METODYKA GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ - studenci - Kopia

METODYKA GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ FIZJOTERAPIA I SUM

Piśmiennictwo: 

 

   

Kasperczyk T. Wady postawy ciała – diagnostyka i leczenie. Kraków 1997 Śliwa W. Śliwa K. Wady postawy ciała i ich ocena. Legnica 2002 Rosławski A. Skolimowski T. Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Owczarek S. Atlas ćwiczeń korekcyjnych. WSiP S.A. Warszawa 1998 Kutzner-Kozińska M. Dbaj o prawidłową postawę ciała. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich Warszawa 1986 Bondarowicz M. Owczarek S. Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. 1996 Trześniowski R. Gry i zabawy ruchowe. Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1987

CELE ZAJĘĆ GIMNASTYKI KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNEJ.  Zlikwidowanie wady.  Przeciwdziałanie utrwalaniu i pogłębianiu się

wady.  Wyrównanie zaburzeń w rozwoju motorycznym.  Zapobieganie powstawaniu wad oraz wyrównanie deficytu ruchu.

Zadania ćwiczeń korekcyjnych:  uaktywnianie układów: narządu ruchu,

krążeniowego i oddechowego,  uzyskanie pełnego zakresu ruchów w stawach, odpowiedniej długości i siły określonych grup mięśniowych,  wyrobienie nawyku przybierania prawidłowej postawy.

Założenia i zasady postępowania korekcyjnego (1).  W postępowaniu korektywnym należy bazować na

formach przyjętych w programach w zależności od wieku dziecka, rodzaju wady, rozwoju fizycznego i psychicznego oraz poziomu sprawności.  Podstawową zasadą korektywnego działania we wszystkich wadach postawy jest zasada selektywnego obciążania pracą właściwych mięśni oraz indywidualizacji np. poprzez ćwiczenia stacyjne.

Założenia i zasady postępowania korekcyjnego (2).  W zajęciach powinny dominować ćwiczenia

symetryczne.

 Do każdego ćwiczenia należy dobrać poprawną

pozycję wyjściową.

 Korekcję wady rozpoczynać od ćwiczeń w

pozycjach izolowanych.

 Maksymalnie ograniczyć przerwy między

ćwiczeniami i odpowiednio je wykorzystać.

Założenia i zasady postępowania korekcyjnego (3).  Obok ćwiczeń dynamicznych należy stosować także

ćwiczenia izometryczne.  W czasie zajęć należy przestrzegać zasady stopniowania trudności.  Prowadzący zajęcia powinien zwracać szczególną uwagę na poprawność wykonywania ćwiczeń.  Dzieci należy wdrażać do autokorekcji.

Przystępując do opracowania zajęć powinno się zwrócić uwagę na:(1)  skład grupy ćwiczących, czyli wiek, płeć, stopień

rozwoju fizycznego, poziom sprawności,  staranne przygotowanie miejsca do ćwiczeń,

przybory, przyrządy, urządzenia,  ustawienie ćwiczących, tak by byli widoczni,

Przystępując do opracowania zajęć powinno się zwrócić uwagę na:(2)  przy wykonywaniu ćwiczeń trudnych asekurować

osobiście,  prowadzący wybiera sobie najbardziej dogodne

miejsce do prowadzenia ćwiczeń,  umiejętnie ustawić przyrządy, aby ćwiczący nie

przeszkadzali sobie,

Przystępując do opracowania zajęć powinno się zwrócić uwagę na:(3)  dostosować ćwiczenia do aktualnego stanu

wydolności i sprawności ćwiczących,  wdrażać ćwiczących do koncentracji uwagi i

zachowania ostrożności,  przestrzegać obowiązujący regulamin sali

gimnastycznej.

Kolejność wykonywania ćwiczeń (1).  po ćwiczeniach statycznych, stosować ćwiczenia

dynamiczne,

 nie wprowadzać ćwiczeń statycznych na początku

zajęć,

 na początku zajęć nie stosować ćwiczeń

intensywnych, ale o umiarkowanym i średnim natężeniu,  nie stosować kolejno po sobie ćwiczeń o dużym i bardzo dużym natężeniu,

Kolejność wykonywania ćwiczeń (2).  ćwiczenia szybkościowe i intensywne

wytrzymałościowe na ogół powinny trwać krótko,

 ćwiczenia kształtujące uzdolnienia motoryczne

przeplatać ćwiczeniami szybkościowymi,

 często stosować ćwiczenia rozluźniające oraz

przeciwstawnych grup mięśniowych, aby nie wywoływać zmęczenia miejscowego,

Kolejność wykonywania ćwiczeń (3).  ćwiczenia wymagające precyzji ruchów nie

powinny być stosowane po ćwiczeniach o dużym natężeniu.

ZABAWY I GRY RUCHOWE W GIMNASTYCE KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJ.

 Zabawa

ruchowa jest prostą nieskomplikowaną formą ruchu. Polega na rywalizacji indywidualnej.

 Gra ruchowa jest wyższą formą zabawy

ruchowej. Polega na rywalizacji zespołowej.

KRYTERIA WYKORZYSTANIA ZABAWY LUB GRY W GIMNASTYCE KOREKCYJNEJ.

 kształtować odruch prawidłowej postawy,  oddziaływać na poszczególne grupy mięśniowe,  stwarzać możliwości utrzymania poprawnej

pozycji,

Forma prowadzenia zajęć.  Forma frontalna  Forma zajęć w zespołach z zadaniem

dodatkowym  Forma stacyjna (obwodowa)  Tor przeszkód  Forma zabawowa

TOK ZAJĘĆ GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ (1). Część I wstępna ok. 10 min.  Sprawy organizacyjne.  Podanie zadań zajęć.  Korekcja postawy.  Zabawa (ćwiczenia) ożywiająca.  Marsz z ćwiczeniami obręczy barkowej, stóp i oddechowymi.

TOK ZAJĘĆ GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ (2). Część II główna ok 30 min. A. Ćwiczenia kształtujące  Zadania ukierunkowane na wszechstronność oddziaływania korekcyjnego.  Ćwiczenia mm obręczy barkowej.  Ćwiczenia mm obręczy biodrowej.  Ćwiczeniami grzbietu i pośladków.  Ćwiczenia mm brzucha.  Ćwiczenia mm karku.  Ćwiczenia stóp.  Ćwiczenia elongacyjne i oddechowe. B. Ćwiczenia specjalistyczne  Zadania ukierunkowane na korektę określonej wady (6 8 ćwiczeń)

TOK ZAJĘĆ GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ (3) Część III końcowa ok. 5 min.  Marsz z ćwiczeniami stóp oddechowymi, ćwiczenia elongacyjne.  Zabawa (ćwiczenie) uspokajająca.  Pokaz ćwiczenia do zrealizowania w domu.  Autokorekcja.  Pożegnanie.

KONSPEKT ZAJĘĆ JAKO SZCZEGÓŁOWY PLAN ZAJĘĆ.  Temat zajęć:  Wiek ćwiczących:  Liczba ćwiczących:  Miejsce:  Czas trwania zajęć:  Sprzęt:

Prowadzący: Data:

 Wady:

Tok zajęć nazwa ćwiczenia (zabawy)

Opis ćwiczenia (zabawy)

Czas trwania/ Ilość powtórzeń

Organizacja Rysunek

Uwagi metodyczne

PRZYKŁADOWY KONSPEKT ZAJĘĆ. Temat zajęć: Przykładowe gry i zabawy stosowane w gimnastyce korekcyjnej. Wiek ćwiczących: 7 lat Liczba ćwiczących: 15 Miejsce: sala gimnastyczna Czas trwania zajęć: 45 min Sprzęt: laski, kocyki, ławki, maty, piłki, piórka. Wady: Plecy okągłe

Prowadzący:

DOKUMENTACJA PRACY PROWADZĄCEGO ZAJĘCIA GIMNASTYKI KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNEJ

  

  



Dokumentację pracy powinien stanowić dziennik zawierający: Ogólny plan pracy. Rozkład materiału. Wykaz uczestników z dokładnym opisem rozpoznanej wady i ogólnymi wskazaniami na podstawie skierowań lekarza. Frekwencję uczestników. Zapisy tematów zajęć. Pomiary sprawnościowe (testy). Konsultacje zbiorowe i indywidualne z rodzicami.