Laurann Dohner Zorn Warriors 01 Rals Woman (nieof ) +18

Tłumaczenie nieoficjalne: ZUZA N N N N A Pamiętajmy o jednym, książki służą do czytania. Nie są narzędziem do prześladowania, czy ukrywania, czy zawłaszczania. 

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 1

Ariel nie odrywała oczu od podłogi. Już dawno nauczyła się ich nie podnosić i nic nie sprawdzać. A wciąż bolesny siniak na jej lewym policzku cały czas jej o tym przypomniał. Wiedziała już, że pomoc nigdy nie nadejdzie. Wciąż jeszcze była w głębokim szoku i trudno było jej w jakikolwiek sposób normalnie funkcjonować i to zaakceptować, w miarę mijających godzin. Jej dotychczasowe życie się skończyło, zmieniło się na zawsze, i tylko prawdopodobnie śmierć mogłaby coś zmienić, o ile nadejdzie cholernie szybko. Sama już nie wiedziała, ile razy ta myśl przeszła przez jej umysł, odkąd została porwana. Jej wzrok przesunął się po podłodzie jaskini. Ktoś starannie zmiótł z niej cały brud i gruz, i teraz było prawie czysto. A światła zawiedzone wzdłuż sufitu, sprawiały, że pokój był bardzo dobrze oświetlony i jasny. Usłyszała stukot ciężkich butów uderzających o kamienną podłogę. Ścisnął ją straszliwy strach, a serce podjechało aż do gardła. Co teraz? Ledwie ta myśl zaświtała w jej głowie, a do pokoju wszedł jeden z mężczyzn, którzy ją złapali i uprowadzili. "Jesteś bezużyteczna", powiedział cicho. Podniosła wzrok. Ten mężczyzna nie był człowiekiem. Nie zdążyła otrząsnąć się z szoku, że istnieją ‘nie ludzie’. Gdyby ktoś, kilka dni temu, powiedział jej, że istnieją jakieś inne rasy, niż ludzkość, roześmiałaby się tylko i zapytała, czy przypadkiem nie na oglądał się zbyt wielu filmów. Ale teraz to już nie było takie śmieszne. Jej wzrok prześlizgnął się po obcym mężczyźnie, po jego bladoniebieskiej skórze, a potem zatrzymał się na jego żółtych oczach. Przypominały jej węża, a jego głos brzmiał tak słabo i był tak odrażający, że od razu poczuła złe dreszcze wzdłuż kręgosłupa. "Rozumiesz mnie, ziemianko? Jesteś bezużyteczna." Skinęła głową, ale się nie odezwała. Wiedziała, że jeśli choćby przyglądała mu się przez zbyt długą chwilę albo odezwała się nie proszona, to został by jej wymierzony bolesny policzek. Wiedziała już, że należał do rasy Anzons. To właśnie powiedziano je, w chwili porwania, z zagajnika, tuż przy jej domu. Od tego dnia była ich więźniem.

2

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Usłyszała kolejne korki na korytarzu, a gdy podniosła głowę, zobaczyła kobietę z ich gatunku. Tak właściwie, to niczym się od niego nie różniła, te same żółte oczy i niebieskawa skóra, ale miała tez piersi, a włosy rosły jej tylko wąskim paskiem w przedziale, od czubka głowy do dolnej części karku. Poza tym ich ciała nie różniły się. Oboje byli chudzi i bardzo wysocy. "Stwierdziliśmy," syknęła kobieta. "Że ona nie jest zdolna do rozrodu z naszym mężczyznami. Ludzie nie są odpowiedzią, której szukamy i której potrzebujemy." "Możemy ją przecież dać naszym mężczyznom, by zaznali z nią ulgi. Ona nie jest, aż tak ohydna gdy się jej dobrze przyjrzeć. A jej postura jest dość podobna do naszej." Kobieta syknęła głośno. "Gdy była nieprzytomna, przeprowadziłam na niej badania, nie przeszła ich pozytywnie. Gdyby doszło do stosunku, to umarłaby." "Ona jest bezużyteczna a przecież i tak umrze." Kobieta zmarszczyła brwi. "A gdzie się podziało twoje współczucie, Yoz? To byłoby dla niej nie do zniesienia. Twarda skorupa naszych narządów rozerwałaby ją na strzępy od środka. Wykrwawiłaby się w straszliwych męczarniach i bólach." Kobieta zadrżała. "Nie chciałbym tego nawet dla najgorszego wroga, a my nie jesteśmy w stanie wojny z jej światem." "Ona umrze, a ja jestem bardzo jej ciekawy." "Yoz," kobieta syknęła. "Nie pozwolę ci na to. Mamy już dla niej przeznaczenie." "Potrzebujemy pracownika?" "Nie. Pomyślałam, że moglibyśmy oddać ją jednemu z górników. Prawdopodobnie są bardziej kompatybilni seksualnie i to nie będzie dla niej szkodliwe. Można im ją oddać." Yoz syknął. "Vhal, to jest obrzydliwe. To okrucieństwo. Oni są tacy ohydni." "Ale oni jej nie zabiją. No i mają włosy, tak jak i ona. " Mężczyzna prychnął, a Ariel ponownie poczuła jego wzrok na sobie. "Ona ma tylko trochę owłosienia, a oni są cali nim porośnięci. Są również znacznie od niej więksi, ale ich struktura skórna faktycznie wygląda na taką samą. " "Rozmawiałam już o tym z Mon. Wyraził zgodę. Decyzja została podjęta. Weź ją teraz do kopalni, Mon już tam na was czeka." Silny strach uderzył w Ariel. Podniosła głową i zatrzymała wzrok na kobiecie. "Co się dzieje? Proszę, powiedz mi co się dzieje."

3

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Mężczyzna syknął gniewnie na Ariel. Ale kobieta ,Vhal, chwyciła go za ramię i pokręciła głową. Współczucie, które pokazało się na jej twarzy, nadało jej wręcz ludzki charakter. Vhal podeszła do Ariel, a ta aż zamrugała kilka razy z wrażenia, gdy zobaczyła jak jaszczurzy język wysuwa się z jej wąskich, niebieskich ust. "Zabrano ciebie z twojej planety, gdy tamtędy przelatywaliśmy. Nasi mężczyźni przewyższają nasze kobiety w stosunku, osiemnastu na jedną. Nasza rasa stoi teraz w obliczu ostatecznej klęski wymarcia. I jeżeli nie znajdziemy rasy, której kobiety będą mogły współżyć z naszymi ludźmi, wymrzemy. Nasze kobiece ciała są w stanie przejść przez jeden lub dwa cykle rozrodcze podczas całego naszego życia. Dlatego przechowujemy nasze jajka, z których wylęgają się nasze młode. I teraz udało nam się zwiększyć posiadanie dzieci w jednym cyklu. Mamy ich teraz od trzech do sześciu. Przetestowaliśmy również ciebie, pod tym względem. Niestety nie pasujesz do naszego gatunku." Ariel była oszołomiona. "To znaczy, że mogę wrócić do domu?" "Przykro mi, ale nie. Jesteśmy na ... " Po czym zmarszczyła brwi. "Można by nazwać to asteroidą. Wysyłamy je zwykle w celu poszukiwania zamieszkałych planet. Jesteśmy bardzo ostrożni z naszym paliwem, nasza misja jest bardzo ważna i musimy ją wypełnić, przed powrotem na naszą rodzimą planetę. Jeśli nie znajdziemy planety z odpowiednimi dla nas samicami, umrzemy w końcu ze starości, ciągle szukając. Dla nas priorytetem jest szansa uratowania naszej rasy. Istnieją również inne stacje, taka jak ta, także przeszukujące odpowiednich kobiet. I jeżeli inna stacja znajdzie kobiety dla nas, będziemy potrzebowali całego zapasu paliwa, by się do nich dostać i zabrać je na naszą planetę. " Gorące łzy wypełniły błękitne oczy Ariel. "Więc ja już nigdy nie zobaczę mojego domu?" "Przykro mi." Syczący głos kobiety, zabrzmiał teraz bardzo smutno. "Mamy górników, oni pracują dla nas, na tej asteroidzie. Wydobywają dla nas paliwo, byśmy mogli sprawdzać kolejne planety i zapewnić jakieś warunki bytowe dla naszego przetrwania tutaj. A ty będziesz właśnie nagrodą dla jednego z nich, za ich ciężką pracę. Oni są z rasy Zorn. To jest jedna z ras ludzkich, która są naszą własnością. " Własnością? Nie mogła nie zauważyć tego terminu. Zimny strach zaczął ją powoli przepełniać. "Co się ze mną stanie?" Kobieta zamrugała. "Oni traktują, te nieliczne kobiety które mają, bardzo dobrze. Nie będziesz miała żadnych kłopotów, gdy zostaniesz przyznana tylko jednemu z nich. Otrzymałaś już implant, umieszczony w twoim uchu, by się porozumiewać z tą rasą. Nasz dowódca czerpie dużą przyjemność z ich sportowych walk, więc i tym razem zadbał o nagrody, dla nich. Tym razem ty będziesz głównym trofeum". 4

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel popatrzyła na kobietę. "Proszę ... nie". Kobieta powoli skinęła głową. "Tak, to jest lepsze niż to, co sprawił by tobie Yoz. Po pierwszym kryciu, przez któregokolwiek z naszych mężczyzn umarłabyś w bolesnych męczarniach." Po czym kobieta odwróciła się od niej. "Zabierz ją, Yoz". Ariel chciała walczyć, ale wiedziała, że tak właściwie, to nie miałoby żadnego sensu. Mężczyzna miał około sześciu stóp wzrostu i choć był bardzo szczupły to jednak cholernie silny. Chwycił za łańcuch przymocowany do jej nadgarstka, który był wykonany z jakiegoś nie znanego jej minerału. Odblokował go od ściany, po czym ruszył, nie czekając i nie sprawdzając, czy Ariel pójdzie za nim. Została jednym bolesnym szarpnięciem postawiona na nogi, po czym starała się już iść tak szybko, by nie zostać znowu przez niego pociągnięta. Mężczyzna miał bardzo długie nogi. Ich nieludzkie torsy, tak właściwie nie były aż tak wielkie, ale za to ich nogi były znacznie dłuższe od ludzkich. Yoz poprowadził ją przez kamienne korytarze. Krzyknęła z wrażenia, kiedy zobaczyła olbrzymie okno przy którym przechodzili. Okazało się być ono po prostu bardzo grubym szkłem. Popatrzyła przez nie w otchłań kosmosu, widziała pełno gwiazd na czarnym morzu. Yoz, ponownie pociągnął ją łańcuch a to sprawiło, że wręcz poleciała na przód, zaś ból przeszył jej ramię. "Prześliczny widok, co?", syknął. "Ale popatrzysz sobie na to innym razem. Tak właściwie to będziesz miała bardzo dużo czasu na oglądanie. Będziesz aż chora od tego widoku. Ja już mam tego dość. " Zaprowadził ją do czegoś, co wyglądem przypomniało windę, coś na kształt zaokrąglonej rury, bez ścian i było wyposażone w platformę. Yoz mocno chwycił ją za kark i przytrzymał. Gdy tylko to zrobił, platforma nagle zaczęła spadać w zastraszającym tempie. Strach ponownie ogarnął Ariel. Widziała szybko przesuwające się chropowate skały wokół, podczas gdy oni spadali. Przy takiej szybkości, nawet najmniejsza z tych skał mogłaby ją rozerwać. Domyśliła się, że zmierzali do wnętrza asteroidy. Mężczyzna nie zwolnił uścisku, aż do momentu gdy platforma całkowicie się zatrzymała. Zobaczyła teraz całą plątaninę rozgałęziających się kamiennych korytarzy. Yoz zszedł z platformy. "Chodź szybko. Jestem już wzywany." Mówiąc to dotknął swojego ucha. "Jestem już prawie na miejscu, Mon."

5

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel przełknęła, ale bolesna gula w jej gardle nie ustępowała. Nie widziała w jego uchu żadnego urządzenia. Nic, tylko skóra. Sprawdziła swoje własne uszy, tak jak to robiła już wiele razy odkąd się obudziła, ale wciąż nie mogła tego pojąć. Na początku była zbyt oszołomiona tym nowym otoczeniem, by zrozumieć, że usta tego obcego się nie poruszają, a właściwie poruszają, ale nie tak by prawidłowo wypowiadać słowa które słyszała. Poza tym, choć to dziwne, nie wszystko do niej docierało, to tak jakby słyszała tylko to, co ktoś mówił tylko do niej mówił. Oczywiście zaraz po przebudzeniu poinformowano ją, że wszczepiono jej implant, by mogła rozumieć ich język. Yoz też musiał mieć coś takiego, bo inaczej nie mogły się tak ze wszystkimi porozumiewać. Przed sobą zobaczyła teraz duże drzwi. Yoz położył na nich płasko swoją dłoń. Anzonsi mieli tylko cztery palce, nie posiadali kciuków. Drzwi pod jego dotykiem zazgrzytały, zanim się otworzyły, po czym buchnęło na nich chłodne powietrze. Ariel aż zadrżała, gdy przepłynęło ono przez nią, ale Yoz od razu ruszył dalej. "Jak się nie pospieszysz, to te drzwi cię zmiażdżą", syknął. Od razu podbiegła, by go dogonić. Usłyszała głośny jęk i gdy odwróciła głowę do tyłu, drzwi zatrzasnęły się z jeszcze głośniejszym łoskotem. Wzdrygnęła się i rozejrzała. Korytarze tej części były znacznie szersze, usłyszała z nich jakieś przytłumione echo i dźwięki. Języki strachu ponownie prześlizgnęły się wzdłuż jej kręgosłupa. Brzmiało to jak... warczenie. "Już się zaczęło" syknął Yoz. Podniecenie sprawiło, że mówił bardzo szybko. Skręcili korytarzem, i nagle nie było już sufitu. Korytarz przechodził w olbrzymią salę, czy raczej pieczarę. Widziała więcej ludzi z rasy Yoza. Stali i patrzyli na coś w centrum jaskini. Yoz zaczął się przepychać przez tłum w stronę jakiegoś obcego. Ariel nie mając wielkiego wyboru, ze względu na wciąż związane nadgarstki i łańcuch, podążyła za nim. Wszędzie widziała niebieskawych obcych przyglądających się jej. Minęła co najmniej dwudziestu z nich. Mieli oni na sobie grubą czarną odzież, przypominającą twardą skorupę. Widziała też broń przypiętą przy ich pasach. Yoz w końcu zatrzymał się przed bardzo wysokim obcym. Nosił on czarny mundur, z tej samej twardej skorupy co pozostali i również miał broń przypiętą do pasa. Odwrócił głowę i para zimnych, żółtych oczu prześlizgnęła się po jej ciele, po czym powróciła do Yoza. "Zaprowadź ja na platformę i przymocuj ją tam sznurami." Yoz zawahał się. "Tylko tyle?" "Czy ona ma na sobie jeszcze coś, pod tym ubraniem?" "Tylko małe paski zakrywające jej piesi i płeć." "Zostaw ją zatem tylko w tym. Nie chcę zamieszek. " 6

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Yoz skinął głową i szarpnął Ariel w stronę platformy., która tak samo jak i winda nie miała żadnych poręczy, czy relingów. Była po prostu długim pasem, przesuwanym ku górze na dwóch jakby stalowych kolumnach. Działała na tej samej zasadzie, co winda, którą się tutaj dostali. Yoz szarpnął ją na środek platformy. "Stań tutaj i trzymaj się". Teraz to już naprawdę się bała. "Mam się trzymać?" "Jeżeli się ruszysz to spadniesz i umrzesz." Od razu próbowała zejść z tej platformy, ale Yoz boleśnie ścisnął jej gardło i jej szamotanina od razu ustała. Po czym zaczął ją ciągnąć na wskazany wcześniej przez siebie środek platformy. "Rób co mówię." Cały czas mocno trzymał jej kark, po czym drugą ręką chwycił za jeden z łańcuchów na jej nadgarstku i szarpnął nim w górę, tak że jej ręka została wysoko podniesiona. Dotknął słupa po którym przemieszczała się platforma i chwycił zwisającą z niego smycz i przewiązał jej ramie. Odwrócił się, i jego oczy popatrzyły na kogoś za jego plecami, po czym jakiś inny z jego niebieskiej rasy rzucił mu kolejną smycz. Yoz złapał ją, chwycił jej drugą rękę, owinął wokół niej smycz i przymocował w ten sam sposób jak pierwszą, tyle tylko, że do drugiego słupa. Teraz jej ramiona były bardzo mocno i wysoko przymocowane i dość daleko rozsunięte od siebie. Wciąż jeszcze mogła stać, ale nie mogła się przesunąć o więcej niż zaledwie kilka centymetrów. Yoz stanął przed nią i spojrzał w jej przerażone oczy. "Żal mi ciebie ". Krzyknęła, kiedy chwycił jej koszulę w swoje ręce i rozerwał ją jednym szarpnięciem i odrzucił. Sięgnął w dół, wsunął swoje palce pod pasek jej spódnicy i jednym ze swoich ostrych paznokci, rozciął ją od środka, po czym odrzucił tak samo jak koszulę przed chwilą, pozostawiając Ariel w samej bieliźnie, wystawioną na widok wszystkich. Yoz rzucił jej ostatnie spojrzenie przepełnione litością i kręcąc głową, odszedł w stronę swoich kolegów. Ariel jeszcze śledziła go wzrokiem gdy nagle platforma zaczęła bardzo szybko spadać. Oddech, aż ugrzązł jej w gardle od tej szybkości, a ona starała się walczyć z krzykiem przerażenia. Tak nagle jak platforma ruszyła tak samo nagle zwolniła i zatrzymała się. Jej żołądek ledwie to wytrzymał. Platforma pokonała prawdopodobnie około pięćdziesięciu stóp w stronę podłogi jaskini w zaledwie kilka sekund. Nic już nie mogła zrobić. Poczuła na sobie spojrzenia. Ktoś się w nią wpatrywał. Gdy się rozejrzała zobaczyła grupę około osiemdziesięciu mężczyzn. Tak, to byli zdecydowanie mężczyźni. Przyglądali jej się. To musieli być Zorn, mieli być ogromni i owłosieni, tak pamiętała z opisu Yoza. 7

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Mężczyźni mieli bardzo długie i grube włosy, które spływały po ich plecach aż do bioder. Mieli też nieowłosione klatki piersiowe. Widziała to ponieważ żaden z nich nie miał na sobie koszuli. Mieli ciemnobrązową skórę, niemal taką jaką mieli ludzie gdy się mocno opalili. Mieli też wielkie mięśnie. Jeden z nich odpoczywał troszeczkę z boku, jakby oddzielony od reszty. Prześledziła spojrzeniem jego twarz, która była niemal ludzka. Tak właściwie jedyną różnicą był jego nos, bardziej płaski i dużo szerszy niż u ludzi. Miał też wysokie kości policzkowe i grube usta. A gdy te usta się otworzyły, ujrzała ostre zęby. Starach znowu uderzył w nią. On wyglądał jakby, komuś udało się połączyć człowieka ze zwierzęciem. Zanim zdążyła oderwać swoje oczy od tych strasznych zębów, inny z ich rasy, ruszył w jej stronę. Światło odbiło się w jego jasno niebieskich oczach, czyniąc je wręcz elektryzująco błękitnymi. Tak właściwie, to był to kolor, jakiego nigdy wcześniej nie widziała, były jednocześnie niebieskie i świecące. Przerażona, Ariel zaczęła oddychać szybciej. A dźwięki wokół niej zaczęły narastać i przenikać przez nią. Miała wrażenie, że mężczyźni wręcz warczeli jak jakieś dzikie zwierzęta. Mocno zacisnęła powieki, starając się uspokoić, ale rękami zaczęła mocno walczyć by się wyrwać z więzów i uwolnić. "Ona jest dla zwycięzcy" zasyczał z góry głęboki głos. "Będziecie walczyć w czwórkach. Oczyścić teren i wybrać zawodników. " Ariel otworzyła oczy z przerażenia, nie chciała na to patrzeć, ale ciekawość była od niej silniejsza. Warkot ustał. Widziała jak ci prawie ludzie cofnęli się w cień. Jasno oświetlona powierzchni przed nią była pusta. Wzięła głęboki oddech, aby spróbować się ponownie uspokoić. Boże, ci mężczyźni przypominający zwierzęta, naprawdę będą o nią walczyć. Wyglądali jak dzikusy. Czy zwycięzca będzie chciał ją zjeść? Czy ona była kolacją? Tak właściwie, to nie wiedziała, co było by gorsze, to że walczą o nią, jak o kość do jedzenia czy też by uprawiać z nią sex. Czterech mężczyzn wyszło z cienia. Patrzyła na nich, ale żaden nawet na nią nie spojrzał. Popatrzyli tylko w górę. "Zaczynajcie”, zażądał męski głos z góry. Mężczyźni podzieli się po dwóch i zaczęli atakować się w parach. Używali przede wszystkim pięści i kopnięć,. Dźwięki uderzeń były bardzo głośne. Cały czas słyszała, warczenie i chrząknięcia przy zadawaniu ciosów. Po pierwszej walce pozostało dwóch mężczyzn, zwycięzców z tych dwóch pojedynków. Teraz zaczęli oni walczyć między sobą. Jeden z nich wykonał podskok i kopnięcie z półobrotu, co sprawiło, że jego rywal został wyrzucony z oświetlonej przestrzeni. Już nie wrócił.

8

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Zwycięzca przeszedł arenę dookoła po czym stanął z boku i czekał ze skrzyżowanymi ramionami na następną walkę. Weszło czterech kolejnych mężczyzn i pojedynek zaczął się ponownie. Ariel, coraz bardziej drżała od patrzenia na tak okrutną brutalność. Ci mężczyźni nie żartowali a krew splamiła już całą podłogę. Usłyszała trzask łamanej ręki i jeden z mężczyzn, chwycił się za ramię po czym zszedł z ringu. Od razu wyszedł ktoś z cienia i odciągnął go od walczących. Człowiek, który wygrał tą rozgrywkę, czekał teraz aż dobiegną końca dwa następne. Schemat każdego był taki sam. Najpierw czwórka, potem wzajemnie atakująca się dwójka. Ariel zamknęła oczy. Nie była już w stanie tego dłużej śledzić, ale ciągle słyszała odgłosy walki. To były brutalne dźwięki. Aż wreszcie nastała cisza. Ciekawość kazała jej ponownie otworzyć oczy. Wielcy i muskularni mężczyźni czekali tuż za linią areny. Niektórzy z nich byli cali we krwi. Kilku z nich jej się przyglądało, po czym cofnęli się w ciemność, poza arenę. Ariel starała się policzyć pozostałych mężczyzn, którzy czekali teraz na ostateczną walkę. "Zaczynać", ponowie rozkazał głos z góry. Doliczyła się szesnastu wojowników stojących na oświetlonej arenie. Zaczęli walczyć, tak jak i poprzednio najpierw w grupach, krzycząc i rycząc przy tym w miarę jak walka stawała się cięższa. Rannych zaś wyprowadzano w cień. Teraz na arenie pozostało tylko trzech samców. Dwóch z nich współpracowało i razem atakowali największego z nich. Ariel zaczęła przyglądać się samotnemu, atakowanemu mężczyźnie. Był ogromnym sukinsynem. Był większy od swoich przeciwników o kilka dobrych centymetrów, miał dużo potężniejsze ramiona i barki. Ale pomimo swoich gabarytów walczył z zadziwiającą płynnością, szybko unikając ciosów pięściami i stopami. Udało mu się uderzyć jednego z atakujących mężczyzn prosto w twarz. Ariel usłyszała odgłos pękania, zaś mężczyzna zataczając się do tyłu, upadł na podłogę. Zauważyła też krew na jego twarzy. Jęknął i przewrócił się na bok, trzymając swoją twarz w dłoniach. Nie wstał już. Jej oczy powróciły do dwóch ostatnich walczących. Większy zamachnął się swoją stopą i z wykopu trafił przeciwnika w jego klatkę piersiową. Mężczyzna zaczął dyszeć, po czym złapał się za żebra i upadł na kolana, zaś krew zaczęła kapać z jego ust. Zdążył jeszcze spojrzeć w dół, po czym padł na ziemię. Samotny mężczyzna teraz stał i warcząc głośno. Odrzucił głowę do tyłu, zaś pieczara przeszła jego rykiem. Ariel aż pokręciła swoją głową, by chociaż w jakiś sposób uciec przed tym przerażającym hałasem, by chociaż jakoś go przytłumić. Ryk mężczyzny uciął się nagle i obcy odwrócił się by spojrzeć na niebieskich. "Ona jest twoja, Ral," syknął na nią ich przywódca. "Dajcie mu ją." 9

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel poczuła strach, gdy człowiek imieniem Ral zaczął podchodzić do platformy. Usłyszała, jeszcze jakiś ruch, gdzieś za swoimi plecami, po czym z cienia wyszedł jeden z niebieskoskórych obcych ubrany w czarny jednolity kombinezon. Chwycił ją za jeden z jej nadgarstki i uwolnił je jednym szarpnięciem. Była wolna, a krew uderzyła z powrotem w jej zdrętwiałe ramiona, gdy tylko opadły one wzdłuż jej boków. Poczuła bolesne ukłucia szpilek, gdy krew napełniała naczynka. Zaczęła spazmatycznie oddychać, gdy niebieskawy mężczyzna chwycił ją za zbolałe ramiona i wręcz rzucił nią, w stronę człowieka który ją wygrał. Miał jakieś sześć i pół stopy wzrostu, co było dość dużo, przy jej zaledwie pięciu stopach i trzech calach. Teraz przyglądała się z bliska oczom zwycięzcy. Naprawdę miały one niesamowity wygląd, jakby cały czas świeciły. Oddychał ciężko i widziała jego ostre, białe zęby wystające z szerokich i pełnych ust. Jego spłaszczony nos drgnął i miękki warkot wyszedł z jego gardła. Dwie duże i ciepłe dłonie chwyciły jej biodra i szarpnęły ją z platformy, obracając w kierunku ciemnej części jaskini. Warknął ponownie. Pod Ariel ugięły się kolana i pewnie runęłaby na podłogę, gdyby nie przytrzymały ją te twarde jak skała ramiona. Odwrócił ją w swoją stronę i zaczął jej się przyglądać. "Moja", warknął. Ariel otworzyła usta, ale nie wydała żadnego dźwięku. Mężczyzna ponownie ją podniósł i przybliżył jej twarz do swojej. A ona automatycznie położyła ręce na jego klatce piersiowej, zanim jej piesi mogły go dotknąć. Jej ręce były bardzo blade w porównaniu do jego ciemnej karnacji. Zacisnęła je na jego gorącym ciele i poczuła twardość mięśni, po czym spojrzała w jego twarz. Miał długie, grube, czarne rzęsy, które były idealnie dopasowane swoją grubością do jego czarnych włosów. Jego skóra była dużo cieplejsza od jej. "Moja", warknął ponownie, ale tym razem ciszej, tylko do niej. Ariel dyszała kiedy przerzucił ją przez swoje ramię, podczas gdy drugim gęsto umięśnionym ramieniem uwięził jej nogi i piersi. Dłoniom zaś chwyciła jej tyłek, przytrzymując ją mocno na miejscu, by się nie zsunęła. Zeskoczył z platformy, zabierając ją w ciemność. Ariel nic już nie mogła zobaczyć. Zamknęła więc oczy, znowu walcząc z ogarniającym ją porażeniem. Co on teraz z nią zrobi?

10

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 2

Gdy tak ją niósł, głową w dół, Ariel zaczęła mu się przyglądać. Nie pachniał źle. No oczywiście pachniał jak ktoś, kto stoczył ciężką walkę, ale to nie był odrażający zapach. Zdała sobie również sprawę, że pod tymi włosami opadającymi mu aż do pasa, miał normalna, ludzką skórę. Chociaż na pierwszy rzut oka wyglądało to tak, jakby miał owłosione plecy, to jednak były po prostu włosy rosnące tylko na głowie i opadające na plecy. Jego skóra była również dużo miększa niż na to początkowo wyglądało. Słyszała też jego niski warkot, gdy tak szedł z nią przerzuconą przez swoje plecy. Żałowała, że jest tak ciemno, bo bardzo chciałaby dokładniej się temu wszystkiemu przyjrzeć. Gdy weszli w obszar troszkę bardziej oświetlony była dużo bardziej zadowolona, ale w słabym świetle zobaczyła tylko surowe ściany. W miarę jak światło robiło się coraz jaśniejsze, mogła też dojrzeć zarys podłogi. Była wykonana z nierównego kamienia. Nie była tak gładka, jak korytarze które widziała powyżej. "Wygrałeś," jakiś głos warknął cicho z ciemności. "Komu ją oddasz Ral?" Ral zatrzymał się. "Ona jest moja." Zapadła cisza. "Ale zawsze oddajesz to co wygrywasz, a ja już czekam najdłużej. " "Nie oddam jej" warknął Ral. "Ona jest moja." "Ale..." "Dosyć", warknął ponownie Ral. "Odsuń się albo ci pomogę." Usłyszała ryk nieznanego jej mężczyzny. "A może chociaż puścisz ją później w obieg?" "Nie." Na to jedno słowo Ariel poczuła wszechogarniającą ją ulgę. Naprawdę nie chciała by się nią dzielili. Mężczyzna, który ją trzymał warknął ponownie: "Zejdź mi z drogi. Jeśli chcesz kobiety, powinieneś o nią ciężko walczyć, tak by wygrać. " "Ale…" "Odejdź", warknął Ral. "Zejdź mi z drogi."

11

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Człowiek z którym rozmawiał Ral musiał się usunąć, bowiem poczuła jak ponownie się przemieszczają. W oddali słyszała jeszcze jakieś szepty i głosy, ale nie podniosła już głowy. Nie była pewna czy o co by zobaczyła, aby na pewno było tym co chciała widzieć. Ral pokonał z nią kolejnych kilka zakrętów, po czym zatrzymał się. Przytrzymujące ją ręce, na chwile ją puściły. Była teraz zaparta lekko o ścianę ale nadal schowana w jego szerokich ramionach. Poruszył się i odwrócił. Usłyszała jakiś szum, jakby skrobanie po podłodze. Po czym przytrzymujące ją wcześniej ręce wróciły na swoje miejsce, przytrzymując ją żeby nie spadła i wszedł do słabo oświetlonego pokoju. Ral pochylił się powoli, zsuwając ją ze swoich ramion. Ramię zawinięte wokół jej nóg przeniosło się na jej tyłek i opuścił ją. Bose stopy Ariel dotknęły chłodnego kamienia. Teraz stali wyprostowani naprzeciwko siebie. Ariel buntowniczo zadarła swój podbródek, po czym spojrzała w jego oczy, ale szybko je opuściła i zajęła się rozglądaniem po pokoju którym teraz się znajdowała. Była to bardzo mała przestrzeń z chropowatymi skalnymi ścianami. Gruby materac przykryty był kocami i znajdował się w jednym rogu pomieszczenia, zaś drugi róg zajmował stos ubrań. Po przeciwnej stronie znajdowały się drzwi, wykonane z dużego kawałka skały. To była jedyna droga na zewnątrz, lub do środka. "Jak się nazywasz?" Jego głos był tak głęboki, że miała wrażenie jakby wręcz wywarkiwał poszczególne słowa. Powróciła spojrzeniem do niego. "Ariel". Zamrugał tymi swoimi świecącymi oczyma, po czym przełknął i je zamknął. A jego klatka piersiowa zaczęła poruszać się w głębokich oddechach, sprawiając ze stała się ona jeszcze większa. "Ja jestem Ral. Jestem z rasy Zorn. A ty skąd jesteś? " "Jestem człowiekiem. Jestem z Ziemi ". "Ciebie też porwali z twojej planety, tak?" Skinęła głową. "Kilka dni temu. Powiedzieli mi, że szukają kobiet, do rozmnażania swojej rasy, ale stwierdzili że nie jestem kompatybilna z nimi. " Jego oczy przejechały po jej ciele. "Zdejmij ubranie". Ariel aż zamarła z wrażenia, a strach ponownie uderzył w nią mocno. "Nie" Skrzywił się. "Już". Cofnęła się, chcąc być jak najdalej od niego i potrząsnęła głową. "Czego ty ode mnie chcesz?"

12

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Chcę sprawdzić, czy jesteś kompatybilna ze mną." W gardle jej aż zaschło z wrażenia. "Nie!" Ral cicho warknął. "Nie skrzywdzę cię. Chcę tylko sprawdzić czy pasujemy do siebie." Potrząsnęła głową i spojrzała na jedyną drogę ucieczki. Ale zanim zdążyła chociaż ruszyć w ich stronę, on szybko ją złapał i zacisnął ręce wokół jej tali. Zaczęła dyszeć usiłując się uwolnić, ale jej stopy po prostu oderwały się od podłogi. A sekundę później, leżała na plecach na jego materacu. Był zadziwiająco miękki, no i pachniał tak jak on. Usiadł na jej biodrach okrakiem i złapał jej nadgarstki. Walczyła, ale był o wiele silniejszy. Przyciągnął jej ręce razem i przytrzymał je jedną swoją dużą dłonią. Przez chwilę wpatrywała się w nie. Były takie same jak jej, tylko większe. Miał spracowaną skórę i odciski na palcach. Sięgnął do sznura, który przytrzymywał jego spodnie i odwiązał go. Przesunął jej nadgarstki wyżej i związał je razem nad jej głową. "Nie ruszaj się". Teraz już była mocno przerażona. "Proszę, nie rób mi krzywdy." Zamrugał i zmarszczył brwi, patrząc na nią. "Nie mam zamiaru cię skrzywdzić." Nie walczyła już, mężczyzna był zbyt wielki i zbyt silny jak na nią. Wiedziała, że nie ma żadnych szans, w walce z nim. Jego wzrok powędrował do jej stanika, po czym po prostu do niego sięgnął a całe ciało Ariel od razu się napięło. Mężczyzna chwycił za materiał pomiędzy jej piersiami i szarpnął. Stanik się rozerwał. Odsunął miseczki na bok, by nie przysłaniały mu jej piesi i mógł się im swobodnie przyjrzeć. Po czym cicho zamruczał. "Identyczne". Spróbowała się choć odrobinę przesunąć, a serce zaczęło jej walić, tak jakby miało wyskoczyć z piersi. Zaskomlała. "Co jest identyczne?" "Twoje piersi są takie same jak u naszych kobiet." Po czym przesunął się na jej nogi. Przez chwilkę przyglądał się jej majtkom, po czym sięgnął do nich. "Nie," Ariel błagała cichutko. Zamarł, a jego oczy badawczo spojrzały w jej, po czym te jego elektryzujące oczy zwęziły się lekko. "Chcę się upewnić, czy to tobie nie zaszkodzi. "

13

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel napięła się mocno, gdy mężczyzna chwycił jej majtki i rozerwał je jednym ruchem, tak samo jak wcześniej jej stanik. Poruszył się lekko i uniósł kilka centymetrów nad jej ciałem. Chwycił jej uda w obie dłonie i rozsunął je. Od razu wsunął pomiędzy nie swoje kolano i przemieścił się ponownie. Teraz siedział na piętach pomiędzy jej rozsuniętymi udami. Pełna uwaga Rala skupiona była na miejscu, gdzie jeszcze przed chwilką były jej majtki. Cicho warknął, a jego oczy rozbłysły. "Wyjaśnij mi, w jaki sposób uprawiacie seks w swoim świecie." Ariel błagała go wzrokiem. "Nie rób tego." "Zrobimy to, chcę cię mieć". Sięgnął do zapięcia swoich spodni. "Postaram się, by zrobić to na wasz sposób, ale jeśli mi nic o tym nie powiesz, zrobimy to po mojemu". Jej serce zaczęło szaleńczo walić. "Ja nie wiem, co ci mam powiedzieć." Warknął. "Czy współżyłaś już wcześniej z mężczyzną?" "Tak." Odpowiedziała drżącym głosem. "Jak ty i twoi mężczyźni uprawialiście seks?" "Zrozum, zostałam porwana ze swojej planety. Nawet nie wiedziałam, że istnieją jakieś inne rasy, że inne planety są zamieszkane. Proszę, nie róbmy tego." Pochylił głowę. "Twój świat nie podróżuje po kosmosie?" "Podróżujemy, ale byliśmy tylko na kilku planetach, bardzo blisko nas. I nie znaleźliśmy na nich życia." "Życie istnieje na bardzo wielu planetach. Istnieje wiele światów." Rozłożył jej uda szerzej, a jego oczy ponownie powędrowały w dół jej ciała. "Powiedz mi, co ciebie podnieca. To i tak się stanie, wiec powinnaś się tym cieszyć. " Bała się. Warknął. "Będę cię miał. Pokaż mi, co ci się podoba, albo będziesz musiała się cieszyć tym co ja będę robił." Walczyła ze szlochem, ale skinęła głową. Jej wzrok powędrował w dół jego ciała. "Czym będziesz to robił? " Zsunął swoje spodnie, a Ariel aż decha zaparło, gdy spojrzała na jego fiuta. I znowu dreszcz strachu w nią uderzył, ale tym razem łagodny, jakby oczekujący. Jego penis był bardzo podobny do ludzkiego, tylko trochę większy i grubszy, a jego czubek już sporo się podniósł. "Czy wyglądam jak mężczyźni z twojej rasy?" 14

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Przełknęła ślinę. "Jesteś trochę większy." Dotknął jej cipki, i przejechał palcami po jej wargach. Rozszerzył je i spojrzał głębiej. Palce drugiej ręki zaczęły badać szczelinę. Jego palec wsunął się do środka. Teraz już Ariel oddychała bardzo szybko. Mężczyzna miał naprawdę grube palce. I wsuwał je w nią coraz głębiej, warcząc przy tym jak kot. "Możesz mnie przyjąć w siebie." "Proszę nie rób tego," szepnęła. Pokręcił głową. "To się stanie, pożądam ciebie i to silnie. Walka nie ma sensu, więc pokaż, albo powiedz mi, co cię pobudza." "Uwolnisz moje nadgarstki. Proszę?" zapytała drżącym głosem. Skinął głową. Wyciągnął do niej wolną rękę, po tym wsunął pomiędzy jej związane nadgarstki i podciągnął ją do siebie, za sznurek wiążący jej ręce. Uniosła swoje nadgarstki w jego stronę a on rozwiązał węzeł i odrzucił sznurek. Znowu warknął na nią. "Pokaż mi. Dotknij siebie tak jak chcesz, żebym ja ciebie dotykał. " Wpatrywała się w jego oczy. "Proszę, nie rób tego." Warknął znowu i pochylił się w stronę jej rozchylonych ud. "Musisz zrozumieć. Teraz jesteś niewolnikiem tak jak my. Oni już nie pozwolą tobie wrócić do domu. Teraz należysz do mnie. Będę cię chronił i karmił. Będę jedynym mężczyzną, który będzie ciebie dotykał. A ty w zamian pozwolisz mi na przyjemności.” Jego oczy zwęziły się. "Nie skrzywdzę ciebie, jeśli pokażesz mi, jak chcesz być dotykana. Pokaż mi, co lubisz, tak abyśmy oboje mieli przyjemność. W ten sposób, kiedy będę cię brał, zmniejszę szanse na skrzywdzenie ciebie. A i tak będziesz moja. Rozumiemy się? Twoje życie teraz należy do mnie. " Zamrugała kilka razy, chcąc odgonić gorące łzy i skinęła głową. "Rozumiem". "Dotknij siebie i pokaż mi jak sprawić ci przyjemność." Podniosła trzęsącą się dłoń do ust, położyła palec na nich i pośliniła go. Po czym przesunęła rękę pomiędzy swoje uda. Ral odsunął się odrobinę, by mieć lepszy widok i rozłożył jej uda jeszcze szerzej. Przykleił swój wzrok do niej, czuła się pod nim tak, jakby dotykał ją swoją ręką. Dotknęła łechtaczki palcem i zaczęła kreślić powolne kółeczka. Zamknęła oczy, by sobie to ułatwić. Nigdy wcześniej nie masturbowała się przed obcym facetem i teraz była zawstydzona. 15

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Trochę jednak się bała, więc ponownie otworzyła oczy i spojrzała na niego. Przyglądał się uważnie ruchom jej palca w wielkim skupieniu obserwując każde małe okrążenie jej palca. Oddychał też już dużo ciężej, jego klatka piersiowa poruszała się bardzo szybko. Surowy głód zaczął rysować się na jego twarzy. Nagle, bez żadnego ostrzeżenia wsunął do jej cipki swój gruby palec, pchnął nim kila razy, po chwili dołączył drugi. Zaczął ją nimi pompować, ciągle patrząc na jej zabawy łechtaczką. Teraz już nie mogła oddychać, ledwie łapała oddech. Jęknęła, o on cicho warknął w odpowiedzi. Czuła jak jej strach odpływa, mocno osłabiony przez to pieprzenie palcami. Czuła się coraz bardziej podniecona i coraz szybkiej pieściła swój guziczek. Nawet to jego miękkie warczenie ją podniecało. Znowu poczuła się zawstydzona, ale to uczucie było zbyt piękne, zbyt dobre, zbyt smakowite by się czymkolwiek przejmować. Potarła jeszcze szybciej i mocniej swoją łechtaczkę i aż krzyknęła kiedy osiągnęła swój punkt kulminacyjny. Niski ochrypły jęk przeszedł również przez jego gardło, gdy powoli wycofał swoje palce. "Mogę cię poczuć, to jak mocno zaciskasz się na moich palcach, jak jesteś mokra. Jesteś gotowa na mnie". Chwycił ją za jej biodra lekko podniósł i odwrócił ją. Aż zadyszała pod tym pokazem jego siły. Ral ponownie rozsunął jej uda i szybko znalazł się pomiędzy nimi. Przysiadł na swoich stopach, po czym opadł na kolana. Ściskając ją, podniósł jej biodra z materaca. Ariel zdążyła tylko jeszcze zacisnąć pięści na pościeli a już wewnętrzna strona jej ud opierała się o jego nogi. Podniósł ja na kolana jeszcze wyżej, tak że jej twarz wylądowała w pościeli, i zaczął naciskać na jej mokre wejście swoim fiutem. Po czym zaczął nim pchać w nią, bardzo powoli. Ariel zacisnęła jeszcze mocniej ręce na pościeli i zaczęła piszczeć. Był taki gruby, ale on się nie zatrzymał. Dalej się w nią wypchał, zmuszając ją do przyjęcia go całego. Był taki masywny, szeroki i napęczniały, że to ją prawie bolało. Potężny ryk wydobył się z jego gardła i pchnął w nią jeszcze głębiej. Ariel poczuła, że teraz jest już dociskana do jego ciała, że przylega do niej, że cały jest schowany wewnątrz niej. Zatrzymał się na chwilę, a uczucie rozciągania przez jego wielkiego fiuta, było dla niej aż przytłaczające. Puścił jej biodra i duże dłonie poklepały jej tyłek, po czym jego szorstkie dłonie pogłaskały skórę pośladków. Warknął. "To jest takie dobre. Tak tu mokro i ślisko. Jak miękko. Jesteś władcą księżyca, kobieto. " Jęknęła, by on wycofał się o kilka centymetrów i pchnął w nią ponownie. Jego ruchy były początkowo bardzo powolne, ale powoli zwiększał tempo. Zsunął ręce z jej tyłka i owinął nimi mocno jej biodra, po czym uniósł ja o kila centymetrów, i przysunął bliżej swoich kolan. Teraz zaczął dopiero w nią szybko uderzać. W odpowiedzi na to Ariel zaczęła jęczeć i spazmatyczne łapać powietrze. 16

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Boże, dawał jej tyle przyjemności, ile nikt jeszcze. w całym jej życiu nie dał, nigdy czegoś takiego nie doświadczyła. Wsunął jedną rękę pod jej brzuch, przyłożył swoją dłoń do jej cipki. Palcami odnalazł jej łechtaczkę. Chwycił ją w swoje dwa grube palce i zaczął lekko muskać i ściskać, czyniąc ją coraz bardziej wrażliwą, przy każdym jego kolejnym pchnięciu. Była już bardzo mokra a głowa opadła jej bezwiednie w dół. Mogła czuć jak jej wilgoć moczy ich uda. Była przeciążona tą surową i prymitywną przyjemnością. Krzyknęła pełnym gardłem i doszła ciężko. Mężczyzna doszedł zaraz za nią, ryknął a jego ciałem szarpnął gwałtowny dreszcz. Ariel poczuła w sobie silne wybuchy gorącej spermy. Ral zwolnił tempo, by w końcu się zatrzymać. Oboje nie mogli złapać oddechu. "Zostaniesz ze mną," warknął cicho. Ariel zamknęła oczy. Zadrżała. Została uwiedziona przez seksownego obcego, który zapewnił jej najlepszy seks, jaki kiedykolwiek miała w całym swoim życiu. To było złe, nie powinno się stać. Walczyła ze łzami. Bóg jeden wie, jak bardzo jej życie było popieprzone. Mężczyzna łagodnie i powoli wysunął z niej swojego penisa. Po czym położył się na łóżku tuż obok niej i przyciągnął ją w swoje ramiona. Obrócił ją twarzą do siebie. Otworzyła oczy, i spojrzała na jego zaczerwienioną z wysiłku twarz. Skrzywił się, gdy studiował jej oczy i zobaczył jej łzy. "Twoje oczy są mokre”. „To są łzy ". "A co to jest?" Zamrugała, by odpędzić resztę łez. "Kiedy ludzie są smutni albo zranieni, to wówczas pojawiają się łzy. To jest woda, która wypływa z naszych oczu i płynie po policzkach." Skrzywił się. "Czy ja ciebie zraniłem? Myślałam, że ci się podobało. " "Tak, podobało. Bardzo." Nie chciała go okłamywać. "Aż za bardzo, a ja nawet ciebie przecież nie znam." Potarł po jej biodrze swoją dużą dłonią. "To boli, że mnie nie znałaś, zanim zaczęliśmy sex?" Skinęła głową. "Nigdy wcześnie nie pozwoliłam siebie dotknąć komuś, do kogo nic nie czułam. Komuś w kim nie byłam zakochana. " "Nie byłaś co?" Spojrzał na nią zdezorientowany.

17

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Na sekundę przygryzła swoją wargę. "To jest uczucie, które pojawia się wówczas, gdy chcesz spędzić całe swoje życie tylko z tą jedną osobą. Kiedy darzysz ją takim uczuciem, że nie chcesz już żyć bez niej. I ta druga osoba także zrobi dla ciebie wszystko, poświęci wszystko. To jest właśnie miłość." Skinął głową. "Wtedy nie pojawiają się łzy. My jesteśmy zakochani. Jesteś moja. Nigdy nie pozwolę ci odejść. Spędzisz ze mną całe życie. Nikomu nie pozwolę cię dotknąć. Teraz jestem dla ciebie wszystkim i ty też jesteś dla mnie wszystkim. Umrę chroniąc ciebie i zapewniając ci bezpieczeństwo. Zawsze będę się o ciebie troszczyć." Zszokował ją. "Nie sądzę, żebyś mnie rozumiał." Uniósł swoje czarne brwi. "Myślę, że to ty nie rozumiesz. Jesteś moja na całe życie. Zatwierdziłem ciebie. Wygrałem cię i zatrzymam. Będziemy prokreować bardzo często i mam nadzieję, że przyjmiesz moje nasiona na swoją matrycę". "Nasiona na matrycę?" Dotknął jej brzucha. "Mam nadzieję, że moje nasienie sprawi, że on urośnie z moim potomstwem." Wstrząs ponownie przeszedł przez całe jej ciało. "Chcesz, żebym była w ciąży?" "Nie wiem co to jest ciąża. To dla mnie tylko jakieś słowo". "Chcesz mieć ze mną dziecko?" Wzruszył ramionami. "Potomstwo". Skinęła głową. "Dziecko". "Tak. Chciałbym żebyś miała jedno ze mną. Wiele ze mną. " "A co, jeśli się nie zgodzę?" "Nie masz wyboru. Jesteś moja. Kiedy my bierzemy kobietę, to związujemy się z nią do końca życia. Wziąłem ciebie, jesteś moja i to bez względu na to czy będziemy mieć potomstwo, czy nie. " Wpatrywała się w niego, ale on tylko cicho warknął. "Chcę cię znowu. Obróć się na brzuch ". Sam już się podniósł i uklęknął, po czym poklepał się po udach. "Do góry". Zawahała się. "Czy zawsze uprawiasz seks tylko w ten sposób?" "Tak. A ty nie? " "Czasami. Lubimy różne pozycje." 18

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Ale ja tylko w tej pozycji mogę uderzać w twój unis." "Unis?" "Unis, to jest to co sprawia, że lubisz seks. Bez tego wcale nie można się cieszyć seksem. " Przyjrzała mu się. "Nie sądzę, żebym miała jakiegoś unisa, który by sprawiał, że lubię seks z tobą." Nagle chwycił i przewrócił ją na brzuch. "Odpręż się". Zadyszała kiedy wepchnął w jej cipkę dwa palce. Pchał je coraz głębiej w nią, w kierunku jej kręgosłupa. Po czym zakręcił nimi, jakby czegoś szukając. Ariel zaczęła się wykręcać i walczyć. "To boli". Cofnął palce i usłyszała jego ryk. Odwróciła głowę, by spojrzeć w górę na jego twarz. Miał spojrzenie pełne frustracji, jakby czegoś nie rozumiał. "Ty tego nie masz." "Czego?" "To jest trudne do wyjaśnienia, to ma taki okrągły kształt, to jest wiązka nerwów, którą należy pocierać i dotykać podczas seksu." Przewróciła się na plecy. Rozłożyła swoje uda jeszcze szerzej, więc wiedziała, że miał teraz dobry widok na nią. Skierowała jego wzrok niżej. "Widzisz?" Dotknęła swojej łechtaczki. "Myślę, że to jest, ten twój unis. To jest właśnie to, co daje mi przyjemność. Ten guziczek połączony jest z nerwami wewnątrz mnie. I jeżeli dotykasz mnie w tym miejscu, to sprawia że dochodzę." Na jego twarzy widać było ogarniające go pragnienie. Sięgnął w dół i położył palec na jej łechtaczce, a Ariel jęknęła. Ral odpowiedział jej niskim warknięciem. Uniosła swoje biodra by jeszcze się do niego przybliżyć i położyła swój tyłek na jego kolach, a później przesunęła je na uda. "Weź mnie w ten sposób, podczas gdy jednocześnie będziesz mnie tutaj dotykał." Widziała szok na jego twarzy, zamieniający się powoli w całą gamę uczuć i żywej pasji. Chwycił swój już wielki i twardy wał, potarł nim parę razy o jej bardzo mokrą szczelinę. Jęknął, po czym pchnął w nią mocno, chowając się w niej, od razu cały. Jego palec bawił się jej łechtaczką, a ona zaczęła kołysać swoimi biodrami. "Na władców księżyca", jęknął. "To uczucie jest cholernie dobre, boskie."

19

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel wcisnęła swoje pięty w materac i podniosła swoje biodra, by jeszcze szybciej spotykać się z jego pchnięciami. Chwyciła w swoje dłonie jego łydki, by uzyskać efekt dźwigni i poruszać się jeszcze szybciej. Wiedziała, że nie wytrzyma tego długo. Ten mężczyzna nie uwolnił jej guziczka nawet na sekundę, cały czas go pocierał, zadając jednocześnie coraz szybsze i głębsze pchnięcia. Napięła się cała. Czuła, że jej ciało przegrywa walkę z jego wszechobecnym kogutem. Ariel zaczęła głośno krzyczeć, gdy osiągnęła mocny orgazm. Otworzyła swoje oczy i popatrzyła na Rala. Widziała jak odrzucił głowę. Jak jego rysy się napięły, a usta szeroko otworzyły w niemym jeszcze krzyku. Widziała, jak jego ostre zęby wynurzyły się z jego otwartych ust. Głęboki jęk wydobył się z jego gardła a jego fiut pulsował w niej jeszcze mocniej, po czym poczuła w sobie mocny strzał jego spermy. Doszedł. Leżeli teraz oboje ciężko dysząc. Ral otworzył oczy i pochylił głowę wpatrując się w jej oczy. Uśmiech rozprzestrzenił się na jego twarzy. "Jesteś niesamowita." "Tak jak i ty."

20

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 3

„Obudź się". Ariel otworzyła oczy i odwróciła głowę. Spała na brzuchu. Ral już siedział i uśmiechał się do niej. "Już czas, aby coś zjeść i iść do pracy. Musisz iść ze mną." Po czym sięgnął do jej policzka i pogłaskał go. Odsunął jej blond włosy z policzka. A jego palce automatycznie owinęły się wokół naturalnego loka jej włosów. Odsunął go z jej policzka, po czym ponownie go pogłaskał, i jeszcze raz, tym razem aż do szyi, po czym oderwał swoją rękę od niej. "Musimy iść do pracy. " Skinęła głową. "Co będziemy robić w pracy?" Wstał, i przeciągnął swoje nagie ciało. Ariel aż przełknęła głośno z wrażenia. Jezu, ten człowiek był piękny, jego umięśnione ciało było perfekcyjne. Ruszył w stronę stosu swoich ubrań i pochylił się. Ariel doceniła widok jego idealnie napiętych mięśni i sprężystego tyłka. Wybrał ubrania i ruszył z nimi w stronę łóżka. "Ty po prostu będziesz przy mnie. Możesz przynosić mi wody, kiedy będę spragniony. " Skinęła głową. "Ok". Wyczołgała się z łóżka a Ral podał jej ubranie ze swojego stosu. Koszula i spodnie były ogromne. Przyjrzała się im z podniesionymi brwiami, a Ral roześmiał się. "Postaram się o mniejsze ubrania dla ciebie. Ale na razie to jest wszystko co mam." Włożyła je. Spodnie były sporo na nią za duże i opadły jej aż do bioder. Ral uklęknął przed nią, wciąż apetycznie nagi. Wyciągnął sznurek, który wczoraj posłużył mu do związania jej nadgarstków, po czym owinął go wokół jej talii. Teraz spodnie trzymały się przynajmniej na miejscu. Jego koszula opadła jej prawie do kolan. Żałowała, że wczoraj zniszczył jej bieliznę. "Muszę iść do łazienki." "Do łazienki?" Zarumieniła się lekko. "Muszę się wysiusiać. Rozumiesz, mam płyn wewnątrz i muszę się go pozbyć. "

21

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Uśmiechnął się. "Mocz". "Tak." Skinął głową. "Zrobimy to przed śniadaniem." "Ok". Podniósł się na nogi i wsunął swoje spodnie. Nie nosił butów. Schylił się i podniósł coś co wyglądało jak szczotka do włosów. Przeciągnął nią kilka razy po całej długości swoich włosów, po czym delikatnie zrobił to samo z jej włosami i odrzucił szczotkę na stos ubrań w rogu pokoju. Podszedł do drzwi i popchnął w nie by się otworzyły. Obrócił się i wyciągnął do niej rękę. Przysunęła się do niego i położyła swoją małą dłoń na jego dużo większej. "Idziemy". Korytarz był słabo oświetlony i nie było na nim innych ludzi. Poprowadził ją krętymi korytarzami, aż do olbrzymiej otwartej bramy, po czym wszedł do mniejszego pomieszczenia. Znaleźli się w spartańskiej łazience, z otwartymi kabinami prysznicowymi. Niektóre z nich wyglądały jak dziwnie toalety, a trzy były czymś na kształt wodospadu i miały dziury w ścianie. Podeszła do jednej z nich i zaczęła jej się poważnie przyglądać. Wyglądała prawie jak pisuar. Zachichotał. "Nie podoba ci się ten świat?" Potrząsnęła głową. "Nie." Uśmiechnął się. "Będę pilnował drzwi." Jego uśmiech zamarł. "Nigdy nie pozwolę by ktoś inny zobaczył ciebie nagą. "Jego lśniące oczy zwęziły się. "Będą chcieli z tobą współżyć, a wówczas ja musiałbym ich zabić. Jeśli ktoś inny spróbuje cię dotknąć, masz od razu mnie zawołać. I nigdy nie schodź mi z pola widzenia. " Skinęła głową. "Ja też nie chcę, żeby ktoś inny, poza tobą, widział mnie nagą lub dotykał”. Jego duże ciało rozluźniło się. "Idź. Będę pilnował drzwi, by nikt nie wszedł do środka." Użyła łazienki tak szybko, jak tylko mogła i ponownie przewiązała swój pas sznurkiem. "Ral? Skończyłam ". Wrócił do głównej łazienki i szybko podszedł do mini wodospadu. Rozpiął swoje spodnie. Cały czas uważnie na niego patrzyła. Odwrócił głowę w jej stronę i posłał jej uśmiech, po czym , aby uśmiechnął się do niej i nacisnął coś na ścianie. Był ewidentnie rozbawiony, jej ciekawością. Wciągnął z powrotem swoje spodnie i podszedł do niej. Wziął ją za rękę i podprowadził do umywalki, by opłukać ręce.

22

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Jak skończyli wyszli na korytarz i ponownie ruszyli krętymi korytarzami. Poczuła jakiś smakowity zapach w powietrzu. A to sprawiło, że jej żołądek od razu głośno zawarczał. Ral odwrócił swoją głowę w jej stronę. "Jesteś bardzo głodna?" Skinęła głową. "Nie jadłam już od dłuższego czasu, wręcz umieram z głodu. " "Nie nakarmili ciebie od podawania z twojej planety?" "Dali mi tylko raz jedzenie, od czasu złapania. To było jakiś dzień temu". Wściekłość zagościła na jego twarzy. "Nienawidzę ich". Rozumiała jego nienawiść do Anzonsów. Weszli do dużego pokoju. Stoły były już ustawione i ujrzała około pięćdziesięciu ludzi, ale tylko dwie kobiety. Obie na nią spojrzały. Należały do rasy Zorna. Od razu to poznała, po ich szerokich i płaskich nosach. Miały też piersi i delikatniejsze, jakby drobniejsze rysy twarzy niż mężczyźni. Były atrakcyjne. Kobiety także zlustrowały ją wzrokiem, ale gdy Ariel posłała im nieśmiały uśmiech, one odwróciły się od niej. Ariel westchnęła. Wygląda na to, że nie będą się przyjaźnić. Bufet już był otwarty, obsługiwał go mężczyzna należący do rasy Zorn, który przyglądał jej się bardzo otwarcie. Jej ręka zacisnęła się na ręce Rala, ale on tylko uśmiechnął się do niej. "Oni są po prostu ciekawi. Nigdy wcześniej nie widzieli ziemiana." "Ziemianina". Zachichotał. "Ziemianina". Uśmiechnęła się do niego. "Dobrze". "Z Ziemi." "Uuuu, pamiętasz ". Zatrzymał się przy stole zastawionym jedzeniem i badawczo spojrzał na niego. "Czy jest tutaj coś, co rozpoznajesz jako jadalne?" Przyjrzała się jedzeniu po czym pokręciła głową. "Nie" "To". Wskazał na jedno z dań. "Jest bardzo słodkie. To jest gorzkie. To jest zdecydowanie za ostre jak na twoje usta." I tak po kolei, owoc za owocem, warzywo za warzywem i potrawa po potrawie, wskazywał na rzeczy i wyjaśniał ich smak. I tak w końcu zdecydowała się na spróbowanie kilku potraw. Ral załadował do pełna dwa talerze i zaraz za nią ruszył w kierunku stołu, przy którym nikt inny nie siedział.

23

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Usiądź. A ja przyniosę jeszcze coś do picia." Usiadła ze swoim i jego talerzami, i czekała. Ral wrócił po chwili i postawił przed nią kubki wypełnione jakimś płynem. Uśmiechnął się. "Jedz, Ariel". Już zdążyła pokochać sposób w jaki wymawiał jej imię. Brzmiało to jak "Ori-ol". Zaczęła jeść, a gdy poczuła smak jedzenia, Ral uśmiechnął się do niej. Było pyszne. Popatrzył na nią z wielką ulgą i sięgnął do własnego talerza. Czasami podawał jej jakiś kawałek, dla spróbowania. I teraz już wiedziała, żeby nigdy nie sięgać po czerwonego banana. Po spróbowaniu go, ogień spalił jej usta i zaczęła się dusić. Musiała wypić cała swoją wodę, żeby jakoś to złagodzić. Kiedy skończyli swoje jedzenie, Ral poprowadził ją w stronę kolejnego szerokiego korytarza i zatrzymał się. "Zawsze bądź blisko mnie, nie oddalaj się, nawet na chwilkę. To nie jest bezpieczne.” Skinęła głową i poczuła odrobinę strachu. "Co jest niebezpieczne?" "Moi ludzie, zostali porwani z naszej planety. Jesteśmy silni i twardzi. Rozumiesz? Było tylko kilka kobiet, które zabrano razem z nami. A tutaj kobiety są bardzo rzadkie i bardzo pożądane. Niektórzy więc, będą bardzo źli, że przegrali wczorajszy pojedynek o ciebie. Będą chcieli ciebie dotknąć. Jeśli wybuchnie jakaś walka, masz od razu stanąć za mną. Nie stracę ciebie, jestem silny więc wygram." Skinęła głową, a on pogłaskał pieszczotliwie jej policzek. „Niektórzy z mojej rasy będą myśleli, że wygrałem ciebie tylko po to, by sobie ulżyć z kobietą. Mogą myśleć, że nie będę przelewał krwi dla jakiegoś obecnego, ale z czasem zrozumieją że jestem z tobą związany. Wówczas, nie będą już śmiali kwestionować twojej przynależności do mnie. " "Przynależności do ciebie?" Uśmiechnął się. "Miłości". Odpowiedziała uśmiechem. "Ok”. „Będą oferować mi różne rzeczy za ciebie. Ale nie oddam cię, więc nie musisz się martwić, gdy będziesz słyszała ich oferty. Jesteś moja i zostaniesz ze mną." Ariel położyła rękę na jego nagiej klatce piersiowej. Mężczyźni nie nosili koszul, chociaż je posiadali, przecież miała jedną należącą do niego na sobie. "Ufam ci." Uśmiechnął się. "Dobrze. Powinniśmy już iść, pamiętaj masz się trzymać blisko mnie."

24

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Kopalnie stanowiły duży obszar przepastnej przestrzeń, gdzie mężczyźni odłupywali kawałki skał, powiększając przestrzeń. Niektórzy z nich zwisali na linach wzdłuż krawędzi i usuwali za pomocą narzędzi duże, luźne kawałki ścian. Ral posadził Ariel na dużym głazie, skinął jej głową i ruszył do pracy. Podnosił potłuczone kawałki skał z ziemi i ładował je do dużej maszyny na kołach, przypominającej ziemski wagon kolejowy. Kiedy wózek był pełen, Ral naciskał na nim jakiś guzik, informował kogoś, że kosz jest pełen, po czym pojawiał się kolejny pusty wagon a pełen odjeżdżał. Przez chwilę Ariel przyglądała się pracy Rala, ale po chwili wstała i podeszła do niego. Zaczęła podnosić małe kawałki i pakować je do wózka. Pracowała razem z nim. Ral spojrzał na nią ze zdziwieniem i uśmiechnął się. Odpowiedziała mu uśmiechem i zaczęli pracować razem, ramię w ramię. Trwało to dobrych kilka godzin. W tym czasie, zauważyła również trzy inne kobiety z rasy Zorn w tej jaskini, ale one tylko siedziały przy swoich mężczyznach. Nie pomagały im. Przez ten czas przyłapała bardzo wiele spojrzeń mężczyzn. Nagle ostry dźwięk brzęczenia rozszedł się po pomieszczeniu. Ral wrzucił do koszyka kawałek skały, którą trzymał akurat w ręku, ruchem zawodowego koszykarza i odwrócił się w jej stronę. "Gotowe. Nasza zmiana się skończyła. Dziękuję za pomoc. " "Nie mogę podnosić takich ciężkich kawałków jak ty, ale te mniejsze to dam radę. Mogę ci pomagać." Roześmiał się. "Jesteś głodna?" "Tak. Umieram z głodu. " Ruszyli razem, ponownie, do dużej jadalni. Tym razem była ona wypełniona po brzegi ludźmi. Ral chwycił ją mocno za ramię i przyciągnął do swojego boku. Wiedziała, że jest w niebezpieczeństwie. Widziała to w napięciu jego mięśni i sposobie w jaki bacznie obserwował każdego człowieka przy nich. Podeszli do stołu zastawionego jedzeniem. Ral napełnili ich talerze, po czym wręczył je Ariel i razem ruszyli po napoje. Usiedli przy stole, to nie był już takie samotny stół jak przy śniadaniu. Teraz było na to zbyt tłoczno. Postawił ich napije, po czym sam usiadł i poklepał się po swoich udach. "Usiądź mi na kolanach." Odłożyła ich talerze na stół i usiadła bokiem na jego kolanach. Ral przesunął ją do tyłu tak, żeby mogła swobodnie usiąść na ławce pomiędzy jego rozsuniętymi nogami. Mężczyzna, który usiadł obok nich powąchał głośno powietrze wokół i odwrócił głowę. Ariel spotkała się spojrzeniem z jasnozielonymi oczami kolejnego obcego. Mężczyzna prychnął i warknął. 25

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel szybko uciekła spojrzeniem od niego. Poczuła jak Ral napiął swoje mięśnie i warknął. "Moja". Człowiek obok od razu odskoczył od nich o dobrą stopę. Ral pochylił się nad Ariel a swoje usta przycisnął do jej ucha. Powiedział coś, co zabrzmiało jak delikatne warczenie. Zmarszczyła brwi, gdy zadała sobie sprawę, że on coś do niej powiedział. Odwróciła głowę, żeby spojrzeć na niego swobodnie i wskazała na swoje drugie ucho. "Tylko w to ucho mam wszczepiony implant, więc nie zrozumiałam tego co powiedziałeś." Skrzywił się. "Masz tylko jeden implant?" Skinęła głową. "Jesteś pierwszą osobą z czymś takim, a teraz postaraj się zjeść to szybko." Pokiwała głową i wróciła do swojego jedzenia. Zjadła to co miała najszybciej jak tylko potrafiła. Ral też dość łapczywie zjadł swoje jedzenie. Po czym pogłaskał jej ramię i ponownie pochylił się w jej stronę. Tym razem zaczął szeptać do dobrego ucha. "Gotowa do wyjścia?" "Tak." "Pójdziemy teraz do pomieszczenia gdzie oddawaliśmy mocz a później wrócimy do naszego pokoju." "Brzmi dobrze." Ral wstał i pomógł stanąć na nogi również Ariel. Przyciągnął ją do swojego boku i skierował się w stronę drzwi. Już prawie opuszczali pokój, gdy na ich drodze stanęło trzech mężczyzn. Ral cały się napiął i przesunął Ariel, za swoje plecy. Warknął na mężczyzn. "Z drogi”. Jeden z nich zmarszczył brwi. "Oddaj ją albo chociaż podziel się nią. Mamy swoje potrzeby a ona należy do innego gatunku. Ona nie jest kobietą Zorn. " "Ona jest moja. Jestem z nią związany " warknął Ral. "Odsuń się od mojej kobiety lub cię zabiję w jej ochronie. "

26

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel odwróciła głowę. Zbliżyło się do jeszcze kilku mężczyzn. Bardzo otwarcie mierzyli i oceniali ją wzrokiem. Nie podobały jej się te głodne spojrzenia ich oczu. Przybliżyła się do Rala, wręcz przykleiła się do jego pleców. Ral odwrócił głowę i warknął. Mężczyźni odsunęli się, ale nie na tyle daleko, by Ariel poczuła się komfortowo. Ral odwrócił ponownie głowę, w stronę trzech mężczyzn stojących przed nim i zmierzył ich spojrzeniem. "Gru, jeśli to zrobisz umrzesz. Rozumiesz mnie? Dałem już naszym ludziom bardzo dużo, ale jej nie oddam. Ona jest moja. Zabiję każdego, kto spróbuje zabrać ją ode mnie. Nie będę się nią dzielił. Ona jest ze mną związana." Zmierzył spojrzeniem stojących z Gru mężczyzn. "Zabiję was wszystkich, jeśli się nie cofniecie. " "A zetem jeden z nas umrze, bo my jej chcemy." Warknął Gru. Ral odwarknął mu. Odwrócił głowę i krzyknął. "Rham, Ber, Hosh, chrońcie ją." Trzech kolejnych, dużych mężczyzn ruszył w ich stronę. Popchnęli ludzi na swojej drodze, a Ral spojrzał na Ariel. "To moi zaufani ludzie. Będą cię chronić. Idź z nimi. " Ogarnął ją olbrzymi strach. "Ral…" "Będziesz w zasięgu mojego wzroku, a oni tylko zapewnią ci bezpieczeństwo na ten czas." Trzech dużych mężczyzn otoczyło Ariel. Jeden z nich chwycił ją za ramię i pociągnął ją do ściany, odciągając ją tym samym z drogi walczących. Przyjrzała się swoim ochroniarzom, i przez chwilkę zastanawiała się co znaczy zaufani ludzie w rasie Zorna. Ale te myśli uleciały jej z głowy, gdy usłyszała huk, odwróciła i aż szarpnęła całym ciałem w kierunku Rala. Atakowało go aż czterech mężczyzn a nie trzech. Ogarnął ją strach. Spojrzała na jednego ze swoich trzech ochroniarzy, stających wokół niej. "Nie możesz mu pomóc w tej walce? " Mężczyzna pokręcił głową. "Jesteś kobietą Rala, on musi sam o ciebie walczyć. Tylko on może o ciebie walczyć. Naszym zadaniem jest twoja ochrona." "Wasze zadanie jest do bani," wyszeptała. I dalej patrzyła z przerażeniem, jak Ral zaczął walkę. Pamiętała z ostatniego pojedynku, że Ral był cholernie dobry w walce.

27

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Otaczało go czterech mężczyzn. Dwóch z nich chwyciło go za ramiona, podczas gdy trzeci mężczyzna chwycił go od tyłu, zaś czwarty z nich podszedł do niego od przodu. To był Gru. Ariel jęknęła i próbowała dostać się do Rala. Chciała, się rzucić na jednego z tych drani. Ruszyła w ich stronę. Ral przecież potrzebował pomocy. Ale jeden z mężczyzn, którzy mieli ją ochraniać chwycił ją za ramię i przyciągnął z powrotem. "Zostań". Powiedział cicho. "Ral nie potrzebuje pomocy." W tym momencie Ral odrzucił swoją głowę do tyłu uderzając tym samym stojącego za nim mężczyznę. W tej samej chwili jedna z jego stóp wystrzeliła w powietrze i kopnęła człowieka stojącego przed nim, w jego klatkę piersiową. Zaś obaj mężczyźni przytrzymujący ramiona Rala zatoczyli się w wyniku tych perturbacji i ledwo utrzymywali teraz równowagę. Gru ryknął z bólu, gdy Ral ponownie kopnął jego klatkę piersiową. Siła uderzenia była tak duża, że jego ciało poleciało w tył i uderzyło w chropowatą, skalną ścianę. Kiedy Ral ponownie stanął mocno obiema nogami na ziemi, szarpnął swoimi ramionami, pociągając tym ruchem dwóch mężczyzn, którzy i tak ledwo go już przytrzymywali. Uderzyli oni o siebie, i puścili jego ramiona, a Ral walnął pięścią w twarz mężczyzny stojącego najbliżej. To była brutalna walka i bardzo krwawa. Ral walczył ostro, ze wszystkimi czterema mężczyznami naraz. Podłoga zalana była krwią i słyszała dźwięk łamanych kości. Podczas tej walki Ariel dowiedziała się, że Zorn walczą również przy pomocy swoich zębów. Ral wręcz wyrwał przy ich pomocy jednemu z napastników ramię, gdy ten człowiek chciał je wykorzystać do ataku na niego od tyłu. Ral odwrócił się w kierunku sali i warcząc rozejrzał się po niej, po czym podszedł do Gru, chwycił go za włosy, szarpnął i postawił na niepewnych nogach. "Ona jest moja. Mówiłem ci, że to będzie cię kosztować życie, Gru." Ral spojrzał po ludziach w pomieszczeniu. "Śmierć spotka każdego, kto będzie się starał dotknąć kobietę z którą jestem związany." Ariel prawie upadła, gdy patrzyła jak Ral skręcił szyję Gru. On po prostu ją przekręcił i usłyszała dźwięk łamania. Ral odrzucił ciało Gru na bok. Sięgnął w dół i chwycił następnego napastnika. Zaczął on piszczeć i prosić. "Proszę, Ral" Ale Ral, bez słowa skręcił mu kark i odrzucił jego ciało na bok, tak jak Gru. Ariel zamknęła oczy walcząc ze płaczem. Usłyszała jeszcze ten sam dźwięk dwa razy. Obaj mężczyźni błagali o swoje życie, ale Ral nie zawahał się. "Ona jest moja," ryknął.

28

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel otworzyła oczy, gdy chwyciła ją zakrwawiona ręka Rala i pociągnęła od ściany. Potknęła się, starając się za nim nadążyć, ale on nie dawał jej żadnego wyboru. Wyciągnął ją z pokoju. Przeszedł z nią przy martwych ciałach mężczyzn, z którymi walczył i wyszedł na korytarz. Nie zatrzymał się, aż dotarli do łazienki. Wepchnął ja do środka. Wpadli prosto na dwóch kolejnych mężczyzn, ale Ral tylko warknął na nich. "Wyjdźcie. Baras, pilnuj drzwi. " Jeden z mężczyzn skinął mu głową, i spojrzał na Ariel. "Wszystko w porządku, Ral?" "Musiałem zabić czterech ludzi, którzy byli na tyle głupi, aby próbować zabrać mi kobietę z którą jestem związany." Mężczyzna zbladł. "Będę strzegł drzwi." "Doceniam to" Ral powiedział cicho. Popatrzył na Ariel, ale ona tylko odpowiedziała mu spojrzeniem pełnym strachu. Skrzywił się. "Dlaczego patrzysz na mnie w ten sposób? " "Zabiłeś czterech mężczyzn. Wszystkich ich zabiłeś." Cicho na nią warknął. "Nie wiem, jak jest w twoim świecie, ale już tam nie wrócisz Ariel. Gdybym teraz ich nie zabił, wówczas musiałbym walczyć o ciebie każdego dnia od początku. Wolisz iść do nich? Wiesz, co oni by z tobą zrobili? Oni by spółkowali z tobą tak długo, aż mieli by cię na tyle dość, by oddać cię innym. Jesteś malutka. Nie przetrwałabyś długo. Oni by cię skrzywdzili. A ty jesteś moja. Ty i ja jesteśmy zakochani. Rozumiesz? " Skinęła głową. "Ja po prostu ..." Walczyła ze łzami. "To mnie przeraziło, nie jestem przyzwyczajona do przemocy. Wiem i rozumiem to, że nie miałeś wyboru. Doceniam, że zrobiłeś to dla mnie. Naprawdę to zrobiłeś. Tylko jestem po prostu w szoku." Westchnął i poluzował swój chwyt na jej ramieniu. "Muszę się umyć. Zdejmij ubranie, umyjemy się razem. " Rozebrała się szybko, ciągle spoglądając na drzwi.

29

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral zachichotał. "Baras nie pozwoli by ktokolwiek tutaj wszedł. Większość z moich ludzi się mnie boi. Jestem silniejszy od nich wszystkich. " "Walczysz naprawdę dobrze”. "Ja ..." Zawahał się. "Nie wiem, jak to wytłumaczyć, żebyś zrozumiała. Na mojej planecie niektórzy są dużo silniejsi od innych. A ja pochodzę z najsilniejszej rodziny. Mój ojciec zarządza naszą planetą. " Była oszołomiona. "Jak król?" "Nie znam tego słowa. Mój ojciec jest najsilniejszym z naszych ludzi. On nas wszystkich prowadzi i zarządza nami." "Cholera. Jesteś księciem". Wzruszył ramionami. "Nie rozumiem tego określenia, ale moi ludzie przybyli tutaj razem ze mną. I tylko czasami niektórzy z nich są na tyle głupi, że zapominają iż walczę z nich najlepiej. To jest coś na kształt naszego motta. Najsilniejszy prowadzi słabszych, a ja jestem najsilniejszy z moich ludzi tutaj. " "Więc dlaczego oni jeszcze z tobą walczą?" "Aby wygrać z Anzonsami ..." Zawahał się. "Nie chcemy ranić siebie nawzajem ale musimy zadawać sobie tyle obrażeń, by wyglądały na prawdziwe. Czasami udajemy połamane kości a czasami walka jest prawdziwa. Niektórzy z nich naprawdę walczyli o Ciebie, ale to ja zawsze wygrywam każdy pojedynek. A później przyznaję wygraną jednemu z moich ludzi. Temu, który najbardziej na to zasługuje. Ale tym razem zatrzymałem nagrodę dla siebie. " Znowu była w szoku przez niego. Ale on tylko szarpnął jej nagie ciało w stronę czegoś co przypominało kabinę prysznicową. Machnął ręką na coś w ścianie, a z niej ruszył wodospad ciepłej wody. Cała kabina była w strugach deszczu. Ariel była zaskoczona a Ral zachichotał. "Woda nas oczyszcza. To czyni wszystko czystym. Wystarczy to tylko natrzeć na skórę." "Nie ma nic innego by umyć włosy?" Dotknął strugi spadającego deszczu. "To czyści także włosy. W wodzie zawarte są specjalne substancje chemiczne. Tylko nie próbuj jej połykać. Nie zaszkodzi tobie, ani twoim oczom, ale nie smakuje dobrze. No i będzie chciała się z ciebie wydostać."

30

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Czyli tak naprawdę cała ta walka, ze mną jako wygraną, nie była prawdziwa, tak?" Zawahał się. "Zrozumieliśmy już dawno temu, właściwie to od pierwszej walki, że nasze pojedynki muszą wyglądać dobrze i prawdziwie, bo inaczej oni mogą wstrzymać dla nas dostawy jedzenia. Musimy walczyć prawdziwe. Kilku z moich ludzi stoczyło prawdziwe walki, próbując wygrywać nagrody, których pragnęli z wielką chciwością. Ale to ja zawsze wygrywam, i oddaję to temu, który moim zdaniem najbardziej na to zasłużył. Temu który walczył najlepiej. Wielu walczyło o ciebie na poważnie, ale byli głupi, nie mogliby wygrać ze mną. Wiedzieli, że muszą mocno się starać, żeby mnie przekonać, że zasługują na ciebie, więc walczyli najlepiej jak umieli. " "To dlatego, ten człowiek, który zaczepił nas po walce pytał komu mnie oddasz." Skinął głową. "Gru to się nie spodobało, to że jesteś moja, więc chciał siłą ciebie zabrać. Myślał, że zasługuje na to, abyś była jego. " "Wygrałeś już jakieś kobiety?" "Tak." Zazdrość uderzyła w nią z dużą mocą. "Sypiałeś z nimi?" Przyjrzał jej się spod zmrużonych powiek. "Nie. Oddawałem je bezpośrednio temu, kogo uważałem za najgodniejszego". Sięgnął do dołeczka na jej policzku i delikatnie potarł go kciukiem. "Jesteś jedyną kobietą, jaką wziąłem do swojego łóżka, odkąd zabrali nas z naszej planety. A to było sześć miesięcy temu." No i znowu była w szoku. "Dlaczego to mnie zatrzymałeś? Dlaczego nie zatrzymałeś żadnej z tych pozostałych, wygranych kobiet? " Uśmiechnął się. "Coś mnie w tobie zainteresowało, aż poczułem to w mojej krwi. Kiedy spojrzałem na ciebie, musiałem cię mieć. " Skinęła głową. "Bardzo się z tego cieszę." "Miło mi. A teraz chodźmy już do naszego pokoju. Znowu czuję w mojej krwi, potrzebę ciebie. I nie sądzę, że będziesz tutaj wystarczająco bezpieczna."

31

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 4

Ral trzasnął drzwiami. "Zdejmij ubranie". Szybko się rozebrała i patrzyła na Rala, gdy on zdejmował swoje spodnie. Był już mocno pobudzony. Podszedł do swojego materaca i opadł na niego na kolana. Poklepał się po udach. "Albo przodem, albo tyłem. Jak chcesz. " Ariel uśmiechnęła się. "Czy ty zawsze jesteś na kolanach przy tym?" "Tak, a twój rodzaj nie?" "Nie, połóż się na plecach. " Zawahał się przez chwilkę, ale potem położył się na plecach. Uklęknęła obok niego i zaczęła się przesuwać bliżej jego bioder. Jej dłonie masowały jego klatkę piersiową, gdy przełożyła jedno swoje kolano przez niego. Widziała ogień pragnienia w jego oczach, kiedy tak patrzył na nią w kompletnym milczeniu. Nie protestował. Pochyliła się nad nim, otworzyła usta i zaczęła go lizać czubkiem swojego języka. Napiął się cały pod tym dotykiem. Zawarczał i wygiął swój kręgosłup, tak by być jak najbliżej jej ust. Wzięła, to za dobry znak. Polizała jego sutek i zaczęła go ssać. Wsunął ręce w jej włosy z bardzo głośnym jękiem. "Na władcę księżyców”, wyszeptał tylko. Ariel uśmiechnęła się i puściła jego sutek. "Kim oni są?" Ral zachichotał. "To opiekun i obserwator mojej planety." "Odpowiednik mojego boga". "Czy on też jest tym, który chroni waszą planetę i czuwa nad ludźmi?" Zawahała się. "Czy twój pan to osoba oddychająca, istniejąca materialnie, czy tylko ktoś w kogo wierzysz? " "Wiara". Skinęła głową. "Tak, to jest nasz bóg". "Zrób to jeszcze raz, to twoimi ustami."

32

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Opuściła swoje usta ponownie na jego klatkę piersiową i wyznaczyła ścieżkę z pocałunków dokoła jego pieszczonej właśnie piersi, po czym ruszyła w stronę drugiego sutka, wzięła go do buzi i zassała. Cofnęła się o cal i dmuchnęła lekko na mokry ślad pocałunków. Uśmiechnęła się, gdy jego sutek od razu się zacisnął i zmarszczył a Ral jęknął. "Potrzebuję cię". Chwyciła jego grubą erekcję w dłoń. Była już bardzo sztywna i mokra. Popatrzyła w jego oczy, i powoli opuściła się na jego biodra. Jęknęła, kiedy zaczęła się powoli zsuwać po niej i pochłaniać go wewnątrz swojego ciała. Czuł się przy tym tak cholernie dobrze, gdy tak powolutku go dopieszczała, aż schował się w nią cały. Wydał z siebie przeciągły niski warkot. "Ariel, czuje się tak wspaniale." "Poczekaj". Poruszyła się na nim powoli do przodu, zatrzymała i cofnęła. Ral chwycił mocno za jej biodra i odrzucił głowę do tyłu. Pchnął w górę, jeszcze głębiej w nią, po czym opuścił się w dół. I tak zaczęli się poruszać, wychodząc sobie naprzeciw, coraz szybciej i szybciej, a przyjemność tylko wzrastała. "Dotknij mnie", jęknęła. "Jestem już tak cholernie blisko." Opuścił jedną ze swoich dłoni, kurczowo ściskających jej biodra i ruszył nią w stronę jej łechtaczki. Biorąc ją swobodnie i pocierając pomiędzy swoim palcem wskazującym a kciukiem. A to wszystko połączone razem sprawiło, że Ariel zaczęła głośno krzyczeć w ogarniającym ją orgazmie. Ral warknął i odrzucił głowę do tyłu, jak tylko jego rozgrzany do czerwoności trzon, zaczął pulsować w niech spełnieniem. Ariel bezwiednie upadła na jego pierś, uśmiechając się na jego skórze. "Tak ... czy to było tak dobre, jak wtedy gdy jesteś na kolanach?" "Lepsze". Zachichotał. "Wasze kobiety nie lubią seksu w innej pozycji, tylko ta jedna jest dla nich dobra?" Pogłaskał jej pośladki swoimi dłońmi. "Ich unis musi być dociskany przez męskiego hais, tylko jak się połączą, to daje im orgazm.". "Hais?" Przewrócił ich oboje na bok, mocno przytulając Ariel do siebie, po czym puścił ją i przesunął się na kolana. Chwycił swojego fiuta i wskazał na jego prącie. "To jest hais. On czuje. On pracuje, gdy jest w środku."

33

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Dotknęła końcówki jego koguta i bardzo ostrożnie go zbadała. Był to twardy, lekko prążkowany obszar w kształcie kapelusza grzyba. Widziała jak pod jej dotykiem przeszedł go dreszcz. Przejechała po nim, jeszcze raz swoim palcem, a on zamknął oczy z jękiem. "To miejsce jest wrażliwe?" "Bardzo". Wsunęła palce od spodu jego fiuta. "A tutaj?" "Czuję to bardzo dobrze, ale to hais jest najbardziej wrażliwy." "Jak jesteś wewnątrz mnie, to bez względu na to, w jakiej pozycji jesteś zawsze się o coś ocierasz." Puściła go a on ponownie ją przytulił i przytaknął. "Kiedy mężczyźni Zorn, chcą ukarać kobietę, to wówczas uprawią z nią seks w pozycji, która nie daje jej przyjemności." "Nie rozumiem". Uśmiechnął się. "Jesteśmy społeczeństwem zdominowanym przez mężczyzn." "Nadal nie rozumiem." Przyciągnął ją jeszcze bliżej w swoich ramionach tak, że teraz leżeli czule objęci. "Jeśli kobieta postępuje zbyt samowolnie, to wymaga przypomnienia, że to jej mężczyzna jest odpowiedzialny za jej przyjemność, że to on jej to daje, albo tak będą współżyć dopóki ona tego nie zrozumie. " "Skrzywdziłeś kiedyś jakąś kobietę w ten sposób? "Nie. I nie mogę sobie wyobrazić siebie podnieconego, ale nie pozwalającego tobie dojść." "Więc po co to jest?" Roześmiał się. "To ma być lekcja. Kiedy kobieta jest posłuszna, wówczas może mieć orgazm." Pogłaskała jego pierś. Kocha dotykanie Rala. "To nie będzie na mnie działać." "A zatem będę musiał znaleźć inny sposób, aby to obejść. A co będzie, jeżeli nie będę dotykał twojego unisa z przodu? " "Wciąż cieszyłabym się seksem, ale trochę mniej.” "Jakie jeszcze lubisz pozycje?"

34

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Co sądzisz o seksie oralnym?" Miał zafrasowany i myślący wyraz twarzy. Uśmiechnęła się. "To jest wówczas, jak mój unis jest w twoich ustach, albo twój hais w moich". Zamyślenie zginęło z jego twarzy i skinął jej głową. "Kobiety mogą to robić, ale mężczyźni nie mają na tyle długiego języka, by dosięgnąć unisa kobiety. On jest na głębokości około sześciu cali wewnątrz." "No to kobiety mają do bani w waszym społeczeństwie." "Ale możemy je stymulować palcami." Jego ręka delikatnie spłynęła po jej ciele i zatrzymała się na jej cipce. "Ale twój unis jest bardzo łatwo dostępny." Skinęła głową. Podniósł ją, przyciskając Ariel na jej plecy i uśmiechnął się do niej. "Zobaczymy, jak to działa. " Zawahała się. "Powinnam wziąć najpierw prysznic." Zachichotał. "Bo ja będę ciebie smakował? Nie mam nic przeciwko temu jaka jesteś." Przesunął się w dół jej ciała i sięgnął do jej ud. "Chcę eksperymentować na tobie." Rozłożyła swoje uda jeszcze szerzej. "Wszystko, co tylko zechcesz." Ral usiadł pomiędzy jej udami, przysunął je bliżej siebie i zaczął ją studiować z bliska. Opuścił swoją głowę jeszcze niżej i badał wzrokiem jej cipkę. Rozsunął palcami jej fałdki i patrzył na łechtaczkę. „Jaka piękna." Ariel roześmiała się. "Myślisz, że jestem piękna? Tam na dole?" Zaciągnął się jej zapachem. "Pachniesz naprawdę dobre." Po czym opuścił swoje usta na jej cipkę a jego język dotknął jej guziczka. Wciągnął go do swoich ust, mocno zasysając. Ariel jęknęła, a jego usta uwolniły ją. "Dobrze?" "Tak." "Smakujesz bardzo dobrze. A gdy będę to robił, chciałbym zobaczyć jak przy tym dojdziesz." 35

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Nie mogę się doczekać, " powiedziała bez tchu. Ral polizał ją lekko i zaczął ssać. Używał też zębów, by delikatnie drapać nimi o jej guziczek. Ariel jęczała już całkiem głośno i wiła się po łóżku. "Ral, sprawiasz, że czuje się tak cholernie dobrze." Warknął w nią, i wibracja powietrza zakręciła się wokół jej łechtaczki. Jego usta były bezlitosne, gdy tak się nią bawiły. I nie zajęło to dużo czasu, by Ariel głośno krzyczała jego imię w kolejnym orgazmie. Ral podniósł swoją głowę spomiędzy jej rozchylonych ud. "Chcę to robić bardzo często." "Oj, powalam ci, pozwalam!” Podniosła głowę, uśmiechając się do niego. "Teraz twoja kolej. Kładź się na plecy z powrotem. " Chichotał, kładąc się płasko na plecach. Ariel przesunęła się i przysiadła pomiędzy jego udami. Przyjrzała się jego już wielkiej erekcji. "Powiedz mi, co mam zrobić." "Pokaż mi, jak twoi ludzie to robią." Oblizała usta, chwycił go w jedną dłoń i przejechała językiem po czubku jego fiuta. Zatańczyła na nim przez chwilkę a on jęknął cicho w odpowiedzi i zacisnął pięści na kocach leżących na łóżku. Mięśnie w całym jego ciele napięły się. "Idealnie", warknął. Pobiegła językiem do jego dolnej części wału i liznęła w górę całym językiem. Gdy była z powrotem na górze, owinęła usta wokół jego koguta i wciągnęła go całego w swoje usta. Ral zajęczał głośno i palcami zaczął rozrywać pościel. "Panie z księżyców. Czuje się tak dobrze. " Ariel powoli zassała go jeszcze głębiej. Całe ciało Rala, aż się wykrzywiło i podniosło z materaca, w miarę jak ssała go coraz mocniej i szybciej, używając w przerwach języka, by drażnić go niemiłosiernie. Ral doszedł w jej ustach a Ariel, przełykała wszystko co jej dawał. Jego nasienie było cieplejsze od tego co znała i miało zupełnie inny smak. Było słodkiej jak cukierek. Jęknęła w ekstazie ale nie zaprzestała lizania, dopóki nie przejęła wszystkiego od niego, każdej najmniejszej nawet kropelki. Ral wziął drżący oddech. "Ty mnie zabijesz."

36

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Wypuściła go ze swoich ust. Śmiejąc się, gdy zobaczyła jego oszołomiony wyraz twarzy. "Rozumiem, że ci się podobało? " Przyciągnął ją do siebie i mocno przytulił. "Bardzo mi się podoba ten twój sposób. Na władcę księżyców to było niesamowite." "Robiłam to inaczej?" "Nasze kobiety liżą tylko szczyt. Nie biorą go całego do ust. Twój sposób jest... " Zadrżał. "Jest o wiele lepszy." Przytuliła się do niego. "Mamy dobry seks ze sobą, prawda?." Roześmiał się. "Tak, mamy. Teraz już mogę iść spać, a ty? Jesteś śpiąca? Podczas ostatniego cyklu nie spaliśmy tyle co powinniśmy. " "Hmmm. Ktoś, mnie nosił na rękach. " Przytuliła się jeszcze bliżej dużego ciała Rala i zamknęła oczy. Czuła się szczęśliwa i zaspokojona, tak bezpieczna zawinięta w ramionach Rala. Oboje już prawie zasypiali, gdy ktoś uderzył w drzwi. Ral warknął i przesunął Ariel, chwycił za koc i zakrył całkowicie jej ciało, od szyi aż po stopy. "Zostań", rozkazał i wyskoczył z łóżka, chwytając za spodnie i wciągając je. Ariel chwyciła za koc na swoim ciele, czując jednocześnie potężne ukłucie strachu. Czy to znowu przyszli jacyś ludzie, by walczyć o nią? By spróbować zabrać ją do Rala? Ral popchnął drzwi i spojrzał na kogoś za nimi. Ariel nic nie widziała spoza jego wielkich pleców, skutecznie blokujących jej widok. Usłyszała tylko jakiś miękki, męski głos, ale nie mogła rozróżnić słów. "Będę tam za kilka minut." Zamknął drzwi. "Ubieraj się, Ariel. Musimy iść i to szybko." Była zaniepokojona, ale wstała z łóżka i zaczęła się szybko ubierać. Ral pomógł jej zawiązać swój pas na spodniach. Spojrzała na niego. "Co się dzieje?" "Mamy spotkanie, ma które zaraz musimy iść. To jest bardzo ważne. Jeden z mojej paczki zaufanych , usłyszał coś, co my też musimy wiedzieć. " "Co ta paczka oznacza? Nie rozumiem tego terminu. "

37

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"To oznacza, że oni są wierni w stosunku do mnie i mojej rodziny. Są godni zaufania, nie odwrócą się ode mnie, zawsze będą przy mnie stali. To działa również w drugą stronę, ja i moja rodzina także im ufamy i jesteśmy lojalni w stosunku do nich. To jest głęboka więź przyjaźni. Teraz rozumiesz? " "Tak." Ral chwycił jej twarz w swoje dłonie i przyjrzał jej się uważnie. "Czy ty jesteś we mnie zakochana Ariel?" Wpatrywała się w niego. Dobrze wiedziała, o co ją pytał, nawet jeśli nie wyraził tego słowami. Chciał znać jej stosunek do niego. Skinęła głową. Tak właściwie to nie wiedziała, kiedy to się stało, ale kochała Rala. On zabił dla niej, żeby była bezpieczna i żeby mogła zostać z nim. On sprawiał, że się śmiała. A to co robił z nią przy seksie... Jak mogła by go nie pokochać? "Kocham cię". "Czy mogę ci zaufać?" Skinęła głową, nie odrywając oczu od niego. "Tak." "Nie miałem co do tego wątpliwości, ale musiałem zapytać. Chodźmy. To jest bardzo ważne. " Pchnął drzwi i złapał ją za rękę. Szedł tak szybko, że Ariel musiała biec przy nim, nie chcąc ryzykować pociągnięcia za rękę. Doszli w końcu do drzwi sypialni, bardzo podobnej do tej, jaką dzieliła z Ralem. Pomieszczenie było wypełnione mężczyznami a Ral objął szczelnie Ariel swoimi ramionami. Był to bardzo zaborczy uścisk. Po czym popchnął drzwi, by się zamknęły. "Usłyszałeś coś, co może nam pomóc?" Cichy głos Rala rozszedł się po pomieszczeniu. Mężczyzna wstał. Skinął głową Ralowi, a potem jego oczy błysnęły na Ariel. "Możemy jej zaufać? " "Ona jest ze mną związana" warknął Ral. Brzmiał na złego. "Nie obrażaj mojej kobiety." Mężczyzna zbladł. "Nie chciałem obrazić twojej kobiety." Mężczyzna spuścił oczy. "Mów," westchnął Ral. Mężczyzna skinął głową i spojrzał ponownie w jego oczy. "Oni przygotowują jeden ze swoich dużych statków. Jest tutaj jakaś duża planeta i mają zamiar ją odwiedzić, by znaleźć więcej pracowników. Planują przetrzymywać ich wewnątrz statku, dopóki nie odkopiemy dla nich więcej miejsca tutaj. Wówczas przeniosą ich tutaj, do nas." 38

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral uśmiechnął się. "Kiedy zaczynają?" Mężczyzna odpowiedział mu uśmiechem. "Jutro rano, podczas pierwszej zmiany, to jest idealny czas. Podsłuchaliśmy, że planują porwać około kilkuset pracowników." Uśmiech Rala spoważniał. Spojrzał na ludzi wokół niego. "Nadszedł nasz czas. Teraz musimy zrobić to, co zaplanowaliśmy. Po cichu. Nikomu nic nie mówcie, musimy zaskoczyć wszystkich. Wiecie, co macie robić. Zaczynamy na dwie godziny przed nimi. Trzeba się przygotować. " Jego wzrok przesunął się po twarzach mężczyzn. "Czy wszystko jest już na miejscu?" "Tak." Ral zachichotał. "Jesteśmy już tak blisko." Mężczyźni odpowiedzieli mu uśmiechami, a Ariel przyjrzała się każdemu z nich. Dlaczego byli tak podekscytowani tymi nowymi więźniami? Może mieli nadzieję, że w większości to będą kobiety? A może byli po prostu samotni i chcieli widzieć jakieś nowe twarze. Ale powstrzymała się od wszelkich pytań, dopóki nie wróciła z Ralem do ich pokoju, a on nie zamknął drzwi. "Rozbierz się." Głód wręcz spalał jego oczy. Szybko wykonała jego polencie, a Ral od razu chwycił ją i podniósł na wysokość swoich oczu. Byli niemal nos w nos. "Jeśli bym wziął ciebie, tak jak teraz, twarzą w twarz, to by ci się to podobało?" "Tak." Warknął cicho na nią. Ariel objęła nogami jego biodra i zacisnęła a ramionami objęła jego szyję. Ral w mgnieniu oka był w niej. Ariel kocha to uczucie wypełnienia i słodkiego rozpychania. Zaczął się poruszać, ściskając jej tyłek i podnosząc ją w górę, by po chwili opuścić ją prosto na jego wyprężonego fiuta. Ariel ukryła twarz w jego barku i tylko głośno jęczała. Nie była pewna do czego, ta dzikość w Ralu doprowadzi, ale zamierzała się cieszyć każdą tego sekundą. „Na pana z księżyców, "szepnęła i doszła. W tym samym czasie Ral eksplodował w jej wnętrzu, a ona poczuła to bardzo mocno. Ral zachichotał. "Dokładnie tak. Na pana z księżyców, to było dobre. " Delikatnie z niej wyszedł, po czym opuszczał ją na podłogę, zsuwając po swoim ciele, aż jej stopy dotknęły podłogi. Pocałował ją jeszcze, chociaż tak właściwie, był to tylko krótki całus i odsunął się o krok. 39

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Musimy iść spać." Ariel skinęła głową i weszła do łóżka. Podniosła koce i przytrzymała je dla Rala. „Wejdź do środka" Uśmiechnął się i położył obok niej. Przyciągnął ją do swojego ciała, a głowa Ariel spoczęła na jego piesi. "Ja w tobie zakochany, Ariel". Zachichotała, słysząc to zdanie. "Ja też jestem w tobie zakochana, Ral". "Jestem w tobie zakochany. Teraz lepiej? " I pogłaskał ją po plecach. "Idealnie", powiedziała szczerze. A uczucie radości przetoczyło się przez jej serce. Ral był w niej zakochany.

40

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 5

"Wstawaj". Ariel otworzyła oczy. "Jest cholernie wcześnie. Czy my spaliśmy dość długo? A tak w ogóle to skąd wiesz, która jest godzina? " "Słyszę. Mamy patrole w korytarzu, które informują nas o czasie. Mój słuch jest bardzo wyczulony. Ubieraj się szybko. Musimy się spieszyć. Mamy jeszcze wiele do zrobienia, Ariel ". Zaczęła się ubierać. Widziała jak Ral włożył koszulę, aż zagapiła się na niego z wrażenia. "Wkładasz dzisiaj na siebie koszulę? " "Tam gdzie idziemy, jest dużo zimniej niż w kopalniach, w jaskini." "Ok". Ral chwycił koc z łóżka i Ariel obserwowała jak przerzucił na niego wszystkie swoje ubrania, które piętrzyły się na podłodze w rogu pomieszczenia. Działo się coś więcej, o czym Ral nie chciał jej nic mówić. Podniósł torbę z ubraniami i zarzucił ją sobie na ramię. Pchnął drzwi i wyciągnął do niej rękę. "Zostań ze mną. Nie ważne co się stanie, zostań ze mną Ariel. Jesteś ze mną związana, a ja jestem związany z tobą. My należymy do siebie." "Pamiętam o tym. Ja ciebie nie opuszczę, będę tak blisko, jak to jest tylko możliwe, przez cały czas." "Dobra odpowiedź." Ruszyli w stronę łazienki. Było w niej już czterech mężczyzn, ale na rozkaz Rala opuścili pomieszczenie, by mogła mieć odrobinę prywatności. Kiedy skończyła Ral również skorzystał z ubikacji. A do pomieszczenia weszło trzech innych mężczyzn. Ral przyciągnął ją bliżej do swojego ciała i wskazał jej głową by nie patrzyła na nich. Kontem oka widziała, co robią, ale nie odwróciła oczu od Rala. Nie chciała oglądać trzech sikających facetów. Ral zapewniał jej sporo prywatności, więc jeszcze przed wyjściem z łazienki wzięli prysznic. A potem ruszyli w stronę pokoju z jedzeniem. "Jedz szybko." 41

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral podał jej talerze wypełnione żywnością a sam wziął kubki z wodą. Rozejrzała się po pokoju. Był wypełniony ludźmi, nie tak jak wczoraj rano. W całym pomieszczeniu panowała też kompletna cisza. Wszyscy byli wyjątkowo spokojni. Ral usiadł na ławce przy końcu stołu i tak jak wczoraj rozchylił swoje uda, by zrobić na ławce miejsce dla niej. Ariel nie czekała, na jego słowa, od razu sama usiadła na jego kolana i przesunęła się miedzy jego udami siadając na ławce. Ral skinął głową wszystkim mężczyznom w pokoju. Ariel spojrzała na niego, a on odpowiedział jej bardzo napiętym spojrzeniem. Tak właściwie to mogła wyczuć w powietrzu dużą nerwowość płynącą od wszystkich. Zastanawiała się co, u diabła, się dzieje. Spojrzała na niego pytająco, ale on tylko się uśmiechał. "Ral?" "Zaufaj mi teraz, na pytania przyjdzie czas później." Zamknęła usta i skinęła głową. Ral chciał, żeby jak najszybciej ruszyli. Gdy wyszli z bufetu, poszli korytarzem w przeciwnym kierunku niż kopalnie. Ral w jednym ręku trzymał koc z ubraniami a w drugiej, jej rękę. I tak doszli do drzwi oznaczonych jakimiś słowami, których nie umiała odczytać. Oznaczenie wyglądało jak falujące paski, i było dokręcone wzdłuż jednym uchwytem. Ral zatrzymał się przed nimi i spojrzał na nią. "Zostań ze mną. Jeśli coś pójdzie nie tak, będziemy musieli uciekać. Ucieknij ze mną. Przysięgnij mi to, Ariel. Nie chcę cię stracić i umrę, jeśli mi ciebie zabiorą. Będę o ciebie walczył aż do śmierci, bez względu na konsekwencje." Ogarnął ją strach. Co się u diabła, dzieje? Ral otworzył drzwi, które prowadziły na mniejszy korytarz. Szarpnął ją do przodu i biegiem ruszyli przez niego. Na końcu pojawiła się winda, czyli ruchoma platforma przy skalnej ścianie. Ral wszedł na nią i przyciągnął ją w swoje ramiona. "Nie dotykaj ścian." "Nie". Zadrżała. "To by było tak, jakby dotknęła elektrycznej tarki do sera. Ta platforma porusza się bardzo szybko." "Tarka do sera?" "Nieważne. Mówiłam do siebie. " Platforma zwolniła. Ral powąchał powietrze, i ruszył do przodu. Pobiegli w dół hali, aż do kolejnych dużych drzwi. Wyglądały jak olbrzymie drzwi ze szkła, były bardzo podobne do tych, przez które Yoz zabrał ją do kopalni. Drzwi otworzyły się z szumem. Ariel była trochę zaskoczona, gdy zobaczyła po drugiej stronie jednego z zaufanych mężczyzn Rala.

42

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Jesteśmy już gotowi. Reszta podąża za nami. " Ral skinął głową, zacisnął dłoń na ręce Ariel i ruszył tak szybko, że musiała ona znowu biec, aby dorównać mu kroku. Wbiegli od kolejnego dużego pomieszczenia, przez kolejne olbrzymie drzwi. Ral zatrzymał się i rozejrzał. Ariel automatycznie spojrzała za nim. Zobaczyła dziesiątki ludzi z jego rasy. Część z nich przysiadła w kuckach. Weszli do kolejnego pomieszczenia, była tutaj kolejna setka z rasy Zorn, ale widziała też kilka innych gatunków ludzi. Tak właściwie, to nie odróżniali się od ludzi Zorn, ale czuła, że nimi nie byli, no i większość z nich to były kobiety. "Zaczynamy". Rozkazał Ral. Drzwi otworzyły się, i wszyscy ruszyli kolejnym korytarzem na prawo. Po czym weszli do olbrzymiego hangaru. A Ariel spojrzała na największy statek kosmiczny jaki kiedykolwiek widziała. Zacumowany był on tak jakby, w otwartej przestrzeni. Widziała jego szklaną kopułę, na tle nieprzepastnego kosmosu. Na statku znajdowało się już kilkudziesięciu mężczyzn Zorn. Machali oni gorączkowo na pozostałych, jakby w panice. I teraz ich grupa zaczęła biec. Ral chwycił ją za rękę, i przyciągną bliżej do swojego ciała. Oboje pobiegli do dużego statku. To był prawdziwy statek kosmiczny. Teraz już zrozumiała co się działo. Próbowali uciec. Szok przeszedł przez nią, gdy zaczęli wchodzić po rampie do środka statku. Weszli do dużej przestrzeni ładunkowej. Tutaj czekało na nich jeszcze więcej Zorn. Ral cały czas biegł, trzymając mocno Ariel przy sobie. Przeszli kolejnym korytarzem, do jakiegoś metalowego pomieszczenia. "Tutaj Argis Ral" Krzyknął jakiś człowiek. "Jesteśmy gotowi do lotu." Ral już ledwo łapał oddech, ale cały czas biegł. "Uszkodziłeś pozostałe statki?" "Tak." Odpowiedział mu wojownik Zorn biegnący razem z nimi. "Nie będą mogli nas śledzić, i to przez bardzo długi czas." Dysząc ciężko i czując rosnący ból w boku, Ariel zaczęła zwalniać. Ral warknął, zatrzymał się i obrócił do niej. Zdjął koc ze swoich ramion i wręczył go mężczyźnie obok nich, a sam chwycił Ariel i przerzucił ją sobie przez ramię. Jej biodra uderzyły w jego ramiona. Ponownie zaczął biec przyciskając ją mocno do siebie. Dobiegli w końcu do windy. Ral zatrzymał się i wszedł, a winda ruszyła w górę. Ariel odsunęła włosy ze swojej twarzy, i przyjrzała się, stojącemu kilka metrów obok Rala, człowiekowi z rasy Zorn. 43

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Statek jest pełen.” Stojący obok nich Zorn dotknął swojego ucha. Ariel widziała jakieś metalowe urządzenie przypięte do niego. "Drzwi do ładowni są zabezpieczone. Jesteśmy gotowi. Wszyscy są. Wszystko jest przygotowane. " "Ruszajmy stąd” warknął Ral. "Nie czekajcie na mnie, idźcie do razu do centrum dowodzenia". "Startujemy" rozkazał Zorn. "Argis Ral nakazał start." Silniki statku nie były głośne, ale Ariel poczuła wibrację, gdy one zastartowały. Drzwi windy otworzyły się. Ral wszedł szybko do pokoju. Pochylił się i opuścił Ariel bardzo delikatnie na nogi. Chwycił ją za ramię i obrócił w swoją stronę. Ariel patrzyła z szeroko otwartymi oczami ze zdziwienia przez przeszklone olbrzymie okno. Pokój był czymś w rodzaju centrum kontroli. Obsługiwało go pięciu Zorn. Ral podszedł do dużego fotela ustawionego w centrum pomieszczenia, pociągając Ariel za sobą. Usiadł i posadził ją na swoich kolanach. Owinął rękę wokół jej talii, zabezpieczającym ją tym samym przed jakimkolwiek ruchem. "Raport" rozkazał Ral. "Oni uruchomili alarmy, gdy tylko uruchomiliśmy statek.. Ale mamy obejścia na ich systemach. " Człowiek za nimi warknął. "Kopuła zatrzymała się. Czterdzieści sekund do startu." Ral warknął. "Szybciej, do cholery". "Możemy tylko czekać. Kopuła już jest otwarta, więc oni nie będą mogli dotrzeć do statku. Uszczelki ciśnieniowe zostały zniszczone, przy otwarciu kopuły. Jeżeli tutaj wejdą zostaną zassani w przestrzeń, nawet jeśli ominą swoje środki bezpieczeństwa." Ral przytaknął. "Co z ich systemami obronnymi?" "Zniszczone." Człowiek siedzący w fotelu, po ich prawej stronie roześmiał się. "Wysadziliśmy je w powietrze, gdy tylko dałeś rozkaz odlotu. Teraz te niebieskie dranie są zajęte gaszeniem pożarów, które wznieciliśmy przy tym. Będziemy mieli czystą drogę. Oni nie mogą już nas zatrzymać. " Ral odetchnął a Ariel zaczęła mu się przyglądać, ale on nie spojrzał już na nią. Mogła więc tylko mu się przyglądać, gdy on ponuro patrzył przez okno. "Dopóki nie będziemy wolni, nie możemy być zbyt pewni siebie, Avi. Viz, obejrzałeś mapy. Wiemy gdzie jesteśmy? Jak daleko od domu?” "Tak, Argis Ral. Jesteśmy oddaleni od domu o jakieś trzy tygodnie, na pełnych obrotach silników."

44

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral zamknął oczy i uśmiechnął się. "Dom". Po czym jego oczy otworzyły się. "Czas?" "Dziesięć sekund. Jesteśmy gotowi. Wydam ostrzeżenie dla naszych ludzi, żeby się czegoś przytrzymali." Ral schował Ariel jeszcze głębiej w swoich ramionach. "Trzymaj się, Ariel. Ten statek ma mocne silniki, a my musimy się szybko stąd wydostać. Chcemy doprowadzić do jak największych uszkodzeń, aby nie mogli nas gonić. Spalimy ich stacje dokującą." Owinęła ramionami jego szyję i przylgnęła do niego jeszcze mocniej. Silniki weszły na wyższe obroty i statek zaczął mocniej wibrować, po czym wystrzelił w przestrzeń. Jej ciało uderzyło w Rala, ale on tylko przytrzymał ją mocniej. Odwróciła głowę, chcąc widzieć widok za oknem. Chciała wiedzieć co się działo w przestrzeni. "Oni mają jedną broń, strzelają," warknął mężczyzna. "Manewr wymijający". Warknął Ral. "Czy możemy uniknąć uderzenia?" Mężczyzna roześmiał się. "To już nie jest problemem. Jesteśmy poza zasięgiem za: trzy, dwa, jeden, teraz. Jesteśmy wolni ". Ral roześmiał się. Trzymał Ariel w ramionach, kiedy wstawał. Uśmiechnął się do niej. "Jesteśmy wolni, moja Ariel ". Ulga była obezwładniająca. Patrzyła na Rala, a on do niej mrugnął. "Otworzyć kanał komunikacji ". Opuścił Ariel delikatnie, na siedzenie, na którym przed chwilą siedział. Ale Ariel wciąż była w emocjonalnym szoku. Uciekli Anzons. Nawet o tym nie pomyślała. Do końca nie wiedziała, że to jest próba ucieczki. Ral nic jej nie powiedział. Teraz już wiedziała, że tego dotyczyło to wczorajsze spotkanie w nocy. Zorn nie był podekscytowani nowymi więźniami. Byli podekscytowani tym, że przygotowywano duży statek, a oni mogli go użyć do ucieczki. Przez chwilkę poczuła żal i zranienie. Dlaczego Ral nic jej o tym nie powiedział? Może jej nie ufał? "Mówi Argis Ral" warknął Ral. "Jesteśmy wolni. W ciągu trzech tygodni wrócimy do naszych domów. Znowu zobaczymy naszych bliskich Zorn." Mężczyźni w pomieszczeniu odchylili głowy i głośno zawyli. Ariel wstała a Ral uśmiechał się do niej szeroko. Przebiegł swoją dłonią po gardle i kiwnął głowa na człowieka stojącego po jego lewej stronie. "Komunikacja zakończona, Argis Ral". Ral spojrzał na innego ze swoich ludzi. "Jakiś pościg?" "Nie, Argis Ral. Dokonaliśmy za dużych uszkodzeń." 45

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral przytaknął. "Miej na to oko. Nie chcę żadnych niespodzianek. " "Tak, Argis Ral". Ral odwrócił się i zaczął patrzeć przez duże okno na bezkresną przestrzeń przed nimi. Założył swoje umięśnione ramiona na piersi, a prawdziwe zadowolenie było bardzo mocno widoczne na jego twarzy. Ariel przełknęła. "Ral?" Uśmiechnął się do niej, i przesunął ręce ze swoich piersi na biodra. "Tak?" "Bierzesz mnie do domu?" Skinął głową. Ruszył w jej kierunku. Pochylił się nad nią i wziął jej twarz w swoje ręce. "Jesteśmy związani. Będziesz bardzo mile widziana na mojej planecie. " "Miałam na myśli Ziemię," szepnęła. Uśmiech Rala zmarł. "Jesteśmy związani, Ariel. Nie wiem, gdzie jest twój świat, nawet nie wiem gdzie go szukać. Przykro mi. Mój dom jest teraz twoim domem. " Skinęła głową, ale wypełniły ją mieszane i odrętwiające uczucia. Ale co jeszcze mogłaby zrobić? Ral uśmiechnął się do niej i puścił ją. Wstał i ruszył w stronę jednego z urządzeń, powiedział coś cicho do mężczyzny, który przy nim stał. A Ariel z powrotem usiadła na krześle, na którym posadził ją wcześniej Ral. Zabierał ją na swoją planetę. Już nigdy nie wróci na Ziemię. Przepełniły ją ból i złość, bo zdała sobie sprawę, że przecież mieli mapy Anzons, znaleźli swój świat, przecież w ten sam sposób mogli znaleźć i jej. Zamknęła oczy i walczyła za łzami, które paliły jej powieki. Otworzyła je, kiedy już była zupełnie pewna, że ma swoje uczucia pod kontrolą. I zaczęła spoglądać w przestrzeń, i tylko od czasu do czasu zerkała na Rala. Patrzyła jak podekscytowany przechodził od jednej do drugiej maszyny. W końcu podszedł do niej i wyciągnął rękę, a ona zdała sobie sprawę, że minęło wiele godzin. "Nie jesteśmy gonieni. Oni nie mają nic szybszego od tego statku. Obserwowaliśmy ich aż do tej pory. Nie ruszyli w pogoń. To była ucieczka doskonała. Zapamiętałem rozkład pomieszczeń na tym statku. Chodź pójdziemy do apartamentów kapitana." "Dobrze". Pozwoliła mu siebie pociągnąć, by stanęła na nogach. Ral schylił się po koc, leżący przy drzwiach, w który była zawinięta jego odzież i wyszli z centrum dowodzenia. Przeszli korytarzem. Ral zatrzymał się przy kolejnych drzwiach. Otworzył je, nie były zablokowane. Ral wszedł pierwszy i rzucił swoje ubrania. Światła automatycznie się zapaliły, a Arial spojrzała na duży pokój. "Ładny".

46

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Pokój był naprawdę bardzo ogromny i wyposażony we wszelkie udogodnienia jakie tylko Anzons mieli do zaoferowania. "Trzymali nas w małych klitkach, wyposażonych tylko w materac.” Ral rozglądał się po pomierzeniu nieźle wkurzony. "Podczas, gdy sami żyli w luksusie ". Ariel rozejrzała się ponownie po tej dużej sali. Był tutaj salon z bardzo wygodnymi krzesłami, a tuż za salonem była sypialnia z wielkim łóżkiem. Jedna ściana była przeszklona. To było piękne. Kiedy będą leżeli w łóżku, to będą mieli piękny widok za oknem. Wpatrywanie się w przestrzeń kosmosu będzie na pewno miłym doświadczeniem. Ral podszedł do niej od tyłu i objął ją swoimi ramionami. „Pokochasz naszą planetę." Spotkała się spojrzeniem z Ralem. "Mógłbyś znaleźć moją Ziemię, jeślibyś tylko chciał." "Nie pozwolę ci wrócić na Ziemię." "Nie rozumiem tego". Uścisnął ją mocniej. "Może i mógłbym znaleźć twoją planetę, ale nie pozwolę ci odejść Ariel. Ja jestem w tobie zakochany. Jesteś dla mnie wszystkim. Jesteśmy związani ". "Co to znaczy? Związani? " "To znaczy, że w tej kopalni wziąłem ciebie i zostanę z tobą aż do śmierci. To znaczy, że będziemy razem aż do śmierci. Związałem twoje życie z moim." "To znaczy, że jesteśmy małżeństwem?" "Małżeństwo?" "To właśnie oznacza, że będziesz ze mną aż do śmierci." "Tak. To jest to, co to oznacza. Jesteś ze mną związana. Nigdy cię nie oddam, i nie puszczę.” "Co to jest Argis?" "To mój rzeczywisty tytuł." "A Ral?" "Tam mam na imię". "Czy powinnam nazywać cię teraz Argis Ral, tak jak wszyscy inni?"

47

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Uśmiechnął się. "Jesteśmy związani. Nie musisz mnie tytułować. Nigdy. Kiedy mnie pojmano, zakazałem moim ludziom używać tego tytułu. Musiałem chronić swoją tożsamość. Byłem po prostu jednym z bardzo wielu Zorn." "A co jeżeli Anzons wrócą na twoją planetę? Mogą was znowu porwać? " "Nie, oni nie porwali nas z naszej planety. Byliśmy na innej. To była nasza planeta na polowania. Anzons popełnił z nami bardzo wiele błędów. Myśleli, że nie byliśmy wystarczająco inteligentni, aby radzić sobie z technologią. Myśleli, że nie jesteśmy nawet godni by nam się przyjrzeć z bliska. Oczywiście, pozwalaliśmy im na to. To działało na naszą korzyść. Dawało dobry sposób na ucieczkę. " "Co to jest planeta na polowania?" "To taki nasz wakacyjny dom. Odpoczywamy polując. To jest bardzo prymitywna planeta bez cywilizacji. Statek zawozi nas tam, i odbiera po tygodniu. Anzons myśleli, że jesteśmy bardzo podstawowym gatunkiem, bez technologii. My nie używamy jej na naszych łowiskach i nie pozostawiamy tam też nic takiego. To by zrujnowało nasze wakacje, bo technologia mogłaby zatruć tą planetę i bestie na które polujemy dla sportu. Anzons nauczą się nas teraz bardziej doceniać." Zachichotał. "Tak więc, oni nie przyjdą po nas na Zorn?" Radość zapaliła się w niesamowitych, niebieskich oczach Rala. "Nie, mamy statki znacznie lepsze od tego i rozbudowany system obrony. Nigdy nie pozwolimy im się nawet zbliżyć się do naszej planety. Poza tym oni nie wiedzą gdzie tak naprawdę ona jest, znają tylko tą z której nas porwali. Kiedy wrócimy do domu, podejmę odpowiednie środki do obrony również tej planety tak, żeby nigdy nikomu nie zagroziło już coś podobnego.”

48

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 6

Ariel była bardzo zdenerwowana. Siedziała między udami Rala i przyglądała się zbliżającej planecie. Zorn nie była białą i niebieską planetą. Zorn była w różnych odcieniach czerwieni i miała trzy duże księżyce, bardzo ściśle krążące wokół niej. Ral skinął na jednego ze swoich ludzi. "Otwórz łącze komunikacji". "Tak, Argis Ral". "Mówi Argis Ral," warknął. "Wróciliśmy do domu. Pełna gotowość, Hyvin Berrr ". Mężczyzna warknął w odpowiedzi. "Argis Ral? Potwierdźcie swoją tożsamość. " Ral wydał z siebie szereg warczeń, ale implant Ariel, nie potrafił tego w żaden sposób przetłumaczyć. Był to po prostu szereg ostrych dźwięków. "Witamy w domu, Argis Ral." Człowiek brzmiał na bardzo szczęśliwego. "Twój ojciec będzie bardzo zadowolony. Szukaliśmy ciebie i naszych ludzi ale bez powodzenia. " "Dopiero teraz udało nam się uciec od naszych porywaczy." Ral przytulił Ariel. "Potrzebujemy transporterów." "Natychmiast ruszamy Argis Ral," powiedział mężczyzna. I od razu zobaczyła jak z planety wystartował statek w stronę orbity. Ariel nie mogła przestać patrzeć na Zorn, była taka inna od Ziemi. Nie, żeby ona kiedykolwiek widziała Ziemię z kosmosu, znała ją tylko ze zdjęć i filmów, ale Zorn była zdecydowanie inna. Planeta wyglądała na dużo większą niż Ziemia na jakimkolwiek, ze swoich zdjęć. Przełknęła ślinę. "Wszystko w porządku, Ariel?" Ral cicho warknął jej do ucha. "Tak. Jestem tylko zdenerwowana. Jak to jest? " Zachichotał i przytulił ją mocno. "Będzie ci się tam podobało. Tam jest piękne. " I to było wszystko, co jej kiedykolwiek powiedział o swojej planecie. W ciągu ostatnich trzech tygodni, podczas ich lotu do jego domu, Ral był bardzo zajęty. Zostawiał ją głównie samą w ich kwaterach, podczas gdy sam wracał do nich tylko na noc. No i kochał się z nią. Ale cały czas unikał odpowiedzi na wszystkie jej pytania, odnośnie planety, co już ją trochę męczyło. Bo powiedzieć, o jej nowym domu ta planeta jest piękna, to jednak trochę za mało.

49

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral postawił ją na nogi, chwycił za rękę i ruszyli razem w stronę luku statku. Widziała większość jego ludzi już zgromadzonych i czekających na transport. Wyglądali na niezwykle szczęśliwych i podekscytowanych. Stali w grupach, rozmawiali i śmiali się. Ral też się uśmiechał i kiwał im głową ale ją cały czas przyciskał do siebie. "Jesteśmy w domu. Nie było nas zbyt długo, a oni tęsknili za swoimi rodzinami i przyjaciółmi." Ariel również brakowało jej domu i rodziny, ale uśmiechnęła się ze zrozumieniem do niego. Ral był jej światem teraz. Jeżeli chciałaby wrócić musiałaby go opuścić, a po prawie miesiącu, który spędzili razem nie mogła sobie wyobrazić życia bez niego. "Wysłali statki transportowe, które zabiorą nas na planetę. Ten statek jest zbyt duży dla naszej stacji dokującej." Rozejrzała się po statku. "Co się z nim teraz stanie?" Uśmiechnął się. "Zachowamy go. Oni porwali nas a my ich statek." Głośny dźwięk zaskoczył Ariel. Ral zachichotał. "To sygnał dokowania transportowców”. Skinął głową komuś w rogu pomieszczenia. "Polecimy pierwszym. Mój ojciec i bracia pragną mnie jak najszybciej zobaczyć." Chwyciła mocniej jego dłoń, wpatrując się jednocześnie w jego twarz. "Co oni będą o mnie myśleć?" "Jesteśmy związani. Będą musieli to zaakceptować. " "Czy twój ojciec może nas rozdzielić? Powiedziałeś, że jest panem i przywódcą tego świata. " Ral zmarszczył brwi. "On tego nie zrobi." Lęk uderzył w Ariel. Ral nie powiedział, że on nie może tego zrobić, on tylko powiedział, że on tego nie zrobi. Co się stanie, jeśli jego ojciec nie będzie chciał Ariel w życiu Rala? Co się z nią wówczas stanie? Drzwi rozsunęły się i stanęło przed nimi kilku wielkich mężczyzn Zorn, ubranych w czarne mundury. Ral uśmiechnął i ruszył do przodu, ciągnąc za sobą Ariel. A gdy drzwi się zamknęły, obrócił ją tak, by swoim ciałem oddzielać ją od reszty przybyszów. "Algernon." Ral zachichotał. "Przeleciałeś taki kawał drogi, żeby mnie zobaczyć." Ral puścił Ariel i uściskał mężczyznę. Widziała podobieństwo między nimi. Argernon miał taki sam uśmiech jak Ral, i wydawali przy tym takie same odgłosy. "Wyglądasz dobrze, bracie. Baliśmy się, że nie żyjesz ". 50

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral roześmiał się. "Jestem zbyt ważny by umrzeć." Zostawił brata i znowu sięgnął po Ariel, wyciągając ją z za swoich pleców i popchnął na przód. Ariel wpatrywała się w dużego Zorna. Widziała jak jego oczy rozszerzają się, gdy ją obserwował. Otworzył usta, ale natychmiast je zamknął. A jego oczy obróciły się do Rala. "Pachnie tobą bardzo mocno." "To jest Ariel. Jestem związany z nią. " Widziała jak niedowierzania zarysowało się na twarzy Argernona. "Ty się związałeś z wrogiem?" Ral warknął. "Ona nie jest wrogiem." "Ona jest jednym z twoich oprawców". "Nie, została zabrana ze swojego świata, tak jak i my. " Argernon nadal wyglądał na rozzłoszczonego. "Ona jest z innego świata. Nie możesz być związany z kimś takim. Ojciec ci na to nigdy nie pozwoli. " Ral warknął wściekle. "Stało się. Ona jest moja. Jesteśmy związani ". Argernon zrobił krok do tyłu i założył ręce na klatce piersiowej. "Pozwolę ci wziąć to coś do ojca”. Jego oczy raz jeszcze spojrzały na Ariel. "Ona jest zbyt mała i blada". "Ona jest moja". Ral warknął na brata. "Nikt mi jej nie zabierze." Argernon spojrzał nie niego zaniepokojony i trochę zły. "Czy ona jest dla naszego gatunku kompatybilna? Czy ona może nosić nasze potomstwo? " Ral zawahał. "Nie wiem, ale mnie to zupełnie obchodzi. Ona jest moja." Argernon westchnął głęboko. "Chodźmy. Ojciec pragnie zobaczyć ciebie jak najszybciej." Jego oczy zwróciły się do Ariel. "Czy ona w ogóle nas rozumie?" "Tak". Ral skupił całą swoją uwagę na Ariel. "Powiedz coś do mojego brata, sprawdzimy czy twój implant tłumaczy język Zorn." Ariel przełknęła "Witaj Argernonie. Miło cię poznać. " Argernon zmarszczył brwi i jego czy przesunęły się na Rala. Potrząsnął głową. "Nie mogę zrozumieć tego co ona mówi. Mówi zbyt cicho. Ona nie mówi tak, jak my." Ral był ewidentnie podrażniony i spojrzał na niego z dezaprobatą. "Musimy znaleźć kogoś, kto sprawdzi jej implanty i czy działają. A jak nie to musimy zmienić nasze, tak aby tłumaczyły nasz język dla niej". 51

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"To jest nie do zaakceptowania", Argernon warknął. "Przyprowadziłeś do domu, kobietę której nikt nie rozumie i która nas też nie potrafi zrozumieć." Ariel spojrzała na Rala. "Rozumiem go." Ral skinął na nią głową. "Dobrze". "Co ona powiedziała?" Argernon wyglądał teraz już bardzo ponuro. "Ona może ciebie rozumieć i to doskonale. Ruszajmy. Muszę się natychmiast skontaktować z kimś, kto może nad tym popracować. Chcę, aby wszyscy mogli zrozumieć kobietę, z którą jestem związany. I to wszyscy a nie tylko ci na tym statku." Argernon spojrzał wściekle na niego. Jego świecące niebieskie oczy zwęziły się, gdy popatrzył na Ariel. Poczuła się bardzo nieswojo pod tym, tak bezpośrednim i bezwzględnym spojrzeniem. Ale on przesunął już swój wzrok z powrotem na swojego brata. Kiwnął mu swoją głową i z warknięciem odwrócił się od nich. Po czy wyszedł z hukiem przez drzwi. Transporter wyglądał jak sporych rozmiarów ziemski autobus. Ral pociągnął Ariel na swoje kolana i zapiał pasy w fotelu. Drzwi zostały zamknięte i od razu polecieli w kierunku planety. Ral cały czas trzymał ją w mocnym uścisku. Poczuła uderzenie, gdy weszli w atmosferę, aż zatrząsało lekko transporterem. Ral zachichotał na widok jej strachu i tylko mocniej ją przytulił, przyciskając swój policzek do jej, a później szepnął coś do niewłaściwego ucha. Usłyszała tylko ciche warknięcia, ale nie przypomniała mu, że nie mogła go zrozumieć. Wiedziała, co chciał jej powiedzieć. Zapewniał ją, że to jest bezpieczne. Transport nie miał okien, więc nie wiedziała co się dziej, ale lekki dźwięk szurania metalu o metal i nagły bezruch statku, powiedziały jej, że są na miejscu. Ral rozpiął pasy i wstał z fotela. Chwycił ją za rękę i poprowadził do wyjścia. Od razu wiedziała, którzy z ludzi oczekujących na nich, to jego rodzina, ojciec i bracia. Ral, był bardzo podobny do swojego ojca, nie dało się tego ukryć. A jego czterej młodsi bracia wykazywali to samo rodzinne podobieństwo. Ral cały czas trzymając ją za rękę, przeszedł przez ładownie i dotarł w końcu do oczekujących na nich ludzi. Ral dopiero teraz puścił dłoń Ariel, by natychmiast chwycić w niedźwiedzim uścisku starszego człowieka. Ariel nie ruszała się i cały czas patrzyła, jak Ral przytula po kolei każdego z członków swojej rodziny. Mężczyźni wyglądali na naprawdę szczęśliwych, że mają go już z powrotem. Jeden z jego braci zwrócił swoją uwagę na Ariel. Skrzywił się, i jego oczy powróciły pytającym spojrzeniem do Rala. "Co to jest?"

52

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral odsunął się od brata, którego aktualnie ściskał. Odwrócił się z uśmiechem, i sięgnął po Ariel. "To jest Ariel. Jestem z nią związany. " Stary człowiek ryknął wściekle a jego oczy spoczęły na niej. Ariel wstrzymała oddech i prawie by upadła na swój tyłek, pod tym rykiem, chcąc się jak najszybciej od niego zdystansować. Ral złapał ją w ostatniej chwili, zacisnął swoje ramię wokół jej tali i przyciągnął ją do siebie. Warknął na ojca. "Co to było?" "Nie jesteś związany z tym czymś." Ojciec Rala warknął ponownie. Ral zacisnął swoje usta w ponurej linii. "Ona jest z Ziemi. Ona jest człowiekiem. Została tak samo jak i my porwana ze swojej planety przez Anzons. Jestem z nią związany. Ona jest moja. I nigdy nie warcz na nią ponownie, ojcze ". "Ona jest mała i słaba. Przyjrzyj się jej skórze. Jest blada ". Hyvin Berrr cały czas patrzył na Ariel, kiedy to wszystko mówił. Wyglądał tak, jakby chciał sprawić żeby ten oddech był jej ostatnim. Ten człowiek zarządzał Zorn według Rala był królem. I jeśli ten starszy człowiek chciał ją widzieć martwą, to nie zostało jej już zbyt wiele czasu. "Ona jest dzielna i piękna. Nie obchodzi mnie, co myślisz. Jestem z nią związany." Ral warknął na słowa swojego ojca. Jego ciało było bardzo napięte, a jego uścisk na jej dłoni, na pewno sprawi, że będzie miała siniaki. „Ona jest moja, a ja nie pozwolę by ktoś ją ode mnie zabrał." Jego ojciec posłał jej kolejne bardzo złe spojrzenie. "Jak ona może tak wpływać na ciebie?" Odwrócił głowę, by spojrzeć na kobietę Zorn. "Weź ją do punktu medycznego. Chcę wiedzieć, co ona robi mojemu synowi, że on tak stracił dla niej głowę." Ral warknął. "Nie" Argernon wkroczył pomiędzy swojego brata a ojca. "Pozwól na jej zbadanie. Niech jej się przyjrzą i nich ją sprawdzą. To sprawi, że ojciec będzie spokojniejszy, że ona nie porwie cię do jakiegoś innego świata. Będziesz miał wówczas również szansę sprawdzić, co się dzieje z jej implantem. Czy można go jakoś dostroić, by inni ją również rozumieli." Ral oddychał bardzo ciężko i był oczywiście, że nadal jest wściekły. Kiwnął głową na Argernona. I jego oczy zimno spojrzały na ojca. "Jeśli będziesz się starał ją zabrać ode mnie, sprawisz tylko, że wezmę statek i uciekniemy do jej świata. Odejdziemy. Stracisz mnie na zawsze. " 53

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral chwycił dłoń Ariel i wybiegł z nią z pomieszczenia. Musiała biec, aby nadążyć za jego szybkim krokiem. Ale jeszcze przed wyjściem uchwyciła wściekły błysk w oczach i na twarzy Hyvin Berrr, zanim znikł jej z oczu. Ruszyli za kobietą Zorn w kierunku centrum medycznego. Ariel przyglądała się otoczeniu. Tutaj było naprawdę pięknie. Budynki były w większości czarne, a niebo miało czerwony odcień, przypominający Ariel zachód słońca na Ziemi. Różniło się tylko tym, że wszystko było czerwone, nie było nigdzie odrobiny nawet błękitu. Nawet kurz tutaj był czerwony a trawy purpurowe. Podeszła do małego mostu i zatrzymała się. Ral podszedł do niej, i spojrzał w kierunku na który patrzyła. "Co się stało?" "Wasza woda jest fioletowa." "A jakiego koloru jest woda na twojej planecie?" "Głównie jest jasna, ale nasze oceany są niebieskie." Pogłaskał jej rękę swoją. "To brzmi miło." "Cieszę się, że mogę oddychać. Martwiłam się tym trochę. " Zachichotał. "A ja nie, było oczywiste, że oddychamy tym samym. Chodźmy ". Kobieta Zorn czekała na nich, a jej oczy utkwione były w Ariel. Patrzyła na nią tak jakby była jakiś wirusem. Ariel westchnęła i powiedziała cicho. "Myślę, że twoi ludzie mnie nie lubią." "Wyglądasz inaczej, ale jesteś piękna dla oka." Spojrzała mu w oczy. "Naprawdę tak myślisz?." "Tak, oni nie widzieli do tej pory tak bladej skóry jak twoja." "Co ona mówi?" Zapytała cicho kobieta Zorn. Ral zwrócił swoją uwagę na nią. "Myśli, że jej nie lubicie, wyjaśniałem, że jesteście po prostu ciekawi. " Kobieta spojrzała na Ariel i skinęła jej głową. "Ona może nas zrozumieć, ale ja jej nie mogę. Mówi tak cicho i dziwnie, ale to jest przyjemne dla ucha. " "Zaradzimy temu, obiecuję." Ral zachichotał.

54

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Weszli do środka budynku medycznego i udali się na drugie piętro. Czekająca tam na nich kolejna kobieta Zorn uśmiechnęła się do Ariel, jednak ta uznała jej uśmiech za bardzo wymuszony. "Jestem uzdrowicielem i naukowcem. Rozumiesz mnie? Jestem Ahhu ". Ariel przytaknęła. Kobieta spojrzała na nią z ulgą i przeniosła swoje spojrzenie na Rala. "Zostaniesz z nami, żeby tłumaczyć?" "Nie opuszczę mojej Ariel". "Czy ona może się rozebrać? Chciałbym ją zbadać. " Ariel napięta się. "Teraz czuję się jak jakaś anomalia genetyczna" "Co to jest?" Ral podniósł swoją brew. Poznała już ten jego pytający wzrok. "To jest wynik nieudanego eksperymentu naukowego. To chyba najlepszy opis." Ral pociągnął ją w swoje ramiona, aby dać jej pocieszenie mocnym przytuleniem. "Wiem, że to dla ciebie trudne, Ariel. Przykro mi. " Położyła głowę na jego piersi i dała się pocieszać przez chwilę, po czym wycofała się. "Już wszystko jest w porządku." Zdjęła ubranie. A Ahhu zagapiła się na nią z szeroko otwartymi z ciekawości oczami. Arie stała zaczerwieniona, gdy kobieta skrupulatnie badała każdy centymetr jej odkrytego ciała. "Możesz z nią współżyć". Ahhu spojrzała pytająco na Rala. "Prawda?" "Tak. Mówiłem ci, że jestem z nią związany." Ahhu przytaknęła. "Czy są jakieś fizyczne różnice pomiędzy nią a naszymi kobietami?" "Oprócz, tak oczywistych, jak jej wygląd?" Ral warknął. "Tak, oprócz tych." "Wszystko jest w porządku, to tylko pytania," Ariel westchnęła. "Nie złość się." Ale Ral był zły. Ariel dobrze to widziała. Ral spojrzał na kobietę Zorn. "Jej unis jest z przodu i jest odkryty." 55

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Nie rozumiem". "Jej unis jest z przodu jej ud, schowany w płatach skóry, ale widać go już po rozłożeniu jej ud." Oczy naukowca Zorn od razy spoczęły na Ariel. "Mogę to zobaczyć?" Ariel wiedział Ahhu chciała tylko ją zbadać, ale to nie zmieniało faktu, że wciąż czuła duże zakłopotanie. Wspięła się na stół do badań, położyła się i rozłożyła swoje uda. Od razu też zamknęła swoje oczy, nie chciała oglądać tego jak się w nią ktoś będzie wpatrywać czy też ją badać. Ale kiedy poczuła zimną rękę jej oczy od razu się otworzyły i zaczęła się szarpać. Ral pogłaskał ją uspokajająco, a ona natychmiast się zrelaksowała. Wsunął rękę pomiędzy jej uda i rozłożył wargi jej cipki wystawiając tym samym jej płeć na widok publiczny. Jego oczy spotkały się z oczami Ariel. "Patrz, ale nie dotykaj jej, Ahhu." Ostrzegł Ral. "Sprawiasz, że ona nie czuje się komfortowo, a ty musisz traktować z szacunkiem związaną ze mną kobietę." Kobieta Zorn pochyliła głowę i skinęła nią. "Oczywiście, Argis Ral". Ariel widziała, że Ahhu badała i dokładnie przyglądała się każdemu kawałkowi jej ciała, cal po calu, aż wreszcie kobieta sięgnęła po coś, a Ral warknął i spojrzał na nią wściekły. "Nie" Ahhu zamarła. "Chciałam tylko to udokumentować." "Nie, nie będzie żadnej dokumentacji seksualności mojej kobiety, z nikim nie będziesz się tym dzielić, z żadnymi innymi naukowcami. W tej chwili to odłóż." Warknął. "Żaden inny mężczyzna nie będzie widział w ten sposób mojej kobiety." Ahhu opuściła swoje urządzenie w dół. Podeszła bliżej i dalej oglądała Ariel. Była wręcz nią zafascynowana. "Jej kolor też jest inny. Ona jest różowa. " "W środku też jest miękka" Po czym Ral odsunął swoje palce z warg jej cipki i zakrył płeć Ariel całą swoją dłonią. Odgradzając ją tym samym od spojrzenia naukowca. "Widziałaś już wystarczająco dużo." Kobieta odsunęła się. "Czy ona może wchodzić do twojego umysłu? Wykazywała jakieś zdolności w tym kierunku? " "Nie" ręka Rala odsunęła się, pozostawiając jej cipkę samotną. Pomógł jej usiąść. Podał jej ubrania i pomógł włożyć koszulę. 56

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Ona nie ma umiejętności, którymi mogłyby mnie kontrolować." Ahhu zmarszczyła brwi. "Więc dlaczego się z nią związałeś?" Ral pomógł zejść Ariel ze stołu, i wsunął jej spodnie. "Tylko na nią spojrzałem, to wystarczyło. Ciągnęło mnie do jej delikatnej urody. Pachniała tak dobre i chciałem jej bardzo intensywnie. Kiedy byliśmy sami, poznałem ja też lepiej. Wiedziałem jak zachowywała się w kopalni. Wiedziałem wtedy, że to właśnie z taką kobietą chcę się związać. " Naukowiec uważnie popatrzył na Rala. "Ona ci się podoba?" Ral przytaknął. Widziała, że ubieranie jej, rozproszyło jego gniew. "Tak i to dużo bardziej niż ktokolwiek inny w całym moim życiu." Spojrzał na Ariel. "Pozwól jej spojrzeć jeszcze na twój implant. "Spojrzał Ahhu. "Czy można pobrać jakiś program i załadować jej język do naszych implantów, tak żeby inni Zorn, mogli ją zrozumieć? I jak długo to potrwa? " Ahhu podeszła do ściany i wzięła z niej jakieś inne urządzenie. Podeszła do Ariel. "Powiedz jej, żeby usiadła. " Ariel usiadła "Proszę, przypomnij jej, że ja ją rozumiem”. Ral zachichotał. "Ona cię rozumie Ahhu, to ty jej nie rozumiesz." Kobieta przyłożyła urządzenie do niewłaściwego ucha. Ariel wskazała na drugie. "To jest właściwe". Kobieta odchyliła się i przyłożyła urządzenie teraz już do właściwego ucha i zaczęła coś czytać na małym ekranie, po czym zmarszczyła brwi i spojrzała na Rala. "Pozwól, że ciebie też sprawdzę." Ahhu zeskanowała uszy Rala i zmarszczyła brwi. "Oni umieścili nowy implant w twoim lewym uchu, Argis Ral. Chciałbym go jak najszybciej usunąć. Nie wiemy co ta technologia może zrobić. To może być bardzo niebezpieczne. " "Nie, jeśli przez to przestanę rozumieć, Ariel ". "Twój ojciec ma zamiar usunąć i zniszczyć wszystkie implanty pochodzące z innego świata. Nie wiemy, czy nie zawierają one jakiś urządzeń śledzących, czy też czy nie mają jakiegoś szkodliwego działania albo czy nie uwalniają jakiejś trucizny do waszych organizmów. " "Jakie są szanse?" Kobieta zawahała się. "Duże, ale pamiętaj historię ".

57

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel zmarszczyła brwi i spojrzała w oczy Rala. "Nie będziesz mógł mnie zrozumieć, prawda? " "Tłumacze Zorn nie znają twojego języka, to prawda, nie będę w stanie ciebie zrozumieć". "Przynajmniej pozwól mi usunąć je i przetestować. Może będziemy w stanie pobrać z nich język a później dopasować go do naszych implantów." powiedziała cicho Ahhu. Ral zmarszczył brwi. "Usuń implanty z naszych ludzi i przetestuj je." "Wszystkie muszą być usunięte, Argis RAL. Natychmiast. Przysięgam, że będę bardzo ciężko pracowała, aby znaleźć jakieś wyjście, aby to dostosować, tak byś mógł zrozumieć kobietę z którą jesteś związany, jak najszybciej." Ral warknął. Nie było tutaj nic do tłumaczenia. "Zostawcie nas i zamknijcie drzwi. Musimy zostać sami na jakiś czas." Ahhu przytaknęła. "Mój zastępca zaczął je już usuwać z pozostałych." Powiedziała i wyszła z pokoju. Ral spojrzał w oczy Ariel. "Musimy to zrobić. Ona może mieć rację. Mieliśmy już taki przypadek w przeszłości. Kilku z naszych wojowników zostało schwytanych przez jakiś inny gatunek. Obcy także wszczepili im nowe implanty, które uwolniły truciznę. Wszyscy zostali zabici. Stało się to tylko dzień po tym, jak uciekli. " "Ale my jesteśmy już w podróży od trzech tygodni." "Byliśmy na pokładzie statku, a teraz jesteśmy poza zasięgiem jakiegokolwiek sygnału. Nic nie może dotrzeć na naszą planetę. Bezpieczniej będzie jeśli je usuniemy. Nie będę ryzykować twojego czy swojego życia." "Rozumiem". Ral sięgnął po nią. "To nie ma znaczenia, czy możemy rozmawiać, czy nie." Schował ją w swoich ramionach. "My wiemy, jak to jest między nami." "Wiemy". "Zajmę się tobą. To nie powinno być zbyt trudne dla naszych ludzi, aby to wszystko załatwić i naprawić. Mamy jeszcze statek Anzons, w ich bibliotekach jest masa danych i programów. Znajdziemy twój język i zaszczepimy go do naszych implantów. Możemy to zrobić Ariel. Razem możemy wszystko." "Tak, możemy to zrobić. „Powtórzyła, mając nadzieję, oboje się nie mylili. "To nie będzie długo trwało."

58

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel spojrzała mu w oczy i ujęła jego twarz w dłonie. "Kocham cię." A potem przesunęła swoje dłonie na jego serce. "Bardzo mocno cię kocham Ral." Pogłaskała jego pierś. Nie była pewna, czy dotykała jego serca, ale to w tym miejscu słyszała rytmiczny stukot gdy spał. "Moje serce należy do ciebie." Ral uśmiechnął. "Ja też jestem w tobie zakochany, Ariel". Zmusiła się do uśmiechu, ale nie czuła się dobrze. Bała się tak bardzo, nie była już w stanie dłużej rozmawiać. Ale Ral patrzył odważnie w przyszłość, był pewien, że to się uda. Może ona również powinna mieć trochę więcej wiary. Może to jakoś zadziała. „Po prostu nie karm mnie pikantnymi rzeczami, które sprawiają, że moje usta płoną i palą. Nie będę w stanie zrozumieć, jak dobrać właściwą żywność bez twojego opisu, jak ostatnim razem." Roześmiał się. "Będę o tym pamiętać. Będę dbać o ciebie. "

59

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 7

Ariel od razu znienawidziła brak rozmów z Ralem. Po usunięciu ich implantów, od razu wyszli na zewnątrz, gdzie czekał na nich kierowca i samochód. Opuścili miasto, kierując się w stronę bardziej zalesionego terenu. Dom Rala znajdował się na skraju wsi. W zasięgu wzroku znajdowało się jeszcze zaledwie kilka innych domów, ale oddalonych na tyle daleko, aby zapewnić im całkowitą prywatność. Dom Rala był piękny, choć domy Zorn w niczym nie przypominały ziemskich domów. Tutejsze domy wykonane były z kamienia i tak jak wszystko wokół były całkowicie czerwone. Ściany były gładkie w dotyku, jakby wypolerowane. Wyposażone były one w drewniane meble a ich kolory pochodziły od różnych rodzajów użytego drzewa. Arial widziała, więc tutaj wszystkie możliwe odcienie czerwieni i głębokiej purpury, a niektóre były nawet czarne. Materiał obić użyty na kanapach, zasłonach i na odzieży Zorn był grubą, miękki mieszanką bawełny. Ral oprowadził Ariel po domu, zaprowadził ją do każdego pomierzenia. Zaś na koniec tego zwiedzania, uśmiechnął się do niej uroczo, chwycił ją za rękę i zaprowadził do olbrzymiej sypialni. Cicho warknął na nią, zagarnął ją w swoje ramiona i ruszył w stronę łóżka. Zawarczał na nią ponownie. Wiedziała, że tak właściwie to on do niej mówił a nie warczał na nią, ale to nie zmieniało denerwującego faktu, że nie mogła go zrozumieć. Ich oczy spotkały się, gdy stali tak objęci przy łóżku. Ral dotknął palcem jej gardła i lekko przesunął go aż do jej ust, i znowu na nią warknął. "Chciałbyś usłyszeć mój głos, i moje myśli nawet jeżeli rozmawiamy bez tłumacza, tak?" Kiwając głową, Ral uśmiechnął, on też ją rozumiał, albo może chciał żeby mówiła, żeby chociaż słyszeć jej głos. "Kocham twój dom. Jest większy niż początkowo myślałam. Podobają mi się również te odcienie czerwieni. Tak naprawdę, to nigdy nie sądziłam, że coś takiego będzie mi się kiedykolwiek podobało, ale teraz je uwielbiam. Nigdy też, nie byłam w tak purpurowym domu, ale ten kolor jest bardzo seksy i idealnie pasuje do takiego przystojniaka jak ty.” Ral zachichotał. Tłumaczenie nie było potrzebne, aby to zrozumieć. Jego zadziwiające oczy błyszczały z rozbawienia, a jego głowa była lekko opuszczona w jej stronę. Musnął wargami jej usta. Ariel objęła ramionami jego szyję i przyciągnęła go bliżej do siebie. Była uzależniona od seksu z tym mężczyzną, od pierwszego dnia, kiedy tylko go poznała. 60

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Na tej płaszczyźnie nie mieli żadnego problemu z porozumiewaniem się. Gdy tylko jej dotknął, oboje wiedzieli dokładnie, co do siebie mówią. Jego pocałunek się pogłębił. Tak, chcieli siebie nawzajem. Nagle w pokoju rozbrzmiało głośne brzęczenie a całe ciało Rala zesztywniało. Przerwał ich pocałunek bardzo niechętnie, warknął coś i odsunął się o niej. Przez chwilkę przyglądał się jeszcze jej ciału, głodnym spojrzeniem, wyciągnął do niej rękę i pogłaskał ją. Po czym odwrócił się i wyszedł z sypialni. A Ariel została sama w łóżku, z ręką wyciągniętą w jego stronę. Mijały długie minuty a Ral nie wracał. Nagle usłyszała jakiś głośny dźwięk. To brzmiało jak brzdęk tłuczonego szkła, wzbogaconego o warczenie i ryki. Zerwała się z łóżka i wybiegła z sypialni. Panika zalała ją potężną falą, coś było nie tak. Pobiegła do salonu, z którego dochodziły te dziwne dźwięki. Zobaczyła tam Rala stojącego z kobietą Zorn. Kobieta była wysoka i muskularna. Bardzo atrakcyjna. Miał ciemno brązowe włosy, które spływały jej aż do kolan. Miała bardzo obcisłą i dopasowaną sukienkę, które podkreślała jej proporcjonalną i umięśniona sylwetkę z bardzo głębokim dekoltem na piesiach, ukazującym dwie olbrzymie półkule. Sukienka była na tyle krótka, że podkreślała także jej długie i zgrabne nogi. Oboje byli nieświadomi obecności Ariel. Kobieta chwyciła ramię Rala warcząc, ale on strząchnął jej rękę odwarkując coś, co nie brzmiało miło. Kobieta opuściła swoje ręce i tylko stała na przeciwko niego. Jej spojrzenie przesunął się do niej. Nozdrza kobiety zafalowały i warknęła coś w stronę Ariel. W tym momencie Ariel nie potrzebowała żadnego tłumacza, aby słyszeć czystą nienawiść płynącą z ust tej kobiety. Zazdrość była oczywista. Kobieta warknęła i zrobiła krok w kierunku Ariel. Ral od razu stanął jej na drodze, zasłaniając sobą Ariel. Warknął ostro na kobietę. Czuła złość w jego głosie, ale nie mogła zobaczyć tej kobiety z za jego pleców. Słyszała tylko ich warczenie i ryki. Tak, ewidentnie się kłócili. A potem nastała chwila ciszy i Ral wskazał na drzwi i coś warknął. Jop, pomyślała Ariel. Do tego też nie potrzebowała tłumacza. Już wiedziała co się dzieje. Kobieta była kiedyś z Ralem, ale on teraz był z nią, a ona nie chciała odejść. Nie, ta kobieta nie zamierzała go zostawić i zamiast tego agresywnie rzuciła się na Rala. Ale on zrobił krok do tyłu, gdy kobieta zaczęła go atakować. Chwycił tylko jej pięści, które go uderzały i odrzucił kobietę z dala od siebie. Wylądowała ciężko na tyłku tuż obok drzwi. Ral warknął na nią ponownie wskazując na drzwi. Teraz Ariel widziała ją dużo lepiej. Kobieta rzuciła jej złe spojrzenie i cicho warknęła. Przekręciła się na kolana i ściągnęła swoją sukienkę. Ariel była w kompletnym szoku, gdy zobaczyła jak ona ściąga ją przez głowę. Wyglądało na to, że kobiety Zorn nie nosiły bielizny. I teraz ta kobieta była zupełnie naga w ich domu.

61

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Nie różniła się budową od ludzkich kobiet. Jej piersi wyglądały tak samo, ale budowa pomiędzy jej nogami była zupełnie inna. Kobieta najwyraźniej też nie posiadała żadnej golarki czy też innego urządzenia depilującego. Patrząc na nią można by zleźć kilka nowych terminów dla słowa zarośnięta. Oczy kobiety zamknęły się i opadła ona na swoje kolana i ręce. Warknęła na niego cichutko i opuściła pokornie swoją głowę zaś ramiona zgięła w łokciach. Przylgnęła swoimi piersiami nisko do podłogi zaś swój tyłek podniosła bardzo wysoko w górę. Na koniec rozsunęła swoje nogi. Bardzo szeroko. "Nie no, hello!," Ariel aż zadyszała z wrażenia. Była w szoku, teraz to już ewidentnie nie potrzebowała żadnego tłumacza. Ta kobieta właśnie oferowała się seksualnie Ralowi. Ral odwrócił się i spojrzał na Ariel. Chciała mu coś odpowiedzieć ale on zwrócił swoją głowę w stronę drzwi sypialni. Ostry i ciężki ból zaatakował serce Ariel. Czy on ma zamiar zaakceptować ofertę tej suki? Bo chciał, aby Ariel wróciła do swojego pokoju, to było zupełnie jasne. Potrząsnęła głową, i dalej patrzyła na niego. Poczuła kolejny przypływ złych emocji, ale to zazdrość i ból były wciąż najsilniejsze a gniew i szok tuż za nimi. Ral wziął głęboki oddech, spojrzał na Ariel i wskazał ponownie na drzwi sypialni. "Pierdol się", powiedziała cicho. Potrząsnęła głową i skrzyżowała swoje ramiona na piersi. "Jeśli dotkniesz tej suki, ja stąd odejdę." Ariel zawahała się i wskazała na kobietę, a później na drzwi. A potem jeszcze raz na Rala i na swoją rękę, a potem na niego i na kobietę na podłodze, a później na siebie i na drzwi. Miała nadzieję, że zrozumiał, to co miała na myśli. Pozwoliła sobie na prawdziwy atak gniewu, i ostro warknęła na niego. Ral parzył na nią wciąż marszcząc brwi. Był zdezorientowany. Ariel więc znowu warknęła i spojrzała mu głęboko w oczy. Pokazała na siebie później na niego, po czym znowu na kobietę i na niego i potrząsnęła przecząco głową. Teraz już powinien to zrozumieć. Przekaz był jasny, a gorące łzy wypełniły jej oczy. Jeśli on dotknie tę kobietę, ona będzie musiała odejść. Zupełnie nie obchodziło jej, co się z nią dalej stanie na tej planecie. Nie chciała być z mężczyzną, który będzie się kurwił z inną kobietą. Zmarszczka na czole Rala złagodniała. Pokazała na kobietę i przecząco pokręcił swoją głowa, po czym dotknął swojej piersi i wskazał na nią. Westchnął a jego oczy wróciły do nagiej kobiety na podłodze. Ta pochyliła się jeszcze niżej ale Ral tylko na nią warknął. Ariel obserwowała teraz jej odpowiedź. Kobieta zaczęła ostro warczeć i podniosła się z kolan z podłogi. Spojrzała, wkurzona jak jasna cholera, na Ariel i sięgnęła po swoją sukienkę. Wciągnęła ją przez głowę i poprawiła na swoim ładnym ciele. Wstała, warknęła i rzuciła się na Ariel.

62

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral skoczył szybko do Ariel i chwycił ją za ramię, szybko odciągając z drogi rozwścieczonej kobiety. Po czym chwycił ją i pchnął w kierunku drzwi, blokując sobą dostęp do Ariel. Kobieta jednak nie poddawała się i rzuciła na Ariel ponownie, ale Ral chwycił ją za gardło i przytrzymał, po czym podniósł i rzucił na ścianę przy drzwiach, szarpnął klamką byś się otworzyły. W jednej sekundzie wyrzucił ją na zewnątrz, po czym zatrzasnął z hukiem drzwi i zablokował je. Jego gorące niebieskie oczy spotkały się z oczami Ariel. Ariel dyszała jak tylko Ral ją złapał. Cicho warknął na nią, podniósł ja w swoich ramionach i ruszył do sypialni. Kobieta za drzwiami jednak w dalszym ciągu nie zamierzała rezygnować, zaczęła walić do drzwi. Rozległ się też irytujący dźwięk dzwonka, naciskanego w przez cały czas. Ral zignorował go i dalej niósł Ariel do ich sypialni. Odwrócił się i kopnął w drzwi sypialni, zatrzaskując je za nimi. Pozwoliło to prawie wyciszyć dźwięk dobijającej się kobiety i dzwonka. Podszedł do łóżka i postawił Ariel łagodnie na nogach. Rozebrała się szybko, jednocześnie patrząc na Rala. Fala ulgi była wprost obezwładniająca. Ral wolał ją. Wykopał tamtą kobietę z domu. Wszedł na łóżko i od razu położył się na plecy. Uśmiechnął się i cicho warknął na nią. Poklepał się po udach, dając jej jednoznaczny sygnał, na co teraz ma ochotę. Tak, widać było, że ta pozycja jest już jego ulubioną. Weszła na łóżko i przyklękła obok niego, tuż przy jego podniesionej już erekcji. Ariel uśmiechnęła się i pogłaskała jego pierś. Ten facet miał boskie ciało, chciała je lizać, całe i to wciąż i wciąż. Teraz już nie wahała się tego zrobić. Opuściła głowę i zaczęła lizać jego prawy sutek. Jęki od razu stały się głośne, zmienił się też jego oddech, teraz był płytki i ciężki. Ariel przez kilka minut używała swojego języka i zębów na jego ciele, ale on przerwał jej te zabawy. Chwycił jej biodra, lekko ją unosząc, aż zadyszała. Zawsze była zaskoczona pokazami jego siły. Opuścił ją na swojego fiuta. Rozłożyła swoje uda szerzej. Była mokra i gotowa na niego. Wydała tylko przeciągły jęk, gdy on zanurzył się cały głęboko w nią. Wrażenie było niesamowite. Ariel poruszyła się na fiucie Rala w zwolnionym tempie. Lekko podniosła swoje biodra i opadała nimi delikatnie w dół, więc każdy milimetr jego grubości mocno ocierał się o jej nerwy, zwiększając poziom pasji. Otworzyła swoje oczy i popatrzyła prosto w jego. Ral przesuwał rękami bo całym jej ciele, pieszcząc każdy jego najmniejszy nawet kawałek. Aż wreszcie sięgnął do jej ud i potarł palcem jej łechtaczkę. Muskał ją delikatnie czyniąc wrażliwą. Cicho na nią warczał. Spojrzał ponownie w jej oczy i powiedział nimi, jakie to było dla niego wspaniałe. Trochę jej brakowało słów, ale przecież wiedziała co chciał jej przekazać. Wiedziała, że była mokra i ciasna. Wiedziała, że kochała sposób w jaki go czuła, gdy tak mocno się rozciągała, gdy jej ciało tak ściskało jego fiuta.

63

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Zaczął poruszać się jeszcze szybciej , a ona tylko zacisnęła mocniej mięśnie w odpowiedzi na jego przyspieszone ruchy. Ariel doszła z krzykiem. Orgazm był wszechogarniający. Ral jeszcze szybciej zaczął pieścić jej łechtaczkę, zwiększając wielokrotnie jej odczucia, od już i tak ogromnego orgazmu. Jego fiut mocno w niej pulsował, a uderzenia były mocne, aż w końcu eksplodował w niej. Ariel kompletnie bez sił opadła na jego piersi. Ral powoli zaczął głaskać jej plecy, od nasady karku aż do dołu kręgosłupa, w górę i w dół. Kochała ten dotyk jego szorstkich dłoni na swojej nagiej skórze, aż drżała pod ich dotykiem. Ral znowu zaczął w niej twardnieć. Jego tak szybkie odzyskiwanie sił było naprawdę imponujące. Mężczyźni Zorn byli bardzo podobni do ludzkich mężczyzn, ale w niektórych kwestiach dość mocno się różnili. Ral miał siłę i wytrzymałość co najmniej pięciu ludzkich mężczyzn. Przewrócił ją delikatnie na plecy, kładąc się od razu na niej. Ariel uśmiechnęła się do niego i szepnęła. "Kocham cię." Ral zmierzył ją wzrokiem i przechylił głowę. Ariel dotknęła swojego serca a potem jego a na jego twarzy od razu pojawił się uśmiech. Poruszył biodrami i znowu w nią wszedł. Poruszał się szybko i mocno. Ariel objęła go swoimi nogami wysoko w pasie, aż jej piety wbijały się w jego poruszający szybko tyłek. Przytuliła się mocno do niego i przywarła biodrami do jego poruszającego się ciała, by być jak najbliżej niego. Czysta ekstaza przepłynęła przez jej ciało, a mięśnie zacisnęły się kurczowo na jego fiucie. Zaczęła krzyczeć mocno dochodząc razem z Ralem. Ral opadł na nią ciężko, ale był przy tym bardzo ostrożny. Oparł się cały o nią ale tak delikatnie, by jej nie zmiażdżyć. Pocałował ją w szyję i słyszała dudnienie z jego piersi. Musiała przyznać, że kiedy cicho warczał w jej ciało, odbierała to jak najsłodsze słowa miłości. Pogłaskała go po włosach. Jej palce zjechały po ich grubych skrętach, po całej ich długości. Kochała te jego długie włosy. Nigdy nie myślała nawet, że będzie długie włosy uważała za seksowne, ale tak właściwie wszystko co miał Ral takie właśnie było. Ral przekręcił się na bok, i podniósł z łózka. Uśmiechnął się i wyciągnął do niej rękę. Chwyciła go za nią mocno a on pomógł jej podnieść się z łóżka. Poprowadził ją w milczeniu do łazienki, gdzie zaczęli się razem myć. Kochała dotykać Rala. Wydawało jej się, że i on, tak namydlając jej ciało, składa jej wyznanie miłości. Zdała też sobie sprawę, że w tym jego dotyku, było coś znacznie więcej niż tylko zwyczajne mycie. Jego czuły dotyk rozgrzewał ją gdzieś głęboko w środku. Uśmiechnęła się widząc Rala już znacząco pobudzonego i pozwoliła swoim namydlonym rękom zawędrować na jego brzuch, myjąc dokładnie każdy mięsień po drodze. Wreszcie jej ręka opadła na jego już witającą ją olbrzymią erekcję. Zacisnęła na niej swoje obie ręce, i zaczęła go badać i muskać palcami. 64

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral oparł się o ścianę i zmrużył oczy z pożądania. Ariel obserwowała go, przesuwając ręką w dół i w górę, podczas gdy paznokciami drugiej ręki przesunęła po jego piłeczkach. Oczy Rala zamknęły się, a z ust uciekł przeciągły jęk. Odchylił głowę do tyłu a jego usta się rozchyliły. Mogła teraz zobaczyć te jego ostre zęby, które kiedyś tak ją przestraszyły. Teraz już wiedziała, ile wspaniałych uczuć potrafią one dostarczyć jej skórze. Ral doszedł z hukiem, aż cały się zatrząsnął od siły uwolnienia. Ariel uśmiechnęła się do niego, kiedy wreszcie otworzył oczy. Jego uśmiech był szeroki i szczęśliwy, gdy tak po porostu na nią patrzył. Wyciągnął rękę i ujął jej twarz w swoją wielką dłoń. Opuścił głowę i dotknął jej ust w lekkim pocałunku. Ruszyli od sypialni, by się ponownie ubrać. Kiedy już byli gotowi, do jej głowy doszedł strasznie drażniący dźwięk. To ta kobieta. Ona wciąż była na zewnątrz, waląc i dzwoniąc do drzwi. Słyszała straszny łoskot. Ral spojrzał na Ariel. Dotknął swojego serca a następnie jej. I wyszedł z sypialni. Ariel ruszyła zaraz za nim. Była oszołomiona, gdy obserwowała jak Ral otworzył drzwi i usunął się z drogi wściekłej kobiecie, wpuszczając ją tym samym do środka. Kobieta bez chwili zastanowienia wtargnęła do ich domu. Ral zawarczał a jej ciemne oczy zwęziła nienawiść wręcz wylewająca się prosto z ich głębi, kiedy rzuciła spojrzeniem na Ariel. Kobieta potrząsnęła swoją głową w jej kierunku, ale on tylko przemówił do niej łagodnie. Ral poszedł do Ariel i dotknął swojej klatki piersiowej a później jej. Potwierdzał przy innych, że ją kocha. Ariel zmarszczyła brwi i wróciła spojrzeniem do kobiety. Jeśli on ją kocha, to dlaczego, do cholery, ta kobieta wciąż była w ich domu? Kobieta znowu opadła na kolana i zaczęła ściągać swoją sukienkę. Żywa złość i szał aż zatrząsnęły całym ciałem Ariel. Jeśli Ral myślał, że może mieć je obie, to chyba zwariował, i naprawdę miał poważny problem z logiką. Ariel szturmem ruszyła do drzwi. Musiała stąd odejść. Nie obchodziło jej, co jego ludzie z nią teraz zrobią. Skończy prawdopodobnie jako świnka morka w centrum medycznym, ale to wszystko byłoby i tak dużo lepsze niż oglądanie Rala z inną kobietą. Widziała wyraz dezaprobaty na jego twarzy, kiedy szturmem przeszła obok niego. Otworzyła drzwi, wybiegła przez nie i trzasnęła nimi. Była kimś zupełnie obcym na tej czerwonej plancie. Zaczęła iść w górę purpurową drogą, walcząc ze łzami. Ral zabrał ją do siebie, nie pozwolił jej wrócić do swojego domu, a teraz na koniec ją wyrzucił. Może wyrzucił, nie było najwłaściwszym słowem, ale też nie poprosił by została. On po prostu pozwolił by w ich życiu pojawiła się jakaś naga zdzira. Usłyszała potworny ryk i sekundę później drzwi frontowe zostały prawie wyrwane z zawiasów, gdy ktoś je zatrząsnął. Ariel nie odwróciła się. Nie zaczęła też biec, chociaż musiała przyznać, że jednak była trochę przerażona. 65

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Brzmiało to tak, jakby Ral był naprawdę bardzo mocno wkurzony. Och, jaka cholerna szkoda, pomyślała. Była strasznie zraniona jego postępowaniem i koszmarnie na niego wściekła. Nie będzie się z nikim nim dzieliła. Musiałaby być kompletną idiotką, jeśli zostałaby z takim dwulicowym sukinsynem. Zdążyła już dojść do ulicy, gdy Ral złapał ją za ramię i odwrócił w swoją stronę. Stali teraz twarzą w twarz. Ariel widziała zamieszanie i wściekłość na jego twarzy. Mówił coś do niej, ale wzruszyła tylko ramionami. "Nie rozumiem, co do mnie, do cholery mówisz. Rozumiesz mnie? Możesz iść do piekła. Ja nie będę tam stała i patrzyła, podczas gdy ty będziesz się pieprzył z jakąś inną kobietą. Oszalałeś? Nie jestem stąd. I nie patrz na mnie takim wkurzonym wzrokiem, to wszystko twoja wina. To nie w moim domu, klęczy nagi mężczyzna na czworakach, ty idioto. " Teraz to już wyglądał na sfrustrowanego jak diabli. Ariel szarpnęła się, aby uwolnić swoją rękę z jego uścisku. Odwróciła się i ruszyła przed siebie. Ral ryknął z wściekłości i złapał ją ponownie za ramię. I wszystko, co zdążyła zrobić w tym momencie Ariel, to tylko zaciągnąć mały wdech powietrza, a on już ją obrócił i przerzucił przez swoje ramię. Jego obie ciężkie dłonie zacisnęły się mocno na jej udach i wpadł z nią z powrotem do domu. Zostawił drzwi szeroko otwarte. Postawił ją delikatnie na nogi w salonie. Ariel obejrzała się po salonie. Ta suka wciąż jeszcze była na kolanach na podłodze, wciąż naga. No i oczywiście nadal czekała, żeby Ral ją przeleciał. Ral spojrzał w dół na Ariel i znowu dotknął swojego serca, a potem musnął palcami pierś Ariel. "Kochasz mnie? Czy tylko chcesz, mi przypomnieć, że jesteśmy związani? Bo jeżeli tak, to co ona tutaj, do cholery, robi? Niech cię szlag, Ral!" Wskazała na nagą kobietę na podłodze i pokręciła przecząco swoją głową i dalej krzyczała na niego. "Jeżeli myślisz, do cholery, że możesz mieć nas obie, dupku, to cię chyba pieprzyło. Może to w twoim świecie normalne, ale ze mną możesz o tym zapomnieć. Niech twój ojciec nas rozdzieli, nie mam nic przeciwko. Odchodzę!" Ral warknął cicho. Odwrócił się i podszedł do urządzenia komunikacyjnego na ścianie. W opinii Ariel, był to coś na kształt ulepszonego telefonu komórkowego. Słuchała jak rozmawiał z kimś po drugiej stronie, najwyraźniej urządzenie działało w obie strony. Słyszała kobiecy głos. Ale po kilku minutach tej rozmowy, Ral znowu spojrzał na nią sfrustrowany. Jego oczy przez chwilę zatopiły się w oczach Ariel, po czym wykonał kolejny telefon ale tym razem odpowiadał mu mężczyzna. Kiedy odłożył słuchawkę spojrzał na nagą kobietę i coś do niej warknął. Cokolwiek jej powiedział, sprawiło, że kobieta nie wyglądała na szczęśliwą.

66

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rzuciła morderczym spojrzeniem na Ariel i wstała z kolan. Włożyła swoją suknię z powrotem na siebie i Ariel już myślała, że on ją odesłał, że może zrozumiał tą jej wymachaną rękami wiadomość ‘odejdę, jeżeli jej dotniesz’. Kobieta nie wyszła jednak tylko skierowała się w stronę ich kuchni. Ariel zacisnęła zęby ze złości. Ral stanął przed nią i zmarszczył swoje brwi, ale jego oczy patrzyły na nią łagodnie kiedy pogłaskał jej ramię swoją dużą dłonią. To był bardzo pocieszający gest. Ariel nie wiedziała, co się do cholery dzieje, ale nie była szczęśliwa i nie chciała żadnego uspokajania. Spojrzała na Rala i wyszarpnęła się z jego uścisku. Skrzywił się i sięgnął po nią ponownie. Jego ręka, bardzo delikatnie chwyciła ją za ramię i poprowadził ją w kierunku drzwi. Ariel była zszokowana i zaniepokojona. Czy on teraz ją wyrzuci? Ale po co by gonił za nią i przynosił z powrotem do domu? Otworzył drzwi i wciąż ciągnąc ją za sobą wyszedł na zewnątrz zamykając za nimi drzwi. Ruszyli przez podjazd w stronę ulicy, po której zmierzał samochód. Ból znowu przeszył jej wnętrzności. Ral ją odsyłał. Pojazd zatrzymał się i Ral trzymając ją za jedno ramię, otworzył tylne drzwi i delikatnie popchnął ją w do wnętrza samochodu. Ariel walczyła ze łzami, ale potulnie weszła do środka pojazdu. Usiadła sztywno ale Ral od razu ją przepchnął dalej i usiadł koło niej zamykając drzwi za sobą. Ariel spojrzała na niego kompletnie oszołomiona, tym co właśnie się działo. On jej jednak nie wyrzucał, nie odsyłał jej. Dotknął swojego serca i jej. Pociągnął ją na kolana, chcąc ją mieć jak najbliżej, podczas gdy sam rozmawiał z kierowcą. Pojazd ruszył. Ariel zaś została w tej pozycji, wtulona w jego opiekuńcze ramiona. Nie miała pojęcia dokąd jadą, ale najważniejsze było to, że byli razem. Poczuła falę obezwładniającej ulgi, on się jej nie pozbywał. Chociaż wciąż była zdenerwowana tym wszystkim i chciała odpowiedzi. Ral trzymał ją podczas całej długiej drogi do miasta. Samochód zatrzymał się pod centrum medycznym. Ral zsunął Ariel ze swoich kolan, wyszedł z pojazdu i pomógł jej też wysiąść. Miała nadzieję, że przyjechali tutaj, ponieważ implanty dla niej już pracowały poprawnie. Tak bardzo chciała porozmawiać z Ralem. Gdy weszli do budynku, czekała na nich kobieta Zorn. Ral cały czas trzymając Ariel blisko siebie, powiedział jej coś i ruszyli za nią korytarzem. Z jednego z pokoi wyszła do nich uśmiechnięta Ahhu. Ral odpowiedział jej ponurym spojrzeniem i warknął na nią. Ahhu odwarknęła mu. Ariel oczywiście nie rozumiała ani słowa z tej ich rozmowy, a tak cholernie chciała już wiedzieć co się dzieje. Ahhu obróciła się i ruszyła korytarzem a Ral z Ariel ruszyli za nią.

67

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ahhu weszła do jakiegoś innego gabinetu, niż ten w którym byli ostatnio i zaczęła coś robić na kolejnym dziwnym urządzeniu, który przypominał Ariel ziemski komputer. Ral zatrzasnął za nimi drzwi, odcinając ich trójkę od pozostałych. Ral powiedział coś do kobiety pracującej przy konsoli, ale Ahhu nie odwróciła się do niego, zrobiła to dopiero po dobrej chwili. "Czy rozumiesz mnie teraz?" Jej oczy spoczęły na Ariel. Olbrzymia radość przelała się przez Ariel. "Tak!" Ral zachichotał. "Możemy ciebie zrozumieć. Jak ja tęskniłem za tym." Uśmiechnął się do niej patrząc na nią z góry. „To jest program nad którym pracuję, dla twojego implantu do ucha." Ahhu zaczęła im wyjaśniać. "Conis niestety działa tylko tutaj. Jeszcze nie opracowałam wszystkiego do końca. To jest bardzo skomplikowane, więc nie mam jeszcze dla ciebie gotowego implantu. " Ral spojrzał na kobietę. "Cholera, Ahhu. Potrzebujemy tego już teraz, musimy się rozumieć przez cały czas. To już spowodowało całą masę problemów." "Mogę skopiować dla ciebie tą wersję programu, więc będziecie mogli jej używać w pokoju komunikacyjnym, wystarczy go tylko wgrać. Natomiast wdrożenie tego do naszych implantów jest dużo bardziej skomplikowane i zajmie jeszcze trochę czasu. Tak właściwie conis działa, bo nie wykorzystuje przy tym żadnego innego programu." "Conis?" Ariel powiedziała cicho. Ahhu wskazała na to urządzenie przypominające komputer. Ariel skinęła głową w zrozumieniu. "Rozumiem". Spojrzała na Rala. "Czy masz conis w domu? Nie pamiętam, żebym coś takiego widziała u ciebie." "Będę miał." Spojrzał na Ahhu. "Zostaw nas proszę samych. Zdobądź dla mnie kopię tego programu i powiedz Abroo, żeby natychmiast zamontował to u mnie w domu." Ahhu zawahała się. "Gdy już tutaj jesteście, chciałabym przeprowadzić więcej testów." "Nie," warknął Ral. "Twój ojciec mi to nakazał Ral. On się bardzo martwi o ciebie. " Ral warknął ponownie. Nie było tłumaczenia na angielski tego, ale zabrzmiało to jak: "Jestem naprawdę tym wkurwiony, on nie powinien się do tego wtrącać".

68

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"On jest bardzo zaniepokojony. Pozwól mi na przeprowadzenie tych testów. To go uspokoi. On nie będzie wówczas kwestionował obecności innych gatunków na naszej planecie, Argis Ral. On ją w końcu zaakceptuje. Pozwól mi na te testy, abym mu udowodniła, że nie ma niebezpieczeństwa dla twojego zdrowia i dobrego samopoczucia. " Złość zarysowała się na twarzy Rala. "Czy on nakazał innym, by też zrezygnowali z kobiet z innych światów z którymi byli związani i które przyleciały tutaj z nimi?” Ahhu zawahała się. "Żaden z nich nie związał się z taką kobietą. Tylko ty. Oni po prostu uprawiali z nimi seks i teraz zrezygnowali z tych kobiet. Pracują na tym by znaleźć planety z których one pochodzą i odesłać je tam z powrotem." "Ja jej nie oddam. Jeśli on każe ją odesłać do jej świata, to odejdę razem z nią na jej planetę. Zostawcie nas w spokoju ". Urwał. "Jakie testy chcesz teraz zrobić? Nie pozwolę byś ją pomalowała na jakikolwiek kolor. " Ahhu podeszła do szafy zajmującej niemal całą ścianę, wyjęła z niej kilka sprzętów i wróciła z nimi do stołu. Spojrzała na Rala. "Twój ojciec zażądał, abym upewniła się, że ona nie kontroluje cię seksualnie. Muszę zbadać jej płyny które wydziela podczas seksu, by upewnić się, że do twojego organizmu nie przedostaje się żaden lek. Potrzebuję również twojej spermy, żeby sprawdzić czy nie wchodzi w żadną reakcję z jej płynami.” Ral warknął. "Dobrze". "Nie możesz pomieszać waszych płynów. Czy to będzie problemem? " Ahhu spojrzała na Rala. "Czy ona w ogóle wydziela jakieś płyny? " "Tak. A teraz się stąd wynoś. Sam się zajmę tymi testami. I dobrze zamknij drzwi za sobą." Ahhu skinęła mu głową i opuściła pokój, po czym głośnym kliknięciem zablokowała go z drugiej strony. Ral westchnął i odwrócił się do Ariel skupiając na niej teraz całą swoją uwagę.

69

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 8

"Dlaczego próbowałaś opuścić mój dom? Co zrobiłem, że byłaś taka zła? " Ariel skrzyżowała ręce na piersi i zaczęła mu się uważnie przyglądać. "Nie zgadzam się na coś takiego. Myślałam, że będziemy lojalni względem siebie, że nie będziesz pieprzył innych kobiet. Jeśli tego chcesz, to ja odejdę. Nie będę czegoś tego tolerowała. " Przechylił głowę. "Rozumiem". "Rozumiesz? To wszystko, co masz mi do powiedzenia? Powiem ci coś, Ral. Jestem człowiekiem a ty jesteś Zorn. Wiem, że są pewne znaczące różnice, ale nie będę z człowiekiem, który uprawia seks z innymi kobietami. Nigdy tak nie będzie. Jeśli chcesz się pieprzyć tą suką ... z tą kobietą ... to oczywiście możesz, proszę bardzo, ale mnie już więcej nie dotkniesz." "To nie było problem, gdy byliśmy więźniami, kobiety były tam bardzo rzadkie. W moim świecie jest to do przyjęcia aby mężczyzna uprawiał seks z różnymi innymi kobietami. I zapraszał je do swojego domu. To mój ojciec mi ją dał. On chce, żebym się z nią związał, zamiast z tobą. Powiedziałem jej, że nie jestem tym zainteresowany. I nie chcę jej, Ariel ". "Pozwoliłeś jej wrócić do domu zamiast ją wyrzucić na dobre. A jak zdjęła, to cholerne ubranie, to nie zrobiłeś nic, żeby z powrotem je na siebie założyła." "Niektórzy z mojego rodzaju chodzą nago po domu, nie jest to coś dziwnego, nienaturalnego czy rzadko spotykanego. " "Albo ona albo ja, Ral. To, jest cholernie proste. Nawet sobie sprawy nie zdajesz, jak mnie to boli, że ty zacząłeś to w ogóle rozważać." Odsunęła się od niego i popatrzyła przez okno. "Ty naprawdę nie wiesz jak bardzo mnie to boli. Jak ty jak byś się czuł, gdybym uprawiała seks z innym mężczyzną? " Ral warknął. W ciągu jednej sekundy był przy niej, a jego ramiona mocno się na niej zacisnęły. "Musiałbym go zabić." "To, jest dokładnie to co czuję. Do cholery Ral. To jest dokładnie taka sama wściekłość, jaką ty czujesz na myśl o mnie z innym mężczyzną. To jest dokładnie to co czuję, gdy myślę o tobie z innymi kobietami ".

70

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Nasza kultura jest inna, ale rozumiem cię." Jego oczy złagodniały. "Obiecuję, że nie będzie żadnych innych kobiet. Nie chciałem cię skrzywdzić, Ariel. Nie chciałem ciebie zranić. Ja jej nie chcę. Powiedziałem jej, że nic z tego nie będzie. Jesteś jedyną, którą chcę w moim łóżku. Po prostu nie wiedziałem, że uznasz za obraźliwe to, że jest naga w naszym domu, ale teraz już to wiem i nigdy więcej nie będzie żadnej nagiej kobiety u nas." Ariel spojrzała na niego. "Chciałbyś uprawiać z nią seks?" Teraz on popatrzył w dal za oknem, i dopiero po dłuższej chwili wrócił spojrzeniem do Ariel i zatopił się w jej oczach. "Nie. Powiedziałem jej wyraźne nie, i to dokładnie miałem na myśli. To ty jesteś tą, która sprawia, że jestem twardy Ariel. Jesteś zupełnie inna niż kobiety z mojego świata a ja już jestem uzależniony od tych twoich różnic. Dotykać inną kobietę, to byłoby jak ... " Zawahał się. "To by nie było nic warte, jak ten zmarnowany czas w kopalni. Czy teraz mnie rozumiesz? Jesteś dla mnie jedyną kobietą jakiej chcę." "Ona nie odeszła". Zawahał się. "Została dla mnie wyznaczona przez mojego ojca, jeżeli ja ją wyrzucę, to ona nie będzie miała domu, żadnego domu. Będzie głodować lub zostanie zraniona, bo nie ma ochrony mężczyzny. To byłoby zbyt okrutne. " "Daj ją komuś innemu. Nie chcę jej z nami. " Pogłaskał ją po policzku. "Oddam ją komuś innemu. To bardzo dobry plan. Co prawda potrzebujemy pomocy domowej ale znajdę jakąś bardzo starą kobietę do tego, która będzie mogła mieszkać z nami. Wtedy nie będziesz miała żadnych wątpliwości, że chcę z nią uprawiać seks. No i starsze kobiety nie chodzą nago po domu. Jest za zimno dla nich." "Nie potrzebowałeś wcześniej kogoś do sprzątania." Jego uśmiech zamarł. "Potrzebowałem i miałem. Pozbyłem się moich pracownic, zanim wziąłem ciebie do domu. " Ariel spojrzała na niego, ale on uciekł spojrzeniem w bok i jego oczy wróciły do niej dopiero po chwili. Wyglądał na lekko zakłopotanego. "Miałem dwie kobiety, które dzieliły ze mną łóżko. Nie chcę, abyś była przez to zła albo żeby ciebie to zraniło ale wtedy nie byłem z tobą związany. Mam silny popęd płciowy. Wiedziałem, że będą przez to problemy, więc oddałem je jednemu z moich braci. Nie były zbyt szczęśliwe, kiedy wyrzuciłem je ze swojego łóżka, by nie dzieliły go z nami, ale prawda jest taka, że nie mam ochoty na seks z kimś innym, odkąd jestem z tobą związany. Nie istnieje już dla innych kobiet". 71

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Uśmiechnęła się. "To świetnie". Roześmiał się. "Ale pomoc domowa jest nam potrzebna. Ty nie masz pojęcia jak przyrządzać nasze jedzenie, no i nie mogę wysłać cię po zakupy. Wiesz, martwiłbym się strasznie. Wiesz jakie są kobiety na zakupach. Tak więc, będziemy mieli świetny seks, ale umrzemy z głodu". "Nie będzie tak źle." "Gniewasz się o te dwie kobiety przed tobą i to obie w tym samym czasie?" "Nie jestem tym zbyt zachwycona, ale bardzo się cieszę, że się ich pozbyłeś." Zbliżyła się do niego i oparła swoją pierś o jego klatkę piersiową, po czym pogłaskała jego mięśnie płaską dłonią przez koszulę. "Ale zrozum Ral, jeżeli teraz dotkniesz jakąś kobietę to ja odejdę. Zamierzam być tobie wierna i oczekuję tego samego." "To jest łatwa do spełnienia obietnica." Uśmiechnęła się. "Czas nam na to odpowie." Zawahała. "A co tak właściwie sprawia, że jesteśmy związani? Czy jest nam może potrzebna jeszcze jakaś ceremonia? " "Ja ciebie nie opuszczę." "Nie rozumiem." "Daję ci moje nasienie i to się dzieje, gdy ono zacznie rosnąć w tobie." "Och." Zmarszczyła brwi. "Nie robiłeś tego z innymi kobietami? No wiesz, co mam na

myśli, prawda? " "Nie. Zawsze go wyciągałem i nigdy nie dawałem im swojego nasienia. Zupełnie inaczej niż z tobą. Tobie oddałem wszystko, głęboko i mocno już za pierwszym razem. I to właśnie sprawiło, że jesteśmy związani. "Jego ręka pogłaskała jej brzuch. "Ty również piłaś moje nasienie, nasze kobiety tego nie robią, odwracają się gdy dochodzimy. Żadna nigdy nie wzięła mnie całego do ust, i nie dostała mojego nasienia, tylko ty. "Uśmiechnął się szeroko. "To było niesamowite. " "Tak niesamowite, że aż czyni nas związanymi?" Skinął głową. "Jesteś związana ze mną. Zaproponowałem ci posiadanie potomstwa z mojego nasienia. " "Jeśli jestem w stanie mieć z tobą potomstwo." Skinął głową. "Jeśli będziesz mogła. Czas pokaże, czy będziesz w stanie nosić moją fasolkę w sobie. "

72

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Myśl o byciu w ciąży z dzieckiem Rala w ogóle jej nie przerażała. A przynajmniej nie tak mocno jak powinna, więc tylko uśmiechnęła się do niego. "Cieszę się, że możemy znów ze sobą rozmawiać". "Kiedy będziemy stąd wychodzić, zabierzemy program ze sobą i podłączymy do conisa u nas w domu, więc będziemy mogli się komunikować bez przeszkód w naszej sypialni. " "To jest akurat jedyne miejsce gdzie nie musimy nic mówić, żeby wszystko wiedzieć." Roześmiała się. "Wykonamy tylko te testy i już wracamy do domu." Cofnął się i ją puścił. "Rozbierz się i połóż. " Ariel z niepokojem spojrzała drzwi od pokoju. "Nie martw się, nikt nam nie będzie przeszkadzał." Ariel zdjęła więc szybko swoje ubrania. Ral zrobił dokładnie to samo i tak samo szybko. Spojrzała na stół do badań i musiała się uśmiechnąć. "To jest trochę za małe dla nas dwojga." "Tylko jedno z nas musi się na nim zmieścić. Ona chce tylko naszych płynów do testów." Spuścił wzrok na jej cipkę. "Muszę sprawić, że będziesz bardzo, bardzo mokra i wziąć próbkę. A później ty mogłabyś wziąć mnie w usta, a ja uprzedzę cię, gdy będę dochodził, tak by wziąć próbkę i ode mnie. " "Kto pierwszy?" Ariel spojrzała na jego nagie i umięśnione ciało. Kochała patrzeć na nie, na każdy jego najmniejszy nawet kawałeczek. Jej wzrok obniżył się i zatrzymał na twardym i wyprężonym penisie. Uśmiechnęła się szeroko. "Wyglądasz już na bardzo chętnego. Chyba powinieneś być pierwszy w kolejce, prawda? " "Nie, bo znowu taki będę, gdy zajmę się tobą, a chciałbym ciebie wziąć po tym wszystkim." Ariel uśmiechnęła się szerzej. "Dobrze". Chwyciła malutką poduszeczkę ze stołu i rzuciła pod swoje kolana. Uklękła i kiwnęła na niego palcem. "Chodź tutaj". Ruszył w jej stronę. Ariel chwyciła jego koguta i przyciągnęła go za niego jeszcze bliżej siebie. Owinęła jedną rękę wokół jego twardego trzonu, a drugą zaczęła delikatnie masować jego piłeczki. Ral warknął. "Ty miałaś być pierwsza". 73

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Pokręciła głową. "Nie, ty będziesz pierwszy, a potem dopiero będzie moja kolej." "Tak cię pragnę”. "Najpierw testy i próbki, wtedy dopiero będziesz mnie mógł wziąć. " Widziała silne pragnienie odbijające się w jego oczach, a jego fiut prawie sam wskoczył jej do ręki. "Dobry plan." "Mam swoje przebłyski inteligencji. Gdzie jest naczynie do twoich płynów? " Odwrócił się i zaczął go szybko i trochę rozpaczliwie szukać. Stało na stole, chwycił je w ręce i oparł się o łóżko bezpośrednio przed klęczącą Ariel. Otworzył pojemnik. Opuściła głowę i otworzyła swoje usta. "No więc, mówiłeś, że jak kobiety Zorn to robią?" I zaczęła lizać leciutko tylko główkę jego penisa. "Tak," jęknął. "Czuje się tak dobrze." "Co jest lepsze? Powiedz mi." Otworzyła szerzej usta, by pomieścić całego Rala w swoim wnętrzu. Rozluźniła szczękę i wciągnęła go jeszcze głębiej. Pozwoliła by jej język drażnił go od dołu, podczas gdy jego najwrażliwszy czubek, dotykał ścianki gardła. Ral warknął i rękami przejechał włosach po bokach swojej głowy. "To jest takie cholernie dobre. Twój ziemski sposób podoba mi się o wiele bardziej. " Ariel spojrzała na niego, gdy wypuszczała go ze swoich ust. "Mam lepszy pomysł. Chciałabym spróbować jeszcze czegoś innego." Uniósł brwi. "Czego chciałabyś spróbować?" Chwyciła się za jego ramiona i podciągnęła się z kolan na nogi. Roześmiała się widząc jego lekko zaniepokojony wyraz twarzy. „Połóż się płasko na plecach. Zrób to dla mnie. " Wspiął się na kozetkę. Spojrzał jeszcze raz na nią, bardzo niepewne, ale zrobił to o co go prosiła. Ariel chwyciła w ręce dwa pojemniczki na próbki, by Ral przy tym układaniu się na łóżku ich nie przewrócił. Gdy umościł się już odpowiednio, odwrócił głowę w jej stronę, aby móc ją swobodnie obserwować. "Chcesz być na mnie?"

74

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Pokręciła głową i wspięła się na stół. "Chcę spróbować nowej pozycji. Będziemy do góry nogami względem siebie. Zobaczysz, jak to dopiero zadziała." Usiadła na nim okrakiem, tak że jej tyłek był naprzeciwko jego twarzy i zaczęła się przesuwać w górę jego ciała. Typowa ziemska pozycja sześćdziesiąt dziewięć. Jej kolana zatrzymały się tuż pod jego pachami. Ral warknął i jego duże, lekko drżące ręce chwyciły uda Ariel. "Na władcę księżyców, Ariel. Kocham widok ciebie z tej strony." Jego ręce zsunęły się po jej szeroko rozsuniętych nogach. Teraz miał dobry widok na jej cipkę. Zaczął kciukiem ocierać się o nią a Ariel jęknęła przeciągle w odpowiedzi. "Zrób to. Drażnij mnie. Nie pozwól mi jednak dojść, powiedz mi jak będziesz już to czuł”. I sama wzięła go w usta. Lubiła jego dotyk, i fakturę jego haisa. Lubiła te doznania, które dawał jej kubkom smakowym, gdy przesuwała po nim językiem. Te małe kropelki, które pojawiały się na jego czubeczku, smakowały wręcz jak cukierki. Jęknęła, to był taki dobry smak. Wciągnęła go głębiej do swoich ust, starając się wydobyć z niego jeszcze więcej tej słodyczy. Jego ręka na jej udzie zacisnęła się niemal boleśnie i jęknął przeciągle napinając całe swoje ciało. Jego kciuk gładzący łechtaczkę, zamarł na chwilkę, po czym przesunął się wyżej, wprost do wnętrza jej cipki. Zaczął ją nim pieprzyć, jednocześnie cały czas ocierając się o jej guziczek, tak jakby od wewnątrz. Ariel zaczęła jeszcze intensywniej pracować na fiucie Rala, wsłuchując się w jego coraz głośniejsze jęki. Nie była pewna, ile on jeszcze wytrzyma, ale wiedziała że jej samej to już nie zajmie zbyt dużo czasu. Poczuła, jak jeszcze bardziej spęczniał w jej ustach, jak zrobił się jeszcze cieplejszy, ale dalej bawiła się nim swoimi ustami i językiem. Teraz to już nie był zwyczajny podniecony fiut, teraz to była prawdziwa, potężna, stalowa konstrukcja. Wiedziała, że Ral jest już na granicy, jego dolna część żołądka, którą czuła pod swoimi piersiami, zaczęła drżeć. Wydał z siebie dźwięk, który brzmiał jak żałosny skowyt, wyjął swój kciuk z jej ciała i chwycił jej biodra obiema rękami, zaciskając je mocno. Puściła go i odwróciła swoją głowę przez ramię lekko się podnosząc, żeby jej własna pupa nie przeszkadzała i nie przysłaniała widoku. Spojrzała na Rala. Miał bardzo mocno zaciśnięte powieki i szeroko otwarte usta. Na tyle szeroko, że dokładnie widziała teraz jego zęby. Wyglądał tak, jakby… strasznie cierpiał. "Jezu, czy ja ciebie krzywdzę? Och, Ral, tak mi cholernie przykro, nie chciałam." Podniósł głowę i otworzył oczy. Jego zwykle świecące i błękitne oczy teraz były dużo 75

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

ciemniejsze i wydawało się, że straciły swoją elektryczną moc. Teraz były granatową głębią. "To nie boli, na władcę księżyców, ale musisz przestać. Zaraz dojdę i zaleję wszystko swoim nasieniem. A to co robisz jest tak dobre, że nie umiem nad sobą zapanować. Gdybyś ty się nie zatrzymała, to ja bym doszedł, bez względu na wszystko.” Odetchnęła z ulgą, tak się bała, że mogła go zranić. Roześmiała się. "Za dużo wrażeń?" "Czuje się tak świetnie, że nie umiem tego opisać właściwymi słowami. To sprawia, że chcę się szybko wziąć. " "Ok. Będę delikatniejsza. " "Nie. Ja już jestem gotowy, przygotuj naczynie". Sięgnęła ręką do małego pojemniczka. Podczas gdy, językiem zaczęła się znowu bawić czubkiem jego fiuta. Drżał pod nią. Tak był już na krawędzi. Zaczęła teraz używać tylko języka i warg, lekko zasysając tylko prącie. Jego ręce mało nie połamały jej ud w odpowiedzi na to. Ral jęknął. "Teraz". Puściła go i podstawiła pojemniczek, w samą porę, by złapać nasienie. Kubeczek dość szybko się wypełnił, więc zamknęła go pokrywą. Ral nadal był bardzo twardy, ale teraz już mogła robić co chciała. Otworzyła usta i zaczęła go lizać jak lody. Zamknęła oczy pod tymi doznaniami. Smakował jak roztopiona wata cukrowa. Był lepszy niż jakikolwiek deser. Zebrała wszystko co tylko mogła. "Na władcę księżyców.” szepnął. "Przestań, Ariel. Nie mogę cię teraz wziąć." Jego duże muskularne ciało drżało jak listek na wietrze. "Sprawiasz, że czuję się tak dobrze, że to prawie boli." Wypuściła go ze swoich ust i przesunęła się na nim bardzo ostrożnie, by przypadkiem nie przewrócić pojemniczka z cenną próbką. Ponownie spojrzała na Rala. Leżał na wznak i bezsilnie wpatrywał się w sufit, był mocno zaczerwieniony a na ustach miał bardzo soczysty i trochę bezmyślny uśmiech. Otrząsnął się i usiadł. "Jestem w tobie zakochany," powiedział cicho. "Po prostu czasami ty mi to uświadamiasz dużo mocniej niż kiedy indziej. Tak jak na przykład teraz."

76

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Zdjął pokrywkę z drugiego pojemniczka i odłożył ją na stół. Ona też tam odłożyła swój, a właściwie to jego pojemniczek i usiadła na łóżku. Odwróciła się w jego stronę uśmiechając szczęśliwie. "Został nam jeszcze jeden pojemnik. Jakbyś mnie chciał wziąć, Ral? " Podszedł do niej, wyciągnął ręce, po czym podniósł ją w kolebce jego ramion. Pomyślała, że nigdy nie przyzwyczai się do takiej siły. Ich twarze były teraz tak blisko siebie, że mogła swoim nosem dotknąć jego. Pocałował ją i ruszył z nią w stronę łóżka, rozciągając ją na nim. Wypuścił ją ze swoich ramion i wyprostował się. Obszedł łóżko dookoła i stanął przy jej stopach. Uśmiechnął się i pociągnął ją w dół za kostki tak, że jej tyłek znalazł się na krawędzi. Puścił je i odsunął się o krok. "Otwórz się dla mnie szeroko." Ariel rozłożyła swoje uda, chwytając kolana w dłonie, by być jeszcze bardziej widoczną dla niego, a oczy Rala od razu na niej spoczęły. Tak właściwie to powinna być skrępowana pod takim spojrzeniem, kiedyś na pewno by była, ale teraz już nie. Wyraz twarzy Rala nie pozwalał jej na coś takiego. Nie było mowy o żadnych takich uczuciach. Zrobił krok do tyłu, i opadł powoli na kolana, podczas gdy jego dwie ręce pieściły już wnętrze jej ud. "Od razu jestem twardy, gdy widzę ciebie w takim stanie. Jesteś taka różowa i już mokra, tylko od mojego dotyku. Jestem podniecony od samego twojego zapachu. Na samą myśl o twoim smaku. Jesteś już gotowa na mnie. " "Zawsze jestem gotowa na Ciebie," wyszeptała. Ral spuścił głowę a Ariel zamknęła oczy. Jeszcze raz, władczo przesunął swoimi szorstkimi dłońmi po wnętrzu jej ud, aż dotarł do cipki, kciukami rozsunął jej wargi, by mieć na nią jeszcze lepszy widok. Zapatrzył się w nią na chwilkę, po czym położył na niej swoje usta. Przy pierwszym dotyku jego języka Ariel zamruczała głośno, ale Ral nie miał dla niej litości. Jego język już znalazł jej łechtaczkę i zaczął ją mocno lizać, uderzając w nią rytmicznie. Obezwładniająca przyjemność przedzierała się przez jej ciało. Jak to w ogóle było możliwe? Przecież ten mężczyzna, zanim jej nie spotkał to nawet nie wiedział co to jest łechtaczka i jak należy się nią bawić, a teraz umiał to robić lepiej niż niejeden profesjonalista. Zasysał ją i lizał, i tak na zmianę. Jedna z jego rąk, przesunęła się bliżej jej cipki i pchnął w nią głęboko jednym palcem. Za chwilę dołączył do niego drugi palec. Wpychając je głęboko w jej wnętrze, i wykręcając gdy były już w środku, tak by znaleźć to odpowiednie miejsce. Głośny jęk Ariel, był odpowiedzią, że go znalazł. Teraz zaczął w nią szybko pompować, podczas gdy jego język raz kreślił delikatne kółeczka na jej łechtaczce a raz mocno ją lizał. Teraz Ariel już krzyczała. Nie mogła inaczej, nie z Ralem. 77

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

To nie mogło trwać zbyt długo, on za dobrze wiedział jak jej dotykać. Szarpnęła się pod nim, ale on się nie zatrzymał. Jego dwa palce zaczęły się poruszać jeszcze szybciej a usta zasysały jej łechtaczkę jeszcze mocniej. Doprowadziło ją znowu na skraj krawędzi, uderzając w nią z najpotężniejszą siłą jaka kiedykolwiek czuła. Ale Ral wciąż jej nie puszczał. Nie zrobił tego, aż do czasu, gdy zaczęła go o to błagać. Przyjemność mieszała się z bólem. Dopiero wówczas się zatrzymał i podniósł powoli, wycofując z niej swoje palce. "Chcę cię mieć. Teraz," warknął. Ariel otworzyła oczy. Widziała jak Ral odkręca pojemniczek, który dała mu Ahhu i trzęsącymi się dłońmi zbiera jej śluz. Wyczuwając jej spojrzenie, podniósł głowę i zatopił się w jej oczach, a potem spuścił wzrok, z powrotem, na jej odsłoniętą płeć. Zebrał próbkę, tak szybko jak tylko mógł, zamknął pojemniczek i wręcz rzucił go na stół. Jego ręce chwyciły ją i Ariel aż zachłysnęła się, gdy podniósł ją jednym ruchem z łóżka, ale od razu owinęła go szczelnie rękami i nogami. Ral przyciągnął ją tak blisko siebie, że stykali się nosami, patrząc sobie głęboko w oczy. Ral warknął w jej gardło, całując ją mocno. To był dziki pocałunek, tak przepełniony pasją, że Ariel aż była w szoku i jęknęła, tylko w odpowiedzi, gdy jego zęby zatopiły się w jej dolnej wardze. Smak jej krwi wymieszał się razem z ich pocałunkiem, ale to tyko zdawało się doprowadzać Rala na jeszcze wyższy poziom emocji. Przesunął jedną ze swoich dłoni po jej ciele i dalej w dół między ich ciała, aż do swojego fiuta. Od razu poczuła wchodzącą w nią, jego grubą i mocno napęczniałą już główkę. Wiedziała, że jest strasznie mokra, jednak on przeciągnął swoim fiutem kilka razy po jej wargach w górę i w dół. Spodziewała się, że wejdzie w nią ostro, szybko i mocno, ale Ral wsuwał się bardzo powoli. Zajęczała w jego usta a jego silne ramiona przesunęły się na jej tyłek. Przerwał pocałunek i zamarł patrząc w jej oczy. "Powiedz mi, jeżeli będę cię ranił," warknął. Ariel skinęła głową a Ral zaczął się poruszać. Teraz już szybko i silnymi pchnięciami. Schowała twarz w jego ramieniu i krzyknęła, bo tylko tak mogła teraz wyrazić swoje uczucia. Fiut Rala w niej, taki gruby, mocny i sztywny, dostarczał jej tylu wspaniałych i niesamowitych uczuć, gdy tak ocierał się o każdy nerw w jej cipce. Zaczął poruszać się coraz szybciej, wciskając palce w jej tyłek, ale to ją nie bolało. To wszystko było idealne i czuła się przy tym tak dobrze. Jej jęki zamienił się w głośny, spazmatyczny szloch przyjemności. Jej ciało napięło się, a ona zupełnie nieświadomie, otworzyła usta i ugryzła go w ramię, krzycząc w jego skórę, wybuchem orgazmu. Jej wewnętrzne mięśnie i nerwy zupełnie oszalały, ściskając mocno koguta Rala. Odchylił głowę i ryknął dochodząc, a w jej wnętrze zalały wodospady spermy.

78

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Dopiero po dobrej chwili otworzyła oczy i uświadomiła sobie, że jej zęby są wciąż zaciśnięte na jego ramieniu. Szybko puściła jego skórę, ale wyraźnie widziała ich odciśnięty zarys, na szczęście nie krwawił. Podniosła oczy i spojrzała na Rala. Zaśmiał się. "Na władcę księżyców, Ariel. Nic nie może się z tobą równać." "Wow". "Co to znaczy?" "Cudowny. Wspaniały. Niewiarygodny. Kocham cię. " Roześmiał się, a jego spojrzenie spoczęło na jej ustach. Jego uśmiech zniknął. "Zraniłem ciebie w wargę, ugryzłem tak, że aż krwawi. Przykro mi, że jest boleśnie opuchnięta.” "Jest dobrze, nie martw się tym. Ja ciebie przecież też ugryzłam, ale cieszę się, że nie do krwi. " Wzruszył ramionami. "Nie obchodziło by mnie to gdyby tak było. Dla mnie to wielki zaszczyt, nosić ślad po twoich zębach na swoim ciele. To coś na kształt oznakowania mnie przez ciebie." Jego oczy zabłyszczały i wskazał na jej zęby. "Ale twoje zęby są zbyt gładkie by uszkodzić moją skórę." Otworzył usta, i wskazał na swoje dużo ostrzejsze zęby. "Potrzebowałabyś takiego zestawu jak te. " Ariel pokręciła głową, uśmiechnęła się do niego. "Ja bym sama sobie zrobiła krzywdę, z takim zestawem jak twoje." Spojrzał na jej ciało, wciąż odprężony i uśmiechnięty. "Powinniśmy się ubrać. Chciałbym zabrać ciebie już do naszego domu." "Ja też bym już tam chciała iść. Z tobą." "Nie będzie żadnej innej kobiety poza tobą Ariel. Obiecuję ci to. " Spojrzała mu w oczy. "To by mi złamało serce." "Rozumiem. Dokładnie tak samo jest ze mną, gdybyś mnie zostawiła."

79

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 9

Tak ta kobieta była znacznie lepsza od tej poprzedniej. Ariel uśmiechnęła się przyjaźnie do starszej kobiety Zorn, która wciąż była w świetnej formie fizycznej, nawet jak na jej wiek. Miała długie białe włosy, pełno zmarszczek na twarzy, no i miała na sobie ubranie. Pierwszą reakcją Errai na widok człowieka, był słodki i szeroki uśmiech. Ariel nie miała pojęcia, co ona do niej powiedziała na początku, bo conis był w sypialni i tutaj nie mogła jej zrozumieć. Starsza kobieta powoli się do niej zbliżyła a Ral kiwnął potakująco w stronę Ariel. Uśmiechnął się i dał jej znać, że wszystko jest w porządku. Ariel poczuła się przy niej bardzo malutką kobietą. Każdy dorosły Zorn był od niej o dobre osiem cali wyższy, nawet ta starsza kobieta. Erra podeszła do Ariel i dała jej odpowiednik ziemskiego uścisku, ale niezbyt mocnego. To było trochę zaskakujące, ale Ariel, nie mogła się powstrzymać i mocno przytulia kobietę do siebie. Erra oddała jej uścisk i pogłaskała ją po plecach, po czym cofnęła się i pogłaskała jej policzek a następnie jej włosy. Ariel wpatrywała się w dobre, brązowe oczy Errai. Widziała, gdzieś w ich głębi ciekawość, ale dobrze wiedziała czemu to zrobiła. Była tutaj obca i choć Ral lubił mówić jej czułe słówka jak horma, to jednak była outsiderem. Horma to było malutkie zwierzątko zamieszkujące Zorn, coś na kształt małpy, jak udało się dowiedzieć Ariel. Nie była pewna, czy jej się to porównanie podoba, ale Ral pokazał jej na conisie zdjęcia tego cudaczka. Ono było słodkim małym zwierzątkiem, o białej sierści i dużych niebieskich oczach. To nie było taki złe określenie. Erra od pierwszego dnia, uwielbiała dbać o Ariel. Czasami nawet Ariel czuła się przez to jak jakaś jej lalka. Erra często chodziła z nią do sypialni, by mogły porozmawiać swobodnie, korzystając z conisa. A gdy już tam były Erra, zwykle chwytała za szczotkę do włosów i czesała jej długie, blond włosy. Lubiła również wsmarowywać balsam w jej skórę. Tłumaczyła, że jej skóra jest taka miękka, że obawiałaby się o jej uszkodzenie, gdyby balsam nie był w nią wcierany dość często. Ewidentnie matkowała Ariel, ale jej to w ogóle nie przeszkadzało. „Nie powinnaś nosić ubrania." Erra gestem wskazała na ciało Ariel. "Ukrywasz je przed Argis Ral." Oczy Errai przyszpiliły wzrok Ariel. "Czyżbyś była aż tak inna od naszych kobiet, że musisz je ukrywać?" "Lubię być ubrana. No i nie mam na sobie ubrań, gdy śpię z Ralem."

80

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Nasze kobiety są w domu nagie. Ral doceniłby twoją nagość. Jesteś związana z nim, ale nic nie wiesz o naszej kulturze." Erra uśmiechnęła się do niej. "On byłby ci wdzięczy do końca swoich dni, gdybyś go witała naga w drzwiach waszego domu. To jest taki nasz zwyczaj. Ubierasz się jak wychodzisz na zewnątrz i jesteś okryta dla innych mężczyzn, ale nie w swoim własnym domu dla swojego mężczyzny. " "Ja nie jestem Zorn. Co prawda nie jestem aż tak różna od was fizycznie, ale ja po prostu nie czuję się komfortowo chodząc nago. Moja kultura nosi ubrania, no chyba że chodzi o seks, albo o spanie czy prysznic." Erra westchnęła. "Jesteś teraz związana z Ralem. On jest Zorn i ty też teraz jesteś Zorn." Ariel wzięła sobie te rady do serca, myślała już trochę o tym. Ruszyła w stronę szafy. Ral przyniósł dla niej bardzo wiele rzeczy, tak że teraz szafa była nimi wypełniona aż po brzegi. Oczywiście nie powiedział jej o tym, że były to ubrania w rozmiarze nastolatka Zorn, co oczywiście dało Errai bardzo wiele okazji do przekomarzania się z Ariel na ten temat i dokuczania jej, bo przecież ona była znacznie mniejsza i drobniejsza, od wszystkich kobiet z Zorn. Po przejrzeniu swoich nowych rzeczy, poszukała tutejszego odpowiednika nożyczek i zaczęła przerabiać stroje tak, aby nadal były przyzwoite, ale pokazywały troszkę więcej nagiego ciała. Gdy już była gotowa przyjrzała się sobie w lustrze. Kobiety Zorn nosiły luźne sukienki do kolan. Jeśli miały nawet na sobie stanik czy bieliznę nie była w stanie tego dostrzec. Niektóre z nich, pracujące, jak Ahhu w centrum medycznym miały na sobie luźne spodnie i koszulkę. Ariel, tak właściwie to nie miała rozeznania w ich strojach. Ral przez ten cały czas trzymał ją w domu i nie wolno jej było nigdzie wychodzić bez niego. Sukienka była dla niej stanowczo za długa, więc skróciła ją tak, że wyszła z niej teraz mini. Odpruła rękawy i wycięła dużo większy dekolt. Tnąc dalej, dodała jeszcze dwa dość duże rozporki po bokach spódniczki tak, że ukazały sporo dodatkowych centymetrów jej nóg. Powinna być też ostrożna gdy będzie siadała, bo była zupełnie naga pod sukienką, ale wyglądała naprawdę dobrze. Przecież nie planowała wychodzić w tym stroju na zewnątrz, ale miała cichą nadzieję, że on się spodoba Ralowi. Takie małe oszustwo, bo nie była jeszcze gotowa, aby chodzić nago. Erra przyjrzała się Ariel, gdy ta wyszła z sypialni. Ariel uśmiechnęła się do kobiety i powoli okręciła się dookoła. Erra przyglądała jej się z podniesionymi brwiami, dokładnie oglądając jej nowy strój. Uśmiechnęła się i spojrzała Ariel w oczy, po czym podniosła pięść z wyprostowanym kciukiem. Ariel głośno roześmiała się. To ona nauczyła ją tego gestu.

81

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral pracował po sześć godzin dziennie, przez w cztery dni z rzędu, a wówczas miał trzy dni wolnego. Był kimś w rodzaju rozjemcy, czy sędziego. Wyjaśnił jej, że słucha swoich ludzi i rozwiązuje ich problemy, i wydawał się kochać to co robił. Ariel bardzo za nim tęskniła i brakowało jej go, kiedy był w pracy. Erra nie pozwalała jej nic robić w domu, więc Ariel albo drzemała albo chodziła za nią i przyglądała się temu co robi, słuchając jej warczenia. Nie wolno jej też było opuszczać zamkniętego obszaru ich posesji. To było jedyne świeże powietrze, jakie mogła mieć. Ral unikał wszelkich odpowiedzi, na jej pytania, dlaczego nie może iść na zakupy z Errą lub dlaczego nie wolno było jej pójść na dalszy spacer. Przy takich pytaniach zawsze ją czymś rozpraszał. Lubili razem spędzać czas w ogródku. Ral miał tutaj śliczny czerwony potok, obrośnięty czarnymi i fioletowymi drzewami. Miał też bardzo wysoki mur naokoło posiadłości. A gdy zadawała jakieś pytania o coś za tym murem, to od razu lądowali w łóżku. A po kilku godzinach ‘ zajmowania się’ nią przez Rala, nie pamiętała o żadnych pytaniach i nie kwestionowała już żadnych jego decyzji. Spojrzała na zegarek. Ral nauczył ją czytać ich czas. Wiedziała, że już wkrótce będzie w domu, kiedy tylko mała strzałka dojdzie do symbolu ptaka, to Ral będzie na miejscu. Przygryzła wargę i zamyśliła się. Co ukrywał Ral? Musiał coś ukrywać. Czy jego ludzie jej zagrażali? Była w niebezpieczeństwie? Czy to dlatego właśnie, nie wolno jej było wychodzić z domu? A może to był tylko przypadek, była tylko przewrażliwiona, a on zwyczajnie się o nią martwił? Może to dlatego, że nie mogła się komunikować z innymi. Minął już tydzień od jej ostatniej wizyty lekarskiej w centrum. Niestety, nadal nie powstał dla niej perfekcyjny tłumacz. Nawet oprogramowanie ze statku Anzonsów w niczym nie pomogło. Westchnęła. Powinna zapytać Rala, czy mają tutaj komputery bezprzewodowe, znaczy conisy bezprzewodowe, bo wówczas mogłaby chodzić z czymś takim. Conis, był czymś na kształt telewizora starszego typu z trzynastocalowym ekranem. Zastanawiała się czy na Zorn były taczki. I roześmiała się od razu, gdy wyobraziła sobie siebie pchająca taką taczkę z conisem, by porozmawiać z ludźmi. Ral się spóźniał. Strzałka, na jej zegarku, dawno już minęła symbol ptaka i była teraz na symbolu jakby falującego węża. Zmarszczyła brwi. Zawsze był już w domu o tej porze. Ruszyła na poszukiwanie Errai. Znalazła kobietę w pralni. Pomachała jej ręką, gestem oznaczającym „musimy porozmawiać" i Erra ruszyła za nią do sypialni. "Jest późno. Martwię się o Rala. " Erra spojrzał na zegar. "Prawdopodobnie wyszedł z mężczyznami. Oni lubią pić amond, po pracy i gadać o tych swoich męskich sprawach. "

82

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Amond był prawdopodobnie odpowiednikiem ziemskiego piwa. Ariel zrozumiała to wyjaśnienie Errai, widać mężczyźni na każdej planecie byli tacy sami. "Nie macie tutaj jakiegoś urządzenia, przy pomocy którego mógłby mi powiedzieć, że się spóźni? " Erra uśmiechnęła się. "Mężczyźni w twoim świecie tak robią?" Roześmiała się. "Kobiety tam rządzą? Pomysł, że jeden z naszych mężczyzn, dzwoni z prośbą o zgodę na jego wyjście z kolegami, jest aż śmieszny." Ariel westchnęła. "No świetnie. Więc, jak na tym świecie informujecie siebie, że wrócicie później? " "Nie robimy tak, ale Ral t tak ciebie rozpieszcza, Ariel. Gdyby inni mężczyźni dowiedzieli się, jak on ciebie psuje, dokuczaliby mu niemiłosiernie. Żebyś wiedziała, jak gadają o tym, że wyrzucił już swoje dwie pomoce domowe i odrzucił kobietę, którą dał mu jego ojciec. Wiesz, ona była bardzo pożądana, przez wszystkich mężczyzn. To dlatego, jego ojciec mu ją ofiarował." Ariel spojrzała na Errę z jawną dezaprobatą. "To prawda Ariel. On odmawia wszystkim samicom. A one lgną do niego, gdy tylko jest na zewnątrz. Jest pierworodnym, Ariel. To oznacza, że to on będzie rządził naszym światem, gdy jego ojciec zrezygnuje albo umrze. Jest bardzo silny i pożądany jako mężczyzna. Większość z nich, takich na jego stanowisku ma co najmniej trzy kobiety w swoim łóżku, jeśli nawet nie więcej. Ci związani także. Mężczyźni na naszej planecie, od zawsze uprawiali seks z innymi kobietami. Te związane z nimi, to tak jakby, ich ulubione. To one dostając prezent z ich nasienia, a to jest wielki zaszczyt dla kobiety, być związaną. Nasi ludzie mają silne potrzeby seksualne i jedna kobieta nie jest w stanie im sprostać. A Ral odmawia im wszystkim, tylko z twojego powodu. Dla ciebie." "Ja, po prostu, zaspokajam wszystkie jego potrzeby." Erra uśmiechnęła się. "Tak, słyszałam". Gorąca czerwień zalała policzki Ariel. "Przepraszam za to." "Nie, nie trzeba. Sprawiasz, że Argis Ral jest bardzo zadowolony. A on cię za to rozpieszcza jak tylko może. Większość naszych samic pracuje. A on nie chce, abyś opuszczała jego dom. On jest bardzo zaborczy w stosunku do ciebie i bardzo chce cię chronić. Widziałem was razem, on oddaje tobie całą swoją uwagę, gdy jesteście razem. Nasi mężczyźni mają tendencję do szukania podniecenia, gdzie indziej, zwłaszcza podczas seksu ze związaną z nimi kobietą. A on zawsze, każdą myślą jest z tobą." "Może myśli, że nie ma dla mnie tutaj odpowiedniej pracy, którą mogłabym wykonywać." 83

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Jesteś bardzo inteligentna. Jest wiele zawodów w których mogłabyś się sprawdzić. I to nawet bez używania głosu. On chce się tobą zajmować. Chcę cię trzymać tylko dla siebie. Ral przeniósł te wszystkie rzeczy o związaniu na zupełnie inny poziom. Każdy o tym już o wie. " Ariel westchnęła. "Jesteś już z Argis Ral wystarczająco długo, by zajść w ciążę. Czy wiesz, że w naszej kulturze, mężczyzna może zwolnić i oddalić związaną z nim kobietę za coś takiego? Jest to jeden z kilku powodów, które pozwalają to zrobić legalnie. A Argis Ral nie ma zamiaru cię oddalić. On chce z tobą zostać aż do śmierci." Złość natychmiast opuściła Ariel. Czy to właśnie dlatego, wyszedł z chłopakami? Poświęcił się dla niej, ale był tylko facetem. Wiedziała, że ich kultury się znacznie różnią. On już z wielu rzeczy rezygnował dla niej, żeby była szczęśliwa. Skinęła głową. "Myślę, że posiedzę trochę przed conisem i będę próbowała się czegoś nauczyć." Erra skinęła jej głową. Zadzwonił dzwonek do drzwi. Ariel westchnęła, Ral nigdy nie używał dzwonka. Erra pobiegła zobaczyć, kto był przy drzwiach. Ariel zawahał się, a następnie ruszyła za kobietą. A jeśli coś się stało Ralowi? Ogarnął ją strach. Może, to właśnie dlatego, się spóźniał? W drzwiach stało cztery wielkich mężczyzn. Erra warknęła na nich. Ariel objęła się ramionami i zaczęła modlić, by mężczyźni nie mieli złych wieści o Ralu. Może był ranny? Martwy? Kolana aż się pod nią ugięły na samą myśl o tym. Kochała go. On był całym jej światem. Nie mogła go stracić. Ona by umarła, gdyby nie mogła z nim być, gdyby go nie zobaczyła ponownie. Nawet sobie sprawy nie zadawała, że aż tak mocno go kocha, tak prawdziwie, tak głęboko. Jeden z mężczyzn w drzwiach warknął na Errę. Ruszył w głąb domu i jego oczy spoczęły na Ariel. Odepchnął Errę, a gdy ta warknęła na niego, próbując się z powrotem dostać przed niego, odgradzając go od Ariel, pchnął ją tak mocno, że aż upadła na podłogę. Ariel od razu ruszyła w jej stronę by jej pomóc. W tym czasie trzech pozostałych mężczyzn weszło do domu i zamknęli za sobą drzwi. Erra syknęła i jej głowa ruszała się gwałtownie w kierunku Ariel. Ariel zobaczyła jak jej przerażone oczy rozpaczliwie próbują jej coś przekazać. Erra warknęła jej coś i zwróciła się w stronę sypialni. Erra z trudem podniosła się na nogi, i kulejąc ruszyła w kierunku Ariel. Ale jeden z mężczyzn ją wyprzedził. Starsza kobieta znowu skoczyła na niego krzycząc. Mężczyzna odwrócił się szybko i potężnym pchnięciem rzucił Errę na ścianę. Uderzyła w nią z głośnym hukiem, i jej ciało bezwładnie osunęło się na podłogę. Erra nie ruszała się, ale Ariel widziała, że oddychała. Kilka sekund później zajęczała cichutko, a jej ramiona się poruszyły. Olbrzymi strach aż zamroził Ariel, gdy czterech mężczyzn zwróciło się w jej stronę. Widziała jak ten, który pierwszy wdarł się do środka, zaczął rozpinać swoją koszulę, zdjął ją a jego oczy spojrzały na nią. Sięgnął do przodu swoich spodni i je teraz też zaczął ściągać. 84

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Widziała zarys jego podniecenia, i dla Ariel stało się zupełnie jasne co oni zamierzali. Przerażenie wzrosło w niej jeszcze bardziej, gdy wszyscy trzej zaczęli na nią pożądliwie i bezwstydnie patrzeć, wręcz rozbierając ją wzrokiem. Warczeli na nią delikatnie, bóg jedyny wie co mówiąc i zaczęli ją otaczać. Ariel wrzasnęła i rzuciła się do ucieczki. Udało jej się dotrzeć do sypialni, zatrzasnęła drzwi i zablokowała je od środka. Nie miała dokąd uciec. Coś, bardzo mocno uderzyło w drzwi sypialni, ale te na szczęście były wykonane z bardzo grubego i wytrzymałego drzewa, a zamek wyglądał na mocny. Chociaż wątpiła, aby to powstrzymało tych mężczyzn na długo. Nie wiedziała, co robić. Była kompletnie przerażona. Oni chcieli ją zgwałcić. Unieszkodliwili Errę, by nie próbowała jej bronić. Zastanawiała się, czy Erra była poważnie ranna, czy jeszcze była nieprzytomna, czy istniała jakaś szansa, by sprowadziła pomoc. Coś ponownie uderzyło w drzwi, i tym razem usłyszała dźwięk pękającego drzewa. Tak, to grube drewno było już całe popękane. Jej oczy gorączkowo rozglądały się po pokoju. Jeśli nawet Ral, miał tutaj jakąś broń, to ona nigdzie jej nie widziała. Zamiast tego złapała kilka ubrań i przytuliła je do swojego ciała. Usłyszała głośne warczenie i ponowne uderzenie w drzwi. Widziała, jak odpadło od nich kilka dużych drzazg i jak rozeszło się w kolejnych kilku miejscach. Szlochała, cofając się do łazienki. Zamknęła i zakluczyła za sobą kolejne drzwi. Drżała, wkładając na siebie spodnie i wciągając jedną z olbrzymich koszul Rala. Jeśli miała walczyć, nie chciała tego robić będąc prawie nagą. Z rozpaczą stwierdziła, że w łazience nie ma okien. Może powinna był spróbować wspinać się przez okno w sypialni, ale ono prowadziło tylko na podwórko, a tam był wysoki mur otaczający całą posesję. Zbył wysoki, by nawet próbowała się na niego wspiąć Nie było żadnej furtki od tej strony. Tam też zostałaby uwięziona. A tutaj przynajmniej, oddzielały ją od nich kolejne mocne drzwi. Usłyszała, jak drzwi sypialni zostały wyrwane z zawiasów Rozbiły się o ścianę, z takim hukiem, jakby ktoś strzelił. Ariel panicznie zaczęła przeszukiwać szuflady w łazience, starając się znaleźć jakąś broń. Znalazła tylko nożyce, które Ral używał do podcinania swoich włosów. Chwyciła je mocno w swoje obie ręce i zacisnęła na nich kurczowo dłonie. Nożyce przypomniały domowe nożyczki, ale były znacznie dłuższe i na jej szczęście, cholernie ostre. Cofnęła się do kabiny prysznica i zamknęła za sobą szklane drzwi. Nie było tutaj żadnego zamka, nie mogła też niczym już ich zablokować od środka. Jednak kabina była na tyle mała, że będzie mogła wejść, tutaj po nią, tylko jedna osoba. Chwyciła mocniej nożyce w śmiertelnym uścisku. Mężczyźni zaczęli atakować drzwi do łazienki. Wiedziała, że nie przeżyje, jeśli dostanie się w ich ręce. To będzie straszna śmierć. Ral obchodził się z nią zawsze bardzo łagodnie. Nie potrafiła sobie wyobrazić nawet, żeby ją dotknął celowo ją raniąc, bez delikatności. Ale mężczyźni Zorn były wielcy i naprawdę silni z natury. A tych czterech, przyszło po nią w bardzo konkretnym celu. Oni nie będą się o nią troszczyli.

85

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Wiedziała, że Ral zabije ich wszystkich, gdy tylko się dowie co zrobili. Jej myśli znowu wróciły do niego i ogarnął ją wielki żal. On ją będzie opłakiwać, on ją kochał. Modliła się, żeby tylko nie winił siebie za to, żeby nie myślał, że gdyby tylko przyszedł prosto do domu, byłby tutaj aby ją obronić. Widziała, że walczyłby o nią z tymi czterema, tak samo jak z tamtymi na asteroidzie, którzy też próbowali ją zabrać od niego. Ral łatwo by sobie poradził z tymi dupkami. Drzwi do łazienki rozbiły się w drobny mak. Czas minął. Oni byli w łazience. Człowiek, który zaatakował Errę szarpnął i jednym ruchem otworzył szklane drzwi. Sięgnął do środka po nią. Ariel nie zastanawiała się długo, krzyknęła i rzuciła się z nożycami do przodu. Wbiła je w jego klatkę piersiową. Weszły aż po rękojeść i już nie chciały wyjść. Poczuła jak ciepła krew popłynęła jej po rękach. Krzyknęła ponownie, tym razem ze strachu, gdy człowiek ryknął przeraźliwie z bólu i cofnął się o krok z nożycami osadzonymi głęboko w jego piersi. Odskoczyła do tyłu i uderzyła w ścianę prysznic tak mocno, że aż straciła oddech, ale dalej nie spuszczała wzroku z jego twarzy. Potknął się i zatoczył do tyłu. Spojrzał na swoich towarzyszy ale oni patrzyli na nożyce wystające z jego piersi. Kątem oka widziała szok na ich twarzach. Zamilkł i upadł ciężko kolana. Jego towarzysze dalej stali bez ruchu, patrząc na człowieka któremu z piersi płynęła krew. Ranny mężczyzna z kolan upadł twarzą na podłogę łazienki. Już się nie ruszał. Podczas upadku nożyce wcisnęły się jeszcze głębiej w jego ciało, i teraz widać było ich ostre końce wystające z jego pleców, gdy tak leżał półnagi na środku łazienki. Krew wciąż płynęła z rany i na jego plecach, jak i na podłodze, pojawiała się coraz większa plama. Jeden z atakujących ją mężczyzn odrzucił głowę do tyłu i zaczął przeraźliwie wycie, pozostała dwójka dołączyła do niego. Ariel też krzyknęła a trzej mężczyźni zamilkli. Widziała emocje na ich twarzach. Chcieli żeby cierpiała, zanim ją zabiją, nie miała już co do tego, żadnych wątpliwości. Jeden z mężczyzn przeszedł nad leżącym przyjacielem i ruszył do niej, pod prysznic. Chwycił przód koszuli Ariel i szarpnął nią do przodu. Usłyszała jak materiał rozdarł się, a ona sama, pod uderzeniem jego siły poleciała do przodu. Jej stopa uderzyła w niską ściankę prysznica, a straszliwy ból strzelił w górę jej nogi. Mężczyzna chwycił ją ponownie i podciągnął w górę. Kopała jak mogła najsilniej swoimi stopami, ciało niosącego ją mężczyzny, krzycząc tak głośno, aż prawie od tego ochrypła. Ale on po prostu wyniósł ja z łazienki i rzucił nią w stronę łóżka. Uderzyła w nie tak mocno, i z taką siłą, że przekoziołkowała po nim kilka razy i przeleciała na jego drugą stronę po czym upadła na twardą podłogę. Ból przeszedł przez jej ciało, ale to biodra, uda i ramiona, na które upadła odniosły najpoważniejsze rany. Patrząc ledwie przytomnie spod łóżka widziała, jak napastnik ruszył wokół niego za nią. Wiedziała, że jeśli będzie tak leżała, to zaraz umrze. Przewróciła się i zanurkowała pod łóżko. Łóżka Zorn miały bardzo podobną budowę do ziemskich, ale były oczywiście dużo większe i zbudowane na stałych, masywnych stelażach. Szybko przesunęła się pod łóżkiem, na jego środek i leżała dysząc ciężko. Wyciągnęła ręce i chwyciła metalowe pręty od spodu stelaża. Jej palce ledwo mieściły się miedzy nimi, tak drżały jej ze zdenerwowania. Poczuła jak materac boleśnie przycisnął się do jej stóp. Krzyczała z bólu, podczas gdy jeden z mężczyzn próbował ją nim przydusić, od góry. Kolejny sięgał po nią.

86

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Chwycił za wezgłowie łóżka i szarpnął nim na tyle mocno, że jej nogi wysunęły się spod niego, ale ręce jeszcze mocniej zacisnęła się na żeberkach łóżka. Na szczęście nie wypuściła ich. "Wyciągnij ją z stamtąd" warknął jeden z mężczyzn. Zauważyła, że conis dalej działał. Odbierał wszystko, co mówiono w pokoju i tłumaczył. Zrozumiała, że oni mogli ją teraz zrozumieć. Wiedziała, że prawdopodobnie to nie będzie w stanie jej pomóc, ale musiała spróbować. Ręka wokół jej kostki zacisnęła się jeszcze boleśniej. Trzymał ją tak dopóki nie zaczęła krzyczeć z bólu. Czuła się tak, jakby ją miażdżył. Drań robił to celowo, chciał żeby ją mocno bolało. Nie zamierzał je puścić. Ledwo zapanowała nad swoim bólem i krzyknęła do niego. "Ral cię zabije za to. Nie rób tego. " "Ral jest teraz zajęty", warknął drugi mężczyzna. "Gdy skończymy z tobą, gdy już zrobimy co chcemy z tobą, podpalimy dom. Nie zostanie po nas żaden zapach, on nas nigdy nie znajdzie i nie wyśledzi." "Natychmiast ją stamtąd wyciągnij. Nie mamy już dużo czasu. " Mężczyzna trzymający jej kostkę, szarpnął ponownie dość mocno. Ariel krzyczała. Jej ramiona były już zupełnie wyrwane z barków, a palce ledwo się trzymały na prętach. Mężczyzna raz jeszcze brutalnie szarpnął i tym razem wyrwał ją spod łóżka. Teraz wpatrywała się w trzech, na wpół rozebranych mężczyzn Zorna. Ten który trzymał jej kostkę, wciąż jej nie puszczał. Sięgnął drugą ręką i chwycił ją za jej spodnie. Zacinał materiał w pięści i pociągnął mocno w dół. Ariel starała się go kopnąć wolną nogą, ale ten mężczyzna był jakoś dziwacznie zbudowany. Miał bardzo długie nogi i nie mogła dosięgnąć do jego klejnotów. Jej nogi były na to zbyt krótkie. Jedyne co jej się udało to tylko skopać jego udo, co mu jednak w niczym nie przeszkadzało. I choć krzyczała i wiła się, jej spodnie zostały pociągnięte w dół jej ciała. Próbowała się rzucać i wykręcać na łóżku, tak aby im to utrudnić, ale na niewiele się to zdawało. Wiedziała, że te je próby ucieczki i odczołgania się, były tylko próbą odroczenia nieuniknionego gwałtu. Dwóch mężczyzn, pochyliło się nad nią i każdy z nich chwycił po jednym z jej młócących ramion. Podnieśli ją i ponownie rzucili na plecy na łóżko. Mężczyzna który wcześniej trzymał jej kostkę, teraz wsunął kolano miedzy jej, wciąż szarpiące się, uda. Przyciągnęła swoją wolną nogę do piersi i kopnęła, ale z czystym przerażeniem odkryła, że kopnięcia w ogóle na niego nie działają. Zebrała się w sobie i uderzyła ponownie, tym razem piętą. Włożyła w ten cios całą swoją siłę i starała się jak najlepiej dobrać miejsce. Udało jej się. Jego głowa aż odskoczyła do tyłu, gdy jej pięta spotkała się z jego szczęką. Uścisk na jej nodze lekko zelżał, gdy rzuciło nim w tył. Niestety, nie złamała mu karku. On tylko ryknął z bólu.

87

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Do jej podświadomości dotarł jeszcze jeden ryk, z daleka, a jednocześnie z bliska. Widziała, że mężczyzna, którzy jeszcze chwilę temu trzymał jej ramiona, teraz odwrócił głowę w kierunku drzwi sypialni. Ariel nie zamierzała tracić cennego czasu na sprawdzanie, co odciągnęło jego uwagę od niej. Szarpnęła swoją stopą ponownie i uderzyła go tym razem w klatkę piersiową. Ból był przejmujący. Jej kostka była już poważnie uszkodzona, w najlepszym razie będzie tylko skręcona, ale postanowiła zignorować ten ból. Spojrzała w dół. Ten, którego kopnęła wciąż trzymał się za szczękę jedną ręką, ale w drugiej nadal trzymał za kostkę jej nogę. Znowu zebrała się w sobie i kopnęła go najmocniej jak tylko mogła. Tym razem jej pięta, trafiła w jego krocze. Tak, trafiła idealnie. Zobaczyła jak jego usta otworzyły się, jakby próbował złapać oddech i jego ręka zaciśnięta do tej pory na kostce puściła ją. Teraz obiema rękami trzymał się za swoje klejnoty. I w tej pozycji powoli padł do tyłu, zwisając z łóżka w stronę podłogi. Wydał z siebie jeszcze piskliwy, cieniutki jęk. Radość, aż ja zatkała. Tak, to był uniwersalny sposób na unieruchomienie wszystkich facetów, bez względu na to z jakiej planety pochodzili. Ariel przekręciła się na łóżku i próbowała sięgnąć kopnięciami do następnego mężczyzny, który ją trzymał ją, ale oni już ją puścili. Obaj zdążyli odsunąć się od łóżka, zanim miała szansę chociaż dobrze się zamachnąć nogą w ich stronę. Na ich twarzach malował się straszliwy strach, gdy tak patrzyli na wybite drzwi sypialni. Jej oczy podążyły za ich spojrzeniem. Ral wpadł do sypialni. Całe jego ciało było czystą, żywą złością, wściekłością i furią. Nigdy przedtem nie widziała go takiego. Ryknął tak głośno, że aż zabolały ją uszy. Conis tego nie przetłumaczył, ale nie musiał. Wiedziała, co to oznaczało, o czym Ral informował tym rykiem. Jego oczy spotkały się ze wzrokiem Ariel, po czym przesunął nimi badawczo po jej ciele i ruszył do ataku. Pierwszego, zaatakował mężczyznę stojącego najbliżej niego. I Ariel ochlapało coś ciepłego. Spojrzała na swoje ramię i zobaczyła jasnoczerwone kropki na całym swoim ciele. Jej mózg dopiero po chwili zarejestrował, że to była krew. Jej oczy spojrzały w szoku na Rala i zobaczyła błysk metalowego ostrza w jego dłoni. Olbrzymi intruz upadał na kolana. Jego gardło było podcięte. Z kolan padł na twarz. Ral ryknął ponownie i ruszył na drugiego człowieka, zanim ciało tego pierwszego dotknęło podłogi. Drugi z mężczyzn nie zdążył wydać z siebie żadnego dźwięku, a Ral już stał przy nim. Jego ramię uniosło się i powaliło jej napastnika. Słuchała teraz odgłosów walki w kompletnym milczeniu. Trwało to tylko kilka sekund. Do jej uszu dotarł cichy skowyt, a Ral wstał z podłogi sam. Podszedł powoli do łóżka. spojrzał na mężczyznę którego Ariel kopnęła w krocze. Widziała, jak Ral pochylił się ku niemu. Na jego twarzy wciąż malowała się czysta wściekłość. Bardzo głośno zawył. Podciągnął go za włosy i poderżnął mu gardło, po czym odrzucił bezwładne ciało mężczyzny na bok. Ral oddychał ciężko. Miał zakrwawione ręce, a w dłoni nadal ściskał gotowe do użycia ostrze, z którego wciąż kapała krew na jego ubranie. Odwrócił się i spojrzał w dół na Ariel.

88

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

„Ze mną wszystko w porządku", jej głos się załamał. "Przybyłeś w samą porę." Ral upuścił nóż na łóżko, i usiadł obok niej. Ariel nawet nie drgnęła gdy Ral sięgnął do niej z swoimi zakrwawionymi rękami. Delikatnie podniósł ją w swoich ramionach i mocno przytulił, do swojej zakrwawionej piesi. Ukrył swoją twarz w jej szyi. Cały jeszcze dyszał i trząsł się ze złości. Ariel nie wahała się. Zarzuciła mu ręce na szyję i cała się do niego przytuliła. Tak właśnie chciała już zostać na zawsze. Ral znowu ją uratował. Znowu dla niej zabił. Ale przeżyli i byli razem.

89

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 10

Ral odmówił puszczenia Ariel, chociaż na sekundkę. Cały czas ją trzymał w swoich ramionach. Ale Ariel zupełnie to nie przeszkadzało. I siedziała szczęśliwa na jego kolanach, przytulona do jego klatki piersiowej i szczelnie objęta jego ramionami. Byli ze sobą cały czas. Razem wzięli prysznic. T teraz, gdy obydwoje byli już czyści, z mokrymi włosami i w świeżym ubraniu siedzieli razem na kanapie w salonie. Ciała mężczyzn zostały usunięte z domu Rala. Jeżeli chodzi o jej obrażenia, to miała szczęście, poza kilkoma siniakami i skręconą kostką, nie doświadczyła żadnych trwałych uszkodzeń i nic nie zostało złamane. Umundurowana policja Zorn przyszła i odeszła. Do sprawdzenia urazów jej i Errai przybyła Ahhu. Na szczęście z Erra, wszystko było w porządku. Jak tylko się ocknęła ruszyła biegiem po pomoc, ale Ralowi udało się dostać do domu przed sąsiadami, biegnącymi z odsieczą. Conis został teraz przeniesiony i zamontowany w salonie. W sypialni wszystko było zakrwawione i dopóki nie zostanie ona dobrze wyczyszczona, nie chcieli tam przebywać. "Nie rozumiem, skąd wzięli w sobie tyle odwagi," Erra powiedziała cicho. "Przecież ty jesteś Argis Ral." Erra chodziła po pomierzeniu z woreczkiem lodu na jej dość dużym guzie na czole. "To było dla nich, jak wyrok śmierci, jeżeli w jakikolwiek sposób Ariel by na tym ucierpiała. " Ral przesunął Ariel na swoich kolanach i delikatnie ujął w dłonie jej szczękę. Odwrócił jej twarz w swoją stronę, tak żeby patrzyli sobie w oczy. "Niestety wiem, dlaczego to się stało. Wiem, że będziesz się o to bardzo złościła. Sam jestem morderczo wściekły. Kiedy pozyskaliśmy próbki do testów, bez naszej zgody monitorowano nas, obserwowano i nagrywano. I jeszcze ktoś, kto miał do tego dostęp, podzielił się tym z innym, przez conisa. Wielu nas podglądało. " Ariel zamrugała rozpaczliwie. Była przerażona. Jego słowa sprawiły, że niemal cała krew odpłynęła z jej twarzy. Poczuła zawroty głowy i mdłości a serce jej stanęło. Spojrzała mu w oczy i zobaczyła w nich odbicie swojej własnej wściekłości. Pokiwał głową ponuro.

90

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Prawdopodobnie, bardzo wielu mężczyzn widziało to nagranie. I myślę, że to dlatego ośmielili się przyjść po ciebie. Widzieli, jak to jest między nami. " "O Boże," szepnęła. "Jestem z tobą w filmie porno, umieszczonym w intrenecie." Skrzywił się. "Ja ..." "Wiem, że mnie nie zrozumiałeś. To co zrobiliśmy, teraz każdy może zobaczyć na conisie, prawda? Nas nagich i wszystko to, co robiliśmy razem w tamtym gabinecie?" "Usunąłem to z archiwum." "Ale kiedy już raz coś jest na conisie, to nie można już tego powstrzymać, przed oglądaniem i rozpowszechnianiem, prawda?." Skrzywił się. "To nie jest prawda. Gdy zostanie usunięte z conisa, z archiwum conisa, to już nie można więcej tego oglądać. To nie istnieje." "Nie można tego przechowywać i obejrzeć później lub umieścić go z powrotem na conisie?" "Nasz conis tak nie działa. Żeby coś zobaczyć i oglądać na nim, musi być w archiwum." Zalała ją fala ulgi. "Jesteś tego pewien?" "Absolutnie. To dlatego właśnie wróciłem tak późno. Powiedziano mi o tym co się stało i co powinienem z tym zrobić. Chciałem tego przypilnować osobiście, sprawdzić żeby wszystko na pewno zostało zniszczone. To sprawia, że spala mnie wściekłość na samą myśl o tych mężczyznach, którzy widzieli ciebie nago. Widzieli to, co ja widzę, kiedy cię dotykam. A to jest tylko moje. Chciałbym zabić każdego mężczyznę, który widział twoje piękne ciało, dotykane przeze mnie. " Zamknęła oczy, po czym szybko je otworzyła z powrotem, biorąc głęboki wdech. "Więc dlaczego oni mnie zaatakowali? Nie rozumiem." "Ty bardzo reagujesz na mój dotyk, inaczej niż nasze kobiety. Ty sprawiasz, że od razu twardnieje, Ariel. Wiem, że to bardzo trudne i bardzo głupie, ale oni myślą, że jeżeli tylko ciebie dotkną będą mieli to samo. Bardzo się martwię, że następni mogą też tego spróbować. To dlatego nie wypuszczam ciebie z domu, obawiam się, że twój widok przyciągnąłby wielu mężczyzn. Bałem się, że mogą ciebie przestraszyć zwracając się do ciebie, by z tobą porozmawiać, ale nigdy nie myślałem, że ktoś ośmieli się na coś takiego. Przecież ty jesteś moja. " Nagle drzwi wejściowe otworzyły się z hukiem. Ariel, aż zassał powietrze z wrażenia. Ral, wciąż z nią w ramionach, odwrócił się nagle i tak szybko, że wszystko jej tylko zamigało przed oczyma. Ral zawarczał na tego, kto wszedł do jego domu. Opuścił Ariel samą na kanapę i stanął pomiędzy nią a drzwiami, zasłaniając ją sobą. Był gotowy ją chronić. 91

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Widziała jak całe ciało Rala napięło się, ale gdy zobaczył wchodzących, jego ramiona lekko opadły a ciało zrelaksowało się. Usiadł i odwrócił się, sięgnął po Ariel, podnosząc ją z powrotem na swoje kolana. Ariel wpatrywała się w szoku w ich obecne towarzystwo. Poczuła natychmiastowy niepokój. Do pokoju weszło sześciu mężczyzn. Ariel rozpoznała trzech braci Rala i Hyvin Berrr. Pozostali dwaj mężczyźni byli jej nieznani, ale wyglądali jak ochroniarze, i mieli broń przypiętą do swoich bioder. Gdy ostatni z nich przekroczył próg pokoju, drzwi ponownie zostały zamknięte z takim samym hukiem. "Czego chcesz?" Ral spojrzał ze złością na swojego ojca. "Jestem na ciebie wściekły. To ty chciałeś tych testów. I zafundowałeś nam monitoring, bez naszej zgody. To wszystko twoja wina. " Hyvin Berrr spuścił lekko głowę. Jego oczy, tak podobnie do oczu Rala patrzyły teraz z taką samą wściekłością. "Nie wiedziałem, że ktoś ukradnie to nagranie i umieści je na conisie z dostępem dla wszystkich. To nie było moim zamiarem. Jesteś moim pierworodnym, to ty zajmiesz moje miejsce i pewnego dnia poprowadzisz naszych ludzi. Musiałem się upewnić, że ona cię nie oczarowała, nie omamia. Chciałem testów, bo musiałem być pewien, że ona ciebie nie będzie kontrolowała. " Ral warknął. "Sprowadziłeś na nią wielkie niebezpieczeństwo." Mężczyzna spuścił oczy, spoglądając na podłogę przez chwilę, ale zaraz ją podniósł i spojrzał wojowniczo Ralowi w oczy. "Wiem, to mnie nie usprawiedliwia. Przepraszam za to. Teraz już wiem, że ona ciebie nie kontroluje. Widziałem, monitoring i wyniki badań i mogę jednoznacznie stwierdzić, że ona nie ma nad tobą żadnej chemicznej kontroli. " "Cholera," Ariel westchnęła. "Świetnie, czy jest jeszcze ktoś kto tego nie widział?" "Ja nie widziałam." Erra powiedziała bardzo miękkim tonem. Ariel rzucił jej wdzięczne spojrzenie. "Dziękuję." "Wszyscy to widzieliśmy." Argernon odpowiedział jej z pomrukiem złości i strzelił w ojca zimnym spojrzeniem. "Zrobiliśmy to, tak właściwie nie uświadamiając sobie, na początku co robimy. Gdybym to wiedział natychmiast opuściłbym to spotkanie, na które wezwał nas ojciec w celu, oceny tego, co nazywał zagrożeniem." Wszystkie kolory znowu odpłynęły z twarzy Ariel. "Świetnie". Spojrzała na Rala. "Myślę, że każdy w twojej rodzinie widział nasz seks." Warknął i spojrzał na swoich braci i ojca. "Jestem już naprawę wściekły".

92

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Nie winię cię o to," Hyvin Berrr powiedział cicho. "Nigdy nie myślałem, że to nagranie wycieknie i tyle osób będzie to widziało. Szczerze bardzo cię za to przepraszam, Ral. To nie było moim zamiarem, aby sprowadzić na was jakiekolwiek niebezpieczeństwo. Nie było moim zamiarem to co się stało. To miało być prywatną sprawą rodziny. Obejrzeliśmy monitoring i zrozumiałem, że to co jest między wami, w żaden sposób ciebie nie kontroluje. " Jeden z braci prychnął. "Ona może mnie kontrolować, jeśli tylko by..." Pięść Argernona wystrzeliła i walnęła bo go mocno w usta. Warknął. "Twój brat jest związany z tą kobietą. Musisz ją szanować." Najmłodszy z braci skrzywił i zakrył ręką krwawiącą wargę. Skinął głową i opuścił swój wzrok. Nic nie powiedział a Argernon westchnął i zerknął ponownie na Rala. "To co ojciec stara się ci powiedzieć, to prawda. Nie wiedział nic o tym, ani nie spodziewał się, że to spowoduje takie problemy z mężczyznami i twoją związaną kobietą, że będzie tylu mężczyzn, którzy będą jej chcieli..." "Tak rozpaczliwie," młodszy brat dokończył spod przyciśniętej do twarzy dłoni. Argernon warknął. "Powiedz coś jeszcze, jeśli naprawdę chcesz stracić parę zębów." Jego oczy wróciły do Rala. "Ojciec naprawdę narobił niezłego bałaganu. Niestety, zapis z monitoringu widziało wielu mężczyzn, a to spowodowało teraz powszechne problemy i potrzebujemy twojej pomocy. Musisz wyciszyć swoją złość, ponieważ istnieją teraz poważne kłopoty z przetrwaniem naszego gatunku”. Ciało Rala mocno się napięło. Emocje wręcz zalały jego twarz. Ariel zobaczyła jak swoje usta zacisnął w wąską linię. Wściekłym spojrzeniem zjechał po ojcu, po czym skupił całą uwagę na swoim bracie. "W czym jest problem?" Argernon zawahał się. Jego elektryzująco niebieskie oczy, przez chwilkę migotały po Ariel, a następnie wróciły z powrotem do Rala. "Oni chcą więcej z jej gatunku. Niektórzy nawet rozważają podróż i pobyt na jej planetę, aby znaleźć więcej kobiet, takich jak ona. " Ariel wiedziała, że nie była jedynym człowiekiem, wstrząśniętym słowami Argernona. Ral syknął a jego ciało napięło się. Dopiero po chwili się uspokoił i potrząsnął głową. "Powiedz im, że nie będziemy nikogo brali w niewolę, bo to jest właśnie to, co oni chcą. Nie polecimy na jej planetę, by porywać kobiety. Mamy dobrą populację kobiet tutaj. Nasi mężczyźni trochę przewyższają nasze kobiety, ale to nie jest problemem. "

93

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Staraliśmy się." Tym razem przemówił trzeci z jego braci, który do tej pory tylko przysłuchiwał się rozmowie. "Oni są teraz chętni do buntu, Ral. Mielibyśmy wojnę domową i przewrót, bo oni zaatakowali by naszą rodzinę, a nas pozbawili by władzy. Zbyt wielu z nich chce, więcej takich jak ona u nas.” "Nie jestem, żadną cholerną zabawką," Ariel była wkurzona. "Ral ma rację. Nie możecie ruszyć na moja planetę by porywać kobiety." "One nie są takie same jak nasze." Ral zmarszczył brwi. Młodszy brat parsknął. "No kurwa, pewnie że nie". Krwawienie widać już ustało. "Ona jest zbudowana dla naszej czystej przyjemności. Ona jest lepsza niż nasze kobiety. To było takie gorące i podniecające, gdy na was patrzyłem, gdy ty z nią stałeś, gdy miałeś ją w swoich ramionach." Tym razem to Hyvin Berrr odwrócił się, by go walnąć. Uderzył go tak mocno, że aż upadł lekko zamroczony. Hyvin Berrr warknął. "Wystarczy". Odwrócił i spojrzał na Ariel przepraszająco. "On jest młody i przez jego usta mówi jego dolna część. Proszę wybaczyć temu gówniarzowi. " Ral podniósł Ariel ze swoich kolan i delikatnie posadził obok siebie. Powoli wstał i spojrzał na swojego najmłodszego brata. "Jeszcze jedno słowo, które zawstydzi Ariel a ja tak cię kopnę, że wylecisz stąd". Po czym spojrzał na swojego ojca. „Oni nie rozumieją, że to co jest między nami, nie jest tylko seksualne. To jest na tysiąc innych sposobów, na tysiącu innych płaszczyzn. " Hyvin Berrr zawahał się. "Możesz to rozwinąć?" "To jest nie tylko sam seks." Głos Rala był cichy. Strzelił w swojego najmłodszego brata złym spojrzeniem. "Oznacza to, że tylko ona jedna, ta właściwa kobieta, da ci ten rodzaj seksu do śmierci." Wrócił spojrzeniem do swojego ojca. "Ona jest świadoma swojego nagiego ciała, wstydzi się. Nie chodzi nago, no chyba, że jesteśmy sami. To jest ich kultura. Ona potrzebuje by mężczyzna dostarczył jej silnych emocji przed samym seksem. Ona potrzebuje prawdziwego i silnego zaangażowania i całej mojej uwagi, aby być szczęśliwą. Mnie to cieszy, ja chcę to zrobić, ale czy inni też tacy będą? " Ral spojrzał na spokojną twarz brata, który w tym całym zamierzaniu, wypowiedział się tylko jeden raz.

94

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Rever, one są nieprzewidywalne i nie można ich kontrolować. Ja osobiście uważam to za bardzo orzeźwiające, ale większość z naszych mężczyzn miałaby problem z kobietą, która nie będzie wykonywała ich rozkazów i spełniała żądań. Jej rodzaj jest bardzo oporny, z tego co się od niej dowiedziałem. Ona nie jest stworzona tak, byśmy mieli potomstwo. Ale to się dla mnie zupełnie nie liczy, ważna jest tylko ona, i chcę jej bardziej, niż czegokolwiek innego na tym świecie. Jednak znam bardzo wielu mężczyzn, którzy wiążą się z daną kobietą, tylko w celu zapewnienia sobie potomstwa." Argernon uśmiechnął się. "Ogłosimy te informacje. To pozwoli im trochę przemyśleć to nagłe zainteresowanie seksualne nimi. Może pomyślą, czy aby na pewno jest ono tak ważne, co tracą przy tym. To może zadziałać. W przeciwnym razie nadal będziemy musieli zmierzyć się z tym problemem. " Oczy Rever spotkały się z oczami Ariel. "Czy twój świat bardzo różni się od naszego?" Zawahała. "Woda jest niebieska, tak jak i niebo. Mamy tylko jeden księżyc. Drzewa są brązowe, w przeważającej części. Mężczyźni i kobiety są sobie równi. Kobiety wywalczyły sobie to prawo. My kochamy dobrą walkę. Cała nasza historia to ciągła walka. Będziemy umieli się bronić i będziemy walczyć, gdy zostaniemy zaatakowani. Jeśli nie kochałabym Rala, miałbyś ze mną poważne problemy." "Ona zabiła jednego z jej napastników," powiedział cichym głosem Ral. "Oni zabijają w swojej obronie, by chronić. To są silni ludzie. Oni zasługują na nasz szacunek. Jeżeli niektórzy z naszych ludzi, chcą znaleźć kobiety w celu związania się z nimi, powinni pamiętać, ze to będzie wymagało dobrowolnej zgody samicy." "Zgoda, niech tak będzie," Hyvin Berrr warknął. "Podamy te fakty do publicznej wiadomości. Z całą listą wad twojej samicy. Ogłosimy, że jeżeli ktokolwiek, chce spróbować być związany z taką kobietą, musi dostać od niej takie samo przyrzeczenie i to wygłoszone w naszej obecności. My musimy to usłyszeć. "Mężczyzna spojrzał na Ariel. "Czy Twoi ludzie wiedzą o nas?" "Myślimy, że jesteśmy sami we wszechświecie. Podejrzewamy i mam nadzieję, że istnieją inne rasy, inni ludzie, ale nie sądzę, żebyśmy byli gotowi na taką prawdę, Żebyście jawnie przylecieli do nas. Ludzie na mojej planecie będą się tego bali, a gdy my się czegoś boimy, to jesteśmy bardzo niebezpieczni. Zaatakujemy to czego się obawiamy najbardziej. Moja planeta jest podzielona na wiele krajów i jest rządzona przez wielu przywódców, nie wszyscy z nich są tego samego zdania. Toczą się miedzy nimi walki, i to zbrojne. Wojny. Myślę, że możemy was zaatakować, gdybyśmy się dowiedzieli, że przybyliście do nas. Nie mamy technologii by podróżować zbyt daleko w przestrzeni. Uczymy się jednak i rozwijamy. Pewnego dnia być może, ale teraz jeszcze nie jesteśmy gotowi na kontakt z twoją rasą." 95

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Co zatem proponujesz?" Zawahała. Jej wzrok powędrował do Rala. Kochała go. On był dla niej wszystkim. I jeśli niektórzy z jego ludzi, byli gotowi, tak jak i on, pokochać kogoś z jej rodzaju, ona nie mogła stać temu na przeszkodzie. Odwróciła wzrok, by spojrzeć ponownie na ojca Rala. "Możesz przysiąc, że kobiety z mojej rasy będą musiały się dobrowolnie zgodzić na związanie z twoimi ludźmi?" "Tak, przysięgam". "A zatem, musicie wylądować na mało zamieszkałych terenach, odległych od dużych metropolii, aby tam właśnie znaleźć kobiety. Nie możecie pozwolić, aby ktoś się o was dowiedział. Musicie ukryć swoją wizytę i tożsamość. Mamy dobrze rozwiniętą komunikację, wiele różnego rodzaju systemów przenośnych urządzeń do wzywania pomocy, w razie potrzeby. Mamy takie mechaniczne oczy, obserwujące naszą planetę, obsadzone na orbicie wokół niej. Mamy też broń. Powinniście wylądować jakimś małym statkiem kosmicznym w nocy. Musicie pamiętać, ze istnieje mnóstwo punktów obserwacyjnych, poszukujących statków kosmicznych, usytuowanych w odległych rejonach Stanów Zjednoczonych. Ale ludzie uważają, tego kto mówi, że widział coś takiego, statek kosmiczny czy kosmitę, za szalonego. Nikt nie potraktuje go poważnie, no chyba że będzie miał dowód, poważny dowód. Nie powinniście, więc im żadnego dostarczyć. Na mojej planecie mówimy też różnymi językami. Ja mówię po angielsku. Powinniście się zatem upienić, że kobiety, które was zainteresują, także mówią w tym języku, tak byście mogli się z nimi porozumieć bez przeszkód. Ja jestem z USA ". "Popracujemy nad tym, wszystko uzgodnimy i dogramy." Hyvin Berrr skinął na syna. "To ja narobiłem tego bałaganu i to ja muszę go posprzątać, Ral. Postawiłem straże wokół waszego domu, tak aby chroniły twoją związaną. Zapytałem również Revera, czy mógłby przejąć twoje obowiązki na kilka tygodni, tak abyś uspokoił swoją związaną samicę, opanował i uspokoił traumę, po tym, co się tutaj dzisiaj wydarzyło. Nigdy nie chciałem aby tak się stało. Masz moje najgłębsze przeprosiny, mój synu. Postaram się to wszystko naprawić." Ral westchnął. "Zaakceptujesz moje związanie z Ariel?" Hyvin Berrr skłonił się nisko. "Tak mój synu". I skłonił się ponownie, po czym spojrzał na Ariel. "Jesteś teraz związana z moim synem. Przyjmij również moje najgłębsze przeprosiny, za to co się stało." "Dziękuję," szepnęła.

96

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Mógłbyś nadać sprawie, właściwych implantów, mogących tłumaczyć obce języki na nasz, większy priorytet. Tak by nasze implanty działały jak najszybciej. Chciałbym być w stanie komunikować się z Ariel o każdej porze, i to nie tylko w pokoju, w którym działa conis." Hyvin Berrr skinął głową na Ralowi. "Potraktuję to jako priorytet. Poinformuję centrum medyczne, by przydzieliło cały swój personel do tej sprawy, i to zanim ten dzień dobiegnie końca." "Dziękuję ci, ojcze. Dziękujemy też za strażników, którzy pomogą mi chronić Ariel ". Ral przyciągnął ją do swojego ciała. Milczał, gdy jego rodzina i strażnicy wychodzili. Ariel uśmiechnęła się widząc, że Erra również spokojnie wstała i poszła do kuchni, która była po drugiej stronie domu. Ariel i Ral byli teraz sami w pokoju dziennym. Ral westchnął. "Moja rodzina narobiła niezłego bałaganu w naszym życiu." Ariel prychnęła. "To jest coś, co łączy ludzi i Zorn. Rodziny zawsze mogą zepsuć ten najważniejszy moment, gdy zaczynają robić to, co uważają za słuszne. I wsadzają nos w nieswoje sprawy." Skrzywił się i otworzył usta. Roześmiała się. "Tak wiem, zgubiłeś się. To jest taka uniwersalna rzecz, którą robią rodziny, gdy starają się chronić tych co ich kochają. Wówczas stwarzają jeszcze większy bałagan." Uśmiechnął się. "Ludzie też tak robią?" "O tak." Uśmiechnęła się do niego, ale jej uśmiech po chwili lekko zbladł, gdy przyszła jej do głowy kolejna myśl. "Jak wielu z twoich ludzi oglądało nasz seks? " Wzruszył ramionami. "Przykro mi, że monitoring został wprowadzony do conisa, ale to już jest załatwione. Już nie ma takiej możliwości. Nikt tego nie będzie oglądał." "No cóż, przynajmniej twój ojciec nas zaakceptował." "Gdybym wiedział, że to tylko o to chodzi, że to wystarczy, już dawno bym się na to zgodził, by widział nasz seks. Od kiedy wróciliśmy, on codziennie wpychał mi jakieś kobiety, gdy byłem w pracy. Cały czas próbował mnie od ciebie odciągnąć. Nawet nie wiesz jak mnie to wkurzało." „Nigdy nic o tym mi nie powiedziałeś. " "Żebyś chciała mnie zostawić? Mam teraz kilka zadań do wykonania. "

97

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Nie, nie masz pracy i to przez kilka tygodni. Słyszałeś ojca. On poprosił twojego brata aby przejął twoje obowiązki. " Uśmiech wypogodził twarz Rala. "To oznacza, że możemy być sami i przez ten cały czas będziesz dla mnie zupełnie naga." Wstał z nią, wciąż trzymając ją w kołysce swoich ramion. Ruszył w stronę ich sypialni. Po czym raptownie się zatrzymał a złość zatrząsała jego ciałem. „Nasz pokój został zniszczony." "Pokoje gościnne". Skinął głową. "Jutro wyrzucę wszystko z naszej sypialni, i jeszcze raz ją urządzimy, w całości. Zrobimy z tego naszą, wspólną sypialnię, raz jeszcze." Owinęła ręce jeszcze ciaśniej wokół jego szyi. "Kocham cię, Ral." Pochylił głowę, by ją pocałować. Jego oczy błyszczały. "Kocham cię, Ariel. I będę się z tobą teraz kochał przez bardzo, bardzo wiele godzin."

98

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Rozdział 11

Ariel była zdenerwowana. Nie wiedziała, czy ktoś tak naprawdę może jej pomóc. Przyjrzała się Ralowi. Wyglądał na bardziej przerażonego od niej. Chwycił ją za rękę. "Jeśli oni nie będą potrafili ci pomóc, ruszymy na twoją planetę. Będziemy tam w ciągu tygodnia. Rozmawiałem już o tym z moim ojcem. Ktoś już przegląda mapy Anzonsów, w poszukiwaniu twojej planety. Uważamy, że udało nam się znaleźć twoją Ziemię. Jest oddalona od nas o tydzień szybkiej podróży. Chciałbym się tam dostać, by wasi medycy mogli ciebie obejrzeć. Ja nie pozwolę tobie umrzeć, Ariel. Jesteś dla mnie wszystkim. " Ariel walczyła ze łzami. Czuła się źle i miała gorączkę. Dostała jakieś czerwone plamy na ciele, tak jakby za mocno się opaliła i miała łagodne poparzenia słoneczne. Miała też obrzęk w dolnej części brzucha. To było coś jak objawy napięcia przedmiesiączkowego, takie PMS ale trochę gorzej. Jej brzuch był mocno nadęty, piersi ją bolały, a jej palce były spuchnięte. "Nie sądzę, żeby mnie to zabiło. Myślę, że dostałam jakieś uczulenie. Reakcja alergiczna na coś, co zjadłam. " Warknął cicho. "Cierpisz, a ja tego nienawidzę. Nie czujesz się dobrze. Twoja skóra jest rozpalona, gorąca tak jak moja a przecież zazwyczaj jest chłodniejsza. Masz też zaczerwienienia na skórze. Wiem, że piersi też cię bolą. Starasz się nie wykonywać żadnych gwałtownych ruchów i reagujesz irytacją na wszystko." Uśmiechnęła się do niego. "Czy zawsze sprawdzasz mnie tak szczegółowo?" Uśmiechnął się. "Zawsze skupiasz na sobie całą moją uwagę, bez względu na to czy masz na sobie ubranie czy też nie. " Ahhu była opiekunem medycznym Ariel. Była najlepsza w swojej dziedzinie i opiekowała się całą rodziną Berrr. I teraz weszła uśmiechnięta do gabinetu. Ariel starała się zrelaksować na łóżku. Zakładała, że jeśli Ahhu uśmiechnie się po przeprowadzeniu wszystkich testów, to będzie znaczyło, że zna lekarstwo, na to co jej zaszkodziło. "Połóż się wygodnie na plecach i odpręż się," Ahhu rozkazała Ariel. "Znalazłam przyczynę twojego dyskomfortu. Jesteś pierwsza, tak więc musimy cię bardzo uważnie obserwować ale myślę, że wszystko będzie dobrze."

99

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ariel odprężyła się leżąc na plecach. Ahhu włączyła jakiś przycisk i ze ściany wysunął się ekran. Nacisnęła coś ponownie, tym razem pod łóżkiem, na którym leżała Ariel, i otworzyła się szuflada. Ahhu wyjęła z niej coś na kształt różdżki. Uśmiechnęła się, podniosła podgłówek łóżka. Po czym zaczęła podciągać sukienkę Ariel, odsłaniając dolną część jej ciała. Ahhu zamachała różdżką nad jej odkrytą skórą brzucha. "Patrz". Ahhu wskazała na ekran. Ariel patrzył na jakieś kolorowe cienie na ekranie. Wyglądało to na jakiś ciemny kształt otoczony przez zieloną mgłę. Usłyszała chichot Ahhu. "Czy ty widzisz to, co ja?" "Zielony. To jest to, co widzę. "Ariel posłała pytające spojrzenie Ralowi. "Czy ty wiesz, o czym ona mówi? " Potrząsnął głową i warknął na Ahhu. "Co to jest?" Ahhu zachichotała i zatrzymała widok na ekranie. Odsunęła się do łózka i podeszła do ekranu. "Spójrz na tę ciemną plamę. O tutaj. To jest głowa. A to ciało. Istnieją już nawet rączki i lekko wygięte nogi. "Uśmiechnęła się do nich. "Odnieśliście sukces w rozmnażaniu." Ariel była w szoku, kompletnym szoku. Patrzyła na ekran i dopiero teraz we wskazanym miejscu, zaczął jej się rysować kształt dziecka. Łzy wypełniły jej oczy. W zeszłym tygodniu też płakała. Wszczepiano jej w uszy, implant z perfekcyjnie dopracowanym tłumaczem. Myślała wówczas, że to była najlepsza wiadomość, jaką kiedykolwiek mogłaby dostać od personelu medycznego. Myliła się. Jej oczy poleciały do Rala, ale on nadal wpatrywał się w ekran w oszołomieniu. Jego szczęka autentycznie opadła o kilka centymetrów. Przełknął ślinę, a potem odrzucił głowę do tyłu i ryknął, a potem zaczął skakać wokół Ariel. To ją zaskoczyło, i to bardzo. Patrzyła na Rala, jak jego głowa opadła na swoje miejsce, a na jego twarzy pojawił się uśmiech i to tak szeroki, że to aż musiało być bolesne. W jego oczach malowało się natomiast czyste podniecenie i szczęście, gdy tak patrzył na Ariel. "Zrobiliśmy to razem, mamy potomstwo. Razem." Roześmiała się. "Tak, mamy. Och, Ral. Kocham cię. " Ral pocałował ją. Po czym nagle podniósł głowę, a jego uśmiech zamarł. Warknął, jakby o czymś pomyślał, a jego oczy spoczęły na Ahhu.

100

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

"Czy ona jest w niebezpieczeństwie? Nie jest z nią dobrze. Jeśli potomstwo zagraża jej życiu, w pierwszej kolejności trzeba ocalić Ariel. Ona jest dla mnie najważniejsza." Szok ponownie trafił w Ariel. Nie pomyślała o tym. Odwróciła głowę i spotkała się wzrokiem z Ahhu, ale kobieta tylko się uśmiechnęła. "Nie martw się, Argis Ral. Przeprowadziłam już testy. Potomstwo jest zdrowe i silne. A jeżeli chodzi o gorączkę Ariel, to w mojej opinii, jest to spowodowane tym, że nasze ciała po prostu bardziej się grzeją, są z natury cieplejsze. A to powoduje, że to dziecko też wydziela więcej ciepła. Ona nie jest w niebezpieczeństwie. Ochłodzimy jej ciało, tak by temperatura spadła. To pomoże przywrócić jej ciału właściwe kolory i temperaturę. Będziemy ją oczywiście bardzo ściśle monitorować. Wzdęcia też są normalne u naszych kobiet. Po prostu ciało upewnia się, że ma w sobie dostateczną ilość płynów. Magazynuje je. Czy w twojej rasie też się tak dzieje? " Ariel zmarszczyła brwi. "Nie, nie słyszałam o czymś takim. Obrzęki mogą pojawić się pod koniec ciąży. Hmmm, gdy ciąża jest przenoszona. W którym miesiącu jestem? Ile to już czasu? Możesz mi to powiedzieć? " Ahhu skinęła głową. "Dwa cykle księżyca." Dwa miesiące. Ariel uśmiechnęła się. "A ile cykli księżyca kobiety u was noszą potomstwo? Na mojej planecie jest dziewięć. " "Osiem". Ral westchnął z ulgą. "To prawie to samo, prawda?" Ahhu uśmiechnęła się. "Jestem pewna, że wszystko będzie w porządku. Możecie się rozmnażać. A to oznacza, że jesteście w pełni kompatybilni. To jest bardzo dobra wiadomość. Twój ojciec będzie zachwycony, Argis Ral. " Ral zachichotał i uśmiechnął się do Ariel. "Wiesz, on już od dłuższego czasu chciał, by jeden z jego synów miał już potomstwo. Będziesz bardzo przez niego rozpieszczana. Lepiej się na to przygotuj. " Ariel roześmiała się. "Zrobimy listę rzeczy, które może nam dać." Ral roześmiał się. "Na pewno zapyta mnie, czy chcę spędzać więcej czasu w pracy." Ahhu roześmiała się. "Zostawię was samych. Muszę powiadomić o tym twojego ojca. Ludzkie kobiety i mężczyźni Zorn są w pełni kompatybilni. To bardzo dobra wiadomość, dla wszystkich mężczyzn, którzy chcieliby się związać z ludzkimi kobietami." I od razu uciekła.

101

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Ral podniósł Ariel w swoich ramiona z łóżka, po czym sam na nim usiadł, a ją posadził sobie na kolanach. Spojrzał na ekran, na którym wiąż był obraz ich dziecka. Uśmiechnął się, a jego oczy powędrowały do jej brzucha. "Teraz, mamy już wszystko, Ariel. Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na Zorna. " Ariel objęła jego szyję i przesunęła się na jego kolanach. Poczuła jak fiut Rala od razu stwardniał. On zawsze jej pragnął. "Tak, mamy wszystko. Jestem najszczęśliwszą kobietą na Zorna. " Ral wstał, wciąż tuląc ją do piersi. "Chodźmy do domu. Muszę wam pokazać moją całą miłość. " Roześmiała się. "Tylko idź szybko!"

KOŃIEC  Ale czy na pewno?

102

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

No cóż to jest już niestety koniec przygód Ariel i Rala. Tak tylko, jako wyjaśnienie dodam, że to ciągłe’ warczenie’ (czyta: zawarczał, wywarczał, warknął, ryknął... ) rasy Zorn, mnie też zaczęło już w końcu irytować, ale to wymysł autorki, nie mój/nasz 

A teraz jeszcze raz, dziekujemy Tobie, za przeczytanie naszych wypocin  Mamy nadzieje, że błędów/literówek nie było, aż tak wiele. A książka dostarczyła Tobie tylu samych fajnych wrażeń co nam  Pozdrawiamy, ZUZA N N N N A

103

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

A WKRÓTCE....

104

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Wszystko czego chciała Casey, to tylko uniknąć aresztowania na podstawie zarzutów spreparowanych, przez jej byłego chłopaka. A jej wielki plan, to ucieczka w głąb lasu, w celu uniknięcia aresztowania. Kiedy już jest pewna, że to się nie powiedzie, że za chwilkę usłyszy trzask zamykanych kajdanek, na swoich nadgarstkach, z głębi lasu dochodzi głośny ryk. Ogromny, wysoki i muskularny mężczyzna przychodzi jej na ratunek. Oto Wielka Stopa i jednocześnie najseksowniejszy facet, jakiego kiedykolwiek widziała. Magnetyzm pomiędzy nimi jest natychmiastowy. A po spędzeniu razem trochę czasu, jedyne czego pragnie Casey, to tylko zabrać go do domu i to już na zawsze. Jednak istnieje kilka dziur w tym idealnym planie. On nie jest żadną legendarną i mistyczną istotą, chociaż nie jest też i człowiekiem. Argernon jest wojownikiem z planety Zorn. I tutaj ich plany mają część wspólną, on też chce zabrać Casey do domu i zatrzymać ją już na zawsze. A co może zrobić dzielny wojownik? Porwać Casey.

105

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

A może jeszcze to… Kto to wie 

106

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

To też wygląda bardzo ciekawie…

107

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie poprosili także o kliknięcia tutaj 

108

LAURANN DOHNER – RAL’S WOMAN TŁUMACZENIE NIEOFICJALNE: ZUZA N N N N A

109