Laurann Dohner Berrrs Vow (PL) (+18)

Tłumaczenie nieoficjalne: ZUZA N N N N A

Rozdział 1

Shanna spojrzała na przerażających, wielkich obcych, którzy ją otaczali. Miała obolałe i poranione nadgarstki, od prób uwolnienia się z kajdan. Jeden z obcych mężczyzn ruszył znowu w jej stronę, starając się ją złapać, krzyknęła z wściekłość i zamachnęła się nogą, kopiąc w niego na oślep. Udało jej się trafić w jego udo. Warknął, a jego duża dłoń potarła miejsce, w które go trafiła. "Dosyć tego!" Warknął jeden z nich. "Przestań walczyć." "Idź do diabła." Wydyszała. I ten, którego przed chwilą kopnęła, warknął wściekle, zwracając się twarzą do obcego o blond włosach, który, według niej przynajmniej, był całkowicie odpowiedzialny, za jej sytuację. "Nazywasz to oswojeniem? Powiedziałeś, że ludzkie kobiety są uległe, a ta cały czas walczy!" Gohl warknął na Shannę. Jego zęby były pożółkłe i ostre, a jego czarne oczy patrzyły na nią z wielką, złą wściekłością. "Sprawiasz, że sprzedaż ciebie jest cholernie trudna." "Nie mam pojęcia, kim do cholery jesteś idioto!" Zaczęła krzyczeć na niego. Zaczynała się już bać. Wszystko ją już bolało i była zmęczona. Dosłownie opadała z sił, ale nie zamierzała się poddać i przestać walczyć. A oni ją, albo zabiją, albo uda jej się uwolnić. "Jestem osobą, palancie. Nie jestem żadną nieruchomością, by jakiś dupek mógł mnie sprzedawać, jako seks zabawkę!" Gohl miał sześć stóp wzrostu i był kosmitą... z długimi blond włosami i szczurzymi, spiczastymi uszami. Pięć dni temu Shanna wracała sobie spokojnie, po pracy do domu. Było około drugiej dwadzieścia nad ranem, gdy coś przebiło przednią oponę w jej samochodzie. Zjechała więc na pobocze, chcąc sprawdzić szkody. Wyjęła telefon komórkowy, by wezwać pomoc, ale w następnej chwili, już wszystko się zmieniło. Tan obcy dupek, chwycił ją, gdy stała na chodniku i zakrył dłonią jej usta, coś w nie wkładając. Okropnie śmierdział, a gdy zaczęła kopać i walczyć, wszystko nagle stało się czarne... Gdy się obudziła, zobaczyła, iż jest zamknięta w klatce z pięcioma innymi, ludzkimi kobietami, po tych samych przejściach. Wszystkie wracały same do domu, a w ich samochodach coś przebiło oponę, gdy wyszły sprawdzić, co się stało, zostały parowane przez kosmitów, odurzone narkotykami i obudziły się w piekle... 2

Shanna była przetrzymywana przez trzech, obcych dupków, którzy zamierzali sprzedać i ją, i pozostałe kobiety, jako niewolnice seksualne, na jakiejś odległej planecie. Widziała, jak pozostałe kobiety kompletnie się załamały, gdy Gohl skończył im wyjaśniać, co je czeka w najbliższej przyszłości, ale Shanna nie płakała. Była przerażona, i to bardzo, ale nie zamierzała im tego pokazać. Po kilku godzinach, po tym obwieszczeniu, wylądowali na jakiejś czerwonej planecie, gdzie miały być zlicytowane. Shanna patrzyła z przerażeniem, jak pozostałe pięć kobiet zostało sprzedane wielkim, długowłosym mężczyznom, którzy jej przypominali prawdziwych, bezmózgich władców siłowni. Kobiety nie piszczały tylko cicho płakały podczas, gdy były badane i sprzedawane, jedna za drugą. Ale nie Shanna. I była pewna, że to właśnie, dlatego Gohl i jego ludzie czekali z jej sprzedażą na sam koniec. Wiedzieli, że ona będzie walczyła. Już dwa razy jej się prawie udało uciec, gdy jej porywacze przynieśli jedzenie do jej klatki na statku, który przywiózł je na tą obcą planetę. Shanna złamała nos jednemu z nich, a drugiego mocno złapała za jaja. Żałowała tylko, że nie było z nimi Gohla. To on był tym, który ją porwał i jeszcze bezczelnie się tym szczycił. Miała zamiar mu porządnie dokopać, jeśli tylko będzie miała szansę. Ten diabeł znowu na nią warknął. "Cicho bądź!." Rozkazał. "Albo ja, zmniejszę za ciebie cenę tak, by tylko się ciebie pozbyć." "Tak, jasne jak jasna cholera! I na pewno nie zmusisz mnie do niewolnictwa. Już ja się postaram o to, byś dostał jak najmniej kasy, kutasie." Jego czarne oczy zapłonęły z wściekłości. "Dobrze, zatem." Odwrócił głowę, by spojrzeć na sześciu mężczyzn znajdujących się w pokoju. "Wezmę tylko czterdzieści obbusów, za kopulację z tą kobietą." Obcy, ten którego kopnęła, warknął wyglądając na wkurzonego. "Ona tego nie przeżyje. A ja nie powiedziałem, że nie chcę jej kupić. Tylko sprzeciwiłem się twojemu stwierdzeniu, że ona jest posłuszna." Shanna przestała walczyć, a jej serce zaczęło bić szaleńczo. Może i była blondynką, ale nie była przecież głupia. I świetnie wiedziała, co oni mają na myśli mówiąc o kopulowaniu. Uderzył w nią prawdziwy strach, gdy zdała sobie sprawę, że ten sukinsyn właśnie oferuje ją do pieprzenia, za czterdzieści jakiś cholernych obbusów, i to dla nich wszystkich. Przejechała wzrokiem po tych ogromniastych dupkach w tym pokoju i zobaczyła pożądanie w ich niechętnych spojrzeniach. Byli naprawdę wielkimi, muskularnymi bękartami. Każdy z nich ważył pewnie ponad sto pięćdziesiąt kilogramów, i byli naprawdę wysocy. "No to musisz się zgodzić się na moją ofertę." Zażądał Gohl. "Daj mi pięćset obbusów za nią, albo sprzedam ją wszystkim w tym pokoju. Chcę się jej pozbyć, i nie interesuje mnie to czy przeżyje. Ona mnie już wkurza."

3

Obcy, którego kopnęła, przechylił głowę, i ciemnym wzrokiem zaczął się w nią wpatrywać przez długie sekundy, oceniając jej obnażone ciało. Gohl i jego dwaj dupowaci towarzysze zerwali z niej ubrania, pozostawiając ją w samym staniku i małych figach, które niewiele pozostawiały wyobraźni. Tak, jego uwaga była skupiona na jej ciele, i dopiero po dłuższym czasie, jego spojrzenie wróciło do jej twarzy. "Pokaż mi, że ona jest warta swojej ceny. Niech uklęknie i zadowoli mnie językiem." Czy on żartuje? Jej niebieskie oczy zwęziły się. "Jasne. Chodź tutaj, głupiutki." Skrzywił się, ale podszedł bliżej do niej, sięgając do przodu swoich spodni. I jak tylko był w zasięgu jej rąk, wciąż jeszcze spiętych łańcuchami, stanęła pewniej na podłodze, zapierając się na niej. A kiedy stanął o stopę przed nią, spięła się i kopnęła go ze wszystkich sił prosto w jaja. Aż ją to zabolało, ale było warto. Jego oczy rozszerzyły się natychmiast, wyczuwając jej zamiar, ale nie mógł się już cofnąć. Ryknął niczym jakiś lew, cholernie głośno, wręcz zwierzęco i opadł do tyłu, trzymając się za przód swoich spodni. A po chwili zwinął się w kłębek w pozycji embrionalnej, wciąż trzymając się za uszkodzony przez nią organ. Fiut. Nie miała zamiaru pozwolić im zrobić to, co planowali. Miała zamiar zranić ich tak mocno, jak to tylko możliwe, zanim ją zabiją. On mógł wściekle wrzeszczeć, a zatem ona także. I Shanna wrzasnęła, z przerażenia i wściekłości, nie mogąc już tego powstrzymać. Nagle, tylne drzwi do pokoju otworzyły się i do pomieszczenia wpadło jeszcze więcej tych obcych, ogromnych mężczyzn. Shanna skuliła się, czując jak jej cała nadzieja na ucieczkę, umiera. Ci, to już na pewno złożą na nią ofertę. Nowo przybyli mieli na sobie, coś na kształt czarnych, skórzanych mundurów, wyglądali jak banda motocyklistów, prawdziwy gang, który każdemu jest w stanie skopać dupę, tylko dlatego, że ma na to ochotę. Wiedziała, że jeden z nich na pewno ją kupi i zaciągnie do domu, by tam się z nią policzyć. Gohl wrzasnął na nich. "Nie zaproszono was tutaj." Mężczyźni w czarnych mundurach wyglądali cholernie nieprzyjaźnie. Widziała ich zwężone oczy i ostre zęby, które były widoczne w cichym, złym grymasie który gościł na ich twarzach. Nagły ruch w grupie zwrócił uwagę Shanny. Mężczyźni rozstąpili się, robiąc miejsce najwyższemu z nich. Dwóch z nich stanęło po jego bokach, a dwóch za plecami. Patrzyła, wręcz gapiła się, ale nie mogła nic na to poradzić. Facet był tak inny od Gohla i jego dwóch towarzyszy z ich zaokrąglonymi uszami. On miał takie piękne oczy, które były wręcz szokująco elektryczne i takie niebieskie. Jego skóra wyglądała na bardziej złotą, niż mężczyzn stojących obok niego. Widziała jak napięły się mięśnie pod jego koszulą, jakie miał szerokie ramiona i masywną klatkę piersiową. A wszystko to kończyły, idealne wręcz jak na faceta, biodra i długie muskularne nogi. Warknął.

4

"Intruzi Collis, znajdujący się na Zorna? Czy ty naprawdę myślałeś, że nie zostanę poinformowany o waszym lądowaniu na powierzchni planety?" Był naprawdę wściekły, a potem jego wzrok przesunął do Shanny. Nie było żadnych wątpliwości, że to właśnie szok błysnął w jego oczach. Jego czarne brwi uniosły się i warknął głęboko, prosto z gardła. No tak, on nie był zaskoczony jej obecnością, on wyglądał na koszmarnie wściekłego z tego powodu. Jego wzrok oderwał się od niej, i spoczął z powrotem na Gohlu. "Masz tutaj człowieka?" Shanna zobaczyła prawdziwy strach w ruchach Gohla. On rzeczywiście wyglądał tak, jakby zbladł, chociaż wciąż miał ciemną karnację, to jednak widać było jak wyraźnie pojaśniała, i jeszcze nigdy nie widziała żadnego tak bladego obcego. Jej porywacz przełknął ślinę, i cofnął się o krok. "Ona nie jest kobietą Zorn, więc nie masz prawda by tutaj ingerować. Przywiozłem ją z mojej posiadłości dla handlu. Wiem jak pożądane są u was ludzkie kobiety." Gohl spojrzał w błękitne oczy tego wielkiego faceta, ale widać było, jak bardzo się bał. "Mam pozwolenie na sprzedaż, i jeśli nie chcesz licytować powinieneś wyjść." Wściekłość błysnęła w oczach niebieskookiego, odzianego w skórę obcego. "Jak śmiesz mi mówić o swoich prawach, na mojej, własnej planecie? " "Nawet Hyvin Berrr musi postępować zgodnie z prawem." Gohl wyglądał na zdenerwowanego, kiedy to mówił. "Handel niewolnikami, nie jest tutaj dozwolony." "Zabroniona jest tutaj sprzedaż kobiet Zorn, czy Collis, jednak to prawo nie dotyczy ludzkich kobiet." Olbrzymi obcy powoli się uśmiechnął. To było zimne i ostre wykrzywienie jego pełnych ust, które nie sięgnęło jednak oczu. I Shanna zdecydowała, że tak właściwie to był cholernie straszny wyraz. "To ja tworzę prawo na tej planecie. I chyba nie wiesz nic o nowym dekrecie, według którego nie wolno sprzedawać żadnych kobiet na tej planecie, od tego momentu." "Nie możesz tego zrobić, Hyvin!" Warknął Gohl. "Ja po prostu już to zrobiłem." Hyvin Berrr zwrócił się do mężczyzn w mundurach. "Weźcie ich wszystkich i zaprowadźcie do sędziego, powiedzcie mu, że sprzedaż jakichkolwiek kobiet jest zakazana na Zorna. To nielegalny handel."

5

I w tym momencie rozpętało się piekło. Gohl odwrócił i pobiegł do tyłu, w panicznej ucieczce, obcy w skórach zaczęli walczyć z tymi w mundurach, którzy zagrodzili im drogę ucieczki. Tylko dwaj towarzysze Gohla, jako jedyni stali spokojnie i założyli ręce z tyłu głowy, po czym uklękli. Walka była ostra. W jej stronę ruszył zaś ten, największy z nich, zwany Hyvin Berrrem. Wpatrywała się w niego, gdy podszedł bliżej niej i zatrzymał się. Przyglądał się jej łańcuchom i marszcząc mocno brwi. "Jesteś już bezpieczna. Daję ci na to moje słowo, że nikt już tobie nie zaszkodzi, kobieto. Jestem..." "Spójrz za siebie!" Krzyknął Shanna, widząc jak Gohl skrada się do niego od tyłu. Widziała jak wyszarpnął nóż z kieszeni w spodniach, i ruszył prosto na plecy tego błękitnookiego obcego. Hyvin Berrr obrócił się jednak, w samą porę, aby uniknąć noża Gohla. Straszne warczenie wypełniło pokój, zagłuszając dźwięki walki. Wydawać by się mogło, że tak wielki facet, odziany w skórę, nie powinien ruszyć się aż tak szybko, ale on spokojnie uchylił się przed ostrzem Gohla, który próbował wbić je w jego klatkę piersiową. Ręka Hyvin Berrra poruszała się bardzo szybko, a cios był wyjątkowo mocny, gdy uderzył Gohla prosto w krtań, posyłając go o dobrych sześć metrów do tyłu. Shanna usłyszała straszny dźwięk miażdżonych kości, gdy upadał. A potem Gohl chwycił się za gardło, a jego ciało zaczęło się wić i skręcać. Dwóch mężczyzn w mundurach, podeszło do niego powoli, zaczęli się w niego wpatrywać, marszcząc brwi. Jeden z nich odwrócił głowę, a jego niemal jasne, zielone oczy płonęły, gdy patrzył spokojnie na obcego, który powalił Gohla. "Zgniotłeś mu gardło, Hyvin Berrr. Skończyć z nim? On cierpi." Hyvin Berrr pokręcił głową, i odwrócił się w stronę umierającego. "Ci, co nie mają honoru, muszą cierpieć." Jasne niebieskie oczy z powrotem spoczęły na Shannie. Ruszył w jej kierunku, przez co teraz miała dobry widok na Gohla, który wił się na podłodze, cały czas próbując złapać oddech. "On przypieczętował swój los, w momencie, gdy przybył na naszą planetę z niewolnikami." Fala szoku przeszła przez Shannę. Gohl umierał na podłodze, ale nikt mu nie pomagał, i wszyscy zdawali się po prostu mu przyglądać, gdy on umierał. A ten duży obcy, który zmiażdżył mu gardło teraz stał przed nią, skupiając na niej całą swoją uwagę. Czy on jej także zamierza zmiażdżyć gardło, jako następnej? Zrobił krok do przodu, stanął przed nią i zawahał się. Zamrugał kilka razy, i w ciszy obserwował ją. Tak jak i ona jego. Zauważyła jego długie, czarne rzęsy. Jego ręce powoli podeszły do jego bioder. A Shanna, w szoku, przyglądała się jak przy tym geście napięła się jego koszulka, odsłaniając masywnie umięśnioną klatkę piersiową. Obcy zdjął koszulę. Teraz widziała zarys każdego mięśnia na jego brzuchu, a jego ramiona były niczym napompowane. Bicepsy były super olbrzymie.

6

Wyglądał tak, jakby był kulturystą na sterydach, ale bez tych brzydkich linii żył, które ma większość z nich. A teraz on jej się po prostu przyglądał, tym swoim jasnym, elektryzującym wzrokiem. "Jesteś już bezpieczna." Położył swoją koszulę na ramieniu, a jej aż ugięły się kolana przy tym ruchu. Podszedł do niej jeszcze bliżej. "Teraz cię uwolnię. Będziesz mogła założyć moją koszulę, by się okryć. Zabiorę cię w bezpieczne, w którym nie zostaniesz sprzedana w niewolę." Shanna była nadal przestraszona podczas, gdy ten olbrzymi facet z wahaniem sięgnął do jednego z jej nadgarstków. Zadecydowała jednak, że nie będzie z nim walczyła. On nie był Gohlem i twierdził, że nie chce jej zniewolić, a tylko chce ją uwolnić, więc, na razie, jej to wystarczyło. Zatrzymała swój wzrok na jego masywnej piersi i umięśnionych ramionach, przełknęła i zdała sobie sprawę, że jeśli doszłoby z nim do walki, to nie miałaby żadnych szans. Był znacznie większy od Gohla i jego dwóch goryli. Duże, ciepłe dłonie musnęły jej skórę, gdy chwycił metalową obręcz tak delikatnie. Sprawdził ją, obejrzał, a potem po prostu rozgiął. Ostry dźwięk rozrywanego metalu sprawił, że ciało Shanny aż podskoczyło, ale on nawet nie starał się go odblokować. Facet był cholernie silny, pomyślała, gdy po sekundzie obręcz po prostu opadła na podłogę, uwalniając jej nadgarstek. Oderwała wzrok od jego twarzy, by spojrzeć w dół, na swoją, teraz już wolną rękę. Nadgarstek był czerwony i zakrwawiony, od jej ciągłych prób uwolnienia się. Bolało ją, ale już nie tak bardzo jak wcześniej. Teraz obcy, chwycił za jej drugą rękę, podskoczyła, ale on był zbyt skoncentrowany na uwolnieniu jej drugiego nadgarstka, by to zauważyć… ale jednak zauważył. Zamarł, podniósł głowę, a te jego niesamowite oczy, otworzyły się szeroko, gdy na nią spojrzały. "Spokojnie. Nie skrzywdzę cię, malutka ludzka kobieto. Ślubuję ci, że będziesz ze mną bezpieczna." Miał naprawdę głęboki głos, chociaż jednocześnie był bardzo miękki, niemal kojący. Kiwnęła mu głową, i nie ruszyła się, podczas gdy on skupił się na jej nadgarstku. Po sekundzie odrzucił połamany metal i powoli wstał. Shanna spojrzała na niego, gdy on znowu zrobił krok w jej stronę. Ten facet miał prawie dwa metry wzrostu, a Shanna zaledwie metr sześćdziesiąt, więc on po prostu górował nad nią. Nawet nie sięgała mu do ramienia. Przełknęła głośno i dalej wpatrywała się w niego, oszołomiona, czując lekkie ukłucia strachu. Był ogromny, muskularny, był prawdopodobnie największym mężczyzną, jakiego ona kiedykolwiek widziała. Przyglądali się sobie. "Hyvin Berrr?" Mężczyzna z jego obstawy, przerwał im. "Mamy ich wszystkich." Usta mężczyzny wykrzywiły się, i Hyvin Berrr sięgnął po koszulę, przerzuconą przez swoje ramie, a potem powoli wyciągnął ją w stronę Shanny. Puścił ją od razu, gdy jej palce owinęły się wokół wciąż ciepłego materiału. Odwrócił się, a ona zaczęła szybko wciągać ją na siebie. Wiedziała, że wyglądała w niej, jakby była karłem.

7

Szybko wepchnęła ręce w rękawy, i spuściła ją w dół swojego ciała, co na szczęście zakryło jej stanik i majtki. Chociaż jej ręce po prostu utopiły się w za długich rękawach, a koszula sięgała jej za kolana. Była niczym długa luźna sukienka. Wzięła głęboki wdech, zaciągając się jego męskim zapachem, pochodzącym z koszuli. To było wspaniałe połączenie czegoś piżmowego i leśnego. To był wspaniały zapach, przyznała po chwili, wpatrując się w doskonałe, szerokie plecy właściciela koszuli stojącego przed nią. "Hyvin Berrr." Powtórzył mężczyzna. "Nie jestem jeszcze związany i chciałbym byś wiedział, że chcę się zaoferować dla niej. Będę dobrym opiekunem. Wiem, co trzeba zrobić, aby utrzymać ludzką kobietę, i jestem gotów zrobić to, co trzeba, aby ją mieć." "Nie!" Warknął drugi nagle, i ruszył w ich stronę. "Jestem w służbie dużo dłużej od niego, i jeśli ta kobieta jest wolna, to ja chcę się z nią związać." W tym momencie, kolejny umundurowany obcy, ruszył do nich. "Ja jestem w służbie najdłużej. To ja powinienem ją zatwierdzić." I kolejne warczenie zabrzmiało w pokoju. Zszokowana Shanna rozejrzała się wokoło, i zauważyła, że każdy mężczyzna w mundurze patrzył się teraz na nią, a niektórzy z nich podchodzili teraz coraz bliżej, wpatrując się w nią tymi swoimi jasnymi i ciemnymi elektryzującymi oczami, w których widziała seksualne zainteresowanie. "Hyvin." Obcy w kącie sali przesunął się do przodu, odpychając kilku innych mężczyzn ze swojej drogi. "Ja również chciałbym się ubiegać o tego człowieka, by się z nim związać." "Wystarczy!" Warknął Hyvin Berrr. "Ona nie ma obrońcy i musi być związana." Odwarknął mu jeden z mężczyzn. "Tak będzie sprawiedliwe, jeśli będziemy o nią walczyli. Wszyscy jesteśmy godni, by wziąć odpowiedzialność za nią, i się z nią związać. Wyzywam was, a zwycięzca dostanie ją." "Zgoda!" Opowiedział mu warkot wielu mężczyzn. I strach znowu uderzył w Shannę. Czy oni będą walczyć o mnie? Czy to miał być jakiś żart? Rozejrzała się po pokoju wypełnionymi samcami. Żaden z nich się nie uśmiechał, a wręcz przeciwnie, oni byli spięci i gotowi przejść do rękoczynów, tak by naprawdę ją 'wygrać'. "Proszę, nie..." Powiedziała cicho. Facet przed nią powiedział jej przecież, że będzie przy nim bezpieczna. Bez zastanowienia zbliżyła się do jego wielkich pleców, prawie wpadając na niego, tak się spieszyła. Uniosła rękę i przycisnęła dłoń do jego dolnej części pleców. Była zaskoczona, gdy poczuła jak ciepła jest jego skóra w dotyku.

8

Głowa Hyvin Berrra odwróciła się i spojrzał na nią przez ramię. Zaciągnął się powietrzem, a jego nozdrza zadrżały. Wydał z siebie miękki warkot. A potem z powrotem skupił się na mężczyznach stojących wokół niego. "Cofnijcie się od człowieka. Czuję jej strach. Ona jest z innej planety, i nie przybyła tutaj z własnej woli. Musi poznać ten świat, i sama dokonać wyboru, gdy już pozna wszystkie opcje, wtedy podejmę decyzję, o jej przyszłości." Shanna zorientowała się, i to dość szybko, że jednak to oświadczenie nie zostało, przyjęte dość dobrze. W pokoju rozległo się warczenie i nieszczęśliwe jęki, a kilku z mężczyzn, co najmniej dwunastu, zaczęło ściągać swoje koszule. Jej serce zaczęło bić szaleńczo. Shanna przesunęło się jeszcze bliżej człowieka do którego pleców, teraz już była praktycznie przytulona. On był największym obcym, największym z nich, i miała nadzieję, że on będzie w stanie utrzymać swoich ludzi pod kontrolą. Widać było, że był bardzo odpowiedzialną i ważną osobą, skoro był uprawniony do wydawania i zmieniania prawa tak błyskawicznie, jak to zrobił w przypadku Gohla i niewolnictwa dla innych ras. "Zadecydowałem już." Hyvin Berrr warknął. "Nie będzie żadnych wyzwań. Ona nie jest na to gotowa, by związać się z jednym z was. Rozproszyć się. Natychmiast!” Zerkając zza jego szerokich pleców, za którymi wciąż była schowana, Shanna zobaczyła, że tylko część tych ze ściągniętymi koszulami, zaczęła je z powrotem zakładać. Wśród obcych mężczyzn ewidentnie nastąpił rozłam, tylko część z nich posłuchała tego wielkiego faceta przed nią. I teraz niektórzy z tych półnagich, zaczęli popychać tych umundurowanych mężczyzn, co doprowadziło do kilku bijatyk. "Moja!" Warknął półnagi mężczyzna z czarnymi oczami i próbował ominąć Hyvin Berrra. Hyvin Berrr szybko obrócił się i zadał mocny cios, od którego, ten mężczyzna poleciał do tyłu. I w tym momencie zaczęła się już regularna wojna. Shanna zaczęła szybko oddychać czując narastającą panikę. A jej obrońca odwrócił się w mgnieniu oka, owinął swoją dużą rękę wokół jej talii, podnosząc ją z nóg, w jednej chwili, a potem szybko przytulił do swojej piersi i zaczął z nią biec, głośno warcząc. A ona tylko z jego ramion słyszała, uderzenia ciał o ziemię, które odrzucał ze swojej drogi. Shanna nie walczyła z nim, kiedy tak była niesiona na jego nagiej i gorącej piersi. Mężczyzna poruszał się bardzo szybko, ku tylnej części budynku. Zatrzymały go dopiero drzwi. Stanął, zmieniając pozycję, w jakiej ją niósł, przechylając bardziej przez ramię, a potem po prostu podniósł nogę i uderzył w drzwi, wyważając je jednym kopnięciem. Świeże powietrze od razu w nią uderzyło, sprawiając, że poczuła się lepiej.

9

Obcy zaś ruszył z nią szybko alejką, po której obu stronach były pobudowane duże budynki. Spojrzała w górę. Niebo na tej obcej planecie było całe blado czerwone, i było na nim tylko kilka ciemniejszych, także czerwonych, chmur. Ten widok, był bardzo podobny do ziemskiego, zachodzącego słońca. Oderwała wzrok od nieba i skupiła się na tym, co było tylko zaledwie kilka centymetrów od jej oczu. Mężczyzna był bardzo skupiony na drodze, rozglądał się, ignorując ją zupełnie, a ona w tym czasie mogła spokojnie się mu przyjrzeć. Był bardzo przystojnym facetem, jak na obcego. Miał wiele cech wspólnych z ludzkimi mężczyznami. No może z wyjątkiem jego kości policzkowych, które były dużo bardziej widoczne, a jego nos był szerszy i bardziej płaski niż ziemskiego mężczyzny. Jego pełne usta skrywały ostre zęby, wiedziała o tym świetnie, chociaż w tej chwili jego usta były mocno zaciśnięte w złym grymasie. Ruszyli ulicą za róg, i dopiero wtedy mężczyzna zatrzymał się, obracając głowę, by spojrzeć za siebie. Wziął głęboki oddech, a jego pierś o mało jej nie zgniotła, bo z drugiej strony dociskana była przez jego rękę. Powoli jego głowa odwróciła się z powrotem, i spojrzał na nią tym swoim jasnym, niebieskim wzrokiem. "Teraz jesteś już bezpieczna. Nie gonią nas." Była zupełnie oniemiała, kiedy spojrzała w te jego oczy. One miały najjaśniejszy kolor jaki kiedykolwiek widziała, i to nie były szkła kontaktowe. Pracując w barze, widziała już cholernie dużo. Dziesięć lat pracy jako barmanka, zwłaszcza w Halloween i na imprezach gothów, sprawiało, że wiedziała jak bardzo ludzie potrafili się zmienić, ubierając kostiumy wampirów i wilkołaków, jednak ona natychmiast wiedziała, kiedy oni mieli na sobie, po prostu dobry makijaż. A to, co teraz widziała, było w stu procentach prawdziwe. On był naprawdę obcym z innej planety. Zesztywniał, a po chwili, jego ciało jeszcze bardziej się usztywniło, gdy spojrzał gdzieś nad jej ramieniem. Głęboki, straszny ryk wydobył się z jego piersi. Był to tak silny dźwięk, że aż poczuła te wibracje w swojej własnej piersi. Mężczyzna obrócił się, przyciskając ją do ściany za sobą i stanął przed nią. Była teraz zakleszczona pomiędzy nim a ścianą. Wysunęła głowę i zobaczyła jak trzech umundurowanych mężczyzn biegnie w ich stronę. "Jesteśmy tutaj, aby pomóc, Hyvin Berrr. Tamci mężczyźni wciąż walczą i nie chcą słuchać rozumu. Zadzwoniłem po transport, dla ciebie i tej kobiety, by was stąd zabrali." Kolejny ryk zabrzmiał z piersi Hyvin Berrra. Spojrzał na nich poważnie wkurzony, a potem skinął im głową. "Idźcie spróbować ich powstrzymać. Przypomnijcie im, że zwycięzca wcale nie dostanie człowieka. A ja naprawdę nie chciałbym, zabić któregoś z nich, ale zrobię to, jeśli nie będą mnie słuchać." Trzej mężczyźni natychmiast ruszyli, by wykonać jego rozkazy. A gdy odeszli poza zasięg wzroku, powoli odwrócił się, pochylił, i ją podniósł. Jej nogi zwisały teraz o dobry metr nad ziemią, a ich twarze prawie się dotykały. Ich spojrzenia ponownie się spotkały. 10

"Kontroluję sytuację, więc nie czuj strachu. Musisz się uspokoić." Shanna uniosła brwi. "Ty kontrolujesz? I to właśnie, dlatego, musieliśmy uciekać od twoich własnych ludzi? Bo oni są twoi, prawda? Jesteś szefem tych umundurowanych facetów?" Skrzywił się, i położył jedną rękę na ścianie, mocno ją do niej przytulając. Shanna aż się zagapiła, to była naprawdę wielka ręka. A teraz, gdy była tak przyciśnięta i do ściany i do niego, mogła poczuć całe jego ciało... no i nie mogła też przegapić, tego czegoś naprawdę dużego i ciężkiego, wybijającego się w jej udo. Facet miał coś prawdziwie ogromnego w spodniach i jak się domyślała nie była to policyjna pałka. "Twój zapach strachu jest bardzo pobudzający." Jego głos był głęboki, coś jak miękkie dudnienie. "I teraz, kiedy już nie będzie mnie drażnił, i zaczniesz się uspokajać, to będę mógł z tym walczyć. Mam na myśli moje ciało. Kontroluję się." Shanna nie mogła nic na to poradzić. Poruszała trochę swoimi nogami, ocierając się o przód jego spodni i ten kawał stali w nich schowany. "Ty to, nazywasz kontrolą?" Niebieskie oczy zwęziły się. "Gdybym nie był, to byłbym teraz w tobie." Jego spojrzenie szukało czegoś w jej oczach. "Nigdy nie zrozumiałem, dlaczego ludzkie kobiety są takie atrakcyjne dla naszych mężczyzn... aż do teraz. Twój zapach doprowadza mnie do granicy mojej kontroli." Miękki ryk znowu wydobył się z jego klatki piersiowej, co spowodowało, że poczuła to również głęboko wewnątrz siebie. Jego wolna ręka, pogłaskała jej policzek, odsuwając jej blond włosy, z twarzy i szyi. A potem jego palce przytrzymały jej włosy. "Twoja skóra jest taka miękka, że aż jestem ciekawy, czy wszędzie tak jest. Ale nie przejmuj się, wciąż się kontroluję i nie będę z tobą kopulował." Z bijącym sercem, Shanna tylko patrzyła na niego i przełykała ślinę. Musiała przyznać, że był atrakcyjny, a jego gorąca, odsłonięta pierś była cholernie męska, i nawet ona sama przed sobą musiała przyznać, że czuła seksualnie przyciąganie do niego. A jeszcze to coś, co miał między nogami, sprawiało tylko, że i ona także musiała na niego działać. No i to, że cały był wszędzie bardzo wielki. Zamknął oczy, wdychając głęboko, a następnie obniżył swoją twarzy, na tyle, że jego nos zaczął muskać jej szyję. Wziął kolejny głęboki oddech, i zaczął delikatnie drażnić nosem skórę na jej szyi tuż pod uchem. Jednocześnie biodrem nacisnął na nią mocniej, a potem tym wielkim wybrzuszeniem w swoich spodniach przejechał po jej miednicy. Zakręcił kółko i trafił prosto w jej łechtaczkę. Wstrząs elektryczny przeszedł przez Shannę. Próbowała chwycić jego ramiona ale jej ręce były uwięzione w rękawach koszuli tak, że nie mogła wykonać ruchu, a gdy jej się w końcu to udało, odkryła, że jego ramiona były takie szerokie, że i tak nie mogła go obciąć całego. I w tym momencie on polizał ją za uchem. Shanna aż wciągnęła ze świstem powietrze. Jego język był gorący, wilgotny i szorstki. 11

Otworzył usta, i zaczął ją tam całować, a potem uszczypnął ją tam delikatnie, dając jej najbardziej erotyczne doznanie, jakiego kiedykolwiek doświadczyła, w całym swoim życiu. Gęsia skórka natychmiast okryła ją niemal całą, gdy jego usta i zęby, tak badały jej ciało. Warknął, przesuwając swoimi biodrami i znowu ocierając się o jej łechtaczkę. To było wystarczająco dużo, aby Shanna wydała jęk przyjemności. To było takie świetne uczucie, czuć to wielkie zgrubienie, przy jednoczesnym przygryzaniu jej szyi. To pewnie musiała być adrenalina, pomyślała, chociaż wiedziała, że była teraz naprawdę pobudzona. Chwyciła go mocniej i jej oddech przyspieszył, gdy on kontynuował te swoje powolne kółka biodrami przy niej. Był zdecydowanie świadomy jej, a to dodatkowo, cholernie działało na jej libido. I jeśli tak dalej pójdzie to ona po prostu dojdzie. Jakiś obcy dźwięk przeniknął do jej skołatanego umysłu na sekundę przed tym, zanim ten wielki facet, ze swoimi utalentowanymi ustami, odsunął się od jej szyi. Warknął, a ona prawie upadła z pośpiechu, w jakim postawił ją na nogi. A po chwili puścił ją całkowicie. Shanna znowu znalazła się wciśnięta pomiędzy twardą ścianę, a plecy tego wielkiego mężczyzny. Kolana miała zupełnie jak z waty, i ciągle była w seksualnym amoku, po tym, co ten złotoskóry facet z nią robił… Co razem robili. "Żądam wydania jej." Zasapał przybyły mężczyzna. "Wygrałem wyzwanie, Hyvin Berrr i proszę byś przekazał mi moją kobietę." Przerażające warczenie wręcz wybuchło od Hyvin Berrra. "Ona nie jest twoją kobietą. Ja nie zgadzałem się na wyzwanie, a zatem wasza walka nie ma zwycięzcy." Drugi mężczyzna odwarknął mu w odpowiedzi. "Moja." Mężczyzna przed Shanną warknął głębiej, i jeszcze głośniej, tak, że całe jego ogromie ciało się napięło. Mięśnie wydawały się wręcz rosnąc. "Moja!" Hyvin Berrr praktycznie to ryknął. Szok i złość pojawiły się na twarzy tego drugiego obcego, gdy zrobił krok w tył, ale potem jego szok szybko przekształcił się w dezaprobatę. Jego usta opadły, i pokręcił swoją czarną głową, a jego ciemne oczy zwęziły się. "Nie możesz jej zastrzec dla siebie, Hyvin Berrr. Jesteś już związany." Mężczyzna przed Shanną wydawał się porażony. Wstrzymał oddech, a całe jego ciało było jak zmrożone. Po chwili jego ramiona opadły. Wziął głęboki oddech, wzdychając głośno. "Dobrze, weź ją." Powiedział cicho. "Musisz być z nią związany, ale jeśli będziesz ją źle traktował to cię zabiję." I odsunął się od niej.

12

Wstrząśnięta, Shanna obserwowała tego nowego obcego, który z nagim torsem podchodził do niej. "Moja!" Cicho wychrypiał, wyciągając do niej rękę. "Nie dotykaj mnie!" Shanna odsunęła się chwiejnie, na swoich dygocących nogach w stronę Hyvin Berrra. Mężczyzna zmarszczył brwi. "Nie skrzywdzę cię. Mam zamiar zabrać cię ze mną do domu, gdzie będę dbać o ciebie. Będę cię chronił, i upewnię się, że zawsze będziesz szczęśliwa." Jej zmieszane spojrzenie poleciało do Hyvin Berrra, ale jego niesamowite, niebieskie oczy były skupione tylko na niej. Była w szoku, widząc tak wielki smutek na jego twarzy. Jako barmanka była prawdziwym ekspertem w czytaniu języka ciała i oczy. A ten obcy wyglądał na człowieka w wielkiej depresji... jakby miał ku temu jakiś poważny powód. "Nie chcę z nim nigdzie iść." Jej głos drżał lekko. Piękne jasnoniebieskie oczy zamrugały zdezorientowane. "Przykro mi, ale teraz jesteś obywatelem Zorna, i nie możesz wrócić już na Ziemię. Musisz wiedzieć, że jesteśmy rasą wojowników. Bardzo agresywnych wojowników. Na tej planecie to mężczyźni są dominujący, i wszystkie kobiety potrzebują ich ochrony, by móc tutaj przetrwać. Owal jest dobrym i honorowy wojownikiem. On odda za ciebie życie, gdy zajdzie taka potrzeba, malutki człowieczku. Uratowałem cię z niewoli i od nadużyć, ale nie możesz być pozbawiona ochrony prawdziwego wojownika. A on jest najlepszy." Shanna zobaczyła ruch kątem oka, i zdała sobie sprawę, że to znowu ten drugi obcy zmierza w jej stronę. Jednak nie potrafiła odwrócić swoich, teraz już mocno załzawionych oczu, od tego wielkiego obcego, którego koszulę wciąż nosiła, od samca, który ledwie kilka sekund temu, tak całował jej szyję. A teraz jego słowa sprawiały jej taki ból. Shanna Williams, nigdy nie płakała. Wyrosła w rodzinie alkoholików, a potem tułała się po rodzinach zastępczych, gdy kolejne sądy uznawały, że tam będzie jej lepiej niż w domu. Ale tak nie było i nikt, przez ten cały czas, nie zapytał jej, co o tym wszystkim sądzi ona sama. Nikt nigdy nie zadał sobie nawet tyle pracy. Dlatego też, obiecała sobie, że jak już będzie dorosła, nigdy, nikomu nie pozwoli na to, by mówił jej gdzie, i z kim ma mieszkać. Nigdy. Ręka obcego mężczyzny zacisnęła się na jej ramieniu, owijając się bardzo delikatnie wokół jej koszuli. I dopiero to sprawiło, że Shanna oderwała wzrok od Hyvin Berrra i zmrużyła niebezpiecznie oczy, na tym wielkim facecie, teraz stojącym tak blisko niej. Oval, wbrew temu co mówiło jego imię, wcale nie był owalny, chociaż pewnie to imię oznaczało coś zupełnie innego na tej planecie, z czerwonym niebem. Spojrzała w bardzo poważne ciemnobrązowe oczy, które były teraz niemal czysto czarne. 13

"Nie dotykaj mnie teraz, dupku." Skrzywił się i miękki pomruk wydobył się z jego gardła. "Obrażasz mnie?" "Jeśli nie zabierzesz ode mnie swojej ręki, zrobię znacznie więcej, by cię obrazić." I odwróciła się do mężczyzny, z najpiękniejszymi niebieskimi oczami, jakie kiedykolwiek widziała. "Mówisz, że muszę być z mężczyzną, by być bezpieczna, tak?" Hyvin Berrr szybko i mocno skinął głową. "Musisz być chroniona." "Ja chcę się z tobą związać." Poinformował ją Owal. Spojrzała na niego, widząc pożądanie w jego ciemnych oczach, gdy pochylił się niżej nad nią. Pokręciła głową i szarpnęła się z jego uścisku. Podeszła do Hyvin Berrra. Powiedział jej, że będzie z nim bezpieczna, i jak do tej pory wierzyła mu. "Więc zabierz mnie do swojego domu. Ty możesz mnie chronić." Szok uderzył w całe ciało Hyvin Berrra. "Ja już jestem związany." Shanna zrozumiała, że tutejsze ‘związanie’ oznacza coś na kształt ziemskiego małżeństwa, a on ma już swoją kobietę i seks. Jej wzrok przesunął się w dół jego ogromnego ciała. Pewnie by ją zabił, gdyby próbował wziąć ją do łóżka... niestety. Ale jednak był ogromny, i fizyki ani tym bardziej biologii, nie da się oszukać. Kiwnęła głową, a jej wzrok spotkał się z jego. "Doskonałe. Nie musisz się ze mną wiązać, ale możesz wziąć mnie pod swoją ochronę, tak? A zatem chodźmy, panie Hyvin Berrr. Wracam do domu razem z tobą."

14

Rozdział 2

Hyvin Berrr nie był zadowolonym kosmitą. Jego jasnoniebieskie oczy błysnęły w kompletnym szoku, gdy Shanna zażądała, aby zamieszkać w jego domu, razem z nim. Oval też nie wykazywał żadnej radości, a wręcz przeciwnie, jeszcze głośniej zaczął się domagać oddania jej. Zaczął ryczeć z wściekłości i próbował ją chwycić, ale nigdy nie dostał ku temu szansy, bo gdy tylko wykonał gest w jej stronę Hyvin Berrr, skoczył między nich, warcząc na niego wściekle. "Ona podjęła decyzję, stwierdzając, że chce mieszkać w moim domu. Cofnij się teraz." "Jesteś już związany." Oval warknął, widać było, że był bardzo, bardzo zły. Shanna obserwował dwóch mężczyzn, gotowych do walki. Ale gdyby miała się zakładać, postawiłaby wszystkie swoje pieniądze na tego niebieskookiego obcego. Był naprawdę wielki, i umięśniony, i to dużo bardziej niż wszyscy obcy, których widziała do tej pory. Chociaż, tak szczerze mówiąc, wszyscy oni byli wielcy i muskularni. Oval wreszcie opuścił wzrok, a jego ciemna głowa pochyliła się przed większym samcem. Shanna pomyślała, że to zachowanie jest czysto zwierzęce, typowa uległość i dominacja. W świecie zwierząt słabsze zawsze okazywały uległość tym silniejszym. Hyvin Berrr odwrócił się do niej w tej chwili, i spokojnie przyglądał jej się przez długie sekundy, nie zadając sobie nawet trudu, aby ukryć niezadowolenie z jej decyzji. Jego pełne usta były wykręcone w dezaprobacie. "Musisz wiedzieć, że ja już jestem związany z kobietą, więc nie mogę związać się z tobą. Rozumiesz to? Oval jest silnym wojownikiem, dla którego będzie wielkim zaszczytem, być związanym z tobą. Chcę, abyś była pewna tego, co robisz. Mogę jedynie zaoferować ci dom i status pomocy domowej, jeśli zamieszkasz ze mną. Pozostaniesz całkowicie pod moją ochroną." "Rozumiem to." Spokojnie mu odpowiedziała. Miała czyścić mu dom, a w zamian za to, on zadba by nie była jakąś seks zabawką dla innego faceta. "Jeśli mam już iść z kimś do domu, to ty jesteś moim wyborem." Zamrugał kilka razy, ale w końcu kiwnął głową. "Jak sobie życzysz. Przysięgam, że będziesz bezpieczna w moim domu, i będę o ciebie dbał."

15

Jakiś dziwny dźwięk dotarł do jej uszu, sprawiając, ze odwróciła głowę. Drogą w ich stronę poruszał się jakiś dziwnie wyglądający, czarny pojazd. Widziała za kierownicą jakiegoś umundurowanego obcego. Widać było, że on także podlegał jej Hyvin Berrrowi. Jej wojownik, tak zaczynała już o nim myśleć, wziął głęboki oddech. "Chodźmy." Machnął ręką na pojazd. "On zawiezie nas do domu, gdzie będziesz mieszkać." Obcy, którzy przybyli samochodem, wysiedli z niego i otworzyli drzwi do tylnej części. Ona miała wejść pierwsza. Spojrzała na pojazd. Przypominał bardzo ziemskie samochody, jednak w tylnej części było dużo więcej miejsca, i dach samochodu był również dużo wyżej, co jednak było zrozumiałe, ze względu na wielkie rozmiary mężczyzn tej rasy. Hyvin Berrr wszedł do samochodu zaraz za nią. Ich spojrzenia spotkały się, gdy pojazd zaczął się poruszać. "Hmmm, czy mogę zwracać się do ciebie Hyvin, jak będziemy mieszkali razem? Mam kilka pytań." Zamrugał, przesuwając swoje wielkie ciało na siedzeniu, a jego twarz przybrała jeszcze bardziej ponury wyraz. "Możesz mnie nazwać Berrr. Zadaj swoje pytania." "Jak do diabła mogę wrócić na Ziemię?" Zmarszczył brwi, a jego jasnobłękitne oczy zwęziły się. "Ty już tam nie wrócisz. Przepraszam cię, ale jesteś świadoma naszego istnienia. Wielu z moich mężczyzn pragnie odwiedzić twoją planetę, by znaleźć tam kobiety, chętne do związania się z nimi. I jeśli przywódcy waszej planety byli świadomi naszych wizyt możemy mieć pewność, że ludzie będą się tym niepokoić, a to wystarczy by rozpocząć wojnę. A tego nie chcemy. Jeśli cię puścimy możesz spróbować ich ostrzec, a na to nie możemy sobie pozwolić. Więc od teraz jesteś już obywatelem Zorna." "Zostałam porwana na tą planetę, wbrew mojej woli." Spojrzała na niego i musiała zamrugać, by dopędzić łzy, które napłynęły jej do oczu. Nie chciała mu pokazywać, jak bardzo jest to dla niej zły okres. Cholera, nie będzie płakać, nakazała sobie. "Nie możesz odwieźć mnie na moją planetę? Do domu? Nie powiem nikomu o waszym istnieniu, a poza tym i tak nikt, by mi w to nie uwierzył. Żartujesz sobie? Wszyscy by pomyśleli, że ze świruje, i zamknęliby mój tyłek w pokoju bez klamek, gdybym, chociaż komuś wspomniała, że jakiś obcy mnie porwał i zabrał na inną planetę. Nie ma obawy, zatem, bym komukolwiek o tym chociaż wspomniała. Jestem całkowicie nieszkodliwa." Wpatrywała się w jego piękne oczy. "Proszę?"

16

"Przykro mi, ale musisz porzucić te nadzieje. Widziałaś, jak moi ludzie zareagowali na ciebie. Jeśli uciekniesz spod mojej ochrony, oni spróbują cię załapać, by cię zatwierdzić dla siebie." Urwał. "Żaden Zorn nie zabierze cię z tej planety, a jeśli się już taki znajdzie, to tylko po to, by cię sprzedać komuś innemu za wyższą cenę. Trafisz dokładnie w to samo miejsce, z którego cię zabrałem." Sympatia błysnęła w jego oczach. "Naprawdę mi przykro, ale twoje życie jest teraz tutaj, na Zorna. To jest teraz twoja planeta i już nigdy jej nie opuścisz." No i wszystkie nadzieje Shanny, została ostatecznie zmiażdżona jego słowami. Był całkowicie uczciwy wobec niej. Wzięła kilka uspokajających oddechów, próbując opanować szalejące w niej emocje. Wydawało się, że sprawa była przesądzona. A może nie będzie, aż tak źle. Przeżyła, i teraz jedyne co teraz musiała, to tylko nauczyć się żyć tutaj, musiała być elastyczna, a to przecież jedyna rzecz, która zawsze wychodziła jej w życiu. Chociaż wciąż odmawiała porzucenia nadziei, o powrocie do domu, i to bez względu na to jak gówniane było tam jej życie. Odtworzyła jeszcze raz w umyśle jego słowa. "Czy istnieje jakiś niedobór kobiet na tej planecie, czy coś takiego?" Potrząsnął głową, odchylając się do tyłu na siedzeniu. Skrzyżował grube ręce na piersi. "Ziemskie kobiety mają pewne zalety seksualne, których pozbawione są kobiety Zorn." "Tak? A co to jest?" Założyła swoje ramiona na piesi, odwracając się w jego stronę. Naśladowała jego gest. Jego wzrok przesunął się po jej ciele, i zauważył jej pozycję, będącą lustrzanym odbiciem jego. Jego usta wygięły się w uśmiechu prawdziwego rozbawienia. "Mam być bardzo dokładny przy wymienianiu tych intymnych szczegółów?" "To byłoby miłe." "Kobiety Zorn zbudowane są inaczej niż ludzkie. Tak wynika z raportów, które dostałem od naszych uzdrowicieli medycznych. Kobiety Zorn mają unisa wewnątrz ich ciał, podczas gdy ludzkie kobiety mają go z przodu, na zewnątrz swojej płci. Wasze unisy mogą być stymulowane nieograniczoną ilość razy, podczas gdy kobieta Zorn, dostaje bolesny obrzęk. A to sprawia, że czuje poważny ból jeśli samiec kopuluje z nią kila razy danego dnia. Wielu z naszych mężczyzn chce kopulować wielokrotnie z kobietą, i z tego właśnie powodu ludzkie samice są takie pożądane na tej planecie." Zagryzając wargi, Shanna przyglądała się mężczyźnie ze zmrużonymi oczami. Jej umysł pracował bardzo szybko przez kilka długich sekund, zanim zazgrzytała zębami. "Nie wiem, o czym ty, do cholery, mówisz. Co to jest ten unis?"

17

Widać było, jak mężczyzna się zawahał. "Myślę, że termin jakim określają to ludzie to, łechtaczka." "Łechtaczka?" Zmarszczyła brwi, a potem jej oczy rozszerzyły się. "Masz na myśli tą łechtaczkę?" Skinął jej głową. "Jeśli ten termin oznacza, mięsisty, seksualne pobudzany obszar pomiędzy udami, to tak. To jest właśnie łechtaczka. Przepraszam, jeśli coś źle wymawiam, ale swoją wiedzę czerpię tylko z raportów, nie mam ludzkiej kobiety, więc nie jestem znawcą waszej anatomii." Zastukał w swoje ucho. "Collisi, który cię porwali, oczywiście używali przestarzałej technologii Zorn, gdy wszczepiali ci implant tłumaczący do uszu. Nowy program pozwala na lepsze zrozumienie siebie nawzajem, ponieważ w jego tworzeniu bierze udział kilka ludzkich kobiet, które są już na Zorna. I nowy program będzie tłumaczył unisa, jako termin pasujący do waszego, ziemskiego. Wymienimy twoje implanty, a wówczas aktualizacja będzie automatyczna, a zatem będziemy mieli coraz mniej trudności w komunikacji i wzajemnym zrozumieniu." Shanna była tak zszokowana, że tylko patrzyła na niego przez dłuższą chwilę. "Więc ci ludzie, którzy tam walczyli, nawet nie wiedzieli o tym, jak, tak właściwie będą kopulować?" "Wszyscy zapoznaliśmy się z raportami medycznymi i widzieliśmy video, na którym był mężczyzna Zorn z ludzką kobietą. To było dość pobudzające dla wszystkich, którzy byli świadkami ich łączenia się. Nasi mężczyźni są bardzo seksualni, i ci związani z ludzkimi kobietami są bardzo zadowoleni seksualnie, i tym, że mogą dotykać ich bardzo często. Wojownicy są najbardziej seksualni, musimy być 'uwalniani' bardzo często, bo inaczej możemy poważnie zachorować." Shanna znowu zaczęła studiować Berrra zwężonymi oczami. "Niech no zgadnę, twoje kuleczki będą świeciły na niebiesko, po czymś takim, prawda? A może będzie jak w opowieściach starych gospodyń, które były porwane przez kosmitów i przetrzymywane w takim właśnie celu, co?" A potem jej uwaga skupiła się na przodzie jego czarnych, skórzanych spodni, gdy lekko rozsunął nogi, ale szybko wróciła spojrzeniem do jego twarzy. "No i jeszcze ta część o tłumaczach. Te dupki, które nas porwały powiedzieli, że umieścili w naszych uszach małe urządzenia, tak byśmy ich rozumiały, bo wszyscy mówimy różnymi językami. Ale tego bym się domyśliła, bo to, co widzę, gdy mówisz, w żaden sposób nie pasuje do tego, co słyszę, a to jest cholernie irytujące." Skinął jej głową. "Z czasem to się dostroi, i dostosuje. Ruch warg będzie zgody z dźwiękami. A co mówiłaś o tych niebieskich kulach? Bo tego nie zrozumiałem. Dlaczego marszczysz brwi?"

18

Jej wzrok szarpnął w górę, gdy zdała sobie sprawę, że znów spojrzała na jego uda. "Nie wierzę, że twoje chłopaki, rozchorują z powodu braku seksu. Słyszałam takie gówno nie jeden raz od mężczyzn, którzy usiłowali się dostać do moich spodni." "Dlaczego mężczyźni próbowali zabrać ci twoje spodnie?" Shanna nagle uśmiechnęła się, rozbawiona. "Chcieli... no... kopulować ze mną, a nie nosić moje spodnie." Skinął głową, a jego wzrok przesunął się po niej. "Każdy mężczyzna chciałby z tobą kopulować." Wpatrywała się w niego z podniesionymi brwiami. Powiedział to, ot tak, po prostu. Tak jakby to nie była sprawa do dyskusji. Jakby to był fakt. I teraz zaczęła się zastanawiać, jak wyglądały kobiety na Zorna, skoro ten facet myślał, że to ona była gorąca, i każdy facet chciałby ją mieć. Shanna wiedziała, że wszystko jest z nią w porządku, ale tak szczerze mówiąc wiedziała także, że jako trzydziestoczteroletnia kobieta nie mogłaby konkurować z dwudziestolatką. Jej ciało nie widziało za wiele słońca, poza tym kochała jedzenie, i to trochę za bardzo, no i większość dnia spędzała na spaniu, odpoczywając po nocnej pracy w barze. To wszystko razem sprawiało, że naprawdę nie miała za wiele czasu by pójść na siłownię i naprawdę zadbać o siebie, by pozostać w dobrej formie. Gdy pojazd zatrzymał się, Shanna dopiero zwróciła uwagę na widok za oknem. I była bardzo zaskoczona tym, co zobaczyła. Byli w środku czerwonego i czarnego lasu. Drzewa i trawa były właśnie w tych kolorach, a na środku stał ogromny budynek z kamienia, z zaokrąglonymi narożnikami. Chociaż, tak naprawdę to wyglądał bardziej na olbrzymi gmach biblioteki niż na dom. Odszukała wzrokiem spojrzenie Berrra, i w niemym niedowierzaniu przyglądała mu się. "To tutaj mieszkasz?" Skinął głową, sięgając do klamki w drzwiach. "To jest, miejsce gdzie teraz będziemy mieszkać." Przesunął się i wysiadł. Zawahał się, a potem wyciągnął rękę w jej stronę oferując pomoc przy wysiadaniu. "Dziękuję." Shanna położyła swoją znacznie mniejszą rękę, w jego dużo większej, opierając się na nim, gdy wysiadała. I znowu jej uwagę przykuła jego dużo cieplejsza skóra. Jej ręka, zaciśnięta w jego dłoni, wyglądała niczym jasna plamka na jego ciemnej skórze. Skupiła wzrok ponownie na dużym budynku. To był bardzo elegancki, biały dom. Wyglądał na zaokrąglony niczym rura, a duże okna były wszędzie, można było powiedzieć, że tak właściwie to był tutaj tylko dach i okna. "Jest naprawdę duży." "Jak na moją pozycję i funkcje którą sprawuję, jest raczej naprawdę niewielka. To jest mój dom, blisko miasta. Trzymam go bardziej dla wygody, ze względu na małą odległość do pracy." 19

Berrr ciągle trzymał ją za rękę, gdy prowadził ją w stronę drzwi. "Powinienem też cię ostrzec, że obecnie mam sześć pomocy domowych." Rzuciła okiem na wielki dom i skinęła głową. "Jestem pewna, że jak najbardziej potrzebujesz każdej z nich. To miejsce musi być piekłem, do utrzymania w nim czystości." Zatrzymał się i odwrócił głowę, by spojrzeć na nią. "Teraz ty przejmiesz większość z ich obowiązków, rozumiem, że tego chcesz, bo jesteś człowiekiem." Zamrugała na niego, a potem zmarszczyła brwi. Świetne, pomyślała, on jest jakimś fanatykiem w stosunku do ludzi. A ona oczywiście będzie domową asystentką, czy jakoś tak, ale jeśli on myśli, że wrzuci na nią całą tą pracę, to się grubo myli. Wyciągnęła dłoń z jego uścisku, wkurzona na myśl, że on był dla niej taki miły, tylko po to, by ją wpakować w takie gówno. Wzięła głęboki oddech. To po to wyszła z tego piekła, by być osobistą dziwką, praczką i sprzątaczką i to bez grosza zapłaty? Przechylając głowę, Berrr zmarszczył brwi. "Wyglądasz na złą. Czy powiedziałem coś nie tak?" "Nie sądzisz, że to trochę obraźliwe? Jesteś pewien, że oddając mi te wszystkie obowiązki, które zajmą mi całe życie, nic nie powiem na ten temat?" Jego grymas pogłębił się. "Ale ty jesteś człowiekiem." "I co z tego? Nie jestem tutaj, bo chciałam urlopu. Zostałam porwana, rzucona do klatki i przetransportowana w przestrzeni kosmicznej aż tutaj, i nic z tego nie jest moją winą. Chcę być traktowana tak samo jak są inne kobiety Zorn, do cholery. Chcę mieć równe prawa." "Równe prawa?" Prawie wydyszał te słowa. "Co jest dla ciebie takim zaskoczeniem, wielkoludzie, co?" Skrzywiła się na niego, zauważając, że jego twarz miała bardzo oszołomiony i zdezorientowany wyraz. "Chcę być traktowana sprawiedliwie, tak jak twoje kobiety. Nie będę robiła nic ani więcej ani mniej niż one. Czy to jest wystarczająco jasne dla ciebie? Nie zwolnisz je z pracy tylko po to, bym to ja za wszystkich pracowała. To jest po prostu rasistowskie i złe, więc żądam byś mnie traktował tak samo, jak każdą inną kobietę na tej planecie. Mówiłeś, że jestem obywatelem Zorna, więc nie chcę być traktowana inaczej. To są właśnie równe prawa." "Ale powiedziano mi, że ludzkie kobiety..." "Nie chcę tego słuchać!" Przerwała mu. "Chcę być traktowana tak samo, jak wszystkie twoje pozostałe pomoce domowe. To jest to, jak je nazywacie, prawda? Cóż, one mają swoje obowiązki i ja chcę mieć tak samo, wtedy dopiero to wszystko będzie uczciwe, dla nas wszystkich. Nie mam pojęcia, co za ludzi tutaj żeście sprowadzili, ale ja na pewno taka nie będę. Nie pozwolę na takie gówno." 20

Szok, teraz już był wręcz wyryty na jego twarzy. "Wszystko w porządku. Nie chciałem, cię rozgniewać, malutki człowieczku." "Nazywam się Shanna, wiec tak zacznij do mnie mówić!" "Nie chciałem nikogo obrazić, ani cię rozzłościć, Shanna. Starałem się zrobić wręcz odwrotnie, oferując ci to wszystko, co z reguły należy do naszych pomocy domowych, bo..." "Cóż, nie rób mi już żadnych przysług, Berrr." Przerwała mu. "Naprawdę. Zabierz mnie do środka, pokaż mi, gdzie będę spać i mam nadzieję, że to będzie pojedynczy pokój. A następnie pokaż mi, co mam robić, gdy tutaj będę. Jeśli zobaczę jak one to robią, to nauczę się sama tego wszystkiego. To jedyne, o co proszę." Wciąż marszczył brwi. "Jeśli to jest to, co chcesz..." "Tak, to jest dokładnie to, co chcę. Prowadź." Berrr jeszcze spojrzał na nią zdumiony, ale ruszył w kierunku drzwi. Otworzył je szeroko i wszedł do środka. Shanna była tuż za nim, gdy weszli do ogromnego salonu. Bardzo wysokiego, jak zauważyła. Pokój miał kamienne podłogi, biały sufit, zaś ściany były gładkie, w kolorze czarnym, czerwony i purpurowym. Meble były w większości także purpurowe i czarne, co wyraźnie kontrastowało z bielą i było szokująco dziwne, lecz jednak, bardzo eleganckie. Nagle zauważyła jak do pokoju, w wielkim pośpiechu, wpadły dwie kobiety. Shannie aż otworzyła usta w szoku, gdy patrzyła na te wysokie, muskularne kobiety, z długimi czarnymi włosami, opadającymi na całe plecy. Obie kobiety nosiły stroje, które przypominały jej worki na ziemniaki, i sięgały zaledwie do połowy ud. Ich oczy były tak ciemno brązowe, że wyglądały prawie na czarne. Widziała w nich, też błyski zaskoczenia na jej widok, gdy tak biegły przez salon. Obie kobiety, uklękły na podłodze i pochyliły głowy, a potem opadły jeszcze na ręce, przed Berrrem. A to, co było, do cholery? Spojrzenie Shanny było pełne pytania, gdy spojrzała na Berrra, który tylko zmarszczył brwi, patrząc na obie kobiety. Dopiero po dłuższej chwili jego spojrzenie spoczęło na niej. Przyglądał jej się uważnie, studiując ją i westchnął głośno. "Aya i Kalo, proszę wstańcie. To jest człowiek, Shanna." Obie kobiety natychmiast się podniosły, wykonując jego polecenie. A potem zaczęły się już zupełnie otwarcie na nią gapić. Czuła się taka mała przy nich, gdy tak mierzyły ją wzrokiem, ale odpowiedziała im równie oceniającym spojrzeniem. Ich sukienki były naprawdę cienkie i luźne, że aż przeświecało przez nie ich nagie ciało. Nie miały na sobie staników. Tak właściwie nic pod tymi sukienkami nie miały, jak mogła zauważyć. Wyższa z kobiet Zorn, zmarszczyła brwi, a jej uwaga skupiona była tylko i wyłącznie na Berrrze.

21

"Nabyłeś ludzką kobietę, Hyvin? Czy my się już tobie nie podobamy?" Jej głos był miękki, niby niezdecydowany ale jednak cholernie niezadowolony. "Możemy sprawić, że będziesz ci dobrze. Nie potrzebujemy człowieka w naszym domu." Świetne, pomyślała Shanna, cały ten dom był pełen fanatyków, mających problem z ludźmi. A ona naprawdę, nie chciała być na takiej planecie. Była dla nich równie dziwna, jak i oni dla niej. Nie chciała być niegrzeczna i wytykać im dziwactwa, ale te kobiety przypominały jej Amazonki, z tymi ich muskularnymi ramionami. I żadna z nich, jak dobrze widziała, nie goliła też swoich nóg. Tak, tej planecie przydałaby się maszynka do golenia, to by ulepszyło ten świat. I Shanna na pewno, nie zamierzała chodzić w tych workach po kartoflach, i jeśli taka była modna na Zorna to, było to żałosne, ale i tak nie będzie brała tego nawet pod uwagę. A już na pewno nie będzie klękała i opadała na ręce, prawie czołgając się przed jakimś mężczyzną. To było zbyt poniżające. Marszcząc brwi, spojrzała na Berrra, czekając na to, co on teraz zrobi. Jeśli kiedykolwiek, chociaż przez sekundę, oczekiwał, że ona także będzie przed nim w tej pozycji, to srodze się zawiedzie. "Ona została porwana przez Collisów, i była ich więźniem, a teraz jest pod moją opieką. I to jest wszystko, co musicie o tym wiedzieć. Po prostu tak będzie od teraz i już. A wy macie sprawić, by się tutaj dobrze czuła, i traktować ją z szacunkiem." Jego głos stał się jeszcze groźniejszy. "To jest mój dom, a wy jesteście moim pomocami domowymi. Nie muszę się wam tłumaczyć, kogo przyprowadzam do tego domu. Rozumiemy się?" Obie kobiety zbladły lekko i obniżyły głowy potulnie, a ta, która śmiała zakwestionować jego decyzję, położyła ręce za plecami i skrzyżowała je tam, pochylając głowę bardzo nisko. "Przepraszam, Hyvin." Shanna aż drgnęła, gdy to usłyszała. Co prawda, on nie pozwolił, by zwracała się do niego po imieniu, ale one tak robiły. No tak, on dość ostro pokazał również i jej, jako 'nowej' na tej planecie, gdzie jest jej miejsce. Myślała, że on ją lubi, chociaż na podstawie tego, co się stało w tej alejce, było to bardziej fizyczne, to jednak jak widać myliła się. Mówił innym, by traktowali ją z szacunkiem, jednak sam na pewno taki nie będzie w stosunku do niej. Starała się nie panikować, ale te kobiety były cholernie uległe. I jeśli on myśli, że ona też będzie taką potakującą kaczką, to... Westchnęła. Oj, zdziwi się i to bardzo! Bo ona, na pewno, taka nie będzie. Wyższa z kobiet, podniosła oczy na Berrra. "Czy teraz, gdy ona przybyła, pozbędziesz się nas stąd?" Pokręcił głową. "Ona tego nie chce. Wszystkie będziecie na tym samym poziomie, Kalo."

22

Szok był bardzo wyraźny na twarzach obu kobiet, ale po sekundzie widziała na nich także i wielką ulgę. Uśmiechnęły się, a to sprawiło, że zaczęły całkiem dobrze wyglądać. "Dobrze. Czy jesteś głodny? A może potrzebujesz osobistej pomocy?" Zawahał się. "Przygotuj jedzenie, a ja pokażę jej pokój." Niższa z nich, która, i tak miała jakieś sześć stóp wzrostu, zmarszczyła brwi. "Ona dostanie prywatny pokój?" Berrr warknął. "To jest mój dom." Obie kobiety, znowu pochyliły potulnie głowy i cofnęły się o kilka metrów, a następnie uciekły w kierunku, z którego przed chwilą przybiegły. Shanna zmarszczyła brwi, patrząc jak kobiety szybko znikają, i odwróciła się z powrotem do Berrra, marszcząc brwi, gdy zobaczyła, że on jej się cicho przygląda. Podniósł rękę, i machnął nią w kierunku tylnej części domu. "Pokażę ci twoją prywatną sypialnię." "Czy pozostałe pomoce dzielą jeden pokój?" Nie chciała żadnego specjalnego traktowania. To był najszybszy sposób, by mieć wrogów w pracy. Wiedziała o tym z pierwszej ręki, po ślubie swojego szefa, a właściwie to jej byłego męża już teraz. "Jeśli one tak mieszkają, to myślę, że ja też powinnam." Zawahał się. "Jesteś rzadkością na Zorna, więc nie jestem pewien, czy inne kobiety będą dobrze na ciebie reagować. Myślę, że dopóki ty i one nie dostosujecie się do siebie, one mogą nie być zadowolone z twojego widoku. Najlepiej będzie, jeśli, zanim lepiej się nie poznacie, byś miała więcej osobistej przestrzeni." Ruszyła za nim przez długi korytarz z kilkoma drzwiami po obu stronach. Doszli do ostatniego pokoju, po lewej stronie. Berrr zatrzymał się i wpatrywał w drzwi przez kilka sekund. A potem szybko ruszył, przekręcił gałkę, otworzył drzwi. Shanna spojrzała na pokój zszokowana. To była naprawdę duża przestrzeń, urządzona w typowo kobiecym stylu. Na środku znajdowało się duże, ozdobione koronkami łóżko z baldachimem. Wszystko tutaj było duże, miękkie i kolorowe. Na podłodze był puchaty dywan. A w rogu dominował kominek. Po drugiej stornie znajdowały się podwójne drzwi, które były teraz szeroko otwarte. Widziała tam ogromną wannę, więc domyśliła się, że to łazienka. "Wow!" Berrr wszedł do pokoju i zamknął za nimi drzwi, rozglądając się po nim z niesmakiem.

23

"Nie byłem tutaj już od wielu lat, ale pomoce utrzymują ten pokój w czystości. Pościel powinna być świeża. One zawsze mają ten pokój gotowy, i nie ma znaczenia ile razy im przypominam, że on nigdy nie będzie użyty. Chociaż, tym razem to dobrze, że mnie nie słuchały, bo dzięki temu teraz jest gotowy dla ciebie." Shanna spojrzała na wysokiego mężczyznę ze zmarszczonym czołem. "Ten pokój jest gotowy, na co? Na gości? Nie zapraszasz ich tutaj, by zostali?" Jego niebieskie oczy przyglądały jej się, podniósł rękę i wskazał na pokój a miękki warkot wyszedł z jego piersi. "Ten pokój należał do mojej związanej, Alluwn." Marszcząc brwi, Shanna przekrzywiła głowę, patrząc wciąż na niego. "Należał? Czas przeszły? Słyszałam, jak Oval mówił o tym, że jesteś związany, ale zrozumiałam to, jako czas teraźniejszy, że wciąż jesteś, więc teraz nie bardzo to rozumiem." Wziął głęboki oddech, nie patrząc na nią, podczas, gdy jego wzrok wędrował powoli po pokoju. "Nadal jestem związany, ale nie mieszkamy już razem. To już będzie około dziesięć lat, gdy ona odeszła ode mnie, odmawiając korzystania z mojej ochrony. A ten pokój należał do niej, gdy była ze mną. Chciała mieć swoją własną przestrzeń i odmówiła dzielenia ze mną mojego łóżka podczas snu, więc ten pokój został zbudowany tylko dla jej potrzeb." Jego spojrzenie w końcu spoczęło na Shannie. "Alluwn nigdy już do mnie nie wróci, więc ten pokój, należy teraz do ciebie." Oszołomiona, Shanna tylko patrzyła na niego. Wziął głęboki oddech. "Czy wy tak nie macie na Ziemi? Tutaj również się tak zdarza, rzadko, ale jednak. Zazwyczaj związane pary mieszkają razem, ale Alluwn nie chciała mieć już ze mną nic wspólnego. Jak zawsze zresztą. I gdy tylko nasze dzieci odeszły z naszego domu, ona spakowała się i mnie zostawiła." Shanna nie była pewna, co ją, z tego co usłyszała, najbardziej zszokowało. Jego dzieci wyprowadziły się z domu? Wpatrywała się w jego twarz. Sądząc po jej wyglądzie mógłby być dobrze po trzydziestce, no może ze względu na małe zmarszczki w kącikach oczu, dałaby mu wczesną czterdziestkę, ale od szyi w dół, był w znakomitej formie. Idealnej. Przełknęła. Może ożenił się bardzo młodo? "Jeśli dobrze rozumiem, to wasze związanie jest odpowiednikiem ziemskiego małżeństwa, prawda?" Zawahał się, a potem skinął głową. "Tak, myślę ze te słowa w naszych światach oznaczają to samo." "Dlaczego nie możesz się więc z nią rozwieść? Jeśli ona ciebie już nie chce, i nie mieszka z tobą? Na Ziemi, jeśli para się rozchodzi, to oboje godzą się właśnie na takie rozwiązanie. Na rozwód. Cholera, nawet ja jestem rozwiedziona z moim mężem... znaczy związanym." "Jesteś związana? "Nie wygląda na szczęśliwego. 24

"Nie, już nie." Gniew błysnął w jego oczach. "Dlaczego zostawiłaś swojego związanego?" Cofnęła się o krok, od tego wkurzonego teraz faceta. Zmarszczyła brwi patrząc na niego. "Bo był damskim bokserem i pił. Właśnie, dlatego. Chociaż powinnam się była tego domyślić, że picie to duża część jego życia, kiedy powiedział mi, że jest właścicielem baru i mieszka w nim." Berrr spojrzał na nią, wciąż marszcząc brwi, ale pojawił się w nich również, i pytający wyraz. "Damski bokser, to człowiek, który bije kobiety. Zrobił mi to dwa razy. Pierwszy raz był mocno pijany, więc kiedy później przyszedł i błagał prawie płacząc o przebaczenie, byłam na tyle głupia, że właśnie to zrobiłam. Dałam mu jeszcze jedną szansę. A potem zrobił to drugi raz, i wówczas go zostawiłam i wystąpiłam o rozwód. On naprawdę bardzo dużo pił, a to sprawiało, że stawał się głupi. Ale on tego nie widział, nie chciał przestać i zacząć się leczyć. Był prawdziwym przegranym. I co o tym myślisz?" Gniew stopniał z jego twarzy. "Byłby już niezdolny do związania się, gdyby stała ci się jakakolwiek krzywda. Mamy tutaj również napoje, które sprawiają, że wojownicy tracą rozum, więc rozumiem, o czym mówisz." Shanna złagodniała. "A dlaczego Alluwn cię zostawiła?" Jego pierś unosiła się, gdy wziął głęboki oddech. "Nasi ojcowie zaaranżowali nasze wiązanie, gdy byliśmy bardzo młodzi. Ona nie była zadowolona z tego, że musi przyjść do mojego domu i łóżka, ale nie powiedziała mi o tym, aż do czasu, gdy czworo z naszego potomstwa było na świecie. Wówczas powiedziała, że tęskni za innym." Jego szczęka zacisnęła się, a na twarzy znowu pojawił się gniew, ale nie był on skierowany na nią. "Alluwn chciała mnie zostawić, a następnie udać się do niego, twierdząc, że spełniła już swój obowiązek wobec naszych rodzin, wydając na świat dwóch synów, przez których nasze rody zostały połączone. Dała mi dwie córki i dwóch synów, w tym czasie." "Och! To kompletnie popaprane. Nigdy ci wcześniej tego nie powiedziała?" Potrząsnął głową. "Udawała, że się o mnie troszczy, podczas, gdy sama odliczała czas do uwolnienia się ode mnie. Jedyne, co chciała to tylko, by nasi synowie byli na świecie, tak jak chcieli tego nasi ojcowie. Oni byli złączeń z krwi i chcieli, by ich potomkowie połączyli się w jedno." "Złączeni z krwi?" Zawahał się. "Oni byli przyjaciółmi, których przelali dla siebie krew. Rozumiesz?" Jego wzrok spotkał się z jej.

25

"Tak. Rozumiem. Więc zostawiła cię?" Potrząsnął głową. "Moja duma nie pozwoliła mi na to, na początku. Dbałem o nią, ona była w mojej krwi i nie mogłem pozwolić jej odejść, bez względu na to, jak bardzo chciała innego. Była matką moich dzieci, które ją potrzebowały. Na Zorna nie ma sposobu, by zapobiec ciąży związanych. Po tym mieliśmy jeszcze dwóch synów i córkę, a wówczas ona powiedziała mi, że ma zamiar mnie opuścić, i jak bardzo mnie nienawidzi za każdym razem, gdy jesteśmy razem. Zagroziła mi przemocą, jeśli jeszcze raz sprawię, że będzie miała moje nasienie w sobie." Shanna tylko cicho na niego patrzyła, gdy on patrzył wszędzie tylko nie na nią. Przez jej głowę przelatywały setki pytań, lecz zanim zdążyła o coś zapytać, on mówił już dalej. "Myślałem, że jeśli zapewnię jej moją opiekę, jeśli dam jej więcej uwagi, wszystko już będzie dobrze. Ale to nie zadziałało. Mój plan polegał na tym, aby pokazać jej, jakie mamy szczęście, ile nam się razem udało, ale ona tego nie chciała. Gdy tylko nasz ostatni syn, zaczerpnął powietrza, przysięgła, że zostanie w tym domu, tylko do czasu aż ostatnie z naszych dzieci go nie opuści. Wymogła ode mnie, bym ślubował, iż więcej jej już nie dotknę, tak by nie było więcej dzieci. Nie mogłem już jej odmówić. Zgodziłem się na to, ze względu na nasze dzieci, na ich dobro. Tak, by nie straciły swojej matki." "Czy ona w końcu odeszła do tego drugiego faceta?" Berrr spojrzał na podłogę. "Wyzwoliłem ją z naszego wiązania, gdy ostanie z naszych dzieci wyprowadziło się z domu. Chciała być z innym mężczyzną i chciała się z nim związać." Shanna zmarszczyła brwi, bo nie zrozumiała tego. "Więc nie jesteś już z nią związany?" Zawahał się. "Uwolniłem ją z naszej umowy, pozwalając jej odejść. Chociaż było mi bardzo ciężko to robić. Na Zorna to wielka hańba, gdy twoja kobieta zostawia cię dla innego mężczyzny, ale obiecałem ją uwolnić, i tak zrobiłem. Ja zawsze dotrzymuję słowa. Poszła do niego, ale dla niego to było za mało." Berrr w końcu spojrzał na Shannę, i spotkali się oczami. "On postanowił nie tylko wziąć moją związaną, ale chciał również i mojego życia. Zakradł się nocą do mojego domu w górach, i zaatakował mnie. Było ciemno, nie wiedziałem, kto wszedł do mojego domu, by mnie zabić w moim własnym łóżku. Walczyłem i zabiłem go w obronie własnej. Alluwn była zrozpaczona i chciała, bym i ja także cierpiał. Domagała się powtórnego wiązania, jako kary dla mnie, za zabicie mężczyzny, którego pragnęła. Ona już nigdy się nie zwiąże z nikim innym, bo nie znajdzie już szczęścia w ramionach innego samca. A ja zabrałem jej szczęście." "A ty to zrobiłeś? Związałeś się z nią ponownie? Dlaczego?"

26

Zmrużył oczy. "Ja zawsze dotrzymuję moich obietnic, a dałem jej słowo, że spełnię jej prośbę, gdy mnie o coś poprosi. Mam swój honor i dumę. Jestem Hyvin Berrr." Shanna zaskoczona, wpatrywała się w tego dużego obcego. Przecież… to było kompletne szaleństwo. Rozumiała danie komuś swojego słowa, ale on poślubił swoją byłą żonę, po raz drugi, wiedząc, że to miała być dla niego kara. Chciała mu powiedzieć, że jest masochistą, ale uznała jednak, że powinna milczeć, nie chciała go obrazić. Jego nos zadrgał nagle, zmarszczył brwi, a jego usta opadły, gdy jest wzrok poszybował w dół jej ciała. A potem, w jednej chwili, padł na kolana przed nią. Zaskoczona, Shanna spojrzała na niego, gdy on ją obwąchiwał. Miękkie warczenie wyszło z jego gardła, i zobaczyła gniew w jego oczach, gdy ich spojrzenia się spotkały. "Czuję krew na tobie. Zdejmij koszulę, i pokaż mi swoje urazy. Muszę je sprawdzić. Po tym wszystkim, co się stało, zapomniałem, że zostałaś skrzywdzona. I bardzo chciałbym cię za to przeprosić." "Tylko moje nadgarstki ucierpiały w miejscach, gdzie były te metalowe obręcze. One uszorowały mi skórę. A poza tym czuję się dobrze." Wstając, Berrr zmarszczył brwi. "Zdejmij koszulę albo sam to zrobię, by sprawdzić twoje obrażenia. Jesteś teraz pod moją opieką, a ja traktuję swoje obowiązki bardzo poważnie."

27

Rozdział 3

"Mogę zrobić to sama." Shanna była zirytowany, gdy ten wielki facet chwycił ją za ramię, i zaczął ciągnąć do łazienki. "To mój obowiązek dbać o ciebie, i tak właśnie będę robił." Warknął. Dysząc, Shanna została przez niego obrócona, a potem podniesiona mocnym chwytem za biodra, i Berrr posadził ją bardzo delikatnie na długim blacie w łazience. Sięgnął pod jej koszulę, i dopiero po chwili zrozumiała jego intencje. Szarpnął rękawem, rozrywając jej koszulę na ramieniu. "Przestań!" Teraz warknęła już Shanna uderzając go w rękę, która przytrzymała jej drugi nadgarstek. Jednak on miał cholernie dobry refleks i szarpnął jej ręką, zanim ta zdążyła go uderzyć. Warknął na nią, a jego jasnoniebieskie oczy zwęziły się, a w rozchylonych ustach pokazały się jego ostre zęby. Patrzył na nią. "Przestań mi się opierać." "Przestań mnie rozbierać." Nie mogła nic na to poradzić, ale czuła się naprawdę niekomfortowo, tak przed nim siedząc ubrana jedynie w stanik i matki. Ponadto, w łazience było zaledwie siedemnaście stopni, co także nie sprzyjało rozbieraniu się. Ciekawym wzrokiem objęła wszystko w pokoju, i nawet tutaj, w rogu, znalazła malutki kominek. Próbując odwrócić jego uwagę od swojego samopoczucia, uniosła brwi. "Tutaj też jest kominek?" Berrr odwrócił głowę, i spojrzał na co patrzyła. "Alluwn powiedziała, że zawsze jej przy mnie było zimno, więc chciała mieć w swoim pokoju oazę ciepła. Tam gdzie mnie nie ma.” Krzywiąc się, Shanna z powrotem zwróciła swoją uwagę na mężczyznę, stojącego przed nią. I wyszło jej na to, że albo ta cała Alluwn była prawdziwą suką, albo Berrr miał jakieś poważne, lecz bardzo dobrze ukryte wady, bo ona nie mogła zrozumieć, dlaczego jego już-nie-żona, tak bardzo go nienawidziła. Chociaż tak naprawdę, to nie znała go na tyle dobrze, by się zdecydować, która z tych opcji była bardziej prawdopodobna, ale z tego, co jej powiedział, mieli ze sobą kilkoro dzieci, a one znaczyły dla niego bardzo dużo.

28

Berrr odwrócił się od niej i podszedł do szafy wbudowanej w ścianę. Szarpnął nią, otworzył drzwiczki i wyjął jakieś pudełko. Jak odgadywała Shanna, to musiała być apteczka. Jej przypuszczenia potwierdziły się, gdy położył ją na blacie, tuż obok niej i zaczął wyjmować różne małe pudełeczka. Wzięła głęboki oddech i przyglądała mu się, podczas gdy on, kontynuował pracę. "Ja naprawdę mogę to zrobić sama." Powiedziała cicho. "Nie musisz tego dla mnie robić." Ukląkł przed nią, ale nawet w tej pozycji wydawał się górować nad nią. Shanna spoglądała teraz prosto w jego oczy. Skrzywił się patrząc na nią, a potem sięgnął po jej rękę. "To jest mój obowiązek, przywilej i wielki zaszczyt, aby dbać o ciebie, gdy jesteś ranna, Shanno. Tak właśnie postępujemy na Zorna. Traktujemy nasze kobiety najlepiej jak umiemy, a one właśnie nam na to pozwalają. Nigdy, nie zrobię ci krzywdy, więc przestań ze mną walczyć.” To sprawiło, że jej brwi wygięły się w łuk. On naprawdę to właśnie chce zrobić? Jej były mąż, nigdy nie posprzątałby czegokolwiek wokół niej, a już zwłaszcza nie krwi z jej skóry, ale to właśnie było dokładnie to, co Berrr teraz zaczął robić. Był bardzo ostrożny, tak by nie zadawać jej bólu. Zanurzył kawałek jakiejś szmatki w wodzie, a potem zaczął delikatnie myć nią, zadrapania na każdym jej nadgarstku. Shanna oderwała oczy od jego twarzy i skupiła się na jego wielkich dłoniach delikatnie dotykających, wręcz pieszczących jej nadgarstki. Berrr położył jej ręce na dużym ręczniku, a potem zaczął się im przyglądać uważnie, by dopiero po chwili wytrzeć je do sucha. A teraz znowu im się przyglądał. ”Naprawdę, nie musisz tego robić, Berrr." Podniósł te swoje zadziwiająco niebieskie oczy, i wręcz uwięził jej wzrok. "To nie powinno być bolesne. Collisi, kiedyś byli naszymi sprzymierzeńcami, ale ostatnio mieliśmy z nimi problemy. Oni zaatakowali już kilka naszych statków, a teraz odważyli się wylądować na mojej planecie i sprzedawać niewolnice moim wojownikom. Ludzkie kobiety są tak kuszące, i oni zaczynają łamać moje prawa." "Wiesz, ja także nie jestem tym zachwycona. Mam swoje życie na Ziemi. Właśnie planowałam, jak rozkręcić mój własny biznes, wracając z pracy do domu, a potem nagle: BAM! Zostałam zaatakowana, obudziłam się w klatce, a następnie próbowano mnie sprzedać… do... hmm... jakiemuś wojownikowi. A co się stanie z resztą kobiet, które zostały porwane razem ze mną z Ziemi?"

29

Skrzywił się. "Ktoś zaalarmował nas o aukcji, więc ja, i moi wojownicy od razu ruszyliśmy, ale byliśmy pewni, że Collisowie przywieźli na naszą planetę, swoje kobiety, by je tutaj sprzedać. Jeśli te kobiety związały się z wojownikami, którzy je zakupili, pozostaną z nimi. Jednak te z nich, które oni zakupili, by były ich niewolnicami, zostaną uwolnione i objęte ochroną, zaś wojownicy surowo ukarani. " "Więc one także przybędą do twojego domu?" Potrząsając głową, Berrr zaczął wmasowywać jakiś śmierdzący, biały kremem w jej nadgarstki. Jednak ponieważ był on naprawdę kojący dla jej skóry, nie protestowała. Patrzyła, jak powoli owijał każdy z jej nadgarstków, cienkimi paskami materiału, a potem, by trzymały się na miejscu, dodatkowo okręcał wokół nich bandaż z taśmą. To była według niej przesada, ale tak właściwie nie zamierzała narzekać, bo te słodkie bandaże wyglądały niczym frotowe, przeciw potowe zabezpieczenia jakie nosili tenisiści na nadgarstkach. Gdy już zawiązał ostatni z nich, zamknął apteczkę i powoli wstał. "Nie będzie żadnych więcej ludzi w moim domu." Wyglądał na wściekłego, gdy to mówił. "Już jeden wystarczy w zupełności." Temperament Shanny aż zadygotał, budząc się do życia. "Co ty, do cholery, masz za problem z ludźmi?" Czarne łukowate brwi Berrra, aż zmarszczył się, gdy na nią patrzył. "Nie mam żadnego problemu z ludźmi." "Jaki ty masz problem? Co, do diabła, masz przeciwko nam? O to właśnie cię pytałam. Najpierw byłeś naprawdę wściekły, bo ktoś ośmielił się nas sprzedawać, co sprawiło, że pomyślałam, że jednak nas lubisz, a potem jeszcze to, co robiłeś na mojej szyi, było całkiem fascynujące. Tobie także się to podobało, ale odkąd przyjechaliśmy do tego domu, to dopiero naprawdę pokazałeś mi, co naprawdę myślisz o ludziach. Najpierw próbowałaś zrzucić na mnie wszystkie obowiązki w tym domu, robiąc ze mnie prawdziwą niewolnicę. Nie pozwoliłeś mi się nawet zwracać do siebie swoim prawdziwym imieniem. I nie myśl, że tego nie zauważyłam. Jestem według ciebie obywatelem drugiej kategorii? To jest właśnie to, prawda? I jeszcze ten niesmak na twojej twarzy, gdy zapytałam, czy inne kobiety też mogłyby tutaj mieszkać. Nie lubisz ludzi, prawda?" Marszcząc brwi, Berrr cicho warknął. "Nie mam problemu z ludźmi i nie mam problemu z lubieniem was. Nie jesteś też obywatelem drugiej kategorii, mimo że nie bardzo wiem, co to znaczy. Jesteś teraz obywatelem Zorna, jak każdy inny na tej planecie." Wziął głęboki oddech. "Mówiłem ci, abyś się zwracała do mnie po imieniu. Czy to jest obraźliwie na Ziemi? Czy to jest zbyt intymny gest?" Wpatrując się w niego, Shanna zaczynała rozumieć, że chyba jednak coś pokręciła. 30

"Intymny gest?" "Zaproponowałem, byś zwracała się do mnie po imieniu, nie zaś używając mojego tytułu. Niewiele osób na Zorna ma taki przywilej." Tak, teraz już była pewna, że wszystko pokręciła. "Cholera. Hyvin to nie jest twoje imię, prawda? To coś na kształt funkcji którą pełnisz, tak? Dlatego wszyscy używają tego zwrotu w stosunku do ciebie? " "Hyvin to mój tytuł." "Myślałam, że to mi każesz się zwracać do siebie w pełni formalnie. Myślałam, że Berrr to twoje nazwisko albo funkcja, a nie imię. Cholera. Naprawdę mi przykro. Byłam tym bardzo zdenerwowana, bo myślałem, że byłeś niegrzeczny wobec mnie." Czuła się naprawdę winna, że oskarżyła go o bycie snobem, podczas gdy było wręcz przeciwnie. Ale coś tutaj jeszcze nie grało, zaczęła wpatrywać się w jego jasne oczy. "Ale i tak nie lubisz ludzi." Tego była pewna. "Co masz przeciwko mojemu gatunkowi?" Westchnął, patrząc na nią. "Trzech, z moich czterech synów, związało się z ludzkimi kobietami. To jest zły przykład dla moich ludzi, bo oni chcą podążać ich śladem i za naszym przykładem, jako najsilniejszych." Jego wzrok powoli przejechał po jej ciele, bardzo dokładnie sprawdzając jego każdy centymetr, zanim z powrotem wrócił wzrokiem do jej. "Ludzie są mali i nie są wojownikami, a zatem dzieci jakie będą mieli z nimi, także nie będą aż tak wojowniczy jak nasza rasa. Obawiam się, że one w ogóle nie będą silne, a zatem nie będą w stanie utrzymać naszej krwi jako liderów Zorna. Nasza rodzina jest najsilniejsza, ale moi synowie wybrali bardzo słabe samice." Jego powieki zwęziły się, a w liniach jego ust pojawił się gniew. ”Muszę też przyznać, że sam również nie jestem zadowolony z tego, że czułem do ciebie pożądanie." Była tak zaskoczona jego wyznaniem, tym, że go pociąga go seksualnie, że dopiero po chwili dotarł do niej cały sens jego wypowiedzi. I wtedy zalała ją fala złościć. "Nie podoba mi się jak mówisz, że jestem słaba." Odepchnęła się ręką z blatu i zeskoczyła na ziemię, wciąż wpatrując się w niego. "To, że nie jestem tak wielka jak wy, nie znaczy że jestem popychadłem. Wychowałam się w kilku rodzinach zastępczych, moi rodzice są alkoholikami, a dzielnice w których byłam… Znam judo, kickboxing i wzięłam już udział w kilku walkach w moim życiu, i oni nie dali rady skopać mi dupy. Wiesz, oni też myśleli, że jestem małą kobietką, ale Berrr nigdy nie myśl, że tylko ci wielcy wygrywają, bo to błąd. Udało mi się utrzymać twoich wojowników, z daleka ode mnie podczas tej aukcji, gdy byłam przykuta do podłogi, jak jakiś cholerny pies."

31

Z rękami skrzyżowanymi na piersi Berrr tylko na nią patrzył. "Myślę, że zrozumiałem, większość z tego, co powiedziałaś, ale i tak uważam, że jesteś słaba. Wszystkie kobiety takie są i dlatego właśnie potrzebują ochrony mężczyzn. A ziemskie kobiety, są nawet dużo słabsze od kobiet Zorn." Shanna mogła wręcz poczuć jak para zaczyna jej wychodzić uszami. On ją całkowicie olewał, traktując jak jakąś żałosną panienkę, która nic nie potrafi, tylko stać i patrzeć, gdy ktoś inny będzie za nią walczył. Według niego była całkowicie bezużyteczna. Wzrokiem zmierzyła całą jego sylwetkę a potem wyprostowała się nagle, nie dając mu żadnego ostrzeżenia, wiedziała, że to była jedyna jej szansa. Musiała dać mu pokaz siły. Udowodnić, że nie jest słaba. Berrr cofnął się o dobry metr, gdy gołe stopy Shanny uderzyły go prosto w żołądek, aż pochylił się od uderzenia. Shanna obróciła się szybko i kopnęła go ponownie, łapiąc za ramię. A to sprawiło, że ten wielki facet upadł na tyłek, na podłogę, przy wannie. Cofnęła się, krzyżując ręce na swojej piersi i obserwując go, gdy podnosił głowę. Wstrząśnięte niebieskie oczy spotkały się z jej na kilka uderzeń serca, a potem cicho na nią warknął. "To jest kickboxing, Berrr. Jesteś trochę ode mnie większy, ale nie na tyle, bym nie mogła skopać ci tyłka. To, co mówiłeś o tym, że ludzkie kobiety są takie słabiutkie?" Podniosła brwi, i wskazała na niego palcem. "Jesteś gotowy by to odwołać? Jeśli chcesz, mogę skopać twoją dupę za każdym razem, aż będziesz w stanie się przyznać, że jesteś w błędzie." Położył ręce na podłodze, by podnieść się z niej. Wciąż patrzył na nią zwężonymi oczami, a miękkie pomruki wychodziły z jego lekko rozchylonych ust. "Chcesz się bawić?" "Ja się nie bawię." Popatrzył na nią, jakby zszokowany tą możliwością. "Chcesz ze mną walczyć?" Marszcząc brwi, wzruszyła ramionami. "Jeśli to jest to, czego potrzeba, aby przekonać cię, że ludzkie kobiety nie są słabe, do cholery, i to tylko dlatego, że mamy cycki, to tak. To właśnie zrobię." Uśmiech powoli wygiął jego usta, gdy powoli wyprostował przed nią, prawie dwa metry czystych mięśni. Shanna, sama przed sobą musiała przyznać, że jednak czuje trochę strachu, chociaż wiedziała, że on tak naprawdę nie zrobi jej krzywdy. Nie da mu na to szansy, a jeśli spróbuje położyć na niej swoje łapy, po prostu powali go na jego wielką dupę. Znowu. Pomyślała. Miała kilka lat, prawdziwych doświadczeń. Już jako nastolatka, musiała się bronić w rodzinie zastępczej, gdy była zastraszana przez większe dzieci, które ją biły. Wolontariusze w centrach opieki, zaoferowali jej lekcje samoobrony. 32

A gdy już wyzwoliła się ze struktur opieki zastępczej, dalej uczęszczała na te lekcje i chodziła na siłownię, by szkolić umiejętności walki. Co prawda musiała odpuścić sobie to kilka lat temu, ale to przecież z tym było, jak z jazdą na rowerze… albo przynajmniej miała taką nadzieję. "Chcesz się bawić." "Chcę ci dać lekcję, a nie się bawić." Zachichotał, a potem sięgnął w dół, aby zdjąć swoje buty, i jeden za drugim odrzuć je w róg pokoju. Nie nosił skarpetek i Shanna, aż przełknęła ślinę, wiedząc jak ten duży gnojek, ot tak porostu, patrzył na nią rozbawiony, podczas gdy ona mierzyła go wzrokiem. Nigdy nie należało nie doceniać przeciwnika, a już zwłaszcza, gdy było się tak cholernie wielkim, ale jak to mówią: ‘wysoki jak brzoza a głupi jak koza’. Wycofała się z łazienki do dużo większej sypialni, i szybko się po niej rozejrzała, zapamiętując szczegóły z otoczenia, mając nadzieję, że w ten sposób może uda jej się coś z niego wykorzystać w odpowiedniej chwili. Przestrzeń mogła jej tez pomóc, była mała a on duży. Berrr powoli ruszył za nią. Powieki miał zmrużone, a kolejne miękkie warkoty opuszczały jego pieś. "Powinnaś opaść na kolana, opuścić głowę i pokazać mi swoja uległość, Shanna. To jest właśnie to, co robią kobiety na Zorna i co ty także powinnaś nauczyć się robić, jeśli chcesz być traktowana tak jako one." "Widziałam te kobiety, jak klękają przed tobą." Zmarszczyła brwi, patrząc na niego. "Ale ja nie jestem typem uległej, i będziesz sobie musiał z tym poradzić i to zaakceptować. Nie jestem też nie słaba i żałosna, i zamierzam ci to pokazać wykopując takie głupie myśli z twojej głowy.” Zawahała się. "Ale jeśli chcesz, to ty możesz uklęknąć i opuścić głowę, dając mi pokaz uległości i poddania.” Jego głowa przechyliła się lekko, studiował ją ze świecącymi rozbawieniem oczami. A potem szeroko rozłożył ramiona, tak jakby chciał ją przytulić, ale zamiast tego rzucił się na nią, chcąc ją złapać. Shanna odskoczyła, ledwie uchylając się pod jego ręką, a potem zanurkowała i obróciła się, kopiąc go nogą w żołądek. Celowo kopała go tak wysoko, nie chcąc uderzyć go w krocze. Był przecież dla niej miły, i nie chciała grać brutalnie, i nieczysto, a przynajmniej do czasu, aż nie będzie musiała. Berrr potknął się i cofnął o kilka metrów, ale nie klapnął na pupę, jak ostatnim razem. A teraz wyprostował się i jedną ręką potarł miejsce, gdzie go trafiła, a wszystkie ślady rozbawienia zniknęły z jego oczu. Shanna rozejrzała się po pokoju w poszukiwaniu dróg ewakuacyjnych i rzeczy, którymi by się mogła bronić, gdyby on rzucił się na nią ponownie. Miękkie warczenia, sprawiło, że skupiła się znowu na nim.

33

"Nie możesz wygrać, Shanna." "Nie muszę wygrać. Chcę ci tylko pokazać mój punkt widzenia, że nie jestem żałosna i słaba. Jestem dużo twardsza niż twoje kobiety Berrr. I na pewno nie zobaczysz mnie na kolanach, tylko dlatego, że powiedziałam, albo zrobiłam coś, czego sobie nie życzyłeś i teraz na mnie warczysz. Nie obchodzi mnie to, jeśli ci się nie podoba to, co mówię." Widziała, że nie podobał mu się ani jeden dźwięk, który usłyszał w jej wypowiedzi. Widziała to w pełni, po jego ponurym spojrzeniu, lecz tym razem nie warczał na nią. Wziął głęboki oddech, gwałtownie wciągając powietrze, dzięki czemu jego ogromna klatka piersiowa stała się jeszcze większa, a potem rzucił się w jej stronę. Shanna zanurkowała w stronę łóżka i ledwo na nim wylądowała, przekręciła się szybko po nim, tak by zejść mu z drogi. Jednak pościel, na której wylądowała została mocno szarpnięta, a ponieważ to było duże łóżko, większe niż królewskich rozmiarów, jej ciało zostało po nim przyciągnięte szybciej, niż mogła się odtoczyć. Miał zamiar ją złapać i świetnie o tym wiedziała. Już prawie ją miał, dlatego też zwinęła się w kłębek, mocno przyciągając nogi do piersi, a gdy była już blisko niego pchnęła mocno, obiema stopami w górną części jego klatki piersiowej. Berrr poleciał do tyłu, potykając się, ale zdołał utrzymać się na nogach. Szok był bardzo wyraźnie widoczny na jego twarzy. Shanna przewróciła się i zaczęła gorączkowo czołgać przez łóżko, aby jak najszybciej znaleźć się po jego drugiej stronie. Ryk wypełnił pokój, a gdy się odwróciła zobaczyła Berrra, który przyglądał się swojej piersi, na której były bardzo dobrze widoczne, dwa czerwone ślady po jej stopach. Sięgnął jedną ręką, by je potrzeć, teraz już patrząc na nią. Shanna sturlała się z łóżka, szczęśliwa, że ten wielki mebel ich dzieli. Spojrzała na niego. Oddychała ciężko, zdyszana, próbując zignorować ból płynący ze swoich kostek, po tym kopnięciu i odbiciu. Jednak nie chciała, by ją zaskoczył, gdy zacznie je sprawdzać albo kuśtykać. Nie była gotowa by się poddać. "To bolało." "Nie jestem słaba, do jasnej cholery. Słyszysz? Chcę przeprosin za to wszystko, co gadałeś o ludzkich kobietach." Jego ostre zęby błysnęły, i to było jedyne ostrzeżenie jakie dostała, przed tym, gdy Berrr skoczył… I to dosłownie skoczył. Wstrząśnięta do głębi, Shanna spojrzała na niego zdumiona. Jak on był w stanie skoczyć z pozycji pionowej tak daleko, przeskakując prawie cały materac w poprzek? A teraz spoglądał na nią, przypominając jej o tym, że miał ochotę ją złapać, więc cofnęła się szybko, a ich oczy spotkały się. "Uważaj!" Warknął. 34

Jego ostrzeżenie jednak przyszło zbyt późno, bo Shanna szybko cofając się wpadła prosto na duży stół stojący za nią. Obróciła się, odrobinę zbyt szybko, by zapobiec upadkowi, jednak było już za późno, zatoczyła się i nic nie było jej w stanie pomóc. Jednak, nie upadła na podłogę, bo właśnie trzymały ją dwie silne ręce, które po sekundzie przyciągnęły ją do ciepłej piesi. Shanna spojrzała na Berrra w pełni zdumiona, że on, przy takiej masie zdołał poruszać się tak szybko. Zwłaszcza, że dopiero teraz usłyszała jak stół, na który przed chwilą wpadła, przewrócił się na podłogę. Marszcząc brwi, Berrr spojrzał na nią. "Czy wszystko w porządku?" Skinęła głową, patrząc mu w oczy. Pod dłońmi czuła jak gorąca była jego skóra, gdy tak mocno ją do siebie przyciągał. Uratował ją przed naprawdę paskudnym upadkiem, bo ten ogromny stół po prostu by ją przygniótł i zmiażdżył. Odwróciła głowę, by spojrzeć jeszcze raz za siebie, i aż zamrugała oczami, patrząc na popękany blat stołu, który połamał się na kilka części na marmurowej podłodze. "Musisz być bardziej ostrożna, tak by nie stała ci się krzywda, podczas zabawy ze mną." Jej głowa aż szarpnęła się, a jej oczy zwęziły, gdy na niego patrzyła. "Nie bawiłam się z tobą, do jasnej cholery! " Jego usta drgnęły, wyginając kąciki ku górze, a śmiech był bardzo dobrze widoczny w jego jasnych oczach. "Złapałem cię, więc musisz teraz przyznać, że to ja jestem silniejszy od ciebie, szybszy i potrzebujesz mojej ochrony, prawda? A jeśli jesteś kobietą wojownikiem, to powinnaś się uwolnić sama, prawda?” Gniew szybko w niej rozgorzał. Ten gnojek wyglądał na tak zadowolonego z siebie, wiedział, że ją złapał, a ona wiedziała, po jego silnych ramionach, owiniętych ciasno wokół jej talii, że nie ma szans na wywinięcie się z nich. No może… poza… rozgnieceniem go kolanem. To była taka kusząca myśl, jednak gdy tak wpatrywała się w jego piękne oczy, wiedziała, że nie chce go skrzywdzić, w ten sposób. W żadnej sposób. "Nie ma nic wstydliwego w przyznaniu, że potrzebujesz wojownika, by o ciebie dbał. Teraz jesteś Zornem, i to jest nasz sposób." Różne scenariusze przebiegły jej głowę, jak mogłaby wydostać się z jego uścisku, podczas gdy Berrr, tak na nią patrzył. Przebiegła językiem po ustach, czując jakie były suche, i otrzymała od niego natychmiastową odpowiedź. Cała uwaga Berrra skupiła się na jej ustach, a jego wielkie ciało napięło się.

35

Nie mogła też przegapić jego pożądliwego pragnienia, które wręcz wybuchło w jego oczach, skupione na tym niewinnym i zupełnie nieświadomym geście, który zrobiła. Ponadto poczuła jak coś zaczęło rosnąć w jego skórzanych spodniach. On bardzo wyraźnie reagował na nią. Pracowała dziesięć lat w barze, i to nauczyło ją bardzo dużo. Tak właściwie to dość dobrze odrobiła lekcje z tego zakresu. Wiedziała jak kontrolować facetów flirtując z nimi, zwłaszcza, że większość z nich była pijanymi do granic możliwości. Jednak wiedziała, że najlepszym sposobem radzenia sobie z nimi, było uśpienie ich czujności. No, i w tym przypadku była też ciekawa tego wielkiego obcego. Wiedziała, że go pociągała. Shanna oparła otwarte dłonie na jego piersi i przesunęła nimi do jego umięśnionego brzucha a potem w kierunku ramion. Ich oczy spotkały się ze sobą, i widziała jaki efekt ma to jej dotykanie. Jego reakcja była natychmiastowa, zamknął oczy, a na twarzy pojawił się niewątpliwy wyraz przyjemności. A potem pochylił się w jej stronę, tak by być bardziej dostępnym dla jej ciekawskich dłoni. Berrr miał ciepłą, gładką skórę, która była miękka w dotyku, aż przycisnęła dłonie trochę do niej, by poczuć twardość jego mięśni pod swoją ręką. Zatrzymała ją na jego sercu, tam gdzie czuła mocne jego uderzenia, to było jak prawdziwa melodia. Spojrzała na jego twarz i zobaczyła, że miał lekko uchylone wargi, tak że widziała zarys jego ostrych zębów. Przesunęła ręce wyżej, aż do jego szerokich ramion. Teraz te jego niesamowite niebieskie oczy otworzyły się i przyglądały jej się, świecąc niczym neon. To były najbardziej fascynujące oczy jakie kiedykolwiek widziała, w jakie kiedykolwiek spoglądała i one teraz patrzyły tylko na nią. Usłyszała taki delikatny pomruk wychodzący z niego, coś jak wibrujący silnik. Uniosła brwi pytająco spoglądając na niego. "Czy ty mruczysz?" "A co to jest mruczenie?" Uśmiechnęła się do niego. "To po prostu taki dźwięk." "Twoje ręce są tak miękkie, jak najbardziej płynny galtis jaki kiedykolwiek czułem." "Co to jest?" Zawahał się. "To coś bardzo kosztownego, co z przyjemnością zakłada się do łóżka, by czuć to na skórze podczas snu." To było bardzo dobre porównanie, od razu domyśliła się, że miał na myśli ziemski jedwab lub egipską bawełnę i roześmiała się na samą myśl o tym. "Bawi cię to, że daję ci taki komplement?" Skrzywił się, patrząc na nią nieco zirytowany. "Ja nie bardzo rozumiem ludzkie kobiety."

36

"A kobiety Zorn rozumiesz?" Skinął jej głową. "Oczywiście." "Ta planeta jest zatem zdecydowanie inna od mojego świata, w którym kobiety i mężczyźni nadal nie mogą zrozumieć siebie nawzajem." "Macie jakieś trudności z ludzkim językiem?" ”Można tak powiedzie." I przesunęła swoimi rękami ponownie, wzdłuż jego obojczyka, śledząc krzywiznę ramion paznokciami. "Mężczyźni i kobiety, mówią jedno ale zazwyczaj myślą coś zupełnie innego. Ale to nie tak, że jesteśmy głupi czy tępi, po prostu uważamy, że tak trzeba." "Ja nigdy cię nie okłamie. Ja zawsze mówię to co myślę. A twój świat wydaje mi się bardzo kłamliwy i zwodniczy." Berrr zadrżał lekko, bo właśnie przejechała po jego sutkach paznokciami, sprawdzając jak zareagują. Nigdy jeszcze nie spotkała mężczyzny, który by od razu tak bardzo reagował tylko na jej dotyk. To był swoisty rodzaj władzy jaki miała nad tym chłodnym zazwyczaj wielkoludem. Spojrzała mu w oczy. "Czy masz coś przeciwko dotykaniu mnie? Nie jesteś ciekaw?" Potrząsnął głową. "Jestem bardzo ciebie ciekaw. Mogę cię dotknąć?" Shanna nie spodziewała się takiej reakcji, więc spojrzała pytająco na niego. Jednak po chwili przypomniała sobie, że on był związany, więc to nie dojdzie za daleko. To była po prostu ciekawość, i do diabła, miała na to ochotę. Zaczęła się zastanawiać co on teraz zrobi. A Berrr z westchnieniem chwycił ją, podskoczył i wylądował z nią na łóżku, na które od razu delikatnie ją położył. W mgnieniu oka, miała dużego mężczyznę, odzianego zaledwie w parę skórzanych spodni, przypinającego ją do łóżka. A jego wagi zaczęły od razu skubać jej. Byli prawie nos w nos. Jego ciało unosiło się nad nią, a ona leżała pomiędzy jego nogami. "Co robisz?" "Leż." Uniosła brwi. "Leż?"

37

Podniósł się nad nią lekko i przesunął jej ciało w dół, więc teraz jego twarz była na poziomie jej piersi. Jego wzrok oderwał od niej, a jej piersi prawie wyskoczyły ze stanika, tak zaciągnęła powietrze. Jego nozdrza także zadrżały, gdy zaciągnął się głęboko jej zapachem. A potem delikatny pomruk przeszedł przez niego. ”Pachniesz tak dobrze." "A nie powinnam. Te dupki, które mnie porwały, pozwoliły tylko opłukać mi się wodą, zanim starali się mnie sprzedać. Nie mieli ani mydła ani szamponu." Niebieskie oczy podniosły się i spotkały z jej oczami. "Pachniesz tak słodko i tak dobrze." Ona także zaczerpnęła jego zapach. Był taki męski, pachniał jak las. Dokładnie to właśnie czuła, gdy oddał jej swoją koszulę. Cokolwiek to było, na pewno było warte swojej ceny. Już domyśliła się, po jego domu, że Berrr był kimś ważnym na tej planecie, więc musiał mieć wszystko co najlepsze na Zorna. Berrr opuścił swoją twarz, prosto na rowek pomiędzy jej piesiami, co sprawiło, że Shanna aż zadyszała. Jej palce chwyciły jego głowę, i wsunęła je w jego ciemne włosy, a potem pociągnęła go jeszcze bliżej siebie, niczym jakiś holownik. A on zrobił to co chciała, i jeszcze mocniej otarł się o jej skórę. Odwrócił się policzkiem do jej piesi i przytulił do nich, a jego gorący, wilgotny język otarł się o jej skórę tak nagle, że aż szarpnęła się pod nim. "Hej, uprzedzaj mnie!" Berrr warknął głęboko przed nią, ignorując jej polecenie, i tylko odwrócił twarz w stronę jej lewej piersi, gdzie znów polizał jej skórę. A potem otworzył usta szerzej i potarł delikatnie zębami, obszar pomiędzy jej piersiami, a potem pociągnął mocno za materiał, tak że jej piesi były zupełnie wolne teraz, nie trzymane przez podtrzymujący je materiał. I nie chciał się od niej odsunąć nawet o milimetr, pomimo tego że teraz ciągnęła go dość mocno za włosy, ale to nic dla niego nie znaczyło. Zignorował ją zupełnie, a jego gorące i mokre usta powoli zamykały się na jej sutkach, które teraz napuchły i stwardniały, gdy on tak się nimi bawił. Shanna była autentycznie zszokowana. On nie sprawiał jej bólu, to była wielka przyjemność. A ona w całej swojej historii, nie miała faceta, który by potrafił zrobić takie rzeczy. No a już zdecydowanie nie jej ex. Berrr ją połykał i ssał, a co najgorsze z tego wszystkiego, te uczucia były tak wspaniałe, że przestała walczyć i zamiast wić się pod nim, znowu przyciągała go bliżej do siebie, tak by miał jak najlepsze dojście do jej sutków i jej wrażliwego ciała. A to czego teraz doświadczała, sprawiało, że intensywne prądy przebiegały od jej stwardniałych sutków prosto do łechtaczki. To było tak, jakby one były połączone ze sobą. A jej łechtaczka czuła wszystko to, co on robił jej sutkom. Jej umysł zalały obrazy Berrra ssącego jej twardy, wrażliwy guziczek, i miała wrażenie, że mięśnie wewnętrzne jej pochwy zacisnęły się, a z jej ust wyrwał się przeciągły jęk. 38

Nagle uwolnił jej piersi, i podniósł głowę, by spojrzeć w dół jej ciała. Wciągnął kolejny haust powietrza , a przez jego klatkę piersiową przeszedł dźwięk, który sprawił, że Shanna aż zadrżała, niemal przerażona. To brzmiało tak pierwotnie, i było podobnie do warczenia dzikich zwierząt, które ostrzegały drugiego drapieżnika, że będzie cierpiał, jeśli je zaatakuje. Pocałował ją niżej, głaszcząc jej mokre ale gorące piersi, a jej łechtaczka znowu chciała więcej. Jego długie włosy łaskotały ją, gdy opadły na przód jego twarzy. Berrr oparł cały ciężar swojego ciała z jednej strony, podczas gdy jego szorstka dłoń przesunęła się po jej biodrze, a potem zjechała w dół jej ciała, aż jego grube palce wsunęły się między jej figi a… gołą skórę. "Och, jasny gwint!" Shanna dyszała kiedy Berrr jednym szarpnięciem przedostał się pod nie i dotknął wewnętrznej części jej uda. Usłyszała dźwięk rozdzieranego materiału, który przeniknął do jej mózgu i zdała sobie sprawę, co to oznaczało, gdy zaraz potem uderzył w jej płeć, powiew powietrza. Berrr odrzucił jej zniszczone ubranie i z powrotem ją do siebie przyciągnął. Pozostawiając Shannę całkowicie odsłoniętą. Gorączkowo chwyciła go za włosy i ramię, starając się wyszarpać jego głowę z miejsca, gdzie w tej chwili zanurzał się jego nos. Berrr warknął na nią, nie chcąc odsunąć się chociaż na milimetr z jej ud. A potem przytrzymał wręcz jej nogę, odchylając ją jeszcze mocniej brodą, tak by była jeszcze mocniej otwarta dla niego. "Przestań!" Berrr uniósł głowę i jasnoniebieskie oczy patrzyły prosto w jej. Zmrużył oczy, a wyraz jego twarzy aż przestraszył ją swoją intensywnością i pasją. Wiedziała, że jej były takie same. "Co ty robisz? Nie możesz tego zrobić, do cholery. To jest po prostu niegrzeczne. Zabierz stamtąd swoją twarz i pozwól mi się podnieść. " "Pokaż mi wszystko." Powiedział głębokim, chrapliwym głosem. "Połóż nogi na moje barki i ugnij kolana, tak bym mógł wszystko zobaczyć." Shanna oniemiała, kiedy zrozumiała, o co mu chodzi i co on chciał zobaczyć. Miała rozłożyć nogi i pokazać mu swoją… Trzeba przyznać, że to było dużo więcej niż mogła pojąć, i chociaż była przestraszona… to również ją nakręcało i tak do końca nie była pewna, która z tych emocji była silniejsza. "Nie skrzywdzę cię Shanna. Twój zapach mnie woła i chcę zobaczyć twoją łechtaczkę. Kobiety Zorn mają je głęboko wewnątrz swoich ciał. A jeśli chcesz, później będziesz mogła i na mnie przeprowadzić takie badania. A teraz otwórz się dla mnie."

39

Przydałaby mi kilka strzałów podwójnego bourbona teraz, pomyślała, zagryzając wargi, do tej dyskusji. Ale on przecież był związany, więc nie mógł jej przelecieć. A ona w końcu przestałaby się zastanawiać, jak zbudowani są mężczyźni Zorn i czy są tak różni w porównaniu z ziemskimi mężczyznami. Zaspokoiłaby swoją ciekawość, jedynie pokazując mu swoją cipkę… dla niego to również mogłoby być pouczające. A przecież nie była aż taką cnotką by się tego wstydzić. Spojrzała w jego piękne oczy, i ich spojrzenia skrzyżowały się. "Pokaż mi, Shanna." Ton jego głosu złagodniał. "Nie będę już przytrzymywał twoich nóg. Proszę, otwórz je sama i pozwól mi się zbadać." Wzięła kilka głębokich oddechów. "Tak więc, jeśli ja pokażę ci moje… narządy, ty pokażesz mi swoje, tak? Nigdy nie bawiłam się w lekarza, jak dorastałam, ani w żadne takie gry." Grymas wykrzywił mu usta. "Nie gram z tobą w żadną grę. Pokażę ci wszystko to, co tylko zechcesz zobaczyć na moim ciele. " Wpatrując się w jego oczy, podjęła decyzje w ułamku sekundy. Uratował ją przed niewolnictwem, zabił tego drania Gohla, który porwał ją Ziemi, a kiedy kopnęła go w tyłek, on zareagował jedynie rozbawieniem, a nie jako atak na swoją godność i nie uderzył jej. Był dobrym facetem i ufała mu, że on nie będzie chciał jej skrzywdzić i nie stanie się żadnym potworem, robiącym jej jakieś straszne rzeczy. ”W porządku, ale nie czuję się z tym komfortowo." "Czy łóżko nie jest dość miękkie?" "Łóżko jest w porządku. My ludzie, nie pozwalamy się tam oglądać, Berrr. To jest coś bardzo osobistego i intymnego. To jest coś, co dziewczyna pokazuje jedynie swojemu facetowi." Szczęście, błysnęło w jego oczach. "A zatem jestem tym zaszczycony. A teraz pokaż mi."

40

Rozdział 4

Czy Berrr jest honorowym mężczyzną? Czy on zrobi to, co powiedział? Shanna wiedziała, że tak dokładnie będzie, lecz wciąż jeszcze zastanawiała się, a jej uwaga niemal mimowolnie, skupiła się na kamiennej skale pomiędzy jego udami. Szybko podniosła wzrok, wbijając go w sufit, czując jak na jej policzki wypływają szkarłatne rumieńce. Był twarda, ale nie była przecież dziwką, i nigdy nie robiła tak szalonych rzeczy. Swoich byłych facetów mogłaby policzyć na palcach jednej ręki, i większość z nich nigdy nie była zainteresowana seksem oralnym w jej stronę. Tak właściwie to tylko jeden z nich próbował umieścić swoją twarz między jej udami, aby zobaczyć jej cipkę z bliska, chociaż to nie było dla niej wielkim przeżyciem. Ale czy mogła, przez pryzmat tego, patrzeć i na Berrra? Przecież on chciał ją tylko zobaczyć i zbadać. To będzie coś na kształt wizyty u lekarza, coś jak badania kontrolne, czyli coś co robiła już niezliczoną ilość razy. Rzuciła spojrzeniem w dół swojego ciała, i znowu skupiła się na Berrrze, który z wyrazem pełnej koncentracji wyczekiwał na jej decyzję. Wciąż był pomiędzy jej udami. "Cholera." Mruknęła i rozszerzyła swoje uda, opierając je na jego ramionach. Berrr cicho warknął, zaskakując tym Shannę do tego stopnia, że aż drgnęła. Jej wzrok skupił się na nim, ale on był zbyt zajęty jej odsłoniętą płcią, by skupić się na jej twarzy. Wyciągnął rękę i jego palce rozchyliły wargi jej cipki, a na jego ustach zagościł wyraz pełnej aprobaty. Pochylił się jeszcze bliżej. Zaczął rozchylać jej płeć coraz bardziej, aż do granicy, a potem uważnie jej się przyglądał. Zakłopotanie ogrzało jej policzki żywym rumieńcem. Miękki warkot wydobył się z piersi tego wielkiego człowieka, i przeszedł od razu w miękkie mruczenie. A potem usłyszała, jak zaczął ją wąchać. Żałowała, że nie może się pod nią teraz otworzyć jakaś wielka dziura, i ją pochłonąć. Gdyby wiedziała, że on planuje robić coś tak szalonego jak wąchanie jej, to wzięłaby najpierw prysznic, a teraz już było za późno na dbanie o czystość… i swój zapach. Duży kosmita przesunął się na łóżku, i lekko przekręcił, tak by jedną ręką przytrzymywać teraz wargi jej cipki. Shanna szarpnęła się trochę z szoku, gdy jego kciuk dotknął jej łechtaczki. A potem on zaczął delikatnie pocierać kciukiem jej twardy guziczek. Szarpiąc się na łóżku, z wielkim trudem, zmusiła się, by jednak pozostać bez ruchu. "Cóż, widziałeś już wszystko. Czy teraz już mogę z powrotem złączyć swoje nogi?" Warknął cicho na nią. "Nie ruszaj się."

41

I jego kciuk przesunął się niżej, śledząc jej szczelinę. Shanna zdała sobie sprawę, że zaczęła się robić mokra, gdy Berrr robił te swoje kółeczka palcami wokół wejścia do jej cipki. Wzięła kilka wolnych, uspokajających oddechów, próbując zrównoważyć kołatanie swojego serca. Jego palce zatrzymały się, jakby zawahały a potem pchnął w nią powoli. Była kompletnie zszokowana, zacisnęła ręce na pościeli, bo to uczucie grubego kciuka Berrra, poruszającego się w niej było… wspaniałe. Zwłaszcza, że teraz zatrzymał się na chwilę, jakby zawahał, a potem zaczął się w nie poruszać. Odrzuciła głowę na poduszki, kręcąc nią nieświadomie, zagryzła boleśnie wargi. Jej odczucia były takie dobre, to było jakby torturował ją przyjemnością. A to poruszanie się w niej… och… to było wspaniałe. Od czasu bolesnego rozwodu, nie bawiła się tak z nikim, nie mając ochoty na kolejnego, dupka w swoim życiu. "Jesteś taka napięta, ciasna i malutka." Berrr warknął te słowa ostro w jej płeć, przez co było go trudno zrozumieć. "Pachniesz tak cholernie dobrze, że aż boli mnie twoja konieczność. A wewnątrz jesteś taka mięciutka.” Zmienił pozycję kciuka, przetarł po nie trochę szybciej, odnajdując jej najbardziej wrażliwy punkt. Shanna potrząsnęła głową, a jęk wyrwał się z pomiędzy jej zaciśniętych zębów. Kciuk w niej zatrzymał się od razu. "Czy ja cię zraniłem?" Pokręciła głową. "Musisz przestać. Ja czuje się... zbyt dobrze. Musisz… zatrzymać się. Jesteś przecież związany." "Chcę, żebyś się dla mnie uwolniła, Shanna." Jego głos obniżył się do zgrzytu. "Chcę poczuć jak dochodzisz. Jak to jest z tobą. Jak jest ci dobrze. Powiedz mi, jak mogę to zrobić, by twoja przyjemność była jeszcze większa." Uwolniła wargę ze swoich zaciśniętych zębów, zanim mogła pojawić się na nich krew. Ale nie odważyła się otworzyć oczu. On chciał aby doszła, chciał jej dać przyjemność, a przecież to nigdy nie było dla niej łatwe. Faceci nigdy nie bawili się z nią tak długo, pozostawiali ją zawsze niezaspokojoną, myśląc tylko o swojej własnej przyjemności. Większość jej marzeń załatwiał jedynie wibrator. A teraz Berrr prosił ją, aby mu powiedziała, co on, dokładnie powinien zrobić, by ją uszczęśliwić. I co ważniejsze, on był gotów to właśnie zrobić. I gdy ona przeprowadzała sama ze sobą tą moralną dyskusję, Berrr cały czas był w niej czekając. "Widziałem to na vid, jak ludzka kobieta cieszy się tym. Powiedz mi, jak sprawić byś i ty tak się czuła, Shanna." A potem przesunął się na łóżku, i z westchnieniem oderwał się od niej, ale tylko po to, by pochylić się i ukryć swoją twarz, pomiędzy jej rozłożonymi udami. Jego usta od razu zamknęły się na jej łechtaczce, pieszcząc ją wargami, podczas gdy jego język zaczął się nią bawić, okręcając się wokół niej.

42

”Och Boże!" Wrzasnęła Shanna. Jej palce wbiły się w materac, a ciało wygięło się w łuk. Wcisnęła swoją cipkę jeszcze bardziej w jego usta, podczas gdy kolejne fale ekstazy zalewały całe jej ciało. A Berrr, dalej, bezlitośnie manipulował po jej już i tak mocno obrzękniętej łechtaczce. Jego język był dużo lepszy niż wibrator, który sobie kiedyś kupiła, i nie mógł się równać z jej palcami, którymi czasami sobie poprawiała humor. On był idealny, szorstki, chrapliwy i taki ruchliwy, cały czas przesuwał się w dół i w górę, podczas gdy jego usta ssały nieustająco. Jego kciuk znowu był w niej, i czuła jak ścianki jej pochwy zaciskają się na nim. Wiedziała, że jest już na krawędzi, gorączkowo zmierzając ku kulminacji. Jęknęła przeciągle, i nawet jej już to nie przeszkadzało, czy ktoś to może usłyszeć. Nie chciała się powstrzymywać. To co robił jej Berrr, było zbyt wspaniałe, by jeszcze o cokolwiek chciała dbać, czy czymś się martwić. A teraz Berrr zaczął pieprzyć ją kciukiem, wycofywał się z niej prawie cały, a potem wchodził w nią głęboko, podczas gdy jego usta cały czas pracowały nad jej łechtaczką. Shanna wierzgała już biodrami, wbiła pięty w jego plecy, i cały czas przysuwała się bliżej niego. Przyjemność była tak intensywna, że niemal obezwładniająca. Ochota by zacisnąć uda była niemal przytłaczająca. A to wszystko razem było jak prawdziwe surowe szczęście. Kciuk Berrra poruszał się jeszcze szybciej, tłocząc w nią tak, że jej mięśnie mogły tylko zaciskać się na nim bezwiednie. Była gotowa by dojść. Shanna wiedziała, że dzieli ją od tego tylko kilka uderzeń serca, a potem zaczęła krzyczeć, szarpiąc swoimi biodrami. Odrzuciła głowę do tyłu, gdy orgazm uderzył w nią brutalnie, zabierając jej całą świadomość i zalewając jej wnętrze. Shanna zwiotczała dopiero kilka minut później. Uświadomiła sobie, że Berrr wypuścił ze swoich ust jej łechtaczkę, ale jego język zajął teraz miejsce kciuka. Lizał ją w powolnych, długich pchnięciach. Bardzo otwarcie. To było dość dziwne uczucie, ale nie było nieprzyjemne, raczej oszałamiające… w jej stanie umysłu. Otworzyła oczy, by spojrzeć na biały sufit. Berrr przerwał lizanie jej. Łóżko ugięło się, pod jego ciężarem, gdy przesuwał się bliżej jej twarzy. Shanna zmusiła się, by spojrzeć na niego. Oczy Berrra, zdecydowanie teraz świeciły, a ich błękit był dużo bardziej zdumiewający niż zwykle. Usta miał otwarte i lekko podpuchnięte, ale wyglądał cholernie seksownie z tymi włosami w kompletnym nieładzie, spływającymi na jego plecy. To ona je tak poszarpała. Może i była stronnicza, ale musiał przyznać, że ten facet właśnie bardzo dokładnie przeleciał nie tylko jej ciało, ale i umysł, tymi swoimi niszczycielskimi ustami.

43

Odsunął się z łóżka całkowicie i wyprostował się na kolanach. Shanna przejechała wzrokiem po jego szerokiej piersi, umięśnionym brzuchu, a potem zatrzymała się nad pasem skóry widocznym nad jego spodniami i z powrotem wróciła wzrokiem do dwóch wielkich muskularnych dłoni. Zamrugała oczami, od razu wiedząc, do czego on teraz będzie zmierzał. Co ona teraz zobaczy. Berrr nie kazał jej na to długo czekać. Niemal rozerwał spodnie dając jej pokaz. A jej opadła szczęka, gdy tylko jej oczy zatrzymały się na tym, co on miał w tych spodniach. Widziała, że Hyvin Berrr był wielkim mężczyzna, ale teraz wiedziała także, że był wielki wszędzie. Patrzyła z szeroko otwartymi oczami na jego grubego i zadziwiająco wyprostowanego już fiuta. Nawet nie mrugała, nie mogąc oderwać od niego wzroku. Główka jego penisa była niczym kapelusz, z nieco tylko cieńszym wałkiem pod nim, a potem był cały pękaty, aż do podstawy, gdzie znajdowały się bezwłose jądra. Ciężkie i naprawdę wielkie. Pomyślała, że jeśli ktokolwiek powie, że Hyvin Berrr ma wielkie jaja, bo będzie to nad wyraz trafne stwierdzenie. Zmusiła się, by się poruszyć, mimo, że była to ostatnia rzecz, jaka teraz chciała robić, gdy jej ciało wciąż było daleko w gwiazdach, od orgazmu. Usiadła. A podnosząc wzrok, napotkała świecące oczy Berrra, przyglądające jej się z wielką intensywnością. Wiedział na co patrzyła, i gdzie znowu wędrowała wzrokiem, to było silniejsze. On był imponujący. "Czy chcesz go dotknąć językiem?" Jego głos był niski i szorstki, niemal surowy w tonie. Shanna spojrzała mu w oczy. "Nie jestem pewna, czy dam radę, go zmieścić. Wiesz robiłam to tylko kilka razy, i moje usta nie bardzo nadają się do takich rzeczy. Mogę się zadławić, cholera, nie umiem tego odpowiednio wytłumaczyć... Nigdy nie byłeś w męskiej szatni, więc nie masz porównania." Zamieszanie pojawiło się na jego twarzy. "Nie rozumiem, co to jest męska szatnia, ale ja nie muszę być w twoich ustach." Oczywiście, że nie wiedział, o co jej chodziło z tym komentarzem o szatni. Zmarszczyła brwi, wpatrując się w jego twarz. "Chcesz, żebym wzięła twoją główkę penisa w swoje usta, prawda? Ale to będą tylko moje usta, tak?" Skinął jej głową, a wielka pasja aż zapłonęła w jego oczach. "Nie będę z tobą kopulował." Skinęła głową, wiedząc, że przecież był związany z jakąś suką, która kompletnie zwariowała po śmierci swojego ukochanego. Shanna zbliżyła się do Berrra. Spojrzała na niego uważnie, a potem na łóżko, studiując je. "Połóż się na plecach, dla mnie." 44

Nie wahał się, i w ciągu kilku sekund Berrr leżał płasko na plecach, w poprzek łóżka, a jego świecące oczy wpatrywały się w nią. Widać było, że czekał by widzieć, co ona zrobi. Zdążył nawet odkopnąć swoje spodnie daleko na bok. Shanna sama zastanawiała się, od czego powinna zacząć. Jej wzrok cały czas śmigał po jego kogucie. Jego główka była najgrubszym miejscem, przypominając jej, grzyb, a dalej był już tylko prawdziwie gruby wał. Ruszyła do przodu, wczołgują się na niego, a potem trąciła jego uda, tak by rozłożył je szerzej, a gdy to zrobił umościła się między nimi, przesuwając się tak, aż jej głowa unosiła się zaledwie kilka centymetrów nad zaczerwienionym i pulsującym czubkiem jego męskości. "Jest coś co powinnam wiedzieć?" Jej wzrok poszybował do Berrra. "Nie rozumiem." "Nie bardzo różnisz się fizycznie od ziemskich mężczyzn, jednak jesteś kosmitą, prawda? Nie bardzo wiem, co powinnam zrobić, aby osiągnąć twój wytrysk, i czy twoja sperma nie jest przypadkiem jakimś żrącym kwasem?" Skrzywił się. "Nie skrzywdzę cię, Shanna. Nie rozumiem, co to znaczy kwas i wytrysk." Cóż, do diabła. Może naoglądała się za dużo horrorów i filmów sci-fi. Kiwnęła głową, a jej wzrok ponownie opadł do największego członka, jakiego kiedykolwiek widziała. Oczywiście serfowała po necie i co nieco widziała, ale nie realnie, a poza tym Berrr był naprawdę imponujący. Oblizała usta i przesunęła się niżej. I nagle, jego ręka ujęła jej twarz. Spojrzenie Shanny podniosło się do intensywnego spojrzenia Berrra. "Na samej główce, jest miejsce które jest bardzo wrażliwe. To da mi dużo przyjemności, gdy będziesz je tam lizać." Jej ręka zadrżała, gdy owinęła ją wokół jego grubego wałka, tuż przy podstawie, a potem chwyciła go mocno. W odpowiedzi na to ciało Berrra natychmiast napięło się, a jego uda mimowolnie wręcz rozłożyły się mocniej. Lecz dopiero, gdy miękki ryk wydobył się z jego piersi, Shanna spojrzała na niego, i zobaczyła przyjemność w jego szeroko otwartych oczach. Ulżyło jej, że to nie było z bólu, że ona go nie raniła. Otworzyła szeroko usta, ponownie skupiając się na jego fiucie. I na samym czubeczku jego główki, zobaczyła lekko prążkowane zgrubienie. Zrozumiała, że to właśnie miejsce miał na myśli, gdy przed chwilą mówił. Mała kropelka przed wytrysku pojawiła się na nim, niczym mały koralik. A Shanna poczuła natychmiastową ciekawość, by sprawdzić jak ona smakuje. Jej język przesunął się po tych małych, mokrych szczelinach na jego główce i poczuła się jakby ktoś kopnął ją w żołądek. Jej kubki smakowe oszalały.

45

Szarpnęła się z powrotem, patrząc na niego, gdy się nim delektowała. On tak dobrze smakował, to było podobne do syropu do naleśników, więc szybko pochyliła głowę i zajęła się zlizywaniem wypływającego płynu, który natychmiastowo wręcz rozlewał się dla niej. Smakował naprawdę dobre, był słodki i zamierzała cieszyć się tym smakiem. Berrr cicho zamruczał. Przesunął swoje ciało odrobinę na łóżku, prawie wijąc się pod naporem jej języka. Shanna wiedziała, że był bardzo pobudzony. Był twardy jak skała i spuchnięty do tego stopnia, że widziała boleśnie pulsujące żyłki, więc zdecydowała się go nie męczyć. Z wielkim trudem przejechała palcem po całej jego długości, czując jaki był gładki, a potem od razu ruszyła językiem, śladem swojego palca. W odpowiedzi Berrr warknął słowo, którego nie mogła zrozumieć, ale nie miała ochoty prosić go o powtórzenie, była teraz zajęta czymś o wiele lepszym. Otworzyła usta tak szeroko jak tylko mogła, przechyliła głowę pod odpowiednim kątem, tak aby jej język mógł się o niego ocierać, a potem obniżyła twarz i wzięła kilka centymetrów jego koguta prosto w swoje usta. Ledwo się mieścił. Owinęła się szczelnie wokół niego i zaczęła wirować językiem wokół niego. Berrr warknął ponownie, ale nie poruszył się i nie zaczął sam pompować w jej usta. Wiedziała, że to mogłoby ją udusić, albo zrobić poważną krzywdę, ale nie chciała o tym teraz myśleć. Zaczęła ssać i pracować nad tym, co mogła pomieścić w sowich ustach. Wiedziała, ze nie miała żadnych super umiejętności w tym zakresie, ale sądząc po tym jak Berrr sapał i mruczał przy tym, gdy ona powoli pracowała w jego ustach, wydawało się, że nie zamierza się na to skarżyć. I jeszcze więcej tego kremowego płynu, zaczęło z niego wyciekać. To było takie dobre, słodkie, idealne, wręcz boskie. Poruszała się w górę i w dół na nim, jedną ręką pompowała jego wał, zgodnie z rytmem swoich ust, a drugą oparła na jego biodrach z drugiej strony. Usłyszała jak Berrr zaczął ciężko dyszeć, tak jakby przebiegł co najmniej kilka kilometrów. Wyciągnął jedną rękę i wsunął ją w jej włosy, przytrzymując za tył jej głowy. Jednak nie próbował kontrolować jej ruchów i nabijać się na nią, by zmusić ją do połykania go bardziej. Szarpnął się pod nią, wydając z siebie dźwięk podobny do jęczenia, a potem chwycił ją drugą ręką, szarpiąc jej głową tak, że musiała uwolnić go ze swoich ust. Dyszała, gdy Berrr pociągnął ją za włosy, by ją przesunąć, ale to nie bolało, to było wręcz wspaniałe uczucie, być kontrolowaną przez kogoś innego. Jej wzrok spoczął na jego twarzy. Jego usta były otwarte, oczy zamknięte, i wyglądał jakby to było wręcz bolesne dla niego. Jego ciało szarpnęło się, gdy ona z powrotem chciała opaść do jego fiuta, ale jego dłoń w jej włosach pokierowała ją na drugą stronę, pozwalając jej jedynie pompować go ręką. Zdołała zrobić jedynie trzy ruchy, gdy ryk wręcz eksplodował z jego ust. Shanna obserwowała jego orgazm. Strzelał białym, stałym strumieniem nasienia, a następnie jeszcze kilka osobnych wytrysków. To było niczym obserwowanie prawdziwej fontanny. I jedyne co mogła, to tylko po prostu patrzeć na to w oszołomionym milczeniu. Facet szarpnął się i drgnął, a kiedy oddał całe swoje wyzwolenie, zatrzymał się. 46

Jego rękę puściła ją i Shanna zawahała się, bezradna, gdy została uwolniona. Berrr otworzył oczy i podniósł głowę z łóżka. Jego wzrok świecił jasnoniebieskimi promieniami, gdy teraz tak patrzyli na siebie. Wyglądał na lekko spoconego i zaczerwienionego, ale uśmiechał się do niej szeroko, pokazując swoje ostre zęby. "Przykro mi, że ciągnąłem cię za włosy, ale dochodziłem, i nie chciałem wlewać swojego nasienia do twoich ust.” Był pierwszym facetem, jakiego kiedykolwiek spotkała, który nie chciał by połykała to co on jej dawał, aż podniosła brwi ze zdziwienia. "Wszystko w porządku. To mnie nie bolało." Berrr podniósł się na łóżku do pozycji siedzącej, patrząc w oczy Shanny. Uśmiechnął się szerzej, a następnie chwycił ją w pasie i podniósł na swoje kolana. Jego nogi przesunęły się i Shanna odwróciła głowę, aby zobaczyć jak odrzuca swoje spodnie gdzieś na bok łóżka. A potem przyciągnął ją jeszcze bliżej siebie. Był na tyle wysoki, że nawet siedząc na jego kolanach i tak musiała patrzeć do góry. "Sprawiłaś mi wielki honor i zaszczyt, tym co zrobiłaś." Otworzyła usta, a następnie zamknęła je. Zmarszczyła brwi, po prostu patrząc na niego. Honor? Zaszczyt? "Jak, do cholery, to zrobiłam?" Chichocząc, owinął ją mocniej swoimi ramionami, przytulając do siebie. "Nigdy jeszcze, żadna kobieta nie zrobiła mi tego co ty, swoimi ustami." "Wy… nie bierzecie… do ust, na waszej planecie?" Wzruszył ramionami. "Kobiety tylko liżą końcówkę, one używają tylko języka." Wpatrując się w niego, zastanawiała się, co jeszcze było tutaj inaczej. Słyszała termin kopulować, ale to także mogło oznaczać tutaj, coś innego niż na Ziemi. "Kiedy kopulujecie z kobietą, to znaczy, że fiut jest wewnątrz niej, tak?" Skinął głową. "Wiem, że termin jakiego używacie na Ziemi to pieprzyć. Związana mojego syna nauczyła mnie kilku słów, tak byśmy mogli zaktualizować nasze implanty tłumaczące. I pieprzyć znaczy to samo, ale nasze tonguing znaczy coś trochę innego." Dobrze wiedzieć, pomyślała Shanna.

47

"Nie mamy tutaj seksu analnego. Mój syn powiedział mi o tym ziemskim zwyczaju." Oczy Shanny powiększyły się i zarumieniła się. "To akurat dobrze wiedzieć." Wzruszył ramionami. "Mój syn powiedział, że zrobi to czego chce jego związana, a właściwie to wszystko, by ją zadowolić, ale ona w trakcie tego, stwierdziła, że jest na to zbyt duży." Jeśli jego syn był choć trochę podobny do swojego ojca, to mogła tylko współczuć kobiecie będącej żoną jego syna, że w ogóle próbowała tego z nim. Ona wiedziała, że Berrr był za duży na seks analny, i jej na pewno by to nie cieszyło. Próbowała tego ze swoim byłym mężem dwa razy, ale on był przy tym taki nieudolny, że tak właściwie nie przyniosło jej to nic poza bólem i nieprzyjemnością. "Żałuję, że jestem już związany." Ręka Berrr przesunęła się tak, że obejmował teraz jej ramiona i pogładził resztki jej stanika, który wciąż na niej wisiał. A teraz pomógł jej się z niego wydobyć, przesuwając ramiączka tak, by mogła wydobyć z nich swoje ręce. "Chciałabym poczuć jak to jest być w tobie i się uwolnić." Jego niebieskie oczy zwęziły się, gdy studiował jej oczy. "Myślę, że to byłoby najlepsze w tym wszystkim. Gdybym nie był związany, chciałbym to zrobić z tobą, Shanna. Zaoferowałbym ci wszystko, co tylko mam." Te pełne emocji pomysły Berrra trafiły prosto w jej żołądek. Siedziała na jego nagich udach, czując jego półtwardego fiuta, pomiędzy swoim brzuchem a biodrami, a jego piesi ocierały się o jej nagie ramiona, gdy siedziała bokiem na jego kolanach. Była oszołomiona tym, jak ja trzymał. Mężczyźni nie przytulali jej po seksie, nigdy czegoś takiego nie doświadczyła. Zawsze byli zbyt zmęczeni na coś takiego, a Berrr pomimo tego, że był zaspokojony, to jednak robił właśnie to. Uniósł rękę i pogłaskał jej policzek. "Słyszę jak twój żołądek woła o jedzenie. Tutaj jest odzież Alluwn, jak chcesz to na razie możesz ją założyć, ale zaraz wyślę kogoś by kupił coś tylko dla ciebie. Nie chciałbym, abyś nosiła cokolwiek, co należało kiedyś do niej. A teraz pójdę po swoje spodnie, i zejdę po jedzenie dla ciebie. Chcesz zjeść tutaj, w prywatności czy z innymi pomocami domowymi? Chcę, żebyś była szczęśliwa, Shanna. Jestem z ciebie bardzo zadowolony." Po chwili wahania, jednak odmówiła, chociaż prawdopodobnie dużo lepiej byłoby, gdyby jednak spotkała się z innymi kobietami i spróbowała się z nimi zaprzyjaźnić. Ale w tym momencie jej emocje, były trochę, zbyt chwiejne i to wszystko prawdopodobnie poszłoby bardzo źle. Spojrzała w oczy Berrra, które były zupełnie łagodne, gdy na nią patrzył. Uśmiechnął się i przesunął dłoń z jej twarzy po ramieniu aż do biodra, po którym pogłaskał ją delikatnie.

48

"Przyniosę jedzenie tutaj i będziemy mogli zjeść sami. Chciałbym spędzać z tobą jak najwięcej czasu, tak by się o tobie wszystkiego dowiedzieć, Shanna. Czy to jest, do przyjęcia dla ciebie? Mogę się podzielić z tobą posiłkiem?" Skinęła mu głową. "Podoba mi się to." "Dobrze. No to ustalone." Berrr podniósł ją i posadził na łóżku obok siebie, a potem sam przetoczył się po łóżku, tak że teraz widziała jego szerokie plecy i wielki, goły, muskularny tyłek. Uśmiechnął się, a potem zanurkował pod łóżko, by chwycić swoje spodnie, które jeszcze chwilę temu wyrzucił. Cholera, ten facet miał całkiem ładny tyłek. Widziała jak poruszają się na nim mięśnie, gdy on zakładał swoje spodnie, a potem odwrócił się powoli i jego wzrok spotkał się z jej. "Znajdę ci coś do ubrania." "A mogę dostać z powrotem twoją koszulę?" Zamrugał, a potem skinął głową. "Chciałbym dać ci wszystko, Shanna. Chcę, żebyś była ze mnie zadowolona i zawsze będę robił co tylko w mojej mocy, byś się śmiała.” Zniknął w łazience, podczas gdy Shanna wstała z łóżka. Strasznie rozgrzebali pościel na łóżku, więc teraz próbowała wygładzić ją rękami. Wyczuła bardziej niż usłyszała, jak Berrr stanął tuż za nią. Była zupełnie naga, i w dodatku pochylona nad łóżkiem, a zatem dawała mu dość ciekawy widok. Nic dziwnego, ze cała jego uwaga była skupiona na dole jej ciała, i miękki warkot wychodził z jego gardła. Jej wzrok także spoczął na przodzie jego spodni. I patrzyła tak na niego w pełnym zdumieniu, przecież on przed chwilą doszedł, a teraz widziała jak jego skórzane spodnie napinały się, a to wybrzuszenie zdawało się cały czas rosnąć. Widać zatem, że podobał mu się jej widok. "Pójdę po jedzenie, ty musisz jeść." Jego słowa, odwróciły jej uwagę od wybrzuszenia w jego spodniach i spojrzała w górę. "Dziękuję. Jestem naprawdę głodna" Berrr podał jej koszulę. "Możesz ją założyć. Twoje ciało mnie kusi, by z powrotem znaleźć się w łóżku, ale wiem że najpierw musisz coś zjeść. Dopiero, gdy cię nakarmię, będziemy mogli powtórzyć, to co robiliśmy sobie przed chwilą.” Wydawał się taki pewny siebie. Studiowała jego twarz, biorąc od niego koszulę i jednocześnie ogrzewając się, jego uśmiechem. Berrr zawahał się. "Będę się spieszył."

49

"Dziękuję." Skinął jej głową, i szybko ruszył boso do drzwi, otworzył je i wyszedł a ona została sama. Westchnęła głośnio i rozejrzała się po dużym pokoju, który należał kiedyś do żony Berrra. A zatem… kręciła z żonatym mężczyzn. Może to nie było dokładnie tak, że on był żonaty, jednak o taki właśnie mniej więcej układ chodziło. Weszła do łazienki i odłożyła na bok jego koszulę, jednak nie zadawała sobie trudu, aby zamknąć drzwi. Przecież Berrr już i tak widział ją nago. Dała mu niezły popis. Podeszła do wanny i wpatrywała się w duży okrągły mechanizm. Tuż obok niej, był prysznic, co najmniej czterokrotnie większy niż te ziemskie. Przyglądała się przez długą chwilę metalowemu panelowi przed nią, ale nie mogła znaleźć nic co przypominałoby krany. Marszcząc brwi, stanęła na krawędzi brodzika, zastanawiając się cały czas jak działa i sięgnęła ręką ku panelowi. Od razu zalała ją fala wody, która popłynęła gdzieś z góry. Roześmiała się, stojąc pod prysznicem dla Zornów, który dla niej był bardziej jak ciepły, ulewny deszcz. A potem z ciągle zamkniętymi oczami, zaczęła się szorować, nie mogła znaleźć tutaj żadnego mydła, myjki czy szamponu, więc pozostawały jej jedynie, własne dłonie. Gdy skończyła, podeszła do krawędzi wody, obróciła się i znowu zaczęła gapić na niego, tym razem zastanawiając się jak ma go wyłączyć. Poprzednio sięgnęła przed siebie i to coś się włączyło, więc teraz spróbowała dokładnie tego samego. I faktycznie woda przestała płynąć. Uniosła brwi. Podniosła znowu ręce nad swoją głowę i woda poleciała, opuściła je więc i podniosła jeszcze raz i woda przestała płynąć. "Nieźle." Mruknęła. "Czujniki ruchu." Odwróciła się i rozejrzała się po łazience. Znalazła złożone ręczniki w szafce pod zlewem. Były ogromne. Szybko owinęła się jednym z nich. Berrr wydawał się przekonany, że będą się znowu bawić, więc nie zmierzała zachowywać się teraz jak dziewica. Chciała powtórki z tego, co razem robili. Ten mężczyzna miał świetne usta. A fakt, że nigdy nie miał ludzkiej kobiety, a potrafił robić takie rzeczy, sprawiał, że tylko się uśmiechnęła, myśląc jednocześnie o tym, że i tak był o niebo lepszy niż jakikolwiek facet, w całym jej życiu. Z jej byłym mężem na czele. Weszła do sypialni i rozejrzała się po niej, a potem ruszyła w stronę wielkiego okna i zaczęła przez nie wyglądać. Zorna byłą piękną planetą, z tymi tak obcymi dla niej czerwonymi i różowymi chmurami, przez które przebijały ciemniejsze promienie słońca. To naprawdę było bardzo piękne. Widziała także ciemnoszary zarys księżyców, i to nawet pomimo tego, że przecież był sam środek dnia. Drzewa także przypominały te ziemskie, oczywiście z wyjątkiem ich kolorów. Widziała zarys lasu, bujnego i czerwonego, z purpurowymi i czarnymi drzewami. Pnie drzew prawie zawsze miały ciemniejszy odcień niż gałęzie. A to wszystko idealnie wręcz komponowało się z rdzawą trawą. To było takie różnie od Ziemi, a jednak prawie takie same. I tak właśnie będzie z jej przyzwyczajeniem się do mieszkania tutaj, niby tak samo, a jednak inaczej. 50

Usłyszała jak otwierają się drzwi i Shanna odwróciła się. Nie mogła nic na to poradzić, ale na jej twarz od razu wpłynął szczery uśmiech, jak tylko zobaczyła półnagiego Berrra w drzwiach. Niósł naprawdę olbrzymią tacę, zastawioną jedzeniem i dzbanem z jakimś ciemnym napojem. Od razu ruszyła w jego stronę, by mu pomóc. "Jesteś cała mokra." Shanna zaśmiała się, wykładając rzeczy z tacy na stół przy oknie, na którym Berrr ją postawił. "Odkryłam prysznic. Podeszłam do panelu.. do słupka po środku i dotknęłam go, a wtedy z góry zmoczył mnie strumień wody. Wierz mi, dla mnie to też była niespodzianka." Nie uśmiechnął się, słysząc jej wyjaśnienie, a na jego twarzy zagościł zły grymas. "Nic nie wiesz o moim świecie. Mogłaś sobie przypadkowo zrobić jakąś krzywdę, bo nie wiedziałaś jak co działa. Mogłeś upaść przestraszona przez tą wodę." "Ale tak się nie stało." "Pokażę ci wszystko w tym domu i nauczę cię jak działa. Sprzęt po sprzęcie. Powiem ci wszystko, co powinnaś wiedzieć aby być bezpieczna, Shanna. A gdy mnie tutaj nie będzie, będą wokół ciebie strażnicy, by zapewnić ci bezpieczeństwo." Te słowa sprawiły, że uśmiech zamarł na jej ustach. "Jestem więźniem?" Berrr zmarszczył brwi. "Jesteś wolna, ale tu nie jest bezpiecznie, bez strażników i ochrony mojego domu. Ludzkie kobiety, są bardzo pożądane na Zorna, więc to nie byłoby dla ciebie bezpieczne być w towarzystwie innych mężczyzn." Jego wzrok przejechał po jej odzianym w ręcznik ciele. "Oni będą chcieli cię dotknąć i kopulować z tobą." Jego spojrzenie wróciło do jej twarzy, a w oczach zapalił się gniew. "Jeśli jakiś mężczyzna spróbuje zbliżyć się do ciebie powiedz mu, że należysz do Hyvin Berrra. Żaden mężczyzna nie będzie na tyle głupi, aby wówczas cię skrzywdzić, jeśli powiesz mu, że jesteś moje. Zabiję każdego wojownika, który tylko odważy się ciebie dotknąć." Oszołomiona, Shanna spojrzała na niego. "Wow. Więc jesteś trochę zaborczy, tak?" Pochylił głowę. "Nie rozumiem tego słowa." "Tak naprawdę, nie zabiłbyś kogoś tylko dlatego, że mnie dotknął, prawda?" Poruszał się cholernie szybko. Chwycił Shannę za biodra, przyciągając ją do swojego ciała, a prawdziwa i straszna złość, malowały się na jego twarzy. 51

"Zabiję każdego, kto spróbuje cię skrzywdzić lub zabrać cię ode mnie." Warknął głęboko. "Wybrałaś, że chcesz być moja. I ja tak, jestem zaborczy, jeśli to znaczy, że nie pozwolę ci odejść." Wpatrując się w jego oczy, Shanna przełknęła ślinę. Intensywność jego spojrzenia oświeciła ją. On naprawdę to właśnie miał na myśli, kiedy powiedział, że zabije, aby ją chronić i zachować. Uniosła ręce do jego piersi i pogłaskała ją uspokajająco, tak by odpędzić jego gniew. Wiedziała niemal instynktownie, że on nie był skierowany na nią. Miał najgorętszą skórę jaką kiedykolwiek dotykała, a pod palcami czuła jego twarde mięśnie. Miał idealne ciało. Cały był po prostu piękny, począwszy od tych jego długich, czarnych włosów a skończywszy na tak wspaniałym ciele. Był także świetnym facetem z charakteru. Wszystko co się o nim dowiedziała, tylko ją w tym upewniało. Jednak życie było prawdziwą suką, pomyślała wciąż wpatrując się w jego oczy. To był facet, w którym mogła się zakochać. Żaden człowiek nigdy tak na nią nie patrzył, i nikt nigdy nie był gotowy dla niej zabić. Wzięła głęboki oddech. "Jestem głodna, Berrr. Te dupki, które nas porwały, ledwie nas karmiły. A to co przyniosłeś pachnie tak dobrze." Jego ciało rozluźniło się, a on uśmiechnął się do niej. "A zatem muszę cię nakarmić. Myślę, że będziesz zadowolona z naszego jedzenia."

52

Rozdział 5

Shanna wiedziała, że było już późno. Ale ciągle się śmiała patrząc w niesamowite oczy Berrra. Siedziała okrakiem na jego biodrach, i tylko jej koszula oddzielała ich nagie ciała od siebie. Ogień w kominku wciąż płonął, sprawiając, że pokój tonął w słabym, romantycznym świetle. Berrr był niesamowitym mężczyzną, i to bez względu na to czy był kosmitą czy nie. Podawał jej kolejne porcje jedzenia, cały czas każąc smakować, i wyjaśniając śmiesznymi historyjkami, skąd ono pochodzi. Krótkimi i naprawdę śmiesznymi dowcipami opisywał zwierzęta, z których pochodziło mięso, którego cienkie paski próbowała. Podzielił się z nią nawet kilkoma opowieściami o tym, jak sam łowił ryby, gdy podawał jej kawałki mięsa do spróbowania. I miał rację, jedzenie Zorn było pyszne. "Mój syn Ral, jest najbardziej do mnie podobny." Przyznał ze śmiechem. "On jest moim najstarszy synem i pewnego dnia zajmie moje miejsce, kiedy ustąpię jako Hyvin. Mój drugi syn, to Argernon. On też jest do mnie podobny. Mój trzeci syn, to Rever i on jest najbardziej impulsywny z nas wszystkich. No i jest jeszcze mój najmłodszy syn." Westchnął głośno. "On jest jeszcze bardzo młody i dziki, ale mam nadzieję, że do czasu kiedy ustąpię, Vhon zdąży jeszcze dojrzeć." "Och, masz jeszcze dużo czasu zanim przejdziesz na emeryturę." Przesunęła wzrokiem po jego piersi i ramionach. "Wyglądasz tak młodo, że nie mogę uwierzyć, że masz już dorosłe dzieci." Uśmiechnął się. "Jestem sprawnym wojownik i nigdy nie byłem leniwy." Pochyliła się, i przyjrzała uważniej jego klatce piersiowej, a potem przesunęła dłonie, by odsunąć jego długie, jedwabiste czarne włosy. "Czy twoje włosy zmienią kolor, gdy zaczniesz się starzeć? Na Ziemi, po osiągnięciu pewnego wieku, nasze włosy stają się białe, siwe lub szare. A moje włosy, ponieważ jestem blondynką, zmienią się na białe w przeciągu zaledwie kilku lat. Dziwię się, że ty nie masz jeszcze żadnych." Berrr skinął głową. "Moje również będą białe. Nawet już ich kilka dostałem, jednak Ovoly zawsze usuwa je z mojej głowy."

53

"Kto to jest Ovoly? Osoba do włosów? Czy masz kogoś kto przycina ci włosy? Na Ziemi mamy specjalnych fryzjerów, którzy obcinają włosy mężczyznom i kobietom." "Ona jest jedną z moich pomocy domowych, i jest odpowiedzialna za przycinanie włosów." "Wow. To miło, że masz pracowników z pełnym zakresem usług. Do wszystkiego." Uśmiechnęła się i usiadła z powrotem, uwalniając jego włosy. "Ja sama ścinam moje. Jestem barmanką w barze, to znaczy podaje ludziom różne napoje, w budynku do którego przychodzą na spotkania." Wyjaśniła. "Nie zarabiam dużo pieniędzy, więc nie mogę sobie pozwolić na opłacenie innych ludzi by robili dla mnie, lub za mnie różne rzeczy." Odwróciła głowę, rozglądając się po zacienionej olbrzymiej sypialni. "To jest największa sypialnia, jaką kiedykolwiek widziałam w swoim życiu. Mogłabym tutaj zmieścić cały mój dom." Duże, ciepłe ręce zsunął się do wnętrza jej ud, zwracając tym uwagę Shanny, na powrót do Berrra. Jej ciało odpowiedziało od razu na jego dotyk, podczas, gdy jego ręce zatrzymały się o cal od najintymniejszego kawałeczka jej ciała. W tej chwili dzieliło ich tylko cienkie prześcieradło. A jego kciuk przetarł kręgi na jej skórze, sprawiając tym, że mimowolne dreszcze przepływały przez jej ciało, na wspomnienie tego co on już robił jej ciału. Po obiedzie Berrr pozbawił ją z ręcznika, podniósł i położył z powrotem na łóżku. I jak za pierwszym razem, kazał jej rozsunąć nogi, a potem jego usta i palce, że nie wspomnieć o języku doprowadziły ja do orgazmu. A potem była jej kolej, by odwdzięczyć mu się przy pomocy jej rąk i ust, za tak wspaniałe doznania. Ku jej pełnemu zdumieniu, Berrr od razu przystąpił do kolejnej rundy i zaczął wszystko od nowa. A teraz, kolejne dwie rundy później, leżeli razem, wtuleni w siebie na łóżku, zwyczajnie rozmawiając, i to był według niej świetny sposób na spędzenie wieczoru. "Chciałabyś jeszcze raz?" Jego głos obniżył się, do tak głębokiego tonu, że uznała to za bardzo seksowne. "Ale to cię nie boli, prawda? Nie czujesz bólu? Nie chcę cię wyczerpać czy ci zaszkodzić, Shanna. Możesz mi powiedzieć, jeśli będziesz miała już dość, dobrze?" "Nie jestem obolała. I muszę powiedzieć, że masz super kondycję. Naprawdę jesteś gotów na kolejną rundę?" Skinął głową. "Mężczyźni Zorn są bardzo seksualni." "Nie żartuj. A możesz dać mi chwilę?" Uśmiechnęła się. "To był długi czas odkąd ktoś mnie tak dotykał." Jego usta rozchyliły się, a za sekundę zamknęły. Jego oczy zwęziły się lekko, gdy usiadł, patrząc na nią. "Dać ci chwilę? Na co?" 54

"To tylko takie powiedzenie. Minęło sporo czasu od kiedy uprawiałeś z kimś seks? I czy teraz, starasz się nadrobić stracony czas, ze mną?" Nie uśmiechnął się, a wręcz przeciwnie, zmarszczył brwi tak, że tworzyły jedną linię nad jego oczami. "To nie było długo." I te właśnie słowa popsuły jej całe dobre samopoczucie. Poczuła się wręcz uderzona. Myśl o nim z kimś innym, jakoś jej nie pasowała, a jeszcze to, że przecież on był związany, a zatem to musiało chodzić o seks oralny, który przecież miał być tylko jej… To ona chciała być na pierwszym miejscu. Jego błękitne spojrzenie nie spoczęło już na niej, zatopiło się w ogniu kominka. "Ja…" Pukanie do drzwi sypialni przerwało mu to, co miał jej do powiedzenia. Shanna była kompletnie zaskoczona tym dźwiękiem. A już zupełnie nie spodziewała się tego, że ktoś przejdzie przez te drzwi. A jednak, te otworzyły się bez zaproszenia. Shanna zdrętwiała, a po sekundzie zaczęła gorączkowo sprawdzać, czy jest wystarczająco zakryta. Ona i… biodra Berrra. Kobieta, która weszła do pokoju miała na sobie jedną z tych bezkształtnych sukienek, które przypominały jej worki na ziemniaki. Miała rdzawo rude włosy, które spływały po jej plecach aż do pasa i prawie czarne oczy. Opuściła głowę, nie patrząc na Shannę i Berrra, gdy stała w drzwiach. "Skończyliśmy na dzisiaj i idziemy do łóżka, Hyvin." Wzdychając głośno, Berrr skinął jej głową. "Dziękuję, Wana." Kobieta, wycofała się z pokoju, ale zanim wyszła podniosła oczy i posłała Shannie nienawidzące spojrzenie. A potem cicho, zamknęła za sobą drzwi, zostawiając ich samych w pokoju. Shanna wiedziała, że jej twarz była czerwona jak burak ze wstydu, na przyłapanie jej w łóżku z Berrrem, przez obcą osobę. Teraz ona pewnie powie o tym wszystkim reszcie domowników, że ona i Berrr byli nadzy, razem w łóżku. "Będą mnie nienawidzić, prawda?" Shanna prawie drgnęła, zdając sobie sprawę, że powiedziała swoją myśl na głos. Odwróciła głowę, spotykając spojrzenie Berrra. Westchnęła. "Ona wyglądała na poważnie wkurzoną, tym że zastała nas razem w łóżku." Berrr wzruszył swoimi masywnymi ramionami. "One będą musiały się do tego dostosować, bo teraz jesteś w moim życiu Shanna. Nie musi im się to podobać. One żyją pod moim dachem, i są pod moją ochroną, ale to, co robię w moim domu nie jest ich sprawą. Nie mają prawda o tym decydować, czy wrażać swoich opinii. Masz swój własny pokój, więc nie będą cię także nękać."

55

Skinęła głową. "Myślę, że nikt nie nauczył ich także, by nie wchodzić bez proszenia do pokoju." Pochylił głowę. "Zapukała i to było ostrzeżeniem, a następnie otworzyła drzwi." Skinęła mu głową. "Zrozumiałam to. Zorna jest inną planeta od Ziemi. I jest tutaj inny zestaw zasad." Patrzył na nią przez dłuższą chwilę. "Mogę ograniczyć twoje obowiązki tak, byś nie musiała się z nimi spotykać, jeśli tego sobie nie życzysz.” Jego niebieskie oczy zwęziły się. "Oferuję ci to, Shanna. Czy chcesz przejąć ich obowiązki?" "Jestem pewna, że one zgotują mi za to piekło, ale nie. Rano, jedna z nich będzie mi musiała pokazać, co tutaj robią, i jak mogę im pomóc. Ten dom jest potwornie wielki, więc jestem pewna, że jest tutaj mnóstwo rzeczy do zrobienia, dla każdego." Berrr skinął jej głową, gdy ktoś znowu zapukał do drzwi. Cicho warknął, a jego ciało napięło się, ale Shanna była już na to przygotowana. Odwróciła głowę, obserwując jak otwierają się drzwi do sypialni. Tym razem weszła wysoka, muskularna blondynka, z włosami sięgającymi jej do ud. Jej głowa nie ukłoniła się, kiedy spojrzała na Shannę, i tylko zmarszczyła brwi. Dopiero po chwili jej wzrok przesunął się na Berrra. "Idziemy teraz do łóżka, Hyvin." Wyglądał na poirytowanego. "Zostałem już o tym poinformowany przez Wanę." Kobieta zmarszczyła brwi. "Śpisz tutaj, dzisiaj z nią?" Berrr warknął, wyglądając na wkurzonego. "Może." Złość pojawiła się na zaciśniętych ustach kobiety. "Pomoce domowe są zdenerwowane i martwą się, bo ona jest z Ziemi. Nie pochwalamy jej przybycia. Nie wiemy też, jakie zamiany to wprowadzi w domu i w jego prowadzeniu, ale to moim obowiązkiem jest poinformować cię, że to będzie złe, jeśli zostaniesz tej nocy w jej łóżku. Myślę, że powinieneś dać im czas, by dostosowały się do nowej sytuacji, i do twojego spędzania z nią nocy." "Nie pytałem cię o zdanie, Ovoly. To jest mój dom, a ja nie mam w nim pomocy po to, by mówiły mi gdzie mogę spać." A zatem to jest ta kobieta, która tnie włosy Berrra, pomyślała Shanna, czując się, zakłopotana tym, że Berrr i ta kobieta kłócili się. Z tego, co widziała, u Zornów kobiety były uległe i zawsze pochylały głowę, gotowe do bezwarunkowego ustąpienia, gdy widziały złość Berrra. 56

Shanna spojrzała na niego, widząc jak on patrzy na Ovoly, tak jakby zaraz chciał ją powalić na podłogę, a ona przecież, tak jak powiedziała, była odpowiedzialna za cały personel. "On odejdzie." Shanna powiedziała szybko, i jak poznała po gniewnych oczach Berrra, to nie było jednak mądre. "Powinieneś spać w swoim pokoju. Nie chcę, wywołać wojny z twoimi pracownikami. I ona pewnie ma rację. Przybyłam tutaj z innej planety i prawdopodobnie wszyscy potrzebujemy czasu, by się lepiej poznać, tak by nie martwić się, że ich życie teraz będzie gorsze." Berrr nie był tym stwierdzeniem uszczęśliwiony, i tylko mocno zmarszczył brwi, patrząc prosto na nią. "Czy ty nie chcesz spać ze mną?" Doskonale zdając sobie sprawę z tego, że ta druga kobieta wciąż stoi w ich sypialni, słucha i wszystko uważnie obserwuje, Shanna zagryzła wargę, a następnie powiedziała cicho. "To nie jest tak, że nie chcę, ale myślę, że tak będzie najlepiej, jeśli dzisiaj wieczorem pójdziesz do swojego pokoju. Zobaczymy się rano, jeśli będziesz w domu. Idziesz jutro do pracy?" Wziął głęboki oddech. "Mam kilka spotkań o brzasku, ale potem wrócę." "Zobaczymy się zatem, jak wrócisz." Drzwi zamknęły się. Shanna odwróciła głowę, czując wielką ulgę, kiedy kobieta wyszła. Podniosła się z łózka i usiadła na jego skraju, a potem popatrzyła na niego. "Nie chcę, by one mnie nienawidziły. Mówiłeś, że nigdy już nie wrócę z powrotem na Ziemię, więc będę tutaj przez długi czas. Nie chcę robić sobie wrogów. Chciałbym się z tobą przespać, ale nie chcę awantur w domu." "Mój pokój jest tuż obok. Pierwsze drzwi na lewo." Berrr zsunął się z łóżka i pochylił, szarpiąc swoje spodnie z podłogi. "Jeśli krzykniesz to cię usłyszę." Spojrzał na nią wkurzony, podczas gdy dalej szarpał się ze swoimi spodniami, zakładając je w złości. A gdy już był ubrany, odwrócił się do niej. Jego jasne, niebieskie oczy autentycznie świeciły w półmroku pokoju. "Zobaczymy się, kiedy wrócę do domu po moich spotkaniach. Spodziewaj się mnie na lunch." Shanna patrzyła jak Berrr, jak burza wypadł z jej sypialni, zamykając za sobą drzwi z hukiem. A ona od razu za nim zatęskniła, podczas gdy rozglądała się bezradnie po sypialni pełnej cieni. Pokój wydawał się jej teraz jeszcze większy, i nawet trochę przerażające, i cholernie zimy bez Berrra. Depresja uderzyła w Shannę. Jej życia, tego na Ziemi, już nie było, teraz mieszkała tutaj na odległej planecie, skąd nie było powrotu. Chociaż, tak właściwie czy chciała wracać? Czy miała jakiś powód? 57

Jej życie było gówniane, wręcz smutne. Nie mała zbyt wiele, kilka mebli w mieszkaniu przyniesionych z wyprzedaży i samochód, który potrzebował setek dolarów na naprawę, no i kilku wiecznie pijanych zboczeńców, którzy nękali ją w pracy. Byli też wierzyciele, którzy wciąż ją ścigali, próbując wyciągnąć od niej pieniądze na spłatę długów jej rodziców, którzy umarli z przepicia dwa lata temu. Innymi słowy, nie było nic za czym powinna tęsknić. "O kurwa." Shanna westchnęła. Jeśli będzie tak siedziała, myśląc o tym wszystkim, to naprawdę zwariuje. No a przecież Berrr jest tak blisko, dlaczego więc nie mogłaby być z nim? Wolała mieć jutro do czynienia z osądzającymi i brudnymi spojrzeniami, niż kolejną, samotną i bezsenną noc w obcym miejscu. Berrr był idealnym facetem i czymś najlepszym, co ją mogło spotkać w całym jej życiu. Żaden inny facet, nigdy nie sprawił, by się śmiała, ani nie dał jej tylu orgazmów. Był zabawny, słodki, seksowny i chciała z nim być. Wspięła się z łóżka i zawinęła prześcieradło mocniej wokół swojego ciała. Spojrzała jeszcze na ogień w kominku, ale zdała sobie sprawę, że może go zostawić bez nadzoru. Tutaj było bardzo bezpieczne, i nawet jak jakaś iskra wyleci z niego, to upadnie tylko na kamienną podłogę, nie robiąc niczemu krzywdy. Otworzyła drzwi i rozejrzała się po ciemnym korytarzu. Weszła do holu, pozostawiając jednak drzwi od swojego pokoju częściowo otwarte tak, by coś widzieć w ciemnościach. Uśmiechnęła się, gdy zobaczyła światło pod drzwiami na lewo, zdając sobie sprawę, że to właśnie drzwi do pokoju Berrra. On mieszkał naprawdę blisko niej, i może, choć to niezbyt rozsądne, będą mogli prześlizgiwać się między swoimi pokojami w nocy. A jeśli jutro wstanie wystarczająco wcześnie, będzie mogła wrócić do swojego pokoju zupełnie niezauważona, i nikt z jego pracowników, nie będzie widział, że spali razem. Podeszła do jego drzwi i zawahała się. A potem biorąc głęboki oddech, zapukała i chwyciła za klamkę, otwierając je. To był przecież zwyczaj Zorn… Uśmiechnęła się. Oni po prostu pukali i wchodzili, i ona też tak będzie robiła. I znalazła się w dobrze oświetlonym pokoju, który był jeszcze większy niż jej własny, chociaż bardzo do niego podobny. Był tutaj także kominek, w którym płonął ogień, ale nie skupiała się na nim poszukując wzrokiem Berrra. Łóżko znajdowało się po lewej stronie, zasłonięte drzwiami, także teraz musiała się za nie wychylić, by je zobaczyć. Wydawało się jeszcze większe niż to w jej pokoju. A potem zobaczyła co w nim było… Shanna była kompletnie zszokowana. Jej nogi zachwiały się i w ostatniej chwili zdołała przytrzymać się drzwi, bo pewnie skończyłoby się na tym, że usiadła by na tyłku z wrażenia. Jej ręka zacisnęła się boleśnie na klamce i była pewna, ze zostaną na niej ślady jej rąk. Berrr był całkowicie nagi. Siedział oparty o wezgłowie, a przy nim siedziało na poduszkach sześć nagich kobiet Zorn.

58

Błękitne spojrzenie Berrra spoczęło na Shannie i powoli zmarszczył brwi, wpatrując się w nią, aż ona ledwie oderwała swój przerażony wzrok od niego. A potem spojrzała na kobiety, wszystkie oczy były utkwione w niej. Kilka z nich już poznała, jednak było także kilka nowych twarzy. A więc to były jego pomoce domowe. Jej jelita aż zacisnęły się na tą wiedzę. One wszystkie były nagie, w łóżku z Berrrem. Jej wzrok znowu skupił się na nim. A on… naprawdę był całkowicie nagi. "Shanna?" Berrr przesunął się na łóżku, co sprawiło jęk dezaprobaty, u jakiejś kobiety obok niego. "Co się stało?" Zapomniała oddychać. Shanna dopiero po dłuższej chwili przypomniała sobie o tym, że jednak powinna to robić. Więc wzięła z jękiem oddech, a potem jeszcze kilka z konieczności. Nie chciała zemdleć. Jej przerażony wzrok ponownie przetoczył się po łóżku i po chwili spotkał z oczami Berrra. A on od razu ruszył w jej stronę, przesuwając jakąś nagą kobietę na bok, by wyjść z łóżka. Cały czas patrzył tylko na nią marszcząc brwi i idąc w jej kierunku. "Jesteś chora? Jesteś taka blada. Czy mam wezwać uzdrowiciela? "Podszedł bliżej, przyglądając się jej zaniepokojony… i świecąc zupełnie nagim tyłkiem. Jej wzrok przesunął się na jego częściowo wyprostowanego fiuta, a potem na klatkę piersiową i dopiero na koniec w jego tak piękne, świecące niebieskie oczy. Niecałe pięć minut temu był w jej łóżku, mówiąc jej, że to ją chce, a teraz był gotowy na orgię z sześcioma kobietami w pokoju obok. Zdezorientowanie i szok zostały zastąpione teraz przez wściekłość, więc gdy Berrr wyciągnął do niej rękę, ten ruch sprawił, że w końcu otrząsnęła się z odrętwiającego uczucia zdrady. Shanna odskoczyła poza zasięg jego ramion, prawie się przy tym potykając o kawałek prześcieradła, którym była owinięta. A jej dłoń natychmiast odtrąciła rękę, którą wyciągał w jej stronę, by ją przytrzymać, i to tak mocno, że aż poczuła ból w nadgarstku. A potem spojrzała mu w oczy, obserwując na jego twarzy całkowitą zmianę ekspresji od ostrzeżenia aż do zamieszania. "Shanna?" "Ty skurwysynu!" Zrobił krok do tyłu, patrząc nadal na nią zdezorientowany. "Wiem, że ten termin jest obrazą." Shanna obróciła, i wściekła wybiegła z jego pokoju. Jednak była na tyle zaślepiona, że zderzyła się z framugą drzwi, obiła się od nich jak piłka, widząc gwiazdy przed oczami i przeklęła na czym świat stoi, a potem pobiegła w stronę uchylonych drzwi do swojego pokoju. Miała ochotę tylko do niego dotrzeć i zamknąć się w nim. Berrr był tuż za nią, niczym wielki, zły cień. Shanna spojrzała na niego, chwytając za drzwi do swojego pokoju.

59

"Chcę być jutro oddana Ovalowi. Nie będę już z tobą mieszkała!" I zatrzasnęła drzwi tuż przed jego twarzą. Odwróciła się, i pobiegła do łazienki. Chciała wziąć prysznic, chociaż wiedziała, że nie ma takiej ilości wody, po której mogłaby znowu poczuć się czysta, po tym co właśnie widziała, po tym, co ten wcielony diabeł i zboczony skurwysyn robił z pomocami domowymi. A raczej, co oni wszyscy robili sobie nawzajem. One także były przecież nagie! Usłyszała jak drzwi do jej pokoju otwierają się. Odwróciła się, by spojrzeć kto wchodził. Była zdziwiona, że ten oślizgły drań, odważył się wejść tutaj. Berrr wpadł do jej pokoju, patrząc najpierw na łóżko, a gdy ją w nim nie znalazł, zaczął przeszukiwać zaciemniony pokój. Dopiero po chwili zorientował się, że ona jest w łazience. Warknął gardłowo, a jego obie dłonie zacisnęły się w pięści. "Co takiego zrobiłem, że tak cię rozgniewałem?" Otworzyła usta, a następnie zamknęła je. Odwróciła się i weszła głębiej do łazienki. Usiłowała znaleźć włącznik światła, ale na szczęście, gdy poruszyła się w środku, ono zapaliło się automatycznie. Zerwała prześcieradło z siebie i weszła pod prysznic, wyciągając ręce przed siebie i czując jak od razu zalał ją strumień wody. Zamknęła oczy, opuściła głowę i pozwalała wodzie przepływać przez siebie. "Teraz chcesz być czysta?" Berrr był w łazience, za tuż nią i aż warczał, gdy mówił. "Czy potrzebujesz uzdrowiciela?" "Jedyne co muszę…" Shanna prawie krzyczała. "To jest to, byś jak najszybciej wyszedł z mojego pokoju, i zostawił mnie w spokoju, do czasu aż Oval, przyjedzie tutaj, by mnie stąd zabrać!" "Wybrałaś mnie." Shanna zaczęła dłońmi szorować swoją skórę, próbując zmyć z niej pamięć o tym, co robiły na niej usta Berrra. I to nie tylko na nich, na całym jej ciele. Jednak po tym jak zaczął warczeć w jej łazience, ignorowanie go nie było taką prostą sprawą. Odrzuciła głowę do tyłu, pozwalając, by woda płynęła po całej jej twarzy. Otworzyła usta, tak by mogła się do nich także wlać a potem wypluła to, gdy opuściła głowę. Wyciągnęła ręce do góry, i woda przestała płynąć. Wyszła z pod prysznica i odwróciła się, celowo pomijając jego ogromne, nagie ciało zasłaniające wejście do łazienki. Pochyliła się i sięgnęła po ręcznik, którym zaczęła gniewnie wycierać skórę. Pochyliła się ponownie, by wyżymać nadmiar wody z włosów i zaczęła dosuszać je ręcznikiem. "Shanna? Dlaczego się do mnie nie odzywasz?"

60

Wyprostowała się i spojrzał w mu prosto w oczy. "Oto przekażę ci pewną, ważną ziemską zasadę. Jeśli my, Ziemianie, nie mamy nic miłego do powiedzenia, to wolimy się wcale nie odzywać. Nie mam ci nic do powiedzenia, ty chory, perwersyjny, obrzydliwy zboczeńcu! A teraz, do jasnej cholery, zejdź mi z drogi. Zamierzam pożyczyć kilka ubrań twojej żony, i pierwszą rzeczą, jaką zrobię rano, to będzie czekanie przy frontowych drzwiach na Ovala, by mnie stąd zabrał." Jasnoniebieskie oczy, teraz aż paliły się z wściekłości. "Wybrałaś mnie, więc nie możesz się związać z Ovalem, Shanna. Jesteś moja!" "Jesteś zerem Berrr. Przepraszam, Hyvin. Nie będę cię już nigdy nazywać Berrrem. Nigdy!" Berrr tylko skrzyżował ramiona na piersi, i patrzył na nią. "Jesteś zła." "Och, naprawdę? Tak myślisz?" Spojrzała na niego. "Wow, no zobacz. Zdobyłeś punkt za spostrzegawczość. A teraz złaź mi z drogi, do jasnej cholery!" Nie ustąpił ani o milimetr. "Co to znaczy zboczony?" "To właśnie ty! Jesteś chorym, pokręconym i zboczonym sukinsynem. " "Nie jestem chory, a moja matka nie była zwierzęciem, więc ja nie jestem, tym co mówisz." "Och, uwierz mi, jesteś! Nie mogę uwierzyć, że pozwoliłam ci się dotykać. To było ogromnym, cholernym błędem i już nigdy się nie powtórzy." Spojrzał na nią, a potem otworzył usta, a na jego twarzy zaczął malować się wyraz zrozumienia. ”To były te kobiety." Teraz ona tylko się na niego gapiła. Była kompletnie oniemiała. "Jesteś zdenerwowana, bo zobaczyłaś mnie z moimi pomocami domowymi." "Och jasna cholera! Kim ty jesteś? Co Hyvin? O Jezu! Ta wasza planeta, jest kompletnie pokręcona, jeśli ty nie widzisz nawet problemu w tym co się stało!" Warczenie wyrwało się z jego ust, i opuścił swoje ręce, po obu stronach swojego ciała, jednak jego pięści były tak mocno zaciśnięte, że aż knykcie mu zbielały.

61

"Masz szczęście, że jesteś kobietą, bo inaczej musiałabyś mi za to zapłacić. To była wielka obraza. Zaproponowałem ci, abyś przejęła ich obowiązki, ale powiedziałaś mi, że nie chcesz brać tego wszystkiego, bo to za dużo dla ciebie. One śpią, co noc, w moim łóżku, razem ze mną. A ja zaproponowałem ci, abym spał z tobą w twoim, ale ty mi kazałaś iść do mojego łóżka. A teraz denerwujesz się na mnie za to, jakiego dokonałaś wyboru… Dlaczego to zrobiłaś, skoro wiedziałaś, że cię to tak zdenerwuje." Wziął głęboki oddech. "Wysłałaś mnie do nich, więc dlaczego teraz jesteś taka zła? Co ja złego ci zrobiłem?" Te słowa bardzo długo do niej dochodziły, nie mogła zrozumieć tego, co on mówił. Wzięła głęboki oddech, i spojrzała na niego. "Wiesz, gdybyś mi powiedział że sypiasz z nimi, ja nie pozwoliłabym ci się dotykać." Jej głos zaczął się podnosić. "Nie wiedziałam co mi oferujesz, gdy mówisz o pomocy domowej, że do zakresu ich obowiązków domowych należy także dotykanie cię! Myślałam, że pomoc domowa, to ktoś, kto jest odpowiedzialny za przygotowywanie posiłków i czyszczenie twojego domu, że to twój pracownik." Wyprostował się, ale i nieco rozluźnił, chociaż mocno zbladł. Zamknął oczy na chwilę, jakby próbował się skupić, a następnie je otworzył. "Przykro mi, Shanna. Wierzyłem, że wiedziałaś co to jest pomoc domowa i jakie ma obowiązki względem swojego opiekuna." Wziął kilka głębokich oddechów. "Nie będę ich więcej dotykał. I ponawiam swoją ofertę, to co ci dzisiaj zaproponowałem. Czy zgodzisz się przejąć ich obowiązki względem wszystkich moich potrzeb, wówczas one nie będę już potrzebne w moim łóżku." Potrząsając głową, Shanna tylko się na niego gapiła. "Wow! A ja myślałam, że to mój były mąż był zarozumiałym kutasem. Możesz sobie dalej mieć to swoje ciasteczko, bo ja na pewno nie pozwolę ci się dotykać, po czymś takim. Więc teraz możesz sobie tą swoją ofertę wsadzić w dupę!" "Ale ja ci daję wyłączny dostęp do mojego ciała." Był zupełnie zdezorientowany. "Och, jaka ze mnie szczęściara, prawda? Ale nie, dziękuje! Chcę żyć z Ovalem. On nie będzie miał wokół siebie tylu innych kobiet, jeśli się ze mną zwiąże, prawda?" Warczenie zerwało się z gardła Berrra. "Jesteś moja!" "Nie, nie jestem. Ty masz sześć cholernych, nagich kobiet, które są twoje. Twoje łóżko jest zbyt zatłoczone, by zmieścić tam jeszcze jedną! Nie wiedziałam, że kiedy mówiłam, że chcę iść z tobą do domu, to idę do burdelu z dziwkarzem! Wówczas od razu, chętnie poszłabym z Ovalem!" "Nie będziesz związana z Ovalem. Kto to jest dziwkarz?"

62

"To człowiek, który dotyka wielu kobiet. To jest złe i obrzydliwe! Nie możesz mnie powstrzymać przed wyjazdem Hyvin. Jeśli nie wezwiesz Ovala, to znajdę go na własną rękę, jego, albo kogoś innego, kto nie ma w domu pomocy domowych, by go zaspokajały i będzie dotykał tylko mnie!" "Ale ja ci to właśnie oferuję!" "Rany! No dzięki ci, ale nie!" Popatrzyli na siebie, i Berrr w końcu warknął na nią. "Nie pozwolę ci odejść." "Nie pytam cię o pozwolenie. Jeśli nawet nie wezwiesz Ovala, to ja i tak odejdę. Znajdę kogoś kto mnie będzie chciał!" "Dlaczego jesteś taka zła?" Powoli opuściła wzrok na podłogę. Dlaczego jestem taka cholernie zła? Nie powinno jej to przecież aż tak bardzo obchodzić, że on miał tak wiele kobiet. A przecież była wściekła, i dobrze wiedziała dlaczego. Była wściekła, bo myślała że poznała tego właściwego faceta. Myślała, że się w nim zakochała, a on też coś do niej czuje. A teraz okazało się, że ten facet, którego myślała że zna, nie istniał. I to właśnie ten ból ją tak wkurzał. Gniew miał ją ocalić przed płaczem, że ten człowiek okazał się nie taki jak chciała, że on był zwyczajnym dziwkarzem. Spojrzała na niego. "Chcę żyć z Ovalem. Popełniłam błąd, ale nie rozumiałam, że pomoce domowe oznaczają twój osobisty harem." Podniosła rękę, by powstrzymać go przed mówieniem, gdy otworzył usta. "Harem oznacza kilka kobiet, do seksualnego zaspokajania ich pana. To miejsce jest jak cyrk, i ja nie chcę tutaj być." Opuściła rękę. "Odchodzę od ciebie, Hyvin. To był wielki, cholerny błąd, że przyszłam tutaj z tobą." Jego oczy zapłonęły wściekłością, a jego pełen złości ryk zadudnił w pomieszczeniu. "Nie pozwolę ci odejść, Shanna. Jesteś moja!" Shanna spojrzała na niego z powrotem. "Nie możesz mnie przed tym powstrzymać." "Mogę." Skrzyżował ręce na swojej wielkiej piersi. "Należysz do mnie." Unosząc podbródek, Shanna zacisnęła zęby. "No to zobaczymy."

63

Rozdział 6

Shanna była już pewna i to bez żadnych wątpliwości, że zabije Hyvin Berrra. Szarpnęła swoim ramieniem, ale wiązanie nie chciało puścić z za zagłówka. A Berrr tylko spojrzał na nią, i dalej miękkim materiałem wiązał jej drugi nadgarstek i znowu chciała krzyczeć. Ten mężczyzna był świnią, kretynem, szowinistycznym idiotą i… i, cholera, był naprawdę silny. Ostatniej nocy, odmówił opuszczenia jej pokoju, nie chciał nawet wyjść z drzwi łazienki, więc musiała się koło niego przeciskać. A gdy z niej wyszła podeszła do szafy, by sprawdzić jej zawartość. Jednak, jedyne co w niej było, to tylko sukienki, tak samo bezkształtnych jak te, które już widziała. No ale cóż, żebracy nie powinni narzekać, więc złapała najdelikatniejszą z nich i szybko założyła przez głowę, chcąc być jak najszybciej zakrytą. A gdy tylko to zrobiła, prawie uderzyła w pewnego, wciąż nagiego obcego, który spoglądał na nią z góry. "Dlaczego się ubierasz? To jest czas na pójście do łóżka, a ja lubię spać bez ubrania." "Och, dobre dla ciebie. To dlaczego nie pójdziesz tego dalej robić, co? Masz sześć kobiet, które czekają na ciebie." Berrr zmarszczył brwi. "Jesteś zdenerwowana, bo widziałaś mnie z tymi kobietami, więc już nie będę z nimi spał. A ponieważ one są w moim łóżku, to ja będę spał w twoim." Gapiąc się na niego, otwierała tylko i zamykała usta. "Nie będziesz ze mną spał. Nigdy! A rano odchodzę stąd, Hyvin." Warknął. "Zwracaj się do mnie Berrr." "Nie! Będę do ciebie mówiła Hyvin. Niech twój harem mówi ci po imieniu." "Pozwalam tylko jednej pomocy domowej, mówić do mnie po imieniu i jesteś nią ty. Jesteś dla mnie wyjątkowa, Shanna. I ja nie chciałem opuścić twojego łóżka, ale ty mnie o to prosiłaś. Kazałaś mi wrócić do mojego." "Tak? I teraz ponownie cię o to proszę. Zostaw mnie, Hyvin."

64

Potrząsnął głową. "To właśnie te pozostałe kobiety sprawiły, że jesteś na mnie taka zła. Jutro z samego rana zmienię ich obowiązki. Nie mam, i nie miałem ochoty na seks z nimi. My po prostu sypiamy bez ubrań. I odmówiłem, gdy złożyły mi swoją ofertę na zadowolenie mnie swoimi językami." "Nie przejmuj się." Przeszła wokół łóżka, by być jak najdalej od niego. W tej sukience czuła się tak, jakby nosiła olbrzymie ponczo, w którym mogłaby się cała schować, było dla niej za duże. Alluwn, Berrra eks-cokolwiek, musiała być bardzo dużą kobietą. "Nie potrzebujesz nic zmieniać, ponieważ mnie już tutaj nie będzie." "Zostajesz tutaj." Przeszedł za nią na jej stronę łóżka. "Wybrałaś mnie, Shanna, i to dla mnie wielki zaszczyt. Ja teraz też rozumiem, dlaczego moi synowie byli tak chętni, by związać się z ludzkimi kobietami. I na pewno nie pozwolę ci się związać z jakimś innym wojownikiem. Nie pozwolę na to, byś mnie zostawiła." Zszokowana spojrzała na niego. "Nie pozwolisz? Ale ja nie chcę być z tobą, do cholery! Jesteś pieprzonym dziwkarzem, a ja nie będę żyła z kimś takim.” Jego usta napięły się. "Nie będę dotykać, od teraz, żadnej innej kobiety. I to jest moja propozycja dla ciebie. Jestem bardzo hojny, i powinnaś być mi za to głęboko wdzięczna, Shanna. Mam bardzo wysoki popęd płciowy, a przez bycie z tobą on będzie mocno ograniczony, bo nie mogę kopulować. Ale nadal jestem gotów ci to zaoferować, bo uważam, że twój dotyk sprawiał mi ogromną przyjemność, taką samą jak tobie." Przechyliła głowę, patrząc na niego, ze zmarszonymi brwiami. Nie bardzo to wszystko rozumiała, ale to co on mówił sprawiło, że zaczynała się uspokajać. "Nie możesz kopulować z pomocami domowymi, więc dlaczego je masz?" Zamrugał, marszcząc brwi. "Ja z nimi kopuluje." Wpatrywała się w niego zupełnie skołowana. Nic już z tego nie rozumiała. ”Chyba powinniśmy zacząć od początku, bo coś mi się zaczęło mieszać. Kopulowanie oznacza ziemskie pieprzenie, tak? Rzeczywisty akt, gdy twój..." Jej spojrzenie zjechało na jego fiuta, a następnie wróciło do twarzy. "Gdy jesteś wewnątrz kobiety, tak? To właśnie jest kopulowanie, prawda? Myślałam, że to właśnie to znaczy." Skinął głową, krzyżując ręce na piersi. "Tak, to jest kopulowanie." I znowu była zdziwiona. "I ty mi powiedziałeś, że z nikim nie możesz kopulować, bo jesteś związany, tak? No i ja myślałam, że nie możesz wchodzić w ten sposób w kobietę, bo jesteś już z kimś związany."

65

"I to jest właśnie kara Alluwn dla mnie. Ja nie mogę uwolnić swojego nasienia wewnątrz kobiety, więc już nigdy nie zaznam tej przyjemności, gdy moje nasienie rozlewa się w kobiecie, dając życie. Nigdy nie będę miał już synów i córek." I teraz wszystko stało się jeszcze gorsze. Przepadło już zupełnie. Berrr pieprzył się ze swoimi pomocami domowymi, ale nie z nią. Ona nie była warta nawet tego. Odwróciła się, i podeszłą do łóżka. "Zostaw mnie, Hyvin. Idź kopulować ze swoimi pomocami, a mnie zostaw w spokoju." "A teraz jesteś na mnie zła, bo z tobą nie kopulowałem?" Wydawał się tym wstrząśnięty. Nie chciała nawet spojrzeć na niego, kiedy podniosła kołdrę i weszła do swojego łóżka. "Wyjdź już, Hyvin. Jestem wyczerpana, a jutro czeka mnie wielki dzień. Zamierzam poślubić Ovala albo innego obcego faceta, który jednak nie ma w swoim domu pomocy." Głośne warczenie zabrzmiało w pokoju, ale zignorowała go, i zaczęła się mościć na łóżku. Nauczyła się tej sztuczki od swojego byłego męża, jeśli działo się coś, z czym on nie miał ochoty się zmierzyć, albo jak nie chciał z nią rozmawiać, to po prostu szedł spać. Oj, zrobił jej tak podczas awantur kilka razy, zostawiając ją samą z jakimś problemem. Zamknęła oczy, i wzięła kilka głębokich, stabilnych oddechów starając się uspokoić. Berrr nie był warty tego, by się denerwowała. Może on sobie mieć ten swój harem i pieprzyć się z nimi póki nie padnie, a ona i tak jutro stąd wyjedzie. Usłyszała jak otwierają się drzwi, i poczuła ulgę, wiedząc, że on odchodzi z powrotem do swoich kobiet. Poczuła lekkie ukłucie bólu. Czuła prawdziwy pociąg do Berrra, ale teraz miała nadzieję dogadać się z Ovalem, jeśli ten da jej na to szansę. Na tej uliczce, była przestraszona, zdenerwowana i przytuliła się do Berrra, ponieważ on miał ją chronić, i czuła się przy nim bezpieczne. Łzy paliły jej powieki, a ona poczuła kolejną falę bólu. A co by się stało gdyby naprawdę się w nim zakochała? Mężczyźni to dupki, a ona dowiedziała się o tym w samą porę. Jednak i tak była głupia, że pozwoliła mu na to, by myśleć, że on będzie się nią opiekował. Była głupia, bo pozwoliła sobie myśleć, że on jest inny. Głupia, bo pozwoliła sobie coś do niego poczuć. Nagle, drzwi otworzyły się, zaskakując tym Shannę tak, że aż podniosła się z łóżka i spojrzała w ich stronę. Hyvin Berrr wybiegał właśnie nagi, z powrotem do jej sypialni, zatrzasnął drzwi z hukiem, a w ręku trzymał coś, co przypominało kilka cienkich pasków materiału. Ruszył prosto w stronę łóżka. Shanna tylko patrzyła na tego wielkiego, wściekłego Zorna.

66

"Powiedziałem im, żeby tutaj nie przychodziły, a jutro przeniosły się do innych pokoi. Wykonałem swoje zadanie." Wspiął się na łóżko. "Wiem, że jesteś zła, ale to nie może wpłynąć na twój ludzki honor. I wkrótce zdasz sobie z tego sprawę. Ja jestem honorowym samcem i dopełniłem swojej części umowy, teraz będę spał tylko z robą, co noc." "Chyba zwariowałeś." Shanna usiadła na łóżku. "Jeśli ty zamierzasz spać w tym łóżku, to ja w takim razie będę spała na podłodze. Kategorycznie odmawiam…" Shanna krzyknęła z furii, gdy Berrr rzucił się w jej stronę i ją złapał, przytrzymując jej wijące się ciało z powrotem do materaca. A potem szybko przerzucił jedną swoją nogę przez jej biodro i usiadł na niej, unieruchamiając tym, dolną część jej ciała. Na szczęście nie użył do tego całego swojego ciężaru, a jedynie jego części, i to na tyle, by jej nogi przestały go kopać. Chwycił jej rękę, za nadgarstek, tuż powyżej jej bandażu, który założył jej wcześniej. "Co ty, do cholery, robisz? Złaź ze mnie i wynoś się stąd!" Berrr nic jej na to nie odpowiedział, tylko podniósł jej szarpiące się dłonie wyżej nad jej głowę i tak, by mu nie przeszkadzały. Warczał przy tym na nią coraz głośniej, jednak ona nie zamierzała przestać walczyć. Shanna próbowała, cały czas zrzucić z siebie tego wielkiego drania, i dopiero po chwili zdała sobie sprawę z tego, do czego on zmierza… Była uwięziona pod nim, przyszpilał jej nogi do materaca, a długie paski jakiegoś materiału, który miał w swoich rękach w chwili gdy wbiegł do jej sypialni, teraz właśnie używał, by przywiązać jej ręce do zagłówka. "Puść mnie, ty… Kosmito!" Berrr przesunął się niżej, i obniżył swoją twarz do jej tak, że teraz dzieliły ich zaledwie milimetry. Warknął na nią, pokazując swoje białe, ostre zęby. "Nie kopulowałem z tobą, bo jesteś dla mnie za mała, Shanna. Ledwo mogłem zmieścić swój kciuk wewnątrz ciebie, tak jesteś napięta. Twoje mięśnie od razu się napinają i ściskają bardzo mocno, a ja nie chcę zrobić ci krzywdy. Mam nadzieję, ze po pewnym czasie przyzwyczaisz się już do moich palców, co pozwoli mi wejść w ciebie, nie zadając ci przy tym bólu. Ponieważ ja nie pozwolę ci odejść. Będę w twoim ciele, i będę z tobą kopulował, ale dopiero wtedy, gdy oboje będziemy mogli cieszyć się tą jazdą." Pokręciła głową, wpatrując się w niego teraz już w pełni zszokowana. "To się nigdy nie wydarzy, bo ja jutro rano wyjeżdżam, Hyvin. " Jego usta wykrzywiał grymas. "Nie pozwolę ci mnie zostawić, Shanna. Postanowiłem, że będziesz moja i tak się stanie."

67

"Możesz się pieprzyć." Jego brwi wygięły się. "Jesteś zła, więc pozwolę ci spać, ale jutro, po powrocie z moich spotkań, zaczniemy przyzwyczajać twoje ciało do przyjęcia mojego. Bo to jest, właśnie to czego chcę. Pieprzyć ciebie, Shanna." Jego twarz obniżyła się jeszcze bardziej do niej tak, że teraz stykali się już nosami. "Postaram się, żeby ci się to podobało tak samo jak i mi." I podniósł się z niej, kładąc obok. Shanna odwróciła głowę, patrząc na pasy, którymi była przypięta do zagłówka. Szarpnęła nimi, ale nie mogła się uwolnić. A Berrr położył się na bok, plecami do niej. Poruszył się, jeszcze chwilkę walcząc z kołdrą, by umość się na niej wygodniej. ”Ty chyba nie zamierzasz ze mną spać, do cholery. Puść mnie, ty wielki tyranie!" Miał czelność zachichotać. "Odpoczywaj, Shanna, bo będziesz tego jutro bardzo potrzebowała." Zacisnęła zęby, by powtrzymać się od krzyku wściekłości. Ten zarozumiały palant myślał, że może, ot tak, po prostu sprawić by jej ciało go chciało. Myślał, że ją zastraszy, ale nie wiedział, że ona już miała do czynienia z takimi dupkami w swoim życiu i dała sobie z nimi radę. Jej wzrok powędrował do jego szerokich pleców, a potem opadł na jego ładny, goły tyłek. Oczywiście, ci idioci, nie mieli tak fajnego i seksownego ciała… I wtedy wrócił do niej obraz jego z tymi sześcioma, gołymi kobietami, co sprawiło, że wszystkie ciepłe uczucia od razu z niej wyparowały. On był dupkiem cieszącym się z rozrządu. Wiedziała, kiedy zasnął. Mogłaby go teraz kopnąć. Nie miała przywiązanych nóg, ale może jednak jego sen, nie był taki zły? Przynajmniej nie próbował jej znowu dotykać. Zamknęła oczy, rezygnując z tego pomysłu. Tak w tej chwili była złapana, ale nie zamierzała się poddać, a on w końcu, tak czy siak, będzie musiał ja uwolnić.

Drzwi otworzyły się, co wyrwało Shannę z jej myśli. Jednak nie był to Berrr, wracający ze swoich porannych spotkań. Zamiast niego w drzwiach stała jedna z jego pomocy domowych, ta z czarnymi oczami i blond włosami. Shanna nie mogła sobie przypomnieć jej imienia, ale pamiętała, że to była ta, która była odpowiedzialna za pozostałe kobiety, i opiekowała się włosami Berrra. Kobieta miała ponad metr osiemdziesiąt wzrostu i wyglądała na naprawdę nieszczęśliwą, gdy tak stała w tych drzwiach. W końcu oblizała swoje usta i wzięła głęboki oddech.

68

"Nie jestem szczęśliwa, że tutaj jesteś ludzka kobieto, ale to nie jest mój wybór. Hyvin nakazał mi, przyjść do ciebie i traktować cię z pełnym szacunkiem. Był już spóźniony na swoje spotkania, więc kazał mi zapytać, czy jesteś głodna. Powiedział, że jeśli odmówisz zjedzenia śniadania, mam ci zaoferować, że sama cię nakarmię." "Jak masz na imię?" Zawahała. "Jestem Ovoly." Jej usta napięły się, a dłonie zacisnęły w pięści. ”Byłam głową tego domu, ale Hyvin zabrał mi ten tytuł, a gdy go zaakceptujesz, odda go tobie." "Posłuchaj, jeśli pozwolisz mi odejść tak nie będzie. Jeśli mnie tutaj nie będzie wszystko wróci do normy, prawda?" Shanna zmusiła się do uśmiechu. "Czy nie podoba ci się ten pomysł? Nie chciałabyś, żeby mnie nie było?" Szarpnęła swoimi nadgarstkami. "Tylko kilka cięć, by poluźnić wiązania, resztę już zrobię sama, i więcej mnie nie zobaczysz." Obca kobieta westchnęła głośno. "Nie myśl, że mnie to nie kusi, jednak Hyvin ostrzegł nas, że konsekwencje twojej ucieczki będą dla nas tragiczne. On jest bardzo inteligentnym i mądrym mężczyzną, on jest Hyvinem nas wszystkim. On już przejrzał twój plan. Jeśli pomożemy ci uciec, zostaniemy ukarane, a ty i tak, nie masz gdzie pójść, bo on wszędzie cię znajdzie." Shanna przewróciła oczami. "On jest tylko facetem. Zaufaj mi, mogę go zgubić wszędzie, nawet na tej obcej planecie. Czy znasz faceta o imieniu Oval? On mi wczoraj zaproponował, że się ze mną zwiąże, więc może jeśli masz jakiś z nim kontakt mogłabyś go poprosić, by mnie stąd zabrał, co? Założę się, że bardzo szybko tutaj przybędzie, wydawało mi się, że wczoraj, on bardzo mnie chciał." Ovoly podeszła bliżej łóżka. "Hyvin zabije Ovala, jeśli by on przyszedł tutaj po ciebie. I to nawet wtedy, gdyby takie było twoje życzenie. Jesteś pomocą domową, a on zachowuje się tak, jakbyś była jego związaną." Kobieta wyglądała na cholernie nieszczęśliwą, gdy to mówiła. "Powiedział strażnikom, że jeśli uciekniesz, mają cię zatrzymać, jednak jeśli którykolwiek z nich cię dotknie, to on ich zabije. Nigdy nie groził innym strażnikom, za dotykanie nas." Jej wzrok znowu zamigotał na Shannie. "On, dzieli się nami ze swoimi gośćmi i kilkoma najbardziej zaufanymi strażnikami, ale przypisał kilku z nich do twojej osobistej ochrony, i powiedział im, że mają cię pilnować za każdą cenę, ale jeśli podejdą na tyle blisko ciebie, by cię dotknąć, umrą. To nie sensu, ale takie są jego rozkazy." Shanna była zszokowana. "Dzielił się wami z innymi mężczyznami? Czy to właśnie miałaś na myśli?"

69

Kobieta skinęła głową. "Jesteśmy pomocami domowymi i dla nas to wielka duma by służyć Hyvinowi, na tak wiele sposobów. Jemu, jego specjalnym gościom i przyjaciołom. Tak właśnie działamy na Zorna. Mężczyźni mają pomoce domowe w swoich domach, bo to jest wielki prestiż także i dla domu. Hyvin jest bardzo ważną osoba na naszej planecie i odwiedza go wielu gości, czasami przybywają z bardzo daleka, by się tylko z nim spotkać." Żołądek Shanny aż zacisnął się, i walczyła z nudnościami po usłyszeniu tego wszystkiego. "To znaczy, że on mógłby zaprosić swoich cholernych przyjaciół i zaoferować mnie im? Mówimy tutaj o kopulowaniu z nimi, prawda?" Ovoly spojrzała na nią wściekła, jej oczy zwęziły się i skinęła jej głową. "Jeśli byłabyś pomocą domową, to tak, on mógłby to zrobić, ale ty tylko tak się nazywasz, lecz nie masz żadnych obowiązków płynących z tego tytułu. To właśnie powiedział nam Hyvin, gdy spałaś." Szarpiąc się, Shanna ledwo zdołała usiąść. Musiała siedzieć na boku, bo przywiązane nadgarstki dawały jej tylko kilka centymetrów swobodnego ruchu. "Jestem tym już zdezorientowana. Powiedział mi, że ja też jestem pomocą domową." Ovoly podeszła do krawędzi łóżka, i zacisnęła ręce na białej pościeli, tak że aż jej zbielały kostki. Pokręciła głową, a jej długie blond włosy opadły na ramiona, gdy ponownie spojrzała na Shannę. "To jest tylko tytuł, który musisz używać, ponieważ on nie może się z tobą związać, ale ty nie jesteś pomocą domową. Dzisiaj rano zebrał nas razem, by dla wszystkich stało się to jasne, jaki masz status w tym domu, i że on nigdy z ciebie nie zrezygnuje." Shanna nienawidziła się za to, ale łzy wypełniły jej oczy. Zamrugała by je odpędzić, tak by ta kobieta nie mogła ich zobaczyć. "Chcę wrócić na Ziemię." Twarz Ovoly złagodniała. "Staram się ciebie nie nienawidzić, człowieku. Wiem, że byłaś zmuszona do przyjazdu na naszą planetę ze swojej własnej, i staram się znaleźć dobre uczucia dla ciebie." Przełknęła. "Hyvin jest już związany z Alluwn, ale oni nie dzielą ani domu ani ciała. A on dał nam jasno do zrozumienia, że teraz to jest właśnie twój status w tym domu. On zabije każdego mężczyznę, który odważy się ciebie dotknąć, bo ty jesteś jego związaną. On będzie polował na ciebie i przyprowadzi cię z powrotem do swojego domu, jeśli uciekniesz. I znienawidzi nas wszystkich, jeśli nie będziemy potrafili cię tutaj zatrzymać." Shanna westchnęła, wpatrując się w tą kobietę. "Posłuchaj, tylko dlatego, że Berrr jest Hyvinem, to nie oznacza, że on może zachowywać się w ten sposób. Kto jest jego szefem? Możesz mnie z nim jakoś kontaktować? Założę się, że jego przełożony mógłby mnie od niego zabrać i dać komuś innemu, prawda?" 70

Oczy Ovoly rozszerzyły się. "To ty nie wiesz?" "Nie wiem, czego?" "Nie ma nikogo, silniejszego, mądrzejszego i mocniejszego niż Hyvin. On jest przywódcą wszystkich Zorn." Shanna spojrzała na kobietę Zorn, a z jej twarzy odpłynęła cała krew. Miała tylko nadzieję, że może jednak tylko się przesłyszała. "Że co?" Kiwając głową, kobieta Zorn wyglądała na zasmuconą. "Hyvin Berrr prowadzi naszą planetę. On jest najpotężniejszym wojownikiem na świecie. I jeśli ty go zostawisz, to on po prostu zwoła wszystkich swoich wojowników, by oni zaczęli cię szukać. Nie byłoby takiego miejsca, w którym mogłabyś się przed nim ukryć, ponieważ nikt nie chciałaby ci pomóc i schować przed Hyvinem." Współczucie wypełniło teraz jej ciemne oczy, nadając jej twarzy prawie miękki i miły wygląd. "Nie ma ucieczki od Hyvina, nawet jeśli myślisz, że możesz uciec. To zajmie tylko kilka godzin, zanim z powrotem do niego wrócisz. A doprowadzanie Hyvina do gniewu, byłoby bardzo głupie, i każdy z nas by na tym ucierpiał, bo on by nas wszystkich za to ukarał." Shanna wstrząśnięta patrzyła tylko niemo na kobietę Zorn. Ovoly teraz rzeczywiście wyglądała bardziej sympatycznie, gdy tak pochylała się nad nią, kiwając głową. "Jesteś teraz zobowiązana z Hyvinem, w każdy możliwy sposób, jednak on nie może pozostawić w tobie swojego nasienia, by dać ci potomstwo. On zaznaczył to bardzo wyraźnie, że nie życzy sobie, by którakolwiek z pomocy dotykała go ponownie, bo boi się, że ty już nigdy nie będziesz chciała jego dotyku." I teraz twarz Ovoly, aż zacisnęła się ze złości. "To jest bardzo egoistyczne u was, ludzkich kobiet. I chciałabym, abyś odwołała ten wymóg od Hyvina, by był tylko z tobą w łóżku." Shanna rozgniewała się natychmiast, i spojrzała wściekła na kobietę Zorn. "Słucham?" Ovoly zatrzymała się u stóp Shanny, tuż przy brzegu łóżka. "Mamy cię szanować, ale to nie znaczy, że mamy cię lubić, albo być dla ciebie miłe, jeśli nasze życie nie będzie dalej tak dobre, jak było. Jesteś małą kobietą, i powinnaś o tym pamiętać, tym bardziej, że nas jest sześć. Chcemy dalej dzielić łóżko z Hyvinem i chcemy mieć dostęp do jego ciała. A do ciebie już i tak mamy dużo żalu, za to, że wy, ludzkie kobiety, przenosicie tutaj zwyczaje ze swojego świata, utrudniając nam związki damsko-męskie. Jesteś bardzo samolubna i okrutna dla nas wszystkich, że zabierasz całego Hyvina tylko dla siebie, a to sprawia, że my również nie jesteśmy z tego zadowolone. A więc, gdy Hyvin wróci ze swoich spotkań, powiesz mu, że może nadal spać w naszym łóżku i kopulować z nami tak, jak to robił do tej pory. Rozumiesz mnie, człowieczku?" Shanna naprawdę próbowała to zrozumieć. "Czy ty mi grozisz, Ovoly?" 71

Ovoly zamrugała kilka razy. "Nigdy nie groziłabym liderowi pomocy domowych, człowieku." Jej usta napięły się. "To było tylko ostrzeżenie." Ta suka zdecydowanie jej groziła, pomyślała Shanna patrząc na kobietę. Co gorsza była teraz przywiązana do tego cholernego łóżka, więc jeśli ta kobieta Zorn by ją zaatakowała, to ona nie byłaby w stanie się obronić. Ovoly miała ponad metr osiemdziesiąt wzrostu i była bardzo umięśnioną kobietą, która prawdopodobnie zrobiła by sobie z jej kości naszyjnik. "Mam cię karmić? Kazano mi zaoferować ci jakiś pokarm." Potrząsając głową, Shanna odmówiła. Ta kobieta mogłaby spróbować ja otruć. A teraz już nie mogła zaufać żadnej z pomocy w domu Berrra. Ovoly dość jasno wyraziła się, że one wszystkie nie są szczęśliwe mając ją w swoim życiu. Ovoly uśmiechnęła się chłodno. "Rozumiemy się, prawda, człowieczku? Hyvin bardzo często wyjeżdża, czasami nie ma go przez wiele dni, gdy jedzie w odległe tereny Zorna na spotkania." Jej oczy prześlizgnęły się po ciele Shanny. "Czy wiesz, jak wiele istnieje sposobów zadawania bólu, i to takich, które nie pozostawiają żadnych znaków na skórze, i to nawet tak białej jak twoja?" "Rozumiem." Shanna spróbowała odsunąć się od niej, chociaż jej związane nadgarstki nie pozwalały na zbyt wiele. "Możesz już przestać mi wyjaśniać swój punkt widzenia. Zrozumiałam. Nie mogę stąd uciec, a jeśli nie spełnię twoich próśb, wówczas uczynisz z mojego życia jeszcze większe piekło." "Nie rozumiem wszystkich twoich słów, ale faktem jest, że będziesz bardzo cierpiała, jeśli nie sprawisz, by Hyvin, cofnął wszystkie swoje polecenia w stosunku do nas. Wiesz, że zawsze możesz się zablokować w jakimś małym, ciemnym pomieszczeniu, gdy nie będzie Hyvina? To nie pozostawi żadnych śladów. Poza tym byłaby wielka szkoda, gdyby twoje włosy przypadkiem zajęły się ogniem, gdy będziesz przygotowywała posiłek, no i nóż… on też może ci się przypadkowo wymsknąć i cię skaleczyć, twoje palce są przecież tak małe, że nawet mogłabyś któryś stracić przy tym… Wyglądasz na inteligentnego człowieczka, więc na pewno nie będziesz chciała, bym ja i reszta pomocy domowych, była nieszczęśliwa, prawda?" Przerażenie ścisnęło jej żołądek, gdy tak patrzyła w zimne oczy tej kobiety. Wszystkie znaki jej wcześniejszego współczucia zniknęły, sprawiając, że Shanna zaczęła się zastanawiać, co było większą grą, ale pokręciła tylko głową przy jej ostatnich słowach. Ovoly uśmiechnęła się chłodno, a potem odwrócił się, i przeszła przez pokój, a zadowolenie przebijało z każdego jej ruchu. Łzy wypełniły oczy Shanny, gdy tylko zamknęły się za nią drzwi. Znowu była sama. To tak, jakby znowu była w rodzinie zastępczej, i musiała się dostosować do istniejącego już tam układu. Starsze i większe dzieci terroryzowały ją i groziły, że coś może jej się stać, gdy zacznie za dużo gadać, albo jak nie będzie ich słuchała. 72

Na szczęście, wówczas właśnie zaczęła brać lekcje samoobrony, tak że nauczyła się walczyć. A teraz właśnie stała naprzeciwko sześciu zbirów. To był swoisty gang amazonek, a ona była w samym środku tego gówna, beż możliwości ucieczki. Gorący strumień łez zaczął płynąć po jej policzkach. Tak bardzo chciałaby być w domu, ale na tej planecie nie było o tym mowy. Nikt nie pomoże jej w powrocie do domu, jeśli to Berrr władał tą planetą. Shanna podciągnęła kolana do piersi i skuliła się, chowając w nich twarz. Zalała ją fala emocji. Nie było tutaj nikogo, kto mógłby jej pomóc, nikogo, by wypłakać się na jego ramieniu. Na tej planecie rządził krzyk i warczenie. Starała się stłumić płacz. Jej przyszłość będzie piekłem i dobrze o tym wiedziała. Miała za sobą całe lata walki o przetrwanie, całe jej dzieciństwo było niekończącym pasmem nieszczęść, dopiero jak dorosła, nauczyła się to wszystko kontrolować, a teraz znowu, to wszystko zostało jej zabrane. Chwilę później poczuła dotyk czyjejś ręki na swojej nodze. Aż podskoczyła zaskoczona, a potem tylko westchnęła i spojrzała w parę naprawdę zasmuconych, świecących, jasnoniebieskich oczu Berrra, który patrzył na nią w milczeniu. Pochylał się nad brzegiem łóżka, a jego twarz była bardzo blisko jej. Jego duża ręka dotykała jej łydki. Jego usta były lekko rozchylone, tak że widziała zarys ostrych zębów. A teraz dzięki temu, że ona miała pociągnięte kolana do piersi, usiadł tuż obok niej. "Proszę, Shanna, nie płacz." Jego głos był bardzo głęboki, ale niezwykle miękki, delikatny i pocieszający. "Przykro mi, że wróciłem dużo później niż mówiłem, ale musiałem jeszcze porozmawiać z moim synem Argernon i jego ludzką związaną, więc odwiedziłem ich po moich spotkaniach. " Shanna zmusiła się, by odwrócić wzrok i obniżyć głowę. Użyła workowatej sukienki, napiętej na jej kolanach, by osuszyć łzy. Pociągnęła nosem, była trochę zakłopotana tym, że złapał ją na płaczu. Berrr usiadł obok niej, i także oparł się plecami o zagłówek. Widziała nagły ruch przy jego udach, a potem zobaczyła jak wyciągnął coś z kieszeni swoich obcisłych, skórzanych spodni. I po chwili zobaczyła jak ostrym nożem, tnie jej więzy na nadgarstkach, a potem odrzucił nóż, który upadł z brzękiem na podłogę. Shanna wciągnęła powietrze, ale nie walczyła, kiedy Berrr nagle podniósł ją, ustawił bokiem i przesunął pomiędzy swoje lekko rozchylone uda. A potem jego grube, muskularne ramiona owinęły się ciasno wokół niej, mocno przytulając ją do piersi. I tak zaczął ją mocno przytulać do swojego ciała, opierając brodę na czubku jej głowy. "Wiem, że to trudne dla ciebie i wiem, musisz się bać. Nie powinienem był przywiązywać cię do łóżka, ale bałem się, że będziesz próbowała uciec, gdy mnie nie będzie, a to byłoby bardzo niebezpieczne dla ciebie. Wojownicy Zorn są bardzo seksualni, a ty jesteś człowiekiem, co sprawia, że jesteś bardzo pożądana. Jeśli powiedziałabyś im, że to ja jestem twoim panem, oni by cię nie dotknęli, ale ty byłaś na mnie zła, więc pewnie byś tego nie zrobiła, a oni by cię zranili." Urwał. 73

"Oni mogli by cię złapać." Shanna złagodniała w jego ramionach. To było takie pocieszające i rzeczywiście, czuła się w nich bardzo bezpiecznie. Wiedziała, że powinna z nim walczyć, powiedzieć mu, żeby poszedł do diabła, chociaż tylko dla zasady, przeklinać go za to, co jej zrobił, wiążąc ją w tym cholernym łóżku, ale nie zrobiła tego. I tylko przytuliła się mocniej do jego masywnej piersi. Pachniał tak dobrze, mężczyzną i lasem. To było takie komfortowe i bezpieczne, więc brała to, co on jej dawał. "Rozmawiałem z ludzką związaną mojego syna. Ona także nie chciała być z moim synem, kiedy została przywieziona na Zorna, i dowiedziała się o jego trzech pomocach domowych. Była obrażona. Powiedziała mi, jak bardzo ją to zraniło i jak było jej przykro z tego powodu, jak ją to bolało, więc teraz wiem jak się czujesz, moja Shanno." Pogłaskał ją po ramionach i przyciągnął jeszcze bliżej do siebie. "Chciałbym, abyś wiedziała, że nigdy już nie dotknę innej kobiety, i nie pozwolę żadnej, by mnie dotykała. Z chwilą, gdy cię zobaczyłem liczyłaś się tylko ty, nie chciałem nikogo innego, żadnej innej kobiety, rozumiesz?" Zawahała się, a potem podniosła głowę, napotykając jego uroczyste spojrzenie, lecz nie powiedziała ani słowa. Berrr wziął głęboki oddech, i poczuła jak jego klatka piersiowa rozszerza się przy jej ciele. Nadal głaskał ją delikatnie. "Chciałbym móc się z tobą związać i gdybym mógł to dałbym ci to wszystko, ale tego jednego nie mogę zrobić. Nie mogę dać ci swojego nasienia i potomstwa, ale mogę dać ci wszystko inne co posiadam." Jego ręka zsunęła się z jej pleców na ramię, a potem pogłaskał ją delikatnie po policzku i spojrzał głęboko w oczy. "Zrobię wszystko, abyś była szczęśliwa." "Czy mogę wrócić do mojego domu, na Ziemi?" Wiedziała, że warto było spróbować. Berrr zamknął oczy, a jego ciało napięło się. Potem potrząsnął głową, jego oczy ponownie się otworzyły i ciało odprężyło. "Nigdy nie pozwolę ci odejść, Shanna. Poproś mnie o coś innego, co naprawdę cię uszczęśliwi." Wpatrując się w jego piękne oczy, Shanna zdała sobie sprawę, że naprawdę, nigdy już nie wróci do swojego starego życia. Ten człowiek nie był taki zły, był odpowiedzialny. Nie był taki jak Gohl i jego dwa zbiry, których tak bardzo nienawidziła. On ją uratował przed sprzedażą jako niewolnicy seksualnej. On był uczciwy. I kiedy powiedziała, że chce iść z nim do domu, on jej na to pozwolił. Tak w rzeczywistości, to od samego początku starał się, i to wielokrotnie oddać jej wszystkie obowiązki, nawet jeśli ona tego nie rozumiała, a właściwie to źle rozumiała. On od samego początku dobrze ją traktował, była dla niego najważniejsza, chciał wyrzucić wszystkie pomoce domowe. Od razu.

74

"Rozumiem co znaczy monogamia, i mogę ci to dać, Shanna." Pieścił jej policzek. "Mój związany syn, powiedział, że pragniesz miłości. Wiem, co to znaczy, chociaż nigdy jej nie doświadczyłem. Kiedyś myślałem, że oddałem Alluwn swoje serce, ale ona nie chciała ani tych słów, ani mnie. Cierpiałem ból i wstyd z tego powodu, to uraziło moją dumę. Przysiągłem sobie, że nigdy nie pozwolę, by jakaś kobieta znaczyła dla mnie aż tyle, by raniło mnie jej odrzucenie." Urwał, a jego dłoń przesunęła się z jej twarzy, we włosy. "Twoje odrzucenie mnie boli." Shanna obserwowała jego smutne oczy, i za diabła, nie widziała w nich kłamstwa. Był szczery, a ona miała ochotę przekląć go głośno, bo wiedziała, że jej serce topi się od jego spowiedzi. Został bardzo mocno zraniony, a jednak rozmawiał z nią o tym. Wielu mężczyzn wykorzystałoby kilka łzawych historii, by zaciągnąć dziewczynę do łóżka, ale nie on. Ten facet i tak był już właścicielem jej tyłka, a powiedział jej to wszystko tylko dlatego, bo właśnie tak czuł. Nie widziała kłamstwa w jego oczach. "Daj mi czas, nie walcząc ze mną. Pokaże ci, że możemy być razem szczęśliwi i że będę dla ciebie najlepszym opiekunem, moja Shanno. Ślubuję, że nie dotknę innej kobiety i od tego czasu będziesz tylko ty. Mówię to byś wiedziała, że podchodzę do ciebie i do tego co robimy, bardzo poważnie. Jestem zdeterminowany by z tobą być." Jego oczy wpatrywały się w jej przez dłuższą chwilę. "Daj mi szansę, byśmy sprawdzili jak to może być między nami. Co masz do stracenia? " Zamknęła oczy, by nie patrzeć w ten jego niesmakowity błękit. Próbowała uspokoić swoje walące serce. A Berrr tylko ją trzymał, czekając cierpliwie, podczas gdy ona siedziała w jego ramionach rozważając to wszystko. Była zmęczona i przerażona. Była tutaj obcą, a jedyne co znała, to był właśnie ten człowiek, który trzymał ja w ramionach. To wszystko mogło być inaczej, dużo gorzej. Mogła zostać sprzedana jednemu z mężczyzn na tej aukcji i bardzo wątpiła, czy oni przysięgliby jej wierność, i czy chcieliby sprawić, by była szczęśliwa. Kogoś innego nie obchodziłoby, czy ona zostałaby ranna, czy była przestraszona i nawet nie chciała myśleć w jakim byłaby wówczas piekle. Mogłaby być w rękach faceta, który chciałby tylko jej ciała, niezależnie od tego, czy jej by się to podobało, czy też nie. "Shanna? Proszę spójrz na mnie. Czy dasz mi szansę, bym spróbował uczynić cię szczęśliwą?" Otworzyła oczy, napotykając jego intensywne spojrzenie. Jego piękne oczy przyglądał się jej w milczeniu, gdy czekał na jej odpowiedź. Shanna wzięła głęboki oddech i skinęła mu głową.

75

Rozdział 7

Natychmiastowa ulga od razu zagościła na twarzy Berrra, i powoli zaczął się uśmiechać do Shanny. "Zrobię wszystko, co tylko w mojej mocy, aby dać ci dobre i szczęśliwe życie ze mną." Kiwając głową, Shanna zamknęła oczy. "Czy możesz się pozbyć z domu wszystkich pomocnicy?" Usta Berrr opadły, i pojawiło się na nich teraz zdumienie. Spojrzał jej w oczy, a na twarzy pojawiło się wiele emocji i dopiero kilka sekund później pokręcił przecząco głową. "Moim obowiązkiem jest je chronić, nawet jeśli nigdy już ich nie dotknę. To było by bardzo okrutne, odbierać im to wszystko, i odsyłać do biedniejszych domów, niż są przyzwyczajone. Nie wiem, jak to właściwie wytłumaczyć, ale to byłaby bardzo ostra kara dla nich, jeśli bym tak zrobił. One na to nie zasługują." Nawet nie miał, cholernego pojęcia, jak bardzo te kobiety na to właśnie zasługiwały. Jednak nie chciała mu mówić o tym, że one jej groziły. Nie znał jej zbyt dobrze, tak jak i ona jego, a nie miała pojęcia, jak długo Berrr mieszkał razem ze swoimi pomocami domowymi, więc nie była pewna czy byłby skłonny jej uwierzyć. I jak zareagowałby na jej rewelacje. "One będą musiały się dostosować do nowego życia." Brzmiał teraz na więcej niż pewnego siebie. "A poza tym, teraz będzie to bardzo pracowity okres dla nich. Od jutra rozpoczyna się szczyt, i będzie bardzo wielu gości odwiedzających nasz dom. A wojownicy sprawią, że one będą bardzo zajęte, w tym czasie." Strach uderzył w Shannę. "Będziesz oferował im ich ciała, prawda?" Przechylając głowę, Berrr obserwował ją ze zmrużonymi oczami. "One nie mają nic przeciwko temu. Zresztą, możesz je sama o to zapytać, jeśli wątpisz w moje słowa. Przepraszam, jeśli to uraża ciebie jako Ziemianina, ale tak właśnie postępujemy na Zorna. To nasz sposób na życie. Nasze kobiety także potrzebują męskiego dotyku, a ponieważ moje ciało jest już dla nich niedostępne, to będą musiały kopulować z innymi mężczyznami."

76

Strach prześlizgnął się wzdłuż jej kręgosłupa. "A co ze mną? Mnie też będziesz oferował innym? Powinnam cię ostrzec, żebyś nawet tego nie próbował, bo ktoś przy tym może poważnie ucierpieć albo nawet umrzeć!" Berrr uniósł brew. "Masz rację, Shanna. Jeśli jakiś wojownik będzie się starł ciebie dotknąć, to na pewno umrze. Zabiję każdego mężczyznę, który podejdzie zbyt blisko ciebie. Jesteś moja i tylko ja mogę cię dotykać. Nigdy nie pozwolę, by inny wojownik położył na tobie swoje ręce." Uspokoiła się w jego ramionach. "A więc jesteśmy po tej samej stronie. To dobrze." "Ta sama strona?" "Och, to jest takie powiedzenie, które oznacza, że w zupełności się z tobą zgadzam się i myślimy tak samo." Skinął głową. "A zatem tak, jesteśmy po tej samej stronie. Jeśli jakiś wojownik cię dotknie, to umrze." Zdała sobie sprawę, gdy tak patrzyła na niego, że był przy tych słowach śmiertelnie poważny. Nie było żadnej iskierki humoru w jego wzroku. "Ty naprawdę zabijesz tego faceta, jeśli mnie dotknie, prawda? Tak zabijesz, zabijesz?" Miękki ryk zagrzmiał z jego gardła. "Czy wy tak nie postępujecie w twoim świecie? Wasi mężczyźni nie zabijają innych samców, aby chronić swoje kobiety?" "Czasami, ale zwykle tak nie jest." Berrr pokręcił głową, patrząc na nią całkowicie zdegustowany, a potem zdjął ją ze swoich kolan i położył obok na łóżku. "To dobrze, że teraz jesteś na mojej plancie, tutaj będziesz porządnie chroniona. Nakazałem przygotować kobietom posiłek dla nas, ponieważ one powiedziały mi, że nic nie zjadłaś wcześniej." Wstał i odwrócił się, patrząc na nią z dezaprobatą. "To jest również i twój obowiązek, aby pomóc mi dbać o twoje ciało, więc teraz musisz dać mi słowo, że będziesz jadła więcej." Przy tych słowach dokładnie zlustrował jej ciało. "Musisz sprawić, że będziesz większa, bo dzięki temu będziesz bardziej wytrzymała." Shanna aż rozszerzyła oczy w pełnym zdumieniu, i tylko patrzyła na niego, podczas gdy on szedł w kierunku drzwi. On naprawdę mówił to poważnie, przez co znowu była kompletnie zdumiona. Chciał, żeby ona była jeszcze większa? Spojrzała w dół na swój zaokrąglony brzuch, już i tak miała kilka kilo nadwagi. Przełknęła i spojrzała na Berrra, który stał w drzwiach sypialni. "Chodź ze mną, Shanna. Pomoce domowe przeniosły już swoje rzeczy z mojego pokoju, i teraz będziesz mogła tam zamieszkać ze mną.”

77

Jego usta wygięły się, i zmarszczył brwi, gdy rozglądał się po pokoju. "Ten pokój, wiąże się ze zbyt wielką ilością złych wspomnień, więc cieszę się, że nie będziemy już tutaj musieli przychodzić." Wstała z łóżka i ruszyła w jego stronę. "Czy mogę pożyczyć jakieś ubrania z szafy?" Przejechała dłońmi po ogromnej, luźnej sukience. "To wszystko, co posiadam." "Kazałem jednej z kobiet zrobić zakupy specjalnie dla ciebie, tak byś miała nowe, bardziej dopasowane stroje. One już powinny być w mojej szafie." Spojrzał na nią gorącym wzrokiem, i wyciągnął do niej rękę. "Chodź, Shanna. Jedzenie nie powinno czekać." Jego sypialnia była prawie dwa razy większa od tej, w której była do tej pory. Weszła za Berrrem głębiej do środka. Dzisiaj, na szczęście, jego łóżko było puste, i nie było tutaj żadnych kobiet. Sypialnia była bardzo dobrze oświetlona, czerwonym światłem słonecznym, które przeświecało przez olbrzymie okna. "Wy nie macie tutaj żadnej prywatności, prawda?" Berrr popatrzył na wielkie okna. "Dlaczego mamy się ukrywać przed kimkolwiek?" "A co z prywatnością? Każdy, kto w nocy stanie na zewnątrz pod tymi oknami, będzie wszystko świetnie widział, co robisz… i w ogóle." Uśmiech zabłysnął na twarzy Berrra, i to aż złagodziło całą jego posturę. "Dlaczego ktoś miałby to robić?" "Może jacyś zboczeńcy. Kto to wie?" Jego głowa przechyliła się lekko. "Pamiętam, że tłumaczyłaś mi już znaczenie tego słowa, ale nie bardzo rozumiem, kto i dlaczego chciałby szpiegować mnie w mojej sypialni. Wojownicy są szkoleni, aby być honorowymi, Shanna. " "A co z tymi, którzy nie zrozumieli lekcji?" Zmarszczył brwi. "Tak jak ten facet ,z którym związała się Alluwn. On nie był honorowy, gdy próbował cię zabić, prawda?" Uśmiech na ustach Berrra zmarł. "Nie. On nie był honorowy. I jeśli ci to przeszkadza tak bardzo, to powiem pomocom domowym, by zakryły okna. Czy chciałabyś coś jeszcze zmienić, by czuć się tutaj dobrze?" Była całkiem zaskoczona jego ofertą. On naprawdę chciał, by czuła się tutaj dobrze. Nie miał w nosie tego czego chciała, więc wzięła głęboki oddech, i zaczęła mu wyjaśniać, co to są karnisze i zasłony. A on słuchał jej bardzo uważnie, kiwając głową, a na koniec uścisnął jej rękę.

78

"To będzie można tutaj zrobić. Czy jest coś jeszcze w tym pokoju, co chciałabyś zmienić? Chcę, żebyś była tutaj naprawdę szczęśliwa. " "Nie. To już wszystko." Odwrócił się, i zaczął ją prowadzić za rękę, do stołu znajdującego się za podwójnymi, szklanymi drzwiami, które znajdowały się w rogu pomieszczenia. Zapach jedzenia, sprawił że jej żołądek natychmiast zaburczał w odpowiedzi na to. Berrr cicho warknął i usiadł, ciągnąc zaskoczoną Shannę na swoje kolana, gdzie wylądowała na tyłku. "Byłaś zbyt długo bez jedzenia, przez ten swój gniewny bunt na mnie." Skrzywił się i szybko przyciągnął do siebie talerz z jedzeniem, z którego chwycił pasek mięsa, i przystawił jej go do ust. ”Teraz już jedz." Mięso miało zapach podobny do boczku, i było naprawdę dobre. Shanna zmrużyła oczy i spojrzała na Berrra. "Będę już jadła, ale co byś zrobił gdybym tego odmówiła?" Czarne brwi uniosły się. "Chcesz mnie sprawdzić, Shanna? Otwierając usta , wzięła kęs i wzruszyła ramionami . Jedzenie było pyszne, i to nie tylko zapach ale przede wszystkim smak był idealny. To było naprawdę smakowite i już zdążyła je pokochać, więc teraz żuła mięso i przyglądała się Berrrowi. Sięgnęła do talerza po kolejny pasek mięsa, ale szarpnął jej ręką i sam po nie sięgnął. Widać było, że sam chciał ją karmić. Powoli przeniósł kolejny smakowity kąsek w stronę jej ust. "Jestem ciekawa. Nie chodziliśmy na randki, więc nie mieliśmy okazji by się poznać i zaprzyjaźnić, i teraz to właśnie nadrabiam. No to, co byś zrobił, gdybym nie chciała jeść?" Wpatrywał się w nią zdezorientowany, kręcąc wargami. " Czym jest przyjaźń? Czy to jest jakiś dziwny i szalony, rytuał godowy, który sprawia, że później oboje, kobieta i mężczyzna, mają ochotę na seks?" Shanna wybuchła śmiechem. "Nie masz nawet pojęcia, jak blisko jesteś, z tym wyjaśnieniem. A dokładne chodzi o to, że kobieta i mężczyzna wychodzą razem, w różne miejsca mające zapewnić im rozrywkę, jedzą wspólnie posiłki i po prostu rozmawiają, tak by poznać się nawzajem , zanim przejdą do bardziej seksualnych relacji." Zdegustowany zrobił taką minę, że Shanna znowu się roześmiała. Odpowiedział jej uśmiechem i wyciągnął do niej rękę z jedzeniem, tym razem był to dorodny kawałek jakiegoś owocu.

79

"Na Zorna, rodzina samicy zazwyczaj oferuje się rodzinie samca, gdy chce by ona była częścią jego rodziny. Mężczyźni i kobiety nie rozmawiają ze sobą zbyt wiele, więc nie mają szansy na ‘przyjaźń’, ale to nie ma znaczenia, bo przede wszystkim chodzi o kopulacje i to jest najważniejsze. Oczywiście u samców, najbardziej liczy się ich zdolność do opieki. Wojownicy są oceniani są przez swoje umiejętności bojowe, i to co ich domy, mogą dać. Kobiety zaś są oceniane przez ich zdolności do opieki domem, i pod tym względem dobierane są właśnie pomoce domowe, tylko niektórzy z nas przy wyborze, kierują się ich pięknem." Patrzyła na niego w szoku. To było tak cholernie seksistowskie, ale zaakceptowała to, co mówił. Nie była już na Ziemi, więc nie może się kierować swoim ziemskim umysłem i oceną rzeczy, choć ten był wciąż był bombardowany obrazami tego, co on właśnie powiedział. ”Więc masz swoje pomoce bo ich rodziny, je tobie oddały? I dlatego, że one chciały mieszkać z tobą?" Skinął głową, karmiąc ją kolejnym kęsem, a potem sam zjadał drugą połowę. ”To jest dokładnie tak, jak działamy. Wypracowaliśmy ten system przez lata. A ja wciąż jeszcze dostaję oferty od innych rodzin, ale sześć to mój limit. Jako Hyvin mam więcej kobiet niż większość mężczyzna na tej planecie, ale jest to wynikiem tego, że mam wielu gości, którzy przybywają do mnie z bardzo oddalonych miejsc. Gdybym zatem miał tylko dwie lub trzy pomoce, one miałyby za dużo obowiązków ciała. To byłoby za dużym obciążeniem dla nich.” Nie pozwoliła sobie na okazania oburzenia, chociaż i tak je czuła, pomimo tego, że przecież te kobiety nie były jej przyjaciółkami. "Czego dotyczą twoje spotkania?" "Moim obowiązkiem jest, by upewniać się, że moi ludzie są szczęśliwi i stale dbać o to, by życie nas wszystkich było coraz lepsze. Zorna to duża planeta, a zatem Vartasi z wszystkich dzielnic, przychodzą do mnie na spotkania, by powiedzieć mi co można by zrobić, aby ich dzielnice były jeszcze lepszym miejscem." Patrzyła na niego, a potem skinęła mu głową, myśląc, że wielka planeta zawsze musi być podzielona na części, powiaty czy też stany, a Vartasi są prawdopodobnie odpowiednikiem gubernatorów stanów, czy też prezydentów miast. Polityka Zorn, nie mogła być inna, czy bardziej skomplikowana. "A jutro? Też masz spotkania? Na jaki temat?"

80

Twarz Berrra napięła się. "Mamy na Zorna dzikie obszary, gdzie wciąż żyją dzicy i nieucywilizowani samcy, bez żadnych zasad i honoru. Każdego roku przejmujemy część z tych terenów, i wprowadzamy na nich zasady panujące w naszym społeczeństwie. Jednak ostatnio mieliśmy pewne problemy z dzikimi mężczyznami próbującymi zaatakować ucywilizowane obszary i porwać nasze samice. I to spotkanie organizowane jest właśnie z przedstawicielami dzielnic, mających właśnie tego rodzaju problemy. Będę tam musiał wysłać więcej moich wojowników, by dopadli tych niebezpiecznych mężczyzn. A wówczas będą oni mieli wybór, albo żyć zgodnie z prawem Zorn albo umrzeć." Shanna zaniemówiła. Czyży Berrr był dyktatorem? Nie spodziewała się tego po nim, więc tylko patrzyła na niego zbulwersowana i zszokowana. A on odpowiedział jej tym samym spojrzeniem, marszcząc brwi. "Widzę, że nie zgadzasz się z moimi decyzjami." Jego brwi uniosły się pytająco. "Nie rozumiesz, jak niebezpieczni są dzicy mężczyźni Zorn, co oni robią każdej porwanej i schwytanej przez siebie kobiecie. Shanna, nie potępiaj mnie za to, że chcę śmierci naszych wrogów." Urwał. "Oni zabijają kobiety przez nadużywanie ich ciał, co sprawia im wielką krzywdę i wielkie cierpienie. Dzicy mężczyźni są przestępcami, żyją bez żadnego honoru i nie przestrzegają żadnych praw. To bardzo źli ludzie. Rozumiesz?" Tak, teraz już zaczynała. Brzmiało to tak, że oni fatycznie zasługiwali na więzienie, bo według niej faktycznie mordercy i gwałciciele, powinni być w więzieniu. Berrr nie musiał jej tego tłumaczyć, ale rozumiała jak poważnych nadużyć mogli się oni dopuszczać względem kobiet, i że to mogło doprowadzić do śmierci kobiet. Skinęła mu głową, a jego napięte ciało rozluźniło się i odsunął talerze. "Skończyliśmy już tutaj." Berrr przełożył swoją rękę pod jej kolana, a drugą objął ją w tali i wstał, podnosząc ją w swoich ramionach. Shanna była oszołomiona, gdy delikatnie opuścił ją na łóżko. Zrobił krok do tyłu i popatrzył na nią z góry. "Rozbierz się dla mnie, moja Shanno. Rozciągnij się na plecach na łóżku i pokaż mi wszystko." "Nie będzie gry wstępnej, co?" Buty Berrr z głośnym plaśnięciem wylądowały na podłodze, gdy zrzucił je z siebie. Swoimi dużymi dłońmi sięgnął do swojej koszuli, i rozdarł ją jednym ruchem, pokazując jej swoją idealną górną część ciała. Shanna spojrzała na pięknie uformowaną klatkę piersiową, ramiona, a potem jej wzrok poszybował bardzo powoli do jego umięśnionych ud. W tym czasie, gdy ona go obserwowała, Berrr kilkakrotnie zagiął i otworzył dłonie, zwijając je w pięści, a potem zaczął rozpinać swoje skórzane spodnie. 81

"Rozbierz się dla mnie, Shanna." Zniżył głos tak, że teraz stał się głęboki i szorstki. "Pragnę cię." Shanna przełknęła z wielkim trudem, a potem podciągnęła się na łóżku i oparła na kolanach. Przesunęła się tak, by móc swobodnie zdjąć sukienkę, ale zatrzymała się i jak zahipnotyzowana patrzyła, gdy Berrr rozpinał spodnie. Był już twardy jak skała, a jego penis był w pełni wyprostowany, a przecież ona nawet jeszcze nie była naga. Oparł się kolanem na łóżku i wspiął się na nie, zatrzymując tuż obok niej. Shanna zamarła, kiedy chwycił ją za sukienkę, ale wciąż nie mogła oderwać wzroku od jego ciała. Klęczeli teraz oboje obok siebie. Berrr przysunął się jeszcze bliżej w jej stronę, a jego błękitne oczy świeciły żywą pasją, gdy tak patrzył na nią. Pragnęła go, ale nie widziała go jeszcze tak bardzo pobudzonego, jednak gdy tak mu się przyglądała, temu wielkiemu muskularnemu ciału, jedyne czego chciała to tylko móc go polizać… w paru miejscach… Nie, nie w paru. Wszędzie by go z chęcią wylizała. "Czy ja cię przerażam?" Berrr lekko zmarszczył brwi. "Nie zaczęłaś jeszcze nawet zdejmować sukienki. Nie chcesz, żebym cię dotykał? " "Bardzo chcę. Jednak nie spodziewałam się, że przejdziemy tak szybko od rozmowy do seksu." Berrr pochylił się nad nią i chwycił jej sukienkę, zdejmując ją jej przez głowę, jednym ruchem, a potem odrzucił ją z łóżka. "Nie bój się mnie, Shanna. Ja cię nigdy nie skrzywdzę. Mój popęd seksualny jest bardzo wysoki, i będę cię chciał bardzo często, wiele razy każdego dnia.” Jego oczy prześledziły krzywizny jej ciała i miękki pomruk wyrwał mu się z gardła. "Wiele, wiele razy." Shanna była zaskoczona tym jego spojrzeniem. Żaden mężczyzna jeszcze nigdy tak na nią nie patrzył, z taką potrzebą i pasją. A teraz oczy Berrra płonęły, czystym pożądaniem. Na koniec powrócił spojrzeniem do jej oczu. "Chcę cię na plecach." Wiedziała, czego on chce, i nie wahała się nawet sekundy. Cofnęła się i usiadła, przenosząc kolana, rozciągnęła się płasko na plecach. Berrr nie poruszył się ani o cal, całą swoja uwagę skupiając na jej udach, które ona właśnie bardzo powoli rozsuwała dla niego. Chciała mu pokazać to co chciał, i uważał za tak fascynujące. Cokolwiek by to nie było, Berrr sprawiał, że oddałaby mu wszystko. Od razu z dudniącym rykiem, prawie się na nią rzucił. Wyciągnął się na brzuchu, usztywniając swoją górną część ciała na swoim zgiętym łokciu. Drugą ręką sięgnął do warg jej cipki, rozsuwając je szeroko. Opuścił głowę, tak by móc przesunąć swoim gorącym, wilgotnym językiem po jej łechtaczce. Od razu poczuła jak przechodzi ją fala wstrząsów rozkoszy. Berrr błyskawicznie zacisnął usta wokół jej twardego zgrubienia, a jej palce wbiły się w pościeli, gdy tylko jego usta zaczęły bawić się jej ciałem. 82

Nie próbowała już powstrzymywać swoich jęków. Berrr wykorzystywał swoje usta by pchać w nią niczym holownik i lizać jej łechtaczkę. A jego ostre zęby były takie cholernie łagodne, gdy ocierał się o najwrażliwszą część jej ciała. Jego mocny język pchał w nią, a potem lizał jej łechtaczkę, a wszystko to razem doprowadzało ją do pasji, tak wielkiej, że tylko dyszała i jęczała, wyginając swoje biodra tak, by były jak najbliżej jego cudownie utalentowany ust. Ściany jej pochwy aż skręcały się, pragnąc go poczuć, cała drżała z konieczności, by mieć trochę więcej Berrra. "Proszę." Cichutko jęknęła. Berrr zamarł, jego wargi i usta uwolniły jej łechtaczkę. "Czego byś ode mnie chciała, Shanna? "Jego głos był szorstki, surowy i tak głęboki, że teraz bardziej przypominał ryk niż rzeczywiste słowa. "Czy potrzebujesz uwolnienia?" Podnosząc głowę, Shanna patrzyła na niego, czując jak jej ciało aż płonie pod jego spojrzeniem. Dysząc ciężko podniosła się na łokciu i spojrzała mu w oczy. Wzięła głęboki oddech. "Potrzebuję cię we mnie, gdy mnie tam dotykasz, to czuję ból w środku." Zmrużył oczy, wpatrując się w nią, a następnie powoli ją puścił. Położył ręce na łóżku i przysunął je do swoich rąk i kolan. Cała uwaga Shanny niemal natychmiast skupiła się właśnie na nich. Chciała go, chciała, by ją pieprzył… Chociaż, gdy teraz spojrzała na jego męskość, zaczęła się zastanawiać, czy jednak nie będzie to bolesne. Nie uda jej się wziąć go całego, nie był dziwdłem, ale był większy od fiuta jej byłego męża i większy od wszystkich chłopaków, których miała. "Odwróć się." Rozkazał Berrr tym szorstkim tonem. I choć to było niemożliwe, jego fiut był tak zaszczycony uwagą Shanny, że podniósł się jeszcze bardziej. Szybko przewróciła się, od razu wiedziała do czego on zmierzał. Chciał by była na kolanach, podpierając się rękami. Domyśliła się tego, gdy pierwszy raz usłyszała termin – kopulacja, na Zorna. Ich wersją ‘normalnego’ seksu była ziemska pozycja na pieska. Gdy już ustawiła się odpowiednio, spojrzała przez ramię na dużego mężczyznę, który z takim głodem wpatrywał się w jej ciało. I wtedy jej napięcie i zdenerwowanie odeszło. Gdy tak patrzyła na Berrra, zdała sobie sprawę, że ufa mu bezgranicznie. On nigdy nie zrobi jej krzywdy. Był wielkim facetem, był o co najmniej kilkadziesiąt kilogramów cięższy od niej, nie wspominając o tym, że był dużo silniejszy, więc gdyby chciał mógłby jej poważnie zaszkodzić, albo gdyby nie był wystarczająco ostrożny. Jednak to, jak na nią patrzył, jak teraz powoli się do niej zbliżał, sprawiało, że wiedziała, że on nigdy czegoś takiego nie zrobi. Wyciągnął jedną ze swoich rąk i przysunął się bliżej niej, stając teraz tuż za nią. Ich spojrzenia znowu się spotkały. Jego druga ręka powędrowała między ich już prawie złączone ciała, a potem kilka razy pogłaskał ją po biodrach i tyłku.

83

"Jesteś tak mała, że martwię się tym, że cię zranię. Czy jesteś tego pewna, moja Shanno? Bardzo chciałbym z tobą kopulować, ale to nie będzie dobre, jeśli będę ci przy tym zadawał ból." Cholera, on był naprawdę świetnym facetem. Wiedziała to w jego oczach. On naprawdę, i to teraz by się zatrzymał. Jeszcze nigdy nie spotkała faceta, który byłby w stanie zrobić to właśnie w tym momencie, albo chociaż upewnić się, czy na pewno była na niego gotowa. Skinęła głową. "Wystarczy, że będziesz we mnie wchodził tylko cholernie wolno." "Nie musisz mi tego mówić." Urwał. "Jeśli zacznę sprawiać ci ból, musisz mi to natychmiast powiedzieć, tak bym mógł się powstrzymać i wycofać." Shanna opuściła głowę i pochyliła się na łokciach na łóżku, podnosząc przy tym swój tyłek najwyżej jak tylko mogła, by Berrr miał łatwiejszy dostęp. Przeniósł się za nią, stając pomiędzy jej rozsuniętymi nogami, i obniżył swoje biodra do jej poziomu. Zastanawiała się, czy to będzie dla niego wygodna pozycja, przecież był dużo większy od niej… i sekundę później już przestała myśleć. Palce Berrra zaczęły pieścić jej już i tak mokrą szczelinę, powoli przesuwając się aż do jej łechtaczki. Myślała, że on po porostu zacznie w nią wchodzić, ale powinna była już się nauczyć, że tak nie będzie. Poruszył biodrami, przysuwając się bliżej niej i jednocześnie dręczył jej czuły guziczek. Uczucie było tak dobre, że ledwie utrzymywała swoje pragnienie na wodzy. A on, bardzo powoli, zaczął w nią wsuwać swoje palce, wciąż kręcąc małe kółka po jej łechtaczce. Pchnięcie palcami i kilka otarć po twardym, opuchniętym guziczku i tak na zmianę. "Proszę." Zasapała Shanna. "Teraz to już mnie dręczysz." Palec Berrra odsunął się od jej łechtaczki. I od razu otworzyła usta, żeby zaprotestować, ale nagle jego palce przystąpiły do silniejszej pracy w jej zalanej potrzebą cipce. Zacisnęła ręce na pościeli jęcząc głośno. Głęboki, dudniący ryk wyrwał się z piersi Berrra. "Jesteś taka ciasna, Shanna." "Proszę." Teraz już prawie piszczała, uczucie jego w niej było, tak naglące, że lewo to wytrzymywała. Ten ból był już męczarnią. Ruszyła swoimi biodrami do tyłu, zmuszając go, by wsunął swoje palce jeszcze głębiej w jej ciało i zajęczała głośno. "Musisz zacząć się poruszać." Jego palec wycofał się. I Shanna znowu zaczęła krzyczeć z frustracji. Ootworzyła usta, by go silniej zachęcić do tego, ale on nagle pchnął w nią dwoma palcami.

84

Uczucie rozciągania było tak boleśnie wspaniałe, że tylko uderzyło w jej skołatane nerwy, które tak bardzo błagały o jego uwagę. Shanna jęknęła głośno a potem wyjęczała jego imię. "Tak tutaj gorąco i ciasno." Berrr warknął za nią. "To jest najdelikatniejsza rzeczą, jaką kiedykolwiek czułem. Na władcę księżyców, moja Shanno. Tak bardzo chciałbym być w tobie, aby poczuć to uczucie, że oddałbym za to swoje życie." Powoli przejechał jeszcze raz po niej palcami. Shanna uniosła biodra, wychodząc na spotkanie jego powolnych pchnięć. Czysta przyjemność stała się wręcz przytłaczająca i wiedziała, że ona zaraz dojedzie, jeśli on nie przestanie bawić się jej łechtaczką. Ekstaza zaczynała już ją prawie zalewać. Nie, teraz już nie mogła myśleć, ale wiedziała że jeszcze coś powinna mu przedtem powiedzieć. Walczyła z przyjemnością, próbując oczyścić swój umysł. Wyjęczała jego, lewie potrafiąc dobrać słowa, przez zachwyt, szalejący w jej mózgu. "Berrr?" Przestał ruszać swoimi palcami. "Chcesz mnie zatrzymać? Czy sprawiam ci ból?" "Zabiję cię, jeśli się zatrzymasz. Ale musisz coś wiedzieć. Ja nie mogę zajść w ciążę, więc nie martw się o to. Mam wkładkę domaciczną." "Czy to jest choroba, która zapobiega ciąży?" Nie brzmiał na zadowolonego. "Czy ludzie przenoszą choroby poprzez seks? " Odwróciła głowę, by spojrzeć na niego marszcząc brwi. "Nie jestem na nic chora. Zostałam dokładnie sprawdzona, po tym jak okazało się, że mój były mąż pieprzył wszystko co się ruszało. Chodziło mi o to, że to jest mała nakładka wszczepiona w moje ciało, która zapobiega ciąży. Możesz we mnie dojść, a ja i tak nie będę mogła zajść w ciążę, dopóki jakiś lekarz nie usunie tego ze mnie." Oczy Berrr rozszerzyły się, a jego spojrzenie obniżyło się i pogłaskał ręką jej tyłek, a potem wściekłe warczenie wyszło z jego gardła. To był tak przerażający dźwięk, że Shanna, lekko przestraszyła się. Spojrzenie Berrar znowu skupiło się na jej oczach. "Nie chciałem cię przestraszyć, Shanna. Przepraszam." "Powiedziałam ci, że nie mogę zajść w ciążę, i to sprawiło, że jesteś zły?" Potrząsnął głową. "Podnieciłaś mnie swoimi słowami, tym że teraz mogę rozlać w tobie swoje nasienie."

85

Jego jasne oczy zdawały się jej teraz prawie czarne, i Shanna obserwowała, w zdumieniu, jak jego ręka głaszczę jej tyłek, a potem przesuwa się ku przodowi jej cipki. Cały był skupiony tylko na niej, podczas gdy zaczął dwoma palcami szczypać jej łechtaczkę. A potem Berrr znowu zaczął drażnić jej wilgotne i opuchnięte ciało, a Shannę znowu zaczęły zalewać fale rozkoszy, i choć chciała zamknąć oczy i cieszyć się tymi doznaniami, to jednak nie mogła oderwać od niego oczu, cały czas patrzyła tylko na niego. Berrr przeniósł się bliżej niej, tak że teraz poczuła na pośladkach zarys jego wielkiego fiuta, który o nie wręcz uderzał. Zalała ją kolejna fala podniecenia na myśl, że jej wielgaśny Berrr w końcu w nią wejdzie, że będzie go mogła poczuć w sobie. Nie chciała kierować nim przy tym, ani go popędzać, ale już tak bardzo chciałaby poczuć go w sobie. Berrr przesunął się jeszcze bliżej niej i ustawił tuż przy wejściu do jej cipki. Jego oczy były skupione tylko na niej, i oboje nawet nie odważyli się zamrugać. A potem pchnął w nią bardzo powoli i delikatnie. Shanna, zmusiła swoje ciało, by się odprężyło, chociaż to było cholernie trudne, była już na skraju orgazmu, a jego palce bawiące się jej łechtaczką nie pomagały zachować spokoju. Oczy Berrra zmrużyły się lekko i zaczął powoli wsuwać się w nią głębiej. Jej ciało stawiało opór, ale on zanurzając się w nią tak powoli i systematycznie, zmuszał jej mięśnie do rozciągania się. Shanna dyszała, głośno zasysając tylko powietrze, ale nie czuła bólu, gdy Berrr tak powoli zaczął penetrować jej ciało. Był duży, gruby i tak niesamowicie wręcz twardy, aż zaczęła krzyczeć, od tych wspaniałych doznań. Berrr zamarł. A Shanna szybko zamknęła usta, zagryzając tylko wargi i skinęła na niego głową, by tyko nie przestawał. Musiał wziąć jej przyjemność za ból, więc obiecała sobie więcej nie krzyczeć, a przynajmniej dopóki już nie będzie w niej cały. Zamrugał, a następnie zaczął znowu się w nią wsuwać, powoli, milimetr po milimetrze, ale ciągle głębiej i głębiej. Mięśnie jej cipki zaciskały się mocno wokół jego grubego koguta, sprawiając jej niewyobrażalną przyjemność. Shanna zasysała powietrze, zdając sobie sprawę, że znowu ma otwartą buzię. "O Boże, jesteś taki wielki!" Jęknęła. "Tylko się nie zatrzymuj! Proszę! To mnie nie boli!" Berrr wchodził w nią coraz głębiej, a ona tylko gorączkowo zaciskała dłonie na pościeli, czuła się tak szczęśliwa, będąc coraz bliżej orgazmu swojego życia. Chciała prosić aby się pospieszył, i szybciej uwolnił ekstazę, jednak to było takie dobre, że wolałaby umrzeć, niż cokolwiek mu powiedzieć, bo mogłoby to zatrzymać. "Na pana księżyców!" Warknął Berrr. Tym razem już się nie bała tych szorstkich i ostrych dźwięków w jego głosie. Teraz słyszała różnicę pomiędzy gniewem i wściekłością, a pasją pożądania. Berrr chociaż wciąż nie był jeszcze w niej cały, zaczął się bardzo powoli wycofywać. Shanna widziała krople potu na jego czole. Starał się mieć siebie pod kontrolą.

86

Jego usta były napięte, i a czoło pokryte zamaszkami skupienia. I zaczął się w niej powoli poruszać. Shanna odwróciła głowę, ścisnęła powieki. Była przytłoczona ekstazą. Berrr wreszcie poruszał się w jej wnętrzu. "Mam zamiar dojść. Już." Jęknęła, dysząc. "Nie mogę się dłużej powstrzymać." Na te słowa Berrr zaczął się w niej poruszać jeszcze szybciej, i nic więcej się nie liczyło. Tylko on w niej, i jego palce, bawiące się jej łechtaczką. Te uczucia były najwspanialsze, a jej guziczek, był nadwrażliwy i obrzęknięty. A do tego wszystkiego jego stalowy fiut, szybko się w niej poruszający, to już było dla niej zbyt wiele. I w Shannę uderzył twardy, surowy i przeogromny orgazm, zalewając ją całą, pochłaniająca przyjemnością. Ściany jej pochwy zaczęły się skurczać jak szalone, zaciskając tylko na nim, a potem dopiero usłyszała czyjś przeraźliwy krzyk. To była jej ekstaza i jej krzyk. Berrr nie pozostawał w tyle za nią. Jego kogut uderzał w nią coraz mocniej. Jej wnętrze odbierało to niczym uderzenia serca, a potem zalała ją jego przyjemność. Berrr ryknął przeciągle, niczym lew, oznajmiając całemu światu swoją ekstazę, Jego palce kilka razy jeszcze zacisnęły się na jej łechtaczce, ściskając ją mocno, a potem jego ramiona owinęły się szczelnie wokół jej bioder, przyciskając ją jeszcze mocniej do siebie. Pochylił się nad nią, a ją wciąż zalewała jego sperma, kolejnymi ciepłymi strzałami. Ryk ucichł dopiero po dłuższej chwili, a tak mocno napięte ciało Berrra zaczęło się powoli odprężać. Oboje byli wciąż bardzo wzburzeni i z trudem łapali oddechy, wciąż czując przyjemne wibracje w swoich ciałach. Ściany jej łechtaczki zadrżały, a kogut Berrra wciąż tętnił w niej życiem. "Shanna." Wychrypiał Berrr. "Jestem szczęśliwa." Wysapała. "Bardziej niż szczęśliwa, bardziej niż najszczęśliwsza." "Nigdy nie pozwolę ci odejść." To był właśnie najlepszy seks jej życia. Krzyczała tak głośno od tych niesamowitych i oszałamiających wrażeń, że pewnie ochrypła. A jeśli tak dalej pójdzie, to może całkowicie stracić głos… ale po co jej był głos, jak miała coś tak cudownego? Shanna uśmiechnęła się, próbując złapać oddech. Myśl o odejściu od niego, była ostatnią rzeczą pod słońcem, na którą miała ochotę. Ten facet właśnie dał jej wszystko czego kiedykolwiek potrzebowała. "Moja.” Berrr przytulił usta do jej szyi, całując jej wrażliwą skórę pod uchem. Jego mokry, gorący język zaczął delikatnie lizać, i bawić się na jej skórze. "Zawsze będziesz już moja, Shanna."

87

Roześmiała się. "Jeśli możesz dawać mi coś takiego za każdym razem, Berrr… Możesz mnie zatrzymać. Nie mam nic przeciwko."

88

Rozdział 8

Shanna cieszyła się ciepłem Berrra, przy każdym jego oddechu. Leżała teraz na nim, tak właściwie to leżała już na nim od dwóch godzin, ale on był wielkim mężczyzną i zupełnie mu to nie przeszkadzało. Nie uważał jej za żaden ciężar. Jego ręce pieściły jej pupę, i tył ud, a potem przesunęły się na plecy. I wydawało się, że naprawdę go cieszy, możliwość dotykania jej. "Kiedy powiedziałeś, że masz wysoki popęd płciowy, nie miałam pojęcia, że naprawdę to właśnie masz na myśli. Wiesz, mężczyźni na Ziemi, przechwalają się tego rodzaju rzeczami, ale ty naprawdę taki jesteś, Berrr." Zaśmiał się. "Czy to znaczy, że mówiąc o tym jestem jak ziemski mężczyzna?" "Tak. To dokładnie to znaczy. Jesteś jak król przy wszystkich innych mężczyznach." Jego śmiech był głęboki. "Jestem liderem Zorna, to jest poprawne stwierdzenie." Podnosząc głowę, Shanna położyła swoje dłonie płasko na jego klatce piersiowej i przesunęła ciałem tak, by móc swobodnie położyć na nich głowę i jednocześnie patrzeć na niego. Berrr był najseksowniejszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek widziała, z tymi świecącymi jasnoniebieskimi oczami, oraz długimi czarnymi włosami. Miał bardzo umięśnioną klatkę piersiową, i choć to nie najlepszy teraz pomysł, ale znowu miała na niego ochotę, chciała by ją pieprzył. Miał ją już trzy, w ciągu ostatnich kilku godzin. A seks był, za każdym razem, jeszcze bardziej niesamowity. Berrr uwielbiał jej dokuczać i bawić się jej ciałem. Drażnił je do tego stopnia, że była gotowa dość zanim on zdążył w nią wejść. I za każdym razem miała orgazm. To ją trochę zdumiało. Faceci zazwyczaj tak bardzo jej nie zaspakajali, martwili się o siebie a ją zostawiali często bez tego, właściwie to z niczym. Ale Berrr nie był taki jak każdy inny. Cholernie o nią dbał, i za każdym razem było dużo lepiej, teraz to już nawet nie wiedziała czego więcej mogłaby się spodziewać. "O czym myślisz, moja Shanno?" Patrząc mu w oczy, prawie aż bała się tym z nim podzielić, by nie uznał jej za tępą czy dziecinną. Zastanawiała się, czy te relacje miedzy nimi były całkowicie prawdziwe. Czy w ogóle to było możliwe między mężczyzną a kobietą… Ale patrzyła teraz na faceta, który nigdy nie bawił się w żadne gry czy podchody, zawsze mówił to co myślał, a niekiedy nawet był aż zbyt brutalnie szczery, ale jednak szczerze go za to wszystko polubiła. Pewnie miało to coś wspólnego z seksem, ale była gotowa nawet przyznać, że zaczynała być w nim zakochana. 89

No bo kto mógłby się oprzeć Berrrowi? Nikt, zwłaszcza, gdy robił takie gorące rzeczy, pomyślała z uśmiechem. "Jeśli mnie zranisz, zabiję cię za to… ale ufam ci bezgranicznie. Zapytałeś mnie o czym myślę, więc to jest właśnie to." Jego oczy rozszerzyły się ze zdumienia, a potem zmarszczył czoło. "Nigdy bym cię nie skrzywdził Shanna, więc możesz w ogóle wyrzucić te myśli z głowy." "Istnieje wiele sposobów, aby skrzywdzić kobietę. Nie tylko fizyczna krzywda boli. To samo dzieje się, gdy będziesz dotykał inną kobietę, albo gdy ona będzie dotykała ciebie, to też rani. Chodzi mi o to, że możesz mnie zranić w sposób, który nie pozostawia widocznych śladów. Oferujesz mi coś naprawdę wielkiego, i tam skąd pochodzę mamy nawet na to takie powiedzenie. Jeśli coś brzmi i wygląda zbyt dobrze, to jest zbyt piękne, by było prawdziwe." Berrr zmarszczył brwi. "To oznacza, że jeśli ktoś oferuje ci coś, co jest zbyt idealne, to zazwyczaj takie właśnie nie jest, i wiara w to, że coś jest takie wspaniałe później, gdy okazuje się, że tak nie jest, rani najmocniej." "Mam wiele, wiele wad, więc nie jestem w żaden sposób doskonały czy wspaniały, ale i tak się nie boję tego co ci oferuję. Sprawię, że będziesz czasami na mnie wściekła i zła, a wiem to ponieważ moi synowie są związani z ludzkimi kobietami. One twierdzą, że czasami muszą wyznaczać nam pewne granice, bo my za bardzo chcemy kontrolować wszystko wokół nas. Ale wiesz mi, nigdy nie złamie danego ci słowa i nigdy nie złamię ślubów monogamii. Wiem, co to oznacza, więc jedyne moje kontakty seksualne będą tylko z tobą." Jego intensywne oczy przyglądały jej się uważnie. "A po tym, co właśnie żeśmy tutaj wspólnie robili, chyba nie wątpisz, że chciałbym kogoś innego, prawda? Jeśli uważasz, że tej przyjemności, której doświadczyłem z tobą, mógłbym osiągnąć z jakąś inną kobietą, jesteś w wielkim błędzie, to nie jest możliwe. Twoje ciało jest tak miękkie i mocne jednocześnie." Cicho warknął. "Możesz wziąć mnie wciąż na nowo, i to w tak wielu pozycjach. A ja nigdy nie czułem takiego szczęścia seksualnego, Shanna jak z tobą. Ty sprawiłaś, że kopulacje nie będzie mnie już nigdy cieszyła z inną kobietą." Kogut Berrra podniósł się i zaczął pęcznieć i twardnieć. Poczuła to na swoim brzuchu, bo wciąż leżała na nim wyciągnięta. Jej oczy aż rozszerzyły się od świadomości tego, że on znowu był gotów na kolejną rundę. Chociaż tak szczerze mówiąc, ona także była. I do diabła z tym, że jutro nie będzie w stanie chodzić. Jej mięśnie ud, wciąż jeszcze paliły ją, po ich ostatnim razie. Była na wierzchu, ujeżdżając go. I to była najwspanialsza jazda jej życia.

90

"Chciałbym usłyszeć twoje myśli. Lubię z tobą rozmawiać". Skrzywił mówiąc te słowa, patrząc jednocześnie na nią nieco zakłopotany. "Chcę, spędzać z tobą cały swój wolny czas, poznając cię. Chcę cały czas wiedzieć, co myślisz i jak się czujesz." Shanna roześmiała się. "Nie musisz wyglądać na tak cholernie zakłopotanego, że mi to mówisz. Czy to jest naprawdę takie złe?" Berrr nagle przewrócił się z nią na dużym łóżku, przyciskając Shannę pod sobą, a jego uda, bardzo otwarcie wcisnęły się miedzy jej, rozsuwając je niemal brutalnie, podczas gdy ramionami przytrzymał jednocześnie jej ręce nad głową. Długie włosy Berrra spłynęły teraz na dół, zasłaniając ich twarze, kiedy tak patrzył na nią przyciskając nos do jej nosa, z grymasem na ustach. Shanna spojrzała na niego, nie czując ani odrobiny strachu, od tej nagłej zmiany pozycji lub faktu, że właśnie przyszpilał ją do łóżka, kompletnie unieruchamiając. Ufała mu całkowicie, on naprawdę, nigdy jej nie skrzywdzi. "Jestem zdezorientowany." Przyznał cicho. "Ludzie na Zorna, nie mają tego rodzaj relacji." "Nie bardzo rozumiem." Wziął głęboki oddech, nie odwracając oczu od jej. "Stosunki i wzajemne odziaływanie pomiędzy mężczyznami a kobietami jest ograniczone, Shanna. Oczywiście rozmawiam z moimi przyjaciółmi, synami i innymi mężczyznami Zorn, całkowicie swobodnie, bo chcę słyszeć co oni myślą i czują na pewne tematy. Mówię do moich pomocy domowych, ale nie rozmawiamy o naszych uczuciach, nie dzielimy się naszymi przemyśleniami, o ile to nie jest to istotne dla dobra jakiejś sprawy." ”Czyli chcesz mi powiedzieć, że nie rozmawiasz z kobietami, tylko się z nimi pieprzysz… znaczy… kopulujesz, tak?" Po chwili wahania, powoli skinął głową. "Starałem się rozmawiać z Alluwn, bo ona była moją związaną, ale powiedziała mi, że nie ma zamiaru wysłuchiwać niczego podczas kopulacji. To jest sposób, w jaki normalnie układają się relacje miedzy Zornami. Ale ty chcesz ze mną rozmawiać, a ja to lubię. Czuję się bardzo przez to stymulowany i mi się to podoba." Uśmiechnął się. Shanna odpowiedziała mu uśmiechem. "Jestem gadułą i też lubię ciebie słuchać, Berrr. Mogę ci przysiąc, że będę z tobą rozmawiała, tak długo, dopóki nie użyjesz taśmy klejącej by zamknąć mi buzie." Czarne brwi uniosły się. "Taśmy na usta?" Skrzywił się. "Nigdy nie zrobiłbym czegoś tego, i jeśli tylko ktoś spróbuje zrobić coś podobnego, będę z nim walczył." Roześmiała się. "Wierzę, że tak będzie." 91

Powoli się uśmiechnął. "Nikt cię nie skrzywdzi w jakikolwiek sposób, moja Shanno, bo inaczej upewnię się, że będzie po tym bardzo cierpiał." Shanna aż zadyszała i jęknęła, gdy Berrr nagle dopasował swoje biodra do jej i wszedł w nią bardzo powoli. Uczucie wypełnienia było tak zaskakujące, i sprawiało jej wiele przyjemności. Gdy Berrr wsunął się cały do jej wnętrza, od razu zaczął się powoli wycofywać, a potem znowu był w niej, przyspieszając z każdym kolejnym pchnięciem. Owinęła nogi wokół jego bioder, i jak tylko mogła zaczęła wychodzić mu na spotkania, swoimi biodrami. Próbowała owinąć rękami jego szyję, ale on wciąż trzymał je mocno za jej głową. Chciał to kontrolować, a ponieważ był dużo od niej silniejszy, musiała, ale i bardzo chciała mu na to pozwolić. To było takie cholernie dobre uczucie. Berrr cały czas patrzył jej w oczy, a potem pochylił się nad nią, i zaczął ją całować. Wstrzymała oddech, chcąc tylko na niego patrzeć, a potem otworzyła usta oddając mu je w posiadanie. I zamknęła oczy z rozkoszy. Nigdy, do tej pory, nie próbował całować jej w usta. Dawał jej piekielnie niegodziwe pocałunki na łechtaczkę, tymi swoimi wspaniałymi ustami, które zwalały ją z nóg. Nawet założyła, że Zornowie nie całują się w usta, ale teraz… to było idealne. Była zaskoczona, tym jak on to wspaniale robił. Jego usta były nieco pełniejsze niż u ziemskich facetów, więc to było tak jakby dotykał ją ręką, a potem wszedł w nią swoim językiem, nieustająco się nim bawiąc, przygryzając go i wpijając się w niego i ssąc. Jęknęła w jego ustach, gdy zaczął wpychać go w jej usta, w rytm tego jak jego penis wchodził w nią. Nie mogła już się powstrzymać, to było zbyt piękne i orgazm uderzył w nią niczym wichura, prawdziwe tsunami, sprawiając, że zaczęła krzyczeć wciąż w jego ustach. Berrr oderwał się od niej, ale tylko po to, by wyryczeć swoje własne spełnienie. Shanna zrelaksowała się, wciąż czując połączenie z jego ciałem. Nie chciała opuść swoich nóg, które wciąż były owinięte wokół jego bioder. Otworzyła powoli oczy, wciąż jeszcze czując się skołatana po orgazmie. Berrr uśmiechał się do niej, a jego oczy, aż skrzyły się szczęściem, i nie mogąc nic na to poradzić, odpowiedziała mu szczęśliwym uśmiechem. "Jesteś doskonałością, moja Shanno." Wychrypiał. "Być może, jest tak jak mówicie na Ziemi, jesteś zbyt dobra, by być prawdziwa." "Może to i jest zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, a obiecuję ci, że mam mnóstwo wad. I ja…" Głośne stukanie przerwało, jej dalsze wywody. Shanna natychmiast spojrzała na drzwi, które otworzyły się szybko i tak szeroko, że aż głośno uderzyły w przeciwległą ścianę. Tylko refleks Berrra, który głośno warknął, wychodząc z jej ciała, i rzucił na nią kołdrę, uchronił ją przed całkowitą nagością w obliczu tego, kto właśnie stał w drzwiach. A potem od razu skoczył na równe nogi, stając naprzeciwko ich gościa. Był całkowicie nagi, a jego dłonie były zaciśnięte w pięści a ciało gotowe do walki. 92

Ovoly stanęła jak wryta, robiąc jedynie jeden krok od drzwi. Zbladła na widok tak zdenerwowanego Berrra, który gotowy był ją zaatakować. Na chwiejnych nogach, zrobiła krok do tyłu, wciąż jednak nie mogąc oderwać wzroku od Shanny, która usiłowała jednocześnie przykryć się kołdrą i usiąść w tym samym czasie, tak by mieć lepszy widok na kobietę, która wtargnęła do ich sypialni. "Mówiłem ci, żebyś nigdy nie wchodziła do mojego pokoju, bez pozwolenia." Berrr warknął ostro, a jego głos był teraz tak warczący, że ledwie mogła zrozumieć słowa. Uwaga Ovoly wróciła teraz do Berrra. "Przepraszam, ale dzwoniono do nas z centrum medycznego, by poinformować nas, że Ral i jego związana, właśnie do nich przybyli, by jego związana mogła zacząć rodzić, jednak wystąpiły jakieś problemy, i on całkowicie stracił nad sobą kontrolę. Prosili, byś przybył do nich natychmiast, tak by go uspokoić go, zanim on zabije strażników lub zacznie niszczyć budynek." Berrr już zaczął działać, jak tylko Ovoly skończyła mówić. Od razu ruszył w stronę szafy. "Powiedz mi, co oni dokładnie powiedzieli." Warknął . " Czy człowiek umiera?" Spojrzenie Ovoly spoczęło na Shannie , mierząc ją zimnym i wściekłym spojrzeniem. Zmrużyła przy tym oczy. "Nie podali żadnych więcej szczegółów, Hyvin. Tylko to, że on stracił nad sobą kontrolę, i że natychmiast cię tam potrzebują. Strażnik czeka już na zewnątrz, by cię tam natychmiast zabrać, jak tylko będziesz ubrany." "Tylko wezmę prysznic." Berrr niemal pobiegł do łazienki, trzymając w ręku przygotowane ubranie, chwycone w biegu z szafy. "Powiedz im, że już jestem w drodze." Kobieta Zorn nie poruszyła się do czasu, aż usłyszały szum wody. Wtedy podeszła bliżej łóżka i spojrzała na Shannę z góry. " Czy powiedziałaś mu, to co ci kazałam?" Shanna spojrzała z powrotem na kobietę . "To znaczy, że chcę by kopulował z innymi kobietami? Nie, nie zrobiłam tego Ovoly." "Hyvin zaraz wyjdzie i wówczas skończymy naszą rozmowę, gdy go już nie będzie." Zagrożenie było jasno widoczne w jej słowach, a potem wybiegła z pokoju, by zrobić to co kazał jej Berrr. "Więc mam przejebane." Shanna westchnęła, zrzucając z siebie kołdrę i wygramoliła się z łóżka. Podbiegła do szafy, szukając czegoś, co mogłaby szybko na siebie założyć. Zignorowała torby, które prawdopodobnie zawierały jej nowe ubrania, otworzyła szafę Berrra. Znalazła w niej jedną z jego miękkich koszul i coś, co przypominało spodnie dresowe. Wciągnęła je na siebie, nie troszcząc się o to, jak wielkie dla niej były, na szczęście miały pasek w tali, który pozwolił jej, ścinać je na tyle, że nie spadały z bioder. 93

Podkręcała też nogawki, bo inaczej ciągnęłyby się za nią, ten facet był sporo od niej wyższy. Dźwięk zakręcanej wody w łazience, powiedział jej, że Berrr już skończył i faktycznie sekundę później pojawił się w drzwiach, z wciąż mokrymi włosami, ale już zupełnie ubrany. Zatrzymał się, kiedy zobaczył, że Shanna także ubrana. "Idę z tobą." Skrzywił się na nią, ale skinął głową. Ruszył po buty, ale zatrzymał się i odwrócił się w jej stronę. "Mój syn mnie potrzebuje, więc musimy już ruszać." I oboje boso wyszli z sypialni. Berrr złapał Shannę za rękę, a ona prawie musiała biec koło niego, by dotrzymać mu kroku, gdy on narzucił dość szybkie tempo. Minęli wstrząśniętą Ovoly, i kilka innych pomocy domowych, które czekały na nich w korytarzu, ale Berrr nawet na nie, nie spojrzał. Jednak Shanna popełniła ten błąd. Patrzyły na nią cztery wściekłe kobiety. Minęła je, przebiegając obok nich i dziękując, że korytarz był dość szeroki, i nie musiała się przy nich przeciskać. Berrr poprowadził ją na zewnątrz, w oślepiającym słońcu, a potem prawie wrzucił do pojazdu, który na nich czekał. Budynek medyczny nie był oddalony zbyt daleko od domu, a to w połączeniu z tym, że pojazd poruszał się bardzo szybko i ich kierowca, prawdopodobnie musiał złamać wiele przepisów dotyczących dozwolonej prędkości, sprawiło, że na miejsce dotarli w naprawdę krótkim czasie. Gdy tylko samochód zatrzymał się Berrr, momentalnie z niego wysiadł, wyciągając do niej rękę, aby jej pomóc. Pochwycił ją nią mocno i zaczął ciągnąć za sobą w kierunku budynku. Wewnątrz panowało już prawdziwe piekło. I Shanna słyszała wściekłe warczenie, zanim zobaczyła mężczyznę, który powodował to zamieszanie. Wszędzie na podłodze było rozbite szkło, a po środku tego wszystkiego stał mężczyzna, który warczał coś zaciekle, czego Shanna nie mogła zrozumieć, a potem rozbijał następną rzecz. Berrr puścił jej rękę, zostawiając ją daleko w tyle za sobą, gdy biegł w jego stronę. Shanna ruszyła za nim, pozostając jednak w znacznej odległości. "Uspokój się, Argis Ral!" Krzyknęła kobieta. "Proszę, nie pomagasz w ten sposób swojej związanej." "Nie zabierzesz jej ode mnie." Warknął męski głos. "Będę z nią przez cały czas." "Proszę, Ral." Powiedział cicho, bardzo kobiecy głos. "Ahhu nie pozwoli, aby coś mi się stało. Wiesz, że ona jest moim przyjacielem i zrobi wszystko, co tylko możliwe, aby upewnić się, że z dzieckiem i ze mną, wszystko jest w porządku. Możemy jej całkowicie zaufać. " "Nie opuszczę cię!" Warknął męski głos. "Nigdy cię nie opuszczę, kiedy będziesz mnie potrzebowała, Ariel. " 94

"Co się dzieje?" Berrr skręcił za róg i nagle się zatrzymał. Shanna, która biegła by za nim nadążyć, o mało nie wpadła na niego, gdy on tak nagle stanął jak wryty, przyglądając się rozgrywającej się scenie przed nim. Czterech mężczyzn Zorn, ubranych w skórzane mundury zbierało z podłogi rozrzucone i porozbijane rzeczy. Po środku stała kobieta Zorn, a obok niej prawie nagi mężczyzna Zorn, który miał na sobie jedynie parę bokserek. Obok nich siedziała na krześle malutka blondynka, w bardzo zaawansowanej ciąży, która miała na sobie jakąś wielką męską koszulę. Siedziała zaledwie metr od tego złego, prawie nagiego faceta. "Ral? Spójrz na mnie, synu. " Zażądał Berrr. "Co się dzieje?" Nagi mężczyzna odwrócił się i Shanna była kompletnie zdumiona. Ral i Berrr wyglądali na cholernie podobnych, wcale nie wyglądali jak ojciec i syn, ale jak bracia, z różnicą wieku, może pięciu lub maksymalnie dziesięciu lat. Uniosła brwi. Spojrzała na Berrra, by zobaczyć co planuje teraz zrobić, lecz ujrzała tylko jego zmarszczoną twarz, gdy patrzył na swojego syna. "Ariel ma bóle, i dziecko jest już gotowe by się narodzić, jednak Ahhu mówi, że dziecko jest zbyt duże dla organizmu Ariel. I teraz chce ją wziąć na zabieg a mi nie pozwalają z nimi iść. Ona mnie kompletnie nie słucha." Mężczyzna aż drżał, zaciskając pięści po obu stronach swojego ciała, i patrzył bardzo uważnie na ojca. "Muszę z nią być." Wysoka kobieta Zorn westchnęła, a jej uwaga skupiła się na Berrrze. "On jest bardzo emocjonalny w stosunku do swojej związanej, Hyvin Berrr. Obawiam się, zabrać go na zabieg, bo może stracić nad sobą kontrolę. Już teraz jest w stanie podwyższonej gotowości obronnej. Z każdej podróży na Ziemię nasi wojownicy zbierają dla nas informacje medyczne o ludziach. Nauczałam się o nich dbać, bo jestem odpowiedzialna za opiekę nad nimi. Jestem przekonana, że zarówno Ariel, jak i ich potomstwu nic nie będzie, jednak ja nie potrzebuję dodatkowego stresu, przy moim pierwszym zabiegu nad ludzką kobietą, i z warczącym, wściekłym mężczyzną stojącym nad moim ramieniem." Berrr cicho warknął. "Wyjaśnij dokładnie, co należy zrobić, aby przeprowadzić zabieg na jego związanej. To powinno go uspokoić. " Kobieta skinęła głową. "Chodźcie do sali egzaminacyjnej, a pokażę wam to na vid." Berrr przesunął się do przodu, i chwycił za ramię swojego syna, pociągając go za sobą do pokoju obok. Kobieta Zorn przewróciła oczami, i puściła oczko do blondynki siedzącej na krześle, a następnie ruszyła za oboma mężczyznami. To samo zrobili czterej mężczyźni w mundurach, stając na straży w korytarzu przy drzwiach.

95

Shanna spojrzała na blondynkę, która także uważnie jej się przyglądała. Kobieta posłała jej teraz uśmiech i podniosła jedną rękę, machając na nią by podeszła. Drugą zaczęła się gładzić po mocno zaokrąglonym brzuchu. Shanna zawahała się, a następnie ruszyła w jej stronę. "Cześć." Powiedziała blondynka cicho. "Jestem Ariel i jak widać, będę miała dziecko." "Tak, to trudno przeoczyć." Shanna poszła bliżej i ukucnęła obok kobiety w ciąży, ponieważ nie było drugiego krzesła w korytarzu. "Mogę ci jakoś pomóc?" Blondynka pokręciła głową. "Mój Ral jest naprawdę zdenerwowany, bo muszę mieć cesarskie cięcie. To będzie nauką, także i dla ciebie. Dzieci Zorn są cholernie duże i nie ma możliwości by rodzić je naturalnie. My nie mamy tak silnych bioder. Ahhu, jest moim lekarzem, i dobrze wiedziałyśmy co nadchodzi, ale bałyśmy się o tym powiedzieć Ralowi. On naprawdę denerwuje się na myśl o konieczności cięcia mnie i otwierania, bez względu na powód. Jednak bałam się, że on zabierze mnie na statek i wywiezie cichaczem na Ziemię, bym tam mogła rodzić. On mógłby zrobić coś takiego, bez względu na konsekwencje jakie by go za to czekały, jeśli tylko ze mną wszystko byłoby dobrze." Shanna spojrzała na brzuch Ariel, z lekkim uczuciem szoku, jakby dopiero teraz naprawdę to zrozumiała, i w to uwierzyła. Ta kobieta była w ciąży z synem Berrra. "My naprawdę możemy mieć z nimi dzieci?" "O tak…" Ariel jęknęła nagle, chwytając się za brzuch. "Przepraszam. Jestem w trakcie porodu, a to boli jak cholera!" "Co mogę dla ciebie zrobić?" Shanna była zdenerwowana, nie wiedziała zbyt wiele o porodzie, nie miała własnych dzieci, a i jej przyjaciele także ich nie mieli. "Czy mam sprowadzić tutaj lekarza z powrotem?" Ariel uspokoiła się po kilku sekundach. "Nie. Ze mną wszystko jest w porządku. Ahhu i ja czytałyśmy wiele książek o poradach, które nasi wojownicy przywieźli z Ziemi, podczas ich podróży. Poród już się zaczął, ale jeszcze nie jest tak źle, bym krzyczała z bólu. No nie twierdzę, że teraz jej mi do śmichu, ale to dopiero jest początek." Ariel wzięła głęboki oddech, a jej uwaga znowu skupiła się na Shannie. Patrzyła na nią tak, jakby dopiero teraz ja zobaczyła. "Przyszedłeś tutaj z ojcem Rala, prawda?" "Tak. Jestem tutaj z Berrrem." Blondynka uniosła brwi. "Berrr, fiu fiu fiu."

96

Kobieta cały czas jej się przyglądała, aż Shanna skinęła jej głową. "Zostałam porwana przez obcych. Te dupki nazywają się Collis. Oni przylecieli ze mną aż tutaj, by sprzedać mnie na aukcji dla mężczyzn Zorn, ale Berrr i jego ludzie mnie uratowali. A po tym, chciałam iść z nim do domu, ponieważ myślałam, że on był już związany, więc zakładam, że nie będzie chciał ze mną kopulować." Ariel otworzyła usta i zamknęła je, wyglądając na niemal rozbawioną. "On może i jest związany, ale oni żyją w separacji, i to już od kilkunastu dobrych lat." Przerwała, a jej twarz nagle zbladła. "Cholera, on mógłby wziąć cię do swojego domu, tylko jako pomoc, prawda? A to sukinsyn jeden! Jesteś człowiekiem. On nie może cię tak traktować. On…" "Wszystko jest w porządku." Powiedziała Shanna cicho. "On nie wciągnął mnie do swojego haremu." Ariel zrelaksowała się a jej rysy zmiękły. "A więc Hyvin Berrr ma człowieka. Będę przez to potępiona. Nie sądziłam, że to może się kiedykolwiek stać. On jest bardzo dobry dla mnie i dla innych kobiet, z którymi związali się jego synowie, ale nie jest tak naprawdę przyjacielski. Nie jest żadną tajemnicą, że byłby dużo bardziej szczęśliwy, gdyby jego synowie wybrali kobiety Zorn. Starał się o to jak cholera, gdy przybyłam tutaj z Ralem." "Słyszałam o tym. On boi się, że dzieci nie będzie wystarczająco silne, czy coś takiego." Na twarzy Ariel pojawił się grymas. "Myślę, że to jest możliwe. Chociaż to jest dobre wiedzieć, że to jednak nic osobistego." I aż zadyszała, ledwo łapiąc oddech. "Cholera. Nadchodzi kolejny skurcz." Shanna chwyciła ją za rękę, trzymając ją przez cały czas, gdy trzymał ją ból. A gdy się skończyło, po bardzo długiej chwili, blondynka w ciąży, była już bardzo blada, a Shanna poczuła duży niepokój. "Trzymaj się." Z trudem uwolniła rękę z uścisku kobiety, wstała, i od razu pobiegła, jak najszybciej w stronę otwartych drzwi. "Hej!" Zawołała już od wejścia, widząc jak Berrr, jego syn i kobieta Zorn, oglądają na ekranie nagranie operacji, którą miała przejść blondynka. "Myślę, że czas debaty właśnie minął. I dziecko chce urodzić wcześniej niż później. Więc pomocy!"

97

I Shanna ledwo zdążyła usunąć się z drogi, gdy Ral zerwał się z krzesła i ruszył przed drzwi, by dostać się do swojej żony. Opadł przy niej na kolana i wziął ją na ręce. A ona, nawet z drugiego końca pomieszczenia, widziała malującą się na jego twarzy grozę o życie kobiety. Na widok tak silnej miłości Shanna, poczuła ukłucie silnego bólu. W pomieszczeniu powstało nagle poruszenie. Korytarz wypełnił się innymi Zornami w białych strojach, podobnych do tego, który miała na sobie kobieta lekarz. Dwójka z nich niosła nosze. ”Ahhu, niech Ral idzie razem z nią. On nigdy się nie uspokoi, jeśli nie będzie wiedział co się z nią dzieje. A na pewno nie będzie tutaj spokojnie czekał, aż przyjdziesz do nas, by poinformować o przebiegu operacji." Gdy Berrr to mówił jego wzrok spoczął na Shannie. "On będzie dużo spokojniejszy u jej boku, niż z dala od niej." Ahhu cicho warknęła, ale skinęła mu głową. "Oczywiście, Hyvin Berrr, jak chcesz." I kobieta obróciła się i zaczęła wydawać rozkazy personelowi medycznemu. Berrr podszedł do Shanny, i stanął obok niej. Razem obserwowali jak Ral położył delikatnie dużo mniejszą Ariel na noszach. Wziął ją za rękę, podnosząc do usta, i złożył na niej czuły pocałunek. Ich spojrzenia spotkały się, i tak już zostali. "Jestem przy tobie, Ariel." Jej skurcz minął. "Po prostu trzymaj mnie za rękę, i zachowuj spokój, dobrze?" "Dla ciebie wszystko. Kocham cię." Ariel uśmiechnęła się. "Ja też cię kocham." A potem odwróciła się do Ahhu. "No to zaczynajmy to show, bo myślę, że to dziecko jest tak samo niecierpliwe jak Ral." Wszyscy zniknęli z wyjątkiem czterech strażników, Berrra i Shanny. Odwróciła się w jego stronę, koncentrując się na mi. Widziała napięcie wyżłobione na jego twarzy, ujawniające, że naprawdę był zmartwiony. Podeszła bliżej niego, kładąc jedną rękę na jego ramieniu, a drugą na brzuchu. Pochylił głowę w jej stronę, a jego błękitne oczy spojrzały na nią. "Ten rodzaj operacji, jest dość często przeprowadzany na Ziemi, i zazwyczaj nie ma żadnych powikłań." "My nie jesteśmy ludźmi, i to będzie pierwsza poważna operacja Ahhu na jednym z twojego gatunku. A mój syn będzie zrozpaczony jeśli coś pójdzie nie tak, z jego związaną. Obawiam się, że wszystkie trzy życia mogą zostać utracone przy tym. Jeśli Ahhu nie uda się ocalić jego związanej i potomstwa, on umrze z tęsknoty za nimi. " Berrr spojrzał na nią smutno. "Ona jest powodem, dla którego on codziennie żyje i oddycha." 98

Shanna nie umiała znaleźć nic, co mogłaby mu jeszcze powiedzieć. Podeszła więc bliżej niego i przytuliła się do niego, przesuwając swoje ramiona na jego biodra i zaciskając je mocno. Berrr zawahał się przez chwilę, a potem i on owinął swoje ramiona wokół niej, przytulając ją mocno. "To się uda." Chciała go choć trochę pocieszyć. Opuścił brodę na czubek jej głowy, tuląc ją mocniej do siebie. "Dziękuję, Shanna. Muszę się teraz skontaktować z moimi pozostałymi synami, by dać im znać, co się dzieje. Będą bardzo zaniepokojeni, bo również i oni są związani z ludzkimi partnerkami, a one także oczekują potomstwa." Uwolniła go ze swoich objęć i pozwoliła mu odejść, jednak wciąż uważnie mu się przyglądała. Widać było, że Berrr bardzo się martwił i szczerze żałowała, że nie mogła zrobić nic więcej. Spotkali się wzrokiem, a potem Berrr odwrócił się w stronę czterech strażników. "Strzeżcie ją swoim życiem, aż wrócę. Dajcie jej wszystko co tylko zechce." Pokazał zęby. "Żaden mężczyzna nie może do niej podejść, czy z nią rozmawiać, ani nawet na nią spojrzeć." Berrr spojrzał na nią, i napotkał jej wstrząśnięty wzrok. "Będę w pokoju obok. Przekażę tylko moim synom ostatnie wiadomości. A ty siadaj tutaj i poczekaj. Oni są na twoje rozkazy, dopóki ja nie wrócę." Shanna patrzyła jak Berrr wychodzi z korytarza do pokoju, w którym jeszcze kilka minut temu oglądali film z porodu, ale wyczuła jak jego ludzie ją obserwują. Powoli odwróciła się ku nim zmieszana, i faktycznie znalazła czterech oszołomionych mężczyzn patrzących wprost na nią. Posłała im wymuszony uśmiech, zanim podeszła do krzesła, które jeszcze przed chwilą zajmowała Ariel, i usiadła. I znów studiowała mężczyzn uśmiechając się szerzej. Jeszcze nigdy nie miała takich facetów, odzianych tylko w skórę, pod swoimi rozkazami. ”Czy potrzebujesz czegoś? "Jeden z nich uniósł brew. "Jestem trochę spragniona." Odwrócił głowę, wskazując na jednego z mężczyzn, i Shanna patrzyła zszokowanym wzrokiem, jak ten mężczyzna pobiegł korytarzem. Wrócił po minucie z tacą, na której stał napój i przekąski. Podszedł do niej powoli, i postawił tacę przed nią, na stole. Skłonił głowę i szybko się cofnął. Shanna spojrzała na jedzenie, a potem w górę na niego i uśmiechnęła się do wszystkich czterech. "Cholera, to jest świetne! Dziękuję bardzo." Obserwowali ją w milczeniu, a potem odwrócili wzrok. No dobrze, może dla nich to nie było takie fajne. Zjadła owoc i coś, co jak podejrzewała, było serem. Jednak cokolwiek by to nie było, bardzo jej smakowało. 99

Przesunęła wzrok na drzwi, gdzie zniknął Berrr i zaczęła się obawiać, że jednak będzie potrzebował więcej czasu, by porozmawiać ze swoimi synami. Miała nadzieję, że wszystko było w porządku. W końcu wyszedł z pokoju, i Shanna od razu odsunęła tacę, wstała i ruszyła w jego stronę. Zauważyła, że nadal wyglądał na spiętego. "Jak poszło?" "Rozmawiałem z nimi, i prosiłem, by zostali w swoich domach. Obiecałem dać im znać, jak tylko dowiemy się czegoś nowego." "Usiądź Berrr, i spróbuj się zrelaksować. Jestem pewna, że wszystko będzie w porządku." Skinął głową, pozwalając jej poprowadzić się do krzesła, z którego właśnie wstała. Usiadł, a następnie, co było dla niej całkiem niespodziewane, chwycił ją w talii i pociągnął na swoje kolana. Jego ramiona owinęły się wokół niej, przyciągając ją mocno do swojej piersi, i po prostu zaczął ją tulić. Uspokoiła się w jego ramiona. Jeśli jego nie obchodziło, że obserwowało ich czterej mężczyzn, to ona na pewno miała to gdzieś. "Ludzie są po prostu zbyt słabi." Westchnął. "Jesteśmy dużo twardsi, niż ci się wydaje." "Mam nadzieję, że wszystko skończy się dobrze." "Na pewno tak będzie." I cicho wypowiedziała krótką modlitwę. Siedzieli tak w ciszy przez, jak się wydawało Shannie, całe godziny, ona na kolanach Berrra, a on tulący ją do siebie. Nagle jednak Berrr wyprostował się, i podniósł ją by wstać. Shanna odwróciła się w stronę w którą on patrzył, i zobaczyła jak korytarzem w ich kierunku idzie Ahhu. Kobieta wyglądała na bardzo zmęczoną, ale uśmiechała się. I Shanna, usłyszała jak Berrr odetchnął z ulgą. "Dziecko to dziewczynka, i oboje czują się bardzo dobrze, Hyvin Berrr. Możesz teraz przyjść sprawdzić, jak wygląda twój najnowszy członek rodu." Ahhu zachichotała. Berrr skinął jej głową i chwycił dłoń Shanny. "Dziecko jest bardziej człowiekiem czy Zornem?" Ahhu zawahała się, patrząc na Berrra z dezaprobatą. "Ona jest mieszanką obu gatunków, oczywiście, ale jednak bardziej przypomina Zorna. Ma jednak ludzką anatomię swojej matki, i widać, że nie będzie tak duża jak kobiety Zorn, jednak nie będzie także taka malutka jak Ariel. Waży dziesięć kilogramów, i chociaż to mało, jak na nasze potomstwo, to jednak nie jest tak delikatna, jak się tego obawialiśmy."

100

Ahhu spojrzała na Shannę, a potem skupiła się znowu na Berrrze. "Rysy jej twarzy są bardziej podobne do jej ojca. No i jest zdrowa i silna, więc muszę uznać ich potomstwo za bardzo udane, Hyvin. To wielce radosna okazja. Ona jest zdrowa i nie ma żadnych wad." Całe ciało Berrr odprężyło się na te słowa, a uśmiech pojawił się na ustach. "Zabierz mnie do nich." Shanna oczekiwała, że teraz zostawi ją tutaj, ale on tylko mocniej chwycił ją za rękę i zaczął ciągnąć za sobą. Szli długim korytarzem, robiąc kilka skrętów, aż w końcu Ahhu doprowadziła ich do dużego pokoju. Ral siedział na krześle obok łóżka, na którym leżała bardzo blada, ale i bardzo szczęśliwa Ariel, która uśmiechnęła się do nich bardzo szeroko, gdy zobaczyła ich w drzwiach, a potem skupiła całą swoją uwagę na mężu. Ral przesunął się odrobinę w fotelu, aby z dumą pokazać im malutki mocno owinięty pakuneczek w sowich wielkich i muskularnych ramionach. "Nazwaliśmy ją Destiny." Powiedział Ral cicho. A jego oczy z miłością spojrzały na żonę. "Myślimy, że to idealne imię dla naszego dziecka." Berrr puścił rękę Shanny i bardzo powoli podszedł do syna. Spojrzał w dół na zawiniątko, zawahał się przez chwilę, a potem wyciągnął do niego swoje ręce i bardzo delikatnie podniósł je w swoich ramionach. Na jego twarzy malował się szczęśliwy uśmiech. Shanna przesunęła się bliżej, widząc tylko małego noworodka z szokująco czarnymi włosami. Uśmiechnęła się widząc Berrra, który tak delikatnie, pierwszy raz trzymał swojego wnuka w ramionach. To było niesamowity widok. Ten wielki, zły wojownik, który mógłby wszystkim wokoło skopać dupę, teraz tulił takie maleństwo w swoich wielkich ramionach. Tak, to był bardzo niesamowity widok, ale i bardzo wzruszający. "Ona jest piękna." Powiedział Berrr cicho. "Witamy w życiu maluchu. Jestem twoim drugim ojcem i zawsze będę cię chronił i uważał na ciebie." Shanna przekrzywiła głowę, czując się lekko zdziwiona. Ariel zaśmiała się. "Oni tak mówią na dziadków lub wnuki. Mówią, że to drugie dziecko, bo ono jest dzieckiem ich dziecka. A drugi ojciec oznacza, że to jest ojciec ojca." "Dziękuję." Shanna posłała Ariel wdzięczne spojrzenie. A ta, kiwając głową zachichotała w odpowiedzi. "Brzmi to trochę dziwnie, co?" Ral zmarszczył brwi, patrząc na żonę. "Dlaczego to brzmi dziwnie?" Ariel wyciągnęła rękę i uścisnęła jego ramię. "Bo najbliższe tłumaczenie ‘drugiego ojca’ na Ziemi oznacza, że zostawiłam ciebie i z dzieckiem zamieszkałam u innego wojownika. To właśnie na Ziemi, czyniło by go drugim ojcem dla mojego dziecka." 101

Ral warknął. "Nigdy nie zostawisz mnie dla innego wojownika." Śmiejąc się, przyciągnęła go bliżej. "Cholera, no właśnie! Nigdy." Shanna patrzyła na nich dopóki, silny i wielki mężczyzna Zorn nie dał się przyciągnąć dużo słabszej kobiecie do siebie i nie złożył na jej ustach czułego pocałunku. Shanna spojrzała na Berrra i złapała go na tym, jak wpatruje się w swoją wnuczkę z bardzo smutnym wyrazem twarzy. Wydawało się, że poczuł jej wzrok na sobie, bo odwrócił się powoli w jej stronę i spojrzał jej w oczy. "Nadal wyglądasz zbyt młodo, aby być drugim ojcem, Berrr. Nie pozwól, sobie tego wcisnąć." Berrr pokręcił głową. "Jestem bardzo zaszczycony, że mogę być drugim ojcem." A potem znowu spojrzał na dziecko smutnym wzrokiem. "Jestem zasmucony, bo nigdy już tego nie przeżyję w swoim życiu. Nigdy już nie będę miał swojego dziecka, i nigdy już nie poczuję tej radości jaką ono wnosi w życie."

102

Rozdział 9

Berrr chciałby mieć więcej dzieci. Shanna spojrzała na niego przez stół, gdzie teraz, kilka godzin po porodzie Ariel, siedzieli, jedząc i rozmawiając. Ignorowała gniewne spojrzenia sześciu pozostałych kobiet przy okrągłym stole, przy którym siedzieli. Kobiety jej nienawidziły, świetnie o tym wiedziała, więc celowo je ignorowała, nie patrząc nawet na nie, tylko całą uwagę skupiając na Berrrze. Pół człowiek-pół Zorn, malutka dziewczynka była tak słodka, jak diabli. A Berrr upierał się cały czas, że to on powinien trzymać małą Destiny. Ten mały, bystry tobołek, wpłynął również i na nią, i to bardziej, niż chciała przyznać. Co prawda zawsze chciała mieć dziecko, ale jej sytuacja życiowa nigdy nie była na tyle stabilna, by dać temu marzeniu szansę. Była mężatką tylko jeden raz, a ten związek nie należał, i to od samego początku do zbyt szczęśliwych, więc chciała poczekać, najpierw dając szansę właśnie ich małżeństwu, temu, czy da radę ono przetrwać. Berrr był związany, a to technicznie znaczyło, że nie mógł mieć więcej dzieci. To było prawo Zorn, dzieci mogły mieć tylko pary związane ze sobą. A teraz, odkąd opuścili centrum medyczne, ten wielki wojownik był dziwnie cichy i przygnębiony. Kolo, czarnowłosa i czarnooka pomoc domowa odchrząknęła. "Musisz być bardzo dumny, ze swojego drugiego dziecka, Hyvin. Może byś pozwolił nam jutro odwiedzić Argis Rala i jego związaną, byśmy mogły zobaczyć ich potomstwo." Kiwając głową, Berrr skończył kolację. "Cokolwiek chcesz. Jestem pewien, że Ral i Ariel z przyjemnością was przyjmą. Oni muszą pozostać jeszcze przez wiele dni w centrum medycznym, dopóki Ariel całkowicie nie zostanie wyleczona." Ovoly wzięła głęboki oddech. "To będzie dla nas wielki honor, Hyvin. Będziemy cię reprezentować z dumą i przygotujemy prezenty dla twojego drugiego dziecka. Pójdziemy z samego rana, i będziemy z powrotem, by przygotować się dla twoich gości." Oczy Ovoly błysnęły, gdy spojrzała na Shannę. "Oczywiście zabierzemy Shannę razem z nami, tak by i ona mogła cię dumnie reprezentować." Przerażenie zalało Shannę, na sam pomysł wyjścia z nimi gdziekolwiek. One prawdopodobnie wrzucą ją pod jakiś tutejszy samochód. "Och, to wszystko prawda, ale ja już widziałam dziecko, i to dzisiaj, więc nie ma za bardzo powodu, bym znowu tam szła."

103

"Nie bądź bezmyślna." Powiedziała blond pomoc, bardzo cicho, a jej oczy aż świeciły ze złości. "Nalegamy, byś poszła tam razem z nami. Teraz to ty prowadzisz dom Hyvina, więc musisz być obecna, tak abyśmy mogli okazać właściwie nasz szacunek." Berrr rzucił serwetkę na stół i spojrzał na Shannę, gdy zaczął wstawać. "Pójdziesz z nimi, Shanna. Wyjdziesz trochę z domu i możesz przy okazji także pójść na zakupy." Odwrócił się do Ovoly. "Gdy będziecie na rynku, chciałbym być pomogła znaleźć Shannie bardziej odpowiednie dla niej ubrania, takie jak ona lubi." I teraz skupił się znowu na Shannie. "Muszę teraz odbyć kilka spotkań z moimi wojownikami, byśmy przygotowali się odpowiednio do jutrzejszych spotkań. Wrócę za kilka godzin." Patrzyła, jak wychodził z pokoju i wiedziała, że wylądowała właśnie w samym środku gówna. Mężczyzna nie miał nawet bladego pojęcia, w co ją właśnie wpakował i jak bardzo jego pomoce domowe ją nienawidzą. Wzięła głęboki oddech, skupiając całą uwagę na Ovoly. Wiedziała, że to właśnie ta kobieta była szefem tego szalonego sabatu. Ovoly oddała jej spojrzenie pełne wrogości. "Czy nie dość jasno kazałam ci coś zrobić, mały człowieczku? Hyvin nie zaprosił nas do swojego łóżka. Czyżbyś czegoś nie zrozumiała?” Wolno wstając, Shanna spojrzała na drugą kobietę. "Wyraziłaś się całkowicie jasno, więc teraz pozwól mi być równie szczerą, bo wydaje mi się, że zapomniałaś co ci odpowiedziałam na ten rozkaz. Tak się nigdy nie stanie, Ovoly. Możesz być tak wkurzona, jak tylko dasz radę, ale szybciej piekło zamarznie, niż powiem Berrrowi, że chce by się z tobą pieprzył." Ovoly wstała, a reszta kobiet zrobiła to samo stając obok niej. Shanna nie miała wyjścia, napięła mięśnie, i po kolei spojrzała w oczy każdej z kobiet, upewniając się, że każda widziała wolę walki w jej wzroku. Nie podda się. ”I co masz zamiar zrobić? Jeśli mnie dotkniesz, to Berrr skopie ci tyłek tak, że nie dasz rady usiąść i wiesz mi, to nie będzie miało nic wspólnego z seksem, którego tak bardzo pragniesz. Jeśli myślisz, że pozwolę ci zmienić moje życie w piekło, i nic mu nie powiem o tym co robisz, to powinnaś to jeszcze raz przemyśleć. Nie jestem głupia i tym razem wszystko mu od razu powiem. I chyba obie wiemy, komu on uwierzy, a na kogo będzie wkurzony, prawda?" "Nie rozumiem niektórych rzeczy o których mówiłaś, ale jedno wiem na pewno, mały człowieczku." Warknęła Ovoly cicho. "Nigdy nie będziesz rządziła tym domem. Mogę z tobą zrobić wszystko, a pięć innych osób zaświadczy, że to ty kłamiesz, że jesteś ovolionem." "Co?" Shanna, podniosła dłonie ku górze. "Co to jest, do cholery?" 104

"Osoba, która mówi kłamstwa, aby spowodować kłopoty na innych." Warknęła kobieta stojąca dalej. ”Wszystkie przysięgniemy właśnie to Hyvinowi, że tym właśnie jesteś i on już nie będzie cię chciał." Kobieta mówiąc to, spojrzała na Ovoly. "Nie możemy właśnie od tego zacząć? Powiemy mu, że ona jest zła. On musi nam uwierzyć!" Warczenie aż zadudniło w korytarzu, a Aya patrzyła na nią wściekłym wzrokiem. "Oddaj nam naszego Hyvina, albo się już nie obudzisz." "Och, wiesz a to dobrze, że śpię razem z Berrr w takim razie, bo naprawdę wątpię, byś mogła przejść obok niego niezauważona." Shanna zaczynała powoli czuć się przez nie osadzona, i trochę przestraszona. "Idę teraz do swojego pokoju. A jeśli spróbujecie mnie powstrzymać będę krzyczała i wzywała Berrra." Kobiety cały czas patrzyły na Shannę, kiedy ta powoli opuszczała jadalnię. Czuła jak ją obserwowały przez całą drogę do sypialni Berrra. Wiedziały, że jak pójdą za nią, to ona je usłyszy i faktycznie będzie krzyczała. Wiedziała, że będzie musiała porozmawiać z Berrrem na ten temat, zanim one staną się naprawdę obrzydliwe i wstrętne. Była w bardzo niekorzystnej sytuacji , a jeśli ich nie powstrzyma, to one po prostu staną się jeszcze odważniejsze . Światła automatycznie zapaliły się, gdy weszła do sypialni. Zamknęła drzwi za sobą i zaczęła się im przyglądać, szukając jakiegoś zamka czy blokady, jednak nic takiego tam nie było. O tym także będzie musiała porozmawiać z Berrrem. Chciałaby coś takiego zainstalować w drzwiach, tak aby trzymać kobiety z daleka od niej, gdy go nie będzie w domu, by ją chronić . W kominku już płoną ogień, i zajęło jej trochę czasu, by wyciągnąć z niego dłuższe polano, które mogłoby jej służyć za kij. A gdy już w końcu jej się to udało, znowu zaczęła studiować pokój, szukając czegoś co mogłoby jej pomóc w przyszłości. Ktoś już posprzątał i jej i Berrra rzeczy, które leżały na podłodze, gdy po obiedzie przyszli tu odpocząć. Łóżko również było zasłane. Wzdychając ciężko, podeszła do niego. Pomoce domowe miały także i dobre strony, gotowały pyszne posiłki i utrzymywały wzorowy porządek w całym domu. A złymi stronami ich posiadania było to, że chciały ją dorwać. Nie zdejmując ubrań położyła się na łóżku, decydując, że mądrzej będzie być ubraną, gdyby te kobiety postanowiły wejść do jej sypialni. Shanna nie musiała na to długo czekać. Drzwi do pokoju otworzyły się bardzo powoli, a ona przygotowała się, napinając mięśnie. Wiedziała, że się skradały. Jej serce waliło mocno w piersi, gdy zobaczyła wchodzące Ovoly i Ayę. Ich twarzy szpeciły paskudne uśmiechy, a czarne oczy Ovoly, były niebezpiecznie zwężone.

105

"Kazano mi, bym przekazała tobie, że Hyvin nie będzie jeszcze przez kilka godzin." Drzwi za nimi zatrzasnęły się z głośnym hukiem. Kobiety były teraz zamknięte razem z nią. "Na planetę przybyło więcej statków Collisów. Hyvin i jego ludzie poszli by się z nimi spotkać i sprawdzić, czy nie przywieźli więcej ludzkich niewolnic, by spróbować je sprzedać naszym wojownikom." Aya przekrzywiła głowę, a potem całkowicie zszokowała Shannę, chwytając za swoją sukienkę i ściągając ją przez głowę, a potem rzucając ją na podłogę. I teraz ta naga, umięśniona kobieta położyła ręce na biodrach i przyglądała się Shannie. A to co było, do cholery? Oczy Shanna poleciały do Ovoly i jak ogłuszona patrzyła jak i ta ściąga swoją sukienkę, stając przed nią naga. "Cholera. Nie będę tego z wami robiła!” Shanna stanęła chwiejnie na łóżku i chwyciła się jednego z filarów łóżka, by zachować równowagę. "Nie uważam was za atrakcyjne i nie będę z wami uprawiała seksu!" Obie kobiety, jak na zawołanie, zmarszczyły brwi i spojrzały na siebie. A potem Ovoly, spojrzała na Shannę. "Zdjęłyśmy nasze ubrania, tak by smród twojego strachu do nich nie przylgnął. Hyvin nie będzie mógł go na nas wyczuć." Shanna poczuła dużą ulgę, zanim zdała sobie sprawę, że one przybyły tutaj po coś zupełnie innego. Gorszego. Chociaż, może nie tak do końca, zdecydowała. Wolałby jednak dostać kopa w tyłek, niż gdyby te dwie, muskularne kobiety pobawiły się z nią w zornową wersję lesbijskiego, więziennego seksu. "Naprawdę nie chcę tego robić." Kobiety rozdzieliły się i podeszły do łóżka. Shanna cofnęła się, starając się skupiać swoją uwagę na nich obu. Pragnęła, żeby one jednak nie miały dwóch metrów wzrostu i kulturystyki amazonek. To będzie tak, jakby walczyła z dwójką mężczyzn, czyli nie miała zbyt wielkich szans na wygraną. "Nie zrób jej siniaków." Rozkazała Ovoly, drugiej kobiecie. "A jeśli już musisz, to upewnij się, że będą w miejscach pasujących do planu." Aya kiwała głową, gdy jej słuchała. "Nos i usta będą dobre." "O kurwa." Shanna przeklęła decydując, że to Ovoly była gorsza a nich dwóch. Wzięła głęboki oddech, wiedziała, że jej czas się skończył, gdy obie kobiety rzuciły się na nią wskakując na łózko. Ale nie czekała, rzuciła się na Ovoly, wykorzystując jej zaskoczenie. Kobieta nie spodziewała się, że to ona zaatakuje pierwsza, cofnęła się, a Shanna zaatakowała ją, zwalając z nóg. Ovoly poleciała do tyłu, a Shanna zaraz za nią. Jednak nawet to, że wylądowała na nagiej kobiecie, nie powstrzymało jej przed oszołomieniem i straciła oddech, gdy obie wylądowały na twardych kafelkach na podłodze. Usłyszała głośny dźwięk pęknięcia, i kobieta pod nią krzyknęła z bólu. 106

Ovoly już nie wstała, ale Shanna nie mogła odpuścić. Zmusiła się do ruchu, chociaż wszystko bolało ją od tego uderzenia. Z trudem podniosła się na nogi i spojrzała na Ovoly, który wciąż oszołomiona leżała na podłodze, na plecach. Shanna nie wahała się, od razu wzięła zamach, i swoją gołą stopą walnęła ją w bok. Wolała, żeby ta kobieta pozostała na podłodze. Ovoly krzyczała z bólu, gdy Shanna kopnęła ją prosto w żebra. Nagle usłyszała warczenie i to ostrzegło ją o ataku drugiej kobiety. Kątem oka wychwyciła błysk brązowej skóry. Aya przeskoczyła przez łóżko i wyglądała na bardzo wkurzoną, gdy ruszyła na Shannę. Jednak ta, nie mogła sobie pozwolić na strach czy wahanie. Bez zwłoki wzięła zamach, i bokiem podniosła swoją nogę, mierząc w kobietę. Jej stopa, z całą siłą uderzyła Ayawę w udo. Kobieta aż syknęła z bólu i cofnęła się. Shanna także odskoczyła do tyłu, ale od razu zrobiła krok do przodu. Za sobą miała tylko ściany, i nie chciała być w zagoniona w kąt i tam atakowana. Spojrzała na Ayę, jednocześnie, katem oka obserwując Ovoly. Na szczęście ta kobieta, wciąż jeszcze leżała na podłodze. Machała ręką na Ayę. "Myślisz, że poddam się tak łatwo? Może przemyśl to jeszcze raz i wróć tutaj z jakimś innym planem." Aya jednak nie zamierzała jej słuchać, od razu ruszyła na Shannę. Kobieta otworzyła ramiona, tak jak robią to zapaśnicy, i rzuciła się na nią, biorąc zamach rękami. Jednak ta nie próbowała uniknąć jej ramion, i owinęła je wokół niej. Pięścią uderzyła w górę, w gardło atakującej ją kobiety. Siła była jednak wystarczająca, by jej głowa poleciała do tyłu, jednocześnie rozluźniając uchwyt swych ramion z tali Shanny. A ona nie wahając się, zrobiła wyrzut, uderzając oszołomioną kobietę z brzuch swoją stopą. Shanna odskoczyła do tyłu, krzywiąc się lekko i patrzyła jak kobieta odwróciła się, pochyliła i zwymiotowała, dusząc się. Pomyślała zakłopotana, że musiała naprawdę mocno ją uderzyć, i to spowodowało jakiś uraz jej żołądka, skoro ona zwymiotowała cały obiad. Jednak zaraz przypomniała sobie, że to one ją zaatakowały, więc były same sobie winne. Jednak wciąż czuła się źle, gdy patrzyła na klęczącą teraz kobietę, która wciąż wymiotowała, starając się złapać oddech. Jednak jej litość od razu wyparowała, gdy poczuła jak wokół jej szyi oplatają się dwa, silne i muskularne ramiona. Na szczęście ramiona z szyi przesunęły się na jej piersi, pociągając ją do tyłu. To była Ovoly. Zdążyła wstać, zakraść się do niej i podstępnie zaatakować od tyłu. Shanna z trudem odciągnęła jedno swoje ramię, i z całej siły uderzyła ją łokciem w brzuch. Zaparła się nogami i od razu uderzyła raz jeszcze, podwajając swoją siłę. Gdy kobieta zgięła się, przyciskając ją swoim ciałem, pochyliła się, i chwytając ją rękami za ramię, przerzuciła nad sobą, szybko odskakując od jej ciała. Zszokowana Olvoly wrzasnęła przerażona, gdy przeleciała nad Shanną, a potem znowu uderzyła w kamienna podłogę. Shanna odeszła jeszcze dalej, patrząc na znów leżącą na plecach kobietę, i czuła jak jej ciało aż drży od nadmiaru adrenaliny, którą pompowało jej ciało. 107

Kobiety były unieruchomione, i poczuła jak zaczyna się odprężać, gdy nagle drzwi do sypialni otworzyły się z hukiem i stanęła w nich czarnowłosa pomoc domowa. Szybko zmierzyła wzrokiem swoje dwie przyjaciółki, leżące na podłodze, warknęła i ruszyła na Shannę. Zaraz za nią zaczęły wbiegać do pokoju kolejne kobiety. Shanna wiedziała, że teraz jest już naprawdę po szyję w gównie. Sześć na jednego, nawet jeśli dwie z nich były chwilowo nieprzytomne, to i tak było za dużo dla niej. "Mam przechlapane." Westchnęła i znowu napięła się, celując w kobietę stojącą najbliżej niej, ale ta uniknęła jej stopy. Teraz także i trzy pozostałe rzuciły się na Shannę. Zamachnęła się i tym razem udało jej się trafić jedną z nich, wycelowała prosto w jej krocze. Wiedziała, że nie walczy czysto i to nie było fair, ale nie zamierzała za to przepraszać. Musiała zrobić wszystko co tylko mogła, by wyrównać szanse. Kopnięta kobieta wrzeszczała nisko, cofnęła się i upadła na podłogę trzymając się za brzuch, szlochała coraz głośniej. W tym czasie, dwie pozostałe kobiety, chwyciły Shannę za ramiona, a trzecia z nich szarpnęła garść jej włosów, na tyle mocno, że teraz ona aż wrzasnęła z bólu, szarpiąc się jak tylko mogła, jednak jej nogi nie kopały w nic, poza powietrzem. "Zabijmy ją." Warknęła jedna z nich. "To tylko ludzkie zwierzę." Shanna wzięła głęboki oddech, starając się nie krzyczeć. Uścisk na jej ramionach i włosach tylko się jednak wzmocnił. Czuła jakby ktoś wyrywał właśnie jej to pasmo włosów. Musiała się skupić, a teraz nie mogła nawet zaczerpnąć oddechu, a potrzebowała powietrza, by walczyć. I w tym momencie jedna z jej napastniczek popełniła błąd, przesunęła się bliżej i puściła jej włosy, chcąc przenieść swój uchwyt na jej talię. Shanna, gdy tylko miała możliwość poruszenia głową, zaczerpnęła powietrze, pochylając się tak mocno, jak tylko mogła, a potem podniosła głowę najszybciej jak tylko mogła, celując w szczękę kobiety. Usłyszała chrzęst i poczuła straszliwy ból, w momencie, gdy jej czaszka uderzyła w szczękę blondynki za nią. Nie była pewna czy ten chrzęst pochodził od jej pękniętej czaszki, czy też jej złamanej szczęki, ale obie były aż zamroczone od tego ciosu. Kobieta wrzasnęła głośno i przeraźliwie, i zwolniła swój ucisk wokół jej ramion i tali. Shanna wykręciła swoje ramię, a stopę skierowała prosto w kolano kobiety stojącej po prawej. Uderzyła w nie mocno piętą, kobieta wypuściła jej ramię z uścisku, Shanna starała się odskoczyć, jednak druga z trzymających ją kobiet, nie pozwoliła jej na to. W wyniku czego poleciała razem z Shanną, ale ona nie zastanawiała się, uderzyła kobietę w krtań, co spowodowało, że ta zaczęła się dusić. Shanna znowu odskoczyła, lecz tym razem potknęła się o zataczającą się kobietę, zahaczyła o nią i obie upadły na podłogę. Od razu coś uderzyło Shannę w plecy, i to zanim zdążyła zaczerpnąć chociaż odrobinę powietrza, po tym twardym lądowaniu. Ból sprawił, że otworzyła szeroko oczy. Zobaczyła kolejny zamach bosej stopy, który wylądował na jej żebrach. Aż przetoczyła się od siły tego uderzenia, ale to dało jej czas by zaczerpnąć powietrza, zanim dopadł ją kolejny cios. Tym razem uderzenie trafiło prosto w jej biodra. 108

Uderzenie było tak silne, że Shanna przeleciała pod łóżkiem, na druga jego stronę. Zatrzymała się na chwilę, dysząc i gorączkowo rozglądając się wokoło, szukając swoich napastniczek. Trzy z nich były na podłodze, ale trzy pozostałe wciąż chciały walczyć. Zobaczyła trzy pary nóg biegnące w jej stronę, na drugą stronę łóżka. Shanna przekręciła się, wiedząc że to jej jedyna szansa, będzie tylko musiała przeskoczyć blondynkę leżącą na podłodze, która wciąż trzymała się za szczękę i głośno szlochała. Shanna skoczyła na stopy, zanim kobiety mogły ją dopaść. Skoczyła na łóżko i ruszyła biegiem odbijając się od niego i zeskakując. Podjęła decyzję w ułamku sekundy, i wyskoczyła przez otwarte drzwi sypialni. Zaczęła biec, wspomagana strachem, zaraz za drzwiami zrobiła skręt i pobiegła w dół zaciemnionym korytarzem, prosto do salonu. Widziała już drzwi wejściowe, były w zasięgu jej rąk, gdy nagle coś mocno uderzyło ją w głowę. Zalała ją fala koszmarnego bólu, kiedy wylądowała na twardej podłodze. Znowu będzie musiała walczyć, a nie miała nawet tyle siły, by się poruszyć. Nagle na jej plecach wylądowało coś ciężkiego, sprawiając jej straszliwy ból. Wylądowała na niej kolejna kobieta, mocno chwytając ją za włosy i szarpnęła mocno. Jedyne co mogła zrobić, to tylko zasłonić twarz rękami, przeczuwając co ta zamierzała teraz zrobić. A potem jej głowa uderzyła mocno w posadzkę. Jej dłonie przejęły część uderzenia, ale i to sprawiło jej ogromny ból. Usłyszała gdzieś za sobą kolejne, złowrogie warknięcie. Oznaczało ono, że kolejne dwie pomoce domowe przybiegły by pomóc w walce swoim koleżankom. Miały ją. Gorące łzy wypełniły jej oczy, wiedziała, że teraz ją zabiją. Berrr dowie się co zrobiły, ale to nie uratuje już jej tyłka. Była zbyt obolała po walce, a ta suka na jej plecach była zbyt ciężka, by nawet mogła zaczerpnąć mały oddech. Widziała już plamy przed oczami, i wiedziała, że zaraz straci przytomność z braku powietrza. Nagle ciężar z jej pleców zniknął. Shanna z trudem zassała powietrze, do swoich spalonych płuc. Jednak i tak nie była w stanie się ruszyć, wciąż leżała z twarzą schowaną w swoich pulsujących bólem dłoniach. Przeraźliwie dysząc i z trudem zasysając kolejne hausty powietrza, czekała na kolejne uderzenie. Chciała obrócić nieco dłonie, tak by nie zniszczyły jej twarzy, ale nie mogła nimi ruszyć. Musiała spróbować chronić twarz i uszy, była przerażona tym, że jej głowa uderzy ponownie o twarde kafle. Chwyciła jedną swoją dłonią za drugą, i zaczęła się powoli podnosić. Zassała raz jeszcze powietrze. Wiedziała, że musi spróbować, bo inaczej umrze. Bez względu na ból. Nigdy przecież się nie poddawała, całe swoje życie musiała walczyć, aby przetrwać. I niech ją diabli wezmą jak da się pokonać, tylko dlatego, że jest zmęczona i wszystko ją boli jak jasna cholera. Dźwignęła się na kolana, ostatkiem sił podciągając je do piersi. Zbierała siły, by kopnąć swojego napastnika, ale najpierw podniosła głowę, by wiedzieć, gdzie ma uderzyć. 109

Jednak obok niej nie stała już żadna kobieta. Zorientowała się natychmiast, lecz jej noga już wystrzeliła do ataku. Jednak jakaś wielka ręka złapała ją zaledwie o cal od kolana obcego. Nad nią pochylał się duży mężczyzna, wielkości Berrra. Spojrzała w jego piękne błękitne oczy i uświadomiła sobie, że on naprawdę bardzo przypominał Berrra. Był taki sam, tylko młodszy. Od razu domyśliła się, że patrzy na jednego z jego synów. Mężczyzna puścił jej nogę i wyciągnął do niej rękę, ale jego głowa odchyliła się do tyłu i spojrzał na nią z taką wściekłością w oczach, że te niemal zaświeciły jak neony, a potem ryknął głośno. To było tak złe i wściekłe, że Shanna aż poczuła ból głowy. Cholera, ci faceci naprawdę są głośni, gdy są wkurzeni, pomyślała. Widać było, że wściekłość aż go zjadała. Przesunęła się odrobinę i kontem oka zobaczyła jak dwie pomoce domowe cofnęły się przerażone. Głowa mężczyzny obniżyła się, gdy znowu na nią spojrzał. "Nie zrobię ci krzywdy. Jesteś poważnie ranna. Ja cię nie atakuję, człowieku. Jestem Rever, syn Berrra. Podejdę teraz do ciebie. Będę bardzo ostrożny, i sprawdzę tylko twoje rany, dobrze?" Zamrugał. "Pozwolisz mi to zrobić?" Shanna skinęła mu głową. Wiedziała, że syn Berrra jej nie skrzywdzi i powstrzyma pomoce domowe. Mężczyzna uklęknął i na kolanach podszedł do niej, a potem bardzo powoli wsunął ręce pod jej kolana i ramiona. Była zdumiona, jak ten facet podniósł najpierw ją, a potem z nią w ramionach, lekko wstał z kolan. Spojrzał na nią jeszcze raz i ruszył z powrotem przez korytarz w stronę sypialni. Gdy weszli do niego, Shanna ucieszyła się, że pokój był pusty. Mężczyzna zatrzymał się w progu, a w jego oczach znowu pojawił się wściekły błysk, zaciągnął nosem powietrze i znowu ryknął przeraźliwie. Po dłuższej chwili umilkł, ale na jego ustach pozostał wściekły grymas. Podszedł z nią w swoich ramionach do łóżka, i bardzo delikatnie ją na nie opuścił. Jego ręce wysunęły się z pod jej pleców, i ich spojrzenia spotkały się. "Zadzwonię teraz po uzdrowiciela i do mojego ojca." Kiwając głową, Shanna zgodziła się z nim i odprężyła. "Myślę, że potrzebuję uzdrowiciela." Dotknęła dłonią tyłu swojej głowy, która wciąż ją cholernie bolała, a drugą ręką powoli pogłaskała się po żebrach, w które została tyle razy kopnięta. "Dziękuję." Wciąż wyglądał na wściekłego, gdy tak jej się przyglądał, jednocześnie wąchając powietrze w pokoju. "One wszystkie przyszyły do ciebie, prawda? Znam twój zapach i ich zapachy także i czuję je wszystkie w tym pokoju." Mógł wyczuć ich zapach? Nie była pewna, co ma na to odpowiedzieć, ale skinęła głową. "Ovoly jest przywódcą tego gangu. Kazały mi powiedzieć twojemu ojcu, że chcę, by nadal się z nimi pieprzył… a ja nie chciałam tego zrobić." Mężczyzna odwrócił się i prawie wybiegł przez drzwi. "One już tutaj nie wrócą, a mi zajmie to mniej niż minutę. Leż i postaraj się nie ruszać w tym czasie." 110

Gdy tylko wyszedł z pokoju Shanna zignorowała jego nakaz i bardzo powoli usiadła. Całe ciało przeraźliwie ją bolało, a wiedziała, że to dopiero początek. Będzie miała cholernie dużo siniaków na ramionach i na plecach, a kostki aż pulsowały od twardych kopnięć, którymi obdarowywała swoje napastniczki. Przesunęła się na łóżku i przyjrzała swoim kończynom, zdając sobie sprawę, że jednak są w dużo lepszym stanie niż się spodziewała. Aż odetchnęła z ulgą. Jedna kostka była tylko trochę opuchnięta, ale na szczęście nie była złamana czy zwichnięta. Rozejrzała się po pokoju, znajdując dwie sukienki, które zrzuciły z siebie Ovoly i Aya. Widać, nie zdążyły ich zabrać, gdy uciekały z jej sypialni, by nie zostać tu znalezione. Powąchała powietrze, ale jedyną rzeczą, którą poczuła, było tylko to, że ktoś tutaj był chory i pozbył się obiadu, ze swojego żołądka. Shanna ostrożnie przesunęła się po materacu, a potem opuściła nogi na podłogę, testując, czy da radę się na nich utrzymać. Dała radę, więc zrobiła kilka kroków, aby upewnić się, czy może chodzić. Na szczęście mogła, ale było to cholernie bolesne. Dotarła z powrotem do łóżka i usiadła na nim. Z trudem podniosła rękę i dotknęła ponownie tyłu swojej głowy, która wciąż pulsowała bólem. Opuściła rękę i spojrzała na nią, na szczęście nie widziała żadnych mokrych śladów, a zatem nie krwawiła. Plan wykonany. Przeżyje. Jej spojrzenie podniosło się do drzwi, przez które wbiegł, wciąż wyglądający na wkurzonego Rever. "Mówiłem ci, że masz zostać w łóżku!" Warknął. "Nie przyjmuję rozkazów zbyt dobrze… ale przepraszam. Chciałam sprawdzić, czy mogę chodzić. Musiałam wszystko sprawdzić sama, czy nie jestem gdzieś poważnie ranna. No ale na szczęście jestem tylko porządnie pobita, i nic mi nie będzie. Nie jest tak źle jak się bałam." Mężczyzna podszedł do niej bliżej. "Mój ojciec i uzdrowiciel z centrum medycznego są już w drodze." Zatrzymał się u jej stóp, i spojrzał na nią z góry. "Proszę wróć do łóżka mojego ojca, zanim upadniesz. Jesteś człowiekiem i jesteś zraniona dużo bardziej niż myślisz. A teraz jesteś w szoku, po tym ataku i nie jesteś w stanie ocenić prawidłowo swoich urazów. Podczas gdy nasze kobiety potrzebują stałej ochrony przed atakami mężczyzn, są jednak o wiele silniejsze niż ty i miały przewagę. One musiały cię poważnie skrzywdzić." "Myślę, że to jednak ja sprawiłam im lepszy łomot. Może powinieneś pójść do nich i sprawdzić jak się czują." Jego czarne brwi uniosły się w szoku, a oczy rozszerzyły się.

111

"Mówię poważnie, idź i sprawdź co z nimi. Myślę, że Aya czuje się najgorzej. Ona upadła po tym, jak uderzyłam ją w gardło i brzuch. A jedna z blondynek, ta z jasno zielonymi oczami może mieć złamaną szczękę." Shanna odchyliła kilka razy swoją głowę do tyłu, i potarła miejsce gdzie nadal czuła ból. "Oczywiście lepiej, że to była jej szczęka niż moja czaszka." Shanna, uznała to nawet za zabawne, a to znaczyło, że jednak on miał rację i fatycznie była oszołomiona. Chociaż, on nie powinien o tym wiedzieć. Pozwoliła, powoli opaść swojej ręce i spojrzała na niego, zmuszając się do uśmiechu, bez względu na to jak się czuła. "Wiem, że ty, jak i każdy inny facet na tej planecie, myślicie, że ludzkie kobiety są całkowicie bezradne, ale ja wychowałam się w domu dziecka. Wiem, jak się bronić i udało mi się wymierzyć im kilka dobrych cisów, więc naprawdę powinieneś sprawdzić co z nimi." "Nie obchodzi mnie to, czy są poszkodowane. Napadły na człowieka, którego mój ojciec przyprowadził do swojego domu i jeśli udało ci się skopać ich tyłki, to tylko na to zasłużyły." Shanna odetchnęła z ulgą, słysząc jego słow. Czyli on jednak nie miał nic przeciwko ludziom. Odwrócił się i zaczął rozglądać po pokoju, zauważył sukienki, obiad który zwymiotowała Aya i trochę krwi na białej podłodze. Powoli odwrócił się i znowu na nią spojrzał. "Przyszedłem porozmawiać z ojcem o moim bracie Ralu i Ariel. Moja związana także jest człowiekiem, i jest w ciąży. Obawiam się, że nasze dziecko także będzie zbyt duże, by mogła je urodzić, więc chciałem żądać, aby mój ojciec wyszkolił więcej uzdrowicieli znających się na leczeniu ludzi." Przeczesał palcami swoje długie, czarne włosy. "Teraz tylko Ahhu zna się na tym, ale co się stanie, jeśli ona będzie nieosiągalna albo zachoruje? To sprawi, że nasze związane będą w dużym niebezpieczeństwie. Mój brat, Argernon, jest również zobowiązany z ludzka kobietą, i ona także jest w ciąży." "Wow. Chłopaki, wy naprawdę nie próżnujecie, co nie?" Pokręcił głową, marszcząc brwi. "Nie rozumiem." "Macie silną spermę." Skinął głową. "Wszyscy mężczyźni Zorn, mogą bardzo łatwo zapłodnić kobietę. Dlatego też wolno nam mieć dzieci, jedynie z naszymi związanymi. Gdyby było inaczej populacja na tej planecie, znacznie przekroczyłaby dopuszczalne normy i planeta nie byłaby w stanie nas wykarmić. To prawo zostało wprowadzone na długo, zanim mój ojciec został Hyvinem. Jestem pewien, że on wyjaśnił ci, dlaczego nie może dać ci swojego nasienia." Usta mężczyzny napięły się. 112

"Moja matka była okrutna, i zmusiła go, by się z nią ponownie związał. Nie chciała słuchać teg,o co jej potomstwo miało do powiedzenia w tej sprawie." "Nie mogę zajść w ciążę, więc nie rozmawialiśmy zbyt wiele na ten temat. To prawo dla mnie nie istnieje." Rever spojrzał na jej brzuch, a potem zmarszczył brwi, wpatrując się w jej oczy. "Miałaś wypadek, który uszkodził twoje żeńskie organy wewnętrzne i teraz nie możesz mieć potomstwa?" ”Mam implant medyczny z Ziemi. On jest w moim ciele, i to właśnie nie pozwala mi zajść w ciążę, a przynajmniej do czasu, aż zostanie usunięty przez lekarza." "Musisz powiedzieć o tym Ahhu. Na Zorna, jak do tej pory, nie znaleźliśmy żadnego skutecznego sposób na kontrolę urodzeń. Nasze nasiona są bardzo odporne i pokonują wszelkie leki, które tylko stworzą nasi uzdrowiciele. Ona będzie bardzo zainteresowana tą rzeczą, którą masz w swoim organizmie." "Shanna!" Nagle rozległ się męski, wściekły ryk. Sanna aż podskoczyła, zaskoczona. A jej uwaga skupiła się na drzwiach sypialni, przez które właśnie wbiegł Berrr. Był zdyszany, ale cholernie niesamowity. Wyglądał niczym wściekła, ciemna chmura burzowa, a jego niebieskie oczy jarzyły się czystą agresją. Zatrzymał się, spocony patrząc na nią. Ich spojrzenia zatopiły się w sobie na ułamek sekundy, a potem ruszył cholernie szybko w jej stronę. Rever ledwo zdążył zejść mu z drogi. Berrr na nic nie zważał, chcąc jak najszybciej dostać się do Shanny. Ledwo rzucił okiem na krew na podłodze i już trzymał ją w swoich ramionach, mocno tuląc do swojego ciepłego ciała. "Nic mi nie jest." Wymamrotała w jego koszulę, bo tam właśnie wylądowała jej twarz, gdy Berrr ją tak mocno trzymał. "Mówię poważnie." "Uważaj na nią." Powiedział mu cicho Rever. "Co prawda, ona twierdzi, że jest tylko pobita, ale jednak to było mocne pobicie. Chociaż chodzi i mówi dobrze odkąd wróciłem, po poinformowaniu ciebie o tym co się tutaj stało, to jednak nic nie wiadomo.” Berrr przesunął się odrobinę, zmieniając swoją pozycję. Teraz tylko jednym ramieniem ciasno ją obejmował wokół tali. Drugim zaś sięgnął wyżej i chwycił jej głowę od tyłu, zmuszając ją by odwróciła do niego twarz. Miał bardzo napięte rysy a w oczach prawdziwą furię, gdy z żalem studiował jej siniaki. Ich spojrzenia znowu się spotkały. "Wszystko już ze mną w porządku." 113

Berrr warknął i odwrócił głowę, patrząc na swojego syna. "Gdzie one są?" "Prawdopodobnie ukrywają się" Westchnął Rever. "Zostały złapane podczas ataku na człowieka, i wiedziały, że będziesz niezadowolony. Musisz się uspokoić, zanim je zobaczysz, ojcze. Rozumiem twój gniew, ale to są kobiety. Gdyby zaatakowały moją Brendę, też chciałbym je zabić, ale nie można tego zrobić." Odwracając głowę, Berrr patrzył w oczy Shanny. "Jak to się stało, i która z nich cię zaatakowała? Chcę usłyszeć ich imiona." "Ovoly kazała mi, żeby ci powiedziała, że masz z nimi wszystkimi kopulować, a gdy odmówiłam one mnie zaatakowały." "Czyli wszystkie sześć. " Powiedział Rever cicho. "Gdy pierwszy raz wszedłem do środka czułem zapach ich wszystkich." I znowu wściekły ryk wyrwał się z piersi Berrra, a jego oczy skupiły się tylko na niej. "Czy wszystkie sześć cię zaatakowało?” Skinęła głową, kładąc dłonie na jego ramionach i pogłaskała je, chcąc go uspokoić. Wyglądał tak, jakby naprawdę tego potrzebował. "Ze mną już wszystko w porządku. I tak jak już powiedziałam twojemu synowi, ktoś powinien pójść do nich i sprawdzić, czy z nimi wszystko w porządku. Myślę, że kilka z nich dość poważnie zraniłam. Nie, żebym tego żałowała, bo to twój syn uratował mi tyłek. Miały mnie już na podłodze w salonie i nie mogłam im uciec. On je przestraszył." Berrr warknął głęboko, a jego pierś zawibrowała. Odwrócił głowę i spojrzał na swojego syna. "Zabierzcie je z mojego domu. Niech wyjdą tak jak stoją, i niech nie ważą się wziąć niczego co im dałem." Poruszył się, gdy to mówił, delikatnie sadzając ją obok siebie, na krawędzi łóżka. "Nie obchodzi mnie, dokąd pójdą i do jakiego trafią domu, ani co się z nimi stanie. Chcę, żeby odeszły z mojego domu, i chcę byś przysłał tutaj strażników do ochrony Shanny, na wypadek, gdyby wróciły by się zemścić. Zrób to natychmiast mój synu." Rever skinął głową. "Zrobiłbym dokładnie to samo." "Zabiję je, jeśli kiedykolwiek jeszcze je zobaczę." Warknął Berrr. "Upewnię się, by o tym wiedziały." Rever wyszedł bardzo szybko z pokoju.

114

Shanna spojrzała na Berrra, zdumiona tym, że on tak szybko pozbył się pomocy z domu. Uwierzył w to co mówiła, i od razu je wykopał. Odwrócił głowę, by spojrzeć w oczy Shannie, a jego ręka uniosła się i delikatnie pogłaskał ją po policzku. "Nikt nigdy już nie zrobi ci krzywdy, moja Shanno. Chodź, pozbędziemy się twoich rzeczy i sprawdzę, gdzie zostałaś zraniona. Uzdrowiciel jest już w drodze." Uderzyła ją pewna myśl. "A co teraz się stanie z twoimi gośćmi? Oni przecież przyjeżdżają już jutro? A ty właśnie pozbyłeś się z domu wszystkich pomocy i…” Berrr warknął, ucinając jej wywód. "Tylko ty jesteś ważna, nic innego się nie liczy. Później poradzę sobie z tym bałaganem. Teraz muszę się upewnić, że nikt więcej nie będzie cię w stanie skrzywdzić." Kciukiem potarł jej policzek. "Czy naprawdę nic ci nie jest?" Cholera, pomyślała Shanna, czując jak jej serce topi się jeszcze bardziej. Jestem w tobie zakochana, i to bez żadnych wątpliwości. Ale jak bym mogła cię nie kochać? Jesteś niesamowity. Uśmiechnęła się, chociaż życie nauczyło ją strachu przed miłością, to jednak było tym co do niego czuła. Skinęła głową. "Teraz, gdy jesteś ze mną, jest już o wiele lepiej, Berrr." "A zatem, nie zostawię cię już nigdy więcej samej."

115

Rozdział 10

Jak Berrr już coś mówił, to potem dokładnie tak właśnie robił. Powiedział, że nie zostawi jej samej, więc nie zostawił. I teraz, następnego ranka Shanna zmusiła się do uśmiechu, stojąc w salonie z jego ręką delikatnie trzymającą jej talię. Starała się nie gapić się na czterech wielkich mężczyzn Zorn, który właśnie weszli przez drzwi. To byli Vartas, i w ogóle nie byli tacy, jak się spodziewała. Oczekiwała jakiś dostojników, może patriarchów, a może wojskowych odzianych w skórę, ale nie takich mężczyzn, jacy się właśnie pojawili się w drzwiach. Pierwszy z nich wyglądał na bardzo starego, na tyle, że mógłby być dziadkiem Berrra. Pierwszy raz widziała siwowłosego Zorna, chociaż ten starszy mężczyzna, wciąż był ogromy i wdać było, że i dziś mógłby skopać niejeden tyłek. No i jeszcze jeden szkopuł wzbudzał pełną jej uwagę, ten mężczyzna był prawie nagi, jeśli nie liczyć białej przepaski na jego biodrach. Tak białej jak jego włosy. Mężczyzna podszedł najpierw do Berrra, by się z nim przywitać, a potem jego jasnozielone oczy spoczęły na Shannie. Od razu opuściła swój wzrok na podłogę, tak jak Berrr kazał jej to robić. Kobiety Zorn nie patrzyły mężczyznom w oczy, no chyba, że miały ochotę na seks z nimi. Takie właśnie spojrzenie było zaproszeniem seksualnym. "Hyvin Berrr." Starszy wojownik zagrzmiał, a kiedy mówił, jego głos brzmiał na szorstki i chrapliwy. "Czy to jest człowiek z Ziemi?" Ręka na plecach Shanny napięła się, a potem chwycił ją i przesunął ją o dobry metr do tyłu, wysuwając się jednocześnie przed nią. Spojrzała w górę i zobaczyła, że drugi mężczyzna podniósł rękę, żeby jej dotknąć, ale teraz była już poza jego zasięgiem. A Berrr warczał nisko. "Tak i nie dotykaj jej." Wziął głęboki oddech. "Shanna, mam zaszczyt przedstawić ci Vartas Yatgo. On jest odpowiedzialny za Las Wschodni." Spoglądając w górę, Shanna skinęła głową mężczyznę, który tak uważnie jej się przyglądał. Starała się nie patrzeć mu w oczy, jednak on nie miał takich problemów, i uważnie mierzył ją wzrokiem. I może to wynik jego zaawansowanego wieku, a może jednak jej wyobraźnia, ale widziała jak zaczyna się ślinić, gdy tak na nią patrzył. Oj, to chyba nie był jednak znak człowieka upadającego na zdrowiu.

116

Kolejny mężczyzna wysunął się do przodu, i ten również był zupełnie inny niż się spodziwała. Nikogo takiego jak on jeszcze nie widziała, z trudem musiała sobie tłumaczyć, by nie patrzeć mu w oczy, i na jego ciało także się nie gapić. Facet miał płonące czerwone włosy i równie czerwone brwi. Całości dopełniały jasnoniebieskie oczy. Nigdy nie widziała rudowłosego Zorna. Jego skóra miała prawie czarny odcień, niczym prawdziwa mokka. Jednak wszystko to razem, pasowało do siebie. Oczywiście on również był umięśniony, i był naprawdę przystojny, nawet pomimo swojego dziwacznego stroju. Ubrany był bowiem w czarny podkoszulek, ukazujący sporo jego nagiej skóry, i naprawdę obcisłe skórzane spodnie. "Dobrze cię widzieć, Vinlotti." Berrr uśmiechnął się, wyglądając na szczerze zadowolonego z jego widoku. "Poznaj Shannę z Ziemi." Shanna spojrzała mężczyźnie w oczy. Był naprawdę uderzająco piękny z tymi wszystkimi przeciwieństwami. A jego koszula bez rękawów ujawniała wiele intrygującej, ciemnej skóry i ogromną ilości mięśni. Był bardzo przystojny i znowu musiała sobie przypominać, by nie patrzeć w jego tak intensywne, przepiękne oczy. Skinęła mu głową, a potem pochyliła ją usiłując się skupić na jego czarnych butach. "Miło mi cię poznać." Była dumna, że utrzymała spokojny ton głosu. "Człowiek, Berrr?" Powiedział mężczyzna cicho. "Myślałem, że to nie jest dozwolone, aby mieć je jako pomoce domowe. Czyżby jednak doszło do zmiany polityki?" Miękki pomruk wyrwał się z Berrra. Shanna nie przegapiła tego, że ten człowiek nazywał go jego imieniem. A przecież nie słyszała, by ktokolwiek do tej pory robił coś takiego. Wszyscy nazywali go Hyvinem lub Hyvin Berrrem, no oczywiście poza jego synami, którzy zwracali się do niego ojcze. Berrr zacisnął ramię wokół jej tali, przyciągając ją bliżej do siebie. "Ona może i mieć taki tytuł, ale nie ma ich obowiązków. Zrozumiałeś mnie Vinlotti? To są wyjątkowe okoliczności. I ona nie jest dostępna ani dla ciebie, ani dla jakiegokolwiek innego mężczyzny, który jest gościem w moim domu." Mężczyzna najpierw zachichotał, a potem już jawnie i głośno zaśmiał się. "Wiedziałem, że jesteś w stosunku do niej bardzo zaborczy, gdy cały czas trzymałeś ją przy sobie. Chociaż muszę przyznać, że miałem trochę nadziei." Shanna spojrzała na niego, znajdując parę pięknych oczu wpatrujących się w nią i nagle mężczyzna po prostu puścił do niej oczko, a potem skupił całą swoją uwagę na Berrrze. Uśmiechnął się szeroko i położył dłoń na jego barku.

117

"Cieszę się, że już nie jesteś sam i masz coś na co w pełni zasługujesz, przyjacielu. Uważam jednak, że powinieneś czujnie obserwować swoich pozostałych gości, i trzymać swoją kobietę blisko siebie przez cały czas, gdy oni będą tutaj. Ona jest bardzo kusząca, a ty nie masz prawa, by zabić, gdy ktoś ją dotknie. Pamiętaj jednak, że jeśli będziesz musiał gdzieś iść, mogę się nią zaopiekować podczas twojej nieobecności. Uszanuję twoją prośbę, i nigdy nie dotknę twojego ludzkiego skarbu." "Dziękuję, mój przyjacielu. Będę o tym pamiętał." Mężczyzna skinął głową, a potem spojrzał na czekające trochę dalej, pięć pomocy domowych. Zmarszczył brwi. "Zmieniłeś je? Nie mogłem się doczekać, aby spędzić trochę czasu z Ayą. Ona była moją ulubienicą." Berrr warknął nisko i głęboko. "One wczoraj zaatakowały moją Shannę. Pobiły ją strasznie, więc odesłałem je wszystkie. Jeśli jednak pragniesz Ay mogę zapytać dokąd została zabrana." Vinlotti spojrzał zszokowany, a jego głowa aż odskoczyła do tyłu, by spojrzeć na Shannę, a potem wrócił spojrzeniem do Berrra. "Zaatakowały ją? Co one sobie myślały? " "Myślały, że mogą mnie zmusić do tego, bym powiedziała Berrrowi, by się z nimi pieprzył." Powiedziała Shanna, zanim zdążyła się powstrzymać. Wydatne brwi podniosły się bardzo wysoko, a jego wspaniałe niebieskie oczy spojrzały jej głęboko w oczy. Oddała mu spojrzenie, nie odwracając oczu. Nigdy nie była ani uległa, ani skromna. Uniosła brwi patrząc na niego i starając się nie zwracać uwagi na niski pomruk Berrra. Vinlotti był jego przyjacielem, i wydawał się fajny, no i oczywiście był wiernym przyjacielem Berrra. "Nie jestem tobą zainteresowana w jakikolwiek sposób, ale też nie jestem typem leż plackiem na podłodze i nie odzywaj się. Tam, skąd pochodzę, to bardzo niegrzeczne, by podczas rozmowy nie mieć pełnego kontaktu wzrokowego." Zawahała się, a następnie wyciągnęła rękę. "My podajemy sobie ręce, by zostać przyjaciółmi, takimi jak ty i Berrr." Rudzielec uśmiechnął się, spoglądając jednak na Berrra, pytając go najpierw o pozwolenie. A gdy ten skinął mu głową, delikatnie chwycił dużo mniejszą rękę w swoją, jednak nie potrząsał nią, a jedynie trzymał. Zaśmiał się głęboko, a jego kciuk otarł się o jej nadgarstek. Jego oczy były cholernie rozbawione, gdy Berrr wyrwał jej rękę z jego. ”Lubię ją, a ona jest bardzo miękka." Vinlotti zawahał się. "Przypuszczam, że nie mógłbyś mnie wysłać na Ziemię, żebym sobie też znalazł taką dla siebie?"

118

Berrr zawahał się. "To jest bardzo długa podróż." Rudowłosy mężczyzna uśmiechnął się, ale linie jego twarzy jednak pozostały napięte. "A ja nie mogę zostawić mojego terenu na dłużej niż kilka dni." Westchnął. "To był tylko taki pomysł." "Być może, jeśli chcesz, gdy spotkam jakąś z nich, która będzie potrzebowała domu, wyślę ją do ciebie." Szczery uśmiech rozjaśnił napięcie na jego twarzy. "Ale chcę podobną do twojej, z duchem." "Czy mam wysłać Ayę do twojego domu?" Vinlotti pokręcił głową. "Nie chcę kobiety, która nie umie wykonywać rozkazów w moim własnym domu.” Shanna roześmiała się, zwracając na siebie uwagę obu mężczyzn. Spotkała się spojrzeniem z Vinlottim. "A zatem nie powinieneś prosić o ludzką kobietę, ponieważ my żyjemy po to, by łamać zasady i opierać się rządzącym mężczyznom." Vinlotti odchylił głowę do tyłu, i ryknął głębokim śmiechem, który rozniósł się po pokoju, zanim ponownie uśmiechnął się do Berrra. "To będzie dla mnie wielka radość mieć jedną z nich w moim domu, więc jeśli znajdziesz jakąś bezpańską, to proszę, wyślij ją do mnie." W tym momencie podeszły do nich pomoce domowe, uśmiechając się do Vinlottia, bardzo skromnie i nieśmiało. "Vartas, jeśli pójdziesz z nami, postaramy się byś wypoczął po długiej podróży.” Teraz wszedł do pokoju trzeci mężczyzna. Był on prawdziwym niedźwiedziem i to dosłownie. Shanna pierwszy raz widziała tak zarośniętego faceta w całym swoim życiu. A tym bardziej, że nie miał on na sobie, ani szorów, ani koszuli ani nawet butów, cały zaś był zasłonięty, grubymi, zmierzwionymi czarnymi włosami, które sięgały aż do jego stóp. Kiedy mówił, Shanna tak się przestraszyła, że aż się wzdrygnęła. "Hyvin Berrr." Mężczyzna huknął głośno. "Dobrze cię widzieć, stary przyjacielu." "Ssshal, ciebie zawsze dobrze widzieć." Jednak Berrr nie brzmiał na szczęśliwego. W ogóle. "Jestem bardzo zadowolony z naszego spotkania." Drugi mężczyzna warknął nisko. "Mieliśmy dużo dzikiej aktywności na naszych terenach ostatnio, i coś trzeba z tym zrobić." Zatrzymał się. "Co to jest?"

119

Całe ciało Berrra zesztywniało i zrobił krok w stronę Shanny. "Ona jest człowiekiem z Ziemi." Drugi mężczyzna warknął ponownie. Shanna spojrzała na niego i natychmiast pożałowała tego. Patrzyła właśnie w parę oczu, które były czystym terrorem. Były czarne i wyglądały na złe, czasami na Ziemi miała wrażenie, że takie oczy mają rekiny. Tylko te, były jak wielkie czarne kule nicości. "Wezmę ją. Kobieto z Ziemi, zabierz mnie do mojego pokoju, i rozbierz byśmy mogli kopulować." Szok i przerażenie sparaliżowało całe ciało Shanny. Zaczęła oddychać spazmatycznie w panice, i zrobiła krok do tyłu, wpadając dosłownie na Berrra, ale musiała szybko odsunąć się od tego owłosionego faceta. "Nie ona. Wybierz inną pomoc domową." Warknął Berrr. "Nie jest dla ciebie zaszczytem, to że jestem gościem w twoim domu? I czyżby twoja związana umarła, Hyvin Berrr? Bo ona jest pomocą domową, prawda?" "Ona jest człowiekiem, i różni się od klasycznych pomocy. Ona nie jest oferowana gościom." Ssshal warknął. "Chcesz mnie obrazić w ten sposób? Jak śmiesz!" "Ssshal!" Warknął jakiś głęboki głos: "Jestem pewien, że Hyvin nie chcę cię znieważyć. Spójrz tylko na tą mizerną obcą, z dalekiego świata. Ona nie jest wystarczająco wytrzymała, aby zaspokoić żądze prawdziwych wojowników." Teraz ten głos podsycony był śmiechem. "Tak małą kobietkę, popsulibyśmy zanim zaczęłaby się prawdziwa przyjemność." Zerkając zza Berrra, Shanna spojrzała na czwartego mężczyznę. To był blondyn, z włosami ściętymi do ramion i prawie czarnymi oczami, ale te nie były złe. Ani razu nie spojrzał jeszcze na nią, a cała jego uwaga była skupiona na zarośniętym mężczyźnie. "Zapal, jak dobrze cię widzieć! Ale masz rację, ludzkie kobiety są słabe, nie to co nasze kobiety." Berrr był teraz już naprawdę mocno napięty, zrobił krok do tyłu, przesuwając Shannę za siebie, i jednocześnie wyciągnął rękę do tyłu, by utrzymać ją na miejscu. "Oferuję ci moje pomoce, ale ta ludzka kobieta nie jest dla nikogo dostępna, ze względu na jej wątłe zdrowie." Głęboki ryk wyrwał się z Ssshala. "Więc ona nie nadaje się do kopulacji? Jaki jest z niej użytek w takim razie? I dlaczego ona jest w twoim domu, i pod twoją ochroną, Hyvin? Nie kopulowanie z kobietą nie jest naturalne." 120

Biorąc głęboki oddech, Berrr cicho warknął. "Ona jest człowiekiem, i to jest gatunek, który może być tylko z jednym samcem w łóżku, który jeszcze przy tym musi być bardzo ostrożnym mężczyzną. I to ja jestem tym mężczyzną." "Ja też będę zatem ostrożny. Wyślij ją do mojego pokoju na kopulacje. Postaram się, jej nie połamać, ale jestem ciekawy." Berrr warknął, odciągając Shannę od niego. "Powiedziałem, że ona nie jest dostępna, ze względu na jej wątłe zdrowie. Bądź dobrym gościem w moim domu i nie prowokuj mnie." Zapal, szybko chwycił owłosionego mężczyznę i szarpnął nim. "To dla nas zaszczyt gościć w twoim domu, Hyvin Berrr. Jak zawsze, masz piękne pomoce domowe. Spójrz tylko jaki jest tutaj wybór, Ssshalsie. To prawdziwe piękności Zorn, z którymi można zaznać wiele przyjemności." Shanna patrzyła jak mężczyźni wybrali dwie kobiety, i zaczęli z nimi odchodzić. Shanna poczuła prawdziwy żal, na widok miny brunetki. Nie wyglądała na szczęśliwą. Ten owłosiony dupek był kompletnym idiotą, i jeśli jego umiejętności konwersacyjne dorównywały jego zdolnością w łóżku, to mogła jej tylko współczuć. Berrr obserwował ich, gdy odchodzili, a potem odwrócił się i spojrzał na nią . "Odeślę cię teraz do jednego z domów mojego syna. Na czas pobytu ich tutaj. W przeciągu następnej godziny dotrze tutaj pięciu kolejnych wojowników, i nie wierzę już, by to mogło być dla ciebie bezpieczne, moja Shanno. Wyślę cię do domu Revera, tego którego poznałaś dzisiaj. On jest bardzo lojalny wobec jego związanej, więc nie będzie próbował cię dotykać. Będziesz bezpieczna pod jego opieką." "Ale…" Zdziwienie przetoczyło się przez całe jej ciało. Czy on ją stąd właśnie odsyłał? Berrr nagle chwycił ją, przyciągając mocno do swego ciała, i spojrzał na nią intensywnie. "Nie mogę dać ci statusu związanej, więc jesteś uznawana za pomoc domową. A to znaczy, że nie mogę cię chronić przed mężczyznami. Jeśli któryś z zaproszonych gości będzie chciał cię dotknąć, może to zrobić. Ja mogę interweniować dopiero jak zacznie ci robić krzywdę. Rozumiesz mnie?" "To nie jest takie złe, ale jeśli jakiś z tych idiotów będzie próbował mnie zgwałcić, to już zupełnie inna sprawa. Na to bym się na pewno nie zgodziła, i mam wówczas prawo im odmówić, prawda? Mam prawo powiedzieć nie, prawda?"

121

Wziął głęboki oddech i zacisnął ręce na jej biodrach. "To nie jest takie proste i przepraszam za to. Musisz myśleć, że jesteśmy bardzo brutalnym i barbarzyńskim światem, który znieważa kobiety, ale status pomocy domowej sprawia, że moi honorowi goście mają prawo cię dotknąć, jak tego chcą. Miałem nadzieję, że nie będzie z tym problemu, ale Ssshal udowodnił mi, że tak nie jest. A on teraz, już na pewno nie odpuści. Nie mogę narażać cię na takie ryzyko, moja Shanno, więc muszę cię odesłać, by zapewnić ci bezpieczeństwo. Proszę, zaufaj mi w tej sprawie.” Nie chciała opuszczać Berrra. Co prawda poznała Revera i wydawał się być miły. No i wiedziała, że Berrr nie wysyłałby jej tam, gdyby to nie było naprawę bezpieczne. Ale… dopiero co zdała sobie sprawę, że go kocha i nie chciała być z daleka od niego. Jednak rozumiała, i skinęła głową, choć tego nie chciała, to zgodziła się na to. "Będę za tobą tęskniła." I nagle uderzyła w nią straszna myśl. "Ale tylko dlatego, że mnie tutaj nie będzie, to nie znaczy, że ty będziesz dotykał innych kobiet, prawda?" Spojrzała uważnie na niego. "Bo jeśli tak, to nie przejmuj się sprawdzaniem mnie tutaj z powrotem, kiedy ci faceci odjadą." Marszcząc brwi, Berrr cicho warknął na nią. "Wiem, co to jest monogamia i dałem ci swoje słowo, że tak nie zrobię. I ono jest cały czas wiążące, bez względu na to czy jesteś ze mną w łóżku czy cię nie ma. Czyżbyś wątpiła w moje słowo?" To był człowiek, który związał się z kobietą, która go nienawidziła, i to wiedząc o tym, że ona robiła to tylko po to, by go ukarać, ale i tak to zrobił i dotrzymywał tej suce słowa. "Ufam, twojemu słowu, Berrr. Wiem, że jesteś solidną firmą." Jego rysy złagodziły się w uśmiechu. "Solidna firma? Rozumiem znaczenie, to kolejne ziemskie powiedzenie?" "Tak." Uniosła ręce pocierając jego pierś, żałując, że jej ręce nie dotykały jego ciepłej skóry, tylko materiał koszuli. "Będę bardzo za tobą tęskniła." Przygryzła wargę i uśmiechnął się. "Kiedy dotrze tutaj reszta twoich gości?" "W przeciągu kilku godzin." "Chcesz się nauczyć innego ziemskiego zwrotu?" Uśmiechnął się. "Tak. Uważam, że niektóre z nich są całkiem zabawne. " Uśmiechnęła się. "Chodźmy na szybki numerek, zanim mnie stąd odeślesz." Jego brwi uniosły się w zdziwieniu. "To jakaś forma przekąski do jedzenia?" Roześmiała się. Shanna nie mogła powstrzymać śmiechu, powoli obracając się w ramionach Berrra, który cały czas ją trzymał i popchnęła go w kierunku korytarza.

122

"Lubisz używać swoich ust na moim ciele, więc to może być faktycznie uważane za przekąskę." Jej oczy przejechały po jego ciele, aż do przodu jego spodni. "Ja w każdym razie na pewno zamierzam cię posmakować. Jesteś taki słodki." Podniosła wzrok. "No to masz ochotę na szybki numerek ze mną, zanim odeślesz mnie do domu twojego syna?" Berrr cicho warknął. "Chcesz, żebym wziął cię szybko do łóżka, prawda?" "Twój seksowny tyłek sprawia, że dokładnie tego właśnie chcę." Shanna aż zachłysnęła się, gdy Berrr rzucił się ku niej, złapał ją w talii i podniósł w swoich ramionach, by w końcu delikatnie przerzucić ją sobie przez ramię. A jego duża, gorąca ręka spoczęła na jej tyłku, by utrzymać ją na miejscu, podczas gdy on zaczął biec do sypialni. Roześmiała się, relaksując jednocześnie, by ułatwić swojemu wojownikowi jak najszybsze dotarcie do ich łóżka. Kochała to jaki był duży i silny, i że chciał to zrobić. Zatrzasnął za nimi drzwi, zaledwie kilka sekund później. Delikatnie położył ją na łóżku. A potem sięgnął do zapięcia swoich spodni, i zerwał je z siebie jednym ruchem, wpatrując się głodnym wzrokiem w jej ciało. "Lubię szybkie numerki, więc rozbierz się szybko, by mi pokazać to, co chcę zobaczyć." Shanna bez chwili wahania sięgnęła do dołu swojej sukienki, chcąc się jej jak najszybciej pozbyć. Ale ledwie tylko chwyciła za jej dół, i zdążyła ją przesunąć na brzuch, Berrr już sięgnął do jej nóg, rozkładając je szeroko. Nie zdążyła jej zdjąć, bo jej wojownik miał inne plany. Uwolnił swojego fiuta całkowicie ze spodni, i pochylił się nad łóżkiem sięgając w dół jej ud, a potem ukrył twarz pomiędzy nimi. Przesunął kciukiem rozsuwając fałdy wejścia do jej cipki, i jego gorący język zatańczył na łechtaczce. "O ja pierdole!” Zadyszała Shanna. A Berrr znowu zassał jej łechtaczkę i przejechał po niej językiem. "Tak, wkrótce." I jego usta zaczęły się bawić jej nadwrażliwym guziczkiem. Shanna jęknęła głośno, szarpiąc się w łóżku , gdy Berrr cały był skupiony tylko na niej. Był kompletnie bezlitosny, lizał, ssał i warczał przy tym, a te drgania były tak cudowne, że była już na skraju orgazmu. Rozszerzył jej wargi jeszcze szerzej, tak by móc ją całą zassać, potem zrobił coś, co sprawiło, że spadła z krawędzi. To był natychmiastowy orgazm. Jego dolne zęby przejechały po jej łechtaczce, lekko ją szarpiąc, a zaraz za tym ruszył jego język. Ekstaza całkowicie ją zalała, mogła tylko wyjęczeć jego imię, a potem je wykrzyczeć, poruszając rozpaczliwie swoimi biodrami, wciąż przytrzymywanymi przez jego ręce. Berrr oderwał od niej swoje usta, warknął głośno, i przesunął ją po łóżku. Ruch był tak szybki, że aż wciągnęła spazmatycznie powietrze, gdy nagle został odwrócona. Ramię Berrra znalazło się pod jej brzuchem, gdy podciągnął ją na kolana, tak by jej tyłek znalazł się jak najwyżej w powietrzu. 123

Mogła tylko cichutko jęknąć, gdy on zaczął w nią bardzo powoli wchodzić. A potem zaczął się w niej poruszać, w głębokich pchnięciach, wchodząc w nią aż po same jądra, które uderzały w jej obrzękniętą łechtaczkę. "Shanna." Wychrypiał. Otworzyła oczy, i z twarzą wciąż przyciśniętą do łóżka odwróciła głowę, gdy tylko Berrr zaczął się w niej poruszać, wycofując się cały, by później uderzyć w nią z całą siłą. Krzyknęła jego imię, czując jak jej napięta cipka zmaga się z jego wielkością. Miał ramię mocno okręcone wokół jej talii, by przytrzymać ją w miejscu, gdy zaczął pieprzyć ją coraz szybciej. Zmusiła się by, dźwignąć się na ramiona, przysuwając się jak najbliżej do niego. Ich ciała miały idealny rytm, byli całkowicie razem, a to było jedną z najstarszych rzeczy na świecie. Przyjemność była tak intensywna, że niemal szlochała, gdy Berrr zmienił kąt, trafiając prosto w jej najczulszy punkt. To było już za dużo dla niej. Krzyknęła szczęśliwa i roztrzęsiona jednocześnie, znowu ciężko dochodząc. Berrr ryknął za nią, również osiągając przyjemność i uwalniając się. Szarpnął się w niej, a potem oddał jej całe swoje nasienie, zalewając ją ciepłymi falami spermy. Oddawał jej wszystko co miał, całego siebie, jednocześnie przytulając ją mocno. Shanna upadłaby, gdyby nie ramię Berrra, które delikatnie położyło ją na łóżku. Wciąż jednak był przytulony do niej. To było cudowne uczucie. Jego uścisk na jej tali rozluźnił się, i położył się na niej. Nie przygniatał jej, opierając cały swój ciężar na łokciu, ale wciąż był bardzo blisko niej. Zamknęła oczy i uśmiechnęła się. Uczucie uwięzienia pod nim było naprawdę przyjemne i cudowne. Oboje ciężko oddychali. Usta Berrra musnęły jej ramię czułym pocałunkiem, a potem jego język zaczął śledzić drogę od jej ramienia aż do szyi, podczas gdy jego oddech łaskotał jej ucho. Śmiejąc się, Shanna otworzyła oczy i odwróciła głowę na tyle, by spojrzeć na niego szczęśliwymi oczami. "Jestem taki szczęśliwy, że jesteś moja, moja Shanno." Podniosła rękę, i pogładziła jego dłoń, delikatnie bawiąc się jego palcami i ściskając je. "Ja też jestem szczęśliwa, że jestem twoja." Rozległo się pukanie do drzwi, które spowodowało, że Shanna aż wzdrygnęła się napięła. Nie bardzo miała ochotę, na to by ktoś patrzył na nią, wciąż uwięzioną pod ciałem Berrra, z nim ciągle w jej cipce. Jednak on zaczął wycofywać się z niej bardzo powoli, i wciąż czuła jego dość specyficzne tętno, pulsujące w niej. "Oni tutaj nie wejdą.” Zachichotał Berrr. "Zabroniłem komukolwiek wchodzić od naszej sypialni."

124

Westchnął, a następnie delikatnie się od niej odsunął. Żałowała, że to zrobił, że rozdzielał ich ciała. To było dość dziwne, ale czuła prawdziwy żal na myśl o tym, że Berrr opuszczał jej ciało i ich łózko. Westchnęła, zmuszając się, by ogarnąć się trochę, ale uświadomiła sobie, że wciąż, ma na sobie sukienkę, kilkakrotnie owiniętą wokół tali. Usiadła, starając się ją obciągnąć i patrzyła na Berrra, który właśnie szarpał swoje spodnie usiłując je włożyć. Jego fiut był wciąż bardzo pobudzony. Wyglądał ponuro, gdy podchodził do drzwi. Zatrzymał się przed nimi i odwrócił się do Shanny, sprawdzając jak wygląda i chcąc się upewnić, że jest zakryta zanim otworzy drzwi i skupi się na kimś, kto czekał za nimi. "Przepraszam, Hyvin Berrr." Shanna usłyszała z za drzwi głośny kobiecy głos. "Słyszałam, że kopulujecie i czekałam aż skończycie… ale nie mogę czekać już dłużej." Berrr spojrzał na nią zirytowany. "Co jest tak ważne, że trzeba było nam w ogóle przerywać?" Kobieta zawahała się. "Masz gościa, a ona jest bardzo nieprzyjemna. Próbowała nawet dostać się do twojego pokoju, ale odmówiłam jej tego, ale teraz on jest bardzo głośna i niegrzeczna." Marszcząc brwi, Berrr pokręcił głową. "Nie oczekuję teraz żadnych gości. Kim jest ta kobieta?" "Mówi, że jest twoją związaną, Hyvin Berrr. Ona twierdzi, że nazywa się Alluwn i jest związana z Hyvin Berrrem. Ja nigdy jej nie spotkałam, pochodzę z dalekiego obszaru, i żadna z pomocy domowych także jej nie widziała, więc nie byliśmy pewni co do jej tożsamości, i nie byliśmy w stanie sprawdzić czy jej roszczenia są prawdziwe. Mam tylko nadzieję, że zrobiłam dobrze, Hyvin. Nigdy nie chciałabym obrazić twojej związanej, i bardzo za to przepraszam." Szok przedzierał się przez Shannę, gdy blada patrzyła na Berrra. On także zbladł i widać było, że jest kompletnie tym zdumiony. Jego usta nawet kilka razy się otworzyły, ale nie powiedział ani słowa. "Ona sprawia wiele kłopotu tam na dole." Mówiła kobieta, nadal stając w drzwiach. "Ona żąda by się z tobą natychmiast zobaczyć. Nawet popchnęła Yovonl i pociągnęła ją za włosy, kiedy ta próbowała ją zatrzymać, przed wejściem na górę. Męscy strażnicy musieli nam pomóc ją zatrzymać." Berrr warknął, wyglądając na coraz bardziej wściekłego, gdy tylko otrząsnął się z szoku. "Zaraz tam będę."

125

I zatrzasnął drzwi przed kobietą, a potem odwrócił się i po prostu stał na środku pokoju, wyglądając na bardzo zaskoczonego i równie wkurzonego, w tym samym czasie. Shanna spotkała jego wściekłe spojrzenie. "Myślałem, że ona nigdy tutaj nie przyjdzie." Warknął, pokazując ostre zęby. "Ona nie była tutaj, odkąd mnie opuściła." Zaciskał dłonie w pięści po obu bokach swojego ciała, i to tak mocno, że aż widziała zbielałe kości. "Bez względu na powód w jakim tutaj przybyła, to chce tylko sprowadzić na mnie kłopoty i wyrządzić mi kolejne krzywdy." Shanna nie wiedział, co ma mu na to powiedzieć. Berrr warknął ponownie, i odwrócił się w stronę szafy, a potem stanął za nią. Shanna usiadła na łóżku, nie bardzo wiedząc co teraz powinna zrobić. Berrr ponownie szarpnął drzwiami szafy i odszedł z zasięgu jej wzroku. Wiedziała, że się ubiera, a raczej słyszała to, sądząc po odgłosach, które do niej dochodziły. Poczuła jak zaczyna ją boleć serce ze zmartwienia. A co zrobią, jeśli jego żona będzie go chciała z powrotem? Jej serce aż ścisnęło się boleśnie na samą myśl o tym. Jako jego żona, Alluwn, prawdopodobnie mogłaby zmusić Berrra, by do niej wrócił i pozbył się Shanny. Prawo Zorn było kompletnie popieprzone i Shanna, sama już nie wiedziała czego jeszcze może się po nim spodziewać. Przecież nie znała go za bardzo, a to co już poznała, wystarczyło jej w zupełności. No bo, co to za prawo, co nie pozwalało Berrrowi uwolnić się od jego wrednej żony? Tak by mógł być szczęśliwy i mieć rodzinę z kimś innym? Z kimś kto go kochał? Berrr wyszedł z za drzwi szafy, już całkowicie ubrany w nowe rzeczy. Wyglądał na naprawdę wściekłego, gdy patrzył w oczy Shanny. "Natychmiast odeślę cię do domu Revera, Shanna. Nie ufam Alluwn, i nie chcę by cię zobaczyła. Ubierz się szybko. Wyprowadzę cię prze tylne drzwi. Czekają tam strażnicy, którzy bezpiecznie cię tam natychmiast odprowadzą." Nie poruszyła się, patrząc wciąż na Berrra, gdy on zapinał nową koszulę. Kiedy skończył, zauważył, że ona nawet się nie poruszyła. Skrzywił się, i ich spojrzenia znowu się spotkały. "Szybko, Shanna. Muszę cię stąd szybko zabrać." Poczuła straszliwy i rozdzierający ból, tak wielki, że aż ją poraził swoją intensywnością. "Czy ty chcesz żeby ona do ciebie wróciła? Czy to dlatego, próbujesz teraz się mnie tak szybko pozbyć? Żeby ona nie dowiedziała się o moim istnieniu? Myślałam, że z nią skończyłeś… że coś jest między nami… że coś nas łączy."

126

Popatrzył na nią zakłopotany. "Nie chcę jej z powrotem. Ale nie chcę, żeby cię tutaj widziała, bo Alluwn jest prawdziwie złośliwa. Próbuję cię chronić. Dlaczego kwestionujesz to, ile dla mnie znaczysz? Znasz odpowiedzi na te wszystkie pytania. A teraz nie jest czas, aby się kłócić i być upartą, moja Shanno. Musimy się spieszyć, byś była bezpieczna." "Chroń mnie? Od czego? Dlaczego twoja była żona nie może się dowiedzieć, że masz już kogoś nowego w swoim życiu?" Warknął, a na jego twarzy pojawiło się pogłębienie. "Porozmawiamy o tym później. Musisz już iść. Zaufaj mi, i nie patrz na mnie tak, jakbym cię skrzywdził. Ja naprawdę chronię cię przed wielkim niebezpieczeństwem." Shanna przesunęła się na łóżku, odrywając od niego wzrok. "Dobrze. A zatem trzeba się mnie pozbyć tak, by twoja żona mnie nie widziała. Rozumiem. " Podeszła do szafy, w której były już poukładane jej nowe rzeczy. Poprosiła o spodnie, i na szczęście nowe pomoce domowe, kupiły je dla niej, gdy były na zakupach przed południem. Ból zmiażdżył jej serce, bo bez względu na to co mówił Berrr, pozbywał się jej w cholerę. A jeśli nie będzie jej chciał z powrotem, to ona też będzie to miała gdzieś. Ubrała się szybko i chwyciła jakieś dodatkowe rzeczy. Berrr był już całkowicie ubrany, gdy wyszła z za drzwi szafy z dodatkowymi ubraniami na zmianę przewieszonymi przez ramię. Ruszyła, teraz po buty, które zostały także dla niej kupione, i Berrr chwycił ją za ramię, zmuszając by ruszyła w kierunku podwójnych drzwi na patio. Odwróciła głowę, wpatrując się w niego, gdy wyprowadzał ją tylnym wyjściem z ich sypialni. Taras patio było tylko kilka stóp nad ziemia. Nie było tutaj także żadnych drzew, tak by nie blokowały dostępu słońca do pomieszczeń. Ruszyli ścieżką wzdłuż domu, Shanna ledwie za nim nadążała, starając się stawiać tak długie kroki jak tylko mogła, ale Berrr, na szczęście przytrzymywał ją, by zachowała równowagę. Ruszyli w stronę pierwszego strażnika, jakiego napotkali. "Weź mojego człowieka, do domu Argis Revera. Natychmiast.” Berrr warknął, pokazując zęby, odzianemu w skórę strażnikowi Zorn. "Masz ją chronić za cenę swojego życia. Ona jest dla mnie bardzo cenna, i nikt nie może jej dotknąć. A jeśli coś się stanie Shannie zabiję cię. I to będzie bardzo bolesna śmierć." Strażnik zbladł, ale ostro i szybko skinął mu głową, jednak jego zielone oczy wciąż migały z przerażeniem. "Oczywiście, Hyvin Berrr. Będę strzec jej tak, jakby była z mojej własnej krwi."

127

Berrr popchnął Shannę w jego stronę. "Przyjdę zobaczyć się z tobą dzisiaj wieczorem, gdy tylko moje obowiązki mi na to pozwolą. Nie chcę jej z powrotem w moim życiu. A to co teraz robię, jest tylko dla twojego bezpieczeństwa." Walcząc ze łzami, Shanna wbiła wzrok w ziemię. "Tak, sir." "Sir?" Warknął to słowo. "Co to znaczy?" Podniosła oczy. "W ten sposób zwracamy się na Ziemi, do kogoś kto kontroluje nasze życie." Jego grymas pogłębił. "Nie rozumiem tego, ale porozmawiamy o tym później. Będziesz bezpieczna z tym strażnikiem, on zabierze cię do domu Revera. Tam także będziesz bezpieczna, pod ochroną mojego syna. Przyjdę tam, jak tylko będę w stanie." Shanna skinęła głową. Jednak patrzenie na niego sprawiało jej zbyt wiele bólu, więc oderwała wzrok od niego i spojrzała na strażnika. "Ruszajmy." Mężczyzna skinął głową i sięgnął do jej ramienia. Berrr warknął. "Nigdy jej nie dotykaj. Ona jest moja." Strażnik szybko cofnął rękę. "Ja tylko oferowałem pomoc." "Ona może chodzić o własnych siłach." Shanna spojrzała na Berrra. Cały czas patrzył tylko na nią. "Do widzenia, Berrr." "Do zobaczenia wkrótce." Skinęła głową i odwróciła się do niego plecami. "Oczywiście." I ruszyła razem ze strażnikiem. Wyczuła, że jest obserwowana, ale nie chciała się odwracać, by sprawdzić, czy Berrr tam naprawdę tam był i patrzył na jej odejście. Bolało ją, że tak po prostu, tylnym wyjściem wyrzucał ją ze swojego domu. Ale przecież był żonaty, a ona o tym zapomniała. Żonaci mężczyźni zawsze ukrywali swoje małe, brudne sekrety przed swoimi żonami. I wydawało się, że Shanna, była właśnie dokładnie tym. Brudnym sekretem. Berrr powiedział, że dbał o Alluwn. Nie pozwalał jej odejść, dopóki nie miał wyboru, i musiał się na to zgodzić. A może teraz ona chciała wrócić? Chciała być prawdziwą jego związaną? Ból aż spalił jej klatkę piersiową, i ledwo mogła zaczerpnąć powietrza na samą myśl o tym, że Berrr wciąż jest zakochany w kobiecie, z którą miał trzy córki i czterech synów. A tak mogłoby być, i to bez względu czy ona tego chciała czy nie. On przecież musiał kochać ją przez te wszystkie lata, gdy byli razem, a teraz Alluwn wróciła do niego. 128

"Wiedziałam, że to jest zbyt cholernie dobre, aby było prawdziwe." Strażnik otworzył jedną z bram na posesję, by pomóc Shanna wyjść. Zmarszczył brwi. "Nie rozumiem tego." Shanna spojrzała w jego jasnozielone oczy i zamrugała, odganiając łzy. "Niestety, ja to rozumiem aż za dobrze. Zabierz mnie proszę do domu Revera."

129

Rozdział 11

Siwowłosa, wysoka kobieta Zorn uśmiechała się szeroko do Shanny przez całą długość stołu, odgarniając jednocześnie swoje długie włosy z twarzy. "Jedz." "Obawiam się, że nie mam apetytu, Ali." Shanna przyznała się cicho. Ali, która była pomocą domową Revera, zmarszczyła brwi. "Jesteś smutna, że nie ma tutaj Argis Revera i Brendy? Mówiłam ci wczoraj, kiedy tutaj przybyłaś, że oni wrócą dzisiaj. Nie spodziewaliśmy się gości, ale jesteś bardzo mile widziana, Shanna. A teraz musisz zjeść śniadanie. Ledwo tknęłaś kolację, którą dla ciebie przygotowałam w wczorajszej nocy." Wzdychając głośno, Shanna podniosła widelec i zaczęła gmerać nim w jedzeniu. "To jest naprawdę bardzo dobre, Ali. I dziękuję, ale ja, po prostu ... nie jestem za bardzo głodna." "Hyvin Berrr nie przyszedł wczoraj, ale przesłał wiadomość, że odwiedzi cię dzisiaj." Poczuła straszliwy ból. Berrr nie przyszedł by z nią porozmawiać , i nie zamiast tego wysłał do niej osobistego posłańca z wiadomością, że jego spotkania potrwają dłużej niż początkowo myślał, bo kolejny rejon został zaatakowany , a on nie chciał, żeby czekała na niego do późna. Miała ochotę w coś walnąć, albo się napić, gdy walczyła ze łzami. Może był na spotkaniu a może jednak był tak zajęty swoją Alluwn, że nie miał czasu przyjść do niej i powiedzieć jej prosto w oczy, że wziął tą sukę z powrotem do swojego domu. " Jestem najlepszą przyjaciółką Brendy." Powiedziała Ali cicho. "Kocham ludzi . A ty jesteś teraz bardzo smutna. Możesz ze mną o tym porozmawiać, ja nie będę o tym z nikim gadała. Nie będzie plotek. Brenda mi ufa , więc ty też możesz." Shanna podnosząc głowę, napotkała szczerze zainteresowane spojrzenie drugiej kobiety. Zawahała się. Wiedziała, że Brenda była człowiekiem , ale nie spotkała jeszcze kobiety związanej z Reverem. Oni musieli gdzieś nagle wyjechać, a przecież z tego co słyszała w trakcie porodu Ariel, ona także była w ciąży i obawiano się o jej zdrowie. A ta podróż była nieplanowana i bardzo nagła, jak wyjaśniła jej Ali.

130

"Czy chodzi o Hyvin Berrra? Mężczyźni Zorn, bardzo różnią się od ziemskich mężczyzn, do jakich jesteś przyzwyczajona. Brenda opowiedziała mi wszystko o ludziach." "Jego związana wczoraj wróciła do niego." Wypaliła nagle Shanna. "A on od razu się mnie stamtąd pozbył. Cholernie szybko. Myślałam, że wszystko między nimi skończone, ale tak oczywiście nie jest, bo ona teraz wróciła… a ja się w nim zakochałam." Ali wytrzeszczyła oczy. "Ona wróciła?" Nieszczęśliwa , Shanna zaczęła znowu grzebać widelcem w jedzeniu, przepychając jakąś zieloną substancję o konsystencji puree. "Tak. Myślę, że może ona jest już gotowa, aby wrócić do jego życia." Potrząsając swoją białą głową , Ali cicho warknęła. "Nie, tylko nie to. Jeśli Bratha Alluwn wróci do Hyvin Berrra, on będzie bardzo nieszczęśliwy. Ta kobieta żyje tylko po to, by krzywdzić naszego Hyvina. Ona jest szalona, i nie jest tolerowana przez ludzi na Zorna." "Ale on wyrzucił mnie tylnymi drzwiami ze swojego domu, tak by ona nie mogła mnie zobaczyć. Oddał mnie przechodzącemu strażnikowi i obiecał się ze mną zobaczyć wieczorem, ale… olał mnie." Marszcząc brwi, Ali przekrzywiła głowę i przypatrywała się Shannie przez długie sekundy. "Bratha Alluwn jest znana na Zorna ze swojej złośliwości. Być może on próbował ci tego zaoszczędzić." Wzruszając ramionami, Shanna zmusiła się do przełknięcia kęsa jedzenia. Nie była głodna, ale musiała mieć siłę, by naprawić swoje złamane serce. "Myślę, że on wciąż ją kocha." "Nikt nie kocha swojego największego wroga.” Teraz przyszła kolej, by to Shanna przyglądała się krzywo Ali. "Oni są związani i mają ze sobą dzieci." "Tak, ale ona go publicznie upokorzyła, a następnie zmusiła go, by się z nią związał. To miało być karą dla niego. To jest bardzo ostra i skuteczna kara, choć zupełnie nieuzasadniona w tym przypadku, aby taki wojownik jak on cierpiał tak wielki wstyd. Wszyscy na Zorna wiedzą jak to jest między nimi. On zawsze miał nadzieję, że znajdzie inną kobietę Zorn, która wyzwie Brathae Alluwn, ale jego pomoce domowe były zbyt słabe i zbyt przerażone, by to zrobić. A one są jedynymi, które mają prawo zakwestionować jego związanej."

131

"Wyzwanie?" "To wstyd. A ty jesteś tylko człowiekiem. Nie jesteś tak dobrze i mocno zbudowana jak nasze kobiety." Ali wstała, i nalała im jeszcze napoju z dużego dzbanka, a potem usiadła z powrotem naprzeciwko niej. "Tylko kobieta, pod ochrona wojownika, może wyzwać związaną tego wojownika. To jest prawo Zorn." Shanna zagryzła wargę. "Nie bardzo to rozumiem. Wyjaśnij mi to prościej." "Jeżeli związana jest niezdarna w prowadzeniu domu, zła i przynosi mu wstyd, wówczas, pomoc domowa może, za pozwoleniem wojownika, wyzwać jego związaną. Zakwestionować jej status. Jeśli ten się zgodzi, wówczas pomoc domowa może walczyć z jego związaną. To jest bardzo rzadko stosowane prawo, ale zdarza się w ekstremalnych warunkach. One mogą walczyć aż do śmierci, albo aż jedna z nich przyzna się do przegranej, wówczas zwycięzca ma prawo do związania się z wojownikiem. Jednak aby doszło do tej walki musi to być zatwierdzone także przez sędziego, a sama walka musi odbyć się publicznym miejscu, tak by każdy wiedział, że to uczciwie i sprawiedliwe . Żałowałam bardzo, że Brenda nie chciała zakwestionować człowieka z którym był związany Rever, ale ona powiedziała, że ludzie na Ziemi nie walczą w ten sposób, by zmienić swój status w związkach. To wszystko było bardzo skomplikowane, i wszyscy byliśmy przez to bardzo nieszczęśliwi, dopóki ona nie została jego związaną." "Jestem zdezorientowana. To Brenda nie była związaną Revera?" Uśmiechnięta Ali zaczęła jej opowiadać historię Brendy i Revera. "No widzisz, na samym początku ona nie była jego związaną, ale teraz już jest.” Powiedziała na koniec historii. "Jego pierwsza kobieta z Ziemi, mieszka teraz bardzo daleko stąd, ponieważ jej wojownik musiał ją oddzielić od innych mężczyzn na Zorna. Czuję wielkie współczucie dla niego, bo on teraz utknął razem z nią, do czasu aż pozwoli jej znaleźć się w pobliżu innych mężczyzn. A jeśli ona będzie wystarczająco głupia, aby zaoferować im swoje ciało, on będzie mógł ją oddać następnemu niczego nie podejrzewającemu mężczyźnie." Shanna była oszołomiona. Siedziała teraz skubiąc swoje jedzenie i myśląc. Podniosła głowę, i spojrzała jeszcze raz na Ali, układając sobie wszystko w głowie. ”A więc pomoce domowe mają prawo do zakwestionowania związanej, jeśli ich wojownik się na to zgodzi tak? Czyli w moim przypadku jeśli Berrr wyda na to pozwolenie, tak? Wówczas mogę ją zakwestionować i wyzwać?" Ali zbladła.

132

"Ty nie możesz nawet tego rozważać Shanna . Bratha Alluwn jest Zornem z krwi i kości, i ona jest zdolna do wszelkich złośliwość . Pochodzi z najsilniejszych więzów krwi i nie jest typową kobietą Zorn. To właśnie dlatego uznano, że ona będzie idealnie pasować do Hyvin Berrra, bo ich synowie będą bardzo silni. Ona by wygrała z tobą, i nie miałaby dla ciebie żadnego miłosierdzia. Nie oszczędziłaby twojego życia. Zakwestionowanie jej przez ciebie, znaczyłoby tylko, że chcesz umrzeć." Ali wzięła głęboki oddech. "A jeśli ona by cię nie zabiła, wówczas jako zwycięzca mogłaby cię odesłać do innego domu na kopulacje. Ty nie miałabyś już nic do powiedzenia w tej sprawie, a wierz mi, ona wysłałaby cię do naprawdę złego miejsca. Nigdy już nie miałabyś prawda powrotu do domu Hyvin Berrra, ani już nigdy nie mogłabyś z nim rozmawiać. Tak rozwiązujemy te sprawy na Zorna. Musisz zrozumieć, że Bratha Alluwn jest urodzonym wojownikiem, ona jest…" Zabrzmiał głośny dzwonek, przerywając wypowiedź Ali. I ta natychmiast wstała. "To musi być Hyvin Berrr do ciebie." I uciekła z pokoju. Shanna powoli ruszyła w stronę salonu. Była przerażona. To był prawdopodobnie tylko kolejny posłaniec wysłany przez Berrra, z kolejną porcją wymówek, dlaczego on jej dalej unika. Jednak kiedy weszła do salonu jej wzrok spotkał parę najpiękniejszych niebieskich oczu, jakie kiedykolwiek widziała. Berrr miał na sobie czarny, skórzany mundur z serii tych ‘skopię wam dupę’. Jak tylko ją zobaczył uśmiechnął się i szeroko otworzył ramiona. "Moja Shanna! Chodź!" I zanim zdała sobie sprawę, już rzuciła się biegiem do niego. Mocno oplatając swoimi dłońmi jego szyję i wtulając głowę w czarną skórę, która okrywała jego muskularną klatkę piersiową. Jej nos wypełniony został wspaniałym męskim zapachem, za którym tak rozpaczliwie tęskniła. Krzywiąc się na swój brak kontroli, oddała się szczęściu, że widzi go ponownie i ledwo zmusiła się do tego, by oderwać się od niego na tyle, by podnieść głowę. Berrr uśmiechnął się , gdy ich spojrzenia się spotkały. "Tęskniłem za tobą tak mocno, że to aż bolało, moja Shanno." A potem jeszcze mocniej zacisnął wokół niej swoje ramiona. "Powinienem był jednak obudzić cię w nocy, gdy skończyliśmy spotkanie." "Hyvin Berrr, czy jest coś, co mogę dla ciebie zrobić? Jesteś głodny?" Ali miała pochyloną głową , podczas gdy się do niego zwracała. "Zejdź z drogi do kwatery dla gości i upewnij się, że nikt nie będzie nam przeszkadzał. Moi strażnicy są na zewnątrz z instrukcjami, aby nie pozwolić nikomu wejść do tego domu."

133

Ali pokiwała tylko głową, gdy Berrr niósł oszołomioną Shannę z powrotem do pokoju, w którym spędziła ostatnią noc. Gdy byli w środku, zatrzasnął głośno drzwi kopiąc w nie nogą. Ciche westchnienie uciekło z jej ust, gdy położył ją na łóżku. Usiadła, trochę oszołomiona, i patrzyła jak Berrr pochyla się, by ściągnąć swoje buty. Podniósł głowę, i spojrzał na nią tak intensywnym spojrzeniem, że aż zadrżała, a potem nisko na nią warknął. "Rozbierz się natychmiast, albo zerwę z ciebie te rzeczy." Shanna wciągnęła ze świstem powietrze do płuc, od razu sięgając do zapięcia swojej koszuli. Otrzymała już odpowiedzi na niektóre z swoich pytań. Jej modlitwy zostały wysłuchane. Berrr zdjął mundur w rekordowym tempie, prawie zgrywając go ze siebie, by się z niego jak najszybciej wydobyć. Wydawał się być zdesperowany i bardzo… napalony. A ona chciała wierzyć, że to przez to, że jednak nie spędził nocy w łóżku z Alluwn. Przyszedł do niej, i nie miała wątpliwości, że nie zrobiłby tego, gdyby chciał zostać ze swoją związaną. Ulga, którą poczuła, zalała całe jej ciało. Zerwała swoją koszulę i położyła ręce na zapięciu spodni, gdy poczuła jak Berrr pochylił się nad nią, by jej z tym pomóc. Chwycił jej spodnie i szarpnął nimi ściągając je aż do kostek, a potem zdjął je całkowicie i po prostu odrzucił przez ramię, skupiając swój wzrok na jej udach. "A teraz otwórz się dla mnie." Warknął. Shanna nie czuła strachu, rozkładając szeroko swoje nogi, jednocześnie odchylając się na plecach na miękki materac. Berrr chwycił ją za wewnętrzną stronę ud, rozsuwając je jeszcze szerzej. Większość kobiet, byłaby prawdopodobnie przerażona tak szorstkim i surowym tonem jego głosu, ale Shanna wiedziała, że nie było w nim ani odrobiny furii czy złości. Znowu warknął, ale tym razem ten głęboki warkot trafił prosto w wejście jej cipki. Kciukami rozsunął jej wargi, a jego usta od razu odnalazły jej łechtaczkę. Zamknęła oczy i chwyciła w dłonie kołdrę, zaciskając na niej pięści, podczas gdy przeciągły jęk wyrwał się z jej piersi. "O kurwa, Berrr! O jasna cholera." Jęknęła . "Boże! Czuje się tak... O, Boże!" Jego kciuk przejechał raz jeszcze po wejściu do jej cipki. I Berrr zaczął ssać ją, lizać i dręczyć jej najwrażliwszy pączek swoimi ustami, męcząc go bezlitośnie. Zamierzał doprowadzić ją do orgazmu w rekordowym tempie. A ona mogła tylko wić się i poruszać swoimi biodrami, gdy jego usta cały czas się nią bawiły. Do jego ust, teraz dołączył jeszcze jego kciuk, którym zaczął poruszać w jej wnętrzu. Wsuwał go i wysuwał w bardzo szybkim tempie. "Berrr!"

134

Krzyczała jego imię, nie mogła inaczej, to było takie wspaniałe, i szybkie i spokojne i gwałtowne. Przyjemność zatrząsnęła całym jej ciałem, docierając do każdego nerwu. Berrr puścił ją, a Shanna mogła tylko ledwo łapać oddech, podczas, gdy przez jej ciało przechodziły kolejne drgawki, mięśnie jej cipki nadal zaciskały się, pod kolejnymi skurczami ekstazy, która wciąż ją mocno trzymała. I właśnie w tym momencie, poczuła jego rękę na swoich kostkach. Berrr przesunął ją za nie do krawędzi łózka. Następnie swoją dużą rękę owinął wokół jej bioder i przerzucił ją na brzuch. Shanna otworzyła oczy, gdy poczuła, że jej kolana otarły się o brzeg materaca. Jednak nie uderzyła w podłogę, bo ten jej wielki mężczyzna od razu przysunął się do niej, niemal przygważdżając ją do kantu łóżka i przytrzymując ją za kolana, którymi zaczął sterować jej ciałem, tak by nabić ją na swojego fiuta. Od razu wjechał w nią bardzo głęboko, jednym szybkim ruchem. "O Boże!" Był taki wielki, gruby i kurewsko twardy. Od razu zaczął się w niej poruszać, nadając szybkie tempo. Przyciskał ją tak mocno do łóżka, że nawet nie mogła drgnąć. Jego wielkie ręce przeniosły się z jej kolan na biodra, a potem jedna z nich ruszyła do jej dłoni, wciąż kurczowo zaciśniętych na pościeli. Objął je swoimi dłońmi, by przytrzymać ją w miejscu. Jego oddech drażnił bok jej szyi i bark. Poczuła mieszaninę przyjemności i bólu, gdy Berrr wciąż walił w nią tak mocno. Nabijał ją na siebie, tak silnie i cholernie głęboko. Po chwili zdała sobie sprawę, że przyjemność znowu wygrała i zaczęła krzyczeć dochodząc po raz drugi. Mięśnie wewnątrz jej cipki kompletnie oszalały, zaciskając się na nim w niekontrolowanym rytmie. Pozwalała już jego kogutowi na wszystko. I w tym właśnie momencie poczuła jak jego ostre zęby wbiły się w jej ciało, tuż u samej podstawy karku. Było to ugryzienie na tyle mocne, że aż poczuła ból. Jednak Shanna była tym tak oszołomiona , że on ją ugryzł, że nawet nie mogła krzyczeć, tylko zassała powietrze przez zęby, dopóki on nie uwolnił jej ciała ze swoich ust. Ryknął głośno i doszedł. Poczuła jak konwulsje przechodzą przez jego ciało prosto w jej tyłek, to było takie niezwykłe. A on cały czas w nią pompował, jednocześnie zalewając swoją spermą. Dopiero po długich minutach mogli złapać oddech. Shanna wciąż była przypięta pod znaczenie większym ciałem Berrra i nie mogła się ruszyć, ale i on odzyskał już świadomość. Jego ręce delikatnie, pogłaskały jej ramiona, gdy zaczął się z niej powoli wysuwać. Miękkie warkot wyszedł z jego piersi. "Ugryzłem cię. Przepraszam za to, moja Shanno." Jej głowa wciąż spoczywała na łóżku, policzek miała oparty na kołdrze, a oczy zamknięte. Wzruszyła tylko ramionami. "To naprawdę już nie boli. Jest w porządku."

135

Cicho warcząc, Berrr ostrożnie się od niej odsunął. "Jesteś człowiekiem. I wciąż jeszcze jesteś posiniaczona po ataku. Powinienem być łagodniejszy z tobą. Przepraszam." To sprawiło, że zmusiła się by otworzyć oczy i obejrzeć się przez ramię. Napotkała zatroskane spojrzenie Berrra, więc posłała mu uspokajający uśmiech. "Czy ty słyszysz, żebym się skarżyła i narzekała?" I zanim zdążył się odezwać, szybko dodała. "To znaczy nie. Chociaż muszę przyznać, że to było nieco perwersyjne i mam nadzieję, że nie będziesz tego robił zbyt często, bo to jednak było małe ‘ałała’, ale nie ma obawy, przeżyję.” Berrr zsunął swoje ręce w dół z jej ramion aż do bioder. I znowu przetoczył nią po łóżku. Ale była spokojna, nie denerwowało ją to, że Berrr tak cały czas nią obracał albo suwał po łóżku. A teraz właśnie przesunął nią znowu na środek, wspinając się razem z nią i położył ich oboje naprzeciwko siebie w poprzek łóżka. Był tak blisko, że gdy tylko wyciągnęła rękę, zaczęła palcami gładzić jego klatkę piersiową. Spojrzał na nią tym swoim intensywnym spojrzeniem, jednocześnie marszcząc brwi. Na jego ustach pojawił się grymas, który mówił jej, że nie był zbyt szczęśliwy. "Chciałem cię oznaczyć, zostawić swój mój ślad na twoim ciele. Postaram się, aby to już nigdy więcej się nie powtórzyło. I na szczęście nie przeciąłem twojej skóry." Jego uwaga, była skupiona na małym obszarze, gdzie ją ugryzł. A jego grymas tylko się teraz powiększył. "Zaraz pojawią się tutaj siniaki." "Powiedziałam ci już, że wszystko ze mną w porządku." Podniosła rękę i zaczęła gładzić jego pierś. "Tęskniłam za tobą." Spojrzała w górę, patrząc na jego twarz, i westchnęła. "Co się dzieje pomiędzy tobą i Alluwn? Po co ona przybyła? Zostawisz mnie tutaj na dłużej? Czy to już koniec między nami? Nie baw się ze mną, Berrr. Wystarczy, że będziesz uczciwy, to wtedy będę sobie mogła z tym poradzić." Coś na kształt wstrętu, i złości pojawiło się na jego twarzy, wykręcając jego rysy. "Ty jesteś moja, i nigdy nie pozwolę ci odejść. Jesteś tutaj tylko dlatego, że tu jest teraz bezpieczniej. Rozmawiałem z nią wczoraj, dlaczego przybyła do mojego domu. Ona słyszała o narodzinach swojej drugiej córki i chciała poznać Destiny." Ulga zalała całe ciało Shanny. "A zatem, przyszła bo została babcią, i chciała poznać swoją wnuczkę. Czy teraz już wróci tam gdzie mieszka? I będę mogła wrócić z tobą do domu?" Widziała, po wahaniu, które pojawiło się na jego twarzy, co to będzie za odpowiedź i to jeszcze zanim zaczął jej odpowiadać. "Ona chce zostać do czasu, aż Ariel opuści centrum medycznie i wróci do domu. Zażądała, by korzystać z mojego domu na ten czas. I to jest jej prawo jako mojej związanej." 136

"A dlaczego ona nie może zostać w domu swojego syna?" Berrr prychnął, a na jego ustach pojawił się pierwszy szczery uśmiech. "Ona nigdy nie zatrzymałaby się w domu Rala. Jego dom nie jest na tyle duży, aby ją w pełni zaspokoić. No i nie ma mocy w jego domu, tam jest tylko gościem. A Alluwn zawsze musi być wiodącą kobietą w każdym domu, w którym jest. Poza tym, to również nie byłoby dobre dla Ariel, by spędzały razem tak dużo czasu. Alluwn nie lubi Ziemian. Ona jest wściekła na Rala, że kobieta z waszego gatunku jest tak ważna w jego życiu." "A zatem ona chce wysokich alimentów i jest królową dramatu, mówiąc innymi słowami, tak?" Uniósł brwi . "Uwierz mi. Znam takie jak ona. Ograniczone. Więc… jak długo ona zamierza tutaj zostać?" Wzruszył swoimi masywnymi ramionami. "Nie znam na to odpowiedzi, moja Shanno. Ale będę cię odsiedział każdego dnia." Wyciągnął rękę i położył ją władczo na jej biodrze. ”Chciałbym się zatrzymać tutaj razem z tobą, ale mam gości w domu, więc muszę tam być bardzo często." "To jest do bani." "Bardzo cię za to przepraszam, moja Shanno." Berrr wyglądał na bardzo szczerego, gdy tak patrzył jej prosto w oczy. "Jestem pewien, że Alluwn nie zostanie tutaj długo. Ona strasznie się nudzi, gdy jest tutaj, a moja osoba, i to że jest tak blisko mnie, wprawia ją w zły nastrój." "Dlaczego nie mogę pójść z tobą do domu? Mogę przecież przez cały ten czas siedzieć w sypialni, jeśli nie chcesz bym się z nią gdzieś spotkała." Shanna zmrużyła oczy, i zaczęła uważnie przyglądać się Berrrowi, szukając jakiś przebłysków kłamstwa na jego twarzy. "Bo nie ma przecież, żadnego powodu dla którego ona by zaglądała do twojej sypialni, prawda?" Pokręcił głową, znowu patrząc na nią szczerym spojrzeniem. "Ona nigdy nie przyjdzie do mojej sypialni, Shanno. Nawet, gdyby zmieniła zdanie i chciała mnie z powrotem, to ja się na to nie zgodzę. Nie chcę jej. To ty jesteś wszystkim, czego chcę." "Pozwól mi zatem wrócić z tobą do domu. Będę przez cały czas w sypialni, nie wyjdę z tego pokoju. A pomoce domowe, mogą mi tam przynosić posiłki. Wówczas będziemy przez cały czas razem, będziemy mogli spać koło siebie i spędzać ze sobą każdą wolną minutę."

137

Berrr zawahał się. "Och, jakże mnie to kusi, ale gdybyś była pod moim dachem wówczas byłabyś zdana na łaskę Alluwn. Ona jest według prawa moją związaną, a zatem to ona jest najważniejszą kobietą w moim domu. A ty, zgodnie z naszymi zasadami, jako pomoc domowa, byłabyś jej podległa według zasad społecznych na Zorna. A to znaczy, że ona będzie mogła ci rozkazywać. Kazać ci robić wszystko co tylko będzie chciała, a ty będziesz musiała jej słuchać i wypełniać jej zachcianki." Zrozumienie uderzyło w Shannę, i niczym żarówka rozświetliło myśli w jej głowie. "To dlatego kazałeś mi się stamtąd tak szybko wynosić, prawda? Bo ona może mi tam rozkazywać. O to właśnie chodziło?" Skinął głową. "Ona może cię ukarać jeśli akurat tego będzie chciała. Może cię ostro szkolić, albo wysłać po zakupy, bez ochrony strażników w jakieś niebezpieczne tereny. Nie pozwolę jej na to, by cię wykorzystywała przeciwko mnie. Ona chce mnie skrzywdzić raniąc ciebie, i czerpać z tego przyjemność." Wzdychając, Shanna mocno przytuliła się do ciepłego ciała Berrra. " Mam nadzieję, że ona wkrótce wyjedzie. Przez całą noc przewracałam się tylko z boku na bok bez ciebie, i teraz czuję się jak ścierwo." Uniósł czarne brwi. " Czy to jest kolejne powiedzenie z Ziemi?" Uśmiech pokazał się na jego wargach. "I jak rozumiem, to oznacza, że nie spałaś dobrze." Podniosła wzrok, patrząc mu w oczy. "A jak tobie się spało? Mam nadzieję, że byłeś sam." "Moje pomoce domowe, nie mają już wstępu do mojego łóżka. Jedyna kobieta, która ma pozwolenie na dotykanie mnie i spanie ze mną, to ty." "Oj, tylko sprawdzałam." Skinął jej szybko i ostro głową. "Niestety, muszę już iść. Ale wrócę wieczorem , jeśli nie masz nic przeciwko, bo przyjdę bardzo późno. Będziemy mieli spotkanie połączone z kolacją, będziemy omawiali ostatnie ataki dzikich samców na nasze dzielnice i sposoby pozbycia się ich stamtąd.” Poczuła falę żalu. "Nie możesz zostać dłużej?" "Nie. Już teraz powinienem tam być, by spotkać się z niektórymi z wojowników, którzy czekają, by się ze mną zobaczyć." "Ok, rozumiem." Przynajmniej przyszedł do niej tym razem, za co była mu niezmiernie wdzięczna. Naprawdę nie wiedziałaby co by zrobiła, gdyby zobaczyła kolejnego posłańca, inforumującego ją, że Berrr nie może jej zobaczyć. "Przyjdź proszę i to bez względu na to, jak będzie późno."

138

"Daję ci na to moje słowo." Kiwając głową, Shanna uwolniła go ze swojego uścisku i przewróciła się na plecy, dając mu więcej miejsca. ”A ty zawsze dotrzymujesz słowa." Krzywy uśmiech na jego ustach sprawił, że stał się obłędnie przystojny. "Ja zawsze dotrzymuję swoich ślubów, moja Shanno." Przyglądała mu się z łóżka, gdy powoli zaczął się ubierać. Nie przejmowała się własną nagością. W nocy w ogóle nie spała, cały czas zamartwiając się czy on i Alluwn są razem, więc teraz postanowiła się zdrzemnąć do czasu, aż on do niej wróci. Ubrany już Berrr, spojrzał jej głęboko w oczy. "To może być bardzo późno, ale na pewno przyjdę do ciebie." "Będę tutaj, w tym łóżku czeka na ciebie." I oblizała swoje usta , a rękami dość sugestywnie przejechała po swoich piersiach i brzuchu. Widziała, jak jego seksowne oczy podążyły za jej dłońmi, śledząc każdy ruch show, które mu dawała. "Wróć do mnie szybko." Miękki pomruk wyrwał się z piersi Berrra, zanim odwrócił się i prawie pobiegł w stronę drzwi. A jak tylko Shanna usłyszała odgłos zamykanych drzwi, opuściła swoje ręce i westchnęła głośno, wydmuchując powietrze z frustracji, a następnie przewróciła się na brzuch. Czy musiała zakochać się w cholernym liderze całego świata, i to z tak napiętym harmonogramem? Dlaczego nie mógł to być uroczy, bezrobotny obcy, który miałby czas na spęczanie go z nią w łóżku?

139

Zdrzemnęła się przez kilka godzin, a potem, gdy już obudziła, na dworze było ciemno. Czuła się trochę winna, że tak zostawiła Ali samą sobie, więc szybko wzięła prysznic. Ubrała czyste spodnie i koszulę, a potem ruszyła za pysznym zapachem gotowanych potraw. Ali była w kuchni , gdy Shanna ją znalazła. "Cześć." Ali uśmiechnęła się. " Hyvin Berrr bardzo o ciebie dba, skoro przyjdzie tutaj znowu, by się z tobą zobaczyć, po tak ciężkim dniu. Martwisz się i głodzisz zupełnie bez powodu." Shanna oddała jej uśmiech i skinęła głową. ”Czy mogę ci w czymś pomóc? Cokolwiek tutaj gotujesz, to zapach jest przewspaniały!" "Już skończyłam. Jak masz ochotę, to możesz wziąć talerze i zanieść je na stół." Shanna i Ali wspólne zajadły smaczny obiad w miłej atmosferze, gawędząc ze sobą przez cały czas. Kobieta Zorn, była doskonałym kucharzem i Shanna zjadła dwa pełne talerze, czegoś co przypominało ziemski gulasz. Kiedy skończyły obie kobiety poszły razem do kuchni, gdzie Ali myła naczynia, zaś Shanna je wycierała i odkładała na miejsce. "To to co tutaj robicie w nocy? Jak się bawicie?" "Gdy już skończę wszystkie moje prace, wtedy albo rozmawiam z Brendą, albo gramy w różne gry. Argis Rever często nam w tym towarzyszy. Brenda nauczyła nas wielu ludzkich zabaw." "Co to za…" Zadzwonił dzwonek , przerywając wypowiedź Shannie. Podniecenie natychmiast w nią uderzyło. Szybko obróciła się. "Berrr, musiał przyjść wcześniej niż myślał na początku." I ruszyła biegiem do drzwi, ale Ali chwyciła ją za ramię, zatrzymując w miejscu. "To ja otworzę drzwi, ty jesteś człowiekiem, i to nie jest dla ciebie bezpieczne. Niektórzy mężczyźni Zorn stają się bardzo podekscytowani, gdy zobaczą ludzką kobietę. Sprawdzę kto to i wpuszczę go. To może być również Argis Rever i Brenda. Ja zakluczyłam drzwi, ze względu na ciebie." Przewracając oczami, Shanna skinęła głową. "Oczywiście. Została w kuchni, jednak podniecenie wciąż jej nie opuszczało. Miała nadzieję, że może Berrrowi uda się tutaj zostać na całą noc. Nie żartowała, gdy mówiła, że źle bez niego spała. Chociaż mogły mieć na to wpływ obawy, które czuła za względu na powrót Alluwn, i to co oni mogli robić razem, gdy nie było jej z nim. 140

Ale teraz już wszystko wiedziała, i było co najmniej o tysiąc razy lepiej. Hałas odwrócił jej uwagę z powrotem do drzwi. Zobaczyła tam dużego mężczyznę, więc przywitała go z uśmiechem. "Nie jesteś Berrr." I zmarszczyła brwi, widząc jak on się krzywi patrząc na nią. "Gdzie jest Berrr?" Zmarszczka na czole mężczyzny pogłębiła się. "Kazano mi ciebie zabrać do domu Hyvin Berrra." Ulga uderzyła w Shannę, i uśmiechnęła się szeroko. "Wspaniale!" Ali weszła do kuchni za mundurowanymi mężczyznami, i posłała Shannie radosny uśmiech. "Było mi bardzo miło cię poznać, i zawsze będziesz mile widziana w domu Argis Revera. Brenda będzie zasmucona, że nie miała okazji cię poznać i porozmawiać z tobą, ale jestem pewna, że będziesz nas często odwiedzać." Shanna przesunęła się i przytuliła znacznie wyższą kobietę do siebie. "Dziękuję za bardzo miłą pogawędkę, Ali. Jesteś świetna." Cofnęła się , szczerząc zęby. " Myślę, że tej kobiecie znudziło się już tutaj i zostawiła Berrra znacznie szybciej, niż on myślał, że tak będzie." Puściła do niej oczko, i odwróciła się do wojownika, którego Berrr przysłał po nią. "Chodźmy. " Mężczyzna skinął głową. "Tędy człowieku." Podniecenie przepływało, przez całe ciało Shanny . Alluwn nie została długo, a zatem nie było tak strasznie, jak myślała, że będzie. Może, widząc tych wszystkich gości w domu Berrra, stwierdziła, że chce od razu stamtąd odejść? Chociaż, tak szczerze mówiąc w ogóle jej to nie obchodziło, jaki był powód tego, że wracała do swojego o tyle szybciej. Berrr wysłał po nią czterech strażników, którzy czekali przy samochodzie, a ten którego już poznała otworzył dla niej drzwi. Dystans do ich domu nie był długi. Słońce chyliło się już ku zachodowi, gdy wjechali na podjazd i jeden ze strażników wyszedł by ją wypuścić. Skinął jej głową i machnął ręką w stronę domu. "Jesteś już tam oczekiwana, człowieku." Prawie poprawiła go, mówiąc mu, że ma używać jej imienia, ale w ostatniej chwili rozmyśliła się. Nie była pewna, czy to był dobry pomysł, czy na Zorna było to dopuszczalne. Chociaż, to ciągłe nazywanie jej człowiekiem było trochę irytujące, ale przecież w swoim życiu, była już nazywana znacznie gorzej, więc to nie było aż takim problemem. Podeszła do drzwi i otworzyła je, natychmiast przeszukując wzrokiem pokój w poszukiwaniu Berrra. Jednak go tam nie było. Nikogo tutaj nie było.

141

Westchnęła myśląc, że musi być wciąż jeszcze na kolacji. Ruszyła w stronę tylnej części domu, ale i tutaj wszystkie światła były pogaszone. Pomyślała zatem, że najlepiej będzie poczekać na niego w łóżku i zapalić ogień w kominku. Weszła do sypialni i skierowała się prosto w jego stronę. Sypialnia była pogrążona w zachodzących promieniach słońca. Czarne kłody, były już równo ułożone w kominku, czekając tylko na zapalenie. Gdy ogień zaczął cudownie płonąć, Shanna rozejrzała się po sypialni. Wczoraj, gdy opuszczała ją w takim pośpiechu, zastanawiała się czy jeszcze tutaj kiedykolwiek wróci. Łóżko było posłane, a ich brudne ubrania posprzątane, nie musiała zatem informować pomocy domowych, by posprzątały ich pokój. Westchnęła i znowu się rozejrzała po pokoju. Miała nadzieję, że Berrr niedługo już wróci. No i mieszkańcy Zorna naprawdę potrzebowali telewizji . Drzwi sypialni otworzyły się nagle za Shanną . Odwróciła się, z wielkim uśmiechem na ustach. Jej nastrój znacznie się poprawił, na samą myśl o zobaczeniu jej seksownego Berrra. Ale to nie był jej kochany obcy, to była kobieta. Miała prawie dwa metry wzrostu i czarne do ramion włosy. Miała na sobie męskie ubrania. Shanna poczuła się jakby tonęła, gdy patrzyła w jej czarne, wściekłe oczy. A zatem Alluwn nie wyjechała. "Więc, to ty jesteś tym człowiekiem, do którego Berrr jest tak bardzo przywiązany." Kobieta niemal warczała te słowa. Położyła ręce na biodrach, co sprawiło, ze jej spodnie napięły się jeszcze bardziej, a już i tak były bardzo obcisłe. I zwężonymi oczami przypatrywała się Shannie, wyginając usta w ponurą, wąską linię. "To naprawdę żałosne." Shanna spojrzała na kobietę i powiedziała, jedyną rzeczą, która przyszła jej do głowy. "Myślałam, że już odeszłaś." Wściekle zimny uśmiech, sprawił, że usta kobiety wygięły się w naprawdę złym uśmiechu. "Odeszłam? Ja? To ja jestem tym, kto kazał cię tutaj przyprowadzić. Jak tylko powiedziano mi, że Berrr zabrał do swojego łóżka ziemską kobietę, czekałam na okazję, byśmy mogły się poznać."

142

Rozdział 12

Shanna wiedziała, że właśnie znalazła się w gównie po szyję. Kobieta wyglądała na naprawdę wielką i była z tych ‘skopię ci dupę’. Włosy też miała obcięte dużo krócej, niż pozostałe kobiety, które widziała na Zorna i lubiła nosić męskie rzeczy. Shanna starała się nie panikować. "Miło cię poznać." Shanna skłamała z westchnieniem. "Ty musisz być Alluwn. Słyszałam o tobie wiele miłych rzeczy." Ryk wyrwał z kobiety i zrobiła groźny krok naprzód. "Obniż oczy, gdy do mnie mówisz, i nazywaj mnie Bratha, ty niewychowany człowieku." Dobrze, pomyślała ponuro Shanna, gdy opuszczała oczy. Nienawidziła tego, ale to dało jej okazję by spojrzeć na buty tej kobiety. Buty. No właśnie, jak do tej pory, widziała takie buty tylko u Berrra i jego wojowników, kobiety Zorna nosiły coś zupełnie innego. Czy ta kobieta mogłaby jeszcze bardziej przypominać mężczyznę? Oj, Shanna bardzo w to wątpiła. I była bardzo wdzięczna, kiedy ta zatrzymała się o dobre pół metra przed nią, nie podchodząc już bliżej do niej. "Co Berrr w tobie widzi, pozostaje dla mnie tajemnicą." Kobieta nadal warczała, gdy mówiła. "Ludzie są słabi i żałośni. Są zbyt mali i bezużyteczni aby mieć dobrą wartość na mojej planecie. Mówiłam mu, że powinien wysłać was wszystkie na jakąś inną planetę, z dala od Zorna. Moi synowie zatruli naszą krew, przez te wasze słabości z Ziemi. A przede wszystkim przecież chodzi właśnie o naszą krew, to jest wszystko, czego potrzeba aby być na szczycie. Shanna spojrzała na nią pamiętając, co Berrr powiedział na jej temat. "Ty poświęciłaś się dla krwi, prawda?" Ciemne oczy kobiety rozszerzyły się, i widać było, że była w szoku po tym pytaniu Shanny. Zmarszczyła brwi. "Berrr mówił ci o naszym związku?" "Powiedział mi, że wasi ojcowie byli przyjaciółmi i chcieli połączyć swoje rody, czy też jak wy to mówicie, chcieli połączyć się przez krew." Shanna zawahała się, nie widziała, jak daleko mogła się posunąć przy tej kobiecie, co mogła jej powiedzieć, ale chciała znaleźć z nią wspólną płaszczyznę, chociaż nie chciała jej rozzłościć. Tak, sprawienie by ona się wściekła, było ostatnią rzeczą o której marzyła. Ona wyglądała na naprawdę twardą, i Shanna nie chciałaby nigdy z nią walczyć. "Przykro mi z tego powodu. Na Ziemi wierzymy głównie w miłości pomiędzy mężczyzną a kobietą, którzy mają ze sobą dzieci. To musiało być naprawdę ciężkie dla ciebie." 143

"Och naprawdę?" Spoglądając w górę, Shanna skinęła głową. "U nas, oczywiście niektóre kobiety i mężczyźni także są razem dla... władzy." Shanna nie była pewna, czy Alluwn zrozumie jeśli wspomni o pieniądzach. "Czasem jest to również kulturowe zachowanie. Gdy dwie rodziny zawierają unie, łącząc swoje dzieci ze sobą.” Alluwn przekrzywiła trochę głowę. "Jesteś w pełni rozwinięta. Czy byłaś z kimś związana na Ziemi, zanim zostałaś stamtąd porwana? Jestem świadoma tego, jak znalazłaś się tutaj i jak Berrr cię nabył." "Byłam związana z mężczyzną, który się do tego zupełnie nie nadawał. Uderzył mnie." Shanna próbowała mówić słowami, które używał Berrr, tak by ta kobieta mogła zrozumieć o co jej chodziło. Wiedziała, że nigdy nie będą z Alluwn przyjaciółkami, ale nie chciała też by były zajadłymi wrogami, albo czymś gorszym. Duża kobieta Zorn patrzyła na nią przenikliwie, jednak z jej twarzy nic nie można było odczytać. Tak jak u Berrra. "Na Ziemi dopuszczalne jest zerwanie związku. Nie potrzebujemy tam ochrony mężczyzn." Widać było, że kobieta była zdziwiona. "Czy wasi mężczyźni są tak mizerni jak kobiety?" Shanna podniosła głowę, ale nie patrzyła na Alluwn, tylko zmarszczyła brwi. "Nie jesteśmy tak wielcy jak wasi ludzie są tutaj w przeważającej większości. Jednak ja jestem dużo niższa niż przeciętna kobieta na Ziemi, ty zaś byłbyś uważana za bardzo wysoką. Nie jesteśmy rasą wojowników, jak Berrr zawsze was opisuje. Kobiety i mężczyźni u nas, na ogół uważani są za równych." Alluwn wpatrywała się w nią przez długie sekundy . "Nie boisz się mnie, a przecież powinnaś." Wzruszając ramionami, Shanna westchnęła. "Najwyraźniej chciałaś się ze mną zobaczyć i porozmawiać, dlatego mnie wezwałaś tutaj, tak by nie było Berrra.” "Chciałam zobaczyć, co tak fascynuje Berrra." Kobieta zaczęła iść bardzo powoli w kierunku Shanny, a następnie okrążyła ją, odchodząc o kilka kroków i zaczęła lustrować jej ciało. "Nie jesteś tym czego się spodziewałam. On zawsze wybiera ciemne kobiety… czarne włosy, oczy i ciemnobrązowa karnacja. Uwielbia duże, umięśnione kobiety z którymi może się zmagać w łóżku podczas kopulacji ale… tobie nic nie złamał, nie zrobił ci krzywy…" Alluwn zatrzymała się przed Shanną i obserwowała ją ze zmarszczonymi brwiami. ”Nie bierz tego do siebie. To nic osobistego, ale jesteś środkiem dla mojej zemsty. Jestem pod wrażeniem twojej odwagi, więc będę milsza niż początkowo to planowałam, człowieku. I mam nadzieję, że przeżyjesz to do końca."

144

Napinając się mocno, Shanna wyprostowała się, unosząc ręce w postawie obronnej . "Co masz zamiar ze mną zrobić? Bo zakładam, że Berrra nie ma w domu." "Masz rację. Berrr jest teraz na kolacji, razem ze swoimi ludźmi, debatując o problemach i nie będzie go w domu jeszcze przez wiele godzin… ale, kilku z nich wciąż tutaj pozostało, czekając na moją specjalną niespodziankę." Alluwn westchnęła. "Mam nadzieję, że to przeżyjesz, chociaż nie jestem pewna, czy dasz radę. Na początku chciałam pokazać mojemu związanemu, kiedy już wróci do domu twoje martwe ciało, ale teraz uważam, że może lepiej będzie jak będziesz ledwo żywa i powoli skonasz na jego ramionach. To będzie bardziej skuteczne. Będzie cierpieć wiedząc, że ty cierpisz. To będzie takie słodkie." "O kurwa." Shanna wyprostowała się, starając się skupić i dokładnie przyjrzeć tej znacznie większej kobiecie, starając się psychicznie ocenić, jak może ją zaatakować. Szukała słabych punktów, kolana, gardło i brzuch, pewnie byłyby najbardziej oczywiste do ataku, ale może mogłaby ją rozproszyć atakując jej twarz paznokciami? Jednak najpierw musiałaby ją bardzo mocno walnąć w żołądek, aby móc to naprawdę dobrze zrobić. "Proszę, nie rób tego, Bratha. Wiesz, że Berrr będzie naprawdę wkurzony, a ja nie mam z tym nic wspólnego, co wydarzyło się między wami." "To nie ma dla mnie żadnego znaczenia." Alluwn wydała z piersi coś na kształt gwizdnięcia, i w następnej chwili pięciu wielkich mężczyzn Zorn pojawiło się w sypialni. Teraz Shanna poczuła prawdziwy strach, gdy oni wbiegli do pokoju. Rozpoznała jednego z nich. To był ten który przybył po nią do domu Revera. Wydawało się, że on jest przywódcą pozostałych mężczyzn. "Ty tutaj dowodzisz, prawda?" Shanna spojrzała na niego. "Wisz, że Berrr cię za to zabije, jeśli mnie zranicie, prawda? Rozumiesz to?" Potężny mężczyzna zmarszczył brwi, odwracając się do Alluwn. Nie wyglądał na szczęśliwego. "Z całym szacunkiem, Bratha, ale proszę nie każ nam tego robić." Warknęła. "Hyvina nie ma w domu, więc będziesz robił dokładnie to, co ci każę. To jest twój obowiązek, wykonywać rozkazy jego związanej." Mężczyzna pokazał ostre zęby i warknął coś, czego tłumacz nie przetłumaczył. Chociaż Shanna zgadywała, że było to jakieś przekleństwo Zorn. Wojownik skupił się teraz na niej. "Jeśli nie będziesz walczyła, nie zostaniesz poważnie zraniona. Rozumiesz?"

145

W Shannie rozgorzała wewnętrzna walka. Już chciała zacząć walczyć, gdy ten duży mężczyzna podszedł do niej i bardzo delikatnie chwycił ją za rękę. Patrzyła na niego, drżąc lekko i zastanawiała się, gdzie on ma zamiar ją zabrać. Jej pierwszą myślą było to, że Alluwn i wojownicy zmierzają ją dotkliwie pobić. A on teraz wyglądał na smutnego z tego powodu. Ich spojrzenia spotkały się, a potem delikatnie ją pociągnął za sobą. "Chodź ze mną, człowieku." "Berrr cię zabije, jeśli stanie mi się jakaś krzywda." Powiedziała Shanna cicho. "Wiesz dobrze, że oni się ze sobą nie dogadują. A on jest większym zagrożeniem niż ona." "Nie walcz, to nie zostaniesz zraniona." Powtórzył cicho. "Nie mam wyboru. Muszę wykonywać jej rozkazy, gdy Hyvina nie ma w rezydencji. Takie jest prawo." Gdyby chciała walczyć, musiałaby się zmierzyć z sześcioma Zorn, pięcioma wojownikami i Alluwn. Wiedziała, że nie ma żadnych szans, więc dała się wyprowadzić z sypialni. A potem ruszyli korytarzem w dół, w stronę zupełnie jej nie znanej jej części domu Berrra. Mijali kolejne pokoje, a potem przeszli do większego korytarza i weszli do ogromnego salonu. Wówczas zobaczyła coś, co ją naprawdę przeraziło. W pokoju, przy długim stole siedziało co najmniej dziewięciu wielkich mężczyzn Zorn. Rozmawiali ze sobą, ale jak weszła umilkli i spojrzeli na nią, odwracając się jeden po drugim. Poznała jednego z nich. Shanna spojrzała na Ssshala, a następnie z przerażeniem oderwała od niego wzrok. Ten ogromny, włochaty facet przerobi ją na miazgę i widziała to w jego czarnych oczach. Odwróciła głowę, żeby spojrzeć na Alluwn. Kobieta założyła ręce na piersi, a na ustach miała złośliwy uśmieszek. Mężczyzna Zorn wciąż przytrzymywał Shannę za ramię, ciągnąc ją na środek dużego pokoju. Alluwn weszła z nimi, jednak stanęła w pewnej odległości od nich. "Mam zaszczyt przedstawić honorowym gościom Hyvina, jego najnowszą pomoc domową. Ona jest człowiekiem z Ziemi, a jak wiecie to wielka rzadkość na Zorna. Wiem, że wielu z was widziało vid kobiety z tego gatunku kopulującą z mężczyzną Zorn." Alluwn zachichotała. "A zatem teraz będziecie mogli się nią nacieszyć wszyscy, ponieważ powszechnie wiadomo, że ludzkie kobiety mogą kopulować wiele razy w ciągu dnia. Tylko proszę nie połamcie jej." Shanna ze strachem patrzyła na dziewięciu mężczyzn siedzących przy stole. Teraz już rozumiała, jaką zemstę przygotowała Alluwn, dla Barrra. I co on zobaczy, gdy wróci do domu. Usłyszała przeraźliwy skowyt, i dopiero po kilku sekundach zorientowała się, ze ten dźwięk pochodzi z jej własnego gardła. Krzesło Ssshala uderzyło o podłogę, gdy on szybko z niego wstał. "Ona jest moja jako pierwsza." I ten ogromny włochaty facet uśmiechnął się, pokazując ostre zęby, a potem ruszył ku niej. 146

"NIE!" Krzyknęła Shanna, próbując wyswobodzić się z uścisku mężczyzny, który ją tutaj przyprowadził. Jednak on jej nie puszczał. "Berrr powiedział, że nikt oprócz niego nie może mnie dotykać." Jednak owłosiony facet nie zatrzymał się nawet na sekundę, wciąż nieubłaganie się do niej zbliżając. Właściwie jedynym dowodem na to, że słyszał to co powiedziała, było pytające spojrzenie, które rzucił Alluwn, ale ta odpowiedziała mu lekceważącym machnięciem ręki. A to sprawiło, że ta wielka małpa ruszyła jeszcze szybciej w jej stronę. Strażnik, który trzymał Shannę, znowu na nią warknął, wiedziała, że szarpiąc się z nim, sprawiała tylko że on coraz mocniej wbijał swoje palce w jej skórę. . "Nie walcz." Warknął cicho. "Tylko wówczas przeżyjesz. Jeśli będziesz się szamotała, oni mogą cię przypadkowo zabić przy kopulacji." I to jest jego najlepsza rada dla niej? Pozwolić sobie na zgwałcenie przez dziewięciu mężczyzn? Strach sprawiał, że próbowała się wycofać, ale kolejny z mundurowanych strażników Berrra, podszedł bliżej do niej i chwycił ją w pasie. Blokując jej ucieczkę. I w tej sekundzie Ssshal zdążył do niej dotrzeć. Przejechał obrzydliwym spojrzeniem po jej ciele, a potem wyciągnął do niej swoje dwie duże, porośnięte włosami dłonie. To było dla niej już zbyt wiele. Shanna krzyknęła i kopnęła go z całej siły w owłosione kolano. Widziała jak jego oczy rozszerzają sekundę później, i ryknął cholernie głośno z bólu. A ona robiła co w jej mocy, by trafić go jeszcze raz, jednak on odsunął się od niej i warcząc pocierał swoje bolące kolano. To było obrzydliwe, miał na sobie tylko szorty i wszędzie widziała jego kłaki. "Chcesz się tak pobawić?" Jego ciemne oczy zwęziły się. ”Nie wyglądasz na tak mocną, by się bawić w ten rodzaj gier, który właśnie zaproponowałaś." "Ja się nie bawię." Shanna walczyła, próbując uwolnić się z uścisku dwóch, wciąż przytrzymujących ją mężczyzn. A teraz jeszcze ten strażnik za nią, chwycił jej drugą szarpiącą się rękę, tak że teraz była prawie całkowicie unieruchomiona. "Hyvin Berrr powiedział, że nie jestem tylko pomocą domową. On nie wie o tym co się tutaj dzieje, i będzie cholernie wkurzony jeśli położysz na mnie chociaż jeden palec. A ja nie chcę, żebyś mnie dotykał. Odmawiam tego. Mówię, nie, do cholery. Berrr będzie wściekły, jeśli coś mnie będzie bolało!" Alluwn roześmiała się, a jej ciemnobrązowe oczy błyszczały rozbawieniem. "Jesteś tylko pomocą domową, i Berrr nie może nic zrobić, aby ukarać tych ludzi. I to nie zależnie od tego, czy ty chcesz tego, czy też nie. Wszyscy oni są jego gośćmi. Zostali przez niego zaproszeni i wszyscy mają prawo do korzystania z jego pomocy domowych. Możesz walczyć, jeśli chcesz, tylko pamiętaj, że dla wojowników Zorn to jest gra wstępna przed ostrzejszą kopulacją." Alluwn przy tych słowach, aż zaklaskała dłońmi, niczym podekscytowany dzieciak w Boże Narodzenie. "A jeśli Berrr straci nerwy i zaatakuje obecnych tutaj Vartas, w swoim własnym domu, to będzie złamanie prawa Zorn, zostanie aresztowany i publicznie za to ukarany. Na oczach wszystkich Zorn." Roześmiała się. "I wtedy ja będę miała swoją zemstę." 147

"Jesteś porąbaną suką." Syknęła Shanna, wciąż próbując wyrwać swoje ręce, z uchwytu strażników. "A jak myślisz, jak twoi synowie na to zareagują? Myślisz, że pozwolą ci spokojnie po czymś takim odejść, gdy o tym usłyszą? Oni są związani z ludzkimi kobietami, oni cię znienawidzą, tak samo jak Berrr." Alluwn wzruszyła swoimi szerokimi ramiona, a jej uśmiech powoli zamierał. W jej oczach pojawił się prawdziwy lód. "To są synowie Berrra, jego krew, i mają wszystkie jego słabości." Przejechała, kilkakrotnie spojrzeniem po ciele Shanny, a potem odwróciła się do pozostałych mężczyzn. "Ona nie ma żadnych słabych punktów. Możecie z nią swobodnie kopulować. Uważam również, że wszyscy w tym domu mogą korzystać z tej pomocy domowej, również strażnicy." I wybiegła z pokoju. Jednak w drzwiach rzuciła jeszcze przez ramię, na odchodne. "Jako związana Berrra, uważam że wielką obrazą byłoby nieprzyjęcie tak drogocennego daru od Hyvina, więc cieszcie się wojownicy Zorn, tą żałosną ludzką kobietą. A ty postaraj się to przetrwać." Ssshal jako pierwszy znowu ruszył w jej stronę, i wyrwał ją z uścisku strażników, którzy ją przytrzymywali. Rozpaczliwy krzyk wyrwał się z jej gardła, gdy on niczym worek kartofli przerzucił ją przez swoje owłosione ramię. Jej brzuch uderzył bardzo mocno w jego ciało, pozbawiając ją powietrza w płucach. I ledwo mogła złapać oddech, gdy zaczął ją tak nieść. Czuła zawroty głowy. "Posprzątajcie stół." Warknął Ssshal. "Możemy się nią cieszyć tutaj, wszyscy razem." Usłyszała brzdęk tłuczonego szkła. Widziała, że mężczyźni robili dokładnie to, co kazał im ten cholerny dupek. Czuła przenikliwy, paniczny strach. A potem, nagle aż krzyknęła, bo znowu była w powietrzu, a po chwili straciła oddech, gdy znowu jej ciało zostało boleśnie ciśnięte na stół. Rozejrzała się wokoło, patrząc na nich twarze. Zauważyła, że Ssshal sięgał właśnie do jej nóg. Chwycił za nie, i przeciągnął ją do krawędzi stołu. Chwycił za jej łydki, rozkładając jej nogi i stając pomiędzy nimi, pochylił się nad nią, przyciskając ją do stołu swoim tułowiem. Jego twarz znalazła się tuż nad jej. Widziała jego ostre zęby, gdy warknął na nią. "Bardzo chciałem kopulować z człowiekiem. Wolisz do góry czy na dół?" Biorąc kilka głębokich oddechów, Shanna spojrzała na tego popierdolonego dupka, czując koszmarny strach. "Na dół." Skłamała. "Cofnij się i pozwól mi się przewrócić, i zdjąć spodnie." Cofnął się, puszczając jej nogi. A Shanna w całej siły kopnęła tego sukinsyna w krok, starając się jednocześnie podnieść ze stołu. Chwyciła za krawędź blatu i przetoczyła się na bok, jednocześnie z rozpędu kopiąc tych najbliżej stojących. Mężczyźni rzucili się na nią. Wrzasnęła i kopała na oślep. Udało jej się kogoś trafić prosto w brzuch, a potem spadła ze stołu na podłogę. Poczuła koszmarny ból w kolanach, gdy na nie upadła, ale zignorowała go, szybko nurkując pod stół. 148

Gorączkowo starała się odczołgać od swoich dwóch niedoszłych gwałcicieli. Ktoś warknął, ale jej już nie obchodziło który z nich to był. Musiała uciec. Szybko. Z całej siły pchnęła krzesło, które stało jej na drodze i wstała. Kątem oka dostrzegła ruch, ale nie obracała tam swojej głowy. Musiała dobiec do drzwi, tak szybko, jak to tylko było możliwe. Usłyszała wściekły ryk, od jednego z mężczyzn. To był prawdopodobnie Ssshal i jego przerośnięte, włochate ego, ale ten przerażający dźwięk sprawił tylko, że zaczęła poruszać się jeszcze szybciej. Musiała. Jej celem były drzwi. Przemknęła obok pięciu umundurowanych strażników, i chociaż to było bardzo zaskakujące, oni nie próbowali jej powstrzymać. Miała wrażenie, że nawet usunęli się jej z drogi. Chociaż może to tylko była jej wyobraźnia. No bo czy oni naprawdę próbowali pomóc jej uciec? Ale nie miała czasu by o tym pomyśleć. Usłyszała szorstki, ciężki oddech i warczenie tuż za sobą. Ktoś ją ścigał i deptał jej już po piętach. Wyskoczyła z pokoju tak szybko, że aż z rozpędu uderzyła o przeciwległą ścianę. Poczuła ból, gdy jej biodro i ramię odbiły się od ściany, ale nie czekała na nic więcej. Szybkim sprintem pobiegła w dół korytarza. Pamiętała drogę do salonu, by tutaj dotrzeć. I miała nadzieję, że tam jej ktoś pomoże. Chociaż może z drugie strony wystarczyłoby tylko jak by od nich uciekła, tak daleko jak tylko da radę. Cholera! Usłyszała oddech kogoś tuż za swoimi pledami. Coraz głośniejszy oddech. Odrobię odwróciła głowę, wciąż biegnąc, i zobaczyła, że Ssshal jest tuz za nią. Ledwie metr, i już wyciągał rękę by ją złapać. Otworzyła usta, chcąc wrzasnąć przeraźliwie, ale w tym momencie uderzyła w jakieś, wielkie, masywne ciało. Od razu owinęły się wokół niej dwa silne ramiona, podnosząc ją na nogi, i pozwalając zachować równowagę. A potem szybkim ruchem te same ręce, chwyciły ją i przesunęły do tego masywnego ciała. Stało się to tak szybko, że aż poczuła zawroty głowy. Kiedy w końcu świat przestał się kręcić podniosła głowę i w szoku spojrzała na Vinlottiego. A ten wielki mężczyzna z karnacją koloru mokki i rudymi włosami, przyglądał jej się równie zszokowany. Nie spodziewał się, że to ona wpadnie w jego ramiona. Postawił ją na nogi. "Uważaj, gdzie idziesz." Prychnął na nią. "To bolało. Może i jesteś mała, ale poruszałaś się tak szybko, że dopiero w ostatniej chwili cię zauważyłem. Mogłaś się poważnie zranić, przy bezpośrednim trafieniu we mnie i upaść na podłogę. Ledwo zdążyłem cię złapać." Ssshal warknął, a Shanna szarpnęła głową, oglądając się przerażona na niego. A ten owłosiony idiota znowu na nią warknął, pokazując zęby. Wyglądał na cholernie wkurzonego. "Oddaj mi ją, ona ode mnie uciekła." Warknął Ssshal. Jego złe, czarne oczy patrzyły teraz prosto na Shannę, z jawną wściekłością. "Zapłacisz mi za to kopanie. Oszukałaś mnie."

149

Kolejny przerażony jęk uciekł z gardła Shanny . Uświadomiła sobie, że ręce ma zaciśnięte na czarnym podkoszulku Vinlottiego i szarpie za niego. Podniosła głowę i spojrzała w oczy ogromnego samca Zorn. ”Proszę pomóż mi. Nie pozwól by mnie dotykali. Jesteś przyjacielem Berrra. Alluwn mnie oszukała, każąc mi tutaj przyjść, a potem oddała mnie im, by ze mną kopulowali. Wiesz, że Berrr nie chciał by mnie ktokolwiek dotykał." Szok pojawił się na twarzy ciemnoskórego mężczyzny, i wyraźnie widać było że zbladł. "Nawet Bratha Alluwn nie mogłaby być taka okrutna." "Ona została nam dana." Warknął Ssshal. "Daj mi ją teraz. Jak z nią skończę, ty też będziesz mógł z nią kopulować." I owłosiony Zorn ruszył, by zabrać Shannę, z ramion Vinlottiego, jednak ten szybko odwrócił się stawiając ją na nogi, a potem popchnął z całą siłą w kąt. Sanna poleciała kilka dobrych metrów zanim uderzyła w ścianę, ramieniem i czołem, które już i tak ją bolały po kontakcie z jego masywną klatką piersiową i osunęła się na podłogę. Była kompletnie oniemiała tym, że przyjaciel Berrra tak nią rzucił. Była też w szoku, gdy zdała sobie sprawę, że w rękach ma kawałek jego koszuli, którą wciąż ściskała. Widać, gdy tak nią nagle szarpnął, oderwała ją razem ze swoimi rękami. Szalone warknięcie odezwało się gdzieś za nią. Shanna szybko odwróciła się, z powrotem wstając na nogi i patrzyła przerażonym wzrokiem na rozgrywającą się scenę przed nią. Vinlotti stał do niej plecami, ledwie kilka metrów przed nią, zasłaniając ją w kącie, w który ją wrzucił. Stał naprzeciwko bardzo wściekłego Ssshala, blokując temu dupkowi drogę do niej. I dopiero po kilku kolejnych sekundach zrozumiała, że on ją chronił. Przyjaciel Berrra wrzucił ją tutaj, by utrzymać ją w bezpieczeństwie. Ssshal był wściekły, i teraz już ryczał jak bawół, gdy usiłował się do niej dostać przez Vinlottiego. "Czy naprawdę chcesz to zrobić?" Vinlotti ostro warczał, gdy mówił. "Będę walczył o tego człowieka z tobą, Ssshal." "Ona została przekazana dla gości Hyvina, by z nią kopulowali." Ssshal warknął ponownie, i brzmiał teraz niczym pies, gotowy do ataku. "Nie masz prawa, by się w to wtrącać." Shanna była strasznie przerażona, gdy kątem oka wychwyciła ośmiu mężczyzn Zorn, wchodzących właśnie do salonu, byli wśród nich również umundurowani strażnicy, którzy wcześniej ją przytrzymywali. Vinlotti był sam. I Shanna wiedziała, że jeśli dojdzie do walki, to on przegra, a oni i tak zrobią z nią to co chcą, a jego za to mogą jeszcze zabić. Musiała zmierzyć się ze swoim przeznaczeniem, które zgotowała dla niej Alluwn. Nie chciała by przyjaciel Berrra umarł przy tym. Jej głos drżał, kiedy podeszła do niego i dotknęła go. "Zabiją cię. Dziękuję za to że się starałeś, ale nie pozwolę na to.”

150

Vinlotti nawet nie odwrócił głowy w jej stronę. "Zamknij się i wróć tam, gdzie byłaś. Ja się tym zajmę." Zagryzając wargi, Shanna opuściła rękę i cofnęła się do swojego kąta, skupiając spojrzenie na wielkim mężczyźnie przed nią. Vinlotti miał taka samą posturę jak Berrr. Był duży i silny, ale to nie zmieniało faktu, że był sam przeciwko nim wszystkim. Nie obchodziło jej, jak dobrym był wojownikiem, wciąż był sam i nie mógł wygrać tej walki. Przełknęła ślinę i milczała. Może on planował tylko dać im czas, by Berrr zdążył wrócić do domu? "Zamówiłem ją pierwszy." Warknął Ssshal. "Odejdź." "Wzywam cię, bym to ja mógł z nią kopulować pierwszy." Powiedział bardzo cicho Vinlotti. "To mogę zrobić, Ssshal." I warknął, głęboko i cholernie groźnie. "Walcz ze mną o to. Czuję, że mam wielką ochotę na dobrą walkę." Shanna widziała jak zmienia się twarz Ssshala. Mężczyzna wciąż wyglądał na wściekłego, ale obok tego, na jego twarzy malowało się teraz zdenerwowanie i pewna nerwowość. Jego czarne oczy zwęziły się, i zacisnął swoje włochate ręce w pięści, a potem warknął przeciągle i cofnął się o kilka metrów i dopiero wówczas spojrzał na Vinlottiego. "Zamawiam ją jako drugi." Shanna nie była pewna, czy teraz powinna czuć ulgę, czy może jednak jeszcze większy strach. Myślała, że Vinlotti ją ratuje, a on zamiast tego, był gotowy do walki , aby pieprzyć się z niż jako pierwszy? Poczuła jak przez jej ciało przechodzą kolejne dreszcze, gdy on odwrócił się w jej stronę. Spojrzała oszołomiona w jego piękne niebieskie oczy. A potem on mrugnął do niej, i wyciągnął rękę w jej stronę. "Chodź ze mną, człowieku. Będziemy teraz kopulować, a potem Ssshal będzie mógł ciebie mieć." Shanna aż wcisnęła się w ścianę i tylko potrząsała gorączkowo głową. "Myślałam, że jesteś przyjacielem Berrra, a on nie chciał, by ktokolwiek mnie dotykał." Piękne niebieskie oczy zwęziły się, gdy mężczyzna popatrzył na nią z dezaprobatą. "Zaufaj mi, człowieku. Weź mnie za rękę i chodź ze mną do mojego pokoju." Coś co błysnęło w jego oczach, sprawiło, że przezwyciężyła swoją panikę i chwyciła wyciągniętą rękę. Jego duża dłoń była ciepła i delikatna, gdy ją pochwycił i zacisnął na niej swoje palce a potem zaczął odchodzić. Jednak nogi Shanny nie chciały współpracować, były tak zesztywniałe, że Vinlotti musiał ją pociągnąć, by ruszyła z miejsca. Dopiero wtedy poszła za nim, potykając się, na wpół ciągnięta przez niego. Wyszli na korytarz, i Vinlotti otworzył drzwi, przez które ją przeciągnął i dopiero wtedy puścił jej rękę. Shanna odwróciła się , wpatrując się w tego olbrzymiego obcego i cofnęła się, gdy on zatrzasnął drzwi sypialni, zamykając ich oboje w swoim pokoju. 151

"Odpręż się, człowieku." Vinlotti oparł się o drzwi, krzyżując ręce na piersi. Jego niebieskie oczy błyszczały rozbawieniem. "Nie mam zamiaru kopulować z tobą.” Powiedział cicho. "Ja, po prostu musiałem cię stamtąd zabrać, z dala od nich, bym mógł wymyślić jakiś lepszy plan." Shanna przestała się cofać i poczuła jak jej miękną kolana z ulgi. " Dziękuję. Ja..." Przełknęła. "Po prostu dziękuję. Co my teraz robimy? Możesz pomóc mi dostać się z powrotem do domu syna Berrra? Byłem u Revera, kiedy przyszli po mnie strażnicy Berrra i powiedzieli mi, że mam natychmiast wrócić tutaj. Ja myślałam, że to rozkaz Berrra, a to ta suka Alluwn, ich po mnie wysłała." Potrząsnął głową. "Oni będą nas pilnować, jeśli są inteligentni. A Ssshal jest bardzo podstępny. On wie, jak blisko jestem z Berrrem i wie, że Berrr nie chciał byś kopulowała z kimkolwiek poza nim. On i Alluwn pochodzą z tej samej dzielnicy, wychowywali się razem, więc to był zapewne ich wspólny plan, by się zemścić na Berrru. On jest zazdrosny o niego, i zawsze tak było." Jego oczy przejechały po jej ciele. "Jestem bardzo szczęśliwy, że wróciłem. Berrr był bardzo podejrzliwy, gdy nie wszyscy z jego zaproszonych gości przybyli na spotkanie. Zastanawiał się co oni planują robić, więc wysłał mnie bym ich znalazł i to sprawdził." Strach wkradł się w myśli Shanny. "Byłam zdumiona, gdy Ssshal pozwolił tobie, byś mnie stamtąd zabrał." "On wiedział, że miałem prawo by go wyzwać o kopulację z tobą, a on nie chciał ze mną walczyć. Wiele razy ćwiczyliśmy razem i to ja zawsze wygrywałem nasze walki. Ale on będzie czekał na zewnątrz, aż z tobą skończę." Westchnął , odsuwając się od drzwi i podszedł do jednego z dużych okien bez zasłon, by spojrzeć przez nie. ”Berrrowi to zajmie jeszcze wiele godzin." "Czy oni przyjdą tutaj po mnie?" Shanna spojrzała na plecy mężczyzny, który ją uratował, a teraz tak patrzył w dal. Wzruszył ramionami. "Nie jestem pewien. To zależy od innych Vartas, których wybrała Alluwn, dając im prawo do kopulacji z tobą i od tego jak bardzo Ssshal, będzie niecierpliwy, by już cię mieć." "To może jednak ucieknijmy stąd." "Nie." Powoli odwrócił się w jej stronę, a jego piękne, niebieskie oczy zmierzyły ją od stóp do głowy, a potem ich spojrzenia spotkały się. "Zostaniemy tutaj. Jestem wojownikiem Zorn, więc nie będę uciekał od walki. Jeśli oni przyjdą do mojego pokoju, to będę walczył, a ty w tym czasie ukryjesz się w łazience." "To jest naprawdę, bardzo zły plan. Jesteś sam, przeciwko nim wszystkim. Nie możesz wygrać tej walki."

152

Mężczyzna wzruszył ramionami. " Berrr i ja jesteśmy bardzo bliskimi przyjaciółmi i on zrobiłby to samo, aby ochronić moją kobietę." Odwrócił się, i znowu spojrzał przez okno. "Zaczekamy i zobaczymy co się stanie." "Pieprzyć to." Mruknęła Shanna, wzrokiem przeszukując pokój. "Jak chcesz to sobie czekaj, ja zamierzam zrobić wszystko co tylko mogę, by choć trochę wyrównać szanse." Vinlotti spojrzał na nią, unosząc swoje rude brwi. "Co zamierzasz zrobić? Jeśli oni będą się niecierpliwić , przyjdą tutaj po ciebie, a wówczas będą musieli się zmierzyć z moim gniewem. Nie jesteśmy w stanie temu zapobiec. Możemy mieć tylko nadzieję, że Berrr zdąży wrócić do tego czasu. Chociaż nie jestem pewien, czy i jemu uda się ciebie ocalić z tej sytuacji, w którą wpakowała nas jego związana. Prawa Zorn są bardzo jasne w tej materii, a ona zrobiła to jako jego związana. Zaoferowała cię jego honorowym gościom. Miała do tego prawo." Shanna spojrzała na mężczyznę zdumiona. "Że co?" Skinął jej głową. "Ona zrobiła to jako jego związana i Berrr będzie musiał honorować to, co ona im obiecała. Jesteś tylko pomocą domową, ona może ci rozkazywać. Berrr może cię chronić tylko przed obcymi mężczyznami a to są goście honorowi. Jej plan był naprawdę dobry, i nieźle udało jej się wmanewrować Berrra, tym razem." "Jeśli to prawda, i Berrr nie może ich powstrzymać przed zranieniem mnie, to dlaczego uratowałaś mój tyłek?" Uśmiechnął się do niej. "Bo to jest to, co robią przyjaciele, i Berrr doceni to co próbowałem zrobić. No i chcę, by wysłał do mnie ludzką kobietę, jeśli znajdzie jakąś bezpańską. Może nie chcieć tego zrobić, jeśli bym nie próbował cię uratować. Ale on też sobie może z tym nie poradzić, chociaż przynajmniej próbowaliśmy. Zostanę tutaj i spróbuję go ocalić, powstrzymując go od zabicia ich za to, że oni będą z tobą kopulować. Jeśli by to zrobił, wówczas zostałby aresztowany za zabicie gości w swoim własnym domu." "Wasze prawo jest popieprzone." Shanna naprawę czuła się przez to chora i przerażona. Potężny mężczyzna skinął jej głową. "Zgadzam się z tobą, ale jest jak jest. Berrr stara się je zmienić, jednak nie może posunąć się tak daleko. To wywołałoby wielkie niezadowolenie społeczne, gdyby podstawił swoją rodzinę ponad prawem. Nie można z tym walczyć w ten sposób. Pomoce domowe były w naszych domach od zawsze i są u każdego dorosłego mężczyzny. Nie zawsze można z nimi podróżować, więc tak musi być, by były dostępne w domu gospodarza. To niemal konieczność. Tak jest już od tysięcy lat."

153

Kręcąc głową z niesmakiem, Shanna zaczęła przeglądać szafę, jednak jedyne co mogłoby być z niej przydatne, to pasek. Vinlotti nie powiesił tutaj jeszcze swoich ubrań, więc nic więcej nie mogła znaleźć. Chociaż u góry znajdował się pałąg, na którym wieszano właśnie ubrania i on wydawał się wystraczająco mocny. Chwyciła go i wyjęła. Tak, to będzie dobra broń. Może nie był to kij bejsbolowy, ale… bardzo podobny. I znowu zaczęła przeszukiwać pokój, szukając jeszcze czegoś. Wiedziała, że Vinlotti przyglądał jej się cicho, i był bardzo rozbawiony. Zignorowała go i skierowała się do łazienki. Jej umysł pracował na wysokich obrotach, gdy otworzyła szufladę i znalazła średniej wielkości nóż. Chwyciła go i wyszła z łazienki. Zaczęła przyglądać się rzeczom, które mogłaby było użyć jako broń. Nie było tego dużo. Jednak prawie kij baseballowy i prawie nóż, były lepsze od gołych rąk. Vinlotti uniósł brwi, a jego uśmiech się poszerzył, gdy zobaczył jak waży nóż w ręku. "Będziesz teraz obcinała włosy?" Spojrzała z dezaprobatą na krótkie ostrze. "Obcinacie tym włosy?" "Albo golimy szczękę." Cholera, była pod wrażeniem . Przy tej całej technologii Zorn, oni nie mieli maszynek do golenia? Pewnie chodziło o to, by sprawdzić, który z nich miał większe jaja, gdy golili się takim nożem. "Użyję tego jako broni. I proszę, zaufaj mi, że nie chcesz bym ci kiedykolwiek obcięła włosy. Nie umiem ciąć prosto, nawet gdyby od tego zależało moje życie." "A więc chcesz uderzyć kogoś, kto tu przyjdzie tym kijem, a potem ogolić go moim shara, tak?" Słychać było szczere rozbawienie w jego tonie. "Nie. Chcę, żebyś zabarykadował te drzwi, tamtą wielką komodą, a potem przerobił na gówno, każdego kto będzie próbował tu zza niej wejść. Ja wezmę ten nóż i będę dźgała nim każdego, kto będzie na tyle głup,i by za mną pójść." "Shanna.” "Eee… cokolwiek. To jest mój wielki plan, do czasu aż Berrr wróci do domu. A teraz proszę przesuń ten wielki kredens do drzwi." I posłała mu swój najlepszy uśmiech. "Ładnie poproszę?" Wzruszył potężnymi ramionami. "Zrobię to, ale to nie powstrzyma nikogo, kto będzie chciał tu wejść. Dlatego właśnie nie mamy tutaj zamków. Każdy dobry wojownik, umie przejść przez ścianę, jeśli zajdzie taka potrzeba." Mrugając, Shanna westchnęła. "Może to chociaż spowolni ich choć trochę, gdy będą musieli rozbić ścianę." "Oni przez nią przejdą."

154

Przewracając oczami, Shanna odwróciła się. "Świetnie. Proszę tylko, byśmy zablokowali te drzwi. To będzie wystarczająco dobre na początek." I po chwili usłyszała bardzo głośny dźwięk szurania drewna po kafelkach na podłodze. A teraz musiała jeszcze tylko znaleźć leprze wyjście z tego bałaganu. Podniosła głowę i spojrzała w piękne, niebieskie oczy. Obserwował ją, gdy ona zaczęła się modlić, by jedyną osobą, która przejdzie przez te drzwi był tylko Berrr.

155

Rozdział 13

"Więc mieszkasz tylko ze swoimi braćmi?" Shanna przyglądała się przystojnemu Zornowi. "I nie macie tam żadnych kobiet? To musi być naprawdę ciężkie." Kiwając głową, Vinlotti zachichotał. "Jesteśmy cały czas atakowani przez dzikich mężczyzn z nieucywilizowanych terenów, więc kobiety nie chcą żyć w takich warunkach i być narażone na ich ataki. I to bez względu na to jak dobrze umiemy bronić naszego domu.” "Twój dom musi być piękny." "Tak, jest piękny. To jednak nie zmienia fakty, że jestem bardzo samotny. Dlatego mam nadzieję, że Berrr wyśle i mi ludzką kobietę. Udało mu się uratować ciebie, więc może będą i inne kobiety, które będą potrzebowały ochrony mężczyzn." "Bez obrazy, ale mam nadzieję, że to jednak był przypadek. Zostałam porwana i przeszłam przez piekło, przez tych trzech cholernych dupków. Ja nawet nie wiedziałam, że istnieje życie na innych planetach, dopóki nie obudziłam się w klatce, na tym cholernym statku. Ja…" Ogłuszający ryk zagłuszył jej ostatnie słowa. Było to tak zaskakujące, że Shanna aż podskoczyła na łóżku, przesuwając się na jego krawędź i w strachu odwróciła się, szukając źródła hałasu. Zobaczyła jak drzwi naprężając się od mocnych uderzeń. I po chwili z przerażeniem obserwowała, jak ciężki kredens, którym kazała zastawić drzwi, uderza z hukiem o podłogę. To były setki kilogramów, a poleciał tak, jakby był z papieru. Berrr wpadł do pokoju, rozglądając się wściekłym wzrokiem i warcząc cholernie głośno. Sprawiło to, że Shanna przesunęła się jeszcze odrobinę na łóżku, zapominając, że już była na jego krawędzi i wylądowała na tyłku na podłodze. Popatrzała na niego zdumiona. Nigdy nie widziała nikogo tak szalonego z gniewu w całym swoim życiu. Jednak Vinlotti zaczął chichotać, wstając bardzo powoli z łóżka, na którym także siedział. "Och, nie spieszyłeś się." Berrr wściekłym wzrokiem przesuwał po łóżku, a potem zaczął przyglądać się Shannie. Ryknął i warczał, gdy zaczął mówić. "Czy on cię dotknął?"

156

Shanna nie mogła mówić, tak wielką miała gulę w gardle, więc tyko potrząsnęła przecząco głową. Wiedziała, że Berrr był teraz w takim stanie, że mógłby rozerwać człowieka gołymi rękami. Jego ciało było napięte, a dłonie zaciśnięte w pięści, a gdy mówił jego głos był surowy i warczał, jakby z trudem artykułował słowa. Zrobił kilka kroków w jej stronę, ciągle mierząc ją wzrokiem, i dopiero po dłuższej chwili spojrzał na Vinlottiego. "Byłem tutaj z nią, by ją chronić." Powiedział Vinlotti cicho. "Uspokój się teraz . Nigdy bym nie kopulował z twoim cennym człowiekiem." Berrr oddychał ciężko. Jego ogromna klatka piersiowa szybko falowała, gdy on starał się opanować i kontrolować swój temperament. Zbliżył się do Shanny, schylił się i wyciągnął do niej rękę. Shanna była kompletnie oszołomiona widząc takiego Berrra. On był całkowicie zagubiony, ale i tak, bez wahania podała mu rękę, a on szarpnął nią, by podnieść ją z podłogi. A potem, i to dosłownie przyciągnął ją do piersi, chowając w swoich ramionach, które szczelnie owinął wokół jej ciała. Poczuła jak oddychał w jej włosy, lekko głaskając swoim podbródkiem o czubek jej głowy. Usłyszała jak wychodził z niego kolejny ryk, ale ten był bardziej miękki, nie tak przerażający. "Twoja związana jest bardzo przebiegła, mój przyjacielu." Vinlotti podszedł do niego, jednak nie podchodził zbyt blisko Shanny. "Słyszałem już o tym." Berrr cały czas trzymał ją w sowich ramionach, lekko głaszcząc jej plecy. "Jednemu z moich ludzi udało się stąd wymknąć i przyszedł powiedzieć mi co się tutaj dzieje, i co Alluwn zrobiła." Ale napięte ciało Berrra nie zaczęło się jeszcze odprężać, a ona, w jego ramionach, niemal poczuła, jakby ktoś włożył na jego barki jakiś ogromny ciężar. Shanna spojrzała w górę, aby zobaczyć, dlaczego on tak bardzo się usztywnił, ale on nie chciał spojrzeć jej w oczy. Berrr tylko patrzył na swojego przyjaciela, chociaż nie wyglądał na tak wkurzonego jak na początku i zaczął w zastanowieniu pocierać palcami przód swojej klatki piersiowej. Och, co ona by dała aby dotknąć jego skóry. "Jest tylko jeden sposób, by ocalić Shannę." Berrr patrzył ślepo przed siebie, nadal drugą ręką gładząc jej plecy, a potem przenosząc ją na jej policzki i przytrzymując tam. Jego dłonie były tak wspaniale ciepłe. Jednak na jego twarzy widać było olbrzymi żal, który płoną w jego pięknych, niebieskich oczach, gdy w końcu spojrzał jej w oczy. Shanna zmarszczyła brwi. Nie miała pojęcia co to był za plan, ale widać było, że nie wzbudzał on jego zadowolenia. I nagle poczuła straszną myśl. Czy on będzie musiał pozwolić im ją zgwałcić? Nawet nie chciała myśleć o tak przerażającej możliwości. "Prawo Zorn jest bardzo jasne w tym zakresie, moja Shanno. Jeżeli będę z nimi walczył, złamię je, a i tak nie będę mógł ciebie zatrzymać." Wziął głęboki oddech. 157

"Jedynym sposobem, aby cię chronić przed zemstą Alluwn jest dać cię Vinlottiowi." Wziął drżący oddech i przytulił ją mocno do siebie. "Wówczas nikt nie będzie mógł cię dotknąć, jeśli oddam cię jemu. Nie będziesz już pod rozkazami mojej związanej i nikt nie będzie mógł cię zmusić do kopulacji z kimkolwiek." Shanna spojrzała na niego z przerażeniem, nigdy nie spodziewała się, że on jej coś takiego powie. Nawet za milion lat. "Ty nie mówisz tego poważnie, prawda? Nie możesz mnie jemu oddać, no chyba że będziesz chciał mnie wziąć z powrotem, gdy ona odejdzie, prawda?” Jej palce wbiły się w jego koszulę. "Będziesz mnie chciał z powrotem, prawda Berrr?" Jego szczęki zacisnęły się, kiedy odrywał wzrok od jej oczu, by spojrzeć na swojego przyjaciela, nad jej głową. "Mogłabyś należeć do niego. I jeśli on będzie chciał mi ciebie kiedyś oddać, wtedy dopiero mogłabyś być ponownie ze mną." Odwracając głowę, spojrzała na Vinlottiego. Wyglądał na kompletnie zszokowanego słowami Berrra i teraz potrafił tylko się na niego patrzeć. A potem przystojny Zorn zrobił krok do tyłu, i jeszcze jeden i stanął jak wryty, gdy w końcu dotarły do niego plany matrymonialne Berrra. "Ja jutro wyjeżdżam i nie dam rady tego przesunąć, Berrr. Jeśli więc twoja związana nie opuści twojego domu do tego czasu, będę zmuszony zabrać twojego człowieka razem ze mną do Voltos, i to już jutro rano. Wiesz, że jestem twoim przyjacielem, ale nie ma sposobu na to, bym mógł oprzeć się tej kobiecie i to na tak długo. Oboje o tym dobrze wiemy, więc nie proś mnie o to, mój przyjacielu, bo obawiam się, że nasza przyjaźń skończy się, kiedy da o sobie znać pożądanie. To było wystarczająco trudne dla mnie, aby spędzić z nią te ostatnie kilka godzin, czując ją lecz nie mogąc dotknąć. A zatem, jeśli wziąłbym ją do swojego domu, musiałabym ją umieść w swoim pokoju, tak by ją obronić przed moimi braćmi, i obaj wiemy do czego by to doprowadziło." Shanna potrząsnęła głową . "Jeśli mówicie o seksie, to jeszcze raz ci szczerze dziękuje, Vinlotti, a nie." Berrr warknął. " To jest jedyna opcja bym mógł cię ocalić moja Shanno. A ty jesteś silnym wojownik, i masz kontrolę nad swoim ciałem. Nie chcę byś kopulował z moją kobietą." "Nie proś mnie o to, Berrr." Vinlotti znowu warknął i wyglądał na wściekłego. "To jest za dużo, by mnie o to prosić. Nie mogę wziąć jej ze sobą, by spała w moim pokoju, a ja nie mógł bym jej dotykać. Jestem silnym wojownikiem, ale jestem również mężczyzną z potrzebami. A ona jest zbyt kusząca." "Chwileczkę!" Shanna szarpnęła głową, by spojrzeć w górę, na Berrra. "Mam lepszy pomysł." 158

Berrr wyglądał wciąż na bardzo złego, gdy opuszał głowę, by na nią spojrzeć. "Shanno, nie znasz naszego prawa. Nie mogę cię chronić, i Alluwn wreszcie znalazła sposób na swoją zemstę. Oferując cię moim gościom, sprawiła, że jeśli ja będę z nimi walczył, aby ich powstrzymać przed kopulacją z tobą, zostanę aresztowany i skazany na śmierć. A to jest właśnie to, czego ona chce, bo ciebie to także zabije. Oboje wówczas umrzemy i choć bardzo nienawidzę tego planu, to jednak wiem, że Vinlotti ci nie zaszkodzi. On będzie cię chronił." Berrr zaczął się aż trząść ze złości, kiedy podnosił głowę, by spojrzeć na swojego przyjaciela. "Jeśli będziesz z nią kopulował, wówczas będziemy walczyli na śmierć.” Wyszczerzył zęby i warknął. "Ona jest moja." Vinlotti odwarknął mu. "Nie proś mnie to, mój przyjacielu . Ostrzegam cię, że to jest niemożliwe. Jeśli wyślesz ją ze mną do mojego domu, to będzie tylko kwestią czasu, zanim stracę kontrolę." "Przestańcie!" Shanna chwyciła koszulę Berrra i zaczęła nią szarpać, by zwrócić na siebie jego uwagę. "Powiedziałam ci, że mam inny pomysł. Berrr, spójrz na mnie, do cholery!" Berrr opuścił brodę, a jego oczy zwęziły się, kiedy cicho warknął. " Nie ma innego sposobu, moja Shanno." "Tak, jest." Shanna wzięła głęboki oddech. "Myślę, że jest taki. Nie będziesz mógł mnie udostępniać innym mężczyznom, jeśli będę twoją związaną, tak? To dotyczy tylko pomocy domowych?" Berrr skinął głową , a jego piękne oczy patrzyły na nią wściekle, gdy mierzyli się spojrzeniami. ”Alluwn jest bezpieczna niestety. Chociaż dobrze by było, gdyby można było jej zgotować ten sam los, który ona przygotowała dla ciebie." Kiwając głową, Shanna spojrzała mu prosto w oczy. "A zatem, ja oficjalnie proszę cię o pozwolenie na wyzwanie Alluwn, byś mógł się ze mną związać. Będę walczyła z tą suką i wygram, a potem będę mogła być twoją związaną i ci mężczyźni już nie będą mogli mnie dotknąć, prawda?" Na twarzy Berrra pojawiło się tak wielkie zdumienie, że aż otworzył usta i głośno zassał powietrze. Dopiero po kilku sekundach udało mu się odzyskać kontrolę nad sobą. Zmarszczył brwi i pokręcił przecząco głową. "Ona cię zabije, to pewne. Ty jesteś tylko człowiekiem." "Czy jest to walka na pięści? Znaczy tylko przy użyciu rąk, czy jakaś broń jest także dozwolona?" Berrr zmarszczył brwi , patrząc na Shannę, jednak odmawiał jej odpowiedzi.

159

"Tylko ręce." Powiedział Vinlotti bardzo cicho. "Wyzwanie, musi odbyć się na oczach świadków, tak by nikt nie mógł zakwestionować jego uczciwości. Będzie też sędzia, by zatwierdzić i kontrolować tą walkę. Jeśli uda ci się pokonać Alluwn, ona wówczas może być odesłana, gdzieś bardzo daleko, jeśli pozwolisz jej żyć. Wygrana oznacza także to, że wygrywasz prawo do związania się z Hyvin Berrrem, jeśli on zaakceptuje cię jako jego związaną, oczywiście." "Nie!" Warknął Berrr. "Ja nie pozwalam ci zakwestionować Alluwn." Shanna pchnęła mocno w pierś Berrra, odsuwając się od niego. Puścił ją, gdy zaczęła się cofać. Jej serce waliło tak mocno, jakby zaraz miało wyskoczyć z jej piersi, szybko zamrugała, próbując odgonić łzy i odwróciła się plecami do mężczyzny, którego tak bardzo kochała, wręcz zmuszając się, aby spojrzeć na Vinlottiego. Podeszła bliżej do niego, chcąc jeszcze bardziej oddalić się od Berrra. "A zatem myślę, że jestem cała twoja, Vinlotti." Odwróciła głowę , aby spojrzeć na Berrra. "On mnie już tobie nie odda, i będzie za mną kopulował. Chociaż myślę, że to nie problem, bo ja także nie będę chciała już tutaj nigdy wrócić. Nie chcę być z mężczyzną, który bardziej dba o jakąś inna kobietę niż on o mnie." Złość sprawiła, że całe ciało Berrra aż się trzęsło." Jesteś wszystkim czego chcę, Shanno . To nie dlatego odrzucam twoją prośbę o to wyzwanie." Odwróciła się twarzą w jego stronę i ruszyła do niego, zatrzymując się o około metr przed nim. "A zatem, po prostu musisz myśleć, że jestem zbyt żałosna i słaba nawet jak na człowieka, by walczyć z tą suką. Wolisz mnie odesłać, bo nie masz w ogóle we mnie wiary, że mogę wygrać, prawda Berrr? Wolisz mnie odesłać z jednym ze swoich przyjaciół, który wprost przyznaje, że będzie się ze mną pieprzył niż pozwolić mi coś wybrać samodzielnie. Nienawidzę wszystkich tych opcji, ale to ja powinnam wybrać i stawiam na walkę. Nie chcę być zgwałcona, rozumiesz to? Jeśli nie pozwalasz mi walczyć o moją wolność, a to jest dość oczywiste, pamiętaj, że nie będę na ciebie czekała. Nie chcę cię już więcej widzieć. Zacznę od nowa swoje życie z Vinlottim, albo znajdę kogoś innego, kto będzie miał choć trochę wiary we mnie." Berrr wyglądał na naprawdę nieszczęśliwego gdy patrzył na Shannę zmrużonymi oczami. "Ona zabije cię bez żadnej litości, bo jesteś od niej mniejsza i słabsza. To nie jest obraza dla twojej dumy, moja Shanno, takie są fakty." "Pozwól mi walczyć o moją wolność, albo pozwól mi odwrócić się i odejść Berrr. Odejdę rano razem z Vinlottim do jego domu i nie zobaczymy się już nigdy więcej. Nie zgadzam się być z człowiekiem, który wolałby mnie oddać komuś innemu niż dać mi szansę, na ocalenie moje własnego tyłka. Twoje ręce są związane, rozumiem to, ale moje nie są."

160

Berrr warknął, podnosząc swoje dłonie do oczu i patrząc na nie, a potem znowu spojrzał na nią. "To tylko takie powiedzenie." Shanna westchnęła. "Wiem, że twoje ręce nie są związane. Oznacza to, że nie masz innych wyborów, ale ja mam więcej opcji. Zaufaj mi kiedy mówię, że jestem na tyle szalona, by walczyć z tą suką. Ona wystawiła mnie na zbiorowy gwałt, przez jakieś owłosione małpy i innych swoich znajomych. Wiem, że myślisz, że ludzie nie mają szans przeciwko Zornom, ale ja dość dobrze poradziłam sobie z twoimi pomocami domowymi. Wygrały tylko dlatego, że było ich sześć i rzuciły się na mnie razem. Poznałam Alluwn, wiem, że ona będzie trudnym przeciwnikiem, o wiele trudniejszym niż pomoce domowe, ale nie możesz mi tego zabronić. Proszę nie rób mi tego, do cholery. Nie pozwól na to by mnie zgwałcono i nie oddawaj mnie komuś innemu, kto otwarcie przyznaje, że chce się ze mną pieprzyć, tylko dlatego że jesteś szowinistycznym wieprzem w niektórych sprawach!" Grymas na jego twarzy pogłębił się. "Ona cię zabije." "Przynajmniej nie zostanę zgwałcona. Wolę zaryzykować w walce, gdzie będę miała równe szanse. Jeden na jeden." Spojrzała mu prosto w oczy i wzięła głęboki oddech. "To jest twoja ostatnia szansa na zatrzymanie mnie, Berrr. Proszę po raz ostatni, o twoje cholerne pozwolenie na walkę z Alluwn." Vinlotti zbliżyły się do Shanny. "Udało jej się uciec od Ssshala, ona potrafi poruszać się bardzo szybko, Berrr. Jeśli jest możliwość wyboru, to ona umie walczyć, pomimo tego, że jest tylko kobietą. Ma wole walki." Berrr warknął , odwracając się od nich. Jego ciało drżało z wściekłości. Skinął jej głową. ”Akceptuję." I nagle odwrócił się twarzą do Shanny, posyłając jej naprawdę rozzłoszczone spojrzenie. "Lepiej wygraj, moja Shanna to wyzwanie. Mam nadzieję , że jesteś tak twarda jak mi to mówisz." Shanna skinęła mu głową z ulgą , że się zgodził. "Dajcie mi tą dziwkę!" "Kobiety Zorn walczą bardzo nie fair." Vinlotti ostrzegł ją cicho. "To jest walka ciał, jedno przeciwko drugiemu. Nie wolno używać żadnej broni. Ale to są tylko zasady . Ona może używać swoich zębów, więc uważaj na jej usta. Większość kobiet Zorn, podczas walki stara się oślepić swoje przeciwniczki, tak by mogły je łatwiej zabić. I nie zapominaj, że Alluwn jest bardzo złośliwa. Ona będzie cię prowokowała wyśmiewając Berrra." Shanna odwróciła głowę , wpatrując się w pięknego ciemnoskórego mężczyznę. Oczywiście, że czuła strach przed walką z Alluwn, ale dzielnie skinęła mu głową, wdzięczna za uwagi i przestrogi, które jej dawał. "Dziękuję. Będę uważała na jej usta i twarz." Berrr warknął. "Proszę, rozważ to raz jeszcze moja Shanno. Nie chcę cię pochować." 161

Gniew powrócił do niej niemal natychmiast, gdy on tylko to powiedział. Spojrzała na niego ostro. "Twój brak wiary we mnie zaczyna mnie wkurzać! Ruszajmy już do niej i miejmy to za sobą. Co następne powinniśmy zrobić?" Berrr wyglądał na rozwścieczonego, gdy odwrócił się w stronę drzwi. "Zaczniemy od powiadomienia Alluwn, o twoim wyzwaniu i mojej akceptacji tej walki. A potem zgłosimy się do sędziego, który będzie musiał również zgodzić się na walkę. Wówczas będzie musiała być przygotowana odpowiednia arena do walki i ją również sędzia będzie musiał zatwierdzić." I po tych Berrr, wybiegł przez drzwi . Shanna stała zupełnie oszołomiona jego zachowaniem przez kilka minut, gdy nagle czyjaś duża ręka chwyciła ją za ramię. Była tak zaskoczona, że aż drgnęła i szybko odwróciła głowę, znajdując Vinlottiego, który przyglądał jej się ponuro. "On bardzo się martwi o twoje życie. Dlatego jest taki zły. Ja też byłbym wściekły na jego miejscu. Jesteśmy bardzo opiekuńczy wobec naszych kobiet i chyba bym oszalał, gdyby moja kobieta, musiała walczyć o to, by pozostać w moim łóżku. To wbrew wszystkim naszym instynktom, by pozwalać kobietom o nas walczyć, jednak takie jest nasze prawo i musimy go przestrzegać.” Shanna powoli ruszyła w stronę drzwi, zaraz za tym dużym wojownikiem. Ruszyli oboje w stronę środkowej części domu, za Berrrem, który już szukał Alluwn . Berrr nie odwrócił głowy, by sprawdzić, czy oni za nim podążają, ale język jego ciała był bardzo wyraźny. Nadał był wściekły. Odnaleźli Alluwn w kuchni. A przynajmniej stamtąd słyszeli jej głos, kiedy wrzeszczała na jedną z pomocy domowych, która właśnie gotowała obiad. "Nie wiem, gdzie mój związany cię znalazł." Alluwn warczała bardzo głośno. "Ale on powinien natychmiast odesłać cię tam z powrotem! Czy muszę ci pokazać, jak prawidłowo powinno się przygotowywać posiłek dla honorowych wojowników? Oni pochodzą z dalekich stron, ale teraz są w domu samego Hyvina i spodziewają się posiłków serwowanych z najlepszą jakością. A ty jesteś…" "Alluwn!" Berrr warknął na nią ostro. "Zostaw ją w spokoju i spójrz na mnie." Shanna weszła do kuchni, akurat w momencie, gdy Alluwn odwracała się w jego stronę. Wyglądała na wściekłą. "Nigdy mi nie rozkazuj. Nie jestem jakąś pomocą domową!" Syknęła . A potem jej uwaga skupiła się na drzwiach, w których stali Shanna i Vinlotti. Jej gniew jeszcze bardziej urósł. "Och, przewiduję, że ona powinna się teraz udać do pomieszczeń w których gości Ssshal. Pójdę go poinformować, że teraz będzie mógł ją mieć."

162

Alluwn próbowała wyminąć Berrra, ale jego ręka wystrzeliła błyskawicznie, chwytając ją za ramię i przytrzymując w miejscu. "Nigdzie nie pójdziesz." Uśmiech wykrzywił usta kobiety w brzydkim grymasie, a jej ciemne oczy zwęziły się z czystej radości. "Nie możesz już dłużej chronić tego swojego żałosnego człowieka. Powinieneś był ją lepiej ukryć, kiedy tutaj przybyłam. A teraz z wielką przyjemnością będę patrzyła, jak ona i ty będziecie cierpieć, gdy inni mężczyźni będą kopulować z twoją małą zabaweczką." Kobieta próbowała wyszarpać swoje ramię z uścisku Berrra, ale on nie puszczał. Czysta wściekłość wypełniła całą jej twarz. "Ty! Pomoc domowa, idź w tej chwili poinformuj gości, ze człowiek oczekuje w kuchni, na kolejną kopulację. Ruszaj się!" Pomoc domowa, wciągnęła spazmatycznie powietrze i szybko pobiegła w stronę drzwi, przerażona krzykiem Alluwn, chcąc jak najszybciej wykonać jej rozkaz. W drzwiach prawie zderzyła się z Vinlottim, który stał na jej drodze, ale w ostatniej chwili udało jej się go minąć i wybiegła z pokoju. Shanna nie obejrzała się za nią, skupiona na scenie przed sobą. Berrr wziął głęboki oddech . "Moja zabaweczka, prosiła o możliwość wyzwania cię, a ja się zgodziłem." Berrr cicho warknął. "Ona kwestionuje twoje miejsce jako związanej." Alluwn roześmiała się. "Twoje poczucie humoru, bardzo się poprawiło w ciągu ostatniego roku, odkąd widzieliśmy się po raz ostatni, mój związany." Berrr warknął, uwalniając jej rękę i cofając się. "Wyzwanie jest prawdziwe. Niestety. Ona nie pozostawiła mi innego wyboru i musiałem je zaakceptować. Woli walczyć z tobą na śmierć i życie, niż kopulować z innymi mężczyznami, bez swojej zgody." Berrr wziął kolejny głęboki oddech. "Jeśli pozwolisz jej przeżyć, dam ci swoje słowo, dostaniesz wszystko co tylko chcesz." Zacisnął zęby, a jego głos brzmiał jakby ktoś rozsypał żwir na szkle. "Oddam ci swoich wojowników, i przyjmę publiczne upokorzenie od ciebie, jeśli tylko jej nie zabijesz, Alluwn." Shanna natychmiast poczuła maksymalną złość. Co prawda wiedziała, że robił to tylko po to, aby uratować jej życie, ale to i tak nie zmieniało faktu, że on wciąż w nią nie wierzył. A to bolało jak jasna cholera. "Nie waż się nawet tego mówić." Powiedziała mu cicho. "Berrr?" Odwrócił głowę, a jego piękne oczy patrzyły na nią bardzo smutno. "Ona cię zabije, moja Shanno , a ja nie mogę cię pochować. Chciałbym zawrzeć z nią umowę, oddam całą swoją dumę, by tylko uratować cię od śmierci. Jesteś dla mnie dużo ważniejsza niż wstyd i upokorzenie. Jestem w stanie oddać jej to wszystko i to przed wszystkimi moimi ludźmi, bylebyś tylko żyła." 163

Potrząsając głową, Shanna podeszła do niego, i położyła rękę na jego piersi, żałując, że on ma na sobie skórzany mundur. Tak bardzo tęskniła za dotykiem jego skóry. Spojrzała mu w oczy. "Nie chcę, abyś zawierał z nią jakiekolwiek umowy, dobrze? Nie jestem tak słaba jak myślisz. A poza tym mam jeszcze cholerną wściekłość po swojej stronie. Czy nikt nigdy ci nie mówił, że dobro zawsze w końcu musi zwyciężyć?" Skrzywił się, ale jego ręce objęły jej biodra, gdy na nią patrzył. "Czy to kolejne z waszych ziemskich powiedzonek?” "Tak. To znaczy, że skopię tej suce dupę na kwaśne jabłko, więc powstrzymaj się od negocjacji i wszelkich umów z diabłem, dobrze? Och, chyba nic nie wytłumaczyłam, ale chodzi o to, że nie jestem miłą osobą i mam zbyt wiele do stracenia, więc muszę wygrać. Miej trochę wiary we mnie!" Głosy przerwały ich dalszą rozmowę, gdy do kuchni wpadł Ssshal wraz z około piętnastoma innych mężczyznami. I teraz wszyscy tłoczyli się w kuchni. Shanna odwróciła głowę, przyglądając się wojownikom Zorn. Niektórych z nich spotkała już wcześniej, byli to Vartasi, których witała razem z Berrrem, ale było też dużo nowych twarzy. Zrozumiała, że to byli wszyscy goście Berrra, którzy stacjonowali w jego domu. Jednym z nich był najstarszy Zorn, jakiego kiedykolwiek widziała, który przybył razem z Vinlottim i Ssshalem. Odsunął się on od reszty grupy wojowników i spojrzał prosto na Berrra, krzyżując swoje ramiona na klatce piersiowej. "Co się dzieje w twoim domu, Hyvin Berrr?" Biorąc głęboki oddech, Berrr wytrzymał spojrzenie starszego mężczyzny. "Moja pomoc domowa, człowiek, wydał wyzwanie dla Brathy Alluwn, które ja przyjąłem. Udamy się teraz do sędziego, aby uzyskać jego zgodę i znaleźć świadków tej walki, Vartas Yatgo." Wzrok starca przesunął się ku Shannie. "Czy ty rozumiesz to prawo i zasady, którym podlega wyzwanie? Pochodzisz ze słabszego gatunku i to będzie dla ciebie bardzo ciężka walka, możesz jej nie przetrwać walcząc z kobietą Zorn." "Rozumiem." Powiedziała Shanna cicho, patrząc wprost na starego wojownika. Vartas Yatgo również się w nią wpatrywał, studiując ją przez długie sekundy, a potem odwrócił się do Berrra. "Jak wiesz, ja jestem sędzią w obszarze naszych Lasów Wschodnich. I jako taki daję swoje pozwolenie na wyzwanie. Mamy tutaj dość świadków." Staruszek machnął ręką, po wszystkich ludziach zgromadzonych w kuchni. "Jest tutaj ponad dziesięciu Zorn, który mogą być świadkami uczciwości tego wyzwania i zaświadczyć, która z nich będzie zwycięzcą, człowiek czy Zorn." Urwał. "Masz piękny ogród na tyłach domu, z bardzo jasnym oświetleniem, więc tam właśnie może odbyć się walka."

164

Berrr warknął, patrząc na niego niezadowolony. "Teraz? Tutaj? W moim domu?" Starszy mężczyzna skinął mu ostro głową, a jego oczy zwęziły się, kiedy spojrzał na Alluwn. "Minęło już za dużo czasu by ktoś wreszcie zakwestionował twoją związaną i jej honor dla ciebie." Jego wzrok spoczął na Shannie. "Mam nadzieję, że wiesz co robisz kobieto z Ziemi, bo nie chciałbym zobaczyć jak dzisiaj umierasz." Alluwn warknęła. "Nie możecie mówić poważne, Vartas Yatgo. Ona jest przecież tylko człowiekiem, a ja jestem Bratha Alluwn, związana Hyvina Berrra. To jest obraza mojej godności, takie wyzwanie." Starszy mężczyzna głośno warknął, pokazując zęby i patrząc prosto na Alluwn. "To ja jestem sędzią i ja mam głos. Jeśli chcesz utracić swoją pozycję, to powiedz to teraz, tak byśmy uniknęli twojej walki z człowiekiem, i wówczas ona będzie zwycięzcą." "Nie!" Krzyknęła Alluwn, patrząc z ciemnym, złym blaskiem w oczach na Shannę. "Będę walczyła do śmierci człowieka. Mam zamiar cię zabić, i będę się cieszyła, gdy Berrr, będzie opłakiwał twoje poturbowane i okaleczone ciało." Shanna przełknęła ślinę, wiedząc, że ta kobieta naprawdę chciała jej śmierci. "Och, możesz próbować." Powiedziała tylko. Alluwn prychnęła i odwróciła się do drzwi. "Jestem już głodna." Prawie warczała gdy mówiła. "A zatem zrobimy to od razu, bym mogła cieszyć się posiłkiem, patrząc jednocześnie jak Hyvin będzie opłakiwał swoją stratę." Złość sprawiła, że Shanna aż zacisnęła dłonie w pięści, i spojrzała w piękne oczy Berrra. Wyglądał na bardzo zaniepokojonego, złego i cholernie smutnego. Shanna poklepała jego masywną pierś. "Chodźmy i skończmy z tym wreszcie.” Mężczyźni zaczęli opuszczać kuchnie, idąc śladem Alluwn. Razem z nimi wyszło również kilka pomocy domowych, ale cześć z nich pobiegła przez dom, w poszukiwaniu pozostałych ludzi. Berrr spojrzał na Shannę i ujął jej twarz wolną ręką, wpatrując się głęboko w jej oczy. Pochylił głowę i teraz ich nosy niemal się stykały. "Nie zgiń, moja Shanno. To będzie ciężka walka, i musisz pilnować przede wszystkim swoich oczu i twarzy." Zatrzymał się. "Ona jest szybka, więc ty będziesz musiała być jeszcze szybsza. Ma tendencję do uderzania prawą rękę, z zamachu od tyłu. To ja uczyłem ją walki, kiedy pierwszy raz się z nią związałem." "Dzięki za ostrzeżenie." Była przerażona, ale wiedziała, że nie ma innego wyboru. Shanna cofnęła się, zmuszając by Berrr ją puścił z uścisku. ”Chodźmy."

165

Berrr warknął, odwrócił się do niej plecami i ruszył przed siebie. A jej nie pozostało nic innego, jak tylko ruszyć za nim. Czuła jak rosną w niej strach i przerażenie z każdym krokiem w stronę podwórka . Miała zamiar walczyć przecież z dużo większą kobietą Zorn, która planowała oddać ją bandzie facetów, by ją zgwałcili, jak by była jakąś kurwą. Ta myśl wkurzyła ją, otrząsając z poprzednich uczuć. Oj tak, nakopie tej suce do dupy, skoro ona tak bardzo chciała, by Berrr tak cierpiał. A on był przecież dobrym człowiekiem, i myśl o nim związanym z taką kobietą, przepełniała ją wściekłością. To był jej motor napędowy. Ogród był piękny. Wypełniony fioletowymi i czerwonymi kwiatami i różnymi dekoracjami. Najwięcej jednak miejsca zajmował piękny i zadbany trawnik, który zaczynał już być otoczony zbierającymi się świadkami ich walki. Dało to Shannie odpowiedź na to, w której części odbędzie się walka. Cały teren był dobrze oświetlony, czymś na kształt latarni. A światło, które dawały było na tyle jasne, że wyglądało tam niemal jak w dzień, nie było problemu z zauważeniem przeciwnika. Wzięła głęboki oddech, starając się psychicznie przygotować. Traktując tą walkę, jak typowe rozgrywki kickboxingu, w których uczestniczyła kilka razy w ciągu roku, i to zarówno gdy się szkoliła, jak i później, dla zachowania formy. Większość jej nauczycieli była do niej znacznie większa, i z reguły byli to mężczyźni. Tak właściwie to celowo ich wybierała, ponieważ byli oni dużo ostrzejszymi przeciwnikami. Jej uwaga ponownie skupiła się na Alluwn, która już rozciągała się na trawie, przygotowując do walki. Shanna przełknęła ślinę. Nie, żeby ta kobieta była większa od mężczyzn, których wykorzystywała do sparingu, ale ta walka będzie inna. To nie będzie gra, turniej czy trening. To będzie bardzo brutalna walka z kobietą, która chciała ją zabić. Przeniosła wzrok na Berrra, który stał samotnie, oddalony od reszty mężczyzn. Patrzył prosto na nią, ale widziała jak jego dłonie są zaciśnięte w pięści. Wyglądał na wściekłego i bardzo zmartwionego. Miała ochotę do niego podejść, i to dużo bardziej niż chciała to przyznać. Zmusiła się, by się do niego uśmiechnąć . To było szaleństwo , ale nie była już na Ziemi. I chciała należeć do Berrra. A jedynym sposobem, aby to osiągnąć, było skopanie dupy Alluwn, tak by wygrać prawo do bycia związaną Berrra. Gdy tak patrzyła na niego czuła tylko miłość, która ją zalewała, wypełniając cały jej umysł. Tak, było o co walczyć, było warto pozostać u jego boku. Nie chciała być oddana Vinlottiemu, nie chciała by w ogóle istniała taka możliwość, by ją komuś oddać. A to otworzyło w jej umyśle nowe możliwości dla nich. Berrr, mógłby mieć dzieci. Zagryzła wargi, gdy jej umysł był bombardowany kolejnymi obrazami. Zawsze chciała mieć dzieci, i wiedziała doskonale, że Berrr chciałby mieć chociaż jeszcze jedno… I nagle jej myśli powróciły znowu do Alluwn. Ona była suką, która stała na drodze do jej szczęścia.

166

Shanna zassała powietrze, a potem ze świstem je wypuściła. Musiała się przygotować do walki. Spojrzała na Alluwn, ta kobieta chciała ją zabić, chciała oddać ją dziewięciu mężczyznom, by ją zgwałcili… tak właściwie, to czternastu, jeśli wliczyć w to pięciu strażników, których ta suka przywołała, by ją pilnowali. Tak, ale jedno wiedziała na pewno. "Już przegrałaś suko." Szepnęła , mając nadzieję, że mówiąc to głośno pomoże sobie i doda odwagi. Vartas Yatgo stanął pośrodku trawnika i przywołał do siebie obie kobiety. Złożył swoje dłonie. "Jako sędzia informuję was, że nie ma tutaj żadnych zasad. Jedynym, co nie jest dozwolone to używanie broni. To jest walka do śmierci, chyba, że zwycięzca okaże miłosierdzie." Mężczyzna odwrócił się do Shanny. "Jesteś z Ziemi, więc pozwól mi wyjaśnić ci jeszcze kilka rzeczy, których możesz nie wiedzieć. Jeśli przegrany zostanie oszczędzony od śmierci, wówczas zostanie on natychmiast usunięty z domu Hyvina Berrra. Na zawsze. To zwycięzca zadecyduje, gdzie on się uda, a przegrany tam właśnie idzie, bez żadnych dyskusji." Shanna zrozumiała, że chociaż tego wyraźnie nie powiedział, to jednak właśnie ją miał na myśli, zwłaszcza że cały czas się w nią wpatrywał. On też nie sądził, by ona mogła wygrać. Poczuła jak znowu robi jej się gorąco ze złości. Ci faceci Zorn, mieli ludzi za naprawdę żałosne istoty. "Jeśli wygrasz, musisz natychmiast podejść do Hyvina i poprosić go, czy ma ochotę się z tobą związać. A on może cię zaakceptować lub odrzucić. Jeśli odrzuci twoją prośbę, wówczas pozostaniesz w jego domu jako pomoc domowa. Czy to jest wystarczająco zrozumiałe dla ciebie?" Shanna skinęła mu głową. "Rozumiem to." Jej wzrok znowu poszybował do Berrra. I widziała, że wciąż wyglądał na złego i zaniepokojonego. Przeniosła wzrok z powrotem do starszego mężczyzny Zorn. "Dziękuję." Vartas Yatgo skinął głową. "Czas zacząć. Walka będzie trwała dopóki jedna z was się nie podda albo nie odda ostatniego tchnienia." Odwrócił się, opuszczając swoje ramiona i poszedł w stronę grupy gapiów. A zatem czas zacząć grę, pomyślała Shanna, idąc ku środkowi trawnika, jednocześnie patrząc na wściekłą Alluwn, zmierzającą prosto w jej stronę. Shanna zmusiła się do zachowania spokoju, wiedząc, że jeśli wpadnie w panikę, nie będzie mogła dobrze myśleć i szybko reagować. Musiała się skupić na tej kobiecie, na jej ciele. Uważnie obserwować jej ramiona, tak by mogła w porę je zablokować. No i jeszcze jej twarz, tam właśnie musiała szukać jej następnych ruchów.

167

Kobieta rzuciła się do przodu. Nagle szarżując prosto na Shannę, warcząc i krzycząc wściekle. Shanna zareagowała natychmiast, zanurkowała pod jednym z jej ramion, które ledwie minęło jej głowę, jednocześnie unosząc swoje kolano, tak by trafić nim Alluwn prosto w bok. Szarpnęła za jej koszulkę, by zrównoważyć siłę swojego uderzenia, i po chwili poczuła straszliwy ból w kolanie, który promieniował aż do środka nogi. To była odpowiedź na ten brutalny kontakt z ciałem tej kobiety. Alluwn chrząknęła i zachwiała się, ale Shanna nie czekała, wzięła zamach ramieniem i uniosła je, uderzając kobietę jeszcze dodatkowo łokciem w tył głowy. I dalej atakowała, odwróciła się, uwalniając koszulę Alluwn i stanęła za nią. Może i nie było to zagranie czysto fair, i na pewno nie wolo było tego robić na szkoleniu i turnieju, ale teraz nie było czasu na czyste zagranie i dobra sportową rywalizację. I Shanna z całej siły kopnęła tą sukę prosto w tyłek. A Alluwn która była już pochylona po ostatnich jej ciosach upadła twarzą prosto na ziemię. Shanna zamarła, wpatrując się w powaloną kobietę. Miała tylko nadzieję, że Alluwn już nie wstanie. "Skończ z nią.” Warknął Berrr. "Nie pozwól jej odzyskać siły." Wahanie okazało się błędem. Alluwn warknęła, odepchnęła się od ziemi, z głową skierowaną w stronę Shanny . Jej oczy były wypełnione nienawiścią i to powiedziało już wszystko. Wiedziała, że powinna była posłuchać rady Berrra, i wykończyć tą dużo większą od siebie kobietę, gdy miała ku temu szansę. A teraz Alluwn odskoczyła na nogi i rzuciła się prosto na nią. Shanna uchyliła się w ostatniej chwili i prawie udało jej się uniknąć pięści, którą Alluwn, z zadziwiającą prędkością wymierzyła prosto w jej głowę. Jednak część tego ciosu, trafiła ją prosto w ramię, sprawiając że aż zatoczyła się od jego siły i potknęła, z trudem łapiąc równowagę. W ostatniej chwili chwyciła się koszuli Alluwn, jednak ta od razu chwyciła ją w swoje ramiona i zaczęła miażdżyć w uścisku, tak szczelnie oplatając ją ramionami, niczym kochanek. Shannie, z wielkim trudem, ledwie udało się podnieść swoje kolano i uderzyć nim prosto w płeć kobiety. Westchnienie, które uszło z jej ust, powiedziało jej, że dobrze trafiła. Alluwn zachwiała się, wypuściła ją z uścisku, cofnęła się i upadła prosto na tyłek, chwytając swoimi dłońmi, w obronnym geście, uderzone miejsce. Shanna skrzywiła się, nie lubiła nigdy nikomu robić krzywdy i wiedziała, że to naprawdę musiało ją boleć. Prawie nieświadomie, wciąż patrząc na leżącą kobietę, dotknęła swojego zranionego ramienia. Poczuła coś mokrego i porażający ból przeszedł przez całe jej ramię, które teraz zaczęło pulsować. Obróciła głowę, i spojrzała na nie. Alluwn nie tylko ją uderzyła, udało jej się również paznokciami rozerwać jej skórę. Krew spływała po całym ramieniu, aż do dłoni. Nie wiedziała, jak bardzo było źle, ale koszula była rozdarta na całej długości, a z rany płynęło bardzo dużo krwi. "Wykończ ją!" Ryknął Berrr.

168

Shanna jednak najpierw wolała sprawdzić swoje ramie, podniosła je na próbę i zaczęła nim kręcić, sprawdzając czy w ogóle da radę to zrobić. Poczuła wdzięczność, bo chociaż bolało jak wszyscy diabli, to jednak mogła nim ruszać. Nie było złamane. Szybko skupiła się na kobiecie wciąż leżącej na trawie, i ściskającej swoje krocze. Nie chciała jej znowu uderzyć. Jednak jeśli tego nie zrobi, to ta ją wykończy, a jest naprawdę szybka. Alluwn uderzała tak jak bokserzy na ringu, tylko bez rękawic ochronnych. Wzięła głęboki oddech, i uzmysłowiła sobie jak powinna to rozwiązać. Starszy mężczyzna Zorn powiedział, że walka będzie skończona, gdy jedna z nich będzie nieprzytomna. Shanna okrążyła Alluwn, który wciąż jeszcze była w świecie bólu i stanęła nad nią. Shanna uderzyła szybko, nie czekając aż kobieta otrząśnie się z szoku. Wskoczyła na plecy Alluwn, owijając jedno ramie wokół jej szyi, a drugie wokół jej klatki piersiowej, nogami zaś objęła ją w biodrach, prawie siadając na niej. Wzięła głęboki oddech i zaczęła. Ciało Alluwn napięło się, gdy poczuła uścisk na swojej szyi, który tamował dopływ powietrza. Alluwn uniosła ramię, i zaczęła wywijać nim w stronę Shanny, a ta ledwo zdążyła się uchylać przed kolejnymi mocnymi ciosami wysyłanymi w jej stronę. Kobieta wpadła w panikę, i jej ruchy stawały się coraz bardziej chaotyczne i szalone. Shanna czuła, jak zaczyna wariować od braku dopływu tlenu, a jej ciało szarpie się spazmatycznie. "Nie zamierzam cię zabić, więc przestań walczyć." Shanna powiedziała cicho do ucha kobiety. "Ten uścisk sprawi, że zemdlejesz, jeśli nie będziesz ze mną walczyła." Ale Alluwn jej nie słuchała. Kobieta chwyciła jej ramię i wbiła w nie paznokcie zaciskając pięści. A kiedy Shanna w dalszym ciągu nie chciała jej puścić, Alluwn przewróciła się na bok, całym ciężarem przygniatając Shannę. Straszliwy ból przeszedł przez jej nogi, czuła jakby pękały, ale nie mogła jej puścić, musiała utrzymać uścisk na jej gardle, nie mogła się poddać, więc kiedy Alluwn przekręciła się na plecy i zaczęła nimi uderzać o trawę, niemal miażdżąc Shannę, ta chociaż z trudem sama już łapała powietrze, nadal nie zwalniała swojego uścisku. Musiała wytrzymać, aż ta kobieta przestanie w końcu walczyć, a jej ciało zmięknie. Zajęło to jeszcze kilka najdłuższych na świecie sekund, gdy szamotanina kobiety w końcu ustała. Odczekała jeszcze kilka, aby mieć pewność, że to nie jest żadno oszustwo i zwolniła swój uścisk nóg wokół jej tali i puściła jej gardło. Ledwo udało jej się wstać spod ciężkiego ciała nieprzytomnej kobiety, które ją przygniatało. Z trudem wciągała powietrze do swoich płuc. Gdy już się w końcu opanowała i wstała na nogi, pochyliła się nad Alluwn, obserwując uważnie jej klatkę piersiowa. Chciała być pewna, że wciąż oddycha. A gdy już była tego pewna, że ona jest wciąż żywa, wyprostowała się i spojrzała prosto na Vartasa Yatgo. "Ona jest na ziemi i się nie rusza, czyli to ja wygrałam, prawda?"

169

Starszy mężczyzna wyglądał na zszokowanego, ale skinął głową. "Wygrałaś, ale ja jeszcze nigdy nie widziałem takiej walki… by jedna kobieta dusiła drugą." "To jest ziemski pojedynek zapaśniczy, i był bardzo skuteczny." Berrr zaczął iść w stronę Shanny, ale Vartas Yatgo machnął na niego ręką, zmuszając by ten się zatrzymał, i skupił się na Shannie. Zmarszczyła brwi i zaczęła pytająco się mu przyglądać. "Wygrałaś wyzwanie, w dziwny sposób, ale wygrałaś. Nie użyto broni i Alluwn jest nieprzytomna. Teraz możesz podejść do Hyvin Berrra i uklęknąć przed nim, by prosić go o związanie się z tobą." "Na kolanach?" Shanna zmarszczyła brwi . "Taki jest zwyczaj Zorn. W ten sposób postępują kobiety, klękają, opierają się na ręce, i pochylają głowę przed mężczyzną." Powstrzymując się od przekleństw, Shanna skinęła mu głową i odwróciła się do Berrra. Patrzył prosto na nią, chociaż cała jego uwaga była skupiona na ranie na niej barku i ramieniu, tam gdzie Alluwn tak mocno ją podrapała. Shanna zaczęła powoli iść w jego kierunku. Czuła dość duże opory, przed sprawdzeniem swoich ran, chociaż wiedziała, że wciąż mocno krwawiła. Ręce Berrr były zaciśnięte w pięści, po obu stronach jego ciała. Zatrzymała się o jakiś metr przed nim. Wyglądał na cholernie wściekłego i poczuła zdenerwowanie. Co zrobić, jeśli on nie wyrazi chęci na związanie się z nią? Oj tak, zabiję go, bez wątpienia, pomyślała, powoli klękając i opierając się na rękach. Jednak nie spuściła z niego wzroku. Berrr był niczym głaz, w ogóle nie drgnął. Chociaż jego klatka piersiowa poruszała się bardzo szybko opadając, by po chwili stać się olbrzymią. Shanna poczuła ironię tej chwili. Nigdy nie przypuszczała, że uklęknie przed jakimkolwiek mężczyzną, powiedziała to nawet Berrrowi, że nigdy czegoś takiego nie zrobi, a teraz robiła dokładnie to. Jeśli to nie jest wskazówką co do tego, jak mocno go kocha, pomyślała, to już nie wie co by nią było, pomyślała. Wiedziała, ze go kocha. Ich spojrzenia w końcu się spotkały, gdy Berrr spojrzał na nią z góry. "Wychodzę z wnioskiem o możliwość związania się z tobą." Powiedziała Shanna cicho. "Nie wiem, jak powinno to zabrzmieć według waszego prawa, ale…" "Akceptuję cię jako moją związaną." Nagle warknął Berrr, przerywając jej w pół słowa. I szybko pochylił się ku niej, chwytając ją delikatnie za ramiona, by pomóc jej wstać, a potem przytulił ją mocno do swojej piersi, niemal całkowicie unosząc i chowając w swoich ramionach. "Niech ktoś natychmiast wezwie uzdrowiciela!" "Ona jest tylko nieprzytomna." Mruknęła Shanna w jego wielką klatę piersiową. "Ja jej nie zabiłam. O matko, ona jest przecież matką twoich dzieci! Ja nigdy…" 170

Berrr warknął "Chcę aby uzdrowiciel przybył tutaj dla ciebie." Shanna odprężyła się w jego ramionach, a na jej ustach pojawił się uśmiech. Głęboki męski śmiech zabrzmiał gdzieś za Berrrem. Podszedł do nich Vinlotti i poklepał swojego przyjaciela po plecach. "Jestem bardzo zadowolony, że ona wygrała, mój przyjacielu. Pamiętaj, że to ja ją chroniłem w twoim domu, aż do twojego powrotu." Berrr odwrócił głowę, by spojrzeć na swojego przyjaciela. "Pamiętam o mojej przysiędze. Pierwszy zabłąkany człowiek, na jakiego trafię, zostanie odesłany prosto do ciebie." "Chcę podobnej do niej." Berrr odwrócił głowę , spoglądając w oczy Shanny. "Nie ma nikogo, tak wspaniałego jak moja Shanna, ale dołożę wszelkich starań, aby wysłać ci kobietę, godną ciebie, przyjacielu." Serce Shanny stopniało już zupełnie. Cholera, jak ja kocham mojego seksownego obcego, pomyślała. "Berrr…" Usłyszeli warczenie kobiety. "Każ im mnie uwolnić, tak bym mogła ją zabić." Shanna napięła się, odwracając głowę. Alluwn odzyskała przytomność i szarpała się w ramionach dwóch strażników Berrra. Wyglądała na wściekłą, gdy przepełnionym złością wzrokiem wpatrywała się w Berrra, całkowicie ignorując Shannę i innych ludzi wokół nich. "Zostaniesz odesłana do Arlionu." Berrr spojrzał na nią. "To jest dużo lepsze, niż to na co naprawdę zasługujesz, ale jesteś matką mojego potomstwa. Będą cię tam dobrze traktować." Jego wzrok przesunął się z powrotem na Shannę. "To jest miejsce, gdzie odsyłane są niestabilne kobiety. Ona będzie daleko od nas i pozostanie tam, do końca swojego życia." "Nie rób tego, Berrr." Warknęła Alluwn. "Jeśli zdecydujesz się wymienić mnie na człowieka, możesz być pewien, że zrobię wszystko byś naprawdę cierpiał. I to twoi synowie zapłacą za to najwyższą cenę, jeśli mi to zrobisz." "Oni zrozumieją, to co mam zamiar zrobić. A jeśli będą chcieli się z tobą widzieć, to zawsze będą mogli to zrobić." Berrr odwrócił się, i zaczął iść w stronę domu, niosąc Shannę w swoich ramionach. "Zabierzcie stad Alluwn, natychmiast." "Berrr!" Wrzasnęła kobieta. "Będziesz za to cierpiał!" Ale Berrr szedł dalej. "Już to zrobiłaś raniąc moją Shannę. Nigdy więcej jej już nie zobaczysz, Alluwn. Nikomu też nie zrobisz już krzywdy, tam gdzie teraz będziesz."

171

Rozdział 14

Shanna uśmiechnęła się do Berrra. "Mówiłam ci, że nic mi nie jest." Uzdrowiciel, kobieta Zorn Ahhu, skinęła głową Berrrowi. Zabandażowała jej ramię i opatrzyła zadrapania. Bandaż był tylko dlatego, że Shanna czuła ból. A potem podciągnęła z powrotem koszulę na jej rękę. "Rany po paznokciach Alluwn są dość głębokie, ale nie są groźne. Ludzie krwawią mocniej niż my. Będzie miała także mocny obrzęk na barku, ale on ustąpi po kilku dniach. Pojawią się tez koszmarne siniaki, ale nic nie jest na szczęście złamane i nie ma żadnych poważnych uszkodzeń." Kobieta szybko wrzuciła z powrotem rzeczy do swojej lekarskiej torby. "Pozostawię was już teraz." Skinęła głową, naprawdę szybko wycofała się z łóżka Berrra i prawie wybiegła z sypialni. Shanna wpatrując się w Berrra, powoli usiadła, obracając się na łóżku i krzyżując nogi pod sobą. "Możesz już przestać się tak krzywić i wściekać. Wygrałam i Alluwn nie może już skrzywdzić nikogo z nas. A my jesteśmy związani." Uśmiechnęła się do niego. "No to jak? Czeka nas teraz jeszcze jakaś ceremonia? I czy muszę zrobić jeszcze jakieś dziwne rzeczy?" "Mogłaś zginąć. Alluwn nie doceniła cię, i nie zaatakowała od razu tak jak powinna. Tylko dzięki temu udało ci się uniknąć jej początkowych ciosów. Ona chciała się z tobą pobawić. Czy ty wiesz, ile w ogóle miałaś szczęścia? Mówiłem ci żebyś ją zabiła, gdy upadła po raz pierwszy, ale ty zignorowałaś mój rozkaz i pozwoliłaś jej wstać. A ona zraniła twoje ramię. Gdyby uderzyła mocniej, zdobyłaby przewagę, a ja musiałbym cię pochować!" Ach tak, był jeszcze bardzo wkurzony, ale Shanna dobrze wiedziała, że miała dużo szczęścia przy tej walce. I naprawdę nie potrzebowała, by ktoś jej o tym przypominał. Ale on, jak widać nie zamierzał odpuścić tak łatwo. Przesunęła się na łóżku, prostując nogi. Spojrzała mu prosto w oczy, i gdy była pewna, że i on patrzy prosto na nią, zaczęła powoli zdejmować swoją koszulę. A potem odrzuciła ją na podłogę i wstała z łóżka. Sięgnęła do zapięcia swoich spodni. A oczy Berrra zatopiły się w jej obnażonych piersiach. "Co ty robisz?"

172

"Rozpraszam cię." Ściągnęła spodnie i odrzuciła je na podłogę. Stanęła zupełnie naga przed Berrrem, a potem powoli odwróciła się do niego plecami i podeszła do łóżka. Położyła dłonie na jego kancie i pochyliła się, rozsuwając szeroko nogi. Odwróciła głowę, by spojrzeć przez ramię na niego. "Czy to działa?" Miękki ryk wyszedł z Berrra, a cała jego uwaga była skupiona na jej tyłku i widocznej części cipki. Poruszył się, sięgając rękami do zapięcia swojej koszuli, ale nie przejmował się rozpinaniem jej. Po prostu rozerwał ją, odsłaniając swoje ramiona i klatkę piersiową. Och, jaki on był umięśniony! Była wdzięczna za każdy fragment jego nagiego ciała, który jej pokazywał. Ten facet był po prostu piękny i doskonały! Jego ręce sięgnęły do zapięcia spodni i prawie je także rozerwał, uwalniając swojego bardzo ciężkiego i już w pełni wyprostowanego fiuta. Nie przejmował się zdejmowaniem butów, skopał je razem ze spodniami, jednym ruchem. Od razu ruszył do niej. Podszedł do łóżka a jego ręce od razu sięgnęły do jej bioder, ale zatrzymał się o kilka centymetrów od niej i podniósł z powrotem swoje ręce, a ich spojrzenia spotkały się. "Jesteś ranna." "Oj, to nie jest żadna wielka sprawa, poza tym myślę, że ciebie boli bardziej." "Połóż się na łóżku, na plecach i rozłóż nogi." Shanna od razu przewróciła się na łóżku na plecy. Próbowała też przesunąć się bardziej na środek materaca, ale duże, gorące ręce Berrra nagle chwyciły za jej biodra, i przeciągnął ją do krawędzi łóżka. Patrzyła na niego, lekko zaskoczona, bo spodziewała się raczej, że on wejdzie za nią na łóżko, a nie że będzie ją ciągnął do miejsca, gdzie sam stał. Gdy już była tam gdzie chciał, uklęknął pomiędzy jej nogami a jego ręce chwyciły za jej uda, rozchylając je jeszcze bardziej, tak by odsłonić całą jej cipkę. "U nas nie ma ceremonii wiązania." Berrr pochylił się do przodu, obracając głowę tak, by mógł pocałować wnętrze jej uda. Otworzył usta, pozwalając, by jego język śledził drogę po jej skórze w górę i w dół, prosto do jej cipki. "Tylko kobieta, która jest związana może przyjąć nasienie od swojego wojownika. A ty już byłaś moja, odkąd pierwszy raz kopulowaliśmy, moja Shanno. Teraz jest to tylko, po prostu, bardziej oficjalne." Berrr przesunął jej nogi, zakładając je na swoich ramionach tak, że całe były na jego plecach i przesunął głowę jeszcze bliżej jej cipki, prawie dotykając jej ustami. Poczuła jego gorący oddech na niej, i jej serce zaczęło walić szaleńczo. Wiedziała co on chce zrobić. I jej ciało reagowało na to z pełną mocą. "Nigdy więcej walk z moją kobietą." Powiedział Berrr cicho, podnosząc powoli wzrok, po jej ciele, aż ich oczy się spotkały. "Przysięgnij mi teraz, że nigdy już nie będę się musiał martwić o to, że znowu będziesz się chciała zabić." 173

"Nie no, hej! Nic z tego co się wydarzyło, nie było moją winą. Ja nie prosiłam o to by, twoje pomoce domowe mnie zaatakowały, albo żeby Alluwn wykorzystała mnie, by się na tobie zemścić. Nie miałam wyboru, musiałam z nią walczyć." "Chcę usłyszeć twoją przysięgę!" "Nie mogę ci tego obiecać. Bo co się stanie, jeśli…" Berrr zniżył twarz, wsunął ręce pod jej uda, ale od wewnątrz, przyszpilając je do łóżka, podczas gdy kciukami rozchylił wargi jej cipki. Zobaczyła jak obniżył swoje usta, otworzył je i przejechał po nich językiem, który po sekundzie znalazł się na jej łechtaczce. Fala przyjemności od razu ją zalała, tak wspaniałym uczuciem, gdy jego wilgotny język zaczął bawić się jej tak wrażliwym guziczkiem. Zacisnęła dłonie w pięści na pościeli. "To uczucie jest takie dobre. Ale jeśli myślisz, że możesz mnie uwieść, żebym ci to obiecała…" I reszta jej słów utonęła w jęku, który wyrwał się z niej, gdy Berrr pchnął kciukiem do wnętrza jej cipki, jednocześnie zamykając usta na jej łechtaczce, ssąc ją, podczas gdy jego język kreślił dziwne znaki na jej wrażliwym ciele uwięzionym w jego ustach. "O Boże!" Berrr warknął, i wibracje z jego gardła przeszły prosto na jej łechtaczkę. Shanna napięła się wyginając swoje ciało i jęknęła jeszcze głośniej. Jej palce zaczęły szarpać pościel, gdy ona dochodziła. Ten mężczyzna miał niesamowite usta, a jeszcze jego kciuk w jej wnętrzu, potrafił znaleźć samo centrum jej przyjemności. To już było za dużo dla niej, by myśleć. Podniosła biodra i zaczęła poruszać nimi, zgodnie z jego kciukami, jęcząc coraz głośniej . "I znowu doszłam." Zasapała. "Jesteś w tym zbyt cholernie dobry!" Warknął głośniej, a wibracje jeszcze mocniej przeszły przez jej ciało. Jego język szybował po jej obrzękniętej łechtaczce w górę i w dół. To było niemal magiczne, i znowu poczuła kolejną fazę ekstazy. Przyjemność zalewała ją kolejna falą. To była czysta, prawdziwa przyjemność. Surowa i silna. Berrr przytrzymał ją w miejscu, swoimi silnymi rękami, ignorując to jak zaciskała uda na jego głowie, próbując je złączyć, by się uwolnić. "Berrr… ja…ja już, nie mogę tego znieść." Jęknęła, szarpiąc kołdrą. Nawet ból ramienia jej w tym nie przeszkadzał. "Och, kurwa." Kolejny orgazm przetoczył się przez jej ciało, to było już niemal brutalne w swej intensywności. Ścianki jej pochwy zaczęły się zaciskać wokół jego kciuków, zalewając wszystko ciepłą wilgocią jej uwolnienia. Krzyczała i jęczała, dopóki Berrr nie puścił jej łechtaczki ze swoich ust i nie podniósł głowy.

174

Shanna ledwo zmusiła się by otworzyć oczy. Zajęło jej to długie sekundy, by odzyskać przytomność na tyle, by rozejrzeć się wokoło. Berrr wciąż bawił się w niej swoimi kciukami. Spotkali się wzrokiem, podczas gdy on cały czas ją posuwał. "Daj mi swoje słowo, moja Shanno. Będę cię tak doprowadzał do orgazmu raz za razem, dopóki mi tego nie przyrzekniesz. Mogę cię też przywiązać do łóżka, jeśli zajdzie taka potrzeba, z rozstawionymi nogami, byś nie mogła mnie powstrzymać. I będę to robił tak długo, aż uzyskam twoja przysięgę." Unosząc brew, Shanna nie mogła powstrzymać się od śmiechu. "Czy to ma być zagrożenie dla mnie? Kochanie, ja nie jestem Zornem. Kocham przeżywanie orgazmów i im ich więcej tym lepiej. Jeśli chcesz, możesz mi ich dawać ile tylko chcesz, ale nie myśl, że to mnie sprowokuje do czegokolwiek." Uśmiechnęła się do niego. "Możesz mnie związać i zalizać na śmierć, jeśli tylko chcesz. Śmiało! Zaczynaj." Piękne oczy Berrra zwęziły się. Widać było, że nie był rozbawiony jej żartami. "Możesz tak teraz mówić, ale nawet sobie nie wyobrażasz jakie to będzie intensywne i jaka ty będziesz wrażliwa." "Wyobrażam to sobie… mocno i często." Puściła do niego oczko. Wiedziała, że była jego, ale on był taki cholernie tym przejęty, chociaż ona nie miałaby nic przeciwko temu, by Berrr lizał całe jej ciało, i to przez całe życie. "Och, to jest do bani. Dosłownie. Znaczy… to nie jest zagrożenie, tylko najwspanialsza rzecz pod słońcem." Rozbawienie błysnęło w jego oczach, zmiękczając nico jego rysy, a na ustach pojawił się uśmiech. "Ja jestem bardzo poważny, moja Shanno." "Ja też." I znowu puściła do niego oczko. A po chwili jej chichot ucichł, gdy on podniósł się powoli. Widziała jego fiuta, takiego grubego i zabójczo wręcz sztywno wyprostowanego. Opuściła wzrok i dosłownie zaczęła się na niego gapić. Oblizała wargi, siadając i przyłożyła ręce do jego żołądka, przejeżdżając nimi w dół jego ciała. Berrr zrobił krok w tył, prawie potykając się o zapomniane spodnie, wciąż zaplątane wokół jego kostek. Shanna pogłaskała jego skórę, ciesząc się uczuciem jego miękkiego ciała i twardych mięśni pod nim. Po obu stronach jego koguta zwisały ciężkie jądra. Kochała ich satynową strukturę i… wagę. Potarła ręką po całej długości jego fiuta. To było takie wspaniałe uczucie, miał taką wspaniale miękką skórę. Był niezwykle sztywny. Berrr był bardzo podobny do ziemskich mężczyzn, ale jego genitalia budziły w niej prawdziwy podziw i pochłaniały całą jej uwagę. Był jednocześnie miękki i twardy w tym samym czasie. Miękki ryk i dreszcz przeszły przez ciało Berrra. "Uczucie twoich rąk na mnie jest takie wspaniałe. Kocham kiedy mnie dotykasz."

175

Oblizując usta, by je zwilżyć Shanna opuściła głowę, pochylając się ku swojej ręce i niemu. Jej język stwierdził, że to jego cudownie ciało, jest zupełnie wyjątkowe. A sam jego czubeczek tak fascynujący, że musiała go polizać. Od razu pojawiła się tam malutka kropelka jego spermy, przed wytrysku. Ten koralik był taki słodziutki, niczym syrop. Uwielbiała jego smak. Jej język zaczął wirować wokół grubej końcówki, a potem wzięła go całego u usta. Zamruczał na nią, a jego palce delikatnie pogłaskały jej szyję i przesunęły się na kark. Chwycił ją za niego, ale nie naciskał na nią, podczas gdy ona brała go coraz głębiej w usta. Jego druga ręka przesunęła się po jej nie uszkodzonemu ramieniu aż sięgnął do jej piesi. Chwycił ją w swoją dłoń i delikatnie zacisnął palce, chowając w swojej ręce. A potem zaczął palcami ściskać jej sutek, który od razu stwardniał. Shanna jęknęła z ustami wciąż zaciśniętymi na nim. "Moja Shanna." Warknął. Rozumiała ten ton i sposób w jaki wypowiadał jej imię. Wiedziała czego chciał i jak bardzo był zadowolony z jej ust i z tego jak się nim opiekowała. Wycofała się, niemal wypuszczając go ze swojego wnętrza, a potem zaczęła ponownie nad nim pracować, biorąc go w usta, za każdym razem coraz głębiej, połykając go prawie całego. Zaczęła pieprzyć go swoimi ustami. Jego oddech znacznie przyspieszył, i klatka piersiowa zwiększała swoją objętość z każdym ssaniem jej ust. Aż w końcu zaczął powoli poruszać biodrami, pracując razem z nią, ale wciąż bardzo uważał, by nie pchnąć w nią zbyt głęboko, tak aby jej nie zakrztusić, swoją wielkością. Berrr był bardzo ostrożny i to nawet w tej chwili. "Shanna." Warknął. "Przestań, albo oddam swoje nasienie prosto w twoje usta." Shanna jęknęła, i opuściła jedną rękę, którą cały czas pieściła jego kuleczki, przesunęła ją na jego pośladki, tak by teraz ona mogła przytrzymać go w miejscu, podczas gdy on niemal nieświadomie zwiększył tempo. Poczuła jego słodki smak na języku, który z każdym pchnięciem stawał się coraz silniejszy. Teraz już kropelki z czubeczka jego penisa, zaczęły się rozlewać coraz większym strumyczkiem na jej języku i gardle. Był to pewny znak, że Berrr był już bliski utraty panowania nad sobą. Ręka na jej piersi zaciskała się coraz szybciej. Jego ciało zesztywniało, poczuła pod swoją ręką jak mięśnie jego pośladków napięły się i… Berrr doszedł. Ryknął głośno , jego wielkie ciało zadrżało, gdy Shanna zaczęła przełykać całe jego uwolnienie. Jego smak był niczym słodki syrop, nigdy nie smakowała niczego lepszego. Był niczym słodki syrop klonowy, ale jeszcze bogatszy w smaku, lecz mniej słodki, chociaż tak samo pyszny. Chciała wszystko co jej dawał, cały czas go lizała, każdą kropelkę, czyściła go tak długo, aż Berrr w końcu sam musiał ją powstrzymać od tego. Oblizując usta, Shanna podniosła wzrok, by spojrzeć w górę, na jego twarz. Berrr miał odrzuconą głowę do tyłu, z trudem łapał powietrze a jego piękne, pełne usta, były lekko rozchylone i widać w nich było jego ostre, białe zęby. Wyglądał tak niesamowicie seksownie. To był jej własny wojownik Zorn, razem z jego pięknym, wielkim i umięśnionym ciałem, razem z tym wszystkim co robił, jaki był i co potrafił w łóżku… och i jeszcze ten jego smak, był taki fascynujący. 176

"Mam zamiar dowiedzieć się, jak robi się u was naleśniki i przynosić ci je codziennie rano do łóżka." Powiedziała Shanna cicho. "A ty będziesz moim śniadaniem." Berrr spuścił głowę i jego piękne oczy spojrzały na nią. Tliło się w nich jeszcze oszołomienie, ale nigdy, żaden człowiek nie patrzył na nią z taką miłością. A ona ze wzruszenia nie mogła się odezwać. To było takie intensywne. Czuła się tak jakby była dla niego wszystkim. Jakby chciał ją adorować. A może nawet… czcić? I ta myśl połączona razem z nim całym, wpatrującym się w nią, oszołomiła ją zupełnie. Berrr przesunął nogi, odrzucając dalej swoje buty i spodnie, ale cały czas nie spuszczał z niej swojego wzroku. "Jesteś moją związaną, moja Shanno. Moje życie należy do ciebie a twoje jest moim. Nigdy nie dam ci odejść. Nawet śmierć nas nie rozłączy." "Czy to są zwyczajowe słowa przysięgi związanych? Ja też mam coś takiego powiedzieć tobie?" Potrząsnął głową a jego dłonie chwyciły jej ciało, gdy pochylił się nad łóżkiem. Wciąż na siebie patrzyli. "Nie. Między nami nie ma nic, co jest w zwyczaju. Ja, po prostu mówię ci prawdę. Jesteś moja, a ja jestem twój, i nawet śmierć nas nie rozłączy." Urwał. "Nawet wtedy, nie pozwolę ci odejść. Jeśli umrzesz przede mną, pójdę za tobą do krainy księżyców, a jeśli ja umrę przed tobą, to będę na ciebie czekał, na tej drodze, by znowu chwycić cię w swoje ramiona." Łzy pojawiły się w jej oczach i starała się je odgonić. "To jest takie piękne co powiedziałeś. Ja też cię kocham, Berrr. Kocham cię tak bardzo mocno." Podniósł ją, owijając swoje silne ramiona wokół jej talii. A gdy ich oczy były na tym samym poziomie, Shanna owinęła swoje ramiona i nogi wokół jego ciała, ciągle patrząc mu w oczy i kochając to uczucie jego siły, i tak ciepłego dotyku jego skóry, gdy ich ciała były w siebie wtulone. Jego duże, silne ciało trzymało ją tak łatwo, a ona czuła się bezpieczna i seksowna. Jego piękny wzrok złagodniał jeszcze bardziej, i widziała w nim głębie jego czystej duszy. Widziała, że jej słowa były dla niego wszystkim. "Rano zabiorę cię do centrum medycznego, tak by Ahhu usunęła z twojego ciała to ziemskie urządzenie, które powstrzymuje moje nasienie od zakorzenienia się w tobie. Chcę byś była moja na każdy możliwy sposób, moja Shanno. Chcę widzieć nasze wspólne odbicie w naszych synach i córkach, którymi los nas pobłogosławi." Kiwając głową , Shanna zamrugała, ale z jej oczu teraz już popłynęło kilka łez ulgi i radości. Część z niej obawiała się, że Berrr nie będzie chciał mieć z nią dzieci. Widziała jaki był zaniepokojony tym, że jego wnuki, mogą nie być tak silne w wyniku zmieszania ras Zorna i ziemskiej. Wiedziała też, że chciał mieć więcej dzieci, po tym jak czule obejmował swoją wnuczkę, ale nigdy nie wspomniał, że te dzieci chciałby mieć razem z nią.

177

"Chciałabym mieć dzieci z tobą." Uśmiechnął się tak szeroko, że jego twarz wręcz świeciła szczęściem. "Nigdy nie myślałem, że dowiem się czym jest prawdziwe szczęście, ale teraz ty dałaś mi to wszystko. Masz moją przysięgę miłości i ślubuję ci, że twoje szczęście będzie zawsze dla mnie priorytetem." Jej ramiona owinęły się jeszcze mocniej wokół jego szyi i przytuliła do niego swoje usta. "A chciałbyś się dowiedzieć, co w tej chwili uszczęśliwiłoby mnie najbardziej?" "Zrobię wszystko, co tylko chcesz byś była szczęśliwa. Ślubuję ci to." Uśmiechając się, Shanna przechyliła głowę, pozwalając by jej policzek otarł się o jego, gdy przesuwała swoje usta do jego ust. A potem je otworzyła, tuż przy jego skórze i zaczęła językiem śledzić krzywiznę jego ucha. I szepnęła. "Stanowczo odmawiam, złożenia ci obietnicy, że nie będę walczyła. Bo tak w rzeczywistości to myślę nad tym, czy nie mogłabym nauczyć kobiet Zorn, sztuki walki… no chyba, ze chcesz mnie odwieść od tego, tym swoim sposobem." Jego ciało napięło się, i widać było że walczył ze sobą przez kilka sekund, a potem odprężył się. Miękki ryk wyszedł z jego gardła, a pierś aż zawibrowała, gdy ona znowu zaczęła bawić się jego uchem swoimi ustami. Odsunął się by na nią spojrzeć. Jego powieki były zwężone. "A więc to tego chcesz, moja Shanno?" Jego głos błyszczały, chociaż w tonie pojawił się szorstki ryk. Skinęła mu głową, uśmiechając się. " To jest to czego chcę." Jego wspaniałe oczy błyszczały z rozbawieniem, nawet jak jego usta wygięły się w grymasie. "A zatem, będę cię musiał przywiązać do łóżka i wymusić na tobie obietnicę, że tego nie zrobisz." Musiała walczyć by się głośno nie roześmiać. On się z nią bawił, a jej się cholernie podobało jego poczucie humoru. "A może to ja bym mogła przywiązać cię do łóżka i wymóc na tobie zmianę zdania. To mogłoby być niezłe zamieszanie. Może udałoby mi się przekonać ciebie, byś mi pozwolił być kobietą wojownikiem na Zorna. Umieszczałbyś mnie w klatce, wraz z innymi kobietami, i promowalibyśmy to jako wielkie wydarzenie. Wówczas ludzie z całej twojej planety przychodziliby alb zobaczyć jak ludzka kobieta i kobieta Zorn walczą ze sobą." Zażartowała. Jego oczy zwęziły się jeszcze bardziej i ruszył z nią krok w stronę łóżka, a potem następny i następny. Zatrzymał się dopiero, gdy jego uda dotknęły krawędzi łóżka. "Będziesz na to zbyt zajęta, moja Shanno." 178

"Och, naprawdę? Masz dom, w którym jest sześć pomocy domowych, by sprzątać i gotować. A ja jedyne co muszę robić, to tylko dbać o ciebie." Skinął głową. "Tak jak powiedziałem, będziesz zbyt zajęta by walczyć i uczyć walki inne kobiety." Cicho warknął na nią. "Mógłbym cię już teraz przywiązać do łóżka i sprawić, że byłabyś zbyt zmęczona by nawet myśleć o wstaniu z niego, by wyjść z naszego domu." Teraz już nie mogła powstrzymać śmiechu i zaczęła głośno się śmiać. "Czy ja ci już nie mówiłam, że dla mnie to nie jest żadna groźba? A wręcz przeciwnie? I twój sposób by zatrzymać mnie w łóżku, brzmi jak ekstra nagroda. " Zaśmiał się. "To nie jest groźba, moja Shanno. To jest obietnica." Pochylił się, kładąc ją delikatnie na plecach na łóżku. Po chwili jego wielkie ciało było tuż obok niej. Wciągnął Shannę na swoją wielka klatkę piersiową. Poczuła jak jego fiut trąca jej biodra, by za chwilkę wtulić się w jej już mokrą cipkę. Och, jaki on był sztywny, gdy zaczął w nią bardzo powoli wchodzić. Jęk wyrwał się z Shanny, gdy zamienił ich pozycjami na łóżku, teraz ona była pod nim. Shanna wbiła paznokcie w jego szerokie ramiona. Ich spojrzenia zatopiły się w sobie, gdy długie włosy Berrra spłynęły pomiędzy nich, gęstą kurtyną. Byli tylko oni, razem, intymnie. A on wciąż bardzo powoli w nią wchodził. Mięśnie jej cipki rozciągały się by przyjąć i pomieścić jego wielkiego fiuta. To była tak olbrzymia przyjemność. Gdy był już w niej cały zatrzymał się i spojrzał prosto na nią, w głąb jej duszy. "Moja Shanno?" Och, jakże działał na nią ten jego seksowny, szorstki ton. Mogłaby dojść od samego jego głosu. "Tak, mój Berrrze?" "Obiecaj mi, że nie będziesz już więcej walczyła, albo nie będę cię brał ani wiązał w swoim łóżku." Roześmiała się. "Czy ty mi teraz grozisz, brakiem seksu? No teraz to jest bardzo potężna i skuteczna groźba." Powoli wycofał się z jej ciała, opuszając je niemal całkowicie. W odpowiedzi na to Shanna zacisnęła palce na jego skórze, jeszcze mocniej owijając nogi wokół jego bioder, próbując go powstrzymać przed tym. Berrr zachichotał i pchnął w nią mocno, aż oboje zajęczeli ze szczęścia. Uczucie jego koguta przesuwającego się w jej środku, tak głęboko, było tak wspaniałe. Ale Berrr znowu zatrzymał się. "Dobrze już dobrze, wygrałeś. Pieprz mnie, Berrr. Poruszaj się. To tak wspaniale cię czuć w sobie. Daję ci swoje słowo, już nigdy więcej nie będę walczyła. No chyba, że z tobą."

179

Zaśmiał się i znowu zaczął poruszać. To były potężne pchnięcia i Shanna zaczęła kołysać swoimi biodrami, gdy jego ciało przyszpilało ją do łóżka. Jednak wszystko co mogła tylko zrobić, to poddać się temu i czuć. Objęła go mocniej ramionami i zaczęła jęczeć jego imię. Jej ciało pragnęło jego, a on czynił je całkowicie szczęśliwym. Wiedziała że zaraz dojdzie… ale Berrr znowu się zatrzymał. Teraz była już sfrustrowana, gdy patrzyła w jego rozbawione oczy. "Nie przestawaj!" Jego usta wygięły się w uśmiechu. "A więc zgadzasz się, abyśmy jutro poszli do centrum medycznego i pozbyli się tego urządzenia z ciebie?" "Tak! Już ci to mówiłam. A teraz ruszaj się!" Zaśmiał się. "I ślubujesz mi, że zostaniesz ze mną już na zawsze, tak?" "Tak! Proszę, Berrr?" Poruszyła swoimi biodrami, cicho jęcząc. Jej ciało pragnęło uwolnienia tak bardzo, że to aż bolało. "Powiedz, że mnie kochasz. Chcę jeszcze raz usłyszeć jak to mówisz." Shanna puściła jego ramiona i chwyciła jego twarz w swoje dłonie, po czym uniosła się, przytulając swoje usta do jego i złożyła na nich delikatny pocałunek. Berrr cicho warknął na nią, i od razu pogłębił go. A Shanna oddała mu wszystko. Zawarła w tym pocałunku, zarówno swoją pasję jak i frustrację. A Berrr w odpowiedzi na to, szarpnął się i zaczął się w niej poruszać, w głębokich pchnięciach, odnajdując jej najwrażliwsze miejsce, które sprawiło, że czuła tylko czysta ekstazę. "Berrr!" Wykrzyczała jego imię, gdy doszła. Wbiła w palce w jego włosy i z całej siły przytuliła się do niego. Berrr wciąż uderzał w nią gwałtownie, a jego kogut stawał się coraz większy, by w końcu zalać ją jego ciepłym nasieniem. Warknął jej imię, wtulając się w jej szyję, i w zagłębieniu jej ramienia ukrył swoją twarz, ciągle się poruszając, sprawiając, że kolejne fale przyjemności nieustająco przetaczały się po ich ciałach. Dopiero po długich minutach, jego ciało zaczęło się odprężać. Berrr chwycił ją, podnosząc ją nieco, i obrócił się z nią na łóżko, wciągając ją z powrotem na siebie. Ich ciała wciąż były złączone i Shanna skończyła z nogami przerzuconymi po obu stronach jego bioder, z policzkiem na jego piersi, słuchała kojącego bicia jego serca. "Kocham cię, Berrr." Uśmiechnęła się. "W tobie jest tyle rzeczy do kochania." Chichocząc, Berrr przesunął dłońmi po jej plecach aż do pupy. "Kocham cię, moja Shanno i ślubuję ci, że tak już zawsze będzie." Podnosząc głowę, Shanna spojrzała w jego piękne niebieskie oczy. Myślała, że gdy została porwana z Ziemi, to był już koniec jej życia, a zamiast tego, to był dopiero jego początek. Nowy i dużo lepszy. I nic by z tego nie zmieniła. 180

Znalazła miłość swojego życia na tej czerwonej planecie. Uśmiechnęła się i zachichotała szczęśliwa. "A ja wiem, że wielki i wspaniały Hyvin Berrr zawsze dotrzymuje swoich obietnic."

181