psd PHOTOSHOP 7-82008

Słońce świeci coraz mocniej... To znak, że wielkimi krokami zbliża się do nas przez wszystkich wyczekiwana pora roku – lato. Wakacje na wyciągniecie dłoni, a w ręku kolejny numer Waszego ulubionego .psd. Tym razem na gorące, letnie dni przygotowaliśmy dla Was mnóstwo ciekawych tutoriali. Tomasz Biniek pokazuje jak namalować zmysłową dziewczynę na łące pełnej kwiatów. Przedstawia także sposób na wykonanie obrazu nawiązującego do początków naszego istnienia, który przypomina dzieło sztuki namalowane farbami w samym środku Raju. Jakub Kujawa prezentuje swój przepis na zmysłową grafikę w Corel Painterze, a Monika Mansfeld wyprowadza Was na granicę rzeczywistości prezentując różne sposoby na erotyczne fotomontaże. Oprócz subtelnych i zmysłowych grafik w tymże numerze nie brakuje też tematów technicznych pozwalających zgłębiać możliwości Photoshopa. Krzysztof Kopciowski przygotował specjalnie dla Was przegląd nowości w Adobe Lightroom 2.0 Beta, zaś Paweł Zakrzewski pokazuje jak w prosty sposób wykonać pokaz slajdów przy pomocy Adobe Photoshop CS3. W numerze znajdziecie także recenzje nowości sprzętowych, test konsumencki darmowych i płatnych, a jednocześnie niezawodnych banków zdjęć oraz multimedialny kurs instruktażowy Photoshop Extended CS3 zamieszczony na dołączonej do magazynu płycie. Życzę przyjemnego wypoczynku z lekturą .psd Joanna Sabat Kierownik Produktu [email protected]

4

.psd07-08/2008 06/2008 » »www.psdmag.org .psd www.psdmag.org

spis treści

recenzje/testy

grafika z okładki dziewczyna i kwiaty Tomasz Biniek

10

warsztaty zmysłowa grafika w Corel Painter Jakub Kujawa 16 kobieta i wąż Tomasz Biniek

alternatywa dla Photoshopa Tomasz Buttler

Photoshop. Korekcja i separacja. Vademecum profesjonalisty. Andrzej Petelski (Petel) 24 aparat dla Photoshopera – recenzja Sony A350 Krzysztof Kopciowski

39

20

test konsumencki banków zdjęć

64

23

pozycje stałe autorzy

06

opis CD1

07

opis CD2

08

fotomontaż

konkurs

14

erotic na granicy rzeczywistości Monika Mansfeld 32

informacje z branży

15

szybkie triki

31

36

warsztaty, warsztaty... i po warsztatach...

60

42

galeria konkursowa

62

46

Maciej Empro

66

fotografia cyfrowa

galeria Digart.pl

68

twój normalny dzień zawsze BLACK & WHITE, część I

klub PRO

70

prenumerata

72

zajawka

74

tworzymy pokaz slajdów Paweł Zakrzewski

zabójcza piękność Dariusz Zabrocki

subtelna zmysłowość z Japonii Łukasz Koszela

erotic man w skalnym zaułku Monika Mansfeld

zmysłowe rozwianie Tomasz Gądek

Andrzej Petelski (Petel)

Photoshop Lightroom 2.0 Beta – przegląd nowości Krzysztof Kopciowski

25 28

52

komiks

54

.psd07-08/2008 06/2008 » »www.psdmag.org .psd www.psdmag.org

5

autorzy

PHOTOSHOP Tomasz Biniek

Grafik, ilustrator, rysownik. Obecnie prowadzi działalność gospodarczą i wykonuje usługi z zakresu DTP, grafika, ilustracje i rysunki. Używa programu Photoshop i Corel. Interesuje się digital paintingiem i lubi różne rodzaje ilustracji. Najbardziej jednak lubi tematykę fantasy, horror i s-f. E-mail: [email protected]

Andrzej Petelski (Petel)

Redaktor Naczelny: Anna Adamczyk [email protected] Opracowanie CD: Michał Kowalski, Krzysztof Wołowski, Krzysztof Kopciowski Dyrektor wydawniczy: Sylwia Małecka Kierownik Produktu: Joanna Sabat [email protected] Młodszy Kierownik Produktu: Patrycja Rosłoniec [email protected] Kierownik Produkcji: Marta Kurpiewska [email protected] Skład: Tomasz Kostro [email protected] Grafika na okładce: Tomasz Biniek Projekt graficzny okładki: Agnieszka Marchocka Wyróżnieni betatesterzy: Roger Zacharczyk Dział reklamy: [email protected], tel.: (22) 427 35 30 Prenumerata i archiwa: Marzena Dmowska, [email protected] www.buyitpress.com, tel.: (22) 427 36 79, (22) 427 36 53 Sklep internetowy: www.buyitpress.com Wydawca: Software-Wydawnictwo Sp. z o. o., 02-682 Warszawa, ul. Bokserska 1 e-mail: [email protected], www.psdmag.org tel. (22) 427 36 85 fax (22) 244 24 59

Tomasz Rybak

Wyprodukowano w Polsce Druk: Art Druk Zakład Poligraficzny, Kobyłka www.artdruk.com tel. +48 604 979 357

Tomasz Buttler

Z wykształcenia socjolog, z zamiłowania fotograf, fan fotodesignu, grafiki 3D, produktów firmy Adobe oraz ostatnio webdesignu, chcący połączyć zainteresowania z pracą zawodową. Portfolio: www.tomaszbutler.freehost.pl, E-mail: [email protected]

Tomasz Gądek

Konstruktor w branży mechanicznej, od ok. 2 lat zafascynowany Photoshopem ponieważ jego nieograniczone możliwości pozwalają na swobodne wyrażanie własnych emocji.

Krzysztof Kopciowski

Absolwent filmoznawstwa. Grafiką zajmuje się hobbystycznie. Jego szczególnym zainteresowaniem cieszą się możliwości łączenia grafiki 2D i 3D. Szczery pasjonat digital paintingu oraz innych form wizualizacji cyfrowej.

Łukasz Koszela

Student IV roku informatyki na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Photoshopa przygarnął 1,5 roku temu i od tej pory co dzień odkrywa go na nowo.

Jakub Kujawa

Student malarstwa na ASP w Poznaniu. Zawodowo działa jako freelancer i współpracuje z różnymi firmami, wykonując prace concept art designera, ilustratora i rysownika, dorywczo wykonuje także projekty tatuaży etc.

Monika Mansfeld

Grafiką komputerową zajmuje się zawodowo i hobbystycznie. Wykonuje projekty głównie reklamowe i DTP. Ukończyła technikum poligraficzne. Ulubiony powieściopisarz – John Grisham.

Pokolenie ’65, aktor, dziennikarz telewizyjny, ale przede wszystkim wyznawca i czciciel Photoshopa. Zafascynowany fotografią cyfrową i możliwościami jakie ze sobą niesie. Obecnie kieruje Sekcją Mediów Elektronicznych białostockiego Oddziału TVP.

Z zawodu psycholog, z zamiłowania grafik, pisarz, aforysta i poeta. Grafiki publikował m.in. w Nowej Fantastyce, Computer Arts, Magazynie 3D. Od czasu do czasu zajmuje się także projektowaniem okładek.

Dariusz Zabrocki

Jego największą pasją jest rysowanie. Obecnie zajmuje się cyfrowym malarstwem. Do tworzenia obrazów używa przede wszystkim programu Photoshop. Aktualnie współpracuje z wydawnictwem Great White Games/Pinnacle Entertainment Group oraz z Studiem zajmującym się grami Video. Portfolio: www.darekz-art.website.pl

Paweł Zakrzewski

Adobe Certified Expert | Adobe Certified Instructor. Portfolio: www.pawelzakrzewski.com

6

Magazyn .psd jest wydawany przez Software-Wydawnictwo Sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Bokserska 1, 02-682 Warszawa

Nakład: 8000 egz. .psd ukazuje się w językach: Redakcja dokłada wszelkich starań, by publikowane w piśmie i na towarzyszących mu nośnikach informacje i programy były poprawne, jednakże nie bierze odpowiedzialności za efekty wykorzystania ich; nie gwarantuje także poprawnego działania programów shareware, freeware i public domain. Uszkodzone podczas wysyłki płyty wymienia redakcja. Wszystkie znaki firmowe zawarte w piśmie są własnością odpowiednich firm i zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych. Deklarowana wysokość nakładu obejmuje również dodruki. Redakcja nie udziela pomocy technicznej w instalowaniu i użytkowaniu programów zamieszczonych na płycie CD dostarczonej z pismem. Płyty CD dołączone do magazynu przetestowano programem AntiVirenKit firmy G DATA Software Sp. z o.o. Redakcja używa systemu automatycznego składu Sprzedaż aktualnych lub archiwalnych numerów pisma po innej cenie niż wydrukowana na okładce — bez zgody wydawcy — jest działaniem na jego szkodę i skutkuje odpowiedzialnością sądową.

opis CD

CD1 Photoshop Extended 3D Na CD1 znajdziecie multimedialny kurs instruktażowy Photoshop Extended 3D, który dotyczy obsługi plików z zawarością 3D za pośrednictwem warstw 3D. Autor opowie Wam o trójwymiarowych warstwach i ich stylach. Omówi zagadnienie renderingu i przecinania, a także zapozna Was z Google 3D Warehouse. Cały kurs został podzielony na osiem następujących rozdziałów: Rozdział 1 – Importowanie plików 3D Rozdział 2 – Przekształcenia i nawigacja warstw 3D Rozdział 3 – Kamera światło rendering i przecinanie Rozdział 4 – Warstwy 3D i Style Warstw Rozdział 5 – Zapisywanie zawartości 3D Rozdział 6 – Tekstury Rozdział 7 – Punkt zbiegu i After Effects Rozdział 8 – Google 3D Warehouse

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

7

opis CD

CD2

zdjęcia Royalty Free oraz filmy instruktażowe (bez dźwięku) i pliki źródłowe do tutoriali Zdjęcia Royalty Free od agencji Medium www.mediumphoto.com.pl

Zdjęcia Royalty Free od agencji Skorpions www.zdjecia.skorpions.pl

Zdjęcia Royalty Free od agencji Digitouch www.digitouch.pl

Zdjęcia Royalty Free od agencji W&O www.wando.pl

8

Zdjęcia Royalty Free od agencji W&O www.wando.pl

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

tu powinny być 2 płyty CD w razie ich braku proszę skontaktować się ze sprzedawcą

Co na krążku? kurs multimedialny Photoshop Extended 3D

CD1

CD2

Ekstrasy • Uwaga: Pliki zamieszczone na CD służą tylko do uzyskania efektów z tutoriali, każde inne użycie jest niedozwolone! • zdjęcia Royality Free do komercyjnego wykorzystania Płyty działają w systemach Win/Mac W przypadku uszkodzonej płyty prosimy napisać maila na adres: [email protected]

.psd 02/2008»»www.psdmag.org www.psdmag.org .psdExtra 07-08/2008

9

grafika z okładki trudny | 75 min. | pliki na CD Photoshop CS3

10

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

grafika z okładki

dziewczyna i kwiaty

Nadeszło lato. Jest coraz cieplej i przyjemniej. Najwyższy czas, namalować coś bardziej kolorowego i optymistycznego. Nic lepszego nie przychodzi mi do głowy, jak tylko fajna dziewczyna leżąca na zielonej łące, pośród pachnących kwiatów, a nad jej głową piękne błękitne niebo, po którym leniwie płyną obłoczki chmurek. Żyć, nie umierać!

01 nowy dokument i nowe pędzle

03 kolory podstawowe

02 szkic

04 cienie na dziewczynie

Tworzymy nową stronę o wymiarach 210x297mm, 300dpi, CMYK. Wybieramy Pędzel (Brush) [B]. Klikamy prawym klawiszem na naszej stronie. Rozwija się okno z pędzlami. Klikamy na małą strzałkę w prawym, górnym rogu i wybieramy Zastąp pędzle (Replace Brushes). Wybieramy plik Pedzle_Tomek.abr. Teraz mamy nowy zestaw pędzli, z którego będziemy korzystać. Robimy to w miejscu, gdzie zastępowaliśmy pędzle.

Na nowej warstwie, wybieramy z naszej palety, pierwszy pędzel od góry z lewej strony. Ustawiamy jego wartość na 20% Krycie (Opacity) i 100% Przepływu (Flow). Kolor pędzla ustawiamy na czarny [D]. Rysujemy szkic, korzystając z naszego Pędzla i Gumki [E]. Rysujemy szkic, nie skupiając się na szczegółach. Większa część szkicu zostanie wymazana w późniejszym etapie naszej pracy.

Tworzymy nową warstwę, pod warstwą ze szkicem. Nakładamy na niej kolory podstawowe. Bierzemy pod uwagę padające światło i cienie. Kolor skóry to CMYK (13, 21, 36, 0). Do nakładania kolorów używamy pierwszego pędzla z listy, przy ustawieniach Krycie (Opacity) i Przepływu (Flow) na 100%. Kolejne elementy (trawa, niebo, tył łąki itd.) malujemy na nowych, osobnych warstwach. Próbnik kolorów które użyłem, znajdziecie obok.

Na nowej warstwie, tworzymy cienie dziewczyny. Wybieramy pędzel zaznaczony na obrazku i ustawiamy go tak, jak widać obok. Nakładamy kolejne warstwy kolorów. Zaczynamy od próbek kolorów które są na początku. Następnie robimy to samo, używając próbek, kolejnych (1, 2 i 3). Dodajmy też jasnym kolorem białka oczu przy ostatnim etapie.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

11

grafika z okładki

05 usuwamy szkic i dodajemy włosy

08 brzoza

0 6 twarz i oczy

09 kwiaty

07 ludzik

10 rozłożenie kwiatów

Przechodzimy na warstwę ze szkicem. Kopiujemy ją [Ctrl]+[J]. Następnie robimy ją niewidoczną. Na widocznym szkicu, usuwamy Gumką [E] wszystkie kwiaty z góry i dołu, wzgórza, włosy itp. Zostawiamy tylko rysunek dziewczyny i stworka. Ustawiamy Krycie (Opacity) tej warstwy na 40%. Tworzymy nad wszystkim nową warstwę. Malujemy niedokładnie włosy, przy pomocy pędzla drugiego na liście. Używamy koloru CMYK (57, 80, 61, 68). Jasny kolor na włosach jest kolorem skóry.

Jak widzicie na podglądzie, malowanie twarzy z oczami zajęło sześć kroków. W kroku numer 2, dodałem pędzlem drugim z listy, cienie na twarzy, kolorem ciemniejszym niż skóra. W kroku 3, Aerografem (czwarty w kolejności) białego koloru, położyłem kolor jasny na czole, nosie i kościach policzkowych. Przy kroku 4, użyłem pędzla numer dwa i koloru czarnego [D]. W kroku 5 zrobiłem bardziej niebieskie źrenice. Błyski w oczach w kroku ostatnim, zrobiłem Aerografem uzbrojonym w kolor biały.

Pora na tego szczęściarza, który siedzi na jednym z tych cudownych pośladków. Tworzymy warstwę pod szkicem. Wybieramy pędzel pierwszy z listy i kolor M:60. Malujemy skórę, ręce, nogi i twarz. Powstał fajny efekt, bo na szkicu było trochę białego koloru. Następnie malujemy pozostałe części garderoby tak, jak na obrazku numer 1. Na rysunku 2 i 3 dobierałem kolory nieco jaśniejsze i ciemniejsze od kolorów podstawowych. Na 4 zrobiłem oczy, analogicznie jak u dziewczyny. Przy 6 dodajemy włosy i białe smugi na ubraniu.

12

Otwieramy plik brzoza_tekstura.jpg. Przenosimy go na naszą ilustrację i za pomocą [Ctrl]+[T] przekształcamy obrazek tak, aby pasował na nasz kawałek brązowego drewna. Przenosimy warstwę z teksturą bezpośrednio nad tą, która jest brązowym kawałkiem drewna. Trzymamy lewy klawisz [Ctrl] i celujemy między te warstwy. Kursor zmienia się w małą strzałkę. Klikamy. Tekstura wskakuje do brązowej warstwy. Zaznaczamy te dwie warstwy i spłaszczamy [Ctrl]+[E]. Następnie pędzlem numer dwa dodajemy lekki cień pod ręką kolorem brązowym.

Na nowej warstwie tworzymy trzy rodzaje, każdy rodzaj po trzy ujęcia. Na początku używamy pierwszego pędzla z listy z ustawieniem Krycie (Opacity) i Przepływu (Flow) na 100%. Malujemy kontur i wypełnienie. Kolory główne ustawiamy podobne jak na podglądach. W drugim kroku możemy posłużyć się Smużeniem (Smudge Tool) w miejscach, gdzie łączą się kolory. Zmiękczy to kolory na kwiatach. Następnie używamy Aerografu, czwartego pędzla na liście. Nakładamy następne kolory, takie jak na podglądach. Kończymy na pałeczkach kwiatów.

Kwiaty tego samego gatunku są do siebie podobne, ale się różnią. Dlatego przy rozkładaniu ich, trzeba pamiętać, aby każdy był nieco inny. Rozkładamy kwiaty, i każdy modyfikujemy [Ctrl]+[T]. Powiększamy, pomniejszamy lub z lewym klawiszem [Ctrl] chwytamy za jeden z rogów i go przesuwamy. W ten sposób cały kwiat ulega zdeformowaniu. Każdy kwiat musi być na osobnej warstwie.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

dziewczyna i kwiaty

11 łąka z tyłu

14 włosy

12 chmury i ich cienie

15 cienie i wzór na bieliźnie

13 trawa między kwiatami

16 światło

Przejściem tonalnym Gradient [D] dodajemy błękitne niebo. Kolor 1 C:83 M:53, Kolor 2 C:68 M:22. Następnie pędzlem numer 2, dodajemy zielone smugi symulujące łąkę z tyłu. Następnie z naszej palety pędzli wybieramy źdźbło trawy. Ustawiamy ciemny zielony kolor i malujemy pod kwiatami. Tym samym pędzlem malujemy trawę z tyłu na łące. Dodajemy więcej szczegółów. Na koniec pędzlem numer 2 dodajemy plamy symulujące drzewa i kropki symulujące kwiatki w oddaleniu.

Wybieramy kolor biały i ciemny zielony. Biały posłuży nam do malowania chmur, a ciemny zielony do namalowania ich cieni. Na nowej warstwie wybieramy pędzel czwarty, Aerograf. Jego wartość ustawiamy Krycie (Opacity) 50%, Przepływ (Flow) na 100%. Malujemy kolejne etapy. Możecie kolejne warstwy koloru malować na osobnych warstwach. Dzięki temu, włączając i wyłączając warstwę będziecie widzieli postępy swojej pracy.

Wybieramy pędzel źdźbło trawy. Ustawiamy ciemny zielony kolor. Pod kwiatami malujemy trawę. Następnie, wybieramy kwiaty, które są najbardziej pod spodem. Klikamy w kwiat, który chcemy wybrać z lewym [Ctrl]. Warstwa z kwiatem zostanie automatycznie wybrana. Tworzymy nową warstwę nad nią. Malujemy źdźbła trawy. Tak samo postępujemy z innymi kwiatami – warstwami. Dzięki temu, kwiaty będą miały trawę między sobą.

Poprawiamy włosy. Na początku używamy pędzla pierwszego z listy i kolorem o wartościach CMYK (62, 76, 64, 74) malujemy płaszczyznę włosów. Następnie używamy pędzla numer 4 i kolorem CMYK (40, 60, 80, 50) malujemy kolejne pasma. Postępujemy tak, aż do uzyskania koloru białego, cały czas rozjaśniając kolor którym malujemy. Na zakończenie dodajemy cień na oczach dziewczyny – kolorem skopiowanym z liści, które są pod dziewczyną.

Dodajemy trochę cieni na dziewczynie. Do tego używamy pędzla Akwarela z ustawieniem Krycie (Opacity) 50%, Przepływu (Flow) na 50%. Próbki kolorów jakich użyłem są umieszczone na podglądzie. Malujemy poszczególne warstwy używając coraz ciemniejszych kolorów. Wzór na bieliźnie robimy tym samym pędzlem z takimi samymi ustawieniami. Nie musi być on dokładny. Ważne żeby z daleka przypominał kwiatki.

Aby zmiękczyć obrazek i nadać mu więcej ciepła, dodamy światło padające ze słońca. Używamy do tego aerografu (pędzla czwartego na liście). Ustawiamy kolor CMYK (0, 3, 20, 0). Dodajemy smugi światła padające z nieba. Plamy słońca na trawie i odbicia na ludziku, dziewczynie i niektórych kwiatach. Powinien powstać efekt taki, jak na ostatniej (końcowej) ilustracji. Tomasz Biniek

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

13

KONKURS

Cztery pory roku w (foto)grafice – lato w obiektywie i w Photoshopie Kolejny, trzeci już etap konkursu rozpoczęty. Tym razem tematem przewodnim jest lato. Prześlijcie do nas ciekawe prace przedstawiające tą cudowną porę roku. Sprawcie, by nawet w deszczowy dzień świeciło dla nas słońce. Lato w obiektywie i w Photoshopie jest częścią konkursu czteroetapowego. W każdym z etapów do wygrania jest miesięczny kurs Photoshopa ufundowany przez Europejską Akademię Fotografii oraz prenumerata magazynu .psd. W finale finałów nagrodami są m.in. udział w warsztatach fotografii cyfrowej o wartości 2000 zł oraz tablet graficzny firmy Pentagram. Do konkursu można przystąpić w dowolnym etapie lub brać udział we wszystkich. Na jeden temat autor może przesłać maksymalnie 3 swoje prace. W konkursie będziemy oceniać profesjonalizm, pomysłowość oraz zgodność z tematem. Technika wykonania prac jest dowolna, ale muszą być one oparte na zdjęciach i nie może zabraknąć w nich Photoshopa. Format nadsyłanych prac to pliki poglądowe .jpg 72dpi i pliki do druku 300dpi; wielkość przesyłki do 5MB Prace konkursowe prosimy przesyłać na adres e-mailowy: [email protected] do 02.VIII.2008r. Organizatorami konkursu są: redakcja magazynu .psd i Europejska Akademia Fotografii. Więcej informacji o konkursie na stronie www.psdmag.org

14

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

informacje z branży Premiera WD VELOCIRAPTOR

WD VelociRaptor – dysk SATA Raptor 10000RPM następnej generacji. Nowy dysk twardy WD VelociRaptor z klasy enterprise jest zaprojektowany dla potrzeb entuzjastów komputerów PC i Mac oraz dla profesjonalnych stacji roboczych. Wywodzący się ze znakomitej rodziny dysków SATA WD Raptor, dysk twardy WD VelociRaptor wyposażony jest w zaawansowane mechanizmy produktów z klasy enterprise. Oferuje 300GB pojemności na 2,5 calowym nośniku, który jest wbudowany w 3,5 calową ramę montującą IcePack odprowadzającą ciepło – rozwiązanie umożliwiające montaż napędu w standardowej 3,5 calowej zatoce oraz utrzymujące niską temperaturę pracy dysku nawet w wysoce wydajnych systemach z obudową typu desktop. Najważniejsze cechy nowego dysku WD VelociRaptor to: •

•

•

• •

Zabójcza Szybkość – Oparta na wydajności dysków WD Raptor - kombinacja szybkości 10000RPM, interfejsu SATA 3GB i 16MB pamięci cache dostarczają zadziwiającą wydajność. Niezrównana niezawodność – Napędy WD VelociRaptor spełniają standardy produktów biznesowych zapewniając wysoką niezawodność pracy w długich cyklach i przy dużym obciążeniu. 1.4 miliona godzin bezawaryjnej pracy (MTBF) to najwyższa ocena niezawodności wśród dysków SATA Rama montująca IcePack – 2,5 calowe napędy WD VelociRaptor wbudowane są w 3,5 calową profesjonalną ramę montującą wyposażoną w odprowadzenie ciepła, która utrzymuje niską temperaturę pracy tak małych dysków nawet w wysoce wydajnych systemach z obudową typu desktop. System RAFF (Rotary Acceleration Feed Forward) – podnosi wydajność podczas pracy w obudowach z większa ilością napędów, w których mogą wytwarzać się drgania. Funkcja SecurePark – Parkuje głowicę z dala od powierzchni dysku podczas obrotów w górę, w dół i kiedy napęd jest wyłączony, co skutkuje wydłużoną niezawodnością i zwiększoną ochroną dysku podczas ruchów obudową.

Ricoh Aficio SP8200DN – Czarno-biały Tytan pracy

W połowie maja 2008 r. firma Ricoh Polska Sp. z o.o. poinformowała o rozszerzeniu oferty o nowe urządzenie drukujące serii Aficio SP8200DN. Inteligentne urządzenie wyposażone w różnorodne opcje obsługi papieru może służyć do zadań druku codziennego, jak i do zadań wysokonakładowych. Aficio SP8200DN zaspokaja potrzeby drukowania z prędkością aż 50 stron na minutę. Potężny podajnik papieru gwarantuje nieprzerwaną pracę do 4,400 arkuszy. Nowe urządzenie Ricoh gwarantuje bezproblemowy, profesjonalny i niedrogi przepływ dokumentów. Aficio SP8200DN zapewnia wysoką wydajność wydruku i oszczędność czasu. Nagrzewa się w ciągu zaledwie 25 sekund, a pierwszy wydruk pojawia się w 3,5 sekundy. Urządzenie oferuje szeroką gamę obsługiwanego papieru – od druku na papierze o gramaturze do 169g/m2, po obsługę papieru do 216 g/m2. W standardzie jest kompatybilne z większością środowisk hosta. Opcjonalna jednostka IPDS pozwala na bezpośredni druk transakcyjny bez użycia dodatkowych urządzeń. Ricoh Aficio SP8200DN, poza szerokim wyborem nośników czy profesjonalnym wykańczaniem dokumentów, oferuje zaawansowaną ochronę dzięki zabezpieczeniu poufnych danych przez szyfrowanie, kontrolę dostępu, kasowanie oraz nadpisywanie tymczasowych danych, zabezpiecza również przed nieautoryzowanym kopiowaniem dzięki zastosowaniu znaku wodnego. Firma Ricoh produkuje jeden z najszerszych asortymentów kopiarek, drukarek, skanerów, faksów i urządzeń wielofunkcyjnych, a także zaawansowane rozwiązania programowe.

REKLAMA

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

15

warsztaty

średni | 60 min. | pliki na CD Photoshop CS2

16

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

warsztaty

zmysłowa grafika w Corel Painter

Dzisiaj zajmiemy się rysunkiem zmysłowej ilustracji. Najpierw powinniśmy zastanowić się nad samą istotą naszej pracy. Jest to dość trudny temat i łatwo przekroczyć granicę dobrego smaku – dlatego początkującym polecałbym raczej wybór łatwiejszych przedstawień.

01 przygotowanie do pracy

03 uderzenie światłem

02 szkic wstępny

04 szkic zasadniczy

Przygotowując się do pracy, tworzymy format o optymalnej rozdzielczości 4000x5963px. Umożliwi nam to komfortową pracę, a dokument nie będzie zbyt duży w stosunku do liczby detali. Należy również pamiętać o tym, aby wybrać odpowiedni kolor formatu, który będzie barwą lokalną (składową każdego z kolorów kompozycji).

Za pomocą narzędzia barwienia Tinting o szerokości ok 40-45px, wykonujemy szkic. Staramy nie skupiać się na detalach czy nawet formie postaci. Główny zarys, który zamknie format i osadzi postać w określonej kompozycji powinien być wykonany prostymi liniami, które określają przybliżone proporcje i ruch postaci – nazywa się to określaniem linii kierunkowych i służy ominięciu błędów w dalszych fazach rysowania.

Kiedy linie kierunkowe są już określone, możemy przystąpić do sprawdzenia i położenia barwy która zbuduje nam tło. W tym przypadku używamy narzędzia barwienia Tinting o szerokości 362px i koloru złotej ochry. Wybije to postać na pierwszy plan w kolejnych etapach pracy i pozwoli dowolnie modelować plan drugi.

Kiedy postać jest już wstępnie określona w ramach kompozycji, zabieramy się za bardziej szczegółowy obrys naszej bohaterki. Podążając śladem naszych linii kierunkowych, obrysowujemy kontury postaci wciąż tym samym narzędziem barwienia Tinting o szerokości ok 8-10px. Kontury teraz powinny już określać podstawowe anatomiczne detale kobiety (np. łokieć na screenie). Obrys powinien być wykonywany ciemniejszym kolorem niż linie kierunkowe i pomocnicze, aby był lepiej widoczny – służy to komfortowi w kolejnych etapach pracy.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

17

warsztaty

05 szkic twarzy

08 wyostrzanie kontrastów i edycja kolorów

0 6 nakładanie walorów

09 praca nad głową

07 nakładanie barwy i koloru

10 nakładanie światła

Po określeniu konturów twarzy przystępujemy do wyznaczenia jej głównych linii. Za pomocą narzędzia barwienia Tinting o szerokości ok 8-10px wytyczamy linię środkową oraz oczodoły, mając w wyobraźni kształt ludzkiej czaszki. Pamiętamy również, aby już na tym etapie postarać się zaznaczyć zarys włosów postaci – pomoże to nam przy nakładaniu walorów. Następnie przekształcamy toporne kształty w dokładniejsze już kontury oczu oraz nosa, które, celem ułatwienia sobie pracy, można lekko zgeometryzować.

Gdy już widzimy, że nasza postać nabiera ludzkich kształtów, a proporcje już nie budzą naszych zastrzeżeń, możemy przystąpić do nakładania walorów. Krok ten polega na wyodrębnieniu tych części rysunku, które będą najciemniejsze. Tworzymy nową warstwę w zakładce Layers i za pomocą narzędzia Akwarela (Digital Water Color) o szerokości 40-80px nakładamy ciemny walor w odpowiednich miejscach ilustracji. Tworzy to podstawę pod nałożenie barw na następnym etapie.

Gdy już wiemy, które partie ilustracji będą ciemne, a które jasne, możemy przystąpić do nakładania właściwej barwy. Używamy Farb olejnych (Oils) z końcówką Smeary Round o szerokości 30-100px. Kolejno rysujemy najpierw podstawową barwę, którą później rozjaśniamy światłem, bądź pogłębiamy cień.

18

Gdy nasz rysunek wydaje się blady, możemy nasycić barwy za pomocą ustawień Equalize. Wchodzimy w zakładkę Effects, następnie w Tonal Control. Znajduje się tam opcja ustawień Equalize, która pozwala nam balansować kontrastami i równowagą tonów w rysunku. Możemy kontrolować suwakiem jasność obrazu, a dwoma mniejszymi suwaczkami regulujemy natężenie czerni i bieli, aż uzyskamy pożądany efekt.

Pracując nad twarzą i głową pamiętamy o kolejności rysunkowych etapów. Poprawiamy kształt oczu, ust i nosa, po czym narzędziem Tinting tool o szerokości ok. 8px wypełniamy całość tęczówki i źrenicy ciemniejszym kolorem. Tak samo postępujemy w przypadku ust. Następnie nakładamy światło. Rozświetlamy twarz, ożywiamy spojrzenie blaskiem, który wykonujemy za pomocą Farb olejnych (Oils) o szerokości ok. 10px. Kosmyki włosów rysujemy Narzędziem barwienia (Tinting Tool) o szerokości ok. 5px, a pojedyncze włosy i końcówki za pomocą cienkiego pędzla i Farb olejnych (Oils) o szerokości np. 3px.

Na tym etapie pracy rozświetlamy najjaśniejsze punkty ilustracji. Za pomocą Narzędzia barwienia (Tinting Tool) o szerokości ok. 20-50px nakładamy główne plamy światła, po czym formujemy je dokładniej za pomocą Farb olejnych (Oils) o szerokości ok. 30px. Pozwoli nam to wydobyć jeszcze lepiej detale anatomiczne, a w przypadku tła, skupić wzrok widza na centrum pracy, rozświetlając najważniejsze jej punkty.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

zmysłowa grafika w Corel Painter

11 praca nad tłem

Zawsze gdy wykonuję ilustrację tego typu, to znaczy jedna postać na prostym tle, staram się postać jak najmocniej wyciągnąć na front pracy, wybijając ją z drugiego planu. Dlatego najłatwiej będzie najpierw narysować łagodne przejście ze strefy światła do strefy cienia za postacią za pomocą Narzędzia barwienia (Tinting Tool) o szerokości 200-300px. Na następnych etapach, gdy będziemy już pewni, że nic nie zasłoni tła, możemy wyciągając kolor z naszego drugoplanowego gradientu i przystąpić do wyrysowywania detali krzewów, krzaków itp.

13 ostatnie detale

Gdy praca jest już kolorystycznie ustawiona, możemy przystąpić do mojego ulubionego etapu, czyli ostatecznej zabawy z detalami. Używamy raczej małych rozmiarów Narzędzi barwienia (Tinting Tool) oraz Farb olejnych (Oils). Detale rysujemy, tak jak byśmy pracowali ołówkiem, operując jasnymi i ciemnymi walorami przedmiotu bądź postaci, nad którą pracujemy. Jest to bardzo specyficzny i wolny punkt, w którym możemy sobie pozwolić na swobodną pracę. Należy jednak uważać, aby przypadkiem nie przesadzić. Jakub Kujawa

12 dodatkowe detale

W miarę jak nasza praca zmienia się, możemy zawsze wpaść na ciekawy pomysł i spróbować włączyć go do naszej ilustracji. W tym przypadku brakowało mi czegoś na drugim ramieniu postaci, postanowiłem więc umieścić tam fantastycznego ptaka łowieckiego oraz saszetkę na pasie dla zrównoważenia kompozycji. Należy na bieżąco starać się dodawać coś od siebie, nawet do oklepanej wydawałoby się wizji. Sprzyja to rozwojowi naszej wyobraźni i oczywiście urozmaica czasem żmudny proces powstawania ilustracji.

REKLAMA

warsztaty

trudny | 60 min. | pliki na CD Photoshop CS3

20

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

warsztaty

kobieta i wąż

Naciągniemy płótno na blejtram. Użyjemy farb i stworzymy obraz, który będzie wyglądał prawie jak malowany. Nie będziemy się tutaj wgłębiać w wygładzanie i wypieszczanie, tylko tworzyć, jak dusza nam podpowiada.

01 nowy dokument i nowe pędzle

03 szkic

02 płótno

04 kolor

Tworzymy nową stronę o wymiarach 210×297mm, 300dpi, CMYK. Wybieramy Pędzel (Brush Tool) [B]. Klikamy prawym klawiszem na naszej stronie. Rozwija się okno z pędzlami. Klikamy na małą strzałkę w prawym górnym rogu i wybieramy Zastąp pędzle (Replace Brushes). Wybieramy plik Pedzle_Tomek.abr. Teraz mamy nowy zestaw pędzli, z którego będziemy korzystać. Ustawiamy widok tak, jak na załączonym podglądzie. Robimy to w miejscu, gdzie zastępowaliśmy pędzle.

Otwieramy plik plotno.jpg, znajdujący się na płycie. Przenosimy go na stronę z obrazkiem [V]. Za pomocą transformacji – [Ctrl]+[T] – skalujemy płótno, aby znalazło się na całej powierzchni naszej ilustracji. Warstwę z płótnem nazywamy plotno.

Na nowej warstwie wybieramy z naszej palety pierwszy pędzel od góry z lewej strony. Ustawiamy jego wartość Krycia (Opacity) na 20% i Przepływu (Flow) na 100%. Kolor pędzla ustawiamy na czarny [D]. Rysujemy szkic, korzystając z naszego Pędzla i Gumki [E]. Nie skupiamy się na szczegółach – większa część szkicu zostanie wymazana w późniejszym etapie naszej pracy.

Tworzymy nową warstwę. Przenosimy ją pod warstwę ze szkicem. Wybieramy pędzel Akwarela wskazany na podglądzie. Ustawiamy kolor CMYK (7, 6, 15, 0) i malujemy jasne miejsca z ustawieniami Krycia (Opacity) i Przepływu (Flow) na 100%. Następnie kolorem CMYK (59, 63, 93, 65) malujemy ciemne miejsca. Kolor kobiety malujemy kolorem CMYK (25, 51, 65, 3).

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

21

warsztaty

05 kolejne kolory

08 dół obrazu

0 6 usuwamy szkic

09 wąż

07 mazania ciąg dalszy

10 cienie i ostatnie szczegóły

Używamy tego samego pędzla. Kolorem CMYK (68, 65, 70, 64) malujemy ciemniejsze miejsca na ilustracji. Kolejnym ciemnym kolorem CMYK (70, 70, 80, 82) malujemy następne cienie i plamy. Teraz kolorem CMYK (24, 61, 78, 10) dodajemy cienie na kobiecie, a kolorem CMYK (16, 28, 40, 0) poprawiamy jasne miejsca na skórze.

Kolorem CMYK (27, 70, 85, 23) malujemy ciemniejsze plamy na kobiecie. Jasnym kolorem zielonym dodajemy trochę pasm farby na dole. Pamiętajcie, żeby wszystko było tworzone na osobnych warstwach. Kolorem CMYK (15, 6, 32, 4) dodajemy plamki, symulujące kwiaty. Na koniec tego kroku malujemy na dole trochę trawy i usuwamy szkic. Nie będzie już nam potrzebny.

Nakładamy kolejne warstwy, uszczegóławiając coraz bardziej naszą pracę. Na nowej warstwie ciemniejszym kolorem dodajemy smugi. Wybieramy przedostatni pędzel z listy, zaznaczony czerwonym kółkiem. Trzymając lewy [Ctrl] i klikamy w warstwę ze słupami. Teraz mając zaznaczenie, klikamy kilkakrotnie, wypełniając słupy i część dołu kropkami. Tworzy to ciekawą teksturę. Kobietę malujemy w 3 krokach: 1 – dodajemy trochę różowego koloru na skórę, 2 – dodajemy cień na skórze, 3 – malujemy źdźbła trawy pod ciałem.

22

Malujemy kilka plam koloru zielonego, czerwonego i jasnożółtego pędzlem, którego używaliśmy na początku tutorialu. Zasymuluje to barwne podłoże. Następnie wybieramy ciemniejszy kolor. Malujemy w miejscach, w których powinno być więcej ciemnego koloru i cienia. Analogicznie, tam gdzie jest cień – nad nim nakładamy jasne światło. Można kreskować, aby uzyskać efekt trawy. Na koniec dodajemy środki kwiatów i delikatnie zaznaczamy ich obwódki.

Na nowej warstwie malujemy węża. Zaczynamy od koloru CMYK (47, 51, 70, 42). Malujemy ogólny kształt z okiem. Następnie przyciemniamy go kolorem wpadającym lekko w brązowy CMYK (53, 69, 85, 67). Dodajemy też szczegóły: jasne plamy na skórze, kreski pod spodem i język. Na koniec przyciemniamy jeszcze bardziej ciemnym, brązowozielonym kolorem.

Kolorem białym dodajemy odrobinę światła w miejscach, które zaznaczono czerwonym pisakiem. Następnie ciemnozielonym kolorem malujemy w miejscach pokazanych na podglądzie. Kolorem CMYK (29, 18, 76, 0) dodajemy jasne, zielonkawe miejsca, imitując źdźbła trawy. W ostatnim kroku, kolorem CMYK (39, 73, 89, 45) dodajemy cienie na kobiecie. Tomasz Biniek

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

warsztaty

alternatywa dla Photoshopa

Firma Corel ze swoim produktem Paint Shop Pro Photo X2, przeznaczonym do edycji grafiki rastrowej, zajęła półkę cenową pomiędzy wcale nie tanim Photoshopem a darmowym Gimpem czy PhotoFiltre'em. Jest to chyba najpoważniejszy konkurent Photoshopa, wcale nie ustępujący Elements' owi. Dla wszystkich fotografów, webmasterów, grafików, czy też fotodesignerów, także tych zaawansowanych, lecz dysponujących mniej zasobnym portfelem, jest to wspaniała alternatywa. Jednak nie tylko cena stanowi o atrakcyjności dwunastej już wersji tego fotoedytora. W niniejszym artykule opiszę najnowsze zmiany jakich dokonał Corel. Pierwszą rzeczą jaką natychmiast dostrzeżemy zaraz po otwarciu nowego Paint Shop Pro to grafitowy interface, który kolorystyką do złudzenia przypomina Lightrooma. Neutralna szarość stanowi idealne tło, przy którym nasze oczy wolniej się męczą. Ci, którym nowy interface nie przypadł do gustu, mogą wybrać jasny, zastosowany w poprzednich wersjach, za pomocą polecenia Menu>Widok... Jedną z najważniejszych nowości Paint Shop Pro Photo X2 jest aplikacja Express Lab (Rysunek 1). Pozwala ona nam na dokonanie podstawowych czynności edycyjnych, oszczędzając przy tym sporo czasu. Może ona posłużyć zarówno amatorom, jak i zaawansowanym użytkownikom. Początkujący bowiem, może edytować materiał bez konieczności dokonywania wnikliwych analiz, zawodowcy zaś mogą traktować tę funkcję jako wstępną analizę materiału. Zgrupowanie podstawowych narzędzi w jednym miejscu znacznie przyspiesza masową edycję zdjęć. Znajdziemy tu takie narzędzia jak: kadrowanie, obracanie, korekcja czerwonych oczu, klonowanie, prostowanie kadru czy też inteligentny korektor zdjęć. Kolejną nowością zastosowaną w nowym Paint Shop Pro przez firmę Corel jest funkcja, która w ostatnim czasie zdobyła wielu zwolenników oraz stała się absolutnym standardem w produktach komercyjnych, a mianowicie HDR Photo (Rysunek 2). Jest to skrót od angielskich słów High Dynamic Range Imaging i oznacza technikę edycji, mającą na celu uzyskanie fotografii obiektu o dużej rozpiętości tonalnej. Najczęściej wykonujemy tu trzy ekspozycje. Pierwszą prześwietlamy, drugą naświetlamy poprawnie, a ostatnią niedoświetlamy. Następnie przy pomocy narzędzia HDR Photo łączymy wszystkie kadry w jeden, tak aby jasne i ciemne tony naświetlone były poprawnie. Ową technikę wykorzystujemy wówczas, gdy nie mamy możliwości zarejestrowania całej rozpiętości tonalnej na jednym zdjęciu (Rysunek 3).

W dwunastej edycji znajdziemy również nową zakładkę Style warstw. Daje nam ona możliwość w łatwy sposób dodania cienia, poświaty (błysku), żłobienia, odbić oraz innych efektów (Rysunek 4). Dla użytkowników galerii internetowych, chcących zabezpieczyć prawa autorskie swoich prac, Paint proponuje użycie Znaku wodnego. Nasze fotografie, zabezpieczone indywidualnym znakiem, grafiką czy podpisem stają się mniej atrakcyjne dla nieuczciwych użytkowników sieci. Miłośnicy czarno-białej fotografii na pewno będą zadowoleni z ulepszonego konwertera do czarno-białego filmu. Otrzymujemy tu do dyspozycji pełny zestaw barw, symulujących kolorowe filtry zakładane na obiektyw oraz dodatkowo możliwość dopasowania jasności i wyrazistości. Oczywiście pozostała w dalszym ciągu możliwość, zaproponowana jeszcze w poprzednich wersjach, konwersji zdjęcia do sepii, podczerwieni czy tzw. Maszyny czasu, która umożliwia symulacje technik fotograficznych, począwszy od dagerotypu z roku 1839, poprzez albuminy, cyjanotypy aż po współczesny proces crossowy. Rozbudowana też została funkcja Kosmetyka. Zostały dodane dwa nowe narzędzia: Eye Drop, służące do usuwania przekrwień z białkówki oka oraz Thinify, umożliwiające wyszczuplanie postaci. Pozostałe narzędzia (opalenizna, szczoteczka do zębów i korektor skaz) zostały również udoskonalone. Ponadto zostały dodane nowe ramki, obrazki, wzorki i kształty. Narzędzie Kadruj zostało poszerzone o nową funkcję. Pozwala teraz na ka-

Rysunek 1. Express Lab

Rysunek 2. HDR Photo .psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

23

recenzja

Ocena końcowa: Tytuł: Photoshop. Korekcja i separacja. Vademecum profesjonalisty. Wydanie V Autor: Dan Margulis Wydawnictwo: Helion 2007 ISBN: 978-83-246-1013-6 Liczba stron: 640 Cena: 147,00 zł Książka wydana w kolorze Zawiera CD-ROM

Photoshop. Korekcja i separacja. Vademecum Profesjonalisty. Wydanie V

Rysunek 3. HDR Photo

Rysunek 4. Style warsty drowanie do nowego dokumentu przy zachowaniu oryginału. Pracownicy biurowi i nie tylko, mają teraz możliwość skorzystania z nowej formy zapisu Save for Office, gdzie wybrać możemy rodzaj zapisu odpowiedni do dokumentu, w jakim chcemy potem umieścić fotografie. Uproszczony został wybór formatu zapisywanych plików. W zakładce Save As wyświetlana jest lista najczęściej używanych formatów. Poprzez zaznaczenie opcji Auto-Preserve Originals możemy być spokojni o nasz oryginalny plik, ponieważ w przypadku modyfikacji zostanie on zapisany w podfolderze. Fotografujący w formacie RAW nie powinni mieć żadnych obaw, gdyż program obsługuje ten format, a jakie płyną korzyści z edycji plików prosto z matrycy aparatu, doskonale wiemy. Pełną listę obsługiwanych formatów RAW znajdziemy na stronie producenta www.corel.com w zakładce Support/Knowledgebase. Do obsługi programu wystarczy komputer z procesorem o prędkości taktowania zegara 1Ghz, około 512MB RAM oraz 500MB wolnego miejsca na twardym dysku. Zachęcam do zapoznania się z tym edytorem – jego darmowa, 30-dniowa wersja testowa dostępna jest w sieci. Tomasz Buttler 24

Dan Margulis twierdzi, że w dzisiejszych czasach żaden fotograf nie jest w stanie funkcjonować bez znajomości Photoshopa. I o ile sam fakt znajomości programu do cyfrowej korekty fotografii jest poza dyskusją, o tyle samo słowo znajomość każe nam zastanowić się nad jego znaczeniem. Czy Margulisowi chodzi o znajomość – ogólnie czy może znajomość – dla wtajemniczonych? Zapewniam Was, że to drugie. Świadczy o tym wydana przez Helion książka autorstwa tego guru Photoshopa pod jakże rozbudowanym tytułem: Photoshop. Korekcja i separacja. Vademecum Profesjonalisty. Wydanie V. Margulis nie jest fotografem. Dawniej drukarz – obecnie uważany jest za specjalistę od barw i korekt w Photoshopie. Jego autorytet jest niekwestionowany, a umiejętności i wiedza są potwierdzone wielomilionowymi nakładami jego książek. Kolejne wydania Korekcji i separacji świadczą o tym dobitnie. Jeżeli ktoś sądzi, że kupując Margulisa dostanie porady w stylu Scota Kelby’ego, to srogo się zawiedzie. Margulis brzydzi się fastfoodem photoshopowym, w którym z lubością nurza się Kelby. Korekcja i separacja od początku chwyta czytającego za uzdę, groźnie unosząc bat. Jeżeli masz zamiar podejść lekko do tej lektury albo próbować wyłowić z niej jakikolwiek sens, skacząc między poszczególnymi rozdziałami, to lepiej w ogóle się nie zabieraj do lektury. Tego nie da się czytać nie po kolei. Tu coś wynika z czegoś i wystarczy, że przegapisz jedno (tak, tak – jedno!) zdanie i tracisz sens całego rozdziału mamrocząc pod nosem: Gdzie ja jestem? A jak się nazywam? Jeżeli jednak nie śpiesząc się, zaczniesz wgryzać się słowo po słowie i utożsamiać z filozofią Margulisa, nagle zaczniesz postrzegać jak prostymi, żeby nie powiedzieć banalnymi metodami można sprawić, że nasze fotografie przejdą niesamowitą metamorfozę. Ale warunek jest jeden – musisz zaufać mistrzowi i podążyć za jego światłem. Margulis nie pogłaszcze cię po głowie, nie wytrze nosa – prędzej huknie i klapsem poprawi. Stara, dobra szkoła! Nie będziesz miał lekko, ale jak zdasz do następnej klasy, to przynajmniej z czystym sumieniem możesz uznać się za wykształconego. Gdy opanujesz materiał zawarty w Korekcji i separacji, to bez problemu będziesz używać krzywych do poprawy jakości swych prac oraz nauczysz się poruszać i wykorzystywać różne przestrzenie barwne. Tryb LAB oraz CMYK staną się dla ciebie dziecinną igraszką. Urośniesz do rangi specjalisty w wyostrzaniu obrazów i przygotowaniu materiałów do druku offsetowego. Twoje obrazy czarno-białe nabiorą profesjonalnego sznytu, a przetwarzanie plików RAW będziesz robił mimochodem. Jest jednak warunek. Nie możesz się zrażać niepowodzeniami, które zapewniam Cię, będą! Jeżeli Dan Margulis wymaga od Ciebie wykonania jakiegoś ćwiczenia, to zrób to, pomimo że na następnej stronie Mistrz sam odkrywa rozwiązanie. Wierz mi, że jeżeli zrobisz to sam – zrozumiesz, jeśli tyko przeczytasz omówienie – zapomnisz i już po lekturze kilku kolejnych kartek będziesz bił głową w ścianę, bo zdasz sobie sprawę, że nic, dosłownie nic z tego Margulisa nie rozumiesz! Ja na razie repetuję trzeci raz w tej samej klasie, ale jak w końcu zdam i przeprowadzę korekcję jakiejś fotografii, to szczęki wam wszystkim opadną ze zdziwienia! Przynajmniej taką mam nadzieję... Andrzej Petelski (Petel)

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

warsztaty

tworzymy pokaz slajdów

Prawdopodobnie każdy z nas wcześniej czy później stanął lub stanie przed koniecznością przygotowania prostej prezentacji na podstawie własnych prac graficznych. Naturalnie istnieje szereg różnorodnych programów i narzędzi ułatwiających tworzenie tego typu prac, jednak nie zawsze są one w naszym zasięgu. Dzięki użyciu niezwykle prostych zabiegów prosty pokaz slajdów PDF możemy przygotować bezpośrednio w programie Adobe Photoshop bez użycia żadnych dodatkowych narzędzi. Co ważne, do jego odtwarzania potrzebny będzie jedynie darmowy Acrobat Reader lub oczywiście pełna wersja Acrobata. Program Adobe Photoshop CS3 oferuje dwa sposoby szybkiego utworzenia prezentacji slajdów PDF: automatyczną funkcję PDF Presentation oraz skrypt Layer Comps to PDF. Obie metody są w pełni automatyczne i nie wymagają żadnych szczególnych przygotowań. Zanim jednak rozpoczniemy konkretne prace nad utworzeniem ciekawego pokazu, warto zwrócić uwagę na dwie niewielkie listy poleceń dostępne w kategoriach Scripts oraz Automate w menu górnym File Photoshopa (Rysunek 1). Menu Automate (Rysunek 2) to zestaw gotowych poleceń automatycznych, zapisanych w Photoshopie przez programistów Adobe. Znajdziemy tu szereg niezwykle ciekawych funkcji m.in.: Photomerge – tworzenie panoramy z wielu zdjęć, Contact Sheet II – tworzenie galerii stykówek czy choćby PDF Presentation, a więc tworzenie prezentacji PDF. Dostępna poniżej lista Scripts (Rysunek 3) zawiera gotowe skrypty, napisane zazwyczaj w języku JavaScript, ułatwiające wykonywanie wielu powtarzalnych czynności. Na dostępnej liście widzimy tylko jedną związaną z tworzeniem plików PDF – Layer Comps to PDF. Użycie go pozwa-

Rysunek 2. Menu Automate

la automatycznie utworzyć pokaz slajdów PDF na podstawie bieżącego dokumentu Photoshopa. Wszystkie pozostałe skrypty doskonale sprawdzają się także w innych aspektach naszej pracy i powinny trwale wejść do arsenału narzędzi każdego grafika. Wprowadzając na marginesie małą dygresję, namawiam by w wolnej chwili prześledzić wszystkie dostępne polecenia widoczne na listach Automate oraz Scripts. W większości przypadków są one mało znane, a oferują naprawdę wspaniałe możliwości.

tworzymy prezentację PDF

Rysunek 1. Lista poleceń

Najprostszym sposobem przygotowania galerii PDF jest wywołanie polecenia PDF Presentation dostępnego na liście Automate w menu górnym File Photoshopa. Duże okno dialogowe (Rysunek 4) pozwoli nam na odpowiednie dobranie kolejnych ekranów, jak i ustalenie dodatkowych opcji. W sekcji Source Files określamy listę plików, które wykorzystane zostaną jako kolejne slajdy naszej prezentacji. Możemy wykorzystać w tym celu dowolne pliki graficzne (ich listę układamy za pomocą przycisku Browse), zapisane na naszym dysku, jak i wszystkie otwarte dokumenty Photoshopa po aktywowaniu opcji Add Open Files. Co bardzo istotne, możemy łatwo segregować listę użytych slajdów, przeciągając je w wybrane położenie (Rysunek 5). W sekcji Output Options określamy właściwości wynikowego pliku PDF. W tym miejscu możemy określić kolor tła (Background) oraz treść widocznych podpisów pod slajdami (Include) (Rysunek 6). Podstawowe znaczenie ma tu wybór dostępny w górnej części sekcji. Multi-Page Document to po prostu klasyczny plik PDF, zawierający odpowiednią ilość stron określoną liczbą dodanych plików graficznych. Presentation .psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

25

warsztaty

to opcja, która pozwoli na przygotowanie pełnoekranowej prezentacji z automatycznym przejściem pomiędzy slajdami i efektami. Po wskazaniu opcji Presentation aktywuje się dolna sekcja Presentation Options (Rysunek 7), gdzie możemy dokładnie określić sposób działania naszej prezentacji. W polu Advance Every wprowadzamy liczbę sekund, z jaką prezentowany będzie każdy kolejny slajd naszej prezentacji. Loop After Last Page pozwala przygotować zapętloną wersję prezentacji. Jest to szczególnie przydatne podczas tworzenia pokazów z myślą o targach, stronie WWW czy prezentacji galerii naszych prac na dysku CD. Transition to lista dostępnych przejść międzyekranowych. Adobe Acrobat, podobnie jak MS Power Point, pozwala na dodanie prostych efektów przejść w chwili zmiany kolejnych slajdów naszej prezentacji. Osobiście nie lubię tu dużego urozmaicenia i zwykle korzystam z jednego typu przejścia. Jakiego? To już drogi Czytelniku powinieneś sprawdzić samodzielnie (Rysunek 8). Po zatwierdzeniu ustawień (OK), wskazujemy odpowiednią lokalizację na dysku oraz nazwę pliku i przechodzimy do kolejnego okna ustawień zapisu dokumentu PDF. Do tworzenia prezentacji ekranowej możemy wskazać na liście Adobe PDF Preset opcję High Quality Print (Rysunek 9), co pozwoli na przygotowanie pracy o jakości dobrych wydruków. Nigdy nie wiadomo, kiedy my czy nawet nasz klient będzie chciał wydrukować jedną z prac. Jeśli planujemy wykorzystanie pokazu w Internecie, być może lepszym rozwiązaniem będzie wskazanie opcji Smallest File Size, która automatycznie kompresuje i pomniejsza wszystkie grafiki. Po otwarciu przygotowany właśnie plik PDF pokazuje się automatycznie w trybie pełnoekranowym. Mniej doświadczeni użytkownicy nie są nawet w stanie poznać obecności programu Acrobat. Do wyjścia

z prezentacji wykorzystujemy klawisz [Esc] lub typowe skróty zamykania programu [Ctrl]+[Q] (PC) lub [Cmd]+[Q] (Mac).

wykorzystanie kompozycji warstw do tworzenia pokazu slajdów

Jeśli w swojej pracy utworzyliśmy kilka kompozycji warstw (Layer Comps) zawierających alternatywne wersje projektu, możemy rezultat naszej pracy zapisać w postaci pokazu PDF. W tym celu należy skorzystać z polecenia Layer Comps to PDF dostępnego na liście Scripts w me-

Rysunek 6. Okno dialogowe III Rysunek 7. Okno dialogowe IV

Rysunek 8. Save Adobe PDF I

Rysunek 3. Lista Scripts

Rysunek 4. Okno dialogowe I Rysunek 5. Okno dialogowe II 26

Rysunek 9. Save Adobe PDF II

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

Rysunek 10. Layer Comps to PDF

Rysunek 11. Script Alert

Rysunek 12. PDF Presentation

nu górnym File (Rysunek 10). Za pomocą przycisku Browse wskazujemy docelową lokalizację pliku PDF oraz jego nazwę, zaś w sekcji Presentation Option określamy opcje pokazu. Przygotowanie finalnej wersji pliku PDF uruchamiamy za pomocą przycisku Run. Po zakończeniu działania skryptu otrzymujemy stosowny komunikat (Rysunek 11), a docelowy plik PDF zapisany zostaje we wskazanej lokalizacji. Użycie skryptu wymaga zapisu każdej kompozycji osobno i zwykle zajmuje dużo więcej czasu. W tym przypadku nie określamy też opcji związanych z tworzeniem dokumentu PDF.

wykorzystanie programu Adobe Bridge

Prostą prezentację PDF możemy utworzyć także za pomocą programu Adobe Bridge, bez konieczności wcześniejszego otwierania jakichkolwiek dodatkowych narzędzi. W oknie Bridge wskazujemy pliki, jakie chcielibyśmy wykorzystać w pokazie, a następnie wybieramy polecenie PDF Presentation, dostępne w menu Tools i dalej w kategorii Photoshop (Rysunek 12). Powoduje to automatyczne uruchomienie Photoshopa oraz znanego okna PDF Presentation. Paweł Zakrzewski

warsztaty

trudny | 75 min. | pliki na CD Photoshop CS2

zabójcza piękność

Photoshop jest potężnym, wielofunkcyjnym narzędziem, dzięki któremu możemy zarówno obrabiać gotowe fotografie, jak i samemu tworzyć skomplikowane obrazy w cyfrowej technice. W tym tutorialu chciałbym zademonstrować proces powstawania takiego wielowarstwowego realistycznego obrazu, posiadającego swoją własną historię. 28

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

zabójcza piękność

01 przygotowanie obszaru roboczego

04 odpowiednia konstrukcja twarzy

02 koncepcja otoczenia

05 detal

03 wstępny szkic postaci

0 6 rozbudowa koncepcji

Zanim zaczniemy pracę, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie dokumentu, na jakim chcemy dany obraz wykonać. Tworzymy nowy dokument o odpowiednich wymiarach, które pozwolą na przyjemną pracę z detalem, bez strat jakości podczas dużych zbliżeń. Nie polecam tworzenia dokumentów których wymiary sprowadzą obraz do kwadratu – ja zawsze tworzę obraz o skali lekko panoramicznej. Warto również na samym początku nowo stworzony dokument wypełnić ciemnym kolorem, żeby szybko i łatwo rozrysować kolorem podstawową koncepcję.

Przy pomocy Pędzla (Brush Tool) typu Miękki okrągły (Soft Round) o grubości w granicach 500-600px prowadzimy wstępne plamy o wcześniej zaplanowanych barwach. Warto przy tym ustalić jedno lub dwa źródła światła, które będą podświetlać naszą postać od tyłu. Trzeba pamiętać, aby kolory tła nie gryzły się ze sobą i były w miarę zmiękczone na początek, bo drugi i trzeci plan jest tutaj zdecydowanie mniej ważny, niż postać, którą będziemy chcieli stworzyć. To na niej będzie się skupiał wzrok, a tło nie może wychodzić przed nią.

Szkic postaci zaczynamy samymi prostymi plamami pędzlem Twardy okrągły (Hard Round). Bardzo ważne jest to, aby odpowiednio zestawić barwy. Odnosimy się przy tym do tła i wcześniej ustalonego światła. Warto wspomnieć, że w szkicu trzeba dobrze zachować proporcje i anatomię postaci, aby w późniejszych etapach nie tracić czasu na poprawki. Tworzymy dodatkową warstwę roboczą [Shift]+[Ctrl]+[N], wybieramy podstawowy pędzel typu Twardy okrągły (Hard Round) wielkości ok. 60-70px oraz jaskrawy odcień czerwieni i prowadzimy linie, którymi ustalamy sobie proporcje.

Przyszedł czas na dokładniejsze pociągnięcia pędzlem. Na początek zajmiemy się twarzą. Dążymy do tego, aby była ona punktem przykuwającym szczególną uwagę. Panienka kieruje swój tajemniczy wzrok na nas, zdaje się być dumna, pewna siebie, może coś ukrywa...? W takich momentach używamy przede wszystkim pędzla Twardy okrągły (Hard Round) o zmiennych kryciach, wahających się między 20-70%. Czasami zmieniamy twardość i jej wartości ustalamy powyżej 40%. Wielkość pędzla ustalamy w zależności od tego, nad czym pracujemy.

Następną sprawą, którą się zajmiemy będą włosy. Aby osiągnąć realistyczny efekt, trzeba dołożyć wszelkich starań, aby włosy były jak najlepiej wykonane. Dużym, okrągłym pędzlem budujemy bryłę włosów i zaznaczamy lekką poświatę, powstałą w wyniku oświetlenia postaci. Efekt pojedynczych kosmyków uzyskujemy pojedynczymi pociągnięciami drobnego pędzla typu Twardy okrągły (Hard Round). Dobrze mieć otwarte okno, które pozwala kontrolować postępy (np. przy dużym zbliżeniu) – przechodzimy kolejno do menu Okno>Rozmieszczenie>Nowe okno (Window>Arrange>New window for).

Od samego początku zakładamy, że wiemy jaki efekt zamierzamy osiągnąć. Mamy zrobiony szkic, ale w trakcie pracy najczęściej koncepcja ulega zmianom. Panienka ma być zła, więc możemy ukazać ją, gdy ta sprawdza ostrze noża, przesuwając po nim palcem. Ciągle spoglądając na nas, bawi się nim, może chce abyśmy stali się jej ofiarą? Projekt sztyletu wykonałem wcześniej na osobnym dokumencie. Pomoże nam to, gdy zaczniemy pracę nad detalem.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

29

warsztaty

07 detal twarzy

10 nowa kolorystyka

08 zmiana otoczenia

11 dopasowanie barw

09 szlifowanie poszczególnych elementów

12 usprawnianie koncepcji

Gdy ogólny zarys postaci z wstępnym detalem mamy już zrobiony, jeszcze raz wracamy do twarzy postaci. Widać, że brakuje jej jeszcze wygładzenia, jest poszarpana, niedopracowana. Tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] i zaczynamy zabawę z detalem. Na nowo utworzonej warstwie nakładamy duże plamy w obrębie obszarów, którymi mamy zamiar się zająć. Znowu będziemy działać pędzlem typu Twardy okrągły (Hard Round) ze zmienną twardością i kryciem. Wielkości pędzla będą naprawdę nieduże (precyzyjny detal wymaga małego pędzla).

Jak już wcześniej pisałem, w głowie każdego rysownika roi się od pomysłów. Zmieńmy zatem otoczenie naszej bohaterki. Pierwsza myśl, to umieszczenie dziewczyny w jakiejś celi. Przez malutkie okienko wpada mocne światło oświetlające postać. Kolory jak na razie zostawiamy takie same, a otoczenie tworzymy na nowej warstwie w normalnym trybie mieszania.

Gdy już mamy zrobiony szkic zmodyfikowanego tła, zajmujemy się na chwilę innymi elementami, żeby odpocząć i mieć zachowane świeże spojrzenie na później. Twarz już mamy przygotowaną do ostatecznych poprawek, ale ręce i klatka piersiowa kobiety są nadal w fazie przygotowawczej. Dopracowujemy poszczególne elementy ciała bohaterki. Niestety tło w dalszym ciągu nie jest satysfakcjonujące. Podczas pracy nad detalami ciała zastanówmy się jednocześnie nad dalszymi poprawkami.

30

Podczas szlifowania elementów zrodził się całkowicie nowy pomysł na tło i kolorystykę pracy. Na pewien czas wyłączamy aktywność warstwy z kobietą (tutaj folderu woman, zawierającego warstwy) i zaczynamy mazanie nowego tła. Ostateczna koncepcja tła będzie utrzymana w piekielnych klimatach. Szkic otoczenia robimy na nowej warstwie w normalnym trybie mieszania pędzlem Twardy okrągły (Hard Round). Miejscami wypełniamy ten pędzel teksturą, żeby nadać chropowatości tłu. Gdy szkic jest gotowy, uaktywniamy ponownie grupę z warstwami zawierającymi postać bohaterki.

Mając podgląd na bohaterkę, zmieniamy jej kolorystykę, tak by pasowała do otoczenia. Czasem, aby zmienić ustawienia kolorów, trzeba łączyć warstwy. Ta praca jest wielowarstwowa, lecz przy dobrej organizacji warstw nie musimy się martwić o bolesne straty. Aby ustalić nową kolorystykę przechodzimy kolejno do menu Obraz>Dopasuj> Balans kolorów (Image>Adjustments>Color balance) z wartościami parametrów Cyjan – Czerwony (Cyan – Red): +16, Żółty – Niebieski (Yellow – Blue): -19. Na koniec tworzymy nową warstwę w trybie Krycie (Overlay) i zamalowujemy pozostałości po zielonym kolorze.

Żeby urozmaicić tło naszego obrazka, dodamy jeszcze ptaki. Dopełnią one całości kompozycji i sprawią, że będzie ona jeszcze ciekawsza. Oczywiście jeśli komuś wydają się one zbędne, to może pominąć ten krok.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

szybkie triki 01

artystyczne wykorzystanie komendy Kolor indeksowany

13 szlify, poprawki

Czas na wykończenie noża, posługujemy się przy tym trójkątnym pędzlem. Można go samodzielnie wykonać. Tworzymy nowy dokument o wymiarach 150x230px. Następnie tworzymy nową warstwę i narzędziem Lasso wielokątne (Polygonal Lasso Tool) tworzymy proste w kształcie trójkąta. Zaznaczenie wypełniamy czernią i przechodzimy do Edycja>Zdefiniuj pędzel (Edit>Define Brush Preset). Ten pędzel doskonale nadaje się do tworzenia ostrych i prostych krawędzi. Dzięki niemu wykonałem sztylet trzymany przez bohaterkę.

Czasami warto skorzystać ze standardowych narzędzi w celu utworzenia ciekawego efektu wizualnego. Komenda Kolory indeksowane, znajdująca się w menu Obrazek>Tryb, jest tego znakomitym przykładem. Z reguły wykorzystujemy ją w zastosowaniach internetowych. Warto jednak poeksperymentować w celu uzyskania typowych graficznych efektów. Punktem wyjścia do eksperymentów może być obniżona liczba kolorów, do okołu 3-5. Nie musimy wybranych wartości wpisywać za pośrednictwem klawiatury. Wystarczy, że zaznaczymy liczbę, przytrzymamy klawisz [Ctrl] i przytrzymamy przycisk myszy, następnie wykonujemy ruch myszą w prawo lub lewo. W sytuacji, w której ustalimy liczbę kolorów możemy eksperymentować dalej, przykładowo dodać efekt rastra poprzez wybranie metody Ditheringu. Możliwości jest naprawdę wiele. Pamiętajmy także, że podobne oddaje nam do dyspozycji komenda Zapisz dla Web. Jednakże to komenda Kolor indeksowany stwarza większe pole popisu w dalszych eksperymentach i kompozycji.

14 finalizacja

Deformujemy delikatnie pozę, poprawiam błędy w anatomii, dodajemy jakiś detal, tudzież coś usuwamy. Przeważnie pracując nie dostrzegamy pewnych nieścisłości i przekłamań występujących w pracy, dlatego przerzucamy sobie obraz w poziomie. Pomaga to wyłapać błędy i sprawnie je wyeliminować. Teraz możemy odetchnąć. Nadszedł upragniony moment kiedy ostatecznie zapisujemy pracę. Trzeba wiedzieć, kiedy obrazek uznać za skończony, bo poprawki można nakładać wiecznie. Dariusz Zabrocki

02

kontrola Szybkiej maski

Po wykonaniu zaznaczenia w trybie Szybkiej maski, z reguły przy użyciu pędzla, możemy skorzystać ze skrótu klawiaturowego [Ctrl]+[L] lub [Ctrl]+[M] w celu wywołania narzędzi Poziomy lub Krzywe. Pamiętajmy, nie możemy wychodzić z trybu szybkiej maski. Modyfikując wartości skali tonalnej możemy zwiększać i zmniejszać zasięg maski oraz wpływać na jej krawędzie. Jeśli uwzględnimy fakt użycia skrótów klawiaturowych to jest to jeden z najszybszych sposobów na edycję zaznaczenia w Photoshopie. Pracując w trybie Szybkiej maski dysponujemy również innymi narzędziami dostępnymi w menu Obrazek>Dopasuj.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

31

fotomontaż

trudny | 60 min. | film i pliki na CD Photoshop CS2

32

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

fotomontaż

erotic

na granicy rzeczywistości Jeśli kiedykolwiek próbowałeś namówić kogoś, aby pozował Ci półnago, to niech zgadnę... zostałeś odprawiony z niczym. Nic dziwnego. Sam też nie dałbyś się sfotografować. Szkoda więc tracić czas i pora wziąć sprawy we własne ręce. Wystarczy manekin znaleziony w muzeum dzieł sztuki. Jeśli nie wierzysz, przekonaj się sam. W poniższym tutorialu pokażę, jak wydobyć ogniste życie z nagiego manekina.

01 znajdujemy odpowiedni model

03 koncepcja tła

02 wygładzamy skórę

04 dopasowanie temperatury postaci I

Otwieramy zdjęcie figura.jpg. Narzędziem Pióro (Pen Tool) wycinamy postać z tła. Innym sposobem jest stworzenie nowej warstwy dopasowania: Warstwa>Nowa warstwa dopasowania>Krzywe (Layer>New Adjustment Layer>Curves), a następnie przy użyciu białego kroplomierza kliknięcie na jasne pola postaci i przesunięcie wykresu krzywej, aż do uzyskania pełnego kontrastu czerń – biel. Jednakże metoda ta jest niezbyt dokładna. Podobnie jak korzystanie z narzędzia różdżka, która w porównaniu do innych metod wycinania pozostawia najwięcej niedociągnięć. Ja korzystam z pióra.

Skóra postaci ma ziarnistą strukturę. Poprawiamy to przy użyciu filtra. Najpierw na pasku narzędzi próbki kolorów ustawiamy na białe. Przechodzimy do Filtr>Galeria filtrów (Filter>Filter Gallery). Rozwijamy galerię Zniekształcenie (Distort) i wybieramy Rozmyta poświata (Diffuse Glow). Ustawiamy następujące wartości: Ziarnistość (Graininess): 1, Wartość blasku (Glow Amount): 3, Wielkość czyszczenia (Clear Amount): 13. Możemy spróbować z innymi ustawieniami wartości, tak aby uzyskać efekt gładkości, który nam bardziej odpowiada. Zatwierdzamy. Na zrzucie widać różnicę przed i po operacji.

Tło na jakim będzie się znajdowała naga kobieta musi mieć odpowiedni klimat. Wybrałam niebo o zachodzie słońca. Może brzmi banalnie, ale efekt będzie trafiony. Otwieramy zdjęcie zachod.jpg. Kopiujemy obraz i wklejamy go pod warstwę z wyciętą kobietą. Następnie podwyższamy temperaturę nieba. Sposobów jest wiele. Tworzymy nową warstwę [Ctrl]+[Shift]+[N] nad warstwą z niebem i wypełniamy ją kolorem #772C16 – CMYK (32, 86, 99, 40). Wypełnionej warstwie nadajemy tryb mieszania Nakładka (Overlay). Możemy też spróbować innych trybów mieszania.

Koniecznie trzeba dopasować kolor skóry postaci do koloru nieba i pory dnia. Dla bezpieczeństwa tworzymy kopię warstwy z wyciętą kobietą. Uaktywniamy warstwę. Teraz przechodzimy do Obraz>Dopasowanie>Balans kolorów (Image>Adjustment>Color Balance). W polu Poziomy kolorów (Color Levels) ustawiamy następujące parametry: (+98, -38, -100). W sekcji Balans tonów (Tone Balance) zaznaczamy opcję Półcienie (Midtones) oraz Zachowaj jasność (Preserve Luminosity).

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

33

fotomontaż

05 dopasowanie temperatury postaci II

08 paznokcie

0 6 detale ciała

09 co z włosami

07 powiększanie piersi

10 układamy włosy

Postać jest pomarańczowa, ale niewystarczająco intensywnie. Aby poprawić intensywność, możemy ponownie użyć Balansu kolorów (Color Balance), a następnie kolejnego polecenia, które wzmocni natężenie koloru. Przechodzimy do Obraz>Dopasowanie>Krzywe (Image>Adjustments>Curves). Przeciągamy krzywą w dół, aż do uzyskania efektu, jak na załączonym zrzucie ekranowym. Próby z krzywymi i balansem kolorów możemy wykonywać naprzemiennie, dopóki nie uzyskamy zadowalającego rezultatu.

Ciało jest ładne, natomiast w oczy rzuca się brak detali, które posiada prawdziwe ciało. Dopracujemy w pierwszej kolejności sutki. Na warstwie z gotową kobietą używamy narzędzia Ściemnianie (Burn Tool) o miękkich końcówkach i rozmiarze dopasowanym do rozmiaru kobiecego sutka. Zaciemniamy odpowiednie miejsca na piersiach, starając się zachować naturalne efekty. Podobnie zaciemniamy okolice ust i zagłębień oczu, dobierając odpowiednio mniejszy rozmiar końcówki pędzla. Powinniśmy również zaciemnić jasny odblask przy krawędzi czoła, jeśli wam również się pojawił.

Przy aktywnej warstwie z modelką powiększymy piersi kobiety, stosując polecenie Filtr>Skraplanie (Filter>Liquify). Wybieramy narzędzie Wybrzuszanie (Bloat Tool). Rozmiar pędzla ustawiamy na 550-600 px. Pozostałe ustawienia dobieramy indywidualnie, uważając aby nie przesadzić z rozmiarem biustu. Dla tych, którym wydaje się, że naturalny biust modelki jest za duży i chcą stworzyć średniowieczną kobietę, mogą użyć narzędzia o działaniu odwrotnym. Jest to Zmarszczenie (Pucker Tool), znajdujące się nad narzędziem wybrzuszającym.

34

Aby dłoń miała fotorealistyczny charakter, powinna mieć paznokcie. Najwygodniej zrobić to na osobnym pliku. Rysujemy kształt paznokcia. Kształt wypełniamy gradientem od czarnego do czerwonego. Następnie używamy polecenia Warstwa>Styl warstwy>Faza i płaskorzeźba (Layer>Layer Style>Bevel and Emboss), ustawiając parametry podobnie, jak na załączonym zrzucie ekranowym. Gotowy paznokieć przenosimy na projekt, kopiując na każdy z palców, skalując odpowiednio do najmniejszego palca. Na końcu lekko rozmywamy za pomocą Filtr>Rozmycie>Rozmycie gaussowskie (Filter>Blur>Gaussian Blur).

Włosy można dorysować, manipulując odpowiednio kolorem i rozmiarem pędzla. Równie dobrze możemy posłużyć się gotowymi włosami. Fotografie włosów można znaleźć wśród wielu banków fotografii royalty free. Jeśli zdecydujemy się samemu zrobić zdjęcie, pamiętajmy o zachowaniu kontrastu tła do koloru włosów. Ciemne włosy fotografujemy na białym tle i na odwrót. Na cele tego tutoriala skorzystam z włosów, które wcześniej wycięłam. Wstawimy je do projektu i odpowiednio przycinamy, przebarwiamy i kształtujemy.

Wstawiamy włosy do naszego projektu. Następnie tniemy na dwie części. Pierwsza część – z naszej lewej strony – będzie nad ciałem modelki. Druga część zostanie wstawiona za ciałem modelki, jako warstwa poniżej. Tą właśnie warstwę musimy zniekształcić, aby wypełnić całą powierzchnię. W tym celu skorzystamy z polecenia Edycja>Przekształć>Wypaczenie (Edit>Transform>Warp) Następnie na włosach stosujemy kolejno polecenia Auto-kontrast, Auto-kolor, Auto-poziomy (Auto Contrast, Auto Color, Auto Levels) z menu Obraz>Dopasowanie (Image>Adjustments), jako szybki sposób poprawy kolorystycznej.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

11 włosów ciąg dalszy

Biała lub czarna otoczka to częsty efekt uboczny wycinania. Stosujemy więc polecenie Warstwa>Otoczka>Usuń białą otoczkę (Layer>Matting>Remove White Matte). Następnie narzędziem Ściemnianie (Burn Tool) poprawiamy jasne krawędzie. Teraz usuwamy proste kosmyki przy twarzy i zastępujemy je kręconymi włosami przez skopiowanie z innej części włosów lub przy użyciu stempla. Całość lewej części włosów odkształcamy poleceniem Wypaczanie (Warp). Na końcu wzmacniamy czerń, używając Obraz>Dopasowanie>Krzywe (Image>Adjustments>Curves).

12 wykończenie

Na tym etapie pozostało wstawić cień na warstwie z włosami z przodu modelki, żeby wyglądały naturalnie. Tworzymy nową warstwę, którą umieszczamy na samym spodzie. Przy użyciu polecenia Obraz>Wielkość obszaru roboczego (Image>Canvas size) zwiększamy obszar roboczy o około 5mm z każdej strony. Wypełniamy ostatnio utworzoną warstwę kolorem czarnym. Tak uzyskaliśmy ramkę, dzięki której projekt będzie odcinał się od tła. Spłaszczamy obraz. Monika Mansfeld

fotomontaż

łatwy | 40 min. | film i pliki na CD Photoshop CS2

36

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

fotomontaż

subtelna zmysłowość z Japonii

Myśląc o Japonii, przed oczami stają nam charakterystyczne elementy jej kultury: gejsze o mlecznobiałej skórze, jedwabne kimona, upajające swym zapachem drzewa wiśniowe... Jest to kultura pełna symboli, nawiązujących do wielowiekowej tradycji. I choć kraj ten z biegiem lat staje się coraz bardziej nowoczesny, w świadomości Europejczyków często pozostaje on synonimem subtelnej zmysłowości.

01 tło

03 dodawanie postaci

02 przygotowanie postaci

04 koloryt skóry

Tworzymy nowy dokument o rozmiarach 800x600px, a w nim nową warstwę o nazwie podkład. Wklejamy zawartość pliku tło.jpg. Kombinacją Obrazek>Dopasuj>Jasność/Kontrast (Image> Adjustments>Brightness/Cotrast) otwieramy odpowiednie okno i ustawiamy Jasność 0, a Kontrast 65. Następnie poprawiamy koloryt tła Obrazek>Dopasuj>Bilans kolorów (Image>Adjustments> Color Balance). W oknie zaznaczamy Cienie i kolejne suwaki ustawiany na: 0, 0, 45. Półcienie na 0, -45, 60, a Światła na 0, 0, 45. W obu oknach zaznaczamy Utrzymaj luminację.

Otwieramy plik modelka.jpg. Następnie wybieramy Lasso magnetyczne [L] z parametrami podanymi na ilustracji i obrysowujemy postać używając tego narzędzia. Jeżeli lasso zacznie wybierać niepożądane obszary, można je przybić w danym miejscu, pojedynczym kliknięciem i zaznaczać dalej. Gdy już zaznaczymy całą postać, używamy kombinacji [Ctrl]+[Shift]+[I] i naciskamy [Del], w celu usunięcia tła.

Przygotowaną już postać zaznaczamy. Jeżeli nie usunęliśmy zaznaczenia w poprzednim kroku, to teraz wystarczy ponownie użyć kombinacji [Ctrl]+[Shift]+[I]. Kopiujemy do właściwego dokumentu i nazywamy powstałą w ten sposób warstwę postać.

Mając zaznaczoną warstwę postać wybieramy Obrazek> Dopasuj>Bilans kolorów (Image>Adjustments>Color Balance) i ustawiamy Światła na 0, 0, -50, a Półcienie na 0, 0,-40. W obu oknach zaznaczamy Utrzymaj luminację.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

37

fotomontaż

05 zdejmowanie bluzki

08 chiński tatuaż

0 6 wyrównanie skóry

09 przygotowanie kwiecistego tatuażu

07 znak wodny w tle

10 kolorowanie i poświata

W celu pozbycia się ubrania, posłużymy się narzędziem Stempel [S], rozmiar 30, Tryb: Zwykły Krycie: 100% i Przepływ: 100%. Ustawiamy kursor na fragment skóry, który odpowiada kolorytowi jakim chcemy zastąpić dany fragment ubrania i klikami przytrzymując klawisz [Alt]. Dobrze jest wybrać fragment skóry znajdujący w pobliżu, wtedy nie będzie widoczna zbyt duża rozbieżność. Następnie klikamy na pobliski fragment ubrania i tak dalej, aż zastąpimy całe ubranie.

W efekcie poprzedniego kroku na skórze powstały znaczne nierówności, które należy jeszcze usunąć. Najpierw wybieramy narzędzie Rozmycie [R], rozmiar 70, Tryb: Zwykły, Wytrzymałość: 80%, wszystkie warstwy. Następnie używamy narzędzia Stempel [S], rozmiar: 30, Tryb: Zwykły, Krycie: 40%, Przepływ: 40%, Wyrównaj. Nakierowujemy na wstępnie wyrównany fragment skóry, klikamy przytrzymując [Alt] i przeciągamy po powierzchni pleców. Należy pamiętać o używaniu kliku próbek dla różnych fragmentów skóry, w przeciwnym razie plecy wyjdą nienaturalnie płaskie.

Zmieniamy umiejscowienie postaci i wklejamy zawartość pliku kenji.jpg (napis oznacza: piękno), nazywając nowo powstałą warstwę: znak wodny. Wybieramy narzędzie Różdżka i ustawiamy Tolerancja 55, Wygładzony, Ciągły. Następnie klikamy na tło i upewniając się, że zaznaczyliśmy je w całości, naciskamy [Del] tak, by zostały jedynie czarne znaki. Naciskamy [Ctrl]+[T] i pomniejszamy obraz, a następnie ustawiamy w odpowiednim miejscu. Zmieniamy wypełnienie warstwy na 40%.

38

Powielamy warstwę znak wodny, ustawiamy nazwę na tatuaż i używając kombinacji [Ctrl]+[T] zmieniamy rozmiar i ustawiamy w odpowiednim miejscu. Następnie Gumką wycinamy kawałek, który ma się znajdować pod wachlarzem. Na koniec zmieniamy wypełnienie tej warstwy na 80%.

Wycinamy fragment obrazu tło.jpg i wklejamy go do dokumentu głównego. Nowo powstałą warstwę nazywamy kwietny tatuaż. Wybieramy narzędzie Różdżka [W], Tolerancja 22, Wygładzony, Ciągły. Klikamy na tło i ponownie upewniając się, że całe tło zostało zaznaczone, naciskamy [Del]. Następnie za pomocą [Ctrl]+[T] zmieniamy rozmiar, dalej wybieramy Edycja>Przekształć>Obróć o 90º w lewo (Image>Rotate Canvas>90 CCW) i Edycja>Przekształć> Odwróć poziomo (Edit>Transform Path>Flip Horizontal).

Mając odpowiednio przygotowany i ustawiony tatuaż, należy go dopasować kolorystycznie. Wybieramy Obrazek>Dopasuj>Jasność/ Kontrast (Image>Adjustments>Brightness/Cotrast) i ustawiamy kontrast na +55. Wybieramy [Ctrl]+[U], zaznaczamy opcję koloruj i ustawiamy pozostałe parametry. Na koniec dodajemy efekt poświaty. W tym celu łączymy wszystkie widoczne warstwy [Shift]+[Ctrl]+[E] i wybieramy Filtr>Zniekształcenie>Rozmyta poświata (Filter>Distort> Diffuce Glow) i ustawiamy parametry. Łukasz Koszela

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

recenzje

aparat

dla Photoshopera – recenzja Sony A350 Dla Sony pierwszy kwartał 2008 roku był rokiem debiutów w segmencie cyfrowych lustrzanek. Kontynuacja linii aparatów a (alpha) znajduje swoje odbicie w trzech nowych modelach: A200, A300, A350. Wszystkie trzy plasują się pomiędzy funkcjonującymi już na rynku modelemi A100 i półprofesjonalnym A700. My zajmiemy się A350.

39

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

39

recenzje

Rynek lustrzanek cyfrowych jest sukcesywnie zasilany nowymi modelami, które znajdują swoje miejsce w zastosowaniach amatorskich, półprofesjonalnych i profesjonalnych. Sytuacja dla fotografów zaiste wyśmienita. Dla użytkowników Photoshopa, którzy szukają narzędzia pozyskiwania własnych materiałów referencyjnych, sytuacja nastręcza problemów. Spadające ceny amatorskich lustrzanek cyfrowych ułatwiają podjęcie decyzji o rezygnacji z rozwiązań kompaktowych. Korzyść z nabycia takiej lustrzanki jest dosyć oczywista, jeśli weźmiemy pod uwagę możliwość zapisu pliku RAW. Możemy oczywiście prowadzić debatę o wyższości niektórych rozwiązań kompaktowych, o słabościach najtańszych lustrzanek cyfrowych, itd. Dyskusja taka musi jednak w pewnym momencie sprowokować pytanie o to, czy szukamy artystycznego środka wyrazu, czy też narzędzia pozyskiwania pikseli? Czytając specyfikację pojawiających się na rynku aparatów, podobnie zresztą jak kamer wideo, zaczynamy się powoli gubić. Oczywiście produkty Sony nie przyczyniają się do rozjaśnienia sytuacji. W dużym uogólnieniu możemy w następujący sposób określić wzajemne relacje pomiędzy pięcioma dostępnymi lustrzankami cyfrowymi Sony. A100 to ciekawy debiut Sony. Pierwowzorem tego aparatu był model Maxxum/Dynax 5D producenta Konica Minolta. Tak, pomysł na lustrzanki Sony nie pochodzi od Sony, ale właśnie od Konica Minolta. Rozwiązania takie, jak Eyestart, Super SteadyShot – antywstrząsowa matryca i kilka innych, pochodzi od Minolty. Data premiery modelu to lipiec 2006 roku. W drugiej połowie 2007 roku pojawia się Sony A700, tutaj też korporacja opiera się na Minolcie, tym razem 7D. Co jest interesujące w tym modelu, to ilość pikseli, które może sensor wygenerować – 12,2 miliona pikseli (maksymalne wymia-

ry obrazu: 4288x2856px) i jego typ – CMOS. A700 dedykowany jest dla półprofesjonalistów. W lutym 2008 roku pojawia się A200, odświeżona wersja A100, która charakteryzuje się nieznacznymi zmianami (m.in. większy ekran LCD i synchronizacja z Super SteadyShot przy szybkości migawki 1/160). Zaraz po niej zjawiają się A300 i A350. Aparaty te są prawie identycznie, różni ich tylko ilość pikseli, które generuje ta sama matryca CCD. A350 to matryca 14,2 miliona pikseli. Obecnie na rynku niewiele lustrzanek może pochwalić się taką ilością pikseli, jest to m. in. Pentax K20D. Cena takich aparatów przekracza pułap 3 tys. złotych. A350, nowe dziecko Sony, posiada trzy cechy, które wyróżniają go na tle konkurencji. To wspomniany ruchomy ekran LCD, upakowana matryca oraz podgląd autofokusu na żywo. Cztery miliony pikseli więcej powodują, że A350 jest droższy od A300 o około 300 złotych. Niestety, właśnie o te piksele rozgrywa się cała sprawa. Sony A350 daje użytkownikowi Photoshopa cztery miliony pikseli więcej niż standardowe rozwiązania w amatorskich lustrzankach cyfrowych. W wielu przypadkach ilość pikseli odgrywa kluczową rolę w naszej pracy, podobnie jak głębia bitowa. Piksele zaś to chleb każdego użytkownika Photoshopa, szczególnie jeśli szukamy materiałów referencyjnych, chociażby do digital matte paintingu. Piksele kuszą bardziej niż ruchomy ekran LCD (powszechny w rozwiązaniach kompaktowych) czy autofokus za pośrednictwem LCD. Z perspektywy Photoshopa, głębia ostrości to kwestia kontroli edycji obrazka filtrem Rozmycie soczewkowe. Umożliwia nam on bardzo precyzyjne określenie obszarów rozmycia oraz natężenia tego rozmycia. Podobna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do redukcji szumów. Zakres czułości matrycy jest imponujący w przypadku modeli alpha, od 100 do 3200 ISO. Powyżej ISO 800 aparat zaczyna ingerować w zdjęcie, rozmywając szumy. Wbudowane algorytmy redukcji szumu sprawiają się całkiem dobrze. Szumy powstałe z powodu warunków i ustawień aparatu stanowią dla wielu fotografów nie lada orzech do zgryzienia. Jednak obecnie dysponujemy cyfrowymi narzędziami redukcji szumów, które są w stanie przetworzyć bardzo duże zbiory zdjęć w kilka sekund (patrz Adobe Photoshop Lightroom). Dla każdego użytkownika Photoshopa jest to dylemat, rozmywać aparatem czy programem, który daje o niebo większe możliwości kontroli redukcji szumu. W niektórych sytuacjach warto korzystać z redukcji szumów, szczególnie jeśli uwzględnimy możliwość włączenia stabilizatora obrazu. Pozostańmy jednak na chwilę przy ruchomym ekranie LCD. Sony zwiększył jego przekątną do 6,7cm. Liczba punktów w poziomie i pionie wynosi 960x240, co daje łączną sumę 230 400 punktów. Ruchomy ekran zbudowany jest z dwóch komponentów: płytki wychylającej i ruchomego ekranu LCD, dzięki czemu uzyskujemy możliwość wychylania o 40º w dół i 130º w górę. Nie jest to żad-

Rysunek 1. Włączone funkcje redukcji szumu

Rysunek 2. Wyłączone funkcje redukcji szumu

40

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

na rewolucja. Szczególnie, jeśli weźmiemy pod uwagę powszechną możliwość wychylania ekranów na boki. Doświadczony fotograf i tak bezbłędnie potrafi unieść lub opuścić aparat w taki sposób, aby móc ująć żądaną scenę w ramach obrazu. Rewolucyjna jest jednak zawartość ekranu LCD. Sony postanowiło wbudować osobny sensor, który jest odpowiedzialny za przetwarzanie obrazu wyświetlanego na ekranie LCD. Oznacza to, że ruchomy obraz, który rejestrujemy na żywo nie pochodzi z głównego sensora. Jest to możliwe dzięki mechanizmowi odchylenia pentagonalnego układu luster, które kieruje światło na osobny sensor. Mechanizm jest wyzwalany w chwili przesunięcia przełącznika OVP/LIVE VIEW. Aparat automatycznie zamyka wizjer i uruchamia podgląd na żywo, bezpośrednio na ekranie LCD. Co jednak najważniejsze, ten sam ekran LCD umożliwia nam podgląd autofokusu w czasie rzeczywistym. Live View umożliwia nam także wykorzystanie cyfrowego telekonwertera. Cyfrowe, oznacza tutaj stratne, podobnie jak cyfrowy zoom. Biorąc jednak pod uwagę możliwości matrycy, nie powinniśmy się tym zbytnio przejmować. Cyfrowy telekonwerter zbliża obraz w stosunku 1,4x i 2x. Pomiar światła wykonywany jest techniką TTL (Through-thelens), bezpośrednio za pomocą luster do ekranu LCD. Matryca A350 to CCD o formacie APS-C (23,5x15,7mm). Ten fakt nie zachwyca z dwóch powodów. Po pierwsze, przewaga matrycy CMOS (A700) nad CCD, po drugie fakt, iż na formacie APS-C (właściwy chociażby dla A300) upchnięto o 4 miliony pikseli więcej. Może to powodować pewien niepokój, co do szumów, aczkolwiek jak wcześniej ustaliliśmy, dysponujemy sprzętowymi i programowymi możliwościami walki z szumem. A350 oferuje nam 3 rozmiary obrazu (wybieramy w menu), z których możemy skorzystać: L – 14Mpx (4592x3056px); M – 7,7Mpx (3408x2272px); S – 3,5Mpx (2288x1520px) przy formacie obrazu 3:2. Format 16:9 oferuje nam wymiary: L – 12Mpx (4592x2576px); M – 6,5Mpx (3408x1920px); S – 2,9Mpx (2288x1280px). Wato zaznaczyć, że aparat wyposażony jest w procesor BIONZ, który odpowiedzialny jest m.in. za autofokus, balans bieli i ekspozycję. Szeroki zakres ISO zawdzięczamy także BIONZ’owi. Zdjęcia, które wykonujemy pod światło zaskakują swoją szczegółowością i kontrastem w jasnych i ciemnych obszarach, zwiększony zakres, czyli D-Range Optimizer (DRO), jest kontrolowany także za pośrednictwem procesora BIONZ. Warto jednak pamiętać, że te wodotryski plus stabilizator obrazu wykorzystany jest także w nowym kompakcie Sony Cyber-shot T300. Sony A350 to doskonałe narzędzie pozyskiwania dużej ilości pikseli. Jeśli nie straszny jest dla nas format RAW, edycja zdjęć w Camera RAW lub Adobe Photoshop Lightroom, to z powodzeniem możemy wykorzystać drzemiące w nim zapasy. Jeśli zaś szukamy dobrej optyki i wyśmienitego body powinniśmy skierować swoje kroki w inną stronę, dzierżąc w kieszeni kilka złotych więcej. Możliwości i cechy A350 są oczywiście o wiele szersze niż objętość niniejszej recenzji. Te, które zostały tutaj naświetlone, stanowią jednak o jego sile. Śmiały krok w postaci zwiększonej pojemności matrycy kusi najbardziej – jest to sprytny zabieg marketingowy, na który jednak my, użytkownicy Photoshopa, możemy się bez obaw dać złapać. Krzysztof Kopciowski

Rysunek 3. Zdjęcie wykonane z samochodu przy prędkości 100km/h

fotomontaż

średni | 45 min. | film i pliki na CD Photoshop CS2

42

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

fotomontaż

erotic man w skalnym zaułku

Masz do wykonania projekt, ale pliki z Internetu nie spełniają Twoich oczekiwań, a posiadane zdjęcia, mimo że ładne, są w niskiej rozdzielczości? Spróbuj je wykorzystać, a zobaczysz, że efekt będzie zaskakujący. Rozmywaj z rozwagą warstwy, stosuj filtry oraz twórz fotorealistyczne wizje przy pomocy Photoshopa.

01 otwieramy odpowiednie zdjęcie

03 woda

02 skały i temperatura

04 odkrywamy zdjęcie

Otwieramy zdjęcie men.jpg. Przy użyciu narzędzia Pióro (Pen Tool) wycinamy postać z tła. Na tym etapie ustalamy koncepcję kolorystyczną projektu. Rzecz będzie się działa w nocy. Z tego powodu przeważającą barwą będzie czerń, ciemny niebieski, fiolet. Zaczynamy od tła będącego bazą. W tym celu tworzymy nową warstwę pod warstwą z wyciętym mężczyzną. Na niej tworzymy przejście tonalne, używając narzędzia Gradient (Gradient Tool). Tor przejścia ustawiamy w taki sposób, aby u góry był jaśniejszy granat, a poniżej ciemniejszy.

Otwieramy plik adsprach.jpg i wstawiamy za warstwę z mężczyzną. Warstwę ze skałami odkształcamy przez zmniejszenie jedynie wysokości zdjęcia. Usuwamy prześwit u szczytu skał. Następnie zmienimy barwę mężczyzny i skał, tak aby miały taką samą temperaturę. W tym celu przechodzimy do Obraz>Dopasowanie>Balans kolorów (Image>Adjustment>Color Balance). Suwak pierwszy przesuwamy w stronę Cyjanu, a drugi w stronę Magenty. W sekcji Balans tonów (Tone Balance) zaznaczamy opcję Półcienie (Midtones) oraz Zachowaj jasność (Preserve Luminosity).

Otwieramy zdjęcie gorski.jpg i wstawiamy jako warstwę pomiędzy mężczyznę a skały. Tę warstwę również należy doprowadzić do tej samej temperatury barwowej. Używamy ponownie Obraz>Dopasowanie>Balans kolorów (Image>Adjustment>Color Balance) ustawiając parametry jak w poprzednim kroku. Teraz musimy tymczasowo zakryć obraz przy użyciu masek. Przechodzimy do polecenia Warstwa>Dodaj maskę warstwy>Ukryj wszystko (Layer>Add Layer Mask>Hide All). W kolejnym kroku odkryjemy potrzebny nam obszar zdjęcia.

Przechodzimy do warstwy z nałożoną maską. Uaktywniamy miniaturkę maski na warstwie. Wybieramy narzędzie Gradient (Gradient Tool). Opcje narzędzia ustawiamy następująco: Gradient liniowy (Linear Gradient) z kryciem od białego do przezroczystości. Zakres zaznaczenia w pionie rozpoczynamy mniej więcej na wysokości, gdzie zaczyna się dolna krawędź zdjęcia skał, a kończymy tuż nad 2/3 wysokości dużego kamienia. Po częściowym odkryciu maski otrzymujemy efekt wody otaczającej skały.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

43

fotomontaż

05 księżyc i blask

08 przygotowanie zatopienia

0 6 smuga światła

09 zatopienie w wodzie

07 odbicie skał w wodzie

10 zatopienia ciąg dalszy

W prześwicie skał wstawiamy na nowej warstwie księżyc. W materiałach do tego tutoriala załączyłam już odpowiednio przygotowany plik – obiekt.jpg. Warstwę ustawiamy pod warstwę z mężczyzną. Nadajemy mu jedynie Blask zewnętrzny (Outer Glow). Delikatnie rozmywamy warstwę rozmyciem gaussowskim, aby zarys księżyca nie był zbyt ostry. Następnie narzędziem Rozmycie (Blur Tool), rozmywamy wierzchołki skał, zaczynając od mocnego do łagodnego, idąc ku dołowi.

Pod warstwą z księżycem tworzymy nową warstwę. Na niej narzędziem Lasso wielokątne (Polygonal Lasso Tool) zaznaczamy zakres rombu, biegnący od księżyca w dół w kierunku szczeliny, na całej jej szerokości. Zaznaczenie wtapiamy Zaznacz>Wtapianie (Select>Feather) na 60px. Wtopione zaznaczenie wypełniamy kolorem białym. Krycie ustawiamy na 40%. Z Opcji mieszania (Blending Options) wybieramy Nakładkę (Overlay). Teraz, aby pogłębić ciekawy efekt na skałach, musimy zmienić ich tonację na ciemniejszą.

Przechodzimy do warstwy, na którą w kroku woda nakładaliśmy maskę. Narzędziem Stempel (Clone Stamp Tool) klonujemy fakturę przypominającą wodę, aż do pokrycia całości. Powielamy warstwę ze skałami i robimy jej lustrzane odbicie w kierunku pionowym. Ustawiamy ją powyżej warstwy z maską i przesuwamy w dół tak, aby imitowała odbicie w wodzie. Teraz, podobnie jak w kroku woda maskujemy i przy aktywnej miniaturce maski pokrywamy gradientem od bieli do przezroczystości Tym razem gradient biegnie od dolnej krawędzi warstwy w górę. Krycie warstwy ustawiamy na 30%.

44

Następnie warstwę skał odbitych w wodzie przekształcamy filtrem Morskie fale (Ocean Ripple) znajdującym się w Filtr>Galeria filtrów (Filter>Filter Gallery). Tym samym nadamy bardziej realny wygląd wody. Na tym etapie przygotujemy mężczyznę do zatopienia w wodzie poniżej linii kroku. W tym celu dowolną gumką o postrzępionych i miękkich krawędziach usuwamy fragmenty dżinsów. Następnie narzędziem Ściemnianie (Burn Tool) pogłębiamy kolor krawędzi spodni, który będzie znajdywał się tuż nad wodą. Celem jest stworzenie w miarę fotorealistycznej wizji mokrej odzieży.

Kopiujemy warstwę z mężczyzną, ustawiając ja poniżej. Czynimy podobnie jak ze skałami: odbijamy lustrzanie, nadajemy krycie 30% i przekształcamy filtrem Morskie fale (Ocean Ripple). Teraz postaramy się stworzyć kilka fal rozchodzących się od mężczyzny. Pierwsze koło tuż przy ciele. Narzędziem Zaznaczenie eliptyczne (Elliptical Marquee Tool) zaznaczamy na nowej warstwie owal. Dopasowujemy go do obwodu bioder mężczyzny. Następnie korzystając z polecenia Edycja>Obrysuj (Edit>Stroke) tworzymy obrys koloru pobranego z bielizny mężczyzny o grubości 5-8px.

Na owalnym obiekcie stosujemy polecenie Faza i płaskorzeźba (Bevel and Emboss) w celu uzyskania owalu przyszłej fali. Tą samą warstwę poddać możemy teraz poleceniu Filtr>Rozmycie>Poruszenie (Filter>Blur>Motion Blur) w kierunku poziomym. Podobnie czynimy z drugą falą oraz trzecią. Przy końcu tworzenia fal, lub po każdej z osobna, gumką usuwamy fragmenty, które znajdują się za postacią mężczyzny. Wszystkie warstwy z falami ustawiamy tuż pod warstwę z odbiciem lustrzanym mężczyzny.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

11 twarz mężczyzny

Każdy ma inne upodobania, co nie ulega wątpliwości. Możemy zająć się twarzą mężczyzny, jeśli tylko chcemy ją zmienić. W tym celu przechodzimy do warstwy z mężczyzną. Uruchamiamy polecenie Filtr>Sklaplanie (Filter>Liquify). Według własnego upodobania, korzystając z narzędzi Wybrzuszenie, Zmarszczenie oraz Wykrzywianie do przodu (Bloat Tool, Pucker Tool oraz Forward Warp Tool) modyfikujmy urodę.

12 finał

Na końcu powinniśmy przyjrzeć się całości i naprawić niedociągnięcia. Na tym etapie, kiedy praktycznie wszystko mamy skończone, możemy poeksperymentować z silniejszym granatem i purpurą. Ludzkie oko w nocy widzi przede wszystkim w tonacjach niebieskich, więc nie bójmy się stosować takiego balansu barwnego. Monika Mansfeld

fotomontaż

średni | 60 min. | film i pliki na CD Photoshop CS2

zmysłowe rozwianie

W poniższym tutorialu zaprezentuję, jak w dość prosty sposób zrobić bardzo ciekawy efekt rozpływającej się postaci, a dokładnie rozwiewanej przez wiatr. Głównym narzędziem zastosowanym do zrobienia tej grafiki jest pędzel. Mam nadzieję, że teraz powiew wiatru nie będzie się wam kojarzył jedynie z chłodem, ale również z Photoshopem.

46

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

zmysłowe rozwianie

01 selekcja postaci

04 ustawienie pędzla

02 selekcja postaci cd.

05 ustawienie pędzla cd.

03 umiejscowienie postaci i wstępne tło

0 6 malowanie liści

Na początek należy wybrać odpowiednie zdjęcia. W tym celu otwieramy zdjęcie salma_hayek.jpg i narzędziem Lasso Magnetyczne (Magnetic Lasso Tool) obrysowujemy postać. Dolna część postaci nie musi być dokładnie obrysowana, ponieważ i tak nie będzie jej widać na zdjęciu. Wybieramy z menu Zaznacz>Wtapianie (Select>Feather), wpisujemy 3 i wciskamy OK. Na koniec wciskamy [Ctrl]+[J], pozwoli nam to na zapisanie postaci na osobnej warstwie. Jest to najszybszy sposób selekcji postaci, niemniej jednak wymaga on czasami delikatnej korekty.

W tym celu użyjemy narzędzia Pióro (Pen Tool), które osobiście polecam lub gumki – ta dla osób sprawnie władających myszką. W przypadku Pióra (Pen Tool), należy obrysować te fragmenty zdjęcia, które chcemy usnąć i po wciśnięciu prawego przycisku myszki wybrać opcję Utwórz Zaznaczenie (Make Selection). W oknie dialogowym polecenia należy wpisać wartość Promień Wtopienia (Radius Feather): 3px i zatwierdzić OK, a następnie wcisnąć Delete oraz odznaczyć zaznaczenie Zaznacz>Usuń zaznaczenie (Select>Deselect) lub wciskając [Ctrl]+[D].

Otwieramy zdjęcie tlo.jpg, na które narzędziem Przesuń (Move Tool) przenosimy zdjęcie uprzednio wyselekcjonowanej postaci Salmy. Umieszczamy zdjęcie po prawej stronie, jak na rysunku i dopasowujemy za pomocą [Ctrl]+[T] i myszki. Nim przystąpimy do pracy, proponuję utworzyć nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] o nazwie biale tlo. Korzystając z narzędzia Wiadro z farbą (Paint Bucket Tool) zamalowujemy warstwę na biało i przenosimy ją pod warstwę z Salmą. Białe tło stworzy lepszy kontrast i ułatwi pracę przy rozmieszczaniu liści. W razie potrzeb będziemy włączać i wyłączać tę warstwę.

Przystąpimy teraz do ustawienia naszego głównego efektu, czyli liści. Z palety z narzędziami wybieramy Pędzel (Brush) i klikając prawym przyciskiem myszki na naszym projekcie wczytujemy pędzel o nazwie ss-leafes o numerze 249. Teraz w palecie Pędzle (Brushes), znajdującej się w prawym górnym rogu programu, ustawimy najważniejsze parametry. Wybieramy zakładkę Kształt pędzla (Brush Tip Shape) i wpisujemy następujące wielkości: Średnica (Diameter): 15px, Odstępy (Spacing): 150%.

Pozostajemy nadal w palecie Pędzle i przechodzimy do zakładki Dynamika kształtu (Shape Dynamics), wybierając następujące parametry: Wahania rozmiaru (Size Jitter): 25%, Minimalna średnica (Minimum Diameter): 20% oraz Wahanie kąta (Angle Jitter): 30%. W zakładce Rozproszenie (Scattering) ustawiamy suwak wartości Rozproszenie (Scatter) na 200%. Mając tak ustawione parametry możemy przystąpić do malowania.

Dla bezpieczeństwa i ewentualnych poprawek robimy kopię warstwy z Salmą Hayek za pomocą skrótu [Ctrl]+[J] i wyłączamy jej widoczność. Tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] i nazywamy ją liscie 1. Czarnym kolorem pędzla malujemy jak na rysunku, przejeżdżając pędzlem z góry do dołu oraz z dołu do góry, równolegle do poprzedniego pociągnięcia, lecz w niewielkiej odległości od siebie. Ponieważ liście są dość blade, przyciemnimy je w dość prosty sposób, wciskając dwukrotnie [Ctrl]+[J], a następnie łączymy powielone warstwy wciskając [Ctrl]+[E].

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

47

fotomontaż

07 tworzenie efektu z liści

10 tworzenie efektu z liści cd.

08 tworzenie efektu z liści cd.

11 tworzenie efektu z liści cd.

09 tworzenie efektu z liści cd.

12 tworzenie efektu z liści cd.

Wraz z wciśniętym [Ctrl] klikamy myszką na warstwie liscie 1, przechodzimy na warstwę z Salmą i wciskamy [Ctrl]+[J]. Wyłączamy widok warstwy liscie 1 na palecie Warstwy (Layers). Pozornie nic się nie zmieniło, ale gdy wyłączymy warstwę z Salmą, zobaczymy nasz efekt. Ponieważ kolory liści są blade, przyciemnimy je wciskając [Ctrl]+[J], a następnie łączymy wciskając [Ctrl]+[E]. Warstwę nazywamy liscie 1 kopia. Teraz nasze liście przybrały intensywny kolor. Włączmy widoczność warstwy z Salmą i przechodzimy na warstwę liscie 1 kopia. Narzędziem Przesunięcie (Move Tool) delikatnie przesuwamy liście w lewą stronę.

Tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] i nazywamy ją liscie 2. Teraz zwiększamy Rozmiar pędzla (Brush Size) do wartości 23px i postępujemy identycznie jak w dwóch poprzednich etapach, pomijając oczywiście tworzenie kopii warstwy Salmy Hayek. Należy pamiętać, by na końcu zawsze wyłączyć warstwę z czarnymi liśćmi, tzn. warstwę o nazwie liscie 2, 3, 4 itd. Nie usuwamy tych warstw, gdyż będą one nam jeszcze potrzebne.

Ponownie tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] tym razem o nazwie liscie 3. W palecie Pędzle (Brushes), w zakładce Rozproszenie (Scattering) przesuwamy suwak Rozproszenie (Scatter) do wartości 250%, a w zakładce Kształt pędzla (Brush Tip Shape) ustawiamy Odstępy (Spacing) na 165%. Malujemy pędzlem, tak jak na rysunku. Ponieważ rozmieszczenie liści jest losowe, każde pociągnięcie pędzla będzie inne. W przypadku, gdy nie jesteśmy zadowoleni z naszego efektu, czynność tę możemy powtórzyć. Pozostałe czynności robimy jak poprzednio.

48

Tworzymy kolejną warstwę, nazywamy ją liscie 4 i zmieniając Wielkość pędzla (Brush Size) do 35px malujemy jak poprzednio. Powielamy warstwę, a następnie łączymy je wciskając [Ctrl]+[E]. Po wycięciu liści ze zdjęcia Salmy powielamy warstwę [Ctrl]+[J], a następnie łączymy je. Teraz wciskamy [Ctrl]+[T] i obracamy liście lekko w lewo. Kopiujemy warstwę [Ctrl]+[J], zmieniamy nazwę na liscie 5 i przesuwamy w górę narzędziem Przesunięcie (Move Tool). Włączamy pozostałe warstwy liści i używając narzędzia Gumka (Eraser Tool), usuwamy zbędne liście z naszego projektu.

Tworzymy nową warstwę – liscie 6, powiększamy rozmiar pędzla do 50px, zwiększamy Rozproszenie (Scatter) do 300% i zmniejszamy Wahanie kąta (Angle Jitter) do 20%. Malujemy liście, a następnie powielamy warstwę, wczytujemy zaznaczenie, przechodzimy na warstwę z Salmą, kopiujemy, ponownie powielamy i łączymy warstwy. Wyłączamy warstwę liscie 6, a liście z warstwy liscie 6 kopia przesuwamy w lewo i obracamy, korzystając ze skrótu [Ctrl]+[T]. Powielamy liście, by było ich więcej i przesuwamy. Usuwamy część liści Gumką (Eraser Tool), tak by powstał efekt liści lecących w jednym kierunku.

Tworzymy warstwę – liscie 7, zwiększamy rozmiar pędzla do 90px i pojedynczymi kliknięciami myszki malujemy kilka liści (od 4 do 7). Dwukrotnie wciskamy [Ctrl]+[J] i [Ctrl]+[E]. Wraz z wciśniętym klawiszem [Ctrl] klikamy na warstwę liscie 7, przechodzimy na warstwę z Salmą i powielamy warstwę. Teraz wyłączamy warstwę liscie 7. Przesuwamy w lewy górny róg warstwę liscie 7 kopia. Możemy również rozciągnąć dla uzyskania odpowiedniego efektu warstwę z liśćmi, wciskając [Ctrl]+[T] i przeciągając jeden z rogów powstałej ramki lub powielić warstwę i przesunąć tak, aby uzyskać więcej liści.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

13 efekt liści na włosach

Jeżeli mamy w projekcie miejsce, w którym brakuje liści, powielamy warstwę z odpowiednią wielkością liści (w zależności od miejsca, w którym będziemy uzupełniać), przenosimy w pusty obszar, a pozostałe liście usuwamy Gumką (Eraser Tool). Teraz pozostało zrobienie efektu liści na włosach; w tym przypadku postępujemy identycznie jak w punktach 06-08. W międzyczasie wyłączamy i włączamy warstwę z białym tłem, by lepiej dopasować efekt liści do naszego tła. W razie potrzeby należy powielić warstwę i przesunąć, aby uzyskać większe zagęszczenie liści.

14 efekt liści - ostatnie poprawki

Przechodzimy na warstwę liscie 1 i wybieramy z menu Zaznacz> Wczytaj Zaznaczenie (Select>Load Selection). Przechodzimy na warstwę z Salmą i wciskamy dwukrotnie [Delete]. Tak samo robimy z warstwą liscie 2 oraz z warstwami na włosach. Na koniec wyłączamy wszystkie warstwy z liśćmi, które malowaliśmy na czarno oraz warstwę z białym tłem.

15 spadające liście z drzewa

Przechodzimy teraz na warstwę z tłem i tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] o nazwie liscie z drzewa. Teraz postępujemy dokładnie jak w punkcie 12, z tym że przesuwamy wycięte liście w prawą stronę, tak by zmieszały się z liśćmi wyciętymi z Salmy Hayek.

fotomontaż

16 zanik postaci

19 tworzenie napisu

17 efekt tła

20 efektowny napis

18 kosmetyka drzewa

21 zakończenie

Przechodzimy na warstwę z Salmą Hayek i tworzymy Maskę warstwy (Layer Mask) znajdującą się w palecie Warstwy (Layers). Wypełniamy ją czarnym kolorem poprzez menu Edycja>Wypełnij (Edit>Fill). W oknie dialogowym wybieramy czarny kolor i zatwierdzamy OK. Wybieramy Pędzel (Brush Tool) i klikając prawym przyciskiem myszki w niewielki trójkącik po prawej stronie okna, wybieramy opcję Wyzeruj pędzle (Reset Brushes). Następnie wybieramy miękką końcówkę pędzla o średnicy 80px i wybieramy biały kolor. Teraz przystępujemy do malowania górnej części zdjęcia Salmy, jak na rysunku.

Rozciągamy zdjęcie, jak na rysunku i tworzymy 2 kopie tła [Ctrl]+[J]. Na górnej kopii ustawiamy Tryb mieszania (Blending Mode) na Łagodne światło (Soft Light) i zmniejszamy Krycie (Opacity) do ok. 65%. Z palety Warstwy (Layers) wybieramy Utwórz nową warstwę (Create a New Layer), wybieramy kolor #66CCFF i malujemy warstwę za pomocą Wiadra z farbą (Paint Bucket Tool), a następnie zmniejszamy Krycie (Opacity) do 60%. Zmieniamy Tryb mieszania warstwy (Blend Mode) na Kolor (Color). Na warstwie poniżej usuwamy kolor [Shift]+[Ctrl]+[U].

Z obu warstw oraz z maski koloru kryjącego narzędziem Gumka (Eraser Tool) usuwamy drzewo. Następnie przechodzimy na warstwę tlo i narzędziem Ściemnianie (Burn Tool) o średnicy 200px i Kryciu (Opacity) ok. 50% przyciemniamy liście na drzewie. To samo robimy na warstwie tła znajdującego się nad warstwą czarno-białą. Na samym końcu, mając już ostateczny efekt, możemy w razie potrzeby powielić niektóre warstwy liści i umiejscowić je w projekcie.

50

Na koniec tworzymy w lewym dolnym rogu napis Salma Hayek. Wybieramy narzędzie Tekst (Text) i w palecie Typografia & Akapit (Character and Paragraphs) wpisujemy następujące wartości: Kolor (Color): #993300, Czcionka (Font): Aquiline Two, Rozmiar (Size): 72pkt, wybieramy Skalowanie poziome (Horizontal Scale) i ustawiamy na 110%. Teraz możemy już wpisać: Salma Hayek.

Pozostało nam jeszcze tylko dodanie efektu do napisu. W tym celu z palety Warstwy (Layers) wybieramy z rozwijanego menu Dodaj styl warstwy (Add a Layer Style)>Faza i płaskorzeźba (Bevel and Emboss), ustawiamy parametr Wielkość (Size) na 5px, a Zniekształcenie (Soften) na 0px. W zakładce wybieramy Kolor (Color): #FFFFFF; Odległość (Distance): 0px, Zasięg (Spread): 0% i Wielkość (Size): 2px. Na koniec z menu wybieramy Warstwa>Złącz warstwy (Layers>Merge Layers).

W taki oto sposób wykonaliśmy ciekawą grafikę, którą możemy wykorzystać zarówno w projekcie plakatu czy okładki płyty, jak i dla urozmaicenia zwykłego zdjęcia, które będziemy chcieli wstawić w ramkę. Zachęcam do eksperymentowania również z innymi efektami. Nie tylko wiatr musi rozwiewać postać, zawsze można spróbować z efektem rozpływania, gdzie postać modelki będzie przechodziła w krople wody. Tomasz Gądek

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

fotografia cyfrowa

twój normalny dzień zawsze BLACK & WHITE... Tak przed laty śpiewał zespół Kombi, ale wierzcie mi nie miało to nic wspólnego z fotografią. Gdy ostatnio usłyszałem ten utwór obmyślałem konspekt nowego artykułu. Czerń i Biel? – pomyślałem – czemu nie?. To, że dziś przeważają zdjęcia kolorowe, nie zmienia faktu, że przecież tak naprawdę wszystko zaczęło się od mieszaniny białego i czarnego. Oddajmy więc cześć prapoczątkom i zanurzmy się w bajeczny świat odcieni szarości.

czy naprawdę jedynie czerń i biel?

Fotografia czarno-biała nie istnieje. Dokładnie tak, nie oszalałem. Używamy od lat tego skrótu myślowego opisującego tak naprawdę zdjęcia w różnych odcieniach szarości: od prawie czystej bieli do prawie czystej czerni. A że prawie, jak wiadomo, robi wielką różnicę, tak więc nie ma poprawnie naświetlonej fotografii, gdzie wystąpi tylko czysta biel RGB (255, 255, 255) i czysta czerń RGB (0, 0, 0). W obu tych przypadkach mówimy o braku szczegółów w światłach (biel) i cieniach (czerń). A że brak szczegółów równa się brak obrazu, to niniejszym udowodniliśmy, że coś takiego jak fotografia czarno-biała nie istnieje. Chociaż niepoprawna, to jednak nazwa fotografia czarno-biała funkcjonuje i pewnie funkcjonować będzie, więc nie ma sensu z tym walczyć. Poza tym lepiej to brzmi dla ucha niż fotografia we wszystkich odcieniach szarości. Fotografia B&W przeżywa ostatnio renesans. Coraz więcej ludzi próbuje oddać swe emocje poprzez obraz niekolorowy. Na ile jest to potrzeba chwili, a na ile moda – trudno zgadnąć. Pewne jest jedno:

w fotografii czarno-białej, jak wszędzie, nie brakuje pozerów, którzy uważają, że wystarczy zrobić zdjęcie kolorowe i użyć polecenia Obrazek>Tryb>Skala szarości (Image>Mode>Grayscale). Fotografia czarno biała bardzo dobrze sprawdza się przy zdjęciach abstrakcyjnych Photoshopie, aby otrzymać znakomitą fotografię B&W. O nie kochani – nie tędy droga. Przede wszystkim trzeba zadać sobie pytanie: w czym fotografia czarno-biała jest lepsza od kolorowej? Swego czasu trafiłem gdzieś na parę punktów zanotowanych przez świetną fotograf i wykładowcę fotografii panią Izabelę Jaroszewską, opisujących zalety fotografii B&W. Przytaczam z pamięci, więc jeśli bym coś przekręcił proszę artystkę o wybaczenie: • • • • • • •

fotografia czarno biała podkreśla szczegóły, uwypukla linie, znakomicie przenosi nastrój, fantastycznie oddaje kontrasty, uwypukla jaśniejsze elementy zdjęcia, wydobywa wzory, kształty i tekstury fotografowanych obiektów, bardzo dobrze sprawdza się przy zdjęciach abstrakcyjnych

i jeszcze ode mnie i dla mnie najważniejsze: •

jest pełna magii.

Nie każda scena , nie każda postać czy rzecz wygląda lepiej w B&W niż w kolorze. Zawodowcy od fotografii czarno-białej jak np.

Rysunek 1. Okno polecenia Black & White 52

Rysunek 2. Zdjęcie Ani i Andrzeja .psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

Wiktor Wołkow – nie potrafią robić zdjęć w pełnym kolorze. Sami się zresztą do tego przyznają. Dlaczego tak jest? Ano dlatego, że przez te wszystkie lata fotografowania odwykli od postrzegania barw, a raczej mówiąc dokładnie od postrzegania kolorowych emocji. Potrafią patrzeć na świat w czerni i bieli czego im osobiście, ja – dziecko digitalizacji – bardzo zazdroszczę. Natomiast do szewskiej pasji doprowadzają mnie działania pseudofotografów ślubnych, którzy niedoskonałości techniczne fotografii kolorowych usiłują zakryć czarno-białym parawanem. Efekty tych działań są żenujące, ale niestety muszę przyznać, bardzo dobrze sprzedają się wśród niewyrobionej fotograficznie klienteli ślubnej. Bo to czarno-białe lub w sepii to fajne jest! Takie oryginalne! Wygląda na stare! Super! Robi pan takie? – słyszę coraz częściej w trakcie rozmów z Młodymi. I cóż ja mogę na takie dictum acerbum? Robię, proszę Państwa, oczywiście, że robię – odpowiadam. W innym przypadku zabraliby się i poszli do tzw. konkurencji, co to bez żadnych skrupułów tylko zatarła ręce, że z głupia frant trafiła kolejnych frajerów. Cóż więc mogę zrobić, aby jednocześnie być w zgodzie z własnym sumieniem i zadowolić klientów? Mogę zwrócić się o pomoc do mojego przyjaciela Mr.Photoshopa, aby pomógł mi zamienić zdjęcia wielobarwne w porządne fotografie w odcieniach szarości. I to tak, żebym nie musiał się później wstydzić efektów takiej zamiany.

na skróty się nie opłaca

Najprościej byłoby wczytać zdjęcie do Photoshopa i użyć polecenia Obrazek>Tryb>Skala szarości (Image>Mode>Grayscale). Natychmiast otrzymujemy obrazek będący kombinacją odcieni bieli i czerni. Z tymże – jakkolwiek świetnie wyeksponowanego zdjęcia kolorowego nie zamienilibyśmy w czarno-białe za pomocą tego polecenia to nigdy nie będziemy usatysfakcjonowani. Dlaczego? Ano dlatego, że efekt naszej pracy będzie nijaki: mdły, bez wyrazistości i charakteru. Ot, taka wyprana w pralce fotka. Tym bardziej dziwi, że większość fotografów używa nadal tej metody, choć wraz z pojawieniem się wersji CS3 Photoshopa udostępniono nam bardzo dobre narzędzie Czerń i Biel (Black and White), które znajdziemy w menu Obrazek>Dopasuj>Czerń i Biel (Image>Adjustments>Black&White) (Rysunek 1). Jako, że użycie tego narzędzia jest praktycznie intuicyjne nie będę go szerzej omawiał. Polecam wczytać fotkę do Photoshopa i pobawić się suwakami oraz ustawieniami predefiniowanymi z rozwijanej listy. Zobaczycie ile możliwości można wykreować zanim zapisze się gotowe, właściwie według Was wykreowane dzieło. To polecenie, choć o wiele bardziej zaawansowane niż zamiana fotografii z polecenia Obrazek>Tryb>Skala szarości (Image>Mode>Grayscale), to jednak jest nie tak dobre jak przeróbka zdjęcia w oparciu o kanały obrazu. Trwa to dłużej, ale w efekcie otrzymujemy rzeczywiście zdjęcie w skali szarości. Takie jaki powinno być. Zacznijmy od wczytania zdjęcia, które będziemy chcieli przerobić na skalę szarości. Ja pozwolę sobie użyć zdjęcia moich serdecznych znajomych Ani i Andrzeja, którzy nie tak dawno przysięgali sobie miłość po wsze czasy. Wybrane zdjęcie nie pozostawia chyba wątpliwości, co do stanu ich uczuć (Rysunek 2). W kolejnym numerze .psd, opierając się na zdjęciu Ani i Andrzeja, pokażę kilka różnych sposobów konwersji wielobarwnej fotografii na zdjęcie w skali szarości. Pozdrawiam fotograficznie i photoshopowo.

Wasz... Andrzej Petelski (Petel)

fotografia cyfrowa

54

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

fotografia cyfrowa

Photoshop

Lightroom 2.0 Beta – przegląd nowości Pod koniec marca bieżącego roku Adobe udostępniło wersję beta programu Lightroom 2.0. Jest to obecnie jedna z dynamiczniej rozwijających się aplikacji poświęcona zarządzaniu i edycji dużych zbiorów zdjęć. Postaramy się przyjrzeć podstawowym nowościom wprowadzonym w wersji Beta.

01 bez importu ani rusz

03 nowy panel filtrów

02 inteligentne kolekcje

04 proponowanie słów kluczowych

W Lightroomie dysponujemy kilkoma komendami, za pośrednictwem których importujemy zdjęcia. W przypadku redakcji skorzystamy z importu zdjęć z urządzenia (File>Import Photos from Device). Wybieramy urządzenie masowe i klikamy OK. W oknie dialogowym importu wybieramy odpowiednie zdjęcia. Część plików związanych z niniejszym tutorialem znajdziecie na dołączonej do magazynu płycie CD. W takim wypadku należy skorzystać z komendy Import Photos from Disk [Ctrl]+[Shift]+[I].

Po zaimportowaniu zdjęć Lightroom przeniesie nas automatycznie do modułu Biblioteka (Library). W lewym panelu tego modułu znajdziemy Navigator oraz Catalog, Folders i Collections. Zakładka Collections uzyskała nowy model: Inteligentne kolekcje (Smart Collections). Model standardowo zbudowany jest z 5 kryteriów, które obejmują zdjęcia oznaczone gwiazdkami (1-5), etykietami, obrazy dodane w ostatnim miesiącu, ostatnio zmodyfikowane oraz zdjęcia bez słów kluczowych. Zaznaczamy nasz zbiór i nadajemy zdjęciom czerwoną etykietę. Możemy tworzyć nowe modele.

Korzystając ze skrótu klawiaturowego [\] możemy wywoływać i ukrywać belkę z filtrami, umiejscowioną bezpośrednio nad siatką z obrazkami. Zawartość belki składa się z trzech elementów: Text, Refine, Metadata. Strefa Text umożliwia nam wyszukiwanie zdjęć w oparciu o tekst w nazwie, słowach kluczowych itd. Strefa Refine udostępnia nam filtry, które możemy znaleźć również powyżej tzw. Filmstripu. Strefa Metadata po kliknięciu pokaże przejrzysty podział metadanych na kilka rożnych sekcji: data, aparat, obiektyw, etykiety. Możemy zmieniać zawartość sekcji, wybierając z rozwijanych list inne kryteria.

To kolejne udogodnienie Lightrooma, które znajdziemy w panelu Keywording, Keyword Set – z listy wybieramy Suggested Keywords. Działanie nowego zestawu oparte jest na propozycjach nadania istniejących już słów kluczowych do zdjęć, które dzielą pewne cechy podobne. Zbiór dysponuje słowem kluczowym Lightroom_2.0_Beta. Dwa zdjęcia w zbiorze przedstawiają figurkę i pochodzą z serii zdjęć wykonanych jednego dnia z podobnymi ustawieniami aparatu. Jeśli wybierzemy te dwa zdjęcia to zauważymy, że Lightroom zaproponuje przypisanie dwóch pozostałych słów kluczowych właściwych dla sesji z figurkami.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

55

fotografia cyfrowa

05 monitor za pas

08 kontrola kadrowania

0 6 nowości w module Develop

09 retusz omówienie

07 nowa kontrola narzędzi

10 retusz selektywny

Lightroom oferuje nam teraz możliwość pracy na dwóch monitorach. Musimy upewnić się, że podłączyliśmy drugi monitor do komputera i kliknąć ikonkę monitora z cyfrą 2, która znajduje się w prawym dolnym rogu (ponad Filmstripem). Klikając na grot, wybieramy metodę wyświetlania naszych zbiorów, przykładowo siatka. Jeśli nie dysponujemy drugim monitorem, to dodatkowe okno Lightrooma pojawi się w obszarze bieżącego monitora.

Odnoszą się głównie do narzędzi i co bardziej zaskakujące, do możliwości selektywnej edycji fotografii. Oznacza to, że możemy teraz, korzystając z pędzla, selektywnie nanosić zmiany parametrów fotografii. Listwa z narzędziami została przeniesiona bezpośrednio pod zakładkę Histogram. Na niej znajdują się: Crop Overlay [R], Remove Spots [N], Remove Red Eye oraz Retouch [K].

Narzędzie Remove Spot Tool uzyskało nowy system kontroli. Podobnie jak w Photoshopie możemy kontrolować średnicę pędzla dzięki nawiasom kwadratowym oraz dedykowanemu suwakowi, który określa rozmiar narzędzia. Mamy do wyboru dwa tryby pacy narzędzia: Clone i Heal. Oczywiście możemy tymczasowo wyłączyć zmiany, jak i zresetować.

56

Lightroom proponuje obecnie jedno z najbardziej efektywnych narzędzi kadrowania. Aktywacja narzędzia powoduje automatyczne wygenerowanie siatki kompozycji. Poza tym w sposób bezbłędny możemy za pomocą myszy przemieszczać zawartość całej fotografii wewnątrz ramki kadrującej. Dzięki temu w przeciwieństwie do Photoshopa możemy w sposób o wiele bardziej skuteczny określać punkt centralny naszego kadrowania. Oprócz tego znakomicie współpracuje z winietą (patrz: nowa funkcja korekcji winiety).

Narzędzie Retouch umożliwia nam edycję wybranych obszarów zdjęcia – podstawą zmian jest pędzel. W sekcji Brush znajdziemy znane nam z Photoshopa parametry pędzla: Size, Feather, Flow. Po wybraniu ustawień pędzla możemy skoncentrować się na jednym z kilku aspektów zdjęcia, które chcemy edytować. Znajdziemy je w sekcji Paint. Są to: ekspozycja, jasność, nasycenie, przezroczystość, kolor.

Po wyborze narzędzia Retouch możemy przystąpić do pracy. Z sekcji Paint wybieramy jeden z aspektów zdjęcia, np. Tint. Korzystamy z próbnika kolorów i szukamy czerwieni. Zmniejszamy średnicę pędzla i pogłębiamy czerwień zachodzącego słońca na ścianach budynku. Po wykonaniu pierwszego i kilku dalszych pociągnięć zauważymy pojawienie się punktu kontrolnego. Najechanie myszą na punkt spowoduje wyświetlenie półprzezroczystej maski, która określa obszar działania narzędzia.

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

11 edycja retuszu

Kliknięcie w kropkę spowoduje rozwinięcie menu z pozostałymi aspektami zdjęcia. Oznacza to, że na bazie naszych pociągnięć możemy w dalszej pracy manipulować na przykład nasyceniem. Jeśli klikniemy w kropkę i przytrzymamy przycisk, możemy przesuwać mysz w lewą lub prawą stronę, dzięki czemu zmieniamy Natężenie (Amount) naszego retuszu. Suwak ze zmianą natężenia znajdziemy także w sekcji Mask. Jeśli chcemy utworzyć nową niezależną serię pociągnięć pędzlem, to klikamy polecenie New w sekcji Mask. Obok znajduje się polecenie Edit, dzięki któremu możemy edytować poprzednie zmiany.

12 pędzle

Korzystając ze skrótu klawiaturowego [Alt] podczas wykonywania operacji, uzyskujemy negatywne oddziaływanie narzędzia (w sekcji Brush, odpowiedzialne są za to opcje Add i Erase). Przykładowo, w sekcji Paint wybieramy aspekt Brightness; możemy zwiększać jasność – wartości dodatnie lub korzystając z suwaka albo ze skrótu [Alt] zmniejszać jasność. W sekcji Brush możemy przełączać się pomiędzy różnymi zestawami ustawień pędzli. W tym celu wybieramy pędzel A lub B. Ostatnia opcja to Auto Mask. Dzięki niej pędzel jest w stanie wykryć graniczne obszary między jednym a drugim kolorem.

13 picture package

W module Drukuj (Print) możemy obecnie przygotowywać wielostronicowe szablony, nawet dla pojedynczego zdjęcia, które chcemy wydrukować w kilku rożnych wielkościach. W panelu Layout Engine wybieramy Picture Package. Spowoduje to wyświetlenie siatki. Następnie zaznaczamy wybraną fotografię na Filmstripie. Przechodzimy do panelu Cells i wybieramy jeden z 6 standardowych proporcji obrazu dla fotografii.

fotografia cyfrowa

14 edycja stron dla wydruku

17 rozszerzona integracja z Photoshopem

15 zapis drukowanej strony do JPG

18 export

W oknie drukowanego dokumentu pojawi się dopasowana do ramki fotografia (Lightroom nie zmienia proporcji fotografii, tylko definiuje proporcje ramki). Korzystając z suwaków Height i Width możemy modyfikować ramkę – jej zawartość będzie automatycznie dopasowywana. Przycisk New Page umożliwia utworzenie nowej strony. Auto Layout automatycznie układa na stronie utworzone ramki, a Clear Layout czyści stronę. Pamiętajmy, że wybierając inne zdjęcie na filmstripe, podmieniamy zawartość wszystkich utworzonych ramek. Wskaźnikiem myszy możemy ręcznie dopasowywać rozmiary ramek.

Przygotowanie atrakcyjnego szablonu w module Drukuj (Print) umożliwia nam zaprojektowanie ciekawych stron. Dzięki temu możemy przesłać do drukarki gotowy projekt. Obecnie Lightroom oddaje nam również do dyspozycji możliwość zapisania tego projektu do pliku JPG. W tym celu przechodzimy do panelu Print Job i z menu Print to: wybieramy JPEG File. W kolejnych sekcjach ustawiamy opcje dla zapisu pliku JPG. Warto zwrócić uwagę na możliwość zaznaczenia opcji wyostrzania wydruku.

Adobe zdecydowało, że edycja zdjęć w Photoshopie za pośrednictwem Lightrooma powinna przebiegać z pominięciem zapisu na dysk pliku w rozszerzeniu TIFF czy tez PSD. Lightroom dysponuje teraz 4 nowymi komendami. Możemy otworzyć zdjęcie w Photoshopie jako Inteligentny obiekt (Smart Object), wybrać kilka zdjęć, aby je połączyć w Photoshopie jako panoramę, łączyć wiele zdjęć z rożnymi wartościami ekspozycji w celu uzyskania obrazów typu HDR oraz ładować wiele zdjęć do jednego dokumentu, w którym wybrane zdjęcia zostaną umiejscowione na osobnej warstwie. (z uwzględnieniem Ps 10.0.1)

W oknie dialogowym Export warto zwrócić uwagę na kilka nowych opcji. Pierwsza umożliwia nam dodawanie eksportowanych zdjęć bezpośrednio do katalogu Lightroom (Add the Exported Photo to the Lightroom Catalog). Ponadto Lightroom umożliwia wyostrzanie zdjęć w zależności od przeznaczenia – druk lub prezentacja ekranowa. W sekcji Post processing możemy wskazać program, do którego mają zostać wysłane zdjęcia po eksporcie. Krzysztof Kopciowski

16 nowa funkcja korekcji winiety

Umożliwia nam nakładanie winiety na wykadrowany obraz, z uwzględnieniem nowych ram, które nadaliśmy dzięki narzędziu Crop Overlay. Lightroom, nie dość że umożliwia nam niedestruktywne wykadrowanie obrazu, to pozwala jeszcze nakładać winietę właśnie w obszarze, który został wykadrowany (Post-Crop w zakładce Vignettes). Dzięki temu kadrujemy zdjęcie (zawsze możemy powrócić do oryginalnego formatu dzięki Reset), a następnie dodajemy winietę z uwzględnieniem nowych ram obrazu.

58

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

konkurs przedwarsztatowy I miejsce – Grzegorz Chorostecki

II miejsce – Paweł Modzelewski

III miejsce – Renata Radomska

warsztaty, warsztaty.... i po warsztatach... 26 kwietnia 2008r. w salonie Empik, w gdańskiej Galerii Bałtyckiej odbyły się warsztaty graficzne z magazynem .psd. Głównymi organizatorami imprezy byli: magazyn .psd, Empik i Niezależny Związek Studentów. Podczas warsztatów uczestnicy mieli okazję nauczyć się wielu trików związanych z retuszem zdjęć oraz fotomontażem w Photoshopie, a także mogli spróbować swoich sił w pracy na tabletach firmy Wacom. Wykłady poprowadzili autorzy tutoriali do magazynu .psd – Łukasz Ferlin i Mateusz Szelc. W trakcie eventu zostały ogłoszone wyniki przedwarsztatowego konkursu fotograficznego na najlepszą serię zdjęć. Główną nagrodę w postaci programu Adobe Photoshop CS3, ufundowanego przez firmę Adobe, za serię zdjęć portretowych otrzymał Grzegorz Chorostecki. Zdobywcą drugiego miejsca oraz karty Nvidia Quadro, za zdjęcia krajobrazu wrzosowiska, okazał się Paweł Modzelewski. Trzecie miejsce za serię Rio de Warsaw zajęła Renata Radomska. Wszystkie te prace zostały wydrukowane na drukarce fotograficznej HP i można je było podziwiać do 15.05.2008 w gdańskim Empiku. Dodatkową atrakcją warsztatów był jeszcze jeden konkurs – tym razem na najlepszy fotomontaż z fotografii zrobionych podczas samej imprezy i zdjęć Royalty Free, które są dodawane na płytach CD do naszego magazynu. Uczestnicy konkursu wykonywali swoje prace na laptopach udostępnionych przez firmę HP. Laureatką konkursu została Paulina Natzke. W dowcipny sposób przerobiła redaktorkę magazynu w kota. Zwyciężczyni w nagrodę otrzymała notatnik graficzny z funkcją tabletu Genius g-note 7100 od firmy Incom oraz Adobe Photoshop Elements 6 od firmy Adobe. Drugie miejsce oraz tablet Wacom Bamboo od firmy Veracomp oraz 10 personalizowanych zdjęć AlphaPicture lub personalizowany kalendarz biurkowy AlphaPicture od Roffo.pl zdobył Jan Krasowski. Na trzecim miejscu uplasował się Adrian Jaworski, a w nagrodę otrzymał notatnik graficzny z funkcją tabletu Genius g-note 5000 od firmy Incom. Partnerami warsztatów graficznych byli: magazyn 3DFX, Akademia Fotografii i Hewlett Packard, sponsorami: Adobe, Veracomp, Wacom, NVidia, Incom i Roffo.pl. Uczestnicy i organizatorzy uznali, że impreza była udana i w związku z tym planowane są kolejne takie akcje w Empikach na terenie całej Polski.

konkurs warsztatowy

II miejsce Jan Krasowski

I miejsce Paulina Natzke

III miejsce Adrian Jaworski

galeria konkursowa Nadszedł czas na wyłonienie zwycięzcy w wiosennym etapie konkursu Cztery pory roku w (foto)grafice. Ilość nadesłanych prac przekroczyła nasze najśmielsze oczekiwania. W poprzednim etapie mieliśmy duży problem z wybraniem najlepszej, teraz było jeszcze trudniej. Po długich debatach i sporach udało się nam wybrać najciekawszą pracę. Zdobywcą pierwszego miejsca okazał się Paweł Wiewiórski. Do rąk laureata powędruje zaproszenie na kurs Photoshopa organizowany przez Europejską Akademię Fotografii oraz roczna prenumerata magazynu .psd. Na drugim miejscu uplasował się Paweł Moor, natomiast trzecie miejsce egzekwo zajęły Iga Niezgodzka oraz Ewa Wysocka. Wszystkim serdecznie gratulujemy oraz zapraszamy do udziału w letnim etapie konkursu. O jego szczegółach przeczytacie kilka stron wcześniej oraz na www.psdmag.org.

I

miejsce Paweł Wiewiórski

II

miejsce

Paweł Moor

III

miejsce

III

Iga Niezgódzka

miejsce

Ewa Wysocka

cztery pory roku w (foto) grafice

Marcin Niewęgłowski Marcin Gleniu

Grzegorz Chorostecki

Krystyna Weiher Bartłomiej Busz

Anna Bodnar

Ewa Jasieńska

testy

www.shutterstock.com; www.sxc.hu

www.dreamstime.com; www.fotolia.com

Z jakiego banku zdjęć korzystasz?

Z jakiego banku zdjęć korzystasz?

Z płatnego aktualnie tylko i wyłącznie z www.shutterstock.com. Z darmowego (na zasadzie wymiany) z www.sxc.hu.

Aktualnie korzystam z dwóch: www.dreamstime.com i www.fotolia.com

Jaką formę współpracy z bankiem zdjęć preferujesz i czemu?

Jaką formę współpracy z bankiem zdjęć preferujesz i czemu? W wypadku banków płatnych preferuję abonament. Przy systematycznym codziennym pobieraniu maksymalnej ilości zdjęć na jaką zezwala abonament cena za zdjęcie jest czasem bardzo niska (0,60-0,70PLN za zdjęcie). Pozwala mi to również na przełomie miesiąca abonamentu zebrać zdjęcia z różnej tematyki i o różnym charakterze.

Czy masz stały bank zdjęć, z którego korzystasz na bieżąco, a zdjęcia dokupujesz tylko okresowo? Aktualnie zdjęcia dokupuję okresowo uzupełniając aktualną bazę zdjęć. Na bieżąco korzystam jedynie z darmowego banku www.sxc.hu.

Ile średnio płacisz za jedno zdjęcie? Średnia opłata wynosi 0,60 - 1PLN za zdjęcie w zależności od aktualnego kursu dolara i promocji obowiązujących w moim banku.

Zakup pojedynczych zdjęć. Abonament jest korzystny tylko przy regularnych zakupach dużej ilości zdjęć. Ja kupuję ich zbyt mało żeby było to dla mnie opłacalne. Płyty CD są dość drogie i nigdy nie będę miał takiej swobody w wyborze fotografii do danego projektu jak przy zakupie pojedynczych sztuk.

Czy masz stały bank zdjęć, z którego korzystasz na bieżaco, a zdjęcia dokupujesz tylko okresowo? Regularnie korzystam z www.dreamstime.com, ale nie mam tu wykupionego abonamentu, kupuję tylko pojedyncze zdjęcia. Z innych serwisów korzystam okazjonalnie. Kupuję tylko to, co jest mi potrzebne w bieżących projektach, każdorazowo dopasowując wybór do konkretnej potrzeby.

Ile średnio płacisz za jedno zdjęcie? Cena zdjęć kształtuje się między 1-3$.

Czy licencja Twojego banku ogranicza sposób w jaki możesz używać zdjęć ? Jeśli tak to w jaki?

Czy licencja Twojego banku ogranicza sposób w jaki możesz używać zdjęć ? Jeśli tak to w jaki?

Tak licencja mojego banku ogranicza zdjęcia jedynie do użytku elektronicznego (nie mogę ich drukować), a jedno zdjęcie mogę wykorzystać tylko dla 3 klientów w miesiącu.

Jest kilka rodzajów licencji. Są one dość skomplikowane i ograniczeń jest dość dużo. Główne to: ograniczona ilość kopi w druku, zakaz wykorzystania w materiałach typu loga, tapety itp., zakaz odsprzedawania zdjęcia wraz z projektami.

Czy otrzymujesz fakturę VAT za zakupione zdjęcia? Fakturę otrzymuję, jednak z powodu zakupu zdjęć zagranicą nie mogę sobie od niej odliczyć podatku VAT.

Ocena w skali 1-10 : Shutterstock – 9

Nie, nie otrzymuję.

Ocena w skali 1-10 : 9

Sxc.hu – 8

Krótkie podsumowanie

Krótkie podsumowanie Korzystając z banków zdjęć każdy grafik musi wiedzieć w pierwszej kolejności jaki rodzaj współpracy odpowiada mu najbardziej. Mi forma abonamentu bardzo pasuje. Jednak, gdyby nie pomoc osoby, która zajmuje się systematycznym wykorzystaniem banków nie osiągnąłbym tak niskiej ceny za zdjęcie. Dlatego też radzę wszystkim dobrze się zastanowić zanim podejmą decyzję i zainwestują swoje pieniądze. Michał Kowalski, EXPROMO, www.expromo.pl

64

Czy otrzymujesz fakturę VAT za zakupione zdjęcia?

Z banków zdjęć korzystam regularnie na zasadzie wykupywania pojedynczych fotografii które pasują do tworzonego projektu. Jest to bardzo wygodne, gdyż nie muszę ograniczać się do pewnego zbioru i każdorazowo mam swobodę wyboru. Jest to również oszczędne, gdyż fotografie są w bardzo niskich cenach, a ich jakość jest bardzo wysoka. Szczególnie upodobałem sobie www.dreamstime.com z uwagi na duży zasób, wygodny interfejs i wyszukiwarkę. Jest to też dobra propozycja dla osób potrzebujących materiałów do nie komercyjnych zleceń. Bartosz Machnik, Informatyk/webmaster, Megapiksel/fdesigners.net

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

test konsumencki banków zdjęć Istockphoto.com

www.sxc.hu

Z jakiego banku zdjęć korzystasz?

Z jakiego banku zdjęć korzystasz?

www.istockphoto.com

Głównie z www.sxc.hu

Jaką formę współpracy z bankiem zdjęć preferujesz i czemu?

Jaką formę współpracy z bankiem zdjęć preferujesz i czemu?

Wykupuje po 10 kredytów na istocku i kupuje zdjęcia pojedyncze, w zależności od tematyki reklamy lub innego projektu.

Z podanych wolałbym abonament – czyli nieograniczony dostęp do zdjęć w określonym przeze mnie czasie, jednak z racji zapotrzebowania oraz kosztów decyduje się na jednorazowe zakupy do aktualnych projektów.

Czy masz stały bank zdjęć, z którego korzystasz na bieżąco, a zdjęcia dokupujesz tylko okresowo? Tak, jest to istockphoto.com, tylko z niego zamawiam zdjęcia, inne banki nie zachwycają mnie swoją ofertą.

Czy masz stały bank zdjęć, z którego korzystasz na bieżaco, a zdjęcia dokupujesz tylko okresowo?

Ile średnio płacisz za jedno zdjęcie?

Głównie korzystam ze wspomnianego SXC, czasami jednak szukam w innych zbiorach. Djęć wyszukuję na bieżąco, w zależnosci od tematu jaki w danej chwili potrzebuję, nie mogę się zebrać do stwożenia własnej kolekcji

Od 2-4 kredytów za jedno zdjęcie, 10 kredytów to około 32zł.

Czy licencja Twojego banku ogranicza sposób w jaki możesz używać zdjęć ? Jeśli tak to w jaki? Tak, każde prace, mają swoje pozwolenia jak i wykup praw na druk w większej ilości sztuk. Panuje ogólna zasada w regulaminie istock, czyli chroniąca prawa autorskiego (tak jak stanowi prawo polskie i na całym świecie dotycząca praw autorskich).

Czy otrzymujesz fakturę VAT za zakupione zdjęcia? Otrzymuję maila z informacja o zakupie, ale prawdę mówiąc nigdy dokładnie nie czytam tego, więc nie wiem, czy w ogóle jest taka możliwość.

Ile średnio płacisz za jedno zdjęcie? Kupuje najczęściej zdjęcia do druku: w przedziale 10-25zł

Czy licencja Twojego banku ogranicza sposób w jaki możesz używać zdjęć ? Jeśli tak to w jaki? Nie mogę używać zdjęć do propagowania przemocy, pornografii, rasizmu itp.

Czy otrzymujesz fakturę VAT za zakupione zdjęcia? Nie, nie otrzymuję.

Ocena w skali 1-10 : 9

Ocena w skali 1-10 : 9

Krótkie podsumowanie Wspaniała strona, która posiada najwybitniejszych i wyjątkowych twórców z całego świata. Daje ona możliwość łączenia świata grafiki i fotografi w jedność. Znajdują się tam wspaniali projektanci i fotografowie, dzięki którym można wiele się nauczyć. Można zakupić tu wspaniałe projekty i zdjęcia, od których czasami zależy cały projekt nad jakim się pracuje. Prezentowane zdjęcia są profesjonalne i niekiedy małospotykane. Strona ma wiele możliwości , posiadają wspaniałe testy, przez które trzeba przejść, aby się dostać i sprzedawać własne dzieła. Uważam, że to najlepsza strona z Stocków. Przede wszystkim posiada wersję polską, więc łatwo ją sobie obejrzeć. Katarzyna i Daniel Matysik, graficy komputerowi 2 i 3d, www.bajda.eslupsl.pl

Krótkie podsumowanie SXC posiada chyba najbardziej rozbudowaną bazę darmowych zdjęć w Internecie. Jedynym minusem jaki dostrzegam jest fakt, że niektóre dobre zdjęcia powtarzają się w projektach reklamowych w całym kraju. Z tego względu staram się nie używać oklepanych fotek i szukać głębiej. Tomasz Szmidt, Grafik freelancer

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org

65

komiks

www.empro.pl

komiks

Klub PRO warsztaty

wizytówki firm prenumerujących .psd kontakt do nas: [email protected] tel.: 022 427 35 30 fax: 022 244 24 59

Naszą misją jest projektowanie najwyższej jakości dedykowanych systemów IT, które cechuje wysoka niezawodność, wydajność, ergonomiczność i intuicyjność w obsłudze oraz administracji. Głównym elementem oferty EPRO jest oprogramowanie sklepu internetowego oraz identyfikacja wizualna.

e-mail: [email protected] tel. 085 743 66 38 http://www.epro.com.pl

70

.psd Extra 01/2008 » www.psdmag.org

GRAFIKA IDENTYFIKACJA WIZUALNA POLIGRAFIA

Budujemy i realizujemy pojedyncze lub zintegrowane produkcje marketingowe, umacniając ich pozycje na rynku i kształtując silny, pozytywny obraz.

http://www.sagana.com.pl

TTS Comapny morning drink

eduZETO

Sprzedaż i dystrybucja oprogramowania komputerowego. Import programów na zamówienie. Ponad 200 producentów w standardowej ofercie. Chcesz kupić oprogramowanie i nie możesz znaleźć polskiego dostawcy? Skontaktuj się z nami - sprowadzimy nawet pojedyncze licencje.

al. Kraśnicka 35 20-718 Lublin Tel. +48 81 718 4217 Fax. +48 81 525 5052

grafika z jednego elementu

http://www.eduzeto.lublin.pl e-mail: [email protected]

www.OprogramowanieKomputerowe.pl

paweł pomorski Zakres naszej działalności obejmuje: • opiekę serwisową i techniczną firm oraz wydawnictw • doradztwo w zakresie doboru sprzętu dla DTP (MAC/PC) • bezpieczeństwo sieci i danych klienta

Agencja Reklamowa Nylon Coffee Inspirujące wyzwania, energetyzująca atmosfera, nie siedź w domu – dołącz do nas!

e-mail: [email protected]

Nylonowcy

http://www.nc.com.pl/praca

EURO INFO GROUP Sp. z o.o.

Istnieje na rynku usług edukacji informatycznej od 1999 r. Prowadzimy profesjonalne szkolenia z zakresu grafiki komputerowej, projektowania stron www (HTML i CSS, PHP, tworzenie aplikacji internetowych).

G-media Autoryzowany Instruktor Adobe

Tworzenie stron WWW i prezentacji multimedialnych

http://www.kursykomputerowe.pl

G-media Paweł Zakrzewski http://www.g-media.pl

CFSTUDIO.PL

Specjalizujemy się w projektowaniu stron Internetowych, począwszy od niewielkich wizytówek przeznaczonych dla małych firm poprzez portale, kończąc na zaawansowanych rozwiązaniach e-commerce. Zapraszamy do współpracy.

AGENCJA TEMATY • • • • • • •

najwyższej jakości druk wielkoformatowy kompleksowe usługi reklamowe litery przestrzenne grafika ploterowa grawerowanie kasetony pomysł projekt realizacja montaż

http://www.cfstudio.pl

BROSTUDIO

Projekty i aplikacje internetowe; Grafika komputerowa; Projektowanie ikonek i GUI; Korekcja i retusz zdjęć; Corporate Identity... i wiele innych.

http://www.tematy.com.pl

http://www.brostudio.pl

CopyMAX System

Istnieje na rynku od 2001 roku. Oferta Firmy obejmuje: druk solventowy wielkoformatowy na papierze, folii, banerze, siatce mesh i innych mediach do druku z roli, produkcję reklam zewnętrznych, druk UV bezpośrednio na materiałach płaskich takich jak: PCV, Plexi, Aluminium, blacha, drewno inne. Firma posiada 6 własnych ploterów renomowanych firm: Durst, Yeti, Oce, Rolad oraz Seiko.

CEDRYK GRAPHICS

Skład, łamanie, ulotki, broszury, książki, kalendarze, foldery, katalogi; opracowywanie projektów graficznych, logo, papierów firmowych, szyldów; obsługa firm i klientów indywidualnych. Tel. 0-501-792-583

http://www.copymax.pl

e-mail: [email protected]

WARSZAWSKA SZKOŁA FOTOGRAFII

Jedna z najstarszych i największych prywatnych szkół fotograficznych w Polsce. Proponujemy: • 2 letnie studium fotografii • 1 roczne studium fotoreportażu • 4 miesięczne intensywne kursy fotografii • wieczorowe i weekendowe warsztaty z komputerowej obróbki obrazu (Photoshop CS2)

http://www.wsfoto.art.pl

MEDIA FORM

• Sesje fotograficzne - również wyjazdowe. • Plansze reklamowe, wystawowe (full kolor/ zdjęcie naklejane i laminowane maszynowo) • Systemy prezentacyjne typu roll-up Rzetelnie, Terminowo i Kompetentnie Obsługujemy cały kraj Rok założenia 1995

.psd Extra 01/2008 » www.psdmag.org

http://www.mediaform.pl

71

Roczna prenumerata

tylko

199,Magazyn .psd jest jedynym polskim magazynem poświęconym grafice 2D, który pokazuje krok po kroku jak w praktyczny sposób wykorzystać możliwości programu Adobe Photoshop, uzyskać ciekawy efekt, wyretuszować fotografię, czy zaprojektować stronę internetową. Do każdego numeru są dodawane płyty CD z filmami instruktażowymi oraz zdjęciami Royalty Free.

Zadzwoń

3 +48 22 427 36 5 lub zamów mailowo!

Kontakt 1. Telefon +48 22 427 36 79 +48 22 427 36 53

2. Online [email protected] www.buyitpress.com

2. Fax +48 22 244 24 59

3. Adres Bokserska 1 02-682 Warszawa, Polska

Prenumerujesz – zyskujesz l

l l l

oszczędność pieniędzy szybka dostawa prezenty bezpieczna płatność on-line

Zamówienie prenumeraty Prosimy wypełniać czytelnie i przesyłać faksem na numer: 00 48 22 244 24 59 lub listownie na adres: Software-Wydawnictwo Sp. z o. o. ul. Bokserska 1 02-682 Warszawa Polska E-Mail: [email protected] Przyjmujemy też zamównienia telefoniczne: 0048 22 427 36 79 0048 22 427 36 53 Jeżeli chcesz zapłacić kartą kredytową, wejdź na stronę naszego sklepu internetowego www.buyitpress.com.

Imię i nazwisko ............................................................................... Nazwa firmy..................................................................................... Dokładny adres .............................................................................. ......................................................................................................... Telefon ............................................................................................ E–mail ............................................................................................. ID kontrahenta ................................................................................ Numer NIP firmy ............................................................................. Fax (wraz z nr kierunkowym) .........................................................

□ automatyczne przedłużenie prenumeraty

Tytuł .psd (2 płyty CD) Miesięcznik użytkowników Adobe Photoshop numery specjalne .psd Extra + .psd StarterKit

Ilość numerów

Ilość zamawianych prenumerat

11*

6

* w lipcu i sierpniu ukazuje się jeden wakacyjny numer

Od numeru pisma lub miesiąca

Cena

199 PLN 140 PLN

zajawka i to by było na tyle... Przeczytaliście już całe wakacyjne .psd, teraz nie pozostało Wam nic innego jak cierpliwie czekać do końca sierpnia i wypatrywać następnego numeru. Wydanie to będzie poświęcone Colour Management, czyli zarządzaniu kolorem. Dowiecie się z niego między innymi co to są przestrzenie barw, przeczytacie o sposobach ich konwersji oraz jak obsługiwać kolory w Photoshopie. Serdecznie zapraszamy Was do salonów prasowych, naszego sklepu internetowego oraz działu prenumeraty.

www.psdmag.org

kolejny numer .psd 9/2008 (31)

od sierpnia w sprzedaży

74

.psd 07-08/2008 » www.psdmag.org