Laurann Dohner Riding the Raines 01 Propositioning Mr Rain(PL)

Laurann Dohner Propositioning Mr. Raine

Riding the Raines 01

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Rozdział I Palący smak whiskey powoli łagodniał od jej ust, w dół, aż do brzucha. Trina przygryzła wargę i postawiła ostrożnie szklankę na stole, biorąc głęboki wdech. Jej nerwy były na krawędzi i pomyślała, że kilka głębszych na odwagę było tylko sztuczką, aby zrobiła coś totalnie szalonego. Wzięła kolejny wdech, wypuszczając go szybko, a potem podniosła wzrok, by spojrzeć ukradkiem na powód, dla którego nie była w domu, czytając w łóżku dobrą książkę, jak to zwykła robić każdej nocy. W rogu baru siedział mężczyzna, który wypełniał mnóstwo jej nocnych fantazji. Wyglądało na to, że był w podłym nastroju, gdy gapił się na swe dłonie, zaciskające się wokół szklanki jakiegoś mocnego mieszanego alkoholu i sączył swego drinka. Mogła się domyślić, że teraz Navarro Raine czuł cały ciężar świata, na tych swych dużych, szerokich ramionach. Od dni plotkarze w miasteczku roznosili wieści, że młodszy brat Navarro, człowiek z dobrze znaną historią problemów z piciem i hazardem, zaciągnął pożyczkę na dwadzieścia tysięcy dolarów, której nie mogli spłacić, biorąc pod zastaw ich ranczo. Missy, niżej na poczcie, powiedziała, że to cholerny wstyd, że Raines’owie tracą swe miejsce. Mike, na stacji paliw, uśmiechał się szeroko zadowolony z siebie, gdy powiedział, że to byłoby uwolnienie się od całej rodziny Raine’sów, gdy bank przejmie hipotekę. Trina słuchała tego wszystkiego, czując się naprawdę źle z powodu mężczyzny, w którym sekretnie się zadurzyła. Nigdy ze sobą nie rozmawiali, więc nie miała okazji powiedzieć mu, że było jej przykro, że wylądował w takim bałaganie. Właśnie dzisiejszego poranka, kasjer w sklepie spożywczym przekazał Trinie ostatnią plotkę krążącą po mieście. Dziewczyna, z którą przed dłuższy czas był Navarro, długonogi rudzielec nazwiskiem Tammy Brent, rzuciła go jak tylko się dowiedziała, że miał wszystko stracić. Wkurzyło to Trinę, gdy jechała do domu, myśląc jak bardzo to było niesprawiedliwe. Widywała na mieście młodszą kobietę, ale nigdy nie lubiła za bardzo tej mówiącej bez ogródek, kiczowatej osóbki. Wiele mówiło o słabym charakterze Tammy rzucenie mężczyzny, który był na dnie, przez problemy, których nawet sam nie spowodował. Trina przełknęła kolejny łyk whiskey. Płyn znów spłynął ogniem do brzucha. Gdy kilka godzin wcześniej odłożyła produkty spożywcze, jej umysł skupił się na finansowych problemach Navarro, jego podłej byłej dziewczynie i nagle w jej głowie uformował się szalony plan. To szaleństwo, upominała siebie. Nigdy na to nie pójdzie, nawet za milion lat, i uzna, że jestem szurnięta. Jej wzrok znów się uniósł, automatycznie skupiając się na Navarro. Jedynie ślepa kobieta nie mogłaby zauważyć jaki był gorący, a do cholery nie było nic złego, ze wzrokiem Triny. Jej pociąg do niego był tak silny, że jej serce uderzało szybciej za każdym razem, gdy jej oczy spoczęły na wysokim przystojniaku. Miała mokre majteczki tylko przypatrując mu się przez pomieszczenie. Mierzył jakieś sześć stop i dwa cale z jedwabistymi czarnymi włosami opadającymi na ramiona, podkreślanymi przez głęboko opaloną skórę. Często pracował na zewnątrz, oceniając po jego umięśnionych rękach i szerokich ramionach, które ściśle wypełniały czerwoną flanelową koszulę. Pomimo, że siedział, wiedziała, że miał szczupłe biodra, wąski tyłek, który wyglądał niesamowicie w wypłowiałych dżinsach i długie, muskularne nogi. Zawsze nosił dżinsy, które modelowały każdy cal jego ciała, od bioder po łydki, a swe stopy okrywał zblakłymi czarnymi kowbojkami. Był prawie cholernie idealny od szyi w dół. Wzdłuż jego szczęki biegła kilkucalowa blizna, cienka biała linia, która była zauważalna jedynie, gdy odchylił do tyłu głowę, w dobrym oświetleniu. Słyszała, że zdobył ją w czasach rodeo, gdy był młodszy, pracując na torze. Mówiono, że kilka więcej blizn znajdowało się na jego skroni, jednak jego długie włosy ukrywały je. Miał ten rodzaj oczu, w który kobieta mogła gapić się godzinami – ciemne, szaroniebieskie otoczone grubymi czarnymi rzęsami. 2

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Miał silne rysy twarzy, z wystającymi kośćmi policzkowymi, które ktoś mógłby uznać za zbyt surowe, ale Trina nie zgadzała się z tym. Dla niej był po prostu diabelnie seksowny. Jedno spojrzenie na zegarek uświadomiło jej, że jeśli nie zrobi tego teraz, to on nie długo wyjdzie. Pracował ciężko na swej stadninie, a gdy odwiedzał jedyny bar w mieście, zazwyczaj wychodził około dziewiątej. Zmuszając się do odwagi, wzięła głęboki wdech, wstała, przełknęła ciężko i poszła w kierunku jego stolika. Cieszyła się, że była wtorkowa noc i bar był prawie pusty, wiedząc, że byłaby bardziej przestraszona robiąc to, gdyby w pobliżu było mnóstwo świadków. On straci dom, ja jestem naprawdę samotna, wiec zrób to, cicho nakazywała sobie. Co tak naprawdę mam do stracenia? Mogę mu pomóc. Navarro zdawał się wyczuć jak szła w jego kierunku i spojrzał w górę. Jego piękny, ciemnoniebieski wzrok skupił się na Trinie. O mało nie odwróciła się i uciekła, ale zdołała wciąż posuwać się w jego kierunku, mimo, że rumieniec wykwitł na jej policzkach. Zatrzymała się przed jego stolikiem i nerwowo odepchnęła długie pasmo swych kręconych blond włosów, które opadało do przodu. - Mogę usiąść? – Jej głos był szeptem. – Mam dla ciebie propozycję. Zaskoczenie przemknęło przez jego rysy, ale chwilę później jego ciemne oczy zwęziły się podejrzliwie. Jego pełne wargi skrzywiły się, ale szarpnął głową potakując. Puścił szklankę i wskazał na jedno z krzeseł naprzeciw niego. Wolno zajęła miejsce. Trina zwarła ręce przed sobą na stoliku, więc nie mógł zobaczyć jak się trzęsą. Jej całe ciało drżało lekko z nerwów i po raz setny rozważała czy powinna iść do psychiatry skoro była na tyle szalona, aby to robić. Była przynajmniej świadoma jak zwariowane to było, więc miała nadzieję, że nie straciła kompletnie swego rozkochanego umysłu. - Co ci chodzi po głowie? Wzdrygnęła się nieznaczenie na dźwięk jego głosu. Miał szorstki, głęboko męski, seksowny głos, który sprawiał, że jej żołądek zaciskał się. Żałowała, że nie miała kolejnego drinka, jej odwaga wyślizgiwała się tak szybko jak ciepło z jej brzucha spowodowane whiskey, którą wypiła zanim do niego podeszła. - Jestem… - Musiała oczyścić gardło. – Jestem Trina Mattews. - Wiem kim jesteś. To ją zaskoczyło. - Wiesz? Kiwnął głową. - Kupiłaś farmę Vernów, gdy wyjechali na emeryturę do Oregonu. Przełknęła gulę, która uformowała się w jej gardle. To o jedną rzecz mniej, o której musiała powiedzieć, skoro nie musiała już tłumaczyć co robiła w Hailey. Kiwnęła. - Kupiłam. Zobaczyłam, że jest na sprzedaż w Internecie i kupiłam ją kilka miesięcy temu. W zeszłym roku straciłam męża, który zginął w wypadku podczas pracy. Jestem z Południowej Kalifornii i chciałam zamieszkać w miejscu, które nie przypominałoby mi nieustannie o tym co straciłam. Trina była dumna z siebie, że przekazała tę odrobinę informacji bez łamiącego się głosu. Minęło czternaście miesięcy od pustoszącej rzeczywistość śmierci Teda. Przeprowadzka z Południowej Kalifornii do Hailey dużo pomogła i w końcu zaczynała iść dalej ze swym życiem, pozostawiając prawie wszystko za sobą, więc niewiele przypominało jej o jej małżeństwie. - Przykro mi. Nie słyszałem o tym. – Jego wzrok złagodniał. - Dziękuję. - Wspomniałaś, że masz dla mnie propozycję? Chcesz kupić konia? Mam kilka, które przychodzą mi na myśl, jeśli dopiero zaczęłaś uczyć się jazdy. Nie tylko hoduję je, ale również trenuję. 3

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Trina zawahała się. - Nie chcę konia. Nie chcę nawet szczeniaka. Ja…- Przełknęła, zdając sobie sprawę, że trudniej było z nim rozmawiać, niż to sobie wyobrażała. – To znaczy, nie szukam zwierzaka, czy czegoś innego czym miałabym się zaopiekować, ponieważ szczerze, miałam wystarczająco trudny czas troszcząc się o samą siebie, w pewne dni. Współczucie wypełniło wyraz twarzy mężczyzny. - Naprawdę go kochałaś, co? Kiwnęła. - Byliśmy małżeństwem przez szesnaście lat. Wyraz zaskoczenia przemknął mu przez twarz. - Wow. Myślę, że najdłuższy związek w jakim kiedykolwiek byłem trwał dwa lata, gdy byłem żonaty, ale to nie wypaliło. Wzięła głęboki wdech. - Cokolwiek tu powiemy, może pozostać między nami? Jego powieki ponownie zwęziły się lekko, gdy uniósł szklankę do warg, aby wziąć łyk. Przełknął a jego szklanka dotknęła stołu, gdy odstawił ją delikatnie. - Nie jestem plotkarzem, jeśli o to pytasz. - Wcale nie sądziłam, że jesteś. To zawstydzające a ja po prostu chciałabym się upewnić, że nie powtórzysz nikomu tego co ci powiem. Mogę trzymać cię za słowo? Słyszałam, że jesteś godny zaufania. Kiwnął. - Pewnie. Nic nie powtórzę, ale mimo to jestem trochę zdezorientowany. Nie chcesz kupić ode mnie konia, więc czy potrzebujesz pomocy u siebie? O to chodzi? Zawahała się. - Słyszałam o twoim bracie i o tym co zrobił. Gniew sprawił, że jego usta zacisnęły się w wąską linię. - Taa, cóż, domyślałem się, że rozniosło się, że stracę ranczo. Niektórzy ludzie są pewnie całkiem szczęśliwi z tego powodu. Nie wiedziała co na to odpowiedzieć. - Ja… Niech to, to trudniejsze niż myślałam, że będzie. Powtarzałam to sobie w głowie ze sto razy w czasie drogi do miasta, ale teraz, gdy rozmawiam z tobą, to takie żenujące. Zmarszczył brwi. - Po prostu powiedz to co chciałaś powiedzieć. Spotkała jego niebieskookie, intensywne spojrzenie, które sprawiało, że serce waliło jej w piersi. Miał absolutnie seksowne i piękne oczy. - Firma, dla której pracował mój mąż, wypłaciła mi odszkodowanie, ponieważ to z ich winy umarł. Nie chcę wdawać się w szczegóły, ale ktoś nawalił i Ted zginął. Ted miał także polisę ubezpieczeniową, więc pieniądze nie są dla mnie problemem. – Umilkła. – Mam wystarczająco dużo pieniędzy, aby uratować twoje ranczo. Szok rozwarł szeroko jego oczy, a jego dłoń zacisnęła się na drinku, sprawiając, że kłykcie mu zbielały. Minęły długie sekundy. - Byłabyś gotowa pożyczyć mi pieniądze? Starałbym się jak najlepiej je spłacać. Próbowałem dostać kolejną pożyczkę, ale mój brat tak jakby spieprzył nasz kredyt. Nie będę kłamał na ten temat. Jest w sraczu. - Żadnej pożyczki. – Zawahała się. – To znaczy, mogłabym to zrobić, ale wtedy musiałbyś ją spłacić. Ja… eee… mam na myśli pracę dla ciebie, abyś zarobił te pieniądze. Navarro znów zmarszczył brwi. - Słuchaj, nie wiem jaką pracę masz dla mnie, ale wszystko na czym się znam to konie. Nie mam problemu z młotkiem i umiem malować. Robiłem różne rzeczy w moim własnym domu przez te lata. Położyłem nową podłogę i załatałem własny dach. Ja… 4

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie o to chodzi, - wcięła się. Zażenowanie paliło jej policzki. – To naprawdę trudniejsze do powiedzenia niż myślałam. Ciemnoniebieskie oczy obserwowały ją. - Po prostu to powiedz. Kiwnęła głową, pozwalając aby jej wzrok opadł na jego pierś, nie patrzenie mu prosto w oczy, nieco pomogło. - Byłam mężatką przez szesnaście lat. Nigdy nie wątp, że nie kochałam swego męża, ponieważ był cudownym facetem, ale pracował za dużo i był tak jakby zamknięty w sobie. Myślałam, że to słodkie. – Zamilkła wiedząc, że jej policzki płonęły teraz mocniej. – Słyszałam, że jesteś prawdziwym znawcą kobiet i słyszałam, że jesteś… eee… bardzo doświadczony w sypialni. Trina ujrzała unoszącą się i opadającą w szybki sposób pierś, gdy zassał powietrze, najwidoczniej zaskoczony tym co powiedziała. Nie winiła go ani trochę, za tę reakcję. Cisza, która pomiędzy nimi nastała była zupełna i bardzo nieprzyjemna. Pragnęła, aby siedzenie pod nią zapadło się i mogłaby zniknąć. To było o wiele trudniejsze do zrobienia w rzeczywistości niż ćwiczenie tego w głowie i mogła poczuć jego wzrok na sobie, gdy wyobrażała sobie, że był zszokowany aż odebrało mu mowę. Oblizała suche wargi i zdecydowała się zakończyć najbardziej upokarzającą rozmowę swym życiu. - Trudniej to powiedzieć, niż myślałam, że będzie. Kochałam Teda, ale on był, hmm, nie do końca odkrywczy w łóżku. Pomyślałam, że mogłabym dać ci pieniądze, których potrzebujesz by uratować ranczo i może w zamian, ty mógłbyś dać mi to czego chcę. Nie mogę sobie wyobrazić co o mnie myślisz w tej chwili, ale nie jestem złą osobą. Ja po prostu nigdy nie miałam udanego życia intymnego. Jestem samotna i… cholera… – Zamilkła. – To był zły pomysł. - Czy to jakiś żart? – Jego głos był chrapliwy i spięty, gdy mówił cicho. Wzrok Triny uniósł się w górę, by ujrzeć jak bardzo był zły, a jego niebieskie oczy błyszczały z wściekłości. Pokręciła głową. - Chciałabym, aby tak było, ponieważ z przyjemnością przekazałabym ci teraz puentę. Naprawdę przepraszam. Słyszałam, że ty i twoja dziewczyna zerwaliście, wiedziałam, że jesteś sam, i że potrzebujesz pieniędzy. Ja… Naprawdę bardzo przepraszam. – Wstała, zdając sobie sprawę, że bełkocze. – Zapomnij o tym. Navarro rzucił się do przodu i złapał jej rękę, silne palce owinęły się mocno wokół jej przedramienia. Nie sprawiał jej bólu, ale zszokowało ją to na tyle, że sapnęła cicho, gdy jej wzrok powrócił do niego. Wciąż wyglądał na rozwścieczonego. - Siadaj. Jego ręka uwolniła jej, w chwili, gdy jej tyłek dotknął ponownie krzesła. Gniew Navarro Raine’a stopniał w mgnieniu oka. Spojrzała na jego twarz, i pozwoliła opaść swej uwadze na stolik. Nie mogła sobie przypomnieć, by kiedykolwiek w całym jej życiu była tak zażenowana, złożywszy właśnie propozycję mężczyźnie, by zapłacić mu za seks. Naprawdę musiała iść do psychiatry i obiecała sobie cicho, że jutro umówi się na wizytę. Trina miała tylko nadzieję, że nie powie nikomu jak zdesperowana i smutna była. Jeśli po mieście rozniesie się, że zaoferowała mężczyźnie pieniądze, w zamian za uprawianie z nią seksu, nigdy więcej nie mogłaby spojrzeć nikomu w oczy. - Spójrz na mnie. Jej podbródek uniósł się, niezdolny oprzeć się chrapliwemu rozkazowi w jego głębokim, rozkazującym głosie. Ich spojrzenia zwarły się. Jego oczy wciąż były piękne, nawet, gdy były zwężone z podejrzliwości. - Powiedz mi prawdę. To jest cholerny żart, tak? - Nie. Zmarszczył brwi. 5

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Proponujesz mi pieniądze żebym cię pieprzył? Czy to właśnie robisz? – Jego głos był ledwie szeptem. - Wiem, że to szalone i przepraszam za narzucanie się. - Czy to właśnie robisz? – Jego głos obniżył się. Pomimo silnej potrzeby nie odwróciła od niego wzroku. - Usłyszałam, że jesteś w tym dobry, gdy kiedyś jakieś kobiety jadły lunch w barze. Porównywały swoje notatki i każda z nich spotykała się z tobą w przeszłości. Ja nigdy… Westchnęła i odwróciła od niego wzrok, niezdolna patrzeć mu w oczy podczas wyjawiania mu swych mrocznych sekretów. – Kochałam Teda, ale za każdym razem, gdy prosiłam, abyśmy spróbowali czegoś co sprawiłoby mi przyjemność, denerwował się na mnie, i zachowywał jak gdybym zraniła jego uczucia, więc się zamknęłam. – Jej wzrok ponownie uniósł się, aby spotkać jego. – Pożyczę ci te pieniądze, tyle przynajmniej mogę zrobić, ponieważ nie chcę abyś stracił ranczo. Po prostu sporządź jakąś umowę prawną i zamieść w niej płatności, na które możesz sobie pozwolić, a potem przynieś ją do mnie. Jest mi naprawdę przykro z tego powodu i proszę nie mów nikomu. Nie chcę się przeprowadzać, a byłabym tak zażenowana gdyby to się wydostało, że nie mogłabym dłużej mieszkać w tym mieście. – Ponownie wstała i uciekła. Wstyd, którego doświadczyła sprawiał niemal fizyczny ból. Właśnie złożyła mężczyźnie propozycję za seks i była to najgłupsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiła w swym życiu. Ręce jej się trzęsły, gdy wyciągnęła klucze do jej SUV’a, zadowolona, że nikt w barze nie zdawał się usłyszeć ich konwersacji. Modliła się, aby Navarro nikomu nie powiedział co próbowała zrobić, ponieważ naprawdę nie chciała się wyprowadzać. Uwielbiała farmę, którą kupiła, ale była głupia oferując pieniądze facetowi w zamian za gorący seks. Ręka chwyciła jej ramię, a to sprawiło, że nagle wciągnęła powietrze. Upuściła kluczyki i odwróciła się, aby spojrzeć w szoku na Navarro Raine’a. Stał bardzo blisko. Był co najmniej o stopę wyższy od jej pięciu stóp i trzech cali, i z bliska był większy niż to sobie wyobrażała. - Nasza rozmowa nie dobiegła końca. – Navarro utrzymywał na niej swój uścisk. – Wciąż jestem zaskoczony, ale nie powiedziałem nie. Teraz była jej kolej, aby oniemieć z szoku. - No dalej. Powiedz mi więcej. Mów, nakazała sobie. - Nie wiem co więcej powiedzieć. Po prostu wpadłam na ten szalony pomysł, że moglibyśmy pomóc sobie nawzajem. Ja mam pieniądze, a ty… - Zarumieniła się. – Pociągasz mnie i słyszałam, że jesteś naprawdę dobry w łóżku. Nigdy tego nie miałam i nigdy… Westchnęła, skupiając uwagę na jego piersi. – Jeżeli to nie miało baterii lub nie byłam to ja sama, to nigdy nie miałam orgazmu. Czytałam książki i zawsze słyszałam od moich przyjaciół, jak świetny może być seks. Po prostu chciałam… - Umilkła. – To wariactwo, zgadza się? – Ponownie spojrzała w górę na niego, przyglądając się jego rysom. – Obiecuję, że umówię się na wizytę do psychiatry. Tylko proszę nie mów nikomu, ponieważ umarłabym jeśli każdy dowiedziałby się jak bardzo jestem żałosna. Jego oczy badały jej przez długie sekundy w przyćmionym świetle parkingu, zanim otwarły się szeroko z zaskoczenia. - Ty mówisz poważanie. Emocje, których nie mogła odczytać zamigotały na jego twarzy, gdy uwolnił jej ramię. Odsunął się, zahaczając kciuki o kieszenie z przodu dżinsów. Odrywając swój wzrok od niego, Trina schyliła się, aby podnieść kluczyki. Wyprostowała się, trzymając je i ponownie mu się przyjrzała. - Naprawdę przepraszam i mówiłam poważnie o pożyczce. Tylko sporządź jakąś rzetelną umowę i przynieś mi do podpisania. Mogę wypisać ci czek, i nie będę ich potrzebować zanim nie będziesz mógł oddać. 6

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Otworzyła drzwi i wrzuciła torebkę, gotowa wsiąść za nią, aby opuścić scenę jej upokorzenia. Delikatna dłoń objęła jej rękę ponownie. Obróciła się, aby spojrzeć na Navarro, tylko po to. by odkryć, że przyglądał się jej, prawie dotykając jej ciała swoim. Nie mogła odczytać intensywnego wyrazu jego twarzy i żałowała, że nie mogła tego zrobić. - Jesteś atrakcyjną kobietą i mogłabyś zaciągnąć wielu facetów do swego łóżka. Wyglądał na miłego faceta, i jedyne co mogła zrobić po zrzuceniu na niego takiej bomby, to być z nim szczerą. - Mam trzydzieści osiem lat, nie jestem już młoda, a moje ciało nie jest już takie jak dwadzieścia lat temu. Nabrałam wagi, gdy byłam mężatką i straciłam ją podczas żałoby więc lepiej wyglądam w ciuchach niż bez nich. Spałam jedynie z trzema mężczyznami w swym życiu więc, jestem jakby nieśmiała i nie zbyt towarzyska. Zawsze zwracałam uwagę na inteligentnych facetów, którzy nie są jak ty. – Zamilkła. – To nie jest obelga, uważam, że jesteś inteligentny, a miałam na myśli to, że przyciągam nudnych facetów. Nawet, gdy byłam młodsza, mężczyźni wyglądający jak ty, nigdy do mnie nie uderzali. Pociągasz mnie, ponieważ nie jestem ślepa, a ty jesteś prawie cholernie idealny. Nieznaczny uśmiech wykrzywił jego pełne wargi. - Prawie cholernie, co? Co sprawia, że jestem prawie idealny? Zawahała się. - Masz w domu lustro. Jesteś gorącym towarem i wiesz o tym. - Więc, co sprawia, że myślisz, że nie przeleciałbym cię bez płacenia mi? Jesteś atrakcyjna, Trina. - Widziałam twoją byłą dziewczynę i jestem na tyle stara, aby być jej młodą matką. Ma nogi do nieba i jest piękna. - Jest także zimną suką, - powiedział szorstko, żartobliwość zniknęła z jego tonu. - Taa. No i to. To co zrobiła jest popieprzone. Uniósł brew. - Mówisz poważnie o tej ofercie? Po prostu gapiła się na niego, zastanawiając się czy bawił się z nią, nawet przez samo zadanie tego pytania. Przyglądaj się jej w zamyśleniu. - Jakie stawiasz warunki jeśli się na to zgodzę? - Nie wiem. – Zaskoczenie wypełniło Trinę. Czy on to rozważał? – Nie doszłam tak daleko. Pomyślałam, że możemy to omówić i dojść do porozumienia, jeśli pokonałabym zdenerwowanie, aby podejść do ciebie, w co w sumie wątpiłam, więc nie planowałam nic poza złożeniem ci propozycji. Navarro zsunął swą dłoń wzdłuż jej ramienia dopóki nie chwycił jej ręki, zaskakując ją tym gestem. Przyglądał się jej przez długie sekundy a potem otworzył usta. - Jeśli spłacisz pożyczkę mojego brata, dam ci dwa miesiące. Na te słowa szok przedarł się przez nią pozostawiając ją oniemiałą. - Powiedzmy, że pięć nocy w tygodniu, przez te dwa miesiące. Możemy zostać u mnie lub u ciebie, ale byłoby łatwiej gdyby to było u mnie. W przeciwnym razie, będę musiał wychodzić przed świtem skoro muszę się zajmować końmi. Dałbym ci siedem nocy, ale to czym się zajmuję naprawdę wykańcza moje ciało i dlatego potrzebuję kilku w pełni przespanych nocy. - Poważnie? Zrobisz to? – Wciąż była zaskoczona. Uśmiech rozciągnął jego wargi. - Nie mogę uwierzyć, że zapłacą mi za dotykanie ciebie. – Zbliżył się o cal. – Chcesz, żebym cię pieprzył, tak? – Gdy mówił, jego głos opadł do głębszego tonu. Trina wiedziała, że nie mogłaby przemówić, aby ocalić swe życie w tym momencie. Ostro kiwnęła głową. - W takim razie zrobię to i pokażę ci co przegapiłaś.

7

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Kolana jej zmiękły, ale zdołała ponownie kiwnąć głową, chcąc aby wiedział, że akceptuje wszystko co on zaoferuje. - Jedź za mną do mnie. Kolejny dreszcz zaskoczenia przebiegł przez nią, sprawiając, że znów mogła mówić. - Teraz? Uśmiech rozciągnął jego wargi. - Teraz. - Ale myślałam, że najpierw będziesz chciał pieniędzy. – Panika uderzyła w nią mocno, skoro nie mogła tak naprawdę uwierzyć, że zgodził się na jej szalony pomysł i w dodatku nie tylko powiedział tak, ale chciał, aby poszła z nim do domu już teraz. – Ale… - Zatkało ją i nie mogła myśleć. Intensywny wzrok Navarro przeszywał ją. - Dzisiejsza noc jest gratis, Trina. Od jutra rozpoczniemy naszą umowę i wówczas porozmawiamy o pieniądzach, abym spisał coś zapewniającego ci dwa miesiące nocy ze mną. – Jego ręka uwolniła jej i odsunął się. – Jedź teraz za mną do domu, Trina. Byłaś wystarczająco odważna, aby przyjść do mnie, więc chodź teraz ze mną. Odszedł, poruszając się powoli do swego obitego pick-up’a. Zawahała się na jedno uderzenie serca, zanim wsiadała do swojego SUV’a i zapięła pasy. Zaskoczenie, że się zgodził i poprosił ją, by poszła do niego na darmową noc seksu, uderzyło w nią mocno. Gdy wycofał z parkingu, zdała sobie sprawę, że wpycha klucz do stacyjki, a jej ręce strasznie się trzęsą, ale zdołała odpalić samochód. Navarro Raine zaproponował zabranie jej do swego łóżka, aby pokazać jej wszystkie te rzeczy, które przegapiła w sypialni, jeśli naprawdę był tak dobry jak przechwalały się niektóre kobiety w mieście. Jej całe ciało trzęsło się na myśl o tym co mógł jej zrobić, gdy będą sami. Gdy odjechał z parkingu, jechała swym samochodem, tuż za jego ciężarówką.

Rozdział II Dom Raine’a był dwupiętrową budowlą w hiszpańskim stylu. Było zbyt ciemno, aby dobrze się przyjrzeć jego kondycji, ale oceniając po dobrze oświetlonym ganku było oczywiste, że Navarro dbał o swój dom. Trina zaparkowała za jego samochodem i wysiadła ze swego SUV’a. Dziękowała, że wzięła prysznic i ubrała się ładnie, aby porozmawiać z nim w barze. Navarro obserwował ją w ciszy, gdy szła w jego kierunku, gdzie czekał przy wejściu na ganek. Stał plecami do światła więc nie mogła dojrzeć jego skrytych w cieniu oczu. Naprawdę się denerwowała i to musiało być widoczne na jej twarzy. - Nie skrzywdzę cię. - Wiem. Po prostu nigdy wcześniej tego nie robiłam. Zachichotał. - Czego dokładnie nie robiłaś wcześniej? - Nigdy nie poszłam do domu z potencjalnym nieznajomym. Zawsze byłam w długoterminowych związkach z kilkoma mężczyznami, z którymi uprawiałam seks. - Obiecuję ci, że polubisz to co będziemy robić. Trina zadrżała. - Okej. Liczę na to. Navarro ponownie zachichotał i sięgnął, aby wziąć w swą ogromną rękę jej dłoń, obracając się w kierunku domu i prowadząc ją po schodach na ganek. Zatrzymał się przy drzwiach, aby je otworzyć, pchnął drzwi i poczekał, aż wejdzie pierwsza. Światło w salonie już się paliło, gdy weszła do jego domu, pozwalając Trinie dobrze się przyjrzeć ogromnemu 8

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

pokojowi, który nie był zbyt umeblowany, ale czysty. W pokoju były jedynie kanapa, jeden stolik z lampą przy wejściu, ogromny telewizor i stolik kawowy. Oczywiste było, że nie mieszkała tutaj kobieta. - Sypialnia? A może chcesz w innym pokoju? Może kuchnia? Spojrzała do góry w jego przystojną twarz i zdała sobie sprawę, że jego seksowny wzrok przyglądał jej się na tyle badawczo, aby sprawić, że się zarumieniła. - Nie wiem. Nie jestem w tym za dobra. Dlatego chciałam ci zapłacić. Zachichotał ukazując, że miał miły śmiech, gdy delikatnie ścisnął jej rękę, zamykając za nimi drzwi i używając wolnej ręki, aby zamknąć je na zamek. - Pójdziemy do mojej sypialni. Pozwoliła mu poprowadzić się korytarzem i po schodach. Ominął kilka zamkniętych drzwi i podszedł do jednych korytarzem, które były ciemne i otwarte. Wszedł do środka, włączył światło i pozwolił Trinie rozejrzeć się po pokoju, gdy puścił jej rękę i mocno zamknął za nimi drzwi sypialni. Sypialnia była całkiem pusta, obejmując jedynie ogromne, królewskich rozmiarów, drewniane łoże z baldachimem. Było przykryte czarną kołdrą i kilkoma dużymi poduszkami leżącymi wzdłuż drewnianego wezgłowia. Dwa stoliki nocne i komoda były jedynymi meblami w pokoju. Dwoje drzwi było otwartych, jedne prowadziły do małej garderoby wypełnionej ubraniami, a drugie do łazienki z widoczną wanną. Para dżinsów leżała na podłodze, a czarne bokserki na nich, jedyny znak nieporządku w jego skądinąd czystym pokoju. - Masz coś do picia? – Trina zwróciła się do niego twarzą. Navarro pokiwał. - Mam, ale nie chcę cię pijanej. - Och. – Przełknęła. – Pomyślałam, że to mogłoby mnie rozluźnić. - Rozbierz się i wejdź na łóżko. – Wolno uśmiechnął się szeroko, ukazując białe zęby. - Więc, po prostu się do tego zabieramy, co? – Jej serce tłukło się w piersi. - Taa. Jestem twardy od parkingu. Rozbierz się i wejdź na moje łóżko, Trina. Chcę cię płasko na plecach, po środku. Niepewność chwyciła Trinę, gdy się zawahała. - Możemy przygasić światło? Może nawet je wyłączyć? Nie żartowałam z tą częścią, że lepiej wyglądam w ubraniu. Jego szeroki uśmiech zniknął, gdy niebieskie oczy zwęziły się. - Jeśli to ma zadziałać, musisz robić to co mówię, Trina. Musisz słuchać rozkazów. Zdejmij wszystkie swoje ciuchy. Chcę, abyś rozciągnęła się na plecach po środku mojego łóżka, kompletnie naga. Czy to jasne? Trina nerwowo zaczęła się rozbierać i wiedziała, że rumieniła się mocno, czując jak jej policzki płonęły z gorąca. Chciał zobaczyć ją nagą, ale miała nadzieję, że nie zmieni zdania, gdy już będzie ją miał w ten sposób. Rzuciła okiem na jego czarną kołdrę z obawą i zdała sobie sprawę, że z jej białą skórą, będzie prawdopodobnie wyglądać na niej jak martwe ciało. Z jej jasną skórą, unikała słońca jak tylko się dało. Miała nadzieję, że go nie oślepi. Zrzuciła buty, potem rozpięła dżinsy, zsunęła je w dół swych nóg i zdjęła, następnie zdjęła koszulkę i upuściła ją. Cieszyła się, że jej stanik i majtki pasowały do siebie. Gdyby wiedziała, że zamierzał zobaczyć ją bez ubrań, założyłaby białe – byłyby mniej zaskakujące na jej skórze, niż czarne, które włożyła. Zaryzykowała zerknięcia na niego. Wciąż był w pełni ubrany, obserwując ją w ciszy. Zatrzymała się. - Nie zamierzasz się rozebrać? - Zamierzam. Zdejmij wszystko. Cholera. Przygryzając ponownie wargę, sięgnęła za siebie, aby rozpiąć stanik i odwróciła od niego wzrok, gdy pozwoliła mu opaść. Miała nadzieję, że nie stracił zainteresowania, 9

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

ponieważ grawitacja sprawiła, że jej piersi nieco opadły, a jej brzuch nie był ani jędrny, ani płaski. Zarumieniła się ze wstydu, zakładając, że on był jędrny wszędzie. Sięgnęła w końcu do majtek, ściągając je, i zastanawiając się jak zareaguje na fakt, że była całkowicie wygolona od pasa w dół. Podeszła sztywno do łóżka, zdając sobie sprawę, że było wyższe niż standardowe, i naprawdę musiała się na nie wspiąć, skoro materac był na wysokości jej bioder. Dostała się na środek materaca i wolno położyła na plechach, aby rozciągnąć się, tak jak jej rozkazał. Zaryzykowała kolejne zaciekawione spojrzenie w jego stronę. Koszula Navarro była lekko rozchylona, więc mogła dojrzeć przebłysk opalonej skóry i ocenić jego pierś, ale ona patrzyła na jego twarz, aby zaobserwować jego reakcję na nią. Jego wzrok błądził po jej ciele, podczas gdy rozpinał kolejne guziki swej flanelowej koszuli, ale nie widziała obrzydzenia, gdy jej się przyglądał. Właściwie wyglądał na podnieconego, jeśli tak mogła ocenić jego wyraz twarzy. Była bardziej zdenerwowana niż podniecona, gdy jej uwaga została przykuta do jego klaty, którą ukazał, gdy upuścił koszulę. Poczuła się jak gdyby ktoś uderzył ją w brzuch, gdy wpatrzyła się w jego perfekcyjnie umięśnioną klatę, a potem zdecydowała, że była lepsza niż idealna. Skóra na grzbietach mięśni jego szyderczego, twardego brzucha była jasnobrązowa. Miał trochę włosów na piersi – tylko odrobinę – ale włosy opadały linią od pępka do zapięcia jego spodni. Dwoje rąk chwyciło ich przód, gdy otwierało je powoli. - Trina? - Tak? – Głos jej drżał. - Nie bądź taka przerażona, dziecino. - Denerwuję się. – Pomyślała, że szczerość będzie najlepsza i po prostu się przyznała. Zachichotał. - To ja tu jestem pod presją. Jej wzrok poleciał do niego z zaskoczeniem. - Presją? - Myślisz, że jestem wart cholernie dużo pieniędzy. – Uśmiechnął się szeroko. – Zrelaksuj się, dziecino. Jej uśmiech był momentalny i czymś, czego nie mogła powstrzymać. - Cały jesteś przyjemny dla oka. Po prostu również chciałabym być. Pozostawił na sobie swoje czarne seksowne bokserki, gdy podszedł do łóżka. - Nie mam żadnych cholernych zażaleń. – Jego wzrok prześlizgnął się po jej ciele. – Zaufaj mi. Z mojego punktu widzenia, wyglądasz cholernie dobrze. - Dziękuję. Wymsknął mu się chichot. - Spójrz na mnie. Spotkała jego oczy, obserwujące ją. - Patrzę. - Czego pragniesz? - Nie wiem. Mówiłam ci, ja nie… - Westchnęła, trochę zawstydzona, ale gotowa całkowicie się przed nim otworzyć. – Wiem co określenie waniliowy1 oznacza, odkąd o nim przeczytałam. Moje życie intymnie było tak konwencjonalne jak to tylko możliwe. Czytałam o wielu rzeczach, ale nie wiele z nich zrobiłam. Wiem, że byłam mężatką przez szesnaście lat, ale on nie był za eksperymentowaniem. Ja chciałam, ale on nie. Navarro przyglądał się jej. - To dlatego chcesz mnie. Chcesz doświadczyć wszystkich tych rzeczy, o których fantazjowałaś, zgadza się dziecino? 1

W oryginale: vanilla; chodzi tutaj o określenie: Vanilla Sex – konwencjonalny seks.

10

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Trina czuła zażenowanie, ale zaszła już tak daleko, więc pomyślała, że równie dobrze mogła się całkowicie odsłonić. - Tak. Nigdy wcześniej, żaden mężczyzna nie pociągał mnie tak jak ty. Powiedziałam ci, że podsłuchałam pewne kobiety na obiedzie, rozmawiające na twój temat. Mówiły, że jesteś naprawdę dobry w seksie i jesteś… - Jestem? – Zbliżył się do niej o cal. - Eee… naprawdę dobry w łóżku i trochę dziki. Tak jedna z nich powiedziała. Powiedziała, że jest z tobą piekielnie dużo zabawy, a inna zgodziła się z nią. Ciemnoniebieskie oczy zamigotały z rozbawiania, gdy jego usta wygięły się w seksownym uśmiechu. - Więc mam dobre recenzje, co? Odwzajemniła uśmiech. - Tak. Navarro wpatrywał się w nią. - Twoje dni nudnego seksu skończyły się. Jestem mężczyzną, który zamierza cię wznieść na nowe wyżyny i mężczyzną, który zamierza pokazać ci co cię ominęło. Powiedz mi co robiłaś, a potem ja pokażę ci co przegapiłaś. Trina oblizała wargi, pozwalając swemu wzrokowi jeszcze raz przebiec po jego umięśnionej klacie i sześciopaku mięśni brzucha, ogłaszając w ciszy, że dla niej jest najseksowniejszym mężczyzną na planecie. Jej ciało już odpowiadało na sam jego widok, a nie wspiął się jeszcze nawet do niej na łóżko. - Trina? Spotkała jego oczy. - Tak? - Jestem cholernie niecierpliwy, aby dostać cię w swoje ręce i usta. Zbyt mocno cię pragnę, aby w nieskończoność czekać na odpowiedź, na moje pytania. Widzisz co ze mną robisz? Jeśli nie zaczniesz mówić, to odbędziemy tę rozmowę o wiele później. Jej uwaga obniżyła się wzdłuż jego ciała do czarnych bokserek, a tamten widok sprawił, że jej serce zaczęło walić. Trina nie mogła przegapić, że miał znaczącą erekcję. Navarro nie był przyjemny dla oka tylko od pasa w górę. Wyraźnie widziała, jak bardzo jej pragnął, ponieważ sprawdzał jak dalece para bokserek może się rozciągnąć. Była pod wrażeniem. Była nieco onieśmielona. - Dziecino? Spotkała oczy Navarro. - Tak? - Nie mów mi, że oniemiałaś przeze mnie. Jeśli chcesz mnie, odpowiedz na moje pytania. Trina pragnęła go tak mocno, że aż bolało. Musiała zmusić się do myślenia, aby przypomnieć sobie co chciał wiedzieć, ale trudno było się skoncentrować, gdy Navarro stał tak blisko niej. - Dziko dla mojego męża było w stylu na pieska. Trina nie mogła przegapić zaskoczenia, które wykrzywiło rysy twarzy Navarro, gdy brał głęboki wdech. - Uprawiałaś kiedyś seks analny? Pokręciła głową. - Nie mogę również powiedzieć, abym kiedykolwiek tęskniła za nim. Wybuchł śmiechem a jego wyraz twarzy złagodniał z poczucia humoru. - Czy twój mąż lubił seks oralny? - Dostawał go, ale nigdy nie dawał. Humor wyparował i szok zmienił jego rysy. - Nigdy? 11

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Próbował dwa razy, ale nie spodobało mu się, więc nigdy więcej tego nie zrobił. To sprawiało, że czuł się nieswojo i nie miał z tego również przyjemności, więc nie wkurzałam go w tym temacie. Navarro pokręcił głową. - Jesteś cholernie prawie dziewicza, zgadza się dziecino? Wzruszyła ramionami. - Prawdopodobnie. - Czy on cię podniecał? - Tak. - Ale pozostawiał cię samej sobie na końcu? Kolejny rumieniec oblał jej policzki z zażenowania wynikającego z szesnastu lat małżeństwa z nudnym seksem. - Kochałam go i był dobrym człowiekiem. - Ale nie miał pojęcia co się robi w łóżku, zgadza się? – Navarro nie czekał na odpowiedź. – Chcę, abyś się rozluźniła i zaufała mi. Możesz wykonywać polecenia? Musisz robić to co powiem, dziecino, bez pytania. Spodoba ci się to co zrobię, a jeśli nie, znajdę inny sposób, aby sprawić ci przyjemność. Musisz być szczera ze mną, w każdej kwestii. Niczego nie udawaj, chociaż mam przeczucie, że przez te wszystkie lata zrobiłaś się w tym całkiem niezła. Rozumiemy się? - Tak. Zamilkł. - Badałaś się? Rzuciła na niego okiem, zmieszana. - Badałam na co? Spoglądał na nią, czekając. Kiwnęła głową, zrozumienie opadło na nią, gdy skierował swą uwagę na jej uda, a potem znów na nią spojrzał. - Badam się regularnie i nic nie mam. Nie będziemy używać prezerwatyw? To znaczy, czy jesteś pewien, że nic nie masz? I nie stosuję żadnej antykoncepcji. - Jestem czysty i nie mogę sprawić, abyś zaszła w ciążę. – Jego usta zacisnęły się. – Miałem wypadek, gdy byłem młodszy, po którym jestem bezpłodny. Współczucie wezbrało w niej. - Przykro mi. Wszystko w porządku? - Jeśli pytasz czy wszystko działa, to działa, ale nie mogę mieć dzieci. Spojrzenie w jego oczach zaniepokoiło Trinę, gdy zauważyła w nim prawdziwy gniew i być może trochę żalu. - Mój mąż również nie mógł mieć dzieci. Szok sprawił, że rysy Navarro na chwilę zbladły. - Słucham? - Ted miał białaczkę, gdy był nastolatkiem i w jej wyniku stał się bezpłodny. Wyglądałeś na zagniewanego, gdy powiedziałeś, że nie możesz sprawić abym zaszła w ciążę. Przykro mi z twojej straty. Nie naprzykrzałam się Tedowi skoro nie chciał mieć dzieci, mówiąc zawsze, że za dużo pracuje aby je mieć. Usta Navarro zacisnęły się w wąską linię. - Powiedział ci dopiero jak za niego wyszłaś? - Nie. Nie krył się z tym na pierwszej randce i chciał, abym o tym wiedziała, zanim zbliżymy się do siebie. - Ty również nie chciałaś mieć dzieci? Zawahała się.

12

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Chciałam, ale kochałam Teda. Rozmawiałam z nim kilka razy o adopcji, ale jego grafik w pracy był bardzo napięty i powiedział, że byliśmy wystarczająco szczęśliwi bez nich. Po prostu nie chciał o tym tak naprawdę rozmawiać, więc odpuściłam sobie. Navarro przyglądał jej się z dziwnym wyrazem twarzy. - Rozchyl szeroko uda dla mnie. - Wow. – Była oszołomiona. – Szybko się rozpędzasz, co? Uśmiechnął się. - Otwórz się dla mnie. Oblizując wargi, Trina rozchyliła szeroko swe nogi. Była wdzięczna za jogę, którą zaczęła ćwiczyć po śmierci Teda. Była dość elastyczna i stała się dla niej rutyną, z rana i na wieczór. Lekko zawstydziła się, gdy obserwowała jak Navarro oderwał wzrok od niej, aby powoli spłynąć wzrokiem wzdłuż jej ciała, dopóki nie skupił się na jej wyeksponowanej płci. Zobaczyła, że wziął głęboki wdech. - Piękna. Unosząc brwi, wpatrywała się w niego, przyglądającego się jej. Jego wzrok uniósł się, aby spotkać się z jej i szeroki uśmiech wygiął jego wargi. - Co tam? - Piękna? Kiwnął głową. - O taak, dziecino. Czy sprawia ci przyjemność patrzenie na moje ciało? - Jesteś w formie i dobrze wyglądasz. Masz twarde ciało a każdy takie lubi. Zachichotał. - Gdybym lubił naprawdę twarde ciała, myślę, że nie interesowałbym się kobietami. Słyszałaś kiedyś powiedzenie ‘przeciwieństwa się przyciągają’? Cóż, cholernie mnie pociągasz i rozgrzewa mnie patrzenie na twoje delikatne ciało i kształty. Twoja skóra przypomina mi mleko, a ja diabelnie je uwielbiam. Przełknęła, rozluźniając się trochę na łóżku i ulżyło jej, że nie stracił nią zainteresowania. Spotkała i przytrzymała jego spojrzenie, pewna, że widziała namiętność w jego oczach. Jej wzrok obniżył się wzdłuż jego ciała, do wybrzuszenia w jego bokserkach, niezaprzeczalny znak, że zdecydowanie był podniecony. Poderwała swój wzrok ponownie do jego twarzy, aby ujrzeć, że znów się uśmiechał, wyglądając na rozbawionego i miała nadzieję, że to nie z powodu jej wyeksponowania. - Zamknij oczy i po prostu czuj, okej? Wyglądasz jakbyś miała zaraz uciec. Posłuchała go i zmusiła się do relaksu, gotowa i chętna zaufać mu. Dwoje ogromnych rąk delikatnie dotknęło wewnętrznej strony jej ud. Jego dłonie były szorstkie w dotyku, a to odczucie sprawiło, że lekko się szarpnęła z zaskoczenia, jej oczy otworzyły się, aby zobaczyć, że Navarro znów się uśmiecha. - Czy mój dotyk przestraszył cię? - Twoje dłonie są szorstkie. - Są stwardniałe od pracy. Drażnię twoją skórę? Jesteś tak cholernie delikatna. – Jego ręce ponownie musnęły wewnętrzną część ud. Pokręciła głową. - Po prostu zaskoczyłeś mnie. Właściwie to przyjemne odczucie. Zachichotał. - Zamknij znów oczy i pozostaw nogi szeroko rozwarte dla mnie. Zamierzam pokazać ci zalety seksu oralnego, dziecino. Obiecuję, że będziesz odczuwała rozkosz, z tego co zrobię. Zmusiła się do rozluźnienia pomimo, że jej serce waliło w piersi, przypominając sobie, że tego właśnie chciała. Navarro to nieznajomy, więc jeśli coś pójdzie nie tak, cóż, rzadko widuję go w mieście, pomyślała. Dam mu pożyczkę, ale nie muszę z nim rozmawiać, aby wysyłać mu czek każdego miesiąca, jeśli seks nie… 13

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Rozciągnął kciukami jej wargi sromowe, jednocześnie muskając palcami jej wzgórek. Spięła się, chociaż tego nie chciała. Facet rozchylał ją szerzej, sprawiając, że powietrze omiotło jej łechtaczkę. Nie, to nie tylko powietrze, pomyślała, to jest ciepłe. Jej serce podskoczyło na chwilę, gdy zdała sobie sprawę, że dmuchał na nią, a chwilę później gorący język przesunął się po jej wrażliwym pączku. Szarpnęła się lekko na mocne liźnięcie, ale nie próbowała złączyć swych ud. Ramiona Navarro wciąż napierały na nią, unieruchamiając ją, gdy jego usta całkowicie objęły jej łechtaczkę. Trina gorączkowo złapała się jego kołdry, podczas gdy mężczyzna kontynuował ssanie i lizanie jej płci, drażniąc ją mocnymi pchnięciami. Rozkosz przedarła się przez nią. Nigdy wcześniej nie doświadczyła niczego podobnego. To było zbyt wiele, zbyt intensywnie, ale nie walczyła, aby oderwać się od tych ust. Była świadoma swego chrapliwego oddechu, naprawdę dyszała i głośny jęk wydarł jej się z ust. W swym przepełnionym namiętnością otumanieniu, jej umysł z ledwością pracował, ale zdała sobie sprawę z różnicy pomiędzy mężczyzną, który dotykał jej teraz, a mężczyzną, z którym spędziła szesnaście swego lat życia. Ted nigdy czegoś takiego mi nie zrobił. Nigdy nie dotykał w ten sposób jej łechtaczki, tylko bawił się nią trochę placem, przed seksem. Gorące usta i język Navarro doprowadzały ją do pasji. - O Boże, - wydyszała. Jej paznokcie drapały kołdrę, ale chciała wbić swe palce we włosy Navarro. Oparła się temu impulsowi, obawiając się, że się zatrzyma jeśli go dotknie, a tego nie chciała. Surowe odczucie przyjemności przedarło się przez nią, gdy jej ciało naprężyło się, jej plecy wygięły, pomimo, że wcale tego nie chciała, wiedząc, że tym mocniej przyciska swą cipkę do ust Navarro. Zakwiliła, a potem krzyknęła, gdy mocno doszła, orgazm przelał się niemalże wściekle przez jej ciało. Gorące usta i język uwolniły jej łechtaczkę, tylko po to, aby dmuchnąć na nią chłodnym powietrzem. Jej serce uderzało nierówno, a oczy zacisnęły się, gdy jej wewnętrzne mięśnie kurczyły się, w wyniku jej dojścia. Masturbacja nie była jej obca skoro robiła to często, ale to czego właśnie doświadczyła, sprawiło, że to co dostarczała sobie swymi palcami i wibratorem, zdawało się cholernie łagodne przy porównaniu. Navarro delikatnie pchnął w nią palec, szokując ją tym nagłym wejściem i sprawiając, że jęknęła. Navarro zaklął cicho, zmuszając ją do otwarcia oczu, aby sprawdzić co było nie tak, gdy w pełni skupiła na nim uwagę. Pochylał się nad nią, a jego twarz była niecałą stopę od niej, jedną ze swych rąk podpierał się z boku na łóżku, podczas gdy druga znajdowała się pomiędzy jej wciąż rozchylonymi udami. Jego palec był wewnątrz niej i poruszał nim, wsuwając go głęboko i wyciągając, gdy ich oczy się zwarły. - Kurwa, dziecino. Jesteś tak cholernie wąska. Kiedy ostatnio uprawiałaś seks? - Z osobą czy z moim wibratorem? Szeroki uśmiech rozciągnął jego wargi, gdy zachichotał. - Oba. Którykolwiek. Kiedy był ostatni raz, gdy coś innego poza moim palcem było w tobie? - Mam jeden z tych małych, cienkich wibratorów, którego użyłam w zeszłym tygodniu. Ostatnim razem uprawiłam seks z moim mężem, tydzień przed jego śmiercią, a to było czternaście miesięcy temu. Oczy Navarro pociemniały z namiętności, gdy wyciągnął swój palec całkowicie zanim wszedł w nią dwoma palcami, rozciągając ją wolno, gdy napierał głęboko na jej płeć. - Niech to. Jesteś tak cholernie gorąca i wąska, ale nie chcę sprawić ci bólu, dziecino. Trina pokręciła głową. - Nie sprawisz. Wiem, że minęło sporo czasu, ale pragnę cię. Naprawdę cię pragnę. 14

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Jego palce wycofały się, gdy Navarro wyprostował się, by sięgnąć do paska swych bokserek. - Och, dostaniesz mnie, Trina. Jestem tak kurewsko twardy, że mógłbym teraz rozbić cegły. Tylko, że jesteś tak cholernie wąska i od dawna tego nie robiłaś, że obawiam się, że to będzie dla ciebie bolesne. Trina spojrzała w dół, gdy Navarro ściągnął bokserki na swe uda i musiała powstrzymać się od gwałtownego wdechu, widząc, że podczas gdy nie był strasznie duży, był o wiele większy od jakiegokolwiek mężczyzny, z którym była i był gruby. I jak twierdził był także twardy. Sądząc po wadze i rozmiarze jego fiuta, grawitacja powinna obniżyć jego ciężar, ale był wyprężony. Nigdy nie sądziła, że męski penis może być atrakcyjny, ale jego był. - Trina? Odciągnęła swą uwagę od jego fiuta. - Tak? - Nie chciałbym zakładać prezerwatywy. Czy zgadzasz się na to? To zabija pewne wrażenia a chcę czuć z tobą wszystko. Kiwnęła głową. - W porządku. Proszę… - Jesteś pewna, bo jak już będę w tobie chyba by mnie zabiło gdybym próbował się zatrzymać. Też cię pragnę cholernie mocno i wiem, że będzie jak w niebie. Mój fiut jest zazdrosny jak diabli o moje palce, aby cię poczuć. - Jestem pewna. – Pragnęła go, ale gdy spojrzała na jego grubą erekcję, miała wątpliwości czy przyjmie go bez bólu. – Pragnę cię. Wspiął się odrobinę bardziej na łóżko, a jego ogromne ciało nieznacznie zawisło na nią, zanim obniżył się tak, że była pod nim unieruchomiona. Jego skóra paliła, gdy umościł się na niej, ostrożnie, by jej nie zgnieść, łokciami podtrzymywał swój ciężar. - Otocz mnie nogami wysoko w pasie, - ponaglił ją łagodnie. – I trzymaj swe ręce nad głową. Uwielbiam, gdy twoje piersi prężą się w ten sposób. Postępując zgodnie z jego instrukcjami, owinęła nogi wokół jego pasa i dostosowywała je dopóki jej pięty nie opadły na jego wąski tyłek, wyczuwając jędrną skórę i mięśnie. Navarro prawdopodobnie miał niesamowity tyłek, pomyślała. Jeszcze go nie widziała bez dżinsów, ale mogła sobie wyobrazić, że był jędrny i krągły. Navarro przesunął swe ramiona wyżej i ku jej zaskoczeniu jedną ręką otoczył jej nadgarstki, by unieruchomić je pomiędzy jego kciukiem i palcami. Spojrzała na niego. - Co robisz? - Jestem duży i nie chcę, abyś się poruszyła. Nie ruszaj się i zrelaksuj się dla mnie. Zaczynał ją przerażać, ale rozluźniła się, nie walcząc z jego uściskiem na jej nadgarstkach. Navarro przesunął swe biodra i zdumiało ją, że nie musiał użyć ręki, aby naprowadzić swą płeć na nią, gdy przysunął biodra bliżej i uniósł trochę wyżej swe ciało. Czubek jego grubego fiuta musnął jej mokrą i czekającą cipkę, drażnij ją i otarł się wzdłuż jej szparki do łechtaczki, a potem wycofał się zanim, przysunął się trochę bardziej i najechał na jej wejście. Navarro naparł na jej cipkę, wchodząc w nią dręcząco wolno. Jej ciało poddało się jego twardemu ciału wnikającemu w nią, rozciągając ją, aby przyjęła jego grubego fiuta. Minął ponad rok od kiedy uprawiała seks, a jej podręczny wibrator był mały, cienki i miał tylko kilka cali długości. Navarro był o wiele większy od niego. - O Boże, - jęknęła, gdy wszedł w nią głębiej. - Nie Bóg, dziecino, - głos Navarro był głęboki i szorstki. – To cały ja. Kurwa, jesteś taka wąska. Sprawiam ci ból? Przełknęła, gdy zamarł w niej.

15

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie. Czuję jak mnie rozciągasz i to piecze, ale to przyjemne uczucie. Wszedłeś do końca? Parsknął. - Nie zupełnie, dziecino. Jesteś gotowa, aby przyjąć resztę? - Pieprz mnie, - wyszeptała. Jej słowa dotarły do niej w chwili, gdy je wypowiedziała, to było jedno z jej ulubionych powiedzeń. Otworzyła usta, aby się wytłumaczyć, ale Navarro jęknął tylko, przyjmując jej wypowiedź dosłownie. - Załatwione, dziecino. – Wszedł w nią na całą długość, wahając się tylko na chwilę, gdy sapnęła, ale potem zaczął poruszać się w jej ciele. Trina odrzuciła do tyłu głowę, krzycząc z doznania wypełniania jej przez Navarro, gdy pompował w nią tam i z powrotem, powoli zwiększając szybkość. Ich chrapliwe oddechy i jej jęki wypełniły sypialnię na równi z dźwiękami trzeszczenia jego łóżka. Przesunął swe biodra, napierając na nią pod innym kątem i sprawiając, że odczuwała to jeszcze lepiej. Wstrząsnęło nią, gdy kilka minut później uderzył w nią kolejny orgazm i rozkosz pochwyciła ją, kiedy Navarro wychrypiał jej imię, gdy jego fiut szarpnął głęboko w jej cipce, dochodząc mocno, aż jego biodra znieruchomiały. - O mój Boże, - wydyszała. Navarro nieznacznie uniósł z nad niej swą pierś, gdy ich spojrzenia spotkały się. Zaspokojony wyglądał piekielnie seksownie z jego błyszczącymi rysami, rozchylonymi ustami i zwężonymi oczami. Jego wargi wykrzywiły się w szerokim uśmiechu satysfakcji. - To było niesamowite, prawda dziecino? Trina kiwnęła głową, przełykając gulę w jej gardle. - Wow. Chichocząc, Navarro mrugnął do niej, gdy uwolnił jej nadgarstki. - Mimo to musisz przestać wzywać Boga. Myślę, że zasłużyłem na to byś wykrzykiwała moje imię, zamiast jego. Zaśmiała się na jego żartobliwą wypowiedź, kompletnie nie spodziewając się, że będzie zabawny po seksie. - Być może myślę, że jesteś bogiem. Zaśmiał się z nią, wolno wycofując się z jej ciała. - To mi się podoba. – Zszedł z niej, aby rozciągnąć się na boku, i podpierając głowę, używając ramienia, by oprzeć policzek na swej ręce. Jedno udo wciąż miał przerzucone nad nią, unieruchamiając jej nogę. – To było naprawdę coś, Trina. Uśmiechnęła się. - Więc rozumiem, że nie masz nic przeciwko temu? Jego szeroki uśmiech zgasł. - Jedyna rzecz, co do której jestem przeciwny, to oferowanie mi pieniędzy za pieprzenie cię. Nie sądzę, aby to było właściwe. Rumieniec wykwitł na jej policzkach, gdy spojrzała na niego. - Proszę, nie zmieniaj zdania. Co w tym takiego złego? To znaczy, wiem, że jestem starsza niż kobiety, z którymi się zadajesz, ale obiecuję, że nie zaangażuję się ani nie będę oczekiwała niczego więcej poza seksem. Jestem blondynką, ale jestem mądrzejsza. - Ujmę to inaczej. Czuję się winny, na myśl o wzięciu od ciebie pieniędzy za coś, co i tak chciałbym zrobić. Nie martwię się tym, że poczujesz coś do mnie.

16

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Rozdział III To było szalone, ale Trina zaparkowała swojego SUV’a przed domem Raine’a o ósmej następnego wieczora. Niepokój zagnieździł się w zagłębieniu jej żołądka. Ostatnia noc była niesamowita. Po tym jak chwilę porozmawiali Navarro zaproponował jej, aby spędziła u niego noc, ale potrzebowała czasu dla siebie, więc powiedziała, że musi iść do domu. Tak naprawdę nie musiała, ale chciała pomyśleć. Trochę zżerało ją poczucie winy z powodu jej męża, Teda’a. Nie żył i zdała sobie sprawę, że chciałby, aby ruszyła dalej, ale byłby zszokowany gdyby wiedział, że płaciła mężczyźnie za seks. Tylko pogarszało sprawę, że płaciła Navarro pieniędzmi, które dostała z powodu śmierci Ted’a. Westchnęła, gdy wysiadła z pojazdu. Bez względu na to jak bardzo winna się czuła, to nie mogłoby jej powstrzymać przed ponownym odwiedzeniem rancza Raine’a. Drzwi otworzyły się zanim zdążyła zapukać, a widok Navarro sprawił, że zassała powietrze, gdy ujrzała, że nie nosił nic poza parą luźnych dopasowanych czarnych spodni dresowych, a jego włosy były wilgotne. Na jego widok zawsze myślała o tym powiedzeniu ‘niezłe ciacho’ z tym jego umięśnionym, twardym ciałem. Pozwoliła swemu wzrokowi podziwiać jego szeroką klatę zanim spojrzała na jego twarz. Navarro wyglądał na rozbawionego, gdy uśmiechnął się do niej szeroko. - Jesteś punktualnie. Wejdź. Trina weszła do jego domu, a on zamknął za nią drzwi na zamek. Wolno obróciła się i znalazła wciąż szeroko uśmiechającego się Navarro. Jej ciało błyskawicznie odpowiedziało na wspomnienie wczorajszej nocy. Jej sutki zamrowiły, wilgoć zwilżyła jej majteczki, a on nawet jej jeszcze nie dotknął. - Spisałeś coś? Mam ze sobą certyfikowany czek bankowy. Jego szeroki uśmiech zgasł. - Jesteś pewna, że chcesz to zrobić Trina? Nie musisz mi płacić. Kiwnęła głową. - W przeciwnym razie stracisz ranczo, zgadza się? Jego usta skręciły się w zbolały wygląd. - Taa. - W takim razie jestem pewna, że chcę dać ci ten czek. – Zamilkła. – Mam tylko nadzieję, że twój brat nie zrobi tego ponownie. - Zmusiłem go do zrzeczenia się swojej części rancza. Nie może już więcej brać pożyczek pod hipotekę. Chodź ze mną do biura. Spiszę to, możesz przeczytać i zrobię dwie kopie. Jedną zamknę w swoim sejfie, a ty dostaniesz drugą. Trina poszła za Navarro korytarzem obok kuchni do pomieszczenia, które wyglądało na przebudowane biuro, które prawdopodobnie kiedyś było nieużywaną sypialnią sądząc po osobistej łazience w rogu pokoju. Navarro usiadł na brzegu starego, dużego, mahoniowego biurka i sięgnął po dwie kartki papieru leżącego tuż przy jego tyłku. Trina usiadła na krześle, które jej wskazał. Torebkę położyła na kolanach, gdy wzięła od niego papiery i zaczęła je czytać. Po przestudiowaniu strony w końcu spojrzała w górę. - Wyraziłeś się bardzo konkretnie. Uśmiechnął się szeroko. - Gdy nasz kontrakt skończy się, możemy to spalić. Zapiszę tam, że po prostu poświadczyłaś, że spłaciłem pożyczkę, a ty wystawisz mi pokwitowanie, więc jeżeli kiedykolwiek powstałaby wątpliwość skąd wzięły się te pieniądze, lub dla celów podatkowych, będzie to wyglądało na bezinteresowną, legalną pożyczkę pomiędzy przyjaciółmi.

17

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Wzięła długopis, który jej podał, aby podpisała obie kartki, a potem oddała mu je wraz z długopisem, przyglądając się jak składał swój podpis, gdy wygrzebała kopertę z torebki. Navarro zawahał się zanim przyjął czek. - Jesteś tego pewna, Trina? Zamiast tego możemy spisać legalną umowę dla prawdziwej pożyczki. Naprawdę nie czuję się w porządku biorąc od ciebie pieniądze za seks. Zaśmiała się. - Nigdy nie sądziłeś, że będziesz opłacaną laską, co? Wydaje mi się, że słyszałam określenie treser pum2, jeśli wolisz milszy, ale zabawniejszy opis. Wybuchł śmiechem, odprężając się. - Wiem co określenie puma oznacza i z pewnością nie jesteś nią ty. Jesteś tylko dwa lata starsza ode mnie. Mam trzydzieści sześć lat. - Weź ten czek, ponieważ szczerze mówiąc nie będę za nim tęsknić. Mam odszkodowanie, jego polisę na życie i zyskałam na nieruchomości, gdy się tutaj przeprowadziłam. Tutejszy rynek mieszkań ma naprawdę niskie obroty więc zapłaciłam mniej niż połowę ceny ze sprzedaży mojego starego domu. Uratuj swoje ranczo i przyjmij pieniądze. Cieszę się tylko, że zabezpieczyłeś je przed możliwością powtórzenia się tej sytuacji w przyszłości. Jego uśmiech zgasł. - Ja również. – Wziął kopertę i po prostu wrzucił ją do szuflady. - Nie chcesz przynajmniej sprawdzić, czy kwota na czeku się zgadza? Pokręcił głową, wstając. - Ufam ci. Chodźmy na górę. Wziąłem prysznic po jedzeniu, domyślając się, że docenisz brak kowbojskiego zapachu na sobie. Wstała, uśmiechając się szeroko. - Kowbojski zapach, co? Jak pachną kowboje? Chwycił jej dłoń, zaśmiewając się. - Dziś to byłoby końskie łajno. Czyściłem stajnie i mam ogród do obsiania, więc użyłem świeżego nawozu do użyźnienia, więc można powiedzieć, że to był gówniany dzień. Zaśmiała się z nim, podążając za nim do jego sypialni. Gdy zamknął drzwi i przekręcił zamek, Trina podeszła do jego komody i położyła tam torebkę. Zrzuciła buty na płaskim obcasie, zwróciła się do niego twarzą i odkryła, że Navarro podszedł do łóżka, by obserwować ją swym seksownym spojrzeniem. - Dlaczego zawsze zamykasz drzwi i przekręcasz zamek? – Spojrzała na nie, a potem na niego. – Czy ktoś tu jeszcze mieszka? Myślałam, że mieszkasz sam. - Teraz jestem sam w domu, ale mam kilku braci, którzy czasem przyplączą się do domu. Wolę nie ryzykować od ostatniego razu. – Wyszczerzył zęby. – Mówię o wprawieniu w zakłopotanie. Zaśmiała się. - Zostałeś przyłapany z opuszczonymi spodniami, co? - I ktoś jeszcze. – Mrugnął. – Nauczyłem się, że kobiety robią się raczej poirytowane, jeśli jeden z moich braci zatrzymuje się, aby rzucać uwagi o tym co widzieli. - Żartujesz, prawda? Ooo, musisz mi to opowiedzieć. Uśmiechnął się szeroko. - Kilka lat temu spotykałem się z kobietą, która lubiła być wiązana, myśląc, że cała ta sprawa z kowbojami jest gorąca. Przywiązałem ją do łóżka i byłem zajęty, gdy mój najmłodszy brat, River, wpadł niezapowiedziany do domu. W jednej minucie miałem usta pełne piersi, a w drugiej zaczęła krzyczeć, bo River powiedział, że powinienem włożyć chustkę pomiędzy linę a jej skórę, żeby nie zadrapała jej albo zaczerwieniła się. 2 w oryginale ‘cougar handler’ – ‘cougar’ jest określeniem na starsze kobiety, które chodzą po klubach i wyrywają o wiele młodszych, gotowych na wszystko mężczyzn ;). Tłumaczenie to mój wymysł, więc może to się inaczej nazywa ;)

18

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nawet nie mogę sobie tego wyobrazić. Szkoda jej i ciebie. – Mimo to śmiała się. – To byłoby zawstydzające. Navarro kiwnął głową, wciąż wyszczerzając zęby. - Rzuciła mój tyłek i oskarżyła mnie o posiadanie dziwacznej rodziny, mówiąc, że moi bracia i ja to zboczeńcy. - Myślałam, że masz tylko jednego brata. - Niee. Jest nas pięciu. Jestem drugi po najstarszym. - Wow. Więc gdzie oni są? - Drake jest najstarszy i jest prawnikiem w Dallas. Zwróciłbym się do niego po pieniądze, ale właśnie przeszedł przez paskudny rozwód, który załamał go, więc nie musiał martwić się jeszcze o to. Jest też Dusty. To ten gnojek, który zaciągnął pożyczkę pod ranczo, ponieważ ma sporo problemów. – Navarro prawie warknął te słowa, wyglądając na wkurzonego. – I w końcu są bliźniaki, River i Ryder, ale rzadko bywają w domu. Ryder jest w zespole – śpiewa i gra na gitarze, więcej przebywa w trasie niż poza nią i pojawia się tylko kilka razy w roku, aby zostać dzień lub dwa, pomiędzy koncertami. River pracuje w obwodzie rodeo, kiedyś był ujeżdżaczem byków, ale pokiereszował się, więc teraz pracuje z bydłem. Mieszka jakieś pięćdziesiąt mil stąd, płaca jest gówniana, ale on kocha tę robotę. - Wow. Czy brat w zespole, jest kimś o kim mogłam słyszeć? Pokręcił głową. - Nie, chyba, że lubisz rdzenną muzykę. Ma w sobie mieszankę pełnej krwi, a jego sposób obnoszenia się ze swoim dumnym dziedzictwem to granie na gitarze i trochę śpiewania. Nie są szczególnie popularni, poza ich zwolennikami, którzy w główniej mierze są rdzennymi Amerykanami. Trina posłała mu zaciekawione spojrzenie, otwierając usta, a potem zamykając je. Umierała z chęci zadania pytania, ale nie chciała być nieuprzejma. Navarro zawahał się i zdawało się, że mógł odczytać jej myśli. - Drake, Dusty i ja mamy tego samego ojca i matkę. Mój ojciec był Apaczem a moja matka Holenderką. Uważamy się za pół-krwi w takim sensie, że jesteśmy w połowie Apaczami i w połowie biali. Moja matka umarła, gdy byliśmy mali, a Dusty miał tylko kilka miesięcy. W tamtym czasie mój tata musiał daleko podróżować, aby sprzedać konie i zdaje się, że chyba nie chciała martwić go, gdy poważnie zraniła się w rękę, nie myśląc, że potrzebuje lekarza, ale wdało się zakażenie krwi. Do czasu, gdy zadzwoniła po pomoc była już zbyt chora, aby z tym walczyć. Dusty był dla niej trudną ciążą, więc już wtedy była osłabiona. Utrata jej o mało nie zabiła mojego ojca. Tak bardzo ją kochał i był całkowicie zdruzgotany, gdy nagle odeszła. Prawdopodobnie dlatego skończył sprowadzając dla nas dziwkę na rok do domu. Trina była zszokowana, ale starała się to ukryć, posyłając mu najbardziej współczujące spojrzenie. Navarro przyglądał się jej z szerokim uśmiechem, wyglądając na wysoce rozbawionego. - Taa. Wiem. Naprawdę była dziwką, którą zabrał z postoju, podczas jednej z jego podróży. Była śliczna i pełnej krwi Czirokezką. Powiedział, że chciał ją uratować. – Navarro zachichotał. – Miałem pięć lat i nawet uważałem, że była seksowana, nie wiedząc tak naprawdę czym jest seks. W każdym razie, wziął ją do domu i skończyła zachodząc w ciążę z River’em i Ryder’em. Nie są pół-krwi jak moi inni bracia i ja. Mój tata zaproponował, że się z nią ożeni, ale tak naprawdę nie była tutaj szczęśliwa, dla niej to było odludzie, a mój tata ciężko pracował więc musiał czasami wyjeżdżać. Lepiej wychodził, szczerze mówiąc, płacąc jej za spanie z nim i opiekę nad nami, gdy wyjeżdżał w trasę. Była kiepską kucharką, ale dobrze się nami zajmowała. Po tym jak bliźniaki się urodziły, chciała odejść pomimo, że tata próbował namówić ją, aby została, ale podjęła już decyzję. Zostawiła tutaj bliźniaków, wiedząc, że nie mogłaby się nimi zająć i będą mieli bardziej ustabilizowane życie dorastając 19

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

na ranczo, niż włócząc się z nią. Mój tata zatrudnił inną kobietę, aby się nami zajęła, po tym jak odeszła i długo byli ze sobą związani, ale nigdy więcej się nie ożenił. Zmarł cztery lata temu, przez co Dusty popadł w gówno. - Przykro mi z powodu twojej straty. Co to ma wspólnego z Dusty’m? Wciąż tęskni za twoim ojcem? Navarro westchnął. - Dusty wyszedł z Tatą na jego urodziny, ostro pili i spotkali się z kilkoma dziwkami nad River Bend. Tata upierał się, że był wystarczająco trzeźwy, aby zawieźć ich do domu zamiast płacić kobietom, żeby zostały w ich pokojach na całą noc. Dusty był tak najebany, że Tata wrzucił go na tył ciężarówki, gdzie odleciał, ale dzięki temu nie zginął. Tata był zbyt pijany, aby prowadzić i skończył rozbijając ciężarówkę. Tata zginął, gdy ciężarówka uderzyła i owinęła się wokół drzewa u podnóża wzgórza, ale szczęśliwie Dusty został wyrzucony skoro leżał na otwartej pace ciężarówki. Ciężarówka była tak zmiażdżona, że nie można było stwierdzić, co to jest więc, Tata musiał naprawdę szybko jechać. Dusty obwinia się, bez względu na to ile razy mówiliśmy mu, że to nie była jego wina. Do diabła, był tak zalany, że odleciał, to Tata był tym, który zapakował go do tyłu i zdecydował się pojechać tą drogą. Jesteśmy wdzięczni, że Dusty przeżył i nikomu innemu nic się nie stało. – Zamilkł. – Mój tata często pił i prowadził już po pijanemu, więc to nie był szok. - A jak to się stało, że Dusty wziął pożyczkę? – Trina zarumieniła się, zdając sobie sprawę, że jest wścibska, po tym jak przemówiła. – Przepraszam. To nie moja sprawa. Uniósł brew. - Nie jest? Twoje pieniądze uratują ranczo. Dusty obstawia zakłady. Nie może utrzymać pracy z powodu ciągłego upijania się, ale tym razem założył się z niewłaściwą osobą i nieźle wdepnął. Z tego co mówił grozili mu, że go zabiją, więc wziął pożyczkę pod ranczo. Nie byłoby tak cholernie źle, ale odkładał powiedzenie mi o tym, dopóki bank nie był gotowy do przejęcia rancza. Wszystkie wyciągi wysłał jakiejś lasce, z którą się umawiał zamiast tutaj. Nie miałem cholernego pojęcia, w przeciwnym wypadku dokonywałbym wpłat. Do czasu, gdy się dowiedziałem, musiałem spłacić całość, aby powstrzymać przejęcie nieruchomości, a po prostu nie mogłem tak szybko zdobyć tylu pieniędzy. Ryder’a nie mogę namierzyć od kiedy zgubił komórkę poprzedniego miesiąca. Z River’em łatwo się skontaktować, ale jego płaski tyłek jest spłukany. Dusty zaproponował, że spróbuje wygrać te pieniądze, aby uratować ranczo, a w zamian ja zaproponowałem, że nakopie mu do tyłka jeśli to zrobi. Zmusiłem go, żeby usunął swoje nazwisko z aktu własności, więc nie będzie miał szansy zrobić tego ponownie. - Więc wszyscy jesteście właścicielami rancza? Navarro kiwnął głową. - Teraz tylko czworo z nas. – Przebiegł wzrokiem wzdłuż jej ciała. – Koniec gadania, dziecino. Ściągaj te ciuchy. Cały cholerny dzień myślałem o tym co chciałbym ci zrobić. Zaśmiała się i sięgnęła do paska jej koszulki. - Cudownie. Myślałeś o seksie ze mną, gdy przerzucałeś łopatą łajno, - drażniła się. – Jak romantycznie. - Zdziwiłabyś się o czym myślałem. - Możesz podzielić się tym z klasą. – Rozebrała się do naga. Navarro przesunął swój gorący wzrok wzdłuż jej ciała, gdy chwycił za pasek swych spodni dresowych, spychając je w dół, by ujawnić, że nie miał na sobie nic pod spodem. Był podniecony, a ten widok sprawił, że Trinie zabrakło powietrza. Był przepiękny, opalona skóra i mięśnie, z dużą erekcją, która była imponująca. Jej wzrok spoczął tam na kilka sekund zanim spojrzała w górę na jego twarz, aby odkryć, że szczerzył do niej zęby. - Mam nadzieję, że podoba ci się to co widzisz tak bardzo, jak mi się podoba to co ja widzę. 20

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Oceniając bo broni twych bioder, jesteś tak samo podniecony jak ja. – Zaśmiała się. – Więc, jak mnie chcesz? - Interesujesz się kowbojami, kochanie? – Podkreślił akcent przeciągając wymowę. - Jeśli jesteś kowbojem, to już tak. – Mrugnęła do niego. Podszedł do krzesła bez oparć pod ręce, którego nie było w tym pokoju poprzedniej nocy i usiadł na nim, wypychając biodra na jego krawędź. Pokazał palcem, aby podeszła do niego i wskazał na podłogę przed nim, gdy rozchylił uda, by zrobić dla niej miejsce. Trina podeszła do niego, ale zawahała się. - Myślę, że jestem całkiem dobra w seksie oralnym, - powiedziała miękko. Jego brwi wystrzeliły w górę, gdy uśmiechnął się szeroko. - Założę się, że jesteś, ale nie to miałem na myśli. Tutaj chodzi o ciebie, kochanie. Jestem bardzo zadowolony. Obróć się. Nie miała pojęcia co zamierzał, ale obróciła się do niego plecami, bardziej niż chętna zaufać Navarro. Jego ręce chwyciły jej biodra mocno, gdy przysunął udo do jej nogi. - Przełóż nogę. Chcę, abyś usiadła na moich kolanach, twarzą do drzwi. Była zaintrygowana, wiele razy była na górze podczas seksu, ale nigdy nie poproszono jej, aby stanęła okrakiem przed mężczyzną, będąc od niego odwróconą. Uniosła nogę i przełożyła ją nad jego, teraz jedno z jego ud znajdowało się pomiędzy jej. Uderzył ją nim więc ponownie przełożyła nogę, aż obie obejmowały jego nogi. Wykorzystał swój uścisk na jej biodrach, aby opuścić ją w dół, dopóki nie usiadła na jego biodrach, z jego sztywnym fiutem naciskającym na jej tył. - Ufasz mi, że cię nie skrzywdzę? – Jego głos był cichy. Oblizując swe wargi, Trina spojrzała ponad ramieniem, aby spotkać jego wzrok. - Ufam ci. Przyglądając się jej oczom przez długie sekundy, skinął głową. - Chcę, abyś wiedziała, że nigdy bym cię nie skrzywdził. Byłaś kiedyś związana? – Jedna dłoń puściała jej biodro, aby sięgnąć do podłogi, za krzesłem. Zawahała się. - Raz miałam związane nadgarstki, ale to wszystko. Uniósł linię i pokazał ją jej. Nagle stała się nerwowa, niepewna, co zamierzał z nią zrobić. Zaciskał w pięści linę, gdy przysunął ją bliżej, aby musnąć szorstką powierzchnią, grubym splotem delikatnie jej skórę, tworząc dziwne, ale przyjemne odczucie. Dreszcze przebiegły ją w miejscu gdzie potarł liną. Uważnie przyglądał się jej wyrazowi twarzy. - Chcę związać cię liną, tylko górną część twojego ciała, ale nie zbliżając się do twojego gardła. Nie skrzywdzę cię, dziecino. Nigdy bym tego nie zrobił. Odczujesz przyjemność jeśli owinę cię nią, ale nie będzie nawet mocno zaciśnięta. Wyobraź sobie szorstkość na twych sutkach, gdy będę cię pieprzył i jak to sprawi, że twoje piersi będą podskakiwać, podczas gdy sutki będą ocierać się o linę. Pozwolisz mi to zrobić? To brzmiało erotycznie i chciała tego spróbować, jej ciało rozgrzewało się na samą myśl o tym co opisał. Jego druga ręka przesunęła się z jej biodra na brzuch. Z jej szeroko rozchylonymi udami, łatwo zsunął ją w dół do jej płci, pocierając jej szparkę w miejscu gdzie robiła się mokra. Zakołysała biodrami ocierając się o jego palce, które przesunęły się w górę, aby drażnić jej łechtaczkę. - Ten pomysł podnieca cię. Jesteś czystą rozkoszą i sprawiasz, że jestem naprawdę gorący, dziecino. – Jego dłoń odsunęła się od jej cipki, którą delikatnie dotykał. – Oprzyj dłonie za sobą, i skrzyżuj je dla mnie na wysokości lędźwi. O mało nie zawahała się, zanim zrobiła to czego chciał, opierając ręce z tyłu i krzyżując je, tak, że jej przedramiona i tył dłoni dotykały skóry. Navarro zaczął owijać linę wokół jej ramion, jedynie cale nad jej piersiami. Sprawdzał jak mocno naciągnięta była lina, za każdym razem, gdy owinął kolejną pętlę wokół jej ciała, sprawiając, że wyglądała niczym mumia w 21

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

wygodnej linie, ale nie utrudniała jej oddychania, ani nie była blisko gardła. Wiedział, że przestraszyłoby ją to. Trina zadrżała, gdy zawiązał linę wokół jej piersi, szorstki materiał lekko drapał skórę, ale nie obcierał jej, gdy ją owijał. Musiała zacisnąć wargi, aby powstrzymać jęk, który chciał się wydostać, gdy lina pocierała jej sutki. Szorstki materiał drażniący jej wrażliwą skórę, był niesamowitym odczuciem. Navarro zawijał linę dopóki nie była owinięta, tuż pod jej ugiętymi łokciami na jej talii. Związał ją tam. Teraz, gdy ją skrępował, zdała sobie sprawę dlaczego chciał, aby założyła skrzyżowane ręce za plecy. Nie mogła uwolnić swych rąk, ani móc go dotknąć. On mógł zrobić jej wszystko, zaś ona była bezbronna bez swych rąk. Jego dłoń ześliznęła się wzdłuż jej tyłka i wsunęła pomiędzy jej rozchylone uda, aby zaatakować jej płeć palcami, drażniąc jej łechtaczkę poprzez zataczanie powolnych kółek czubkiem swego palca. - Jesteś taka mokra, - powiedział miękko i bardziej rozchylił jej uda, zmuszając jej nogi do większego rozstawu. Jedna ręka chwyciła z tyłu linę w jej talii, aby przytrzymać ją tak, by nie spadła z jego kolan, w żadną ze stron. – Po prostu czuj i rozluźnij się, Trina. Potakując, zamknęła oczy, aby zrobić to co powiedział. Rozluźniła się i cieszyła błogością budującą się w jej ciele. Z każdym wziętym oddechem, jej skóra pocierała o linę, sprawiając, że doznawała nowych wrażeń – cudownych, zmysłowych, które sprawiały, że pragnęła więcej. Wiedziała, że najpewniej powinna być zawstydzona tym jak mokra się robiła, ale była zbyt pobudzona seksualnie, aby się tym przejmować. Jęk wydobył się z jej ust, gdy Navarro potarł jej łechtaczkę kciukiem. - Dobrze ci? - Tak. - Tylko zaczekaj, aż będę w tobie. - Teraz, byłoby dobrze. Pragnę cię. – Jej brzuch zadrżał, gdy wyobraziła sobie, jak właśnie to robił. Navarro zachichotał. - Jeszcze nie, ale wkrótce, dziecino. Po prostu czuj. Trina delektowała się ekstazą tego wszystkiego, gdy drażnił ją swym kciukiem, ale jej ciało napinało się z potrzeby dojścia. Zsunął kciuk z jej pulsującej łechtaczki, aby wepchnąć go do jej cipki, wchodząc w nią bez ostrzeżenia i krzyknęła ostro na jego nagłe wejście, zaskoczona cudownym odczuciem zadowolenia. Chciała go w sobie i był w niej. Zgiął kciuk w jej wnętrzu, nakłuwając jej wewnętrzną ściankę za łechtaczką, wciąż i wciąż. Sapnęła, a potem jęknęła na to nowe doznanie. - To powinno być całkiem przyjemne, - powiedział miękko. – Dokładnie tutaj. – Ponownie nakłuł ją swym kciukiem, a potem nacisnął na jej wnętrze z większym natężeniem, w miejscu gdzie ją pocierał. - Boże, pragnę cię. - Użyj mojego imienia, Trina. Bóg nie dotyka cię. Ja to robię. Dotykał jej i bawił się nią, pocierając i nakłuwając ją wewnątrz, a potem wycofał się z jej ciała tylko po to, aby przesunąć swój kciuk wprzód, by torturować jej łechtaczkę drażniącym tarciem. - Proszę, Navarro. Pragnę cię. - Ja ciebie również, dziecino. – Zawahał się. – Unieś się trochę. Oparła stopy o podłogę i uniosła ciało z jego kolan. Było to trudne do zrobienia, z jego szeroko rozchylonymi udami, ale udało się, dzięki jego dłoniom mocno przytrzymującym linę, aby utrzymać jej równowagę. - Opuść się na mnie wolno, - rozkazał jej.

22

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Navarro dostosował swój sztywny fiut pod nią, więc gdy obniżyła ciało, jego gruba główka naparła na jej wejście. Obniżyła się na niego bardziej, a głośny jęk wydarł się z jej ust, gdy cal po calu rozciągał jej cipkę. Pozwoliła swemu ciału opadać na niego dopóki nie znalazł się głęboko w niej, gdy umościła się na jego kroczu. Spróbowała się unieść, aby poruszyć się na nim, ale jego ręka owinięta wokół jej talii, przytrzymywała ją i unieruchomiła na jego łonie. - Spokojnie, dziecino. Ja dowodzę tą jazdą. – Głos Navarro obniżył się. – Ja ustalam tempo. Mam całkowitą kontrolę, a ty po prostu czuj. - Zabijesz mnie. - Nigdy. Chociaż obiecuję, że sprawię iż wykrzyczysz moje imię. Nie pozwolę ci upaść. Trzymam cię, więc zaufaj mi. Chcę, abyś pochyliła się do przodu i nie używała swych nóg. Rozluźnij się, a to zatrzęsie twoim światem… dosłownie. - Proszę… Cierpię. Potrzebuję… - Wiem, - powiedział do niej. – Zaczynamy. Zrób jak powiedziałem, dziecino. Pochyliła się do przodu, gdy Navarro delikatnie dostosowywał ją na swym kroczu, dopóki nie zaczęła się martwić, że spadnie twarzą z jego ud i uderzy w podłogę, a jedyną rzeczą, która powstrzymywała ją przed upadkiem, były jego ręce trzymające ją i linę. Poruszył swymi biodrami, zanim mogła zaprotestować. Jego mocne i nagłe pchnięcie wewnątrz jej cipki, sprawiło, że krzyknęła z rozkoszy. Był silny, a z nią pozbawioną równowagi była bezbronna, gdy w nią pompował. Liny pocierały jej skórę i sutki, gdy jej ciało podskakiwało wraz z ruchami Navarro. Doznania zalewały ją na wszystkich poziomach, zanurzając ją w czystej ekstazie. - O Boże, - wykrzyczała. - Navarro. – Nagle znieruchomiał, zatopiony w niej głęboko. – Wykrzycz moje imię, Trina. Wymów je. – Ponownie zaczął się poruszać, tym razem wolniej, głębokimi pchnięciami, podczas gdy ustawił pod kątem jej ciało, przechylając ją trochę bardziej do przodu, skoro miał ją faktycznie i kompletnie pod swą kontrolą. – Punkt G. Pamiętasz mój kciuk? Teraz poczuj to, dziecino. Mogła w zupełności wszystko poczuć, gdy ustawił ją nieznacznie w innej pozycji, pchając w nią głęboko, a potem wolno wycofując się. Gdy zaczęła się obawiać, że zamierzał całkowicie wyjść z jej ciała, ponownie w nią pchnął, wypełnił, rozciągnął i sprawił, że sapnęła. - Gotowa, dziecino? Jesteś tak cholernie wąska i seksowna, że nie wytrzymam długo za pierwszym razem. Zamierzam wziąć cię mocno i szybko, ponieważ jestem gotowy eksplodować. Nie dostała szansy, by dać mu odpowiedź przed tym jak poruszył się, właśnie, gdy otworzyła usta, aby powiedzieć mu, że była gotowa. Ręka otaczająca jej ciało zacieśniła się na jej tali, podczas gdy jego druga ręka zanurzyła się pomiędzy jej uda, obejmując jej wzgórek od przodu, jego palce znalazły się na jej łechtaczce, pocierając ją tam, z każdym ruchem. Wchodził w nią szybko i mocno, używając nóg do podparcia się na podłodze, gdy opierał ją na swym kroczu. Lina pocierała jej sutki, gdy podskakiwała mocno na silnym ciele Navarro. W środku i na zewnątrz jej zmysły były przeciążone dopóki orgazm nie uderzył w nią brutalnie. Oślepiająca rozkosz przedarła się przez jej ciało, gdy krzyczała od jego siły. Navarro krzyknął coś, czego nie zrozumiała. Pulsował w niej niczym doznanie pompującej pięści, gdy wystrzelił swe uwolnienie w jej cipce. Podciągnął ją z ugiętej pozycji na jego kroczu, by objąć ją obiema rękami, przyciągając do swej piersi. Oboje ciężko oddychali. Trzymał ją w ten sposób przez dobrą, długą minutę, gdy oboje przychodzili do siebie, a ich oddechy zwolniły do bardziej normalnego tempa. - Więc, co teraz myślisz o kowbojach? Zostałaś związana i oznakowana, kochanie. Trina zaśmiała się. 23

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Oznakowana, co? - O, taa, - złożył pocałunek na jej szyi. – Twoja skóra jest tak delikatna, że będziesz miała zaczerwienienia od liny. – Poluźnił swój uścisk na niej i zaczął odwijać gruby sznur, uwalniając ją z jednej pętli na raz. – Nie mogę się doczekać possania twych piersi. Będą tak cholernie wrażliwe, że prawdopodobnie dojdziesz od samych ust na twych sutkach. Zaczerwienienie szybko zniknie, ale te dziecinki będą mnie pamiętać przez dzień lub dwa. Zdecydowanie zostałaś przeze mnie oznaczona, dziecino. Spojrzała w dół, gdy uwolnił ją całkowicie z liny, i ujrzała, że jej skóra była nieznacznie zaróżowiona, ale nie bolało ją to. Z drugiej strony, jej piersi pulsowały lekko i czuła, że obrzmiały. Navarro złączył swe uda i uniósł ją, gdy wycofał się z jej ciała, pomagając jej wstać, kiedy stanął za nią. Ich spojrzenia zwarły się, gdy obrócił ją w swych ramionach, by stanęła do niego twarzą. Navarro nie wymówił ani słowa, gdy cofał ją do swego łóżka i ułożył ją na nim płasko. Trina zastanawiała się, co zamierzał zrobić, ale przekonała się o tym szybko, gdy wspiął się obok niej na łóżko i rozciągnął na boku, jego piękne niebieskie oczy zwarły się z jej, zanim obniżył swą głowę. Jego usta opadły na jedną z jej piersi. Trina wstrzymała oddech z szoku gdy jego gorące, wilgotne usta ssały mocno. - Nie zniosę tego, - wyszeptała, próbując go odepchnąć. Jej sutki były naprawdę wrażliwe niemalże do bólu. Zignorował jej ręce napierające na jego pierś i ssał mocniej. Ciało Triny szarpało się pod nim, próbując odkręcić się, ale on przerzucił swe uda na jej, wciskając swe kolano pomiędzy nimi i skutecznie unieruchamiając jej dolną część ciała. Chwycił dłonią jej rękę po drugiej stronie, przytrzymując ją całkowicie w dole i kontynuował mocne ssanie. Wiła się pod nim, rzucała, doznanie było zbyt intensywne. Jej sutek był przewrażliwiony. Uwolnił go, przesuwając nad nią swą wagę i skierował się na drugą pierś, dociskając tymi gorącymi, silnymi ustami, ssąc mocno, gdy wsunął swe kolano wyżej, aby użyć uda by pocierać jej wzgórek. Po kilku minutach gwałtowny orgazm przedarł się przez nią. Jej paznokcie wbiły się w jego pierś, gdy wykrzyczała jego imię, podczas gdy jej ciało pięło się i szarpało z rozkoszy, aż jego usta delikatnie uwolniły jej sutek. Znieruchomiał nad nią. Trina otworzyła oczy czując kompletne zdumienie. Właściwie sprawił, że doszła przez ssanie jej i pocieranie przez niego udem o jej wzgórek. Skąd on wie jak to się robi? Jego ciemny wzrok wyglądał na rozbawiony, ale coś jeszcze czaiło się w tych głębiach. - Jesteś z siebie bardzo dumny, zgadza się? – wyszeptała. – To było… - Cudowne? – Uśmiechnął się szeroko. - Zdecydowanie. - Przyjmiesz mnie ponownie? – Jego uwaga obniżyła się wzdłuż ich ciał. – Sprawiasz, że jestem bardziej gorący niż możesz sobie wyobrazić i znów jestem dla ciebie twardy, dziecino. Samo przyglądanie się twej twarzy, gdy dochodzisz tak działa na mnie. Przebiegła dłonią wzdłuż jego ciała, od piersi do twardego organu naciskającego na jej biodro i owinęła palce wokół jego twardego jak stal fiuta. - Połóż się na plecach. Wygiął brew, ale uwolnił ją, aby przewrócić się na plecy. Przeciągnął się niczym kocur, gdy ułożył się wygodnie na plecach, na jego dużym łóżku. Trina wolno usiadła, pozwalając aby jej wzrok wędrował wzdłuż jego ciała, wciąż mocno ściskając jego fiuta w swej dłoni. Potem poruszyła się, wspinając się pomiędzy jego uda, odpychając je by zrobić dla siebie miejsce, aby mogła usiąść na piętach. Jedną dłonią masowała jego twarde ciało, podczas gdy drugą objęła jego jądra. Pochyliła się do przodu, natknęła się na jego żarliwe spojrzenie, a potem jej wzrok ześliznął się wzdłuż jego piersi, płaskiego brzucha – całą drogę w dół, do skarbu, który 24

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

trzymała. Oblizała wargi, gdy zgięła się nad nim, a jej włosy opadły do przodu, rozsypując się na jego brzuchu i po bokach jego bioder, gdy szeroko otworzyła usta. Polizała go jak gdyby był lodami, okrążając wokół niego językiem, gdy palce Navarro przeczesały jej długie włosy. Brała jego fiuta do swych ust po trochu na raz, sprawdzając jego długość i szerokość, a potem dostosowała swą szczękę i wzięła go głęboko. Jego ostre wdechy wywołały uśmiech wokół jego penisa. To była jedyna część seksu, w której myślała, że może całkiem nieźle sobie radzić. Jej mąż miał stresującą pracę i robiła to często dla niego, zaś on zawsze przysięgał, że była w tym cholernie dobra. Navarro był grubszy i większy, więc musiała dostosować się do tej różnicy, gdy wzięła go jeszcze głębiej, ssała i lizała biorąc go więcej i więcej w swe usta. Sunęła w górę aż prawie wyjęła go całego i pozwoliła swym zębom lekko zagarnąć główkę jego fiuta. Zassał więcej powietrza a potem jęknął, gdy nagle wzięła go ponownie w swe usta… głęboko. Obracała swą twarzą, gdy podskakiwała głową, ssąc go z każdym ruchem. - Ożeż w mordę, dziecino, - Navarro jęknął. – Mogłabyś mnie o tym pouczyć. Niech to. Liczyła, że następną część wykona poprawnie. Jego rozmiar przestraszył ją. Pragnęła być dobrą żoną, więc jako niespodziankę dla swego męża, na ich dziesiątą rocznicę ślubu, wypożyczyła porno kasety, które nauczały o technikach seksu oralnego. Rozluźniła gardło, oddychając przez nos i przechyliła głowę, gdy wstrzymała oddech. Nie robiła tego od dłuższego czasu, ale była przekonana, że przezwycięży odruch krztuszenia się pod kątem, który zastosowała dla fiuta Navarro. Wzięła więcej, aż mogła poczuć go w gardle. Przełykała mocno nieustannie, wiedząc, że te silne mięśnie działały na główkę jego fiuta. - O kurwa, - jęknął Navarro. Potrzebowała powietrza więc odsunęła się i oddychała przez nos. Wysunęła go prawie całkiem, używając języka, aby znów podrażnić wokół jego główkę i wzięła kolejny głęboki wdech. Szybko pchnęła się do przodu i wzięła go ponownie do swego gardła. Przełykała mocno, poruszając swą głową. Trina nie przegapiła jak fiut Navarro stwardniał bardziej, gdy za pierwszym razem wykonała ten manewr. Jego biodra szarpnęły się, ale nie pchał w jej usta, za co była mu wdzięczna, wiedząc, że mógłby ją udławić. Mogła wyczuć jak napięte było jego ciało, gdy trzymała go w swych ustach. Jej mięśnie gardła pracowały nad nim, aż jego ciało zaczęło się trząść na chwilę przed tym jak doszedł. Przełykała wciąż i wciąż, z każdym wytryskiem spermy do jej gardła, podczas gdy Navarro głośno jęczał. Wolno wycofywała się z niego, zlizując i ssąc wszystko co jej dawał, aż chwycił jej głowę, by zmusić ją do wypuszczenia jego fiuta. Oblizała wargi, spoglądając w górę na Navarro, chcąc ujrzeć jego twarz. Jego ciemnoniebieskie oczy były prawie przymknięte, i wyglądał na lekko zdziwionego, ale cholernie usatysfakcjonowanego. Oczyściła lekko gardło, uśmiechając się. - Rozumiem, że podobało ci się? - Podobało? – Podciągnął ją wzdłuż swego ciała. – Wyjdziesz za mnie? – Mrugnął do niej. Zaśmiała się na ten żart, wyciągając się obok niego. Położyła dłoń na jego brzuchu a on wyciągnął swe ramię, więc uniosła głowę, aby mógł je ułożyć i w końcu jego ręka posłużyła jej za poduszkę. Leżał na plecach, zaś ona na boku, twarzą do niego. Navarro uśmiechnął się szeroko do niej. - Gdzie do diabła nauczyłaś się tego? Wiedziała, że jej policzki zaróżowiły się z lekkiego zawstydzenia. - Instruktażowe porno kasety. Wygiął brwi. Nie mógł ukryć zaskoczenia na twarzy, ale uśmiechał się szeroko. - Uczą głębokiego gardła na wideo? Kiwnęła głową. 25

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Czego jeszcze się nauczyłaś? - To wszystko. To była jedyna umiejętność, którą jak się domyślałam, mój mąż chciałby abym nabyła. - W jaki sposób namówił cię do tego? Potarła jego brzuch dekoncentrując się. Naprawdę, nie czuła się komfortowo rozmawiając na ten temat. - Nie namówił. Sama się nauczyła, aby sprawić mu niespodziankę. - Założę się, że była to najlepsza niespodzianka, jaką kiedykolwiek dostał. Spojrzała w górę i napotkała wzrok Navarro. - Nie narzekał. Uśmiech Navarro zgasł, gdy na jego twarzy pojawił się poważny wyraz. - Był cholernym szczęściarzem, że cię miał, Trina. Powinien był zrobić dla ciebie wszystkie te rzeczy, których pragnęłaś w łóżku, skoro byłaś gotowa uczyć się, aby go zadowolić. Przygryzła wargę. - Ciężko pracował. On… Navarro obrócił do niej twarz, gdy jego usta zażądały jej w pocałunku. Szok przedarł się przez nią i szarpnęła się od jego ust. Ich spojrzenia zwarły się, gdy Navarro zmarszczył brwi. Ujął jej twarz w dłonie. - Co się dzieje? Nie lubisz gdy cię całuję? - Ja tylko… - Spojrzała w dół na jego teraz zwiotczałego fiuta, leżącego na jego udzie. – Posmakujesz… siebie. Uniósł brew. - I? Przyglądała mu się, czując zmieszanie. - To ci naprawdę nie przeszkadza? Faceci nie lubią całować kobiet po tym, jak to zrobiły. - Niech zgadnę. Nie tylko nie chciał pieścić cię na dole, ale nie chciał również całować cię po tym jak rozsadziłaś mu cholerny mózg? – Głos Navarro brzmiał trochę na zagniewany. – Nie jestem nim. – Znów zagarnął jej usta. Trina rozluźniła się, nie odpychając się, gdy Navarro ponaglił ją, aby otworzyła usta pod jego stanowczymi wargami, ich języki spotkały się. Pocałunek, który złożył na niej, był pocałunkiem, który zrównał ją z ziemią. Nie był wygłodniały czy przepełniony pasją, ale delikatny i słodki, prawie taki jak pocałunek prawdziwych kochanków, którzy się nawzajem głęboko o siebie troszczyli. Szybko odepchnęła tę myśl. Navarro przyglądał się jej, gdy w końcu przerwał połączenie ich warg. - Tak się składa, że uwielbiam połączony smak nas obojga. Ty smakujesz siebie na mnie, skoro byłem w tobie. To my razem i to co sobie robimy, gdy się dotykamy. Nigdy nie uciekaj od moich pocałunków, dziecino. Kiwnęła głową. - Nie będę. Uśmiechnął się. - Zdaję sobie sprawę, że prawdopodobnie dla ciebie jest wciąż wcześnie, ale ja jestem wykończony. Gotowa, abym przytulał cię, gdy będziemy spać? Zazwyczaj nie chrapię, ale jeśli tak zrobię po prostu walnij mnie łokciem i powiedz abym się przewrócił. – Jego oczy migotały. – Jakie złe nawyki odkryję u ciebie, podczas wspólnego spania? Chrapiesz? Ślinisz się? - Jeżeli jestem naprawdę zmęczona, wtedy zaczynam chrapać, ale zazwyczaj budzę się gdy tak się dzieje. Myślę, że twoje łóżko jest bezpieczne przed obślinieniem.

26

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie będziesz bezpieczna przede mną. – Wyszczerzył do niej zęby. – Obudzę cię o jakiejś porze nocy. Zdaje się, że powinienem zapytać, czy będziesz miała mi za złe, jeśli obudzę cię wchodząc w ciebie. Będziesz miała za złe? Była zaskoczona. - Po prostu wejdziesz we mnie? Zachichotał. - Nigdy wcześniej nie zostałaś zbudzona przez pieprzącego cię mężczyznę? Pokręciła głową. - Nie. - Spróbujemy tego i zobaczymy, czy ci się spodoba. Wpatrywała się w niego, kiwając głową. Czy on naprawdę zamierza obudzić mnie w nocy, w ten sposób? Ted nie budził jej w środku nocy, by uprawiać seks, poza jednym czy dwoma przypadkami, podczas ich całego małżeństwa. Zawsze upewniał się, że była w pełni obudzona zanim próbował w nią wejść. Ted zawsze był poprawny. Navarro złożył delikatny pocałunek na jej wargach, odciągając ją od jej rozmyślań. Trina uśmiechnęła się do niego, gdy odsunął się, aby zgasić światło w sypialni. Wrócił, przyciągnął ją pewnie w swe ramiona i przykrył ich. Po kilku minutach Trina usłyszała, że jego oddech zmienił się, mówiąc jej tym samym, że zasnął. Wtuliła się mocniej w jego ogromne, ciepłe ciało. Uwielbiała być obejmowana przez silne ręce Navarro. Był taki duży i solidny, nawet pachniał dobrze – męsko, po prostu seksownie i po prostu jak Navarro. Brakowało jej kogoś w łóżku, ale nigdy nie była przytulana. Ted nie był jednym z tych, którzy dotykali się podczas snu, mówiąc, że to zakłóciłoby jego spokój gdyby spróbowała go dotknąć. Ted potrzebował przestrzeni. Navarro mocniej wcisnął się w nią, przylegając do niej. Skóra napierająca na skórę, było przyjemnym odczuciem. Wtuliła się jeszcze mocniej w niego, pragnąc cieszyć się tym w pełni, skoro wyglądało na to, że nie przeszkadzało mu, że była tak blisko niego. Ziewając, odpłynęła w sen. ***** Navarro obudził ją o trzeciej nad ranem, gdy pchnął w jej ciało swym grubym fiutem, cudowne doznanie wyrwało ją ze snu, w jeszcze lepszą rzeczywistość. Leżał za nią skulony, na łyżeczkę. Przewrócił się na plecy, pociągając ją na niego, z rękoma wokół jej bioder. Jedną rękę owinął wokół jej talii a drugą pocierał jej łechtaczkę, gdy wchodził w nią od tyłu, aż doszła mocno. Później pocałował ją. - Jak było? - Możesz mnie budzić w ten sposób, kiedy tylko chcesz. Zachichotał. - Zapomniałem ci powiedzieć, że muszę wstać o szóstej, ale śpij tak długo jak chcesz. Po prostu zamknij drzwi na zamek, gdy będziesz wychodzić i zobaczymy się wieczorem. Wrócił do spania i tak samo zrobiła Trina. Obudziła się o piątej trzydzieści. Była przyzwyczajona do wczesnego wstawania, będąc przez lata żoną Ted’a. Cicho wykradła się z łóżka, aby ubrać się, a potem bezwiednie rozpoczęła swą poranną rutynę. Tę, którą wykonywała przez szesnaście lat z Ted’em. Była w połowie przygotowywania śniadania w kuchni Navarro, zanim dotarło do niej co robiła. Navarro nie był jej mężem, nie było jej obowiązkiem przygotowanie mu śniadania i mógł mieć jej za złe, że gotowała w jego kuchni skoro nie zapytała go o pozwolenie. Zawstydzona i niepewna czy byłby zdenerwowany, skończyła przygotowywać śniadanie, położyła na talerzu i umieściła w mikrofalówce, aby pozostało ciepłe, gdy zmywała naczynia. 27

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Skoro już i tak przesadziła przygotowując śniadanie i szkoda już się stała, zrobiła mu także dzbanek kawy. Usłyszała, że jego budzik włączył się o szóstej i nagle poczuła potrzebę ucieczki, wiedząc, że nie będzie mogła spojrzeć mu w twarz. Przygotowanie śniadania było czymś, co pewnie uznałby za dziwne i denerwowała się, że to by go rozdrażniło. Musiała wejść na górę, aby wziąć buty i torebkę. Navarro musiał nacisnąć przycisk drzemki, zamiast wstać, skoro wciąż spał, gdy weszła do jego sypialni. Zawahała się tylko na kilka sekund zanim podeszła do łóżka, ledwo mogąc rozpoznać jego niewyraźny kształt w pokoju, skoro słońce jeszcze nie wstało. Usiadła na brzegu łóżka i sięgnęła, by potrzeć jego plecy. Wyciągnął się na brzuchu, jedynie z prześcieradłem splątanym na jego tyłku i udach. Jego szerokie, nagie plecy były gorące w dotyku i użyła paznokci i opuszków palców do pocierania i delikatnego drapania jego skóry. - Mmmmm, przyjemnie. Navarro miał chrapliwy głos o poranku, bardziej jak miękkie warczenie niż ton. Trina musiała się uśmiechnąć, myśląc, że nawet w połowie śpiący, wciąż był seksowny. - Muszę iść. Zostawiłam coś dla ciebie w mikrofali i kawa powinna już być gotowa. Odwrócił głowę, jego rzęsy były ledwie otwarte, przyglądając się jej zaspanymi oczami. - Zrobiłaś mi kawę? Dzięki. Kiwnęła głową. - Zobaczymy się wieczorem. Wciąż jesteśmy umówieni, zgadza się? Ziewnął. - Taa. Potrzeba przechylenia się i złożenia na nim pocałunku była silna, gdy przestała pocierać jego plecy, ale oparła się jej. - W takim razie do zobaczenia. Wstała i uciekła.

Rozdział IV Trina była zdenerwowana, gdy przyjechała do domu Navarro tej nocy. Westchnęła, czując żal i była całkiem cholernie pewna, że przekroczyła granicę. Płaciła temu mężczyźnie za seks z nią i musiała o tym pamiętać. Zamęczała się tym przez większość dnia. Czy będzie podenerwowany, że rozgościła się w jego domu? Czy Navarro pomyśli, że przesadziłam przygotowując mu śniadanie? Kusiło ją, by w ogóle nie przyjeżdżać. Zadzwonienie do niego z wymówką brzmiało nieźle, ale myśl o tym co mogłaby stracić, sprawiła, że porzuciła ten pomysł. Poczucie przywiązania do Navarro Raine’a było pomyłką. Wiedziała o tym i Trina musiała zmusić się, by zdać sobie z tego sprawę, gdy parkowała przed jego domem. Było pięć minut po ósmej, gdy wspięła się po jego schodach. Światła na parterze domu były włączone, a światło na ganku było jasne. Już prawie była przy drzwiach, gdy Navarro je otworzył. Jej wzrok pomknął do niego, by ocenić jego nastrój i ulga uderzyła w nią, gdy ujrzała, że jego niebieskie oczy były łagodne i zapraszające, gdy uśmiechnął się. - Spóźniłaś się. - Przepraszam. Chichocząc, zaprosił ją do środka. - Nabijam się tylko. Jesteś chyba najbardziej punktualną kobietą jaką znam. – Zamknął drzwi, gdy już weszła do środka i przekręcił zamek. – Dzięki za śniadanie. Spięła się, gdy obróciła do niego twarz.

28

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Przepraszam. To z przyzwyczajenia i mam nadzieję, że nie jesteś tym zdenerwowany. Tak naprawdę nie obudziłam się jeszcze i już gotowałam zanim zdałam sobie sprawę, że może nie chcesz, abym czuła się jak u siebie w twym domu. Czarna brew wygięła się w łuk. - Jedyna rzecz, która mi się nie spodobała, to, to, że musiałem jeść sam, a ty poszłaś sobie. Dlaczego wyszłaś tak wcześnie? Powiedziałem ci, że możesz tu spać. Tylko dlatego, że mam pracę do wykonania bladym świtem, nie oznacza, że wyrzucę cię z łóżka, gdy sam je opuszczam. Trina zawahała się. - Szczerze? Para muskularnych ramion skrzyżowała się na szerokiej piersi, gdy Navarro kiwnął głową. - Zawsze chciałem od ciebie prawdy. Miałem nadzieję, że to niepisana zasada między nami. - Zawsze wstawałam wcześnie, by przygotować śniadanie dla Ted’a, więc jestem przyzwyczajona do wczesnego wstawania. – Jej wzrok opadł, ale potem ponownie spojrzała na niego. – Trochę się martwiłam, że możesz sobie pomyśleć, że jestem dziwna skoro zrobiłam Ci śniadanie, więc wyszłam zanim naprawdę się obudziłeś. Uśmiech wykrzywił jego wargi. - Jesteś cholernie dobrą kucharką i uwielbiam śniadania, więc nie krępuj się korzystać z kuchni, kiedy tylko chcesz. Jestem przyzwoitym kucharzem, ale omlet, który zrobiłaś dla mnie smakował jak niebo w gębie. - Cieszę się. Brałam lekcje gotowania. Uśmiech Navarro opadł, gdy przyglądał się jej. - Brałaś lekcje gotowania? Czy to źle? Nie wiedziała jak odpowiedzieć, poza potaknięciem. - Tak. - Niech zgadnę. Twój mąż chciał lepszej kucharki? - Chciał, abym została w domu, ponieważ był wdzięczny, że tam byłam. Nie pracowałam, więc pomyślałam, że przynajmniej mogłabym stać się najlepszą panią domu, jaką tylko mogłam być. Nie mieliśmy dzieci, które by mnie wycieńczały lub wyrywały z domu, więc miałam mnóstwo wolnego czasu, więc brałam sporo lekcji, by wypełnić sobie grafik. - Jakiego rodzaju lekcje jeszcze brałaś? - Cóż, brałam lekcje gotowania. – Przełknęła. – Brałam lekcje krawiectwa, więc umiem posługiwać się maszyną do szycia. Nauczyłam się robić albumy z wycinkami, co było całkiem fajne. Brałam lekcje z napraw domowych. Navarro zachichotał. - Jakie naprawy domowe? - Podstawowe rzeczy. Ted był inżynierem, ale nie był dobry w naprawianiu różnych rzeczy, jak na przykład złamany stopień na tylnym ganku, a hydraulicy biorą za dużo, gdy korzeń drzewa zablokuje jedną z rur, więc nauczyłam się jak używać węża. I tym podobne. - Czy to wszystko? - Brałam lekcje garncarstwa. Ale nie mam umiejętności w tym kierunku. To było całkiem fajne, ale byłam w tym okropna. Musisz mieć zdolności manualne. Moje miski były wykrzywione albo koślawe. Nauczyłam się linii tańca. Chciałam, by Ted zapisał się ze mną, na coś romantycznego jak taniec towarzyski, ale pracował do późna. Mieliśmy sąsiada, który zawsze chciał nauczyć się linii tańca, więc zostaliśmy partnerami. Ciemnoniebieskie oczy zwęziły się nieznacznie. - Miałaś romans? Jaki był w łóżku? Szok uderzył w Trinę. 29

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie. Nigdy nie zdradziłam Ted’a. – Zmarszczyła brwi. – Jerry, nasz sąsiad, miał siedemdziesiąt dwa lata. Jego żona zmarła, więc był samotny a zajęcia nas oboje wyciągały z domu. Kąciki ust Navarro uniosły się, gdy zachichotał. - Powinnaś zobaczyć przerażenie na swej twarzy na samą myśl, że mogłabyś mieć romans. Wybacz. - W porządku. Znam ludzi, którzy zdradzali. My, to znaczy, miałam znajomych, których małżeństwa skończyły się przez to. Nie zawsze to mężczyzna zdradzał. Niektóre kobiety, też to robiły. - Czy Ted kiedyś cię zdradził? Pokręciła głową. - Zostawiłabym go. Niektórzy z moich przyjaciół krytykowali mnie za bycie gospodynią domową bez dzieci, ale nie byłam popychadłem, o które mnie posądzali. – Jej policzki zaróżowiły się. – Byłam wobec niego lojalna i zasługiwałam na to samo. – Zamilkła. – A Ted nie był typem, który miewa romanse. - Wszyscy faceci są, w odpowiednich warunkach. - Nie Ted. - Był świętym? – Zapytał Navarro. Zawahała się. - Miał pięć stop i pięć cali wzrostu, przedwcześnie wyłysiał, nosił okulary i miał lekką nadwagę. Nie umawiał się i nie flirtował. Kobiety nie zwracały na niego uwagi a on sam nie wzbudzał jej. Był naprawdę mądry i zabawny, ale trzeba było poznać go lepiej, by ujrzeć tę jego stronę. Navarro zamrugał kilka razy, wyglądając na zaskoczonego. - Jak go poznałaś? - Poznaliśmy się przez znajomych. Właśnie zakończyłam kiepski związek i wyrzekłam się mężczyzn, ale Ted był miły. Często zapraszał mnie na kolację, poznaliśmy się lepiej i zakochaliśmy w sobie. Był dobrym mężem. Ja… - Emocje zalały ją i zamknęła usta. Navarro podszedł do niej wolno, a potem chwycił ją pod łokciami. Wyraz jego twarzy stał się czuły. - Tęsknisz za nim. Łzy wypełniły jej oczy, ale mrugnęła by je odegnać, przełykając węzeł w gardle. - Powoli radzę sobie z tym. Z początku byłam sparaliżowana. Był całym moim światem i nagle zniknął. On. Nasze wspólne życie. Moje życie. - Co jest najtrudniejszą rzeczą, z którą wciąż musisz sobie radzić? Zawahała się. - Bycie samą przez cały czas. Jestem samotna. - Dlaczego odsunęłaś sie od wszystkich swych przyjaciół? Musiałaś ich mieć. - Niektórzy z nich użalali się nade mnę i przestali traktować mnie jak osobę. Stałam się kimś nad kim trzeba się litować. Połowa z nich unikała mnie po śmierci Ted’a. Myślę, że widząc co się stało zaczęli się bać, że to samo może spotkać ich. Na początku byłam zdruzgotana i wycofałam się od niektórych z nich, ponieważ byłam w swoim własnym świecie żalu. A niektórzy znajomi Ted’a odnieśli złe wrażenie. – Wciąż była trochę tym upokorzona. - Jak to? – Navarro pociągnął ją do kanapy i posadził, podczas gdy on usiadł na stoliku kawowym. – Opowiedz mi o znajomych Ted’a odnoszących złe wrażenie. Trina zmusiła się do śmiechu. - To trochę żenujące, ale byłam przyzwyczajona do opiekowania się Ted’em i niektórymi z jego przyjaciół, przez Ted’a. Gdy jego przyjaciel Luke rozwiódł się, wspomniał Ted’owi, że brakuje mu domowych posiłków, więc czasami, gdy Ted umawiał się z nim, posyłałam mu 30

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

posiłki dla Luke’a, więc wystarczyło, że je podgrzał i zjadał klika porządnych posiłków tygodniowo. Przyjaciel Ted’a, Gene uwielbiał moje ciasta. Uwielbiam piec, więc piekłam kilka więcej i wysyłałam z Ted’em do pracy. Gene był jego partnerem biurowym i był singlem. - I jakie złe wrażenie na nich wywarłaś? Zawahała się, gdy jej uśmiech wyblakł. - Nudziło mi się i potrzebowałam czegoś do roboty po tym jak już nie mogłam opiekować się Ted’em. Przysięgam, że to zakorzeniło się we mnie po tylu latach. Zaczęłam przygotowywać posiłki dla Luke’a i piec smakołyki dla Gene’a. Przez kilka tygodni podrzucałam im je do domu. A potem… - Zarumieniła się. Navarro potarł jej ręce. - A potem co? Westchnęła. - To takie krępujące. - I tak mi powiedz. Wpatrywała się w jego piękne oczy. - Gene pojawił się pewnej nocy nieoczekiwanie w moim domu i zaczął się do mnie przystawiać. Byłam zszokowana. Był najlepszym przyjacielem Ted’a i pracowali razem. Nie zareagowałam zbyt dobrze. Właściwie to, odbiło mi. Minęło dopiero kilka miesięcy od pogrzebu a on uderzał do mnie całkiem agresywnie. Gene powiedział mi, że z powodu tego co robiłam z nim i Luke’iem, jest mu mnie żal i dlatego przyszedł zaproponować spędzenie ze mną nocy. Powiedział, że wyglądałam na zdesperowaną męskiego towarzystwa bo inaczej on nie przyszedłby podarować mi pieprzenia z litości. Ręce Navarro zesztywniały i gniew pochwycił jego rysy. - Ten facet jest dupkiem. To co zrobiłaś było miłe, ale on przystawiał się do ciebie bo zawsze ciebie pragnął. Zaufaj mi. Próbował cię wykorzystać, a gdy go odrzuciłaś, zrzucił winę za swoje gówniane zachowanie na ciebie. Co za dureń. - Najprawdopodobniej wyglądałam na zdesperowaną i nie było właściwe z mej strony ciągłe gotowanie dla nich. Nigdy więcej nie czułam się komfortowo w ich towarzystwie, więc przestałam się do nich odzywać. Navarro wstał i podciągnął Trinę na nogi. - Chodźmy na górę. – Trzymał jej dłoń dopóki nie zamknął drzwi do swego pokoju. Zamknął je na zamek i obrócił się. – Rozbieraj się. - Myślę, że nigdy nie przyzwyczaję się do tego jak mówisz mi, bym się rozebrała w chwili, gdy tylko tu wejdziemy. – Zdjęła buty i powoli zaczęła się rozbierać. Zaśmiał się. - Po prostu cieszę się, że to robisz. Nie chcę cię w ciuchach. – Rzucił swą koszulkę na podłogę. – Ja też się rozbieram. - Zasada żadnych ubrań w sypialni? - Podoba mi się. Chcę również, abyś tutaj słuchała moich rozkazów. Kiwnęła głową. - Mogę to zrobić. Coś w jego oczach zamigotało i wyglądał naprawdę na podnieconego. - Poważnie? Wykonasz wszystkie moje rozkazy tutaj? - Mogę to zrobić, - powtórzyła, a potem zamilkła. – Tylko nie chcę bólu czy upokorzenia. Skrzywił się zaciskając wargi. - Nie zrobiłbym tego tobie. Dlaczego tak powiedziałaś? - Wspomniałam, że czytałam książki. Czasami czytałam książki w typie pan i niewolnik. Nakręcały mnie dopóki nie dochodziło do poniżenia czy bólu. Nie uważam tego za

31

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

seksowane czy pobudzające i nie chciałabym być z facetem, który chciałby mi to narzucić. Również nie chcę czuć się ohydnie robiąc coś, co nie jest dla mnie komfortowe. Był nagi, gdy wolno ruszył do Triny. - Nigdy cię nie skrzywdzę i nie chcę cię poniżyć. Więc nakręcasz się przez niewielkie zniewolenie? Potakując, napotkała jego zaciekawiony wzrok. - Podobały mi się liny. Uniósł dłoń tak, że jego kciuk musnął jej sutek. - Wciąż wrażliwe? - Trochę. - Myślałem o tobie dzisiaj. - Przerzucałeś więcej łajna? – Uśmiechnęła się do niego szeroko. - Nie. Ujeżdżałem kilka koni. – Jego rozgrzany wzrok obiegł ją całą. Jej ciało błyskawicznie odpowiedziało na jego słowa. Myśl o nim na grzbiecie dzikiego zwierzęcia sprawiła, że miała pikantne myśli. Musiał być twardym facetem by narażać życie i zdrowie, wspinając się na grzbiet silnego, dzikiego zwierzęcia. Nie odwróciła od niego wzroku, gdy wpatrywał się w jej oczy. - Więc o czym myślałeś? - Lubisz zabawki? - Seks zabawki? Kiwnął głową. - Pojechałem dziś do miasta żeby spłacić pożyczkę po tym jak spieniężyłem twój czek. Ranczo jest bezpieczne. Dzięki, przy okazji. Gdy przyjechałem do domu, zalogowałem się i zamówiłem kilka zabawek, które uznałem, że powinny ci się spodobać. Nie dotrą do przyszłego tygodnia, ale chcę abyś oswoiła się z tym pomysłem. - Jakiego rodzaju zabawki? Uśmiechnął się. - Nic sprawiające bólu. Zamówiłem rzeczy, które myślę, że sprawią, że poczujesz się naprawdę dobrze. To będzie niespodzianka. - Nienawidzę niespodzianek. Zaśmiał się. - Jesteś wyjątkiem w takim razie. - Jestem również niecierpliwa. Unosząc ją, ułożył ją na łóżku. - Ja również. Jego uwaga skupiła się na jej ciele. Trina rzuciła okiem na jego fiuta widząc, że był twardy i oblizała wargi. Gdy jej uwaga uniosła się, nie mogła nie dostrzec namiętności w jego spojrzeniu. Poruszyła się na łóżku. Z nim stojącym obok niego, był na idealnej wysokości, aby zrobić to co miała na myśli. Przewróciła się na brzuch, sięgając do niego, słysząc jak zassał powietrze. - Co robisz, dziecino? Zbliżając się do niego, Trina pieściła jego fiuta dłońmi, przybliżając swe usta. - A na co to wygląda? Nie odsunął się, gdy polizała główkę jego penisa. Jego fiut szarpnął się w jej uścisku, gdy jej palce owinęły się wokół podstawy. Wzięła go do ust, liżąc i ssąc, wydobywając jęk z Navarro, gdy jego dłoń pieściła jej policzek. - Jesteś w tym cholernie za dobra. Nie wytrzymam długo, ale nie zamierzam powiedzieć nie. Wierzę w rewanż, więc gdy skończysz, moja kolej.

32

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Wspomnienie jego ust na niej sprawiło, że jej namiętność wystrzeliła jeszcze bardziej. Wzięła jego fiuta głębiej w swe usta i poruszała się na nim szybciej. Navarro jęknął, gdy jego biodra wolno pchały, poruszając się z nią. - Kurwa, dziecino. – Jego głos był chrapliwy. – Twoje usta są tak cholernie gorące i przyjemne. Pozwoliła swym zębom delikatnie drapać jego penisa i wzięła go głębiej, czując go w gardle. Przełykała wciąż i wciąż. Navarro krzyknął, gdy doszedł mocno. Połknęła wszystko co jej dał, zanim wypuściła go spomiędzy swych warg. Jego dłoń zaciśnięta była na jej długich włosach, ale nie sprawiał jej bólu. Jego uścisk ustąpił, gdy spoglądała na niego siadając. Jego głowa była odrzucona do tyłu, jego oczy zamknięte a uśmiech zadowolenia wyraźnie osadzony na jego wargach. Piękne oczy otwarły się, gdy obniżył swą głowę. - Jesteś cholernie niesamowita w tym. Jestem cholernie bliski zawstydzenia jak szybko doszedłem, ale nie będę ponieważ, jesteś w tym aż tak dobra. Zaśmiała się. - Dziękuję. Szczerze, cieszę się, że mogę tak szybko cię doprowadzić. Po kilku minutach moja szczęka zaczyna boleć. Jesteś całkiem duży. - W takim razie, cieszę się, że tak bardzo mnie podniecasz, że nie mogę wytrzymać kilku minut, gdy twoje usta otaczają mnie. Połóż się na plecach i rozchyl szeroko dla mnie, Trina. Teraz moja kolej na spowodowanie spustoszenie w twoim ciele. Poruszając się na łóżku, Trina rozciągnęła się na plecach. Zawahała się, wciąż nie czując się komfortowo odsłaniając się dla niego, ale zrobiła to, pragnąc tak bardzo poczuć jego usta na sobie. Naprawdę pragnęła mieć orgazm, umierając z potrzeby dojścia. Obserwowanie i słyszenie orgazmu Navarro, smakowanie go, całkowicie ją podnieciło. Wszedł na łóżko, klękając. Jego wzrok omiótł jej ciało, skupiając się pomiędzy jej udami. - Zawsze się golisz? Kiwnęła głową. - Czy to ci przeszkadza? Ogoliłam się dzisiaj, zanim przyjechałam. Nie chciałam, abyś znalazł tam zarost. Zachichotał. - Woskowałaś się kiedyś? - Ałć. Raz spróbowałam, ale tak bolało, że krzyczałam. Jego odpowiedzią był głęboki chichot. - Wybacz. Dlaczego się golisz? Zawahała się. - Ted chciał żebym tego spróbowała jakieś osiem lat temu, zastanawiając się jakby to wyglądało. Spodobało mi się, więc zaczęłam się golić. Jego palce musnęły jej zewnętrzne wargi. - Gładka. Naprawdę się postarałaś. Jeśli nie dotykał cię tutaj, dlaczego lubiłaś cała się wygolić? – Zwarł z nią spojrzenie. – Proszę bądź szczera, ponieważ chcę, aby zawsze tak było między nami. - Lubię to uczucie gdy… - Zarumieniła się, gdy zmieszanie paliło jej policzki. - Dotykasz się? Kiwnęła głową. - Często to robisz? Odwróciła spojrzenie. - Czy naprawdę musimy o tym rozmawiać? - Dziecino? Jej uwaga ponownie skupiła się na nim, jego ciemnoniebieskie oczy przygwoździły ją w miejscu. Westchnęła.

33

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Mam wysoki popęd płciowy, a Ted nie miał. Myślę, że osiągnęłam szczyt lub coś w tym stylu. Masturbuję się kilka razy w ciągu dnia i każdej nocy, ponieważ to pomaga mi zasnąć. Cichy jęk wydobył się z jego rozchylonych warg, gdy wyciągnął się płasko na brzuchu pomiędzy jej udami. - Kurwa, to jest gorące. - Co takiego? Uśmiechnął się do niej, pomiędzy jej udami. - Ty, dziecino. Większość kobiet nie jest aż tak za seksem. Pozwoliłabyś mi się pieprzyć rano, w południe i w nocy, zgadza się? Kiwnęła głową. - Gdybyś to zrobił, przestałabym się masturbować. – Uśmiechnęła się z ulgą, że nie zszokowała go swą szczerością i odważyła się mówić dalej skoro zdawał się podniecać jej odpowiedziami. – Jesteś lepszy w dawaniu mi orgazmu niż ja. Dziękuję, przy okazji. Nie wiesz jak… - Zamknęła się. – Po prostu dziękuję. - Zamknij oczy i czuj. Pozwoliła opaść swej głowie. Navarro użył jednej dłoni, by rozchylić wargi jej cipki, aby zapewnić sobie swobodniejszy dostęp do niej. Chwyciła pościel, gdy dmuchnął na jej płeć, na chwilę przed tym jak jego gorący język podrażnił jej łechtaczkę wolnym, leniwym ruchem, a potem następnym. Pamiętała by oddychać, dopóki jego usta nie nakryły jej całkowicie. Dreszcz przebiegł przez jej ciało, gdy użył swych zębów delikatnie drapiąc jej wrażliwy pączek. Navarro bawił się jej łechtaczką i wsunął dwa palce wewnątrz jej cipki i wolno drażnił ją w ten sposób. Bryknęła biodrami, gdy pączek naprężył się, nabrzmiał, a pragnienie wewnątrz niej wzrosło do tępego bólu potrzeby. - Proszę, - sapnęła. Pełne wargi przyspieszyły na jej łechtaczce, a mocny język lizał ją z większym natężeniem. Jego palce poruszały się szybko i głęboko, pompując w nią mocno w zgodzie z tym co robił jej swymi ustami. To wystarczyło. Trina wygięła w łuk plecy, wykrzykując jego imię, gdy orgazm pochwycił ją. Nie przestawał, sprawiając, że krzyczała wciąż i wciąż, aż puścił ją, wyjmując swe palce. Głębokie warknięcie przeniknęło jej błogie otumanienie seksualnej satysfakcji. Navarro. Ten dźwięk zaskoczył ją, nie przyzwyczajona by mężczyzna wydawał takie odgłosy, gdy ją chwycił. Trina nie protestowała, gdy przewrócił ją na brzuch. Silne ręce rozchyliły jej uda szeroko, na chwilę przed tym jak jego ciało opadło na nią, gdy jego biodra umościły się pomiędzy jej nogami. - Dziecino? – Jego wargi znalazły się przy jej uchu. – Odprężona? Uśmiechnęła się. - O taa. Jeśli dostanę więcej, będziesz potrzebował łyżeczki by mnie podnieść. - Chcę byś pozostała w ten sposób. Kiwnęła głową. - Nie mogę się teraz ruszyć, ale daj mi kilka minut. Okrzyk zaskoczenia i przyjemności wydarł się z niej, gdy Navarro wszedł w nią wolno od tyłu. Był gorący i twardy, gdy wszedł głęboko w jej cipkę. Jęknęła na odczucie bycia rozciąganą i wypełnianą przez jego sztywnego, grubego fiuta. Jego nogi rozchyliły ją bardziej i wolno pieprzył ją głębokimi, długimi uderzeniami, aż całkowicie przygwoździł ją do łóżka. Jęknęła, napierając do tyłu na niego najlepiej jak potrafiła, ale jego waga przytrzymywała ją całkiem skutecznie. Jednym ramieniem podparł swą wagę, a potem pchnął swą rękę pomiędzy jej biodro a łóżko, by zwinąć dłoń pomiędzy jej udami spod jej biodra, aż jego

34

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

palce pocierały jej łechtaczkę. Pieprzył ją mocniej i szybciej, uderzając w jej tyłek, gdzie miał ją unieruchomioną. Z jego palcami pocierającymi jej łechtaczkę i nim poruszającym się w niej, to było zbyt wiele. Doszła ponownie, krzycząc i drapiąc pościel. Za nią, Navarro bryknął w nią, jęcząc gdy doszedł, schowany w niej głęboko. Zadrżał, prawie opadając na nią całą swą wagą, po wyciągnięciu ręki spod niej. Pocałował jej ramię, przeciągając swymi wargami w górę do jej szyi. - Znów zamierzam zbudzić cię w środku nocy. Przyjmiesz mnie za kilka godzin? Uśmiechnęła się. - Proszę. Navarro zachichotał. - Naprawdę jesteś darem, dziecino. – Ucałował jej ramię. – Skończyłem. Wybacz, że tak szybko idę spać. - Również jestem zmęczona. – Zamknęła oczy. – Nie chcę się ruszać. Zaśmiał się, gdy wyszedł wolno z jej ciała, unosząc się z niej. - Leżysz na nakryciu, więc musisz wstać. Zdejmiesz je dla nas z łóżka, a ja zgaszę światło. Zmusiła swe ciało do ruchu, wdzięczna, że Navarro podał jej ręcznik, gdy stał przy krawędzi łóżka, by pomóc jej wstać. Użyła go do oczyszczenia siebie, a potem ściągnęła nakrycie. Wróciła do jego łóżka, gdy światło zgasło. Po chwili leżał na plecach przyciągając ją w swe ramiona. - Możesz czuć się tutaj jak u sobie, Trina. Jeśli chcesz spać, to śpij. Jeśli chcesz gotować, jedz ze mną. – Trącił nosem jej szyję, by złożyć tam pocałunek. – Lubię trzymać cię w swych ramionach. Dobrze ci się ze mną spało? - Tak. – Zagrzebała się głębiej w niego. Nie wspomniała, że spała zbyt dobrze, dla jej własnego dobra.

Rozdział V Trina wchodziła po schodach ganku, przygryzając wargę, upominając siebie, że Navarro powiedział jej, aby była sobą. Uwielbiała piec. Więc, może przesadziłam, ale nudziło mi się dzisiaj. To była piąta noc i nie zobaczyłaby go przez kilka dni, tak jak ustalała ich umowa. Był naprawdę zadowolony ze mnie przygotowującej śniadanie. Mam nadzieję, że równie dobrze zniesie pieczone produkty. Uśmiech wygiął jej wargi, jak przypomniała sobie poprzednią noc, gdy przyjechała do jego domu. Navarro spotkał się z nią w drzwiach kompletnie nagi, zaciągnął ją do domu, praktycznie zdzierając z niej ubrania, a potem uniósł jej nagie ciało w swych ramionach. Była zszokowana, gdy zaniósł ją do jadalni, spoglądając z zaskoczonym rozbawieniem na to co z nią zrobił. Świece oświetlały pokój. Rzucił śpiwór na stół w jadalni i niezwłocznie położył ją na nim. Chichotał, gdy nakazał jej, aby się nie ruszała. Zamarła w miejscu, po prostu pozwalając mu na wszystko na co miał ochotę z nią zrobić. Schylił się, by podnieść coś na brzeg stołu. Patrzyła na chustę, ale nic nie powiedziała, gdy wiązał jej nadgarstki. Obszedł stół przywiązując jej kończyny do czterech rogów, gdzie już zdążył przymocować chusty do nóg. Uśmiechał się do niej, gdy informował ją, że myślał o zrobieniu jej tego przez cały dzień. Bycie w jadalni sprawiło, że Trina trochę się denerwowała. A co jeśli jeden z jego kapryśnych braci przyjedzie do domu? Miała wrażenie, że nie przejmowali się dzwonieniem, by ostrzec zanim wpadną, ale zapomniała o tym zmartwieniu, gdy Navarro podszedł z boku stołu, trzymając miód w butelce, którą przytrzymał nad świecą, aby był ciepły na jej skórze. 35

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

To było seksualnie stymulujące doświadczenie, gdy sączył ciepłą substancję na jej piersi, brzuch i uda. Była przywiązana na płasko, związana, więc ledwie mogła się ruszyć, a potem Navarro wszedł na stół. Zaczął od jej piersi, zlizując każdą kroplę miodu. Do czasu, gdy dotarł do jej ud, była tak rozgrzana i udręczona, że błagała aby ją pieprzył. W końcu rozwiązał jej kostki, przerzucił jej nogi nad swe ramiona i użył swych ust, by doszła. Był cholernie blisko, by zalizać ją na śmierć. Ponownie zapukała w drzwi, jej umysł wciąż pozostawał przy poprzedniej nocy. Po tym jak osiągnęła orgazm, Navarro rozwiązał jej nadgarstki, ściągnął ją ze stołu i chwycił jej dłoń, aby zaciągnąć ją do salonu. Obrócił ją, przechylił nad oparciem kanapy na pieska i wszedł w nią w mgnieniu oka. Seks był dziki i fantastyczny, z nią unieruchomioną nad meblem, nim wchodzącym w nią od tyłu, gorąco, szybko i szorstko. Uwielbiała każdą tego sekundę. Gdy Navarro wciąż nie otwierał drzwi, cofnęła się i zmarszczyła brwi, gdy powróciła myślami do rzeczywistości. Brał prysznic? Obróciła głowę, by spojrzeć na długi podjazd, widząc, że jego ciężarówka nie była tam zaparkowana. Nie było jej tutaj również ostatniej nocy, ale mimo to, był w domu. Zastanawiała się co zrobić. Powinna po prostu pójść, czy zaczekać kilka minut i zapukać ponownie? Wiedziała, że wracał do domu, jadł, a potem brał prysznic zanim ona przyjedzie, odkąd powiedział jej o tej rutynie. Ostatniej nocy wspólnie wzięli prysznic, po tym jak przeleciał ją na kanapie. Uwielbiała kąpiel z tym mężczyzną, ponieważ pozwolił jej się umyć, o mało nie mruczała, gdy myła jego grube, jedwabiste w dotyku włosy. Opadały na jego ramiona i kochała to. Następnie umył ją i oboje byli podnieceni, do czasu gdy byli już czyści. Navarro podarował jej jeszcze jedną rzecz, której nigdy nie doświadczyła. Uniósł ją na ścianę prysznica, owinął jej ręce i nogi wokół swego ciała i wziął ją opartą o ścianę, stojąc, podtrzymując ją. Nie doszła, ale wciąż, było to niesamowite uczucie, będąc trzymaną w ten sposób. Wiedział, że nie osiągnęła orgazmu, więc następnie sięgnął po nią, chwycił prysznic i poinstruował ją o ciśnieniu wody. Zadrżała, przypominając sobie jak unieruchomił ją przy ścianie z jedną nogą na podłodze, podczas gdy jego udo przygwoździło jej drugą nogę wysoko i szeroko odchyloną. Sprawił, że doszła mocno dzięki wodzie lejącej się na jej łechtaczkę. Padli na łóżko, wykończeni i na wpół śpiący. Wciąż stojąc na ganku, Trina ponownie powróciła myślami do rzeczywistości i spojrzała na swój zegarek. Było dwadzieścia pięć po ósmej. Gdzie jest Navarro? Zapukała do drzwi na tyle mocno na ile pozwala jej pięść, myśląc, że naprawdę potrzebował dzwonka. To był za duży dom, aby takowego nie posiadać. Wciąż nie podchodził do drzwi, więc podeszła do ganka wyciągnęła i położyła ciasta na ławce. Nie miała kartki czy długopisu, ale miała nadzieję, że domyśli się, kto je przyniósł. Depresja uderzyła w nią. Czy Navarro zapomniał? To bolało. Zeszła po jego schodach, by wsiąść do SUV’a. Właśnie zapięła pasy i uruchomiła silnik, gdy światła pojazdu zwróciły jej uwagę. Zmierzały w jej stronę. Wyłączyła silnik, wysiadła z SUV’a i umieściła uśmiech na swej twarzy czekając tam, aż Navarro zaparkuje. Ulga mocno ją zalała, że nie wystawił jej. Dzięki Bogu, po prostu się spóźnił. Ale, to nie Navarro był w aucie. Zmarszczyła brwi, gdy blondyn wysiadł z pojazdu. - Cześć. Jestem Adam. Czy ty jesteś Trina? Kiwnęła głową. - Tak. - Navarro utknął, więc chce abyś pojechała za mną do północnej stajni, tam gdzie jest. - Okej. – Była trochę zaskoczona, ale Navarro pracował z końmi i wiedziała, że miał stajnię odkąd jej powiedział, że musiał czyścić boksy. Była tylko zdziwiona, że chciał aby do niego przyjechała. – Prowadź. 36

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Powiedział, że będzie tam przez jakiś czas, więc możesz spędzić noc w stajni. Chciał, abym dał ci wybór zostania lub pojechania. Jedna z klaczy ma ciężki poród, więc to może być cholernie długa noc. Niezdecydowanie uderzyło w nią. Czy Navarro będzie rozdrażniony nią, jeśli rzeczywiście pojedzie do stajni? Czy był po prostu zbyt uprzejmy, by odłożyć to na później? Adam przyglądał się jej, gdy pocierał udo, wyglądając na zniecierpliwionego. - Powiedział mi, abym ci przekazał, że chciałby abyś tam pojechała. Kiwnęła głową. - Okej. Poczekaj chwilę. – Wbiegła po schodach ganka, by chwycić pudełko i wziąć je z powrotem do SUV’a. – Pojadę za tobą. Ponownie wsiadł do ciężarówki. Droga nie była niczym więcej niż polną ścieżką, przez wysoką trawę. Adam jechał wolno, a ona zastanawiała się, czy robił to specjalnie dla niej. Uśmiechnęła się z wyższością. Jej SUV był mocniejszy niż Ford, który prowadził mężczyzna przed nią, ponieważ celowo kupiła przystosowanego do pracy w złych warunkach SUV’a, wiedząc, że będzie mieszkać na zadupiu. Jechali przez jakieś dwadzieścia minut, gdy ujrzała stajnię ze światłem dochodzącym przez otwarte drzwi. Adam zaparkował, więc ona zaparkowała SUV’a obok niego. Adam otworzył okno ciężarówki i powiedział, - Jest w środku, a ja jadę do domu. – Dotknął swego kowbojskiego kapelusza. – Branoc. Trina obserwowała odjeżdżającego faceta, zanim wysiadła. Przyglądając się otwartym drzwiom stajni, ruszyła do przodu. Wewnątrz ujrzała boksy, poddasze z otwarciem i drabiną, ale nie Navarro. Wyczuła siano, a potem zauważyła kilka koni, które spoglądały na nią, ze swych boksów. - Jestem tutaj, dziecino, - zawołał Navarro. – Z tyłu po lewej. Trina podążyła za jego głosem przez stajnię, odnajdując go w ostatnim, z otwartymi na oścież drzwiami, boksie. Patrzyła na Navarro, nie mogąc się powstrzymać. Był na boso, bez koszulki i głaskał ciężarną klacz, która opierała się o tylną ścianę boksu. Navarro zawiązał włosy w kucyk, a gdy przyglądała się mu, zauważyła jak bardzo był zmęczony. - Co z nią? Uśmiech nie dosięgał jego oczu. - To jej pierwsze źrebię i przechodzi ciężki okres. Nie jest zbyt zestresowana, a źrebię jest poprawnie ułożone, ale myślę, że to będzie długi poród. Jeśli coś się zmieni, zadzwonię do Mike’a Arles, tutejszego weterynarza. Nie wiem czy już go spotkałaś na mieście. - Nie spotkałam. Co mogę zrobić? Poklepał klacz ostatni raz zanim podszedł do Triny. - Przepraszam za to. Co myślisz o przenocowaniu tutaj? Uprawiałaś kiedyś seks w stajni? Spojrzała mu w oczy, próbując odczytać jego wyraz i to co ujrzała potwierdziło, że był wykończony, ale starał się to ukryć. Był dumnym mężczyzną i dał jej swe słowo, w kwestii pięciu nocy w tygodniu, z nim. Wyglądało na to, że zamierzał dać jej te wieczory, nawet jeżeli miało go to zabić. Wyglądał jakby miał paść na twarz. Wzięła głęboki wdech. - Z przyjemnością spędzę tu noc. To mój czas, zgadza się? - Dobrze o tym wiesz, dziecino. - Dobrze. O to czego chcę. Powiedz mi gdzie będziemy spać. Masz śpiwory? Czy są rozłożone? - Nie zrobiłem tego jeszcze, ale Adam przyniósł mi kilka i zostawił je na pace ciężarówki. Przyniósł też chłodziarkę z napojami i kilka kanapek, skoro przegapiłem obiad. – Sięgnął po nią. – Chodź tutaj. Trina pokręciła głową. - Mój czas, moje pieniądze, zgadza się? Zmarszczenie brwi zmąciło przystojną twarz Navarro. 37

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Jesteś zła? Przepraszam za to, ale Adam nie mógł zostać z Willow. Jego brat się żeni, a dziś jest wieczór kawalerski. Jest drużbą. - Przysięgam, że nie jestem zła. Zaraz wrócę. Odwróciła się i wyszła ze stajni, by poszukać śpiworów. Odnalazła je i przyniosła z powrotem do stajni. Navarro wciąż stał tam, gdzie go zostawiła, z tym samym zmarszczeniem brwi na jego rysach, dopóki nie ujrzał jej wchodzącej ze śpiworami. Wyglądał na zaskoczonego zanim ruszył w jej kierunku. - Ja to zrobię, dziecino. - Pozwól mi. Gdzie śpimy? Wskazał. - Tam, więc będę ją miał na oku, ale jesteśmy poza boksem więc nie wejdzie na nas. Mogę to zrobić. Spotkała jego zaniepokojony wzrok, uśmiechając się. - Ty możesz zająć się nią, a ja zajmę się tym. Pozwól mi to zrobić, okej? To sprawi mi przyjemność. – Mrugnęła do niego. – Lubię czuć się potrzebna. Uśmiech, który jej posłał był pełen ulgi i szczerości, gdy jego ciało rozluźniło się. - Okej. Navarro wrócił do boksu, podczas gdy ona rozpięła śpiwór i rozłożyła go, zaś drugi użyła jako nakrycie. Wyszła ze stajni, by odnaleźć chłodziarkę z tyłu ciężarówki Navarro i zaniosła ciężką skrzynkę, kładąc ją przy śpiworze, który rozłożyła. Podczas jej ostatniej wycieczki do SUV’a, chwyciła pudełko razem z torebką. Zawahała się zanim chwyciła ręcznik, który trzymała w SUV’ie, by położyć go na siedzeniu, gdy robiło się gorąco i przerzuciła go przez torebkę, zanosząc wszystko do stajni. Spoglądając w dół na gładką, brudną podłogę, zrzuciła swe obuwie. - Czy ktoś się tutaj pojawi, czy dziś jesteśmy tylko my? Navarro spojrzał na nią przez ramię. - Tylko my. Adam nie wróci do jutra. Tylko on ze mną teraz pracuje. Sięgnęła pod koszulkę i odpięła stanik, zsunęła go i położyła na pojemniku, a potem ściągnęła dżinsy. Navarro uśmiechnął się szeroko, obserwując jak rozgościła się, teraz gdy miała na sobie tylko majtki i koszulkę. Uśmiechnęła się do niego, a potem uklękła na śpiworze, by otworzyć chłodziarkę. Wyjęła dla niego dwie kanapki i colę. Spotkała jego wzrok. - Chodź zjeść. Poklepał klacz, zanim podszedł do szlaucha, by najpierw umyć ręce i użył dżinsów, aby je osuszyć. Podziękował jej, gdy usiadł na brzegu posłania, które przygotowała. Gdy Navarro wciągał obie kanapki, przyjrzała mu się bliżej, zauważając wyczerpanie w jego oczach i opadniętych ramionach. - Miałeś ciężki dzień. - Ten był długi. - Musisz odpocząć. Możesz się położyć i zdrzemnąć? Zmarszczył czoło. - Jesteś tutaj i mamy plany. Jesteśmy w stajni więc rozmyślałem, co chciałbym z tobą tu zrobić. - Navarro, - powiedziała miękko. – Najpierw się prześpij. Proszę? To sprawi mi przyjemność. Widzę, że jesteś zmordowany. - Ale… - Moje pieniądze, mój czas. Chcę, abyś się położył i pozwolił mi się dotykać aż odpłyniesz w sen. Potrzebujesz odpoczynku. Później możemy uprawiać seks. - Jeśli mnie dotkniesz, będziemy uprawiać seks, zanim się prześpię. – Uśmiechnął się szeroko. – Zaczekaj. Pozwól mi zgasić światło, abyśmy się ułożyli. Jeśli Willow będzie miała 38

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

kłopoty, będziemy o tym wiedzieć. Nie jest wstydliwa w kwestii robienia rabanu, jeśli potrzebuje uwagi. Trina obserwowała Navarro wstającego na nogi, by zamknąć drzwi stajni, zanim przyciemnił górne światła. Drzwi były drewniane z ogromnymi szparami w bramie, więc wyraźnie mogli dojrzeć Willow, gdy zamknął te drzwi, by zapędzić konia. Rozebrał się z dżinsów i bokserek, do nagiej skóry. Trina sięgnęła do torebki, żałując, że nie miała balsamu, ale miała filtr ochronny, decydując, że to będzie musiało wystarczyć. Był tłusty, ale nie tak bardzo i pachniał naprawdę dobrze, gdy roztarła go na dłoniach. Brwi Navarro uniosły się. - Filtr ochronny? - Połóż się na brzuchu. – Odsunęła śpiwór leżący na wierzchu, swym kciukiem. – Wyciągnij się, abym mogła ci zrobić masaż pleców. Wyglądał na zszokowanego. - Masaż pleców? Poważnie? Uśmiechnęła się do niego. - Brałam lekcje. Szeroki uśmiech rozciągnął jego wargi. - Poważnie? Wybuchła śmiechem. - Nie, ale mogłabym. A teraz połóż się i pozwól abym cię wymasowała, seksowny. Tak bardzo jak był zmęczony, Navarro był twardy, wciąż gotowy na seks. Obserwowała jak uśmiechał się do niej szeroko, gdy usiadł na śpiworze. Przyglądając się jego pobudzonemu, sztywnemu fiutowi, zrozumiała czym najpierw powinna się zająć. - Zmieniłam zdanie. Chcę, abyś najpierw położył się na plecach. Nie protestując, wyciągnął się na plecach. - Chcesz mnie ujeżdżać? – Poklepał swe uda, rozchylając nieznacznie nogi. – Wejdź na mnie, dziecino. Pragnąłem cię cały dzień. Wylała więcej filtru na dłonie, zapach kokosa wypełnił powietrze, pachnąc naprawdę przyjemnie. Uśmiechnęła się szeroko i weszła pomiędzy jego uda. Rozchylił je bardziej, robiąc dla niej miejsce i spojrzała mu w oczy. - Rozluźnij się i ciesz. Filtr sprawił, że jej ręką była śliska, gdy poruszała się nad jego penisem, pokrywając go. Jej druga dłoń objęła jego jądra, bawiąc się nimi, głaskając i masując. Jęk wydobył się z Navarro, gdy wypuścił powietrze. Uśmiechając się, Trina obserwowała reakcję jego ciała, gdy wolno pocierała go przez chwilę, jego ciche pojękiwania i nierówny oddech, powiedział jej, jak bardzo jej dotyk sprawiał mu przyjemność. Gdy naprężył się, a jego jądra napięły się w jej dłoni mówiąc jej tym samym, że miał dojść, ścisnęła jego penisa trochę mocniej i poruszała ręką szybciej. Navarro odrzucił głowę do tyłu i wymówił głośno jej imię, gdy doszedł. Użyła ręcznika, by oczyścić ich oboje, gdy Navarro leżał wyczerpany, próbując złapać oddech. - Połóż się na brzuchu, teraz gdy nie masz już wzwodu. Navarro zachichotał na jej żart, ale naprawdę wyglądał na wyczerpanego w tym momencie. - Połóż się na plecach. Teraz moja kolej. - Proszę, obróć się. – Tak bardzo jak pragnęła go między swymi udami, sprawiającego jej ten rodzaj przyjemności, o którym wiedziała, że może jej dać, bardziej chciała się nim zaopiekować. – Mam zamiar zrobić ci ten masaż pleców. W chwili, gdy położył się na brzuchu, Trina usiadła okrakiem na jego tyłku. Wiedziała, że najprawdopodobniej mógł wyczuć jak mokra i podniecona była, nawet przez jej majtki. Ku jej rozbawieniu obrócił głowę, uśmiechając się do niej porozumiewawczo, potwierdzając, że

39

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

zdecydowanie był świadomy jej stanu seksualnego pobudzenia. Uśmiechnęła się szeroko do niego i podsunęła się nieznacznie do góry dosiadając go wyżej, by dobrać dogodną pozycję. - Chcę, abyś się rozluźnił i po prostu cieszył tym co ci robię. – Wycisnęła sporą porcję filtru na ręce. – Miałeś ciężki dzień i zasługujesz na to. Coś zamigotało w jego oczach, emocja, której nie była w stanie odczytać, a potem zniknęła. Zawahał się, a potem kiwnął głową. Ulżyło jej, że nie zamierzał się z nią wykłócać. Naprawdę chciała zrobić coś miłego dla niego, a dobry masaż zrelaksowałby go na tyle, by zasnął, coś czego desperacko potrzebował. - Pod warunkiem, że mnie zbudzisz jeśli zasnę. Teraz moja kolej, dziecino. Chcę, abyś doszła. - Tak zrobię, - skłamała łatwo z uśmiechem na ustach. Navarro położył swój policzek na posłaniu, gdy zaczęła rozcierać na nim krem. Czekała, aż zamknie oczy, zanim pochyliła się do przodu rozkładając ręce na jego szerokich ramionach. Uwielbiała dotykać jego ciepłej skóry, a mięśnie, które ściskała wskazywały, że był spięty. Ciche stęknięcie wydobyło się od niego. - Niech to, dziecino. To cudowne uczucie. Nie przypominam sobie, kiedy ostatni raz ktoś robił mi masaż. - Cała przyjemność po mojej stronie. Ciało Navarro rozluźniło się jeszcze bardziej pod jej, gdy pocierała go, masując jego ramiona i dolną partię pleców. Wiedziała kiedy odpłynął w sen, gdy zaczął cicho chrapać, utwierdzając ją ponownie, że był tak wyczerpany na jakiego wyglądał. Zeszła z niego, ostrożnie, by go nie zbudzić i użyła ręcznika, by wytrzeć ręce. Zapach kokosa wypełnił powietrze, tłumiąc niektóre zapachy koni i siana, wypełniające stajnię. Klacz stała spokojnie w boksie i wyglądała w porządku, gdy Trina spojrzała w tamtą stronę. Wyciągnęła się obok Navarro, gdy nakryła go drugim śpiworem. Delikatnie ściągnęła gumkę z jego włosów, która je wiązała. Jedyne światło w stajni było na tyle przyciemnione, że Trina wiedziała, że będzie mogła zasnąć leżąc na plecach obok Navarro, bez zakłócania jej snu. Zawahała się, a potem położyła się obracając głowę, obserwując śpiącego Navarro, z głową skierowaną w jej stronę. Był tak cholernie przystojny, że aż brakło jej tchu. We śnie, jego rysy złagodniały, sprawiając, że wyglądał na młodszego i bardziej bezbronnego. Był najseksowniejszym mężczyzną jakiego kiedykolwiek spotkała. Wiedząc, że nie powinna, wśliznęła swe palce za krawędź swych majteczek, tam gdzie były przesiąknięte. Obserwując Navarro okrążała mocną swą łechtaczkę palcem i wyobrażała sobie, że to jego palec dotykał jej. W rekordowym czasie doszła, wyjęła palec z majteczek i obróciła się na bok, by zwinąć się przy jego dużym, ciepłym ciele. Fakt, że spała w stajni na podłodze i nie przejmowała się tym, ponieważ Navarro był obok niej, nie umknął jej. Zwinęła się ciaśniej przy jego ogromnym kształcie, ciesząc się z bliskości i jego ciepła. Ziewnęła, odpływając w sen. ***** Gdy Navarro wstał, obudził ją i usłyszała mocno dyszącą Willow. Navarro założył tylko swe bokserki i otworzył bramę boksu, zaklął, a potem obrócił się, by przebiec przez stajnię. Górne światła włączyły się, oślepiając Trinę, gdy usiadła, by zauważyć Navarro wbiegającego z powrotem do boksu. Wstała, gdy podszedł od tyłu do klaczy. - Co mogę zrobić? Navarro nie patrzył na nią. - Po prostu tam stój, dziecino. Zaraz urodzi. Zdenerwowanie mocno uderzyło w Trinę. Navarro obszedł klacz przyglądając się jej pod każdym kątem, zanim zmusił Willow, by położyła się na boku. Klacz trochę wierzgała i 40

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

wyglądała na wystraszoną. Navarro uklęknął przy jej ogonie, a Trina zawahała się tylko na chwilę, zanim weszła do boksu i uklękła przy głowie klaczy, by pogłaskać jej pysk. - Już dobrze, kochanie, - zanuciła. - Niech to. Trina spojrzała ponad koniem na Navarro, zauważając jego ponury wyraz twarzy, spotykając jego zmartwiony wzrok. - Będzie z nią dobrze? - Powinno być, ale to nie przebiega tak jakbym tego chciał. – Badał konia. – Czuję kopyta, więc w porządku. Po prostu mów do niej i głaskaj ją. Jeśli spróbuje podnieść głowę, przytrzymaj ją nawet jeśli będziesz musiała się na niej położyć. Nie chcę, aby spróbowała wstać. Następne dwadzieścia minut rozmyło się, podczas gdy Trina próbowała uspokajać i zatrzymać Willow na dole, przytrzymując ją, gdy klacz starała się wstać kilka razy. W między czasie Navarro przekazał Trinie jak powinna uspokajać konia. Gdy przesunął się za klacz, Trina ujrzała jego napięcie i obserwowała z podziwem jak Navarro pomagał przyjść na świat źrebakowi. Ciągnął, gdy klacz zmagała się by pchać, aż źrebię w końcu było wolne. Navarro chwycił ręczniki, by obetrzeć energicznie źrebaka, podczas gdy Trina mrugała, by odegnać łzy, obserwując w zdumieniu jak Navarro pomagał wstać źrebakowi. Chwiał się, ale wstał. - Podnieśmy ją. Trina odsunęła się, by zejść z drogi, gdy Willow szamotała się, ale wstała na nogi. Świeżo upieczona matka obróciła się, kierując się do swego źrebaka, a Navarro wycofał się, zabierając zakrwawione ręczniki ze sobą. Oboje stanęli na zewnątrz boksu, obserwując Willow pielęgnującą swe dziecko. - Niech to. To było przerażające. Trina zapatrzyła się na Navarro. - Byłeś niesamowity i nie wyglądałeś na wystraszonego. - Willow jest jedną z moich ulubieńców i nie chciałem jej stracić. Miała ciężki poród, więc nie sądzę abym ponownie ją zapładniał. Nie była pewna co powiedzieć, więc tylko patrzyła na Navarro, zdając sobie sprawę, że miał na sobie krew i posokę od porodu. - Może zawiozłabym cię do domu, abyś wziął prysznic? Spojrzał na swe ciało. - Nie. Możesz potrzymać szlauch? Nie chcę ich zostawiać samych, dopóki Adam nie dotrze tutaj, by ich popilnować. Podszedł do boksu przy wejściu do stajni, kiwając na nią głową, więc Trina zrozumiała. Otworzyła boks, by ujrzeć przestrzeń, która była zamieniona w ogromny prysznic z odpływem w podłodze i szlauchem z rozpylającą końcówką, leżącym w pobliżu. Navarro zdjął bokserki. Musiały zostać wyrzucone. Stał nagi, spoglądając na nią, uśmiechając się szeroko. - Woda jest cholernie zimna. Skrzywiła się. - Wybacz. - Zacznij od szyi w dół i naprawdę dobrze obmyj ręce. – Zrobił minę, krzywiąc się. – Mydło jest tam na półce. Gdy już będę mokry, proszę podaj mi je. Woda nie była zimna, była lodowata. Gęsia skórka pokryła każdy cal jego skóry i poczucie winy zżerało Trinę, gdy oblewała wodą Navarro od szyi w dół. Podała mu butelkę oznakowaną jako mydło. Szorował każdy cal swego ciała, podczas gdy obmywała go. Powiedział jej gdzie były ręczniki, więc chwyciła dwa i wbiegła z powrotem do boksu, gdzie Navarro czekał zaciskając zęby, trzęsąc się na całym ciele.

41

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Pomogła mu się osuszyć, zanim zaprowadziła go do ich posłania, błyskawicznie zdejmując koszulkę i majtki i kładąc go do śpiworów. Jego skóra była lodowata, ale zignorowała to, gdy owinęła swe ciało wokół niego, próbując go rozgrzać, gdy leżeli razem. Przyciągnął ją mocniej, trzęsąc się mocno. - Wybacz, dziecino. To nie jest zbyt romantyczne, prawda? - Zamknij się, - zaśmiała się. – Po prostu trzymaj mnie. Czy w ogóle cię rozgrzewam? - Taa. Podciągnęła wyżej śpiwór, układając go wokół jego ciała. Gdy jego dreszcze osłabły i w końcu ustały uniosła głowę, by przyjrzeć się jego twarzy, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że znów zasnął, z nią leżącą na nim. Jej palce sprawdziły jego skórę, zamartwiając się trochę mniej teraz, gdy nie był już wyraźnie chłodny w dotyku. Obniżyła głowę, by ułożyć ją na jego piersi i wsłuchiwać się w bicie jego serca, dźwięk, któremu uwielbiała się przysłuchiwać. Navarro Raine był niesamowitym mężczyzną, a obserwowanie go w tym boksie z Willow, uświadomiło jej, jak bardzo troskliwą był osobą. W końcu zeszła z niego, wychodząc spod śpiwora, podeszła do przełącznika światła i przykręciła ostre górne światła tak, że tylko jedno pozostało przyćmione nad boksem. Zatrzymała się przy boksie Willow, by sprawdzić mamę i dziecko i ujrzała, że miały się dobrze, gdy Willow opiekowała się swym źrebakiem. Trina wspięła się ponownie na Navarro, by ogrzewać go i ułożyła koce ciasno wokół niego. Nie poruszył się, dowodząc, że był wykończony. Trina przyznała się sama przed sobą, że Navarro pociągał ją w sposób o wiele głębszy i również zmierzyła się z faktem, że pozwoliła sobie poczuć zbyt wiele do niego, gdy ułożyła głowę, ponownie wsłuchując się w bicie jego serca. Biło wolno i miarowo, gdy spał. Uwielbiała leżeć na nim, będąc owiniętą wokół niego i uznała, że bycie z nim skóra przy skórze było czystą przyjemnością. Minął jeden tydzień z nim, pozostało jeszcze siedem. Za mniej niż dwa miesiące, Navarro nie będzie już jej. Ból umiejscowił się w jej piersi, zdając sobie sprawę, że będzie miała złamane serce. Ten fakt mocno uderzył w jej umysł. Zakochiwała się w mężczyźnie, który był z nią tylko po to, by uratować swe ranczo – umowa wymyślona przez samotną kobietę, która szukała dobrego seksu z mężczyzną potrzebującym pieniędzy. Zacisnęła mocno oczy, wiedząc w tym momencie, że całkowite zakochanie się w Navarro było nieuniknione, chyba, że niezwłocznie przestanie się z nim spotykać. Jedyną rozsądną decyzją byłoby nie pojawienie się w przyszłym tygodniu. We śnie Navarro poruszył się, otaczając ją swym ramieniem wokół talii, a jego ogromna dłoń ześliznęła się w dół, chwytając ją za tyłek. Jedno z jego ud przesunęło jej nogi, wpychając się pomiędzy nie. Jego druga dłoń poruszyła się, by potrzeć jej biodro. - Dzięki, dziecino, - wymamrotał. Uśmiechnęła się. A może mogłabym zostać jeszcze dwa tygodnie i wciąż móc odejść bez nietkniętego serca. Jeden tydzień więcej, nie zrobi różnicy, zgadza się? A potem zakończę to zanim zbyt zadurzę się w Navarro, by odejść bez rozdzierającego bólu serca. Odpłynęła w sen, wsłuchując się w dźwięk jego serca.

Rozdział VI - Nav? Halo? Obudź się. Ciało ułożone na Trinie napięło się, budząc ją. Ale ona nie chciała się budzić, więc zakopała się ciaśniej w cieple nad nią. Zdała sobie sprawę, że w którymś momencie ich pozycja zmieniła się, skoro teraz Navarro leżał rozciągnięty na niej. Poruszył się nieznacznie, a potem zaklął. 42

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Cholera. Wyjdź i daj nam minutkę, Ryder. Trina otworzyła oczy, gdy część jej sennego zamglenia zniknęła, błyskawicznie przypominając sobie, gdzie byli, krokiew stajni nad nią, była dobrą wskazówką. Navarro przygważdżał ją, a jego głowa była obrócona, by patrzeć na kogoś, niedaleko ich stóp. Ryder? Pozwoliła swemu umysłowi odszukać, dlaczego to imię było jej znane, a potem przypomniała sobie. Spięła się zanim uniosła głowę, by spojrzeć ponad ramieniem Navarro, na długowłosą wersję Navarro, tylko jego skóra była o wiele ciemniejsza. Jego oczy były przenikliwie ciemnobrązowe, a jego rysy trochę ostrzejsze. Jego czarne włosy puszczone były luźno i opadały na przód jego koszulki bez rękawów, prawie do pasa. Ich spojrzenia spotkały się. - Kto to jest? Nie zamierzasz nas sobie przedstawić? – Ryder uśmiechnął się z wyższością, rozbawiony. - Niech to, idź się przejść i daj nam trochę prywatności. – Navarro brzmiał na poirytowanego. - Często zapraszasz kobiety do stajni, Nav? Nigdy nie sądziłem, że jesteś perwersyjny. Navarro prawie warknął. - Do diabła, Ryder. Powiedziałem, żebyś sobie poszedł. Dołączymy do ciebie na zewnątrz za chwilę. Willow miała ciężki poród i dlatego tutaj jesteśmy. A teraz spadaj, albo wstanę i skopię ci tyłek. Mężczyzna spojrzał ponad swym ramieniem, przyglądając się boksowi i jego rozbawienie zniknęło. - Czy z Willow wszystko w porządku? Czy to dźwięk źrebaka? - Taa. A teraz wyjdź. Ryder ponownie zwrócił swą uwagę na Trinę. - Jestem Ryder. – Uśmiechnął się szeroko i wyciągnął rękę, pochylając się lekko w pasie, gdy sięgnął do niej. – Jestem jego młodszym bratem i tym z lepszym wyglądem. Machnęła, unikając jego ręki. - Miło cię poznać, ale czy mogę uścisnąć ci dłoń, gdy się ubiorę? Uśmiechnął się szeroko, gdy opuścił wyciągniętą rękę, prostując się do pełnego wzrostu. - Wolałbym nie. Co w tym zabawnego? – Zachichotał. – Bycie ubranym jest przereklamowane, a ja sam wolę nagie laski. - Wypieprzaj stąd, - zgrzytnął Navarro. – Na pięć zamierzam ostrożnie wstać, aby nie odsłonić ciała Triny, a potem wykopię twój zboczony tyłek ze stajni w ciężki sposób, jeśli się nie ruszysz. Raz. Dwa. - Psujesz zabawę. – Ryder obrócił się i wyszedł. Rozdrażnienie było wyraźnie widoczne w jego rysach, gdy Navarro spojrzał w dół na Trinę. - Przepraszam za to. Zdaje się, że zespół mojego brata ma przerwę. Mówiłem ci, że nigdy nie dzwonią, zanim się pojawią. – Ostrożnie wstał na nogi, wyciągając rękę, by podnieść Trinę. Obrócił się, odnajdując ich ciuchy i podał Trinie jej. – Ubierz się szybko. Jest zboczeńcem i nie zdziwiłbym się, gdyby wrócił, próbując dorwać cię nagą. Śmiała się, gdy zaczęła się ubierać, ale kilka chwil później zmarszczyła brwi, przeszukując teren wokół pojemnika. - Mój stanik zniknął. Navarro wciągnął dżinsy i zaklął. - Cholerny Ryder. – Na chwilę skupił swą uwagę na jej piersiach. – Zaraz wrócę. Uwielbia robić kawały, więc najprawdopodobniej zwędził go, zanim nas obudził. Pokręciła głową.

43

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie martw się o to. Moja koszulka jest gruba i wystarczająco luźna, by w większości ukryć, że nie noszę żadnego. Nie będzie się śmiał ze swego kawału, jeśli zignorujesz to co zrobił. Navarro przyglądał się jej, uśmiechając się szeroko. - Rozumiem. - Dorastałam z sześcioma kuzynami dręczącymi mnie jako jedyną dziewczynę i najlepszym sposobem, który odkryłam na poradzenie sobie z nimi, było udawanie, że nie zauważałam tego co zrobili. Kiedyś nosiłam sukienkę, z dwiema naklejkami uśmiechniętych buziek, przyklejonymi do mojego tyłka. Doprowadzałam ich do szaleństwa tym, że nie usunęłam ich, ani nie dałam im satysfakcji pokazania im, że wiedziałam, że tam były. Zaśmiał się. - Co jeszcze ci robili? - To co zwykle. Ozdobili moje lalki w śmieci, pomalowali mój rower na czarno, farbą w spreju, a ja po prostu podziękowałam im i powiedziałam, że wyglądają lepiej w ten sposób. To ich wkurzyło. Zdaje się, że powinnam była rzucać się, albo płakać. Miałam swojej zemsty pod dostatkiem, chociaż, gdy byli już nastolatkami. Odkryli dziewczyny, a ja odkryłam wyrównanie rachunków. - Opowiedz mi o tym. Trina zaśmiała się. - Mój kuzyn Marty był najgorszy i miał paskudny charakter, więc gdy był w wieku piętnastu lat szalał za dziewczyną o imieniu Becky, a zobaczyłam ich razem na obiedzie. Pomyślałam, że jeżeli kiedykolwiek miałam się odegrać, to był ten moment, więc podeszłam do stolika i zapytałam go czy ta wysypka na jego przyrodzeniu polepszyła się, wspominając, że moja mama może mu ubić nowy krem, jeśli swędziało jeszcze jak szalone i wydzielało zieloną breję. Powinieneś zobaczyć jego minę, i jej. – Trina zachichotała. – Och, myślałam, że mnie zabije, ale bał się ze mną po tym zadzierać. Możesz być pewien, że nie wyszedł z nią nigdzie, z jego domniemaną paskudną wysypką. Sama miałam paskudny charakter. Navarro zachichotał, sięgając by objąć jej twarz, unosząc jej podbródek, aż spoglądała mu w oczy. - Dzięki za ostatnią noc. Przepraszam za Ryder’a. Adam nie wszedłby tutaj, widząc, że twój SUV jest wciąż zaparkowany na zewnątrz. - W porządku. - Nie tak zaplanowałem naszą noc. - Naprawdę nic się nie stało i cieszę się, że skończyło się w ten sposób. – Machnęła w kierunku boksu. – Obserwowanie narodzin źrebaka było niesamowite, tak samo jak ty. Przyciągnął ją bliżej. - Może wynagrodzę ci to dziś wieczorem? To było kuszące, ale pokręciła głową. - Lepiej wróć do domu i miej dwa dni dla siebie. Zobaczymy się w niedzielę, tak? O ósmej? - Chciałbym cię zobaczyć dziś wieczorem. - Nie jesteś mi nic winien za ostatnią noc, Navarro. Poważnie. – Uniosła się na palce, by pocałować jego policzek. – Twój brat czeka. – Opadła na pięty, a potem dostrzegła pojemnik. – Och. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, ale nudziłam się wczoraj, więc zaczęłam piec. – Wskazała na pudełko. – Będę się zbierać. Ręka wystrzeliła, by chwycić jej, jego intensywne niebieskie spojrzenie zwarło się z jej, podczas gdy jego palce bawiły się jej nadgarstkiem. - Chciałbym, abyś przyszła dziś wieczorem. Tu nie chodzi o wynagradzanie ci czegokolwiek. – Zbliżył się. – Pragnę cię. Nie mogła nie dostrzec żarliwego spojrzenia i odpowiedziała na nie. 44

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Okej. - Przyjdź głodna o szóstej, ponieważ będę robił steki z grilla. Jadasz je, tak? - Uwielbiam je. - A teraz pozwól mi się przedstawić Ryder’owi i spodziewaj się, że będzie cię podrywał. Uwielbia blondynki i ten facet nigdy nie przegapia okazji, by spróbować zaciągnąć jedną do łóżka. Na zewnątrz nie czekał tylko Ryder, ale był tam również Adam, jedząc jakieś burito, siedząc na klapie swego pickupa. Uśmiechnął się szeroko, gdy Navarro i Trina wyszli ze stajni. Ryder obrócił się, jego wzrok skupił się na Trinie i uśmiechnął się szeroko do niej, gdy się zbliżyli. Wyciągnęła rękę. - Cześć, Ryder. Jestem Trina. Ryder miał ręce tak duże jak Navarro, ale jego nie były stwardniałe po wewnętrznej stronie dłoni. Miał szorstkie czubki palców, co odkryła gdy uścisnęli sobie dłonie. Nie tylko uścisnął jej dłoń, ale zamiast tego chwycił ją i uniósł do swych warg, obracając swą rękę w dół, by złożyć pocałunek na jej skórze. Trina uniosła brew na wysokiego mężczyznę. - Miło cię poznać, Trina. - Puść ją. – Westchnął Navarro. – Ostrzegłem ją przed tobą. - Cóż, do diabła. – Ryder puścił ją, patrząc z ukosa na swego brata. – To nie jest zabawne. Staram się zaimponować damie. – Jego rozbawiony wzrok skupił się na Trinie. – Wygaduje bzdury, więc wszystko co powiedział nie jest prawdą. – Rozbawienie zabłysło w jego ciemnych oczach. – Jestem aniołem. Śmiech wydobył się z Triny. - Na pewno jesteś, a ja jestem wysokim na sześć stóp i sześć cali zapaśnikiem, w wadze ciężkiej. Adam zaśmiał się, prawie krztusząc się swym jedzeniem i mrugnął do Triny, zanim jego uwaga przeskoczyła na Navarro. - Willow dobrze sobie radzi? - Przez pewien czas było niepewnie, ale oboje czują się teraz dobrze. Jak było na imprezie? - Świetnie. – Zachichotał Adam. – To cud, że ściągnąłem swój tyłek z łóżka dziś rano. – Spojrzał na Trinę, zanim powrócił spojrzeniem do Navarro. – Na imię miała Candy i poszła ze mną do domu, skoro Trip żeni się w ten weekend. - Candy? – Zachichotał Ryder. – Striptizerka? Szeroki uśmiech Adama poszerzył się. - Naprawdę dobra. Była naprawdę utalentowaną… tancerką. Trina uśmiechnęła się szeroko. - Cóż, lepiej pójdę do domu, abyś mógł skończyć tę opowieść, bez obawy, że się zarumienię. – Zwróciła się twarzą do Navarro. – Przynajmniej masz kogoś, z kim możesz się podzielić tym pojemnikiem. Uśmiech wygiął jego wargi. - Ile tego dla mnie upiekłaś? Zawahała się na chwilę, zanim odpowiedziała. - Przesadziłam odkąd nie miałam szansy piec dla nikogo poza sobą. Unikam robienia tego odkąd nie chcę wyglądać jak balon. – Dotknęła swego biodra. – Dałam się ponieść emocjom i zrobiłam rzeczy, które pomyślałam, że mogłyby ci się spodobać. - Dzięki. – Mrugnął do niej. – Widzimy się o szóstej. - Powinnam coś przynieść? - Tylko siebie.

45

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Kiwnęła głową, machając do mężczyzn, którzy ją obserwowali. Chwytając swą torebkę odeszła do SUV’a. Podążyła polną drogą, z łatwością odnajdując główną drogę do domu Raine’a. Skręciła w kierunku autostrady, nie gubiąc się po drodze. ***** - Więc, kim jest ta blondyna? – Ryder przyglądał się swemu bratu. – Jest słodka, ale nie w twoim typie. Navarro spiął się, natychmiastowe nachmurzenie wykrzywiło jego usta. - A gdzie są nogi z rudymi włosami? Adam oczyścił gardło. - Zły temat. Zostaw to. Ryder spojrzał na Adam’a, a potem na Navarro. Jego wyraz twarzy stwardniał. - Słyszałem plotki w mieście, więc zamierzasz mi powiedzieć, co do diabła się dzieje? Czy ranczo ma problemy? Zatrzymałem się kupić papierosy przy aptece, a Mable zapytał jak się trzymam odkąd ranczo miało zostać nam odebrane. Co do kurwy się dzieje, Nav? Navarro zahaczył kciuki o swe dżinsy. - Dusty miał długi i zaciągnął pożyczkę pod ranczo, ale jest już w porządku, wszystko spłacone, więc ranczo jest nieobciążone i czyste. Załatwiłem to. Zadzwoniłbym, ale nigdy nie zastąpiłeś swojej cholernej komórki, albo po prostu miałeś gdzieś podanie mi nowego numeru. - Sukinsyn, - warknął Ryder. – Co tym razem zrobił? - To samo gówno. – Westchnął głośno Adam. – Pije za dużo i gra, tylko, że tym razem pożyczył od niewłaściwej osoby. Wziął pożyczkę na ranczo i ukrywał to dopóki nie było cholernie blisko niewywiązania się z płatności. – Jego wzrok przesunął się na Navarro. – Jak zdobyłeś pieniądze? Przemyśleliśmy to i doszliśmy do wniosku, że nie mogliśmy tego spłacić, bez sprzedaży kawałka ziemi. Sprzedałeś dalekie pastwisko staremu Horris’owi? - Sprzedać ziemię? – Ryder wyglądał na wściekłego. – Nie zrobiłeś tego! Gniew uderzył w Navarro. - Nie. Nie sprzedałem. A co cię to do diabła obchodzi? Wpadasz tutaj jak wiatr kiedy tylko masz na to cholerną ochotę i nie można się z tobą nawet skontaktować. Jeszcze raz zostałem sam radząc sobie z gównem, by uratować tę rodzinę, bez ciebie w pobliżu. Ryder odsunął się, zszokowany. - Przepraszam. Powinienem był zadzwonić, by podać ci mój nowy numer. Ja… cholera. Masz rację. Potrzebujesz pieniędzy? Mam trochę. Razem spłacimy pożyczkę. Navarro zawahał się. - Mam pieniądze, więc nie martw się o to i to się więcej nie powtórzy. Zmusiłem Dusty’ego do zrzeczenia się rancza, więc nie może zaciągać więcej pożyczek, pod jego zastaw. Ryder wpatrywał się w Navarro ze zmarszczeniem brwi. - To również jego ranczo. - Zawsze jest tu mile widziany, ale nie jest już na akcie własności, skoro nie mogę ryzykować, że to się powtórzy. – Navarro patrzył zaciekle na swego brata. – Prawie do cholery straciliśmy ranczo. Dociera to do ciebie? Posłał zawiadomienia gdzieś indziej i gdybym nie dorwał w swe ręce dwudziestu patyków, bylibyśmy bezdomni. A co jeśli następnym razem pożyczy sto tysięcy, albo więcej? Nie można mu ufać. Jest naszym bratem, ale jest chory, Ryder. Nie możemy ponownie ryzykować utraty naszego domu. Adam oczyścił gardło. - On ma rację, Ryder. Nie widziałeś w jakim stanie jest Dusty. Został nam tylko tydzień, by zdobyć te pieniądze, albo zabraliby wszystko, a nie mamy takich pieniędzy w zanadrzu. – Adam spojrzał na Navarro. – Skąd się wzięły te pieniądze? 46

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Navarro zawahał się. - Ja też wychowałem się na tym cholernym ranczu. – Adam wyglądał ponuro. – Wszyscy mówicie mi, że jestem waszym bratem, pomimo, że nie ma między nami więzów krwi. Tutaj mieszkam i mówicie, że ziemia jest tak samo moja, jak wasza odkąd dorastałem z wami. Mam coś do powiedzenia, zgadza się? Skąd wziąłeś te pieniądze? Proszę powiedz mi, że nie zrobiłeś czegoś szalonego, jak sprzedaż twoich mistrzowskich klamer. Jęk wydobył się z Ryder’a. - Nie twoje klamry, bracie. Powiedz mi komu je sprzedałeś i odkupimy każdą jedną. - Kurwa. – Navarro nie chciał im mówić. – To nie wychodzi dalej, okej? To pozostanie pomiędzy naszą trójką. Obaj mężczyźni kiwnęli głową i Navarro rozluźnił się. - Trina miała pieniądze i wypisała czek na dwadzieścia tysięcy. To dzięki niej uratowanie rancza stało się możliwe. - Fajna dziewczyna. – Gwizdnął Ryder. – Spłacimy twoją kobietę. A co się stało z rudą, w takim razie? Podwyższyłeś poziom, tak przy okazji. Nie cierpiałem jej. Była suką i mazgaiła się. Adam prychnął. - Nie masz pojęcia jaką była suką. Gdy zdała sobie sprawę, że ranczo przepadnie, rzuciła Nav’a szybciej niż możesz powiedzieć ‘zerwanie’. - Przykro mi. – Ryder skrzywił się do Navarro. – Bardzo ją lubiłeś. - Lubiłem ją pieprzyć. – Wzruszył ramionami. – Była okej, ale nie kochałem jej. Wkurzyło mnie bardziej niż cokolwiek innego, że przy pierwszej oznace problemów, zostawiła ślady kurzu, wynosząc się stąd. - Kim jest ta Trina? Nie pamiętam jej z miasta. - Nazywa się Trina Mattews i kupiła farmę Vern’ów. Jest z Kalifornii. – Navarro zawahał się. – Jest wdową, której mąż przypadkowo zginął w jakiś wypadku w pracy, poprzedniego roku. Ale nie wyciągaj tego, bo to jest wciąż dla niej bolesne. Przyjechała tutaj zacząć nowe życie, z dala od wspomnień z życia, które z nim miała. - Dzieci? – Adam napił się kawy, ze swego kubka. - Jej mąż nie mógł ich mieć i nie chciał ich adoptować. Mimo to wyszła za niego. Ciało Ryder’a spięło się, gdy przyglądał się bratu. - Serio? Navarro napotkał oczy Ryder’a. - Taa i tak powiedziałem jej, że nie może zajść ze mną w ciążę. Nawet nie mrugnęła na to. Jest dobrą osobą. - Już ją lubię. – Uśmiechnął się Ryder. - Ja również. – Navarro zwrócił swą uwagę w kierunku stajni. – Trina jest świetną kucharką, która robi omlety rozpływające się w twoich cholernych ustach. Piecze i przygotowała mi coś. Jestem głodny, więc zobaczmy co zrobiła. Navarro odnalazł pudełko i położył je na klapie ciężarówki obok Adam’a. - Ciężkie. Powiedziała, że przesadziła, ale myślałem, że żartuje. Kiedyś piekła te rzeczy i posyłała do pracy z mężem dla jego przyjaciół. – Odsunął przykrywkę i zapatrzył się. – Wspomniałem wczoraj rano, że chciałbym zobaczyć jak potrafi piec, więc była na tyle miła, aby przygotować mi to, bym mógł spróbować jej wypieków. – Szeroki uśmiech rozdzielił jego wargi. – Wygląda na to, że wysłała mi wszystko do spróbowania. - Cholera, - Ryder zachichotał, nurkując tam ręką. – Ciastka. Ciasto. Babeczki czekoladowe. Niech mnie! Czy to chlebek bananowy? – Powąchał i jęknął, jego wzrok uniósł się do Navarro. – Jak bardzo jesteś nią zainteresowany? Jeśli to smakuje tak dobrze jak pachnie, mogę konkurować o względy tej kobiety z tobą.

47

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Adam chwycił torebkę czekoladowych piegusków i wrzucił jednego do swych ust, żując i uśmiechając się szeroko do Navarro. - Zapomnij o Ryder’rze. Martw się o mnie. Zawsze wierzyłem Mamie, gdy mówiła, że droga do serca mężczyzny prowadzi przez jego żołądek, a ja właśnie się zakochałem. Navarro uśmiechał się szeroko, smakując najlepszą cholerną babeczkę czekoladową w swym życiu. - Ręce precz koledzy. Jest cała moja. ***** W domu Trina wzięła prysznic i usłyszała dźwięk telefonu, gdy się wytarła. Rzadko kiedy dzwonił, więc miała nadzieję, że to był Navarro i pobiegła do telefonu. - Halo? - Cześć, Trina. Ból przelał się przez nią na dźwięk głosu po drugiej stronie linii. - Paul. Cześć. - Zastanawiałem się, co u ciebie słychać. Przygryzając wargę, Trina mocniej chwyciła telefon. - Daję sobie radę. Jak się masz? Co słychać u twoich rodziców? - Świetnie. U nas w porządku. W niedzielę jest rocznica Mamy i Taty, i miałem nadzieję, że przylecisz tutaj, aby przyjść na ich przyjęcie. To by wiele dla nich znaczyło, gdybyś pojawiła się, skoro tak wiele znaczyłaś dla Ted’a. Usiadła na łóżku, nie zwracając uwagi na to, że ręcznik był mokry czy, że narzuta robiła się coraz wilgotniejsza. - Ja… to mało czasu. Już jest piątek. - Masz pieniądze. – Gniew wzmocnił się w głosie Paul’a. – Mój brat upewnił się, że będziesz zabezpieczona i będzie cię stać na wycieczki w ostatniej chwili. Rodzina Ted’a była wściekła, że Ted nie zostawił im żadnych pieniędzy. Polisa ubezpieczeniowa była zapisana na nią, wszystko było, a Paul, brat Ted’a, był szczególnie z tego powodu rozzłoszczony. Pomiędzy nim i Ted’em było dziesięć miesięcy różnicy, i byli podobni do siebie niczym bliźniacy. Samo patrzenie na Paul’a było bardzo bolesne, jak gdyby patrzyła na Ted’a – dopóki Paul nie otworzył swych ust. Wyglądali bardzo podobnie, brzmieli podobnie, ale Paul był dupkiem, podczas gdy Ted był kochany. - Chyba nie przepuściłaś wszystkich pieniędzy, zgadza się? – Wypluł te słowa. - Oczywiście, że nie. - Wiem, że jesteś gówniana w obchodzeniu się z pieniędzmi, skoro Ted musiał traktować cię bardziej jak dziecko niż kobietę. Zajmował się wszystkim. On… - Przestań. – Przerwała mu. - Zasługiwał na więcej. Zawsze byłaś dla niego niewłaściwa. Ból i wściekłość uderzyły w nią. - Był szczęśliwy. Rzuciłam pracę, ponieważ poprosił mnie o to, i żyliśmy w ten sposób, ponieważ pragnął takiego życia ze mną. Nie wiń mnie za to, że nie rozumiałeś naszego stylu życia. Chciał się wszystkim zajmować i chciał abym pozostała w domu, by móc zaopiekować się nim, i zrobiłam to. Byłam najlepszą panią domu, jaką tylko mogłam być. Odstawiłam na bok wszystkie swe marzenia, i zignorowałam to czego pragnęłam, ponieważ kochałam go, Paul. Nie waż się oskarżać mnie o bycie niewłaściwą dla niego, gdy zrezygnowałam ze wszystkiego, by uczynić go szczęśliwym. Prychnięcie zabrzmiało w telefonie. - Wiedział, że nic nie potrafisz, więc trzymał cię w domu. Jesteś jedną z tych żałosnych kobiet, które… 48

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Telefon wydał głośny dźwięk, gdy trzasnęła nim o widełki. Trina wpatrywała się w słuchawkę, zaskoczona, że rozłączyła się z nim, nigdy wcześniej nie robiąc tego bratu Ted’a, bez względu na to jak bardzo był podły. Był rozżalony śmiercią Ted’a i urażony, że Ted zostawił wszystko Trinie. Była całkiem przekonana, że był rozżalony nawet tym, że małżeństwo Teda przetrwało, podczas gdy Paul miał już kilka żon, dowodząc tylko jak wielkim był palantem. Telefon zadzwonił. Zawahała się. Zadzwonił ponownie. Szarpnęła go w górę. - Nie pozwolę ci mówić do mnie w ten sposób, Paul. Rozumiesz mnie? Nie będę zwymyślana i mieszana z błotem. Dociera to do ciebie? Nie dzwoń tutaj wydzierając się na mnie, do diabła. Żyłam, by uczynić Ted’a szczęśliwym i czasami wiele mnie to kosztowało, ale zrobiłam to ponieważ, tak bardzo go kochałam. – Zaczerpnęła głęboki wdech. - Dziecino? – Głos Navarro był łagodny. – To nie Paul. Wszystko w porządku? Wyglądasz na wkurzoną. Zamknęła oczy. - Przepraszam. Właśnie rozłączyłam się z nim i telefon zadzwonił. Myślałam, że to on oddzwania do mnie. - Kim jest ten palant? - Młodszy brat Ted’a. Navarro zawahał się. - Wszystko w porządku? - Wszystko gra. Przepraszam. Cześć. – Trina próbowała pozbyć się swego gniewu. - Na pewno wszystko w porządku? Zawahała się. - Brat Ted’a jest rozdrażniony, że Ted wszystko mi zostawił. Byłam tylko jego żoną. Rodzina myśli, że bez względu na to ile lat byliśmy małżeństwem, to oni powinni wszystko dostać. Paul jest szczególnie rozdrażniony i czasami dzwoni tylko po to żeby mnie zirytować, przysięgam. Naprawdę wszystko w porządku. Po prostu nie spodziewałam się jego telefonu, czy ataku słownego. – Zaczerpnęła kolejny głęboki wdech, odprężając się. – Więc, czemu zawdzięczam przyjemność twego telefonu? Zachichotał. - Najbardziej uwielbiam czekoladowe babeczki. Musiałem walczyć z Adam’em i Ryder’em o ostatni bochenek chleba bananowego. Dzięki, dziecino. Możesz piec dla mnie kiedy tylko zechcesz. - Cieszę się. Wiem, że przesadziłam. - Wszystko zjedliśmy. Niespodziewany wybuch śmiechu wydobył się z niej, gdy położyła się na łóżku, całkowicie zapominając o Paul’u. - Niemożliwe. Zrobiłam wystarczająco dużo, by nakarmić dziesięciu facetów. - Zrobiliśmy sobie z tego śniadanie. – Zaśmiał się. – Dlatego dzwonię. Zaproponowałaś, że przyniesiesz coś na obiad, więc czy mogłabyś przygotować coś na deser? Chciałem zaproponować lody, ale po spróbowaniu tego co wyjęłaś z piekarnika, po prostu bledły przy porównaniu. Adam i Ryder jedzą z nami, ale później wybierają się do baru, więc będziemy sami. - Okej. Jakieś propozycje? - Zaskocz mnie. – Obniżył głos. – Najbardziej nie mogę się doczekać zostania z tobą na osobności. - Ja również. – Usłyszenie jego słów sprawiło, że Trina uśmiechnęła się, gdy ciepło rozlało się po jej ciele. - Dzięki za masaż pleców ostatniej nocy. Dzięki za wszystko. - Dobrze się bawiłam. 49

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Z pewnością. Spanie w stajni na niewygodnej, brudnej podłodze ze mną, musiało dostarczyć ci cholernie dużo zabawy. - Naprawdę dobrze się bawiłam. – Usiadła. – I nie spałam na brudnej podłodze. Spałam na tobie, a ty jesteś cholernie wygodny. Zachichotał. - Zawsze jestem szczęśliwy mogąc służyć ci pomocą, dziecino. Widzimy się o szóstej. - Okej. - I, dziecino? - Taa? - Nie pozwól aby ten palant popsuł ci humor, okej? - Nie pozwolę. W takim razie do zobaczenia. – Rozłączyła się, uśmiechając się szeroko.

Rozdział VII - Jesteś doskonałym kucharzem. – Trina uśmiechnęła się ponad stołem do Navarro. - A teraz, - Adam śmiał się. – Gdy miał szesnaście lat, zaprosił dziewczynę i postanowił zaimponować jej swymi technikami grillowania. O mało nie spalił tylnej werandy. Musieliśmy polewać wodą jego… i jego randkę. - Nie taki rodzaj gorącej randki miał na myśli, - śmiał się Ryder. Navarro chichotał. - Nauczyłem się, aby nigdy więcej nie robić grilla tak cholernie blisko domu. Trina zwróciła swą uwagę na Adam’a. - Więc, rozumiem, że to ty jesteś przyjacielem przez całe życie? - Nie przez całe życie, ale cholernie blisko. Moja mama pracowała dla ich ojca po tym, jak Ryder i River się urodzili. Przybyliśmy na ranczo, gdy miałem cztery lata i dorastałem tutaj z nimi od tamtego czasu. Moja mama pracowała tutaj, aż zmarła ostatniego roku. Ryder zachichotał. - Jest jednym z nas, tak jak jego brat Trip. Zrobiliśmy ich naszymi braćmi krwi, gdy byliśmy jeszcze dzieciakami. O mało nie zemdlał, gdy zdał sobie sprawę, że chodzi o prawdziwą krew. - Świetnie. Więc, masz tutaj swoje miejsce? – Trina nie mogła się powstrzymać od szerokiego uśmiechu. Adam zawahał się. - Mieszkam na ranczo. Navarro spotkał jej wzrok, gdy spojrzała na niego. - Adam postawił miły domek kempingowy na ziemi. Nie chciał mieszkać z nami wszystkimi w domu. - Chciał, nie jest dokładnie tym słowem, którego bym użył, - chichotał Adam, wskazując na Ryder’a. – On, kradł mi wszystkie kobiety, które przyprowadzałem do domu. Pomiędzy nim, River’em i Dusty’m, nie mogłem żadnej zatrzymać na dłużej, więc wyprowadziłem się, by móc mieć tą samą kobietę w łóżku, przez dłużej niż tydzień. Trina uśmiechnęła się szeroko, gdy jej uwaga skupiła się na Navarro. - A co z tobą? Czy był tak miły i nie wspomniał twojego imienia? Również próbowałeś zwędzić mu dziewczyny? - Nie. – Navarro nie uśmiechał się. – Byłem zaręczony z Debbie w tamtym czasie, a potem pobraliśmy się. Debbie. Więc tak brzmi imię jego byłej żony. Kiwnęła głową i zauważyła, że śmiech zamarł, gdy Navarro przemówił. Spojrzenie na pozostałych mężczyzn ujawniło ich ponure wyrazy twarzy, gdy przypatrywali się Navarro. Spotkał się z ich spojrzeniami, a potem zwrócił wzrok na Trinę.

50

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Była suką. Ogłupiła mnie całkowicie, ale nie chciałem tego widzieć. Byłem młody i wierzyłem, że byłem zakochany. Z jakiś powodów była przekonana, że byłem właścicielem całego ranczo, i kimś z diabelnie dużą sumą pieniędzy, niż kiedykolwiek miałem. Gdy zdała sobie sprawę, że nie byłem po prostu skromny, ale naprawdę nie miałem za dużo pieniędzy, zrobiła się mściwa. – Jego usta skręciły się w ponurą linię. – Próbowała przelecieć każdego z moich braci, a potem uderzyła do moich przyjaciół. Ryder wziął łyk swego piwa. - Nie tknąłbym jej. - Cholerna prawda, - kiwnął Adam. – Bracia nie robią takiego gówna, braciom. - Moi znajomi nie byli tak święci. – Navarro westchnął. – Poznałem ją, gdy pracowałem na torze rodeo, więc powinienem wiedzieć lepiej. Była trochę szalona, ale i zabawna. Opowiadałem o ranczo, i o tym jak chciałem wycofać się z toru, by wrócić do domu. Potem zostałem ranny, więc, podczas gdy wracałem do zdrowia, ona namówiła mnie na ślub z nią, i przywiozłem ją do domu, gdy już czułem się wystarczająco dobrze. To wszystko rozleciało się ciężko. - Przykro mi. – Trina naprawdę tak myślała. – Zostałeś ranny na torze rodeo? Zaskoczenie zawitało na twarzy Adam’a. - Nie widziała blizny? Ryder zarżał. - Wybacz, stary. Może pokażesz jej wkrótce. Trina zmarszczyła brwi. - Widziałam kilka blizn, ale… Navarro rzucił Adam’owi i Ryder’owi spojrzenie z ukosa. - Zostałem ugodzony w orzeszki przez byka. Jeśli nie podniesiesz ich i nie przyjrzysz się tylnej stronie bliżej tyłka, to nie zobaczysz blizny. Trina kiwnęła głową, rozumiejąc teraz, co było tak zabawne dla Adam’a i Ryder’a. - Przegapiłam to. Byłam pod zbyt dużym wrażeniem widoku z przodu, by zwracać uwagę na cokolwiek innego. Adam zakrztusił się swym piwem. Ryder zaśmiewał się, waląc go mocno w plecy. Navarro chichotał. - Niedługo pokażę ci. To dlatego nie mogę mieć dzieci. Wszystko poza tą częścią mnie działa. Na początku byłem przerażony, że nigdy więcej nie będę mógł uprawiać seksu, więc wiem, że powinienem zaliczać się do szczęściarzy, że bezpłodność, to najgorsze co mi się przytrafiło. - Przykro mi. Chociaż wszystko działa, i jest również cholernie świetne. – Mrugnęła do niego. Szeroki uśmiech wygiął wargi Navarro. - Sprawdzimy sprzęt jak wyjdą. – Rzucił okiem na obu mężczyzn, z wiele mówiącym spojrzeniem. – Mam nadzieję, że to nastąpi niedługo. - Nie, dopóki nie dostaniemy trochę ciasta, które przyniosła twoja kobieta, - powiedział Ryder chichocząc, gdy uśmiechnął się szeroko do Triny. – Zakochałem się w twoim chlebie bananowym. Jeśli kiedykolwiek rzucisz Nav’a, gdy zdasz sobie sprawę, że nie jest kimś, z kim chciałabyś spędzić wieczność, chcę abyś za mnie wyszła. Trina była zaskoczona, że myśleli o niej jak o dziewczynie Navarro, i było oczywiste, że wierzyli, że była dla niego kimś więcej niż tylko kobietą, z którą uprawiał seks. Po nakryciu ich nago i przytulonych do siebie w stajni, wiedziała, że obaj mężczyźni zdali sobie sprawę, że uprawiali seks, ale brali to za coś więcej. To powiedziało jej, że Navarro najwyraźniej nie podzielił się z nimi faktami, dlaczego tak naprawdę tam była. Jej spojrzenie popłynęło do niego, ale on tylko mrugnął do niej, uśmiechając się. - Jest zbyt mądra by rzucić mnie dla ciebie, Ryder. Jesteś w zespole i przebywasz w trasie, zbyt długo. - Nie słyszałaś jeszcze jak gram, czy śpiewam. – Poruszył brwiami na Trinę. Zaśmiała się. 51

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Możesz próbować, ale jestem typem dziewczyny, która umawia się tylko z jednym facetem. Zmarnowałbyś tylko swój czas. – Zmieniła temat. – Mam nadzieję, że zjedliście czekoladę, skoro przyniosłam ze sobą ciasto Czekoladowa Śmierć. Jest za co umrzeć. Mężczyźni zaśmiali się. Gdy skończyli obiad, pokroiła ciasto, dając po ogromnym kawałku każdemu z nich, a dla siebie mały plasterek. Jeśli zbyt mocno przyglądała się temu ciastu, jej uda zaczynały nabrzmiewać, a jej dżinsy robić się zbyt ciasne. Usiadła, by przyglądać się mężczyznom próbującym jej ciasto. Navarro jęknął, sięgając po jej dłoń nad stołem, aby ścisnąć ją, zanim ją puścił. - Niebo w gębie. - Właśnie dlatego nazywane jest ‘śmiertelnym’ ciastem. Zabija również twoją dietę. – Trina wstała po tym jak zjadła. – Pozmywam naczynia, więc możesz z nimi porozmawiać. Wstając szybko, Navarro chwycił jej dłonie. - Nie zrobisz tego. Ja gotowałem, a ty przyniosłaś deser, więc Adam i Ryder pozmywają naczynia, zanim wyjdą do baru. – Pociągnął ją do salonu. – Dobranoc, chłopaki. Widzimy się rano. Nie zapomnijcie wytrzeć naczyń, po tym jak je umyjecie. Navarro zamknął na zamek drzwi i oparł się o nie, uśmiechając się szeroko do niej. - Cześć. W końcu sami. - Cześć. - Tak bardzo cię pragnę. Zdejmuj wszystko. Rozebrała się. Jej serce pędziło z podekscytowania, a spojrzenie w oczach Navarro nakręcało ją. Patrzył na nią w sposób, w jaki spoglądał na jej ciasto czekoladowe, jak gdyby była czymś, czego nie mógł doczekać się, by ustawić przed swymi wargami. Zrzucił swe buty. - Jak się mają Willow i jej dziecko? - Mają się idealnie i zdrowo, jak to konie. – Zachichotał. – Nie chcę o nich rozmawiać. Chcę mówić o tym co zrobimy razem, dzisiejszej nocy. Jesteś gotowa spróbować czegoś nowego? - Jestem gotowa na cokolwiek z tobą, - powiedziała szczerze. Była już naga, gdy Navarro się rozebrał. Otwarcie przyglądała się jego ciału, uwielbiając patrzeć na każdy mocny kant jego muskularnej sylwetki. Zmniejszył odległość między nimi, by chwycić jej uda, w chwili gdy był już całkowicie obnażony. Uniósł jej ciało w górę swego, przyciągając ją do swej piersi, a jej ramiona objęły go za szyję. Jego usta zawładnęły jej, zanim mogła wypowiedzieć choć słowo. Odwzajemniła pocałunek. Namiętność z jaką naparł na nią, sprawiła, że kolana jej zmiękły. To dobrze, że były owinięte wokół jego pasa. Szedł dopóki jej plecy nie zetknęły się z łóżkiem, gdy położył ich oboje. Puścił ją, by podeprzeć się ręką, w celu utrzymania swego ciężaru, aby jej nie zgnieść. Navarro uśmiechnął się szeroko, gdy oderwał swe usta, a ich spojrzenia zwarły się. - Zamierzam podnieść się, i chcę cię na rękach i kolanach, pode mną. Kiwnęła głową, zwalniając swój uścisk na nim. Gdy odepchnął się od jej ciała, obróciła się wolno na łóżku, pozostając pod nim, skoro jego ręce więziły ją po obu stronach, w miejscu gdzie podparł swój ciężar. Uniosła się na ręce i kolana. Navarro podniósł dłoń, by odsunąć z drogi jej włosy przewieszając je nad drugim ramieniem, zanim ruszył ustami do jej odsłoniętej skóry. To było wspaniałe uczucie, gdy jego wargi, język i zęby zagrabiały ją, jego usta sunęły w górę do jej szyi, i ruszyła głowę na bok, aby dać mu większy dostęp do swej wrażliwej skóry. Jego ramię owinęło się wokół jej talii, i zjechało w dół jej brzucha, prosto do jej wzgórka. Jego palce odnalazły jej łechtaczkę, by podrażnić ją, odkrywając przez dotyk, że była mokra, więc jego palec ślizgał się z łatwością po jej nabrzmiałej wypukłości. Cichy jęk wydobył się z spomiędzy jej rozchylonych warg. - Pragnę cię. Żadnych zabaw dziś w nocy, dziecino. Kiwnęła głową. - Tak. Przesunął się, napierając na jej plecy, gdy uwolnił jej łechtaczkę. Navarro sięgnął za nią, by chwycić swego fiuta, naprowadzając swą erekcję na jej cipkę. Wszedł w nią jednym silnym pchnięciem swych bioder naprzeciw jej tyłka. To sprawiło, że Trina sapnęła, a potem jęknęła na 52

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

sposób w jaki wjechał w nią, bez zatrzymania. Jego teraz wolna ręka podpierała się na łóżku, tuż obok niej, by zapewnić mu równowagę, gdy uderzał w nią od tyłu. Palce ręki na jej wzgórku naciskały na jej łechtaczkę, wściekle stymulując wrażliwy pęczek nerwów. Trina obniżyła głowę i jęczała głośno w materac, zaś jej palce drapały pościel. Pokój wypełnił się ich ciężkimi oddechami, głośnymi jękami Triny, i odgłosem plaśnięć, gdy biodra Navarro uderzały o jej tyłek. Navarro zmienił pozycję, gdy wchodził w nią, a to wystarczyło Trinie – nowe doznanie to było zbyt wiele, zbyt intensywnie. Sapnęła, jej ciało naprężyło się, i krzyknęła jego imię, gdy orgazm pochwycił ją. Navarro odpowiedział, uwalniając jej łechtaczkę, chwytając jej biodra obiema rękami, gdy wyprostował się, i uderzał w nią mocniej. Wykrzyczał jej imię kilka chwil później, gdy jego silne biodra szarpnęły o jej tyłek, podczas gdy opróżniał swe uwolnienie w niej. Gdy Navarro opadł na bok, porwał z sobą Trinę, oboje ciężko oddychali. Trina odnalazła w sobie siłę, by uśmiechnąć się, rozbawiona, że Navarro nie przerwał kontaktu, nigdzie wzdłuż ich ciał, gdy ściągnął ich na dół. Wciąż była nadziana na jego fiuta. Przybliżył się bardziej, tak, że jego pierś i jej plecy były ciasno wciśnięte w siebie, i poruszył jednym ze swych ud, przerzucając je nad nią, by zatrzymać ją w miejscu. - Zostajesz na noc, prawda? Spojrzała na niego ponad swym ramieniem i zmusiła swe oczy do otwarcia, by spotkać jego piękny wzrok. - Jeśli tego chcesz. To nie tak, że ktoś czeka na mnie w domu. – Uśmiechnęła się, by złagodzić te słowa. Odwzajemnił uśmiech. - Dobrze. Jeszcze z tobą nie skończyłem, a do czasu, gdy będę gotów do snu, mam nadzieję, że będziesz zbyt zmęczona by się ruszyć. - Co jeszcze chcesz ze mną zrobić? Zaczął poruszać się w niej, sprawiając, że jęknęła z ekstazy. Miał ją unieruchomioną na boku, więc nie mogła ruszyć nogami, z jego przerzuconą nad jej, a jego druga noga podpierała ich tam, gdzie byli. Nie mogła uwierzyć, że wciąż był twardy, ale dowód poruszał się w niej, i było to niesamowite odczucie. Przestał kilka minut później, a Trina chciała krzyknąć na niego, by kontynuował. Była blisko ponownego dojścia. Podniósł nogę z nad niej. - Ponownie ustaw się na rękach i kolanach dla mnie, i rozchyl szeroko uda. – Uwolnił ją. Ustawiła się na rękach i kolanach, i rozdzieliła uda, wyginając głowę, by przyjrzeć się jak Navarro wstaje na kolana. Naprawdę uwielbiała styl na pieska z nim. Gdy bawił się jej łechtaczką, jednocześnie pieprząc ją, to naprawdę doprowadziło ją do orgazmu. Fakt, że sprawił jej orgazm wciąż zadziwiał ją. Wie czym jest łechtaczka, i nie boi się nią pobawić. Uśmiechnęła się szeroko na tą myśl. - Co? – Uśmiechnął się. - Właśnie myślałam o tym, że wiesz, jak doprowadzić mnie do orgazmu. Przyglądała mu się, jak sięgnął do szuflady obok jego łóżka i wyjął kilka rzeczy, których nie mogła dostrzec, trzymając je za swymi plecami. Poruszył się za nią ponownie, siadając na kolanach, a potem zbliżając się do przodu, ustawiając się. Przechyliła głowę, by przyjrzeć się temu co robił, gdy przybliżył się. - Mówiłaś, że nigdy nie próbowałaś seksu analnego, prawda? Jej serce o mało nie zatrzymało się. Przełknęła mocno, kręcąc głową. - Jesteś tak jakby duży. Zaśmiał się. - Zaufasz mi? Spoglądanie w jego oczy, sprawiło, że podjęła decyzję. - Tak. Jego wargi wygięły się w niegrzecznym szerokim uśmieszku. - Dojdziesz dzięki temu. 53

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Myślę, że niedługo się o tym przekonam, prawda? Kiwnął głową, gdy wyjął to co miał za plecami. - Udałem się dziś do miasta i kupiłem kilka rzeczy. Uniósł wibrator, czarny, większy niż ten mały, który miała w domu, ale nie był ogromny – około sześciu cali długości i nie za gruby, ale znowu nie taki cienki. Uniósł opakowanie prezerwatywy, a potem małą tubkę balsamu, by pokazać jej co miał. Serce Triny przyspieszyło. - Będę mówił do ciebie podczas tego. Albo będziesz się tym cieszyć, albo przestaniemy. – Navarro posłał jej intensywne spojrzenie. – Wciąż mi ufasz? - Ufam. – Naprawdę tak myślała. Pozwoliła mu się związać, i była wtedy bezbronna. Sięgając najpierw po prezerwatywę, rozerwał opakowanie zębami, i nałożył ją na swego fiuta. Spotkał jej zaciekawione spojrzenie z uśmiechem. - To sprawi, że będę trochę mniejszy. Te cholerstwa są wąskie i tak bardzo jak chciałbym poczuć cię bez tego za pierwszym razem, to pomoże. - Okej. Zachichotał, gdy otworzył balsam. Obserwowała jak pokrywał prezerwatywę od czubka do podstawy, bardzo obficie. Zostawił balsam otwarty, gdy opuścił go na łóżko. Jego wzrok napotkał jej, gdy wziął wibrator, ale nie posmarował go. Włączył go, i mogła stwierdzić po dźwięku, że był ustawiony na najwyższe obroty. - Wsunę go w twoją cipkę, miło i powoli, i będzie to cudowne odczucie dla nas obojga. Ja również go poczuję, gdy będę w twoim tyłku, dziecino. Wciąż była zdenerwowana, ale była także podniecona. Kiwnęła głową. - Okej. Rozbawienie rozświetliło jego rysy. - Wyglądasz na niezdecydowaną. Chcę, abyś odczuwała przyjemność, ponieważ, jeżeli spodoba ci się to, pozwolisz mi zrobić to ponownie. Zaśmiała się na to, odprężając się całkowicie. - To całkowicie zrozumiałe. – Zakołysała tyłkiem na niego. – Zróbmy to. - Zanim zaczniemy, chcę abyś wiedziała, że gdy wejdę w ciebie pierwszy raz, to będzie trochę bolało. Będę wchodził wolno, albo naprawdę będzie bolało. Musisz się dopasować do mnie, ale nie napinaj się. Gdy już będę w tobie, będzie to przyjemne uczucie, okej? Tylko wejście za pierwszym razem pali trochę. Kiwnęła głową, a potem uśmiechnęła się szeroko. - Wiesz to z własnego doświadczenia? Zaśmiał się. - Nie z twojej strony. – Pacnął jej tyłek delikatnie. – Ja daję, nie przyjmuję. Gdy uniósł wibrator, Trina odwróciła głowę i próbowała pozostać zrelaksowaną. Nie wsunął go po prostu w nią, ale najpierw podrażnił jej łechtaczkę, wydobywając z niej jęki. To był mocny wibrator, którym pocierał ją, sprawiając, że nabrzmiała z potrzeby. Przesunął go w kierunku jej cipki i drażnił ją napierając nim na jej wejście, a potem wycofując do jej łechtaczki i pocierając ją ponownie wibratorem. Jeśli trzymałby go tak, doszłaby. Było coś zbyt erotycznego, w byciu rozchylonym szeroko, z jego udami pomiędzy jej, i byciu na jego łasce. Podniecało ją to. Ponownie przesunął wibrator i wolno pchnął go głęboko w jej cipkę. Jęczała, gdy wypełniał ją, wibrując mocno, i sprawił, że była świadoma każdego cala wciśniętego głęboko w jej ciało. Łóżko poruszyło się razem z Navarro. Przesunął rękę pod jej biodrem, by sięgnąć do jej łechtaczki i wykonywać swym palcem wolne okrążenia wokół wypukłości. Z wibratorem wewnątrz niej, naprawdę chciała dojść. Przestał robić kółka i lekko poklepywał jej łechtaczkę swym palcem. Coś potarło jej tyłek, ale nie spięła się. Doznanie było właściwie przyjemne, gdy Navarro pocierał o nią swym dobrze posmarowanym, z nałożoną prezerwatywą fiutem. Jęknęła. - Nie napinaj się na mnie, dziecino. – Jego głos był chrapliwy. Kiwnęła głową by dać mu znać, że słyszała co powiedział. Trudno było starać się pozostać zrelaksowaną, z wibratorem w sobie, i jego palcem poklepującym lekko jej łechtaczkę, nie mogąc powstrzymać wewnętrznych mięśni pochwy, przed napinaniem się z potrzeby orgazmu. Poczuła 54

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

nacisk jego fiuta, ale w tym samym momencie palec Navarro nacisnął mocniej na jej łechtaczkę. Pocierał swym palcem w górę i w dół jej pulsującego pączka, gdy naciskał wolno na jej tyłek. Oddychała przez ból i nacisk, zdolna przyjąć go, skoro nie był apodyktyczny. Wydała dźwięk, ale nie był to ból. Navarro zamarł, a potem pocierał ponownie jej łechtaczkę, podczas gdy wsuwał się w jej tyłek jeszcze wolniej. Trina nie napinała się, czy próbowała odciągnąć, pomimo, że mogła, gdy zatapiał się w niej głębiej. Doznanie było niemalże bolesnym naciskiem, ale potem jego biodra znalazły się przy jej tyłku. - Kurwa, - jęknął. – Jestem w środku, i jesteś tak cholernie niewyobrażalnie wąska. Jak sobie radzisz, dziecino? - Chcę dojść, - szepnęła. - Sprawiam ci ból? Pokręciła głową. - Czuję się tak cholernie pełna i rozciągnięta. Jęknął. - Na początku zrobimy to łagodnie. Zaczynamy. Gdy zacznę się poruszać, poczujesz jak porusza się wibrator. Jestem naprzeciw niego, więc gdy pchnę w ciebie, on wejdzie bardziej, a twoje mięśnie zaczną pracować, by go wypchnąć. Gotowa? – Dostosował swoje udo, tak, że napierało na jej cipkę. Kiwnęła głową, gdy Navarro zaczął się poruszać. Doznanie było oszałamiające i nie mogła stwierdzić czy był to ból, czy przyjemność gdy poruszał się wolno, a potem zaczął zwiększać tempo. Jego palec drażnił jej łechtaczkę, ale cholernie się upewnił, że nie doszła, właściwie to łagodząc nacisk, jedynie poklepując ją, zamiast pocierać, gdy zbliżała się do orgazmu. Poruszał się szybciej, a odczucie jego w jej tyłku, wibratora, i jego palca na jej łechtaczce, stanowiło zbyt wiele dla jej umysłu, by próbować się na tym skupić, więc przestała. Po prostu pozwoliła całej przyjemności i doznaniom przelatywać przez nią. - Kurwa, dziecino, - jęknął. – Gotowa? Dojdź dla mnie. – Nacisnął na jej łechtaczkę, stymulując ją wściekle, gdy pieprzył ją mocno i głęboko. Trina krzyczała, gdy szczytowała, a jej ciała o mało nie obezwładniło. To było zbyt potężne, zbyt intensywne, zbyt oślepiające dla niej, by powstrzymywać się jak miażdżące to było, gdy przyjemność przedzierała się przez nią. Za nią, usłyszała krzyczącego Navarro, gdy doszedł. Ręce Triny poddały się, i upadłaby całkowicie, gdyby Navarro nie chwycił jej, by utrzymała swój tyłek w powietrzu. Trzęsła się i jęczała, gdy jej ciało szarpało się, i wierzgało, a jej mięśnie kurczyły się nieprzerwanie, od tego jak mocno doszła. Niemalże krzyknęła ponownie, i przygryzła wargę, gdy Navarro delikatnie i wolno wycofywał się z jej tyłka, a potem wyjął wibrator. Gdy zwolnił swój uścisk na jej biodrach, opadła na łóżko, zwijając się w kulkę. Wibrator został wyłączony, a Navarro pozbył się prezerwatywy, gdy zszedł z łóżka. Leżała tam dysząc z zamkniętymi oczami, i wciąż drżąc od następstw tego co jej zrobił. Łóżko poruszyło się, a chwilę później ciało Navarro zwinęło się wokół jej pleców. - Dziecino? - Mmm. - Sprawiłem ci ból? Dobrze się czujesz? Zmusiła swe oczy do otwarcia i obróciła głowę, by ujrzeć, że Navarro wyglądał na zmartwionego. Uśmiechnęła się do niego. - Nie mogę się ruszyć. To było… zbyt intensywne. Ulga była wyraźna w jego rysach, gdy mocniej przyciągnął ją w swe ramiona, obejmując ją. - To było kurewsko niesamowite z mojej strony. Niech to. Potarła twarzą o jego ramię, które przesunął pod jej głowę niczym poduszkę. - Nigdy nie sądziłam, że to polubię, ale polubiłam. To było po prostu tak intensywne. Nie mogłam odróżnić przyjemności od bólu, a potem dochodziłam tak mocno, że to prawie bolało. Ponownie ucałował jej ramię.

55

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Mi to mówisz. Byłaś wąska na początku, ale twój dziewiczy tyłek, był niemalże bolesny. – Lekko uszczypnął jej ramię zębami. – Więc, czy myślisz, że pozwoliłabyś mi zrobić to sobie ponownie? - Tak. - Jedno z nas, musi wstać i wyłączyć to przeklęte światło. - Dobiłeś mnie. Nie ruszam się. Navarro zaśmiał się. - Ach. Więc to tak. Ja odwalam robotę, a potem wyłączam światło? - A-ha. – Zaśmiała się. – To ty jesteś dużym, silnym, twardym facetem, który kiedyś zabawiał się z bykami. Myślę, że możesz zająć się światłem. Zachichotał. - Możesz spać z włączonym? Również nie chcę się ruszać. Jestem dokładnie tam, gdzie chcę być. Wyłączę je później. Zamknęła oczy. - Jakie światło? Delikatny pocałunek musnął szyję Triny, zanim Navarro opuścił głowę na poduszkę, a jego ciało rozluźniło się, podczas gdy trzymał ją blisko siebie. Trina była wykończona. Wiedziała, że zaśnie w mniej niż minutę, zbyt wymęczona, po tym co zrobił jej Navarro. Jej ostatnią myślą, zanim straciła przytomność było, jak bardzo się od niego uzależniała. Co ja pocznę, gdy on odejdzie?

Rozdział VIII Ryder miał ponury wyraz twarzy, gdy jego brat wszedł przez drzwi wejściowe w niedzielny wieczór. Navarro rzucił okiem na swego brata, gdy zawiesił płaszcz na haczyku przy drzwiach. Chciał tylko umyć się, gdy spojrzał na zegarek, widząc, że było już po siódmej. Musiał szybko wziąć prysznic, i zjeść zanim pojawi się Trina. Wyszła o poranku w sobotę, i powiedziała mu, że wróci w niedzielę wieczorem o ósmej, jeśli wciąż chciał zachować grafik od niedzieli do czwartku, który ustalili. - Musimy porozmawiać. – Ryder zaszedł mu drogę. - Później. Trina niedługo przyjdzie i muszę się przygotować. - Nie. Nie przyjdzie. – Ryder nachmurzył się na Navarro. – Dzwoniła i zostawiła wiadomość, mówiącą, że musi wyjechać z miasta, chodzi o coś z jej teściami i, że przyleci z powrotem rano. Powiedziała, że zadzwoni do ciebie jutro i będzie tutaj jutro wieczorem, chyba, że zostawisz jej wiadomość odwołującą spotkanie. Rozczarowanie uderzyło w Navarro. Ostatniej nocy brakowało mu Triny w swym łóżku i spędził cały dzień, zastanawiając się, co mógłby jej zrobić. Przyjechał z pewnymi pomysłami i nie mógł się doczekać ich wypróbowania. Westchnął i sięgnął w dół, zdejmując swe zabłocone buty. - Zajrzałem do sejfu. Navarro spiął się, a jego głowa wystrzeliła w górę. - Dlaczego? - Znalazłem twoją umowę z Triną Mattews. – Ryder oparł się o ścianę. – Co ty sobie do cholery myślałeś? Co ona sobie do cholery myślała? Uratowała ranczo, więc ty mogłeś jej się sprzedać? Czy dobrze to rozumiem? Kurwa, Nav. Co jest do diabła? - Nie miałeś prawa zaglądać do tego cholernego sejfu. – Navarro wzrokiem rzucał błyskawice na swego brata. – Powiedziałeś Adam’owi? - A widzisz, żeby stał obok mnie pytając, czy postradałeś swój choleryny rozum? Myślałem, że jest twoją dziewczyną, a nie kobietą, która płaci memu bratu za pieprzenie jej. 56

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Navarro w mgnieniu oka przygwoździł Ryder’a do ściany. - Nie ujmuj tego w taki sposób. Ryder mierzył się oko w oko, ze swym bratem. - Właśnie tak jest. Ona daje ci pieniądze, a ty przez osiem tygodni pieprzysz ją, pięć nocy w tygodniu. Wasza umowa była całkiem jasna, braciszku. Co ty sobie do diabła myślałeś? - Nie powtarzaj czego się dowiedziałeś, ani nie wspominaj jej o tym kiedykolwiek. - Chcę wyjaśnienia. Czy to twój nowy zawód? Rżnięcie samotnych wdów za pieniądze? - Ja traciłem ranczo, a ona była samotna. Oboje potrzebowaliśmy siebie nawzajem. Ja… Puścił Ryder’a i zrobił krok do tyłu, powstrzymując swój gniew. – Przyszła do mnie z tym pomysłem. Z początku byłem zszokowany jej propozycją i pomyślałem, że sobie żartuje. Nie musiała mi płacić za bycie ze mną, ponieważ bardzo ją lubię. Umówiliśmy się, i nie było to wcale takie trudne. Ja… - Navarro westchnął. – Planowałem oddać jej każdego centa, na jakiego będzie mnie stać. Powiedziałem jej o tym, ale ona nie chce pieniędzy. I tak ją spłacę, ponieważ wiem jak okropna jest ta umowa. Ryder odepchnął się od ściany, by bliżej przyjrzeć się swemu bratu. - W piątek widziałem, jak bardzo tak naprawdę ją lubisz. Do diabła, słyszeliśmy cię tamtej nocy. Wciąż tutaj byliśmy, gdy… - Wskazał na sufit. – Twoja sypialnia jest tuż na tą przeklętą kuchnią. To brzmiało bardziej poważnie niż lubienie. Słyszałem cię z wieloma kobietami przez te lata, ale to było szczególne. Co do diabła jej robiłeś? Już prawie chciałem pójść na górę, żeby się upewnić czy oboje wciąż żyjecie, gdy krzyki i wrzaski ustały. Marszcząc czoło, Navarro gromił swego brata wzrokiem. - Zapomnij, że czytałeś umowę, i nie mieszaj się pomiędzy Trinę i mnie. - Martwię się o ciebie. - To przestań. - W takim razie przekonaj mnie, że nie powinienem się martwić, Nav. Jesteś tym zrównoważonym, ale to tobie płacą dwadzieścia patyków za pieprzenie kobiety. Jaka kobieta tak robi? Widziałem jak na nią patrzysz, i nie chcę abyś cierpiał, niech to. Znów będzie jak z Debbie. Byłeś tak cholernie zgorzkniały przez lata, po tym jak ta suka odeszła. Zależało jej tylko na kasie, którą mogła zdobyć, i miała cię gdzieś. Miłe kobiety nie płacą facetom za rżnięcie ich. Trina wykorzystuje cię, a ja nie chcę widzieć jak cierpisz. - Trina jest zupełnie inna od Debbie. Całkowicie błędnie ją zaszufladkowałeś. - W takim razie powiedz mi jaka jest naprawdę. Navarro wpatrywał się w swego brata i wiedział, że Ryder był szczerze zmartwiony, ale nie miał takiego powodu… tym razem. - Jej mąż zginął w zeszłym roku. Kochała go, ale był gówniany w łóżku, w porządku? Pociągałem ją, usłyszała, że Tammy rzuciła mój tyłek, jak tylko Dusty uwalił ranczo, więc pomyślała, że możemy sobie nawzajem pomóc. Jest słodka, Ryder. Jest cholernie porządną osobą. Była jasno czerwona, gdy jąkała się mówiąc mi, co chciała zrobić, za tę wymianę między nami. Jest w cholerę prawie dziewicza, jest tak niewinna, a wiem to, bo sypiam z nią. Nie jest jakąś zimną suką, która chodzi wokoło płacąc facetom, żeby wleźli z nią do łóżka. Była gospodynią domową dla mężczyzny przez szesnaście lat, i jest po prostu samotna. Właśnie dlatego przyszła do mnie. - Więc jesteś jej oparciem, aż ponownie zacznie żyć? Tylko facetem, którego wykorzystuje, żeby zapomnieć o swym zmarłym mężu? Nieźle wygląda i doskonale wiesz, że mężczyźni będą wszędzie wokół niej, gdy zdecyduje, że nie chce być już dłużej samotna. Widziałem jak na nią patrzysz, i słyszałem cię z nią w twoim pokoju. To brzmi jakby nieźle cię wzięło. Navarro nachmurzył się. - Nie wiem co się stanie za siedem tygodni, gdy nasza umowa wygaśnie, i ona również tego nie wie. 57

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- A co chciałbyś żeby się wydarzyło? - Nie wiem. Jesteśmy ze sobą dopiero od tygodnia. Ryder pokręcił głową. - Widziałem jak na nią patrzyłeś, i widziałem cię ostatniej nocy, gdy przyszedłeś do domu. Dwa razy pytałeś mnie czy dzwoniła. Przyznaj, że zaszła ci pod skórę. Powinieneś zobaczyć spojrzenie zbitego szczeniaka na swej twarzy, gdy powiedziałem ci, że nie przychodzi dzisiaj. Jesteś załamany, prawda? - Pilnuj swojego nosa. Jestem dorosłym mężczyzną. - Jesteś moim bratem i martwię się o ciebie. Myślę, że za bardzo przywiązujesz się do niej, i będziesz cierpiał na końcu, gdy miła, biała dama wykopie twój tyłek Indianina na krawężnik, kiedy twoja robota się skończy. Kiedy już będzie gotowa ustatkować się, zrobi to z facetem, z jej własnego środowiska. - Nigdy nie chodziło o problem rasy, - Navarro prawie warknął. – To twój problem, nie mój. Triny nie mogłoby już mniej obchodzić, że po części jestem Apaczem. To ty miałeś problem z kobietą, z obsesją na punkcie koloru twojej skóry. - Masz rację. – Westchnął Ryder. – I nie jesteś w części Apaczem. Jesteś nim w połowie. Gdyby nie twoje oczy, nikt by się nawet nie domyślił, że jesteś biały, braciszku. Jeśli z nią nie chodzi o problem rasy, to będzie, ponieważ jesteś biednym ranczerem. Ona najwyraźniej ma pieniądze, by być w stanie wyrzucić dwadzieścia patyków za seks. Jak dużo ma pieniędzy? - Nie obchodzi mnie to i nigdy nie pytałem. Ryder sięgnął, by chwycić ramię Navarro. - Widziałem jak na nią patrzysz i znam ciebie. Gdy Adam uderzył do twojej kobiety, by zabrać od niej ciasto, kiedy stanęła w drzwiach, myślałem, że spierzesz mu tyłek. Widziałem tam błysk zazdrości, ukazujący mi jak zaborczy wobec niej jesteś. Chociaż nie jest twoja, zgadza się? Sparzysz się. - Pilnuj swojego nosa. – Navarro strzepnął rękę brata. – Idę pod prysznic. A jeśli chcesz być tak cholernie pomocy, więc może zrobiłbyś mi kilka kanapek? Ominął mnie lunch. – Ruszył w kierunku schodów. Ryder zawahał się, przyglądając się ostrożnie swemu bratu. - Pozwól mi zająć się nią, od tej chwili. Navarro przeszedł dobre sześć stóp, gdy jego brat przemówił. Zamarł na chwilę, a potem obrócił się. Jego oczy zwęziły się, gdy raził wzrokiem Ryder’a. - Co powiedziałeś? - Pociągasz ją, a jesteśmy praktycznie tacy sami z wyglądu i pod względem ciała. Zapłaciła za seks, za kolejne siedem tygodni, a ja nie zakocham się w niej. Ty zakochujesz się w niej. Pozwól mi dokończyć tą przeklętą umowę. Jestem lepszy w łóżku od ciebie, ponieważ mam o wiele większe doświadczenie. – Uśmiechnął się z wyższością. – Ja będę tym Raine’em, który wypełni umowę z Triną. Jutrzejszej nocy udasz się do miasta, a ja spotkam się z nią tutaj, zamiast ciebie. Navarro przemaszerował do swego brata i zatrzymał się tuż przed nim. - Jeśli spróbujesz położyć palec na Trinie, złamię go. Łapiesz? Spróbuj zagrać na swojej cholernej gitarze w gipsie i zobacz jak dobrze będzie ci się śpiewało, gdy zabraknie ci kilku cholernych zębów. - O tym właśnie mówię, Nav. Ona jest pracą, nie twoją przeklętą dziewczyną. Płaci za seks, więc nie jest samotna, zgadza się? Za bardzo zaangażowałeś się z nią. Prychając, Navarro raził wzrokiem swego brata. - Ty po prostu chcesz ją przelecieć. - Taa, chcę. Nie będę zaprzeczał, byłoby miło przerżnąć ją na dziesięć sposobów do niedzieli, by uczynić ją szczęśliwą. Mimo to, nie zakocham się. Za siedem tygodni, gdy odejdzie, będzie jedynie miłym wspomnieniem dla mnie, o kobiecie, którą świetnie było 58

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

pieprzyć. Zakładam, że jest świetna po dźwiękach jakie wydawaliście, skoro nigdy wcześniej nie słyszałem, abyś tak krzyczał. Navarro zwalczył swój gniew. - Jeśli ją tkniesz, zrobię ci krzywdę. Łapiesz? Martw się o siebie i nie martw się, że będę cierpiał. Pilnuj swojego tyłka. - Niech to szlag, Nav. – Frustracja przetoczyła się przez Ryder’a. – Nie chcę abyś znów namieszał. - Słyszałeś mnie, - Navarro zgrzytnął cicho. – Jeśli ją tkniesz, jeśli tylko spróbujesz ją tknąć, jeśli pójdziesz do niej z tą przeklętą umową, wykopię twój tyłek z powrotem, skądkolwiek do diabła przylazłeś tym razem i będzie cię poważnie bolał. Ryder westchnął, gdy obserwował jak jego brat wzburzony wbiegał po schodach, kręcąc swą głową. Jego brat był omamiony małą blondynką. Nie była nawet w typie Nav’a. Jego brat o mało kiedyś nie zniszczył siebie przez kobietę, a on nie chciał obserwować jak to dzieje się ponownie. Trina Mattews była kiepskimi wiadomościami, i wiedział o tym, nawet jeżeli jego starszy brat, był zbyt zaślepiony żeby to dostrzec. ***** Trina w myślach porównała siebie do niedźwiadka, który właśnie przeszedł przez pralkę, a potem cykl suszenia. Spędzenie dnia z rodziną i przyjaciółmi Ted’a, było dla niej niczym piekło. Jego rodzice chcieli non-stop rozmawiać o Tedzie, jak gdyby wciąż żył, a to było bolesne. Paul zachowywał się jak dupek, i rzucał złośliwe uwagi o pieniądzach, próbował wścibiać nos w jej życie, i nawet zadał jej tysiąc pytań na temat jej nowego domu. Kuzyni i długoletni przyjaciele Paul’a traktowali ją w przeróżny sposób. Niektórzy z nich byli mili, ale większość traktowała ją, jak gdyby była kimś obcym, i kimś, kogo nie koniecznie chcieli mieć w pobliżu. Miała przeczucie, że Paul za tym stał. Pojechała na przyjęcie, mimo to, aby sprawić radość rodzicom Ted’a. Naprawdę nie powinna była jechać, wiedząc, że będzie to pomyłką. Gdy wylądowała na lotnisku, odkryła, że jej SUV miał przebitą przednią oponę, a kierowcy z ciężarówki holowniczej zabrało prawie godzinę, żeby do niej dojechać. Została poinformowana, że ktoś zrobił jej kawał, i po prostu spuścił powietrze z opony. Co najmniej dziesięć innych samochodów również zostało obranych na cel, więc facet odholował jej SUV’a do lokalnej stacji benzynowej, napełnił za nią oponę, a ona wciągnęła hot dogi ze stacji na obiad. Była wykończona, gdy wjechała na swój podjazd, po północy. Światło na górze w oknie łazienki zwróciło jej uwagę. Trina była pewna, że wyłączyła wszystkie światła, zanim wyszła, ale pomyślała, że mogła zapomnieć o tym jednym, gdy spieszyła się na lotnisko. W ostatniej chwili poczyniła plany lotu, po tym jak matka Ted’a zadzwoniła do niej, by błagać ją, aby przyleciała do Kalifornii, na przyjęcie w sobotę. Nie miała odwagi powiedzieć nie, więc spakowała się i poleciała tam pierwszym lotem. Wysiadła ze swego SUV’a i podeszła do tyłu, by zabrać swe rzeczy, ucieszona, że spakowała ich mało, na jej szybką wycieczkę. Chwyciła swą torbę podróżną i małą walizkę, potykając się trochę na drodze do drzwi wejściowych, i zdała sobie sprawę, że była padnięta, gotowa po prostu paść na łóżko. Wątpiła nawet, czy najpierw się rozbierze. Otworzyła drzwi, myśląc, że być może zaśnie w butach. Zamknęła za sobą drzwi na zamek, upuściła wszystko na podłogę, i spojrzała na kanapę, skuszona by tam usnąć. - Nie, - jęknęła na głos. Skierowała się do schodów. Zatoczyła się do swego pokoju, skupiając oczy na łóżku, i po prostu opuściła w dół dżinsy, gdy zrzuciła buty. Podniosła tył swej koszulki, rozpięła stanik i zdjęła go. Jej palce przebiegły przez włosy, wyszarpując spinki i uwalniając długie pasma. Potarła głowę, która bolała od trzymania ich tak długo w górze. Zaczęła odpinać guziki swej koszulki, gdy ktoś oczyścił swe gardło.

59

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Trina krzyknęła przestraszona, obróciła się w kierunku źródła dźwięku i straciła równowagę. Jej tyłek wylądował na krawędzi łóżka, gdy wpatrywała się w Ryder’a Raine siedzącego w fotelu bujanym, w rogu pokoju, tuż przy szafie. Nie zauważyła go, gdy weszła, otwarte drzwi zasłaniały jej widok. Złapała swą kołatającą pierś jedną ręką, a potem zdała sobie sprawę, że była w majtkach i w połowie rozpiętej koszulce, gdy jego wzrok pochylił się do jej przodu. Chwyciła za kołdrę i podciągnęła ją na kolana do piersi, gdzie trzymała ją kurczowo w miejscu, po prostu wpatrując się w niego, w niemym szoku. Co on do diabła robi w mojej sypialni? Jak dostał się do domu? Dlaczego do diabła tu jest? - Wybacz. Nie chciałem cię przestraszyć. - Przestraszyć mnie? – Odnalazła swój głos. – Przeraziłeś mnie jak jasny szlag. Mogłam dostać zawału! – Wzięła głęboki wdech. – Co tutaj robisz? – Przerażająca myśl poraziła ją. – Czy z Navarro wszystko w porządku? Czy coś mu się stało? Ciemnobrązowe oczy zwęziły się. - Nic mu nie jest, śpi. Ulga ogarnęła ją. - Dobrze. – Przyglądała się jego bratu. – Co tu robisz? Jak się tutaj dostałeś? - Znałem Vern’ów i spotykałem się z ich córką, jakieś dziesięć lat temu. Jest tu zamek, który nie działa zbyt dobrze na ubłoconym ganku. Jeśli się nim poruszy, zamek otwiera się. – Uśmiechnął się szeroko, posyłając jej mrugnięcie. – Kiedyś zwykłem zakradać się. - Och. – Zmarszczyła czoło i przyciągnęła kołdrę szczelniej, wokół swego ciała. – Co tutaj robisz? - Chciałem z tobą porozmawiać. Nachmurzyła się na niego. - O czym? Jest po północy. Ja… jestem skołowana. Całkowicie pogubiłam się, dlaczego przyszedłeś tutaj, by porozmawiać ze mną, i naprawdę nie czuję się komfortowo, że wszedłeś do mojego domu. Ryder wyciągnął nogi do przodu, najwyraźniej usadawiając się wygodniej na krześle, gdy skrzyżował je w kostkach. - Zajrzałem dziś do sejfu. Nav nabrał wody w usta na temat tego, w jaki rodzaj gówna wdepnął Dusty, i jak głęboko w gówno musiał wejść Nav, aby wyciągnąć Dusty’ego tym razem. Myślałem, że Nav wziął pożyczkę, i chciałem zobaczyć, gdzie dostał pieniądze, abym mógł pomóc mu w spłacie należności. Wyobraź sobie mój szok, gdy znalazłem tę umowę. Krew odpłynęła z twarzy Triny, wiedząc, że Ryder poznał prawdę. Wstyd rozbłysnął w całym jej ciele, w postaci fali gorąca. Pozwoliła opaść swemu spojrzeniu na podłogę i próbowała przełknąć gulę, która uformowała się w jej gardle, zanim zmusiła swój wzrok, do powrotu do niego. Spokojnie przyglądał się jej, a ona nie mogła odczytać wyrazu jego twarzy. - Okej. Więc dlaczego tu jesteś? Zamierzasz powiedzieć o tym komuś? Pokręcił głową. - Powiedzieć ludziom, że mój brat jest opłacaną męską dziwką? Nie do kurwy. Trina skrzywiła się. - To nie tak. Nie mów tak o nim. - To właśnie powiedział. - Rozmawiałeś z nim o tym? – Jej policzki paliły bardziej. Zastanawiała się jak Navarro poradził sobie z konfrontacją, ze swym bratem, i czy to go zdenerwowało. - Tak. Odbyliśmy rozmowę. – Powieki Ryder’a zwęziły się. – Dlatego tutaj jestem. Ty i ja, dojdziemy do nowego porozumienia i spiszemy nową umowę. Szok uderzył w Trinę. - Słucham?

60

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nav powiedział mi, że straciłaś męża i, że jesteś samotna. Naprawdę przykro mi z powodu twojej straty. – Jego uwaga przeniosła się na pokój. – Widziałem nowe meble i włożyłaś trochę kasy w to miejsce. Wygląda świetnie, tak przy okazji. Widziałem czym jeździsz. Rzuciłem okiem na twoje ubrania i powinnaś zdobyć cholerny sejf, aby tam trzymać tę biżuterię. Masz pieniądze. – Nachmurzył się na nią. – Rzuciłem też okiem na album ze zdjęciami, który trzymasz na dole. Byłaś w Europie i wielu miejscach. Jesteś przyzwyczajona do dobrego życia, więc nie mogę zrozumieć, co robisz w naszym małym kawałku świata, ale to twoje życie. - Nie miałeś prawa, by… Przerwał jej. - Nie miałem? Szantażujesz mojego brata, żeby cię pieprzył, paniusiu. Ocaliłaś nasze ranczo wykorzystując pieniądze, by zmienić mojego brata w dziwkę dla ciebie. Była zbyt zszokowana, by mówić, ale potem odnalazła głos. - Zaproponowałam tylko, że pożyczę mu pieniądze. Nie musiał… - Zamknęła usta. - Pieprzyć cię? Kiwnęła głową żałośnie. - Zaproponowałam, że pożyczę mu pieniądze, bez żadnych warunków. - On, ma swą dumę. Nauczyliśmy się, że nic w życiu nie przychodzi za darmo i zawsze jest jakaś cena. Navarro jest dobrym człowiekiem, i zawsze był tym odpowiedzialnym. Nasz brat Drake, nie mógł się doczekać, żeby stąd w cholerę wyjechać, gdy dostał się do szkoły prawniczej i mieszka w Dallas, by nas unikać. Dusty zawsze był tym pochrzanionym z rodziny, jedna impreza za drugą, i zawsze był najbliżej z Tatą, ponieważ obaj uwielbiali oderwać się przy alkoholu i dziwkach. - Nav uderzył na tor rodeo, gdy był tylko siedemnastolatkiem. Widziałaś kiedyś jego mistrzowskie pasy? Był tak cholernie dobry. Posyłał pieniądze do domu, na ranczo, i do diabła, utrzymywał je, ponieważ do tamtego czasu, Tata był już w pełni alkoholikiem. Dusty był już na dobrej drodze, a Nav opłacał tę szkołę prawniczą Drake’a. Potem Nav płacił za mnie i River’a byśmy gonili za swoimi marzeniami. River chciał takiego życia jak Nav, a ja kochałem muzykę. Nav topił w nas wszystkich kasę, podczas gdy sam ledwo mógł przeżyć, ale taki właśnie jest. Dba o nas, włączając w to wysłanie Adam’a i Trip’a na studia, ponieważ to również rodzina. Gdy Nav, został załatwiony, przyjechał tutaj, a potem Tata zginął. Nav trzymał tę rodzinę razem, mimo, że sam przechodził przez czyste piekło ze swoją żoną, powrotem do zdrowia i śmiercią Taty. Trina słuchała, kiwała głową i czuła, że jej serce wypełnia się bólem za Navarro i wszystkim tym przez co przeszedł, a o czym nie wiedziała. Plotkarze z miasta, nie powiedzieli jej zbyt wiele o historii Raine’a. - Teraz Dusty prawie pogrążył ranczo, a Nav znów musiał nas ratować. Jeśli stracimy ranczo… cóż, cholera. To nasz dom. Wszyscy wiemy, że zawsze tu dla nas jest, że Nav tu dla nas jest i, że Adam jest tutaj dla nas teraz, gdy wrócił. Nav jest dobrym człowiekiem, i zrobiłby wszystko by uratować nasz dom. Postawiłaś go w sytuacji, w której nie mógł powiedzieć nie, i nie jest typem mężczyzny, by zawierać z tobą taki rodzaj umowy. Rozumiesz? To będzie nim targać. - Okej. – Ból przebił serce Triny. - Okej co? Nie obchodzi cię, jak to wpływa na jego dumę, gdy jest zmuszony pieprzyć kobietę za pieniądze, czy okej, rozumiesz, że nie może tego dłużej robić? Nie jesteś w jego typie. Jesteś za stara, nie jesteś wystarczająco wysoka, i za bardzo lubi rude. Jesteś tak bardzo nie w jego typie, jak to tylko możliwe, Trina. Gdyby nie chodziło o pieniądze, mogę ci to obiecać, nie dotknąłby cię. Łzy wypełniły jej oczy, chociaż wiedziała, że celowo był podły. Osiągnął swój cel, jeśli jego intencją było ubliżyć jej. 61

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Powiedz mu, że to koniec i, że nie będę go dłużej niepokoić. Nie jest mi dłużej nic winien. Prześlę papier tak jak to uzgodniliśmy, który oświadcza, że była to tylko pożyczka i wpłacił wszystkie należności, więc dług jest w całości spłacony. – Głos Triny załamał się. - Myślisz, że pozwoli, aby to tak pozostało? Jest honorowy, aż do przesady, a ty zapłaciłaś za usługę. – Ryder wstał. – Nie mówię, że powinnaś zostać wyrolowana ze swoich pieniędzy. Po prostu zawarłaś umowę z niewłaściwym bratem. Nie mam jego przeklętej moralności, więc będzie tak. Będę cię pieprzył przez następne siedem tygodni. Jestem w tym lepszy niż Nav, tak czy siak. – Uśmiechnął się. – A jeśli interesuje cię perwersyjne gówno, albo chcesz spróbować czegokolwiek, jestem tam. Mam nawet kumpla uwielbiającego łączyć się w grupę, do którego mogę zadzwonić, jeśli masz fantazje o trójkącie. Przerażenie zalało Trinę, gdy gorączkowo kręciła głową. - Nie. - Nie, dla trójkątów? W porządku. – Sięgnął za przód swojej koszulki. – Równie dobrze możemy zacząć dzisiaj. Chcę cię przelecieć, i jesteś całkowicie w moim typie, Trina. Nav ma coś do wysokich kobiet z jasnymi włosami, ale ja? Mnie pociągają niskie blondynki, i mam do nich słabość. - Nie rób tego. – Strach pochwycił ją. – Nie chcę cię. Proszę, po prostu wyjdź. Umowa jest zakończona. Powiedz Navarro, że nic mi nie jest winien, a ja prześlę papier, więc wszystko jest legalne, a pożyczka jest w pełni spłacona, tak jak powiedziałam, że to zrobię. Nachmurzenie wykrzywiło pełne wargi Ryder’a, a jego palce zastygły na koszulce. - Nie zrobię ci krzywdy, kochanie. Pokochasz pieprzenie mnie bardziej niż Nav’a. On i ja mamy ten sam rozmiar, wszędzie. Mam więcej doświadczenia jak dotąd, wiec obiecuję ci, że pokochasz to co mogę ci zrobić. Satysfakcja gwarantowana. – Mrugnął. - Wyjdź. – Wstała i chwyciła kołdrę ze strachem. – Proszę, po prostu wyjdź. Jutro wyślę papiery. Przysięgam. Po prostu wyjdź. Nachmurzenie Ryder’a pogłębiło się. - Wyglądasz na przerażoną. Nie mam zamiaru cię skrzywdzić. - Wyjdź. Proszę? – Jej głos trząsł się. – Nie chcę cię. Po prostu chcę, abyś wyszedł. - Jesteś samotna, i chcesz mężczyzny w swym łóżku. Pragniesz gorącego seksu, a ja oferuję ci to wszystko. - Proszę idź. – Zbliżyła się do łazienki. - Kochanie, nie zrobię ci krzywdy. Uspokój się. Usiądziemy i pogadamy o tym. Mogę docenić cię i zrobić ci rzeczy, których Nav, nawet nie wziąłby pod uwagę. Będę cholernie gorący. To cię rozpali. Puściła kołdrę i wskoczyła do łazienki. Zatrzasnęła drzwi i zamknęła je na zamek. - Wynoś się! Ryder westchnął po długiej minucie ciszy. - Nigdy nie miałem intencji przestraszyć cię. Wrócę jutro i porozmawiamy. Po prostu pomyśl nad tym. Nie wolałabyś pieprzyć się z facetem, który naprawdę cię chce, zamiast z Nav’em? Ja chcę, Trina. Naprawdę chcę ciebie. Wrócę około południa jutro, i tym razem zapukam do drzwi wejściowych. Trina usiadła na podłodze i nasłuchiwała, aż usłyszała jak drzwi na dole trzasnęły. Gorące łzy spływały po jej policzkach, gdy zwinęła się w kulkę, na podłodze łazienki i płakała, aż usnęła.

Rozdział IX Trina była obolała po spaniu w łazience na podłodze. Została upokorzona i gorzej, cierpiała w środku. Sądziła, że Navarro szczerze cieszył się przebywaniem z nią, pomimo 62

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

faktu, że mu płaciła. Zdawało się, że dobrze się z nią bawił, i nawet zdawało się, że wolał spanie z nią. Z jakiego innego powodu chciał spędzić piątkową noc wspólnie, gdy wcale nie musiał? Gorące łzy wypełniły jej oczy, gdy pakowała małą torbę. Planowała unikać Ryder’a Raine. Wciąż nie mogła uwierzyć, że Ryder po prostu wszedł do jej domu. Przestraszył ją, ponieważ, nie chciała by jej dotykał, i była przerażona, że nie przyjąłby nie jako odpowiedzi, gdy uporczywie powtarzał, że jej chce. Gorzej, rzeczy, które powiedział jej o Navarro sprawiły, że poczuła się, jak gdyby zmusiła go by jej dotknął, sprawiając, że wszystko co dzielili, zdawało się być brudne i ohydne. Wiedziała, że od początku był to szalony pomysł, by wymienić pieniądze za seks, i także zdawała sobie sprawę, że nie mogła winić nikogo poza sobą, że to skończyło się tak źle. Podniosła zaklejoną kopertę i przyczepiła ją do drzwi wejściowych, gdy chwyciła torbę, z którą wychodziła. Upewniła się, że koperta nie odleciałaby, gdyby zrobiło się wietrznie. Imię Ryder’a było na niej wyraźnie napisane czarnym markerem, więc nie mógł jej przegapić, gdy przyjedzie by omówić zarobienie tych pieniędzy. Pojechała swym SUV’em do miasta, by pozałatwiać sprawy, postanowiła, że przeznaczy na to dzień, jedząc lunch i kolację w mieście. Wycieczka do salonu piękności na zabieg kosmetyczny, zrobienie paznokci, i być może poszłaby nawet na małe poszukiwanie butów. To by ją rozweseliło. Spojrzała na zegarek, a potem zdjęła go, wrzucając do torebki. Nie chciała wciąż spoglądać na niego, i bać się, gdy nadejdzie południe, wiedząc, że Ryder pojechałby do jej domu. Miała nadzieję, że zostawi ją w spokoju, gdy już dostanie papiery. Byłaby zachwycona, gdyby nigdy więcej nie widziała, czy rozmawiała z tym mężczyzną. Najpierw zatrzymała się przy małym sklepie z butami. Wychodziła ze sklepu z dwiema nowymi parami butów na wysokim obcasie, gdy ujrzała samochód, mijający ją na ulicy. Szok uderzył w nią, gdy zauważyła kierowcę samochodu, a jej kolana zmiękły. - Sukinsyn, - mruknęła. Były szwagier Triny, właśnie przejechał obok niej, ale nie odwrócił głowy, nie widział jej jak zdziwionym wzrokiem podążała za samochodem, wolno przejeżdżającym przez miasto, z ogromną naklejką wypożyczalni na zderzaku. Na końcu ulicy skierował się na północ, co powiedziało jej, że zmierzał do jej miejsca, skoro nie było żadnego innego powodu, by pojawił się mieście. Po co tutaj jest? Pokręciła głową, gdy wrzuciła torbę z zakupami do SUV’a, i zeszła w dół chodnika na obiad. To był cholernie dobry pomysł, że zaplanowała wypad na cały dzień, skoro miała nadzieję, że Paul znudzi się czekaniem na jej powrót i poleci z powrotem do Kalifornii, gdy nie wróci. Podjęła natychmiastową decyzję, że wynajmie w mieście pokój w motelu na noc, by uniknąć jechania do domu, i wiedziała, że Paul wyjechałby raczej z pewnością niż zmierzył się z nocą, śpiąc w wypożyczonym samochodzie. Zdała sobie sprawę, że musi kupić kilka rzeczy, jeśli zostaje w mieście, ale i tak musiała sprawić sobie nowy strój. Przestała iść, gdy przerażająca myśl nawiedziła ją. - Sukinsyn. A co jeśli Paul będzie tam, gdy Ryder się pojawi? Tych dwoje spotka się. Odprężyła się, zdając sobie sprawę, że Ryder nie wydałby sekretu. Nie chciałby, aby ktokolwiek dowiedział się, że zaproponowała jego dużemu bratu spanie z nią za pieniądze, nie bardziej, niż ona chciałaby aby to się wydało. Uspokoiła się, gdy weszła do baru, czując się pewną, że wszystko będzie w porządku. Po prostu muszę w to uwierzyć. *****

63

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Ryder zadzwonił do drzwi wejściowych, żałując, że wszedł do domu Triny poprzedniej nocy. Pewnie myślała, że był prawdziwym sukinsynem. On tylko chciał lepiej poznać tę kobietę. Zrobienie małego rozpoznania w jej domu, powiedziało mu o niej dużo. Miała pieniądze, podróżowała do wielu miejsc i miała klasę. Dlaczego chciała pieprzyć Navarro, ze wszystkich ludzi, nie miał pojęcia. Kochał Nav’a, ale ten facet był teraz ranczerem, i był zbyt przyziemny, by kiedykolwiek poczuć się swobodnie w świecie bogactwa. Ryder obrócił głowę i przyglądał się samochodowi z wypożyczali, ze zmarszczonym czołem. Zastanawiał się czy Trina miała towarzystwo. Drzwi wejściowe otworzyły się i Ryder się obrócił. Zmarszczył brwi na niskiego, łysiejącego mężczyznę stojącego przed nim. Koszula faceta była podarta, jego ręka krwawiła, a jego twarz była czerwona. Mężczyzna rzucał błyskawice na Ryder’a. - Kim do diabła jesteś? Ryder uniósł brwi. - Jestem Ryder Raine. Kim jesteś? Wyraz twarzy mężczyzny pociemniał z wściekłości. - Ty! Ty jesteś tym dupkiem, który jest właścicielem Rancza Raine’ów, zgadza się? Czekaj tu. Nie ruszaj się. Ryder zacisnął wargi, momentalnie wkurzony. Nie wiedział kim jest niski palant, ale nikt nie mówił do niego w ten sposób. Ryder poruszył się. Nie przyjmował rozkazów od nikogo. Pchnął drzwi wejściowe, wchodząc do środka, i ujrzał mężczyznę podnoszącego coś ze stolika w przedpokoju. Mężczyzna zwrócił do niego twarz ściskając rozerwaną białą kopertę. Ryder ujrzał swoje imię na niej, i doznał szoku. Mężczyzna pomachał nią do niego. - Zamierzasz wyjaśnić mi, jak do diabła namówiłeś Trinę do udzielenia ci pożyczki? Dwadzieścia tysięcy dolarów to diabelnie dużo pieniędzy. Jakiego rodzaju oszustem jesteś? Zamierzam zadzwonić na policję, żeby cię aresztowali. - O czym ty do diabła wygadujesz? Aresztowali za co? – Ryder niemalże warknął te słowa. Przeszedł od rozdrażnienia do ciężkiego wkurwa na tę małą łasicę stojącą przed nim. – Czy to moje? Jest na tym moje nazwisko. Mężczyzna rzucił list w Ryder’a, który złapał go w powietrzu, i przyglądał się kopercie. Zamknięcie było rozerwane, więc cholernie dobrze wiedział, że była zaklejona. Wyjął papier, który był zmięty, jak gdyby ktoś go zgniótł. Przyjrzał się treści i zdziwił się, gdy ją przeczytał, było to pismo o przekazaniu funduszy przez Trinę Mattews na rzecz Rancza Raine’ów, oświadczające, że w całości spłacili dwadzieścia tysięcy dolarów, które od niej pożyczyli. - Chcę wyjaśnienia w tej cholernej chwili, - kłapał mniejszy mężczyzna, gdy skrzyżował ręce na swej piersi. – Każda cholerna rzecz, którą robi Trina jest moją sprawą. Wiedziałem, że powinienem był przyjechać za nią wcześniej. Wiedziałem, że to była pomyłka, pozwolenie jej wyjechać na jakiś czas. Mam zamiar namówić ją, by sprzedała ten przeklęty kawałek gówna, jakim jest ten dom i do powrotu, ze mną do Kalifornii. - Kim do diabła jesteś? – Ryder rzucał gromkie spojrzenie na mężczyznę i schował pismo do tylnej kieszeni swych dżinsów. - Jestem Paul Mattews. Kim do diabła ty jesteś i jak do diabła zdołałeś namówić Trinę, by pożyczyła ci pieniądze? Próbujesz romansować z Triną, gdy nie ma mnie w pobliżu, by sprawić, aby takie szumowiny jak ty zostawiły ją do diabła w spokoju? Ryder zmarszczył czoło, myśląc, że było coś znajomego w tym facecie, ale gdy powiedział swe nazwisko, to mocno uderzyło w Ryder’a. Rzucił okiem na kilka albumów ze zdjęciami Triny i właśnie tam widział wcześniej tego faceta. Ryder spiął się mocno i obrócił głowę, by przyjrzeć się dużemu zdjęciu, nad półką nad kominkiem. Było to zdjęcie Triny uśmiechającej się do mężczyzny, który obecnie przed nim stał. Ryder zwrócił się do niego, gdy wściekłość wypełniła go, kiedy pomyślał o swym bracie. 64

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Pańska żona pożyczyła na rzecz mojego rancza dwadzieścia patyków, i tak jak oświadcza to list, spłaciliśmy ją. Nie tylko ja jestem właścicielem rancza, ale cała rodzina, panie Mattews. Potrzebowaliśmy tylko krótkoterminowej pożyczki, by zapewnić nam płynność, zanim coś wpłynie, i wpłynęło jak należy. – Ryder był wściekły, gdy gromił mężczyznę wzrokiem, ale starał się to ukryć. – Przyszedłem tu tylko po to, by odebrać to skoro pani Mattews dostała od nas ostatnią płatność, jaką miała dostać. Miłego dnia. – Ryder obrócił się, zanim stracił cierpliwość, wychodząc szturmem z domu. Pojechał z powrotem na ranczo, potem minął je i pojechał na wschodnie pastwisko, wiedząc, że Nav i Adam pracują tam. Ryder wziął ich na lunch wcześniej i obiecał wrócić później, by pomóc im z przewróconym ogrodzeniem, które powaliła burza. Po tym jak zaparkował, Ryder podszedł wolno w kierunku Nav’a. Naprawdę obawiał się nadchodzącej rozmowy, którą musieli przeprowadzić. - Szybko wróciłeś, - chichotał Adam. – Myślałem, że mówiłeś, że jedziesz do miasta na kilka godzin, by spotkać się z jakąś laską, więc mogłeś dać się przelecieć. Nav puścił łopatę i przyjrzał się z bliska bratu. - Wygląda na wkurzonego jak diabli. Musiała go wystawić. Ryder spotkał spojrzenie Nav’a. - Musimy porozmawiać o Trinie. ***** Wściekłość uderzyła Navarro, gdy zerwał rękawice do pracy i pokonał odległość dzielącą jego i Ryder’a. - Co zrobiłeś? To właśnie z nią pojechałeś się spotkać? Mówiłem ci, żebyś trzymał się od niej z daleka, do diabła. Jeśli położyłeś na niej jedną przeklętą rękę, złamię ją, niech cię szlag. Ryder cofnął się. - Jest mężatką, Nav. Marszcząc czoło, Navarro wciąż rzucał błyskawice na Ryder’a. - Nie chrzań. Powiedziałem ci, że owdowiała w zeszłym roku. Ryder pokręcił głową. - Kłamała. Właśnie spotkałem jej przeklętego męża. W salonie nad półką nad kominkiem wisi zdjęcie jej i jego, i jeżeli właśnie nie spotkałem i nie rozmawiałem z duchem, okłamała cię. Ten mężczyzna był wściekły jak diabli o pożyczkę, której udzieliła na ranczo i krzyczał o dzwonieniu po gliny, myśląc, że zmusiłem ją by pożyczyła nam pieniądze. Ta laska okłamała cię, Nav. Jej mąż jest tak samo martwy jak ja. Dopiero tu przyjechał, ponieważ przed domem stał zaparkowany wypożyczony samochód z nalepkami, z parkingu lotniska. - Mylisz się. – Navarro był zaskoczony. - Przyjrzałem mu się i porównałem go ze zdjęciem wiszącym nad przeklętym kominkiem, piętnaście stop po lewej od gościa w jej salonie. Powiedział, że nazywa się Mattews. Na zdjęciu całowała go w usta, gdy obejmowali się nawzajem. Okłamała cię i ogłupiła. Pieprzyłeś zamężną laskę. Ostrzegałem cię, że to była jakaś gra z jej strony. Jest jakąś znudzoną bogatą suką, której mąż gdzieś wyjechał. Szok przedarł się przez Navarro, a jego serce waliło mu w piersi. Czy wszystko to mogło być kłamstwem? Czy naprawdę była mężatką i tylko szukała zabawy na boku? Jeśli jej mąż pracował w innym stanie, mieszkając blisko pracy, w takim razie mogły minąć tygodnie, gdy nie było go w pobliżu. - Co powiedziała Trina? – Navarro wiedział, że musiało być jakieś wyjaśnienie. - Nie było jej tam. – Ryder wyjął złożoną kartkę, którą wygładził. – Tu masz kolejny dowód. To jest pismo o pełnym przekazaniu należności, dla pożyczki, której ci udzieliła, oświadczające, że umowa jest zakończona. 65

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Navarro wziął papier trzęsącą się ręką. Był pomięty, ale nie rozdarty, gdy go wyprostował, by móc go przeczytać. Rzeczywiście, był to podpisany przez Trinę dokument oświadczający, że została spłacona co do każdego centa z dwudziesto tysięcznej pożyczki, oraz, że Ranczo Raine’ów nie jest dłużej u niej zadłużone. Zamknął oczy, zaciskając papier w pięści, gdy furia uderzyła w niego mocno. - Przykro mi, stary. – Westchnął głośno Ryder. – Lepiej dla ciebie, że dowiedziałeś się o tym teraz niż później. - Niech to, - powiedział cicho Adam. – Również ją polubiłem, Nav. Ryder ma rację. Lepiej, że dowiedziałeś się teraz. Więc, myślisz, że ten facet przylezie tutaj ze strzelbą, albo spróbuje skopać tyłek Nav’a, za pieprzenie jego żony? - Niee, - Ryder pokręcił głową. – To jakiś mięczak w zwyczajnych ciuchach, który wygląda jak gdyby jedyne swingowanie jakie kiedykolwiek mógłby zrobić, jest z klubem golfowym na jakimś wymyślnym kursie. Powinieneś widzieć tego faceta. Nigdy nie pomyślałbym, że mogłaby zadawać się z nim. Musi chodzić o pieniądze. Jest niskim, pyzatym, łysiejącym gościem. Nic dziwnego, że szukała od niego odskoczni. - Muszę się napić. – Navarro złożył pismo i podał je Ryder’owi. – Włóż to do sejfu, gdzie nie zginie. Nie ufam jej tak dalece jak mógłbym nią teraz rzucić. Nie chcę, aby to się zgubiło, na wypadek gdyby jej mąż opuścił miasto, a ona nagle pomyślała, że jestem jej cokolwiek winien. Jeśli miałbym jej nigdy więcej nie zobaczyć, to i tak będzie zbyt szybko. Navarro ruszył do swojej ciężarówki z wściekłą furią. Zaufał Trinie, uwierzył we wszystko co powiedziała, a co gorsze, zaczął czuć coś do niej zbyt głęboko. Myślał, że jest wyjątkowa, że była kimś, kogo naprawdę chciał bliżej poznać. Uruchomił samochód i pojechał do domu. Naprawdę musiał się napić. Musiał też kogoś przelecieć. Nie chciał aby ostatnia kobieta, której dotykał, była taką kłamliwą suką. Jechał do miasta. ***** Trina zjadła trochę pizzy na obiad. W Hailey był tylko jeden motel i nie było to najmilsze miejsce, ale było to lepsze niż powrót do domu, na wypadek gdyby Paul, wciąż kręcił się wokół, czekając na nią. Mógł czekać całą cholerną noc. Po przyjęciu w domu jego rodziców, próbował zapędzić ją w róg, aby znów wbijać jej szpile o Tedzie i pieniądzach. To nie jej wina, że Ted zdecydował się zostawić jej wszystko. Po śmierci Ted’a, Paul pożyczył od niej trzydzieści tysięcy. Wypisała czek bez pytania, i nigdy nie prosiła o zwrot nawet centa. Prosił też o Porsche Ted’a. Ted ubóstwiał ten samochód sportowy, był jego dzieckiem, i bolesne było rozstawać się z nim, ale Paul był jego bratem, więc Trina przepisała tytuł własności na niego. Wiedziała, że zasługiwał na posiadanie czegoś, co wciąż łączyłoby go z Ted’em. Bez względu na to jak wiele dawała, to wciąż byłoby za mało dla Paul’a, najwyraźniej. Spędziła szesnaście lat swego życia z Ted’em, i zrezygnowała ze swych marzeń, aby stać się taką żoną, jakiej pragnął, nawet porzucając macierzyństwo. Jeśli Paul myślał, że przepisze każdego centa z tych pieniędzy, które dostała, to będzie musiał przemyśleć coś jeszcze. Zasługiwała na każdego centa. W pokoju obok para zaczęła uprawiać naprawdę głośny seks, ich łóżko uderzało o ścianę, a kobieta jęczała głośno. Trina spojrzała na ścianę i śmiała się, aż przypomniało jej to o Navarro. Śmiech zamarł. Tęskniła za nim, i to bolało wiedząc, że nie zobaczy go już więcej. Słowa Ryder’a nie pozostawiły jej żadnej wątpliwości, że właśnie teraz Navarro odetchnął z ulgą, że nie będzie już dłużej musiał się nią zajmować. Gorące łzy wypełniły jej oczy, a ona je otarła. Musiała się napić. Jedyny bar w mieście był w dole ulicy. Mogła się tam przejść, wypić kilka drinków, a potem wrócić do pokoju. Para w pokoju obok, powinna szczęśliwie zakończyć do tego czasu, albo być zbyt wyczerpana by 66

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

nie dać jej spać całą noc. Włożyła buty, chwyciła torebkę, i upewniła się, że miała ze sobą klucz do drzwi. Słońce już zaszło. Trina spojrzała na swój nadgarstek tylko po to, by przypomnieć sobie, że wcześniej wrzuciła zegarek do torebki. Tak naprawdę nie miało znaczenia, która była godzina. Szła wzdłuż ulicy, zauważając, że większość sklepów była zamknięta o zmroku. Doceniała małe miasteczko Hailey, ale z pewnością nie chełpiło się zbytnio nocnym życiem, poza barem. Usłyszała muzykę country, gdy podeszła bliżej. Był zadziwiająco zatłoczony jak na poniedziałkową noc, ale domyślała się, że mogło to mieć coś wspólnego z rodeo, odkąd ujrzała duży wyświetlacz TV, z jakimś kowbojem wierzgającym na byku. Mężczyzna zeskoczył ciężko, ale ustał na nogach. Niektórzy ludzie w barze wiwatowali. Uśmiechając się szeroko, Trina udała się do baru, by usiąść na stołku barowym i posłać uśmiech łysemu facetowi z tatuażami, który był barmanem. Przypomniała sobie jego imię i uśmiechnęła się, gdy Thomas wyszczerzył do niej zęby. - Hej, - podszedł do niej. – Jak ci się podoba w Hailey? Kiwnęła głową. - Czuję się naprawdę mile przyjęta tutaj. Dzięki, że pytasz. - Za mało tutaj przychodzisz. Jeśli chcesz spotykać więcej sąsiadów, w tym miejscu powinnaś być. – Nalał jej białego wina. Trina była pod wrażeniem. - Zapamiętałeś. - Zawsze staram się pamiętać co piją ludzie. Przyszłaś tutaj pooglądać rodeo? Wyścig wokół beczek3 niedługo się zacznie. Właśnie pokazują główne atrakcje z niektórych dzisiejszych imprez. Dużo ludzi nie ma kablówki czy satelity, więc przychodzą tutaj. To jest w Tennessee. Wiesz cokolwiek o rodeo? Kręcąc głową, upiła łyk wina. - Nie jestem tak naprawdę załamanego z tego powodu. Tenis jest bardziej w moim guście sportów do oglądania. Jest o wiele mniej krwi i obrażeń. Też mają jakiś klaunów, ale nie noszą makijażu. Thomas śmiał się. - To jest sport, którego nie puszczę na moim dużym ekranie. Wybacz, mała damo. – Chichotał. – Mamy lokalnego bohatera dziś wieczór, więc jest to coś wyjątkowego dla fanów rodeo. - Serio? - Do diabła, taaa. Navarro Raine wpadł. Ma klamry mistrzowskie z imprez, które kiedyś wygrał, gdy pracował na torze rodeo. On… Szok w nią uderzył, i Trina wyciszyła głos barmana, obracając się na stołku, aby rozejrzeć się po barze. Navarro jest tutaj? Lęk opanował ją, gdy jej wzrok przeszukiwał pomieszczenie, a potem ujrzała go w rogu. Stał, rozmawiając z grupą mężczyzn, i mogła zauważyć, że przyglądała się jego plecom, jego wilgotne włosy były związane w kucyk. Był ubrany w niebieską koszulę flanelową z jego standardowymi wyblakłymi, wygodnymi niebieskimi dżinsami. Nie mogła dostrzec jego stóp, ale mogłaby się założyć, że włożył swoje wyblakłe czarne kowbojki. Przygryzła wargę i wiedziała, że powinna z nim porozmawiać, nawet jeśli miały to być jedynie przeprosiny. Bolało, że okłamał ją, sprawiając, że to wyglądało jak gdyby naprawdę jej pragnął, ale znów, Ryder powiedział, że Navarro czuł, że nie miał wyboru. Trina wzięła kilka głębokich wdechów i postanowiła, że stanie z nim twarzą w twarz, by przeprosić go za postawienie w takiej sytuacji, że czuł się zmuszony do tego, i szczęśliwe nie mieli żadnej urazy. 3

w oryginale ‘Barrel racing’ - dyscyplina jeździecka w stylu western, w której koń i jeździec próbują w jak najkrótszym czasie ukończyć przejazd dookoła beczek.

67

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Zeszła ze stołka i przeszła przez bar, zauważając, że naprawdę był zatłoczony, tak, że musiała przepychać się pomiędzy ciałami, aby stanąć za nim. Śmiał się i gawędził z kilkoma mężczyznami o rankingach. Nie była pewna, co to było, ale jeden z mężczyzn obok Navarro zauważył ją, gdy się zbliżyła. Sięgnął by zdjąć swój kowbojski kapelusz, uśmiechając się do niej szeroko. Posłała mu słaby uśmiech i podeszła bliżej. Navarro obrócił się, gdy podążył za spojrzeniem mężczyzny i wyglądał na zaskoczonego. Potem jego usta zacisnęły się i zmarszczył czoło. Jego wyraz twarzy zdawał się być oziębły, podczas gdy Trina wpatrywała się w niego. Była zszokowana na to, jak bardzo na zagniewanego wyglądał. To zmroziło ją na swej drodze, z dzielącymi ich wciąż czterema stopami. - Witam, pani Mattews. – To był mężczyzna, który zdjął swój kapelusz. Jej wzrok przeskoczył do niego, zapomniała jego imienia, ale pracował w sklepie spożywczym. Kiwnęła do niego. - Witam. - Jest pani tutaj by oglądać rodeo? – Mężczyzna był zdeterminowany by podtrzymywać z nią rozmowę. - Obawiam się, że nie. Przyszłam tylko na drinka. Nie wiem zbyt wiele o rodeo. Zachichotał. - Mógłbym panią nauczyć. Chciałaby pani usiąść ze mną? Możemy je pooglądać i będę tłumaczył co się dzieje. Była w tarapatach, gdy jej wzrok poleciał do Navarro, widząc, że wciąż gromił ją wzrokiem. Nie wiedziała, czemu był taki zły. - Eee, dziękuję, ale powinnam już iść. – Rzuciła okiem na mężczyznę, który ściskał swój kapelusz. – Dziękuję, mimo to. – Jej pełna uwaga popłynęła z powrotem do Navarro. – Eee, panie Raine? Czy mogłabym z panem porozmawiać przez chwilę? – Jej umysł gorączkowo poszukiwał powodu, ze względu na mężczyzn wokół nich, dlaczego musiała z nim porozmawiać, który nie brzmiałby dziwnie. – Myślałam o kupnie konia, i ktoś polecił mi, abym z panem porozmawiała, - skłamała. Szczęka Navarro zacisnęła się, mięśnie skakały wzdłuż jego linii szczęki, gdy jego wargi zaciskały się w ciaśniejszą linię. - Nie dzisiaj. Wyszedłem się zabawić. Przeszedłem ostatnio przez sporo gówna i jestem tutaj, by spuścić trochę pary. Nie mam nic, co mógłbym pani sprzedać w tej chwili, za żadną cenę. Zrobiła krok w tył, czując się jakby ją spoliczkował. - Okej. – Jej głos drżał, i czuła się też zażenowana. – Miłej nocy. – Obróciła się by uciec i o mało nie wpadła na kogoś. Trina wpatrywała się w Tammy Brent. Wysoka, długonoga, ruda kobieta, ubrana była w przylegającą do skóry mini spódniczkę, z połową bluzki. Jej piersi niemalże z niej wypadały, i nosiła makijaż, który wystarczyłby dla dwóch kobiet. Była również byłą dziewczyną Navarro, która ostatnio go rzuciła. - Nav, - wymruczała kobieta, wymijając Trinę. – Słyszałam, że tu jesteś. Tęskniłam za tobą, kochanie. Trina obróciła się, gdy podążyła za rudą, która zbliżyła się do Navarro. Navarro spotkał wzrok Triny, a potem oderwał go od niej, by spojrzeć na Tammy, gdy kobieta rzuciła się na jego pierś. Tammy była prawie tak wysoka jak Navarro, w swych butach na wysokich obcasach. Jedynie cale dzieliły ich we wzroście. Navarro zawahał się, zanim objął przylegającą kobietę do jego ciała. - Tammy. – Jego głos był chrapliwy. Rudzielec odchylił się, by uśmiechnąć się szeroko do Navarro.

68

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Tęskniłam za tobą, kochanie. Nie cierpię, gdy się kłócimy. Kup mi piwo i pogódźmy się. Chłodny wzrok Navarro obrócił się, więc patrzył wprost w oczy Triny. Wpatrywali się w siebie, i ból przebił mocno Trinę, na widok rudej zdziry z rękoma rozłożonymi na ramionach Navarro, i z jego ręką owiniętą wokół jej talii, ciało przy ciele. Patrzył prosto na Trinę, gdy wypowiedział słowa, które sprawiły, że jej serce krwawiło. - Brzmi nieźle, kochanie. Trina obróciła się szybko, i wyszła z baru, zwalczając łzy. Udało jej się nie biec, ale właśnie tego chciała. Ryder miał rację, kiedy powiedział, że Navarro nigdy tak naprawdę nie pragnął Triny, że był zmuszony ze względu na okoliczności, by zachowywać się tak jak gdyby jej pragnął, tylko po to by uratować swe ranczo. To bolało, ale musiała się z tym pogodzić. Rozdzierało ją to cholernie, tak że z ledwością mogła oddychać, ból miażdżył jej klatkę. Gniew był kolejną jej emocją. Zaproponowała Navarro pożyczkę, więc jeśli tak naprawdę nie chciał z nią iść do łóżka, jeśli nie pociągała go, wszystko co musiał zrobić, to wziąć te przeklęte pieniądze. Wyszła przez drzwi wyjściowe i stała na zewnątrz, więc chłodne powietrze uderzyło ją w twarz, gdy wciągała powietrze. Szloch opuścił jej usta, a potem biegła, startując truchtem w dół ulicy, w kierunku motelu. ***** Navarro przyglądał się jak Trina wychodziła. Co do diabła? Zmarszczył czoło. Widział czysty ból pulsujący w jej oczach, na chwilę zanim się obróciła. Wpadła na troje ludzi po drodze do drzwi, ale zdawała się tego nie zauważyć. Po prostu uciekła z baru, jakby się paliło. - Hej. – Tammy otarła się o jego pierś. – Kup mi to piwo. Oderwał uwagę od drzwi, za którymi właśnie zniknęła Trina. Trina podeszła do niego i chciała porozmawiać. Wiedział, że prawdopodobnie próbowała wytłumaczyć, dlaczego okłamała go o byciu wdową. Nie miał ochoty wysłuchiwać przeklętych wymówek. Był żonaty z kobietą, która pieprzyła się wokół z innymi mężczyznami, i zawsze myślał, że ci mężczyźni byli najgorszego rodzaju – świadomie dotykali czyjeś żony. Trina sprawiła, że stał się jednym z tych nędzników, gdy nieświadomie pomógł jej popełnić cudzołóstwo. - Zapomniałem czegoś z ciężarówki. Zaraz wrócę. Navarro odciągnął się z uścisku Tammy i ruszył do drzwi, za Triną. Być może powinni porozmawiać, skoro miał jej kilka rzeczy do powiedzenia. Myślał, że była zbyt dobra, by być prawdziwa i niech to szlag, taka była. Wkurzało go to. Wyszedł szturmem z baru i skręcił w lewo na parking. Zatrzymał się, poszukując jej SUV’a. Zmarszczył czoło, gdy go nie odnalazł. Jego pięści zacisnęły się. Jak do diabła odjechała tak szybko? Za nim otworzyły się drzwi, a on obrócił się, gdy Tammy przez nie wyszła. Zatrzymała się i uśmiechnęła, jej dłoń opadła na biodro. - Wynośmy się stąd i chodźmy do mnie. Tęskniłam za tobą, Nav.

Rozdział X Trina zamierzała zabić swego szwagra. Cztery noce temu pojechała do domu, po scenie w barze z Navarro, aby znaleźć tam Paul’a. Włamał się. Powinna podnieść telefon i zadzwonić na policję, i kazać go aresztować za naruszenie prywatności, i po prostu mieć to z głowy. Zamiast tego odpuściła mu, ponieważ był bratem Ted’a. Była już wystarczająco zdenerwowana, bez wywoływania sprzeczki z Paul’em. Jego kiepska wymówka brzmiała, że

69

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

musiał skorzystać z toalety i nie sądził, aby miała coś przeciwko wybiciu okna, by dostać się do środka. Miała coś przeciwko, a jakże. Również znosiła jakoś jego gównianą osobę, ponieważ cierpiała. Nawet gówniane towarzystwo było lepsze niż włóczenie się po pustym domu, użalając się nad sobą. Paul przynajmniej dawał jej zajęcie. To był pełnoetatowy wysiłek, by nie zabić tego gościa. Za każdym razem, gdy otwierał usta, to było wyzwanie nie powiedzieć mu gdzie może sobie iść, a ona wątpiła, czy doceniłby propozycję spędzenia wakacji w piekle. Upominała siebie, że był piątek, a on wyjeżdżał w sobotę. Zostały jej mniej niż dwadzieścia cztery godziny, i wciąż powtarzała sobie, że może to przetrwać. Paul powiedział, że martwił się o nią i chciał spędzić kilka dni w Hailey, aby się upewnić, że wszystko u niej w porządku. Pieprzył od rzeczy i wiedziała o tym. Szpiegował ją, jasne i proste. Znalazła na to dowód, ponieważ zauważyła, że w jej domu zostały poprzestawiane rzeczy. W jej sypialni również węszył. Wiedziała o tym, tylko nie mogła tego udowodnić. Trina musiała wyciszać jego psioczenie o braku interesującej scenerii, przez całe dziesięć minut jazdy do miasta. Zaparkowała przed jadalnią i szybko wysiadła. Zwalczyła impuls złapania za sukienkę, podciągnięcia jej do kolan i pobiegnięcia sprintem z dala od niego. Za pięć centów pobiegłaby najszybciej jak to tylko możliwe, byleby tylko uciec od tego nieznośnego mężczyzny. Musiała wyjść z domu, więc mieli zjeść obiad w mieście. Weszła do jadalni przed Paul’em, mając gdzieś czy szedł za nią, czy nie. W środku natychmiast ruszyła do stolika przy oknie, by usiąść na brzegu siedzenia, jednocześnie kładąc torebkę przy oknie. Obawiała się, że Paul mógł spróbować usiąść obok niej, ale ten manewr zadziałał. Paul zatrzymał się obok niej zanim usiadł po przeciwnej stronie stolika, najwyraźniej niezadowolony, gdy zmarszczył na nią brwi. - To jest najlepsze miejsce do zjedzenia w Hailey? – Rozglądał się po dużym pomieszczeniu z wykrzywioną z obrzydzenia górną wargą. - Podają naprawdę dobre jedzenie. Prychnął gdy kelnerka podeszła, by podać karty dań. Trina posłała kobiecie napięty uśmiech i zamówiła mrożoną herbatę malinową, podczas gdy Paul zamówił wodę sodową. Trina otworzyła swą kartę dań, pomimo, że praktycznie znała ją na pamięć, ale skoncentrowała się na niej, więc nie musiała patrzeć na Paul’a, który poważnie ją wkurzał. Kelnerka wróciła po kilku minutach, by wziąć od nich zamówienie, i Trina zauważyła, że więcej ludzi schodziło się do jadalni, gdy mijali ich stolik. Rzuciła więc okiem na swój zegarek zauważając, że była już prawie szósta. Jadalnia naprawdę serwowała świetne jedzenie, i wiedziała, że wiele ludzi jadało tam w weekendy. Kelnerka, Betty, wzięła od nich zamówienia i odeszła. - Powinniśmy porozmawiać, - powiedział cicho Paul. Trina spojrzała na niego i upiła łyk swej herbaty. - O czym chcesz porozmawiać? Przyglądał się jej ze zmarszczonym czołem. - Nie wiem co takiego widzisz w tym mieście, ani dlaczego chcesz tutaj mieszkać. - Uważam, że miasto jest cudowne, ludzie tutaj są mili, a ja uwielbiam mój dom. Jestem zadowolona z mieszkania w małym mieście. - Jest nudne jak diabli, i nie ma tu nic ciekawego do zrobienia. Na pewno tęsknisz za Orange County. Westchnęła. - Nie tęsknię. Niezadowolenie skupiło się na twarzy Paul’a, gdy kontynuował wykrzywiać się do niej. - Rozmyślałem nad tym, Trina. Ted nie chciałby, abyś pogrzebała się, jak to zrobiłaś w tej trupiarni. Potrzebujesz kogoś, kto będzie ci mówił co masz robić, i Ted o tym wiedział.

70

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Jesteś jedną z tych słabych kobiet, które miotają się bezradnie bez silnego mężczyzny, który sprawuje kontrolę. Trina była tak zaskoczona, że odebrało jej mowę, gdy gapiła się na Paul’a. Nie mógł właśnie tego powiedzieć na serio. Nie ma mowy, racjonalizował jej umysł. Mam halucynacje, ponieważ doprowadzał mnie do szału w tym tygodniu. Tak właśnie musi być. - O to, jak będzie. Przejmuję kontrolę nad twoim życiem, a ty wystawisz ten dom na sprzedaż, więc oboje wrócimy do Kalifornii razem. Złożę najwyższą ofiarę i ożenię się z tobą. Przelejesz wszystkie swoje pieniądze na moje konto i zostaniesz w domu, tak jak to robiłaś z Ted’em, aby zostać moją małą niewolnicą domową. – Zamilkł, gdy jego uwaga opadła na jej piersi, z uśmieszkiem na ustach. – Mam nadzieję, że seks jest tego wart. Zdała sobie sprawę, że kurczowo trzyma mrożoną herbatą, gdy ból w jej ręce stał się zauważalny i wiedziała, że zaraz miała rozgnieść szklankę. Puściła ją, by się nie pokaleczyć. Otworzyła usta, a potem zamknęła je. Naprawdę, właśnie to wszystko powiedział. Pozwoliła temu wsiąknąć, a potem wściekłość zalała ją. - To dlatego chciałeś przyjechać ze mną do miasta, zgadza się? Chciałeś zrobić to tutaj? Poważnie? - Uspokój się proszę. Jesteś na jakiś lekach, Trina? Są w twojej torebce? Wyglądasz na trochę zarumienioną z podniecenia. Mam nadzieję, że wiesz jak bardzo się poświęcam, ale jestem skłonny zrobić to dla ciebie. Jestem pewien, że to dla ciebie najlepsze wyjście. Od teraz, ja będę o wszystkim decydował. Sięgnęła po herbatę i chwyciła ją, jednocześnie wolno wstając. Stolik wbijał się jej w biodra, gdy wyprostowała się najlepiej jak tylko mogła. Uniosła herbatę i wolno wzniosła nad Paul’em, a potem przechyliła szklankę. Satysfakcja wypełniła ją, gdy obserwowała jak się rozlewa. Wyraz twarzy Paul’a zmienił się w przerażenie, gdy jego zszokowany wzrok podążył za jej ruchem. Ledwie zdążył na czas zamknąć oczy, gdy lód i herbata wylały się na jego głowę, mocząc go. Trina usiadła, odstawiając szklankę na stół i obserwowała jak jej szwagier sapał i prychał, gdy gorączkowo wycierał wilgoć ze swej twarzy. - Odbiło ci? – Syknął, gromiąc ją wzrokiem i gorączkowo rozglądając się dokoła, gdy chwycił za serwetki, by zetrzeć swoją mokrą koszulkę. – Co jest z tobą nie tak? Kelnerka prawie podbiegła do ich stolika. Betty wyglądała na niewinną i zszokowaną, gdy gapiła się na Paul’a, a potem jej wzrok pomknął do Triny. Trina podniosła torebkę i umknęła z siedzenia. Stała, zmuszając się do uśmiechu do kelnerki. - Przygotuj mój obiad na wynos proszę i przynieś mi rachunek. Kobieta rzuciła okiem na Paul’a, a potem kiwnęła głową i czmychnęła. Trina gromiła wzrokiem Paul’a. Gapił się na nią, wyglądając na zaskoczonego i blado. Trina miała dosyć, wiedząc, że przyjęła wystarczająco dużo gówna od niego. Zdała sobie sprawę, że w jadalni ucichło, i wiedziała, że ona i Paul zrobili scenę, w chwili gdy wylała herbatę na jego głowę, ale była zbyt wściekła, by się tym przejmować. - A teraz słuchaj mnie i lepiej słuchaj uważnie, - zgrzytnęła. – Jesteś dupkiem. Nie mów mi co mam robić, nigdy. Dzień, w którym będziesz kontrolował moje życie, cóż, będzie dniem, w którym piekło zamarznie. Nie jestem jakąś małą słabą żonką, dupku, i nie potrzebuję mężczyzny, które będzie mnie kontrolował, albo mówił mi co mam robić. Jeśli kiedykolwiek jeszcze spróbujesz wyciągnąć to gówno, pokażę ci jak bardzo jestem słaba, gdy będą musieli chirurgicznie wyjmować mojego buta, z twojego tyłka. Gdy wejdziesz przez drzwi mojego domu, po tym jak znajdziesz sposób, by tam wrócić, będziesz miał pięć minut by spakować swoje rzeczy, i wynieść się w diabły, albo będziesz potrzebował tej operacji. Chcę, abyś wsiadł do samolotu, wziął swój żałosny, jędzowato mały, łysy tyłek z mojego życia, i nigdy więcej nie zbliżał się do mnie. Słyszysz mnie? Jego usta otwarły się, i zrobił się biały jak ściana. Nic nie powiedział. Trina rzucała w niego błyskawice. Nachyliła się chwytając stolik, walcząc z impulsem trzaśnięcia go. 71

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Słyszysz mnie? – Wrzasnęła to. Paul zbladł jeszcze bardziej, gdy kiwnął głową, ale nie wypowiedział ani słowa. Chociaż widziała jak jego twarz zrobiła się czerwona, po tym jak przestała być blada niczym ściana. Jego pięści mocno chwyciły stół i mogła zauważyć, jak jego kłykcie robią się białe, podczas gdy wściekłość wypełniała jego zielone oczy. Doznała odrobinę satysfakcji, przez to co mu powiedziała, wstawiając się za sobą. - Pani Mattews? – Kelnerka stanęła za nią i powiedziała z wahaniem. – Proszę, pani jedzenie. Zapakowałam oba posiłki. Trina obróciła się i otworzyła torebkę. Ręce jej się trzęsły, gdy wyciągnęła trzy dwudziestki i podała je kelnerce. - Proszę. – Wepchnęła pieniądze w rękę kobiety. Oczy Betty zrobiły się szerokie. - Należy się mniej niż dwadzieścia. Trina wzięła torbę. - Przepraszam za zrobienie sceny. – Była teraz zażenowana swym wybuchem. – Proszę zachować resztę i przepraszam, za publiczne przeklinanie. – Jej wzrok przemierzył jadalnię i wzdrygnęła się, gdy ujrzała kilkoro dzieci. – Przepraszam, - powiedziała głośniej, spotykając się wzrokiem z kilkoma rodzicami. – Ja… Przepraszam, straciłam panowanie nad sobą. Gdy obróciła się, by ruszyć do drzwi, napotkała dobrze znaną i seksowną parę ciemnoniebieskich oczu. Chciała umrzeć na miejscu. Potknęła się, gdy źle postawiła krok, ale szła dalej. Jej przerażony wzrok opuścił Navarro. Siedział przy frontowych drzwiach, przy stanowisku w kształcie litery U, z Tammy, Adam’em i Ryder’em. Cała czwórka gapiła się na nią, razem z wszystkimi innymi w jadalni. Opuściła głowę, czując, że jej policzki płoną ze wstydu. Chciała pobiec, ale po prostu szła dalej, by uciec z tego pomieszczenia. Pchnęła drzwi i zamrugała, by odegnać łzy, gdy wyszła z jadalni, poruszając się szybko w kierunku swego SUV’a. Navarro, jego dziewczyna, brat i Adam, właśnie byli świadkami tego co stało się z Paul’em. Do diabła, będzie obgadywana przez całe miasto do jutra. To było małe miasteczko i przeklinała na mężczyznę w rodzinnej jadali. Więcej łez paliło jej powieki. Teraz każdy będzie myślał, że była szaloną wdową, która mieszkała w dawnym miejscu Vern’ów, dzięki temu dupkowi Paul’owi. Naprawdę nienawidziła go. ***** Navarro śmiał się. Ryder przekomarzał się z Adam’em na temat jego striptizerki. Rzucił okiem na Tammy, widząc, że wciąż miała poirytowany wyraz twarzy. Wprosiła się na obiad z nimi, kiedy zobaczyła ich trójkę parkującą przy jadalni, i dąsała się na fakt, że ignorował ją. Na swą obronę, chciał tylko zjeść posiłek z Adam’em i Ryder’em. Ryder wyjeżdżał i przyjechali do miasta podrzucić go, by odebrał swoje auto, które było podrasowywane przed ruszeniem w trasę. Navarro ujrzał poruszenia i spojrzał nad głową Ryder’a, gdy kobieta z blond włosami związanymi w ciasny kok, wstała kilka stolików dalej. Jego brwi uniosły się, gdy wylała napój na głowę jakiegoś faceta w średnim wieku. Facet parskał i wyglądał na zszokowanego, gdy kobieta usiadała z powrotem. Betty, kelnerka, popędziła do stolika. - Cholera. Jakiś gość właśnie został oblany napojem. – Navarro szarpnął głowę w kierunku centrum jadalni. – Jakaś kobieta właśnie oblała go. Ryder i Adam obrócili swe głowy. Słyszeli mężczyznę, ale nie mogli dosłyszeć co mówił. Navarro chichotał, rozbawiony tym zdarzeniem. Kobieta przy stoliku nagle poruszyła się i wstała. Chwilę później, Betty pobiegła w kierunku kuchni. Blondynka obróciła się bokiem do stolika, który właśnie opuściła i szok uderzył w Navarro, kiedy zdał sobie sprawę, że to była Trina. Poznałby ten profil wszędzie. 72

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Navarro spięty przysłuchiwał się Trinie, gdy jechała po facecie. Głos Triny trząsł się i nawet przez pomieszczenie mógł usłyszeć, że była naprawdę zdenerwowana. Ujrzał jej dłoń unoszącą się, gdy nieświadomie przycisnęła torebkę do piersi, a potem przechyliła się i wrzasnęła na gościa. Obserwował ogłuszony szokiem, gdy obróciła się twarzą do kelnerki. Trina trzęsła się bardziej, gdy wzięła torbę od Betty i zapłaciła jej. Trina spojrzała na tył jadalni i usłyszał jak przepraszała, wyglądając jakby miała się rozpłakać. Poruszył się, pędząc w kierunku brzegu siedzenia, gotowy podejść do niej. Ryder kopnął go mocno pod stołem. Navarro podskoczył, gdy jego rozpalony wzrok poleciał do brata. Ryder pokręcił głową, posyłając mu wzrok, który mówił ‘nie mieszaj się do tego i zostań na miejscu’. Navarro zmusił się do odprężenia, gdy jego uwaga skupiła się z powrotem na Trinie. Obróciła się, by wyjść i jej wzrok pochwycił jego. Prawie drgnęła, by się zatrzymać. Zbladła i otworzyła usta. Zdawała się szybko wyrwać z chwili ogłuszenia. Jej wzrok oderwał się od jego, pomknął wzdłuż jego stolika, a potem ruszyła szybciej do drzwi. Rzuciła na niego okiem jeszcze jeden raz, a następnie o mało nie wybiegła, gdy opuściła jadalnię. Mężczyzna siedzący przy stoliku Triny wstał. Jego twarz i łysa głowa były mokre. Jego koszulka nosiła mokre ślady w miejscu gdzie napój spłynął po jego ciuchach. Wyglądał na wkurzonego jak diabli, gdy szturmem ruszył do drzwi. Ręce faceta zacisnęły się w pięści, i przypominał Navarro, małego wściekłego trolla, gdy deptał Trinie po piętach. Navarro poruszył się, chcąc wstać od stolika, zdając sobie sprawę, że facet szedł za Triną i wyglądał na wystarczająco wkurzonego, żeby zrobić jej krzywdę. Zszokowało Navarro, że jej mąż był tak niski, podejmując decyzję, że facet naprawdę był podobny do trolla. Ryder poruszył się szybciej i wstał pierwszy. - Zajmę się tym. Siedź. Ryder wyszedł z jadalni. Navarro zawahał się, a potem po prostu odwrócił głowę, pozostając na miejscu. Mógł dojrzeć SUV’a Triny przez okno. Nie zauważył go, gdy przyjechał ponieważ zaparkował po drugiej stronie jadalni, podczas gdy Trina zaparkowała od ulicy. Włożyła torbę z jedzeniem do tyłu, a potem otworzyła drzwi kierowcy, by wsiąść. Ten troll chwycił i obrócił ją. Navarro był już na nogach, gdy ujrzał jak ciało Triny ciężko uderza o SUV’a. Jej plecy uderzyły w tylne siedzenie pasażera na tyle brutalnie, że SUV zatrząsł się. Jej mąż trzymał ją za rękę, a Navarro usłyszał jak krzyknęła z bólu. ***** Trina krzyknęła, gdy dłoń boleśnie wbiła się w jej rękę, tuż pod łokciem. Została obrócona dokoła tak mocno, że upadła i uderzyła w SUV’a. Paul wyglądał na wściekłego, gdy rzucał w nią błyskawice wzrokiem. - Skończyłem z tym gównem. Zabieram cię do cholernego psychiatry, - syknął. – I właśnie dałaś mi dowód, że jesteś stuknięta. Zawsze wiedziałem, że byłaś szalona, a teraz zostaniesz zamknięta, za skompromitowanie mnie w ten sposób. Ty szurnięta suko. - Puść ją, - rozkazał głęboki głos. – W tym mieście nie poniewieramy kobiet. Paul obrócił się i gromił wzrokiem Ryder’a. - Ty. – Puścił Trinę. – Nie mieszaj się do diabła, do tego. Nie pożyczy ci więcej żadnych pieniędzy. Wzrok Triny poleciał do Ryder’a. Poznał Paul’a? Była zdezorientowana ich spotkaniem, ponieważ Paul nigdy słowem nie wspomniał o Ryderze. Ryder nie patrzył na nią. Była zszokowana, że przyszedł ją ratować, ale jeszcze bardziej zaskoczyło ją, że tych dwóch mężczyzn spotkało się. Potarła rękę, w miejscu gdzie bolała od pozostawiającego siniaki chwytu Paul’a. Obróciła głowę, by zobaczyć ludzi idących w ich kierunku i obawiając się, że zrobi się z tego ogólne widowisko.

73

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Jadę do domu, - powiedziała trzęsącym się głosem. – Dziękuję, panie Raine. – Rzucała błyskawice w stronę Paul’a. – Spakuję twoje gówno i wystawię je na zewnątrz przy twoim samochodzie. Nawet nie fatyguj się pukaniem do drzwi. Jeśli spróbujesz dostać się do domu zadzwonię, by cię aresztowali. Obróciła się, by ponownie wsiąść do SUV’a. Jedną nogą była już w nim, gdy ktoś chwycił za tył jej sukienki. Dźwięk rozdzieranego materiału rozszedł się głośno, gdy brutalnie została odciągnięta od drzwi i ponownie uderzyła w tylne drzwi SUV’a. Paul był przy niej, zanim zdała sobie sprawę, z tego co zrobił. - Nie zostawisz mnie tutaj samego. - Zabierz swoje przeklęte łapska od niej, - warknął głos. Był męski, głęboki, wściekły i należał do Navarro Raine’a. Paul oderwał dłoń od Triny i obrócił się. Wpatrywał się w Navarro, a potem rzucił okiem na Ryder’a i z powrotem na Navarro. - Trzymajcie się do diabła z dala od tego. To rodzinna sprawa. - Mam to gdzieś, - Navarro zrobił krok w kierunku Paul’a, tak, że ten musiał się cofnąć, albo zderzyć się z o wiele większym mężczyzną. – Jeśli tkniesz swoją żonę ponownie w ten sposób, złamię twoją przeklętą rękę. – Navarro wyglądał na rozwścieczonego, gdy rzucił to ostrzeżenie. Trina sapnęła. - Żonę? – Podniosła wzrok na Navarro wstrząśnięta z zaskoczenia. – Nie jestem żoną tego dupka. – Zdezorientowana, powiedziała, - Mówiłam ci, że mój mąż zmarł. To jest Paul, jego brat. Zszokowane niebieskie oczy poleciały do niej. Ujrzała jak usta Navarro otwierają się, ale potem zacisnęły się w cienką linię. Zmarszczył czoło, gdy wściekłość zmieniła jego rysy w twardą maskę. Spojrzał ponad swym ramieniem, by zgromić wzrokiem swego brata, kierując tę furię w stronę Ryder’a. Ryder wyglądał blado. - Brat? – Gapił się na Trinę. Trina skrzywiła się do Ryder’a. - Taa. To jest mój szwagier, Paul Mattews. Przyjechał z niespodziewaną wizytą w poniedziałek. – Ponownie rzuciła okiem na Navarro, ale ten wciąż gromił wzrokiem Ryder’a. Nie wiedziała co się tu do diabła działo. Napotkała zdezorientowany wzrok Ryder’a. – Dlaczego miałbyś myśleć, że jestem jego żoną? Wszyscy wiedzą, że mój mąż zmarł w zeszłym roku. Ryder nie chciał spojrzeć na Navarro. - Zobaczyłem go w twoim domu i było tam zdjęcie was dwojga nad kominkiem. – Wskazał kciukiem w kierunku Paul’a. – To było zdjęcie was obojga całujących się i obejmujących. - To było zdjęcie Ted’a i mnie. Ludzie często biorą ich za bliźniaków. – Rzuciła wzrokiem na Paul’a. – Ale nie mają ze sobą wiele wspólnego wewnętrznie. Ted był cudownym mężczyzną, za to Paul jest dupkiem i lepiej żeby mnie więcej nie dotykał. - Wsadzę cię do wariatkowa ty niezrównoważona suko, - syknął Paul. – Tylko poczekaj, aż z tobą skończę. - Chcesz wiedzieć czemu Ted zostawił mi wszystko? Nie lubił cię, - powiedziała gładko. – Każdego traktujesz jak gówno i ciągle zwymyślałeś Ted’a. Kochał cię, ale nie mógł przebywać z tobą. To koniec, Paul. Starałam się ułożyć wszystko z tobą dla Ted’a, ponieważ jesteś jego bratem, ale nigdy więcej nie dzwoń do mnie. Nigdy więcej nie dostaniesz złamanego centa ode mnie. Byłam jego żoną przez szesnaście lat, i byłam jego życiem, dlatego chciał się zatroszczyć o mnie finansowo. Nie mogę uwierzyć, że powiedziałeś mi, że mam za ciebie wyjść myśląc, że robisz mi wielką przysługę, kiedy oboje tak naprawdę 74

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

wiemy, że chcesz tylko tych przeklętych pieniędzy. Ted przewróciłby się w grobie, gdyby wiedział co zamierzałeś zrobić. Trina zwróciła swą uwagę do Navarro i spojrzała w jego piękne oczy. Zrobił krok w jej kierunku, ale potem pojawiła się Tammy, wchodząc pomiędzy nich. - Kochanie, nasz obiad jest gotowy. Chodź zjeść zanim wystygnie. – Tammy uśmiechnęła się do niego. Trina poruszyła się szybko i wsiadła do swego SUV’a, zamykając drzwi zanim Paul mógł spróbować ponownie ją zatrzymać. Ręce jej się trochę trzęsły, gdy wkładała kluczyk do stacyjki i odpaliła go. Drzwi od strony kierowcy otworzyły się i obróciła się, by ponownie skonfrontować się z Paul’em, ale to Navarro stał tam. Stanął pomiędzy otwartymi drzwiami i SUV’em. - Adam podwiezie twojego szwagra do twego domu, by zabrał swoje rzeczy i upewni się, że wyjedzie bez stwarzania problemów. – Wpatrywał się w nią. – Myślałem, że jesteś mężatką. Myślałem, że okłamałaś mnie, ponieważ Ryder powiedział mi, że spotkał twojego męża. Trina wyłączyła silnik. - Jak mogłeś w to uwierzyć? - Niech to, Trina, przepraszam. Byłem taki wkurzony na ciebie. Ja… - Westchnął i oderwał na chwilę spojrzenie, ale potem jego wzrok powrócił do niej. – Mówiłem ci o mojej byłej żonie i o tym jak pieprzyła się wokół mnie, rżnąc wielu facetów i, że byłem ostatnim, który się o tym dowiedział. Trudno mi komuś zaufać, a kiedy Ryder powiedział, że okłamałaś mnie… - Pokręcił głową. – Przepraszam. Po prostu zaakceptowałem to. Nie chciałem w to wierzyć, ale do diabła, z moją przeszłością ufania kobietom, którym nie powinienem był ufać, widzisz gdzie nawaliłem? - Nigdy cię nie okłamałam Navarro. - Teraz zdaję sobie z tego sprawę. Niech to, dziecino. Przepraszam. Wzdrygnęła się na tę pieszczotę. - Muszę jechać. Nie chcę, aby Paul wchodził do mojego domu, więc muszę się tam dostać i spakować jego rzeczy z pokoju gościnnego, tak, by wszystko stało na zewnątrz do czasu, gdy przyjedzie. Zrobił krok wstecz. - Mogę przyjść wieczorem? Porozmawiamy. Trinę kusiło powiedzieć tak, ale wiedziała, że to byłoby żałosne, gdyby się zgodziła. Pokręciła głową na nie. - Ryder powiedział mi prawdę, i jest mi bardzo przykro, że postawiłam cię w takiej sytuacji, ale teraz nie mamy już o czym rozmawiać. Jego niebieskie oczy otwarły się szeroko. - O czym ty mówisz? Odwróciła wzrok, by spojrzeć przez przednią szybę, jej uwaga powędrowała do Adam’a, Ryder’a i Paul’a, tam gdzie stali przy frontowych drzwiach jadalni. Paul wyglądał na wkurzonego, w czasie gdy Adam mówił do niego. - Trina? Co takiego Ryder powiedział? Pokręciła głową. - Nie ważne. Jej uwaga przesunęła się następnie do okna jadalni, gdzie widziała siedzącą przy stoliku Tammy Brent, która czekała na swojego chłopaka i ból zapłonął w Trinie. Tammy Brent była młoda, miała jasne włosy, i była wysoka, dokładnie tak jak powiedział Ryder, była w typie Navarro. Navarro nie umawiał się z niskimi, starszymi blondynkami, a taka właśnie była Trina.

75

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Niech mnie diabli jeśli to nie ważne, Trina. Spójrz na mnie, niech to. Co do diabła powiedział ci Ryder? – Navarro był wyraźnie wkurzony. - Po prostu wyjaśnił mi wszystko. Proszę zejdź z drogi, abym mogła zamknąć drzwi. Muszę jechać do domu. Miłego życia, Navarro. Dzięki za… wszystko. – Odpaliła silnik. - Trina… Spojrzała na niego, wpatrując się w jego piękne oczy. Mogłaby wpatrywać się w nie przez cały cholerny dzień, i sprawiało jej ból przyznanie tego. - Twoja dziewczyna czeka, Navarro. Nie jesteś mi nic winien. Wiem, że możesz czuć jakbyś był, teraz, gdy nie jesteś już na mnie wkurzony, myśląc, że jestem jak Debbie, ale twoje cierpienie zakończyło się. Potknął się do tyłu i wyglądał na zdezorientowanego. - Moje cierpienie? Co do… Trina trzasnęła drzwiami, zablokowała je, i wrzuciła wsteczny. Słyszała jak Navarro wrzeszczał jej imię, gdy wycofała na ulicę. Dała sobie spokój z patrzeniem na niego, gdy odjechała spod jadalni. Pozwoliła łzom płynąć, ale kiedy dojechała do domu, powstrzymała swój żal. Zaparkowała SUV’a i niemalże wbiegła do domu spakować rzeczy Paul’a. ***** Navarro obserwował jak Trina odjeżdża i przysiągłby, że widział łzy spływające po jej twarzy. Jego cierpienie? Co to do diabła miało niby znaczyć? Jego dziewczyna? Cholera. Chciał w coś uderzyć. Obrócił głowę i ujrzał to co chciał uderzyć najbardziej, więc szturmem ruszył w kierunku swego brata. Ryder nie dostrzegł, że nadchodzi, dopóki ten nie chwycił swego młodszego brata i nie pchnął go o ścianę jadalni. Chwycił Ryder’a za ręce, gdy obrócił głowę, by spojrzeć na Adam’a. - Zabierz dupka na spacer. Potrzebuję prywatności. Adam kiwnął głową i wskazał na Paul’a. - Chodźmy się napić na chwilę do środka, a potem cię podrzucę. Navarro czekał, aż zostali sami na zewnątrz, a potem zgromił wzrokiem Ryder’a. - Co do diabła powiedziałeś o mnie Trinie? Ryder zmarszczył czoło. - Może mnie puścisz? - Nie. Trina powiedziała, że rozmawiałeś z nią, i wyjaśniłeś jej wszystko o mnie. Wspomniała coś o moim cierpieniu. Co do diabła jej powiedziałeś? Wzdychając, Ryder przyglądał się swemu bratu. - Po prostu powiedziałem jej prawdę, stary. Nie jest w twoim typie i nigdy nie będzie. Jedyny cholerny powód, dla którego sypiałeś z nią, to uratowanie rancza. Zawsze opiekujesz się swoją rodziną, i zrobisz wszystko, by zapewnić nam dom. Powiedziałem jej, że dam jej to co zostało zgodnie z umową, ale ześwirowała i zamknęła się w łazience. Navarro spiął się. - Jakiej łazience? Mówiłeś, że nie było jej tam, gdy poszedłeś do jej domu. Mówiłeś, że jej mąż tam był. Ryder zarumienił się, wiedząc, że dał się przyłapać. - Cholera. - Co zrobiłeś? – Furia uderzyła w Navarro, tak mocno, że zatrzęsła nim. Ryder wpatrywał się w oczy swego brata. - Poszedłem tam w noc, w którą znalazłem umowę. Włamałem się do jej domu i czekałem w jej sypialni kiedy wróciła późno. Powiedziałem jej, że ją przelecę, a ona kazała mi się wynosić. Wytłumaczyłem jej, że jestem lepszy od ciebie w łóżku i myślałem, że jej to udowodnię. Zamiast tego ześwirowała, więc wyszedłem. Spotkałem tam tego dupka z Adam’em następnego dnia, kiedy wróciłem, żeby porozmawiać z nią, gdy już się uspokoi. 76

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Naprawdę bardzo mocno staram się nie wybić ci zębów – Navarro zwalczył ten impuls. – Czy powiedziałeś jej, że jej nie chcę? O to chodzi? Czy sprawiłeś, że to wyglądało jakbym męczył się dotykając ją? Czy to właśnie miała na myśli mówiąc o moim cierpieniu? Ryder zawahał się, i to mu wystarczyło za odpowiedź. Czysta wściekłość przelała się przez Navarro. Puścił swego brata odtaczając się, zanim naprawdę nie skopał mu tyłka. Odszedł na dobre pięć stóp i obrócił się ciskając błyskawice w Ryder’a, jego ręce zacisnęły się w pięści po bokach. - Próbowałem cię chronić, - powiedział Ryder cicho. – Ona miała cię skrzywdzić. - Ona miała skrzywdzić mnie? – Wrzasnął Navarro. – Ona? Ty mnie skrzywdziłeś. Ty, stary. Byłem szczęśliwy z Triną, a teraz popatrz na wszystko. Mówiłem ci, żebyś trzymał się od niej z daleka i zostawił ją w spokoju, ale nie zrobiłeś tego. Spierdoliłeś wszystko. Powiedziałeś mi, że jest mężatką i okłamuje mnie. – Obniżył głos. – Byłem szczęśliwy, a teraz ona nie chce ze mną gadać. Straciłem ją. Ryder westchnął. - Nie spierdoliłem wszystkiego, Nav. Masz Tammy z powrotem. Navarro zamknął oczy, gdy jego ramiona opadły. - Wsiadaj do swego samochodu i wracaj do swojego przeklętego zespołu zanim ci wpierdolę, Ryder. – Wziął głęboki wdech. – Biegnij zanim zatłukę twój tyłek.

Rozdział XI Trina rzuciła okiem na zegar i zmarszczyła brwi, ponieważ była dziewiąta trzydzieści wieczorem, długo po tym jak ktokolwiek powinien pukać do jej drzwi. Dzwonek zadzwonił ponownie, i chwilę później ktoś zaczął łomotać w nie raz za razem. Ciaśniej owinęła szlafrok wokół ciała, gdy schodziła ze schodów i włączyła światła, gdy zeszła. Jeśli to Paul, biorę parasolkę ze stojaka i walnę go nią. Podeszła do drzwi wejściowych i pstryknęła światło na ganku. - Kto tam? - Navarro. Proszę otwórz drzwi, Trina. Zaskoczona, zawahała się, próbując pomyśleć, ale jej umysł był niczym czysta kartka na powody, dla których tam był, a które nie pogorszyłyby jedynie sytuacji. - Odejdź. - Niech to, otwórz te drzwi, byśmy mogli porozmawiać. - Nie mamy sobie nic do powiedzenia. - Proszę, Trina? Nie odejdę. Chyba nie chcesz, żebym stał tutaj całą noc, bo wygląda na to, że zapowiada się na deszcz, a ja nie odejdę dopóki nie porozmawiasz ze mną. Przysięgam na Boga, że będę spał na ganku. Spojrzała na drzwi i odkryła, że sięga do zamka, wiedząc, że to był naprawdę zły pomysł. Odblokowała zamek i otworzyła drzwi na kilka cali, by spojrzeć na Navarro. Najwyraźniej przebrał się od kiedy ostatnio widziała go kilka godzin wcześniej w jadalni, ponieważ teraz ubrany był w czarny sweter i dżinsy. Nie była pewna, dlaczego tam był, ale gdy wpatrywała się w niego, naprawdę chciała by tak nie było. Jego włosy były rozpuszczone, i wyglądał na zagniewanego, gdy zajrzała mu w oczy. - Mogę wejść? - Nie. – Pokręciła głową. – O czym chciałeś rozmawiać? Nie powinieneś spać? Jest późno. Była już w łóżku. - Poszedłem do łóżka o ósmej i leżałam tam tylko, bo nie mogłem zasnąć. Proszę wpuść mnie. Naprawdę musimy porozmawiać i nie chcę tego robić na tym przeklętym ganku.

77

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Zrobiła krok w tył i puściła drzwi, odsuwając się na kilka stóp, gdy Navarro pchnął je wolno. Wszedł do domu i z ciekawością rozejrzał się po salonie, gdy zamknął za sobą drzwi. Objął pokój szybkim spojrzeniem, a potem jego wzrok zwarł się z jej. - Nawet nie wiem od czego zacząć. Otuliła się w pasie. - Nie ma już nic do powiedzenia. Po prostu powinniśmy iść dalej, jak gdyby nic się nie wydarzyło. Uważam, że to najlepszy sposób załatwienia tego. Zmarszczył brwi. - Gówno prawda. Jest wiele do powiedzenia. Ryder wyjechał z miasta, ponieważ chciałem go zabić, i doskonale o tym wiedział. Spierdolił to. Jestem cholernie rozdarty w tej chwili. Próbowała zrozumieć sens jego słów, ale po prostu go nie miały. - Co to znaczy? Jego ręka uniosła się do jej, ale opadła zanim jej dotknął. - Ryder powiedział, że jesteś mężatką, i że spotkał twojego męża. Zobaczył twoje zdjęcie … - Jego wzrok opuścił jej, gdy przemknął do kominka. Trina obróciła się, by ujrzeć jak Navarro unosi zdjęcie jej i Ted’a z półki nad kominkiem. Trzymał je, przyglądając mu się, i cicho zaklął. Obrócił się, pokazując jej zdjęcie. - Czy to Ted? - Tak. To było pięć lat temu. - Ted i jego dupiasty brat z pewnością wyglądają diabelnie podobnie. Ryder zobaczył to i twojego szwagra, myśląc, że okłamałaś mnie o byciu wdową. Powiedział mi, że okłamałaś mnie, tylko po to by mieć romans pomimo bogatego męża, który właśnie przyjechał do miasta, a potem podał mi oświadczenie, które spisałaś, kończące naszą umowę, jako dowód. Spotkał twojego szwagra, który przewiercał mu tyłek za pożyczkę na ranczo i groził aresztowaniem Ryder’a. – Navarro odstawił zdjęcie. Obrócił je do ściany, wiec zdjęcie jej i Ted’a nie było już dłużej widoczne. – Uwierzyłem w najgorsze, i jest mi cholernie przykro, Trina. Byłem tak wkurzony, że ruszyłem prosto do miasta, żeby się najebać. Czułem się jak skończony idiota, za bycie ogłupionym przez kolejną kobietę, której zaufałem. Wtedy to ją uderzyło. - To dlatego byłeś na mnie taki zły w barze? Kiwnął głową. - Taa. Zły tego nie oddaje. Wiesz co moja była żona mi zrobiła. Byłem ostatnim, który dowiedział się, że pieprzyła się z połową gości w mieście, zanim na to wpadłem. Urabiałem sobie tyłek próbując powrócić do zdrowia po kontuzji spowodowanej przez byka i postawić ranczo na nogi, po tym jak tata sobie odpuścił. Zaharowywałem się, a moja żona pieprzyła się z każdym facetem, który powiedział jej tak. – Zamilkł. – Mam problem z zaufaniem. Uważam, że faceci, który pieprzą żonate kobiety są szumowinami, i byłem tak cholernie wkurzony myśląc, że wykorzystałaś mnie w ten sposób, i zrobiłaś ze mnie taki rodzaj mężczyzny, którego najbardziej nie cierpię. - Nigdy cię nie okłamałam, Navarro. Ted zmarł w zeszłym roku. Paul i Ted są bardzo do siebie podobni. Szkoda, że po prostu nie podniosłeś telefonu i nie zadzwoniłeś do mnie, żeby poprosić mnie o wyjaśnienia. - Powinienem był to zrobić. Wpatrywali się w siebie, dopóki ona pierwsza nie odwróciła wzroku. - Cóż, dziękuję, że wyjaśniłeś mi dlaczego byłeś na mnie taki zły. Myślałam, że byłeś zdenerwowany, bo zmuszałam cię do sypiania ze mną. - Co takiego? – Niemalże warknął. - Ryder przyszedł tutaj i powiedział mi jak bardzo nie jestem w twoim typie, jak nigdy w nim nie będę, i jak zrobiłbyś wszystko dla swej rodziny, by zachować ranczo. Powiedział mi 78

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

jak się czułeś, i przepraszam, że postawiłam cię w takiej sytuacji. To właśnie próbowałam ci powiedzieć w barze. Zamierzałam ci powiedzieć, jak bardzo było mi przykro. – Odwróciła spojrzenie, a potem jej wzrok uniósł się, by ponownie spotkać jego. – Jeśli dobrze pamiętasz, zaproponowałam ci pożyczenie tych pieniędzy bez żadnych warunków. Chciałabym abyś po prostu zaakceptował tę pożyczkę. Zrobił krok w jej kierunku. - Dokładnie co do diabła powiedział Ryder? Trina wzruszyła ramionami, odwracając od niego wzrok. - Nie pamiętam słowo w słowo. Po prostu dał mi jasno do zrozumienia, że tak naprawdę nie chciałeś mnie i, że czułeś się do tego zmuszany. – Nie chciała na niego teraz patrzeć, i ustawiła dystans pomiędzy nimi, gdy podeszła usiąść do kanapy, pocierając palcami oparcie. - Spójrz na mnie. Wahała się długą chwilę, zanim uniosła podbródek. Ich spojrzenia zwarły się. Navarro wyglądał na wściekłego. - Ryder pieprzy od rzeczy i chciał cię przelecieć. Gdy karmił cię tymi głodnymi kawałkami, czy przypadkiem mój głupi brat nie uderzał do ciebie? Kiwnęła głową. - Czekał na mnie w sypialni, w niedzielę w nocy, kiedy przyjechałam z lotniska. Wystraszył mnie jak diabli. Włamał się, a ja byłam już prawie naga do czasu, gdy zdałam sobie sprawę, że tam był. Powiedział, że przejmie umowę oraz jak bardzo mnie chciał i, że nawet ma kolegę, do którego mógłby zadzwonić, by dołączył się do nas jeśli miałabym ochotę na trójkąt. Wystraszył mnie ponieważ, nie chciał wyjść bez względu na to ile razy prosiłam go o to, więc zamknęłam się w łazience. - Skopię mu tyłek, - przysiągł Navarro, jego ręce zwinęły się w pięści po bokach, podczas gdy wpatrywał się w Trinę. - Jak mogłaś pomyśleć, że cię nie chcę? Byłaś ze mną w łóżku. Miałaś mnie w sobie. Doskonale wiesz, co się dzieje między nami kiedy się dotykamy. - Jak mogłeś pomyśleć, że jestem mężatką i wszystko było kłamstwem? Zrobił krok w jej kierunku, a potem zatrzymał się. - Tęsknię za tobą, dziecino. Byłem z tobą szczęśliwy, i nie mogłem się doczekać, aż przyjdziesz. Ryder wsadził swój przeklęty nos między nas i wszystko spieprzył. Jest mi tak cholernie przykro, że uwierzyłem w najgorsze o tobie, ale niech to, sparzyłem się wcześniej. Nie jest to najlepsze wytłumaczenie, ale to wszystko co mam. Cokolwiek do diabła ci powiedział, było kupą bzdur. Martwił się, że znów będę cierpieć tak jak w przeszłości, ale wiedział, że zaszłaś mi za skórę. Nie znał cię i założył, że byłaś jakąś ździrą bez serca, która chodzi w kółko płacąc facetom za regularne pieprzenie cię. Mówiłem mu, że się mylił, ale potem musiał pójść i zacząć to swoje gówno, ponieważ sam chciał cię przelecieć. Wpatrywała się w Navarro starając się to wszystko zrozumieć. Mówił szybko i chaotycznie, ale dosłyszała pewne kluczowe słowa. - Zaszłam ci pod skórę? Co to oznacza? - Wiedział, że byłem… - Zamilkł, jego niebieskie spojrzenie odwróciło się, a potem powróciło, zwierając się z jej. – Sprawiłaś, że stałem się szczęśliwszy niż byłem przez bardzo długi czas. Obawiał się, że cholernie za bardzo przywiążę się do ciebie, i po zakończeniu tych dwóch miesięcy, będę miał złamane serce. Serce o mało nie wypadło jej z piersi na myśl, że Navarro troszczył się o nią wystarczająco, by mogła złamać mu serce. W gardle jej zaschło. - Powiedziałem mu, żeby przestał się przejmować tym gównem. Nie znał cię i założył, że po prostu odejdziesz ode mnie, ponieważ ktoś taki jak ty, nigdy nie mógłby poczuć coś, do kogoś takiego jak ja. – Zrobił kolejny krok. – Nie rozumiał, że między nami było coś wyjątkowego. Czy tylko ja to czułem, dziecino? Chciałem zobaczyć dokąd nas to zaprowadzi, i wciąż tego chcę. – Jego oczy poszukały jej. – Brak mi ciebie i chcę cię z powrotem w moim 79

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

życiu. Chcę spędzać swoje dni myśląc o tym, co chcę ci zrobić w nocy i patrzeć w twe oczy, kiedy dochodzisz dla mnie, gdy cię dotykam. – Zrobił kolejny krok w jej stronę, prawie jej dotykając, gdy spoglądał na nią w dół. – Pragnę cię w swoim przeklętym łóżku w nocy, abym mógł się przytulić. O wiele lepiej śpię, gdy jesteś obok. Unikała dotykania go, gdy wstała i ustawiła dystans pomiędzy nimi, a potem obróciła się plecami. Pozwoliła swej głowie opaść i zamknęła oczy. Nie mogła tego zrobić, nie mogła pozwolić mu się namówić na powrót do tego co mieli. Za bardzo bolała utrata tego i za bardzo bolała utrata jego. Jego duże dłonie delikatnie zacisnęły się wokół jej bioder. - Trina? Co się dzieje? Pokręciła głową. - Nie mogę tego zrobić. Po prostu nie mogę, Navarro. Jego dłonie naprężyły się. - Dla ciebie to był tylko seks? Czy chcesz mi powiedzieć, że kiedy się dotykaliśmy nie czułaś czegoś głębszego? Powiedz mi prawdę. Odeszła od niego, błyskawicznie tęskniąc za ciepłem jego rąk przenikającym przez jej cienki szlafrok do bioder. Obróciła się kiedy dzieliła ich połowa pokoju, a potem spotkała jego wzrok. - Chcesz prawdy? Wyglądał ponuro. - Chcę. Naprawdę chcę prawdy. Żadnych bzdur. Pamiętasz naszą zasadę? Żadnych kłamstw. - To nie była zasada. Jedyną zasadę jaką ustaliliśmy to żadnych ubrań w twojej sypialni. Uśmiechnął się wolno. - Okej. To była dobra zasada. Chcesz pojechać do mojego domu i sypialni, by tam zakończyć rozmowę? Oddała mu uśmiech. Potrafił wywołać u niej uśmiech i nie cierpiała tego. Jej uśmiech zamarł. - Dla mnie to było coś więcej niż seks i zaczęłam przywiązywać się do ciebie. Zdałam sobie z tego sprawę cholernie szybko, i wciąż upominałam się, że dla ciebie to był tylko seks, abym mogła spróbować uchronić się przez zranieniem, kiedy po prostu odejdziesz, gdy umowa się zakończy. - Ale dla mnie to nie był tylko seks, dziecino. – Zrobił krok w jej kierunku. Wyciągnęła rękę, dłonią na zewnątrz. - Zatrzymaj się. Ustawiłam dystans między nami z konkretnego powodu. Zmarszczył czoło i cofnął się. - Jaki jest powód tego, że muszę być tak daleko? - Nie mogę się skupić, kiedy jesteś tak blisko mnie, a potrzebuję tego. Zostałam zraniona niezależnie od moich prób uchronienia siebie. Bolało kiedy Ryder pokazał się tutaj i powiedział mi, że przejmuje robotę pieprzenia mnie i, że jedyny powód, dla którego mnie tknąłeś to, to, że musiałeś uratować ranczo. Nie oczekiwałam od ciebie, że się zakochasz, ani niczego innego, ale wierzyłam, że naprawdę pragnąłeś mnie, gdy mnie dotykałeś. To było tak jak gdyby wszystko co razem zrobiliśmy, nagle stało się niczym więcej poza grą, a to sprawiło, że wszystko stało się brzydkie i brudne. Gniew stężał na twarzy Navarro. - Nie było i niech to, wiesz jak bardzo cię pragnąłem za każdym razem, gdy cię dotykałem. Nie udawałem. Chyba naprawdę nie wierzysz w to gówno, prawda? - Nie chciałam. Chciałam porozmawiać z tobą w barze, ale byłeś tak cholernie oziębły, a to po prostu bolało. Upokorzyłeś mnie tą uwagą, którą rzuciłeś. Wiem, że tylko ja ją zrozumiałam, ale to naprawdę bolało. A potem twoja była dziewczyna pokazała się i… 80

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Zamilkła. – To naprawdę bolało. Nie mam prawa, ale Boże, po prostu rozrywało mnie na strzępy, obserwowanie was razem. Byłam zazdrosna, a ona dotykała cię, i… to po prostu rozrywało mnie. Wciąż tak jest. Navarro spojrzał na podłogę. Trina wpatrywała się niego. Jego twarz była lekko blada, i przygryzał dolną wargę. Jego wzrok uniósł się i ujrzała winę emanującą z jego oczu. To było tak wyraźnie w jego wyrazie twarzy, że z łatwością mogła to odczytać. W środku, ból dźgał jej serce. Zamknęła oczy, odwracając się, gdy łzy paliły jej powieki. - Rozumiem, że znów jesteście razem? – Jej głos był tak cichy, że zastanawiała się, czy w ogóle ją usłyszał. - Nie. – Jego głos był twardy. Trina przyglądała się jego rysom, gdy otworzyła oczy, starając się ostrożnie ocenić spojrzenie w jego pewnym wzroku, by zobaczyć czy mogłaby odczytać z niego szczerość czy nie. Nie odwrócił od niej wzroku. - Nie jesteśmy znów razem. Tak, była ze mną dziś w mieście, ale nie dlatego, że została zaproszona, czy chciałem zjeść z nią posiłek. Po prostu zauważyła nas i dosiadła się do naszego stolika. Desperacko pragnęła mu wierzyć. - Ale spałeś z nią ostatnio, tak? – Zabrało jej każdą kroplę odwagi, by zadać to pytanie, wiedząc, że jego odpowiedź mogła zranić ją na sto różnych sposobów. Navarro wpatrywał się w nią. - Pocałowała mnie, ale to wszystko. Myślałem o przespaniu się z nią, żeby odegrać się na tobie, jeśli mam być szczery, ale po prostu pragnąłem ciebie bez względu na to jak bardzo byłem zły i zraniony, myśląc, że mnie okłamałaś. Nie mogłem znieść jej dotyku z tobą wciąż w mych myślach, więc wróciłem do domu sam. Desperacja chwyciła ją, mając nadzieję, że mówił prawdę, a potem czując do siebie obrzydzenie nad tym jak spragniona była mu uwierzyć. Wzięła głęboki wdech, starając się trzymać emocje na wodzy. Została zraniona, nie chciała by to się powtórzyło, i wciąż skręcała się z bólu, którego doświadczyła. - To już nie ma znaczenia, - skłamała. – Prawdopodobnie lepiej, że tak się stało, ponieważ od samego początku to był zły pomysł. Nie wiem co sobie myślałam składając ci tą propozycję. To było szalone, a teraz już się skończyło. - Nie, - warknął Navarro. Kręcił głową, dając krok w jej kierunku. – Nie pozwolę ci odejść, dziecino. Tak się nie wydarzy. Nie mogę odejść od ciebie, bo wiem, że resztę życia spędzę na żałowaniu tego. Jakoś to rozwiążemy, to jest tak cholernie proste, i nie przyjmę nie jako odpowiedź. Musisz dać nam jeszcze jedną szansę. Dezorientacja, ból i frustracja uderzyły w nią ze wszystkich stron. - I co mam niby na to odpowiedzieć? Czego ode mnie oczekujesz? Wzruszył ramionami. - Nie wiem. Po prostu staram się być uczciwy. Pragnę cię, niech to, i chcę aby było tak jak przedtem. Chcę, abyś przyszła do mojego domu o ósmej wieczorem, po tym jak spędzę cały dzień zastanawiając się na fantastycznymi rzeczami, które chciałbym ci zrobić. Chcę, abyś weszła do mojej sypialni, rozebrała się kiedy ci powiem, i chcę byś była szczęśliwa, ponieważ wtedy ja, jestem szczęśliwy. Jak mam cię odzyskać Trina? Jak mam to zrobić, dziecino? Czy padnięcie na kolana i błaganie zadziała? Mógłbym to zrobić. Gdybym miał wehikuł czasu, zabrałbym nas do sobotniego poranka, kiedy pocałowałaś mnie na dowidzenia i kiedy myślałem, że w niedzielę w nocy, będziesz już z powrotem w moim łóżku. Byłem wtedy szczęśliwy. Wpatrywała się w niego, zaskoczona. - Po prostu chciałbyś udawać, że nic z tego się nie wydarzyło i po prostu wrócić do tego jak było, zanim wyszłam? 81

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Desperacko. – Kiwnął głową. – Oddałbym wszystko, aby wrócić do tego miejsca. Przyglądała mu się, widząc tam całkowitą szczerość. Widziała też ból w jego rysach. - Odpowiesz mi na kilka pytań? - Na wszystkie. - Czy zaufasz mi kiedykolwiek i nie będziesz błyskawicznie zakładał, że cię okłamuję, ponieważ twoja eksżona była jaka była, czy będę musiała mierzyć się z tym w kółko, jeśli dam temu kolejną szansę? Jeśli usłyszysz coś, czy przysięgniesz zapytać mnie najpierw, zanim po prostu to zaakceptujesz? Wzdrygnął się. - Dostałem ważną nauczkę i będę ci ufał. Chodzi o to, że po prostu byłaś zbyt dobra, by być prawdziwa, dziecino. Szukałem cegły, która uderzy mnie w głowę, więc kiedy Ryder podał mi ją, uwierzyłem, że cios był prawdziwy. Jesteś po prostu… do diabła, tak jak powiedziałem, zbyt dobra, by być prawdziwa. - Co masz na myśli mówiąc, że jestem zbyt dobra, by być prawdziwa? – Wpatrywała się w niego ze zdziwieniem. – Nie jestem. Podszedł do kanapy i usiadł twardo. - Kochałaś swojego męża. – Szarpnął głową w kierunku półki nad kominkiem. – Ten gość nie żyje, a ty wciąż masz jego zdjęcie. Nikt nigdy nie kochał mnie w ten sposób. Strzelał ślepakami równo, a ty miałaś to gdzieś. Mówię kobietom, że jestem bezpłodny i uciekają. Nie patrzyłaś na mnie z litością, przerażeniem, czy traktowałaś mnie jak połowę mężczyzny. Spotkałem kobiety, które tak reagowały. – Zamilkł. – Kilka nawet żartowało sobie z tego, i to było po prostu podłe. Spróbuj wyobrazić sobie stanie tam, ukrywając swoje emocje podczas gdy kobieta żartuje sobie z czegoś co rozdziera cię do piekła i z powrotem. Byłem tam, dziecino. To rozgniewało Trinę w jego imieniu. Jaka kobieta była wystarczająco głupia, by rzucić faceta takiego jak Navarro, z powodu jego kontuzji? Jak bardzo okrutna osoba mogłaby żartować sobie z mężczyzny, z tego powodu? Umilkł, obserwując ją i nie odrywając wzroku. - Chcesz wiedzieć dlaczego spotykam się z młodszymi kobietami? Nie są jeszcze gotowe na dzieci, a większość z nich nie chce dzieci, kiedy mają dopiero po dwadzieścia lat, więc mój stan jest dla nich dodatkową korzyścią, jeśli prezerwatywa pęknie. Kiedy osiągną punkt, w którym zapragną dzieci, rzucają mnie. Przytrafiło mi się to więcej niż kilka razy. Spotykałem się z kilkoma starszymi kobietami, które miały dzieci, ale one chciały tylko kogoś na ojca i do płacenia rachunków. Tak naprawdę nie przejmowały się mną osobiście. Tak bardzo jak chciałem być ojcem, nie chciałem stać się nim w ten sposób, żeniąc się z kobietą, która nigdy mnie nie kochała. Trina była zszokowana jego słowami. Otworzyła usta, ale Navarro przerwał jej zanim zdążyła przemówić. - Piekłaś dla mnie i przygotowałaś mi śniadanie. Nikt nigdy nie zrobił czegoś takiego dla mnie. Byłem żonaty, a ona nigdy nie zrobiła nic poza próbą przelecenia moich braci i pieprzeniem się dokoła z moimi znajomymi. Zmieniła moje życie w piekło, kiedy zdała sobie sprawę, że nie byłem dobrze sytuowany. Karała mnie codziennie, na wiele cholernych sposobów. Ty… - Zawahał się. - Co ja? – Serce Triny krwawiło do niego, i walczyła z potrzebą objęcia go. Naprawdę chciała otoczyć go ramionami, by zapewnić mu jakąś pociechę. Nie mogła znieść widoku smutku w jego pięknych oczach. – Co takiego zrobiłam? - Sprawiłaś, że poczułem się szczęśliwy i tak jak nigdy wcześniej tego nie zrobił. Zawsze mówisz o swoim życiu z nim. – Rzucił spojrzeniem w kierunku ramki na półce kominka, a potem z powrotem do Triny. – Chciałbym skopać temu gościowi tyłek, ponieważ gdybym ja miał to, co dałaś mu z siebie, wielbiłbym cię. Chcę tego, Trina. Dlatego uważam, że jesteś 82

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

zbyt dobra, by być prawdziwa. Przerażasz mnie, ponieważ dajesz mi nadzieję, że moglibyśmy być razem szczęśliwi. Nadzieja jest świetna, ale myśl, że zakocham się tobie, a potem ty odejdziesz, cóż, przeraża mnie to jak jasny szlag. Nie sądzę, abym mógł przetrwać utratę ciebie, gdybym naprawdę cię miał. Sprawiasz, że czuję się jakbyś pragnęła mnie za to kim jestem, i wiem, że nie zostawiłabyś mnie, bo nie mogę sprawić, że zajdziesz w ciążę. Sprawiasz, że czuję tak cholernie wiele, ale najbardziej sprawiasz, że czuję się kompletny kiedy jesteśmy razem. Trina poruszyła się wtedy, niezdolna zatrzymać się, i podeszła do Navarro, tam gdzie siedział, kładąc swe dłonie na jego ramionach. Pchnęła go do tyłu i usiadła okrakiem na jego kolanach, na kanapie. Jego ręce natychmiastowo owinęły się wokół jej talii, gdy objęła go za szyję i mocno przycisnęła swe ciało do jego. Jego ręce zacisnęły się wokół niej tak, że oboje wciskali się w siebie, gdy owinął ją mocniej w swych ramionach. Odciągnęła się, by spojrzeć w jego piękną twarz. - Nie jestem gotowa, by uprawiać z tobą seks, ale chcę cię przytulić i chcę abyś ty przytulił mnie. Kiwnął głową. - Trzymanie cię znów w swych ramionach odczuwam jako właściwie, dziecino. Czy nie czujesz, że to właściwe? Kiwnęła głową. - Ty również mnie przerażasz. Wzięła głęboki wdech, oblizując suche usta. Wiedziała, że byłoby kompletnym szaleństwem zrobienie tego o czym myślała. Zranił ją, myślał, że jest kłamczynią, ale musiała przyznać, że miał powód, by mieć problem z zaufaniem. Również chciała by było tak, jak przedtem. Wehikuł czasu, o którym wspomniał wcześniej, brzmiał nieźle. Wpatrywała się w jego oczy i zdała sobie sprawę, że byli dwojgiem ludzi, którzy desperacko pragnęli tej samej przeklętej rzeczy, bez względu na poziom bólu, który cierpieli. Podjęła decyzję, decydując się zrobić coś totalnie szalonego, ponieważ dla niej, on wart był takiego ryzyka. - Będę w twoim domu o ósmej w niedzielę. Jeśli to ma zadziałać, o to zasada. Ten tydzień jest wymazany, i zgadzamy się nigdy więcej o tym nie rozmawiać, ponieważ to nigdy się nie wydarzyło. Ulga zalała rysy Navarro, gdy kiwnął głową. - Dzięki Bogu, dziecino. Mogę wziąć cię do łóżka? Tęskniłem za tobą i chciałbym się z tobą kochać. Pokręciła głową. - Potrzebuję kilku dni. Mimo to będę w twoim domu w niedzielę. Będę gotowa do tego czasu, by zabrać nas z powrotem, tam gdzie byliśmy. - Dziękuję ci. – Radość rozświetliła jego twarz, gdy czule uśmiechnął się do niej. – W takim razie tkwimy w tym razem,. Ty i ja, dziecino. - Taa. Jeśli zranisz mnie ponownie… Jego oczy stwardniały. - Nie zrobię tego. - Jeśli to zrobisz, zamierzam upiec ci babeczki czekoladowe ze środkami przeczyszczającymi. – Ukryła swą twarz w jego szyi, wtulając się w niego. Navarro zaśmiał się. Jego ogromne ciało trzęsło obojgiem, skoro obejmowali się mocno nawzajem. - Zjem każdą jedną, jeśli zrobię coś tak głupiego jak nie zaufanie ci ponownie. Przysięgam. Wdychała jego zapach, pozwalając sobie cieszyć się jego uściskiem. Tęskniła za nim tak bardzo, że to zadawało jej ból fizyczny, pozostawiając ranę w jej sercu. Nigdy nie sądziła, że 83

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

znów znajdzie się w jego ramionach. Nigdy nie dopuszczała do siebie, że mógł czuć do niej więcej niż seksualne pożądanie, ale przyznał, że chciał spróbować z nią czegoś więcej, niż to co każde z nich negocjowało. - Spróbujmy znowu, - powiedział cicho. – O to nowy układ. Oboje będziemy całkowicie szczerzy ze sobą, bez względu na to jak bardzo miałoby to nas wystraszyć. Co ty na to, dziecino? Kiwnęła tuż przy jego szyi. - Okej. To twoja ostatnia szansa, Navarro. Jeśli zranisz mnie ponownie, nic nie sprawi, że mnie odzyskasz. Czy to jasne? - Przysięgam, że nie nawalę ponownie. Podrę na kawałki to przeklęte oświadczenie o pożyczce, które stwierdza, że jesteśmy kwita. Wciąż jestem ci winien siedem miesięcy, i to nie podlega dyskusji. W zamian za te siedem tygodni, chcę abyś otworzyła się na możliwość pójścia o wiele dalej, do stworzenia związku pełną parą. Odepchnęła się od niego, jego uścisk zelżał, ale nie puścił jej. Spotkała jego wzrok. - Nie chcę więcej płacić ci za seks. - Nie płacisz. To cholerna pożyczka, którą zawsze planowałem ci zwrócić. Każdego centa. Ale w zamian chcę umowy. W ten sposób będę wiedział, że jesteś moja, przynajmniej przez ten czas. – Wpatrywał się w jej oczy. – Obawiam się, że odejdziesz ode mnie zanim przekonam cię, że te tygodnie nigdy nie będą dla nas wystarczające. Trina przyglądała się jego pełnemu nadziei wyrazowi twarzy, i serce jej się ścisnęło. Ona nie zakochiwała się w Navarro Raine. Już była w nim zakochana. Jak mogła nie być? Oboje zostali zranieni przez ich przeszłość. On wierzył, że była mężatką i wykorzystywała go. Ona wierzyła, że tak naprawdę jej nie chciał. Również nie sądziła, by siedem tygodni miało im kiedykolwiek wystarczyć. - Czy będziesz spał ze mną dziś w nocy? Po prostu chcę cię przytulić i chcę być przytulana przez ciebie. - Zaprowadź mnie do swojej sypialni, dziecino. Zeszła z jego kolan i wyciągnęła swą dłoń. Podniósł się z kanapy, biorąc ją w swoją większą dłoń i zaciskając się na niej mocno. Trina wiedziała, że podjęła prawidłową decyzję. Mogła poradzić sobie z bólem, który jej zadał. To czego nie mogła zrobić, to stracić go.

Rozdział XII Była ósma wieczorem w niedzielę, kiedy Trina weszła na ganek Raine’a. Drzwi otworzyły się zanim jeszcze zdążyła do nich sięgnąć i Navarro uśmiechał się do niej szeroko. Włosy miał wilgotne i rozpuszczone, muskały jego szerokie ramiona. Miał na sobie tylko bokserki. Jej wzrok ogarnął wolno jego ciało. Był tak cholernie seksowny, że samo patrzenie na niego nakręcało ją. Kochała każdy mięsień, każdą krzywiznę, i każdą bliznę, którą mogła dostrzec. - Cześć, dziecino. Wejdź. Jesteś w samą porę. Uśmiechnęła się. - Starałam się. – Weszła do domu i obróciła się, by przyglądnąć się mu, gdy stanowczo zamknął drzwi i zablokował zamek. Jej rozbawione spojrzenie napotkało jego. – Więc, jaki jest plan? Zachichotał. - Cóż, odkąd wyszłaś w sobotę rano… - Zamilkł, jego oczy zwarły się z jej, gdy oboje cicho zgodzili się na to kłamstwo. – Poczta przyszła. Pamiętasz tą niespodzianki, o których mówiłem? Przyjechały dzisiaj. Chodźmy do mojego pokoju. Serce jej waliło jak szalone. 84

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Nie jestem pewna czy lubię niespodzianki. – Ruszyła w kierunku schodów z Navarro idącym tuż za nią. Weszli do sypialni i ujrzała pudełko, mniej więcej rozmiaru pudełka po butach, leżące na jego komodzie. Opakowanie było zerwane, ale pokrywka była zamknięta. Obróciła się, gdy zamknął drzwi i zablokował zamek sypialni. – Czy ktoś tu jeszcze jest poza nami? - Mówiłem ci, że Ryder wyjechał. – Jego usta zacisnęły się, a oczy zdawały się pociemnieć z gniewu. – Jesteśmy sami w domu. – Jego napięte ciało odprężyło się i uśmiechnął się. – Znów jesteśmy tylko ty i ja, i tak właśnie powinno być, dziecino. – Zamilkł. – Rozbieraj się. Zaśmiała się. - Wiesz, że każesz mi się rozbierać za każdym razem, gdy tylko wejdziemy do twojego pokoju, prawda? – Zaczęła odpinać guziki sukienki. - A ty słuchasz się tak cholernie dobrze. – Zachichotał. – Dziękuję ci za to. - Powiedziałeś mi, że mam cię tutaj słuchać i, że ty dowodzisz. - Niech to, robię się gorący jak diabli, kiedy mówisz coś takiego. – Podszedł do łóżka i otworzył pudełko. Trina umierała z ciekawości, by dowiedzieć się, co w nim było, gdy ujrzała jak sięga do pakunku. Zatrzymała się, a potem pozwoliła swej sukience opaść na podłogę, ujawniając, że miała na sobie dopasowany stanik i różowe stringi. Oczyściła gardło. Navarro obrócił głowę, a jego powieki zwęziły się, gdy ześliznął się wolno wzdłuż jej ciała, przyglądając się każdemu jej calowi. Miała jego pełną uwagę, gdy wolno obróciła się dokoła, wykonując pełny obrót, kładąc ręce na biodrach, i wypychając jedno. Nie zdjęła wysokich obcasów. - Jesteś pewien, że chcesz abym wszystko zdjęła, kowboju? Jego wzrok zwarł się z jej, pożądanie było wyraźnie widoczne w jego rysach, ze spojrzeniem pełnym namiętności, które jej posłał. - Zdejmij tylko stringi. Zostaw stanik i obcasy, dziecino. Kurwa, jestem twardy. Jej wzrok obniżył się do jego napiętych bokserek. Uśmiechnęła się szeroko, zahaczając kciukami o cienkie paski stringów na jej biodrach, pochylając się do przodu, gdy ściągnęła je w dół. Dała krok nad skrawkiem tkaniny i upuściła go na wierzch rzuconej sukienki. Wyprostowała się, by odkryć, że Navarro wciąż się jej przyglądał. Wskazał na podłogę tuż przed nim. Nie wahała się, gdy podeszła do niego. - Wciąż mi ufasz? Spojrzała w jego oczy. - Co jest w pudełku? – Uśmiechnęła się. Uśmiechnął się szeroko, gdy podniósł chustkę. - Przepaska na oczy jest pierwszą niespodzianką. Tu chodzi o doznania, dziecino. Pamiętasz kiedy ci powiedziałem, że nigdy nie zrobiłbym niczego co mogłoby cię skrzywdzić, ponieważ chcę mieć możliwość zrobienia tego ponownie? – Zachichotał. Biorąc głęboki wdech zamknęła oczy i obróciła się do niego plecami. - Okej. Zawiąż mi oczy. Ostrożnie zawiązał miękki materiał wokół jej głowy, sprawdzając go, by upewnić się, że nic nie widziała oraz, że było jej wygodnie. Jego dłonie dotknęły jej bioder, gdy ją poruszył. Udami dotknęła oparcia na nogi łóżka, kiedy ją zatrzymał. Puścił jej biodra, dłońmi zjechał wzdłuż jej rąk do nadgarstków. - Zamierzam przywiązać twoje nadgarstki do dolnych słupków łóżka, więc twoje ręce będą szeroko rozchylone. Chcę abyś tylko mogła czuć. Potem, zamierzam położyć przed tobą poduszki, więc gdy przechylę cię nad łóżkiem, będzie ci wygodnie przy oparciu na nogi. Na obcasach wysokość jest dla ciebie odpowiednia. Jesteś ze mną jak dotąd? Była. - Coraz bardziej się podniecam. 85

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Jego palce musnęły jej nadgarstki tuż nad pulsem. - Ja już tam jestem, Trina. Uwielbiam na ciebie patrzeć, i nigdy wcześniej nie pragnąłem kogoś tak bardzo jak ciebie. Uważam, że jesteś cholernie seksowna. Przygryzła wargę i kiwnęła głową. - Zwiąż mnie. Jestem gotowa. Pozwoliła mu związać swe nadgarstki miękkim materiałem, ale upewnił się, że nie wiele mogła poruszać rękoma. Były przywiązane do słupków przy oparciu łóżka, więc jej ramiona nie mogły podjechać wyżej niż na wysokość żeber. Jego duże dłonie przesunęły ją kilka cali od łóżka, gdy wepchnął poduszkę pomiędzy jej uda i drewno łóżka. Przysunął ją do niego, by upewnić się, że poduszka była na tyle gruba, by zapewniać jej wygodę. Jego dłonie pieszczotliwie przesunęły się w dół jej tyłka, dopóki nie chwycił wewnętrznej strony jej ud. - Rozchyl się dla mnie. Przeszyły ją niesamowite dreszcze na chrapliwy ton jego głosu, podczas gdy rozchylała swe uda. Mogła jedynie czuć jak jego silne dłonie pomagały dostosować się jej, tak jak tego chciał. Skończyła stojąc z kostkami rozdzielonymi na jakieś dwie stopy. Navarro puścił ją. - Teraz, jeżeli chodzi o zabawki. Przełknęła. - Czy możesz mi chociaż powiedzieć, co to za zabawki, albo co zamierzasz mi zrobić? Przesunął się za nią. - Wiesz co to jest motylek? Kiwnęła głową. - Nie używałam go, ale widziałam taki w Internecie, na stronach sexshop’ów. - Właśnie wypróbujesz jeden. W tej chwili smaruję go żelem. Mam balsam rozgrzewający, więc nie będzie zimny. To mały, mocny wibrator, który zakryje twoją łechtaczkę, dziecino. Powinnaś być cholernie zadowolona. Zadrżała. - Nie mogę się doczekać. Dotknął jej, gdy jego dłoń muskała ją na wysokości lędźwi, w górę do środka jej pleców. - Przechyl się dla mnie… całkowicie. Pochyliła się nad jego łóżkiem, czując się całkowicie wyeksponowaną, gdy przesunął się za nią. Podskoczyła lekko kiedy jego palce musnęły ją pomiędzy udami, ale stała spokojnie, gdy przyłożył motylek do jej cipki, dostosowując go ściśle do łechtaczki. Poczuła miękką gumę, a nie twardy plastik, jak się spodziewała. Następnie, zapiął cienkie ramiączka wokół jej bioder i górnej części ud. - Co… - Ramiączka pomogą utrzymać go w miejscu. Ten model ma pilota, więc mogę go trzymać, by kontrolować wibracje. Przełknęła, wiedząc, że robiła się wilgotna od samego tylko myślenia o tym, jak przyjemne może to być. Zawsze chciała wypróbować pewne seks zabawki, ale poza wibratorem, nie miała szansy spróbować niczego innego, zanim spotkała Navarro. Wyprostował się kiedy skończył i przysunął się do niej bliżej. - Gotowa? Kiwnęła głową. - Taa. - Zamierzam przelecieć cię, dziecino. Na początku będę poruszał się wolno, a potem kiedy będziesz naprawdę rozgrzana, zamierzam pieprzyć cię mocno i głęboko. Chcę abyś wiedziała co cię czeka. Trina zassała powietrze, gdy motylek ożył. To była miękka, powolna wibracja, która delikatnie drażniła i sprawiała, że była bardzo świadoma swej łechtaczki. Poruszyła się lekko i zakołysała swymi biodrami, by sprawdzić, czy się poruszy. Nie zrobił tego, dzięki 86

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

ramiączkom wiążącym go do jej ciała. Wibracje niespodziewanie mocno się zwiększyły, wydzierając z niej jęk rozkoszy. Ręka Navarro objęła ją pomiędzy udami, by stanowczo chwycić jej szparkę. Mocniej przycisnął motylka do jej łechtaczki sprawiając, że jęczała głośniej, aż jego ręka oderwała się, zabierając większość nacisku ze sobą. Jego palce rozchyliły szeroko wargi jej płci, gdy pchnął w nią wolno palec. Wysunęła biodra do tyłu, naciskając na jego rękę. - Jesteś już mokra, dziecino. Wysunął palec z jej cipki, uwalniając ją. Wibracje motylka zwolniły na tyle, by pozwolić Trinie odprężyć się. Jak tylko to zrobiła wibracje zwiększyły się do tempa, które sprawiło, że sapała i napinała się, gdy prawie doszła. Wibracje ustały całkowicie, gdy zabawka została wyłączona. Tym razem jęknęła z frustracji. - Zamierzasz mnie dręczyć, zgadza się? - Jeśli tak, to dręczę siebie razem z tobą. Jestem tak cholernie twardy dla ciebie. Pozbywam się tych bokserek i będę z tobą za sekundę. – Jego palce musnęły jej tyłek, ześlizgując się w dół jej rowka, a potem wierzchem kłykci prześledził jej wzgórek. Jego palce potarły wewnętrzną stronę jej ud, wysoko przy złączeniu jej nóg. – Kurwa, jesteś tak mokra, że zaczynasz spływać na swe uda. Wibrator zaczął delikatnie drgać. Trina jęknęła, gdy Navarro przesunął się za nią, a jego dłonie chwyciły jej biodra. Potarł twardą główką swego fiuta o jej szparkę, delikatnie ją przekraczając. Jęczała, gdy cal po calu pokonywał drogę do jej cipki, aż w pełni umiejscowił się w jej wnętrzu, dociśnięty szczelnie do jej tyłka. Przytrzymywał ją tak, nie poruszając się, podczas gdy ona jęczała, kołysząc swym tyłkiem. - Chcę dojść, Navarro. Proszę? - Ja również. Jego ręka na chwilę puściła jej biodro. Motylek wrócił do życia z całą mocą, a potem Navarro ujął jej biodra obiema dłońmi. Prawie całkowicie wysunął się z niej, zanim zaczął wbijać się w nią szybko i mocno. To było zbyt wiele, z silnym wibratorem siejącym spustoszenie na jej łechtaczce wspólnie z doznaniem bycia pieprzoną przez niego mocno i głęboko. Uczucie bycia związaną, bycia całkowicie pod jego kontrolą, rzuciło ją na wyżyny rozkoszy. Ciało Triny spięło się, gdy mięśnie jej pochwy oszalały, kurcząc się niepohamowanie, i wiedziała, że było po niej. Doszła tak mocno, że krzyczała i wierzgała gorączkowo, próbując to przetrwać. - O cholera, - Navarro jęknął głośno. – O kurwa, dziecino. Kurwa! – Docisnął się mocno do jej tyłka, prawie na nią upadając. Jego ręka puściła jej biodro, kiedy silniczek wibratora zamarł na jej łechtaczce. Navarro był dużym facetem, prawie przygniatającym ją do łóżka, nad którym była przechylona z nim przewieszonym nad jej plecami. Oboje oddychali ciężko, gdy Trina obróciła głowę, żeby nie udusić się materacem. - Niech mnie szlag, - wychrypiał. – Lubię tą cholerną zabawkę. Uwielbiam kiedy dochodzisz, a ja czuję jak zaciskasz się na mnie, ale to było po prostu… kurwa. Byłaś jak wibrator wokół mojego fiuta, który mnie ugniatał i ściskał. Nie poruszała się, niezdolna do tego, czując się wyczerpaną, podczas gdy on uniósł się z nad niej. Rozwiązał jej nadgarstki i usunął opaskę z oczu. Navarro przechylił się nad nią ponownie, składając pocałunek na jej ramieniu, chichocząc, gdy jego język mknął przekornie śledząc krzywiznę jej szyi. Jego długie włosy łaskotały jej skórę i uśmiechnęła się szeroko, po prostu ciesząc się tą chwilą. - Jutro wypróbujemy kolejną zabawkę. Obróciła nieznacznie głowę, spoglądając na niego ponad swym ramieniem. - Cholera. Ile zabawek kupiłeś? Nie jestem pewna, czy będę chciała rozstać się z tą. Myślę, że mamy zwycięzcę. 87

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Zaśmiał się. - Kupiłem jeszcze cztery. Jedna to dildo ze stymulatorem łechtaczki, którym chciałbym cię pieprzyć, podczas gdy będę brał twój tyłek. Uznałem, że spodoba ci się to bardziej niż mój palec na twej łechtaczce, a ten wibrator jest specjalnie dostosowany, by stymulować twój punkt G. - O wow. - Taa. – Mrugnął, uśmiechając się szeroko. – Ja również jestem nim podekscytowany. – Poruszył się za nią, wolno wysuwając się z ciała Triny. - Połóż się dla mnie na łóżku, dziecino. Uśmiechając się szeroko zmusiła się do ruchu. Wspięła się na ręce i kolana, na łóżku i zaczęła się odczołgiwać. Navarro śmiał się, podczas gdy zdejmował jej obcasy. Po odrzuceniu nakrycia, usiadła na prześcieradle. Zdjęła stanik, po prostu rzucając go na podłogę, gdy jej wzrok powędrował do Navarro, zanim spojrzała w dół. - Hmm, jak mam to zdjąć? – Rzuciła okiem na małą zabawkę wciąż przymocowaną do niej. - Nie zdejmuj. - Ramiączka nie są, aż tak cholernie wygodne, by z nimi spać. Chichotał, gdy nagi szedł w jej kierunku. - Kto powiedział, że zaraz idziemy spać? Chcę powtórki za jakieś cholerne piętnaście minut, gdy oboje odsapniemy. – Wspiął się na łóżko, tuż obok niej, i usiadł zwracając się do niej twarzą, by wziąć ją za rękę, podczas gdy bawił się jej palcami. Ich spojrzenia zwarły się. – Aby się upewnić, że to zwycięska zabawka i, że nie był to tylko fart, musimy wypróbować ją ponownie. – Otworzył drugą dłoń, w której trzymał pilota. Zaśmiała się. - Okej. Powiedz mi o reszcie zabawek, które kupiłeś. Pokręcił głową. - Dowiesz się później w tym tygodniu. - Dręczysz mnie. - Moim celem jest zaspokojenie cię, więc nie robię tego. Wpatrywała się w jego oczy. - Zawsze mnie zaspokajasz. Nigdy nie sądziłam, że seks może być taki. Dziękuję ci. - Nie zawsze tak jest. – Jego spojrzenie złagodniało. – To my razem, dziecino. Uśmiechnęła się do niego. - Sprawiasz, że czuję się wyjątkowa kiedy mówisz takie rzeczy. - Jesteś wyjątkowa. Przyglądała się jego oczom, widząc w nich szczerość. - Tak samo jak ty. - Brakowało mi spania z tobą. – Jego palce przestały bawić się jej. – Co byś powiedziała na spanie tutaj każdej nocy? Jej serce o mało nie zatrzymało się. - Jeśli to zrobię, to będzie tak jakbyśmy mieszkali razem, a ty powiedziałeś, że potrzebujesz kilku nocy odpoczynku. Zachichotał. - Ryder dzwonił dzisiaj, i przyjedzie do domu na jakiś czas. Adam i ja będziemy mieli dodatkową pomoc, więc mogę robić sobie drzemki w czasie dnia, jeśli będę ich potrzebował, i do diabła, nie wysypiam się bez ciebie. Myślę o tobie, i po prostu chciałbym, abyś była w moim łóżku, kiedy nie ma cię przy mnie. Przełknęła. - Jeśli będę tutaj każdej nocy, będziemy mieszkać razem, zgadza się? Kiwnął głową. 88

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Czy to taki zły pomysł? Przyznaję, nigdy nie przypuszczałem, że znów będę chciał mieszkać z kobietą, ale do diabła, chcę cię tutaj ze mną. Uwielbiam budzić się przy tobie o poranku. - Po prostu lubisz moje omlety. Śmiejąc się, pochylił się, by musnąć jej wargi swoimi. - Spróbujmy. Trochę się obawiam, i jestem pewien, że ty również, ale do diabła, wciąż chcę dać temu szansę. To… - Zawahał się. – To jest właściwe. - To naprawdę przerażające. - Wiem. – Jego dłoń zacisnęła się na jej. – Spróbuj ze mną. Odkryła, że kiwa głową wpatrując się w jego oczy. - Okej, ale będziemy całkowicie szczerzy, zgadza się? Jeśli jedno z nas będzie potrzebowało przerwy, omówimy to. - Będziemy całkowicie szczerzy. - Okej. Uśmiechając się szeroko, zachichotał. - Jutro, przywieź ze sobą ubrania. W tym momencie rzeczywistość wsiąknęła w Trinę, pełna powaga tego sprawiła, że jej serce przyspieszyło. - Naprawdę zamierzamy to zrobić, w takim razie? Naprawdę zamierzamy spróbować mieszkać razem? Kiwnął głową. - W rzeczy samej. Chwilowa panika, która uderzyła w nią, zaczęła odpuszczać. To był Navarro, i pragnął jej. To była jej szansa by być szczęśliwą z mężczyzną, w którym się zakochała. - Więc co chcesz abym tutaj robiła, by ci pomóc? Zaśmiał się. - Zawsze możesz piec, ale jeśli to zrobisz, będziesz musiała pomóc mi to wszystko zjeść, albo będziesz musiała zlecić mi dietę. - Ko… - Zamknęła usta, przerażona tym co omal nie powiedziała. Oczy Navarro zwęziły się. - Co? - Nic takiego. Wygiął czarną brew. - Całkowita szczerość, dziecino. Dokończ to co chciałaś powiedzieć. Odwróciła od niego wzrok, jej policzki płonęły, gdy się zarumieniła. - Trina… Nie zmuszaj mnie bym to z ciebie wyciągnął. – Uśmiechnął się i uderzył w przycisk pilota. Szarpnęła się na zaskakujące doznanie wibratora na jej łechtaczce, na najwyższym poziomie. Zamknęła oczy, przygryzła wargę i pozwoliła, by przyjemność pochłonęła ją. Wibrator wyłączył się nagle. Otworzyła oczy. - To było podłe. – Uśmiechnęła się. - Dziecino, jeśli nie powiesz mi tego co chciałaś powiedzieć, zamierzam cię spętać i robić tak w kółko, aż dokończysz to przeklęte zdanie. Mamy być ze sobą totalnie szczerzy, pamiętasz? - Chciałam powiedzieć… - Jej oczy spotkały się z jego i ponownie się zarumieniła. – Kochałabym cię, nawet gdybyś ważył tonę. Czekała aż się napnie, zmarszczy czoło, czy zareaguje negatywnie na jej słowa, ale zamiast tego uśmiechnął się, oczy mu rozbłysły. Upuścił pilota na łóżko, sięgnął do niej a jego ręka ujęła jej twarz. - Kochasz mnie? 89

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Próbowała odwrócić wzrok, ale Navarro przysunął się bliżej, ustawiając swą twarz cale od niej, trzymając jej twarz nieruchomo, gdy ponownie na niego spojrzała. Kochała jego przeklęte oczy, mogłaby wpatrywać się w nie cały dzień, uznała. Uśmiechał się do niej. - Powiedz to, dziecino. Proszę? – Jego głos obniżył się do chrapliwego tonu. Trina wiedziała, że miał ją, i że zdradziła się przez przejęzyczenie. Wzięła głęboki wdech i wolno go wypuściła. Prosił o prawdę, więc mu ją da. - Ja… kocham cię. Nie wiem jak to mogło stać się tak szybko, ale stało się. Uśmiechnął się szeroko. - Dzięki Bogu. Jej brwi wystrzeliły w górę z zaskoczenia. - Dzięki Bogu? Kiwnął głową, wyszczerzając zęby. - Myślałaś, że chcę abyś mieszkała ze mną tylko dla seksu każdej cholernej nocy? Mam tak cholernego bzika na twoim punkcie, że to nie jest śmieszne. Wiedziałem, że cię kocham od nocy, gdy pozwoliłaś mi się związać i oznaczyć. Podejrzewałem wtedy, że zakochuję się w tobie szybko i silnie, ale jestem wojownikiem. Opierałem się, ale kiedy usiadłaś na moich kolanach, by pozwolić mi naznaczyć twoją skórę ta liną… Niech to, dziecino, sama mnie naznaczyłaś. Sięgnęła, by chwycić jego szczękę. - Powiedz to. Przysunął się bliżej, tak, że ich wargi niemalże dotykały się. - Kocham cię, Trina. Rzuciła sie na niego, jej ciało uderzyło w jego. Śmiał się i złapał ją, gdy przewrócili się na łóżko. Jego ciało zamortyzowało jej upadek, gdy upadli. Trina wylądowała rozciągnięta na nim, kiedy pocałowała go. Navarro sięgnął po coś, jego ręka wyprostowała się i nagle krzyknęła w jego usta, gdy jej łechtaczka zaczęła mocno wibrować. Odnalazł pilota. Navarro przewrócił ich tak, że teraz leżał na niej. Rozchylił jej uda, wchodząc w nią jednym mocnym ruchem, zatapiając swego fiuta głęboko. Unieruchomił ją pod sobą, z wibratorem ustawionym na najwyższym poziomie. Trina oderwała usta od jego, by go nie ugryźć, i odrzuciła głowę do tyłu na czystą rozkosz, którą jej dawał. Navarro zaczął ujeżdżać ją mocno i szybko, jego ciało poruszało się na niej i w niej. - O Boże. - Wypowiedz moje imię, - nakazał, gdy obrócił biodrami, zmieniając kąt swego fiuta w jej wnętrzu, wjeżdżając w nią nieprzerwanie. - Navarro! Wykrzyczała jego imię, gdy doszła kilka chwil później, czując jak dochodzi z nią, gdy szarpnął się na niej, pojękując cicho. Kiedy otworzyła oczy, po tym jak odzyskała siły po intensywnym orgazmie, Navarro uśmiechał się do niej. Wciąż unieruchamiał ją pod sobą, i zdała sobie sprawę, że wyłączył wibrator. Sięgnęła w górę, gdy nieznacznie uniósł się z jej ciała, by dać jej przestrzeń do oddychania, i drażniła jego sutek. Ich spojrzenia zwarły się. - Wiesz, że to szaleństwo, prawda? Zachichotał. - No i? Kiwnęła głową. - Będziemy szaleni razem. - Będziemy mieli mnóstwo zabawy. Zaśmiała się. - Taa. Tak będzie. Spędzam z tobą najlepsze chwile. Wolno wysunął się z jej ciała, by usiąść na kolanach. Chwycił jej i pchnął je w górę. 90

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Uwielbiam to, że jesteś taka elastyczna. Zaśmiała się. - Czy jest jakiś powód, dla którego pchnąłeś moja kolana do piersi? - Powiedziałaś, że ta rzecz nie jest wystarczająco wygodna by z nią spać. Śmiała się, gdy przesuwała się by mu pomóc, podczas gdy on odwiązywał tasiemki wibratora. Mrugnął do niej i przechylił się, by położyć mały wibrator na stoliku przy łóżku. - Ty gasisz światło. - Ja? – Uśmiechnął się szeroko. – Ja wykonałem całą pracę. - To ty jesteś wielkim twardzielem, który kiedyś zabawiał się z bykami. Słyszałam, że masz mistrzowskie klamry. Ktoś powiedział, że byłeś gwiazdą rodeo. – Nie zamierzała przestać drażnić się z nim o to. Śmiał się, gdy zszedł z łóżka. - Chyba musimy zainstalować tutaj jedno z tych urządzeń reagujących na dźwięk, by włączać i wyłączać światło. Trina przewróciła się na bok, zaśmiewając się. - Nie możemy. Zatrzymał się przy wyłączniku światła i obrócił do niej twarz, uśmiechając się. - Mówisz tak tylko dlatego, że jesteś tam, a mój tyłek w górze, by wyłączyć światło. Usiadła na kolanach. - Wyobraź sobie to. Już zainstalowałeś urządzenie do przełączania światła. Jego uśmiech poszerzył się i kiwnął głową. - Mógłbym to sobie wyobrazić z łóżka, skoro nie będę musiał stać tutaj. Śmiała się. - Więc, jest już zainstalowane, i leżymy w łóżku. Zabieramy się do tego. – Pochyliła się, podpierając się jedną ręką na łóżku, by podeprzeć górną część ciała. – A ty jesteś za mną. - Uwielbiam to. Kontynuuj. Mogę to sobie w pełni wyobrazić. Klepnęła swój tyłek, a potem znów go klepnęła, i ponownie. Zaczęła się śmiać. - Przypomina ci to dźwięk, który robimy? – Opadła, śmiejąc się. – Światło włączałoby się i wyłączało, tak cholernie szybko, że wybuchłoby. Odrzucił głowę do tyłu i zaśmiał się. Jego oczy iskrzyły z rozbawienia, gdy wpatrywał się w nią. - Może, mimo wszystko, to nie jest taki gorący pomysł w sypialni. - Albo w salonie, czy jadalni. Chichotał gdy wyłączył światło. - Okej. Żadnych reagujących na dźwięk świateł w naszym domu. Trina wyciągnęła się na łóżku, a ono zapadło się, gdy Navarro wspiął się na nie, obok niej. Leżała na plecach, gdy zwinął się obok niej, naciągając nakrycie, by okryć ich oboje, a potem wciągnął ją w swe ramiona tak, że leżała zwinięta przy jego boku, z głową na jego piersi. Trina położyła dłoń na jego brzuchu, uwielbiając uczucie jego ciepłej skóry. Jego ręka była owinięta wokół jej pleców, a jego dłoń spoczywała na jej biodrze. - Cieszę się, że tu jesteś. To jest dla mnie jak najbardziej właściwa rzecz w całym moim cholernym życiu, dziecino. Gorące łzy szczypały oczy Triny. - Wiem, ale czuję się trochę winna. - Dlaczego? – Pogłaskał jej biodro, gdy jego druga ręka zacisnęła się wokół jej ręki na jego brzuchu, trzymając ją. - Byłam żoną Ted’a przez szesnaście lat. Kochałam go. Naprawdę. Chodzi o to, że… - Możesz mi wszystko powiedzieć, Trina. Wiem, jak wiele dla ciebie znaczył. W porządku. Jestem trochę zazdrosny, ale wiem, że można kochać więcej niż jedną osobę. 91

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

- Czuję więcej do ciebie. Nigdy nie przytulałam się z nim w nocy, i nie czułam się tak, jakby to było jedyne miejsce, w którym powinnam być. – Zawahała się. – Przy tobie czuję się tak… - Zamilkła. - Jakbyś przynależała do tego miejsca i osoby, z którą jesteś? Kiwnęła głową. - Taa. Skąd wiedziałeś? Uścisnął jej dłoń. - Właśnie tak się czuję, kiedy się dotykamy. Trina przysunęła się mocniej do niego. - Czuję więcej do ciebie, Navarro. Czuję się winna jak diabli z tego powodu, ale nie masz żadnego powodu, by być o niego zazdrosnym. Ted nigdy tego nie miał. Nigdy nie sprawiał, że czułam tą czystą pewność, którą odczuwam z tobą. To jest tak cholernie intensywne. - Kocham cię, dziecino. Dziękuję ci za to. Czuję się tak samo. - Ja też cię kocham.

Epilog Osiem miesięcy później Navarro zamknął drzwi sypialni i uśmiechnął się szeroko do Triny. - Rozbieraj się. Obróciła się, uśmiechnęła do niego i uniosła brwi. - Teraz? Mówisz poważnie? - Zasady… sypialnia… rób co ci każę… - Oparł się o drzwi, krzyżując ramiona na piersi. Serce Triny przyspieszyło, gdy rzuciła okiem na zegar przy łóżku. Spojrzała ponownie na Navarro. - Mamy jakieś piętnaście minut. - Potrzebuję jedynie dziesięciu. – Mrugnął do niej. – Zdejmuj to, dziecino. Wyciągnij się na łóżku i rozchyl te cudowne uda dla mnie. Poruszyła się, zrzucając buty na wysokim obcasie i sięgając za siebie do zamka sukienki. - Mówię tylko, że to szaleństwo, ale jestem z tobą, jeśli ty też jesteś. – Zaśmiała się mimo to, gdy zrzucała z siebie sukienkę, ostrożnie przewieszając ją przez krzesło obok łóżka. – Zwalę winę na ciebie, jeśli nas przyłapią. Dźwięk butów Navarro był głośny, gdy uderzyły w podłogę. Gdy Trina wysunęła się ze swych majtek, usłyszała dźwięk rozpinanego zamka. Podniecenie przebiegło przez nią, gdy rozpięła stanik rzucając go na sukienkę. Obróciła się potem, by obserwować jak Navarro ściąga swoje czarne spodnie. Razem z nimi ściągnął czarne bokserki, całkowicie obnażając swe ciało od pasa do szczytu jego czarnych skarpetek. Jej uwaga natychmiastowo przesunęła się do jego pobudzonego fiuta – pełnego, grubego i stojącego dumnie, skierowanego w jej stronę. - Zaryzykuję przyłapanie nas. Do diabła, co niby zrobią? Uśmiechnęła się szeroko. - Będą zszokowani? Zaśmiał się. - Nie ma mowy. – Przeszedł przez pokój, odpinając koszulę. – Mówimy o moich braciach. Byliby zawiedzeni, gdybyśmy nie wymknęli się tutaj w chwili, gdy dotarliśmy do domu. Trina weszła na łóżko i przewróciła się, by rozciągnąć się na plecach. Objęła swoje piersi i zaczęła bawić się swymi sutkami, by rozgrzać się, gdy ugięła kolana. Rozchyliła je szeroko,

92

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

unosząc nieznacznie biodra, i zakołysała swoim tyłkiem, by dokuczyć mężczyźnie, którego kochała. Jego wypełniony namiętnością wzrok skupił się na jej cipce. - Pospiesz się. Zaczynam bez ciebie. Czarna marynarka poszybowała przez pokój, by wylądować na komodzie. Rozpięta koszula została niemalże zdarta z jego ciała, gdy szarpnął ją w dół i rzucił na brzeg łóżka, po prostu wspinając się przez oparcie w nogach, by się do niej dostać. - Teraz robimy wszystko wspólnie, więc zaczekaj na mnie. Ręka, która musnęła jej udo sprawiła, że Trina jęknęła cicho, gdy jego szorstka dłoń drażniła jej delikatniejszą wewnętrzną stronę ud. - Wyżej. Chichot wymsknął się z jego rozchylonych warg. - Zamierzałem cię pocałować. Uniosła głowę i puściła swoje piersi, gdy jej dłonie sięgnęły do niego, by przyciągnąć go na nią, ale zamiast tego przykucnął w dole, jego twarz zawisła na poziomie jej rozchylonych ud. Błysk podniecenia zapłonął w niej, gdy jego oddech owiał jej skórę, ujawniając jego zamiary. Jej łechtaczka zaczęła pulsować. Uwielbiała jego usta i ten silny język, który mógł ją zalizać na śmierć. Ścianki jej pochwy zacisnęły się w akceptacji na to, co się zbliżało – Navarro miał być w niej cholernie niedługo. - Uwielbiam twoje pocałunki. Navarro uniósł podbródek, jego uwaga błądziła po całym jej ciele. - Dziękuję ci, dziecino. – Jego wyraz twarzy zrobił się poważny. - Za to, że kocham, gdy pieścisz mnie na dole? – Zaśmiała się. – Cała przyjemność po mojej stronie. Poważnie. - Nie. Za sprzedanie swojego miejsca, czym całkowicie potwierdziłaś, że chcesz aby nam wyszło. Dziękuję ci, że sprawiałaś, że stałem się najszczęśliwszym mężczyzną na świecie. – Zamilkł. – Dziękuję ci, za to, że mnie kochasz i, że pozwoliłaś mi kochać siebie. Gorące łzy wypełniły oczy Triny, gdy wolno usiadła i przyciągnęła Navarro na tyle, by ująć jego twarz. Przysuwała się bliżej, aż ich nosy niemal dotykały się, ich spojrzenia zwarły się. - To ja mam za co dziękować. Jesteś najlepszą rzeczą, jaka mi się kiedykolwiek przytrafiła, Navarro. - Nie musiałaś płacić również za odwyk Dusty’iego, ale cieszę się, że to zrobiłaś. Idzie mu naprawdę dobrze, więc nie tylko dałaś mi swą miłość, ale oddałaś mi także mojego brata. - Zamknij się. Ja tylko wypisałam czek. To on zdecydował się zmienić swoje życie, kiedy ty i twoi bracia zainspirowaliście go swoim działaniem. - Ty inspirujesz mnie. – Jego ręka poruszyła się, a jego kciuk odnalazł nabrzmiały pęczek nerwów, by drażnić go przez delikatne pocieranie jej tam. Drzwi trzasnęły głośno w domu. Trina chciała jęknąć z frustracji. - Cholera. Twoi bracia przyjechali o kilka minut za wcześnie. - Mam to gdzieś. - Ale… Navarro przerwał jej. - Mogą zabawiać gości, gdy przyjadą. Są dużymi chłopcami. Poza tym, goście nie przyjadą w ciągu najbliższych trzydziestu minut, więc tylko oni są teraz w domu. – Zamilkł. – Wiesz, że cała czwórka podkochuje się w tobie, dziecino? Ciągle zadają mi pytanie, skąd do diabła miałem tyle szczęścia, że cię odnalazłem. Zdobyłaś każdego z nich, zanim jeszcze pozwoliłaś im spróbować swoich wypieków. Myślałem, że Drake oświadczy ci się przy deserze, w noc kiedy przyjechał. Gdy pieściła twarz Navarro, uśmiechnęła się do niego. - Poza Ryder’em, czy któryś z nich zna prawdę jak się poznaliśmy? 93

Laurann Dohner – Riding the Raines 01 – Propositioning Mr. Raine

tłumaczenie: ibizarre

Zachichotał. - Czy wiedzą, że złożyłaś mi propozycję? O taa. Ten przeklęty Ryder w jakiś sposób skopiował naszą umowę i kazał ją oprawić. Wyskoczy z tym do nas, jako z prezentem ślubnym później. W drodze do kościoła Dusty ostrzegł mnie w limuzynie, ponieważ nie chciał, abym zniszczył sobie garnitur, kiedy skopię tyłek Ryder’a, jeśli nie dostrzegę w tym niczego zabawnego. Da to nam, gdy na dole zacznie się przyjęcie. Trina zaśmiała się. - Cholera. Nie zrobiłby tego. A co jeśli ktoś poza nami to zobaczy? Jak twoi pozostali bracia przyjęli to, kiedy dowiedzieli się o naszej umowie? Mam nadzieję, że nie myślą o mnie źle. Jesteśmy teraz rodziną. - Cóż, według Drake’a, zapłaciłaś za mnie o wiele za dużo, a River powiedział, że gdybyś zobaczyła do pierwszego, wyszłabyś na niego. Dusty tylko uśmiechnął się szeroko i powiedział, że miałem cholerne szczęście. Ryder wciąż myśli, że jest lepszy w łóżku ode mnie, i że wzięłaś sobie nie tego brata. Trina śmiała się. - Cóż, muszę im powiedzieć, że jesteś wart każdego cholernego centa, River nigdy nie miał szansy, ponieważ jesteś jedynym mężczyzną dla mnie, a co do ostatniej części… Mrugnęła do niego. – Jestem stara. Jestem chwilowo zniedołężniała, więc musisz mi przypomnieć. – Rozchyliła szerzej uda. – Pokaż mi jak cholernie dobry jesteś w łóżku. W ten sposób upewnię się, by powiedzieć twojemu przeklętemu bratu jak bardzo się myli. Jestem całkowicie pewna, że dostałam najlepszego z waszej bandy. Navarro chichotał, gdy obniżył się ponownie wzdłuż jej ciała. - Pamiętam coś o moich pocałunkach… Uśmiechnęła się szeroko. - Navarro. Navarro. Navarro. Wymawiam teraz twoje imię, dopóki mogę jeszcze mówić. Navarro śmiał się, chwytając jej uda. Rozchyliła je jeszcze bardziej, dostosowując swe nogi, aż jej pięty spoczęły na jego szerokich ramionach. Trina spojrzała w dół na niego, wpatrując się w jego piękne błękitne oczy. Mrugnął do niej, gdy obniżył wolno swe usta, do wewnętrznej strony jej uda, by złożyć pocałunek na jej skórze. Uśmiechając się szeroko, Trina zamknęła oczy, by mocno chwycić się łóżka. Złożenie propozycji Navarro, było najlepszą przeklętą rzeczą, jaką zrobiła w całym swoim życiu.

94