Owczarz-Dadan A. - Photoshop CS5 PL. Pierwsza pomoc

Photoshop CS5 PL

Spis treści Wstêp

/5

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs 1. Otwieranie obrazu, tworzenie nowego okna dokumentu i prze³¹czanie siê pomiêdzy oknami

/7

2. Szybkie uaktywnianie narzêdzi i prze³¹czanie siê miêdzy nimi

/ 10

3. Wywo³ywanie paneli i umieszczanie ich w oknie programu / 12 4. Zwiêkszanie przestrzeni roboczej w programie dla wygodniejszej pracy

/ 16

5. Zmiana koloru narzêdzia oraz t³a i przywracanie ICHÒDOMYÜLNYCHÒKOLOR˜WÒÒ ÒÒ 6. Nawigacja w oknie obrazu. Powiêkszanie, przesuwanie, obracanie widoku

/ 21

7. Cofanie wykonanych operacji Ò

/ 25

Ò 7ARSTWYÒIÒOPERACJEÒZÒNIMIÒZWIæZANEÒ ÒÒ 9. Automatyzacja pracy

/ 33

Ò Ò :APISYWANIEÒWYKONANYCHÒCZYNNOÜCIÒ ÒÒ Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE 11. Tworzenie zaznaczenia, anulowanie, odwracanie i ukrywanie

/ 39

12. Kadrowanie zwyk³e i z zachowaniem perspektywy / 42 13. Obracanie obrazu, odbijanie i prostowanie zdjêcia / 44 Ò Ò 0RZEKSZTAåCANIEÒOBRAZ˜WÒÒ ÒÒ 15. Wypaczenie marionetkowe

/ 50

16. Przesuwanie obiektu na warstwie a inteligentne linie pomocnicze i siatka

/ 55

Ò Ò -ASKOWANIEÒIÒPOSKRAMIANIEÒPĂDZLAÒÒ ÒÒ

Spis treści 3

Photoshop CS5

Ò Ò 3ZYBKIEÒKOPIOWANIE ÒWKLEJANIE ÒWYCINANIEÒORAZÒ powielanie obrazu

/ 62

Ò Ò :MIANAÒROZMIARUÒDOKUMENT˜WÒ ÒÒ Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W Ò Ò 5SUWANIEÒZBĂDNYCHÒELEMENT˜WÒ ÒÒ Ò Ò 3ZYBKIEÒUSUWANIEÒELEMENT˜WÒZAÒPOMOCæÒNOWEGOÒPOLECENIAÒ 5WZGLĂDNIANIEÒZAWARTOÜCIÒ ÒÒ Ò Ò àAGODZENIEÒUZYSKANEGOÒEFEKTUÒIÒSTOPNIAÒWIDZIALNOÜCIÒOBIEKTUÒ na warstwie — Stonuj i Krycie

/ 75

Ò Ò :MIANAÒKOLORUÒOCZUÒORAZÒINNYCHÒELEMENT˜WÒOBRAZUÒ — nowy panel Dopasowania

/ 77

Ò Ò .ARZĂDZIAÒ2OZJAÜNIANIEÒIÒ×CIEMNIJÒlÒROZJAÜNIANIEÒIÒPRZYCIEMNIANIEÒ WÒNOWEJÒODSåONIEÒ ÒÒ 25. Wyostrzanie ca³ego obrazu i wybranego fragmentu ORAZÒPANELÒ-ASKIÒÒ ÒÒ Ò Ò 0ROFESJONALNEÒWYGåADZANIEÒSK˜RYÒIÒUSUWANIEÒJEJÒDEFEKT˜WÒ ÒÒ 27. Zmiana kolorowego zdjêcia w obraz czarno-bia³y i zabarwianie go wybranym kolorem

/ 91

Ò Ò +OREKCJAÒEKSPOZYCJIÒ ÒÒ Ò Ò +OREKCJAÒKOLOR˜WÒ ÒÒ 30. Korekcja nasycenia barw i kontrastu

/ 103

31. Usuwanie defektu czerwonych oczu

/ 106

Ò Ò :AMIANAÒTåAÒNAÒFOTOGRAµIÒ ÒÒ Autorzy zdjêæ

4 Spis treści

/ 112

Photoshop CS5

Wstęp Czy dopiero rozpoczynasz swoją przygodę z programem Photoshop? Słyszałeś, że to najlepsza aplikacja do edycji obrazu oraz tworzenia grafiki, ale patrząc na jej okno, nie wiesz, od czego zacząć? Chciałbyś rozpocząć naukę edycji zdjęć, ale nie wiesz, do czego służą różne polecenia programu? A może znasz już trochę aplikację, ale chcesz się dowiedzieć, w jaki sposób radzić sobie z nowymi poleceniami, narzędziami wprowadzonymi w najnowszej wersji — CS5 — która może trochę onieśmielać? Jeśli tak, to w  tej książce znajdziesz pierwszą pomoc, wsparcie i  porady, a  przede wszystkim odpowiedzi na podstawowe pytania, które zadaje sobie początkujący użytkownik programu Photoshop. Jest to książka dla tych, którzy nie chcą przedzierać się przez setki stron, aby uzyskać krótką odpowiedź na nurtujące ich pytanie. Zagadnienia zostały podzielone na bloki tematyczne. Pierwszy rozdział — zagadnienia od 1. do 10. — zawiera omówienia problemów związanych z rozpoczynaniem pracy w programie. Dowiesz się z nich m.in., co i gdzie się znajduje, jak uaktywnić narzędzia, tworzyć i zapisywać obraz, automatyzować i cofać operacje, zarządzać warstwami. W drugim rozdziale, w  grupie zagadnień od 11. do 19., postaram się rozwiać Twoje wątpliwości związane z najczęściej wykonywanymi operacjami na obrazach, takimi jak ich kadrowanie, prostowanie, zmiana rozmiaru, zaznaczanie, przekształcanie, posługiwanie się maskami i wieloma innymi. Wierz mi, że nieraz będziesz je wykorzystywał w swoich projektach. Rozdział trzeci przeniesie Cię w świat edycji obrazu. Krok po kroku wyjaśnię, jak korygować zdjęcia, aby zachwycały Twoją rodzinę i znajomych. Życzę przyjemniej lektury. Wierzę, że książka ta zachęci Cię do dalszego poznawania możliwości programu Photoshop. Zapraszam Cię również na moją stronę internetową: www.annaowczarz.pl. Serdecznie pozdrawiam, Anna Owczarz-Dadan

Wstęp 5

Photoshop CS5

6

PIERWSZA POMOC

Rozdz1ał 1. Obsługa narzędzi

1

InterfeJs

1. Otwieranie obrazu,

tworzenie nowego okna dokumentu i przełączanie się pomiędzy oknami Aby otworzyć obraz w programie Photoshop, musisz skorzystać z okna dialo­

Otwórz (Open) (rysunek 1.1). Aby je wywołać, wybierz Flik/Otwórz (File/Open) ( Ctrl+O) lub dwukrotnie kliknij lewym przyciskiem myszy ob­ szar roboczy programu. Następnie za pomocą pola Szukaj w określ napęd oraz

gowego

opcjonalnie znajdujący się na nim folder zawierający obraz, który ma zostać otwarty w Photoshopie. W polu wyboru plików wskaż interesujący Cię plik, klikając go, a jego nazwa pojawi się w polu przycisk

Nazwa pliku. Na koniec kliknij

Otwórz.

·�

•

-l

Rysunek 1.1 Okno dialogowe Otwórz (Open)

Domyślnie obraz zostanie otwarty na zakładce w oknie programu (rysunek

1.2). To nowość wprowadzona w wersji CS4. Rozwiązanie to jest bardzo przy­ datne, gdy pracujesz z dużą liczbą obrazów. Wówczas znacznie szybciej możesz się pomiędzy nimi przełączać. W tym celu wystarczy klikać zakładkę obrazu lub użyć klawiszy albo

Ctrl+Tab, aby szybko przejść do kolejnej zakładki (obrazu), Ctrl+Shijt+ Tab, aby wrócić do poprzedniej zakładki. Możesz także zmie­

nić kolejność występowania po sobie obrazów- chwyć zakładkę i zmień jej położenie. Jeśli otworzysz wiele obrazów w programie i wszystkie ich zakładki nie zmieszczą się na ekranie, pojawi się przycisk

(

»

) ; gdy go klikniesz, wy­

świetli się lista wszystkich otwartych w aplikacji obrazów.

�

'

Photoshop CS5

Rysunek 1.2. Obraz otwarty w oknie programu na zakładce

Oczywiście jeśli tylko chcesz, możesz wyciągnąć wybraną zakładkę z  menu w górnej części ekranu, a aktywny obraz wyświetlony zostanie w osobnym oknie widocznym na rysunku 1.3. Składa się ono m.in. z paska tytułu, przycisków do minimalizacji, maksymalizacji lub zamykania okna, a także pola stopnia powiększenia obrazu. Aby szybko przenieść okno z obrazem do panelu zakładek, przeciągnij je po prostu na menu zakładek (rysunek 1.4).

Pasek tytu³u

Przyciski Minimalizuj, Maksymalizuj i Zamknij

Pole stopnia powiêkszenia obrazu

Obszar roboczy

Rysunek 1.3. Okno obrazu i jego elementy

8 1. Otwieranie obrazu, tworzenie nowego okna dokumentu i przełączanie się pomiędzy oknami

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Photoshop pozwala również szybko otworzyć obraz, z którego korzystało się w  ostatnim czasie. Wystarczy wybrać Plik/ Ostatnio otwierane (File/ Open Recent), a  rozwinięta zostanie lista z  nazwami plików ostatnio otwieranych w programie. Trzeba tylko kliknąć wybraną nazwę. Domyślnie liczba nazw plików na liście wynosi 10. Można Rysunek 1.4. Przenoszenie okna obrazu to jednak zmienić. Wydo menu zakładek starczy wybrać Edycja/ Preferencje/Obsługa plików (Edit/Preferences/File Handling) i  wprowadzić w  polu Lista ostatnich plików zawiera_ostatnich plików (Recent file list contrains:_files) nową liczbę. Jeśli zechcesz utworzyć nowe, „czyste” okno dokumentu (obrazu), wybierz Plik/Nowy (File/New) (Ctrl+N) i w otwartym oknie dialogowym (rysunek 1.5) określ właściwości nowego okna. W polu Nazwa (Name) nadaj nazwę tworzonemu obrazowi. W polu Ustawienia domyślne (Preset) zaznacz Własny (Custom) lub wybierz jedno z  gotowych ustawień. Jeśli wybrałeś opcję Własny (Custom), w  polach Szerokość (Width) oraz Wysokość (Height) wprowadź wartości określające szerokość i  wysokość tworzonego obrazu. W polu Rozdzielczość (Resolution) ustal rozdzielczość obrazu, a w Tryb kolorów (Color Mode) zaznacz warRysunek 1.5. Okno dialogowe Nowy (New) tość RGB (RGB Color), jeśli zamierzasz projektować obraz w kolorze, lub Skala szarości (Grayscale), jeśli ma on być w skali szarości. Możesz również ustalić kolor tła. W tym celu wybierz odpowiednią opcję w polu Zawartość tła (Background Contens). Może być ono białe (Białe — White), mieć kolor tła ustalony w Przyborniku (Kolor tła — Background Color) lub być przezroczyste (Przezroczysty — Transparent). Kliknij przycisk OK, a nowe okno zostanie otwarte w programie. 1. Otwieranie obrazu, tworzenie nowego okna dokumentu i przełączanie się pomiędzy oknami

9

Photoshop CS5

2. Szybkie uaktywnianie narzędzi i przełączanie się między nimi Wszystkie narzędzia programu Photoshop są dostępne w  panelu narzędziowym, który będę nazywała Przybornikiem. Domyślnie pola z ikonami zawierające narzędzia zostały rozmieszczone w kolumnie jedno za drugim, jeśli jednak klikniemy strzałkę (rysunek 1.6 — po lewej), przywrócimy im wygląd znany ze starszych wersji aplikacji (rysunek 1.6 — po prawej). W  niektórych przypadkach w  takim polu umieszczone jest tylko jedno narzędzie, na przykład Przesunięcie (Move) ( ), w  innych — kilka różnych narzędzi, lecz pełniących pokrewne funkcje; na przykład po kliknięciu ikony znajdującej się na pozycji 3. udostępnione zostają narzędzia Lasso (Lasso), Lasso wielokątne (Polygonal Lasso) oraz Lasso magnetyczne (Magnetic Lasso). Pozycje te są pewnego rodzaju szufladkami, do których wrzucono jedno lub kilka narzędzi. Każde narzędzie ma w programie swoją własną ikonę. Aby uaktywnić narzędzie, które nie dzieli z niczym miejsca na danej pozycji (w „szufladce”) — kliknij jego nazwę. Jeśli w „szufladce” znajduje się kilka narzędzi, kliknij małą czarną strzałkę znajdującą się w prawym dolnym rogu ikony1 (rysunek 1.7), a następnie wybierz z rozwiniętej listy narzędzie.

Rysunek 1.6. Jednoi dwukolumnowy wygląd panelu narzędziowego programu Photoshop CS4. Aby przełączać się między nimi, klikaj strzałkę w jego górnej części

Rysunek 1.7. Przybornik. Kliknij strzałkę w dolnej części ikony narzędzia, aby uzyskać dostęp do pozostałych narzędzi zajmujących to miejsce w panelu narzędziowym

1 Jeśli w panelu Przybornik narzędzie dzieli szufladkę z innymi narzędziami, widoczna będzie ikona narzędzia, które z danej grupy zostało użyte jako ostatnie.

10

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Narzędzia można uaktywniać również za pomocą tzw. skrótów klawiszowych — wystarczy wcisnąć określony klawisz na klawiaturze lub grupę klawiszy. Panuje tutaj następująca zasada: jeśli narzędzie, które chcesz uaktywnić, zajmuje szufladkę samodzielnie, jak na przykład Przesunięcie (Move), jest do niego przypisany klawisz — w tym przypadku V; gdy go naciśniesz, uaktywnisz to narzędzie. Jeśli zaś dzieli ono w Przyborniku szufladkę z innymi podobnymi narzędziami, na przykład Lasso (Lasso), to jeśli naciśniesz przypisany do niego klawisz — w tym przypadku L — uaktywnisz to z narzędzi znajdujących się w danej grupie, które było użyte jako ostatnie. Aby przełączyć się między ukrytymi narzędziami, zgrupowanymi w tej samej szufladce (menu narzędziowym), użyj kombinacji klawiszy Shift + klawiszy skrótu dla danej grupy narzędzi2. W panelu Przybornik poza narzędziami możesz znaleźć również pola zmiany koloru narzędzi oraz tła, a także przycisk włączania i wyłączania trybu szybkiej maski (rysunek 1.8). $OMYÜLNEÒKOLORYÒ pierwszego planu i t³a

Ustaw kolor t³a

Prze³¹cz kolory pierwszego planu i t³a

Ustaw kolor pierwszego planu (narzêdzia) Edytuj w trybie szybkiej maski

Rysunek 1.8. Przybornik. Opcje, które możesz w nim znaleźć poza narzędziami

Położenie Przybornika w oknie programu możesz dowolnie zmieniać. Aby to zrobić, wystarczy nacisnąć lewy przycisk myszy, umieścić kursor nad jego górną częścią i przesunąć ją w inne, wybrane miejsce. Więcej na temat możliwości rozmieszczania paneli dowiesz się w dalszej części tego rozdziału. Istnieje także możliwość szybkiego, chwilowego przełączania się między narzędziami. Załóżmy, że pracujesz z narzędziem Pędzel (Brush), ale na chwilę chcesz skorzystać z narzędzia Rozjaśnianie (Dodge). W tym celu naciśnij klawisz O (który jest klawiszem skrótu dla narzędzia Rozjaśnianie — Dodge) i  nie zwalniaj go. Dopóki nie zwolnisz klawisza, narzędzie Rozjaśnianie (Dodge) będzie aktywne. Kiedy go zwolnisz, znów aktywne stanie się narzędzie Pędzel (Brush).

2 Stanie się tak, jeśli w oknie Preferencje (Preferences) włączona jest opcja Użyj klawisza Shift do przełączania narzędzi (Use Shift Key for Tool Switch). Aby uzyskać do niej dostęp, użyj skrótu Ctrl+K i w polu na samej górze okna wybierz opcję Ogólne (General).

2. Szybkie uaktywnianie narzędzi i przełączanie się między nimi

11

Photoshop CS5

3. Wywoływanie paneli i umieszczanie ich w oknie programu Panele, bo tak teraz nazywamy znane ze starszych wersji programu palety w aplikacji Photoshop, pełnią różnorodne funkcje. Na niektórych z nich zostały umieszczone narzędzia używane do pracy z tekstem: Typografia (Character) i Akapit (Paragraph), inne umożliwiają pracę z warstwami — Warstwy (Layers) czy kolorami — Kolor (Color). W oknie programu domyślnie oczywiście nie są wyświetlane wszystkie panele. Jeśli któryś z nich nie jest widoczny (i nie widać jego ikony), kliknij menu Okno (Window). Jest tutaj lista, na której znajdują się nazwy paneli dostępnych w programie (rysunek 1.9). Obok tych aktualnie wyświetlanych w oknie programu znajduje się zaznaczenie. Obok paneli ukrytych nie ma zaznaczenia. Aby wyświetlić jeden z nich, kliknij jego nazwę. Kliknięcie nazwy panelu, obok którego jest już zaznaczenie, spowoduje zamknięcie go.

Nazwy paneli

0ANELÒJESTÒWYÜWIETLANYÒ w oknie programu

Kliknij nazwê, aby WYÜWIETLIĀÒPANELÒ w oknie programu

0ANELÒNIEÒJESTÒWYÜWIETLANYÒ w oknie programu

Rysunek 1.9. Uaktywnianie wybranego z paneli

Kiedy program Photoshop zostaje uruchomiony po raz pierwszy, panele ułożone są w jego oknie w charakterystyczny, predefiniowany sposób. Mówimy wówczas, że mamy do czynienia z domyślnymi ustawieniami przestrzeni roboczej. Jednak panele mogą być uaktywniane i rozmieszczane w oknie programu na różne sposoby. Przede wszystkim należy rozpocząć od tego, że przy

12

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs krawędziach okna aplikacji znajdują się miejsca służące do dokowania paneli. Panel oczywiście można „oderwać” od krawędzi okna programu i umieścić w innym wybranym miejscu okna. Wystarczy umieścić kursor nad jego zakładką i wyciągnąć ze stacji dokowania (rysunek 1.10). Aby ponownie zadokować panel, ustaw kursor nad jego zakładką i — naciskając lewy przycisk myszy — i przesuń ją w stronę stacji do wybranego miejsca. Ważne jest, aby w tym miejscu pojawiło się niebieskie podświetlenie (rysunek 1.11). Oznacza ono bowiem strefę upuszczenia, czyli miejsce, w którym można zadokować panel.

Rysunek 1.10. Wyciąganie panelu ze stacji dokowania

Stacja dokowania

Rysunek 1.11. Przenoszenie panelu do stacji dokowania i upuszczanie w miejscu, w którym pojawia się niebieskie podświetlenie

3. Wywoływanie paneli i umieszczanie ich w oknie programu

13

Photoshop CS5 Każdy z paneli, z wyjątkiem Przybornika i panelu Opcje (Options — pasek opcji), ma przypisaną do siebie ikonę-przycisk, której kliknięcie powoduje rozwinięcie panelu lub jego zwinięcie, gdy jest już rozwinięty (rysunek 1.12).

Rysunek 1.12. Panele programu Photoshop zwinięte do postaci ikon. Kliknięcie ikony spowoduje rozwinięcie panelu

Zwijanie paneli do postaci ikon pozwala zaoszczędzić miejsce w oknie programu. Ikona staje się widoczna w oknie programu m.in. wtedy, gdy stacja dokowania, w której jest umieszczony dany panel, zostaje zwinięta. Aby to się stało, kliknij ikonę Zwiń do ikon (Collapse To Icons), znajdującą się w górnej części stacji (rysunek 1.13). Wówczas wszystkie panele umieszczone w oknie programu zostaną zwinięte do postaci ikon. Ponowne kliknięcie strzałki spowoduje rozwinięcie wszystkich paneli zadokowanych w stacji.

Rysunek 1.13. Aby stacja dokowania została zwinięta, kliknij ikonę Zwiń do ikon (Collapse To Icons), zaznaczoną na czerwono

14 3. Wywoływanie paneli i umieszczanie ich w oknie programu

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Szerokość stacji, a  co za tym idzie paneli, możesz dowolnie regulować. Wystarczy umieścić kursor nad krawędzią panelu i — naciskając lewy przycisk myszy — przesunąć kursor w prawo lub w lewo (rysunek 1.14).

Rysunek 1.14. Zmiana rozmiarów panelu dokowania

Aby usunąć z okna programu wybrany panel, kliknij ikonę krzyżyka znajdującą się w jego górnym prawym rogu (rysunek 1.15) lub kliknij prawym przyciskiem myszy zakładkę i wybierz opcję Zamknij (Close).

Rysunek 1.15. Usuwanie z okna programu wybranego panelu

Wskazówka Aby przywrócić domyślne ustawienia paneli, wybierz polecenie Okno/Przestrzeń robocza/Przywróć istotne elementy (Window/Workspace/Essentials). 

3. Wywoływanie paneli i umieszczanie ich w oknie programu

15

Photoshop CS5

4. Zwiększanie przestrzeni roboczej w programie dla wygodniejszej pracy Nie wiem, jak duży masz monitor, ale doświadczenie podpowiada mi, że nawet gdy dysponuje się naprawdę dużym ekranem, czasami okazuje się, że brakuje miejsca na jego powierzchni do komfortowej pracy z  obrazem. Można oczywiście pracować na dwóch monitorach, co w praktyce robię (na jednym umieszczam panele, a na drugim mam tylko obraz), jednak nie każdy ma taką możliwość. Co w związku z tym zrobić? Wystarczy opanować kilka skrótów klawiszowych, a życie stanie się piękniejsze. Dzięki nim możesz szybko ukrywać i wyświetlać panele programu — w ten sposób zwiększysz jego obszar roboczy (wolny obszar, na którym otwarte jest zdjęcie — rysunek 1.16).

Obszar roboczy Rysunek 1.16. Obszar roboczy programu Photoshop CS5

Pierwszym takim klawiszem jest Tab. Kiedy go naciskasz, chwilowo ukrywasz lub wyświetlasz wszystkie panele aktywne w oknie programu. Widoczne pozostają jedynie pasek menu i okna obrazów otwartych w aplikacji. Gdy naciskasz klawisze Tab+Shift, ukrywasz panele programu, a widoczne pozostają: przybornik (jeśli jest tak zadokowany, że nie jest złączony z innymi panelami), pasek opcji, pasek menu i oczywiście okna obrazów. Innym rozwiązaniem jest wybór jednego z  trybów ekranu, dostępnych na pasku menu (rysunek 1.17). Kliknij przycisk i  z  rozwiniętej listy wybierz jeden z nich. Aby przełączać się pomiędzy trybami, naciskaj po prostu klawisz F.

16

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

Rysunek 1.17. Wybór trybu ekranu

Wskazówka Dostęp do listy trybów ekranu uzyskasz również, gdy wybierzesz polecenie Widok/Tryb ekranu (View/Screen Mode).  Istnieje także możliwość wybrania w programie Photoshop jednej z kilku przestrzeni roboczych, w zależności od tego, czym zajmujemy się w aplikacji — czy jest to malowanie, przygotowywanie materiałów na stronę internetową, praca z tekstem lub obiektami 3D itd. Wówczas okno programu zostaje tak przystosowane, aby znalazły się w nim tylko najpotrzebniejsze w danej chwili narzędzia i panele, dzięki czemu zyskujemy większy obszar roboczy i unikamy bałaganu. Aby wybrać jedną z predefiniowanych przestrzeni roboczych, kliknij na pasku menu przycisk (rysunek 1.18) i na rozwiniętej liście wskaż przestrzeń.

Rysunek 1.18. Wybór predefiniowanej przestrzeni roboczej

4. Zwiększanie przestrzeni roboczej w programie dla wygodniejszej pracy

17

Photoshop CS5

5. Zmiana koloru narzędzia oraz tła i przywracanie ich domyślnych kolorów W Photoshopie istnieje możliwość zarówno zmiany koloru narzędzia, jak i tła, na którym powstaje obraz. Możesz to zrobić m.in. za pomocą okna dialogowego Próbnik kolorów (Color Picker). Aby uzyskać do niego dostęp, należy kliknąć w Przyborniku jedno z pól zmiany koloru (tła lub narzędzia, w zależności od tego, czego kolor chcesz zmienić — rysunek 1.19).

Zmiana koloru pierwszego planu (narzêdzia)

Zmiana koloru t³a

Rysunek 1.19. Pola zmiany koloru narzędzia i tła

Zauważ także, że ponad polami znajduje się strzałka z dwoma grotami. Jeśli ją klikniesz, kolor, który był ustawiony jako kolor tła, zamieni się miejscem z kolorem, który był ustawiony jako kolor narzędzia. Ten sam efekt uzyskasz, jeśli naciśniesz klawisz X. W oknie Próbnik kolorów (Color Picker) — rysunek 1.20 — znajdują się pola i suwak, za pomocą których wybieramy nowy kolor. Suwak wyboru nowego koloru

+OLOR ÒKT˜RYÒZMIENIAMY Nowo wybrany kolor

Przycisk umo¿liwiaj¹cy zatwierdzenie przeprowadzonej zmiany koloru Pole wyboru nowego koloru 7ARTOÜCIÒLICZBOWEÒ sk³adowych nowego KOLORUÒWÒPOSZCZEG˜LNYCHÒ modelach 7ARTOÜĀÒSZESNASTKOWAÒ nowo wybranego koloru (tzw. symbol koloru) Rysunek 1.20. Okno dialogowe Próbnik kolorów (Color Picker) z wyszczególnionymi elementami

18

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Na początek kliknij w Przyborniku ikonę Ustaw kolor pierwszego planu (Set foreground color). Gdybyś chciał zmienić kolor tła, powinieneś kliknąć ikonę Ustaw kolor tła (Set background color). W otwartym oknie Próbnik kolorów (Kolor pierwszego planu) — Color Picker (Foreground color) przesuń suwak i wybierz nowy kolor. Następnie kliknij w polu wyboru koloru i wybierz odcień. Kolor ten stanie się widoczny w polu Nowy (New). W polu # zostaje automatycznie wpisana wartość szesnastkowa danego koloru (potocznie nazywana symbolem koloru). Jeśli akceptujesz dokonany wybór, kliknij OK. Wskazówka Kolorami ustawionymi domyślnie w Przyborniku są czarny (dla narzędzia) i biały (dla tła). Jeśli chcesz szybko przywrócić te ustawienia, naciśnij klawisz D lub kliknij w Przyborniku ikonę Domyślne kolory pierwszego planu i tła (De fault Foreground and Background Colors). Wskazówka Kolory narzędzia i  tła można zamieniać miejscami w  palecie Przybornik. W tym celu naciśnij klawisz X lub kliknij ikonę strzałki widoczną nad polami Ustaw kolor pierwszego planu (Set foreground color) i Ustaw kolor tła (Set backgro und color). Uwaga Jednym ze sposobów na szybką zmianę koloru narzędzia jest użycie narzędzia Kroplomierz (Eyedropper). Wystarczy podczas malowania nacisnąć klawisz Alt i kliknąć obraz w miejscu, w którym znajduje się kolor mający być kolorem  narzędzia. W ten sposób zostanie pobrana próbka koloru. Kolor narzędzia, np. podczas malowania, możesz wybrać również, korzystając z nowego próbnika HUD (HUD). W tym celu uaktywnij narzędzie do malowania, np. Pędzel (Brush). Następnie, naciskając klawisze Shift+Alt, kliknij prawym przyciskiem myszy w  oknie obrazu i  przytrzymując je wciśnięte, przesuń kursorem po próbniku, wybierając odcień dla koloru narzędzia zaznaczonego na podziałce (rysunek 1.21). W ten sposób możesz wpływać na stopień jasności i nasycenia wybieranego odcienia. Jeśli chcesz zmienić kolor główny, przesuń kursor nad okrągły suwak na podziałce (cały czas naciskaj prawy przycisk myszy) i wybierz kolor (rysunek 1.22). Następnie znów przesuń kursor nad suwak na polu z kolorami i wybierz odcień. Podczas wszystkich tych czynności cały czas muszą być wciśnięte wspomniane klawisze oraz prawy przycisk myszy.

5. Zmiana koloru narzędzia oraz tła i przywracanie ich domyślnych kolorów

19

Photoshop CS5

Rysunek 1.21. Zmiana koloru za pomocą próbnika HUD

Rysunek 1.22. Zmiana koloru za pomocą próbnika HUD

Aby szybko wypełnić całą warstwę lub zaznaczony fragment obrazu kolorem tła, użyj klawiszy Alt+Del, a kolorem narzędzia — Ctrl+Del. Możesz także skorzystać z narzędzia Wiadro z farbą (Paint Bucket) ( ), na pasku opcji wybrać opcję Pierwszy plan (Foreground) (rysunek 1.23) i kliknąć warstwę lub jej zaznaczony fragment. Wówczas wypełnione zostaną one kolorem tła.

Rysunek 1.23. Pasek opcji narzędzia Wiadro z farbą (Paint Bucket) i pole umożliwiające określenie sposobu wypełnienia

20 5. Zmiana koloru narzędzia oraz tła i przywracanie ich domyślnych kolorów

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

6. Nawigacja w oknie obrazu. Powiększanie, przesuwanie, obracanie widoku Niekiedy pojawia się konieczność powiększenia widoku w oknie obrazu, tak aby wybrany jego fragment stał się lepiej widoczny. Oto proponowane metody:

• Wprowadź odpowiednią wartość w  polu powiększenia obrazu na dole okna obrazu (zakładki) i naciśnij klawisz Enter (rysunek 1.24).

• Po kliknięciu pola na pasku menu programu wybierz odpowiednią wartość lub wprowadź ją sam i naciśnij klawisz Enter (rysunek 1.24).

• Użyj klawiszy Ctrl++, aby powiększyć widok, lub Ctrl+–, aby go pomniejszyć. • Użyj panelu Nawigacja (Navigation).

Rysunek 1.24. Pole zmiany powiększenia w oknie obrazu oraz na pasku menu programu

W praktyce najczęściej używamy klawiszy Ctrl++, Ctrl+– i narzędzia Lupka (Zoom), które można szybko uaktywnić przez naciśnięcie klawisza Z. Wystarczy je uaktywnić, umieścić kursor nad wybranym fragmentem obrazu, który chcemy powiększyć, i jeśli kursor jest lupką ze znakiem plus, nacisnąć lewy przycisk myszy i przytrzymać go, dopóki obraz nie zostanie wystarczająco powiększony (rysunek 1.25). Jeżeli kursor jest lupką ze znakiem minus, należy dodatkowo nacisnąć klawisz Alt, aby przełączyć narzędzie w tryb powiększania.

21

Photoshop CS5

Rysunek 1.25. Powiększanie widoku obrazu za pomocą narzędzia Lupka (Zoom)

Aby pomniejszyć widok obrazu, umieść kursor nad obrazem; jeśli kursor zamieni się w lupkę ze znakiem minus, naciśnij lewy przycisk myszy i  przytrzymaj go, dopóki obraz nie zostanie wystarczająco pomniejszony. Jeżeli kursor stanie się lupką ze znakiem plus, naciśnij dodatkowo Alt. Zmiana powiększenia odbywa się w  sposób płynny, który pozwala łatwo uzyskać wybrany stopień szczegółowości podglądu. To trochę jak zbliżanie i  oddalanie obiektów w  kadrze za pomocą zoomu aparatu cyfrowego. Duże powiększenie obrazów wyświetlane jest z podziałem na piksele (rysunek 1.26), co przydaje się podczas retuszu obrazów, gdzie konieczna jest duża precyzja.

Rysunek 1.26. Wyświetlanie z podziałem na piksele obrazów powiększonych w dużym stopniu

Wskazówka Aby szybko uzyskać powiększenie wynoszące 100%, użyj klawiszy Ctrl+1, a w celu wypełnienia okna obrazem skorzystaj z kombinacji Ctrl+0 (zero). 

22 6. Nawigacja w oknie obrazu. Powiększanie, przesuwanie, obracanie widoku

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Wskazówka Aby w czasie pracy z dowolnym narzędziem szybko przełączyć się na chwilę w tryb powiększania, przytrzymaj wciśnięty klawisz Z. Dopóki będzie on wciśnięty, narzędzie Lupka (Zoom) będzie aktywne, a Ty będziesz mógł szybko zmienić powiększenie w oknie obrazu.  W najnowszej wersji programu Photoshop na pasku opcji narzędzia Lupka (Zoom) wprowadzono opcję Przez przesuwanie (Scrubby Zoom) (rysunek 1.27), która pozwala powiększać i pomniejszać obraz poprzez przesuwanie kursorem z wciśniętym lewy przyciskiem myszy w prawo lub w lewo.

Rysunek 1.27. Pasek opcji narzędzia Lupka (Zoom). Nowa funkcja Przez przesuwanie (Scrubby Zoom)

Jeśli po powiększeniu widoku obrazu interesujący Cię fragment nie jest widoczny, użyj narzędzia Rączka (Hand). Aby je uaktywnić, naciśnij klawisz H lub kliknij jego ikonę w Przyborniku ( )(rysunek 1.28). W najnowszej wersji aplikacji przewijanie odbywa się w nowy, ciekawy sposób. Wystarczy, że umieścisz nad obrazem kursor i — naciskając lewy przycisk myszy — przesuniesz go w  wybranym kierunku. Co się dzieje? Obraz zostanie „przepchnięty” we wskazaną stronę. Efekt znany z telefonów Apple iPhone.

Rysunek 1.28. Pasek menu i uaktywnianie narzędzia Rączka (Hand)

Gdy pracujesz z  bardzo dużymi powiększeniami, możesz w  każdej chwili uzyskać chwilowy dostęp do pełnego widoku obrazu, dzięki czemu łatwiej będzie Ci przesunąć obraz we właściwym kierunku. Przykład: Powiększ widok w  oknie obrazu do, powiedzmy, 200% (rysunek 1.29). Przytrzymaj wciśnięty klawisz H (nie zwalniaj go), a następnie umieść kursor nad obrazem i przytrzymaj wciśnięty lewy przycisk myszy. Zobacz, co się stało. Tak jak mówiłam, wyświetlony został podgląd obrazu (rysunek 1.30). Przesuń kursor w miejsce, do którego chcesz uzyskać dostęp (wyświetlona zostaje ramka obejmująca obszar, który chcemy wyświetlić w oknie obrazu), i dopiero teraz zwolnij przycisk myszy (rysunek 1.31). 6. Nawigacja w oknie obrazu. Powiększanie, przesuwanie, obracanie widoku

23

Photoshop CS5

Rysunek 1.29. Powiększenie obrazu wynoszące 400%

Rysunek 1.30. Wyświetlenie podglądu obrazu i wybór fragmentu obrazu, który ma być widoczny w oknie dokumentu

Rysunek 1.31. Efekt

24 6. Nawigacja w oknie obrazu. Powiększanie, przesuwanie, obracanie widoku

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

7. Cofanie wykonanych operacji W  programie Photoshop możesz cofnąć nie tylko ostatnią z  wykonanych czynności (za pomocą polecenia Cofnij — Undo), ale również (dzięki panelowi Historia — History) cofnąć się do dowolnie wybranego momentu lub czynności (stanu obrazu) spośród tych, które nastąpiły w odcinku czasu pomiędzy otwarciem pliku a momentem zapisania w nim zmian i zamknięcia go. Funkcje umieszczone w panelu Historia (History) umożliwiają także „zapamiętanie” wybranego stanu obrazu. Za pomocą polecenia Cofnij (Undo) możesz cofnąć zmiany wprowadzone w  wyglądzie obrazu za pomocą narzędzi i  poleceń dostępnych w  programie. Wybierz Edycja/Cofnij (Edit/Undo) lub zastosuj skrót Ctrl+Z. W ten sposób nie możesz jednak cofnąć operacji dyskowych, na przykład zapisania obrazu na dysku. Skorzystanie z klawiszy Ctrl+Z lub polecenia Cofnij (Undo) spowoduje cofnięcie jednej dokonanej zmiany, natomiast dwukrotne ich użycie spowoduje ponowne wykonanie cofniętej czynności. Możemy cofnąć więcej niż ostatnio wykonaną czynność, ale wymaga to użycia skrótu Alt+Ctrl+Z lub użycia polecenia Edycja/Do tyłu (Edit/Step Backward). Jednak dużo wygodniejszym sposobem jest skorzystanie z panelu Historia (History) (rysunek 1.32). Tutaj zapisywane są wszystkie operacje wykonane po otwarciu pliku, a przed jego zamknięciem i zapisaniem. Umieszczane są one na liście zgodnie z zasadą: najdawniejsze operacje na górze, a ostatnio wykonane — na dole. Zapisywana jest tutaj każda wykonana czynność (określana mianem stanu obrazu), a program sam nadaje jej nazwę. Cofanie się w czasie polega na klikaniu poszczególnych stanów obrazu, aby przywracać stany z przeszłości lub powracać do teraźniejszości. Dostêp do menu panelu

Menu panelu Stany historii (operacje wykonane na obrazie)

Bie¿¹cy stan Tworzenie dokumentu na podstawie stanu bie¿¹cego

Usuwanie stanu Tworzenie migawki

Rysunek 1.32. Panel Historia (History) i jego opcje

25

Photoshop CS5 Wskazówka Na liście panelu Historia (History) znajduje się 20 ostatnich stanów obrazu. Wynika to z domyślnych ustawień programu. Aby to zmienić, skorzystaj z polecenia Edycja/Preferencje/Wydajność (Edit/Preferences/Performance). Następnie w  polu Stany historii (History States) wpisz wartość, która będzie określała, ile ostatnich stanów obrazu program ma umieszczać w palecie Historia (History).  Jeśli klikniesz nazwę wybranego stanu — a tym samym cofniesz się do niego — wszystkie stany, które znajdują się poniżej, zostaną zaznaczone kolorem szarym (rysunek 1.33 — po lewej). Oznacza to, że zostały w tej chwili anulowane. Możesz wrócić do wybranego z nich, ponownie klikając jego nazwę (rysunek 1.33 — po prawej). Jednak jeśli to zrobisz, a następnie wykonasz jakieś działanie, wszystkie stany znajdujące się poniżej (zaznaczone kolorem szarym) znikną. Możesz je przywrócić za pomocą dobrze już znanej kombinacji klawiszy Ctrl+Z. To już jednak ostatnia szansa na powrót do nich. Jeśli teraz wykonasz jakąś nową operację, wszystkie stany zaznaczone kolorem szarym znikną na zawsze. Tak dzieje się przy domyślnych ustawieniach panelu. Możesz to jednak zmienić, wybierając w menu panelu Opcje historii (History Options) i w otwartym oknie zaznaczając opcję jak na rysunku 1.34. Wówczas cofnięcie jakiegoś stanu nie będzie powodowało usunięcia go z listy panelu.

Rysunek 1.33. Cofanie czynności

Rysunek 1.34. Włączanie trybu historii nieliniowej

26 7. Cofanie wykonanych operacji

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Panel Historia (History) jest niezwykle pomocny podczas pracy nad obrazem, jednak ma drobną wadę: po zamknięciu programu lub obrazu, na którym pracujemy, albo też po prostu w momencie „zawieszenia się” aplikacji tracimy całą listę historii, a tym samym wszystkie zapisane na niej stany obrazu. Jedynym sposobem zapisania stanu obrazu na stałe, by było możliwe powrócenie do niego, jest skorzystanie z polecenia Utwórz dokument na podstawie stanu obecnego (Create new document from current state). W tym celu należy kliknąć pierwszą (od lewej) ikonę na dole panelu. Na koniec dodam, iż stan obrazu — wraz ze wszystkimi znajdującymi się pod nim stanami — można samodzielnie usuwać za pomocą ikony kosza, która znajduje się na dole panelu. Umieść kursor nad nazwą stanu, który chcesz usunąć, a następnie — naciskając i trzymając wciśnięty lewy przycisk myszy — przesuń go nad ikonę kosza. Wówczas usuwany stan oraz wszystkie stany znajdujące się pod nim (czyli operacje wykonane po tej, którą chcemy anulować) zostaną usunięte z listy panelu Historia (History).

7. Cofanie wykonanych operacji

27

Photoshop CS5

8. Warstwy i operacje z nimi związane Warstwy w Photoshopie przypominają przezroczyste kartki, na których znajdują się elementy, które połączone ze sobą tworzą obraz. Znajdziesz je w panelu Warstwy (Layers) (rysunek 1.35). W programie mamy do czynienia z kilkoma rodzajami warstw. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że dzielimy je na warstwę Tło (Background) i wszystkie pozostałe. Wśród tzw. pozostałych dwie najważniejsze grupy to rastrowe oraz wektorowe. Na warstwie tła nie można stosować wszystkich poleceń. W związku z tym niekiedy trzeba zamienić ją w „zwykłą” warstwę. W tym celu kliknij ją dwukrotnie, a kiedy pojawi się okno dialogowe Nowa warstwa (New Layer) — rysunek 1.36 — w polu Nazwa (Name) wprowadź nazwę dla tworzonej warstwy3 i kliknij OK.

Rysunek 1.35. Panel Warstwy (Layers) oraz elementy znajdujące się na poszczególnych warstwach i tworzące obraz

Rysunek 1.36. Zamiana warstwy tła w zwykłą warstwę rastrową 3

28

Domyślnie jest ona nazywana przez program Warstwa 0 (Layer 0).

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Aby utworzyć nową warstwę (będzie to warstwa rastrowa), kliknij ikonę Utwórz nową warstwę (Create a new layer), znajdującą się w panelu Warstwy (Layers) (rysunek 1.37). Nowo utworzona warstwa będzie miała nazwę Warstwa x (Layer x). Aby ją zmienić, kliknij ją i  w  otwartym polu wprowadź nową nazwę (rysunek 1.38). Naciśnij klawisz Enter, aby zatwierdzić. Zauważ, że kiedy tworzysz nową warstwę, jest ona automatycznie umieszczana w panelu Warstwy (Layers) — bezpośrednio nad warstwą aktywną. Jednocześnie możesz edytować tylko jedną warstwę. Aby ją uaktywnić (zaznaczyć), po prostu ją kliknij (rysunek 1.39). Jeśli warstwa nie jest aktywna, nie można nic z nią zrobić.

Nowa warstwa

Rysunek 1.37. Tworzenie nowej warstwy. Nowa warstwa zostaje utworzona nad warstwą aktywną

Warstwa aktywna

Warstwy nieaktywne nie mog¹ byæ edytowane

Rysunek 1.38. Zmiana nazwy warstwy

Rysunek 1.39. Uaktywnianie warstwy

Wskazówka Aby nowo utworzona warstwa została umieszczona pod warstwą aktywną, ) z wciśniętym klawiszem Ctrl.  kliknij ikonę ( Warstwy ułożone są w panelu Warstwy (Layers) w następujący sposób: na samej górze listy znajdują się warstwy utworzone jako ostatnie, a ostatnią pozycją listy jest warstwa Tło (Background), ponieważ została utworzona jako pierwsza. Możesz zmienić kolejność ułożenia warstw w  panelu. Umieść kursor nad wybraną warstwą i przesuń ją w górę lub w dół, co spowoduje przeniesienie jej na wierzch lub pod spód jednej z sąsiadujących z nią warstw. Czarna linia, pojawiająca się podczas przesuwania (rysunek 1.40), informuje, w którym miejscu w chwili zwolnienia przycisku myszy zostanie umieszczona warstwa. Zmiana kolejności ma również wpływ na wygląd obrazu (rysunek 1.41).

8. Warstwy i operacje z nimi związane

29

Photoshop CS5

Rysunek 1.40. Zmiana położenia warstwy w panelu warstw

Rysunek 1.41. Zmiana kolejności warstw spowodowała, że kropki nachodzące na krawędzie okładek zostały umieszczone pod nimi

Aby usunąć warstwę, uaktywnij ją i naciśnij po prostu klawisz Delete. Możesz także, naciskając klawisz Alt, kliknąć w panelu Warstwy (Layers) ikonę kosza (rysunek 1.42).

30 8. Warstwy i operacje z nimi związane

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

Rysunek 1.42. Kliknięcie ikony kosza powoduje usunięcie aktywnej warstwy

Aby powielić wybraną warstwę w tym samym oknie obrazu, należy ją uaktywnić, a następnie użyć skrótu klawiszowego Ctrl+J (rysunek 1.43).

Rysunek 1.43. Tworzenie kopii aktywnej warstwy

Warstwy można spłaszczać — umieszczać znajdujące się na nich elementy na jednej, wspólnej warstwie. Jeśli chcesz scalić dwie warstwy znajdujące się bezpośrednio jedna pod drugą, uaktywnij tę, która znajduje się wyżej, i wybierz Warstwa/Scal w dół (Layer/Merge Down) (Ctrl+E). Jeżeli chcesz scalić wszystkie warstwy tworzące obraz w  jedną, użyj polecenia Warstwa/Spłaszcz obraz (Layer/Flatten Image). O tym, że elementy warstwy są widoczne w oknie obrazu, świadczy ikona oka widoczna po lewej stronie jej miniatury. Jeśli klikniesz ikonę, spowodujesz ukrycie warstwy (rysunek 1.44). Przestanie być ona widoczna do chwili, kiedy znów klikniesz w polu i spowodujesz pojawienie się ikony oka. Funkcja ta ukrywa warstwę, ale nie usuwa jej. 8. Warstwy i operacje z nimi związane

31

Photoshop CS5

Rysunek 1.44. Ukrywanie warstwy. Tekst przestał być widoczny w oknie obrazu

Specjalnym typem warstw są warstwy dopasowania, dzięki którym można przeprowadzić korektę barwną i tonalną obrazu, a operacje te nie powodują zmian w wyglądzie oryginalnego obrazu. Będzie o nich mowa w dalszej części książki.

32 8. Warstwy i operacje z nimi związane

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

9. Automatyzacja pracy W programie możesz szybko wykonać cały zestaw operacji na dowolnej liczbie plików za pomocą jednego kliknięcia. To jakbyś stworzył własny program, który automatycznie wykonuje takie same czynności na dużej liczbie plików. Ty wykonujesz je tylko raz, na wybranym pliku pokazujesz aplikacji, jak to się robi, a następnie ona powtarza wszystkie operacje na pozostałych plikach. Ten proces to przetwarzanie wsadowe. Można go wykorzystać na przykład do automatycznej zamiany nazw wielu plików jednocześnie. Aby utworzyć operację, zacznij od stworzenia zestawu, w którym zostanie umieszczona. W panelu Operacje (Actions) (rysunek 1.45) kliknij ikonę Utwórz nowy zestaw (Create new set) ( ), w otwartym oknie, w polu Nazwa (Name), nadaj nazwę nowo tworzonemu zestawowi zadań i kliknij OK. Następnie kliknij ikonę Utwórz nową operację (Create new action) ( ). Zestaw z operacjami

Przycisk do menu panelu

Jedna z opcji

5TW˜RZÒNOWYÒZESTAW

Zatrzymaj wykonywanie lub nagrywanie

Usuñ

Pocz¹tek nagrywania

5TW˜RZÒNOWæÒOPERACJĂ

Wykonaj bie¿¹ce zaznaczenie Rysunek 1.45. Panel Opcje (Options)

W otwartym oknie (rysunek 1.46), w polu Nazwa (Name), nadaj nazwę operacji, którą za chwilę stworzysz. W polu Zestaw (Set) wybierz zestaw, w którym ma ona zostać umieszczona. Pole Klawisz funkcyjny (Function Key) służy do określenia klawisza, po naciśnięciu którego możesz bezpośrednio uruchamiać operację. Możesz pozostawić w tym polu wartość Brak (None). Po kliknięciu przycisku Nagraj (Record) rozpoczynasz proces nagrywania.

33

Photoshop CS5

Rysunek 1.46. Okno Nowa operacja (New Action)

Wykonaj w oknie programu po kolei wszystkie czynności, które mają później zostać powtórzone na obrazie. Dobrze jest przed przystąpieniem do nagrywania akcji otworzyć dowolny obraz w oknie programu, aby wszystkie opcje stały się dostępne. Aby zakończyć nagrywanie operacji, kliknij przycisk Zatrzymaj wykonywanie lub nagrywanie (Stop playing/recording) ( ). Operacja została nagrana i umieszczona w panelu Operacje (Actions) (rysunek 1.47).

:ESTAW ÒWÒKT˜RYMÒUMIESZCZONAÒ zosta³a nowo utworzona operacja

Nowo utworzona operacja #ZYNNOÜCIÒSKåADAJæCEÒSIĂÒNAÒ operacjê. To one zosta³y wykonane na obrazie po klikniêciu przycisku Nagraj Rysunek 1.47. Panel Operacje (Actions)

Wskazówka Nie możesz nagrywać akcji z wykorzystaniem narzędzi do zaznaczania, tworzenia ścieżek i kształtów oraz narzędzi Gradient (Gradient), Cięcie na plasterki (Slice), Kroplomierz (Eyedropper).  Aby odtworzyć operację na pojedynczym pliku, wystarczy otworzyć go w oknie programu i kliknąć nazwę operacji, a następnie ikonę Wykonaj bieżące zaznaczenie (Play selection) ( ) — lub po prostu nacisnąć klawiszy funkcyjny, który jest przypisany do tej operacji (jeśli został wybrany podczas jej tworzenia).

34 9. Automatyzacja pracy

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs Jeśli natomiast chcesz zastosować operację na grupie plików, wybierz Plik/ Automatyzuj/Sekwencja wsadowa (File/Automate/Batch) i  w  otwartym oknie Sekwencja wsadowa (Batch) (rysunek 1.48) określ, którą operację i  z  jakiego zestawu chcesz wykorzystać na wybranej grupie plików. Zrobisz to w polach Zestaw (Set) oraz Operacja (Action). Wybierz operacjê, KT˜RæÒCHCESZÒWYKONAĀ

/KREÜLÒMIEJSCE Ò WÒKT˜RYMÒPLIKIÒMAJæÒ zostaæ zapisane po przetworzeniu

7SKAêÒPLIKI ÒKT˜REÒ chcesz przetworzyæ

/KREÜL ÒJAKÒMAJæÒ nazywaæ siê pliki po przetworzeniu

Rysunek 1.48. Okno Sekwencja wsadowa (Batch)

W  polu Źródło (Source) określ, które pliki mają zostać przetworzone. Wybierz opcję Folder (Folder), jeśli chcesz przetworzyć pliki znajdujące się w wybranym folderze, i wskaż go przez kliknięcie przycisku Wybierz (Choose). Jeśli są one otwarte w oknie programu, wybierz Otwarte pliki (Opened Files). Teraz zaznacz opcje (rysunek 1.49).

9. Automatyzacja pracy

35

Photoshop CS5 +IEDYÒJESTÒZAZNACZONA ÒPLIKIÒßR˜DåOWEÒZOSTANæÒOTWARTEÒ ZÒFOLDERUÒßR˜DåOWEGO ÒTYLKOÒGDYÒJEDNYMÒZÒKROK˜WÒOPERACJIÒ jest polecenie Otwórz (Open Ò*EÜLIÒWÒOPERACJIÒTAKIÒKROKÒNIEÒ wystêpuje, ¿adne pliki nie zostan¹ otwarte.

Kiedy jest zaznaczona, program podczas przetwarzania bêdzie BRAåÒR˜WNIEêÒPLI ki znajduj¹ce siê w podfolderach JEÜLIÒTAKIEÒISTNIE j¹) wybranego folderu

Kiedy jest zaznaczona, podczas otwierania PLIK˜WÒZOSTA n¹ pominiête okna dialogowe zawieraj¹ce opcje otwarcia PLIK˜W

Kiedy jest zaznaczona, program pomija ostrze¿enia OÒNIEZGODNOÜCIÒPROµÒL˜WÒKOLOR˜WÒPLIK˜WÒZÒPROµÒLEM Ò KT˜RYÒAKTUALNIEÒWYKORZYSTUJESZ

Rysunek 1.49. Opcje okna Sekwencja wsadowa (Batch), które powinny zostać zaznaczone lub nie

W  polu Cel (Destination) określ, gdzie mają zostać zapisane pliki po ich przetworzeniu. Wybierz opcję Folder (Folder) i kliknij przycisk Wybierz (Choose), aby go wskazać. Jeśli mają zostać zapisane w tym samym folderze, z którego pochodzą, wybierz Zapisz i  zamknij (Save and Close). Nie zaznaczaj opcji Przesłoń instrukcję operacji Zapisz (Override Action „Save As” Commands). W  polach tekstowych wprowadź nazwę, jaką mają mieć przetworzone pliki, oraz określ rozszerzenie. W polu Początkowy numer seryjny (Starting Serial #) wprowadź cyfrę, od której ma rozpocząć się numeracja przetworzonych plików. W polu Błędy (Errors) wybierz Zatrzymaj, gdy wystąpi błąd (Stop for Errors), a program będzie wyświetlał komunikaty o ewentualnych błędach podczas przetwarzania. Kliknij OK, by rozpocząć przetwarzanie.

36 9. Automatyzacja pracy

Rozdzia³ 1. Obs³uga narzêdzi i interfejs

10. Zapisywanie wykonanych czynności Aby wprowadzone w oknie obrazu zmiany nie zostały utracone w momencie zamknięcia programu, muszą zostać zapisane. Mówiąc o  zapisywaniu obrazu, należy wziąć pod uwagę trzy sytuacje. Pierwsza to taka, w której tworzymy nowe okno obrazu za pomocą polecenia Plik/Nowy (File/New), a następnie po zakończeniu prac chcemy zapisać ich efekt. Druga ma miejsce, gdy chcemy po prostu uaktualnić wcześniej zapisany obraz na dysku bez zmiany jego nazwy i formatu zapisu. Trzecia polega na tym, że zapisujemy obraz poddawany modyfikacji, stosując nową nazwę i (lub) nowy format, ale nie powodujemy tym samym zmian w oryginalnym obrazie. Do zapisywania obrazów stosujemy dwa polecenia: Zapisz (Save) (Ctrl+S) oraz Zapisz jako (Save As). Oba dostępne są w menu Plik (File). Polecenie Zapisz (Save) stosuj, gdy:

• Masz do czynienia z plikiem, który już wcześniej został zapisany na dysku, a Ty chcesz w trakcie pracy programu na bieżąco zapisywać wprowadzane w nim zmiany.

• Chcesz zapisać efekty swojej pracy przeprowadzonej w  nowo utworzonym oknie obrazu. Wówczas zostanie otwarte okno dialogowe Zapisz jako (Save As). Uwaga W  przypadku nowo utworzonego obrazu zapisz go zaraz po utworzeniu i zapisuj co jakiś czas wprowadzane do niego zmiany (Ctrl+S). Zwlekanie z zapisaniem pliku do czasu, kiedy uzyskamy finalną wersję obrazu, jest ryzykowne, gdyż w każdej chwili (z powodu braku prądu, awarii sprzętu czy zawiesze nia programu) dane mogą zostać utracone. Polecenia Zapisz jako (Save As) możesz użyć w tych samych sytuacjach, co polecenia Zapisz (Save), jednak uzyskany efekt będzie nieco inny. Otóż jego zastosowanie powoduje zapisanie obrazu z wprowadzonymi do niego zmianami w nowym oknie dokumentu, którego nazwę i format zapisu ustalamy sami, ale zmiany nie zostają zapisane w oryginalnym obrazie (obraz oryginalny nie zostaje nadpisany). Po wybraniu polecenia Plik/Zapisz jako (File/Save As) w otwartym oknie (rysunek 1.50), w polu Zapisz w4 (ang. Save in), wybierz z listy opcję określającą miejsce na dysku, w którym chcesz zapisać obraz. W polu 4 Polskie nazwy są dostępne w angielskojęzycznej wersji programu Photoshop CS5 tylko wtedy, gdy korzystasz z systemu operacyjnego Windows w polskiej wersji językowej. Dla tych, którzy korzystają z systemu operacyjnego Windows w wersji angielskojęzycznej, w nawiasach podaję angielskie nazwy opcji.

37

Photoshop CS5 Nazwa pliku (ang. File name) wpisz nazwę pliku, a w polu Format wybierz format zapisu. Kliknij przycisk Zapisz (ang. Save). W tym momencie powinno pojawić się jeszcze okno dialogowe zawierające opcje zapisu w wybranym przez Ciebie formacie. Kiedy ustawisz w  nim wszystkie parametry i  klikniesz OK, obraz zostanie zapisany pod nową nazwą. Photoshop pozwala zapisywać obraz z  wykorzystaniem jednego z wielu formatów plików. Jednak najczęściej stosowane formaty to PSD, JPEG, GIF. PSD to własny format Photoshopa. Korzystaj z  niego, gdy przewidujesz, że edycja obrazu będzie wymagała wielokrotnego otwierania go, zapisywania zmian i zamykania. Dzięki nieRysunek 1.50. Okno dialogowe mu wielokrotne powtarzanie tych czynności nie Zapisz jako (Save As) spowoduje utraty jakości obrazu. Stosuj go również, gdy zależy Ci na zachowaniu warstw obrazu. Najpopularniejszym formatem zapisu jest JPEG. Po jego wybraniu otwarte zostanie okno opcji, w którym w polu Jakość (Quality) określisz wartość wpływającą na stopień kompresji obrazu. Im większa wartość, tym mniejsza kompresja — tym lepsza jakość obrazu, ale większy jego rozmiar. Wadą tego formatu jest to, że wielokrotne zapisywanie zmian w oknie obrazu, zamykanie go i ponowne otwieranie powoduje utratę jakości obrazu. W wyniku dużej kompresji obrazu może pojawić się zjawisko nazywane pikselizacją (rysunek 1.51). Format GIF stosuje się najczęściej w przypadku obrazów przygotowywanych na potrzeby internetu.

Rysunek 1.51. Przykład pikselizacji

38 10. Zapisywanie wykonanych czynności

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

11. Tworzenie zaznaczenia, anulowanie, odwracanie i ukrywanie Zaznaczanie to czynność, którą wykonuje się prawie przy każdym projekcie tworzonym w Photoshopie. Narzędzie (rysunek 2.1) lub metoda, jaką wybierzesz, zależy od rozmiaru oraz kształtu powierzchni, którą chcesz zaznaczyć.

Rysunek 2.1. Narzędzia do zaznaczania

Najszybciej zaznaczysz całą powierzchnię obrazu oraz obszar jednokolorowy. W  pierwszym przypadku użyj polecenia Zaznacz/Zaznacz wszystko (Select/All) lub klawiszy Ctrl+A, w drugim skorzystaj z narzędzia Różdżka (Magic Wand). Powiedzmy, że chcesz zaznaczyć białe tło, na którym widoczny jest obiekt. Uaktywnij warstwę tła i  narzędzie Różdżka (Magic Wand) ( ). Na pasku opcji kliknij ikonę Dodaj do zaznaczenia (Add to selection) i  zaznacz opcje Wygładzanie (Anti-alias) i  Ciągły (Contiguous). Kliknij tło (rysunek 2.2). Powinno zostać zaznaczone. Jeśli nie, usuń zaznaczenie (Ctrl+D), zmień wartość opcji Tolerancja (Tolerance) i kliknij ponownie. Wartość tolerancji (odpowiedzialnej za zakres kolorów, które mają zostać zaznaczone) zależy od tego, czy zaznaczony został za duży obszar (wtedy ją zmniejsz), czy za mały zakres odcieni klikniętego koloru (wtedy ją zwiększ). Jeśli wybierzesz wartość tolerancji 0, zaznaczone zostaną obszary takiego samego koloru jak ten, który znalazł się pod kursorem w chwili kliknięcia.

Rysunek 2.2. Zaznaczanie za pomocą narzędzia Różdżka (Magic Wand)

39

Photoshop CS5 Aby zaznaczyć obiekt o regularnym kształcie, na przykład prostokąt czy okrąg, użyj narzędzia Zaznaczenie prostokątne (Rectangular Marquee) lub Zaznaczenie eliptyczne (Elliptical Marquee). Zaznaczanie polega na przeciąganiu kursorem z wciśniętym lewym przyciskiem myszy. Za ich pomocą możesz zaznaczyć dowolną ilość elementów. Aby dodać nowy fragment do zaznaczenia, podczas przeciągania kursora przytrzymaj klawisz Shift; aby odjąć fragment — przeciągając, przytrzymaj Alt. W  celu uzyskania tego samego efektu bez konieczności naciskania klawiszy Shift czy Alt wykorzystaj przyciski umieszczone na pasku opcji narzędzi (rysunek 2.3). Dodaj do zaznaczenia (zamiast klawisza Shift) 7YR˜êNIJÒCZĂÜĀÒWSP˜LNæÒZÒZAZNACZENIEM

Nowe zaznaczenie

Odejmij od zaznaczenia (zamiast klawisza Alt) Rysunek 2.3. Pasek opcji narzędzia Zaznaczenie prostokątne (Rectangular Marquee) i przyciski określające sposób zaznaczania

Na pasku znajdziesz także opcje: Wtapianie (Feather), służącą do rozmywania brzegów zaznaczenia, Wygładzanie5 (Anti-alias), dzięki której wygładzisz jego krawędzie, oraz Styl (Style), służącą do określania sposobu tworzenia zaznaczenia — wystarczy wybrać jedną z metod: Zwykły (Normal) (rozmiar zaznaczenia zależy od sposobu przeciągania kursorem), Określona wielkość (Fixed Size) (rozmiar zależy od wartości w polach Szerokość — Width i Wysokość — Height), Stałe proporcje boków (Constrained Aspect Ratio) (zaznaczenie o proporcjach boków określonych w polach Szerokość — Width i Wysokość — Height). Jeśli chcesz coś szybko zaznaczyć, a precyzja nie ma znaczenia, użyj narzędzia Lasso (Lasso). Wciskając lewy przycisk myszy, przesuń kursorem wokół obiektu i nie zwalniaj go przed całkowitym zaznaczeniem konturu — inaczej punkt początku zaznaczenia i miejsce, w którym puściłeś klawisz myszy, zostaną połączone linią prostą. Do zaznaczenia obiektu o kształcie nieregularnym użyj np. narzędzia Lasso magnetyczne (Magnetic Lasso). Przeciągaj kursorem wzdłuż krawędzi obiektu, klikając jednocześnie lewym przyciskiem myszy, a przy krawędzi umieszczane będą tzw. punkty zakotwiczenia (rysunek 2.4). Zwolnienie przycisku podczas zaznaczania nie spowoduje zamknięcia zaznaczania linią prostą. Aby ponownie rozpocząć zaznaczanie, wystarczy, że wciśniesz lewy przycisk myszy i klikniesz. Aby usunąć ostatnio wstawiony punkt zakotwiczenia, użyj klawisza Backspace.

5 Jest ona dostępna w przypadku narzędzia Zaznaczenie eliptyczne (Elliptical Marquee).

40 11. Tworzenie zaznaczenia, anulowanie, odwracanie i ukrywanie

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

Punkt zakotwiczenia

Rysunek 2.4. Punkty zakotwiczenia

• By odwrócić zaznaczenie, użyj klawiszy Ctrl+Shift+I (Zaznacz/Odwrotność — Select/Inverse) — to, co było zaznaczone, stanie się niezaznaczone — i odwrotnie.

• By usunąć zaznaczenie, użyj klawiszy Ctrl+D (Zaznacz/Usuń zaznaczenie — Select/Deselect).

• Aby ukryć lub ponownie wyświetlić zaznaczenie, użyj klawiszy Ctrl+H.

11. Tworzenie zaznaczenia, anulowanie, odwracanie i ukrywanie

41

Photoshop CS5

12. Kadrowanie zwykłe i z zachowaniem perspektywy Już na etapie fotografowania świadomie lub nieświadomie kadrujesz wybrany fragment rzeczywistości. To właśnie wtedy, gdy patrzysz na wyświetlacz LCD lub przez wizjer aparatu, następuje kadrowanie. Możesz być zadowolony z uzyskanego efektu, ale czasami okazuje się, że na zdjęciu widoczne są elementy odwracające uwagę od głównego tematu lub takie, które nie powinny się na nim znaleźć, a  widać je w  tle. Jedną z  metod rozwiązywania takich problemów jest ponowne wykadrowanie obrazu. W  Photoshopie możesz to szybko zrobić za pomocą narzędzia Kadrowanie (Crop). Na początek musisz uaktywnić narzędzie. Kliknij jego ikonę w  Przyborniku Rysunek 2.5. Uaktywnianie narzędzia (rysunek 2.5). Następnie upewnij się, że Kadrowanie (Crop) i kadrowanie obiektu wszystkie pola na pasku opcji są puste (jeśli są w nich wartości, kliknij przycisk Usuń — Clear). Umieść kursor w oknie obrazu i, naciskając lewy przycisk myszy, przesuń go — powstanie ramka obejmująca ten fragment obrazu, który chcesz pozostawić. Utworzona ramka (kadrowania) działa właśnie tak, że to, co znajduje się w jej wnętrzu, pozostanie, a to, co znajduje się poza nią, będzie usunięte. Aby wykadrować ramkę, naciśnij klawisz Enter lub przycisk Zatwierdź (Commit), znajdujący się na pasku opcji narzędzia. Aby anulować, naciśnij klawisz Escape (Esc) lub kliknij we wnętrzu ramki prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Anuluj (Cancel) lub kliknij na pasku opcji przycisk Anuluj (Cancel). Wskazówka Obraz znajdujący się poza ramką kadrowania zostaje wypełniony kolorem. Jest to ten sam kolor, który widać na pasku opcji w polu Kolor (Color). Możesz go w każdej chwili zmienić — wystarczy kliknąć to pole. Kolor pozwala łatwo zorientować się, które fragmenty zostaną usunięte, a które pozostawione, i jak  będzie wyglądał obraz po kadrowaniu. Kadrować można również obiekty zajmujące określoną płaszczyznę. Spójrz na zdjęcie z  przykładu (rysunek 2.6). Załóżmy, że chcę wykadrować przednią

42

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE ściankę radia. Nie można zrobić tego w sposób omówiony wcześniej, ponieważ prostokątną czy kwadratową ramką kadrowania nie uda się objąć frontu radia. Co robić? Uaktywnij narzędzie Kadrowanie (Crop). Utwórz ramkę kadrowania mniej więcej obejmującą element, który chcesz wykadrować. Następnie zaznacz na pasku opcji pozycję Perspektywa (Perspective) (rysunek 2.7). Umieść kursor nad jednym z narożników i przesuń go nad narożnik obiektu kadrowanego. Widzisz, co się dzieje? Ramka kadrowania jest modyfikowana (rysunek 2.8). W ten sposób możesz ją dopasować do kształtu kadrowanego obiektu. Powtórz to samo dla pozostałych rogów ramki. Kiedy skończysz, naciśnij Enter, aby wykadrować obraz. W ten sposób można kadrować obiekty o kształtach prostokąta i kwadratu. Wskazówka W najnowszej wersji programu możesz określić także, czy ramka ma pozostać wypełniona siatką znaną z zasady trójpodziału, zwykłą siatką, czy pozostać pusta. Zrobisz to, wybierając w  polu Nakładka linii kadrowania (Crop Guide Overlay) odpowiednią opcję. Bardzo przydatna jest ta, która pozwala kadrować  obraz z zachowaniem zasady złotego podziału (trójpodziału).

Rysunek 2.6. Obraz przedstawiający obiekt, który trzeba wykadrować z zachowaniem perspektywy

Rysunek 2.7. Tworzenie ramki kadrowania i opcja Perspektywa (Perspective)

Rysunek 2.8. Modyfikowanie ramki kadrowania. Efekt, jaki możemy uzyskać dzięki poleceniu Perspektywa (Perspective)

12. Kadrowanie zwykłe i z zachowaniem perspektywy

43

Photoshop CS5

13. Obracanie obrazu, odbijanie i prostowanie zdjęcia Kiedy fotografując, kadrujesz scenę w pionie, często po zgraniu zdjęć na dysk okazuje się, że są one pochylone o 90 stopni w prawo lub w lewo. Aby „postawić je do pionu”, skorzystaj z polecenia Obraz/Obracanie obrazu (Image/Image Rotation) i z listy wybierz opcję 90° w prawo (90° CW) lub 90° stopni w lewo (90° CCW), w zależności od tego, czy zdjęcie ma być obrócone o 90 stopni w prawo, czy w lewo (rysunek 2.9).

Rysunek 2.9. Obracanie obrazu

Obraz w  Photoshopie można także odbić względem pionu lub poziomu. Służą do tego polecenia Odbij obszar roboczy w  poziomie (Flip Canvas Horizontal) oraz Odbij obszar roboczy w pionie (Flip Canvas Vertical) (rysunki 2.10 i 2.11). Znajdziesz je także na liście dostępnej po wybraniu polecenia Obraz/ Obracanie obrazu (Image/Image Rotation).

Rysunek 2.10. Odbicie w poziomie

44

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

Rysunek 2.11. Odbicie w pionie

Jedną z  dość częstych wad fotografii jest przekrzywiona linia horyzontu. Aby w takiej sytuacji nie spowodować uszkodzenia szyi u osób je oglądających, musimy poddać je prostowaniu. Przyda się do tego narzędzie Miarka (Ruler), które uaktywniamy kliknięciem w Przyborniku jego ikony ( ). Odszukaj na fotografii coś, co posłuży Ci za punkt odniesienia podczas wyznaczania poziomu (lub pionu). Musisz znaleźć linię, która powinna być prosta. Umieść kursor w oknie obrazu i, naciskając lewy przycisk myszy, przeciągnij go wzdłuż tej linii (rysunek 2.12). Na pasku opcji narzędzia pojawi się wartość określająca kąt nachylenia utworzonej linii. O taki właśnie kąt chcesz obrócić obraz. K¹t obrotu

Kliknij, aby wyprostowaæ

Kliknij, aby od nowa rozpocz¹æ tworzenie linii

Rysunek 2.12. Fotografia, która wymaga prostowania

13. Obracanie obrazu, odbijanie i prostowanie zdjęcia

45

Photoshop CS5 Wskazówka Jeśli się pomylisz i narysujesz linię w nieodpowiedni sposób, możesz naprawić swój błąd. Kliknij znajdujący się na pasku opcji przycisk Wyczyść (Clear) i ponownie narysuj linię.  Na koniec kliknij na pasku opcji przycisk Prostowanie (Straighten), a obraz zostanie wyprostowany i  automatycznie wykadrowany (rysunek 2.13 — po lewej). Jeśli chcesz wyprostować obraz, ale nie chcesz, by był przy tym kadrowany (rysunek 2.13 — po prawej), podczas klikania przycisku wciśnij dodatkowo klawisz Alt lub kliknij przycisk, a następnie użyj klawiszy Ctrl+Z.

Rysunek 2.13. Fotografia została wyprostowana

46 13. Obracanie obrazu, odbijanie i prostowanie zdjęcia

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

14. Przekształcanie obrazów Obrazy w  Photoshopie można poddawać przekształceniom m.in. poprzez skalowanie ich, pochylanie, obracanie, zniekształcanie i wypaczanie. Operacji tych nie wykonujemy jednak na elementach znajdujących się na warstwie tła, chyba że zamienimy ją w  zwykłą warstwę (Warstwa/Nowa/Warstwa z  tła — Layer/New/Layer From Background) lub inteligentny obiekt (Warstwa/Obiekty Inteligentne/Konwertuj na obiekt inteligentny — Layer/Smart Objects/Convert to Smart Object). Polecenia związane z  przekształceniami znajdziesz w  menu Edycja/Przekształć (Edit/Transform). Po wybraniu jednego z  nich wywołana zostanie ramka transformacji otaczająca obiekty znajdujące się na aktywnej warstwie. Modyfikacja odbywa się przez umieszczenie kursora nad jednym jej uchwytów i przesuwanie go w wybranym kierunku (rysunek 2.14). Efekt zależy oczywiście od polecenia, które wybrałeś, a  co za tym idzie — od wybranej metody transformacji. Aby anulować przekształcenie, naciśnij klawisz Esc, a  w  celu zatwierdzenia go — Enter.

Rysunek 2.14. Modyfikowanie obrazu za pomocą polecenia Pochyl (Skew)

W menu Edycja (Edit) dostępne jest także polecenie Przekształcenie swobodne (Free Transform), umożliwiające transformowanie warstwy lub zaznaczonego na niej obszaru w sposób swobodny. Aby je uaktywnić, możesz również użyć skrótu Ctrl+T. W oknie obrazu pojawi się ramka transformacji z uchwytami na jej krawędziach i środkiem transformacji we wnętrzu. Za pomocą uchwytów możesz modyfikować kształt warstwy. Umieść kursor nad jednym z  nich i  przesuń w wybranym kierunku. Aby skalować obraz proporcjonalnie, użyj dodatkowo klawisza Shift (rysunek 2.15). Ramkę transformacji można obracać i pochylać. Aby ją obrócić, umieść kursor poza nią i przesuń go w dowolnym kierunku. Aby pochylić, naciśnij klawisze Ctrl+Alt i  przeciągnij jeden z  jej uchwytów narożnych. Możesz też nacisnąć tylko klawisz Ctrl i  przeciągnąć uchwyt, a  wtedy

47

Photoshop CS5 Uchwyt ramki

×RODEKÑobrotu

Ramka transformacji Rysunek 2.15. Modyfikowanie obrazu za pomocą polecenia Przekształcenie swobodne (Free Transform)

pochylony zostanie tylko ten uchwyt, który przesuwasz. Aby przesunąć ramkę, umieść kursor w jej wnętrzu i przesuń w wybrane miejsce. W celu anulowania przekształcenia użyj klawisza Esc, a aby je zatwierdzić — Enter. Wskazówka Jeśli chcesz użyć polecenia Przekształcenie swobodne (Free Transform) na obrazie, który jest tak duży, że jego krawędzie wychodzą poza okno obrazu, możesz nie móc go przeskalować, ponieważ nie będziesz widzieć uchwytów ramki transformacji. W takiej sytuacji użyj skrótu klawiszowego Ctrl+0 (zero).  To powinno pomóc. Gdy korzystasz z  poleceń przekształceń na warstwie rastrowej, pamiętaj o  tym, że jeśli pomniejszysz jakiś element, nie będziesz mógł znów poddać go powiększeniu (oczywiście maksymalnie do oryginalnych rozmiarów) bez pogorszenia jego jakości. Warstwę rastrową można jednak zamienić w  tzw. obiekt inteligentny, dzięki czemu stanie się czymś w  rodzaju warstwy wektorowej, a  więc będziesz mógł ją modyfikować bez utraty jakości znajdującego się na niej obrazu. Aby zmienić warstwę rastrową w  obiekt inteligentny, wybierz Warstwa/Obiekty inteligentne/Konwertuj na obiekt inteligentny (Layer/Smart Objects/Convert to Smart Object). Na miniaturze warstwy pojawi się ikona Rysunek 2.16. Obiekty inteligentne charakterystyczna dla obiektów inteligentnych rozpoznasz po ikonie widocznej na ich warstwie   (rysunek 2.16).

48 14. Przekształcanie obrazów

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Aby go modyfikować, użyj klawiszy Ctrl+T. Gdy wywołana zostanie ramka, przesuwaj jej uchwyty jak w  przypadku ramki transformacji polecenia Przekształcenie swobodne (Free Transform) (rysunek 2.17). W  celu zatwierdzenia zmian naciśnij klawisz Enter, a aby anulować — Esc.

Rysunek 2.17. Modyfikowanie obrazu zmienionego w obiekt inteligentny

Wskazówka Kliknij prawym przyciskiem myszy we wnętrzu ramki transformacji, a uzy skasz dostęp do poleceń z menu Edycja/Przekształć (Edit/Transform). Aby zamienić obiekt inteligentny w zwykłą warstwę, wybierz polecenie Warstwa/Obiekty inteligentne/Rasteryzuj (Layer/Smart Objects/Rasterize).

14. Przekształcanie obrazów

49

Photoshop CS5

15. Wypaczenie marionetkowe Wypaczenie marionetkowe (Puppet Warp) jest nowym narzędziem umożliwiającym transformację obrazu w  sposób do tej pory nie spotykany. Znajdziesz je w menu Edycja (Edit). Pozwala w inteligentny sposób deformować obiekty i obrazy, a rezultaty uzyskane za jego pomocą są dużo bardziej realistyczne niż uzyskane za pomocą znanych do tej pory narzędzi do transformacji. Poniżej zamieszczam ćwiczenie, dzięki któremu będziesz mógł zapoznać się z  jego możliwościami. Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, jest odizolowanie obiektu, który chcemy poddać transformacji, od tła (rysunek 2.18). Zaznaczamy go i kopiujemy na nową, czystą (przezroczystą) warstwę (Ctrl+J), a  warstwę tła wypełniamy kolorem.

Rysunek 2.18. Przeniesienie obiektu, który chcemy modyfikować, na nową warstwę

Rysunek 2.19. Zamiana warstwy w obiekt inteligentny

50

Kolejną rzeczą jest zamiana tego fragmentu obrazu w  inteligentny obiekt — nie jest to konieczne, ale jest to dobry pomysł, gdyż jeśli zmienię zdanie po tym, jak zastosuję zniekształcenie, i  będę chciała wrócić do oryginalnego obrazu, nie będzie z tym problemu i nie będę musiała się martwić o  pogorszenie jakości obrazu. Tak więc, aby zamienić obiekt w  inteligentny obiekt, wybieram polecenie Warstwa/Obiekty inteligentne/Konwertuj na obiekt inteligentny (Layer/Smart Object/Convert to Smart Object). O  zamianie świadczy ikona w  prawym dolnym rogu miniatury warstwy (rysunek 2.19).

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Wskazówka Zamiana obrazu rastrowego w obiekt inteligentny pozwala m.in. skalować go bez pogarszania jego jakości.  W końcu możemy przystąpić do użycia polecenia Wypaczenie marionetkowe (Puppet Warp). Wybierz je z  menu Edycja (Edit). Na pasku opcji narzędzia znajduje się opcja Siatka (Show Mesh) (rysunek 2.20). Kiedy ją zaznaczysz, zobaczysz, że obiekt został pokryty siecią. Sposób, w jaki działa zniekształcenie, polega w skrócie na wbijaniu w tę sieć punktów (przypominają one pineski i dlatego będę je tak nazywała) i wykorzystywaniu części z nich w roli kotwic, a innych jako uchwytów pozwalających modyfikować obraz.

Rysunek 2.20. Włączanie siatki

Pora pokazać, jak działa narzędzie, i wbić w sieć kilka pinesek (czyli umieścić na niej kilka punktów). Na początek kliknij w dowolnym miejscu sieci. W tym momencie dodany zostaje żółty punkt, a czarna kropka na jego środku oznacza, że punkt jest zaznaczony. Jeśli teraz klikniesz i przeciągniesz kursorem, obiekt będzie poruszał się wraz z nim (będzie przesuwany) (rysunek 2.21).

15. Wypaczenie marionetkowe

51

Photoshop CS5

Rysunek 2.21. Wbijanie pinesek i przesuwanie obiektu

Gdybyś miał na warstwie kilka oddzielnych obiektów, to każdy z nich byłby pokryty oddzielną siecią. W  takiej sytuacji przesunięcie kursorem nad pineską spowodowałoby jedynie przesunięcie tego obiektu, w który jest ona wbita. Pozostałe obiekty pozostałyby na swoich miejscach. Aby móc zgiąć, zdeformować obiekt, potrzebujesz więcej pinesek. Dodaj je w  miejscach, które chcesz „przyczepić” do tła — czyli nadaj im charakter kotwic (rysunek 2.22). W  omawianym przykładzie chciałam podnieść nogę kobiety i ukryć stopę za jej plecami. W związku z tym „przytwierdziłam do tła” większą część jej ciała, aby ruch ręką nie powodował przesuwania się całego ciała. Ukryłam sieć, abyś lepiej mógł przestudiować miejsca, w których umieściłam pineski.

Rysunek 2.22. Dodawanie pinesek w miejscach, które mają zostać nieruchome

52 15. Wypaczenie marionetkowe

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Kiedy teraz klikniesz którąś z  pinesek, zostanie ona zaznaczona. Wówczas zacznie występować w  charakterze uchwytu. Przesuwając nad nią kursorem, będziesz mógł deformować obraz (rysunek 2.23). Jeśli chcesz, możesz zaznaczyć jednocześnie kilka pinesek. Klikaj je z  wciśniętym klawiszem Shift. Wskazówka Pineski można ukrywać i usuwać. W pierwszym przypadku naciskam klawisze Ctrl+H (aby odkryć, ponownie naciskamy Ctrl+H). W drugim — umieszczam kursor nad pineską, naciskam klawisz Alt, a gdy pojawią się nad nią nożyczki, klikam i pineska zostaje usunięta. Aby usunąć wszystkie pineski jednocześnie, kliknij prawym przyciskiem myszy nad siecią i wybierz opcję Usuń wszystkie punkty (Remove All Pins) lub  kliknij na pasku opcji przycisk ( ).

Rysunek 2.23. Poruszanie obiektem

Pineski można wykorzystać nie tylko w charakterze kotwic i uchwytów, ale również w  charakterze zawiasów, które pozwalają obracać fragmenty obrazu. Aby to zrobić, zaznacz pineskę, naciśnij klawisz Alt, a kiedy pojawi się obręcz, umieść kursor poza nią i  przesuwając kursor, obracaj fragment (rysunek 2.24). Wskazówka Jeśli zdarzy się, że zniekształcisz fragment obiektu, tak że zostanie on zasłonięty przez inny fragment, a  chcesz, żeby znajdował się nad nim, kliknij na pasku opcji przycisk Przesuń punkt do przodu (Set pin forward). Czasami trzeba ten przycisk nacisnąć kilka razy, zanim uzyska się efekt, o  jaki chodziło. Jeśli fragment ma znaleźć się pod innym fragmentem, kliknij przycisk Przesuń punkt do tyłu (Set pin  back) (rysunek 2.25).

Rysunek 2.24. Obracanie fragmentu obrazu

15. Wypaczenie marionetkowe

53

Photoshop CS5

Rysunek 2.25. Przenoszenie wybranego fragmentu obrazu pod inny fragment

Aby zatwierdzić zmiany, kliknij na pasku opcji przycisk ( ). Dzięki temu, że wcześniej zamieniłam modyfikowany obraz w inteligentny obiekt, w panelu Warstwy/Wypaczenie marionetkowe (Layer/Puppet Warp) występuje teraz w charakterze inteligentnego filtra, a co za tym idzie, można natychmiast powrócić do oryginalnego obrazu i rozpocząć transformację od nowa lub kliknąć dwukrotnie nazwę Wypaczenie marionetkowe (Puppet Warp), aby powrócić do sieci i pinesek, a następnie ponownie edytować wygięcie obiektu (rysunek 2.26). Na uwagę zasługuje kilka opcji z  paska narzędzia. Jeśli zwiększymy wartość opcji Rozszerzenie (Expansion), zauważymy, że sieć obiektu zacznie się rozszerzać na zewnątrz. Parametr Gęstość (Density) wpływa na ilość i  gęstość rozmieszczenia pinesek, które mogę dodać do sieci. Jeśli musisz dodać więcej pinesek i muszą one znajdować się blisko siebie, zmień gęstość, wybierając opcję Więcej punktów (More Points). Ale zacznij od trybu Zwykły (Normal) i zmień go, gdy pojawi się komunikat, że nie możesz dodać więcej punktów, gdyż są zbyt blisko siebie — to zdarza się dość często. Na pasku opcji jest również menu Tryb (Mode), który wpływa na elastyczność siatki. Zwykle stosujemy jednak tryb Zwykły (Normal). Przedstawiony przeze mnie przykład jest dość skromny, ale ma charakter jedynie poglądowy — ze względu na niewielką objętość książki. Mam jednak nadzieję, że chociaż odrobinę przybliżyłam Ci możliwości tego potężnego narzędzia, dzięki czemu Rysunek 2.26. Powrót do siatki wypaczenia jego działanie będzie dla Ciebie bardziej zrozumiałe.

54 15. Wypaczenie marionetkowe

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

16. Przesuwanie obiektu na warstwie a inteligentne linie pomocnicze i siatka Obiekty znajdujące się na warstwie można przesuwać i przenosić w nowe miejsce. Robimy to za pomocą narzędzia Przesunięcie (Move) ( ) — poruszając kursorem lub używając klawiszy strzałek. Możesz to zrobić na dwa sposoby.

• Uaktywnij warstwę, na której znajduje się obiekt, który chcesz przesunąć, i narzędzie Przesunięcie (Move). Umieść kursor nad obiektem i przesuń go w wybrane miejsce.

• Uaktywnij narzędzie Przesunięcie (Move). Na jego pasku opcji zaznacz opcję Auto-zaznaczanie (Auto-Select) i w polu obok wybierz opcję Warstwa (Layer). Umieść kursor nad obiektem i  przesuń go. Nie musisz w tym przypadku uaktywniać warstwy z obiektem. Opcja ta sprawia, że po kliknięciu obiektu warstwa, na której się on znajduje, staje się automatycznie aktywna. Wskazówka Narzędzie Przesunięcie (Move) możesz na chwilę uaktywnić podczas pracy  z innym narzędziem. Wystarczy wcisnąć klawisz Ctrl.

Wskazówka Aby uaktywnić narzędzie Przesunięcie (Move), naciśnij klawisz V lub kliknij  jego ikonę w Przyborniku ( ). W  przesuwaniu elementów znajdujących się na warstwach niezwykle pomocne są siatka i tzw. linie inteligentne. Siatka pozwala precyzyjnie układać obiekty w oknie obrazu. Aby ją wyświetlić lub ukryć, użyj klawiszy Ctrl+’ lub polecenia Widok/Pokaż/Siatka (View/Show/Grid) albo na pasku menu programu kliknij ikonę Wyświetl dodatki (View Extras) i wybierz opcję Pokaż siatki (Show Grids) (rysunek 2.27). Oczywiście rozmiary oczek i  liczbę linii siatki możesz dostosowywać według własnego uznania. Robisz to w oknie Preferencje (Preferences) z menu Edycja (Edit). Tam na zakładce Linie, siatki i plasterki (Guides, Grid…) znajdziesz pola Linia siatki co (Gridline every) oraz Podziałka (Subdivisions), w których możesz wpisać odpowiednie wartości (rysunek 2.28).

55

Photoshop CS5

Rysunek 2.27. Przycisk na pasku menu, który umożliwia m.in. wyświetlanie lub ukrywanie siatki

Rysunek 2.28. Okno Preferencje (Preferences), w którym możesz zmienić ustawienia dotyczące m.in. siatki

Rysunek 2.29. Przesunięcie obiektu (okładki) z reklamy

Rysunek 2.30. Linie pomocnicze pozwalają szybko i dokładnie dopasować położenie obiektów względem siebie

Jednym z najwspanialszych narzędzi pomocnych przy pozycjonowaniu obiektów są inteligentne linie pomocnicze. Aby je włączyć (ale i  również wyłączyć), wybierz polecenie Widok/Pokaż/Inteligentne linie pomocnicze (View/Show/Smart Guides). Obok nazwy opcji pojawi się „ptaszek”. Włączenie jej sprawia, że kiedy przesuwamy obiekt z  aktywnej warstwy, w  oknie obrazu pojawiają się linie informujące o  krawędzi obiektów, do których zbliżamy przesuwany obiekt. Oto przykład. W  oknie obrazu mamy trzy obiekty. Wybieram Widok/Pokaż/ Inteligentne linie pomocnicze (View/ Show/Smart Guides). Uaktywniam narzędzie Przesunięcie (Move) i  warstwę z  okładką książki. Przesuwam ją w inne miejsce (rysunek 2.29). Powiedzmy, że chcę, by prawa krawędź okładki znajdowała się dokładnie w  tym samym miejscu, co prawa krawędź kolumny z wypunktowaniem. Zobacz, co się

56 16. Przesuwanie obiektu na warstwie a inteligentne linie pomocnicze i siatka

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE dzieje: gdy krawędzie tych dwóch obiektów (tekst i okładka) będą znajdowały się w pionie w tym samym miejscu, w oknie obrazu pojawi się linia (rysunek 2.30). Zwalniam więc przycisk myszy. Z  przesuwaniem obiektów związane jest łączenie lub zaznaczanie warstw. Otóż jeśli chcesz jednocześnie przesunąć kilka obiektów, powinieneś wcześniej zaznaczyć warstwy, na których się znajdują, lub zaznaczyć je, a następnie dodatkowo połączyć. Aby zaznaczyć więcej niż jedną warstwę, kliknij pierwszą, a  potem — wciskając klawisz Ctrl — klikaj pozostałe (rysunek 2.31). Aby dodatkowo połączyć je ze sobą, kliknij ikonę spinacza (znajduje się na dole panelu Warstwy — Layers) (rysunek 2.32). Teraz przesuwając obiekt znajdujący się na jednej z warstw, przesuwasz automatycznie obiekty znajdujące się na połączonych warstwach.

Rysunek 2.31. Zaznaczanie wybranych warstw

Rysunek 2.32. Łączenie zaznaczonych warstw za pomocą przycisku spinacza z panelu Warstwy (Layers)

Wskazówka Aby błyskawicznie zaznaczyć wszystkie warstwy obrazu — z  wyjątkiem warstwy Tło (Background) — użyj klawiszy Ctrl+Alt+A. 

16. Przesuwanie obiektu na warstwie a inteligentne linie pomocnicze i siatka

57

Photoshop CS5

17. Maskowanie i poskramianie pędzla Maska dołączona do warstw zakrywa (lub odkrywa) obraz znajdujący się na warstwie pod nią. W programie Photoshop tworzy się ją przez wybranie Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko (Layer/Layer Mask/Reveal All) lub Warstwa/Maska warstwy/Ukryj wszystko (Layer/Layer Mask/Hide All). W zależności od wybranej opcji będzie ona koloru białego (Reveal All) lub czarnego (Hide All). O co w tym wszystkim chodzi? Wyobraź sobie, że do warstwy dołączona jest nakładka, która wygląda jak folia i  jest przezroczysta (gdy do jej utworzenia stosujesz opcję Pokaż wszystko — Reveal All) lub całkowicie ciemna (gdy do jej utworzenia stosujesz opcję Ukryj wszystko — Hide All). W pierwszym przypadku biała maska odsłania to, co znajduje się na warstwie aktywnej, a  w  drugim czarna maska zakrywa to, co się tam znajduje, w  wyniku czego w  oknie obrazu widoczna jest warstwa znajdująca się pod warstwą aktywną (rysunek 2.33).

Maska utworzona za pomoc¹ polecenia Poka¿ wszystko lub przycisku zaznaczonego na dole panelu warstw

Kliknij

Kliknij, wciskaj¹c klawisz Alt

Maska utworzona za pomoc¹ polecenia Ukryj wszystko lub przycisku zaznaczonego na dole panelu warstw

Rysunek 2.33. Maski utworzone za pomocą poleceń Pokaż wszystko (Reveal All) i Ukryj wszystko (Hide All)

Wskazówka Białą maskę można utworzyć również przez kliknięcie ikony ( ), znajdującej się na dole panelu Warstwy (Layers), a czarną — przez kliknięcie tego samego przycisku z wciśniętym klawiszem Alt. 

58

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Gdy malujesz po masce narzędziem Pędzel (Brush) (lub innym z narzędzi do malowania) wybrane obszary, sprawiasz, że obraz znajdujący się pod nimi będzie stawał się widoczny lub będzie zakrywany (rysunek 2.34).

Maluj¹c kolorem czarnym po masce, zakrywamy fragmenty obrazu z warstwy aktywnej. Widoczne staj¹ siê fragmenty warstwy po³o¿onej ni¿ej.

Maluj¹c kolorem bia³ym po masce, odkrywamy fragmenty obrazu z warstwy aktywnej. Obraz z warstwy po³o¿onej ni¿ej staje siê niewidoczny.

Rysunek 2.34. Wpływ maski na obraz, kiedy malujemy po niej pędzlem

Maski można wykorzystywać do tworzenia zaznaczenia, odkrywania części obrazu znajdującego się na warstwie pod maską lub przykrywania go. Pędzel (Brush) ( ) to narzędzie chyba najczęściej wykorzystywane w programie Photoshop, ale wbrew pozorom jego główne zastosowanie nie polega wcale na tworzeniu kolorowych obrazków. Wykorzystuje się je głównie podczas pracy z maskami i warstwami dopasowania. Jeśli na jego pasku opcji klikniesz ikonę strzałki, rozwinie się menu ustawień pędzla. Za pomocą znajdujących się tutaj opcji możesz wybrać typ końcówki pędzla oraz zmieniać jej rozmiar (suwak Rozmiar — Size) i stopień twardości (suwak Twardość — Hardnes; im mniejsza wartość, tym większe zmiękczenie krawędzi) (rysunek 2.35). Wskazówka Aby szybko pomniejszyć lub powiększyć średnicę pędzla, użyj odpowiednio klawiszy [ lub ] albo przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt, kliknij prawym przyciskiem myszy i przecią gnij w lewo lub prawo. Korzystając ponadto z panelu Pędzel (Brush), wywoływanego przez naciśnięcie klawisza F5 (rysunek 2.36), możesz m.in.:

4WARDOÜāÑ= 100%

4WARDOÜāÑ= 50%

4WARDOÜāÑ= 0%

• Zmienić odstęp pomiędzy jednym a  drugim pociągnięciem pędzla (czyli to, jak często jest nakładany ślad pędzla) — służy do tego opcja Odstępy (Spacing).

Rysunek 2.35. Wpływ zmiany wartości parametru Twardość (Hardness) na wygląd i działanie końcówki pędzla

17. Maskowanie i poskramianie pędzla

59

Photoshop CS5 • Zmienić kąt nachylenia pędzla oraz obrócić jego końcówkę — służy do tego opcja Kąt (Angle). Obrót końcówki widoczny jest tylko wtedy, gdy ma ona kształt inny niż koło.

• Uzyskać efekt malowania akwarelami — wystarczy włączyć opcję Mokre krawędzie (Wet Edges).

Pole ZÒPREDEµÒNIOWANYMIÒ KOĆC˜WKAMI ÒKT˜REÒ MOêESZÒMODYµÒKOWAĀ Opcje dodatkowe

Opcje pozwalaj¹ce zmieniæ KSZTAåTÒKOĆC˜WKI Podgl¹d ÜLADUÒ pozostawianego PRZEZÒKOĆC˜WKĂ

Rysunek 2.36. Panel Pędzel (Brush)

W najnowszej wersji programu wprowadzono nowy typ końcówek pędzla. Po wybraniu jednej z  nich w  panelu Pędzel (Brush), w  sekcji Cechy szczeliny (Bristle Qualities), wyświetlane są nowe opcje (rysunek 2.37).

Rysunek 2.37. Panel Pędzel (Brush). Opcje wyświetlane po wybraniu jednej z końcówek pędzla typu „ze szczeciny”

60 17. Maskowanie i poskramianie pędzla

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Za ich pomocą możesz ustawić ostateczny wygląd końcówki:

• W polu Kształt (Shape) wybierasz opcję określającą ułożenie włosia. • Suwak Szczeliny (Bristles) określa gęstość włosia. • Suwak Długość (Length) określa długość włosia. • Suwak Grubość (Thickness) określa grubość włosia. • Suwak Sztywność (Stiffness) określa stopień sztywności włosia. Wpływa na jego elastyczność, a co za tym idzie — im większa wartość, tym kształt końcówki trudniej ulega deformacji. Im mniejsza wartość, tym włosie jest bardziej miękkie i łatwiej je wygiąć.

• Suwak Kąt (Angle) określa kąt końcówki pędzla przy malowaniu myszą. Aby malować pędzlem, przytrzymujemy wciśnięty lewy przycisk myszy, przesuwamy nią w  dowolnym kierunku, a  kursor pozostawia ślad w  oknie obrazu. Na pasku opcji narzędzia dostępna jest opcja Krycie (Opacity), która pozwala zmienić stopień krycia śladu, oraz Tryb (Mode), umożliwiająca kontrolowanie, w jaki sposób nakładane przez Pędzel (Brush) kolory wpływają na istniejące już kolory obrazu na warstwie, na której malujemy. Wskazówka Czasami czytelnicy zgłaszają problem, który polega na tym, że końcówka pędzla „nagle” w  jakiś magiczny sposób zmienia się w  krzyżyk. Nie wiedzą, jak to zmienić, a malowanie taką końcówką w oknie obrazu nie jest najprzyjemniejsze. Dzieje się tak, ponieważ najprawdopodobniej „niechcący” nacisnęli klawisz Caps Lock. Kiedy następnym razem niespodziewanie końcówka pędzla  przyjmie postać krzyżyka, naciśnij klawisz Caps Lock.

17. Maskowanie i poskramianie pędzla

61

Photoshop CS5

18. Szybkie kopiowanie, wklejanie, wycinanie oraz powielanie obrazu Aby skopiować wybrany obraz lub jego fragment, musisz najpierw go zaznaczyć, a następnie użyć klawiszy Ctrl+C lub polecenia Edycja/Kopiuj (Edit/Copy). Kopiowany obraz zostaje umieszczony w tzw. schowku. Następnie możesz go wkleić na warstwę (nową lub tę samą) lub do innego okna obrazu. W tym celu użyj klawiszy Ctrl+V lub polecenia Edycja/Wklej (Edit/Paste). Jeśli obraz składa się z kilku warstw, istnieje możliwość utworzenia scalonej kopii wszystkich widocznych warstw zaznaczonego obszaru. Służy do tego polecenie Kopiuj scalone (Copy Merged); znajdziesz je w menu Edycja (Edit). Tak więc jeśli na przykład zamierzasz umieścić na nowej warstwie spłaszczoną wersję obrazu, ale nie chcesz spłaszczać warstw, zaznacz cały obraz (Ctrl+A), użyj polecenia Edycja/Kopiuj scalone (Edit/Copy Merged) lub klawiszy Shift+Ctrl+C, utwórz nową warstwę (kliknij odpowiednią ikonę w panelu Warstwy — Layers), a następnie wklej na nią zawartość schowka (Ctrl+V) (rysunek 2.38). .OWAÒWARSTWA ÒNAÒKT˜RæÒWKLEJONAÒZOSTAåAÒZAÒWAR TOÜĀÒWSZYSTKICHÒWARSTWÒTWORZæCYCHÒOBRAZ

Kliknij, aby utworzyæ now¹ warstwê Rysunek 2.38. Możliwości polecenia Kopiuj scalone (Copy Merged)

Wycinanie musi zostać poprzedzone zaznaczaniem. Polega na skopiowaniu zaznaczonego obszaru i jednoczesnym wycięciu (usunięciu) go z warstwy, na której się znajdował. Możesz je przeprowadzić, stosując skrót Ctrl+X lub polecenie Edycja/Wytnij (Edit/Cut). Photoshop daje możliwość wklejenia zawartości schowka bezpośrednio do utworzonego zaznaczenia. Służy do tego polecenie Edycja/Wklej do (Edit/Paste Into). Skopiowany wcześniej obraz jest wklejany na nową warstwę, a krawędź zaznaczenia docelowego jest zamieniana na maskę warstwy. Należy pamiętać,

62

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE że przy wklejaniu zaznaczenia lub warstwy pomiędzy obrazami o różnych rozdzielczościach wklejane dane zachowują swoje wymiary w pikselach. Operacja taka może spowodować, że wklejony element nie będzie dostosowany do proporcji nowego obrazu. Aby nadać obrazowi źródłowemu i docelowemu tę samą rozdzielczość, przed skopiowaniem i  wklejeniem zaznaczenia można skorzystać z  polecenia Rozmiar obrazu (Image Size). Istnieje też możliwość użycia polecenia Przekształcanie swobodne (Free Transform). Z zagadnieniem wklejania i kopiowania związane jest pośrednio powielanie zawartości warstwy i umieszczanie jej wyżej na nowej warstwie (która zostanie utworzona automatycznie). Służy do tego skrót Ctrl+J (lub polecenie Warstwa/ Powiel warstwę — Layer/Duplicate Layer). Ten patent wykorzystujemy na przykład przed rozpoczęciem edycji zdjęcia. Powielamy zawartość warstwy tła i umieszczamy ją na warstwie wyżej, po czym to na niej wykonujemy pierwsze czynności edycyjne, a warstwa tła pozostaje nietknięta (rysunek 2.39). W razie pomyłki mamy pewność, że oryginalny obraz jest bezpieczny — pozostaje nienaruszony.

Aktywna warstwa

Powielona warstwa

Rysunek 2.39. Powielanie warstwy aktywnej

Inną praktyczną sztuczką jest błyskawiczne kopiowanie, wycinanie i  wklejanie zaznaczonego obszaru na nową warstwę oraz wypełnianie kolorem tła miejsca powstałego po wycięciu — cztery w jednym. Służy do tego skrót Shift+Ctrl+J. Przenosi on zaznaczony fragment na nową warstwę (po wycięciu go z warstwy oryginalnej), a miejsce wypełnia kolorem tła ustawionym w Przyborniku. Oto przykład. Utwórz zaznaczenie na warstwie. Jako kolor tła wybrałam taki sam, jaki znajduje się na warstwie tła wokół zaznaczonego obiektu — oczywiście możesz wybrać dowolny (rysunek 2.40). Użyj klawiszy Shift+Ctrl+J. Zobacz, co się stało. Zaznaczony człowiek został przeniesiony na nową warstwę i  wycięty z warstwy tła, a miejsce po nim wypełniło się kolorem tła ustawionym w Przyborniku (rysunek 2.41).

18. Szybkie kopiowanie, wklejanie, wycinanie oraz powielanie obrazu

63

Photoshop CS5

Rysunek 2.40. Zaznaczenie wokół obiektu i zmiana koloru tła w Przyborniku na kolor tła obrazu

Rysunek 2.41. Wycięcie zaznaczonego obiektu i przeniesienie go na nową warstwę

Wskazówka Aby usunąć zaznaczone piksele obrazu, użyj klawisza Delete lub Backspace albo polecenia Edycja/Wyczyść (Edit/Clear). 

Wskazówka Aby utworzyć duplikat całego obrazu, wybierz Obraz/Powiel (Image/ Duplicate). 

64 18. Szybkie kopiowanie, wklejanie, wycinanie oraz powielanie obrazu

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE

19. Zmiana rozmiaru dokumentów Rozmiar obrazu zmienisz za pomocą polecenia Rozmiar obrazu (Image Size) z menu Obraz (Image), które otwiera okno dialogowe podzielone na dwie części (rysunek 2.42). W sekcji Wymiary w pikselach (Pixel Dimensions) znajdziesz informacje na temat rozmiaru obrazu wyrażonego w pikselach, a w Rozmiar dokumentu (Document Size) — o  jego fizycznych rozmiarach. Rozmiary obrazu wyrażane są za pomocą parametrów Szerokość (Width), Wysokość (Height) oraz Rozdzielczość (Resolution). W  polach Szerokość (Width) i Wysokość (Height) wpisujesz wartości dotyczące szerokości oraz wysokości obrazu. Parametr Rozdzielczość (Resolution) odgrywa ważną rolę, gdy przygotowujesz obraz do druku. Jaka jest kolejność czynności podczas Rysunek 2.42. Okno dialogowe zmiany rozmiaru obrazu oraz wzajemRozmiar obrazu (Image Size) ne powiązania między poszczególnymi polami? Wiele zależy od tego, w jakim celu zmieniamy rozmiar obrazu. Aby zmienić rozmiar obrazu na potrzeby druku, najpierw usuń zaznaczenie opcji Przeprowadź ponownie próbkowanie obrazu (Resample Image) — wyłącz mechanizm mogący pogorszyć jakość i ostrość obrazu. Wówczas część okna z informacjami o rozmiarze obrazu wyrażonego w  pikselach stanie się nieaktywna. Zmiana wartości w polach Szerokość (Width) i Wysokość (Height) oraz Rozdzielczość (Resolution) nie spowoduje zmian w liczbie pikseli tworzących obraz — jakość zostanie Rysunek 2.43. Wyłączenie opcji Przeprowadź ponowne próbkowanie obrazu (Resample Image) zachowana (rysunek 2.43).

65

Photoshop CS5

Rysunek 2.44. Wpływ zmiany rozdzielczości obrazu na jego fizyczne wymiary — im większa, tym obraz staje się mniejszy

W polu Rozdzielczość (Resolution) wprowadź wartość odpowiednią dla potrzeb druku, na przykład 300 ppi. W tym momencie fizyczny rozmiar obrazu uległ zmniejszeniu (rysunek 2.44). Jeśli nadal jest zbyt duży, zaznacz opcję Przeprowadź ponowne próbkowanie obrazu (Resample Image) i  w  polu na dole okna wybierz metodę próbkowania, na przykład Dwusześcienna (najlepsze do wygładzania gradientów) — Bicubic (best for smooth gradients) — lub Dwusześcienna (wyostrzenie, najlepsze do redukcji) — Bicubic Sharper (best for reduction) (rysunek 2.45). Zaznacz opcje Zachowaj proporcje (Constrain Proportions), aby podczas zmiany rozmiarów obrazu zachować jego proporcje, i Skaluj style6 (Scale Styles). Wskazówka Zwiększenie rozdzielczości powoduje zmniejszenie fizycznych roz miarów obrazu — i odwrotnie.

Rysunek 2.45. Wybór metody próbkowania i zaznaczanie opcji Zachowaj proporcje (Constrain Proportions) i Skaluj style (Scale Styles)

6 Opcja Skaluj style (Scale Styles) ma znaczenie, gdy obraz zawiera warstwy, którym nadano style. Jej zaznaczenie sprawi, że wielkości efektów stworzonych na warstwach zostaną dopasowane do nowych wymiarów obrazu.

66 19. Zmiana rozmiaru dokumentów

Rozdzia³ 2. .AJCZĂÜCIEJÒWYKONYWANEÒOPERACJE Wprowadź odpowiednią wartość w polu Szerokość (Width) lub Wysokość (Height) w  sekcji Rozmiar dokumentu (Document Size). Rozdzielczość obrazu nie zmieni się, ale inne będą jego fizyczne wymiary oraz wymiary w pikselach (rysunek 2.46). Na koniec kliknij OK. Jeśli rozdzielczość nie ma znaczenia, rozmiar obrazu zmienisz w  inny sposób. Zaznacz opcję Przeprowadź ponowne próbkowanie obrazu (Resample Image) — co pozwoli na zmianę wymiarów obrazu w  pikselach, a  następnie Zachowaj proporcje (Constrain Proportions), by zachować proporcje obrazu (rysunek 2.47). W sekcji Wymiary w pikselach (Pixel Dimensions) widoczne są aktualne wymiary obrazu (rysunek 2.48 — na górze). W  polu Wysokość (Height) lub Szerokość (Width) wprowadź wartość określającą nową wysokość lub szerokość obrazu w pikselach (rysunek 2.48 — na dole). W  polu, w  którym nie wprowadziłeś zmian, wartość została automatycznie dopasowana dla zachowania proporcji (dzięki opcji Zachowaj proporcje — Constrain Proportions). Kliknij OK.

)NFORMACJAÒOÒILOÜCIÒMIEJSCAÒNAÒDYSKU ÒJAKæÒ zajmowa³ plik przed zmian¹ rozmiaru obrazu

Rysunek 2.46. Zmiana rozmiarów obrazu

Rysunek 2.47. Zaznaczenie opcji Przeprowadź ponowne próbkowanie obrazu (Resample Image) i Zachowaj proporcje (Constrain Proportions)  

Oryginalne wymiary obrazu wyra¿one w pikselach

Nowe wymiary obrazu. :MIANAÒWARTOÜCIÒWÒJEDNYMÒ ZÒP˜LÒPOWODUJEÒZMIANĂÒ WARTOÜCIÒWÒDRUGIMÒPOLU Rysunek 2.48. Oryginalne wymiary obrazu — po lewej, a także wymiary po zmianie — po prawej

19. Zmiana rozmiaru dokumentów

67

Photoshop CS5

68

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

20. Usuwanie zbędnych elementów Usuwanie ze zdjęcia szpecących elementów to jedna z najczęściej wykonywanych czynności edycyjnych. W Photoshopie jest kilka narzędzi i poleceń, które służą do tego celu. Za chwilę pokażę dwa z nich. Pierwszym jest narzędzie Stempel (Clone Stamp) ( ). Może być ono wykorzystywane zarówno do usuwania elementów, jak i  ich powielania w  innych częściach obrazu, a nawet klonowania do innych obrazów. Po otwarciu zdjęcia powiel warstwę zawierającą obraz (Ctrl+J). Uaktywnij narzędzie Stempel (Clone Stamp). Na jego pasku opcji w polu Próbka (Sample) wybierz opcję Wszystkie warstwy (All Layers) i upewnij się, że w polu Krycie (Opacity) jest wartość 100% (rysunek 3.1). Kliknij prawym przyciskiem myszy w  oknie obrazu i  za pomocą suwaka Twardość (Hardness) ustaw wartość na 40%. Na pasku opcji kliknij ikonę dostępu do panelu Powielanie źródła (Clone Source) (rysunek 3.2). Kiedy zostanie wywołany, najpierw zaznacz opcję Pokaż nakładkę (Show Overlay), a  następnie nową opcję Przytnij (Clipped). Dzięki niej istnieje teraz możliwość podglądu pędzla na żywo.

Rysunek 3.1. Opcje narzędzia Stempel (Clone Stamp)

Cała operacja polega na zakryciu niechcianego fragmentu pikselami pobranymi z innego miejsca obrazu. Skoro już wiesz, co chcesz usunąć, obejrzyj obraz i zastanów się, z którego miejsca pobierzesz piksele, aby pozbyć się tego, co przeszkadza na zdjęciu. Prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem będzie pobranie pikseli z obszarów znajdujących się wokół elementu wytypowanego do usunięcia. Gdy zdecydujesz, skąd chcesz pobrać piksele, kliknij to miejsce z wciśniętym klawiszem Alt. Kursor będzie przypominał celownik — jakbyś strzelał do pikseli, które chcesz upolować i zabrać ze sobą (rysunek 3.3).

Rysunek 3.2. Ikona pozwalająca szybko wywołać panel Powielanie źródła (Clone Source)

69

Photoshop CS5

Rysunek 3.3. Pobieranie pikseli, które wykorzystasz do retuszu

Rysunek 3.4. Zakrywanie niechcianych elementów pobranymi wcześniej pikselami

Rysunek 3.5. Oto efekt

70 20. Usuwanie zbędnych elementów

Następnie kliknij miejsce, do którego chcesz przenieść pobrane piksele (tam, gdzie jest skaza). Zauważ, że kiedy klikasz w  miejscu, z  którego pobierasz piksele, pojawia się ikona krzyżyka, a w miejscu, do którego klonujesz piksele, widać końcówkę pędzla (rysunek 3.4). Poprowadzenie między nimi linii prostej pokazałoby, skąd pobierane są piksele i  dokąd przenoszone. Zauważ również, że na kursorze widzisz próbkę tego, czym będziesz malował. Przesuwaj po niechcianym elemencie kursorem (wciskając lewy przycisk myszy), aby zakryć go pobieranymi pikselami (rysunek 3.5). Kolejnym narzędziem, które pozwoli Ci pozbyć się niechcianych fragmentów obrazu, jest Łatka (Patch) ( ). Wykorzystuje się je najczęściej do usuwania skaz zajmujących większą powierzchnię obrazu. Warunkiem jest to, aby w obrazie występowały również obszary o odpowiednio dużych rozmiarach, pozbawione niedoskonałości, z  których można będzie pobrać piksele do zatuszowania wad.

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W Zaznacz na pasku opcji Źródło (Source) i kliknij przycisk Nowe zaznaczenie (New selection). Następnie przeciągnij kursorem wokół obszaru przeznaczonego do korekcji. Umieść kursor we wnętrzu zaznaczenia i przeciągnij go nad obszar, gdzie znajdują się piksele, które mają zostać wykorzystane do korekcji obrazu (rysunek 3.6). Po zwolnieniu przycisku myszy program sklonuje te piksele i płynnie wtopi je w nowe tło, przez co wygląd obrazu zostanie skorygowany (rysunek 3.7). Jeśli zaznaczysz opcję Katalog docelowy (Destination), operacja przebiegnie w sposób odwrotny: najpierw zaznaczasz obszar, gdzie znajdują się piksele, które mają zostać wykorzystane do korekcji, a następnie przeciągasz zaznaczenie nad obszar, gdzie znajduje się skaza.

Rysunek 3.6. Przenoszenie obszaru (który chcesz poddać korekcji) zaznaczonego narzędziem Łatka (Patch) nad obszar pozbawiony skaz

Rysunek 3.7. Obraz został skorygowany

Wskazówka Aby usunąć zaznaczenie utworzone za pomocą narzędzia Łatka (Patch), kliknij poza nim. 

20. Usuwanie zbędnych elementów

71

Photoshop CS5

21. Szybkie usuwanie elementów za pomocą nowego polecenia Uwzględnianie zawartości Polecenie Uwzględnianie zawartości (Content-Aware) to jedno z  najbardziej użytecznych nowości wprowadzonych w  wersji CS5 programu Photoshop. Robi naprawdę duże wrażenie, sprawiając, że niechciane obiekty natychmiast znikają z obrazu. Działa dużo szybciej niż jakiekolwiek inne narzędzie służące do usuwania fragmentów obrazu dostępne w programie. Wystarczy utworzyć zaznaczenie wokół obiektu, którego chcesz się pozbyć — nie musi być ono wcale wykonane precyzyjnie. Możesz je wykonać za pomocą dowolnego narzędzia do zaznaczania — wystarczy go obrysować (rysunek 3.8).

Rysunek 3.8. Zaznaczanie obiektów, których chcemy się pozbyć

Następnie wywołujemy okno Wypełnij (Fill) znane z wcześniejszych wersji Photoshopa. Możemy w tym celu użyć klawiszy Shift+F5 lub po prostu wybrać Edycja/Wypełnij (Edit/Fill). W  oknie, w  polu Użyj (Use), wybieramy nowe polecenie Uwzględnianie zawartości (Content-Aware) i klikamy OK (rysunek 3.9), uważnie obserwując obszary objęte zaznaczeniem.

72

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.9. Okno Wypełnienie (Fill) i opcja Uwzględnianie zawartości (Content-Aware)

Widzisz, co się dzieje? Magia? Zaznaczone obszary zostają natychmiast wypełnione szczegółami z  obszarów przyległych do zaznaczenia, a  dzięki temu niechciane elementy natychmiast znikają. Usuń zaznaczenie (Ctrl+D), aby dokładnie obejrzeć uzyskany rezultat (rysunek 3.10). Czy tak jest zawsze? Niezupełnie. Niekiedy możesz nie uzyskać idealnego rezultatu. Wówczas cofnij tę operację do momentu utworzenia zaznaczenia i spróbuj je rozszerzyć, używając polecenia Zaznacz/Zmień/Rozszerzanie (Select/Modify/Expand). W otwartym oknie wprowadź większą wartość. I dopiero teraz ponownie użyj polecenia Wypełnij (Fill).

Rysunek 3.10. Efekt zastosowania opcji Uwzględnianie zawartości (Content-Aware)

Polecenie Uwzględnianie zawartości (Content-Aware) może zostać wykorzystane nie tylko do usuwania z obrazu niechcianych elementów, ale też do uzupełniania brakujących fragmentów obrazu. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia, gdy na przykład tworzymy panoramę i po połączeniu zdjęć na krawędziach obrazu pojawiają się puste obszary lub gdy prostujemy zdjęcie bez automatycznego kadrowania. Sposób postępowania w takiej sytuacji jest niemalże taki sam. Zaznaczamy po prostu obszary, na których piksele nie wystę21. Szybkie usuwanie elementów za pomocą nowego polecenia Uwzględnianie zawartości

73

Photoshop CS5 pują — najlepiej do tego celu wykorzystać narzędzie Różdżka (Magic Wand) (rysunek 3.11). Rozszerzamy zaznaczenie, tak by objęta była nim część obrazu przy krawędziach pustego obszaru (rysunek 3.12), i  stosujemy polecenie Wypełnij (Fill), wybierając w polu Użyj (Use) opcję Uwzględnianie zawartości (Content-Aware). Puste obszary zostają wypełnione (rysunek 3.13).

Rysunek 3.11. Zaznaczanie obszarów, które mają zostać wypełnione sąsiadującymi pikselami

Rysunek 3.12. Rozszerzanie zaznaczenia

Rysunek 3.13. Krawędzie obrazu zostały wypełnione pikselami. Kadrowanie jest zbędne

74 21. Szybkie usuwanie elementów za pomocą nowego polecenia Uwzględnianie zawartości

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

22. Łagodzenie uzyskanego efektu i stopnia widzialności obiektu na warstwie — Stonuj i Krycie Zmiana krycia warstwy to modyfikacja stopnia widoczności pikseli na warstwie aktywnej. Możesz to zrobić za pomocą opcji Krycie (Opacity), dostępnej w panelu Warstwy (Layers) (rysunek 3.14). Wystarczy wpisać wartość z zakresu 0 – 100% w polu lub kliknąć strzałkę po jego prawej stronie, a  kiedy pojawi się suwak, przesunąć go w  prawo (krycie zostanie zwiększone) lub w  lewo (krycie zostanie zmniejszone). Im większa wartość, tym bardziej widoczne są piksele warstwy (rysunek 3.15). Wskazówka

Rysunek 3.14. Suwak opcji Krycie (Opacity) służy do zmiany stopnia krycia warstwy

Z pojęciem „zmiana krycia” możesz mieć także do czynienia, gdy pracujesz z  narzędziem Pędzel (Brush) lub Ołówek (Pencil). Poza grubością linii, które powstają podczas malowania ołówkiem czy pędzlem, można ustawić stopień ich przezroczystości. Zrobisz to za pomocą opcji Krycie (Opacity), znajdującej się na pasku opcji narzędzi. Możesz określić jej wartość, korzystając z zakresu od 0 do 100 %. 100% oznacza pełną widoczność linii. W miarę zmniejszania stopnia krycia zmniejsza się widoczność linii. Aby zmienić krycie, wystarczy kliknąć strzałkę znajdującą się obok pola tekstowego i za pomocą wywołanego suwaka ustawić nowe krycie. 

Krycie = 100%

Krycie = 50%

Rysunek 3.15. Wpływ zmiany wartości w polu Krycie (Opacity) warstwy z nalepką na stopień jej widoczności. Im większa wartość, tym większe krycie, a co za tym idzie — nalepka jest mniej przezroczysta

75

Photoshop CS5 Krycie pozwala zmniejszyć widoczność obiektu na warstwie. Natomiast jeśli zechcesz złagodzić efekt uzyskany za pomocą wybranego polecenia lub filtra, skorzystaj z polecenia Stonuj (Fade) w menu Edycja (Edit) lub użyj klawiszy Shift+Ctrl+F. Wywołane zostanie wówczas okno dialogowe polecenia (rysunek 3.16). Za pomocą znajdującego się w nim suwaka Krycie (Opacity) możesz zmniejszyć siłę efektu przez złagodzenie go (rysunek 3.17). Wystarczy przesuwać suwak w lewo. Kiedy skończysz, kliknij OK. Dla przykładu pokazałam sposób działania polecenia Stonuj (Fade) na obraz wyostrzony przed chwilą za pomocą polecenia Inteligentne wyostrzenie (Smart Sharpen). Przesuwając suwak w lewo, łagodzisz uzyskany wcześniej efekt, a tym samym zmniejszasz stopień wyostrzenia obrazu.

Rysunek 3.16. Okno Stonuj (Fade)

Rysunek 3.17. Efekt zastosowania polecenia Stonuj (Fade)

76 22. Łagodzenie uzyskanego efektu i stopnia widzialności obiektu na warstwie

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

23. Zmiana koloru oczu oraz innych elementów obrazu — nowy panel Dopasowania Kolor dowolnego elementu obrazu, na przykład oczu, możesz zmienić m.in. za pomocą polecenia Barwa/Nasycenie (Hue/Saturation). W  Photoshopie dostępny jest praktyczny panel Dopasowania (Adjustments), który skupia większość poleceń dopasowania dostępnych w  programie (rysunek 3.18). Aby utworzyć nową warstwę dopasowania, na przykład Barwa/Nasycenie (Hue/ Saturation), kliknij odpowiednią ikonę ( ). Gdy umieścisz nad nią kursor, na górze panelu pojawi się nazwa dopasowania (rysunek 3.19). W panelu zostaną wyświetlone opcje danego polecenia (rysunek 3.20).

Rysunek 3.19. Tworzenie warstwy dopasowania Barwa/Nasycenie (Hue/Saturation) poprzez kliknięcie jej ikony w panelu

Ikony poleceñ dopasowania

Prze³¹czanie panelu do widoku rozszerzonego

Lista DOMYÜLNYCHÒUSTAwieñ dopasowañ zwi¹zanych z typowymi korektami obrazu. Klikniêcie jednego z nich powoduje zastosowanie go na obrazie przy u¿yciu warstwy dopasowania

Rysunek 3.18. Panel Dopasowania (Adjustments) i jego opcje

Rysunek 3.20. Opcje aktywnej warstwy dopasowania Barwa/Nasycenie (Hue/Saturation) w panelu Dopasowania (Adjustments)

Zanim wprowadzisz zmiany w panelu Dopasowania (Adjustments), musisz zaznaczyć oczy. Zwróć uwagę, że po utworzeniu warstwy dopasowania jej maska została wypełniona kolorem białym — to znaczy, że po zmianie usta-

77

Photoshop CS5 wień poszczególnych opcji efekt będzie widoczny na całej warstwie, a tego nie chcemy. Ma on być widoczny jedynie w obszarze oczu. Na początek naciśnij klawisz \ (w  ten sposób uzyskasz podgląd maski) i  zamaluj tęczówki narzędziem Pędzel (Brush) o  czarnej końcówce. Zauważ, że miejsca pociągnięcia pędzlem pokrywane są nakładką (rysunek 3.21). Kiedy skończysz, ukryj podgląd (\) i  w  panelu Maski (Masks) kliknij przycisk Odwróć (Invert), aby odwrócić maskę — czyli sprawić, by to, co było na niej czarne, stało się białe — i odwrotnie. Teraz maska jest czarna, a tęczówki zaznaczone na biało. Oznacza to, że zmiany wprowadzone za pomocą opcji dopasowania Barwa/Nasycenie (Hue/Saturation) będą widoczne tylko w obszarze oczu (rysunek 3.22).

Rysunek 3.21. Zaznaczanie na masce kolorem czarnym obszaru oczu

Rysunek 3.22. Odwrócenie maski powoduje, że to, co było na niej czarne, stało się białe, a to, co było białe, stało się czarne

78 23. Zmiana koloru oczu oraz innych elementów obrazu — nowy panel Dopasowania

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W W panelu Dopasowania (Adjustments) zaznacz opcję Koloruj (Colorize). Za pomocą suwaka Barwa (Hue) ustaw nowy kolor oczu. Wykorzystaj suwaki Nasycenie (Saturation) i Jasność (Lightness), aby dopasować nasycenie i jasność koloru (rysunek 3.23).

Rysunek 3.23. Zmiana koloru oczu

Jeśli trzeba dopracować maskę, użyj narzędzia Pędzel (Brush). Białym kolorem zamaluj obszary, w których powinien pojawić się nowy kolor, a czarnym te, z których chcesz go wymazać. Wskazówka Aby zmodyfikować ustawienia warstwy dopasowania, kliknij jej miniaturę, a w panelu Dopasowania (Adjustments) zostaną wczytane jej opcje.  Za pomocą polecenia Barwa/Nasycenie (Hue/Saturation) możesz także zmienić kolor wszystkich obszarów obrazu o określonej barwie. W tym celu utwórz warstwę dopasowania dla polecenia przez kliknięcie ikony w  panelu Dopasowania (Adjustments) ( ). Upewnij się, że opcja Koloruj (Colorize) jest niezaznaczona. Następnie wskaż kolor, który chcesz zmienić. Możesz zrobić to na dwa sposoby:

• Wybierz zakres kolorów z pola wyboru, a następnie przesuń suwak Barwa (Hue); kolor zostanie zmieniony (rysunek 3.24).

23. Zmiana koloru oczu oraz innych elementów obrazu — nowy panel Dopasowania

79

Photoshop CS5

Rysunek 3.24. Zmiana koloru określonego zakresu barw za pomocą suwaka Barwa (Hue)

• Kliknij przycisk (

), a następnie naciskając klawisz Ctrl, kliknij obszar, którego kolor chcesz zmienić, i przeciągaj kursorem w prawo lub w lewo; kolor będzie się zmieniał. W polu obok pojawi się nazwa zakresu barw, który modyfikujesz (rysunek 3.25).

Rysunek 3.25. Zmiana koloru określonego zakresu barw przy użyciu przycisku-łapki

Następnie dopasuj nasycenie i jasność koloru, używając suwaków Nasycenie (Saturation) i Jasność (Lightness). Wskazówka Nasycenie kolorów możesz zmienić, stosując przycisk ( ). Kliknij go, a następnie kliknij fragment obrazu, którego nasycenie chcesz zmienić, i przesuń kursor w prawo, aby zwiększyć nasycenie, lub w lewo, aby je zmniejszyć.  Jeśli nowy kolor obejmie zbyt dużą powierzchnię obrazu, uaktywnij narzędzie Pędzel (Brush). Jako kolor narzędzia wybierz czarny; zamaluj nim obszary, w których chcesz zachować oryginalny wygląd obrazu.

80 23. Zmiana koloru oczu oraz innych elementów obrazu — nowy panel Dopasowania

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

24. Narzędzia Rozjaśnianie i Ściemnij — rozjaśnianie i przyciemnianie w nowej odsłonie Jednym ze sposobów zmiany jasności kolorów zdjęcia jest korzystanie z narzędzi Rozjaśnianie (Dodge) lub Ściemnij (Burn). Są one często niedoceniane, może dlatego, że w  starszych wersjach programu ich sposób działania pozostawiał nieco do życzenia, ponieważ wywoływał spustoszenie w kolorach. Teraz narzędzia te w końcu działają jak należy; myślę, że dzięki temu znajdą więcej zwolenników. Wprowadzono bowiem nową opcję Zachowaj tony (Protect Tones), która sprawia, że program będzie próbował zapobiec zmianie barw. Zobacz różnicę. Otwórz obraz i uaktywnij warstwę tła oraz narzędzie Rozjaśnianie (Dodge). Na pasku opcji z menu Tryb (Range) wybierz jedną z następujących pozycji (rysunek 3.26):

• Cienie (Shadows). Narzędzie będzie bardziej radykalnie wpływać na ciemne obszary obrazu.

• Półcienie (Midtones). Narzędzie będzie bardziej radykalnie wpływać na zmianę środkowego zakresu szarości.

• Światła (Highlights). Narzędzie będzie silniej wpływać na jasne obszary obrazu. W polu Światło (Exposure) ustaw intensywność działania narzędzia. Im większa wartość, tym silniejsze działanie.

Rysunek 3.26. Pasek opcji narzędzia Rozjaśnianie (Dodge)

Pozostaw niezaznaczoną nową opcję Zachowaj tony (Protect Tones) (rysunek 3.27). Zamaluj obszar, który chcesz rozjaśnić. Zdjęcie wygląda jak pomalowane białym pędzlem ze zmniejszonym kryciem (rysunek 3.27). Efekt nie jest satysfakcjonujący. Cofnij tę operację (Ctrl+Z) i zaznacz opcję Zachowaj tony (Protect Tones). Powtórz operację (rysunek 3.28). Widzisz, co się dzieje? Obraz jest także rozjaśniany, ale kolory są chronione. Efekt jest dużo lepszy.

81

Photoshop CS5

Rysunek 3.27. Rozjaśnianie fragmentu obrazu (piasku) za pomocą narzędzia Rozjaśnianie (Dodge) z wyłączoną opcją Zachowaj tony (Protect Tones) (po prawej). Po lewej oryginalna fotografia

Rysunek 3.28. Rozjaśnianie obrazu za pomocą narzędzia Rozjaśnianie (Dodge) z włączoną opcją Zachowaj tony (Protect Tones)

82 24. Narzędzia Rozjaśnianie i Ściemnij — rozjaśnianie i przyciemnianie w nowej odsłonie

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

25. Wyostrzanie całego obrazu i wybranego fragmentu oraz panel Maski Jeśli zdjęcie lub jego fragment nie jest idealnie ostry, możesz to zmienić, korzystając z jednego z poleceń do wyostrzania. Za chwilę pokażę Ci, jak zrobić to za pomocą polecenia Inteligentne wyostrzenie (Smart Sharpen), doskonale nadającego się do wyostrzania niemalże każdego typu obrazu, niezależnie od tego, co przedstawia i czy jest kolorowy, czy w skali szarości. Aby z niego skorzystać, wybierz polecenie Filtr/Wyostrzanie/Inteligentne wyostrzenie (Filter/Sharpen/ Smart Sharpen). Otwarte zostanie okno polecenia (rysunek 3.29). W  oknie podglądu widać dokładnie efekty zmiany ustawień poszczególnych opcji.

Opcje Okno podgl¹du

Przyciski regulacji stopnia powiêkszenia w oknie podgl¹du Rysunek 3.29. Okno filtra Inteligentne wyostrzenie (Smart Sharpen), za pomocą którego wyostrzony zostanie obraz

Na początek powiększ w nim widok do 100%. Przy wyostrzaniu to bardzo ważne, aby w pełni ocenić rezultat. Za pomocą suwaka Promień (Radius) określ zakres wyostrzenia. Następnie dostosuj siłę wyostrzenia przy użyciu suwaka Wartość (Amount). Jeśli chodzi o  suwak Promień (Radius), najczęściej stosuje się wartości od 1 do 3. Gdy stosuję wartość 1, wybieram większą wartość za pomocą suwaka Wartość (Amount). Gdy wybieram 2, ustawiam mniejszą intensywność wyostrzenia. W polu Usuń (Remove) ustal sposób usuwania rozmycia. Proponuję wybrać opcję Rozmycie soczewkowe (Lens Blur). Program doskonale wykryje krawędzie i szczegóły na obrazie, a zdjęcie zostanie lepiej wyostrzone. Jeśli widoczna na zdjęciu nieostrość jest skutkiem poruszenia, wypróbuj opcję Poruszenie (Motion Blur); w  polu Kąt (Angle) ustal kąt, pod jakim nastąpiło poruszenie.

83

Photoshop CS5 Zaznacz także opcję Dokładniej (More Accurate) — wyostrzenie będzie znacznie dokładniejsze, ale będzie trwało dłużej, i kliknij OK, aby wyostrzyć zdjęcie. Wyostrzyć można cały obraz, ale również jedynie jego fragment, na przykład w celu zwiększenia jego wyrazistości — jak w przypadku oczu. Pokżę Ci, jak to zrobić za pomocą polecenia Maska wyostrzająca (Unsharp mask). Na początek powiel warstwę tła (Ctrl+J) i  przekształć ją w  inteligentny obiekt przez wybranie Filtr/Konwertuj na inteligentne filtry (Filter/Convert for Smart Filters). Następnie wybierz Filtr/Wyostrzenie/Maska wyostrzająca (Filter/Sharpen/ Unsharp Mask) i  za pomocą suwaka Wartość (Amount) określ siłę, z  jaką filtr oddziałuje na obraz. Aby uzyskać najlepsze efekty, stosuj wartości od 40 do 150%. Parametr Promień (Radius) pozwala określić, ile pikseli znajdujących się w obszarze krawędzi obrazu ma być branych pod uwagę podczas wyostrzania. W  praktyce stosuje się ustawienia z  przedziału od 1 do 2 pikseli, a  większe w przypadku obrazów do internetu i tych o ostrych krawędziach. Opcja Próg (Threshold) decyduje o tym, jak bardzo muszą różnić się piksele od otoczenia, aby program mógł je uznać za te, które są przeznaczone do wyostrzenia. Im większa wartość, tym mniejsze będzie wyostrzenie. Bezpieczny przedział wartości to 3 – 20 poziomów. Kliknij OK i nie przejmuj się, że całe zdjęcie zostało wyostrzone (rysunek 3.30).

Rysunek 3.30. Wysotrzanie zdjęcia za pomocą filtra Maska wyostrzająca (Unsharp Mask)

W panelu Maski (Masks) kliknij ikonę Wybierz maskę filtra (Select the filter mask), a następnie przycisk Odwróć (Invert), aby odwrócić maskę — wypełnić ją kolorem czarnym. Białym pędzlem zamaluj tęczówki oczu (rysunek 3.31). Za pomocą suwaka Gęstość (Density) możesz kontrolować stopień krycia maski — ustawienie wartości na 100% powoduje, że maska zakrywa wszystkie obszary warstwy znajdujące się poniżej. Zmniejszenie gęstości pozwala uwidocznić

84 25. Wyostrzanie całego obrazu i wybranego fragmentu oraz panel Maski

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.31. Przywrócenie oryginalnego wyglądu zdjęcia i zastosowanie wyostrzania tylko na obszarze oczu

obszary położone pod maską. Suwakiem Wtapianie (Feather) rozmywasz krawędzie maski — powstają łagodniejsze przejścia między obszarami zamaskowanymi i obszarami bez maski. Jeśli wyostrzenie jest zbyt intensywne lub za małe, skoryguj je — kliknij nazwę filtra w panelu warstw i zmień ustawienia (rysunek 3.32).

Rysunek 3.32. Aby zmienić ustawienia filtra Maska wyostrzająca (Unsharp Mask), kliknij jego nazwę w panelu warstw

25. Wyostrzanie całego obrazu i wybranego fragmentu oraz panel Maski

85

Photoshop CS5

26. Profesjonalne wygładzanie skóry i usuwanie jej defektów Wygładzanie skóry na zdjęciach (zwłaszcza tych dla klientów) jest procesem wymagającym cierpliwości i  często dużej wprawy. Bardzo ważne jest to, aby po retuszu skóra nie przypominała rozmytej maski, a  jej tekstura pozostała widoczna. Nie zawsze jest to proste. Za chwilę pokażę półprofesjonalną metodę na uzyskanie takiego efektu. Nazwałam ją „półprofesjonalną”, chociaż nie do końca jestem przekonana, czy to właściwe określenie. Z  doświadczenia wiem, że profesjonaliści korzystają z  wielu dodatkowych poleceń i  wtyczek, aby uzyskać efekt perfekcyjnej skóry znanej ze zdjęć w magazynach. Tak więc przedstawiona metoda jest na pewno bardziej zaawansowana od zwykłego wygładzenia skóry i pozwala uzyskać efekt wyglądający bardziej profesjonalnie. Otwórz zdjęcie przedstawiające postać, której skórę chcesz wygładzić, i skopiuj zawartość warstwy tła na nową warstwę (Ctrl+J) (rysunek 3.33).

Rysunek 3.33. Fotografia przedstawiająca kobietę, której skóra zostanie wygładzona

Wybierz polecenie Filtr/Rozmycie/Rozmycie gaussowskie (Filter/Blur/Gaussian Blur) i  w  otwartym oknie dialogowym przesuń suwak maksymalnie w lewo, a następnie zacznij go przesuwać w prawo, dzięki czemu wygładzisz skórę. Kiedy skończysz, kliknij OK (rysunek 3.34).

86

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.34. Wygładzanie skóry za pomocą polecenia Rozmycie gaussowskie (Gaussian Blur)

Utwórz czarną maskę dla aktywnej warstwy (kliknij ikonę tworzenia maski z wciśniętym klawiszem Alt) i białym narzędziem Pędzel (Brush) o kryciu 100% zamaluj obszary skóry, aby przywrócić w nich wygładzenie (rysunek 3.35).

Rysunek 3.35. Odkrywanie uzyskanego wcześniej efektu rozmycia jedynie w obszarach skóry

W  panelu Maski (Masks) kliknij przycisk tworzenia zaznaczenia z  maski, aby zaznaczyć jej zawartość (rysunek 3.36).

26. Profesjonalne wygładzanie skóry i usuwanie jej defektów

87

Photoshop CS5

Rysunek 3.36. Zaznaczenie obejmujące obszar wygładzonej skóry

Uaktywnij warstwę tła, skopiuj zaznaczony obszar na nową warstwę (Ctrl+J), a  następnie przenieś ją na samą górę stosu warstw (rysunek 3.37), ponad wszystkie warstwy.

Rysunek 3.37. Utworzone zaznaczenie wykorzystano na warstwie tła, a objęty nim obszar skopiowano na nową warstwę, która następnie została umieszczona nad wszystkimi warstwami

Usuń kolor z aktywnej warstwy (Shift+Ctrl+U) lub wybierz polecenie Obraz/ Dopasowania/Zmniejsz nasycenie (Image/Adjustments/Desaturate). Wybierz polecenie Filtr/Inne/Górnoprzepustowy (Filter/Other/High Pass). W otwartym oknie filtra przesuń suwak maksymalnie w lewo i zacznij go przesuwać w prawo, aż faktura skóry stanie się dobrze widoczna (rysunek 3.38).

88 26. Profesjonalne wygładzanie skóry i usuwanie jej defektów

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.38. Zastosowanie filtra Górnoprzepustowy (High Pass) pozwala zaakcentować teksturę skóry

Zmień tryb mieszania warstwy na Łagodne światło (Soft Light) (rysunek 3.39). Jeśli faktura skóry jest za mało widoczna, powiel aktywną warstwę (Ctrl+J).

Rysunek 3.39. Zmiana trybu mieszania warstwy. Skóra została wygładzona, a jej faktura zachowana

Skazy skórne, takie jak krosty, pieprzyki czy generalnie niedoskonałości niewielkich rozmiarów, możesz usunąć w  Photoshopie za pomocą jednego kliknięcia narzędziem Punktowy pędzel korygujący (Spot Healing Brush). Otwórz zdjęcie. Uaktywnij narzędzie Punktowy pędzel korygujący (Spot Healing Brush) i na pasku opcji zaznacz opcję Uwzględnienie zawartości (Content-Aware) (rysunek 3.40). Ustaw kursor nad skazą, którą chcesz usunąć, i za pomocą klawiszy ] oraz [ dopasuj rozmiar końcówki narzędzia, aby był tylko odrobinę większy od skazy. Kliknij (rysunek 3.41). Gotowe.

26. Profesjonalne wygładzanie skóry i usuwanie jej defektów

89

Photoshop CS5

Rysunek 3.40. Pasek opcji narzędzia Punktowy pędzel korygujący (Spot Healing Brush)

Rysunek 3.41. Usuwanie pierzyka za pomocą narzędzia Punktowy pędzel korygujący (Spot Healing Brush)

90 26. Profesjonalne wygładzanie skóry i usuwanie jej defektów

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

27. Zmiana kolorowego zdjęcia w obraz czarno-biały i zabarwianie go wybranym kolorem Jedną z metod zmiany kolorowego zdjęcia w obraz potocznie nazywany czarno-białym jest użycie polecenia o nazwie Czarno-biały (Black & White). Jednak musisz wiedzieć, że zostało ono wprowadzone w wersji CS3 programu Photoshop. Za chwilę pokażę, w jaki sposób możesz z niego korzystać. Jeśli edytujesz zdjęcia, korzystając ze starszej wersji programu, użyj metody omówionej w następnej wskazówce. Otwórz w programie kolorową fotografię. W panelu Dopasowania (Adjustments) kliknij ikonę warstwy dopasowania Czarno-biały (Black & White) (rysunek 3.42).

Rysunek 3.42. Fotografia, którą chcemy zamienić w obraz czarno-biały

W panelu wczytane zostaną opcje charakterystyczne dla wskazanego dopasowania, a obraz zostanie zmieniony w czarno-biały. Jeśli chcesz, by program dokonał automatycznej zmiany zdjęcia w obraz czarno-biały, kliknij przycisk Automatyczny (Auto) (rysunek 3.43). Najczęściej pozwala to uzyskać satysfakcjonujący efekt. Jeśli rezultat Ci odpowiada, w zasadzie nic więcej nie musisz robić. Jeśli nie, spróbuj wybrać jedną z opcji znajdujących się na liście predefiniowanych ustawień (rysunek 3.44).

91

Photoshop CS5

Rysunek 3.43. Zmiana fotografii kolorowej w czarno-białą przeprowadzona za pomocą opcji Automatyczny (Auto), dostępnej w oknie polecenia Czarno-biały (Black and White)

Rysunek 3.44. Zmiana fotografii kolorowej w czarno-białą przeprowadzona za pomocą jednego z predefiniowanych ustawień dostępnych w oknie Czarno-biały (Black and White)

Jeśli natomiast chcesz samodzielnie dokonać zmiany, skorzystaj z suwaków dostępnych w  oknie. Jest ich 6. Mają wpływ na to, jak poszczególny kolor będzie zamieniany na szarość. Przesunięcie wybranego suwaka w prawo spowoduje rozjaśnienie tonów szarości oryginalnego koloru obrazu, a w lewo — przyciemnienie (rysunek 3.45). Jeśli zatem przesuwamy suwak Czerwienie (Reds) w  prawo, w  obszarach zdjęcia, które oryginalnie były czerwone, tony szarości zostaną rozjaśnione.

92 27. Zmiana kolorowego zdjęcia w obraz czarno-biały i zabarwianie go wybranym kolorem

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.45. Zamiana fotografii kolorowej w czarno-białą przeprowadzona za pomocą suwaków dostępnych w oknie polecenia Czarno-biały (Black and White)

Jeśli nie jesteś pewien, który z  suwaków przesunąć, aby zmienić wygląd wybranego fragmentu obrazu, kliknij ikonę łapki widoczną w panelu i — naciskając lewy przycisk myszy — kliknij ten obszar w oknie obrazu, a następnie, nie zwalniając przycisku myszy, zacznij przesuwać w prawo (aby rozjaśnić ten obszar) lub w lewo (aby go przyciemnić). Wskazówka Aby zresetować ustawienia suwaków i przywrócić ich domyślne ustawienia, ) Wyzeruj do ustawień domyślnych dopasowania (Reset to kliknij przycisk (  adjustment defaults).

Wskazówka Jeśli chcesz podejrzeć oryginalny wygląd zdjęcia, kliknij ikonę oka na dole panelu Dopasowania (Adjustments). Aby ponownie wyświetlić efekt dopasowania, znów kliknij tę ikonę (tym razem jest ona przekreślona).  Panel dopasowania Czarno-biały (Black &White) daje również możliwość zabarwienia czarno-białego zdjęcia wybranym kolorem. Aby to zrobić, zaznacz opcję Tinta (Tint) i kliknij próbkę z kolorem (rysunek 3.46). Kiedy wywołane zostanie okno, wybierz kolor i kliknij OK.

27. Zmiana kolorowego zdjęcia w obraz czarno-biały i zabarwianie go wybranym kolorem

93

Photoshop CS5

Rysunek 3.46. Zabarwianie wybranym kolorem obrazu czarno-białego

Wskazówka Aby usunąć tworzone dopasowanie, kliknij w panelu Dopasowania (Adjust ments) ikonę kosza, a kiedy pojawi się okno komunikatu — OK.

Wskazówka Jeśli po przeprowadzeniu dopasowania chcesz utworzyć kolejne i powrócić ) Powrót do do głównego panelu Dopasowania (Adjustments), kliknij ikonę (  listy dopasowania (Return to adjustment list).

94 27. Zmiana kolorowego zdjęcia w obraz czarno-biały i zabarwianie go wybranym kolorem

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

28. Korekcja ekspozycji Jeśli po przeanalizowaniu wyglądu zdjęcia uznasz, że zostało prześwietlone lub niedoświetlone i  wymaga korekcji (rysunek 3.47), utwórz warstwę dopasowania dla polecenia Ekspozycja (Exposure). Kliknij w  panelu Dopasowania (Adjustments) ikonę dopasowania Ekspozycja (Exposure) (rysunek 3.48).

Rysunek 3.47. Fotografia niedoświetlona; wymaga korekcji ekspozycji

Rysunek 3.48. Tworzenie warstwy dopasowania Ekspozycja (Exposure) za pomocą panelu Dopasowania (Adjustments)

95

Photoshop CS5 Wskazówka Mimo istnienia panelu Dopasowania (Adjustments) warstwy dopasowania możesz tworzyć również dokładnie w ten sam sposób, jak robiło się to w starszych wersjach programu. Kliknij w panelu warstw ikonę tworzenia warstw dopasowania i wybierz z listy nazwę polecenia (rysunek 3.49). Różnica polega na tym, że w najnowszej wersji programu okno polecenia dopasowania nie zostanie wyświe tlone, a jego opcje będą widoczne w panelu Dopasowania (Adjustments).

Rysunek 3.49. Tworzenie warstwy dopasowania Ekspozycja (Exposure) za pomocą opcji dostępnych w panelu Warstwy (Layers)

Kiedy uzyskasz dostęp do jego opcji, przesuń suwak Światło (Exposure), aby zmieniać ekspozycję zdjęcia, tak jak możesz to regulować w ustawieniach aparatu cyfrowego. Jeśli przesuniesz go w prawo, ustawiona zostanie większa wartość ekspozycji, przez co obszary świateł w obrazie zostaną rozjaśnione. Pozwala to skorygować wygląd zdjęć niedoświetlonych. Jeśli masz do czynienia ze zdjęciem prześwietlonym, przesuń suwak w  lewo. Kolejny suwak to Przesunięcie (Offset). Jeśli ustawisz jego wartość powyżej 0 — przesuniesz go w prawo — całe zdjęcie zostanie rozjaśnione. Jeżeli ustawisz jego wartość poniżej 0 — czyli przesuniesz go w lewo — spowoduje to przyciemnienie ciemnych obszarów zdjęcia. Na koniec mamy jeszcze suwak Korekta Gamma (Gamma Correction), który służy do korekcji półcieni7 w obrazie. Jeśli przesuniemy go w prawo, wartości zostaną zmniejszone, zaś kolory przyciemnione, a jeśli w lewo — wartości się zwiększą, a kolory staną jaśniejsze. Kiedy skończysz, kliknij OK, a zdjęcie zostanie skorygowane (rysunek 3.50). 7 Półcienie to kolory i wartości znajdujące się pomiędzy najciemniejszymi i najjaśniejszymi odcieniami tworzącymi obraz.

96 28. Korekcja ekspozycji

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.50. Korekcja ekspozycji za pomocą suwaków okna Ekspozycja (Exposure)

Wskazówka Jeśli po przeprowadzeniu korekcji za pomocą suwaka Światło (Exposure) kolory w obrazie wyglądają dobrze, nie musisz przeprowadzać dalszej korekcji przy użyciu pozostałych dwóch suwaków, czyli Przesunięcie (Offset) oraz Korek ta Gamma (Gamma Correction). Jeśli uznasz, że niektóre obszary obrazu zostały zbyt intensywnie rozjaśnione (lub w przypadku korekcji zdjęć prześwietlonych — zbyt przyciemnione), uaktywnij Pędzel (Brush) i zamaluj je czarną końcówką o kryciu z przedziału od 0 do 50%, które ustawisz na pasku opcji narzędzia w polu Krycie (Opacity). Końcówka narzędzia powinna być dość miękka, aby zatem ją zmienić, kliknij prawym przyciskiem myszy w oknie obrazu i przesuń suwak Twardość (Hardness) maksymalnie w lewo. Jeśli uznasz, że korekcja ekspozycji jest zbyt silna, zmień ustawienia suwaków według własnego uznania.

28. Korekcja ekspozycji

97

Photoshop CS5

29. Korekcja kolorów Wiele technik korekcji kolorów wymaga wykonania określonych czynności w trzech obszarach jasności obrazu, takich jak cienie (najciemniejsze obszary), światła (najjaśniejsze obszary) oraz półcienie (kolory i wartości znajdujące się pomiędzy najciemniejszymi i  najjaśniejszymi odcieniami tworzącymi obraz), których przedstawicielką jest neutralna szarość. Trzeba je odnaleźć, zanim rozpoczniemy korekcję. Z cieniami i światłami większość osób daje sobie radę, ale z półcieniami nie jest już tak łatwo. Zobacz, jak to zrobić. Otwórz zdjęcie i  zanim cokolwiek zrobisz, ustaw wartości dla bieli, czerni i półcieni w  oknie Krzywe (Curves). Robisz to tylko raz. Kiedy będziesz korygować inne zdjęcie, nie musisz tego powtarzać; możesz od razu przejść do wyznaczania obszarów świateł, cieni i półcieni. Wywołaj okno polecenia przez wybranie Obraz/Dopasowania/Krzywe (Image/Adjustments/Curves). Dwukrotnie kliknij biały kroplomierz, w następnym otwartym oknie w polach R, G i B wprowadź wartość 240 i  kliknij OK (rysunek 3.51). W  ten sposób ustawisz biel. Teraz kliknij szary kroplomierz, analogicznie w polach wprowadź wartość 128 i  kliknij OK. Na koniec kliknij czarny kroplomierz i  wprowadź wartość 10. Kliknij OK, aby zatwierdzić. Teraz powinno pojawić się okno komunikatu; kliknij w nim Tak.

Rysunek 3.51. Ustawianie bieli, szarości i czerni

Pora wyznaczyć półcienie. Utwórz nową warstwę i wypełnij ją 50-procentową szarością — wybierz polecenie Edycja/Wypełnij (Edit/Fill) i w otwartym oknie w polu Użyj (Use) wybierz opcję 50% szarości (50% Gray), wyłącz zaznaczenie opcji Utrzymaj przezroczystość (Preserve Luminosity) i kliknij OK. Zmień tryb mieszania warstwy na Różnica (Difference) (rysunek 3.52).

98

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.52. Tworzenie nowej warstwy wypełnionej szarością i zmiana jej trybu mieszania na Różnica (Difference)

Teraz utwórz warstwę dopasowania Próg (Threshold): kliknij w panelu Dopasowania (Adjustments) ikonę ( ). Kiedy pojawi się suwak, przesuń go maksymalnie w lewo, a następnie powoli przesuwaj w prawo, po czym zatrzymaj, kiedy w  oknie obrazu pojawią się pierwsze czarne obszary. Będą to obszary neutralnie szare. Uaktywnij narzędzie Próbkowanie kolorów (Color Sampler), na pasku opcji wybierz rozmiar próbki Średnia 3×3 (3 by 3 Average) i kliknij w oknie obrazu jedno z miejsc, w których pojawiły się czarne plamy. To Twoja próbka neutralnej szarości (rysunek 3.53).

Rysunek 3.53. Odnajdowanie obszarów o neutralnej szarości za pomocą warstwy dopasowania Próg (Threshold)

29. Korekcja kolorów

99

Photoshop CS5 Ukryj warstwę wypełnioną szarością przez kliknięcie ikony oka obok jej miniatury. Aby wyznaczyć próbkę dla najciemniejszego obszaru zdjęcia, ponownie przesuń go maksymalnie w lewo, a następnie zacznij powoli przesuwać go w  prawo i  zatrzymaj, kiedy w  oknie obrazu pojawią się pierwsze czarne obszary. Będą to najciemniejsze obszary obrazu. Kliknij w oknie obrazu miejsce wyświetlane na czarno, aby utworzyć próbkę (rysunek 3.54).

Rysunek 3.54. Odnajdowanie obszarów cieni

Przesuń suwak maksymalnie w  prawo, a  następnie powoli przesuwaj go w lewo, aż w oknie obrazu pojawią się pierwsze białe obszary (rysunek 3.55). Będą to najjaśniejsze miejsca obrazu. Kliknij obszar wyświetlany na biało, aby utworzyć próbkę dla świateł. Teraz możesz usunąć wszystkie warstwy, a pozostawić jedynie warstwę tła. Próbki są widoczne w oknie obrazu (rysunek 3.56).

100 29. Korekcja kolorów

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.55. Odnajdowanie obszarów świateł

Rysunek 3.56. Okno obrazu z widocznymi w nim trzema próbkami oznaczającymi obszar świateł, cieni i półcieni

Pora skorygować kolory. Ponownie otwórz okno polecenia Krzywe (Curves) (Ctrl+M). Kliknij ikonę kroplomierza przypisanego do świateł (to ten biały) i kliknij we wnętrzu próbki świateł (rysunek 3.57). Obraz powinien zostać rozjaśniony. 29. Korekcja kolorów

101

Photoshop CS5

Rysunek 3.57. Korekcja świateł

Teraz kliknij ikonę kroplomierza przypisanego do półcieni (to ten szary na środku) i kliknij wnętrze próbki szarości. Na koniec uaktywnij czarny kroplomierz przypisany do cieni i kliknij próbkę cieni (rysunek 3.58). Zdjęcie wygląda dużo lepiej. Kliknij OK, aby zatwierdzić.

Rysunek 3.58. Korekcja półcieni i cieni

102 29. Korekcja kolorów

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

30. Korekcja nasycenia barw i kontrastu Zmiana kontrastu fotografii znajduje zastosowanie m.in. wtedy, kiedy chcesz wydobyć więcej szczegółów w obrazie lub część z nich ukryć. Może zatem dotyczyć odpowiednio zarówno podniesienia kontrastu, jak i obniżenia. W programie Photoshop można to zrobić najprościej za pomocą polecenia Jasność/Kontrast (Brightness/Contrast). Otwórz zdjęcie. Aby uzyskać dostęp do okna dialogowego polecenia, wybierz Obraz/Dopasowania/Jasność/Kontrast (Image/Adjustments/Brightness/Contrast). Następnie zaznacz opcję Podgląd (Preview) (dzięki temu będziesz mógł na bieżąco obserwować zmiany, jakie zachodzą w oknie obrazu wraz z przesuwaniem dostępnych w oknie dialogowym suwaków) (rysunek 3.59). Usuń zaznaczenie opcji Użyj dziedziczenia (Use Legacy). Kiedy jest włączona, polecenie zachowuje się jak w wersjach programu Photoshop starszych od CS3 — zbyt mocne przesunięcie suwaków w prawo lub w lewo spowoduje przycinanie obszarów świateł i cieni w obrazie. W wyniku tego szczegóły w tych obszarach zostaną utracone. Następnie przesuń suwak Jasność (Brightness) w prawo, aby rozjaśnić obraz, lub w lewo, by go przyciemnić. Żeby zwiększyć kontrast w obrazie, przesuń suwak Kontrast (Contrast) w prawo, a aby go zmniejszyć — w lewo. Na koniec kliknij OK, by zatwierdzić zmiany (rysunek 3.60).

Rysunek 3.59. Zaznaczenie opcji Podgląd (Preview) w oknie dialogowym pozwala na bieżąco obserwować zmiany wprowadzane w wyglądzie obrazu za pomocą opcji okna

103

Photoshop CS5

Rysunek 3.60. Korekcja jasności i kontrastu w obrazie za pomocą polecenia Jasność/Kontrast (Brightness/Contrast)

W Photoshopie korekcję nasycenia barw możesz przeprowadzić w niezwykle prosty i efektywny sposób. Zrobisz to za pomocą nowego polecenia Jaskrawość (Vibrance). Aby uzyskać dostęp do jego suwaków, wybierz polecenie Obraz/Dopasowania/Jaskrawość (Image/Adjustments/Vibrance) lub kliknij odpowiednią ikonę w panelu Dopasowania (Adjustements) (rysunek 3.61). Zarówno suwak Jaskrawość (Vibrance), jak i Nasycenie (Saturation) pozwalają zmienić nasycenie kolorów obrazu. Jednak pierwszy z nich robi to w sposób inteligentniejszy — znacznie bardziej zwiększa nasycenie barw, które są mniej wyraziste, niż tych, które były do tej pory wystarczająco nasycone.

Rysunek 3.61. Panel Dopasowania (Adjustments). Tworzenie warstwy dopasowania Jaskrawość (Vibrance)

104 30. Korekcja nasycenia barw i kontrastu

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W Wskazówka Polecenie Jaskrawość (Vibrance) doskonale sprawdza się podczas korekcji nasycenia obrazów, na których widoczna jest skóra. Dzięki niemu możesz zapobiec nadmiernemu nasycaniu tonów karnacji.  Aby zwiększyć nasycenie, przesuń suwak w prawo, a aby zmniejszyć — w lewo (rysunek 3.62). Jeśli chcesz podejrzeć oryginalny wygląd zdjęcia, kliknij lewym przyciskiem myszy ikonę oka (i przytrzymaj wciśnięty).

Rysunek 3.62. Korekcja nasycenia za pomocą suwaka Jaskrawość (Vibrance)

30. Korekcja nasycenia barw i kontrastu

105

Photoshop CS5

31. Usuwanie defektu czerwonych oczu Efekt czerwonych oczu, a raczej powinnam powiedzieć „defekt czerwonych oczu”, to — wbrew pozorom — dość częsta wada zdjęć, na których widoczni są ludzie i zwierzęta. Na szczęście w Photoshopie można pozbyć się go jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Wystarczy jedno kliknięcie. Otwórz problematyczne zdjęcie. Uaktywnij narzędzie Czerwone oczy (Red Eye). Powiększ widok w oknie obrazu, żeby oczy były dobrze widoczne (Ctrl++) (rysunek 3.63). Następnie kliknij źrenicę w miejscu, w którym występuje czerwony kolor, a problem powinien sam zniknąć (rysunek 3.64).

Rysunek 3.63. Fotografia, na której widać zabarwione na czerwono źrenice i część tęczówki

Rysunek 3.64. Usuwanie defektu czerwonych oczu za pomocą narzędzia Czerwone oczy (Red Eye)

106

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W Jeśli tak się nie stanie lub uzyskany efekt nie będzie satysfakcjonujący, cofnij wykonaną czynność za pomocą polecenia Edycja/Cofnij Usuwanie efektu czerwonych oczu (Edit/Undo Red Eye Removal Tool), a następnie zmień wartości parametrów dostępnych na pasku opcji i spróbuj jeszcze raz (rysunek 3.65). Rozmiar źrenicy (Pupil Size). Wybierając wartość z zakresu od 0 do 100%, określasz, jak duży zakres barw zostanie poddany korekcji podczas usuwania efektu czerwonych oczu. Jeśli kolor czerwony nie został w pełni usunięty, zwiększ wartość opcji Rozmiar źrenicy (Pupil Size). Stopień ściemnienia (Darken Amount). Wybierając wartość z zakresu od 0 do 100%, określasz stopień przyciemnienia koloru, który zostanie wykorzystany do zastąpienia czerwieni w oku. Wartość 100% oznacza czerń, a 50% — bardzo ciemny odcień szarości.

Rysunek 3.65. Pasek opcji narzędzia Czerwone oczy (Red Eye) z opcjami umożliwiającymi wybór zakresu barw poddawanych korekcji oraz siły przyciemniania koloru wykorzystywanego przez program do usunięcia czerwieni

31. Usuwanie defektu czerwonych oczu

107

Photoshop CS5

32. Zamiana tła na fotografii Mówiąc o zamianie tła, możemy mieć na myśli dwie sytuacje. Pierwsza polega na tym, że chcemy usunąć tło zdjęcia i zastąpić je nowym, nie zmieniając rozmiarów oryginalnej fotografii ani jej kadru. Druga to zamiana tła na nowe — w ten sposób, że przenosimy konkretny obiekt z wybranego zdjęcia na nowe tło. Wówczas kadr i rozmiar mogą ulec zmianie. Oczywiście te dwie sytuacje mają znaczenie, jeśli zdjęcie, którego tło chcemy zmienić, i zdjęcie, które ma posłużyć za nowe tło, mają różne kadry i rozmiary. W związku z tym postanowiłam pokazać rozwiązanie neutralne. Odpowiednie zarówno dla pierwszego, jak i drugiego przypadku. Jeśli jednak bardzo zależy Ci na uzyskaniu stylu charakterystycznego dla pierwszej z wymienionych sytuacji, postaraj się, aby zdjęcie, które ma posłużyć za nowe tło, miało albo takie same rozmiary i kadr, jak zdjęcie oryginalne, albo było dużo większe od oryginalnej fotografii. Otwórz zdjęcie, którego tło chcesz zmienić. Zaznacz je i skopiuj do schowka (wciśnij Ctrl+A, a następnie Ctrl+C) (rysunek 3.66). Teraz otwórz zdjęcie mające posłużyć za nowe tło i wklej do niego zawartość schowka (Ctrl+V). Gdy naciśniesz klawisz Ctrl, przesuniesz wklejony obraz i dopasujesz jego położenie do nowego tła (rysunek 3.67). Liczy się tutaj tylko to, w którym miejscu na nowym tle chcesz umieścić elementy obrazu z warstwy aktywnej.

Rysunek 3.66. Fotografia zawierająca obiekty, które chcemy umieścić na innym tle

108

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W

Rysunek 3.67. Nowe tło (po lewej) oraz wklejone do niego obiekty, które chcemy na nim umieścić

Wskazówka Możesz w razie potrzeby pomniejszyć wklejony obraz za pomocą polecenia Przekształcenie swobodne (Free Transform). Wystarczy nacisnąć klawisze Ctrl+T, a jego ramka przekształcenia zostanie wywołana. Umieść kursor na jednym z jej narożników i przesuń go do środka, naciskając jednocześnie klawisz Shift. Kiedy skończysz, naciśnij Enter. Teraz uaktywnij jedno z narzędzi do zaznaczania, takie jak Lasso magnetyczne (Magnetic Lasso) lub Różdżka (Magic Wand), i za ich pomocą zaznacz sam obiekt, który chcesz umieścić na nowym tle (rysunek 3.68).

Rysunek 3.68. Tworzenie zaznaczenia wokół obiektów, które chcesz umieścić na nowym tle

32. Zamiana tła na fotografii

109

Photoshop CS5 Wskazówka Jeśli obiekt, który chcesz zaznaczyć, znajduje się na tle jednolitym pod względem kolorystycznym, użyj narzędzia Różdżka (Magic Wand). Kliknij nim tło, a następnie odwróć zaznaczenie, stosując polecenie Zaznacz/Odwrotność (Select/Inverse). W panelu warstw kliknij ikonę tworzenia maski (rysunek 3.69). Jak widzisz, „stare” tło zostało zakryte. Musisz teraz dopracować maskę i odsłonić lub zakryć (zgodnie z tym, czego potrzebujesz) fragmenty obrazu wokół krawędzi obiektu.

Rysunek 3.69. Aby ukryć „stare tło”, utwórz maskę na warstwie zawierającej zaznaczone obiekty

Uaktywnij narzędzie Pędzel (Brush). Ustaw twardość końcówki na około 30% (wystarczy kliknąć w oknie obrazu prawym przyciskiem myszy i przesunąć suwak Twardość — Hardness, tak aby w polu nad nim pojawiła się odpowiednia wartość) (rysunek 3.70).

Rysunek 3.70. Uaktywnianie narzędzia Pędzel (Brush) o miękkiej końcówce rzędu 30% twardości

110 32. Zamiana tła na fotografii

Rozdzia³ 3. %DYCJAÒOBRAZ˜W Jeśli chcesz ukryć wybrane fragmenty obrazu, zamaluj je kolorem czarnym (upewnij się, że jest ustawiony jako kolor narzędzia w Przyborniku). Jeśli chcesz odsłonić fragment zdjęcia z aktywnej warstwy, użyj koloru białego (rysunek 3.71).

Rysunek 3.71. Aby przywrócić brakujące fragmenty obiektów umieszczonych na nowym tle, maluj na nich pędzlem w kolorze białym

Wybierz polecenie Filtr/Inne/Minimalny (Filter/Other/Minimum). Kiedy otwarte zostanie okno filtru, w polu Promień (Radius) wprowadź wartość 1 i kliknij OK. Dzięki temu maska zostanie zawężona o jeden piksel, a więc ewentualne niedoskonałości krawędzi zostaną naprawione (rysunek 3.72).

Rysunek 3.72. Aby usunąć niedoskonałości krawędzi obiektów wstawionych na nowe tło, użyj filtra Minimum (Minimum)

32. Zamiana tła na fotografii

111

Photoshop CS5

Autorami zdjęć wykorzystanych w książce są: Rozdział 1.

Rozdział 3.

• Dreamstime (Bowie15)

• Melissa King

• Joseph Gough

• Simon Gurney

• Alena Ozerova

• Mariano Ruiz

• Andres Rodriguez

• Anna Owczarz-Dadan

• Helion SA (okładki książek)

• David Park

• Dreamstime (Tebnad)

• Michael Mihin

• Olena Chyrko

• Jason Stitt

• Olga Drozdova

• Slyadnyev Oleksandr • Dreamstime (Ebe)

Rozdział 2.

• Dreamstime (I-bag)

• Ivan Grlic

• Oleg Shipov

• Simone Van Den Berg

• Alexandr Shebanov

• Robert Paul Van Beets

• Dreamstime (Suljo)

• Randy Mckown

• Rebecca Abell

• Dušan Zidar

• Dreamstime (Ximagination)

• Doreen Salcher

• Orlando Florin Rosu

• Dmitry Kushch

• Plamen Mihaylov

• Dreamstime (Hpphoto)

• Ron Chapple Studios

• Marco Scisetti

• Franz Pfluegl

• Natalia Sinjushina

• Helion SA (okładka książki)

• Ron Chapple Studios

• Eduard Stelmakh • Sean Nel • Zdenka Darula • Scott Griessel • Dreamstime (Gnugent)

112

• Alexandr Shebanov