Kurs technik zapamiętywania i koncentracji Wprowadzenie Nauka podobnie jak wiele innych dziedzin naszego życia jest sztuką, dlatego tak istotne jest a...
6 downloads
16 Views
238KB Size
Kurs technik zapamiętywania i koncentracji
Wprowadzenie Nauka podobnie jak wiele innych dziedzin naszego życia jest sztuką, dlatego tak istotne jest aby posiąść jej tajniki. Nie sztuką jest przecież nadludzki wysiłek z miernym efektem, sztuką jest osiągnąć nawet najbardziej ambitne cele przy ekonomicznym zużyciu własnych zasobów w postaci energii i czasu. Punktem wyjściowym jest tu motywacja. Powszechnie widomo, że „z niewolnika nie ma pracownika”, dlatego też odpowiednia motywacja jest połową sukcesu. Rozdział I poświęcony został skutecznemu budowaniu i wzmacnianiu własnej motywacji do pracy naukowej. Rozdział II to trening koncentracji oparty na zestawie ćwiczeń wzmacniających skupienie na meritum i wygłuszających bodźce rozpraszające. Praca naukowa opiera się w znacznej mierze na notatkach. Rozdział III poświęcony jest prezentacji nietuzinkowych i co najważniejsze skutecznych sposobów notowania, które czynią zapiski bardziej czytelnymi i prostszymi do zapamiętania. Techniki
zapamiętywania,
zwane
mnemotechnikami
to
bodaj
najważniejsza tajemnica procesu naukowego. Na pytanie jak zapamiętywać łatwiej, przyjemniej i skutecznie oraz dlaczego wykorzystujemy zaledwie niewielki procent możliwości naszego mózgu, odpowiemy w rozdziale IV. Pamięć człowieka w największym skrócie można podzielić na krótką i trwałą. Przesuwaniu materiału zapamiętanego do odpowiednich „szufladek” w pamięci trwałej, czyli innymi słowy porządkowaniu banku danych w mózgu, posłuży system powtórek, o którym w rozdziale V.
Według obiegowej opinii narządy nieużywane zanikają, dlatego też mózg człowieka, podobnie jak jego mięśnie wymaga stałego treningu aby podnosić ogólną sprawność intelektualną. Trening myślenia twórczego oraz myślenia logicznego stanowi zestaw ćwiczeń „siłowych” dla mózgu. O tym w rozdziale VI. Samo posiadanie wiedzy w dzisiejszych czasach to za mało, konieczna jest umiejętność jej przekazywania. Skutecznym przeciwnikiem autoprezentacji często staje się
stres. Dlaczego jednocześnie jest on wrogiem i
sprzymierzeńcem oraz jak poradzić sobie w sytuacjach stresogennych odpowiemy w rozdziale VII. Ostatni rozdział kursu poświęcony jest zabawom i testom sprawdzającym skuteczność przyswojonych podczas kursu technik. Przekonaj się jaki potrafisz być skuteczny w procesie naukowym. Podejmij wyzwanie.
Informacje organizacyjne Niniejszy kurs należałoby nazwać treningiem podstawowych kompetencji naukowych. Jeśli trening ma być skuteczny musi być systematyczny i oparty na wiedzy naukowej. Kurs technik zapamiętywania i koncentracji składa się z ośmiu rozdziałów, z których wybrane obejmują po dwie, trzy lekcje – ze względu na ich znaczenie w procesie naukowym poświęcimy im nieco więcej czasu. Kurs technik zapamiętywania i koncentracji będzie trwał 12 tygodni. W każdym tygodniu rozpoczniemy pracę od wprowadzenia teoretycznego, a następnie przejdziemy do ćwiczeń. Każdorazowo podana zostanie instrukcja wykonania proponowanych zadań, czasem praca będzie wymagała kilku krótkich treningów dziennie, innym razem będzie to jedno dłuższe zadanie. Sumienny uczestnik treningu sam siebie zadziwi efektami wykonanej pracy. Każdy może osiągnąć dużo więcej w procesie naukowym przy mniejszych nakładach energii i czasu, warunkiem są tylko szczere chęci. Pamiętaj, że Twój potencjał jest nieskończony, a brak motywacji i wiary w siebie stanowi alegoryczny zbyt ciasny beret. Uwolnij swój umysł i poszerzaj horyzonty bez granic. Powodzenia! Autor
Rozdział I. Motywacja kluczem do działania. Lekcja nr 1. Nie bez powodu tematyka dotycząca motywacji pojawia się jako pierwsza, jest to punkt wyjściowy do każdego działania a przede wszystkim do nauki, jako czynności wymagającej zaangażowania i wysiłku, a niekoniecznie uważanej za przyjemną – niesłusznie, jak przekonasz się w kolejnych rozdziałach.
„Żeby mi się chciało, tak, jak mi się nie chce …”, czyli jak powinna przebiegać mobilizacja do działania? Według prostego schematu WIZJA
CELE
DETERMINACJA
zarys pragnień marzenie
siła woli
POZYTYWNE MYŚLENIE
uda mi się cokolwiek zamierzę
wytrwałość konkrety założone efekty
Jeśli to takie proste, czemu to takie trudne? Odpowiedź jest banalna, większość ludzi kończy działanie na wizji , najdalej na celach - braknie im wtedy determinacji, a o pozytywnym myśleniu w ogóle nie ma mowy. Podejdź do nauki systemowo, potraktuj ją jako proces i obdarz stosownym szacunkiem. Nie popadaj jednak w skrajności, odrobina humoru wzmaga pozytywne myślenie .
Generalnie najtrudniejszy etap powyższego procesu stanowi determinacja, gdyż wymaga największego wysiłku. Zadbaj o to aby było kolorowo, miło i wesoło: 1. Pamiętaj, że uczysz się bo chcesz, a nie dlatego, że musisz. Nie wmawiaj sobie, że jest inaczej. 2. Każdy jest trochę dzieckiem i lubi kolorowe zakreślacze, rysunki, ładne zeszyty i długopisy. 3. Wprawiaj się w dobry nastrój – w kryzysowych momentach spróbuj się rozśmieszyć przypominając sobie zabawne anegdoty, sytuacje lub zwyczajnie potańcz sobie przy ulubionej muzyce czy powygłupiaj się. 4. Powtarzaj sobie, że możesz wszystko, no bo kto Cię powstrzyma! Pokonaj stare, nieużyteczne przekonania a w ich miejsce wstawiaj nowe, prowadzące Cię do osiągania rezultatów. 5. Pomyśl, jaki jesteś fantastyczny - piękny, mądry, dowcipny itp.
Pozytywne myślenie w rozumieniu psychologicznym, może funkcjonować jako samospełniająca się przepowiednia. Prawda jest taka, że jeśli czegoś chcesz to tylko ty sam Będziesz w stanie skutecznie siebie powstrzymać, nikt i nic poza tym nie stawi Ci skutecznie oporu! Pamiętaj jednak, że nawet najbardziej wymyślne peany na własną cześć nie przyniosą sukcesu bez wytężonej pracy.
Instrukcja pracy: Trening motywacyjny oprzemy na dwóch technikach: technice fantazji i technice myślowej. Technika fantazji to tworzenie w myślach historii o określonej fabule i w konkretnym celu. Technika myślowa zaś stoi na straży optymistycznego nastawienia, nastawienia na sukces w oparciu o wspomnianą już samospełniającą się przepowiednię. Proponowane ćwiczenia są dość pracochłonne i wymagają czasu dlatego wystarczy jeśli dziennie wykonasz jedno z nich. Jeśli nie powiedzie się rano z uwagi na zły nastrój, brak wystarczającej ilości czasu lub z innych względów, spróbuj po południu lub wieczorem aż uda się w pełni osiągnąć cel ćwiczenia.
Ćwiczenie 1. Usiądź wygodnie w fotelu i zadbaj o komfort psychiczny i fizyczny. Zamknij oczy i przenieś się w inny świat, świat fantazji. Włącz w sobie dziecko. Nazwij teraz swoje lęki i słabości np. geometria lub statystyka. Wyobraź je sobie jako postać, ubierz je w konkretny kształt, kolor, dźwięk, tak aby stanowiły jasno określone wyobrażenie. Postaw siebie obok wypracowanego właśnie stworka. Czujesz, że jest to Twój wróg? A może już się zaprzyjaźniliście? W opcji pierwszej wyzwij stworka na pojedynek, wybierz broń, którą go pokonasz i do dzieła. Koniecznie uczcij swój sukces, bądź wspaniałomyślny i daruj stworkowi życie. Od teraz będzie on Twoim giermkiem, sługą gotowym na każdy rozkaz. W wersji drugiej – wymyślony stworek budzi przyjazne odczucia, wyobrażenia będą dotyczyć waszego zapoznania i nawiązania przyjaźni. Wyobraź sobie, że do niego podchodzisz, gładzisz po głowie, pytasz jak się miewa, skąd jest itd. Kiedy poznasz już stworka możecie pójść razem na spacer po słonecznej łące lub wspólnie się w coś pobawić. Puść wodze fantazji. Niezależnie od wariantu, po tym ćwiczeniu Twój lęk lub słabość staje Ci się poddany, bliski, przyjazny, nie jest niczym obcym ani nieznanym. Zawsze kiedy zabierzesz się do nauki wybranego przedmiotu przypomnisz sobie owego stworka i uśmiech sam będzie cisną się na Twoje usta.
Ćwiczenie 2. Wykorzystuj technikę fantazji w dowolny sposób. Spróbuj teraz samodzielnie wymyślić scenariusz pokonania lub oswojenia swojego lęku lub słabości wykorzystując fantazjowanie. Jednego dnia niech to będzie pojedynek z lękiem, innego nawiązanie przyjaźni.
Ćwiczenie 3. Monolog wewnętrzny Zadanie polega na przekonaniu samego siebie o możliwości osiągnięcia założonego celu. Przytocz wszystkie możliwe argumenty, tak jakbyś miał za zadanie przekonać kogoś innego o swoich racjach. Jeśli praca myślowa sprawia Ci trudność, wypisz wszystko, co umożliwi Ci osiągnięcie celu na kartce papieru. Zacznij od argumentów banalnych np. mam już długopis i kartkę papieru, mam materiały (notatki, książki), mogę skorzystać z Internetu itp. Przejdź do argumentacji poważniejszej np. chcę tego, jestem inteligentny, umiem już trochę itp. Zapisz całą kartkę i przywieś w miejscu pracy abyś w każdej chwili mógł się zmotywować. Jeśli pracowałeś myślowo także zapisz to, co zapamiętałeś. Kartka ta będzie stanowić naoczny dowód, że cel jest możliwy do osiągnięcia.
Ćwiczenie 4. Przekonałeś siebie o możliwości odniesienia sukcesu, teraz przekonaj kogoś innego (mamę, brata, koleżankę, męża), a najlepiej każdego po kolei. Dyskutuj, argumentuj swoje stanowisko.
Ćwiczenie 5. Wykrzycz to! Teraz jesteś już pewien że możesz ale może ktoś jeszcze o tym nie wie. Zapewnij sobie do tego warunki (puste mieszkanie, las, samochód w trakcie jazdy) i krzycz z całych sił że możesz, że się uda i że zrobisz to bez trudu. Rozśmieszyłeś się? To świetnie. Dobry nastrój jest bardzo pomocny, a endorfiny w mózgu wzmagają jego pracę. Śmiech dotlenia także komórki mózgowe, a krzyk pozwala na rozładowanie wewnętrznych napięć.
Ćwiczenie 6. Połącz dobre z lepszym. Wybierz jeden przedmiot, którego nie lubisz się uczyć oraz jeden, który sprawia Ci przyjemność, a teraz postaraj się połączyć wymuszoną naukę z przyjemnym przedmiotem. Na przykład jeśli nie lubisz uczyć się historii, a lubisz rysować, połącz te czynności. Podczas nauki historii rysuj mapy, ilustracje do książki itp. Zadanie do wykonania będzie przyjemniejsze oraz znacznie wzrośnie poziom Twojej motywacji.
Dobra rada: Zawsze, kiedy pojawi się w Twojej głowie myśl negatywna szybko zastępuj ją pozytywną. Przekonaj siebie, że nie miałeś racji. Możesz się nawet pokłócić jeśli trzeba (negatywna myśl jest wyjątkowo uporczywa) z negatywnym myśleniem, wykrzykując mu racje nacechowane pozytywnie.