Michele Bardsley - 2 Death Unhonored

Strona

1

„ Nieszczęśnik, całkowicie skupiony na sobie, Żyjący, utraciwszy cały szacunek i renomę, I, umierający podwójnie, opada w dół, Nikczemnik prosto w kurz, Niezmienny, niehonorowy i niedoceniony…” Fragment poematu „Pieśń ostatniego minstrela” Sir. Waltera Scotta.

Z pamiętnika Maggie Mortis.

Demony są skomplikowane. Doszłam do takich wniosków po sześciu długich tygodniach mieszkania z Raphaelem. - Hej, palancie. Twój dwumiesięczny okres bawienia się w moją opiekunkę minął!- Ale... Okay, nawykłam do niego. Ja, Maggie Mortis, naprawdę polubiłam pół-demona-pół-człowieka. Gdyby mój ojciec żył, to by mnie zabił. Rafe

i

ja

tworzyliśmy

nową

podziemną

siedzibę,

której

organizacje i koszty utrzymania w całości pokrywała Wysoka Rada Otherworldu. Nie była ona nawet w połowie jeszcze skooczona, ale już w tym momencie była dużo lepiej chroniona niż dom Damiana. Miejsce, gdzie wcześniej stała siedziba mojego byłego Strażnika było w tym momencie omijane szerokim łukiem przez ludzi i przez stworzenia z Otherworldu. Jest tam pochowana Elise i cały ziemski dobytek D. Nie mogę uwierzyd, że dwa miesiące temu straciła ostatnią osobę, którą mogłam nazwad przyjacielem. I znalazłam

Strona

2

osobę, którą mogę nazwad kochankiem.

Opłakiwałam stratę Jauaga XLS tak często i głośno, że Rafe dał mi w koocu jeden na własnośd. Szary jak jego skóra w demonicznej formie. Robi mi się gorąco za każdym razem, gdy tylko spojrzę na kolor karoserii, bo od razu myślę o tym jak wygląda mój kochanek w swojej nieludzkiej formie. I jak smakuje wtedy jego skóra (delikatna jak jedwab, uwierzcie mi lub nie), jak wspaniale jest ją lizad i całowad... Whoa! Dziecino. Co się z tobą do cholery dzieje? Spędzam dnie kopiąc tyłki demonów i polując na nie... A noce pieprząc się z moim kochankiem- pół-demonem. Czy to czyni mnie hipokrytką albo czymś podobnym? Ach... I co jeśli naprawdę jestem spokrewniona z Abatu... Co jeśli mam krew demona?

Strona

3

Wtedy zapewne nadal będę hipokrytką. Tylko w inny sposób.

…

Gdy Maggie poczuła liźnięcia języka po wewnętrznej stronie uda, uznała że nie warto otwierać oczu. Zamiast tego rozłożyła zapraszająco nogi. Rafe wrócił wcześniej. Dzięki ci Bogini. Nienawidziła tej myśli, ale tęskniła za nim. I źle spała, gdy nie miała go obok siebie. To było głupie, kretyńskie, niefajne i nie do przyjęcia. Wezwane go do Otherworldu. Nie powiedział jej czemu- zdradził tylko, że ma to związek z jego pracą jako jej tak jakby Strażnika (Nadal nie zdradził jej jaką rolę pełni w świecie nadprzyrodzonym). Wszystko jedno, cieszyła się tylko, że jej demon wrócił już do domu. Język muskał jej wargi sromowe i przesuwał się po nich w dół i górę. Raz za razem. Uczucie rozkoszy narastało. Jęknęła przesuwając własnymi dłońmi po brzuchu i obejmując nimi piersi. Kciukami i palcami wskazującymi zaczęła uciskać

twarde sutki. Drobne

iskierki zaczęły przepływać przez jej ciało. Zacisnęła mocniej palce i iskierki zmieniły się w błyskawice. I ten jego cudowny język nie zaprzestawał swojej magicznej pracy. - To jest cudowne. Hmm. Och. Smakuj mnie dalej, kochany. Ustosunkował się przychylnie do jej jęków, wsuwając w nią głęboko język i pieprząc ją przy jego pomocy. Dziewczyna wiła się, dopasowując ruchy bioder, do ruchów jego głowy. Wsunął w nią palce, a jego jęki wibrowały na jej łechtaczce. - Chcę twojego penisa- Wyjęczała.- Chcę twoje usta na moich sutkach. Było coś niegrzecznie rozkosznego w tym, że cały czas miała zamknięte

wsunęły się pod jej ramiona i złapały ją.

Strona

a jednocześnie inne. Jego nagie ciało wślizgnęło się na nią. Dwie dłonie

4

oczy. Wyobrażała sobie kochanka, nie widząc go. Wszystko było takie znane,

Ofiarowała mu piersi i poczuła jak zamyka usta wokół jednej z brodawek.

Następnie

przeniosły

się

na

drugą.

Język

poruszał

się

intensywnie. Potem ssał twardą końcówkę. Potem znów ruszał językiem. Gorąca, wilgotna boleść pojawiła się między jej udami. Końcówka jego penisa igrała z nią, muskając nabrzmiałe i wilgotne wargi, podczas gdy usta nie odrywały się od jej piersi, tak jakby tylko ta część jej ciała zasługiwała w tym momencie na jego uwagę. Zaczęła poważnie tracić cierpliwość. - Na co czekasz? Pieprz mnie! Wsunął się w nią lekko, odczekał sekundę, wycofał się... Po czym zanurzył się w niej mocno i szybko. Bogini, dokładnie tak jak kocham! Owinęła nogi wokół męskiej talii i dopasowała się zgrabnie do jego rytmu. - Tak!- Krzyczała.- Tak, kochany! Bogini, tak za tobą tęskniłam. Tak bardzo za tobą tęskniłam. Szła prosto w kierunku spełnienia, wpadła w dziki i wymagający rytm. Drapała paznokciami jego plecy, zsuwając się aż do jego pośladków. Była już cała spocona, dyszała z wysiłku i pragnienia. Orgazm był o krok. - Pozwól mi dojść- Zaczęła błagać.- Chcę dojść z pomocą twojego wielkiego penisa. - Oui, cherie- Tchnął bardzo nie-raphaelowy głos.-Dojdziesz nabita na niego. Obiecuję ci to. Otworzyła momentalnie oczy. Zaszokowana dostrzegła nad sobą twarz Draymora, wampira i jej ex-kochanka... Ale było już za późno. Przyjemność osiągnęła najwyższy pułap. Orgazm uderzył w nią z siłą wybuchu jądrowego, który niemal rozerwał ją na drobne kawałeczki. Gdy jej cipka zaciskała się konwulsyjnie na jego penisie, Draymore pochylił się i zatopił kły w jej szyi. Pił z niej, gdy przepływał przez niego jego własny orgazm. Łaskawie pozwoliła mu dojść. Potem walnęła go mocno, i

Strona

zaskoczenie, zepchnęła go z siebie. Stoczył się z uśmiechem.

5

chociaż normalnie by nic mu nie zrobiła, teraz zaatakowawszy przez

- Byłaś chętna, mój kwiatuszku- Wymruczał wampir.- Zaniedbywałem cię już zbyt długo. - Argh!- Usiadła i złapała kołdrę. Jako, że mężczyzna leżał na jedwabnej tkaninie, łowczyni nie była w stanie wyszarpnąć spod niego dość dużo materiału, by móc się okryć. - Zwariowałeś? Nie możesz wpadać kiedy masz na to ochotę i zabawiać się ze mną. - Niby od kiedy? - Od teraz!- Nie chciała wiedzieć jak Draymore ją znalazł. Była trzysta metrów pod ziemią, na miłość Bogini! Przeszyła ją panika. Nadużyła zaufanie Rafe'a. Obiecała sama sobie i potem jemu coś, a teraz ten kretyn Draymore ją uwiódł. Od teraz ma zamiar otwierać oczy za każdym razem, gdy poczuje najlżejsze muśnięcie skóry. - Musisz stąd odejść, Draymore. Musisz stąd kurwa wyjść! - Nie mów do mnie w ten sposób, cherie- Ostrzegł ją.- Albo będę musiał cię ukarać. - Och, pieprz się. Jestem ponad tym całym gównem z dominacją. Roześmiał się, po czym przekręcił ją by leżała na brzuchu. - Nie!- Zaprotestowała wrzeszcząc.- Nie możesz, Draymore. Wsunął pod nią jedną rękę i położył ją płasko na jej kroczu. Drugą rękę mocno opuścił na jej lewy pośladek. To zabolało. Na prawdę cholernie zabolało! Następnie klepnął ją w prawą półkulę. Powtórzy jeszcze dwukrotnie uderzenia. Ból wibrował w niej... i spływał do jej krocza. To mimo wszystko było takie poniżające.. Nie powinna czuć nawet najlżejszego muśnięcia rozkoszy. A gryzła teraz wargi, by nie zaczął jęczeć. Draymore położył płasko na jej czerwonym lewym pośladku dłoń, podczas gdy drugą dłoń zacisnął na jej nabrzmiałej waginie. Jej cipka pulsowała z podniecenia, wylewały się z niej soki. Zaśmiał się cicho czując to. - Mam kontynuować? Myślę, że potem zrobi się jeszcze lepiej.

Raphaela.

Strona

- Jestem zdziwiony, że o tym pamiętasz- Rozległ się szorstki głos

6

- Zatrzymaj się- Poprosiła.- Jestem z kimś. Mamy... wyłączność.

Serce Maggie ścisnęło się boleśnie. Kurwa, kurwa, kurwa! Łowczyni przeturlała się na plecy i zaczerwieniła ze wstydu. Rafe stał nieruchomo przy krawędzi łóżka, zaplótł ramiona na piersi. Wyglądał na spokojnego. Jednak nie była przecież ślepa, widziała że pod kamienną maską na jego twarzy kryje się wściekłość. Spojrzała przez ramię na wampira i zobaczyła jego głupi uśmieszek.- Jak długo on tu stoi? - Wystarczająco długo, ma petite fleur. - I tak pomyślałem...- Pół-demon potrząsnął głową, zaciskając wargi. Jego lodowato niebieskie oczy patrzyły z wyrzutem.- Możesz pieprzyć się z kim chcesz. - Skoro tak- Wtrącił gładko Draymore.- Możesz stąd odejść. A ja i Maggie skończymy naszą zabawę. - Dobra, koniec tego! Nie jestem piłeczką do ping-ponga, którą możecie między sobą przerzucać. Po tych słowach łowczyni poderwała się na równe nogi i szturchnęła Rafe'a w klatkę piersiową. - Kocham cię. Widzisz, powiedziałam to kurwa. Kocham cię. Myślałam, że Draymore to ty. I przepraszam, że dałam się przelecieć facetowi, myśląc że to ty... No i dobra, nie jestem mi przykro że to bicie trochę mnie nakręciłoOdwróciła się na pięcie, by spojrzeć na Draymore'a.- Jeśli następnym razem się nie zapowiesz, zatłukę cię. Chociaż nie powinieneś się tym przejmować, bo mam zamiar zamontować krzyże i czosnek nad każdymi drzwiami do naszego domu. I odwołuje moje zaproszenie. - Maggie...- Powiedział Rafe. - Mój kwiatuszku...- Powiedział Darymore. - Wiecie co? Pieprzcie się obaj. Z godnością w strzępach, łowczyni miała zamiar czym prędzej ukryć się w łazience. Pół-demon wyciągnął dłoń i zacisnął ją na jej nadgarstku i wciągnął w swoje ramiona.

- To nie w twoim stylu przepraszać.

Strona

- Tak- Odpowiedziała.

7

- Kochasz mnie?- Spytał miękko.

- Nie przyzwyczajaj się do tego. Usta jej ukochanego wykrzywiły się w lekkim uśmieszku. Następnie spotkał się z nią spojrzeniem.- Nie zabiję go. - To miło z twojej strony. - Czy ty...- Odchrząknął, nagle zakłopotany. Dłoń Maggie zsunęła się na przód jego spodni i bez trudu znalazła twardą

wypukłość

ukrytą

pod

materiałem.

Pogłaskała

zakrytego,

wzwiedzonego penisa.- Co? Draymore przeturlał się na brzeg łóżka. Jedną dłoń położył na pośladku kobiety, drugi- na pośladku jej kochanka. - Ach, cherie- Odezwał się wampir z uśmiechem, który zaprezentował jego kły w pełnej okazałości.- On chce wiedzieć czy możemy zabawić się

Strona

8

wszyscy razem.

…

- Mężczyźni go nie kręcą- Wyjaśniła Maggie, zerkając na Rafe’a.- A może jednak? - Demony mężczyźni nie- Przyznał.- Oni są… nieprzyjemni. Maggie patrzyła na kochanka. Trochę za bardzo starał się nie patrzeć na Draymore’a. Kiedy się poznali, wyjaśnił jej, że miał seksualne kontakty z mężczyznami, ale nie uważał ich za przyjemne. Teraz Maggie zaczęła się zastanawiać, czy te „kontaktu” miały coś wspólnego z jego tajemniczą pracą, a nie były tylko jego pogonią za przyjemnościami. Hmm. Interesujące. - Draymore jest ekspertem w kwestii miłości- Wyjaśniła partnerowi, rozpinając guzik jego spodni.- On lubi kobiety. Mężczyzn. Obcych- Posłała wampirowi rozbawione spojrzenie.- Czy nie było tam też jakiejś owcy? - To była koza- Odpowiedział zapytany z lubieżnym uśmiechem. Spojrzał w górę na Rafe'a i Maggie dostrzegła głód w jego oczach.- To było w 1960 roku. Woodstock. Popełniłem błąd pijąc krew od zbyt wielu naćpanych ludzi. Ale koza... Ech, nigdy do mnie nie zadzwoniła, nie napisała... Raphael zachichotał. Zdjął z siebie koszulkę i rzucił ją na podłogę. Zsunął ze stóp buty, a Maggie uklękła przed nim, by pomóc mu pozbyć się skarpet. Zostały jeszcze spodnie... Dziewczyna podniosła się i przycisnęła do niego ciało, jej piersi naciskały na jego umięśnioną klatkę piersiową. Sutki stwardniały w

Cholera. Pomysł posiadania jej i Draymora tylko go mocniej nakręcił. Zaakceptowawszy brutalny pocałunek, pomogła mu zdjąć spodnie i bokserki,

Strona

- Maggie...- Zmiażdżył jej wargi swoimi.

9

zetknięciu z gorącą skórą mężczyzny.- Jesteś pewien?- Spytała szeptem.

na których nadrukowane były uśmiechnięte pomarańczowe duchy. Jak zawsze ten facet nosił zwariowaną bieliznę. Jedną dłonią objęła jego jądra, podczas gdy drugą objęła jego penisa. - Ja też chce się pobawić- Wtrącił się Draymore. Jego dłonie błądziły po ciałach Maggie i Rafe'a.- Takie wspaniałe tyłeczki. Który powinienem wziąć najpierw? Łowczyni przerwała pocałunek, liżąc obrzmiałe wargi pół-demona. - Nic brutalnego- Zastrzegła.- Poza tym, wydawało mi się, że jesteś w fazie BDSM1. - Dla niektórych to nie tyle faza, co styl życia- Wyjaśnił.- Niestety moja uwaga zawędrowała w stronę tantrycznych rytuałów seksualnych2. Ale jestem niecierpliwą osobą, więc i to także, było tylko krótkotrwałą fascynacją. - A teraz? - Jak zawsze, ma fleur, wróciłem do ciebie. Maggie przewróciła oczami.- Zachowaj te całe gówno z kwiatuszkami i serduszkami dla swoich bezmyślnych ofiar, dobra? Draymore roześmiał się. - Co w takim razie powinniśmy teraz zrobić, hm? - Wezmę Rafe'a od tyłu- Postanowiła kobieta, przenosząc się za plecy kochanka.- A ty obciągnij mu penisa. Wampir zsunął się z łóżka i padł na kolana. Jego długie blade palce błąkały się po przyrodzeniu demona, głaszcząc, dotykając, zapamiętując jego kształt. Patrzenie jak krwiopijca zabawia jej kochanka rozgrzało ją jeszcze mocniej. Szybko otworzyła szufladę nocnej szafki. Wyjęła tubkę kremu i czarne skórzane majtki z doczepionym 15 centymetrowym dildo i wszytym malutkim wibratorem działającym na łechtaczkę. Gdy Draymore wziął w

1

Seks tantryczny to praktyka pozwalająca na osiąganie głębokich doznao mistycznych, ale o wiele przyjemniejsza od zwykłej medytacji, o wiele bardziej otwierająca na radośd życia. No i przy okazji znacznie bardziej zabawna i mniej nudna.

Strona

2

10

BDSM − skrót pochodzący od słów "związanie" i "dyscyplina" (ang. bondage & discipline, B&D), "dominacja" i "uległośd" (ang. domination & submission, D&s, D/s) sadyzm i masochizm (ang. sadism & masochism, S&M). W praktyce BDSM polega na dobrowolnej rezygnacji z kontroli i przekazanie jej dominującemu partnerowi.

usta twardość Raphaela, łowczyni założyła majtki, ustawiając wibracje na średni poziom. Patrzyła jak urzeczona jak jej demon zaciskał dłonie w czarnych włosach wampira i powoli poruszał biodrami w przód i w tył, wsuwając penisa do jego ust. Piękne oczy Rafe'a były zamknięte, jego usta na wpół otwarte. Jęczał i sapał targany przyjemnością. Maggie stanęła tuż za stojącym mężczyzną i wsunęła tubkę maści w jego odbyt. Wycisnęła do niej żel, po czym ustawiła końcówkę dildo przy wejściu do ciała demona. Zaczęła się powolutku wsuwać do środka. Pogłaskała pośladki kochanka, czekając aż się rozluźni. Zacisnęła dłonie na jego ciele. - Nie mogę się doczekać, aż dojdziesz w usta Draymore’a, podczas gdy ja będę cię pieprzyć. - Tak- Wyjęczał. Kobieta wsunęła się w niego głębiej i głębiej, aż w końcu zagłębiła się całkowicie w męskim ciele. Czekała, aż przywyknie do penetracji, w tym czasie głaszcząc go po bokach, skrobała paznokciami po jego ciele. Przez cały czas czuła działanie wibratora na swoją łechtaczkę. Nie widziała twarzy Draymore'a, musiała zadowolić się wsłuchiwaniem w jęki obu mężczyzn. Jej serce drżało, gdy czuła jak przelewa się przez nią pragnienie. Jedyne, co musiała zrobić to wyobrazić sobie usta wampira obejmujące penisa Raphaela... Bogini, Och! Z dildo pomiędzy pośladkami Rafe'a, Maggie wzdrygnęła się, czując jak żądza całą ją przenika, jej cipka stała się wilgotna i spragniona. Niecierpliwość pojawiła się w niej, naciskała, i w końcu łowczyni zaczęła powoli poruszać się w ciele kochanka. Wtedy demon wbił się w usta wampira, a potem cofnął się lekko, i nabił mocno na dildo. Szybko chwycili dobry rytm- dziewczyna zanurzała w

Strona

bardziej niż chętny mu dogodzić.

11

nim sztucznego członka, a on zanurzał się w ustach Draumora, który był

Maggie wiedziała, że ta podwójna przyjemność to będzie zbyt wiele, nawet dla demona o imponującej wytrzymałości. Była już jednak blisko orgazmu, gdy poczuła jak ciało Rafe napina się. - Niech to szlag!- Krzyknął.- Dochodzę! Boże, tak... Wiedziała, że Draymore z radością połknie całą gorącą spermę, która w tym momencie trysnęła mu do gardła. Jeśli pozostał wierny starym nawykom, zlizał każdą kroplę nasienia z penisa Rafe'a. Ale nawet, gdy półdemon znalazł swoje wyzwolenie, kobieta kontynuowała posuwanie go w jego wspaniały tyłek. Wibracje były coraz większe i w końcu BUM!... Przyjemność zalała ją, wybuchły fajerwerki, pozostawiając zadowolenie i ciepło w ciele łowczyni. -

To było bardzo przyjemne-

Odezwał się chrapliwym głosem

Draymore.- Raphael to prawdziwy kawał mężczyzny, co? - Do diabła, tak- Zgodziła się Maggie, wycofując się z Rafe'a. Uklękła i ucałowała jego pośladki, głaszcząc delikatnie śliskie od potu uda.- Chociaż w rzeczywistości to bardzo demoniczny kawał demona. - Co?! Łowczyni uśmiechnęła się słysząc szok w głosie wampira. To go nauczy nie kręcić się w pobliżu i bezkarnie ją pieprzyć. Drań. Milutki drań. Zaniosła do łazienki skórzane majtki, by je później umyć, po czym wróciła do sypialni do swoich dwóch mężczyzn- jednego martwego, drugiego pół-demona. Siedzieli na łóżku, w odległości, co najmniej półtora metra od siebie, i patrzyli w pogłogę. Jej życie miłosne było naprawdę popieprzone. - To bawimy się czy co?- Spytała. - On jest demonem! - On mnie ugryzł! Kobieta spojrzała na Rafe'a.- On jest wampirem. Seks i pobieranie krwi

Kocham go. Jeśli nie podoba ci się sytuacją, spierdalaj stąd i nie wracaj.

Strona

Przeniosła wzrok na Draymore'a.- Raphael jest pół-demonem. Ufam mu.

12

są wliczone w zestawie. Nie może cię pieprzyć i nie wziąć od ciebie krwi-

Darymore wbił w nią wzrok, w brązowych oczach miał niepokój.- To do ciebie nie pasuje, Maggie. Gdy widzieliśmy się ostatni raz gotowy byłem się założyć, że prędzej wbiłabyś sobie w oko sztylet, niż pozwoliła się dotknąć demonowi. A teraz mówisz mi, że z jednym z nich sypiasz? - Rzeczy się zmieniają- Wyjaśniła chłodno.- Ludzie też. Przestań mówić o Rafie jakby był zwierzęciem i nie przebywał z nami w pokoju. I do twojej wiadomości, wampirzy chłopcze, to, co robię w życiu nie jest twoim pieprzonym interesem- Przyszpiliła go wzrokiem. Do diabła, jest dupkiem, jeśli myśli że po dwóch latach nieobecności może zwyczajnie znów wkroczyć do jej życia i zacząć prawić jej morały. Wzrok tego dupka poszybował w stronę Raphaela, a ten nie został mu dłużny. Wtedy jej demon położył się na plecach na łóżku i zaprezentował swój nabrzmiały narząd. Błogosławiony niech będzie penis demona! Maggie widziała jak Draymore ogląda ciało demona. Wtedy ten ostatni uniósł dłoń i zaczął nią przesuwać w górę i w dół swojego członka. Wampir oblizał usta, jakby nie mógł się już doczekać jego smaku. Jednak zanim wykonał ruch w stronę leżącego mężczyzny, zerknął szybko na łowczynię. - Nie wiem czy to jest rozsądne, cherie. Położyła dłonie na biodrach, co skierowało jego wzrok na jej wygolone łono. Tylko by go mocniej nakręcić zsunęła palce jednej ręki pomiędzy uda i zaczęła przesuwać nimi wzdłuż sromu. - Jedyne, co mnie teraz interesuje to druga runda seksu. Tak, więc

Strona

13

Draymorze… Zostajesz i czy wychodzisz?

Z pamiętnika Maggie Mortis.

Lubię o sobie myśleć, że jestem dziewczyną o zdrowym libido, ale dwadzieścia cztery godziny z Raphaelem i Draymorem nawet nimfomankę zmusiłyby do powiedzenia „Dosyć”. Innymi słowy, ci faceci doprowadzają mnie do szaleństwa. A my bawiliśmy się ze sobą tylko dzień. Przyznaje- było to pieprzeniesen- pieprzenie, ale mimo wszystko… Mam zamiar dzisiejszej nocy wybrać się na polowanie. Zabawne, że kopanie tyłków demonom będzie dla mnie niezbędną chwilą wytchnienia od wyczerpującego seksu. Fajnie zmienić trochę rutynę sypialnianą, ale Rafe jest moim demonem. Moim. Mogę dzielić się jego ciałem, ale nie mam zamiaru robić tego z jego sercem. Z drugiej strony, Draymore nie jest facetem, który na stałe przykleja się do jednej laski. On żyje już tak cholernie długo, że wszystko go nudzi. Najdłużej był ze mną jakieś trzy tygodnie… i to też tylko, dlatego, że eksperymentował wtedy z bondagem.

3

Wszystko, co mogę o tym powiedzieć, to to że nauczył mnie elastyczności. I jak zawiązać porządny węzeł. Ciągle tęsknie za Damianem. Rafe i ja nie rozmawiamy o nim zbyt wiele. Nie wiem czy to, dlatego, że nie dzielimy o nim ciepłych wspomnień, czy dlatego że żadne z nas nie chce stanąć

Strona

Bondage (z ang.: krępowanie) – zabawa seksualna polegająca na tym, że jeden z partnerów krępuje drugiego za pomocą sznura lub kajdanek; skrępowany partner godzi się poddad fantazji erotycznej drugiego lub jeden z partnerów zgadza się grad rolę dominującą, aby zaspokoid potrzebę odczuwania poniżenia przez drugiego partnera lub by partner dominujący zaspokoił swoją potrzebę zdobycia władzy i pragnienie zniewolenia drugiej osoby.

14

3

twarzą w twarz z faktem, że jego duch cały czas jest między nami. Raphael nie może pogodzić się z tym, że pragnęłam jego brata… I myślę, że ja również nie. Może zajmie to nam po prostu więcej czasu. Albo więcej seksu. Albo więcej miłości… A może Damian już zawsze z nami będzie, gdzieś na obrzeżach naszych serc. Może pamięć o nim jest jak plama, która powoli zanika, ale nigdy nie da się jej całkiem

Strona

15

wymazać.

…

Na kilka minut przed dwudziestą pierwszą. Maggie weszła do malutkiego sklepu ze zwierzętami i skrzywiła się. Kierowała się szlakiem siarki do miejsca, które pachniało moczem i futrem. Taak, to sprawi, że poszukiwanie demona będzie tyyyle łatwiejsze.. Słabo oświetlone i z brązowymi ścianami, pomieszczenie to wyglądało bardziej jak jaskinia niż sklep. Sugerując

się

brzydkimi

zapachami

i

zakurzonymi

półkami,

domyślałam się że Zwierzęta Pedro nie były obiektem gdzie zbyt dobrze dbano o potrzeby zwierząt. Duże akwarium tuż przed Maggie stanowczo pamiętało lepsze dni. Martwe ryby unosiły się razem ze zgniłym mchem na powierzchni wody. Dziewczyna spojrzała w prawo i zobaczyła trzy rzędy złożone

z

drucianych

klatek.

Większość

z

nich

była

powywracana,

wypełniona śmieciami. Na końcu jednego z rzędów coś się poruszyło. Łowczyni, ze sztyletem pobłogosławionym przez wiccan i zrobionym przez kowala Bogini, ostrożnie zbliżyła się do tamtego miejsca... - Miauu- Dotarło do niej żałosne skomlenie.- Miauuuuuuuuuuu. Maggie zobaczyła zaniedbanego i zagłodzonego czarnego kotka. - Och, Bogini. Biedne maleństwo- Wielkie żółte oczy zwierzęcia

Kicia usiadła i lekko przekrzywiła łepek.- Miau?

Strona

kochanie- Szepnęła dziewczyna.- Nie mogę cię zabrać ze sobą.

16

wpatrywały się w nią. Łapka naciskała błagalnie ściankę klatki.- Przykro mi

- Jest ten demon... I muszę dorwać jego żałosny tyłek zanim ucieknie. Słyszałaś kiedyś o Magnusie? Cóż, jest wielkim pojebem i zawdzięczam mu wiele bólu w życiu. - Miau- Kotek przekręcił główkę w prawą stronę i znów miauknął. Po chwili zrobił to ponownie. Maggie zastanawiała się czy zwierzę nie chce jej czegoś powiedzieć, czy nie wskazuje jej drogi, którą poszedł Magnus... Albo ona traci już rozum. Upewnię się, że sklep zostanie zamknięty, a potem znajdę dla ciebie dobry dom. Obiecuję. Kicia położyła się i zamknęła oczy, albo zbyt słaba by utrzymywać się w pionie, albo zbyt cyniczna, aby sądzić, że Maggie naprawdę uratuje ją z tego piekła. Łowczyni wsunęła palec między pręty klatki i pogłaskała futrzany łepek. Kotek wydał miękkie, ciche mruknięcie. Coś ścisnęło dziewczynę w podołku. Kiedy ona stała się takim mięczakiem? Bierz się w garść, kobieto! Jesteś cholerną łowczynią demonów, a nie opiekunką z pogotowia dla zwierząt. Mimo to wzięła sztylet i wsunęła jego końcówkę w zapięcie kłódki klatki. Ostrze przeszło przez metal jak nóż przez masło. Zapięcie spadło i drzwiczki się uchyliły. Kot wskoczył jej na ramię, obsunął dłonie na jej obojczyk, a ogonem owinął się wokół szyi Maggie. Miękkie mruczenie wywoływało lekkie wibracje. - Dobrze- Mruknęła.- Cieszę się, że się zgadzamy. Z księżycowym sztyletem w pogotowiu i kotem na ramieniu, łowczyni zaczęła systematycznie i cicho przeszukiwać sklep. Większość zwierząt uciekła albo zdechła. Ktokolwiek miał tutaj czekać, był nieobecny. Rozejrzała

Magnus mógł tam być, albo tylko chciał wyprowadzić ją z równowagi. Bardziej prawdopodobne jednak było, że w magazynku siedział człowiek

Strona

znajdowały się drzwi, prowadzące prawdopodobnie na zaplecze.

17

się, a frustracja pulsowała jej w skroniach. Hmm. Za zniszczoną ladą

zajmujący się „ Zwierzętami Pedro” i robił Bogini wie co. Tak czy inaczej, jeśli był to on, to Maggie miała zamiar skopać mu tyłek. Przekręciła klamkę, zdziwiona, gdy drzwi otworzyły się bezgłośnie. Cóż, cholera. Miała rację w obu przypadkach. Magnus był tutaj, podobnie jak i człowiek. Cóż, a przynajmniej to, co z niego zostało. Stanowczo demon zatrzymał się na małą przekąskę. Demony jadły wszystko i wszystkich. Śmieci. Zwierzęta. Rośliny. Meble. Robaki. Ludzi. Lubiły negatywną energię. Pożywiały się, wywołując straszny ból, który zdawały się uwielbiać. Maggie zerknęła na twarz martwego faceta, którego ciało trzymał potwór. Jak widać Magnus miał dzisiaj ochotę na coś meksykańskiego. Jeśli dziewczyna miała szczęście ten mały drań to był właśnie Pedro- i demon wyświadczył jej właśnie przysługę. Każdy palant, który traktował w ten sposób zwierzęta zasługiwał by stać się demonią kolacją. - Czy to wygląda dla ciebie jak bar szybkiej obsługi?- Spytała łowczyni wyjmując pryzmat z torby i trzymając sztylet w pogotowiu. Nie mogła się już doczekać, by uwięzić Magnusa. Po przemienieniu się w człowieka, znalazł drogę do łóżka Damiana... A potem go zamordował. Wstydziła się, bo nie miała pewności, co przeszkadzało jej mocniej- to, że demon zabił jej najlepszego przyjaciela czy to, że najpierw z nim spał. - Maggie Mortis- odezwał się, był ubrudzony czerwoną krwią.- Córka Abatu. - Pieprz się- Rzuciła pryzmat pod nogi potwora.- Carcer!

tym spostrzeżeniem sprawił, że na sekundę zamarła. Dwa miesiące temu Abatu zniszczył jej laboratorium i uwolnił połowę ze schwytanych przez nią

Strona

Kurwa, och kurwa. Pryzmat nie wessał Magnusa. Szok spowodowany

18

Zrobił zamach i kopnął piramidkę gdzieś daleko.

demonów. Teraz okazało się, że pryzmaty całkiem straciły swoją moc. Naprawdę fatalna wiadomość. Magnus rzucił przystojniaka Pedro na ziemię a ten wylądował na betonowej podłodze niczym obrzydliwy kleks. Zapach świeżej krwi mieszał się z siarkowym zapachem demona. Jego szaro-biała skóra była brudna i poplamiona krwią. Jego karmazynowe oczy lśniły wiedzą i mocą- wiedział coś ważnego, istotnego. Coś, o czym ona nie miała pojęcia. Cóż, do diabła. Wiedziała, że nadchodzi coś złego. Czy Abatu jej tego nie obiecał? - Powiedziałaś coś o pieprzeniu?- Bestia chwyciła wielkiego penisa zwisającego pomiędzy jej udami. Na jej oczach organ rósł, i zdała sobie sprawę z intencji Magnusa. - Urżnę ci fiuta!- Ostrzegła groźnie. - Wtedy odrośnie- Usłyszała w odpowiedzi. Maggie obserwowała jak jego białe łapy o pożółkłych szponach gładziły jego twardość. Ten penis pieprzył Damiana. Te ręce zabiły go. Zapłonęła w niej wściekłość. Wyciągnęła drugie ostrze, podczas gdy demon patrzył na nią, cały czas pieszcząc się, czekając na jej ruch. Demonów nie można było zabić. Można było tylko je uwięzić. Torturować. Przetrzymywać w zamknięciu. Magnus zasługiwał na śmierć. Powolną i bolesną agonię. Kolejna cholerna rzecz, której nie mogła zrobić... Której nie mogła mieć... Instynkt

samozachowawczy

prawdopodobnie

zmusił

kotka

do

opuszczenia jej. Kicia zeskoczyła z jej ramienia, odeszła od nich na kilka metrów. Zwinęła się w mały czarny kłębek, zamknęła oczka i zasnęła. Maggie

Magnus uśmiechnął się, na jego zepsutych zębach widać było czarną

19

krew. Głaskał się coraz mocniej, agresywniej. Potem nagle rzucił się ku niej,

Strona

wykrzywiła się do zwierzaka. Dzięki ci bardzo, mały zdrajco.

jego wolna dłoń poszybowała do twarzy łowczyni. Dziewczyna zanurkowała pod jego ramieniem i pchnęła go sztyletem w brzuch. Istota pisnęła i cofnęła się. Przynajmniej jej broń nadal zachowała moc. Kucnęła i podcięła nogi przeciwnikowi. Magnus poleciał na plecy, ale nie nadal nie puścił penisa. Walka zdawała się go tylko jeszcze bardziej podniecać. - Chcę cię wypieprzyć, Maggie- Wyjęczał.- Pieprzyć cię, zabić i zjeść twoje słodkie ciało. Pomysł zrobienia z niej głównego dania doprowadził go na szczyt. Doszedł, rozpryskując spermę na boki. Białe krople padły na podłogę, zwłoki Pedra, buty Maggie i na kotka. W obłoku czarnego dymu i z triumfalnym śmiechem odbijającym się echem w pomieszczeniu, Magnus zniknął. - Sukinsyn!- Krzyknęła za nim Maggie. Podskoczyła dziecinnie i sfrustrowana kopnęła ścianę schowka, robiąc w niej dziurę. Co do cholery było z nią nie tak? Powinna była spróbować złapać tego skurwiela w inny pryzmat. Pozbawić masturbującego się drania łba. Wbić mu sztylet w jaja i urżnąć jego paskudnego penisa. - Tracę ostrość- Mruknęła.- Tracę też rozum. Pochyliła się i wzięła kotka na ręce. Ten umościł się wygodnie i spojrzał na nią jednym żółtym okiem, drugie zostawiając przymknięte. Maggie potrząsnęła głową. - Słuchaj, pozbędę się tych zwłok, dobra? Ale nie ma mowy żebym cię

Strona

20

wykąpała.

…

- Co to jest, do cholery?- Spytał Raphael. - Kot- Wyjaśniła Maggie. Bogini, jaka ona była zmęczona. A do tego śmierdziała jak tygodniowe śmieci, dzięki zwłokom, które musiała dotykać i demonowi, który opryskał ją nasieniem. Odłożyła kotka na podłogę, a ten z uniesionym ogonkiem, zaczął badać sypialnię łowczyni. Maggie przeniosła spojrzenie na swojego demona. Leżał rozwalony na łóżku, ubrany wyłącznie w dżinsy. Czytał „Times’a”. - Maggie, ma fleur- Draymore stanął w drzwiach łazienki, jego ciało okrywał tylko ręcznik niedbale owinięty wokół pasa, wilgotne włosy opadały na ramiona. Urwał i zmarszczył nos.- Śmierdzisz złą krwią. - I…- Rafe zmarszczył brwi, patrząc na nią.- Spermą demona? - Mam ją na butach- Powiedziała, machając wspomnianą częścią ubioru.- Mam zamiar spalić je przy pierwszej nadarzającej się okazji. Pieprzony Magnus! - Magnus spuścił ci się na buty? Rafe sturlał się z łóżka. Wziął ją w ramiona i mocno przycisnął do siebie. Nie zdawała sobie sprawa jak bardzo pragnęła uścisku. Ale on to wiedział. Jej serce złagodniało i rozpaliło się. Jak miło było podzielić się

Strona

potrzebuje, nawet, jeśli ona sama tego nie wiedziała.

21

swoimi problemami z kimś, kto ją kochał. Z kimś, kto wiedział, czego ona

- Weźmiemy długą, gorącą kąpiel- Powiedział Draymore.- I oderwiemy twoje myśli od tego Magnusa. W ułamku sekundy wampir zniknął. Maggie usłyszała jak przekręca kurtki, potem szum wody spływającej do jej bardzo dużej i bardzo drogiej wanny. Była wykonana z czarnego marmuru, w środku zamontowano wygodne siedziska i mogła śmiało pomieścić cztery osoby. Jej nowa łazienka całkowicie zastępowała jej tą, którą miała u D., która była swego rodzaju luksusowym SPA. - Wszystko z tobą dobrze?- Spytał Raphael.- Co się stało? - Śledziłam tą dupę wołową do sklepu ze zwierzętami w paskudnej części miasta. Tam znalazłam Hellion. - Nazwałaś tego kota? - Tak- Podniosła wzrok i dostrzegła szok w spojrzeniu kochanka.Zamknij się. - Ale ja nic nie powiedziałem. - I dobrze- Westchnęła i położyła mu głowę na ramieniu.- W każdym razie, Magnus zdążył już zabić tego faceta i skonsumować jego wnętrzności, gdy dotarłam na miejsce. Zaczął się onanizować, gdy próbowałam mu skopać tyłek i bum…- Odsunęła się na tyle, by móc spojrzeć ponownie w oczy Rafe’a, dostrzegła w nich niepokój.- Biały pryzmat, który próbowałam użyć na Magnusie

zawiódł.

On

przeniknął przez

zabezpieczenia

laboratorium,

ponieważ… Kurwa, Rafe. On jest jakoś ze mną związany. Jak inaczej niż genetyką można wyjaśnić to, że udało mu się przejść genetyczny zamek i zaklęcie krwi?

ważniejszym niż zabicie mnie, a wiemy, że to jest dla niego priorytet. Dzisiaj

Strona

- Sześć tygodni bez wieści o nim? Ten dupek jest czymś zajętym- czymś

22

- Myślisz, że Abatu znów będzie chciał nas nawiedzić?

po raz pierwszy Magnus naruszył moje terytorium. Trzymał się wcześniej z dala, ponieważ miał świadomość, że chce jego głowę na tacy. - Abatu go wysłał. - Prawdopodobnie. Ale, po co? Żeby sprawdzić, czy zauważę? -Aby sprawdzić rozwiązanie. Albo może przetestować nową broń? - To znaczy sprawdzić, czy pryzmat podziała na Magnusa? Myślisz, że Abatu zabezpieczył go jakimś rodzajem anty-magii czy czegoś w tym stylu? - To jest możliwe- Usta demona wykrzywiły się w wyrazie niechęci.Cholera. Nie chcę cię opuszczać. Nie teraz. - Opuścić mnie?- Maggie wbiła w niego wzrok, nie podobało jej się dziwne uczucie ściskania w żołądku i ból w okolicy serca. Od kiedy stała się taka przylepna? Nie potrzebowała, by Raphael ją niańczył. W zasadzie powinna być zadowolona, że on odjedzie.

Co złego było w posiadaniu

odrobiny czasu tylko dla siebie? Kłamstwo, kłamstwo- Coś w niej szeptało.- Nie oszukuj się. Nie zaczynaj tego teraz robić, tylko dlatego że jesteś zakochana. - Nie chcę byś wyjeżdżał- Przyznała miękko.- Zostań ze mną. - To ważna misja. Wysoka Rada potrzebuje moich szczególnych uzdolnień do jej realizacji. - Jesteś moim Strażnikiem. To twój misja- Powiedziała Łowczyni. Skąd to poczucie rozpaczy i strach, które ją dręczyły? Rafe mógł iść dokąd chciał, i mógł zajmować się sobą.

jej zachowanie było.

Strona

Kurwa. Jej demon zdał chyba sobie sprawę jak bardzo nie-maggie’owe

23

- Maggie?

- Nie zwracaj na to uwagi. Wszystko ze mną okay. Rób co musisz robićPrzerwała tą żenującą scenę i skierowała się do łazienki. Raphael złapał ją za rękę i pociągnął z powrotem w swoje ramiona. Pozwoliła mu to zrobić. Pozwoliła, bo sama tego potrzebowała. Była taka słaba. Taka bezbronna. Przez niego. Przez jej pięknego demona. Draymore pojawił się w drzwiach łazienki, nagi, jego ciemne oczy płonęły z pożądania.- Kąpiel jest gotowa, moi milusińscy- Machnął dłonią w stronę swego lekko stwardniałego członka.- Podobnie jak i ja. - Ja też- Odezwał się cichy głosik. Rafe i Maggie spojrzeli w dół. Czarny kotek siedział u ich stóp i patrzył na nich. - Coś mówiłaś?- Spytała łowczyni. - Tak. Ja też potrzebuję kąpieli. - Demon- Warknął Rafe.- I ty go tu przyniosłaś. - Ty mały draniu!- Maggie uniosła stopę, gotowa kopnąć zakłamanego skurwiela.- Oszukałaś mnie, bym cię zabrała do domu. Udawałaś słodką i bezbronną. Argh! - Proszę, pani. Ocaliłaś mnie, więc jestem z tobą związana. Stopa łowczyni niechętnie wylądowała na podłodze… - Cóż, kurwa. - Dwa demony, Maggie?- Spytał zdziwiony Draymore.- Postanowiłaś zacząć je kolekcjonować, zamiast zabijać?

jeden dobry powód, dla którego nie powinnam wrzucić cię do pryzmatu? - Uratowałaś mnie przed gniewem Abatu.

Strona

zwierzaka za futro na karku i uniosła na wysokość swoich oczu.- Podaj mi

24

- Zamknij się!- Wściekła kobieta złapała małego śmierdzącego

Maggie zamrugała niepewnie powiekami.- Dobra, powód jest całkiem niezły. Dlaczego on chce cię zgnieść? Kotek przechylił łepek i wbił w rozmówczynię spojrzenie złotych oczu. W końcu odetchnął ciężko.- Znalazł sposób, by zabić demony.

Z pamiętnika Maggie Mortis.

Miałam gówniany weekend.

Draymore pozostał

wierny swojej filozofii pieprz-ich-potem-zostaw, i odszedł tego samego dnia, gdy Hellion zrzuciła na nas bombę o Abatu. Skończyłam kąpiąc głupiego kota, który nie był nawet w najmniejszym stopniu tak interesujący jak dwóch nagich facetów, których miałam mieć. Wyszło na to,

że

pieprzona

Rada

wiedziała,

że

Abatu

nabył

zdolność zabijania demonów. Dlatego właśnie wezwali Raphaela. Chcą by odbył on małą wycieczkę do Piekła i dowiedział się szczegółów. Oczywiście też chcą umieć zabijać stwory z czeluści. Nie interesuje ich w ogóle, dlaczego

Abatu

zabija

członków

swojego

własnego

Strona

25

rodzaju. Ale mnie tak.

…

- Jesteś w dziewiątym miesiącu ciąży- Powiedziała Maggie.- Nie mogę cię zatrudnić. Siedziały przy stoliku na patio, przed Starbuck’s Coffee. Maggie z jej Venti Mocha i dziesiąta kandydatka z herbatą Tao. Niebieskie światło południa wypierał powoli pomarańcz i purpura zmierzchu. Ból głowy, który zaczął się jeszcze przed południem nadal pulsował w głowie łowczyni. Dajcie

mi

demona.

Jakiegokolwiek

demona.

Kopanie

tyłków

nieśmiertelnych jest dużo prostsze niż zatrudnianie asystenta… - Jestem dopiero w szóstym miesiącu- Odpowiedziała pani Sarah Lynn Traynor. Łowczyni spojrzała na ogromny brzuch rozmówczyni.- Pieprzysz. Wyglądasz jakbyś miała w każdej chwili eksplodować. Co ty do diabła masz w brzuchu? - Antychrysta. Mówiła

rzeczowym

tonem,

a

usta

pozostały

poważne.

Maggie

usłyszawszy to tylko przewróciła oczami. - Dobrze, słuchaj, wiem, że praca z Otherworldem jest dziwna… Ale nie

obrażoną.

Strona

- Nie jestem nienormalna- Odpowiedziała Sarah. Nie brzmiała na

26

mam zamiaru zatrudnić wariatki.

Łowczyni wzięła łyka kawy. Skąd Mel bierze tych ludzi? Pewnie pomyślała, że to cholernie zabawne wysłać mi kogoś, kto jest w ciąży z… z… - Ty… hm, wiesz, kto jest ojcem? - Tak, nazywa się Eltar. - Eltar- Powtórzyła Maggie. Wypuściła z Płuc powietrze. Przez ułamek sekundy obawiała się, że usłyszy imię Abatu. Ale przecież on starał się zabić wszelkich swoich potomków, i nie kręciłby się po okolicy i robił sobie kolejnych konkurentów. - Umiesz pisać na maszynie? Sarah przytaknęła. - A jak wygląda praca z zaklęciami? - Specjalizuje się w czarach ochronnych- Spojrzała w dół na swój brzuch.- Cóż, teraz przynajmniej to robię. Nauczyłam się wielu pożytecznych rzeczy, chcąc trzymać Eltara z daleka. On jest naprawdę pożądliwy. Łowczyni niemal wypluła właśnie wypitą kawę. Zamiast tego, odstawiła kubek i przycisnęła do ust serwetkę, by ukryć swój uśmiech.- A co z umiejętnością walki? Wiesz jak posługiwać się mieczem i rzucać sztyletem? - Umiem naprawdę celnie strzelać z mojego Glocka. - Sama nie wierzę, że to robię, ale kochanie, wychodzi na to, że jesteś najlepsza z grona chętnych. Zatrudniam cię- Wyciągnęła dłoń i Sarah ścisnęła ją, dwa razy mocno nią potrząsając. Potem nowa asystentka szybko przeniosła dłoń znów na brzuch, w który wbiła wzrok łowczyni. W łonie Sarah rósł potomek demona Eltara.

*

Strona

27

Do cholery. Naprawdę zaczynam kolekcjonować demony.

Maggie stała na wysokości chóru w opuszczonym kościele, patrzyła na zakurzone ławki i zniszczony ołtarz. Kiedy była małą dziewczynką rodzice przynieśli ją w to miejsce. Ale wtedy było tu całkiem inaczej- witraże były całe i czyste, filtrowały do środka świątyni idealne światło Miłości. Przychodzili tu potem regularnie, niemal zawsze siadali w trzeciej ławce, po prawej stronie. Wciskała się między ojca i matkę, ubrana w sukieneczkę. Pamiętała dotyk drewna pod dłońmi i zapach cytrusowych perfum mamy. W każdą niedzielę, aż do śmierci rodzicielki, przychodzili do tego kościółka i słuchali jak pastor mówi o grzechu i odkupieniu. Jaki jej świat był wówczas mały. Jaki dobry i doskonały. Taa. Niewiedza to prawdziwa rozkosz. - Maggie? Odwróciła się, jej ręce odczepiły się od chwiejnej poręczy i stanęła twarzą w twarz z Raphaelem. Wysunął się cicho z cienia. Jak długo tam stał i ją obserwował? Była chwila po północy. Miała za sobą kiepską noc polowania na demony, do tego cały wieczór prześladowały ją duchy przeszłości.- Myślisz, że ci, którzy porzucili ten kościół, równie łatwo porzucili swoją wiarę? - Ludzie zabierają wiarę razem ze sobą. Nie zostawiają jej w starych, zniszczonych budynkach- Zatrzymał się tuż przed nią, jego zagadkowe spojrzenie nie opuszczało jej twarzy. - Jak udało ci się mnie znaleźć?- Spytała. - Zawsze cię odszukam- Wziął ją w ramiona i przycisnął mocno do

mnie w durną, szlochającą paniusię- przylepę, wiesz o tym?

Strona

- Zamknij się- Rozkazała, w oczach pojawiła się wilgoć.- Zmieniłeś

28

siebie.- Zawsze będę cię kochał.

Odsunął ją od siebie na tyle by móc spojrzeć jej w oczy.- Mówisz takie romantyczne rzeczy. Maggie uderzyła go lekko w pierś, ale nie udało jej się powstrzymać chichotu.- Odchodzisz. - Muszę. - Nie, nie musisz- Oderwała się od niego przerażona . To właśnie się dzieje, gdy zbytnio zbliżasz się do ludzi. Czy nie straciła już dość bliskich? Wszyscy,

którzy

coś

dla

niej

znaczyli,

odeszli.

Wszyscy

poza

Raphaelem. Do diabła, jaką była idiotką. - Nie odchodzę na zawsze. - A co jeśli okaże się, że tak jest?- Zacisnęła pięści, walcząc z rosnącym bólem serca.- Nie potrzebuję tego całego gówna. Po prostu… idź. Idź i po prostu tam kurwa zostań, dobra? - Maggie… Nie chciała słuchać jego obietnic. Nie chciała się uspokoić czy posłuchać głupot, po których zrobiłoby się jej lżej. Odwróciła się i zaczęła oddalać się od niego… Nagle jednak jej demon pojawił się tuż przed nią, przytrzymując ją za ramiona. - Nie rób tego, Rafe. - Nie robić, czego? Nie troszczyć się o ciebie? - Nie jestem, kurwa, w nastroju- Odepchnęła go mocno od siebie, ale nie chciał się ruszyć. Był w końcu pół demonem i potrzeba było czegoś silniejszego od niej, by go przesunąć. Jednak… Nigdy jednak nie użył swojej

- Nigdy- Przycisnął ją do siebie i pocałował.

Strona

uspokojenia się.- Pozwól mi odejść.

29

mocy przeciwko niej. Serce jej zadrżało ze strachu, ale zmusiła je do

Szarpała się, kopiąc go po nogach i bijąc pięściami po ramionach i klatce piersiowej. Ale to go nie powstrzymywało. Jego wargi przejmowały panowanie nad jej ustami, delikatnie, subtelnie. W jego pocałunku było całe morze miłości… Miłości i tęsknoty. W końcu przełamał jej opór, i w następnej chwili rzuciła się na niego, ssąc jego język. Czuła smak swojego własnego strachu na jego wargach.Rafe. - Szzzz- Rozpiął guziki jej koszuli, by odsłonić czarny koronkowy biustonosz. Pochylając się, pocałował szczyt każdej z kształtnych półkul, po czym rozpiął zatrzask bielizny. - Zabijasz mnie- Wyszeptała. - Czczę cię- Zdjął jej koszulę i stanik. Nakrył piersi dłońmi, przesuwając kciukami po sutkach. Pożądanie przeszyło kobiece ciało.- Jesteś taka rozkoszna, Maggie. Otoczył wargami jeden z napiętych pączków i śmiało muskał go językiem. Maggie jęczała, zanurzając dłonie w jego włosach. Jego usta raz za razem opadały na piersi, degustując je językiem, zębami. Oboma sutkami zajął się równie porządnie. Jego dłonie zsunęły się na materiał jej spodni, rozsunął zamek dżinsów i zsunął je z jej bioder razem z bielizną. Rządza opanowała łowczynię i rzuciła się ku spodniom kochanka, rozpinając guzik. Demon splótł swoje palce z jej i zmusił ją do powolniejszego, delikatniejszego działania. Dostosowała się i drżącymi dłońmi zsunęła z mężczyzny spodnie i bokserki, wydobywając jego potężnego penisa na zewnątrz. Chwyciła jego twardość, rozkoszowała się gorącem delikatnej skóry, słyszała jak oddech

Maggie buty. Potem zsunął z niej całkiem spodnie. Kiedy podniósł się,

Strona

Pocałował jej łono, po czym padł przed nią na kolana i pomógł zdjąć

30

Rafe’a rwie się. Jedną dłoń przeniosła na męskie jądra, bawiąc się nimi.

dziewczyna zaczęła szarpać jego koszulę. Zdjął ją więc niezwłocznie i rzucił na ziemię. Zgłodniała jego, łowczyni przesunęła dłońmi po gładkiej płaszczyźnie jego klatki piersiowej, zsunęła je na twardy brzuch, potem znów chwyciła jego penisa. Znów go zaczęła głaskać, podczas gdy językiem muskała jego sutki delikatnie… By po chwili rzucić się na nie mocno. Jęcząc, Rafe położył jedną dłoń na jej pośladkach i przycisnął do siebie, zaś drugą rękę wsunął między uda kochanki. Zanurzył dwa palce w jej wilgotnej szparce, pieszcząc ją aż zaczęła drżeć, będąc na skraju orgazmu. Dopiero wtedy wziął ją w ramiona i nabił na siebie. Jego penis wypełnił ją całkowicie, a ona oplotła go nogami wokół talii i zaciskała na nim wilgotną i nabrzmiałą cipkę. Przez dłuższą chwilę tylko przytulali się, tulili serce do serca. Następnie Rafe zaczął się ruszać, jego członek zanurzał się w niej raz za razem, aż w końcu jęknął z przyjemności. Jej sutki przesuwały się po jego klatce piersiowej, gdy wbijał się w nią, trzymała się kurczowo jego ramion, jakby był jej życiem. Bo był nim, zdała sobie sprawę, był bardzo ważną częścią jej życia. Częścią jej duszy. Łzy zsunęły się po jej policzkach, spadając pomiędzy nich, łącząc się z potem… Wtedy poczuła jak on dochodzi, jak wybucha w niej… I sama skończyła. Poddając się fali nieziemskiej rozkoszy, jak przez mgłę usłyszała okrzyk kochanka. Razem zapadli w ciemność…

Strona

31

*

Gdy opuścili ramię w ramię kościół, Maggie zwróciła się do kochanka.Powiedziałeś, że musisz iść. Dlaczego? Raphael zawahał się, a następnie uniósł jej dłonie do ust i pocałował delikatne kostki. Wbił w nią spojrzenie, błyszczące i pełne emocji oczy które sprawiły że serce dziewczyny zabiło niespokojnie.- Kiedy Strażnik uratował mnie i Damiana i zabrał nas do Otherworldu, Rada zobowiązała mnie do służenia im. - Co?- Maggie poczuła, że brak jej tchu. - Jestem pół-demonem, Maggie. Uznali, że nie uda mi się wiecznie walczyć z moją prawdziwą naturą i że któregoś dnia mogę się obrócić przeciwko nim Wszystko w łowczyni wrzało.- Dranie! Chcieli mieć kogoś, kto odwalałby za nich brudną robotę!- Rafe już zdążył pokazać dziewczynie ile jest warty, zapewne Rada też szybko się o tym przekonała. Jednak było nieuczciwe, że nie miał możliwości odmówienia wypełnienia rozkazu władz Otherworldu. - Są też Inni tacy jak ja. Inni pół-ludzie uratowani i związani z RadąSkrzywił się. - Nie mogą ci tego robić. - Ależ tak, mogą- Przesunął ustami po jej wargach. Poczym puścił jej dłonie i cofnął się. Patrzyła, jak przybrał swoją demonią postać. Ubranie i buty zostały rozerwane, rozpadły się na strzępy. Szara niczym kamień skóra błyszczała w świetle księżyca. Następnie rozłożył skrzydła.

- Powiedziałaś przecież, że lubisz akcję a’la Hulk.

Strona

skoro nie miałeś zamiaru go dalej nosić?

32

Maggie uśmiechnęła się.- Po co w ogóle zakładałeś na siebie ubranie,

Śmiejąc się rzuciła się w jego rozpostarte ramiona.- Kocham, gdy zachowujesz się a’la Hulk- Pocałowała go w szyję. - Kocham cie, Maggie Mortis. Cofnęła się lekko, by spojrzeć w jego czarne oczy.- Naprawdę mnie wkurzasz, wiesz o tym? Miłość, sprawia, że człowiek staje się podatny. - Tak, ale sprawia też, że staje się on silny. Owinął ramiona wokół jej talii, a Maggie ukryła twarz na jego piersi. Uginając lekko kolana, demon wzniósł się w powietrze, dzierżąc w ramionach

Strona

33

jego najcenniejszy dar- kobietę, którą kochał.

…

- Meelano, ty suko- Maggie patrzyła na spokojną twarz najwyższej Kapłanki Wielkiej Rady widoczną w odbiciu w wodzie.- Raphael wyjechał już ponad miesiąc temu. - Przyślemy ci innego Strażnika. - A ja odeślę ci do z powrotem w pieprzonych kawałeczkach. Meelana westchnęła. - Twoja umowa z Raphaelem została zrealizowana. Potrzebujemy go teraz. W Piekle trwa wojna i Abatu zaczyna wygrywać. Jeśli uda mu się pokonać najwyższego króla, nic już go nie powstrzyma, gdy zechce podbić Ziemię. Łowczyni nienawidziła desperacji, która pojawiła się w jej głosie.- Masz jakieś wieści od Rafe’a? Oczy

Kapłanki

jarzyły

się

niepokojem,

ale

na

ustach

miała

uspokajający uśmiech.- Będziemy cię na bieżąco informować. -Och, pieprz się! - Maggie!- Zazwyczaj spokojna twarz Meelany nagle przybrała groźny wyraz. Wtedy pierwszy raz Maggie dostrzegła prawdziwe emocje u swojej

demona do strefy działań wojennych- wiedząc, że Abatu ma moc, która mogłaby go zabić.

Strona

musiały iść naprawdę źle. Naprawdę cholernie źle. Rada wysłała jej pół-

34

szefowej. Jeśli Kapłanka była tak zaniepokojona sytuacją w Piekle, sprawy

- Nie dbasz o nich, prawda? O tych, którzy ślepo ci służą. Raphael nie wybrał urodzenia się, jako demon! - Wysoka Rada nie odpowie ci na żadne pytanie, łowczyni demonówOczy Kapłanki jarzyły się złością.- Twoje relacje z Raphaelem poważnie naraziły twoje sądy i twoje zdolności. Jeśli jego misja zakończy się sukcesem, odeślemy go gdzieś indziej. Szok przeszedł przez dziewczynę rykoszetem, kradnąc jej dech, sprawiając, że serce przestało na moment bić.- Co? Nie pozwolicie mu wrócić do domu? - Jego miejsce jest w Otherworldzie. To był błąd pozwolić mu udać się do ciebie. Gdyby Damian nie wymusił na mnie obietnicy…- Spojrzenie Meelany było pełne smutku i tajemnic. - Równie dobrze możesz mi zdradzić resztę- Szepnęła łowczyni. - Damian miał coś, co należało do mnie. Zgodził się mi to oddać tylko w przypadku, gdy, jeśli on umrze, pozwolę Raphaelowi zająć jego miejsce, jako twojego Strażnika. Maggie zamarła ogłuszona. Damian układał się z Meeleną by upewnić się, że jego brat ją odnajdzie. Zrobił to dla niej? Czy dla Raphaela? Czy wiedział, że zakochają się w sobie? Najwyższa Bogini, to, co zrobił D. było najpiękniejszą, najstraszniejszą rzeczą…- Jeśli się z nim tak umówiłaś, czemu czekałaś sześć miesięcy zanim mi go przysłałaś? - Powiedziałam ci już i tak więcej niż potrzeba. - Skoro obiecałaś Damianowi, że zrobisz z Rafe’a mojego Strażnika, nie możesz teraz złamać słowa. Musisz mi go oddać.

- Naprawdę jesteś suką.

Strona

nie zostało określone jak długo jego brat zostanie z tobą jak twój Strażnik.

35

- Damian powinien był dokładniej sformułować naszą umowę. Nigdy

- Robię tylko to, co konieczne. Będziesz dalej polowała na demony, które atakują ludzi i czekała na dalsze rozkazy. Nie kontaktuj się ze mną w sprawię Raphaela. On jest dla ciebie stracony. Woda zrobiła się ciemna. Gniew i przerażenie przelewały się w Maggie, rozrywając ją na strzępy. Krzyknęła, uderzając dłońmi o blat stołu. Szklana misa spadła ze stołu, rozchlapując ciecz. - Kurwa, kurwa, kurwa!- Dziewczyna krążyła po sypialni, machając sztyletem, pragnąc móc wbić go w tyłek pewnej Wysokiej Kapłanki. - Maggie? -

Czego?-

Ryknęła

gniewnie

na

Hellion.

Kotka

usiadła

na

niepościelonym łóżku i wbijała w nią wzrok. Gdyby nie znała demonów, pomyślałaby, że zwierzak się o nią niepokoi.- Jestem w naprawdę fatalnym nastroju. - Nie w tak paskudnym jak Sarah. Wyrzuciła mnie z biura, ponieważ mruczałam zbyt głośno- Kot wyglądał na obrażonego.- Jesteś pewna, że ona jest dopiero w siódmym miesiącu? Wygląda jakby mogła urodzić w każdej chwili. - Wiem, wiem. Ona jest piekielnie humorzasta. Ale potrafi pisać na maszynie, czarować i strzelać do ludzi. Jest zbyt dobrą asystentką, by ją wywalić tylko, dlatego że niedługo wyskoczy z niej mały demonek. Maggie usiadła na łóżku i pogłaskała futerko Hellion. Ta mała wybredna suka jadła tylko tuńczyka. Lubiła polować na węże i myszy, ale nie miała ochoty ich jeść. Przynosiła je za to w prezencie do łowczynie.. Do jej łóżka, pod prysznic, do szuflad biurka… Dziewczyna mogła odciąć demonowi głowę jednym ruchem sztyletu, ale znalezienie martwego węza pod

niemal przelewało się przez palce.

Gdzie był Rafe? Czy Abatu go dorwał?

Strona

Hellion zamruczała zadowolona. Futerko było jedwabiście gładkie i

36

prysznicem budziło w niej histerię.

Naprawdę, jeśli jej kochanek mógłby się z nią skontaktować, to by to zrobił. Krzyk Sarah zaskoczył ją. Ale to strzały spowodowały, że poderwała się do działania. Zerwała się na równe nogi, z kosą w pogotowiu, łowczyni pobiegła do drzwi, potem na korytarz i do biura. Gdy dotarła tam zobaczyła swoją asystentkę opartą o ścianę, jej ładna niebieska sukienka była rozerwana. Celowała z glocka w znajomego mężczyznę… - Draymore? Wampir odwrócił się i spojrzał na nią. Bogini! Wyglądał jak jedno wielkie gówno. Jego markowe ciuchy były podarte i pokrwawione, jego buty zniknęły. Sarah była dobrym strzelcem. W klatce piersiowej mężczyzny znajdowało się sześć dziur po kulach, z których wyciekała czarna krew. Skóra wampira wyglądała niezdrowo i szaro. Wargi pokrywała piana i krew. A oczy- jego oczy były pustymi czarnymi studniami… - Maggie Mortis- Syknął głos Draymore’a.- Oddaj mi Auren! Oddaj mi ją natychmiast! Auren? Mówił o nienarodzonym dziecku Sarah czy o kociaku? Maggie chwyciła pewniej sztylet i zaczęła krążyć wokół opętanego wampira. Jej nowa siedziba była silnie zabezpieczona czarami, do tego i Raphael dodał jakieś zaklęcia krwi. Abatu mógł pokonać jej zapory, ale nie udałoby mu się z tymi od Rafe’a. Tylko łowczyni, pół-demon, Sarah i Hellion mogą wejść do środka i przeżyć przejście przez zaporę. Ale Maggie nie odcięła dostępu do środka Draymorowi. Nie było sensu. Wampiry były odporne na większość rodzajów magii. Żeby nie były w stanie wejść do mieszkania, trzeba było cofnąć dane im zaproszenie.

bladą dłoń i wykonał gest w rodzaju „chodź i mnie złap”.

Strona

Usta Draymore’a rozchyliły się w dzikim uśmiechu. Wyciągnął brudną,

37

- Magnus, naprawdę masz gówno zamiast mózgu.

- Udało mi się odpędzić Abatu- Wyjaśniła Łowczyni z pewnością, której wcale nie czuła. Mogła poważnie zranić Magnusa, ale nie chciała krzywdzić Draymore’a.- Co sprawia, że myślisz, iż twoja żałosna dupa ma jakieś szanse? - Zabiję twoich przyjaciół. Wszystkich. Czy nie wyrwałem serca twojemu ukochanemu Strażnikowi?- Wysunął język niczym perwersyjna jaszczurka.- Ludzkie serca są przepyszne. - Naprawdę cię kurwa nienawidzę- W głosie kobiety słychać było echo siły jej starożytnej krwi.- Mam zamiar wymazać cię. Pracuję nad specjalnym bolesnym pryzmatem dla ciebie. - Nie możesz mnie złapać w swój kryształ, nie w swoim świecie- Ciało wampira poruszał się chaotycznie, niczym kukiełka sterowana przez obłąkanego lalkarza.- Oddaj mi córkę mojego pana. Dobra, to wyjaśniało więzienie w sklepie ze zwierzętami. Abatu trzymał tam swoje potomstwo, by czekało na egzekucje. I Magnus odgadł, że kogoś przegapił. Hellion. Maggie uśmiechnęła się. -

Zabiłeś

starego

Pedro,

ponieważ

myślałeś,

że

dorwałeś

już

wszystkich, co? I wtedy okazało się, że Auren zniknęła. Oj oj. CO zrobi twój mistrz, gdy dowie się że zawiodłeś i nie zabiłeś wszystkich jego demonicznych pomiotów? - Dawaj Auren!- Zaskrzeczał. - Powiedz mi jak zabijać demony, to pogadamy. Draymore warknął. Po chwili jednak przechylił głowę, rozważając moje żądanie.- Umowa?

cennego Draymore’a.

Strona

Potrząsnął przecząco głową.- Daj mi Auren, a ja nie zabiję twojego

38

- Powiesz mi jak Abatu zabija demony.

- Jeśli przyprowadzę do ciebie Auren, masz mi przyrzec że nigdy nie skrzywdzisz nikogo, kogo nazywam przyjacielem. Magnus skrzywił się.- Jeśli bym się na to zgodził, Abatu nie miałby ze mnie żadne pożytku. Łowczyni zacisnęła zęby. Nigdy bardziej nie chciała schwytać demona. Pryzmat, który dla niego budowała był nieskończony, ale był zupełnie inny od tych wcześniejszych. Utrzyma Magnusa i trzymałby go w objęciach niewyobrażalnego bólu tak długo, jak długo demon by w nim przebywał. - Daj mi córkę Abatu- Powiedział gładkim tonem Magnus.- A ja powiem ci, gdzie znajdziesz Raphaela. Jej serce fiknęło koziołka. Pragnęła znów zobaczyć Rafe’a, poczuć wokół siebie jego ramiona, wiedzieć, że jest bezpieczny. Jedyne, co musiała zrobić to oddać coś demonowi- innego demona który najprawdopodobniej był jej jedynym krewnym… poza Abatu. Do cholery! Jak mogła pokazać że szanuje miłość Raphaela, jeśli chciała zdradzić tych których obiecała chronić. Miała już zbyt wiele krwi na rękach. - Obiecaj mi, że nie skrzywdzisz mnie i nikogo, kogo nazywam przyjacielem, a ja przyprowadzę do ciebie Auren. - Jesteś głupcem rezygnując z Raphaela na rzecz przyjaciół- Magnus analizował jej słowa, szukając haczyków. W końcu usatysfakcjonowany skinął głową.- Zgadzam się, Maggie Mortis. Jeśli przyprowadzisz do mnie Abatu, żadna krzywda nie spotka dzisiaj ani ciebie ani twoich przyjaciół. - Maggie- Szepnęła Sarah. Stała nadal oparta o ścianę, jej pistolet pozostawał wycelowany w plecy wampira.- Nie możesz dać mu tego, czego on

małego demona i przeżyjemy dzisiejszy dzień- Unikała spojrzenia ciężarnej, nie chcąc widzieć w nim rozczarowania. Nikt nie mógł się gorzej w tej sytuacji

Strona

- Umówiłam się z nim- Maggie schowała ostrze.- Przyniosę mu jednego

39

chce. Ten przeklęty kot jest denerwujący, ale nie zasługuje na śmierć.

niż łowczyni. Zrezygnowała z Raphaela, na miłość Bogini! Co, do cholery, znaczyło w porównaniu z tym życie Auren?! Pospieszyła do sypialni. Hellion siedziała na łóżku, jej złote oczy patrzyły smutno. - Maggie? - Chodź, mały gnojku- Kobieta podniosła małą czarną kulkę. Na plus trzeba

zapisać

zwierzakowi,

że

zareagował

tylko

pełnym

rezygnacji

westchnieniem. Wróciły do biura. Ani Sarah ani Magnnus nie ruszyli się ze swoich miejsc. - Okay, pojebie. Przyniosłam ci Auren. Magnus przysunął się bliżej. Oczywiste było, że pragnął desperacko zabrać kota, ale nie na tyle by zaryzykować, że Maggie zaatakuje go sztyletem albo pryzmatem. Łowczyni podniosła wyżej kicię i pocałowała ją w nos.- Jesteś moim przyjacielem, Auren. Magnus sięgnął po zwierzę, ale dziewczyna odsunęła się.- Umowa została dopełniona. - Daj mi ją! Maggię uśmiechnęła się.- Nigdy nie powiedziała, że ci ją dam, Magnusie. Zgodziłam się tylko ją do ciebie przynieść. A ty zgodziłeś się dzisiaj nie skrzywdzić żadnego z moich przyjaciół, obejmuje to też Auren. Demon warknął i skoczył do przodu z wyciągniętymi ramionami. Nagle

przestrzegać. Nie miały możliwości złamania umowy.

Strona

reagować na pryzmaty i egzorcyzmy, ale była jedna zasada, której musiały

40

zastygł, rycząc, jego spojrzenie wbiło się w kota. Demony mogły sobie nie

- Draymore, cofam swoje zaproszenie. - Nieeeeeeeeee!- Błysnęło i wampir zniknął. Chociaż Magnus nie mógł skrzywdzić Draymore’a, nie było wątpliwości, że nie pozostawi go jego własnej woli. Znajdą bezpieczne miejsce, dopóki nie skończy się umowa. - Potrzebuję drinka- Dziewczyna odstawiła kota na podłogę, zwierzę od razu

poczłapało

do

Sarah.

Hellio

usiadła

przy

nogach

ciężarnej

i

zamiauczała. - Uch- och- Asystentka spojrzała na Maggie wielkimi oczami. Woda trysnęła spomiędzy jej nóg, oblewając niczego nie spodziewającego się kotka. Hellion uciekła szybko, parskając wściekle. Łowczyni westchnęła ciężko. - Akurat w chwili, gdy myślałam, że ten dzień nie może już być gorszym…

Z pamiętnika Maggie Mortis

Margaret Eltarina Traynor pojawiła się na świecie trochę zbyt wcześnie, ale w pełni zdrowa. Rozwiązanie Sarah było znacznie bliżej niż dziewczyna sugerowała. Do diabła, ona nie tyle potrzebowała pracy, co po prostu ochrony przed swoim eks. Jej córeczka jest prześliczna. Nie znaczy to, że nagle zapragnęłam

mieszkać jeszcze jakiś czas, podobnie jak Hellion. Sarah nie ma, dokąd pójść i desperacko pragnie utrzymać Eltara z dala. Ja mam

Strona

niebogłosy. Wygląda na to, że Sarah i Margie będą ze mną

41

dzieciaka czy coś. Mała jest po prostu urocza, chyba, że drze się w

własny powód, by pozwalać im zostać- chcę mieć pewność że Wysoka Rada nie wykorzysta kolejnego dziecka by im służyło. Draymore zadzwonił do mnie na komórkę, by dać znać że wszystko z nim okay. Zaproponowałam, że znów go zaproszę, ale odmówił. Zapowiedział, że ma zamiar przez jakiś czas trzymać się ode mnie z daleka. Myślę, że opętanie trochę go przeraziło. Draymore jest mocno dominujący, i bycie opanowanym przez inny byt musiało dać mu mocno w kość. W każdym razie zawinął się. Ostatniej nocy śniłam o Raphaelu. Byłam w zrujnowanym kościele, siedziałam w trzeciej ławce po lewej stronie. Światło przenikało przez potłuczone szkła witraży, sprawiając, że wokół tańczyły tęczowe drobinki kurzu. Raphael pojawił się obok nie i spojrzałam na niego, czując tak wielki smutek w piersi, że nie mogłam złapać tchu. Mój kochanek spojrzał na moją dłoń i odezwał się.- Ludzie trzymają swoją wiarę przy sobie”. Potem

zniknął.

Zostałam

sama

z

moimi

obawami

i

słabościami. Kiedy się obudziłam, byłam spocona. Najwyższa Bogini! Zbyt wiele już ode mnie zabrano. Nie mam już wiary, Raphaelu.

Strona

42

Wybacz mi.

WKRÓTCE TOM 3 PRZYGÓD MAGGIE I RAPHAELA. Strona

43

(całość obejmuje 4 tomy)