutaj. -Cóż, więc jest nas dwoje. Przypuszczam, że ty też nie ukradłaś ciastek z kuchni? Sięgnęła za siebie i wyciągnęła torebkę z trzema ciastkami czekoladowymi. - Oczywiście - wyjął jedno z woreczka i się uśmiechnął - Kace. Spojrzała w górę. - Miałem przygotowaną naprawdę dobrą przemowę dla ciebie. To znaczy, to było fantastyczne - coś co doprowadziło by cię do łez... - Bez wątpienia - zgodziła się, biorąc gryz ciasteczka. - Ale siedzę tutaj, patrzę na ciebie i jedyne czego naprawdę pragnę to pocałować cię i odgonić cały ten smutek. Wiem, że to co wydarzyło się wcześniej było niezręczne, ale mam nadzieję że nie zraniło to twoich uczuć. To co powiedział Jake było... Kacey się roześmiała. - To co powiedział Jake, było dokładnie tym czego się spodziewałam. Wiem, że nie chciał brać ślubu i również oboje wiemy, że nie jestem na tyle szalona żeby chcieć wychodzić za niego za mąż. Travis odetchnął z ulgą. - Ale... - Kacey pokręciła głową. Nie podobało mu się brzmienie jej głosu. - ...Ale nie wiem. To z jakiegoś powodu boli. Czy to nie głupie? Wiedział, że pewnie nie będzie miał kolejnej szansy, więc 191

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L zapytał: - Co zaszło między wami? Jej twarz zamarła, a oddech się zatrzymał. - On, um... - nerwowo odsunęła włosy z twarzy i przygryzła wargę - My... mieliśmy... - łza spłynęła po jej policzku. Zaniepokojony Travis chwycił ją za nadgarstki i wciągnął na swoje kolana, kołysząc ją w tę i z powrotem. - Co? Powiedz mi - potarł jej ramiona dłońmi. - Spaliśmy ze sobą. Jego serce się zatrzymało. Złość, frustracja i zazdrość szarpnęły jego ciałem z taką siłą, że nie był pewien czy chce zastrzelić brata, czy obwiniać siebie, mimo że wiedział iż to nie była jego wina. Wciąż czuł się odpowiedzialny za Kacey. Od zawsze. - Na studiach? - był wdzięczny, że potrafi o to zapytać bez krzyku. Skinęła głową w jego ramionach. - To było straszne. Dzięki Bogu. - Byliśmy za młodzi, to był głupi błąd i obydwoje czuliśmy się źle i głupio. To było takie zagmatwane! Następnego dnia jedyne co chciałam zrobić, to zadzwonić do mojego najlepszego przyjaciela, ale on nie był już moim najlepszym przyjacielem. Nie wiem kim był, a potem następnego dnia twoi rodzice zadzwonili, żeby mi powiedzieć, że mama i tata mieli wypadek. Nie miałam komu powiedzieć. Czułam się taka zawstydzona. Zaczęła cicho płakać w jego ramionach, a on całował jej włosy i kołysał.

192

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Kacey nie była pewna dlaczego wywleka swoje największe tajemnice przed Travisem, ale wygląda na to, że nadszedł czas aby to ujrzało światło dzienne. Była już zmęczona trzymaniem wszystkiego w sobie, była zmęczona byciem silną, kiedy tak naprawdę przez większość czasu czuła się przerażona i słaba. - Próbowałam do niego dzwonić, ale nie odpowiadał na telefony. W końcu ktoś odebrał. To była dziewczyna. Travis zaklął pod nosem. - Już nic nie było takie samo. Objął mnie i powiedział, że przykro mu z powodu moich rodziców i tylko tyle. Nigdy o tym nie rozmawialiśmy. Nigdy nie zdołaliśmy naprawić tego co się zepsuło, więc po prostu powoli oddalaliśmy się od siebie, tak jakbyśmy nigdy nie spowodowali tego ogromnego podziału, w trwającej całe życie przyjaźni. Był jedyną więzią z twoją rodziną, więc kiedy mnie odepchnął poczułam... poczułam się jak sierota. Zaczęła mocniej płakać przy jego piersi. Szeptał jej słowa otuchy do ucha. - Chyba bym umarła gdyby nie babcia. - Co masz na myśli? Kacey uśmiechnęła się przez łzy. - Pamiętasz to lato, kiedy powiedziała że jedzie zwiedzać Stany Zjednoczone? Zaśmiał się. - O tak, dostawałem kartki co drugi tydzień. - No cóż, te kartki były kupione w księgarni, a babcia spędziła to 193

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L lato ze mną. - Co? - Taaa - Kacey otarła kolejne łzy i się uśmiechnęła - Uratowała mnie, powiedziała że zawsze będzie tam dla mnie i będzie o mnie dbała. To dlatego było dla mnie takie dziwne, kiedy przestała pisać w zeszłym miesiącu i wtedy pojawił się Jake z ogromną opowieścią o tym, że jest chora i umierająca i ... cóż musiałam tu przyjechać, nawet jeśliby to oznaczało manipulowanie wszystkimi. - Rozumiem - Travis kciukiem starł zagubioną łzę na jej policzku. Kacey zaczerpnęła oddech. Jej wzrok spoczął na jego ustach, a potem wrócił z powrotem do jego oczu. - Kace... - jego usta zbliżały się powoli, nawet jeśli ciało zamierzało pędzić sto kilometrów na godzinę - Zamierzam cię pocałować. - Okej.

194

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 26 Kacey wiedziała, że nie powinna się denerwować, to nie tak że nie całowali się przedtem, ale po tym wszystkim poczuła się bardziej bezbronna. Co jeśli on też ją odrzuci? Cholera, nie zdawała sobie sprawy jak bardzo jest niepewna, aż do chwili gdy znalazła się w ramionach Travisa. Jego usta dotknęły jej. To nie był jeszcze prawdziwy pocałunek. Odsunął się. Jego oczy były przymrużone z pożądania. - Nie mogę. - Co? - serce jej zamarło w piersi - Nie możesz mnie pocałować? - Nie - pokręcił głową i się roześmiał - To nie byłoby w porządku gdybym pocałował cię w domku na drzewie. Kacey zesztywniała. - Dlaczego? - Widziałem jak ty i Jake pocałowaliście się tutaj po raz pierwszy. - Mieliśmy po dziesięć lat. - I to nadal się liczy. - Płakałam po tym! - Kacey popchnęła go w klatkę piersiową, ale on tylko wzmocnił uścisk. 195

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie chcę żebyś płakała i tym razem - wyszeptał w jej włosy, a potem pocałował ją w szyję. Jego usta były ciepłe i miękkie gdy chwycił jej skórę i delikatnie zaczął ssać - Chodźmy. Odsunął się pozostawiając Kacey w całkowitym szoku. Czy on się spodziewał, że będzie mogła chodzić w tym stanie? Właśnie podzieliła się z nim swoją najskrytszą tajemnicą, pocałował ją, a teraz ma zejść po drabinie bez spadnięcia na głowę? Powoli przeczołgała się do dziury gdzie wisiała drabinka i prawie wypadła z domku, kiedy całkowicie straciła równowagę. - Jesteś pewna, że nie jesteś pijana? - roześmiał się Travis. Kacey spiorunowała go wzrokiem i kontynuowała schodzenie. Gdy już dotarła do ostatniego szczebla, noga jej się poślizgnęła i wpadła przez luźny otwór z liny, a ona przewróciła się na ziemię, z nogą nadal w potrzasku. Wykorzystując moment, położyła głowę na trawie i zamknęła oczy zakładając ręce nad głową. - Wygodnie? - Travis pochylił się nad nią. - Niezmiernie. Tak poza tym, zrobiłam to celowo. - To było tak pełne gracji, że musiało być celowe - mrugnął i wyciągnął rękę. Sięgnęła po jego dłoń i wciągnęła go na siebie, co nie wymagało zbyt wiele wysiłku. Travis pochylił się, siadając na niej okrakiem. - Już nie jesteśmy w domku na drzewie. - Tak, nie jesteśmy - głos Kacey drżał. - Więc zgaduję, że mogę cię już pocałować. - Zgadujesz? - Pragnę cię teraz pocałować. - Już lepiej - mruknęła, kiedy jego usta się zbliżały. 196

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Dziwne było to, że taki prosty pocałunek sprawiał, że jej ciało drżało w oczekiwaniu. To robiły z nią jego pocałunki. Wysunął język i rozchylił jej usta, aż otworzyła je dla niego. Umięśnione ramię objęło jej ciało, podciągając ją z ziemi na tyle, żeby wygięła się w łuk w jego objęciach. Kacey pociągnęła go za szyję, żeby przyciągnąć go na ziemię. Cholera, chciałaby się z nim tarzać, gdyby jej na to pozwolił. Z jękiem pchnął ją na ziemię i wyciągnął jej koszulkę z jeansów, a jego dłonie ledwie dotknęły ziemi, mruknął: - Cholera. - Hę? - zapytała Kacey bez tchu. - Trawa, cholerna trawa! - Co? - Kacey nie była pewna, czy wszystko łapie. Dlaczego nagle zaczął przeklinać trawę? I dlaczego przestał ją całować? Usta Travisa uformowały się w uśmiech, kiedy się odsunął. - Mam uczulenie na trawę. Kacey podniosła się na łokciach i się uśmiechnęła. - Jestem pewna, że pewnie każdy jest uczulony na trawę. Travis pokręcił głową i odwrócił wzrok, lekki rumieniec zabarwił jego policzki. - Nie w ten sposób. Musimy zdobyć trochę Benadrylu. - Żartujesz. - Chciałbym - pokazał rzeczywiście zaczęły puchnąć.

jej

swoje

przedramiona,

które

- Masz zamiar pozwolić mi nafaszerować się Benadrylem? - Kacey, przysięgam, jeśli powiesz komukolwiek, że pozwoliłem Ci nafaszerować się... - Twój sekret jest u mnie bezpieczny - Kacey nakreśliła krzyż na 197

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L swoim sercu. Wiedząc, że cały czas kłamie. - Jesteś taką kłamczuchą - Travis zaklął i zaczął się drapać po ramionach - Nie wierzą, że ten jedyny raz, kiedy mam cię tylko dla siebie, dostaję reakcji alergicznej. - Przynajmniej się nie jąkasz - podpowiedziała Kacey. - Wow, to było bardzo pomocne. Czuję się taki męski - wciąż się drapał, aż wreszcie krzyknął i zdjął koszulkę. Kacey zakryła usta dłońmi, żeby nie parsknąć śmiechem. Cała górna część jego ciała była opuchnięta. Biedny facet. - Chodź znajdziemy ci jakieś leki. Przewrócił oczami i wyciągnął rękę, żeby postawić ją na nogi. - To tyle jeśli chodzi o romantyzm. - A kto powiedział, że Benadryl nie jest romantyczny? - zapytała Kacey, kiedy wracali do domu. - A kto powiedział, że jest? - odpowiedział Travis. - Zobaczysz, przekonasz się. - Nie jestem pewien, czy chcę to zobaczyć, ale w porządku.

Swędzenie stawało się coraz gorsze. Travis był już gotów odegrać rolę małego dziecka i natrzeć się mieszaniną tlenku cynku i wody wapiennej. Wszystko to ,byleby pozbyć się swędzenia i czerwonych obrzęków. Jeszcze nigdy nie czuł się aż tak nieatrakcyjny. 198

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Kacey zmusiła go, żeby wziął szybki prysznic, czym na początku był bardzo podekscytowany, ale potem odkrył, że miał to zrobić sam. Cóż, sam na sam z osobą, której skóra zdecydowała zmienić się w spuchniętego potwora. To było tak, jakby zmieniał się w dwoje bardzo spuchniętych ludzi. Kiedy skończył, usiadł przygnębiony na kanapie na dole i czekał. Kacey przybiegła z jakimś rodzajem mikstury, która była bez wątpienia przeznaczona do torturowania ludzi. - Co to za zapach? - odsunął się, ale uderzyła go w ramię. - Siedź spokojnie. Kacey podała mu szklankę wody z różową tabletką, a potem zaczęła skrupulatnie wcierać cuchnącą maź w jego ciało. - Próbujesz wyrównać ze mną rachunki, prawda? - cuchnąca pasta zaczęła palić jego ramiona. Dobry Boże, ona próbuje go zabić. - To sprawi, że wszystko będzie zdrętwiałe - wyjaśniła, wmasowując mu to w ramiona, co było miłe dopóki słowo " zdrętwienie" nie zaczęło przedzierać się do jego zmysłów. - Nie! - Travis odepchnął Kacey - Nie chcę być zdrętwiały! Jeśli będę zdrętwiały, to oznacza że nie mogę... Kacey wygięła brwi. - Nie możesz? Cholera, tym razem mu się nie uda. - Um, poczuć. Nie czuję... rzeczy. - Co jest tak ważne, że musisz to czuć? Trzepnął jej rękę i wyciągnął ramię, kładąc je za jej szyją. - Jeśli musisz pytać, to nie zasługujesz na to, żeby wiedzieć. Kacey się roześmiała i pocałował go w nos. Podobnie jak matka 199

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L robi z małym dzieckiem. Zapomniał o kremie paraliżującym. W tej chwili tracił swoją męskość. - Głowa do góry - Kacey przesunęła językiem po jego dolnej wardze i westchnęła w jego usta - Przecież nie mam zamiaru wcierać tej maści w żadną twoją męską część. - Męską część? - warknął. Skinęła głową i się roześmiała. - Teraz siedź, a ja cię pomasuję. Tak już lepiej. A potem zanurzyła dłoń w misce i chwyciła więcej pasty. Ach, znowu tortury. - Jak długo muszę to trzymać? - Godzinę. - Godzinę? - Travis wymamrotał przekleństwo - I co ja mam robić przez całą godzinę? Nie mogę ruszyć ramieniem, ani nic. Mam to gówno wszędzie. - Ty... - postawiła miskę na dole i wytarła ręce w ręcznik - ... ty nie musisz nic robić. Z uśmiechem odchylił się z powrotem i poczuł się bardzo z siebie zadowolony, jeśli jego dobre zachowanie miało zostać wynagrodzone. Travis ziewnął i pokręcił głową. Cholera, był zmęczony. Kacey zagryzła wargę i zaczęła go całować po brzuchu. Znów ziewnął i zamknął oczy. Jej język rysował małe kręgi na jego skórze, wyznaczając płonący szlak na drodze do jego piersi. Próbował się pochylić, żeby złapać jej język w swoje usta, sprawić jej taką przyjemność, jaką ona sprawiła jemu. 200

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Odsunęła się i pokręciła głową, wbiła paznokcie w jego plecy, przyciągając go bliżej siebie, ostrożnie żeby się nie pobrudzić maścią. Jej dłonie przesunęły się po jego szyi i wbiły się we włosy. Pociągnęła za jego dolną wargę i wyszeptała: - Zawsze chciałam mieć cię tylko dla siebie. - Żeby się nade mną znęcać? - zapytał ochrypłym głosem. - Oczywiście. Przecież ty znęcałeś się nade mną jak byłam mała, więc to chyba będzie sprawiedliwe, jeśli wezmę odwet - polizała jego ucho. Omal nie spadł z kanapy. Było mu cholernie trudno trzymać ręce z dala od jakiejkolwiek części jej ciała. Czuł, że zaraz wybuchnie. Jedyną dobrą rzeczą było to, że wiedział iż żaden krem paraliżujący nie dostał się do dolnej części jego ciała. Tak, wiedział to z całą pewnością. Chociaż, jeśli ona nadal będzie go całować w ten sposób, to będzie musiał ją błagać, żeby przestała, bo wprawi się w zakłopotanie. - Kace - jego usta odnalazły jej. Rozchylił je i zakręcił w nich językiem, degustując każdą jej część, niespiesznie odczuwając gorąco jej ust. Czując się bardziej swobodnie, oparł się i pozwolił, żeby usiadła na nim okrakiem. Ręce trzymał pewnie przy sobie. Jej pocałunki jakoś go rozluźniały, sprawiały, że czuł się wygodnie i ... - Cholera. - Słucham? - Kacey odchyliła głowę, dając mu cudowny widok w dół jej koszuli. - Benadryl - O Boże, czy on mamrotał? Nie, nie to się nie dzieje, nie kiedy wszystko szło tak świetnie. - Co z nim? - Kacey wróciła do pracy całując go w brzuch. 201

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Usypia mnie - Travis zaczynał widzieć podwójnie. Kacey nagle wyrosła druga głowa, a jego ramiona zrobiły się tak ciężkie, że był pewien, że zaraz oderwą się od jego ciała. - Kacshy? - może jeśli zamknie na minutkę oczy, nie dłużej, to może się ożywi i...

- Travis? - Kacey potrząsnęła nim, a on jęknął i chrapnął. Za dużo Benadrylu. - I tak się dzieje, kiedy ludzie nie wzmacniają odporności! powiedziała sama do siebie. Wzruszając ramionami, podniosła miskę i ręcznik. Kiedy szła do kuchni usłyszała kolejne chrapnięcie i nie mogła powstrzymać chichotu. Biedny facet. Wracając do salonu, położyła na stoliku kubek z kawą i usiadła obok niego na kanapie. Wyglądał tak spokojnie. Wyglądał doskonale. Kacey westchnęła. Czy to było zbyt piękne, żeby było prawdziwe? Dlaczego wydawało się, że nie było żadnego sposobu żeby przestraszyć ją bardziej, niż kiedy wydawał się nieosiągalny? Przynajmniej kiedy się nienawidzili, nie musiała się martwić o stan swojego serca. Ale teraz, wyglądało na to, że pokonał ją bez żadnego wysiłku. Sposób w jaki ją rozweselał i spędzał z nią czas. Nawet do tego stopnia, że uratował ją na zjeździe absolwentów. W rzeczywistości, zagryzła wargę, Travis zawsze tam był. W tle. Westchnęła i spojrzała na wyłączony telewizor, zmrużyła oczy kiedy dostrzegła z boku płyty DVD. 202

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Rodzinne wspomnienia 2002 Po cichu podeszła na palcach do odtwarzacza DVD i włożyła płytę. Nie miała nic innego do roboty, więc równie dobrze mogła powspominać. Wyglądało na to, że Bets miała teraz wszystkie wspomnienia na płytach DVD. Biedni chłopcy nie mieli szans. Usiadła ostrożnie i wcisnęła Play. W tle słychać było zespół N-Sync, kiedy Jake i Travis pojawili się na ekranie. I oni tańczyli. I to nie byle jak. Nie, ponieważ to nie było nawet w połowie tak zabawne, jak oglądanie tego teraz. Travis miał perukę blond loków. I grał wokalistę. A Jake z tyłu potrząsał swoim tyłkiem. A najlepsza część? Obydwoje wiedzieli, że są już na tyle duzi, a mimo to, byli śmiertelnie poważni na swoim małym teledysku. Gdy piosenka dobiegała końca, babcia Nadine pojawiła się w trykocie w lamparcie cętki i zaczęła grać na gitarze. Kacey prychnęła i zakryła usta dłonią. Jedyne o czym mogła myśleć, to jak zrobić tego kopię i przemycić ją do prasy. Jake by ją zabił. I byłoby totalnie warto. Film przeskoczył do Bożego Narodzenia 2007. Pamiętała te święta. To było dwa lata przed śmiercią rodziców. Przesunęła się na kanapie, podwinęła stopy pod siebie i patrzyła na idealne Boże Narodzenie. Ona i Jake siedzieli przed choinką. Jej aparat ortodontyczny błyszczał w blasku świec i Jake, ten podrywacz, nawet w wieku szesnastu lat wyglądał dojrzale, ze swoimi kręconymi brązowymi włosami i stuwatowym uśmiechem. Zachichotała na te wspomnienia, oczarowana tym co widziała. 203

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis był z tyłu i się dąsał, albo wyglądał jakby się dąsał. Jego oczy były spuszczone i bawił się jaskrawo opakowanym pudełkiem w swoich dłoniach. Obraz się powiększył. Zadrżał i wymamrotał coś do siebie. - Po prostu jej to daj - zachęcała go babcia Nadine. Kacey patrzyła z przerażeniem, ponieważ odczytała czerwoną metkę. Dla Kacey. Przełknęła emocję, obserwując jak Travis wytarł dłonie w spodnie, powoli wstał i podszedł do niej. Chciała cofnąć się w czasie i krzyczeć na siebie: "Spójrz na niego! Spójrz!". Zamiast tego szesnastoletnia Kacey spojrzała na niego z irytacją, a potem wstała i wymyśliła jakieś usprawiedliwienie o konieczności doprawienia cydru. Travis zamarł. Jake uśmiechnął się szyderczo. - Co? Naprawdę myślałeś, że przyjmie od ciebie prezent? Po tym wszystkim co zrobiłeś? Travis potrząsnął głową i oblizał usta, opakowanie powoli wypadło z jego rąk na podłogę. Wsadził ręce do kieszeni dżinsów i odszedł. Jake przewrócił oczami, a babcia Nadine wyszła za Travisem. A potem Jake zrobił najbardziej durną rzecz, jaką widziała w całym swoim życiu. Zerwał etykietkę z opakowania i kiedy Kacey wróciła do pokoju, wyciągnął go do niej, jakby dawał jej prezent. - Dla mnie? - Kacey zapiszczała z podniecenia - Och Jakey! Och zakneblujcie mnie, pomyślała, ale nie mogła oderwać wzroku. 204

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Powoli obserwowała jak w wieku szesnastu lat odpakowała pakunek i westchnęła z ekscytacji, zarzucając ręce na szyję Jake'a. - To jest doskonałe! I właśnie w tym momencie Kacey dokładnie wiedziała co to był za prezent. Łzy popłynęły swobodnie w dół jej twarzy, podczas gdy film leciał dalej. To było zdjęcie w ramce, jej i rodziców na rodzinnych wakacjach, a pod spodem było słowo "LOVE". Wyłączyła telewizor i zaszlochała w dłonie. To było to samo zdjęcie, które wciąż stało przy jej łóżku. To samo zdjęcie, nad którym płakała, kiedy zginęli rodzice, to samo zdjęcie z którym rozmawiała, kiedy miała gorszy dzień. I nigdy nie dostała go od Jake'a. Ale od Travisa. Spojrzała teraz na niego. Jego oczy były całkowicie otwarte, ale nie była w stanie rozszyfrować, czy był zdenerwowany, czy po prostu chciał postępować ostrożnie. - Ty... - przełknęła łzy - Dałeś mi najlepszy prezent, jaki kiedykolwiek dostałam. Kiedy zmarli moi rodzice... - nie mogła nawet skończyć, jej udręczonym ciałem wstrząsnął szloch. Travis zaklął i natychmiast pociągnął ją w dół, ułożył obok siebie na łyżeczkę i pocałował we włosy. - Cicho kochanie, jest w porządku. Wszystko będzie dobrze. To zawsze był Travis. Zawsze. Odwróciła się do niego, a on ocierał łzy z jej oczu. Wtedy jego gorące usta były na niej, zaborcze, gwałtowne. To roztopiło każdą jej część i sprawiło, że miała miękkie kolana, mimo że leżała. Scałował jej łzy, wyznaczając szlak po jej policzku, aż ponownie znalazł jej usta, badając i ciągnąc.

205

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Zażenowanie spłynęło na Travisa, kiedy otworzył oczy. To był tak, jakby przeżywał te chwile od nowa. Przeżywał ból odrzucenia, poczuł w ustach gorzki smak wyśmiania. Wszystko co chciał wtedy powiedzieć, to że było mu przykro, chciał dać jej coś cennego przed wyjazdem na studia. Jake wszystko zrujnował, ale w końcu Travis nie dbał o to, że całe uznanie dostało się Jake'owi. To było do dupy, a on był wkurzony, ale gdy zobaczył minę Kacey wiedział, że było warto. Niezależnie od tego, kto dał jej to zdjęcie, przynajmniej je miała i za to był wdzięczny. Po prostu chciał, żeby była szczęśliwa. Jego jedynym pragnieniem było zobaczyć jej uśmiech. Misja zakończona. Zostawił ją w spokoju, odszedł i nie rozmawiał z nią aż do tego pamiętnego dnia. - Travis - Kacey pocałowała go w usta. Powinien się przejąć, że ma na rękach ten obrzydliwy krem paraliżujący, ale go to nie obchodziło. Jedyne co się liczyło, to że była teraz w jego ramionach, dokładnie tam gdzie jej miejsce. - Travis - powtórzyła, tym razem odrywając się od niego. - Co? - Nie czuję ust. - Co? - spojrzał w dół. Rzeczywiście trochę kremu dostało się na jej usta i teraz puchły w zastraszającym tempie - Um Kace, chyba powinnaś wziąć trochę Benadrylu. 206

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Dlaczego? - wytrzeszczyła oczy. - Uwierz mi na słowo, dobrze? Delikatnie ją odepchnął, sięgnął po butelkę z pigułkami i rzucił jej różową tabletkę. Taką samą, która wysłała go do krainy marzeń na co najmniej pół godziny. Wzięła pigułkę i się skrzywiła, kiedy woda dotknęła jej ust. - Prysznic - spojrzał na swoje ramiona, a następnie na jej usta. Zarumieniła się. - Co? Nagle zmieniłaś się w świętoszkę przede mną? - Nie - Kacey przygryzła wargę i założyła kosmyk włosów za ucho - Po prostu, cóż, ta rzecz którą użyłam, to goździk i kilka innych rzeczy i woda po prostu tego nie zmywa. Musisz użyć oleju, żeby usunąć to ze skóry. - Oleju - powtórzył, lekko rozchylając usta - Jakiego oleju? - Oleju kokosowego. - Racja - przełknął ślinę i odwrócił się, podnosząc rękę nad głowę, żeby podrapać się w szyję - Tak więc musimy to przetrzeć olejem. Kiwnęła głową. - Ale właściwie nie mogę... - skinął głową w jej stronę, a ona rzuciła mu puste spojrzenie. Spojrzał w sufit - Właściwie nie mogę cię dotknąć bo wtedy olej i krem paraliżujący dostaną się na ciebie. Przygryzła wargę i mrugnęła. - Więc mogę patrzeć, ale nie mogę dotknąć? Dlaczego sam się torturuję? Bez względu na jak wiele sposobów to powiedział. Nie nadal oznacza nie. Musiałby przyglądać się jej, jak pociera się olejem, podczas gdy on będzie stał tam jak idiota, trzymając ręce przy sobie. 207

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Może najlepiej byłoby, gdybyśmy zrobili to oddzielnie. Wiesz... idziesz do jednego pokoju, a ja do drugiego - jego ciałem szarpnął sprzeciw. - Travis - Kacey położyła ręce na biodrach - Gdzie twoje poczucie przygody? - Straciłem go, wraz z całą męskością w minucie, w której zasnąłem i zacząłem się ślinić. - No dalej, dasz radę. - Och, dobrze wiem, że dam radę, dziękuję ci bardzo. Po prostu nie jestem w stanie wykonać tego w tej chwili. Uwierz mi, moje ciało nie ma problemu ze zrozumieniem co można, a co nie można zrobić. Oczy Kacey przeskanowały do od stóp do głów i zatrzymały się dokładnie tam, gdzie kobiecy wzrok nie powinien się zatrzymywać. - Widzę. Tak, każdy mógłby zobaczyć. Musiałaby być ślepa, żeby nie widzieć. Krew zaczęła w nim pulsować do wszystkich niewłaściwych miejsc. Czy facet może umrzeć z pragnienia? - Zrobimy to szybko - położyła dłoń na jego ręce. - Tak, bo każdy facet marzy o tym, żeby zrobić to szybko, kiedy jest w obecności pięknej kobiety, która wciera olej w swoje nagie piersi i jęczy i ... - Travis? - Tak? - powiedział ochryple. - Nie kręcimy porno, więc nie będzie żadnego jęczenia. - Hej, to moje tortury, a ja wyobrażam sobie jęki. Pozwól mi pomarzyć. 208

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Uniosła ręce w powietrze, jak gdyby się poddając i pomaszerowała na schody. Liczył każdy schodek, w który uderzyły jego stopy i modlił się, żeby jakoś udało mu się to przetrwać i nie wybuchnąć, albo zrobić coś równie żenującego. Jego dotychczasowe doświadczenia dowiodły, że miał marne szanse. Zaklął i nadepnął na dwa ostanie stopnie w stronę prysznica apartamentu gospodarzy. Był największy w całym domu, miał dwie głowice prysznicowe i deszczownice, która sprawiała, że czułeś się jakbyś był, cóż na deszczu. Wszedł do łazienki i patrzył jak Kacey wzięła z wanny tubkę olejku kokosowego i zaczęła wcierać go w ręce. Jego fantazja natychmiast została zmiażdżona. - To jest twarde. - Taki jest olejek kokosowy - powiedziała i mrugnęła Rozgrzewa się podczas pocierania w twoich rękach i zamienia się w ciecz - szybko mu zademonstrowała, a potem dała mu znaczną część tego - Mam tylko trochę kremu paraliżującego na twarzy- dzięki tobie i na rękachznów dzięki tobie. - Nie ma problemu - powiedział przez zaciśnięte zęby, kiedy obserwował jak nakładała olejek na swoje dłonie. - Rozbieraj się - rozkazała, gdy stanął nieruchomo gapiąc się jak nastolatek. - Przepraszam, co? - Rozbieraj się - skinęła na jego koszulkę - Już. - Ale mam to tylko na ramionach i ... - Travis nie bądź dzieckiem. Po prostu zdejmij ubranie jak facet, kiedy kobieta chce cię wymasować. Spocił się. Właściwie to zaczynał się pocić, jak tylko pomyślał o rękach Kacey gdziekolwiek w pobliżu jego ciała. Nic nie mogło być bardziej krępujące, niż bolesne podniecenie, z którym nic nie mógł zrobić i kobieta jego marzeń wklepująca w niego olejek. Zwłaszcza wiedząc, że to ona była powodem tego podniecenia. 209

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Przeklinając, podniósł koszulkę i rzucił ją na podłogę. Jego spodnie szybko podążyły w jej ślady, a następnie sięgnął do bokserek... - Ja... ja - Kacey opadła szczęka i zasłoniła oczy - Ja tylko miałam na myśli koszulkę. Jasna cholera. Co miał powiedzieć? Sorry, byłem tak rozkojarzony przez twoje opuchnięte usta, żeby zrozumieć co mówiłaś? Sorry, ale inne części mojej anatomii przesłaniają moją umiejętność podejmowania decyzji? Więc nic nie powiedział, zamiast tego się uśmiechnął i wyciągnął ramiona, dobrze wiedząc, że musiała dostać się niezwykle blisko, żeby go nasmarować. Jej twarz się zarumieniła, kiedy do niego podeszła i zaczęła bardzo powoli wcierać olej w jego ramiona. Zamknął oczy kiedy jej dłonie znalazły uwodzicielski rytm. Musiał walczyć ze sobą, żeby nie pochylić jej do przodu i nie wziąć jej na podłodze w łazience rodziców. - Um - głos Kacey zadrżał - Twoje przedramiona są w porządku. Możesz je opłukać. Otworzył oczy, a ona była oddalona o milimetry od jego ust. - Dobrze - wszedł pod prysznic i spłukał dolne części ramion i ręce. Obrzęk zniknął i nie czuł już zdrętwienia. Owinął wokół siebie ręcznik i ruszył z powrotem - Co teraz? - Masz jeszcze trochę tutaj - dotknęła jego ramion olejem i zaczęła masować. To było tak cholernie dobre uczucie, że nie był pewien czy zdoła utrzymać się na stojąco. I wtedy uświadomił sobie, że ona nigdy nie smarowała mu ramion kremem paraliżującym. Nie dotarła tak daleko, bo miał na sobie koszulkę. Otworzył oczy. Uśmiechała się. 210

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Droczysz się. - Oczywiście - pocałowała go mocno w usta. Roześmiał się i wciągnął ją w ubraniach pod prysznic - Och przepraszam, będziesz musiała to teraz ściągnąć - wzruszył ramionami, kiedy go pacnęła. Ta mała kokietka podniosła ręce nad głowę. Powoli, pociągnęła swoją koszulkę, aż się jej pozbyła. Serce zabiło mu mocniej w piersi, kiedy zobaczył jej czarny, koronkowy biustonosz. - To też - sięgnął do jej dżinsów, popychając ją na wprost siebie. Zachichotała i szarpnęła jego ręcznikiem. Spadł na podłogę. Uśmiechając się, rozpiął guzik w jej spodniach i je rozsunął. Zakołysała się i wkrótce stała przed nim jak piękna, zmysłowa bogini. Cholera! Nie zasługiwał na nią. Ale pragnął jej tak bardzo, że w tej chwili go to nie obchodziło. Pociągnął ją pod prysznic. Woda droczyła się z jej ciałem, malutkie kropelki kapały z jej ust i spływały na szyję, tylko po to, żeby zatrzymać się na chwilę w koronkowym biustonoszu i zjeżdżały w dół po jej lśniącym brzuchu. Pochylił się i zatrzymał w niewoli kropelkę między jej ustami, potem całował jej szczękę i zamknął oczy. Smakowała jak dom. Jak wieczność.

211

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 27 Najwyraźniej postradała zmysły. Nigdy nie stała nago przed żadnym mężczyzną. Nigdy. Jake się nie liczy, ponieważ w tym momencie nie była pewna czy był prawdziwym mężczyzną. Nie po obejrzeniu Travisa i jego nagiego ciała. Ludzie mogliby pisać powieści romantyczne na temat jego ciała. Wszystkie te falujące mięśnie rozciągające się na jego piersi. Westchnęła radośnie w jego ramionach, kiedy zlizywał kropelki wody z jej szyi. Nie wspominając... cóż, o niecenzuralnych partiach, o których kobieta nie powinna wspominać. Zachichotała nerwowo. Jake się do niego nie umywał, głównie dlatego, że nim nie był. Travis owinął ramię wokół jej szyi i zanurzył ją ponownie pod prysznicem. Sięgnął po mydło i zaczął go pienić na jej piersi. Cofnął się. - Cholera, szkoda że nie mam serca tego też ściągnąć - wskazał na jej biustonosz i się uśmiechnął - Ale wyglądasz w nim zbyt ładnie. Uklęknął przed nią jednym płynnym ruchem. Kolana się pod nią ugięły, była tak zdenerwowana, kiedy zaczął składać pocałunki na jej brzuchu. Przejechał zębami po jej kości biodrowej i pochylił się, żeby pocałować jej kolana, powoli podnosząc wzrok żeby na nią spojrzeć. Położył ręce na jej biodrach. - Doskonała. Nie ruszał rękami. Nawet nie próbował zdjąć resztę jej ubrań, zamiast tego nadal klęczał przed nią. Zamknął oczy i oparł czoło na jej 212

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L brzuchu. Głaskała go po głowie przez kilka minut, kiedy woda spływała kaskadami na jego plecy. Potem spojrzał na nią ponownie, jego oczy uśmiechały się wraz z ustami. Przesunął swoje ogromne dłonie na jej uda i kontynuował namydlanie jej ciała. Pragnęła go tak mocno, ale on nie zrobił nic więcej ponad pocałowanie jej. Travis sięgnął po szampon i umył jej włosy, ze szczególną ostrożnością masując głowę. Odchyliła się do tyłu, przylgnęła do niego plecami i zamknęła oczy. Nagie ramię owinęło się wokół niej, a ona chciała tam pozostać na zawsze. - Płukanie - szepnął jej do ucha, kiedy ponownie pociągnął ją do tyłu pod prysznic. Jego palce dokonywały magii spłukując szampon z jej głowy, a następnie te same ciepłe dłonie owinęły się wokół jej talii i przyciągnęły ją mocniej do siebie - Powinniśmy już wyjść. Nie myślała, że powie takie słowa. - Co? - nie miała zamiaru warczeć, czy brzmieć na rozdrażnioną. - Myślę że... - ugryzł ją w ucho i dmuchnął do niego - ... że powinniśmy wyjść, zanim ochrzcimy łazienkę moich rodziców. Przepłynęło przez nią odrzucenie. Drżąc odsunęła się powoli. Chwycił ją i lekko odepchnął ją od chłodnych płytek ściennych. - To mi się nie podoba - szepnął jej do ucha, kiedy wtulił się w jej szyję - Poza tym, to nasz pierwszy raz razem... czy naprawdę chcesz zapamiętać go pod prysznicem rodziców? Pomyślała przez chwilę. Zachichotała i pocałowała go w usta. Jego oczy były niezdecydowane, kiedy przesunął po niej wygłodniałym wzrokiem w górę i w dół. Z mocnym pocałunkiem odepchnął ją i powiedział, że wróci za minutę. 213

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Wyskoczyła na zewnątrz, owinęła się ręcznikiem i usłyszała, że zakręcił prysznic. Travis wyszedł z zarozumiałym uśmieszkiem na jego przystojnej twarzy. - Co cię tak śmieszy? - Nic - ciągle się uśmiechając potarł podbródek. - Dlaczego ci nie wierzę? - Bo kłamię - oparł ramię na ścianie i przeniósł cały swój ciężar. - Więc? Pokręcił głową. - Nie, nie powiem ci. Po prostu będziesz musiała to zobaczyć, ale czyż niespodzianki nie są najfajniejsze? - Nie, nie są - powiedziała oschle. Posłał jej całusa, a potem klepnął ją w tyłek, kiedy wychodził z łazienki. Zarozumialec jeden. Kto by kiedykolwiek pomyślał, że mały jąkający chłopiec będzie sobie pogrywał? Albo całował jak gwiazda filmowa? Nie żeby kiedykolwiek całowała jakąś gwiazdę filmową, ale domyślała się, że całowanie Johnny Depp było prawie jak całowanie Travisa. Musiało być. To było zbyt dobre, żeby tak nie było. Spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Każdy widoczny kawałek jej skóry był zarumieniony. Jej palce chwyciły brzeg umywalki. Usłyszała brzęczący dźwięk, kiedy chwyciła umywalkę mocniej. Pierścionek. Ściśle mówiąc, pierścionek od Jake'a, gapił się, przedrzeźniając ją. Zamiast winy poczuła lekką irytację. Kacey schyliła się i zsunęła pierścionek. Zdecydowała się zakraść do dawnego pokoju Jake'a. Wszystko 214

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L było tak, jak to zostawił. Trofea były porozstawiane na komodzie. Kilka plakatów The Pussycat Dolls wisiało na ścianie i nawet narzuta miała ten sam wyblakły czerwony kolor. Tyle wspomnień było częścią tego pokoju. Ale to już koniec. Jutro miała wyjechać, ale miała nadzieje, że Travis poprosi ją żeby została. Właściwie to miała nadzieje, że zrobi coś więcej. Jedno było pewne. Pożegnała się. Pożegnała się z Jake'em, pożegnała się z bólem i wspomnieniami, a przywitała świetlaną przyszłość z chłopakiem z pokoju obok. Przygryzła wargę, żeby nie piszczeć z podniecenia na myśl o spędzaniu czasu z Travisem. Pozostawiła pierścionek na komodzie i pobiegła do swojego pokoju, żeby przebrać się w świeże ubrania. Jakąkolwiek niespodziankę Travis dla niej przygotował, chciała dostać ją tak szybko, jak to tylko możliwe. Zwłaszcza jeśli on dawał, a ona otrzymywała.

Kacey w susach przebiegła po schodach w kierunku kuchni, gdzie zakładała, że znajdował się Travis. W końcu nie jedli nic poza ciasteczkami przez cały dzień, a zbliżała się pora lunchu. Brzdęk garnków potwierdził jej przypuszczenia. Weszła do kuchni i wybuchnęła śmiechem. Travis był na czworakach i zbierał suchy makaron do miski. - Problemy z gotowaniem? - przechyliła głowę i się uśmiechnęła. Spojrzał w górę i zmarszczył brwi. - Nikt nigdy nie powiedział, że wielozadaniowość jest taka 215

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L trudna - wrzucił ostatnią sztukę makaronu do garnka i wstał - Na szczęście mamy więcej niż jedno opakowanie tego czegoś. - A wiesz, że musisz najpierw zagotować wodę? - Kacey wskazała na suchy makaron. - Wiem - Travis roześmiał się nieprzekonująco i wrzucił makaron do kosza znajdującego się pod zlewem. Kacey miała świetną okazję żeby spojrzeć na jego obcisłe jeansy. Uśmiechnęła się do siebie, kiedy sięgnął do przodu i złapał ręcznik do wytarcia stołu. To było prawie, jakby była w transie. Tyle tylko, że jak tylko Travis się odwrócił to musiała poderwać głowę do góry. Poczuła płomień ciepła na twarzy, kiedy uśmiech pojawił się w kącikach jego ust. - Znalazłaś coś co ci się spodobało? - Nie - odwróciła wzrok i zaczęła oglądać swoje paznokcie - Więc dlaczego makaron? - A dlaczego nie? Mężczyźni. Travis wzruszył ramionami. - Wiem z dobrego źródła, że to był jedyny posiłek jaki jadłaś do czasu aż nie skończyłaś osiem lat. - Proszę cię - Kacey przewróciła oczami - Jadłam też inne rzeczy. - Wymień. Kacey przeszukała swoją pamięć, ale jedyne co mogła przekonująco wymyślić, był makaron. - Może miałam obsesję na punkcie spaghetti? - Z klopsikami czy bez? - zapytał Travis, zanim rzucił się ku niej i objął ramionami, zatrzymując ją w uścisku. 216

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Z - stanęła na palcach i pocałowała go w podbródek - Czemu pytasz? Masz zamiar też je dla mnie zrobić? Wzruszył ramionami. - Jeśli spalę makaron, będziemy musieli liczyć na mikrofalówkę i podgrzać jakiś gotowiec - pocałował ją w czoło, a następnie przesunął się na policzek - Muszę się do czegoś przyznać. - Do czego? - Kacey zadrżała pod jego dotykiem. - Nie umiem gotować. Tak, ale umiesz całować. - No cóż myślę, że to oznacza, że nie mogę się z Tobą przespać. - Wiedziałem, że tak powiesz - jego usta znalazły się na szyi, kiedy przechylił jej plecy - Ale dobrze nam szło, prawda? Zastanawiała się czy to było pytanie retoryczne, gdy jego usta dociskały się do jej gardła. Travis się odsunął. - Przepraszam, ale daję się ponieść kiedy jestem głodny. Kacey uniosła brwi. - W odniesieniu do jedzenia - wyjaśnił, a potem odchrząknął Hm, tak, więc po prostu skończmy to i możemy iść. - Iść? - Kacey złapała kolejne pudełko i zaczęła wsypywać do wrzącej wody. - Tak, mam plan. - Och - Kacey się roześmiała i rzuciła pudełkiem w Travisa Więc jedzenie nie było niespodzianką? - Do diabła nie! - Travis zadrżał - Nie jestem pewien, czy powinienem się obrazić, czy być wdzięczny, skoro myślisz, że brak mi oryginalności - wydawało się, że myśli nad tym przez chwilę a potem 217

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L skinął głową - Wdzięczność. Wezmę wdzięczność. Teraz wylej to pomarańczowe coś, żebyśmy mogli kontynuować niespodziankę. - Napaliłeś się do czegoś, prawda? - dokuczała mu Kacey. Travis warknął i popchnął ją na blat. - Nawet nie masz pojęcia - jego usta uderzyły ją w agresywnym pocałunku. Jak tylko Kacey objęła jego szyję, usłyszała uderzenie pary na kuchence. Travis zaklął i odwrócił się do garnka z makaronem, który wyglądał dość żałośnie, z tym pomarańczowym czymś. - Zapomniałem odcedzić wodę. - Tak - Kacey skinęła głową. - Pizza? - Chińszczyzna? - Tajskie? - Włoskie - stwierdzili jednogłośnie. Kacey podeszła do telefonu, podczas gdy Travis łączył się z Internetem przez telefon, żeby wyszukać jakieś włoskie jedzenie na wynos. Niecałe trzydzieści minut później, siedzieli przy Alfredo z kurczakiem i butelce czerwonego wina. - Takie... dobre - wymamrotała Kacey pomiędzy kolejnymi kęsami. - Nie umiem gotować, ale umiem zamawiać... - pochwalił się Travis podając jej do ust kawałek bruschetty z kozim serem. To był rodzaj posiłku, jakiego nigdy się nie je na pierwszej randce. Na drugiej też nie. Za dużo czosnku. 218

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L To był komfort jedzenia w najlepszym wydaniu i nie mogła sobie wyobrazić bardziej doskonałego posiłku, który by mogła dzielić z Travisem. Zamówili tyle jedzenie, że wystarczyłoby do wykarmienia małego kraju, ale było coś wspaniałego w posiadaniu tak wielkiego wyboru wokół siebie. - Więcej nie dam rady - westchnęła Kacey i wzięła łyk wina Skończyłam. Poważnie, nie dam rady zjeść kolejnego kęsa. Travis założył ręce za głowę i odchylił się na krześle. - To bardzo źle. - Dlaczego? Wzruszył ramionami. - Bo częścią Twojej niespodzianki jest deser. Ciekawe czy jego wersja deseru obejmuje mnóstwo skóry, bitej śmietany i czekolady? Biorąc to pod uwagę, Kacey stwierdziła, że chyba zmieści jeszcze trochę jedzenia. Oblizując usta pochyliła się do przodu. - To na co czekasz? - Więc jesteś gotowa? Mówił o pójściu na piętro, prawda? - Ja jestem, jeśli ty jesteś - jej serce zabiło mocniej, kiedy Travis obszedł stół i przyciągnął ją w swoje ramiona. - Muzyka dla moich uszu. A teraz skocz po jakąś bluzę. - Co? - co to do diabła ma być, część gry wstępnej? - Na deser - wyjaśnił z drwiącym błyskiem w oku. Kacey przygryzła wargę i wyszła z jego uścisku. - Dobrze, ale lepiej żeby to nie był jakiś podstęp. - Proszę cię - Travis uniósł ręce - Czy ja cię kiedykolwiek 219

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L oszukałem? - I mówi to człowiek, który podłożył żaby w moim łóżku jak miałam dziesięć lat. - Na swoją obronę mam to, że były martwe. - Tak Travis - powiedziała Kacey i przewróciła oczami - To brzmi znacznie lepiej. Martwe żaby. Poważnie? - Po prostu idź po bluzę - nagle wydał się zdenerwowany i niepewny, kiedy włożył ręce do kieszeni dżinsów i spojrzał w ziemię. - Dobrze - Kacey wystartowała z pełną prędkością i złapała pierwszą bluzę, jaką znalazła w torbie. Kiedy zbiegała po schodach Travis już chwytał klucze i wyprowadził ją na zewnątrz. - Dobrze, to dokąd jedziemy? - To też część niespodzianki. - Racja - Kacey wskoczyła do samochodu. - I mój urok osobisty. Przewracając oczami, wyciągnęła listek gumy z torebki i czekała aż ciężarówka Travisa zawróci na długim podjeździe. Zajęło im dziesięć minut, aby dotrzeć do miejsca przeznaczenia. A Kacey zupełnie nie miała pojęcia o co chodzi. Nawet gdyby ktoś dał jej wskazówkę. Ponieważ było to miejsce gdzie odbywały się bale w ostatnim roku liceum. I było to również miejsce gdzie mieściła się restauracja jej rodziców zanim zginęli. Tyle wspomnień groziło uwolnieniem. Musiała wstrzymać oddech, żeby zatrzymać je w sobie. Przełknęła i powoli wzięła głęboki wdech, kiedy światła przed nią zamigotały. Wszystko wyglądało tak, jak to zapamiętała. Miejsce pięknie położone na brzegu rzeki Columbia, było jednym z najgorętszych miejsc dla mieszkańców. Wybór piwa był tu legendą. Było tak wiele winiarni wokół rzeki Columbia i doliny Yakima, iż ludzie często żartowali sobie że najlepszym miejscem do całodziennej degustacji wina był River’s Edge. 220

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - River’s Edge - wyszeptała i spuściła wzrok na swoje dłonie. Były ściśnięte tak, aby nie pokazać bólu. Te wszystkie wspomnienia... śmierć jej rodziców, czasy kiedy ona i Jake przychodzili tutaj i przekonywali jej tatę, żeby pozwolił im na jeden kieliszek wina, mimo że było to nielegalne... Nigdy nie pozwolił, a jednak. Tak wiele skradzionych pocałunków na zapleczu. Było to również jedyne miejsce, gdzie ona i Travis rozmawiali w ciągu ostatnich pięciu lat. Przypomniała sobie, jakby to było wczoraj. Rodzice naturalnie pozostawili jej swój biznes, ale nie chciała mieć nic wspólnego z Portland i z jej dawnym życiem, więc sprzedała go przyjacielowi rodziny, a za otrzymane pieniądze kupiła samochód i spłaciła długi rodziców. To była również forma ucieczki, co było dokładnie tym co powiedział jej Travis w dniu, kiedy podpisywała dokumenty. "Co ty do cholery robisz Kacey?" Przypomniała sobie wściekły wyraz jego oczu, jakby był gotowy coś rozszarpać, ale nie mógł znaleźć celu. Teraz gdy o tym myślała, był bardzo przystojny w tamtym czasie, ale ona była tak sfrustrowana, tak wściekła na to, że on lekceważy jej ból, że wydawał jej się brzydki i nieznośnie frustrujący. "To moje życie!" - krzyczała. "To jest ich dziedzictwo!" "Nie chcę go!" Waliła w jego klatkę piersiową ciągle i ciągle. Ani drgnął. Zamiast tego chwycił ją w ramiona, tak jakby nigdy nie chciał wypuścić. A potem wyszeptał w jej włosy, że wszystko będzie w porządku. "Odpuść kochanie." "Nie jestem twoim kochaniem" - łkała w jego pierś. "Nie wiesz tego" - powiedział ze smutkiem, wycierając krokodyle łzy z jej opuchniętych policzków. "Wszystko tutaj w porządku?" - odezwała się babcia Nadine, gdy 221

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L wyszła zza rogu. "W porządku, w porządku" - Kacey gorączkowo wycierała policzki i przykleiła uśmiech na twarz -"Nic się nie stało. Wiesz jak to jest między mną a Travisem." - uderzyła go niezręcznie w ramię i odeszła. Ale nie pamiętała aż do teraz, co babcia Nadine powiedziała do Travisa, gdy sądziła że Kacey jest już poza zasięgiem słuchu. "Ona wróci pewnego dnia. Nie poddawaj się." "Cholera babciu" - wymamrotał Travis - "Ta dziewczyna nawet nigdy nie była moja, więc jak mógłbym się poddać."

222

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 28 Travis obserwował kalejdoskop emocji, który przewijał się przez twarz Kacey. Cholera, tak długo jak będzie żył nie znudzi mu się oglądanie jak mrużyła oczy gdy o czymś myślała, albo sposób w jaki przygryzała dolną wargę gdy próbowała się powstrzymać od powiedzenia czegoś, czego miała później żałować. Sposób w jaki zaciskała dłonie na kolanach, jak gdyby ten prosty gest miał utrzymać wszystkie mury na miejscu. - Kace, powiedz coś - sięgnął do jej ramion i położył na nich rękę. - Ostatni raz byłam tu z tobą. - Tak - ciekawe, że to jako pierwsze sobie przypomniała. - Byłeś taki na mnie wściekły. - Kace - powiedział Travis wyłączając ciężarówkę - Sama byłaś na siebie wściekła. Ja byłem zły na to, że się poddajesz - przynajmniej mnie się wydawało, że rezygnujesz z czegoś co chcesz mieć. Ale przede wszystkim Kace, byłem zły że jak zrobiło się gorąco to zwiałaś. - Czego ty ode mnie oczekiwałeś? - wrzasnęła Kacey, co spowodowało że Travis podskoczył. - Walki. Oczekiwałem, że będziesz walczyć. - Przeciwko komu Travis? Sobie? Nie było już o co walczyć! Straciłam rodziców, straciłam najlepszego przyjaciela. Straciłam wszystko! Travis się skrzywił i odsunął rękę. Nie mógł jej dotykać, nie przy tym co miał do powiedzenia. 223

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Nie straciłaś wszystkiego. Nadal miałaś moją rodzinę i nadal miałaś babcię. Rany Kacey, miałaś mnie. Żyłaś! Ale w tym dniu byłem świadkiem, jak część ciebie się poddaje, a ty pozwoliłaś tej części umrzeć. Może dlatego babcia chciała, żebyś w pierwszej kolejności tu przyszła. Ty naprawdę potrzebujesz odnaleźć siebie Kace. I nawet jeśli to oznacza, że cię stracę... znowu, jeśli to pomoże, niech tak będzie. - Co? - odwróciła gwałtownie głowę w jego stronę - Co to znaczy stracić mnie znowu? Cholera. - W tym dniu, dniu którym odeszłaś ode mnie, od nas, od wszystkiego. Ja uch... Śledziłem cię. - Dokąd? - Do Seattle. - Dlaczego? Travis zamknął oczy i położył głowę na oparciu siedzenia. - Żeby przywieźć cię z powrotem do domu Kace. Żeby przywieźć cię z powrotem. - Nie rozumiem. Oczywiście, że nie. Travis jęknął i walczył z pragnieniem, żeby uderzyć w kierownicę, albo przynajmniej coś udusić. - Nigdy nie miałaś swojego miejsca z dala od nas... - przełknął ślinę - Z dala ode mnie. Nigdy nie przynależałaś gdzieś z dala ode mnie. - Co ty mówisz? - Mówię, że... - mógł to zrobić? Mógł powiedzieć, że ją kocha? Travis spojrzał na jej twarz w świetle księżyca i stchórzył - Wszystko co chcę powiedzieć, to że jestem idiotą i ścigałem cię, żeby przywieźć cię do domu. Głupotą była ucieczka do innego miasta po śmierci twoich rodziców. Wiem, że potrzebowałaś zacząć od początku, ale dlaczego nie mogłaś oprzeć się na nas? Dlaczego nie pozwoliłaś nam 224

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L cię wspierać? - Nie chcę o tym rozmawiać - Kacey odwróciła wzrok. Cholera, jego brat był takim debilem. Zrobi wszystko, żeby się dowiedzieć co zaszło między nimi tamtej nocy, oprócz seksu rzecz jasna. Nie ma mowy, żeby seks mógł zrujnować dwoje ludzi, tak jak to się stało w przypadku Kacey i Jake'a. Czy ona naprawdę mu wszystko powiedziała? Część jego serca zacisnęła się na tę myśl. - Kupiłem ją - wypalił, jak jakiś ośmioletni uczniak bez żadnych umiejętności komunikowania się z płcią przeciwną. - Słucham? - Restauracja. Kupiłem ją. - Dzisiaj? - Kacey spojrzała na niego przerażonym wzrokiem. - Nie - nagle poczuł się zakłopotany - W dniu kiedy podpisałaś dokumenty, sprzedałaś ją mojemu partnerowi biznesowemu. Trzy lata temu odkupiłem ją. To wszystko jest moje. - Dlaczego? - usta Kacey zadrżały. - Bo jestem świetnym biznesmenem? - i dostał ogromny fundusz powierniczy w wieku osiemnastu lat. Kacey przewróciła oczami. Wnętrze samochodu wypełnił ciężki oddech Travisa. Okna w każdej chwili mogły zaparować. Zastanawiał się, czy słyszała jak serce wali mu w piersi. - Z twojego powodu Kace. Wszystko co robię, wszystko co zrobiłem w swoim życiu, to wszystko z twojego powodu. No i powiedział to. Teraz mogła wyrwać mu serce i je podeptać. Ze szlochem rzuciła się przez konsolę na jego kolana, zgarniając jego usta w tak energicznym pocałunku, że brakło mu tchu. - Wiedziałeś - wyszeptała całując go w szczękę - Wiedziałeś ile to 225

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L miejsce dla mnie znaczyło Travis. Adrenalina zmieszana z pożądaniem zatrzęsła nim, kiedy owijała się coraz mocniej wokół niego. Trudno było myśleć logicznie, nie wspominając już o robieniu czegokolwiek, ale tworzył plan w jak najszybszy, możliwy sposób usunąć jej ubrania. - Wiedziałem - zadrżał, kiedy polizała mu ucho. - Myślę że... - Co to za miejsce do cholery? - krzyknął męski głos za oknem. Zaniepokojony Travis, odwrócił się i wyszczerzył zęby. Pan Casbon uśmiechał się od ucha do ucha i już otwierał drzwi ciężarówki. I to tyle z prywatności. - Pan Casbon - wybełkotała Kacey - Nie wiedziałam, że hmm... będzie pan tutaj. - Tak, cóż, ta kobieta ciągle wysyła mnie po deser. Zadzwoniła do mnie chwilę temu i powiedziała, że potrzebuje abym przywiózł trochę czekolady do jej wiejskiego domku. Ona to ma zdrowy apetyt. Poza tym znam właściciela - trącił Travisa i kontynuował - Miała chętkę na jakiś suflet czekoladowy, więc objeździłem wkoło i łapałem wszystko co jej dusza zapragnie. - Brzmi jak miłość - niestety Kacey zeskoczyła z kolan Travisa i oparła się o ciężarówkę. - Och dziewczynko, bo tak jest. Choć czasem się zastanawiam, czyjestem wyżej w hierarchii od jej ulubionej czekolady. Powiedz Travis... - zwrócił się twarzą do niego - Zostało ci jeszcze coś z tych rzeczy? - Jasne, chodź za mną - Travis zgasił samochód i poprowadził ich w stronę restauracji. Już prawie była godzina zamknięcia, więc było tylko kilku rozrzuconych gości. Miał nadzieję, że Kacey nie będzie zaniepokojona zmianami, które wprowadził. Kiedy właścicielami byli jeszcze rodzice Kacey, była ona czymś w rodzaju włoskiej kawiarni. W chwili obecnej wystylizowana była na starą knajpę. Były tu 226

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L oryginalne drewniane podłogi, grube dywany, odnowione meble, stare zegary i zdjęcia, a także kilka wiszących lampionów. Kacey zacisnęła palce na jego ramieniu. - Naprawdę mi się podoba. Oczy jej się świeciły, kiedy go puściła i zaczęła chodzić dookoła. Jego ulubiona część restauracji znajdowała się na zewnątrz. Balkon górujący nad wodą był piękny. Zrobiony był jak taras na plantacji z podwieszonymi wentylatorami. To był jego ulubieniec. Kacey wyszła na zewnątrz, więc Travis zwrócił się do pana Casbon'a. - Suflet? Dobrze. Już się robi. Pobiegł na zaplecze i skinął głową do menagera, kiedy złapał pojemnik na wynos i zaczął nakładać smakołyki dla babci. Pan Casbon wyciągnął pięćdziesiąt dolarów. Travis pokręcił głową. - Nie, może następnym razem. To do domu. Znam właścicielkę. Pan Casbon mrugnął i poklepał go po ramieniu zanim wyszedł, a Travis udał się w poszukiwaniu Kacey. Kiedy dotarł na taras dostrzegł ją siedzącą na fotelu najbliżej wody. - To było ulubione miejsce mojego taty. Powiadał, że z dokładnie z tego miejsca można zobaczyć całą drogę do Chin. - Hmm - Travis uklęknął obok niej - Do Chin nie, ale może chociaż do Vancouver. Kacey westchnęła ciężko. - Nawet nie wiem od czego zacząć. Mogę powiedzieć dziękuję, za zrobienie czegoś na co ja nie miałam odwagi? Czy mogę powiedzieć, że jest mi strasznie przykro, że tak okropnie cię traktowałam? Czy powinnam przeprosić moich nieżyjących rodziców 227

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L za bycie słabszą niż nauczyli mnie być... - Stop! Zatrzymaj się tutaj - Travis postawił ją na nogi - Nigdy tak nie mów. Przerzucę cię przez ramię i wskoczę do tej rzeki jeśli jeszcze raz będziesz gadać takie głupie rzeczy. Oczy Kacey wypełniły się łzami. - Kochanie możesz płakać. Wykrzyczeć wszystko czego potrzebujesz, ale musisz tego wysłuchać, usłyszeć ode mnie, dobrze? To nie było twoje marzenie. Ja to wiem. I prawdopodobnie potrzebowałaś wyjechać stąd, żeby się wyleczyć. Zrobiłem to dla ciebie, dla mnie, dla twoich rodziców. Bardzo ich kochałem, wiesz przecież. I w końcu się udało, prawda? Twoi rodzice... - przełknął, żeby się nie zakrztusić. Kiedy poczuł, że znowu kontroluje swoje emocje, kontynuował Uważam się za szczęściarza, że każdego dnia mogę patrzeć jak oddychasz, nie mówiąc już chodzeniu i mówieniu w tym samym czasie. Ponieważ każdego dnia, w którym możesz robić wszystkie te rzeczy, to o jeden dzień więcej niż mogli twoi rodzice. Żyjesz i to jest to czego by chcieli twoi rodzice dla ciebie Kace. Chcieli żebyś żyła, kochała, bała się, śmiała i płakała. Chcieli tego wszystkiego bo dla tego żyli. Spójrz tutaj... Travis podniósł krzesło na którym siedziała Kacey i przekręcił go czytając: - "X" oznacza miejsce. Tu leży mój skarb. Odwrócił się żeby na nią spojrzeć. - Mój skarb jest tuż obok mnie. Czerwona strzałka wskazywała bezpośrednio na inne krzesło, a potem jakby nie było żadnych wątpliwości o jakiej wiadomości mówią, Kacey zobaczyła malutkie zdjęcie siebie jako dziecka, które było przyklejone do dna. - Ty to tutaj umieściłeś? - wykrztusiła Kacey. - Nie - Travis się uśmiechnął - Twoi rodzice to zrobili, lub 228

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L przynajmniej tak zakładam, biorąc pod uwagę że tak to zastałem jak kupiłem to miejsce. Trzymałem to w nienaruszonym stanie, co byłoby łatwiejsze gdyby zalaminowali zdjęcie. Ale nie martw się. Mam prześladowcze geny. Zamieniłem po prostu to zdjęcie na jakieś inne z twojego dziecięcego albumu. - Który weźmiesz z ... - Mama... - A skąd ona w ogóle jakieś ma? Travis wzruszył ramionami. Nie trzeba było znać jego rodziny, żeby wiedzieć, że zatrzymali pełno rzeczy po jej rodzicach, które ona nawet nie chciała przejrzeć po ich śmierci. - Mieliśmy ich pełno. - To jest... - Kacey uniosła ręce w powietrze i prychnęła. - To wiele do przyswojenia, wiem. Mogę to zrozumieć. Dobrze to chodźmy Cię teraz nakarmić. - Ach! To taki jest twój niecny plan! Wzruszyłam się, więc mnie nakarmisz. - Oczywiście – pocałował ją w nos – Słyszałem, że czekolada działa cuda. I jest afrodyzjakiem, a przynajmniej tak kiedyś słyszałem. - Szczęściarz z Ciebie – Kacey uderzyła go w ramie. - Nie Kace – odetchnął w jej usta i polizał wrażliwą skórę na jej szyi, uwielbiając jej smak, słony i słodki zarazem – Ty jesteś szczęściarą. - Arogancki drań – odpowiedziała Kacey, żartobliwie go odpychając. - Zawsze. A teraz siadaj, zaraz wracam.

229

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Kacey była wdzięczna za bluzę, którą założyła ponieważ zerwał się wiatr. Ale nie chciała wejść do środka żeby się ogrzać. Chciała pozostać dokładnie w tym miejscu, w którym była i nigdy go nie opuszczać. Nigdy. Nagle myśl o powrocie do Seattle wydała się jej bardzo przygnębiająca, a lot miała wcześnie rano. Oparła się na krześle i zaczęła się bawić torebkami cukru, które leżały na stole. Strach wypełnił jej brzuch, kiedy pomyślała o odejściu. Co by było gdyby została? Co by było gdyby została tutaj? Kacey roześmiała się jak spojrzała dookoła, na miejsce z którego uciekła. Wspomnienia sprawiały, że jej serce krwawiło, ale dawały też nadzieję, a im patrzyła spokojniej to wydawało się, że łatwiej jej się oddycha. Jakby jej wypełnione stresem życie zestawić bezpośrednio z kłamstwem w którym żyła. Studiowała biznes z naciskiem na przedsiębiorczość, aż do momentu śmierci jej rodziców. W następnym roku zamieniła się na kinezjologię i wzięła dodatkowe zajęcia, żeby na czas zrobić stopień licencjata i licencję trenera. Cóż, miała sporo do przemyślenia, a to wszystko z powodu Travisa. Durnego małego chłopca, który śledził ją w jej domku na drzewie. Tego samego, który rzucał w nią kamieniami i ciągnął za warkocze. 230

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L A ona była beznadziejnie w nim zakochana. I najwidoczniej miała dar czarowania bo parę sekund później zbliżał się do jej stolika z dużą tacą w rękach. Jego biały fartuch też był cholernie seksowny. - Zdarza ci się nosić czapkę kucharską? - Mój zespół zabił by mnie za udawanie kogoś więcej niż kelnera, uwierz mi. Pozwalają mi nosić fartuch tylko w wyjątkowych okazjach, a i tak robią z tego wielką sprawę. Rzadko mi się udaje coś donieść. Jeśli już to jest wtedy dużo szampana i klaskania. - Powinnam ci teraz bić brawo? - zapytała bezczelnie. - Cóż, czy mój obecny wygląd nie daje Ci powodu do klaskania? - Nie wiem? - Kacey przechyliła głowę – Obróć się. Zaczął się okręcać. - Zatrzymaj się! - zachichotała, teraz miała świetny widok na jego jędrny tyłek – Tak, zaklaskam za to! I zaczęła gwizdać. - Nie jestem kawałkiem mięsa Kacey. Jezu! Ja też mam uczucia. - Litości. Travis przewrócił oczami. - Dobra, przyniosłem kilka dań do wyboru dla Pani, jak również wino dobrane do każdego z tych dań. Co sobie Pani życzy? - Wszystko. - A co mi dasz w zamian? Przełknęła ślinę i spojrzała na niego niepewnie. - Wszystko. 231

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Travis wpatrywał się w jej usta, w jego oczach błysnął głód, kiedy usta rozciągnęły mu się w uwodzicielskim uśmiechu. - Jestem pewien, że da się to zorganizować. Ale najpierw zjedzmy. - Chcesz zjeść zanim mnie zniewolisz, tak? - Kacey, niewoliłem cię w myślach cały ranek i popołudnie. Uwierz mi, nie masz nawet pojęcia. Ale najpierw cię nakarmię. - Dziękuję – Kacey poczuła, że się czerwieni, kiedy nalał jej kieliszek czerwonego wina i podsunął talerz pełen różnego rodzaju czekoladek.

232

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Rozdział 29 Travis zaprezentował osiem różnych typów czekolady z całego świata. - Sekret polega na tym, aby wziąć mały kęs czekolady i popić go lampką wina lub espresso jeśli wolisz, ale oboje wiemy co się stało ostatnim razem, kiedy przedobrzyłaś z kofeiną. - Skończyło się w twoim łóżku. - Espresso, to jest to – uśmiechnął się Travis. Kacey się roześmiała i sięgnęła po kawałek gorzkiej czekolady. - Podoba mi się to miejsce. Serce Travisa przestawało bić w klatce piersiowej za każdym razem, kiedy sugerowała możliwość pozostania. - Portland? - Restauracja – wzruszyła ramionami – To jest tak jakbym nigdy stąd nie odchodziła. - Byliby z ciebie dumni Kacey – sięgnął przez stół i dotknął jej dłoni – Wiem, że ja jestem. Kacey pokręciła głową. - Z czego mieliby być dumni? Z dziewczyny, która nie skończyła studiów? Z kogoś, kto mieszka samotnie i jako zwierzątko domowe ma smutną złotą rybkę? - Nie – Travis podszedł i uklęknął obok niej – Byliby dumni z twojego charakteru, byliby dumni z kobiety, którą się stałaś. Jesteś 233

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L silna, błyskotliwa, nie wspominając już że jesteś piękna. Kacey poderwała głowę. - Naprawdę myślisz, że jestem piękna? - Nie. Myślę, że zapierasz dech w piersiach. Kacey się zarumieniła. - Myślę, że jesteś zachwycająca. Próbowała się odsunąć. - Myślę, że jesteś wyjątkowa, cudowna... Jest usta zaczęły drżeć. - Myślę, że zamierzam cię pocałować. - Myślę, że chcę żebyś to zrobił – Kacey wyszeptała w jego usta, kiedy się do niej zbliżył. Smakowała gorzką czekoladą i winem. Jego dłonie dotknęły jej skóry na policzkach, a następnie przesunęły się w jej włosy. - Dziękuję... - powiedziała ochrypłym głosem – Za te słowa. Odsunęła się i pociągnęła nosem, kiedy jej oczy zaszły łzami. - Ostatnią osobą, która powiedziała mi, że jestem piękna była moja matka. - To – powiedział i pocałował ją w nos – to wstyd. Powinnaś być informowana o tym, że jesteś piękna każdego dnia. Ponieważ uwierz mi, za każdym razem jak cię widzę jesteś jeszcze piękniejsza. A tylko dlatego, że ludzie nie mówią takich słów, nie oznacza że nie jest to prawdą Kace. Przygryzła wargę i spojrzała w dół. Pocałował ją w czoło i sięgnął po czekoladkę. - Czekolada sprawia, że wszystko wydaje się lepsze. - Gdzie byłeś całe moje życie? - powiedziała z załzawionymi 234

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L oczami. - W domu – odpowiedział z powagą w głosie – Byłem w domu, czekając na ciebie.

Wracali do domu w milczeniu. Lekki deszcz padał na szybę samochodu. Travis nie wiedział co się zmieniło między nimi, ale coś na pewno. Może się za bardzo przed nią odsłonił, otworzył emocjonalnie, ale zrobiłby to ponownie. Kacey pewnie zrobiłaby to lepiej. Zrobiło się ciemno, do czasu aż wjechali z powrotem na podjazd. Spędzili co najmniej trzy ostatnie godziny na dzieleniu się wspomnieniami z dzieciństwa. Kilka razy Travis miał ochotę utopić się w rzece. Mimo wszystko, większość ich wspomnień było o nim prześladującym ją, nienawidzącym i o niej płaczącej przez niego. Ale i tak mieli z tego ubaw. Nie pamiętał, kiedy ostatnio spędził tyle czasu z dziewczyną, chcąc aby dzień się nigdy nie skończył. Nie wspominając już o nocy. Zgasił samochód i pobiegł z drugiej strony, żeby otworzyć drzwi dla Kacey. - Zmęczona? - głos mu się załamał. - Można by pomyśleć, że będę po całym tym winie i czekoladkach – Kacey wyskoczyła i wzruszyła ramionami – Piszesz się na film? Piszę się na wszystko. 235

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Co tylko masz ochotę. - Super – podbiegła do drzwi i się odwróciła – Ale ja wybieram. - Tylko nie Troskliwe Misie. - Tyko nie Alicja z Krainy Czarów. Otrząsnęli się z oburzeniem, jakby mieli pięć lat i wybuchnęli śmiechem, kiedy Travis wpuszczał ich do domu. Wszystko osłaniała ciemność. W całym tym pośpiechu, żeby zacząć swój romantyczny wieczór, zapomniał zostawić zapalonego jakiegokolwiek światła. Drzwi się zamknęły z kliknięciem. Nagle poczuł się bardzo mały w tym ogromnym salonie. Jakby całe powietrze było wyssane przez okna. Powiedział siebie, że musi się uspokoić. Ale był boleśnie świadomy dziewczyny stojącej obok niego. Jedynej, której pozwolił odejść. Dziewczyny z sąsiedztwa. Westchnął, nie zdając sobie sprawy, że zabrzmi to tak głośno. A następną rzeczą, z której zdał sobie sprawę, to usta Kacey na jego. - Co z filmem? - zapytał niepewnie. Jego ciało napięło się w proteście. - Zapomnij o filmie – owinęła ręce wokół jego szyi i westchnęła do jego ucha. - Zapomniałem. Podniósł ją w ramionach i delikatnie zaniósł ją po schodach, zatrzymując się dopiero w swoim pokoju. W zwolnionym tempie, wszystko działo się w zwolnionym tempie. Muzyka w tle nie była na tyle głośna aby zagłuszyć szum krwi w 236

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L jego uszach. Musiał zostawić swojego Ipoda włączonego, kiedy rano wyłączył alarm. Przełknął ślinę, po czym wyciągnął rękę aby dotknąć jej ramienia. Dotyk jej skóry, tak prosty gest a wystarczył aby zawrócić mu w głowie. - Kace... - jak niby powinien jej pragnąć? Powinien kochać się z nią, tak jak na to zasługuje, ale jedyne o czym potrafił myśleć to jak wymazać całkowicie jego brata z jej pamięci. Kacey spojrzała w górę, a jej oczy były czyste i przejrzyste. Przesuwała powoli dłońmi po jego piersi. Zamknął oczy i pozwolił sobie czuć – wszystko. Wiedział, że jego oddech brzmi na poszarpany. Wiedział, że jego kontrola powoli zmienia się w kałuże u ich stóp, ale nie dbał o to. Nic nie mogło uczynić go bardziej nerwowym, niż uczucie że ona dawała mu siłę, jak gdyby mógł w pojedynkę uratować świat, znaleźć lekarstwo na raka i spokojnie zdążyć na kolację, a wszystko to w przeciągu dwudziestu czterech godzin. To była wielka odpowiedzialność i nie wiedział, czy jest na to gotowy, ale nie było już odwrotu. Nie mogli wrócić do bycia przyjaciółmi. I on już tego nie chciał. Ale nic nie mógł poradzić na to, że obawiał się iż w pewnym momencie coś schrzani. Nie był pewien dlaczego, ale miał przeczucie, że coś pójdzie nie tak jeśli przyspieszy z nią pewne rzeczy. Ich przyjaźń i tak była jeszcze krucha. Travis otworzył oczy. Byli sami w jego sypialni i nagle się poczuł, jakby byli ponownie w liceum. Przeżywał swoją najbardziej sugestywną fantazję. Powinien powiedzie nie. Musiał zabrać się za to powoli. Kacey przysunęła do niego głowę i pocałowała go tak mocno, że prawie stracił równowagę, już nie wspominając o sercu. Słowa nie mogę i zwolnijmy nie miały już znaczenia, kiedy 237

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L chwycił jej ręce i przycisnął do ściany nad jej głową. Z jękiem przechyliła głowę do tyłu, eksponując swoją szyję i piersi. W pełni to wykorzystał. Całował ją wzdłuż szyi, przesunął językiem po szczęce i zanurzył język w jej ustach, a następnie jęknął, kiedy przygryzła mu wargę. - Spraw bym o nim zapomniała – jęknęła. - Z przyjemnością – przyszczypnął jej usta, pociągnął ją w ramiona, po czym pospiesznie rzucił ją na łóżko. Wybuchnęła śmiechem. Co oczywiście odebrał jako zły znak, biorąc pod uwagę, że kobieta wybucha śmiechem podczas gry wstępnej i doświadczenie, którego nie mieli. Łza spłynęła po jej policzku. - Przepraszam, ja tylko... - ciągle się śmiejąc sięgnęła za siebie i wyciągnęła jego małego króliczka – Wygląda na to, że siadłam na twoim króliczku, wiesz tym samym, na którym wyładowywałeś swoją frustrację seksualną, tym który nosi moje imię. Ciekawy obrót wydarzeń nie sądzisz? Cholera. Wydawało mu się, że ukrył tego królika dawno, dawno temu. Jak do diabła on się znalazł na tym łóżku? - Dawaj go – wyciągnął rękę. - Nie – ukryła go za plecami – Najpierw zdejmij koszulę. - Ach, więc tak to będzie wyglądać? Skinęła głową. Cholera, jak niby miał powiedzieć nie tej słodkiej buźce? - Dobrze, ale jest to jedna z tych przysięgam-na-krew chwil. Nigdy, pod żadnym pozorem nie możesz nikomu powiedzieć, że zdjąłem koszulę w celu odzyskania od ciebie mojego króliczka. Nie 238

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L wspominając, że dzieję się to chwilę przed tym, jak planuję sprawić, że będziesz krzyczała z rozkoszy. Gwałtownym ruchem ściągnął z siebie koszulę. Uśmiech Kacey się poszerzył. - Spodnie też – skinęła głową na jego dżinsy i przechyliła głowę. - Będziemy mieć jedną z tych relacji, prawda? - Co? - Że będziemy się sprzeczać. - Oczywiście – Kacey uniosła się na ramionach i zaczęła rozpinać bluzkę, pozostawiając tylko jeden guzik zapięty. W ustach mu całkowicie zaschło. Dłonie mu znieruchomiały obok guzika dżinsów. - Poza tym – zaczęła, kiedy dłońmi powoli przesuwała po brzuchu i wygięła plecy w łuk – Myślę ile zabawy będzie przy całowaniu i godzeniu się. Nigdy w swoim życiu nie ściągał jeszcze tak szybko spodni. - Królik – wyciągnął rękę. - Bokserki – wyciągnęła swoją. - Chyba sobie żartujesz. - Czy ja wyglądam jakbym żartowała? - przytuliła króliczka blisko do swojej piersi, czyniąc go szalenie zazdrosnym. O cholernego wypchanego zwierzaka. - Dobra – jednym szarpnięciem zdjął bokserki i rzucił w jej kierunku. Zajączek przeleciał obok jego głowy. Zrobił unik i przeklinając stawił czoło Kacey na łóżku. - Teraz moja kolej. 239

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Kolej? - zapytała Kacey bez tchu. - Tak, żeby cię torturować, tak jak ty torturowałaś mnie, nie tylko dni, ale całe moje życie. Kacey uśmiechnęła się do niego, a następnie pocałowała go lekko w poprzek ust. - Poddaje się. Travis próbował utrzymać swoją radość w ryzach, biorąc pod uwagę, że chyba niewłaściwe byłoby śpiewać Alleluja w łóżku. Nago. Cholera. Jego palce sięgnęły do ostatniego zapiętego guzika w koszulce Kacey. Odpiął go i wmawiał sobie, że powinien zachowywać się dojrzale, choć czuł się jak mały chłopiec po raz pierwszy oglądający piersi dziewczyny. Ale to była Kacey. Jego Kacey. Chciał ją kochać, cenić i chciał jej pokazać co widzi za każdym razem jak na nią spogląda. Doskonałość. Pieścił ustami jej usta. Dotknął jej języka, tylko trochę, ale miał wrażenie jakby piorun strzelił w jego ciało. Potrzebował tylko trochę pomocy lub zachęty, żeby pozbyć się reszty ubrań z jej ciała, a następnie walczył z sobą, żeby nie krzyczeć z pragnienia, kiedy ich skóra nawiązała ze sobą kontakt. To było jak sen. Westchnął w jej usta, kiedy jego ręce sunęły leniwe na jej udach. Pragnął jej bardziej niż cokolwiek. Przez całe swoje życie. Jak wielu ludzi może rzeczywiście tak twierdzić? Że w całym swoim istnieniu jest tyko jedna osoba, z którą chcieliby dzielić całą wieczność i nigdy nie zmienić zdania, nigdy się nie załamać. Ona. 240

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L To zawsze była ona i cholernie dobrze będzie pokazać jej, jak bardzo ją kocha.

Nigdy, nawet za milion lat Kacey nie wyobrażała sobie, że wyląduje w łóżku z Travisem – w jego ramionach. Jego oczy płonęły kiedy sięgał po jej nagie ciało, a potem zadrżał kiedy składał pocałunki na jej brzuchu. - Czy ty w ogóle zdajesz sobie sprawę, jak jesteś cholernie piękna? Kacey jęknęła z rozkoszy kiedy przyciągnął jej biodra do siebie i sięgnął do jej głowy aby wypalić pocałunki na jej ustach. Jego pocałunki były tak inne od pocałunków Jake'a, inne od pocałunków każdego innego faceta z którym się całowała. To dawało nadzieję na więcej niż jednorazowy numerek, dawało jej nadzieję na wieczność, a ona nie zdawała sobie sprawy do tej pory, jak rozpaczliwie potrzebowała takiego zobowiązania. Był z nią taki ostrożny, jakby była dawno zaginionym skarbem, który właśnie odnalazł. Każdy pocałunek, każdy dotyk był delikatny i powolny. Nawet nie da się opisać jak cudowną torturą było uczucie jego rąk sunących wzdłuż jej ciała. Całował ją gorącymi ustami, jak jakiś wygłodzony człowiek. Jakby zależał od tego każdy moment w jego życiu i każdy oddech który wziął. Kacey nie zdawała sobie z tego sprawy. Nie miała pojęcia, że Travis był tym czego jej brakowało. W każdym poprzednim związku czegoś jej brakowało. Nawet z Jakie'em. Z Travisem czuła się kompletna, kochana, doceniana, piękna. Westchnęła. 241

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - To było takie dobre – Kacey oblizała dolną wargę i zaśmiała się w jego usta. - Kobieto zabijasz mnie – jęknął i zamknął oczy odsuwając się. - Ale jaki to rodzaj śmierci, nie? - dotknęła jego pleców i przesuwając paznokciami dół chwyciła jego pośladki, a następnie wycałowała szlak w dół jego szczęki. Jego ciało było takie twarde i jędrne. Ten mężczyzna był wspaniały i należał do niej, w całości należał do niej. - Absolutnie – warknął ponownie biorąc w posiadanie jej usta i unieruchamiając jej dłonie na łóżku. Jego dotyk był dominujący, zaborczy. Coś co powinno było ją wystraszyć, a co w rzeczywistości podniecało ją jak diabli. Wszystko czego od niego chciała to, żeby uczynił ją swoją, tylko swoją. Każdy dotyk, każda pieszczota było jak dar. Kacey chciała pozostać tu na zawsze. Podjęła decyzję. Miała zamiar tu pozostać. Nawet jeśli oznaczało to porzucenie wszystkiego w Seattle. Nawet jeśli to miało obudzić stare demony. Chociaż raz w swoim życiu troszczył się o nią mężczyzna, którego szczerze kochała i chciał jej wszystko ofiarować. Chciał o nią walczyć, ratować i pierwszy raz w swoim życiu wierzyła w to, że pisane jej jest szczęśliwe zakończenie.

Travis zamknął oczy pozwalając sobie zapamiętać ten moment. Jej skóra przy jego skórze, jego ręce przesuwające się w górę i w dół jej ramion kiedy pochylał się nad nią. Wypaliła się głęboko w jego duszy i nawet nie miała pojęcia jak trwałe to było – zrobiłby wszystko, żeby tylko nie pozwolić jej odejść. - Travis – wyszeptała w jego usta, owijając ramiona wokół jego 242

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L szyi. Musiał poruszać się powoli. Pocałował kącik jej ust i sunął wolno w kierunku jej ucha. Jego zęby delikatnie przygryzały skórę na jej szyi. Sapnęła. - Jesteś tak cholernie seksowna – odsunął się i spojrzał jej w oczy. To zmienia wszystko. Ta chwila zmieniła wszystko i nie chciał już wrócić do poprzedniego stanu. Poruszyła się pod nim, co sprawiło iż poczuł się całkowicie na nią uwrażliwiony. Jej oczy mówiły: weź mnie i już to wiedział. Już nie mógł się zatrzymać. Nie chciał. Ponieważ w tym momencie, ona musiała się dowiedzieć do kogo należała. Była jego. Zacisnął zęby. Z cichym westchnieniem uniosła głowę i go pocałowała i już było po nim. Zagubił się w morzu namiętności i pożądania. Przyciąganie było tak silne, że nie mógł się już powstrzymać przed wejściem w nią – uczynieniem jej swoją. Kacey wyjęczała jego imię kiedy łapczywie się w niej pogrążył. Przyjęła go z drżeniem, aż kropelki potu pojawiły się pomiędzy ich ciałami. Zatrzymał się, przeklinając swój entuzjazm. Cholera, ta kobieta doprowadzi go do śmierci. Powinien być bardziej delikatny, ale do diabła jak się zatrzymał i poczuł ją wokół siebie, to teraz już wiedział że pasuje do niego jak brakujący element układanki. - Nic mi nie jest, nic mi nie jest – uśmiechnęła się uwodzicielsko i przyciągając go do siebie. Dotknął czołem jej czoła, przyciskając ją jeszcze mocniej do siebie, a jej nogi w naturalny sposób objęły go w talii. I tak pozostali, w tym intymnym uścisku spoglądając sobie głęboko w oczy. I ponownie jego serce zatrzęsło się w myśl tego, że nareszcie jest w domu, nareszcie jest tam gdzie powinien być. W jej ramionach. 243

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Zamknął oczy i zaczął się powoli z nią kochać. Uśmiechnęła się lekko, kiedy pochłaniał ją całą. Jedyna myśl, która przyszła mu teraz do głowy, to że mógłby pozostać w niej na zawsze. Ta chwila minęła zbyt szybko. Jego ciało było gotowe na powtórkę, znowu i znowu, aż nie będą zbyt wyczerpani. Oparł się naprzeciw niej i westchnął, jego ciało wciąż nuciło w następstwie wstrząsającego życie zbliżenia. - Kocham cię – wyszeptała Kacey przy jego policzku, zanim go pocałowała. To powinno być oczekiwane. Czy sam nie myślał o tym w kółko? Ale z jakiegoś powodu zamarł. Chyba poważne odwodnienie po seksie takie coś robi z facetem. Więc patrzył na nią pustym wzrokiem, aż nagle odepchnął się i usiadł. W tym momencie poczuł się jak nerwowy idiota. -Travis? - potarła jego plecy. - O Boże, jestem takim idiotą! - potrzebował powiedzieć te słowa, ale było coś niewłaściwego w wyznawaniu jej miłości zaraz po tym, jak oddała mu swoje ciało. Znaczyła dla niego coś więcej niż seks, coś więcej niż ten jeden moment. Szarpnęła swoją rękę z powrotem. - Co? - Jestem idiotą. Przepraszam Kacey – jak miał jej wytłumaczyć głębię swoich uczuć? Powinna wiedzieć, że tutaj nie chodziło tylko o seks. Tu chodził o coś znacznie większego. Coś co nie był w stanie opisać. Odwrócił się aby spojrzeć jej w twarz, niezdolny spojrzeć jej w oczy. Powinien był powiedzieć jej to pierwszy. Był lepszy niż to, a ona zasługiwała na więcej. Nerwowo odwrócił wzrok. Wtedy wstał niepewnie, poszedł do łazienki i zamknął drzwi cicho za sobą. Potrzebował czasu by pomyśleć, czasu by znaleźć odpowiednie słowa, a nie chciał schrzanić najlepszego momentu jaki przytrafił mu się w życiu. 244

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L

Kacey była sparaliżowana. Po raz drugi w swoim życiu doświadczyła zupełnej straty. Strata była tak ogromna, że nie mogła nawet płakać. Czy była przeklęta, żeby mieć tak złe doświadczenia seksualne? Nie żeby samo doświadczenie było straszne. Było dokładnie odwrotnie, doskonale, wspaniale. Zmieniające życie doświadczenie, a potem nic. Zaczął wpatrywać się w przestrzeń. Oparł głowę w dłoniach. A potem odszedł. Tak samo jak Jake. Gula w gardle sprawiała, że trudno jej było oddychać. Zebrała swoje porozrzucane ubrania i wybiegła z pokoju. Zamknęła drzwi pokoju gościnnego i zsunęła się po nich na podłogę, łzy wreszcie nadeszły a wraz z nimi ból, tak wielki że nie da się tego opisać. Ból złamanego serca odrzuconej dziewczyny przez kolejnego mężczyznę z rodziny Titus. I nagle poczuła się jak striptizerka, jak jedna z dziewczyn śliniących się do Jake'a. Szybko spakowała swoje rzeczy, przebrała się i wyjrzała na korytarz. Travisa nigdzie nie było widać. Była już prawie północ. Musiała sprawdzić jakiekolwiek loty i po prostu przeczekać na lotnisku. Wszystko było lepsze niż zobaczenie zdegustowanej miny Travisa. Pobiegła w dół po schodach i na wprost drzwi dosłownie wpadła na babcię. 245

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L - Babcia – wypaliła nagle z poczuciem winy i wstydu. - Kochanie, a dokąd to? Gdzie Travis? Kacey ciężko walczyła aby łzy nie spłynęły jej po policzkach, ale w chwili kiedy babcia wyciągnęła rękę i jej dotknęła, rozbiła się na milion kawałeczków. - On mnie nie kocha – zawodziła na ramieniu babci. - Tak, kocha – odpowiedziała babcia po prostu. Kacey pokręciła głową i starała się oczyścić gardło. - Nie, nie kocha. Było tak jak z Jakie'em, a potem... - Co? - babcia odsunęła Kacey ze swojego ramienia i przytrzymała jej głowę w dłoniach – Co wydarzyło się z Jakie'em słodka dziewczyno? - Spaliśmy ze sobą na studiach, to był mój pierwszy raz – czknęła Kacey – W noc śmierci moich rodziców. I on zamarł. Potem usiadł. Czułam się taka bezbronna, a on wstał i wyszedł bez pożegnania – łzy swobodnie spływały po jej policzkach. To było tak, jakby wszystko co wydarzyło się lata temu, wypłynęło na powierzchnię. Cały ten ból, złość i zdrada. - A Travis? Ty i on? - zapytała babcia cicho. Kacey skinęła głową i kontynuowała. - A on po prostu siedział tam! Zwyzywał się od idiotów i wyszedł do łazienki! Babica położyła ręce na swoich biodrach. - Może jestem stara, ale nie w taki sposób opuszcza się łóżko swojego partnera. - Babciu – powiedziała Kacey i przywołała na usta mały uśmiech – To nie ma już znaczenia. Wyjeżdżam. - Nie możesz! - babcia chwyciła mocno jej dłonie w swoje ręce – 246

TŁUMACZENIE: C.A.R.A.M.E.L Musisz z nim porozmawiać! On cię kocha. Znam go i wiem, że tak jest. Po prostu się przestraszył. - A ja nie? - krzyknęła Kacey – Jestem przerażona! Babcia spojrzała na nią w szczególny sposób. - Czy Travis wie jak Jake zareagował tamtej nocy? Kacey powoli pokręciła głową, czując się trochę winna, że pozwoliła swojemu krwawiącemu sercu aby umieściło go w tej samej kategorii. - Idź – powiedziała babcia, zaskakując ją – Biegnij na swój samolot. Zajmę się wszystkim. Kacey pokręciła głową. - Ty nie ma się już czym zajmować, ewentualnie pozbierać rozbite kawałki. - Zawsze jest coś do zrobienia – babcia wręczyła jej kluczyki do BMW – Po prostu zostaw go na lotnisku, a ja powiem Wescott'owi żeby go jutro odebrał. - Dzięki babciu. Kocham cię. - Ja też cię kocham słodziutka. Pocałowała babcię w policzek i szybko wyszła z domu. Ostatnią rzeczą którą Kacey usłyszała zanim odpaliła samochód, było to jak babcia krzyczała na Travisa ile sił w płucach. Kacey wyjeżdżając z podjazdu poczuła się całkowicie odrętwiała, kiedy po raz drugi w swoim życiu opuszczała dom pełen wspomnień, ze świadomością że nie to na pewno nie jest jej przyszłość. - Przykro mi Mamo, Tato – Kacey wytarła łzy z oczu – Zgaduję, że chyba nie jestem wystarczająco dobra.

247

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE

Rozdział 30 Travis patrzył na spływającą wodę w zlewie przez wydawało się godziny. W rzeczywistości, było to prawdopodobnie trzydzieści minut, ale potrzebował aby jego przemowa była idealna. Słowa często go zawodziły, lecz miał zamiar postarać się przekazać emocjonalną potrzebę bycia z Kacey i to nie tylko na jedną noc. Ale na zawsze. - Travis! - Głos babci rozniósł się echem w pokoju. Co do cholery robiła tutaj z powrotem? - Idę. - Pobiegł do swojego pokoju i nałożył parę dżinsów, akurat w momencie, gdy babcia wparowała przez drzwi do pokoju. - Jesteś oficjalnie moim ostatnim ulubionym wnukiem. Travis uśmiechął się. - Więc wcześniej byłem twoim ulubionym? - Jesteś dupkiem. - Babciu, nie sądzę, że przeklinanie jest stosowne. - Odeszła. Travis poczuł, jak jego świat się przechyla. Usiadł na łóżku i zakrył twarz dłońmi. - Co masz na myśli mówiąc, że odeszła? Przed chwilą tu była. - Wyszła. - Dlaczego? - Ponieważ jesteś dupkiem. 248

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Jego serce się ścisnęło. - Co zrobiłem? To znaczy, nie odpowiedziałem jej, że ją kocham, ale byłem taki zawstydzony, że nie powiedziałem tego jako pierwszy, za zabranie jej do łóżka i nie powiedzenie jej, jak bardzo... - Jego głos ochrypł, a następnie zamilkł. - Cóż, ona myśli, że jej się wstydzisz. - Co? - Travis obrócił się na łóżku. - To niemożliwe! Nie powiedziałem nic bolesnego! - Wiem - westchnęła babcia. - W tym właśnie problem. Nie powiedziałeś kompletnie nic. - Co? - Tak samo, jak Jake. - Słucham? - Zacisnął pięści i zaczął się pocić. - On i Kacey... Nigdy ci nie powiedziała? Travis potrząsnął głową. - Wiem, że spali ze sobą, ale... - Kiedy wszystko zostało powiedziane i zrobione, Jake chwycił swoje rzeczy, powiedział, że przeprasza i odszedł z jej życia. - Ale... Babcia poklepała jego dłoń. - Ty, mój drogi chłopcze, miałeś dokładnie taką samą reakcję. Twoje motywy były inne. Wiem o tym i ty tak samo. Kacey, jednak czuje, że myślisz iż popełniłeś błąd, a teraz jest na lotnisku. - Pozwoliłaś jej odejść! - Ryknął, po czym zawstydził się, że krzyknął na babcię. - Nie. - Odwróciła się i podeszła do drzwi. - Ty to zrobiłeś. Travis nie wiedział, co powiedzieć. Zamiast tego mijając odepchnął babcię i zbiegł ze schodów. Dopiero na zewnątrz zdał sobie sprawę, że nie miał na sobie koszulki. Kląc, pobiegł z powrotem do domu i złapał pierwszą lepszą z pralni. 249

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Jego ciężarówka nie będzie dostatecznie szybka. Nigdy nie złapie jej w tej rzeczy. Była ogromna i wystarczająco ciężka aby balansować nią w obecnym ruchu. Pobiegł do garażu, prawie bez tchu. Czarno białe Ducati stało wygodnie na środku. - To wystarczy. - Chwycił kask i odjechał w kierunku lotniska. Przez całą drogę balansując między samochodami, modlił się aby nie był za późno. Jak mógł być aż taki głupi? W ogóle nie myślał. Nadal pachniał Kacey. Jej perfumy były odurzające i wydawało się, że za każdym razem gdy odwracał w którąś stronę głowę, mógł wyczuć jej zapach na swojej skórze. Poczuć dotyk jej warg przy swoich. - Cholera. - Wjechał na lotnisko Portland i rzucił sie przez parking krótkoterminowy. Niemal zapomniał zabrać swój kask i potnął się, starając zaparkować motor, ale w końcu dotarł do wejście i rozglądając się nerwowo, szukał brązowych włosów Kacey. Zapewne leci linią Alaskan Airlines, albo Southwest. Pobiegł do kasy biletowej. - Widziałaś dziewczynę z brązowymi włosami, brązowymi oczami, naprawdę słodką... - O Boże, oficjalnie zmieniał się w faceta z filmów, który załamuje się na międzynarodowym porcie lotniczym. Kobieta ptrząsnęła głową. - Przykro mi, nasz ostatni lot odleciał godzinę temu. - Jasne. Podszedł do kasy linii Southwest. - Widziałaś... - Proszę pana, musi się pan ustawić w kolejce. - Słuchaj, nie jestem tutaj, żeby polecieć. Jestem tutaj, ponieważ... 250

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Proszę pana! Do kolejki! Travis uderzył dłonią w blat. Co, jak widać, tej pani się nie spodobało. W ciągu kilku minut, ochroniare eksportoali go z powrotem na zewnątrz. Fantastycznie. - Szukam swojej... Kim ona była? Jego przyjaciółką? Nigdy, nigdy nie będzie tylko przyjaciółką. Była kimś więcej niż tylko dziewczyną. Była jego miłością... jego - cóż, chciał żeby została jego żoną. Uśmiechnął się, pomimo wyprowadzenia z lotniska. Złapał ochroniarza, który najbliżej niego stał i uśmiechął się. - Mam zamiar się z nią ożenić! - Dobrze dla ciebie, synu. - Facet posłał mu zakłopotane spojrzenie. - Teraz, potrzebujemy żebyś odszedł. Przygnębiony, Travis poszedł do motoru, następnie wyjął telefon i wybrał numer Kacey. Przekierowało go od razu na pocztę głosową. Co oznacza tylko jedną rzecz. Leciała, w powietrzu, z powrotem do domu, a ona nawet nie powiedział, że ją kocha.

251

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE

Rozdział 31 Kacey oparła swoją głowę o ścianę. Brak lotów na dziś ozacza, że będzie musiała spędzić noc na lotnisku. Jasne, mogłaby pójść do hotelu, ale z jakiegoś powodu chciała poczuć do siebie żal. Cóż to, i było małe prawdopodobieństwo, żeby dostać się na wcześniejszy lot, niż ten który wybrał Jake. To było tym, czego potrzebowała. Aby siąść obok Jake po tym, jak spała z jego bratem. Jej życie było, jak serial dramatyczny. Potrząsnęła głową i zadrżała. Lotnisko było puste. Nie pomagało w ogóle na jej straszny nastrój. Może rzeczywiście powinna pójść gdzieś indziej, żeby nie skończyła płacząc gdzieś w samotnym kącie. To byłaby ostateczne załamanie. Wyciągając swój telefon, przycisnęła menu ale ekran nadal był czarny. Potrząsnęła nim - nie żeby potrząśnięcie telefonem w ogóle miało pomóc. Martwy. Tak samo, jak jej serce. Stwierdziła. Wrzuciła go z powrotem do torebki i westchnęła. Może gdyby zamknęła na chwilę oczy to mogłaby zaznać trochę snu. Lecz w minucie, kiedy je zamknęła, usłyszała głos. - Cześć... 252

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Jej oczy szybko się otworzyły. - Jake? - Wiem, wiem. Powinienem być w mieszkaniu lub gdziekolwiek, ale się nudziłem, a babacia wyszła mówiąc coś o konieczności deseru z siąsiadem z dala od czujnych oczu rodziny, zostawiając mnie nawet bardziej znudzonego. Rodzice pojechali na kolejny miesiąc miodowy, jeśli wiesz co mam na myśli. W każdym razie, zdecydowałem że nie ma nic gorszego od tego, więc pojechałem do domu. - Och. - Kacey poruszyła się na krześle i zerwała ich kontakt wzrokowy. - Ale wtedy... - Jake kontynuował. - Travis zniknął, a babcia mamrotała coś o swoim cholernym wnuku. Nie mogę nic pomóc, ale myślę, że mówiła o mnie. Kacey prychnęła. - Co? - trącił ją Jake. - Żadnej ciętej riposty? Żadnego zgadzania się? Co jest? Jesteś chora, czy coś? Potrząsnęła głową, a następnie wybuchła płaczem. - Boże, przepraszam. Tak bardzo przepraszam. Nie wiedziałem, że jesteś smutna. Czasami jestem strasznie samolubnym draniem. Co się dzieje? Jesteś chora? Wszystko w porządku? - Przyciągnął ją w swoje ramiona i przytulił. To było obce, nie takie jak Travisa. Jego było w pewnym stopniu pocieszające, ale tylko jako przyjeciela, nie jako bratniej duszy. Zadrżała, starając się złapać oddech. - Nic. Jest w porządku, to... - Nadal szlochała, nawet jeśli chciała już przestać. - Kace? - Jake szepnął jej do ucha. - Co jest nie tak? Co się stało? - Travis. - Zabiję go. - Jake odepchnął ją i wstał na stopy. - On ci to zrobił? To dlatego płaczesz? To skurw... - Nie, nie. - Kacey pociągnęła nosem. - To też ja. My oboje. Ale na koniec, to był on. 253

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Co? - Jake przykucnął na poziomie jej oczu. - Dlaczego nie zaczniesz od początku? Nie miał pojęcia. Ten doskonały okaz człowieka nie miał pojęcia, że spowodował ból. Cóż, właśnie miał się tego dowiedzieć. - Właściwie... - jej głos zadrżał. - To zaczęło się od ciebie. - Ode mnie? Przytaknęła. - Tak, tej nocy kiedy mnie zostawiłeś i nigdy nie wróciłeś. Niespodziewanie, trzymała się całkiem dobrze, biorąc to pod uwagę. - Masz na myśli noc, której żałował będę do końca życia? Tą noc? Nie była pewna, czy był to komplement czy też naprawdę okrutna rzecz do powiedzenia. Jake zaklnął i owinął wokół niej ramię. - Byłem przerażony. - Co? - Ze wszystkich rzeczy jakie mógł powiedzieć, ta była najmniej oczekiwana. - Tak, wiem. Jake Titus, przerażony? Ale taka jest prawda. Wiedziałem, że spieprzyłem. Wiedziałem, że byliśmy przyjaciółmi i oczywiście przyciągało nas do siebie. To znaczy, jakby mogło być inaczej? Byliśmy nierozłączni, a powiem ci, że to prawie niemożliwe dla chłopaka i dziewczyny aby byli przyjaciółmi. Kacey westchnęła w jego ramię. - Wiedziałem, że spieprzyłem i nie wiedziałem, jak to naprawić. Pierwszy raz w swoim życiu nie miałem planu. Powinienem przeprosić? Powinienem zrobić to jeszcze raz? - zaśmiał się. Powinienem powiedzieć, że cię kocham? Po prostu nie wiedziałem, więc zrobiłem jedyną rzecz, jaką mogłem w tak niedojrzałym wieku. 254

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Odszedłeś - zakończyła Kacey. Jake przytaknął. Spojrzał na jej zapłakane oczy i przeklnął. Byłem dupkiem. Kacey zaśmiała się. - Z tym możemy się zgodzić. - Nigdy nie powiedziałem, że mi przykro. Jej wargi zadrżały. Jake wyciągnął rękę i uniósł jej podbródek. - Jednak jest. Tak bardzo przepraszam, Kacey. Nigdy nie chciałem cię skrzywdzić. Byłem głupi i młody i cóż, czasami łatwiej jest być samolubnym i okrutnym, niż być prawdziwym. Wybrałem głupią drogę, mając nadzieję, że to wszystko po prostu odejdzie. - Ja też przepraszam - wymamrotała Kacey. - Powinnam była zrobić więcej, powiedzieć więcej, albo przynajmniej powiedzieć, nie. Ja tylko, nie wiem... Jake podciągnął ją na nogi. - Kace, zgódźmy się razem, że zostały dokonane złe wybory, ale dajmy temu odejść. Nie wiem, co zrobił Travis, ale wiem jedną rzecz. Ten dzieciak miał na twoim punkcie obsesję odkąd byłaś na tyle duża, żeby uciekać przed jego kamykami. Pochylił się i pocałował ją w policzek. - To się ułoży, obiecuję. Kacey przytaknęła, nadal nie ufając swojemu głosu na tyle, żeby się odezwać. - I, myślę że czekaliśmy wystarczająco długo. Jedźmy do domu. - To cztery godziny. - Zapłacimy komuś. - Wzruszył ramionami. - Miliarder bez serca. Jake odrzucił głowę i się zaśmiał. - Bez serca, nie. Miliarder, tak. Mrugając do niej, zarzucił na jej ramiona rękę i poprowadził przed lotnisko. I prosto w paszczę lwa. 255

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Aparaty paparazzi były szalone. Migające lampy oślepiły Kacey tak bardzo, że się potknęła. Jake chwycił ją za ramię i z przekleństwem, starał się osłonić ich swoim płaszczem, kiedy kierowali się do czekającego samochodu. Spojrzał w dół ulicy i ponownie przeklnął. - Chodź, tędy. Kacey podążyła za nim w emocjonalnej mgle, kiedy Jake wprowadził ją do środka i wyciągnął telefon komórkowy. - Nie obchodzi mnie, czy jest po północy, po prostu sprowadź tutaj natychmiast samochód. - Rzucił telefon na krzesło i usiadł. - Przepraszam, Kacey. Nie miałem pojęcia. Chodzi o to, byliśmy tutaj przez cały weekend bez biegających paparazzi. Powiedziałem tylko tym, których wynająłem. Kacey usiadła z westchnieniem i położyła dłoń na jego plecach. W porządku. To nie tak, że jesteś normalną osobą. Zatrudniłeś ludzi, żeby zrobili nam zdjęcia? Naprawdę jesteś czasami dupkiem, Jake. Jake uniósł wzrok, żeby na nią spojrzeć. - Ale to nie tak, że musiałeś kogoś zatrudniać. Ludzie podążają za tobą wszędzie. - Wzruszyła ramionami, a nastęnie zasugerowała mu. - Jesteś najsławniejszym człowiekiem w Seatle, nie mówiąc już o części jako celebryta. - Racja. - Spojrzał w dół na swoje dłonie. - Jake - powiedziała Kacey, gdy oparła głowę o jego ramię. Wszystko będzie dobrze. Samochód wkrótce tu będzie, a wtedy pojedziemy do domu. Poza tym, nie jest to tym, czego chciałeś? - Dom - powtórzył i potrząsnął głową. - Myślałem, że tak. Ale nie w taki sposób, Kacey - z westchnieniem skinął głową i powiedział. Dom brzmi dobrze. Dzięki, Kacey. Przepraszam za wciągnięcie cię w to wszystko. Wiesz, że będą myśleli, że jesteśmy razem. - Ach - machnęła dłonią w powietrzu. - To jak w liceum, od nowa. - Poza tym, że ten rocznik dostaje krajową uwagę. 256

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Kacey przytaknęła głową. - I jestem pewna, że jakiekolwiek zdjęcia, które zostały mi dzisiaj zrobione będą wyglądać, jakbyś spotkał się z emocjonalną lekomanką. - Tak, to też. - Dzięki. - Nie ma problemu - Jake błysnął jej uśmiechem. - Chodź tutaj. Przyciągnął ją do uścisku i pocałował czubek jej głowy. - Wiesz, że wszystko się ułoży, prawda? - Tak, wiem. Musimy się tylko wślizgnąć do samochodu i... - Nie - przerwał Jake, ściskając jej ramię. - Z Travisem. Boże, to beznadziejne być wydymanym przez brata nerda, ale najwyraźniej tak właśnie się dzieje. Kacey nie była na tyle pewna, aby sądziś, że ona i Travis mogliby przez to przejść, nawet gdyby udało jej się z nim porozmawiać. Nadal nie mogła odczytać jego myśli. Czy tęsknił za nią? Był tak zdenerwowany, jak ona? Powinna zostać? - Odsuń się do jasnej cholery od mojej kobiety! - krzyknął męski głos. - Czy on nie został wyrzucony? - wrzasnęła kobieta. Kacey spojrzała w górę, żeby zobaczyć Travisa szarżującego w ich kierunku, jego dłonie były zwinięte w pięści, a kobieta wskazywała na niego tak, jakby był jakimś przestępcą. Jej oczy były rozszerzone w strachu. Żeby być uczciwym, Travis wyglądał na trochę groźnego. - O czym ty mówisz? - Jake wstał na nogi. - Nie jest twoją kobietą. Jeśli byłaby nią, dlaczego do cholery siedziałaby tu ze mną? 257

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Zły ruch, Jake. Zły ruch. - Ty kłamliwy gnoju! - Travis rzucił się na Jake. Oboje upadli na twardą ziemię z pomrukiem. Travis był na górze, a Jake, niestety dla niego, na dole. Wkrótce aparaty robiły zdjęcia ponownie. Kacey krzyknęła. - Złaź z niego! Nic się nie dzieje! - Zostawiłeś ją! - Travis uderzył Jake w szczękę. Głośny krzyk wyleciał od Jake, gdy owinął dłonie wokół szyi Travisa. - Tak samo jak ty, idioto! Ja przynajmniej przeprosiłem. Pięść Travisa uderzyła w szczękę Jake. Ten zahaczył nogą o jego udo, jak w jakimś rodzaju MMA, a następnie to Jake był na górze. Odciągnął pięść, żeby uderzyć Travisa, który nagle przestał walczyć. A następnie rozdzieliła ich ochrona. Łuk brwiowy Travisa był przecięty, a Jake pluł krwią. A aparaty wszystko złapały. Każde krwawe cholerstwo. - Chodźcie z nami - rozkazał ochroniarz, chwytając obu mężczyzn. - Czekajcie! Poczekajcie, oni, um... - Powinna przyznać się do nich, obydwóch? Niechętnie zdała sobie sprawę, że tak, musiała. Oni... oni są ze mną. - To prawda? - Ochroniarz zapytał Jake. Przytaknął. I następną rzeczą z jakiej Kacey zdała sobie sprawę, to że została aresztowana z nimi. Oczywiście. Paparazzi podążyli za nimi, zadając pytania. - Jake, czy to twoja 258

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE nowa dziewczyna? Czy to nie twój brat? Co się stanie z Titus Enterprises? Czy to jest odzwierciedleniem tego, jak firma będzie prowadzona odkąd twój ojciec poszedł na emeryturę? Kacey poczuła, że jest jej niedobrze. Zostali zaprowadzeni do zimnego, ciemnego pokoju, który mogła założyć się był używany wyłącznie do torturowania niedoszłych terrorystów. W chwili kiedy drzwi się zamknęły, spojrzała na nich obu. Obaj bracia. Dwoje mężczyzn, których znała przez całe swoje życie. Jeden przyjaciel, drugi czymś o wiele więcej. Jej serce ścisnęło się w piersi. Odwróciła wzrok i skuliła się w kącie. Nie mogła powiedzieć tego, co chciała, nie teraz. - Przyszedłem po ciebie - wymamrotał cicho Travis. - Zamknij się - powiedział Jake i jęknął. - Wyobraź sobie moje zdziwienie, kiedy zobaczyłem cię w ramionach Jake przyjmującą jego pocałunki. Naprawdę, Kacey? Kilka godzin po tym, jak uprawialiśmy seks? Poważnie? Myślałem... - urwał. - ...myślałem, że byliśmy czymś więcej. Wściekła, Kacey zerwała się na nogi i pobiegła w stronę Travisa. Jake odskoczył od swojego brata tak daleko, jak to możliwe. Kacey uderzyła go mocno w twarz. - To jest najmniej, na co zasługujesz. Jake zaśmiał się w swoim kącie. - Ała. Kace odwróciła się do niego. Wiercił się na swoim krześle, przerywając ich kontakt wzrokowy. - Jeśli chodzi o ciebie! - wskazała na niego. - Jesteśmy na bardzo niepewnym gruncie, mój przyjacielu, bardzo niepewnym. 259

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Powiedziała do mnie przyjacielu - pochwalił się głośno Jake. Travis zaklnął i złapał się dłońmi za głowę. - Przepraszam powiedział łamiacym się głosem. - Tak cholernie mi przykro. Kacey zamknęła oczy, aby zwalczyć łzy. - Powinno być. - Chciałbym coś powiedzieć. - Jake przeczyścił gardło. Travis posłał w jego kierunku mordercze spojrzenie. - Radziłbym nie. - Niezależnie od tego - powiedział Jake, odpychając się ze swojego siedzenia i przechodząc przez pokój. - Myślę, że należy stwierdzić, że oboje jesteście głupi. Coś takiego? Od Jake? Kacey skrzywiła się. - I co? Nagle ty jestes głosem rozsądku? - Głos rozsądku - Jake wsunął dłonie do kieszeni. - Podoba mi się brzmienie tego. - Założę się - wymamrotał Travis. - Mówiąc o zakładach... - Jake podszedł do Travisa i lekko kopnął jego nogę. - Myślę, że ten wygrałeś. - Zakład? - powtórzyła Kacey. - Jaki zakład? - Miałem osiem lat - zakipiał Travis. - Byłeś zakochany. - Złożyłeś przysięgę krwi! Jake zaśmiał się. - Znow przysięga krwi. Wyjaśnijmy sobie coś. Przysięga złożona śliną nie równa się przesiędze złożonej krwią. Travis zaklnął i spojrzał na Kacey. - Musiałem cię zobaczyć. Sposób w jaki odeszłaś... Kacey wciąż tkwiła w całym tym zakładzie, i jak już miała wystarczająco odwagi aby zapytać... 260

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Drzwi gwałtownie się otworzyły. - Sprawiacie, że wasza dwójka jest moimi najmniej ulubionymi wnukami - rzuciła zdenerwowana babcia. Jake wzdrygnął się i usiadł obok Travisa. - Aresztowani na lotnisku międzynarodowym przez bójkę! Babcia Nadine oparła ręce na biodrach. - Wstydźcie się obaj! I pomyśleć, że musiałam dowiedzieć się z lokalnej telewizji, gdzie są moi słodcy chłopcy. - Powiedziała słodcy, to dobry znak - powiedział Jake pod nosem. Babcia zaklnęła. - Babciu! - powiedzieli naraz chłopcy. - Biedna Kacey - odezwała się babcia, podchodząc do Kacey i otwierając ramiona. Kacey chętnie w nie weszła, pocieszona, że babcia tutaj była, ale również znalazła zabawną rzecz, że obaj chłopcy mieli teraz zimne ramiona. Jak niedojrzałe byłoby wystawić im swój język? - Ty, moja kochana, idziesz ze mną. - Babcia chwyciła torebkę Kacey. - A co z nami? - zapytał Travis. - Powiedziałam temu miłemu ochroniarzowi, żeby przetrzymał was tu trochę. Wypuści was za trzy godziny. - Ale... - Nie - powiedziała babacia, podnosząc do góry palec. - Kiedy to wszystko się skończy, pozwolę ci porozmawiać z Kacey, Travis. Do tego czasu, jestem pewna, że jest to dobra chwila aby wyrównać twoje rachunki z bratem.

261

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE

Rozdział 32 - Cholera, ona jest przerażająca - mruknął Jake. - Nawet mi nie mów. - Travis trzymał swój wzrok wbity w drzwi, pragnąc aby Kacey przez nie wróciła. - Więc - poczuł powietrze przy uszach, kiedy Jake zajął miesce obok niego. - Będziemy to omawiać tutaj? Właśnie teraz? Dlaczego nie wracała? Dlaczego musiał się zachować, jak kompletny kretyn? Dlaczego nie mógł jej powiedzieć po prostu, że ją kocha, kiedy potrzebowała usłyszeć to najbardziej. Ciężko było pamiętać, że Kacey mogła być niepewna siebie. Czy ona właśnie nie oświadczyła, że nikt nie powiedział jej że jest piękna, odkąd zrobiła to jej matka? Przespać się z nią, a potem nie powiedzieć nic? Uderzył ręką w krzesło na którym siedział. - Więc, żadnego całowania i macania? - zapytał Jake. - Przepraszam. - Travis przełknął gulę w gardle. - To nie ty... - To nie ty, to ja? Czy ty ze mną zrywasz, bracie? Travis roześmiał się pomimo silnej ochoty uduszenia brata. - Nie i nie dam ci przemowy, chociaż gdybym wiedział, że cię to upokorzy, cholernie bym spróbował. - Jestem upokorzony po dzisiejszej nocy. Uwierz mi. Travis spojrzał w oczy swojego brata, te same, które zwykle odzwierciedlały tyle arogancji, że sprawiało to iż miał ochotę na przemoc. Zamiast zwykłej zarozumiałości, wszystko co zobaczył to żal i może trochę wstydu. 262

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Jake uśmiechął się smutno i wzruszył ramionami. - Zniszczyłem idealną dziewczynę. Chce ciebie. Powiedziała, że chce ciebie. Nikogo innego. - Nawet wspaniałego Jake Titusa? - Boże, nienawidzę, kiedy oboje używacie mojego całego imienia i nazwiska. Nawet nie chcę sobie wyobrażać, jak złe to będzie, kiedy będzie dwójka na jednego. - Witaj w moim dzieciństwie. - Travis poklepał go po plecach. - Przepraszam, wiesz... - powiedział Jake, potrząsając głową. - Za wszystko. Gdybym mógł to cofnąć... - Nie chciałbym, żebyś to cofał. W jakiś chory sposób, wrzuciłeś ją prosto w moje ramiona. - A pokora po prostu przyjdzie. - Jake zaśmiał się. - Idź po nią. - Nie słyszałeś babci? Utknęliśmy tu na trzy godziny. - Dziesięć dolców, że babcia kłamie. - Jake skinął w kierunku drzwi. - Sprawdź. Travis wstał ze swojego siedzenia i podszedł do drzwi. Ochroniaż skinął głową, ale nic nie powiedział. - Cóż, będę... - Przebiegły jak nasza babcia - powiedział Jake, nagle u jego boku. - Idź po nią. Travis nie był nawet pewny, w który korytarz powinien się skierować, nie mówiąc już o tym, gdzie będzie Kacey. - Nie mam pojęcia, gdzie babcia mogła ją zabrać. - Poważnie? Nie masz pojęcia? Nic a nic? - Jake posłał mu głupie spojrzenie i zmarszczył brwi. Travis przeszukał swój umysł dla jakiegokolwiek wspomnienia, gdzie babcia mogłaby zabrać Kacey. Oczywiście, chciała żeby ta się zrelaksowała i była szczęśliwa i było jej wygodnie i... 263

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Dom.

- Jesteś pewna, że nie będzie miał z tym problemu? - zapytała Kacey, kiedy rzuciła torbę w salonie wiejskiego domu, mierzącego sześć tysięcy stóp kwadratowych. - Och, kochanie, dlaczego inaczej dawałby mi klucz? - On nie dał ci klucza. Odsunęłaś kamień, aby znaleźć zastępczy. Babcia wzruszyła ramionami. - To samo. - Jasne. - Kacey rozejrzała się wokół i chciała się rozpłakać. Wszystko było takie znajome, a jednak inne. Czuło się jak w domu, nawet jeśli był to kogoś innego dom. Po tym, jak babcia zabrała Kacey z lotniska, opowiedziała jej o Travisie za czasów, gdy był małym chłopcem. Jak na nią patrzył, starając się ją ochronić. Powiedziała, że czuł, jakby to był jego obowiązek, aby upewnić się, ze jest bezpieczna. Więc, kiedy jej rodzice umarli, starał się wszystko zachować, idąc nawet tak daleko, że po tym jak Kacey sprzedała ich dom, zatrzymał niektóre rzeczy i schował je w szopie. Przechował tylko kilka, które uważał, że pewnego dnia będzie chciała. Niektóre z tych rzeczy, jak ulubione myśliwskie trofea jej taty i wypchane zwierzęta zostały zamontowane na ścianie jego salonu. Przełknęła olbrzymią gulę w gardle, gdy szła do wschodniej cześci pokoju i zobczyła zdjęcie Travisa i jej taty, potrząsających swoje dłonie i śmiejących się na jednej ze swoich myśliwskich wypraw. Zabawne, jak mogła zapomnieć, że Travis był blisko z jej ojcem do tej pory. Byli kumplami od polowań tak długo, jak tylko mogła sobie przypomnieć. Jake nienawidził polowania. Mówił, że to okrutne, aby strzelać do zwierząt i posunął się nawet tak daleko, aby powiedzieć Kacey, że jej ojciec nienawidził futrzaków i dlatego to 264

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE robił. Nie miało znaczenia, że jej tata zawsze zjadał to co upolował. Jake zawsze uważał, że ten sport jest głupi. Chociaż nie był głupi dla Travisa. Jej ojciec zawsze wracał po każdym polowaniu z zabawnymi historiami o tym, co Travis zrobił i jak bardzo był z niego dumny. Jej spojrzenie opadło do podłogi pokrytej deskami. Księżyc świecił przez francuskie drzwi, które prowadziły na zewnętrzny balkon. Travis wykonał piękną pracę, rozbudowując ten dom. - Czy mam cię zostawić? - Odezwała się zza niej babcia. - Nie musisz - głos Kacey zadrżał. - Myślę, że wolałby abym wyszła. - Babcia skinęła głową w kierunku drzwi i dała Kacey jeszcze jeden uścisk. Spojrzenie Kacey padło na Travisa. Chciała do niego pobiec. Zarzucić mu ręce na szyję i błagać go, aby już niegdy nie pozwolił jej odejść. Ale w tym samym czasie, to co zrobił nadal było surowe i bolesne. Zwłaszcza sposób, w jaki zareagował na lotnisku. Babcia podeszła do swojego wnuka i wymamrotała coś co sprawiło, że Travis się roześmiał. Drzwi się za nią zamknęły, a oni zostali sami. - Kacey - zaczął mówić Travis, po czym podszedł do niej celowo nabierając prędkości im bliżej był. - Kacey - wymamrotał ponownie, gdy przyciągnął ją do swojego ciała i pocałował w usta. - Tak cholernie przepraszam. Kacey zatopiła się w jego ramionach. - Muszę wyjaśnić. 265

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Musisz - Kacey starała się odsunąć, ale jego ramiona zablokowały się wokół jej ciała. - Byłem przerażony... - Dlaczego odstraszam mężczyzn? - przerwała, sfrustrowana i zraniona. - Daj mi skończyć. - Uśmiechnął się, a ona stała się jeszcze bardziej zirytowana, kiedy jej żołądek opadł na ten widok. - Trzymając cię w swoich ramionach, całując cię, kochając się z tobą. To było wszystko, czego kiedykolwiek pragnąłem i nagle poczułem się, jak dupek, ponieważ zgubiłem się w tym wszystkim, bez powiedzenia jedynej rzeczy dla której umierałem przez całe swoje życie. - Co to takiego? - Kocham cię - jego głos zadrżał. - Ciebie i tylko ciebie. Kocham cię tak mocno, że nie mogę oddychać. - Teraz oddychasz - zauważyła, nadal starając się być złą na niego w czasie, gdy jej serce dziko waliło w piersi. - Cóż, to dlatego, ponieważ używam twojego powietrza. Ponieważ jesteś w moich ramionach. Kacey, nigdy cię nie wypuszczę. - Dobrze - sięgnęła do jego szyi i pociągnęła jego głowę w dół, więc ich usta mogły się dotknąć. Jego wargi się rozchyliły. Dom. - Ja też cię kocham. Poczuła, że jego usta tworzą uśmiech, pod ich pocałunkiem, a następnie podniósł ją w swoich ramionach i okręcił wokół własnej osi. - Czy to oznacza, że zostaniesz? - Jeśli ładnie poprosisz i obiecasz, że nie obrzucisz mnie kamykami i nie będziesz ciągnął za włosy. - Wiesz, że nie mogę obiecać tych rzeczy. Prawdopodobnie będę ciągnął cię za włosy, posuwał cię i popychał na ścianę. I jestem całkiem pewien, że w kilka minut będziesz krzyczała moje imię. Kacey poczuła, jak jej kolana zamieniają się w galaretę. 266

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE - Ale... - Z powrotem postawił ją na nogach. - ...mogę obiecać, że zawsze będę cię kochał. - Pytasz mnie, czy będę żyła z tobą w grzechu, Travisie Titus? - Nie. - Jego oczy pociemniały, kiedy ukląkł przed nią na jedno kolano. - Pytam cię, czy zostaniesz moją żoną.

- Kacey? - Travis nadal klęczał na kolanie. - Nie zamierzasz czegoś powiedzieć? - Myślałam, że dłuższa pauza była konieczna po tym, przez co dzisiaj kazałeś mi przejść. - Nie lubię długich pauz. Kacey wzruszyła ramionami. - Szkoda. Travis uniósł brew. - Tak, wyjdę za ciebie... Ty Szatanie. - Aw, widzisz? Mamy już nazwy zwierzaczków! - Travis zerwał się na nogi i ponownie ją podniósł. - Gdzie idziemy? - Świętować - odpowiedział szorstko. - Gdzie? - Zachichotała. - Do sypialni. Gdzie indziej? - Nie możesz oświadczyć się dziewczynie, a potem się z nią 267

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE przespać - zauważyła Kacey. - To nie działa w ten sposób! Travis zatrzymał się i postawił ją na nogach. - Wino na ganku? Kacey skinęła głową. Nie ufała swojemu głosowi, że nie będzie piszczała z podekscytowania. - Jesteś piękna, gdy się uśmiechasz w ten sposób. - Travis dotknął jej policzka dłonią. - Ty sprawiasz, że czuję się piękna - opuściła wzrok. - Nie rób tego, nie patrz w dół, kiedy prawię ci komplementy. Kacey spotkała jego wzrok. - Postaram się tego nie robić. - Chodź tutaj, chcę ci coś pokazać. - Travis złapał jej dłoń i zaprowadził do pokoju, w głównej części dziennej. Wyglądał jak gabinet. Wszystkie ściany pokryte były książkami. W samym środku stało olbrzymie dębowe biurko, a pod nim okrągły dywan. Pokój miał także osobne wyjście na ganek. - Trzymałem go dla ciebie, przez te wszystkie lata. - Travis sięgnął do biurka i wyciągnął brązową kopertę. - Co to jest? - Kacey sięgnęła aby to chwycić, ale Travis ją odsunął. - Obiecujesz na mnie, że nie będziesz zła? - Nie. - Tak myślałem. - Zaśmiał się i przekazał jej kopertę. - Będę na zewnątrz, gdybyś mnie potrzebowała, w porządku? Skinęła głową, kiedy zamykał za sobą drzwi. Koperta była gruba. Zadrżała, wysypała zawartość niej na biurku przed sobą. Pierwszą rzeczą jaką zobaczyła była ostatnia wola jej rodziców. Nie widziała tego, ani nigdy tego nie przeczytała. Babcia po 268

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE prostu opisała jej szczegóły. Było to dobrą rzeczą, ponieważ stwierdzało w sposób nie budzący wątpliwości, że babcia była jej opiekunem prawnym w razie gdyby jej rodzice umarli przed skończeniem przez nią osiemnastych urodzin. Nic dziwnego, że babacia cały czas utrzymywała z nią kontakt. Babcia naprawdę była jej wybawieniem. Westchnęła ciężko, położyła testament na bok i wyciągnęła niewielką kopertę z jej imieniem. Papier wewnątrz był kartką oderwaną z zeszytu, czymś na czym nie pisała od lat. List był zaadresowany do niej.

Kacey, Nie wiem, dlaczego w ogóle to piszę. Pewnie myślisz, że twoja stara matka zwariowała dołączając coś takiego do naszych rzeczy, ale siedziałam w szkole podczas przerwy i pomyślałam, że powinnam napisać dla ciebie kilka słów zachęty. Słyszałam od innego nauczyciela, że zerwaliście dzisiaj z Jake'em. Wiem, że jest ciężko. Ostatnia klasa nie jest łatwa. Ale, kochanie, nie sądzisz, że jest on lepszym przyjacielem, niż chłopakiem? Chłopak nawet nie przechodzi koło lustra, bez obejrzenia się w nim! Wiesz, że się uśmiechasz, ponieważ to prawda! Wiem, że czasami cię naciskamy, ale dobroć jest łaskawa, mogłabyś poślubić Travisa, a my nadal bylibyśmy dumni. To ja, próbująca cię rozweselić. Wiem, jak bardzo niecierpisz tego chłopca, nawet jeśli był tam dla ciebie, bez twojej wiedzy o tym. Zgaduję, że jest jak mówię. Ważne jest, abyś miała otwarte opcje. Ważne jest żeby żyć i nie dać się przeszłości. Przeszłość nazywana jest 269

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE przeszłością, nie bez powodu. Jeśli stale patrzysz za siebie, twoje oczy nie są skierowane na drogę. Nie prowadzisz w ten sposób samochodu, więc żyłabyś tak swoim życiem? Czy życie nie jest ważniejsze niż kierowanie tym poobijanym Subaru? Kocham cię bardzo mocno. Jako mama muszę pozwolić ci na popełnianie błędów, uczenie się i dorastanie, ale musisz wiedzieć, że moja miłość dla ciebie jest nieskończona. Niezależnie od tego, co zrobiłaś, moja miłość jest bezwarunkowa. Gdzie byłaś pomocna rosnąc, i, mój mały skarbie, chcę żebyś dorosła! Cóż, właśnie zadzownił dzwonek. Mogę nie dać ci tego, dopóki nie wyjdziesz za mąż. Wiem, że przewracasz właśnie oczami, ale po prostu powiedzmy, że nie jesteś prawdopodobnie jeszcze gotowa na usłyszenie tego ode mnie. Ale pewnego dnia, pewnego dnia ten list będzie miał sens i mam nadzieję, że znajdzie cię właśnie wtedy. W rzeczywistości, to w tym momencie jest moją modlitwą. Kocham cię, Mama.

Kacey otarła łzy z policzków wierzchem dłoni, ale zapłakała jeszcze mocniej, kiedy zobaczyła kilka innych listów na stosie. Jej mama pisała do niej listy i nigdy ich jej nie dała. Mama zawsze była dziwna, zapisując swoje myśli, a potem zapominając, że spisała je w pierwszej kolejności. Kacey zawsze widziała swoją mamę jak pisała małe rzecz w swoim zeszycie, ale nie miała pojęcia, że to dla niej. Wsadziła listy z powrotem do koperty i wyszła na ganek, gdzie Travis popijał wino. - Zachowałeś je wszystkie dla mnie? Travis spojrzał w jej oczy i przytaknął. - Nie wiem, o czym one są Kacey. Nigdy nie zaglądałem. Wiedziałem po prostu, że pewnego dnia, tego jednego dnia będziesz je wszystkie chciała i samolubnie chciałem być mężczyzną, który ci je da. 270

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Kacey usiadła na jego kolanach i oparła sie o klatkę piersiową. - Muszę się do czegoś przyznać. - Roześmiał się nerwowo. - Co zrobiłeś? - Nawaliłem się. - Teraz? Travis roześmiał się ponownie. - Nie, nie teraz. Nawaliłem się kilka tygodni temu i poskarżyłem babci o tym, jak to żadna kobieta nigdy ci nie dorówna. Jestem całkiem pewien, że użalałem się nad sobą, a nigdy nie miałem w zwyczaju robić tego typu rzeczy, ani nie mam nawyków, żeby po pijenemu prowadzić pogawędki z własną babcią. - Myślisz, że to dlatego zmyśliła swoją chorobę? - zapytała Kacey, biorąc z jego dłoni kieliszek wina i popijając go. - Możliwe - odetchnął Travis. - Tak czy inaczej, nie obchodzi mnie to. Jestem wdzięczny. - Ja też. - Kacey oparła się o niego i westchnęła. - Ja też. - Może teraz skieruje swoją uwagę na Jake, gdy my będziemy cieszyli się miesiącem miodowym daleko, daleko od rodziny. Kacey zaśmiała się. - Masz na myśli, że nie chcesz aby twoja mama, tato, pan Casbon i babcia dołączyli do nas? - Wyskoczylibyśmy z samolotu w sekundę, przyznaj. Kacey zachichotała. - I tak wolałabym cię mieć dla siebie. - Jest jeszcze jedna rzecz. - Travis westchnał ciężko. - Co? - Jake wisi nam milion dolarów. - Co? - Kacey szarpnęła się i spojrzała w Travisa oczy. - Co do cholery? Dlaczego? 271

TŁUMACZENIE: KITTYLITTLEKATE Travis uśmiechnął się z zadowoleniem. - Założyłem się z nim o milion dolarów, kiedy miałem osiem lat, że cię poślubię. Kacey wybuchnęła śmiechem. - Możemy zadzwonić do niego jutro? - Zadzwonimy - zgodził się Travis, następnie jego usta odnalazły jej i szybko przestała się śmiać, zbyt rozproszona tym, co one robiły. Zostawiła dom, aby uciec od bólu, nie wiedząc, że pewnego dnia, tego dnia, wróci aby znaleźć swoje własne prawdziwe szczęście.

Do zobaczenia przy następnej książce.

xoxo, Kitty

272