Nashoda Rose - Torn from You 01

                                             

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 1  

 

(Tear Asunder #1) Nashoda Rose

Tłumaczenie: adulka1996 Korekta: mlody2202      

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 2  

Spis treści



Prolog ....................................................................................................................................................... 5 Rozdział pierwszy ............................................................................................................................ 19 Rozdział drugi ................................................................................................................................... 29 Rozdział trzeci ................................................................................................................................... 38 Rozdział czwarty ............................................................................................................................. 46 Rozdział piąty .................................................................................................................................... 58 Rozdział szósty.................................................................................................................................. 68 Rozdział siódmy ............................................................................................................................... 79 Rozdział ósmy ................................................................................................................................... 85 Rozdział dziewiąty .......................................................................................................................... 92 Rozdział dziesiąty .......................................................................................................................... 102 Rozdział jedenasty ......................................................................................................................... 111 Rozdział dwunasty ........................................................................................................................ 120 Rozdział trzynasty ......................................................................................................................... 131 Rozdział czternasty ....................................................................................................................... 137 Rozdział piętnasty ......................................................................................................................... 147 Rozdział szesnasty ......................................................................................................................... 154 Rozdział siedemnasty .................................................................................................................. 160 Rozdział osiemnasty ..................................................................................................................... 170 Rozdział dziewiętnasty ................................................................................................................ 177 Rozdział dwudziesty ..................................................................................................................... 187    

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 3  

Rozdział dwudziesty pierwszy ................................................................................................. 191 Rozdział dwudziesty drugi ......................................................................................................... 195 Rozdział dwudziesty trzeci ....................................................................................................... 201 Rozdział dwudziesty czwarty ................................................................................................... 212 Rozdział dwudziesty piąty ......................................................................................................... 225 Rozdział dwudziesty szósty ....................................................................................................... 236 Rozdział dwudziesty siódmy ..................................................................................................... 247 Rozdział dwudziesty ósmy ......................................................................................................... 254 Rozdział dwudziesty dziewiąty ................................................................................................ 261 Rozdział trzydziesty ...................................................................................................................... 270 Rozdział trzydziesty pierwszy .................................................................................................. 275 Trzy tygodnie później ................................................................................................................... 280        

                   

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 4  

Prolog Sculpt był napięty od czasu walki, trzy dni temu. Wygrał, więc to nie było zranione ego. Ponieważ cholernie dobrze znałam Sculpta wiem, że jego ego zostałoby zranione gdyby przegrał walkę. Zachowywał się całkiem nonszalancko, gdy mówił o swoich walkach – aż do teraz. Myślałam, że za bardzo się w tym czegoś doszukuję, ale gdy minął lodziarnię bez zatrzymywania się po drodze do stajni konnej, wiedziałam, że cokolwiek go martwiło było wielką sprawą. Zastanawiał się, czy pojadę z nim w trasę? Żałował, że w ogóle mnie zapytał? Czy była to decyzja podjęta pod wpływem chwili, bo Matt postawił go w niezręcznej sytuacji? Nie, Sculpt nie był typem, który robił cokolwiek ze względu na nacisk kogoś innego. Pojechał do naszego ulubionego miejsca, zaparkował samochód na poboczu i chwycił gitarę. Obszedł wokół pojazdu, wziął mnie za rękę i przemknęliśmy przez płot. – Żadnych lodów? Szedł dalej, zacisnął wargi, jego twarz się napięła. – Nie. Cofnęłam się. – Coś nie tak? Byłeś… nie wiem… od czasu walki. Chodzi o Matta? Zmieniłeś zdanie odnośnie nas? Sculpt postawił futerał na ziemi, potem ugiął kolana, więc znalazł się na moim poziomie. Ujął moją twarz, jego oczy złagodniały, podczas gdy kciuk głaskał tam i z powrotem policzki. Jego skupienie sprawiło, że moje wnętrzności skręciły się Tonęłam w nim głębiej i głębiej, kiedy wyglądał słodko i na zaniepokojonego. – Eme, nie zmieniłem zdania. Nigdy. To nie ma nic wspólnego z tobą, dobrze? To tylko jakieś gówno z mojej przeszłości.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 5  

Jego przeszłości? Otworzyłam usta, by zapytać, ale mnie pocałował, a wszelkie niepewności o to co go martwiło, uleciały z wiatrem jak pyłki mniszka lekarskiego. – Nie chcę cię martwić. – Jego palec prześledził moją dolną wargę i pokiwałam głową. – Dalej. Mam piosenkę do skończenia, zanim ci zagram. Usiedliśmy na wzgórzu, ja poszłam i spędzałam czas z końmi, kiedy on grał na gitarze. Kiedy wróciłam, położyłam się na boku na trawie, podczas gdy on dalej grał. ~ ~ ~ Kiedy się obudziłam było już ciemno, przytulałam się do ramienia Sculpta, siedząc między jego nogami, szczupłe, twarde ciało owinęło się wokół mnie. Palcem powoli gładził moje udo, a jego druga ręka spoczywała na brzuchu, palec krążył wokół pępka. Odwróciłam się, by spojrzeć na niego przez ramię. Wpatrywał się w oświetlone przez księżyc pole, obserwując konie w oddali. – Eme. – Pochylił się i pocałował bok mojej szyi. – Przepraszam, nie chciałam zasnąć. To musi być twój seksowny, chrapliwy głos. – Wtuliłam się bliżej, a jego ręka zacisnęła się. – Dokończyłeś piosenkę? – Gitara leżała w pokrowcu obok nas. – Tak, Myszko. Jest dobra. Usiadłam, podekscytowana. W ubiegłym tygodniu powiedział, że przez rok nic nie napisał. Miałam jeszcze zobaczyć występ jego zespołu, byłam podekscytowana, aby ich usłyszeć, ale także zdenerwowana. Mam na myśli, Sculpt mierzył sześć stóp i był umięśniony. Miał też tatuaż spływający po lewym ramieniu aż do łokcia, co czyniło go przerażająco seksownym, ekstremalnie gorącym. Następnie fakt, że był w zespole oraz nielegalnie walczył w podziemiach… Cóż, dziewczyny bez wątpienia przymilały się do niego, a nie byłam gotowa, żeby zmierzyć się z rzeczywistością, z tym co pociągało za sobą umawianie się ze Sculptem. Wyciągnęłam rękę, a mój palec przebiegł po lekkim dołeczku w jego brodzie. – Czy to usłyszę? Potrząsnął głową i pomimo braku uśmiechu, ponieważ rzadko się uśmiechał, zobaczyłam błysk rozbawienia w jego spojrzeniu. – Nie, Eme. Usłyszysz to wraz z zespołem na scenie, zaśpiewam dla ciebie. – Wesołość opuściła jego oczy poczułam, jak sztywnieje. – Myślałaś o tym, o co prosiłem, Emily?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 6  

Wiedziałam dokładnie, co miał na myśli. Prowadziłam niekończącą się wojnę w głowie przez ostatnie trzy dni. Nie byłam przygotowana, by przebić swoje serce igłą jeżozwierza, gdy Sculpt zostawi mnie wyjeżdżając w trasę, ale też nie byłam gotowa ruszyć w drogę z grupą facetów, których nawet jeszcze nie poznałam, a Sculpt byłby za mnie odpowiedzialny. Planowałam za miesiąc rozpocząć studia. Miałam tutaj życie z Kat i Mattem, i chociaż nie chciałam, żeby Sculpt odchodził, sama nie potrafiłam tego zrobić. – Eme. – Jego dłonie zacisnęły się wokół mnie. – Powiedz mi. – Przesunął się, z łatwością chwytając mnie pod pachami i okręcając, więc siedziałam na wprost niego, nogi zgięte po obu jego bokach. To był intymne, i Chryste, trudno było mu się oprzeć, nie powiedzieć po prostu pierzyć to, wyznać swoje uczucia i pójść z nim. – Eme, powiedz mi. – Co ci powiedzieć? Przypatrywał mi się uważnie, spojrzenie nigdy się nie zawahało. – Wiesz, o co pytam, ale ten jeden raz dogodzę ci. Powiedz, że nie chcesz więcej. Cholera. Wiedział, że za nim szalałam. Próbowałam utrzymać uczucia... dobrze ukryte, do pewnego stopnia. To oczywiście nie działało. Oblizałam usta i starałam się odwrócić, ale był na to przygotowany i ujął moją głowę w dłonie. – Eme. Kurwa. I tak nie byłam w tym dobra. Ostatnią osobą, której wyznałam uczucia był tata, gdy umierał w szpitalu. – Myszko. – Pochylił się, moje ręce leżały na jego udach, czułam napinanie się jego mięśnie pod dłońmi. – Spójrz na mnie. – Zrobiłam to. – Chcę cię ze sobą. Zajmę się tobą. – Jego głos się obniżył. – Nie jestem szczęśliwy zostawiając cię tu, kochanie. I to był problem; nie chciałam być "pod opieką". Zajmowałam się sobą przez całe życie. Moja mama… Czasami zastanawiałam się, czy w ogóle pamięta, że ma córkę. – Emily. Nie gram w gry. Mówiłem ci, czego chcę i wiem, że mnie pragniesz. Nie wiedziałam, czy się wkurzyć, czy śmiać z jego arogancji. To, co wiedziałam to, to że byłam podniecona. Jak mógł to zrobić? To znaczy, po prostu patrzył na mnie, a jednak… jego oczy porwały mnie. – Sculpt… ja…

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 7  

Sculpt zacisnął wokół mnie nogi. – Eme. – Pochwycił mój podbródek i mocno trzymał. Odczekał kilka sekund, w końcu wypuściłam drżący oddech. – Nigdy cię nie zranię. Wiem, że martwisz się o kobiety. – Otworzyłam usta, by coś powiedzieć, ale jego oczy zwęziły się i je zamknęłam. – Jestem wojownikiem. Jestem w zespole. Kobiety zawsze tam będą, ale jestem z tobą. I to był problem. Dlaczego był ze mną? Nie byłam wystarczająca, miałam duże biodra, mysie, brązowe włosy, a uda były moją najlepszą cechą. Większość facetów by tak nie powiedziało, ponieważ mierzyłam tylko pięć stóp, a oni woleli wysokie, chude, prawie‐jak‐jelonka nogi. Lubiłam swoje uda, bo jeździłam konno, a one były najbardziej umięśnionymi, chudymi częściami mojego ciała. Zesztywniał i rozpoznałam brunatny w jego oczach, odbijający się w świetle księżyca. Położyłam dłonie płasko na jego klatce piersiowej, czując bijące serca pod moim dotykiem. – Jezu, Emily, musisz pogrzebać to gówno, które powiedziała twoja matka. Przysięgam, gdyby nie była kobietą, skopałbym jej tyłek. Sapnęłam. Skąd wiedział o mojej matce? – Tak, Myszko, wiem, że to pływa wokół twojej głowy, jak rekin zjadający całe zaufanie. Myślisz, że nie zwróciłem uwagi? Pytałem o twoją matkę, i widzę co ci to robi. Spędziłaś większość dzieciństwa z Mattem i Kat. Dziewczyna nie robi tego, jeśli matka jest czymś wyjątkowym. Jestem pewien, że twoja nie jest. Umieściła w twojej głowie toksyczne gówno. – Sculpt… ja… mój… – Tak. Nie miałam żadnych słów. Miał rację. Moja matka była toksyczna, i dlatego nigdy się z nią nie widywałam, nie żeby pamiętała. Założył mi włosy za ucho. To wydawało się tak naturalne; zastanawiałam się, czy on w ogóle zdawał sobie sprawę, że to robi. – Odkryjemy to, Eme. Chcę cię ze sobą w trasie. – Potrzebuję więcej czasu, Sculpt. Nie mogę nagle zmienić swojego życia i odejść z tobą. Mam rozpoczęcie szkoły i Matta, i Kat… – Mój głos ucichł. Cisza. – Chcesz trenować konie. Dlaczego tracisz czas na studia z rachunkowości? Już to przerabialiśmy. – Sculpt, to głupie marzenie. Muszę się skupić na tym, co jest prawdziwe, dzięki czemu zdobędę karierę i zarobię pieniądze.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 8  

– Mylisz się, Eme. Powinnaś gonić swoje marzenia – westchnął. –Wyjeżdżam. W następnym tygodniu. Mój oddech zatrzymał się, serce czuło jakby było dźgane igłami, a on jeszcze nawet nie wyjechał. – Ale, myślałam… – Rzeczy się zmieniły. Wyjeżdżamy wcześniej niż planowaliśmy. Nie mogłam jechać. Boże, chciałam, ale potrzebowałam żyć swoim marzeniem, musiałam zrobić to na swój własny sposób. Nigdy nie chciałam, aby żałował bycia ze mną. Wszystko, czego pragnęłam w życiu musiałam osiągnąć sama. Nie chciałam, by ktoś mnie wspierał. Jedyną dobrą rzeczą, jaką nauczyłam się od matki było to, że jeśli czegoś chcę, muszę zdobyć to sama, ponieważ to pewne jak diabli, że mi tego nie da. – Sculpt. Nie mogę. – Emily. – Rozgniewany, położył się na trawie. – Za dużo myślisz. – Ale, Sculpt… – Żadnych ale, Emily. Nie potrafię poradzić sobie z żadnymi ale. Jestem teraz wkurzony. – Ale… Usiadł znowu, zmarszczył brwi. – Nie. – Ale polubisz moje ale. – Pochyliłam się ku niemu i pogłaskałam brodę. To go uspokoiło, jego mięśnie się rozluźniły. – Już lubię twój tyłek1 – Jego ręka zsunęła się z mojego krzyża na tyłek i ścisnął go. To było żartobliwe, ale nadal widziałam ciemność w jego oczach, a wyraz twarzy był surowy. – Sculpt. Moje ale jest bardzo ważne. – Tak Eme, jest. – Poklepałam go po ramieniu i byłam usatysfakcjonowana, gdy się zaśmiał. – Okej, czym jest twoje ale? – Chciałam powiedzieć, ale… – Uniósł brwi. – Zanim wyjedziesz, chcę żebyś się ze mną kochał – urwałam, widząc unoszenie się jego brwi ze zdziwienia, a potem szybko kontynuowałam, zanim puściły mi nerwy. – Teraz, Sculpt. Właśnie teraz. Tu, w tym miejscu, gdzie zawsze spędzamy razem czas. W naszym miejscu. Ty z gitarą, ja z końmi.                                                              1 Gra słów, ‘but’ – ale, ‘butt’ ‐ tyłek

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 9  

Jego ręce wolno błąkały się, potem zatrzymały się, ściskając moje uda, spojrzał na mnie z taką intensywnością, że rozpaliłam się po prostu obserwując, jak na mnie patrzy. – To jest twoje ale? Potaknęłam. – Wiedziałem, że polubię twój tyłek. – Położył ręce po obu stronach mojej twarzy i napotkał mój wzrok. – Jeżeli jesteś w moim łóżku… nie jesteś w nikogo innego. Zrozumiałaś, Myszko? Nawet jeśli nie mogę przekonać cię, byś w przyszłym tygodniu pojechała ze mną – nikt inny. – Okej. Ty tak samo. – Otoczony przez kobiety, noc w noc, to będzie o wiele trudniejsze dla niego niż dla mnie. Sculpt pogłaskał bok mojej twarzy. – Emily. Wymazujesz zło w moim życiu. Nie mogłam sobie wyobrazić, że Sculpta spotkało jakieś zło. Był gorący, miał niesamowity głos, ciało które bez wątpienia znajdowało się w słowniku pod definicją mięśni. Być może nie śmieje się często, ale kiedy to robi, to jest magiczne i nadrabia wszystkie razy. Wyczułam jego twardość, nietykalną część, której nie pozwolił mi odkryć, ale znaliśmy się tylko od kilku miesięcy. Jego kciuk pieścił moje wargi i ból między nogami stał się intensywniejszy. Mój żołądek nie zawierał tylko bardzo małych motyli; było w nim stado latających Czapli Białych. Podniósł mnie i postawił na trawie obok siebie, następnie upadł przede mną na kolana. Pochylił się do przodu, a ja odchyliłam się do tyłu, aż spoczęłam na trawie, a on unosił się powyżej. Moje nerwy iskrzyły się w każdym kierunku, podczas gdy ukłucie między nogami stawało się bolesnymi skurczami potrzeby. Oddychałam tak szybko, jakbym biegła w maratonie. – Czy kiedykolwiek byłaś dotykana, Emily? Pokręciłam głową, zbyt pozbawiona tchu, by ustnie odpowiedzieć. – Jeśli nie jesteś gotowa… Powiedz mi teraz. Bądź cholernie pewna, Eme. Był śmiertelnie poważny, a to wysłało przeze mnie dziwny dreszcz emocji. Nie chciałam czekać. Chciałam go tutaj i teraz, z wiatrem na skórze, będąc w moim najbardziej ulubionym miejscu na świecie ze Sculptem. – Nie chcę czekać.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 10  

Jego ręka pomknęła w moje włosy i wplotła się w kosmyki. Zacisnął palce i odsunął się, a mój oddech przyspieszył. – Posmakuję twojej cipki. Następnie, Emily, będę cię pieprzyć aż zaczniesz krzyczeć. To sprawia, że się denerwujesz? Bo drżysz na całym ciele. – Tak – wyszeptałam. – Tak, jesteś zdenerwowana? Czy tak, będziesz krzyczeć, kiedy zatopię się w tobie po raz pierwszy? – Tak na wszystko powyższe. – Pragnęłam Sculpta od nocy, w której go poznałam. Potrzebowałam go. To tak, jakbym żyła w oczekiwaniu na ten moment przez całe swoje życie. To mnie cholernie wystraszyło. Co, jeśli będę w tym do niczego? Co, jeśli byliśmy niekompatybilni? Co, jeśli to będzie niezręczne? – Chcę, żebyś krzyczała i drżała. I skarbie, powinnaś być zdenerwowana… bo planuję zmienić twoje zdanie i sprawić, że będziesz błagała, abym zabrał cię w trasę – kąciki jego ust drgnęły, a moje wnętrze rozświetliło się. Nic nie mogłam poradzić, ale myślałam o tym, co może dla mnie zrobić, jak się pożegnam, kiedy nadejdzie czas, by odszedł. – Układasz Lego, Emily. Przemyślasz swoją decyzję? Szarpnęłam się i napotkałam jego oczy. To było… jego oczy tańczyły ze śmiechu oraz pożądania, seksowna kombinacja, która sprawiła, że zacisnęłam chwyt na jego bicepsie. Nie czekał na moją odpowiedź. – Za późno, Myszko. Jesteś moja. Pochylił głowę, jak zawsze robił, zanim mnie pocałował, i rościł sobie prawa do moich ust. I pochłaniał, pożerał oraz karmił głód, jaki oboje czuliśmy między nami. Ciepło przepływało po mojej skórze, jakby promieniowało na nią popołudniowe słońce. Małe iskry stepowały na moim ciele. Nie było żadnego wahania w tym, co brał, czego chciał, i zatraciłam się w jego pocałunku niczym roztopione masło. Jego ręce gładził moje boki, potem znowu zjechały w dół. – Boże, te krzywizny. Jęknął, a wibracje wybiły rytm mojego serca. Moje dłonie znalazły się w jego włosach, przyciągając go bliżej, mocniej. Boże, potrzebowałam go. Było tak, jakbym oddychała dla tego mężczyzny. To nie było normalne. Czy to było normalne? Czy to ważne? – Sculpt.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 11  

Wziął moje ręce i umieścił je nad głową, zamykając je swoją własną. – Logan. Mów mi Logan, Eme. O Boże. Jego imię. Podał mi swoje prawdziwe imię. – Logan – powiedziałam i usłyszałam jęk. – Jeszcze raz. – Logan. Jego usta przeprowadziły rząd soczystych pocałunków w dół gardła, jego zęby szczypały, a następnie język wylizywał ukąszenie. – Chcę, żebyś tak mnie nazywała zawsze, gdy jesteśmy sami, Emily. Mów mi Logan. – Okej. – To był wyszeptany jęk zmieszany z westchnieniem. Oczy zamknięte, głowa odrzucona do tyłu, otoczyłam go nogami po obu stronach i owinęłam wokół jego bioder. Mruknął, kiedy je zacisnęłam, chcąc złagodzić ból, ale jedynie stał się bardziej intensywny. Bardziej świadomy. – O Boże, Logan, proszę. Potrzebuję cię. – Rozkoszować, smakować i odkrywać siebie nawzajem przez resztę tygodnia, ale teraz chciałam Logana we mnie. Chciałam poczuć go nagiego przy sobie. To było jak czekanie na szczycie wzgórza na sankach, kołysanie się w tył i przód przed zepchnięciem z krawędzi. – Wiem, Myszko. – Skubnął płatek mojego ucha, potem zassał, walczyłam przy jego dłoniach, które trzymały mnie przyszpiloną do trawnika. Musiałam go dotknąć, poczuć jego skórę, pozbyć się ubrań, które nas dzieliły. – Logan, proszę. Ubrania. Podniósł głowę, żeby pocałować mnie w obojczyk. – Zrobimy to powoli. Moim sposobem. Czekałem zbyt długo, by mieć cię tam, gdzie jesteś teraz, pode mną, z bolącą cipką, gorącą i seksowną jak cholera. Nigdy w życiu nie zostałam nazwana seksowną i to wysłało przeze mnie dreszcz, słyszenie tego od Logana. – Lubię grać, Emily. To jest to, kim jestem. A to jest również w tobie. Wiem, że podniecasz się, gdy przejmuję kontrolę. – Tak? Nie byłam wystarczająco doświadczona, by naprawdę wiedzieć, o czym on mówi. – Ale jeśli się czegoś boisz, potrzebuję, żebyś powiedziała nie. To wszystko, czego potrzeba i zatrzymujemy się. Rozumiesz?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 12  

Załapałam, o czym mówił. To znaczy, nie byłam całkiem nieuświadomiona w seksie. Wiedziałam, że "gra" może oznaczać kilka rzeczy, a to mnie podenerwowało oraz podekscytowało w tym samym czasie. Puścił nadgarstki i położył moje ręce na swoim brzuchu, podnosząc koszulę cal po calu. Logan unosił się nade mną, obserwując oczy. Spostrzegałam, jak zasysa powietrze i zamyka na chwilę powieki, gdy moje ręce wkradły się na klatkę piersiową, po czym powoli pieściłam jego sutki. Utrzymywałam na nim spojrzenie, uwielbiałam jego reakcję. Uwielbiałam to, jak mój dotyk doprowadzał go do szaleństwa. Moje palce prześledziły każdy mięsień na jego klatce piersiowej, a potem dół brzucha. Każdy kontur był dla mnie nowym wzgórzem do zbadania. Dyszałam, a Logan miał zamknięte oczy i oddychał ciężej niż ja. – Koszula, Logan. – Podniósł ją do góry, uległ mojemu przekupstwu i zrzucił. Moje ręce powędrowały do guzika jego dżinsów, chwycił moje ręce, zatrzymując je. – Nie. Pozwoliłem ci się bawić, żebyś się odprężyła. Teraz ja. – W przeciągu kilku sekund miał moją koszulkę w górze, nad głową, a jego palce pracowały przy staniku. Zapięcie puściło, a moje piersi wypadły z uwięzi w jego ręce. – Emily. – Tak – wyszeptałam. Opuścił ciało, a następnie jego język krążył wokół mojego sutka, podczas gdy ręce pieściły bok, dolną część biodra, później ponownie drażniły piersi. Moje ciało eksplodowało od doznań; bólu, kiedy przygryzał sutek, przyjemności, gdy ssał słodko i lizał wrażliwą skórę gorącą wilgocią. Chwyciłam go za włosy, zamknęłam oczy i wygięłam do niego ciało, gdy wysłał mnie w krąg gorąca. Masturbacja nie mogła nawet konkurować z prawdziwą rzeczą. Obniżył się, miękkie pocałunki ciągnęły się w dół klatki piersiowej do żołądka. – To. I to. – Przesunął rękę na moje biodro. – Kocham wszystko w twoim ciele. – Jego pocałunki posuwały się do przodu, a moje ciało z niecierpliwością na niego czekało. Ból nie był już słowem związanym z tym, co mi robił; to było dużo, dużo więcej. Moje dłonie zacisnęły się w trawie i jęknęłam, kiedy jego palce rozpięły moje dżinsy. Guzik odstrzelił. Powolne rozsuwanie zamka doprowadzało mnie do szału.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 13  

Dźwięk był bolesny, ponieważ chciałam, by je rozerwał i zanurzył się głęboko we mnie, mocno i szybko. Ale Logan chciał to zrobić powoli. Rozkoszować się każdą chwilą, ale mimo to umierałam dla niego. – Logan – wyszeptany jęk spotkał się ze stłumionym "Chryste", gdy poczułam go w swoich dżinsach, jak schodzi niżej. I niżej, aż… Zesztywniałam, wciągając powietrze. – Jesteś mokra. Cóż, byłam mokra od dwóch i pół miesiąca. Logan podniecał mnie po prostu patrząc na mnie. Pobiegłam rękoma przez jego seksowne łóżkowe włosy. – Byłam mokra od dnia, w którym cię poznałam, Logan. Podniósł głowę, jego oczy się rozszerzyły. Boże, musiał wiedzieć, jak bardzo go pragnęłam. – Jezu, Emily. – Ponownie mnie pocałował, jego ręce zacisnęły się w moich włosach, a usta mocno zderzyły z moimi. Nie było żadnego oddechu, żadnych myśli, tylko czysty głód. Uniósł głowę, oboje ciężko oddychaliśmy, jego włosy opadały przed prawym okiem, podczas gdy patrzył na mnie jawnie zaniepokojony. – Nie pozwolę ci odejść. Ujęłam jego policzek w moją drżącą dłoń, kciukiem gładząc zarost. – Nigdy mnie nie zrań. – Nigdy. – Usiadł, następnie przeniósł się niżej, złapał krawędź moich dżinsów i pociągnął. Podniosłam tyłek i moje majtki odeszły wraz ze spodniami. Zatrzymał się w połowie uda. – Piękna. I ogolona. To jest… niespodzianka. Miałam mały, jak to mówią, paseczek, ale reszta została wywoskowana – styl brazylijski. Nigdy nie lubiłam tam włosków, a Loganowi się podobało – to przyprawiło mnie o zawroty głowy. Jego palce przebiegły po małej kępce włosów i sapnęłam, gdy rozłożył fałdki, potem wślizgnął się w wilgoć. – Logan, Boże. – Wygięłam plecy w łuk , próbując zgiąć kolana, ale nie mogłam z powodu dżinsów krępujących moje nogi. – Dżinsy, Logan. Dżinsy. – Czekaj. – Wciąż czerpał przyjemność pieszcząc moją łechtaczkę, aż krzyczałam i sapałam, a potem, gdy poczuł, że jestem blisko krawędzi, wycofał się i poszedł dalej, okrążając moje wejście.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 14  

Chciałam go w sobie tak bardzo, że wygięłam się w łyk, żeby się z nim spotkać, aż położył dłoń na moim brzuchu i zmusił do pozostania w dole. Umieścił dwa palce po obu stronach fałdek, sunąc przez wilgoć, nim zawahał się przy moim wejściu. – Logan. Proszę. – Błagaj mnie. – Logan. – Emily. – Proszę, Logan. Błagam cię. Zanurzył w środku dwa palce, a ja gwałtownie odetchnęłam na nagły atak. To mnie schwytało. Trzymało. Nie pozwalało odejść. Wyciągnął, krzyknęłam z rozczarowaniem tylko po to, żeby napotkać szybki pocałunek na szczycie łechtaczki. Następnie do reszty zerwał moje dżinsy i położył się między moimi nogami. – Ugnij kolana. Zrobiłam to. – Otwórz. Szeroko. To także zrobiłam. Ufałam mu bezgranicznie i przejęcie przez niego kontroli odczuwałam jak spełnienie potrzeby wewnątrz mnie, aby poddać mu się. Byłam w stanie zapomnieć o wszystkim i pławić się w przyjemności, jaką mi dawał. Delikatnie jeszcze je rozszerzył, a ja zamknęłam oczy i przygryzłam wargę, kiedy odczuwałam pierwsze ssanie łechtaczki. Boże. Doznania we mnie były tak spotęgowane, że wiedziałam, iż nie wytrwam dłużej niż kilka minut z ustami Logana na mnie. Nigdy nie wyobrażałam sobie, iż mogło być w ten sposób. Jęknęłam wyginając plecy, kiedy język Logana wsunął się we mnie. Ściskając trawę po obu stronach mojej głowy, jęknęłam, gdy rozsiewał magię swoim językiem pomiędzy fałdkami, smakując wilgoć, następnie ponownie zasysając łechtaczkę. Napięcie w moim brzuchu bolało, budowało się i osiągnęło maksymalny poziom. Napięłam się. Tak, tak blisko krawędzi, prawie zepchnięta ze wzgórza. Zatrzymał się. – Jeszcze nie, kochanie. O Boże, jak mogłabym to zrobić? – Logan, nie mogę. Nie mogę powstrzymać…

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 15  

– Zrobisz to. – Jego głos był szorstki i wymagający, a to mnie jeszcze bardziej rozpaliło. Jego palce pchnęły we mnie. – Tak ciasna. Pchnął do środka i na zewnątrz kilka razy, po czym ponownie mnie polizał. – Twoja cipka jest doskonała. Wiedziałam, że będziesz tak smakowała. Jesteś dla mnie stworzona, Emily. – Logan – wydyszałam, każdy mięsień się zacisnął. – Proszę. Potrzebuję cię we mnie, teraz. Wyciągnął ze mnie palce, następnie obserwowałam, jak wylizywał je jeden po drugim. Prawie doszłam jedynie na niego patrząc. Sposób, w jaki jego oczy przykleiły się do moich; patrząc prosto na mnie. To, jak na krzywizny jego ust częściowo wkradał się uśmiech, kiedy mnie smakował. To był on. Wszystko, co robił, uwielbiałam. To jak poruszał się z pewnością, nie przechwalał się, ale kiedy wchodził do pomieszczenia, to była prezentacja. Jak gonił marzenia z zespołem, gotów wykorzystać wszystkie pieniądze, by spróbować i odnieść sukces w biznesie, który został nasycony wielkimi kapelami. Podjął ryzyko, ponieważ miał wiarę w siebie. Jak nie przyjmował od nikogo gówna. Jak wkładał całego siebie we wszystko, co robił. Ale przede wszystkim, kochałam to jak spoglądał na mnie i widział wszystko czym jestem i mogę być. – Jesteś na czymś? Potaknęłam. – Pigułka. Aby kontrolować moje bóle owulacyjne. – Jestem czysty. Sprawdzałem dwa tygodnie po tym, jak cię poznałem, a nie byłem z nikim od tego czasu. Nie był z nikim. Poszedł i się przebadał? Dlatego, że myślał… myślał o nas? – Tak, Emily. Chciałem mieć pewność, że jestem w porządku, zanim jeszcze cię dotknąłem, z prezerwatywą czy nie. Wow. – Chcę cię w sobie, Logan. Chcę poczuć cię całego. Oparł się na boku i zerwał swoje dżinsy. Spojrzałam w dół, nim przeniósł się na mnie i zobaczyłam jego erekcję – pulsującą, ogromną i zastanawiałam się, jak do diabła, wpasuje się we mnie. Nim zdążyłam rozpocząć układanie Lego i się przerazić, sięgnęłam między nas i dotknęłam go. – Eme – mruknął, kiedy moje palce zacisnęły się wokół niego, następnie pogłaskałam każdy jego cal.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 16  

Jego penis był pulsujący i gorący, kiedy go pieściłam, zamknął oczy, a głowę odchylił do tyłu, jęknął. – Przestań. Kurwa. Zamierzam dojść, zanim nawet znalazłem się w tobie. – Chwycił swojego fiuta i natarł nim między moje nogi, wilgoć przyległa do niego. – Wejdę powoli, Myszko. Moja ręka wyciągnęła się, by unieruchomić palce w jego włosach. – Nie, wejdź szybko. Miejmy tę część z głowy. – Nie. – Jego głos był surowy i stanowczy. – Będziesz o tym pamiętać, nie z bólem. – Jego usta opadły, gdy się obniżył, jego fiut trącił moje wejście. Owijając nogi wokół jego bioder i ramiona wokół pleców, pchnęłam biodra w górę, a końcówka docisnęła się do bariery. Nie mogłam kontynuować, moje ciało tak bardzo bolało, że chciałam krzyczeć. Oderwał usta od moich i chwycił podbródek. – Spójrz na mnie, Emily. Chcę cię widzieć, kiedy cię biorę. Chcę patrzeć na ciebie, gdy będziesz krzyczeć moje imię. – Logan. Pchnął biodra do przodu i przemieścił się we mnie odrobinę dalej. Czułam, jak rozciąga moją błonę dziewiczą i byłam pewna, że on również. Chwycił mój podbródek, aby upewnić się, że się nie poruszyłam, następnie zakręcił biodrami i wycofał się, a ja jęknęłam. – Powoli, Eme. Poruszył się we mnie jeszcze raz i tym razem kontynuował, aż poczułam ostry ból. Kurwa. Cholera. To bolało. I ponownie… jego erekcja wypełniła mnie... to było tak skomunikowane oraz surrealistyczne. Pochylił się i pocałował mnie, podczas gdy był zatopiony głęboko w środku. Powoli pogrążając się w pocałunku, który miał sprawić, że zapomnę o bólu, w zamian napełniła mnie nowa nagła potrzeba. Chciałam, żeby się poruszył. – Logan. – Boże, potrzebowałam, by się poruszył. Pchnęłam w górę, a on zatopił się jeszcze głębiej. Tak, Boże tak. – Z tobą dobrze?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 17  

Czułość została przysłonięta przez ból potrzeby. Pokiwałam głową, a on zaczął się poruszać. Zacisnęłam wokół niego nogi, kostki skrzyżowałam na plecach, oboje dyszeliśmy, nasze oczy zablokowały się. – Jesteś moja, Emily. – Poruszał się mocniej, szybciej i spróbowałam zamknąć oczy, ale chwycił mnie za podbródek. – Patrz na mnie. Każde pchnięcie zbliżało nas; byłam na krawędzi, gotowa, ból zwiększył się do miejsca, w którym nie mógł już rosnąć. Przycisnął biodra tak, że otarł się o łechtaczkę i wstrząs przeszedł przeze mnie, następnie kolejny i kolejny. Intensywne budowanie się wewnątrz to było zbyt wiele. Naparł mocniej. – O Boże. Logan. Logan. – Odpuściłam, zaciskając oczy. – Logan – krzyczałam, kiedy wszystko w moim ciele eksplodowało drobnymi wybuchami. – Emily. – Pchnął mocniej z głośnym dźwiękiem uderzania ciała o ciało. Pchnął głębiej. Potem wziął moje usta z szalonym głodem, kiedy przestał pompować, a jego mięśnie zacisnęły się, podczas gdy ciało się trzęsło. – Myszko. – Opadł na bok i zabrał mnie ze sobą, więc byłam przytulona do jego piersi, moje nogi zostały zaplątane w jego. – Emily. Jesteś pieprzonym trofeum. Moim trofeum. Zamknęłam oczy, opierając głowę na jego piersi obok mojej ręki. Uniósł się i pocałował moją głowę, gdy jego dłoń gładziła w górę i w dół moje ramię. Jego druga ręka splotła się z moimi palcami na jego klatce piersiowej. – Logan? – Tak, kochanie. – Um, ktoś nas obserwuje. Logan spojrzał w górę i oboje zaczęliśmy się śmiać, kiedy Appaloosa2 patrzyła na nas.



                                                             2 Rasa koni gorącokrwistych. 

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 18  

Rozdział pierwszy 2 dni później Dzień 1 Obudziłam się, leżąc na wilgotnym cemencie. Usiadłam i od razu tego pożałowałam, gdy moja głowa zapłonęła pulsującym, nerwowym bałaganem. Pokój wirował, a moja wizja była niewyraźna przez kilka pierwszych minut, kiedy starałam się poskładać w całość to, co się stało. Wtedy wszystko wróciło niczym tsunami. Bar. Logan przygotowujący się do występu z zespołem. Kat mówiąca mi, jak wspaniałe wyglądałam. Pójście do toalety i pośpiech, bo nie chciałam przegapić ani sekundy Logana na scenie. Potem ramię zaczepione wokół mojej talii, gdy położyłam dłoń na drzwiach łazienki. Słodko pachnąca szmatka została przytknięta do mojego nosa i ust. Potem nic. O Boże. Strach wystrzelił we mnie z impetem. To jak bycie szczelnie zapakowanym w śpiworze, bez drogi ucieczki. Dusiłam się, nie mogłam oddychać. Czułam mrowienie w kończynach, kiedy strach okazał się fazą przejściową do ataku paniki. Dreszcze wstrząsnęły moim ciałem i zaczęłam hiperwentylować. Łzy spłynęły po policzkach, a następnie skapnęły na obojczyk i wpadły w dekolt sukienki. Moja sukienka. Ta, którą wybrałam dla Logana, godzinami cierpiąc w sklepie wraz z Kat. Chciałam wyglądać dla niego pięknie, i dla mnie, wyglądanie pięknie było trudnym zadaniem, biorąc pod uwagę, że nigdy nie czułam się piękna. To było coś, z czym żyłam i zaakceptowałam po latach wysłuchiwania matki mówiącej, że byłam brzydka.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 19  

Ale z Loganem... Nawet jeżeli nie byłam piękna, sprawiał, że czułam się w ten sposób. Sprawiał, że czułam się chroniona oraz zadbana, a to dlatego, że mu ufałam. Wiedział, czego potrzebowałam, nawet jeśli ja nie. Było to naturalne pragnienie, aby zrezygnować dla niego z kontroli, to nie tak, że mógłby wykorzystać to przeciw mnie. Nie, on dawał mi to, czego potrzebowałam. A tym, czego potrzebowałam w tej chwili był Logan. Przewróciłam się, czołgając się na kolanach, a żołądek sprzeciwił się ruchowi. Zatkałam dłonią usta i dotarłam do rogu pomieszczenia, gdzie zwymiotowałam dwa piwa, jakie wypiłam w barze, a następnie kilka razy wstrząsnęły mną suche torsje, aż rozbolało mnie ciało. Gdy wreszcie przestałam, wciągnęłam nieświeży zapach moczu, a mój żołądek ponownie się zachwiał i zatknęłam usta. Pochyliłam głowę, biorąc kilka głębokich wdechów przez usta, oparłam dłonie o ścianę dla wsparcia. Wiedziałam, że znajduję się w piwnicy, było ciemno. Widziałam pojedynczy promień księżyca wpływający przez małe okno wysoko na ścianie. Wilgotna piwnica była niewielka i całkowicie pusta, z wyjątkiem drewnianych schodów; miały poręcz, która wyglądała jakby zamierzała pokruszyć się w momencie położenia na niej ręki. Dolna połowa ściany była zabarwiona na zielonkawo, jakby kiedyś została zalana. Coś wpełzło na tylną część mojej ręki i zatoczyłam się, piszcząc. Mój kręgosłup trafił na przeciwległą ścianę; tupnęłam, obróciłam się, owijając wokół siebie ramiona, kiedy wycofałam się na środek pomieszczenia. Co się stało? Dlaczego tutaj jestem? Gdzie była Kat? Też znajdowała się gdzieś tutaj? Wbiegłam na górę i zaczęłam szarpać za drzwi. Gdy nie ustąpiły, uderzyłam w nie i wrzasnęłam, waląc w nie ciałem, aż każda część mnie została posiniaczona. Moja biała sukienka z szyfonu, którą kupiłam specjalnie, aby obejrzeć występ Logana, została pokryta brązowymi plamami. Gałąź rozerwała przednią koronkę, pozostawiając podszytą jedwabną tkaninę odkrytą. Moje ramiona były obolałe i wrażliwe, a nogi zdobiło kilka siniaków, krwawiłam z drobnego rozcięcia, tuż nad prawym kolanem. Nie miałam pojęcia, kto mnie porwał, ani dlaczego, ale wszystko we mnie krzyczało, żeby się wydostać.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 20  

Wycofałam się w dół schodów, a następnie, na rękach i kolanach, zaczęłam szukać na podłodze czegokolwiek, co mogłoby pomóc mi uciec. Modliłam się, aby moja torebka została zrzucona wraz ze mną. Choć wiedziałam, że ktokolwiek to zrobił, nie był wystarczająco głupi, aby zostawić torebkę z telefonem komórkowym. Ale panika przewyższyła rozsądek i przeszukiwałam każdy cal podłogi, ręce zamiatały wilgotny cement, od czasu do czasu słyszałam, jak coś szeleści od moich ruchów. Starałam się utrzymać zdrowie psychiczne, ale strach był jak czerwona flaga na plaży, ostrzegająca, żeby nie pływać ze względu na silne prądy. Znajdowałam się pod nawracającą falą i nie mogłam się wydostać, wciągała mnie głębiej do morza. Teraz całkowicie zaniosłam się płaczem, moja klatka piersiowa falowała przy każdym nierównym oddechu. Nie. Proszę, nie. Logan. Znajdzie mnie, prawda? Szuka mnie teraz. Policja... Wezwali policję? Będą mnie szukać? Jak długo mnie nie było? Boże, nawet nie wiedziałam, jaki dzisiaj dzień, ani jak długo byłam nieprzytomna. Na podłodze nic nie znalazłam, wspięłam się po schodach i znów zaczęłam walić w drzwi. – Pomocy! Wypuść mnie. Pomocy! O Boże. Proszę! Proszę, pozwól mi odejść. Bez przerwy uderzałam w drzwi, aż zdarłam od krzyku gardło. Kiedy pięści za bardzo bolały, by dalej uderzać w drewno, rozpostartymi dłońmi pacnęłam w drzwi. – Proszę – płakałam. – Proszę, wypuść mnie stąd. Upadłam na kolana, niekontrolowane krzyki wstrząsnęły ciałem, moje ręce wspięły się w górę drzwi, policzek został do nich przyciśnięty. Strach przebiegł przez moje wnętrzności, rozrywając poczytalność z każdym oddechem. Nie miałam pojęcia, jak długo leżałam zwinięta w kłębek na ziemi, ale musiały to być godziny, gdy promienie słoneczne wreszcie wyjrzały przez okno. Moje gardło było tak suche, jakbym przez całą noc zasysała papier ścierny. Usta skleiły się, a kiedy je rozdzieliłam, oderwałam cienką warstwę skóry z dolnej wargi. Chciałam Logana. Potrzebowałam, by mnie trzymał, powiedział, że wszystko będzie dobrze. Ale mijała godzina po godzinie, a on nie przychodził. Nikt tego nie zrobił. Skończyłam sikając w rogu pokoju, w całym życiu nigdy nie czułam się tak brudna. Poczułam się jak zwierzę, zaczęłam szlochać. To było upokarzające, co z kolei

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 21  

sprawiło, że ponownie stałam się szalona i krzyczałam, i szarpałam, ciągnęłam i kopałam drzwi. Nic. Miałam umrzeć z głodu? Umrzeć zapomniana, nigdy nie odnaleziona? Moje paznokcie wbiły się w drewniane drzwi, aż drzazgi utknęły w łożyskach. Ale to nic w porównaniu do tortury jakim było pragnie. Moje usta smakowały jak wyschnięte wymioty, nawet próba przełknięcia była bolesna. Po godzinach skrobania drzwi, zwinęłam się w kłębek, palce pchnęłam pod niewielką przestrzeń pod drzwiami. Słowo przerażony nabrało całkowicie nowego znaczenia, gdy leżałam w płaczliwym bałaganie. Rozum został zatruty możliwościami, co się ze mną stanie. Oglądałam Zabójcze umysły; wiedziałam, do czego zdolni byli ludzie. Ale myślę, że najgorszy był strach przed nieznanym. Milczenie porywacza pożerało moje zdrowie psychiczne, kiedy leżałam, drżąc na szczycie schodów. Nie wiem, jak długo to trwało, nim klamka się przekręciła. Może dzień, może dwa. Widziałam tylko wschód i zachód słońca, ale kiedy zasnęłam, nie byłam pewna, jak długo byłam nieprzytomna. Drzwi się otworzyły i padł na mnie duży cień. Zdołałam wybłagać, jedno słowo z moich spierzchniętych ust: – Proszę. Mężczyzna pochylił się, chwycił mnie za ramię i pociągnął w górę. Nie mogłam krzyczeć. Po prostu wisiałam jak szmaciana lalka, moje kończyny były zdrętwiałe i słabe. Spoliczkował mnie i jęknęłam, gdy niepohamowany ból eksplodował w mojej głowie. Starałam się przemówić, ale nic oprócz skrzeku nie wyszło z moich ust. Podniósł mnie i przerzucił sobie przez ramię niczym worek ziarna, następnie poprowadził przez korytarz. Światło mnie oślepiło i przez kilka minut nie byłam w stanie dostrzec niczego, za wyjątkiem jasnożółtej rozmazanej plamy. Moje oczy paliły i musiałam je zamknąć, dopóki ból nie złagodniał. – Tam ją odstaw. Skrzywiłam się, kiedy ponownie otworzyłam oczy, patrząc w stronę, z której pochodził głos, ale w drugiej części pokoju było ciemno i zobaczyłam jedynie zarys człowieka stojącego pod ścianą. Umieszczono mnie na nogach, od razu osłabły, a ja upadłam na zimne płytki.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 22  

Udało mi się jęknąć, gdy patrzyłam na mężczyznę. – Proszę. Wody. Jego szeroka twarz była niczym przód ciężarówki, spłaszczony nos, szerokie policzki i czoło, paciorkowate, zielone oczy. Wpatrywał się we mnie przez chwilę, a następnie pojawił się okrutny uśmiech, tuż przed tym jak podniósł nogę i kopnął mnie w żebra. Krzyknęłam, próbując się odczołgać, ból podążył w kierunku piersi, kiedy kontynuował atak, dopóki nie zwinęłam się w kłębek, starając się chronić klatkę piersiową i brzuch przed jego stopami. – Wystarczy. Nie potrzebujemy jej twarzy przypadkowo posiniaczonej. Kopniaki ustały. Mężczyzna o płaskiej twarzy uniósł mnie za włosy, starałam się ustać, gdy szarpnął mocno, mój skalp płonął. – Czego chcesz? Boże, proszę, pozwól mi odejść. Mój umysł wywrócił się ze strachu zalewającego zdrowie psychiczne. Chcieli mnie zgwałcić? Pobić na śmierć? Torturować? Nie mogłam do tego dopuścić. Nie. Nie chciałam umierać w ten sposób. Mój instynkt przetrwania nadal pozostawał silny i mimo wiedzy, że ucieczka może być niemożliwa, musiałam walczyć. Adrenalina pompowała przez moje żyły, gdy słowa Logana z lekcji samoobrony uderzyły we mnie z całych sił i zareagowałam. Zakołysałam łokciem do tyłu, mocno i szybko. Wstrząsy bólu przeszyły moje ramię, kiedy weszłam w kontakt z jego nosem i usłyszałam wyraźny chrzęst. – Suka. – Wycofał się, trzymając krwawiący nos. Usłyszałam, jak mężczyzna krzyczy w innym języku, a ja kontynuowałam robotę i przeszłam do oczu Płaskiej Twarzy. Zakleszczyłam w nich palce; odepchnął mnie jednym ramieniem. Byłam tak słaba i chwiejna, że upadłam na bok, zajęło mi chwilę, aby wstać na nogi. Odwróciłam się, by przebiec obok i uderzyłam prosto w twarde, nieruchome ciało. Mężczyzna obrócił mnie, więc plecami przylegałam do jego klatki piersiowej, a następnie zablokował ramieniem moje gardło i ścisnął. Poruszyłam biodrem między jego miednicą, jak uczył mnie Logan i niemalże uwolniłam się z jego chwytu, gdy do mojej głowy został przyciśnięty zimny metal. Zamarłam. – Szkoda, że nie mam czasu, by spróbować cię osobiście. Lubię dobrą walkę. – Jego akcentowany głos wysłał przez moje plecy zimne dreszcze. – Alfonzo. Przywiąż

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 23  

ją. – Jego ramię poluzowało się, a ja próbowałam rzucić na niego okiem, ale pchnął mnie do przodu na Płaską Twarz, który, jak mogę tylko przypuszczać, był Alfonzo – i odszedł. Z nosa Alfonzo skapywała krew, a jego oczy były przekrwione. Złapał mnie za nadgarstki i poczułam, jak zapina wokół nich ciężkie, grube kajdany. – Zapłacisz za to, suko – powiedział pod nosem Alfonzo, kiedy umieścił mnie w zamknięciu. Szarpnęłam kolanem w górę, ale był przygotowany i odskoczył. Poczułam w policzku palący ból, kiedy mnie uderzył. – Nie w twarz – krzyknął mężczyzna z akcentem. – Dios3. Alfonzo prymitywnie wyciągnął moje ramiona nad głowę, poczułam napięcie w nadgarstkach i usłyszałam brzdęk łańcucha. Spojrzałam w górę, kajdany na moich nadgarstkach były zaczepione o zwisający z sufitu łańcuch. O Boże. Nie, nie rób tego. Ponownie zaczęłam szlochać, kopnęłam, a moje ciało zakołysało się w przód i w tył, zabrzęczały łańcuchy. – Proszę. Nie! – płakałam. Łzy, które myślałam, że wyschły, teraz spływały po policzkach. Mężczyzna zaśmiał się, a następnie odszedł, usłyszałam jak rozmawia z innym mężczyzną, ale nie mogłam ich zrozumieć. Byłam odwrócona w stronę ceglanego kominka, moje stopy ledwie dotykały podłogi. Całkowicie bezradne. Strach wkradł się na moją skórę. Co oni robili? Dlaczego to robili? Kim byli? – Daj jej wody. Moja głowa podskoczyła na słowo woda i spróbowałam się odwrócić, ale mężczyzna chwycił mnie za włosy i szarpnął głowę do tyłu, następnie rozpoczął wlewać ciepłą wodę do gardła. Nie obchodziło mnie, czy to najbrudniejsza woda na świecie, słodycz czegoś szybującego w dół gardła była niebem. Wyciekała z kącików moich ust i zakrztusiłam się kilka razy, ponieważ on ciągle wlewał. Przełykałam tak szybko, jak tylko mogłam z obawy, że nie dostanę nic więcej.

                                                             3 Boże z hiszpańskiego.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 24  

Usłyszałam skrzypienie otwierających się drzwi, później trzask zamykania. Alfonzo odsunął moją głowę od niego tak mocno, że zakołysałam się na łańcuchach. Potem… – Już spieprzyłeś naszą umowę, Raul? Ona jest moja. To nie było do negocjacji. Wierzę, że wyraziłem się zupełnie jasno. Załamałam się. Głos Logana przepłynął po drżącym ciele i owinął mnie swym ciepłem. Zaczęłam szlochać, moja głowa opadła do przodu, sprawiając, że ramiona i barki krzyczały z bólu, kiedy drżałam. Logan przyszedł po mnie. Jest tutaj, aby mnie zabrać. Aby zatrzymać ból. – Jest twoja, gdy mówię, że jest. Zmień nastawienie lub nasza umowa zostanie zakończona. Cisza. Słyszałam wiatr świszczący przez szpary w okiennicach. – Nasza umowa jest rzetelna. Logan? O czym oni rozmawiali? Jaka umowa? Umowa, żeby mnie stąd zabrać? Próbowałam obrócić się, by go zobaczyć, ale nie mogłam znaleźć punktu zaczepienia, żeby się wykręcić. Śmiech. Zimny. Ostry. Złowrogi. To było jak trzask fajerwerków zmieszany z piskiem opon na wilgotnej nawierzchni. – Lubi walczyć. – Jego akcentowany ton pogłębił się, a cała wesołość odeszła. – Masz szczęście, że na to pozwalam. Byłaby wiele warta na rynku. Wolisz przetestować tę teorię? – Logan? – zawołałam. – Logan. Proszę. – Dlaczego mi nie pomagał? – Nie. Ty masz to, czego chcesz i ja mam to, czego chcę – ją. Resztę zostawmy w spokoju. Jego głos. Był inny. Zimniejszy. Logan zawsze był chłodny, ale ta zmiana była czymś więcej. Niczym złość gotująca się tuż pod powierzchnią. Dlaczego do mnie nie podbiegł? Nie porwał w ramiona? Jak mnie znalazł? Dlaczego rozmawiał z facetem, jakby go znał? Nie zauważył mnie? Może mnie nie poznał? – Logan! Proszę. – Znowu walczyłam z kajdanami, moje nadgarstki bolały od metalu wbijającego się w skórę. – Nigdy go tak nie nazywaj! – krzyknął mężczyzna. – Od teraz jest dla ciebie Mistrzem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 25  

Uderzenie bata trzasnęło w moje plecy i krzyknęłam. Intensywny, pulsujący wstrząs następczy naprężył moją skórę, gdy ciało próbowało przyjąć ból. O Boże. Nie. Proszę. Nie. – Logan – krzyknęłam. – Rób dokładnie tak, jak powiedział, Emily. – Słowa Logana były oficjalne oraz kontrolowane. Nie byłam nawet pewna, czy to Logan. Umysł płatał mi figle? Nie mogłam zrozumieć, dlaczego nie przyszedł, żeby mi pomóc. Usłyszałam pełzanie skóry przesuwającej się po podłodze, a następnie nagły ruch w powietrzu. Napięłam się. Naprężona szyja, zamknięte oczy. Bicz ponownie wylądował mocno i jęknęłam, wyginając plecy, kiedy uderzył. Ramiona dźwigały ciężar ciała, gdy zwisałam bezwładnie z łańcuchów... szlochając, klatka piersiowa falowała, łzy spływały po policzkach. Cisza. Zakołysałam się do przodu i do tyłu, moje plecy płonęły, a uczucie bycia jak rozdmuchiwana pochodnia przeszyło mnie na wskroś. – Odzywasz się jedynie wtedy, gdy zostanie ci tak powiedziane albo poczujesz ukąszenie bata. Zrozumiałaś? Bicz ciężko wylądował na moich plecach i jęknęłam, odrzucając głowę do tyłu, kiedy moje ciało kołysało się w przód i w tył. – Tak. Tak, zrozumiałam. Dźwięk śmiechu facetów wzburzył mój żołądek, a woda zagroziła wyjściem górą. Zaczęłam ciężko oddychać przez usta, zdesperowana, by zachować w żołądku cenny napój. Usłyszałam ślizganie się skóry po płytkach. – Proszę, już nie. Mój apel został zignorowany, bicz trzasnął, ukąsił tylną część nóg. Krzyknęłam i spróbowałam uciec, ciągnąc łańcuch oraz przenosząc ciało do przodu i do tyłu. Bicz ponownie nadszedł. Potem znowu. I jeszcze raz. Straciłam rachubę, ile razy mnie zbito, skóra piekła i pulsowała, od ramion w dół, do kostek. Obracałam się tam i z powrotem na wiotkich łańcuchach, nie będąc w stanie dłużej walczyć. Mój umysł zawodził, ale milczałam, bałam się krzyczeć, płakać, robić cokolwiek, co mogło sprawić, by uderzali.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 26  

Wtedy wszystko ustało. – Wyjeżdżamy za dwa dni. Zabierz ją do lokalizacji transportera. Zapakuje ją i pozna… – Nie – powiedział Logan. – To nie będzie konieczne. – Wewnętrznie prosiłam, aby mnie zatrzymał, wziął w ramiona i powiedział, że wszystko będzie w porządku. Że zamierzał mnie stąd wyciągnąć. – Myślisz, że ci ufam? – Usłyszałam zgrzyt czegoś ciężkiego przesuwanego po podłodze. – Jeżeli umrze w trakcie transportowania, nic nie zyskasz. I ja nic nie zyskam. Dziewczyna zostaje ze mną. Cisza. – Bardzo dobrze, Dave i Jacob będą ci towarzyszyli. Logan... żadnych błędów. Compendia? 4 Nagle poczułam za sobą ciało i wpadłam w panikę, gdy dotarł do mnie zapach torby‐z‐siłowni Alfonzo. Ręka powoli zsunęła się po moich plecach pod ubraniem, a następnie zatrzymała na piekącym tyłku. Ścisnął, skrzywiłam się, kiedy jego palce wbiły się w obrzęk. Czułam jego ciało przy swoim, jego twardy kutas wciskał się we mnie. Jęknęłam i wzdrygnęłam się gwałtownie, wprawiając ciało w kołysanie się na łańcuchach. Zaśmiał się do mojego ucha, a jego oddech unosił się tuż przy policzku. Zsunął dłoń niżej, zawahał się, po czym ujął mnie mocno między nogami. Zapłakałam głośniej, ciągnąc za więzy, krew skapywała z moich nadgarstków. – Proszę, nie dotykaj mnie. Pomóż mi... – powstrzymałam się przed wypowiedzeniem imienia Logana, bojąc się, że znów mnie wychłostają. – On ci już więcej nie pomoże. Nikt tego nie zrobi – wyszeptał mi do ucha Alfonzo. Przesunął na bok majtki i wsunął we mnie palec. Część mnie umarła w tym momencie. Cały ten płacz, pragnienie, ból, były niczym w porównaniu z naruszeniem mojego ciała, gdy Logan stał za mną i nic nie robił. – Nie. Proszę nie. Dlaczego to robisz?

                                                             4 Zrozumiano?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 27  

Jak Logan mógł to robić? Jak mógł obserwować, jak inny człowiek mnie rani? Szlochałam cicho, a grubość jego palca wsuwała się i wysuwała, jego oddech obok mojego ucha stawał się ciężki. Słyszałam szelest ubrań, jakby... nie mogłam myśleć. Mój umysł znalazł się we mgle niedowierzania, tłumiąc nadzieję, iż Logan zamierzał to powstrzymać. Słyszałam za sobą ostry, rozgniewany głos. Nie mogłam zrozumieć, co mówi, tak naprawdę już mnie to nie obchodziło. Byłam zraniona i upokorzona, wszystko, co chciałam zrobić to zwinąć się w kłębek i umrzeć. Byłam zmarznięta. Byłam samotna. I niezdolna, aby zatrzymać drapieżnika naruszającego moje ciało. Alfonzo wydał niski jęk, znieruchomiał, a następnie wycofał palec. Przygryzł koniuszek mojego ucha tak mocno, że krzyknęłam. – Będziesz słodkim pieprzeniem, podczas gdy na prawdę będziesz błagać o litość. Przełknęłam krzyk i ugryzłam się w język tak mocno, że mogłam poczuć smak żelaza w ustach. Wyciągnął rękę i rozpiął kajdany, upadłam ciężko na kolana. Zajęło mi kilka sekund, zanim mogłam przejść obok bólu i podnieść głowę. Powoli odwróciłam się i spojrzałam przez ramię na Logana. Kiedy go zobaczyłam, moje serce zatrzymało się na kilka sekund, następnie zaczęło bić nieregularnie. To właśnie on, ale nic w jego oczach nie przypominało mężczyzny, którego znałam. Był zimny i bez wyrazu, gdy patrzył na mnie. Żadnego przebłysku współczucia w jego oczach. Nie rozpoznawałam mężczyzny, w którym się zakochałam. Nadzieja umarła, gdy uderzyła we mnie świadomość. Był tego częścią. On mi to zrobił. Zwymiotowałam całą wodę, zanim wszystko pociemniało.           

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 28  

Rozdział drugi Dzień 3 Dewastacja obezwładniła wszelkie pozostałe emocje. Desperacja. Agonia bycia oderwaną od wszystkiego, co uważałam za prawdziwe. Surowy ból uczynił mnie sparaliżowaną. Leżałam na betonowej podłodze piwnicy, gdzie rzucili mnie oraz dwie butelki wody, po tym, jak stawiłam czoło Loganowi. Zdradził mnie. Patrzył na mnie, jakbym była niczym. Kawałkiem pleśni, gdy leżałam na podłodze, zdegradowana i pobita. Mój umysł zwalczał to, czego byłam świadkiem, starając się zrozumieć coś, co nie miało sensu. Jak to przegapiłam? Jak mogłam nie spostrzec chłodu, który obecnie w nim widziałam? Czy to możliwe, że byłam nim tak zauroczona, że zablokowałam to, czego nie chciałam zobaczyć? Nie. Kat powiedziała, że też to widziała. Był we mnie zakochany. Ale człowiek, którego zobaczyłam tutaj, nie był zakochany. Był potworem. Patrzył prosto na mnie, jego oczy nie zawierały żadnych emocji. Zignorował moje błagania, podczas gdy inny mężczyzna wsuwał we mnie palec. Patrzył, jak wciąż mnie bito. To nie było ludzkie. Ale Logan miał zespół. Georgie i Deck go znali. Śpiewał w barze Matta. To nie miało sensu, a jednak... stał i patrzył, jak byłam nadużywana. Rozmawiał z tymi ludzi, jakby wiedział, kim byli. Nie miałam pojęcia, jak długo wołałam o pomoc. Byłam samotna i krwawiłam, tak zraniona i zdewastowana, że kiedy po szoku nadeszło odrętwienie, pozwoliłam na to. Ale nie trwało to długo.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 29  

Gniew przyszedł wraz z nienawiścią do Logana. Drżenie ustało, siedziałam, godzinami wpatrując się w małe okienko, przez większość czasu myśląc o niczym, prócz palącej nienawiści do Logana – nie, Sculpta. Logan już nie istniał. Po tym, co wydawało się dniami, ale mogło być jedynie kilkoma godzinami, drzwi otworzyły się, a kroki ustały u szczytu schodów. Wstałam i podeszłam w stronę Alfonzo, każde stąpnięcie agonii łączyło się z rozpaczą płynącą w moich żyłach. Nie miałam po co walczyć. Logan mnie zdradził. Matt, ani policja nie przyszli po mnie… nikt tego nie zrobił. – Zatrzymaj się. Tak zrobiłam. – Włóż to. – Podał mi czystą koszulkę i dżinsy, rzucił parę klapków na nogi. Wiedziałam, że prośba o prywatność była bezcelowa, a to naprawdę nie miało znaczenia. Moje ciało nie należało do mnie. Było głodzone, bite oraz zaślepione przez ciemność. Pręgi na plecach i nogach wciąż bolały, mogłam poczuć zaschniętą krew w miejscach, gdzie uderzyli tak mocno, że rozerwali skórę. Nigdy wcześniej nie doświadczyłam tak rozdzierającego bólu; najgorszym było dostanie kopniaka w żebra od konia. Ale ten ból był nie tylko fizyczny; był też emocjonalny. Byłam zamknięta przez kilka godzin, czekając na nieznane i modląc się, by ktoś mnie uratował, natomiast zimny głos Logana nawiedzał każdą wolną chwilę. Rozpięłam pozostałości sukienki i wyszłam z niej. Czułam oczy błąkające się po mojej nagiej skórze. To było obrzydliwe, czułam się brudna, szybko wciągnęłam dżinsy, potem włożyłam koszulkę przez głowę, w tym samym czasie wślizgując się w klapki, które były o kilka numerów za duże. Chwilę myślałam o dziewczynie, która nosiła je jako ostatnia. Czekałam, aby mnie dotknął. Aby rzucił na podłogę i kopnął lub wykorzystał, najmniejszy ruch sprawiał, że podskakiwałam i odsuwałam się. Bez słowa kiwnął głową w stronę drzwi na końcu wąskiego korytarza. Kiedy tam dotarliśmy, otworzył pomieszczenie i wypchnął mnie na zewnątrz, potknęłam się po dwóch krokach wzdłuż chodnika. Tak szybko, jak zapach świeżego powietrza uniósł się wokół, zatrzymałam się i odetchnęłam. Po wielu dniach zapachu moczu, czułam, jakbym się miała rozpłakać, po prostu dostając szansę, by odetchnąć świeżym powietrzem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 30  

Kiedy się rozejrzałam, nie dostrzegłam nic poza polami. Nikogo, żeby pomógł. Nikogo, żeby usłyszał krzyki. Ruch po lewej stronie przykuł moją uwagę, i wtedy je zobaczyłam... konie w oddali. Dreszczyk wolności wabił i wiedziałam, że nic nie zdoła mnie powstrzymać. Pobiegłam. Usłyszałam szuranie jego stóp, kiedy sięgnął po mnie, następnie przeklął, gdy wysunęłam się z uścisku. Krzyczał za mną, kiedy zrzuciłam japonki i pobiegłam tak szybko, jak tylko zdołałam. Moje nogi trzęsły się i potknęłam się, kiedy minęłam podjazd, kierując się w stronę drewnianego ogrodzenia. Mój umysł ryczał z paniki, adrenalina powstrzymywała przed upadkiem płasko na twarz. Był tuż za mną, poprzysięgając i klnąc. Słyszałam jego kroki i wiedziałam, że jeśli mnie złapie to nie będzie dobrze. Był złośliwy... okrutny. To było w jego oczach; wiedziałam, że zrani mnie, jeśli znów dam się złapać, i ta myśl pchnęła mnie do tego, żeby działać szybciej. Gdybym dobiegła do koni i dosiadła jednego, mogłabym odjechać, gdziekolwiek była stajnia... Ktoś musiał tam być, żeby mi pomóc. Ktokolwiek. Nie było sposobu, by złapał mnie na koniu. Mogłabym to zrobić. Wiedziałam, że mogę. Czułam na karku jego ciężki oddech, gdy chwyciłam płot. Moja ręka dotknęła drewnianego ogrodzenia, a następnie ogłuszył mnie wiatr. Jego ciało uwięziło mnie przy płocie, ręce zaplątał w moje włosy i pociągnął do tyłu. Krzyknęłam z bólu, po czym strzeliłam łokciem w tył, ale tym razem był na to przygotowany i zrobił unik w bok. Zrewanżował się, zaczepiając ramie o moje gardło tak mocno, że nie mogłam oddychać. – Nie tym razem, suko. Ruszył, ciągnąc mnie w stronę furgonetki. Walczyłam, kopiąc i wijąc się w jego uścisku, ale ramie unieruchamiające moje gardło zacisnęło się mocniej, walczyłam o każdy oddech. Już miałam zemdleć albo umrzeć, gdy nagle mnie puścił i upadłam na ziemię, wciągając powietrze. Otworzył boczne drzwiczki na metalowych zawiasach i kopnął mnie mocno w brzuch. – Do środka.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 31  

Sapnęłam, kiedy ustałam na nogach, nie chcąc się ruszyć, ale wiedząc, że jeśli tego nie zrobię, znowu mnie kopnie. Pchnął mocno mój krzyż i upadłam, brzuchem naciskając na krawędź metalowej furgonetki. Tak szybko, jak tylko znalazłam się w środku, zatrzasnął drzwi. W samochodzie nie było okna, a tylne drzwi zostały zamknięte ciężką kłódką. Usłyszałam klucz w zamku bocznych drzwi i sprawdzanie klamki. Poczułam się jak zwierzę podczas transportu. Ostry, szorstki śmiech wyszedł z mojego gardła, byłam zwierzęciem. W zasadzie mniej. Padliną, kawałkiem martwego mięsa, zwisającym, ciętym, smakowanym i przerzucanym. Odbijałam się na tyle furgonetki przez, jak się domyślałam, godziny, aż nagle usłyszałam, jak opony zwalniają i chrzęst żwirowej drogi. Van ustał i otworzyły się drzwi. – Na zewnątrz. Skuliłam się w kącie vana. Za bardzo bałam się wyjść, jednocześnie chcąc tego, ale wiedząc, że to, co czekało na mnie, może nie być dobre. – Jeśli będę musiał przyjść po ciebie, suko, nie spodoba ci się to. Byłam świadoma, że miał to na myśli. Było tak, jakby cieszył się widząc moje cierpienie. Powoli podeszłam do drzwi, a Alfonzo chwycił mnie za ramię i pociągnął. Nie miałam czasu, żeby pozbierać siły, więc wylądowałam ciężko na kolanach na sypkim żwirze. Spojrzałam w górę, odrzucając włosy z oczu i stanęłam twarzą w twarz z... Boże, Loganem. Zajęło mi chwilę, by zarejestrować jego twarz, kiedy stał patrząc na mnie. Spokojny. Opanowany. Prawie tak, jakby pięć dni temu się ze mną nie kochał. Jakby nawet mnie nie znał. Cały powstrzymywany gniew wystrzelił ze stóp do czaszki i eksplodował. – Ty pieprzony draniu – krzyknęłam i poleciałam za nim. Mojej pięści udało się nawiązać kontakt z jego twarzą, zanim zostałam złapana od tyłu i pociągnięta za włosy. Rzucałam się w uchwycie Alfonzo, tracąc równowagę i upadając na tyłek, Logan cały czas prostu stał i patrzył. – Skończyłaś? – zapytał, gdy przestałam walczyć i leżałam na ziemi, wdychając powietrze, podczas gdy Alfonzo nadal trzymał moje włosy. – Jest zadziorną suką. Zamierzam wściekle ją pieprzyć, gdy z nią skończysz.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 32  

Logan szybko się przemieścił, zabierając jego rękę z moich włosów i chwytając go za koszulę, oraz rzucając nim o furgonetkę. – Ona jest moja. Łapiesz. Nie dotkniesz jej – nigdy. Twarz faceta zrobiła się buraczano‐czerwona i zacisnął wargi, kiedy wypluł: – Ona nie jest twoja. Raul ją posiada, a ja trenuję wszystkie jego dziewczyny, zanim je sprzedaje. Aluminium brzdęknęło, gdy Logan ponownie cisnął go na furgonetkę. – Będzie sprzedana, kiedy będę na to gotowy. Dotkniesz jej znowu, jak to zrobiłeś na farmie... Odetnę twojego fiuta i wpakuję ci go do gardła. Alfonzo spiorunował spojrzeniem moje leżące na ziemi ciało, ale wreszcie podniósł ręce do góry, a Logan go puścił. – Wstań – Logan stanął przede mną, jego stopy dzieliły cale od moich dłoni, które wcisnęłam w żwir. Zesztywniał i zmrużył oczy. – Teraz. – Pieprz się – powiedziałam i rzuciłam w jego twarz garść żwiru. Był na mnie, zanim zdążyłam wziąć następny oddech, chwytając za rękę i bez wahania ciągnąc w stronę innego samochodu. Zaparłam się nogami, próbując zyskać równowagę, ale szedł zbyt szybko i nie mogłam nic zrobić, z wyjątkiem odczuwania kamieni, głęboko wbitych w moje biodra, kiedy ciągnął mnie przez podjazd. – Przetransportuj ją z resztą – krzyknął Alfonzo. – Suka potrzebuje pieprzonej lekcji. Kiedy dotrze, nie będzie już wszczynała tak wielu walk. Tak szybko, jak Logan pozwolił mi odejść, skoczyłam na nogi i chciałam uciec, kiedy jego ręka uwięziła moje gardło. – Nie rób tego, Emily. Uciekniesz i będę musiał cię ścigać, to nie będzie przyjemne. Dyszałam przez uścisk wokół szyi, moje ręce znalazły się na szczycie jego, próbując oderwać jego palce. Fala wspomnień – ręce Logana na tyle mojego karku – przyszła, przedzierając się do mnie, a mój oddech stał się nierówny. Nie, nie pozwól mi pamiętać. Nie rób tego. Proszę. Przysięgam, usłyszałam szept mojego imienia, ale to musiała być wyobraźnia. Mój umysł próbował znaleźć jakąś nadzieję, by chwycić się jej, kiedy nie było żadnej, zastanawiałam się, czy czasem nie zwariowałam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 33  

– Powiedz Raulowi, że skontaktuję się z nim zaraz po przekroczeniu granicy. – Logan otworzył drzwi Lexusa od strony pasażera i położył rękę na mojej głowie, jak robi to policja, gdy prowadzi przestępców na tył radiowozu. Wsiadłam i zauważyłam dwóch facetów na tylnym siedzeniu. Znałam ich, ale nie wiedziałam skąd, aż raptownie uderzyło to we mnie, kiedy Logan obszedł przód samochodu. Walka – ochroniarze. Noc, w której Kat i ja poszłyśmy na walkę Sculpta i poprosiłam, by nauczył mnie samoobrony. Ci ludzie stali na tylnej części magazynu, obserwowali Logana. Ale to było miesiące temu. O Boże. Obserwowali mnie przez kilka tygodni? Każdy dzień z Loganem był kłamstwem? Czy on, co, testował mnie do tego? Zaczęłam hiperwentylować, kiedy pomyślałam o każdym razie, kiedy byłam z Loganem. Jak tulił mnie w ramionach, gdy siedzieliśmy, obserwując konie. Jaki był wobec mnie opiekuńczy. Dlaczego miałby mnie chronić, jeśli zamierzał pozwolić, aby mnie bito? Zmieszanie wywołało we mnie tyle lęku, że miałam kłopoty z oddychaniem. Logan znał tych ludzi. Znał ich miesiące temu. Prawdą było... że Logan mi to zrobił. Drzwi trzasnęły, kiedy Logan wsiadł. Odpalił samochód i ruszył. Zauważyłam, jak na chwilę rzucił okiem we wsteczne lusterko na dwóch mężczyzn i skrzywił się, jakby był wkurzony. Na nich? Pomyślałam, że zmarszczył brwi, ale byłam spragniona i majaczyłam, i nie mogłam mieć pewności, czy to co widziałam było prawdziwe, czy tym, co chciałam zobaczyć. – Byli na twojej walce. Logan zesztywniał, ponownie spojrzał w lusterko, a jego dłonie zacisnęły się na kierownicy. – Czemu? Dlaczego kłopotałeś się byciem dla mnie miłym? – Emily. Cicho. – Dlaczego po prostu nie porwałeś mnie tydzień temu? Jaki był sens w byciu dla mnie miłym? Czemu ty… – Emily. – Jego ostry ton wystarczył, by mnie zatrzymać. – Przejdziemy przez to raz. Raz, Emily. – Patrzył prosto przed siebie, jego głos był spokojny i podszyty chłodem, jak szpikulec do lodu, szybko wymawiając każde słowo. – Nigdy niepytana się nie odzywaj. Rób dokładnie tak, jak ci powiedziano, bez wahania. Wybuch, który

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 34  

miałaś... To wystarczający powód, aby cię zabito, i to jeśli masz szczęście. Gorszym jest oddanie cię na noc grupie pracowników. Po tym będziesz marzyła o śmierci. Z trudem przełknęłam, mój umysł stał się zniesmaczony na wspomnienie, że pozwalałam temu facetowi się całować, przytulać. O Boże, kochał się ze mną. Nie mogłam uwierzyć, że to był ten sam Logan, który uwielbiał lody, który czule mnie całował, trzymał w ramionach, śpiewał dla mnie. Kłamstwa. Cierpkie kłamstwa. Jego monotonny głos brzmiał tak, jakby to była zwykła rozmowa. Otworzyłam usta, żeby zapytać o jego pozostałe ofiary, kiedy dostrzegałam, jak zaciska szczękę i przypomniałam sobie, co powiedział. Zamiast, zacisnęłam zęby i pozwoliłam jątrzyć się zdradzie. – Będziesz jadła, piła, a nawet sikała, kiedy powiem. – Jego słowa zabrzmiały, jakby miał kłopoty z mówieniem, a twarz była surowa, oczy obserwowały drogę. – Jeden błąd, jeden, Emily. A facet w gospodarstwie – Raul – złamie cię i sprzeda za najwyższą cenę. Jeśli chcesz zostać ze mną... – zaakcentował chcesz – rób dokładnie tak, jak mówię. Jakieś pytania? – Tak. Ile kobiet wydymałeś? Niech zgadnę, odkąd poświęciłeś swój słodki czas, sprawiając, że najpierw zakochałam się w tobie, zakładam cztery dziewczyny rocznie. Czy twoi koledzy wiedzą, co robisz w wolnym czasie? A co z twoją matką? Pochwala twoje zajęcia pozalekcyjne? – Moja głowa szarpnęła do tyłu i krawędź ostrza przylgnęła do mojego gardła. Logan wziął długi wdech. – Widzisz Jacoba? Tego, który z łatwością mógłby poderżnąć ci gardło? Cóż, on mnie nie słucha. Jest prawą ręką Raula i robi dokładnie to, czego chce Raul. A jeśli Raul powiedział mu, aby miał na ciebie oko i zabił za bycie suką, to jest to, co zrobi, a ja nie mogę go powstrzymać. – Urwał, potem powiedział: – Albo raczej tego nie zrobię. Poczułam chłód ostrza, wbitego w skórę. Strużka krwi spłynęła po mojej szyi, a następnie spadła na koszulkę i zrobiła wielką, czerwoną plamę. Skrzypienie skóry zabrzmiało, jakby Jacob uwolnił mnie i usiadł z powrotem. Chciałam walczyć, krzyczeć i drapać paznokciami twarz Logana, dopóki nie będzie krwawił, jak ja. Nawet rozważałam wyskoczenie z samochodu i obliczałam szanse z moimi obrażeniami, ale zamiast tego siedziałam cicho i wpatrywałam się w

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 35  

drogę. Po dziesięciu minutach ciszy, Logan pchnął w moją rękę butelkę wody i dwie tabletki. – Połknij. Rozważałam rzucenie nimi w niego przez około sekundę i sądzę, że wiedział o tym, bo jego grymas pogłębił się. Wtedy pomyślałam o ukryciu ich pod językiem, ale jakiekolwiek by te pigułki nie były, nie zabiją mnie; z łatwością mogli zrobić to już teraz. Wrzuciłam tabletki do ust, następnie wypiłam duszkiem każdą kroplę wody. Byłam tak cholernie spragniona, że czułam, jakby moja skóra marszczyła się niczym u martwego zwierzęcia, pozostawionego w pustynnym słońcu. – Sprawdź ją. Zanim zorientowałam się, co się dzieje, Jacob chwycił mój podbródek i ścisnął – mocno. Nie miałam żadnego wyboru, jak tylko otworzyć usta. Jego palec wsunął się do środka, zostałam zakneblowana i zakaszlałam, kiedy prymitywnie przeszukiwał moje usta, aby zyskać pewność, że połknęłam tabletki. Posmakowałam papierosów i marzyłam, by dostać odrobinę wody, aby wypłukać usta po tym, jak skończył. – Czysto. Logan przytaknął. – Przekraczamy granicę. – Wyjął paszport z tylnej kieszeni dżinsów i sapnęłam, kiedy otworzył go i dostrzegałam swoje zdjęcie. Później, przy okazji, zobaczyłam okrągłe, plastikowe opakowanie – moje tabletki antykoncepcyjne. Rzucił mi je na kolana. Boże, pomyślał o wszystkim. Zastanawiałam się, dlaczego się przejmował czy wzięłam pigułki, czy nie. – Będziesz czuć się senna. Jeśli będziemy mieli szczęście, nie zostaniemy zarzuceni pytaniami, ale jeżeli postanowią, że chcą z tobą porozmawiać i się obudzisz – jedziemy na wesele w Ohio. Wszyscy jesteśmy przyjaciółmi, a panna młoda jest twoją przyjaciółką, Kat. Mamy ubrania w bagażniku, by udowodnić to wszystko, więc nawet nie myśl, żeby podskakiwać. Kat. Och, Boże, Kat. Zamknęłam oczy i pomyślałam o ostatnim razie, kiedy ją widziałam. Śmiałyśmy się. Szczęśliwe. Kolejny szloch uciekł z mojego gardła. – Emily? – Jego głos był szorstki i wbił się we mnie. – Historia? Masz to? Potaknęłam. – Słowa, Emily. – Co? – Zawsze będziesz mi odpowiadała słowami.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 36  

– Tak. – Napłynęło do mnie upokorzenie, jakby mówił do dziecka, nie mogłam zrozumieć faktu, że uprawiałam seks z tym mężczyzną. Trzymał mnie w ramionach, spałam w nich. Nie mogłam pojąć, że Logan zachowywał się w taki sposób. Miał być gwiazdą rocka. Miał zespół. Miał przyjaciół. Dlaczego miałby porzucić wszystko, aby mnie porwać? Czyżby to wszystko było kłamstwem? Położyłam głowę na siedzeniu i zamknęłam oczy, łzy groziły wypłynięciem. Nie, nie dam mu tej satysfakcji. Zasłużył na nienawiść, a nie moje łzy. Czymkolwiek mnie naćpał, efekt zaczął być widoczny i musiałam zasnąć. W pewnej chwili usłyszałam głos i na moment otworzyłam oczy, ale byłam za bardzo zmęczona, zwinęłam się przy oknie i wróciłam do snu. Byłam pod wpływem narkotyków przez trzy dni. Samochód zatrzymywał się po pożywienie, benzynę i toaletę. Przez większość czasu spałam, zbyt wycieńczona, żeby walczyć z Loganem oraz za słaba, aby zrobić cokolwiek, poza jedzeniem, gdy podawano pokarm i chodzeniem do łazienki z Jacobem, który stał za drzwiami. Za pierwszym razem Logan zaproponował, że mnie zabierze, ale spotkał się z odmową, kiedy pochwycił mnie Jacob. Od tamtego momentu Logan zostawał w samochodzie. Gdziekolwiek szłam, szedł Jacob. Drugi facet, Dave, który wyglądał na Hiszpana i mówił bardzo niewiele, był samotnikiem i nigdy mnie nie dotknął, nawet wtedy, gdy potknęłam się, wysiadając z samochodu i był najbliżej, aby mi pomóc. Te dni były mglistymi oparami grozy. Odnosiłam wrażenie, jakbym mieszkała na dnie studni, zmarznięta i samotna, oddychająca z trudem, a kiedy brałam oddech, wdychałam nieświeże powietrze. Usłyszałam, jak okno Logana opada na dół, potem jego jałowy głos. – Jesteśmy. Otwórz bramę.   

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 37  

Rozdział trzeci Dzień 6 Gdziekolwiek byliśmy, miejsce było całkowicie otoczone wysokimi ceglanymi murami, strażnicy stali u bram, a kilku z nich spacerowało po okolicy z owczarkami niemieckimi. Obiekt był ogromny, złożony z kilku mniejszych budynków i jednego głównego, który wyglądał na rezydencję. Logan wjechał na długi, wąski podjazd, a następnie zatrzymał się przy domu i wyłączył silnik. Spojrzałam na niego, moje ciało zatrzęsło się, kiedy zdałam sobie sprawę, że gdziekolwiek byliśmy, nie było to miejsce, w którym chciałam być. Rękoma ścisnął kierownicę tak mocno, że jego kostki pobielały i usłyszałam trzask skóry. To mnie wystraszyło. Nie, to mnie przeraziło. Wysiadł z samochodu, podobnie jak dwóch mężczyzn z tyłu, a ja siedziałam z kolanami przyciśniętymi do piersi, obserwując, jak rozmawiał z nimi i kiwał w stronę domu. Obaj zniknęli w środku, a Logan wpatrywał się we mnie przez przednią szybę. Jakby nie był w stanie się poruszyć, jego ciało zesztywniało i w każdym calu wyglądał na agresywnego wojownika, a nie łagodnego rockmana, który napisał mi piosenkę, której nigdy nie miałam okazji usłyszeć. Skierował się do mnie, a ja chciałam zniknąć w skórzanym fotelu. Nie mogłam kontrolować drżenia i to mnie zezłościło, że Logan mógł to zobaczyć. Chciałam być trudna, aby nie poczuł ode mnie nic, oprócz gniewu, ale panika wkraczająca na całe moje ciało była zbyt przytłaczająca. Drzwi się otworzyły. – Wysiadaj. Zajęło mi kilka prób, by odpiąć pas, bo moje ręce trzęsły się tak bardzo. Kiedy w końcu to zrobiłam, złapał mnie za przedramię i wyciągnął. – Rób dokładnie tak, jak

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 38  

mówię. – Jego głos był niski, gdy powiedział: – Nie patrz na nikogo. Przez cały czas, oczy w dół i nie odzywaj się, chyba że zadano ci pytanie. – Gdzie jesteśmy? Logan? Proszę, dlaczego mi to robisz? – Nie potrafiłam się powstrzymać. Słowa bardzo szybko wypadały z moich ust, jedno po drugim. Przez chwilowe połączenie, poczułam, że był zdruzgotany, w momencie gdy Logan złapał mnie za ramiona i potrząsnął. – Jeszcze tego nie łapiesz, Emily? Raul cię posiada. Jest bezwzględny, złamie cię, będzie torturował, a kiedy zaczniesz błagać o litość, zacznie torturować trochę bardziej. – Jego obite palce zacisnęły się, a ja się skrzywiłam. – Nie spieprz tego. Złamałam się. Nie mogłam się powstrzymać i nienawidziłam siebie za to, że upadłam tak nisko, by pozwolić mu albo komukolwiek innemu zobaczyć, jak to robię, ale tej jednej sekundy pozwoliłam przerażeniu chwycić mnie, kiedy powiedziałam: – Boję się. Logan spojrzał na mnie oczami, które były zimne, ciemne oraz bez iskry... czegokolwiek. – Powinnaś. Mój oddech przyspieszył, w tym momencie wiedziałam, że muszę stawić czoła mojemu lękowi z determinacją i pokonać go, inaczej umrę. Logan nie miał zamiaru mnie uratować; tylko ja mogłam to zrobić. Wchodząc do czegoś, co wyglądało na ogromną jadalnię, pochyliłam głowę, jak powiedział Logan, lecz mój wzrok wędrował w górę. To była niekontrolowana reakcja. Przetrwanie, może, nie wiem dlaczego, ale byłam w obliczu nieznanego i musiałam spojrzeć na to, co obce. Sala była wypełniona kilkunastoma mężczyznami, większość siedziała przy długim, drewnianym stole, obładowanym jedzeniem. Mogłam poczuć zapach serów, win i słodyczy szerokiego wyboru owoców. Dźwięk śmiechu odbijał się echem od ścian wraz z brzdękiem szklanek oraz rozmawiających i krzycząc mężczyzn. Ale to subtelne dźwięki jęczenia i łkania przykuły moją uwagę. Serce zaczęło mi walić mocniej i szybciej. Odgłosy brzmiały moralnie niewłaściwe. Przypominały uwięzione zwierzęta w klatkach i ich szloch rozpaczy. Uniosłam głowę, wzrokiem przeszukując pokój, dźwięki mnie przyzywały. Na podłodze leżała drżąca, naga dziewczyna. Potem kolejna, przywiązana do krzesła.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 39  

Pod stołem. W rogu pokoju klęczała kolejna. Moje oczy rozszerzyły się, a oddech uwiązł w gardle, gdy struchlała patrzyłam na kobiety... Były młode, niektóre może młodsze ode mnie. Mój żołądek skurczył się i raptownie szarpnął, zatoczyłam się do tyłu, walcząc z chwytem Logana, gdy krztusiłam się suchymi torsjami ze wstrętu na scenę przede mną. Kiwałam głową w przód i w tył, w kółko. – Nie. Nie... – powtarzałam z ręką na ustach. Jedna dziewczyna klęczała u stóp mężczyzny, podczas kiedy on podawał jej kawałki mięsa, jak psu. Nosiła metalową obrożę, posiadała łańcuch przymocowany do pasa mężczyzny. Była naga i widziałam czerwone pręgi, ciągnące się wzdłuż jej kręgosłupa. Pod stołem, kolejna dziewczyna znajdowała się między nogami mężczyzny z nadwagą. Była... jej usta były na jego fiucie, gdy jęczał i pchał w jej twarz. Ale to dziewczyna na czworakach, znajdująca się najbliżej mnie, była jedyną łkającą cicho. Jej policzek był wciśnięty w podłogę, a tyłek uniesiony w powietrze, kiedy młody mężczyzna pompował w nią od tyłu. On także był nagi i nosił obrożę, miał blizny ciągnące się wzdłuż pleców. – Emily. Alfonzo stał obok dziewczyny, śmiejąc się i popijając wino, kiedy patrzył z obrzydliwym błyskiem w oczach. Inny mężczyzna, wysoki i szczupły, który wyglądał, jakby miał około trzydziestu lat, stał obok Alfonzo, również obserwując, ale nie był uśmiechnięty. Dziewczyna. Boże, oczy dziewczyny wpatrywały się w... nic. Obojętne i puste, a jednak pełne łez. Jej ciało kołysało się, włosy poruszały się od ruchu. Wtedy Alfonzo podniósł szpicrutę i uderzył w plecy mężczyzny, powiedział: – Mocniej. – Wówczas to straciłam. Hiperwentylowałam, tym razem nie zdołałam tego powstrzymać. Odwróciłam głowę i pochyliłam się, kaszląc i dławiąc się. Nie mogłam dostrzec dziewczyny, która krzyczała, ale wiedziałam... Wiedziałam, że to ta z martwymi oczami. – Nie. Nie. – Mój umysł był niczym tornado wypełnione dźwiękami i obrazami tego, gdzie przyprowadził mnie Logan. Koszmary nie mogły się z tym równać. To, o

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 40  

czym myślałam, że nie mogło istnieć na tym świecie... Świadomość, że ludzie potrafią być tak okrutni. Że ci... niewolnicy... dziewczyny... były ukryte przed oczami świata, ale żywe i prawdziwe. Logan przyciągnął mnie do swojego boku. Jego głos był niski, jak i ton, kiedy szepnął mi do ucha: – Pozbieraj się. Powiedziałem, byś nie patrzyła. Musisz nauczyć się mi ufać. Był kłamcą. Nie ufałam ani jednemu słowu wychodzącemu z jego ust, ale mimo to potaknęłam, ponieważ nie wiedziałam, co innego miałabym zrobić, kiedy przerażenie kopnęło mnie w brzuch. Brałam oddech po oddechu, sapałam, kończyny drżały, kiedy patrzyłam na kamienne płytki pod stopami i próbowałam wyrzucić obrazy z głowy. Nie chciały mnie opuścić. Odgłosy, płacz i krzyki, wygląd dziewczyny z policzkiem wciśniętym w podłogę. Zacisnęłam powieki, desperacko próbując zablokować to, co zobaczyłam, ale nie odchodziło. Jak Logan mógł tam stać, tak odporny na ten horror? Czy on w ogóle był człowiekiem? Nie, żaden z nich. Usłyszałam wolne, poufałe kroki, a chwyt Logana na moim ramieniu zacisnął się, moje ciało zesztywniało. – Myślałem, że po kilku dniach pod twoją opieką, będzie lepiej przygotowana na to, co ją czeka. – Głos brzmiał tak samo, jak ten w domu, w którym byłam bita. Zapach potu i czosnku rozchodził się od niego. – Spójrz na mnie – rozkazał. O Boże. Nie chciałam, ale byłam przerażona tym, co by się stało, gdybym tego nie zrobiła. Gdy uniosłam głowę, od razu go rozpoznałam. Mężczyzna z walki Sculpta z dwoma ochroniarzami, Jacobem i Daveꞌm. Pamiętałam, jak wnikliwie obserwował Logana po tym, jak wygrał walkę. Tamta noc wydawała się tak dawno temu. Palec mężczyzny znalazł się pod moją brodą, wzdrygnęłam się od jego dotyku. Jego pięść uderzyła mnie w brzuch tak szybko i mocno, że zatoczyłam się do tyłu i upadłabym, jeśli Logan nie trzymałby mnie za rękę. Rozpaczliwie próbowałam zassać powietrze, które mi odebrał. – To było niepotrzebne, Raul – oznajmił spokojnym, powściągliwym głosem Logan. – Niczego jej nie nauczyłeś – krzyknął. – Niczego!

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 41  

Głos Logana pozostał pod kontrolą, gdy odpowiedział: – Była pod wpływem narkotyków. – Dałem ci ją w dobrej wierze, ale jeśli się nie dostosuje, wtedy wezmę ją dla siebie i zostanie sprzedana. – Myślisz, że nie wiem, czego się od niej oczekuje? Nie myśl, że przez sekundę zapomniałem, Raul. Będzie się zachowywała. – Logan przyciągnął mnie mocniej do swojego boku, czułam każdy jego mięsień, napięty i sztywny. – Kiedy moja pierwsza walka? – Za dwa dni. – Usłyszałam, jak Raul powłóczy nogami, aż staną naprzeciwko mnie. – Pamiętasz, co powiedziałem, Sculpt? Nie śmiałam unieść wzroku, ale poczułam, jak ręka Logana na moim ramieniu napina się. – Jestem tu, by walczyć, Raul. Nie przegram, więc nigdy o to nie pytaj. – Nie podoba mi się twoje nastawienie. Nauczyłem cię lepiej. – Nie nauczyłeś mnie niczego, oprócz walki. Jestem tutaj i będę walczył, ale dostanę to, czego chcę. – Więc wytrenuj ją i trzymaj na krótkiej smyczy, inaczej przejmie ją Alfonzo, a ona pójdzie na aukcję. Zostałam upokorzona i zdewastowana, kiedy zobaczyłam, jak Logan wzrusza ramionami. – Jest moja, ponieważ chcę ją pieprzyć. Kiedy się nią zmęczę, możesz z nią zrobić, co zechcesz. O Boże. Nie. Nie. Byłam tak wściekła i przerażona, sapiąc na wszystko, co nie miało sensu, że po prostu nie potrafiłam dłużej utrzymać swojego zdrowia psychicznego. Usłyszenie tych słów, z łatwością wypływających od mężczyzny, w którym byłam zakochana, było jak opuszczenie kotwicy na brzuch, z olejem zalewającym całą hałastrę motyli, zaciemniającym miłość, którą kiedyś do niego czułam. Nienawidziłam go. Nienawidziłam go tak bardzo, że w tej chwili nie mogłam się powstrzymać. Zatoczyłam się do tyłu i mocno uderzyłam go w twarz. Wtedy splunęłam na niego... odwróciłam się i splunęłam na Raula. – Dranie. Obrzydliwe, pieprzone pasożyty. – Moje wrzaski zyskały uwagę całego pomieszczenia i chociaż wiedziałam, iż to, co zrobiłam nie mogło być dobre, poczułam się niewiarygodnie niesamowicie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 42  

Potem leżałam na podłodze z kolanem pchającym mój krzyż, a ręce wciskały twarz w kamienną podłogę. Krzyknęłam, gdy moje ramiona zostały wykręcone za plecami, a coś szorstkiego i sztywnego owinięto wokół nadgarstków. Później Jacob postawił mnie na nogach. Spojrzałam na Logana. – Nienawidzę cię. Zabiję cię. – Zostałam mocno uderzona w bok głowy i poczułam krew spływającą po policzku. – Jesteś potworem. – Twarz Logana pozostała niewzruszona moimi słowami, kiedy przeszył mnie jego zimny wzrok. – Wiecie, co robić – powiedział Raul, jego oddech sączył się do moich nozdrzy. Jacob przytaknął. – Nie – powiedział Logan, jego głos był głębokim, mrocznym dudnieniem. – Zajmę się nią. – Obraziła zarówno nas, jak i pokój pełen ludzi. Będzie traktowana jak inni. Masz szczęście, że nie rozebrałem jej do naga i nie pozwoliłem każdemu mężczyźnie tutaj zrobić to, co mu się podoba za tę zniewagę. Walczyłam z Jacobem, ale był duży, dla niego byłam jak nieznośny, mały Chihuahua. – Emily, przestań. – Polecenie Logana przedarło się przez panikę i gniew, i ustałam w bezruchu. Nie wiem, skąd to wiedziałam, może instynkt, albo sposób w jaki jego oczy patrzyły na mnie, niezachwianie, ale byłam świadoma, że muszę przestać walczyć. – Nie możesz tutaj walczyć, Emily. Nigdy. – Wskazał podbródkiem na Jacoba i nagle zostałam odciągnięta. To było prawie jak bycie oddzielonym od bezpiecznej sieci – Logana. Nie była duża i przeszywały ją dziury, ale wciąż miałam z nim jakieś połączenie, i nawet jeśli już mu nie ufałam, nie chciałam zostać od niego zabrana. Spojrzałam przez ramię. Logan stał w tym samym miejscu, patrząc na mnie. Nigdy nie przeniósł wzroku, nigdy nie rzucił okiem w bok. Gdzieś wewnątrz siebie, miałam nadzieję, że powstrzyma Jacoba. Że przybiegnie po mnie, krzyknie, zrobi coś, ale on po prostu obserwował. Błagałam i miałam nadzieję, że z powrotem zmieni się w mężczyznę, który przygarnął mnie do swojego serca. Krzyczałam na niego w milczeniu, by zawalczył o mnie, kiedy zniknęłam z jego punktu widzenia.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 43  

Byłam tak przerażona, że upadłam tak nisko, by błagać. – Proszę. Obiecuję, że będę dobra. Zabierz mnie z powrotem do Logana. Jacob zignorował mnie, jak robił to w ciągu ostatnich trzech dni. Nie skierował do mnie ani jednego słowa. Zamiast tego, jeżeli chciał, żebym coś zrobiła, mówił do Logana, który potem mi przekazywał. Przeciągnął mnie wzdłuż szerokiego korytarza z obrazami olejnymi nagich postaci na aksamitnych, brązowych ścianach sztukaterii. Niektórymi z nich były kobiety, innymi dwie kobiety lub mężczyzny i kobiety razem. Były to piękne obrazy i przypuszczałam, że były warte fortunę. Gdziekolwiek byliśmy, miejsce cuchnęło pieniędzmi. Jacob wsunął klucz do zamka i otworzył drzwi. Ciężkie drewno zatrzeszczało, a kiedy zobaczyłam schody prowadzące w dół, w ciemność, zaczęłam się trząść. – Proszę. – Wycofałam się z jego uścisku i pokręciłam głową. Zrobiłabym wszystko, by ponownie nie zostać samą w ciemności. – Nie. Będę dobra. – Nienawidziłam słów, które byłam gotowa wypowiedzieć, ale nie potrafiłam ich powstrzymać. Zaczęłam hiperwentylować, gdy Jacob pociągnął mnie do przodu. – Nie. Nie. Proszę. Jacob zignorował moje błagania, gdy przeciągnął mnie przez drzwi, a potem w dół po schodach. Zaczęłam płakać, kiedy znajomy zapach stęchlizny zatopił się we mnie. Nie mogłam ponownie zostać zamknięta. Strach chwycił mnie i szarpnęłam się w uścisku Jacoba. Moje ciało poruszało się jak uwięziony kawałek papieru, rzucający się na wietrze. Moje wnętrzności zostały rozerwane na części, poszarpane, piekące strachem. Jacob spokojnie kontynuował schodzenie po schodach, a następnie przeszedł wzdłuż korytarza, kiedy skręcałam się w jego uścisku, przez cały czas szlochając, błagając. Pozostał niewzruszony, gdy kopniakiem otworzył drzwi i wepchnął mnie do środka. Szarpnęłam się, kiedy zatrzasnęły się za mną, po czym Jacob przekręcił klucz w zamku. Powoli odsunęłam się od niego. Otarł się o mnie i zatoczyłam się na bok, ale nie złapał mnie. Zamiast tego, podszedł do kranu w ścianie i chwycił wiadro; potem rozpoczął nalewanie do niego wody.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 44  

Odwróciłam się, chwiejnym krokiem podeszłam do drzwi i zaczęłam za nie szarpać. Nie ustąpiły. Później w nie uderzałam i krzyczałam o pomoc. Wiedziałam, że to bezsensowne, ale musiałam to zrobić. Chyba miałam kapkę nadziei, że Logan usłyszy moje przerażenie i przyjdzie. Myliłam się. Logan nigdy nie przyszedł. Jacob pchnął mnie w przeciwną stronę, na brudny materac na zardzewiałym, metalowym łóżku i pociągnął w dół. Natychmiast pomyślałam, że zamierza mnie wykorzystać, ale nie zdjął ubrań. Przytrzymał mnie w dole ciężarem swojego kolana na moim brzuchu, a następnie spokojnie przywiązał nadgarstki i kostki do łóżka. Szarpałam i ciągnęłam, próbując się uwolnić, ale wiedząc, że to bezcelowe. Patrzyłam, jak naprzeciwko łóżka, obok mojej głowy, Jacob wyciągnął składane, plastikowe krzesło, a potem przyniósł wiadro. Moje oczy rozszerzyły się ze strachu, niepewności. Jacob usiadł, sięgnął do wiadra i wyciągnął przemoczony ręcznik. Wtedy wiedziałam. Dobrze wiedziałam, co zamierzał zrobić. Widziałam to na filmach. Słyszałam, że używano tego, aby zmusić ludzi do rozmowy. Tortury. Niewyobrażalne tortury. Mokry ręcznik rzucano na ofiarę i woda zalewała twarz. Tonięcie, wielokrotne. – Nie! – Wpadłam w szał. Walczyłam z linami, kiedy Jacob położył ręcznik na mojej twarzy. – Nie. Nie. Nie. Nie. Odchylił moją głowę, wtedy przyszła woda i słowa utonęły w zniekształconych wrzaskach.              

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 45  

Rozdział czwarty Dzień 7 Otwierając się, drzwi zaskrzypiały na ciężkich zawiasach, potem usłyszałam powolne kroki. Panika i przerażenie wrosły, i spróbowałam wtopić się w materac, kuląc się ze strachu. Po podtapianiu, Jacob zawiązał mi oczy. Agonia... Panika wybuchła w każdym nerwie mojego ciała, kiedy z wysiłkiem oddychając, zasysałam wodę. Próbowałam krzyczeć, błagać, wyrwać się z więzów, które przykuwały mnie do łóżka, ale nie było ucieczki. Walczyłam o przeżycie, mimo przegrywania z każdą kroplą wody, wciągniętą z oddechem. Jacob zrobił to wielokrotnie, wylewając wodę na ręcznik na mojej twarzy. Błagałam, aby przestał, gdy pozwolił mi odkaszlnąć i odetchnąć przez kilka minut. Płakałam i obiecywałam robić to, czego chciał. Zignorował moje błagania i zrobił to ponownie, a ja zostałam zakneblowana, dławiłam się i szarpałam. Wtedy, gdy skończył, zdjął ręcznik i w zamian zawiązał mi oczy. Kroki się zbliżały. Wracał Jacob? Ponownie zamierzał mnie torturować? Chciałam walczyć, ale byłam świadoma, że to jedynie sprawi, iż będzie jeszcze gorzej. Więc pozostałam spokojna i nieruchoma, kiedy kroki się zbliżały. Następnie odetchnęłam znanym zapachem, który przypominał świeżo ściętą trawę – Logan. Ulga. Tak, poczułam ją. Może nie powinnam, ale tak było.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 46  

Łzy odeszły, nie byłam pewna dokąd. Ukradł je. On, czy Jacob? Nie miałam pewności, bo Jacob mnie złamał, a Logan zrujnował. Wypełniły mnie skażone myśli o Loganie. Nienawiść musiałam trzymać w ukryciu i pod kontrolą, ponieważ gdyby mnie zostawił, straciłabym zupełne połączenie z rzeczywistością, którą opuściłam. Już nigdy więcej nie będę tą samą dziewczyną; chciałabym przynajmniej pozostać przy zdrowych zmysłach. Poczułam miękkie pieszczoty palców na ramieniu i podskoczyłam. Jego dotyk zamarł i poczułam jak się przesuwa, jakby z wahaniem. Potem odszedł. Przygryzłam wargę, aby powstrzymać się od błagania, by wrócił, by mnie uwolnił, zabrał stąd. Wrócił zamaszystym krokiem i tym razem rozwiązał liny, które przykuwały moje nadgarstki i kostki do łóżka, i delikatnie pomógł mi usiąść. – Emily. – Jego palce prześledziły bok mojej twarzy, a następnie krzywiznę szyi. – Nie możesz tutaj walczyć. Jego znajomy dotyk obudził zalane olejem motyle i zrobiło mi się niedobrze, że moje ciało reaguje na jego dotyk w ten sposób. Przygryzłam mocno wewnętrzną stronę policzka, aż posmakowałam krwi. – Rozumiesz, dlaczego? – Tak. – Nie miałam innego wyboru. Godziny, które spędziłam z zawiązanymi oczami, drżąca, zmokła, zmarznięta i samotna, podczas gdy rozmyślałam nad swoim życiem. Walka z nimi jedynie czyni to dla mnie trudniejszym. Nie zbiją mnie. Nie, zamiast tego sprawią, że będę cierpiała każdego dnia, dopóki nie dam im tego, czego pragną. Widziałam dowód w postaci tych dziewczyn. Nie było ucieczki ani krycia się przed tym, gdzie Logan mnie wywiózł. Nie było walki. Wszystko, co mi pozostało to przetrwanie i nadzieja. – Dobrze. – Umieścił rękę pod moim łokciem, pomógł mi stanąć, po czym wyprowadził z pomieszczenia. Nie usunął opaski, a ja nie zapytałam. Szliśmy przez chwilę, przechodząc przez drzwi i skręcając, aż poczułam słońce ogrzewające moją nagą skórę. Wdychałam zapach gotowanego mięsa i dymu, jakbym była przy grillu. Zmieszany z zapachem kwiatów i... Logana. Miałam ochotę zerwać opaskę. Z powodu godzin bez wzroku, wszystkie inne zmysły zostały wyostrzone. Niepokój wkradał się we mnie z każdym krokiem. Nie miałam pojęcia, gdzie idziemy, i czy znowu miałam zostać poddana torturom. Boże,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 47  

mógłby prowadzić mnie do jamy lwów i nie byłabym tego świadoma. Strach przed nieznanym eskalował z każdym krokiem i zaczęłam drżeć tak mocno, że potknęłam się. – Emily. – Jego głos był opanowany i spokojny, i z jakiegoś powodu uspokoiło mnie to na tyle, aby utrzymać marsz. Jęknęłam, gdy usłyszałam, jak drzwi się za nami zamknęły. Logan położył ręce po obu stronach mojej głowy i zastanawiałam się, czy miał zamiar skręcić mi kark, ale kiedy jego palce zaczęły bawić się węzłem chusty, odetchnęłam z ulgą. Przerwał, a następnie ręce opadły. – Emily... Jesteś bezpieczniejsza, jeśli nie widzisz. Zadrżałam tak mocno, że moje zęby zaczęły szczękać. Nie byłam pewna, czy to z osłabienia kończyn, czy strachu, co zamierza zrobić. Słyszałam, jak przechadza się po pomieszczeniu, zatrzymuje i wraca do mnie. Jego ton był... zabójczy. Nigdy wcześniej nie słyszałam, by czyjś głos wibrował tak kontrolowaną furią. Podskoczyłam, gdy jego dłoń dotknęła mojego policzka. – Musisz się mnie bać, a nie nienawidzić. Tak było. Bałam się go. Ale myślę, iż nienawidziłam bardziej. Nie, wiedziałam, że nienawidziłam bardziej. Za to, co zrobił. Za to, co nadal robił. Za zdradę. Przede wszystkim, za zmatowienie czegoś tak pięknego i uczynienie tego brzydkim. Ufałam mu. Oddałam mu się, a on mnie wziął, obrał z warstw duszy, dopóki nie zobaczył wszystkiego. Wtedy porwał. – Rozumiesz, co musi się tutaj wydarzyć? Potaknęłam. Tak było. Rozumiałam, czego Logan ode mnie chciał. Chciał tego, co stało się tej dziewczynie z martwymi oczami. Dziewczyna kołysała się w przód i w tył, podczas gdy jakiś facet walił w nią od tyłu. Chciał dziewczyny pod stołem. Chciał kompletnego podporządkowania. Chciał, żebym została jego niewolnicą. – Odpowiedz mi. Sapnęłam na jego szorstki ton. – Tak. Tak, rozumiem. Jego palec pieścił moją dolną wargę. – Otwórz. – Nie chciałam. Boże, mój umysł walczył z tym, a mimo wszystko przełknęłam dumę i otworzyłam usta. Jego

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 48  

palec wślizgnął się do środka, chciałam ugryźć mocno, ale nie zrobiłam tego. – Ssij. – To również zrobiłam. – Dobra dziewczynka – uspokajał. Jego druga ręka znalazła się wokół mojej talii i przysunął mnie do siebie. Pozostałam opanowana, wykorzystując oddychanie, żeby wyciszyć panikę, obezwładniającą całe ciało. Będąc niewidomą, przechowywany strach ożył we mnie. To jest to, czego chciał, strachu. – Zostaw nas. Sapnęłam, nie byłam świadoma, iż nie jesteśmy sami. Usłyszałam mijające nas kroki, a potem otwieranie i zamykanie drzwi. – Raul cię testuje. – Przesunął palcem po moim obojczyku, a następnie w dół, na szczyt piersi. – I mnie. – Lekki jak piórko dotyk przemknął przez moje brodawki, powodując, że stały się sterczące, jakbym pragnęła jego dotyku. Boże, dlaczego mój organizm reagował na niego w taki sposób? Dlaczego? Jak mogło podobać mi się to, co robił? Dlaczego pojawiło się znajome ukłucie między nogami? Nie. Stop. Zesztywniałam i spróbowałam zignorować jego ruchy. Zablokować go. Nie dopuścić do siebie. – Proszę, Sculpt, pozwól mi odejść. – To było naturalne, nazwanie go Sculptem, jakby użycie prawdziwego imienia mogło mnie w jakiś sposób osłabić na działanie jego mocy. – To nie jest możliwe. Gniew gotował się na granicy rozsądku. – Więc, co dostałeś za sprowadzenie mnie tu? Oprócz satysfakcji obserwowania bitej, torturowanej i poniżanej kobiety? – Odważnie postawiłam pytanie, wiedząc, że może nie odpowiedzieć, ale z nadzieją, że coś mi da. Dłoń znieruchomiała na mojej szyi. Przez chwilę myślałam, że zamierzał mnie udusić, ale pozostał w całkowitym bezruchu i spokoju. Czekałam na uderzenie lub zaciągnięcie z powrotem do piwnicy, zmartwiłam się, że się odezwałam, kiedy nie powinnam. Chciałam uciec i skryć się – skulić ze strachu. Byłam przerażoną i drżącą myszą z powodu każdego pisku, jaki wydałam, bądź też ruchu. Byłam tak niepewna wszystkiego, do czego dążyłam, jedyne zapewnienie jakie mogłam dostać pochodziło od Logana. – Dostałem ciebie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 49  

Poczułam szarpnięcie palców na skórze. Logan był opanowany niczym skała; ani drgnął. Nigdy się nie zawahał. W jego odpowiedzi było coś więcej. Raul może i oddał mnie Loganowi, ale było coś jeszcze, o czym mi nie mówił. – Czemu? Dlaczego to robisz? Czy wszystko, co mieliśmy... – Nie potrafiłam dokończyć zdania. Nie powinnam pytać, a jednak straciłam kontrolę. Pragnęłam odpowiedzi. Dowiedzieć się, dlaczego zwabił mnie w pułapkę. Logan wciągnął mnie w głąb pokoju, po czym zwrócił twarzą do siebie, ręce położył na moich ramionach. – Boisz się mnie, Emily? Bo jeżeli nie, Raul będzie wiedział. Jest lepszy od innych w rozpoznawaniu strachu. Dasz mu coś innego, będzie wiedział. Wtedy mamy do czynienia z czymś większym, niż możesz sobie wyobrazić. – Nienawidzę cię – wykrzyczałam, a jego uścisk zacisnął się. – Wiem. – Jego głos był spokojny i opanowany, jakby niezależny od moich słów. – Ale strach musi zastąpić nienawiść. Pamiętasz, czego cię uczyłem? Nie możesz tego tutaj mieć. Czego mnie uczył? Samoobrony? Co ... ? I wtedy to do mnie dotarło; kiedy uczył mnie walki, chciał gniewu. Po tym, jak Logan niechętnie zgodził się zostać moim nauczycielem, zabrał mój strach i przekształcił go w kontrolowaną złość. Dodawał mi pewności siebie, żeby oddać cios, a teraz... teraz z powrotem chciał strachu? – Będziesz się mnie bać, Emily. A jeśli nie... sprawię, ze będziesz. – Jego słowa były szorstkie i niewzruszone. To wysłało dreszcz wzdłuż mojego kręgosłupa. Czy się go bałam? Tak. Bałam się tego, kim się stał, czym był oraz tej zimnej, pozbawionej emocji twarzy, którą kiedyś myślałam, że znam. Bałam się tego, jak moje ciało wciąż na niego reagowało. Jak mnie zdradzało. I tak, bałam się, że odda mnie Raulowi. Ponieważ to jego najbardziej się obawiałam i nie byłam pewna, czy byłabym w stanie to przetrwać. – To jest jego interes. Raul porywa dziewczyny, kobiety. Zostają wyszkolone, następnie zlicytowane. Przynoszą mu sporo pieniędzy. Ty przyniosłabyś mu sporo pieniędzy. – Kat i Matt…

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 50  

– Masz dwadzieścia lat, wystarczająco dużo, żeby zniknąć. Raul sprawił, że zniknęłaś. Jedna więcej zaginiona dziewczyna nie sprowadzi policji do Meksyku, szukającej cię, zwłaszcza z matką, która ma córkę w dupie. Zabolało, ale niestety była to prawda. Moje tętno wzrosło i oblizałam suche, spękane wargi. Kat i Matt nie poddaliby się w mojej sprawie. Przyjdą po mnie; muszą. Złapał mnie za nadgarstki i związał je czymś, co przypominało linę. Zaczęłam hiperwentylować, obawiając się tego, co zrobi, przestraszona byciem tak wrażliwą. – Tak. – Tak, co, Emily? – Tak, boję się ciebie. Panowała cisza, kiedy kontynuował zawiązywanie lin. Wszystko, co mogłam usłyszeć to chropowaty nylon, który przemieszczał się tam i z powrotem, cokolwiek robił, po tym, jak obwiązał nadgarstki. Nagle mnie puścił i usłyszałam oddalające się kroki, jakby był zły. Potem drzwi zatrzasnęły się w przeciwnym kierunku do tego, którym weszliśmy do pokoju. Upadłam na kolana, nadgarstki były związane, a skóra zimna i wilgotna, i... brudna. Czułam się tak brudna, wewnątrz i na zewnątrz. Przez kilka dni nosiłam te same ubrania, żadnego prysznica, mało jedzenia. Drzwi ponownie się otworzyły. Kroki. Stanął przede mną. – Istnieją zasady, których musisz przestrzegać. Klękaj, kiedy ktoś wchodzi do pokoju. Nigdy się nie odzywaj, chyba że zostaniesz zapytana. Głowę trzymaj pochyloną, a jeśli chcesz żyć, poddasz mi się. – Złapał moje nadgarstki, podciągnął mnie na nogi i uniósł ramiona nad głowę. Poczułam, że coś rozcina linę. Pozwolił mi odejść. Szarpnęłam i uświadomiłam sobie, że zostałam przywiązana do czegoś nade mną. Pociągnęłam mocno, ale nie byłam w stanie się uwolnić. Panika pełzła po mojej skórze. Jego knykcie głaskały moją szyję, a następnie poczułam szarpnięcie za dekolt koszuli. Jednym ruchem zdarł ją z mojego ciała.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 51  

W myślach błagałam Logana. Błagałam i krzyczałam, żeby mnie wypuścił, ale nigdy nie wydałam dźwięku. Wzięłam kilka głębokich oddechów, wiedząc, że walka przedłuży to, co zamierzał ze mną zrobić. Jego ręce rozpięły dżinsy i je również ściągnął; moje majtki podążyły za nimi. Wisiałam, naga, drżąca i niewidoma. Degradacja była tak potężna, że chciałam zapaść się pod ziemię i umrzeć. Ujął moją brodę. Miękko i delikatnie, jakby starał się dodać mi otuchy. – To jest w tobie. Widziałem siłę – szepnął Logan. Przejechał palcem po moim policzku, następnie przez usta. – Musisz być tutaj lwem, Eme. Zdusiłam szloch na dźwięk jego głosu, ten, który znałam i kochałam. Chłód został rozproszony, a mój umysł krzyczał na niego. Usłyszałam skrzypienie otwieranych drzwi. – Jest na ciebie gotowy. Ręka Logana unieruchomiła mnie. – Nie krzycz. Podskoczyłam na ton jego zimnego głosu. Puścił mnie i usłyszałam, jak kroczy przez pokój, a potem nagle obraca się z powrotem. – Postępuj zgodnie z zasadami. Jeśli tego nie zrobisz... będziesz stracona dla tego świata, a ja nie mogę tego powstrzymać. Może chcę zostać stracona. Tak. Nie. Boże. Chciałam wrócić. Mój umysł tak się skręcał, że nie mogłam myśleć. Byłam przywiązana do mężczyzny, który już nie istniał... Nie, to nie tak. Mężczyzna, którego znałam był kłamstwem. Jego oddech dryfował do mojej twarzy, a następnie ręka znalazła się w moich włosach, odchylając głowę do tyłu. – Emily – wyszeptał moje imię, jakby coś dla niego znaczyło. – Nie zawiedź mnie. – Jego słowa były zaledwie szeptem. Gdybym mogła go zobaczyć; wyobrażałam sobie jego oczy, te, które z dnia na dzień coraz bardziej przyciągały, gdy uczył mnie jak walczyć, gdy śpiewał dla mnie na polu z końmi, gdy ocierał lody z mojego podbródka. Jego słodkie słowa zostały wyszeptane głosem, który zmienił się w kochający, ten, którym obiecał mnie chronić, choćby nie wiem co. Obiecał nigdy mnie nie zranić. Obiecał. – Kiedy wrócę... pamiętaj zasady. Słyszałam, jak jego kroki cichną, po czym drzwi się zamknęły, a zamek obrócił.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 52  

Boże, pomóż mi. Nie zostawiaj mnie w ten sposób. Wróć. ~ ~ ~ Trzy godziny później Opaska była mokra od cichych łez. Straciłam czucie w dłoniach z powodu lin ciasno zawiązanych wokół moich nadgarstków. Modliłam się. O zbawienie. O śmierć. O powrót Logana. Nic we mnie nie pozostało. Nic. Pustka była niczym opróżniona skorupa, wydrążona, sama, bez ani jednej myśli, oprócz instynktu przetrwania. Moje usta były tak suche, że obecnie rozdarły się w kilku miejscach, jak małe kawałki papieru. Było mi zimno, pomimo ciepła w pomieszczeniu, kiedy godzinami stałam naga. Słyszałam nieustannie otwierające się drzwi i odgłosy kroków. Stało się to tak surrealistyczne, że przysięgam, co kilka sekund, słyszałam kroki, ale były niczym. Wyobraźnia z łatwością ze mną wygrywała i nie potrafiłam sprawować nad nią kontroli. Wyobrażenie pozostania tu na całe dnie. Głodna i samotna. Nigdy nie myślałam, że bycie samemu jest tak trudne do wytrzymania, ale cisza była jak nóż przeciągany po skórze. Strach niewiedzy. Czekanie. Niepewność, na jak długo mnie tu pozostawili. Zwisałam za ramiona, stojąc na palcach, ledwie utrzymując się wyciągniętą w górze. Agonia wyżerała drogę przez moje mięśnie, kiedy niekontrolowanie się zatrzęsłam. Wtedy, wreszcie... kroki. Głosy. Drzwi się otworzyły i sapnęłam, zwalczając szloch. Moja klatka piersiowa falowała z ulgi, i jeszcze... niepewności. Wiedziałam, iż nie oczekiwał po mnie płaczu, a jeśli to zrobię, być może zostawi mnie tutaj na dłużej. Głosy zbliżyły się do mnie. Logana i cudze. Kroki się przemieszczały, a ja się napięłam, czekając na ból albo pieszczotę. Nie wiedziałam które. Nie mogłam. Moje ciało tak bardzo cierpiało z szaleńczej obawy, że się spociłam. Wzięłam głęboki oddech, jak wtedy, gdy Logan nauczał mnie w samoobronie kontrolowania strachu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 53  

Ale to było to, czego chciał, strach. Cóż, miał go. Żyłam w oceanie niego. Dotarł do mnie znajomy zapach Raula, a moje nerwy zaiskrzyły. Proszę. Nie. Nie pozwól mu mnie zabrać. Zrobiłabym wszystko, absolutnie wszystko, aby Raul mnie nie zabrał. – Nie będę tolerował jej zachowania w moim domu, Sculpt. Niektórzy pytali, dlaczego nie zabiłem jej za brak szacunku. – Wiem, jak pracujesz, Raul – odpowiedział Logan. Dłoń Raula znalazła się nad moją piersią, miał szorstkie, zrogowaciałe dłonie, znacznie inne niż Logan. Zagryzłam dolną wargę, aż poczułam w ustach smak krwi. – Na zaufanie trzeba zasłużyć, Sculpt. Musisz na nie zasłużyć. Jak i ona. – Palcami chwycił mój podbródek. – Jest bardzo piękna. Gdy się nią zmęczysz, dostanie niezłą kwotę na aukcji. – Podejrzewam, że tak. Ale teraz, ona jest moja. Czyż nie, Emily? Nigdy. Nigdy więcej. – Tak. – Wiedziałam, że mój głos drżał. Logan, Boże, nie rób mi tego. Mimo, że nie mogłam widzieć, czułam jego napięcie. Było tak, jakby powietrze ustało na krótką chwilę, gdy sala zamilkła. – Jeśli przegrasz walkę, zostanie sprzedana. – Nie przegram. Palec Raula opadł na moje wysuszone usta i wiedziałam, co miałam zrobić. Nie chciałam tego, a mój żołądek wzburzył się gwałtownie na samą myśl. Ale zrobiłam to. Nie mogłam ponownie zmierzyć się z pokojem na dole. Nie teraz. Nie wiedziałam, czy kiedykolwiek. Wysunęłam język i polizałam go, po czym włożył go do moich ust. Raul zachichotał. – Lepiej. – Pozwolił mi ssać przez kilka sekund, potem się wycofał. Moje serce waliło tak mocno, że przysięgam, mogli je usłyszeć. Łzy osiadły na obrzeżach oczu, balansując jak piłka na półce. Zacisnęłam pięść, paznokcie wbijając w dłoń, rozpaczliwie próbując skupić się na czymkolwiek, poza tym, co się działo. Byłam zadowolona, że pozostałam z zawiązanymi oczami. To mogłoby ożywić strach przed nieznanym, ale też uratowało mnie przed ujrzeniem Raula. Patrzącego spod zmrużonych oczu jak ssę jego palec. Nigdy nie byłabym w stanie zmusić się, by to zrobić, gdybym widziała jego twarz. Czy Logan o tym wiedział? Istniał powód, dla

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 54  

którego zostawił mnie z zawiązanymi oczami? Nie. Musiałam przestać fantazjować, Logan nie zamierzał mi pomóc. – Jesteś do mnie bardzo podobny, Sculpt – oznajmił Raul. – Zdeterminowany. Wytrzymały. I widzę, że bezlitośnie pewny siebie podczas walki. – Wcale nie jestem do ciebie podobny, Raul – odpowiedział Logan. – Mam to, czego ty nie, i jest tym cierpliwość. Raul roześmiał się. – Ach, dobrze mnie znasz. Tak, to prawda. Nie jestem cierpliwym człowiekiem. – Odgłosy kroków przemieściły się, a drewniana podłoga zaskrzypiała. – Zrobi jeden błąd i odchodzi. Nie będę tolerował nieposłuszeństwa w moim domu – nigdy. Powinieneś to wiedzieć, Sculpt. Drzwi otworzyły się i zamknęły, wówczas usłyszałam klucz w zamku. Cisza. Obydwaj wyszli. Szloch dusił mnie, kiedy wybuchł tysiącami kawałków. Dlaczego nienawidził mnie tak bardzo, by to zrobić? Co zrobiłam źle? Dlaczego ja? Opaska przemokła od moich łez. Ból odszedł... Nie, był tu; mój umysł przygasił go, żeby przetrwać. Co przypominało niemoc. Tak się czułam. Zbyt zmęczona, aby walczyć. Przestraszona walką. I, Boże, tak... Ponownie chciałam być przez niego kochana. By wziął mnie w ramiona i zabrał ten koszmar. Naprawdę tak myślałam? Jak mój umysł mógł rozważać kochanie go, po tym, w co mnie wpakował? Ale to robiłam. Nie mogłam tego kontrolować. Zgarnął mnie jak nagrodę i zawładnął moim sercem, mimo że teraz rozrywał je na strzępy. Ale chciałam, aby Logan mnie ocalił. Chciałam, by mężczyzna, w którym się zakochałam, zabrał mnie z dala od tego miejsca. Chciałam, by mnie zabrał... a potem... potem chciałam go zabić. Chwilę później otworzyły się drzwi. Byłam na wpół świadoma rąk Logana na moich nadgarstkach, kiedy rozwiązał liny i opaskę. Byłam zbyt słaba i zmęczona, by zrobić cokolwiek, oprócz opadnięcia w jego ramiona. Podniósł mnie i zaniósł do łóżka, a następnie wciągnął przez moją głowę białą, jedwabną koszulę nocną. Pomyślałam, że usłyszałam, jak coś szepcze, położył mnie, ale ból zignorował jego bezużyteczne słowa, kiedy moje ciało krzyczało z agonii.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 55  

Odszedł, następnie wrócił, a materac zapadł się, gdy usiadł obok. Wziął moją prawą rękę, najpierw delikatnie obmywając ciepłą wodą, a potem aplikując krem na szczypiącą skórę. Powoli rozmasował zimne, zdrętwiałe palce, powtórzył proces z drugim nadgarstkiem i ręką. Zamknęłam oczy i pozwoliłam mu robić to, co chciał. Czułam się dobrze, mimo że chciałam bólu jako przypomnienia tego, co mi zrobił. Położył krem na stolik nocny, chwycił butelkę wody i przytrzymał przy moich wargach. Nie wahałam się, kiedy łapczywie piłam. Gdy opróżniłam połowę, zabrał ją i odłożył. Patrzyłam, jak wstał, zdejmował ubranie aż pozostał nagi. Zamierzał ze mną spać? Uprawiać seks? Wykorzystać mnie? Myślał, że to w porządku, bo kiedyś chętnie uprawiałam z nim seks? Patrzył na mnie. Odwzajemniłam spojrzenie. Żadne z nas nie poruszyło się przez, wydawało się minuty, ale prawdopodobnie tylko kilka sekund. Wyglądał piękne, i to mnie wkurzyło, że wyglądał tak pięknie, kiedy ja byłam tak brzydka. Odsunął pościel, a następnie wsunął się obok mnie. Odwróciłam się i spróbowałam odsunąć, ale spodziewał się tego i był przygotowany, owinął ramiona wokół mojej talii i przyciągnął z powrotem do siebie, więc moje plecy znalazły się ściśle przy jego piersi. Napięłam się, aż ból obrzęków nasilił się. Nie poluźnił uścisku, wtedy zahaczył nogę nad moją, jak kotwica, ciężar unieruchomił mnie w miejscu. To było dziwaczne, dotyk jego ciepłej skóry i ramion wokół mnie... to było pocieszające. Jakbym była wygłodniała tego uczucia życzliwości, przyjmowałam ją od człowieka, który pierwszy mi ją skradł. Boże, byłam tak słaba, by przyjąć wszelką delikatność, jaką oferowano? Jego usta przycisnęły się do mojego ucha, a oddech uwiązł mi w gardle. Czemu? Dlaczego to robił? Byłam tak zdezorientowana, kim był. Zimny i uczuciowo oziębły w jednej chwili, a teraz... teraz trzymał mnie w ramionach, jakby mu zależało. Palce Logana rozpostarły się nad moim żołądkiem, tuż poniżej pępka. Chciało mi się płakać. Nie z bólu, przez który mnie przeprowadził, ale przez tę chwilę, która sprawiła, że ponownie go pokochałam. Potrzebowałam, by był okrutny. Łatwiej było być przez niego zdegustowaną. Ale to... Spróbowałam odepchnąć jego ramię i odsunąć się, ale zacisnął chwyt. – Nie ruszaj się, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 56  

Zatrzymałam się. Wygrał. Kiedyś mi to powiedział. Zawsze wygrywał. Gdy leżałam w łóżku, wpatrując się w ścianę, moje nadgarstki bolały, mięśnie cierpiały od tak długiego dygotania. Czułam, jakbym się poślizgnęła. Nie mój umysł, ale ja. To tak, jakby moje ciało zostało oddzielone od myśli i emocji. Zdałam sobie sprawę, że w ten sposób czułam się bezpieczniejsza. Moje ciało było tylko narzędziem, czymś, co jest używane. Już nie miało autentycznej wartości. Mogłam odpuścić i, dzięki umysłowi, odpłynąć do bezpiecznego pastwiska. Jakiegoś miejsca, gdzie nikt nie mógł mnie dosięgnąć. Nawet Logan. Ale brakowało mi go. To było szalone, wiedziałam, ale gdzieś jakaś część mnie wciąż kochała mężczyznę, w którym się zadurzyłam. Mężczyznę, który mnie całował i kochał tak, jakby uważał, że byłam najcenniejszą kobietą na świecie. Ale to małe wspomnienie Logana, którego znałam, niepostrzeżenie znalazło się poza zasięgiem. Wyblakło i chciałam zamknąć się przed nim, zanim na zawsze się ode mnie odsunie. W ciemności, w znanych ramionach mężczyzny, którego kiedyś kochałam, udawałam. Udawałam, że był Loganem, w którym się zadurzyłam, a on był tutaj, żeby chronić mnie przed światłem dnia i rzeczywistością, która nadeszła wraz z porankiem. Zamknęłam oczy; ciepło jego nagiego ciała przy moim, a potem... potem, gdy zasypiałam, poczułam jego palce splatające się z moimi i usta całujące tył ramienia.                 

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 57  

Rozdział piąty Dzień 8 Obudziłam się, odnajdując Logana owiniętego wokół mnie, z głową ułożoną na moim ramieniu oraz ustami na skórze. Jego gorący oddech był powolny, a nawet dopasował się do bicia serca przy moich plecach. Jego ręka spoczywała ociężale na moim boku, a nasze palce były ze sobą splecione, niczym kochanków po nocy pełnej pasji. Zacisnęłam powieki, wyobrażając sobie, że nic z ostatniego tygodnia nie było prawdziwe, i że leżałam w ramionach Logana, po tym jak się za mną kochał. Obudzi się i pocałuje mnie, a ja zatracę się w jego dotyku. Poczułam ból między nogami i pozwoliłam wyobraźni zawędrować. Jego udo leżało na moim, twarde i ciepłe. Czucie jego ciężaru zalało pożądaniem każdy nerw w moim ciele. Jego dłonie pieściły skórę, delikatnie, potem zaborczo, jakby nie mógł się mną nacieszyć. Jęknęłam, kiedy wyobraziłam sobie, jak bawi się moimi włosami, podczas gdy drugą ręką ściska nasze połączone palce. Wtedy usta pocałowały mnie w ramię, a ja niemal wyskoczyłam ze skóry, gdy pragnienie wystrzeliło przeze mnie i zdałam sobie sprawę, że to już nie była moja wyobraźnia. Wysunęłam się z jego ramion tak szybko, że spadłam z łóżka. Kiedy stanęłam na nogach, Logan leżał na wznak z ręką swobodnie ułożoną na brzuchu. Odwrócił się, by spojrzeć na mnie, a ja poczułam napływający z wolna chłód w jego spojrzeniu. – Weź prysznic, Emily. – Kiwnął głową na prawo, gdzie ujrzałam drzwi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 58  

Nie zastanawiałam się dwa razy, by podążyć za rozkazem, gdy pospieszyłam do bezpiecznego miejsca w łazience, lecz nim zdążyłam zamknąć drzwi, powiedział: – Zostaw otwarte. Moja ręka spadła z klamki, chociaż wszystko, co chciałam zrobić to trzasnąć nimi i zablokować; oczywiście, nie było blokady, by utrzymać go z dala. Niezależnie od tego, zamek nie powstrzymałby Logana. Podejrzewałam, że nic nie mogło. W pewnym sensie to częściowy powód, dlaczego się w nim zakochałam. Był zdecydowany i skoncentrowany. Niezgłębiony. Pewny siebie, bez żadnego strachu. Ciągle zdeterminowany, jakby nic nie mogło go złamać. To było strasznie gorące i sprawiało, że czułam się chroniona. Teraz... to mnie przerażało. Ponieważ teraz mu nie ufałam. Zaczęłam rozpinać guziki białej koszuli nocnej, którą mi dał, a gdy spojrzałam w lustro, sapnęłam. Widział mnie. Z łóżka obserwował w odbiciu, jak się rozbierałam. Jego ręce były unieruchomione za głową, a twarz nieczytelna, kiedy się przypatrywał. Moje palce gmerały przy guzikach i zajęło mi kilka prób, aby odpiąć ostatni. Zamknęłam oczy, zsunęłam jedwabny materiał z ramion i pozwoliłam mu upaść na podłogę. Nie miałam zamiaru na niego patrzeć, próbowałam się powstrzymać, lecz otworzyłam oczy i zamarłam. Gorąco. Płonące pożądanie w ciemnych głębinach jego oczu. Spojrzał na mnie, od góry do dołu, powoli, niedbale, jakby miał cały czas na świecie... I miał. Obecnie kontrolował wszystko, co mnie dotyczyło. Gdyby stał się znudzony lub zirytowany, mógł mnie sprzedać bez chwili wahania. To sprawiało, że robiłam cokolwiek chciał. Pochyliłam głowę, więc nie mogłam dostrzec jego miny, a potem otworzyłam matowe, szklane drzwi prysznica i weszłam do środka. Zamierzał przyjść po mnie? Chciał mnie dotknąć? Trzymać mnie? Kochać się ze mną? O czym myślałam? Już nigdy nie będziemy się kochać, to byłoby pieprzenie. Pytanie tylko, czy będzie mnie do tego zmuszał, czy nie. Włączyłam kran, by skrzywić się przez zimny strumień, kiedy lodowata woda uderzyła w moją skórę. To głupie uczucie do Logana spłynęło do ścieków. Szybko umyłam włosy, po czym podniosłam myjkę, by wyszorować smród ze skóry. Pocierałam tak mocno, że stała się jaskrawoczerwona. Rozluźniłam napięty tył moich nóg, ale ominęłam plecy, gdzie skóra miała jeszcze otwarte rany. Musiałam

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 59  

pozbyć się dotyku Alfonzo, Jacoba i Raula. Logana? Dlaczego nawet nie pomyślałam o Loganie? Dlaczego nie robiło mi się nie dobrze na samą myśl o nim, przytulającym mnie przez całą noc? – Chodź tutaj. Myjka wypadła z moich rąk, kiedy spojrzałam i zobaczyłam sylwetkę Logana, opierającego się o blat z założonymi ramionami. Wyłączyłam kran i wyszłam. Zmierzył mnie wzrokiem z góry na dół, a potem sięgnął i chwycił ręcznik wiszący na haczyku. Podszedł do mnie i zaczął osuszać skórę. Nie było w tym nic metodycznego. To było powolne i zmysłowe; trzymał w dłoni ręcznik, więc jego kciuk pieścił moją skórę z każdym pociągnięciem. Jego ręka przesunęła się nad brzuchem, następnie niżej, aż jego dłoń spoczęła na wzgórku. Zatrzymał się i spojrzał na mnie. – Otwórz. Przełknęłam. Potem zwiększyłam rozkrok, zamykając oczy. Miałam mieszane uczucia, ponieważ byłam zażenowana, a mimo to znalazł się tam błysk pożądania. Stąpał po cienkiej linii, a ja nie byłam pewna, którą drogę powinnam obrać. Podszedł bliżej. Jego kciuk musnął mnie pomiędzy nogami, podążając tropem ręcznika. Wstrzymałam oddech. Nigdy nie oderwał od mnie wzroku, kiedy odkrył gładką, jedwabistą wilgoć mojego pragnienia. Przestałam oddychać, nienawidząc tego, że wiedział, iż stałam się podniecona. Zmrużył oczy i zacisnął szczękę. Wtedy, jak gdyby nigdy to się nie stało, szybko osuszył wnętrze moich ud i rzucił ręcznik na podłogę. – Zostaw koszulę. Uklęknij przy łóżku. Otworzyłam usta, żeby... Co powiedzieć? Powiedzieć nie? Odmówić zrobienia tego, o co prosił i zaryzykować pobiciem lub zrzuceniem do piwnicy z Jacobem? Czy, co gorsza, zostać sprzedaną? Wyszłam z łazienki i usłyszałam odkręcanie wody, natychmiast po tym, jak klęknęłam na podłodze. Wiedziałam, co miał na myśli; nie byłam głupia. Wpadłam na to w sekundzie, kiedy zobaczyłam dziewczyny w jadalni. Trenował mnie. Byłam seksualną niewolnicą Logana, choć seks jeszcze nie wchodził w grę, ale nie miałam wątpliwości, że będzie. Przyniósł mi pigułki antykoncepcyjne, na miłość boską. Robiłam to, czego chciał bez zadawania pytań – zawszę będąc posłuszną, nie

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 60  

odzywając się nieproszona oraz poddając się wszystkim mężczyznom. Należałam do niego, i to nie z własnej woli. Logan wyszedł z łazienki nago. – Oczy w dół. Słyszałam, jak się ubierał; otwieranie szaf, szelest ubrań, następnie kliknięcie zamykanej szafki. Jego kroki zbliżyły się, po czym zatrzymał się przede mną. – Otwórz usta. Zrobiłam tak i włożył w nie kawałek jabłka. – Dzisiaj pójdziesz ze mną na trening. Musisz nauczyć się, jak postępować w miejscu publicznym, Emily. – Jego palce sięgnęły po następny kawałek owocu, a ja otworzyłam usta i wsunął go do środka. – Zachowuj się w ten sposób i nie będziemy mieli żadnych problemów. Mój żołądek wzburzył się na samą myśl o byciu świadkiem ostatniej sceny w sali jadalnej. Bałam się, że spanikuję i ucieknę albo zacznę walczyć. Logan próbował nakarmić mnie kolejnym kawałkiem jabłka, ale odwróciłam głowę. – Musisz jeść. Pokręciłam głową. – Otwórz. – Nie. Nie mogę. Proszę. Niedobrze mi. Logan, pros… – Natychmiast urwałam, wiedząc, że użyłam jego prawdziwego imienia, kiedy powiedziano mi, żeby tego nie robić. Wciąż miałam na skórze czerwone ślady od chłosty i nigdy więcej nie chciałam poczuć jego okrutnych uderzeń. Pochyliłam głowę. – Przepraszam. Zapomniałam. Zaczęłam drżeć. Gdy jego ręka wylądowała na moim ramieniu, strąciłam ją i zaczęłam płakać. Zamierzał mnie wychłostać? Czy zabrać do Jacoba? To był błąd. Nie chciałam nazwać go po imieniu. – Emily. – Nadal szlochałam, moja głowa w dłoniach zakołysała się. – Spójrz na mnie. Zrobiłam to. Musiałam, inaczej ucierpię gorzej niż przewidywałam. Ujął moją brodę i potarł kciukiem szczelinę tuż pod dolną wargą. – Nie możesz używać mojego imienia. Nigdy. Myślę, że o tym wiesz. – Potaknęłam. – Jeśli musisz mnie jakoś nazwać, to musi być Mistrz. Mój oddech przyspieszył.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 61  

– Powiedz to. Słowo uwięzło w moim zatkanym gardle; byłam pełna zaprzeczenia temu, co miałam zrobić. Z jakiegoś powodu, myśl o nazywaniu jakiegokolwiek mężczyznę mistrzem była... Była upokarzająca, poniżająca. Boże, czułam się jak przedmiot bez wartości. Jego ręka zacisnęła się na moim podbródku. – Emily. To było tylko słowo. To było tylko słowo. – Mistrzu. – Grzeczna dziewczynka. – Nie uśmiechnął się; w rzeczywistości zmarszczył brwi, po czym nagle wstał, poszedł do łazienki i zatrzasnął drzwi. Czekałam na kolanach, aż wreszcie wrócił, z zimną maską determinacji na twarzy. Nie podobała mi się ta mina, nie była zła, czy uspokajająca lub uśmiechnięta; była nieczytelna, i to było niebezpieczne. – Dziewczyna przyniesie ci ubrania. Załóż je. Wrócę po ciebie za pół godziny. – Nawet na mnie nie spojrzał, kiedy przeszedł obok, otworzył drzwi i wyszedł. Gdy wrócił, byłam ubrana w czarną sukienkę, która miała tak wycięty dekolt, że ledwie zakrywała sutki. Ściśle przylegała do mojego ciała, nad biodrami do uda. Nie była seksowna; była tandetna, i tak się czułam. Wolałabym nosić białą koszulę niż tę sukienkę. Logan rozkazał, bym wstała, po czym omiótł mnie spojrzeniem z góry na dół, a następnie, jakby usatysfakcjonowany, przytaknął i wyciągnął rękę. Podeszłam do niego i złapałam ją. – Chciałem utrzymać cię przed tym w ukryciu, ale to by nie zadziało. Musisz nauczyć się ignorować to, co dzieje się wokół. Podobnie, jak uczyłem cię zmieniać strach w gniew, musisz przezwyciężyć emocje i pogrzebać je. Otępienie, Emily. Ono pozwala przeżyć. Dlaczego mi o tym mówił? Tak więc, miałam ponownie nie zwariować? Co go obchodziło, czy będę torturowana? Przyglądał się, jak inny mężczyzna wsuwa we mnie swój palec, nic nie zrobił, gdy byłam bita, wielokrotnie. Dlaczego w ogóle się o mnie troszczył?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 62  

– Chodź. – Pociągnął mnie za sobą i przeszliśmy przez masywny dom, mijały nas dziewczyny z pochylonymi głowami, nie nawiązujące kontaktu wzrokowego. Kilku strażników wędrowało po pomieszczeniach i zauważyłam, że przed niektórymi drzwiami stali ochroniarze. Logan zignorował wszystkich i żwawym krokiem przeszedł przez kompleks wzdłuż ścieżki do innego budynku, przed którym stało dwóch strażników. Kiedy ujrzeli Logana, otworzyli podwójne drzwi i skinęli na niego. Trzymałam głowę pochyloną, ale starałam się zobaczyć tak dużo, jak tylko mogłam, kiedy mijaliśmy coś, co wyglądało jak zestaw ciężarków, a następnie kilka czerwonych worków treningowych, gdzie obecnie ćwiczyło dwóch mężczyzn. Logan zatrzymał się. – Zostań tutaj. Czekałam, przysłuchując się rytmicznym dźwiękom uderzeń i pomruków, gdy mężczyźni trenowali. Przede mną znajdowała się platforma, na której sparingowało dwóch facetów. Nie mogłam mieć dobrego widoku, nie podnosząc głowy, a w pokoju pełnym ludzi nie chciałam skorzystać z możliwości, by ktoś mnie dostrzegł. Szybko się uczyłam, czego ode mnie oczekiwano, a ból i upokorzenie były znacznie mniejsze, jeżeli trzymałam język za zębami, a oczy spuszczone. Czy to słabość? Nie, to było przetrwanie. Przyjdzie czas i miejsce, gdzie będę walczyć, i tak zrobię. Nie wiedziałam, czy miałam to w sobie, poddanie się. Nigdy nie zrezygnowałam z marzenia o jeździe konnej. Moja matka była alkoholiczką, która zawzięcie twierdziła, że byłam bezużyteczna, brzydka i gruba, więc zrobiłam to, co musiałam... Pracowałam po szkole, ponieważ miałam szesnaście lat i oszczędzałam każdy grosz. Następnie w wieku osiemnastu lat wprowadziłam się do Kat i jej brata, Matta. To Matt był tym, który pożyczał mi swój samochód, tak, że w każdy weekend mogłam dotrzeć do stajni. – Emily. – Głos Logana uderzył we mnie i spojrzałam na niego. Skrzywił się, a ja szybko ponownie pochyliłam głowę. Wskazał podbródkiem miejsce na prawo od ringu. – Uklęknij tam. Przyjdę po ciebie, kiedy skończę. Chciał, żebym klęczała na cementowej podłodze? Abym tam została i czekała na niego jak pies? Dlaczego nie założył mi kolczastej obroży? Myśli musiały być żywe na mojej twarzy, bo chwycił mnie za ramię i zaprowadził do miejsca, gdzie chciał, bym klęczała i pchnął w dół.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 63  

Otworzyłam usta. – Nie. – Jego nagłe, zimne ostrzeżenie wystarczyło, abym spojrzała na swoje ręce na kolanach. Kiwnął głową w lewo, a moje oczy zerknęły w tym kierunku, ale uważałam, by utrzymać głowę pochyloną. Moja klatka piersiowa zacisnęła się, kiedy dostrzegałam Jacoba, Alfonzo oraz Raula. Byli przy drzwiach, rozmawiali z facetem uderzającym w gruszkę bokserską. Zesztywniałam, gdy zaczęli się zbliżać, a całe moje ciało było gotowe ruszyć do biegu i schować się w jednej z szafek po drugiej stronie pokoju. Głupia i całkowicie bezużyteczna myśl, ale kiedy mężczyzna, którego się obawiasz nadchodzi w twoim kierunku, rozważania podsuwają najbardziej absurdalne pomysły. – Sculpt – powiedział Raul. – Gdzie Dave? – W drodze. – Dobrze. – Oczy Raula przeniosły się na mnie, a ja szybko pochyliłam głowę jeszcze bardziej. – Nadchodzi przesyłka, która musi zostać sprawdzona. Po treningu, ty i Alfonzo zadbacie o zawartość. Wiedziałam, jak zły był Logan po nieznacznym szarpnięciu palca lewej dłoni. Nie był zadowolony z prośby Raula, czy raczej rozkazu. – Wyślij kogoś innego. Raul klepnął Logana w plecy i zachichotał. – Gdybym chciał wysłać kogoś innego, poprosiłbym. – Walczę. Nie jestem jednym z twoich ludzi. Raul wzruszył ramionami, po czym pochylił się oraz złapał mnie za włosy, podciągnął na nogi i pchnął na Alfonzo. – Masz rację. Nie jesteś jednym z moich ludzi, a moi zawodnicy nie dostają niewolników, bo rozpraszają uwagę. – Raul kiwnął na Alfonzo. – Zabierz ją stąd. Umieść na aukcji. Czterdzieści tysięcy. Moje oczy rozszerzyły się w panice, gdy Alfonzo posłał mi chytre spojrzenie. Jego paciorkowate oczy roześmiały się na strach wstrząsający moim ciałem. – Zrobię to. – Ton Logana był zimny i spokojny, ale na tyle głośny, żeby Raul zwrócił uwagę i wyciągnął rękę w kierunku Alfonzo. – Puść ją. – Logan spojrzał na Alfonzo i pomyślałam, że mógłby uderzyć swoją pięścią w jego twarz. – Teraz. – Puść ją Alfonzo. – Cienkie usta Raula zacisnęły się, kiedy spojrzał na mnie i odniosłam wrażenie, że nie był zadowolony z faktu, iż Logan wstawił się za mną.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 64  

Alfonzo pchnął mnie do przodu i upadłam na kolana przed Loganem. Głowę trzymałam opuszczoną, moje łzy ulgi skryły się za zasłoną włosów. Drzwi otworzyły się z głośnym hukiem; następnie biegnące stopy zbliżyły się do nas. – Przepraszam za spóźnienie. Zróbmy to, Sculpt. Logan nie czekał, by usprawiedliwić się przed Raulem. Widziałam, jak obrócił się na pięcie i usłyszałam, jak odchodził, zostawiając mnie z Raulem i innymi. – Nie myśl, że przez cały czas cię chroni. – Raul pochylał się, kiedy przemawiał swoim piskliwym, akcentowanym głosem. Wyciągnął rękę i zabrało to całą mają siłę wewnętrzną, żeby pozostać tak nieruchomo, jak to możliwe. Zacisnęłam zęby tak mocno, że moja głowa zatrzęsła się. Jego palce prześlizgnęły się przez moje włosy, a następnie bark i całą przednią część szyi, a potem w dół... Jego dłoń ujęła moją pierś, gdy kciukiem głaskał sutek. Oczy trzymałam zamknięte i w kółko powtarzałam w głowie, że nic nie może mnie dotknąć, nic nie może mnie dotknąć. – Jeśli przegra walkę, jesteś moja. – Raul mocno ścisnął sutek i skrzywiłam się. – Jesteś jak cała reszta. Nie myśl, że jesteś wyjątkowa. Z tym wstał i odszedł z Jacobem oraz Alfonzo. Upadłam do przodu, rękoma zakrywając twarz, gdy szlochałam, pozwalając włosom opaść do przodu, więc nikt nie widział. Raul był przerażający. Wyrachowany i okrutny. Lubił oglądać, jak inni cierpią. Nie posiadał moralności ani wartości i robił to, co chciał, nie zastanawiając się nad konsekwencjami dla innych. To było niebezpieczne. On był niebezpieczny. – Emily. Spójrz na mnie. – Logan stał na ringu, spocił się, a jego pierś falowała. Nasze oczy spotkały się i ujrzałam wściekłość płonącą w głębi jego ciemnych oczu. Nie wiedziałam, był zły, ponieważ płakałam, czy z innego powodu? Wpatrywał się we mnie przez chwilę i w końcu uspokoiłam się na tyle, by przestać drżeć. Potem Logan potaknął, odwrócił się i ponownie zaczął walczyć z Daveꞌm. Nie miałam pojęcia, co było w spojrzeniu Logana, ale poczułam się bardziej pozbierana... Cóż, tak pozbierana jak tylko mogłam, klęcząc w siłowni otoczonej przez mężczyzn, którzy mogli i będą mnie nadużywali, jeśli dam im szansę. Zgaduję, że minęła około godzina, kiedy Logan zakończył trening. Patrzyłam, jak rozmawiał po cichu z Daveꞌm, z dala od innych na siłowni, a on nie wyglądał na

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 65  

szczęśliwego. Widziałam, jak Dave spojrzał na mnie, a potem jego usta poruszały się szybko i wściekle, jak gdyby był tak wkurzony, jak Logan. Kiedy Logan odwrócił się do mnie, szybko pochyliłam głowę i spuściłam oczy. Pozostałam w ten sposób, póki nie zobaczyłam czubków palców obok mojego kolana. – Dave zabierze cię z powrotem. Mój oddech przyspieszył i chciałam zaprotestować, ale nie zrobiłam tego. Nie mogłam. Obawa przed konsekwencjami była zbyt wielka, aby ją zignorować. – Nie zrani cię, Emily. – Tak... Mistrzu. – Chciałam umrzeć. O Boże, chciałam zwinąć się w kłębek i umrzeć z zażenowania. Nazywanie go Mistrzem było poniżające i spowodowało, że poczułam się tak, jakby moja osoba nie miała żadnego znaczenia, jak zwykła robić to moja matka. Bezużyteczny obiekt, zajmujący miejsce i pożerający jej jedzenie. Logan pogładził mnie dłonią po głowie, po czym odwrócił się i odszedł. Wstałam, kiedy Dave mi rozkazał, po czym przeszłam za nim kilka metrów, z powrotem do mojego pokoju. Nigdy na nikogo nie spojrzałam, nawet kątem oka. Nie miałam pojęcia, co Dave mógłby mi zrobić, a to było straszniejsze niż wiedza. Byłam zbyt naćpana, żeby zapamiętać coś z tego, jak zachowywał się w samochodzie, w drodze tutaj, ale zauważyłam, że nie miał w oczach pożądania, gdy patrzył na mnie. W zamian dostrzegałam współczucie i litość. Nienawidziłam litości, ale mogłyby ją przejąć pełne pożądania pogróżki Alfonzo. Dave zatrzymał się przed moim pokojem. – Będzie cię ochraniał, kiedy będzie mógł. Ale potyka się. Rób dokładnie to, co ci powiedziano, a przetrwasz, Emily. – Byłam zaskoczona jego słowami. Otworzył drzwi i weszłam do środka. Zamknął je za mną, usłyszałam przekręcanie klucza, a następnie oddalające się kroki. Później tego samego wieczoru, spałam w łóżku, kiedy usłyszałam otwierające się drzwi. Usiadłam, pociągnęłam ze sobą prześcieradło i zamierzałam wstać oraz klęknąć na podłodze, gdy zatrzymał mnie jego głos. – Zostań w łóżku. – Jego ton był zmęczony i łagodny, spokojny.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 66  

Powędrował prosto do łazienki, zamknął drzwi i usłyszałam odkręcany kran, następnie strumień wody. Z powrotem się położyłam i owinęłam wokół pościelą. Nie trwało długo nim wyszedł, światło w łazience oświetlało jego nagie ciało. Ukłucie między nogami zrujnowało postanowienie, by nie być zainteresowaną tym mężczyzną. Mój brzuch opadł, kiedy obserwowałam, jak zamaszystym krokiem kieruję się do łóżka, a następnie ciągnie za kołdrę z prześcieradłem schowanym pode mną. Wsunął się do łóżka, a potem zrelaksował, zgięty łokieć wyciągnął nad głowę, a jego druga ręka spoczęła na brzuchu. Wyglądał... Boże, wyglądał jak Logan. Logan, jakiego znałam. Logan, w którym się zakochałam. Dzisiejszego wieczoru nie było w nim nic chłodnego; zasadniczo, wyglądał na wrażliwego, a oczy... oczy zawierały odrobinę smutku. Ten człowiek mógł odczuwać smutek? Mogłam źle go odczytać? Zrobiłam tak wcześniej, a jednak... chciałam go przytulić. Tylko nie byłam pewna dlaczego. Dlatego, że czułam się samotna oraz przestraszona, i potrzebowałam kogoś? Kogokolwiek? Nawet jeśli był to człowiek, który mnie tu przywiózł? A może chciałam umocnić swoje miejsce przy nim? Okazać uczucia, by nie był skłonny mnie sprzedać. Powoli zbliżyłam się do niego, moje serce biło nieregularnie ze strachu przed odrzuceniem, i tak... tak, z oczekiwania dotknięcia go. Nie dlatego, że musiałam to zrobić, ale dlatego, że chciałam. Spojrzałam na jego twarz, jego oczy były zamknięte, równomiernie oddychał. Wyobraziłam nas sobie, leżących obok siebie w parku, po tym, jak grał dla mnie na gitarze i śpiewał. To nie było kłamstwo, prawda? Jak mogło nim być? Czułam prawdę i szczerość. Wstrzymałam oddech, kiedy przesunęłam rękę na szczyt jego brzucha. Jego oddech pozostał niezmieniony, a oczy zamknięte. Zbliżyłam się, moje ciało z wolna przysunęło się do jego, przesiąkając jego gorącem, po czym położyłam głowę na jego piersi. – Myszko – wyszeptał, a potem jego ramię owinęło się wokół mnie i przysunął mnie do swego boku. Westchnęłam, a kilka minut później zasnęłam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 67  

Rozdział szósty Dzień 9 Kiedy się obudziłam, jeszcze było ciemno. Moja głowa spoczywała na piersi Logana, jego ramię było owinięte wokół mnie, a palce niespiesznie pieściły plecy. Wiedziałam, że nie spał; mogłam usłyszeć jego oddech, nie był wolny i długi, ale... rozbudzony. Nie byłam pewna, czy miałam pozwolenie, by się odezwać, ale było coś w Loganie, co się zmieniło, gdy leżeliśmy razem w ten sposób. Skorzystałam więc z szansy i przesunęłam głowę w górę, mój policzek ślizgał się po gładkich, twardych mięśniach jego klatki piersiowej. Spojrzał na mnie, a gdy napotkał moje oczy, wstrzymałam oddech. Zostałam złapana w pułapkę jego pożądania, które pływało w ciemnych głębinach. Przejęcie kontroli nad moją reakcją było... cóż, niemożliwe. Nadal potrafił podniecić mnie jednym spojrzeniem, słodycz zalała mnie niczym uderzenie tsunami. – Logan. – Zesztywniałam. Westchnął i zamknął oczy. Kiedy je otworzył, zobaczyłam coś, co wyglądało jak nawiedzony chaos. Chciałam go pocałować, dotknąć, poczuć. Przytulić go i zabrać cały strach, po prostu... Po prostu ponownie poczuć się chronioną i kochaną przez niego. Moje usta zbliżyły się do jego klatki piersiowej, nie mogłam się powstrzymać, pocałowałam go. Odnosiłam wrażenie, jakby to było pożegnanie wszystkiego, co straciliśmy i wypełnił mnie smutek. Zwłaszcza, gdy zdałam sobie sprawę, że on nic nie stracił, zyskał. Pojedyncza łza uciekła, by wylądować na jego skórze. Zaczęłam się wyrywać, a on jęknął, potem jego ręka zacisnęła się wokół mnie. Kiedy na niego spojrzałam, nie było gniewu, rezerwy, tylko Logan. Logan, którego znałam i... tak, kochałam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 68  

– Eme – wyszeptał. Płomień między moimi nogami błyszczał rozpaloną nadzieją, pożądaniem i potrzebą. Pragnęłam tego mężczyzny; kochałam go i chciałam z powrotem, ale także się bałam. Bałam się tego, co zrobiłyby mi te uczucia, gdyby zmienił zdanie i stał się człowiekiem, którego się obawiałam. Walczyłam z pożądaniem i zawiodłam. Nie poruszył się w moim kierunku, nie byłam pewna dlaczego, biorąc pod uwagę, że Logan zawsze dominował. Wiedziałam, że nigdy mnie nie kochał, ani nie dbał o mnie, jak dawniej myślałam, ale chciałam pocieszenia. Pragnęłam tego, a jeśli dawał mi to fizycznie, przyjmę to. Podążyłam tropem pocałunków w górę jego klatki piersiowej, do szyi, a jego palce zacisnęły się w moich włosach. Zamknął oczy i jęknął. Powoli i niepewnie wspięłam się na jego ciało, natychmiast czując wsiąkające we mnie ciepło skóry. Robiłam to tylko raz i miałam nadzieję, że przejmie inicjatywę. – Eme. – Jego ton był łagodny i ogrzewał napływ gęsiej skórki, przeszywającej moją skórę. – Jezu, co mi robisz. Mój umysł został spieprzony, walczyłam przeciw potrzebnemu pocieszeniu. Byłam bita, zastraszana i głodzona, byłam świadkiem okrutnej przemocy i żyłam w ciągłym strachu. Tęskniłam za pewnego rodzaju komfortem, nawet jeśli pochodził od potwora, który mnie okłamał. Tak bardzo próbowałam przestać czuć cokolwiek do mężczyzny, który rozbił moje serce, a teraz... teraz chciałam, by się ze mną kochał. To było chore. Ja byłam chora. Opuściłam moje usta na jego, początkowo nie odpowiedział, wsunęłam język w jego usta, a potem... potem się przełamał i rękoma chwycił mnie z obu stron głowy, i oddał pocałunek. Logan. Był moim Loganem. Jęknęłam, kiedy przewrócił mnie, nie rozdzielając naszych warg. Moje nogi owinęły się wokół jego talii, a on klęczał między nimi. – O Boże – wyszeptałam bez tchu. Odsunął się i złapałam go, ale znów stał się kontrolujący, wycałował drogę w dół mojego ciała, dopóki nie unosił się nad cipką. Drżałam. Sapałam. Potrzebowałam go, a jednak się zatrzymał. Nie ruszał się. – Proszę, Logan.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 69  

– Powiedz mi. Powiedz mi, czego chcesz. – Ciebie. – Masz mnie. Co jeszcze? Dzieliły nas zaledwie cale, i gdybym wygięła się w górę, mogłabym... – Powiedz mi – rozkazał. – Pocałuj mnie. – Gdzie? O Boże. Dlaczego zmuszał mnie, bym to zrobiła? Byłam tak sfrustrowana, że zarzuciłam ramiona do tyłu i chwyciłam zagłówek. – Moją cipkę. Chcę, żebyś mnie posmakował, Logan. Nie wahał się ani chwili dłużej, a po kilku minutach wiłam się i krzyczałam z niemożliwego do powstrzymania pożądania. To mi robił. Teraz był mężczyzną, którego znałam i kochałam. Nie było z czym się kłócić, to fakt. Logan doprowadził mnie do błagania, a następnie osiągnęłam szczyt i mocno doszłam, krzycząc jego imię. Zsunął się z mojego ciała i pocałował mnie jeszcze raz z ostrą nutą posiadania. Leżeliśmy w ciszy, nim ułożył mnie na łyżeczkę, jego palce kreśliły powolne kręgi nad moim brzuchem. To było słodkie i kochałam dotyk jego stwardniałych opuszków, które, jak podejrzewałam, stały się takie przez grę na gitarze. Nigdy, ani przez chwilę, nie pomyślałabym, że ponownie wpadnę w ramiona tego mężczyzny i wiedziałam, że kiedy zaświecą poranne promienie słoneczne, znienawidzę się, ale teraz zamierzałam brać to, co podnosiło mnie na duchu. Po pewnym czasie, gdy nie mogłam z powrotem zapaść w sen, zapytałam: – Co z twoim zespołem? Ty... Myślałam, że wybierałeś się w trasę. – To, żeby coś mi powiedział, było ryzykowną próbą, ale miałam nadzieję, że możemy porozmawiać, jak dawniej. Być może dowiedziałabym się, dlaczego to zrobił. Co się tak drastycznie zmieniło? Nadal opierał się o mnie, kiedy odpowiedział: – Zrobimy to. – Kiedy opuścisz to miejsce? – Tak, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 70  

Okej, więc to oznaczało, że nie planował pozostać tutaj na zawsze. Albo mnie zatrzymać? Boże, mógłby mnie tu zostawić? Zamierzał mnie sprzedać? Moje gardło zacisnęło się, gdy powiedziałam: – Kiedy? – Nie możemy o tym rozmawiać. Musiałam rozmawiać, aby zdołać powstrzymać panikę od przejęcia kontroli. Musiałam udawać, przynajmniej w ciemności, że znajdowaliśmy się gdzieś indziej. Że jeżeli odejdzie, zabierze mnie ze sobą. – Jak powstał zespół? Logan zaśmiał się, a dźwięk sprawił, że podskoczyłam, potem zesztywniałam zdezorientowana, nie wiedząc, co go tak rozbawiło. Mój umysł ogarnęła panika, że może za bardzo naciskałam pytaniami i śmiał się, ponieważ chciał mnie ukarać. Boże, to brzmiało niedorzecznie. Logan nie śmiałby się, gdyby miał zamiar mnie zranić, byłby zły. Traciłam to. Walczyłam ze strachem przed nim zostawiającym mnie tutaj lub sprzedającym i poświęciłam sekundę na zastanawianie się nad wszystkim, co robił, próbując rozszyfrować, co to oznacza. Ale nie mogłam, prawda? Bo nie wiedziałam, kim był Logan. – Od chwili, kiedy cię poznałem, nie poddawałaś się. Dlaczego oczekiwałem, że tutaj będzie inaczej? Wzięłam głęboki oddech, gdy jego głos był spokojny i wesoły. Poznaliśmy się w noc jego walki, kiedy poprosiłam, żeby nauczył mnie samoobrony, co wyśmiał; następnie kiedy skończył już się ze mnie nabijać, bezpośrednio odmówił. Ale nie uznawałam nie jako odpowiedzi, a Logan dowiedział się o tym dość szybko. – Poznałem Kiteꞌa, gdy miałem szesnaście lat. – Moje mięśnie rozluźniły się, kiedy zaczął mówić. – Właśnie przeprowadziłem się z matką do Toronto, chodziłem z Kiteꞌm do tej samej szkoły. Natychmiastowo staliśmy się przyjaciółmi. – Czułam, jak wzruszył ramionami. – Myślę, że to jego spokój, nie‐przyjmuję‐żadnego‐gówna postawa. Pierwszy raz zobaczyłem go w stołówce, gdzie celowo wpadła na niego para kolesi, wytrącając mu tacę z rąk, zrzucając jedzenie na podłogę. Kite podniósł tacę, wyrzucił zniszczony obiad do śmieci, po czym podszedł do chłopaków, którzy teraz siedzieli przy stole, śmiejąc się.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 71  

Kite nie wypowiedział ani słowa, kiedy chwycił jednego z facetów, miał go płaczącego na ziemi w ciągu kilku sekund. Drugi koleś zaczął uciekać. Kite nie miał w sobie strachu czy niepokoju. Po tym zaczęliśmy spędzać razem czas. Dopiero co opuścił zespół, z którym grał. Poznałem jego dawnych kolegów. Kite był perkusistą, szybko odkryliśmy, że potrafiłem utrzymać melodię. – Logan pocałował mnie w szyję, tuż poniżej ucha, i zadrżałam. – Występowaliśmy w lokalnej kawiarence, gdzie zacząłem pisać własną muzykę. Georgie kupiła to miejsce kilka lat później. – Nie zdawałam sobie sprawy, że ją znałeś. – Przedstawiła mnie Crisisowi i Reamowi. Byli przyjaciółmi jej brata. – Brata? Nigdy mi nie powiedziała, że miała brata. Jego palec przestał na moment mnie głaskać, a następnie ponownie zaczął. – Tak. Brat Georgie był w JTF2 – Joint Task Force 2 – z Deckiem. Jednostka przeciw terroryzmowi. Deck wrócił z ostatniej misji, brat Georgie nie. – O Boże. – Nie wiedziałam. Dlatego Deck był tak opiekuńczy w stosunku do Georgie? – Wracaj spać, Eme. – Logan? – Tak, Emily. – Kiedy możemy odejść? – Wstrzymałam oddech. Bałam się zadać to pytanie, ale potrzebowałam wiedzieć, czy zabierze mnie ze sobą. Miałam nadzieję. Nie, modliłam się, aby powiedział, żebym się nie martwiła. Że nigdy by mnie nie zostawił. Że nigdy mnie sprzeda. Ale prawda była taka, że nie wiedziałam. Poczułam, jak jego mięśnie sztywnieją i wziął głęboki oddech. Nasza chwila została skończona. Zmieniło się to w ciągu kilku sekund i chciałam płakać, potem krzyknąć i uderzyć go, i wrzasnąć. W zamian obserwowałam, jak odrzucił kołdrę, wstał z łóżka – wciąż twardy – po czym ruszył do łazienki, zamykając za sobą drzwi. Łzy spłynęły po moich policzkach i ukryłam twarz w poduszce, kiedy chwycił mnie szloch. Logan zamierzał mnie sprzedać. ~ ~ ~

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 72  

Po tym jak Logan wyszedł, dzień spędziłam samotnie. Wziął prysznic, ubrał się, a następnie wyszedł bez słowa. Cały czas czekałam na jego powrót, niepewność pogrywała sobie z moim umysłem, kiedy przemierzałam pokój w tę i z powrotem. Zignorowałam jedzenie, które przyniosła dziewczyna i zobaczyłam jej grymas, gdy wróciła, aby zabrać tacę z nietkniętym posiłkiem. Popołudniu było tak samo, ale tym razem dziewczyna trzymała spuszczony wzrok. Pod koniec dnia byłam wyczerpana zamartwianiem się, czy Logan próbował znaleźć na mnie kupca. Zdenerwowałam go, zasypałam pytaniami. Kiedy drzwi nareszcie się otworzyły, na zewnątrz było ciemno. Uklękłam w kącie pokoju i wstrzymałam oddech, dopóki nie rzuciłam okiem i ujrzałam Logana, bez Alfonzo, który od razu by mnie zabrał. Z ulgi chciałam rzucić się w jego ramiona. Chciałam płakać i całować go, podziękować. Boże, byłam szalona. Coś było ze mną nie tak. Stałam się tak spieprzona przez uczucia do Logana. W jednej chwili się go bałam, w następnej pragnęłam, a później byłam przerażona, że zamierzał mnie sprzedać, potem miałam nadzieję, że mnie stąd wyciągnie. Pocieszała mnie myśl, że jeśli nadarzy się tylko szansa, opuszczę to miejsce. Chciałabym, by Logan tu zastał, gdy ja się wydostanę. Nigdy nie patrzeć wstecz. Może pragnęłam go seksualnie albo potrzebowałam pokrzepienia od kogoś, kogo kiedyś kochałam, ale to się skończy w sekundzie, w której ucieknę. Zastanawiałam się nawet, czy potrafiłabym zabić Logana, żeby osiągnąć cel. Nachodziły mnie takie myśli, gdy zostawałam sama na dziesięć godzin, bezczynna. Mój umysł szalał na autostradzie wyobraźni, rozważając scenariusze, które nigdy nie mogłyby okazać się prawdą. Lecz kiedy w postawie Logana dostrzegłam cierpienie, większe niż wczoraj, zaczęłam się zastanawiać, czy ciążyła na nim walka, o której mówił Raul. Myślał, że przegra? Nie brałam tego pod uwagę. Tak bardzo martwiłam się o wszystko inne, że zakładałam, iż wygra, ale mogło przecież stać się inaczej. Co zrobi Raul, jeśli przegra? Zostanę sprzedana, ale co z Loganem? Podejrzewałam, że Raul nie przyjmował zbyt dobrze porażki. Czy Logan niepokoił się tym, co się z nim stanie? Ale jeżeli martwił się o przegraną, oznaczało to, że chciał mnie zatrzymać? – Chodź tu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 73  

Wstałam i podeszłam do niego. Uniósł moją głowę, wsuwając opuszek palca pod brodę. – Nie możesz znowu tego zrobić. Trzask strachu przeszedł przeze mnie. Nie zrobiłam nic złego. Byłam dobra. Jego kciuk głaskał moją dolną wargę w tę i z powrotem, pomyślałam, że nie był świadomy tego, co robił, ponieważ... ponieważ dawniej robił to przez cały czas. – Ostatnia noc była błędem. – Jego ręka opadła i przeszedł na drugą stronę pokoju, wyjrzał przez okno. Jego dłonie chwyciły żelazne pręty, gdy stał cicho i spokojnie. Wiedziałam, co muszę uczynić, zmagałam się sama ze sobą; robiłam to, bo próbowałam się ratować, czy dlatego, że chciałam go pocieszyć? Po cichu zbliżyłam się do niego, przystając w odległości kilku cali i wzięłam głęboki oddech, po czym wyciągnęłam rękę i położyłam dłonie na jego biodrach. – Proszę. – Nie wiedziałam, o co prosiłam; może aby ze mną porozmawiał, odwrócił się i spojrzał na mnie, żeby mnie przytulił, Boże, by powiedział, że wyjeżdżamy. – Puść. Zamierzałam. Zesztywniałam i chciałam to zrobić, ale dokładnie takie same słowa wypowiedział w noc, której go poznałam, wtedy nie posłuchałam. Tak, może to głupie, ponieważ Logan nie był taki sam. A może był? Miał przyjaciół, zespół, istniała szansa, że Logan, którego znałam nadal istniał. Może po prostu musiałam go odnaleźć i sprowadzić z powrotem do mnie. Podeszłam bliżej i pocałowałam go w ramię, a następnie wycisnęłam szlak pocałunków w dół kręgosłupa. – Emily. Nie rób tego. Ale mi na to pozwolił. Moje ręce zaczęły od jego barków, a potem przebiegły wzdłuż ramion, aż spoczęły na szczycie dłoni, które trzymały kraty tak mocno, że kostki zbielały. Odrywałam jego palce od drążków, dopóki ich nie puścił, a ramiona opadły po bokach, moje ręce chwyciły jego. – Boisz się mnie? Przez sekundę otrząsałam się z tego pytania; w tym momencie wydawało się dziwne. Odpowiedziałam szczerze: – Tak. Jego głowa opadła do przodu w połowicznym potaknięciu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 74  

– Chcę... – Boże, chciałam go tak bardzo, że bolało. Posiadanie go obok co noc, rozwyło mnie na strzępy. Bez względu na to, jak złe to było, nadal go pragnęłam. A może po prostu tak bardzo chciałam wierzyć, że wciąż był mężczyzną, w którym się zakochałam; zrobiłabym wszystko, aby tak było. To była słabość? Byłam ofiarą, jakiej chciał? Teraz mnie to nie obchodziło. Tej nocy nie zamierzałam przejmować się niczym, oprócz Logana i mnie. – Proszę, Logan. Odwrócił się. Wszelkie zastrzeżenia, jakie miałam, zostały zmiecione w chwili, kiedy spojrzałam mu w oczy i rozpoznałam w nich ciepło. – Proszę. Potrzebuję cię. Jego ręka przebiegła przez moje włosy, palce zawinęły się wokół karku. – Nigdy mnie nie potrzebowałaś, Eme. – Mylił się, ale nie kłóciłam się, bo chciałam, żeby mnie pocałował, więc stanęłam na palcach i pierwsza to zrobiłam. W chwili, gdy nasze usta się zderzyły, usłyszałam jęk. Zgarnął mnie w ramiona i zaniósł do łóżka, a potem ułożył na pomiętej pościeli. Pochylił się nade mną, ręce ułożył po obu stronach mojej głowy. – Chcesz tego? Potaknęłam. – Powiedz mi, Emily. – Chcę tego. Chcę ciebie. Wpatrywał się we mnie przez kilka sekund, nie zdawałam sobie sprawy, że wstrzymywałam oddech, aż wreszcie znów przemówił: – Wiec pokaż mi. Pokaż mi dokładnie, czego chcesz i weź to. Ponownie pokiwałam głową, chociaż czułam się niepewne i nerwowo. Moje doświadczenie było, cóż, zerowe, ale Kat i ja oglądałyśmy wiele porno, śmiejąc się z idiotycznych pozycji i jęków, ale sporo się nauczyłyśmy. Logan zsunął dżinsy i T‐shirt, ale zostawił bokserki, po czym wszedł do łóżka i położył się na wznak obok mnie. Naprawdę zamierzał sprawić, abym była tą, która będzie to kontynuowała? – Logan. – Jeśli tego chcesz, to musisz być ty.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 75  

– Czemu? Lubię, kiedy... – Jak mogłam powiedzieć, że stawałam się całkowicie podniecona, gdy to on był agresorem? Logan pogłaskał tył mojej głowy, spojrzałam na niego. – Dam ci to. Ale nie dzisiaj. Poczułam ciepło na policzkach, kiedy pomyślałam o tym, co miałam zamiar mu zrobić, mój brzuch słodko rozbolał, kiedy z niecierpliwością oczekiwałam na posmakowanie go i obserwowanie jego twarzy, podczas gdy będę to robiła. Przeskoczyłam jego udo tak, że teraz znajdowałam się między jego nogami; następnie położyłam palce na materiale, który ukrywał przede mną fiuta. Patrzyłam mu w oczy, gdy powoli zsuwałam bokserki. Lekko uniósł tyłek, a potem moje oczy przesunęły się w dół jego brzucha, na penisa, który wyskoczył na wolność. Zawahałam się i wyciągnęłam rękę, żeby dotknąć końcówki, poczułam wilgoć. Wciągnął powietrze; stałam się odważniejsza, kiedy do końca zsunął bokserki, a następnie owinął moją rękę wokół podstawy swojego fiuta. Natychmiastowo szarpnął, a Logan jęknął. Boże, poczułam się taka silna. To było niesamowite, że mogłam sprawić, aby poczuł się w ten sposób, po prostu go trzymając. – Emily. – Pogłaskał mnie po policzku, a gdy spojrzałam na niego, zobaczyłam jak jego rysy łagodnieją. Uśmiechnęłam się. Upłynął ponad tydzień, od chwili kiedy się uśmiechałam i poczułam, jakbym została uwolniona dla tego jednego momentu. Tak, jak zawsze wyobrażałam sobie, że było między nami. Ponownie opuściłam oczy na jego penisa, a następnie moje usta poszły ich śladem. – Kurwa – mruknął. Polizałam końcówkę i posmakowałam słodko‐słony smak, który zatrzymał się na moim języku. Powoli brałam go głębiej i głębiej, aż bardziej nie mogłam. Moja ręka pieściła jądra w tym samym czasie co ssałam, delikatnie, potem coraz mocniej i mocniej, poruszając się w górę i w dół, jego fiut pulsował w moich ustach z każdym pociągnięciem. – Jezu, Eme. – Jego palce zacisnęły się w moich włosach i ponaglił mnie. Wygiął się na spotkanie ze mną, kilka razy pchnął za daleko i zakrztusiłam się, a on natychmiast się odsunął.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 76  

Drażniłam go językiem, ustami, a następnie mocno chwyciłam bazę, aż zaczął kląć i stękać. Nagle zostałam na niego wciągnięta, a nasze twarze dzieliły zaledwie cale. – Zamierzasz mnie teraz pieprzyć? Ponieważ nie wytrzymam dłużej. – Tak. – Więc umieść mnie w sobie. Czułam jego pulsującego fiuta między nogami, uniosłam się, chwyciłam go, potem przesunęłam wzdłuż mojego wejścia, wilgoć przylgnęła do główki. – Teraz. Wypuściłam jego penisa, a oddech przyspieszył, kiedy jego oczy rozszerzyły się ze zdumienia. Następnie zmarszczył brwi i przeszył mnie tym przerażającym spojrzeniem. Przez sekundę dopuściłam do siebie strach, później oblizałam wargi, wyprostowałam się i odrzuciłam głowę do tyłu, zamykając oczy. – Pobaw się swoimi sutkami. Moje oczy otworzyły się, a w brzuchu poczułam uszczypnięcie na jego słowa. Powoli przesunęłam ręce w górę mojego ciała, do piersi. Kiedy zaczęłam bawić się sutkami, pożądanie w jego oczach stało się bardziej intensywne. – O kurwa. – Całe jego ciało zesztywniało pode mną, nie musiałam na niego patrzeć, żeby wiedzieć, co mu robiłam. I, cholera, to było dobre. Wciąż lubiłam, gdy przejmował kontrolę, ale bycie tu, gdzie byliśmy, po oddaniu mu całej władzy oraz wiedząc, co to miejsce oznaczało... Cóż, jego poddanie się sprawiło, że ponownie poczułam się silna. Uszczypnęłam swoje twarde sutki, a potem chwyciłam jego ręce i umieściłam na szczycie moich piersi. – Dotknij mnie, Logan. Potrzebuję, żebyś mnie dotknął. I zrobił to. Nie było żadnych innych gier, kiedy obydwoje zatraciliśmy się w pożądaniu. Sapiąc z potrzeby posiadania. Usiadł, zabierając mnie ze sobą, a potem opuścił głowę i zassał moje sutki, kręcąc językiem po wrażliwej powierzchni. – Teraz, Emily. Chciałam powiedzieć, żeby zaczekał, ale prawda była taka, że nie potrafiłam. Umieściłam między nami rękę, chwyciłam jego penisa i nakierowałam. Odrzuciłam głowę i jęknęłam, kiedy pchnął głęboko i opadł z powrotem na materac.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 77  

Zaczęłam się ruszać, sięgnęłam między nogi i okrążyłam łechtaczkę, wysyłając ciało w wir bolesnej tęsknoty, która wspinała się coraz wyżej z każdym pchnięciem. – Logan. – Położyłam dłonie na jego piersi, pchnął mocniej i szybciej, moje kończyny zatrzęsły się i zesztywniały. – Kurwa. Teraz. – Poczekaj – zażądałam, a jego palce zgubiły na sekundę rytm na łechtaczce. Wydał niskie warknięcie, a potem jego biodra pchnęły w górę, dopasowując się do moich, kiedy wjeżdżał we mnie. Krzyknęłam. – Teraz! Jednym ruchem Logan przerzucił mnie na plecy, a następnie zatopił się we mnie jeszcze kilka razy – ostro. Bezwzględnie. Doszłam mocno. Długo. Krzyczałam. Był całkowicie nieruchomy, żyły na szyi pulsowały, jego penis szarpał się we mnie, kiedy dochodził. Gdy nasze oczy się spotkały, oboje wiedzieliśmy, że dzisiejsza noc była czymś więcej niż się spodziewaliśmy. To było oczyszczające i silne. Logan dał mi kontrolę w miejscu, gdzie jej nie miałam. Dał mi możliwość odmowy. Oddał mi godność. Pochylił się, a następnie pocałował mnie miękko i delikatnie; to było piękne, pocałunek, który sprawił, że westchnęłam, gdy leniwie wędrował po moich ustach. Logan wysunął się ze mnie, a następnie poszedł do toalety, gdzie usłyszałam bieżącą wodę. Gdy wrócił do łóżka, natychmiast przyciągnął mnie do swojego boku, a potem pocałował w czubek głowy. Nic nie powiedział, ja też nie. Zawsze byliśmy dobrzy w milczeniu, jakbyśmy wiedzieli, że słowa jedynie zrujnują piękno ciszy. Dopiero kiedy odpływam, wydawało mi się, że usłyszałam, jak powiedział: – Śpij słodko, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 78  

Rozdział siódmy Dzień 10 – Przerwałaś mi. – Jego głos był opanowany i wyrazisty. – Odezwałaś się nie proszona. – Ton narastał. – I, kurwa, nazwałaś mnie Loganem. Przemierzał pokój w tę i z powrotem. – Kurwa. Klęczałam przy stole w głównej jadalni. Był tutaj zarówno Dave, jak i Raul. Rozmawiali o zbliżającej się walce, klęczałam od godziny na zimnych, kamiennych płytkach obok krzesła Logana, karmił mnie. Musiałam się wysikać i popełniłam błąd, nazywając go po imieniu. Nigdy nie widziałam go tak rozgniewanego. Całe jego ciało w ciągu kilku sekund przeszło od zrelaksowanego i swobodnego do sztywnego i niebezpiecznego. Raul i Dave zamilkli, kiedy Logan odwrócił się i spojrzał na mnie, jakbym była psem, który właśnie ugryzł go w kostkę. Jego oczy... Boże, były intensywne, i tak, bałam się z powodu tego, co zrobiłam. Ale to był błąd, Logan musiał to widzieć. Zasunął krzesło tak gwałtownie, że przewróciło się do tyłu, po czym chwycił mnie za ramię i zanim zdążyłam ustać na nogach, wyciągnął z jadalni. Nie zatrzymał się, dopóki nie znaleźliśmy się w jego pokoju. Przed ostatnią nocą byłam umierającym kwiatem. Kawałki mnie opadały na ziemię, usychając i krusząc się dzień po dniu. Ledwie przetrwałam. Straciłam część siebie, która rozkwitała w słońcu, lekkość życia. Ale ostatniej nocy, Logan obudził kobietę, którą kiedyś byłam i dał mi to, czego pragnęłam. Myślałam, że rzeczy między nami się zmieniły. Myliłam się... Chłód, jaki nim zawładnął, zablokował wszystko, co wspólnie dzieliliśmy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 79  

To było dewastujące. I okrutne. – Emily. Podskoczyłam na ostry ton. – Tak. Mistrzu. – Unikałam jego oczu, pochylając głowę. Nie zostało we mnie żadnej woli walki. Odebrał tę odrobinę nadziei swoją reakcją w jadalni. Robił to celowo? Może dlatego nocą trzymał mnie w ramionach, przywracał ciało do życia... Żeby mógł mnie rano złamać, wielokrotnie zniszczyć. Może nienawidziłam siebie bardziej niż jego. Jego kroki zbliżyły się, a ja zesztywniałam, niepewna, co zrobi, ale z nadzieją, że nigdy fizycznie mnie nie zrani. Pobudzał ciało dotykiem, ale ani razu mnie nie skrzywdził. Lecz pozostałym pozwalał mnie ranić, prawda? Obserwował ich. To go podniecało? Patrzenie, jak Alfonzo mnie chłostał, sprawiało mu przyjemność? Ciche westchnienie zmusiło mnie do przełknięcia strachu. Jego palec znalazł się pod moją brodą i uniósł moją głowę. Znajdował się cale ode mnie, próbowałam powstrzymać uczucia. Bardzo próbowałam, ale zawiodłam. – Emily. Moje serce roztrzaskało się, bo sposób, w jaki wypowiedział moje imię, nasilił strach. – Nie rób tego ponownie. – Obserwował mnie przez kilka sekund, po czym odwrócił się i wyszedł, zatrzaskując za sobą drzwi. Upadłam na łóżko i zapłakałam. Nim wrócił, było już ciemno, szczotkowałam włosy po prysznicu, wyglądając przez okno, nic nie widząc, ale wyobrażając sobie wszystko. Kiedy drzwi trzasnęły i zostały zamknięte, odwróciłam się i uklękłam, szczotka leżała obok, zapomniana. Deski zatrzeszczały, gdy szedł w moją stronę, a potem zatrzymał się. Wstrzymałam oddech. Pochylił się i podciągnął mnie do góry, stawiając przed sobą, później opuścił głowę. Moje serce zamarło, dziura w żołądku zapadła się, a oddech utknął w gardle, wszystko w tym samym czasie. Jego wargi rozchyliły się, miękkie i delikatne, gdy wsunął język w moje usta. Ramiona zamknęły mnie w uścisku, trzymając moje ciało agresywnie i bezlitośnie, w przeciwieństwie do pocałunku, który był słodki, delikatny.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 80  

Odchyliłam głowę, a on pogłębił pocałunek, jęcząc. Skubnął moją dolną wargę, potem jednym ruchem wziął mnie w ramiona, po czym zaniósł do łóżka. Nie pozwalając odejść, opuścił mnie na nie, kładąc się na mnie całym ciężarem ciała. – Jesteś moja. Zawsze będziesz moja. Byłam, w pewnym sensie. Należałam do niego. Uprawiałam z nim seks. A nocą kochałam, ale wraz z pojawieniem się porannego słońca, przychodziła nienawiść do człowieka, który mi to zrobił. – Chcesz tego? Byłam słaba, bo pragnęłam jego uczucia? Bycia głaskaną, pieszczoną i kochaną przez tego mężczyznę tak bardzo, że bez niego czułam się wewnętrznie martwa? Czy to żałosne? – Emily. Zamknęłam oczy i wyszeptałam: – Tak. Delikatnie podciągnął moją koszulę nocną i ściągnął przez głowę; następnie jego oczy powędrowały w dół mojego ciała, odnosiłam wrażenie, jakby opuszki jego palców przeszywały moją skórę. Nigdy nie uważałam się za ładną i ponętną, jedynie prostą i przeciętną. Moja matka nazywała mnie "marnowaniem miejsca". Ale kiedy Logan na mnie patrzył, czułam się piękna i chciałam, by to się nigdy nie skończyło. – Ręce nad głowę. Posłuchałam, owijając dłonie wokół krawędzi wezgłowia. Wiedziałam, że to jest to, co lubił – całkowite poddanie – i było to irytujące, ponieważ podniecało mnie. Podobało mi się. Nawet nie starałam się tego zrozumieć. Usłyszałam dźwięk zamka błyskawicznego, a następnie szelest tkanin, kiedy zdejmował ubrania. – Nogi – rozkazał. Rozchyliłam nogi. Rozsunął je bardziej i usadowił się między nimi. Zajęczałam, kiedy jego palce pieściły moje piersi, potem sutki, mocno, ale nadal miał w sobie tę słodycz. Istniała; wiedziałam, że tak. To nie mogła być tylko moja wyobraźnia. – Nie dziś wieczorem. Nie żadnej innej nocy. Nigdy więcej nie nazywaj mnie Loganem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 81  

Nie byłam głupia. Wiedziałam, że popełniłam błąd. Miałam nadzieję, że może Logan chronił mnie przed Raulem. Zawiązał mi oczy, gdy tamtego razu Raul wszedł do pokoju. Wiedział, że się załamię i zacznę walczyć, jeśli zobaczę jego twarz? Może dlatego tak szybko wyciągnął mnie z jadalni. Byłam absurdalna, pragnąc, by Logan troszczył się o mnie. Potem mnie pocałował i klocki Lego w moim umyśle rozpadły się. Pocałunek Logana rósł w siłę, kiedy się podporządkowałam. Nie walczyłam. Nie, ponownie chciałam poczuć, że żyję, nawet jeśli to było złe. Czy poddanie mu się dodawało mi siły, dlatego że chciałam, aby tak było? Walczyłam o zbawienie, a jeśli Logan mi je dawał, wygrywałam. Jego palce weszły we mnie i jęknęłam. – Emily. Jesteś dla mnie wszystkim. Wsuwał je do środka i na zewnątrz, jego zęby drasnęły moją szyję, a następnie sutki. Ssał i bawił się nimi, potem przygryzł, krzyknęłam z bólu, a moje ręce puściły zagłówek. – Nie ruszaj się – rozkazał i wiedziałam, żeby być posłuszną, ale w jego głosie dosłyszałam też odrobinę słodkości. Położyłam ręce na miejscu. Ugryzł mnie jeszcze raz, tym razem pozwoliłam odczuciom przepłynąć przez ciało, nie ruszając się. Ból, przyjemność przyszła zaraz po nim. To mnie zaspokajało. Dawało to, czego potrzebowałam, ożywałam dla niego. Chwycił mój podbródek. – Spójrz na mnie. Zrobiłam to. – Powiedz mi. – Co? – Powiedz, że chcesz mnie w sobie. Tego chciał. Mojej zgody. Mojej pełnej uległości. Dałam mu ją. – Tak. – Powiedz mi. – Chcę cię w sobie, Lo… – gwałtownie urwałam. Czekał. – Chcę cię w sobie... Mistrzu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 82  

– Szerzej, skarbie. – Wzdrygnęłam się, kiedy mnie tak nazwał. To rozerwało mnie na strzępy. To jak to powiedział, jego czuły głos, jakby dbał o mnie. – Chcę, abyś patrzyła na mnie, kiedy włożę fiuta w twoją napiętą cipkę. Rozstawiłam nogi szerzej, gdy wpatrywałam się w niego; następnie wszedł we mnie, jęknęłam, kiedy jego penis całkowicie mnie wypełnił. Było tak, jak gdyby w momencie, gdy był we mnie, świat stawał się bezpiecznym miejscem. Jakby był mój, a ja jego, i nic wokół nas nie istniało. Owinęłam nogi wokół jego talii, a plecy wygięłam w łuk, chcąc głębiej, bliżej, potrzebując zatrzymać go w sobie, kiedy pchał szalenie. Nasze ciała zderzyły się, jak gdyby mnie uderzył, dźwięk wibrował po pokoju. Trzymałam ramiona nad głową, ale ciężko było nie przebiec rękoma wzdłuż jego długości. Nagle chwycił mnie w pasie i przerzucił. – Policzek na poduszkę. Jedna ręka na wezgłowiu. Mój oddech przyspieszył. – Tyłek w powietrzu. Mam zamiar pieprzyć cię od tyłu, Emily. Uniosłam tyłek i poczułam dłonie, chwytające moje biodra. O Boże, to było słodkie i gorące, chciałam go z powrotem w sobie. Wiedziałam, że dojdę szybko, jeśli weźmie mnie w ten sposób. Nie wszedł we mnie od razu, jego palec zsunął się na szczelinę w moim tyłku, następnie powoli, dalej w dół, do cipki, po czym wrócił, wsmarowując wilgoć w tyłek. Napięłam się, gdy okrążył ciasny otwór. – Odpręż się. – Jego głos był miękki i słodki. – Musisz się zrelaksować i pchnąć. To było żenujące i nie byłam pewna, czy chcę, żeby jego palec penetrował to dziewicze terytorium. Ale również mnie to rozpalało. Pchnął palec, a ja się napięłam. – Nie, Eme. Nie walcz z tym. Obiecuję, że poczujesz się dobrze, ale tak się nie stanie, jeżeli się nie zrelaksujesz. Wzięłam kilka głębokich oddechów, po czym jęknęłam, kiedy wsunął palec w mój napięty tyłek. – O Boże. – Odczuwałam to jako pełne i dziwne, i... kurwa, to było zabronione oraz niesamowite. Potem, gdy zaczął wsuwać palec do środka i na zewnątrz, jakby pieprzył mnie w dupę, wciąż zabawiając się łechtaczką, prawie eksplodowałam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 83  

– Pewnego dnia planuję pieprzyć twój tyłek. Tak ciasny i słodki, i pokochasz posiadanie mnie po jaja zakopanego głęboko w tobie. – Boże, dlaczego podnieciłam się przez to, co powiedział? – Teraz mam zamiar pieprzyć twoją cipkę, a ty będziesz krzyczeć. Umieścił się przy moim wejściu, następnie pchnął mocno i głęboko. Jego jedna ręka znajdowała się na moim krzyżu, naciskając, podczas gdy drugą chwycił moje biodra, wbijając palce w ciało. Jego jądra uderzały we mnie, kiedy pchał raz po raz. Sapnęłam i wygięłam plecy, wychodząc mu na spotkanie. – Dojdź, Eme. Dotknij się. Zrobiłam tak i w ciągu kilku sekund doszłam, krzycząc, kiedy nadal we mnie wjeżdżał. Teraz oburącz trzymał mnie za biodra, kiedy przyciągał mnie do siebie z zaciekłością, która spowodowała mój drugi orgazm, długi i przewlekły. – Kurwa. – Nagle przestał się ruszać, opuszki palców wbiły się w moją skórę, gdy poczułam, jak jego penis szarpie się wewnątrz mnie. – Jezu. Kiedy wysunął się ze mnie, jego ciepłe soki wylały się i spłynęły po wnętrzu moich ud. Już miałam się położyć, zużyta i w pełni zaspokojona, gdy pogłaskał moją głowę, potem plecy i tyłek, gdzie popieścił pośladki. – Nie ruszaj się. Materac opadł, kiedy położył się obok i wpatrywał we mnie, wygiętą w łuk, z tyłkiem w powietrzu i rozgrzanym ciałem. Po kilku minutach owinął rękę wokół mojej talii i pociągnął mnie w dół, obok siebie, i pocałował w skroń. – Twoja cipka została stworzona dla mojego fiuta. Tak. Problemem było to, że mimo tego co dzieliliśmy seksualnie, wiedziałam, że mogłabym zostawić go bez sekundy wahania, jeśli miałabym możliwość ucieczki. Być może potajemnie żywiłam nadzieję, że uciekniemy razem, lecz była niewielka, drobinka pyłu w tornadzie. Zasypiałam, zawinięta w jego objęciach, gdy usłyszałam: – Śpij słodko, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 84  

Rozdział ósmy Dzień 11 Był ranek, a Logan pozostawił mnie samą, jak to zwykle robił, gdy wychodził na trening. Leżałam w łóżku, pogrążona w myślach o ostatniej nocy, kiedy znienacka otworzyły się drzwi. Wygramoliłam się z materaca i uklękłam na podłodze, serce biło nieregularnie na jego nieoczekiwany widok. Logan zamknął drzwi. Przekręcił blokadę. Potem podszedł do mnie. Wpatrywałam się w podłogę, ręce spoczywały na moich udach, chociaż spoczynek nie był słowem, które powinno kojarzyć się z tym, jak się czułam – bardziej zataczanie się z niepewności. Zrobiłam coś złego? Dlaczego wrócił wcześniej? Mój umysł przeanalizował wszystko, co wydarzyło się ostatniej nocy. Nazwałam go po imieniu? Nie zrobiłam wszystkiego, o co prosił? – Do góry. Wstałam. – Prysznic. Teraz. Poszłam do łazienki, ale złapał mnie za rękę, nim zdążyłam ściągnąć koszulę. Była cienka i przezroczysta, lecz to jedyne ubranie, jakie było dopuszczalne, więc je nosiłam. – Rozbierz mnie. Spojrzałam na niego i ujrzałam wirujący w oczach mrok, zmieszany z żądzą. Z wahaniem położyłam dłonie na rąbku jego koszulki, a następnie ściągnęłam przez głowę. – Upuść.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 85  

Pozwoliłam koszulce wyślizgnąć się z moich palców. Czekał. Patrzyłam na jego mięśnie, które były napięte i naprężone. Logan nie miał sześciopaka; miał ośmiopak, każdy pojedynczy muskuł lśnił. – Emily. – Jego niski ton ostrzegawczy sprawił, iż sięgnęłam do jego szortów. Palcami chwyciłam materiał na biodrach. – Powoli. Zsunęłam się, ciągnąć szorty ze sobą, jego penis wyskoczył na wolność, moje usta dzieliły od niego cale. Oblizałam wargi. Obserwował. – Eme. Oddech przyspieszył, moje oczy napotkały jego. Nie było już gniewu, jedynie czyste, nieskażone pożądanie, pragnął mnie, co było jeszcze bardziej podniecające. Odkryłam, czego chciałam i wzięłam jego fiuta w rękę. Usłyszałam jego gwałtowny wdech, drgnął w moim uścisku. Zamierzałam wziąć go w usta, gdy złapał mnie za ramiona i potrząsnął głową. – Nie teraz. Pod prysznicem. – Podciągnął mnie na nogi, a następnie odkręcił kran i przyciągnął mnie bliżej. – Zostaw koszulę. Weszłam pod natrysk, biały materiał przylgnął do mojej skóry w momencie, kiedy stałam się mokra. Czułam się dziwnie, jakbym powinna zdjąć koszulę, ale gdy dostrzegałam oczy Logana, wiedziałam, że bardzo go to podnieciło. Wszedł pod prysznic, po czym pchnął mnie na płytki, rękoma chwytając moje nadgarstki i unieruchamiając je swoją jedną dłonią nad moją głową. To było gorące i szorstkie, cień strachu wystrzelił przez mnie, zdałam sobie sprawę, że teraz mógł zrobić ze mną wszystko, co chciał. Jego usta wzięły moje z taką siłą i zaborczością, że miałam wrażenie, jakbym oddychała pod wodą. Dzisiaj było coś więcej w jego pocałunku, jak gdyby był mnie głodny. Oszalały z potrzeby i uczucia posiadania. Zostawił mnie słabą i drżącą. Jego usta wypuściły moje i pochylił się, zasysając moje sutki przez materiał, a następnie je przygryzł – mocno. Jęknęłam, wyginając się przy ścianie, moje mięśnie zesztywniały z bólu, a potem odprężyły się w słodyczy. Jego ciało uderzyło w moje, dłoń zawędrowała w przesiąknięte wodą włosy, a następnie w dół, nie przerywając pocałunku. – Nikt inny.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 86  

Puścił mnie, pchnął moje ramiona, aż klęknęłam przed nim, woda uderzała w tył głowy, kapiąc na moją twarz niczym deszcz na szybę w oknie. Chwycił swojego fiuta. – Ssij mnie. Jak tylko umieścił końcówkę w moich ustach, ręce chwyciły mnie za włosy i jęknął. Powoli drażniłam go wargami, zasysając końcówkę, opadając na dół, potem z powrotem do góry. Przesuwałam dłonią wokół podstawy, jednocześnie zaciskając pięść, kiedy wzięłam go do tylnej części gardła i mocno zassałam. – Jezu. Kurwa. – Jego biodra zaczęły się poruszać, rozluźniłam tył gardła, gdy wzięłam go głębiej. Zacisnęłam na nim usta i pchnął biodra do przodu, jęcząc. Zakrztusiłam się, ale nie przestałam. Ani on, kiedy pompował w moje usta, aż poczułam jak sztywnieje i nieruchomieje – jego penis w tylnej części mojego gardła – uciekł mu głośny jęk, gdy wypowiedział moje imię. Gorąca, gęsta ciecz wytrysnęła w dół mojego gardła, połknęłam. Jego sperma wyciekła z kącików moich warg, ale zmyła ją woda. Jego penis drgał przez kilka sekund, a następnie znieruchomiał. Zaczęłam się wycofywać, lecz Logan przytrzymał mnie w miejscu, z ustami owiniętymi wokół niego, głęboko zatopionego. – Zostań. Moja szczęka była obolała, lecz zrobiłam to, czego chciał, mój język powoli oblizał gorącą, mokrą powierzchnię jego fiuta. – Twoje usta wokół mnie... nigdy nie były tak słodkie. – Ręce zgarnęły moje włosy do tyłu, kiedy wpatrywał się we mnie, gdy miałam wciąż zawinięte wokół niego usta, a jego penis powoli opadał. – Spraw, bym znów był twardy, Eme, wtedy będę pieprzył twoją cipkę przy ścianie. Byłam tak podniecona; wystarczyło tylko, że oznajmił, iż podaruje mi orgazm. Znając Logana, będzie przeciągał to tak długo, aż będę błagała o uwolnienie. Zaczęłam ssać jego fiuta, miękkość szybko stwardniała i nabrzmiała głęboko w moim gardle. Podniósł mnie, oparł o ścianę, a potem kazał owinąć nogi wokół jego talii. Zrobiłam to.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 87  

Zawahał się, a moje ciało błagało, aby wszedł we mnie. Dostrzegałam, jak jego twarz twardnieje, a kiedy przemówił, nie było w tym ciepła. – Nigdy nie myśl, że jesteś ze mną bezpieczna. Pieprzę cię, bo potrzebuję uwolnienia, to wszystko, czym możesz dla mnie być. Następnie pchnął we mnie. Dzień 15 Rutyna Logana była taka sama każdego dnia. Rankiem mnie zostawiał, wracał na noc i uprawialiśmy seks. Namiętny seks, który sprawiał, że zapominałam, chociaż na chwilę, gdzie byliśmy i kim się stał. Ale od tych słów pod prysznicem nastąpiły zmiany. Teraz strzegłam swojej nadziei. Uprawialiśmy seks, ponieważ on tego chciał, a ja potrzebowałam upewnić się, że nie zostanę sprzedana. Nigdy nie nazywałam go Loganem, a on zawsze posiadał kontrolę, chociaż w pewnym sensie czułam, jakbym również ją miała. Widziałam, jak bardzo mnie chciał i to dodawało mi siły. Albo przynajmniej wyobrażałam to sobie. Mimo tego, wciąż czułam przepływający przeze mnie strach za każdym razem, kiedy zamek w drzwiach się przekręcał. Nigdy nie byłam pewna, czy to dziewczyna przynosząca posiłek, lub czy Alfonzo bądź Raul nadchodzą, aby mnie zabrać. Groźba zostania sprzedaną nadal przerażała, zawsze byłam na skraju załamania nerwowego, zastanawiając się, czy Logan był mną zmęczony albo zmienił zdanie o zatrzymaniu mnie. Dziś nie poszedł ćwiczyć, zamiast tego zjadł ze mną śniadanie, później zabrał pod prysznic i umył mój każdy cal. Zauważyłam siniaki na jego skórze, a z każdym dniem było ich coraz więcej. Jego trening nie szedł dobrze? Istniała możliwość, że tutejsi wojownicy byli lepsi niż Logan? A może... może siniaki powstały od czegoś innego? Czy to możliwe, że Logan chciał się stąd wydostać? Wyszliśmy spod prysznica, podniósł mnie, posadził na blacie i pieprzył długo, powoli. Całował mnie wszędzie, jakby zapamiętywał każdą krzywiznę i fragment. To było słodkie, a odrobina nadziei ponownie urosła. Starałam się ją stłumić, obawiając

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 88  

się, że powie coś, co znowu mnie zrani, ale trudno było powstrzymać emocje przed reakcją na jego słodycz. Wiedziałam, że to niebezpieczne, myśleć, iż Logan nas stąd zabierze, ale gdy zachowywał się w ten sposób, nie mogłam nic na to poradzić. Nieustanny strach był męczący i nadzieja była wszystkim, co mi pozostało. Myślę, że umysł podsuwał mi ją celowo, żeby utrzymać mnie przy zdrowych zmysłach. Jeżeli stracę nadzieję, stracę siebie. Pozostawił mnie na kilka godzin i wrócił o zmierzchu z ubraniem w dłoni. Wiedziałam, po co ono było. Tej nocy odbędzie się jego walka. Powiedział, iż będzie walczył z facetem, który jeszcze nigdy nie został pokonany. Również to, że później będzie miał miejsce uroczysty obiad. Po raz pierwszy wkroczę na teren Raula. Położył mój strój, lub jego brak, na łóżku, po czym wyciągnął rękę z biżuterią zwisającą z jego palców. Była podobna do tego, co widziałam u innych dziewczyn – obroża. – Chodź tu, Emily. Wstałam i podeszłam do niego, moje serce waliło, kiedy patrzyłam na srebrny naszyjnik. – Odwróć się. – Tak zrobiłam. – To ochroni cię przed innymi mężczyznami. Należysz do mnie. Będą o tym wiedzieć. – Zgarnął moje włosy na bok, a następnie poczułam chłód obroży, kiedy została umieszczona wokół mojej szyi. – Zobaczysz tam rzeczy, jakich nie będziesz chciała. – Podniosłam rękę i dotknęłam misternych, srebrnych ogniw łańcuchów, zaplecionych na mojej skórze. Były piękne, a jednak... to miejsce i znaczenie obroży uczyniły ją brzydką. Obrócił mnie i położył rękę pod moją brodą. – Musisz mi się całkowicie oddać. Jeśli coś zrobisz... – Jego ręka opadła, odszedł i zaczął przechadzać się po pokoju z rękoma wepchniętymi w kieszenie. To rzadki widok, niepewny i wzburzony Logan. Zawsze był opanowany i pewny siebie. Wyglądał dzisiaj inaczej – był nerwowy. Martwił się, że zostanie pokonany? – Musisz postępować dokładnie tak, jak mówię. Przytaknęłam. – Wiem. – Maniery były niezbędne, Logan powiedział mi, że będą obecni niektórzy z najlepszych nabywców Raula. To, czego nie wiedziałam, to kto zostanie kupiony i byłam przerażona, że to ja. Przestał przemierzać pokój, po czym podszedł do mnie i chwycił za ramię. – Czyżby? Emily, nie masz pojęcia o pieprzonym gównie, które się tutaj dzieje. – Puścił

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 89  

mnie i zatoczyłam się do tyłu, aż tył moich kolan uderzył o łóżko. Usiadłam. – Nic nie zrobię – nic – jeśli popełnisz błąd. Pozwolę ci odejść. Dreszcz przebiegł po mnie na jego słowa. – Wiem. – Tak było. Nie wiedziałam jedynie, dlatego mi to mówił. Beznamiętne zimno zostało starte z jego twarzy. Część mężczyzny, którego kiedyś znałam oraz kochałam ponownie przede mną stanęła. To sprawiło, że moje wnętrzności się zwinęły, po czym odskoczyły, jak gdyby bały się obietnicy. Logan raptownie potaknął. – Jeden poślizg i znikasz. – Czy... planujesz mnie dzisiaj sprzedać? – Wzmożony lęk przepłynął przez moje ciało, kiedy milczał. Boże, co jeśli chciał się mnie pozbyć? Usiadł obok mnie i położył rękę na brzegu łóżka, na szczycie mojej. Wzięłam gwałtowny wdech i zesztywniałam, patrząc na niego. – Jeżeli przegram walkę... – Wiedziałam, co to znaczy, moje ciało zaczęło się trząść. – Zamierzam wygrać. Ale dzisiejsza noc pchnie twoje granice. Nawet przez sekundę nie myśl inaczej. Obraz dziewczyny błysnął mi przed oczami, pieprzonej od tyłu, śmiejący się i obserwujący Alfonzo. Mógłby mi to zrobić? Zostanę narażona na bycie pieprzoną w sali pełnej obcych? – Czy... oddasz mnie innym, by mnie… pieprzyli? O Boże, nie mogłam tego zrobić. Co, jeżeli ktoś inny chciałby mnie dotknąć? Było to dozwolone? Logan mnie mu odda? – Spójrz na mnie. Nie mogłam. Nagle obrazy stały się rolką filmu, a mój umysł zaczął wymyślać najgorsze możliwe scenariusze... Nie mogłam tego zrobić. Miałam zostać zlicytowana i nigdy nie odnaleziona. Obroża wokół szyi zaczęła się zaciskać, dusząc mnie, dławiąc każdy oddech. Logan położył ręce po obydwu stronach mojej głowy, chwyt był szorstki, gdy zmusił mnie do spojrzenia na niego. – Weź się w garść. Musisz to zrobić. Nie masz wyboru. Pokiwałam głową w przód i tył. Nie mogłam zostać sprzedana. Potrafiłam poradzić sobie z Loganem; mogłam być tu z nim, ale strach przed aukcją osiedlił się niczym kłębek zardzewiałego łańcucha w moim żołądku. – Nie mogę. Nie mogę. Nie

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 90  

mogę. Nie każ mi iść. Nie zmuszaj mnie. – Wszystkie ostrzeżenia, zasady, przepadły. – Nie zmuszaj mnie. Proszę. – Łzy spływały mi po twarzy, otarł je opuszkami kciuków. – Emily. – Proszę. Zostanę tutaj. Zostaw mnie tutaj. Będę dobra. Będę klęczała. Zrobię, co tylko zechcesz. Zwiąż mnie, zawiąż mi oczy. Tylko nie każ mi iść. Jego głos był opanowany i mocny, kiedy powiedział: – Nie mogę. Raul chce cię tam, więc jeśli przegram... Nie dokończył zdania. Płakałam za osobę, jaką się stałam, tę słabą kobietę. Nienawidziłam się za kochanie człowieka, który zabezpieczał mnie przed Raulem, chroniąc mnie, oraz za nienawidzenie tego samego mężczyzny, który zniszczył mą godność. Jego palce wplotły się w moje włosy. – Nie ma innego wyjścia. – Dlaczego? Dlaczego ja? Kochałam cię. – Mój głos podniósł się. – Kochałam cię – wyszlochałam, łamiące się zdanie przerwało ciszę, mur ochronny, który ostrożnie wybudowałam wokół siebie. Logan wstał na nogi, przeszedł na drugą stronę pokoju i uderzył pięścią w ścianę. Krew ściekała z tylnej części jego ręki, kiedy ponownie się odwrócił. Potem podszedł prosto do mnie. Przerażenie pchnęło mnie do zareagowania przeciw temu, co wiedziałam, że prowadzi do kary i pobiegłam do drzwi. Moje dłonie zawinęły się wokół klamki, kiedy Logan złapał mnie za ramiona i obrócił. Przyciągnął mnie z siłą, więc zostałam przyciśnięta do jego piersi. Jego usta zmiażdżyły moje i uciekł mu głośny jęk, kiedy przysunął mnie do siebie. Pocałunek był zaborczy i nie do złamania; brał to, co stało się jego oraz oddawał mi część siebie, którą kiedyś znałam. Wargi złagodniały, gdy pochyliłam się do niego. Nasze urywane oddechy były jedynym dźwiękiem w pokoju, kiedy przez kilka minut patrzyliśmy na siebie. – Ubieraj się – powiedział Logan, następnie odwrócił się i wyszedł z pokoju. Zesztywniałam. Potem wkroczyłam w chłód, który mi okazał i stałam się tym, kim potrzebował bym była, ponieważ wiedziałam, że był jedyną osobą, która mogła chronić mnie przed tym wieczorem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 91  

Rozdział dziewiąty 3 godziny później Oglądałam walkę Logana, siedząc między Jacobem a Davem, Raul znajdował się kilka miejsc dalej. Nie był to zwyczajny, podziemny, brudny magazyn. Nie, Raul posiadał prawdziwy ring i widownię. Logan pokonał swojego przeciwnika, ale było to brutalne i okrutne, przez cały czas drżałam ze strachu. Wiedziałam, że jeśli przegra, zostanę sprzedana, ale to było coś więcej. Niewielka część mnie martwiła się o niego. Może taka była ludzka natura. Może miłość jest nie do powstrzymania, albo może myśli irracjonalnie. Nosiłam jego obrożę, odnotowałam aprobujące potaknięcie Raula, gdy ujrzał mnie z Loganem. A może chodziło o mój strój? A raczej jego brak. Starałam się o tym nie myśleć, lecz było to trudne, biorąc pod uwagę, że nie miałam nic pod spodem. Dekolt sukienki był tak duży, że moje sutki zostały obnażone. Kiedy po raz pierwszy ją ubrałam, zerwałam i rzuciłam przez pokój. Nawet ubrałam koszulę nocną i czekałam na Logana przy łóżku, aby wrócił i zobaczył, co założyłam. Następnie wpadłam w panikę, kiedy zorientowałam się, że wróci za chwilę, a ja nie byłam ubrana. Tej nocy nie było to możliwe. Musiałam to zrobić. Więc włożyłam sukienkę, piersi wylewały się z opiętego materiału, i czekałam na Logana, klęcząc na podłodze. Kiedy mnie zobaczył, nie było tak, jak się spodziewałam. Był zły, jego oczy mnie zwodziły, potem ten chłód, lecz zdradził go wyraz twarzy. Nie odezwał się do mnie, gdy się przebierał, później zabrał mnie na walkę, gdzie usiłowałam ignorować spojrzenia mężczyzn, kiedy dyszeli nad moim ciałem jak zwierzęta.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 92  

– Emily. – Logan przebrał treningowe szorty na parę czarnych spodni i białą, tradycyjną koszulkę. Wyglądał inaczej, na pełnego rezerwy, formalnie, nie podobało mi się. Chwycił mnie za rękę, po czym uniósł podbródek do Daveꞌa, który został ze mną, dopóki Logan nie wrócił. – Trzy dni. Dave przytaknął. – To ostatnia przesyłka... dwie były martwe. – Słyszałem – powiedział Dave. Nawet nie chciałam sobie wyobrażać, o czym mówili, ale przypomniało mi się, jak Logan mówił Alfonzo, by nie pakował mnie do skrzyni i wysyłał. – Coś jest nie tak... – zaczął Logan. – Tak, chłopie. Wiem. Logan gwałtownie przytaknął, następnie opuściliśmy Daveꞌa, powracając do głównego budynku, w którym Raul organizował uroczystość. Ani razu na mnie nie spojrzał, jakby nie potrafił… jakby był zdegustowany. Osobiście, sama byłam sobą zdegustowana, emocjonalnie poniżona w obecności innych. Dla nich byłam tylko przedmiotem. To stało się moją rzeczywistością. Chciałam krzyczeć, bić i wariować, lecz głupota nie miała miejsca w moim życiu. Musiałam być silniejsza niż oni, niewzruszona i zimna. Podobnie jak Logan. Cała samokontrola zniknęła w sekundzie, kiedy uderzyły we mnie dźwięki. Jęki bólu, jęki przyjemności, chrząkanie, trzask bicza, śmiech, a potem szloch. Zawahałam się w drzwiach, a ręka Logana zacisnęła się na moim ramieniu. – Odetnij się od tego – wyszeptał surowym pomrukiem. – Zamknij oczy, jeśli musisz. Szarpnął mnie do przodu i zatoczyłam się w głąb pomieszczenia. Moja klatka piersiowa falowała, kiedy próbowałam kontrolować panikę. Nie było stąd ucieczki, trzymałam oczy zamknięte, dopóki nie usłyszałam głosu Raula. – Tutaj jest. – Krzesło zazgrzytało po kamiennych kafelkach. – Sculpt. Mój renomowany wojownik. – Rozległy się głośne oklaski. Logan zatrzymał się i mimo zamkniętych oczu, wiedziałam, że Raul znajdował się w moim pobliżu po zapachu czosnku i papierosów. – Zarobiłem mnóstwo pieniędzy dzisiejszego wieczoru. To wystarczający powód do świętowania. Walczysz lepiej niż się spodziewałem. – Wygrałem, ponieważ mój rywal nie posiadał umiejętności kontrolowania swojego temperamentu, a walczyłem o coś, czego chciałem – niewolnicę, która jest

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 93  

cholernie dobrym pieprzeniem. Teraz wiem, dlaczego mają tak duże wzięcie. – Jego głos był napięty, czułam to w jego ciele. – Ach, tak. Jest twoją pierwszą niewolnicą. Dobrze sobie z nią poradziłeś. Nie byłem pewien, czy masz to w sobie, Sculpt. – Otworzyłam oczy, kiedy Raul włożył palec pod moją brodę i zmusił, bym spojrzała na niego. Przełknęłam. – Jest bardzo piękna. Kiedy się nią zmęczysz, znajdę kupca, który doceni kobietę z… duchem. – To się nie stanie przez jakiś czas. Raul roześmiał się, wpatrując się w moje piersi. – Nie, podejrzewam, że nie. – Klepnął Logana w plecy. – Miłego wieczoru. Liczę na wiele więcej niewolnic, też powinieneś. Logan potaknął i zaprowadził mnie do stolika w rogu pokoju, przy którym siedzieli czterej mężczyźni. Skuliłam się, gdy ujrzałam dwie dziewczyny, klęczące obok ich właścicieli; obie nosiły obroże oraz były nagie. Drugi mężczyzna posiadał męskiego niewolnika, stał za krzesłem, ubrany w czarną obrożę z ćwiekami i coś w stylu skórzanego stanika, siatkę przecinających się pasów, i metalowe pierścienie. Gdy zbliżyliśmy się do męskiego niewolnika, spojrzał na mnie i uśmiechnął się. Nic w jego przystojnej, młodej twarzy nie wskazywało, by nie chciał być tam, gdzie był. Próbowałam na nikogo nie patrzeć, ale było jak wtedy, gdy ludzie zwalniają, przejeżdżając obok wypadku na autostradzie. Muszą zerknąć, to nieodparta reakcja, a kiedy rzuciłam okiem na dziewczynę, Logan kazał mi uklęknąć obok; wiedziałam dokładnie, kim była. Cóż, nie znałam jej imienia albo coś, ale była to dziewczyna, która zmieniała moje sny w koszmary. Nie poruszyła się ani o cal, kiedy uklękłam obok; ręka Logana znajdowała się na mojej głowie, jakby upewniał się, że nie wstanę i nie ucieknę do swojego życia. Co nigdy nie przyszło mi na myśl. Ale Logan miał rację; strach przed konsekwencjami był tym, co utrzymywało mnie przy życiu. – Sculpt. Dobra walka. – Głęboki głos był opanowany i wysłał dreszcze wzdłuż mojego kręgosłupa, nie były to pozytywne ciarki. – Kai. – Nie patrzyłam, ale założę się, że wprawiły moje ręce w drżenie. – Nie mam żadnego interesu w walkach, ale jestem pod wrażeniem twoich zdolności. I straciłem dzisiaj dużo pieniędzy. Logan pogłaskał moje włosy. – Raul nadmienił w przelocie twoje nazwisko. Jestem ciekaw, dlaczego przebyłeś całą tę drogę dla walki, która cię nie interesuje?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 94  

Napięłam się, kiedy ujrzałam rękę mężczyzny, chwytającą dziewczynę obok mnie, złapał ją za podbródek i uniósł głowę. – Dla niej. Byłem ciekawy, kiedy Raul wysłał mi zaproszenie na walkę. Jednak odmówiłem. Musiał wiedzieć, że to zrobię, jest inteligentny. Wiedział też, że gdybym nie przyszedł, wielu moich znajomych również, więc zaproponował mi ją. Najnowszą zdobycz Alfonzo. Szybko opuściłam głowę i zakryłam ręką usta, powstrzymując się od krzyku. Nie mogłam sobie nawet wyobrazić, co oznaczały szkolenia Alfonzo. I nie chciałam, byłam przerażona tym, przez co dziewczyna musiała przejść. Nie poruszając głową, spojrzałam w jej martwe oczy. Alfonzo musiał zanurzyć swoje paskudne łapy w jej duszy i rozerwać, pozostawiając dziewczynę z niczym, oprócz bycia gotową robić wszystko, czego od niej żądał. Noga Logana trąciła mnie i zabrałam rękę z ust. – Oddał ci ją? Raul nie lubi niczego oddawać. Kai zachichotał. – Nie, ale potrzebowałem nowej dziewczyny, a Raul o tym wiedział. Gdy zobaczyłem jej zdjęcie, musiałem ją mieć. – Przysunęłam się bliżej Logana, kiedy Kai chwycił ją za obrożę i szarpnął w górę. Dziewczyna nie wydała z siebie żadnego dźwięku, ale wyłapałam błyszczącą łzę w jej oku, gdy Kai wciągnął ją na kolana i zaczął pieścić. – Zna mój typ, a ona... – nie mogłam temu zapobiec, rzuciłam okiem na Kaia – jest wyjątkowa. Logan ujrzał, jak się przypatrywałam i szybko zmienił temat na walkę. Kilka godzin później, po tym, jak nakarmił mnie jak psa, a na moją skórę wpełzły owady, zainteresowanie Kaia skupiło się na mnie. – Jest zachwycająca. Logan trzymał rękę na moim karku, więc poczułam, jak sztywnieje. – Hmmm. – Wydaje się, że przyjęcie dobiega końca, wierzę, że Raul lubi się zabawiać. Pozwolisz na chwilę przyjemności? O Boże. Nie, Logan. Proszę. – Nie bardzo. – Więc dlaczego kłopoczesz się posiadaniem jej? Moja sugestia jest nudna, nic, co przeraziłoby twoją niewolnicę. Nie wygląda, jakby chciała zostać pochłonięta przez podłogę. – Kai wyciągnął rękę i pogłaskał palcem bok mojej twarzy. – Spójrz na mnie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 95  

Zrobiłam to. Moje oczy napotkały intensywnie lśniącą zieleń. Był przystojny i dystyngowany, jak wyobrażałam sobie człowieka biznesu z dużą ilością bogactw. Domyślałam się, że był po trzydziestce, miał mocne, charakterystyczne rysy, bardzo ciemne brwi i opaloną skórę. – Nie dzielę się – powiedział Logan, co zabrzmiało jak warknięcie. – Ja też nie – oświadczył Kai, jego ręka ześlizgnęła się ze mnie, by pogłaskać wewnętrzną część uda jego dziewczyny. – Ale obserwowanie dwóch kobiet. Dwóch piękności... mogłoby mi sprawić przyjemność. – Nie. – Głos Logana był surowy. – Co słychać, panowie? – Raul stanął za krzesłem Logana i szybko pochyliłam głowę, włosy opadły na moją twarz. Kai powiedział: – Zaproponowałem małą zabawę pomiędzy paniami. Sculpt odmówił. – Nigdy tego nie powiedziałem. Mój oddech przyspieszył. Logan, proszę. – Miałem w planach coś innego na dzisiaj. Kai zepchnął dziewczynę z kolan, a ona upadła na podłogę, po czym szybko wyprostowała się i uklękła obok mężczyzny. Wyciągnęłam do niej rękę. To było instynktowne i bezwolne, coś, czego nie powinnam była robić, ale zobaczenie tak okrutnego traktowania, wywołało we mnie ogień. Niebezpieczny. Dziewczyna spojrzała na mnie z przerażeniem, jej twarz zbladła na ten gest. Następnie, tak samo szybko, chwyciła nogę Kaiꞌa, lekko ją głaszcząc, jak pies liżący swego pana. – Byłbym zainteresowany usłyszeniem tego – powiedział Raul. – Kai, Sculpt ukrywał ten klejnot od ponad tygodnia. Zaczynałem myśleć, że mu uciekła. – Kai roześmiał się. – Była całkiem... nieposłuszna, kiedy tutaj dotarła. Przewidywałem konieczność, by Alfonzo ją wytrenował, jak zrobił to ze swoją nową niewolnicą. Ale, – Raul wskazał na mnie – poddała się. Po tym jak przebywał z dala od nas przez tak długi czas, myślałem, że Sculpt stał się miękki. – Jakie miałeś plany na wieczór, Sculpt? – zapytał Kai. Logan milczał, poczułam drganie jego palców. Wstrzymałam oddech, wiedząc, że cokolwiek postanowił, nie spodoba mi się.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 96  

Wbiłam w uda paznokcie i spróbowałam zablokować wirującą wyobraźnię. – Może Kai mógłby ją pieprzyć, podczas gdy będzie cię ssać. – Nie – powiedział Logan. – Więcej przedstawienia. Nie mogłam kontrolować szlochu, który wyłonił się z mojego gardła, Logan szybko zareagował. Jednym ruchem zepchnął naczynia ze stołu, a następnie chwycił mnie za ramię, rzucając twarzą na stół, dłoń położył na moim krzyżu. – Ty chcesz ją pieprzyć. Ja chcę ją pieprzyć. – Logan szarpnął moją sukienkę i na nagim tyłku poczułam ciepłe powietrze. Policzek docisnęłam do drewnianego stołu, a kiedy otworzyłam oczy, zobaczyłam obserwującego mnie Kaia. Nasze oczy spotkały się, spostrzegłam chłodny, niewzruszony wyraz mojego przerażenia. Mój oddech stał się krótkim, falującym dyszeniem. Słyszałam dookoła głosy, zacisnęłam powieki, kiedy dźwięki stawały się coraz głośniejsze i bliższe. Zamierzali obserwować, jak Logan pieprzy mnie tu na stole. – Nogi – warknął Logan. Zacisnęłam powieki i uczyniłam, jak powiedział. Rozszerzył moje nogi, potem stanął między nimi, czułam jego fiuta i materiał spodni. Zaczęłam walczyć, odsunął się, a następnie tak mocno uderzył mnie w tyłek, że krzyknęłam. – Nie ruszaj się. Ponownie dał mi klapsa, po czym rozmasował tyłek. Powtórzył to kilka razy, uderzenie, następnie masowanie, wtedy zaszlochałam. Nie z powodu klapsów, ale upokorzenia. Czułam na sobie jego ciężar, usta obok mojego ucha. –.Musimy to zrobić, Eme. Nie myśl o nikim innym. Skoncentruj się na mnie. Nic więcej. – Pocałował szczyt mojej szyi, potem łopatki, a jego ręka powędrowała pod sukienkę, między nogi i zaczęła okrążać łechtaczkę. Na początku nic nie czułam, moje ciało odmawiało zainteresowania, ale Logan był spokojny i łagodny, wkrótce poczułam mrowienie, jego ręka delikatnie nacisnęła na moje plecy. – Dlaczego kłopoczesz się sprawieniem jej przyjemności? – Usłyszałam, jak powiedział Raul. – To nie jest zabawne, pieprzenie suchej niewolnicy – odpowiedział Logan. Jego ubranie potarło moje plecy, kiedy ponownie nachylił się nade mną i szepnął do

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 97  

ucha: – Będę szybki. Nie walcz ze mną, Eme. Okej? Rozumiesz, dlaczego musimy to zrobić? Potaknęłam. Wiedziałam, że stara się chronić mnie przed czymś znacznie gorszym niż jego publiczne pieprzenie mnie. Nie byłam mokra, ale lekko wilgotna przez stymulację, więc gdy wszedł we mnie, nie bolało. Moje biodra pchnęły w kierunku krawędzi stołu, kiedy wsuwał się we mnie, wielokrotnie. Słyszałam połączenie rozmów wokół nas z dźwiękiem jego miednicy uderzającej w mój tyłek. Szklanki zabrzęczały i usłyszałam mężczyzn mówiących do Logana „mocniej”. Dziewczyna zaszlochała, następnie trzasnął bicz, później więcej szlochu. Raul roześmiał się, potem znalazł się obok mojej głowy, wpychając palec w moje usta. – Ssij, jakby był moim fiutem – rozkazał Raul. Ręce Logana wbiły się w moje biodra, jakby ostrzegawczo, i wiedziałam, że muszę. Chętnie oplotłam język wokół palca Raula, degustując soków z mięsa z jego posiłku. Pchał nim tam i z powrotem w moje usta, dopasowując rytm do Logana, kiedy ssałam i drażniłam jego palec, jakby był kutasem. Otaczał mnie śmiech. Mężczyźni wykrzykiwali sugestie, które powodowały skręcanie żołądka i zwymiotowałabym, gdyby w tej chwili Raul nie zabrał palca z moich ust. Usłyszałam chrząknięcie Logana, zacisnął ręce na moich biodrach, gdy wszedł we mnie po raz ostatni. Ledwie skończył dochodzić, nim usłyszałam dźwięk jego rozporka, po czym moja sukienka została opuszczona i ściągnął mnie ze stołu. – Teraz mam zamiar wypieprzyć jej tyłek w prywatność. Myślę, że zasługuję na to po dzisiejszej wygranej walce, panowie. – Logan wziął mnie za rękę, skinął na mężczyzn i wyszedł z jadalni w moim towarzystwie. Umiejętność mówienia została wyrwana z mojego umysłu, jak gdyby Logan roztrzaskał moje struny głosowe. Nic nie mogłam powiedzieć o tym, co się stało. Nie byłam pewna, czy zamierzał pieprzyć mnie w tyłek, ale tak szybko, jak znaleźliśmy się poza zasięgiem wzroku pozostałych, było tak, jakby przerażenie, gniew, wstręt i panika uderzyły mi do głowy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 98  

Wyobraziłam sobie, że chwytam karabin maszynowy pierwszego mijanego ochroniarza, wbiegam z powrotem do środka i zabijam każdego z tych mężczyzn. Potem obserwuję, jak wiją się na podłodze, cierpią z powolnej, bolesnej śmierci... Ponieważ na to zasłużyli – na powolną, bolesną śmierć. Nic szybkiego. Nie więzienie – zbyt miłe. Sprawiedliwością byłoby wrzucenie ich do jamy szczurów, pokrytych krwią, a gryzonie dręczyłyby ich przez dnie… nie, tygodnie. Każdą cząsteczkę mojego ciała powoli zalewały wściekłość oraz obrzydzenie. Wiedziałam, że gdybym się otrząsnęła, eksplodowałabym z furii, krzycząc jak chora umysłowo. Czułam, jakbym miała zamiar odpuścić, wrzasnąć, zrobić wszystko, by uwolnić emocje, które zostały zadeptane po drugiej stronie moich wnętrzności. Przetrwałam, lecz te dziewczyny... nie byłam pewna, jak długo wytrzymają. Nowy nabytek Kaiꞌa, Boże, jej oczy będą nawiedzać moje sny przez wieczność. Była przerażona, gdy próbowałam ją pocieszyć. Panika zagłuszyła wszelkie inne emocje, które mogły być kiedyś częścią tej dziewczyny. Tej nocy obserwowałam horror, jakim było poniżanie człowieka. Logan zaprowadził mnie na drugą stronę dziedzińca, dłoń położył na moim krzyżu. – Postąpiłaś dobrze, Emily. – Jego słowa uderzyły we mnie tak, jak gdyby wziął kij i walną mnie nim w twarz. Dobrze? Postąpiłam dobrze? Jego słowa były błędne. Wstrząsnęły cząsteczkami furii, wszystkie wyskoczyły w tym samym czasie. – Dobrze! Dobrze! Postąpiłam dobrze? – krzyknęłam, a następnie rzuciłam się na niego i zaczęłam zadawać ciosy. Nie obchodziło mnie, gdzie i jak, tak długo, jak moje pięści w coś uderzały. Usłyszałam jego przekleństwo, gdy moja dłoń natrafiła na jego szczękę. – Jak mogłeś? Jak mogłeś? Dlaczego to zrobiłeś? A te dziewczyny? Pozwoliłeś, żeby się nad nimi znęcano. Pozwoliłeś się temu wydarzyć, gdy te kawałki gówna je niszczyły. – Znowu go uderzyłam. – One są ludźmi, do cholery. – Obraz dziewczyny z martwymi oczami przyległ do przedniej części mojego mózgu. – Kai ma zamiar ją zabić. Jest już prawie martwa. Jak możesz pozwalać mu to robić? – Emily. Przestań. – Próbował mnie ujarzmić, ale byłam poza kontrolą, obrazy tego, co te dziewczyny wycierpiały, krzyczały przeze mnie. – Myszko! – Użycie przez Logana mojego przezwiska, uciszyło krzyki, zatonęły pod niezaprzeczalną złością.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 99  

Płakałam i wrzeszczałam w tym samym czasie. Mój głos był nie do poznania, kiedy na niego krzyczałam. Chwycił mnie w pasie, rękę umieścił na moich ustach i podniósł mnie, nadal wykrzykiwałam tłumione słowa. Wtedy ujrzałam biegnącego do nas Alfonzo. – Jezu, Emily. Cholera. Alfonzo zatrzymał się. – Sculpt. Logan puścił mnie, a rękę położył na moim ramieniu. – Klękaj. Teraz. Wiedziałam, co Alfonzo mógł mi zrobić, więc uczyniłam, co powiedziano, ale moje ciało nadal trzęsło się z gniewu. – Daj mi ją – powiedział Alfonzo. – Raul jest wściekły. Słyszeliśmy jej krzyki w środku. Chwyciłam nogę Logana. – Proszę. Nie. Nie pozwól mu mnie zabrać. Będę grzeczna. Obiecuję. Proszę. Nigdy w życiu nie pomyślałam, że będę w ten sposób błagała, nie sądzę, że ktokolwiek myśli, iż będzie, dopóki nie ma z tym do czynienia. Mój umysł nie był w stanie przyjąć więcej, przejście przez kolejne tortury, zabije mnie. Potrzebowałam części siebie, która nadal chciała żyć, walczyć, by pewnego dnia marzenie o wolności spełniło się. Alfonzo zamierzał mi to odebrać. Zamierzał zniszczyć ostatni fragment nadziei, bym stała się jak pozostałe dziewczyny. Wewnętrznie martwa. – Nie – powiedział Logan do Alfonzo, stłumiłam szloch, kiedy przytłaczająca ulga zagnieździła się we mnie. – Zajmę się tym. Zbliżył się do nas dźwięk długich, nonszalanckich kroków. Nadal trzymałam głowę pochyloną, ale w momencie, kiedy podszedł na tyle blisko, rozpoznałam, kto to był przez charakterystyczny zapach – Raul. – Zabierz ją. – Instrukcja Raula do Alfonzo była jasna. Nie było ani jednej uncji współczucia w jego stalowym głosie. – Wiedziałem, że to nie potrwa długo. Alfonzo chwycił mnie za ramię i podciągnął na nogi. Mogłam błagać Raula, ale było już za późno. Wiedziałam. Wiedziałam także, że nie miałam nic do stracenia, ponieważ powrót do pokoju na dole bądź zostanie sprzedaną, będzie końcem tego, kim byłam. Stałam przed Raulem nieruchomo, a następnie niespiesznie uniosłam głowę, aż napotkałam jego oczy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 100  

Przez chwilę mrugały ze zdziwienia na moje śmiałe, bezpośrednie spojrzenie. – Emily. – Ostrzeżenie Logana było niskie i ledwo słyszalne. – Alfonzo, zabierz ją stąd. Alfonzo szarpnął i odwróciłam się, trafiając dwoma wskazującymi palcami w jego tchawicę. Puścił mnie, zataczając się do tyłu, krztusząc się. Zanim Raul i Logan zdążyli mnie powstrzymać, zachwiałam się i uderzyłam łokciem w twarz Raula tak mocno, że poczułam pękniecie jego kości policzkowej. – Emily – krzyknął Logan, chwytając mnie. Wiedziałam, że nie miałabym z nim szans, gdyby mnie uwięził. Nauczył mnie wszystkiego, co wiedziałam. Alfonzo był tym, który powalił mnie na ziemię, czułam jego wściekłość w każdym ruchu. Kolano wbiło się w mój krzyż, a ramiona zostały szarpnięte tak mocno, że przysięgam, oba zostały zwichnięte. Przy głowie poczułam coś zimnego i twardego. Z policzkiem przyciśniętym do podłogi ręką Alfonzo, nie mogłam podnieść głowy, ale kątem oka dostrzegałam, jak Raul przykucnął obok, przyciskając do mojej skroni broń. Odbezpieczył. – Raul. – Złamał się Logan. – Wiedziałem, że jesteś z nią zbyt blisko. – Raul przycisnął pistolet mocniej do mojej skroni. – W tej chwili powinienem ją zabić. – Słyszałam jego ciężki oddech i zapach papierosów. – Dobrze, że jesteś piękna. Jesteś dla mnie warta o wiele więcej żywa, niż satysfakcja rozwalenia twojego mózgu. Może Kai będzie zainteresowany. Uznał cię za atrakcyjną. – Ona jest moja, Raul. Wygrałem walkę, zapomniałeś? – Zapomniałeś, z kim rozmawiasz? W tym momencie, każdy z zebranych tu dzisiaj ludzi, byłby skłonny ją kupić. Cisza. – Wiesz, jak to działa, a druga szansa nie istnieje w tym świecie. Ona należy do mnie. – Raul postukał bronią w moją głowę. – Czy wolałbyś, abym ją zastrzelił? Nie mogłam dostrzec, co zrobił Logan, ale usłyszałam powłóczenie nogami i wiedziałam... Wiedziałam, że odszedł.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 101  

Rozdział dziesiąty Godzina później Siedziałam ze zawiązanymi oczami w sali tortur, przywiązana do metalowego łóżka. Każdy hałas sprawiał, że moje ciało podskakiwało, trzęsąc się ze strachu, kiedy czekałam na... cóż, nie wiedziałam. Czy Raul mnie teraz sprzeda? Był z jednym z tych ludzi, który chciał zostać moim właścicielem? Kai? Czy Raul w pierwszej kolejności odda mnie Alfonzo, by mnie „wytrenował”? Oczekiwanie wpędzało mnie w niedorzeczność. Nie wiedziałam, kiedy po mnie przyjdą. Strach przed skrzypieniem desek. Przed odległym krzykiem. Sposobem, w jaki powietrze poruszało się w pomieszczeniu. Odgłos kroków Logana, gdy odchodził, bez przerwy odbijał się echem w mojej głowie. Zostawił mnie. Oddał Raulowi. Nie kłócił się. Zachował się tak, jakbym była dla niego niczym. Powiedział tak, lecz zawsze miałam to szalone, odległe wyobrażenie, że mnie chronił. Mógł mnie przywieźć i przetrzymywać w tym miejscu, ale również ochraniał mnie przed nim. Myliłam się. Odszedł. Nie obchodziło go, czy zostanę sprzedana lub zabita. Logan odszedł ode mnie. Drzwi otworzyły się i wypuściłam mały krzyk, ale nie płacz. Nie. Nikt w tym miejscu nie zasłużył na moje łzy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 102  

Ręce chwyciły moje nadgarstki, rozpoznałam je. Logan. Nie Alfonzo czy Jacob. Chciał mnie torturować? Był tym, który zabierze mnie do nowego właściciela? Mógł być tak okrutny? Zdjął liny z nadgarstków, następnie zerwał opaskę i pomógł mi wstać. Nasze oczy się spotkały. W jakiś sposób wiedziałam. Niezależnie od tego, co czułam albo widziałam w wyrazie jego twarzy, mężczyzna stojący przede mną był człowiekiem, którego kiedyś kochałam. – Jedna szansa. Jedna. Nie jesteśmy gotowi, ale nie mamy wyboru. Sprzedał cię i... Myszko, przebieraj się. Teraz. – Wtedy zauważyłam ubrania na łóżku. Logan złapał przód czarnej, koronkowej sukni, zerwał ze mnie i rzucił na bok. Stałam oniemiała, gapiąc się, dopóki jego głos nie przeciął mojego oszołomienia. – Ubrania. Teraz. Podniósł coś, co wyglądało jak za duża, czarna koszulka i dżinsy, i rzucił je do mnie, po czym powrócił do drzwi. Patrzyłam na niego, podczas gdy się przebierałam, nie wiedząc co się dzieje. Na jego twarzy widniała surowa determinacja, bezlitosna i niebezpieczna, kiedy przyłożył ucho do drzwi. Zasuwałam dżinsy, kiedy podszedł do mnie. – Potrzebowałem, żebyś wyszła dziesięć minut temu – idź. – Złapał mnie za ramię, gdy znowu otworzyły się drzwi. Logan pchnął mnie za siebie tak mocno, że upadłam na tyłek. – Co do... Sculpt? – Oczy Alfonzo powędrowały ze mnie na Logana. – Co ty tutaj robisz? Została sprzedana, Sculpt. Zabieram ją do nowego właściciela. – Nie. – Głos Logana był opanowany i spokojny. – To się nie stanie. Wstałam na nogi. Oczy Alfonzo rzucały szybkie spojrzenia między mną a Loganem. – Ojciec cię ukrzyżuję, a następnie ją. Ojciec? Co? Moje oczy rozszerzyły się i zatoczyłam się do tyłu, aż moje plecy uderzyły w wilgotną, cementową ścianę. Raul? O Boże. Logan był synem Raula? Logan był synem Raula. – Być może. Ale będę żył z satysfakcją tego, czego chciałem od wielu tygodni. – Logan zrobił dwa kroki i zamachnął się, mocno i szybko, łącząc pięść ze szczęką Alfonzo, posyłając go na ścianę. – Ty. Jesteś. Podłym. Pasożytem. – Logan ponownie go uderzył, krwawił z nosa i górnej wargi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 103  

Alfonzo stęknął i spróbował się zamachnąć, ale nie mógł równać się Loganowi, gdy sięgnął po broń, Logan wykopał mu ją z ręki, i prześlizgnęła się po podłodze. – Dotknąłeś jej. To był twój błąd. – Logan bezustannie okładał Alfonzo, aż kompletnie znieruchomiał. Patrzyłam, obserwowałam, zdezorientowana i nie mająca pojęcia, co się do cholery wydarzyło, poza tym, że Alfonzo wyglądał na martwego, a Logan został pokryty jego krwią. Zerknęłam na pistolet, potem z powrotem na Logana, który stał nad Alfonzo, wpatrując się w nieruchomą postać. Nie wiedziałam, co się dzieje, lecz nie mogłam pozwolić szansie uciec. Podbiegłam do pistoletu. Moje palce zacisnęły się wokół kolby i skoczyłam na równe nogi, kiedy tylko usłyszałam głos Logana. – Emily. Odłóż broń. Potrząsnęłam głową, broń zadrżała w mojej dłoni, gdy wycelowałam w niego. – Nie. Wydostanę się stąd. A ty mnie nie powstrzymasz. Zrobił krok do przodu, podparłam broń drugą ręką, potem odbezpieczyłam. – Masz rację. Wydostaniesz się stąd, ale nie na własną rękę, i myślę, że o tym wiesz. Zamierzam ci pomóc. Cofnęłam się, kiedy podszedł do przodu. – Nie. Nie wierzę ci. Dlaczego miałbyś to zrobić? Sprowadziłeś mnie tutaj. Przetrzymywałeś mnie tutaj. On jest twoim... jest twoim ojcem. Ten człowiek jest... – Nie byłam w stanie ponownie tego powiedzieć; przyprawiało mnie to o mdłości, myśl, że chętnie sypiałam z synem tego drania. – Odłóż broń. – Wyciągnął rękę. – Nigdy cię nie okłamałem. Pchnęłam broń w jego stronę, kiedy mówiłam: – Głupie gadanie. Okłamywałeś mnie każdego dnia. Noce też były kłamstwem? Jestem jak te wszystkie dziewczyny? Być może znalazłabym się w lepszej sytuacji z nowym właścicielem, przynajmniej wiedziałabym, że kiedy by mnie pieprzył, nienawidziłabym go. Nie jak ty. Sprawiłeś, że cię pokochałam, a wtedy mnie tym zniszczyłeś. Następnie... następnie oddawałeś kawałek po kawałku każdej nocy, tylko po to, by zabrać to na nowo rankiem. – Nigdy cię nie okłamałem. Nigdy. – Kiwnął na broń. – Strzelisz tutaj – oboje będziemy martwi. Każdy mężczyzna w tym miejscu, przyjdzie tu. Staram się pomóc, a to gówno idzie w złym kierunku.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 104  

Nie wierzyłam mu. Moje zaufanie zostało zniszczone w sposób, w jaki miałam zamiar zrobić to z jego sercem, kiedy strzelę. – Nie podchodź. – Nie mogę tego zrobić. – Sięgnął po mnie. Zacisnęłam palec na spuście i zamknęłam oczy. Wtedy poczułam rażący ból w plecach, gdy Logan rzucił na mnie swój ciężar ciała i oboje upadliśmy na podłogę. Złapał broń z moich rąk i wsunął za tył dżinsów. Bez słowa podciągnął mnie na nogi, wysunął z kieszeni komórkę i wziął mnie za rękę. Wcisnął numer i przyłożył telefon do ucha. – Deck. Deck? Deck od Georgie? Co? Nie, niemożliwe. – Teraz – powiedział nagle do telefonu. – Nie obchodzi mnie, jeśli twoi ludzie nie są gotowi. Stało się. Jesteś pewien, że twój facet zapewni jej bezpieczeństwo? Dobrze. – Przytaknął, potem wyprostował plecy, gdy słuchał. – To się nie wydarzy, Deck. Nie przyjmuję tej możliwości. – Cisza, za wyjątkiem bicia mojego serca i krwi pędzącej w żyłach. Logan wciągnął mnie na szczyt schodów. – Deck, nie obchodzi mnie to. Słyszysz? Zmiana planów. Idzie. Zajmę się Raulem oraz konsekwencjami. – Przeciągnął mnie korytarzem, a następnie bocznymi drzwiami, które wyprowadziły nas na zewnątrz. Zatrzymał się, położył dłoń na telefonie i powiedział: – Dave. Dave wyłonił się zza krzaków. – Podejmujemy ryzyko. – Potaknął do telefonu. – Podejmujemy ryzyko, wykorzystując to. To na koniec gry. – To jest koniec gry. To musi się zdarzyć. Alfonzo nadchodzi. – Cholera. Sculpt, to nie… – Wydostaniemy ją, zaopiekuję się resztą. Masz sygnał? Dave przesunął dłonią po włosach. – Tak, ale Sculpt. Jezu. To nie jest dobry pomysł. Deck powiedział… – Czy wyglądam, jakby mnie to obchodziło? Zrób to. Byłam tak zdezorientowana, nie mając pojęcia, co się dzieje, poza tym, że Dave był w szoku, Logan stracił kontrolę, a Deck krzyczał przez głośnik. Rozmawiali ze sobą, jakby... jakby to było zaplanowane. Czy to mogła być prawda? Deck był tutaj? Logan rozmawiał o wyciągnięciu mnie stąd? Dlaczego teraz? Dlaczego nagle miałby zmienić zdanie?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 105  

Migocząca nadzieja starała się wyłonić spod strachu. Bałam się tego, co robił Logan, tego, co by się stało, gdyby został złapany, gdybyśmy zostali złapani. Byłam zdezorientowana tym, dlaczego Dave pomagał oraz martwiłam się, że był to rodzaj jakiejś zasadzki. – Co? – powiedział do telefonu Logan. Usłyszałam Decka: – Sculpt, drwiłeś z tego, masz przejebane. Mówiłem, że to przycichnie, ale trzeba poczekać. Moi ludzie są na misji, czekam na kolejnych dwóch. Potrzebujemy ich, Sculpt. Nie mamy dość ludzi, żeby zdemolować całe to miejsce. Pieprzysz to teraz, będzie wiedział, że coś się dzieje, a jeśli ucieknie, żadne z was nie będzie bezpieczne przez resztę cholernego życia. – Zajmę się Raulem. Zabierz ją. – Logan zamknął oczy na pół sekundy, po czym spojrzał na mnie. Ból, który zobaczyłam był tak surowy, że mój oddech przyspieszył i zechciałam podejść do niego, żeby go złagodzić. Jak mogłam czuć się w ten sposób? Nie zasłużył ode mnie na nic. – Raul będzie cię torturował aż będziesz sikać i wymiotować krwią. Wtedy cię zabije – krzyczał przez telefon Deck. – Spierdolisz to. Wiemy, co robimy. – Za późno. Dave wyciąga ją stąd. Bądź przygotowany. – Logan odsunął telefon od ucha. Musiał nacisnąć przycisk zakończ, bo krzyki Decka przestały być słyszalne. – Wiecie, co robić. – Sięgnął do kieszeni i wyciągnął coś, co wyglądało jak paszport. – To zabierze cię do domu. – Podał mi go. Moja ręka drżała, kiedy brałam go od niego. Dlaczego to robił? To nie miało sensu. Sprawił, że się go bałam i groził, że mnie sprzeda. Powiedział, że nie będzie mnie chronił, jeśli będę się źle zachowywała. – Chłopie. Deck ma rację. Jeszcze kilka dni… – Ona nie ma jeszcze kilku dni, nie ma ich wcale. – Mówił o mnie tak, jakby... jakby zależało mu na tym, co się ze mną stanie. – Deck się z tobą spotka. Nie wracaj, Dave. Nigdy ponownie tu nie przychodź. To, co się stało z twoją siostrą... kurwa... przepraszam. Dave zesztywniał i potaknął, jakby nic więcej nie zostało do powiedzenia, a Logan położył mu rękę na ramieniu i ścisnął.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 106  

Siostra? Co przydarzyło się siostrze Dave'a? Czyżby była niewolnicą? Jedną z dziewczyn, które widziałam? Została zabita? Dlaczego się przejmował? Jak dobrymi przyjaciółmi byli? Kiedy Logan się odsunął, jego oczy napotkały moje. Logan, którego kochałam, nie ten oziębły mężczyzna, który trzymał mnie w niewoli, stanął przede mną. Widziałam to w nim, sposób, w jaki jego oczy ociepliły się, sposób, w jaki jego palce pogłaskały wierzch mojej dłoni. I to mnie przeraziło. Bo nie ważne jak bardzo bym walczyła, nadal kochałam tego mężczyznę. Dave pociągnął mnie za rękę, a dłonie moje i Logana rozdzieliły się. Patrzyłam, nie mogąc się ruszyć. – Emily. Idź. Dave szarpnął, ale odmawiałam ruszenia się. – Chiquita, musimy już iść. Następnie twarz Logana opanował chłód. – Wynoś się stąd, Emily. Oto, kim jestem. Nie myśl inaczej tylko dlatego, że pieprzyłem cię kilka razy. Sapnęłam. Dave zaklął pod nosem. – Zabierz mi ją sprzed oczu. Wpatrywałam się w człowieka, który zabrał z mojego serca ostatni kawałek nadziei. – Więc dlaczego pozwalasz mi odejść? Po prostu mnie sprzedaj, ty draniu! Dlaczego ryzykujesz? Potrząsnął głową. – Nic nie ryzykuję. Ojciec będzie nieco zdenerwowany, ale jestem jego cennym zawodnikiem, i jeśli pozwalam ci odejść, jest to mój wybór. – Jego ton złagodniał, ale twardość w oczach pozostała. – Odejdź z tego miejsca, Emily. – Sculpt – westchnął Dave i opuścił głowę, wyraźnie niezadowolony z tego, co się działo. Moja reakcja była automatyczna, jak gdyby słowa siedziały na końcu mojego języka, czekając, by je wypowiedzieć. – Niektóre rzeczy nie mogą zostać naprawione. Łamiesz je tak bardzo, że nie mogą zostać uzdrowione. Jego ciało wzdrygnęło się. Szczęka zacisnęła i dostrzegałam, że palec na jego udzie zadrżał. Był zły, ale w wyrazie jego twarzy rozpoznałam również ból. I byłam zadowolona, że cierpiał. Żyłam. Przetrwałam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 107  

Uświadomiłam sobie, że nie miałam tego w sobie, aby mu wybaczyć lub też zapomnieć. Ale znalazłam coś, co pozwoliło mi przeżyć. Dave z siłą szarpnął moją rękę i uciekliśmy. Ostatnim, co ujrzałam był Logan odwracający się do mnie plecami. ~ ~ ~ Dave przeprowadził nasze tyłki przez kompleks, trzymając się cienia, ciągnąc mnie za sobą. Byłam zbyt zmęczona, by zrobić coś więcej poza podążaniem za nim, a jeśli to prawda i wydostanę się stąd, zrobię wszystko, o co poprosi. Stanął za jednym z budynków, jego palec przylgnął do ust, upewniając się, że pozostanę spokojna. Usłyszałam miarowe stukanie łap i stóp, i oparłam się o ścianę, wstrzymując oddech, modląc się, by nie zdołali usłyszeć chaotycznego bicia mojego serca. Kiedy strażnik i pies odeszli, Dave gestem zakazał mi się ruszać, podczas gdy skradał się przez ogród. Ujrzałam błysk noża, odbijający światło księżyca, kiedy go wyciągnął. Jednym szybkim ruchem ochroniarz stojący pod ścianą upadł na ziemię. Dave wskazał na mnie i pobiegłam do niego. Nagle rozległy się trzy głośne strzały i wiele krzyków, kiedy strażnicy zaczęli biec w kierunku głównego budynku. – Dureń – oznajmił Dave, wpatrując się w stronę strzałów. – To nasz sygnał. Złapał mnie za rękę i przebiegliśmy wzdłuż ściany. Miałam wrażenie, że mija wieczność, kiedy gramoliłam się za nim, próbując się powstrzymać od wykonania uniku, gdy padało coraz więcej strzałów. Dave zatrzymał się i opadł na kolana na metalowej kracie w ziemi. Szarpnął kilka razy, zanim ustąpiła. – Drabina jest śliska. Bądź ostrożna. Zsunęłam pierwszą stopę i znalazłam szczebel, następnie zaczęłam schodzić. Przestałam, kiedy usłyszałam szczęk metalu. – Dave? – Nie ufałam facetowi i nie miałam pojęcia, dlaczego pomagał mi uciec, ale teraz był wszystkim, co miałam. – Nie zatrzymuj się, Chiquita. – Jego głos niósł się w dół wilgotnej kanalizacji. – Musisz się pospieszyć. – Czy ty... idziesz? – Nie, Chiquita. Idź szybko.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 108  

Boże, nie szedł. Byłam sama w kanalizacji, bez pieniędzy i gdzieś w Meksyku. Zamarłam na drabinie, zacisnęłam palce wokół wilgotnego, cienkiego metalu. Nie wiedziałam, co zrobić, dokąd pójść, nawet jak się tam dostać. Może kanalizacja była ślepym zaułkiem? Czy Dave chociaż sprawdził, gdzie to prowadziło? Czy to test? Czy Sculpt testował mnie, by sprawdzić, czy uciekłabym, gdybym dostała szansę? Czy to wszystko było okrutną, chorą grą, żeby mnie dręczyć? – Emily? Moje ciało instynktownie przylgnęło do drabiny. Głos dochodził z dołu... Był dziwnie znajomy, ale byłam tak przestraszona, że nie ufałam niczemu, co mój umysł podsuwał. – Emily? Psiakrew! Deck? Pęd emocji uderzył we mnie tak mocno, iż zsunęłam się po dwóch szczeblach, a dźwięk rozszedł się echem po tunelu jak bęben. – Emily? – zawołał Deck. – T‐tak. Tak, to ja. – Zejdź w dół, piękna. Zapłakałam histerycznie, podczas kiedy poczułam ręce na moich biodrach, a potem zostałam podniesiona i umieszczona na nogach. Obróciłam się w ramionach Decka i wpadłam w nie, mój policzek przylgnął do jego piersi, a ramiona trzymały mocno w pasie. Prawie nie znałam faceta, lecz był najwspanialszym widokiem, jaki ujrzałam w ciągu piętnastu dni. Ulga była przytłaczająca, jak gdybym została ocalona od pochowania żywcem, bez nadziei, bez tchu... samotna, z nikim, komu ufałam – aż do teraz. Deck pogładził moje włosy. – Musimy się ruszać, Emily. Jesteś w stanie biec? Pokiwałam głową, pociągając nosem. – Matt tu jest. Zabierzemy cię do domu. – O Boże – płakałam. Matt. Przyjechał. On i Deck. Nie zapomnieli o mnie. Usłyszałam jeszcze kilka wystrzałów z broni i podskoczyłam. Pomyślałam o Loganie; nic nie mogłam na to poradzić. Miał coś wspólnego z wyciągnięciem mnie stąd. Pomimo, iż nigdy nie wybaczę mu tego, co zrobił. Zniszczył moją niewinność,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 109  

zbrukał ją nieufnością i strachem. Umieścił mnie w świecie, który na zawsze będzie żył w moich koszmarach. Nie wiedziałam dlaczego Dave nie poszedł ze mną. Logan brzmiał, jak gdyby oczekiwał tego od niego, ale zdecydował wrócić. Dla Logana? Potrzebował pomocy? Nie, Logan był synem Raula. Deck ścisnął moją rękę. – Teraz jesteś bezpieczna, Emily. Bezpieczna? Nigdy więcej nie będę bezpieczna. Wiedziałam, że nigdy nie będę tą samą dziewczyną, która przyszła na nielegalną walkę i poprosiła Sculpta, żeby nauczył ją walczyć. Nie wiedziałam, kim się stałam, czy jak to zrobiłam lub nawet dokąd pójdę. Tym, co wiedziałam było to, że nigdy tego nie zapomnę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 110  

Rozdział jedenasty 2 lata później Żwir zaskrzypiał pod oponami, jak i wyraźny ryk motocykla, mknącego przez mój podjazd. Rzadko ktoś przyjeżdżał na farmę, wyjątek stanowił Deck, który prowadził urocze, czarne Audi z przyciemnionymi szybami. Zakradał się na podjazd tak cicho, że rzadko zauważałam. Właściwie, samochód ten przypominał mi Decka, tajemniczy, niebezpieczny, z zimną krwią, co pobudzało każdy nerw w ciele. Co jakiś czas Deck brał na siebie sprawdzanie mnie, od kiedy on i Matt sprowadzili mnie z Meksyku. Georgie powiedziała, że on tak postępuje, byłam teraz "w zakładce". Cóż, bywało to uciążliwe, z czym Georgie całkowicie się zgodziła, jako że znajdowała się na radarze Decka, odkąd został honorowo zwolniony z JTF2. Założył własną firmę o nazwie Unyielding Riot. Niedawno dowiedziałam się, że Riot to przezwisko brata Georgie w JTF2. Deck okazał się ogromnie pomocny, gdy wróciłam. Pomagał przy dochodzeniu policji oraz FBI, i był ze mną, kiedy musiałam opowiedzieć im całą historię. Chociaż niektóre szczegóły zostały pominięte, podobnie jak tożsamość Sculpta. Nigdy o nim nie wspomniałam; sprawka Decka i przypuszczam, że moja także. Sculpt wyciągnął mnie stamtąd. Deck, będąc byłym członkiem JTF2, często współpracował z organami ścigania i dlatego miał kilku "przyjaciół", którzy pomogli, kiedy nie chciałam niczego więcej niż przestać o tym mówić. Odciążał mnie, przejmował większość pytań i odpowiedzi. Nie potrafiłam sobie nawet przypomnieć większości tego, co zostało powiedziane, byłam tak bardzo odrętwiała.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 111  

Głaszcząc elegancką, białą szyję Havoc, czułam pod jej skórą pulsujące żyły. Drżenie pędziło przez jej ciało i zatrzęsła się. Cmokając, wyprowadziłam ją na spacer. Konie to zwierzęta drapieżne, a gdy są spłoszone – uciekają. Otoczył nas ryk motoru. Havoc nadstawiła uszu, a jej mięśnie zwinęły się jak sprężyna. Głębiej zatonęłam w siodle, ale upewniłam się, żeby pozostać zrelaksowaną. Opanowanie przestraszonego konia było niczym oswojenie pumy rzucającej się na plecy. – Dobra dziewczynka, Havoc. – Popędziłam, więc zwróciłyśmy się w kierunku przeszkadzającego dźwięku, który nie ucichł. Motor zatrzymał się przy rozwidleniu podjazdu; jedna ścieżka prowadziła do głównego budynku, druga do stodoły. Silnik zwiększył obroty, więc kierował się do stodoły. – Cholera. Havoc zassała powietrze, aby głośno parsknąć. Zdjęłam nogi ze strzemion, by zeskoczyć, w tym czasie nadjeżdżający motor skręcił. Havoc eksplodowała. – Cholera. – Wplotłam palce w jej grzywę, gdy klacz stanęła dębem, machając w powietrzu kopytami. Dolna część moich pleców uderzyła mocno w tył skórzanego siodła, kiedy upadła na czworaka. Wystartowała w szalonym galopie wokół boksu, a jej tylne kopyta kopnęły w bok, wytrącając moje ciało z równowagi. Havoc nagle zatrzymała się, jej nozdrza i boki falowały. Wtedy to się stało. Motor wpadł w poślizg, zatrzymując się naprzeciw stodoły, kurz i kamienie poleciały w powietrze, uderzając w aluminiową ścianę budynku, powodując głośny trzask, jak wybuch fajerwerków. Uszy Havoc wyprostowały się, kręgosłup wygiął, a oba tylne kopyta poszły w powietrze, kiedy zaskomlała. Pochyliłam głowę i wylądowałam na tyłku. – Ach. Upadłam do tyłu i leżałam na ziemi, nasłuchując galopu konia wokół boksu, wzniecającego kurz. Odpięłam ochraniacz podbródka, ściągnęłam kask i uniosłam spojrzenie na złowieszcze chmury. – Co do cholery.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 112  

Trzasnęła brama. Kroki. Leżałam, zastanawiając się, jakim rodzajem kary miałam zamiar potraktować winowajcę. Spędziłam miesiące, stopniowo zyskując zaufanie Havoc, a to zdarzenie cofnie mnie o tygodnie, jeżeli nie miesiące. Sześć innych gnębionych i uratowanych przed nadużyciem koni, które przyszły wraz z Havoc z rzeźni, odnalazły już nowy dom. Pomogłam im odzyskać dumę i pewność siebie, lecz Havoc wymagała więcej czasu. Była klaczą alfa i popychanie jej powodowało jedynie brak posłuszeństwa – ostatnia reakcja, jakiej chciałam. Pomyślałam o kolejnych latach pomagania klientom z "problematycznymi" końmi – czy raczej z problematycznymi klientami, którzy nie rozumieli swoich koni – oraz o odsprzedaży maltretowanych zwierząt do dobrych domów, gdybym była w stanie kupić własną farmę. Uwielbiałam mieszkać tutaj z Kat, ale chciałam własnego miejsca. Myślę, że w jakiś sposób tego potrzebowałam. Byłam zamknięta z Mattem i Kat zbyt długo, a chciałam własnej kariery i samodzielnego utrzymania. Kroki ustały. Dostrzegłam buty. Czarne, skórzane, do kostki – motocyklowe, które zostały częściowo zakryte przez wyblakłe dżinsy na długich, szczupłych nogach. Mój wzrok powędrował w górę, i w górę, wtedy… Mój świat się zatrzymał. O Boże, pracowałam tak ciężko, aby zakopać emocje, ból, cierpienie, a przede wszystkim strach, i nagle to wszystko wróciło. Miesiące leczenia zostały wymazane z pamięci. Nie mogłam oddychać. Zostałam złapana w pułapkę zaciśniętych płuc, dusząc się ze zdruzgotania, z halucynogennej wiedzy, kto stał tuż obok mnie. Było tak, jakbym nigdy nie odeszła. Logan. O. Mój. Boże. Nie, to nie mógł być on. Ale był. Logan. Potem przykucnął, cale ode mnie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 113  

Moje tętno potroiło swoją prędkość, ślina w ustach wyschła, gdy przeszłość uderzyła mnie w twarz. Emocje tłoczyły się, atakując mnie ze wszystkich stron. Chciałam uciec i ukryć się, może nawet skulić z przerażenia. To człowiek, za którego przyczyną przez ostatnie dwa lata ukrywałam nóż pod materacem. Wyglądał inaczej i jednocześnie tak samo. Na silniejszego – straszniejszego, zdecydowanie. Miał bliznę ciągnącą się wzdłuż podbródka, w miejscu, gdzie kiedyś przebiegałam palcem, śledząc jego dołeczek. – Myszko. Zesztywniałam. Nikt mnie tak nie nazywał, oprócz niego. Słysząc ten głos... ponownie mówiący do mnie w ten sposób… – Emily. – Jego głos był ledwie szeptem, jakby miał kłopoty z wymówieniem mojego imienia. Logan zawsze zapierał dech w piersiach, ale teraz jeszcze bardziej, a to, że tak pomyślałam, zdruzgotało mnie. Jego włosy były trochę dłuższe, opadały tuż poniżej uszu łagodnymi, delikatnymi falami, nadal niechlujne i wielowarstwowe. Zarost na twarzy był nowy i… Ten mężczyzna wyrwał mi serce. Boże, uczynił mnie seksualną niewolnicą. Nagle zapragnęłam, by Havoc go stratowała, żebym mogła uciec. Logan wstał i wyciągnął rękę. Moje oczy dostrzegły prawe ramię, które teraz zostało pokryte tatuażami, zaczynającymi się od łokcia, a kończącymi pod koszulką. Wcześniej jedynie jego lewa ręka była pokryta atramentem. Wstałam, potykając się o własne stopy. W niezdarnym pośpiechu upadłam do tyłu i zahaczyłam nogą o kask. Ponownie podał mi rękę. – Nie. Nie rób tego. – Wyciągnęłam ręce, gdy udało mi się uzyskać równowagę. Logan dotknął mnie jeszcze raz... Nie. Jeszcze nie mogłam tego zarejestrować, że stał tu przede mną, po dwóch latach. Trzy rzeczy przyszły mi do głowy. Uciekać, gdzie pieprz rośnie. Uderzyć go, albo skoczyć w ramiona i pocałować. Nie zrobiłam żadnego z powyższych. Logan zignorował mnie, pochwycił moją rękę i przyciągnął do siebie, zanim zdążyłam uciec. Wylądowałam z dłońmi spoczywającymi na jego piersi i wzrokiem

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 114  

utkwionym w szyi. Jego mięśnie skurczyły się, jabłko Adama uniosło się, a później opadło, kiedy przełknął. Logan. Byłam w jego ramionach. Faceta, który owinął mnie swoim sercem, a następnie to zniszczył. Faceta, którego starałam się zapomnieć. Nie, cholera, którego zapomniałam. Żyłam bez niego każdego dnia przez dwa lata. Żyłam. Cierpiałam oraz oddychałam. Wywalczyłam swoją drogę powrotną i wygrałam. Ironią było, że to on dał mi narzędzia, żebym wyleczyła się ze strachu, który we mnie zaszczepił. Jego dłoń sięgnęła do mego policzka i odwróciłam głowę. Mimo okłamywania samej siebie, nigdy go nie zapomniałam. – Myszko. Szloch wyrwał się z mojego gardła, kiedy nazwał mnie tym przezwiskiem. Próbowałam wyrwać się z uścisku, lecz jego palce wbiły się w moje ramiona. Nie wypuścił mnie i pomimo, że Logan był szczuplejszy niż wtedy, gdy go poznałam, był silny jak diabli. Mój umysł motał się z lęku, gniewu i rozpaczy. Musiałam wziąć się w garść. Musiałam. Nie zajdę w ten sposób daleko, jedynie znów zostanę rozdarta na strzępy. Unosząc się przy jego klatce piersiowej, przygotowałam się na spotkanie jego oczu i zacisnęłam zęby. – Nie nazywaj mnie tak. – Emily. – Jego głos był miękki i delikatny. Instynkt podpowiadał, by go zranić. By pchnąć go na ziemię i pozwolić Havoc podeptać. Może miłość nie potrafi zostać zapomniana. Ale może, tylko może, zdławiłaby ją nienawiść. Zignorował mój nacisk na jego pierś i pogładził moje włosy, jak zwykł robić, gdy leżałam w jego ramionach. – Zraniłaś się? – Jakbyś się tym przejmował. – Ujrzałam, jak się cofnął, co mnie ucieszyło. – Eme. Proszę. Mój żołądek wywrócił się. Jezu, to był ten głos. Ten ton. To było jak uderzenie w brzuch. – Pozwól mi odejść, Logan. – Nie powinnam była użyć jego prawdziwego imienia, wiedziałam. Niech to cholera, zapamiętałam. Nie był złym, ale przyjaznym,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 115  

troskliwym mężczyzną, który śpiewał dla mnie. Który przyjeżdżał po mnie każdego ranka, by zawieść do pracy. Jazda na motocyklu, moje ramiona wokół niego, bycie tak zakochaną… Ponownie pchnęłam jego pierś i od razu mnie puścił, natychmiast zrobił trzy kroki w tył. Dystans. Może byłam trochę starsza i wyhodowałam sobie kręgosłup, lecz w chwili, gdy znów na niego spojrzałam, zaczął zanikać i poczułam go. – Nie. Nie masz prawa tu być. Jego oczy zwęziły się, gdy zrobił kolejny krok w tył. – Musimy porozmawiać. Usłyszałam, jak Havoc obdrapywała kopytami ziemię; głośne walenie, które dopasowywało się do bicia mojego serca. Ogrom ciepła, które gnało przez moje ciało było odurzające. Nim mnie zdradził, Logan sprawiał, że czułam się prawdziwa, i tak, po tym wszystkim był to inny rodzaj rzeczywistości. Surowy oraz otwierający oczy realizm tego, co może zrobić ci drugi człowiek. Nie pozostało nic do powiedzenia. Nie miałam dla niego żadnych słów, więc zamiast stania przed nim, patrząc jak milknie, odwróciłam się i ruszyłam do konia. Usłyszałam za sobą kroki, kiedy sięgałam po białą Andaluzję. Złapał mnie za rękę i pociągnął, bym się zatrzymała. – Pozwól mi wyjaśnić, Eme. Wstrząs lęku przepłynął przeze mnie na jego głos, ta reakcja rozwścieczyła mnie. – Nie muszę tego robić. Pozwoliłeś mi odejść. Jestem teraz wolna i niczego nie muszę. Nie jestem twoją pieprzoną seksualną niewolnicą, żebyś wpychał we mnie swojego fiuta każdej nocy. – Jezu – warknął. – Ani razu nie wziąłem cię bez twojej zgody. Wiesz to. – Dlatego, że jeżeli bym odmówiła, konsekwencje stałyby się gorsze. – Dobra, kłamałam, ponieważ byłam wściekła i zraniona, i tak, również trochę przestraszona. Nie miałam pojęcia, dlaczego Sculpt tu był, a myśl o powrocie... nie, nigdy nie wrócę. Jego głos był cichy. – Nigdy cię nie uderzyłem, Emily. Próbowałem cię chronić. – Właśnie w ten sposób żyjesz ze sobą? Nie, po prostu odebrałeś mi wybór. Patrzyłeś, jak inni mnie biją. Oskubałeś mnie z własnej wartości. Cholera, rozerwałeś moje pieprzone serce. – Wyciągnąłem cię, kiedy tylko mogłem. – Tak, w kawałkach.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 116  

Ani jeden jego mięsień nie drgnął. Chociaż skrzący się, gorący gniew strzelał z ciemnoczekoladowych oczu. – Emily – przerwał, bo czekał, aż na niego spojrzę. – Żyłem bez ciebie przez dwa lata. Nie będę robił tego dłużej. Porozmawiamy. – Co? – Moje serce biło tak szybko, iż odnosiłam wrażenie, jak gdyby wkrótce miało się zatrzymać. – Kompleks został zniszczony. Mój oddech przyspieszył, kiedy natychmiast pomyślałam o tych wszystkich dziewczynach. – Dziewczyny? – Większość się wydostała. – Większość? – Co to znaczyło? – Raul jest martwy. – Więc odnalazłeś mnie, żeby to powiedzieć? Że twój bezwzględny, kawałek gówna, pieprzony ojciec nie żyje? Nie obchodzi mnie to. Ruszyłam do przodu. – Czyżby? Zatrzymałam się i to był błąd, ponieważ zauważył. – Musisz odejść. Przysunął się i dostrzegłam na jego twarzy determinację, sposób, w jaki obniżył brwi, w jaki jego oczy pociemniały. Wiedziałam, co zamierzał zrobić, lecz nim zdążyłam się odwrócić, chwycił mnie za ramiona. – Raz pozwoliłem ci odejść, bo musiałem. Teraz nie muszę. Zaczęłam drżeć ze wzburzenia i strachu, mieszających się w moim brzuchu. Była tam niepewność, czy zamierzał mnie schwytać i uprowadzić, gdzie nigdy nie zostałbym odnaleziona. Moje zaufanie do Logana pękło i nie mogło zostać posklejane. – Tak, dobrze, powiedz to policji, gdy zadzwonię i cię aresztują. Wiedzą, co się ze mną stało. – Ale nie wiedzieli, że Logan był w to zamieszany. Może to błąd. Sięgnęłam do kieszeni, po czym uświadomiłam sobie, że nie miałam telefonu. – Myszko. – Ręka Logana znalazła się na mojej szyi, jego palce głaskały skórę, powodując niepokojącą gęsią skórkę. Nie, nie chciałam, by moje ciało reagowało na niego. – Musisz zrozumieć, co się wydarzyło i usłyszeć to ode mnie. To mnie wkurzyło. Chciał, bym zrozumiała? Nie. Nic nie mogło sprawić, bym zrozumiała. – Każdego dnia żyję z tym, co mi zrobiłeś.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 117  

Tak wiele bólu wezbrało na powierzchnię, ponieważ ośmielił się tu przyjść. Bolało. On sprawiał, że bolało. Wspomnienia bolały. Wiedziałam, że odwrót był moją jedyną odpowiedzią, zanim ucieknę do miejsca, do którego poprzysięgłam sobie, że nie wrócę. – Chryste. – Logan przesunął dłonią po włosach i kosmyki delikatnie opadły z powrotem na miejsce. – Zrobiłem to, aby cię chronić. – Więc, dla ochrony musiałam być bita? I torturowana? Nie zapominajmy o tamtym momencie na dziedzińcu, kiedy twój ociec przyciskał broń do mojej skroni, a ty odszedłeś. I upokorzeniu bycia publicznie... pieprzoną. Logan zbliżył się i poczułam na skórze jego oddech, jego zapach rozchodzący się w powietrzu, tak jak zapamiętałam. – Nigdy nie wziąłem cię wbrew twojej woli. Nigdy. Miał rację, nigdy tego nie zrobił. Nawet gdy pieprzył mnie w jadalni, spytał. Zrobiliśmy to, żeby uspokoić Raula i nie uczynić sytuacji jeszcze gorszej. Chciałam tupnąć jak piętnastolatka, podczas kiedy miałam dwadzieścia dwa lata. W zamian swobodnie zrobiłam parę kroków, aby sięgnąć po Havoc i podnieść lejce. Zaczęłam spacerować z nią wokół boksu, gdy Logan zawołał: – Emily. – Szłam dalej. – Przykro mi, że musiało się to stać w ten sposób. Dłoń na zatrzasku bramy opadła. – Nie waż się tak mówić. – Odwróciłam się, ogarnęła mnie furia, jakbym stanęła w ogniu. Rzuciłam lejce i podeszłam do niego, piorunując wzrokiem, niezachwiana, kiedy odwzajemnił spojrzenie. – Nie waż się mówić, że ci przykro, Sculpt. Pozostał stoicki i opanowany, i byłam wściekła, że mógł być tak spokojny i poskładany, podczas gdy ja wewnętrznie się rozpadałam. – Emily. – Jego ramiona owinęły się wokół mnie w jednym ciepłym uścisku, a strata, jaką odczuwałam przez ostatnie dwa lata, dewastacja, samotność, zostały zdławione przez jego masę. Ucisk w piersi bolał tak bardzo, że zastanawiałam się, czy moje żebra nie wbiły się płuca. Oddychanie stało się nie do zniesienia, ponieważ różne wspomnienia o tym mężczyźnie atakowały niczym fala. Moje palce zacisnęły się na jego koszulce i poczułam twardość jego klatki piersiowej, kontury napiętej skóry, pamiętałam, jak jego tatuaże marszczyły się, kiedy się poruszał. Pamiętałam i wkurzyło mnie, że było to tak oczywiste.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 118  

– Pozwól mi to naprawić. Jego wyszeptane słowa uderzyły we mnie i przełknęłam szloch, który groził ucieczką i zawstydzeniem mnie. Teraz byłam silniejsza. Przetrwałam to, co zrobił mi on i jego ojciec. I to również przeżyję. Wycofałam się, natychmiast czując zstępującą na mnie miażdżącą rozpacz. Dlaczego? Dlaczego wrócił? – Sprawiłeś, że się ciebie bałam. Sprawiłeś, że bałam się samej siebie. Zamknęłam się w sobie tak głęboko, że oswobodzenie się zajęło mi miesiące. Naprawić? Uważasz, że potrafisz to naprawić? – Prychnęłam. – Myślę, że powinieneś spojrzeć na siebie i naprawić swoją spieprzoną głowę, nim zaoferujesz naprawę kogoś innego. Odwróciłam się i odeszłam, wpatrując się prosto przed siebie, nie zważając na płonące ciepło, które czułam na plecach. I wiedziałam, skąd ono pochodziło – Logan.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 119  

Rozdział dwunasty Umieściłam Havoc w boksie i wróciłam do domu, kiedy zaczął padać deszcz. Kilka minut później usłyszałam startujący motor, ogarnęła mnie fala ulgi. Nie miałam pojęcia, dokąd jedzie, ale nie obchodziło mnie to, tak długo jak nie było to właśnie to miejsce. Właściwie nie wiedziałam, kim Logan był – mężczyzną, którego kochałam czy synem sadystycznego, bezwzględnego Raula. Czyżby przejął działalność ojca, teraz, gdy nie żyje? Może był tu, żeby zabrać mnie z powrotem? Gdzieś wewnątrz siebie wiedziałam, że to nie było prawdą. To dzięki niemu uciekłam. Zdołał ściągnąć Decka do Meksyku, by mnie stamtąd wydostać. Nie byłam pewna jak ani dlaczego, ale tak to zapamiętałam. Gdy tamtej nocy opuściłam Logana, wiedziałam tylko, że stali za tym ludzie Decka. Nigdy nie pytałam, co się stało, a on nigdy nie powiedział. Przypuszczałam, iż FBI przyszli po Raula, kiedy powiedziałam im, co się stało. Ale dlaczego zajęło to dwa lata? I dlaczego Logan nie został aresztowany, skoro był z ojcem? Pochyliłam się nad ogrodzeniem i obserwowałam jak Havoc galopuje przez pole w kierunku stada. Padał deszcz, zamknęłam oczy, skierowałam twarz ku niebu i pozwoliłam kroplom spłynąć po moich policzkach. Czułam ochłodzenie po palącym upale dnia. W przeciągu kilku sekund moja koszulka została przemoczona, a bryczesy przykleiły się do ud jak rzep. Potrząsnęłam wilgotnymi włosami i przebiegłam przez nie palcami. Wyobrażenie Logana głaszczącego moją głowę, włosy… Uderzyłam dłońmi w płot i zacisnęłam je. Nie. Stop. Oparłam czoło o cedrowe ogrodzenie, podczas gdy deszcz walił w moje plecy i ramiona.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 120  

Lubiłam to, jego dotyk. Jak się przy mnie zachowywał. Bez niego czułam się pusta. Cholera, co było ze mną nie tak? Terapeutka twierdziła, że wspomnienia tego, co się wydarzyło wyblakną, że poprzez ciężką pracę i rekonstrukcję przestanę krzyczeć jak mała dziewczynka, a koszmary odejdą. Ale ona nie wiedziała wszystkiego; nie miała pojęcia, że kochałam człowieka, który wprowadził mnie do tego świata. Dla niej był to obcy, który porwał mnie i zabrał do Meksyku, abym stała się seksualną niewolnicą. Ześlizgnęłam się na ziemię, siedziałam z kolanami podciągniętymi pod brodę i ramionami owiniętymi wokół nich. Przez dwa lata byłam w stanie trzymać Logana schowanego wewnątrz mnie. Terapeutka i ja pracowałyśmy nad tym, czego byłam świadkiem i jakie poniosłam szkody, a koszmary nie zniknęły. Gdy zaczęła naciskać, żeby dowiedzieć się więcej o tym, co wycierpiałam z rąk "obcego", rzuciłam terapię. Odmówiłam opowiedzenia Kat i Mattowi o tym, co się stało. Kat prosiła i błagała, abym z nią porozmawiała, ale nie potrafiłam. Wiedziała o Loganie, co do niego czułam, i chciałam zapomnieć, nie przeżywając upokorzenia. Lecz w końcu oboje przestali pytać, a ja wślizgnęłam się do mojego pustego życia. Georgie przychodziła kilka razy w tygodniu, była sobą, bezpośrednią Georgie. Opowiedziała mi o swoim bracie, rozmawiałyśmy o jego śmierci i tym, jak Deck stał się nadopiekuńczy od tej pory. Łzy płynęły niczym deszcz, spływając po moich policzkach, kiedy kołysałam się w przód i tył, igły wbijały się we mnie. Płakałam. Tak naprawdę nie wiedziałam dlaczego. Po prostu. To bolało. Zobaczenie Logana rozerwało mnie, krwawiłam, i nie wiedziałam, jak to powstrzymać. – Myszko. Szarpnęłam się, podnosząc głowę. Stał przede mną, całkowicie przemoczony, woda spływała po jego twarzy niczym łzy. Przestałam się kołysać. Wyglądał jak człowiek, którego kochałam, stojąc tam z rękoma w kieszeniach dżinsów, odrobinę zawstydzony, może niepewny. Nie, Logan nigdy nie był niepewny. Podszedł bliżej.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 121  

– Emily. – Jego głos. Był napięty i surowy jak wtedy, kiedy… byliśmy razem. Przykucnął przy mnie, deszcz przemoczył jego koszulkę, odsłaniając ciemną farbę na skórze. Logan nigdy mnie nie opuścił. Zawsze był we mnie, lecz temu zaprzeczałam. Walczyłam, bo to było złe. Nienormalne. Musiałam być szalona, wciąż kochając tego mężczyznę, a jednak... część mojej duszy to robiła. Nie sądziłam, aby kiedykolwiek miała zostać wycięta. Ale będę próbowała. Wyciągnął do mnie rękę. – Trzymaj się z daleka. – Uderzyłam go w klatkę piersiową, a potem w ramię, moje pięści nieustannie waliły w niego niczym pałeczki do perkusji. – Dlaczego mi to robisz? Po prostu odejdź. Złapał mnie za ramiona, oczy nigdy nie opuściły mojej twarzy, był spokojny, pozwalając mi na ten atak, dopóki się nie zmęczyłam. Zamknęłam oczy i upadłam do tyłu, aż usiadłam na mokrej trawie, moja pierś falowała, a pięści pulsowały. – Skończyłaś? Moje oczy otworzyły się, uniosłam rękę i uderzyłam go w twarz. Efektowny dźwięk rozszedł się echem, a dłoń piekła, jakbym uderzyła w marmurowy blat, tak mocno jak tylko mogłam. I nie obchodziło mnie to. Chciałam bólu. Potrzebowałam go. Z tylnej części mojego gardła wydostał się jęk i ponownie spróbowałam go spoliczkować, ale tym razem złapał mnie za nadgarstek. – Przyjmę raz. Nie dwa. Gdy rozluźniłam rękę, Logan mnie puścił. Zdjął kurtkę i spróbował owinąć ją wokół mnie, ale odepchnęłam go. Przybrał ponurą minę, a oczy pociemniały, kiedy ustąpił i w zamian zarzucił ją na płot. To był gest jego rezygnacji, ponieważ Logan robił to, czego chciał, i jeżeli zadecydował owinąć tę cholerną kurtkę wokół mnie, zrobiłby tak. Wpatrywałam się w znajome szczeliny jego klatki piersiowej, uformowane przez obcisłą, wilgotną koszulkę. Weź się w garść. Pozwolił na torturowanie mnie. Upokorzył.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 122  

Przygryzłam wnętrze policzków, póki nie rozbolały tak, że przypomniałam sobie, że to, co wycierpiałam przez Logana, było miliard razy gorsze. – Odszedłeś. Słyszałam motor… – Umieściłem go w garażu, poza zasięgiem deszczu. – Cóż, nie chcę go w moim garażu. Zignorował mnie. – Musimy porozmawiać. – Sięgnął po moją rękę; jego oczy były przygnębione i szkliste, trudno. Emocje, które ukrywałam, storpedowały na powierzchnię. Nie, nie chcę tego. Wystrzeliłam w stronę domu, ale Logan to wojownik, szybki i zwinny. Pobiegł za mną, po czym złapał za rękę, obrócił dookoła i uwięził przy pniu drzewa. – Jesteś... przestraszona i zła, masz do tego prawo. – Wpatrywał się we mnie, ale pozostałam zamrożona, krople deszczu spływały po moich policzkach. – Eme, nie jestem tutaj, aby cię zabrać. Jestem tu, by powiedzieć, co się wydarzyło. – Byłam tam, pamiętam, wiem dokładnie, co się wydarzyło. – Nie, Eme, nie. – Jego oczy zwęziły się, gdy zaczęłam się kłócić. Pozostałam spokojna. Logan nauczył mnie, którą walkę podejmować; to nie była ta. – Wiara w to gówno zżera cię. – Skąd to wiedział? – Prawda, Myszko. Musisz usłyszeć prawdę. Nie mogłem pozwolić, by Deck cokolwiek powiedział, dopóki Raul nie był martwy, to było zbyt ryzykowne... I sam chciałem ci o tym opowiedzieć. Zdawałam sobie sprawę, że pomógł mi się wydostać. To po prostu nie było wystarczająco wiele, aby wszystko wymazać. Jego ramiona uwięziły mnie niczym w klatce, kiedy pochylił się do przodu, dzieliły nas cale, krople wody lśniły na jego opalonej skórze. Pochylił się bliżej, a ja odwróciłam głowę w bok. Iskra wznieciła się, gdy jego oddech uderzył w moją skórę tuż poniżej ucha. Głębokie dreszcze osłabiły determinację, by pokonać go pięściami. – Nie odsuniesz mnie od siebie, jak zrobiłaś to ze wszystkimi innymi w ciągu ostatnich dwóch lat. – Skąd to wiedział? Jego usta znajdowały się tak blisko mojej skóry, że jeżeli wzięłabym głęboki oddech, dotknęlibyśmy się. Łzy balansowały na krawędzi powiek. – Nie rób tego. – Błagałam, ponieważ w żaden inny sposób nie potrafiłam mu odpowiedzieć. Schował moje mokre włosy za ucho. – Eme, spójrz na mnie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 123  

Zassałam powietrze, kiedy jego dłoń ujęła mój podbródek i odwróciła głowę twarzą do niego. Oczy trzymałam spuszczone, bojąc się na niego spojrzeć i zagubić w czekoladowych głębinach. – Sculpt, musisz pozwolić mi odejść. – Nigdy mnie o to nie proś. Zesztywniałam i zacisnęłam szczękę, kiedy wycedziłam przez zęby: – Nic, co powiesz, nie zrobi różnicy. Nigdy więcej. – Proszę. Logan nigdy nie prosił. Jeśli mu pozwolę, zostawi mnie w spokoju? – Mów, co musisz, a następnie chcę, żebyś wyniósł się z mojego życia. Odsunął się, ale nadal czułam jego oddech na swojej twarzy. – Raul… Zesztywniałam i bez zastanowienia powiedziałam: – Człowiek, który mnie podtapiał? Który dehumanizował dziewczyny? Który trzymał pistolet przy mojej głowie? Nawiązujesz do swojego pieprzonego ojca? Złapał mnie za ramiona. – Tak, Emily. Tak. Był moim ojcem, ale nie wybrałem go, tak jak ty nie wybrałaś swojej matki. – Dobra, punkt dla niego, moja matka była niemiła i samolubna, nie dbała o nic, poza swoim kolejnym drinkiem. Nawet nie wiedziała, co mnie spotkało, nie, by się tym przejmowała. – Myślisz, że nie chciałem zastrzelić każdego obrzydliwego zwyrodnialca? Myślisz, że nie chciałem wpakować tej pieprzonej broni w gardło ojca i pociągnąć za cholerny spust? – Spojrzałam na swoje stopy, czując się bezbronną... cóż, poczułam się bardzo wrażliwa. Logan był zawsze opanowany, a teraz, z opuszczonymi brwiami, mocno zaciśniętą szczęką i podniesionym głosem, tracił kontrolę. – Emily. Proszę. Spójrz na mnie. – Spojrzałam. – Wszystko, co się wydarzyło, zniszczyło mnie. Trenowałem każdego ranka, aby spróbować kontrolować gniew, który szalał we mnie. Nie pozwoliłem, by zabito cię przez spieprzenie wszystkiego. Cholera, Eme. Potrzebuję, byś patrzyła na mnie, kiedy to powiem. – Nie zdawałam sobie sprawy, że ponownie wpatruję się w dół. Naprawdę, starałam się nie słuchać. Nie chciałam usłyszeć tego, co do mnie mówił. Radziłam sobie, wierząc w to, w co wierzyłam, i nie mogłam zmienić zdania. – Przez dwa lata żyłem ze świadomością, że mnie nienawidzisz. – Odepchnął się od drzewa, ode mnie, i przebiegł dłońmi przez mokre włosy. – Powiedz mi. Co miałem zrobić? Zrobiłem wszystko, co mogłem, by cię chronić.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 124  

Oparłam głowę o pień i zamknęłam oczy, czując mdłości. Byłam zakłopotana i niepewna. Jego oczy były pełne blasku tej destrukcyjnej złości, która... mógł to być ból? Prawdziwy ból? A może maska? Więcej kłamstw. Pokręciłam głową. Nie. Nie. Logan obserwował. Nic nie zrobił. Wywiózł mnie przez cały kraj do kompleksu jego ojca rodem z piekła. Dlaczego nie zabił Jacoba, a w zamian przez trzy dni wywoził mnie do Meksyku? Dave był jego przyjacielem, mógł mu pomóc. Dlaczego po prostu nie zabrał mnie gdzieś, by uciec? Był wojownikiem; potrafił walczyć. Nie, Logan był tak samo winny jak jego ojciec. Wrócił do mnie i pochylił się, dłonie oparł o drzewo po obu moich stronach. Położył palec pod moją brodę i trzymał go tam. – Kochanie. Chciałam uciec i ukryć się. Zapomnieć, że kiedykolwiek tutaj był. – Moja matka była niewolnicą Raula przez siedemnaście lat. – Boże. Kolana ugięły się pode mną na jego słowa. Nawet nie pomyślałam o matce Logana. – Zaszła ze mną w ciążę w przeciągu roku od porwania. Raul nie był zadowolony, dopóki nie urodziła chłopca. Potem przygotował dla mnie plany. – Walka – mruknęłam. Pokiwał głową. – Mama próbowała mnie chronić przed tym gównem, które widziałaś, Eme. Ale w takim miejscu, nie było to łatwe. Poznałem Dave'a, obydwaj odkąd skończyliśmy pięć lat, byliśmy szkoleni na ringu. To wszystko, co robiliśmy. Nie pamiętam nic innego, prócz wychodzenia z Davem i walk. Poszliśmy do szkoły, ale nikt nie chciał z nami rozmawiać. Myślę, że to z powodu Raula. Nikt nie chciał zadzierać z niczym, co do niego należało. – Raul zorganizował mi pierwszą walkę, kiedy miałem dwanaście lat. Byłem wysoki i nie stałem jak wryty, lecz byłem zwinny i zdeterminowany. – Przerwał i poczułam jego oddech na skórze, gdy odetchnął. – Nigdy nie byłem częścią tego, co zobaczyłaś w jadalni, Myszko. Nigdy. Raula to nie obchodziło, bo był skupiony na tym, bym walczył i nie chciał, by dziewczyny przyćmiły moją koncentrację. – Matka utrzymywała mnie w rzeczywistości. Uczyła tego, co zapamiętała ze swojego życia, wartości, moralności, tego, co było złe w moim ojcu i życiu, w którym dorastałem. – Ile miała lat?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 125  

– Gdy została porwana? Potaknęłam. – Osiemnaście. Opuściłam głowę, a deszcz uderzał w czubek mojego nosa. Boże, to musiało być przerażające i straszne, i była tam tak długo, a ja jęczałam o piętnaście dni. – Matka planowała wydostanie nas od lat. W końcu nadarzyła się możliwość i wykorzystała ją. Uciekliśmy. Zadałam pytanie, którego się bałam: – Chciałeś odejść? Na minutę zamknął oczy. – To wszystko, co znałem. Pomimo opowieści matki było to miejsce, gdzie spędziłem szesnaście lat życia. – Wierzchem dłoni pogłaskał mnie po policzku, chciałam pochylić się do niego, ale zamiast tego, odsunęłam się. – Mimo to, nienawidziłem tego miejsca. Każdej sekundy. Walczyłem, aby trzymać się z dala od wszystkiego, ale widziałem, co tam się działo. Dziewczyny, ból, przemoc, narkotyki. – Po ucieczce potrzebowaliśmy pieniędzy, więc walczyłem, ale nigdy tego nie lubiłem. Zrobiłem, co musiałem, Emily. To była jedyna rzecz, której nauczyłem się, dorastając z ojcem, zdecydowanie i wola, żeby robić to, co trzeba. Rezygnacja dla mnie nie istnieje. – W ten sposób mnie znalazł. Śledził walki, wysyłając swoich ludzi, aby mnie szukali. Zajęło to osiem lat, ale świat poinformował go o niepokonanym Sculptcie, i pojawił się na jednej z moich walk. – W noc, której poprosiłam cię, żebyś mi pomógł. Pokiwał głową. – Dlatego przeniosłeś datę trasy koncertowej? – Tak. Musiałem wyjechać. Musiałem opuścić świat walk, ale było za późno. Myślałem, że gdy odmówię walczenia dla niego, zostawi mnie w spokoju, i tak było, przez miesiąc lub dwa. Powinienem był wiedzieć lepiej. Raul dostaje to, czego chce. A chciał, bym dla niego walczył. – Podniósł wzrok i spojrzał mi w oczy. – Robiłbym to tak długo, jak chciał, gdyby obiecał zostawić cię w spokoju. Oddech przyspieszył. Nie mógł tego zrobić. Nie mógł uczynić tego lepszym. Nie byłam pewna, czy potrafiłam znieść prawdę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 126  

Opuścił głowę, gdy przesuwał dłonią po włosach. – Ale nie znasz go. On nie działa w ten sposób. Wiedziałem o tym. Każdy, kto go zna, wie. Odnajduje twoją słabość i niszczy cię. – A twoją słabością byłam ja. – Ty i moja mama. Miał na nią ludzi, gdybym nie zjawił się z tobą w Meksyku, zostałaby zabita, lecz nie przez postrzał w głowę. Raul morduje długo, powolnie i boleśnie. – Dlatego nie próbował uciec ze mną, kiedy jechaliśmy do Meksyku. – Nim cię zobaczyłem, po tym jak zostałaś zabrana przez Alfonzo... skontaktowałem się z Deckiem. Był poza krajem, ale rzucił wszystko, żeby wrócić. Powiedział, co miałem zrobić, czego potrzebowałem, żeby odejść. Deck zdołał zabrać moją matkę od ludzi Raula w ciągu czterech dni. Nie byłam świadoma, że wstrzymywałam oddech, dopóki go nie wypuściłam. Kontynuował: – Właśnie wtedy musiałem być bardzo ostrożny z tym, jak mam cię traktować. Raul wiedział, że mama zniknęła z jego szponów, a wszystkim, co miał, by wywrzeć na mnie nacisk, byłaś ty. Nie ufał mi, musiałem go przekonać, że byłem tam, ponieważ chciałem walczyć i... i nic dla mnie nie znaczyłaś, poza niewolnicą, którą chciałem pieprzyć. Jeżeli wiedziałby, jak bardzo mi zależało... to był jedyny sposób, aby cię uratować. Musiałem dać Deckowi czas. – Ale czemu mi nie powiedziałeś? Większość czasu spędzaliśmy sami. Mogłeś mi powiedzieć, Logan. – Odpowiedz mi, Emily. Gdybym powiedział ci to wszystko, bałabyś się mnie? Drżałabyś? Miała ten strach w oczach? Znałam odpowiedź. Nie. Bałabym się tego miejsca, Raula i Alfonzo, ale zawsze czułabym się chroniona przez Logana. Lecz tak naprawdę nie miało to znaczenia, bo wciąż czułam, jakbym została rozerwana; starałam się umieścić kawałki na miejscu. – Czuję się zepsuta. Jego dłoń wsunęła się w moje włosy. – Naprawimy to. Odwróciłam głowę, żeby uniknąć jego dotyku. – Sculpt. – Widziałam, jak się wycofywał, gdy nie użyłam jego prawdziwego imienia. – Już za późno. Nie możemy wrócić. Nie mogę. Przykro mi... Boże, to, z czym dorastałeś, co przydarzyło się tobie i twojej matce... To straszne, nie do pomyślenia, ale... Sculpt, chcę iść dalej z moim życiem, a ty jesteś przypomnieniem tego, o czym chcę zapomnieć.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 127  

– Myszko… – Być może właśnie to musiałeś zrobić. Lecz gdy patrzę na ciebie, nie jestem pewna, kogo widzę, mężczyznę, którego kochałam czy chłodnego, pozbawionego wyrazu człowieka, który obserwował moje cierpienie i sprawił, że się go bałam. – Wzięłam głęboki oddech i wypowiedziałam słowa, które musiałam, by ratować moje już uszkodzone serce. – Tym, czego jestem pewna... jest to, że lepiej mi bez żadnego z nich. Odwróciłam się, prześlizgnęłam pod jego ramieniem i pobiegłam przez silny deszcz. Usłyszałam, jak krzyczy moje imię i przeklina kilka razy, zanim dotarłam do domu. Poszłam do swojego pokoju, zamknęłam drzwi i oparłam się o nie, moja klatka piersiowa falowała, a nerwy strzelały jak czwartego lipca. Kiedy złapałam oddech, zdjęłam przemoczone bryczesy i koszulę, następnie wysuszyłam się i wślizgnęłam w dżinsy, nawet nie szukając bielizny. Nie miałam wątpliwości, że Logan poszedł za mną. Moja ucieczka nie powstrzymała go przed zakończeniem tego, co zaczął. Pochwyciłam z łóżka różową koszulkę i wciągnęłam przez głowę, gdy otworzyły się drzwi. Logan stanął w drzwiach z rękoma opartymi po obu stronach. Wyglądał na zdeterminowanego i nieprzeniknionego. Krople wody skapywały z końcówek jego włosów, a koszulka przykleiła się do szerokiej, twardej piersi. Nie było miękkość w jego spojrzeniu; było ostre i zdecydowane, połyskujące wilgocią przylgniętą do jego skóry. Skradł mi oddech i przez moment nie mogłam się ruszyć. To przez niego mój organizm stawał się czujny. Jak gdyby ta podstawowa potrzeba we mnie prosiła o spełnienie. – Być może jestem do niego podobny. Zabijałem, mordowałem... Zrobiłbym to wszystko, gdyby cię sprzedał. Zrobiłem te wszystkie rzeczy, by cię odzyskać. Tak, obserwowałem, jak byłaś bita, pieszczona, wyprowadzana, wiedząc, że będziesz torturowana. I tak, mój ojciec trzymał pistolet przy twojej głowie i musiałem odejść albo zaryzykować, że cię zabije, aby udowodnić swoją rację. – Jego dłonie zacisnęły się na drewnianej framudze drzwi. – I zrobiłbym to jeszcze raz. Ponieważ nie było pieprzonego sposobu, by zabrał cię ode mnie. Łapiesz, Emily? O to chodzi. Zrobiłem to, co należało zrobić. Przetrwałaś. I mówię ci to teraz, dorastałem z nim, znając to

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 128  

gówno, nie przeżyłabyś, gdybyś została sprzedana, i nie zamierzałem pozwolić, by tak się stało. Tak, zrobiłem, co musiałem zrobić, i ty także. Usiadłam na łóżku, kładąc swoje drżące dłonie na kolanach. Łza wyślizgnęła się z niewoli, byłam wściekła. Nie zasługiwał na moje łzy. – Nienawidzę tego, co mi zrobiłeś. – Nienawidzisz tego, kim udawałem, że jestem. Nienawidzisz, że nie jestem twoim rycerzem w lśniącej zbroi. Nienawidzisz, że sprawiłem, że się mnie boisz. Ale nie uciekaj od prawdy, Eme. Chcesz ukryć się za swoimi klockami Lego, by ponownie nie stać się bezbronną. Ale prawda jest taka, że jesteś bardziej podatna teraz, bo się ukrywasz. – Ty mi to zrobiłeś. Uczyniłeś mnie bezbronną – krzyknęłam. – Pieprzenie. Byłaś silna jak cholera, walcząc z Raulem i Alfonzo. Cholera, celowałaś we mnie z pistoletu. – Podszedł do mnie, a jego ręce przebiegły po moich ramionach w górę, następnie z powrotem w dół. – Myszko, możemy to naprawić. – To nie jest po prostu zepsute, Sculpt. Jest roztrzaskane. Milczał, jego oczy napotkały moje. Patrzył na mnie, a ja nadal strącałam głupie łzy, które nie chciały ustać. – To. My. To za bardzo boli. – Słowa ledwie opuściły moje usta, nim podniósł mnie i pocałował. Powolnym, długim pocałunkiem, jakbyśmy byli jednością. Jego ręce znalazły się po obu stronach mojej głowy, kiedy pocałunek stawał się coraz ostrzejszy, jego język wślizgnął się do środka, a uścisk zacisnął. To było tak świeże i surowe, jakbyśmy byli wygłodniali siebie. Posmakowałam słonych łez na języku, kiedy jego usta brały moje w słodkiej potrzebie. Moje ciało odpowiedziało, przypominając sobie jego smak, czucie go na mojej skórze, chciałam więcej, i to mnie przeraziło. – Nie. – Pchnęłam jego pierś, cofnął się. – Emily. Część mnie, strona, która była zupełnie zwariowana na punkcie tego faceta, chciała skoczyć w jego ramiona i pożreć go. Ale wewnątrz mnie znajdowało się tak wiele wyniszczającego cierpienia. I wątpiłam w niego. W jego ojca i niego. Byliśmy skłonni zniszczyć siebie, bardziej niż wcześniej. – To nie może się zdarzyć, Sculpt.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 129  

– Spróbuj, kochanie. Pokręciłam głową. – Próbowałam. Miałam nadzieję. Próbowałam wierzyć, że jesteś tym mężczyzną, którego poznałam jako pierwszego. Ale dławiłeś to każdego ranka, a następnie, kiedy pozwoliłeś mi odejść... – Musiałem być okrutny, Eme. Traciłem kontrolę i wiedziałem, że to widziałaś. Znowu zaczęłaś mieć we mnie wiarę. Potrzebowałem, byś odeszła. – Czemu? Dlaczego, cholera. Dlaczego po prostu nie odszedłeś ze mną? – Kurwa. – Przesunął ręką po włosach i jęknął. – Raul... chciał mnie. Upewnił się, że mnie miał. Tak, to było konieczne, zostałem, więc nie przyszedł po ciebie. Zdławiłam szloch. Nie chciałam mu wierzyć, lecz widziałam prawdę niczym migoczącą latarnię na wprost siebie. O wiele łatwiej było pogrzebać przeszłość, niż mieć ją przed sobą. A w rzeczywistości... gdy patrzyłam na Logana, cierpiałam, a nie chciałam bólu. – Nie mogę tego zrobić. – Emily. – Nie. Proszę. Nie mogę. Jego oczy pociemniały na kilka sekund, kręciłam się pod ich intensywnością. Drżenie strachu pełzło po mnie, owinęłam ramiona wokół piersi, jakby były tarczą. Podszedł do drzwi i odwrócił się. Poznałam to spojrzenie, bo często miałam je w oczach, gdy patrzyłam w lustro – udręka. – Nie odpuszczę. – Sculpt… – Potrzebujesz czasu, rozumiem. Ale nie poddam się. – Nie możesz tu zostać. Mieszkam tu i… – Jestem właścicielem tego pieprzonego miejsca, Emily. Przez dwa lata żyłaś na mojej farmie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 130  

Rozdział trzynasty Kat znalazła mnie godzinę później, siedziałam na podłodze, opierając się o nogi łóżka. Szok zaaklimatyzował się i czułam, jakbym została zakopana po wodą. Zbyt zimna, aby zareagować, odrętwiała, wpatrująca się w dal, ale nic nie widząca. Logan był właścicielem gospodarstwa. Mieszkałam tu przez dwa lata, myśląc... Ale puzzle pasowały; to miało sens… Mat przyprowadził mnie tutaj, zamiast do domu w mieście, gdzie mieszkała nasza trójka. To był dom ich rodziców, zanim zginęli, po pijaku powodując wypadek, ich ojciec siedział za kierownicą. Uderzył w cementowy most, pędząc dziewięćdziesiąt mil na godzinę. Matt wystawił dom na sprzedaż, dom, który nigdy nie przypuszczałam, że sprzedadzą. Nie tylko to, na sprzedaż wystawił również bar. Minęło kilka miesięcy, ale dom i bar zostały sprzedane, a w zamian Matt kupił mieszkanie w śródmieściu i farmę, przynajmniej tak myślałam. Wraz ze sprzedażą dawnego baru, kupił nowy, nazwał go Avalanche. Czyżby Logan powiedział im, by się przeprowadzili? Czy może był to Deck? Dlaczego posłuchali? Jak wyposażyli farmę tak szybko? I jak Logan ją kupił, jeśli był ze mną? Kat stanęła w drzwiach. Miała łzy w oczach. Kat nigdy nie płakała, nie, odkąd poznałyśmy się, kiedy miałyśmy po dziesięć lat. – Mogę wejść? – Nigdy nie pytała, czy może wejść do mojej sypialni. Wpadała zawsze, gdy jej to odpowiadało. Kiwnęłam głową, a ona podeszła i usiadła obok mnie, opierając się o łóżko, wyprostowała nogi i skrzyżowała kostki. Pochyliła głowę i jej krótkie blond włosy zakołysały się do przodu, w celu zakrycia olśniewająco morskich, niebieskich oczu. Była klasyczną pięknością; gładka i bez skazy skóra, cienkie brwi i ostre rysy twarzy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 131  

– Sculpt odszedł. – Oczywiście, jeżeli gospodarstwo należało do Logana, Kat o tym wiedziała, a jednak nigdy nie powiedziała ani słowa. – Kiedy zniknęłaś tamtej nocy... Boże, Eme, to było jak Armagedon. – Widziałam, jak jej ręce się trzęsą. Kat zawsze była opanowana i pewna siebie, pełna życia, niczego nie żałowała. Nie teraz. Teraz wyglądała na zmartwioną. – Kiedy nie wróciłaś z łazienki, przyprowadziłam Matta. Potem zadzwonił na policję, która nie była zbyt pomocna, biorąc pod uwagę, że skończyłaś osiemnaście lat, minęło dopiero piętnaście minut i byliśmy w barze. Matt się wściekł. Wszedł na scenę w środku występu kapeli i uciszył ich. Wszystko. Zamknął bar. Gdy okazało się, że Sculpt... wkurzył się. Kiedy zadzwonił telefon, jego twarz... gdy słuchał... stała się taka blada. Byłam przerażona. Kurwa, to cholernie przestraszyło nas wszystkich. Sculpt porozmawiał z Kiteꞌm, a następnie rzucił gitarę na krawędź sceny, łamiąc ją na pół. Był... Jezu, był zły... i przestraszony, Emily. To był tylko cień, ale przysięgam, że był przestraszony. Nie sądziłam, że ktoś taki jak on... Nigdy nie myślałam, że zobaczę w nim coś tak surowego i obnażonego. – Przyciągnęłam kolana do piersi i ułożyłam na nich policzek. Łzy zaczęły wyciekać z moich oczu, kiedy walczyłam z uczuciami na wyobrażenie sobie Logana w tym stanie. – Wiedział, Emily. Wiedział, co się z tobą stało. Nic nie powiedzieliśmy policji, inaczej twoje życie... Zagroził, że jeżeli to zrobimy, nigdy więcej cię nie zobaczymy. Więc nic nie powiedzieliśmy. Obiecał sprowadzić cię z powrotem. A potem nastąpiła szalona pogoń, by znaleźć Georgie. Była jedyną osobą, która miała numer alarmowy do Decka. Sculpt odszedł tego wieczoru. Nie widziałam go... aż do dziś. – Dlaczego Matt sprzedał bar, Kat? A dom? Był waszych rodziców. Dlaczego... Dlaczego mieszkamy na farmie należącej do Sculpta? Kat wyciągnęła rękę i złapała moją dłoń. – Zrobię dla ciebie wszystko... wiesz to, prawda? Matt również. Jesteś naszą rodziną, Emily. – Ścisnęła moją rękę. – Kite poinformował nas o ojcu Sculpta. Handlu kobietami. Łzy popłynęły szybciej, gdy pomyślałam o dziewczynach, które zostawiłam, dziewczynie Kaiꞌa, która została tak zniszczona, że nie sądziłam, aby kiedykolwiek uwolniła się od szkód, jakich doświadczyła przez nadużywanie. Próbowałam o nich zapomnieć, kiedy... kiedy prawdopodobnie nie mogą zostać zapomniane.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 132  

– Kite powiedział nam, że jeżeli Sculpt... nie, kiedy Sculpt cię wydostanie, nie będziesz mogła wrócić do domu. Musiałaś zacząć nowe życie w innym miejscu, na wypadek... na wypadek, gdyby plan się nie powiódł, a ojciec Sculpta spróbował wrócić po ciebie. – Zbliżyła się, więc nasze ramiona się dotknęły. – Wszystko, czego Matt i ja jesteśmy właścicielami, obecnie jest na nazwisko mojej babci, więc Raul nie mógłby połączyć tego z tobą. Albo przynajmniej nie tak łatwo. – A gospodarstwo? – Sculpt kupił je przez firmę, którą założył z Kiteꞌm. Nie wiem, kiedy została powołana ani dlaczego, ale Sculpt wyczyścił swoje konto w dzień, w którym odszedł, oddał wszystko i w imieniu spółki kazał kupić farmę, która miała miejsce na konie i natychmiastowo ją wyposażyć. Oddał pieniądze przeznaczone na trasę koncertową. Wszystko, by kupić gospodarstwo. O Boże. Logan. Nie. Jego marzenie. Dla... dla mojego marzenia. Kat urwała, a ja uniosłam głowę, by spojrzeć na nią. Łzy ciekły po jej twarzy, czarny tusz do rzęs spływał po policzkach. – Chciałam ci powiedzieć. Ale kiedy Matt przyniósł cię, byłaś tak zła i zraniona, a potem stałaś się... stałaś się zombie, Emily. Matt i ja próbowaliśmy mówić do ciebie, ale to było jak rozmawianie z kamiennym murem. Chciałaś zapomnieć. Tak więc, po pewnym czasie, pozwoliliśmy ci na to. Żyłam w ciemnej dziurze przez wiele miesięcy, a nie było to leczenie, które mnie przywróciło, były to konie. Kat zaprowadziła mnie do stodoły i pomogłam jej rozładować z przyczepy sześć koni, które były tak chude, że ich głowy zanikały a kręgosłupy wystawały. Ich sierść była tak matowa, że nie można było stwierdzić, jakiego była koloru. Ale najgorsze... najgorsze było spojrzenie w ich oczach. Znałam je tak dobrze. Dostrzegłam je u dziewczyny Kaiꞌa. Ich oczy były martwe. Szkliste i martwe. Ich duch... odszedł… został złamany. To był dzień, w którym zaczęłam walczyć, by ponownie się pozbierać. Konie i ja odbudowywaliśmy zaufanie, odzyskiwaliśmy światło w naszych oczach. Konie zaczęły galopować po polach, a ja zaczęłam się śmiać. To wtedy zdecydowałam, że przestanę się ukrywać i żyć na koszt Matta i Kat, i zarobię tyle, żeby kupić własne mieszkanie oraz zbudować centrum pomocy koniom. – Kite poprosił nas, żebyśmy nie mówili ci, że on i Sculpt byli właścicielami gospodarstwa. Powiedział, że gdy wyjdziesz, będziesz musiała się gdzieś zatrzymać.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 133  

– Tak, pewnie tak było. – Przepraszam. Nie wiem, czy myliliśmy się, nie mówiąc ci, ale kiedy przyjechały te konie... Emily, ożyłaś, a Matt i ja wiedzieliśmy, że to było słuszne. Należysz tutaj. I, cholera, ja też. Nigdy nie sądziłam, że polubię przerzucanie łopatą gówna, ale konie są niesamowite, a od kiedy zaczęłam je malować, popyt na mojej prace potroił się. Kto by pomyślał, że będziemy żyły marzeniami i robiły to, co kochamy. Uśmiechnęłam się. W krótkim czasie, jaki tutaj byli, Kat nauczyła się jazdy i często mocowała ogrodzenia oraz naprawiała ciągnik. A także sprzedawała swoje dzieła sztuki w trzech galeriach w mieście. Nie byłam jedyną, która cierpiała. Matt i Kat również. Nie odzywałam się do nich miesiącami, byłam niechętna kontynuować terapię, mimo że prawdopodobnie jej potrzebowałam. Stali przy mnie i byli tam dla mnie, ani razu nie każąc przestać się ukrywać, przestać nienawidzić Logana, przestać użalać się nad sobą. Nie, oni po prostu akceptowali to, kim się stałam. – To był pomysł Sculpta, sprowadzenie maltretowanych koni? – Oczywiście, że tak. Powiedziałam mu o marzeniu o własnym gospodarstwie z końmi i pomocy skrzywdzonym zwierzętom, a teraz tak żyłam. Zrobiło mi się niedobrze, tak bardzo go nienawidziłam, a on... Podarował mi moje marzenie i zabrał swoje. Zarobiłam spore pieniądze, pomagając ludziom z ich końmi. On mi to dał. – Przypuszczam, lecz nie wiem na pewno. Nikt z nas nie widział Sculpta przez wiele miesięcy po twoim powrocie. Nawet Kite. Deck wrócił do Meksyku, tym razem na krócej. Nie wiem co się stało, ale gdy wrócił, Sculpta nie było z nim. – Kat położyła dłoń na szczycie mojej. – Przykro mi, Emily. Boże, chciałabym zabrać to, co stało się wam obojgu. – Wiesz, co się tam wydarzyło? – Czułam jak moja klatka piersiowa się zaciska a panika na samą myśl o powiedzeniu Kat, zaczyna wkradać się w żyły. Pokręciła głową. – Nie. Nie całkiem. Po prostu wiem, że kiedy Matt przyniósł cię do domu, byłaś tak rozbita i cierpiałaś. Za bólem widziałam gniew. Kocham cię. Matt i ja zrobilibyśmy dla ciebie wszystko. – Jej głos ucichł. – Sculpt... Wiem, że go nienawidzisz, ale teraz, gdy znasz prawdę, może… – Kat. Boże, on... zrobił wszystko, aby mnie stamtąd wyciągnąć, ale nie mogę. Po prostu nie mogę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 134  

Opuściła głowę i potaknęła. – Nie potrafię zapomnieć. Rozumiem. Zrobił to, aby mnie chronić. Wydostał mnie. I chyba... także był ofiarą. Ale wspomnienia, gdy go widzę... jest ich zbyt wiele odnośnie tego, kim się stał. – Jeżeli kiedykolwiek będziesz chciała... Cholera, Emily, wiem, że nie chcesz wracać do terapeuty, ale jeśli musisz porozmawiać, jestem dobrym słuchaczem. Uśmiechnęłam się. – Jesteś okropnym słuchaczem – jesteś zbyt niecierpliwa. Zaśmiała się. – Prawda. – Kat, ty i Matt jesteście dla mnie całym światem. Jesteście moją rodziną. Po tym, co się stało... daliście mi czas, aby wyzdrowieć. Tak, nienawidzę odkrycia, że Sculpt jest właścicielem gospodarstwa. To sprawia, że czuję się... – winna, może. Oddał pieniądze na trasę koncertową, bym miała gdzie mieszkać i była bezpieczna przed jego ojcem. – Kat, ty i Matt porzuciliście dla mnie wszystko. – Boże, nienawidzę tego mówić, ale tak samo jak Sculpt. Mój oddech przyspieszył. Spojrzałam na nią, a moje wnętrzności skręciły się, jakby uderzyła mnie w brzuch. Miała rację. Tak było. Ale nie miała pojęcia, że Logan obserwował, jak zabierali mnie na tortury. Najgorsze było to, kiedy Raul trzymał pistolet przy mojej głowie i usłyszałam szuranie jego stóp, a potem... zostawił mnie tam. Znałam prawdę, dlaczego musiał zrobić to w ten sposób, lecz nie potrafiłam znów go wpuścić. Zaufanie. Śmiech. Wszystko, co było dobre między nami, zostało skażone. Druga szansa... nie była dla nas. Kat wstała i położyła dłonie na biodrach, patrząc na mnie. – Muszę się napić. Ty musisz się napić. Wiele drinków. I jestem pewna, że Georgie też potrzebuje wielu drinków, więc wieczorem idziemy do Avalanche. Naprawdę nie miałam ochoty na tańczenie albo spotkania towarzyskie, ale pozostanie tutaj i zastanawianie się, czy Logan wraca, było ostatnią rzeczą, jaką chciałam robić. Musiałam znieczulić zarazę, która pędziła przez moją głowę. Kat przeszła do działania, gdy otworzyła szafę i zaczęła wyrzucać ciuchy na łóżko. – Idź, zrób makijaż. Wybiorę ci coś do ubrania. Będziemy wyglądały super gorąco tej nocy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 135  

Wszystko, czego chciałam to butelka wina i rzucenie się przed telewizorem. Weszłam do łazienki i przez długi czas wpatrywałam się w lustrzane odbicie, nie mogąc dostrzec, kto na mnie patrzy – zepsuta dziewczyna, która straciła mężczyznę, którego kochała czy kobieta, która nauczyła się przetrwać ze złamanym sercem. Być może byłam po trochu obiema.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 136  

Rozdział czternasty Brett obsługiwał nas jak mistrz, nalewając trzy drinki na raz, podczas kiedy przyjmował gotówkę, używając biodra, by zamknąć kasę. Czekałam cierpliwie, aby przyciągnąć jego uwagę. Nie spieszyłam się, Kat i ja tańczyłyśmy godzinę wcześniej i potrzebowałam przerwy oraz kolejnego drinka. Wychyliłyśmy trzy kieliszki tequili, gdy przyjechałyśmy, i chciałam kolejnego. Ręka trzasnęła przede mną. – Emily, trochę minęło. Gdzie byłaś, seksowna? Dla całego tłumu Brett wyglądał cholernie opanowanie. Jego niebieskie oczy migotały z rozbawieniem, kiedy nalewał piwo z barowego kranu i przesuwał nim po ladzie, przez cały czas jego uwaga pozostawała skupiona na mnie. – Nadal dochodzę do siebie po naszej ostatniej nocy. – Kat i ja byłyśmy tu parę tygodni temu, a tequila nie okazała się tak dobra następnego dnia, w szczególności z koniecznością jazdy z Havoc i pracą z czterema ocalonymi końmi. Uczyniłyśmy to zwyczajem, przychodziłyśmy do baru dwa razy w miesiącu i zatrzymywałyśmy się w mieszkaniu, więc mogłyśmy zobaczyć się z Mattem. Był tak zajęty przy Avalanche, że rzadko go widywałyśmy. Chciałyśmy także zobaczyć Georgie, która ostatnio nie mogła wyrwać się na farmę, by nas odwiedzić. – Więc mówisz, że dzisiaj żadnej Tequili, kochanie? Przechyliłam głowę i uniosłam brwi. Brett roześmiał się i nalał mi kieliszek. Prawie zawsze pracował w Avalanche. Kat przysięgała, że bywał tam tylko po to, by podrywać laski, ponieważ w ciągu dnia był potentatem nieruchomości. Trudno było wyobrazić sobie blondyna z niesfornymi lokami i dziarskimi niebieskimi oczami w garniturze. Położyłam dwudziestkę. – Niezła próba, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 137  

– To napiwek. – Matt nalegał, żebyśmy dostawały drinki za darmo, ale nadal starałam się zapłacić, gdy tu byłam. Pobyt w barze był dla mnie trochę jak terapia, przebywanie wokół mężczyzn, taniec i zatracanie się w rytmie muzyki. Pierwsze kilkanaście razy, kiedy tu byłyśmy okazały się katastrofalne. W sekundzie, w której poczułam obok mężczyznę, przenikał mnie strach, że zostanę porwana, a następnie ponownie wciągnięta w tamtejszy świat. Poddałabym się, gdyby Kat nie popychała mnie, bym tu raz po raz wracała. Tańczyłyśmy, trzymała się blisko mnie, rozmawiała ze mną i śpiewała, rozśmieszała mnie. Powoli, z czasem oswoiłam przerażenie, aż w końcu nie mogłam się doczekać naszych tanecznych eskapad. – Nie potrzebuję pieniędzy. Gdzie Kat? Wskazałam na parkiet, a Brett spojrzał, przewrócił oczami i pokręcił głową, potrząsając lokami, które zwisały z przodu twarzy. Podążyłam za jego wzrokiem i zobaczyłam Kat, ocierającą się erotycznie o jakiegoś faceta z rękoma pod jej koszulą. – Pewnego razu się zaangażuje. I założę się, że to będzie dzisiaj. – Dlaczego? – zapytałam. Kat od zawsze była flirciarą, ale było coś w sposobie, w jaki traktowała mężczyzn; przez ostatnie kilka lat uważałam to za dziwne. To nie było tak, jakby cieszyła się ich uwagą, choć z pewnością wyglądało inaczej. To było coś więcej... jakby potrzebowała tego i jednocześnie nienawidziła. Brett wzruszył ramionami, podczas nalewania rumu i coli. Umieścił w nich limonki, potem podsunął młodemu facetowi kilka miejsc dalej. – Po prostu czuję. Zauważyłam, że wciąż obserwował Kat. – Dlaczego się z nią nie umówisz? Brett odrzucił głowę do tyłu i zaśmiał się. – Nie dotykaj tego słodkiego tyłka. Po pierwsze, nie chcę ani nie potrzebuję związku. Po drugie, nadopiekuńczy brat, a po trzecie, ona należy do Reama. A wrócił. Chciałbym zatrzymać swoje zęby. – Co? Ream? Facet ze starego zespołu Logana? Nigdy go nie poznałam, ale słyszałam jego nazwisko, podczas gdy wyszukiwałam Logana w Internecie, kiedy się poznaliśmy i wspomniał, że Ream był przyjacielem Decka. Brett pochylił się do przodu, opierając łokcie na barze. – Lepiej uważnie śledź swoją dziewczynę dziś wieczorem. Powoduje tu zbyt wiele problemów z Reamem... Nie spodoba jej się to. Nawet nie wie, że już wrócił. Zespół trzyma to w tajemnicy. – Zespół miał dużą rzeszę fanów w Toronto kilka lat temu, ale myślałam, że przestali

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 138  

grać, gdy Logan udał się do Meksyku. Może znaleźli nowego wokalistę. Brett przyjął kolejne zamówienie i przesunął je po blacie. Zanim zdążyłam zapytać, Kat uderzyła mnie biodrem i chwyciła piwo faceta obok, wypiła duszkiem połowę. Przejechała palcem po jego ramieniu, kiedy patrzył na nią z otwartymi ustami. – Dzięki, kochanie. – Jej głos był zmysłowy i słodki, a to wystarczyło, by faceta dostał ślinotoku, zamiast narzekać. – Ream? Widywałaś się z Reamem? Twarz Kat opadła na krótką chwilę, nim zakryła to półuśmiechem. – To była przelotna znajomość, Emily… krótka, bardzo krótka, w stylu: nie‐wiem‐nawet‐czy‐ warto‐wspominać. Gdy ty i Sculpt... Cóż, kiedy cię nie było, był w pobliżu. Pomógł, wiesz, z przeprowadzką na farmę i całym tym gównem. Byłam zmartwiona, a on słuchał. Potem wróciłaś; już nie wariowałam, byliśmy razem, potem zerwaliśmy. Koniec historii. – Zarzuciła ręce na moje ramiona. – Chodź, zatańczmy. Jest pusto. – Kat? Dlaczego nic nie powiedziałaś? – To nic, Eme. Poza tym, nie chciałaś rozmawiać o czymkolwiek związanym ze Sculptem. Miała rację. Zwariowałabym, jeżeli wspomniałaby o Loganie lub czymś z nim związanym. – Spałaś z nim? Od razu wiedziałam, że to zrobiła, ponieważ kompletnie mnie zignorowała i zaczęła podskakiwać, tańcząc. Kat radziła sobie z problemami jak dziecko. Wiesz, kiedy rodzic mówi mu, żeby przestało coś robić albo odłożyło zabawki, a ono tylko siedzi, udając, że nie słyszy, ale wiesz cholernie dobrze, że jest inaczej? To była Kat. – Chodź, panienko, wyluzujmy dzisiaj. – Kat złapała mnie za rękę i pociągnęła przez tłum na parkiet. Lubiłam tańczyć, byłam w tym dobra. Mogłam zamknąć oczy i pozwolić sobie odpuścić. Muzyka rozwijała się we mnie, a ciało z łatwością poruszało się do rytmu. Kat była bardziej dziką tancerką, skakała, kołysząc ramionami i głośno śpiewała. A jeżeli to nie wystarczało, żeby zwrócić uwagę, prowokująca, czerwona sukienka na pewno to robiła. Zamknęłam oczy, kiedy moje ciało poruszało się tam i z powrotem, kołysząc biodrami, przesuwałam rękoma w górę i w dół moich boków, gdy zatracałam się w nowej piosence Avicii. Ciepło uderzyło w moje plecy i już miałam się odwrócić, gdy

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 139  

dłonie zatrzymały się na moich biodrach. To nic niezwykłego, facet podchodzący od tyłu i zaczynający z tobą tańczyć, jeśli tańczył i nie przekraczał granicy, byłam z tym w porządku – dobrze, to kłamstwo. Nadal czułam się nieswojo, lecz obrazy tego, co wydarzyło się w jadalni Raula zniknęły, już nie stawałam się przerażona, kiedy jakiś facet dotknął mnie od tyłu, myśląc, że mnie rozbierze. Jego uda otarły się o moje, gdy zbliżył się, kładąc dłonie na szczycie moich i przesuwając je w górę krzywizny moich bioder, aż do żeber, a następnie ponownie na uda. Przygryzłam wnętrze policzka, powstrzymując się przed odepchnięciem go. Mogłam to zrobić. To była moja terapia, droga, żeby przekonać się, że byłam ponad tym, co się wydarzyło. Dawniej tańczyłam z nieznajomymi przez cały czas, lecz to było przed Meksykiem. Teraz czucie obcego mężczyzny tak blisko było krępujące, duszące. Facet przysunął się bliżej, jego pierś znajdowała się przy moich plecach, gdy poruszaliśmy się w doskonałym rytmie. Wyczułam od niego zapach alkoholu, kiedy schylił się, jego oddech omiótł moją szyję. Żołądek wzburzył się, przełknęłam żółć. Potrzebowałam tego, do cholery. Logan wkroczył do mojego życia, ponownie sprowadzając mnie do niepewności i zamieszania. Chciałam czuć się pewną i wolną od wszystkich emocji, które nadeszły wraz z Loganem. Jego palec odsunął moje włosy, tak, by leżały na ramieniu, a potem jego dłonie powróciły do bioder. Kiedy jego język dotknął koniuszka mojego ucha, szarpnęłam się, ale jego ręce były przygotowane i pociągnął mnie do tyłu. – Drażnisz – wybełkotał i zachichotał. – Puść mnie. – Moje tętno trzykrotnie podskoczyło, gdy próbowałam wyrwać się z jego objęć. – Przestań. Nie. Nagle jego ręce zostały oderwane ode mnie i odwróciłam się, żeby zobaczyć Logana popychającego faceta do tyłu. – Hej. Kurwa, człowieku. To były ostatnie słowa, jakie mój partner taneczny wypowiedział, nim Logan zamachnął się i uderzył chłopaka w twarz. Przeleciał przez tłum, lądując na plecach na ziemi. Logan podszedł do niego, jego twarz była czerwona, wargi zaciśnięte, oczy zmrużone a brwi ściągnięte. Boże,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 140  

Logan wyglądał, jakby zamierzał go zabić. A mógł. Był wojownikiem; jego ręce były bronią i... – Sculpt, nie – krzyknęłam, gdy podniósł faceta za przód koszuli. Gorączkowo przepchnęłam się przez gapiów, pokonując do niego drogę. Moje ręce szarpnęły jego ramię. – Puść go. Sculpt. – Mógłby go zabić. Nigdy nie widziałam tej strony Logana. Nawet na ringu, wtedy w pełni się kontrolował. To było poza kontrolą i tak do niego nie podobne. – Logan, proszę. Użycie jego prawdziwego imienia wydawało się zadziałać, kiedy odwrócił się do mnie. Sapnęłam, gdy dostrzegałam jego stalowe chłodne spojrzenie. Wyglądał na dominującego, nieustępliwego i wściekłego. Upuścił mojego partnera do tańca na podłogę. Nadeszło trzech ochroniarzy, podnieśli faceta, zabierając go, ale ciągle byłam skupiona na Loganie. – Co ty… Logan złapał mnie za rękę i pociągnął przez gapiący się tłum. Pchnął przejście za bar, a następnie trzasnął dłonią w kołyszące się tylne drzwi, potem przeciągnął mnie przez połowę korytarza. Zatrzymał się, przycisnął mnie do ściany, a następnie uwięził ręce nad głową, górował nade mną. – Logan… – Nie – przerwał mi. Podskoczyłam, i zauważył to. Wtedy spostrzegałam, jak złość powoli znika z jego oczu. Linie wokół ust złagodniały i wziął głęboki oddech. – Powiedz mi, że nie spotykasz się z tym dupkiem. – Nie. Ale nie zasłużył… – Miał swój język w twoim pieprzonym uchu. – Nie, nie miał. – Cóż, technicznie nie, ale nawet gdyby, facet na pewno nie zasłużył na uderzenie w twarz. – A nawet jeśli, to nie ma nic wspólnego z tobą. – Pieprzenie ma, Eme. Nie dlatego czekałem dwa lata, żeby oglądać kogoś z penisem w dłoniach i językiem na całej tobie. O. Mój. Boże. Stracił to. Pan Spokojny i Wyciszony wściekł się. Zawsze miał emocje pod kontrolą, nawet przed Meksykiem. Ukrywał je dobrze, może z wyjątkiem pożądania. – Sculpt, tańczyłam. Z facetem. To nic wielkiego. – Ale było. Boże, było, bo nienawidziłam mieć na sobie rąk nieznajomych. – Mogę tańczyć z kimkolwiek zechcę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 141  

Złapał mnie za ramiona i pochylił się, oczy miał ciemne, tętno pulsowało na szyi. – Nie, dopóki jeszcze oddycham, nie możesz. Patrzyliśmy na siebie, emocje pędziły od gniewu, i tak, było tam pożądanie. Zawsze mieliśmy to pomiędzy nami, nawet lata później. – Dlaczego taki jesteś? – Próbowałam zachować opanowany głos, ale drżałam pod jego intensywnością, Logan wiedział, jak to robić. – Jakim prawem przychodzisz tu i bijesz faceta, z którym tańczę? Warknął, po czym cofnął się, przesuwając dłonią przez włosy, zanim wrócił i ujął mój podbródek. – Myszko. – Nie nazywaj mnie tak. Ogarnął go cichy spokój. Widziałam zmianę, jakby tarcza została opuszczona. Wszędzie rozpoznałabym ten znajomy chłód. – Przebiję się przez nie. – Przez co? – Lego, Emily. – Mówiłam ci, że to się nie stanie. Kat przebiegła przez drzwi. – Cholera, tu jesteś. Sculpt, co to było? Matt jest wściekły. Facet, którego uderzyłeś, chce wnieść oskarżenie. Logan odsunął się od ściany i wzruszył ramionami. – Wszyscy widzieli, co zrobiłeś. Matt stara się go uspokoić, na szczęście nic mu nie złamałeś. Inaczej musiałaby zostać wezwana policja. – Sculpt! – wrzasnął facet. Spojrzałam w głąb korytarza i zobaczyłam trzech mężczyzn nadchodzących z zaplecza. – Jesteśmy. – Tak. Idę. – Logan kiwnął na nich podbródkiem, a następnie odwrócił się do mnie. Wyraz jego twarzy złagodniał i odrobinę stopniałam. Pobyt Logana sprawił, że moja determinacja, by trzymać emocje pod kontrolą nie zdała egzaminu. Jego palce przesunęły się przez mój obojczyk, miękko i powoli. – Nadal grasz? – zapytałam. Przysunął się. Motyle, których nie czułam od dwóch lat, zaczęły wiwatować, kiedy powolny uśmiech rozświetlił jego oczy. Boże, dlaczego musiał się uśmiechnąć? Gdy uśmiechał się w ten sposób, widziałam mężczyznę, w którym byłam zakochana. To mnie przestraszyło, poczułam wszystko, co kiedyś dla mnie znaczył.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 142  

Tyłem dłoni pogłaskał mnie po policzku. To był ułamek sekundy, lecz nadal odebrał mi dech. Przypisałam to alkoholowi, ale wiedziałam, że Logan mógł sprawić, by moje ciało zatraciło się w jego dotyku. – Teraz nazywamy się Tear Asunder. – Przebiegł palcem wzdłuż szczeliny na moim podbródku. – W końcu ruszamy w trasę koncertową. Uszło ze mnie powietrze, kiedy gapiłam się. Jego marzenie. Wszystkie te dni, które spędził siedząc na polach z gitarą, gdy ja obserwowałam konie. – Zespół nadal jest razem? – Pomimo wszystkiego, co się wydarzyło, podążał za swoim marzeniem. Logan nigdy nie pozwalał, żeby cokolwiek go zatrzymywało; był zdeterminowany i nieugięty. To jedne z powodów, dla których mnie do niego przyciągało. – Tak, Eme. Musiałem coś robić, by powstrzymać się od przyjścia po ciebie. – Przysunął się tak blisko, że jego usta dotykały mojej szyi tuż poniżej ucha. – Boże, pachniesz tak samo – westchnął. – Wpuść mnie. Udało mi się stłumić wspomnienia, kiedy wspólnie używaliśmy życia. Teraz, gdy Logan wrócił, uderzyły pełną mocą. – Sculpt, dałeś mi moje marzenie. Ja... Nie mogę nawet znaleźć słów, aby powiedzieć, co to dla mnie znaczy po... – Zamknęłam oczy i poczułam, jak zesztywniał. – Ale nie mogę. – Te słowa były miękkie, nawet nie wiedziałam, czy mnie usłyszał. Kat odchrząknęła, zajęło mu to chwilę, zanim odsunął się i odwrócił do niej, powiedział: – Matt zarezerwował dla was stolik pod sceną. – Potem znów na mnie spojrzał. – Zostań i posłuchaj jak śpiewam, Eme. – Urwał na chwilę, jakby czekając na moją odpowiedź, po czym odwrócił się, ruszył korytarzem i zniknął za rogiem. – Cholera. Co to było? – powiedziała Kat. Musiałam uciec. Szybko. Z tequilą we krwi i głową wypełnioną rozbijającymi się piłeczkami pingpongowymi, byłam bałaganem. Musiałam stąd uciec. Z daleka od niego i tego, co mógł mi zrobić. – Kat. Muszę iść. Kat wzięła moje ręce w swoje. – Jesteś emocjonalnie spieprzona. Rozumiem, to moja wina. Gdybym wiedziała, że tu będą, nigdy nie zaproponowałabym przyjścia. Nawet nie wiedziałam, że cały zespół jest w mieście. Chodź. Chodźmy, zanim podbiją scenę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 143  

Logan grał na gitarze i śpiewał, co było ostatnią rzeczą, jaką chciałam widzieć. Wiedziałam, co potrafił mi zrobić swoim głosem. Mógłby owinąć mnie wokół siebie za pomocą pierwszej zagranej nuty, a potem jednym ruchem okręcić w ramionach. – Zostań. Spędź czas z Mattem, uspokój go. Wezwę taksówkę. – Ponieważ dzisiejszego wieczoru planowałyśmy zatrzymać się w mieszkaniu, które zwykle zajmowałyśmy po naszych eskapadach, to tylko dziesięć minut jazdy. – Nie ma mowy. Idę z tobą. Ścisnęłam jej dłonie. – Kat. Jesteś moją najlepszą przyjaciółką, kocham cię, ale potrzebuję trochę czasu... Sculpt... – Kurwa. Jak miałam powiedzieć, że chciałam zostać sama? – Pozwól mi zadzwonić po Decka. Może zabrać cię do mieszkania i posiedzieć z tobą chwilę. – Kat. Nie. – Deck nie był opiekunką. Jezu, facet był częścią najbardziej elitarnej grupy zadaniowej do walki z terroryzmem. Zmrużyła oczy i spróbowałam posłać jej półuśmiech. Potaknęła. – Chcesz być sama i nie chcesz, by ktokolwiek ci się narzucał. – Pokiwałam głową. Boże, ona zna mnie zbyt dobrze. – Dobrze, ale nie podoba mi się to. I napisz do mnie jak najszybciej, gdy wrócisz do domu. – Przeproś Georgie. Zobaczę się z nią jutro na brunchu. – Georgie jeszcze nawet nie wyjechała z mieszkania. Pisała do mnie dziesięć minut temu, Deck zatrzymał się, aby ją sprawdzić. – Kat obniżyła głos. – Jej słowa, Emily. – Deck musiał wsadzić sobie w tyłek pieprzoną armię czerwonych mrówek. – Wtedy powiedziała, że musiała się przebrać. Przysięgam, Deck musi ją wypieprzyć i pozbyć się tego z ich systemów. Lubiłam Decka, ale podejrzewałam, że należał do tego typu, który potrzebuje pełnej kontroli, a Georgie... Georgie pozwolić facetowi takiemu jak Deck powiedzieć, co ma robić... Cóż, przeciążenie wybuchowe. Pokonałyśmy drogę przez tłum. Właśnie nurkowałam pod ramieniem jakiegoś faceta, kiedy usłyszałam, jak przemówił do mikrofonu. Zassałam powietrze, zamknęłam oczy i zamarłam. Wiedziałam, nie patrząc, że to jego głos. Mój puls podskoczył, a żołądek opadł, jakbym spadała. Miałam wrażenie, jak gdyby jego słowa rysowały po mojej skórze.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 144  

Logan. Powoli odwróciłam się i ujrzałam go na scenie. Skierowałam na niego spojrzenie. Jego obecność była zniewalająca. Dominował, jakby nic nie mogło go dotknąć. Był seksowny ze swoim półuśmiechem i niechlujnymi włosami, nadal niebezpieczny i nieprzystępny. Boże, był pewny siebie, zawsze był, a teraz, patrząc na niego na scenie, zdałam sobie sprawę, że właśnie tutaj należał. Nie do ringu, tłukąc przeciwnika na krwawą miazgę, ale tam, z gitarą przewieszoną przez ramię. Wiedziałam, dlaczego ten zespół nawet nie śpiewając ani jednej nuty, doznał wielkiego czasu. On. Logan. Jego wspaniałość na scenie przyciągała. Łatwość w jego postawie, sposób, w jaki trzymał mikrofon, jakby trzymał w ramionach kobietę. Zazdrość ukąsiła, kiedy wyobraziłam sobie Logana z inną kobietą. To był mój główny problem, nigdy więcej nie chciałam widzieć go z ramieniem przewieszonym przez inną dziewczynę. Gdy mówił do tłumu, byłam zahipnotyzowana... zagubiona w brzmieniu jego głosu, spływającym po moich plecach, ogrzewającym całe ciało. Miałam wrażenie, jakby był tuż obok mnie, jakby jego oddech unosił się nad moim uchem, ręka była przyciśnięta do krzyża. O Boże, on był we mnie. – Cholera, wygląda gorąco. Matt powiedział mi, że mają już małe tournee od prawie roku i zostali dostrzeżeni przez jakiegoś menedżera, który ich zatrudnił – oznajmiła Kat. Tak, zmierzali do czegoś dużego. Wiedziałam to od dnia, gdy po raz pierwszy usłyszałam śpiew Logana. A usłyszenie go dzisiaj mogłoby mnie zniszczyć. Myślał, że jest rozgrzeszony, ponieważ pozwolił mi odejść? Ponieważ oddał pieniądze na trasę koncertową? Ponieważ zrobił to, by mnie chronić? Ponieważ też był ofiarą Raula? Tak. Boże, tak. Zasługiwał na przebaczenie, ale nie potrafiłam zapomnieć jego wizerunku, kiedy był dla mnie tak zimny i nieczuły. Miał to w sobie? Istniała w nim część, która potrafiła odejść, gdy ktoś przystawiał mi do głowy pistolet? Pamiętałam, jak wpatrywał się we mnie bez wyrazu, gdy upadłam na kolana po tym, jak zostałam pobita. Patrzył na to. Pozwolił na to.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 145  

Ale uratował mnie. Logicznie rzecz biorąc, wiedziałam o tym, lecz ponowne zaufanie... było jak sięganie po jabłko, wiszące zbyt wysoko na drzewie. Logan powiedział coś do tłumu, a następnie roześmiał się. Był to najbardziej magiczny widok. Rzadko się śmiał, ale kiedy to robił, był zniewalający. Nie mogłam oderwać wzroku od jego pogodnego uśmiechu, seksownego spojrzenia. Przysięgam, słyszałam jak kobiety jęczały, i byłam jedną z nich. Miałam ruszyć się i przestać gapić na mężczyznę, który rozpalał moje ciało, gdy mnie zauważył. Odnalazł mnie wzrokiem i nie puszczał. Nadal mówił po cichu do tłumu, ale jego oczy pozostały na mnie. Uśmiech zniknął i nawet sto stóp dalej widziałam, jak zacisnął na mikrofonie rękę. Potem zamilkł i po prostu patrzył. Moje serce waliło. Krew w moich żyłach pompowała tak szybko, że myślałam, iż spłonę. Logan pieścił mnie wzrokiem i przyciągał, bym pobiegła do niego. I pobiegłam – w przeciwną stronę – przepychając się przez tłum, ignorując krzyki Kat. Byłam za drzwiami, nim Logan zaśpiewał pierwszą piosenkę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 146  

Rozdział piętnasty Obudziła mnie skacząca na łóżku Kat. Wylądowała na brzuchu obok mnie, alkohol unosił się w powietrzu. Jej twarz była zaczerwieniona, a ona uśmiechnięta od ucha do ucha. Jęknęłam, zarzucając rękę na oczy. – Która godzina? – wymamrotałam. – Druga. Nie, hmm, może czwarta. Musisz wstać. Naciągnęłam kołdrę na ramiona i obróciłam się na bok. – Kat. Czwarta rano? Nie ma szans. Mam jutro rano brunch z Georgie i jazdę z pięcioma końmi. – To będzie jutro, a ty naprawdę musisz wstać. – Szarpnęła za okrycie. – Kat, poważnie. Cokolwiek to jest, może zaczekać do rana. – Um, nie. Nie może. Jęknęłam i uchyliłam powieki. – Mam nadzieję, że budzę się na jakąś gorącą opowieść o tobie i tym kolesiu, Reamie. Kat warknęła: – Bah. Kurwa, odmawiam. Nie. Ream nie dotknie mnie kijem z odległości stu stóp. Faktycznie, kiedy zobaczył mnie dzisiaj, wyglądał źle, a potem odszedł. Więc Crisis ze mną imprezował. Jezu, facet jest nieokrzesany, ale zabawny. Męska dziwka, całkiem gorący. – Położyła palec na ustach. – Dlaczego przyszłam..? Och, tak, twój mężczyzna jest tutaj. Usiadłam. – Co? – Jasna cholera. O mój Boże. W mieszkaniu? – Co? Masz na myśli tutaj? Tutaj w mieszkaniu? Czy na parterze i dzwoni do drzwi? Oczywiście pijana i obojętna na moją panikę, wzruszyła ramionami. – Tutaj w kuchni. – Co? – powtórzyłam, potem wcisnęłam głowę w poduszkę, mamrocząc każde przekleństwo, jakie mogłam wymyśleć.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 147  

Kat skopała swoją poduszkę i opadła głową w dół, zamykając oczy. – Myślę, że zraniłaś go, nie zostając na koncercie. Widziałam, jak szukał cię, kiedy śpiewał. Wyglądał na smutnego. Cholera, jestem pijana. – Jęknęła i przekręciła się na bok. – Próbowałam go powstrzymać przed przyjazdem tu, ale... Jestem pijana, i cóż... Nawet gdy uderzyłam go i oznajmiłam, że nie chcesz mieć z nim nic wspólnego... przyszedł. Czy wiesz, że ma abs jak cholerny ceglany dom? Cholera. Tak, oczywiście, że wiesz. Chyba złamałam rękę, uderzając go. – Podniosła ją i opuściła z powrotem na łóżko. – Nie złamałaś ręki. Kat wymamrotała coś niezrozumiale. Myślę, że jakiś rodzaj przeprosin. Słyszałam, jak ktoś zamyka kredens, a następnie otwiera i zamyka lodówkę. Następnie dźwięk napełnianej szklanki. Był tutaj. Logan był w kuchni. Odrzuciłam kołdrę, potrząsając głową na nieprzytomną Kat, rozwaloną na wznak na łóżku, z porozrzucanymi rękoma i nogami. Logan wyczekiwał momentu, gdy się pojawię. Było to mieszkanie z otwartą przestrzenią, ściany otaczały jedynie łazienkę i trzy sypialnie. Czas mijał w zwolnionym tempie. Spojrzał na moją twarz, sunąc przez ciało, kończąc na bosych stopach, a następnie znów napotkał moje oczy. Oparł się o blat i wziął łyk soku pomarańczowego. Fala pożądania uderzyła, kiedy przypomniałam sobie, jak opierał się o samochód, jedząc lody i wyglądając tak... tak seksownie. Jak gdyby nic na świecie nie mogło go dotknąć. Nie wiedziałam dlaczego, ale ta pewność siebie ogromnie mnie podniecała. Nagle poczułam się naga w swoich różowych, kwiecistych bokserkach i białym staniku. Oczy zatrzymały się na mnie, odnosiłam wrażenie, jakby jego palce czytały z mojego ciała niczym za pomocą Brailleꞌa. Lecz gniew anulował zakłopotanie, kiedy zatrzymałam się w odległości kilku cali i patrzyłam. – Nie fajnie, że jesteś tutaj. – Nie fajnie, że wychodzisz sama o północy, pijana. – Nie byłam pijana… – Wypiłaś cztery kieliszki tequili? Skąd wiedział? – Tak, ale… – Więc byłaś pijana. Powinnaś pozwolić, żeby Kat lub Matt cię odprowadzili, Eme. – Odstawił sok na ladę, a dźwięk sprawił, że mój puls podskoczył. Jego wzrok

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 148  

pozostał na mnie, niezachwiany. Robił to dobrze. Mógłby doprowadzić do drżenia ze strachu, nawet nie otwierając ust. Kiwnął głową w stronę sypialni. – Kat? Prychnęłam. – Jak myślisz? Zemdlała. Jest czwarta rano, a ona jest pijana jak bóbr. – Bóbr. – Skrzywił się na samą myśl. – Twój tata mówił tak o mamie. Pamiętał. Opowiedziałam mu o tym pewnego popołudnia, gdy siedzieliśmy i jedliśmy lody w drodze powrotnej od koni. Mój tata nazwał ją tak, ponieważ rzucała gównem dookoła, kiedy tylko była pijana. Powiedziałam Loganowi, jak mój ojciec próbował pomóc mamie wytrzeźwieć, lecz dostał raka płuc i zmarł w ciągu sześciu miesięcy. Miałam dziesięć lat, odszedł mniej więcej wtedy, kiedy Kat i Matt stracili rodziców. Myślę, że to dlatego tak dobrze się rozumieliśmy. Potrzebowaliśmy siebie nawzajem. – Tak. – Dlaczego uciekłaś, Myszko? – Mam jazdę konną jutro... dzisiaj i… – Przestań przygryzać policzki i powiedz mi prawdę. Dlaczego uciekłaś? Kurwa. Nie byłam gotowa na tę rozmowę. Nie zasługiwał, by wiedzieć, że jego głos rozpalał mnie jak petarda, patrzenie na niego na scenie zabijało i nie potrafiłam kontrolować wewnętrznego pragnienia. Potem Logan zrobił coś, na co nie byłam przygotowana. Złapał mnie za rękę, szarpnął ku sobie i pogłaskał mnie po włosach. – Podoba mi się twój strój do łóżka. A różowe bokserki... – Uwięził moją rękę za plecami. – Je też lubię. Gniewie, gdzie jesteś? Ten facet mnie zranił. Zniszczył każdy fragment mojej godności i podeptał ją. Ale słowa Logana były erotyczne. Zmysłowe. Podobnie jak wtedy, kiedy był na scenie. Przypominało mi to o tym, jaki był wcześniej. Wplótł się we mnie, sprawił, że moje ciało śpiewało. Logan był w mojej kuchni, pijąc mój sok pomarańczowy o czwartej rano, i przez chwilę chciałam go tutaj. – Sculpt. Pozwól mi odejść. – To wszystko, co mogłam wymyślić; tchórz. – Opuściłaś bar samotnie, piękna i pijana. Nie rób tego więcej. – Sculpt… Przerwał, jego głos był ostry i bezlitosny. – Nie, Emily. Matt powinien wiedzieć lepiej. Nie przyjmujesz drinków od facetów, nigdy nie zostawiasz napoju bez opieki,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 149  

chodzisz do łazienki w parach i nigdy, kurwa, nie wracasz pijana samotnie do domu. Jezu. Był poważny? Po dwóch latach wskoczył z powrotem do mojego życia, budząc przeszłość, wysadzając w powietrze wszystko, co o nim myślałam, a potem stawia mi żądania? – Widzę, że budujesz Lego. Przestań myśleć i obiecaj mi, że będziesz bardziej ostrożna. Dobrze, to trochę głupie. Upicie się i powrót samemu do domu taksówką było niemądre, i mimo chęci powiedzenia mu, żeby spadał, pokiwałam głową. Ponieważ walka z nim na ten temat sprawiała to trudniejszym, gdy wszystko, o czym mogłam myśleć to całowanie go. Cholera, poważnie potrzebowałam psychiatryka. – Chciałem, żebyś usłyszała jak gramy, kochanie. – Nie chcę słuchać jak grasz. – Nie było szans, żebym dręczyła się słuchaniem jak śpiewa. – Musisz wyjść. – Eme. – Wolną ręką prześledził krzywiznę mojej szyi. Przełknęłam. Patrzył. – Daj nam szansę. – Log... Sculpt, proszę... nie. – Zabrał rękę z mojej szyi, po czym cofnął się, więc mogłam zaczerpnąć oddech bez konieczności wdychania jego pysznego zapachu. Nie zamierzał odejść, a ja potrzebowałam tego… szybko. Cisza. Słyszałam powolne kapanie z kranu w zlewie kuchennym. Kap. Kap. Kap. To doprowadzało mnie do szaleństwa, więc szybko wstałam, nie wyjaśniając, gdy po prostu tam stał, nic nie mówiąc. Cholera. Podeszłam do zlewu i pchnęłam kran w dół. Cisza. Moje ręce chwyciły krawędź blatu, kiedy stałam tyłem do niego, i jeśli moje paznokcie byłyby w stanie wbić się w marmur, zostałyby odciśnięte w kamieniu. Ruszył za mną, ręce przebiegły po moich nagich ramionach aż spoczęły na ich szczycie. Jego twarda pierś pochyliła się, wciskając mnie w blat, żadnego odwrotu. Żadnego miejsca, by uciec.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 150  

– Myszko – szepnął mi do ucha, a jego oddech niczym gorący wiatr popieścił moją skórę. – Nie pozwól mu wygrać. – Jego palce zmusiły moje, by się rozdzieliły, więc nasze dłonie mogły się złączyć. To było intymne, zbyt intymne. – Rozbiłeś mnie. – Ledwie rozpoznawałam swój urywany szept . – Bałam się ciebie. Ja... nadal się boję. – Wiem. Jezu, wiem. – Jego uda były twarde przy moich; krocze przyciśnięte do mojego tyłka. – Zawsze będę robił wszystko, co możliwe, aby chronić cię przed zranieniem. Nie chcę, żebyś się mnie bała. Zrobiłbym dla ciebie wszystko. Wiesz o tym, prawda? Niewielka część mnie chciała mu wierzyć, ale większość nie. – Byłam słaba i nienawidzę się za to. Zaklął pod nosem, a następnie odepchnął się od blatu, natychmiast poczułam chłód przenikający moje żyły. – Jesteś najsilniejszą kobietą jaką znam. Ale dziecinko, musisz sobie wybaczyć. Twoje ciało wie to, czego serce i umysł nie. – Co? To było okej, bycie przez ciebie pieprzoną? Wybaczyć sobie cieszenie się tym? – Tak. – Uległam ci. Błagałam. Klęczałam na podłodze i nazywałam cię Mistrzem. Na chwilę zamknął oczy i wziął głęboki oddech. Kąciki jego warg opadły w dół a spojrzenie pociemniało, odszedł. Widziałam wrażliwość. – Tak – powiedział cicho, po czym przesunął dłonią przez włosy. – Podporządkowałaś się, by przetrwać. Jeśli nie, byłabyś już martwa lub, co gorsza, sprzedana. To jest siła, Emily. Ja... zrobiłem wszystko, co mogłem, aby cię chronić. Ale gówno się zdarza. Czasami nie można tego powstrzymać. Nie mogłem tego powstrzymać, kochanie. – Przeniósł ciężar ciała i zaskrzypiały deski. – Jezu, tęskniłem za tobą. Przełknęłam, czując zbierające się w oczach łzy. Jak cztery małe słowa mogły sprawić, bym chciała pobiec w jego objęcia? Nie. Teraz jestem silniejsza. – Cóż, nie mogę powiedzieć tego samego. Westchnął i zobaczyłam jak napręża rysy twarzy, jakby krzywił się na moje słowa. – Eme, jutro wyjeżdżam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 151  

Jego słowa były jak uderzenie w twarz. Jezu. Co, do cholery, było ze mną nie tak? Chciałam, by odszedł. Potrzebowałam, by odszedł. Dlaczego każda część mnie wrzeszczała jak pięciolatka stawiająca na swoim? Nie powinnam patrzeć na niego, ale i tak się odwróciłam. – To dobrze. – Tak szybko, jak to powiedziałam, chciałam cofnąć słowa. Nie było dobrze; cóż, było, ale jednak nie. Boże... Spieprzyłam to bardziej niż myślałam. Ten zimny wyraz twarzy, który znałam, gwałtownie wrócił. Przez chwilę był tak opanowany, że poczułam znajomy strach. To znaczy, naprawdę go nie znałam, prawda? Dzisiejszy wieczór był tego dobrym przykładem, kiedy pobił tego faceta, który ze mną tańczył. Nigdy nie sądziłam, że straci kontrolę. Zmrużył oczy. Jego dłonie zacisnęły się; ciało napięło. Nadal wyglądał gorąco. Moje ciało powinno odrzucić z obrzydzenia. Powinnam krzyczeć ile sił w płucach, aby mnie zostawił; zamiast tego chciałam wrzeszczeć, żeby mnie dotknął. – Nie możemy wrócić do tego, co mieliśmy, Sculpt. – Możemy, bo to nigdy, kurwa, nie odeszło. Nie odezwałam się. Moja klatka piersiowa unosiła się i opadała niemiarowo, ociężale, i wiedziałam, że moje sutki musiały być widoczne przez dopasowany stanik, chociaż tam nie spoglądał. Nie, jego wzrok nigdy nie opuścił mojej twarzy. To było niepokojące. Niepokojące. – Jezu, Eme. Nie wiem, co zrobić. Powiedz mi, co zrobić, a zrobię to. Pochyliłam głowę. Nic nie mógł zrobić. Nie miałam tego w sobie, by ponownie przejść przez to. Ryzykować i zostać zniszczoną. – Nic, Sculpt. To powinieneś zrobić. Zatoczył się do tyłu, następnie podszedł do drzwi i otworzył je. Był wkurzony, i tak, widziałam jak bardzo go zraniłam. Logan bywał trudny i pewny siebie, ale dzisiaj zobaczyłam więcej. Widziałam, jak cierpiał. Ale już mu nie ufam. Odwrócił się, a ja byłam na tyle głupia, by podziwiać jego tyłek w wyblakłych dżinsach. Przyłapał mnie na patrzeniu i poczułam, jak moje policzki zaczerwieniły się, szybko spojrzałam na swoje stopy. Słyszałam jego buty na drewnianej podłodze, zbliżał się, sapnęłam, gdy złapał mój podbródek. – Spójrz na mnie. – Jego kciuk głaskał rytmicznie szczelinę na moim podbródku. – Tylko... proszę, daj nam szansę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 152  

Spuściłam wzrok, a jego ręka opadła. Podszedł bliżej, jego głos obniżył się do zaledwie szeptu. – Eme. Przykro mi. – Puścił mnie, odwrócił się i ruszył w stronę drzwi. Upadłam na podłogę w kuchni i znowu zaczęłam oddychać. Logan po prostu mnie przejechał, wycofał i zrobił to ponownie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 153  

Rozdział szesnasty Próbowałam usunąć Logana z myśli, ale nie pomagało to, że za każdym razem, kiedy słyszałam motocykl, mój oddech przyspieszał, serce zaczynało walić, a motyle w brzuchu eksplodowały. Zatrzasnęłam drzwi balkonowe i zablokowałam dźwięki ulic miasta, włączając w to motory. Wciąż słyszałam jego głos, mówiący „przykro mi" albo „tęskniłem za tobą". Zadręczałam się, wiedząc, że postąpiłam prawidłowo, ale ujrzenie cierpienia, które spowodowałam… nie, to on mnie zranił. – Idziesz do Georgie na brunch? – Kat chwyciła z lady kawę i wzięła łyk. – Tak. Deck pisał, powiedział, że nas odbierze, ponieważ będzie przejeżdżał obok mieszkania. – Odkąd przenieśliśmy się na farmę, mieliśmy zwyczaj odwiedzać Georgie, kiedy zatrzymywaliśmy się w mieszkaniu. Mimo tego, że miałam wrażenie, jak gdyby w mojej głowie wibrowała perkusja, miałam świadomość, że nie mogłam wystawić Georgie, brakowało mi jej ostatniej nocy. Matt nie wrócił do mieszkania, więc podejrzewałam, że rozbił się w barze, jak to często robił. – Nie mogę iść. Hank przysłał mi wiadomość tego ranka. Ciągnik potrzebuje pomocy medycznej, a on myśli, że rozpoznał problem i planuje go naprawić. Muszę się tam dostać, zanim dotrze do traktora. Przerzuci wszystkie metalowe elementy w garażu, a my zostaniemy bez ciągnika na kilka tygodni. Uśmiechnęłam się. Hank był aniołem z końmi. Ale nie posiadał umiejętności, kiedy przychodziło do naprawienia czegoś. Był na emeryturze i w pewnym sensie pochodził z farmy. Miał mały domek na tyłach nieruchomości i był bardzo słodki. – Okej, więc później zobaczymy się na farmie. – Tak. Daj mi znać, jeśli wydarzy się coś soczystego. Wczorajszej nocy Deck wyglądał na wkurzonego. Przysięgam, jego oczy ani razu nie opuściły Georgie, a jego

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 154  

grymas niezadowolenia... Ten facet jest definicją niebezpieczeństwa. Myślę, że strój Georgie miał z tym coś wspólnego. Deck był podejrzliwy w związku z aktualnym zleceniem Unyielding Riot, ale biorąc pod uwagę, że wyciągnął mnie z kompleksu Raula i pracował z władzami, musiał być niebezpieczny. Byłam pewna, że miał oko na Georgie, dlatego że był na nią napalony lub z powodu jej brata, który nie wrócił z misji i czuł się zobowiązany uważać na nią. Istniała też możliwość, że praca Decka miała w tym swój oddźwięk. – Dlaczego? Co założyła? – Ubierała się trochę... inaczej, nie przejmowała się tym, co powiedzą inni. – Ujmę to tak. Założę się, że Deck kazał jej się przebrać, co zrobiła... założyła coś jeszcze bardziej skąpego – roześmiała się Kat. – Nawet usta Matta opadły, kiedy ją zobaczył. A Sculpt… Przerwałam jej. – Sculpt odszedł, Kat. – Nie, posłuchaj, chciałam przeprosić za wpuszczenie go ostatniej nocy. – Byłaś pijana. I zraniłaś się w rękę, próbując go powstrzymać. – Tak. Ale wciąż – westchnęła Kat. – Mam przeczucie, że wróci. Po prostu mówię... Sculpt nie wygląda na osobę, która łatwo się poddaje, jeśli w ogóle. Usłyszałam dzwonek, podeszłam do drzwi i wcisnęłam domofon. – Tak? – Jest tu dżentelmen, który chce się z tobą zobaczyć. – Okej. Dzięki, Eddie. Wpuść go. – Idę pod prysznic. Pozdrów ode mnie Decka. – Kat ruszyła korytarzem. – Och, i żebyś wiedziała, Hank i ja umieścimy konie na niższym polu, jeśli zamierzasz później jeździć. – Zatrzymała się. – Emily... może nadszedł czas, wiesz... znaleźć kogoś. Znowu wpuścić jakiegoś faceta. Jeśli nie Sculpta, to kogoś innego. – Zniknęła w toalecie i zanim zdążyłam przemyśleć jej słowa, rozległo się pukanie. Przekręciłam zamek i otworzyłam drzwi. Logan. Mój żołądek opadł mocno i szybko z mieszaniną emocjonalnej niepewności. Jezu, byłam tak pochrzaniona, gdy go ujrzałam, że nie wiedziałam, jak zareagować. Motyle latały w każdym kierunku, szukając ucieczki, niektóre fruwały z radości. Wyglądał jak pyszne Häagen‐Dazs; zużyte niebieskie dżinsy i szara koszulka, która podkreślała jego ciemne oczy. Były naprawdę ciemne.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 155  

Co znowu tu robił? – Masz zamiar mnie wpuścić? Zmarszczył brwi, wyglądał jakby nie spał, a mimo to pozostawał nieodparty. Nawet z blizną na brodzie. Zastanawiałam się, skąd ją ma. Walka w Meksyku po moim odejściu? – Myszko? Racja. Wpuścić faceta. Byłam tak oniemiała, że nie mogłam myśleć. Zeszłam z drogi, a Logan minął mnie zamaszystym krokiem. Podszedł do wysepki kuchennej i oparł się o nią, krzyżując ramiona. Zamarłam w szeroko otwartych drzwiach. – Zamkniesz je? Odwróciłam się, zamknęłam drzwi i oparłam się o nie. Patrzył na mnie, wzrok miał nieugięty, intensywny, rozpoznałam aluzję pożądania w jego wypowiedzi. Wreszcie rozplątałam język; zdołałam się z tym uporać tylko dlatego, że stał po drugie stronie pokoju, a ja znajdowałam się w najdalszej odległości. – Co tutaj robisz? Znowu. – Chodź tu, Emily. Niemal to zrobiłam. Automatycznie wykonywałam jego polecenia; kiedy coś mówił, było jak rozkaz. Musiałam się powstrzymać i czułam, jakbym działała wbrew sobie. Nie, nie byłam już jego niewolnicą. Poza tym, Logan miał na mnie taki wpływ, że musiałam trzymać się od niego z daleka. Ten niezaprzeczalny ból między nogami był niebezpieczny, a odległość okazała się bezpieczeństwem. Ponowne zakochanie się w nim było stanowczo najgorszym rodzajem kary, jakiej mogłam doświadczyć. Miałam plany, a Logan nie był ich częścią. – Ostatniej nocy... – Urwał i przez chwilę wydawało mi się, że znów ujrzałam w jego oczach ten błysk wrażliwości. Zaskakujące, bo Logan posiadał pewność siebie byka. Wszystko, co musiał zrobić to wejść do pokoju, a każde spojrzenie skupiało się na nim, jakby był kimś ważnym. – To, co powinienem powiedzieć, to że cię kocham. – Uszło ze mnie powietrze i patrzyłam na niego z otwartymi ustami. Wyglądało na to, że nic go nie powstrzyma. – Nigdy nie powiedziałem tego nikomu, za wyjątkiem mojej matki. Ponieważ nigdy nie kochałem nikogo… do ciebie. O Boże. Nie mógł tego zrobić. Byłam przygotowana, żeby radzić sobie z jego złością i chłodem… nie sądziłam, że powie, że mnie kocha, a nigdy nikomu tego nie

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 156  

mówił, poza matką. Matką, która zaryzykowała wszystko, by wydostać syna z tego okropnego, pozbawionego moralności miejsca. – Eme. Chciałbym… Pokręciłam głową. – Sculpt… – Pozwól mi to powiedzieć. Moje uczucia były ciasno zwinięte, związane z myślami o Loganie i naszym pierwszym spotkaniu. Myślami, jak wtedy na mnie patrzył, naprawdę mnie widział. Jego obecność przypomniała mi, jak powiedział, że wynajmie samolot z banerem, mówiącym jak piękna byłam, miał przelecieć koło mojego okna. Mawiał, że muszę często to słyszeć, przez matkę, która umieściła to gówno w mojej głowie. Czyżby to prawda? Cokolwiek z tego? Ciągle walczyłam ze wspomnieniami dwóch miesięcy spędzonych razem, które zostały przysłonięte przez piętnaście dni piekła. Nawet jeśli Logan mówił prawdę, miałam kłopoty z zaufaniem, czy nasz wspólny czas był prawdziwy. – Emily. – Jego ton był ostry i nieugięty, przez chwilę czułam to wewnętrzne drżenie, a następnie tak samo szybko jak się pojawiło, znów zniknęło. – Chciałbym tego bardziej niż czegokolwiek, być tu dla ciebie przez ostatnie dwa lata. Pomóc ci. Powiedziałem prawdę. Jezu, czasami żałuję, że zgodziłem się uczyć cię samoobrony. Ale wtedy... wtedy nigdy nie zakochałbym się w tobie. – Kochanie, jesteś tą, która dała mi siłę do przetrwania z Raulem. To zawsze byłaś ty. Zawsze będziesz. Emily... jesteś moim trofeum. I straciłem cię. – Zamknął oczy i wziął głęboki oddech. – Nie mogę znowu cię stracić. Muszę zrobić wszystko, aby wygrać cię z powrotem. – A ty nigdy nie przegrywasz – wyszeptałam bardziej do siebie niż do niego. Milczał. Wyprostowałam plecy i uniosłam podbródek, walcząc z chęcią ponownego opuszczenia go po najbardziej wzruszających słowach, jakie usłyszałam od Logana. Moje wnętrzności wzburzyły się i miałam problemy z zapanowaniem nad łzami. Ale przez dwa lata ciężko walczyłam, aby odzyskać pewność siebie, i tak jak jeden z moich koni, w końcu odzyskałam trochę godności, i nie mogłam. Po prostu nie mogłam go wpuścić.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 157  

Pukanie do drzwi sprawiło, że odskoczyłam od nich, mój wzrok przesuwał się od drzwi do Logana. Eddie, portier, musiał rozpoznać Decka i wysłać go na górę. Byłam wdzięczna, ale w jakiś masochistyczny sposób rozczarowana przerwaniem. Logan obserwował mnie, i nerwowo oblizałam wargi pod jego spojrzeniem. Oczy przyglądały się tej subtelnej czynności i szybko zamknęłam usta, a następnie potarłam ramiona, gdy przeszyły mnie dreszcze. Zdołał usunąć każdą myśl prócz niego i wciągnął mnie w miejsce, do którego nie chciałam kiedykolwiek wracać. Chciałam posiadać własną farmę, swój biznes i ratować konie, które mnie potrzebowały. Nigdy więcej nie oddam się mężczyźnie i nie będę tak słaba. Kolejne pukanie. – Chcesz, żeby się tym zajął? – Hm, nie. – Dotarłam do klamki, a następnie zatrzymałam się. – Sculpt? – Tak, kochanie. Boże, kiedy mnie tak nazywał, czułam, jakbym mogłam wymazać wszystko, co się wydarzyło i zacząć od nowa. Kolejne pukanie. Głośniejsze. Spojrzałam na drzwi, potem znów na Logana. – Nie jestem czymś, co można wygrać. Skrzywił się. – Nie. Nie, nie jesteś. Ale jesteś cenna. – Logan… – Urwałam tak szybko, jak jego imię przeszło przez moje usta. Zaczął się zbliżać, powolnie i pewnie. Myślałam, że zamierza mnie dotknąć, przyciągnąć w ramiona, nawet pocałować. Zamiast tego sięgnął za mnie, jego ręka pogłaskała dolną część moich pleców. – A trofeum... zawsze sobie cenię. – Logan otworzył drzwi. Deck stanął w swoich wyblakłych dżinsach i czarnej koszulce, gdy przeniósł wzrok ze mnie na Logana, wtedy wyciągnął do niego rękę, a Logan potrząsnął nią. – Logan. – Szarpnęłam się. Deck użył jego prawdziwego imienia. – Zespół brzmiał świetnie ostatniej nocy. Wszystko dobrze? – Mogło być lepiej. Spojrzenie Decka powróciło na mnie. Był niezadowolony, nie było to czymś niezwykłym, ale nie wiedziałam dlaczego kierował to na mnie. – Powiedziałeś jej?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 158  

Powiedział mi, o czym? – Nie idź tam, Deck. – Głos Logana obniżył się, cedził słowa przez zęby. Dokąd? Nagle było tak, jakbym nie znajdowała się w pomieszczeniu, a dwóch najbardziej asertywnych i pewnych siebie mężczyzn w mieście prowadziło prywatną rozmowę, pomimo faktu, że tam stałam. Deck skinął na Logana. – Idziesz z nami? Zesztywniałam i spojrzałam na niego. – Do Georgie? Dlaczego chcesz iść do Georgie? Deck i Logan wymienili spojrzenia, potem Deck powiedział: – Ostatniej nocy Georgie zaprosiła zespół na brunch, Emily. – Och. – Nie podobało mi się to. Oznaczało, że Logan włączał się w moje życie. Logan położył rękę na moim krzyżu. To był ledwie dotyk, cień jego dłoni, ale zaborczy i... poczułam się chroniona. – Muszę spotkać się z Mattem, potem przyjdę. Wiesz, co Georgie powiedziała ostatniej nocy? Deck przytaknął. Palce Logana zacisnęły się na mojej talii. – Chcę cię zobaczyć, zanim wyjadę, Myszko. – Po co? Brwi Decka uniosły się i zauważyłam maleńki skurcz kącika jego ust. Ręka Logana odnalazła moją, złączył nasze palce i ścisnął. – Do zobaczenia wkrótce, Eme. – A następnie zniknął. Porwała mnie zawierucha. Stałam się tak zagubiona i niepewna tego, co czuję do Logana, że zrobiło mi się niedobrze. To było zbyt wiele. Ci sami przyjaciele, on posiadający farmę. To tak, jakbym usilnie była pchana do niego ze wszystkich stron, a Logan czekał z otwartymi ramionami.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 159  

Rozdział siedemnasty Dotarcie do Georgie zajęło dziesięć minut, Deck pozostawał cichy przez całą drogę. Nie był za bardzo rozmowny i normalnie nie zauważyłabym, gdyby przestał się odzywać. Lecz wyraz twarzy Decka napawał mnie złym przeczuciem. Gniewne spojrzenie na swoim miejscu, brwi opuszczone, sztywne ramiona, wargi zaciśnięte. Coś go zdenerwowało, ale nie miałam pojęcia co. To znaczy, sprawiał wrażenie jakby dogadywał się z Loganem. Wyglądało na to, że to ze mną miał problem, a ta strona Decka… sprawiała, że robiłam się podenerwowana. Zatrzymał się przy domu Georgie w King Liberty Village; szliśmy przez alejki między domami na podwórko, gdy złapał mnie za rękę i raptownie zatrzymał. Zmarszczył brwi w sposób, który spowodował marsz dreszczy niepewności po mojej skórze. – Jesteś w nim zakochana? – Co? – O. Mój. Boże. – Słyszałaś. – Czasem jego nie‐pieprz podejście było naprawdę denerwujące. – Dobra, słyszałam. Po prostu nie wiem, co powiedzieć. – Łatwe… tak czy nie? – Dlaczego, Deck? Jakie to ma znaczenie? Szczególnie dla ciebie. – Piękna, wyciągnij głowę z tyłka. Żaden facet nie przechodzi przez to, przez co on przeszedł, jeżeli nie jest zakochany. Logan cię kocha. Wiem, że masz kłopot z poradzeniem sobie z tym gównem, które się wydarzyło, ale jeśli wiedziałabyś… – Deck… – Jeszcze nie skończyłem. Przygryzłam dolną wargę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 160  

Jego ton złagodniał. – To, co właśnie widziałem między tobą a Loganem jest czymś. Logan wydostał cię z tego gówna i przeszedł przez piekło. Spytaj go, co się stało po twoim odejściu. – Wiem, co się stało. Walczył dla swojego ojca i… Przerwał mi. – Nie. Myślisz, że wiesz. Zapytaj go. Jesteś mu to winna. – Jestem mu to winna? – Nie mogłam uwierzyć, że to powiedział. Deck był tak szczery. Mówił wprost. Lecz w tym wypadku nie miał racji. Niczego nie byłam mu winna, a jednak to, co Deck omijał, mówiło o czymś. – Nie musiał po ciebie przychodzić, Emily. Czy kiedykolwiek myślałaś o tym? Mogliśmy zabrać jego matkę od Raula i zniknąć. Logan mógł nigdy więcej nie ujrzeć ojca ani tam wrócić. Tak, przyszedłbym po ciebie, ale przez ten czas mogłabyś już zniknąć. Logan upewnił się, że tak się nie stało, działając szybko i robiąc to, co robił. – Położył palec pod brodę, żeby mógł zobaczyć moją twarz. – Nienawidził swojego ojca. Gdy miał osiemnaście lat, poprosił mnie, długo przed nadejściem tego gówna, aby spróbować znaleźć Raula. Ale nie mogłem go zlokalizować. Facet przeniósł się po ucieczce Logana z matką. – Zamknęłam oczy wbrew łzom. – Piękna, ryzykował dla ciebie życie. A jeżeli pomyślałaś, chociaż przez sekundę, że jego życie nie było zagrożone nawet bardziej niż twoje, to jesteś w błędzie. Niemal wyskoczyłam z własnej skóry, kiedy tylna brama otworzyła się ze szczękiem, przerywając nam. Ręka Decka opadła i położył dłoń na moim krzyżu. – Nie pieprz lasek w zaułkach, Deck. Kurwa, myślałem, że jesteś ponad tym nastoletnim gównem. – Odwróciłam się, a spojrzenie faceta uniosło się z uznaniem. – O cholera, jesteś Emily. Nareszcie poznam laskę, za którą rozpaczał Sculpt. – Nie mogłam sobie wyobrazić, by Logan rozpaczał za czymkolwiek. – Jestem Crisis. Och, gitarzysta kapeli. Jego blond loki powiewały na zimnym wietrze, wzrok tańczył psotnie. Jego niebieskie oczy opadały w zewnętrznych kącikach, a miękkie rysy sprawiały, że wyglądał słodko. Miał też uśmiech zabójcy. – Deck sprawia ci kłopoty? Bo jestem w stanie skopać mu dupę. – Wątpię – szepnęłam, lecz usłyszał. Crisis wyglądał na chudego i zwinnego, ale Deck był wyższy i grubszy. Crisis przyłożył rękę do piersi i zatoczył się do tyłu. – Ochhh, zraniłaś mnie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 161  

Deck potrząsnął głową, a następnie zawołał mnie na podwórko. Moja głowa wirowała, nie mogłam poradzić sobie z tym, co powiedział Deck. Co Logan ukrywał? Oczywiście, Deck uważał, że było to na tyle istotne, by pchnęło sprawę. Mały ogrodowy stolik i krzesła z jaskrawo pomarańczowo‐żółto‐fioletowym parasolem, grill i skalniak wzdłuż krawędzi tylnego ogrodzenia. Georgie nazywała to swoim małym ogródkiem, ale jak na miasto był całkiem spory. Gdy mnie ujrzała, pisnęła, podbiegła i przytuliła mnie. – Hej, Eme. – Obniżyła głos. – O mój Boże, powinnaś zobaczyć Reama i Kat ostatniej nocy. Rozmowa na temat chemii poszła nie tak. Uniosłam brwi. Wow. Kat nic nie wspomniała. – Poznaj Raven. – Georgie przyciągnęła mnie do dziewczyny siedzącej przy stole z nietkniętym sokiem pomarańczowym. Od tyłu wyglądała na kruchą, zgarbiła chude ramiona, jakby próbowała się ukryć, a włosy kaskadami opadały na jej plecy. – Raven, to Emily. Raven uniosła głowę i nasze spojrzenia zablokowały się. Sapnęłam. To ona. Dziewczyna Kaiꞌa. To puste spojrzenie było czymś, czego nigdy nie zapomniałam. Stałam, patrząc, a następnie patrząc trochę więcej, dopóki Georgie nie trąciła mnie i wyciągnęłam rękę. – Cześć, ach, Raven. Miło mi cię poznać. – Nie byłam pewna, co powiedzieć, naprawdę. Byłam tak zaskoczona jej obecnością, że dukałam słowa. Dziewczyna potrząsnęła moją dłonią, jeżeli można to tak nazwać. To było bardziej jakby dotknęła mojej dłoni. Przy okazji, jej oczy rozszerzyły się, wiedziałam, że też mnie rozpoznała. Spojrzałam na Decka. Subtelnie potaknął, i wtedy wiedziałam. Wydostał ją. Czyżby Logan go poprosił? Gdy wszystko zostało zniszczone? Minęły dwa lata od czasu, kiedy ją widziałam. Siatka przeciw owadom trzasnęła, a Raven podskoczyła. Nawiasem mówiąc, rozglądała się i reagowała, przypuszczałam, że nie ratowano jej przez bardzo długi czas. To było tak dziwne, że była tutaj zamiast ze swoją rodziną i przyjaciółmi. Mama Georgie, Karen, weszła i uśmiechnęła się, gdy mnie ujrzała. Poznałam Karen, kiedy zaczynałam pracę w kawiarni Georgie kilka miesięcy, nim poznałam Logana. – Kochanie. Pozwól mi się przytulić. Nie wiedziałam cię odkąd przeniosłaś

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 162  

się na farmę. – Przycisnęła mnie do piersi, następnie pocałowała w czoło. Ściszyła głos i szepnęła mi do ucha: – Wyglądasz lepiej, kochanie. Ale nadal na zmęczoną. Wysypiasz się? Potrzebujesz czegoś? Mama Georgie była najbliższym, co miałam jako matkę, podejrzewałam, że Georgie opowiedziała jej, jaką moja mama była suką, i że na szczęście wyniosła się z mojego życia. – Deck – krzyknęła – przynieś Emily coś do picia. – Ściszyła głos. – Mężczyźni w dzisiejszych czasach, macho i brak rycerskości. Co się stało z Jamesem Stewartem. – Karen była zakochana w klasycznych filmach. Nie zamierzałam mówić, że Deck był lepszy niż James. Wszystko, co słodkie nie wchodziło w grę; gorące i straszne z łyżeczką słodkości. Deck to miał. Cholera, Logan to miał. Deck nalał szklankę soku pomarańczowego, podał mi ją, następnie wślizgnął się na siedzenie naprzeciw Raven. Wydawała się gotowa wziąć nogi za pas na jego widok, chociaż zauważyłam, że nigdy nie patrzyła bezpośrednio na niego. Zamiast tego trzymała głowę pochyloną a ręce na krawędzi krzesła, gotowa odepchnąć się i uciec w każdej sekundzie. Deck westchnął i spojrzał ponad głową Raven na Georgie. Georgie położyła dłoń na przedramieniu Raven i przykucnęła, cicho do niej mówiąc. – Hej, Emily. Jestem Ream. – Wow. Nic dziwnego, że Kat nie chciała dziś tutaj przyjść. Ream tu był, i był super gorący. Usiadł obok Decka, rozpostarł nogi, niedbale obracając w ręku… piwo. Pamiętałam, jak Logan powiedział, że Ream i Crisis byli przyjaciółmi Decka i Georgie, zanim jeszcze zaczęli spotykać się z Loganem i Kiteꞌm. Ream spojrzał na Decka. – Sculpt przyjdzie? Przytaknął. Deck spojrzał na mnie, mrużąc oczy i przybierając zamyślony wyraz twarzy. Cholera, tym wzrokiem facet mógł sprowadzić dziewczynę na kolana… za wyjątkiem Georgie. Wzięłam łyk soku. Kiedy spojrzałam na Decka, nadal mnie obserwował. Poruszyłam się niespokojnie na krześle. Raven poruszyła się niespokojnie na krześle.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 163  

Karen przerwała ciszę. – Deck, umówiłeś się z moją córką? – To rozstrojone spojrzenie; zerknął na Karen, na jej twarzy był cień uśmiechu. Crisis otworzył pokrywę grilla i sprawdził boczek. – Więc, co to za gówno, Emily? Gdzie byłaś ostatniej nocy? – Bluzganie przed dziewczynami. Żadnej szarmanckości. Jeśli ojciec Georgie byłby tu teraz, przykułby cię do zderzaka samochodu i przeciągnął dziesięć mil. – Kurwa, uwielbiam twoją mamę, Georgie – powiedział Crisis. Deck chyba się roześmiał, ale było to bardziej jak burknięcie. Karen wyszła, zanim podano brunch, utrzymując, że musi wrócić do domu i nakarmić psa. Każdy, kto znał Karen, wiedział, że wracała do domu, do męża Franka, który zazwyczaj w niedzielę zajmował się ogrodem, lubiła z nim przebywać. Kiedy ich poznałam, od razu zobaczyłam miłość, jaką się darzyli. A teraz, gdy wiedziałam, że stracili syna... miło, że mogą na sobie polegać po czymś tak tragicznym. Zjedliśmy boczek, jajecznicę i ziemniaki z cebulą. Cóż, większość z nas zjadła; Raven tylko skubała. Wiedziałam, że gówno, przez które przeszła było naprawdę złe. Alfonzo był pozbawiony moralności i skrupułów, okrutny, a ona została przez niego przeszkolona do bycia seksualną niewolnicą. Większość rozmów prowadził Crisis, były relaksujące, nie związane ze mną i nie wspominał o Loganie, choć ciągle znajdowałam się na krawędzi, czekają na jego przyjście. Zastanawiając się, czy przyjdzie. Mając nadzieję, że tak i w tym samym czasie modląc się, aby nie. Następnie zastanawiałam się dlaczego dostanie się tutaj zajmowało mu tak długo. To był nieustanny lęk. Brama trzasnęła. Nie musiałam odwracać się, żeby wiedzieć kto za mną stał, gdy gęsia skórka pędziła po mojej skórze. Brzuch opadł, kiedy powoli odwróciłam się i napotkałam jego oczy. Boże, był magnetyczny. Nie miał w sobie ani cienia niepewności, było to niepokojące i... atrakcyjne. Tak, Logan był cholernie atrakcyjny, stojąc tu, obserwując mnie, jakby zamierzał zjeść mnie żywcem. – Hej, chłopie. Co tam? – powiedział Crisis, po czym spojrzał na mnie i uderzył się dłonią w głowę. – Oczywiście. Logan przemieścił się. Słyszałam mamrotanie Reama, mówiącego, iż Crisis to dupek.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 164  

Wstałam, tak samo jak Georgie i Ream. W jego kroku była determinacja, jakby nic nie mogło go powstrzymać przed dotarciem do mnie, co przyspieszyło mój puls. Logan zatrzymał się przede mną. Zamarł na chwilę. Następnie zawinął rękę wokół mojego pasa i przyciągnął do swojej piersi. Jego gorące ciało zatopiło się we mnie i czułam, jak jego pierś unosi się i opada, gdy trzymał mnie unieruchomioną. – Myszko. – Wyszeptane słowo skapnęło na mój umysł jak miód, z trudem nie zatopiłam się w nim i zignorowałam sygnały ostrzegawcze. – Potrzebujemy trochę prywatności. W porządku, Eme? Byłam? Georgie ujęła moją dłoń i ścisnęła. – Celowo odwołałam zaproszenie, Logan. Mówiłam ci wczoraj, że Emily przyjdzie i to nie jest dobry pomysł. – Georgie – powiedział Deck. – Zostaw to. Georgie zignorowała Decka i spojrzała na mnie. – Jesteś z tym w porządku? Zawahałam się i pokiwałam głową. – Wrócimy za dziesięć minut. – Logan chwycił mnie za rękę i pociągnął za bramę, przez aleję, aż do przedniej części domu, gdzie umieścił mnie przy ścianie i pochylił się nade mną. Zastanawiałam się, czy zrobił to celowo, a wspomnienie o nim całującym mnie na zewnątrz restauracji Brazen Head uderzyło pełną mocą. Wtedy go kochałam. Ufałam mu. Logan przesunął palcem po mojej skroni, w dół boku twarzy na krzywiznę szyi, gdzie się zatrzymał. – Chciałbym, byśmy mieli więcej czasu, Eme. Próbowałem dostać się tu wcześniej, ale Matt miał wiele do powiedzenia. Mogłam sobie wyobrazić, po walce, którą Logan zapoczątkował ostatniej nocy. Stałam pod ścianą; jego palce były rozstawione na mojej szyi, a wraz z każdym wypowiedzianym przez niego słowem, jego oddech omiatał moje ucho. Cierpiałam. Pragnęłam go, a jednak chęć poddania mu się zostawiłam za sobą. Nie mogłam tego zrobić. Ponownie być tamtą dziewczyną. – Daj mi swój numer, Myszko. – Nie. Jego ciało zesztywniało, a rytmiczny ruch kciuka ustał. Czułam napięcie jego mięśni, był tam chłód, który zaatakował moje ciało, kiedy słowa uderzyły w niego. – Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 165  

– To nie jest dobry pomysł. – Oczywiście, że jest. – Jego gorący oddech pieścił mój policzek, gdy pochylał się nade mną. – Jezu. Dlaczego nie patrzysz na mnie? Zrobiłam to i pożałowałam, ponieważ mój brzuch opadł. – Czy z twoją matką w porządku, Sculpt? Wydawał się zrelaksować na wzmiankę o niej. – Z nią dobrze. Westchnęłam i pokiwałam głową. Nie mogłam sobie wyobrazić, co jego matka musiała przejść z Raulem, będąc w ciąży z Loganem i wychowując dziecko w tamtym miejscu. Deck miał rację, to miejsce było koszmarem dla Logana i jego matki. A on z chęcią do niego wrócił. Zbliżył się. – Deck i jego ludzie zajęli miejsce parę miesięcy po twoim odejściu, Eme. Raul uciekł i zapadł się pod ziemię. Niedawno Deck go odnalazł. – Kilka miesięcy? Co zabrało tyle czasu, Sculpt? Dlaczego tam zostałeś? – Widziałaś to miejsce. Było dobrze chronione. Gdy odeszłaś, Raul wiedział, że coś kombinujemy i podwoił straż. Trochę czasu zajęło Deckowi zorganizowanie wystarczającej ilości ludzi, by zniszczyć kompleks. – Gdzie byłeś? Po tym jak odeszłam, co się stało, Sculpt? Zostałeś, by walczyć dla Raula? To była rzadkość, Logan unikający mojego wzroku, ale zrobił to, i od razu wiedziałam, że nie miał zamiaru mi odpowiedzieć. Kolejny powód, dla którego nie mogłam mu zaufać. – Raul nie żyje. Pomińmy resztę. – Odchylił głowę, więc patrzyłam prosto na niego. – Eme, znaczysz dla mnie więcej niż cokolwiek innego. Kocham cię. Chcę być z tobą... pomóc ci przez to przejść. Dziecinko, brakowało mi ciebie tak bardzo. Pchnęłam jego klatkę piersiową, ale się nie ruszył, więc w zamian walnęłam w niego pięściami. – Nie. Nie możesz tego robić. Nie możesz mówić, że mnie kochasz i tęskniłeś za mną, i myśleć, że to wszystko naprawi. Że ci wybaczę. Pozostał zesztywniały i nieruchomy. – Nie potrzebuję twojego wybaczenia. Zrobiłem to, żeby utrzymać cię przy życiu, i jeśli oznaczało to, że musiałem patrzeć na twoje cierpienie lub sprawić, abyś się mnie bała, to musiało się stać. – Jego ręka powędrowała na tył mojej głowy, a palce wplotły się we włosy. – Wiesz dlaczego? Ponieważ wiedziałem, że pewnego dnia wydostanę cię, a to było tego warte.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 166  

– Ty mnie tam sprowadziłeś. Ty. To twoja wina . – Ale wiedziałam, że to nie on zawinił. Raul był jedynym odpowiedzialnym; Logan jedynie okazał się być jego synem. – Myszko. – Zacisnął dłoń w moich włosach i włożył rękę pod brodę, żeby nakłonić mnie, bym spojrzała na niego. O Boże, widział załzawioną głębię, a nie chciałam tego. – Tak, to moja wina, że dostał się do ciebie. Widział mnie z tobą i wiedział, że jesteś moją słabością. Muszę z tym żyć. Lecz reszta... zrobiłbym to jeszcze raz. Zabiłoby mnie to, ale bez wahania zrobiłbym to. Bo stoisz tu przede mną. – Ściszył głos. – Za każdym razem, kiedy cię dotykałem, to było prawdziwe. – Kochałam cię. Użyłeś tego przeciw mnie – szepnęłam szorstkim głosem. – Nie. Użyłem tego, by cię ocalić. – Jego głos był spokojny i opanowany. Wrażenie, jakie Logan na mnie wywierał było niezaprzeczalne. To, jak mnie trzymał, jak patrzył na mnie, jak popychał moje granice. Moje ciało i umysł pragnęły Logana, i nie chciałam się do tego przyznać. Chciałam mu się podporządkować, do cholery. Chciałam skapitulować i walczyłam z tym wszystkim co miałam. Przyciągnął mnie w objęcia, owijając ramionami, opiekuńczo głaszcząc plecy. Czułam jego oddech we włosach, a potem palce na karku, głaszczące, pocieszające. Pocałował mnie w czubek głowy. – Proszę, nie żądaj, bym pozwolił ci odejść. Nie mogę tego zrobić. Nie jestem wystarczająco silny, by zrobić to jeszcze raz. Milczałam, ale moja głowa wirowała. Lego zaczęły się rozpadać. – W przeciągu paru tygodni kończę trasę koncertową. – Knykciami pogładził bok mojej twarzy. – Wrócę. W tym czasie chcę, żebyś była ostrożna. Potrzebujesz czegokolwiek, Deck ci pomoże, dobrze? Odepchnęłam się. – Powiedz mi, co się stało po tym, jak opuściłam Meksyk. Jego spojrzenie stwardniało i zacisnął wargi. – Nic. – Ale Deck… Jego brwi opadły. – Co ci powiedział? – Powiedział tylko, żebym cię zapytała. Nic nie powiedział i wiedziałam, że nie zamierza. – Dziewczyna... Dziewczyna Kaiꞌa. Deck ją wydostał.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 167  

Potaknął. – Powiedziałem mu o niej. Po twojej ucieczce, Kai zniknął w całym tym zamieszaniu. – Strzały z pistoletu. – Tak. Rozproszenie. Kai się nie wyróżniał, a nikt nie wiedział o nim zbyt wiele, ale zniknął w chwili, gdy rzeczy stały się niepewne. Zostawił dziewczynę, nie wiem czy zrobił to celowo, czy nie. Powiedziałem o niej Deckowi, namierzył ją kilka miesięcy temu. Była na aukcji. Kai tam był. Deck wydostał ją, zanim zdobył szansę, aby ją kupić. O Boże. – Zostanie z Georgie, aż nie będzie gotowa wrócić do domu. W tej chwili nie chce o tym rozmawiać i wrócić do swojej rodziny. Nawet nie wiedzą, że żyje. Alfonzo zniszczył tę dziewczynę. Nie mogłam sobie wyobrazić, co się z nią działo przez te dwa lata. Kai... nie miałam zupełnej pewności, ale wiedziałam, że był niebezpieczny, i gdyby wiedział, kto ją zabrał, nie było wątpliwości, iż przyszedłby po nich. – Daj mi swój telefon, Myszko. – Ty i ja. Nie umawiamy się. – Nie miałam zamiaru ponownie spotykać się z nikim, ale porozmawiałabym z nim. To moja terapia. – Nie, nie umawiamy. To przeszłość. Telefon. Zawahałam się. Logan się skrzywił. Potem wyciągnęłam z torebki komórkę, wpisałam hasło i wręczyłam mu ją. Spojrzał na ekran, potem zaczął wciskać w moim telefonie numer, a następnie oddał go. Nie wyjął swojego. – Zapamiętasz mój numer po jednym spojrzeniu? – Emily. Straciłem cię na dwa lata. Nareszcie mam twój numer. Myślisz, że kiedykolwiek go zapomnę? Wpisałem mój numer do twojej komórki. – Sculpt… – Odbierz, kiedy zadzwonię. – Sculpt, teraz jestem inna. Zbliżył się, owijając ramię wokół mojej talii. – Tak. Silniejsza, seksowniejsza i bezczelna. Co sprawia, że chcę cię bardziej. Pokonać Logana nie było łatwo. Właściwie, nie sądzę, by kiedykolwiek został pokonany, a gdy stałam w jego ramionach, nie chciałam, aby był. – Okej.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 168  

Cofnął się, złapał moją rękę i ścisnął, potem zaprowadził mnie do przyjaciół, którzy rozmawiali cicho na patio. Cóż, Deck stał samotnie, opierając się o płot. Jak tylko się pojawiliśmy, odsunął się od ogrodzenia i podszedł. – Zespół rusza po południu – powiedział Logan do Decka i szarpnął brodą w moim kierunku. – Tak. Załatwione. Powiedziałeś jej? – zapytał Deck. – Stoję tutaj. Co jest załatwione? I co miałeś mi powiedzieć? Logan patrzył na Decka przez sekundę. – Nie, nic złego jej nie dotknie. Nie potrzebuje tego gówna i spodziewam się, że utrzymasz to w ten sposób. – Sculpt, o czym ty mówisz..? – Eme, zadzwonię do ciebie później – przerwał Logan, umyślnie. – Chłopaki, podwożę Kiteꞌa, do zobaczenia na lotnisku. Crisis, przegapisz samolot, lecimy bez ciebie. – Nie możecie tego zrobić. Ream podniósł piwo. – Oczywiście, że możemy. I tak pierdolisz przez połowę czasu. – Gówno prawda... – kłócili się Ream i Crisis. – Pójdę z tobą. – Deck posłał jedno długie spojrzenie Georgie, która siedziała z Raven, a następnie podążył za Loganem do wyjścia. Stałam, patrząc za nimi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 169  



Rozdział osiemnasty

Był ranek i potrzebowałam kawy. Kat właśnie się obudziła; zaciągnęłam się zapachem parzonej kawy. Siedziała na stołku ze swoim szkicownikiem. – Cześć, Emily, pracujesz dziś z Havoc? Mogę umieścić ją w zagrodzie, kiedy ją nakarmię. Pokręciłam głową. – Zamierzam pobawić się z nią na polu. Swobodna praca z innymi końmi dookoła. Zobaczę, czy dołączy do mnie, gdy będą ją rozpraszać. Cisza. – Chcesz zabrać konie dziś po południu? – Kat stuknęła ołówkiem w krawędź blatu. – Tak, pewnie. – Często zabierałyśmy niedoświadczone konie na przejażdżkę szlakiem w godzinach popołudniowych, kiedy Kat nie była zajęta malowaniem albo naprawianiem rzeczy. W zeszłym roku zrobiła kurs na mechanika i nawet dobierała się do samochodów Matta i Decka. – Okej. – Milczenie trwało dziesięć sekund. Kat nie potrafiła się nie odzywać. – Co się wydarzyło między tobą a Sculptem? – Nic. – Bzdura. Jesteście jak olej i woda w blenderze, gotowym wybuchnąć. Tak, coś w tym rodzaju. Próbując się dopasować, ale było to niewykonalne. – Jesteśmy rozbici, Kat. To, co się stało... zniszczyło nas. – Mój żołądek wywrócił się do góry nogami. Byłam myszą w świecie węży. – Zranił mnie. Choć teraz wiem, że on... Nie pasuje już do mojego życia, Kat. – Wciąż go kochasz?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 170  

O Boże. Naprawdę nie mogłam odpowiedzieć na to pytanie, bo wiedziałam, że część mnie zawsze będzie. Część mnie zawsze będzie tą niewinną dziewczyną, która zakochała się w facecie siedzącym na polu z końmi, grając na gitarze. Ale już nie byłam niewinna, a on nie był tym samym człowiekiem. Spojrzała na mnie, a ja odwróciłam wzrok ze strachu, który mnie ściskał. – Kocham cię. Bardziej niż cokolwiek, i jeżeli zdecydujesz przywiązać wierzgającego Sculpta do krawężnika, będę cię wspierać. Chcę tylko, żebyś pomyślała o tym, zanim to zrobisz. Spojrzałam na kawę i powoli obróciłam kubek. Nadal pamiętając jak stał tam i obserwował, gdy mnie odciągali, odgłos stóp Logana na żwirze, kiedy odszedł, gdy jego ojciec trzymał pistolet przy mojej głowie. Czułam się zdradzona i... Boże, gdzie był mój bohater? Chciałam, by Logan był moim bohaterem, do cholery. Dlaczego nie walczył o mnie? Chciałam, by krzyczał i krzyczał, poruszył niebo i ziemię... Chciałam, by zabił własnego ojca. A jednak, to nie było sprawiedliwe. Wiedziałam. Walczył o mnie, ale w inny sposób. Walczył o mnie bardziej niż mogłabym to sobie wyobrazić. Może po części zawiniłam, odpychając go, ponieważ nie miałam prawa go nienawidzić, a tak było. Powiedziałam okropne rzeczy, a teraz, znając prawdę, słowa te musiały go zranić. Być może w swojej własnej słuszności, cierpiał bardziej niż ja. Dorastał w tamtym miejscu, a stał się silny i zdeterminowany, walczący o to, czego chciał w życiu. Kat położyła dłoń na szczycie mojej. – Widziałam, jak patrzył na ciebie w Avalanche. – Oparła się o stołek. – Kocha cię. Nie sądzę, by kiedykolwiek przestał. – Uniosła kąciki ust. – Mamy tylko jedno życie i... cóż, nigdy nie wiadomo, kiedy się skończy. Więc, myślę, że powinnaś go wypieprzyć i zobaczyć, co się stanie. Wyplułam kawę, rozpryskując ją na blat. Roześmiała się i wzruszyła ramionami. – Żartowałam… tak jakby. Okej, nie naprawdę. Emily, jestem tu dla ciebie i masz moje wsparcie w stu procentach. Jestem też twoją najlepszą przyjaciółką i powiem ci, co myślę, czy chcesz to usłyszeć, czy nie. To nie znaczy, że cię nie kocham, tylko dbam o ciebie. Gdybyś mnie nie obchodziła, nie mówiłabym tego gówna. Okej? Mój telefon zawibrował na ladzie między nami. Kat spojrzała na ekran. – Sculpt. Huh. Dostał twój numer?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 171  

Uniosłam głowę i posłałam jej co z tego spojrzenie. Podniosłam go, wpisałam hasło i przeczytałam wiadomość. Dobrze spałaś, Myszko? xxx – Co powiedział? – zapytała Kat. – Zapytał, czy dobrze spałam. – Zamierzasz odpowiedzieć? Zamierzałam? To naprawdę nic wielkiego. SMS‐y są bezosobowe. Ale w jakiś sposób odczuwałam to jako naprawdę osobiste. Logan sprawiał, że czułam się w ten sposób. Nawet poprzez wiadomość, odczuwałam opiekuńczość, której pragnęłam. Byłam żałosna, pożądając tego? Kiedy chciałam odpisać, moja ręka zadrżała. Dobrze, dzięki. A Ty? Jak tylko wysłałam, uświadomiłam sobie, że to głupie, lecz nie mogłam tego cofnąć. Oczywiście, że nie spał dobrze. Miał wczoraj lot do Chicago, a potem koncert, który prawdopodobnie trwał całą noc. Spałem w samolocie. Zadzwonię później. Tęsknię za Tobą, Eme. Jak mogłam nie roztopić się, czytając to? Zamknęłam oczy, wyobrażając sobie jego głęboki głos szepczący mi do ucha te słowa, a dreszcze posypały się niczym krople deszczu na mojej skórze. Boże, był tysiące mil stąd, a ja nadal go czułam. Odpisałam. Okej. Żadnego ‘x’ ani ‘o’. Brak emocji. Proste. Dlaczego czułam do niego wszystko, poza prostym?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 172  

Ten dzień okazał się terapeutyczny, prawie zapomniałam o Loganie. Prawie. Przychodził mi do głowy, ochh, jedynie około tysiąca razy. Havoc wyczuwała moje napięcie podczas jazdy, podskakiwała, bojąc się wszystkiego i niczego. Cały dzień był psychicznie wyczerpujący, a kiedy wreszcie opadłam na łóżko, zrobiłam to z komórką w ręku. Obudziły mnie wibracje w dłoni. Nie otwierając oczu, odebrałam telefon. – Halo? – Myszko. – Logan? – Wyprostowałam się, raptownie rozbudzona. Wtedy zdałam sobie sprawę, że nazwałam go Loganem, nie Sculptem, i chciałam skopać własny tyłek. – Która godzina? – Znów opadłam na poduszki, spojrzałam na zegarek w telefonie… pierwsza w nocy. Westchnęłam, znowu przyciskając telefon do ucha. – Powinnam rzucić słuchawką. Roześmiał się i wiedziałam, że nie mogłabym tego zrobić, nie po usłyszeniu tak seksownego dźwięku. Nieczęsto Logan się śmiał, lecz kiedy to robił, to było jak doświadczenie czegoś słodkiego. Cholera, zapomniałam jak gorąco brzmiał jego głos przez telefon. Wyobraziłam sobie jak leży na łóżku, jego seksowne włosy rozłożone na mojej poduszce, oczy zmęczone i leniwe. – Chciałem powiedzieć dobranoc, Eme. Och. – Mogłam powiedzieć to godziny temu. – Eme? – Tak? – Chciałbym być tam z tobą. – Zamilkł. – Uwielbiałem to. Nas. Razem każdego wieczoru. Uczucie ciebie obok mnie. Nienawidziłem budzić się co rano, wiedząc, co musiałem zrobić. Wiedząc, że mnie nienawidzisz i boisz się, kiedy wszystko, czego chciałem to cię ochronić. O Boże. – Obserwowałem jak śpisz przez godziny. Twój nos drgał, ilekroć głaskałem twoje włosy, uśmiechałaś się, potem jęczałaś i przytulałaś się do mnie. Robiłam tak? Cholera. – Nienawidzę tego, że jesteś sama. Powinienem być z tobą.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 173  

– Sama? Kto powiedział, że jestem sama. – Musiałam powstrzymać go przed mówieniem do mnie takich rzeczy, bo wewnętrznie jaśniałam i podobało mi się to, ale jednocześnie też przerażało, każdy krok bliżej Logana oznaczał niepewność. Cisza. Usłyszałam coś, co brzmiało jak dżinsy podczas ruchu. – Sculpt? – Moje serce zaczęło walić. Pomimo że wiedziałam, iż nie byliśmy razem, wciąż cieszyłam się, że zadzwonił. Mój mózg musiała opanować środkowo‐ nocna głupota. Jego głos był niski i zły. – Jezu, Eme. Mówię ci, jak się czuję. Starając się jak cholera, a ty sekśpisz… – Sekśpie? – Tak. Seks, potem spanie. Sekspanie. – Cóż, nie sekśpie ani nie uprawiam seksu, po prostu śpię. Teraz już nie, ale spałam i miałam dobry sen. Zaklął pod nosem, co zabrzmiało jak jęk. – Co to było? – Co? Westchnął, przez telefon okazało się to szorstkie i seksowne. – Sen, Myszko. O czym był? Chcę wiedzieć o tobie wszystko, Eme. Nawet twoje sny. Och. Bzdury. Usiłowałam wymyśleć, co powiedzieć, ale na nic nie wpadłam. Więc, mądrze ruszyłam dalej. – Słuchaj, Sculpt, myślałam i… – Kochanie, przestań budować Lego. – Jego głos był wymagający i surowy, a motyle wzleciały. Dlatego, że byłam podniecona, czy też z powodu cienia strachu? Albo jedno i drugie? Dlaczego podobało mi się, kiedy tak brzmiał? – Może rozmawianie nie jest takim dobrym pomysłem. Cisza. – Zapamiętałaś, co ci wczoraj powiedziałem? – Co? – Wyobraziłam sobie, jak marszczy brwi, a jego ręka ściska telefon. – Emily? – Oczywiście, słuchałam cię. – Więc słyszałaś część, gdzie powiedziałem, że cię kocham? Tak. I jak za mną tęsknił. Chciałam go wpuścić… ale czułam się obnażona. – Nie gonię za laską, którą chcę jedynie wypieprzyć. Gonię za kobietą, którą kocham, która nie dopuszcza mnie do siebie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 174  

– Boże, Sculpt. Jestem całkiem pewna, że nie musisz ścigać żadnej kobiety. Usłyszałam głośny huk. – Mam w dupie inne kobiety. Słuchasz mnie? – Tak, ale zignorowałam część o tym, jak to goni za kobietą, którą kocha. – Co chcesz, żebym zrobił? Cokolwiek ode mnie potrzebujesz, masz to. Zrzuciłam kołdrę i usiadłam. – Co się stało po tym, jak odeszłam, Sculpt? – Nie, Eme. Nie o to chodzi. Próbujesz mnie odepchnąć, bo boisz się tego, jak nadal na mnie reagujesz. Zmieniasz to w coś innego. – Sculpt… – Emily, kurwa. Powiedz mi. Po prostu powiedz mi, co się, do cholery, dzieje w twojej głowie. Byłam tak zdenerwowana, że mnie popychał, iż nie mogłam powstrzymać przelewających się słów. – Chcesz wiedzieć, co czułam, gdy znowu cię zobaczyłam? Udrękę. Ból. Uczucie, jakbym była swobodnie spadającym wodospadem w skwarze. Jakbym straciła oddech. Głupie mrowienie na mojej skórze sprawiło, że czułam się, jakbym została podpalona. Głęboki ból nie chce odejść, kiedy o tobie myślę. Och, i motyle w moim brzuchu, wariują za każdym razem, gdy słyszę twój cholerny głos, ale nie jestem pewna, czy wszystko to dlatego, że jestem podniecona, czy się boję. Albo czego się boję. Czuję, że to wszystko wisi na mojej szyi niczym dzwonek. Jest przypomnieniem, jak bardzo cię kochałam i się ciebie bałam. Oraz jak głupia byłam, pragnąc cię w tym samym pieprzonym czasie. Chcę się tego pozbyć. Nie chcę znów czuć się bezradną. Czuję, że nie mam kontroli, a jedynie ty wiesz jak to zatrzymać i nienawidzę tego. – Wzięłam głęboki oddech. Cisza. Więcej ciszy. Potem... – Będę tam w ciągu kilku godzin. – Słyszałam, jak się porusza. Szelest. Suwak. – Co? – Przerzuciłam nogi przez krawędź łóżka, wstałam i zaczęłam chodzić. – Nie. Dlaczego miałbyś to robić? Dopiero co tu byłeś. Nie bądź śmieszny. – Kurwa. Nie powinienem lecieć. Powinienem być tam z tobą. – Logan. Poważnie… nie. Proszę. Nie chcę, byś łapał samolot, aby tu dotrzeć. Jesteś z zespołem. Robisz to, o czym zawsze marzyłeś. Zniszczysz swoją szansę, jeśli

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 175  

wylecisz. Logan, pomyśl o tym, co mówisz. – Boże, zwariował? Nie, po prostu szedł po to, czego chciał. Cisza. Następnie: – Mów do mnie Logan. Nigdy więcej Sculpt. Pomyłka. Zrobiłam to dwa razy. – Eme? Zamknęłam oczy. – Tak? – Czy mnie słyszysz? – Tak. – Powiedz to. – Ten głos, ten, za którym tęskniłam. Przeraził mnie, ponieważ poczułam się... Boże, znów poczułam się kompletna. Opadłam na łóżko, schowałam głowę w dłoniach. – Logan – wyszeptałam. Wyobraziłam sobie, jak kąciki jego warg wyginają się ku górze, i niech to cholera, jeżeli nie chciałam go zobaczyć. – Śpij słodko, Emily. – Potem odłożył słuchawkę. Opadłam plecami na łóżko, telefon trzymałam przy piersi obiema dłońmi. Śpij słodko, Emily.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 176  

Rozdział dziewiętnasty Rzuciłam snopek siana do boksu Stanleyꞌa. Był wielkim Clydesdale, miał kilka otwartych ran na plecach przez niewłaściwie zamontowaną uprząż, gdy ciągnął zbyt ciężki dla jednego konia wóz. Dwa tygodnie temu właściciel posłał go na rzeź, gdzie dostrzegł go Hank. Stanley i kilka innych rannych koni dołączało na noc do stodoły, dopóki nie wyzdrowieją. Nie mieliśmy wilków, ale grasowały tu kojoty. – Już to zrobiłaś. – Kat siedziała na betonowej podłodze ze szkicownikiem na kolanach. Spojrzałam na drzwi zagrody i ujrzałam dwa snopki siana. Cholera. Tak było. Stanley dostanie dzisiaj dodatkową porcję, o czym byłam pewna, nie będzie miał nic przeciwko. Byłam całkowicie rozproszona, zastanawiając się dlaczego Logan jeszcze nie zadzwonił ani nie napisał. Zawsze dzwonił przed dziesiątą. Cóż, każdej nocy w ciągu ostatnich dziesięciu dni. Byłam do tego przyzwyczajona. Oczekiwałam tego. Cholera, byłam wściekła, bo zauważyłam, że nie zadzwonił. Kat zauważyła, że zauważyłam. I uświadomiłam sobie, że słuchanie Logana przed snem stawało się czymś, czego nie mogłam się doczekać. Ostatniej nocy rozmawialiśmy, podczas gdy leżałam w łóżku, a on opowiadał o miejscu, w jakim grali i zachowaniu Reama wobec dziewczyny, która ich śledziła. Laska pragnęła Reama; Ream miał ją raz i więcej nie chciał. Logan kontynuował, mówiąc mi, że Crisis pieprzył wszystko, co miało cycki i tyłek. Kite był bardziej przygaszony, ale też tak postępował, po prostu dyskretniej niż Crisis. Dowiedziałam się także, że po trasie wszyscy wracają na farmę. Na koniec miesiąca mieli zaplanowaną uroczystość, której organizatorem był ich menadżer.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 177  

– Rozmawiałaś ze Sculptem? – Kat wznowiła rysowanie, próbując zachować nonszalancję. – Nie. – Huh. Wiedziałam, że czeka, abym powiedziała coś więcej, ale nie miałam zamiaru. Logan był z zespołem. Albo dziewczyną. Cholera. Oparłam czoło o drewniane belki. Cholera. Cholera. Wiedziałam, że to się stanie. Znów za bardzo się zbliżyłam. Ciągle o nim myślałam. Odliczając dni do jego powrotu do domu. Do domu? Brzmiałam jak dziewczyna, czekająca na swojego chłopaka. O Boże. To był mój dom, i cholera... Logana również. Ciężko pracowałam, by uniezależnić się od Matta i Kat, i czułam, jakbym traciła to na rzecz Logana. Zabierał to ode mnie, sprawiając, że go potrzebowałam. Boże, co ja mówię? Nie mógł mnie do niczego zmusić. To ja. To była moja potrzeba poddania mu się. Wypełniał we mnie coś, co rozpaczliwie próbowałam zablokować i temu zaprzeczyć. Poczułam na plecach rękę. – Emily, spokojnie. Jest w zespole, są niesłowni. Gówno się zdarza. Starałam się przekonać samą siebie, że nie obchodziło mnie czy dzwonił lub pisał. Myślałam, że mogę ominąć tę intensywność między nami. Nie udało mi się. Wraz z jego telefonami to się umacniało. Rozmawialiśmy o wszystkim, za wyjątkiem Raula i tego, co się stało. Głównie o zespole, jego miłości do motorów i mojej do koni. Jak dawniej. Unikaliśmy tematu jego matki, lecz wyjawił mi jej imię, Isabella, miała długie, ciemnobrązowe włosy, delikatnie kręcone. Powiedział też, że miała uśmiech, który rozświetlał całą jej twarz niczym u dziecka, otwierającego prezenty na Boże Narodzenie. Potem zniszczył ten obraz, mówiąc, że rzadko widywał jej uśmiech. Musiałam przestać o nim myśleć. – Chodźmy do Avalanche – podsunęłam. – Co? Teraz? – Ogłaszam to babską nocą. – Musiałam wyjść i zapomnieć. Napić się. Dobrze zabawić. – Żadnych pogawędek o facetach. Tylko dziewczyny. – Pogłaskałam pysk Stanleyꞌa, który trącił mnie w ramię. Kat już grzebała w telefonie. – Piszę do Georgie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 178  

W godzinę byłyśmy wykąpane i ubrane. Włożyłam obcisłe dżinsy, czerwone szpilki i białą bluzkę, idealnie dopasowaną w talii. – Kat. Emily. Dobrze wyglądacie – powiedział ochroniarz Dan, kiedy trzymał dla nas otwarte drzwi. – Słyszałyście, dziewczyny? Dziś wieczorem zagra naprawdę dobry zespół. Matt wynajął ich kilka tygodni temu. W stylu Hinder. – Och, szorstki głos. Podoba mi się. Wspaniale. Dzięki, Dan. – Kat pocałowała go w policzek i weszłyśmy, szybko odnajdując Georgie przy stoliku pod sceną. Była z Raven, która wyglądała, jakby czuła się zupełnie nieswojo, zamknięta w sobie. Jej ramiona były przygarbione, ręce splecione na kolanach, głowa opuszczona, a twarz ukryta za długimi, strąkowatymi włosami. Chciałam zgarnąć ją w ramiona i zapłakać za nią, ale podejrzewałam, że to ostatnia rzecz, jakiej by chciała. Piłyśmy, rozmawiałyśmy, śmiałyśmy się... cóż, wszystkie oprócz Raven. Choć na początku rozmawiałam z nią przez kilka minut. Byłam zaskoczona, gdy zaczęła konwersację, pochylając się do przodu i patrząc na mnie. Pod oczami miała ciemne kręgi, jak gdyby tusz do rzęs, którego nie użyła, rozmazał się. Zapytała, gdzie teraz mieszkam. Uśmiechnęłam się i wyciągnęłam rękę, aby położyć dłoń na szczycie jej, ale zatrzymałam się w połowie, kiedy wzdrygnęła się na krześle. Opowiedziałam jej o gospodarstwie i koniach, a potem zaproponowałam, by przyszła i przejechała się. Myślałam, że jej oczy rozbłysną… ale nie. Martwe. Puste. To było naprawdę upiorne, że nie posiadała żadnych emocji oprócz strachu. Każdy ruch sprawiał, że podskakiwała i wyglądała na podenerwowaną oraz zawstydzoną. Rozumiałam. Nie do końca, ale prawdopodobnie lepiej niż ktokolwiek tutaj. To może zabrać wiele czasu, zanim znowu zaufa. Jeżeli kiedykolwiek. Kat i ja zatańczyłyśmy kilka razy, podczas gdy Georgie przebywała z Raven. Byłam po piątym cosmopolitanie, kiedy zjawił się zespół, czułam to. Mam na myśli, naprawdę to czułam, gdy tańczyłam do muzyki, zatracając się w jej rytmie. Zespół kołysał. Wokalista miał ponad trzydzieści lat, blondyn z kolczykami, niebieskimi oczami i głębokim głosem, sprawował nad muzyką taką kontrolę, jakby była jego częścią. Tańczyłyśmy, piłyśmy i śmiałyśmy się, aż moje boki rozbolały. Zespół skończył, byłyśmy po ostatnim drinku, gdy przerwał nam Matt… na co histerycznie się roześmiałyśmy. Przewrócił oczami i raptownie odszedł, posyłając Brettowi gest podrzynania gardła. Brett i ja napotkaliśmy swoje spojrzenia, po czym

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 179  

oboje wybuchnęliśmi śmiechem. Prawie przewróciłam krzesło i podejrzewałam, że stałoby się tak, gdyby nie ręka chwytająca mnie za ramię i utrzymująca w pionie. Spojrzałam w górę. – Hej, dzięki. – Uśmiechnęłam się, kiedy go rozpoznałam. – Och, jesteś piosenkarzem. – Cholera, bełkotałam, a on miał dwa nosy. Zaśmiał się. – Tak, księżniczko. – Skinął na Kat, Georgie i Raven. Zauważyłam, że pozostali trzej członkowie zespołu właśnie siadali przy stoliku. Raven niepewnie spoglądała na jednego z chłopaków, myślę, że gitarzysta prowadzący zaczął cicho z nią rozmawiać. Wokalista przysunął krzesło obok mojego i usiadł na nim od tyłu, opierając skrzyżowane ramiona na oparciu. – Ostatnia piosenka była dla ciebie... Wyciągnęłam rękę. – Emily. Wziął mnie za rękę i pocałował, a następnie się uśmiechnął. Mój rozmazany wzrok dostrzegł dołeczki w jego policzkach. – Ethan. – Tak, znam cię. – Zorientowałam się, że za bardzo pochylam się do przodu. Przypomniałam sobie jego twarz; kilka miesięcy temu Kat pokazała mi jego zdjęcie w Toronto Now magazine. – Jeszcze nie, ale poznasz. – Złapał moje ręce, kciukiem głaskał ich grzbiety. – Dzisiaj żadnego chłopaka? Nie. Żadnego Logana. Zniknął z mojego umysłu. Wiele cosmo może to zrobić z dziewczyną. – Nie. – Dobrze słyszeć, Emily. Chcesz dać mi swój numer? Numer? To było szybkie. – Um, dobrze... – To tylko numer, księżniczko. Obserwowałem cię przez całą noc i wiem, że chciałbym trochę dłużej porozmawiać, ale wygląda na to, że Matt wkrótce zamyka, więc twój numer byłby miły. – Co do cholery... Czemu nie? – Mimo wszystko, dałam go Loganowi. Kogo to obchodzi, jeśli ten facet też będzie go miał? Miałam szczęście. Jednak nie wyglądało, by dzisiaj miało to większe znaczenie. Właściwie nic nie miało, prócz dokończenia drinka. Przełknęłam więcej, nim dotarłam do torebki i wyjęłam telefon. Wpisałam hasło, cóż, zabrało mi to trzy próby, a później przekazałam go Ethanowi. – Równie dobrze możesz dać mi swój, więc będę wiedziała kto to, kiedy zadzwonisz.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 180  

– Wiesz, że masz dwadzieścia nieodebranych połączeń? Lubiana dziewczyna. – Pisał na obu naszych telefonach, następnie oddał mi mój. Dwadzieścia nieodebranych połączeń? Z ukosa spojrzałam na numer. Logan. Cholera. Mój telefon zaświecił się ponownie i rozbłysnął jego numer. Kurwa. Szybko go wyciszyłam i umieściłam w torebce. Brwi Ethana uniosły się. – Nie chcesz rozmawiać, zajmę się tym. – Nie. Nie... z nim. – Pochyliłam się i przygryzłam dolną wargę. Poczułam się śmielsza, odważniejsza. Byłam wkurzona, zarówno w zirytowany sposób, jak i ten pijany. Co on robił, dzwoniąc dwadzieścia razy? Normalnie już bym spała. Dlaczego, do cholery, dzwonił tak późno? Dlaczego nie zadzwonił do mnie wcześniej? Kat odsunęła krzesło i wstała, kołysząc się lekko. Miała przy uchu komórkę i krzyczała na kogoś. Gdy rzuciła mi spojrzenie, wiedziałam kto to był. – Boże, Sculpt, z nią dobrze. Co w tym wielkiego? I jeżeli nie odbiera telefonu, nie musi. W każdym razie jak, do cholery, zdobyłeś mój numer? – Cisza. – Pieprzony Ream. – Kat potrzasnęła głową, odsunęła telefon od ucha i zakończyła połączenie. – Rozumiesz to, Emily? Potaknęłam. Kat spojrzała na Ethana, a potem znów na mnie. – Powinnyśmy iść. Toaleta w pierwszej kolejności. – Kat złapała rękę Georgie. Żadna z nich nie chodziła sama do toalety… nigdy. – O co chodzi? – Ethan przysunął krzesło bliżej. Sięgnął do przodu i przejechał palcem po mojej brodzie. Miękki, delikatny dotyk powinien przyprawić mnie o gęsią skórkę... ale pieszczota nic nie zdziałała. Ethan był gwiazdą rocka, gorący… wytatuowany, szczupły, wysoki, seksowny jak diabli na scenie ze swoim chrapliwym głosem i słodkimi wałkami na biodrach. Dokładnie taki, od czego obiecałam trzymać się z dala, a jednak dziś czułam, jakbym wykorzystywała szansę. Musiałam sobie udowodnić, że miałam kontrolę. Pochyliłam się do jego dotyku, jak on. Jego palec przestał głaskać moją brodę i przeniósł się na kark, przyciągając mnie bliżej. Dzielił nas oddech i chciałam, by mnie pocałował. Chciałam, by usunął ślady Logana.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 181  

– Jesteś słodka, Emily. Prawdziwie słodka, przypuszczam. I chciałbym, żebyś wróciła dzisiaj ze mną do mieszkania. – Ręce Ethana zacisnęły się i nagle poczułam przeszywające mnie dreszcze, nie były to dobre dreszcze. – Emily. Ponownie się zatrzęsłam, gdy Matt podszedł do mnie, trzymając telefon. – To Sculpt. – Potem zwrócił się do Ethana. – Ręce precz, Ethan. Dziś była Zapomnij Logana noc i wykonywałam dobrą robotę. Cosmo i Ethan. – Martwi się o ciebie. Powiedziałem, że z tobą w porządku, ale chce usłyszeć twój głos. Co mam mu powiedzieć? – Daj mi telefon. – Logan nie miał prawa wydzwaniać do Kat, i teraz Matta, próbując do mnie dotrzeć. Boże, co było jego problem? Dlaczego się tak zachowywał? – Nie sądzę… – Matt. Jest dobrze. Matt umieścił telefon w moim ręku, ale nie puścił go. – Na pewno? – Puść, Matt. – Przez kilka sekund się wahał, po czym wypuścił komórkę. Ethan nadal mnie trzymał, jego ręka zsunęła się na talię. – Chcesz tego koncertu, zabierz ręce, nim zrobię to za ciebie – oznajmił Matt, patrząc na Ethana. – Ona jest pijana, człowieku. Przyłożyłam telefon do ucha, kiedy Ethan uniósł ręce i usiadł. – Przestań dzwonić – powiedziałam bełkocząc. – Jesteś pijana. Dlatego wiedziałam, że nie powinnam z nim rozmawiać. Było tak, jakby jego głos owijał mnie wokół niego… ciasno. Cały ten wysiłek, żeby za pomocą alkoholu wyrzucić go z umysłu, a on przywrócił to z pełną siłą w kilku słowach. – Emily. Jest druga w nocy. – Pozbywam... się... ciebie. – Słucham? – Pozbyć. Muszę się tego pozbyć. – Wiedziałam, że te słowa to mamrotanie. – Kat jest z tobą? Rozejrzałam się. – Nie. Wystarczy Ethan. Cisza. – Ethan? Ze Strikeback?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 182  

Zwróciłam się do Ethana. – Jesteś ze Shrrikeback? – Słowa okazały się bardzo niewyraźne, ale wydawało się, że mnie zrozumiał. – Tak, księżniczko. Mój zespół. – Uśmiechnął się i mrugnął. – Mówi tak. – Czy właśnie usłyszałem, jak nazwał cię księżniczką? Hmmm. – Daj mu telefon. Teraz. – Och, brzmiał na rozzłoszczonego. Potrzebowałam kolejnego drinka. Podałam komórkę Ethanowi. – Chce z tobą rozmawiać. – Wstałam, wtedy zatoczyłam się do miejsca, gdzie Brett czyścił kontuar. Zajęło mi trzy próby, aby dostać się na stołek. Brett wskazał na Ethana, tłumiąc śmiech. – Stąd słyszę krzyki Sculpta. Właśnie powiedział Ethanowi, że ma zamiar skopać mu tyłek, kiedy wróci. – O Boże, nie. On... nie może tego zrobić. – Nie chciałam, żeby Logan z kimś walczył. Wiedziałam, że tego nienawidził i... Pojechał do Meksyku, aby walczyć dla ojca – aby mnie uratować. Prawie upadłam na tyłek, kiedy przepchnęłam się do Ethana i przechwyciłam od niego telefon. Logan nadal krzyczał coś o swojej kobiecie. – Logan. Logan... Przestań wrzeszczeć. Uspokoił się. – Eme – westchnął. – Cieszę się, że jesteś z dziewczynami. Ale... musisz iść do domu. Potrzebuję, abyś była bezpieczna, dziecinko. – Usłyszałam, jak przeklina, gdy w coś uderzył. Ktoś krzyknął w tle, może Ream lub Crisis. – Logan? – Jeśli coś ci się stanie... Tylko… cholera, potrzebuję, abyś była bezpieczna. Boże, brzmiał na zmartwionego. Nie rozumiałam, o co tyle krzyku, właśnie w tej chwili moja głowa załomotała i nie potrafiłam jasno myśleć. Opadłam na krzesło, ukrywając głowę w dłoniach. – Nie mogę cię wymazać. Próbowałam, ale nie mogę… – Nie można wymazać tego, co jest wyryte. – Tak – wymamrotałam. – Daj telefon Mattowi, kochanie. – Okej. – Przekazałam mu go, a on pocałował mnie w czoło, zanim odszedł z telefonem przy uchu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 183  

Kat szła w moim kierunku, uniosła brwi na coś nad moim lewym ramieniem. Wyglądała na zaskoczoną i odrobinę zaniepokojoną. Odwróciłam się i zatoczyłam, musiałam chwycić krzesło dla równowagi. – Och, spójrz, właśnie nadeszły kłopoty i wyssały zabawę spomiędzy moich nóg – powiedziała Georgie, podążając za wzrokiem Kat. Kat spojrzała na mnie, potem z powrotem na Decka. – Myślisz, że ma ze sobą cosmo? Georgie podniosła resztę drinka, wypijając duszkiem połowę. – Czy naprawdę możesz wyobrazić sobie Decka, popijającego cosmo? Poza tym, widzisz zmarszczkę między jego brwiami? Tak... jest naprawdę wkurzony, zły w stylu podnieś‐tyłek. Byłam zbyt pijana lub emocjonalna po słowach Logana, które nic nie mówiły. Osunęłam się na najbliższe krzesło, połowa mojego pośladka wystawała, ponieważ nie trafiłam. Deck szedł w naszym kierunku, przybrał grymas, od którego chciałabym uciec. Ukryłabym się pod stołem, gdybym sądziła, że to pomoże. Nie wiem dlaczego oczy Decka były wpatrzone we mnie, jakbym sprowadziła na niego piekło. Podniosłam cosmo i wysiorbałam do końca, robiąc przy tym hałas ssania. Nagle przy moim boku znalazł się Matt, wziął napój z mojej ręki i cisnął nim na drugą stronę stołu. – Nie jestem szczęśliwy – oznajmił Deck. Czy on kiedykolwiek był szczęśliwy? To znaczy, naprawdę rzadko kiedy mówił, a gdy to robił, był poważny. – Ja jestem. Fantastyczna noc – powiedziała z uśmieszkiem Georgie. – Cosmo, Deck? Może wywoła twój uśmiech. Rzucił szybkie spojrzenie na Georgie, a ona uniosła biodra i chwyciła prawie wypity drink. Złapał go, wychylił zawartość, wtedy rzucił nim o stół. – Widzisz, bym się uśmiechał, Georgie? – Nie – powiedziała Kat i roześmiała się. Deck się nie zaśmiał. Był wkurzony. Pomyślałam, że albo zadzwonił po niego Logan, albo Matt. Nie wiedziałam dlaczego; mam na myśli, bawiłyśmy się i byłyśmy trochę pijane, ale tak robią dziewczyny i to było zabawne, mogłyśmy się bawić. – Wiecie, dlaczego tu jestem? Georgie, Kat i ja spojrzałyśmy na siebie i zachichotałyśmy, gdy pokręciłyśmy głowami. Georgie była jedyną zalaną, głupią albo na tyle odważną, aby odpowiedzieć.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 184  

– Masz nadzieję, że jestem wystarczająco pijana, żebyś zabrał mnie do domu i pieprzył przez całą noc w każdą możliwą dziurkę? – powiedziała Georgie. – Jezu, Georgie – jęknął Matt. Brwi Decka obniżyły się, a dłonie zacisnęły. – Nie robię tego gówna każdej pierdolonej nocy, Georgie. Musisz wziąć się w garść. Co miał na myśli? – Nie potrzebuję niańki. – Wygląda na to, że potrzebujesz. Zabrałaś ze sobą Raven? O czym, cholera, myślałaś? – Chciała dołączyć – sprzeciwiła się Georgie. Deck skrzywił się. – Pewnie. Wsiadać do samochodu. Wszystkie – nakazał, i chociaż widziałam, że Georgie chce zaprotestować, nie zrobiła tego. Wiedziałam, że wiele wychodziła, ale rozmowa brzmiała, jakby "wychodziła" zbyt często, a Deckowi się to nie podobało. Georgie podeszła do Raven, która nadal siedziała z gitarzystą ze Strikeback i wyciągnęła rękę. Raven zignorowała jej dłoń, ale wstała i poszła za nią, gdy Georgie pomachała Mattowi i zespołowi, jakby właśnie nie została ochrzaniona przez Decka. Ruszyłam do drzwi, kiedy Deck stanął za mną. Kiwnął podbródkiem na Matta, który wisiał na telefonie, domyślam się, że z Loganem. – Jesteś pijana i możesz nie zapamiętać tego, co powiem, piękna, ale musisz to usłyszeć. – Deck wciągnął mnie na stację, nim dotarliśmy do samochodu. – Powinien był ci, kurwa, powiedzieć, co się wydarzyło następnego dnia po twoim odejściu z tej gównianej dziury. Nie zrobił tego – jego wybór. Nie mój. – Deck złapał mnie za ramię, by podtrzymać, gdy się zakołysałam. – To było złe, Emily. Naprawdę złe. Zyskał mój dozgonny szacunek za to, co dla ciebie zrobił, wracając do piekła... Trudno zdobyć mój szacunek, łatwo go stracić. Deck szanował Logana. – Nie prosił, bym miał cię na oku. Robię to, ponieważ dbam o ciebie i Logana. Martwi się o ciebie i ma do tego prawo. – Co to znaczyło? Deck zaklął pod nosem. – Emily... – Zatrzymał się przy samochodzie, gdzie Georgie, Kat i Raven znajdowały się na tylnym siedzeniu. Miałam wrażenie, że chciał coś jeszcze powiedzieć, ale zamiast tego pomógł mi wsiąść do samochodu, po czym zamknął drzwi. Zastanawiałam się, o

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 185  

czym on, do cholery, mówił. Co znaczyło „naprawdę złe”? Odczułam nagłą potrzebę porozmawiania z Loganem, usłyszenia jego głosu i upewnienia się, że było z nim w porządku. Przycisnęłam torebkę do piersi, by powstrzymać się od wyjęcia komórki. Potem Deck zabrał nas do mieszkania, gdzie zaczęłam wymiotować do toalety, a następnie zemdlałam na podłodze.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 186  

Rozdział dwudziesty Budząc się na zimnej, twardej posadzce następnego dnia, miałam wrażenie, że skunks prysnął w moje usta i żelazne pręty utknęły mi w głowie. Jęcząc, skorzystałam z toalety, podciągając się do zlewu, wzięłam szczoteczkę do zębów, wycisnęłam pastę i włożyłam ją do ust. Zrobiłam to trzykrotnie, po czym pochyliłam głowę do kranu i napiłam się chłodnej wody, która złagodziła suchość w ustach. Kiedy zakręciłam wodę, na podłodze przy toalecie zawibrowała moja torebka. Znów upadając na tyłek, wsparłam się o szafę, grzebiąc w torebce, by znaleźć telefon. Spojrzałam na ekran i ponownie jęknęłam. – Celowo dzwonisz tak wcześnie, prawda? Kara za moje grzechy. Logan roześmiał się, i mimo że kochałam dźwięk jego seksownego, głębokiego śmiechu, który rzadko słyszałam, odsunęłam telefon od ucha. – Au. – Tak dobrze? – Hmmm. – Zamykając oczy, uniosłam kolana, by zawinąć wokół nich ramię. – Powinienem tam być. Prychnęłam. – Tak, dzwoniłbyś patelniami. – Nie, przyniósłbym ci śniadanie do łóżka i Advil. Cholera. Niech to szlag, dlaczego musiał być słodki? Wszystkie zastrzeżenia, jakie do niego miałam, obróciły się w popiół. I nie miałam żadnej odpowiedzi. – Po tym, jak porozmawiałbym z tobą o ostatniej nocy, Eme. – Zatrzymał się, i wyobraziłam sobie, jak przebiega dłonią po włosach; chciałam, aby robiły to moje ręce. Cóż, może w tej chwili nie był to tak dobry pomysł. Pochyliłam głowę i oparłam ją o kolana. – Kiedy rozmawiamy, jest dobrze. W nocy nie. Zostałem porwany przez

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 187  

nowego menedżera i nie mogłem zadzwonić. Zagraliśmy koncert, próbowałem po występie, ale nie odbierałaś. Myślałem, że może zasnęłaś, więc kiedy skończyliśmy, zadzwoniłem do Matta, żeby zobaczyć jak sprawuje się Strikeback, a on powiedział mi, że tam jesteś. Potem oznajmił, że bełkoczesz. Osiem cosmo. Osiem. – Um, tak. Płacę za to dzisiaj, uwierz mi. – Emily. Wypiłaś osiem cosmo, a mnie tam nie było, żebym o ciebie zadbał. Dzwoniłem i nie odbierałaś, i... kurwa, Eme, byłem zaniepokojony. Dobrze, trzeba przyznać, że nie usłyszałam dzwonka, chociaż nawet gdybym usłyszała, nie odebrałabym. Nie ostatniej nocy na mojej misji, żeby usunąć ślady. – Dwadzieścia razy – wymamrotałam. – Tak. Dwadzieścia razy. – Wydawał się naprawdę wściekły; to tego rodzaju złość, kiedy patrzy na ciebie i nie ma kłótni. Na szczęście, nie mogłam zobaczyć jego twarzy. – Logan, nie słyszałam telefonu. – Tak – westchnął. – Myszko, wychodzisz z dziewczynami, potrzebuję, żebyś upewniła się, że usłyszysz telefon. Byłaś pijana i bełkotałaś. Ethan sądził, że zaliczy, a mnie tam nie było i nie mogłem tam dotrzeć. Jezu... Dzieje się pewne gówno, które… – Gwałtownie urwał. – Nie odbierałaś telefonu i upijałaś się w barze... – wyjęczał i brzmiało to tak, jakby uderzył w coś pięścią. – Kurwa. – Zatrzymał się, wtedy cichym głosem powiedział: – Mam koszmary, dziecinko. Wszystko we mnie chce cię chronić i czuję, jakbym zawalał. Uniosłam głowę i uderzyłam nią w szafę. Wow. Po prostu wow. I gówno. Po cichu powiedziałam: – Matt tam był. Logan... nie możesz zawalać czegoś, co nie jest twoją odpowiedzialnością. Miałam kaca, siedząc z telefonem przy uchu, słuchając słów Logana i czułam, że się rozpłaczę. Kiedy mówił takie rzeczy, trudno było ukrywać emocje. Logan był zaniepokojony. Miał koszmary. Myślał, że mnie zawodzi. Nie miałam zamiaru płakać. Boże, czułam się niezwykle dobrze, wiedząc, że się martwił, i to mnie przeraziło. Nie chciałam, by facet znowu mnie kontrolował. Chciał mieć pewność, że jestem bezpieczna. Wiedział, że Ethan był łajdakiem i wychodził z siebie. – Dałam mu swój numer – wypaliłam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 188  

Wydał coś na podobę stęknięcia. – Wszystko, co musiałem zrobić to cię upić? Eme, naprawdę? – Cóż, w mojej obronie, byłam na ciebie wkurzona. Więc dałam mu go. – Byłaś na mnie wkurzona? – Tak, Logan. Byłam wściekła. – Dlaczego, kochanie? – Jego głos złagodniał i wyobraziłam sobie, jak śpiewa miłosną balladę, powoli, swoim chropowatym, seksownym głosem, mikrofon między jego rękoma, zamknięte oczy. Wiedziałam, że potrafił zaśpiewać miłosną piosenkę naprawdę dobrze. I nie chciałam odpowiedzieć na jego pytanie: – Dlaczego? Potarłam ręką bok twarzy. Gdybym nie miała takiego kaca, użyłabym jakieś techniki wymijającej. – Nie zadzwoniłeś. – Słodki Jezu. – Byłam głupia i chciałam spróbować zapomnieć o tobie, a alkohol potrafi to zrobić, jeśli wypije się wystarczająco, co starałam się zrobić, ale… – Wyryte, Emily. – Dobrze wiedziałam, co miał na myśli. – Wiem, że się o nas boisz, ale gdy wrócę, dogadamy się. Dziecinko, jeśli potrzebujesz rozmowy ze mną, zadzwoń. Jeśli będę zajęty, powiem ci o tym i oddzwonię. Nie wychodź wkurzona na mnie i nie pij z dziewczynami przez całą noc, podając swój numer facetowi, którego nie znasz. – Usłyszałam, jak częściowo zakrył usta i krzyknął coś do Crisisa. – Eme, muszę iść. – Okej. Logan? – Tak. – Przykro mi. To znaczy, cokolwiek spotkało cię po... no wiesz, po tym jak – wzięłam głęboki oddech – wyciągnąłeś mnie. Odetchną po przeciwnej stronie, ale nie odpowiedział. – Deck powiedział mi wczoraj, że... szanuje cię. Powiedział, że to było złe, po moim odejściu. Miał to zrobić mnie, prawda? Nadal nie odpowiadał. – Powiedz mi, że cię nie skrzywdził. – Czułam wzbierające łzy, bo wiedziałam. Deck nie naciskałby, gdyby nie było to coś strasznego, a znając Raula i jego pociąg do okrucieństwa, podejrzewałam, że nie miał zamiaru mnie wypuścić i Logan był w to bardzo zaangażowany.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 189  

– Zadzwonię przed koncertem. Kawa. Advil. Potem duże śniadanie. Okej? – Nie zamierzasz mi powiedzieć, prawda? – Zjedz coś, Eme. – Okej. – Jeśli Ethan zadzwoni, powiedz mu, że nie randkujesz z łajdakami. Uśmiechnęłam się. Logan odłożył słuchawkę. Trzymałam telefon przy piersi, starając się powstrzymać łzy. Uświadomiłam sobie, że to, iż Logan o niczym mi nie mówił oznaczało, że wydarzyło się coś bardzo złego. Raul był okrutny, ale czy potrafiłby wyrządzić krzywdę własnemu synowi? Wiedziałam, że… tak. Raul nie pozwoliłby nikomu uciec, nie pokazując mu, jakim był głupcem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 190  



Rozdział dwudziesty pierwszy Logan wysłał mi wiele wiadomości w przeciągu kilku następnych dni. Małe

przypomnienia, jaki był słodki i... tak, przypominały mi Logana, którego kochałam. Wciąż rozgrywałam to na chłodno, i w moich oczach to – my – dokądś zmierzało. Zamiast złościć się na niego za naciskanie na więcej niż chciałam, uśmiechałam się i przewracałam oczami. Logan wraca za cztery dni, i pomimo naszych ostatnich rozmów i wiadomości, nadal miałam problem z zaufaniem mu. Gdy wróci, wiedziałam, że rzeczy muszą się zmienić, wiedziałam, że będę musiała wyprowadzić się z gospodarstwa szybciej niż się spodziewałam. Może Logan i ja rozmawialiśmy, ale zamieszkanie razem nie było czymś choćby bliskim rozważenia. Dwa razy dzwonił w nocy. Było głośno i trudno się rozmawiało, kiedy Crisis i Kite krzyczeli na siebie podczas gry w coś, co w tle brzmiało jak gra wideo. Więc zadzwonił później, gdy chłopaki ucichli. Leżałam w łóżku rozmawiając z nim przez godzinę, głównie o rzeczach, które lubiliśmy – muzyce, jedzeniu, filmach. To nie było głębokie, ale miłe i normalne. Nie mieliśmy z Loganem wiele normalności. Wzięłam telefon, który, niestety, nienawidziłam to przyznawać, zabierałam wszędzie na wypadek, gdyby napisał – żałosne – i zbiegłam na dół. Kat już siedziała na kanapie z miską popcornu na kolanach i dwoma kieliszkami czerwonego wina na stoliku. Zdecydowałyśmy się na wieczór z The Walking Dead. Opadłam na dół i złapałam poduszkę oraz wino, następnie ustawiłam na stole telefon. Kat spojrzała na niego, unosząc brwi. Potem uśmiechnęła się, wytknęła język i pokręciła nim. – Obrzydlistwo, Kat.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 191  

– Nie będziesz tak mówiła kiedy wróci i umieści głowę między twoimi udami. – Zwiększyła głośność telewizora, kiedy zaczęłam jąkać sprzeciw. Wyciągnęłam rękę, wzięłam ziarno popcornu i rzuciłam w nią. Uderzyło ją w skroń. W tle usłyszałam odgłos rozrywających się wnętrzności. – To nie tak. – Wrzuciłam kilka ziaren do ust i pociągnęłam łyk wina. Kat chwyciła trochę popcornu i rzuciła nim we mnie. Odwróciłam głowę w ostatniej sekundzie i odbił się on od mojego ucha. – Sculpt chce się dobrać do twoich spodni. – Już się do nich dobrał, tym razem tak nie będzie. – Rzuciłam w nią resztę popcornu. Wplątał się w jej włosy, więc odstawiła wino, a następnie wyciągała po jednym. – Rozmowa ze Sculptem jest moją terapią. – Nonsens, to coś więcej niż to. Stale zerkasz na telefon, aby sprawdzić czy napisał, zakochujesz się w nim… na nowo. – Mylisz się. To nie tak. Kat zakryła uszy dłońmi i zaczęła śpiewać, głośno. Ze śmiechem rzuciłam w nią garść popcornu. – Widziałam jak na niego patrzysz. Śliniąc się. Sapiąc. Ściągniesz majtki w chwili, gdy powie: "Chodź tu, Emily". Próbowałam opanować wybuch śmiechu na parodię Logana w jej wykonaniu i zawiodłam. – Kat – wrzasnęłam, po czym złapałam miskę. Pisnęła, sięgając do niej w tym samym czasie. Obie trzymałyśmy miskę, popcorn był wszędzie. Kat pociągnęła mocno, a ja wtedy puściłam. Poleciałyśmy do tyłu i wylądowałyśmy na podłodze. Kat chwyciła garść popcornu i wepchnęła to wszystko w usta, potem tarzałyśmy się po podłodze, śmiejąc się histerycznie. – Co jest, cholera? Nie miałam pojęcia czyj to był głos i szybko zerwałam się na nogi, słysząc pod sobą chrzęst popcornu. – Ream – wymówiła niewyraźnie Kat z ustami pełnymi popcornu. O kurwa. W drzwiach stał, patrząc na nas jakbyśmy były szalone, Kat Ream. Nie dosłownie jej Ream, ale tak twierdził Brett, przy okazji, jego oczy podróżowały po niej tak, że pomyślałam, że miał rację. Kat leżała na podłodze z włosami pokrytymi białymi ziarnami.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 192  

– Kat. – Ream wszedł dalej do pokoju, po czym upuścił torbę na podłogę. Miał na sobie białą koszulkę, a jego tatuaże pełzły w dół ramion i dookoła szyi z prawej strony. Był szczuplejszy niż Logan i około cala niższy, co znaczyło, że nadal bardzo wysoki. – Emily. – Skinął na mnie. Kat wstała, spoglądała od Reama do torby. – Co to jest? – Nocuję tutaj. Kat powoli strzepała białe ziarna. – Serio? Zaskakujące, biorąc pod uwagę, że nie możesz znieść bycia w tym samym pomieszczeniu co ja. – Kurwa, KitKat. – KitKat? Miał dla niej pseudonim? Cholera, było między nimi dużo więcej niż Kat opowiadała. – Nie zaczynaj. – Niczego nie zaczynam, tylko stwierdzam fakt. – Kat zaczęła zbierać popcorn z podłogi i wrzucać do miski. Udawała nonszalancję, lecz to było coś więcej. Czuła się zakłopotana; nigdy się nie wierciła. Teraz robiła wszystko, by nie patrzeć na Reama. – Jezu, Kat, to nie prawda. – Zamierzasz tutaj zostać? – Kat chwyciła miskę popcornu, wyszła do kuchni i umieściła ją w zlewie, zanim odwróciła się i spojrzała na Reama. – Masz czelność tu zostać? Nie mogę uwierzyć. – Farma jest Logana. Zespół ma przerwę, więc to znaczy, że zostajemy tutaj. – Tak, wiem. Ale zakładałam, że ty nie. Wiesz, że tutaj mieszkam, Ream, a nie chcę cię nigdzie w pobliżu – wybuchła Kat. Twarz Reama stężała, opadłam na kolana i szybko zaczęłam zbierać popcorn, który ominęła Kat. Historia między nimi była wybuchowa, i nie w dobrym tego słowa znaczeniu. – Kat. – Ream przesunął dłonią po włosach. – Musisz zrozumieć, dlaczego nie mogłem tego zrobić. – Spieprzyłeś, gdy tylko trochę przestraszyłam się swojego gówna. Niefajnie. Powinieneś dostać nagrodę za najgorszy ruch w historii. – Kat, nie jesteś fair. – Jego głos był spokojny, ale zbliżał się do krawędzi. – To poważne gówno. Jej głos stwardniał. – Cholerna racja, że tak. Widziałam twoją twarz, kiedy to powiedziałam. Twoje stopy były w biegu, zanim skończyłam mówić.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 193  

Nie miałam pojęcia, o czym rozmawiają, co było dziwne, bo znałam Kat odkąd byłyśmy dziećmi. Co ważnego wiedział teraz Ream, o czym ja nie miałam pojęcia? Twarz Reama opadła. – Kurwa, KitKat. To bzdura. Potrzebowałem czasu, aby to przyswoić. Kat rozłożyła ramiona. – Wiesz co? Naprawdę nie przyjmę więcej bzdur. Śpij gdzie, do cholery, chcesz. – Kat odeszła do swojej sypialni i trzasnęła drzwiami. Spojrzałam na Reama i pożałowałam. Facet wydawał się wkurzony, jego oczy były zimne, jakby miał zamiar dołączyć do załogi The Walking Dead i oderwać głowy zombie od ich ramion. – Sculpt wrócił, ale zajmuje się jakimś gównem. – Dlaczego zespół wrócił tak wcześnie? – Sprawka Sculpta. – Ream unikał moich oczu, kiedy zarzucał torbę na ramię, po czym spojrzał na zamknięte drzwi sypialni Kat, pokręcił głową i ruszył schodami na drugie piętro. Skończyłam sprzątać, wyłączyłam telewizor, poszłam i zapukałam do drzwi Kat. – To ja. Chcesz porozmawiać? Słyszałam jak stąpa po podłodze, następnie drzwi się otworzyły. Płakała. Jej twarz była poplamiona, łzy spływały po policzkach. Gówno. Co się dzieje pomiędzy tym dwojgiem? Zrobiłam krok i przyciągnęłam ją do uścisku. Objęła mnie i zaszlochała mi w ramię. Odsunęła się i otarła łzy, po czym pociągnęła nosem. – Dzięki, Eme. Ale nie mogę teraz o tym rozmawiać. Widzę twoją minę. Tak, powinnam powiedzieć ci już dawno temu, ale... nie chcę być traktowana inaczej. Nie miałam pojęcia, o czym mówi. Dlaczego miałabym traktować ją inaczej? Ale cokolwiek Ream wiedział, było poważne, co oznaczało, że rozumiałam, dlaczego trudno jej było o tym rozmawiać. – Potrzebujesz mnie... kiedykolwiek, Kat. W porządku? Uśmiechnęła się, ale jej wargi zadrżały i wiedziałam, że powstrzymywała łzy. Usłyszałam, jak zamykają się za mną drzwi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 194  

Rozdział dwudziesty drugi Łóżko zapadło się. Moje oczy otworzyły się i stanęłam twarzą w twarz z Loganem. Siedział obok mnie, plecami oparty o zagłówek, nogi spoczywały na materacu, skrzyżował kostki. Miał mokre włosy, parę kropel spadło i zrobiło plamy na rękawach białej koszulki. Wyglądał absolutnie pysznie i seksownie, i był w moim łóżku. – Logan? – Eme. – Jego głos był cichy i niski, głębszy. Seksowniejszy. – Wracaj spać. Miał zamiar patrzeć jak śpię? Nie byłam pewna, czy czułam się z tym dobrze. Intymność jego siedzącego na łóżku, chociaż w pełni ubranego, była niepokojąca. Okej, naprawdę niepokojąca, bo przypomniała o tamtych nocach w Meksyku, kiedy przytulał mnie po tym, jak uprawialiśmy seks, i kochałam te chwile. Zmarszczyłam brwi, gdy dostrzegałam rozcięcie górujące nad jego prawym okiem i natychmiast wiedziałam, dlaczego wrócił później niż Ream. Byłam szczerze rozczarowana. Nie musiał walczyć, mówił, że nienawidzi tego. Więc dlaczego wciąż to robił? – Wygrałeś? Jego usta drgnęły, na co mój brzuch zrobił fikołka, zanurkował i pozostawił nienasycony ból. Boże, pragnęłam chwycić go i posmakować tak bardzo, że niemal wyciągnęłam rękę i dotknęłam jego twarzy. Cholera, moje senne ja musiało się opanować. – Nigdy nie przegrywam. Wiesz to. Zauważyłam. Rzeczywiście, trudno było sobie wyobrazić Logana leżącego na ziemi, po otrzymaniu rzuconego w niego gówna. Moje serce przyspieszyło na tę myśl. Nigdy nie chciałam zobaczyć go w tym stanie. Właśnie to wydarzyło się w Meksyku

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 195  

po moim odejściu? Deck próbował mi powiedzieć, że Logan przegrywał walki? Może z tego powodu Raul mu coś zrobił? – Już nie walczę w ten sposób. Nie od nocy, kiedy się wydostałaś. – Och. To zniszczyło moją teorię. – To rozcięcie mam przez sprzeczkę z Crisisem po ostatnim koncercie. – Więc dlaczego jesteś tu tak późno? Oczekiwałam wahania lub jakiegoś znaku, że uniknie odpowiedzi albo wcale nie odpowie. Zaskoczył mnie, gdy oznajmił: – Miałem spotkanie z Deckiem. – Z Deckiem? Jakie spotkanie? – Dlaczego miałby mieć "spotkanie" z Deckiem? – Idź spać, Myszko. – Logan, może powinieneś… Skrzywił się, a ja się uśmiechnęłam. Był dobry w wyglądaniu na wściekłego, a jednak z jakiegoś powodu po prostu przebiegłam palcem po jego opuszczonych brwiach. To było dziwne, bo czułam się tak jak wtedy, kiedy byliśmy razem. Chciałam, by mnie przytulał, gdy spałam. Nie było w tym nic seksualnego, po prostu czułam się chroniona i zadbana. Zawsze mi to zapewniał. Nawet wtedy, gdy nie miał innego wyboru jak mnie ranić, wciąż mnie chronił, po prostu o tym nie wiedziałam. – Zamknij oczy. – Logan spojrzał na mnie i czekał, aż zrobię jak powiedział. – Śpij słodko, Emily.

   Kiedy się obudziłam, Logana nie było, ale jego odcisk pozostał na mnie i na łóżku. Nie miałam pojęcia jak długo tu był; wiedziałam tylko, że wciąż mogłam go poczuć. Przewróciłam się, przytuliłam jego poduszkę i odetchnęłam głęboko. Wrócił. Przycisnęłam poduszkę do twarzy i jęknęłam. Po kąpieli, kiedy to ze szczególną ostrożnością ogoliłam się i umyłam włosy, ubrałam się w czekoladowo‐brązowe spodnie i dopasowaną czarną koszulkę. Gdy weszłam do kuchni, przy ladzie stała Kat, wyglądając raczej w nieładzie. Była ubrana w podarte dżinsy, niechlujną koszulkę pochlapaną farbą, a jej włosy potrzebowały spotkania ze szczotką. Uznałam to za zastanawiające, obserwowanie

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 196  

jej wybierającej strój tuż po wyskoczeniu z łóżka, pięć minut przed wyjściem do koni. Ale patrząc na nią, prawdopodobnie malowała całą noc. Częściowo się uśmiechnęła i dostrzegłam opuchliznę wokół oczu. Cokolwiek zaszło między nią a Reamem, było złe. Kat była twarda, a to był jej wrak. – Hej – wymamrotała Kat, następnie zaparzyła kawę i usiadła przy blacie. Byłam w środku nalewania sobie jednej, kiedy poczułam za sobą obecność. Niemal upuściłam dzbanek, gdy jego dłonie spoczęły na moich biodrach. Organizm zareagował od razu, czułam rozprzestrzenianie się gęsiej skórki, jak pożar. Jego oddech unosił się nad nagą szyją i zamknęłam oczy, próbując opanować chęć obrócenia się i wystrzelenia w jego ramiona. – Dzień dobry – szepnął mi do ucha. Były to najbardziej erotyczne słowa, jakie kiedykolwiek słyszałam. Niskie i chropowate z odrobiną seksu, jakbyśmy uprawiali namiętną miłość przez całą noc, a on całował mój kark, mówiąc to. Chciałam, żeby pocałował mnie w szyję, chciałam poczuć jego usta na skórze. Cholera, sam dotyk nosem wystarczył, by spowodować między nogami ból tak silny, że pomyślałam, że muszę wrócić do sypialni i wydobyć mojego króliczka, nim będę w stanie funkcjonować. Odnalazłam głos, ale łamał się. – Um, dobry. – Słodkie sny? Chciałam cofnąć się, bym mogła jasno myśleć. Nie potrafiłam nawet podnieść kawy tak, by nie zauważył moich trzęsących się rąk. Potaknęłam. – Dobrze. – Jego palce ścisnęły moje biodra, kiedy się pochylił, jego usta były cale od mojego ucha. – Jesteś seksowna, kiedy śpisz. Jezu. Kiedy odszedł, wzięłam kilka głębokich oddechów, zanim się odwróciłam. Z kawą w ręku, od razu napotkałam oczy Kat. Uniosła brwi i udała, że rozpina spodnie. Rzuciłam jej nikczemne spojrzenie i zerknęłam na Logana, który na szczęście stał plecami do nas, gdy przeglądał lodówkę. Mój wzrok zastygł na nim. Nie miał na sobie koszulki, każdy jego mięsień był widoczny, napinał się przy każdym ruchu, podczas przesuwania rzeczy w lodówce. Miał tatuaż, który przebiegał od górnej części prawego ramienia w dół łopatki, do połowy pasa, potem owijał się, jak się domyślałam, wokół piersi. Nie spodziewałam

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 197  

się wspaniałych rysunków tego, co wydawało się koniem scalonym z jastrzębiem, otoczonym, z tego co widziałam, ogonem smoka. Miałam też dobry widok na tatuaż z boku, który mówił Tear Asunder pismem kaligraficznym. Chryste, śliniłam się. Wyprostował się, a następnie obrócił z kartonem mleka w ręku. Moje usta opadły, kiedy spojrzałam na jego klatkę piersiową. Wspomnienia uderzyły we mnie jak ogromna fala ciepła. Jak kiedyś go dotykałam, obejmowałam, owijałam się wokół niego, nawet te, które starałam się zapomnieć, ale nie mogłam. My pod prysznicem. Ja klęcząca. Biorąca jego penisa w usta. Kiedy kazał mi się rozbierać. Położyć się i oddać mu całkowicie. To mnie podniecało, znowu chciałam dominującego Logana, bez obawy, która nawiedzała mnie przez te piętnaście dni. On to zrobił. Musiał wiedzieć, że się gapiłam przez sposób, w jaki jego usta drgnęły, kiedy patrzył jak go obserwuję. Szybko spojrzałam w dół, na swoje stopy, po czym przeszłam i usiadłam obok Kat, która nas obserwowała. Rozpięła dżinsy i odchrząknęła. Sapnęłam. Roześmiała się, później ukryła to, przeczyszczając gardło. Przynajmniej wywołałam jej uśmiech. Logan nie zwracał na nas uwagi, gdy wypił mleko, a potem wyrzucił pojemnik do kosza. Kiedy spojrzał na mnie, odwróciłam wzrok. Przez telefon byłam pewna, że mogłam mu się oprzeć, ale teraz, teraz nie byłam taka przekonana. – Kiedy idziesz sprawdzić konia? Pamiętał. Mówiłam mu o nowym kliencie. Potencjale, aby zwiększyć liczbę nabywców; ten jeden klient był ważny, biorąc pod uwagę, że zaangażowany był w wyścigi rasowych koni. Jeśli pomogę jego zwierzęciu, informacja się rozprzestrzeni i zdobędę więcej klientów, co oznaczało posiadanie własnego gospodarstwa szybciej niż planowałam. – Umm, cóż, powiedziałam, że będę tam o dziesiątej. Więc wkrótce. – Mój głos drżał? Zauważył? – Podrzucę cię. – Co? – Cholera. To nie był dobry pomysł. Spędzenie choćby kilku godzin w jego pobliżu nie było dobrym pomysłem. Kat miała rację, poddawałam się i to mnie przerażało. – Nie sądzę, że byłoby… – Eme. Lego. Przestań. – Jego krótkie, gwałtowne użycie mojego przezwiska wysłało przeze mnie dreszcz. – Przez kilka tygodni rozmawialiśmy przez telefon, a

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 198  

teraz porozmawiamy osobiście. – Oparł się o blat, ręce spoczywały na powierzchni marmuru. W tej pozycji jego wytatuowane mięśnie ramion wybrzuszały się, a klatka piersiowa... – Emily? Mój wzrok czmychnął z jego ramion do twarzy. Jego oczy tańczyły psotnie i podejrzewałam, że Logan wiedział, jak sprawić, by wyglądał nie do odparcia. Nigdy tego nie robił w ciągu tych kilku tygodni w Meksyku. Nigdy nie flirtował, nigdy nie patrzył na mnie z niczym innym niż zimnym, stalowym spojrzeniem. – Nie lubię, gdy ludzie kręcą się wokół, kiedy pracuję, więc... – Tak, nie miał zamiaru przyjąć odmowy. – Nie pójdziesz sama. Nie wiem, kim jest ten facet i to nie jest bezpieczne. Nie przyjmuję takiej możliwości. – Ton Logana przeszedł w spokojny i stanowczy. Miał zamiar naciskać. – Więc wezmę Kat. Uniosła ręce. – Przepraszam, Eme. Nie idę. Rankiem mam wizytę u kowala, dwadzieścia koni do ostrzyżenia, a do końca tygodnia muszę oddać do galerii dwa kolejne obrazy. Cholera. – Więc zadzwonię po Decka. – Deck ma lepsze rzeczy do roboty – powiedział gwałtownie Logan. Tak, jak polowanie na facetów pokroju Raula i ratowanie dziewczyn takich jak Raven. – Spotykam się z klientami od dwóch lat. Nie zmienię tego teraz, ponieważ nagle wróciłeś i jesteś nadopiekuńczy. Facet jest dobrze znany w świecie wyścigów i… – Nie pójdziesz sama. – Ugh. – Spojrzałam na Kat, a ona od razu wkroczyła do akcji. – Sculpt, jesteś śmieszny. To jej sprawa. Pomaga koniom i… – Trzymaj się z dala, Kat. To nie jest nadopiekuńczość, to ostrożność. Odstawiłam filiżankę trochę zbyt mocno i ciemna ciecz rozlała się. – Dobra. – Byłam szalona? Tak. Miałam frajer wypisane na czole, ale jakaś część mnie, dobra, ogromną część mnie, była podekscytowana spędzeniem dnia z Loganem. Ream wszedł do kuchni, wyglądając tak samo źle jak Kat. Napięcie wzrosło z około sześćdziesięciu stopni do tysiąca w ciągu kilku sekund.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 199  

Plecy Kat się wyprostowały i spojrzała na Reama, który unikał jej wzroku. Przywitał się, potem chwycił kubek i nalał sobie kawy. Uniósł podbródek na Logana. Dostrzegłam, że szybko zerknął na Kat. – Gdzie Crisis i Kite? – Ostatniej nocy poszli do Avalanche. Rano... zaliczyli jakieś laski, tak sądzę. Ream prychnął. – Powinienem był iść z nimi. Rozbrzmiał zgrzyt stołka przesuwającego się po podłodze, gdy Kat ruszyła do sypialni. Zauważyłam, jak tylko się odwróciła, że wzrok Reama nigdy jej nie opuścił.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 200  

Rozdział dwudziesty trzeci Kiedy Logan powiedział, że będzie prowadził, nie spodziewałam się, że miał na myśli motocykl, to znaczy, powinnam, ale nie pomyślałam o tym. Pogładził kierownicę, jego długie palce delikatnie ją pieściły, jakby dotykały kobiecych pleców. Moje usta rozchyliły się, gdy to obserwowałam. Cholera, wybuchnę jeszcze zanim dostanę się na ten cholerny motor. – Jeździłaś motorem, dlaczego wyglądasz, jakbym prosił cię o skopanie kota? – Ja, po prostu... trochę minęło. Czuję się niekomfortowo. – Co za kobieta nie chciałaby jechać na tyle motoru z kimś takim jak Logan? Ta sytuacja jest niczym z fantazji i kolejnym krokiem ku temu, czego rozpaczliwie próbowałam uniknąć. – Niekomfortowo? Zakładam, że przyciśnięcie cipki do mojego tyłka sprawia, że czujesz się… niekomfortowo. – Jego usta drgnęły, tym samym przypominając mi jak przyglądał się motocyklowi przy sklepie za rogiem, gdzie zatrzymywaliśmy się i jadaliśmy lody. Jego oczy błyszczały jak dziecku w ranek Bożego Narodzenia. Miał motor; siedział na nim, ale nie był taki jak ten, który widzieliśmy tamtego dnia. Właściciel wyszedł ze sklepu, przez pół godziny rozmawiali o silnikach, kiedy poszłam i zdobyłam nam lody, potem oboje je jedliśmy, a on opierał się o samochód, pozwalając mi podziwiać jego słodki tyłek. – Pamiętasz ten motor, który… – … widzieliśmy przy sklepie spożywczym – dokończyłam. – Tak. Napaliłeś się na niego. Logan stłumił śmiech, dźwięk wysłał przeze mnie dreszcz pożądania. – Eme. Byłem napalony na ciebie. Motor był bonusem. – Uniósł kask, a następnie delikatnie wsunął go na moją głowę. Schował kosmyki moich włosów, po czym zapiął pasek pod brodą. Oparł się. – Nadal wymiatasz w kasku, kochanie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 201  

Nie wiem, co mi wpadło do głowy, ale strzeliłam pozę, przykładając palec do ust i wysuwając biodro, opierając na nim drugą rękę. Tym razem się roześmiał, migając swoimi białymi zębami, idealnie równymi. Zmieniłam się w plater masła, skwierczący na dużym ogniu. Przez większość czasu facet był ponury i wymagający. Gdy się śmiał, to było jak smakowanie tęczy. Stał się poważny. – Nadal nie łapiesz, jak gorąca jesteś, prawda? Nie. Byłam w porządku z tym, jak wyglądałam. To znaczy, przyjęłam to, co dostałam. – Twoja matka jest wstrętna. Wyśmiewała się z ciebie, aby poczuć się lepiej. Zasługujesz na więcej niż matka alkoholiczka. – Miała problemy. Logan, myślę, że to twój ojciec zgarnia tę nagrodę. – Pieprzona racja. Gdy będziemy w porządku, poznasz moją mamę i dowiesz się, jak wygląda prawdziwa matka. Byłam zaskoczona wzmianką Logana o jego mamie i moim poznaniu jej. Miał rację, moja mama była suką. Nic nie powiedziała, kiedy wyprowadziłam się do Kat i Matta. Jedyny raz, gdy skontaktowała się ze mną był wtedy, kiedy zerwała z facetem i potrzebowała pieniędzy, które rzadko miałam. Ponieważ nie wiedziała nic o farmie ani gdzie mnie znaleźć, nie rozmawiałam z nią od lat. – Eme? – Pogłaskał linię w dół mojego nosa. – Masz to spojrzenie. Co się dzieje w tym nie‐przestającym‐myśleć mózgu? – Nic. Wsunął dłoń w moją i nasze palce się złączyły. Zapach jego mydła doleciał do mnie i odetchnęłam głęboko, zamykając oczy. Nie mogłam odpuścić, nawet jeśli była między nami chemia. Chciałam zapłakać za tym, co powoli traciłam – sobą. Ponownie się w nim zatracałam, i bez względu na to jak bardzo chciałam utrzymać go z dala, wyłamywał sobie drogę powrotną. Ale znów, on wyjedzie z zespołem, a ja opuszczę farmę. Chociaż Logan podarował mi marzenie, nie było to moje gospodarstwo. Żyłam na utrzymaniu Matta, a teraz Logana. I nie mogłam tego więcej robić. Nie mogłam. Wkrótce uzbieram wystarczająco dużo pieniędzy, by kupić własne mieszkanie. – Emily? – Napotkałam jego oczy. – Odpuść to, co stało się wcześniej. Miałam to w sobie? Mogłam dopuścić dawnego Logana, którego kochałam na ten jeden dzień?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 202  

– Skarbie. Motor. Konie. Logan patrzący na mnie jakbym była jedyną kobietą na świecie. Wszystkie wspomnienia. Mogłam mu zaufać? Nie, zdałam sobie sprawę, że to już nie było właściwe pytanie. Czy mogłam zaufać sobie z nim? Kiwnęłam głową, kask opadł do przodu, a on uśmiechnął się, kiedy przesuwał go z powrotem. – Mała głowa, biorąc pod uwagę wszystkie cholerstwa, z jakimi się mierzy. Uśmiechnęłam się. Miał rację. Włożył kask i uderzył mnie w głowę, w szczyt kasku. Pod spodem był napis Tear Asunder. – Co to znaczy? Mam na myśli, wiem, że to oznacza rozdzierać, ale co to znaczy dla zespołu? Dlaczego jest jego nazwą? – To nam zrobiono. Głosowaliśmy. A ponieważ zespół też został na moment rozdarty, jak ty i ja, cóż, pasuje. Kopnął podpórkę, po czym odpalił motor, zwiększając obroty silnika. Skinął na mnie i wsunęłam się za niego. Byłam w szoku. Mam na myśli... mam na myśli to, że Logan widział, co się działo. Nie odpychał mnie. Ani ja nie uciekałam. My oboje… zostaliśmy rozerwani. Sforsowani. Rozdarci. Złamani. Czy zespół znał szczegóły tego, co się stało? Musieli wiedzieć o ojcu Logana i moim porwaniu, ale czy dużo więcej? W momencie, kiedy przysunęłam się do niego – wnętrze moich ud przy jego, moja miednica przyciśnięta do jego tyłka – poczułam w żyłach palące ciepło. – Logan – ledwo wymówiłam jego imię; była to aluzja szeptu. – Byliśmy rozdarci, bo Eme… W innym razie nigdy bym cię nie opuścił. Nie miałam z czym walczyć. Czułam jak upadam na niego i szlocham, za niego, za nas i za to, co nam zrobiono. Jego dłoń opadła na moje udo i ścisnął je. – Nogi. – Uniosłam. – Potrzebuję cię bliżej. Ramiona. – Wtuliłam się w niego, a potem poczułam dudnienie w jego piersi i coś, co zabrzmiało jak jęk. – Chryste, jak daleko jest to miejsce? – Logan? – Chciałam powiedzieć... żeby się odwrócił i spojrzał na mnie, bym mogła mu powiedzieć, że też to czułam. Byliśmy rozdarci. – Nie teraz, kochanie. – Potrząsnął głową. – Jak daleko?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 203  

Ustąpiłam. – Godzinę drogi. – Owinęłam ramiona wokół jego bioder, palce złączyły się. Czułam jego mięśnie brzucha przy przedramionach, twarde i napięte. Oddychał szybko i założę się, że gdybym wyciągnęła rękę, poczułabym trochę niżej twardość. Przygryzłam wargę, przełykając, a potem zamknęłam oczy. – Kurwa. – Logan ruszył, pędząc w dół podjazdu, jakby motocykl był częścią jego, a oni razem częścią drogi. Zajęło mi to pięć minut, zanim odprężyłam się przy nim. Następnie uniosłam głowę, została wciśnięta w jego plecy, i poczułam się jak za dawnych czasów. To było radosne. Wibracje prędkości chwyciły mnie i nie chciały puścić. Znów czułam się jego częścią. To było coś, co kochał, co sprawiło, że ja również. Jazda minęła zbyt szybko. Logan zatrzymał motor przed bramą prowadzącą do długiego podjazdu, wyłożonego wierzbami. Wybiegi z naturalnymi pastwiskami po obu stronach zostały pokryte bujną trawą. Właściciel dzwonił do mnie w sprawie konia wyścigowego, który uczestniczył w wypadku. Przyczepa przewróciła się na autostradzie i zwierzę zostało uwięzione na kilka godzin. Potrzebne były kleszcze do rozcięcia wraku, żeby wydostać ogiera, i od tego czasu koń wpada w panikę, gdy wyczuwa presję. Według właściciela, wyścigowy czempion nie potrafił też wejść do zagrody bez środków uspokajających. Logan oparł motor o interkom i wcisnął przycisk. Męski, mocno akcentowany głos zapytał, czy jestem Emily. Bramy zostały otwarte jak tylko to zweryfikowano. Wskazałam na długi podjazd. – Zrób to powoli, gwiazdo rocka. Wystraszysz konie, a stracę tę pracę. Zewnętrzny kącik jego warg drgnął. – Lubię, kiedy nazywasz mnie gwiazdą rocka, Myszko. – Odwrócił się, odpalił silnik, a następnie przejechał przez bramę w ślimaczym tempie. Minęło pięć sekund od spotkania z właścicielem nieruchomości i jego koniem wyścigowym, nim musiałam powstrzymywać Logana od skopania kolesiowi dupy. Wytatuowana gwiazda rocka oraz były wojownik, i bogaty deweloper nie przypadli sobie do gustu; niestety, Rob chciał naprawić konia i podobno byłam jego ostatnią nadzieją.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 204  

Winić słodkość mojego imienia – cholera, nie wiem – lecz Rob zwodził mnie oczami i było oczywiste, że planował mieć mnie w swoim łóżku do południa. Logan wyciskał swój męski testosteron, gotowy walnąć pięścią w arystokratyczną twarz Roba, jak tylko jego oczy zjechały poniżej mojej twarzy. Rob przybrał zarozumiałą minę i z półuśmiechem ujął moją rękę i pocałował. – Nie oczekiwałem tak pięknej kobiety. Jestem trochę zaskoczony obstawą, Emily. Teraz chciałbym być tym problematycznym ogierem. Uch och. Logan stał za mną, ale znikąd pojawił się z przodu, efekt buldoga. Położyłam dłoń na jego ramieniu i ścisnęłam. Proszę, nie zniszcz mi tego. Rob był gotów zapłacić ile będzie trzeba, a koń mnie potrzebował. Rob roześmiał się; choć naprawdę był to bardziej fałszywy szczęk. – Sculpt z Tear Asunder. Widziałem twoje zdjęcie w magazynie Toronto Now. Nie wiedziałem, że masz rękę do koni. Nie rasowych, wyobrażam sobie. Znam wszystkich w świecie wyścigów. Szetlandy, może? Wzdrygnęłam się. Wiedziałam, że Logan nie miał pojęcia, czym są szetlandy, i dziękowałam za to Bogu. Miniaturowe kucyki były słodkie i puchate, ale Logan nie uznałby tego za zabawne. – Wraz z Emily sprowadzamy maltretowane konie. Nie osądzamy po rasie. – Logan owinął swoim ramieniem moje i przyciągnął bliżej. Najwyraźniej uważał się za szczęśliwego posiadacza. Nagle zrobił z nas parę, i nie byłam pewna czy powiedział to, by zmylić Roba, czy też rzeczywiście tak uważał. Brwi Roba uniosły się. – Och, nie wiedziałem. A ładna blondynka na zdjęciu? Wow. Wiedział jak grać ostro, ale próbowałam zignorować komentarz, choć fala zazdrości przelała się przeze mnie na myśl o ładnej blondynce na jego ramieniu. Może groupie? Kat mówiła, że zespół stał się już całkiem popularny, a było mnóstwo dziewczyn, które chciały czegoś więcej niż tylko zdjęcie z Loganem. Odchrząknęłam, próbując odciągnąć ich uwagę. – Więc, gdzie jest koń? Logan odłożył kask na siedzenie motoru. Było to działanie wykalkulowane – powolne, celowe i oswobadzające ręce. Byłam pewna, że Rob nie wiedział, iż Logan dorastał walcząc.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 205  

I stracę klienta, który prawdopodobnie oznaczał całe mnóstwo nowych. – Nie gram w gry, Richard. Emily jest moja. Jeśli chcesz się z tym pieprzyć to mamy problem. Sprawiasz mi problem, sprawiasz go też Emily. Ona chce pracować dla osła takiego jak ty, jej sprawa. Ty uderzający do niej, to moja. Tak. Właśnie straciłam klienta. Moje serce biło zapewne tak szybko jak koniowi przy bramce startowej. Rob obserwował nas, jego twarz nie ukazywała czy planował wykopać nas z posiadłości, czy nie. – Zobaczmy tego konia. – Rob odwrócił się i ruszył w kierunku stodoły, a ja odetchnęłam ciężkim westchnieniem ulgi. Potem trąciłam Logana w pierś. Zabolała mnie ręka, ale nie chciałam się przyznać. Logan nie zareagował, lecz ujął moją twarz w dłonie, pochylił się i napotkał moje oczy. – Ty, Emily. Jesteś warta walki. Walczyłem przez całe życie, ale nigdy dla czegoś tak wartościowego. Teraz... Teraz walczę dla mojego serca. Pieprzenie głupot kończy się tu i teraz. Każdy argument jaki miałam, spłonął wraz z tymi słowami. Ale nie mogąc nic na to poradzić, wyobraziłam sobie jego ramię wokół blondynki. Wyszarpnęłam się z uścisku i cofnęłam. – A blondynka? Zdziwienie zmieniło się w uśmiech. – Blondynka była fanką, skarbie. Chciała autografu dla młodszego brata. – Był szybki, gdy złapał mnie w pasie i pocałował w usta. – Ale uwielbiam to, że jesteś zazdrosna. To gorące. – Hej, idziesz? Koń wyszedł ze stajni – zawołał Rob. Logan zabrał ręce z mojej talii, odwróciłam się i ruszyłam do stodoły, słysząc za sobą jego seksowny chichot. Logan Logan obserwował Emily pracującą z kasztanowym ogierem wokół zagrody. Zabawa, w jaką grała z koniem była hipnotyzująca. Stała się inną osobą, ogarnął ją spokój, jak gdyby nic, co ogier zrobi, nie mogło wyprowadzić jej z równowagi. Była cierpliwa i spokojna z opanowaną, konsekwentną pewnością, że ogier bada teren i stąd jego wybryki.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 206  

To było magiczne. Emily była magiczna. Ta bzdura, którą umieściła między nimi musiała się skończyć. Motor… Chryste, ona za nim na motorze… to była gorąca i czysta tortura. Czuł drżenie jej ciała, puls serca przy swoich plecach. Minęły dwa lata, odkąd pozbył się gówna ze swojego życia, które okradło ich z szansy na bycie razem. Ostatniej nocy, według Decka, to cholerstwo nadal nie odeszło. Rob wprawił go w tryb walki. Emily była jego, uczynił to cholernie jasnym, a jeśli nieszczery deweloper tego nie uszanuje, wyciągnie stąd jej tyłek. Nie ma szans, aby pracowała dla faceta, który jej nie szanuje. Gówno jak to spowodowało zbędną uwagę, co doprowadziło do większego gówna. Rob stanął obok, ramiona zaczepiając na trzeciej szynie płotu. Logan udawał, że go nie widzi. – Jest dobra. Milczał. – Byłem sceptyczny, gdy doszły mnie słuchy o "dziewczynie, która przemawia do koni”. Szukałem w Internecie, ale nie znalazłem wiele. Zaskakujące, biorąc pod uwagę jak dobra jest. Logan wpatrywał się w dal. Emily stała na środku ze spuszczonymi oczami, język jej ciała zachęcał ogiera. Wzrok konia był teraz spokojniejszy. Potem opuścił głowę i ruszył powoli w jej kierunku. To był piękny widok. Dziesięć minut temu oczy ogiera płonęły, a mięśnie były napięte, strach emanował z niego wszystkimi porami. Ogier trącił ją pyskiem w plecy, a Emily powoli odwróciła się i pogłaskała jego nos. – Dziesięć minut – powiedział Rob, jednocześnie kręcąc głową. – Moi chłopcy starali się zbliżyć do tego konia przez kilka tygodni. Logan kiwną podbródkiem w jej kierunku. – Zawsze miała rękę do koni. – Wygląda na to, że znasz ją trochę? – Tak, trochę. – Logan nie spuszczał z Eme oczu. Boże, to przypomniało mu, jak zwykli siadać i obserwować stado koni całymi dniami, a ona wyjaśniała co robią, w jaki sposób jeden porozumiewał się z drugim. Nigdy nie potrafił tego dostrzec, ale Eme... Jakby przeszywała je na wskroś. – Gdzie się poznaliście?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 207  

Naprawdę nie czuł potrzeby wyjaśniania swojej przeszłości kutasowi, który przystawiał się do jego dziewczyny, ale zgrywał częściową serdeczność ze względu na Emily. – Podziemny ring. – Cholera. – Rob chrząknął, po czym kontynuował: – Ona potrzebuje strony internetowej. Twoja dziewczyna jest dobra. Świetnie by sobie radziła w środowisku wyścigowym. Wysoki profil. Dużo pieniędzy. – Rob kiwnął głową w stronę Emily. – Jest naturalna. Jeżeli wieści się rozejdą, a upewnię się, że tak się stanie, będzie tak zajęta, że będzie musiała odmawiać klientom. Spodobało mu się, kiedy Rob nazwał Emily "jego dziewczyną”. Może pomimo wszystko koleś nie był taki zły… Kurwa, nie. Był facetem i myślał o dostaniu się do spodni Emily. Ta myśl nie zniknie, ponieważ koleś się uspokoił. Wciąż zastanawiał się, co ma na swoim ciasnym tyłku, a to wkurzało Logana. – Emily nie ma strony internetowej, może przez fakt, że nie chce być zajęta. – Pieniądze przemawiają. Nie znam nikogo, kto mógłby odmówić. Odwołałeś kiedykolwiek koncert, jeśli pieniądze były dobre? Nie. Ale mógłby, jeśli byłaby taka potrzeba. – Lepiej wyjaśnij to z nią, nim to rozpowszechnisz. – Nie będzie się włóczyła do gospodarstw każdego kutasa, nie, kurwa, teraz. Jezu, był na krawędzi w każdej sekundzie, gdy znajdowała się poza zasięgiem jego wzroku. Cholera, musiał szybko się uspokoić albo będzie musiał jej powiedzieć, co się dzieje, a zrobi wszystko, aby tego uniknąć. Ponowne zobaczenie strachu w jej oczach… nie. Nigdy. Więcej. Deck powiedział, że byli blisko. On się tym zajmie. Rob odwrócił się do niego, unosząc brwi, oczy były wnikliwe. – Trudno jest pozostać w cieniu, gdy umawiasz się z wokalistą powracającego zespołu. – Tak, cóż, Eme jest silniejsza niż wygląda. Poradzi sobie ze wszystkim, co napotka na drodze. – I te słowa były prawdziwsze niż Rob kiedykolwiek się dowie. Eme miała ducha, większego niż wierzyła; ujrzał to tego dnia, w którym ją poznał. Cholera, przyszła do niego do opuszczonego magazynu, w którym zmiażdżył swojego przeciwnika. Miał ranę na skroni, krew spływała mu po twarzy i nie miał na sobie koszulki. Owinęła swoją małą, delikatną dłoń wokół jego bicepsa i przypomniał sobie jak zastanawiał się, dokąd poszła seksowna blondynka, która uczepiła się go, by ją

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 208  

pieprzył. Właśnie wygrał kupę pieniędzy, napędzała go adrenalina. Raul był tam tej nocy. To był pierwszy raz, gdy Logan widział go odkąd skończył szesnaście lat; więc był podkręcony i spieprzony. Emily miała na sobie krótkie spodenki, śliczny różowy top z błyskotkami na przedzie, a jej włosy były w nieładzie. Długie, brązowe pasma sięgały jej za ramiona i miały trudności z podjęciem decyzji, po której stronie ułożyć przedziałek. To tam się zakochał? Nie, nie był nawet blisko. Była nieśmiała i nie potrafiła spojrzeć mu w oczy; nie było w niej nic seksownego. Kurwa, pamiętał jak pomyślał, że przelecenie jej będzie nudne jak cholera. Powiedział jej, że nie pieprzy brunetek. Nie było to kłamstwo, nigdy tego nie robił. Właśnie miał odejść i nie poświęcić jej ani sekundy dłużej, gdy powiedziała: – Muszę nauczyć się walczyć. Roześmiał się, cholernie głośnio, a rzadko się śmiał. Wyglądała jak myszka, nie mogła mierzyć więcej niż ponad pięć stóp, miała mały nos, wątłą talię, słodkie biodra. Przypomniał sobie, że przez sekundę pomyślał, mimo jej potulności, że miło byłoby złapać te biodra, gdy posuwałby ją od tyłu. Myśl zniknęła, kiedy powiedziała mu, dlaczego chce nauczyć się walczyć. Poczuł się jak cholerny głupek. Następnie przyszedł Kite, i to było to. Dziewczyna została zapomniana. Ale nie ustępowała i wtedy wiedział, że jest w niej więcej niż się z początku wydawało. Gdy złapała go za rękę, owijając palce wokół jego bicepsa, spojrzał na jej małą dłoń na swojej skórze i poczuł przeszywające go dziwne ciepło. Powiedział, by odeszła, ale słowa nie kleiły się, ponieważ z jakiegoś powodu tego nie chciał. Wtedy zgonił to na adrenalinę, wciąż w nim rozbrzmiewającą. Patrzył, jak potrząsała głową, mówiąc mu, że nie posłucha. Włosy opadały jej na oczy i miał ochotę je odgarnąć. To było jak cios w splot słoneczny. Nie lubił czuć się jak pokonany frajer – w ogóle. Spojrzała w dół, przebierając nogami, a później napotkała jego wzrok. Wtedy powiedziała: – Po pracy zostałam zaatakowana przez faceta... Narosła w nim tak kurewsko duża wściekłość, że gotów był stanąć na ringu i wybić gówno z najbliższego rywala. Słowa wydobywające się z jej ust były jak kwas i mógł tylko wstrzymywać oddech, oczekując na odpowiedź, ponieważ jeśli ta laska została… Jezu, nawet nie potrafił tego wypowiedzieć, sama myśl sprawiała, że robiło

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 209  

mu się niedobrze. Wróciły wspomnienia krzyków, bitych dziewczyn, nadużywania i ojca. To uderzyło go mocniej niż zazwyczaj, bo widział go tamtej nocy. Ale kiedy zapytał, czy została wykorzystana a ona zaprzeczyła, było tak, jakby zalała go fala chłodnej ulgi. Dzięki, kurwa. Patrzył na jej delikatne palce na swoich napiętych muskułach. Wyobrażając sobie, że te ręce zaciskały się w pięści na... Nie, nie mógł. Później zachował się jak dupek, mówiąc jej, że nigdy nie będzie walczyła, bo tak naprawdę, wyobrażenie tej dziewczyny walczącej z kimś, wkurzało go. Czuł, że powinien zgarnąć ją w ramiona i wynieść z dala od wszelkiego zła na świecie. Więc co, kurwa, zrobił...? Zaprowadził ją w najgorsze bagno świata – do jego ojca. Zapakował w ozdobny papier i sprowadził do ojca. – Jezu. – Logan? – Dłoń Emily spoczęła na jego ramieniu, mała i delikatna, podobnie jak wtedy, gdy spotkał ją po raz pierwszy. Patrząc na nią teraz, nie wiedział, dlaczego nie zakochał się w niej w chwili, kiedy na nią spojrzał. Była idealna – sposób, w jaki jej rzęsy opadały nad częściowo przymkniętymi oczami, gdy rozmyślała, sposób, w jaki jej piersi wypełniały bluzkę, a uda, cholera, jej uda były zbite. Czuł ich każdy cal na tym cholernym motorze. Lecz to było coś więcej. Jego dziewczyna posiadała silną empatię do koni, a sposób, w jaki się wokół nich poruszała był seksowny jak diabli. Boże, nie potrafiła dostrzec jaka była piękna, co doprowadzało go do szaleństwa, ale gdy przebywała z końmi, niepewność, zagubienie czy nieufność znikały. Zdeterminowana jak cholera, a przy tym zmysłowa i... kobieca. Obecnie ta determinacja była grą przeciw niemu, ale mimo tego jeszcze bardziej ją za to szanował. Jezu, wciągnął ją w piekło i zranił. Nie dostrzegała swojej siły, ale on widział ją od samego początku. Boże, modlił się każdego pieprzonego dnia, aby Raul, Alfonzo czy Jacob jej nie złamali. Był z niej tak kurewsko dumny, gdy postawiła się jego kawałku‐gówna ojcu, pomimo że był to najgorszy ruch, jaki mogła wykonać, część niego pragnęła pochwycić ją w ramiona i zapłakać… Ponieważ nie dała się złamać. Emily nigdy się nie poddawała. Logan jęknął, kiedy otoczył ją ramionami i westchnął, gdy przyszła z własnej woli. Jezu, kochał tę kobietę. Przez ostatnie dwa lata nie myślał o niczym, prócz niej.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 210  

Nie wiedziała, co się stało po tym jak pozwolił jej odejść, nigdy jej nie powiedział; nie chciał skazić jej życia. Ale to ona dała mu siłę, żeby przetrwać piekło, w którym umieścił go Raul. A Deck... zawdzięczał mu życie. Przycisnął ją do siebie. – Wyglądałaś gorąco, Myszko. Tam, z tym ogierem... kupię ci więcej koni. – Mogę kupić własne konie, Logan. Uwielbiał, gdy nazywała go Loganem. Eme i jego matka były jedynymi, które zwracały się do niego w ten sposób. Teraz był tak nazywany przez dwie niezwykłe kobiety w jego życiu, które wygrały z jego ojcem. I Deck. Deck też, ryzykował swoim życiem. Wydostał go stamtąd. Był świadkiem, w jakiej był formie. Deck chciał, żeby powiedział Eme co się wydarzyło, ale nie mógł. Miała w życiu tyle własnych lęków; nie musiała znać i jego. Będzie chronił ją przez wieczność, jeżeli będzie w stanie. – Wiem, że możesz, to nie to samo. Pogłaskał ją po policzku, a ona pochyliła się do jego dotyku, zamykając oczy, gdy westchnęła. – Uratuj konie. – Hm? – Chcesz kupić konie? Weź te, które potrzebują pomocy. To była jego Emily. – Cokolwiek zechcesz. – Pocałował ją w czoło. – Trofeum, Emily. Jesteś trofeum.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 211  

Rozdział dwudziesty czwarty Kiedy zatrzymał się przy domu, Crisis i Kite siedzieli na ganku, pijąc piwo, a Ream stał oparty o poręcz. Zdjęłam kask i przekazałam Loganowi, który odłożył go na kierownicę obok swojego. Szybko przebiegłam palcami przez włosy, unikając jego wzroku. – Ja, ach... do zobaczenia później. Lepiej sprawdzę konie. Odwróciłam się, serce podskoczyło mi do gardła, a znajomy ból zapulsował. Przebywanie z Loganem było... było jak słońce przebijające się przez mgłę mojego umysłu. A w jego blasku stał Logan, opiekuńczy i silny, gotów zrobić wszystko, aby nas naprawić. Czy mogłam mu zaufać? Wierzyłam mu, dlaczego więc się wahałam? Logan złapał mnie za rękę i przyciągnął z powrotem. – Żadnego więcej uciekania. – Kciukiem od niechcenia głaskał tył mojej ręki, czułam się z tym dobrze. Naprawdę dobrze. – Nie uciekam. – Uciekasz. – Szarpnął i zostałam przyciśnięta do jego piersi, odetchnęłam, a on spojrzał na mnie tymi seksownymi, zatrzymującymi serce oczami. – Dlaczego, dziecinko? – Ścisnął moje dłonie i poczułam, jak zalewa mnie znajome ciepło jego opiekuńczości. Wiedział, kiedy potrzebowałam miękkich, dodających otuchy słów, a kiedy szorstkich, surowych rozkazów. Lubił kontrolę; rozumiałam to, postępował dobrze. Chciałam ucieczki, którą mi zapewniał, aby nie musieć myśleć i czuć. Boże, znał mnie lepiej niż ja sama. W Meksyku nie było żadnego zaufania; obecnie nasz związek potrzebował go bardziej niż czegokolwiek innego. – Logan. Zaufanie między nami jest nadal… Przerwał mi, pochylając się i całując w usta. Mocno i słodko. Gdy się odsuwał, skóra naszych ust delikatnie się złączyła, jak po dotknięciu językiem suchej kostki

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 212  

lodu. – Zaufanie się zdobywa. Nasze musimy tylko odbudować, a to wymaga czasu. Ale kochanie, zrobimy to razem. I po raz pierwszy oddałam mu się całkowicie. Pozwoliłam odejść bzdurom z mojej głowy oraz temu, co się wydarzyło i przyjęłam to, co mi dawał – jego. I Boże, czułam jak słoń, który siedział na mojej klatce piersiowej w końcu wstał i odszedł. Rozmowy ucichły, trzy pary oczu wylądowały na mnie i Loganie, gdy szliśmy na ganek. – Słodka, wyglądasz dobrze na motorze. – Crisis mrugnął. – Myślę, że muszę kupić sobie jeden. – Jego nieznaczne tatuaże były seksem na kółkach, w dodatku z tym głosem i wyglądem. – Cipka przyciśnięta do… Logan nagle przerwał. – Kiteꞌa znasz. – Kiwnęłam na niego, a on uśmiechnął się. Z tymi kośćmi policzkowymi i zielonymi lśniącymi oczami musiał łamać serca w każdym barze, do jakiego się udali. – Emily. Dobrze cię znowu widzieć. Jego ramiona zostały całkowicie pokryte atramentem, po lewej stronie szyi znajdował się jastrząb albo orzeł w locie. Miał ogoloną głowę i kilka kolczyków, w tym jeden w lewej brwi. Wyglądał groźnie, ale był słodki, kiedy chronił mnie przed Mattem, gdy tamtej nocy zakradłam się, by obejrzeć podziemną walkę Logana. – Hej, Kite. – Reama też znasz. – Tak. Widzieliśmy się przez chwilę u Georgie i ostatniej nocy. – Seksowny, gorący potwór Kat, nie uśmiechał się, ale ociekał seksapilem. – Zaraz wracam. – Logan wszedł do środka, drzwi zatrzasnęły się za nim. Drewniana ławka zatrzeszczała, gdy na niej usiadłam. – Nie widziałem Sculpta tak zrelaksowanego od miesięcy. – Kite mrugnął do mnie. – Był pieprzonym dupkiem – powiedział Crisis. – Ty byłeś dupkiem. Z gównem, w które wpadłeś z chłopakiem tej laski. Bez łaski – powiedział Ream. – Wiesz, że możesz opuścić zespół kiedykolwiek chcesz. Whoa. Nie byłam pewna, co się dzieje, ale Ream wpatrywał się w Crisisa, a on się uśmiechał.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 213  

Skrzypiąc, otworzyły się drzwi, przyszedł Logan z dwoma zimnymi piwami. Podał mi jedno i usiadł obok, jego udo przy moim. Położył rękę na oparciu huśtawki, jego palce skręcały moje włosy, gdy się nimi bawił. – Sculpt mówi, że jesteś dobra w rozmawianiu z końmi – powiedział Kite. – Nie całkiem nazwałabym to rozmową. Ale mogę się z nimi porozumiewać – poprzez język ich ciała, można tak powiedzieć. – Znasz jeszcze jakiś język ciała, Emily? Ten koń mógłby się porozumiewać normalnie. – Crisis spojrzał w dół, i zarówno Ream jak i Kite wypluli piwo. Ream otarł wargi wierzchem dłoni. – Nie zwracaj na niego uwagi, Emily. Jest po prostu wkurzony, że jego mały kucyk nie zaliczy tej nocy. Logan zesztywniał. – Jezu, chłopaki. Dość. – Ream, jaki, kurwa, masz problem? Nadszedł ten czas w miesiącu? – Crisis gwałtownie odstawił piwo na stolik obok. – Jesteś wkurzony, ponieważ Kat zaprosiła mnie, a nie ciebie na jutrzejszą przejażdżkę? Pewnie zastanawiasz się, o jaki rodzaj przejażdżki chodzi. Ream zacisnął pięści, a Crisis się uśmiechnął, jakby chciał walczyć. Logan pochylił się do mnie, ramieniem przyciągając bliżej, gdy wyszeptał: – Skarbie. Cholera, przepraszam. Crisis wziął długi łyk piwa. – Logan był zadumany i cichy, Emily. Przysięgam, odzywał się tylko na scenie. Nie wiem, dlaczego, do cholery, powrót tutaj zajął mu dziesięć miesięcy. Jezu, gdybym pieprzył kogoś tak gorącego, migiem wracałbym do Toronto. – Jezu, Crisis. Wyluzuj. – Logan spojrzał na niego i pokręcił głową. – Miałeś na myśli dwa lata – poprawiła Eme. Crisis uniósł brwi i skierował piwo w Logana. – Kombinuj, kolego. – Logan? Odgarnął moje włosy, potem pogłaskał bok twarzy. – Zajęło trochę czasu, by wrócić. Potrzebowałem chwili w spokoju po tym gównie. – O tym mówił Deck? Zatrzymał się i pomyślałam, że mi nie powie, ale odparł: – Tak. Nie naciskałam. Nie czas i miejsce, aby o tym mówić, ale byłam zadowolona, że tym razem mnie nie odciął.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 214  

– Słodka Matko Boska, spójrzcie na nią. – Crisis wstał z oczami przyklejonymi do Kat, która szła w stronę domu. Miała na sobie obcisłe, wytarte, obcięte dżinsy, dopasowany turkusowy top oraz parę skórzanych butów. – Musze się dobrać do jej spodni. Ream zauważył, na co Crisis patrzył i dostrzegłam natychmiastowe napięcie, mknące ze szczęki aż do stóp. Zmrużył oczy i obniżył brwi. Jego dłonie zacisnęły się na poręczy, a jeśli drewno się pod nimi nie złamało, zrobiło to z powodu napięcia. Kat weszła po schodach. – Kurwa, kochanie. Wyglądasz dobrze. Ten słodki tyłek może dosiąść siodła w każdej chwili – powiedział Crisis. Kat zaśmiała się, ale nie sprzeciwiła, zbliżyła się do Crisisa i wysiorbała jego piwo, duszkiem wypijając połowę, nim odstawiła je z powrotem na stół. To stawało się jej zwyczajem. Powolne, długie oblizywanie warg sprawiło, że Crisis zajęczał. – Jezu, Kat. Włóż jakieś pierdolone ubrania. – Głos Reama był gorzki i okrutny. – Zamierzasz pieprzyć każdego członka zespołu jak jakaś fanka? Wow. Ream wpadł w furię. W furię walczącego byka. Widziałam pulsowanie jego skroni, mocno zaciśnięte usta. Kat nie drgnęła i muszę powiedzieć, że byłam z niej dumna. Uśmiechnęła się i objęła Crisisa, który od razu odwzajemnił się, umieszczając rękę w jej tylnej kieszeni i ściskając tyłek. – Jedynie czterech z was. Nie tak jak ty... ty pieprzyłeś setki groupies, które całowały twoje cholerne stopy jakby były lodami. – Och, nie całowały moich stóp, KitKat. Lody są nieco wyżej – odpalił Ream. – Tak, zimne i zawsze miękkie. Znieważenie męskiego penisa było najszybszą drogą, żeby cię znienawidził i wyglądało na to, że właśnie do tego dążyła. Crisis i Kite odrzucili głowy w tył w ataku śmiechu. – Tylko wtedy, gdy ty jesteś w pobliżu – powiedział Ream. Kat podeszła do niego, jej chłodne spojrzenie złamało się. Crisis złapał ją w pasie, kiedy kopała i krzyczała, by ją puścił. Wyszeptał jej coś do ucha i usiadła, ale Ream zbliżył się do niej i Crisisa, gotów na rozlew krwi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 215  

– Nie dzisiaj, Ream. Odpuść to kurestwo. – Kite walnął go w plecy, chwytając jego ramię, zatrzymując go. – Przysięgam, KitKat, zamierzam… – …pójść na spacer – nagle rozgrzmiał Logan. – Będziesz tego żałował, człowieku, odpuść. – Kite sprowadził go z ganku, i widziałam, jak Ream wali pięścią w słup na dole schodów. – Co z nimi? – szepnęłam do Logana. – Nie wiem. Ale cokolwiek to jest, muszą to rozwiązać, zanim się pozabijają. Obserwując Reama, spacerującego po podwórku z Kiteꞌm, wiedziałam, że o cokolwiek się wykłócali, było duże. Próbowałam przypomnieć sobie jakieś dziwne zachowania Kat, gdy wróciłam z Meksyku, ale byłam tak pochłonięta sobą po tym, co się wydarzyło, że mogłam to przegapić. – Więc, grill. Steki i hamburgery? – Crisis pozwolił Kat odejść, lecz jego ręka nadal znajdowała się w jej tylnej kieszeni. Kat odpłynęła, jej oczy koncentrowały się na jednej rzeczy – Reamie. – Lubisz steki? – zapytał Logan. – Cóż, naprawdę nie jestem głodna… – Jesz, a następnie jesteś w moim łóżku – powiedział cicho Logan. Mój oddech przyspieszył. – Logan, ja… Utrzymał niski głos, więc inni nie słyszeli. – Eme, wcześniej sypialiśmy razem. Jakby piłka lekarska utknęła mi w gardle. Spróbowałam ponownie. – To było inne. – Chcesz ze mną spać? – Co? – Odpowiedz mi, Eme. – To nie jest fair. – Chcę prawdy. Chcesz? – Cóż, tak naprawdę nie mam… – Eme. Boże. – Tak. Ale Logan, potrzebuję trochę czasu, aby to przetrawić. To zbyt szybko i…

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 216  

Postawił mnie na nogi i wciągnął do domu, w dół korytarza, i otworzył drzwi gabinetu. Zatrzasną je za sobą. – Miałaś czas. Cofałam się aż znalazłam się przy biurku, rękoma chwytając krawędź. – Ale przede wszystkim, kłamiesz. – Zbliżył się. Znałam to spojrzenie; nieugięte. Zdeterminowane. Nie bałam się. Ani przez sekundę. Wzięłam kilka głębokich oddechów. – Widzę to. – Jego głos był chropowaty i niski. Co widział? Uniosłam głowę i zacisnęłam szczękę. – Pragniesz mnie. – Zatrzymał się parę kroków dalej. – Przestań zaprzeczać. Wiem, kim jesteś. Wiem, czego potrzebujesz, czego potrzebuje twoje ciało. Nie było ani jednego razu, gdy nie byłaś podniecona, kiedy byliśmy razem. Ani razu. – Jesteś w błędzie. Publiczny seks nie był moją rzeczą. Zrobił ostatnie kroki w moją stronę. Nie mogłam tego kontrolować. Pokryła mnie wyzwolona potrzeba. Musiał widzieć jak waham się na krawędzi, hak, który powstrzymywał mnie przed zaufaniem mu, powoli wyrywał się z mojej skóry. – Pozwól mi cię kochać. A potem zrobiłam to, czego pragnęłam od dnia, w którym wrócił do mojego życia. Wpadłam w jego ramiona; pochwycił mnie w ciepły, opiekuńczy uścisk. – Kochałam cię, Logan. Nie obchodziło cię, co mi robili i to było katastrofalne. Teraz wiem dlaczego, i że musiałeś, ale czasami... nie chcę znów czuć się bezradna. Logan głaskał moje włosy, kiedy drugą rękę złączył z moją i pokrzepiająco ścisnął. – Cokolwiek dzieje się między nami to dlatego, że oboje tego chcemy. Nikt… nikt nigdy nie sprawi, że ponownie poczujesz się bezradna. Skarbie, kocham cię. Nigdy nie przestałem i niezależnie od tego jak okropnie się czujesz, nie jesteś sama. Nigdy nie będziesz bezradna. Jesteś zbyt silna. – Palcami pogłaskał bok mojej twarzy. – Wiesz, jaka była pierwsza rzecz, której nauczyła mnie mama w tamtym miejscu? Wyłączać uczucia. To zrobiło ze mnie dobrego zawodnika. Nigdy nie tracę kontroli. – Westchnął. – Ukrywałem uczucia przez długi czas. Jestem w tym dobry. – Kiedy wróciłem tu po ciebie, musiałaś zobaczyć kim jestem, i tak, kilka razy straciłem opanowanie, jak z twoim partnerem tanecznym w barze. Ale, Myszko,

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 217  

pozwoliłem ci zobaczyć całego siebie, żebyś mogła ponownie nauczyć się mi ufać. Musisz mi ponownie zaufać. Wiedziałam, że cokolwiek Logan mówił lub robił, zawsze aby mnie chronić. Wspomagał się autorytetem i lubił kontrolę, ale ufałam mu. Seksualnie, pragnęłam tej ucieczki, którą mi zapewniał. To uwalniało mnie od podejmowania decyzji i, jak mawiał Logan, budowania Lego. Pociągnęłam nosem, spadło kilka łez. – Przykro mi. Z powodu tego, co ty i twoja matka przeszliście. Scałował moje łzy. – Dziecinko. Nic więcej nie powiedział, trzymał mnie blisko. Czułam się dobrze w jego ramionach. Zrobił dla mnie wszystko. Ta emocjonalna klatka, w której się zamknął, by ukryć swoje uczucia przed ojcem była po to, aby mnie chronić. On też cierpiał. Oboje cierpieliśmy. A może moje ciało przez cały czas wiedziało, że Logan, którego nienawidziłam był również tym, którego kochałam. Może wiedziało, że mężczyzna, którego się bałam nie był prawdziwym Loganem. – Wszystko dobrze, Eme? Kiwnęłam głową w jego pierś, czułam przesuwające się mięśnie przy policzku. – Od teraz śpisz ze mną. Moje palce zacisnęły się na jego koszuli. Potem potaknęłam. – Potrzebujesz czegoś, mówisz mi. Zwalczymy to gówno razem. Rozległo się pukanie do drzwi i Crisis krzyknął: – Hej, ludzie, skończyliście się obmacywać? Kurewsko tutaj głoduję. – Emily? – Okej – wyszeptałam jedno słowo, a wraz z nim każdy zbudowany w głowie mur, rozpadł się na ziemię u stóp Logana. Pozwalałam mu wrócić. Pieścił bok mojej twarzy, pochyliłam się do niego, wzdychając. – Zrób z Kat sałatkę. My zajmiemy się stekami i ziemniakami na grillu. W porządku? Potaknęłam. Wziął mnie za rękę i wyprowadził z gabinetu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 218  

Kiedy chłopcy krzyknęli, że steki były gotowe, Kat i ja wyniosłyśmy sałatki i wino na taras, który wychodził na basen. Nie zabrakło opowieści wspólnych historii z barów, w których występowali, a potem podniecenia z powodu dołączenia nowego menedżera, Daryl. – Jak długo tu zostajecie? – zapytałam, nie znając planów Logana. – Jeszcze nie wiemy, cukiereczku – odpowiedział Crisis. – Ale podoba mi się pobyt tutaj, jeśli oznacza to, że mogę sprawdzać dwie gorące laski każdego ranka. – Crisis mrugnął do mnie, ale gdy spojrzał na Logana, wycofał się. – Z odległości. Mili. Może dziesięciu. Kurwa, przepraszam, słodka, ale nie mam zamiaru podziwiać cię w ogóle. Będę podziwiał tylko Kat. Kite zachichotał. – Możesz podziwiać wszystkie laski, jakie chcesz na imprezie. – Kurwa tak. Całe mnóstwo słodkich dup. – Crisis poruszył brwiami. – Ten koń potrzebuje jakiś podskoków. – Jesteś świnią – powiedziała Kat, śmiejąc się. Crisis schylił się i owinął ją ramieniem, przyciągając do siebie. – Jak wysoko potrafisz podskakiwać, cukiereczku? – Nie podskakuje. KitKat po prostu to przeczekuje. – Ream zasunął krzesło, podniósł talerz i wszedł do środka. Rozległ się głośny huk, a potem coś się rozbiło. Następnie trzasnęły drzwi frontowe. – Cholera, Kat. Powiesz nam kiedyś, co, kurwa, zaszło między wami? – Kite usiadł i wyciągnął nogi, krzyżując je w kostkach. – Nie. – Odsunęła krzesło i skrzyżowała nogi. – I to nie ma znaczenia, nigdy więcej go nie dotknę. Crisis wymamrotał coś pod nosem i Kat klepnęła go w ramię. Potarł je i udał, że się dąsa. Logan wstał, pociągając mnie za sobą. Pochylił się i szepnął: – Pomożesz mi z naczyniami? – Tak, pewnie. – Może i nie było mnie w życiu Logana przez dwa lata, lecz dokładnie wiedziałam, co robił. Był przez cały czas sam. Po trzech wycieczkach z naczyniami do kuchni, zaczęłam płukać talerze, gdy Logan stanął za mną i odgarnął włosy na bok najlżejszym dotykiem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 219  

– Eme. Czemu to robisz? Mamy zmywarkę. – Zakręcił kran, ujął moje ręce i przyciągnął twarzą do siebie. Potem chwycił mnie za biodra i uniósł na ladę. – Logan. Owinął rękę wokół mojej talii, drugą położył na karku. – Kurwa, uwielbiam, gdy wymawiasz moje imię. Znowu muszę cię posmakować, kochanie. – Przyciągnął mnie do siebie. Ciepło jego ust uderzyło w miejsce tuż poniżej ucha, wywołując gęsią skórkę. Wyciskał lekkie pocałunki, drażniąc językiem, degustując. – Lubię, jak drżysz w moich ramionach. Tak, jakby twoje ciało nie mogło się doczekać, by być z moim. – Jego ramię wokół mojej talii zacisnęło się. – To wiadome. Przez cały ten czas, wiadomo było, że należysz do mnie. Zamknęłam oczy, odchylając głowę do tyłu. O Boże. To, co mi robił... – Eme. Nie wiem dlaczego, i przysięgam, nie byłam w tym osamotniona, lecz kiedy facet odgarnia twoje włosy za ucho to... cóż, to najbardziej erotyczny, ponętny oraz rozpuszczający majtki ruch, a Logan robił to wszystko przez cały czas, więc topiłam się… bardzo często. Fala ciepła przelała się przeze mnie, pozwoliłam jej. Napotkałam jego oczy i wybuchowe pragnienie uderzyło we mnie – mocno. Głowa Logana była przechylona, oczy płonęły z głodu, usta były lekko rozchylone. Nie byłam roztopiona; kipiałam. Znów wyszeptał moje imię, a następnie pochłonął moje wargi; byłam jego. Nie żebym kiedykolwiek była kogoś innego. Nie, zawsze jego. Przycisnął się do mnie, twardy i ciepły, bezlitosny, kiedy jego usta brały moje w powolnym, potrzebującym poszukiwaniu tego, czego oboje pragnęliśmy. Moje ręce zawinęły się wokół jego szyi, palce zaplątały we włosy, chwytając, trzymając, nigdy nie pozwalając odejść, gdy szarpnęłam i przechyliłam jego głowę tak, by móc dostać się głębiej. Jego jęk zawibrował przy moich ustach i moje ciało zadrżało. Jego dłonie chwyciły mój tyłek. – Nogi, Eme. Owinęłam je wokół jego talii i złączyłam kostki. Nigdy nie chcąc puścić. Jego. Logana.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 220  

Wyciskał pocałunki w dół mojej szyi, odrzuciłam głowę do tyłu, zamknęłam oczy i westchnęłam, kiedy jego język śmigał po rozgrzanej skórze. Wilgoć między udami przemoczyła majtki, a intensywność wzrosła. – Logan – mruknęłam. Jęknął przy moim gardle, jego ręka znalazła się między nami, okrążając mój sutek, następnie lekko wykręcając. Sapnęłam. – Chryste, tęskniłem za tobą. – Dalej okrążał sutek, a później wykręcał. – Nie marnujmy więcej czasu. – Drugą ręką utrzymywał mnie w miejscu, chwytając tył głowy, gdy napotkał moje oczy. Zacisnęłam uda, wiedziałam, że to poczuł, gdy jego ręka zacisnęła się na moich włosach. Wyobrażałam go sobie na górze, moje uda wokół jego, kiedy wsuwa się we mnie, wypełnia, pchając mocno, potem wolniej. Następnie wyobraziłam sobie Logana patrzącego na mnie przed orgazmem, zanim odpuszczę i dołączę do niego. – Pieprzona cholera, Sculpt. – Kite wszedł do kuchni i wyrzucił puszkę. Próbowałam zabrać nogi, ale Logan nie pozwolił, kiedy chwycił mnie za udo. Pochylił się do mnie i szepnął: – Zostań. Nie ruszaj się, aż ci powiem. Kite otworzył lodówkę i złapał kolejne piwo. – Lepiej wyjdźcie stąd. Wrócił Ream i wygląda na bardziej w nastroju do bójki niż uspokojonego. – Cholera – powiedział Logan. – Crisis? – Drażni go. – Kite otworzył piwo i rozbrzmiał syk. – Kurwa. – Logan puścił moje nogi, położył ręce na moich biodrach i pomógł zejść. – Muszę się tym zająć, Myszko. – Dobra, skończę tutaj. Logan złapał mnie za rękę. – Nie. Nie będziesz sprzątała. Zrobię to jutro. Wyszliśmy na zewnątrz, na basen, Kite podążał za nami. Crisis, Kat i Ream byli tam, było gorąco. Szara kostka brukowa świeciła pod światłami otaczającymi basen. Woda błyszczała, a światło księżyca odbijało się od gładkiej powierzchni. – Nie mieszaj się, kurwa, Ream – krzyknął Crisis. – Jaki masz problem? – Ty jesteś moim problemem, dupku. Zabieraj od niej łapy. – Wzrok Reama wystrzelił do Kat. – Jego też wypieprzysz? Zamierzasz rżnąć każdego pierdolonego faceta, jaki na ciebie spojrzy? Kiedykolwiek pomyślałaś o zapłacie? Byłabyś bogata.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 221  

Kat zbladła i podejrzewałam, że gdyby Crisis nie miał ręki owiniętej wokół jej talii, już by upadła. Jej ekspresja doznała uszczerbku, oczy otworzyły się szeroko z przerażenia, usta ze zdumienia. – Oferujesz mi rekompensatę za świadczone usługi? – Kurwa – mruknął Logan. – Zostań tutaj. – Zaczął iść w ich kierunku. Ream znalazł się przy twarzy Crisisa, bełkocząc. – Pieprzysz Crisisa, Kat? Tę męską dziwkę? To się nie stanie. Nie ma, kurwa, cholernej mowy. – Ream, musisz go puścić – powiedział zbliżający się Kite. – Ream. – Głos Logana był ostrzegawczy, dobrze go rozpoznawałam. – Nie posiadasz mnie, Ream. Zapamiętaj. Myślisz, że jestem kawałkiem gówna, więc nie ma znaczenia, co o mnie sądzisz. – Byłam wystarczająco blisko, by zobaczyć łzy Kat, balansuje na obrzeżach oczu. Twarz Reama opadła, dwukrotnie przesunął dłonią po ogolonej głowie. – Skąd wzięłaś to gówno? Nigdy tego nie powiedziałem. Nigdy, kurwa. – Patrzysz na mnie jak na śmiecia. Równie dobrze mogę odegrać tę rolę. Ciało Logana było napięte, gotowe. Podobnie wyglądał przed walką – w pełni opanowany i spokojny, ale zabójczy. Uniósł na Kiteꞌa podbródek, następnie ustał za Crisisem i Kat. – Jezu Chryste, nie myślę tak. Ale trzymaj się tego, a zmienię zdanie. Cholera, Kat, dlaczego to robisz? Faceci. Jezu. Kat zsunęła się z Crisisa i cofnęła. – Nie chciałeś nawet ze mną rozmawiać. Ream przesunął dłonią po włosach i zatoczył się, kiedy stracił równowagę. – KitKat... Nie mogłem... Nie mogłem zmierzyć się… Kat wybuchła. – Nie mogłeś się z tym zmierzyć? Mówisz poważnie? Ja się z tym, kurwa, mierzę! Wiedziałam. Kurewsko wiedziałam, że to się stanie. Nigdy o tym nikomu nie powiedziałam z tego cholernego powodu. – Szła w jego kierunku, ręce zacisnęła w pięści. – Nadal się z tym mierzę, Ream. Ja. – Kat pchnęła jego klatkę piersiową i cofnął się o krok. – Nie masz prawa mówić mi, z kim mogę być. Żadnego. – Ponownie uderzyła go obiema dłońmi. – Cholera – zaklął Logan, Ream stracił równowagę i cofnął się kilka kroków, a następnie wpadł do basenu. Crisis ryknął śmiechem.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 222  

Minęło kilka sekund, zanim się wynurzył. Crisis wciąż się śmiał, podczas gdy Kat marszczyła brwi, jej wzrok był skoncentrowany na Reamie, który dopłynął do brzegu i wyszedł na powierzchnię . Jego dżinsy i koszulka przylgnęły do ciała jak druga skóra, a kiedy spojrzałam na Kat, wpatrywała się w Reama jakby... była w nim zakochana. Oczarowany Crisis trzymał się za brzuch ze śmiechu. Ale to spojrzenie w oczach Reama sprawiło, że zaniepokoiłam się o Kat. Logan miewał to spojrzenie, ten błysk w oczach, który wiem, że oznaczał figlarność. Ream pokręcił głową, a krople wody rozproszyły się jak z psa otrząsającego się po kąpieli. Wyglądał nonszalancko, normalnie, i to było niebezpieczne. – Kat… – Spóźniłam się. W momencie, kiedy wypowiedziałam jej imię, Ream sięgnął po nią. Jego głowa była spuszczona, gdy owijał ręce wokół jej talii i zarzucał na ramię. Ona krzyczała, kopała i walczyła. – Ream! Puść… – Skoczył. Krzyk Kat urwał się, gdy zniknęła pod wodą. Logan spojrzał na Kiteꞌa. – Musimy wejść w to gówno. Kite uderzył Crisisa w ramię. – Nie jesteś, kurwa, pomocny, dupku. – Ja? On musi się, kurwa, obudzić. Pomagam. – Crisis uniósł ręce, zgrywając niewinność, choć jego wargi drgały. Co za cholerny szkodnik. Przygryzłam wargę. Logan zadrwił. Ream i Kat wynurzyli się z wody, on trzymał ramię zaczepione wokół jej talii, pomagając wydostać się na brzeg basenu. Logan napotkał moje oczy i rozpoznałam tę iskrę, wiedziałam o tym, czułam to, przypomniałam sobie. Pamiętam, kiedy zakochałam się w Loganie. Zbliżał się, wolnym, zwyczajnym krokiem. Cofałam się, jedna noga za drugą. Jego oczy zsunęły się w dół, po czym wróciły. Następnie, Boże, ten uśmiech. – Logan. – Wyciągnęłam rękę, w dalszym ciągu się cofając. Uniósł brwi, by dopasować się do uśmiechu. – Logan, nie. – Tak, Emily. Odwróciłam się i pobiegłam, ale był przy mnie w dwóch krokach, owinął rękę wokół mojej talii i zaniósł mnie kopiącą i krzyczącą na krawędź basenu. – Logan! Logan, nie waż się. – Waliłam pięściami w jego plecy. – Nie. Proszę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 223  

– Zostajesz w moim łóżku? – Nie, nie. To znaczy tak. – Nie rozumiem twojej odpowiedzi. Może trochę zimnej wody pomoże. – Nieee. Skoczył wysoko w powietrze. Krzyknęłam. Poczułam zimną wodę pochłaniającą ciało, potem głowę, gdy zanurzyliśmy się. Dłonie Logana były na mnie, trzymając mnie przy nim. Kiedy dotknęliśmy dna, przykucnął i odepchnął się. W momencie, kiedy mogłam zaczerpnąć powietrza, spróbowałam odsunąć jego ręce, bym mogła dopłynąć do brzegu basenu. Logan śmiał się tak mocno, że nie mógł mnie utrzymać, odsunęłam się i uderzyłam go w brzuch. – Drań – krzyknęłam. Usilnie próbowałam powstrzymać śmiech i udawać złą, ale gdy złapał mnie przy brzegu i przyciągnął do siebie, poczułam jego usta na moim karku, następnie ręce pod koszulką, jego skórę przy mojej. Pogłaskał mój brzuch, potem w górę, w poprzek żeber i... – Woda ci to rozjaśniła? – Przygryzł płatek mojego ucha. – Nie proszę o seks. Ale będziesz w moim łóżku. Oparcie się Loganowi było jak zatrzymanie pociągu towarowego rękoma. – W porządku. Widziałam jak Ream sięgnął po Kat, gdy wychodził z basenu, łapiąc jej rękę. Ustała, odwróciła głowę i wszystko co zobaczyłam to niewątpliwa, surowa wrogość. Ream powiedział cicho: – Dlaczego, Kat? Kat nic nie odpowiedziała, odsunęła się i wróciła do domu. Następnie Crisis i Kite pospieszyli do wody.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 224  

Rozdział dwudziesty piąty Mimo zimnej wody w basenie, płonęłam. Nie było wątpliwości, że mój pociąg do niego wpadł na kolejny poziom. To nie była zwykła miłość; była przytłaczająca, wyniszczająca, nie mogłam jej nawet zacząć rozszyfrowywać. Chwytająca duszę. Kurwa, całkowicie pochłaniała umysł; bez niego nie istniała żadna myśl. Logan pokazał mi swoją łazienkę na trzecim piętrze. Odkąd przeniosłyśmy się na farmę, Kat i ja zamieszkiwałyśmy parter. To było dziwne, widzieć drugie piętro zajęte przez zespół i trzecie przez Logana. Pokoje były niewykorzystywane, dopóki nie wrócił zespół, za wyjątkiem jednego na drugim piętrze od strony południowej. Kat używała go jako gabinetu malarskiego; teraz został zajęty przez Crisisa. W środku były wszystkie moje kosmetyki; najwyraźniej Logan przeniósł je z łazienki na parterze. Ujął moje ręce, przytrzymał przy bokach, a potem pochylił się i pocałował mnie. – Kiedy...? – Napisałem do Kiteꞌa, kiedy pracowałaś z ogierem. – Pogłaskał mój policzek, po czym kiwnął głową w prawo. – Włóż do łóżka koszulę, kochanie. – Co? Podniósł białą, tradycyjną, męską koszulę. Zaczęłam się sprzeciwiać i mówić, że miałam własną piżamę, gdy się skrzywił. – Twój widok w mojej koszuli jest słodki. A dziś wieczorem chcę słodkości. Cholera. Stop. Dlaczego musiał to powiedzieć? To znaczy, jaka dziewczyna nie chciałaby usłyszeć, że facet chciał ją w swojej koszuli? Że chciał słodkości, i że ona była słodka w jego koszuli?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 225  

Moje usta otworzyły się, potem zamknęły, gdy poszedł odkręcić kran. Woda trysnęła. Uregulował temperaturę. Wyprostował się. – Potrzebujesz pomocy ze zdjęciem mokrych ubrań? Przewróciłam oczami, patrząc w górę. – Wyjdź. Logan uśmiechnął się, unosząc ręce. – Próbowałem pomóc. Uwolniłam zaciśnięte wargi i uśmiechnęłam się. Nie mogłam się powstrzymać widząc śmiejącego się Logana, jego uśmiech był zaraźliwy. – Wyjdź. Teraz. Obserwując go swobodnie wychodzącego z łazienki, podziwiałam jego tyłek w mokrych dżinsach, prążkowane mięśnie pleców, prześwitujące pod białą koszulką, przylegającą do ciała jak druga skóra. Schyliłam się i sprawdziłam temperaturę wody – idealna. Zrzuciłam ubrania, powiesiłam na wieszaku, a następnie weszłam pod ciepły natrysk. Myłam się tak szybko jak tylko mogłam, żeby uniknąć wyobrażenia Logana, dotykającego mnie, gdy przebiegałam po ciele dłońmi. Fantazjowałam, że moje ręce były jego, na każdym calu mojej skóry. Wszystko, co zrobił, zrobił by mnie uratować. By nas uratować. Dopuściłam go, a on mnie. Będę spała obok niego i czułam się roztrzepana, i trochę nerwowa, ale to były dobre nerwy. Zamknęłam oczy, ręce opierając o ścianę, woda uderzała w ciało jak podczas mojej niewoli dwa lata temu. Jego ręce były na moich biodrach, palce wbijały się w skórę, gdy pieprzył mnie od tyłu tego dnia pod prysznicem. Wargi zaciśnięte były na zgięciu mojej szyi, kiedy zwolnił, wsuwając się i wysuwając. Jęknęłam, a następnie błagałam, żeby pchał mocniej, szybciej, gdy wysunął się, owijając ręce wokół moich włosów i szarpnął moją głowę do tyłu, żeby wziąć moje usta w brutalnym, głębokim pocałunku, który sprawił, że ciało krzyczało o więcej. Miał rację. Był we mnie wyryty i żadna ilość czasu, sprzątania albo biegania nie pozbędzie się go. Musiałam to zaakceptować. Zaakceptowałam. Oparłam się o płytki, gdy wspomnienia zalewały mnie coraz bardziej. Nie usłyszałam otwieranych drzwi ani zrzucanych na podłogę ubrań, wciąż zagubiona w uścisku pożądania. Położył ręce na moich policzkach, otworzyłam oczy. Nasze spojrzenia się spotkały.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 226  

Złączyły. Pragnienie krążyło, wiążąc nas razem. Logan odchylił głowę, woda uderzyła w niego, gdy pochylił się bardziej. Zamknęłam oczy i wdychałam go. Był częścią mnie. Logan nigdy mnie nie opuścił. I wiedziałam, że nawet jeśli zaprzeczałam temu, nigdy się go nie pozbyłam. Miłość nie działa w ten sposób. – Nie dotykaj się beze mnie. Jęknęłam, nim zderzył się ze mną wargami. Potrzeba była tak intensywna, że każda część ciała bolała. Nie było w tym pocałunku nic słodkiego. Był ostry, nieustępliwy i skradł mi oddech. Moje ręce były na nim, chwytając, pieszcząc, ciągnąc go za włosy w jednej minucie, po czym gładząc jego plecy w następnej. – Emily – mruknął, gdy jego usta rozpaliły moją skórę i przygryzły krzywiznę szyi, po czym zassały ramię. Jego ręce przebiegły wzdłuż moich boków, aż do ud, a potem z powrotem. Odrzuciłam głowę do tyłu, jego szorstkie dłonie pieściły mokrą skórę. Potrzebowałam mocniej. Chciałam więcej. Zatrzymał się. – Nadal bierzesz pigułki? – Tak. – Dzięki, kurwa. Jego ręce pozostawiły mnie suchą, chociaż woda nadal nas ochlapywała. Moje oczy otworzyły się. – Logan? – Odetchnęłam ciężko i sięgnęłam po niego, nie będąc w stanie się powstrzymać. Potrzebowałam go, walić rozsądek. Nie wiedziałam, jak być przy nim rozsądną. Wykopał rozsadek z wszechświata. – Nie ruszaj się. Sapnęłam. To był ten głos. Ten głęboki, donośny głos, którego używał, kiedy zmuszał mnie, bym nazywała go Mistrzem. Moje ciało szarpnęło z żądzy i przestałam oddychać, gdy wpatrywałam się w niego obserwującego mnie. Ten mężczyzna całą mnie kontrolował. – Proszę – błagałam. – Rozsuń nogi.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 227  

Rozsunęłam. – Szerzej. Zrobiłam to, moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, moje oczy nigdy go nie opuściły. Poruszył się, a następnie ujął mnie w dłoń, jęknęłam na ten dotyk. – Ciii, Emily. Żadnych dźwięków. – Logan. – Wciąż błagałam. Jego dłoń odeszła i krzyknęłam, łapiąc go za rękę, aby umieścił ją tam z powrotem. Ale posłał mi tylko jedno spojrzenie, a moje ręce opadły po bokach, i wiedziałam dokładnie, co robił. Kazał mi czekać. Wypełnił moje ciało taką potrzebą, że zrobiłabym dla niego wszystko, by zakończył błogie tortury. – Żadnego dotykania. – Rozkazy brzmiały znajomo, ale teraz byłam świadoma intencji mężczyzny, który je wydawał. Logan mnie kochał i, do cholery, wiedział, czego potrzebowałam. Wiedział wszystko i pokazywał mi, że bez względu na to, co zrobił mi przez te dwa tygodnie, chciałam tego. Chciałam wtedy i nadal chcę. Nigdy mnie nie zmuszał. Dawał mi to, czego chciałam, ale próbowałam temu zaprzeczyć. Prawie się złamałam, gdy jego palce zsunęły się między piersiami, do mojego pępka, potem niżej, dopóki nie ślizgały się wzdłuż fałdek. Oczy się zamknęły, nogi zatrzęsły, wstrzymywałam oddech, kiedy mnie torturował. Jego dwa palce otoczyły łechtaczkę, jedynie dotykając, zanim je zabrał. Już miałam się złamać, kiedy wsunął we mnie palce, a moja głowa uderzyła mocno w płytki. Kiedy jęknęłam, wycofał się, prawie na niego krzyknęłam, ale wiedziałam, że to nie pomoże, więc spojrzałam na niego i przełknęłam, czekając. – Dobra dziewczynka. – Uśmiechnął się, jego palce krążyły wokół łechtaczki, wolno i delikatnie, póki nie sapałam; pilna potrzeba budowała się tak intensywnie. Byłam zdesperowana, by dojść. Lecz Logan nie pozwolił, odsunął się i pochylił głowę, aby zassać moje sutki, najpierw jeden, potem drugi. Jego dłonie chwyciły moje biodra, kiedy bezwzględnie pociągał za wrażliwy sutek zębami, aż ujrzał moje ciało naprężone i wygięte z bólu. Puścił go i okrążył wrażliwą grudkę językiem. – Obróć się.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 228  

W momencie, kiedy mój policzek został przyciśnięty do płytek, chwycił moje ręce i umieścił je rozstawione nad głową. Dłonie owinął wokół moich nadgarstków i zamknął je na nich. Pchnęłam ku niemu i poczułam szarpiącego się penisa, gdy dotknął mojego tyłka. Jęknął, a usta zagłębił w zgięciu mojej szyi. – Potrzebuję mojego fiuta w tobie. Potrzebuję pieprzyć cię tak mocno, że obawiam się, że cię złamię. W odpowiedzi pokręciłam się przy nim, a on puścił moje nadgarstki, zjechał przez piersi do miejsca pomiędzy nogami, gdzie rozpoczął swój atak, sprowadzając mnie na krawędź, potem zatrzymując się, aż prawie zapłakałam. – Logan. Teraz. Proszę. Proszę. – Pochyl się. – Zrobił krok do tyłu, bym miała taką możliwość. Jęknął, a potem wplótł palce w moje włosy i pociągnął do tyłu tak, żeby mógł sięgnąć moich ust. Jego pocałunek był zacięty, gdy pchnął we mnie tak głęboko, że niemal boleśnie. Wypełnił mnie, rozciągając moje wnętrze, kiedy zaczął wchodzić i wychodzić. Jego ramię owinięte było wokół mojego pasa, moje ręce przyciśnięte do ściany, jego usta przy moim uchu, słyszałam jego chropowaty, twardy oddech, kiedy przyspieszył. – Dziecinko. – Pchnął mocniej i wyszłam mu na spotkanie. – Nie mogę... nie mogę przestać. – Nie przestawaj. Nigdy nie przestawaj. Pchał, znowu i znowu, wsuwając się we mnie, woda uderzała w nasze plecy i ramiona. Być może stała się już zimna, lecz nic mnie to nie obchodziło, nie czułam. Wszystko co czułam to zęby Logana na moim ramieniu i moje przygryzione wargi. Kiedy jego dłoń zjechała między moje nogi i dotknął łechtaczki, krzyknęłam i spadłam z krawędzi, długie wstrząsy odbijały się rykoszetem, gdy nieustannie się we mnie wbijał aż całe jego ciało napięło się, a on pchnął mocno po raz ostatni. Skurcze mknęły przez moje ciało, kiedy pochylił się, chwytając moje dłonie. Jego palce zawijały się aż złączyliśmy je razem, a potem poczułam szarpnięcie jego fiuta, nim go wysunął. – Jezu – wyszeptał Logan przy moim uchu. Obniżył nasze ramiona, a następnie zacisnął je wokół mnie. Pocałował mnie w bok szyi. – Nigdy nie pieprzyłem cię, jeśli tego nie chciałaś. Nigdy. Kiedy byliśmy razem... Eme, to byliśmy tylko ja i ty. Nikt

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 229  

inny. Też się bałem i potrzebowałem cię. – Wyszedł spod prysznica i złapał ręcznik. – Chodź tu. Zakręciłam kran i podeszłam do niego. Wytarł moje ciało, wolno i delikatnie, wykorzystując okazję. To było erotyczne, sposób, w jaki jego ręce przejeżdżały po mojej skórze w rytmicznym ruchu miękkiego ręcznika. – Wszystko dobrze? Potaknęłam. Właśnie miałam orgazm, który powala wszystkie inne. Tak, było dobrze. Przytaknął, po czym chwycił ręcznik i wyszedł z łazienki. Stałam, patrząc na siebie w lustrze, moja skóra była zaróżowiona od wody i rąk Logana. Widziałam ślady jego zębów na lewym ramieniu i inny czerwony znak poniżej ucha. Przebiegłam po nim palcem, potem w dół do barku, gdzie zostawił ślad, a następnie zamknęłam oczy i owinęłam wokół siebie ramiona. Wciąż czułam go na sobie, w sobie, jakby płynął w moich żyłach. Kochałam go. Mężczyznę, który mnie złamał i jednocześnie uratował. Oboje byliśmy w pewnym sensie uszkodzeni. Zdałam sobie jednak sprawę, że on bardziej niż ja. Nie byliśmy w stanie tego naprawić. Ale może właśnie dlatego było nam tak dobrze razem. Logan Usłyszał otwierające się drzwi łazienki i jego fiut stanął na baczność, zanim się jeszcze pojawiła. Kurwa. Było tak, jakby śluzy Zapory Hoovera zostały złamane. Tak bardzo jej pragnął; to było nie do zniesienia. Nic, nawet miesiące tortur, które znosił po ucieczce Emily, nie raniło tak bardzo. Logan leżał na plecach z jedną ręką zgiętą nad głową, kiedy obserwował jak wychodzi z łazienki, ubrana w białą, tradycyjną koszulę, która ledwo zakryła tyłek. Wyglądała jak nieśmiały anioł; była zdenerwowana, jej kroki niepewne, zatrzymała się przy łóżku. Nie skrywał uznania i przyglądał się jej każdemu calowi. Zarumieniła się pod jego intensywnym spojrzeniem; to było słodkie, a jego penis urósł, ponownie jej potrzebując.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 230  

Myślał, że stracił tę kobietę. Myślał, że umrze w gównianej zimnej piwnicy. Raul mu wpierdolił, wypatroszył przed nim Daveꞌa, a to był dopiero początek. Bycie wojownikiem nie pomogło w walce z łańcuchami, które utrzymywały jego mięśnie rozciągnięte do granic możliwości. Pamiętał trzask drzwi, nieuniknione, powolne kroki Raula, idącego przez ciemność, aż ojciec stanął przed synem. Wtedy zadał to samo pytanie, które zadawał każdego dnia przez kilka miesięcy. – Gdzie oni są? Logan dawał mu tą samą odpowiedź: – Pierdol się. – Wycierpiałby tysiąc lat, nim wydałby lokalizację Emily albo matki. Deck przeniósł jego mamę, a Emily była bezpieczna na farmie z nim i jego ludźmi, którzy upewniali się, że nic jej nie dotknie. Był spieprzony, nim Deck wydostał go stamtąd, potrzebne były trzy miesiące do fizycznej rekonwalescencji, następnie jeszcze kilka na wyprostowanie w głowie. Dorastał z popierdolonym gównem; wiedział, jak sobie radzić, blokować to. To nie znaczyło, że nie miał kłopotów; to znaczyło, że znalazł ujście – muzykę. – Logan? – Jej głos był miękkim, słodkim szeptem i zamknął wspomnienia w czarnym pudełku jego umysłu. – Kochanie, chodź tutaj. – Wyglądała niemal krucho, obronne spojrzenie w jej oczach odeszło. Wypieprzył to z niej. Nadszedł cholerny czas. Uklękła na łóżku, a koszula uniosła się, ukazując wnętrze ud. Jęknął, gdy jego penis ponownie drgnął. To mu robiła. Był kitem w jej dłoniach, popieprzoną rzeczą było to, że myślała, że to on ją kontroluje. Gdy zaczęła czołgać się ku niemu jak kot, omal nie wystrzelił. Każdy mięsień napiął się, dyszał jak suka w rui. Nie próbowała być seksowna; jedynie jej sposób poruszania się wysyłał jego libido prosto na Plutona. Nie mógł znieść więcej samego obserwowania jej, chwycił ją pod ramiona i przyciągnął do siebie. – Jeśli nie jesteś obolała, będę cię pieprzył jeszcze raz. Ciepło błysnęło w jej oczach, a on chciał kłaniać się bogom za zesłanie mu tej kobiety. Krople wody skapnęły z kosmyka jej włosów i złapał je na palec, nim spadły na koszulę. Wsunął palec do buzi i posmakował zapachu jej szamponu, kokos papai z nutą wanilii. Przewrócił ją na plecy, następnie wsunął się na nią, chwytając za ręce tak, że znalazły się nad jej głową. – Trzymaj się ramy.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 231  

Jego fiut już stał na baczność, ale stwardniał jeszcze bardziej, kiedy zobaczył jak wykonuje jego polecenie. Była tak uległa, nawet nie wiedziała. Cholera, została dla niego stworzona. Pieprzyć to gówno, przez które przeszedł. Pieprzyć wszystko; ta kobieta miała go, a on wycierpiałby miliony Raulów, aby być tam, gdzie teraz był. – Logan. Właśnie to, jej miękkie błaganie mogło nakręcić każdego mężczyznę. Zacisnął zęby, by nie pogrążyć się w niej i nie zatrzymywać aż dojdzie. Zamiast tego, zacisnął szczękę i dał jej to, czego chciała i potrzebowała. – Użyj jednej ręki. Baw się piersiami. – Czekał, obserwując, żeby zobaczyć jak to robi; posłuchała, pieszcząc wypukłości, palcami okrążając sutki. – Uszczypnij się. – Usta opadły, na początku niepewne, ale to zrobiła. I to było piękne. Jej wygięte w łuk plecy; sapnęła, gdy jej palce zacisnęły się na dziarskich czerwonych szczytach. Cholera. – Mocniej. – Ponownie ujrzał niechęć. Potrzebowała tego tak samo jak on. – Mocniej, Emily. Gdy palcami ścisnęła sutki, dostrzegł grymas, a każdy jej mięsień leżący pod nim, napiął się. Idealna. Kurewsko doskonała. Odsunął jej rękę na bok, a następnie pochylił się, chwycił sutek między zęby i pociągnął, aż usłyszał jak zasysa powietrze. Potem jego język wirował miękko i słodko wokół zgrubienia, kojąc ból. – Rozszerz nogi, dziecinko. – Nie było żadnego wahania, uśmiechnął się, kiedy sięgnął między nich i poczuł, że jest już mokra… albo jeszcze. To bez znaczenia. Jej miednica wysunęła się w jego kierunku, a on pokręcił głową. – Nie. Czekaj. – Chciał się roześmiać, gdy ujrzał jej frustrację, uroczy błysk prowokacji w oczach – głęboki oddech – a jej determinacja przeszła w posłuszeństwo. Wsunął w nią palec i jęknął. Tak ciasna. Nic dziwnego, że jego penis chciał jej tak bardzo. Zawinął palec w jej wnętrzu, kiedy kciukiem bawił się łechtaczką, okrążając, pieszcząc, wybierając pomiędzy twardym a miękkim naciskiem, nie pozwalając jej ciału odgadnąć, co zrobi dalej. Przyglądał się jej twarzy, gra emocji informowała go, kiedy była zbyt blisko i musiał się wycofać. – Nie mogę tego znieść. Przestań mnie torturować.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 232  

Teraz była trochę wkurzona, a nie mógł na to pozwolić. Powinna wiedzieć lepiej. Zaprzestał ruchu kciukiem, lecz trzymał palec w jej wnętrzu, w całkowitym bezruchu. Pozwolił jej popełnić błąd i poruszyć się przy nim, starając się zdobyć to, czego tak pilnie potrzebowała. Kurwa, to było jak kawałek nieba. Omal nie ustąpił, widząc jej ciało poruszające się na jego palcu, i jeżeli nie miałby jej pod prysznicem, powiedziałby pieprzyć to i wziął ją. – Nie ruszaj się. Jej oczy otworzyły się i przestała się ruszać. To było spojrzenie pełne paniki, nie dlatego, że mógłby ją zranić, dobrze... trochę... ale za to jak wywoła jej krzyk. – Myślę, że znasz zasady? Zamarła, posłała mu to błagające spojrzenie i zapragnął jeść ją na przeklętej dwutygodniowej uczcie. Zamiast tego, postanowił ją wylizać i mieć skręcającą się o litość. I pozwoli jej krzyczeć, zdecydował. Już sam jej głos mógł sprawić, że dojdzie. Chryste, niewiele wiedziała, to było dla niego większą torturą niż dla niej. – Będziesz błagała. – Jego usta drgnęły, gdy zobaczył, że na chwilę przymyka oczy, a jej głowa zatapia się głębiej w poduszkę. Tak, niech się położy i zrelaksuje, ponieważ zamierzał wykorzystać swój czas. Wycałował ścieżkę w dół, jego język kosztował każdego cala jej przemiłej, aksamitnej skóry aż dotarł do nagiego wzgórka. Kurwa, uwielbiał to, że się goliła. Jej głowa poruszała się tam i z powrotem, kiedy wziął ją w usta i zassał. Jezu, smakowała jak raj zapakowany w kokardę. Jęknął, wibracje sprawiły, że przeszedł przez nią dreszcz a nogi zatrzęsły się. Pchnął je tak, że kolana mocniej się zgięły. – Szerzej. – To wszystko, co musiał powiedzieć; nie zapomniała. Rozchyliła nogi do granic możliwości, a on zaczął swoją ucztę, język przemknął po łechtaczce, następnie zjechał na wilgoć i znowu wrócił. Użył palców, by ją rozdzielić i głęboko zassać, wpychając język do środka. – O Boże, Logan. Przestań. Nie cierpiała. Słyszał przyjemność w jej głosie. A skoro jej się podobało, nigdy nie przestanie. Zignorował błagania i zawirował językiem wokół łechtaczki, czując jak drży i wygina się w łuk, wpychając się mocniej w jego usta. Była blisko. Kurwa. Chciał, żeby doszła, żeby mógł przełknąć każdą kropelkę. – Proszę, kochanie. Proszę, pozwól mi dojść.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 233  

Nie mógł do tego dopuścić, jeszcze nie. Wsunął w nią palce, pompował mocno i szybko, celowo unikając dotykania tam, gdzie płonęła, by skończyć. Jeszcze nie. – Eme, nogi. – Próbowała je złączyć, by znaleźć jakąś ulgę. – Rozsuń. Teraz. – Natychmiast posłuchała w nadziei, że da jej nagrodę wcześniej. To się nie stanie. Żył, aby widzieć ją wijącą się pod nim. Przesunął się w górę i usłyszał jęk frustracji, ale nie pozwolił, by go zatrzymał. Potrzebowała tego tak samo jak on. Przestał okrążać językiem sutki, potem ponowił wspinaczkę, aż znalazł się z nią twarzą w twarz, miała półprzymknięte powieki. – Puść, Emily. – Pragnął jej dłoni na sobie, dotykających go, ustawiających w płomieniach, jak w pieprzonym mieście ognia. Jej ręce zatopiły się w jego włosach, a on wziął jej usta, całując, dopóki z trudem łapał oddech. Kiedy się odsunął, zobaczył całkowite poddanie, i jeśli nie leżałby na łóżku, upadłby na kolana. Ona mu to robiła. – Sprawię, że dojdziesz w moich ustach. Następnie będę cię pieprzył aż znów dojdziesz. – Nie oczekiwał odpowiedzi; ledwie mogła oddychać przez sposób, w jaki jej pierś falowała pod nim. Wtedy dotarł do jej cipki, jej ręce zacisnęły się mocno w jego włosach, a ciało wierciło się. Pomyślał, że dojdzie, zanim on osiągnie swój cel. – Przysuń się do mnie. – Gdy wypchnęła miednicę, a on spojrzał na tę lśniącą, nagą cipkę, odrobinę doszedł, i to go wkurzyło. Tracił kontrolę i pieprzył to, co się stało. Kiedy jego oczy wędrowały po jej ciele, by napotkać jej, wiedział, że ta kobieta może go zniszczyć. Uwolnił swoje uczucia, żeby ją odzyskać; nigdy nie czuł się tak wrażliwy jak w ciągu ostatnich kilku tygodni, ale było warto. Patrzył na nią, kiedy leżała dysząc. – Logan? – To była mieszanka błagania i niepewności. – Kocham cię, Emily. Nie odbierzesz mi tego. Nigdy. Nikt nie odbierze. – Ujrzał jej oczy błyskające zdziwieniem, następnie wspiął się na nią i jej świat wymknął się spod kontroli i, kurwa, krzyknęła. Kiedy wszedł w nią, była pod nim wiotka i giętka. – Nogi. – Pomógł jej owinąć je wokół jego bioder, a później odnalazł swoją drogę... Cóż, zawsze ją miał, lecz to wszystko dla niej. Zawsze. Wiedza, czego jej potrzeba i kiedy. Z jej przyjemnością, przychodziła i jego. Poruszał się powoli i wykorzystywał czas, budując ją ponownie aż drżała, wołając jego imię, gdy jej ciało napięło się i zatrzęsło.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 234  

Boże, to był najpiękniejszy widok. Emily owinięta wokół niego, trzęsąca się, jej usta przy jego, słodki zapach jej skóry tak blisko, że go kosztował. A kiedy uwolnił się wewnątrz niej, wyjęczał jej imię, jego ręce splotły się z jej nad ich głowami. Kiedy Logan przewrócił się, pociągnął ją za sobą, więc jej jedna noga była na szczycie jego, a głowa na piersi. Pogładził ją po włosach i zamknął oczy, przyciskając ją do siebie. – Zawsze cię kochałam, Logan – szepnęła. Uśmiechnął się. – Eme... jesteśmy uszkodzeni jedynie, gdy jesteśmy osobno.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 235  

Rozdział dwudziesty szósty Obudziłam się z twarzą wtuloną w zgięcie jego szyi, z dłonią spoczywającą na jego klatce piersiowej, oplatając go nogami. Jego zapach powodował drżenie moich wnętrzności, a żołądek opadał. Czułam się ogrzana, bezpieczna i chroniona. Logan. Trudno było pojąć, że leżałam w jego łóżku. Moje ciało było obolałe, ale pragnęło więcej. Odetchnęłam głęboko, a moje sutki otarły się o niego. Był upajający i nie chciałam wychodzić z łóżka, ale inna potrzeba zmusiła mnie do wstania. Powoli spróbowałam wysunąć nogi spod jego i podnieść rękę, którą przerzucił przez moją talię. Zrobiłam to o kilka cali, nim jęknął i jednym, ostrym szarpnięciem przyciągnął mnie bliżej. – Nie jestem gotowy wstawać – wymamrotał. – Pocałuj mnie na dzień dobry, kochanie. – Co? – Słyszałaś. Pocałuj mnie. A jeśli będziesz dobra, puszczę cię. – Nie bądź śmieszny – wyjąkałam. Wtedy jego oczy otworzyły się, a brwi uniosły. – Mogę leżeć w łóżku prze cały dzień. A ty? – Muszę siku, Logan. – Więc lepiej szybko mnie pocałuj. – Dobra. – Naprawdę musiałam siku, a kłótnia jedynie by wszystko utrudniła. Poza tym, chciałam go pocałować. Uniosłam głowę, więc moje usta były na równi z jego, pochyliłam się i pocałowałam go. W sekundzie, w której wilgoć złączyła się z wilgocią, zadrżałam. – Mmmm. – Przewrócił mnie na plecy, górując nade mną.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 236  

Ciężko dyszałam, moje serce waliło, i wszystko we mnie zapulsowało, kiedy napotkałam jego wzrok. Zrobił ten seksowny półuśmiech, a oczy tańczyły. – Wszystko w porządku? Potaknęłam. Zbyt pozbawiona tchu, by użyć słów. Przestraszona, że mój głos się załamie. Tak dobrze było czuć jego ciało na moim, mocne i ciepłe, i... Logana. Był moją słodkością. Moim lodem na patyku, i wtapiałam się w niego głębiej i głębiej. Wciąż nie byłam pewna na jak długo, ale teraz go wpuszczałam. Pomyślałam o moich planach, żeby się przeprowadzić; teraz czułam się tak, jakbym w końcu ozdrowiała, i tego się trzymałam. Jęknął i odsunął się, machając nogami nad brzegiem łóżka. – Idź siku. Zrobię kawę. Podwójna śmietanka, bez cukru? – Tak. Kiwnął głową na lewo; wstałam i poszłam do łazienki. Zeszłam na dół w czarnych spodniach i różowej koszulce. Włosy związałam w niski kucyk po dziesięciominutowym zastanawianiu się jak dużo nałożyć makijażu, nie chcąc wyglądać jakbym się starała, ponieważ wbrew temu, do czego próbowałam przekonać samą siebie, chciałam wyglądać dobrze dla Logana. Skończyłam na tuszu do rzęs i jasnoróżowym błyszczyku. Po cichu zeszłam do kuchni i nie sądziłam, że mnie usłyszał, kiedy kiwnął w kierunku parującej kawy na ladzie. – Twoja, Myszko. Idąc po nią, nie mogłam się powstrzymać i zerknęłam na jego nagie, szerokie plecy, gdy przerzucał coś na patelni. Sięgnął do szafki. Miał tam tatuaż, który wczoraj zauważyłam, po przeciwnej stronie od Tear Asunder. Był to koń, stojący na dwóch kopytach, ale został złamany na pół, jak serce. Postrzępione krawędzie rozdzierały środek. Krawędzie były idealnie dopasowane, albo przynajmniej tak to wyglądało. Pomiędzy dwoma kawałkami konia była gitara ze złamanymi gryfem a intensywne, czarne struny owinięte zostały wokół szyi konia. – Słuchasz mnie? Szarpnęłam się. – Przepraszam?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 237  

Częściowo odwrócił się w moją stronę. – Grzanka, kochanie. Zrób jedną. Jajka są prawie gotowe. – Och, tak. Jasne. – Podeszłam do lady i pociągnęłam dźwignię w dół, a chleb zniknął. – Chcesz soku pomarańczowego, czy kawa wystarczy? – Tylko kawa. Zdjął patelnię z gazu, gdy przygotowywałam talerze. Nałożył na oba, odłożył naczynie do zlewu i włączył blender. Wciąż robił swój koktajl białkowy. Uśmiechnęłam się, podeszłam do tostera, kiedy wyskoczyły złociste grzanki. Nie często toster wykonywał swoje zadanie perfekcyjnie. Szybko je wyciągnęłam i umieściłam po dwie na każdym talerzu, a następnie zaczęłam smarować masłem. Wyglądał na zrelaksowanego, pracując w kuchni. To było seksowne i... cóż, gorące, facet stojący nad kuchenką, robiący jajka. Jeśli dorastał w kompleksie Raula, nie mógł spędzić wiele czasu na robieniu takich rzeczy. Zgadywałam, że Raul miał niewolników, którzy ich karmili. Poczułam, że stanął obok mnie i spojrzałam w górę, gdy jego ręka osiadła na szczycie mojej. – Zatopisz chleb. Spojrzałam w dół i roześmiałam się, dostrzegając tonę masła na toście. – Och. – Zaczęłam je zeskrobywać, kiedy uspokoił moje ruchy. Oparł się plecami o ladę, a potem obrócił w moją stronę, abym znalazła się na wprost niego, z nożem do masła w jednej ręce, drugą chwytając jego biceps. – Jesteś słodka, kiedy jesteś rozkojarzona. Co jest? – Nic. Ścisnął mnie. – Spróbuj ponownie. – Czujesz się tu komfortowo. W kuchni, mam na myśli. – Tak, wiele praktyki. – Och. – Huh. – Po prostu zapytaj. Nie chciałam go zranić, przywołując jego dzieciństwo. Zawsze był zamknięty na temat swojego życia. Chciał mi powiedzieć? Chciał mnie wpuścić? – Eme.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 238  

– Um, dobrze, dorastałeś z Raulem. Pomyślałam, że... nie wiem, nie musiałeś się uczyć gotować. Jego dłonie powoli potarły moje ramiona. – Nawet nie widziałem tam kuchni. Przez większość czasu trenowałem, ale jedzenie zawsze było dostępne. Nauczyłem się gotować po tym jak uciekliśmy i przyjechaliśmy tutaj. Moja matka była duchem, ledwo mówiła, po prostu egzystowała. Było tak, jakby cała adrenalina i wola walki istniała, żeby mnie chronić, a następnie opuściła nas; trauma w końcu ją dogoniła i załamała się. Opiekowałem się nią. I nauczyłem gotować. – Logan przestał głaskać moje ramiona i zajrzałam mu w oczy. – Dorastałem w gównianym miejscu z jeszcze bardziej gównianymi ludźmi, którzy nie posiadali żadnej moralności albo wartości. Mama starała się mnie chronić. Ciężko walczyła, więc nie zostałem tym splamiony. – Do czasu kiedy miałem sześć lat, dostrzegłem i zrozumiałem, co widziała, grozę i obrzydzenie do Raula. Osłaniała mnie przed tym najlepiej jak umiała. To od niej nauczyłem się cierpliwości i wytrwałości, wytrzymałości, dzięki czemu jestem lepszy od innych. Walki pomagały uwolnić mój gniew na to, co robili z kobietami, i tak, były tam też dzieci. Wszystko, czym Raul się przejmował, było zrobienie ze mnie najlepszego wojownika. Więc zostałem nietknięty przez większość z nich. Ale moja matka... – Oparłam głowę na jego ramieniu i ścisnęłam je; łzy spływały mi po twarzy, gdy słuchałam. – Moja matka nie miała tyle szczęścia. Cierpiała. Ale taż wiedziała, jak postępować, żeby Raul był zadowolony, więc robiła to, co musiała robić. Przetrwać. Chronić mnie. Dała mi tę wolę walki o wszystko, czego pragnę. Żeby nigdy się nie poddawać. I chronić wszystko, co kocham. – Logan. Tak mi przykro. – Uciekliśmy. Nauczyłem się gotować. Powiedziałbym, że to cholernie dobrze dla ciebie. Połowicznie uśmiechnęłam się w jego koszulę i mogłam poczuć jego chichot. – Myszko, jajka stygną. – Chwycił talerze i podeszliśmy do stołków, usiedliśmy obok siebie. – Jesteś ubrana na jazdę. Mimo wiedzy, w co byłam ubrana, spojrzałam na siebie. – Tak. Wezmę Havoc na zewnątrz. – Chcę cię dzisiaj przy sobie. – Dobrze, ach...

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 239  

Jego widelec spadł na talerz i wydał głośny szczęk. – Nie uciekaj. – Nie uciekam. – I po raz pierwszy miałam to na myśli. Złapał mnie za podbródek i zmusił, bym na niego spojrzała. – Powiedz to. – Co? – Próbowałam odsunąć jego rękę, ale trzymał mocno. – Powiedz mi, że nie uciekasz. – Nie uciekam. Puścił mnie i kiwnął głową, jakby zadowolony z odpowiedzi. – Poznasz moją mamę. Nie dziś, ale poznasz. – Co? – O Boże. – Twoja nie jest już częścią naszego życia, i wiem, że nie widziałaś jej od lat. Teraz dostaniesz moją mamę. Zesztywniałam. – Skąd wiesz? – Ale znałam odpowiedź. Deck. To musiał być on. Przez dwa lata nieobecności Logana w moim życiu, Deck musiał go informować. Dlatego mnie sprawdzał. O Boże, przez cały ten czas, Logan mnie obserwował. To wyjaśniało całe to „koleżeństwo”, jak blisko wydawali się teraz być. Deck i Logan rozmawiali ze sobą przez ostatnie dwa lata. Kiedy napotkałam jego oczy, wiedział, że wiedziałam. – Tak, Eme. Miałem na ciebie oko. Deck upewniał się, że wszystko z tobą w porządku. Musiałem mieć pewność, że jesteś pod opieką. Nawet jeśli nie mogłem być z tobą. Nawet jeśli to gówno zabrało mnie od ciebie, zawsze wiedziałem, że byłaś pod opieką. Teraz idź się przebrać. Włóż dżinsy i seksowną białą bluzkę. Zabieram cię na motor, przejedziemy się, a potem pójdziemy na lody. Wtedy odpuściłam. Nieufność, ból, cierpienie. Pozwoliłam temu wszystkiemu odejść, a Loganowi bezpiecznie owinąć się wokół mojego serca. Był mój, a ja jego, chciałam, by mnie chronił. Nie dlatego, że byłam uległa, słaba lub bezradna. Dlatego, że dawał mi wszystko, czego potrzebowałam. Wypełniał podstawową, naturalną i czystą pustkę, troszcząc się o mnie. Logan musiał wyczuć moje objawienie, ponieważ był tam, wyciągając rękę i biorąc mnie w ramiona. Logan był moją lawiną.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 240  

Znowu zderzył się z moim życiem i zabrał wszystko co złe między nami, aż zostałam naga, z niczym oprócz akceptacji dla tego, co się nam przydarzyło. To już nie byłam ja; to byliśmy my. Spędziliśmy dzień na motorze, jedząc lody i rozmawiając, śmialiśmy się. Poszliśmy do miasta i spotkaliśmy Georgie w kawiarni, a potem zamówiliśmy kolację w Brazen Head, gdzie po raz pierwszy jedliśmy jako świeża para ponad dwa lata temu. Logan nawet pocałował mnie na zewnątrz pod ścianą, jak zrobił to wtedy. Do gospodarstwa wróciliśmy w rekordowo krótkim czasie, choć Logan jechał zgodnie z większością przepisów. Powiedział mi kiedyś, że lubi szybko jeździć, lecz gdy byłam z nim, bagaż był cenniejszy niż jego przyjemność. Nie dokończyliśmy rozmawiać z Kiteꞌm i Reamem, którzy siedzieli w kuchni, kiedy Logan zaciągnął mnie na górę i kochaliśmy się – gorąco, mocno i szybko. Następnie zasnęłam zagnieżdżona w jego uścisku. Obudziłam się z Loganem trącającym nosem mój kark, jego nogą pomiędzy moimi, gdy przyłożył policzek do moich pleców. Jego ramię opadło na moje biodro, palce rozstawione były na moim brzuchu. Uśmiechnęłam się, dreszcze przepłynęły po mojej skórze, kiedy jego język polizał aksamitną, wrażliwą część poniżej ucha. – Myszko? – Zachrypnięty szept sprawił, że moje wnętrze błagało, żeby wziął mnie ponownie. – Czuję bicie twojego serca. Złączyłam palce z jego, przyciągnęłam go bliżej. Wciąż byliśmy nadzy, a jego penis szarpał się przy moim tyłku. – Umieść go we mnie, kochanie. On się napiął. Ja uśmiechnęłam. Potem puścił moją rękę, a jego palce przejechały po mojej skórze, aż wsunęły się w ciepło pomiędzy nogami. – Cholera, jesteś mokra. – Zawsze jestem dla ciebie mokra. – Tak. Uwielbiam to. – Rozplątał nasze nogi, następnie powolnym, leniwym ruchem wsunął się we mnie. Jęknęłam i pchnęłam do niego. – Cholera. Jesteś ciasna.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 241  

To był powolny seks przed śniadaniem, a nie mocna, rozpaczliwa potrzeba z ostatniej nocy. Trzymał mnie blisko, nasze ciała były złączone, budząc się ze snu niespieszną jazdą w stronę ekstazy. To było gorące. Logan pocałował mnie w szyję, plecy, potem przytrzymał mnie przy sobie, w tym samym czasie mrucząc słodkie słowa miłości do ucha. Każde doznanie zostało wyryte w moim umyśle, tak samo jak on. Byliśmy czymś stałym. Ranek był leniwy, gdy kochaliśmy się jeszcze dwukrotnie, za każdym razem bardziej intensywnie niż ostatnio. Byłam obolała, ale jak tylko mnie dotknął, znów byłam na niego gotowa. Nie było żadnych obaw, żadnych zmartwień i zrobiłam jak chciał, nie rozmyślałam w sypialni. Po jedenastej opuściliśmy naszego gniazdko i poszłam wziąć prysznic, kiedy Logan musiał zadzwonić. Rozmawiał przez telefon, gdy zeszłam na dół z mokrymi włosami. Widziałam Reama i Kiteꞌa na zewnątrz przy basenie, gawędzili. Logan skinął na kubek, ustawiony na wyspie kuchennej, a potem podszedł do przesuwnych drzwi, które prowadziły na basen. Wyszedł, a ja siedziałam na jednym ze stołków i obserwowałam, jak chodził w tę i z powrotem, jego brwi obniżyły się a zmarszczki wokół oczu uwydatniły. Nie było wątpliwości, że był zły. Brał długie kroki; mięśnie napinały się pod jego koszulką, a włosy opadały na czoło. Chciałam zamknąć go w uścisku i zabrać to, co go drażniło. Kopnął jedno z krzeseł na patio i je przewrócił. Spojrzał w górę. Ujrzał mnie. Wpatrywał się we mnie przez trzy sekundy, po czym odwrócił się i ponownie zaczął chodzić. Kiedy wrócił do środka, rzucił telefon na blat i podszedł do mnie. Usiadł na stołku, chwycił obie strony mojego krzesła i przysunął je bliżej, moje nogi znalazły się między jego. Potem położył dłonie po obu stronach zewnętrznej części moich ud. – Ty i ja, potrzebujemy czasu razem. Próbuję go uzyskać. – Potarł rękoma w górę i w dół moich ud, i dreszcz przepłynął przeze mnie. – Ale… – Dajesz mi, ale? – Uniosłam brwi i przechyliłam głowę. Prychnął. – Mądrala.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 242  

Uśmiechnęłam się. Kiedy po raz pierwszy rozmawialiśmy o „ale”, odebrał mi dziewictwo. Logan nachylił się bliżej i ujął mój podbródek. – Ale kocham inteligentny tyłek Emily. Jest słodka i chcę spędzić następne sześćdziesiąt lat, słuchając jej. – Hmm, dobrze. – Pochyliłam się, moje usta opadły na jego, gdy brałam to, bez czego obchodziłam się zbyt długo. – Rano muszę się spotkać z Deckiem. Mamy za tydzień imprezę i jedziemy po kilka rzeczy. – Impreza. Racja. – Logan wspomniał o tym jakiś czas temu. – Mieliśmy jedną prawie co roku w barze Matta, od czasu powstania zespołu, ale teraz robimy ją tutaj. Menedżer zorganizował kilku producentów, żeby przyszli usłyszeć naszą grę. Och. To było ważne dla zespołu. – To świetnie, Logan. Naprawdę świetnie. Pokiwał głową. – Może pójdę z tobą i wyjdę z Georgie do kawiarni, gdy będziesz rozmawiał z Deckiem. Jego twarz pociemniała, a dłoń zacisnęła się. – Nie. – Dlaczego nie? Nie mam dzisiaj żadnych koni ani klientów, a z Havoc mogę pojeździć później, kiedy będzie chłodniej. Co mam robić bez ciebie? – Poleż przy basenie. Wróć do łóżka. Pooglądaj film. Obiecaj, że nie opuścisz gospodarstwa. I żadnej przejażdżki szlakiem. Chcę, żebyś była w pobliżu. – Logan? – Coś było nie tak. Czemu nie chciał, bym jeździła szlakiem? Czemu miałam być w pobliżu? – Co się dzieje? – Nic, Eme. Po prostu martwię się, kiedy nie jestem przy tobie. W sekundzie, w której to powiedział, wiedziałam, że unikał wyjawienia mi czegoś; jego palec drgnął przy moim biodrze. – Nie ufasz mi? – Jezu, to nie tak. – Więc powiedz mi, co się dzieje. Miałam wrażenie, że minęły minuty zanim przemówił i mogłam dostrzec, że zastanawiał się nad zignorowanie mnie, unikał patrzenia na mnie. Potem to zrobił i pożałowałam, ponieważ wiedziałam, że to, co zamierzał powiedzieć, nie było dobre.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 243  

– Deck szuka Alfonzo. Widział go na aukcji, na której była Raven. To w ten sposób dowiedzieliśmy się, że żyje. Poczułam mdłości. Założyłam, że Alfonzo umarł, jeżeli nie wtedy, gdy Logan pobił go na krwawą miazgę to wtedy, gdy kompleks został zdjęty. Logan chwycił mój policzek. – Alfonzo nie ma pojęcia o farmie. Ludzie Decka upewnili się, że żaden z nas nie był śledzony od tygodni. – Wiesz o tym od tygodni? – Oczywiście, że wiedział. To wyjaśnia, dlaczego alarmował mnie, żebym była ostrożna, dlaczego Deck przyszedł do baru. Dlaczego Logan pojechał ze mną na farmę Roba, pracować z koniem wyścigowym. Lub tak jak powiedział – by być ze mną. – Tak. Ale Alfonzo nie był dla ciebie zagrożeniem Do wczoraj był w Nowym Jorku. Ale człowiek Decka zgubił go. – Pocałował mnie, długo i powoli, ociągając się. – Próbowałem odwołać imprezę, ale nie chodzi tutaj tylko o mnie. O chłopaków. Oni tego potrzebują. Deck zabezpiecza tyły i jest przekonany, że gospodarstwo nadal jest bezpieczne. To może się jednak zmienić. Potaknęłam. Bałam się i byłam zdenerwowana, ale z jakiegoś powodu nie tak bardzo jak myślałam, że będę. Byłam bardziej skoncentrowana na tym, iż Logan ufał, że sobie z tym poradzę. Ponieważ go znałam i powodem, dla którego nie powiedział mi tego do tej pory było to, że nie chciał mnie przestraszyć czy zdenerwować. – Myślę, że mogę zostać w środku i pobawić się moim wibratorem. Brwi Logana obniżyły się, a oczy stały się intensywnie ciemne. Był taki seksowny, kiedy słyszał coś, co mu się nie podobało. – Ta cipka nie będzie pieprzona, dotykana albo zaspokajana beze mnie. Potrzebujesz tego, jestem szczęśliwy dając ci to. Ale ty, leżąca w łóżku, zabawiająca się sama… nie. Chciałam się zaśmiać, ale ukryłam uśmiech, pomyślałam, że to może być złym krokiem, biorąc pod uwagę, że wyglądała na naprawdę wściekłego. Podobało mi się, że chciał być tym, kto dba o moje potrzeby. To było gorące, a ja czułam się chciana, ceniona. – Dobrze, kochanie. – Uwielbiam, gdy mnie tak nazywasz. Śliczna i słodka. – Wstał i podszedł do zlewu, zaczął wkładać naczynia do zmywarki. – Co będziesz robiła, kiedy wyjdę? – Chyba pojeżdżę z twoimi końmi, a potem posiedzę przy basenie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 244  

Przerwał to, co robił i milczał przez chwilę. – One nigdy nie były moje, Emily. Każdy koń tutaj zawsze był twój. Motor jest moim koniem. Nie wsiadam na nic, co może kopać, gryźć i zrzucić mnie na tyłek. – Motor może cię zrzucić. – Tak, ale nie wróci, żeby mnie potem ugryźć. – Logan, konie cię nie ugryzą. – Mogą stanąć na tylnych nogach i zrzucić mnie na dupę, a potem nadepnąć na głowę tymi wielkimi stopami, które kosztują fortunę co kilka tygodni, by zrobić manicure. Roześmiałam się. – Masz na myśli stanąć dęba, i konie nie lubią wchodzić na ludzi. Właściwie unikają tego za wszelką cenę, ich stopy nazywamy kopytami, które wymagają przycinania co sześć tygodni lub będziesz miał zrzędliwe konie, chodzące po zaroślach, by je skrócić. Dla twojej informacji, Sculpt. – Warknął nisko, a potem odłożył na ladę widelec, który miał w ręku i zaczął się do mnie zbliżać. Wstałam, ale nie wystarczająco szybko. Chwycił mnie za rękę i za jednym zamachem podniósł do góry, i przerzucił sobie przez ramię. – Moje prawdziwe imię. Zawsze. – O czym ty mówisz? – drażniłam. – Moje imię, powiedz je. Wiedziałam, co mogło się stać i to uczyniło mnie lekkomyślną. Minęło sporo czasu, odkąd czułam się radosna i zrelaksowana. Dobrze, mogę przyznać, że byłam całkowicie i niezaprzeczalnie zakochana. – A co jeśli nie chcę, Sculpt? Uderzył mnie w tyłek i ruszył po schodach. – Będę cię pieprzył cały dzień. – Moje tętno trzykrotnie przyspieszyło. – Nie możesz. Masz spotkanie z Deckiem. – Deck zrozumie. Ścisnął mój tyłek. – Sculpt. Przestań. – Lecz tak naprawdę nie chciałam, żeby przestawał, brał po dwa schodki na raz, kopniakiem otworzył drzwi sypialni, potem zamknął, a następnie rzucił mnie na łóżko. – Powiedz moje imię. – Sculpt.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 245  

Wspiął się na mnie, zrywając moją koszulkę. Na początku walczyłam, śmiejąc się, aż jego dłoń musnęła moje brodawki, a ja sapnęłam. – Logan – powiedziałam, wiedząc, że gdybym tego nie zrobiła, torturowałby mnie dłużej niż chciałam i mogłam znieść. – Jeszcze raz. – Logan. – Nie rób tego więcej, dobrze? Zawahałam się. – Odpowiedz. – Nie, Logan. Jego usta ciężko opadły na moje, a potem mnie pieprzył.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 246  

Rozdział dwudziesty siódmy Mieliśmy tydzień leżenia przy basenie, uprawiania seksu i nic nie robienia, prócz bycia razem. Logan spędził trochę czasu z zespołem, ale chłopaki nie widywali się często. Rzadko kiedy spotykaliśmy się z Kat i przypuszczałam, że większość nocy spędziła w mieszkaniu z Mattem. Albo dawała nam trochę czasu w samotności, albo unikała Reama, nie wiem na pewno, ale zgadywałam, że to ostatnie. Georgie przyszła z Deckiem i wyszłyśmy na basen, gdy oni rozmawiali. Logan był napięty niczym struny gitary, lecz udawał, że to nic, za wyjątkiem planowania imprezy. Wiedziałam, że Alfonzo go niepokoił, ale gdy o niego zapytałam, przerzucił mnie przez ramię, a następnie biorąc po dwa stopnie na raz, rzucił na łóżko, gdzie sprawił, że zapomniałam o wszystkimi, prócz niego między moimi nogami. Potem mieliśmy trochę sekspania i zjedliśmy nasz następny posiłek w łóżku. To było słodkie, karmił mnie winogronem i poił winem. Dowodził i oddałam się mu. Nigdy nie sądziłam, że seksualnie ulegnę mężczyźnie po tym, co widziałam w Meksyku, lecz to nie o to chodziło. Chodziło o uleganie miłości, którą dzieliliśmy. Uświadomiłam sobie, że oddanie Loganowi kontroli nie czyni mnie słabą. To była moja ucieczka. Moja potrzeba, a on dawał mi to, czego potrzebowałam. Chodziło o pełną otwartość i zaufanie. I kochałam go. Nigdy nie przestałam; tylko to dławiłam. – Eme. Spojrzałam w górę. Logan przestał grać na gitarze i patrzył na mnie oczami, które były tak obnażone i wiele mówiące. Czułam, że mogłam przeszyć je na wskroś, ujrzeć jego wszystkie pragnienia i siłę, nawet głęboko zakopany cień niepewności.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 247  

Siedzieliśmy na polu z końmi, jak to dawniej robiliśmy, a on grał mi nową piosenkę, którą zadebiutuje na dzisiejszej imprezie. Była łagodna, surowa, bezdenna i przyprawiła mnie o łzy. Jego głos przecinał słowa jakby cierpiał, wymawiając je. Jej tytuł brzmiał: "Torn from You" i mówiła o nas. Sięgnął do przodu i otarł bezpańską łzę na moim policzku. Wtuliłam się w jego dłoń i uśmiechnęłam, przymykając oczy. Nie sądziłam, że wrócimy do tego miejsca. Myślę, że bałam się mieć nadzieję. – Ta piosenka uczyni cię sławnym. To jest piękne. Kocham cię, Logan. Odłożył gitarę na bok, a następnie chwycił mnie, rzucił na plecy i wsunął się na mnie. Niespiesznie obniżał się na mnie i poczułam jego fiuta, napierającego między moje nogi. To wysłało przez moje ciało pragnienie. – Jesteś w porządku z byciem pieprzoną na polu z końmi? Zaśmiałam się, ponieważ to było to pole, na którym odebrał mi dziewictwo. – Tak. Jestem z tym w porządku. Teraz mnie pocałuj – nakazałam. Zaśmiał się. – Ocieram się o ciebie. – Więc przestań się bawić i umieścić we mnie fiuta, gwiazdo rocka. – Jezu, Eme – wyjęczał, a jego usta rozbiły się o moje. To było mocne, i to był Logan biorący to, co dawałam mu każdą częścią siebie. Ubieraliśmy się… cóż, ja się ubierałam, on zapinał dżinsy, kiedy usłyszałam brzdęk otwierającej się bramy. Spojrzałam w górę. – Deck. Logan odwrócił się i szybko stanął przede mną, a ja dokończyłam zakładać stanik i wciągnęłam koszulę. Gdy byłam gotowa, ustałam obok niego i wzięłam go za rękę; ścisnęłam. – Emily. Logan. – Deck uniósł podbródek. Wyglądał na wkurzonego, ale znów, Deck zawsze był trudny do odczytania. Jego nastrój mógł się zepsuć, ponieważ rano dostał gównianą kawę. – Musimy porozmawiać – oświadczył Loganowi. Logan zesztywniał i wiedziałam, że problem Decka nie dotyczył gównianej kawy. Chodziło o Alfonzo. – Eme. – Logan pochylił się i pocałował mnie, nim puścił moją rękę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 248  

– Chodzi o niego? – zapytałam Decka. – Znalazłeś go? – Powiedziałem jej. – Logan położył rękę na moich barkach. Deck kiwnął głową. – Nie pojawił się. Ale wiemy, że nie przekroczył granicy. Mamy to pod obserwacją. – Deck skinął na mnie. – Mogłabyś dać nam kilka minut, Emily? Nie było sensu pytać, czy mogę zostać. Ci faceci byli super opiekuńczy i chcieli trzymać z dala ode mnie najwięcej jak to możliwe. – Okej. Zacznę przygotowywać się na wieczór. – Zaczęłam odchodzić, kiedy Logan złapał mnie za rękę i przycisnął do piersi. Deck odsunął się od nas i odwrócił plecami. Następnie Logan szepnął mi do ucha tak seksownym głosem, że przywrócił pożądanie: – Weź prysznic. Potem połóż się nago na plecach na łóżku. Ramiona nad głową. Rozkrok, kolana zgięte. Mój oddech przyspieszył i cofnęłam się. – Mam zamiar cię związać. Mój oddech znowu przyspieszył, ale dlatego, że pamiętałam, kiedy ostatnim razem zostałam skrępowana i pozostawiona na kilka godzin. Potrząsałam głową, gdy schował moje włosy za ucho i pocałował czubek nosa. – Ufasz mi? Ufałam. Wbrew temu, co się stało, wiedziałam, że wszystko to zrobił, by mnie chronić. – Tak – szepnęłam. – Tu nie chodzi o bycie bezradnym. Albo rozkazywanie czy kontrolowanie. O ciebie ufającą, że dam ci to, czego potrzebuje twoje ciało. O wiedzę, że zawsze się tobą zajmę. Potaknęłam, wciąż wahając się na myśl o linie wokół mnie. To czyniło mnie nerwową i niepewną, a jednak, chciałam mu zaufać. – Będę tam za dwadzieścia minut. Kiwnęłam głową, po czym puścił mnie i poszłam dalej, moje serce obijało się o żebra. Strach lub podniecenie tańczyło we mnie. Była cienka granica między tymi dwoma. Do czasu aż Logan przyszedł do pokoju, moje kończyny drżały tak bardzo, że łóżko się trzęsło.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 249  

Jego wzrok zawędrował w dół mojego nagiego ciała, a następnie z powrotem do góry. Dla innych jego ekspresja mogłaby wydawać się zimna, mroczna, a może nawet sztywna, ale to co widziałam było głębsze, i to było przerażające. To było to, co trzymało mnie na plecach, nieuciekającą. Wyglądał na tak powalonego widokiem przed sobą, że całe moje zaufanie wzrosło, mogłam to zrobić. Kopniakiem zamknął drzwi, hałas sprawił, że podskoczyłam, ale pozostałam w pozycji, o którą prosił. – Emily. – Jego oczy znalazły się na mojej cipce, i przysięgam, wilgoć ściekała po udach, gdy patrzył na mnie w ten sposób. – Jezu. – Jego oczy wróciły do moich. – Nie zasługuję na ciebie. – Logan. – Chciałam, by przestał tam stać i przyszedł do mnie, ale nie spieszył się, podziwiając widok, i to uczyniło mnie gorętszą, przesunęłam się niespokojnie, gdy moja potrzeba wzrosła. – Proszę. Logan podszedł do komody pod ścianą i otworzył dolną szufladę. Słyszałam jak ją przeszukuje, a następnie wyprostował się z czarnym, jedwabnym szalem w dłoniach. Moja klatka piersiowa zaczęła falować. Łóżko zapadło się. Ukląkł obok mojej głowy, jedwab musnął jego nadgarstek, kiedy sięgnął do moich rąk. Szarpnęłam się, a on zmarszczył brwi. – Jesteś bezpieczna, kochanie. Potaknęłam, lecz myśl o byciu związaną i pozbawioną możliwości ucieczki wzburzyła mój żołądek. Musnął szalikiem moje nadgarstki, po czym ujął podbródek i odwrócił moją głowę, żebym spojrzała na niego zamiast na jedwab. – Zawsze możesz powiedzieć nie. Jedno słowo i zatrzymam się. Myślę, że potrzebujesz tego. My tego potrzebujemy przez to, co się stało. Zmień to, co czujesz w coś pięknego. – Tak jest – odetchnęłam, to było kłamstwo. – Nie, kochanie. Widziałem twoją twarz, gdy wspomniałem o związaniu cię. – Logan pochylił się i pocałował mnie. – Nie jesteś gotowa, poczekamy. Wstał z łóżka, zabierając szalik. Szuflada otworzyła się i rozczarowanie, jakie poczułam było przytłaczające. Chciałam tego. Chciałam, by miał kontrolę. Musiałam odpuścić – do końca. Chciałam zmyć złe wspomnienia tymi dobrymi, a Logan mógł to zrobić.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 250  

– W porządku. Logan odwrócił się. – Proszę. Chcę. Ufam ci, Logan. Wrócił do mnie i musnął jedwabiem moje nadgarstki. Czułam przeszywające mnie pożądanie, zastępujące strach. Gładki materiał pieścił skórę niczym końcówki piór, kiedy przesunął nim po moich ramionach. To nie było szorstkie i powodujące otarcia, ale miękkie i schładzające rozgrzane ciało. Powoli owinął szal wokół moich nadgarstków nad głową, ale nie przywiązał go do łóżka jak myślałam, że zrobi. – Nie jesteś na to gotowa. Innym razem. Byłam. Pragnęłam tego, czegokolwiek ode mnie chciał. Pogładził bok mojej twarzy. – Chcę, żebyś się podporządkowała i oddała mi się cała. Strach nie jest tego częścią. Zsunął się z łóżka i zaczął rozbierać, a ja obserwowałam, pragnąc się dotknąć z każdym elementem odzieży, który spadał na podłogę. Potem wczołgał się na łóżko, więc jego głowa znalazła się między moimi nogami. Chwyciłam zagłówek łóżka tak mocno, że słyszałam jak trzeszczał pod moimi ruchami. Wygięłam się do niego, chcąc, żeby mnie lizał, dał mi to, czego pragnęłam. Czego potrzebowałam. – Nie ruszaj się – rozkazał, a na dźwięk jego głębokiego, pobudzonego głosu, fala pożądania wystrzeliła przeze mnie. Pochylił się bliżej i poczułam na cipce jego oddech, żar był tak gorący, że byłam gotowa krzyknąć, żeby mnie dotknął. Chociaż wiedziałam, że moje słodkie tortury potrwają dłużej. – Jesteś nabrzmiała i lśniąca. Boże, Emily. Jesteś moja. Ta cipka jest moja. Nic jej nie dotyka, oprócz mnie. – Kochanie. Proszę. – Moje kolana drżały tak bardzo, że musiał je podtrzymać, oplatając ręce wokół kostek. Następnie rozdzielił moje wargi i dotknął językiem. Jęknęłam, zatapiając się głębiej w łóżko, gdy ssał, głęboko i mocno, później miękko i słodko. Rozsmarował językiem wilgoć, a potem zawirował nim nad moim wejściem, całe ciało bolało z pragnienia.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 251  

Nie byłam w stanie dotykać, moje ręce były związane ze sobą, a Logan miał pełną kontrolę nad moim ciałem; to uwolniło czystą ekstazę. Oddanie mu się, ufanie, że zrobi to, czego potrzebuję, czego moje ciało pragnie. Byłam pliska wybuchu, gdy jednocześnie wsunął we mnie dwa palce i mocno zassał łechtaczkę. Krzyczałam, wyginając się, położył drugą rękę na moim brzuchu, aby utrzymać mnie w miejscu. Cofnął się. Jęknęłam. – O Boże, Logan. Proszę. – Jeszcze nie. Poczekasz, Emily. Za każdym razem, chyba że powiem inaczej. – Następnie odwrócił się i położył na boku, jego fiuta dzieliły cale od moich ust, tak blisko, mogłam wysunąć język i dotknąć go. Chciałam, Boże, chciałam spróbować. – Chcesz tego? – Chwycił swojego fiuta w rękę. Przytaknęłam. – To dobrze. Bo dam ci to. – Jego kolana znalazły się po obu stronach mojej głowy, a później obniżał się, aż czubek jego penisa dotykał moich warg. – Otwórz. Weź mnie całego. Dojdę w twoich ustach, kochanie. Otworzyłam usta, a jego twardość wsunęła się w nie, owinęłam wokół niego wargi, smakując słodko‐słony preejakulat na końcu języka. Zesztywniał i jęknął. – O kurwa. – Siedząc na mnie, pochylił się do przodu, a następnie poczułam ręce rozchylające moje nogi. Ssałam, poruszał się w górę i w dół, pieprząc moje usta, podczas gdy wsuwał we mnie palce, lizał i ssał aż krzyczałam, chcąc uwolnienia. Jednak za każdym razem, gdy byłam blisko, wycofywał się. Jego jądra uderzały w moją twarz, kiedy pchał mocno w moje usta, znowu i znowu, i wiedziałam, że był blisko, kiedy bezlitośnie zaczął mnie ssać. – Teraz, kochanie. Zassałam jego twardego penisa, biorąc go głęboko do gardła, moje nadgarstki pociągnęły za jedwabny szal, gdy ciało wygięło się w łuk, po czym osiągnęłam szczyt, jednocześnie czując, jak sztywnieje. Jego fiut był głęboko w moich ustach, a sperma spłynęła w dół gardła. Przełknęłam i zajęczałam, połykając więcej, kiedy doszedł w tym samym czasie co ja. To było piękne i to on dawał mi wszystko, czego chciałam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 252  

Cofnął się, po czym odwrócił i wciągnął mnie w objęcia. – Kocham cię, Eme. – Pogładził moje plecy, następnie zjechał na tyłek, a potem wrócił na górę, aż jego ręce rozwiązały chustę, a ja w końcu mogłam go dotknąć. Z rękoma na jego piersi, czując bicie serca, i z głową zagnieżdżoną w zgięciu jego ramienia, zasnęłam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 253  

Rozdział dwudziesty ósmy – Myszko. Obudził mnie seksowny głos Logana, ale nie było go obok. – Impreza się zaczęła. Chodźmy, kochanie. – Cholera. Pozwoliłeś mi zasnąć? – Potrzebowałaś tego. Przeciągnęłam się jak kot po dobrej drzemce i poczułam słodki ból w szczęce, uśmiechnęłam się. Cholera, nigdy nie robiłam czegoś tak erotycznego jak ostatniej nocy. Myśl o Loganie wysłała przeze mnie falę ciepła. Gorąco wypełniło moje serce i sprawiło, że poczułam się… kompletna. A kiedy spojrzałam na Logana stojącego przy końcu łóżka, ubranego w ciemne dżinsy i purpurową koszulę w prążki, zakochałam się od nowa. Mogłabym leżeć godzinami i podziwiać go z tymi wspaniałymi włosami oraz purpurową koszulą, która podkreślała jego rdzawe oczy. On zmarszczył brwi. Ja oblizałam usta. Boże, jak go kochałam. Wyglądał na tak pewnego siebie, chociaż dzisiaj zespół musiał zaimponować kilku wielkim nazwiskom z branży muzycznej. Byłam chyba bardziej zdenerwowana niż on. Nie mogłam uwierzyć, że ten mężczyzna był mój. Nigdy ze mnie nie zrezygnował. Nigdy nie zrezygnował z nas. – Dostanę całusa? – W tej chwili wszystko, co chcę zrobić, to powiedzieć pieprzyć to i wrócić do ciebie do łóżka. Więc, podejście bliżej... to zły pomysł. Prześcieradło zsunęło mi się do pasa, kiedy usiadłam i usłyszałam jęk.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 254  

– Kurwa. Nie było wątpliwości, że nie dostanę pocałunku, więc odrzuciłam kołdrę na bok i opadła na skraj łóżka. Jego dłonie zacisnęły się w pięści, oczy zjechały w dół mojego nagiego ciała, a następnie wróciły. Potrząsnął głową i głęboko odetchnął. Czułam się niesamowicie, mogąc sprawić, by ten mężczyzna mnie pragnął. Dawniej zawsze sprawiał, że czułam się piękna. Nadal to robił, i kocham go mocniej niż było to możliwe. Odchrząknął, nadal trochę niepewny, gdy powiedział: – Kupiłem ci sukienkę. Jest w łazience. Usiadłam. – Kupiłeś mi sukienkę? Potaknął. – Są tam też buty. – Kiedy? – W ostatnim tygodniu spędzaliśmy wspólnie niemal każdą chwilę. – Kiedy poszedłem zobaczyć się z Deckiem. Ubieraj się, Eme. Spotkaj się ze mną na dole. Chcę, żebyś poznała naszego nowego menedżera. – Wyszedł z pokoju, zamykając za sobą drzwi trochę zbyt mocno, i roześmiałam się. Zauważyłam też, jak jego dżinsy dopasowały się między nogami, kiedy zrzuciłam kołdrę. ~ ~ ~ Gdy zeszłam na dół po dźwiękach głosów dochodzących z patio, nad którym teraz rozpościerał się ogromny biały namiot, czułam się... piękna. Nie mogłam sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz naprawdę czułam się atrakcyjna. Mam na myśli, na pewno nie wtedy, gdy byłam dziewczynką, dorastającą ze stale agresywną matką. Logan spojrzał na mnie. Nasze oczy spotkały się. Facet, z którym rozmawiał przestał mówić i spojrzał na mnie. Tak, czułam się piękna. Logan zawsze sprawiał, że czułam się w ten sposób. Bez względu na bzdury, jakie wygadywała moja matka; to wszystko były kłamstwa. Jedynym sposobem, by poczuła się lepiej, było poniżenie kogoś, a tym kimś okazała się jej córka. Moja sukienka była idealnie dopasowana, z prostą, asymetryczną spódnicą z białego szyfonu, głębokim wycięciem i odkrytymi plecami, które kontrastowały z delikatną czarną podszewką. Logan przygotował też parę zachwycających szpilek z

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 255  

biało‐czarnymi paseczkami, które, o dziwo, pasowały. Zastanawiałam się, czy Kat nie miała z tym nic wspólnego. Zostawił tam także owinięte żółtą kokardą pudełko, leżące na szczycie mojej kosmetyczki. Sapnęłam, kiedy je otworzyłam, a moje oczy wypełniły się łzami, gdy ujrzałam naszyjnik ułożony na niebieskim aksamicie. Gustowne diamenty zwisały z solidnego, cienkiego, złotego łańcuszka. Kiedy go założyłam, idealnie wpasował się w zagłębienie mojej szyi, wisiorek przylegał do centrum gardła tak, żeby widoczna skóra była otoczona diamentami. Był imponujący, i przez kilka minut podziwiałam w lustrze jak otulał moją skórę. Nie byłam pewna skąd wziął na to pieniądze, ale było od niego, myślał o mnie. Kiedy zobaczyłam starannie złożony pod pudełkiem liścik, uśmiechnęłam się. Mówił: Dzisiaj żadnych majtek, Emily. Chcę być na scenie, wiedząc, że pod tym strojem jesteś naga. Kocham każdą część Ciebie. Teraz stał przede mną i miałam wrażenie, jakbyśmy byli jedynymi osobami w pokoju. – Emily. – Logan owinął rękę wokół mojej talii, kiedy pochylił się i szepnął mi do ucha: – Zapierasz dech. – Dziękuję za naszyjnik. – Zrobiłaś to, o co prosiłem? Chciałam się zaśmiać na słowo „prosiłem”. Logan rzadko kiedy prosił, mówił, a to robiono, i to nie tylko ze mną tak było. Kiwnęłam głową, a on zaklął i jęknął, po czym mnie pocałował. – Dobra dziewczynka. Potem rozdzielił nas głos: – Teraz rozumiem, co w tym tygodniu trzymało cię z dala od mojego biura. Logan ścisnął mnie mocno. To było zaborcze i mówiło coś do faceta. – Emily, to jest nasz nowy menedżer, Daryl. Daryl, Emily. Podałam mu rękę i natychmiast poczułam emanujące od niego ciepło. Miał na sobie garnitur i krawat, które pasowały do jego chudej, wysokiej postawy, jego włosy były krótko i stylowo przystrzyżone. Nie wyglądał na gwiazdę rocka. Był spokojny, ale miał to swobodne spojrzenie, co sprawiło, że czułam się przy nim odprężona.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 256  

Rozmawialiśmy kilka minut, aż zaczął zbierać się tłum i zostałam wciągnięta w wir, gdy Logan zaprowadził mnie do ludzi, których rozpoznawałam z Avalanche, ale większość gości była mi obca. Raz dostrzegłam Decka, lecz był w trybie pracy, badając teren i upewniając się, że zabezpieczenia działały. – Emily – zawołała Georgie, przepychając się przez gości; podeszła do mnie. Spojrzała na mnie od góry do dołu. – Cholera, wyglądasz jakbyś była gotowa pieprzyć albo właśnie została wypieprzona. – Wzruszyła ramionami. – Cokolwiek, wyglądasz gorąco. Logan, co do cholery? Związałeś tę dziewczynę na cały tydzień, czy co? Nie słyszałam od niej żadnych wieści. Czułam, że moje policzki rozgrzały się na wspomnienie bycia związaną, i jak zwykle, Georgie to nie umknęło. – Haa, zwiąż mnie dobrze. – Chwyciła mnie za ramiona i przyciągnęła, żeby szepnąć: – Gwiazda rocka i wojownik, który lubi trochę dodatkowej aktywności w łóżku? Cholera, on jest przeklętym ciasteczkiem. Ciekawe czy lubi klapsy? Przybyli Matt i Kat, Kat wyglądała oszałamiająco w małej czarnej i z blond włosami opadającymi na jej szczupłe ramiona. Była niemal tak wysoka jak Matt, bo miała na sobie czarne szpilki na platformie; górowała nade mną. Logan nachylił się i ścisnął mój tyłek. – Trzymaj się blisko Matta. Wie, co się dzieje. Jesteś bezpieczniejsza w tłumie, więc nie opuszczaj imprezy. Mam to na myśli, Eme. Ani na sekundę. – Wiedziałam, że był zaniepokojony Alfonzo, chociaż Deck i jego ludzie obserwowali miejsce. – Musisz iść do łazienki lub się odświeżyć, zadzwoń do Decka. Będzie miał telefon. Nikt inny. Potaknęłam. – Nienawidzę być z dala od ciebie, nawet na sekundę. Pogłaskałam go po policzku, chwycił mnie za rękę i pocałował w dłoń. – Moje serce jest naprawione, Logan. Ty to zrobiłeś. – Dziecinko. – Wciągnął mnie w ramiona, ręce ułożył po obu stronach mojej głowy, kiedy mnie całował. To było mocne, intensywne i sprawiło, że zapomniałam, iż otaczają nas ludzie. – Przyćmiewasz zło w moim życiu. – Pocałował mnie w czoło, po czym cofnął się. – Muszę zaimponować jakimś osobistościom. W porządku? – Tak, kochanie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 257  

Uniósł podbródek do Matta i wymienili między sobą spojrzenia. Następnie Matt stanął obok z ręką na moim krzyżu. Logan kiwnął głową i zniknął w tłumie. Widziałam, jak zatrzymał się i porozmawiał z Reamem, który był ze słodką, małą blondyneczką, a potem poszli w kierunku sceny. Minęło kolejne dziesięć minut, zanim zespół pojawił się na scenie, a ja znów ujrzałam Logana. Był odprężony, kiedy stał przed tłumem, jego pewność siebie była naturalna, jakby należał do sceny. I należał. Nie było wątpliwości, że Tear Asunder odniesie sukces, Daryl oczywiście też. Logan powiedział kilka słów do tłumu i rozbawił ich, natychmiast roztaczając nad nimi swój urok. To niesamowite, że mężczyzna, który ociekał władzą i potęgą, mógł zyskać grupę osobistości u swoich stóp. Kiedy Logan był na scenie, nikt się nie odzywał, chyba że powiedziano inaczej. Podniecał mnie, ale to było o wiele silniejsze. Jakby był we mnie, sprawiając, że moje serce biło, płuca oddychały. Że ponownie czułam się kompletna. Naprawił nas. Oczy Logana odnalazły moje. Czekałam, pozbawiona tchu, następnie mrugnął, a ja poczułam się jakby omiótł rękoma moją rozgrzaną skórę. – Dzisiaj zagramy nową piosenkę o nawie „Torn from You”. – Zamknął oczy i trzy razy kiwnął głową, a potem Kite uderzył o siebie pałeczkami. Zrobili to, prawdziwie i naturalnie z każdym szarpnięciem struny, każdą nutą, przyprawiając tłum o ciarki. Głos Logana był potężny, chropowaty i głęboki, a potem podczas zwrotki przeszedł w miękką głębię, co wysłało przez moje ciało dreszcze. – Kurwa. Są świetni. – Georgie kiwała głową do rytmu, a kiedy spojrzałam na tłum, każdy miał przykuty wzrok do Logana. – Myślę, że muszę zdobyć któregoś z nich. Moje usta opadły. Georgie roześmiała się. – Nie twojego faceta, dziewczyno. Crisisa. Ten język potrafi zdziałać cuda. Przewróciłam oczami, a Matt odchrząknął, oczywiście nienawidząc słyszeć o Crisisie, języku i Georgie w tym samym zdaniu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 258  

Przez resztę nocy nie widziałam Logana zbyt często, lecz za to spotykałam Decka. Był zawsze w zasięgu wzroku, a Matt nigdy mnie nie opuszczał. Była pierwsza w nocy, kiedy zmył się każdy, za wyjątkiem zespołu, Georgie, Matta i Kat. Deck pojawił się znikąd, kiedy wyszliśmy na basen. Kiwnął do każdego z nas, przez kilka minut cicho porozmawiał z Loganem, a następnie skierował się na ścieżkę prowadzącą do przedniej części domu. Kiedy Logan wrócił do mnie, spojrzałam na niego i wiedział, czego chciałam, zanim jeszcze zdążyłam zapytać. – Nie ma po nim śladu. Deck twierdzi, że to wysoce nieprawdopodobne, żeby Alfonzo dowiedział się o farmie, chyba że kogoś śledził, a mówiłem ci, że ludzie Decka upewnili się, że tego nie robił. Po prostu zachowujemy środki ostrożności, dopóki go znajdziemy. Nie ma powodu, dla którego chciałby po ciebie przyjść, Eme. Postąpiłby głupio, gdyby to zrobił. Wie, że Deck go ściga. Deck krzyknął: – Georgie. Wychodzimy. Georgie pojawiła się obok mnie i zarzuciła na mnie ramię. Bełkotała, a ciężar jej ciała przeniósł się na mnie. – Ja tu zostaję. – Georgie. Rusz dupę. – Głos Decka był ostry i nieco zirytowany. W porządku, bardzo zirytowany. – Fuj! Żadnej zabawy. Nie będę się z tobą... – Georgie zatoczyła się do przodu, prosto w klatkę piersiową Crisisa. – Zamierzam pieprzyć się z Panem Wspaniałym. Oczy Crisisa rozszerzyły się, a potem objął Georgie. Nie byłam pewna czy po to, by powstrzymać ją przed upadkiem, czy dlatego, że zamierzał zadrwić z Decka i zabrać Georgie do łóżka. – Kurwa. – Logan zaklął pod nosem, kiedy Deck podszedł do Georgie. – Ustąp, Crisis. – Tak. Nie pieprzę się z tym. – Crisis szepnął Georgie coś do ucha, jej uśmiech zgasł, a usta zacisnęły się w pijackim dąsie. Mogła nie słyszeć zbliżającego się Decka, ale my wszyscy widzieliśmy i nagle została podniesiona i przerzucona przez ramię jak worek zboża. Nie powiedział ani słowa, gdy wyszedł ze zwisającą Georgie, która śmiała się i przeklinała jednocześnie. Logan obserwował jak odchodzą, wtedy, nawet na mnie nie patrząc, oznajmił: – Eme. Łóżko. Teraz.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 259  

Och, jaskiniowiec Logan. Żadnej gwiazdy rocka z seksownym mrugnięciem i mogłabym‐za‐niego‐umrzeć uśmiechem. Powiedzieliśmy wszystkim dobranoc, a potem jak najszybciej znaleźliśmy się poza zasięgiem wzroku, Logan rzucił mną o ścianę i pocałował. – Kurwa. Chciałem pocałować cię przez całą cholerną noc. Jego penis przycisnął się do mnie, kiedy jego ręce wplątały się w moje włosy; pochłanialiśmy się. To było dzikie i surowe, z niczym prócz szalejącej między nami potrzeby. Nie sądziłam, abyśmy zdążyli trafić do sypialni, kiedy potykaliśmy się po schodach. Do czasu gdy dotarliśmy na górę i zatrzasnął drzwi, rozebrałam go już do półnaga. Logan nie czekał, aby zdjąć moją sukienkę. Podciągnął ją, a potem miał mnie przy drzwiach, unosząc. – Nogi – zażądał. Owinęłam je wokół niego, zaczepiając kostki, a następnie wbił się we mnie. Moja głowa uderzała w ścianę z każdym pchnięciem, kiedy jęczał i brał mnie niemiłosiernie, a ja tego pragnęłam. – Mocniej, Logan. Jego biodra cofnęły się, a następnie pchnął mocniej, czułam jak zatapia się we mnie. – O Boże. Tak. Logan. Oparł głowę o moje ramię, zębami przygryzając ciało, kiedy jęknął i pchnął. – Teraz, dziecinko. Teraz. Już tam byłam. Każde pchnięcie zbliżało mnie do orgazmu, aż krzyknął moje imię, a ja rozbiłam się i krzyknęłam z nim. – Kurwa. – Był zatopiony głęboko we mnie i mogłam poczuć, jak jego penis drga. Uniósł głowę z mojego ramienia i pocałował mnie, mocno i nieustępliwie. Zaniósł mnie do łóżka, gdzie niespiesznie mnie rozebrał, po czym kochaliśmy się do białego rana. Zasnęliśmy ze splątanymi nagimi kończynami.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 260  

Rozdział dwudziesty dziewiąty Gdy się obudziłam, Logana już nie było, ale na poduszce leżał liścik, kiedy go rozłożyłam, uśmiechnęłam się. Kocham Cię, skarbie. Jestem z chłopakami na mieście, w studiu. Nie opuszczaj farmy, Emily. Matt będzie z Tobą przez cały dzień. Wieczorem kolacja, przyjdzie moja mama. O cholera, pomyślałam, gdy skończyłam czytać. Nie panikuj, Myszko. Pokocha Cię. Ja gotuję. Zadzwoń do mnie, gdy wstaniesz. Odwiedziny jego matki odczuwałam jako coś ważnego, bo Logan nie dzielił się nią z nikim, może za wyjątkiem Kiteꞌa. Zdawałam sobie sprawę, że będziemy razem, ale nadal potrzebowałam własnego miejsca. To było gospodarstwo Logana, wiem, że mówił inaczej, lecz było jego, nie moje. To nie był mój dom, i niezależnie od tego, co się pomiędzy nami dzieje, wciąż go potrzebowałam. Pytanie tylko kiedy i jak miałam powiedzieć o tym Loganowi. Sięgnęłam po telefon, były tam trzy wiadomości: jedna od Georgie z pytaniem co, do cholery, się stało ostatniej nocy i jak skończyła śpiąc w staniku i majtkach na łóżku Decka, kolejna od Kat, około dziesięć minut temu, z prośbą o pomoc w złapaniu koni na polu wschodnim, które staranowały ogrodzenie – przypuszczałam, że Havoc zareagowała na hałasy ostatniej nocy, wiadomość od Logana mówiła dzień dobry i prosiła, by do niego zadzwonić. Szybko się ubrałam, byłam trochę obolała po wczorajszym maratonie. Najpierw odpisałam Georgie, potem poszłam obudzić Matta. Byłaś pijana. Deck zabrał cię do domu. I nie wyglądał na zadowolonego.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 261  

Georgie natychmiast odpisała. Nie pijana. Wstawiona. LOL. Mam wrażenie, jakby Deck przejechał po mojej głowie samochodem. Zrobił to? Roześmiałam się. Niewątpliwie Deck miał na to ochotę. Nic o tym nie wiem. Napiszę później. W nocy uciekły konie, impreza musiała je wystraszyć. Georgie wysłała mi smutną minkę. Matt zemdlał w wolnej sypialni obok mojej starej. Trąciłam go w ramię. – Hej. Konie się wydostały. Muszę iść pomóc twojej siostrze je złapać. Matt zajęczał, po czym przewrócił się i odrzucił kołdrę. Wciąż miał na sobie ubrania z ostatniej nocy. – Kurwa. Jak to zrobiły? – Mieliśmy wczoraj imprezę, Matt. Konie prawdopodobnie przestraszyły się hałasu. Chodź. Jeśli są na drodze, komuś może stać się krzywda. – Tak. Tak. Wstaję. – Matt przesunął dłonią po głowie, a potem w dół twarzy. – Daj mi sekundę. Szybko zadzwoniłam do Logana, podczas gdy Matt był w toalecie, ale zostałam skierowana do poczty głosowej. – Dzień dobry, skarbie. Baw się dobrze w studiu. Wciąż myślę o ostatniej nocy i muszę zastanowić się nad nią trochę więcej tego wieczora. Po wyjściu twojej mamy. Logan, dziękuję. Za chęć podzielenia się nią ze mną. Gdy wyszliśmy na pole, nie dostrzegłam ani Kat, ani koni. Cholera, to znaczy, że prawdopodobnie poszły do sąsiada lub na drogę. – Między tobą a Sculptem wszystko dobrze? – zapytał Matt, zarzucił ramię na moje, kiedy szliśmy pod górę. Uśmiechnęłam się. – Tak. Naprawdę dobrze, Matt. Ścisnął moje ramiona. – On kocha c… na dół. – Matt nagle odepchnął mnie od siebie i upadłam na ziemię.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 262  

Bum. – Matt! – krzyknęłam, kiedy obserwowałam jak kuli się na trawie. – Matt. Nie, Matt. – Podejdź do niego, a ona umrze. – Alfonzo trzymał pistolet przy głowie Kat, widziałam krew kapiącą z jej skroni. Była zakneblowana, a jej ręce zostały związane za plecami. Jej oczy były dzikie, z mieszaniną strachu i gniewu. – Chodź tutaj – ryknął Alfonzo. Zawahałam się, gdy spojrzałam na Matta, który trzymał się za nogę i próbował doczołgać się do Kat. Bum. Krzyknęłam, kiedy ciało Matta szarpnęło się do przodu i upadł na twarz. – Nie. Przestań. Przestań. Zrobię, co zechcesz. Alfonzo płonął nienawiścią, oczy miał dzikie i niepewne, gdy zerknął na mnie. Jego ubrania były brudne, a włosy tłuste, jakby nie brał prysznica od tygodni. – Suko, na ziemię. Powoli opadłam na kolana, szlochając. Kat wydała dźwięk, a Alfonzo podniósł pistolet i trzasnął lufą w jej głowę. Krzyknęła i upadła na bok, a on cofnął się i kopnął ją w żebra. – Nie! – krzyknęłam i wstałam, biegnąc do niej. Upadłam na Kat, ochraniając ją przed siłą jego nadużywania. Nadal kopał mnie w bok aż wreszcie przestał, podniósł mnie za włosy i zmusił do klęknięcia przed nim. Alfonzo uniósł pistolet. Klik. Bum. Krzyknęłam, w tym samym czasie wystrzelił pocisk, a ja zobaczyłam drgnięcie ciała Kat. – Nieeeeeeee! O Boże. O Boże. Nie. Kat – krzyczałam histerycznie, łzy spływały po moich policzkach, gdy kałuże jej krwi zaczęły przesiąkać ziemię, barwiąc zieloną trawę. – Zamknij mordę, suko. – Alfonzo wymierzył we mnie z pistoletu, czekałam na ból, kiedy kucnęłam przy Kat, odmawiając zostawienia jej.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 263  

– Ukrzyżują cię – obiecałam między płytkimi oddechami. – Deck i jego ludzie. Logan. Zabiją cię. – Mój głos stał się stabilniejszy. Jeżeli Kat wciąż żyła, jej jedyną szansą było uciśnięcie rany i dostanie się do szpitala. Przez ramię Alfonzo dostrzegłam białą klacz – Havoc. Musiała usłyszał moje krzyki i wystrzał. Wzrok miała opanowany i czuwający. Nozdrza buzowały. Było to jedyne, o czym mogłam myśleć… wygwizdałam długi, piskliwy dźwięk. Uszy Havoc stanęły i odrzuciła głowę, a potem zagalopowała w naszą stronę. Alfonzo usłyszał walenie kopyt w twardą ziemię i odwrócił się. Zrobiłam dwie rzeczy – wcisnęłam w telefonie szybkie wybieranie, a potem zanurkowałam do Alfonzo. Ciężko wylądowałam na nim, moje ręce chwyciły broń. Kopyta Havoc zbliżały się. Alfonzo szturchnął mnie między żebrami, a powietrze uszło ze mnie. Upadłam do tyłu, a on znalazł się na mnie, pchnął mocno pistolet w moją pierś. – Lubię wojowników. Im więcej walczysz, tym lepiej. Zamierzam cię powiesić i pieprzyć aż zaczniesz krwawić. Będziesz mnie ssać, a gdy skończę, sprzedam cię. Zacisnęłam zęby i odmówiłam odwrócenia spojrzenia. Havoc zarżała za nami, potem wyprostowała się, wymachując kopytami. Alfonzo odwrócił się i wycelował w nią. Krzyknęłam, gdy pocisk wystrzelił. Poczułam wibracje w ziemi, gdy Havoc upadła. – Havoc – krzyknęłam. Alfonzo pchną pistolet w moją pierś tak mocno, że odebrał mi oddech. – Nie ruszaj się. – Usłyszałam pisk Havoc i przewróciłam się, by dostać się do jej kopyt. – Raul powinien był zabić Sculpta, gdy miał szansę. Sukinsyn był cennym wojownikiem. Wiedziałem. Ostrzegałem Raula, że Sculpt planował to gówno. Ale ten drań był zbyt pewny siebie. Myślał, że nikt nie będzie próbował go zdjąć. – Kiedy Logan cię dorwie… będziesz marzył o śmierci. Roześmiał się. – Może próbować. Ale kiedy już znikniemy w tym świecie, nikt nas nie znajdzie. Nawet ci elitarni komandosi. A twój chłopak? Ten drań ma, kurwa, szczęście, że jeszcze żyje. Twój chłopak wojownik nie wyglądał jak bokser, gdy ojciec torturował go przez kilka miesięcy po tym, jak cię wypuścił. – Przełknęłam żółć. Och, Logan. Nie. – Zakład, że nie mógł nawet chodzić, kiedy człowiek Decka go wydostał. Temu draniowi udało się nas zamknąć. Znalazł też Raula. Ale nie mnie, a teraz mam ciebie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 264  

Raul planował dla Sculpta długą, powolną śmierć za zdradę. Zamiast tego, uczyniłem to moją misją, zająć jego miejsce. Alfonzo wstał, a potem podciągnął mnie na nogi. Położył moje ręce za głową i związał. Spojrzałam na Kat, chcąc sprawdzić czy jeszcze żyła, lecz nic nie zobaczyłam. Matt przeniósł nogę, a później dostrzegałam, jak powoli sięga do kieszeni i wyciąga telefon. Był w połowie drogi, by unieść go do ucha, kiedy upuścił go i znieruchomiał. – Nie możesz ich tak zostawić. Havoc leżała na boku, jej pierś falowała, ale nie walczyła, żeby wstać. Mocno czerwona krew wsiąkła w białe futro, gdzie pocisk przeniknął jej szyję. Wciągnął mnie za linię drzew. – Kat! – krzyknęłam. Próbowałam się wyrwać Alfonzo, ale ze związanymi za głową rękoma, szybko straciłam równowagę i upadłam ciężko na kolana. – Wstań. – Kopnął mnie w bok, spróbowałam wstać, lecz nie mogłam. Złapał mnie za łokieć i pociągnął przez busz, aż dotarliśmy do drogi, gdzie był zaparkowany samochód. Wiedziałam, że najgorsze, co mogłam zrobić to spanikować, Logan mnie tego nauczył. Mówił też, by nigdy nie wsiadać do samochodu. Zawsze mieli tam przewagę. Wiedziałam, że gdy zniknę, przepadnę. Logan tak powiedział. Alfonzo tak powiedział. Poklepał mnie, znalazł telefon i zaklął, rzucając go w wysoką trawę w rowie. Modliłam się, by połączył się z Loganem, ale nie miałam pewności, a wszystko na co mogłam teraz liczyć, byłam ja. Otworzył bagażnik i przyciągnął mnie do niego. Nie, to się nie stanie. Odwróciłam się, kiedy miał mnie pchnąć do środka, mój łokieć uderzył go w bok twarzy, a następnie zrobiłam unik, w tym samym czasie, gdy chciał mnie złapać. Potknęłam się. Upadłam na kolana na żwir i spróbowałam wstać. Jego ręce znalazły się na mojej talii i zostałam podniesiona z ziemi, kopiąca i krzycząca tak głośno, jak tylko mogłam. – Logan! Postrzelono Kat. Matt. Pole jest spustoszone. Alfonzo. – Modliłam się, by krzyk dotarł do telefonu. By w jakiś sposób poczta głosowa Logana wychwyciła, co się dzieje. Bagażnik zatrzasnął się, a ja zanurzyłam się w ciemnościach.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 265  

Logan – Wpadniemy później do Avalanche? – zapytał Crisis. – Po gorącej Georgie ostatniej nocy, potrzebuję jakiejś cipki ujeżdżającej tego konia. Cholera, ta kobieta wymiata. Chyba trochę doszedłem, kiedy powiedziała, że chce mnie pieprzyć. – Dotknij tego tyłka, pozbędziesz się swojego. Ona jest Decka. – Kite wyrzucił pałeczki w powietrze, chwycił je, a następnie umieścił w tylnej kieszeni spodni. Logan spojrzał na telefon i uśmiechnął się, gdy ujrzał nieodebrane połączenie od Emily. Jego fiut drgnął, gdy jej słodki głos rozbrzmiał w poczcie głosowej. – Co, do cholery, Kat jest Reama, ale z nią nie sypia, a Georgie Decka, a on też z nią nie sypia. Przelecę je obie w tym samym pieprzonym czasie. – Jezu, Crisis – powiedział Kite. Logan spojrzał na Reama, który stał z ręką na klamce, gotowy opuścić studio. Poczta głosowa przełączyła się do następnej wiadomości, a kiedy znów czekał na jej głos, powiedział: – Dzisiaj mam kolację z mamą, ludzie. Emily jest… kurwa. – Logan popędził w kierunku drzwi z telefonem przyciśniętym do ucha. – Człowieku. Co? – powiedział Kite. – Sculpt? Co, do cholery? – powiedział Crisis, podążając za nim. Ream szarpnięciem otworzył drzwi. – Sculpt? – Zadzwoń na policję i po karetkę, spotkaj się z nami na farmie. Ream chwycił go za ramię, gdy przez telefon rozbrzmiały krzyki Emily. – Kurwa – krzyknął Logan. Nie ma pieprzonej mowy. Alfonzo nie porwie jego kobiety. Logan nigdy nie czuł w sobie tak intensywnego strachu i wściekłości. Musiał odepchnąć to, zanim całkowicie to straci. Mocniej przycisnął telefon do ucha i słuchał uważnie. Emily krzycząca imię Kat. Następnie Alfonzo mówiący o torturach. Usłyszał drzwi samochodu, kiedy Emily krzyknęła na niego. Wykrzyczała jakieś nieuchwytne i stłumione słowo, a następnie Havoc. Logan usłyszał pisk opon i linia zamilkła. Karetka czekała, kiedy przybył. Deck rozmawiał z dwoma oficerami, ale gdy tylko go zobaczył, podbiegł. – Policjanci przeszukują dom, a moi ludzie zostali skierowani do wszystkich znanych miejsc transportu dziewczyn.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 266  

Loganowi zrobiło się niedobrze. – Miałem ją chronić. Obiecałem jej. – Emocje, które przez niego pędziły były wyniszczające, jak myśli o krzywdach, jakie zostaną wyrządzone Emily. – Kurwa. – Uderzył pięścią w maskę samochodu. – Nie było możliwości, żeby Alfonzo dowiedział się, że tutaj jest. Ktoś musiał mu powiedzieć. Ktoś, komu ufamy. – Jezu. – Logan ruszył w stronę domu, lecz Deck zatrzymał go, chwytając za ramię. Logan odepchnął jego rękę. – Muszę ją znaleźć. – Tak. Ale tak się nie stanie, jeśli działasz nieracjonalnie. Wiesz to lepiej niż ktokolwiek inny. Muszę usłyszeć jej wiadomość. Próba zachowania spokoju i cierpliwości zabijała go. Wszystko, czego chciał, to ją znaleźć. Trzymać ją. Chronić. Boże, nie zasługiwał na nią. Kurwa. Jak to się stało? Logan wyciągnął telefon i zaklął, kiedy dostrzegł, że jego ręka drży. Przeszedł do poczty głosowej, a następnie przekazał komórkę Deckowi. Słyszał głos Emily i to było jak dźgnięcie nożem. Gdy usłyszał jak krzyczy imię Havoc, tym razem usłyszał również słowo „pole”. Spojrzał na Decka i oboje pobiegli na pole z końmi. Miał wrażenie, jakby jego nogi były w ruchomych piaskach. Głośne odgłosy stóp były za nim, wszyscy biegli. Podszedł do zagłębienia na wzgórzu i zatoczył się, kiedy zobaczył ciało konia leżącego w trawie, a potem Matta i Kat. – Mam Matta – krzyknął Deck. – Jezu. – Logan upadł obok ciała Kat, krew zebrała się pod nią. Logan sprawdził puls. Kurwa, Kat. Musiał się trzymać. Spokojny i opanowany. – Nie. – Oszołomiony głos Reama był tuż za nim. Logan kiwnął na Kiteꞌa, który chwycił ramię Reama, gdy padł na kolana obok Kat. Jego głos był nawiedzonym szeptem, gdy w kółko powtarzał imię Kat. Jeden z sanitariuszy owinął wokół jej szyi kołnierz, potem delikatnie przeturlał na nosze. Matt został otoczony przez trzech oficerów i sanitariusza. Logan słyszał, jak ktoś wzywa przez radio kolejną karetkę. Deck miał telefon przy uchu i wyszczekiwał rozkazy temu, kto był po drugiej stronie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 267  

Umysł Logana wirował, a on rozpaczliwie próbował utrzymać kontrolę, ale krzyk Emily prześladował go. Znał pierścień handlu usługami seksualnymi; wiedział jak szybko dziewczyny znikały, jeśli Alfonzo nadal ma swoje kontakty, Emily może znaleźć się poza Kanadą w ciągu godziny, nie widziana nigdy więcej. Kurwa, wiedział o tym. Deck twierdził, że Alfonzo się ujawni, ale żaden z nich nie sądził, że dostanie się do Emily przez gospodarstwo. Podjęli środki ostrożności, na wszelki wypadek, mieli na imprezie ochronę, mężczyźni śledzili ich, w razie gdyby ktoś przyszedł na farmę, żeby zyskać pewność, że nie byli szpiegowani. Ale Alfonzo jakoś ją znalazł. – Kurwa! Jeden ratownik uciskał ranę brzucha, podczas gdy inny chwycił jeden koniec noszy, a Crisis drugi. – KitKat – powiedział Ream. – Nie waż się umrzeć. – Ream miał łzy w oczach, kiedy chwycił ją za rękę. – Kat. – Logan usłyszał krzyk Matta, ratownik zachęcał, by się nie ruszał i nie rozmawiał. – Czy ona żyje, do cholery? Logan usłyszał, jak sanitariusz próbuje go uspokoić, a później Kite mówi mu, że z Kat będzie w porządku. Logan nie był pewien czy to prawda, czy nie, ale Matt musiał się uspokoić albo wyrządzi sobie większe szkody. Oficer znalazł się obok Havoc, uciskając ranę po kuli, ale klacz nie ruszała się. Logan spojrzał na Decka i potrząsnął głową. Wiedział, co to znaczy – żadnego śladu Emily. Odnosił wrażenie, że na jego sercu wylądował blok cementu. Miał kłopoty z oddychaniem; nawet wzburzenie żołądka ustało, jakby to wszystko przekształcało się w ogromną falę nieznośnego bólu. Ream i Crisis pomogli sanitariuszom wnieść nosze do karetki, Ream wskoczył do środka. – Też jadę do szpitala – powiedział Crisis. – Nie dobrze, człowieku. Ty i Ream wszystko spieprzycie, będąc w tym samym szpitalu. Pojadę – zaoferował Kite. – Nie. To może tak nie wyglądać, ale Ream jest moim najlepszym przyjacielem. To jego laska, a ona jest moim przyjacielem, jadę.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 268  

Kolejna karetka zatrzymała się i sanitariusze popędzili, by załadować do niej Matta. Crisis pojechał z Mattem. Deck podszedł do samochodu, słuchając tego, kto był z nim na telefonie. Logan podążył za nim, a następnie wskoczył do auta. Kite przeszedł na drugą stronę i skinął na niego. Kite był facetem, który stał za tobą w stu procentach, nawet jeśli była szansa, że może nie wrócić żywy. Deck wrzucił bieg. – To Georgie. Raven wyjawiła lokalizację Emily. Pomaga Alfonzo.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 269  

Rozdział trzydziesty Zostałam rzucona na podłogę, uderzyłam się mocno w nos i od razu zaczęłam krwawić na dywan. Pomarańczowy, kosmaty dywan. Niewiele osób taki miało, za wyjątkiem Georgie. – Trzymaj – powiedział Alfonzo. – Zrobi jeden ruch, strzel w jej nogę. Spojrzałam w górę i dostrzegłam Raven, mierzącą pistoletem w moją głowę. O Boże, nie. Czemu? Dlaczego Raven miałaby mu pomagać? Dlaczego byli u Georgie? – Gdzie druga dziewczyna? Musiał mówić o Georgie. – Ona... ona… usłyszała jak z tobą rozmawiam przez telefon i uciekła. Ja... nie widziałam, dokąd poszła, Mistrzu. Przepraszam. Przepraszam, Mistrzu. – Kurwa. Głupia dziewucha. Musimy się stąd wynosić. – Alfonzo wyjął telefon i przeszedł do drugiego pokoju. – Raven? Alfonzo wrócił z telefonem przy uchu, gdy jego pięść uderzyła w mój żołądek, pozbawiając mnie tchu. – Żadnych pieprzonych rozmów. – Usłyszałam dzwonek jego telefonu, a później Alfonzo poszedł do drugiego pokoju, rozmawiając cicho. Brzmiał na przemęczonego, kiedy chodził w tę i z powrotem. – Raven. Proszę. – Walczyłam, żeby usiąść, a następnie wytarłam krew z oczu, najlepiej jak tylko mogłam przy pomocy ramienia. – Dlaczego? Raven drżała i była blada. Pistolet chwiał się, a jej oczy były puste, gdy robiła to, co jej kazano. Wyglądała na przerażoną. Zastanawiałam się, czy robiła to z obawy przed Alfonzo. Może strach zakorzenił się w niej tak głęboko, że była niczym robot, niezdolna do działania z własnej woli. – Raven. Proszę. Deck ci pomoże. Nie rób tego. Nie musisz tego robić.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 270  

Trzęsła się tak bardzo, że musiała zbliżyć ramiona do swoich boków, aby nie upuścić broni. – Tak, cholera. – Alfonzo krzyczał w drugim pokoju. – Musisz ją sprowadzić z powrotem. – Kopnął krzesło w kuchni i podszedł do lodówki. – Gdzie jest Georgie, Raven? Raven wpatrywała się we mnie, jakbym nic nie powiedziała. Alfonzo wrócił z kuchni, a Raven wzdrygnęła się tak mocno, że upuściła broń. – Bezużyteczna suka. – Alfonzo podniósł broń, po czym chwycił ją za szyję, przyciągając do siebie. – Czyż nie jesteś? – T‐tak, Mistrzu – odpowiedziała Raven drżącym głosem. – Kai mówi, żebyś się zachowywała, Raven. Rób, jak mówię, a on cię kupi. – Obniżył usta i pocałował ją brutalnie. – Byłaś dobra. Bardzo dobra, zdobywając dla mnie informacje. Przytaknęła. – Tak, Mistrzu. Cholera. To dlatego Raven przyszła i rozmawiała ze mną w barze. Myślałam, że to było dziwne, że przejęła inicjatywę, ale karmiła Alfonzo informacjami. Czyżby umieścił ją na aukcji tak, żeby Deck ją zdobył? Czyżby Raven nie chciała wrócić do domu, bo wiedziała, że musi zdobyć dla niego informacje o tym, gdzie byłam? – Rób, co każę, a sprzedam cię jemu. Chcesz iść do Kaiꞌa? Czy zostać ze mną? O Boże, myśl o Raven będącą pod kierownictwem Alfonzo przez ostatnie dwa lata sprawiła, że czułam się chora. Naprawdę nie miałam pojęcia czy Kai był lepszy, ale rozumiałam dlaczego Raven zrobi wszystko, aby uciec od Alfonzo. Raven nie odpowiedziała, a on podniósł rękę i uderzył ją w twarz. Nawet nie jęknęła, spuściła oczy i powiedziała: – Do niego, Mistrzu. Widziałam, jak oczy Raven zamykają się w porażce; Alfonzo mógł ukarać ją za odpowiedź, którą wymusił. Niewolnica przyznająca, że chciała kogoś innego zamiast swojego Mistrza, była wbrew zasadom. Usłyszałam nad sobą dźwięk… strych. Georgie? Jeśli się ukrywała, była szansa, że wezwała Decka. Boże, proszę, niech komuś powie, gdzie jesteśmy. – Teraz, Emily. Drgnęłam na dźwięk stłumionego głosu Georgie nade mną, ale nie zawahałam się, gdy wstałam i podbiegłam do Alfonzo, głową uderzając w tylną część jego nóg.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 271  

Zgiął się pod naciskiem w kierunku drzwi na ganku, a pistolet poleciał. – Suka! – krzyknął. – Będę cię kurewsko torturował, dopóki… – Georgie wylądowała na nim, kiedy wyszła z otworu w suficie. Sturlali się przez siatkę przeciw owadom, w dół po schodach. Usłyszałam, jak Alfonzo krzyknął, gdy wstałam. Już miałam podążyć za nimi, kiedy ujrzałam Raven z pistoletem celującym we mnie. – Raven. Nie. Odłóż to. Pomogę ci. Nie musisz iść do Kaiꞌa. Pokręciła głową, łzy spływały po jej twarzy. Raven odciągnęła kurek broni i wycelowała w moją nogę. – Raven. Nie, nie chcesz tego robić. – Ja... ja... muszę. – Jej głos był drżącym szeptem i mogłam powiedzieć, że nie chciała, ale sądziła, że nie ma wyboru – cokolwiek napędzało ją do zrobienia tego. – On nie chce, żebyś mnie skrzywdziła, Raven. Musisz mnie chronić. Trzęsła się tak bardzo, że myślałam, iż zemdleje, jej twarz była blada, a oczy dzikie, gdy wzdrygała się przez hałas robiony przez Georgie i Alfonzo, walczących na zewnątrz. Nagle nastała cisza. Oczy Raven rzuciły się do drzwi, a ja skoczyłam. Rzuciłam się na nią, pistolet przesunął się na drugą stronę pomarańczowego dywanu, a moje ciało wylądowało na jej. Niemal chciałam przeprosić, bo czułam, jak jej słabe kości pękają pod moim ciężarem, a ona nawet nie walczyła. Nagle zostałam z niej ściągnięta za nogi i podniesiona przez rękę, zaciskającą się wokół mojego ramienia. Zaczęłam walczyć, aż usłyszałam głos: – Przestań. Przestałam. Byłam wstrząśnięta, widząc go. I przerażona, ponieważ nie był to Alfonzo… w zamian mężczyzna, który był bardziej niż prawdopodobne zabójczy. Kai emanował władzą, jeszcze bardziej, jak przypuszczałam, niż Raul; to było bardzo niebezpieczne. – Raven – powiedział Kai. Raven już była na nogach, przy jego boku. Nawet na nią nie spojrzał. – Gdzie transporter? Alfonzo wniósł Georgie do środka. Kopnął ją w tylną część nóg, skrzywiła się, upadając na kolana. Związał jej nadgarstki za plecami. Wszystko, o czym myślałam był Deck, i co by zrobił, gdyby zobaczył Georgie w tym stanie. Alfonzo uniósł pistolet. – Obiecałem ci Raven. Masz ją. To nasza sprawa.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 272  

Ręka Kaiꞌa zacisnęła się na mojej szyi. – Umowa uległa zmianie. Co zrobisz z tą jedną? – Kai skinął na Georgie. – Jedzie z nami. A ta suka – kiwnął w moim kierunku – uciekła od Raula. Nikt nie ucieka od Raula. – Raul jest martwy. Alfonzo kopnął Georgie w plecy, a ona chrząknęła i upadła. – Kiedy skończę z ich szkoleniem, pójdą na aukcję i nigdy nie zostaną znalezione. Jeśli to przeżyją. Wiedziałam, że Georgie nie potrafiła być cicho, nieważne jak bardzo cierpiała. Jej usta były zaciśnięte, a brwi obniżyły się. Nagle uderzyła tylną częścią głowy w kolano Alfonzo. Usłyszałam odgłos uderzenia czaszki w jego rzepkę; potem wrzask Alfonzo. – Nie! – krzyknęłam, kiedy Alfonzo uniósł na Georgie pistolet. – Zabicie jej będzie stratą – stwierdził Kai, jego głos był opanowany i zimny. – Zabierz mnie do transportera. Muszę się z nim zobaczyć. Alfonzo miał pistolet przy głowie Georgie, palce zaplątał w jej włosy. – Nie mogę tego zrobić. Nie taka była umowa. Raven i pieniądze. To jest to. – Jest teraz. – Kai pozostał niezachwiany. Twarz Alfonzo stała się buraczano czerwona. – Sprzedaję ci dziewczynę za połowę ceny. – Sam mogłem bez problemu znaleźć Raven. Znalazłem ciebie, prawda? Chcę transportera. – Nikt się z nim nie spotyka. On nie spotyka się z nikim. Nigdy. Kai wzruszył ramionami. – Spotka się ze mną. Wezwij go. Alfonzo zbladł. – Nie prosiłeś o niego. Zostanie przygotowany… – Raul jest martwy. To oznacza, że ty i twój transporter nie macie głównego źródła. Wezwij go. Teraz. Albo cię zabiję i wezmę wszystkie trzy dziewczyny. – Kurwa. – Alfonzo był nieudolny i wstrząśnięty. Jego palce drgnęły na broni i oczywistym było, że obawiał się Kaiꞌa i tego, co zrobiłby, jeżeli nie wezwałby tego transportera. Alfonzo podniósł pistolet i uderzył Georgie w głowę. – Georgie. – Spróbowałam odsunąć się od Kaiꞌa, ale jego uścisk był bezlitosny. – Proszę, nie krzywdź jej. Głos Kaiꞌa był niski i prawie niesłyszalny, gdy powiedział: – Tak jest lepiej.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 273  

Alfonzo obwiązał paskiem materiału ramię Georgie i dostrzegłam strzykawkę. Nie wiedziałam czy były to narkotyki, czy coś innego, ale cokolwiek chciał umieścić w jej organizmie, nie było dobre. Walczyłam, aby dostać się do niej, moje nogi kopały Kaiꞌa. – Proszę, nie rób tego. Georgie. – Przestań. – Kai szarpnął mnie za rękę i zapłakałam z bólu. Georgie nie ruszała się, lecz mogłam zobaczyć, jak zamrugała, wyglądając na oszołomioną uderzeniem. Alfonzo wsunął igłę w jej żyłę, po kilku sekundach jej ciało rozluźniło się, a oczy zamknęły. Zaczęłam płakać, a moje nogi poddały się, ale nie upadłam. Kai trzymał mnie przy sobie, jego ramię zacisnęło się wokół mojej klatki piersiowej. Czy robił to po to, by utrzymać mnie w pozycji pionowej, czy powstrzymać przed podbiegnięciem do Georgie, nie wiedziałam. Alfonzo rozmawiał przez telefon, mamrocząc coś o Kaiꞌu i spotkaniu. Potem odłożył słuchawkę i kiwnął na niego. – Chodźmy – rozkazał Kai. Alfonzo przerzucił Georgie przez ramię i wyszedł tylnymi drzwiami.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 274  

Rozdział trzydziesty pierwszy Leżałam na cementowej podłodze obok Georgie. Byliśmy w magazynie, który wyglądał na starą fabrykę. Czułam wyraźny zapach rzeki Don, który był drażniącym odorem śmieci. Domyślałam się, bo nie jechaliśmy bardzo daleko, że wciąż byliśmy w centrum miasta. Alfonzo zawiązał mi oczy i skrępował nadgarstki, zanim pchnął mnie do bagażnika, ale jakąś godzinę temu udało mi się zsunąć opaskę. Kai stał ze skrzyżowanymi rękoma, oparty o dużą maszynę, wyglądając na w pełni zrelaksowanego. Raven uklękła obok niego, z dłońmi na kolanach i pochyloną głową. Georgie nadal była pod wpływem narkotyku, jej oczy były przeszklone i nie reagowała na swoje imię. Jej oddech był wolny, ale równomierny i podejrzewałam, że cokolwiek jej podali, nie było wystarczająco szkodliwe, by ją zabić. Alfonzo chodził w tę i z powrotem, spoglądając na drzwi, potem na telefon. Wreszcie metalowe drzwi otworzyły się. Było ciemno, widziałam duży cień, który zbliżał się do nas, póki nie oświetlił go księżyc, gdy zatrzymał się przed Kaiꞌem. Strach i rozpoznanie uderzyło we mnie. Jacob. Bezustannie podtapiał mnie, bez litości, kiedy byłam uwięziona. Torturował, bez żalu, a teraz wyglądał lodowato. – Nie lubię zmian planów – powiedział Jacob do Alfonzo. – Powodują błędy. Kai nie odrywał oczu od Jacoba. – Prawa ręka Raula. Myślałem, że nie żyjesz. – Tak jak wszyscy. – Jacob kiwnął na Raven. – Pokonałeś wielki dystans dla jednej dziewczyny, nie wygląda tego wartej. – Gdzie pozostałe dziewczyny?

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 275  

– Tutaj. Czekamy na przesyłkę. Znajdowałam się około dziesięciu stóp od niego i spostrzegłam, że napięcie Kaiꞌa przeszło od zera do stu w kilka sekund. Coś było nie w porządku. – Georgie – wyszeptałam. – Georgie. – Trąciłam ją w ramię, a ona zajęczała. Kai, Jacob i Alfonzo skupili na sobie uwagę. – Georgie. Stało się to tak szybko, Jacob wyciągnął broń, odwrócił się i strzelił w głowę Alfonzo. Upadł na ziemię. Kai nie poruszył mięśniami, nawet wyglądał na jeszcze bardziej swobodnego, gdy jego ręka powędrowała do głowy Raven i pogładził jej włosy, jak gdyby chciał ją uspokoić. – Powiedziałem mu, że nie spotykam się z klientami. Nie posłuchał. – Więc to czyni mnie odpowiedzialnym. – Brzmiał tak, jakby nie obchodziło go to, że Jacob właśnie zabił Alfonzo, i że on może być następny. Wstrzymałam oddech, czekając na głośny huk, zabijający Kaiꞌa. To, czy umrze nie miało dla mnie znaczenia; Jacob był tak samo niebezpieczny jak każdy z nich, ale każdy martwy człowiek, oznaczał jednego mniej do obrony. – Twoja propozycja wzbudziła moje zainteresowanie. – Myślał o tym przez chwilę. – Potrzebuję podstawy, żeby wystawić dziewczyny na aukcję. Możesz mi to zapewnić. Ręka Kaiꞌa przestała głaskać włosy Raven. – Kto to robi od śmierci Raula? Jacob wsunął pistolet za pas. – Nikt. To pierwsza dostawa od ponad roku. Deck i jego ludzie doprowadzili do naszego końca, a teraz Alfonzo spieprzył, zabierając tą jedną. – Skinął na Georgie. – Nie popełniam błędów, Kai. Jestem ostrożny. Alfonzo nie. – Och, ale popełniłeś błąd, Jacob. Widziałam tylko profil Jacoba, ale jego twarz nagle rozbłysła z zaskoczenia, a potem zanurkował i przeturlał się, gdy Kai rzucił nóż, nie trafiając w gardło Jacoba. – Raven. Idź do dziewczyn – zażądał Kai, a następnie ruszył. Jacob zniknął za dużą maszyną. Musiałam wydostać stąd Georgie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 276  

Raven podeszła i usiadła obok nas, pozbawiona ekspresji, ale było coś w jej oczach, co wyglądało na panikę, kiedy rozglądała się po magazynie. – Rozwiąż mnie, Raven. Zignorowała mnie i użyłam silniejszego głosu. – Raven. Rozwiąż mnie, teraz. To przykuło jej uwagę, ale nadal nie wykona ruchu, żeby mi pomóc. Kurwa. – Kai będzie zły, jeśli mnie nie rozwiążesz i stanie nam się krzywda. Będzie wściekły, że zmniejszyłaś naszą wartość. Odwróciłam się do niej plecami, żeby mogła rozwiązać linę. Czekałam przez wieczność, jak się wydawało; następnie usłyszałam echo wystrzału i jej ręce znalazły się na moich nadgarstkach. Prawie hiperwentylowałam, tak bardzo chciałam zostać uwolniona. Chciałam krzyknąć, by się pospieszyła, ale wiedziałam, że nie przyniesie to nic dobrego. W końcu lina ześlizgnęła się z mojej bolącej, piekącej skóry i podeszłam do Georgie, która jęknęła i – co do cholery? – uśmiechnęła się. Cokolwiek jej dali, była zadowolona. Złapałam ją pod pachami i ruszyłam do tyłu, ciągnąc ją w stronę drzwi. Byłam w połowie drogi, kiedy go ujrzałam – Logana. Powstrzymałam szloch, nadal ciągnąc Georgie. Ukrywał się za taśmą przenośnika i miał broń. Nawet nie wiedziałam, że Logan potrafił strzelać. Ale dorastał z Raulem, oczywiście, że potrafił Chciałam podbiec do niego, objąć go. Płakać. Powiedzieć, że go kocham. Nie mogłam zrobić niczego takiego, pokręcił głową, mówiąc mi nie. Zerknęłam za siebie i zobaczyłam Jacoba. Miał Raven, trzymał ją przed sobą, a we mnie celował z pistoletu. Powoli ułożyłam Georgie na ziemi i odwróciłam się do niego twarzą. Kai pojawił się na lewo od Jacoba, nie posiadał broni, ale nóż, i przytrzymał go przy jego boku. – Puść ją. – Ton Kaiꞌa był rozwścieczony. Jego oczy nie opuściły Jacoba ani na sekundę, nawet gdy Raven pisnęła, kiedy chwyt Jacoba się zacisnął. – W ciągu kilku sekund mogę zastrzelić kobietę Sculpta i złamać kark twojej niewolnicy. – Więc zrób to – powiedział Kai. Rzuciłam okiem na Logana, ale już go nie było. Nie rozglądałam się za nim. Nie zostawiłby mnie tu. Wiedziałam, że nie. Bez względu na to, co zrobił, gdy jego ojciec

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 277  

trzymał pistolet przy mojej głowie, wiedziałam, że Logan mnie nie zostawił. Ufałam mu. Logan zawsze był moim rycerzem. Wtedy ujrzałam Decka po prawej stronie Jacoba, kucającego za stosem beczek. Dał Kaiꞌowi znak. Wszystko wydarzyło się na raz. Pistolet wystrzelił, a ja zostałam rzucona na ziemię obok Georgie, wiatr powalił mnie, gdy duże ciało wylądowało na szczycie mojego. Poczułam go; jego znajomą długość, a kiedy złapałam oddech, powiedziałam jego imię: – Logan. – Zostań w dole. – Objął dłońmi moją głowę i usłyszałam szuranie stóp oraz głosy, następnie wystrzał pistoletu. Szarpnęłam się. Logan nagle obrócił mnie i spojrzał, dłonie układając na moich policzkach. – Eme. Boże, dziecinko. – Deck kucnął obok Georgie, a Logan pochylił się i pocałował mnie mocno. – Znalazłeś nas. Jak Georgie? – spytałam, przylegając do Logana i obserwując Decka sprawdzającego Georgie. – Naćpana. Ale w porządku. – Deck chwycił ramię Georgie, rozpościerając je, kiedy przesunął palcem nad tym, co jak się domyślałam, było śladem po igle. – Heroina – powiedział Kai, a ja drgnęłam na ten dźwięk. Stał parę stóp dalej, miał ramię wokół talii Raven, jej głowa ukryta była w jego klatce piersiowej. Deck potaknął. – Prawdopodobnie lepiej. Georgie zginęłaby przez swoje usta. – Deck wstał. – Policja będzie tu wkrótce. Lepiej już idź. Co? Deck pozwalał Kaiꞌowi odejść? – Logan? – szepnęłam. Kai odsunął od siebie Raven i dostrzegłam, jak jej oczy rozszerzyły się, kiedy pchnął ją do nas. – Musisz zostać z nimi, Raven. Deck zabierze cię do domu. Twarz Raven opadła i pobladła. Upadła przed nim na kolana i chwyciła jego dżinsy. – Proszę. Proszę, zabierz mnie ze sobą.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 278  

Ramiona Logana zacisnęły się wokół mnie, kiedy przyglądałam się Kaiꞌowi i Raven, przerażona, że dziewczyna miała okazję wrócić do domu, a błagała, żeby Kai zabrał ją ze sobą. Kai pozostał w bezruchu, gdy spojrzał na nią. Westchnął, a następnie kiwnął na Decka, który podszedł i złapał Raven za ramię, odciągając ją. Łzy spływały po jej twarzy, ale nie wydała dźwięku. Wyglądała na tak zdewastowaną, że rozpadłam się za nią. Dziewczyna była tak spieprzona, że nie chciała wracać do domu. Poczułam wymykające się łzy, a Logan je otarł. W oddali słychać było syreny. Kai po raz ostatni spojrzał na Raven i zniknął w ciemności magazynu. – Logan? Nie rozumiem. Deck spojrzał na mnie. – Kaiꞌa nigdy nie było. Zrozum, Emily. Nigdy go tutaj nie było. – Potem rozmawiał przez telefon z Raven u jego boku i Georgie u jego stóp. Policja wpadła z Kiteꞌm, a Deck porozmawiał z komisarzem, mówiąc mu wszystko. Wszystko… z jednym wyjątkiem, nie wspomniał słowem o Kaiꞌu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 279  

Trzy tygodnie później – Eme, zejdź tutaj. Wpatrywałam się w moje imię na dokumencie i nie mogłam uwierzyć, że to zrobił, nawet mnie nie informując. Nie rozmawiałam z nim o zakupie własnej farmy, a jednak wiedział. Logan wiedział, czego potrzebowałam. Na kopercie widniała żółta karteczka. Brzmiała ona: Ciężko pracowałaś, by farma stała się miejscem uzdrawiającym konie. I Eme... Ciebie też. Odniosłaś sukces. Czynsz, który płaciłaś Mattowi poszedł na zaliczkę. Wiem, że nigdy nie będziesz szczęśliwa żyjąc w moim gospodarstwie, więc teraz jest twoje, zasłużyłaś. Kupiłaś je. Farma zawsze była Twoja, Kochanie. Teraz podpisz to gówno, przestań kłócić się ze mną i obiecaj pojechać ze mną w trasę. Otarłam łzy z policzków i roześmiałam się. Potem podniosłam pióro z toaletki, podpisałam dokument i umieściłam go z powrotem w waniliowej kopercie. Po raz ostatni spojrzałam w lustro, znów otarłam wargi, a następnie wzięłam głęboki oddech i ruszyłam na dół. Przez kilka dni mój żołądek był związany w supeł. Odkąd Logan powiedział mi, że jego matka przychodzi na imprezę powitalną dla Kat. Moja klatka piersiowa była napięta; miałam motłoch motyli tańczących w żołądku, a moje usta były suche. Kat wreszcie wracała do domu. Przez kilka dni była pod intensywną opieką, utraciła wiele krwi. Fragmenty kuli zostały wydobyte z jej brzucha, uszkodziły jej wnętrzności. Obawiali się, że umrze przez infekcje, więc przez tygodniami była na dożylnych antybiotykach, pod ścisłą obserwacją. Matt przebywał w szpitalu przez pięć dni z powierzchownymi ranami na obu nogach. Według pielęgniarek był okropnym pacjentem, próbował wstać z łóżka tuż

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 280  

po zabiegu, by dostać się do Kat. Utrzymywali go na środkach uspakajających przez czterdzieści osiem godzin. Kiedy był w stanie pójść do sali Kat, Logan i ja siedzieliśmy z nią. Udaliśmy się do wyjścia, aby zostawić ich samych, ale zanim zamknęliśmy drzwi, usłyszałam jak Matt dławił szloch, a następnie powiedział do siostry: – Musisz pokonać wszystkie przeciwności, siostrzyczko. Możesz to znowu zrobić. Przez pierwszy tydzień jej pobytu w szpitalu, Logan i ja zostaliśmy w centrum w mieszkaniu Matta. Matt był wrakiem i na tydzień zamknął bar; potem wszystkim zajmował się Brett. Matt nigdy nie był daleko od szpitala i Kat. Ream mieszkał w szpitalu przez cztery dni pod rząd, a kiedy pielęgniarka w końcu pozwoliła na odwiedziny Kat – wyjechał, nie widząc się z nią. Nikt nie miał z nim kontaktu od tamtej pory. I Havoc. Była tak jak ja... wojowniczką. Wywalczyła drogę powrotną najpierw po ciężkich nadużyciach, teraz po postrzale. Dochodziła do siebie – z zachowaniem, w stajni. Zeszłam po schodach do kuchni. Gdy zobaczyłam kobietę stojącą obok Logana, wiedziałam... Natychmiast wiedziałam, że jest ciepła i życzliwa. Ciemnowłosy anioł o najbardziej miękkich, niebieskich oczach oraz z gładką, bladą skórą. Była klasycznie piękna, subtelna i szczera. Nie miała w sobie śladu mojej matki i ogarnęła mnie fala ulgi. Mówiła do Logana, spokojnym, cichym głosem, trzymając rękę na jego piersi, jakby mówiła coś znaczącego. Zauważyłam, że nie uśmiechała się, ale wyobraziłam sobie, że gdy to robiła, jej cała twarz rozświetlała się jak u jej syna. Ale był cień w jej oczach, ten blask, wiedziałam, że potrzebuje dużo czasu, aby dojść do siebie po życiu z Raulem. Logan uniósł głowę i ujrzał mnie stojącą w drzwiach, obserwującą ich. – Eme. – Podszedł i złapał mnie za rękę, przyciągając do siebie, a potem kradnąc pocałunek. – Wyglądasz wspaniale – wyszeptał. – Zrobisz, jak powiedziałem? Owinęłam rękę wokół jego karku i przyciągnęłam go z powrotem. – Dziękuję, Logan. Za wszystko. – Pocałowałam go w policzek, jęknął, po czym zacisnął chwyt i pocałował mnie w usta. Odsunęłam się. – Twoja mama tam jest.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 281  

– Hmm, i zobaczy, że nie mogę oderwać od ciebie rąk. – Logan! Zaśmiał się. Rzuciłam okiem na jego matkę, która nas obserwowała. – Twoja mama jest wspaniała – wyszeptałam. – I podekscytowana, by cię poznać. – Jego ręka zsunęła się z moich pleców na tyłek i klepnął go dyskretnie. – Uśmiechnij się, Myszko. Wzięłam głęboki wdech. – Chcę, żeby mnie polubiła. – Już cię kocha. Każda matka, która widzi syna tak szczęśliwego jak ja, kocha kobietę, która mu to robi. Ścisnęłam jego rękę. – Kocham cię, Logan. To wszystko, czego potrzebowałam, jego jasny uśmiech, rozświetlający całą twarz. Gdy odwróciłam się do Isabelli, uśmiechnęła się do nas, wtedy to zobaczyłam. Jej uśmiech był dokładnie taki jak jego, majestatyczny. Logan przedstawił mnie swojej mamie, a ona od razu przyciągnęła mnie do uścisku. Miała łzy w oczach, kiedy się odsunęła. Wiedziała, co przydarzyło się mnie i Loganowi. Cóż, nie wszystko – zwłaszcza to, co znosił przez kilka miesięcy po tym, jak mnie wypuścił. Myślała, że Logan został i walczył dla Raula, aż w końcu odszedł, żeby dołączyć do zespołu. – Co, do kurwy? Gdzie jest gość honorowy? – Crisis wszedł do domu i położył skrzynkę piwa na blacie, po czym podszedł i pocałował Isabellę w oba policzki. – Hej, jesteś mamą. Zarumieniła się, była taka słodka, że znowu chciałam ją uściskać. Logan miał rację; taka powinna być matka, ciepła i miła. Isabella dawała więcej niż większość kobiet; podarowała synowi szansę na lepsze życie. Kite otworzył przesuwne szklane drzwi ze szczypcami w dłoni. – Burgery się robią. Gdzie Kat? – Jedzie – odpowiedziałam. Matt napisał do mnie ze szpitala dziesięć minut temu. – Będą za jakieś piętnaście minut. Drzwi zaskrzypiały, kiedy zostały otwarte. – Hej, laski. Whoa, wow, to twoja mama, Sculpt? – Georgie podążyła prosto do Isabelli i przyciągnęła ją do uścisku. –

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 282  

Jestem Georgie. – Odsunęła się i uśmiechnęła. – Wyglądasz naprawdę dobrze. Gorąca. Cholera. Sculpt, co ci się stało? Logan przewrócił oczami i szepnął do mamy, która częściowo uśmiechnęła się do Georgie, po czym skupiła uwagę na Decku, który wszedł po niej. Odciągnęłam Georgie na bok. – Raven? – Nie mogłam pozbyć się dziewczyny z głowy i nie potrafiłam sobie wyobrazić, co musiała przejść, żeby znaleźć się w tym punkcie – nie bycia w stanie podejmować decyzji na własną rękę, bezwarunkowo robić to, czego chciał jej pan, nawet zabić. – Deck zaciska usta, a Deck zaciskający usta oznacza, że nic nie umknie jego słodkim, seksownym, pieprz‐mnie wargom. – Georgie spojrzała na Decka, który po cichu rozmawiał z Isabellą i Loganem. – Mówi, że jest bezpieczna, cokolwiek to znaczy. Wyszedł dzisiaj w nocy, cholera wie dokąd, na niewiadomo ile. – Obniżyła głos niczym Deck, kiedy powiedziała: „niewiadomo ile”. Georgie zawsze stawała się odrobinę niespokojna, kiedy Deck wychodził do pracy; podejrzewałam, że z powodu tego, co stało się z jej bratem, ale to coś więcej. Wiedziałam, że Georgie naprawdę na nim zależało, może bardziej niż kiedykolwiek przyzna. – Deck cię lubi, Georgie. Roześmiała się – bardzo. Tak, że aż uderzyła ręką w blat kuchenny i wszyscy przystanęli, by na nią spojrzeć. Schyliła się, z dłonią na moim ramieniu. – Wkurzam go jak cholera. Deck jest niezdolny do lubienia, poza jego sposobem. A jeśli ci się to nie podoba, dobierze się do twojej dupy, poderżnie gardło, a później upewni się, że nauczyłaś się to lubić. Nie podoba mi się jego sposób. Georgie i ja rozmawiałyśmy przez chwilę, następnie Logan dołączył do nas, owijając rękę wokół mojej talii oraz całując w bok szyi. Crisis był jak zwykle głośny i nieprzyjemny, podczas gdy Kite od dłuższego czasu rozmawiał z Isabellą. Klakson samochodowy zatrąbił. Wysunęłam się z ramion Logana i razem z Georgie przebiegłam przez drzwi na podjazd, gdzie Matt i Kat wychodzili z samochodu. Dotarłam do Kat i zarzuciłam na nią ramiona. Byłam ostrożna, by nie ścisnąć zbyt mocno, ale trudno było tego nie zrobić. – Boże, dobrze jest mieć cię w domu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 283  

Kat odsunęła się trochę i mimo uśmiechu, widziałam nawiedzone spojrzenie w jej oczach. Widziałam je również w szpitalu, ale była tak zamknięta, nie chciała o niczym rozmawiać. Doświadczyłam tego na własnej skórze, więc siedziałam cicho i nie naciskałam. – Chodź tutaj, cukiereczku. Pozwól mi się przytulić. – Georgie przytuliła Kat, pocałowała ją w oba policzki, a następnie owinęła rękę wokół naszej dwójki i ruszyła z powrotem do domu. Matt wyciągał torby z bagażnika, ale zauważyłam, że jego spojrzenie nigdy nie opuściło Kat. Zajmie mu dużo czasu, aby się z tym oswoić. Podejrzewałam, że więcej, niż kiedy ich rodzice zginęli. – Hej, ostrożnie z nią, Georgie – krzyknął Matt, kiedy Georgie podskoczyła i szarpnęła nami. Wszyscy wiwatowali, ściskali i całowali Kat. Crisis podał jej piwo i stanął u jej boku, jakby był prywatnym buldogiem Kat, chyba że o czymś nie wiedziałam. – W porządku, Emily? To był Deck. Logan trzymał rękę na mojej talii, jego palce pieściły nagą skórę brzucha pod bluzką. Potaknęłam. – Tak, Deck. Cieszę się, że Kat jest w domu. Deck spojrzał na Logana, później ponownie na mnie. – Potrzebujesz czegoś. Zadzwoń. To tyczy się was obojga. – Tak, potrzebuję, żebyś przekonał ją do opuszczenia Kat i Matta, i ruszenia ze mną w trasę z zespołem za kilka miesięcy. Możesz pomóc mi z tym? Deck spuścił głowę, jakby chciał ukryć drgnięcie kącika ust, co wyłapałam. To było gorące. Deck był gorący, a Georgie potrzebowała przyznać fakt, że nie czuwał nad nią, ponieważ miał obowiązek wobec jej brata; robił to, bo mu zależało, a troska Decka była ogromna. Gwarantuję, że nie przychodziło mu to z łatwością. Obiad był grillem na tarasie, i to było miłe. Bardziej niż miłe. Przyszli mama i tata Georgie. Jej ojciec był fajny, ale nie dla wszystkich przyjazny, co oznaczało, że był straszny i równie gorący. – Ream, bracie! – krzyknął Kite. – Gdzie ty, kurwa, byłeś, człowieku? Zerknęłam na Kiteꞌa, a następnie na miejsce, gdzie patrzył. Potem poszukałam Kat, która wpatrywała się w Reama. Zbladła. Tak naprawdę, zrobiła się biała i myślę, że miało to coś wspólnego z dziewczyną na jego ramieniu.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 284  

Ręka Logana sięgnęła pod stół, złapał moją i ścisnął. Wiedział. Też zauważył reakcję Kat. Ream uniósł podbródek. – To Lana. – Nie kłopotał się przedstawieniem jej. W zamian pochylił się i szepnął jej coś do ucha. Wysoka blondynka zachichotała, dała mu buziaka, a potem wróciła do domu. – Niemądrze, bracie – oznajmił Kite, po czym odwrócił się i zaczął rozmawiać z mamą Georgie. Ream zignorował komentarz, gdy napotkał oczy Kat. – Czujesz się dobrze? Wstrzymałam oddech. Wiedziałam, że Kat z łatwością mogła wyjść z siebie, a to było naprawdę chamskie ze strony Reama, przyprowadzać dziewczynę do domu na jej przyjęcie powitalne. Ale zrobiła coś, czego się nie spodziewałam – potaknęła, po czym odwróciła wzrok. Wyglądała na pokonaną, a to łamało mi serce. Crisis objął oparcie jej krzesła, jego ręka znalazła się na jej ramieniu i pogłaskał je. Pochylił się i szepnął coś do niej. Lana weszła sekundę później z dwoma piwami, podając jedno Reamowi. Napięcie w końcu ustąpiło, kiedy wszyscy rozmawiali, pili i jedli. Georgie była pijana i zataczała się do szklanych drzwi, wracając z toalety, ostatecznie kończąc imprezę. – O cholera. – Potarła głowę, którą uderzyła w szybę. – To jest tak czyste, że nawet nie zauważyłam. – Nie zauważyłaś, bo twój wzrok jest kurewsko zamglony – krzyknął Crisis, śmiejąc się. Georgie roześmiała się, potem zatoczyła się na patio. Wstałam w tym samym czasie, co Deck. – Eme, pozwól jemu się tym zająć – powiedział Logan i przyciągnął mnie z powrotem, ale tym razem umieścił mnie na swoich kolanach i objął w talii. – Ale… – Eme. – Ale… – Emily – warknął do mojego ucha Logan i to doprowadziło do dwóch rzeczy – uczyniło mnie mokrą i sprawiło, że ustąpiłam.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 285  

Deck podszedł do Georgie. Cofnęła się. Ścigał ją, a jego twarz była wkurzona. To znaczy, ja nie pieprzyłaby się z tą miną, ale Georgie to Georgie, i była pijana. – Masz zamiar znowu mnie zbić? Znowu? Logan zachichotał. Widziałam, że rodzice Georgie nie ruszyli się, by chronić córkę przed Deckiem. Deck spojrzał na tatę Georgie, Franka, i zauważyłam jak kiwnął do niego, jak gdyby dając mu przyzwolenie. Na co? – Deck. – Georgie uśmiechnęła się. – Zamierzasz znowu zabrać mnie do domu i położyć nagą na łóżku? Przygryzłam wargę. Crisis całkowicie się roześmiał i zobaczyłam, że mama Georgie uśmiechnęła się. – Nie – powiedział Deck. – Zamierzam coś zupełnie innego. – Och. Brzmi pysznie. – Nie polubisz tego. Georgie zmarszczyła brwi. – Więc myślę, że zostanę tutaj. Deck już nic nie powiedział, gdy złapał ją za rękę. Skinął na Logana, po czym wyciągnął Georgie na zewnątrz. Usłyszałam jej pisk, później wrzask, a ostatecznie krzyk wulgaryzmów. Drzwi samochodu zatrzasnęły się, a potem kolejne. Wkrótce Georgie i Deck zostali zapomniani, a impreza skończyła się godzinę później. – Myszko. – Logan wciągał mnie na górę w sekundzie, gdy jego mama i rodzice Georgie wyszli. Zamknął drzwi, po czym przyciągnął mnie mocno do siebie. – Mama cię kocha. Uśmiechnęłam się. – Jest niesamowitą kobietą, Logan. Masz szczęście, że ją masz. – Tak. Teraz jest też twoja. To sprawiło, że poczułam w środku ciepło i przysunęłam się do niego jeszcze bardziej. Jego ręka zacisnęła się na moim karku. – Jedziesz ze mną w trasę. To nie było pytanie; stwierdzenie. – Logan…

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 286  

– Już nie pytam. To duże i chcę cię ze sobą. Zespół został poproszony, aby otworzyć Damaged i znikali na sześć miesięcy. – Nie sądzisz, że to trochę egoistyczne? Mam sprawy… – Nie. Mówiłem. Spróbujemy i popracujesz w klinikach tam, gdzie będziemy się zatrzymywać. Potrzebujemy czasu razem, kochanie. – Logan. – Miał rację. Tak było. To była kolej Logana, by żyć marzeniem. Dał mi moje, teraz była moja kolej, by być tam dla niego. – Emily. Pochylił się i pocałował mnie; roztopiłam się. To znaczy, to był niesamowity pocałunek, odebrał mi każdy argument i odpuściłam, a on dobrze o tym wiedział. Chciałam z nim jechać. Chciałam zobaczyć, jak gra przed tłumem; chciałam usłyszeć, jak śpiewa co noc. Boże, po prostu chciałam z nim być. Zanurzył ręce w moich włosach. – Jesteś dla mnie wszystkim. Wpatrywałam się w niego, mój palec prześledził jego usta. Chwycił go między zęby, po czym wciągnął w usta i possał. Hałastra motyli wzleciała we wszystkich kierunkach, a mój żołądek opadł. Uśmiechnęłam się do mężczyzny, który był moim rycerzem w lśniącej zbroi przez cały czas, po prostu tego nie dostrzegałam. Razem byliśmy w stanie to naprawić. Pocałowałam go, a następnie przygryzłam płatek jego ucha, wyszeptałam: – Naprawiłeś mnie.

Nashoda Rose – Torn from You (Tear Asunder #1) | 287