Mia Asher - Arsen. A Broken Love Story

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story” Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

1

Jestem oszustem. Jestem kłamcą. Całe moje życie jest bałaganem.

Kocham mężczyznę. Nie, kocham dwóch mężczyzn. Tak myślę.

Jeden sprawia, że kocham siebie. Drugi sprawia, że płonę. Jeden jest moją skałą. Drugi jest moim kryptonitem.

Jestem załamana, zagubiona i zdegustowana sobą.

Nie mogę przestać. To jest moja historia. Moja opowieść o nieszczęśliwej miłości…

2

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Na początek trzy sprawy:

Bardzo proszę o nierozpowszechnianie na forach, fejsie czy na innych gryzoniach. Nikomu nie odmówiłam hasła i liczę na Waszą uczciwość. Jeśli dowiem się, że tłumaczenie jest rozpowszechniane bez mojej zgody, będę musiała ograniczyć dostęp do siebie, a tego chciałabym uniknąć. Wszystko zależy od Was.

Bardzo proszę również o pozostawienie po sobie śladu w komentarzach. Tłumaczenie zajęło mi jakieś 70 godzin i sądzę, że 2minuty przeznaczone na komentarz to naprawdę niewiele. A te komentarze dają kopa do dalszej pracy. W tym momencie komentarze zostawia niespełna 10% osób posiadających hasło. Jeśli to się nie zmieni pozostałe tłum. zostaną udostępnione tylko komentującym.

Już nic nie poprawiam, przeglądałam i znalazłam jeszcze kilka literówek, pozmieniałam szyk. Trudno, zostaje jak jest, więc z góry przepraszam za błędy. A Kini dziękuję za wsparcie 

Zapraszam na historię, którą pokochałam 

3

Prolog

Jestem zagubiona. Oddalam się. Tonę w morzu smutku i bólu, fale żalu ciągną mnie w dół, gdzie prąd urazy nie pozwala mi się uwolnić. Może powinnam się poddać? Patrzę tępo w piękne ciemne oczy doktor Pajaree słuchając jej diagnozy, jej przyjaznego głosu i nie mogę powstrzymać się od zastanawiania, gdzie magia odeszła? Czy prawdziwe życie z całą jego brzydotą niszczy nasz romans z bajki? Tak. Może. - To jest lepiej znane jako poronienie nawykowe… powtarzające się utraty ciąż… trzy lub więcej ciąż kończy się poronieniem… Z ramionami ciasno owiniętymi wokół mojego brzucha, z kamieniem w żołądku staram się słuchać tego, co ona mówi, jej słowa dryfują i wyłączam moją świadomość. Wiem, że powinnam poświęcić więcej uwagi, bo ona mi tłumaczy, dlaczego nie jestem na tyle kobieca, żeby utrzymać dziecko w moim ciele tak długo, aby trzymać je w moich ramionach, ale wszystko co chcę zrobić, to pozbyć się zimnego odrętwienia, które mnie otacza. 4

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

To nie działa. Wciąż jestem tak bardzo zimna, tak bardzo martwa w środku. Czując silne ramię Bena wokół mnie, zatrzymuję maniakalne kołysanie, ale nawet jego ciepły uścisk nie może mi pomóc pozbyć się tej groźnej bezradności obejmującej mnie. Zastanawiam się, dlaczego lekarze noszą białe płaszcze. To taki brzydki kolor. Sterylny. Ben przyciska mnie podtrzymującym ramieniem, budzi mnie z pijanego osłupienia. - Proszę nam powiedzieć, co robić, gdzie iść, komu pokazać… to nie ma znaczenia. Zrobimy to, doktor Pajaree. Bez względu na cenę- Ben mówi nie puszczając mnie. Skupiając wzrok na twarzy doktor Pajaree, słucham jej kolejnych słów. - Tak, Ben - doktor Pajaree patrzy na Bena ze zrozumieniem przez moment, kieruje na mnie swoją uwagę. –Cathy, ponieważ to jest twoje trzecie poronienie, myślę, że teraz przeprowadzimy testy na was obojgu. Mówię o badaniach chromosomów rodziców, badania krwi w kierunku trombofilii, tarczycy, funkcji jajników… jeśli poznamy przyczynę poronienie, będziemy mogli spojrzeć na inne możliwości leczenia. - Wy-wybaczcie. Muszę iść do toalety. Przepraszam. Krzesło wydaje okropnie skrzypiący dźwięk, gdy mocno je odsuwam do tyłu i wychodzę z pokoju, ale

nie obchodzi mnie to. Biegnę do łazienki,

zamykam się od wewnątrz i staję przed umywalką. Zauważam pot zraszający moje czoło i całe ciało lekko się trzęsie. 5

Przełykam ciężko, zamykam oczy starając się wziąć w garść. Nie mogę mieć ataku paniki. Nie mogę. - Cathy! Otwórz drzwi, Cathy! Proszę, wpuść mnie- Ben uderza w drzwi. – Proszę, Cathy. Otwórz drzwi - jest cień desperacji w jego głosie. Nie chcąc zwracać na nas większej uwagi, otwieram drzwi i wpuszczam Bena. Tak szybko jak wchodzi, otacza mnie ramionami kradnąc powietrze, przytula i chowa twarz w krzywiźnie mojej szyi. - Kochanie, proszę… nie poddawaj się. Będzie dobrze. Obiecuję, zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nie ma miejsca na świecie, gdzie Cię nie wezmę, nie ma takiej rzeczy, której bym nie zrobił, żebyśmy mieli własne dziecko. Obiecuję Ci, Cathy. - Zacieśnia uścisk wokół mnie i ciągnąc mnie bliżej szepcze. - Dla Ciebie wszystko. Wszystko.1 Gdy jestem w jego uścisku, wierzę w gorące modlitwy śpiewane do mojego ucha i wierzę w jego słowa całym sercem, ale Ben nie może zatrzymać odrętwienia otaczającego mnie, osiadającego w moim sercu. Nie mogę się go pozbyć. Czuję moje wycofywanie się od niego. Od jego miłości. Od mojego małżeństwa. I nic nie może tego zatrzymać. 1 Słodki jest 

6

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nic.

7

Rozdział 1 Teraźniejszość.

- Kochanie, możesz odebrać dzisiaj rzeczy z pralni? I mogę się spóźnić wieczorem. Amy potrzebuje mnie do odebrania nowego faceta z lotniska. Mój mąż podnosi swoje brązowe oczy znad gazety, którą trzyma i uśmiecha się, tym samym uśmiechem, którym skradł mój oddech przy pierwszym spotkaniu jedenaście lat temu. - Nie wzdychaj tak. Czasami czuję się, jakbym żyła z mężczyzną, o którym nic nie wiem. Mężczyzną, którego twarz wydaje się znajoma, ale pozostaje obcy. Czasami czuję jak codzienność naszego życia doprowadza mnie do obłędu. - Jasne, nic wielkiego. Przypomnij mi tylko, kim jest ten nowy facet? Kładzie gazety na stole i przeczesuje dłonią krótkie czarne włosy. Patrząc na mojego męża przykładającego do ust kubek z kawą, zdaję sobie sprawę, że jest naprawdę przystojny. Uświadamiam sobie, że zapomniałam jak on dobrze wygląda, uderza mnie to jak byk w Pampelunie.2 Tak się znieczuliłam na niego, że zapomniałam, jak jego klonowobrązowe oczy świecą niby najjaśniejszy kamień, gdy patrzą wprost na ciebie? Jak jego wzrok jest przenikliwy, jak końcówka igły przebijająca skórę. 2 Odniesienie do biegu z bykami w Pampelunie. Co roku odbywają się te biegi, ludzie ubrani na biało-czerwono uciekają przed bykami.

8

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zapomniałam, że kiedy się uśmiecha na lewym policzku pojawia się mały dołek. Ten dołek drwi ze mnie, prosząc o pocałunek, ale nie robię tego. Naprawdę nie mam czasu, by tu siedzieć podziwiając mojego męża. Muszę dostać się do pracy. - Cathy, słuchasz mnie? – macha dużą ręką przed moimi oczami, starając się odwrócić moją uwagę. Wracam do rzeczywistości, koncentrując się na jego twarzy i ustach. On mówi do mnie, ale ja słyszę to irytujące brzęczenie dochodzące z naszego ogrodu. Bzzz-bzzz-bzzz-bzzz. Próbuję oczyścić moje myśli, potrząsając głową - Przepraszam kochanie. Ogrodnik mnie rozprasza. Co mówiłeś? Ben mówi czule uśmiechając się do mnie -Twoja szefowa, Cathy. Mówiłaś, że Amy chce, żebyś pojechała na lotnisko i odebrała kogoś dzisiaj? - Ach tak. Nie jestem pewna, kim jest ten facet, ale prawdopodobnie przylatuje z synem i żoną. Myślę, że ma zamiar przejąć firmę. Nie wiem. W każdym razie, muszę jechać. Wstaję, podchodzę do męża i schylam się, żeby pocałować jego policzek. Gdy się prostuję, Ben chwyta mnie za kark i przyciąga moją twarz, żebym pocałowała go w usta. Zaskoczona, nie od razu całuję go ponownie i czuję jego język próbujący dostać się do moich ust. Otwieram wargi, żeby go wpuścić i całujemy się żarliwie. Jego język splata się z moim i czuję jego rękę skradającą się pod moją spódnicę, toruje sobie drogę do mojego wnętrza. Jego kciuk zaczepia o krawędź moich majtek i odchyla je na bok, jego środkowy palec wchodzi we mnie i przestaję go całować.

9

Prostuję się całkowicie i patrzę w dół na Bena, który uśmiecha się do mnie szeroko. Jego usta są wilgotne od naszego pocałunku i nie mogę przestać śmiać się głośno, gdy tak uśmiecha się do mnie. Myślę, że ma dwie prędkościnapalony lub zmęczony. - Serio, Ben? Muszę iść do pracy - odwracam się, ale ręce Bena łapią mnie w pasie i ciągną na jego kolana. O mój…. Śmieje się do mojego ucha, gdy trąca mój tyłek swoim ogromnym członkiem - Nie pomaga mi bycie blisko ciebie, Cathy. Jesteś tak cholernie seksowna rano. No chodź, to będzie szybki numerek. - Jego język pieści moje ucho, śledzi jego kontury, podczas gdy jego ręka wraca do mojej spódnicy. - Ben, przestań. Muszę iść do pracy. Jestem już spóźniona … jak … to… jest… - Tak, kochanie?- szepcze ochryple do mojego ucha. Ach, te jego palce…. Zauważając, co się dzieje i nie chcąc, żeby się stało, odpycham jego rękę od swojego ciała i wstaję. Gdy spoglądam w dół na moje ciało, próbuję wygładzić spódnicę ze zmarszczek i uspokoić szybkie bicie serca, zauważam, że moje ręce się trzęsą. Później biorąc kilka uspokajających oddechów patrzę na niego i widzę, że obserwuje mnie surowo i rozbiera wzrokiem, podnosi do ust palec, który trzymał we mnie i ssie go. Ostro.

10

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Ben wyciąga swój palec i go oblizuje, nakreśla na ustach utrzymujący się smak mojego ciała. Czuję potężny strzał ciepła w miejscu, gdzie jego ręka była niedawno. Gdy Ben uświadamia sobie, że się nie ruszam, śmieje się, a następnie chwyta moją rękę ciągnąc do przodu dopóki nie stoję między jego udami. - Kochanie, tęskniłem za tobą- mówi ochryple. Gdy pochyla się, by powąchać moją szyję, czuję desperację rosnącą we mnie. Potrzebuję go. Potrzebuję go do przejęcia inicjatywy, aby wszystko odeszło. Jego ręce zamykają się wokół moich nadgarstków, przenoszą je do jego szyi, potem łapie mnie za tyłek, pchając na swoją erekcję. - Potrzebuję cię, kochanie. Tak zajebiście mocno- mówi zanim mnie puszcza i zaczyna rozpinać moją jedwabną koszulę, ciągnie w dół mój stanik i odsłania moje piersi. Bez przerywania pocałunku, puszczam jego szyję i rozpinam jego pasek, rozchylam jego spodnie i ściągam bokserki. Biorę jego twardego penisa w dłoń i zaczynam go masować, czuję, że rośnie w moich palcach. - Wystarczy- mówi owijając rękę wokół mojej, zatrzymując mnie. – Pozwól mi. Kiwam głową pozwalając na wszystko, czego chce. Robimy się rozszalali, nasza potrzeba siebie nawzajem powoduje drganie naszych ciał. Ledwo mamy czas na podniesienie mojej spódnicy i przesunięcie moich majtek, a on już pcha się do przodu. - Kurwa, jesteś mokra- oboje patrzymy w dół, gdzie nasze ciała są połączone i patrzymy jak wychodzi ze mnie. Nie ma nic bardziej zmysłowego niż 11

obserwowanie podniecenia kochanka, gdy opuszcza twoje ciało pokryty twoimi sokami. Przez to połączenie które mamy, chcę przezwyciężyć to uczucie bycia własnością Bena. Doprowadzam go do szaleństwa z pożądania. - Nic więcej nie mów, Ben- przyciągam jego głowę w dół i całuję jeszcze raz, pozwalając rytmowi jego pchnięć ustalić tempo naszego kochania. Po tym jak dochodzę, Ben pozwala sobie na to samo - Jezu Chryste. mruczy. Patrzymy na siebie z uśmiechem, ciężko dysząc z ramionami nadal owiniętymi wokół siebie i moimi nogami wokół jego pasa. Desperacja sprzed uwolnienia gaśnie i odzyskuję zmysły. Na razie. - Cholera, żono, czy to nazywasz śniadaniem?- chwyta moje biodra. – Myślę, że nigdy nie będę chciał sobie tego odpuścić- uśmiecha się. - Lepsze od kawy? – pytam, rumieniąc się. Ben odrzuca głowę i śmieje się. Obejmuje moje policzki i sprawia, że patrzę na niego, aż zatracam się w jego brązowych oczach. - Tak, o wiele lepsze niż kawa- pieści moją dolną wargę kciukiem. – Kocham twój uśmiech, żono. Nawet po tych wszystkich latach trafia do mojego…- trąca delikatnie moją cipkę, nadal będąc we mnie. – I mojego serca. Pochyla się i składa delikatny pocałunek na moich uśmiechniętych wargach - Kocham Cię, skarbie.

12

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Też Cię kocham. Myślę, że potrzebujemy prysznica przed pracą rozplątuję nogi z jego bioder, nasze ciała się rozłączają i schodzę z jego kolan. Owijam koszulę wokół moich nagich piersi, podążam do naszej sypialni z Benem idącym blisko. Gdy moje ręce lądują na pustym brzuchu, włączam głos w mojej głowie przypominający mi przytłaczającą pustkę wokół mnie rozprzestrzeniającą się jak czarna dziura, wysysając całe szczęście. Głos mówi, że wszystko pozostaje takie samo. Albo i nie.

13

Rozdział 2 Przeszłość.

„ Nie byłam zakochana. Szłam prosto, a potem wylądowałam na tyłku.”

Nienawidzę deszczu. Ok, to kłamstwo. Powiedzmy, że jest w porządku, gdy mam dodatkowy zestaw suchych ubrań i parasol. Można powiedzieć, że jestem teraz dość wkurzona na matkę naturę. Stoję na zewnątrz auli i oglądam ze złością strugi deszczu lecące w dół z nieba. Zastanawiam się, czy powinnam wziąć taksówkę, czy iść pieszo do najbliższej stacji metra. Tak czy inaczej będę przemoczona do suchej nitki, jak tylko zrobię krok od centrum studenckiego. Przysięgam, czasami czuję się jak w piosence „Ironic” Alanis Morissette- to powinna być moja osobista ścieżka dźwiękowa. Wzdycham i chcę zrobić krok do przodu, gdy słyszę dzwonek mojego telefonu. W tym momencie grupa przepięknych i przerażających dziewczyn z bractwa mija mnie i rzuca prezerwatywy krzycząc: - No Glove, No Love. 3 Zawstydzona, rumienię się jak jakaś głupia bohaterka historycznej powieści, podnoszę z ziemi prezerwatywy i pakuję je szybko do mojej torby, zanim ktokolwiek wokół mnie to zauważy. Świetnie. Nie mam nawet chłopaka i teraz ludzie pomyślą, że jestem uzależniona od seksu. Teraz naprawdę muszę się stąd wydostać. 3 Dobra tu zostawiłam w oryginale, bo się rymuje. To popularne powiedzenie w Stanach odradzające seks bez gumki. Po naszemu dosłownie ”Bez rękawiczki, bez miłości”- głupio brzmi.

14

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

W momencie, w którym ruszam, mój telefon ponownie dzwoni. Walczę z zamkiem błyskawicznym w mojej torbie unikając studenta z ogromnym parasolem. Gdy próbuję wyminąć wielką kałużę, całkowicie przegapiam kolesia, który idzie wprost na mnie. Kiedy nasze ciała się zderzają, w pierwszej kolejności staram się uratować moją torbę, przez co wpadam tyłkiem w kałużę. Co się do cholery stało? Bardziej zaskoczona niż ktokolwiek inny, wpatruję się w parę mokrych, skórzanych mokasynów przede mną. Głupia kałuża. Chce mi się płakać. Cholera, mój tyłek jest mokry. Teraz jestem bardzo zła. Ok, Cathy. Oddychaj. Zbierz się w sobie i powiedz kolesiowi, co o nim myślisz. Z powodu wszystkich myśli, które przeleciały mi przez głowę, nawet nie zauważyłam, jak facet przede mną wygląda. Więc kiedy klęka przede mną, próbując ochronić moją twarz przed deszczem własnymi rękoma, zamieram. Paraliżuje mnie. Moje myśli podążają do mokrego tyłka. Czy te usta są prawdziwe? Cholera, czuję, że moja twarz płonie jak fajerwerki na czwartego lipca 4. Muszę coś powiedzieć i to szybko, ale wszystko co mogę robić, to patrzeć na jego klono-brązowe oczy i myśleć, że chcę naleśniki z syropem klonowym.. dużą ilością syropu klonowego. Weź się w garść, Cathy! Otwieram usta, żeby coś powiedzieć do wspaniałego faceta klęczącego przede mną z apetycznymi ustami i śmiejącymi się oczami, gdy on niezdarnie

4 I tu się zaczyna maraton czerwienienia i jąkania. A 4 lipca Amerykanie świętują Dzień Niepodległości i urządzają festyny z dużym pokazem fajerwerków- tak właśnie płonie jej twarz 

15

mówi - Hmm… myślę, że będzie lepiej, jak wstaniesz. Twoje rzeczy… hmmm… twoje rzeczy są przemoczone. Tutaj- mówi oferując mi rękę. Gdy pomaga mi wstać, zauważam, że wszystko wypadło z mojej torby. Oczywiście. Co jeszcze może pójść źle? Skanując bałagan, szybko zdaję sobie sprawę, dlaczego chce zebrać moje rzeczy. Obok mojego portfela, między książkami, rozrzucone po całej nawierzchni, leży około dziesięciu paczek prezerwatyw. Zaje.kurwa.biście. Teraz chcę umrzeć. To znaczy, noszenie zabezpieczenia jest świetne, ale to nie są moje prezerwatywy! Szybko klękam wbijając oczy w ziemię. Czuję się strasznie zakłopotana tą całą sprawą, że nie zauważam, że Pan Mokasyn robi to samo co ja. Oboje w tym samym czasie sięgamy po prezerwatywy, aż stukamy się głowami. - Ochhh. Pocierając głowę, patrzę na niego, widzę odbicie moich ruchów i to jak powstrzymuje uśmiech. To niemożliwe, naprawdę. Cała ta sytuacja jest zabawna, więc kiedy nasze oczy się spotykają, mój żołądek robi piruety na poziomie olimpijskim i oboje wybuchamy śmiechem. Gdy przestajemy, patrzymy na siebie o minutę za długo nieświadomi padającego na nas deszczu. Gubię się w tej chwili i w kolorze jego śmiejących się oczu. To prawie tak, jakby grawitacja się zatrzymała, a my unosimy się w zwolnionym tempie. Myślę o naładowanej elektrycznością ciszy między nami, kiedy on chrząka, jakby chciał coś powiedzieć.

16

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

W jednej chwili patrzę mu w oczy i czuję motylki w brzuchu, a w następnej znajdujemy się zatopieni w brudnej wodzie z kałuży na ulicach Bronksu. Tak. Obślizgła, ohydnie śmierdząca woda jest na moich włosach, twarzy, ubraniach. Na nim również. - Co jest kurwa, człowieku!- piękny koleś krzyczy za samochodem, który właśnie ochlapał nas wodą. Odwraca się, jego oczy zatrzymują się zbyt długo na mojej koszulce, zanim ponownie łapiemy kontakt wzrokowy. Zamiast rumienić się i przepraszać jąkając za to bezczelne gapienie się, on się uśmiecha. 5 Zgaduję, że powinniśmy się ruszyć. Z naszym szczęściem, jeśli tu dłużej zostaniemy, uderzy w nas błyskawica. Moja reakcja jest spowolniona, gdy mówi, ponieważ po pierwsze jestem naprawdę zaskoczona jego niskim barytonem. Po drugie światło pada na jego włosy tak, że czarne loki świecą jak kosztowne futro z norek. Kiwam głową, ponieważ wydaje mi się, że nie tylko straciłam zdolność myślenia, ale także mówienia. Wspólnie zbieramy wszystkie moje rzeczy i chowamy. Tak, nawet te głupie paczki prezerwatyw. Gdy jesteśmy gotowi do wstania, on łapie moją rękę mówiąc - Pozwól, że ci pomogę. Przez jakiś czas stoimy, moja ręka jest nadal w jego, patrzymy na siebie bez ruchu, chcemy coś powiedzieć lub zrobić, ale nic się nie dzieje. Deszcz nadal pada wkoło nas, teraz mocniej niż wcześniej, ale to nas nie peszy. Jesteśmy jakby we własnej kapsule czasu, w której wszystko się zatrzymuje. Ledwie mogę zobaczyć jego twarz bez ciągłego ocierania kropli deszczu z moich oczu. Jego bardzo wysoka postać unosi się nade mną.

5 Haha to mnie rozwaliło. Dlaczego miałby się jąkać? Nie sądź innych po sobie.

17

Powoli, jego twarz zbliża się do mojej. W połowie drogi zatrzymuje się i patrzy na mnie jakby pytał o zgodę do zrobienia tego, o czym myślę. Mój umysł skanduje6: ”Pocałuj mnie… pocałuj mnie.” Jakby to była komunia święta. Porzucając całą logikę zapominając o rozsądku, zamykam oczy, staję na palcach i daję się ponieść chwili. Kiedy wreszcie się całujemy, nasze usta dotykają się delikatnie, a jednocześnie intensywnie, magicznie. Nie ma w tym impulsywności, nie ma uderzenia błyskawicy, nie czuję zatrzymującego się światła. Nie. To uczucie jest wyjątkowe. Specjalne. Podobnie jak ja zostaję oczyszczona na zewnątrz, deszcz zmywa wszystkie moje błędy z przeszłości, moje smutki, mój ból. A w ich miejsce rośnie nadzieja. Magia. Gdy pocałunek się kończy, mam wrażenie, że moje ciało unosi się w powietrzu, a umysł jest świadomy czterech rzeczy: Moje stopy nie dotykają ziemi. Jego ręce są owinięte wokół mojej talii. Mocno. Po prostu pocałowałam nieznajomego na środku ruchliwej ulicy. I ostatnia nie mniej ważna…. Czuję się niesamowicie! Kiedy opuszcza mnie na ziemię, jego faliste czarne włosy spadają na oczy zakrywając ich wyraz. Bierze głęboki oddech, zakłada włosy za ucho i patrzy na mnie. Kolejny raz motylki atakują mój żołądek, jakby kule strzelały z wnętrza mojej duszy. Muszę coś powiedzieć, zapytać go o imię i może o numer telefonu. Tak, na pewno potrzebuję jego numeru. Ale wszystko, co mogę zrobić, to patrzeć na niego bojąc się, że zniknie. Widzę, jak podnosi rękę i delikatnie gładzi mój policzek. Czuję jakby jego dłoń 6 Tutaj mamy „chanting”, które odnosi się do kościelnych śpiewów. Skandować lepiej brzmi, chociaż dalej jest dziwne porównanie do komumii.

18

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

była tak przez cały czas- bardzo naturalne. Zamykam oczy, czuję gorące dreszcze idące w dół moich pleców, pojawia się gęsia skórka. Z powodu zamkniętych oczu nie widzę, że jego usta są blisko mojego ucha. Czuję jego oddech łaskoczący mnie i słyszę jak szepta słowa, które sprawiają, że moje kolana się uginają. Jego słowa są dla mnie niespodzianką. Gdy otwieram oczy, aby zapytać, co miał na myśli, widzę jego pewien siebie uśmiech. Następnie odwraca się i odchodzi, zostawiając mnie samą na ruchliwej ulicy. Jestem w szoku bez tchu, oszołomiona. Wyobraziłam sobie, co się stało? Nie, nie sądzę. To było prawdziwe. On był prawdziwy. Mogę jeszcze poczuć na swoich ustach cierpki smak jabłka, które musiał jeść. Wciąż mogę czuć ciepły dotyk jego dłoni na moim policzku. Kręcę głową i obracam się szybko, aby sprawdzić, czy mogę jeszcze zobaczyć jego odchodzącą postać pośród morza pieszych. Chcę go złapać i zapytać o imię. Muszę je poznać. Jednak spóźniałam się. On odszedł. Nagle czuję się taka samotna. On odszedł. Czuję się ogłuszona i wiem, że muszę wyglądać jak zmokła kura. Próbuję złapać taksówkę. Myślałam, że tego typu rzeczy zdarzają się w filmach lub powieściach, a nie w prawdziwym życiu. Przynajmniej nie w moim. Taksówka zatrzymuje się przede mną i mam zamiar wsiąść do niej, gdy czuję pukanie w ramię. Odwracając się staję twarzą w twarz z ostatnim facetem, jakiego spodziewam się zobaczyć ponownie. Przede mną stoi obcy, którego przed chwilą całowałam. - Hej- mówi Pan Pewny-Siebie-Uśmiech. 19

Jego uśmiech otwiera śluzę potężnych dreszczy zalewających moje wnętrze, moje zmysły, które rozchodzą się w górę i w dół mojego ciała. Jestem przyklejona do ziemi i myślę, że moje usta są szeroko otwarte. Taksówkarz krzyczy na mnie, więc otrząsam się z mojego pożerającego wzrokiem transu. Nie mogę uwierzyć, że to on. Ponownie. - Jedzie Pani czy nie? Odwracam swoją uwagę od taksówkarza i kieruję spojrzenie na przystojnego nieznajomego. Zastanawiam się, co mu powiedzieć, ale odzywa się pierwszy: - Byłem w połowie drogi na zajęcia, kiedy zdałem sobie sprawę, że nie zapytałem o twoje imię- mówi patrząc na mnie uważnie. Nie wiem, co zrobić czy powiedzieć, więc pierwsze słowo jakie podpowiada mi mój genialny umysł to - Hmmm…. Ten facet sprawia, że moja twarz płonie jak ognisko. - Nie. Na pewno nie wyglądasz jak „Hmmm”. Bardziej jak „Wow” uśmiecha się, a apetyczny dołek pojawia się na jego lewym policzku. Jak może być tak idealny? Jeśli moja twarz była gorąca, teraz już się pali. Pożar lasu. Co powiesz na to? To takie słodkie i zabawne. Dalej, Cathy. Powiedz coś. - Ha. Jesteś zabawny. Wiesz o tym prawda? - Nie, nie starałem się być zabawny. Po prostu stwierdzam prosty fakt. Nadal rumieniąc się, zauważam, że obserwuje mnie uważnie. Myśląc, że coś nie tak musi być z moim wyglądem, moje ręce wędrują do włosów, a on zbliża się do mnie jeszcze bardziej - Ja-ja… Czy coś jest nie tak?

20

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zdaje się, że bliskość jego ciała wysyła mój mózg w otchłań, w której spójne wypowiedzi nie istnieją. Nie odpowiada na moje pytanie, a jego ręka przesuwa się w kierunku mojej twarzy. Jego kciuk gładzi mój policzek, a ja mogę poczuć miękkość jego palca na mojej skórze. Tak dawno czułam tak delikatny dotyk faceta. Zauważam, że jego twarz jest znacznie bliżej mojej niż wcześniej, jego gorący oddech uderza w moje usta. Jego spojrzenie wędruje po mojej twarzy, jakby chciał zapamiętać każdą pojedynczą rysę… mój nos, moje policzki i wreszcie moje usta. Gdy tak patrzy, nasze spojrzenia łączą się na krótką chwilę, a on wciąga oddech - Hmmm, a może masz telefon? - Ona wsiada czy co? – taksówkarz wrzeszczy jeszcze raz. Bez zerwania kontaktu wzrokowego, zwraca się do taksówkarza - Daj nam pięć minut, człowieku. - A-ale dlaczego? –pytam głupio. Wiem czego chcę, ale czy on chce tego samego? - Czy to nie jest oczywiste? Kręcę głową, bo tak nie jest. - Naprawdę nie wiesz, co? – mówi ochrypłym głosem. - Eeee… - Słuchaj, co ty na to? Puszczę cię do taksówki pod dwoma warunkami. Dasz mi swój numer telefonu i zgodzisz się pójść ze mną na randkę za trzy dni. Czy to naprawdę się dzieje? - Ale to jest piątek. Czy ten piękny mężczyzna nie miał randki na piątek? Tylko frajerzy zostają w domu w piątkową noc. Na przykład ja. - I co z tego? 21

- To piątek. Nie powinieneś być zajęty? Randką czy czymś? - Staram sobie załatwić randkę, ale pewna uparta dziewczyna nie daje mi szansy- uśmiecha się patrząc na mnie. - Och. Chcesz iść ze mną? Cholera jasna. On chce. - Chcę zrobić znacznie więcej. Ale w tym momencie będę więcej niż szczęśliwy, jeśli dasz mi piątkową noc. - Dlaczego?- wyrzucam z siebie to pytanie, zanim uświadamiam sobie, że nie chcę znać odpowiedzi. - Dlaczego co? Dlaczego chcę cię zabrać? Kiwam głową. - Poza tym co oczywiste- zbliża się i szepcze mi do ucha. – Ponieważ, nie mogę się kurwa doczekać, żeby pocałować cię ponownie. Och. - Dlaczego nie zrobisz tego teraz? Cholera. Skąd do diabła wzięła się Zdzirowata Cathy? - Proste- mówi. Czuję ciepło jego ciała, a jego oczy wędrują do mojej twarzy raz jeszcze. – Ponieważ chcę odebrać cię z progu. Chcę przynieść kwiaty. Chcę powiedzieć, jak pięknie wyglądasz. Chcę widzieć rumieniec, gdy mówię komplementy. Chcę widzieć zamieszanie, gdy podajesz mi szklankę wody na kwiaty. I jeśli mieszkasz z rodzicami, chcę uścisnąć dłoń twojego taty i powiedzieć mu, że zaopiekuję się jego córką i nie przyprowadzę jej do domu za późno. Wtedy, powiem twojej mamie jak piękna jest. Ponieważ tylko piękna kobieta może dać życie komuś tak ładnemu jak ty.7 Głaszcze mnie czule po policzku. 7 Trzeba przyznać, że ma gadkę facet 

22

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Wtedy ty się zarumienisz i weźmiesz moją rękę w swoją wyprowadzając z domu tak szybko jak to tylko możliwe, żeby nie wstydzić się więcej. Gdy będziemy na zewnątrz, ja złapię twoją rękę i pójdziemy do mojego samochodu. Otworzę dla ciebie drzwi, wsiądziesz, a ja je zamknę i obejdę samochód, żeby usiąść na miejscu kierowcy. Ale zanim uruchomię silnik, chcę odwrócić się do ciebie, żeby zobaczyć, że siedzisz tam i się rumienisz. Chcę złapać cię za szyję- jego słowa odzwierciedlają jego działania, gdy on chwyta mnie za kark i przysuwa nasze twarze bliżej siebie –przyciągając swoje perfekcyjne usta bliżej mnie. I wtedy…. - Tak? – przełykam ciężko. - I wtedy wreszcie cię pocałować- szepcze ochryple, a jego oczy wwiercają się we mnie. O mój Boże. - Więc, mamy randkę? – mówi uśmiechając się z zadowoleniem. - Tak – mówię bez tchu, gdy mój puls przyśpiesza. - Nie pożałujesz, „Wow”- mówi uśmiechając się. - Mam na imię Cathy –odpowiadam uśmiechem. - Podoba mi się. Wyglądasz jak Cathy. Słodka, niewinna i doskonała. - Och. Chcę się uszczypnąć, żeby się upewnić, że nie śpię. - Mam na imię Ben, swoją drogą. - Miło mi cię poznać, Ben- mruczę cicho. Ben bierze moją rękę na powitanie, a mój świat całkowicie zamiera, gdy podnosi ją do swoich warg i składa pocałunek, który przenika aż do moich kości. Oniemiała, puszczam jego rękę w patrzę na Bena, który robi krok w tył i otwiera dla mnie szerzej drzwi.

23

Czy ten facet jest prawdziwy? Nie wiem, czy mdleć czy wybuchać śmiechem. Tak jakby chcę zemdleć. - Ok. Dziękuję. Ja, hmmm, myślę, że będę czekać na wiadomość od ciebie? - Jasne- uśmiecha się. Po wymianie numerów i szybkim pożegnaniu, wsiadam do taksówki i podaję kierowcy mój adres. Czuję się oszołomiona, jakbym stała nieruchomo, a świat wokół mnie poruszał się w szybkim tempie. Czuję, że mój telefon wibruje. Cóż, domyślam się, że nie padł po tym wszystkim. Wyciągam go i widzę sms od nieznanego numeru: Hej, Cathy. Miałem na myśli to, co powiedziałem na ulicy. Uśmiecham się i przypominam sobie, co szepnął mi do ucha: „Za późno. Piorun już poraził.” Wybucham śmiechem i wyglądam przez okno. Gdy patrzę na swoje odbicie, decyduję, że nie nienawidzę deszczu po tym wszystkim. Ben. O, tak. Zdecydowanie.

24

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 3 Teraźniejszość.

Ben: „W drodze do domu. Odebrałem czyste ubrania z pralni i mam coś na obiad z Past-Tina`s8. Nie byłem pewien, czy pójdziesz na kolację z Amy i nowym facetem, więc pomyślałem, że jeśli tego nie zrobisz, będziesz głodna po powrocie do domu. Powodzenia, skarbie.” Taki właśnie jest Ben, zawsze troskliwy. Patrzę w dół na ekran, a moje palce unoszą się nad klawiaturą cyfrową w moim telefonie. Naprawdę powinnam odpisać i podziękować mu za myślenie o mnie, ale tego nie robię. Nie jestem pewna dlaczego. Może dlatego, że nie chcę rozpoczynać sms`owej konwersacji z nim. Może dlatego, że jestem spóźniona jak zwykle i muszę dostać się na lotnisko. A może dlatego, że po prostu nie mam ochoty na pisanie. Chowając mój telefon do torby Burberry, postanawiam zadzwonić do Bena po drodze na lotnisko. Wyjeżdżam tak szybko, jak tylko Amy daje mi informacje na temat przylotu pana Radcliffa. Hurrra… nie mogę się doczekać, aby spotkać tego dupka, magnata hotelowego, który myśli, że słońce wchodzi i zachodzi na jego tyłku.9 Bruno Radcliff nabył hotel, w którym ja i Amy pracowałyśmy. Sieć nazywa się Hotele Marzeń, ale teraz jesteśmy częścią większego i bardziej ekskluzywnego konglomeratu10 Radcliff`a. Więc tak, Pan Radcliff jest wielką szychą w hotelowym świecie. 8 Nazwa restauracji

9Śmiesznie brzmi. Zakładam, że to jakieś powiedzenie

10 Czyli tak na chłopski rozum firma, która działa w różnych branżach. Pewnie ma i hotele i knajpy i sklepy i kluby ze striptizem ;)

25

Amy, moja szefowa jest dyrektorem do spraw marketingu i sprzedaży. Zarządza najlepszymi rachunkami kluczowych klientów. Ja jestem koordynatorem sprzedaży, a moim zadaniem jest wspieranie Amy we wszystkim czego potrzebuje. Pilnuję klientów, którzy chcą zarezerwować jej hotel, celebrytów, klientów korporacyjnych. Załatwiam też reklamacje. Jestem trochę poddenerwowana. Chcę iść do łazienki poprawić makijaż i włosy. Gdy przeczesuję moje blond włosy palcami przed lustrem, słyszę, że mój telefon dzwoni. - Cathy Stanwood. - Cześć, skarbie- słysząc głęboki głos Bena, uśmiecham się. Po jedenastu latach razem, nie ma dnia, żeby nie zadzwonił lub napisał tylko po to, żeby się przywitać i zapytać, jak mija mój dzień. Czasami zastanawiam się, czy on kiedykolwiek znudzi się mną, małżeńskim życiem, seksem z jedną kobietą, tą samą kobietą do końca życia. Czy wyobraża sobie pieprzenie kogoś innego, kiedy jest we mnie? Ja nie fantazjuję o innych mężczyznach, ale jestem znudzona… bardzo znudzona. Często zastanawiam się, kiedy ta tykająca bomba w naszym związku eksploduje. A jeśli Ben obudzi się pewnego dnia i zapyta siebie, co robi ze mną i gdzie zmierza jego życie? A jeśli będzie się zastanawiał, co by się stało, gdyby nie spotkał mnie, jeśli nie wpadlibyśmy na siebie pewnego deszczowego dnia, gdybyśmy się nie spotkali i nie zakochali? Wiem, wiem. - Cześć - trzymając telefon między ramieniem a uchem, wyciągam z kieszeni miniaturowe perfumy, które zawsze noszę ze sobą i spryskuję nimi ciało. Wcieram perfumy w nadgarstki, jestem pokryta moim ulubionym owocowo-cytrusowym zapachem. - Co robisz?- mówię zalotnym głosem, który on bardzo lubi. Rzadko go używam. Kiedy byliśmy młodzi i zakochani w sobie, tego głosu używałam tylko gdy miałam ochotę na seks lub prosiłam o wybaczenie.

26

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Właśnie dotarłem do domu. I pieszczę twoją cipkę 11- jego głęboki głos huczy w telefonie. - Co? - Wydobądź swój umysł z rynsztoka, skarbie. Nie zrozum mnie źle, chciałbym, ale nie ma cię tutaj w tym momencie, więc zdradzam cię z Mimi. Słyszę jego chichot i wyobrażam sobie jak to robi w tym momencie. Ben prawdopodobnie siedzi na skórzanym fotelu w swoim biurze, głaszcząc naszą kotkę Mimi, gdy ona próbuje czołgać się po jego białej koszuli Brooks Brothers 12. Jego marynarka jest rzucona niedbale na starej, zużytej skórzanej kanapie, której nie chce się pozbyć, bo przypomina mu o naszych pierwszych latach małżeństwa. On ją nawet nazwał.

Po zakończeniu energicznej rundy seksu, położyłam się na sofie ubrana tylko w jego rozpiętą koszulę, pokazując moje ciało. Jedna z moich nóg zwisała, a drugą schowałam pod tyłek, więc byłam wyeksponowana dla Bena. Czułam się zmysłowa i piękna po każdym kochaniu się. Nie obchodziło mnie, że nie jestem doskonała jak on albo że moje biodra nie istniały, a biust był za mały. On sprawiał, że czułam się piękna. Wrócił z kuchni nie mając nic na sobie z ja-tylko-cię-przeleciałem uśmiechem, który wywoływał mój uśmiech i powodował, że w moim wnętrzu coś się przewracało. Oglądając go, gdy chodził w swojej całej nagiej chwale, podziwiałam jego opaloną pierś i mięśnie błyszczące od potu. Trzymał szklankę, w której był tylko lód. Jego włosy były kompletnym bałaganem od mojego pociągania… mogłam sobie wyobrazić jak moje wyglądały. Włosy po seksie to najlepsza rzecz na świecie, a ich wykonanie chcesz powtórzyć jeszcze raz.

11 Pussy- zarówno kotka jak i cipka ;)

12 Firma produkująca odzież.

27

Uśmiechnięty Ben uklęknął obok mnie na kanapie, jego palce powoli rozszerzyły koszulę, otwierając mnie na niego. Z moim kompletnie nagim ciałem przed nim, wziął kostkę lodu. - Powinniśmy nazwać tę kanapę. Śmiałam się i zamknęłam oczy, gdy poczułam kostkę lodu na mojej ciepłej skórze. - Tak? Co… ty… hmm… myślisz o tym? Zastanawiałam się, dlaczego tak długo myślał nad odpowiedzią, gdy poczułam ciepło jego języka śledzącego ścieżkę pozostawioną przez kostkę lodu. Obrysowywał mój sutek kostką lodu. Paraliżujące uczucie odrętwienia na sutku było bolesne, ale we wspaniały sposób. Już miałam protestować, ale jego usta zacisnęły się na moim sutku, wciągając go głęboko wewnątrz. Jęknęłam długo i głośno. Zimno z lodu i ciepło jego ust było doskonałym przepisem na katastrofę, nawet zakonnica miałaby problem z utrzymaniem złączonych ud. Najpierw poczułam lód na łechtaczce, poruszający się niżej. Gdy włożył go we mnie, otworzyłam oczy. Wow. Nie wiedziałam, czy powinnam być zszokowana czy nakręcona. Uśmiechnięty Ben rozłożył moje nogi, ustawił się z głową między nimi. Lód wewnątrz mnie topniał, co powodowało moje dreszcze. Obserwowałam głowę Bena, gdy jego język lizał moje wargi przy jednoczesnym wyciąganiu lodu z mojego wnętrza i braniu go w usta. Moje nogi drżały i szepnęłam - Znowu? - Tak. Znowu i znowu i znowu, aż zapomnisz jak się nazywasz. I to powinna być miłosna kanapa- powiedział ochryple. Mój śmiech przeszedł w jęk, gdy poczułam jego zimny język w ustach, smakował mieszaniną wody, lodu i mnie.

Tak, to były czasy. To były dni, kiedy widok siebie nawzajem czynił nas napalonymi i zdesperowanymi tak, że wciąż chcieliśmy się kochać. Czasami było to szorstkie, 28

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

słychać było jedynie dźwięki naszych ciał, jęki, wzdychania oraz dużo przekleństw. Innym razem było delikatnie i słodko. Ben trzymał moją dłoń, nasze palce były splecione cały czas, gdy był we mnie, ruszając się, wypełniając mnie, nigdy się nie odwracał. Ben szeptał mi do ucha jak twardy jest dla mnie, jak bardzo mnie potrzebuje, jak nic nie ma znaczenia w otaczającym świecie oprócz mnie. Ale bez względu na to czy kochaliśmy się czy pieprzyliśmy się bezmyślnie, dwie rzeczy pozostawały takie same- kanapa i nasze wzajemne pragnienie. Jednak teraz nasze życie seksualne jest kompletne i totalnie inne. Czy warto mówić o monotonnym życiu seksualnym? To co stało się rano w kuchni, nie jest już regułą, jest też problem z częstotliwością. Mamy szczęście, jeśli oboje mamy ochotę w tym samym czasie. Na początku związku żyliśmy i oddychaliśmy seksem, to był jedyny powód naszego istnienia. Praktycznie co drugi dzień spędzaliśmy nago, uprawialiśmy seks wszędzie, gdzie przyszło nam do głowy, próbowaliśmy pobić własny rekordile razy dochodziliśmy przy pomocy naszych ust czy ciał. Te dni minęły, mimo że czuję się na siłach czy chodzę bez bielizny. Prawie zawsze, jeśli Ben nie zainicjuje seksu, unikam go. Jaki to ma sens? Boli mnie myślenie, że marnujemy swój czas. Brakuje mi bliskości i intymności, ale cały czas czekam i mam nadzieję. Po każdym zbliżeniu zanika kolejny kawałek mnie, naszego związku, tak będzie dopóki nic nie stworzymy. To sprawia, że oddaję się pracy. Boli mnie, że jest nas tylko dwoje, nasz kot i moja pusta macica. - Cathy, jesteś tam? Koniec mojej zadumy, zdaję sobie sprawę, że całkowicie wyrzuciłam Bena z moich myśli… ponownie. Czy jestem taka okropna, bo nie zwracam uwagi na męża? Boże, ja naprawdę potrzebuję terapii. - Przepraszam, kochanie. Co mówiłeś?

29

- Znowu bujasz w obłokach, skarbie? - Można tak powiedzieć. Spoglądam na zegarek i zdaję sobie sprawę, jak późno jest. - Ben, muszę iść. Spóźnię się znowu. Zobaczymy się wieczorem. Nie mam pewności co do obiadu, prawdopodobnie będę musiała wymyślić coś na szybko, więc jeśli nie będzie ode mnie wieści, to będzie oznaczać, że wyszłam z panem Radcliffem i jego rodziną. Wyślę sms, żebyś wiedział co się dzieje i czy jest szansa. W porządku. Muszę iść. Kocham cię. Prawie się rozłączam, zanim Ben zdąży coś powiedzieć do mnie. Prawie. Nie wiem dlaczego, ale czasami jego znajomy, głęboki głos mnie wkurza. Wiem, że kobiety uważają go za bardzo atrakcyjnego i prawie każda stażystka w jego kancelarii jest w nim zakochana, ale czasami nie mogę znieść widoku jego twarzy. - Skarbie, coś ci przeszkadza?- Ben pyta z ciekawością w głosie. Czy mogę cokolwiek przed nim ukryć? Czy zawsze musi czytać we mnie jak w otwartej księdze? Chcę z powrotem moją prywatność. I tak, czasami chcę wyrzucić Bena z mojego życia, żeby zajął się własnymi sprawami. Czasami jego uprzejmość doprowadza mnie do szaleństwa. - Nie… Naprawdę muszę iść. Pa, skarbie. Kocham cię. Rozłączam się zanim ma szansę odpowiedzieć albo się pożegnać. Wciskam telefon z powrotem do torby, prostuję się, a odchodząc patrzę na siebie w lustrze jeszcze raz. Już mam się odwrócić w stronę drzwi, ale coś przykuwa moją uwagę. Cofam się i patrzę uważnie na swoje odbicie. Unoszę lewą rękę, aby dotknąć ust i zauważam pusty palec serdeczny. Gdy rano ściągnęłam pierścionki przed nabalsamowaniem ciała, musiałam zapomnieć założyć je powrotem. Jesteśmy małżeństwem od sześciu lat, ani razu to się nie zdarzyło. 30

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Aż do dzisiaj.

***

Budynki, ludzie przechodzący przez ulice, spacerowanie, śmiech, życie, samochody przyśpieszające lub zwalniające. Kształty zmieszane jeden z drugim tworzą migającą plamę dla moich oczu. To jest piękne i żywe. To jest Nowy Jork. Gdy limuzyna opuszcza tunel Midtown uciekając ku wolności nocy, pędzimy drogą ekspresową Long Island kierując się do JFK. Przylot Radcliffa szacowany jest na około 20. Początkowo myślałam, że przylecą komercjalnymi liniami, ale powinnam wiedzieć lepiej. Podróżują jego osobistym odrzutowcem. Naprawdę, po tylu latach pracy w branży hotelarskiej, nie powinnam być zaskoczona, jak dużo pieniędzy niektórzy zarabiają. Rodzina Bena ma dużo pieniędzy. Takich pieniędzy, że byłoby stać nas na życie bez pracy i podróżowanie po świecie, ale Ben nienawidzi idei utrzymywania się z bogactwa jego rodziny. Kocha swoją pracę jako prawnik i pracuje, bo chce. Gdy zbliżamy się do prywatnego lądowiska, nie widzę nigdzie odrzutowca. Biorę telefon z linią Amy, żeby dać znać, że czekam. Będzie szczęśliwa, że jestem przed nimi. Po pierwszym dzwonku, Amy odbiera i pyta dyszącym głosem - Jesteś z nim? Chichoczę, bo nie zadała sobie trudu, żeby się przywitać - Nie. Nie wylądowali. Wisisz mi dużo czasu, wiesz? I powinnam być na kolacji z…

31

- Tak, wiem. Nie możesz przegapić tego, że seks-z-nogami-w-górze czeka w domu. Rozumiem. Jeśli wyjdę za mąż, to za takiego boskiego męża jak twój. Prawdopodobnie to twoje gówno jest dużo lepsze, ale potrzebuję cię dzisiaj. - Co mi przypomina, że miałam do ciebie zadzwonić, bo nastąpiła mała zmiana planów. Dzwonił asystent Bruna pięć minut temu, że tylko jego syn i żona przylecą dzisiaj. Najwidoczniej był problem z jego kluczowym klientem i tylko on mógł się tym zająć. Przestaje mówić i słyszę szuranie - Wróć, przepraszam. Coś jeszcze…. Tak! Musisz zabrać jego żonę i syna na obiad. Ok, to nie jest to, co chciałabym robić mojej piątkowej nocy. - Fuj, Amy! Zabijasz mnie tutaj! Nie chcę siedzieć z żoną ze Stepford 13 i nieprawdopodobnie bogatym dzieciakiem , uśmiechać się, gdy mówią, kiedy mogłabym spędzić go z Benem. Wiesz lepiej niż ktokolwiek, że ostatnio nie byliśmy w najlepszym miejscu. Nie byliśmy. Wcale nie. Chodzi o to, że czasami Ben i ja jesteśmy jak przyjaźni nieznajomi mieszkający pod jednym dachem. Witamy się, pytamy jak minął dzień, ale na tym intymność się kończy. Gdyby nie seks, który jest teraz rzadkością , prawdopodobnie bylibyśmy bardziej jak współlokatorzy niż małżeństwo. Emocjonalna więź między nami maleje i w gorsze dni wydaje się, że to niemożliwe do naprawienia. - Wiem, Cathy przykro mi. Gdybym wiedziała to zanim wyruszyłaś, wysłałabym Ryan, ale hej, gdy wrócisz do domu, Ben może zechce drugiej rundy. - Poważnie, Amy? Nie powinnam była ci mówić, dlaczego spóźniłam się rano. I to nie wydarzy się ponownie. Nie chcę, żeby się wydarzyło…

13 No wiecie jak w tym filmie: idealne, piękne, zdolne itd.

32

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Cathy, zamknij się i posłuchaj HBIC14. Idź na obiad z tymi ludźmi, upij się, zjedź krewetki lub cokolwiek innego co podobno jest afrodyzjakiem, potem wróć do domu i wypieprz mężulka. Wszystkie twoje problemy spowodowane są tym, że tak mało przebywasz w domu. Jeśli Ben byłby moim mężem, poważnie uderzałam do niego tak często jak tylko by chciał, a sądząc po jego apetycie byłoby to bardzo często. Swoją droga, nie chcę się wtrącać do twoich spraw, ale kiedy dotarłaś rano do pracy, byłaś tak zarumieniona jak nigdy, myślałam, że masz gorączkę. Zapytałam tylko dlatego, że chodziło o jednego z moich najlepszych pracowników. Dobra, to było zabawne. - To dlatego że jestem twoim ulubionym koordynatorem sprzedaży. Co miałaś na myśli przez HBIC? - Head Bitch In Cherge, hehe… Obje śmiejemy się z tego. Amy, rudowłosa osóbka jest typem kobiety bezwstydnej. Ma trzydzieści osiem lat, jest dwukrotnie rozwiedziona i ma silny charakter. Ma jaja większe niż większość mężczyzn, przeklina jak szewc, uwielbia seks, młodszych facetów, ubiera się podkreślając swoje walory i wygląda świetnie… zawsze. Poważnie, ta kobieta ma opanowany do perfekcji kołyszącokręcący-tyłkiem-krok. - Dobrze, HBIC, powinnam wziąć ich na obiad do Ritza? – pytam uśmiechając się do telefonu. - Tak, najdroższa. Kiedy tam dotrzecie, niech się dowiedzą, że jesteś od Bruna. Wtedy dostaniesz najlepszy stolik. I proszę, Cathy, bądź miła i oczaruj jego żonę tymi pięknymi zieloni oczami. Pewnie jest rodzajem kobiety, która marudzi, jeśli jej foie Gras15 nie jest dobrze przyrządzone.

14 Head Bitch In Cherge- sukowata szefowa, ale chyba nie będę tłumaczyć

15 Pasztet z bardzo obtłuszczonych gęsich wątróbek, apetyczniej brzmi w oryginale 

33

- Amy, łapię. Płacisz mi wielkie pieniądze za wykonywanie mojej pracy, więc robię to dobrze. Przepraszam, że skarżyłam się wcześniej. Zbyt wiele się dzieje. - Wiem, że to jest duża sprawa, skarbie. Bruno kupił właśnie sieć i potrzebuję cię bardziej perfekcyjnej niż zazwyczaj. To znaczy, że możemy dostać awans. I wiesz, co myślę o twoim małżeństwie. Jeśli powiesz Benowi, co czujesz, wiele bólu będzie można oszczędzić16- mówi wzdychając głęboko. - Tak, tak. Łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale nie martw się. Będę dbać o Żonkę ze Stepford i ich dziecko, jak o własną teściową. - Cóż, w takim razie wszystko jest dobrze- Amy odpowiada, śmiejąc się. Słyszę hałas silników, odwracam się spoglądając na ciemne niebo i widzę odrzutowiec. - Amy, muszę iść. Odrzutowiec ląduje. Życz mi szczęścia. Mam nadzieję, że cię nie zawiodę. - Nigdy mnie nie zawodzisz, dziewczyno. Idź do nich, gorący towarze. Rozłączam się ze śmiechem. Nie wiem, dlaczego Amy upiera się przy nazywaniu mnie gorącym towarem. Wyglądam całkiem przeciętnie: proste blond włosy, zielone oczy, nieco zbyt pełne wargi i chude ciało. Chuda jak tyczka. Robert, kierowca wysiada z limuzyny i staje obok mnie. Mówi przekrzykując hałas: - Dobrze, pani Stanwood, miejmy nadzieję, że nowy szef jest dobrym człowiekiem. Patrzę na Roberta z uśmiechem - Też mam taką nadzieję. Nie chcemy pracować więcej niż jesteśmy w stanie, prawda?

16 Dobrze gada! Może Amy jest postrzelona, ale rady daje dobre.

34

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Odrzutowiec się zbliża. Myślę o tym co powiedziała Amy, że brak seksu z Benem jest powodem naszych problemów. Chciałabym, żeby to było takie proste. Seks nie jest problemem. Miłość też. Kocham Bena, tak jak gdy pierwszym razem powiedzieliśmy te dwa piękne słowa do siebie, ale los zadecydował, że każde dziecko traciłam. Za każdym razem część mnie umarła i została pochowana z nimi w zimnej ziemi. Pierwsze poronienie wypaliło bolesną dziurę we mnie, drugie poszerzyło ją, a trzecie po prostu złamało. Z czasem ten otwór wypalany jest nadal nudą, monotonią, niechęcią do życia, Benem i mną- niewystarczająco kobiecą. Wątpię, czy jestem gotowa na przejażdżkę po górach z turbulencjami bez ulgi, z wyjątkiem końca.17 Samego końca. Wątpliwości. One przenikają do twojego krwioobiegu, są jak plaga wykorzystująca każdą ryskę wewnątrz twojego mózgu wciąż podsuwając pytania, na które nie ma odpowiedzi. Czy miłość między Benem a mną jest dość silna, alby utrzymać nas na małżeńskich wodach? Ogromna dziura wewnątrz mnie i wątpliwości szydzące ze mnie stale powodują, że jestem pusta, zła i boję się bliskości z mężem. Fizyczna bliskość nie wypełnia tej luki. Po doskonałym lądowaniu, odrzutowiec zatrzymuje się. Zwracam się do Roberta - Cóż, czas na przedstawienie. Mrugam do niego i stawiam lewą nogę w wysokiej szpilce na ziemię. Mam nadzieję, że ten facet nie zmieni za bardzo dynamiki w naszym biurze. Gdy drzwi odrzutowca zostają otwarte, pojawia się pięknie ubrana blondwłosa kobieta. Jest posągowa, ubrana w różne odcienie beżu wygląda jakby pas startowy był wybiegiem na paryskim tygodniu mody. Jej jasne są 17 Tutaj nie kumam czy chodzi o koniec małżeństwa czy śmierć. Chyba to pierwsze?

35

ciasno upięte w francuski kok, a na twarzy nie ma żadnych zmarszczek. Jeśli to jest Żona ze Stepford, to już jej nienawidzę. A za nią idzie…. Zaraz, czy to znaczy, że on jest tym dzieckiem? Spodziewałam się przyjazdu dojrzewającego nastolatka. O mój… Nie. To nie jest ciało chłopca. Wszystko w nim jest męskie. Jeśli rzeczywiście to jest syn pana Radcliffa, on nie wygląda tak jak sobie wyobrażałam. Po pierwsze ten blond przystojniak nie wygląda jak nastolatek. Po drugie nie ma pryszczy na idealnej twarzy. Jest co najmniej 25 centymetrów wyższy niż się spodziewałam. Mężczyzna idzie za Panią Żona-ze-Stepford-o-idealnej-skórze-bezzmarszczek. Ma na sobie wytarte jeansy, które wiszą nisko na biodrach, tak że widać pasek jego bielizny od Armaniego. Ma jasnoróżową koszulę z odpiętymi trzema górnymi guzikami odsłaniającymi jego opaloną i umięśnioną klatę. Ten facet emanuje pewnością siebie i seksem. Założę się, że jeśli zbliżę się do niego i spróbuję go powąchać, poczuję, że pachnie czystym seksem. Nawet jego spokojny chód jest seksowny jak cholera. O mój Boże. Kiedy moje oczy lądują na jego twarzy, zauważam, że obserwuje mnie z leniwym uśmiechem na ustach. Jest piękny. Jego rzeźbiona twarz jest tak perfekcyjna jak u modela Abercrombie & Fitch 18, o którego całowaniu marzy tysiące dziewczyn. Ale jest złudna słodycz w jego rysach. Kiedy patrzysz w te oczy, wiesz, że jesteś w tarapatach. Wielkich tarapatach. 18 Marka odzieży.

36

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

William Shakespeare powiedział, że oczy są zwierciadłem duszy. Kiedy nasze oczy spotykają się, widzę niebezpieczeństwo i może coś ekscytującego. Coś zakazanego. Instynkt podpowiada mi, że ten mężczyzna nie kocha się z kobietą. On ją pieprzy. Zostaję przygnieciona jego spojrzeniem, niespodziewanie czuję, że grozi mi zachłyśnięcie z powodu braku powietrza. To przeczucie lub znak krzyczący w mojej głowie, mówiące mi, że powinnam uciekać, ukryć się nie odwracając się za siebie. Nie mogę się ruszyć. Nie mogę oddychać. Jedynie mrugam. Moja ręka wędruje do piersi, pocieram miejsce wokół mojego serca. On jest niebezpieczny. Moja głowa krzyczy, by uciec. Moje serce krzyczy niebezpieczeństwo, ale moje ciało nie pozwala mi się ruszyć. Wszystko co mogę zrobić, to obserwować jak pokonuje schody odrzutowca w dół, wprost do mnie. Jego uśmiech z krzywego i leniwego rozkwitł do pełnego i mocnego. Jego uśmiech jest porażający. Jego uśmiech mnie przeraża. Jego uśmiech mnie hipnotyzuje. Kręcę głową przerywając hipnotyzujący kontakt wzrokowy. Weź się w garść, dziewczyno. Przestań myśleć o głupim przeczuciu i niegodziwym uśmiechu. Musisz posłuchać Amy i dać się przelecieć. Jak tylko wrócisz do domu, wskocz na Bena. Przybieram swój najlepszy uśmiech, odchrząkam, robię krok do przodu Witam, nazywam się Cathy Stanwood. Miło cię poznać.

37

Rozdział 4 Teraźniejszość.

W drodze powrotnej do miasta, moje policzki nadal mrowią w miejscu, gdzie jego wargi dotknęły mojej skóry. Nie spodziewałam się, że zignoruje moją wyciągniętą dłoń i złoży dwa najbardziej elektryzujące pocałunki, jakie w życiu otrzymałam, po obu stronach mojej twarzy. Czułam jak rumieniec wypełza na moje policzki, gdy robiłam niezdarne kroki w tył i cofałam moją rękę z bezsensownego uścisku. Musiał zauważyć jaki ma na mnie wpływ przy bliskim kontakcie, ponieważ na jego wargi wypełzł głupi, leniwy uśmiech, który wydawał się wyczyniać dziwne rzeczy z moimi kobiecymi miejscami, moimi bardzo zamężnymi kobiecymi miejscami. Wziął moją dłoń w swoją dużo większą i potrząsnął nią. Zauważyłam wyjątkowy i egzotyczny kolor jego oczu. Były turkusowe. Piękne. Powoli taksował wzrokiem moje ciało, wysyłając silny dreszcz powodujący drżenie wzdłuż mojego kręgosłupa. Wydawało mi się, że spodobało mu się to, co widzi, bo gdy jego oczy odkrywały kolejne części mojego ciała, jego uśmiech się poszerzał. Gdy jego oczy ostatecznie wylądowały na mojej twarzy, zdał sobie sprawę, że przyglądam mu się cały czas i mrugnął do mnie. Uśmiechnął się znowu. - Miło mi cię poznać, Cathy. Ten uśmiech powinien być nielegalny. - Jestem Arsen- powiedział, nadal potrząsając rękoma. - Arson? – powtórzyłam. – Jak Firerasing Arson19?

19 Przestępstwo polegające na celowym podpaleniu.

38

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie, Arsen z „e” zamiast „o”, ale bardzo blisko- powiedział, a jego oczy świeciły jasno. To zabawne, że jego imię skojarzyło mi się z ogniem, bo na pewno wyglądał na kogoś, kto mógłby spalić twój grunt. Wystarczyło jedno spojrzenie, a moje ciało płonęło szkarłatem. Chrząknięcie przerywa moje zamyślenie - Panno Stanwood…Cathy… Cholera, mam nadzieję, że niewiele umknęło mi z rozmowy. Obracając się w kierunku jego głosu, widzę Arsena siedzącego na skurzanym siedzeniu z rozsuniętymi nogami. Pije wodę, a jego wzrok zatrzymuje się na moich ustach dłużej niż to konieczne. - Cathy, moja matka zastanawia się czy nie wiesz przypadkiem, czy Amy widziała, że kupiliśmy nieruchomość w Pucharse czy nie? - Tak, zamknęliśmy to dwa tygodnie temu. Poznałam i przesłuchałam kilku projektantów wnętrz, którzy… Victoria Radcliff mi przerywa. Tak, Żona ze Stepford ma imię - Och, nie potrzebujemy projektanta wnętrz. Korzystam tylko z Charles. Kiedy odwraca się do syna, uderza mnie jak bardzo są do siebie podobni. Amerykańskie blond doskonałości. Mój telefon dzwoni przerywając mi studiowanie ich perfekcji. - Przepraszam. Prawdopodobnie powinnam odebrać ten telefon. Amy musi się upewnić, że dotarliście bezpiecznie. Victoria wzrusza ramionami nadal rozmawiając z synem, jakbym nie istniała. Odwracając moje ciało w bok, mogę dać im i sobie trochę prywatności, odbieram telefon - Cathy Stanwood. - Skarbie, to ja. Wiem, że pracujesz, ale dostałem wezwanie z biura.. pilne spotkanie. Prawdopodobnie będę tam do późnej nocy, więc raczej nie wrócę zanim położysz się do łóżka i pójdziesz spać.

39

Czuję oczy na sobie. Podejrzliwa Victoria obserwuje mnie przerywając rozmowę z synem. Obniżam głos - W porządku. Ben chyba wyczuwa, że nie mogę rozmawiać, bo chichocze. - Chyba sprawiłem ci kłopot moim telefonem. Powiedz im, żeby poszli do diabła. Rozmawiam z moją kobietą. - Ben… - W porządku, kochanie. Chciałem tylko życzyć ci dobranoc. I poinformować, żebyś na mnie nie czekała. Kocham cię. Czeka przez sekundę na linii, zapewne spodziewając się, że odpowiem, ale nie mogę. Nie wiem dlaczego. Wzdychając do głośnika mówię tylko - Branoc. Chwila. To nie w porządku. Mam zamiar powiedzieć coś znaczącego do Bena, kiedy słyszę, że bierze głęboki oddech i rozłącza się. Cholera. Kurwa. Niech to. Dlaczego zachowuję się jak suka w stosunku do niego, kiedy stara się być tak słodki? Sfrustrowana sobą, odkładam telefon i podnoszę oczy, spodziewając się sztyletów wysyłanych w moim kierunku przez Victorię. Nie robi tego. Patrzy przez okno. Moje oczy spoczywają na wodzie. Arsen obserwuje mnie cały ten czas.

***

Arsen sprawia, że czuję się niekomfortowo. Obserwuje każdy mój ruch, a to jest niepokojące. Nie wiem dlaczego. Jest dużo młodszy niż ja, ale ja zwykle nie zakrywam się przed mężczyznami, nawet gdy są oni tak bardzo atrakcyjni jak ten siedzący przede mną.

40

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jestem przyzwyczajona do obserwowania mnie i flirtowania, ale nigdy nie czuję się zakłopotana od zwykłego spojrzenia. Nie w taki sposób. Nigdy. I nigdy nie kręcę się w fotelu, nawet gdy Ben próbuje być zabawny i perwersyjny jednocześnie. Ale ten facet ma poważny wpływ na mnie. Intensywność w jego wzroku sprawia, że czuję jakby wypalał dziurę przeze mnie. Przerywam nasz kontakt wzrokowy i sięgam po moją szklankę Pinto Noir. Przez moment gubię się w smaku wina, degustuję owocową nutę zmieszaną z ostrymi przyprawami i posmakiem ziemi. Pyszne wino rozpływa się w moich ustach, sączy do kubków smakowych w języku. Unikam patrzenia na mężczyznę siedzącego po lewej stronie i kobiety z przeciwnej strony stołu. Moje oczy wędrują po restauracji, którą Arsen wybrał zamiast Ritz`a. Homme. To jest „ta” restauracja w Nowym Jorku w tym momencie. New York Times i The New Yorker wychwalają ją. Jestem zaskoczona, że wpuścili nas bez rezerwacji, ponieważ słyszałam, że lista oczekujących jest na miesiąc do przodu. Myślę, że jednak powinnam to wiedzieć. Arsen wydaje się znać wielu ludzi tutaj, tak jak pani Radcliff. Rozglądając się podziwiam bardzo ekskluzywny i kosztowny wystrój. Wszystko jest białe i szklane. Światła są mieszaniną klasycznych kryształów i dużych nowoczesnych białych kul z matowymi żarówkami. Wygląda to pięknie i bardzo zen. Z drugiej strony gra głośna muzyka jak na Ibizie. Techno grzmi w uszach, gdy próbujesz zjeść kaczkę za sto dolarów, co po zastanowieniu jest bardzo zabawne. Ale to działa. Uśmiecham się słodko do kelnera, który podchodzi, aby napełnić mój prawie pusty kieliszek. Nie widzę jak Arsen zbliża się do mnie, dopóki nie czuję gorącego szeptu na moim uchu. - Dlaczego nie uśmiechasz się tak do mnie? 41

Czuję jego mały palec dotykający zewnętrzną stronę mojego uda, gdy jego ręce opierają się na krawędzi mojego krzesła. Jego bliskość przytłacza mnie. Nieznaczny kontakt naszych ciał sprawia, że mam ochotę wiercić się, a jego słowa sprawiają, że chcę wstać i uciec od niego i tego, co czuję. Podniecenie. Nie wiem, co zrobić lub powiedzieć, więc obracam się patrząc na panią Radcliff, aby sprawdzić, czy nas obserwuje. Nie robi tego. Widzę jak obserwuje kogoś z obniżoną głową. Próbuję odsunąć się od Arsena i jego ust, gdy jego ręka ląduje na moim kolanie. Jego duża ręka przykrywa całe moje kolano. - Dlaczego się mnie boisz? Ja nie gryzę, chyba że tego zechcesz. A jeśli chcesz… Czyszczę gardło i delikatnie usuwam jego rękę z mojego kolana. Nie znam tego faceta, więc nie powinien dotykać mnie w ten sposób. Ignorując część mnie, moje ciało cieszy się z jego dotyku. Staram się myśleć o Benie patrząc na Arsena. Widzę, jak podnosi mały palec, którym dotykał mojej nogi, do ust i powoli okręca językiem wokół niego. Mam wrażenie, jakby mnie smakował. Moje gardło jest suche, nie mogę zaprzeczyć, że jest to bardzo erotyczne. Arsen obserwuje mój rumieniec, a jego pewny siebie uśmiech uderza we mnie. Potem odchyla się w tył w fotelu, chwyta kieliszek wina i opróżnia go jednym haustem. Wiem, że powinnam coś powiedzieć, ale nie mogę wydusić słowa. Tak wiele myśli atakuje moją głowę. Strach, niechęć, szok, ale najgłośniej odzywa się pożądanie. Jego pewność siebie robi dziwne rzeczy z moim ciałem. Sposób w jaki na mnie patrzy, sposób w jaki się do mnie uśmiecha, jego dotyk małym palcem sprawia, że robię się mokra. Jestem wstrząśnięta tym, że chcę aby to mój język oblizał ten palec. Chcę rozszerzyć nogi, złapać go za głowę tak, aby jego język znalazł się we mnie, żeby posmakował mnie. Zaniepokojona kierunkiem moich myśli, odnajduję swój głos, aby uspokoić swoją wyobraźnię. - Ja… przepraszam… 42

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie mogę skończyć zdania, ponieważ Arsen podnosi palec wskazujący do ust dając mi znak, żebym nic nie mówiła. Czy on sobie żartuje ze mnie? Nie mogę. Odkładam serwetkę, odpycham krzesło i proszę o wybaczenie, mówiąc, że muszę skorzystać z toalety. Nie fatyguję się, żeby spojrzeć na niego lub na Victorię. Muszę uciec. Gdy wychodzę z łazienki, nie zauważam Arsena zbliżającego się do mnie, dopóki nie stoi przede mną. - Hej- słyszę przekomarzanie w jego głosie. - Cześć- odpowiadam sucho. Muszę wrócić do stołu i wydostać się stąd jak najszybciej. On sprawia, że czuję się niekomfortowo. - Czy coś przeszkadzało ci tam przy stole? - Hmm… Nie. Wcale nie…- jąkam się nerwowo. - Naprawdę? - podchodzi bliżej mnie, podnosi rękę pozwalając palcom na błądzenie po moim ramieniu i pieszczeniu go powoli. Chcę się cofnąć, ale nie mogę się ruszyć. Jestem zamrożona jego urokiem - Bo kiedy to robiłem, wyglądało jakby przeszkadzało ci bardzo. - Proszę, przestań tak robić- wyszarpuję moje ramię. - Dlaczego? Nie chcesz wymknąć się mojej mamie i zabawić się?- pyta, opierając ramię o ścianę tuż przy moim ciele. - Nie. Nie mogę – czuję, że się rumienię pod jego kontrolą. - Dlaczego nie? Jestem znany ze swoich umiejętności. - Po-ponieważ… ponieważ ja… Nie wiedział, że jestem mężatką? - Lubię cię. Jest coś w twoim sztywnym zachowaniu, co sprawia, że chcę sprawdzić, czy masz dziką stronę. Mówi mi te wszystkie rzeczy patrząc zimnym wzrokiem. Pewny siebie. Zarozumiały. 43

- Nie. Nie pozwoliłeś mi dokończyć. Nie mogę. Jestem zamężna i niezainteresowana.20 Czy możesz teraz się ruszyć, żebym mogła wrócić do twojej matki? Wydaje się być w szoku, kiedy mówię, że jestem mężatką. Dobrze. Cokolwiek jest między nami, musimy zdusić to w zarodku. - Jesteś mężatką? Nie nosisz obrączki- mówi wskazując na mój palec. - Cóż, zapomniałam ją założyć- odpowiadam pocierając ręce. - Wiesz, mogę pokazać ci jak dobrze spędzić czas. Jeszcze lepiej, że może to być jednorazowa sprawa- odsuwa się od ściany i pochyla do mojego ucha. – To będzie nasz mały sekret. Odpycham go. - Co jest z tobą nie tak? Nawet cię nie znam. Zawsze podrywasz w ten sposób kobiety? - Tak. Zawsze. - Cóż, to nie zadziała ze mną. Jestem zajęta i niezainteresowana. Koniec historii. Teraz proszę, pozwól mi wrócić. Zła i obrażona odwracam się i odchodzę. Nie mogę w to uwierzyć. Dopiero go poznałam, a on już mówi te obrzydliwe rzeczy. Pokonuję drogę do stołu, siadam obok Victorii i staram się udawać, że nic takiego się nie wydarzyło. Że te słowa nigdy nie padły. Jednak po chwili zaczynam je analizować. Udaję, że wcale mnie nie kusi. Po jakimś czasie Arsen wraca. Nie ignoruje mnie tak jak myślałam, że będzie. Kontynuuje swoje zaloty, ale jego szeroki uśmiech nie sięga oczu, które są zimne i puste.

20 W końcu!!!

44

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Kiedy wracam do domu, czuję się brudna i winna. Nie wiem dlaczego21. Nie powinnam czuć żadnej z tych rzeczy. To nie tak, że poprosiłam Arsena o pójście za mną do łazienki, albo żeby mówił te rzeczy do mnie. Nie flirtowałam z nim. Nie. Wcale. Ale czuję się winna. Sprzeczne emocje sprawiają, że wpadam w panikę. Czuję wyrzuty sumienia. Może jakaś mała część mnie chciała powiedzieć tak.

21 Serio? A ja wiem. Jego głowa między moimi nogami i te sprawy ;)

45

Rozdział 5 Przeszłość.

- Co z tobą?- ojciec pyta, gdy zasiadamy do kolacji. - Co masz na myśli?- sięgam po szklankę wody i zauważam, że moja ręka lekko drży. - Cathy, odkąd wróciłaś ze szkoły, nie przestajesz się uśmiechać- studiuje moją twarz. – Poznałaś kogoś? - Może… - mówię. - Tak myślałem. Masz największy uśmiech jaki widziałem od dłuższego czasu. Powinnaś uśmiechać się więcej, kochanie. To sprawia, że jestem szczęśliwy. Rzadko zdarza mi się uśmiechać odkąd moja mama odeszła. Nie miałam od niej wiadomości od ośmiu lat i wątpię, czy kiedykolwiek jeszcze się odezwie. Jedynie dobra ocena, mój tata albo ciekawa książka mogą wywołać mój uśmiech. - Nie martw się, tato. I tak, poznałam kogoś dzisiaj. I… i to było najbardziej niesamowite zdarzenie w moim życiu. - Cathy… - Nie, nic się jeszcze nie stało, bez paniki. Po prosty spotkaliśmy się w deszczu. - Co masz na myśli mówiąc w deszczu? - Tato, zapomnij o tym. Po prostu spotkałam najprzystojniejszego faceta, jakiego widziałam w moim życiu. - Kochanie, myślę, że można to powiedzieć o każdym przystojnym facecie, jakiego poznajesz. 46

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak, może… ale on naprawdę jest, tatusiu. Przez chwilę patrzymy na siebie w ciszy. - Po prostu bądź ostrożna. Nigdy nie widziałem, żebyś ekscytowała się chłopakiem. Nawet wtedy, gdy randkowałaś z tymi dwoma dupkami. - Tato… - Nie rozmawiajmy o tym ale jeśli chce cię gdzieś zabrać, niech lepiej będzie gotowy na spotkanie ze mną. - Tato!- krzyczę. Czasami mój tato bywa narwany, ale ma rację. Muszę być ostrożna. Ostatnim razem, gdy oddałam swoje serce, zostało złamane. Miałam dwóch chłopaków, których kochałam i spałam z nimi, odeszli już dawno, ale ja nadal o nich myślałam. Jack miał brązowe włosy, okulary i był chudy. Nie był nieatrakcyjny, ale też przystojny . Był zupełnie jak ja- przeciętny. Drugi chłopak, Matt, naprawdę świetnie wyglądał, więc zawsze zastanawiałam się, dlaczego jest ze mną. Nasza relacja była formalna, a jego miłość zwyczajna. Bardzo go kochałam, ale z drugiej strony uciekałam. Gdy ze mną zerwał, bo nie chciałam z nim tego robić, złamało mnie to. On mnie złamał. Nie spotykałam się z nikim od liceum. Muszę utrzymać moją średnią i nie mogę narazić się na utratę stypendium. Po obiedzie uciekłam na górę, żeby się pouczyć, zanim tata zacznie wypytywać. Cicho zamykam drzwi mojej sypialni i staję przed moim dużym lustrem z Ikei.

Widzę to, o czym mówił mój tata. Moje policzki są zaróżowione, a uśmiech tak szeroki, że można zobaczyć dołeczki. Patrzy na mnie dziewczyna tak radosna, jakby połknęła pigułkę szczęścia. Zakrywam usta dłońmi i głośno krzyczę, a potem wykonuję taniec robota. Żałosne, wiem, ale dajcie spokój. Jestem oszołomiona i czuję silne motylki w brzuchu. Jestem zaskoczona, że moje ciało wciąż tu jest, a nie odlatuje. Czuję się lekka i żywa. 47

Czekam na piątek obgryzając paznokcie. Ben dzwoni do mnie mówiąc za każdym razem, że będzie. Jego smsy budzą mnie rano, a jego głos jest ostatnią rzeczą, którą słyszę przed zaśnięciem. Wieczorem przed piątkową randką, rozmawiamy przez telefon dwie godziny. Nie mogę utrzymać oczu, więc mówię, żeby się rozłączył. Śmieje się. - Nie rozłączę się. Co ty na to, żebyśmy zasypiali słuchając swoich głosów? Może być gorąco, jeśli byś chciała… Śmieję się z jego głupiego żartu i wyobrażam sobie, jak porusza brwiami w zboczony sposób - Nie ma mowy. To się nie zdarzy, koleś. Nie będę uprawiać z tobą seksu przez telefon. Ledwie cię znam… Słyszę donośny śmiech i rozpogadzam się. Kiedy Ben mówi dalej, jego głos jest głębszy, ale wiem, że nadal się uśmiecha. - Cóż, przypadkowy seks przez telefon może pomóc w zaśnięciu… głębokim, jeśli wiesz co mam na myśli- dokucza mi. - Serio?- śmieję się. - Tak, najlepsza metoda w historii. Jestem gotowy poświęcić się jako królik doświadczalny. Śmieję się, życzę mu miłych snów i rozłączam się. Znam siebie dobrze i jestem pewna, że nie jestem gotowa zakochać się w kimś, kogo ledwie znam. Ale to nie jest łatwe.

***

Jestem zdenerwowana. Nic nie jadłam cały dzień. Jest idealny wrześniowy wieczór. Ciepły wiatr pieści moją skórę. Nie wiem, gdzie Ben mnie zabierze. Ubieram słodką, jasno-różową sukienkę z koronką na rękawach i dekolcie. Jest dziewczęco i ładnie, ale też nieco seksownie w połączeniu z butami na koturnie, które wydłużają nogi. Naprawdę, ubranie się tak powoduje 48

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

wyjście z mojej strefy komfortu, ale chcę wyglądać najlepiej jak to możliwe dla Bena. Kiedy patrzę na siebie w lustrze z radością zauważam, że wyglądam świetnie. Cień wydobywa głębię moich oczu, a niewielka ilość samoopalacza na twarzy sprawia, że wyglądam jakby słońce muskało moje policzki. I tak, postanowiłam pomóc moim włosom, bo były oklapnięte. Uśmiecham się do swojego odbicia nakładając jasno-różowy błyszczyk na wargi. Uważam, że udało mi się wyglądać dobrze dziś wieczorem. Próbuję dobrać kolczyki, kiedy słyszę pukanie do drzwi. Cholera. Mój tata już idzie, żeby otworzyć. O mój… To powinno być ciekawe. Wrzucam kolczyki do torby i podchodzę do schodów. Muszę zejść na dół, zanim tata zacznie mnie zawstydzać. Kiedy dostaję się do podnóża schodów, nie mogę uwierzyć w to, co widzę. Ben stoi w moim domu, trzymając największy bukiet… chwila… czy to są babeczki? Tak, tak sądzę. Ben mnie zauważa i zostawia mojego tatę stojącego z miną: ”ten koleś myśli, że kim jest?” Najsłodszy uśmiech dotyka ust najprzystojniejszego faceta, jakiego widziałam w całym swoim życiu i jest dla mnie- MNIE! Myślałam, że zapamiętałam jak on wygląda, ale myliłam się. Jego klonowo-brązowe oczy świecą się promiennie jak skrystalizowany syrop i ma cień rumieńca na mocnych kościach policzkowych. Góruje nade mną, mimo moich koturnów. Patrzy na mnie z czułością, a ja zaraz chyba zemdleje. Moje kolana chwieją się. Ben stoi, patrząc się na mnie sekundy… a może wieczność. Kto zawracałby sobie głowę mierzeniem czasu? Kiedy w końcu się odzywa, jego słowa są ciche i kradną mój oddech.

49

- Chciałem powiedzieć coś dowcipnego i zabawnego, ale kiedy w końcu zobaczyłem cię ponownie, mój mózg wydaje się przepalony- zamyka oczy i jęczy. – Wyglądasz tak pięknie. Rumienię się we wszystkich odcieniach czerwieni. Słyszę jak mój tato odchrząka próbując przypomnieć, że jest w pokoju. Wręcza mi bardzo ciężki bukiet babeczek, a ja pytam, dlaczego przyniósł mi ich tak wiele. Nie ma mowy, żebym dała radę je wszystkie zjeść. Ben rumieni się ponownie. - Drugiej nocy, gdy rozmawialiśmy o ulubionym jedzeniu, powiedziałaś, że mogłabyś jeść babeczki każdego dnia tygodnia. Pomyślałem, że gdybym ci przyniósł ci je w tym tygodniu, chciałabyś mnie zobaczyć ponownie w kolejnym, kiedy ci ich zabraknie22. Mogę ci wtedy przynieść więcej. O mój Boże. Teraz oboje się rumienimy. - Hmm dziękuję. Czy ten facet jest poważny? Pozostawiam mojego tatę z Benem w holu i wynoszę babeczki do kuchni. Gdy wracam, Ben i mój tata stoją naprzeciwko siebie. Ojciec ma ramiona skrzyżowane na piersi, a wyraz jego twarzy jest zły. Ben trzyma ręce w przednich kieszeniach spodni, a patrzy na swoje stopy. Wygląda na skrępowanego. Chce mi się śmiać, ponieważ Ben jest jakieś 10 cm wyższy od taty i wiele większy, a mimo to wydaje się być zdenerwowany. To jest bardzo słodki widok. - Ona ma tylko osiemnaście lat, więc lepiej nie bierz jej do baru. Pamiętam, kiedy sam byłem w twoim wieku. Wiem, gdzie wy dzieciaki spędzacie czas i co lubicie robić z ładnymi dziewczynami jak moja, więc lepiej uważaj synu. Jeśli ona wróci śmierdząc alkoholem, albo jej ubrania będą nie na miejscu... Zabijcie mnie teraz. Poważnie, tato? 22 Dlaczego tacy faceci nie rosną na drzewach??? Nie żebym na mojego narzekała, ale takich pomysłów nigdy nie miał ;) Albo krzaczkach? Albo… gdziekolwiek???  - Sorrow5

50

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie, proszę pana. Nie pozwolę jej dotknąć niczego z alkoholem. - Ile masz lat, synu?- mój tata pyta przyglądając mu się. Ben rumieni się, ale nie przerywając kontaktu z moim tatą odpowiada Dwadzieścia dwa. Jestem na pierwszym roku prawa na Kolumbii, proszę pana. - Hmm. Przyszły prawnik. Jaką dziedziną prawa jesteś zainteresowany? Ok., to już graniczy z molestowaniem. Muszę to przerwać zanim mój tato wykurzy Bena z domu, pozbawiając mnie seksu. Chcesz zaliczyć dzisiaj trzecią bazę z tym gorącym ogierem 23!- zdzirowata Cathy mi przypomina. Odchrząkam , przerywając przesłuchanie mojego taty. - Cześć. Wybaczcie. Jestem gotowa, Ben. Skończyliście? Ben patrzy na tatę, potem na mnie i uśmiecha się - Tak, gotowy kiedy tylko chcesz. Całuję mojego tatę z uśmiechem i mówię mu, żeby nie martwił się o dzisiaj. Ben pomaga mi w założeniu jeansowej kurtki. Kiedy myślę, że pójdzie za mną do drzwi, on kieruje się do mojego taty. Wyciąga dłoń do uścisku - Proszę się nie martwić. Dobrze zaopiekuję się pana córką. Dziękuję za zaufanie. Wow. Słuchanie jak Ben mówi do mojego taty, powoduje wywracanie się moich wnętrzności. Mój tata uśmiecha się po raz pierwszy tego wieczoru. Potrząsa ręką Bena, życząc nam miłej nocy. Już mam otworzyć drzwi, gdy Ben mnie zatrzymuje. - Nie, daj mi otworzyć drzwi dla ciebie. Taka była umowa, pamiętasz?mówi cicho. - O tak. 23 3 baza= seks. Haha nie mogę z niej przez telefon nie chciała poświntuszyć, ale na pierwszej randce chce iść na całość! Tak się rumieni, a tu proszę cicha woda…

51

Uśmiecha się, łapie moją dłoń przeplatając nasze palce razem. Robimy to pierwszy raz. Trzymanie się za ręce jest wielką sprawą. Ostatni raz robiłam to dwa lata temu z moim byłym. Czy to znaczy, że Ben mnie lubi? Uch, dziewczyno. Uważasz, że dlaczego facet przyniósł ci babeczki do domu? Żeby obejrzeć jak jesz? Oczywiście, że cię lubi. To oznacza, że on chce zamoczyć coś dziś w nocy. Daj mu swoje błogosławieństwo i rozłóż nogi. Zdzirowata Cathy zawsze ujawnia się w najbardziej odpowiednich momentach. Ledwo rejestruję nasze wyjście z domu i drogę do samochodu. Siedzę na chłodnym skórzanym siedzeniu i myślę o trzymaniu się za ręce oraz zdzirowatym głosiku w mojej głowie. Czuję oczy Bena na sobie. Sposób w jaki na mnie patrzy… Nagle w samochodzie robi się gorąco, zbyt gorąco. Obserwuję poruszenie Bena i złączam moje nogi. - Pieprzyć to. Już nie mogę dłużej wytrzymać- mówi. Chwyta mnie mocno za kark i przyciąga do siebie. Podejrzewałam, że jest silny patrząc na jego mięśnie, ale nie aż tak. Siadam na nim okrakiem, nasze wargi łączą się po raz drugi. Wysysa ze mnie całe powietrze powoli, cudownie, czule. Jego wargi są miękkie i słodkie. Całuje mnie jakby moje były ze szkła. Na początku jest łagodny, ale gdy nasze języki dotykają się, ogień wybucha we mnie, w nim, w obojgu. Jego pocałunek już nie jest słodki. Nie jest delikatny. Jest agresywny, szorstki, głodny, mocny. Zderzenie zębów, walka języków- to taki rodzaj pocałunku. I kocham to. Och, jak ja to kocham. Gdy nasze usta się rozłączają, dyszymy ciężko próbując złapać oddechy. Patrzymy na siebie w tej małej przestrzeni, jest duże przyciąganie między 52

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

naszymi ciałami. Nasze ręce wplątują się we włosy, przyciągając twarze bliżej, jakbyśmy byli dla siebie podporą. Nie mogę w to uwierzyć. Nie mogę. Coś takiego nie zdarza się w prawdziwym życiu. - Kurwa, Cathy… tak po prostu udało ci się złamać moją kontrolę, co? Przełykam i próbuję rozróżnić myśli pochodzące z dwóch różnych kierunków w moim ciele: z mojej głowy i z pomiędzy moich nóg. Potrząsam głową i uśmiecham się. Ben chichocze, składa szybki pocałunek na moich ustach i przenosi mnie na fotel. Opiera rękę na moim kolanie. - Przykro mi z powodu tego pocałunku. Planowałem inaczej to rozegrać dzisiaj… iść powoli, wiesz… ale kiedy zeszłaś na dół w tej seksownej sukience odsłaniającej zabójcze nogi, wyglądasz zajebiście seksownie i pięknie… Chciałbym wskoczyć na ciebie tu i teraz, nawet przy twoim tacie, ale pewnie nie pozwoliłby nam wyjść razem ponownie. Po tym pocałunku- chwyta mnie za brodę, więc jestem zwrócona twarzą do niego. – Spójrz na mnie, Cathy… Chcę widzieć twoje oczy. Naciska moją brodę. - Muszę zobaczyć cię ponownie. Rumienię się, więc jestem wdzięczna, że w samochodzie jest ciemno. - Ale randka tak naprawdę jeszcze się nie rozpoczęła… jak myślisz, będziesz chciał zobaczyć mnie jeszcze raz, jeśli nawet nie zaczęliśmy pierwszej?mój głos się śmieje. Obawiam się, bo bardzo chcę, aby jego słowa były prawdziwe. Lubię go. Bardzo. Puszcza moje kolano, chwyta dłoń i podnosi do ust całując.

53

- Jestem pewien niewielu rzeczy w moim życiu… nieważne co zrobisz, śmierć zawsze cię złapie. Musisz ciężko pracować płacąc za życie. Imprezować ciężej, żeby cieszyć się życiem. Kochać najciężej, żeby żyć. A teraz, ty. - Och… Dzyń, dzyń, dzyń. Czy ja właśnie wygrałam w totka?

***

Gdy docieramy do restauracji Serendipity podchodzi do nas grupa olśniewających dziewczyn i pyta, czy to on jest Benjamin`em Stanwood, byłym rozgrywającym Uniwersytetu Floryda. Rumieniąc się, Ben mówi, że tak. Dziewczyny piszczą i proszą go o autografy. Gdy dziewczyny flirtują z nim, on sięga po moją dłoń. Wszyscy mnie obserwują, zastanawiając się, jak do cholery takie brzydkie kaczątko skończyło z takim niezłym ciachem. Nad tym samym zastanawiam się całą noc. Ben chrząka - Wybaczcie, dziewczęta. Tutaj są wasze autografy. Dziękuję, że podeszłyście, żeby się przywitać. To naprawdę super, ale staram się zaimponować mojej dziewczynie… i do tej pory to nie działa. Dziewczyny patrzą na mnie z niedowierzaniem i gniewem wypisanym na twarzach. Nigdy nie byłam typem dziewczyny triumfującej, ale w tym momencie jakaś ukryta część mnie chce wstać i pokazać im moje najlepsze spojrzenie „złej dziewczyny z Queens”, wskazać palcem w ich twarze i powiedzieć - Pieprzcie się, suki! Ale tego nie robię. Zamiast tego mocniej ściskam rękę Bena. Jego oczy spotykają moje i to co widzę sprawia mi radość.

54

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Dalsza część randki jest rozmazana. Nie pamiętam zbyt wiele, jedynie delikatność w jego oczach, gdy patrzy na mnie. Jego zalotny uśmiech pojawia się za każdym razem, gdy jego ręce „przypadkiem” muskały mój tyłek albo cycki. Miał bardzo zadowolony z siebie wyraz twarzy, gdy po każdym pocałunku, zostawiał mnie oszołomioną i zmieszaną. Ale rzeczą, którą najbardziej zapamiętałam jest to, że Ben nie puszczał mojej ręki, jakby była jego własnością i idealnie tam pasowała. Po odprowadzeniu i pocałowaniu, zostawia mnie. Pokonuję drogę do mojej sypialni, jak żywy zombie. Serce bije mi jak szalone, co znaczy że jeszcze żyję, prawda? Leżę w łóżku, nie pamiętam jak się rozebrałam, ubrałam piżamę, zmyłam makijaż. Myślę o sesji w jego aucie pod moim domem. Moje usta są odrętwiałe i czuję mrowienie. Są gorące przy dotyku, jakby były w ogniu. To jest tak, jakbym spalała się z wewnątrz na zewnątrz. Moje piersi są obolałe od jego dotyku, moje sutki nadal twarde, a ja jestem opuchnięta między nogami od jego palców. To jest tak dobre uczucie. Tak bardzo dobre. Moje ciało wrze z podniecenia, a ja czuję, że ponownie żyję. Już tyle czasu minęło. Wpatruję się w grę cieni na moim suficie, staram się zamknąć oczy, ale nie mogę. Jego obraz dotykającego mnie, szepczącego co chce ze mną zrobić, jak ciężko mu się powstrzymać zrobienia tego… czuję jego penisa w mojej dłoni… Jestem oszołomiona, gdy słyszę, jak dzwoni mój telefon. Widzę na wyświetlaczu jego imię i uśmiecham się, gdy słyszę jego głos. - Cześć, Cathy. - Hej. - Już za tobą tęsknię- mówi ochryple.

55

- Ja… ja jestem… ja też. - Co jesteś? - Hmm… nie jestem pewna, czy powinnam to powiedzieć- szepczę. - Cholera, Cathy. Nadal jestem cholernie w szoku. Tak się czuję od momentu jak pocałowaliśmy się w moim aucie po raz pierwszy. Nie jestem w stanie otrząsnąć się z tego. I nie chcę. Słyszę, jak wciąga oddech. - Nie mogę zamknąć oczu, bo wszystko co widzę to ty. Kiedy oddycham, czuję twój zapach. I chciałbym mieć cię obok bardziej realną niż wspomnienie. Kiedy znowu się zobaczymy? Obiecuję ci, że nie rzucę się na ciebie jak jakiś napaleniec… ale Cathy, czy ty masz jakiekolwiek pojęcie, co mi robisz? Co chciałbym zrobić dla ciebie? Co prawie zrobiłem ci w samochodzie? - Tak. - Naprawdę? Cholera. - Ciii… pozwól mi mówić. Wiem, co czujesz, bo czuję to samo. Czuję każdą z rzeczy, które wymieniłeś… nawet więcej- mówię. - Naprawdę? - Tak, naprawdę. - Niech mnie diabli. Cisza. - Cathy?- Ben pyta. - Tak? - Lubię cię. Naprawdę cię lubię. - Ja ciebie też. - Kurwa, chcę… nie, cofnij, muszę zobaczyć cię ponownie.

56

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Ja ciebie też. - Jutro? - Tak. - I pojutrze i następnego dnia też? - Tak i tak. - Cathy… - Ben… - Branoc, piękna dziewczyno. Dziękuję za wyjście ze mną. - Branoc, Ben. Dziękuję za zaproszenie mnie. - Czy naprawdę musimy się rozłączyć? - Tak! Branoc! – mówię chichocząc. Zamykam oczy, chwytam poduszkę i krzyczę w nią. Nie mogę uwierzyć, że ta magiczna noc, nie była snem. Zapadając w sen czuję uśmiech na moich opuchniętych wargach.

57

Rozdział 6 Teraźniejszość.

- O mój Boże. Patrzę na okienko ze znakiem plus jeszcze raz. Czy to może dziać się ponownie? Czy to może być prawda? - O mój boże. Obraz przed oczami zamazuje mi się, gdy patrzę na test ciążowy w mojej dłoni. Nadzieja i strach mieszają się ze sobą. Silne i głośne emocje rosną w mojej klatce piersiowej. Nadzieja wygrywa. Tak jest zawsze. Delikatnie odkładam test na zlew, moje ręce drżą, automatycznie głaszczą mój płaski brzuch. Teraz rośnie we mnie nowe życie. Nie chcę czuć nadziei . Nie chcę, by mój umysł nieuchronnie zmierzał na nasze poddasze, gdzie są różowe i niebieskie rzeczy, nadal zapakowane w nieotwarte pudełka. Nie chcę pragnąć rzeczy, która może nigdy się nie zdarzyć. Rety, ale to nie jest takie łatwe. Czuję łzy spływające po moich policzkach, wystawiam język, żeby poczuć smak ich wszystkich i każdej z osobna. To są łzy radości, smakują tak słodko na moim języku.

58

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Wychodzę z łazienki poszukując Bena. Idąc do jego biura, zauważam jak jasne korytarze są tego ranka. Promienie słońca padają na szyby pod takim kątem, że tworzy się tęcza na mojej skórze. Zabawne, już zapomniałam jak piękny jest nasz dom. Ściany zdobi wiele zdjęć zrobionych przez te jedenaście lat bycia razem. Trudno uwierzyć, że czas pędzi tak szybko. Czasami, gdy przechodzę tędy, zauważam jak młodo i szczęśliwie wyglądaliśmy. Tak zakochani. Nasze uśmiechy przypominają mi o obietnicach odnośnie naszego życia, które sobie składaliśmy. Spojrzenie tej młodej dziewczyny przypomina mi, że kiedy patrzałam na Bena wierzyłam, że wszystkie tajemnice życia zgłębię z nim. On był moją odpowiedzią na wszystko. Niestety, doszłam do wniosku, że to wszystko jest nie tylko fałszywe, ale też niemożliwe. Nikt nie zna odpowiedzi, jak ułożyć te ogromne puzzle życia i inna osoba nie może podpowiedzieć tego tobie. Dziewczyna na tych zdjęciach nie jest nękana przez niepewność. Oboje sprawiają wrażenie, jakby wszystko było możliwe i w zasięgu ręki. Nie widzę tych uczuć już od dłuższego czasu, kiedy patrzę w lustro. Zbliżam się do jego biura, zmniejszając fizyczną odległość między nami. Nadzieja rozprzestrzenia się we mnie, myśli te zakorzeniają w mojej głowie i sercu. Nazywamy to pobożnymi życzeniami, ale mam nadzieję, że małe życie we mnie jest w stanie pokonać emocjonalną przestrzeń rosnącą między nami. Emocjonalna przepaść jest tak szeroka, że ostatnio wydaje się prawie nie do pokonania. To jest źródłem naszego rosnącego dystansu. Cóż, najczęściej.

59

***

Gdy wchodzę do biura Bena, widzę, że marszczy brwi. Jeden zausznik okularów trzyma w ustach, gdy patrzy na gazetę leżącą na jego biurku. Jego ciemne, falowane włosy są poczochrane, prawdopodobnie ciągnął za nie zamyślony. Ma na sobie stary, szary t-shirt z napisem Columbia i wytarte jeansy. Wygląda na tak dużego i przystojnego, jak w dniu w którym się poznaliśmy. Te wszystkie lata nie miały wpływu na jego umięśnione ciało rozgrywającego. Wygląda bardziej męsko z wiekiem. Mam nadzieję, że nasze dziecko będzie miało jego mroczne spojrzenie, a nie moje nudne. Gdy słyszy mnie, jego grymas natychmiast znika i zastępuje go wspaniały uśmiech pokazujący jego doskonałe, białe zęby. Czasami gdy szczerzy się do mnie w ten sposób przypomina pirata, z jego opaloną skórą, ciemnymi włosami i błyskiem w oczach. Tak szybko jak zauważa moje łzy, rzuca okulary na biurko, wstaje z fotela i podchodzi do mnie łapiąc mnie za ramiona. - Cathy, skarbie, co się stało? Dlaczego płaczesz? Patrzę w górę. Łzy które przed chwilą jedynie stały w oczach, teraz zamieniają się w potok. Szybko i silnie zalewają moją twarz. Nie mogę nic zrobić, a on owija ramiona wokół mnie i zamyka w gwałtownym i mocnym uścisku. Tak. Jest dla nas nadzieja mimo wszystko. Nasza miłość jest wystarczająca. 60

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

To wystarczy. Ben otula ramiona wokół mnie mocno i intensywnie. Obniża swoją twarz do mojej i szepcze - Kochanie, mów do mnie. Przerażasz mnie. Co się stało? Powiedz mi, może uda mi się to naprawić. Cholera, kochanie… proszę. Puszczam jego ciało, unoszę ręce do jego twarzy. Wygląda na naprawdę zaniepokojonego. Strach ma wypisany na twarzy, zaciska zęby, co podkreśla jego silną szczękę. Krzywi się, jest jakby w połowie zły, w połowie martwy. Głupi chichot ucieka z moich ust. Sytuacja robi się komiczna. - Skarbie… nie. Gładzę jego piękną twarz - Nie, kochanie nic się nie liczy. Aktualnie, wszystko jest… o mój Boże. Ben, kochanie, jestem znowu w ciąży. Ciało Bena nadal jest nieruchome. Ramiona, które są ciasno owinięte wokół mojej tali, odprężają się. Patrzy na mnie jakbym była duchem, nie mruga i ledwie oddycha. Wydaje się być w szoku. Mam zamiar nim potrząsnąć, żeby zareagował, ale zauważam pierwsze łzy w jego ciemnych oczach. Puszcza moją talię, obniża się i klęka przede mną. Patrzę na jego ciemną głowę, gdy podnosi mój kaszmirowy sweter odsłaniając płaski brzuch i składając na nim pocałunek. W tym samym miejscu, gdzie nasza trójka dzieci rosła i zmarła. Ta wzruszając chwila jest pełna miłości i nadziei, jak nowy początek. Druga szansa dla nas. Ben chrząka i otrząsa się z szoku - Jesteś pewna, Cathy? Kiwam głową, to jest wszystko co jestem w stanie zrobić. - Och, skarbie. Naprawdę? 61

Znowu kiwam. Obserwuje mnie i mamrocze - Cholera... Musimy zadzwonić do doktor Pajaree jutro z samego rana. Musimy dostać się do niej najwcześniej jak to możliwe. Nie obchodzi mnie, czy ona leczy prezydenta, musi znaleźć czas dla ciebie. Musisz zadzwonić do Amy też. Zrozumie, że nie możesz pracować… kurwa. Kochanie, ciii. Nie płacz więcej. Dołożymy wszelkich starań, aby to się udało. - Tak się boję, Ben. Chcę tego dziecka tak bardzo… Płaczę tak mocno, że ledwo mogę zobaczyć twarz Bena, gdy składa pocałunki na całym moim ciele. Klękam przed nim i patrzymy na siebie nawzajem. Ben obserwuje mnie intensywnie, jego oczy błyszczą od niewylanych łez. Cała jego miłość wypisana jest na twarzy. Mam nadzieję, że może zobaczyć to samo w moich oczach. Kocham go tak bardzo, że aż boli. Ben szepcze niewyraźnie - Chodź tutaj. Będzie dobrze, kochanie. Będzie w porządku, nieważne co się stanie. Gdy zbliża nasze ciała do siebie w wszechogarniającym uścisku, widzę niebieskie oczy w moim umyśle24. Natychmiast chowam je w najgłębszych zakamarkach moich wyrzutów sumienia. Przez bardzo krótki moment Arsen sabotuje moje myśli. Jestem w szoku, gdy uświadamiam sobie, że nie ma dnia, żebym o nim nie myślała, odkąd poznałam go dwa tygodnie temu. Za każdym razem robię to samo. Udaję, że Arsen i to, co się stało między nami, nie miało miejsca. Wracam do udawania, że nie czuję rzeczy, o których zapomniałam już dawno. Jak sprawianie, że moje ciało drży na myśl o czymś tak kuszącym i

24 Serio? Ben pada na kolana, przejmuje się. Ja mam łzy w oczach a ty głupia myślisz o innym!

62

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

przepysznym. To jest zabronione, ale przywraca mnie do życia. Nie. On nie ma prawa wtrącać się w moje myśli teraz. Gdy czuję ramiona Bena wokół mnie, zaczynam wierzyć, że Arsen i jego słowa są bez znaczenia. A jedynym powodem, dla którego pojawia się, jest mój niezbadany umysł. A ja nienawidzę niewiadomych. Przytulając Bena, wierzę w moje słowa, nawet jeśli przez chwilę słyszałam dźwięk pustych wymówek. Czuję oddech Bena na moich ustach, kiedy mruczy, jak czynię go szczęśliwym i że zawszę będę jego Cathy. Potem mnie całuje. Mamy zamiar być w porządku. Tak. Rośnie we mnie życie, które będzie w stanie uszczelnić puste otwory we mnie. Trzymałam je w sobie tak długo, że nawet głęboka miłość Bena nie była w stanie ich wypełnić. Ale jest szansa, że po raz pierwszy to się stanie. Boże, chcę tego dziecka tak mocno. Gdy pocałunek się kończy, Ben odsuwa się, żeby spojrzeć mi w oczy, a nasza ciała nadal są do siebie przyklejone. Uśmiech na jego twarzy jest tak wielki, że widzę dołeczki. Szybko całuje mnie w nos. Jego niegrzeczny wygląd mówi mi, że ma nadzieję, że mu się poszczęści. - Hej, chcesz wybrać się na świętująca przejażdżkę na miłosnej kanapie? Śmieję się głośno, klepiąc jego ramię - Serio, Ben? Uśmiechnięty Ben obniża nos, żeby potrzeć o mój. - Nie można winić człowieka, za to że się stara. Przy okazji, mówiłem ci już, jak mnie uszczęśliwiasz? Kocham cię, Cathy. 63

Rozdział 7

- Cathy… Cathy… Ziemia do Cathy. Och, cześć. Witaj. Tak, to ja Amy i nadal jestem tutaj. Ze śmiechem odwracam się do Amy, która siedzi naprzeciwko mnie. Jej długie, rude włosy układają się perfekcyjnie w miękkie loki, które wyglądają jak fale spływające na jej plecy i ramiona. Ubrana w czarny garnitur i śnieżnobiałą koszulę wygląda wspaniale. To nie fair. - Tak? Nawiasem mówiąc, nienawidzę cię. Tylko tobie może się udać wyglądać tak świetnie w czarnym garniturze- mówię z uśmiechem. Macha kawałkiem chleba przed moją twarzą i mówi: - Proszę. Patrzyłaś na siebie w lustrze ostatnio, blondi? Nawet ja, stuprocentowa kochanka penisa, lecę na ciebie. Ciąża ci służy, wiesz? W każdym razie, co sądzisz? Wydajesz się zamyślona i nie tknęłaś swojego talerza. To znaczy czy nie powinnaś jeść za dwóch i cieszyć się urokami bycia w ciąży? Zamiast siedzieć tutaj i obserwować moją opychającą się twarz, nie powinnaś marzyć o skarpetach dla dzieci czy czymkolwiek o czym wy kobiety w ciąży myślicie? - Dlaczego sądzisz, że powinnam marzyć o dzieciach i ich ubrankach?uśmiecham się do Amy. Jej drobne przytyki o ciąży sprawiają, że czuję się lepiej. Prawie jakby to nie była taka wielka rzecz, gdy w rzeczywistości jest. Wiem, że to szalone stawiać tak wiele na tę ciążę, ale czuję, że moje małżeństwo i własne zdrowie psychiczne wiszą na bardzo cienkiej nici, a tylko to dziecko może nas uratować. Uratować mnie. Żarty Amy pomagają złagodzić stale obecny strach, który jest uśpiony jak wulkan w moim umyśle i sercu. Ciągły 64

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

strach, powoli i boleśnie gryzie moje wnętrze. Wszystko, co jestem w stanie zrobić to pragnąć i modlić się. Moje nadzieje rosną, chociaż wiem, że nie powinny. - Ze względu na twoją medyczną historię utraty ciąż, Cathy, muszę być z tobą całkowicie szczera. Twoja ciąża uważana jest za wysokiego ryzyka. Patrząc na datę twojej ostatniej miesiączki, jesteś teraz w piątym tygodniu. Musimy być bardzo ostrożne na tak wczesnym etapie. Dopóki nie skończy się pierwszy trymestr jesteś na niepewnym gruncie, więc chcę cię widzieć co dwa tygodnie na monitowaniu wzrostu płodu. Należy unikać szkodliwych substancji…- słowa doktor Pajaree wciąż są świeże w mojej głowie. Słodki głos mówi mi, żeby nie zaczynać myśleć o imionach dla dzieci. Tak, potrzebuję się rozerwać. Potrzebuję dużo dowcipów. - Słuchaj, napchałam moją twarz pustymi, ale pysznymi węglowodanami, które według mojego dentysty nie tylko tuczą mój tyłek, ale też zwiększają ubytki, więc przynajmniej powiedz, co się dzieje w twojej głowie? Czekaj. Czy to moje docinki ci przeszkadzają? Jeśli tak, przestanę. Wiesz, ja po prostu staram się, żebyś poczuła się lepiej- zaniepokojona obserwuje moją twarz, na której rośnie szerszy uśmiech. - Kobieto, kocham twoją twarz. Nie, nie martw się o to. Myślałam tylko o zbliżających się urodzinach Bena i co to oznacza. - Co masz na myśli? - Myślałam, że wiesz. Ben i ja zawsze mamy plany w jego urodziny. - Nie, nie mówiłaś mi. Ile lat? Wiem, że jesteście małżeństwem od sześciu, prawda? - Tak. Sześć lat małżeństwa, ale jedenaście razem. - To długi czas bycia z jedną osobą. W ciągu ostatnich jedenastu lat, byłam dwukrotnie zamężna i kto wie, z iloma mężczyznami spałam pomiędzy nimi. Ale jeśli miałabym za męża twojego przystojniaka, prawdopodobnie nadal byłabym mężatką. To znaczy, pamiętam, jak niesamowicie wyglądał w kąpielówkach, kiedy poszliśmy do Turks and Caicos świętować twoje urodziny. 65

Cathy, bez żartów. On jest zbudowany lepiej niż mój instruktor na siłowni z sześciopakiem. Tak tylko mówię. Nie mogę powstrzymać śmiechu. Gdybym nie znała Amy tak dobrze, pomyślałabym, że jest napalona na Bena. Nie mogłabym jej winić, gdyby była. Piękne kobiety, młode i stare zawsze uderzają do niego, nawet jeśli jest ze mną. - Cóż, nie trać czasu. On widzi tylko mnie i zawsze mówi mi, jeśli jakaś stażystka podrywa go- opieram się na krześle i patrzę jak Amy uśmiecha się, akceptując mój komentarz. - Jesteś szczęściarą. Ten facet nigdy przenigdy nie patrzy na inną kobietę, gdy jesteś w tym samym pokoju. Jest to dość przygnębiające właściwie. Chodzi o to, że on po tylu latach bycia razem patrzy na ciebie, jakbyś była jedyną osobą z cyckami w pokoju. Gorące i słodkie. - Moje są bardzo małe, niestety- odpowiadam ze śmiechem. - Chcę tego, co ty masz. Każda kobieta chce mężczyzny, który patrzy na nią, jakby była jedyna w pokoju. Jesteś szczęściarą, że jeszcze to masz. Gdy Amy mówi, jaką jestem szczęściarą jedyne co mogę robić to uśmiechać się, bo naprawdę mam farta. Tydzień temu myślałam, że Ben i ja przechodzimy trudny okres w małżeństwie, a potem zrobiłam test, który zmienił wszystko. Wynik znowu zasiał nadzieję w moim życiu. Nadzieję, że będzie w porządku, że możemy zbliżyć się ponownie i wypełnić przestrzeń między nami. I wreszcie nadzieję, że będziemy mieli szansę na posiadanie rodziny. Uśmiecham się, gdy zdaję sobie sprawę, że nasza przyszłość nie wygląda ponuro. Tak, boję się cholernie, ale gdy rozglądam się po restauracji pełnej ludzi, moje ręce wędrują do brzucha. Moje ciało nie jest już puste. Wewnątrz mnie rośnie magia. To jest życie. Jednak boję się, że taka nadzieja nie będzie trwać wiecznie. Okrutna rzeczywistość zawsze cię dopada, nieważne jak szybko czy daleko uciekasz. Rzeczywistość ma sposób, aby zniszczyć każde marzenie i nadzieję. Nie głaszcze po policzku pozwalając odejść. Nie, rzeczywistość uderza w twarz surowo, przypominając, że twoje marzenie jest tylko… snem. 66

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Naiwna część mnie chce wierzyć, że te uczucia odeszły, gdy dowiedziałam się, że oczekujemy dziecka i że ta miłość, którą czujemy do siebie nawzajem jest wystarczająca. Ale logiczny głos w mojej głowie, ten cyniczny, mówi mi, żebym przestała się oszukiwać. Mówi mi, że to tylko przez tę ciążę, te problemy, nasze problemy, moje problemy nigdzie nie odejdą. Nadal tu będą, aż ich nie rozwiążę. Po prostu zostały ukryte pod kocem chwilowo-szczęśliwych chwil. Ten koc pozwala mi ignorować dręczące nastroje podpowiadające, że nie wszystko jest tak jak powinno.

***

Po obiedzie podrzuciłam Amy do Bira i pojechałam do SoHo odebrać Charlesa Parkera. Jest on jednym z najbardziej ekskluzywnych i drogich projektantów wnętrz na świecie. Wśród jego klientów jest wiele znanych osób, zarówno gwiazdy z Hollywood jak i bogatych Europejczyków. Charles został wyróżniony w każdym magazynie, którego grupą docelową są bogaci właściciele domów wysokiej klasy. Ciekawe jakim człowiekiem jest? Jestem podekscytowana, żeby go poznać osobiście i zabrać do nowego domu Radcliffów. Na podstawie wyceny swoich usług jaką mi podał, mam nadzieję, że jest niesamowity, bo prawie spadłam z krzesła, gdy liczby wyszły z ust jego asystentki. - Tak? W czym mogę dzisiaj pomóc?- bardzo elegancka recepcjonistka pyta, gdy zbliżam się do biurka. - Witam. Nazywam się Cathy Stanwood. Wierzę, że pan Parker oczekuje mnie- mówię prześlicznej brunetce z najbardziej niebieskimi oczami, jakie widziałam. Wygląda na dwadzieścia lat. - Pani Stanwood. Co za przyjemność w końcu panią poznać. Jestem Natalie, rozmawiałyśmy przez telefon- zauważyłam, że Seksowna Natalie mówi z delikatnym rosyjskim akcentem, który tylko zwiększa jej atrakcyjność w mojej opinii. 67

Uśmiecham się. - Cześć, Natalie. Super w końcu cię poznać. Jej czerwone wargi uśmiechają się. - Tak. Chciałabyś usiąść na chwilę, gdy powiem mu, że tu jesteś? Charles oczekuje cię. - Oczywiście- siadam na eleganckiej skórzanej kanapie, która przypomina mi widzianą niedawno w czasopiśmie Architectural Digest. Gdy moje ręce głaszczą gładką skórę, moje oczy dostrzegają gazetę na stoliku przede mną. Otwieram ją od razu na Stronie Szóstej, kolumna plotkarska. Czuję jakby powietrze zostało usunięte z moich płuc. Patrzę na nagłówek artykułu i rozpustnie pięknego mężczyznę, którego twarz zajmuje przednią stronę. Arsen prowokująco patrzy w obiektyw, a seksowny uśmieszek gra w kącikach jego ust. Jest piękny. Zdjęcie przedstawia pijanego Arsena wychodzącego z nocnego klubu z dwiema słynnymi modelkami owiniętymi wokół jego ramion i z trzecią jadącą na jego plecach. Wygląda jak dzieciak w sklepie ze słodyczami. Ręka jednej z dziewczyn jest w jego spodniach, owinięta wokół bez wątpienia jego wielkiego wzwodu, a na szyi ma stringi. Wiem, jak ta noc się skończyła. Zdegustowana jego zachowaniem i sobą niemogącą odwrócić wzroku, czytam tytuł:

„Arsen = Arson?25 Nowy ulubiony zły chłopiec Manhattan`u” To niedopowiedzenie. Ciekawość zwycięża, więc czytam artykuł o nim. Według publicysty, fotograf zapytał Arsena o sekret jego dobrej formy. - Pieprzę dużo. Kiedy zapytano go, czy to prawda, że przeleciał najnowszą hollywoodzką gwiazdkę, odpowiedział: 25 Małe przypomnienie Arson to przestępstwo polegające na celowym podpaleniu.

68

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Bez komentarza. Jestem dżentelmenem. Nie pieprzę i rozpowiadam… chyba, że sobie tego życzą. - Przystojny diabeł, prawda? Podnosząc oczy, widzę bardzo atrakcyjnego mężczyznę po czterdziestce. Rumienię się, ponieważ dałam się złapać na czytaniu o jego kliencie i synu mojego szefa. Zamykam gazetę, odkładam na stolik i wstaję. - Witam, panie Parker. To przyjemność w końcu pana poznać. Jestem Cathy Stanwood, Pański szofer na dzisiaj. Bierze moją rękę i potrząsa nią. - Cześć Cathy. Co za miła niespodzianka. Muszę powiedzieć, że nigdy nie byłem tak zadowolony, że będę wożony. - Dziękuję za komplement, panie Parker. - Jesteś tak piękna jak twój głos przez telefon- przestaliśmy potrząsać rękoma, ale on nie puścił jeszcze mojej.- Kocham, gdy piękna kobieta jak ty mówi mi po imieniu. Nie mogę powstrzymać uśmiechu a w jego szarych oczach widzę, że flirtuje ze mną. - Oczywiście. Obserwując jego wygląd zauważam, że ma na sobie ciemne dopasowane jeansy z jasno-niebieską koszulą i kremową kurtkę sportową. Jego dość długie, brązowe włosy z przedziałkiem nadają jego przystojnej twarzy chłopięcy wygląd. - Schlebiasz mi, ale muszę poinformować, że nie jestem aż tak dobrym kierowcą. W każdym razie, możemy iść? Jazda do Westchester o tej porze dnia jest jak wycieczka. - Oczywiście. Proszę prowadź- odsuwa się na bok, żeby mnie przepuścić. - Cóż, co za dżentelmen- droczę się łapiąc torbę i przechodząc obok niego.

69

- Zawsze, kochanie. Zawsze- odcina się.- Najpierw ty- otwiera dla mnie drzwi. Śmiejemy się wsiadając do samochodu. Zwracam się do niego, gdy uruchamiam silnik: - Zanim… ta gazeta nie była moja. Ja po prostu tam siedziałam i… Charles wzrusza ramionami, a jego szare oczy lądują na mnie. - Tylko się z tobą drażniłem. Znam tego dzieciaka od długiego czasu. Jestem, jak to nazywacie, długoletnim przyjacielem rodziny. Arsen zdecydowanie lubi bawić się na swój dziki sposób, ale nie wierz we wszystko, o czym czytasz. Oni żyją ze sprzedaży kłamstw. Nie można zaprzeczyć, że jest winny połowy tych czynów. Gdybym kiedykolwiek spotkał dzieciaka, który wie jak korzystać z pięknej twarzy i pieniędzy, to byłby on. On nigdy nie krzywdzi kobiety. Zawsze przed zaangażowaniem się mówi, czego szuka i oczekuje. - Tak, nie ma wątpliwości, że wie jak się bawić i że kobiety go kochają. - Tak, dzieciak wygląda tak świetnie, że kobiety rzucają się na niego. Nadal pamiętam jak Victoria narzekała, że dzieciaki dokuczały mu mówiąc, że wygląda jak dziewczyna- taki był ładny. - Cóż, na pewno nie wygląda już jak dziewczyna. Nie sądzę, żeby ludzie mu dokuczali- mówię z uśmiechem. - Nie. Nie sądzę- oboje śmiejemy się z tego żartu. - Jestem ciekawa...czy jego życie zawsze jest tak analizowane przez dziennikarzy? Nie wyobrażam siebie bycia pod ciągłym ostrzałem- pytam. - Zazwyczaj może przejść niezauważony przez nich, gdy wychodzi sam. Tak jest tylko, gdy randkuje z kimś sławnym, wtedy nie może uciec od plotek i paparazzi. Zostawiamy temat Arsena i rozmawiamy o wszystkim innym. Gdy zbliżamy się do imponującej rezydencji Radcliffa dochodzę do wniosku, że Charles Parker jest świetną partią. Sympatyczny, zamożny, byłby idealny dla Amy. Oboje wydzielają seks z porów ich doskonałej skóry i 70

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

prawdopodobnie pieprzą się jak króliki. Mój umysł wraca do Arsena i przez krótką chwilę zastanawiam się, czy go jeszcze zobaczę. Chcę. Tak, nawet po tym co się stało lub nie stało między nami.

***

Gospodyni nas wpuszcza i idziemy do kuchni. Charles był w tym domu z Victorią wiele razy wcześniej, więc wie, która droga przez ogromną posiadłość jest prawidłowa. Kiedy wchodzimy do kuchni, jestem zaskoczona jak obszerna ona jest. Wszystko jest z drewna klonowego i czarnego marmuru. To miesza mi w głowie, bo Victoria chce zmienić wystrój, a pomieszczenie zapiera dech w piersiach. Podążam za Charlesem do drogiej, marmurowej wyspy. Zauważam, ze ma różnego rodzaju projekty, farby i plany porozrzucane na blacie. Charles studiuje bałagan przed nim jakby rozwiązywał zadanie z algebry. - To piękny dom. Mam nadzieję, że będzie niedługo skończony, żeby Victoria i Bruno mogli się wprowadzić. - Zgadzam się, ale mieszkanie w Plaza nie jest kiepską rzeczą. Śmiejemy się. - Hej, Charles, nie masz nic przeciwko, żebym odeszła może na chwilę zostawiła Cie samego. Muszę wykonać telefon do biura- pytam, chcąc dać mu trochę przestrzeni do pracy. Patrzy w górę znad planów i uśmiecha się do mnie. - Nie śpiesz się. Zajmę się poprawkami z ostatniej chwili.

71

Wychodzę na zewnątrz dworku podziwiając jego piękno. Po raz pierwszy zdaję sobie sprawę, że jesteśmy z Radcliffami tak jakby sąsiadami. Mieszkamy z Benem w Greenwich, nie więcej jak piętnaście minut stąd. Gdy myślę o naszym domu decyduję, że zadzwonię do Bena. Nie rozmawiałam z nim od rana i tęsknię. Ostatnio zrobiłam świadomy wysiłek, aby odnaleźć go, dotrzeć do niego i wydaje mi się, że to działa. Kilka tygodni temu mogłam spędzić cały dzień bez rozmowy z nim, ale teraz odkrywam, jak wiele radości to mi daje. Tak, jego głos sprawia, że czuję pewne rzeczy ponownie. Naciskając zieloną słuchawkę, słyszę bardzo głośną muzykę metalową. Wzbudza moje zainteresowanie, zapominam o telefonie i decyduję się znaleźć źródło muzyki. Podążam za hałasem w dół korytarza, gdzie utwór brzmi głośniej. Stoję na zewnątrz pokoju po lewej stronie, którego drzwi są uchylone i patrzę na ściany wstrząsane przez bas. Zastanawiam się, kto może słuchać takich okropności. Myśląc, że powinnam coś zrobić, przechodzę przez próg i odpowiedź na moje wcześniejsze pytanie mam przed oczami. Cóż, Cathy. Chciałaś wiedzieć… Zatrzymuję się jak wryta widząc nagiego Arsena poruszającego się nad ciemnowłosą kobietą na, jak zakładam, dębowym biurku jego ojca. Jego muskularne plecy i długie nogi kobiety owinięte wokół jego szyi są wszystkim co mogę zobaczyć z miejsca, w którym stoję. Jednak jest tu duże lustro nad kominkiem, za biurkiem, które odzwierciedla wszystko. Cholernie głośna muzyka otacza mnie, a moje własne myśli toną w agresywnej melodii. Mogę zobaczyć odbicie blond głowy Arsena między jej nogami. Kobieta leży na biurku trzymając swoje kostki, rozkładając nogi otwarte i oferuje siebie mężczyźnie. Wstrząśnięta, chcę się ruszyć… Chcę wydostać się z pokoju tak szybko jak nogi mnie poniosą, ale nie mogę. Muzyka nadal rozsadza moje uszy. Obserwuję, jak Arsen liże jej wargi i wstaje, jego głodne oczy lądują na twarzy kobiety. Mogę zobaczyć jego uśmiech, gdy trzyma kutasa w dłoni i pompuję w górę i w dół. Puszcza siebie i sięga po prezerwatywę z tylnej kieszeni 72

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

jeansów. Widzę, jak rozrywa opakowanie zębami. Potem zakłada ją na swoją długość, chwyta tyłek kobiety wielkimi dłońmi i ciągnie bliżej siebie. Pozostając w tej pozycji kobieta patrzy na niego. Jest skierowana tyłem do lustra, więc nie mogę zobaczyć jej ekspresji, ale widzę zarozumiały uśmiech Arsena… najdrobniejszy szczegół jego ust… gdy umieszcza końcówkę penisa przy jej wejściu. Kobieta odrzuca głowę w tył, odsłaniając długą szyję gdy Arsen pcha do końca, wypełniając ją całkowicie. Zdaje się, że ona mówi coś co jemu się podoba, ponieważ kręci głową, a na jego ustach pojawia się mały uśmiech pożądania i potrzeby. Patrzy na swojego penisa w jej wnętrzu, powoli się wysuwa, a następnie pcha, za każdym razem mocniej i szybciej niż poprzednio. Każde pchnięcie jego bioder przesuwa ją w poprzek biurka. Słyszę jej krzyki przebijające się przez muzykę, błagające o więcej. Arsen podnosi oczy i zauważa mnie. Widzi sparaliżowaną blondynkę stojącą na progu biura i obserwującą ich każdy ruch. Nie zatrzymując się, Arsen posuwa jej ciało patrząc na mnie z uśmiechem. Nie spuszczając ze mnie wzroku, obniża uśmiechnięte wargi, aby pocałować ciemnowłosą kobietę. Gdy ich języki łączą się ze sobą, nadal mnie obserwuje pieprząc ją. Jego zawstydzony26 uśmiech sprawia, że powoli wracam do rzeczywistości. Nie powinnam tu być. Nie powinnam go oglądać. Oglądać ich. Zbulwersowana sobą, odwracam się i opuszczam gabinet tak szybko, jak pozwalają mi na to szpilki. Niech to diabli! Głupie Louboutins i ich brak przyczepności!

***

26 Zawstydzony? Jakoś w to nie wierzę 

73

Czując się jakbym płonęła od środka, idę do pustego pokoju. Wygląda na najbardziej słoneczny ze wszystkich, przez wszystkie okna sączy się światło słoneczne. Opieram swoje ciało o ścianę. Próbując złapać oddech i uspokoić walące serce, zamykam oczy i próbuję wymazać obraz Arsena i tej kobiety z mojego umysłu. To nie działa. Scena weszła na stałe i odtwarza się w kółko w mojej głowie. Mogę nadal zobaczyć uśmiech Arsena skierowany do mnie, gdy uprawiał seks z nią na biurku, jakby chciał zachęcić mnie do zatrzymania go… albo dołączenia. Nadal mogę zobaczyć jego blond głowę między jej nogami. Słyszę jej krzyki, proszące o więcej. Spokojniejsza otwieram oczy i uświadamiam sobie, że widząc go nie czułam nic oprócz zgorszenia. Ani jednej rzeczy. Chcę krzyczeć ze szczęścia. Moje zauroczenie, jeśli można to tak nazwać, skończyło się! Oczywiście uważam go za atrakcyjnego, ale kto nie? On jest chodzącym seksem. Wiem, że myślenie o nim atakuje mój umysł, kiedy najmniej się tego spodziewam. Zabawne jest to, że zobaczenie go z nią pomogło oczyścić moje myśli. Całkowicie. Moje ręce dotykają brzucha i czuję uśmiech na ustach. Tym razem to brązowe oczy pojawiają się w mojej głowie, nie turkusowe 27. Jestem wolna. Wolna.

27 Czyżby była dla niej nadzieja? Oby…

74

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 8

Czuję jakby moje ciało było lekkie jak piórko, a moje sumienie wolne od poczucia winy po raz pierwszy od bardzo długiego czasu. Opuszczam pokój w poszukiwaniu Charlesa. Muszę się stąd wydostać i to szybko, zanim ponownie spotkam Arsena i Pannę Rozłożone Nogi. Kiedy wchodzę do kuchni, znajduję Charlesa rozmawiającego przy barze z półnagim Arsenem. Co do cholery? Jak on się tu dostał? Arsen jako pierwszy mnie zauważa, gdy idę w stronę wyspy, gdzie plany i czasopisma porozrzucane są po całym blacie. Jego oczy badają mnie, gdy się uśmiecha. Unikam kontaktu wzrokowego z nim. To duży błąd, ponieważ moje oczy lądują na jego bardzo perfekcyjnej i spoconej klacie, jego sześciopak błyszczy. Czując jak rumieniec pokrywa moją twarz, zwracam się do Charlesa. - Tu jesteś. Gotowy na powrót do miasta? – spoglądam na mój zegarek zauważając ze jest prawie 16:00. –Jeśli teraz wyjedziemy, moglibyśmy ominąć godziny szczytu, ale nawet wtedy nie mogę zagwarantować, że nic nas nie zatrzyma. Możemy wyjść teraz? Ktoś chrząka, więc podnoszę oczy. Arsen. Dlaczego zawsze on? Jego włosy błyszczą jak złoto w słońcu, a na jego policzkach jest rumieniec, którego nie było wcześniej. Patrzymy na siebie przez chwilę zanim on odwraca twarz i zwraca się do Charlesa. - Charles, Catherine… Dlaczego nie dołączycie do mojej przyjaciółki Amandy i mnie na kolację? Zrobiłem rezerwację na 18:30 w Le Provencal w Greenwich. 75

Naprawdę? Tylko przyjaciele? Korzystając z faktu, że patrzy na Charlesa, a nie na mnie szybko rzucam na niego okiem, podziwiając go ponownie. To nie tak, że mogę zamknąć jego piękno w moim umyśle. On jest wspaniały , nie ma co do tego wątpliwości. On zawsze będzie przyjemny dla oka, ale zmieniło się to, że nie czuję ciekawości, pokusy, pragnienia. Tych uczuć nie ma. Poza jego pięknem, zauważam bardzo dziewczęcego różowego motyla wytatuowanego na jego skórze, dokładnie tam gdzie jest jego serce. Chcę się śmiać, bo ten tatuaż jest przeciwieństwem wszystkiego kim jest Arsen. Kręcę głową i decyduję się na krok do przodu, ponieważ na pewno nie chcę ponownie spędzić z nim wieczoru. Nie mogę się doczekać, żeby wrócić do Bena. Uśmiecham się na myśl o Benie. Charles musi to zauważyć, bo pyta: - Co jest? Ach, widziałaś tatuaż? Tak. To jest dość komiczne, historia jest… Och nie. Nie chcę, żeby zakładali, że przyglądałam się Arsenowi. - Nie, nie o to chodzi. Przepraszam. Wasza rozmowa o planach obiadowych przypomniała mi o czymś, co mój mąż powiedział- nie patrzę na Arsena, gdy wspominam o Benie. Gapię się na moje pierścionki, żeby się upewnić, że je założyłam tym razem. - Czy moglibyśmy przełożyć to na inny termin, Arsen? Podnoszę oczy i spotykam jego spojrzenie, jestem zaskoczona jego wyrazem twarzy. Wydaje się być wkurzony. Ignoruję go zwracając się do Charlesa. - Jeśli chcesz zostać…

76

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Wydaje się, że Charles podjął decyzję, bo odwraca się do Arsena. - Przykro mi , stary. Wydaje mi się, że piękna pani ma już plany. Jeśli chodzi o… - Nie. Właściwie nieważne. Przypomniałem sobie, że mam coś do zrobienia w mieście. Miałabyś coś przeciwko, żebyśmy pojechali z tobą?- Arsen pyta mnie. Patrzy na mnie w taki sposób, jakby chciał mnie zmusić do powiedzenia „nie”. Dwoje może grać w tę grę. - Jasne. Nie mam nic przeciwko. Ale co z twoją przyjaciółką? Arsen zakłada ramiona na piersi i figlarny uśmiech pojawia się na jego twarzy. - Och, ona nie będzie miała nic przeciwko. Skończyliśmy tutaj- patrzy na Charlesa. – Musiałem pokazać Amandzie każdy pokój w domu. Kocha tospogląda w moim kierunku, a jego przekomarzające się spojrzenie ląduje na mojej twarzy. – Tak naprawdę, prosiła mnie, żeby dojść… przyjść28 tu ponownie. - Jestem pewna, że prosiła. Wyglądała jakby świetnie bawiła się przy testowaniu solidności biurka twojego ojca. Właśnie tak. Arsen zamiast się wkurzyć, wybucha śmiechem – Jego wytrzymałość jest w porządku. Idealne do… - Tu jesteś! Wszędzie… och cześć. Amanda ma na sobie brakującą koszulę Arsena i nic poza tym. Nawet nie rumieni się, nie próbuje zapiąć koszuli, gdy idzie w jego kierunku. Staje na palcach i całuje go, koszula podnosi się pokazując jej piękny, wolny od cellulitu tyłek. Poważnie, to jest niemożliwe. 28 Gra słów: come..back => come - dojść(orgazm), come back- wrócić

77

- Szukałam cię. Powiedziałeś, że idziesz po wodę, więc kiedy nie wróciłeś, postanowiłam przyjść i cię znaleźć. Dąsa się, a jej palce lekko dotykają jego klaty. Arsen owija ramię wokół jej wąskiej talii i przyciąga bliżej. Pochylając się całuje ją za uchem, gdy Charles i ja patrzymy. Nie wiem, czy dla Charlesa ta sytuacja jest tak niekomfortowa jak dla mnie, ale unikam patrzenia na ich pocałunek. Zamiast tego moje oczy lądują na jego wolnej ręce, która wymyka się na jej uda i znika pod białą koszulą. Uśmiecham się do dziewczyny i nie przejmując się spojrzeniem Arsena pozdrawiam ją – Cześć, miło cię poznać, Amando. Mam na imię Cathy, a to jest Charles. Dekoruje dom dla matki Arsena. W każdym razie, zatrzymaliśmy go dość długo. Jestem pewna, że jest gotowy wrócić d… - Amanda, przygotuj się. Jedziemy z nimi za kilka minut - Arsen mówi przerywają mi otwarcie. Zmieszanie dziewczyny wypisane jest na jej twarzy – Ale… myślałam, że jesteśmy umówieni z Alekiem i Sali na kolację? On puszcza jej talię i mówi lekceważąco – Zapomnij o tym. Zmiana planów. Nie dyskutuj, Amanda. Nienawidzę tego gówna. A teraz idź się przygotować. Amanda opuszcza kuchnię, podskakując na perfekcyjnych nogach. Jesteśmy ponownie tylko Charles, Arsen i ja. Chociaż muszę przyznać, że zapomniałam o Charlesie przez chwilę. Mój towarzysz wydaje się wyczuwać dziwne napięcie w pomieszczeniu – Chłopcze, to nie jest dobry sposób obchodzenia się z piękną damą. Czy jesteś pewien, że chcesz jechać z nami? Wydawało się, że spędzałeś z nią bardzo dobrze czas. Nie chciałbym zakończyć twojego zwiedzania- głos Charlesa ocieka sarkazmem. -Taa. Skończyłem tutaj – Arsen odgryza się, a potem odwraca się do mnie z grymasem niezadowolenia na twarzy. – Jeśli mówię, że chcę jechać z tobą, to właśnie to mam na myśli. Nie podoba mi się, gdy ludzie wtrącają się w mój cholerny biznes. 78

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Och. Poważnie, jestem pięć czy sześć lat starsza od tego kolesia, ale on mówi do mnie w ten sposób? Nie ma mowy. - Słuchaj, dzieciaku… możesz robić co chcesz, ale pamiętaj to mój samochód. Patrzymy na siebie przez chwilę. Tym razem energia wokół nas jest zupełnie inna niż w restauracji. Ciche wyzwanie, aby zobaczyć, kto ustąpi pierwszy. To cholernie pewnie, że nie ja. Arsen musi zauważyć, że nie dam się zastraszyć, bo wycofuje się, a grymas znika z jego twarzy zastąpiony przez chłopięcy uśmiech. - Ona jest zadziorna, drogi wuju, ale zgaduję, że zasłużyłem na to. - Tak, chłopcze. Myślę, że tak. Idź się przygotować. Nie mogę się doczekać jazdy w korkach –odpowiada śmiejąc się. - Tak, proszę pana- ogląda się patrząc na mnie przed wyjściem i mówi – Przepraszam za to, Dołeczku. Nie chciałem cię zdenerwować. Wiem, że przeprasza za swoje chamstwo, ale w jego oczach widzę, że przeprasza za wszystko. - Cokolwiek.

***

Kiedy docieramy do miasta, podrzucam Charlesa pierwszego, następnie jadę na Prince Street, gdzie jest loft Arsena. Gdy Charles wysiada, Arsen przesiada się do przodu obok mnie, gdy prowadzę zatłoczonymi ulicami Manhattanu. Nie rozmawiamy. On patrzy prosto przed siebie, gdy prowadzę. Ulżyło mi, bo nie mam ochoty prowadzić z nim rozmowy.

79

I gdybym nie wiedziała lepiej, myślałabym, że Arsen unika kontaktu wzrokowego ze mną, co jest szalone. To jest ten sam mężczyzna, który zaprosił mnie do zdradzenia mojego męża z nim. Amanda nie przestaje mówić. Patrząc we wsteczne lusterko, widzę jak kręci swoimi czarnymi włosami wokół palca wskazującego, a jasnożółty kolor jej lakieru do paznokci przebija się przez kosmyki włosów. Mówi o próbie do przedstawienia na Broadway`u, którą miała. Podobno Panna Rozłożone Nogi jest tak jakby piosenkarką i tancerką. Nie moja rzecz. Po pierwsze, nie umiem grać i jeśli kiedykolwiek usłyszałeś jak śpiewam, to wiesz, że nadaję się do zaułku z bandą bezpańskich kotów skrzeczących co sił w płucach. Gdy Amanda gada i gada, zastanawiam się, czy ona wie, co oznacza cisza. Wiesz? Tylko ty i twoje myśli. Powinna tego kiedyś spróbować. Może jej się to spodoba. Kiedy parkuję przed jego budynkiem, Arsen odwraca się do Amandy i mówi, żeby poszła przodem bez niego, a on zaraz dojdzie. Po szybkim miło cię poznać, mam nadzieję, że cię znowu zobaczę… nie, szczebiocząca Amanda, z jej bardzo długimi nogami i perfekcyjnym wolnym od cellulitu tyłkiem, wysiada z samochodu i idzie w stronę budynku. Gdy do niego wchodzi, zauważam, że głowy mężczyzn obracają się w jej kierunku podążając za każdym ruchem jej ciała ze Sports Illustrated 29. Mogę sobie tylko wyobrazić ilość śliny, którą muszą zetrzeć z podbródków po tym co się stało. I właśnie z takimi dziewczynami Arsen randkuje. Niezainteresowany Arsen obserwuje jej oddalającą się postać, aż wchodzi do wnętrza przez szklane drzwi obrotowe. Gdy ona znika z pola 29 Czasopismo o sporcie, w którym też jest dużo półnagich pań.

80

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

widzenia, on odwraca turkusowe oczy w moją stronę, łapiąc kontakt wzrokowy po raz pierwszy od wyjazdy z Westchester. Powietrze w samochodzie gęstnieje z powodu niemal namacalnego napięcia. Obraz jego nagiego ciała podczas seksu przebiega w moim umyśle jak stado zwierząt bez wyraźnego kierunku lub celu, po prostu stara się wywołać zamęt we mnie. Odchrząkam próbując przełamać napięcie wypełniające samochód i ukryć, jak niekomfortowo czuję się z nim sam na sam. Odwracam się i patrzę przez okno. - Hej, posłuchaj – pociera twarz rękoma. – Przepraszam za restaurację. Zaskoczona jego przeprosinami, wpatruję się w swoje ręce i zaczynam kręcić młynek palcami. - Och, w porządku. Nie ma potrzeby, żeby przepraszać. - Żartujesz sobie? Byłem pieprzonym dupkiem- bierze głęboki wdech. – Byłem pijany i nie myślałem. Wiedziałem tylko, że cię chcę. Bardzo. I nie byłaś zainteresowana. A to, Catherine, nigdy się nie zdarza. Więc wkurzyłem się, że mnie ignorujesz, bo nie jestem przyzwyczajony do tego gówna. To wzbudziło moje zainteresowanie, a gdy nie poszłaś na to, chciałem więcej, ale wiem, co to dla ciebie znaczy. Nie zrobię tego. Chyba że jest jakiś sposób, żeby ci się to spodobało, kochanie - powiedział uśmiechając się do mnie. - Nie, nie podoba mi się to wcale. I proszę nie mów do mnie kochanie. Czy ty w ogóle wiesz czym są granice?- mówię potrząsając głową. - Drażnię się z tobą. I nie. Nienawidzę każdego rodzaju gówna, które mówi mi co mogę, a czego nie. Ale szczerze. Przepraszam. To się nie powtórzy. Wiem, kiedy nie oznacza nie – patrząc na mnie wyciąga rękę. – Przyjaciele? - Dlaczego? – pytam, krzyżując ramiona. Nie kupuję tego. Arsen uśmiecha się smutno. – Nie pozwolisz mi żyć przez akcję w restauracji, prawda? Zaciskam usta starając się nie uśmiechać, ponieważ on ma rację. Chichocząc patrzy przez przednią szybę. 81

- Lubię cię. Lubię to, że nie znosisz mojego gówna30. Niewiele kobiet byłoby w stanie to zrobić. Będziesz widywać mnie często w biurze. Najwyraźniej ojciec chce nauczyć mnie etyki pracy. Jeśli nie zrobię tego gówna, zagroził, że zabierze mój fundusz powierniczy. Więc będę podlizywał się do staruszka jakiś czas. Będziemy współpracownikami i po raz pierwszy chciałbym poznać kogoś, kto nie chce mnie nad sobą i nie chce ssać mojego fiuta, jeśli powiem że… Szczerzy się, gdy widzi niedowierzanie na mojej twarzy. Ego! - Jestem pewna, że inne stażystki czy pracownice będą chciały cię poznać. - Taa. Zawsze chcą się pieprzyć bo uważają mnie za atrakcyjnego, albo chcą rozpowiadać o tym wokoło. Nie zrozum mnie źle, kocham pieprzenie, ale raz chciałbym być po prostu Arsenem. Nie chcę być oceniany przez pryzmat mojego fiuta, pieniędzy, nazwiska gdy próbuję wkupić się w łaski ojca. To mogło odnieść odwrotny skutek, jak wtedy gdy drogi tatuś przyłapał mnie na pieprzeniu jego ekskluzywnej asystentki. Jednak wiem, że nie możesz mnie znieść. I jesteś mężatką. Obiecuję, będę zachowywał się najlepiej. Mogę być dobrym chłopcem. - Skąd mam wiedzieć, że nie będziesz próbował jednej ze swoich gierek? - Mówiłem ci… przepraszam. To się nie powtórzy. On…- wskazuje na siebie – wchodzi tylko tam, gdzie jest mile widziany. Wycofuję się. Zaufaj mi. - Ok – chcę dać mu klapsa, naprawdę, ale jest taki zabawny, kiedy nie uderza do mnie. Nie mogę winić go za to, że jest uczciwy. Lubię to. Wyciągam moją rękę mówiąc – Ok. Oferta pokoju zaakceptowana. Arsen ściska moją dłoń i uśmiechamy się do siebie. Czuję się trochę jakbym zawierała pakt z diabłem. Wciąż nie ufam mu w pełni.

30 To chyba jego ulubione słowo :/

82

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

83

Rozdział 9 Przeszłość.

Ben: To nie może być zdrowe, ciągle o tobie śnię. 18 randek. 63 rozmów telefonicznych. 1000 + sms`ów. 4 tygodnie pełne Bena. Cztery najlepsze tygodnie mojego życia. Zakochanie się w złej osobie jest łatwe. Zakochanie się we właściwej osobie jest łatwiejsze. Ale zakochanie się w bratniej duszy jest najłatwiejsze. Tak miało być. Nie sądzę, aby spadanie31 było właściwym słowem opisującym moje uczucia do Bena. Może fruwać? Za każdym razem gdy jestem z nim czuję jakbym miała odlecieć. Czuję się lekka. Czuję się wolna. To nie jest tak jak wcześniej, gdy miałam motylki w brzuchu. Nie śpię, bo nie mogę przestać myśleć o kimś. Wariuję jakbym była na haju obściskiwania się. Czuję to wszystko. Ale z Benem motyle nie tylko trzepoczą we mnie. One odbijają rykoszetem32 jak latające kule. Zasypianie pod różowym i fioletowym niebem po nocy spędzonej z nim jest moją nową codziennością. Kiedy szepcze 31 Fall In love- zakochać się, fall- spadać

32 Rykoszet o dziwo pojęcie z fizyki, w życiu bym nie wpadła  W każdym razie oznacza niecentralne zderzenie dwóch ciał, oczywiście nie ludzkich, a fizycznych ;)

84

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

między pocałunkami jaka jestem piękna, jak bardzo mnie kocha, mój uśmiech, jak bardzo mnie chce, odlatuję. I kiedy czuję dotyk jego szorstkich dłoni na moim ciele zmysłowy, delikatny, ostry ale też zawsze z potrzebą, majaczę. Siedząc na schodkach mojego ganku, obserwuję jak deszcz nawilża asfalt. Moja skóra pokryta jest gęsią skórką, gdy chłodne jesienne powietrze wkrada się między moje ubrania, dotykając ciała. Powietrze ochładza moje gorące policzki, fizyczna reakcja, która pojawia się zawsze, gdy myślę o Benie i tym, co ten weekend oznacza w naszym związku. Zdzirowata Cathy krzyczy w moim umyśle: Bardzo chcę zajebistego seksu! Penis spotka moją cipkę. - Co jest takie zabawne? – mój tato pyta drapiąc się w głowę, kiedy ja śmieję się głośno. Siada obok mnie, gdy czekam na przyjazd Bena. Nie powinnam się śmiać, gdy mój zmartwiony ojciec jest tak blisko do zmiany zdania odnośnie tego weekendu. Szczerze, byłam zaskoczona, że mój tato się zgodził. To będzie pierwszy raz w moim życiu, kiedy jadę z chłopakiem. On prawdopodobnie wie, że będziemy uprawiać seks, jeśli jeszcze tego nie zrobiliśmy. Odwracam się do mojego taty próbując powstrzymać śmiech. On patrzy ma mnie tymi swoimi mądrymi, zielonymi oczami. One dużo wiedzą, wydają się trzymać klucz do tajemnic życia. - Nic, tatusiu. Tylko coś zabawnego, co przydarzyło się na zajęciach. - Nie wierzę ci ani trochę, Panienko, ale zostawię to. Siedząc tak blisko niego, czując jego znajomy zapach, mogę zobaczyć zmarszczki od śmiechu wokół jego oczu i kącików ust. To mi przypomina, jak ciężko pracował, aby moje życie było szczęśliwe. - Tato, to nic- mówię patrząc na niego. – Pamiętasz jak miałam osiem lat i płakałam przez cały tydzień, bo moja przyjaciółka Lisa pojechała do Disneylandu, a ja nie mogłam?

85

Śmieje się – Oczywiście, jak mógłbym zapomnieć? Starałem się wytłumaczyć ci, że nie możemy sobie pozwolić na te wakacje, ale ile logiki można zaszczepić w ośmioletnim dziecku? Nie mogę przestać chichotać – Byłam bardzo uparta… - Nie, byłaś moim aniołkiem i to była moja wina – łapie moją dłoń. – Nie mogłem wziąć wolnego i za to zapłacić. Pamiętam, jak złamane serce miałaś. - Tak, więc kupiłeś mi sukienkę księżniczki i udawałeś smoka – patrzę na człowieka, którego najbardziej kocham w swoim życiu. Mój tatuś. Mruży oczy, gdy się uśmiecha wspominając ten czas – Tak, wziąłem cię do najbliższego sklepu z zabawkami i kupiłem ci sukienkę księżniczki. Potem pojechaliśmy do Juniper Park, gdzie ganiałem cię po całym parku. - Hej! To był zaczarowany ogród – krzyczę. - To były czasy. Teraz moja mała dziewczynka ugania się za kimś innym. - Tatusiu! Patrzymy na siebie i śmiejemy się. Mój tata jest idealny i jest dla mnie całym światem. Może któregoś dnia spotka mnie szczęście i spotkam mężczyznę takiego jak on i wyjdę za niego. Mój umysł automatycznie dryfuje ku parze brązowych oczu, ale odpycham ten obraz. Naprawdę, Cathy? Obserwując jak niepokój na jego twarzy rośnie, czuję ukłucie winy. Nie mówię mu, co dzieje się między Benem a mną, ale poważnie? Jak mogłabym? Gdzie miałabym zacząć? Powinnam powiedzieć mu, że zakochuję się tak mocno w Benie, że gdy tylko myślę o jego głosie, moje ciało płonie i marznie, co powoduje dreszcze na plecach? Że możemy rozmawiać przez telefon godzinami o wszystkim i o niczym. I najważniejsze, on sprawia, że chichoczę jak trzynastolatka. Powinnam powiedzieć, że czekałam tak długo na seks z Benem, ponieważ nie jestem całkowicie pewna, że on skończył ze swoją byłą? I że gdyby 86

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

chcieli wrócić do siebie, kończąc to co mamy teraz, spowodowałoby to poważne szkody we mnie. Takie, że ciężko byłoby mi oddychać. Powinnam również powiedzieć mu, że choć technicznie nie uprawialiśmy seksu, zrobiliśmy prawie wszystko, do czego można wykorzystać ręce i usta? I to, że zawsze, gdy jesteśmy razem, przekraczamy kolejną fizyczną granicę, dalej i dalej? Myślę, że gdyby mój ojciec wiedział dokładnie, co się dzieje w moim umyśle, zagubiłby się kompletnie. Jednak wie, że nie jestem już dziewicą. Prawie zabił Jacka i jego ojca, gdy znalazł opakowanie po prezerwatywie pod moim łóżkiem. Tyle jeśli chodzi o niezręczności. Przytulam się do ramienia taty. Zbliżam ciało bliżej niego, wącham jego sweter pachnący deszczem. – Chłopiec, który się za mną ugania jest dobrym facetem- staram się go uspokoić. Ale gdy patrzę na jego twarz, nie wierzę, żeby mi się to udało. On wie, że nie mówię mu całej historii. Kurwa, kurwa, kurwa. Nie chcę prowadzić tej rozmowy z ojcem zanim wyjadę. On chrząka – Catherine, wiem, że to trochę za późno, żeby o tym rozmawiać. No i masz. Wygląda na to, że rozmawiamy o tym wszystkim. - Wychowałem cię dobrze i wiem, że szanujesz siebie i swoje ciało, ale jesteś pewna, że dojrzałaś do podróżowania z chłopcem, z którym spotykasz się mniej niż miesiąc? – Tata obejmuje mnie lewym ramieniem i ściska pocieszająco. Umieszczam głowę na jego ramieniu.

87

- Dobrze. Myślę, że jestem gotowa, tato. Proszę nie pytaj o szczegóły. Przeraża mnie ta rozmowa z tobą, ale jeśli musisz widzieć. Nie sądzę, żebyś musiał się martwić. Wiemy, co robimy. Patrzymy na siebie, mój tata podnosi brwi. - W każdym razie, to nie będzie tylko dwoje z nas. Jak wiesz, wychodziliśmy razem już wiele razy. Tam będzie grono jego przyjaciół. To domowa impreza, tato. - Właśnie dlatego nienawidzę być samotnym ojcem. Nie jestem pewny, co zrobić czy powiedzieć. To tak jakbym rzucał moją małą dziewczynkę wilkom na pożarcie – tata mruczy. - Tato! Wiem, że jesteś daleki pogodzeniu się z tym, ale Ben jest miły i traktuje mnie jak księżniczkę. Zaufaj mi. Wygląda, jakby chciał powiedzieć coś jeszcze, ale Ben postanawia się pokazać. Dzięki Bogu. Gdy wstaję, tata zatrzymuje mnie – Obiecaj mi, że będziesz ostrożna, Cathy. Nie chcę widzieć cię znowu zranionej – mój ojciec mówi, delikatnie przypominając mi bałagan Matta sprzed roku. - Tak tato, ale mam przeczucie, że Ben nigdy nie skrzywdzi mnie w ten sposób. I gdy te słowa opuszczają moje usta, wiem, że są prawdziwe.

***

Po niezręcznym pożegnaniu, idziemy do czarnego Land Rovera Bena. Kiedy otwiera dla mnie drzwi od strony pasażera, pochyla się łapiąc moją twarz w dłonie i obniżając twarz składa pocałunek na moich wargach. Mimo że pocałunek jest delikatny i słodki sprawia, że moje palce w skórzanych butach

88

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

podwijają się. Chcę pogłębić pocałunek, ale Ben przerywa zanim mam szansę zbliżyć moje ciało do jego. - Cholera, dziewczyno. Czy ty chcesz, żeby twój tato mnie zastrzelił? Przez chwilę myślałem, że zamierza wrócić do domu po swoją broń – uśmiecha się i wygląda jakby chciał pocałować mnie ponownie, ale tego nie robi. – Poważnie, mam nadzieję, że nie ma żadnej. Gdy jestem w samochodzie, odwracam się, żeby spojrzeć na ganek po raz ostatni. Wiedziałam, że mój tato będzie tam nadal stał obserwując mnie gotową do wyjazdu. Jest tam zawsze dla mnie. Macham mu jedną ręką, a drugą przesyłam buziaka. Udaje, że go łapie i wkłada w kieszeń jeansów. Teraz wydaje się to kiepskie, ale kiedy byłam mała wstrząsało to moim światem, więc nigdy nie przestaliśmy tego robić. Gdy Ben rusza, sięga po moją dłoń i splata nasze palce razem. Moje wygłodniałe ciało karmi się jego ciepłem. - Cześć, kochanie. Tęskniłem za tobą. Odwracam się do niego czując uśmiech w kącikach ust. - Ja też. 24 godziny to zbyt dłuuuugi czas. Nie wiem, jak udało mi się przeżyć- żartuję próbując być cool. Drażnienie się z Benem daje mi dużo radości, ponieważ przez większość czasu odgryzał się… nieprzyzwoicie. Mały, seksowny uśmieszek Bena rośnie, gdy podnosi nasze ręce do ust i całuje moją dłoń. Niespodziewanie robi się bardzo gorąco. Odsuwając się od niego, wachluję się moją wolną ręką. Nienawidzę, jak Ben mi to robi. Nie, to jest kłamstwo. Kocham to. Ben mija jakieś pięć budynków, kiedy podjeżdża do krawężnika przypadkowego domu w moim sąsiedztwie. Nie jestem pewna, dlaczego się zatrzymał. Mam zamiar zapytać, co jest nie tak, ale nie mogę powiedzieć słowa, ponieważ jego wargi pożerają mnie, jakby był wygłodniały, a ja jestem pierwszym kawałkiem jedzenia, jakie miał od tygodnia. Wplątuje ręce w moje 89

włosy, przyciąga mnie bliżej pogłębiając pocałunek. Chwilę później nasze języki się dotykają, słyszę jego jęk, ale nadal torturuje mnie ustami. Kiedy kończymy pocałunek, czuję się oszołomiona ale też cholernie napalona. Kto potrzebuje tlenu? Tlen jest przereklamowany. Z jego palcami wciąż wplątanymi w moje włosy, chwytam jego twarz w moje ręce i patrzymy na siebie bez słowa. Widzę rumieniec pokrywający jego policzki, a jego usta są nabrzmiałe od moich pocałunków. Uśmiecha się. Oddaję uśmiech. - Cóż, to było miłe – mówię próbując ugryźć jego palec przy moich ustach. - Lepiej w to uwierz. Teraz przestań być tak cholernie słodka, albo nigdy nie dojedziemy na czas do Newport – uwalnia moje włosy, kciukiem delikatnie dotyka moich napuchniętych warg. To mi przypomina, gdzie te palce były wcześniej i wydaje się, że Ben też to pamięta, bo znowu jęczy. – Cholera, dziewczyno. Doprowadzasz mnie do pieprzonego szaleństwa. Podczas gdy Zdzirowata Cathy wykonuje „Do diabła, tak!” taniec w mojej głowie, ja próbuję ukryć ogromny uśmiech. – Jesteś nie tylko gorąca ale też złośliwa, wiesz? Chciałabyś, żebym też tak robił? Ben kręci głową, a jego wzrok pozostaje na mnie. Jego miękkie klonowobrązowe oczy są prawie czarne z powodu intensywnego pragnienia. Och, chłopcze. - Hmm, mądralo, ponieważ nie chcę doprowadzić do wypadku samochodowego, zostań w swoim fotelu i ignoruj mnie. - Poważnie? – śmieję się. – Co ty masz dwanaście lat? Uśmiechając się patrzy w dół na swoje spodnie, potem na mnie poruszając brwiami. – Będąc blisko ciebie? Tak. Moje spojrzenie trafia na jego spodnie i… Hello! 90

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Serio, Ben? – kręcę głową, ale nie mogę powstrzymać śmiechu. Z pięknym uśmiechem na twarzy, Ben patrzy w dół na siebie, potem na mnie. – Tylko dla ciebie, Cathy. Właśnie to – gdy słowa opuszczają jego usta, wiem, co stara mi się powiedzieć. Próbuje mnie przekonać, że chce mnie, tylko mnie. I w tym momencie, wierzę mu. Naprawdę mu wierzę.

***

Podróż do Newport jest plamą, ale kilka rzeczy utkwiło mi w głowie: wygodne milczenie, skradzione spojrzenia, Ben przypadkowo dotykający mnie tu i tam, ciepło jego ręki w mojej. Kiedy dojeżdżamy do Newport jestem całkowicie zszokowana. Wiedziałam, że to miejsce było dla bogatych ludzi, którzy spędzali wakacje w swoich wielkich domach. Nie miałam pojęcia, jak wielkie to było bogactwo dopóki nie zobaczyłam tych rezydencji z bliska. Obecnie wpatruję się w coraz większy i większy dom, gdy jedziemy niekończącym się żwirowym podjazdem. Nieruchomość jest gigantyczna. Cholera jasna! Czy umarłam i obudziłam się w „Wielkim Gatsbym”? Gdy Ben parkuje auto przed oświetlonym wejściem, jestem w szoku i szczerze mówiąc tak jakby wariuję. Wiem, że Ben pochodzi z bogatej rodziny jak i większość jego przyjaciół, ale nie wyobrażałam sobie, że rozmawiamy o tego rodzaju pieniądzach. Wycierając moje spocone dłonie w jeansy, obserwuję zamieszanie, które panuje wewnątrz. Głośne techno niesie się przez otwarte okna w noc. Widzę zarys par tańczących blisko siebie. Przytłoczona uświadamianiem sobie, jak daleko jestem od mojej strefy komfortu, odwracam się do Bena, a mój żołądek skręca się z nerwów.

91

- Hmm… ja…ja… Wiem, że nie powinnam czuć się onieśmielona dużym domem i ideą spędzenia całego weekendu z bogatymi ludźmi. Tata wychował mnie tak, że znam swoją wartość i zawsze powinnam być dumna z tego co mamy, kim jesteśmy ale… Cholera, kogo ja oszukuję? Twoje pomysły dotyczące własnej wartości wylatują przez okno, gdy stoisz przed posiadłością, w której garaż jest większy niż twój własny dom. Ben gasi silnik, a następnie sięga ponownie po moją rękę, ściskając ją pocieszająco. - Cathy, będzie dobrze. Julian jest gównem, a jego bliźniacza siostra Morgan jest niesamowita. Będziemy się świetnie bawić w ten weekend – pochyla się składając delikatny pocałunek na moim czole i pociera swoim nosem o mój. – Zaufaj mi. Jesteś tu ze mną. Nikt nie będzie cię tu krępował. Odwracam się w jego stronę i przytulam go mocno. Czuję silne mięśnie, jego męski zapach zmieszany z wodą kolońską i podejmuję decyzję dotyczącą nas. Dzisiaj będzie ta noc. Nie mogę żyć w wiecznym strachu, martwiąc się, że Ben zostawi mnie na jeden dzień. Nie mogę. Muszę dać mu szansę, zaufać mojemu sercu i pozwolić mu wziąć mnie do tego miejsca, w którym tylko on będzie mógł mnie zobaczyć. Całuję jego szyję i szepczę: - Nie martw się o mnie. Będzie dobrze. Jestem tylko wstrząśnięta, ale będę ponad tym. Pamiętaj, że jestem dziewczyną z Queens. Tylko obiecaj mi jedną rzecz. Ben odchyla się na tyle daleko, żeby zobaczyć moją twarz. Tonę w ciepłym basenie głębokiego brązu, a moja ręka głaszcze jego policzek. Ben zamyka oczy na chwilę, a kiedy je otwiera, widzę moją odpowiedź. Będzie dobrze. 92

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Obiecaj mi, że będziemy dzisiaj w nocy razem. - Oczywiście. Zostajemy w tym samym pokoju. - Hmm, tak… Wiem to. Mam na myśli… Chodzi mi o to… że… Jestem gotowa. No wiesz, gotowa – rumienię się. Mam nadzieję, że Ben zrozumie, co mam na myśli, ponieważ nie sądzę, abym mogła być bardziej bezpośrednia mówiąc mu, żeby się ze mną przespał. Ben jest cicho przez wydawałoby się wieczność. O mój Boże. Co jeśli źle odczytałam jego sygnały? Nie. Chce mnie. Wiem to. Lubi mnie. Wiem to. Ale jego milczenie mnie przeraża. Kiedy mam zamiar powiedzieć mu, żeby o tym zapomniał, w końcu się odzywa. - Nie, Cathy. Nie mogę tego zrobić. - Co? Możesz powtórzyć? – To nie jest to, czego się spodziewałam. Gdzie jest Napalony Ben, gdy go chcę? Nagle puszcza mnie, kręci głową i odwraca wzrok, mówiąc do szyby. - Nie. Spróbujmy jeszcze raz. Wierz dobrze, że cię chcę. Tak cholernie bardzo, ale nie przywiozłem cię tutaj na seks. Jestem lepszy niż to – odwracając się, unieruchamia mnie spojrzeniem. – Ty jesteś lepsza niż to. Do diabła, nie jestem tego rodzaju dupkiem, Cathy. Powinnaś wiedzieć lepiej. Czy on żartuje? - Ben, nie. Chcę tego… Jestem gotowa. Wydawałoby się, że kiedy mówisz facetowi, z którym się spotykasz, że jesteś gotowa na seks z nim, on powie: „Do diabła tak! Gdzie jest łóżko?” Zamiast tego, utknęłam z praworządnym dupkiem. - Nie, Cathy. Proszę, zostaw to.

93

Czuję, jak wstyd zaczyna palić moją twarz i tonę w głębi upokorzenia. Oczy Bena miękną, gdy bierze moją dłoń w swoją. - Słuchaj, kochanie. Pomówmy o tym dzisiaj, gdy będziemy sami. Nie gdy parkujemy przed domem Juliana i… Zdezorientowana i zraniona jego odrzuceniem, odpycham rękę. - Odwołuję to. Spotykaliśmy się od miesiąca i zrobiliśmy prawie wszystko oprócz seksu. Ben otwiera usta, żeby coś powiedzieć, ale nie daję mu dojść do słowa. - Myślałam, że czekaliśmy aż będę gotowa. Cóż, jestem teraz, więc dlaczego do cholery nie? Przykro mi, nie kupuję twojej wymówki – unosząc palce w znak cudzysłowu, wyrzucam mu te słowa prosto w twarz. – Nie przywiozłem cię tutaj na seks. Wiem, że to jest nielogiczne. To jestem ja, która prosiła, żeby zwolnić. Chciałam upewnić się, że skończył ze swoją byłą zanim się prześpimy. Co jeśli on z nią nie skończył? Ale chce mnie. Sam tak powiedział. Uczucie strachu osiada w moim żołądku. - Pozwól mi o coś zapytać, Ben. Jak długo czekałeś na seks z Ashley? Czy powiedziałeś jej nie, gdy oferowała ci siebie? Ponieważ w zasadzie właśnie to zrobiłam. Może szukasz głupich wymówek, bo nie skończyłeś z nią? Słyszę jak Ben jęczy trzymając twarz w dłoniach. Fale frustracji promieniują z jego ciała, uderza we mnie ich siła. - Co jest kurwa? To jest słabe, nawet dla ciebie. Dlaczego przywołujesz przeszłość? - Nie rozumiem, dlatego. Ja… ja myślałam, że mnie lubisz. Że mnie chciałeś i teraz, nie… czy to z jej powodu? Cisza. 94

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nic. Ben nic nie mówi. On po prostu patrzy. Jego milczenie boli. Jego milczenie mnie wkurza. - Cóż, chciałam wiedzieć, prawda? Zgaduję, że mam odpowiedź. Frustracja jest wypisana na twarzy Bena, gdy marszczy brwi, zaciska szczęki i ciągnie za włosy. Kiedy zaczyna mówić, ktoś otwiera moje drzwi i przerywa naszą pierwszą kłótnię. A może też ostatnią. Chłodne powietrze uderza mnie w twarz, wypełniając ciepły samochód, zimnym wiatrem. Ben i ja patrzymy na osobę, która przerwała naszą wymianę zdań. Moje oczy spotykają parę niebieskich oczu faceta o wspaniałej twarzy. Ma zmierzwione brązowe włosy i kilka piegów na nosie, pełne usta i dołeczek w podbródku. Uśmiecha się, gdy widzi tę scenę. - Hej, Ben. Myślałem, że nigdy nie dotrzesz, stary – patrzy na mnie i jego uśmiech się powiększa. – Ty musisz być Cathy. Miło mi cię poznać. Prawie umarliśmy czekając aż poznamy dziewczynę, którą Big Ben traktuje jak pisklę. Morgan cię pokocha. - Hmm cześć. A ty jesteś? - Wybacz. Ładne dziewczyny mnie ogłupiają. Jestem Julian – nie rumienię się, ale czuję niechętny uśmiech drgający w kącikach moich ust. Julian flirtuje i wie, że do działa. Odwracam się do Bena i widzę, że obserwuje nas. Nie wygląda na szczęśliwego. Wcale.

95

Dobrze. Cieszę się. Może Julian nie będzie miał problemu z przespaniem się ze mną33. Marszczenie brwi Ben zastąpił grymasem niezadowolenia. - Cofnij się, koleś. Potrzebujesz tych ładnych rączek do grania w gówno, które nazywasz sportem. Julian patrzy na nas, a rozbawiony uśmiech zastępuje ten flirtujący. - Gram w golfa. I nie słuchaj go. Mogę jego pijackie ciało pokonać każdego dnia o każdej porze. Gdybym nie była tak zdenerwowana z Benem, uznałabym to za bardzo śmieszne. Ale jestem zła i zraniona, więc decyduję się go olać. Pamiętając sposób Lisy na flirt z facetami, staram się ją naśladować. Proszę, Boże, nie pozwól mi wyglądać jak kretynka. Powoli oblizuję wargi, pochylam brodę pod odpowiednim kątem i posyłam Julianowi mój najlepszy uśmiech. - Jestem pewna, że możesz. Masz piękny dom. Pokochałabym osobiste zwiedzanie, jeśli jesteś dostępny. Oczy Juliana wędrują od Bena do mnie, zatrzymując się na mojej twarzy. Wygląda na przekonanego, uśmiech na jego twarzy jest szerszy. - Akurat jestem dostępny teraz. Ben, widziałeś dom już wcześniej. Jestem pewny, że nie musisz zwiedzać ponownie, prawda? W każdym razie, jest zajebiście zimno. Chodźmy do środka zanim zamarzniemy. Sięga po moją rękę i owija swoje długie palce wokół moich. - Pozwól, że ci pomogę – odwracając się do Bena dodaje. – Stary, znasz drogę. Arthur zajmie się bagażem, więc kieruj się do baru. Morgan jest tam. Możesz pominąć salon, tam jest orgia. Nie śmiem spojrzeć na Bena, kiedy wysiadam z samochodu z pomocą Juliana. Jestem w połowie schodów wejściowych, gdy zdaję sobie sprawę jak gównianie zachowałam się w stosunku do Bena. Nieważne jakie miał powody, 33 To już jest szczyt!

96

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

próbował być w porządku w stosunku do mnie. Zatrzymuję się i uśmiecham się przepraszająco do Juliana. - Możesz dać mi chwilę? Zapomniałam powiedzieć coś Benowi. Okrążam Juliana, który kiwa na potwierdzenie i wracam do samochodu. Ben wyciąga bagaże, chociaż Julian powiedział, że ktoś się tym zajmie. Boże, on jest naprawdę doskonały. Kiedy do niego docieram, podnosi oczy i to, co w nich widzę przeraża mnie. Radość zniknęła. Wygląda na bardzo złego. I zranionego. - Hmm, przepraszam za to. Nie chciałam tak uciec z twoim przyjacielem. I przepraszam za wyciąganie Ashley. To nie było miłe z mojej strony – wkładam włosy za ucho spoconą dłonią. Moja skóra jest wilgotna z nerwów. Ben zamyka oczy i bierze głęboki oddech. Po chwili, gdy je otwiera, posyła mi spojrzenie, które mi mówi, w jakich tarapatach jestem. - Cokolwiek, Cathy. Śmiało. Julian da ci wiele zabawy. Mam nadzieję, że będziecie cieszyć się sobą – wypluwa. Przechodzi obok mnie, podnosi nasze walizki i idzie do domu, mijając Juliana, którego nawet nie zauważa. Co ja narobiłam?

***

Moje oczy podążają za Benem dopóki nie znika wewnątrz domu. Z ciężkim sercem odwracam się i widzę, że Julian obserwuje mnie ostrożnie. Gniew, który czułam wcześniej został zastąpiony poczuciem winy. Dlaczego pozwoliłam mojemu szaleństwu przejąć najlepszą stronę mnie? Gdy docieram do miejsca, gdzie zostawiłam Juliana, wiem, że powinnam powiedzieć coś, żeby przełamać napięcie wiszące w powietrzu, ale straciłam 97

zdolność mówienia. Gdy przeszukuję mój umysł, żeby złamać lód, słyszę pytanie Juliana: - Dlaczego Ben jest taki wkurzony? Przerwałem kłótnię czy coś? – stoi z rękoma w tylnych kieszeniach jeansów i czeka na moją odpowiedź. Zakładając włosy za ucho, decyduję się być szczera z nim. Nie znam kolesia zbyt dobrze, ale jeśli jest najlepszym przyjacielem Bena musi być godny zaufania. Poza tym naprawdę go lubię. - No… tak. Zaczęło się niewinnie, ale potem powiedział kilka rzeczy, które mi przeszkadzały – nerwy sprawiają, że zaczynam kiwać się na piętach. – I, och, moja złośliwość przybrała na sile, co jest do bani, bo pogorszyłam tą już i tak gównianą sytuację. I jeszcze moja próba zmycia się z tobą nie pomogła wcale. No wiesz, dopiero się poznaliśmy i wiem, dlaczego Ben się wkurzył. Przepraszam za to wcześniej… wiesz, moją kiepską próbę flirtu. Próbowałam zrobić na złość Benowi. - Daj mu czas do namysłu. Mógłbym coś powiedzieć. Nie byłaś kiepska we flirtowaniu. Byłaś bardzo urocza – uśmiecha się, gdy patrzy na moje usta o sekundę za długo. – Co do Bena, myślę, że był bardzo blisko pobicia mnie, ale mam to w dupie – przechyla głowę i uśmiecha się dwuznacznie. – W szkole średniej Ben i ja zawsze rozwiązywaliśmy wszystko dobrą bójką. Zawsze – śmieje się. – Jednak, ta zazdrość jest nowa. Ben nie bywa zazdrosny, zawsze jest na odwrót. Nawet kiedy był z Ashley. Gdy imię byłej Bena wychodzi z jego ust, wyraz obrzydzenia przebiega przez jego twarz, prawie jakby połknął gorzką pigułkę. Jednak szybko wraca uśmiech – Muszę powiedzieć, Cathy, że to mi się podoba. Oznacza to, że on jest ponad tą suką. Rozważam jego słowa przez chwilę i pozwalam im się wchłonąć. Uśmiecham się patrząc w dół na schody – Naprawdę tak myślisz? Patrzę w górę i spotykam jego szczere spojrzenie, gdy kiwa głową – Do diabła, tak. Ta suka wiele dla niego zrobiła. Uwierz mi, właśnie widziałem , że Ben nie wygląda jak w depresji po raz pierwszy od dawna. Tym razem wyglądał na zajebiście wściekłego, bo uderzałem do jego dziewczyny. 98

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Mam nadzieję, że masz rację. Naprawdę. Widzisz… Potem przypominam sobie powód naszej kłótni i jego cisza, gdy wspomniałam o Ashley i nie jestem pewna, czy Julian ma rację. - Nie widzę, więc dlaczego mi nie powiesz? Lubię cię. Mogę się założyć, że będziemy dobrymi przyjaciółmi, więc powiedz mi. Może będę w stanie pomóc? - Dobrze, ale pamiętaj, że pytałeś. Tylko nie ziewaj, jeśli cię zanudzę. - Nigdy mnie nie znudzisz. Teraz dawaj. Ale czekaj. Mam pomysł. Domyślam się, że to będzie jedna z tych długich opowieści Morgan, w których to zawsze jest wina faceta a nigdy dziewczyny. Uderzam go w ramię, co każe mu wyjąć ręce z kieszeni i podnieść w geście podporządkowania. – Hej! Byłem tylko szczery! Ale poważnie, czasami gdyby dziewczyny po prostu do nas mówiły, a nie robiły tych tajemniczych i gównianych rzeczy, wiedzielibyśmy kurwa, co się dzieje. W każdym razie, mam dość odmrażania sobie tyłka, ty pewnie też. Dlaczego nie pójdziemy do szklarni mojej mamy? Możemy tam porozmawiać i uniknąć orgii, która się dzieje w domu moich rodziców. - A-ale co z Benem? Co jeśli pomyśli sobie coś złego, jeśli go nie znajdziemy od razu? - Mam to w dupie. Był niegrzeczny dla ciebie, więc niech się przejmuje. - Hmm, ok. Ale czekaj. Zanim pójdziemy. Potrzebuję… hm, upewnić się o jedną rzecz. - Tak? - No cóż, skoro dopiero cię poznałam, mam nadzieję, że „pójdziemy do szklarni mojej mamy” nie jest kodem na spiknięcie się, ponieważ nie jestem zainteresowana. Jestem z Benem. I cóż… tak. Jestem z Benem – rumieniąc się, nie mogę uwierzyć, że to powiedziałam. Właśnie powiedziałam, że facet z marzeń nie dostanie nic zabawnego ode mnie. Mnie! Jakby chciał, Cathy. Jakby chciał. 99

- Cholera, Cathy. Naprawdę? Po pierwsze nigdy nie zabrałbym się na zabawianie się do szklarni mojej matki. Wziąłbym cię do mojego pokoju. Mam najlepsze łóżko do pieprzenia w tym domu. Po drugie ja nie kradnę, nigdy. Nawet, gdy dziewczyna jest tak ładna jak ty. Po trzecie, Ben jest moim najlepszym przyjacielem. Po czwarte chcę pomóc. Jestem gotowy powiedzieć, że Ben cię lubi, a jego gust jest bardzo dobry. - O mój Boże, przepraszam. Chciałam się tylko upewnić. Nie chciałam niczego złego sugerować. - To mi się podoba. Jesteś cool. Teraz chodźmy. Poważnie odmroziłem sobie tyłek. - Ok. Szklarnia jest piękna. Szkło, rośliny, drzewa otaczają nas. Są tu róże, orchidee i wiele innych roślin, których nazw nie znam, ale widziałam na okładkach magazynów ślubnych. Idziemy w głąb pomieszczenia, wdychając aromatyczne powietrze. Mogę sobie wyobrazić siebie w środku dżungli z tymi wszystkim egzotycznymi kwiatami górującymi nade mną. Księżyc jest jedynym źródłem światła w tym szklanym pomieszczeniu, pozwala mi dojrzeć i podążyć za Julianem bez potknięcia o donice. Julian siada na ławce obok drzewa i klepie miejsce obok siebie. Kiedy do niego dołączam, odwraca się tak, że widzę wyraźnie jego uśmiechniętą twarz. - Tak, jesteśmy tutaj. Teraz możesz mi powiedzieć, co się dzieje. Zobaczymy, czy mogę zastosować swoją magię, chyba że masz ochotę na szybki numerek tutaj po wszystkim? - Hahaha. Bardzo zabawne. Żebyś mógł wsadzić mój tyłek w jedną z tych dziwnych kolczastych roślin? Nie, dzięki. - Musiałem spróbować, wiesz? – Julian mówi ze śmiechem w oczach. Uśmiecham się i patrzę w dół na kolana, obserwując swoje dłonie. - Ok. W zasadzie to nie wiem, co się dzieje między Benem a mną. To znaczy, wiem, co się dzieje. Nie jestem głupia. Po prostu nie jestem pewna, czy 100

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

jesteśmy na poważnie, czy dla zabawy. Nie omawialiśmy etykietek i całej reszty. To nie jest tak, że mogę powiedzieć „Hej, Ben, chcesz być moim chłopakiem?”. Nie jestem aż tak wielkim nieudacznikiem, jeszcze. Nie wiem, czy jesteśmy w związku czy tylko randkujemy. Nie wiem nawet, czy on chce być na wyłączność. Wiem, że ja tego chcę. Podnoszę wzrok i obserwuję cienie roślin na ścianie – Chodzi o to, że jaja zakochuję się w nim, Julian. A my nawet nie uprawialiśmy seksu. - Czekaj, co? Nie pieprzyliście się? Nie ma mowy. Człowieku… jego kiepski nastrój ma sens. Kurwa – zszokowana twarz Juliana przypomina mi starą szkolną kreskówkę, gdzie oczy wyskakują z orbit. Kiwając głową śmieję się z Julianem i kontynuuję – Zanim zaczniesz współczuć Benowi, nie rób tego. Nie wchodząc w szczegóły, zaufaj mi. Ale tak. Nie poszliśmy jeszcze na całość. Powiedziałam mu, że chcę czekać, aby upewnić się, że skończył ze swoją byłą. Był bardzo słodki i wyrozumiały. Dzisiaj w drodze tutaj, zdecydowałam, że nie będę się martwić nią dłużej, więc powiedziałam mu… ok. Tak jakby zasugerowałam, że dzisiaj będzie ta noc, a on ześwirował. Wyszedł z niego praworządny dupek, mówiący, że nie przywiózł mnie tutaj na seks. Więc, tak, wtedy się zdenerwowałam, wspomniałam o Ashley i… Słyszę przekleństwa i jęk Juliana, co każe mi spojrzeć na niego po raz pierwszy odkąd zaczęłam mówić. - Co powiedział? - Cóż, kiedy sprawy przybrały gorszy obrót, nie powiedział nic. Zapytałam jak długo czekał na seks z nią oraz czy z nią skończył, a on nic nie odpowiedział. Po prostu milczał. A wtedy ty zdecydowałeś się wkroczyć. Teraz już naprawdę nie mam pojęcia, co jest między nami. Nawet jeśli jest, to zaczynam się martwić. Julian siada z łokciami opartymi na kolanach. – Więc, pozwól mu to wyprostować. Nie pieprzyliście się. Nie masz pewności, czy ze sobą jesteście i boisz się, że nie skończył z tą suką. A teraz on jest wkurzony, bo myśli, że ty myślisz, że przywiózł cię tutaj, żebyś poszła z nim na całość. I wspomniałaś o

101

byłej, co prawdopodobnie wkurzyło go najbardziej. Teraz on myśli, że mu nie ufasz i nie oszukujmy, to jest totalnie nie na miejscu. - Tak, to wszystko w pigułce. Wina obejmuje moje ciało w namiocie wstydu. - Co za cipka. - Hej! - Przykro mi, ale on jest dzieckiem. Potrzebuje lekcji i myślę, że po tym jak skończę dzisiaj, zdecydowanie dowiesz się, co jest między wami. - Co z Ashley? - Mówię ci. Skończył z nią. Powinnaś widzieć spojrzenie, jakie mi posłał, gdy pytałaś mnie o zwiedzanie domu. Gdyby spojrzenia mogły zabijać, byłbym już martwy. - Jesteś pewny? Przerażasz mnie. Co masz na myśli? - Zaufaj mi, Cathy. Znam go. Dlaczego nie zagramy w małą grę? - Naprawdę? Uważasz, że to dobry pomysł? - Tak. Będziesz mi dziękować jutro. Nie pozwoli ci wyjść z pokoju. - Ok. Dlaczego nie powiesz mi, o czym myślisz?

102

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 10 Teraźniejszość.

- Czekaj! Przytrzymaj drzwi! Biegnę przez marmurowy hol tak szybko jak mogę. Docieram do windy na czas tylko dzięki temu, że ostatnia osoba przytrzymała dla mnie drzwi. Ciężko dyszę, ale daję radę podziękować i stanąć z tyłu. Gdy opieram się o ścianę zaczynam się wachlować rękoma, starając się ochłodzić. Zamykam oczy i modlę się, żeby nie trzeba było zatrzymywać się na każdym piętrze. Dzisiaj jest najgorszy dzień na spóźnienie się, ponieważ Arsen zaczyna pracę pod moim nadzorem. Minęły trzy dni, odkąd widziałam go po raz ostatni. Gdy czuję gorące powietrze z tyłu mojej szyi, ciarki przebiegają w dół mojego ciała osiadając w brzuchu. Otwieram oczy, aby zobaczyć Arsena. Patrzy na mnie z figlarnym uśmieszkiem na ustach, a jego niebieskie oczy świecą jasno. Mogę zobaczyć jasnoniebieski kolor zmieszany z zielonymi iskierkami. Hmm, co on robi? - Dobry, wspaniała. Gotowa nauczyć mnie, jak być mężczyzną? No wiesz, wprowadzić mnie? – słychać uszczypliwość w jego głosie, ale czuję też śmiech. Trochę speszona i bardzo wkurzona jego słowami tylko kiwam głową i cofam się, żeby zrobić przestrzeń między nami, co nie jest możliwe, biorąc pod uwagę fakt, że jesteśmy upchnięci w małej windzie. Arsen musi wiedzieć, że jego powitanie wywarło na mnie w złe wrażenie. Może taki był jego cel, ponieważ zamyka przestrzeń między nami i staje blisko mnie. Krzyżuję ręce na piersi w obronnej postawie i chcę przejść do przodu, kiedy czuję jego ciepłą rękę na łokciu ciągnącą mnie bliżej niego. Moje ramię parzy, jakbym wylała na nie wrzątek. Oszołomiona tym, że chce mnie dotknąć nie troszcząc się o granice fizyczne, podnoszę wzrok i patrzę na niego. 103

Jego oczy błyszczą, gdy obniża uśmiechnięte usta, aby wyszeptać w moje ucho – Spokojnie, Dołeczku. Tylko drażnię się z tobą… Chcę coś powiedzieć, ale nie udaje mi się. Jego usta są zbyt blisko mojego ucha, czuję jak jego dolna warga ociera się o małżowinę. Denerwując się reakcją mojego organizmu, odwracam się, wykręcając moje ramię z jego uścisku – Trzymaj ręce przy sobie, dzieciaku. Cofnij się, teraz – syczę. Odrzuca głowę, gdy się śmieje, więc jestem w stanie obserwować grubość jego szyi i sposób w jaki jego szerokie ramiona trzęsą się. Marszczę brwi. Chcę złapać moją torbę i uderzyć go w głowę. Może przestanie się śmiać. Może dostanie wstrząsu mózgu. Może uda mi się wymazać głupi uśmieszek z jego twarzy. Jestem skłonna wprowadzić ten pomysł w życie, gdy drzwi się otwierają, wypuszczając ludzi. Patrząc na liczby uświadamiam sobie, że jeszcze długa droga przed nami. Przepycham się przez kilka osób, aż stoję trzy czy cztery ciała od niego. Co Ty na to, śliczny chłopcze? Uśmiecham się z powodu mojego sukcesu w pozbyciu się go. Rozważam, jak umieścić go na jego miejscu, gdy dotrzemy do biura. Myślę o zasypaniu go niekończącą się papierkową robotą i przydzieleniu większości głupich stażystów. Rozmyślam nad kilkoma bolesnymi opcjami, gdy czuję gorący oddech na mojej szyi ponownie. - Witam ponownie. Wymarzone spotkanie – mruczy mi do ucha, jego głos jest rozbawiony. Robi sobie ze mnie jaja! Zamykam oczy we frustracji próbując przywołać swoją siłę, żeby ustawić go na jego miejscu raz na zawsze. Powiedział, że nie będzie flirtować! Otwieram oczy i powoli się odwracam twarzą do niego. Gniewne słowa stają mi w gardle, pozostają niewypowiedziane. Arsen stoi za mną w całej swojej blond chwale. Wygląda niewinnie z gównianym uśmiechem na pięknej twarzy i wyzwaniem w oczach. Chce, żebym grała w tę głupią grę z nim. Chcę to skończyć, zachować się dorośle i przypomnieć mu o pakcie, który zawarliśmy, w jaki sposób ma się wycofać i zachowywać. Ale coś we mnie mówi, że Arsen próbuje grać miło. Stara się być przyjazny i nic więcej. Z jedną

104

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

ręką w kieszeni, drugą opartą o ścianę rozkłada swoje ciało leniwie naprzeciwko mnie. - Co się stało, Catherine? Odjęło ci mowę? – podnosi rękę i przeczesuje nią włosy, które wyglądają na miękkie. – Wiesz, że ja tylko pieprzę wkoło, prawda? Nigdy nie zwracam uwagi na moje słowa. I tak jak mówiłem ostatnim razem, mogę mieć cipki gdzie i kiedy chcę. Czuję, że moja twarz płonie. Czy on zdaje sobie sprawę, że nie jesteśmy sami? - Utkwiłaś ze mną na długo. Mój ojciec zdecydował, że da mi lekcje. A ja cię lubię, więc spróbujmy współpracować. Myślę, że możemy zostać przyjaciółmi, jeśli zapomnisz i ruszysz dalej. Tak jak mówiłem w samochodzie, to nigdy więcej się nie powtórzy. Zaufaj mi, Dołeczku. Wiem, kiedy nie znaczy nie – odpycha się od ściany i staje górując nade mną. Czuję się niekomfortowo w tej pozycji. - Przestań nazywać mnie Dołeczkiem. I jeśli naprawdę masz to na myśli, przestań mówić, że jestem wspaniała i przestań zakłócać moją przestrzeń osobistą. Nie podoba mi się to – mówię patrząc w jego rozbawione oczy. - Masz dołeczki, Dołeczku. Zajebiście piękne i doskonałe, jeśli mogę powiedzieć co myślę. Lubię patrzeć na twoją twarz. Wyglądasz bardzo ładnie, gdy jesteś zła – mówi cicho. – Rumienisz się, a to sprawia, że chcę zrobić więcej. Ok. Gdy przetwarzam jego słowa, obserwuję go uważnie. Patrzy na mnie wyczekująco, jak dziecko proszące o kawałek tortu, gdy wie, że nie powinno. Zanim mu odpowiadam, dwójka pasażerów wysiada z windy szepcząc między sobą – Jeśli Blondi odrzuca taki towar, lepiej pozostać w pobliżu tego kawałka całkiem niezłego tyłka, bo… - Cii, mogą cię usłyszeć. To jest Arsen Radcliff! Czytałam gdzieś, że nigdy nie miał dziewczyny, on tylko dmucha wko… - drzwi zamykają się zanim udaje nam się usłyszeć resztę zdania. Patrzę na Arsena i zauważam, że wygląda na

105

wkurzonego. Uśmiech zostaje zastąpiony przez grymas. Teraz wygląda jak dzieciak, który nie dostał ciasta. - Hmm Arsen… - Nic nie mów dopóki nie wysiądziemy. - Ok – gdzie poszedł droczący się i zabawny Arsen? Gdy wysiadamy, widzę, że nie jest tak późno jak myślałam. Jesteśmy pierwsi. Odwracam się do Arsena, gdy czuję jak popycha mnie dużą dłonią położoną w dole moich pleców. - Chodź ze mną – jego głos jest autorytatywny. Przez chwilę jestem zaskoczona, bo brzmi jak Ben. Doroślej. Zabiera mnie do pokoju socjalnego nie puszczając dopóki nie jesteśmy w środku . Przebiega rękoma po włosach i bierze sfrustrowany oddech. - Przepraszam za to. Nie chciałem by te kobiety myślały, że do ciebie uderzam – uśmiechnął się smutno do mnie. – Po pierwsze, starałem się być miły, ale wiesz co? Wszyscy pomyśleli, że próbuję cię przelecieć. Jeśli nieznajomi zakładają, że bajeruję, już rozumiem, dlaczego mi nie wierzysz. Do diabła, może nie będę mógł zaprzyjaźnić się z nikim bez przelecenia go. Może powinnaś powiedzieć Amy, żeby znalazła kogoś, kto nie jest po ślubie, aby cię zastąpił, bo podobno jestem dobry w pieprzeniu wszystkiego. To jest jego wrażliwość, którą próbuje ukryć mocno za fasadą playboya. Całkowicie mnie tym roztapia. Tak, mogę zrozumieć, dlaczego ludzie zakładają najgorsze. Jest piękny, a nawet doskonały. Jest młody, zamożny i sypia ze znanymi kobietami. Mogę się domyślić, że kobiety myślą „pieprz mnie”, jak tylko go widzą. Większość z tego jest jego winą. Nie sądzę, żeby ktoś trzymał nóż przy jego gardle i kazał mu wyjść z tego klubu z trzema modelkami wiszącymi na nim. Nikt nie powiedział, żeby pieprzył wszystkie znajome z książki telefonicznej. Jego słowa pozwalają mi dostrzec, co jest pod tym wszystkim. Zły chłopiec, który robi to, co ludzie chcą zobaczyć.

106

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Starając się rozjaśnić jego nastrój, dokuczam mu – Poważnie? Myślisz, że odrzucę szansę na dyrygowanie tobą? Nie ma mowy. Myślę, że po tym wszystkim, co mi powiedziałeś, zasłużyłam na sprawienie ci cierpienia. Jego oczy się rozjaśniają – Nie jesteś już na mnie wkurzona? Nawet po tym, co ta kobieta powiedziała? – wątpliwości ma wypisane na twarzy. - Cóż, mam na myśli to co powiedziałam wcześniej. Ale myślę, że powinieneś droczyć się i flirtować z kobietami, które czują się z tym komfortowo i chcą się z tobą przespać. Kiedy m-my spotkaliśmy się pierwszy raz… - czy naprawdę chcę do tego wracać? Tak myślę. Muszę wyjaśnić różnice między Arsenem z tamtej nocy, a Arsenem stojącym przede mną. - Nie drażniłeś mnie. Nie flirtowałeś ze mną. Ty, och, ty tylko zaatakowałeś mnie i nie przeprosiłeś. Nie jestem pewna, jak to wytłumaczyć, ale coś się zmieniło. Wierzę ci, kiedy mówisz, że chcesz żebyśmy byli przyjaciółmi, więc tak długo jak będziesz trzymał swoje ręce przy sobie i nie naruszysz mojej przestrzeni osobistej, będzie w porządku. Kręci głową z ogromnym uśmiechem – Dołeczku, jesteś cholernie niesamowita. Naprawdę. I masz rację. Zazwyczaj nie przyjaźnię się z dziewczynami. Po prostu je pieprzę i … - Zostawiam je – kończę za niego. Powinnam być obrażona za to, jak traktuje kobiety, ale sposób w jaki jego policzki się rumienią w tej chwili, sprawia, że chcę go uściskać. Uśmiechamy się do siebie. Później, gdy wracam z lunchu, znajduję pudełko z babeczkami z Piekarni Magnolia na moim biurku. Uśmiecham się, ponieważ Ben nigdy nie przestaje mnie zaskakiwać. Otwieram kartkę leżącą na wierzchu pudełka i czytam wiadomość, spodziewając się zobaczyć pismo, które znam na pamięć. Zamiast tego widzę nieznane.

Gorąca Ruda powiedziała mi, że kochasz babeczki.

107

A.E.R****

- Hej. Stojąc w barze blisko pracy, odwracam się, gdy czuję lekkie puknięcie w ramię. Staję twarzą w twarz z uśmiechniętym Arsenem. - Cześć – mówię, oddając mu zaraźliwy uśmiech. - Jak leci, Dołeczku? – Arsen pyta wkładając ręce w tylne kieszenie spodni. - Och, jestem tu, aby porwać jakiś lunch. - Spoko. Obserwuje mnie wyczekująco. Mam wrażenie, że chce, żebym zaprosiła go na wspólny lunch. Byłoby dziwnie, gdybym to zrobiła? Nie, nie sądzę. Pracujemy razem po tym wszystkim. - Chcesz do mnie dołączyć? Arsen uśmiecha się – Tylko dlatego, że prosisz, Dołeczku. - Poważnie? Co mam zrobić? Pozwolić ci jeść samotnie? – pytam z niedowierzaniem w głosie. - Nie. Wiem, że w głębi serca jesteś miękka, więc nie pozwoliłabyś mi jeść samotnie. Przestań narzekać i chodźmy do stolika. Jestem zajebiście głodny. Śmiejemy się i idziemy do pierwszego wolnego stolika, jaki widzimy. Zauważam, że kobiety patrzą na niego, gdy zmierzamy na swoje miejsca. Nie mogę ich za to winić. Facet jest naprawdę wspaniały. Gdy obserwuję Arsena, przypominam sobie ostatni miesiąc jaki minął od wydarzeń w windzie. Można powiedzieć, że rozwinęła się między nami przyjaźń, chociaż on flirtuje ze mną cały czas. Gdyby był innym człowiekiem, byłabym zaniepokojona, ale ten koleś robi to z każdym, kto nosi spódnicę i szpilki. Nie

108

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

traktuję go poważnie i pozwalam sobie bawić się nieszkodliwym flirtem. Poza tym zawsze śmieję się z jego głupich dowcipów. Jest naprawdę miłym facetem, kiedy nie stara się dostać do twoich spodni. Gdy docieramy do stolika, Arsen wysuwa dla mnie krzesło. Po szybkim przeskanowaniu restauracji, siadam i obserwuję, jak zajmuje miejsce naprzeciwko mnie. - Co nowego? – obserwuje mnie uważnie, stukając widelcem o stół. Chwytam serwetkę i zaczynam ją rozkładać – Nic, naprawdę. Ben i ja spędziliśmy weekend w naszym domku letnim w Winnicy Martha z przyjaciółmi. Kiwa głową na moją odpowiedź, a potem wyciąga swój telefon i zaczyna pisać na ekranie. - Cool – mówi nadal pisząc. - Hmm, a jaki był twój? Patrzy na mnie z figlarnym uśmiechem – Był pieprzastyczny. Mój przyjaciel Alec i jego zespół grali, więc miałem wiele groupie. Najlepsze gówno wszechczasów. To szalone, co niektóre dziewczyny robią, aby dostać się za scenę. - Och. To brzmi jak zabawa – odpowiadam rumieniąc się. Nie mogę zrozumieć, dlaczego zawsze to robię, gdy mówi o swoim życiu osobistym. To nie tak, że mnie obchodzi. Arsen wpatruje się w swoje ręce i mówi cicho – To było zabawne, gdy trwało. Słysząc te słowa mam wrażenie, że coś go trapi, a to mi się nie podoba. Nie podoba mi się wcale. Sięgam po jego rękę, ale w tym czasie dzwoni jego telefon. - Nie masz nic przeciwko, żebym to odebrał? – pyta grzecznie.

109

- Nie, śmiało. Przejrzę menu w tym czasie. Otwieram kartę na stronie ze specjałami starając się dać mu jak najwięcej prywatności. Nie chcę go podsłuchiwać, ale okazuje się to praktycznie niemożliwe, kiedy siedzi metr ode mnie. - Co się stało, kochanie? Jestem w barze z Dołe… Catherine – poprawia sam siebie. Czeka chwilę słuchając, co druga osoba mówi. - Cholera. Przykro mi. Zupełnie zapomniałem. Umówimy się ponownie? - Ok… obiecuję. Zrobię to dla ciebie. W każdym razie, śliczna, muszę spadać. Moje jedzenie już tu jest. Ciao. Po rozłączeniu się Arsen rzuca telefon beztrosko na stół i patrzy na mnie. - Przepraszam za to, Dołeczku. Miałem się z kimś spotkać na lunchu i zupełnie o tym zapomniałem. - Może jeszcze uda ci się z nią spotkać? Nie przeszkadza mi… - i naprawdę nie. Czuję się winna, że jest tu ze mną, a nie ze swoją randką. Lekko stukając palcami w stół Arsen zmienia temat – Lubisz słuchać Muse lub Awolnation34? – zaskoczona nagłą zmianą tematu, proszę go o powtórzenie pytania. - Och, tak. Kocham oba. Ostatni album Awolnation jest niesamowity. Moimi ulubionymi piosenkami są „Wake up” i „ Burn it down”. - Myślę, że „Madness” Muse jest zajebiście genialne. Widziałem ich na żywo kilka razy i są cholernie znakomici – mówi uśmiechając się do mnie i przeczesuje ręką włosy. - Zawsze to robisz. - Co? 34 Zespoły rockowe.

110

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Przeczesujesz włosy ręką. Czy to zły nawyk czy po prostu lubisz dotykać włosy– drażnię się. Śmieje się – Więc zauważyłaś? To mój zły nawyk. Próbowałem przestać, ale myślę, że po prostu za bardzo lubię ciągnąć za włosy. Zwłaszcza w sypialni, wiesz? - Cóż, nie. Nie wiedziałam i nie musiałam się dowiedzieć. - Nigdy nie wiesz, Dołeczku… pewnego dnia te informacje mogą ci się przydać – drwi. - Haha… Zapominasz, że jestem szczęśliwą mężatką. - Zbyt szczęśliwa dla dzikiego pieprzenia z takim gorącym ogierem jak ja? Wiesz, że byłem nazywany Bogiem w Sypialni więcej niż kilka razy? – żartuje, a jego oczy błyszczą szatańsko. Uśmiecham się – Nie jesteś zbyt skromny? Przy okazji, nie mogę uwierzyć, że nazwałeś siebie gorącym ogierem. Jestem pewna, że to przeczy twojej urodzie. Arsen uśmiecha się co powoduje zmarszczki wokół oczu. - Co? Nie wiedziałaś? Jestem zbyt gorący dla mojego ciała. - Jesteś czasami skromny albo poważny? – mówię ze śmiechem w głosie. - Nie. Skromność i ja nie idziemy w parze, kochanie. Mówię jak jest. - Nie wierzę, że prowadzimy tę rozmowę. Śmiejąc się oboje patrzymy na siebie, aż powoli przestajemy. Cisza staje się niewygodna, więc patrzę na zegarek. Arsen zerka na telefon kolejny raz. Czuję, że muszę przerwać milczenie. - Powinniśmy zamówić? Arsen kiwa i woła kelnerkę. Po jej odejściu, Arsen odwraca się do mnie. - Ok., mam pomysł. Gdy będziemy czekać na zamówienie, zagrajmy w grę. 111

- Hmm, nie jestem pewna. Patrzenie na twoją twarz sprawia, że robi mi się nieswojo. - Chodź! Będzie zabawnie. Utknęłaś w pracy ze mną, a to pomoże nam się poznać lepiej. - Dobrze. Powiedz mi. Nie obiecuję niczego. Z radosnym uśmiechem na twarzy, jakby otrzymał właśnie Nagrodę Nobla, mówi – Dlaczego nie moglibyśmy wyznać trzech rzeczy o sobie? Nie widząc w tym nic złego, zgadzam się zagrać w jego małą grę. Poza tym jestem ciekawa, co powie o sobie. - Ok., zaczynaj. Muszę zobaczyć jakie sekrety jesteś w stanie wyjawić w pierwszej kolejności. - Mam pięknego motyla wytatuowanego na klatce piersiowej – Arsen mówi. - Widziałam go! Miałam cię o niego zapytać od dłuższego czasu. Arsen kiwa uśmiechając się nieśmiało – Gdy miałem 17 lat mój przyjaciel i ja pojechaliśmy do Cancun na ferie wiosenne. Skończyliśmy w klubie ze striptizem, gdzie się najebaliśmy. Do końca tej nocy myślałem, że byłem zakochany w striptizerce o imieniu Motyl, więc jak tylko zamknęli ten klub – przerywa uśmiechnięty – poszła ze mną zrobić ten tatuaż. I w moim pijackim stanie, chciałem go wytatuować na moim sercu – jego oczy błyszczą z radości. - Dlaczego go nie usunąłeś? – pytam. - Nie. To część mnie. Poza tym, Motyl pokazała mi bardzo dobre rzeczy – mówi poruszając brwiami. - Cóż, cieszę się. Ok. Moja kolej – rumienię się, ponieważ jest to dość kłopotliwe. – Tak naprawdę nie umiem jeździć na rowerze. - Co? Niemożliwe! – wygląda na naprawdę zaskoczonego.

112

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak, nigdy się nie nauczyłam. Ben starał się mnie nauczyć kilka razy, ale nigdy nie załapałam – mówię przypominając sobie weekendową imprezę Juliana. - Nie musisz się tak rumienić, jeśli nie umiesz jeździć na rowerze – uśmiecha się krzywo zanim kontynuuje. – Czuję się źle przez twojego mężczyznę. Wyciągam rękę i klepię go w ramię – Hej! Arsen podnosi ręce w geście poddania i śmieje się – Hej! Przepraszam. Nie będę więcej dokuczał. Obiecuję – bierze łyk wody. – Gotowa na moje drugie wyznanie? - Jasne. Zauważam, że jego policzki się zaczerwieniają, co podkreśla jego turkusowe oczy. - Chciałem mieć własny zespół, gdy dorastałem, ale spieprzyłem cholernie. To żenujące. - Nie, nie sądzę, żeby to było żenujące. To świetne! Dlaczego nie spróbowałeś? - Może… nie. To było coś, co lubiłem robić – oczywiście nie czuł się komfortowo mówiąc o sobie, więc zmienił temat. – Twoja kolej. Przez chwilę wpatruję się w jego rumieńce i postanawiam powiedzieć mój najgłębszy sekret. Nie wiem, co sprawia, że chcę to zrobić, ale chcę. Jesteśmy tak swobodni, a to sprawia, że chcę mu zaufać. - Hmm, mam dwa sekrety. Jestem w ciąży. Ale nie. Nie gratuluj mi jeszcze. Widzę coś w jego spojrzeniu, ale znika zanim mam szansę go zapytać. - Śmiało, słucham – zachęca mnie.

113

Zaskoczona jego gotowością wysłuchania, przypominam sobie, kiedy ostatni raz próbowałam rozmawiać o tym z Benem bardzo dawno temu i jak różna była jego reakcja. Jak dzień i noc. Leżymy z Benem oparci o drzewo, z jego ramieniem owiniętym wokół mnie. Otacza nas zapach później jesieni w naszym lokalnym parku. Czuję ogromną tęsknotę, gdy obserwuję dzieci goniące gęsi i łapiące spadające liście. Są tak piękne, że boli nawet słuchanie ich śmiechu. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek przyzwyczaję się do ich obecności wokół mnie, bez walki z pustką, która chce przejąć mnie całkowicie. Mam nadzieję, że tak. Naprawdę mam. Ben zawsze mi mówi, że szczęściem jest to co zrobisz ze swoim życiem. Zastanawiam się, co się dzieje, gdy to czego pragnie twoje serce zostaje zabierane wciąż i wciąż. Naprawdę. Co wtedy? Nadal próbuję to rozgryźć. Podziwiam piękne dzieci bawiące się i wracam myślami do początku końca, do tego dnia, w którym istotna część mnie zdecydowała, że to za dużo, żeby nadal marzyć i mieć nadzieję. To był dzień, w którym nadzieja prześlizgiwała się przez palce, niezależnie od tego jak bardzo starałam się trzymać ją mocno w dłoniach. Nie chcę o tym więcej myśleć. Odwracam się do Bena i widzę, że jego oczy są zamknięte, a zarozumiały uśmieszek gra wokół ust. Kocham ten uśmiech. Jest tak, jakby on znał odpowiedzi na coś, co wiesz, że jest naprawdę złe, ale on nie chce powiedzieć dlaczego. I zdarza się, że przypomina mi szczęśliwe dni. Zachodzące słońce rzuca blask na wszystko w parku, w tym na jego piękną opaloną twarz i ciemne loki, które kręcą się beztrosko. Uwalniam się z jego uścisku i siadam okrakiem przodem do niego. Podnoszę ręce do jego włosów i widzę, że uśmieszek przeszedł w pełny uśmiech. - Twoje włosy są już naprawdę długie, skarbie. 114

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie obetnę ich, kochanie – odpowiada z zamkniętymi oczami. - Skąd wiedziałeś, że chcę to zasugerować? I dlaczego nie? – pytam. - Moja gorąca żona wczepia się w nie. - Słucham? - Słyszałaś mnie, kobieto – otwiera oczy i patrzy na mnie w sposób, w który tak bardzo kocham. – Lubię czuć dotyk twoich rąk na moich włosach – pochyla się szepcząc do mojego ucha. – To przypomina mi świńskie rzeczy, które mi robisz ciągnąc za nie. Plus gorące stażystki je lubią. - Gorące stażystki? Ben śmieje się, gdy widzi wyraz mojej twarzy – Czy moja kobieta jest zazdrosna? - Zazdrosna? – pytam marszcząc brwi. Może jestem. - Skarbie, ochłoń… tylko się z tobą drażnię. Nie obchodzą mnie stażystki. Dbam tylko o to, czy tobie się to podoba czy nie. Muszę być szczery, że pociąganie za włosy, gdy sprawiam, że dochodzisz… mocno… zajebiście mnie kręci – liże moje ucho. Nie mogę powstrzymać dreszczu, który przebiega przez moje ciało. - Ben… nie tutaj – protestuję. Śmieje się. - Więc chodźmy. - Ty dupku. Nie, nie idziemy nigdzie. Zostajemy tutaj – szturcham go łokciem. - Cathy… zbyt dużo czasu minęło. No chodź – otacza moją talię ramieniem i wącha moją szyję. Uczucie intymności, które mieliśmy odeszło. Chcę się na niego otworzyć i porozmawiać. Podzielić się moimi wewnętrznymi demonami. Może gdybym mu wyjaśniła, co czuję pustka by odeszła. 115

Mam zamiar mu powiedzieć, że powinniśmy wrócić do domu, kiedy on całuje mnie słodko w policzek. Powoli odwracam twarz i całuję go rozpaczliwie w usta. Potrzebuję jego pocałunków, żeby mnie zatrzymały tu. W tym życiu. Z nim. Gdy nasze usta się rozdzielają, patrzymy na siebie ciężko oddychając. Ramię Bena jest owinięte wokół mnie i czuję się dobrze, po raz pierwszy od długiego czasu. - Kochanie, co się dzieje? Widzę, że coś cię gryzie. Dlaczego mi nie powiesz? Wiesz, że zrobię wszystko, o co mnie poprosisz, o ile będzie to w mojej mocy - całuje mnie w nos i przesuwa ręce na mój tyłek. Śmieję się, bo gdy jego ręce dotykają mojego tyłka, jego brwi się unoszą i patrzy na mnie chytrze wyglądając jak zboczeniec. Decyduję się otworzyć przed Benem. - Patrzenie na te bawiące się dzieci… sprawia, że zaczynam myśleć. - O czym, kochanie? - Hmm, tak się boję, kochanie. Ja-ja czuje się jak nieudacznik, ponieważ nie mam… - Przestań, Cathy. Nienawidzę, gdy robisz to sobie. Przestań o tym myśleć. Jest tyle możliwości, których możemy spróbować… tak wiele opcji dostępnych. - Nie, pozwól mi skończyć, proszę – błagam. Ben wydaje się zdenerwowany, ale pozwala mi kontynuować. – Chcę ci to powiedzieć. Po prostu tak się boję, że nigdy nam się nie uda. Naprawdę myślałam, że IVF 35 zadziała. Naprawdę – czuję łzy wzbierające w tylnej części mojego gardła, ale nie mogę ich zatrzymać. – Co jeśli my nie możemy… nigdy… Ben kładzie ciepły palec na moich ustach – Ciii… nie bądź negatywnie nastawiona. Zawsze możemy spotkać się z prawnikiem od adopcji. Nie mam nic przeciwko. 35 In vitro

116

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie, nie, nie. Ben to zbyt wiele. Nie jestem pewna, czy to udźwignę… nie wiem. - Więc dlaczego nie spróbujesz myśleć pozytywnie36? Jego słowa są jak uderzenie w twarz. Staram się być z nim szczera ten jeden raz, a on ciągnie mnie w dół, jakby moje obawy były mało ważne. - Kochanie, ja po prostu uważam, że idziesz w złym kierunku. - Co masz na myśli? - Do diabła, Cathy, nie wiem. Myślę, że jesteś zbyt pesymistyczna czasami. Sądzę, że twój sposób myślenia sprawi, że nie wszystko się ułoży – głaszcze mnie po policzku, ale jego dotyk nie jest mile widziany w tym momencie. – Kochanie, nie bądź zła. Po prostu myślę, że musisz być nastawiona pozytywnie. Zrób tak, a to zadziała. - Ale… - chcę się zapytać, co się stanie, jeśli to nie zadziała, ale on mnie zatrzymuje. - Nie ma żadnego ale. Widzę, że ten temat wpływa na ciebie. Zostawmy to, dobrze? Nie, nie jest dobrze. Ben zdecydował, że czas odpuścić, więc to robię. Wzruszając ramionami, wstaję, ale Ben mnie zatrzymuje. - Hej – obejmuje moje policzki. – Spójrz na mnie, kochanie. Nie bądź zła. Chcę tylko, żebyś przestała się obwiniać i nie myślała o najgorszym. To nie jest zdrowe. Nie chcę patrzeć na niego. Chcę mu powiedzieć, że mam prawo myśleć, jak chcę, ale tego nie robię. W głębi duszy wiem, że ma rację, ponieważ znam te wszystkie rzeczy. 36 Muszę, po prostu muszę tu się wtrącić  To jest najgorsze zdanie, jakie można usłyszeć od partnera w takiej sytuacji. Wszyscy w koło mówią: będzie dobrze, myśl pozytywnie. Niestety, nie da się wyłączyć myślenia. Ten strach jest już zawsze. Kobieta po stracie bardzo potrzebuje kogoś, z kim podzieli się obawami i ramienia do wypłakania. Z doświadczenia wiem, że tą osobą powinien być partner, ewentualnie mama, siostra. Cathy ma tylko Bena, ale jak dla mnie tutaj zawiódł na całej linii  Co oczywiście nie znaczy, że pochwalam wskoczenie w ramiona innego mężczyzny ;) Rozmowa, rozmowa, rozmowa.

117

Mój umysł wie. Jednak próbuję przekonać do tego moje serce. Ben patrzy na mnie oczekując, że coś powiem, ale tego nie robię. Nie ma już nic więcej do powiedzenia. Wiem tylko, że to nie ma już znaczenia.

- Catherine, jesteś tam? – Arsen macha przed moją twarzą. – Coś mówiłaś? - Och, tak. Wybacz – biorę głęboki oddech. – Jestem w ciąży, ale nie chcę robić sobie nadziei. Widzisz, dwa lata temu zdiagnozowano u mnie stan zwany poronieniem nawykowym lub nawracającą utratą ciąż(PRL). Mój przypadek był wśród niewyjaśnionych PRL. Co oznacza, że mogłam zajść w ciążę, ale każda kończyła się poronieniem z nieznanego powodu. To się wciąż działo i nie było żadnego wyjaśnienia, ponieważ wszystkie badania wychodziły dobrze. Nie mówiąc pustych słów, Arsen sięga po moją dłoń i trzyma mnie - Mów dalej. Patrzę w dół na nasze ręce i czuję jego gorący dotyk. Zdaję sobie sprawę, że czuję się lepiej. - Po moim trzecim poronieniu, wieczność zajęło nam ponowne zajście w ciążę. Ten stan nazywany jest niepłodnością wtórną. Stosowaliśmy leki, akupunkturę, IVF, chodziliśmy do specjalistów… ten cały kram. Ale nic nie działało. Nawet spotkaliśmy się z prawnikiem od adopcji, ale gdy wyjaśnił nam cały proces starania się o adopcję dziecka i nawet jeśli przeszlibyśmy przez to wszystko, nie mielibyśmy gwarancji… - zatrzymuję się. – Po prostu nie mogłam tego zrobić. To było zbyt bolesne, więc się poddałam. Cóż, zrezygnowałam. Oblizuję wargi, które nagle stają się bardzo suche – Przepraszam. Nie wiem, dlaczego mówię ci to wszystko – przełykam ciężko. – Muszę zanudzać cię na śmierć. Arsen kręci głową – Nie, dawaj dalej, Dołeczku. Słucham – zachęca ochrypłym głosem, wciąż trzymając mnie za rękę. 118

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Patrząc na niego, czuję jak połączenie między nami rośnie, więc mówię mu to, czego nie mogłam powiedzieć Benowi. Naprawdę nie mam pojęcia, jak Arsen sprawia, że mówię mu o moich największych obawach siedząc w ruchliwej restauracji. Może to zrozumienie, które widzę w jego oczach albo ten podtrzymujący uścisk na mojej dłoni, ale jakoś wiem, że znalazłam w nim przyjaciela. Tego, który nie będzie mnie osądzać. - Teraz jestem znowu w ciąży i to mnie przeraża. Chcę wierzyć i myśleć pozytywnie, ale nie mogę. To jest ciągły strach, że coś pójdzie nie tak. Strach tak silny, że czasami nie mogę oddychać. Patrzę na mój brzuch i myślę, że to zbyt piękne, żeby było prawdziwe. A jeśli coś się stanie dziecku… Nie wiem, co się wtedy stanie ze mną, Arsen. Nie wiem. Pragnę dziecka tak mocno, że trudno jest mi myśleć o czymś innym. Arsen siedzi cicho przez chwilę patrząc na nasze dłonie splecione razem – Jeśli kiedykolwiek poczujesz, że musisz z kimś porozmawiać… jeśli kiedykolwiek poczujesz taki strach, że nie będziesz mogła oddychać… powiedz to mnie. Jestem tu dla ciebie, Dołeczku. Jestem tutaj. Wiem, że jego słowa mogą być puste i że może oferuje swoją pomoc, bo jest uprzejmy, ale błysk w jego oczach sprawia, że mu wierzę. I zrobię to. Zrobię. Zrobię. - Dziękuję. Chętnie skorzystam – mówię, puszczając jego dłoń, przez co czuję się osamotniona. - Czy masz jeszcze jakieś wielkie rewelacje? Nie sądziłem, że się spodziewasz – mówi z uśmiechem. Myślę, że próbuje rozluźnić atmosferę. Patrząc w dół na mól ledwie widoczny brzuch, uśmiecham się – Tak. Nie przyznałam się. To kolejny sekret – unoszę oczy i podpieram podbródek. – Hmm… - Naprawdę? – jego oczy błyszczą z ciekawości. 119

- Tak. To dziwne. Obawiam się, że podnośnik przestanie działać i utkwimy. I tunele – drżę na myśl o tym. – Szczególnie boję się tych pod wodą. Co jeśli coś się stanie i się zawali, gdy będę w nim? - W porządku, Dołeczku. Zlituję się i cię uratuję – Arsen mówi z uśmiechem. Śmieję się – A jak Pan zamierza to zrobić? – pochylam się do przodu. – Masz jakieś super moce, których nie jestem świadoma? - Skarbie, chciałabyś je poznać? – Arsen drażni się pochylając się do przodu. - Może… ale, co jeśli nie potrzebuję ratunku? – pytam. - Nawet jeśli nie, będę tam gdzie ty – odpowiada. - Och, to jest bardzo ciekawe – pochylam się bliżej niego. – Arsen, mój rycerz w lśniące zbroi. - Tylko dla ciebie – odpowiada, ale już się nie uśmiecha. W rzeczywistości wygląda śmiertelnie poważnie. Nasze twarze są bardzo blisko, czuję jego oddech na moich ustach… patrzymy na siebie w milczeniu zbyt długo. Przyjazna atmosfera sprzed chwili zmieniła się w napiętą… naładowana energią. Powoli opuszcza wzrok i wpatruje się intensywnie w moje usta, co skłania mnie do zrobienia tego samego. Czy one są tak miękkie, jak wyglądają? Nic nie mogę poradzić na to, że zastanawiam się, jakby to było poczuć je na swojej skórze. - Przepraszam. Jedzenie jest gotowe – kelnerka przerywa napięcie wypełniające niewielką przestrzeń między nami. - Nareszcie. Jestem zajebiście głodny – Arsen mówi wracając do swojego normalnego zachowania. Chwytam widelec udając, że niezręczna chwila sprzed chwili nigdy się nie zdarzyła. 120

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

***

Po lunchu wychodzi ze mną i czekamy na taksówkę. Zaczęło padać, gdy byliśmy w barze, więc gdy wychodzimy silny wiatr nas dopada wywijając mój parasol na drugą stronę. Szarpie mną do przodu, przez co się potykam i lecę ślepo na Arsena, który natychmiast otula ramiona wokół mojej talii i powstrzymuje mnie od upadku. Kiedy zakłopotana patrzę w górę, on już mnie obserwuje swoim przenikliwym spojrzeniem. Czuję jak rumieniec zaczyna mnie palić, gdy słyszę głośne walenie mojego serca. Zastanawiam się, czy on je słyszy. Chciałabym umrzeć. - Nie pocałowałem cię jeszcze, a już uginają się twoje kolana – drażni się, zacieśniając chwyt. Próbuję wymyślić odpowiedź, ale mój umysł jest pusty. Zamiast tego gubię się w cieple jego ciała. Jego dotyk jest komfortowy i naturalny, jakby tutaj należał. - C-co? – mówię przełykając ciężko. - Myślę, że to jest ten moment, kiedy powinienem cię pocałować – Arsen mówi, a czubki naszych nosów dotykają się. W oszołomieniu obserwuję jak zbliża swoje usta do moich. Głos z tyłu mojej głowy krzyczy, żebym się ruszyła, bo nic dobrego z tego nie wyjdzie. Kiedy myślę, że chce mnie pocałować, otrząsam się z zadumy i umieszczam swoje ramiona między nami gotowa w każdej chwili go odepchnąć z całych sił. Arsen zaskakuje mnie, gdy czuję jego oddech przy moim uchu. – Tylko się wygłupiam, Catherine – szepcze zanim się cofa patrząc na mnie z uśmiechem w oczach. Uwalniam się, ponieważ drażni się ze mną. Wycieram krople deszczu z mojej twarzy – W twoich snach, Arsen – żartuję. 121

- Kurwa, jesteś przemoczona. Pozwól mi to naprawić – puszcza mnie natychmiast. Chwyta parasol i go naprawia. - Tak lepiej – trzyma go nade mną chroniąc przed deszczem. - Hmm tak… dziękuję. - Mówiłem ci. Jestem tu po to, żeby cię uratować. Jego oświadczenie każe mi podnieść oczy. Patrzę na niego, a deszcz pada wokół nas. Uśmiecha się swobodnie. Czuję się komfortowo z przyjaznym i flirtującym Arsenem. Stoimy obok siebie, a on trzyma nade mną parasol, a sam moknie. - Jesteś pewien, że nie chcesz wcisnąć się tutaj. Myślę, że jest wystarczająco miejsca dla nas obojga. - Nie. Tak jest ok. Trochę wody nie zabije mnie. Stajemy na rogu, a głosy miasta ożywają wokół nas. Czuję zapach mokrego asfaltu i egzotycznych przypraw ze stoiska w pobliżu. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek wcześniej zauważała te zapachy i dźwięki unoszące się w powietrzu. - Czy zechciałbyś podzielić się ze mną taksówką? - Jasne – Arsen uśmiecha się. Mam zamiar omówić nasze następne zadanie, gdy słyszę jak mój telefon dzwoni. Biorę go i widzę zdjęcie Bena na ekranie – Przepraszam na sekundkę. Mój mąż dzwoni i muszę odebrać. Arsen kiwa sztywno. Po krótkiej rozmowie, żegnam się z Benem. Odwracam się patrząc na przemoczonego Arsena, gdy taksówka wreszcie zatrzymuje się przed nami. Kiedy Arsen otwiera dla mnie drzwi, wsiadam, ale on nie. - Nie idziesz? – pytam zdezorientowana.

122

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie. Przypomniałem sobie o kilku sprawach. Jeśli nie masz nic przeciwko, mogę pożyczyć parasol? - Hmm, ok. Zaglądając do środka Arsen zaskakuje mnie i całuje w policzek. Potem szepcze mi do ucha – Dziękuję, Catherine. To była świetna zabawa. Powinniśmy to robić częściej. Wiesz, tylko ty i ja. Wiem, że chciałbym. Prostuje się i zamyka drzwi bez słowa. Gdy taksówka rusza, odwracam się tak szybko, że czuję włosy uderzające w moją twarz. On stoi w deszczu obserwując odjeżdżającą taksówkę.

123

Rozdział 11 Przeszłość.

Nerwy paraliżują moje ciało, czuję się jakbym miała gorączkę. Patrzę na nieznajomą obserwującą mnie w lustrze oczami, które jasno świecą. - Och, nie jestem pewna jak się z tym czuję – szarpię skórzaną spódnicę, próbując obniżyć ją o kilka centymetrów. Bez powodzenia. Odwracam się w stronę Morgan, która siedzi na łóżku wyglądając idealnie. Pocieram spoconymi rękoma o siebie. – Czuję się jakbym została przyparta do muru albo popchnięta, Morgan. Jeśli się schylę prawdopodobnie każdy zobaczy mój tyłek. - Żartujesz sobie? Wyglądasz prześlicznie. Jak nowa, ulepszona i wylaszczona dziewczyna z sąsiedztwa. Ben straci rozum, gdy zobaczy cię w tym stroju. Uśmiechając się do mnie, podnosi się i staje obok mnie. Gdy idzie w moją stronę, obserwuję jej strój i przez moment życzę sobie być tak wysoka i zaokrąglona jak ona. Ma na sobie bardzo błyszczące legginsy, koszulkę Rolling Stones i jasnoróżowe szpilki. Żeńska wersja Juliana jest wspaniała. - Poważnie Cathy. Julian zdał mi relację, co dzieje się między wami. Wiem, że to zabrzmi niedojrzale, ale jeśli chcesz zdobyć faceta, spraw, żeby umarł z zazdrości. Wyglądaj gorąco i flirtuj z fajnymi kolesiami, a on zmieni się dla ciebie w jaskiniowca. Przysięgam, że to działa. Obserwuję ją kątem oka i mówię ze śmiechem i niedowierzaniem w głosie – A to działało u ciebie wcześniej, tak? - Tak. Zawsze. I powiem ci, że im bardziej go wkurzysz, tym gorętszy będzie seks na pogodzenie. Kręcę głową i nadal wpatruję się w moje odbicie w lustrze. – Dobra, rozumiem. Ale to nie jest spódnica. To tylko skrawek szmatki! – wskazuję na

124

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

obcisłą spódniczkę otulającą moje biodra. Mam kawałek skóry przyczepiony do tyłka, kremową bluzeczkę z czarną koronką i czarne kowbojki. Ok., to faktycznie nie wygląda źle. Ale czuję się naga. Morgan śmieje się, a jej niebieskie oczy błyszczą. – Myślę, że wyglądasz bardzo gorąco w tym stroju. Nie tylko Ben się będzie ślinił na twój widok, ale prawdopodobnie Julian i reszta chłopaków też. Nie ma z tobą zbyt wiele do roboty, wiesz? Jesteś naturalnie bardzo piękna bez makijażu, więc poczekaj zrobię tylko oczy i nałożę trochę różu na policzki. Biedny Ben, już mu współczuję. Jęcząc zamykam oczy i pozwalam jej bawić się mną jak lalką Barbie. Ona już mnie ubrała i zrobiła włosy. Dlaczego miałabym nie pozwolić jej na zrobienie mi makijażu? Poza tym, muszę przyznać, że to niezła zabawa. Gdy ona mnie „upiększa”, zdaję sobie sprawę, że mój strój jest najmniejszym zmartwieniem. Muszę porozmawiać z Benem. Więc odpuszczam temat i zostaję w jej ubraniach. Dziewczyna, która się na mnie gapi, nie wygląda jak Cathy. Jest piękna, w pewien sposób eteryczna. Otwierając oczy i zbliżając się do lustra, spoglądam na siebie. - Wow, Morgan. Kocham to! Wyglądam inaczej – przerywam – wyglądam pięknie! Dziękuję! Zwracam się do niej z wielkim uśmiechem na twarzy. Wygląda na bardzo zadowoloną z siebie. - Nie ma za co! Ale nie musiałam wiele robić. Wydobyłam tylko twoje naturalne piękno. Mówiłam ci, że nie miałam dużo pracy z tobą. W każdym razie przestań patrzeć na siebie. To ty, mała, gorąca dupa. Chichocząc łapie mnie za łokieć i ciągnie do drzwi. – Och. Móóójjj. Boooooże! Nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć twarze Bena i Juliana, gdy cię zobaczą. Czuję motyle w brzuchu, gdy idziemy do salonu. Niech los zdecyduje, co ma nastąpić.

125

Mam nadzieję, że Ben tam jest.

***

Czuję ręce Julina owinięte wokół mojej talii, gdy tańczymy do „Santeria” Sublime. Czy te wygibasy można nazwać tańcem? Nie jestem pewna, ale gram nadal. Julian powiedział, żebym mu zaufała, więc to robię. Bliskość naszych ciał powinna mi przeszkadzać. Jest taka, że byłabym zaskoczona, gdyby można zauważyć skrawek światła między nami, gdy tańczymy. Ale uśmiech Juliana jest braterski, uspokaja mnie, że wszystko jest tylko na pokaz. Julin skanuje pokój, kiwając do ludzi, którzy próbują uzyskać jego uwagę. Jego oczy wracają do mnie i już nie opuszczają. Tańcząc gubimy się w muzyce i każdy bit nakręca nasz ruch. Gdy „Caress Me Down” zaczyna grać, Julian przyciąga mnie bliżej. Instynktownie owijam ręce wokół jego szyi, a nasze biodra kołyszą się w rytm piosenki. Nasze ciała są tak blisko, że mogę poczuć jego ciepło promieniujące przez jeansy. Kurwa. To jest całkowicie inne niż wcześniejszy taniec. Wiem, że to musi wyglądać na gorsze niż jest, ponieważ przyciągamy wiele uwagi. Zaczynam czuć się niekomfortowo w naszym tańcu. Cholera. Rozglądam się po pokoju i odsuwam się od niego delikatnie. Staram się znaleźć powód, dla którego tu jestem. Nie widzę go nigdzie i zaczynam świrować. Gdzie jest Ben? Gdy zaczęłam tańczyć z Julianem mój wzrok wylądował na parze wściekłych brązowych oczu. Ben obserwował mnie bez uśmiechu, ale Julian zadał mi pytanie, co odwróciło moją uwagę. Po udzieleniu odpowiedzi, spojrzałam znowu, ale Ben już mnie nie obserwował. Tak naprawdę, nie spojrzał 126

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

na mnie już ani razu. Gdy drugi lub trzeci taniec się skończył, zauważyłam, jak Ben znika z przepiękną brunetką. To sprowadza mnie do tej chwili. Gdzie on jest? Wyobrażanie sobie jego z nią, doprowadza mnie do szaleństwa z zazdrości. Jest mi niedobrze, ale sama doprowadziłam do tej sytuacji, prawda? Wiem dlaczego Ben nie chce na mnie patrzeć. Dlatego prawdopodobnie bzyka się z kimś o wiele ładniejszym ode mnie. Czuję złość i łzy napływające do oczu. Musi być mną zniesmaczony. Nienawidzę tego. Zasłużyłam na to wszystko. Nikogo nie mogę obwiniać za moje dziecinne zachowanie. Cholera. Staram się nie myśleć więcej i postanawiam poszukać Bena, żeby zatrzymać te głupie gierki. Mam tylko nadzieję, że Ben mi uwierzy i nie będzie za późno. Odwracam się do Juliana z poczuciem winy. Staję na palcach i mówię do jego ucha – Julian przepraszam. Nie mogę tego zrobić. Jeśli te wszystkie osoby sądzą, że coś dzieje się między nami, to mogę sobie wyobrazić, co Ben myśli. Proszę, pozwól mi go poszukać. - Jesteś pewna? Myślę, że jesteśmy na dobrej drodze. Jest bliski zbicia mnie na kwaśne jabłko. Kręcę głową – Nie, Julian. Wyszedł z wysoką brunetką. - Co jest, kurwa? Nie widziałem tego – krzyczy. - Wyszedł dwie lub trzy piosenki temu. – Boli mnie brzuch na samą myśl, co może teraz robić. Po kilku sekundach Julian pyta – Jak ona wyglądała? Przełykam ciężko – Wysoka brunetka, chuda, wielkie cycki, piękna. 127

- Kurwa! – przyszpila mnie spojrzeniem. Myślę, że już wiem, kim ona jest, ale muszę to potwierdzić. – Cz-czy to Ashley? – pytam bez tchu. Julian zaciska szczękę i przytakuje. Czuję jakby powietrze rozsadzało moje płuca. Patrzę na parkiet, zanim spotykam jego spojrzenie jeszcze raz. – Wystarczy. Nie mogę już tego robić. - Hej. On wróci. Zobaczysz. Kręcę głową – Wiem, że to tylko taniec, ale jest mi niedobrze. Nie chcę, żeby zrozumiał mnie źle. Proszę – błagam. – Muszę go znaleźć i spróbować wszystko wyjaśnić. Nie mogę tego robić. Nie mogę. Julian natychmiast mnie wyprowadza z troską w oczach. – W porządku. Idź. Może chcesz, żebym znalazł go dla ciebie? Spróbował porozmawiać z nim sensownie? - Nie. To moja bitwa. Narobiłam bałaganu i wystarczająco już cię w to wciągnęłam. Nie jestem pewna, czy nadal będę tu jutro, ale szczerze dziękuję ci za troskę i wysłuchanie mnie. Ben jest szczęściarzem mając takiego przyjaciela – całuję go w policzek, potem odwracam od niego. Julian ciągnie mnie z powrotem – On jest szczęściarzem. Wiesz, nie żartowałem na temat polowania, ale do cholery kusi mnie to teraz. Lubię cię. Mam nadzieję, że oboje się dogadacie, bo mam dobre przeczucia związane z waszą dwójką. Kiwam z uśmiechem. - Cathy… - Tak? - Jeśli nie wyjdzie ci z Benem, wiesz, gdzie mnie znaleźć – Julian uśmiecha się, a jego niebieskie oczy błyszczą.

128

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Wybucham śmiechem. Ściskamy się po raz ostatni zanim wyruszę w poszukiwaniu tego, co mam nadzieję, że będzie mi wybaczone i zostanie moją przyszłością. Nawet jeśli będę musiała błagać na kolanach. Dla Bena zrobiłabym to i o wiele więcej. Stojąc na pustym korytarzu, czuję dłonie owijające się wokół mojej talii. - Hmm… znudzona Julianem? Głos Bena powoduje ciarki na moich plecach. - Nie. Wiesz, że nie jestem zainteresowana nikim, ale ty… - staram się wyplątać z jego uścisku, ale zacieśnia uścisk przez co krzywię się z bólu. - Gówno prawda. Widziałem, jak z nim tańczyłaś. Nie zlałem go tylko dlatego że … - Stop! Puść mnie, żebym mogła wyjaśnić, co się stało. Gdy Ben robi to, o co proszę. Odwracam się, żeby na niego spojrzeć. Wygląda na szalenie smutnego, ale jest tutaj. Rzucam się w kierunku jego klatki piersiowej i ściskam go mocno. Nie sądzę, żeby mogła być bliżej. Przepełnia mnie tak wiele miłości i ulgi, że nie od razu zauważam, jak jego ręce próbują mnie odepchnąć zamiast przytulić. Po minucie zdaję sobie sprawę, co to znaczy. Puszczam go i odwracam się, gdy słyszę, jak Ben przeklina pod nosem. Chcę powiedzieć, że rozumiem i jest w porządku, ale słowa utkwiły mi w gardle. Idę pięć czy sześć kroków, gdy łapie mnie za łokieć i przyciąga z powrotem, przyciskając do swojej piersi. - Do kurwy nędzy, Cathy. Gdzie myślisz, że idziesz? – pyta surowo. Patrząc na jego twarz czuję łzy spływające po policzkach. – J-ja naprawdę przepraszam. Wezmę walizkę i wyjadę dzisiaj. Przepraszam, Ben. To moja wina.

129

Ben kręci głową, a grymas na jego twarzy się pogłębia. – Gdzie do diabła myślisz, że pójdziesz? – jęczy sfrustrowany. – Wiesz co? Nieważne. Nie odpowiadaj na to pytanie. Masz dużo do wyjaśnienia, ale nie tu. - Ale nie chcesz mnie już. - Żartujesz, prawda? Oczywiście, że cię chcę. Jesteś moją dziewczyną. Muzyka, ludzie wychodzący z pokoju, śmiech, krzyki wszystko się rozmywa. Wszystko co mogę zobaczyć to facet stojący przede mną. Tylko on. On zaciska zęby tak mocno, że idealny kształt jego szczęki jest jeszcze wyraźniejszy. Wyraz jego twarzy mówi, że chce mnie zabić, ale to jego oczy sprawiają, że jestem zafascynowana. Widzę czułość i zaborczość mieszające się ze sobą jak lody waniliowo-czekoladowe. Mogę zobaczyć też coś, w co nie mogę uwierzyć. Widzę moją przyszłość. Jesteś moją dziewczyną. Z jego słowami odbijającymi się w mojej głowie, trawiącymi moją duszę próbuję zmniejszyć odległość między nami, ale nie mam szansy. Silne ramiona Bena owijają się wokół mnie w mgnieniu oka. Przytula mnie tak mocno, że nie czuję żeber. Zanurza się w krzywiźnie mojej szyi. Mogę poczuć delikatny zarost na mojej brodzie łaskoczący moją skórę. Szepcze mi do ucha – Potrzebuję cię teraz, pieprzyć moje cholerne sumienie. Nie mogę czekać dłużej. Muszę się znaleźć w tobie natychmiast. Chcę cię nagą pode mną. Żadnych więcej gierek. Czuję dreszcze na całym ciele, ogień pożądania między nogami i motylki trzepoczące w brzuchu. Kiwając głową, łapię jego rękę, gdy przyciąga mnie przed siebie. Jesteśmy w pełni ubrani i z publicznością, ale on uderza biodrami we mnie. - Pragnę cię – szepcze mi do ucha. 130

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Ja też.

***

Gdy zmierzamy do naszego apartamentu na drugim piętrze, ręka Bena znika pod moją spódniczką i w majtkach. - Kurwa, Cathy, jesteś taka mokra. Ben unosi mnie w swoich ramionach. A może to ja się na niego wspięłam? Moje ręce zaciskają się wokół jego szyi, a moje nogi wokół jego bioder. Jęczymy, gdy nasze ciała ocierają się intymnie. Mam wrażenie, że nie dotrzemy do łóżka. Ben łapie za mój tyłek podnosząc mnie wyżej i chowając głowę w moją szyję. – Zabijasz mnie. Nic nie widząc w ciemnym pokoju zbyt zajęci całowaniem i ściąganiem naszych ubrań, wchodzimy na meble. Śmiejemy się długo dopóki Ben nie przerywa szepcząc – Cathy kochanie, będziemy potrzebować światła, jeśli nie chcemy złamać każdego mebla w tym pokoju. - Hmm… pośpiesz się. Umieram tutaj i nie sądzę, żebym mogła czekać dłużej. Pstryka mnie w nos – Moja napalona, mała kokietka. Kiwam głową, gdy odchodzi, ponieważ tak… To nie jest kłamstwo. Pragnę go. Wszystkiego w nim. Tak bardzo.

131

Gdy jego ciało uwalnia się ode mnie, idzie w ciemności w stronę drzwi szukając włącznika. Słowa uznania należą się temu, kto wymyślił, żeby umieszczać je zawsze przy drzwiach. Genialne. Po chwili światła się zapalają, a ja nie zwracam uwagi na wystrój. Wszystko co chcę zobaczyć to Ben. Wszystko co widzę to Ben. Gdy wraca bezwstydnie upajam się jego widokiem. Perfekcyjną muskulaturą, rozmiarem jego rąk, pięknem twarzy i potrzebą w jego oczach. Pożądam go. Pod jego spojrzeniem dreszcz przechodzi przez moje ciało, gorączka z pragnienia, czuję się opuchnięta tam gdzie chcę go, gdzie potrzebuję go najbardziej. Z przekomarzającym uśmiechem na ustach Ben zbliża się do mnie powoli, a ja się cofam. Mój tyłek uderza w krawędź komody. Drżę od stóp do głów w oczekiwaniu. Ben zbliża się do mnie, a wyraz jego twarzy sprawia, że moje serce bije mocno i szybko. Ruszam w jego stronę i nie wiem, kto dociera pierwszy. To nie ma znaczenia. Wszystko co mogę czuć to jego usta na mojej skórze, całujące mnie brutalnie. Wiem, że zostawią po sobie ślad. Nie zatrzymuję go, ponieważ chcę być oznaczona przez Bena. Przyciągam go bliżej. Nasze rozszalałe ręce rozrzucają ubrania, a gdy jesteśmy całkowicie nadzy, Ben chwyta mnie za ramiona i przestaje całować. - Musimy przestać… - mówi z bólem. – Nie spodziewałem się, że to się wydarzy, więc nie jestem przygotowany. - Och, masz na myśli zabezpieczenie? Ben kiwa pocierając kark. - W porządku. Jestem na pigułce i-i to będzie mój pierwszy raz b-bez, no wiesz… prezerwatywy – mówię czując jak moja twarz pali. Ben obejmuje moją twarz dłońmi, pieszcząc palcami moje policzki. – To byłby też mój pierwszy raz. Jesteś pewna, kochanie? - Tak. O tak – błagam.- Nie mogę dłużej czekać. 132

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Bez wahania Ben puszcza moją twarz, chwyta za ramiona po raz kolejny i odwraca mnie twarzą do lusterka opartego na toaletce. - Patrz – żąda, a jego głos jest zachrypnięty. – Patrz na nas. Widzę zarumienioną blondynkę z opuchniętymi i zaczerwienionymi od całowania ustami. Biała skóra na jej małych piersiach jest zarumieniona od jego dotyku. Widzę rozpalonego mężczyznę z ciemnymi oczami płonącymi ogniem. Mięśnie jego szyi napinają się, gdy walczy, żeby nad sobą zapanować. Widzę pot zraszający jego ciało, sprawiający że jego skóra błyszczy jak jedwab. Gdy nasze oczy spotykają się w lustrze, Ben bez uśmiechu przesuwa swój palec w dół mojego ciała. Czuję jak pieści moje wnętrze. Jęczę prosząc o więcej, gdy odsuwa rękę całkowicie. Patrzę na jego odbicie w lustrze. Podnosi palec do ust, oblizuje go i ponownie opuszcza. Przesuwa palec, a moje soki mieszają się z jego na mojej łechtaczce. Jestem na skraju eksplozji, kiedy cofa palec kolejny raz. Ben łapie moją dłoń i zaciska moje palce na swoim penisie, głaszczemy go razem do pełnej erekcji. Nie widzę nic, ale czuję twardość i gładkość jego skóry, gdy mocniej przyciska moją dłoń swoją. Puszczam go biorąc podstawę jego penisa w dłoń, ale nie umieszczam go w sobie. Zamiast tego delektuję się chwilą. Oddycham powoli i spokojnie. Kocham to, jak wolny i nieskrępowany Ben się czuje. On sprawia, że czuję się piękna i potężna. Gdy jego ręka ląduje w dole moich pleców, pochylając mnie i pchając do przodu, łapię się krawędzi toaletki. Trąca moje uda, żebym rozchyliła je szerzej. Jęczę, gdy czuję końcówkę penisa Bena wewnątrz mnie. Zaciskając szczęki wbija się we mnie jednym mocnym, głębokim pchnięciem, które sprawia, że lustro się chwieje. Podnosi oczy z miejsca, gdzie jesteśmy połączeni, więc możemy patrzeć na siebie, gdy powoli zaczyna mnie posuwać. Wolną ręką głaszcze moją łechtaczkę. Kiedy prawie ze mnie wychodzi, mocno pcha do przodu jęcząc i pocierając mnie mocniej i szybciej za każdym razem. Ben chwyta moje włosy w pięść, delikatnie szarpie, żebym podniosła wyżej tyłek dając mu lepszy dostęp. - Och, tak – jęczę z każdym pchnięciem. - Kuuurwa, kochanie… jesteś tak cholernie ciasna… kurwa. 133

Ben chce brać, chce rozkazywać, chce dominować. Ja chcę jego. Chcę jego, ponieważ czuję potrzebę. Ogromną potrzebę. Daję mu wszystko. Gdy nasz rytm staje się coraz bardziej zdesperowany, Ben puszcza moje włosy chwytając moje biodra w obie ręce pchając głębiej, pieprząc mnie mocniej. Czuję go wewnątrz, na zewnątrz, wszędzie. Czuję go w mojej duszy. Jestem blisko krawędzi. Podnoszę oczy, aby spojrzeć na jego odbicie w lustrze. Chcę go widzieć, gdy dochodzi we mnie. Ben też mnie obserwuje. Nie sądzę, że kiedykolwiek przestaniemy. - Tak blisko, Cathy… Muszę wyciągnąć… - Nie. Nie… jest w porządku. - Kurwa… tak blisko. Nasze ciała nadal uderzają o siebie, mogę poczuć jak zaciskam się wokół niego. Palce Bena pocierają mnie szybciej i szybciej aż dochodzę. Mój krzyk ucieka, gdy eksploduję w kolorach tęczy. Słodkie uniesienie przepływa przez moje ciało. Obserwuję jak Ben zamyka oczy i odchyla głowę, a chrapliwy jęk opuszcza jego usta, gdy szczytuje. Czuję ciepło rozpływające się w moim wnętrzu, a jego ramiona otaczają mnie w talii. Kładzie głowę na moich plecach, wbijając się i drżąc po raz ostatni. Fala ciepłych uczuć przepływa w mojej krwi, gdy całuje moje plecy. - Wow – mamrocze, gdy wzmacnia uścisk wokół mnie. - Hmm tak. Wow. - Cathy… - Tak? Czuję, że szturcha mnie jeszcze raz – Dlaczego czekaliśmy tak cholernie długo? 134

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Chcę go walnąć za ten głupi żart, ale kiedy odwracam moją twarz, żeby na niego spojrzeć i zaprotestować, czuły uśmiech na jego wargach okrada mnie z logicznych myśli. - Mam nadzieję, że udowodniłem ci, jak mocno cię pragnę. Należysz do mnie. Tylko do mnie. Zabrakło mi słów, więc kiwam. Jestem jego dziewczyną.

***

Leżymy w łóżku na łyżeczkę. Jego ramiona owinięte są wokół mojej piersi i pasa, mocno wciskam plecy w jego przód. W bezpiecznym uścisku, wciąż wzdycham. Czuję jak jego oddech pieści moje ucho. Wiedziałam. Po prostu wiedziałam. Wiedziałam, że jeśli się prześpimy, jeśli posiądzie mnie fizycznie rękoma, ustami, ciałem, intymność tego aktu pchnie mnie na krawędź, z której spadnę swobodnie w nieznaną otchłań. Cóż, jestem po innej stronie. A jeśli wcześniej czułam jakbym szybowała, teraz jestem rakietą w powietrzu. Moje ciało jest zaspokojone, cudownie miękkie i bolesne, wargi obolałe, serce pełne. Chcę wstać i skakać po łóżku. Krzyczeć, jak mnie uszczęśliwia. Ben sprawił, że kolory stały się jaśniejsze gdy weszliśmy do tego pokoju. Sprawia, że czuję, jakby moje serce miało wyskoczyć z piersi gdy go widzę lub myślę o nim. On sprawia, że mój świat się kręci. Uśmiecham się w poduszkę i przytulam bliżej jego ciepła. Myślę, że Ben miał rację. Nie rozumiem, dlaczego czekaliśmy tyle czasu. Jak Ashley? Mam to gdzieś. Teraz wiem, że Ben czuje coś do mnie. Może to nie miłość jeszcze, ale mam nadzieję, że pewnego dnia będzie. - Hmm, przestań to robić, kochanie. Chyba że chcesz jeszcze raz… 135

Śmieję się czując się szczęśliwa. Droczę się – Nie miałabym nic przeciwko. Czuję się, jakbym została okradziona. - Kobieto, zabijesz mnie. Nie jesteś obolała? Nie chcę cię zranić. Pieprzyć to gówno, skradłaś moją dupę. Poczułem jak się zaciskasz wokół mojego kutasa. I kochanie, zaufaj mi, ja to spowodowałem. - Poważnie, tak pewny siebie? – jego zadowolenie z siebie mnie kręci. - Tak, jestem pewny siebie – mówi, trącając mnie ogromną erekcją. - Co do diabła. Jak możesz być… - Kochanie, jestem facetem. Sam ze swoją dziewczyną, której słodki nagi tyłek przykleja się do mojego fiuta. Więc tak, mam zamiar pieprzyć cię znowu i znowu. - Czekaj! Nie! Zanim cokolwiek zrobimy, chcę wiedzieć… Muszę wiedzieć. Było ci dobrze? Podobało ci się? Puszczając mnie, podnosi swoje ciało i kładzie się na mnie. Jego ramiona oplatają moją głowę, a pozostałymi częściami ciała przylega do mnie. Patrzy na mnie z ogniem w oczach – Cathy, proszę. Daj spokój z tym gównem. Nie podoba mi się, gdy w siebie wątpisz. To tylko ja, kochanie. I ja… - przerywa zastanawiając się. Podnosi jedną dłoń i głaszcze mój policzek. – Myślę, że jesteś idealna. Twoje zielone oczy wyglądają jak lasy. Twoje dołeczki sprawiają, że chcę zrobić coś głupiego. Wszystko w tobie jest doskonałe. Wszystko, co robisz jest doskonałe. Więc daj spokój, Cathy. I odpowiadając na twoje pytanie, to było zajebiście niesamowite. Ty jesteś niesamowita. - Och. Rumieniec jak rozgrzane żelazo pokrywa moją twarz. Wszystko, co mogę zrobić to próbować zrozumieć. On myśli, że jestem idealna.

136

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- To prawda. Wszystko, czego chcesz. Teraz przestań brzmieć jak horndog37, którego mam i jestem z niego dumny. Możemy hmm dostać się do niego? Klepię go w klatę, żeby zaprotestować, ale Ben łapie moją dłoń. Podnosi ją do ust i całuje – Boże, dlaczego ja się z tobą spotykam? Jesteś takim dupkiem! Twarz Bena mięknie, gdy mruczy – Ponieważ – pocałunek – jestem najbardziej czułą – pocałunek – kochającą – pocałunek – słodką – pocałunek – i napaloną osobą – pocałunek – jaką kiedykolwiek spotkałaś38 – napina twarz, jego oczy mnie przyszpilają. – Więc co powiesz? Chcesz być moją dziewczyną? Moje ręce się pocą, a w piersi wybuchają fajerwerki – Tak.. jeśli chcesz. Uśmiecha się chłopięco – Tak, chcę. Ben zbliża usta do moich i dotyka bardzo delikatnie, bardzo ostrożnie… otwieram usta dla niego, jego język pieści mój, a jego ręce wędrują do moich nóg, rozkłada je raz jeszcze. Gdy czuję czubek jego penisa, przerywam pocałunek – Czekaj. Muszę wiedzieć coś jeszcze. Jęczy staczając się z mojego ciała i zarzuca ramię na oczy – Dawaj. Seksualna frustracja sączy się z jego porów. Czy to źle, że mnie chce? - Hej, mówiłeś, że chcesz porozmawiać. Więc mówię. - Touché, kochanie, touché. Dawaj. Zamieniamy się w słuch. - My? - Tak, mój kutas i ja. Jest rozbudzony po tym wszystkim. - Jesteś niedobry.

37 Znany amerykański żarcik. Określeniem horndog nazywa się bardzo napalonego faceta. Zostawiam w oryginale.

38 I jak go nie kochać?

137

- Tylko dla ciebie, kochanie, tylko dla ciebie. Teraz śmiało. Nie chcę cię pośpieszać, ale czekamy. - Chciałam ci powiedzieć, że nic nie było między Julianem i mną. Zanim przyszedłeś, byłam z nim i tańczyliśmy zbyt blisko siebie, ale to wszystko było na pokaz. Byłam zła na ciebie i nie myślałam, więc zostałam z nim. Nie chciałam cię zranić, a już na pewno nie chciałam doprowadzić do twojej bójki z Julianem o mnie. Był bardzo słodki, próbując mi pomóc. Opuszczając ramię, którym zasłaniał oczy, patrzy na mnie i mówi z grymasem na twarzy – Julian słodki, ja pierdolę! On, kurwa badał grunt. Pragnął cię. Widziałem to. Ma coś do wyjaśnienia, ale nie martw się o to teraz, kochanie. Bawił się tym, ale nigdy nie znajdzie się tak blisko ciebie ponownie i on o tym wie. Więc nie przepraszaj za to. - Proszę, nie bądź złośliwy. Naprawdę był słodki. - Nie martw się o to. Pozwól mi zająć się moim najlepszym przyjacielem. Nie jestem już wkurzony. - Ok., dalej. - Jest tego więcej? - Jeszcze jedno. Gdzie byłeś, kiedy zniknąłeś? - Nie mogłem znieść patrzenia jak tańczysz z kimś innym, więc poszedłem po piwo. Byłem wściekły. Byłem gotowy znaleźć cię i zatrzymać tą nieudaną grę, gdy zobaczyłem jak wychodzisz. Wtedy cię dogoniłem w korytarzu. - Jesteś pewien? Nie byłeś, no wiesz… z kimś innym? Zniknąłeś na kilka piosenek – dlaczego nie mówi mi o Ashley? Powinnam powiedzieć, że go widziałam, ale nie chcę zniszczyć tej chwili. Może porozmawiam z nim o tym jutro. Ben decyduje, że ma dość rozmowy. Gdy słyszy moje pytanie, jego ręka ląduje między moje nogi. Czuję nie dwa a trzy palce wewnątrz mnie, pieszczące mnie delikatnie – Kochanie, ile razy mam ci to powtórzyć dzisiaj? Chcę tylko 138

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

ciebie – bez usuwania palców, podpiera się na jednym ramieniu i obserwuje mnie. – Tylko ciebie. Czuję, że wycofuje palce i obserwuję jego ruchy nade mną. Rozkłada moje nogi, wchodzi we mnie powoli, nie śpiesząc się. Gdy jest we mnie cały, zatrzymuje się i patrzymy na siebie dysząc ciężko. Powoli podnosi rękę i głaszcze moje nagie ramię – Chciałem to zrobić od chwili, kiedy pocałowałem cię na ulicy. - Uprawiać seks? – pytam. - Nie – zagryza dolną wargę. – Sprawić, że jesteś moja. Tym razem kocha się ze mną. Nie ma w tym poprzedniej ostrości. Czuję się jakby mówił mi za pomocą swojego ciała to, czego nie może wyrazić głosem. Czuję jakbyśmy byli połączeni naszymi ciałami oraz sercami. Jęcząc, przyciągam go za kark do pocałunku. Zatracam się w tej chwili. Później, gdy do pokoju wpadają jasnofioletowe i różowe promienie wczesnego poranka, prawie zasypiamy po długiej nocy pełnej miłości. Gdy moje oczy zamykają się z powodu mocnego i wspaniałego wyczerpania, Ben przesuwa nosem po mojej szyi i szepcze mi do ucha – Nigdy nie zmęczę się tobą… i tym – trzyma moją dłoń w swojej przeplatając nasze palce. – Chcę cię tylko dotykać. Tak zajebiście mocno. Tak zajebiście dużo. Jesteś moja teraz. Tylko moja. Przed spadkiem w otchłań snu, słyszę moją odpowiedź. - Jestem twoja. Ta prawda rozbrzmiewa we mnie, dopóki nie zostaje wyryta w mojej duszy.

***

Budzę się, otwierając oczy rozciągam się. Och, och. Jestem obolała. Bardzo obolała. Mam czerwone plamy na całym ciele. Uśmiecham się, nie 139

jestem zszokowana czy przestraszona, bo przypominam sobie naszą wspólną noc. Naszą pierwszą wspólną noc i wszystko, co wydarzyło się między nami. Te siniaki i czerwone plamy są dowodem na to, że zostałam oznaczona. Zostałam naznaczona fizycznie przez Bena, przez każdy mocny nacisk jego warg na mnie, każdy pocałunek i każde miękkie słowo, które zostało wyszeptane. On oznaczył siebie w moim sercu. Gdy wyciągam ramiona nad głową, próbując potrząsnąć moim ospałym, zamglonym umysłem. Zauważam, że Bena nie ma w łóżku. Nie zastanawiając się sięgam po jego poduszkę, przyciskając ją do twarzy. Chowam w nią nos próbując wchłonąć jego zapach. Wącham jego unikalny miętowy zapach zmieszany potem i piżmowym zapachem seksu. Jeeezzu… przypomniałam sobie. Ta poduszka była wczoraj pod moim brzuchem, gdy pieprzył mnie od tyłu. Czuję ciepłą wilgoć zbierającą się między moimi nogami. Jęczę przytulając poduszkę do piersi jakby to był Ben. Po kilku minutach bezczynnego leżenia decyduję, że powinnam wziąć prysznic przed jego powrotem. Wtedy słyszę, że drzwi się otwierają. Opieram się na łokciach obserwując jak odświeżony po prysznicu i ubrany Ben wchodzi do pokoju. Jego uśmiech na mój widok jest tak wielki, że widać linie wokół jego oczu i ust. On jest wspaniały. I jest mój. - Obudziłaś się. Cieszę się. Chcę cię nauczyć jazdy na rowerze. - Poważnie, Ben? Mówiłam ci, kiedy o tym rozmawialiśmy tydzień temu, że nie jestem zainteresowana nauką. Gdy Ben zbliża się do łóżka, zapach jego wody po goleniu i szamponu obezwładnia mnie – Wiem, kochanie, ale chcę cię nauczyć. To jest zabawa. Latem będziemy mogli pojechać do New Hampshire lub Vermont i uprawiać kolarstwo górskie. To jest niesamowite. I chciałbym, żebyś robiła to ze mną. - Ok., w porządku. – Gdy staje przede mną, zauważam napis na jego koszulce. – Nie łapię twojej koszulki. - Co? – Ben pyta. 140

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Jest napisane „Liquor on the front39”. Seksowny uśmieszek pojawia się na jego ustach – Przeczytaj z tyłu kochanie i powiedz to szybko. Gdy się odwraca, widzę resztę. Dobrze – Poker on the back? – głośno wymawiając te słowa, rozumiem je. Poważnie? Ben śmieje się, podchodzi do krawędzi łóżka i klęka obok mnie – Chętnie, kochanie. Ale nie teraz. Teraz chcę zrobić to… - Ben, zdejmij tę koszulkę. Poważnie, to jest… - To jest gówno. Teraz podnieś swój apetyczny tyłek z łóżka. Nauczę cię, jak jeździć na rowerze. - Myślałam, że zrobiłam to ostatniej nocy… - Zrobiłaś, kochanie i prawie przyprawiłaś mnie o atak serca. Ale to coś innego. Chodź, nie marudź. - Dobrze – jęczę wstając z łóżka.

***

Odświeżona po prysznicu i bez uczucia bólu idę do przestronnego pokoju śniadaniowego. Pokojówka, którą zatrzymałam i zapytałam o drogę nazwała go salonem śniadaniowym. Chichoczę. Salon. Moim sekretnym hobby jest czytanie powieści z czasów regencji40, a słowo salon przypomina mi je. Ben na pewno mógłby być bohaterem jednej z nich. Zdecydowanie pasowałby do tej roli. Zabójczo przystojny i męski.

39 Tutaj mamy dwuznaczny żarcik odnoszący się do seksu. Zostawiam w oryginale.

40 Np. Jane Austen.

141

Gdy wchodzę do pokoju, skanuję go wzrokiem szukając Bena. Nie trwa to długo. Rozmawia z tą samą piękną brunetką z ostatniej nocy. Jej egzotyczne rysy sprawiają, że wyglądam nudno i zwyczajnie. Jest wysoka jak supermodelka Victoria`s Secret. Stoją przy oknie zajęci rozmową, ale to mi nie przeszkadza. Uderza mnie w brzuch i odbiera oddech to jak ona trzyma jego dłoń. Widzę łzy błyszczące w jej oczach, gdy do niego mówi. Wygląda jakby błagała go o coś. Ben wygląda na wzburzonego, ale widzę łagodność w jego oczach, gdy podnosi rękę i wyciera czule łzy z jej twarzy. Cholera. Oglądanie jak dotyka jej twarzy z taką czułością jest ciosem dla mojego serca. Rozpadam się na tysiąc małych kawałków. Cofam się bez patrzenia i zderzam się z gosposią, która trzyma tacę wypełnioną szkłem, które spada i tłucze się, zupełnie jak ja. Wszyscy odwracają się w moją stronę i przepraszam pokonując drogę do drzwi, tak szybko jak się da. Czuję chłodne powietrze na moich mokrych policzkach, gdy zaczynam biec. Nie obchodzi mnie to. Chcę po prostu uciec jak najdalej od tego domu. Wiedziałam, że to się zdarzy. Nabrałam się na swoje pobożne życzenia. Myślałam, że mogę sprawić, że Ben zakocha się we mnie tak jak ja w nim. Tak, kocham go. A to boli. Ale Ben nigdy nie był mój, więc nie mogę być wściekła, że chce końca tego, co mamy. Wiem to. Wiem. Słyszę, jak ktoś krzyczy moje imię, ale nie przestaję biec. Nie wiem nawet gdzie zmierzam. Moje blond włosy plączą się, gdy próbuję uciec. Oślepiają mnie, aż uderzam w ludzką ścianę. Ciepłą ścianę, której ramiona owijają się wokół mnie mocno. Jak on znalazł się przede mną? Nieważne. To nie ma znaczenia.

142

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Próbuję wyrwać się z jego mocnego uścisku, ale mi nie pozwala. Ben pochyla się do mojego ucha i mówi – Cathy. Przestań ze mną walczyć. To nie było to, o czym myślisz. Kiedy mam zamiar zaprotestować, on kładzie palec na moich ustach – Ciii. Daj mi wyjaśnić. To była Ashley. Chce mnie odzyskać, ale to co zobaczyłaś, nie było naszym powrotem. Pozwoliłem jej odejść. Nie chcę jej już, Cathy. Tylko to jej wyjaśniałem… zakochałem się w kimś innym i nie kocham jej już. Kocham ciebie, Cathy. Tylko ciebie. Więc, proszę… przestań. Przestaję walczyć i podnoszę oczy. Nadzieja odradza się, rozprzestrzeniając się dzikim ogniem w moim wnętrzu – T-ty mnie kochasz? Kiwa głową, a jego oczy się rozświetlają – Tak, Cathy, kocham cię. Kocham cię zajebiście mocno. - Też cię kocham. Tak bardzo.

***

Ben

Miłość może cię zniszczyć. Miłość może cię złamać. Miłość może cię uzdrowić. Miłość może cię odkryć, I jeśli masz szczęście, Miłość może złożyć cię w całość ponownie. To jest to, co Cathy zrobiła dla mnie.

143

Łapię jej dłoń swoją, gdy wracamy do domu. Potrzeba bycia z nią doprowadza mnie do pieprzonego szaleństwa. Muszę pokazać jej to językiem ciała, bo słowa nie wystarczą. Pokazać jej, że posiada moje ciało i duszę. Nawet Ashley, którą uważałem za swoją przyszłość zanim mnie zdradziła, nigdy nie dotarła do mojego wnętrza tak jak Cathy ze swoimi niewinnymi, zielonymi oczami. Zmieniła biologiczny charakter mojego złamanego ciała, osiadając w moim DNA, powoli uzdrawiając swoim uśmiechem, sklejając mnie w całość dzięki jej miłości. Kurwa. Jest źle. I kocham to. Kocham ją. Tak zajebiście mocno. Patrzę w dół na małą dłoń w mojej, czując jej słodkie ciepło uderzające w mojego fiuta. Zdaję sobie sprawę, że ten mały pakiet doskonałości ma moc, żeby kompletnie mnie zniszczyć, unicestwić, gdyby kiedykolwiek zechciała. Zabawne jest to, że nie przejmuję się, jeśli to oznacza, że mogę z nią być, trzymać ją w ramionach, nazywać moją tak długo jak to możliwe. I lepiej żeby to była kupa czasu, bo w mojej ocenie wieczność może nie być wystarczająca. Kiedy nasze spojrzenia się spotykają, dreszcz świadomości spływa mi po plecach. Muszę poczuć jej wilgoć, ciepło i pulsowanie wokół mnie. Pamiętam sposób, w jaki jej ciało mnie przyjęło, oddając siebie tak swobodnie. Gdy wracamy do domu, puszczam jej rękę i otaczam jej ramiona przyciągając bliżej siebie. Czuję jak obejmuje mojej talię. - Ben… - Tak, kochanie? - Wracamy do pokoju? 144

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak. Musimy wyjaśnić pewne rzeczy. - Ok. Czy możemy uniknąć wejścia frontowymi drzwiami? Nie chcę wpaść na wszystkich po przedstawieniu, które odstawiłam i pewnie wyglądam jak szop od tego płaczu – Cathy pyta stłumionym głosem przy mojej piersi i zachrypniętym od łez. Pochylam się, żeby pocałować czubek jej głowy. Zamykam na chwilę oczy wdychając jej kwiatowy szampon – Cokolwiek chcesz, kochanie. I mam to na myśli. Leżymy w łóżku patrząc na siebie. Chcę ją nagą na mnie, ale wiem, że to nie może się jeszcze zdarzyć. Muszę wyjaśnić kilka rzeczy i pomóc jej zrozumieć, że przeszłość to przeszłość i niech to lepiej tam zostanie, raz na zawsze. Czuję silną potrzebę dotknięcia jej, posiadania jej ciała blisko siebie, więc przytulam ją. - O wiele lepiej. - Ben… Przepraszam, że wyciągnęłam pochopne wnioski, gdy zobaczyłam cię z Ashley. To dlatego, że wczoraj widziałam jak z nią wychodzisz, ale gdy cię zapytałam o to, nie wspomniałeś o niej. - Miałem zamiar powiedzieć ci o niej, ale nie chciałem tego robić wtedy. Chciałem, żebyśmy byli my dwoje. Tylko ty i ja, nikt więcej. - Po ostatniej nocy nie powinnam w ciebie wątpić. Tylko… kiedy zobaczyłam sposób, w jaki dotknąłeś jej twarzy, jak ona trzymała twoją dłoń i jak doskonała była, poczułam zazdrość. Wiem, że nigdy nie mogłabym konkurować… Podniosłem jej brodę, żeby na mnie spojrzała – Pozwól mi wyjaśnić. Nie spodoba ci się część tego, co mam do powiedzenia, ale to jest prawda a ty na nią zasługujesz. Poznanie prawdy jest jedynym sposobem na uświadomienie ci, że nie musisz martwić się Ashley. - Ok.

145

Słyszę strach w jej głosie, ale wiem, ze to jest to czego oboje potrzebujemy. - Ashley i ja znamy się od dłuższego czasu. Oboje chodziliśmy do St. Patrick`s Prep41. Byłem juniorem, a ona świeżakiem. Myślę, że można powiedzieć, że byłem popularny jako rozgrywający i z powodu mojego nazwiska. Nic wielkiego. Podobały mi się profity. Byłem bardzo młody i głupi. Julian i ja spaliśmy z prawie każdą gorącą dziewczyną, która zwróciła naszą uwagę. I było ich sporo, Cathy. Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj. Julian i ja robiliśmy jakieś gówno w akademiku, kiedy Oscar, którego nie poznałaś, przyszedł powiedzieć nam o nowym gorącym towarze. Była świeżakiem i młodziutką cipką – kiedy krzywi się w moich ramionach, ściskam jej biodro. Wiem, że to jest nic, będzie gorzej. – Postanowił, że przeleci ją wcześniej niż później. Julian i ja mieliśmy to gdzieś, bo po prostu nas to nie obchodziło. Oscar był przystojny, ale Julian i ja mieliśmy największe powodzenie u dziewczyn w szkole, więc jeśli ona była gorąca, wiedzieliśmy, że w końcu prześpi się z jednym z nas lub obojgiem – przerywam. – Byliśmy dupkami wtedy. To tak nie działa, ponieważ następnego dnia wpadłem na nią, dosłownie moje ciało zderzyło się z jej. Upuściła notatki jakieś książki, tak myślę, ponieważ dokładnie w momencie, kiedy ją zobaczyłem poczułem, że zakochałem się w niej. Po tym zaczęliśmy się spotykać… Szalałem za nią tak, że bałem się z nią związać, ale nie chciałem pozwolić jej myśleć, że jestem męską dziwką czy coś takiego, więc zapytałem, czy zostanie moją dziewczyną. To było niedługo po tym jak my… - Do diabła, to takie trudne. Czuję, jak Cathy napina się, ale kontynuuję. – Byłem jej pierwszym, a ona moją ostatnią. Spotykaliśmy się przez moje dwa ostatnie lata w St. Patrick`s i przez połowę moich studiów. Myślałem, że ją kocham i planowałem oświadczenie się jej, gdy skończę college i pójdę na prawo na Columbię. Liczyłem, że moi i jej rodzice pomogą nam, gdy będziemy kończyć szkoły. Muszę wziąć głęboki wdech, ale gdy go wypuszczam zdaję sobie sprawę, że nie czuję żadnego bólu. Mam zamiar powiedzieć jej, co stało się potem, jak Ashley zabrała moje serce i rozerwała je na kawałki. Zanim Cathy wtargnęła do mojego życia, pamiętam tylko samotność i jak trudno mi się oddychało. Ale gdy 41 Nazwa szkoły średniej. Dalej mamy klasyfikację wiekową w zależności od roku: Freshman, Sophomore, Junior and Senior.

146

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

spojrzałem w rozlewisko głębokiej zieleni, wiedziałem, że nie czuję już nic takiego. Nie czuję bólu. Nie czuję kłucia w klatce piersiowej. Czuję uzdrowienie. Czuję poskładanie w całość. Czuję miłość. - Śmiało – bierze mnie za rękę i podnosi ją do ust, całując powoli. - Mieliśmy stałą relację przez dwa lata. I to działało. Chyba dlatego, że ona była nadal w liceum, a ja byłem popularny graczem uniwersyteckiej ligi footballu i byliśmy zakochani. Gdy skończyła liceum, błagałem by poszła do szkoły ze mną, ale nie chciała. Powiedziała, że nienawidzi Florydy i upałów. Wybrała NYU42, bo chciała być blisko domu. To miało dla mnie sens. Wszystko się rozpieprzyło na moim przedostatnim roku, a jej pierwszym na NYU. W drodze do domu na przerwę wiosenną, zdecydowałem, że się oświadczę. Jak tylko wróciłem do domu porozmawiałem z moimi rodzicami. Początkowo byli niepewni, ale gdy przedstawiłem im mój plan, zgodzili się. Tego samego dnia tata zabrał mnie do Van Cleef and Arpels na Piątej Alei i wybrałem dla niej pierścionek. Skoro byłem już w mieście, postanowiłem zrobić niespodziankę Ashley. Wiedziałem, że zaplanowała coś z przyjaciółmi z miasta, ale nie obchodziło mnie to, chciałem ją zobaczyć tego dnia. - Och, Ben… Słyszę ból w jej głosie. Cholera, nawet cierpi dla mnie, kiedy opowiadam jej o innej kobiecie. Kocham ją. - Miała swoje mieszkanie w Gramercy Park i postanowiłem zrobić jej niespodziankę przynosząc jej ulubione różowe róże. Miałem dwadzieścia lat, byłem głupi i idealistyczny – wziąłem głęboki oddech. – Byłem w kuchni 42 Uniwersytet w Nowym Jorku.

147

otwierając szampana, gdy usłyszałem otwierane drzwi. Chichotała. Odwróciłem się w samą porę, żeby zobaczyć jak wskakuje na Oscara. Nie mieli pojęcia, że stoję tam jak pieprzony głupek i patrzę. Oskar poszedł do jej sypialni i kontynuowali, co zaczęli. Pokój był naprzeciwko kuchni, więc widziałem moment… moment, kiedy rzucił ją na łóżko rozrzucając płatki róż po całym pokoju. Wtedy zdali sobie sprawę, że coś jest nie tak. Ashley wstała natychmiast patrząc na pieprzony żart na łóżku. Gdy Cathy wstrzymuje oddech, całuję jej mokre policzki. Ona płacze dla mnie. - Nie pamiętam dokładnie, co się stało później. Wiem tylko, że ochroniarz budynku odciągnął mnie od nieprzytomnego Oscara. Wszystko jest rozmyte… Ashley płakała i pytała, czy jej wybaczę… policja przesłuchiwała mnie… prawnicy… moja mama płacząca… mój tato grożący pozwaniem rodziców Oscara… jego rodzice grożący pozwania mnie i zakończenia mojej kariery. Zostałem złamany. Byłem otępiały. A to bolało tak bardzo. W końcu to pokonałem. Nauczyłem się zapomnieć, ale nigdy nie wybaczyłem Ashley. Ty i ja spotkaliśmy się dwa lata od zakończenia tego związku. Wiesz, myślałem, że tak będzie lepiej. Myślałem, że byłem w dobrym miejscu. Przelotne pieprzenie to tu, to tam. Nigdy dziewczyna na poważnie. Ale w dniu, w którym cię poznałem, coś się we mnie zmieniło. Nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, ale mogę powiedzieć, że od chwili, w której się pocałowaliśmy, poczułem się, jakbym obudził się z paraliżującego odrętwienia. – Łączę nasze palce i gapię się na jej kremową skórę. – To był pierwszy raz od bardzo dawna, gdy poczułem się żywy. Pochylam się i łapię ją za kark przyciągając jej usta do swoich. Całując się tracimy poczucie czasu, nasze usta są momentami delikatne, momentami brutalne, ale zawsze potrzebujące. Teraz składam delikatne pocałunki na jej powiekach i czuję jak drży pod moimi ustami – Moja piękna dziewczyno, wyleczyłaś mnie. Sprawiłaś, że znowu uwierzyłem w miłość i kocham cię. Tak zajebiście mocno. Tydzień po poznaniu cię i spędzeniu z tobą czasu, wiedziałem, ze skończyłem z Ashley. Całkowicie. Nie było wątpliwości, że to ty byłaś jedynym powodem. Ale widząc Ashley dzisiaj, byłem w stanie jej wybaczyć. Aby zamknąć ten rozdział mojego życia. To 148

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

co widziałaś, to było pozostawienie przeszłości, w końcu. Nic z Ashley nie zostało we mnie, żadna część mnie jej nie chce. Chcę ciebie. Całą ciebie. I nikogo innego. Cathy siada na mnie. Łapie moją twarz w dłonie całując moje usta raz, dwa… niezliczoną ilość razy. Jej dotyk zapala mnie od wewnątrz, sprawiając, że palę się jasno. Jej pocałunek rozpala mnie – Och, Ben.

***

- Przypominasz mi królika, kiedy… no wiesz… Czując szarpnięcie uśmiechu na moich ustach, patrzę jak szczęśliwa i naga Cathy otwiera oczy, odwracając twarz w moją stronę. Z głową opartą na dłoni, podziwiam wszystko co moje. Spędziłem ostatnie pół godziny rysując kółka na jej skórze i śledząc gęsią skórkę pojawiającą się od mojego dotyku. - Dawaj znowu. Chcesz tego? Dojdziesz ponownie? - Jesteś taki głupi. I tak. Będę nazywać cię Królik Benny43. - Co do diabła? – śmieję się. - Cóż, jesteś słodki jak on i… - I? Słyszę śmiech w jej głosie – I możesz znowu, znowu, znowu i znowu… - Ha. Chcesz spróbować mojej marchewki? Mówią, że jest dobra na oczy – drażnię się. Kładę się na niej złączając jej ramiona nad głową. Obserwuję jak jej piersi podnoszą się i opadają, gdy jej oddech przyśpiesza. Jest taka piękna. 43 Wygooglowałam sobie, że to królik z ulicy sezamkowej, ale nie pamiętam go wcale 

149

Z moją potrzebą rewanżu, szukam palcem jej czułego miejsca. Mojego miejsca. Wkładając w nią palec, zauważam, że jest już wilgotna i na mnie gotowa. Jęcząc mówi mi, co chce mi zrobić, ale gdzie w tym zabawa? W rozrywkowym nastroju, chcę jej podogryzać, więc drażnię ją liżąc jej różowy sutek. Czuję jedwabny pąk na moim języku. Mój palec porusza się w niej coraz głębiej i głębiej, a ja dociskam grzbiet dłoni do jej łechtaczki. Jej jęki są głośniejsze, a to sprawia, że mój kutas twardnieje. - Ben, proszę… potrzebuję cię… teraz. J-ja nie mogę… - Co się stało, kochanie? Czego nie możesz zrobić? - N-nie mogę czekać już dłużej. Potrzebuję… - Co potrzebujesz? Powiedz mi. - Potrzebuję cię. - Czego chcesz, kochanie? Powiedz to. - J-ja… - słysząc jej wahanie chcę pchnąć ją w przepaść. Jestem sukinsynem. Przysuwam się do niej, gdy otacza mnie ramionami i rękoma. Patrzę w dół na jej lśniące blond włosy tworzące złotą aureolę na mojej poduszce. Podziwiam pełne wargi doprowadzające mnie do pieprzonego szaleństwa za każdym razem, gdy czuję je na mnie. Widzę także zielone oczy, które sprawiają, że tracę rozum z desperacji. Widzę doskonałość. Widzę piękno. Widzę moją dziewczynę. Unoszę moje ciało na jednym ramieniu, biorę mojego penisa w dłoń i pcham w jej gorącą cipkę. – Czego potrzebujesz, Cathy? Chcę usłyszeć, jak to mówisz. - Chcę cię we mnie, Ben. Potrzebuję cię we mnie. W jednym szybkim pchnięciu jestem głęboko w niej. Czuję jak zaciska się wokół mnie, nie ruszam się. Staram się kontrolować każdy centymetr mojego ciała, który chce pieprzyć ją dziko i mocno. - Jesteś moja, Cathy? 150

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jej twarz czerwieni się, gdy kiwa głową. To nie wystarczy. Muszę to usłyszeć. Wycofując się tak, że zostaje tylko czubek mojego fiuta w niej, uderzam w nią mocno jakbym chciał wypchać słowa z jej ust. – Nie. Powiedz to. Chcę usłyszeć, jak to mówisz. Oszołomiona pasją, patrzy na mnie z jawną czułością, przez co czuję gulę w gardle z nadmiaru emocji. - Jestem twoja. Tylko twoja, Ben. Pcham w nią – Powiedz to znowu. Chcę słuchać, jak to mówisz. - Jestem twoja, Ben. Jestem twoja. Słyszę jak rama łóżka uderza w ścianę z siłą moich pchnięć, ale nie mogę przestać. Jej nogi i ramiona przyciągają mnie bliżej, jak gdyby próbowała wciągnąć mnie do swojego wnętrza. Przesuwam jej dłoń do jej cipki, gdzie jest mój kutas – To należy do mnie. Tylko do mnie. Słyszysz mnie? To jest moje – słyszę mój głos ochrypły z wysiłku. - Tak, Ben. O mój Boże… - Jezu, Cathy, tak słodko. Tak zajebiście pięknie. Jestem blisko. Zwalniam, a następnie zbliżam się do zatrzymania. Patrzymy na siebie, gdy oślepiający orgazm przechodzi między naszymi połączonymi ciałami. Należę do niej tak, jak ona należy do mnie. - Kocham cię, Cathy. - Kocham cię.

***

Cathy. 151

Mam na sobie kask i próbuję złapać równowagę na głupim rowerze, a Ben wcale nie pomaga. Tylko obserwuje mnie z głupim uśmiechem na twarzy. - Halo? – wołam. – Zamierzasz mnie nauczyć, czy będziesz tylko stał i się gapił, jak próbuję nie spaść na tyłek z tej głupiej rzeczy? Chrząka – Do diabła, tak. Będę cię uczył. – Gdy się do mnie zbliża, dopasowuję swój tyłek starając się znaleźć dobre miejsce na siodełku, dzięki któremu ból między nogami będzie mniejszy. - Jezu, Cathy. - Co? Nie mogę usiąść wygodnie. Siedzenie boli mnie tam – jęczę. – To jest takie trudne. - Tak… ciężko zrobić to dobrze. - Przestań! Dręczysz mnie tą nauką jazdy na głupim rowerze, ale to nie działa. Wygląda na to, że zacznie wkrótce padać. Zmokniemy – mówię sfrustrowana. - Tak, kochanie. Domyślam się, że jedziesz mokra. - Naprawdę musisz rzucać brudnymi żartami teraz? - To nie moja wina! Kołyszesz tym słodkim tyłkiem, a ja jestem tylko człowiekiem. Niebo postanawia się otworzyć w tej chwili, ulewny deszcz spada na nas. Ben unosi ramiona wysyłając mi przepraszający uśmiech – Wybacz, Cathy. Próbowałem. - Dawaj, czubku, chodźmy. Możesz nauczyć mnie jutro. Zostawiamy rowery w szopie, gdzie je znaleźliśmy. Gdy biegniemy do domu, Ben chwyta mnie w pasie, podnosi do góry i obraca nas w tym deszczu. Śmiejemy się i bawimy ganiając i przewracając na mokrej trawie. Jesteśmy dziecinni. 152

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Więc dokładnie tak się czuje miłość. Rozumiem, dlaczego ludzie myślą, że miłość jest jak narkotyk. Nie można na tym poprzestać. Potrzeba więcej. Kiedy jesteśmy przemarznięci do szpiku kości, Ben łapie mnie za rękę i idziemy do domu. Nasze stopy wydają chlupoczące dźwięki na mokrej trawie, a ja prawdopodobnie wyglądam jak zmokła kura, ale nie obchodzi mnie to. Jestem z nim. - Hej, mam pomysł – podnosi moją dłoń i składa na niej pocałunek. - Tak? - Żeby ten dzień nie był zmarnowany z powodu deszczu, może pojeździsz na czymś innym… - uśmiecha się do mnie, a jego klonowo-brązowe oczy mówią mi, co to dokładnie oznacza. - Hmm… tak. Może. - Chryste, dlaczego kurwa nadal tu jesteśmy, a nie w łóżku? - Nie wiesz? – śmieję się. On sprawia, że jestem tak cholernie szczęśliwa. - Zajebiście cię kocham, wiesz o tym? Skradłaś moje serce. - Tak? Cóż, chcesz je z powrotem? - Kurwa nie! - Chodźmy stąd. - Jak do diabła to się stało, że mam takie szczęście? – pyta ochryple. - Cóż, jeśli nadal będziesz gadał, nie zostaniesz uszczęśliwiony – drażnię się z nim. Ben podnosi mnie do góry, przerzuca przez ramię i zaczyna biec w stronę rezydencji. W pokoju udowadniam Benowi, że może nie wiem, jak jeździć na rowerze, ale wiem, jak jeździć… Na nim. 153

154

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 12 Teraźniejszość.

- Nie rób tak, Dołeczku. To mnie podnieca. Upuszczając ołówek, który przygryzałam minutę temu, patrzę w górę z fotela przy moim biurku. Ach, Arsen. Jego blond włosy nadal wyglądają na wilgotne od prysznica. Ma na sobie śnieżnobiałą koszulę bez krawata i czarny garnitur z rozpiętą marynarką. Gdy patrzę na Arsena i sposób jego ubierania bez zadawania sobie trudu myślę, że powinien być na plakacie pokazującym niewymuszoną elegancję. Moje oczy wędrują po jego ciele i nie mogę sobie wyobrazić mojego idealnego Bena pokazującego się w pracy ubranego w ten sposób. On zawsze jest nienaganny. Jednak Arsen sprawia, że to działa. Naprawdę działa. Chcąc ukryć mój uśmiech, nurkuję pod stół, żeby podnieść mój ołówek. Słyszę, jak mamrocze coś, że nie do końca załapałam. To sprawia, że uśmiecham się szerzej. Niektórzy ludzie nazwaliby to co robimy flirtem, ale Arsen flirtuje z każdym i jego pikantne żarty są naprawdę jedną z atrakcji mojego dnia. Siadam w fotelu, a jego oczy miękną, gdy lądują na mojej twarzy. - Jak się czujesz, Dołeczku? Dziecko już kopie? – Arsen pyta, gdy opiera się o róg mojego biurka, a serdeczność błyszczy w jego niebieskich oczach. Teraz pod koniec mojego pierwszego trymestru, zauważam lekkie uwypuklenie brzucha. Naprawdę, jeśli nie poświęciłabym temu większej uwagi, nie byłabym w stanie zobaczyć, ale robiłam to i co jest jeszcze lepsze mogłam to poczuć. Kocham to. Dotykam mojego brzucha na chwilę i czuję, jak mój uśmiech rośnie, gdy przypominam sobie poranne słowa Bena, gdy byliśmy jeszcze w łóżku. 155

Buziak, buziak, buziak. Gdy leżę na plecach udając, że śpię, czuję jak Ben delikatnie całuje mój brzuch. Uśmiecham się i otwieram oczy, obserwując mojego męża, gdy podziwia małe życie rosnące we mnie. Dreszcze i ciepłe uczucia pęcznieją w moim sercu. Tak wiele miłości jest w jego oczach. Tak wiele nadziei. Obserwuję go, gdy delikatnie przykłada rękę, żeby go dotknąć – Witam cię, mała księżniczko. Tu twój tatuś życzy swojej pięknej dziewczynce dobrego dnia44 – jego głos jest ochrypły od snu i głębokich emocji. - Skąd wiesz, że to dziewczynka? Co jeśli jest chłopcem? Będziesz rozczarowany? – podnoszę moją dłoń i nakrywam jego. - Hmm. Dobre pytanie. Nie wiem dlaczego myślę, że to dziewczynka. Po prostu wiem. Może chcę być otoczony pięknymi dziewczynami przez resztę mojego życia – uśmiecha się i przesuwa, żeby położyć się obok mnie. Całuje mnie w ramię, przyciągając w swoje objęcia. – Ale nigdy nie byłbym rozczarowany, jeśli dziecko byłoby chłopcem, ponieważ jest częścią ciebie i mnie. To nasze dziecko. Twój dar dla mnie.

- Czuję się świetnie, dzięki że pytasz i to jeszcze za wcześnie, żeby poczuć kopniaki. Według doktor Pajaree, nie poczuję ruchów przed osiemnastym tygodniem – biorę głęboki oddech, gdy próbuję opanować panikę i strach, które czuję za każdym razem, gdy myślę o tym, jak blisko końca pierwszego trymestru jesteśmy. – Jestem dopiero w dziesiątym tygodniu, więc nadal mamy długą drogę przed sobą. – Lekki nastrój zniknął zastąpiony przez ponurą ciszę. Nie chcę się uśmiechać i drażnić Arsena więcej. Aktualnie nie chcę więcej rozmawiać. Nienawidzę tego strachu. Tej niepewności.

44 Och, Ben…. Jak ona coś odwali, to chyba ją osobiście wytarmoszę za kudły.

156

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Odwracam się i wpatruję w ekran komputera –Arsen, myślę, że powinieneś wrócić do swojego boksu. Dzień się zaczął, a my mamy wiele pracy. Amy chce, żebyśmy skończyli papierkową robotę zanim wyjedzie w przyszłym tygodniu. Będziesz tak dobry i wrócisz do pracy? – mówię niegrzecznie go odprawiając. Nie fatyguję się, żeby spojrzeć w jego stronę, więc zakładam, że już wyszedł. Zaskakuje mnie, gdy schyla się obok mojego fotela. Odwracam się na fotelu twarzą do niego, a on kładzie ręce na podłokietnikach blokując mi wyjście. - Hej, hej. Catherine. Tutaj, spójrz na mnie. Mów do mnie. Kręcę głową patrząc na swoje kolana – Arsen, proszę. Wyjdź. Nie chcę z tobą rozmawiać, dobrze? - Nie, nie jest kurwa dobrze. To oczywiste, że coś cię martwi. Chcę wiedzieć, co to jest, żebym mógł pomóc 45. Chcesz, żebym zawołał Amy? – przerywa na chwilę, a potem ostrożnie pyta – Ben? - Nie. To nic i jest w porządku. Proszę, wróć do pracy. Wydaje się akceptować moją odpowiedź, więc oddycham z ulgą myśląc, że zrezygnował. - Nie. Znam cię. Nie wyjdę dopóki mi nie powiesz, co się dzieje. Patrząc w górę zauważam zacięty wyraz jego twarzy. Przypomina mi zdeterminowanego młodego chłopca próbującego zbudować swoją pierwszą wieżę z Lego. Spuszczam ponownie wzrok na kolana, aby uniknąć patrzenia na niego. - Po prostu się wycofaj, dobrze? – mój głos jest zdesperowany. Staram się powstrzymać gniewne łzy. Nie wiem, czy to hormony czy postradałam rozum. Czasami jestem przeszczęśliwa, a następnie coś wywołuje wspomnienie poprzednich poronień i tonę w ciemności ponownie. Złość gdzieś zawsze się czai czekając, żeby mnie dopaść i zakuć w ciężki łańcuch strachu. 45 Mimo, że nie chcę, to jednak go lubię… Podejrzewam, że tu jedyną nielubianą będzie Cathy.

157

- Spójrz na mnie, Catherine. Proszę, spójrz na mnie… - Dzień dobry! Och, Arsen… Nie wiedziałam, że tu jesteś. Cathy? – Odwracamy się w stronę Amy w tym samym czasie. Stoi trzymając dwa kubki kawy ze Starbucksa. Zdziwiony wyraz jej twarzy każe mi przypuszczać, że to co się dzieje między Arsenem i mną, musi wyglądać na gorsze niż jest w rzeczywistości. Lekceważę Arsena spychając jego dłonie z podłokietników i wstaję. Wymijam biurko, biorę kawę, którą Amy dla mnie przyniosła i odprowadzam ją do biura. Strzela we mnie pytającymi spojrzeniami, ale je ignoruję. Nie chcę o tym mówić. To nie to, o czym ona myśli. Gdy przekraczamy próg jej biura, słyszę sfrustrowany jęk Arsena. Odwracam się i obserwuję jak wytrzepuje swoje ubrania i prostuje spodnie. Gdy nasze oczy się spotykają się, widzę współczucie i sympatię, a to sprawia, że czuję się gównianie po potraktowaniu go tak źle. Mówię Amy, żeby poszła sama, bo zapomniałam czegoś z biurka. Gdy jestem w połowie drogi, Arsen staje przede mną. - Przykro mi, nie zasłużyłeś na to – mówię. - To jeszcze nie koniec, Dołeczku. Zabieram cię na lunch i powiesz mi, co się kurwa dzieje z tobą. W jednej chwili jesteś szczęśliwa, uśmiechasz się i wyglądasz tak cholernie ładnie. Potem rozmawiamy o dziecku i odchodzisz zastąpiona przez sukę, a ja tego nie lubię. Masz mi powiedzieć, co się dzieje. Myślałem, że taka była nasza umowa. Ty mówisz, ja słucham, żadnych bzdur. I nie dam się zbyć, więc nawet o tym nie myśl. Jego oczy… Sposób w jaki na mnie patrzy sprawia, że chcę powiedzieć mu o wszystkich moich obawach. To sprawia, że wierzę, że może być przyjacielem, który słucha i nie mówi mi, że wszystko będzie dobrze. On zrozumiałby, jak to jest żyć w ciągłym strachu, który mnie niszczy. Mogłabym podzielić się z nim tym, czym nie mogę z Benem. Czuję, jak moje tętno przyśpiesza, gdy przytakuję. 158

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Dam szansę Arsenowi. - Chodzi o dziecko… tak się boję. Termin się zbliża i-i co jeśli coś się stanie znowu? – szepczę. - Ja pierdolę. Musimy o tym porozmawiać. Spotkasz się ze mną na lunchu? – pyta pocierając delikatnie moje ramiona. - Nie mogę. Umówiłam się z Benem, ale możemy porozmawiać po pracy? - Powiedz mu, że jesteś zajęta. Powiedz, że wypadło ci spotkanie. - Nie sądzę, że… - Dołeczku, to tylko lunch. Nie umrze, jeśli zje sam. - Nie, nie, nie. To nie tak. Nie czuję się dobrze okłamując go. To prawda. Nigdy go nie okłamałam. - Zapomnij –mówi odchodząc. Gdy widzę oddalającego się Arsena, zdaję sobie sprawę, że tego nie chcę. Chcę z nim porozmawiać. Potrzebuję tej rozmowy. Jest jedyną osobą, z którą mogę to zrobić. - Czekaj! Arsen odwraca się – Tak, Dołeczku? - Zadzwonię do Bena… - Więc mamy randkę? – powolny uśmiech pojawia się na jego twarzy oślepiając mnie swoim pięknem. - Nie randkę. Lunch – wyjaśniam. - Zajebiście. Znam świetne miejsce, w które cię zabiorę. - Nic fantazyjnego, proszę. J-ja chcę tylko pogadać…

159

- Nie martw się, piękna. Mogę jeść za dwoje – ujmujący uśmiech rozświetlił jego twarz sprawiając, że wygląda o wiele młodziej. - Cokolwiek. Zabieraj swój tyłek do pracy natychmiast. Albo powiem twojemu ojcu, że flirtowałeś ze stażystkami i starymi, zamężnymi paniami jak ja. Przyszpila mnie niebieskim ognistym spojrzenie ponownie – Kochają to. Tak jak i ty, ale uważaj. Uśmiechanie się do mnie zwiększa ilość twoich zmarszczek. - Dupek. - Tylko dla ciebie, Dołeczku – mówi z uśmiechem. W biurze Amy zamykam drzwi i przyglądam się jej, jak siedzi nad papierami. Podchodząc do jej biurka zdaję sobie sprawę, że nadal się uśmiecham.

***

Amy patrzy na mnie ze swojego fotela, gdy siadam na wolnym krześle przy jej biurku. Uśmiecham się do niej – Dzień dobry, kochana. Dziękuję za kawę. Po chwili Amy postanawia zadać cios – Cathy, co jest między tobą a Arsenem? Mam nadzieję, że nie chodzi o wszystko, co sama chciałabym z nim robić. Wiesz, ja nie jestem mężatką, a ty tak… - ostatnie słowa wiszą w powietrzu. Jakbym tego nie wiedziała. Jakbym chciała zdradzić Bena. - Poważnie, Amy? Naprawdę myślisz, że mogłabym zrobić coś takiego? Zdradzić męża, którego kocham? Arsen i ja jesteśmy tylko przyjaciółmi. On jest

160

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

młodszy ode mnie. Poza tym zapomniałaś, że on umawia się z aktorką z tego serialu. Melisa Jakaśtam. Amy odpowiada – Wiem, że nie zrobiłabyś. Przynajmniej mam taką nadzieję. Ben cię uwielbia. Po prostu… nie wiem. To jak Arsen na ciebie patrzy sprawia, że czuję się nieswojo. Patrzy na ciebie jakby… cóż, nie jestem pewna, ale pozwól mi coś powiedzieć. Nie wygląda przyjacielsko wcale. I wcale nie jest taki młody, Cathy. Ma 25 lat. - 24 – poprawiam ją. Strzela we mnie pytającym spojrzeniem. – Bez znaczenia. Mógłby mieć 18 i nadal byłby wspaniały. Jest zajebisty i prześliczny. Doskonałe połączenie, gdy jesteś wolna. Słuchaj, Cathy, nie chcę brzmieć oskarżycielsko, dobrze? Bądź z nim ostrożna. Byłam tam i to zrobiłam. Zawsze zaczynało się od zabawnego sposobu na zbicie czasu, podładowanie baterii, niewinnego flirtu… do czasu. Mam zamiar zaprotestować, gdy Amy wyciąga rękę nie pozwalając mi na kontynuowanie –Nie, Cathy. To nie moja sprawa, więc nie musisz mi się tłumaczyć. Jestem twoją przyjaciółką i dlatego cię ostrzegam… na wszelki wypadek. Chcę zlekceważyć jej bezsensowne słowa i rzucić jej w twarz, bo wiem, że są całkowicie bezpodstawne. Przypominając sobie incydent z restauracji, nie mogę zaprzeczyć, że jest w tym cząstka prawdy. Tak było, ale to już przeszłość. Arsen nie wykonał żadnego ruchu i powiedział, że tego nie zrobi. A flirtuje i drażni się z każdą kobietą w biurze. Nie, ona się myli. - Wiem, że nie muszę wyjaśniać, ale nie chcę, żebyś wysunęła złe wnioski. On jest dobrym facetem. Dzisiaj rano widziałaś jak mnie pocieszał i zachęcał do rozmowy – wykręcam palce. – Pytał o dziecko i coś, co powiedział uświadomiło mi jak blisko jestem końca pierwszego trymestru. I-i to zawsze działo się mniej więcej w tym czasie. Rozmowa z Arsenem wprowadziła mnie w jeden z tych mrocznych nastrojów. A on po prostu próbował dowiedzieć się, o co chodzi.

161

Gdy te słowa opuszczają moje usta wiem, że są prawdziwe. Jest tylko zaniepokojonym przyjacielem. - Och, Cathy! Jestem taką krową. Przepraszam. Nie pomyślałam o tym. Widziałam, że Arsen zamknął cię w fotelu jak w klatce i wyciągnęłam pochopne wnioski. – Podchodzi i przytula mnie. - Jest w porządku, szalona kobieto. Wiedziałam, że nie będziesz w stanie utrzymać swojego języka. To była kwestia czasu. I zwierzyłabym ci się, gdybym miała coś do ukrycia. Poza tym Arsen nie zasługuje na twoje podejrzenia. Jest dobrym facetem. Amy mnie puszcza i ponownie siada i łapie moją dłoń. – Wiem, że jest dobrym facetem. Jest bardzo słodki, ale mu nie ufam. Czasami, kiedy myśli, że nikt nie patrzy, zauważam jak Ci się przygląda. - Co masz na myśli? Nie patrzy na mnie inaczej niż na ciebie – mówię. Wzdycha cicho zanim się odzywa – Wiesz co? Zapomnij, że cokolwiek mówiłam… Musiałam sobie coś ubzdurać. - Ale… - Żadne ale. Wystarczy o nim. Jestem pewna, że wszystko sobie wyobraziłam. Powiedz mi, kochana, jak się czujesz? Założę się, że Ben buja w obłokach. Wolną dłoń kładę na moim brzuchu czule głaszcząc mały kawałek nieba wewnątrz mnie. – Wszystko z nami dobrze. Ben jak zawsze jest wsparciem. Zajście w tę ciążę było bardzo proste, ale są chwile, gdy strach przed stratą dziecka paraliżuje mnie. Tak jest bardzo często. Amy, czasami mam atak paniki i płaczę. Nie mogę przestać. Jestem przerażona, ale Ben jest zawsze obok i ociera moje łzy, trzyma w ramionach i mówi, że wszystko będzie dobrze. Nie mogłabym prosić o bardziej idealnego męża. Nie wiem, co bym bez niego zrobiła. Kocham go tak mocno – moja pierś zaciska się na myśl o jego wsparciu. Jak ktokolwiek może być wart takiego mężczyzny jak mój mąż? Nie sądzę, żebym była kiedykolwiek.

162

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Cieszę się, że masz Bena, kochanie. Cieszę się, że jesteś w lepszym miejscu ze swoim małżeństwem. Amy milczy przez chwilę – Cathy, nie chcę zabrzmieć źle i wiem, co doktor Pajaree ci powiedziała, ale zastanawiałaś się, hmm co się stanie jeśli hmm znowu poronisz? Wiem. To mnie zniszczy. Całkowicie. - Tak. Będzie dobrze. Doktor Pajaree powiedziała nam, żebyśmy nie myśleli o imionach dla dzieci, więc w pewien sposób jestem przygotowana, jeśli to się powtórzy – kłamię. Nie jestem przygotowana na czwarte poronienie. Nie jestem. To byłby koniec.

***

Gdy czekam aż Arsen skończy pracę, dzwonię do Bena. Szczerze mówiąc czekałam do ostatniej chwili i nie jestem pewna, jak to rozegrać. Wiem, że to tylko lunch, ale okłamując Bena na temat Arsena nie jest komfortowe. To tak jakbym ukrywała coś przed nim, a tak nie jest. Ale dręczy mnie to. Ben odbiera po pierwszym synale – Kochanie. Ciężko oddycham wycierając spoconą dłoń w spódnicę – Ben, kochanie, j-ja musze odwołać dzisiejszy lunch. Amy mówi, że Bruno chce się spotkać z dwojgiem z nas. - Doskonale. Miałem do ciebie dzwonić, że nie dam rady. Micky potrzebuje pomocy przy sprawdzaniu akt. Przekładamy, żono?

163

- Och, tak. Świetnie. Nie czuję się już tak źle – i tak rzeczywiście jest. – Myślałam, że utkniesz na samotnym lunchu. - Planowałem zjedzenie mojej żony na lunch, ale… - Ben! – krzyczę. Ben chichocze – Wszystko w porządku, kochanie. Kerry przyniesie nam lunch. - Czy ona jest nową stażystką, o której wciąż mówisz? – pytam. Jestem ciekawa, bo około dwa tygodnie temu, gdy odwiedzałam Bena w biurze, widziałam piękną szatynkę rozmawiającą z nim. Patrzyła na niego z głębokim podziwem. Mam przeczucie, że jest w nim zakochana. - Tak. Ukończyła prawo na Columbii. Lubię ją. Jest miłą dziewczyną i szybko się uczy46. Tak czy inaczej, co powiesz na Thai na kolację w naszym miejscu? - Jasne. - Och, zanim zapomnę. Julian się odezwał. - Cudownie! Co u niego? Czy w LA traktują go dobrze? - Powiedział, że poznał kogoś i… - Jesteś gotowa? – słyszę, jak Arsen pyta. Patrzę na Arsena stojącego przy moim biurku bez marynarki z rękawami koszuli podwiniętymi do łokcia. Jego blond włosy są bałaganem wystającym w różnych kierunkach. Wyglądają jakby za nie szarpał. - Kto to jest? – Ben pyta na linii. - Och, to Arsen, syn Bruna. Jest tu, żeby powiedzieć, że spotkanie się zaczęło. Mu-muszę iść – kłamstwo łatwo przychodzi. - Też musze iść. Zobaczymy się później. 46 To się nazywa szybka zmiana tematu…

164

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Czekaj! – mówię zatrzymując Bena zanim się rozłączy. Patrzę jak Arsen powoli podnosi ramkę ze ślubnym zdjęciem. Ma nieczytelny wyraz twarzy, gdy je studiuje. - Tak? –Ben pyta. Chcę mu powiedzieć, że to nie jest lunch biznesowy, ale tego nie robię. – Kocham cię. - Też cię kocham, skarbie. Zawsze. Gdy się rozłączam, widzę jak Arsen śledzi palcem fotografię. - Proszę, powiedz, że to nie jest twój mąż. Jesteś zbyt piękna dla niego – Arsen mówi odkładając ramkę na biurko. Odbieram jego komentarz jak żart i pytam – Więc gdzie mnie zabierasz? - To niespodzianka. Powiedziałem Amy, że potrzebujemy wolne popołudnie. - Co? Nie! Mam za dużo pracy. - W porządku. Powiedziałem jej, że masz wizytę u lekarza i zabieram cię tam. - Arsen! To kolejne kłamstwa! - Ochłoń. Będzie zabawnie. To tylko jedno popołudnie. Nie zabiję nikogo. - Co mam powiedzieć Benowi? - Nie musi wiedzieć. No i co kurwa? Zabieram cię tylko coś zjeść. Możesz wrócić do domu, jak skończymy. To nic złego. - Tak, myślę, że masz rację. Co w tym złego?

165

Rozdział 13

- Twój apartament jest pusty, Arsen. Czy kiedykolwiek robisz tu coś innego niż spanie? – mówię siadając na czarnej skórzanej kapanie. Na początku gdy dowiedziałam się, że zabiera mnie do siebie, czułam się nieswojo, ale po bliższym zastanowieniu stwierdziłam, że nie ma różnicy czy spędzę z nim sama czas w jego apartamencie, czy w moim biurze pracując nad projektem po wyjściu pozostałych do domu. I to nie tak jak byśmy byli przypadkowymi nieznajomymi. On był Arsenem. Moim przyjacielem. A ja muszę z nim porozmawiać zanim strach sprawi, że stracę rozum całkowicie. - Nie, to nie ma sensu. – Ponieważ zabronił mi wejść z nim do kuchni i obserwować jak gotuje, czekam w salonie. Chce mi zrobić niespodziankę. - Hej, wciąż widujesz się z Melissą Stewart? Śmieje się – Tak i nie. Pierzymy się, ale nie jestem pewien, czy to poważne. Mam przeczucie, że mnie zdradza. - Arsen, ty ją też zdradzasz. Widziałam tę piękną brunetkę, z którą spotkałeś się wczoraj po pracy. Poważnie. Myślę, że odkąd Arsen zaczął u nas pracować, widziałam więcej dziewczyn paradujących w naszym holu niż kiedykolwiek wcześniej. - Melisa jest spoko czasami. Ona wie, że jest piękna i – otwiera drzwi – szczerze mówiąc nie mogłaby być już bardziej lepsza ode mnie. - Nie sądzę – mówię obrażona na Arsena. – Myślę, że możesz być świetną partią, jeśli postanowisz się ustatkować. W milczeniu Arsen chwyta wodę mineralną i piwo, a potem siada na kanapie. Daje mi napój i obserwuje mnie uważnie – Byłem na poważnie z kimś dawno temu. Nie wyszło. - Naprawdę? 166

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak. Miała na imię Jessica. Sądzę, że była miłością mojego życia. - Co się stało? - Rzeczywistość się stała – Arsen wzrusza ramionami biorąc łyk piwa. - Co masz na myśli? – pytam bawiąc się zimnym plastikiem w dłoni. - Umarła – cień przysłania jego oczy, przez moment wygląda na zagubionego i smutnego. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek widziała go takiego. - Tak mi przykro… - Jest dobrze. Nie mówmy o tym już, ok.? – pyta lekceważąco. - Ok. - Więc powiedz mi, co się stało w biurze? Poważnie wysyłałaś szalone mieszane sygnały. W jednej chwili się śmiałaś i rozmawiałaś o dziecku, a w następnej zmieniłaś się w zimną osobę. Nie mój Dołeczek. Chcę mu powiedzieć, że nie jestem jego Dołeczkiem, ale odpuszczam. - To po prostu… prawie kończę pierwszy trymestr i to jest czas, gdy dzieją się złe rzeczy – otwieram butelkę i biorę mały łyk. – To jest zbyt wiele. Czasami mam te ataki paniki. Widziałeś to dzisiaj. - Jezu – Arsen stawia butelkę piwa na stoliku i siada obok mnie. – Słuchaj, Dołeczku… przeszedłem przez piekło i wróciłem. Wiem, jak to jest stracić osobę, którą kochasz najbardziej. Ale życie idzie dalej i nie należy tracić nadziei, wiesz? Bez nadziei życie może stać się pieprzonym koszmarem. Więc, myśl pozytywnie, że ta ciąża się uda. A jeśli nie, cóż może tak powinno być. - Co próbujesz powiedzieć? Że nie powinnam być matką? – pytam zraniona. - Kurwa, nie. Zasługujesz na taki sam rodzaj szczęścia jak każda kobieta. Ale próbuję powiedzieć, że życie ma swój sposób na ułożenie się. Wystarczy walczyć.

167

Wzdycham i opuszczam głowę na jego ramię. Nagle jestem zmęczona. – Dużo łatwiej to powiedzieć niż zrobić, Arsen. To takie trudne. I… ja nie jestem… - Tak? – Arsen zachęca. - Nie jestem pewna, czy moje małżeństwo przetrwa, jeśli coś pójdzie źle. To bardzo trudne dla nas. Nie mogę rozmawiać o tym z Benem, bo on to ucina i – przerywam, gdy czuję jego ramię wokół moich – czasami jest po prostu ciężko. Arsen pochyla się i opiera głowę o moją. Chcę się odsunąć, ale jestem zbyt zmęczona i lubię jego ciepło. Jest pocieszające. - Mów dalej. Słucham. Wzdycham – Było lepiej między nami. Nie zrozum mnie źle, ale martwię się o dziecko. To jest przytłaczające, nie daje mi spokoju. Stale się zamartwiam – wycieram ręce w spódnicę. – Mam koszmary o stracie dziecka i budzę się z płaczem w środku nocy. - Ben się nie budzi? – Arsen brzmi na złego. - Nie. To znaczy mógłby, ale zazwyczaj idę do łazienki i zamykam się w środku dopóki się nie uspokajam. - Kurwa, Catherine, to jest bzdura. Musisz powiedzieć Benowi. Nie powinnaś cierpieć w samotności. To nie może być dobre dla dziecka czy ciebie. - Nie, jest w porządku. I wolałabym nie martwić Bena. Próbowałam z nim wcześniej rozmawiać, ale on myśli, że jestem zbyt pesymistyczna, więc już tego nie robię. - To jest zajebiście głupie. - Hej, nie bądź zły. Poważnie ze mną ok. Poza tym to moja wina, że Ben nie wie, co się ze mną dzieje. Nic mu nie mówię. Nauczyłam się ukrywać. - Nie obchodzi mnie to. Jestem jedynie twoim współpracownikiem, przyjacielem, a wiedziałem, że coś się dzieje. On jest twoim mężem. Powinien coś zauważyć.

168

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie. Proszę, przestań. Ben jest idealny. Jest najlepszym mężem o jakiego kobieta może prosić. Arsen śmieje się gorzko – Jeśli jest tak cholernie doskonały, dlaczego rozmawiasz o tym ze mną a nie z nim? Nie podoba mi się dokąd to zmierza. Arsen nie powinien winić Bena za moje problemy. Są moje. Ben nie jest winny temu bałaganowi. - J-ja myślę, że powinnam iść – zaczynam odsuwać się od niego, ale Arsen zatrzymuje mnie chwytając za łokieć. - Hej… przepraszam. Nie idź. Nie chciałem cię zdenerwować. Przykro mi, że mnie poniosło. Patrzymy na siebie przez chwilę. - Zostań – puszcza mój łokieć i chwyta moją dłoń przeplatając nasze palce. – Obiecuję, że nie powiem nic o twoim idealnym mężu. Wciąż się zastanawiam, kiedy Arsen podnosi nasze dłonie i składa pocałunek na mojej – Proszę, będę się zachowywał. Żadnej więcej nagonki na Bena – na jego ustach pojawia się uśmiech. - Ok. Ale proszę nie mów tak o Benie. Nie lubię tego. On nie jest wcale winny. - Słowo harcerza. Jestem tutaj dla ciebie, Dołeczku – mówi pieszcząc mój policzek wolną dłonią. Nie mogę powstrzymać śmiechu – Jesteś tego pewien? Byliśmy gotowi walczyć, a to nasza pierwsza rozmowa od serca. - Nieee. Lubię zadziorność. Nigdy nie widziałem takich oczu jak twoje, gdy się złościsz. Są takie piękne. - Dziękuję – mówię i uśmiechamy się do siebie. Mogę poczuć ciepło mojej twarzy.

169

Arsen patrzy na mnie spokojnie. – Zajebiście kocham to, że mogę to sprawić – dotyka delikatnie rumieńca na moim prawym policzku. – Ben jest cholernym szczęściarzem. - Ja…. Zegar na jego piekarniku gaśnie ostrzegając nas, że cokolwiek w nim się robi, jest gotowe. Przerywa nasz intymny i intensywny moment. Nie mogę powiedzieć, że nie jestem zadowolona. Nie puszczając mojej twarzy, Arsen kręci głową i uśmiecha się do mnie smutno – Chyba nadszedł czas na jedzenie. Gotowa, żeby zostać powalona moimi umiejętnościami kulinarnymi? - Umieram z głodu. A to znaczy, że tektura brzmi bardzo apetycznie – mówię z uśmiechem. Arsen odpowiada uśmiechem – Nie, mogę zrobić coś lepszego. I tak po prostu wraca normalny Arsen. Puszcza moją dłoń i idzie do kuchni. - Mam nadzieję, że nie jesteś uczulona na Nutelle – mówi otwierając i zamykając szuflady i szafki. - Nieee. Nie mam uczulenia na nic – odpowiadam zmierzając do baru, który służy jako stolik i siadam na wysokim krześle. Arsen podaje ręcznie robioną płaską pizzę pokrytą Nutellą i plasterkami banana. Wygląda i pachnie przepysznie – Moja specjalność. - O mój Boże. Arsen, to pachnie tak dobrze! – wdycham słodki aromat pieczonych bananów i orzechów laskowych. Kiedy kończę jeść trzeci kawałek przepysznej pizzy, zauważam, że Arsen jej nie tknął – Co się stało? Nie dotknąłeś jedzenia. Patrzy na mnie z rozbawieniem, co podnosi małe włoski na moich plecach – Tylko obserwuję, jak jesz. - Och, przepraszam. Umieram z głodu, a to smakuje tak dobrze.

170

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Arsen uśmiecha się figlarnie – Jestem pewien, że nie jest tak dobre jak ty. Odpycha talerz na bok, pochyla się do przodu i lekko głaszcze mój policzek. - Może powinienem spróbować – stwierdza wprost. Nagle nic z tego nie wydaje się przyjazne. Bycie z nim sam na sam, zalotne żarty, jego dotyk… czuję jakbyśmy wisieli na bardzo cienkiej nici. Co jest dozwolone i niewinne, a co nie? Czuję się nieswojo i ściska mnie w żołądku. Odsuwam się od niego i wstaję – Hmm, to było świetne, ale idę do domu – przechodzę do jego salonu, gdzie jest mój płaszcz i torebka. – Dziękuję bardzo za nakarmienie mnie i wysłuchanie. Nie masz pojęcia, jak dobrze się czuję. - Dołeczku… - kładzie swoje ramie na moich, odwracając mnie twarzą w jego stronę. – Tylko się drażniłem. Nie bój się. - Hmm… j-ja nie… Kłamię, bo to co się stało przeraziło mnie diabelnie. - Fajnie. Więc zgaduję, że zobaczymy się jutro w pracy – mówi puszczając moje ramiona. Po pożegnaniu się z Arsenem, wracam do domu. Biorąc mój telefon, zauważam, że jest prawie 18:00. Nie mogę uwierzyć, że byłam w jego apartamencie prawie pięć godzin i nie sądzę, żebym choć raz sprawdziła czas. Ben nie dzwonił, więc prawdopodobnie jest zajęty pracą. Gdy wracam do domu pociągiem, postanawiam nie mówić Benowi o moim dniu, jeśli nie zapyta mnie o szczegóły. Nie chcę okłamywać go ponownie. Pierwszy raz odkąd poznałam Arsena, czuję się jakbym zrobiła coś złego. Ale jak to możliwe? Jesteśmy tylko przyjaciółmi, prawda?

171

Rozdział 14

Wychodząc z budynku, dzwonię do Bena, żeby go poinformować, że idę do baru na spotkanie z Arsenem na drinka, nawet jeśli nie będziemy pić alkoholu. Zostałam dłużej, bo musiałam skontaktować się z Beth, osobistą asystentką pana Radcliffa w Anglii. - Mogę na ciebie poczekać. Muszę wykonać kilka telefonów. Melissa mnie zostawiła, a na pocztę głosową nagrała wiadomość, że potrzebuje mnie, żebym poleciał z nią do Paryża na następny weekend. Najwyraźniej to premiera jej filmu i potrzebuje mnie, żebym trzymał jej pieprzoną rękę jak dziecko, gdy będzie ignorować mnie dla fotografów – rozłożył swoje ciało na kanapie kładąc się płasko na plecach. Jego biała koszula jest teraz częściowo rozpięta ukazując zarys umięśnionej klatki piersiowej i tatuażu motyla. - To niewiarygodne! Nie mogę uwierzyć, że tego nie wiesz. Jej film był w wielu plotkarskich magazynach i blogach. Wiesz, że to jest naprawdę wielka sprawa, prawda? Ludzie zabijają, żeby tam być. - Cóż, skończyłem z nią. Nie wiem, co sobie myślałem, kiedy zaangażowałem się z aktorką. Są pełne gówna i dramatu. Seks jest zajebiście niesamowity, a ona jest gorąca jak diabli, ale mogę to dostać gdzie indziej. Teraz, może będzie modelka… - Przestań. Przestań, Arsen – śmieję się. – Zbyt wiele informacji. W zeszłym tygodniu powiedziałeś, że spróbujesz. - Kurwa, mówiłem. Mówiłem? – mówi z jękiem. - Taaa. - To już nie działa. Chwytam ołówek i kręcę nim w palcach – Cóż, cokolwiek zrobisz z Melissą, proszę nie rób tego tutaj. Naprawdę muszę skontaktować się z Benem. Dlaczego nie możesz iść do baru beze mnie? Możesz pogadać z nią po drodze. 172

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jęcząc Arsen wstaje z kanapy – Dobra. Ale chętniej posłuchałbym twojej rozmowy telefonicznej niż tej primadonny. A to mówi wiele. - Idź! Niechętnie wychodzi. Głupi chłopak. Po niewygodnym incydencie w jego mieszkaniu dwa dni temu, obawiałam się, że będzie inaczej między nami, ale cieszę się, że nic się nie zmieniło. Następnego dnia Arsen zachowywał się, jakby nic się nie stało i nadal ze mną flirtował. Świetnie było mieć przyjaciela, któremu można zdradzić swoje sekrety bez poczucia winy. Oprócz Amy on jest jedyną osobą, która wie, jak przerażona jestem w związku z ciążą. Zatrzymuję się przed recepcją budynku mówiąc dobranoc do ochroniarzy na służbie, Carlosa i Franka – Dobranoc, panowie. - Dobranoc, pani Stanwood – Carlos odpowiada z ciężkim hiszpańskim akcentem. - Wygląda pani uroczo jak zawsze. Co u pana Stanwooda? Spotyka się pani z nim na kolacji? – Frank pyta. Czasami widuję Bena paplającego z Frankiem w lobby, gdy przychodzi mnie odebrać. Myślę, że łączy ich miłość do New Jork Mets czy coś. Uśmiecham się, gdy widzę wyczekujące spojrzenie Franka – Nie dzisiaj. Idę spotkać się z synem pana Radcliffa na drinka. Mam nadzieję, że Ben dołączy tam do mnie. Jeszcze raz się żegnam z dwoma mężczyznami i wychodzę na ulicę, gdzie uderza mnie gorące i wilgotne powietrze. Takiego rodzaju, że można spocić się bez ruszania. Typowa letnia noc na Manhattanie. Decyduję się wziąć taksówkę zamiast iść. Po złapaniu jej, podaję kierowcy adres baru i w końcu mogę zadzwonić do Bena. Po pierwszym sygnale słyszę głęboki głos mojego męża – Witaj, żono. Właśnie miałem do ciebie zadzwonić. 173

- Cześć, kochanie. Przepraszam, że dzwonię do ciebie tak późno, ale dopiero wyszłam z biura. Jadę na drinka z Arsenem. Pracujesz dzisiaj do późna? Myślę, że mógłbyś spotkać się ze mną tam, w końcu przedstawiłabym cię Arsenowi. Możemy się napić, a potem iść do twojego ulubionego Thai na kolację? Ben chichocze – Kochanie, coś jeszcze? Uśmiecham się do telefonu i łapię go mocniej – Znowu to robię? Wybacz. Nie mogę wyłączyć Apodyktycznej Cathy tak szybko po pracy. - Nie przepraszaj. Drażnię się, moje słodkie kochanie. Kocham Apodyktyczną Cathy. Ona i ja świetnie się dogadujemy. W szczególności pamiętam ten poranek, gdy byliśmy pod prysznicem i powiedziała mi, jakie ciśnienie i moc natrysku lubi najbardziej. O mój Boże. Pamiętam to. Jak mogłabym zapomnieć? Nadal widzę mokrego Bena klęczącego na podłodze z moją nogą na jego ramieniu… - Będę tak około 20:00. Mam jeszcze jedną konferencję, a potem spotkam twojego słynnego pupilka. Przełykam ciężko i protestuję – Nie jest moim pupilkiem! I to idealny plan. Nie mogę się doczekać, żeby cię zobaczyć. - Tak. Tęsknię za tobą też. Jak się czujesz? - Świetnie, kochanie. Dzisiaj był dobry dzień. - Doskonale. Mam plany dla nas. - Naprawdę? Mogę zapytać, jakiego rodzaju plany, panie Stanwood? Polubię je? – pytam zalotnie. - Naprawdę chcesz wiedzieć? – mruczy. - Tak, umieram z ciekawości. Może to nie jest interesujące – wiem, że go przedrzeźniam, ale on to kocha.

174

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Chcę rzucić cię na łóżko twarzą w dół, zgarnąć twoje majtki i pieprzyć cię palcami dopóki nie będziesz mnie błagała, żebym zastąpił je moim fiutem. Wtedy wycałuję cię od karku w dół kręgosłupa, liżąc twoją skórę, aż mój język posmakuje to, co moje. Tylko moje – mówi zachrypnięty. - Och. To jest t-to? – jąkam się. Odczuwam pragnienie między nogami, a moje sutki twardnieją. Zadowolony Ben chichocze. - Tak. To jest to. W każdym razie, kochanie, Kerry właśnie przyszła dać znać, że zaczyna się moja konferencja. Napisz mi adres i nazwę baru. Spodziewaj się mnie tam około 20:00 – jego głos jest teraz rzeczowy. - D –dobrze – oczywiście nie myślę jeszcze jasno. - Kochanie? - Tak? - Dzisiejszej nocy – warczy.

***

Wciąż myślę o Benie, gdy czekam w kolejce do łazienki przed spotkaniem z Arsenem. Biorę mój telefon i sprawdzam wiadomości dla zabicia czasu. Mam dwie. Jedna jest od Bena, który pisze o niegrzecznych rzeczach, jakie chciałby ze mną dzisiaj zrobić. Druga od Arsena pytającego, gdzie jestem. Uśmiecham się, postanawiam nie odpisywać żadnemu z nich i chowam telefon w mojej skórzanej torbie Farragamo. Opierając się o ścianę słucham rozmowy dwóch dziewczyn przede mną. - Nie mogę uwierzyć, że wykiwał Brooke w ten sposób! Jest gorętsza niż Melissa Stewart! 175

- Ech… Brooke jest nikim! Melissa jest zajebistą i perfekcyjną aktorką! Ale o mój Boże! Czy ty widzisz, jak wspaniały on jest? Zdjęcia nie oddają mu sprawiedliwości! - Melissa może być dobrą aktorką, ale nie umywa się do Brooke. Jest wkurzająca! Powiedziała mi, że zamierza zadzwonić do magazynu Stalker i donieść o miejscu pobytu Arsena mówiąc, że Melissa jest tutaj z nim. - Weź przestań! To jest tak popieprzone! Nie możemy jej na to pozwolić! Ale czego ona się spodziewa? Czytałam artykuł w Vouge o nim i jego rodzinie. Reporter zaznaczył, że Arsen nigdy nie spotykał się ze zwykłą dziewczyną. Nawet stwierdził, że prawie każda, z którą się zwiąże była na okładce magazynu. Zastanawiam się, czy on teraz czeka na Melissę czy inną sławną osobę, żeby się pokazać? - Nie jestem pewna. Brooke mówiła, że Arsen spodziewa się przyjaciela. O mój boże! Myślisz, że to może być jeden z przyjaciół z funduszem powierniczym? Wszyscy są gorący! Jeśli nie mogę mieć Arsena, totalnie chciałabym przespać się z jednym z nich! - Zamknij się, Ally. Nigdy nie prześpisz się z Arsenem. Żadna z nas nie będzie. Chociaż muszę powiedzieć, że nigdy z nim nie rozmawiałam. Wygląda na dupka, ale chciałabym go całego. Słyszałam, że jest ogrooomny. Przerażona odchodzę. Nie mogę stać tutaj i słuchać, jak uprzedmiotawiają Arsena, jakby był zabawką do pieprzenia. On jest więcej wart. Znamy się od kilku miesięcy i mogłam zobaczyć, że jest słodki, zabawny i niesforny. Jestem pewna, że niewiele osób to wie. Zawsze przynosi mi babeczki, bo wie, że je kocham. Flirtuje zarówno z ładnymi jak i przeciętnymi dziewczynami. A co najważniejsze naprawdę mocno stara się udowodnić ojcu, że się myli. Jestem taka zła, że moje ciało się trzęsie. Jestem w połowie drogi do baru, kiedy widzę Arsena siedzącego na skórzanej kanapie. Wygląda jak zwykle, przystojny i zrelaksowany, ale sposób w jaki jego oczy badają pokój nie utrzymując kontaktu wzrokowego z bandą sępów patrzących na niego i sposób w jaki zaciska szczękę mówi mi, że czuje się niekomfortowo z uwagą, jaką 176

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

przyciąga. Obserwuję, jak kolejna przepiękna kobieta zmierzająca w jego stronę zostaje odrzucona. To jest to. To ostatnia kropla, która przelewa czarę. Zła na każdą kobietę polującą na Arsena w tym pokoju, odwracam się i wracam do korytarza przed łazienką. Jestem gotowa do walki z głupotą i wielkimi cyckami. Klepię rudą w ramię. Gdy się odwraca i patrzy na mnie w dół – Tak? Och, jestem gotowa zetrzeć piękny uśmiech z twarzy tej dziwki. Starając się kontrolować mój temperament, biorę głęboki wdech i powolny wydech i zakładam moje blond fale za ucho – Nie mogłam się powstrzymać, gdy usłyszałam jak mówisz o Arsenie Radcliffie. Miałam zamiar odpuścić, bo wydajesz się młoda i niedojrzała, ale nie mogę. Więc chcę dać ci trochę informacji. Arsen jest prawdziwą osobą z uczuciami. Tylko dlatego, że magazyny plotkarskie i publicyści durzą się w nim, nie oznacza, że macie prawo przypieprzać się do niego. To nie w porządku – kładę ręce na biodrach. – I jeśli wasza przyjaciółka Brooke zadzwoni do magazynów, ja zadzwonię na policję i powiem, że oferowałyście mu seks za pieniądze. Tak jak w agencji. Dziewczyny robią oczy wielkie jak spodki. Kocham to. - Och i przy okazji, jest tu ze mną. Teraz, wycofajcie się dziewczyny – gdy słowa opuszczają moje usta, szalony pomysł wypełnia moją głowę z podniecenia. Wiem, co wyłączy je raz na zawsze. Odwracam się i idę w stronę Arsena. Wcześniej moje ciało trzęsło się z gniewu, teraz drży z podniecenia. Nie jestem pewna, czy uda mi się zrealizować plan. Kiedy Arsen mnie zauważa, uśmiech na jego ustach powiększa się. Jak facet może wyglądać w tym samym czasie tak cholernie seksownie i słodko? Tak. On jest kimś więcej niż playboy`em. On jest moi przyjacielem. Przyśpieszam próbując dostać się do niego zanim moje sumienie zastąpi mój rozum. Czuję oczy dziewczyn na moich plecach, gdy świadomość przepływa przez moje ciało jak trzęsienie ziemi o niskim stopniu.

177

Kiedy staję przed nim, przesuwa rękę między swoimi blond włosami sprawiając, że luźne pasmo spada na jego czoło. - Hej, Dołeczku. Myślałem, że mnie porzuciłaś – mówi pochylając się, by mnie pocałować w policzek. Zamykam oczy i modlę się, że Ben nigdy się o tym nie dowiedział, ponieważ mnie zabije47. Robię to dla przyjaciela. Mój umysł podejmuje decyzję, otwieram oczy. Zanim Arsen mnie całuje, szybko odwracam głowę i jego pocałunek ląduje na moich ustach. Gorąco. Serce bijące dziko. Uczucie naturalności. Oczy Arsena rozszerzają się w szoku. Nie sądzę, żeby cmoknięcie w usta było wystarczające, żeby zamknąć te dziewczyny. Czując, że Arsen się odsuwa, łapię go za kark i przyciągam go bliżej. Nasze usta są prawie sklejone, ale próbuję wymruczeć – Przechyl głowę na bok. Na miłość boską, udawaj, że to ci się podoba. Stojąc na palcach z rękoma na jego ramionach, manewruję ciałem Arsena tak, że widzę wciąż obserwujące nas dziewczyny. Są tam z ustami szeroko otwartymi. Patrzcie na to, suki. Gdy dziewczyny odchodzą, odpycham go. Może mocniej niż to koniecznie. Arsen oddycha ciężko i wygląda na poważnie wściekłego. Jakby chciał moją głowę na talerzu.

47 K*rwa tu już mi nawet cycki opadły. Idiotka

178

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Podnosi do ust dłoń zaciśniętą w pięść i pociera je, jakby chciał zetrzeć mój pocałunek. Nie przeszkadza mi to, serio. Nadal nie mogę uwierzyć, że go pocałowałam. - Co to kurwa było? Lepiej żebyś miała zajebiście dobry podwód, że mnie pocałowałaś, bo… Wkurzona na niego, bo starałam się pomóc, a dostaję w zamian takie gówno, uderzam go w ramię. - Jesteś takim dupkiem! Pocałowałam cię, bo próbowałam odwrócić od ciebie uwagę kilku groupies. - Kogo? Grupies? O czym ty, kurwa mówisz? – marszczy czoło. Krzyżuje ramiona przez co można zobaczyć zarys jego mięśni pod białą koszulą. Sfrustrowana tupię nogą – Czy ty w ogóle mnie słuchasz? Pocałowałam cię, bo jakieś dziewczyny pieprzyły głupoty na twój temat 48. Jak bardzo chciałyby przespać się z Tobą i jak jesteś dobry we wszystkim. Powolny uśmiech zastępuje zły wyraz jego twarzy – Ale dlaczego mnie pocałowałaś? Jęczę – Bo starałam się odwrócić uwagę! Widzę jak Arsen najpierw nieśmiało podnosi rękę blisko mojej twarzy. Kiedy jest pewien, że nie protestuję, wpatruje się we mnie. Sparaliżowana myślę, że dotknie mojego policzka, ale on ciągnie kosmyk moich blond włosów i zakłada je za ucho. Jego mały palec dotyka skóry na mojej szyi wysyłając dreszcze w dół mojego kręgosłupa, a niebieski ogień pali mnie. - Zajebiście kocham, kiedy odwracasz uwagę – ogrzewa moje serce zatrzymując uśmiech. Uśmiech Arsena. Uśmiech, który otrząsa mnie z odurzenia Arsenem. 48 Staram się, ale nie mogę zrozumieć, w czym miał pomóc ten pocałunek?

179

Naglę czuję, że potrzebuję więcej przestrzeni między nami, więc siadam na kanapie. Arsen podąża za mną i siada obok. Zbyt blisko. Jego udo dotyka mojego i czuję ciepło promieniujące z jego ciała. Jedno ramię rozkłada na kanapie za mną. Czuję go wszędzie. On jest wszędzie. To wygodne uczucie. To naturalne uczucie. Ale czy powinno? Nie jestem pewna. - W pewnym momencie pomyślałam, że chcę dać im nauczkę. Nie byłam pewna dlaczego – odwracam do niego twarz i uśmiecham się przebiegle. – Może po prostu chciałam, żeby się zamknęły. I może nie powinnam. Gdyby Ben pocałował kogoś innego, zabiłabym go, ale to było ok. Nie nazwałabym tego pocałunkiem. Swoją drogą czułam jakbym całowała martwą rybę. - Czy ty kurwa żartujesz? Moja bardzo zajęta przyjaciółka kładzie na mnie swoje cholerne usta… kurwa. Daj mi kolejną szansę, a pokażę ci, że nie jestem martwą rybą, Dołeczku. - Jesteś poważny? Nieważne – kręcę głową z dezaprobatą. - Odbiegasz od tematu. Musisz wziąć się w garść, dzieciaku. - Czekaj, co? O czym ty gadasz? I Dołeczku, dzieciaki nie pieprzą tak jak ja. - Naprawdę musisz przestać przeklinać. Mówię o tym, że chciałam usprawiedliwić twoje rozwiązłe zachowanie tym dwóm idiotką i robiąc to zdałam sobie sprawę, że to jest tylko twoja wina! Jeśli ciebie nie cieszy uprzedmiotawianie, powinieneś zatrzymywać swoje brudy, żeby cały świat ich nie widział. Migając szelmowskim uśmiechem, zabiera swoje ramię zza mnie i prostuje się.

180

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- I przestań uśmiechać się jak idiota. Próbuję być poważna. Znam twoje gierki. Przecież przeszkadza ci, że ludzie chcą widzieć tylko fałszywego ciebie. No wiesz playboy`a, kobieciarza, bogatego chłopca. Nie próbują poznać prawdziwego ciebie. Więc przestań zachowywać się jak dupek i zacznij jak dorosły. Udowodnij ludziom, że się mylą, że nie jesteś jakimś frajerem żyjącym za pieniądze tatusia. Pokaż im prawdziwego Arsena. Tego, którego ja znam. Tego, którego lepiej rozumie współpracownik niż własny ojciec. Tego, który poświęca czas, żeby przynieść ciężarnej kobiecie babeczki, ponieważ ona je lubi. Wtedy może ludzie przestaną publikować te wszystkie śmieci na twój temat i nie będę musiała usprawiedliwiać cię przed nieznajomymi i całować cię na ich oczach! Uśmiech znika, a Arsen przysuwa się do mnie jeszcze bliżej, o ile to w ogóle możliwe i bierze moją dłoń w swoją. Gest nie jest seksualny, ale wydaje się intymny. Ciepło jego dłoni odciska się na mojej skórze. - Kurwa, Catherine. Czy to dlatego? Zrobiłaś to dla mnie? – jego głos jest zachrypnięty. - Tak, oczywiście. Jesteś moim przyjacielem. Obserwuje mnie w ciszy świecącymi oczami, które wyglądają jakby miał gorączkę. Czy on zawsze patrzy na ludzi z tak intensywnie? Po chwili mruczy – Jak powiedziałem wcześniej, Ben jest zajebistym szczęściarzem. Ignoruję jego komentarz i pytam go – Arsen, wiem, że to ci przeszkadza. Dlaczego nie zrobisz z tym czegoś? Nie puszczając mojej dłoni, wzrusza niedbale ramionami – Ja… - Cześć. Przepraszam, że jestem tak późno.

181

Podnosząc oczy z mojego miejsca na kanapie, widzę Bena stojącego nad nami w całej swoje wysokiej i ciemnej chwale. Kiedy go witam, zauważam twardy wyraz na jego twarzy i zmarszczone brwi. Jego oczy nie chłoną mojej twarzy, a jego usta nie oddają uśmiechu. Nie. Zamiast tego wydaje się intensywnie studiować moje kolano. Dziwne. Obniżam wzrok i widzę, co przykuło jego uwagę. Ręka Arsena przykrywa moją. Nagle to, co wydawało mi się nieszkodliwym gestem między przyjaciółmi, teraz wydaje się niemoralne. Niewłaściwe. Obraźliwe. Próbuję znaleźć nieszkodliwą wymówkę do puszczenia ręki Arsena bez jednoczesnego ranienia jego uczuć i poczucia winy w stosunku do Bena. - Kochanie! Jesteś tutaj – mówię wstając i zabieram rękę spod Arsena tak naturalnie jak to tylko możliwe. Podchodzę do Bena, staję na palcach i ściskam go na powitanie. On zaciska ramiona wokół mnie, podnosi z podłogi całując zaborczo. Oznaczając mnie. Nadal zwieszona w jego silnym uścisku, podnoszę wzrok i spotykam jego, gdy pocałunek się kończy. Nie patrzy na mnie. Obserwuje przestrzeń za moimi ramionami. Patrzy prosto na Arsena. Wiem to. Nie odwracam się żeby potwierdzić moje przypuszczenia. Łapię jego twarz w dłonie i odwracam, żeby spojrzał na mnie. Kiedy jego ciepłe brązowe oczy wwiercają się głęboko we mnie, w końcu się uśmiecham. - Cześć. - Cześć – grymas zaczyna znikać, a jego oczy natychmiast łagodnieją. - W końcu przyszedłeś. Zaczynałam się martwić, że się nie pokażesz. Kłamca.

182

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Mój żołądek zaciska się z winy, gdy zdaję sobie sprawę, że zapomniałam o jego przyjściu tutaj. W końcu powoli opuszcza mnie w dół po swoim ciele, a na jego przystojnej twarzy pojawia się uśmiech powodujący pojawienie się zmarszczek w kącikach oczu – Przepraszam. Spotkanie się przeciągnęło, ale jestem tu teraz. Gotowy na poznanie… - Ben pozwala ostatnim słowom wisieć w powietrzu. Bezpiecznie postawiona na podłodze, opuszczam uścisk Bena. Łapię go za rękę i odwracam prowadząc go do kanapy, gdzie siedzi Arsen. On obserwuje nas z pustym wyrazem twarzy. Szelmowski uśmiech zniknął, a ogień w jego oczach zgasł. Odchrząkam, bo po tym wszystkim czuję, jakbym połknęła waciki – Ben, to jest Arsen Radcliff. Arsen, to jest mój mąż, Ben Stanwood. – Obaj mężczyźni patrzą na siebie bez słowa. W tej małej przestrzeni między nami, wyczuwalne jest takie napięcie, że czuję jak włoski na mojej szyi stają. Arsen nie robi żadnego ruchu, żeby wstać. Siedzi niegrzecznie na kanapie, podczas gdy Ben i ja stoimy obok niego. - Miło mi cię poznać, Arsen. Cathy mówiła o tobie w samych superlatywach. Wydaje się, że lubi mieć cię w pobliżu. Gdy podają sobie ręce, zauważam, że ich kostki bieleją. Mężczyźni. Fałszywy uśmiech sprawia, że Arsen wygląda prawie brzydko, gdy odpowiada – Tak? – odwraca się do mnie z ciepłym spojrzeniem, które sekundę temu było zimne. – Lubię być obok, Dołeczka. Jest miła dla oka – szydzi. Co do diabła? Skąd to się wzięło? Zaciskając wargi Ben nagle przerywa uścisk. Mam zamiar obejść stół i usiąść na kanapie, gdy czuję zaborczy uchwyt Bena na moim łokciu zatrzymujący mnie w pół kroku. Zdziwiona odwracam się do niego.

183

Robi krok w moją stronę i pochyla się, żeby wyszeptać mi do ucha – Jeden drink i zmywamy się stąd, jasne? Moje oczy rozszerzają się na jego słowa wypowiedziane ostrym tonem. Jego szczęka jest zaciśnięta, więc wiem, że nie mogę się sprzeciwić. Sądzę, że będzie jeden drink. Kiwam głową uwalniając się z jego uścisku i idę w stronę kanapy. Ben wydaje się mieć inny pomysł odnośnie siedzenia, ponieważ ciągnie krzesło dla mnie naprzeciwko Arsena ze stołem między nami. Co się do cholery dzieje? Ben bez uśmiechu patrzy twardo kołysząc się i czekając aż usiądę. Z drugiej strony Arsen zimnym spojrzeniem jak odłamki lodu, miga ponurym uśmiechem na nas. Przypomina mi noc, w którą się poznaliśmy. Z tonącym uczuciem w moim brzuchu wszystko, co mogę zrobić to stać tam i mieć nadzieję, że z dzisiejszego wieczoru nie zrobi się wielki, brzydki bałagan. Arsen rozkłada ramię w zapraszającym geście, a jego głos ocieka sarkazmem – Proszę, usiądź. Zajebiście nie mogę się doczekać, żeby usłyszeć, co jeszcze Dołeczek o mnie mówiła. Mam nadzieję, ze same dobre rzeczy – pochyla się do przodu i patrzy mi prosto w oczy zanim kontynuuje. – Ponieważ jest nam dobrze razem… bardzo dobrze razem. Prawda, Catherine? Co Arsen próbuje zrobić? I najważniejsze, co sugeruje? Kiedy Ben siada, sięga po moją dłoń i podnosi do ust całując, zanim obniża na swoje kolano. Splatam nasze palce i patrzę przez chwilę w jego rozpalone oczy, zanim odwracam się do Arsena. Otacza go nieczytelne powietrze. Czuję się, jakbym nie znała tego Arsena. Ten Arsen jest mi obcy. Gdy kelner odchodzi z naszym zamówieniem, siedzimy nie mówiąc słowa. Gdyby nie muzyka w tle, można by usłyszeć spadającą szpilkę. Moja uwaga skupia się na długim palcu Arsena stukającym w stolik między kanapą a krzesłem. 184

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Stuk. Stuk. Stuk. Po kilku sekundach, nie mogę już znieść tej ciszy. Przełykając ciężko odgarniam włosy za ucho. Jedwabiste nici przebiegają między moimi palcami w dół. - Hmm, więc kochanie – błysk gniewu przecina oczy Arsena, ale znika po sekundzie zastąpiony lekceważeniem. – Tak bardzo zazdroszczę Arsenowi. Możliwe, że będzie na premierze z Melissą Steward jako randka. Umierasz z zazdrości? – popycham jego ramię przekomarzając się. Chcę udawać, że mówię o Melissie tylko dlatego, że jest to pierwszy temat w mojej głowie, ale tak nie jest. Wspomniałam o niej, żeby Ben wiedział, że Arsen z kimś jest. Mięśnie Bena relaksują się i uśmiecha się do mnie po raz pierwszy od chwili przybycia do baru – Nigdy nie będę zazdrosny o nikogo. Mam ciebie – mówi ściskając moją rękę zanim zwraca się do Arsena. – To niesamowite, człowieku. Ona jest wspaniała, a film zapowiada się dobrze. Cathy ma chorą obsesję na punkcie magazynów plotkarskich, więc śmieci które publikują przekazuje mnie. Opiera się beztrosko na kanapie i patrzy, jakby chciał zapamiętać, jak Ben i ja wyglądamy razem – Zapomnij o tym. Skończyliśmy ze sobą. Nie będę zaskoczony, jeśli jutro zostanie sfotografowana z jakimś przegranym frajerem. Kiedy to słyszę, nie jest mi przykro. Jestem szczęśliwa. Ta świadomość przeraża mnie. - W każdym razie, pamiętam jej poprzednie zaangażowanie. Wybaczcie, ale mam lot – Arsen bierze portfel chcąc zapłacić, ale Ben go zatrzymuje. - Nie, proszę. Pozwól mi zapłacić. Przynajmniej to mogę zrobić. Podnosi brwi – Co ty kurwa pieprzysz? Mogę….

185

- Nie. Proszę. Chciałbym zapłacić. Zrobiłeś tak wiele dla Cathy. Chcę to zrobić. Arsen patrzy na Bena z niechęcią. Gdy myślę, że zamierza odrzucić jego ofertę, on przechyla głowę w bok i przyszpila mnie wzrokiem. Powolny uśmiech wypełza na jego twarzy – Wiesz co? Śmiało. To była przyjemność cię poznać, Ben. Cathy – przebiega palcami po włosach – do zobaczenia. Wstając łapie marynarkę, która leży na oparciu kanapy i ostatni raz się żegna. Nie ściska dłoni Bena i nie odwraca się, gdy odchodzi. To boli. Nie wiem, dlaczego ale jego obojętność mnie boli. Przecież on nic dla mnie nie znaczy. Mam zamiar przeprosić Bena mówiąc, że muszę skorzystać z toalety, kiedy czuję klepnięcie w ramię. Odwracam się i widzę Arsena stojącego za moim krzesłem. Chcę wstać i zapytać, co się dzieje, ale od pochyla się w dół i składa delikatny pocałunek na moim policzku. Jego ciepłe usta powodują mrowienie na mojej skórze. - Przepraszam, Dołeczku – szepcze mi do ucha ze smutkiem, po czym odchodzi. Podnoszę rękę do policzka pocierając miejsce, gdzie złożył pocałunek. Nie wiem, czy robię to, żeby przerwać mrowienie czy zatrzymać pocałunek na mojej skórze. Podchodzi do baru, żeby powiedzieć coś do barmanki – idealnej Azjatki, która uśmiecha się i pisze coś na jego dłoni. Kiedy ona odchodzi, żeby obsłużyć innych klientów, uśmiechnięty Arsen odwraca się do grupy młodych kobiet siedzących razem i podziwiających go. On daje im coś co wygląda jak wizytówka i całuje każdą w policzek. Flirtowanie mi nie przeszkadza, ale kiedy całuje je w to miejsce, w które wcześniej robił to mnie, czuję się tak, jakby uderzył mnie w brzuch. To jest jak zdrada49. 49 Normalnie mam ochotę ją walnąć!

186

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nadal go obserwuję, gdy oddala się do wyjścia. Silny głos we mnie błaga, żeby jeszcze wrócił, abym mogła zobaczyć go ostatni raz. Wtedy wszystko staje się rozmyte. Ben puszcza moją rękę. Arsen się odwraca. Nasze spojrzenia łączą się na chwilę. Widzę w jego oczach coś, co porusza moje wnętrze, ale tego nie rozumiem. Nie sądzę, żebym była gotowa na zrozumienie tego. Potem jego już nie ma. Czuję się osamotniona. Jakby część mnie odeszła razem z nim, zostawiając mnie niekompletną, z uczuciem pustki. Zakłopotana własnymi uczuciami, przypominam sobie, że Ben jest tutaj ze mną. Odwracam się do mojego męża, o którego obecności kompletnie zapomniałam. Czuję wstyd palący moją skórę wściekłą czerwienią. - Myślę, że powinniśmy iść – mówi bezbarwnie.

187

Rozdział 15

Jedziemy do domu w ciszy. Żadnego trzymania za ręce, żadnego śmiechu, żadnych pytań, jak minął dzień… może wszystko już zostało powiedziane, albo nic nie musi zostać wypowiedziane. Kiedy docieramy do domu, nasza kotka wita się z nami. Ściągam marynarkę i klękam, żeby pogłaskać Mimi i grucham – Cześć, piękna dziewczyno. Tęskniłaś za mamusią i tatusiem? – mrucząc pozwala mi wziąć się na ręce. Całuję ją w czubek głowy, aby zyskać na czasie. Nie jestem pewna dlaczego, ale czuję, że powinnam coś wyjaśnić, jakbym była winna poważnego przestępstwa. Może jesteś. Nie, nie jestem. Nie, nie jestem. - Chcesz jeszcze piwa przed pójściem do łóżka? – wahanie brzmi w moim głosie. Puszczam Mimi, która zeskakuje i idzie do kuchni w poszukiwaniu jedzenia. Patrzę na Bena, który ściąga granatową prążkowaną marynarkę Brooks Brothers. Mięśnie na jego plecach widoczne są przez białą koszulę. Odwraca się ode mnie ściągając krawat. Mocno. Kocham ten krawat. Kupiłam go dla niego. Mija mnie i mówi chłodno do lustra za mną – Nie dzisiaj. Po drodze tutaj przypomniałem sobie, że mam pilną papierkową robotę. Mam zamiar iść do gabinetu i – patrzy na mnie z boku - pracować.

188

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Słysząc jego słowa czuję, jakby wylał mi wiadro lodowatej wody na twarz – Och, ok. Ja tylko… ty, hmm… ok. Chyba. Czy mam czekać na ciebie? – patrzę na mój zegarek, 22:00. - Nie. Ben zbliża się do mnie, owija ramiona wokół mnie i pochyla się do pocałunku. Zamykam oczy i czekam na pocałunek, który mam nadzieję, oczyści napięte powietrze. Sekundy mijają i nic. Otwieram oczy i spotykam jego brązowe spojrzenie. Widzę, jak Ben powoli puszcza moje ramię, a jego ręka wędruje do mojej twarzy. Obejmuje mój policzek, jego kciuk delikatnie pociera miejsce, gdzie Arsen mnie pocałował. Tak jakby chciał oczyścić plamę na mojej skórze. W ciszy patrzymy na siebie, jakby czas stanął w miejscu. - Idź spać, Cathy – szepcze ochryple. I już go nie ma. Mam wrażenie, że godzinami przewracam się w łóżku. Obrazy Bena i Arsena wirują w moje głowie zakłócając sen. Poddaję się i włączam lampkę na mojej szafce, a moje oczy lądują na budziku. 1:11. I nie ma Bena. Zauważam telefon i szalony pomysł osiedla się w mojej głowie. Zanim tracę odwagę, sięgam po niego i piszę wiadomość. C: Co to było? Czekam dziesięć minut, które przechodzi w pół godziny. Tracąc nadzieję na odpowiedź, odkładam telefon na szafkę, kiedy brzęczy. A: Idź pieprzyć swojego męża, Dołeczku. Jestem zajęty. Jego wiadomość jest jak kłujący policzek w twarz. Zakłopotana jego odpowiedzią i zraniona słowami, decyduję, że nie zasługuje na odpowiedź. 189

Zastanawiam się z czyjego powodu jest zajęty? Odpowiedź nie powinna mieć znaczenia, ale ma. Kładę się na poduszce po swojej stronie, naciągam kołdrę wokół ramion, zamykam oczy i staram się zasnąć. Próbuję wyrzucić wiadomość Arsena z mojego umysłu. Nie powinna mnie niepokoić. Nie powinna mnie ranić. On nic dla mnie nie znaczy. Ale tak jest. Nie wiem dlaczego. I nie sądzę, żebym chciała wiedzieć dlaczego. Gdy dryfuję w słodkie zapomnienie, ostatnim obrazem przychodzącym mi do głowy jest para zasmuconych brązowych oczu. Ben.

***

Słyszę mój budzik i jęcząc na ślepo go wyłączam. Wczesnym rankiem nawet najbardziej melodyjny utwór może brzmieć jak agresywny okrzyk bojowy. Nienawidzę tego. Po wyłączeniu irytującego dźwięku leżę na wznak z wyprostowanymi rękoma i nogami, otrząsam się ze snu. Odwracając się w lewo, otwieram oczy spodziewając się znaleźć drzemiącego Bena. Nie ma go. Jego poduszka wygląda na puszystą i idealną, jakby na niej nie spał. Moja skóra swędzi, siadam i się rozglądam. Nie widzę Bena. Nawet drzwi od łazienki są zamknięte. Ma zły nawyk zostawiania ich otwartych, gdy bierze prysznic. Pozwala, żeby para wodna uciekała, bo twierdzi, że gdy jest jej zbyt dużo, poci się. 190

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Ben? – pytam moim zachrypniętym od snu głosem. Brak odpowiedzi. Wstaję, chłodne powietrze dotyka mojej skóry, która nie jest zasłonięta jedwabnymi spodenkami i topem i powoduje gęsią skórkę. Pocieram ramiona próbując je ogrzać, docieram do drzwi łazienkowych i otwieram je powoli. Nie ma tutaj Bena. Zauważam coś wetkniętego między szkłem i drewnianą ramą lustra na mojej toaletce. Przygryzając wargę sięgam po notatkę i czytam ją. Moja ręka nakrywa usta, gdy czuję jak oddech ugrzązł mi w gardle. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko pojechaniu samej do pracy dzisiejszego poranka. Zapomniałem powiedzieć wczoraj, że muszę być wcześniej w biurze. Wielki proces. Nie oczekuj mnie na kolacji. Ben Nie obudził mnie, żeby się pożegnać. Odszedł bez słowa.

***

Ze ściśniętą piersią i skręconym żołądkiem, udaję się do pracy. Mam nadzieję, że sposób w jaki rozpoczął się mój dzień nie będzie miał wpływu na jego dalszą część, bo nie będę w stanie przeżyć tego bez załamania i płaczu. W drodze do miasta próbuję trzykrotnie dodzwonić się do Bena, ale za każdym razem Carla przepraszała mówiąc, że jest na spotkaniu. Ben nigdy nie ignorował moich telefonów i nigdy nie opuścił domu bez pocałowania mnie na pożegnanie. Aż do dzisiaj. Podczas krótkiego spaceru z podziemnego garażu do mojego biura, zauważam ciemne niebo ze złowieszczymi szarymi chmurami zwiastującymi ulewę. 191

Świetnie, po prostu świetnie. Wilgotne powietrze sprawia, że moje ciało jest mokre od potu, co powoduje przyklejanie się ubrań do mojej skóry. Trąbienie w godzinach szczytu na Manhattanie jest jak gwóźdź wbijany w moją głowę z każdym rykiem klaksonu. Wchodzę do biurowca, witam ochroniarzy i zmierzam do biura. Siedząc przy biurku sięgam do mojej czarnej, skórzanej torby Gucci po telefon i małe kieszonkowe lusterko. Czuję zaciskanie żołądka, gdy widzę, że Ben nie oddzwonił. Zastanawiam się, czy nie zadzwonić ponownie. Ale duma mi na to nie pozwala. Nie zrobiłam nic złego. Jeśli raczyłby ze mną porozmawiać, wiedziałabym, co się stało. Arsen – szepcze mały głosik w mojej głowie. Nie. Dlaczego Ben miałby być zdenerwowany o Arsena? Jesteśmy przyjaciółmi. Dobrymi przyjaciółmi. Albo tak myślałam. Po wczorajszym nie jestem już tego pewna. Ben wie, podejrzewa potrząsając głową jak szalona kobieta, staram się uciszyć ryk insynuujących myśli w moim umyśle. Nie, nie, nie! Drżącą ręką odkładam telefon do torby i sięgam po lusterko. Patrzę na swoje odbicie i jestem przerażona widząc czarne wory pod oczami. Ciasny kok utrzymuje blond włosy w miejscu, a to tylko podkreśla zmęczony i blady wygląd, prawie jak duch. I nawet niewielka ilość makijażu nie ukrywa faktu, że dzisiaj nie wyglądam najlepiej. Nieważne. Mam prawo mieć zły dzień, prawda? Po zastosowaniu bardzo potrzebnej szminki i różu, jestem gotowa do oficjalnego rozpoczęcia dnia. - Tutaj jesteś! Cathy, przechodzę przez poważny kryzys w moim życiu.

192

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Dobry, Amy. Wyglądasz dobrze dzisiejszego poranka – uśmiecham się do niej, nawet jeśli to jest ostatnia rzecz, którą chcę robić w tym momencie. Wygląd Amy zapiera dech w piersi. Włosy ma ułożone w grube loki, a na sobie ma obcisły, szary kostium ze spodniami. - Dziękuję ci, kochana. Ty też wyglądasz świetnie. Czarny to twój kolor. W każdym razie, jak już mówiłam… poważny kryzys. Helołłł! - Dobrze, opowiedz mi o tym. Mamy kilka minut do stracenia – czuję na twarzy pierwszy szczery uśmiech od wczoraj. Amy przeczesuje palcami ognisto-czerwone fale i obserwuje je zanim podnosi wzrok na mnie – Catherine, Cathy, Cat… smutna prawda jest taka, że potrzebuję dobrego pieprzenia. Zapomniałam, jak to jest mieć orgazm bez mojego królika. Czuję, że moje policzki pieką – Hmm – jak powinnam na to odpowiedzieć? – Myślałam, że hmm widujesz się z tym kolesiem z jachtem? Jak on się nazywał? Nigel? Amy siada w rogu mojego biurka, dokładnie w miejscu, gdzie Arsen wczoraj. Przez chwilę mam uczucie deja vu. – Tak… ale nie był dobry w łóżku. Wcale. Seks z Nigelem był w stylu raz, dwa, ooooch skarbie, skarbie, jesteś tak ciasna, tak mokra i już kończył – pstrykając palcami podkreśla szybkość jego działania zanim kontynuuje. – Jestem całkowicie niedopieprzona. Co mi przypomina, że musisz przedstawić mnie Charlesowi. Co? Nie patrz na mnie tymi wielkimi, pięknymi, zielonymi oczami. Jestem prostą kobietą, to na mnie nie działa. Wiesz, o którym Charlesie mówię. Dziewczyno, potrzebuję go w moim łóżku. Teraz. A ty sprawisz, że tak się stanie. O rany. - Amy, hmm, on jest najbliższym przyjacielem Bruna. Pamiętasz, kim jest Bruno, prawda? Twoim szefem? Moim szefem? Jak do diabła, mam zapoznać was oboje, jeśli nie przyjaźnię się z nim? Macha ręką w powietrzu, jakby ten mały szczegół nie miał wpływu na rozmowę – Nie jestem pewna. Zauważyłam go na imprezie u Bruna, kiedy był 193

pierwszy raz w mieście. Widziałam, jak rozmawiał z tobą i Benem, a mnie obserwował. Więc to się stanie, Cathy. Wierzę w ciebie i twoje zdolności planowania. Zaproś go na kolację czy coś. Mówię poważnie, Cathy. Chcę go. - Co sprawia, że myślisz, że on jest no wiesz dobry w łóżku? To znaczy on wygląda dobrze, ale… - Kochanie, kochannnnnieeee… mężczyźni byli w okolicy. Nie pozwól mu się oszukać przez jego dziewczęce zajęcie. Jeśli połowa rzeczy, które o nim mówią są prawdą, mogę mieć krzywe nogi przez kilka dni – Amy uśmiecha się diabelsko poruszając eleganckimi brwiami. To sprawia, że wybuchamy śmiechem. Nadal się śmiejemy, gdy wkurzony Bruno wpada do mojego biura. Nie mówiąc do nas słowa, rzuca gazetę na moje biurko. - Spójrzcie na to! – krzyczy. Zdziwione opieramy się na moim biurku, żeby lepiej widzieć pierwszą stronę. Zdjęcie usuwa wszelkie ślady wesołości z mojej twarzy. Przełykając ciężko sięgam po gazetę i zbliżam ją tak, że widzę zdjęcie wyraźnie. Kiedy trzymam je w rękach, czuję jak Amy się przysuwa – Och, nie. Mój żołądek cofa się, gdy analizuję obraz. Na pierwszej stronie jest zdjęcie Arsena wciągającego kokę z piersi jakiejś dziewczyny 50. Biała koszula, którą miał na sobie wczoraj jest rozpięta, odsłania jego piękną i idealnie opaloną klatę. Jego blond włosy są poczochrane, a w tle widać mieszkanie, ale nie to do którego mnie zabrał. Jego oczy są zimne. Tak zimne. Arsen jest pijany lub naćpany, albo to i to. Nie wygląda, jakby obchodziło go, że jest fotografowany. Ten facet to stary Arsen, a nie słodki którego wzięłam pod opiekę kilka miesięcy temu. Są w jakimś domu, a dziewczyna to barmanka z ostatniej nocy. Ta sama. Wiem, że jestem temu winna.

50 Byłam pewna, że to będzie ich pocałunek.

194

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Moje gardło jest suche, mam trudności w przełykaniu, gdy przypominam sobie, jak na mnie spojrzał przed wyjściem. Kiedy nasze spojrzenia się spotkały, zobaczyłam emocje wypisane w jego oczach, które zakopałam w moim umyśle udając, że nie istnieją. Zdrada. Ból. Złość. Ostre słowa Bruna przerywają moje myśli – Jak możecie zobaczyć, moja duma i radość postanowił odgrywać głupią komedię zreformowanego człowieka. Wrócił do bycia sobą. Cathy, nie oczekuj go z powrotem. Powinnaś zacząć szukać kogoś na jego stanowisko. Uważam, że to zdjęcie jest jego dwutygodniowym wypowiedzeniem, a on nie wróci wcale. Nie wyrażam zgody. Miłego dnia, panie. Po jego zniknięciu Amy zabiera mi gazetę. Zbliżając ją do twarzy, mruczy – Arsen Radcliff kokainistą? Słowa owijają się cienką warstwą mgły wokół mnie, paraliżują. Paraliżują mnie bardzo, aż w końcu… znieczulają mnie. Arsen. Nie zobaczę go nigdy więcej. Ta myśl sprawia, że moje serce zamiera… Ta myśl sprawia, że chce mi się rzygać.

195

Rozdział 16

Minął tydzień odkąd ostatni raz go widziałam. Od kiedy ostatni raz go słyszałam. To stało się w czwartek wieczorem. Dzisiaj jest czwartek. Minęło siedem dni. I nic nie jest takie samo. Kiedy powiedziałam Benowi, że Arsen został zwolniony, to było tak jakbym wysadziła rzeźbę lodową przy pomocy pochodni obserwując jak szybko rozpływa się przed moimi oczami. Jego lodowata postawa, która zaczęła się od nocy w barze i utrzymywała się przez cały następny dzień zanim Ben wrócił do domu i przekazałam mu wiadomości, wreszcie się roztopiła. Nie było już napięcia w powietrzu. Życie wróciło do normalności. Do normalności, którą mieliśmy zanim Arsen zaczął pracować w biurze. Według artykułu, który obecnie czytam, Arsen wrócił do Melissy Stewart. Jednak w niedzielę rano został sfotografowany, gdy wychodził z hotelu, w którym zatrzymała się bardzo znana gwiazda pop. Magazyn napomknął, że Arsen zdradza Melissę z ciemnowłosą piosenkarką. Nie byłabym zaskoczona, gdyby tak było. To jest Arsen w skrócie. Jestem odrętwiała, gdy patrzę na zdjęcie tak długo aż kolory się rozmywają, przenikają. Moje serce bije spokojnie. To musi oznaczać, że nie zależy mi, prawda? Przynajmniej coraz mniej. To nie tak, że tęsknię za jego flirtowaniem czy charyzmą. Nie, tęsknię za moim przyjacielem. Tęsknię za rozmawianiem z nim i śmianiem się ze wszystkiego i z niczego.

196

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Tęsknię za nim. Odkładając mój magazyn na blacie kuchennym, rozglądam się po pomieszczeniu z mojego fotela. Wszystko wygląda tak doskonale i czysto. Zastanawiam się, jak wiele pęknięć jest ukrytych pod tymi wszystkimi błyszczącymi i drogimi akcesoriami. Prawdopodobnie wiele. Tak jak u mnie. - Kochanie, możesz odebrać wieczorem kolację? Mogę wrócić późno. Amy potrzebuje mnie, żebym została z nią i sprawdziła wymagania niektórych klientów – mówię próbując otrząsnąć się z mroku, który otacza mnie za każdym razem, gdy myślę o Arsenie. Ben podnosi swoje brązowe oczy znad teczki wypełnionej dokumentami – Jasne, żaden problem – odkłada teczkę i zdejmuje okulary przecierając oczy pięściami. Wygląda na zestresowanego i zmęczonego. Uderza we mnie, że od odejścia Arsena przestałam zwracać uwagę na Bena. Wypycham Arsena z moich myśli i skupiam się na moim pięknym mężu siedzącym naprzeciwko mnie. - Cathy? – Ben pyta. Potrząsam głową próbując oczyścić swoje myśli – Przepraszam, kochanie… co mówiłeś? - Kochanie, kochanie. Tylko przypominam, żebyś upewniła się, że masz wolny poniedziałek. Mamy wizytę w 12 tygodniu – och. Moje serce przyśpiesza – Och, tak. Oczywiście – mówię łapiąc moją torbę i pakując pierwsze rzeczy, które mam pod ręką bez troszczenia się, czy będę ich potrzebować. – Jak mogłabym zapomnieć? Uciekam – wstaję potykając się o własne nogi, gdy ten sam stary, paraliżujący strach robi ze mnie niezdarę. Powoli idę w kierunku męża, który siedzi naprzeciwko mnie i schylam się całując go w policzek. Muszę się stąd wydostać, zanim się załamię przed nim i on zauważy, jak przerażona jestem.

197

- Czekaj, kochanie. Co się stało? –chwyta mnie za kark i trzyma tak, że patrzymy na siebie, gdy drugą ręką głaszcze mój policzek. Robi to, bo zauważył coś w mojej twarzy i próbuje mnie rozproszyć, żebym zapomniała, ale to nie działa. - Nic. Naprawdę, muszę iść. Wyrywam się z jego uścisku i idę w stronę zlewu, gdzie umieszczam mój kubek i talerz. Jestem odwrócona, więc nie zauważam, kiedy Ben wstaje i podchodzi do mnie. Jego duże ramię unosi się nade mną, łapie mnie za rękę, odwraca, przyciąga do siebie i całuje w usta. Kiedy myślę, że ma zamiar mnie puścić, podnosi mój podbródek tak, że patrzę mu w oczy. - Cathy, będzie dobrze. Zaszliśmy tak daleko bez żadnych komplikacji. Miej trochę wiary. Kiwając czuję, że moje oczy wypełniają się zdradzieckimi łzami, które dokładnie pokazują mu, jak niespokojna i przestraszona jestem. - Wierzę ci, Ben. T-to wszystko. Zaciska usta – Nie, Cathy. Nie możesz tak żyć. Uwierz w życie, w to co oferuje tobie, nam obojgu. Cokolwiek to jest, nieważne co się wydarzy, masz mnie. Ale musisz nauczyć się, żeby się nie bać, zaufać życiu – puszcza mnie, a jego obie ręce prześlizgują się między nami, obejmując mój ledwo widoczny brzuszek. – To jest część naszej przyszłości. A jeśli nie… jeśli tego nie ma w naszych kartach, może nadszedł czas, żeby zastanowić się nad adopcją jeszcze raz. Mam zamiar zaprotestować, ale Ben mnie powstrzymuje. - Nie miałbym nic przeciwko. To będzie nasze dziecko, niezależnie od wszystkiego. I tak długo jak jesteś w tym ze mną, tak długo będziemy robić to razem. Nie płacz, kochanie – ociera kciukiem moje łzy. - Pamiętaj, że cię kocham. Nieważne, co się zdarzy.

198

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Ja też cię kocham – mruczę z bolącym sercem, poczucie winy uderza mnie w twarz. Mam wspaniałego męża, który jest tu zawsze dla mnie i kocha mnie jak nikt inny, a ja usycham z tęsknoty, żeby usłyszeć jakiegoś dupka. Skończyłam. Słowa Bena są tym, czym potrzebuję usłyszeć, aby otrząsnąć się z paraliżującej mgły, która okryła mnie grubym płaszczem tęsknoty, nie pozwalając oddychać. Jestem wolna. Owijam ramiona wokół jego talii i stając na palcach, całuję go w usta. Delikatnie… Czule… Miękko… Pokażę mu, ile dla mnie znaczy. Jestem tak zagubiona w tej chwili, że zaskakuje mnie, gdy czuję jego rękę między moimi nogami. Jego palce powoli mnie głaszczą i okrążają. Przerwałam pocałunek i słyszę, jak Ben jęczy. - Poważnie, Ben? Mój mąż mruga do mnie – Ty zaczęłaś, żono. Teraz idź zanim zmienię zdanie i zabiorę cię do sypialni, żeby pokazać ci jak cholernie poważny jestem – warczy, a schylając się gryzie moją dolną wargę. Gdy obserwuję jego cofającą się postać, wycieram pozostałość łez z mojej twarzy i nie mogę się powstrzymać od małego uśmiechu. Nie chcę myśleć o przyszłości, ponieważ mnie przeraża, ale jednej rzeczy jestem pewna. Kocham tego człowieka. Tak mocno. Dotykając mojego brzucha, mówię do pokoju i naszego dziecka – Wiesz, jesteśmy szczęściarzami, bo go mamy. W poniedziałek minie dwanaście tygodni. 199

Możemy uznać to przeszłością? Mam nadzieję. - Proszę, nie opuszczaj mnie maleństwo. Nie opuszczaj nas. Potrzebujemy cię.

***

Nie ma nic wspanialszego niż budzenie się w ramionach męża po dobrze przespanej nocy. Dotyk jego skóry na twojej, gdy ociera się zmysłowo o ciebie pocierając brodą w zaborczym kontakcie z twoją delikatną, prowadzi go do zatracenia. Wasze ciała pasują do siebie jak dwa fragmenty cielesnych puzzli. Ciepłe, stalowe ramiona zaciskają się wokół mojego brzucha. Odwracając się w jego objęciach, wciskam moje ciało w tę ludzką ścianę, przytulając się do niego. Delikatnie całuję jego nagą klatkę, śledząc językiem jego sutek, ociągając się przy jego napiętych mięśniach. Gdy smakuję słodycz jego słonej skóry, zakochuję się ponownie w jego smaku. Czuję, że ramiona Bena puszczają mnie, gdy jego ręce podnoszą moją jedwabną koszulkę nocną i usuwają ją całkowicie. Ja w samych majtkach, a on bez niczego patrzymy na siebie, a nasze oddechy są jedynym dźwiękiem, który słychać w pokoju. Ben pieści moje krzywizny z tyłu uśmiechając się czule – Dobry. Sięgam do loczka na jego czole i zaczesuję go – Dobry, przystojniaku. - Co to jest? – jego ręka zmierza między moje nogi, pocierając mnie delikatnie przez majtki, aż czuję wilgoć sączącą się przez materiał. - Pragnę cię – obejmuję jego długość dłonią, czuję jak pogrubia się i rośnie w moich palcach. Gorąca stal. Podnosząc moje ciało wyżej, wącham jego szyję. Potem po oblizaniu ust zaczynam go całować pod brodą, za uchem, po grubej żyle na jego szyi… mój język kosztuje smak podniecenia.

200

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Hmm, Cathy… jeśli całujesz moją szyję w ten sposób, jest 110% szans, że wskoczę na ciebie jak zajebiście wygłodniały mężczyzna i zerwę tę ładną, małą rzecz, którą masz na sobie – jego palce kontynuują drażnienie mnie, pocierając mnie w małych kręgach i naciskając przez tkaninę. Moje ciało jest jak bomba wybuchająca przez jego magiczne palce. - Dobrze. Drażnię go językiem, bo chcę doprowadzić go do szaleństwa z pożądania. - Kurwa – jęcząc czuję jak jego wolna ręka zawija się wokół mojej i pracujemy mocniej i szybciej. - Mmmmm, lubię to Ben. Potrzebuję cię we mnie w tej chwili – mój głos jest zachrypnięty z pożądania. - No cóż… Wyswobadzam się z jego objęć, pcham go na plecy i dosiadam go. Przesuwając moje majtki na bok, biorę go w moją dłoń i obniżam się aż czuję go w pełni pulsującego we mnie. - Cholera… Cathy… Odpychając się na kolanach, zaczynam się poruszać. Jego dłonie łapią mnie za tyłek i przyciągają bliżej. Nasze ciała są ściśle połączone, mogę poczuć go w mojej duszy z każdym pojedynczym pchnięciem jego bioder we mnie. Kocham to. Odchylam głowę do tyłu gdy śmieję się i pozwalam rytmowi naszych ciał ustalić tempo naszego kochania. Na granicy eksplozji, moje ciało zaczyna zaciskać się wokół jego penisa. Ben chwyta moje włosy w garść i ciągnie mnie w dół do pocałunku. Ognisty pocałunek przedziera się przeze mnie spalając od środka. Popiół. Jego pocałunek zamienia mnie w popiół. 201

Kiedy pocałunek się kończy, on puszcza moją twarz i szepta w moje usta – Kocham twoje dołeczki, kiedy się śmiejesz. Dołeczki. Dołeczek. Kurwa. Arsen. Czuję się chora i nie sądzę, żebym mogła skończyć, ale Ben jest już tak daleko, że nie zauważa mojego nagłego wycofania. - Cholera, Cathy… Ben puszcza moje włosy, ściska moje biodra i przyśpiesza. Mój tyłek uderza w jego biodra szybciej i szybciej. Mocniej i mocniej. - CATHY! – krzyczy, gdy dochodzi we mnie. Ja nie. Nie mogę. Patrzę w dół na niego leżącego na łóżku i czuję ciepły płyn rozprzestrzeniający się we mnie, gdy on porusza się we mnie jeszcze kilka razy. I wszystko, co chcę zrobić to po prostu płakać, bo skaził moją pamięć Arsenem. Dołeczek. Te słowa brzmią źle na ustach Bena. Nie należą tam. Z wypiekami na policzkach, Ben siada ze mną na swoich kolanach, gdy nadal jesteśmy ze sobą połączeni. Otacza mnie ramionami uśmiechając się jak słodki, mały chłopiec w świąteczny poranek. Chowa nos w mojej szyi i całuje delikatnie za uchem. - Cholera, Cathy, jak mogę być takim szczęściarzem? – podnosi swoją twarz i pociera mój nos. – Jesteś tak cholernie idealna – jego głos jest zachrypnięty ze wzruszenia.

202

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie odpowiadam mu, całuję jego ramię i uwalniam się z jego uścisku. Wstaję, ściągam rozciągnięte majtki i wrzucam je do kosza na śmieci. Odwracam się. A za chwilę… Niewielki ułamek czasu… Żałuję, że nie patrzę w niebieskie zamiast brązowe oczy. Gdy kończę brać prysznic, Ben wskakuje pod niego, żeby przygotować się do pracy. Kiedy słyszę szum wody i Bena nucącego znajomą melodię, siedzę na łóżku, a kropelki wody spływają po moich plecach na krawędź ręcznika i pościel. Chwytam telefon i popełniam największy błąd mojego życia. Ręce mi się trzęsą i czuję ból brzucha z nerwów, ale i tak to robię. Piszę do niego. C: Tęsknię za tobą.

***

Ben i ja wracamy z pracy do domu, kiedy słyszę dzwonek mojego telefonu. Odbieram bez sprawdzania numeru dzwoniącego. - Czy to Catherine? – pyta zirytowany kobiecy głos. - Cześć, tak. To ja. Mogę zapytać, kto dzwoni? - Nazywam się Sali. Nie znamy się, ale jestem przyjaciółką Arsena. Słuchaj, nie wiem, co się dzieje między waszą dwójką. To znaczy nie jesteś sławna czy coś, ale on pije non stop od czterech dni. Mój chłopak, Alec, zawiesił swoją firmę na czas trwania tego szalonego pijaństwa. Chcę mojego chłopaka z powrotem. Poza tym nie mogę stać patrząc jak Arsen upija się, żeby zapomnieć.

203

Zaskoczona jej słowami przełykam przed udzieleniem odpowiedzi – Ok. I co to ma wspólnego ze mną? Czuję jak Ben łapie moją dłoń, odwracam się obserwując jego profil w ciemności, gdy prowadzi. - Hmm, wszystko albo nic. Nigdy nic nie wiadomo z Arsenem. Wszystko, co wiem to to, że nie przestaje mówić o tobie. Dzisiaj jest w naprawdę złej formie i zastanawiałam się, czy mogłabyś tu przyjść i przemówić mu do rozsądku. Może zabrać go do domu, żeby się przespał. Nie jest z nim dobrze. Ściskam mocniej telefon – Ok. Jestem z moim mężem. Więc będzie nas dwoje. Podaj mi adres i będziemy tam. - Och, jesteś mężatką? Nie mogę w to uwierzyć – wydaje się, że moja odpowiedź ją ogłusza, ale tylko na moment. – Nieważnie. Nie moja sprawa. Po prostu bądź tutaj tak szybko jak to możliwe, proszę. Zespół mojego chłopaka MOMO, zaczyna grać i nie chcę być świadkiem kolejnego pijanego występu Arsena. Kończę rozmowę, gdy podaje mi adres. Moje wnętrzności zaciskają się z lęku. Zobaczę go ponownie. - Ben, hmm, to była dziewczyna o imieniu Sali. Jest przyjaciółką Arsena. Gdy nasze spojrzenia spotykają się, przez nanosekundę widzę ostrożność – Dlaczego zadzwoniła do ciebie? Czego chce od ciebie? Czy ten chłopiec kazał jej do ciebie zadzwonić? – jego głos jest oskarżycielski. Zaniepokojona jego ostrym tonem i sposobem, w jaki odnosi się do Arsena, puszczam jego rękę i odgryzam się – On nie jest chłopcem, Ben. Ma 24 lata. I nie wie, że zadzwoniła do mnie – krzyżuję moje ręce i odwracam się fotelu patrząc na niego. – Wydaje się, że jest bardzo pijany i ona poprosiła mnie, żeby porozmawiała z nim. Może poszedłby z nami. Ben marszczy brwi – Nie ma mowy. Nie jesteś jego matką – słowo matka sprawia, że drgam. 204

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie pojedziemy. Nie chcę tego robić, Cathy. Niech jego przyjaciele się nim zajmą. On jest tylko twoim byłym pracownikiem. Światło zmienia się na czerwone, więc się zatrzymujemy. Sfrustrowana i zraniona jego słowami, nie chcę na niego patrzeć, więc odwracam się do okna. Rozważam czy wysiąść z samochodu i iść zobaczyć się z Arsenem, kiedy czuję zimne palce Bena obracające moją brodę tak, że jesteśmy oko w oko. Jestem gotowa do wyrwania mojej brody z jego uścisku, ale jego mina mnie paraliżuje. Miłość. Widzę miłość. Czuję miłość. Miłość, która sprawia, że jego oczy płoną tak gwałtownie i jasno jak pożar. Poczucie winy przygniata mnie. Poczucie winy barwi moją skórę na czerwono. Postaram się wyjaśnić Benowi, dlaczego muszę to zrobić dla Arsena i może w tym samym czasie uda mi się to zrozumieć. Chwytam jego rękę i wyrzucam słowa z ust, zanim zapali się zielone i go stracę. - Ben. Proszę… Arsen jest moim przyjacielem. O-on rozśmieszał mnie i zapewniał rozrywkę w pracy i on, hmm był tam dla mnie, gdy potrzebowałam kogoś do porozmawiania o ciąży. Tak, tak brzmi prawda. - Co o ciąży? Nigdy nic nie wspomniałaś m… - Nieważne, to jednorazowa rzecz – okłamuję go. – Ale nie w tym rzecz. Chodzi o to, że on jest moim przyjacielem, a najwyraźniej inni nie są w stanie przemówić mu do rozsądku. Nie wiem, dlaczego oni się łudzą, że pomogę, ale muszę przynajmniej spróbować, Ben. Muszę. Patrzy na mnie intensywnie rozważając swoją odpowiedź. Po krótkiej przerwie, puszcza moją brodę i zaciska palce na kierownicy. Robi to tak mocno, 205

że można zobaczyć żyły na jego dłoniach. Kiwa raz, a jego głos jest pełen wyciszonego gniewu – Dobrze. Ale Cathy, to będzie pierwszy i ostatni raz. Nie podoba mi się to i jestem pewien, że tobie też nie podobałoby się, gdybym to ja miał iść z przypadkową kobietą, którą ty ledwie znasz. Mam zamiar ci na to pozwolić, ponieważ cóż, nie mam prawa głosu i ponieważ mówisz, że on jest twoim przyjacielem. I to jest jedyny powód, dla którego idziemy - odwraca się do mnie po raz ostatni – Ponieważ jest twoim przyjacielem. To wszystko. Cicho mamroczę – Tak, moim przyjacielem. Słowa zaciskają moją pierś.

***

Po 50-cio minutowej jeździe próbując znaleźć miejsce parkingowe w piątkową noc na Manhattanie, Ben wyrzuca mnie przy wejściu do baru. Mówi mi, gdzie jedzie w poszukiwaniu garażu. Macham Benowi na pożegnanie, odwracam się aż staję przed zniszczonym i pełnym szczurów miejscem, które jak sądzę jest barem. Rozglądając się w prawo i w lewo, szukam czegoś o ładniejszym wyglądzie, ale wszystko inne jest zamknięte, więc to wydaje się, ze dobrze trafiłam. Mówiąc o barze. Nigdy nie spodziewałam się znaleźć rozpieszczonego, ubiegającego się o uwagę Arsena w miejscu takim jak to. Kiedy przekraczam prób tego nędznego lokalu, zostaję powitana zapachem zwietrzałego piwa i dymu papierosowego. Okropny zapach sprawia, że zatykam nos i mrużę oczy na chwilę. Po przyzwyczajeniu się do otoczenia rozglądam się po barze w poszukiwaniu znanej blond czupryny, za którą tęskniłam tak bardzo. Nie znajduję go nigdzie, a moje oczy lądują na patykowatej czarnowłosej piękności. Jej duże, brązowe oczy spoczywają na mnie, gdy pochyla się do wysokiego, dobrze wyglądającego faceta i szepcze mu do ucha kiwając głową w moją stronę. Kiedy on się

206

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

odwraca, zauważam tatuaże pokrywające jego ramiona i szyję. Łapie dziewczynę za rękę i idzie w moją stronę, zatrzymując się przede mną. Wow. Facet stojący przede mną jest piękny w europejsko – azjatycki sposób. Jego ciało jest szczupłe, jego oczy są jasnoniebieskie, a włosy kruczoczarne, co kontrastuje z jego mlecznobiałą skórą. Dziewczyna jest tak samo wspaniała. Smukła i szczupła, jej wielkie brązowe oczy sprawiają, że myślę o cieple. - Musisz być Catherine. Myślę, że dodarłaś trochę za późno. Teraz musimy tu siedzieć przez jego pijackie spektakle. Ale tak szybko jak skończy, proszę wypierdol Arsena stąd. Tabloidy polują na niego. Nienawidzimy rozgłosu – mówi seksownie zachrypniętym głosem. - Cześć. Tak, jestem Cathy. A ty jesteś? - Jesteś czasami takim dupkiem, Alec. Przesuń się kochanie – odpychając go na bok, drobna dziewczyna bierze moją rękę w swoją. – Jesteś tak ładna jak sobie wyobrażałam, ale starsza. W każdym razie, cześć, jestem Sali. A to Alec mój chłopak. Jego zespół gra tu dzisiaj i cóż Arsen zdecydował, że chce być pieprzoną gwiazdą rocka i gra z nimi. Chciałam, żebyś tu dotarła zanim wejdzie na scenę i zrobi z siebie durnia przed tymi wszystkimi ludźmi, ale już jest za późno. Jak widzisz, już to zrobił. Kiedy przesuwa się, moje oczy lądują na scenie, gdzie na drewnianym stołku przed mikrofonem siedzi mężczyzna. Wpatruje się w podłogę, najwyraźniej zagubiony w myślach. Serce bije mi dziko. Usta robią się suche. Dłonie pocą. Mgła, która owinęła się wokół mnie jak znieczulający kokon w ostatnich tygodniach, zaczyna się powoli rozpraszać, gdy spijam jego wyniszczone piękno spragnionym wzrokiem. Jego policzki zapadają się, wygląda na to, że stracił na wadze, a jego ubrania zazwyczaj tak nieskazitelne wydają się zużyte i brudne. 207

Arsen. Wreszcie. Gdy obcy krzyczy coś do niego, Arsen podnosi twarz, ale jego wzrok nie ląduje na widowni. Spoczywa na mnie. Chwyta mnie za serce, gdy nasze oczy się spotykają, a jego niebieskie spojrzenie jest jak defibrylator dla piersi, wysyłając ciepłe wstrząsy elektryczne, przywraca mnie do życia. Pustym spojrzeniem odkrywa mnie i studiuje dokładnie. Silny dreszcz wędruje w dół mojego kręgosłupa. Widzę, jak Arsen zamyka oczy, gdy podnosi trzęsącą się dłoń, żeby odepchnąć swoje blond włosy ze swojej twarzy podkreślając zarys jego perfekcyjnych ramion i klatki. Po chwili wytchnienia potrząsa swoją głową i kieruje wzrok w stronę publiczności, unikając patrzenia w moim kierunku. Całkowicie mnie ignoruje. Czuję silny ból gardła utrudniający przełknięcie, gdy obserwuję go jak wstaje, podchodzi do krawędzi sceny i pochyla się nad tłumem mówiąc coś do grupy dziewczyn stojących najbliżej niego. Chichocząc trącają się łokciami między sobą, dopóki jedna z nich ubrana w króciutką spódniczkę, ściąga swoje stringi i podaje mu je. Jego spojrzenie jest puste, ale uśmiecha się uroczo i wzbudzając mój wstręt chowa je w przedniej kieszeni koszuli. Kończąc flirtowanie czy jakkolwiek to nazywa, Arsen wraca na stołek i siada. Gdy młody chłopak z gitarą podchodzi do niego, Arsen odwraca się plecami do publiczności zapominając o dziewczynach i zaczyna z nim rozmawiać. Czując małą dłoń owijającą się wokół mojego ramienia, odwracam wzrok od sceny i patrzę na Sali, która przypatruje mi się dużymi, brązowymi oczami. - Nie przejmuj się tym. On pieprzy się ze wszystkimi. Nie wygląda na tak pijanego jak wcześniej, ale nadal się boję, że zrobi z siebie głupka. Kiedy skończy tę piosenkę, Alec pójdzie po niego na scenę i to będzie twoja szansa, żeby zabrać go ze sobą. Och czekaj! Gdzie jest twój mąż? Poszedł do domu? To byłoby super. Może mogłabyś poprowadzić Porsche Aleca?

208

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Mam wrażenie, że Sali nie chce tutaj Bena. - Tak. Ben, mój mąż, jest tutaj ze mną. Cóż, powinien być tu lada moment. Nie mogliśmy znaleźć miejsca do zaparkowania. - Och. Cóż, nieważne. Po prostu zabierz go stąd, ok.? - Kochanie, muszę iść na scenę. Nie wiem, co Arsen chce zrobić, ale muszę tam być. Wszystko dobrze? Po szybkim cmoknięciu w usta, Sali mówi Alecowi, żeby szedł i upewnił się, że Arsen nie popełnia największego błędu w życiu. Nie rozumiem, dlaczego śpiewanie miałoby być takie straszne. Tak naprawdę jestem z niego dumna. - Hmm Arsen nie jest dobry? – nienawidzę, jak chwiejnie mój głos brzmi. - Kurwa, tak! Jest niesamowity! Alec próbował go nakłonić do przyłączenia się do zespołu, ale nie chciał. Osobiście myślę, że nie chce mieć do czynienia ze sławą. Spójrz na tego kolesia! On jest wystarczająco popularny nie będąc w zespole. - Czy Momo jest popularne? - Są dobrzy – uśmiecha się do mnie z oczami świecącymi dumą. - W każdym razie patrz! Zaczynają. Miejmy nadzieję, że Arsen jest w stanie śpiewać po libacji alkoholowej, którą zaczął czwartkowej nocy. Patrzę w jego stronę i widzę, że rozmawia z przyjacielem, a dłonią obejmuje mikrofon. Wydaje się, że Alec próbuje przemówić do rozsądku Arsenowi, który uparcie kręci na niego głową. Alec wyrzuca ręce w powietrze i odchodzi pozostawiając Arsena samego. Okrutny uśmiech wykrzywia jego usta, gdy wpatruje się w swoje stopy. Kiedy podnosi oczy, żeby spojrzeć na publiczność, czuję jak małe włoski podnoszą się na moim karku. Słyszę głos bełkoczący trochę słowa, a to czyni mnie szczęśliwą, bo myślałam, że już go nigdy nie usłyszę. Bardzo szczęśliwą.

209

- Nie będę się przedstawiać, bo nie o to kurwa chodzi. Według mojego ojca jestem kurwa nikim i to jest cool – przebiega ręką po włosach. – Zgadzam się z nim. W każdym razie, mój przyjaciel Alec, który lubi udawać, że jest walczącym o uznanie muzykiem, chociaż prawdopodobnie mógłby kupić cholerną wytwórnie dla siebie, pozwolił mi uraczyć was moim gównianym i bezwartościowym talentem. Mam nadzieję, ze wam się spodoba. Och, taa, zapomniałem. Dedykuję tę piosenkę mojej przyjaciółce. Och nie. Nie. Arsen śmieje się do mikrofonu z prywatnego żartu, ale jego następne słowa niszczą mnie – Widzicie, ona jest piękną, małą rzeczą. Zajebiście piękną, naprawdę. I ma dołeczki, najładniejsze kurwa dołeczki jakie kiedykolwiek widzieliście. Ale jest mężatką, kocha swojego mężczyznę i to na mnie nie działa, bo jej pragnę. Naprawdę cholernie źle – tłum szaleje na jego słowa, ale ja nie słyszę nic. Jestem głucha na dźwięki wokół mnie. Jego słowa są wszystkim, co mogę usłyszeć. Kilkoma zdaniami rozbija wszystkie moje głupie złudzenia, że jesteśmy przyjaciółmi, tylko przyjaciółmi. Wypowiedział ostateczną prawdę, której nie mogę zaprzeczać dłużej. I to boli. To boli tak mocno, ponieważ ja to zrobiłam. Pozwoliłam, żeby tak się stało. - W każdym razie to jest dla niej – gdy te słowa opuszczają jego usta, przenosi wzrok publiczności na mnie. Gdy nasze oczy się spotykają, patrzymy na siebie jakby świat wokół nas nie istniał. Jak gdyby było tylko nas dwoje. Ogień i Lód. Obejmując się szczelniej ramionami, chcę biec i uciec z tego miejsca. Chcę go zostawić, ale nie mogę. Moje stopy są skazane na stanie na brudnej i

210

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

mokrej podłodze, obserwując go jak rozbija się i spala, przenosząc mnie razem z nim. Nie zrywając kontaktu wzrokowego łamie mi serce swoimi słowami. W cieniu innego mężczyzny, w cieniu innego mężczyzny. W cieniu innego mężczyzny, mogę usłyszeć twój głos wołający mnie, wołający mnie. Zielonooka piękność z sercem ze stali, sercem ze stali. Otwórz oczy, otwórz oczy i zobacz mnie, zobacz mnie. Wiedźmo, zahipnotyzowałaś mnie swoimi przewrotnymi sposobami i swoim ciałem jak pokusa z białej czekolady. Daj mi posmakować siebie zanim strzelę sobie w łeb, strzelę w łeb. Chodzę bez celu przez strony mojej opowieści o nieszczęśliwej miłości próbując znaleźć moją drogę do ciebie. W cieniu innego mężczyzny, mogę usłyszeć moją duszę płaczącą za tobą płaczącą za tobą. Łapaczu dusz, złodzieju dusz, oddaj mi z powrotem duszę. Bez duszy, jestem niczym, bez ciebie jestem niczym, jestem niczym. W cieniu innego mężczyzny, w cieniu innego mężczyzny. W cieniu innego mężczyzny, jestem niczym. W cieniu innego mężczyzny, w cieniu innego mężczyzny. W cieniu innego mężczyzny, jestem niczym. Jestem niczym51.

51 Szkoda mi się go zrobiło troszkę ;)

211

Czuję dreszcze przebiegające po moim ciele. Czuję gorąco i zimno… tak zimno. Trzęsę się, a moje policzki palą. Słowa Arsena wirują w mojej głowie, przyprawiając o zawrót głowy. Nie mogę. Nie mogę tego zrobić. Usprawiedliwiając się staram się spokojnie iść w kierunku toalet bez zerwania się do biegu. Moje kroki są chwiejne, czuję oczy na mnie. Wszędzie. Dokuczliwy głos w mojej głowie mówi mi, że powinnam się martwić o Bena. Co jeśli widział cały występ i połączył kropki? Ale nie mogę. Muszę stąd wyjść i konsekwencjami zająć się później. Muszę zostać sama. W toalecie próbuję się ochłodzić mokrymi ręcznikami papierowymi zamiast spryskiwać wodą. Trochę działa, ale nadal czuję, że moja twarz pali. Podnosząc oczy do lustra panikuję widząc emocje wymalowane na mojej twarzy. Jestem czerwona, niemal rozgorączkowana, a moje oczy błyszczą z powodu euforii, której nie powinno tu być. Nie, nie, nie, nie. Ale tak jest, prawda? Egoistycznie pragnęłam Arsena, więc nazwałam go przyjacielem, gdy nie tym byliśmy. Jego przedrzeźnianie, jego uśmiechy, jego dotyk… To nigdy nie było takie z nikim innym. I podobało mi się to. Nie, kochałam to. Kochałam uwagę, którą mi poświęcał i sposób w jaki się czułam. Żywa. Szczęśliwa. Sprawiał, że zapominałam. Niewiedza jest błogosławieństwem, prawda? Cóż, wiedza jest nieszczęściem. A prawda boli. Ponieważ to nie może się stać, nie stanie się. Wychodząc z łazienki, nie zauważam ludzi czekających na skorzystanie z toalety. Dlatego jestem zaskoczona, gdy czuję rękę otaczającą moje ramię i 212

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

zatrzymującą mnie. Zanim mam szansę na wyrwanie się z tego uścisku, otwiera męską toaletę, wprowadza nas i blokuje drzwi. Przestraszona, ponieważ nie wiem, co on ma w głowie, krzyczę na niego – Co do cholery myślisz, że robisz? Puść mnie w tej chwili – próbuję odepchnąć go od drzwi, ale on łapie mnie za ramię i przyciska mnie do nich. Krzywię się na siłę jego uścisku. Czekam, aż coś zrobi, cokolwiek. Ale on nic nie robi. Jedynie na mnie patrzy. Obserwuje mnie z pragnieniem i głodem w oczach. Jak mogłam nie zauważyć tego wcześniej? Och, wiesz, wiesz. Ciepło pulsuje w moim rdzeniu z każdą pieszczotą jego oczu na mojej twarzy. Śledzi moje rysy, obserwuje moje usta, moją szyję, moje policzki, moje oczy… Arsen pochyla się do przodu, jego policzek dotyka mojej skroni i tak pozostaje. Mogę wyczuć na nim mieszaninę piwa i papierosów, ale nie obchodzi mnie to. To jest on. Czuję go wszystkim. Arsen. Jego skóra na mojej skórze. Wybuch. Ogień. Mam zamiar coś powiedzieć, kiedy czuję czubek jego nosa śledzący krawędź mojej szczęki. Arsen powoli przesuwa się w dół do mojej szyi, jego nos podąża do mojego obojczyka. Muszę coś zrobić. Zatrzymać go, ale nie mogę, jestem oszołomiona. I jeśli mam być szczera sama ze sobą, rozkoszuję się jego dotykiem. Brakowało mi go. Kiedy czuję jego język zastępujący czubek nosa i śledzi moją szyję, nie mogę powstrzymać jęku uciekającego z moich ust. Gubię się w tym doznaniu, kiedy on przestaje. Bez ostrzeżenia prostuje swoje ciało i puszcza mnie. Porusza 213

się stając przede mną, wielki i olśniewający. Jego oddech jest szybki i ciężki. Widzę wybrzuszenie w jego spodniach, prowokował mnie, sprawiając, że zastanawiam się, co bym czuła, gdybym dotknęła go teraz. Jeśli rozpięłabym jego spodnie i chwyciła jego fiuta. Twardego. Wiem, że chciałby mnie też. Patrzymy na siebie nie mówiąc słowa, to Arsen przerywa ciszę – Śmiało. Dotknij mojego fiuta. Wiem, że tego chcesz. Widzę to w twoich oczach. Kręcę głową – Nie. Przestań, Arsen. Masz urojenia. - Ty masz. Widziałem, jak na mnie patrzysz. Pragniesz mnie, Catherine. Więc przestań, kurwa okłamywać siebie. Cholera, nawet kiedy twój idealny mąż siedział tuż obok ciebie w barze, nie mogłaś przestać się na mnie gapić. - Cz-czy ty zwariowałeś? Nie chcę. Jesteśmy… - Powiedz to. Wyzywam cię. Czym jesteśmy, Dołeczku? Dlaczego mi kurwa nie powiesz, czym jesteśmy? - Dlaczego to robisz? – łzy palą moje oczy. - Dlaczego go przyprowadziłaś? - Kogo? - Twojego męża! – krzyczy. - N-nie było go tu. - Tak, był. Widział całą tę pieprzona sprawę. I muszę powiedzieć, że jestem z tego zajebiście zadowolony. - Och, Arsen. Co ty zrobiłeś? Czy to sprawia, że czujesz się lepiej? - Nie, nie czuję się lepiej, ale nie mogę o tobie kurwa zapomnieć. A próbowałem. Zaufaj mi, próbowałem zajebiście mocno. Ale widząc cię tutaj – staje naprzeciwko mnie – zrozumiałem jedną rzecz. Skończyłem kurwa udawać, Catherine. Do diabła, zajebiście tęskniłem. Potrzebuję cię. Kręcę energicznie głową zaprzeczając jego słowom i temu jak się czuję słysząc je – Nie. Jesteś szalony. 214

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jego oddech spowalnia, a on się uśmiecha – Twoje oczy cię zdradzają, Cathy i praktycznie mogę wyczuć twoją cipkę mokrą dla mnie. Muszę powiedzieć, Dołeczku, to mnie zajebiście nakręca. Czuję, jak wstyd i gniew rośnie we mnie. On ma rację. - Nie pragnę cię. Przestań się wywyższać, koleś. Jesteś przystojny, tak, ale jestem zamężna i niezainteresowana. Jesteś moim przyjacielem i to wszystko, Arsen. Jesteś dla mnie dzieciakiem. Kłamię, kłamię, kłamię. Uśmiech znika z jego twarzy. Cieszę się. - Kurwa dzieciakiem? Przyjacielem? – ból w jego oczach zabija mnie. - Proszę, pozwól mi odejść. Wyobraziłeś sobie to, Arsen – odwracając się plecami do niego sięgam do klamki, gdy czuję jak przyciska przód swojego ciała do moich pleców zamykam oczy, gdy czuję dreszcz przebiegający w dół mojego ciała. Pcha mnie do przodu tak, że przodem jestem przyklejona do drzwi, a tyłem do niego. Czuję go wszędzie, od gorącego oddechu pieszczącego moje ucho i szyję po twardego penisa w dole moich pleców. - Proszę, Arsen. Nie rób tego. Mam męża – błagam całym sercem. - Co jeśli powiem ci, że nie obchodzi mnie twoje małżeństwo 52? Nie mam nic przeciwko dzieleniu się. Co jeśli powiem, że zadowolę się jednorazowym pieprzeniem. Tylko raz dojdziesz tak mocno na moim fiucie, że zapomnisz, że jesteś mężatką i będziesz błagać o więcej. A jeśli będziesz dobrą dziewczynką, Dołeczku, dam ci to jeszcze raz zanim puszczę cię do męża z powrotem, z bólem między nogami od mojego dobrego pieprzenia. Jestem zszokowana i podniecona. Co do diabła jest ze mną nie tak? Dlaczego nakręcam się, gdy on właściwie tylko obraża mnie i moje małżeństwo –J-ja myślę, że jesteś pijany, Arsen i musisz się przespać. Nie jesteś 52 Dobra, nie jest mi już go szkoda. Są siebie warci. Szkoda tylko Bena 

215

dla mnie atrakcyjny. Myślisz, że jesteś, ale to nieprawda. Natychmiast pcha biodrami do przodu, czuję nacisk jego erekcji w dole moich pleców. Arsen przysuwa usta blisko mojego ucha i szepcze słowa, które sprawiają, że mój brzuch zaciska się z podniecenia i strachu. - Czujesz jak mnie ciągnie do ciebie? Jesteś zajebiście wspaniała, Catherine. A ja pragnąłem cię od pierwszego spojrzenia na ciebie. Kurwa, tej nocy obserwowałem, jak pijesz wino i wyobrażałem sobie te usta wokół mojego fiuta, ssące mnie mocno i szybko. A gdy krzyżowałaś nogi, mogłem sobie jedynie wyobrażać, jakby to było rozłożyć je i otworzyć cię, żebym mógł włożyć mojego penisa do twojej ciasnej cipki i pieprzyć cię na tym stole. To było kurewskie piekło pragnąc cię i nie być w stanie nic z tym zrobić – przerywa. – Pragnę cię, Catherine. Gdy słowa opuszczają jego usta, dotyka mnie, powoli pociera mnie przez spódnicę. Jego palce przesuwają się w górę i w dół próbując dostać się tak głęboko i blisko mojej łechtaczki jak tylko spódnica mu na to pozwala. - Mmmm… tak, jesteś tak zajebiście gorąca. Poczuj jak bardzo mokra jest twoja cipka dla mojego fiuta… Założę się, że mógłbym przesunąć twoje majtki na bok i pieprzyć cię przyjemnie i mocno tuż przy tych drzwiach właśnie teraz. Jego słowa otrząsają mnie z otumanienia. Co ja do cholery robię53? Odpycham jego rękę i odwracam się twarzą do niego jeszcze raz. Ostatni raz. - Zabieraj te pieprzone łapska ze mnie. Myślisz, że kim jesteś mówiąc do mnie w ten sposób? To działa na inne kobiety? Mówisz im, że zamierzasz je pieprzyć i one po prostu rozkładają nogi dla ciebie? Jesteś zbyt ładny dla mnie. Lubię prawdziwych mężczyzn. I mój mąż jest wszystkim, czym ty nie jesteś. Mężczyzną. Widzę gniew przechodzący w niedowierzanie na jego przystojnej twarzy. Skłamałam, gdy powiedziałam, że jest zbyt ładny i niemęski. Jest piękny. Zanim 53 W końcu się ocknęłaś? Jezu, jak następne rozdziały też takie będą, rozwalę laptopa chyba.

216

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

przestaję się gotować i moją złość zastępuje strach, kuję żelazo póki gorące – Wybrałeś złą kobietę do pomiatania. Jestem w szczęśliwym małżeństwie z świetnym mężczyzną, którego bardzo kocham. I-i nie jestem zainteresowana pieprzeniem z tobą. Moja ręka pewnie zrobiłaby to lepiej. Cóż, to nie jest prawda. Wygląda na tak złego. I zaskoczonego. Jak tylko myślę, że pokazałam mu jego miejsce, Arsen odzyskuje kontrolę. Widzę okrutny uśmiech nie sięgający jego oczu – skarbie, możesz dzisiaj mówić nie i udawaj, że jesteś ponad tym wszystkim – łapie moją dłoń prowadząc w kierunku jego fiuta i pociera siebie przez jeansy moją dłonią. – Ale pewnego dnia będziesz mnie błagać, żebym pozwolić ci ssać mojego fiuta, zapamiętaj moje słowa. Jesteś teraz tak cholernie mokra. Czuję to. - Jesteś obrzydliwy. - Ale mnie pragniesz – mówi stanowczo. - Jestem w ciąży z innym mężczyzną – krzyczę. Gdy przypominam jemu i sobie o moim stanie, czuję jak Arsen się wzdryga, a jego ręka natychmiast się zatrzymuje. Dobrze. Odpycham budzącą się reakcję na jego dotyk i chcę sprawić, żeby się czuł źle. - Ja pierdolę. J-ja… - mruczy. Korzystając z chwilowego szoku, udaje mi się wyrwać rękę z jego uścisku. Powietrze jest nasączone mocnymi prądami elektrycznymi przepływającymi między nami, gdy patrzymy na siebie. Zdaję sobie sprawę, że to moja szansa na ucieczkę zanim powie coś jeszcze. Ruszam tak szybko jak mogę, odblokowuję drzwi i uciekam. Nie oglądając się za siebie, zostawiam go i jego gorzko-słodkie słowa za sobą – tam gdzie należą. Wracając do baru zauważam Sali rozmawiającą z Benem. Wygląda tak znajomo i fantastycznie, tak inaczej niż Arsen. Dzień i noc. Skąd ona wie, że to mój mąż?

217

- Cześć, skarbie. Kiedy się tu dostałeś? – jestem zaskoczona, że mój głos brzmi tak spokojnie, kiedy wewnątrz jestem taka rozchwiana. - Byłem tu przez chwilę. Nawet widziałem występ Arsena, ale nie mogłem cię znaleźć, więc stałem z tyłu – Ben mówi nie patrząc na mnie. Odnajduję jego dłoń i zmuszam go do spojrzenia na mnie – Och. T-ten występ był świetny. Sali wcina się i cicho dziękuję jej z całego serca – Juhu. Co to był za występ! Wiesz, to jest smutne zobaczyć, że on wciąż jest tak przywiązany do tej kobiety, że zostawił Paryż. Co za strata. Ale wiesz, jak te znudzone mężatki lubią zabawiać się z młodym mięsem. Zwróć uwagę, że było totalnie gównianie dla niego związać się z nią, ale to jest Arsen. On lubi igrać z ogniem. Cathy, myślę, że możesz iść. To znaczy sądzę, że przesadziłam, kiedy cię wezwałam. Jest z nim dużo lepiej. Nie jest tak pijany, jak podejrzewałam. Więc dzięki. Ben, miło było cię poznać! I Cathy, zanim zapomnę, chodź ze mną do baru, będę mogła pożyczyć tam długopis i zapisać informację o twoim fryzjerze. Kocham twoje pasemka. Zmieszana wpatruję się w nią błagalnym wzrokiem. O czym ona mówi? Przytakuję i idę za nią po tym, jak żegna się z Benem. Gdy idę za nią do baru odwracam się i widzę, że Ben podnosi ręce do twarzy i pięściami przeciera oczy, jakby chciał wymazać z nich obraz. Gdy docieramy do baru trzeźwa Sali zwraca się do mnie – Nie wiem, co jest między tobą i Arsenem, ale to był pieprzony bałagan. Musisz się wycofać. Nie wiedziałam, że jesteś mężatką i nadal mam to gdzieś. Arsen lubi cipki i pieprzy, kogokolwiek i kiedykolwiek chce. Ale to – wskazuje na scenę – nie jest fajne. Mój przyjaciel cierpi. Więc lepiej skończ to i wypierdalaj stąd. Wróć do męża, który wydaje się naprawdę miłym facetem i nie kontaktuj się z Arsenem. On dojdzie do siebie. Zawsze tak jest. A teraz, zjeżdżaj stąd, dziwko. I odeszła. Co ja zrobiłam?

218

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Odrętwiała wracam do Bena i udaję, że to co stało się w łazience z Arsenem nie miało miejsca. Że Sali nigdy nie wypowiedziała tych strasznych rzeczy do mnie i że to całe wystąpienie nie wydarzyło się. Gdy jesteśmy gotowi do wyjścia, mój żołądek opada, gdy widzę, jak Arsen toruje sobie drogę do nas. Ben musi go zauważyć, bo nagle owija rękę wokół mojego pasa tak mocno, że czuję jakby moje kości miały się połamać. Kiedy Arsen staje przed nami, nie ignoruje mnie tak jak myślałam, że będzie. Kontynuuje flirtowanie, ale teraz widzę, że jego spojrzenie jest zimne i puste. - Ben. Zajebiście znowu cię widzieć. Mam nadzieję, że dobrze się bawiłeś na występie – przesuwa puste spojrzenie na mnie i syczy. – Mam nadzieję, że nie brakuje ci mnie za bardzo w pracy. W każdym razie chciałem wam podziękować za posłuchanie moich gównianych przyjaciół i przyjście mi na ratunek, ale jak widzicie, nie jest potrzebny. Są dupkami, skoro uważają, że potrzebuję ratunku… pieprzyć to gówno. Potrzebuję więcej alkoholu i cipek. Jego słowa są jak chłostanie batem mojego ciała, sprawiają, że wzdrygam się z bólu.

***

Kiedy docieram do domu, czuję się brudna i winna. Wiem, że nie prosiłam Arsena, żeby poszedł za mną do łazienki, dotykał mnie i mówił te wszystkie rzeczy. Nie prosiłam. Wcale. Ale nie mogę wyrzucić go z mojej głowy. A najgorsze w tym wszystkim jest, że przez chwilę chciałam, żeby to była prawda. Ben był cichy i zamyślony w drodze do domu, ale nie wydaje się mnie unikać, jak po poprzednim spotkaniu z Arsenem. Zapytał mnie, co myślę o piosence Arsena, a ja szczerze odpowiedziałam, że była dobra. Po tym zmienił temat i zapytał o mój dzień. Nic poza tym. 219

Czy ignoruje to co stało się w barze? Czy zaprzecza temu tak jak ja? Po prysznicu, zakładam jedwabną koszulkę, stosuję krem do twarzy i idę do łóżka. Jestem wyczerpana, chcę jedynie zamknąć moje oczy i zostawić ten dzień za sobą. Muszę odpocząć od moich myśli na kilka godzin. Budzę się, kiedy czuję, że łóżko obok mnie się zapada. Ben. Mój słodki, słodki mąż. Bez myślenia sięgam po niego. Może jeśli go dotknę, nie będę pragnęła kogoś innego. Przysuwając się bliżej niego, zaczynam całować go po klacie. Składam małe pocałunki wokół jego twardej piersi i umięśnionego brzucha. Używam jego ciała do rozproszenia, a to działa, bo nagle pragnę, żeby Ben mnie dotknął. Żeby mnie kochał. - Jezu, Cathy… co próbujesz mi zrobić? – szepcze ochryple w ciemnym pokoju pozwalając mi na zbadanie jego ciała. - Pozwól mi pokazać… - mówię bez tchu. Tak szybko jak moja ręka owija się wokół jego rosnącej erekcji, wciąga mnie na siebie podnosząc moją koszulę, a jego oczy zwężają się na widok mojej nagości. Powoli odwraca moje ciało, wprowadzając swojego penisa do moich ust, gdy on podnosi moje biodra bliżej swoich warg. Jego palce delikatnie otwierają mnie i czuję jego język we mnie, smakujący moje podniecenie. Tracę swój rozsądek i umieram z przyjemności. Jęczę od słodkiej przyjemności jego języka i delikatnego gładzenia jego palców dających mi to, czego potrzebuję. Spragniona więcej Bena, biorę jego całego, twardego penisa w usta, aż czuję łzy w oczach. Jest taki duży i gruby, ale lubię to uczucie dławienia, które sprawia, że nie mogę oddychać. Mijają minuty, zapach seksu przenika pokój. Ręce, usta, skóra przy skórze, pot jest wszędzie pomagając nam poruszać się, ślizgać się. Zamykam oczy i daję się ponieść orgazmowi, gubię się w magii jego języka. Moje ciało eksploduje, gdy smakuję jego nasienie na moim języku. Ben unosi biodra, czubek jego penisa uderza w moje podniebienie, gdy moje imię wychodzi z jego ust oznaczonych moim smakiem. Zamykam mocno oczy i przełykam wszystko. Kiedy szczytuję Arsen jest tym, o którym myślę54. 54 Kur… tak mi szkoda tego Bena 

220

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Teraz wiem, dlaczego czuję się winna. On miał rację. Arsen miał rację. Pragnęłam go. Nadal pragnę. Czuję się brudna, bo pragnę jego dotyku, jego gorącego oddechu jeszcze raz na mojej skórze. Czuję się tak zajebiście skażona, bo myślę tylko o jego rękach na mnie, a to czyni mnie tak mokrą. Czuję się zawstydzona i zdegustowana sobą, bo Ben nie potrafił przyciągnąć mojej uwagi w ten sposób przez bardzo długi czas. Nie mogę w to uwierzyć. A co jest w tym wszystkim najgorsze? Chcę, żeby to się powtórzyło. Tak bardzo.

***

Po wierceniu się w łóżku jeszcze przez godzinę, rezygnuję z walki z bezsennością i idę poszukać szklanki wody. Moje zaczerwienione i gorące usta pieką z pragnienia, ale woda nie pomaga. Pieprzyć to. Muszę ochłonąć. Otwieram zamrażarkę i wkładam tam głowę na chwilę, a chłodne powietrze strzela mi w twarz. Czuję się wspaniale. Spokojniejsza wracam do łóżka. Gdy moja głowa uderza w białą, puszystą poduszkę, odwracam się w stronę zegara, który świecąc pokazuje prawie 3:00. Jęcząc odwracam się na bok i zaczynam odpływać, kiedy zaskakują mnie wibracje telefonu. Na ślepo sięgam

221

po mój telefon i gapię się nazwę dzwoniącego, która jest wyryta w najdalszych zakamarkach mojego umysłu. Patrzę przez ramię na mężczyznę śpiącego obok mnie i widzę niczego niepodejrzewającego Bena, śpiącego w nieświadomości. Nerwowa energia przebiega przeze mnie powodując trzęsienie się rąk. Powinnam odpowiedzieć? Co, jeśli obudzę Bena? Chcę odpowiedzieć. Muszę z nim porozmawiać. Muszę usłyszeć jego głos. Nie powinnam. Chwiejna, wahająca się, niezdecydowana. Dobre intencje przegrywają bitwę, gdy czuję zdecydowaną panikę zjadającą mnie na myśl o nierozmawianiu z nim nigdy więcej, ponieważ jakoś, nazwę to przeczuciem, wiem, że jeśli nie odpowiem na ten telefon, on będzie dla mnie stracony. Na zawsze. A nie jestem na to gotowa. Nie jestem. Zerkając po raz ostatni przez ramię, modlę się, żeby nadal spał i nigdy nie dowiedział się o tym. To nie jest oszustwo, jeśli tylko z nim porozmawiam, prawda? Prawda. Po namyśle wstaję i opuszczam sypialnię tak szybko jak to możliwe, bez wahania. Gdy docieram do łazienki, zamykam drzwi, opuszczam deskę od toalety i siadam. Moje ciało się trzęsie, oddech jest ciężki, a spocone czoło wycieram wierzchem dłoni próbując się uspokoić. Mogę to zrobić? Czy to dobre? Dlaczego chce mi się wymiotować? Dlaczego ukrywam się w łazience? Nie wiem. Jestem rozbita i nie dbam o to. Dla niego, nie obchodzi mnie to. Naciskam ponowne wybieranie i czekam. Jeden sygnał. 222

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Drugi sygnał. Trzeci sygnał. Nie odbiera. Jest za późno. Osuwam telefon od ucha i prawie kończę połączenie, gdy jego zachrypnięty głos mnie wita. - Nie mogę o tobie zapomnieć. - Arsen… - Próbowałem tak mocno pozwolić ci odejść, wiesz? - J-ja nie wiem, co chcesz mi powiedzieć. - Po prostu pieprzyłem przypadkową kobietę i myślałem o tobie przez cały ten czas. Jestem cicho, bo czuję się chora słysząc jego słowa. Jestem chora z zazdrości. Chora z obrzydzenia. Po prostu chora. - Czy to prawdziwe? Czy cokolwiek z tego jest prawdziwe? - Przyjaźń była… - Pieprzyć przyjaźń. Nigdy nie chciałem być twoim przyjacielem. - To niesprawiedliwe. Mówiłeś, że chciałeś być… - Wiem, co kurwa mówiłem, Catherine. Wiem. Próbowałem. Poległem. - Jestem mężatką – przełykam ciężko. – I w ciąży. Cisza. Słyszę, jak ciężko oddycha po drugiej stronie. Każdy jego oddech jest jak cios w brzuch. Czy powinnam dać mu się zwodzić? Czy wiem, co się dzieje? Zawsze wiedziałam. 223

- Kuuuurwa. Próbowałem. Gdy powiedziałaś mi, że jesteś, próbowałem się wycofać, wyrzucić cię z mojej głowy i być twoim przyjacielem, ale… - jęczy – to jest tak popieprzone. Próbowałem. To wszystko, co mogę powiedzieć. Po kilku minutach całkowitej ciszy, słyszę, jak Arsen pyta – Kochasz go? Ponieważ jeśli tak, nie oddzwoniłabyś. - Oczywiście, że kocham Bena! Oddzwonienie do ciebie nie ma nic wspólnego z kochaniem czy nie mojego męża. - Pragniesz mnie. - Nie. Nie pragnę. Lubię cię jak przyjaciela. Martwię się o ciebie jak o przyjaciela. Kłamstwo. - Gówno prawda. Pragniesz mnie. Tak bardzo jak ja ciebie, może bardziej. Czułem, jak mokra była twoja cipka. Dla mnie. Nie dla niego. Ale wiesz co? Skończyłem. To nie jest kurwa tego warte. Żegnaj, Dołeczku. Mam nadzieję, że będziesz miała dobre życie. - Czekaj! Nie… Klik. Linia jest martwa. Tak jak mała część mnie.

224

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 17 Przeszłość.

- Idealna śmierć – Ben mruczy. - Co? - Umarłem. - Co masz na myśli mówiąc, że umarłeś? Ten mężczyzna całował mnie intensywnie nie więcej niż minutę temu. - Twoje usta zabiły mnie – patrzy w moje oczy i szepcze ochryple. – One niosą idealną śmierć. Moją idealną śmierć. - Och. Ben i ja tulimy się w jego łóżku… właściwie naszym łóżku od mojej oficjalnej przeprowadzki wczorajszego popołudnia. Nie mogę uwierzyć, że jesteśmy razem od czterech lat. Czuję się jakbym poznała go wczoraj. Bez żartów. Ale nawet po tym wszystkim, nie sądzę, żebym kiedykolwiek znudziła się uczuciem czystego szczęścia, które się utrzymuje, gdy on jest obok mnie. Sprawia, że jestem taka szczęśliwa i kompletna. On jest dla mnie wszystkim. - Kocham każde perwersyjne gówno, które zrobiliśmy od wczorajszego popołudnia, ale to – zacieśnia uścisk wokół mojej talii – jest to, o co w tym wszystkim chodzi, skarbie. Moja dziewczyna w moich ramionach. To moje niebo. Leżymy objęci i wpatrujemy się w sufit, w pełni zadowoleni otaczającą nas ciszą. Tak, Ben jest tym jedynym. To niebo. Moje idealne niebo.

225

Wyswobadzam się z jego ramion i siadam opierając plecy o wezgłowie. Przyciągam jego ciało i kładę jego głowę na moich kolanach. W tej pozycji mogę bawić się jego ciemnymi lokami i podziwiać go. Mój piękny chłopak. Uśmiechając się, patrzę w jego oczy i odnajduję w nich tajemnicę życia. Miłość. To jest w jego wzroku, jego dotyku i z każdym pocałunkiem dociera do mojej duszy. - Jakie są plany na dzisiaj, kobieto? – pyta podnosząc rękę, żeby bawić się moimi rozpuszczonymi włosami. Zapuszczam je, ponieważ on uważa, że tak jest lepiej. - Nie jestem pewna. Cokolwiek chcesz robić. To tak dziwnie odzyskać wolność i nie mieć oddechu taty na szyi, prawda? Zadowolony z siebie uśmiech wpełza na jego wargi – Mmmm, ale teraz jesteś moja. I dzięki Bogu za to. Przez chwilę byłem pewny, że twój tato zmieni zdanie. Nie wiem. Wymyśli jakąś chorobę, żebyś została w domu i zajmowała się nim. Skarbie. Mam 26 lat. Wypruwam sobie żyły pracując w kancelarii, dzięki czemu możemy mieć wspólną przyszłość bez pomocy moich rodziców, a twój tata nadal sprawia, że czuję się jak szumowina, ponieważ chcę mieszkać ze swoją dziewczyną, tak jakbym tego chciał tylko po to, żeby móc uprawiać seks, kiedy chcę. Zaczynam się śmiać. To wszystko, co robiliśmy odkąd moje ostatnie pudło znalazło się w jego mieszkaniu. Ben się śmieje – Nie mów tego! Wiem, wiem. Ale… - Ale co? Proszę powiedz mi. Chcę to usłyszeć – droczę się z nim szturchając go w brzuch. - Cóż, jestem cholernie pewien, że udało nam się wcisnąć słowo to tu, to tam.

226

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Och, tak. Zdecydowanie – udając męski głos, powtarzam jego powitanie - Skarbie, co powiesz na wrzucenie na siebie czegoś wygodniejszego, na przykład mnie? Takie były twoje pierwsze słowa jak weszłam. To była rozmowa? Nie zdążyłeś nawet odłożyć pudełek, a już przerzuciłeś mnie przez ramię i zaniosłeś do swojej sypialni. Ben się śmieje – Naszej sypialni. I myślę, że mieliśmy niesamowite rozmowy w łóżku. Pamiętam, że słyszałem jak mówisz mocniej, proszę, Bóg, tak… Klepię go w ramię, gdy czuję rumieniec obejmujący każdą powierzchnię mojej skóry. Jego słowa przywracają wspomnienia ostatniej nocy i poranka. - Och, Boże… kochanie… nie przestawaj! Nie przestawaj! Tak! Tak! – ciągle mnie przedrzeźnia. Wybuchamy tak mocnym śmiechem, że mamy łzy w oczach i ciężko nam oddychać. Gdy przestajemy, łapię jego twarz w moje dłonie, pochylam się i całuję go. Staram się pokazać mu moim językiem, moimi ustami, moimi rękoma, moim ciałem, jak wiele dla mnie znaczy. On jest wszystkim. - Kocham cię tak bardzo – szepczę w jego usta. Ben jęczy – Powiedz to jeszcze raz. - Kocham cię . - Jeszcze raz. - Kocham cię, kocham cię, kocham cię, kocham cię – mówię chichocząc. - To jest jak zajebista muzyka dla moich uszu za każdym razem, jak to mówisz. Ręce Bena zaczynają ściągać moje szorty w dół, ale go zatrzymuję. Patrzę na niego przez chwilę. Mój chłopak jest siłą natury. Jego energia mnie ożywia. On wypełnia moje życie pięknymi kolorami. Sprawia, że jestem tak cholernie szczęśliwa. - Ben? 227

- Tak? – siada i zaczyna całować moją szyję. - My-myślałam, że moglibyśmy zrobić coś dzisiaj. Wiesz, może iść na spacer do parku? Ben przestaje mnie całować i kładzie się na plecach, ale jego palce nadal pieszczą odkryte kontury mojego ciała. - Masz rację. Musimy wyjść kupić jedzenie. Czekałem, żebyś mogła wybrać to, co lubisz. - Kochanie, to takie słodkie. - Tak. Cały jestem słodki, chcesz spróbować? - O mój Boże. Ok. Idę pod prysznic. Chcesz dołączyć? – pytam z nadzieją, że chce. Seks z Benem pod prysznicem jest moim ulubionym. - Wiesz, że chcę, ale masz rację. Musimy się ruszyć. I zadzwonię do Juliana, Micky`ego i jego dziewczyny oraz Megan, czy chcą dołączyć do nas dzisiaj na drinka. - Brzmi świetnie – wstaję z łóżka i idę pod prysznic. Kiedy prawie tam jestem, odwracam się w jego stronę jeszcze raz. Ben zagryza wargę, gdy obserwuje moje ciało z pożądaniem. Uśmiechając się kręcę uwodzicielsko tyłkiem, gdy wchodzę do łazienki. Słyszę jego jęk i nie mogę powstrzymać głośnego śmiechu. To jest szczęście.

***

Dwa bloki od mieszkania Bena jest sklep zoologiczny. Za każdym razem, gdy go mijamy, zatrzymuję się i on czeka na mnie, aż skończę się ślinić nad uroczymi kociętami i szczeniaczkami na wystawie.

228

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Dzisiaj to on zatrzymuje się, gdy dochodzimy do sklepu. Ciekawa, dlaczego tak nagle przestaje się poruszać, pytam – Co się stało, kochanie? Masz kamień w bucie? Kręci głową i czuję jak jego ręka drży w mojej. - Nie. Żadnego kamienia w bucie. Właściwie to pomyślałem… hmm chciałabyś wejść do środka tym razem? Może moglibyśmy wziąć chomika czy żółwia? No wiesz, nasze pierwsze zwierzątko? – pyta drżącym głosem. Puszczam go i kładę dłonie na swojej piersi – Tak! Chciałabym. Nie mogę uwierzyć, że chce adoptować ze mną zwierzaka. Nie obchodzi mnie czy to będzie żółw czy ptak, skoro to będzie nasze pierwsze wspólne zwierzątko. To jak byśmy zaczynali być rodziną i to jest wszystko, czego kiedykolwiek pragnęłam. Mieć własną rodzinę z nim. Być matką. - Na co czekasz? Wejdźmy do środka. Może dostaniemy fajnego węża czy coś? - Nie ma mowy. Zabiję cię. Żadnych węży w mieszkaniu. Ben pochyla się i szepcze mi do ucha – Za późno na to. - Jesteś takim horndogiem55. Dalej, chodźmy. Chcę słodkiego chomika – mówię kręcąc głową. Śmieję się, gdy słyszę jak mamrocze coś o wężach i nieskarżeniu się na nie poprzedniej nocy. Poważnie, mój chłopak to taki czubek. Jak tylko wchodzimy do sklepu, oddalam się od Bena i zaczynam przeglądać alejki, podziwiając wszystko słodkie rybki, ptaki, szczenięta i wszystko inne. Zachwycam się bardzo słodkim szczeniaczkiem, kiedy czuję miękkie drapanie w nogę. Obniżam wzrok i widzę uroczego kotka z czerwoną wstążką

55 Już chyba było kiedyś, ale przypomnę. Facet myślący tylko o seksie.

229

zawiązaną wokół jego szyi, patrzącego na mnie. Klękam, biorę go w ramiona i idę w stronę lady myśląc, że musiał wydostać się z klatki. Kiedy tam docieram widzę Bena obserwującego mnie ostrożnie, prawie jakby oczekiwał, że wybiegnę ze sklepu z kociakiem w ramionach. Dziwne. Właściciel patrzy z oczekiwaniem na twarzy. - Hej, znalazłam tę słodką małą rzecz w drugiej części sklepu. Proszę bardzo. I wtedy to się dzieje. W chwili gdy oddaje kociaka właścicielowi, widzę to, co myślałam, że jest dzwonkiem zwisającym na wstążce jak… Och. Och! Przełykam ciężko – Hm… co to jest? Ben zabiera kociaka od sprzedawcy i staje przede mną. Nie mówiąc nic, obserwuję, jak rozwiązuje czerwoną wstążkę z szyi kota i ściąga najpiękniejszy pierścionek, jaki kiedykolwiek widziałam w moim życiu. Nienawidzę płakać, ale w tej chwili nie mogę nic zrobić, żeby zatrzymać łzy płynące z moich oczu. Gdy pierścionek zostaje uwolniony, Ben bierze moją prawą dłoń w swoją i patrzy na mnie z miłością w oczach. Co? Chwileczkę. Trzyma złą rękę! - Hmm Ben… Myślę, że trzymasz złą dłoń – udaje mi się wyszeptać. Ben patrzy w dół, przeklina, puszcza prawą dłoń i w tym samym momencie chwyta lewą. Znacznie lepiej.

230

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Chrząka – Cathy, spotkanie ciebie było szansą, zakochanie się w tobie było przeznaczeniem, a kochanie ciebie jest moim sensem istnienia 56. Mógłbym wymienić wiele różnych sposobów, na które cię kocham, ale słowa są tanie. Zamiast tego, jeśli przyjmiesz bycie moją, jeśli pozwolisz mi być twój, pokażę ci przez resztę naszego życia, jak wiele dla mnie znaczysz. Kochanie, chcę się z tobą zestarzeć. Chcę, żebyś była matką naszych dzieci i chcę, żebyś była ostatnią osobą, którą zobaczę biorąc ostatni oddech na tej ziemi. Kocham cię. Wyjdziesz za mnie i pozwolisz mojej miłości do ciebie sprawić, że będę najlepszym człowiekiem, jakim mogę być? - T-tak. Tak. Tak! – patrzę na niego, gdy wsuwa mi na palec piękny pierścionek z brylantem. Nie czekając czy powie coś jeszcze, rzucam się na niego. Chwytam go za kark, ciągnę w dół i całuję mocno w usta. Kiedy odrywamy się od siebie, Ben łapie moją twarz w dłonie i patrzy na mnie – To jest to, kochanie. Jesteś od teraz skazana na mnie i kociaka – mówi ochryple. - Kotek jest częścią umowy? Ben kiwa z uśmiechem. - Cóż, jeśli stawiasz sprawę w ten sposób, naprawdę nie musiałeś pytać. Śmiejąc się Ben przyciąga mnie bliżej i całuje. Gdy opuszczamy sklep zoologiczny, mój wzrok ląduje na Benie trzymającym kotka blisko swojej piersi. Uśmiech widnieje na jego przystojnej twarzy, podczas gdy jego długie ciemnobrązowe loki rozwiewają się na wietrze. Opuszczam wzrok na ogromny brylant ozdabiający moją lewą dłoń. Jest to bardzo cenna pamiątka, a Ben nie wybrał go dla mnie na oświadczyny. Jego babcia dała mu go zanim odeszła i kazała dać jedynej kobiecie, która sprawi, że będzie się czuł, jakby chciał podbić świat, bo to właśnie robi miłość. Sprawia, że czujesz się niezwyciężony i zdolny zrobić wszystko, co podpowie ci rozum. Powiedział mi, że jestem tą kobietą. 56 I tu zaczęłam ryczeć, bo on jest taki słodki, przekichany, a ona szuka wrażeń :/

231

Patrzę w niebo i widzę słońce świecące jasno. Nie wiem, co przyniesie jutro, ale jednej rzeczy jestem pewna. Tak długo jak on jest obok mnie i tak długo jak on jest częścią mojego życia, będzie dobrze. Wszystko będzie w porządku. ***

Gdybym tylko wiedziała, że kilka lat później przytrafią nam się trzy poronienia w ciągu roku, a potem nic, myślę, że kwestionowałabym moje słowa. Ale byłam młoda i zakochana, jak jego babcia powiedziała, czułam jakbym mogła podbić świat dzięki jego miłości. Czułam się niepokonana. Gdybym tylko wiedziała, że potrzeba więcej niż miłość, aby małżeństwo współgrało, może nasza historia byłaby inna. Gdyby tylko.

232

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 18 Teraźniejszość.

Sobota była rozmazaną plamą. Niedziela była rozmazaną plamą. Dzisiaj jest poniedziałek i nadal czuję, że jest rozmazaną plamą. Po prostu kolejny dzień. Po prostu kolejny dzień. Po prostu kolejny dzień taki jak wcześniejsze. Odczuwam niepokój. Odczuwam brak. Czuję się w połowie pusta, w połowie pełna. Ben jest tak samo słodki i doskonały. Szepcze właściwe słowa do mojego ucha, całuje mnie we właściwych momentach i zawsze trzyma mnie blisko. Więc dlaczego tak się czuję? Czy ta bańka mydlana już pękła? Stoję przed lustrem szykując się do pracy i patrzę na swoje ładne oblicze. Nie mogę. Gdzie magia odeszła? Gdzie jest iskierka z moich oczu? Czuję, jakby mój świat został zainfekowany ciemnością. Mam kochającego męża, piękny dom, stabilność finansową… nawet dostaliśmy naszą drugą szansę na nasz mały cud rosnący we mnie. Moje życie jest dobre. Więc dlaczego czuję się pusta?

233

Może dlatego, że przez krótki okres czasu, kiedy on był częścią mojego życia, odkryłam coś. Coś, czego nie wiedziałam, że mogę mieć. Coś czego mogę pragnąć? Nie wiem. Nie zdawałam sobie sprawy, że Arsen owinął mnie tak mocno swoją pajęczyną słodkiego podstępu, że nie sądzę, abym mogła się uwolnić nawet, jeśli chcę. Zielone oczy patrzą na mnie w lusterku. Moje oczy. Oczy nieznajomej. Podnoszę rękę, żeby poprawić moje włosy i obserwuję moje odbicie. Fale spływają w dół moich ramion, gdy przebiegam palcami po miękkiej, złotej gęstwinie. Sięgam po moje perfumy, przechylam głowę na bok i nadstawiam szyję przed spryskaniem. Gdy moje palce są gotowe do naciśnięcia, czuję znajome szarpnięcie w podbrzuszu57. Och nie… Och nie… Nie tym razem. Nie ponownie. Drętwieję ze strachu. Moja ręka automatycznie puszcza perfumy, pozwalając im spaść na dywan. Zamykam mocno oczy i próbuję brać wdech przez nos, a wydech przez usta, żeby się uspokoić, ale nie mogę. Oddychanie boli. Walcząc przed ucieczką w ciemną chmurę paniki otaczającą mnie, czekam na nadejście kolejnego ciosu bólu. Mam nadzieję, że nigdy nie nadejdzie, nawet jak rozpacz zaczyna kopać w moim sercu. Czekam, bo nic innego nie mogę zrobić. Znowu. 57 I tu już zaczęłam ryczeć 

234

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

To mnie uderza. Nadal oglądam swoje odbicie i rejestruję moje oczy, które nie wyglądają już na przygaszone. Świecą jasno. Świecą łzami smutku, żalu po tym co nigdy nie nastąpi. Och Boże. To nigdy nie miało się stać. Czuję bolesne skurcze uderzające mnie znowu, każdy jest mocniejszy niż poprzedni. Każdy cios zabija mnie cicho. Nie mogę nic zrobić tylko czekać na przyjście nieuniknionego58. Owijam ramiona ciasno wokół mojego brzucha. Nie chcę się ruszyć, boję się, że przez to moje dziecko opuści moje ciało wcześniej, szybciej. Muszę czuć je wewnątrz mnie trochę dłużej. Muszę trzymać ten mały cud jeszcze… Powoli opuszczam się na podłogę i opieram się o lustro. Zaciskam nogi tak mocno jak to możliwe i przyciągam do piersi, nie dopuszczam, żeby dziecko już opuściło moje ciało. Owijam nogi w bezpieczny kokon moich ramion i zaczynam się kołysać, nie dopuszczając prawdy. Moje ciało drży, moje ręce się trzęsą i tak bardzo się boję. Tak zajebiście się boję. Słyszę złamany głos mruczący niezrozumiane słowa do mojego ucha, gdy kołyszę się jak obłąkana kobieta. - Dlaczego ja? - …złamane ciało… - …niewystarczająco kobieca…

58 Zastanawia mnie, dlaczego ona nie jedzie do lekarza? Wiem, że w wielu krajach ciążę uznaje się dopiero od drugiego trymestru i nie podtrzymują np. moja szwagierka w UK zaczęła krwawić w 10 tygodniu, to kazali brać paracetamol i czekać, nawet usg nie zrobili, nic na podtrzymanie nie dali i tak podobno jest w wielu krajach. Myślałam, że w USA jest inaczej.

235

Rozglądam się po pomieszczeniu, zdając sobie sprawę, że jestem sama. Sama. Szalony głos, który słyszę należy do mnie. Mijają minuty, gdy walczę z moim ciałem, błagając je, błagając Boga, żeby pozwolił mi zatrzymać moje dziecko tym razem. Nie dopuszczam myśli, że życie mogłoby być tak okrutne drocząc się ze mną po raz czwarty, po długim okresie rozdzierającej moje serce tęsknoty i pragnienie zabrać mi to jeszcze raz. Nadal się kołyszę nie zwracając uwagi na świat zewnętrzny, gdy czuję ból tak mocny w dole moich pleców, że otrząsam się z moich szalonego snu. Ten rozdzierający ból czuję jakby ktoś wbił piętę w dół moich pleców przekręcając ją bezlitośnie. Gdy on mija, ledwo mogę złapać oddech. Wtedy czuję coś wilgotnego między nogami. Ostrożnie odciągam je od siebie i widzę jasnoczerwoną krew zalewającą moje spodnie. Śmierć rozprzestrzenia się przez moje ubrania jak choroba. Jest tak czerwona. Tak żywa i jasna. To właśnie w tym momencie, gdy patrzę na życie powoli sączące się ze mnie, chętnie wskakuję w ciemną otchłań rozpaczy. Niedola wita mnie martwymi ramionami, rozpacz mrozi moje serce. Nachodzi mnie szalony impuls. Muszę poczuć krew na rękach, żeby wiedzieć, że to jest prawdziwe. Dotykam siebie tak, że moje palce pokryte są moją krwią. Kiedy podnoszę moją dłoń do oczu tak, żebym mogła lepiej widzieć, pocieram czerwoną ciecz między palcami, żeby barwiły moją skórę. Moje ciało drży mocno, palce są czerwone, coś wewnątrz mnie pęka, uwalniam się. Łapię głowę rękoma, zamykam oczy i krzyczę. Cierpienie, gniew, smutek wyrażam tym niekończącym się krzykiem. - Cathy! Co się dzieje? Och, Cathy! – słyszę krzyk Bena, gdy wchodzi przez drzwi naszej sypialni.

236

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Och, Ben… proszę wybacz… - patrząc z podłogi widzę przerażoną twarz Bena – Proszę, wybacz mi – mój głos jest zachrypnięty od płaczu i głośnego krzyku. - Nie mogłam tego zrobić… nie mogłam… nie mogłam utrzymać naszego dziecka bezpiecznego. Widzę, jak Ben obniża się i siada obok mnie. Podnosi mnie i sadza na kolanach. Czuję drżenie jego ciała, gdy mocno owija mnie ramionami w ciepłym uścisku. Ale nic nie czuję. Jestem martwa w środku. Zimno mi. - Nie mogłam… - Och, Cathy… proszę – jego głos jest zachrypnięty z bólu. - Nie. Nie mogłam. To się dzieje – przełykając ciężko kontynuuję – to już się stało. To koniec. Wszystko się rozmywa, gdy Ben wstaje trzymając mnie w ramionach i zabiera do łóżka. Dzwoni do doktor Pajaree, a potem kładzie się obok i trzyma w mocnym uścisku i rozpacza ze mną za tym, czego nigdy nie będzie. - Zostań ze mną, Cathy. Zostań ze mną – Ben płacze.

237

Rozdział 19

Śmieci. Rzucam wszystko dalej. Sprzątam strych. Pozbywam się każdej rzeczy, która przypomina mi o tym, czego nigdy nie będę miała, czego Ben i ja nigdy nie będziemy mieć. Posprzątać to czy oczyścić? Kogo to obchodzi. Podnoszę rękę, żeby otrzeć pot z czoła i rozglądam się po niemal pustym pomieszczeniu. Prawie mogę poczuć się spokojna. Już nigdy nie chcę zobaczyć żadnego dziecka w moim domu. Chcę usunąć wszystkie piekielne wspomnienia raz na zawsze. Chcę pusty strych. Tak jak ja. Bóg stworzył mnie jako kobietę za karę. Nienawidzę mojego ciała. Szkoda, że nie mogę wymazać pamięci. Może gdybym zapomniała o tej jednej rzeczy, to przestałoby boleć. Straciłam całą nadzieję. Pragnąc… Pragnąc… Pragnąc… Moje marzenia i nadzieje są roztrzaskane. Tak jak moje serce. Moje ciało. I moja dusza. Chcę krzyczeć.

238

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Moje ciało jest tykającą bombą. Tyk. Tyk. Tyk. Tyk. Wszystko we mnie umiera. Nic nie przetrwa. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Łożysko nie zagnieździło się prawidłowo. Minęły już trzy tygodnie od tego incydentu, przez który moje życie kompletnie się zmieniło. Nie obchodzi mnie nic. Nie obchodzi mnie Ben. Nie obchodzi mnie praca. I na pewno nie obchodzi mnie, co się ze mną stanie. Moje życie prowadzi donikąd, więc dlaczego miałabym próbować i próbować? Skończyłam. Poddaję się. I to uczucie jest zajebiście dobre. Życie w emocjonalnym zamroczeniu pasuje mi, bo to mi pomaga zapomnieć i nie czuć. I tego chcę. Chcę nie czuć niczego. Ani jednej rzeczy. Gdy ostatnia z rzeczy dziecka jest zawinięta w worek na śmieci, staję na szczycie schodów i zrzucam go do pozostałych. Patrzę, jak torba ląduje na górze błyszczącego, czarnego plastiku. Tak jest lepiej. Rozluźniona idę na środek strychu, który teraz jest pusty, a moje oczy wędrują po drewnianych ścianach. Nic nie zostało. Żadnych mebli czy pudeł wypełnionych wspomnieniami z lat małżeństwa, żadnej gorzkiej pamiątki. Pozbyłam się wszystkiego, bo każdy obraz, każdy rozklekotany fotel, każdy

239

przedmiot przywoływał ból tak głęboki, tak paraliżujący, że to utrudniało oddychanie. Tak, tak jest o wiele lepiej. Gdy rozglądam się po tym miejscu, ogarnia mnie chęć zakręcenia się. Chcę, żeby moje ciało poruszało się swobodnie w dowolnym kierunku, chcę dać się porwać. Zamykając oczy, przechylam głowę i kręcę się z rozpostartymi ramionami. Czuję się wolna, uwolniona od ciężaru. Szybciej i szybciej, oślepiona przez łzy spływające po moich policzkach. Odciążona od smutku, śmieję się tak mocno, że boli mnie brzuch. Albo szlocham? Może po trochę obu tych rzeczy. - Cathy, przestań natychmiast. Rozchorujesz się – słyszę jak Ben mówi. Jego głos jest smutny. Dlaczego? Czy nie miał być idealnym, pieprzonym Benem? Nigdy smutny, zawsze szczęśliwy. Zawsze gotowy, żeby mnie złapać, kiedy spadam. Ben. Ben. Ben. Ben. Ben. Ben. Przepaść między nami rośnie każdego dnia. Czy możemy to zatrzymać? Nie wiem. Nie wiem. Nie wiem. - Odejdź, Ben. Lub przyłącz się do mnie! Ale nie mówi mi, co mam robić – udało mi się powiedzieć śmiejąc się. – To jest taka fajna zabawa! – Naprawdę. Powinien spróbować. - Nie zmuszaj mnie do zatrzymania cię. Cóż, to na mnie nie działa. Z zamkniętymi oczami nadal się kręcę i ignoruję jego ostrzeżenie – Co zamierzasz zrobić? Zatrzymać mnie swoimi wielkimi, silnymi dłońmi? – drwię z niego, bo naprawdę mnie to nie obchodzi. A może… Przerywam, gdy czuję jego bardzo silne ręce na moich przedramionach, zatrzymujące mnie, jak powiedział, że to zrobi. – Przestań! Przestań! – krzyczy na mnie. – Otwórz oczy, Cathy. Spójrz na siebie. Nie mogę tego dłużej robić. Nie mogę nadal patrzeć, jak moja żona wpędza się do grobu. Zabijasz siebie, Cathy! Otwórz swoje pieprzone oczy i spójrz na mnie – przełykając mocno, Ben mną

240

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

potrząsa, a dławiące słowa opuszczają jego usta – Spójrz na mnie, Cathy. Spójrz na mnie. Proszę. I robię to. Jego błagające brązowe oczy są mokre od łez – No czego chcesz? Patrzę na ciebie. Powiedz, czego ode mnie chcesz, Ben? Zaciska bardziej dłonie na moich ramionach. Jestem pewna, że będę miała siniaki. Dobrze czuć ból. To sprawia, że czuję się żywa. Słyszę jego jęk, gdy puszcza moje ramiona i przyciąga mnie do siebie. Obejmuje mnie mocno. To desperackie wołanie o pomoc i nie obchodzi mnie to. Nie oddaję uścisku. Moje nieruchome ręce pozostają przy moich bokach, gdy Ben podnosi mój podbródek, abym na niego spojrzała. Zaciskając szczękę Ben patrzy na mnie zanim mówi – Chcę, żebyś przestała się ranić. Nic nie jesz, nie bierzesz prysznica, a gdy nie śpisz, sprzątasz poddasze. Już nie zostało nic do wyrzucenia, więc proszę, Cathy… proszę. Zejdź ze mną na dół. Pozwól mi cię wykąpać… nakarmić… cokolwiek chcesz, kochanie. Tylko mnie wpuść. Nie mogę znieść widoku ciebie takiej i nie być w stanie nic z tym zrobić. - Pozwól mi być. To minie… - szepczę. - Jak, Cathy? Nie odzywasz się do nikogo. Nie odpowiadasz na telefony Amy, nawet twojego taty. Do diabła, nawet nie rozmawiasz ze mną. To tak jakbyś była tu w moich ramionach, ale tak naprawdę cię nie ma. Prawdziwa Cathy wymeldowała się i zostałem jedynie z cieniem mojej żony. Potrzebujesz pomocy, kochanie i to moim zdaniem jest w porządku. Jestem tutaj. - Nie potrzebuję ratunku. - Tak, potrzebujesz. I chciałbym móc cię uratować, Cathy. Pozbyć się bólu, usunąć go z twojego ciała. Chciałbym móc cierpieć za ciebie, ale nie mogę. Wszystko, co mogę zrobić to cię kochać. Ale musisz mnie wpuścić. - Czy ty jeszcze cierpisz, Ben? Czy ty zdajesz sobie sprawę, co się stało? Kurwa, straciłam czwarte dziecko, Ben. Czwarte, piękne dziecko. Jaka ze mnie 241

kobieta, skoro nie mogę ich nawet donosić? Moje ciało jest trucizną. Zabija je, Ben. Mój głos się podnosi, ale mam to gdzieś. Nie mogę znieść opanowania Bena, jego perfekcji… to, że widzi zawsze pieprzoną jasną stronę rzeczy. Życie jest pieprzonym żartem. A on musi to zrozumieć. - Ciągle mówisz, że będzie w porządku. Że przejdziemy przez to gówno – unosząc ramiona odpycham go, aż stoimy naprzeciwko siebie, bez dotykania, z przepaścią między nami. – Że są inne opcje. Cóż, drogi Benie, skończyłam z tym kurwa. Skończyłam kurwa. Nie chcę próbować więcej. Nie chcę patrzeć na inne dziecko w tym domu. Nie chcę słyszeć, że mówisz o posiadaniu dziecka, o innych opcjach dostępnych dla nas. Nie chcę kurwa słyszeć tego z twoich ust. Skończyłam. Skończyłam. Skończyłam! Rozumiesz mnie? Nie chcę go więcej! Moje ciało trzęsie się ze złości. Czy to jest rozpacz? - To boli, Ben. Rozumiesz? Nie, nie możesz zrozumieć! Dlaczego w ogóle cię pytam? Pytam Bena, który ma odpowiedź na wszystko. Chcesz znać moją odpowiedź? Nie jestem wystarczającą kobietą, Ben – w złości zaczynam uderzać siebie, moje ręce atakują mój pusty brzuch, gdy szlocham irracjonalne słowa. Chcę poczuć tak dużo fizycznego bólu jak to możliwe. – Jestem żartem. I to jest smutna prawda. Więc proszę, proszę, proszę! Zatrzymaj to! Po prostu kurwa zatrzymaj. Pozwól mi to przeżywać jak chcę. Potrzebuję… - Kochanie, pozwól mi spróbować… - PRZESTAŃ! PRZESTAŃ! PRZESTAŃ TRAKTOWAĆ MNIE JAKBYM BYŁA PIEPRZONĄ PORCELANOWĄ LALKĄ! JESTEM ZŁAMANA, SŁYSZYSZ MNIE! JA. JESTEM. ZŁAMANA. Wyciąga do mnie rękę, ale nie pozwalam mu. Kręcąc głową odwracam się i uciekam ze strychu tak szybko, na ile pozwalają mi stopy. Odwracam się od niego i może od naszego małżeństwa, ale zrobiłam to, co mu powiedziałam. Dokładnie to miałam na myśli. Miałam na myśli każde pojedyncze słowo. 242

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

I on ma rację. Ben ma rację. Wymeldowałam się.

***

Miesiąc później.

A: Catherine, muszę cię zobaczyć. C: Dlaczego? Myślałam, że ze mną skończyłeś. A: Poszedłem do biura, zobaczyć się z ojcem. Pobiegłem do Amy. Powiedziała mi, co się stało… C: Więc? To przeszłość. A: Chcę być tam dla ciebie… C: Co za żart. I nie. Nie potrzebuję cię. Nie potrzebuję nikogo. A: Dołeczku, proszę. Wiem, że musisz cierpieć. Przed gównem między nami, zanim najebałem się i zniszczyłem wszystko, byliśmy przyjaciółmi. Chcę być tam dla ciebie. A: Odpowiedz mi proszę. A.

Jesteś tam?

A: Nie wyrzucaj mnie ze swojego życia, Cathy. C: Dobra. Ale nie mów nikomu. Nie chcę, żeby ktokolwiek wiedział59.

59 No to się zaczyna ;) I szczerze zaczynam mieć mieszane uczucia. Do tej pory byłam po str. Bena, ale teraz sama już nie wiem… Nie gadają ze sobą, to małżeństwo chyba nie ma szans :/

243

Później tego poranka dzwonię do biura Bena, żeby wiedział, że idę do miasta spotkać się z Amy na drinka. Najpierw jest zdziwiony i zaskoczony. Nie mogę powiedzieć, że go winię. Nie odzywałam się do nikogo przez blisko dwa miesiące. Ale kiedy kłamstwo przychodzi mi łatwo, zdaję sobie sprawę, że chciałabym się z nią zobaczyć, porozmawiać z nią znowu. Tęsknię za nią. Aż do dzisiaj nie byłam gotowa spotkać się z kimkolwiek. Potrzebowałam dochodzić do siebie we własnym tempie, na własnych warunkach. Moje serce jest złamane, moje marzenia i nadzieje rozbite obok niego. Jednak proces gojenia się rozpoczął i wiem, że wykuruję się, ale nigdy nie będę taka sama. Nigdy nie będę Cathy, którą byłam. Ona odeszła. I na jej miejscu jestem ja. Pozostałość. Spalone ruiny. Jestem kobietą z tak wieloma bliznami, że odbicie Doriana Grey`a 60 może być moje. Ale to są moje blizny. Moje piekielne przypomnienia. One przypominają, kim jestem, jakie życie miałam. I nie chcę tego nigdy zmienić. - Chcesz, żebym z tobą poszedł? – Ben pyta. - Nie. Jest w porządku. Potrzebuję babskiego wypadu. Myślę, że to byłoby dla mnie dobre – zastanawiam się, dlaczego teraz kłamstwo jest tak naturalne. Czy zawsze siebie okłamywałam? Może. Po chwili milczenia, on kontynuuje – Myślę, że to będzie dla ciebie dobre. Może mogłabyś spróbować zadzwonić do taty… - Nie. Jeden krok na raz. To jest dobre. W każdym razie, będę lecieć. Muszę załatwić kilka spraw. Zostawię dla ciebie obiad, bo nie będzie mnie tutaj, gdy wrócisz do domu. 60 Bohater powieści O. Wilde`a

244

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Cathy, nie rozłączaj się jeszcze. Muszę ci coś powiedzieć. Jestem szczęśliwy, że wychodzisz. Naprawdę jestem. Może to znaczy… - Ben. To nic nie znaczy. Jedynie spotykam się na drinku z przyjaciółką, a może na obiedzie. - W porządku, kochanie. Cieszę się. Baw się dobrze i pozdrów Amy ode mnie. Rozłączam się bez pożegnania. Nie chcę czuć się winna. Nie chcę. Poza tym, dlaczego powinnam? Jeśli jestem w rozsypce, nawet nie wiem, jak opisać stan naszego małżeństwa. Nienawidzę, kiedy Ben sięga po mnie w nocy. Chce mi się wymiotować za każdym razem, gdy się ze mną kocha. Rośnie moja nienawiść, gdy patrzę na jego piękną twarz i wszystko, co robi doskonale. Nienawidzę pieprzonego żartu, jakim stało się nasze małżeństwo. I nienawidzę siebie, bo wydaje mi się, że przestałam się troszczyć o wszystko.

***

Red Valentino61. Czerwone usta. Sukienka podkreśla moją drobną figurę. Blond loki spływają po moich plecach. Lampka szampana w dłoni. Ostre bąbelki łaskoczą mój język. 61 Marka odzieży.

245

Czekam na niego. Siedząc na stołku przy barze, przeszukuję pomieszczenie, a głośna muzyka pulsuje w moich uszach. On się spóźnia, a może to ja jestem wcześniej. Tak czy inaczej to nie ma znaczenia, ponieważ wyszłam z domu, z narzuconego przez siebie więzienia. Spokój. Wiem, że powinnam czuć się zdenerwowana, ale tak nie jest. Jest mi tylko zimno. - Przepraszam, zauważyłem, że jesteś sama. Czy pozwolisz mi kupić tobie drinka? – pyta ciemnowłosy mężczyzna. Po dokładnym ocenieniu zauważam, że jest bardzo przystojny i wygląda jak Ben, chociaż wydaje się nieco straszy od mojego męża. - Dziękuję, ale nie. Czekam na przyjaciela. Może tu być w każdej chwili – odwracam się całkowicie go odprawiając. - Nie musisz być taką zimną suką, wiesz – mężczyzna pochyla się, żeby wyszeptać mi do ucha. - Masz minutę, żeby przeprosić i wypierdalać, koleś – ach. Chłodne, dzikie węże przechodzą po moich plecach, gdy słyszę jego słodki głos. Arsen. Kątem oka widzę, że facet mruczy coś do Arsena, może przeprasza, ale nie obchodzi mnie to. Wszystko czego chcę, wszystko czego potrzebuję w tej chwili stoi obok mnie. I pierwszy raz od bardzo dawna, nie czuję się tak zagubiona. Nie tak zimna. Patrzę na Arsena i sposób w jaki jego oczy świecą, jak niebieski ogień, gdy lądują na mnie, palący ogień topi stopniowo lód obejmujący moje ciało. Jednym spojrzeniem Arsen daje ciepło, o którym nie wiedziałam, że go potrzebuję aż do tej chwili. - Och, Dołeczku.

246

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Z tymi dwoma słowami, tracę opanowanie. Nie troszczę się o to, że jesteśmy w środku ruchliwego baru z mnóstwem obserwującymi nas ludzi, rzucam się na niego, zakopując twarz w jego klatce i zaczynam płakać. Och, jak mi brakowało tego zapachu. Jak mi brakowało jego. Owijając mnie bezpiecznie ramionami, Arsen rzuca jakieś rachunki na bar i prowadzi nas do loży w rogu z dala od wszystkich ludzi obserwujących nas. Siada, a potem ciągnie mnie na swoje kolana, nie puszczając mnie. Zaczyna nas kołysać równym, kojącym ruchem, jakby starał się mnie pocieszyć. Jedna z jego rąk jest na moim karku, pięścią łapie włosy, a drugą delikatnie pieści moje plecy. W górę i w dół. Jego dotyk nie jest seksualny… a kojący. Arsen, przyjaźń nie odeszła, to mnie pociesza. Jego ramiona są pierwszymi, w których znajduję pocieszenie. - J-ja… tak… mi przykro. Moje słowa mieszają się ze łzami. - Jest dobrze, piękna. Jest dobrze. Jestem tutaj. Porozmawiamy później. Po jakimś czasie, kiedy przestaję płakać, zaczynam swoją opowieść o smutku, moją podróż w dół drogi wspomnień. Opowiadając, co się w moim życiu wydarzyło od dnia, w którym go ostatni raz widziałam, poczułam jak coś ciężkiego spada z mojej piersi. Pozwala mi to znowu oddychać bezboleśnie. Z Arsenem mogę wreszcie się smucić i nie udawać, że wszystko jest w porządku. Z Arsenem, mogę uwolnić emocje i nie wstydzić się ich. Z Arsenem mogę być sobą. Pociągając nosem, biorę chusteczkę, którą Arsen podał mi, żebym przetarła oczy i nos – Muszę wyglądać jak bałagan. - Niee. Wyglądasz jak najsłodszy szop, jakiego kiedykolwiek widziałem – widzę jak podnosi rękę i powoli gładzi mój policzek. Zamykając oczy, zatracam się w odczuwaniu jego ciepłej dłoni na mojej skórze, a jego delikatny dotyk sprawia, że moje ciało drży. Gdy na niego patrzę ponownie, jego oczy są 247

zamglone potrzebą, a on patrzy na mnie, gdy jego kciuk delikatnie gładzi moją skórę. Zauważam, że jego oddech przyśpiesza, gdy nadal na siebie patrzymy. Głośna muzyka w tle zmienia się na hip - hop, ale cisza między nami sprawia, że jestem świadoma jego rąk na moim ciele. Niemrawo schodzę z jego kolan i siadam obok. Odległość między nami daje mi szansę na oczyszczenie mojego umysłu i spowolnienie bicia mojego serca. - Cóż, w zasadzie podniosłam się. Nie chcę już więcej próbować, Arsen. Boli nawet myślenie o tym. Nie wiem, czy to dlatego, że poronienie jest zbyt świeże w mojej pamięci. Naprawdę nie wiem. To znaczy spróbuj postawić się na moim miejscu. Pragnąc, mając nadzieję, modląc się za jedną rzecz, której chcesz i potrzebujesz najbardziej, a przeznaczenie, życie, karma czy jakkolwiek to nazwiesz, wyrywa ci to wciąż i wciąż. Nie mogę przechodzić przez to jeszcze raz. Po prostu nie mogę. Przeszył mnie spojrzenie. - Wiem dokładnie, jak się czujesz. Bardziej niż myślisz – jego słowa wiszą przez moment w powietrzu i mam wrażenie, że chce mi coś powiedzieć. – Ale posłuchaj mnie i zrób to uważnie… Byłem tam. Wiesz o Jessice – chwyta moje udo. – Nie przejdę do szczegółów, ale to był czas, gdy chciałem zrezygnować z życia. Gówno spływało po mnie, a ja nie chciałem, nie mogłem tego zmienić. Kurwa, tylko pomyśl, że to nadal boli, ale po drodze odnalazłem siebie znowu, odkryłem wrodzoną prawdę. - Tak? – szepczę. - Życie bez miłości, bez pogoni za marzeniami, jest niczym. Naprawdę niczym. Jest smutną, pieprzoną, pustą skorupą Catherine. Łatwo jest utonąć w ciemności, która cię dusi, połyka, oślepia. Ale musisz walczyć. Musisz kurwa walczyć. - Łatwo ci powiedzieć. Nienawidzę, gdy ludzie mówią mi, że wszystko będzie lepiej… że pewnego dnia przestanie boleć… nie poddawaj się i walcz! Cóż, pokaż mi jak. Pokaż mi drogę do…

248

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Przestań. Nie wiem, co robię, Catherine – bierze moją dłoń w swoją. – Życie jest pełne przykrych niespodzianek na każdym kroku, ale nie pozwolę im mnie zatrzymać. Próbuję improwizować, że idę. To jedyny sposób na przetrwanie. Musisz spojrzeć temu pieprzonemu, choremu żartowi, którym jest życie, prosto w oczy i powiedzieć mu, że to jest pieprzona gra, a ty nie poddasz się bez walki – całuje moją dłoń i odwraca się do mnie otaczając mnie swoim ciałem. - Nie pozwolę ci się poddać. Musisz walczyć. Więc płacz, ile musisz, upij się, żeby zapomnieć, ale nie pozwól kurestwu życia cię dopaść. Jesteś lepsza niż to. I może powinnaś porozmawiać z Benem. Otworzyć się na niego – z trudem wyrzuca ze swoich ust. - Nie. Nie chcę z nim rozmawiać. On zawsze mówi mi to samo. Wszystko będzie dobrze. Wszystko będzie dobrze, ale nigdy nie jest. Nigdy. - Dołeczku, mówię ci tę samą cholerną rzecz. I Ben ma rację. Musisz pozwolić mu sobie pomóc. We dwoje możecie prawdopodobnie przezwyciężyć te wszystkie pieprzone bzdury – mówi. – Nie. Nie próbuj uspokoić mnie fałszywymi obietnicami. Otwiera swoje usta, żeby przemówić, ale zatrzymuję go zanim powie coś, czego nie chcę słuchać – Nie, Arsen. Dziękuję, ale zostaw to. Nie chcę rozmawiać o nim, czy o kiepskim stanie mojego małżeństwa. Bar zapełnia się coraz bardziej przez godzinę. Zastanawiam się, jak długo tu byliśmy, kiedy zauważam, że nadal trzymamy się za ręce. Patrzę na nie, gdy czuję, że on przysuwa się do mnie bliżej i schyla szepcząc do mojego ucha – On jest dobrym facetem, Dołeczku. Jestem pewien, że chce dobrze. I może nie powinnaś być tu ze mną, kiedy możesz być z nim. Zirytowana odpycham jego rękę. Prawda może być cholernie kłopotliwa – Tak. Ale nie chcę. Chcę być tutaj. Jeśli chcesz wyjść, wyjdź. Nie obchodzi mnie to. Lubię cię, Arsen, ale nie zamierzam przyjmować rad na temat związków od męskiej dziwki, która nie może wytrzymać dłużej z jedną kobietą, ponieważ kurewsko się boi. Wybacz.

249

Przyszpila mnie wściekłym spojrzeniem i krzyżuje ramiona – Wiesz co? Pieprz się. Próbuję ci pomóc. I dla twojej wiadomości, nie mam w dupie twojego małżeństwa i… - Tak? Dalej! Powiedz to! Wyzywam cię. Powiedz, czego nie masz w dupie odnośnie mnie. I dlaczego powinieneś? Ja nawet nie lubię siebie. Gniewne łzy zaczynają palić moje oczy, wstaję i zostawiam go siedzącego tam. To nie jest to, czego się spodziewałam, gdy zgodziłam się na spotkanie za plecami Bena. Nie jestem pewna, czego oczekiwałam, ale na pewno nie tego. Na zewnątrz idę w kierunku krawężnika, żeby złapać taksówkę. Kiedy podnoszę moje nagie ramię, przypominam sobie, że zostawiłam moją marynarkę w szatni. Nieważne. Zimne powietrze jest ulgą, gdy ochładza moją rozgrzaną skórę. Gdy żółta taksówka podjeżdża i mam zamiar do niej wsiąść, głos Arsena zatrzymuje mnie. - Kurwa, Cathy, czekaj! – chwyta moje ramie i obraca tak, że wpatrujemy się w siebie. Kątem oka widzę, że przyciągamy uwagę, ale to mnie nie obchodzi. - Puść mnie ty dupku! Zaskakuje go mój gniew, przez co poluzowuje uścisk. Wyrywam moje ramię i zostawiam go tam biegnąc na oślep kilka ulic, zanim Arsen mnie dogania. Łapie mnie mocno za rękę i ciągnie za sobą do pustej alejki, gdzie możemy się ukryć od pieszych. Zaczynam go bić i krzyczeć, żeby mnie puścił. Wolną ręką próbuje zakryć moje usta, żeby powstrzymać krzyk, ale mu nie pozwalam. Gryzę go złośliwie i czuję jak moje zęby przebijają skórę. Czuję jego krew. I jest cholernie słodka. - Pieprz się Arsen. Zostaw mnie w spokoju. Nienawidzę cię. Nienawidzę cię. Nienawidzę cię. - Czy możesz posłuchać? KURWA! Zatrzymaj się, Catherine! Spójrz na mnie! Uspokój się!

250

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zapłakana i pokonana pozwalam mu na położenie nas na brudnej ziemi. Gdy siadam na jego kolanach, Arsen mruczy z desperacją w głosie – Ciii, Cathy. Źle to rozumiesz. Źle to wszystko rozumiesz. Przejmuję się… przejmuję bardzo – w jego uścisku oraz głosie słychać beznadzieją tęsknotę. Podnoszę wzrok i spotykam jego, a wtedy wszystko pojmuję. Piosenka, telefon, dzisiejszy wieczór… rozumiem. Nie jestem pewna, czy smutek i desperacja, którą ja czuję, wygląda jak potrzeba w jego oczach albo przyciąganie, z którym walczę cały czas, ale postanawiam nie przejmować się tym już więcej. Skończyłam z robieniem właściwych rzeczy. W tym momencie, kiedy czuję gorący oddech Arsena na mojej twarzy i jego ramiona otaczające mnie, postanawiam odsunąć od siebie wszystko. Bena, moje małżeństwo, moją przyszłość. Muszę poczuć go we mnie. Potrzebuję, żeby Arsen spalił mnie na popiół tym pożarem w jego niebieskich oczach. Muszę go pocałować. Więc to robię. Gdy nasze usta się spotykają, nie ma czułości. Jest niebezpiecznie. Namiętnie. Ludożerczo. Ocieranie zębów. Ciągnięcie włosów. Jakby to był ostatni pocałunek, jaki mamy. Arsen odsuwa się pierwszy. Oddychając szybko patrzy na mnie z pragnieniem tak silnym, że ciepło gromadzi się między moimi nogami. - Chodźmy stąd – mówi, gdy jego ręka ląduje na moich ramionach, a czubki palców pieszczą moją skórę.

251

W ciszy pozwalam sobie przez chwilę napawać się jego pięknem. Kolorem jego oczu, silną szczęką, złotym, kilkudniowym zarostem na jego twarzy, pełnymi ustami… Nie jestem naiwna. Jestem świadoma, ze jeśli pójdę z nim teraz, zrobimy więcej niż tylko trzymanie się za ręce. Będziemy się pieprzyć. Jeśli pójdę z Arsenem, odwrócę się plecami do mojego małżeństwa i Bena raz na zawsze. Jeśli pójdę z tym mężczyzną z piekłem w niebieskich oczach, spalę się dopóki nic ze mnie nie zostanie.

252

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 20

Arsen zamyka za sobą drzwi, natychmiast pcha mnie na nie i zaczyna całować desperacko. Przechodzi z ust, przez szyję i dalej w dół. Pragnienie pulsuje w moich żyłach. Jęcząc sięgam po jego głowę i przyciągam go w górę, jesteśmy twarzą w twarz. Muszę poczuć jego wargi na moich jeszcze raz. Kiedy się rozdzielamy, studiujemy siebie wzajemnie. Cisza wypełnia pokój. Mogę jedynie patrzeć na niego, gdy przygląda mi się z głodem w oczach. Jest tak inny od Bena. Arsen jest złotym pięknem doskonale kontrastującym z ciemnym wyglądem Bena. - Dołeczku, oddałbym wszystko, żeby poznać myśli wewnątrz tej twojej główki – mówi, a mały uśmiech rośnie na jego wargach. - Arsen, nie jestem tutaj, żeby rozmawiać. Uśmiech znika z jego twarzy – Dlaczego tu jesteś, Catherine? Kręcę głową. Nie sądzę, żebym mogła wyrazić, co chcę z nim zrobić, ale Arsen powinien wiedzieć dokładnie, czego ja pragnę. - Pokaż mi cycki62 – głos ma tak szorstki jak papier ścierny. - Co? Nie. Dlaczego? Jestem zaskoczona prostactwem jego słów. Ale czego się spodziewałam? Kocham poematy? - Chcesz się pieprzyć, cóż, pieprzmy się. Chcę zobaczyć twoje cycki. Muszę poczuć je w moich rękach. Nie masz pojęcia, jak długo na to czekałem. Kurwa, Dołeczku… - mruczy szarpiąc w dół mój dekolt, sprawiając, że moje małe piersi wydostają się z sukni. Zamykam oczy ze wstydu lub podniecenia, gdy

62 Rozbawił mnie tym ;) Takie teksty to chyba w gimnazjum można usłyszeć :D

253

czuję jak duże dłonie Arsena obejmują mój biust. Jego kciuki pocierają moje sutki. - Czy są wrażliwe? - Arsen pyta zachrypniętym głosem ściskając je. – Czy są wrażliwe? – powtarza swoje pytanie, kiedy ja nie odpowiadam. - Tak – odpowiadam zachrypnięta. Arsen ściska je jeszcze mocniej zanim puszcza. Jak tylko jego ręce opuszczają moje ciało, tęsknię za jego dotykiem. - Odwróć się i pokaż mi swój tyłek – zaszłam tak daleko, więc podążam za jego instrukcjami bez protestu. – Tak, właśnie tak. Teraz oprzyj się o ścianę tyłkiem. Chcę zobaczyć twoją cipkę. Arsen się nie waha. On rozkazuje, a ja podążam za nim. Znowu jestem twarzą do niego, czuję jego ręce powoli obniżające moje stringi do połowy uda. Jestem bez bielizny, a on rozsuwa mój tyłek swoimi dłońmi, masując go, gdy jeden z jego palców wchodzi we mnie od tyłu sprawdzając jak mokra jestem. Jak mokrą mnie robi. Jęcząc wciskam mój tyłek mocniej w jego dłonie – Och kurwa. Czuję jak mokra jesteś… chyba to lubisz, prawda? Chcę go we mnie, więc zaczynam odsuwać się od drzwi, ale on ciągnie moje włosy – Nie ruszaj się. Chcesz, żebym pieprzył cię tutaj? – kiwając jak szalona kobieta, mówię tak. - Chcesz mocno? Przełykam ciężko – Jakkolwiek chcesz. Chcę ciebie teraz – chcę, aby mnie znieczulił, zabrał ten pieprzony ból na krótką chwilę. - Wypnij tyłek do mnie, kochanie. Będę pieprzył cię teraz – przerywa. – To jest twoja ostatnia szansa, żeby powiedzieć nie. Jesteś pewna, że chcesz tego? Jeśli to zrobimy, nie będzie odwrotu. Zamykam oczy i podejmuję decyzję.

254

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak. Boże, tak. Jestem pewna63. Arsen pochyla się i szepcze do mojego ucha – Nie pożałujesz tego. Czuję ramiona Arsena wokół mnie, gdy unosi mnie w powietrzu i niesie do swojej kuchni – Co do… Nie kończę, bo jego usta są na moich. Jego język walczy z moim. Pocałunek jest agresywny, zaborczy, potrzebujący. Kiedy czuję blat pod tyłkiem, on opuszcza moje ciało, odchyla się do tyłu i patrzy na mnie. Powoli ściąga moją czerwoną sukienkę i stanik, odkrywając moje piersi. Zupełnie naga, zaczynam rozpinać jego koszulę. - Kurwa… sprawiasz, że tracę rozum – pochyla się i przygryza moją dolną wargę, owija ręce wokół mnie, podtrzymując moje plecy. Gdy jego koszula jest rozpięta, naga klatka piersiowa ociera się o moje piersi. Moje sutki są pieszczone przez jego zęby, przez co twardnieją mocno i to boli. Zamykam oczy i pozwalam jego ustom wędrować po moim ciele. Otwieram je, gdy czuję jego język sunący między moimi piersiami. Widzę, jak zmierza w kierunku mojej szyi, nie odrywając wzroku ode mnie. Utrzymując kontakt wzrokowy, przesuwa usta do moich piersi i okrąża sutek językiem. Gdy Arsen puszcza moje plecy, podpieram się z tyłu na przedramionach. Chwyta ostro mój tyłek i ciągnie mnie bliżej do siebie. Mogę poczuć przez spodnie jego erekcję, kiedy pociera moją łechtaczkę. Zatracam się w tym uczuciu, czuję, jak się porusza stojąc między moimi kolanami. Jego palce zaciskają się na nich i szeroko je rozchyla. Oferuję mu się bez oporu, gdy staje między moimi udami. Oddychając przez usta i pochylając się zagryzam dolną wargę. Mogę poczuć smak mojej krwi. Mój brzuch się zaciska i bicie mojego serca napełnia uszy. Obserwuję go z bliska i to co widzę w jego oczach przeraża mnie, bo to odbicie moich pragnień. Ale Cathy weszła do gry, prawda? 63 Nie widzę przyszłości dla tego małżeństwa, ale najpierw powinna porozmawiać z Benem. To już jest totalne świństwo 

255

Jestem dużą dziewczynką. Wiem, czego chcę. Patrzymy na siebie, gdy czuję jego kciuk na mojej łechtaczce. Zasysając powietrze, pytam go – Dlaczego to robisz, Arsen? Dlaczego mnie pragniesz? Mógłbyś mieć kogokolwiek zechcesz. Arsen przebiega trzema palcami po mojej łechtaczce, następnie wciska je głęboko we mnie. Podniecenie przepływa przez moje ciało. Moje ręce zmierzają w kierunku jego włosów, przyciągam jego twarz bliżej mojej, gdy słyszę własny krzyk. Rozłożone nogi umieszczam na jego biodrach, dając zaproszenie dla jego bezlitosnego dotyku. Kwilę, gdy Arsen zaczyna poruszać ręką szybciej. Mocniej. Wspaniale brutalny. Po kilku chwilach, jestem tak blisko, ale on przestaje. - Wstań, odwróć się i wypnij – rozkazuje. Jestem tak zagubiona w przyjemności, że nie obchodzi mnie, co jego słowa oznaczają. Co on ma zamiar zrobić. Co my mamy zamiar zrobić. Do tej pory sami nabraliśmy się na udawanie, że jesteśmy tylko przyjaciółmi. W umysłowym otumanieniu wiem, że jeśli pójdziemy dalej, moje małżeństwo będzie skończone. Moja zblazowana strona mówi mi, żeby iść do przodu i pieprzyć się z Arsenem. Rzucić wszystko, żeby tylko raz po prostu żyć. Z drugiej strony istnieje duża część mnie, którą ignoruję odkąd zgodziłam się na spotkanie z Arsenem, mówi mi, żebym tego nie robiła. Nie robiła tego Benowi. Nie robiła tego sobie. Że oszukuję siebie. Że jestem lepsza niż to. Ta część mnie mówi, że kocham Bena i bez niego, będę niczym. Cóż, pieprzyć to. I pieprzyć winę, którą czuję. I pieprzyć, co moje kapryśne serce mi mówi. Jak powiedziałam wcześniej, chcę zapomnieć. 256

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

A Arsen… On jest moim kryptonitem. Więc odwracam się i schylam nad kuchennym blatem. Słyszę odgłosy rozsuwanego rozporka i rozrywanej folii. Kiedy czuję jego ręce na moich biodrach, łapię się krawędzi blatu. Pochylam się, oferując mu siebie, moje oczy lądują na przedmiocie, który błyszczy jasno pod wpływem światła padającego na moją rękę. To mój pierścionek zaręczynowy i obrączkę. Obojętnie podziwiam piękno pierścionków… prostotę wzoru… sposób w jaki świeci, jakby sygnał ostrzegawczy. Ben. Dał mi te pierścionki jako obietnicę bycia razem na zawsze. Ślubowaliśmy to wkładając na palce obrączki. Ben. Zamykam oczy, gdy przypominam sobie, co robię czy co mam zamiar odrzucić. Co chcę zrobić. - Chcesz tego? – pyta chrapliwie. - Tak! Tak! Tak! Zamknij się i pieprz mnie Arsen. Po prostu mnie pieprz – jęczę i błagam. – Spraw, żebym zapomniała. Proszę, spraw, żebym zapomniała. - Kurwa, Catherine – powoli pieści moje nagie plecy, przez co drżę pod jego czułym dotykiem – Zrobię to. To wszystko dzieje się na raz. Zamykam oczy, mój telefon zaczyna dzwonić, a Arsen wślizguje się we mnie, popychając do przodu z siłą. Mój krzyk ucieka z gardła. Czy to ból? Przyjemność? Wina? Może wszystkie trzy. Kiedy jego penis jest we mnie moje ciało natychmiast odczuwa różnicę. Grubość… długość… to nie to samo, ale to uczucie jest tak dobre. Może nawet lepsze, bo to nie jest Ben. Zamykam oczy i cichy głos krzyczy w mojej głowie, że to jest złe. W tej chwili nie istnieje nic oprócz Arsena i mnie. Nawet Ben. 257

- Lubisz to, Dołeczku? Lubisz mojego fiuta pieprzącego twoją cipkę? – syczy, gdy zaczyna się poruszać. Czuję jak moja cipka obejmuje go, gdy wbija się powoli i ostrożnie. Moje opuchnięte ciało ściska go, witając i biorąc wszystko. A moja komórka nadal dzwoni. Wstrzymuję oddech i ignoruję irytujący dzwonek. Nie chcę myśleć. Na krawędzi orgazmu, pcham moje ciało w jego stronę. Słyszę dźwięk naszych zderzających się ciał… i dzwonek telefonu. Arsen jęczy, gdy ściska moje biodra mocniej, a jego palce pozostawiają wgłębienia w mojej skórze. Wypełnia mnie brutalnie, usuwając każde wspomnienie Bena z mojego ciała. Moje jęki są coraz głośniejsze, gdy on regularnie pociera moją łechtaczkę. Jestem blisko, tak blisko. Telefon dzwoni znowu, znowu i znowu… Nie przestaje. Szydzi ze mnie swoją muzyczką. Nie otwieram oczu. Nie chcę stracić rytmu, ale moje ciało ma inny pomysł. Arsen chwyta moje dłonie, gdy pochyla się nade mną. Jego przód spycha mnie w dół i przyciska mój brzuch do blatu, a dzięki temu odzyskuję utracony rytm. Nie szepczemy wyznań miłosnych w jego kuchni. Nie śmiejemy się. Pomieszczenie wypełniają dźwięki rozszalałego uderzania naszych ciał oraz jęki. I pieprzony telefon nie przestający dzwonić. Arsen pieprzy mnie płynnie, gdy jego palce pocierają bez litości moją łechtaczkę. Czuję orgazm unoszący się blisko, czekający na finałowe pchnięcie. Otwieram oczy, schylam głowę i patrzę jak pompuje we mnie. Jego ogromny i lśniący fiut sprawia, że chcę wziąć go w usta i ssać. Podnoszę tyłek w powietrzu i pcham mocniej na jego penisa. Daję mu wszystko to, co mam. Arsen zaczyna uderzać mocniej, mocniej i mocniej. Mam pustkę w głowie. Jestem tak blisko. Ból staje się nie do zniesienia, ale nie mogę przestać cieszyć się agresją jego 258

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

bioder. To zbliża mnie do orgazmu. Arsen uderza we mnie ostatni raz popychając mnie do przodu. Razem dochodzimy mocno. - Kuuuuurwa! – krzyczy. Jęczę. Po długiej ciszy, gdy nasze ciężkie oddech są jedynymi dźwiękami w pomieszczeniu, Arsen wreszcie odpowiada na moje pytanie. - Ponieważ nie możemy pomóc sobie. Nie mogliśmy tego uniknąć. Kiedy Arsen wychodzi ze mnie, moje oczy lądują na telefonie, który wystaje z mojej torby. Ben trzyma Mimi i uśmiecha się do aparatu. Jakiś czas później, po kolejnej rundzie, leżę naga na Arsenie. Nasze ciała są spocone od pieprzenia, jego dłoń delikatnie pieści moje plecy, a krystaliczno czyste myśli formują się w mojej głowie. Moje serce wali gorączkowo, gdy zdaję sobie sprawę, że nie czułam tego od bardzo długiego czasu. ŻYWA. I chcę więcej. Dużo więcej.

***

Płaczę. Moje oczy są zmęczone. Dziwka. Boże, daj mi siłę. Chcę wrócić. Muszę wrócić, ale czy mogę? 259

Czy mogłabym wrócić do Arsena i kazać mu pieprzyć mnie znowu, dopóki ból nie odejdzie? Dopóki nie wyciągnie mnie z głębokiego oceanu żalu, w którym tonę? Fale. One ciągną mnie w dół. I muszę się przebić. Muszę. Ale on sprawił, że to wszystko odeszło. Sprawił, że zapomniałam na kilka godzin. Sprawił, że zapomniałam i chcę zapomnieć. Muszę zapomnieć. Wrzątek. Woda spływa w dół po mojej skórze, pali mnie, a to bardzo dobre uczucie. Ból jest słodką karą za to, że spróbowałam rozkoszy zabronionych. Pokrywa mnie piana, gdy szoruję moje ciało. Nie chcę, ale muszę. Nie mogę iść do łóżka pachnąc innym mężczyzną. Myję ciało jaśminowym płynem znowu i znowu. Muszę zmyć piżmowy zapach Arsena. Ignorując zaczerwieniony obrzęk między moimi udami, palące obtarcia na kolanach, rosnący siniak na mojej piersi blisko sutka… usuwam wszystkie jego ślady z mojego ciała. Po skończeniu prysznica, wycieram się do sucha i smaruję balsamem do twarzy i ciała, a potem wskakuję do łóżka. Moje włosy nadal są wilgotne od prysznica, więc moczą moją poduszkę, gdy się kładę udając sen zanim Ben przychodzi do łóżka. Nie wiem, jak mogłabym znaleźć się twarzą do niego, całując usta, smakując go na moich wargach, gdy chcę spróbować kogoś innego. Zaciskam nogi i czuję ból przypominający mi, że powinnam czuć wyrzuty sumienia. I tak jest, mam wyrzuty sumienia, ale nie sądzę, żeby to mnie zatrzymało przed powtórzeniem tego, co stało się dzisiaj. Nie. Chcę być egoistką. Po raz pierwszy od bardzo dawna udało mi się zapomnieć o bólu i przeszłości. Zatraciłam się w słodkim zapomnieniu ciała Arsena. Czułam się żywa. Czułam wolność odlatując od mojego gównianego życia i udając przez krótki moment, że byłam tylko Catherine. Kobietą. Zmysłową kobietą, która nie jest porażką. 260

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Kiedy Arsen mnie dotykał, nie czułam instynktownej reakcji na jego dotyk. Kiedy wchodził we mnie głęboko, nie czułam się, jakbym uprawiała seks w celu zapłodnienia, nie odczuwałam braku romantyzmu. Gdy mnie pieprzył na dywanie po raz drugi, nie czułam się jakbym była w pracy lub wykonywała zadanie. To była czysta, surowa pasja i chcę więcej. Pragnę więcej. Ale czy mogę przeżyć to z nim jeszcze raz? Nie wiem. Łzy winy wyschły, moje ciało jest czyste, a sumienie nieczyste, więc dlaczego jestem tak zdezorientowana? Odpowiedź powinna być prosta: odejdź, przyznaj się Benowi, przeproś i miej nadzieję, że on przebaczy i zapomni. Chodzi o to, że wstydzę się, ale nie jest mi przykro. Nie jest. To zabawne, serio. Myślenie o tym, jak Arsen wchodził we mnie sprawia, że robi mi się niedobrze, skręca mnie z poczucia winy. Jednak wspomnienia sprawiają, że moje serce trzepocze szybko jak skrzydła kolibra. Kontrola i powściągliwość odchodzą, bycie z nim było czystą rozkoszą. Czasami nie da się kontrolować, nie jest się w stanie myśleć, można jedynie zatracić się w tej chwili, a to najlepsze uczucie na świecie. To wyzwala. To wciąga. To wolność, która smakuje tak słodko na twoim podniebieniu, że nie możesz nic na to poradzić, że chcesz więcej za każdym razem. Ben dołącza do mnie w łóżku niedługo potem. Czuję jego ciepłą rękę na moim biodrze, gdy leżę obok nic niepodejrzewającego męża i zastanawiam się, co narobiłam. Przytłaczające obrzydzenie ryczy we mnie powodując mdłości. Brudna. Czuję się brudna. Jestem oszustką. Jestem szumowiną.

261

Nie mogę znieść jego dotyku, więc odwracam się i kładę po mojej stronie. Odwrócona do niego plecami mogę udawać, że jest jak każdej innej nocy. Mogę okłamywać siebie i ignorować wyrzuty sumienia zjadające mnie od środka, ale to nie pozwala mi zasnąć. W minucie, w której zamykam oczy, zdaję sobie sprawę, jak wielkim błędem to było. Mój umysł zaczyna odtwarzać to, co stało się w mieszkaniu Arsena. Z zaciśniętą piersią przypominam sobie każdy pojedynczy żywy szczegół… Dotykaj siebie. Chcę widzieć, jak sprawiasz, że dochodzisz. Tak… pocieraj palcami łechtaczkę. Kurwa. Patrz na mnie, gdy to robisz. Tak. Właśnie tak. Wyobraź sobie, że mój kutas jest w twojej cipce, gdy moje palce pieprzą ten twój słodki tyłeczek. Czujesz to? Obserwuję, jak bierze swojego penisa w rękę i zaczyna pompować powoli. W górę i w dół… W górę i w dół… Pocieram moją łechtaczkę szybciej, gdy obserwuję jak się głaszcze. Przestań. Pieprz swoją cipkę palcami. Tak… głębiej. Chcę widzieć, jak znikają w tobie. Wyciągnij je. Wstań. Chodź tutaj. 262

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Dobra dziewczynka. Teraz włóż je w moje usta i pompuj dłonią mojego fiuta. Sycząc wkłada w moją dłoń swoją erekcję i szepcze, żeby robiła to mocniej. Widzę, jak ssie moje palce. Pieści je językiem. A ja nadal go obserwuję. Tak. Mocniej… Mocniej… Boże, Dołeczku. Potrzebuję cię teraz. Oprzyj się na dłoniach i kolanach. Mam zamiar pieprzyć tę słodką cipkę właśnie teraz. Mocno. Tak zajebiście mocno. Tak, jestem na kolanach a mężczyzna, nie mój mąż, jest we mnie. Czuję, jak jego ręce otwierając mnie mocniej, żeby mógł wejść głębiej, pchać głębiej. Jego palce atakują mnie. Wszędzie. Czując jak moje ciało drży, pamiętam tylko jęk, który wyrywa się z jego piersi, gdy wyciąga i tryska na moje plecy.

Tak. Muszę przeprosić Bena za wszystko. Muszę przeprosić za kochanie smaku Arsena na moim języku, ponieważ ten to nie był on. Muszę przeprosić, bo po raz pierwszy od bardzo długiego czasu osiągnęłam orgazm bez zamykania oczu i wyobrażania sobie niebieskich oczu zamiast brązowych. Bo dzisiaj z szeroko otwartymi oczami, przeżywając orgazm zatraciłam się w morzu niebieskiego. 263

Mógłby mi wybaczyć? Nie jestem pewna, czy chcę go. Nie. Chcę. Chcę. Kocham Bena. Kocham mojego Bena. Co na narobiłam? Co ja narobiłam? Panika zaczyna we mnie rosnąć, gdy czuję, że Ben łaskocze swoją nieogoloną brodą tył mojego ramienia. Chowa nos w moim karku, wdycha głęboko sprawiając, że mój oddech przyśpiesza. Kiedy mam zamiar obrócić się do niego, żeby wiedział, że jestem rozbudzona, on mnie przytula. - Przepraszam. Zajebiście przepraszam, że nie byłem w stanie ci dać… ale ty mi wystarczasz. Jesteś więcej niż wystarczająca dla mnie. Jesteś całym pieprzonym światem, skarbie. I potrzebuję cię z powrotem. Proszę, przestań zamykać się na mnie, nie zniosę tego więcej – zacieśnia uścisk, gdy szepcze dalej. – Miej mnie, dopełnij mnie, złam mnie, napraw mnie, wypełnij mnie 64. Rób ze mną, co chcesz. Tylko ze mną zostań. Potrzebuję cię. Potrzebuję cię, żeby znowu żyć. Potrzebuję odzyskać moje życie, potrzebuję odzyskać ciebie. Umieram powolną śmiercią z każdym słowem wyszeptanym do mojego ucha. Jego słowa są jak sztylety wbijane w serce. Ranią mnie. Rozdzierają mnie. Jego słowa niszczą mnie. Nie wiedząc, co mam powiedzieć i czując się gównianie, nadal udaję, że śpię. Po kilku minutach, słyszę głęboki oddech Bena, więc wiem, że w końcu zasnął. Chcę krzyczeć. Chcę płakać. Chcę przeprosić. Chcę być sama. Chcę umrzeć. 64 Ależ on słodki  Ok. ja w tym momencie wylałam potok łez  a Cathy to suka… tak nawiasem pisząc -Sorrow

264

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zamykam oczy i składam sobie obietnicę. Nie zbliżę się do Arsena nigdy więcej. Nie powiem Benowi, bo to była jednorazowa rzecz i niektóre rzeczy lepiej przemilczeć. A to się nie może się nigdy więcej nie powtórzyć. Nie może. Wiem to. Przejdziemy przez to. Będzie tak, jakby nic się nie stało. Moja miłość do Bena będzie wystarczająca. Kocham go. Kocham go. Kocham go. Powtarzam to sobie, gdy zasypiam, ale ostatnią rzeczą, którą pamiętam jest obraz niebieskich oczu patrzących na mnie. I tak po prostu wiem, że moje słowa są puste, moje obietnice nic nie znaczą. Chcę zobaczyć Arsena ponownie. Chcę… Ale już nie mogę.

265

Rozdział 21

Ludzie mówią, że jeśli igrasz z ogniem, sparzysz się. Cóż, jeśli chodzi o Arsena, nie tylko chcę się sparzyć, chcę spłonąć. On jest moją okazją na bycie nierozważną. Na bycie szalenie, gwałtownie, niesamowicie szczęśliwą. Jednym pocałunkiem obudził we mnie coś, co było uśpione od bardzo długiego czasu – wolę do życia. I mam zamiar złapać to, nawet kosztem moich wartości i małżeństwa. Minęły trzy tygodnie odkąd nasz romans się zaczął. Trzy tygodnie życia w nieczystym niebie. Miejscu, gdzie jego smak, zapach, dotyk są wszystkim, co mnie obchodzi, wszystkim co sprawia, że moje serce bije mocniej. W miejscu, gdzie on jest moją jedyną rzeczywistością. Trzy tygodnie ignorowania myślenia o Benie w ciągu dnia i unikania jego dotyku w nocy. Kocham go nadal. Jednak nie jest on tym, czego potrzebuję, za czym usycham z tęsknoty. Szalenie potrzebuję być z Arsenem, aby poczuć spokój. Własny. Straciłam głowę dla tego mężczyzny i nie mogę się przed tym powstrzymać. Nie mogę nic zrobić, jedynie czekać i obserwować jak to się zrujnuje. A tak będzie. I to mnie złamie. Rozerwie. Na kawałki. W rzadkich przypadkach, kiedy Ben i ja jemy razem obiad, niezwykle trudno jest mi oglądać go jedzącego czy mówić do niego tak, jakby wszystko było normalne, ponieważ nie jest. Czasami małe rzeczy na przykład sposób, w jaki trzyma widelec lub wkłada jedzenie do ust, przypomina mi Arsena. Obserwuję ciemne oczy Bena i wyobrażam sobie blond loki Arsena między moimi udami. Patrzę na jego palce chwytające widelec i wracam myślami do zakazanego miejsca, gdzie palce Arsena były poprzedniego dnia. Jak bardzo bolało na początku, ale jak dobrze mi było, gdy pieprzył mnie zaraz po tym.

266

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

To straszne siedzieć przed moim mężem i przeżywać mój dzień z kochankiem. Najgorsze jest to, że gdy Ben chce się kochać, ja wyobrażam sobie Arsena. Ale taka jest rzeczywistość. Nikt nie mówił, że oszukiwanie jest ładne, ale do diabła, to wręcz obrzydliwe. Jednak nie mogę się powstrzymać przed robieniem tego.

***

Dzisiaj Ben jest pod wrażeniem, że idę do miasta na zakupy i może na obiad z Amy. Naprawdę, kłamstwa są tak łatwe do wypowiedzenia, kiedy nie obchodzi cię to już, albo kiedy straciłaś cały wstyd. To jest moja prawda. Arsen odbiera mnie swoim białym, sportowym autem z Grand Central i zaczyna jechać pozornie do nikąd – Dokąd mnie zabierasz? Bierze moją dłoń i nadal patrzy na drogę – Do mojego mieszkania. Czuję, że to jest jedyne miejsce, gdzie dostaniemy trochę prywatności bez martwienia się, żeby uciekać przed kimś, kto nas zna. - Ale jesteśmy na Manhattanie. Jestem pewna, że możemy mieć prywatność – pochylam się i przebiegam dłońmi po jego włosach. - Tak sądzę, ale pragnę cię. Nie będę w stanie powstrzymać się od wzięcia cię, nieważne gdzie będziemy – puszcza moją rękę, a jego palce wędrują po mojej nagiej nodze, jego pieszczotliwy dotyk rozgrzewa moją skórę jak słońce. Uśmiecham się i myślę o naszym poprzednim spotkaniu. Byliśmy w undergroundowym klubie nocnym. Arsen wybrał to miejsce, bo w tłumie mogliśmy być niezauważeni. Muzyka była szybka i głośna. Tłum poruszał się wokół nas, ale my pozostawaliśmy w naszym małym pęcherzyku. 267

Czułam zapach jego wspaniałej wody kolońskiej i jeśli chciałam, smakowałam jego pot na moim języku. Arsen opierał swoją głowę o moje czoło, chwycił mój tyłek i przyciągnął mnie do siebie, powodując bolesne pragnienie. Gdy fala się przetaczała, tańczyliśmy razem zjednoczeni. Powoli. Zmysłowo. Ciepło klubu, pot na naszych skórach, uczucie jego ciała tak blisko mojego, ale jeszcze niewystarczająco, żebym poczuła euforię. Nic nie wydawało się ważne oprócz Arsena. Szturcha mnie delikatnie, może nie tak delikatnie, a ja zaczynam się śmiać, kiedy czuję dokładnie czym mnie trąca. Uśmiechnięty Arsen zbliża swoją twarz do mojej i całuje mnie z otwartymi ustami, gdy nasze ciała owijają się wokół siebie. Kocham to. Powinniśmy czuć się niezręcznie robiąc to na środku parkietu, ale byliśmy w innym świecie, gdzie pasja, która robiła mnie niewiarygodnie mokrą i Arsena bardzo twardego, sprawiała, że wszystko wydawało się błahe. Nawet mnie nie obchodziło, czy nasze zdjęcia z tej nocy będą w gazetach. Zatraciłam się w ekstazie. Kiedy piosenka zmieniła się na jeszcze głośniejszą i szybszą, Arsen uświadomił sobie, gdzie jesteśmy. Puścił mój tyłek i ujął mój podbródek dłonią, a palcami przebiegł po moich włosach. Przysunął usta so mojego ucha i wyszeptał – Co takiego jest w tobie, co sprawia, że tracę swój cholerny rozum? Zanim zdążyłam zareagować, Arsen chwycił moją dłoń i pociągnął mnie w ciemny, pusty róg. Oparł mnie o ścianę i chwytając rąbek swojej koszuli wytarł pot z mojej twarzy, odsłaniając część swojego sześcioraka. Chciałam się pochylić i prześledzić językiem każdą kroplę potu. Po opuszczeniu koszulki, Arsen wziął mnie z zaskoczenia, gdy przycisnął przód swojego ciała do mojego i przyszpilił mnie do ściany. Położył ręce na ścianie otaczając moją głowę, a potem przebiegł nosem w dół przez moje włosy, szyję i za moje ucho. 268

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Poczuć ciebie… - wyszeptał do mojego ucha – pragnę tak cholernie mocno. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek kogoś tak chciał jak ciebie. To właśnie w tych momentach, kiedy byłam z Arsenem, tak pełna niego, nie przychodziła mi do głowy żadna myśl o Benie. Kiedy byłam w stanie pogrzebać moje uczucia do niego głęboko w moim sercu i ignorować winę ropiejącą wewnątrz mnie. Kiedy mogłam ignorować rzeczywistość i udawać, że Arsen był mój. I w tym momencie byłam pijana i naćpana nim. Miał wszystko, czego chciałam. Sprawiał, że chciałam odrzucić głowę do tyłu i śmiać się. Sprawiał, że zapominałam. Kiedy Arsen szeptał, jak mnie pragnął, poczułam silne i upajające podniecenie. Chciałam pokazać mu, jak bardzo mi pomagał. Obserwował mnie uważnie, gdy opuściłam oczy do miejsca, gdzie nasze ciała się łączyły. Moja ręka przebiegła po jego bokach, mięśniach klatki i brzucha. Nasza potrzeba siebie była wyczuwalna w powietrzu obok nas. Chciałam go dotknąć, poczuć w mojej dłoni, sprawić, żeby był tak rozgorączkowany jak ja. Chciałam, żeby padł na kolana z potrzeby. Dla mnie. Nie myśląc zbyt wiele, co robiłam, wsunęłam palce w jego jeansy i bokserki, aż dotarłam do erekcji. Zobaczyłam, że zamyka oczy i bierze głęboki oddech. Poczułam jak twardy dla mnie był. Chcąc dać mu tak wiele przyjemności jak to możliwe, powoli pieściłam jego długość, a mój kciuk leciutko otarłam główkę jego fiuta. W górę i w dół… W górę i w dół… Zacisnęłam odważniej palce wokół niego i usłyszałam syk.

269

Arsen spuścił głowę i zaczął składać pocałunki na całej mojej twarzy z taką czułością, że chciało mi się płakać. To było tak jakby ubóstwiał mnie swoim dotykiem, ustami. Jego poszukujące usta dotarły do kącików warg, potem do nosa i znowu wróciły do ust. Odwróciłam twarz, żeby go pocałować poszukując jego warg, języka, a on dał mi to, czego zapragnęłam. Pocałował mnie powoli, dręcząco, co uwolniło mój jęk i spowodowało otwarcie ust pod wpływem jego penetrującego języka. Arsen nadawał tempo pocałunkowi, nie pozwalał mi się wyrwać, nawet kiedy poczułam się obezwładniona przez niego. Opuścił ręce ze ściany i pociągnął mnie jeszcze bliżej niż wcześniej. Owinął ramiona wokół mnie i przeniósł jedną dłoń na mój tyłek, podnosząc mnie tak, że stałam na palcach. Puściłam jego erekcję i wczepiłam dłoń w jego włosy. Pociągałam za nie, co sprawiło, że jęknął. Przesunął usta na moją szyję i do moich piersi wystających z koszulki i zlizał z nich pot. W tym momencie traciłam zmysły z potrzeby, więc podniosłam moją nogę, żeby owinąć wokół jego bioder, przyciągając go bliżej niż wcześniej. W tej nowej pozycji byłam na niego otwarta. Pieścił wnętrze mojego uda, jego palce podniosły moją spódnicę i powędrowały w górę. Byłam pewna, że mógł poczuć jak mokra byłam, gdy jego dłoń pogłaskała moje majtki. Wiedziałam, że powinniśmy zwracać większą uwagę na to, co się działo dookoła nas. Mimo wszystko byliśmy w miejscu publicznym i ludzie mogli zrobić nam zdjęcie, ale szczerze mówiąc… Nie obchodziło mnie to, a Arsen wydawał się mniej zaniepokojony ode mnie. Arsen rozchylił usta, a jego oczy rozszerzyły się lekko, gdy poczuł jak bliska dojścia byłam. Jego palce drażniły i pieściły mnie, aż się roztrzaskałam. Mój puls bębnił w uszach i gardle, gdy czułam przepływające przeze mnie skurcze. Z każdym uderzeniem rozkoszy uciekał mi jęk. Gdyby nie wsparcie ręki na moim tyłku, zatoczyłabym się do przodu. Jego erekcja wciskała się mocno w mój brzuch, podczas gdy on obserwował z podziwem moją twarz, usta, szybkie podnoszenie i opadanie mojej piersi. Zauważyłam jego rozpaloną twarz i sposób, w jaki mocno zaciskał szczękę, jakby czuł ból i napięcie. 270

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Uśmiechając się Arsen położył palec do mojego podbródka i podniósł go, żebym spojrzała w jego piękne oczy. Pochylił się, żeby pocałować mnie jeszcze raz krótko i słodko. - Tylko… tak… niewiele… samokontroli – usłyszałam jak mówił przez muzykę. Potem pomógł mi opuścić nogę i poprawić nasze ubrania, a on swoją erekcję. Gdy był gotowy zaprowadził nas z powrotem do stolika. Pochylił się i wyszeptał – Nie wiem, jak to możliwe, ale wyglądasz piękniej niż wcześniej. Spojrzałam na niego czując, że moja twarz paliła i wymamrotałam – Hmm… dziękuję. Arsen patrzył na mnie chwilę dłużej, potem zarzucił głowę w tył i zaśmiał się – Kurwa, to był najlepszy taniec jakiego doświadczyłem. Może powinniśmy robić to częściej? Chciałam klepnąć go w ramię, ale zamiast tego się roześmiałam. Wyglądał tak uroczo, cały zawstydzony – Co mi przypomina… o twojej sytuacji. Arsen objął mnie ramieniem w talii – Nie myśl o tym, Dołeczku. Jestem bardzo usatysfakcjonowany. Po prostu trzymaj swój słodki tyłeczek przede mną, kiedy idziemy do stolika i będzie w porządku.

- Co to za uśmiech? – Arsen pyta. - Och, żaden. Tylko myślę o twoich ruchach. - Klub? – pyta z pewnym siebie uśmiechem na ustach. - Taa. - Kurwa, to było cholernie niesamowite. Zgadzam się. To było niewiarygodne, ale z jego powodu. Kiedy docieramy do jego mieszkania, podziwiam minimalistyczny wystrój. Byłam tu wcześnie tylko dwa razy. Zazwyczaj spotykaliśmy się w hotelu 271

w Queens, ale Arsen stwierdził, że jego mieszkanie może dać nam prywatność tak długo, jak będziemy udawać, że się nie znamy, kiedy wchodzimy. Ostatnim razem, kiedy tu byłam cała moją uwagę skupiłam na Arsenie. Wszystko tutaj wygląda na puste i pozbawione życia. - Jak to się stało, że nie masz żadnych zdjęć powieszonych na ścianach? – pytam zerkając przez ramię na Arsena, który rozbiera mnie wzrokiem. Wzrusza ramionami i idzie za mną. - To nie ma sensu. Chcę widzieć tylko to, co stoi przede mną – mówi zachrypniętym głosem. - Och. Umm… - jąkam się. - Czekaj, chodź tutaj. Ciekawa odwracam się i podchodzę do niego. Arsen zaskakuje mnie, gdy mnie podnosi i owija moje nogi wokół niego. Nasze ciała łączą się ściśle, a jedyną barierą są nasze ubrania. - Lepiej – mówi ściskając mój tyłek. – Tęskniłem za tobą – pochyla się i mnie całuje, nasze języki plączą się ze sobą. Po trwającym kilka minut pocałunku, przerywam go, żeby zaczerpnąć powietrza. - Też za tobą tęskniłam – mruczę w jego usta. Arsen prowadzi mnie do swojej sypialni i stawia mnie na podłodze przed lustrem stojącym obok jego łóżka. Patrzę na moje odbicie i ściągam spinki z moich włosów, które teraz spływają na moje ramiona. Pragnę go. On sprawia, że czuję się wolna. Sama jego obecność zakopuje tę część mnie, której nienawidzę, bo przypomina mi cały ten ból. Ból, o którym chcę zapomnieć. I Arsen robi to dla mnie. Może dlatego czuję obsesję na jego punkcie. - O czym myślisz? – pyta.

272

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Obserwuję Arsena w lustrze, kiedy zaczyna się rozbierać. Ściąga przez głowę swoją szarą koszulkę i rzuca na podłogę, a potem bierze się za spodnie i bokserki. Mocne mięśnie na jego torsie i ramionach sprawiają wrażenie, że mógłby mnie podnieść jedną ręką bez żadnego wysiłku. - Nic. Tylko cię podziwiam – mówię, a ciepło rozprzestrzenia się między moimi nogami, gdy obserwuję jego nagie ciało. Arsen chichocze i podchodzi do mnie. Umieszcza swoje ramiona na moich, pochyla się, wkłada nos w moje włosy i bierze głęboki wdech upajając się moim zapachem. Jest tak blisko mnie, że łatwe byłoby opadnięcie na kolana i wzięcie go w moje usta. Obrazki i wspomnienia jego smaku sprawiają, że drżę od stóp do głów. - Rozbierz się dla mnie, Catherine – rozkazuje szorstko. Kiedy zaczynam zsuwać marynarkę, on się cofa i siada na krawędzi łóżka. Obserwuje mnie uważnie, jakby był myśliwym, a ja jego zdobyczą. Moje ręce drżą, gdy zdejmuję ubrania, zostaję w moim czarnym koronkowym biustonoszu i stringach prezentując swoje szczupłe ciało. Widzę moje stwardniałe, różowe sutki i najbardziej intymną część mojego ciała odznaczające się przez koronkę. Spuszczam wzrok i obserwuję Arsena głaszczącego dłonią swoją erekcję. Seksowny uśmieszek zdobi jego twarz, gdy upaja się mną. - Chodź tutaj – rozkazuje cichym głosem, sprawiając, że drżę z podniecenia. Arsen wyzwala moją ciemną stronę, tę nieskrępowaną, która wychodzi na wierzch i chce być tak zła jak on. Może tak jest, bo on mnie uwalnia. Nie wiem, ale kiedy jestem z nim nie martwię się o nic innego niż on. Powoli staję nad nim okrakiem, a jedyną barierą między nami jest cienki materiał moich stringów. Tak łatwo byłoby pieprzyć się. Wystarczyłoby przesunięcie materiału na bok i opadnięcie na niego. Ale się nie ruszamy. Obserwujemy się intensywnie.

273

- Doprowadzasz mnie do szaleństwa – mówi zanim liże dolinę między moimi piersiami i delikatnie przesuwa dłoń na moje plecy. Odchylam szyję i oferuję mu siebie. - Tak bardzo chcę cię pieprzyć, Dołeczku. Nie byłem w stanie myśleć o niczym innym od naszego spotkania – unosi biodra, pocierając penisem moją cipkę. Zmysłowe tarcie sprawia, że jęczę, gdy czuję wilgotne ciepło mojego ciała sączące się przez materiał rozdzielający nas. - Czujesz, jak zajebiście bardzo cię pragnę? – pyta zachrypnięty. Spotykam jego spojrzenie i patrzę w jego rozgorączkowane jasne oczy – Też cię pragnę – szepczę cicho w jego usta. Chcę tego. Chcę jego. On jest wszystkim, czego potrzebuję w tym momencie. Arsen milczy przez chwilę – Wiesz, kiedy zobaczyłem cię po raz pierwszy, zapamiętałem twoje smutne oczy – przebiega palcem wzdłuż mojej szczęki. – Ale to było nic w porównaniu z tym, jak zagubione one były trzy tygodnie temu – dodaje. - A jak wyglądają teraz? – pytam ocierając się o jego penisa. Uśmiecha się z czułością i pociera kciukiem moje wargi – Nie tak zagubione. Kiwam. Jak latarnia, ten mężczyzna rozświetla całą ciemność wokół mnie. Arsen trzeźwieje – Dołeczku, chcę sprawić, że ten smutek zniknie całkowicie. - Och – nie sądzę, żeby to było możliwe. – Nie wiem, czy to może się stać. Ni-nie sądzę, że to możliwe – mówię. - Pieprzyć możliwe – całuje mnie w usta. – Dla ciebie zrobię wszystko, co niemożliwe. Nie ma miejsca na pieprzony smutek na tak pięknej twarzy jak twoja.

274

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Chcę się uśmiechnąć, ale zamiast tego kręcę głową jeszcze raz gdy łzy napływają do moich oczu. Opadam na niego, ale tego nie chcę. Odsuwam te myśli i pozwalam dreszczowi chwili zawładnąć moim umysłem. Arsen zaczyna całować moją szyję, śledząc językiem gęsią skórkę pojawiającą się na mojej skórze pod wpływem jego dotyku. Umiejętnie zdejmuje mój stanik i rzuca go na podłogę, a potem pociera dłońmi moje sutki, aż czerwienieją. Podnoszę się na kolanach, żeby ściągnąć stringi, kiedy on mnie zatrzymuje. - Nie – rozkazuje. – Zostaw je. Arsen chwyta swojego twardego kutasa w jedną dłoń, podczas gdy drugą chwyta cienki materiał stringów, odkręcając wokół swojej dłoni tak mocno, że można zobaczyć czerwony ślad na jego skórze. - Jesteś taka piękna, tak zajebiście słodka – mruczy. Zaczynam się obniżać na jego erekcję, kiedy mój telefon zaczyna dzwonić. To on. Dzwoni już czwarty czy piąty raz. - Nie odbieraj – Arsen wpycha swojego kutasa we mnie, a potem wyciąga i zaczyna pocierać moją łechtaczkę. – Odeślij go do poczty. Jeśli to on, wie, że jesteś zajęta z przyjaciółmi – śmieje się, kiedy wypowiada słowo przyjaciele. Okrutne kpiny Arsena wyrywają mnie z zamglenia. Trzeźwieję momentalnie. Czuję się rozdarta przez to, co mam zamiar zrobić, ale wilgoć między nogami mnie zdradza. Moja ciało wie, czego chce. - Nie. Muszę odebrać. Będzie się martwił. Nie rozmawiałam z nim od wyjścia dzisiaj rano – odsuwam jego ręce z mojej bielizny, schodzę z jego kolan i idę w stronę torby. Zakrywając piersi jednym ramieniem, łowię mój telefon

275

drugą ręką. Chciałabym zignorować Bena i zgasić poczucie winy jarzące się wewnątrz mnie. Kiedy w końcu znajduję telefon, odbieram. - Halo? - Kochanie. - Cześć, kochanie. Co się dzieje? Nie mogę rozmawiać zbyt długo. W sklepie jest coraz bardziej tłoczno i wciąż próbuję znaleźć ubrania – mówię bez tchu. Ben się śmieje – Możesz kupić cokolwiek zechcesz tak długo jak nie wybierasz tych rzeczy z falbankami, które wkładasz do łóżka i zawsze kończy się tak, że są przeze mnie rozciągnięte albo rozszarpane. Patrzę w dół na te, które mam na sobie i zauważam, jak rozciągnięte one są. Czując palący wstyd, zsuwam je z moich nóg i zrzucam na podłogę. Teraz jestem całkowicie naga. Czysta na zewnątrz, ale tak brudna w środku. - Hmm, Ben… ja… - W porządku. Muszę iść. Dzwonię tylko, że powiedzieć, że nie będzie mnie na kolacji. Mam papierkową robotę. Kerry zostaje i mi pomoże, więc pewnie coś zamówimy. Gdy wspomina imię Kerry, zaczyna mnie mrowić przeczucie, ale duszę je od razu. Nie mam prawa kwestionować czegokolwiek 65. Właśnie siedziałam na kutasie Arsena. - Och, dobrze – mam zamiar powiedzieć, że muszę kończyć, kiedy czuję rękę Arsena między nogami. Palcami odnajduje i napiera na moją pulsującą cipkę. Pochyla się i szepcze mi do ucha – Powiedz mu, że jesteś zajęta i musisz pozwolić mu odejść – naciska we mnie mocniej. – Chcę cię teraz pieprzyć. 65 Jeszcze tego brakowało, żeby była zazdrosna. Podejrzewam, że nasze przeczucia, co do K. się sprawdzą i umili Benowi czas w pracy. Niezła farsa nam się tu robi

276

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Czy to Arsen? – w jego głosie słychać niedowierzanie. Arsen chichocze, gdy nadal mnie głaszcze. Chcę skomleć z powodu złych rzeczy, jakie jego ręka robi mojemu ciału. Pożądanie zalewa moje zmysły. Arsen przyciska się do mnie bliżej, a jego erekcja tkwi między moim tyłkiem, a jego brzuchem. - T-tak, kochanie. To Arsen – mój głos drży. Próbuję odsunąć się od niego, ale mnie nie puszcza. Jego wolne ramię owija się mocno wokół moje talii, zatrzymując w miejscu. - Kurwa nie ośmielisz się, Catherine. Jesteś teraz moja – szepcze ostro w moje ucho. Nie ma już słodkiego mężczyzny sprzed kilku minut, a jego miejsce zajął stary Arsen, zimny i surowy. Jego kciuk wściekle pociera moją łechtaczkę, a palec wsuwa się i wysuwa we mnie66. - Co ty do cholery z nim robisz? Myślałem, że jesteście na zakupach – Ben brzmi na wściekłego. Tłumiąc jęki staram się wymyślić dobrą wymówkę, dlaczego jestem z Arsenem. Próbuję znaleźć kłamstwo, które przekażę mężczyźnie po drugiej stronie linii. Mężczyźnie, którego podobno kocham tak bardzo, mojemu wiernemu i wytrwałemu mężowi. - Wpadłam na niego. Jest tutaj ze swoją matką. Wiem, że mi nie wierzy. Jest cicho przez minutę. O minutę za długo – Muszę kończyć. Pa – mówi chłodno. Chłód w jego głosie mnie przeraża, co skłania mnie, żeby go powstrzymać przez rozłączeniem – Czekaj! – używam całej mojej siły do odepchnięcia Arsena. Tym razem to działa, bo pozwala mi zrobić krok w stronę środka pokoju. - Tak? – słyszę, jak Ben pyta.

66 To już jest szczyt kurestwa!

277

Moje ciało i umysł są w sprzeczności, ponieważ wciąż jestem pobudzona dotykiem Arsena, a już jestem chora z obrzydzenia, że pozwoliłam, żeby to się stało. Ale nie mogę przestać. Nie mogę. Zamurowało mnie i nie bardzo wiem, co powiedzieć. Tymczasem mój kochanek staje przede mną obserwując mnie wzburzonym spojrzeniem i oddychając ciężko. Jego wściekła erekcja jest kusząca i piękna. - Myślę, że zobaczymy się w domu – mówię. Mięśnie klatki Arsena są napięte, ale to ignoruję. Ben jest cicho i myślę, że ma zamiar się rozłączyć, ale zaskakują mnie jego następne słowa – Tak – Ben przerywa. – Kocham cię. Nie zapomnij o tym. Zawsze. Linia jest martwa, pozostawia mnie tonącą we wstydzie. Arsen musi zauważyć zmianę w mojej postawie, bo nie daje mi szansy na zrobienie czy powiedzenie czegoś i rzuca się na mnie. Podnosząc mnie w swoich ramionach, niesie mnie z powrotem do łóżka. Jak tylko mnie kładzie, zaczyna składać pocałunki na całym moim ciele, prawie tak jakby chciał mnie oznaczyć swoimi ustami. Natychmiast gdy czuję jego skórę na mnie, mogę wrócić do udawania, że nie istnieje nic poza ścianami tego pokoju. Wiem, że powinnam być na niego wściekła i zniesmaczona tym, co właśnie zrobił, ale nadal słyszę głos Bena w mojej głowie, a tego nie chcę. Nie mogę. Oszaleję z poczucia winy. Więc używam Arsena. - Arsen… Jego wargi lądują na moich – Tak… - mruczy między pocałunkami, gdy jego ręce badają krzywizny mojego ciała. - Potrzebuję cię. Teraz – błagam. Spraw, żebym nie poczuła niczego poza twoim ciałem we mnie. Pozwól mi zatracić się w rozkoszy. 278

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Pogrzeb prawdę, żebym nie czuła bólu z tego powodu. Podnosząc się na łokciach, unosi się nade mną. Zauważam jego czerwone i napuchnięte usta – A jak myślisz, co tutaj próbuję zrobić? - Nie chcę się już całować. J-ja… - Chcesz, żebym cię tylko pieprzył? – wpycha końcówkę swojego fiuta we mnie. – W ten sposób? Rozkładam szerzej nogi, żeby go powitać, łapię jego ramiona i podnoszę biodra – Tak, proszę. Nie chcę już myśleć – błagam. Jak tylko słowa opuszczają moje usta, wiem, że popełniłam błąd. Ciało Arsena sztywnieje natychmiast – Chodzi o jego telefon? Bo jeśli chcesz, żebym cię pieprzył, żebyś o nim nie myślała, nie zrobię tego. Pieprzyć to – Arsen prycha i stacza się ze mnie lądując na plecach. - Co masz na myśli? Ja… ty mnie nie chcesz? – siadam, chwytam białe, jedwabne prześcieradło i zakrywam moje nagie piersi, gdy wpatruje się w jego złote oblicze. Czubek jego penisa lśni od dowodu mojego pożądania. Patrzymy na siebie bez słowa. Rumienię się ze wstydu, a Arsen przypatruje mi się z otwartym gniewem na twarzy. - Nie – mówi stanowczo, a jego nozdrza falują. Jestem upokorzona i zażenowana jego słowami. Co ja sobie myślałam? Oczywiście, że mnie nie chce. Jestem niewartościowa. - Rozumiem. Ruszam się, żeby wstać, ale Arsen mnie blokuje. Klęczy przede mną, obejmując dłońmi moją twarz – Kurwa, Catherine. Przestań. Spójrz na mnie, proszę. Podnoszę oczy i patrzę na niego. Olśniewający. Nie mogę oderwać wzroku, jestem nim tak zaślepiona.

279

- Dlaczego zawsze tak z nami jest? - jęczy, przebiegając dłonią po włosach. – W jednej chwili odlatujemy, a w następnej chcę kogoś zranić – przerywa, a w jego oczach pożądanie walczy z niezrozumiałymi uczuciami. – Chcę cię. Tak cholernie bardzo. Wiesz to. Ale nie mogę tego zrobić. Nie wtedy, gdy myślisz o nim. - A-ale chcę ciebie – to nie jest kłamstwo. Chcę, tak bardzo. Zawsze gdy z nim jestem, nie czuję się zimna, pusta czy złamana. On sprawia, że wszystko znika. - Nie. Nie w ten sposób. Jestem bezużytecznym kawałkiem gówna do brania tego, co nie jest moje, ale nie pozwolę na to tutaj – wskazuje na swoje łóżko. – Nie tutaj. To jest miejsce, gdzie nie muszę się tobą dzielić. Tu jesteś moja – mówi delikatnie. - Och, Arsen. Nie jesteś… a on… - Ciii, piękna. Wystarczy o nim. Chodź tutaj, daj mi buziaka. Potrzebuję tych zajebiście słodkich ust na moich – mówi delikatnie. Kiedy Arsen puszcza moją twarz, pochyla się i całuje moje wargi jeszcze raz. To jest krótkie, ale nie mogę powstrzymać reakcji mojego ciała w chwili, kiedy nasze usta się spotykają. Jego pocałunek atakuje moje zmysły, upajam się jego słodkim smakiem. - Masz rację. Próbowałam… Przepraszam. Tak bardzo – mówię z poczuciem winy, gdy leżymy razem na łóżku. Powoli bada nasze splecione dłonie – W porządku. Rozumiem, co próbowałaś zrobić. Byłem tam. Używałem seksu, żeby pogrzebać myśli i emocje – całuje moje czoło zanim ciągnie dalej – czasami to działało, czasami nie, ale nie chcę cię pieprzyć, gdy myślisz o nim. - Przepraszam. - Zapomnij. Poza tym, podoba mi się to – puszcza moją dłoń i obejmuje mnie ramieniem śmiejąc się. – Przytulanie. Kto do diabła może to sobie

280

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

wyobrazić? Otaczałaś mnie swoją cipką. Rozmawianie i przytulanie zamiast pieprzenia – mówi, a chłopięcy uśmiech pojawia się na jego twarzy. - Jesteś pewien, że nie chcesz, żebym o to zadbała? – wskazuję głową na jego wzwód. - Nie, dam radę. - Ale to nie boli? - Nic z czym nie mógłbym sobie poradzić. Teraz bądź cicho i pocałuj mnie znowu. I gubimy się w słodkich chwilach zapomnienia. Nasze oddechy wzajemnie wypełniają płuca, Arsen powoli staje się częścią mnie.

***

Godziny później, zanim opuszczam jego mieszkanie, Arsen przytula mnie gwałtownie. Całuje czubek mojej głowy i twarz. Kiedy mnie puszcza, podnosi rękę i chwyta mnie za brodę – Czy z nim też tak jest? Jestem zaskoczona jego pytaniem. - Nie. Nie odpowiadaj. Nie chcę wiedzieć – mówi składając szybki pocałunek na moich ustach. Kiedy idę na stację kolejową, zdaję sobie sprawę, że powinnam zadzwonić do Bena, ale tego nie robię. Chcę myśleć o Arsenie chwilkę dłużej. Po raz pierwszy od rozpoczęcia naszego romansu, Arsen i ja nie byliśmy ze sobą intymnie, ale w jakoś czuję się bliżej niego niż wcześniej.

***

281

Kiedy docieram do domu później tego wieczoru, zostaję przywitana zapachem czosnku i pomidorów. - Ben? – pytam głośno, gdy ściągam moje diamentowe kolczyki czując moje włosy łaskoczące czubki palców. - Tutaj! – krzyczy. Chcę zmienić ubranie i umyć zęby, ale zamiast tego idę poszukać Bena chwiejnym krokiem. Nie jestem do końca pewna, co mam zamiar powiedzieć, kiedy go zobaczę. Jestem pewna, że nie kupił mojej wymówki, że wpadłam na Arsena na zakupach. Jak tylko docieram do kuchni, znajduję Bena stojącego przy blacie i jedzącego spaghetti z kwiecistej miseczki. Jak zwykle wygląda szykownie nawet w tych spranych jeansach i starej, szarej koszulce. Obserwuje ze smutnym wyrazem twarzy mruczącą Mimi, która ociera się o jego nogę. Gdy słyszy, że wchodzę, podnosi wzrok i ocenia mój wygląd. Smutek miga w jego oczach, ale szybko znika. I tak po prostu przypomina mi się wszystko złe, o czym chcę zapomnieć. On jest moim codziennym przypomnieniem o tym, czego nigdy nie będzie. - Cześć. Myślałam, że zamierzasz pracować do późna? – pytam kładąc torby z zakupami na podłodze. Arsen odebrał dla mnie kilka rzeczy, żebym mogła wrócić do domu i nadal odgrywać tę farsę. - Miałem, ale postanowiłem wrócić do domu. Myślałem, że tu będziesz… - Hmm, tak. Zdecydowałam zjeść kolację z Arsenem, bo nie widziałam go od wieków – gdy kłamię, czuję odrazę z tego powodu. Nie wiedząc, co powinnam zrobić, aby pozbyć się tego, wypycham wszystkie myśli o Arsenie i skupiam się na Benie. - Po prostu go zostawiłaś? – Ben pyta, ostrożnie umieszczając swoją miskę na blacie. Sięgam po serwetkę, żeby wytrzeć kąciki jego ust i pozwalam moim palcom unosić się nad jego ustami. Podnoszę wzrok i widzę jego znajome oczy, które patrzą na mnie z taką miłością. 282

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak, on chciał iść na drinka po kolacji. Nie byłam w nastroju na picie, więc wróciłam wcześniej. Obejmuje mnie ramionami trochę mocniej niż jestem przyzwyczajona. W ciszy patrzymy na siebie. Ben podnosi dłoń i przebiega kciukiem po mojej dolnej wardze. To samo Arsen robił dwie godziny temu. Zastanawiam się, czy może poczuć, jak nabrzmiałe są moje usta… - Uważam, że to bardzo ciekawe. Zniknął na tak długo, a nagle zdaje się być wszędzie – mówi cicho nadal pocierając moją wargę. To zaczyna boleć. - Co masz na myśli? Nie słyszałam go czy widziałam od tamtej nocy w barze – mówię, a zimny dreszcz przebiega wzdłuż mojego kręgosłupa. - Jak mogłem zapomnieć o barze? To był zajebisty pokaz. Jednak… - Tak? - Muszę powiedzieć, że on pojawia się wszędzie, ponieważ nie dalej niż trzy dni temu przeczytałem na Stronie Szóstej 67, że był widziany kilka razy z nieznaną blondynką w okolicach miasta. Czuję jak mój żołądek opada – N-naprawdę? Czy oni w-wiedzą, kim ona jest? - Tak, naprawdę – Ben chwyta mnie mocniej. – I nie, nie wiedzą. Wiesz, jaki jest Manhattan. Jeśli chcesz być anonimowa, to odpowiednie miejsce do tego. - Tak – mówię, podnosząc dłoń i umieszczając ją na ręce Bena próbując go zatrzymać, bo jego dotyk sprawia ból. - Jak już mówiłem, oni nie znają tożsamości kobiety, ale nie są tym zbyt przejęci. Nazwali ją „przysmakiem tygodnia” – śmieje się. Czuję jakby kopnął mnie w brzuch – Cóż, jeśli ona jest przysmakiem tygodnia, dlaczego mieliby być zainteresowani? 67 Było chyba, ale przypomnę. Kolumna plotkarska NY Post

283

- Nie mam pieprzonego pojęcia. W każdym razie nie moja sprawa. Chodzi mi o to, że wpadłaś na niego. Jak zabawne to jest? – pyta zjadliwie. - Hmm, tak. Cóż, ja… my nie rozmawialiśmy o jego życiu miłosnym. To było po prostu… hmm… no wiesz, życie. W każdym razie zakupy mnie wykończyły – zaczynam się od niego odsuwać, ale jego ręka pozostaje na mojej talii. – Ben, puść mnie. Chcę wziąć prysznic i pójść do łóżka. - Dlaczego, kochanie? Jesteś zmęczona? – pyta z nutką sarkazmu. - Tak. Możesz mnie puścić? Proszę – mówię, gdy próbuję odepchnąć go od siebie, ale znowu spotykam się z oporem. Nagle jego dotyk sprawia, że czuję się niekomfortowo. Jest coś w sposobie w jaki na mnie patrzy i w napięciu bijącego od jego ciała, dzięki któremu wiem, jak jest zły. Bardziej zły niż kiedykolwiek go widziałam – Zbyt zmęczona, by spędzić trochę czasu ze mną? – Ben pyta chwytając mnie za biodra i obracając nas w koło tak, że opieram się o blat. - Ben, nie. Nie dzisiaj. Jestem zmęczona. Proszę, przestań – czuję, że robi mi się niedobrze. - Kochanie… tęskniłem za tobą – kiedy pochyla się i wącha moją szyję, czuję jego desperację. Jego ręce zamykają się na moich nadgarstkach i podnoszą do jego szyi. Potem chwyta mój tyłek, podnosząc mnie na blat. - Nie. Naprawdę nie mam ochoty dziś wieczorem. - Potrzebuję cię, kochanie. Tak zajebiście mocno. To było tak dawno – mówi zachrypniętym głosem, gdy podnosi moją spódniczkę i ściąga majtki. - Nie! –wołam, odpychając go z całej siły. Słyszę, że Ben przeklina, ale nie podchodzi do mnie już. Nasze klatki piersiowe falują szybko. Opuszczam i poprawiam moją spódnicę bez patrzenia na niego – Powiedziałam nie, Ben – chce mi się płakać i wymiotować, ale tego nie robię. – M-muszę się położyć. - Jezu Chryste – mruczy. – Po prostu kurwa, idź – przebiega dłonią po włosach, jego frustracja uderza mnie w twarz. – Nie mogę z tobą wygrać. 284

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zapomnij. Idę do gabinetu – odwraca się i zostawia mnie na środku naszej pustej kuchni. Jak tylko widzę go wychodzącego z kuchni, rozpadam się i zaczynam płakać. Co ja najlepszego zrobiłam Benowi? Patrzę w dół i widzę, że moje ręce trzęsą się gwałtownie. Czuję odrazę, która wywraca mój żołądek do góry nogami. Chcę krzyczeć, chcę wymiotować, chcę umrzeć. Odpycham sama siebie, ale to jest cena, którą jestem w stanie zapłacić za bycie z Arsenem. Wyłączam głos w mojej głowie, który mówi mi, że to jest początek końca.

285

Rozdział 22

Jestem w Barneys i szukam sukienki, którą założę jutrzejszego wieczoru na wystawną galę Bena. Żałuję, że idąc tam, nie mogę spędzić nocy z Arsenem w jego łóżku, podczas gdy Ben będzie spoufalał się z ludźmi, których mam gdzieś. Gdy czekam na przyjazd Arsena, nie mogę powstrzymać uśmiechu na ustach, kiedy przypominam sobie jego słowa przez telefon sprzed godziny. - Co miałbyś ochotę zjeść? - Ciebie. - Przestań. Jestem poważna. - Ja też. - Nieważnie. Co powiesz na spotkanie się ze mną w Barneys, a potem zdecydujemy, gdzie pójdziemy? - Tak. Wrócimy do mnie. Tam pokażę ci, jak głodny jestem. Czuję ciepło między moimi nogami. Postanawiam poważnie postarać się znaleźć odpowiedni strój, zanim eksploduję z potrzeby. Mierzę suknię bez ramiączek od J.Mendel. Jest czarna, seksowana, ale nie wyzywająca. Szukając butów, mam szczęście, gdy bardzo słodki facet podchodzi do mnie pytając, czy nie potrzebuję pomocy. Po tym, jak zwracam uwagę na parę purpurowych Manolo podaję mu rozmiar i siadam czekając na jego powrót. W międzyczasie biorę telefon, żeby zobaczyć, czy nie przegapiłam żadnego połączenia od Arsena. Jest tylko jeden sms od Bena. Czuję ukłucie bólu w klatce piersiowej, ale ignoruję jego wiadomość i piszę do Arsena, żeby wiedział, gdzie jestem. Kiedy słodki blondyn wraca z butami, klęka przede mną, bierze moją nagą stopę w dłoń i opiera na swoim kolanie – Mam nadzieję, że nie ma pani nic przeciwko, żebym pomógł. To jeden z nielicznych przywilejów mojej pracy.

286

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Z uśmiecham na ustach odpowiadam na żart. On jest takim słodziakiem – Och, naprawdę? Jestem pewna, że kobiety nie mają nic przeciwko. Uśmiecha się i wskazuje na moje ślubne obrączki – Niestety wydaje mi się, że się spóźniłem. Mógłbym go pokonać? Mógłbym sprawić, że rzucisz go dla mnie? Patrzę na moją lewą dłoń i widzę wielki brylant od Bena i moją obrączkę. Chcę je zdjąć. Nagle bardzo mnie cisną. Słodki facet musi zauważyć zmianę w moje twarzy – Przepraszam, proszę pani. Nie miałem na myśli. - Miło jest widzieć, że tak świetnie się bawisz wybierając pieprzone buty, Catherine. On puszcza moje stopy i od razu wstaje. Podnoszę głowę i moje spojrzenie ląduje na wkurzonym Arsenie. Gdyby wzrok mógłby zabijać, biedny chłopak byłby już martwy. Zła na jego ton, wzruszam obojętnie ramionami i udaję, że nie obchodzi mnie, co jego słowa sugerują – Jest dobrze, cóż, było przed chwilą. Jeśli nie masz nic przeciwko, Arsen… Arsen odpycha go na bok, klęka, wkłada z powrotem moje szpilki Ferragamo, a potem wstaje. Odwraca się do sprzedawcy, podaje mu swoją czarną kartę American Express i mówi mu, żeby policzył za wszystko, co chcę. Po uregulowaniu płatności bez słowa chwyta mnie za łokieć i ciągnie mnie do przebieralni. Patrzymy na siebie w pełnej napięcia ciszy. Jestem tak zirytowana jego niegrzecznym zachowaniem, że moje dłonie drżą – Co to kurwa było? – krzyczę nie troszcząc się, że ludzie mogą nas usłyszeć. – On po prostu wykonywał swoją pracę. Wwierca się we mnie swoimi niebieskimi oczami, a jego spokojny głos jest silny i szybko gasi mój gniew – Mam to w dupie. On cię dotknął, a ty jesteś moja. Tylko moja. Tylko ja mogę cię dotykać.

287

- Nie jestem twoja. Jesteś głupi – szepczę. - Kurwa, co próbujesz powiedzieć? Chciałaś, żeby cię dotykał? Chciałaś go jako swoją następną zabaweczkę? Czyżby mój fiut już ci nie wystarczał 68? – Arsen syczy wiedząc, że mnie rani. - Nie! Przestań, Arsen! Czy ty w ogóle słuchasz, co mówisz? Popycha mnie, żebym usiadła na ławeczce – Szczerze mówiąc, Cathy… masz skłonności.. - Jak śmiesz? – zalewa mnie wstyd i gniew. - Cóż, jesteś tu ze mną, prawda? Podczas gdy twój mąż pracuje? - Nienawidzę cię. Arsen uśmiecha się chłodno – Nienawidzisz mnie tylko dlatego, bo wiesz, że to jest prawda. - Wychodzę. Do widzenia, Arsen. Zadzwoń do mnie, kiedy dorośniesz. Odwracam się do wyjścia, ale on łapie moją rękę. Próbuję go odepchnąć, ale jego ręce są na całym moim ciele. Przyciąga mnie do siebie – Przepraszam, Dołeczku. Nie miałem tego na myśli. Nie idź – mruczy. - Arsen! – protestuję bez przekonania, gdy jego dotyk rozpala pasję, którą tylko on we mnie wyzwala. Jego zręczne palce rozpinają moją sukienkę, która opada na podłogę. Arsen dociera do moich majteczek i odkrywa dowód mojego podniecenia. - Nie, nie wychodzisz. Jesteś tak zajebiście mokra. Będziesz się ze mną pieprzyć tu i teraz. - Nie chcę cię.

68 Hehe cyrk na kółkach – posuwa mężatkę i zazdrosny, ale ma rację jaskiniowiec ;) Swoją drogą Arsen niby taki celebryta, a nikt jeszcze ich nie sfotografował. Jak widać specjalnie się nie ukrywają :/

288

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Możesz mówić, że nie chcesz mnie, ale spójrz na siebie… jesteś przemoczona – wycofuje swój palec z mojej cipki i podnosi do moich ust. – Spróbuj siebie. Nie waż się mnie okłamywać. Pragniesz mnie – warczy. Robię to. Mogę spróbować mojego smaku na jego palcach. - Dołeczku, powiedz, że mnie pragniesz. Powiedz to – rozkazuje i znowu przenosi swój mokry palec we mnie – krąży, pogrywa ze mną, a fajerwerki rozświetlają całe moje ciało. - Powiedz to! - Tak! Arsen, pragnę cię! – ogłusza mnie przyjemność i pożądanie. Potrzeba i pragnienie. - Widzisz, jak cię dotykam? – szepcze chrapliwie w moje ucho. - Tak. - Patrz na to. Jak mogłabym odmówić? Jesteśmy w pomieszczeniu otoczonym lustrami. Widzę nasze odbicie z każdej strony i to rozpala moje ciało. Obserwuję jak rozpina spodnie i obniża bokserki uwalniając erekcję. Widzę, jak powoli opuszcza moje majtki i rozchyla mój tyłek. Popycha moje ciało w dół, więc jestem zgięta w pasie, a moje dłonie podpierają się o ławkę. - Wypchnij ten słodki tyłeczek na mojego fiuta – przysuwa penisa i pociera nim moje wejście. – Zdecydowanie chcesz się pieprzyć, mój piękny Dołeczku – jego głos jest pewny siebie, ale jest jeszcze coś dziwnego. – Kurwa. Ten tyłek… pochyl się niżej dla mnie… taaak… dalej. I to robię. Dryfuję na chmurze pożądania, z której nigdy nie chcę zejść. - Ładnie, Dołeczku. Teraz obserwuj to.

289

Obserwuję, jak wchodzi we mnie swoim penisem69. Jego pchnięcia są powolne. Arsen spowalnia to, ciesząc się obserwowaniem nas. Zatykam swoje usta dłonią. Gryzę ją mocno, gdy staram się powstrzymać głośne jęki. Gdy wychodzi ze mnie widzę w odbiciu, jak jego penis błyszczy. Wiem, że jeśli wezmę go do ust, posmakuję siebie. Arsen rozkazuje zachrypnięty – Odwróć się. Usiądź. Chcę cię widzieć. Całą. Rozłóż dla mnie nogi i pokaż mi tę słodką cipkę. - Arsen, może nie powinniśmy. Boję się, że nas przyłapią – chichoczę, gdy jedną ręką ściąga majtki z moich nóg, podczas gdy drugą pociera mnie bezlitośnie. Słyszę mokre dźwięki, gdy jego palce pracują we mnie. Wilgotno. Tak zajebiście wilgotno. Tak zajebiście pięknie. Śmieję się, bo tylko Arsen może sprawić, że w jednej chwili jestem wkurzona, a w następnej w doskonałym nastroju – Nigdy tego nie robiłam. - Czego? Publicznego pieprzenia? To nic, kochanie – seksowny uśmieszek zdobi jego twarz podkreślając jego piękno. Złote piękno. Puszcza mnie i ucieka mi rozpaczliwy jęk. Łapię jego dłoń i prowadzę z powrotem do mojego ciała. - Nie… Arsen, proszę… skończ to. - Położę się. Chcę widzieć, jak ujeżdżasz mojego fiuta. Nie mogę nic poradzić, że chichoczę, kiedy obserwuję, jak duże ciało Arsena próbuje się zmieścić w małej przymierzalni. On uśmiecha się figlarnie – Do tego zmuszasz mnie ty i twoje ciało, Catherine. A teraz mnie pieprz. Gdy obniżam się na niego, chwytam się jego ramion i trzymam je nad jego głową. Obserwując go, z nim wewnątrz mnie, czuję pulsowanie. Czuję się taka żywa. - Sprawiasz…

69 Gdzie jest prezerwatywa? Ostatnio zapomniałam dopisać, jak Ben im przerwał, też mieli zaczynać bez gumki. Czy oni oszaleli? Jeszcze tego brakuje, żeby w ciąże zaszła :/ Chociaż jakby zaszła, pewnie by donosiła. Jedna z moich koleżanek po wielu poronieniach rozstała się z mężem. Z nowym partnerem donosiła dwie ciąże bez żadnego leczenia.

290

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie kończę zdania. Jego usta zaciskają się mocno na moich, a jego dłoń łapie moje włosy ciągnąc w dół do wspaniałego pocałunku pełnego obietnic.

***

Gdy wychodzimy z Barney trzymamy się za ręce, nie martwiąc się o to, że ktoś nas zobaczy po tej stronie miasta i zrobi zdjęcie. Arsen mówi, że chce wstąpić do Barnes&Noble70. Kiwam głową, puszczam jego dłoń i owijam moje ramiona wokół jego tułowia. Chowam mój nos po lewej stronie jego klatki i wdycham zapach wody kolońskiej. Bycie w ten sposób z Arsenem, tylko we dwoje w środku dnia bez niczego konkretnego do zrobienia, ale cieszących się sobą nawzajem, sprawia, że czuję się szczęśliwa. Gdyby tylko życie zawsze mogło takie być. Wzdycham zadowolona, zacieśniam mój uchwyt wokół niego i pozwalam mu nas prowadzić. - Co jest, Dołeczku? Jesteś zbyt obolała, żeby chodzić? Myślę, że mogło mnie trochę ponieść w przymierzalni – śmieje się ściskając mój tyłek. Wybucham śmiechem. Błysk w jego oczach sprawia, że wygląda jak niegrzeczny chłopiec – Może tak było. Czekaj! Co ty robisz? – Arsen podnosi mnie z ziemi, przerzuca przez ramię i przygryza mój tyłek. - Postaw mnie w tej chwili, Arsen! – śmieję się i wierzgam na jego ramieniu, gdy nadal lekko mnie podgryza. - Co do diabła wyrabiasz, głupolu. Nie, nie, nie gryź mnie! To łaskocze! Ale Arsen mnie nie słucha, tylko śmieje się razem ze mną. Chcę mu oddać, nawet jeśli widzę do góry nogami, więc szczypię jego tyłek, co tylko wzmaga jego śmiech.

70 Coś jak nasz Empik

291

- Do diabła, nie. Oszczędzaj energię na później, Dołeczku. Planuję zająć te piękne usteczka, nie martw się – drażni się. - Arsen, poważnie! Przestań natychmiast! Opuść mnie! – śmieję się tak mocno, że boli mnie brzuch. - Nie. Zawstydzona tym, że przyciągamy uwagę, obejmuję moją twarz dłońmi i próbuję zejść – O mój Boże! To takie żenujące! - Pozwól im patrzeć. Biedni ludzie potrzebują emocji w ich nudnych życiach, Dołeczku. Poza tym, podoba mi się to – mówi z zadowoleniem. I znowu ten dupek przygryza mój tyłek. W taksówce w drodze do najbliższego Barnes&Noble, Arsen i ja zachowujemy się jak nastolatki. Całujemy, dotykamy, czujemy, nie możemy się sobą nacieszyć. Ręka Arsena pociera mój sutek pod koszulką. Moje dłonie na jego blond włosach przyciągają go bliżej. Jesteśmy w środku bardzo gorącego pocałunku, kiedy głos taksówkarza przełamuje nasze zamroczenie. - Joł, człowieku. Jesteśmy. Albo płacisz, albo będę krążyć wkoło i za to zapłacisz! Czuję rumieniec wypełzający na moje policzki, więc ukrywam moją twarz w szyi Arsena. Staram się opanować mieszaninę wstydu i zawrotów głowy spowodowanych przyłapaniem nas jak pary napalonych małolatów. Z błyskiem w oku i speszonym uśmiechem Arsen podnosi moją brodę i całuje mnie w czubek nosa – Chcesz nadal jechać? Czy powinniśmy wysiąść? - Jest ok. Chodźmy – mówię. - Dobry wybór. Zbankrutowałbym, bo mógłbym robić to cały dzień – mówi, głaszcząc lekko mój policzek wierzchem dłoni.

***

292

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Zostawiam Arsena przeglądającego półki z powieściami sf i idę do sekcji z romansami. Mając 15 lat odkryłam romanse historyczne i nigdy nie byłam w stanie przestać. Kiedy znajduję zwycięzcę, seksowną okładkę z półnagim facetem z uwodzicielskim spojrzeniem, chwytam ją i siadam na podłodze. Oparta plecami o półkę i nogami schowanymi pod tyłek, zaczynam czytać streszczenie. Brzmi dobrze, więc przerzucam strony dopóki nie dochodzę do ostatniej i czytam końcowe zdanie, żeby mieć pewność, że będzie szczęśliwe zakończenie. Niestety, to nie brzmi dobrze, więc wstaję, odkładam ją z powrotem i wracam poszukać Arsena. Gdy go znajduję, trzyma reklamówkę wypełnioną książkami. - Co kupiłeś? Pokaż mi – łapię za torbę i sięgam do niej przeglądając tytuły. Gapię się na niego zaskoczona, że wybrał taką literaturę. Przebiega dłonią po włosach, a rumieniec pokrywa jego policzki, gdy stara się wytłumaczyć swoje zakupy. - Tak, cóż… Widziałem filmy i… Harry Potter mnie przekonał, więc dam mu szansę. - Arsen! Nie wstydź się! To słodkie. A książki są niesamowite. Czytałam je wszystkie i pokochałam każdą z nich. Chcesz, żebym czytała je z tobą? – uśmiecham się. - Naprawdę? Zrobiłabyś to? – pyta z niedowierzaniem w głosie. - Tak! Bellatrix i Snape są moimi ulubionymi postaciami. - Bellatrix grała Helena Bonham-Carter? Kiwam. - Była cholernie niesamowita. Ale wszystko, co robi jest zajebiście genialne – cień uśmiechu drga na jego ustach. Oglądanie jego entuzjazmu jest urocze. Uśmiechamy się do siebie i cieszymy przez chwilę znalezieniem czegoś, co nas łączy. 293

- Dobrze, chodźmy. Umieram z głodu – mówię. Arsen przyciąga mnie blisko, obejmuje ramionami i składa pocałunek za moim uchem. Mój żołądek zaciska się, kiedy szepcze – Ja też… Podaję Arsenowi torbę z zakupami i mówię, że muszę skorzystać z toalety. Po drodze zauważam sekcję dla dzieci z wygodnymi kanapami, zabawkami na sprzedaż i jasno-kolorowymi okładkami. Są tu wózki zapakowane to tu to tam, mamusie mówiące swoim dzieciom, że nie można dotykać tego czy tamtego, opiekunki plotkujące między sobą, dzieci biegające i zrzucające książki z półek małymi rączkami, a inne siedzące ładnie i przeglądające strony wypełnione obrazkami. Czując znajome ukłucie w piersi przyśpieszam i próbuję uciec jak najszybciej. Po skorzystaniu z toalety i umyciu rąk, idę w stronę wejścia, omijając miejsce, które sprawia, że moje koszmary wracają. Kiedy docieram do wejścia, nie mogę znaleźć Arsena. Po kilku minutach spaceru po działach z przodu sklepu, zaczynam myśleć, że może poszedł mnie szukać. Niechętnie wracam na tyły. Sama wiedza, że zbliżam się do środka sprawa, że moje serce bije szybciej, moje kroki są cięższe, a dłonie się pocą. Miesiąc od mojego ostatniego poronienia, byłam w stanie unikać przebywania w bliskim kontakcie z dziećmi, zwłaszcza niemowląt i chciałabym, żeby tak zostało. Przełykam ciężko. Nie mam pewności, czy jestem gotowa, żeby moja szczęśliwa passa się skończyła. Nie mogę nawet patrzeć na kobiety w ciąży bez zazdrości i gniewu. Gdzie do diabła jest Arsen? - Jamie! Wracaj tu natychmiast – kobieta woła małego chłopczyka, który idzie pokracznie wąską alejką między stołami wypełnionymi książkami wprost na mnie. Usuwam się z drogi w ostatniej chwili unikając zderzenia z nim. Z ręką na piersi próbuję uspokoić oddech. Rozglądam się za Arsenem. Nie sądzę, że mogę tu zostać dłużej. Zaczyna ogarniać mnie panika. Opieram się na wyższej półce i zamykam oczy na chwilę. To nie ma znaczenia. To nie ma znaczenia. 294

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie obchodzi cię to, pamiętasz? Jesteś ponad nimi. Jesteś ponad tym. Skandując te słowa w mojej głowie jakby były litanią, walczę ze znajomą ciemnością, która próbuje mnie połknąć w całości. Nagle czuję silne ramiona, które mnie z niej wyciągają, przywracając do rzeczywistości, w której jest światło. Jego światło. Mam zamknięte oczy i pozwalam mu ściskać się kojąco. Z jego ramionami dookoła mnie, jego zapachem, spokojnym biciem serca, nękające mnie duchy zaczynają znikać. Cud tej chwili podkreśla to, że Arsen nie jest zakłopotany moim maniakalnym atakiem. Jeśli już to stara się pomóc przejść mi przez to. - Catherine, jestem tutaj. Jest w porządku – szepcze cicho. Kiedy jestem w stanie zebrać myśli i czuję się spokojniej, mówię do jego klatki – Musimy wyjść, Arsen. N-nie jestem pewna, czy mogę to zrobić… jeszcze nie. Arsen jest cicho przez chwilę – Nie sądzę. Myślę, że powinniśmy tu zostać, Catherine. Jego słowa są jak policzek. Bolą. Zaczynam się wyrywać, ale on mnie zatrzymuje zacieśniając uścisk – Nie. Proszę, Dołeczku, posłuchaj mnie. - Masz minutę, Arsen. Potem wychodzę – otwieram oczy i patrzę prosto na niego. – Z tobą albo bez ciebie. Podnosi dłoń i pociąga za swoje włosy – Nie możesz uciekać od swoich koszmarów. One w końcu cię dopadną. Zawsze tak jest. Nie było mnie przy tobie, kiedy to gówno się stało i nie ma dnia, żebym tego nie żałował, ale dzisiaj mogę ci pomóc. Mogę być tu dla ciebie. Nie musisz nic robić. Po prostu tam idź, stań twarzą w twarz ze swoimi demonami i pokaż im, na co cię stać. Jesteś

295

silniejsza niż myślisz. Stoisz tu ze mną po tym wszystkim. Śmiejesz się i znowu żyjesz. Więc walcz, Dołeczku. Kurwa walcz. - Och, Arsen… Jego słowa mnie łamią i składają w całość. Uderza w brzuch i pociesza w jednym delikatnym ruchu. - Posłuchaj mnie. Nie ma sposobu, żeby poprawić swoją teraźniejszość bez konfrontacji z przeszłością. Chodźmy tam, usiądźmy na kilka minut, a potem wyjdziemy. Nie będę popychać cię do czegoś innego, tylko ta jedna mała rzecz. Proszę, pozwól mi być tu dla ciebie – jest zażarte błaganie w jego głosie, oczach, uścisku. Śmieję się, bo sprawia, że to brzmi tak łatwo – Tylko ta jedna mała rzecz? - Do diabła tak. Wiem, że możesz to zrobić – mówi. Kręcę głową, bo nie mogę uwierzyć, że rzeczywiście słucham tego wariata i idę z nim zrealizować ten idiotyczny pomysł. - Dobrze. Nie mogę uwierzyć, że namówiłeś mnie na to. Czując lekkie pukanie w nogę, spuszczam wzrok i znajduję małe dziecko stojące przede mną i trzymające w rączkach „Gdzie mieszkają dzikie stwory”. Jej wielkie, niewinne, brązowe oczy przeszywają mnie swoją intensywnością. - Mój brat okropny. Nie chce mi przeczytać książki. Ja chcę książkę. Ze ściśniętym gardłem puszczam Arsena i klękam – Hmm… gdzie jest twoja mamusia lub niania? Chcesz, żebym pomogła ci je znaleźć? - Nieee. Lilah jest z przyjaciółmi. - Chcesz, żebym poszła po Lilah? Ona jest twoją starszą siostrą? - Nieee. Głuptasie! Lilah jest moją nianią. Chcę, żebyś przeczytała mi książkę – pociera swój nosek, kiedy widzi, że kręcę głową na nie. To straszne, wiem. Odmówienie tej pięknej dziewczynce łamie moje serce, ale nie mogę tego zrobić. Po prostu nie mogę. 296

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Mam zamiar wstać, kiedy chwyta moje ramię, a jej twarz rozjaśnia się jak słońce – Proooooszę? Moja mamusia powiedziała, że jeśli powiem proszę i dziękuję, mogę dostać wszystko, co chcę. Prooooszę? Przeklinam cicho i odwracam się do Arsena z błagającym wzrokiem. Trzyma ręce w przednich kieszeniach jeansów, a leniwy uśmiech zdobi jego usta. Wzrusza beztrosko ramionami – Poprosiła cię. Wiem, że udaje niezainteresowanego, ale jego oczy zaprzeczają tej obojętnej postawie. Przełykam ciężko, a moje serce bije tak szybko i mocno jak u spłoszonego dzikiego zwierzęcia. Kiwam do małego dziecka – Jasne. Dlaczego nie? Właśnie w tej chwili Arsen się do mnie uśmiecha, dzięki czemu decyduję się walczyć. Jego wsparcie jest wszystkim. Kiedy mała dziewczyna siada na moich kolanach z książką, czuję komfortowe ciepło bijące od niej, ogrzewające mnie, ocieplające moje serce i wiem, że jestem na dobrej drodze do odzyskania zdrowia. Zamykam na chwilę oczy, pochylam się i wdycham słodki zapach truskawek i czekolady z jej włosów. Po kilku minutach podnoszę wzrok i widzę niebieski ogień, który kocham tak mocno. Stoi z tyłu i patrzy na mnie z czułością. I wiem, że bolesny rozdział został zamknięty. On miał rację. Nawet kiedy horyzont wydaje się ponury i pełen bólu, musimy nauczyć się walczyć i przetrwać, ponieważ korzyści wynikające z tej bolesnej walki oznaczają, że odzyskujemy swoje życie. Arsen mnie tego nauczył. Patrzę na niego i mgła wokół mojego serca rozprasza się, gdy uderza we mnie prawda. Kocham go. Zakochałam się w innym mężczyźnie. Ale czy można kochać dwóch mężczyzn jednocześnie?

297

Ponieważ myślę, że to robię.

298

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 23 Arsen

Mogę znowu czuć. Mogę zobaczyć jej twarz. Mogę dotknąć jej ciała leżącego obok mojego. Mogę schować nos w jej włosach i powąchać ją. Mogę zamknąć oczy i poczuć jej słodkie usta śledzące moją twarz delikatnymi pocałunkami. Mogę ucztować na jej ciele, jakby to był mój ostatni posiłek. Mogę znowu czuć.

Popołudniowe słońce wpada przez otwarte okna mojego mieszkania. Otwieram oczy i znajduję tu Catherine obserwującą mnie w czasie snu. Leży na boku z rękoma schowanymi pod prawym policzkiem, a słońce ogrzewa jej twarz. Jeszcze nie wyszła. Zauważam uśmiech grający na jej wargach i nie mogę się powstrzymać przed oddaniem go. Ona sprawia, że jestem tak cholernie szczęśliwy. Są takie chwile, kiedy nie mogę uwierzyć, że jest w moich ramionach. Wydawałoby się, że wspólne spędzanie prawie każdego dnia, gdy jej mąż jest w pracy, śmianie się z głupot i uprawianie dużej ilości zajebistego seksu, może się znudzić, ale tak nie jest. Żyję dla tych chwil, kiedy jest ze mną. Kiedy zostawiamy świat poza tym pokojem i jedyna osoba, która się dla mnie liczy, jest tuż obok. Ma na sobie jedną z moich starych koszulek. Hmm… zastanawiam się, czy to wszystko, co ma na sobie. Słodkie. Jej blond włosy spływają wokół twarzy, ale oczy wyglądają na opuchnięte i zaczerwienione, jakby płakała. Chcę zapytać, 299

co wywołało jej płacz, co spowodowało ten smutek w jej oczach, ale zamiast tego dotykam ją. Kiedy jesteśmy razem, ten smutek i zagubienie opuszczają jej oczy. Pamiętam, gdy spotkałem ją pierwszy raz. Gdy uścisnęliśmy swoje dłonie, spojrzałem w głębię jej zielonych oczu i mogłem w nich zobaczyć jej cholernie złamaną duszę, która mnie przywoływała. Dołeczek, choć piękna na zewnątrz, ukrywała w sobie coś druzgoczącego, coś twardego, co chciałem naprawić. Miałem przeczucie, że chciałaby zmienić wszystko. Chciałem ją uwolnić od tego, co wciąż ją nawiedza. Chcę być jej świątynią pocieszenia. Chcę być jej cholernym wybawcą. Chcę ją uzdrowić. - Powiedz mi o Jessice – Catherine prosi dotykając mojego tatuażu na piersi. Najpierw nie odpowiadam, co pozwala mi cieszyć się pieszczotą jej palców, które obrysowują motyla. - Arsen? Chwytam jej małą dłoń, podnoszę do ust i całuję. Jak mogę słowami opisać, że czuję się winny śmierci Jessici? Odchrząkam i decyduję się być szczery z Catherine. Nie mogę patrzeć w jej doskonałe oczy i powiedzieć, że kogoś zabiłem, więc skupiam się na naszych splecionych palcach. - Zmarła. Umarła przeze mnie. - Arsen, spójrz na mnie. Co masz na myśli? - Zabiłem ją. Byłem pijany… byliśmy pijani… ona prowadziła – przerywam na chwilę i biorę głęboki oddech – nie powinienem pozwolić jej prowadzić, ale byłem tak najebany jak ona. Mieliśmy iść spać, ale

300

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

postanowiliśmy się przejechać jej nowym Ferrari. Wyszedłem z tego z dwoma złamanymi żebrami, a ona umarła. - Och, Arsen. Tak mi przykro… Milczymy przez chwilę. - K-kochałeś ją? - Tak. Była moim księżycem na bezgwiezdnym niebie. - Och. Ile miałeś lat? Chodzi mi o to, jak dawno to było? – pyta niepewnie. - Miałem dwadzieścia lat, a ona osiemnaście. Zamykam mocno oczy. Kurwa. Nawet po tylu latach to boli. - Tak mi przykro, Arsen. - Taaa, mnie też – przerywam. – Kobiety, narkotyki, alkohol… to wszystko pomogło mi zapomnieć i stłumić ból. Ale w końcu masz do czynienia z demonami i nigdy tak naprawdę się od nich nie uwolnisz, dopóki nie stawisz im czoła. I ja tego nie zrobiłem. - Czy ty… nadal ją kochasz? - Tak. Myślę, że jakaś część mnie nadal będzie ją kochać. Tak, byliśmy młodzi kiedy się poznaliśmy, ale ona była moją pierwszą miłością. - Musisz przestać się obwiniać za jej śmierć, Arsen. To nie była twoja wina. - Wiem, że nie była, ale nie powinienem był na to pozwolić. Nadal winię siebie… po prostu nie pozwalam winie zjeść mnie żywcem. Nie pozwalam jej mnie zniszczyć. Wiem, że Jessica by tego nie chciała. - Dlaczego nie próbujesz poznać kogoś innego? Zakochać się znowu? – pyta wpatrując się w moje oczy.

301

Upycham Jessicę z powrotem we wnękę w moim sercu, gdzie zawsze jest dla niej miejsce. Obserwuję Catherine bardzo długi czas. Jej zaczerwienione policzki, zielone oczy, wydaje się, że ona rozświetla cały pokój, cały mój świat. - Wiesz, nie sądzę, żebym mógł się zakochać znowu, ale… - Dlaczego marnujesz na mnie swój czas? To… to… - nie kończąc zadnia patrzy na mnie i widzę w jej pięknej twarzy ból, który mnie zaskakuje. - Co się dzieje, Dołeczku? Chciałbym poczuć ciepło jej skóry, więc podnoszę dłoń i śledzę jej policzek, szczękę, wargi. - Jak można coś tak złego czuć jak coś tak wspaniałego? Co to może znaczyć? – pyta. - Może to znaczy, że jesteśmy razem… Catherine jest cicho, gdy na mnie patrzy z tak zajebistym uczuciem, które sprawia, że moje serce śpiewa. Nie ma makijażu, jej usta są opuchnięte od moich pocałunków, a jej włosy leżą na poduszce. Nic nie mogę poradzić na to, że jestem zadowolony z zabiegania o nią. Nie obchodzi mnie to, że jest mężatką i wykorzystuję sytuację jak sukinsyn, którym jestem. Potrzebuję jej. - Dlaczego mnie chcesz? Jestem tak popieprzona. I do tego jestem oszustką i kłamczuchą – pyta. - Pragnę cię. Proste. Bez zbędnych wyjaśnień. Bez dlaczego, jak. Po prostu tak jest. Jesteś dla mnie idealna, Catherine. Całkowicie. A jeśli jesteś oszustką to kim ja jestem? - A co z Benem? To nie jest sprawiedliwe dla niego. On na to nie zasłużył. - Nie wiem. Pozwól, że o coś zapytam. Czy byłabyś w stanie teraz odejść od tego, od nas, nie patrząc wstecz? – pytam. - Nie wiem…

302

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Pytania pozostają bez odpowiedzi. Catherine zamyka oczy i przysuwa się do mnie. - Pocałuj mnie, Arsen. Pozwól mi zapomnieć – szepcze cicho w moje usta. Pozostawiam otwarte oczy i widzę, jak jej usta witają mój pocałunek. Zamykam oczy, kiedy czuję jej słodycz na języku. Całowanie Catherine jest zajebiście doskonałe. Przerywam pocałunek na chwilę, powoli ściągam jej koszulkę, odpinam stanik i przyciągam ją bliżej, aż czuję jej biust na mojej nagiej klacie. Chcę, żeby poczuła jak bardzo jej pragnę, jak bardzo jej potrzebuję. Nigdy nie jest wystarczająco blisko. Należę do niej. I myślę, że ona do mnie też, nawet jeżeli tylko na kilka godzin dziennie. Biorę, co mogę dostać. Z rękoma owiniętymi wokół siebie, całujemy się długo. Oboje jesteśmy nadzy, Catherine leży na plecach i zachęcająco rozkłada dla mnie nogi. Chryste, jak miałbym powiedzieć nie? Układam się między jej nogami, ale nie zatapiam się w niej od razu. Nie, lubię się z nią bawić i zmusić do błagania. Całuję jej nos, powieki, usta, schodzę w dół do obojczyka. Kiedy sięgam po jej piersi, pozwalam językowi bawić się jej sutkami, ssę je delikatnie i podgryzam mocno, aż słyszę jej jęk. Po chwili schodzę do brzucha, moje palce głaszczą jej łechtaczkę, żeby ją na mnie przygotować. Bez zrywania kontaktu wzrokowego klękam i oblizuję do czysta moje palce. Czuję jej smak w ustach i uśmiecham się, gdy widzę, że się rumieni. Catherine jest tak cholernie piękna i nie ma pojęcia jaką ma nade mną władzę. Schodzę w dół i przebiegam językiem po jej łechtaczce. Taka słodka. Wdycham jej zapach, jakby to był ostatni oddech w moim życiu. - Połóż nogi na moich ramionach – rozkazuję między jej udami i widzę jak drży.

303

Nie zrywając kontaktu wzrokowego opiera łydki i stopy na moich plecach. Jest tak cholernie doskonała. Znowu obniżam usta do jej cipki i atakuję ją dziko. Kiedy czuję, jak łapie moje włosy, podnoszę wzrok i obserwuję jak rzuca głową na poduszce i wbija biodra w moje usta znowu i znowu, gdy ją liżę i ssę. - Kurwa Arsen. Ja… ja… - wstrzymuje oddech. Chwytam jej tyłek w ręce i przyciągam ją mocniej do moich warg. Jej esencja doprowadza mnie do szaleństwa, bo nic nie jest tak słodkie jak smak twojej kobiety na języku. W tej chwili ona jest moja. Wkładam w nią dwa palce i uderzam mocno i szybko, aż dochodzi wykrzykując moje imię. Uśmiecham się, bo kocham sprawiać, że dochodzi z moim imieniem na ustach. Gdy jej ciało się uspokaja przesuwam się po raz kolejny między jej nogi. Otwieram je dla siebie jedną ręką, a drugą łapię mojego fiuta i pcham. Wreszcie… Dom, zajebiście słodki dom. Rozdzierająca potrzeba sprawia, że moje ciało drży. Wsuwam moje obie dłonie w jej włosy, żeby na mnie spojrzała i zaczynam się poruszać. Chcę widzieć jej twarz, gdy się pieprzymy. Na początku wchodzę w nią powoli, pozwalając jej ciału wziąć mnie na tyle, ile to jest możliwe, ale kiedy czuję, że zaciska się wokół mojego fiuta wychodzę z niej. Delikatnie odwracam ją na brzuch, chwytam jej biodra i wchodzę w nią gładko od tyłu. Cieszę się, że widzę czerwone ślady na jej białej skórze. Chciałbym, żeby jej cholerny mąż zwrócił na nią większą uwagę i zauważył je. Ogarnia mnie zazdrość, gdy zwiększam tempo, pieprząc ją mocniej, posiadając bardziej.

304

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Czuję, że jestem blisko. Łapię ją za włosy, odchylam jej głowę do tyłu. Widzę, jak mój fiut jest mokry od jej soków i kocham to. Pocieram jej łechtaczkę i zaczynam klepać jej tyłek. Wchodzę i wychodzę w jej ciało. Moje ciało. Posiadam ją. Catherine odchyla szyję i patrzy na mnie, gdy zbliżamy się razem do krawędzi. Krzyczę jej imię, a ona moje i tak po prostu dochodzimy razem, jak jedność, jedno ciało, jedna dusza. Patrzę w jej oczy i mój umysł wreszcie potwierdza to, co moje serce wie od dawna – należę do niej. Należę do Catherine. I chcę, żeby była moja, tylko moja. Uderzam jeszcze kilka razy, a nasze ciała drżą. Owijam ramiona wokół niej i przyciągam bliżej do mojej piersi i przesuwam się tak, że leżymy na łyżeczkę. Nasze nogi są splątane, mój fiut nadal w niej, a ja czuję się jakbym mógł latać. Wącham jej szyję i zlizuję pot z miejsca za uchem. Chichoczę, gdy czuję, jak drży. Nie mogę nic na to poradzić. Jest tak cholernie słodka. Mruczę w jej ucho – Cóż, witaj nieznajoma. Marzyłem, żeby cię spotkać. – Wbijam w nią delikatnie mojego miękkiego już penisa. Jedna z dłoni Catherine leży pod jej policzkiem, a drugą łączy z moja. - Czy ty w ogóle bywasz zmęczony? – śmieje się. - Nieee – puszczam jej dłoń i łaskoczę ją pod pachami. Śmieję się, gdy ona wije się jak ryba wyjęta w wody. Jest taka wrażliwa. Gdy się śmiejemy, wyciągam z niej fiuta. Nie chcę tego, ale to ważna bitwa i nie chcę jej stracić. Nienawidzę tej myśli. Catherine rozprasza mnie, gdy przejeżdża językiem po moim sutku i ssie go, dobrze wie, że przez to tracę zmysły. Chwilę później siedzi na mnie okrakiem i przytrzymuje moje ręce nad głową. Mógłbym się wyswobodzić w mgnieniu oka, ale lubię tę figlarną stronę mojego Dołeczka, więc pozwalam jej na to. Jej blond włosy spadają w dół, zlewają się z jej kremową skórą, a jej ciało jest idealne do ucztowania na nim. Jej piękne zielone oczy nie wyglądają już jak odłamki lodu. Świecą jaskrawo z podniecenia i mam nadzieję, że też z miłości. Zawładnęła mną.

305

Obniża swoje wargi do moich, całujemy się. Nie zauważam, że jej ręce puszczają moje, zanim jest za późno. Jej dłonie może i są małe, ale umieją łaskotać! Blokuję jej nogi moimi i przerzucam ją na tyłek. Lepiej. Widok jej ust doprowadza mnie do szaleństwa, więc znowu ją całuję. Chcę ją zjeść. Chcę ją pożreć. Nagle nie mogę się ruszyć. Nie mogę oddychać. Kocham ją. Ta kobieta jest dla mnie. Myślałem, że Jessica była miłością mojego życia i może to prawda, ale nie mogę dalej zaprzeczać, że zakochałem się w Catherine. Prawda mnie paraliżuje, upokarza, ale też uwalnia. I to sprawia, że czuję jakbym miał moc. Zajebistą moc superbohatera. - Dziękuję, Arsen. Dziękuję za sprawienie, że zapomniałam, znowu się śmiałam i za to, co zrobiłeś w księgarni – Catherine szepcze. Na wpół jęczę, na wpół warczę i ciągnę ją na moje kolana. Gdy siedzi na mnie okrakiem, obejmuje moją szyję, głaszcze moje włosy delikatnie poszarpując. Wkładam jedną rękę pod jej tyłek, drugą obejmuję ją w pasie i przyciągam tak blisko jak to możliwe. Z motylami w brzuchu czuję się jak dziewczyna, zamykam oczy, wącham jej szyję i liżę ucho – Chcę cię ponownie uszczęśliwić, Catherine. Naprawdę. I chcę być tym, dzięki któremu będziesz szczęśliwa. Catherine na chwilę zamyka oczy i wydaje się rozważnie dobierać następne słowa. Kiedy otwiera oczy, są zachmurzone. Złe przeczucie osiada w dole mojego brzucha. - Proszę, nie idź tam. Nie proś mnie więcej. N-nie mogę… Kurwa, to boli. - Do diabła, dlaczego nie? – pytam, bo jestem masochistą i wiem, że jej odpowiedź rozerwie moje wnętrzności.

306

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Bo jestem mężatką. I kocham go. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Pytałem, to mam. Szydzę – To wygląda tak, jakbyś go nie kochała tylko mojego kutasa, kiedy się ze mną pieprzysz. Moje słowa sprawiają, że drga. Cóż, ona sprawia, że robi mi się niedobrze. - Och, Arsen. Nie mów tak… nie bądź okrutny. Wiedziałeś, że mam męża. - Czy ty robisz sobie ze mnie jaja? Oczywiście, że wiedziałem! Nie miałem pieprzonego pojęcia, że to będzie tak bo… Zatrzymuję się zanim powiem coś, czego pożałuję. Pozwalam jej zejść ze mnie, siedzę na brzegu łóżka odwrócony od niej. - Wiesz co? Zapomnij, że cokolwiek mówiłem. Nieważne. To nie ma znaczenia, prawda? Po prostu dobrze się bawimy. Pieprzymy się, kiedy nie udajesz Perfekcyjnej Cathy, żony potężnego Benjamina Stanwooda. - Arsen – jej głos się łamie. - Nie. Jest w porządku, Cathy. Kumam to. Jestem twoim popieprzonym kryzysem wieku średniego o dziesięć lat za wcześniej. Zamiast poprosić Bena, żeby ci kupił diamentowy naszyjnik, wybrałaś pieprzenie mnie. Diamenty nie sprawią, że będziesz krzyczeć i dochodzić tak mocno, jak wtedy gdy ujeżdżasz mojego kutasa. Zaciskam zęby, moje ciało się trzęsie, gdy staram się kontrolować mój gniew. Nie chcę, żeby jad wewnątrz mnie rozlał się na nas, ale chcę ją zranić. Chcę ją złamać, roztrzaskać. Coś za coś, coś za coś, suko. Oddycham ciężko, zaciskam dłonie w pięści, żeby zatrzymać łzy, które chcą popłynąć. Chryste, to tak boli.

307

Gdy próbuję odzyskać kontrolę, czuję jak Catherine się porusza i próbuje wydostać z łóżka. Może ma już dość? Krzyżyk na drogę. Skończyłem. Zamykam oczy, podnoszę dłoń na kark i go masuję. Miękkie, ciepłe dłonie zakrywają moje kolana. - Nie rozumiesz. Nie możesz. J-ja też tego nie rozumiem, ale ta rzecz między nami nigdy nie powinna się zdarzyć. To jest złe, tak bardzo złe. Koch… Catherine się poprawia. – Co chcesz, żebym ci powiedziała? Co chcesz, żebym zrobiła? Ty-ty mówisz piękne słowa, Arsen, ale one nic nie znaczą. To tylko puste słowa. Kochasz się ze mną, pieprzysz mnie, robisz ze mną cokolwiek chcesz, a ja na to pozwalam, bo to kocham. Uwielbiam być z tobą. Patrzy w dół na swoje dłonie, a potem znowu łapie moje spojrzenie – Sprawiasz, że zapominam. Sprawiasz, że jestem szczęśliwa, uśmiecham się i chichoczę jak nastolatka… ale nie zdajesz sobie sprawy, że w moim małżeństwie było tak samo zanim to nadeszło, zanim zaczęło mnie ranić, zanim każde poronienie wypalało większą dziurę w moim wnętrzu. Moje małżeństwo nie było tylko dobre, Arsen. Było wspaniałe. I to nie jest Bena wina, że po tym wszystkim zdradzam go i jestem tu naga z tobą. Ben nadal jest tym samym mężczyzną. To ja się zmieniłam. To ja wybrałam oszukiwanie męża po sześciu latach. To ja odpowiadam na każdy twój telefon i przyjeżdżam tutaj. Nikt nie zmusza mnie do zdejmowania ubrań i klękania przed tobą… to ja. To wszystko ja. - Catherine… - Nie. Daj mi skończyć. Więc co sprawia, że z tobą będzie inaczej niż z Benem? Co sprawia, że myślisz, że masz to czego mi potrzeba? Chcesz, żebym odeszła od męża i była z tobą. TY miałeś być jedynie rozrywką, Arsen. Więc kiedy stwierdziłeś, że jesteś moją zabawką do pieprzenia i niczym innym… Nie wiem, co chcesz, żebym ci powiedziała. Nie wiem, czego ode mnie oczekujesz. Patrzę w jej oczy i zatracam się. Zaczynam błagać jak pieprzony dzieciak. - Nie wiem. Nie wiem. Tylko nie idź dzisiaj. Zostań ze mną… powiedz mu, że spędzisz noc z Amy. Nie wracaj na noc.

308

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Ona kręci głową – Czy ty mnie słuchałeś? – protestuje, jej głos się podnosi. – Nie. Wiesz, że to niemożliwe. Nie mogę. Muszę wrócić do domu. Ben zaczyna podejrzewać, że coś się dzieje. Muszę… - Odejść i odgrywać rolę zajebiście idealnej żony? – gniew zastępuje moje pragnienie. Wypluwam te słowa jakby były kwasem na moim języku. - Tak – stwierdza po prostu. - Pozwól mi o coś zapytać. Grasz w to też w nocy? Kiedy opuszczasz moje mieszkanie po tym, jak jesteś ze mną, wracasz do swojego idealnego domu za trzy miliony dolarów na przedmieściach Westchester i pieprzysz męża? Rumieni się i puszcza moje kolana. Klęczy na podłodze owinięta jedynie prześcieradłem i mówi – To nie twoja sprawa. - Kurwa, żartujesz sobie ze mnie? Tak, to jest moja sprawa. Jesteś moja – krzyczę, gniew przepływający przez moje żyły sprawia, że płonę od środka. - Nie. Nie jestem. Jestem Bena. Jestem jego żoną. Nie twoją – mówi cicho do podłogi. - Wiesz co? Pieprz się! – moja głowa pulsuje i wydaje mi się, jakby miała wybuchnąć. Wstając staram się uciec od niej jak najszybciej. - Nie. Nie. Nie. Proszę, Arsen… nie idź – błaga rozpaczliwie. Patrzę na nią na podłodze i widzę ból na jej twarzy. Kurwa. Nie mogę zobaczyć takiego bólu i nic z tym nie zrobić. Siadam na podłodze i przyciągam jej nagie ciało do siebie. Z jej niewielką postacią w moich ramionach sytuacja wydaje się mniej beznadziejna, niż w rzeczywistości jest. Nie boli tak bardzo jak wcześniej. Kiedy czuję, że znowu mogę oddychać, słucham jak mówi i bujam nas w przód i w tył. - Arsen, proszę nie denerwuj się. Pozwól mi pomyśleć. Daj mi czas na zrozumienie bałaganu, którego narobiłam. Proszę zrozum, że nie mogę tak po prostu zostawić Bena. J-ja… on nie zasługuje na to. Potrzebuję czasu do namysłu, Arsen. Potrzebuję czasu. Proszę, błagam cię. To znaczy… czy to coś jeszcze dla ciebie znaczy? Skąd mam wiedzieć, czy ty nie zrobiłeś skoku w bok? 309

- Co do kurwy? Czy czujesz jakbym robił skok w bok? – krzyczę. Po wzięciu głębokiego oddechu i uspokojeniu się kontynuuję. – Czy zależy ci mnie choć trochę? Te słowa rozdzierają moją pierś. Wydzierają moją duszę. - Tak. Tak bardzo, Arsen. Tak bardzo. A-ale to niczego nie zmienia. Niczego – powtarza. Nie ma wylanych łez, żadnego rozlewu krwi. Nic. Tylko prawda między nami. A to boli. To boli tak zajebiście mocno, bo nic nie mogę zrobić, żeby to zmienić. Nic nie mogę zrobić, żeby ona przestała kochać swojego męża, a pokochała mnie. Nic nie mogę zrobić, żeby go opuściła i była ze mną. Nic. Wykrwawiam się dla niej. Popołudniowe słońce zniknęło z pokoju i otacza nas ciemny chłód. Bujam nasze ciała i nie jestem pewny, kto kogo pociesza, uderza we mnie, jakie to jest zabawne. Piętnaście minut temu, czułem się jakbym był w pieprzonej nirwanie. Śmiech, zakochanie. A teraz to. Tak. Wykrwawiam się.

310

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 24 Cathy

Powiedziałam mu. Powiedziałam mu, żeby tam nie iść. Co mam teraz zrobić? Nigdy nie myślałam, że do tego dojdzie. Ale doszło. Nie można oczekiwać, że uda się igrać z ogniem bez sparzenia. Zrobiłam to i teraz się palę. Rzeczy są takimi, jakie chciałam, żeby były. Nadal chcę.

Każde działanie ma konsekwencje. Nie ma znaczenia, jak bardzo chcesz uciec, czy się ukryć. Prędzej czy później to cię dopada. Nazwij to karmą, jeśli musisz, ale wiedz, że karma jest suką. Chciałabym móc myśleć, że nie wiedziałam, co robię i w co się pakuję, ale tak nie było. Dobrze wiedziałam, że nie ma odwrotu w chwili, w której się pocałowaliśmy i poprosiłam go o zabranie mnie do jego mieszkania. Tej nocy dokonałam wyboru i ciągnęłam to dalej spotykając się z Arsenem za plecami Bena, którego okłamywałam. Jestem odpowiedzialna za każde kłamstwo, które powiedziałam i każde nieuczciwe zachowanie. Jestem.

311

A teraz muszę wypić piwo, którego nawarzyłam. Muszę ponownie dokonać wyboru. I nie ma znaczenia, jaką decyzję podejmę. Którą ścieżką pójdę. Każda z nich złamie moje serce. Stracę część siebie. Ale myślę, że już to wiem. Kocham dwóch mężczyzn. Jestem potworem, bo pociągnę za mną w dół kogoś jeszcze. Ta ciemność wokół mnie, mówię ci… podąża za mną gdziekolwiek pójdę, rozprzestrzenia się jak czarny tusz na białym papierze. Kulę się w jego ramionach, moja głowa spoczywa na jego piersi, a bicie jego serca uspokaja mnie, wypełniając gorzką nadzieją. Czy naprawdę mogę to zrobić? Wokół nas roztacza się zapach seksu. Podnoszę wzrok, spotykam jego ogniste spojrzenie i nachodzi mnie oczywista myśl – Arsen musi być w moim życiu. Nie mogę pozwolić mu odejść. Potrzebuję go. Pragnę go. Stał się ważną częścią mnie. Jest powietrzem potrzebnym do oddychania. Myślę, że nadszedł czas. Ale czy dam radę? Decyduję się wziąć prysznic przed powrotem do domu. Podnoszę rękę i wącham mój nadgarstek. Pachnie Arsenem – wspaniała mieszanka wody kolońskiej, potu i seksu. Po kilku minutach pod wodą, daję sobie spokój z czekaniem, aż do mnie dołączy jak zwykle. Kiedy kończę, ubieram się i wychodzę do pustego pokoju. Nigdzie nie widzę Arsena. Łóżko wciąż jest rozkopane, wygląda pusto i zimno. Ze szpilkami Ferragamo w jednej dłoni i moją skórzaną torbą w drugiej, mam zamiar udać się do kuchni, żeby go znaleźć, kiedy wchodzi do pokoju już wykąpany i ubrany. Odsuwa z czoła mokre blond włosy, a jego twarz wydaje się starsza i surowsza. - Och… wziąłeś prysznic w gościnnej łazience? – pytam. Nie wiem, co myśleć o poważnym mężczyźnie stojącym przede mną. 312

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Tak. Alec dzwonił, kiedy brałaś prysznic. Potrzebuje mnie w studiu. - Och. W porządku. Zgaduję, że z-zadzwonię do ciebie. - Cokolwiek chcesz. Będę w pobliżu – wzrusza ramionami, a jego głos brzmi lekceważąco. - Hmm… hmm… jeśli chodzi o wcześniej – jestem gotowa powiedzieć mu, że potrzebuję kilku dni na przemyślenie mojej decyzji, ale powstrzymuje mnie jego znudzony wygląd. - Dołeczku, zapomnij, że cokolwiek mówiłem. Myślałem o tym pod prysznicem. Układ, który mamy jest spoko. Ze mną w porządku tak długo jak z tobą. Wzdrygam się na chłód w jego oczach. Obserwuję, jak odwraca się i wychodzi z pokoju zostawiając mnie samą. Nagle czuję, że jest mi bardzo zimno. - Dobrze – szepczę w pustą przestrzeń.

***

Gdy jadę do domu, decyduję, że potrzebuję pozbyć się ciężaru. Muszę z kimś pogadać o tym, co czuję w związku z najważniejszą decyzją czy też błędem, który chcę popełnić w całym moim życiu. Arsen. Gdy o nim myślę, moja klatka piersiowa napina się, a w brzuchu mi się przewraca. Martwię się tym, jak na mnie spojrzał zanim wyszedł. Kręcę głową, odpychając te myśli i postanawiam zadzwonić do Amy. Ona jest najbardziej otwartą osobą, jaką znam. I ona przechodziła przez to wszystko. Jeśli ktoś mógłby wysłuchać mnie bez osądzania to adwokat diabła, którym ona jest. Łączę się z nią i czekam. - O mój Boże. Czy to Cathy Stanwood? Myślałam, że zmiotło cię z powierzchni ziemi, moja droga.

313

Chichoczę z powodu sarkazmu w jej głosie – Tak. To ja. Muszę z tobą pogadać i zgodnie z moim systemem nawigacji mam na to 40 minut zanim dojadę do domu – biorę głęboki oddech. – Zdradzam Bena… z Arsenem. - Wiedziałam. Po prostu wiedziałam. Mówiłam ci… ten chłopak wyglądał, jakby chciał cię wypieprzyć za każdym razem, gdy byliście w tym samym pokoju. Wiedziałam, że to kwestia czasu. Mówiła… - Przestań, Amy. Nie zadzwoniłam do ciebie, żebyś mogła mi powiedzieć, co myślałaś czy widziałaś. To bez znaczenia. Dzwonię, bo… bo myślę, że chcę odejść od Bena71 – zaciskam dłonie na kierownicy, kiedy wypowiadam te słowa, które nie sądziłam, że kiedykolwiek padną. - Cathy, jesteś pewna? Słuchaj. Wiem, że dzwonisz do mnie, bo przez to przeszłam. Dwukrotnie. Ale posłuchaj mnie, dziewczyno. Posłuchaj mnie uważnie. Mój pierwszy mąż był świnią, która sypiała z żoną najlepszego przyjaciela i nigdy nie żałowałam zostawienia go. To była najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęłam. Ale Matt był słodkim i naprawdę miłym facetem. Byłam w złym momencie w życiu, kiedy myślałam, że małżeństwo z nim mnie uratuje. Więc kiedy zdałam sobie sprawę, że to zmierza donikąd, zdradziłam go. Zdradziłam go i złożyłam papiery rozwodowe. I powiem ci, że to był największy błąd. Żałuję go każdego dnia, jak również tego, jak to skończyłam. On na to nie zasłużył. - Nie myślę, że Ben zasłużył na zdradzenie go z Arsenem, ale jest za późno. To już się stało i-i nie sądzę, żebym mogła przestać. Nie teraz – przełykam ciężko i wyduszam moje kolejne słowa. – Arsen sprawia, że czuję się żywa. Sprawia, że znowu czuję. Kiedy jestem z nim, czuję się całkowicie wolna… Czuję jak moje serce… - Pozwól, że ci przerwę, kochanie i nazwę to bzdurami. Nie sądzę, żeby twoje serce miało coś z tym wspólnego. Prawda jest taka, że podoba ci się, jak wspaniały dwudziestoczterolatek cię pieprzy. I nie mogę powiedzieć, że cię winię. Byłam tam, robiłam to – pieprzyłam króliczka energizera. Więc, proszę… 71 W końcu jakaś mądra decyzja!

314

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

bądźmy szczere. Chcesz zostawić Bena - niesamowitego faceta, który całuje ziemię, po której stąpasz, bo znudziło cię małżeńskie życie i wolałabyś... Zaciskam zęby zanim jej przerywam – Wiesz co? Myślałam, że będziesz ostatnią osobą, która mnie osądzi. Nie zadzwoniłam, żebyś mówiła mi, że wszystko, co robię jest złe. Wiem to. Szukam kogoś, kto mnie wysłucha i może udzieli kilku rad, zamiast mówić, że zdradzam męża, bo jestem znudzona. - Więc posłuchaj mnie, Cathy. Powiedz mi, dlaczego zdradziłaś? I jaki masz cel dzwoniąc do mnie, skoro już się na to zdecydowałaś? Oczekujesz, że powiem ojej!?! Życie jest trudne, więc można zdradzać? Wiesz, że byłam o ciebie zazdrosna. Ben będąc z tobą w tym samym pokoju nie spuszczał z ciebie pełnego miłości wzroku. Więc tak. Jestem wkurzona. Nie słyszałam cię od straty dziecka, a nagle dzwonisz do mnie jakbym była niebieską linią i mówisz, że myślisz o odejściu od męża – przerywa. – Skarbie, nie wiem, czego ode mnie oczekujesz, ale myślę, że popełniasz największy błąd swojego życia. Ostrzegałam cię. To jest to, co chciałaś usłyszeć? Wstyd przebiega przez moje ciało – Wiesz co, Amy? Jesteś taką hipokrytką. Możesz iść do diabła. W-wiem, że to co zrobiłam jest straszne… - Do dupy jest usłyszeć prawdę, nie? - Ben na to nie zasłużył. Do diabła. Mieszkam z tym mężczyzną. Jestem jego żoną. Wiem, że jest ostatnią osobą, która zasłużyła na zdradę, ale to się stało i nie mogę tego cofnąć. Nie mogę, słyszysz mnie? Nie mogę. Nie wiem, dlaczego do ciebie zadzwoniłam. Przepraszam, jeśli mój telefon cię wkurzył, ale nigdy nie pomyślałabym, że ocenisz mnie tak surowo, bo przeżyłaś to już. Czasami takie rzeczy się po prostu dzieją… - mój głos się łamie i zaczynam płakać. Cholera. - Tak… ale są możliwe do uniknięcia. - Nie mogłam! Przepraszam –szlocham. Po kilku chwilach niepewności, Amy w końcu się odzywa – Och, skarbie. Przepraszam. Jestem po prostu taka zła. A sposób w jaki się oddaliłaś jakby nic 315

nie było ważne, bo to się stało… - ona jęczy do głośnika. – Zapomnij o tym. Dam ci tylko jedną radę. Każde małżeństwo jest inne i ludzie zdradzają z tak wielu różnych powodów. Niektórzy zdradzają, bo mogą i wiedzą, że nie zostaną przyłapani. Inni z powodu nudy czy pożądania, a to jest ich wołanie o pomoc. Niezależnie od powodu, zanim zakończysz małżeństwo, upewnij się, że jesteś tego pewna, bo to nie wróci. Nie ma wehikułu czasu, który pozwoli się cofnąć, jeśli twój związek z Arsenem nie zadziała. Kochanie, są szanse, że to nie będzie działać. Tak jest zazwyczaj. Kto wie? Może pojawi się jakaś nowa, młodsza dziewczyna o ładniejszych piersiach i Arsen zostawi cię dla niej. On jest młody, Cathy. Dlaczego myślisz, że jest poważny i nie zabawia się w koło? Nie jesteś po prostu przysmakiem tygodnia? Albo miesiąca? - Nie wiem – pociągam nosem. – Wiem tylko, że nie mogę robić tego Benowi. I nie mogę przestać widywać Arsena. Potrzebuję go. Więc pozostaje tylko jedna opcja, odejście od Bena. - Ale co jeśli… - A jeśli rzeczy z Arsenem nie zadziałają, cóż, przynajmniej Ben będzie wolny i znajdzie kogoś, kto zasługuje na niego bardziej niż ja. Wiem, że to brzmi jak żałosna wymówka, ale taka jest prawda. Nie zasługuję już na niego. W tym momencie mojego życia pragnę Arsena tak bardzo, że jestem w stanie rzucić wszystko. Poza tym nie mogę już oszukiwać Bena… iść z nim do łóżka i pozwalać mu na dotykanie mnie po tym, jak byłam z Arsenem. To nie w porządku. To nie w porządku. Cisza. Mogę sobie wyobrazić, jak Amy ze sobą walczy. - Kochanie, rób co uważasz za słuszne. Po prostu pamiętaj, że to nie wróci. To wszystko. A jeśli to się wypali, będziesz rozwiedziona i samotna. Oczywiście, będę tu dla ciebie, ale… - Wiem. Nie będzie już tak samo. - Czujesz coś do tego dzieciaka? - Tak, czuję. Amy, myślę, że zakochałam się w nim.

316

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Dziewczyno! O mój Boże. Nie takiej odpowiedzi się spodziewałam. Jesteś pewna… że to jest miłość, a nie pożądanie? - Nie wiem, Amy – wzdycham. – Myślę, że to miłość. Czuję, że to miłość. Wygląda, jak miłość. - Równie dobrze to może być zauroczenie, nowość… ale powiedz mi, co z Benem? Nie kochasz go już? Nie obchodzi cię, co to z nim zrobi? - Obchodzi i to bardzo. Dlatego nie mogę tego ciągnąć. Muszę go uwolnić, Amy. Pozwolić mu odejść, nawet jeśli to złamie jego serce… i moje. Dojdzie do siebie… my wszyscy dojdziemy. Kocham go, ale nie jestem pewna, czy jestem w nim jeszcze zakochana. I tak jest. Kocham Bena. Bardzo. Ale on nie sprawia, że moje serce trzepocze. On nie powoduje, że czuję motyle w brzuchu. Bycie z Benem nie wystarcza mi już… Nie. Te wszystkie uczucia przeniosły się na niego. Na Arsena. Więc myślę, że to jest odpowiedź na moje pytanie. Po tym jak pytam Amy, co u niej słychać, żegnamy się i rozłączamy. Już dawno minęłam ulice Manhattanu, prowadzę w ciszy po zadrzewionej okolicy mojego domu. Parkując na podjeździe zauważam brak czarnego Maybacha Bena. Zastanawiając się, czy pracuje do późna, wyciągam mój telefon i sprawdzam, czy nie mam nieodebranych połączeń albo smsów. Mam tylko jedną wcześniejszą wiadomość z pytaniem, czy nie chcę spotkać się z nim w mieście i zjeść lunchu. Oczywiście ją zignorowałam, ponieważ byłam zbyt zajęta smsowaniem z Arsenem i czekaniem na niego. Parkuję w garażu i przechodząc przez korytarz zapalam światła. Teraz jestem pewna, że Bena nie ma w domu. Stoję pod kryształowym żyrandolem i rozmyślam nad moim następnym ruchem. Palcem dotykam podbródka, próbując znaleźć wymówkę, dlaczego do niego nie zadzwoniłam przez cały dzień. Telefon dzwoni pięć razy zanim zostaje odesłany do poczty głosowej. Dziwne. Patrząc na telefon upewniam się, która godzina – tak, powinien być w domu od kilku godzin. Po dwóch nieudanych próbach zostawiam wiadomość, że 317

jestem w domu, ale kładę się do łóżka i porozmawiamy rano. Dokładnie tak jest od trzech tygodni. Ignoruję jego telefony w ciągu dnia i unikam go w nocy. Z piersią pełną poczucia winy rozglądam się po wielkim domu, naszym domu i zastanawiam się, co się stanie z tym wszystkim, jeśli pójdę dalej z jak sądzę moją ostateczną decyzją. Jęczę, gdy łzy zaczynają wypełniać moje oczy. Od kiedy jestem taka płaczliwa? Kładę na podłodze worek z Barneys, a potem idę w stronę sypialni. Muszę odpocząć. Tak, to jest to. Wszystkie kłamstwa, zdrady i skradanie się wkoło w końcu mnie dopadły. Jestem wyczerpana. Jestem emocjonalnie i psychicznie załamana. Wciąż nie dostaję wiadomości od Bena, więc szukam pocieszenia w śnie.

***

Kiedy otwieram oczy następnego poranka zauważam, że poduszka Bena wygląda na nietkniętą. Zastanawiam się, czy spał w gabinecie. Wstaję i idę go poszukać, nie do końca pewna, dlaczego nagle czuję potrzebę… żeby zobaczyć go, dotknąć, poczuć jego ciepłą skórę na mojej, upewnić, że jest prawdziwy. Przez chwilę stoję pod jego gabinetem, nie mogę nie zauważyć, że moje ręce drżą. Po kilku sekundach głębokiego oddychania, pukam, naciskam klamkę i otwieram drzwi. To co widzę szokuje mnie. Obserwuję pokój nie do poznania. Do diabła, co tu się stało? Wygląda jakby tornado uderzyło w gabinet Bena.

318

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Dokumenty i artykuły są porozrzucane po całym biurku i podłodze. Jego ubrania są rzucone w rogu. K-kanapa… miłosna kapana zniknęła, a jej miejsce zajęła nowa w kolorze ciemnego wina. Nowa. Na drżących nogach podchodzę do nieznanego mebla. Nie powinno jej być tutaj. Powoli… niepewnie… klękam przed nią i moje palce pieszczą gładką powierzchnię. Chłodna skóra daje przyjemne uczucie. Zabawne, nie zdawałam sobie sprawy, jak ciepło mi jest. Szarpię dekolt mojego szlafroka, nagle czuję jakby pokój się zwęził, przytłacza mnie – nie mogę oddychać. Muszę się stąd wydostać. - Jak ci się podoba? – dostarczyli ją wczoraj – Ben mówi beznamiętnie. Odwracam się, kiedy nieoczekiwanie słyszę jego głos – Ben! Kochanie. Przestraszyłeś mnie – Ben obserwuje mnie opierając ramię o ościeżnicę. Jego marynarka jest przerzucona niedbale przez ramię. Zauważam, że ma te same ubrania, co wczoraj. - Przepraszam. Nie chciałem cię przestraszyć. Odsuwając się od drzwi, Ben podchodzi do mnie ostrożnie, a mój puls zaczyna przyśpieszać. Kiedy staje przede mną podaje mi dłoń. Podaję mu swoją, pozwalam mu się podnieść i przyciągnąć nasze ciała do siebie. Niepewnie stoję na stopach i trzymam się jego klatki piersiowej dla wsparcia. Patrzę w jego oczy, które zazwyczaj świecą jasno, ale dzisiaj wyglądają na wzburzone i matowe jak kamienie szlachetne. Obserwują mnie intensywnie. Jego spojrzenie pozbawia mnie tchu, rozbiera mnie i sprawia, że moje serce bije w dzikim szale. Ben podnosi rękę i palcem pieści mój policzek. Nie zamykamy oczu, więc możemy patrzeć na siebie, jakbyśmy próbowali zapamiętać swoje rysy. I ja to robię. Zapamiętuję jego surowe piękno i zapisuję je w każdej szczelinie mojej duszy. Ben pierwszy przełamuje ciszę. - Kanapa została przywieziona wczoraj. Podoba mi się. - Och. A-ale dlaczego…

319

- Zrobiłem to. Wróciłem do domu, a ciebie nie było – nie ma podejrzliwości czy oskarżenia w jego głosie. Tylko lodowata rezygnacja. – Wezmę prysznic – puszcza mnie. – Pamiętaj, że dzisiaj jest bal maskowy u Alana. Mam nadzieję, że nie masz innych planów – mówi chłodno. - Nie. Oczywiście nie. Kupiłam wczoraj sukienkę. - Tylko się upewniam. Ben wychodzi z pokoju ani razu się nie oglądając.

320

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 25

Po krótkiej jeździe do Greenwich, jesteśmy przed domem Alana Vanderhalla. Piękna nieruchomość znajduje się na prywatnym i pożądanym Round Hill. Są tu dwa majestatyczne wjazdy, które prowadzą nas w kierunku prywatnego żwirowego podjazdu posiadłości. Droga jest oświetlona japońskimi papierowymi lampionami. Światełka są magiczne wrażenie kontrastując z ciemnością nocy i nic nie mogę poradzić, że jestem onieśmielona pięknem i magią w powietrzu. Gdy patrzę na światła, staram się nie myśleć o Arsenie. Kiedy Ben opuścił gabinet, aby wziąć prysznic, zadzwoniłam do Arsena, żeby wiedział, że się z nim nie spotkam, ale nie odebrał. Nawet nie napisał smsa. Nagle robi mi się zimno i pocieram swoje ramiona. Ben zerka w moją stronę i kręci ze znużeniem głową. Czuję panikę rozprzestrzeniającą się w dole mojego brzucha. Boję się. Czy moje niezdecydowanie kosztowało mnie stratę Arsena? Nie. On był po prostu zajęty. To wszystko. Odrzucam moje negatywne myśli. Gdy Ben parkuje samochód i odprawia kamerdynera, który chciał nam pomóc i wypowiada do mnie pierwsze słowa tej nocy, nawet na mnie nie patrząc – Czy choć raz zabiłoby cię uśmiechnięcie się i nie wyglądanie na nieszczęśliwą, Cathy? Wiem, że moja obecność jest dla ciebie odrażająca, ale proszę, możesz spróbować? Alan jest bardzo ważnym klientem firmy. Patrzę na niego z niedowierzaniem. Jestem zaskoczona surowością jego słów – Słucham?

321

- Nic, Cathy. Zapomnij, że cokolwiek powiedziałem. Po prostu udawaj, że chcesz być tu ze mną, a nie gdzieś indziej – ciemne spojrzenie Bena krzyżuje się z moim, ale odwraca wzrok zanim mam szansę w pełni je odczytać. Łapię jego dłoń i sprawiam, żeby na mnie spojrzał – Hej… kochanie. Ben. Chcę tu być. Chcę tu być z tobą – ból gromadzi się w moim gardle, gdy te słowa padają, ale są prawdziwe. Bez względu na to, co przyniesie jutro i jaka będzie moja ostateczna decyzja, chcę być tutaj dzisiaj z Benem. Chcę po raz ostatni udawać, że jestem Cathy Stanwood. Jego żona. A on jest mój. Bez patrzenia na mnie Ben sięga po jego pelerynę oraz czarną skórzaną maskę pantery i wkłada je w ciszy. Kiedy kończy je wiązać, odwraca się i patrzy na mnie. Widzę tylko jego ciemne oczy świecące jak czarne marmury, jego pełną dolną wargę i mocną linię szczęki pokrytą niewielkim zarostem. Ubrany w czarny smoking oraz maskę wygląda z mieszaniną niebezpiecznego wdzięku i piękna, jak wielki kot, którego dzisiaj udaje. - Skoro tak mówisz, Cathy. Chcesz, żebym ci pomógł? – wskazuję na maskę leżącą na moich kolanach. - Tak, proszę. Obserwuję, jak jego duże, silne dłonie głaszczą obie strony mojego obojczyka. Jego dotyk jest delikatny jak skrzydła motyla i sprawia, że chcę zamknąć moje oczy i oprzeć głowę na jego ramieniu bez troszczenia się o drążek zmiany biegów między nami, ale tego nie robię. Zamiast tego nadal obserwuję jego dłoń, którą sięga po elegancką, srebrną maskę pokrytą czarną koronką i podnosi ją do mojej twarzy. Gdy kończy wiązać wstążkę pod moim francuskim kokiem i upewnia się, że moja fryzura nie jest zniszczona, kładzie ręce na moich ramionach. Moje ciało drży pod wpływem jego ciepła rozprzestrzeniającego się we mnie. Chcę mu podziękować, ale sposób w jaki na mnie patrzy z bliska zatrzymuje moje myśli. Mój słodki Ben obserwuje mnie jakby chciał mi wpieprzyć. Jakby chciał mnie na swoim fiucie, oznaczyć swoim nasieniem, zmiażdżyć mnie potężnymi ramionami i udusić gołymi rękoma, podczas gdy pchałby we mnie mocno, aż zatrzęsłoby się wezgłowie łóżka. 322

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie jest sobą. A to jest moja wina. Zły nieznajomy zastąpił mojego słodkiego męża i nie mogę odwrócić wzroku od jego ciemnego spojrzenia. Wciąż na niego patrzę, gdy obniża jedną dłoń do mojego kolana, które wystaje z wycięcia mojej sukni. Jego palce odsuwają tkaninę, a gdy jego ręka dotyka mojej skóry, pobudzenie rozprzestrzenia się we mnie. Jego dłoń zaczyna sunąć w górę bliżej i bliżej mojej pulsującej cipki, nie troszcząc się, że materiał mojej sukni może się rozerwać. Zatrzymuje się, gdy dociera do moich jedwabnych majteczek. Oczy Bena nie opuszczają mnie, gdy jego dłoń gładzi mnie, a wilgoć zbierająca się między moimi nogami moczy jedwab. Ben zahacza o majtki i odciąga je na bok, odsłaniając mnie. I dopiero wtedy wkłada we mnie jeden palec, wsuwając go powoli, ale pewnie. Chcę zamknąć oczy, ale nie mogę. Powoli pompuje aż wycofuje swój palec, podnosi go do ust i oblizuje. Znowu opuszcza dłoń i wsuwa we mnie dwa palce. Zarzucam głowę do tyłu i nie mogę powstrzymać jęku, gdy jego ruchy stają się bardziej energiczne. Wszystko się rozmazuje, gdy gubię się w uczuciu jego ręki, dźwięku mojego wilgotnego ciała, zapachu. Tak, mój mąż pieprzy mnie ręką i to jest niebo. Gorączka rozświetla jego oczy, drążek jest między nami, moje nogi są otwarte dla niego, ale to się nie liczy. Jego oddech przyśpiesza, słyszę swoje coraz głośniejsze dyszenie. Jestem blisko, tak blisko. Mam zamiar dojść, kiedy wycofuje ze mnie swoje palce, pozostawiając mnie osamotnioną. Gdy jego dotyk znika czuję pustkę, ból i pragnę jego dłoni we mnie. Podnosi swoje mokre palce i dotyka nimi moich ust. Zszokowana jego lekkomyślnym zachowaniem, nie ruszam się. - Otwórz usta, Cathy. Chcę, żebyś spróbowała siebie… posmakowała, co ci zrobiłem – warczy. Więc ssę. Mocno. Przypomina mi się Arsen i to, co się stało w Barneys.

323

Gdy wyciąga palce z moich ust, myślę, że się odsunie, ale kolejny raz mnie zaskakuje i całuje moje usta. Gubimy się w słodkim zapomnieniu tego pocałunku. Jest wymagający. Potrzebujący. To pocałunek, który odznacza się na naszych wargach – naszych duszach. Kiedy się odsuwa, oddycha ciężko i wydaje się być tak wytrącony z równowagi jak ja – Chcę, żebyś zapamiętała jedno zanim wejdziemy na imprezę… teraz moje usta są oznaczone tobą – pochyla się do mnie i szepcze szorstko do ucha – jesteś moja. Obserwuję go, gdy poprawia maskę i strój zanim wysiada z Maybacha i idzie w stronę drzwi pasażera. Nadal brakuje mi tchu i wszystko mnie boli. Dotykam zaczerwienionych ust, kiedy otwiera dla mnie drzwi. - Zapierasz dech w tej sukience. Poczekam tu na ciebie, kiedy będziesz poprawiać swój makijaż – jego głos jest zimny. Jestem sama wewnątrz samochodu. Potrzebuję orgazmu, jest mi niewygodnie. Patrzę na swoje odbicie w lusterku i widzę kłamstwa… ale w tej chwili, kiedy czuję ból między nogami z powodu Bena, prawda staje się widoczna. Czuję się, jakbym zdradziła Arsena z moim mężem.

***

Kiedy wysiadam z samochodu, kierujemy się w stronę jasno oświetlonego wejścia, a majestatyczna muzyka orkiestrowa roznosi się w powietrzu. Wspinamy się po schodach, jedną ręką podnoszę przednią część mojej sukienki, żeby uniknąć potknięcia, a drugą opieram na przedramieniu Bena, które mnie wspiera. Początkowo jestem oślepiona silnymi światłami, ale przyzwyczajam, zauważam jak olśniewająco to wszystko wygląda.

gdy

się

324

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Po przekazaniu naszych peleryn obsłudze, rozglądam się po zachwycająco pięknym domu. Każda osoba w pokoju ma na sobie maskę i wydaje się, jakby była kimś innym dzisiejszego wieczoru. Jest jakaś elektryczność w powietrzu. Jakaś magia. I to mnie przeraża, nazwijmy to intuicją, ale czuję, że on tutaj jest. Wszystkie oczy są na nas, gdy idziemy w stronę dużej grupy ludzi stojących przy fortepianie, gdzie bardzo znany wirtuoz gra boleśnie piękną melodię. Czuję dokładnie moment, kiedy ramię Bena obejmujące moją talię, napina się, a uścisk naprawdę boli. - Widzę Alana i jego żonę, Lorettę z córką. Chodźmy ich przywitać. Muszę zamienić z nim słówko zanim pójdziemy do baru. - Skąd wiesz, że to Alan skoro wszyscy mają maski? Nie rozpoznaję nikogo. Czy Megan i Micky są tutaj? – pytam patrząc mu w oczy. - Zawsze rozpoznam Alana i jego żonę. Oboje są bardzo wysocy i mają charakterystyczne blond włosy. Patrzę na grupę, do której zmierzamy i zauważam troje ludzi z prawie białymi włosami – Och. Chyba masz rację. Widzę, jak niepowtarzalne one… Och, Boże. Nie. Chcę się zatrzymać. Całkowicie. Nie mogę. Nie mogę zrobić następnego kroku. Och, nie, nie, nie. Jednak Ben ma innym pomysł. Nie puszcza mojej talii i ciągnie mnie za sobą. Udaje mi się szepnąć oskarżycielsko – N-nie, Ben… p-proszę. Wwiedziałeś.

325

Widzę, jak w oczach Bena odbija się gniew – Nie, nie wiedziałem, że będzie tutaj. Nie byłem pewien w każdym razie. I to nie ma znaczenia. Nadszedł czas, żeby zobaczył cię ze mną, twoim mężem. Teraz ruszysz się, Cathy czy mam cię zaciągnąć do niego? - Nie, nie, nie, nie. Proszę, Ben, nie w ten sposób. Nie w ten sposób. Obrzydzenie rośnie w moim gardle, chce mi się wymiotować. Boli mnie brzuch i czuję łzy w oczach. Nie, nie chcę, żeby Arsen mnie zobaczył w ten sposób. Nie po naszym rozstaniu ostatniej nocy… nie z Benem. - Tak, Cathy. Może robiąc to w końcu zrozumiesz, jak bardzo… - Cóż, cóż… zobaczcie, kto postanowił zaszczycić nas swoją obecnością. Potężny Benjamin Stanwood i jego piękna żona Catherine, zgadza się? – drgam, gdy Alan wymawia moje imię. Ben nigdy nie nazywa mnie Catherine. Nie. Jedynie Arsen tak do mnie mówi. Unikam spojrzenia na mężczyznę w masce wyglądającą na coś pomiędzy słońcem, a płomieniami ognia wskazującymi w każdym kierunku. Nie mogę. Moje spojrzenie ląduje na pięknej kobiecie stojącej obok niego. Ma na sobie suknię księżniczki. Gorset zdobią małe kryształki Svarowskiego, a jej maska jest srebrna z białymi, łabędzimi piórami w jednym rogu. Jej usta są tak pełne jak moje, a jej szyja długa, cienka i elegancka. Blond włosy ma ułożone w prosty kok, co pozwala zobaczyć doskonałą budowę jej kości. Zapiera dech w piersi. Trzyma dłoń Arsena w swojej. Słyszysz to? To karma krzyczy do mojego ucha – Przełknij to, suko – gdy patrzę na Arsena z inną kobietą. Zazdrość jest tak groźną emocją. Nie tylko zjada cię żywcem – ona zżera cię od środka. Jad rozprzestrzenia się w krwioobiegu zanieczyszczając cię i zabijając. To niszczy cię aż nic nie zostaje. I teraz jestem przez nią duszona. Nienawidzę jej. Nienawidzę jej. Pot zrasza moje plecy i skronie. Słyszę jak Alan mówi – Panie i panowie pozwólcie, że przedstawię wam Bena Stanwooda i jego…

326

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Ben przerywa Alanowi – Moja żona, Cathy Stanwood. Wtedy w końcu podnoszę oczy na Arsena i po prostu to wiem. Gdy tak stoję w pokoju pełnym ludzi obok Bena, patrzę i tęsknię za mężczyzną stojącym przede mną i wiem. Wybieram Arsena. Wybieram jego.

327

Rozdział 26

Blondynka wyciąga pierwsza długą, ładną rękę. Jak ja nienawidzę jej ręki – Cześć! Mam na imię Jillian, ale możecie mówić mi Jill. A to – kładzie wolną dłoń na solidnej piersi Arsena – jest Arsen Radcliff. Bliski przyjaciel rodziny – jej głupia twarz rozświetla się, gdy Arsen uśmiecha się do niej. Moja dłoń zaciska się w pięść tak mocno, że czuję paznokcie wżynające się w skórę. Chcę spoliczkować jej uśmiechniętą twarz. On jest mój. Mój. Mój. Mój. Uścisk Bena jest tak bolesny, że czuję drętwienie mojej talii. - Jill, jest w porządku. Znam już Stanwoodów. Catherine – zachrypnięty głos Arsena akcentuje moje imię – pracowała dla mojego taty. Byłem szkolony pod jej nadzorem dopóki nie zdecydowałem, że nie obchodzi mnie już to gówno. Rumieniąc się z powodu jego słów, obserwuję jak Arsen wysyła w stronę Alana i Loretty uśmieszek – Mam nadzieję, że cię nie obraziłem, wujku Al. – odwraca się do dostojnej kobiety stojącej obok niego. – I ciebie ciociu Lo, wiesz, że cię szanuję. Ech… słyszę, że w sali balowej gra zespół. Podnosi dłoń Jillian do swoich warg i składa delikatny pocałunek na jej dłoni – Ślicznotko, czy miałabyś coś przeciwko, żeby zatańczył z piękną panią Stanwood. Trochę czasu minęło odkąd się widzieliśmy ostatnio – Arsen mówi z sarkazmem. Potem zwraca się do Bena bez patrzenia na mnie – Miałbyś coś przeciwko, żeby ukradł ci żonę, Ben? No wiesz, tylko na krótką chwilę? Krzywię się, kiedy słyszę jego jawne kłamstwo i insynuację. Ben zaciska szczęki, a na jego szyi pojawiają się grube żyły zanim odpowiada – Jeśli Cathy chce, nie mam nic przeciwko. 328

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Kiedy przyszpila mnie swoim apelującym wzrokiem jego zimna fasada nieco się zmienia i pozwala mi zobaczyć wrażliwość schowaną za jego dzisiejszą grą. Nie odchodź z Arsenem. Zostań z nim. Proszę. Proszę. Proszę, nie odchodź z nim. Zostań ze mną. Bycie samolubnym polega na tym, że nie obchodzi cię, czy ktoś jest u twoich stóp, błaga, żebyś została z nim, oferuje ci gwiazdkę z nieba, serce i duszę. To nie ma znaczenia. Zrobisz to, co zechcesz. To czego potrzebujesz dla siebie. Nic się nie liczy tylko to, co chcesz. To czego uważasz, że potrzebujesz. Chcę być egoistką. Chcę być nieostrożna. Już nie mam poczucia winy. Kompletnie zwariowałam, bo mam to gdzieś. Jestem jak ćpun na głodzie. Muszę mieć Arsena. I jestem wściekła. Jestem wściekła, bo ta dziwka jest z nim tutaj zamiast mnie. Odsuwam się z uścisku Bena bez patrzenia na niego i łapię dłoń Arsena przyjmując jego ofertę tańca. Wyślizguję się. Powoli wyślizguję się od Bena i jego uścisku. - Tak. Chciałabym. Dziwne. Mój głos jest cichy i spokojny, nie oddaje burzy szalejącej we mnie. Puszczam dłoń Arsena, gdy odchodzimy od grupy i kierujemy się w stronę sali balowej. Nie oglądam się, chociaż duża część mnie chce to zrobić. Część, która wie, jak bardzo kocham Bena. Ale tego nie robię. 329

A wiem, że powinnam. Arsen pochyla się i mruczy gniewnie do mojego ucha. Jego oddech łaskocze moją odsłoniętą skórę szyi, a jego głos wysyła dreszcze spływające po moich plecach. Bliskość naszych ciał rozpala mnie. - Czy Ben jest w jakimś zaprzeczeniu? Pieprzyłaś mnie wzrokiem na oczach tych wszystkich ludzi, a potem nic nie robiąc zgodził się, żebyś ze mną zatańczyła. Kurwa, czy tej facet jest ślepy? – warczy. - Jak śmiesz? – syczę. - Jak śmiem co? Mówić prawdę? Obrażać twojego męża? Ignorować twoje żałosne telefony, a następnie pokazać się na tym przyjęciu z randką? Co to jest, Dołeczku? Wybierz dobrą odpowiedź. Nie mogę słuchać go dalej bez załamania się i rozpłakania na środku parkietu lub uderzenia go w twarz, co przyciągnęłoby niechcianą uwagę. Odpycham mocno jego rękę i pozostawiam go w wejściu do sali balowej i idę poszukać miejsca, gdzie będę mogła być sama, żeby się uspokoić. Znajduję mały pokój, który wyraźnie nie jest przeznaczony do użytku gości. Wchodzę i kiedy mam zamiar zamknąć drzwi, za mną znikąd pojawia się Arsen popychając mnie dalej, żebyśmy mogli się oboje zmieścić w środku. - Do diabła, co ty tutaj robisz? Ktoś mógł widzieć, że za mną poszedłeś. Będą plotkować! – protestuję. - To boli, prawda? – drwi ze mnie. – Widziałaś mnie z kimś innym? Ignorowałem twoje telefony, bo jestem zbyt zajęty w prawdziwym życiu, żeby być kolegą do pieprzenia. Teraz wiedz, jak to jest być niechcianą. - Nigdy nie mówiłam, że cię nie chcę – krzyczę. - Tak, mówiłaś – ściąga swoją maskę i rzuca na podłogę, a potem przeczesuje dłonią włosy. – Powiedziałaś mi, żebym cię nie naciskał. Że kochasz męża i podałaś mi najmarniejsze wymówki, jakie kiedykolwiek słyszałem… żebym dał ci pieprzony czas. Ale wiesz co, Catherine? – mówi z brzydkim uśmiechem na jego perfekcyjnej twarzy. – Akceptuję twoje gówno, ale nie myśl, 330

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

że będę czekać w mieszkaniu na twój telefon, gdy się znudzisz. Wróciłaś do męża i bawisz się z nim w dom, więc dlaczego kurwa nie miałbym zabawić się z jakąś cipką na boku. Och, czekaj nie… Kumam to – klepie się w czoło – ty jesteś tą cipką na boku, prawda? Policzkuję go. Moja dłoń boli tak jak moje wnętrze. Jego okrutne słowa są jak sztylet w moim sercu, bo są prawdziwe. - J-jak śmiesz – trzęsę się z gniewu. Arsen śmieje się i wzrusza ramionami. - Nienawidzę cię. Nienawidzę cię. Słyszysz mnie? – słowa wyrywają się z mojej piersi, nie mogę ich powstrzymać. – Nienawidzę cię, nienawidzę cię, nienawidzę cię! – opuszczam ręce i zaciskam w pięści. Chcę go kopnąć, podrapać, ugryźć, zrobić cokolwiek, co mogłoby spowodować ból. Chcę, żeby poczuł mój ból. Chcę go skrzywdzić tak, jak on mnie. - I co z tego? – pyta nonszalancko. Gdy obserwuję, jak Arsen niedbale wzrusza ramieniem, coś we mnie pęka. Pcham go i zaczynam bić, gryźć, kopać… cokolwiek, co może go skrzywdzić. - JESTEŚ TAKIM PIEPRZONYM DUPKIEM… - KURWA ZAMKNIJ SIĘ! –krzyczy na mnie, chwytając zdecydowanie moje ręce i odwraca nas pchając mnie na ścianę. Nasze piersi podnoszą się i opadają, gdy patrzymy na siebie. Gniew i potrzeba odbijają się w jego oczach, sprawia, że chcę go pieprzyć, właśnie teraz, właśnie tutaj. Zamiast tego szepczę pokonana – Puść mnie… muszę wrócić do Bena. Skończyliśmy. Arsen puszcza moje ramiona i nagle podnosi mnie za tyłek, zbliżając nasze ciała do siebie i warczy do mojego ucha – Nie. Nigdy. Jesteś moja. Cała kurwa moja.

331

Panika wzrasta we mnie, silna fala pragnienia, nie mogę oddychać, nie mogę myśleć, nie mogę nic zrobić. Potrzebuję Arsena wewnątrz mnie 72. Muszę poczuć jego fiuta wchodzącego i wychodzącego we mnie. Chcę, żeby pieprzył mnie mocno. Owijam nogi wokół niego i pozwalam mu na zrobienie ze mną czegokolwiek zechce. Jestem jego. Całuje mnie w szyję, a następnie wkłada dłoń w moje majtki. Dyszę, gdy jego palce ślizgają się wewnątrz mnie, głaszcząc gdy pulsuję z potrzeby. - Arsen… - skomlę, gdy przechylam głowę. Nie troszczę się o to, że możemy zostać złapani. Nie troszczę się o to, że Ben mógłby patrzeć na mnie w tej chwili. Jego usta miażdżą moje. Fale ciepła rozbijają się na nas, zmywając rozpacz i wstyd. Oddaję pocałunek, otwieram usta. Czuję jego erekcję, którą ociera się o mnie. Zatracam się w głębi jego oczu, słyszę dźwięk jego rozporka. Jeden mocny ruch i jest we mnie. Wchodzi głęboko, szybko, ale delikatnie wypełniając mnie całkowicie. Podnosi mój tyłek, przykłada czoło do mojego, a pot zaczyna pokrywać nasze ciała. - Nie mogę, nie mogę. Myślałem, że mogę się tobą dzielić, ale nie mogę. Proszę… zostaw go. Potrzebuję cię i wiem, że ty mnie też. Potrzebujesz mnie. Bądź moja… - mówi szorstko. Pchnięcie. - Jestem twoja. Jestem twoja. Pchnięcie. - Nie mogę się tobą dzielić. Gdy widzę cię z nim, załamuję się. To mnie łamie – jego głos jest zachrypnięty. 72 Aaaaaaaaaaaaa trzymajcie mnie, bo jej przywalę. Ta książka jest niezawodna na podnoszenie ciśnienia :D

332

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Pchnięcie. - Zostawię go. Nie mogę tego już dłużej robić. Pchnięcie. - Tak, zrobię to. Pchnięcie. - Kiedy? Pchnięcie. - Dzisiaj. Arsen przeklina gwałtownie w moją szyję, wbijając się szybciej, mocniej przybliżając nas do orgazmu. - Czuję jak drżysz… kurwa… twoja cipka jest tak cholernie ciasna… do diabła, jesteś tak blisko. Spójrz na mnie, Dołeczku. Chcę widzieć twoje oczy, kiedy dochodzisz. Przyciska usta obok mojego ucha i szepcze – Dojdź dla mnie, Catherine, dojdź dla mnie. Teraz. Eksploduję, zatracając się w niebieskim morzu jego oczu. Arsen mnie całuje, połykając moje krzyki, gdy zaczyna się wycofywać, jak zawsze to robi 73. Nie jestem pewna, czy to ja zaciskam mocnej swoje nogi na jego biodrach czy po prostu zatracamy się tak, że zamiast wycofania się, pcha w głąb mnie, a jego wielkie ciało drży w mocnym orgazmie. Po kilku minutach nasze oddechy się uspokajają. Arsen wyciąga ze mnie swojego miękkiego penisa. Zapina spodnie patrząc na mnie. Bez słowa podaje mi chusteczkę, żebym się oczyściła. W oszołomieniu wycieram lepką ciecz spomiędzy moich ud.

73 Aż sprawdziłam i nie wychodził, więc coś autorce się pomyliło. Podejrzewam, dlaczego specjalnie podkreśliła, że w niej skończył, ale kupy się nie trzyma w porównaniu ze wcześniejszymi opisami.

333

Gdy kończę, Arsen bierze chusteczkę, podchodzi do kosza i ją wyrzuca. Gdy wraca zauważa moje majtki na podłodze. Myślę, że chce je wyrzucić, więc jestem zaskoczona, kiedy je podnosi i chowa pod marynarkę. - Wróćmy zanim ludzie zaczną zastanawiać się, gdzie do cholery jesteśmy. Dołeczku, jak już wrócisz do Bena, pamiętaj, co mi powiedziałaś – podchodząc do mnie łapie mnie za włosy i przyciąga mnie do siebie. – Kiedy wrócisz do niego, pamiętaj, że gdy jestem w tobie… należysz do mnie.

***

Wychodzę, a on zostaje w pokoju, żeby nie budzić podejrzeń. Moje nogi drżą, gdy idę do Bena. Dygoczę i jestem zawstydzona. Nie mogę uwierzyć, że tak po prostu pozwoliłam Arsenowi, żeby mnie pieprzył przy jakiś drzwiach, gdy mój mąż jest w tym samym budynku i ani razu o nim nie pomyślałam. Ani razu. Nawet gdy dochodziłam i widziałam pieprzone gwiazdy. Poczucie winy próbuje mną zawładnąć, ale staram się nie myśleć o tym, co się właśnie stało, jakbym nigdy tego nie zrobiła. Gdy docieram do głównej Sali, Ben natychmiast mnie dostrzega i idę w jego kierunku. Najpierw wygląda na wściekłego, gdy bada moją twarz z daleka, ale po chwili widzę smutek w jego oczach. Taki rozpaczliwy smutek. Oczy, które zawsze świeciły tak jasno z miłości, teraz wyglądają na puste i wyczerpane. Martwe. Kiedy Ben podnosi rękę, natychmiast zakładam, że złapie mnie za dłoń, ale sięga do kieszeni marynarki. Wyciąga chusteczkę i podaje mi. - Twoja szminka jest rozmazana – mówi cicho.

334

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 27

Gdy patrzę w oczy Bena wypełnione takim bólem, myślę, że nie powinno mnie tu być. Nie po tym, co się stało ostatniej nocy. Powinnam iść do hotelu i tam spędzić noc. Mój umysł jest skupiskiem myśli, tak wiele z nich płynie przez moją głowę, że nie mogę być spokojna. Ale chyba nie zasługuję na spokój, prawda? Kłamliwe, zdradzające i podstępne kobiety takie jak ja powinny cierpieć. O mój Boże. Co ja narobiłam? To koniec. Ale to miało być na chwilę. Tylko raz, kiedy pojechałam do mieszkania Arsena. Och, Ben. Jesteśmy skończeni. Moje małżeństwo jest skończone. Zrobiłam to. Zrobiłam. Czy można być fizycznie chorym z powodu złamanego serca? Bo to boli. Tak mocno. Czuję się brudna. Bezwartościowa. Nie zasługuję na ten ból. Nie zasługuję na te łzy wzbierające w moich oczach. Nie zasługuję na niego. Ale od dzisiaj będzie wolny. Będzie wolny, kiedy pozna prawdę. 335

Co ja narobiłam? Krótko po tym jak wróciłam po pieprzeniu się z Arsenem przy ścianie, a ból pomiędzy moimi nogami był wystarczającym dowodem, Ben postanowił, że nadszedł koniec imprezy i czas na wyjście. Gdy się pożegnaliśmy, ktoś przebrany za lwa chciał porozmawiać z nim o pracy. Przepraszając Ben poszedł za lwem i zniknął w morzu zamaskowanych nieznajomych. Poczułam silną dłoń zaciskającą się na moim łokciu, gdy Arsen szeptał mi do ucha – Nie wracaj z nim. Skończ to teraz. Wróć ze mną. Zadzwoń do niego, gdy będziemy jechać do mieszkania. Tylko z nim nie wracaj – błaga okrutnie. Kręcę głową i wyswobadzam się z jego uścisku – Muszę. Muszę zakończyć to we właściwy sposób. To nie jest dobry sposób. A teraz przestań. Mówiłam ci już, że odchodzę od niego, ale musisz pozwolić mi zrobić to na mój sposób. Zadzwonię do ciebie jutro. Jeśli Arsen w swojej zazdrości myśli, że wracam z Benem, bo coś ma się zdarzyć, jest szalony. Wciąż czuję jego zapach na mojej skórze, moich ubraniach, mogę posmakować papierosa, którego wypalił wcześniej… Arsen jest wszędzie. On jest na mnie. We mnie. Wokół mnie. Wiem, że muszę wrócić do domu i jakoś się ujawnić przed Benem. Moim słodkim, słodkim mężem. On zasługuje na prawdę. Zasługuje, żeby wiedzieć, że kobieta, którą zna i kocha, pieprzy młodszego mężczyznę, uwielbia to i nie planuje tego przerwać. Muszę się stąd wydostać. Ben zatrzymuje się, kiedy widzi, że idę w jego kierunku. Ze zmarszczonymi brwiami patrzy na moje ubrania, włosy, na mój każdy ruch. Myślę, że on już wie. Dobrze. Chcę to mieć już z głowy.

336

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Mam zamiar zapytać, czy jest gotowy do wyjścia, ale jego puste oczy powstrzymują moje słowa. Zastanawiam się, jak wiele wie i czy mnie nienawidzi, odkąd zna prawdę. We mnie są dwie walczące strony. Jedna, która chce być w porządku w stosunku do Bena i druga samolubna, której to nie obchodzi. Cathy, która go kocha chce wziąć go w ramiona i błagać o przebaczenie przyrzekając mu, że to nie miało znaczenia. Ale to… To już nie chodzi o dreszcze jakie czuję, ilekroć Arsen sprawia, że dochodzę czy zapomnienie, którego mi dostarcza. Teraz to coś znaczy. Jedziemy samochodem w ciszy. Ben obejmuje mnie ramieniem przez całą drogę, czasami opiera policzek na mojej głowie, całuje moje włosy, wdycha ich zapach… chcę utonąć w potoku czułości przepływającym między nami, ale co jeśli on wyczuwa zapach Arsena na mnie? Trzymam głowę na jego ramieniu, a nasze dłonie są splątane. Jest to niewygodne z drążkiem między nami, ale to ostatnia rzecz o jakiej myślę – po prostu muszę czuć go blisko. Patrząc na nasze dłonie czuję, jakbym była zasysana do czarnej dziury smutku i bólu. Jestem całkowicie pewna, że to ostatnie chwile z Benem i wspólna jazda samochodem. Podnoszę głowę i przez chwilę wyglądam przez okno. Księżyc jest dzisiaj czerwony. Pięknie. Po niedługim czasie jesteśmy w domu, nasze maski zniknęły. Mam zamiar powiedzieć Benowi, że idę pod prysznic, kiedy chwyta moją dłoń i ciągnie mnie do kuchni bez słowa. Po zapaleniu świateł pochyla się i ściska mnie zażarcie, co sprawia, że jestem wstrząśnięta i bez tchu. Kiedy otwiera oczy i patrzy na mnie, jestem zdruzgotana. - Co powiesz na lampkę wina? – pyta cicho ze smutnym uśmiechem. Nie mogę tego dzisiaj zrobić. Nie mogę tego zrobić Benowi. Ale już to zrobiłam. Oddaję uścisk, staję na palcach, całuję go w podbródek i czuję, że

337

nadchodzi atak paniki. Mogę to zrobić. Po prostu nie będę o tym myśleć. Porozmawiam z nim jutro. - Nie masz nic przeciwko, żebym najpierw wzięła prysznic? – muszę zmyć zapach Arsena. Czy poczucie winy też da się zmyć? Wątpię. Gdy wychodzę z łazienki, Ben gotuje coś ubrany w dresy i koszulkę Columbii. - Kolacja? - pytam. - Tak, umieram z głodu. Nie rozumiem, jak ludzie mogą oczekiwać od mężczyzny mojego rozmiaru zadowolenia z przekąsek. To miesza mi w głowie. Praktycznie nie rozmawiamy przy posiłku, ale nie przeszkadza mi milczenie. Nie chcę jeść. Nie chcę pić wina, które on nalewa. Pragnę go obserwować. Zapamiętać jego ciemny zarost, jego ciemny dołek pojawiający się, gdy przeżuwa, proszący mnie, żeby go pocałować. Pomagam Benowi usunąć naczynia ze stołu i zaczynam je myć. Gorąca woda pali moje dłonie, co przyjmuję z ulgą. Nic nie odrętwia tak jak fizyczny ból. Dręczący męski głos śpiewa o tym, jak nie może oderwać wzroku od swojej kochanki. Zamykam oczy i gubię się w melancholijnym brzmieniu. Moje gardło się ściska, gdy czuję ciepłe ramię Bena otaczające mnie od tyłu. Puszczam naczynia, wycieram dłonie w spodnie i podnoszę jedną w górę przyciągając jego twarz bliżej mojej szyi. Delikatnie kołyszemy się do rytmu muzyki… powoli… czule. Ben całuje moją szyję, włosy, miejsce za moim uchem. Węzeł w moim gardle staje się coraz większy i większy, aż łzy spływają po moich policzkach. Zdradliwe łzy. Nie wiem, czy Ben je widzi. Nie obchodzi mnie to. Pragnę jedynie zatracić się w jego dotyku, jego cieple, w nim po raz ostatni. Kiedy piosenka się kończy, odwracam się, a Ben puszcza moje ciało. Pochylając się, z łatwością podnosi mnie w swoich ramionach. Żadne z nas nic nie mówi, obejmuję go za szyję, kładę głowę na jego ramieniu i oddycham głęboko starając się pochłonąć jego zapach. Gdy mnie tak niesie, jego oddech przyśpiesza, staje się napięty i jakoś wiem, że to nie z powodu mojej wagi.

338

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

On też to czuje. Nasza ostatnia noc. Nasz wielki finał. Chcę coś powiedzieć, ale nie mogę znaleźć właściwych słów. Wchodzi do naszej sypialni i kładzie mnie delikatnie na łóżku, wiem, że powinnam to zatrzymać. Ale nie mogę… I nie z powodu martwienia się, że Ben wymaże Arsena z mojego ciała. Nie troszczę się teraz o Arsena74. Nie chcę, żeby nasz ostatni wspólny czas był w dniu, kiedy pozwoliłam komuś innemu być we mnie, gdy dyszałam jego imię w pustym pokoju. Ben powoli ściąga nasze ubrania dopóki nic nie stoi między nami. - Taka piękna… - szepcze, gdy przebiega dłonią po moich piersiach. – Jesteś tak cholernie piękna. Mam zamiar zatrzymać Bena, kiedy pochyla się nade mną. Ale to co widzę uderza mnie w brzuch, nie mogę wykrztusić słowa. Biorąc moją dłoń w swoją, Ben patrzy na mnie i widzę łzy w jego oczach, gdy szepcze – Proszę, Cathy… nie dzisiaj. Nie dzisiaj. Pozwól nam… pozwól mi cię pocałować. Scałowuje moje łzy, zlizuje je z mojej twarzy jakby były jego własnymi. - To zawsze byłeś ty, Ben – wyduszam z siebie, gdy głębokie emocje obezwładniają mnie. Chcę mu powiedzieć, że będę jego na zawsze, ale to byłoby kłamstwo. Ben przykłada czoło do mojego. Czuję wilgoć z jego oczu, moje łzy, nasze łzy. Wspólne. - Kurwa. Nie chcę, żeby jutro nadeszło, Cathy. Boję się – jego głos jest zachrypnięty z bólu. Pochyla się i całuje moje usta, oczy, nos. Staram się robić to 74 Całkiem niedawno nie troszczyła się o Bena…

339

samo owijając ręce i nogi wokół niego. Chcę go skonsumować, pochłonąć jego ciało w moje i trzymać w ten sposób. Tylko my dwoje, wypełnieni sobą, otaczający siebie. Trzymając obiema rękoma moją głowę, patrzy na mnie, gdy delikatnie porusza się we mnie. Wygląda na tak zagubionego, tak zranionego, tak bezbronnego… to jest tak czułe, słodkie i bolesne. Nasze emocje tańczą wokół dwóch ciał starających się porozumieć w najbardziej elementarnym, uczciwym, bezradnym, naturalnym, wspólnym momencie, czego nie mogę wyrazić słowami. Kocham cię. Proszę, wybacz mi. Nie opuszczaj mnie. Jak mogłaś. Nienawidzę cię. Kocham cię. Umrę bez ciebie. Jesteś moja. Tylko moja. Należę do ciebie. Tylko do ciebie. To jest pięknie. To jest pożegnanie.

***

Późny niedzielny poranek. Obserwuję duże i potężne ciało mojego męża, które upada na podłogę w geście poddania. 340

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Złamany… przeze mnie. - Pieprzyłam Arsena – mówię mu spokojnie.

341

Rozdział 28 Ben

Wcześniej tego poranka.

Po prysznicu owijam ręcznik wokół talii i wracam do łóżka, gdzie wyczerpana Cathy śpi. Cathy. My przeszłość, moja teraźniejszość i moja przyszłość – moja wieczność. Przynajmniej tak myślałem. Obserwuję jak śpi z poczochranymi włosami i bez makijażu, po całonocnym pieprzeniu, nadal wygląda tak, że brakuje mi tchu. Schylam się i całuję jej czerwone usta, które wyglądają na nabrzmiałe i tym razem wiem, że ja jestem tego powodem, a nie on. Ciesząc się chwilą pozwalam moim ustom pozostać dłużej na niej, gdy zamykam oczy i wdycham głęboko zapach jaśminu i seksu na jej skórze, delektuję się nim, bo tym razem ona nie pachnie nim. Zaciskam zęby i cofam się do chwil, kiedy wracała do domu udając, że jest zbyt zmęczona, żeby dotrzymać mi towarzystwa. Albo wiele przypadków, kiedy sięgałem po nią w nocy, a ona odwracała się od mojego dotyku, bo nie miała ochoty na pieprzenie, skoro cały czas pachniała innym mężczyzną. Zastanawiam się…. Zastanawiam się, jak wiele razy zostałem oszukany przez nią? Przez nich? Czasami potrzeba tej wiedzy pochłania mnie, doprowadza do szaleństwa z zazdrości. Innym razem, kiedy patrzę na jej piękną twarz uśmiechającą się do 342

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

mnie i mówiącą, że mnie kocha, pozwalającą mi się pieprzyć, chcę zdusić tę potrzebę. Chcę wierzyć w każde jej kłamstwo i żyć w zaprzeczeniu. Kocham ją tak zajebiście mocno. Ale ta miłość, to szaleństwo jest krzyżem, który ciągnie mnie na kolana, gdy go dźwigam. Mój czyściec. Nie mogę żyć tak, że zastanawiam się nad każdym słowem, każdym zachowaniem osoby, której powinienem ufać bezwarunkowo. Ciągła wątpliwość i pytania bez odpowiedzi krążą po mojej głowie rozpieprzając cały spokój. Nie mogę. Czy ona jest z nim? Czy tylko się z nim pieprzy? Czy rozmawiała z nim przez telefon? Gdzie ona jest? Dlaczego nie odbiera moich telefonów? Czy myśli o nim, gdy kocha się ze mną? Nie mogę tego ciągnąć. To mnie zabija. Naprawdę nie mogę nadal siebie oszukiwać. Nie mogę. Oglądanie jej zniknięcia z Arsenem ostatniej nocy było ostatnim ciosem w moje biedne, pieprzone serce… moją dumę… zabraną przez nią. Kurwa, skończyłem. Prostuję się i chwytam prześcieradło owijające jej talię i przykrywam jej ramiona. Jej lśniące blond włosy leżą na naszej poduszce, otaczając ją jak złota aureola. Moja Cathy. Odsuwam się od niej, ubieram i kieruję do drzwi. Gdy stoję na progu, rzucam ostatnie spojrzenie na pokój, a moje oczy zatrzymują się na ramkach ze zdjęciami, poduszkach, meblach – wszystkich naszych wspólnych wspomnieniach. Nie czuję tego, co wypełnia ten pokój – tak wiele szczęścia, bólu serca, miłości, nienawiści. 343

Nie czuję nic. Jestem odrętwiały. Moje oczy lądują na łóżku i podziwiam niczego nieświadomą Cathy. Jej twarz, jej różowe piersi… zapamiętuję każdy szczegół jej ciała. Było moje, ale już nie jest. Miłość nie powinna boleć. Miłość powinna leczyć, być schronieniem w niedoli, sprawiać, że warto żyć. Ale gdy tak patrzę na moją żonę, wiem, że to wszystko bzdury. Miłość ma moc niszczenia. Miłość ma moc pogrzebania żywcem w trumnie pełnej bólu i rozpaczy, okradającej cię z powietrza, z woli życia.

***

Zamykam oczy u pocieram je pięściami. Nagle czuję się tak zmęczony. Całe moje ciało boli – głowa boli, oczy bolą, pierś boli. Gdy siedzę w moim gabinecie czekając na Cathy aż wstanie i do mnie dołączy, zdaję sobie sprawę, jak zajebisty błąd popełniłem ostatniej nocy. Najgorsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjąłem. Wiem, że zapłaciłem za to wysoką cenę, ale potrzebowałem tego. Potrzebowałem jej. Musiałem spędzić ostatnią noc z moją żoną. Chciałem wąchać jej włosy, całować ramiona i obejmować ją, jakby to była inna noc, jakby nadal była moja. I chciałem pożegnać się z nią – z naszą małą, dwuosobową rodziną. Ale gdy na nią czekam, tonę w bagnie winy, która chce połknąć mnie całego. Oto jestem, czekając na Cathy, ,żądając prawdy od niej, kiedy jestem tak samo winny75. 75 Oczywiście popchnęła go do tego, ale cóż „kto niewinny nich rzuci kamień pierwszy”. Przynajmniej Ben ma wyrzuty, bo ona…

344

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

W poszukiwaniu emocjonalnego wytchnienia od koszmaru mojego pieprzonego życia, obniżyłem się do jej poziomu i nie mogę powiedzieć, że czuję się z tym choć trochę lepiej. Jestem obrzydzony sobą, bo pozwoliłem słabości na zabranie najlepszej części mnie. Otwieram oczy, kładę głowę na oparciu mojego skórzanego fotela i patrzę w sufit. Przypominam sobie, co stało się w piątkową noc i czuję mdłości. Noc, w którą nie wróciłem do domu.

Po wyjściu z pracy wróciłem tutaj, żeby poczekać na przywiezienie nowej kanapy po tym, jak Cathy postanowiła, że ma lepsze rzeczy do zrobienia niż odebranie moich telefonów. Zostałem w domu przez kilka godzin. Ale bycie tutaj, gdy ona prawdopodobnie pieprzyła Arsena napełniało mnie gniewem. Wiedziałem, że gdyby przyszła do domu, nie mógłbym się kontrolować, więc wróciłem do biura, żeby zatopić się w pracy. To pomogło mi zapomnieć. Planowałem zostać i przejrzeć więcej spraw, gdy Micky i stażyści zapytali, czy przyłączę się do nich na drinka. Tym razem nie odmówiłem. Jeden drink zamienił się w dwa, dwa w cztery. W moim alkoholowym zaćmieniu pomyślałem, że te stażystki Clara i Kerry były tak zajebiście piękne76. Obie dziewczyny zabiegały, żebym z nimi tańczył, więc to robiłem. Dlaczego nie? Wkrótce to miało nie mieć znaczenia… Gdy tak tańczyliśmy, poczułem ramiona Kerry obejmujące mnie i to mi się podobało. Podobało mi się czucie ciepła kobiety, która mnie pragnęła. Patrząc w dół zobaczyłem jej prowokujący uśmiech. Tak. Pragnęła mnie. I w tym momencie pragnąłem jej też. 76 Z trójkąta zrobił nam się czworokąt albo nawet pięciokąt, jeśli jeszcze Arsen ma jakąś na boku. Jak to mówią w „kupie raźniej”. Autorkę poniosło wg mnie, chociaż dzięki temu książka dostarcza mi niesamowitych przeżyć ;)

345

346

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 29 Cathy

Widzę, jak ciało Bena bez życia opada na podłogę. Patrzy na mnie tymi ciepłymi klonowymi oczami, które mienią się od niewylanych łez. - Jak długo to trwa? – jego głos się łamie. – Ile razy się z nim pieprzyłaś, Cathy? - J-ja… - biorę głęboki wdech. Nie mogę się zatrzymać. Muszę iść dalej. – To się dzieje od jakiegoś czasu. - Wiedziałem. Wiedziałem. Kurwa, wiedziałem. Ben opuszcza głowę między kolana i zaczyna ciągnąć za włosy obiema rękami, jakby chciał je wyrwać. Kiedy podnosi wzrok, jego oczy przeszywają moją duszę – Pieprzyłaś go przed czy po tym, gdy byłaś ze mną? Cisza. Oniemiała z powodu bólu nie mogę sklecić spójnej odpowiedzi. Kiedy Ben zdaje sobie sprawę, że nie udzielę odpowiedzi rzuca oskarżenia w moją twarz. - Odpowiedz na pieprzone pytanie! Gniew sprawia, że żyły na jego szyi pulsują, jakby miały eksplodować. Nie mogę odpowiedzieć. Nie mogę. On mnie nienawidzi. Zaskakuje mnie intensywna złość, która jest skierowana na mnie. Złość, którą on ma prawo czuć. Nigdy wcześniej nie widziałam tak wściekłego Bena.

347

- Kurwa, odpowiedź mi! Zasługuję na pieprzoną odpowiedź, ty zdradziecka dziwko! Oboje cofamy się na jego słowa. - I jedno i drugie – skrzeczę. Łzy, które świeciły w jego oczach spływają w dół i wszystko co mogę zrobić to obserwować, jak moczą jego piękną twarz. Chcę podejść do niego i przeprosić, poprosić o przebaczenie, ale nie mogę. Straciłam ten przywilej już dawno. Zasługuję na jego wściekłość, obrzydzenie, nienawiść. Patrzymy na siebie i tonąc w prawdzie, widzę nieznajomego. Ben nie wygląda jak beztroski chłopak, w którym się zakochałam. Wygląda jak wyniszczony mężczyzna, który wie czym jest ból, który może cię zniszczyć, zabić, utopić w morzu ciemności i nienawiści. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek się przełamie i wykuruje? - Kochasz go? – jego słowa wiszą w ciszy. Opuszczam wzrok i patrzę na moje drżące dłonie. – Na miłość boską, Cathy! Odpowiedz na cholerne pytanie! Kurwa, czy ty go kochasz? Tak, nie? Jak to jest? - Ja… Jęczy, a jego ciało drży. - Tak. Nie… nie wiem. Gdy jestem z nim czuję, jakbym go kochała. Czuję… Jestem szczęśliwa, gdy z nim jestem, Ben. Taka jest prawda. Ben patrzy na mnie z podłogi. Widzę łzy stojące w jego oczach, wiszące na rzęsach, spływające po policzkach. Wyciera twarz dłońmi, a jego spojrzenie już się nie waha. - Kochasz mnie? Nadal mnie kochasz? I chociaż raz w swoim życiu bądź szczera – zaciska dłonie w pięści i mruczy do siebie – Kurwa zasłużyłem na to. To jest bzdura. Nie mogę… nie mogę. Cóż. Może to sprawi, że mnie znienawidzi, zniszczy wszystko, co we mnie kochał. Nie zasługuję na to w każdym razie. Muszę to zniszczyć, żeby mógł ruszyć dalej. On zasługuje na moją szczerość. 348

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Kocham cię, Ben. Po prostu nie jestem pewna, czy nadal jestem w tobie zakochana. Widzę, że się wzdryga. Dobrze. Cieszę się. To jedyny sposób, żeby się ode mnie uwolnił. Przez chwilę zastanawiam się, czy jest ze mną coś nie tak. Jak mogę krzywdzić kogoś, kogo rzekomo tak bardzo kocham? Dlaczego to robię? Jak doszliśmy do tego momentu? Bo wybrałaś łatwe wyjście, kiedy pojawiły się przeszkody, Cathy. Nie walczyłaś. - Dlaczego? - Co dlaczego? - Dlaczego to zrobiłaś? Dlaczego zdradziłaś, Cathy? I dlaczego tego nie przerwałaś? Czy seks był tak zajebiście dobry? Czy myślisz, że nie cierpiałem tak bardzo przy ostatnim poronieniu? Myślisz, że nie chciałem tego dziecka tak bardzo jak ty? Chcę mu powiedzieć, że to nie z powodu poronienia. To zawsze było z tego powodu. Poronienia były oliwą, a Arsen ogniem. Razem spaliły moje małżeństwo. Chcę mu powiedzieć, że jestem zdezorientowana i wiele emocji mnie przytłacza. Że zwątpiłam w nasze małżeństwo. Myślałam, że dziecko będzie naszą drugą szansą, ale ono odeszło. Chcę być uczciwa, ale jego okrutne pytania są morfiną potrzebną do znieczulenia, więc mogę odpowiedzieć nie czując wyrzutów sumienia. - Pierwszy raz przespałam się z nim tej nocy, kiedy powiedziałam ci, że idę z Amy na drinka. Zadzwonił do mnie i powiedział, że chce pogadać o pporonieniu... chciał być przy mnie. Byłam odrętwiała. Nie byłam w stanie stać z tobą twarzą w twarz. Twoja doskonałość doprowadzała mnie do szału. Spotkałam się z nim, ale nigdy nie sądziłam, że się z nim prześpię. - Podobałaś mu się. Widziałem to. Musiałaś wiedzieć… ta pieprzona piosenka – była o tobie. - Tak – siadam obok niego i ciągnę dalej. – To się nie tak zaczęło, Ben. Byliśmy tylko przyjaciółmi. Ale w pewnym momencie ta linia została 349

przekroczona. Gdy to się stało po raz pierwszy, czułam się tak dobrze, taka żywa i właśnie wtedy zrozumiałam, że nie przestanę. On mnie p-pieprzył, Ben. Nie kochał się ze mną. Sprawiał, że zapomniałam, a odrętwienie odchodziło, czułam się chciana, potrzebna. Nie wiem… czułam się znowu piękna i młoda – nie tak złamana – patrzę mu w oczy. – Z nim nie czułam, jakby to był obowiązek. Z Arsenem mogłam płakać, być zła, czuć nienawiść i nie przejmować się, że ranię jego uczucia, jak to było z tobą. O-on nie traktował mnie jak porcelanową lalkę, a jak osobę. Za każdym razem gdy próbowałam powiedzieć ci, jak się czuję, jak popieprzona byłam, ty powtarzałeś, że wszystko będzie w porządku i przejdziemy przez to. To było po prostu zbyt wiele, Ben. Kurwa, zbyt wiele. Twoja perfekcja mnie dusiła i nie mogłam tego udźwignąć. Myślę, że zaczęłam cię nienawidzić, czuć urazę i Arsen sprawiał, że to wszystko znikało. Z nim byłam po prostu sobą - Cathy. Nie żoną, nie nieudacznikiem, nie niczym. Po prostu sobą. A to było takie dobre. Jak narkotyk. Potrzebowałam więcej, pragnęłam więcej i miałam więcej. Pragnęłam więcej jego. Przełknęłam ciężko, bo moje następne słowa były najtrudniejsze do przyznania nawet przed sobą – Zaczęło się od seksu, Ben. Od ucieczki, ale już tak nie jest. Gdy to wszystko się wydarzyło… m-myślę, że zakochałam się w nim. Cisza. - N-nie myśl, że staram się usprawiedliwić moje zachowanie, bo tak nie jest. Wiem, że postąpiłam źle, bardzo źle, a-ale próbuję odpowiedzieć na pytanie najszczerzej jak to możliwe – ściszam głos do miękkiego szeptu. – Zasługujesz na to. Zaczyna uderzać głową w ścianę. Stuk. Stuk. Stuk. Jednostajne walenie doprowadza mnie do szaleństwa. Siedząc tutaj, obserwuję jak się rani i nie mogę tego znieść. Dotykam go, a on klepie moją rękę, jakby to był dokuczliwy komar. 350

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

To boli. Ale zrobiłam to. Zrobiłam to Benowi i sobie. Nie mogę narzekać, że odpiera mój dotyk. Kiedy wreszcie podnosi wzrok, łapie mnie za ramiona i potrząsa agresywnie – Kurwa, byłaś ostrożna? – wypowiada to z obrzydzeniem i strachem. Początkowo nie rozumiem, co ma na myśli. Och. Potrząsam głową na nie, a jego oczy mówią wszystko. Chce mnie zabić. Albo Arsena. Albo nas oboje. - Więc pozwól, że postawię sprawę jasno. On cię pieprzył, dochodził w tobie, a potem pozwalałaś mi na to samo? Teraz rozumiem te ciągłe prysznice – cisza, obserwuję jego twarz, gdy nagle rozumie. Przyszpila mnie swoim wkurzonym spojrzeniem, a jego oddech przyśpiesza. – Ostatniej nocy… musiałaś zmyć go, prawda? Kiwam i zaczynam płakać. - Rzygać mi się chce77. Ben mnie puszcza i wstaje, jakby bliski kontakt z moim ciałem powodował ból. Uwolnienie z jego silnego uścisku sprawia, że upadam podpierając się ramionami, żeby zamortyzować uderzenie. Odwraca się i zaczyna krzyczeć, jego twarz jest zaczerwieniona i zalana łzami – Czy ty w ogóle myślałaś, co to mi zrobi? Czy to cię kurwa w ogóle obchodzi? Mój żołądek zaciska się, gdy on na mnie krzyczy. Każde słowo jest jak cios w brzuch, okrada mnie z powietrza, ale jestem mu winna danie szansy na wyrzucenie tego wszystkiego – uderzenie we mnie każdym słowem i złamanie mnie jego gniewem. To pokuta, muszę zapłacić za to, co zrobiłam. Nie spodziewałam się, że szczerość może boleć tak bardzo. Że skutki twojego 77 Witaj w klubie, Ben. Ja od połowy książki mam mdłości ;)

351

zachowania i nagromadzony bałagan mogą być tak bolesne. Powinnam cierpieć, to konsekwencje moich wyborów. Nie jego. Ale niestety on też za to płaci. - Na początku tak… a-ale przestało. Ben oddycha ciężko, jego wzburzone oczy są pełne udręki – Musisz wyjść. Nie mogę… nie mogę… nie mogę wciąż sobie tego robić. Ja… - jęczy, łapiąc się rękoma za głowę i zaczyna kołysać tam i z powrotem. Obserwuję go w ciszy przez wydawałoby się wieczność, próbuję dać mu przestrzeń. Po kilku minutach patrzy na mnie. - Kiedy się załamałaś, kochałem cię za dwoje z nas, Cathy. Za dwoje z nas i mnie to kurwa nie obchodziło… Myślałem, że moja miłość wystarczy, bo kochałem cię tak mocno. Gdyby ktoś poprosił, żebym odciął własną rękę dla ciebie, zrobiłbym to. Oddałbym moje całe pieprzone ciało, Cathy. Tylko dla ciebie. Nigdy nie powinienem się tobą dzielić, Cathy. Nigdy. Myślałem, że jesteś moja tak jak ja jestem twój. Albo byłem. Kurwa. Kurwa. Kurwa. To jest kurwa niewiarygodne. Wiesz co? Spójrzmy prawdzie w oczy. Słuchałem twoich żałosnych wymówek, co ty na to żeby teraz wysłuchać mnie? Pozwól, że coś ci powiem, Cathy. Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwa, bo Arsen może ma twoje serce, ciało, ale zawsze będziesz pusta, bo to ja mam twoją duszę. Twoja dusza jest częścią mojej i tak będzie zawsze. Ja się wykuruję, nauczę się ponownie kochać, ale ty… żal mi ciebie. Powiedziałaś, że odeszłaś ode mnie i naszego małżeństwa, bo poronienia zniszczyły nasze relacje – uderza się boleśnie w pierś. – A co ze mną? Myślisz, że nie bolało mnie to tak jak ciebie? Gdy zamykam oczy, za każdym razem słyszę mrożący krew w żyłach krzyk z tego dnia. Czasami boję się zasnąć, bo nawiedzają mnie obrazy ciebie pokrytej własną krwią. Nawet w moich snach. Poronienia i straty dzieci, Cathy. Cóż, ja też straciłem te dzieci, jak również żonę. Zostałem z niczym oprócz wspomnień – przerywa i ociera łzy z twarzy zanim kontynuuje. – Też pragnąłem tej pieprzonej rodziny. Udało ci się zamknąć we własnej głowie, ukrywając się przed każdym, kto się o ciebie troszczył. Nie chciałaś opieki i zrozumiałem to. Byłem w stanie to udźwignąć, bo miałem pieprzoną nadzieję, że będzie lepiej i z czasem moja żona wróci. Myślisz, że byłaś jedyną, która w nas wątpiła? Chciała z nas zrezygnować? Chciała się ukryć? Chciałem pieprzyć inne kobiety, Cathy, żeby zapomnieć o tobie i przypomnieć sobie, jak to jest być chcianym i potrzebnym. Ale tego nie 352

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

zrobiłem. Kochałem cię tak bardzo i niestety nadal tak jest. Miałem więcej szacunku dla naszego małżeństwa, dla ciebie. Chciałem jedynie być… po prostu chciałem trzymać cię w ramionach tak długo, jakbym mógł. Chciałem tę drugą, trzecią czy czwartą szansę, aby ponownie złożyć to w całość. Tylko tego chciałem. Więc jeśli myślisz, że będziesz szczęśliwa z Arsenem, powodzenia. Ale szczerze mówiąc nie sądzę, żebyś była w stanie. Musisz najpierw przyjrzeć się sobie bliżej, zanim będziesz z kimkolwiek innym, zobaczyć, dlaczego nie mogłaś po prostu otworzyć się na mnie i pozwolić mi pomóc. Ale to nie jest już mój problem. Skończyłem. Po prostu pamiętaj, karma jest suką. Jego bolesne słowa rozpaliły we mnie gniewny ogień i chciałam, żeby też go spalił. Jak on śmiał! Życie po ostatnim poronieniu było dla mnie piekłem, przez który zaczęłam ten cały bałagan. Nie byłam w stanie myśleć jasno od tego dnia. Chciał znać prawdę, więc przedstawiłam mu swoją wersję, a nie starałam się tłumaczyć ze swojego zachowania. Wiem, że to było złe już za pierwszym razem, gdy się stało i ciągnęłam tę całą sprawę, a to było gorsze niż złe – było niewybaczalne. Ale czasami wszystkie moralne argumenty tego świata nie powstrzymają cię przed popełnieniem błędu. Czasami złapanie się kogoś w czasie spadania, nie powstrzyma cię od upadku. Czasami musisz upaść. Jestem tak wściekła na niego, na siebie. Czuję się winna, jest mi przykro i wstyd. Uczucie wstydu sprawia, że chcę krzyczeć i skrzywdzić go znowu i znowu. Wstyd sprawia, że chcę czymś w niego rzucić zamiast przepraszać. Patrzę na niego z mojego miejsca na podłodze, łzy spływają po mojej twarzy zamazując widzenie i odpowiadam mu najlepiej jak mogę – Karma może i jest suką, ale kiedy on mnie pieprzy, nie obchodzi mnie to, bo dochodzę tak zajebiście mocno, że widzę gwiazdy! Patrzy na mnie, a miłość, którą widziałam w jego oczach wcześniej tak wiele razy, odeszła – Ty pieprzona dziwko… wynoś się… wynoś się! Zrobiłam to. Sprawiłam, że mnie znienawidził tak bardzo jak ja siebie. Teraz on może się uwolnić.

353

Wstaję z zimnej, drewnianej podłogi w jego gabinecie i idę do naszej sypialni. Muszę iść do Amy. Nie mogę zostać tu ani chwili dłużej. Moje małżeństwo jest skończone. Koniec. Arsen był paliwem potrzebnym do spalenia mojego małżeństwa, ale to ja trzymałam zapałkę w rękach przez cały czas. Wycierając nos w rękaw, wyrzucam najwięcej moich rzeczy do śmieci jak to możliwe. Usuwam ślady mojego istnienia z tego domu. Kiedy kończę, opuszczam łazienkę. Ben stoi tyłem do mnie przy wielkim oknie. Jego głowa opadła nisko w geście poddania, a rękoma ciągnie mocno za swoje włosy. Gdy idę w jego stronę, zauważam, że jego ciało lekko drży. Chcę go przyciągnąć do siebie i scałować jego łzy, powiedzieć mu, jak bardzo go kocham i że słowa powiedziane poprzedniej nocy były prawdziwe, ale co to da? To już koniec nas. Łapię mój płaszcz i zaczynam go wkładać, gdy słyszę jego szept zachrypnięty od płaczu – Pewnej nocy, kiedy nie wróciłem do domu… - Tak? - Prawie pieprzyłem Kerry78 – bierze głęboki wdech. – Chcę rozwodu. Nie odwracam się. Zasługuję na to. Szepczę – Rozumiem. Po resztę moich rzeczy wrócę jutro, kiedy będziesz w pracy. Z tymi słowami wychodzę. Wychodzę przez drzwi. Wychodzę z jego życia. Pozostawiam za sobą moje słońce i witam ciemność w przebraniu wolności. Kiedy stoję przed domem, patrzę z podjazdu w okna naszej sypialni i widzę, że są zasłonięte. Gdy się odwracam i ruszam w stronę garażu, zaczyna padać deszcz zwilżając moją twarz. Oblizuję usta i smakuję mieszaninę soli i deszczu. Zabawne, nie zdawałam sobie sprawy, że wciąż płaczę. 78 Ech, więc jednak tego nie zrobił, a biedny przeżywa. Takiego faceta ze świecą szukać :/

354

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Bolesny ból zaczyna wzbierać w mojej klatce piersiowej. Po kilku krokach zatrzymuję się i gapię w mokry asfalt. Deszcz wciąż pada, a spadające kropelki obok moich stóp wyglądają jak gwiazdy. Chcę wrócić. Popełniłam straszny błąd. Czuję się tak, jakbym straciła całe moje serce i zostawiła z nim w tym domu. Stoję tutaj zagubiona w przeszłości, a prawda uderza we mnie. Kocham go całym sercem i go straciłam. Na zawsze. Ale kocham też Arsena. Nie mogę się doczekać, żeby wrócić do mieszkania Arsena. Potrzebuję jego pocałunków, aby usunąć ból. Tylko on to potrafi. Minuty mijają i chcę się ruszyć, ale moje ciało nie słucha. Moje stopy są przyklejone do ziemi. Chcę, żeby deszcz mnie oczyścił. Czuję się taka brudna i zimna. Pusta. Och, Ben. Co ja zrobiłam?

355

Rozdział 30

Arsen. Potrzebuję go. Muszę go zobaczyć i upewnić się, że dokonałam dobrego wyboru, choć w głębi duszy znam odpowiedź. Prowadzę i próbuję się nie rozpaść. Nie mogę jeszcze tego stracić. Najpierw muszę dostać się do jego mieszkania. Potem mogę rozgrzebać ból, który mnie ogarnia i zignorować rzeczywistość. Ale ból jest zbyt silny, żebym mogła się obronić. Rzucam mój telefon na fotel pasażera i wycieram łzy z mojej twarzy, a głęboki szloch wyrywa się z mojej piersi. Kiedy nie mogę przestać płakać, a łzy zasłaniają mi obraz, zjeżdżam na bok drogi i parkuję. Rozdzierający ból uderzający we mnie sprawia, że zginam się w pasie i obejmuję brzuch ramionami próbując się osłonić. Mocno zaciskam oczy i walczę z nudnościami, gdy rozpacz wysysa ze mnie powietrze. Nie mogę oddychać. Nie mogę oddychać. Nie mogę oddychać. Tonę w bólu. On odszedł. Odszedł Odszedł. Miłość mojego życia odeszła. I to jest moja wina.

356

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Otwieram drzwi i rzygam na ziemię. Po tym nie ma we mnie już nic oprócz żółci, przykładam czoło do zimnej szyby. Moje oczy bolą z powody wszystkich łez, które wylałam od rana. Mój rozum i moje serce zaczynają uświadamiać sobie, co miałam i straciłam. Jak mam żyć bez Bena? On jest wszystkim, co kiedykolwiek znałam. Był moim światem, moją prawdą oraz rzeczywistością, którą miałam od osiemnastego roku życia. On jest moją drugą połówką. Czy Cathy bez niego istnieje? Ty to zrobiłaś, więc teraz to napraw. Nawet jeśli chciałabym wrócić do Bena, jest dla nas za późno. Cholernie za późno. Na chwilę zamykam oczy, jestem zbyt wyczerpana walką ze wspomnieniami. Pozwalam im się przejąć, otoczyć mnie. Nasz pierwszy pocałunek w deszczu, pierwsze wypowiedziane „kocham cię”, dzień, w którym mi się oświadczył, czas, gdy trzymał mnie, jak krwawiłam… te wspomnienia należą do mnie i są wszystkim, co zostało mi po Benie, po naszej miłości. I nic nie zabierze ich ode mnie. Nic – nawet moje kłamstwa, zdrady, podstępne serce. Gdy ruszam ponownie, mój telefon zaczyna dzwonić, ale go ignoruję. Tak jak ignorowałam go przez całą poprzednią noc i dzisiejszy dzień. Arsen. Potrzebuję go. Muszę go zobaczyć. On zabierze ode mnie ten ból, sprawi, że zapomnę jak zawsze to robi z pomocą odrętwiających pocałunków i dotyku pełnego morfiny. Jest wspaniałym środkiem przeciwbólowym na moje złamane ciało i rozbite serce pragnące zatrzymania bólu. Śmieję się jak szalona kobieta, bo naprawdę nie mam wstydu i nic mnie to nie obchodzi tak długo, jak mogę pozbyć się bolesnego bólu związanego z utratą Bena. Po zaparkowaniu samochodu w garażu jego budynku, jadę windą do mieszkania. Rozglądam się i widzę swoje odbicie w lustrzanych ścianach. Moje 357

oczy są opuchnięte od płaczu, a usta od ostatniej nocy. Gdy patrzę na obłąkaną kobietę w lustrze, staram się wypchnąć myśli o Benie z mojego sumienia. Moje ciało trzęsie się gwałtownie z nerwów. Nie wiem, co dalej. Co się teraz stanie? Kocham Bena, ale stoję przed drzwiami kogoś innego, czekając, żeby wypieprzył ból i wspomnienia z mojej głowy. Tego mężczyznę też kocham. Przełykam, gdy stoję pod jego mieszkaniem i staram się nie myśleć o niczym innym niż fizycznej relacji, której moje ciało wymaga od Arsena. Ignoruję głos krzyczący w mojej głowie, że Arsen jest złym wyborem. Jeśli on jest złym wyborem, dlaczego jest mi z nim tak dobrze? Dzwonię do drzwi, Arsen natychmiast otwiera i sięga po mnie bez słowa. Wygląda okropnie, może nawet gorzej niż ja. Ma na sobie tylko bokserki od Armani`ego i widzę kontury jego idealnego ciała. Zawsze gdy widzę dołeczki nad jego pośladkami i V wystające spod bielizny, mam ochotę je polizać. Patrzę w górę i pochłaniam jego bolesne piękno. Jego oczy są przekrwione, blond włosy poczochrane, a cień jego zarostu dodaje mu groźnego wyglądu. Tak, chcę żeby mnie ostro pieprzył. Chcę, żeby zostawił zadrapania, siniaki i czerwone ślady na mnie jako dowód tego, co zrobiłam. Chcę, żeby mnie pierzył, aż zapomnę o fizycznym bólu i mój umysł będzie odrętwiały. Dłuższy czas patrzymy na siebie w ciszy. Arsen odzywa się pierwszy – Gdzie byłaś? – pyta. – Jak to się stało, że nie odbierałaś moich pieprzonych telefonów? Próbowałem się z tobą skontaktować od wczorajszej nocy – przeczesuje włosy rękoma. – Mówiłaś, że wracasz z nim do domu, żeby to skończyć. Jak długo to mogło trwać? Obserwowanie jego gniewu jest jak oglądanie tornada uderzającego w niczego niepodejrzewające miasto. Potężne. Zapierające dech w piersi. Druzgocące. - Co się kurwa dzieje? Dlaczego stoisz bez słowa? – Arsen podchodzi i chwyta mnie za ramiona, jak Ben dwie godziny temu potrząsając mnie mocno, rozpaczliwie. – Byłaś z nim, prawda? Spędziłaś z nim noc – pyta z niesmakiem. 358

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Kiwam głową i słyszę, jak przeklina. - Pieprzyłaś się z nim? - Tak – szepczę. - Ile razy? Kręcę głową i próbuję się od niego odsunąć, ale Arsen zacieśnia uścisk zatrzymując mnie – Spójrz na mnie, kiedy do ciebie mówię i odpowiedz na moje pytanie – jego głos jest głośniejszy – Ile razy, Catherine? – kiedy zdaje sobie sprawę, że nie odpowiem, potrząsa mną jeszcze raz, jakby w ten sposób mógł wypchnąć ze mnie prawdę – Odpowiadaj, kurwa! - Trzy razy – mówię i widzę, jak drgnął. - Doszłaś? – pyta przełykając ciężko. - Tak – doszłam. Za każdym razem. - Jak? - Co masz na myśli? - Jak sprawił, że doszłaś? Pieprzył cię od tyłu? Lizał twoją cipkę? Czy…? - Przestań! Przestań! – krzyczę, gdy zakrywam moje uszy. Robi mi się niedobrze. Prawda sprawia, że robi mi się niedobrze. - Odpowiedz na pieprzone pytania. Jak sprawił, że doszłaś? Chcę wiedzieć. - Za pierwszym razem kochaliśmy się, był na górze. D-doszliśmy patrząc na siebie. Za drugim razem ssałam jego fiuta aż doszedł w moich ustach, gdy on l-lizał moją c-c-cipkę. Za trzecim razem pieprzył mnie od tyłu na krawędzi naszego łóżka. - Myślałaś o mnie? – pyta zachrypnięty. - Nie.

359

Puszcza mnie. Dłonie zaciska w pięści, zamyka oczy, a jego oddech przyśpiesza. Kiedy patrzy na mnie jeszcze raz, ostry błysk w jego oczach sprawia, że robię kilka kroków do tyłu. - Catherine, idź do mojego pokoju, rozbierz się i czekaj na mnie. Nie zadawaj pieprzonych pytań i rób to, co ci powiem – rozpala mnie swoim niebieskim spojrzeniem – Idź. Teraz – odwraca się i idzie do kuchni zostawiając mnie samą. W jego łazience ściągam mój płaszcz Burberry, kremowy kaszmirowy sweter, jeansy, czarny koronkowy biustonosz i figi. Kiedy jestem naga idę do jego sypialni spodziewając się pustego pokoju, ale Arsen już tam jest, nagi powoli przesuwa dłonią po swojej erekcji. Gdy idę w jego stronę, obserwuje mnie rozpalonym wzrokiem, a ja robię się mokra. Staję przed nim, chcę go pocałować, ale Arsen wyciąga dłoń, żeby mnie powstrzymać. - Na kolana – rozkazuje gniewnie. – Chcę cię na kolanach. Teraz. Oszołomiona staram się przetworzyć jego słowa. - POWIEDZIAŁEM TERAZ, TY PIEPRZONA DZIWKO! NA KOLANA! Krzywię się, jakby mnie uderzył i padam przed nim na kolana. Chcę być zła za to, że nazwał mnie dziwką, ale nią jestem. Jestem kurwą, która zdradziła męża. Jestem dziwką. Czuję chłód marmurowej podłogi. Unoszę oczy i patrzę na niego stojącego nade mną, jego erekcja jest tuż przy mojej twarzy. - Teraz otwórz dla mnie usta. Gdy je otwieram czuję wstyd biegnący od czubka mojej głowy po palce. Upokorzona zamykam oczy, kiedy on chwyta swojego penisa i zaczyna wpychać w moje usta. - Otwórz oczy. Chcę, żebyś patrzyła, jak będę pieprzył twoją twarz.

360

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Kiedy to robię patrzymy na siebie, gdy wypełnia moje usta swoją pulsującą erekcją. Owijam dłoń wokół jego penisa i zaczynam lizać główkę połykając kroplę błyszczącą na jego końcu. Moje ciało natychmiast się pobudza, a sutki twardnieją pod jego spojrzeniem. - Ugryź go – Arsen rozkazuje, jego oddech jest szybki i urywany. – Pozwól mi poczuć twoje zęby na moim fiucie. Kręcę głową na nie i chcę go puścić. Jego biodra wypychają się do przodu, czuję jak uderza w tył mojego gardła. Klęczę i staram się nie krztusić. Łzy wstydu pieką moje oczy, obraz jest rozmyty, gdy patrzę na jego rozwścieczoną twarz. - Kurwa, powiedziałem ugryź go! Robi to celowo. Rani mnie. Upokarza mnie. - Kuuuurwa – krzyczy, gdy go gryzę. Moja chora i pokręcona strona cieszy się z tego. Z fizycznego ranienia go. Jego ręce łapią mnie za włosy przyciągając bliżej. Zwiększa tempo, wbija się w moje usta boleśnie i bez litości. Szybciej. Szybciej. Starając się oddychać przez nos, walczę z odruchami wymiotnymi, a moja ślina i łzy pokrywają brodę i twarz. - Te usta – pcha głębiej. - są – pcha mocniej. - moje.

361

Eksploduje w moich ustach i porusza się jeszcze kilka razy zanim wszystko przełykam. Arsen drży i wychodzi z moich ust. Jego ramiona i klatka piersiowa poruszają się z głębokim i ciężkim oddechem, patrzy na mnie nadal klęczącą na podłodze – Zapamiętaj to następnym razem, gdy będziesz pieprzyć swojego męża – mówi i opuszcza sypialnię.

***

Siedzę naga na podłodze prysznica z ramionami owiniętymi wokół nóg. Parząca, gorąca woda leje się na mnie, a moja skóra robi się jasnoczerwona. Jestem taka odrętwiała. Taka zagubiona. Zamykam mocno oczy i staram się odsunąć obrazy tego, co stało się w sypialni. Gdy opieram głowę na kolanach czuję jak woda pali moje plecy i słyszę, że Arsen otwiera drzwi do łazienki. Nie chcę się odwracać w jego stronę, więc wpatruję się w ścianę. - Catherine – szepcze ochryple. Ignoruję go, gdy czuję znowu węzeł w moim gardle. Nie mogę przed nim płakać, on nie zasługuje na moje łzy, więc zaciskam oczy i przysuwam się bliżej ściany. Wyczuwam moment, w którym Arsen klęka przede mną, a jego zimne dłonie dotykają moich kolan. Otwieram oczy, gdy chwyta moją rękę i pociąga tak, że leżę na podłodze, a on kładzie się na mnie osłaniając przed parzącą wodą. Twarzą w twarz, piersią przy piersi, bijącym sercem przy bijącym sercu, z jego dłońmi na moich policzkach patrzymy na siebie. Tak blisko. Tak daleko.

362

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Wsuwam ręce między nas i go odpycham, ale zatrzymuje mnie rozpaczliwie całując moje usta. Między urywanymi pomrukami, Arsen szepcze gorączkowo w moje usta – Przepraszam. Przepraszam. Proszę, przestań. Nie płacz już. Nie jestem godzien twoich łez. Kurwa. Kurwa. Siadając na podłodze podnosi mnie i trzyma w ramionach. Owijam nogi wokół jego bioder, ale nie mogę się zdobyć na odwzajemnienie uścisku, więc wpatruję się w jego złote piękno, gdy woda kapie po jego twarzy. Płaczę mocniej, gdy widzę, że jego spojrzenie jest zamglone przez łzy. - Och, Arsen – szepczę w jego usta. – Nie rozumiesz? Czuję twoją skórę na mojej, czuję twój smak na języku, czuję twoją twardość we mnie, ale to nie wystarcza. - Kurwa, Catherine. Proszę, wybacz mi, wybacz, wybacz – powtarza załamany. Bije się pięścią w pierś – To należy do ciebie. Tylko do ciebie, Catherine. To było twoje od dnia naszego spotkania i będzie twoje dopóki sama z tego zrezygnujesz – przyciąga mnie bliżej. – Chcę tylko twoich rąk na moim ciele, twoich warg na moich ustach i twojego serca należącego do mnie. Tylko do mnie. Gubię się w jego słowach, całujemy się, a potem pieprzymy. Ale tym razem, czuję, że się ze mną kocha. Smak. Pot. Czucie. Wilgoć. Ciepło. Twardość. Pchnięcia. Palce. Klaps… 363

Klaps… Klaps… Skóra przy skórze. Drżenie nóg. Ciągnięcie włosów. Paznokcie drapiące skórę. Arsen poruszający się we mnie. Moje ręce i nogi owinięte wokół niego. Jego oczy wwiercające się w moje. Niebieski ogień spalający mnie do popiołu. Nic nie istnieje. Nic nie ma znaczenia, tylko on. Tylko Arsen. I ja. Agresywny rytm jego energicznych pchnięć. Ostro. Tak ostro. To boli. Ale to kocham. Kocham go. Jego szorstkość odczuwam jak miłość. Jego miłość jest jak otumaniający narkotyk. On jest moim narkotykiem. 364

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Moim odrętwieniem. Szepcze mi do ucha – Należysz do mnie… tylko do mnie… potrzebuję cię… potrzebujemy siebie. Zamykam oczy i gubię się w odrętwiałym umyśle, nie słyszę ostatnich słów, które szepcze, kiedy dochodzi we mnie.

***

Siedzę obok Arsena z ramionami owiniętymi wokół moich kolan i obserwuję go jak śpi, wygląda tak chłopięco. Ale nawet jego doskonałość nie może zatrzymać powracającego bólu, poczucia winy i wstydu. Jestem zniesmaczona, jak nisko upadłam. Nienawidzę siebie, bo nie mogę puścić Arsena. I nienawidzę siebie za cały ten ból, który spowodowałam. Podnoszę dłoń i pieszczę jego policzek. Tak, kocham go. Kocham Arsena, bo pokazał mi, jak ruszyć dalej, żyć i zapomnieć. Kocham go, bo sprawia, że się śmieję. Kocham go, bo otworzył moje oczy na życie i pomógł mi się wyleczyć. I kocham go, bo jest Arsenem. Ale też nie jest moim Benem. Wspomnienie Bena i sposób, w jaki się rozstaliśmy jest prawdziwą agonią. Utrudnia oddychanie. Ale gdy obserwuję Arsena śpiącego obok mnie, dobrze wiem, że nie zasługuję na niego, ale składam sobie obietnicę. Pozwolę Benowi odejść i będę rozpaczać w milczeniu. Zrobię, co w mojej mocy, żeby okazać Arsenowi moją wdzięczność, bo dał mi tak wiele, nawet o tym nie wiedząc. Jeśli życie nauczyło mnie czegoś, to tego, że nie można dostać wszystkiego, co się chce. Ben tak mocno próbował trzymać się naszego związku, naszej przeszłości, ale to nie miało znaczenia, bo ja go wciąż zdradzałam, wciąż planowałam odejście od niego. Więc będę kochać Arsena, czymkolwiek co we mnie zostało, czymkolwiek co nie należy do Bena.

365

Rozdział 31

Miesiąc później. To nadal boli. Nie miałam wieści od Bena, więc byłam w stanie udawać, że z Arsenem jest idealnie. On nie zadawał pytań, a ja tego nie wyciągałam. Ostatni miesiąc okazał się jednym z najszczęśliwszych od długiego czasu, ale czegoś brakuje… czegoś, co nie pozwala mi być kompletną. Wciąż tam jest ukryty ból, który staram się ignorować. Mam nadzieję, że kiedyś odejdzie i ta miłość, którą do niego czuję zniknie pozwalając mi w pełni kochać Arsena. Kocham. Nie powiedzieliśmy sobie jeszcze tych słów, ale wiem, że on mnie kocha. Musi. Świadczy o tym sposób, w jaki trzyma moją dłoń, gdy śpimy, jak głaszcze moje włosy, czy karmi mnie truskawkami, gdy leżymy nago na jego łóżku. Wiem, że to tam jest. Kocham go. Kiedy jestem z Arsenem, nie myślę o Benie. Ani razu, nigdy. To tak jakby Ben był wspomnieniem. Ale w chwili gdy Arsen odchodzi, obrazy Bena połykają mnie w całości. Napełnia mnie melancholia i nie mogę jej odgonić dopóki nie jestem w ramionach Arsena. To nie jest idealna sytuacja, ale czujemy się szczęśliwi i jakoś nam wychodzi. Nie wróciłam do pracy, więc w ciągu dnia jesteśmy zajęci odwiedzaniem muzeów, spacerami po parku, a nocami kochamy się lub pieprzymy. Wiem, że oboje unikamy prawdziwego życia, ale gdy jesteśmy razem możemy udawać, że wszystko jest idealnie. Dziennikarze już o nas wiedzą. Początkowo nas obserwowali i nawet wyciągnęli sprawę mojego rozwodu, ale w końcu się znudzili. Nie wiem, czy Ben czytał te wszystkie artykuły, ale mój ojciec nie odzywa się do mnie. 366

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Gdy widziałam Amy ostatnim razem i oznajmiłam, że zostawiłam Bena dla Arsena, powiedziała mi, żebym nie myliła pieprzenia z miłością. Według niej łatwo to pomylić. Przestałam się do niej odzywać. Nie chcę wierzyć w jej słowa. Nie mogę.

***

Po zwyczajowym nasikaniu w kubeczek, zważeniu i sprawdzeniu ciśnienia, siedzę na łóżku w papierowej koszuli rozpiętej z przodu, odsłaniającej moje piersi i czekam na doktor Pajaree. Trzy dni temu Arsen znalazł mały guzek na mojej lewej piersi. Świrował i namówił mnie na wizytę. Jestem pewna, że wszystko jest w porządku, ale przyszłam tutaj z powodu jego nalegania. Kiedy mój telefon wibruje, wstaję i wyciągam go z torby. Mam smsa od Arsena. Arsen: Pragnę cię w najgorszy możliwy sposób. Jesteś narkotykiem, który daje mi ulgę… który pobudza mnie znowu… uspokaja mnie… daje mi słodkie zapomnienie. Jesteś narkotykiem, który wybrałem, Catherine. Jesteś moim uzależnieniem. Moją euforią. Rumienię się i przypominam sobie, co zrobił wczoraj z butelką szampana i z miejscem, z którego go wypił. Doktor Pajaree wchodzi i sprawdza, czy nie mam guzków na piersiach. Nie znajduje żadnych, ale węzły chłonne są powiększone. Mówi, żebym się ubrała i spotkamy się w jej gabinecie. Czuję ulgę, ponieważ mały guzek jest w porządku, ale jestem niespokojna, ponieważ myślę, że chce mnie zapytać o artykuły w czasopismach. Jak mam jej powiedzieć, że od ostatniej wizyty, Ben złożył pozew o rozwód, a ja obecnie mieszkam z dwudziestoczterolatkiem? Ubieram się i idę do jej gabinetu. Gdy siadam widzę, że unika patrzenia mi prosto w oczy. Obawiam się, że coś wykryła i mam zamiar zapytać, kiedy mi przerywa. 367

- Cathy. Jesteś w ciąży.

***

W oszołomieniu wracam do mieszkania Arsena. Nie mogę być znowu w ciąży. Nie mogę. Kiedy wysiadam z taksówki pod budynkiem Arsena, przysięgłabym, że widzę czarnego Maybacha Bena odjeżdżającego od krawężnika, ale to jest niemożliwe. Szukając kluczy do mieszkania, chcę płakać ze szczęścia i strachu. Krzywię się, gdy przypominam sobie, że jestem w siódmym tygodniu ciąży. Każdy z nich może być ojcem. Kiedy wchodzę do mieszkania, Arsen wychodzi z sypialni ubrany w sprane jeansy i jasnoniebieski sweter. Jego blond włosy są dłuższe niż zazwyczaj. Wspomniałam, że uwielbiam długie, więc on je zapuszcza. - Cholera, Dołeczku, co wyprawialiśmy rano? – śmieje się, a jego oczy błyszczą. – Jak to się stało, że prześcieradła są mokre? Przyciąga mnie, owija ramiona wokół mojej talii i całuje mnie w szyję. Jest w tym jakaś desperacja, której nie czułam od dnia, w którym zostawiłam Bena. - Tęskniłem za tobą zajebiście mocno – szepcze mi do ucha wdychając moje perfumy. Odsuwam lekko jego klatkę tak, że możemy na siebie patrzeć, a on łapie mnie za policzki – Cieszę się, że jesteś w domu… Teraz, proszę powiedz mi, że jestem popieprzonym psycholem i to nie było nic złego. Och. Jak mogę zacząć mówić wieści od doktor Pajaree bez straszenia go? Będzie wariować? Nie mogę w to uwierzyć i nadal jestem w szoku. Czy to w ogóle możliwe? Chcę zignorować zdradliwą nadzieję rosnącą w mojej piersi, chcę ją zdusić zanim mnie zabije, ale nie mogę.

368

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie mogę. Nie mogę. Po wyjściu z gabinetu moim pierwszym instynktem było zadzwonienie do Bena, ale zdecydowałam, że napiszę mu maila. Moja pierś napina się na myśl o wiadomości i Benie. To nie tak, że to duża sprawa. Znając moją przeszłość, to dziecko może nigdy nie ujrzeć światła dziennego. Czy Ben będzie tym zainteresowany? Zagubiona w myślach słyszę, jak Arsen mówi coś, wyciągając mnie z transu. Skupiam spojrzenie na jego twarzy. Postanawiam, że musi wiedzieć. Przełykam ciężko, dotykam mojej szyi i przygotowuję się na dostarczenie najlepszej i pewnie najbardziej bolesnej wiadomości w naszym krótkim związku. - Nie, nie. Hm… hm… wszystko w porządku. Arsen… muszę ci coś powiedzieć. Chcesz usiąść? - Co się dzieje do diabła? Przerażasz mnie – szepcze. - Jestem… - oddycham głęboko i kończę zdanie – jestem w ciąży. Zdumiony puszcza moje ramię i siada na podłodze opierając głowę i plecy o ścianę. Cóż, zgaduję, że to jest odpowiedź na moje pytanie. - Czy to w ogóle możliwe? – wzdycha – Nie chcę wyjść na dupka, ale są jakieś szanse, że to w ogóle wyjdzie? Czy on naprawdę to do mnie powiedział? - Nie wiem. Doktor Pajaree powiedziała, że to się zdarza…. Nadal jest bardzo duże ryzyko. Sądzę, że mówiła o kremie, który może mi… - Nie mogę, Cathy79. Nigdy nie pisałem się na bycie ojcem. Myślałem, że się po prostu bawimy – jego głos jest pozbawiony śmiechu i kokieterii. – 79 Pewnie większość stwierdzi „dobrze jej tak”, ale mnie jest jej szkoda. Od tego rozdziału naprawdę trzymam jej stronę. Od nienawiści do prawie sympatii. Ta książka powoduje taką huśtawkę emocjonalną, że sama się w tym nie łapię ;) DOBRZE JEJ TAK :D – Sorrow5

369

Mogłem ci dać tylko to, wiedziałaś. Zabawę. Ale nie mogę być ojcem. Przepraszam. Nie mogę nic powiedzieć z powodu szoku. Zawsze wiedziałam, że ewentualnie to się skończy, po prostu nie oczekiwałam, że w ten sposób – że Arsen rzuci mnie tak beztrosko. Po tym wszystkim ostrzeżenia Amy i Bena okazały się prawdziwe. - J-ja... chciałeś, żebym odeszła od męża. T-tak mówiłeś – głupio mu przypominam. - Tak. - Myślałam, że mnie kochałeś. To znaczy nigdy tego nie powiedziałeś, ale t-to czułam – Tak. Powiedziałam to. Nie wiem nawet dlaczego pytam go o to. To nie ma znaczenia, skończyliśmy, ale muszę wiedzieć. Chcę widzieć. - Tak, może. Nie wiem, Cathy – rozgląda się po pokoju jakby szukał odpowiedzi, prawidłowej odpowiedzi, a potem odwraca się do mnie jeszcze raz. – Sądzę, że tak, ale nie wystarczająco, żeby założyć z tobą rodzinę. Nie jestem gotowy i… nie wiem. Nie kocham cię w ten sposób. Nagle kręci mi się w głowie. Cofam się szukając czegoś do podtrzymania zanim upadnę. Kiedy opieram dolną część pleców o krzesło, siadam i słucham słowa Arsena, które łamią mi serce. Zauważam, że nazywa mnie Cathy. Nie nazwał mnie tak od dnia, w którym się poznaliśmy. - Świetnie się razem bawiliśmy, Cathy. Jednak nie padły żadne obietnice. Myślałem, że my tylko… - Tylko co? Bawimy się? Czy wszystko jest dla ciebie pieprzeniem? Co ze mną? – moje słowa sprawiają, że drga. Dobrze. - Lubię cię, jesteś spoko. Ale tak… to zawsze było dobre pieprzenie i nigdy nie interesowałem się tobą bardziej. - Nie mogę. Nie mogę. Czy ty w ogóle słuchasz siebie? Zostawiłam dla ciebie męża! Jak to mogło być tylko dobre pieprzenie? Co z twoją zazdrością? 370

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

M-mówiłeś mi, że byłam twoja! – krzyczę na niego, gdy zaczyna ogarniać mnie histeria. - Kurwa, Cathy, co chcesz, żebym powiedział? Nie lubię dzielenia się. To wszystko. - Dzielenia się? Czy ty sobie kurwa żartujesz? Dzielenia się z moim własnym mężem? Zdradzałam go z tobą! - Cóż, zobaczyłem szansę i skorzystałem. Moje ciało gwałtownie drży, ale udaję, że tak nie jest. Że to jest straszny koszmar. Tak, to jest to. Koszmar. Arsen nigdy by mi tego nie zrobił. Och, Boże. Jest mi niedobrze. Zamykam oczy i próbuję walczyć z nudnościami, gdy słyszę, jak zadaje ostatni cios. - Myślę, że powinnaś wrócić do męża. Kocham cię, ale nie w ten sposób, Cathy. Nie w ten sposób. To znaczy… czy dziecko jest w ogóle moje? Z tego, co wiem może być jego. Przecież pieprzyłaś się z nami dwoma w tym samym czasie. Wstaję, łapię torbę i idę do drzwi. Odwracam się i patrzę na Arsena, który obserwuje mnie smutno, co jest dziwne. To on kończy cokolwiek mamy. Nie mogę go zmusić, żeby poczuł cokolwiek. Czuję się tak, jakbym została wyprana ze wszystkich emocji, tych dobrych i złych. Jestem sparaliżowana od środka. - Nie wiem, kto jest ojcem, Arsen. Nie, żeby to było ważne, bo znając moje ciało, nie będę w stanie donosić go do końca – widzę, że Arsen zamyka oczy. – Jeśli chodzi o Bena, zdradziłam go z tobą i wystąpił o rozwód. Więc tak, to nie zadziała. Arsen wstaje i idzie w stronę drzwi. Podnoszę drżącą dłoń, żeby go powstrzymać – Nie zbliżaj się do mnie, Arsen, albo uderzę cię tak mocno, że zostawię ślad. Wiedziałam, że to się stanie… wiedziałam. To było zbyt dobre, żeby mogło być prawdziwe, ale nigdy nie myślałam, że możesz okazać się takim

371

dupkiem. Zgaduję, że na to zasłużyłam… Zrobiłam to samo Benowi – odwracam się i kładę dłoń na klamce. - Dołeczku… ja… - mówi z bólem w głosie. - Żegnaj, Arsen.

***

Leżę w łóżku Amy, a ona mnie przytula. Chcę płakać i krzyczeć, ale tego nie robię. Przestałam walczyć. Nie czuję nic. Jestem pusta. Pusta. Jedynie ból w piersi przypomina mi, że żyję. Jest nie do zniesienia, ale też mile widziany w tym samym czasie, bo pomaga mi zatopić wspomnienia o Arsenie i Benie. Zamykam oczy i przyciągam Amy bliżej. Moja pierś… Nie mogę oddychać… Nie mogę. Dręczę się przypominając sobie spotkanie z Benem i sposób w jaki na mnie spojrzał. Niesmak i ból na jego twarzy, jego raniące słowa. Po rozmowie z Amy o mojej nieciekawej sytuacji, zgodziła się ze mną, że muszę skontaktować się z Benem i powiedzieć mu prawdę. Zasłużył na to, żeby wiedzieć, co się dzieje, mimo że było bardzo duże prawdopodobieństwo, że do niczego nie dojdzie. Więc zadzwoniłam do niego i powiedziałam, żeby spotkał się ze mną w Starbucksie na rogu blisko jego mieszkania. Pamiętam spacer do kawiarni z bolącym brzuchem i myśleniu o Arsenie. Wydawało mi się, że widziałam go idącego za mną. Odwróciłam głowę myśląc, że widzę jego blond głowę wystającą z tłumu, ale nie było go nigdzie. 372

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Siedziałam na jednej z tych bordowych kanap i wdychałam zapach kawy i karmelu unoszące się w powietrzu. Chwilę później wszedł Ben. Zmienił się. Nie widziałam go od miesiąca i nie wyglądał jak ten sam mężczyzna, którego poślubiłam sześć lat temu. Stracił tak dużo na wadze, że wyglądał mizernie, a jego ubranie wisiało na wychudzonym ciele. Jego zwykle przystojna twarz była pokryta gęstą brodą i spod niej wystawały jedynie usta. Jego klonowo-brązowe oczy wyglądały pusto i ponuro, a worki pod nimi były tak ciemne, że prawie fioletowe. Emanował od niego taki gniew… Wiedziałam, że nie mogę mu powiedzieć. A jego słowa udowodniły mi, że miałam rację. Bez przywitania wyrzuca z siebie. - Zgodziłem się z tobą tutaj spotkać, bo szczerze mówiąc jestem ciekaw, co masz do powiedzenia. Co to jest? Powiedziałam mu, co chciałam powiedzieć od dłuższego czasu. - Przepraszam. Przepraszam tak bardzo. Chciałam przeprosić cię jeszcze raz. Kłamstwo, kłamstwo, kłamstwo. - Och? Nie sądzisz, że jest na to nieco za późno, Cathy? – odpowiedział, gdy wpatrywałam się w jego piękne, puste oczy. Tak… Wiedziałam, że nadal kocham go tak bardzo. Nawet Arsen nie był w stanie tego wymagać. Oszukiwałam siebie. - Gdzie jest Arsen? Dziwię się, że byłaś w stanie wytrzymać tyle bez pieprzenia się z nim, żeby się ze mną spotkać. Chodzi mi o to, że gdy byliśmy małżeństwem, miałem szczęście, jeśli znalazłaś dla mnie pięć minut. Wzdrygam się na jego słowa. Ranią mnie. - Hm… odszedł – patrzę na moje dłonie.

373

Ben się śmieje – Haha. To było zajebiście szybkie. Chyba znudziło go pieprzenie ciebie, nie? Powiedz mi, piękna Cathy, nie byłaś wystarczająco dobra? Myślisz, że znudziło go twoje ssanie fiuta? – ociera łzy z oczy zanim kontynuuje. – Jak długo to trwało? Dwa czy trzy tygodnie? W gazetach sugerowali, że stracił zainteresowanie po dwóch. - Miesiąc – odpowiedziałam cicho. Ben wstał i spojrzał na mnie z okrutnym uśmiechem – Cóż, mam nadzieję, że jesteś szczęśliwa. Wyrzuciłaś w błoto jedenaście lat dla miesiąca pieprzenia. I nie. Nie mogę ci wybaczyć. Nie sądzę, żebym był w stanie kiedykolwiek to zrobić. Zamyka na chwilę oczy i po otwarciu przyszpila mnie gniewnym spojrzeniem – Nienawidzę cię tak mocno, jak cię kochałem. Prawdopodobnie bardziej, bo nie mogę kurwa przestać. Muszę iść. Nie mogę tego dłużej robić. Odwrócił się i wyszedł. Zaczęłam płakać, więc nie zauważyłam, że wrócił. Zobaczyłam tylko, że położył ręce na stole i pochylił się, żeby wyszeptać mi do ucha – Wiesz, Cathy, miałaś być moją przeszłością, moją teraźniejszością, moją przyszłością… moją wiecznością. Ale teraz… nic nie zostało. Złamałaś mnie, słyszysz? Złamałaś mnie. Patrzę w twoje oczy oraz piękną twarz i to nadal zajebiście boli. Chcę wymazać z pamięci każde wspomnienie o tobie. Każde, dopóki nie obudzę się pewnego dnia bez myślenia o tobie. Dopóki nie zabije mnie myślenie, co nam zrobiłaś. Słyszysz mnie? Proszę, nie próbuj do mnie dzwonić, żeby przeprosić. Chcę cię kurwa wyrzucić z mojego życia. Potem odszedł.

***

- Co zamierzasz zrobić, kochanie? – Amy pyta. Kręcę głową. Nie mogę mówić, bo ból jest nie do zniesienia. Próbuję wdychać przez nos i wydychać przez usta, żeby zobaczyć, czy to pomoże 374

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

zapomnieć o przytłaczającym uczuciu, że nie mam wystarczająco powietrza w płucach. Najgorsze jest to, że nie wiem do kogo i o co mam większy żal. Arsen, Ben. Sposób w jaki Arsen zakończył nasz związek, czy gniew i nienawiść Bena. Ukrywam twarz w szyi Amy i pozwalam temu fizycznemu kontaktowi utulić mnie do snu. Jestem taka zmęczona. Taka zmęczona. Słyszysz to? Dźwięk bicia mojego serca, przestaje bić. Czujesz to? Rozdzierający ból, zjada mnie żywcem, powoli rozdziera mnie kawałek po kawałku. To moja wina. Tylko moja. Nie jego. Nie ich. Jestem sama. - Cathy, kochana. Cokolwiek się zdarzy, jestem tutaj. Po prostu to wiedz. Możesz się wprowadzić i mieszkać tutaj tak długo, jak chcesz. Jak wiesz widuję się z Charlesem już jakiś czas. On cię naprawdę lubi i czuje się gównianie przez to, co Arsen ci zrobił. W każdym razie pomożemy ci przez to przejść. Nie potrzebujesz tych dwóch dupków w swoim życiu. Musisz się skupić na tej ciąży, na dobrej stronie twojego życia. Może zadzwoń do taty? On ci wybaczy. Ok.? – szepcze głaszcząc mnie po włosach. Kiwam i zaczynam zasypiać, zastanawiając się, czy kiedykolwiek zapomnę ostatnie słowa Bena, czy kiedykolwiek otrząsnę się ze zdrady Arsena, czy kiedykolwiek poskładam się w całość. Zastanawiam się. Zastanawiam się. Zastanawiam się.

375

Rozdział 32

Miłość jest nieskończona. Nie ma początku ani końca. Nie ma punktu wyjścia, nie ma mety. Miłość po prostu jest. Miłość się rodzi, rośnie, dojrzewa, a czasem umiera. Ale wspomnienia pozostaną z tobą do ostatnich godzin, w których oddychasz. Można się zakochać, można się odkochać. Ale pokochasz ponownie. Zawsze.

To piękny dzień. Słońce świeci, a światło odbija się w oknach wysokich budynków. To wygląda jak tysiące małych lusterek zdobiących Manhattan. - Jak się dzisiaj masz, Cathy? – pyta moja terapeutka, Crystal. - Bardzo dobrze, dziękuję – uśmiecham się i czekam na następne pytanie. Zaczęłam widywać się z Crystal dwa tygodnie po moim ostatnim spotkaniu z Benem. Po pierwsze nie chciałam tego, bo pragnęłam po prostu utopić się w mojej niedoli, dopóki nie będę martwa. Rozważałam nawet

376

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

samobójstwo, dzięki któremu zniknąłby ból. Chciałam być w stanie oddychać bez kłucia w klatce piersiowej z każdym branym wdechem. Pragnęłam słodkiego zapomnienia. Zniknięcia. Nie czucia nic. Ale to wszystko zmieniło się na moim usg w dziewiątym tygodniu. Z powodu dużego ryzyka musiałam mieć usg co dwa tygodnie, a w drugim trymestrze co miesiąc, jeśli wzrost mojego dziecka byłby prawidłowy. Uśmiecham się dotykając mojego ogromnego brzucha, ale wiem, że nie będę mogła odetchnąć z ulgi dopóki nie będę trzymać jej w ramionach i nie poczuję miękkiej, małej rączki w mojej. Gdy patrzę na Crystal wracam myślami do dnia, w którym postanowiłam walczyć. Dokładnie do chwili, gdy doktor Pajaree pokazała mi obraz mojego dziecka na monitorze. Kiedy zobaczyłam małą główkę i najmniejsze ciałko, załamałam się i popłakałam, a odrętwienie wyparowało z mojego ciała. Ta mała istotka, mój mały orzeszek należał do mnie i wszystko, co straciłam nie miało znaczenia. Postanowiłam walczyć. W tym momencie, zdałam sobie sprawę, że nadszedł czas, żeby poszukać pomocy, otworzyć się na moje obawy, błędy i nauczyć nie wyrzucać ludzi z mojego życia. Dwadzieścia siedem tygodni później ogromna i w zaawansowanej ciąży siedzę na wygodnej, skórzanej kanapie patrząc na jedną z najładniejszych brunetek obserwującą mnie uśmiechniętymi, niebieskimi oczami. Wiem, co się zbliża i myślę, że jestem gotowa iść tam z nią. Odkąd zaczęłyśmy nasze cotygodniowe sesje, stopniowo rozmawiałyśmy o wszystkim od mojego dzieciństwa po poronienia, ale nie poruszyła ponownie tematu Bena czy Arsena. Myślę, że to na trzeciej sesji wyjaśniłam jej, jak skończyłam sama i w ciąży, ale nigdy nie czułam się komfortowo omawiając to ponownie. Podejrzewam, że chce mnie naprowadzić na temat. Czasami myślenie o Benie i Arsenie przywraca ból, wspomnienia i przytłaczające uczucie kochania kogoś, gdy cała nadzieja jest stracona. Więc czekam. 377

- Jak dziecko? – uśmiecha się. Gra na zwłokę. - Świetnie. Kopie tak mocno. Czasami myślę, że rośnie we mnie przyszła gimnastyczka – śmieję się lekko opierając dłonie na brzuchu. Uwielbiam czuć jej ruchy i zgadywać, która część jej drogocennego ciałka wystaje. – Najbardziej kopie, gdy zjem lody lub czekoladę. O mój Boże. Tutaj! – łapię rękę Crystal i przykładam po lewej stronie mojego brzucha. Patrząc na mnie śmiejącymi się oczami, Crystal pyta – To takie miłe. Co tutaj czuję? Uśmiecham się i przesuwam jej dłoń po kończynie Nadii – Myślę, że to jej tyłek. To mogła być jej noga. Mówiłam ci, ona kocha się ruszać, zwłaszcza, gdy puszczam Taylor Swift. Crystal puszcza mój brzuch i siada na krześle. - Cieszę się razem z tobą, Cathy. Jeszcze cztery tygodnie, prawda? - Tak. Cztery tygodnie – przełykam z trudem, gdy próbuję utrzymać się po jasnej, optymistycznej stronie, nie zbliżając się do strachu – Jeszcze cztery tygodnie i będzie łatwiej, naprawdę w to wierzę, wiesz? Oczywiście moja walizka jest spakowana od tygodnia. Amy kupiła jej najsłodszy strój na powrót do domu i … - uśmiecham się zawstydzona. – Robię to ponownie? Nawijam ci o rzeczach dla dziecka, kiedy ty powinnaś rozbierać mój mózg. - W porządku. Jestem tu, żeby cię wysłuchać. - Po prostu… Nie mogę przestać myśleć i mówić o niej. Cały mój świat kręci się wokół tej małej dziewczynki rosnącej wewnątrz mnie. Nadia jest moim cudem. Nawet jeśli czasami nie mogę w to uwierzyć. Budzę się w środku nocy i moje ręce wędrują od razu do brzuszka i leżę czekając aż się poruszy, żeby wiedzieć, że wszystko z nią w porządku – patrzę na mój brzuch i go głaszczę. – Doktor Pajaree mówi, że to się czasami zdarza. Kobiety z moją przypadłością zachodzą w ciążę i donoszą do terminu bez żadnego wyjaśnienia. Chciałabym myśleć, że to magia – wzruszam ramionami i się uśmiecham.

378

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Bardzo się cieszę, Cathy, ale myślę, że nadszedł czas, żeby porozmawiać o Benie i Arsenie… - pozwala słowom zawisnąć w powietrzu. - Tak… myślę, że mogę to zrobić – odpowiadam wiercąc się w fotelu. - Jak myślisz, dlaczego zdradziłaś męża? Dlaczego twoje małżeństwo się rozpadło w ten sposób? - Wow. Nie owijasz w bawełnę, prawda? Crystal śmieje się i potrząsa głową – Nie. Zrobiłyśmy duże postępy w ciągu ostatnich miesięcy. Myślę, że nadszedł czas, żebyśmy zgłębiły temat Arsena i Bena. Więc Powiedz mi, Cathy. Dlaczego? - Hmm… cóż, wiem, że to wszystko zaczęło się sypać po trzecim poronieniu. Potem nie mogłam zajść w ciążę, cóż… to był śmiertelny cios dla naszego małżeństwa. Odsunęłam się od niego, od wszystkiego, ale Ben nie chciał tego zobaczyć. Wciąż udawał, że wszystko jest w porządku, że z nami było dobrze. Doszliśmy do punktu, w którym czułam jakby to wysysało ze mnie życie. - Śmiało – zachęca mnie. - Gdy próbowałam mu mówić, jak się bałam o to, że nigdy nie zostaniemy rodzicami, o swoich obawach, on zamiatał je pod dywan mówiąc, żebym przestała się martwić, więc przestałam próbować z nim o tym rozmawiać. Zaczęłam nienawidzić jego doskonałości. Byłam załamana i zagubiona, pełna nienawiści do innych kobiet, które mogły zajść w ciążę. To było zbyt wiele. Czułam się, jakbym nie była pełnowartościową kobietą. Straciłam swoje marzenia, możliwość bycia mamą, a to mnie całkowicie rozbiło. Chciałam płakać, krzyczeć, wyklinać Boga… nie wiem. A potem… - Tam był Ben. Tak. Och, tak chciałam… - Tak. Idealny, kochający Ben. Bez pęknięć na powierzchni, wieczny optymista. Nienawidziłam tego. Nie mogłam z nim już rozmawiać. Im bardziej

379

naciskał, tym bardziej go odpychałam. Ale wtedy zaszłam po raz czwarty w ciążę, po dłuższym czasie i to była nasza druga szansa na szczęście. - Myślisz, że błędem było niemówienie mu o tym? – Crystal pyta. - Hmm, tak. To był błąd. Teraz to wiem. Moja przyjaciółka Amy próbowała ze mną o tym rozmawiać. Zapytała mnie, czy byłam gotowa na to, że mogłabym stracić to dziecko – śmieję się i patrzę w sufit. – Naprawdę nie chciałam o tym myśleć. Wiedziałam, że moje małżeństwo było na chwiejnym gruncie i wszystko mogło się rozpaść od jednego lekkiego ciosu. I tak się stało, chociaż nie nazwałabym go lekkim. Kiedy straciłam t-to dziecko, straciłam też rozum – dotykam brzucha jeszcze raz. – Nienawidziłam wszystkiego dookoła mnie… nawet Bena. Szczególnie Bena. Nienawidziłam, kiedy mnie dotykał, całował i mówił, że wszystko będzie w porządku. Nienawidziłam tego. Naprawdę. - Dlaczego nie powiedziałaś mu tego wszystkiego? - Bo w tamtym momencie nie obchodziło mi to. M-myślę, że sobie wmówiłam, że go nie kocham, dlatego go nienawidzę. Próbowałam… - Dlaczego nienawidziłaś jego dotyku? - Sprawiał, że myślałam o zajściu w ciążę. Czułam się jak w pracy. Miałam do niego pretensje. Teraz, kiedy miałam czas na przemyślenie tego… nie wiem. Jest za późno. - Myślisz, że dałoby się to rozwiązać, gdybyś się na niego otworzyła po trzecim poronieniu? Czy sądzisz, że rozmawianie z nim zatrzymałoby wasze oddalanie się od siebie? Mocno się zastanawiam przez chwilę, szukając odpowiedzi wewnątrz mnie – Tak. Myślę… to znaczy nie sądzę, że byłabym teraz rozwiedziona. - A co z Arsenem? Wspomniałaś, że coraz mocniej go kochałaś. Zakładam włosy na ucho, wpatruję się w okno. Na zewnątrz jest nadal pięknie i słonecznie. Zabawne, że słońce tak bardzo przypomina mi Arsena.

380

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Chciałabym myśleć, że gdyby moje małżeństwo było w lepszym miejscu, gdybyśmy otwarcie się komunikowali i nie byłoby niechęci z mojej strony, nie odwróciłabym się do Arsena. Cieszyłabym się jego flirtami i podziwiała piękno z daleka, ale to nie tak. Nigdy nie myślałam o przejściu na następny poziom i zdradzeniu Bena. Pamiętam jak szalałam za Benem podczas naszego miesiąca miodowego. Nawet nie zauważałam innych ludzi w tym samym pokoju. W moim świecie istniał tylko ten jeden mężczyzna. Ben. Nigdy nie spojrzałam na innego mężczyznę. Nigdy. - Ale powiedziałaś mi, że przyciągało cię do Arsena jeszcze zanim przespałaś się z nim po raz pierwszy? - Tak było. Ale wtedy była ogromna luka w moim życiu i pewnego dnia Arsen pokazał mi ją i wypełnił. Sprawił, że się śmiałam, słuchał moich najmroczniejszych obaw, wprowadził kolor w moje szare życie – odwracam się od okna i patrzę na nią. – Nie sądzę, żeby coś z tego wyszło, gdybym nie straciła dziecka, ale nigdy nie będę tego wiedzieć na pewno. Kiedy zdradzałam Bena z Arsenem, czułam, że ponownie żyję. On sprawiał, że ból odchodził. Ilekroć z nim byłam, czułam euforię. Sprawiał, że czułam się piękna, idealna i mniej złamana. Za każdym razem, gdy byłam z nim, gdy byliśmy razem… byłam w stanie zapomnieć. Ludzie dookoła mnie… przyjaciele… rodzina… nie dbałam o nich. Zależało mi jedynie na Arsenie. - Sądzisz, że to usprawiedliwia zdradę? - Nie. Nic nie usprawiedliwia tego, co zrobiłam Benowi. Nic nigdy nie usprawiedliwia zdrady. Ale zdradzałam i jest za późno, żeby coś z tym zrobić. To brzmi jak banał, ale mogę jedynie uczyć się na własnych błędach. - Odpowiedz mi, bo nie zrobiłaś tego wcześniej. Co z kochaniem Arsena? Myślisz, że to była miłość? Wypuszczam powietrze ustami. Myślę, że Crystal próbuje mnie zabić. To nie tak, że mogę myśleć o nich bez otwierania ran, które zaczęły się już goić. - W porządku, to będzie długa droga. Zaufaj mi, dużo o tym myślałam. - Zamieniam się w słuch. 381

- Mówią, że zakochanie się i kochanie kogoś to dwie różne rzeczy, prawda? Kochasz swojego najlepszego przyjaciela, ale kochasz też męża, prawda? Zakochanie się w kimś jest łatwe. Ma smaczek nowości, ale gdy życie robi się trudne, coś staje na drodze, gdy namiętność znika, prawdziwa miłość pozostaje. Miłość może pokonać wszystko – sięgam po szklankę wody i biorę łyk, bo nagle jestem bardzo spragniona. – Kiedy się zakochujesz to nie znaczy, że kogoś kochasz. Po prostu twoje serce bije szybciej. Nie wiem, czy na chwilę odkochałam się w Benie, ale wiem, że po drodze zakochałam się w Arsenie. A może się pomyliłam. Nie wiem. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek się dowiedziała. Ale wiem, że oni obaj byli niezbędni dla mojego dobrego samopoczucia. Nie zdawałam sobie sprawy, jak ważny dla mnie był Ben, dopóki nie odszedł. Arsen był powietrzem, którego potrzebowałam do oddychania, ale Ben był moimi płucami. Po co byłoby mi powietrze, jeśli nie miałabym płuc? - Myślisz nadal o Arsenie? Wybaczyłaś mu? - Tak, ale myślenie o nim nie boli tak bardzo jak wtedy, gdy myślę o Benie. Mogłabym łatwo obwiniać Arsena, ponieważ uganiał się za mną, ale myślę, że to byłoby krążenie wkoło. Myślę, że wszystkiemu winne są moje kłamstwa. Wybaczyłam mu sposób, w jaki mnie opuścił. Słowa miłości nigdy nie padły między nami. Żadne obietnice. Gdy patrzę wstecz na nasz związek, mogę być tylko wdzięczna za wszystko, czego mnie nauczył, za to, że był moją odskocznią. Za to zawsze będę go kochała. Czasami żałuję, że nie miałam szansy mu powiedzieć, jak ważny dla mnie był, jak bardzo go kochałam. Arsen pokazał mi, jak iść dalej. Żyć i zapomnieć. Sprawił, że się śmiałam, kiedy chciałam umrzeć. Zawsze będę go kochać. A także jest możliwe, że dał mi Nadię. A teraz odszedł. - Małżeństwo wymaga pracy, Cathy. Musisz pracować każdego dnia bycia razem. Nigdy nie możesz stracić sił. Trudno być mężatką. Przechodzisz przez świetne jak również przez okropne czasy, ale w ten sposób zdobywasz doświadczenie. Jak sobie z nimi poradzisz zależy od ciebie. Oddasz się partnerowi i dasz z siebie wszystko, czy się poddasz. Rozwód jest prostym wyjściem. 382

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Och, życie. Czy to naprawdę takie proste. - Tak… ale czasami to nie jest proste. Ten, kto powiedział, że małżeństwo jest łatwe wzorował się chyba na kreskówkach Disney`a. - Celna uwaga, Cathy. Więc za nim wyjdziesz, powiedz mi, co zrobiłabyś inaczej? Mocno się zastanawiam przez chwilę – Chciałabym być szczera z Benem, zanim zaczęłabym go odpychać. I to jest prawda. Moja prawda. Żałuję, że nie zdałam sobie z tego sprawy dawno temu.

383

Rozdział 33

Cztery tygodnie później.

Spokój. Westchnienie ulgi. W końcu mogę odetchnąć. Jestem oniemiała i pełna podziwu. Jestem zdumiona. W końcu się opłaciło żyć nadzieją, bo trzymam w ramionach moją przyszłość, moje szczęśliwe zakończenie. I w jakiś sposób wiem, że moje życie już nigdy nie będzie takie samo. Jestem złożona w całość. Jestem kompletna. Gdy patrzę na moje ukochane dzieciątko, nie mogę powstrzymać się od płaczu. Moje ciało się trzęsie, a szloch ucieka z moich ust i nie przejmuję się tym, bo jestem wdzięczna. Tak bardzo wdzięczna. Ocieram łzy swobodnie spływające z twarzy i patrzę na pomarszczony cud śpiący w moich ramionach. Jest taka malutka i krucha. Obawiam się, że jeśli się ruszę lub przytrzymam w niewłaściwy sposób, mogę ją zranić. Jest moja. Cała moja. Moja Nadia. Moja nadzieja.

384

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

I mimo, że jesteśmy teraz tylko we dwie, nie przejmuję się wcale. Ona jest wszystkim, czego potrzebuję, moim powodem istnienia i zrobię wszystko, co w mojej mocy, żeby ją uszczęśliwić. Wszystko. Kieruję się pierwotnym instynktem i przykładam ją do piersi. Potrzeba chronienia jej od całej brzydoty świata jest moim celem numer jeden w życiu. Odeszły myśli o rozwodzie, mojej bezwartościowości, o nieudanej relacji z Arsenem… wszystkie zniknęły. Nie ma miejsca na egoizm, gdy masz bezbronnego człowieczka całkowicie od ciebie zależnego. - Cześć, piękna Nadio – podnoszę ją do mojej twarzy i wdycham słodki zapach dziecka. Tak świeży, tak czysty. - Jestem twoją mamą – całuję jej prześliczne usta i walczę ponownie ze łzami. – Mogę powierzyć ci sekret? – szepczę do jej ucha – Kocham cię tak bardzo, bardzo mocno, mój malutki płomyku nadziei. Słyszę chrząknięcie. Podnoszę wzrok i widzę mojego tatę zbliżającego się do łóżka z uśmiechem na twarzy – Wygląda dokładnie tak jak ty, gdy byłaś dzieckiem. Wyciera moją twarz chusteczką, ponieważ moje ręce są zajęte przez coś ważnego. Z oczami świecącymi od łez uśmiecha się – Jest tak piękna jak jej matka. Czuję supeł w moim żołądku – Tato, jak mogę kochać ją tak bardzo, skoro dopiero ją poznałam? Czy ona jest prawdziwa? Czy jest naprawdę moja? - Tak. Ona jest tylko twoja, moja dziewczynko. - Trzymam ją, wdycham jej zapach, całuję i wciąż nie mogę w to uwierzyć. Boję się, że to sen, z którego się obudzę i zostanę s-sama – mój głos się łamie. Tato siada na brzegu łóżka i owija rękę wokół moich ramion – Przestań, Cathy. Jest prawdziwa. Nadszedł czas, żebyś cieszyła się z bycia matką. Nadszedł czas, żeby odgonić wszystkie duchy. 385

Patrzę na mojego tatę, a potem na Nadię. Jest prawdziwa. Jestem jej matką. Jej matką. Gdy tato wychodzi na noc, opieram plecy o ścianę i obserwuję Nadię, która pije mleko z mojej piersi. Obserwowanie dziecka odżywiającego się twoim ciałem jest magiczne. Słuchanie tego dźwięku koi moją duszę. Śmieję się, gdy przypominam sobie zabranie Nadii na oddział położniczy i proszenie pielęgniarek, żeby nauczyły mnie po raz drugi, jak ją karmić piersią. Moja pielęgniarka Lili ostrzegła, że nie powinnam chodzić i posadziła mnie w bujanym fotelu, a potem nauczyła całej procedury od nowa. Wszystko, co mogę robić to obserwować ją, studiować, uczyć się i zapamiętywać. Każda krzywizna na jej malutkim ciele, jej unikalny zapach, sposób w jaki malutka rączka zaciska się wokół mojego palca, waga jej ciepłego ciała w moich ramionach. Mój tata powiedział, że jest moja, ale myślę, że jest odwrotnie. To ja jestem jej. Nic innego się nie liczy, tylko ona. Kiedy myślę, że skończyła jeść, odsuwam ją od piersi i podnoszę do odbicia. To moja druga próba. Pierwsza przestraszyła mnie tak bardzo, że zawołałam pielęgniarkę, żeby popatrzyła i upewniła się, że robię to dobrze. Bałam się, że ją skrzywdzę poklepując zbyt mocno. Gdy jej się odbiło, położyłam się z nią na mojej nagiej piersi. W ciemnym pokoju oświetlanym jedynie przez księżyc z główką Nadii opartą na moim sercu, po raz pierwszy od długiego czasu opuszczam wszystkie moje bariery. Głaszczę jej małe plecy i pozwalam sobie pomyśleć o nim. Kiedy doktor Pajaree podała mi po raz pierwszy Nadię, pierwszą rzeczą, którą zrobiłam było podniesienie oczu i oczekiwanie zobaczenia Bena dzielącego ze mną tę radosną chwilę. Tak długo mieliśmy nadzieję i marzyliśmy o posiadaniu własnego dziecka. Ale nie było go tam. Odszedł.

386

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Odsunęłam te myśli. Zniszczyłam je. Więc tak leżę w zimnym, szpitalnym łóżku z cudem śpiącym na mojej piersi i pozwalam sobie na płacz. Pozwalam sobie na płacz, bo nadal tak bardzo go kocham. Bo miałam rację. To zawsze był on. Nie Arsen. Nikt inny. Mój chłopiec o klonowo-brązowych oczach.

***

Trzy lata później.

Boli mnie głowa? Jak może boleć mnie głowa w czasie snu? Co się do diabła dzieje? Otwieram oczy i para szmaragdowych oczu unosi się nade mną, obserwuje mnie. Kręcone blond włoski łaskoczą mój nos, a mała figurka słonia uderza w moją głowę. Więc to był ten „ból głowy”. - Mamo, mamo! Wstawaj! Wstawaj! – domaga się swoim słodkim głosikiem. Uderza mnie jeszcze raz, kiedy łapię ją za rączkę, usuwam śmiertelną broń i zaczynam ją łaskotać. 387

- Co to ma znaczyć, ty mała małpko! Co robisz w mamy pokoju tak wcześniej rano? Łaskoczę ją pod pachami, a ona się śmieje i zaczyna kopać swoimi małymi nogami – Mamo! Przestań! Mamo! – protestuje między chichotami. Przestaję, kiedy obie mamy łzy w oczach. Widok jej dołeczków nadal napełnia moje serce miłością. Jej słodki śmiech jest muzyką dla moich uszu. - Chcę sok, mamo! Jestem głodna! - Dobrze, już dobrze, jesteś potworem – wstaję, chwytam szlafrok i biorę ją na ręce. Minęły trzy lata odkąd po raz pierwszy trzymałam ją w ramionach i nie ma dnia, żebym nie potrzebowała mieć jej blisko siebie. Myślę o pierwszych dniach, kiedy nie dbałam o nic oprócz Nadii. Dostosowałam moje życie do jej potrzeb i było mi z tym dobrze. Chętnie oddałam wszystko za bycie z nią, nie biorąc żadnego uśmiechu czy pocałunku za pewnik. Nawet w dni, kiedy jest ciężko, naprawdę ciężko wystarczy, że pomyślę o tym, jak bardzo zmieniła moje życie. Jak moja miłość do niej zrobiła ze mnie lepszą osobę, taką, której się nie wstydzę. I dziękuję jej za to każdego dnia. Po zalaniu płatków mlekiem i postawieniu miski przed nią, siadam obserwując, jak je. Platynowoblond loki odstają we wszystkich kierunkach, dzięki czemu wygląda jak dzikie dziecko. Pochylając się nad nią, składam pocałunek na jej głowie i idę po kawę. - Mamusiu… - mówi między kęsami płatków. - Tak, mała małpeczko? - Chcę tatusia. Zatrzymuję się i odkładam słoik z kawą i kubek na stół. Odwracam się i klękam przed nią biorąc jej dłonie w moje. - C-co masz na myśli, Nadia? Chcesz zobaczyć Papę? – mam nadzieję, że pyta o dziadka, choć w głębi duszy wiem dokładnie, o co jej chodzi.

388

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Nie bądź głuptasem! – śmieje się. – Papa nie jest tatusiem. Moja przyjaciółka Lucy powiedziała mi, że tata zabrał ją jutro do zoo – uśmiecha się, jakbym nie zrozumiała. Och, gdyby tylko wiedziała. - Miałaś na myśli wczoraj i… - Powiedziała mi, że jej mama wybrała jej tatę, zanim oni wybrali ją. Czy my też możemy wybrać tatę? Jej tato jest miły! Dał mi lizaka, a on kupuje je Lucy cały czas. - Och. Nagle kręci mi się w głowie. Wstaję i siadam na krześle. Wiedziałam, że to się w końcu stanie. Nadia musiała zauważyć, że ma tylko mamę bez taty. Kręcę głową i rozglądam się po pomieszczeniu próbując wymyślić najlepszą odpowiedź, która nie sprawi, że Nadia poczuje się źle. - Nadia, nie potrzebujemy taty. Mamy siebie, Papę i wujka Charlesa. - Ale ja chcę tatę. Tato Lucy jest miły – protestuje, a nadąsana mina zdobi jej anielską twarz. - Cóż… to jest bardziej skomplikowane niż pójście do sklepu i wybranie go – dotykam mojej piersi. – Nasze serca wybiorą tę osobę. A to wymaga czasu. - Twoje serce wybierze tatę dla mnie? – chcę jej powiedzieć, że moje serce wybrało jednego dawno temu, ale tę historię opowiem jej, kiedy będzie starsza. Nie teraz. - Mam nadzieję… Kłamię. Nie chcę innego mężczyzny. Nie jestem gotowa na pójście tam. Czasami w środku nocy, gdy moje ciało łaknie dotyku mężczyzny, to jego pragnę. Kiedy się dotykam, gotowa na orgazm, widzę jego klonowo-brązowe oczy. A kiedy moje fizyczne pragnienie zostaje zaspokojone, to jego ciepłego uścisku potrzebuję.

389

Jak mogłabym iść na randkę i zacząć widywać się z innym mężczyzną, kiedy emocjonalnie nie ruszyłam dalej? To nie byłoby sprawiedliwe dla obu stron, a błędy z mojej przeszłości nauczyły mnie tego, że nikt nie zasługuje na taką zdradę. - W porządku, mamo! – Nadia się zgadza i wraca do swojego śniadania nieświadoma, jak jej słowa mną wstrząsnęły. Wstaję i na drżących nogach idę w stronę blatu. Mieszam kawę, kiedy Nadia odzywa się ponownie. - Mamo? Zamykam oczy bojąc się tego, co chce powiedzieć – Tak, skarbie? - Pójdziemy później do parku? Oddycham z ulgą, ponieważ zapomniała o tatusiu. Biorę łyk kawy zanim odpowiadam – Jest późno, ale tak. Chcesz, żebym zadzwoniła do cioci Amy i wujka Charlesa i zapytać, czy chcą się z nami tam spotkać? - Tak! Wujek Charles kupi mi zabawki! – mówi z uśmiechem. Kiedy kończy śniadanie, myję ją i ubieram. Po upewnieniu się, że jest zajęta zabawą w swoim pokoju, idę do łazienki wziąć prysznic. Kiedy czekam na nagrzanie wody, dzwonię do Amy. - Cześć, piękna – głos Amy jest zaspany. - Cześć! Masz chwilę? Muszę z tobą pogadać. - Jasne, kochanie – słyszę Charlesa protestującego po drugiej stronie, a Amy go ucisza. – Ok., mów. - Hmm, Nadia poinformowała mnie dzisiaj, że chce tatę. - O mój Boże. Biedne dziecko. Co jej powiedziałaś? - Cóż. Gdy już udało mi się obudzić mój mózg powiedziałam jej, że to nie jest takie proste.

390

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Och, kochanie. Przez ostatnie dwa lata mówiłam ci, że już czas dać szansę komuś innemu. Powinnaś ruszyć dalej i zacząć żyć. - A-ale ja żyję. - Naprawdę, Cathy? Nie opowiadaj bzdur. Nie masz życia. Twoje życie kręci się wokół pracy i bycia mamą. Nie dotknęłaś pieniędzy bardzo hojnego Bena, które dał ci w czasie rozwodu i nie pozwalasz swojemu tacie czy mnie sobie pomóc. Prosisz o pomoc jedynie wtedy, gdy nie możesz zabrać karzełka ze sobą. - To nie prawda. Wyszłam z tobą pewnej nocy. - Bo wyciągnęłam cię siłą z tego więzienia. Powiedz, co Crystal na to? Zgadza się z tym, że nie masz życia? Jestem pewna, że tak. Musi być równowaga, kochanie. - Cóż, ale nie o to chodzi. Co mam zrobić z kwestią taty? - Idź na randkę. Poznaj innego mężczyznę. Daj mu szansę. Cathy, wiem, że przyjaciel Charlesa, gorący makler Hayes zaprosił cię więcej niż raz, ale dawałaś mu za każdym razem kosza. Zamykam oczy i jęczę – Nie rób tego. To była bardzo niekomfortowe. Mam trzydzieści trzy lata i córkę. Nie mogę sobie pozwolić na randkowanie dla zabawy. - Wciąż tęsknisz za mężczyzną, który ruszył dalej. Cathy, widziałaś przecież ogłoszenie o zaręczynach w gazecie. Czuję, jakby powietrze zniknęło z moich płuc – Wiem – szepczę, a mieszanka bólu i zazdrości rośnie we mnie tak agresywnie jak lawina. - Ben ruszył dalej, skarbie, a Arsen był w Europie z tego, co słyszałam ostatnio. Myślę, że nadszedł czas, żebyś zrobiła to samo. Nadia jest cudowną małą osóbką, a ty piękną kobietą. Pozwól komuś o siebie zadbać, pokochać. Pozwól sobie pokochać kogoś innego, kochanie. - Ale mam Nadię – stwierdzam. Trzymam się starej wymówki, ale wiem, że jestem gotowa, żeby ruszyć dalej, a nawet muszę. Dla Nadii. 391

I dla siebie. - To nie jest to samo, kochanie, wiesz o tym. - Dobrze – mówię pokonana. - Dobrze co? - Masz rację. Nadszedł czas, żeby odpuścić. M-możesz dać mój numer Hayesowi, ale będę z nim szczera, Amy, więc nie rób sobie nadziei. Słyszę jej jęk do telefonu – Co chcesz mu powiedzieć, dziwaku? - Że wciąż kocham innego mężczyznę. - Co? Dlaczego miałabyś zrobić coś takiego? – krzyczy. - Cóż… może chciałby zostać moim przyjacielem. Myślę, że to wszystko na co jestem gotowa. Czasami czuję się samotna, nawet bardzo. Czasami gdy widzę pary spacerujące trzymając się za ręce, przypominam sobie, co miałam. Czasami chciałabym z całego serca to odzyskać, ale wiem, że to nie sprowadzi go z powrotem. Więc się nie odzywam, nie skarżę, gdy robi się ciężko. Nigdy nie płaczę z powodu samotności i nigdy nie winię nikogo poza sobą. Rozłączam się i idę do łazienki. Staję przed umywalką i patrzę na siebie w lustrze. Odbija się w nim kobieta z oczami błyszczącymi od niewylanych łez. Wiem, że muszę ruszyć dalej. Arsen wrócił do randkowania z dziedziczkami, a Ben niedługo ożeni się z Kerry. Muszę pozwolić mu odejść, wyrzucić nasze wspólne wspomnienia. Muszę ruszyć dalej. Nadia zasługuje na rodzinę. Nawet po tych wszystkich latach myślenia o nim, to boli.

***

392

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nakładam błyszczyk na usta, kiedy słyszę pukanie do drzwi. Natychmiast czuję węzeł zaciskający się w moim brzuchu. Biorę głęboki oddech. Mogę to zrobić. Mogę. Odkładam błyszczyk i idę do drzwi. Staram się uspokoić nerwy. Nie wiem nawet, dlaczego się stresuję. To tylko randka. Otwieram drzwi i widzę mężczyznę, którego już raz spotkałam. Jego uroda może zapierać dech w piersiach. Nie sądzę, że mężczyźni powinni być aż tak przystojni. To nie w porządku. Ciemnowłosy mężczyzna ze srebrnymi oczami uśmiecha się do mnie i sprawia wrażenie zadowolonego z tego, co widzi. Czuję, że się rumienię i przerywam niezręczną ciszę. - Cześć, Hayes. Chciałbyś wejść na drinka czy powinniśmy iść? – pytam. - Witaj, Cathy. Mogę najpierw powiedzieć, że wyglądasz pięknie? Moje wspomnienia nie oddają ci sprawiedliwości, bo nie pamiętałem, że zapierasz dech w piersi. - Hmm, dziękuję – rumieniąc się myślę, że to był wielki błąd. Jego komentarz sprawia, że czuję się bardzo niekomfortowo. Jednak nie jestem na to gotowa. Mam zamiar iść po płaszcz, żeby od niego uciec, gdy się odzywa. - Przepraszam. Zbyt dużo, zbyt szybko? – uśmiecha się smutno, a żal wypisany jest na jego twarzy. - Hmm… - wzdychając postanawiam być z nim szczera. – Tak. Przykro mi, Hayes. M-myślałam, że postawiłam sprawę jasno, iż chodzi mi o przyjaźń. Jeśli chcesz iść, rozumiem. Tak bardzo przepraszam. - Tak, to było bardzo jasne i nadal chcę wyjść. To moja wina i nie zdarzy się ponownie. Po prostu… - Hayes patrzy na mnie ciepło. – Nieważne, Cathy. Masz ochotę iść? Możemy napić się w restauracji? - Jasne – ulżyło mi, że rozumie moje stanowisko, więc zaczynam się odprężać i pozwalam sobie na cieszenie się nocą z przystojnym mężczyzną.

393

Dwie butelki wina później i obiad, który przeleciał bardzo szybko, stoję przed drzwiami mojego mieszkania gotowa do powiedzenia „dobranoc”. W powietrzu dookoła nas nie ma już napięcia. Gdy tak stoję twarzą w twarz z mężczyzną, który rozśmieszał mnie anegdotami o jego poprzednich związkach, pracy i życiu, myślę, że go lubię. Chciałabym pozostać z nim w kontakcie, a może nawet zostaniemy prawdziwymi przyjaciółmi. - Hayes, spróbujmy tego jeszcze raz. Chcesz wejść na drinka? – pytam ze śmiechem w głosie. Hayes waha się przez chwilę – Chciałbym, Cathy. Ale myślę, że nie powinienem. Jestem zaskoczona jego odpowiedzią – Dlaczego nie? – pytam. Powinnam czuć się zraniona? To znaczy nie chcę być dla niego atrakcyjna, ale nie spodziewałam się takiej odpowiedzi. - Chodzi o to – drapie się po karku – lubię cię, Cathy. Naprawdę. Po dzisiejszym wieczorze myślę, że mógłbym cię bardziej niż lubić. Jednak ty nie jesteś gotowa. Hayes robi krok w moją stronę, przez co chcę się cofnąć. Bliskość jego ciała nie jest mile widziana. Bierze moją dłoń i ją całuje. - Kiedy powiedziałaś, że nie jesteś gotowa, nie uwierzyłem. Ale po dzisiejszej nocy, wiem, że mówiłaś prawdę. Nie jesteś gotowa. Żałuję, bo czuję do ciebie przyciąganie, a to jest takie zawstydzające. Więc gdybym wszedł do mieszkania mógłbym nad sobą nie zapanować i zrobić coś głupiego, czego później bym żałował. - Och – jestem zaskoczona jego uczciwością. - Czy mogę zapytać cię o coś osobistego? - Tak. - Tak naprawdę to nie jest pytanie. Bardziej rada. Oczywiście nadal jesteś bardzo zakochana w twoim byłym mężu. Więc walcz o niego. Czuję się, jakby wylał na mnie kubeł zimnej wody. 394

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Co? Mówiłam ci, co się stało. C-co sprawia, że myślisz… Nie. Nie mogłabym. On mnie nienawidzi. - Nie wiem, Cathy. Gdybym był nim, nawet po tym wszystkim, co zaszło między wami… - Nie, nie. Nie mogę. Minęły cztery lata, a on się żeni. Nie zamierzam tego zepsuć. Nie mogę. Przechyla głowę na bok i uśmiecha się przepraszająco. - Ok. Powinienem iść. W każdy razie było bardzo miło, ale robi się późno i muszę już iść. - Czekaj. C-czy zobaczymy się ponownie? - Kiedy tylko zechcesz. Jestem pod telefonem. - Nawet jeśli będę chciała pogadać no wiesz jak przyjaciółka? - Szczególnie jak przyjaciółka – szepcze w moje ucho. Po pożegnaniu, zamykam drzwi i dzwonię do taty. - Cześć. To była szybka randka – słyszę ciekawość w jego głosie. - Tak. To była przyjacielska randka, tato. - Pfff. Żaden mężczyzna nie poszedłby na przyjacielską randkę. - Zaufaj mi, że ten tak. Chcesz usłyszeć coś zarówno bardzo zabawnego jak i smutnego? - Tak. - Powiedział mi, że nie chce wejść na drinka, bo nadal jestem uwieszona mojego byłego. To oficjalne. Jestem żałosna. - Och, moja dziewczynko. - W porządku. Wiedziałam, że nie byłam gotowa, ale przynajmniej się upewniłam.

395

- Ale nadal musisz… - Wiem, ale jeszcze nie. Zrobię to, kiedy będę gotowa. Mój ojciec śmieje się do telefonu – Miejmy nadzieję, że to nie będzie wtedy, gdy skończysz sześćdziesiątkę. - Hahaha, bardzo zabawne. Jak Nadia? Była potworem? - Śpi jak aniołek – mój tato chichocze, gdy wypowiada „aniołek”. Rozmawiamy jeszcze o mojej randce i co Nadia jadła, a potem się rozłączam. Leżę samotnie w łóżku i patrzę w sufit, gdy mój umysł wspomina dzisiejsze wyjście. Jak słodki okazał się Hayes, jak zabawnie było z nim porozmawiać, jak bardzo go lubię, ale jak spokojne moje serce pozostawało przez całą noc. Ani razu nie zabiło mocniej. Ani razu motyle nie zaatakowały mojego brzucha. To było tak przyjemne i słodkie jak lody waniliowe. Tak bardzo pragnęłam, żeby były czekoladowe. Naprawdę. Ale w jakiś sposób czuję ulgę, że nic z tego nie wyszło, bo choć wiem, że to brzmi szalenie, ale nie chcę zapomnieć Bena. Nie chcę. Nagle robi mi się bardzo zimno, naciągam koc pod brodę i odwracam się na bok. Zasypiam wciąż myśląc o poradzie Hayesa. Walczyć o Bena. Przez krótką chwilę, chciałabym móc. Życzę sobie tego z całego serca, bo nie sądzę, żebym kiedykolwiek była w stanie w pełni pozwolić mu odejść.

396

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Rozdział 34

Rozglądam się po zatłoczonej kawiarni, biorę głęboki oddech, a moje płuca wypełnia zapach mielonej kawy, babeczek i gałki muszkatołowej. Kiedy moje oczy lądują na Amy, mogę powiedzieć, że czeka na odejście Nadii i mojego taty, żeby zaatakować mnie pytaniami o moją randkę z Hayesem. Och, będzie rozczarowana. Po chwili idziemy po nasze zamówienie, Amy przysuwa swoje krzesło do mojego i zaczyna – Szybko, mów zanim Nadia i twój tato wrócą. Jak tam twoja wczorajsza randka z Hayesem? Pocałował cię? Proszę powiedz mi, że tak, bo ten facet jest wspaniały i warty fortunę. Nie żebyś dbała o takie rzeczy – Amy mruczy. Chichoczę i wstrzymuję się z odpowiedzią pozwalając, żeby zawładnęła nią ciekawość. - O mój Boże. Cathy. Zabijasz mnie! – krzyczy. - Poszło świetnie. I nie, nie pocałowaliśmy się. Nie chcę ci tego mówić, ale widocznie nawet Hayes uważa, że nie… - Cathy? Catherine, to ty? – pyta męski, zdziwiony głos. To on. Z otwartymi ustami podnoszę wzrok i patrzę na mężczyznę z oczami, o których nadal marzę. Obserwuje mnie z niedowierzaniem na jego boleśnie pięknej twarzy. Czytałam kiedyś, że w wyniku kontaktu wzrokowego dusze płoną ogniem. Cóż, moja spaliła się całkowicie. Serce przyśpieszyło. Wybucha euforia. Nie mogę oddychać. 397

Och, uśpione motyle budzą się pod wpływem jego jednego spojrzenia. - Cześć – udaje mi się powiedzieć, gdy staram się walczyć z niemożliwością myślenia. Chcę wstać, wziąć go w ramiona, przytulić i całować całe dnie, godziny, minuty i sekundy dopóki nie zostanie częścią mojego życia. - Cześć. On tu stoi patrząc na mnie, jakbym była duchem i nie może uwierzyć, że mnie widzi. - Hmm, c-co u ciebie słychać? – jąkam się, jak nerwowe dziecko. - Dobrze. Mogło być lepiej. Miało być lepiej – odpowiada, gdy pochyla się do przodu bliżej mojego krzesła. Przełykam ciężko i próbuję wygładzić nieistniejące zmarszczki na moich jeansach – Och, t-t-to świetnie! Chrząka i zamierza coś powiedzieć, kiedy słyszę wołającą mnie Nadię. Zamykam oczy i biorę głęboki oddech, bo gdy są otwarte widzę ją tam. I nie jestem pewna, jaka będzie jego reakcja. Cholera. - Mamo! Mamo! Mamo! – Nadia mnie woła. Patrzę w górę i widzę mojego tatę patrzącego na niego z nienawiścią w oczach, a potem kieruje wzrok na mnie jakby chciał zapytać, co robić. Kręcę głową pokazując, żeby nie pozwolił Nadii zbliżyć się do nas. Kiedy mój tata dostaje wskazówkę, bierze ją na ręce i idzie w drugą stronę kawiarni. Podnoszę wzrok, żeby spotkać spojrzenie Bena, ale on na mnie nie patrzy. Jego wzrok podąża ścieżką kroków Nadii. Czuję szarpanie w moim sercu i gubię się w nim. Pochłaniam każdy nowy szczegół jego wyglądu. Jest tak samo przystojny jak kiedyś, ale teraz jest jakaś surowość w jego wyglądzie. Wygląda poważniej. Nadal go obserwuję i staram się wykuć jego twarz w mojej pamięci, bo nie wiem, kiedy zobaczę go ponownie, jeśli w ogóle kiedykolwiek. Jego pytanie sprowadza mnie z powrotem do rzeczywistości. 398

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- C-czy to twoja córka? – jąka się. - Tak – unikam patrzenia na niego, gdy odpowiadam. Zamiast tego studiuję kubek kawy. - Ile ma lat? Zauważam, że im więcej mówi, tym jego głos jest bardziej zachrypnięty. - Trzy i pół – w końcu podnoszę wzrok i spotykam jego mętne spojrzenie. - Och – wydaje się, że liczy w swojej głowie. Słyszę, jak ktoś kaszle. Amy. Zapomniałam, że jest tu ze mną. Zerkam w jej stronę. Amy patrzy na mnie z wytrzeszczonymi oczami i kiwa głową w czyjąś stronę. - Ben, kochanie, jesteś gotowy? – pyta bardzo żeński, młody, seksowny i zachrypnięty głos. Odwracam się i patrzę na o wiele młodszą i prześliczną kobietę, która owija ramię wokół Bena. Wygląda znajomo. Och. To Kerry, stażystka. Ta, z którą się całował. Ta, z którą się żeni. Czuję, że moje ledwo uzdrowione serce powoli pęka ponownie, a emocjonalne szwy pękają. Nie chcę go oglądać z inną kobietą, więc szybko się żegnam i wychodzę. Nie obchodzi mnie to, że zostawiam Amy, mojego tatę… O mój Boże. Muszę wrócić. Muszę wziąć Nadię. Muszę trzymać ją w moich ramionach, aby mogła osłonić mnie od bólu i wspomnień.

399

***

Po godzinie obracania i wiercenia się w łóżku patrzę na zegarek i zdaję sobie sprawę, że to już 3:00. Jęczę, przykrywam głowę poduszką i zamykam oczy gotowa na sen. Ale to nie działa. Słyszę szybkie walenie mojego serca, gdy przypominam sobie incydent z kawiarni. Nie jestem pewna, czy chcę płakać, krzyczeć czy po prostu zniknąć. Chcę się rozpaść, nie wstawać jutro i tarzać się w smutku. Ale wiem, że nie mogę. Tak bardzo chcę pozwolić mrokowi zawładnąć mną i nie przejmować się tym, ale wiem, że nie mogę. Cholera. Po jakimś czasie rezygnuję z walki z bezsennością. Potrzebuję kieliszka wina. Tak, to jest dokładnie to, czego potrzebuję. Wstaję i idę do kuchni. Biorę butelkę czerwonego wina, gdy słyszę pukanie do moich drzwi. Zerkam na zegar nad lodówką. Kto to może być? Boję się, że to sąsiedzka ochrona, więc wkładam starą bluzę i idę w kierunku drzwi. - Tak? – pytam nieznajomego. - Cathy. To ja. Otwórz drzwi. - Ben? – przełykam ciężko, ale nie otwieram drzwi. – Co ty tu robisz? Kolejny raz patrzę na zegarek. Jest 3:36. - Cathy, proszę. Otwórz drzwi – błaga. 400

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jak tylko otwieram drzwi, ramiona Bena trzymają mnie w duszącym uścisku. Nie wiem, co mam robić. Nie ruszam się. Boję się ruszyć. Jeśli to sen, nie chcę się obudzić. Chcę się zatracić w słodko-gorzkim śnie. Chcę się zatracić w czuciu jego ciała przy moim. Och, jak ja za nim tęskniłam. Jego dotykiem. Jego zapachem. Sposobem, w jaki moje ciało natychmiast rozpoznaje tę zaginioną połówkę. Wdycham jego zapach, zamykam oczy i pozwalam sobie na jeszcze troszkę snu. Tak. To musi być sen. - Cathy, Cathy, Cathy – mruczy. - Hmmm? – nie wiedziałam, że w snach mogę odpowiadać. - Cathy, odpowiedz mi. Czy o-ona jest jego? – jego głos się załamuje. Och, nie. To nie jest sen. Powoli otwieram oczy i tonę w oceanie klonowo-brązowych oczu. Jakie one są piękne. Jego zamglone oczy są zaczerwienione i opuchnięte. - Odpowiedz mi, Cathy. Proszę, muszę wiedzieć. Czy ona jest jego? – pyta. - Och, Ben. Czy to ma znaczenie? Patrzę jak zaciska szczękę i dłonie w pięści – Dla mnie ma. Jest? Odwracam od niego wzrok i patrzę w podłogę – Nie wiem. Nie wiem, czy jest twoja czy Arsena. B-byłam… - wstyd sprawia, że moja twarz płonie i brakuje mi słów. - Tak, wiem. Pieprzyłaś nas obu. Krzywię się na jego okrucieństwo i ostrożnie wysuwam z jego ciepłego uścisku. Cofam się kilka kroków i staję przed nim. Tak blisko, a jednak tak 401

daleko. Moje ciało boli łaknąc jego dotyku… Owijam ramiona wokół mojego brzucha jakbym starała się ochronić moje ciało od dalszego krzywdzenia. - Ben, co chcesz, żebym powiedziała? Mówiłam ci już. Przepraszam – pocieram ramiona i spotykam jego spojrzenie. – Nie wiem, kto jest ojcem i to nie ma znaczenia. To nie zmieni tego, jak bardzo ją kocham – walczę z bólem, który czuję w moim gardle, brzuchu, sercu, wszędzie. – Bo ona jest moja. Nie twoja, nie jego. Jest moja. Jest wszystkim, co mi zostało po tym, jak mnie opuściliście i k-kocham ją nieważne, kto… - Nieważne, kto jest ojcem – Ben kończy zdanie za mnie. – Dlaczego mi o niej nie powiedziałaś? Chciałbym pomóc. - Próbowałam powiedzieć ci tego dnia, gdy poprosiłam o spotkanie w kawiarni. Widzę, jak krzywi się na wspomnienie tego dnia. Mijają godziny, gdy siedzimy w ciszy na podłodze. Czasami patrzymy na siebie. Czasami nie patrzymy wcale. Bawię się paznokciami. Ben pociąga za włosy. Ben buja się w przód i w tył. Moje dłonie się trzęsą. Jego zaciśnięte pięści uderzają w podłogę. Chcę się ruszyć i usiąść obok niego, żeby cieszyć się jego bliskością i czasem, który nam został, ale tego nie robię. Zamiast tego obserwuję, jak przebiega dłońmi po włosach. Przypominam sobie, jak wyglądał, kiedy się poznaliśmy. Dzikie, ciemne loki. Patrzę na zegarek i zdaję sobie sprawę, że jest prawie 5:00. Musi iść zanim Nadia się obudzi. Nie chcę tego, ale też nie mogę pozwolić, żeby Nadia zobaczyła nieznajomego w mieszkaniu. Nieznajomego, który może być jej ojcem.

402

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Och, ta ironia. - Ben, czego chcesz? Skąd wiedziałeś, gdzie mieszkam? – pytam pocierając moje ramiona. - Zawsze wiedziałem o tym miejscu. - Och. Przez dłuższy czas Ben milczy i patrzy w podłogę. - M-myślę, że powinieneś wyjść. Jest prawie piąta. Nadia niedługo się obudzi i… - Nie chcesz, żebym tu był. Prawda? – zniknęła pewność siebie, którą pamiętam. - Nie. Tak. Po prostu myślę, że powinieneś iść. Nie chcę, żeby Nadia zastanawiała się, co tu robisz. Wracaj do Kerry. Słyszę śmiech Bena, gdy opiera głowę o ścianę i patrzy na mnie – Kerry i ja skończyliśmy. Kiedy znaczenie jego słów dociera do mojej głowy, czuję, że moje oczy się wytrzeszczają – Słucham? A-ale myślałam, że twój ślub jest… Rumienię się i przestaję mówić. Nie chcę, żeby wiedział, że interesowałam się jego życiem. - Nie. Miał być. Zakończyłem to zanim tu przyszedłem. - Co? Dlaczego? - Bo to nie jest w porządku w stosunku do niej. Zobaczyłem cię i kurwa wiedziałem – Ben mruczy coś niezrozumiałego do siebie, a nadzieja rośnie w mojej piersi. Czy to możliwe? - Nie mogłem jej tego robić. Ona jest moją najlepszą przyjaciółką. Nie mogłem zdradzić jedynej kobiety, która pomogła mi się wyleczyć po tym, jak ty

403

mnie rozpieprzyłaś. Jedynej, która sprawiła, że zdałem sobie sprawę, iż pieprzenie innej kobiety nie sprawi, że to będzie mniej bolało. Jego słowa bolą. Tak mocno. Podnoszę nogi do piersi i owijam ramionami chcąc odciąć się od jego słów, zabraniając im dotrzeć do mojego serca. - Po twoim odejściu… próbowałem pieprzyć Kerry, ale myślę, że ona zdała sobie sprawę, jak zraniony byłem… nie wiem. Nie była zainteresowana. Zamiast tego próbowała pomóc mi pozbyć się ciebie, ale na początku jej nie słuchałem… więc pieprzyłem inne. - Dlaczego mi to mówisz? - Nie wiem… ale próbowałem tak mocno, Cathy. Nie mogłem. Każda para zielonych oczu, które widziałem należała do ciebie. Każdy uśmiech z dołeczkami… za każdym razem, gdy pieprzyłem kogoś zamykałem oczy… i widziałem ciebie. To twoje ręce ciągnęły mnie za włosy. To twoje pocałunki czułem. To twoich ust potrzebowałem. Twój smak na moich ustach był za każdym razem... wiedziałaś, jak chory się czułem, kiedy pieprzyłem kobietę i chciałem, żebyś to była ty za każdym pieprzonym razem? – Ben zaczyna się śmiać jak szaleniec. – To byłaś ty. To nadal jesteś ty i to doprowadza mnie do szaleństwa! Nie mogę. Muszę pozwolić ci odejść. Muszę być w stanie oddychać ponownie bez uczucia, jakbym dławił się za każdym razem, gdy widzę coś przypominającego mi ciebie. Muszę przestać czuć ten ból w klatce piersiowej, kiedy przypominam sobie, co mieliśmy. Ja tylko chcę być w stanie ruszyć dalej. Ale nie mogę. Nie mogę. Mam łzy w oczach, a każde słowo kradnie coraz więcej mojego oddechu pozbawiając mnie życia – Ale K-Kery? Nie kochasz jej? - Nie mogę powiedzieć, że nie. - M-myślę, że ją kochasz. Jest szczęściarą. I-i nie wiem, co chcesz mi powiedzieć.

404

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Wiesz, dlaczego skończyłem z Kerry? Pomogła mi zapomnieć o tobie. Pomogła mi zobaczyć, że nie wszystkie kobiety są wbijającymi nóż w plecy dziwkami80. Powiedziała mi, że mnie kocha i sądzę, że ją kocham, ale nie w sposób, jaki by chciała. Była skłonna dać mi szansę. Kocham ją, ale s-sądzę, że nie zakochałem się w niej. Myślałem, że szło nam świetnie. W głębi duszy chyba oboje wiedzieliśmy, iż to nie jest prawdziwe – skupia się na mojej twarzy. – Miałem coś prawdziwego i nic nie może się z tym równać. Kurwa. Po tym jak wpadłem na ciebie, wróciliśmy z Kerry do naszego mieszkania i byliśmy razem. Kiedy miałem nogi Kerry owinięte wokół mnie, a mój kutas był głęboko w niej, straciłem czujność i powiedziałem twoje imię, Cathy. Kurwa, doszedłem myśląc o tobie. O tobie. Kobiecie, która mnie nie chciała. Która… - Wystarczy. Nie mogę. Nie mogę tego słuchać, Ben – nie mogę oddychać. – Nie mogę. Proszę wyjdź – błagam. - Dlaczego? Dlaczego nie możesz, co? To boli, prawda? To boli tak cholernie mocno. Prawda boli. - Tak. Ben, proszę wyjdź. To boli tak bardzo. Teraz jesteś szczęśliwy? przez łzy nie mogę zobaczyć już jego twarzy. - Nie. Nie jestem szczęśliwy. Zajebiście żałuję wejścia do tej kawiarni tego ranka. Żałowałem tego odkąd skierowałem na ciebie moje pieprzone oczy. Mocniej obejmuję ramionami moje nogi i wycieram łzy o moje kolano. - Mamo? – słyszę głosik Nadii. Słodki dźwięk wyciąga mnie z żywego piekła, w którym jestem. Wstaję i bez patrzenia na niego idę do pokoju Nadii – Proszę idź. Muszę położyć ją spać. Przepraszam, Ben. Powodzenia w życiu – mówię. W pokoju Nadii wchodzę do jej łóżka, obejmuję ją ramionami i przysuwam najbliżej jak mogę. Jest mi bardzo zimo i mam nadzieję, że może ogrzać mnie swoim małym ciałkiem. - Mamo, dlaczego płaczesz? – pyta sennie. 80 Nie kumam po co przyszedł do niej? Wyzywać i obrażać po tylu latach? Nie podoba mi się.

405

- Ciii, Nadia, ciii. Mama cię kocha, cii – nie mogę ukryć łez, pogrążam się w smutku. Płaczę w ramionach mojego dziecka. Płaczę dopóki nie mam więcej łez. Po pewnym czasie słyszę jej ciche posapywanie. Zdaję sobie sprawę, że muszę zamknąć drzwi po Benie. Nie chcę jej jeszcze zostawić. Ona jest moją bezpieczną przystanią. Gdy słyszę obcy dźwięk w pokoju, zauważam, że Ben obserwuje nas stojąc w drzwiach ze łzami spływającymi po twarzy. - Cathy… - szepcze – cholera, Cathy. Kręcę głową, kiedy widzę, że wchodzi do pokoju Nadii. Puszczam ją i wychodzę z jej łóżka. Puszczam ją, wychodzę z łóżka i idę w jego stronę. Łapię go za przedramię i ciągnę do salonu. Stoimy na środku pokoju otaczają mnie wspomnienia o końcu naszego małżeństwa. O życiu bez niego. Patrzymy na siebie w całkowitej ciszy ze łzami spływającymi po naszych twarzach. Moje serce bije mocno, gdy obserwuję, jak Ben próbuje opanować drżenie swojego ciała. Przypominam sobie słowa Hayesa. Walcz o niego. Podejmuję największe ryzyko w moim życiu, ponieważ nie mam w tej chwili nic do stracenia, a wiele do zyskania. Obejmuję ramionami jego duże ciało, przyciskam się do niego dopóki nie ma żadnej przestrzeni między nami. Mam nadzieję, że moja miłość wystarczy, kiedy powiem moje następne słowa. - Ben… wiem, że nie zasługuję na ciebie, ale moglibyśmy zrobić to jeszcze raz? To znaczy spróbować jeszcze raz? - Nie wiem, Cathy. Kurwa nie wiem. - Jeśli mógłbyś mi wybaczyć, jeśli dałbyś mi drugą szansę, oddam ci każdą część mnie. Każdy pocałunek… każdą łzę… każdy uśmiech. Jestem twoja. Zawsze byłam. Obiecuję, że każdego dnia, zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby cię uszczęśliwić, bo na to zasługujesz. Kocham cię. Tylko ciebie. Proszę, Ben. Wybacz mi – przerywam i przełykam łzy. – Wiem, że oboje się zmieniliśmy i że 406

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

czasami miłość nie wystarczy, żeby wszystko działało. Zbyt wiele wydarzyło się między nami… ale mam nadzieję. Nie pytam, czy się ze mną ożenisz, czy będziesz ze mną randkować. Pytam tylko o szansę na wpuszczenie mnie do twojego życia. Z Nadią. Przyjmij nas, pozwól nam cię kochać. Pozwól mi ponownie zapracować na twoje zaufanie. Pozwól mi pokazać, jak bardzo cię kocham, nawet po tym całym czasie – łapię go za kark, przyciągam do siebie i całuję całym sercem i duszą, wszystkim. Całuję za każdy rok, miesiąc, dzień, godzinę i sekundę bez niego w moim życiu. Gdy pocałunek się kończy, patrzę na niego i szepczę w jego usta – Ośmielam się wierzyć w nas. Wierzę w ciebie. Ale kiedy on nie odpowiada, znam odpowiedź zanim jeszcze puszcza mnie i odpycha. - Przepraszam, Cathy. Nie mogę tego zrobić. Nie powinienem tu przychodzić, ale chciałem wiedzieć i… kurwa – pociera twarz rękoma, usuwając łzy. – Wybaczyłem ci bardzo dawno temu, ale nie sądzę, że mógłbym zapomnieć to, co nam zrobiłaś. Ten pieprzony ból jest nadal tutaj. Jest za późno. Nie mogę się ruszać. Nie mogę oddychać. Mogę jedynie stać tu i słuchać, jak mówi wszystko, co już wiedziałam. Zniszczyłam nas i tego nie da się naprawić, nawet jeśli ośmieliłam się na krótko mieć nadzieję. Ben podnosi rękę, jakby chciał dotknąć mnie ponownie, ale zmienia zdanie i chowa dłonie w kieszeniach. - Powinienem iść… Nie jestem w stanie mu odpowiedzieć, więc kiwam i obserwuję, jak się odwraca i idzie przez mój salon do drzwi. Odchodzi na zawsze z mojego życia. Wiedziałam, że tak będzie.

407

W połowie drogi schyla się i podnosi lalkę Roszpunkę, która leży na podłodze obok gazet na temat rodzicielstwa – Jest tak piękna jak ty –mówi patrząc na lalkę i powoli głaszcze jej włosy. - Słucham? Odwraca się do mnie ze smutnym uśmiechem – Wygląda tak, jak sobie wyobrażałem naszą córkę wcześniej tak wiele razy. Ben klęka trzymając to, co mogłoby być lalką naszej córki i mówi mi, że ona wygląda dokładnie tak, jak sobie wyobrażał. Nigdy nie czułam się bardziej zagubiona i załamana niż teraz. Kiedy zostawiłam go w domu tego dnia, myślałam, że straciłam część siebie, nie wiedząc, czy Cathy może istnieć bez Bena. I jak tak patrzę na mojego byłego męża, wiem, że nie ma mnie bez niego. Ale zasłużyłam na to. Zasłużyłam na bycie samą. Ben ma rację. Jest dla nas za późno. - Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebowała pomocy finansowej 81, daj mi znać – Ben stoi przed moim mieszkaniem. Wygląda na spokojniejszego niż wcześniej, ale widzę smutek w jego oczach. - Nie. Nie zasługuję na twoją pomoc – mówię mocniej niż zamierzałam. – M-mam pracę. Amy była w stanie załatwić mi stanowisko w innym hotelu. - To nie ma znaczenia. Chciałbym pom… - Nie. Proszę, Ben. Nie mów nic więcej. Po prostu idź. Jestem tak blisko załamania się przed tobą. Tak mocno próbuję stać tu, patrzeć na ciebie i nie pragnąć cię – szepczę. – Staram się nie rzucić do twoich stóp i błagać, żebyś został. Proszę, po prostu wyjdź. Przepraszam za to jak bardzo cię zraniłam, ale proszę, błagam cię… 81 Koleś dowiadujesz się po 4 latach, że może masz córkę i nie chcesz dociekać prawdy, czy chociaż jej poznać i mieć z nią kontakt? Rozumiem rozżalenie zachowaniem jej matki, ale to już jest przegięcie jak dla mnie.

408

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

- Rozumiem, Cathy. Też cię przepraszam. I odchodzi. Wiem, że nasza miłość została zniszczona w przeszłości, ale obserwowanie, jak odchodzi jeszcze raz, nadal ma moc niszczenia mnie. Gdy patrzę na jego zgarbioną postać idącą w stronę windy, zdaję sobie sprawę, że nie jestem pewna, czy będę się w stanie z tego wyleczyć. Nie sądzę, żebym mogła.

409

Rozdział 35

Nie wracam do łóżka. Siadam na podłodze w tym samym miejscu, gdzie Ben kilka godzin temu. Próbuję sprawdzić, czy wciąż mogę poczuć ciepło jego ciała, ale nic nie czuję. Nic nie zostało po nim w moim mieszkaniu. Nic. Jest puste. Dokładnie tak jak ja. Ale potem przypominam sobie o Nadii. Nadia. Moja piękna Nadia. Jest moją wolą życia. Jedyną rzeczą, która się liczy. Wstaję, idę do sypialni, biorę prysznic i szykuję się. Po raz kolejny zakopuję głęboko ból i przygotowuję się udając, że nic się nie stało. Nie mam innego wyboru. Muszę. Muszę być silna. Trzymam rączkę Nadii, gdy idziemy do jej szkoły w strugach deszczu. Jak każdej jesieni jest chłodno, liście zaczynają spadać i pokrywają asfalt pomarańczowym, brązowym i jasnoczerwonym morzem. Miasto ożywa dźwiękami samochodów jadących po mokrej nawierzchni i rozpryskujących kałuże. Patrzę na moją córeczkę idącą w jasnoróżowym ochronnym płaszczu i pasujących butach. Kręci parasolem i nuci – Deszczu, deszczu, odejdź… 410

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Jestem tak zachwycona sposobem w jaki jej blond włoski odbijają się od ramion, że nie zauważam mężczyzny idącego w naszą stronę, dopóki nie słyszę, jak wypowiada moje imię. Jestem zaskoczona, a moja dłoń wędruje do piersi, gdy zerkam spod parasola i widzę Bena patrzącego na nas z wielką miłością. - Hmm, mamo? Nadia zaczyna mówić, a Ben odwraca wzrok ode mnie i skupia się na niej, która otwarcie studiuje go wielkimi, zielonymi oczami. - Cześć, piękna dziewczynko – mówi ochryple. - Cześć. Jesteś panem, którego Papa nie lubi. Zrobiłeś moją mamę smutną – oskarża. Ben się krzywi – To ja i przepraszam za to, ale jestem tutaj, żeby spróbować to naprawić. - Naaaprawdę? Możesz kupić jej babeczkę? Moja mama mówi, że babeczki zawsze zły dzień robią lepszym. - Jeśli ona mi pozwoli, kupię jej tyle babeczek, ile mogę – Ben mówi patrząc z uśmiechem w oczy mojej córki. Nadia wydaje się być zadowolona z jego odpowiedzi, bo kiwa głową i mówi – Mamo, nie bądź już smutna. On kupi ci teraz babeczki, dobrze? Chce mi się śmiać i płakać, ale zamiast tego odrywam wzrok od mojej córki i gapię się na Bena, który obserwuje mnie intensywnie, gdy deszcz ciągle pada wokół nas. - Cathy, nie mogę składać obietnic. Już nic nie wiem… tak wiele może się zdarzyć. Ale wiem, że chcę was obie w moim życiu. Tego jestem pewien. - Rozumiem. Dajesz mi szansę. Tylko jedną – widzę, jak w Benie odradza się nadzieja. Strach i niezdecydowanie znikają, oczyszczając drogę do naszej wspólnej przyszłości. - Nigdy nie mieliśmy wyboru, prawda? – mówi, a uśmiech rozjaśnia jego piękną twarz podkreślając pełne wargi i ostre krawędzie szczęki. 411

Kręcę głową i uśmiecham się, gdy w moim wnętrzu wybucha szczęście, przywracając mnie do życia. - Nie. - Chodźcie tutaj – mówi z zarozumiałym uśmiechem, w którym się zakochałam, gdy go pierwszy raz zobaczyłam. Podchodzę do niego z Nadią na rękach. Pozwalam sobie pomyśleć o tym chłopaku z niebieskimi oczami pełnymi ognia. Dziękuję mu cicho, bo to z jego powodu stoję przed Benem. Uratował mnie ode mnie samej i w okrężny sposób oddał mnie Benowi. Bez jego pomocy nie byłoby mnie tutaj. Prawdopodobnie byłabym martwa. Kocham go i zawsze będę, bo jego wewnętrzny ogień przywrócił mnie do życia. Tak, on był ogniem, który spalił moje małżeństwo w popiół, ale w tych popiołach odrodziła się nadzieja. On mnie uzdrowił. Arsen.

412

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Epilog Arsen

Tęsknota za tobą jest chorobą, której nie mogę wyleczyć, a to mnie cholernie zabija.

Kurwa. To się znowu dzieje. Patrzę na lawendowy sufit zamiast mojego znajomego szarego. Poduszka wydaje się bardziej puszysta niż moja i pachnie jak pieprzone owoce. Dlaczego do diabła chciałbym pieprzyć kogoś, kto pachnie owocami? To przypomina mi moją nianię. Czuję mdłości, więc zamykam oczy i próbuję sobie przypomnieć, jak się tu dostałem. Kurwa, co ja robiłem ostatniej nocy? Otwieram oczy i odwracam głowę, żeby zobaczyć, kogo miałem ostatniej nocy. Obok mnie leży naga blondynka, która wygląda dokładnie tak samo jak Catherine. Skoro nie mogę mieć czegoś prawdziwego, równie dobrze mogę bzykać coś wystarczająco dobrego, prawda? Jestem chory. Zniesmaczony sobą wstaję, ubieram się i opuszczam bez pożegnania mieszkanie blond laski. Nie chcę zobaczyć jej ponownie. Nigdy tego nie robię. I to działa. 413

Wychodzę z budynku i rozglądam się próbując zorientować się, gdzie do cholery jestem. Patrzę na róg ulicy i odczytuję znak informujący, że to Piąta Aleja. Cóż, czy to nie jest genialne? Nie jestem w nastroju do jazdy taksówką czy metrem aż do SoHo. Z pulsującą głową postanawiam iść poszukać najbliższych delikatesów. Muszę wziąć coś na ból głowy. Gdy zaczynam iść, zdaję sobie sprawę, że byłem tu wcześniej. Budynki wyglądają znajomo i im więcej na nie patrzę, tym więcej wspomnień, które próbowałem wymazać wzmaga pulsowanie w mojej głowie. Stojąc po drugiej stronie ulicy przed tą pieprzoną kawiarnią, widzę jej obraz, który mnie rozbija. Pozwoliłem jej odejść. Kiedy powiedziała, że jest w ciąży, spanikowałem. To było gówniane, ale nie wiedziałem, co myśleć i jak zareagować. Nie byłem nawet pewny, czy dzieciak był mój i przestraszyłem się na śmierć. Jak mielibyśmy wychować dziecko razem, skoro wszystko było tak nowe? Z tego, co wiem, mogła jeszcze kopnąć mnie w dupę i wrócić do męża, gdyby się mną znudziła. Sytuacja była tak popieprzona, ale nie obchodziło mnie to, bo Catherine była ze mną, a nie z tym dupkiem. Chciałem po prostu kochać ją tak długo, jak mogłem, bo tylko to się dla mnie liczyło. Nasz wspólny czas. Zobaczyłem ją, zapragnąłem jej, więc ją wziąłem, a przez to zniszczyłem naprawdę dobre małżeństwo. Zobaczyłem smutek i bezbronność w jej oczach w momencie, w którym wysiadłem z odrzutowca, a chwilę później chciałem być jej pieprzonym wybawicielem. Wszystko czego chciałem to uratować ją, ocalić. Chwilę przed tym, jak powiedziała mi, że jest w ciąży, planowałem zabrać ją do Paryża na weekend. Może gdybyśmy tam dotarli, jak w jakiś pieprzonych romantycznych filmach czy innych gównach, wreszcie mógłbym powiedzieć jej, jak bardzo ją kocham. W jakiś sposób stała się sensem mojego istnienia. Kochałem ją tak cholernie mocno. 414

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Ale kiedy wróciła z wizyty u ginekologa i powiedziała mi, że jest w ciąży, rzeczywistość zapukała do moich drzwi. Tak jak Ben. Kilka godzin przed powrotem Cathy, Ben przyszedł do mojego mieszkania mówiąc mi, że jedynym powodem, dla którego ze mną została było jej ostatnie poronienie, które pozbawiło ją samokontroli. Powiedział mi, że między nimi było coraz lepiej zanim to się stało, że się kochali, a ona nigdy nie będzie moja. Potem Ben wyjawił coś, o czym ona wcześniej nie wspomniała. Była ze mną, bo on od niej odszedł. To nigdy nie była ona. Nie chciała tego zakończyć pierwsza. Ale jak mu powiedziałem zanim wyszedł, miałem to gdzieś tak długo, jak była ze mną. A ona była. Dopiero jak powiedziała mi, że jest w ciąży i zobaczyłem jej oczy świecące od nadziei i łez, zrozumiałem. Nie mogłem tego zrobić. Nie mogłem im tego zabrać, nawet jeśli to by nie wyszło. Ben i Cathy zasłużyli na to dziecko. Ja nie. Więc zrobiłem to, co było najlepsze. Złamałem jej serce. Powiedziałem, że jej nie kocham. Powiedziałem jej, że składaliśmy żadnych obietnic. Kłamałem. Kiedy do mnie wróciła… po zostawieniu jej przez Bena… kiedy powiedziała mi, że to koniec między nimi… byłem jej.

415

Tej nocy, naszej pierwszej wspólnej nocy, gdy ją trzymałem śpiącą w moich ramionach, myślałem, że życie nie może być bardziej idealne. W końcu była moja i nie miałem zamiaru dzielić się nią z nikim. W końcu była moja. Tylko moja. Nie spodziewałem się, że wróci oszołomiona od lekarza. Nie spodziewałem się zobaczyć nadziei i cierpienia walczących w jej oczach. Nie spodziewałem się, że powie „Jestem w ciąży”. I ona nawet nie wiedziała, czy byłem ojcem, a to mnie wkurzyło. Chciałem iść do tego sukinsyna i mu wpieprzyć, bo to oznaczało, że dzieliłem się z nią. To znaczyło, że on jej dotykał. I to zajebiście bolało. To nie powinno się wydarzyć. Wtedy przypomniałem, jak Ben wyglądał, gdy przyszedł do mnie. Zajebiście wyniszczony. Musiałem to zrobić. I wykopałem ją. W momencie, kiedy to się stało uświadomiłem sobie, jak duży błąd popełniłem. Kiedy tej nocy leżałem w zimnym łóżku nie byłem w stanie wyczuć jej w powietrzu, które wdychałem, postanowiłem, że nie będę przejmować się Benem. Jeśli była szansa, że dziecko jest moje, przyjmę je. Kochałem Catherine, mojego Dołeczka… Wiedziałem, że pokocham to dziecko niezależnie czy ono będzie moje czy nie. I chciałem być przy niej, gdyby sprawa ciąży nie wyszła. Następnego dnia poszedłem poszukać jej w mieszkaniu Amy. Zobaczyłem ją pod budynkiem i zamiast ją zatrzymać i błagać o przebaczenie na środku ulicy, poszedłem za nią. Gdy stałem po drugiej stronie kawiarni chcąc 416

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

zyskać na czasie, zobaczyłem, że on tam wchodzi. Zostawiłem ją niecałe dwadzieścia cztery godziny temu, a ona już prosiła Bena o powrót. Odwróciłem się i odszedłem od niej, od wszelkich nadziei na zobaczenie jej ponownie. Wróciła tam, gdzie była cały czas, nawet jeśli to mnie znowu zabijało. Z tą różnicą, że tym razem już byłem martwy. Minęło prawie pięć lat od tego dnia. Pieprzone piekło… To boli. To nadal boli. Gdy staję na rogu paraliżuje mnie i czuję, że moja dusza roztrzaskuje się ponownie. Widzę znajome blond włosy i dołeczki na twarzy kobiety, o której nie byłem w stanie zapomnieć. Ben niesie na barana małą dziewczynkę i obejmuje moją dziewczynę. Śmieją się i wyglądają jak idealna rodzinka. Czuję ból. Paraliżujący umysł ból. Moje ciało się zamyka. Catherine mimo upływu czasu nadal ma moc pozbawiania mnie pieprzonego oddechu. Proszę odwróć się i spójrz na mnie. Proszę odwróć się. Proszę. Proszę. Błagam, modlę się i pragnę, żeby Catherine to zrobiła. Muszę zobaczyć oczy, które prześladowały mnie tak długi czas. Te, które ukradły moją duszę i nigdy jej nie oddały. Ale nie robi tego. Patrzy na Bena z całą miłością, która powinna być moja.

417

Gardzę nim. Jej ramię owija jego talię i widzę, jak on się pochyla i zatrzymuje się na chwile zanim całuje jej usta. Ona zamyka oczy i staje na palcach, żeby przyjąć pocałunek. On patrzy na nią intensywnie. Cholera, on ją zajebiście kocha. Nie chcę być dłużej świadkiem tego gówna, więc zaczynam obserwować dziewczynkę. Ma blond włosy i wygląda zupełnie jak jej matka. Taka piękna. Wzrok małej dziewczynki ląduje na mnie. Patrzy mi prosto w oczy i rozpoznanie dociera do mnie osiadając w moim sercu. Patrzymy na siebie. Ona jest moja. Ta mała dziewczynka jest moja. Wiem to. Moje ciało zaczyna się automatycznie poruszać. Muszę iść do niej. Do moich dziewczyn. Gdy zaczynam iść w ich stronę, Catherine mówi coś do Bena, co skłania go do położenia jego ręki na jej brzuchu i oboje uśmiechają się do siebie z taką pieprzoną miłością. Wytężając wzrok zauważam mały brzuszek wystający z ciała Catherine. Walcząc ze sobą obserwuję przez kilka minut wstrząsających moją duszą tę szczęśliwą rodzinę. Wiem, że postąpiłem słusznie dawno temu. Postąpiłem słusznie pozwalając jej odejść, tak jak mam zamiar zrobić to po raz drugi. I to rozdziera mnie ponownie. Oni mają swoje szczęśliwe zakończenie. To jest jedyny powód, dla którego mogę odejść, pożegnać moje dziewczyny, chociaż zabija mnie to, że nie ja jestem powodem ich uśmiechów. I nigdy nie będę. Kurwa.

418

Mia Ashley „Arsen. A Broken Love Story”

Tłumaczenie nieoficjalne: Schilbergus Korekta: Sorrow5

Nie mogę. Odwracam się i biegnę, biegnę, biegnę, biegnę… Gdy jestem po środku Central Parku bez tchu opieram się o drzewo. Muszę się uspokoić. Zebrać się do kupy. Patrzę w dół na moje dłonie i zauważam, że drżą tak zajebiście mocno. Zaciskam je w pięści i chowam pachami. To nie pomaga. Jest tak, jakby trzęsienie ziemi przetaczało się przez całe moje ciało, dewastując je. Zamykam oczy i odchylam głowę do tyłu, rozmyślam nad wszystkim, co się właśnie stało. Kurwa, kurwa, kurwa. To boli tak cholernie mocno. On ma moje obie dziewczyny. On ma rodzinę, która powinna być moja. Nienawidzę go. Nienawidzę jej. Nienawidzę jej, bo sprawiła, że się w niej zakochałem. Nienawidzę jej za opuszczenie mnie. Nienawidzę siebie za okłamanie jej. Nienawidzę siebie, bo kiedy zobaczyłem tę małą dziewczynkę… Po prostu wiedziałem. Ona jest moja, ale jednocześnie nie jest. Tak jak jej matka. Kocham je obie. I nie mam ich. On je ma. On ma je obie. 419

I ja nigdy nie będę miał. I będę o tym pamiętać. Nawet jeśli to zniszczy małą część mnie, która pozostała. On na nie zasłużył. A ja nie. Ja nie. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Jestem złamany.

Koniec

420