Rachel Brookes - Be My December

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

1

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

„Be My December” Rachel Brookes Wiedziałam, w którym dokładnie momencie stałam się dziewczyną na „tak”. 16 grudzień, zimna noc, cztery lata temu. Noc, kiedy moja niewinność została skradziona, noc, kiedy popełniłam błąd mówiąc nie – błąd, którego już nigdy więcej nie popełnię. Marzenie typu „żyli długo i szczęśliwie” było teraz odległym mitem. Obiecałam sobie, że nigdy nie wrócę do miejsca, które jest moim najgorszym koszmarem, że nie pozwolę się nikomu do siebie zbliżyć, ale z drugiej strony, nie myślałam, że spotkam kogoś takiego jak on. Intensywnego, pewnego siebie i pięknego Ky’a Crawforda. Nie miałem w planach zostania czyimś Księciem z Bajki. Nie mogłem nim być. Mój plan był prosty – zrobić wszystko, aby naprawić swój największy błąd, mój jedyny żal, który kontroluje moje życie. Byłem na dobrej drodze. Miałem plany, ale wszystko się zmieniło, kiedy zobaczyłem ją – dziewczynę w czerwonej kurtce, dziewczynę, która jak mi powiedziano, nie potrafi powiedzieć nie. Powściągliwą i jednocześnie oszałamiającą Eden Rivers. Dziewczyna, która nie potrafi powiedzieć nie. Chłopak, który pragnie odkupienia. Czy mają szansę na spotkanie? Wszystko sprowadza się do tego. Jednego pytania. Jednego miesiąca. Będziesz moją December? 2

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Tłumaczenie nieoficjalnie – diff_ Korekta – Aneta10071992 Tłumaczenie to, w całości należy do autora książki, jako jego prawa autorskie.

Tłumaczenia są tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji danego autora.

Tłumaczenia nie służą do otrzymywania korzyści materialnych.

Obowiązuje zakaz chomikowania i rozpowszechniania pliku!

3

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

OSTRZEŻENIE Ta książka zawiera treści, które mogą być obraźliwe dla niektórych czytelników. Łącznie z przemocą seksualną (retrospekcje), dorosłymi sytuacjami i językiem graficznym.

4

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Dedykowana dla tych, którzy uważali, że stracili wszystko. Życie daje ci największy dar, kiedy najmniej się go spodziewasz.

Zawsze wierz.

5

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Spis treści PROLOG .........................................................................................................................................................................7 1. KY .............................................................................................................................................................................10 2. EDEN ........................................................................................................................................................................19 3. KY .............................................................................................................................................................................33 4. EDEN ........................................................................................................................................................................38 5. KY .............................................................................................................................................................................41 6. EDEN ........................................................................................................................................................................47 7. KY .............................................................................................................................................................................57 8. EDEN ........................................................................................................................................................................64 9. KY ............................................................................................................................................................................. 74 10. EDEN ......................................................................................................................................................................80 11. KY ..........................................................................................................................................................................87 12. EDEN ......................................................................................................................................................................97 13. KY .........................................................................................................................................................................104 14. EDEN ....................................................................................................................................................................122 15. KY .........................................................................................................................................................................131 16. EDEN ....................................................................................................................................................................139 17. KY .........................................................................................................................................................................146 18. EDEN ....................................................................................................................................................................155 19. KY .........................................................................................................................................................................162 20. EDEN .................................................................................................................................................................... 176 21. KY .........................................................................................................................................................................184 22. EDEN ....................................................................................................................................................................190 23. KY .........................................................................................................................................................................200 24. EDEN ....................................................................................................................................................................214 25. KY .........................................................................................................................................................................226 26. EDEN ....................................................................................................................................................................231 27. KY .........................................................................................................................................................................238 28. EDEN ....................................................................................................................................................................250 29. KY ......................................................................................................................................................................... 262 30. EDEN .................................................................................................................................................................... 273 31. KY .........................................................................................................................................................................291 32. EDEN ....................................................................................................................................................................295 33. KY .........................................................................................................................................................................308 34. EDEN ....................................................................................................................................................................319 35. KY .........................................................................................................................................................................336 36. EDEN ....................................................................................................................................................................342 37. KY .........................................................................................................................................................................349 38. EDEN ....................................................................................................................................................................355 39. KY .........................................................................................................................................................................366 40. EDEN .................................................................................................................................................................... 378 41. KY .........................................................................................................................................................................391 42. EDEN ....................................................................................................................................................................395 43. KY .........................................................................................................................................................................403 44. EDEN ....................................................................................................................................................................412 45. KY .........................................................................................................................................................................421 EPILOG .......................................................................................................................................................................426 PODZIĘKOWANIA .......................................................................................................................................................435

6

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Prolog Cztery lata wcześniej 

Powiedziałam nie Jeremy! - Przez słaby, obronny głos, moje drżące ciało nie

wydawało się silniejsze, choć tak desperacko tego potrzebowałam. Skóra na moim ramieniu zapiekła na jego dominujący uchwyt i ledwo nadążyłam za jego długimi krokami przez pusty teren college'u. W pewnym momencie przysięgam, moje stopy nawet nie dotykały żwirowej powierzchni. 

Człowieku, gdzie idziesz? – Zbawienny głos rozległ się przez zamrożone

powietrze i zatrzymaliśmy się. Bezpieczeństwo było blisko. Promyk nadziei uderzył mnie, kiedy moje oczy biegały wokół ciemności próbując rozróżnić, kto zbliża się, by mnie uratować. 

Pomocy – wykrztusiłam, mój głos zagubił się w ciężkim chłodzie wokół mnie.



Zamknij ryj – Jeremy Davis warknął na mnie i jego groźny uchwyt dokręcił się

na moim ramieniu. – Po prostu idziemy do akademika, żeby zgarnąć coś jeszcze do picia. Zaraz z powrotem będziemy na imprezie – powiedział głośno, jego głos był spokojny i zbyt przekonujący. Nadal staliśmy, czekając na następny ruch mojego zbawiciela. Modliłam się do każdego boga, który istnieje, żeby zaoferował pomoc, żeby poruszył się bliżej i był w stanie zauważyć mnie, ale pozostał w cieniu, tylko jako odgłos z daleka. 

Proszę, pozwól mi odejść – błagałam i moje serce zatopiło się, kiedy mój

zbawiciel zniknął w ciemnościach nocnego nieba. Spadająca temperatura w grudniu w Nowym Jorku było najmniejszym moim zmartwieniem, kiedy wiatr wirował wokół moich nagich ramion, zaciekle gryząc moje ciało. Każde słowo, które wybełkotałam zza zaciśniętych zębów zostało 7

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

splecione z czystego strachu. Gdzie była uparta, silna i wysoce odporna Eden Rivers, która wkroczyła przez drzwi swojej pierwszej imprezy z piwem z beczki tylko godziny temu? Potknęłam się na swoich obcasach, kiedy zaborcze ręce wbiły mi się mocno w moje plecy, gdy zaczęliśmy się poruszać. Udałam się po schodach w stronę pokoju w akademiku z taką intensywnością, że moje długie, ciemne włosy, ostro smagały moją twarz. W chwili, gdy byłam popychana przez drzwi, moje oczy desperacko dostosowywały się do ciemności w pokoju, odbijającej się w czterech ścianach wokół mnie. Poświata światła z ulicy na krótko oświetliła miejsca, ale chciałam by nie było żadnego światła. Mój płytki oddech i pomruk człowieka, który podszedł do mnie jak opętane zwierzę przerwało milczenie. Lodowaty dreszcz przeszedł w dół moich pleców, kiedy rzeczywistość uderzyła mnie prosto w klatkę piersiową. Wycofałam się pod ścianę, z której nie było ucieczki. Jego kamienna twarz była zimna i brutalna. Moje oczy zamknęły się, kiedy jego ręce dotykały mnie, biegnąc po piersi, w dół po moich biodrach, a wkrótce grzebiąc w obrębie moich majtek. Pchnęłam ponownie jego szeroką pierś z każdą krztą siły, na którą było mnie stać, ale to nie miało sensu, ledwie się przesunął. 

Nie! Nie! Nie! – krzyczałam znowu i znowu, tak głośno, że mój chrapliwy głos

był ledwie słyszalny. W instynkcie przetrwania kopnęłam, a moje paznokcie podrapały go po twarzy, moje ciało rzucało się w czystej walce. Okrutny cios na moim lewym policzku skradł mi powietrze z płuc i moje usta zostały zaatakowane przez metaliczny smak krwi. Moja wizja natychmiast zrobiła się zamglona i zakołysałam się na nogach. 

To będzie największy kurwa błąd twojego życia Eden! Wielki kurwa błąd –

syknął Jeremy, jego ślina uderzyła mnie w twarz, doprowadzając do rzeczywistości. W następnych minutach, kiedy doskonały świat, który znałam został zniszczony, przestałam istnieć jako Eden Rivers. Bezlitośnie rozerwał moje czyste majtki i z siłą

8

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

tysięcy noży wbił się w najświętszą część mojego ciała. Wszystko wokół mnie zniknęło, kiedy cios za ciosem, rozrywał mnie. Od tego momentu chciałam stać się dziewczyną „na tak” – jak mówią, to nie wydawało się być najgorszą decyzją, jaką kiedykolwiek podjęłam.

9

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

1. KY 

Czuuuuuuuuuję, że mój kutas zamoczy dzisiejszej nocy.

Co jest, kurwa? Przewróciłem oczami na przesadną obsesję mojego brata względem cipek, kiedy wybuchnął w moim mieszkaniu, jakby on kurwa był właścicielem tego miejsca. W piątkowe popołudnie bałagan był w każdym miejscu pracy, więc o drugiej godzinie wyszedłem z biura i postanowiłem uciec do mojego mieszkania, aby skończyć niektóre potrzebne prace – cóż, dopóki Josh nie zdecydował się dołączyć. Wcześniej w ciągu dnia mój asystent poszedł chory do domu, dział marketingu popieprzył ogłoszenia w następnym numerze i był problem z montażem biura w Los Angeles, który będę musiał rozwiązać – a teraz miałem do czynienia z nadmiernym zainteresowaniem mojego brata. 

Jesteś specjalistą w tej kwestii, a ja się zastanawiam, dlaczego cały czas mama

pyta, czemu jesteś singlem? Pokręciłem na niego, kiedy wstałem z kanapy i ruszyłem w kierunku kuchni. 

Stary, ty i ja wiemy, że bycie singlem to jest to, co robimy najlepiej.

Mój głęboki śmiech odbił się w kremowych ścianach mojego mieszkania na trzynastym piętrze, ściany były pokryte czarnymi i białymi abstrakcyjnymi fotografiami największych miast na całym świecie w tym Paryża, Sydney, Nowego

10

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jorku i Londynu1. Moja praca w Anderson Publications pozwalała mi cieszyć się ucieczką - podróżowaniem i pracowaniem przez nieprzyzwoicie długie godziny. To dostarczało mi rozproszenia, którego potrzebowałem i pozwalało mi pieprzyć moją głowę na chwilę spokoju z ubolewaniem, które ciągle mnie straszyło. Moje życie było huraganem odkąd rozpocząłem pracę w Anderson Publications. Anderson Publications było znanym na całym świecie wydawnictwem, założonym przez najlepszego przyjaciela mojego ojca, Rogera Andersona, człowieka, który bez wątpienia uratował mnie więcej razy niż kiedykolwiek wiedział. Podczas studiów, kiedy podjąłem się podwójnej specjalizacji w Biznesie i Marketingu, wziął mnie pod swoje skrzydła i został moim mentorem, aby zadowolić moich rodziców. Moje lata w college'u kręciły się wokół koszykówki z kolesiami, pieprzeniu wielu dziewcząt, zabawy z moimi braćmi z bractwa i dużo więcej dziewczyn. Żyłem college'owym snem, aż do ostatniego roku. To było wtedy, kiedy wszystko stało się gównem. Gdy życie, które znałem, życie, które zaplanowałem, rozpadło się wokół mnie, bo jeden pieprzony błąd w życiu prześladuje mnie, aż do dziś. To był moment, który mnie zmienił. Studiowanie stało się moim życiem; wstydziłem się swojej zwykłej paczki, przestałem imprezować, co było niespotykane dla faceta, który posiadał taki status2. Moi rodzice i Josh byli w ciągłym stanie niepokoju, podczas gdy ja udawałem, jakby życie dalej było doskonałe. Na szczęście to było w czasie, gdy Roger Anderson zobaczył mój szybki zgon i spadek. Nie byłem

1 2

Zajebiście to wygląda :D Status popularności 11

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pewien, czy to mama i tata wpłynęli na jego decyzję, ale będę na zawsze wdzięczny za jego ingerencje w moje życie w czasie potrzeby. Jego brutalna uczciwość umieściła mnie na właściwych torach i w ciągu kilku tygodniu zacząłem pracować w jego firmie. Jestem pewien jak cholera, że nie dostałem pracy podanej mi na złotej tacy. Jeśli już, to kazał mi pracował dwa razy ciężej, by dostać się tu, gdzie teraz jestem. Teraz po sześciu i pół roku pod jego czujnym okiem, doprowadziłem jego zespół marketingu do Bangs and Beats. Miałem wysoko płatną pracę, która dostarczała mi bardzo wygodnego życia; od samego początku mojej kariery mądrze inwestowałem moje pieniądze i byłem teraz właścicielem budynku, w którym Josh i ja mieszkaliśmy; wszystko w wieku dwudziestu sześciu lat. 

Więc powiedz mi starszy bracie, jak długo minęło, od kiedy byłeś między

jakimiś słodkimi udami? Wesołość w tonie Josha nie została utracona w jego pytaniu. Przewróciłem oczami na jego drwinę i skinąłem głową, kiedy podniósł Coronę3 i wyciągnął ją z mojej lodówki, kiedy usiadłem przy barze śniadaniowym. Przeniósł się wokół błyskotliwej białej przestrzeni z chromowanymi urządzeniami i akcesoriami Midnight Black, jak arogancki dupek, którym był, ponieważ wiedział dokładnie, jak długo to już trwało. Po chwyceniu świeżej limonki z miski owoców, pokroił ją w plastry i wepchnął kawałek w dół szyjki Corony. Kiedy w końcu spotkałem jego wzrok, spojrzał na mnie oczekująco, kiedy chwyciłem piwo z jego rąk. 

Cholernie zbyt długo – warknąłem w odpowiedzi przed wzięciem długiego

łyku piwa. Dlaczego do cholery, musimy rozmawiać na ten temat? Od razu, moja głowa i mój kutas zaczęły reagować na myśl o ostatniej kobiecie z którą byłem. Zadziorna i

3

Piwo 12

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

długonoga Samantha, brytyjska modelka, która została zatrudniona pod przykrywką modelki dla problemu magazynu z poprzedniego miesiąca. Moja najlepsza przyjaciółka Ashlyn, asystentka stylisty w magazynie, zmusiła mnie do uczestniczenia w imprezie ujawniającej przykrywkę i po jednym za dużo darmowym piwie, umieściłem jaja głęboko w Brytyjce, w szafie dostaw jednego z barów koktajlowych w Nowym Jorku, pieprząc tak, jakby moje życie od tego zależało. 

Chodźmy na drinka. Ty, ja, nowy bar sportowy, striptizerki i cipki?

Spojrzałem na niego wzrokiem czystego oburzenia. 

Striptizerki i cipki nigdy nie powinny być wymienione w tym samym zdaniu.

Poruszył się po kuchennej wyspie i wyciągnął stołek, siadając naprzeciwko mnie, wiedząc, że ogarnął go zadowolony z siebie wyraz twarzy. 

Czy ty chcesz powiedzieć, że nigdy nie pieprzyłeś striptizerki? – Jego pytanie

ociekało wesołością, a ja wiedziałem, że trzymał mnie za jaja. 

Odpierdol się! Była tancerką. To duża kurwa różnica.

Stłumiony jęk przelewał się głęboko w mojej piersi, kiedy wiedziałem, że nie wygram tej bitwy. Oczywiście mógłby zasugerować wyjście. Był piątek wieczorem i trzy tygodnie temu miałbym wyprodukowane każde usprawiedliwienie pod słońcem, by nie wychodzić na drinka. Zaakceptował je, ale wiedziałem, że to tylko kwestia czasu zanim zatoczy mnie na dół. Rzecz z Joshem i mną była tym, że mieliśmy relacje, która nie mogła być dopasowana. Tak, był moim młodszym bratem, ale także był moim najlepszym przyjacielem. Byliśmy razem na dobre i na złe, widząc najlepsze i najgorsze, co życie mogło zaoferować i przeszliśmy inną stroną – z kilkoma czkawkami po drodze. Wiele razy irytował mnie gównem do tego stopnia, że chciałem uderzyć go w twarz, ale wziąłbym na siebie jego kulkę bez pytania lub kilka połamanych kości od

13

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

walk w barach, kiedy próbował poderwać złą kobietę. Był moją krwią. To było tak proste. 

Więc ty i twój mały facet wychodzą dzisiaj wieczorem czy co? – Josh uniósł

brwi w moim kierunku. Byłem zmęczony. Byłem wyczerpany i pozwolenie jakiemuś podnieceniu wydawało się kuszącą perspektywą, kiedy myślałem o tym. Szczerze mówiąc, klub striptizerski był tylko kłopotem, ale mogło to również oznaczać laicki. To był haczyk na dwadzieścia dwa lata. 

Po prostu wyjdź. Kilka drinków i parę cycków. Co złego może się stać? –

kontynuował nękanie mnie.



Jesteś wytrwałym małym kutasem. Przyjedź po mnie o dziewiątej.

•••• Przeszywająca agresja w moim bólu głowy, która irytowała mnie przez kilka dni wskoczyła z powrotem do życia w momencie, kiedy Josh i ja weszliśmy do Rozkoszy4. Niskie oświetlenie, delikatnie pulsująca muzyka i gruba atmosfera z seksem i chciwością uderzyły mnie pełną siłą. Wszystko w tym miejscu pachniało nadmiarem, pokusą i szeptającą obietnicą seksu. W ciągu kilku sekund, dwie skąpo ubrane kobiety podeszły prosto do nas, a teraz moja randka tej nocy wydawała się być małą, ciasną blondynką o imieniu Lyndsey, która łapała z daleka każde moje słowo i patrzyła na mnie z oczekiwaniem. Nie zrozumcie mnie źle, jestem facetem i kocham pieprzyć kobiety. Ale na pewno nie mam żadnych planów na długoterminowe zabezpieczenie, ku niezadowoleniu mojej mamy. W jej oczach powinienem mieć dom na przedmieściach, z co najmniej

4

Nazwa klubu striptizerskiego. Ang. Delights 14

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dwójką dzieci. Na pewno nie powinienem mieć kawalerskiego mieszkania na trzynastym piętrze i pracować piętnaście godzin na dzień. Oczywiście miałem potrzeby seksualne i karmiłem się nimi, gdy tego wymagałem, ale moje potrzeby nie obejmowały relacji. I na pewno nie tego długo-kurwa-i szczęśliwie. Ten rodzaj szczęścia był mi obcy i powody, dla których nadal kontynuowałem wyciskanie i wyśmiewanie samego siebie, jedząc z daleka w moim całkowitym samopoczuciu w próbie zniszczenia mnie. To było coś, z czym musiałem żyć. To było coś takiego, co trzymałem mocno przywiązanego do piersi, że tylko nieliczni o tym wiedzieli. Tak długo, jak to nadal bolało i tak długo, jak nadal nienawidziłem wszystkiego czym byłem, chciałbym nigdy nie dawać sobie szansy na szczęście i zadowolenie. Nie zasługiwałem na to; to było takie proste. 

Zdajesz sobie sprawę, że jestem pewnym zakładem. – Lindsey pochwyciła

moją uwagę i oblizała wargi przed agresywnym otarciem się o mnie. Wszelka chęć wzięcia tej kobiety do pokoju w motelu zniknęła w chwili, gdy powiedziała te słowa. Podobał mi się dreszcz, pościg, gra, przewidywanie. Ta kobieta z przodu mnie pozwoliłaby mi pieprzyć ją w środku pokoju, gdybym ją zapytał. Jęknąłem w duchu i potrząsnąłem głową, by te myśli wyszły z niej. Byłem zadowolony z tego, co chciałem zrobić, kiedy chciałem z kimkolwiek chciałem, obejmując tym kobiety. Nie byłem męską dziwką, nie skakałem z łóżka do łóżka, z cipki do cipki, od kobiety do kobiety, ale wiedziałem, gdzie chce iść, jeśli chciałem i wiedziałem co zrobić lub powiedzieć, aby zagwarantować, że nie pozostawiłem niedosytu. Zostawiłem etykietę dziwki dla mojego brata, który teraz stał obok mnie. 

Więc kim jest nieszczęśliwa dziewczyna, która dzisiaj zwilży twojego kutasa?

– zapytałem, a następnie przechyliłem do tyłu głowę, aby umożliwić piwu popłynąć kaskadowo w dół gardła, rażąco ignorując zaloty Lyndsey, ku jej irytacji.

15

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ky i Joshua Crawford, w cholernym czasie pokazali swoje przystojne

twarzyczki. Josh nie dostał szansy, aby odpowiedzieć, kiedy zmysłowy głos mojej najlepszej przyjaciółki wypełnił przestrzeń za mną. Roześmiane oczy Ashlyn Hart znalazły moje w chwili, kiedy obróciłem twarz do jej. 

Kto to jest? – Ashlyn skinęła na Lindsey, która nadal stała w pobliżu obok

mnie i przywiązała się do mojego ramienia. 

Lyndsey – powiedziałem. – I właśnie odchodzi.



Nie mogę uwierzyć, że wyrwałeś go z biura. – Ashlyn mrugnęła w kierunku

Josha i zwróciła się do mnie. - Dobrze widzieć cię wychodzącego i nawet jeśli masz coś wiszącego na tobie. 

Wychodzimy czy jak? – Lindsey posłała mi ostatni błagający wzrok, wyraźnie

ignorując moje wcześniejsze oświadczenie i obrazę Ashlyn. Coraz trudniej było mi wypchnąć jej cycki z przede mnie. Pokręciłem głową z lekceważeniem. Przejechałem rękoma przez moje gęste ciemne włosy i jęknąłem, kiedy napięcie zalało moje spodnie. To było prawie tak, jakby mój kutas mówił mi, jakim jestem idiotą, mówiącym nie. Z irytacją, Lindsey odwróciła się ode mnie i pobiegła przez tłum znikając mi z oczu. Czułem się jak kutas, ponieważ byłem wdzięczny za spokój, który pozostał po jej odejściu. 

Co to kurwa było? – Ashlyn strzeliła na mnie z rozbawieniem, a jej oczy

wróciły z powrotem do moich. – Wiem, że minęło trochę czasu od pieprzenia, ale te gówno było desperacją, jakie kiedykolwiek widziałam. Jestem z ciebie dumna za utrzymanie swojego kutasa w spodniach. 

Czy możemy mieć chociaż jednego drinka, zanim zaczniemy dyskusję na

temat braku działania mojego kutasa. – Śmiałem się, kiedy zwróciłem się do baru, by podać barmanowi nasze zamówienie.

16

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Kiedy czekałem na drinki, stukałem o bar palcami i nuciłem z góry jakąś przypadkową czterdziestą piosenkę, która przechodziła przez to miejsce. Moja cierpliwość zachwiała się. Jak tylko byłem gotowy do anulowania zamówienia i powrotu do domu, błysk czerwonego, ciasnego stroju zatrzymał moją uwagę. Przez morze mężczyzn i kobiet w bieliźnie, z każdym krokiem mój wzrok podążał za oszałamiającą brunetką. Błyskawiczne rozpoznanie błysnęło we mnie i wziąłem ostry niepewny oddech w momencie, kiedy odwróciła się i zobaczyłem jej twarz. Nie mogła być. Odwróciłem się i oparłem plecami naprzeciwko baru pozwalając sobie na zgubienie tej wizji przede mną. Moje oczy, pełne intryg i pożądania, przebiegły długość jej ciała kilka razy; była ubrana w obcisłe dżinsy, które obejmowały jej wygięcia jak druga skóra i przyniosły mi ból w spodniach oraz czerwona kurtka, którą nosiła była otwarta tak subtelnie, że pozwalała dostrzec jej kuszące piersi. Byłem całkowicie zniewolony, kiedy chłonąłem widok tej dziewczyny w czerwonej kurtce. Kiedy uchyliła się i wytkała sobie drogę przez tłum, jej szerokie oczy zawęziły się na pokoju. Luźne loki spadły na ramię i kołysały się nad połową pleców. Wyglądała tak nie na miejscu wśród kobiet pokrytych bielizną otaczających mnie, ale tylko ona jedna trzymała moją uwagę. 

Eden Rivers.

Na dźwięk uwagi Ashlyn, oderwałem wzrok od mojej nowej obsesji na tą noc i uniosłem brwi w pytaniu. – Co powiedziałaś? 

Dziewczyna, którą obserwujesz to Eden Rivers. – Uśmiech zdobił wspaniałą

twarz Ashlyn i zajęło mi chwilę, by uświadomić sobie, że trzymała moje piwo. Chwyciłem je i podniosłem do ust zdesperowany na niektórych, że zamietli spokój pode mnie. Eden Rivers.

17

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Kurwa.

Wiedziałem dokładnie, kim ona jest.

18

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

2. Eden Przez ostatnie cztery lata myślałam o sobie jak o chodzącej sprzeczności. Zagadce w przekonaniu społeczeństwa, czym dwudziestoczteroletnia kobieta powinna być. Jestem Eden Rivers; córka, najlepsza przyjaciółka, ocalona i dzisiaj w zimną noc listopada w Nowym Jorku, nałożyłam na siebie najlepszą maskę i stałam się dziewczyną do zabawy i każdy powinien nią być na swoje dwudzieste czwarte urodziny. Moja najlepsza przyjaciółka Tori i ja po prostu spędziłyśmy cztery dni na jeździe wzdłuż kraju, zatrzymując się na każdej banalnej drodze, robiąc honorowe zdjęcia przed nieodpowiednim oznaczeniem i atrakcjami, śpiewając hity lat osiemdziesiątych i jedząc zbyt dużo śmieci, ale zabawa, którą miałyśmy rozpuściła się w otchłani tlącej i niechcianej udręki w chwili, gdy przekroczyłyśmy granicę stanu Nowy Jork. Teraz jestem z powrotem w mieście, w którym obiecałam sobie, że nigdy ponownie nie postawie tutaj kroku. Przez ostatnie cztery lata, stworzyłam koc bezpieczeństwa w San Francisco. Moje życie obracało się wokół robienia zdjęć i gubienia się w eskapiźmie5, który był mi dostarczany. Najwięcej z moich świadomych godzin spędziłam ukryta za obiektywem lub siedząc za biurkiem z widokiem na zatokę San Francisco. Rzecz, którą kochałam najbardziej w fotografii było to, że mogłam stworzyć inne światy, różne sceny, po prostu przez kilka kliknięć przycisku. To był mój komfort, a setki zdjęć, które zrobiłam były moją terapią. Chowanie się za laptopem i aparatem pozwoliło mi wyłączyć strach będącej popychaną w sytuacji, nad którą nie miałam 5

Eskapizm oznacza ucieczkę od problemów związanych z życiem społecznym, codziennością i rzeczywistością w świat iluzji i wyobrażeń. 19

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

kontroli. Kontrola był teraz wszystkim dla mnie – to było jak oddech w moich płucach, bicie serca – i musiałam to przetrwać. Kontrolowałam moje życie i ludzi, którym pozwoliłam zbliżyć się do mnie z silną tarczą. Potrzebowałam tego. Było to kluczowe dla mojej zdolności do funkcjonowania, dawało mi pozwolenie do stworzenia świata, który pozwalał mi znaleźć cel. To pozwoliło mi być kimś, kim chciałam, kiedy potrzebowałam być kimś innym. Najstraszniejsza część mojego nowego życia, o której absolutnie nie miałam pojęcia, to kim byłam do tej pory. Kim była Eden Rivers? Udawanie kogoś innego, kiedy przeżyje i wydawanie się, że pracuje nad tym. Najlepszą częścią było pozwolenie sobie przejść przez życie jak na pustym płótnie, przekształcając się w kogokolwiek chciałam być, kiedy zaszła taka potrzeba i dzisiaj chciałam wyciągnąć duży pistolet – dzisiaj byłam z powrotem w Nowym Jorku, wróciłam z powrotem na terytorium koszmaru i musiałam dawać wrażenie, że mam w nosie dobrze spędzony czas. Weszłyśmy przez podwójne drzwi Rozkoszy, który charakteryzował się tym, że był to klub Gentelmanów z wysokiej klasy striptizerkami i dziewczynami na zawołanie ubranymi w bieliznę Victoria’s Secret. Byłoby to idealne miejsce do ucieczki na kilka godzin, ponieważ mężczyzna płacił uwagą wobec mnie, kiedy nie było piersiastych blondynek i zmysłowych brunetek ubranych w drogą bieliznę, aż do końca ich palców. 

Czy nie jesteś zadowolona, że wyszłaś dzisiaj wieczorem? – zapytała

podekscytowana Tori, uderzając swoimi biodrami o moje w ten sposób. 

Mamy tak dużo do świętowania Eden! Moja dziewczyna kończy dwadzieścia

cztery lata i jest szansa, że będziesz otoczona przez gorące gwiazdy rocka w ciągu najbliższych tygodni. Mam przeczucie, że ktoś będzie uprawiał seks. Ach tak, właśnie dlatego wróciłam i nie, to nie miało nic wspólnego z obietnicą uprawiania seksu, co bardzo frustrowało Tori. To stało się trzy tygodnie temu, kiedy byłam na porannym biegu wzdłuż 39 Mola. Ostry spadek powietrza w San Francisco pokrył moje ciało i mój umysł był bardzo

20

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zapracowany planując dzień, który obejmował dwie sesje fotograficzne dla lokalnego projektanta. Kiedy skończyłam, zgarbiona z trudem łapiąca powietrze, otrzymałam maila. E-maila o temacie: Prośba o Spotkanie. W chwili, gdy go otworzyłam, bańka, którą stworzyłam dla siebie w San Fran szybko zaczęła spuszczać powietrze wokół mnie. Czytałam maila więcej razy niż mogłam zliczyć. Słowa – chcemy Cię; niesamowity talent; zespoły rockowe; nasz magazyn – to były słowa, które przykuły moją uwagę. Oferta była tak nierealna, że nie uwierzyłam w to, że jest prawdziwa. Ten rodzaj okazji miał potencjał, by zmienić moje życie. Wciąż nie rozumiałam, jak oni dostrzegli moje prace, ale wiem, że poczta pantoflowa była rozpowszechniona w tym przemyśle, więc założyłam, że to od kogoś, kto pracował ze mną w przeszłości. Więc los zaoferował mi okazje do zmiany mojego życia; to był jedyny powód, dlaczego wbrew wszystkim moim obietnicom wróciłam do mojego koszmaru. Cóż to była szansa, aby robić okładki i redagować magazyn muzyczny, który weźmie moje globalne fotografie. Anderson Publications było znane na całym świecie. Kurwa, byłam fanką wielu ich magazynów i spędzałam dużo czasu na relaksie w kąpieli z kieliszkiem wina i ich najnowszym numerem oraz faktem, że chcieli mnie był nie do wyobrażenia. Magazyn chciał mnie do Bangs and Beats, które niespodzianka, niespodzianka, znajdowało się w Nowym Jorku… w jedynym miejscu, do którego nigdy nie chciałam wrócić. Więc byłam w środku klubu dżentelmenów w brzuchu Nowego Jorku z zarezerwowanym spotkaniem na następny tydzień, bo nie mogłam kurwa powiedzieć nie i miałam najlepszą przyjaciółkę, która powiedziałaby mi, jaka jestem głupia, odrzucając ofertę, która została mi zaproponowana. Historia mojego życia. Stałam z niepokojem obok Tori, otoczona bezpieczeństwem kobiet wystawiających swoje ciała, które były błogosławione, i mężczyzn, których głodne oczy były zablokowane na każdą inną kobietę, oprócz nas. Odetchnęłam z ulgą. Napięcie w

21

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moich ramionach uleciało. Dwie rzeczy w tym miejscu oferowały bezpieczeństwo, którego potrzebowałam. Pierwsza, wiedząc, że jestem najbardziej ubraną kobietą w tym miejscu i druga, że mężczyźni z tym rodzajem pieniędzy byli skoncentrowani jedynie na kobietach, potrząsających swoim towarem przed ich twarzami. Tak, to była moja siatka bezpieczeństwa i to był powód dla którego Tori i ja często odwiedzaliśmy kluby ze striptizem i wysoce ekskluzywne kluby, gdy chciałyśmy spędzić noc na mieście. Ten rodzaj placówki oferował mi szansę na zniknięcie w cieniu i nie pozwolenie sobie, aby być w sytuacji, w której nie mogłam kontrolować sytuacji. 

Wiesz co? Myślę, że nadszedł czas bym trochę wyluzowała. – Nawet słysząc

samą siebie pozwalającą by te słowa wyszły z moich ust spowodowałam, że zadrżałam w szoku. To były moje cholerne urodziny i powinnam mieć prawo do świętowania. Tak, to była moja noc. 

Jednakże, to z pewnością nie znaczy, że chcę uprawiać seks. Wiesz o tym, to

nie byłabym ja. 

Co!? – krzyknęła wystarczająco głośno, bym mogła ja usłyszeć ponad

basowym waleniem z głośników rozmieszczonych dookoła nas. – Eden Rivers zamierza wyluzować? 

Odpierdol się! – Zaśmiałam się głęboko, dziękując moim szczęśliwym

gwiazdom, że nie wspomniała nic o moim nie uprawianiu seksu w komentarzu. Owinęłam moje ramię wokół dziewczyny, która znała każdy głęboki ciemny sekret, który był w życiu Eden Rivers i ruszyłam w kierunku głównego baru. Moje oczy zawęziły się na miejscu, głównie koncentrując się na bywalców wokół mnie. Mężczyźni w garniturach z ich wyraźnym bogactwem zajmowali mahoniowe stoły i krzesła, popijali drogą whisky, a ich oczy były pociemniałe z pożądania. Kobiety otaczały mnie, ubrane w wysokiej klasy bieliznę z nieskazitelnym makijażem i doskonale utrzymanymi włosami, dającymi tym mężczyznom dokładnie to, czego 22

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

chcieli; były doskonałym łupem lwów czekających na zwierzynę. To było zdecydowanie idealne miejsce, aby świętować moje urodziny. Kolejny rok, kolejna szansa, aby spróbować dowiedzieć się, kim do cholery byłam. Codziennie walczyłam z myślą bycia dziewczyną, którą myślałam, że jestem i dziewczyną, którą teraz byłam. Życie, którym żyłam nigdy nie porównywałam do życia, w które wierzyłam, że chciałabym mieć w wieku dwudziestu czterech lat. Powinnam mieć wyższe wykształcenie, być otwarta na miłosne związki i żyć życiem bez stałej paniki lub ograniczenia? Nie. To życie zostało rozdarte cztery lata temu. 16 grudnia. Noc, kiedy Jeremy Davis postanowił, że nie zasługuje na wybór, że byłam czystym kawałkiem mięsa, które jak zakładał, mógł pożreć w słabo oświetlonym pokoju w akademiku. Tej nocy, rozdarł moją niewinność z dala ode mnie bez rozpatrzenia lub zgody. Dziś, żyłam życiem Eden Rivers, dziewczyny z uśmiechem będącym na jej twarzy, kiedy jej serce umarło jednym wspomnieniem, dziewczyny, która powiedziała tak na wszystko o co była pytana w strachu przed konsekwencjami, mówiąc nie i dziewczyny, która udawała kogoś innego każdej okazji, którą dostała. Nie trzymałam dumy będąc dziewczyną na tak, ale nie było cholernej rzeczy, którą mogłam zrobić. Mówiąc tak, czułam się bezpieczna, to trzymało mnie w ciasnym kokonie, gdzie mogłam zamknąć każde uczucie, które mnie topiły. To było proste słowo, które dla mnie nic więcej nie znaczyło. 

Kim jesteś dzisiaj wieczorem? – zapytał ciekawski głos Tori obok mnie,

podnosząc swoje doskonale przygotowane brwi w moim kierunku. Zbyt dobrze mnie znała. Było jedno pytanie, które wiedziałam, że zada, było gwarantowanym pytaniem za każdym razem, kiedy wychodziliśmy z naszego mieszkania na noc. Zrobiłam kolejne spojrzenie wokół baru, pozwalając mojemu mózgowi przewijać wiele twarzy Eden Rivers. Odwróciłam się w jej stronę, uśmiech rozmiaru Wielkiego Kanionu rozprzestrzenił się na mojej twarzy. W tym charakterze, poszłabym.

23

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jestem Kellie, nauczycielka z Chicago i jestem w tym mieście na weekend z

moją najlepszą przyjaciółką, by świętować moje urodziny. 

To jest Kellie.



Teraz, gdy przedyskutowaliśmy moje alter-ego, chodźmy i weźmy najbardziej

kolorowe i głupie drinki, które można zamówić i wpakujmy dolary w dół majtek tych chętnych kobiet, ok? – Mrugnęłam sugestywnie. 

Kellie chcę mieć trochę zabawy.

Zakaźny śmiech Tori zabrzmiał wokół nas, zapewniając zachęcenie, którego potrzebowałam i zabijając nerwy, które roiły się wokół mnie. Mogłam to zrobić. Zawinęła ramię wokół mojej talii, kiedy tkałyśmy naszą drogę przez pulsujący tłum i ruszyłyśmy w kierunku rogu baru, w którym światła były nisko i muzyka delikatnie grała. Wyciągnęłam jeden z pustych stołków barowych i usiadłam natychmiast chwytając koktajlowe menu. Przestrzeń wokół mnie rosła silnie z dźwiękiem, muzyka niosła się echem przez bar, kiedy zaczął się pierwszy pokaz nocy. Głębokie grzmoty basu pulsowały przez moje ciało, grzechotając każdą kością. Spojrzałam szybko w stronę sceny, kiedy zmysłowa ruda ubrana w głęboko fioletową bieliznę dumnie kroczyła na scenę. Wspaniała bielizna, nawet jeśli mogłam tak powiedzieć do siebie. Miałam obsesję na punkcie seksownej bielizny, było prawie szkoda, że nikt jej nie zobaczy. Małe różowe majtki i stanik zdobiące mnie dzisiaj, na pewno były dobre, aby pokazać komuś trochę ciała. Wyśmiałam swoje myśli, wiedząc dobrze, że tylko jedna osoba, która będzie to widzieć to Tori, kiedy wrócimy do hotelu. I to zdarzyłoby się tylko dlatego, że byłabym tak pijana, że uczucie skromności nie miałoby miejsca. Moja przyjaźń z Tori była tak niekonwencjonalna. Zaczęła się w momencie, gdy otworzyła swoją kamienicę dla mnie, gdy po raz pierwszy przyjechałam do San Francisco po tym, jak znalazłam ogłoszenie w internecie o współlokatorze. To, w co wierzyłam, nie udało się jej zrealizować, kiedy uratowała mnie tego dnia, stała się 24

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moim kocem bezpieczeństwa, mój jedyny powiernik, kiedy próbowałam odzyskać to, co po mnie pozostało. 

Czy możesz zamówić dwa cosmopolitany6, dwa szybkie pieprzenia i dwie

bomby Jaeger7. To powinno nas załatwić. – Mrugnęłam, kiedy zsunęłam się ze stolika. 

Muszę iść do toalety.



Chcesz, żebym poszła z tobą?



Nie, spoko. Zaraz wrócę.

Rozebrałam się, przedzierając przez tłum. Odwróciłam oczy od kilku mężczyzn, którzy zauważyli moje istnienie i ściskając moją kopertówkę, zwiększyłam tempo. Biodrem otworzyłam drzwi od łazienki i wzięłam głęboki oddech, kiedy atrakcyjna samotność łazienki z 1800 roku wciągnęła mnie. Chwytając marmurkową górę toaletki, spojrzałam na zaniedbaną refleksję gapiącą się na mnie i szeroki uśmiech rozprzestrzeniający się na mojej twarzy. Ciepło w klubie spowodowało, że mój makijaż oczu, nad którym pracowałam godzinę, topił się i zaczynał opadać zarys moich morskich niebieskich oczu; moje usta nie miały połysku z którym weszłam; róż na policzkach pokazywał ciepło krążące przez moje ciało. Byłam na szybkiej ścieżce wyglądając jak gorący bałagan i z jakiegoś szalonego powodu nie mogłam być szczęśliwsza. 

Wszystko w porządku?

Obróciłam się na pięcie na gardłowy dźwięk głosu za mną. Ostro wdychałam powietrze, kiedy oszałamiająca kobieta z platynowo blond włosami mieniącymi się na jej ramionach i szerokimi szmaragdowo zielonymi oczami patrzyła na mnie. Cosmopolitan to obok Mojito, jeden z najbardziej popularnych drinków. Swoją popularność zawdzięcza głównie serialowi Sex w wielkim mieście, w którym bohaterka Carrie Bradshaw i jej koleżanki często go piły. Do jego przygotowania potrzebne są: wódka cytrynowa, likier Cointreau, świeżo wyciskany sok z limonki oraz sok żurawinowy. Koktajl najlepiej jest podawać w kieliszku koktajlowym z plastrem limonki lub skórką pomarańczy. 7 Również drink  6

25

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Przeskanowałam jej twarz – makijaż był bez zarzutu, włosy doskonale zrobione i będąc ubrana w obcisłe dżinsy, czarny top i mordercze turkusowe szpilki powodowała, że wyglądała jak absolutna bomba. 

Tak, przepraszam, nie chciałam zatrzymywać cię w łazience. – Szybko się

odwróciłam i pochyliłam się nad toaletką i pomalowałam usta w krwistą połyskującą czerwień, szybko je zaciskając zanim uśmiechnęłam się do mojego odbicia, a potem odwróciłam twarzą do jej. 

Eden Rivers? – wydyszała, kiedy uznanie błysnęło na jej twarzy. – Jestem

Ashlyn Hart. Moja szczęka spadła na ziemię, kiedy patrzyłam na piękność przede mną. Ta kobieta nie była Ashlyn Hart, którą pamiętałam z uczelni. Zniknęły grube okulary, szelki i duże ponadgabarytowe koszulki, którymi ukrywała ciało. Moje milczenie i oczywiście gapienie się spowodowało u niej chichot. 

Tak, zmieniłam się nieco kilka lat temu. Mój irytujący wielki brat lubi mówić,

że jestem brzydkim kaczątkiem, który przekształcił się w łabędzia. 

Wyglądasz pięknie. – W końcu znalazłam swój głos i posłałam jej troszkę

nerwowy przyjazny uśmiech. Nie planowałam zjednoczyć się z nikim z mojej przeszłości, kiedy byłam tutaj, ale teraz podczas mojej pierwszej nocy z powrotem byłam prowadzona na główkę do mojej przeszłości i kogoś z uczelni. Ashlyn Hart była na kilku moich zajęciach i mieszkała w tym samym akademiku. Mimochodem rozmawiałyśmy, ale zawsze była tak nieśmiała i trzymała się samej siebie, była dokładnie tą osobą, którą teraz jestem ja. To była zupełnie inna Ashlyn od Ashlyn stojącej przede mną, której pewność siebie i charyzma biła od niej. Ashlyn zmarszczyła brwi, kiedy podeszła do toaletki i zaczęła malować usta swoim błyszczykiem. 

Nigdy nie pomyślałabym, że zobaczymy się ponownie.

26

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Cholera! To nie była rozmowa, którą chciałam przeprowadzić w łazience w wysokiej klasy klubie dżentelmena, w szczególności nie w dniu moich urodzin. Spuściłam moje oczy na podłogę i zaczęłam potrząsać rękoma, kiedy pierwsze oznaki paniki wychodziły na powierzchnię. Zauważyła moją zmianę w nastroju i na szczęście zmieniła temat, mówiąc: – Tylko wiesz, oficjalnie jesteś znana jako dziewczyna w czerwonej kurtce dla faceta na zewnątrz. 

Och, cóż to jest interesujące. – Zaśmiałam się nerwowo i pokręciłam głową.



Masz uwagę kogoś, kto wykazuje tobą więcej zainteresowania niż kimkolwiek

innym od Bóg wie ilu lat. – Jej szmaragdowe oczy błyszczały, kiedy moje policzki zabarwiły się na głęboki szkarłat. 

Jak się nazywa?



K…



Eden Rivers, mamy bar pełny drinków i jestem gotowa do świętowania twoich

urodzin w stylu umieszczenia twojego Kellie Carter kapelusza i zabrania go kurwa tam! – Tori dumnie kroczyła przez łazienkę, jej ręce były na biodrach i patrzyła z czystą determinacją osadzoną na jej twarzy; kompletnie zapomniała, że nie tylko my byłyśmy w łazience. 

Jezu, nie zapomnij o swoich majtkach w węzeł. – Roześmiałam się,

przewracając oczami na moją pobudliwą przyjaciółkę. Odwróciłam się ku Ashlyn, by znaleźć ją upuszczającą swój błyszczyk z uścisku i jej wzrok spotkał mój. Cholera! Tori wspomniała o Kellie Carter. 

Ja, uh, używam tej nazwy, kiedy jestem pijana. To rzecz, którą zawsze robię.

Wstrzymałam oddech, kiedy czekałam na jej odpowiedź. Brzmiało to tak żałośnie. Byłam dorosłą kobietą, która udawała kogoś innego, gdy weszłam. Boże, ona będzie myśleć, że jestem kompletną idiotką. 

Kim ja jestem, by osądzać? Od tego jest Kellie.

Uśmiech Ashlyn był zaraźliwy i uśmiechałam się do niej. 27

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Co powiesz na to, byś była dzisiaj wieczorem po prostu Eden? – Tori

zasugerowała, kiedy spojrzała z niepokojem na Ashlyn, ze spojrzeniem, które przegapiłam. – Co ty na to, by spróbować? Będę po twojej stronie. Była poważna? Skąd do diabła to się wzięło? 

Tori, nie mogę – wyszeptałam i natychmiast moja obrona strzeliła do życia.



Kochanie, możesz to zrobić, ale nie chcesz.



Tory, to nie jest miejsce na dyskutowanie o tym. Dzisiaj jestem Kellie i to jest

jedyny sposób, na zostanie tutaj. Twój wybór. Mam zostać czy wyjść? 

Zaufaj mi Eden. To nie jest no…



Mam zostać czy wyjść? – powtórzyłam i posłała mi wygląd klęski, kiedy

odpowiedziała. Tori przesunęła wzrok ode mnie i wylądowała na Ashlyn. 

Ashlyn, Tori… Tori, Ashlyn. Chodziłam do college’u z Ashlyn – ogłosiłam i

spojrzałam pomiędzy dziewczynami. Nie mogłam zignorować spojrzenia oczu Ashlyn, kiedy mnie obserwowała. Nawet nie chciałam myśleć o plotkach, komentarzach i parsknięciach o mnie po tym, jak uciekłam z uczelni cztery lata temu. Wyrzuciłam myśli z mojej głowy i ruszyłam w kierunku drzwi. Zatrzymałam się, kiedy chwyciłam uchwyt i odwróciłam się, aby spojrzeć na Ashlyn. 

Jak byś się czuła przychodząc i pijąc drinki z nami na moje urodziny? Jak

usłyszałaś, drinki już są i kobiety tylko czekają, aby rozebrać się na moje urodziny. 

Jak mogłabym odmówić takiej ofercie?



Gotowe? – zapytałam z fałszywym uśmiechem, patrząc pomiędzy Tori i

Ashlyn, gdy moje wnętrze trzęsło się z nerwów. 

Pewnie – wymamrotała Tori i jej energetyczna potrzeba, żeby wyprowadzić

mnie z powrotem do klubu wydawała się znikać szybciej niż mogłabym powiedzieć „boo”.

28

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Kochanie, proszę pozwól mi to zrobić. Obiecuję, że następnym razem, gdy

wrócimy do domu będę znana tylko jako Eden. Tori przeszła przez pokój, dopóki nie stanęła obok mnie i owinęła ramię wokół mojej talii, ciągnąc mnie blisko. – Co się stanie, jeśli będzie tam ktoś, co jeśli facet przekona cię, żebyś uwierzyła w chłopaków jeszcze raz? 

To bardzo mało prawdopodobne, kochanie – prychnęłam.



A co jeśli? – Dalej mnie męczyła. – Dasz tam jakiemuś chłopakowi szansę? –

Głos Tori ociekał matczynym tonem. Poważnie, naprawdę będzie zachowywać się, jakbym miała trzynaście lat? Frustracja szalała we mnie jak dziki byk. Moje pięści były zaciśnięte, a paznokcie wbiły się w dłoń, niczym ostre ostrze. Tori była jedyną osobą, która znała moją niezdolność powiedzenia słowa tak prostego, jak nie, ale tutaj rażąco pocierała moją twarz i popychała mnie, aż balansowałam niebezpiecznie na krawędzi całkowitej utraty. Nagle uczucie buntu ryknęło w życie i podniosłam oczy z podłogi spotykając ją. 

Tak. – Nałożyłam mój największy uśmiech, który mogłam zebrać na moich

ustach i przesunęłam spojrzenie w stronę lustra, by dać sobie chwilę w milczeniu chcąc zaufania, które przedarłoby się do życia we mnie. Mój wzrok powędrował prosto na dziewczynę, która odbijała się ode mnie. Moje niebieskie oczy były szerokie i płynące z niechęcią, usta pomalowane na czerwono zostały ściśnięte ciasno razem w zaszczepiony upór. Byłam bardzo świadoma wiedzy, kim ta dziewczyna była i wiedziałam, że nie było żadnego sposobu na świecie, że mogłaby być dzisiaj wokoło. Przełknęłam ślinę i kilka razy spojrzałam na dziewczynę w lustrze, którą znałam jako Eden Rivers, i która zniknęła gdy tylko odwróciłam wzrok. Byłam dziewczyną w czerwonej kurtce, byłam Kellie Carter i będę pieprzyć, gdy nie będę odgrywać tej roli. Udawałam przez cztery lata, więc jakie uszkodzenia na mojej duszy, mogły wywołać moje kłamstwa jeszcze tylko przez kilka następnych godzin? 29

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Chodźmy – strzeliłam.

Nie czekałam na ich odpowiedzi. Pchnęłam ciężkie drzwi na oścież i natychmiast pod wpływem muzyki i alkoholu moje ciało podeszło na scenę. Moja „bieliźniana” zazdrość wróciła, kiedy skoncentrowałam się na pełnej energii blondynce dumnie kroczącej w koronkowym czarnym numerze. Uwaga do siebie: pójść do Victoria’s Secret w przyszłości. Moje obcasy zawibrowały na drewnianych deskach podłogowych, kiedy szłam z fałszywą pewnością siebie w kierunku baru. Wsunęłam się na barowe krzesło, zostawiłam je porzucone i trzasnęłam pierwszym shotem, który zobaczyłam. Krzesło obok mnie otarło się o podłogę i Ashlyn wsunęła się, by dołączyć do mnie przy barze. Siedzieliśmy w wygodnej ciszy, ale nie mogłam nie zauważyć jej wzroku na mnie więcej niż jeden raz lub subtelnego uśmiechu stale zdobiącego jej usta. Ashlyn i Tori zaczęły flirtować jak burza z bardzo przystojnym barmanem, który wydawał się być przyklejony do powierzchni przed nami, kiedy nadal wirowałam wokół z cosmopolitanem przede mną. Mój wzrok powędrował w kierunku baru, kiedy uczucie, że jestem obserwowana, przetoczyło się przeze mnie. Zauważyłam, że Ashlyn niezbyt subtelnie spojrzała przez ramię, kiedy barman flirtował z nią, a ona zdawała się być rozproszona przez kogoś lub coś. Moje oczy stanęły na sprawcy, którego wzrok utrwalony był na mnie. Czułam, że mój żołądek przewraca się na widok mężczyzny po drugiej stronie baru. Wyglądał na kilka lat starszego ode mnie i był ubrany w czarną koszulę na guziki, która przylegała do jego szerokiej piersi; rękawy były podwinięte do łokci pokazując silne ramiona. Moje ciekawe oczy obadały go; grube brązowe włosy, silna szczęka pokryta zarostem i intensywne oczy. W tym momencie jego usta drgnęły w uśmiechu, z pojawiającym się dołeczkiem, kiedy zdał sobie sprawę, że został przyłapany,. Oh Boże. Jego oczy szybko odbiły się od moich, odwrócił swoje ciało z dala od baru i pochylił się z wysiłkiem plecami do mnie. Kobieta z wybielonymi-blond włosami,

30

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

mocnym makijażem i strzępem czerwonej koronki obejmującej jej chirurgicznie wzmocnione ciało przysunęła się do niego i udała się do położenia swoich rąk na całym jego ciele. Zesztywniał pod jej dotykiem i pokręcił głową z boku na bok, kiedy pochyliła się, by powiedzieć coś do niego. Nie mogłam oderwać wzroku od niego. Mój instynkt był wpatrzony w przystojnego mężczyznę i nie mogłam oderwać moich oczu z dala od niego. Bez względu na to, jaki zamek był umieszczony w moim ciele i sercu, ciągle byłam kobietą, a moje oczy nie słuchały i nie chciały odwrócić wzroku od tego przystojnego mężczyzny. Nagle, bez ostrzeżenia, przechylił głowę na bok i błysnął z powrotem wzrokiem na mnie i teraz ja byłam złapana na wpatrywaniu się w niego. Na jego ustach pojawił się cień uśmiechu, dający mi możliwość rozkoszowania się raz jeszcze doskonale umieszczonym dołeczkiem w jego prawym policzku. Poczułam, że nerwowo odpowiedziałam na jego uśmiech, coś, co nigdy nie zrobiłam. Jak mocne były te drinki? Uśmiech, który wisiał na jego ustach nagle opadł, a jego oczy zawęziły się na czymś, co działo się za mną. 

Mam zamiar zabrać się dzisiaj wieczorem do domu.

Gorący oddech odbił się o moją nagą szyję, kiedy niechciane palce biegły w dół moich pleców. Moje gardło natychmiast się zacisnęło, wyciskając ostatni powiew oddechu, który mogłam zebrać i moje oczy szeroko strzeliły ze strachu na dźwięk tych słów. Cholera. Powoli, na własną rękę, moje ciało skręciło się na barowym krześle, aby stanąć twarzą w twarz z intruzem. W chwili, gdy spojrzałam na niego, poczułam zarozumiałość, która mocno mnie otaczała. Zadowolony z siebie wyraz jego twarzy, kiedy jego świdrujący wzrok przesuwał się po mojej twarzy i koncentrował się wyłącznie na mojej klatce piersiowej, powodując, że żółć wydostawała się z głębi mojego żołądka. Gdzie do diabła jest Tori? Ashlyn? Gdzie

31

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

one zniknęły? Moje oczy wreszcie znalazły Ashlyn idącą w kierunku drugiej strony baru, a Tori nigdzie nie mogłam znaleźć. Byłam zdana sama na siebie. 

Przyjdziesz i wypijesz drinka ze mną?

Nie! Mój umysł całkowicie wyłączył się. Czułam, że płynęłam z dala od rzeczywistości. Moje ciało zareagowało, zanim mogłam zrozumieć, co robię, zanim mogłam się powstrzymać. Zagrażający ton jego głosu i palenie jego rąk na mojej skórze, przeniosły mnie w tryb przetrwania i wiedziałam, że muszę się ochronić przez pozwoleniem mojemu ciału na powiedzenie tak. Tak jak robiłam w ciągu ostatnich czterech lat. Stanęłam na chwiejących się nogach, jego ręka chwyciła mnie wokół ramienia powodując ryczący ból przechodzący przez moje ciało i szarpnął mnie z dala od baru. Poruszaliśmy się z dala od głównego baru i ciemne światła, które były stworzone, by dodawać atmosferę teraz zapewniały idealną przykrywkę dla mnie będąc zabieraną w ciemności. Przyciągnął mnie na nieobsadzoną kanapę i zaczął naciskać mnie w dół, aż praktycznie siedziałam na jego kolanach. Pozwoliłam umysłowi wyłączyć się, by zabrał mnie do miejsca samotności i szczęścia, z dala od rzeczywistości, naciskając na mnie w formie jego chętnych rąk. Moje oczy przedarły się przez klub i spadły na człowieka naprzeciwko baru.  Co ty kurwa robisz? Skoczyłam na ostre słowa, grożące przede mną. Głos był gruby z aksamitnym głosem sączącego się zaufania i zastraszenia oraz warczących podtekstów, które nie zostały pominięte. Jeśli głos mógł wywołać dreszcz w dół kręgosłupa, to mógł być dokładnie taki głos. Bezpieczeństwo przybyło. Bezpieczeństwem był mężczyzna z naprzeciwka baru.

32

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

3. Ky W chwili, gdy Eden wróciła z powrotem do baru, chętnie ją obserwowałem. Była idealnym przykładem wyjątkowości; wizji nerwowości podczas desperacji, by zostawić ją odpływającą. Obserwowałem z wzrastającym zainteresowaniem, kiedy torowała sobie drogę powrotną naprzeciw baru z … Ashlyn. Kurwa. Siedziałem przy barze całkowicie pochłonięty przez tą dziewczynę. W momencie, gdy nasze oczy połączyły się po raz pierwszy, natychmiast zamieniłem się w pieprzonego psa w rui. Josh zniknął z Bóg wie kim i gdzie, i kiedy piwo po piwie przelewało się przez usta, moje spojrzenie nie załamało się. Moje ciało zesztywniało i obserwowałem całkowitą grozę, kiedy Chris Edwards wślizgnął się obok Eden tuż po tym, jak posłała mi najsłodszy uśmiech. Czułem się jak by to działo się w zwolnionym tempie. Eden stała przy barowym krześle i pozwoliła, by Chris Edwards prowadził ją do kącika klubu bez jakiegokolwiek zaprzeczenia, jego ręka chwyciła ją mocno za ramię. Jego druga ręka była wszędzie na niej; pochlebiając jej ciało jak kawałek pierdolonego mięsa. Jej oczy wściekle krążyły wokół baru poszukując czegoś lub kogoś. Panika wypełniła jej twarz. Ona nie chciała tam być. Moje nogi ruszyły zanim mój mózg zareagował. Myślę, że usłyszałem głos Ashlyn za mną i myślę, że krzyczała przez Josha, ale nie mogłem być pewny. Kroczyłem po podłodze jak opętany jaskiniowiec lub coś równie popieprzonego. Moje oczy nigdy nie opuściły jej. Nikt nie zasługiwał na bycie w obecności Chrisa pierdolonego Edwardsa.  Nie! – Ashlyn pojawiła się obok mnie i złapała mnie zdesperowanie za rękę, aby zatrzymać mnie i moje maniakalne myśli. Nie było dobrze, lubiłem być naładowanym bykiem z czerwonym punktem w moim wzroku. 33

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

To było cholernie precyzyjne biorąc pod uwagę, że szturmem szedłem w kierunku dziewczyny w czerwonej kurtce.  Zostaw to – rzuciłem z powrotem i kontynuowałem drogę w kierunku dziewczyny, która wyglądała jakby była zamrożona i sztywna ze strachu. Jej oczy podniosły się z podłogi i znalazły moje wśród tłumu i przez krótki moment nadzieja błysnęła przede mną, kiedy zablokowała się ma moim wzroku. Wzdrygnąłem się na myśl, że to będzie nasz wstęp, ale nie mogłem pozwolić, by mnie to zatrzymało. Czułem rosnącą żółć w dole brzucha, kiedy ręka Chrisa przesuwała się na długości jej uda. Gdy jego usta spadły na jej szyję, a jego palce dotknęły jej krocza, czułem wściekłość pulsującą przeze mnie, która nie wiedziałem, że istnieje. Pieprzyć to! Zwiększyłem tempo, aż prawie biegłem. Doszedłem do przekonania, że przeszłość kształciła teraźniejszość a teraźniejszość wpływała na przyszłość, która właśnie teraz policzkowała mnie po twarzy. Moja przeszłość ukształtowała moją osobę, którą byłem dzisiaj; mężczyznę, którego wady, żale i najgorsze błędy płynęły w jego żyłach i były tak zakorzenione w jego wspomnieniach, że nie było szans, aby je ukryć. Ale byłem również typem człowieka, który nie chciał nigdy więcej stać z tyłu; to nie czyniło ze mnie popierdoleńca; powodowało u mnie burzę w zatłoczonym pokoju by uratować dziewczynę, która nie wie, kim kurwa jestem. W chwili, gdy stanąłem przed nimi, wybuchłem. 

Co ty kurwa robisz? – ryknąłem z tak gorączkową intensywnością, że nawet

striptizerka na scenie na chwilę zamarła. – Odwracam się na dwie pieprzone minuty i widzę, że to wystarczająco dużo czasu, abyś zniknęła i pozwoliła temu facetowi obmacywać się? Jesteś moja. Wstawaj. – Spojrzałem na nią, kiedy moje zęby zacisnęły się zamknięte. Oczy Eden rozszerzyły się i cały kolor odpłynął z jej twarzy, kiedy wzięła do siebie moje słowa. Krzyczałem w twarz tej biednej dziewczyny. Słyszałem Ashlyn ostro wdychającą za mną, a kątem oka widziałem Josha stojącego z kobietą, którą

34

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wcześniej widziałem z Eden. Chris położył swoją brudną rękę na tyłku Eden, kiedy ona próbowała wstać i pociągnął ją z powrotem na swoje kolana.  Odwal się Crawford. Ta jedna jest moja. Wróć do swojego eleganckiego niewielkiego biura i zostaw nas kurwa w spokoju. Widziałem na czerwono. – Zabierz. Swoje. Pieprzone. Ręce. Od. Niej.  Ona tego chcę i z całą pewnością nie powiedziała nie. Spójrz na te ciasne małe ciałko, mała dziwka prosząca o to. – Jego ręce szyderczo pobiegły w górę i w dół jej ud, biegnąc wyżej niż powinny, kiedy zadowolony z siebie wygląd przejął jego twarz. Sięgnąłem i chwyciłem jej dłoń ciągnąc ją z dala od jego uścisku z całą moją siłą, dopóki nie uderzyła w moją klatkę piersiową.  Zostań tu – warknąłem do jej ucha, ciągnąc ją blisko do mojego ciała, które pozwoliło mi poczuć jej walące serce na mojej klatce piersiowej. Szczelnie owinąłem moje ramiona wokół niej zamykając je na jej talii, a następnie zwróciłem moją uwagę z powrotem na Chrisa.  Wypierdalaj stąd Edwards i trzymaj się z dala od mojej pieprzonej dziewczyny. Zarozumiały śmiech rozległ się od niego.  On nie jest twoją dziewczyną. – Spojrzał porozumiewawczo między nas.  Wiem co to jest. Chcesz po prostu zanurkować w tej słodkiej cipce sam, prawda Crawford? Puściłem Eden z moich objęć i przeniosłem ją tak, by stała za mną. Z jednym krokiem, byłem klatką piersiową przy klatce z Chrisem. Nie zawahałem się.  Ja nie tylko zanurkuje w tej cipce, Edwards. Będę pieprzyć ją mocno, smakował jej każdy centymetr i będę delektować się każdym dreszczem, który ona spowoduje. Ta cipka jest moja, więc pamiętaj, kiedy dzisiaj wieczorem będziesz pieprzył jakąś dziwkę za trzy dolary. Nie doczekałem się żadnej odpowiedzi od Chrisa, który tylko prychnął. Moja ręka złapała Eden, oplatając nasze palce w jakimś ochronnym ruchu, który nie mogłem 35

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wyrazić słowami. Pociągnąłem nasze połączone ręce, kiedy ona podążyła za mną w odległy kąt baru, gdzie byliśmy wystarczająco daleko od tego typu akcji, i gdzie mogła ukryć się przed takimi chujami jak Chris. Mój umysł ścigał się z tym, co mógłbym powiedzieć, aby wyjaśnić moje irracjonalne działanie. Od kiedy stałem się rycerzem w lśniącej zbroi? Gdy dotarliśmy do nieobsadzonej kanapy, zatrzymałem się i szybko wyjąłem jej rękę z mojej. Cofając się, zderzyłem się z twardym jak ściana ciałem Josha i ponad moim ramieniem, znalazłam go patrzącego na mnie ciekawskim wzrokiem. Przebiegłem swoimi rękoma przez moje niesforne włosy i jęknąłem z frustracji.  Zrób coś palancie. Wszystkie oczy patrzą na ciebie po tym małym występie. Nie możesz zachowywać się jak jaskiniowiec, złapać swoją kobietę, a potem po prostu stanąć obok niej, jakby była obca – Josh rzucił we mnie, kiedy jego oczy krążyły między mną i Eden. Miał rację. Spojrzałem na marny róg baru i nie byłem zaskoczony widząc Chrisa i jego załogę widząc ich z ironicznym uśmieszkiem na twarzach. Miałem dwa wyjścia. Mogłem opuścić bar właśnie teraz, wiedząc, że zrobiłem dobry uczynek i mając nadzieję, że Eden mogłaby zając się sobą, lub mogłem być pieprzonym facetem i skończyć to, co zacząłem. W mgnieniu oka, Eden była przy mojej klatce piersiowej i moje ramiona owinęły się szczelnie wokół jej talii, więc z powrotem była przy mojej piersi. Opuszczając brodę na czubku jej głowy, nie mogłem nie zauważyć, jak dobrze jej ciało uformowało się naprzeciwko mnie. Wciąż nic nie powiedziała, ale jej ciało ryknęło niewypowiedziane słowo. Była sztywna w moich ramionach, zamrożona w strachu i byłem pewien, że to było zamieszanie i po tym jak usłyszałem jej gwałtowne wytchnięcie, teraz wstrzymywała oddech. Pochyliłem się, aż moje usta były obok jej ucha i szepnąłem: – Musisz oddychać.

36

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ona po prostu skinęła głową, kiedy drżała jak liść na huraganie naprzeciwko mnie. Jej ręce chwyciły moje nagie przedramiona, które odpoczywały nad jej brzuchem i jej ostre pazury wbiły się w moje ciało, wysyłając strzał bólu, który przeszedł przez moje ręce, ale nic nie powiedziałem. Jej ciało wciąż drżało i mój uchwyt zaostrzył się, przyciągając jej ciało bliżej mojego. Była całkowicie załamana w moich ramionach, a ja nie wiedziałem, co kurwa mam zrobić, miałem nadzieję, że to ją uspokoi. Starałem zapewnić jej komfort i spokój, podczas gdy tłumy wokół nas kontynuowały swoją noc, zupełnie nieświadome tego, co się stało.  Muszę się napić. – Ledwo usłyszałem jej głos.  Możesz powtórzyć? Odwróciła twarz dopóki nie spojrzała na mnie, jej oczy pokryte były paniką. – Muszę się napić – powtórzyła głośniej.  To chodź. – Poluzowałem swój chwyt i moja ręka spadła na jej małe plecy, kiedy ruszyliśmy w kierunku czarnej skórzanej kanapy. Zatrzymała się i szepnęła:  Przepraszam. Dwa słowa, które żadna kobieta nie powinna kiedykolwiek powiedzieć, kiedy dotyczyła ją sytuacja, której co właśnie byłem świadkiem. Odwróciła się powoli tylko do mnie, abym znalazł jej oczy pełne łez gotowych wylać się na policzki. Ostro zaczerpnęła powietrze na wygląd oburzenia, które zdobiło moją twarz.  Spójrz na mnie – poprosiłem i starannie czekałem na jej niebieskie oczy spotykające moje. Wreszcie spojrzała na mnie i wypuściłem oddech. – Nie masz za co przepraszać. Słyszysz mnie. Za nic.  Kim jesteś? – zapytała potulnie, kiedy jej oczy tańczyły na mojej twarzy. Kim byłem? Jak mógłbym odpowiedzieć na to pytanie.  Jestem facetem, który zamierza trzymać cię kurwa z dala od takich dupków jak Chris. Oto kim ja jestem.

37

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

4. Eden Tęskniłam za jego bezpieczeństwem, w momencie, gdy mnie opuścił. To zmyliło mnie jak cholera. Wykręcałam ręce i moje oczy przesuwały się wokół baru, kiedy strach wrócił do mnie, spojrzałam na wszystkich jakby byli zagrożeniem. To była część mnie, której nienawidziłam; paranoja, niekończący się strach, szalone myśli tonące w moim umyśle.  Czy ktoś mógłby mi powiedzieć, co się właśnie stało? – zapytałam, w końcu znajdując swój głos, kiedy przeniosłam swój wzrok i obserwowałam mężczyzn z super miękkimi rękoma, którzy szli w kierunku baru. Czułam, że moje ciało ponownie drżało przez czarną skórę na kanapie, kiedy usiadłam, a moje serce cholernie chaotycznie biło w klatce piersiowej. Jeśli w ciągu najbliższych kilku minut nie wezmę się w garść, to pochłonie mnie fala paniki, a to było coś, czego nie chciałam, aby ktokolwiek był świadkiem.  Wydaje się, że mój brat dzisiaj grał rycerza w lśniącej zbroi. – Głęboki głos zabrzmiał zza kanapy i słowa zostały splecione z rozrywką i intrygą pochwytującą moją uwagę. Przeniosłam się z kanapy, by znaleźć faceta, który był bardzo podobny do faceta, który zaledwie kilka minut temu krzyczał w moją twarz, a potem uratował mnie przed złem, które znałam jako Chris.  To jest Josh. Josh, to jest, uh… Kellie – wprowadziła Tori, jej głos drżał, kiedy mówiła. Na dźwięk mojego imienia, oczy Josha błysnęły szybko do Ashlyn, która patrzyła na mnie z zupełnie nieczytelnym wyrazem twarzy, zanim znalazł ponownie moje oczy.  Bardzo mi miło, Kellie. 38

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Potrząsnęłam ręką, którą wyciągnął, a potem on i Ashlyn usiedli na kanapie naprzeciwko mnie i zapadli w cichą rozmowę. Oparłam się skóry i skorzystałam z okazji by spojrzeć na faceta, który zaproponował mi ochronę w bardzo konfrontacyjny sposób. Stał sztywno przy barze; jego ramiona opadły, kiedy spojrzał na swój telefon. Górował postacią siły i zastraszenia, prawdziwą wizją, która zasłużyła na szacunek. Wysoki, męski ze spływającą zmysłowością, przeciekał zaufaniem.  Wszystko w porządku? – Tori chwyciła moją rękę, kiedy usiadła obok mnie. Kiedy odwróciłam się do niej, byłam witana z obawą, która była wyryta na jej twarzy, która oferowała mi unikalny rodzaj komfortu.  Nie jestem pewna – przyznałam zgodnie z prawdą. Byłam bezpieczna; Byłam z dala od zagrożenia, ale moje serce nadal biło wściekle w piersi, czułam w sobie skok za każdym razem, gdy ktoś przechodził zbyt blisko mnie. Nigdy nie byłam w takiej sytuacji od tamtego pamiętnego dnia. Zazwyczaj bardzo uważałam. Zwykle miałam przy sobie Colby’ego. Moja niezdolność by powiedzieć słowo, była tak prosta jak nie denerwowanie mnie, to była przeszkoda, to było otwarte zaproszenie dla niewłaściwych ludzi, tak jak to miało miejsce dzisiaj. Ale mój strach w konsekwencji był tak przytłaczający, że w ciemno brałabym każdą inną opcję.  Przykro mi, że mnie tam nie było. – Jej głos zadrżał pod jej słowami.  Przestań! To nie jest twoja wina. Spójrz w inny sposób, dostałaś swoje życzenie. Nie będę czekać na drinka, który będzie kupiony przez przystojnego faceta. – Skinęłam głową w stronę baru i ponownie spojrzałam na mojego wybawcę.  Wiesz, kto to jest? – zapytała, kiedy jej oczy biegły po jego ciele.  Nie mam pojęcia.  Kurwa on jest gorący, choć on też nie może utrzymać wzroku od ciebie.

39

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Czułam, że moje policzki zaczerwieniły się na jej słowa, on był tak magnetyczny, że czułam, jak moje oczy wędrują by spojrzeć na niego jeszcze raz. Gwałtownie wdychałam, kiedy znalazłam jego oczy wpatrzone we mnie. Stał przy barze, odchylając się do tyłu z butelką piwa w jego ręce. Wyglądał, jakby coś rozważał. Czy planował ucieczkę? Nie miał powodu, by zostać, ale wiedziałam, że musiałam mu podziękować i musiałam to zrobić milion razy. Kiedy nie mogłam znieść bycia pod jego wzrokiem, przeniosłam się na kanapę koncentrując się wszędzie, byle nie na nim. Liczyłam liczbę świateł, które zapalił żyrandol, analizowałam bieliznę dziewczyn, którą miały na sobie i psychicznie robiłam wzmiankę o bieliźnie, którą chciałam zobaczyć, gdy odwiedzę Victoria’s Secret; byłam w środku ustaleń, czy słodka blondynka miała na sobie fioletowe czy granatowe majtki, gdy kanapa obok mnie zapadła się i moje zmysły zostały zawładnięte przez znany zapach, który wdychałam, kiedy byłam wgnieciona w szeroką pierś, która wiedziałam, że była Crowfordem.

40

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

5. Ky Siedząc w sekcji VIP, czułem się jakbym wisiał pomiędzy szaleństwem i euforią, zarówno gotowy by wznieść kolejną katastrofę. Przy mnie siedziała dziewczyna w cholernej czerwonej kurtce, ta sama dziewczyna, której krzyczałem w twarz. Siedziała sztywno koło mnie, jakby była zamrożona, jej ręce były mocno splecione na kolanach, a jej oczy sfiksowały na piętro niżej. Nie pozwoliłem, by zniknęła mi z oczu. Czułem się tak, jakbym był teraz za nią odpowiedzialny i nie pozwoliłbym Chrisowi zbliżyć się do niej. Był szumowiną na ziemi, nikłym kawałkiem brudu, który można było znaleźć w odludnym kącie świata. Był pasożytem i żadna kobieta nie zasłużyła by być koło niego. Oficjalnie, mój piątkowy wieczór był zupełnie popieprzony, a ona była nieświadoma tego, kim byłem.  Jak masz na imię? – zapytałem ją, mówiąc pierwszą rzecz, która myślałem, że złamię to napięcie. Przeniosłem swój wzrok i skoncentrowałem się wyłącznie na niej.  Kellie. Kellie.  Nazywasz się Kellie? – powtórzyłem jej odpowiedź, gdy próbowałem ukryć zamieszanie zabarwione w moim głosie. Dlaczego kłamała o swoim imieniu? Jej oczy szybko odeszły z dala od moich, łamiąc intensywne połączenie, które wydawało się nam zablokowane. Kontynuowałem obserwowanie jej z bliska.  Dziękuje za to, co wcześniej zrobiłeś. Ja nawet nie chcę myśleć… - Pokręciła głową, kiedy myśl uderzyła w nią. – Nie musisz tutaj być ze mną.  Zostanę. – Skrzyżowałem moje ramiona na klatce piersiowej i zamknąłem na chwilę moje oczy, kiedy wyczerpanie przetoczyło się przeze mnie. Dzisiaj nie było 41

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nic, co nawet najlepszy na świecie psychiatra mógł przewidzieć. Kilka drinków i jakieś niewłaściwe rozmowy z Joshem były tym, czego się spodziewałem. Na pewno nie spodziewałem się Eden Rivers. Czułem jak poruszała się obok mnie i moje oczy otworzyły się, kiedy myśl o jej ucieczce i wróceniu do tłumu i ku okropności Chrisa zalała mnie. Jej ciało skręciło się i odwróciła się do mnie w taki sposób, że jej kolano wciskało się w bok mojego uda. Instynktownie, przeniosłem się do podobnej pozy, aż nasze kolana były dociskane jeden do drugiego. Zamarłem pod jej przenikliwym spojrzeniem. Moje gardło ścisnęło się na dociekliwe niebieskie oczy, migotające z intensywnością, płynące na mojej twarzy, całkowicie mnie pochłaniające. Każdy cal mojej twarzy był pod jej kontrolą, nigdy nie czułem się tak narażony lub podatny niż teraz. To było jakby czytała każde moje popieprzone myśli i była jedna rzecz, której nie chciałem jej zrobić.  Czegoś szukasz? – wyszeptałem szorstko, mój ton był zbyt silny.  Staram się cię rozpracować. – Jej ton utonął w powadze, kiedy zmrużyła oczy, zaciemniające się w odcieniu granatu. – Nie wiem, dlaczego chcesz siedzieć tutaj opiekując się mną, gdy kobieta z blond włosami przy barze czeka, by rzucić się na ciebie, w chwili, gdy mnie zostawisz. Jestem prawie pewna, że to niegrzeczne zostawiać randkę. Poczułem przysuwanie się bliżej niej, nie mogłem przestać jej odpychać. Jej oczy rozszerzyły się w chwili, gdy mój głos opadł, który mogła tylko ona usłyszeć.  Po pierwsze, nie ma nic, czego byś potrzebowała ode mnie. Po drugie, nie jestem twoją opiekunką i po trzecie, ona zdecydowanie nie jest moją randką. Jeśli jeszcze tego nie dostrzegłaś, wyraźnie preferuje towarzystwo brunetki z niebezpiecznie zapraszającymi oczami, która daje mi fałszywe imię i stwarza pozory, podczas gdy czuje jej drżenie jak pieprzony liść obok mnie. Nasz wzrok uczepił się każdego nawzajem z ostrą intensywnością, która mogła myląco wypierdalać ze mnie. Moja ochrona w prawdzie powoli pękała pod jej

42

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

czujnym okiem. Kiedy usiadłem naprzeciwko niej, mogłem odwrócić się do niej, pchając każdą cząstkę siły mojego spojrzenia ku niej i ostatecznie wyciągając ją na powierzchnię. Jej spokój załamał się i najmniejsze pomarszczenie przetoczyło się nad jej czerwono pomalowanymi ustami, zanim warknęła z powrotem rzucając fałszywą postawę na swój sposób. Nie kupiłem jej. Jej słabość zbliżała się do powierzchni w szybkim tempie, przełykając fałszywą pewność, którą rozpaczliwie próbowała przedstawić.  Nazywam się Kellie – mruknęła, a jej głos zadrżał bardzo nieznacznie. W końcu jej oczy oderwały się od moich i skoncentrowały się na Ashlyn, która torowała sobie drogę z powrotem do nas. Ashlyn sunęła przez tłum z tacą napojów balansujących niepewnie w jej ręce. Przyjaciółka Eden szła za nią ze swoją ręką mocno wciśniętą w Josha. Posłałem rozdrażnione spojrzenie na Josha, którego brwi poruszyły się, kiedy wiedzący uśmieszek nawiedził jego usta.  Przyniosłam drinki. Kellie, pomarańczowa wódka dla ciebie. Masz podwójną. – Wzrok Ashlyn tańczył pytająco pomiędzy Eden, a mną. Czułem, że mój poziom frustracji rósł, kiedy Ashlyn nazywała ją Kellie.  Uh, tak dzięki. – Eden złapała wysoką szklankę z tacy i natychmiast wypiła pół szklanki w jednym szybkim łyku. Wpadła w wir ciszy, podczas, gdy rozmowy wokół nas szumiały, kiedy szedł drink za drinkiem. Im więcej Eden wypiła tym bardziej zdawała się relaksować i jej bliskość do mnie nie słabła. Tori przesunęła się obok Josha, potknęła się ku kanapie i zwaliła się obok Eden, zmuszając ją by przesunęła się jeszcze bliżej do mnie.  Mam zamiar wypieprzyć jego mózg dzisiaj wieczorem. – Tori skinęła głową w kierunku Josha. – I ty powinnaś zrobić to samo z jego bratem. Zatrzaśnij się na nim i ujeżdżaj go jak cholernego ogiera. Widziałaś co zrobił tam dla ciebie? – Jej próby

43

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

udaremnionego szeptania były pod wpływem alkoholu i słyszałem każde cholerne słowo, które powiedziała.  Jezu Tori, ciszej – jęknęła Eden. Posłała mi przepraszające spojrzenie.  Nikt nie będzie mnie ujeżdżał8 – warknąłem i wstałem z kanapy. Oczy Josha znalazły mnie i wiedziałem, że on podąży za chwilę za mną. Przedarłem się przez tłum z powrotem do głównego baru i walnąłem pięćdziesiątką w dół i zamówiłem kolejną rundę drinków dla grupy oraz wodę lodową dla siebie. Wiedziałem o tym, że Chris wciąż węszy i mógłby rzucić się w momencie, kiedy moja świadomość byłaby zachwiana przez piwo. 

Więc to dość oczywiste, że biorę Tori do domu. Nie masz nic przeciwko, by

Eden i Ashlyn pojechały z tobą? – powiedział Josh zza mnie. Przeniosłem wzrok z powrotem na kanapę, gdzie siedziała Eden z Ashlyn i Tori. Tori i Ashlyn śmiały się razem, podczas gdy Eden spoglądała machinalnie na parkiet, stoicki wygląd był otynkowany na jej twarzy.  Dlaczego do cholery, ona udaje, że nazywa się Kellie?  Twoje domysły są równie dobre jak moje. – Potrząsnął głową, kiedy jego oczy skupiły się na niej.  Ona absolutnie nie ma pojęcia, że wiemy, kim ona jest. Tori potknęła się obok nas, jej loki podskakiwały wokół jej twarzy, a oczy mocno skupiły się na mnie, ostatecznie rozpraszając moją i Josha rozmowę. Podtrzymała się mojego ramienia do wsparcia, kiedy jej ciało zachwiało się pod wpływem zbyt dużej ilości alkoholu. Jak bardzo mocna była ta wódka, którą kupiła Ashlyn?  Wiem, że nazywasz się Ky – powiedziała niewyraźnie i szturchnęła mnie w klatkę piersiową. To nie był ukryty fakt, jak się nazywam, po prostu nie zostałem zapytany i po prostu nie mogłem podejść i powiedzieć – swoją drogą, nazywam się Ky. 8

Hahahaha, dobre, nie da sobie chłopak dmuchać ;D 44

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 A ja wiem, że ty nazywasz się Tori – odpaliłem.  Ona nie może powiedzieć nie, moja najlepsza przyjaciółka nie może powiedzieć nie. Ona nawet nie może być sobą w swoje urodziny – ogłosiła z ciężkim westchnieniem, gwałtownie łapiąc moją uwagę. Jej głos płynął z frustracją, bólem, cierpieniem, kiedy obejrzała się w stronę stołu.  Dlatego poszła z tamtym facetem. Przychodzimy do miejsc takich jak te, ponieważ są zwykle bezpieczne. Zazwyczaj dobrze się bawimy, bo nikt nie płaci za jakąkolwiek uwagę wobec nas. Ale dzisiaj tak nie było. Jeśli byś nie przyszedł, nie wiem, co by się stało.  Co masz na myśli? – Na szczęście Josh zapytał, kiedy moja zdolność do mówienia wyblakła, kiedy gniew zapalił się we mnie.  Tak długo, jak ją znam, ona zawsze mówi tak, ponieważ boi się powiedzieć nie.  Dlaczego ona mówi, że nazywa się Kellie? – warknąłem, kiedy moja krew zagotowała się na wysłuchanie wstępu Tori.  Dlatego, że zakłada maski, za którymi się ukrywa. Robi to za każdym razem, gdy wychodzimy. Dzisiaj próbowałam ją namówić, by tego nie robiła, ale ona nigdy mnie nie słucha. Nigdy nie jest Eden. Musiałem się stąd wydostać, zanim powiedziałbym coś, czego będę żałować lub coś co doprowadziło by mnie, by wyglądać na kompletnego debila.  Muszę iść. Josh, weź Tori i Ashlyn ze sobą.  Co?  Josh proszę. – Posłałem mojemu bratu błagalne spojrzenie, który skinął głową w zgodzie. Wiedziałem, że mój czas tutaj skończył się. Czułem się, jakbym balansował na krawędzi całkowitej przepaści popieprzenia, potrzebowałem wyjść – ale najpierw musiałem to zobaczyć na własne oczy. Ruszyłem z powrotem do stołu,

45

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moje oczy koncentrowały się na Eden, która spojrzała na mnie z oczami Bambi, zanim przeniosłem moją uwagę na Ashlyn.  Skończyłem na dzisiaj. Ash, do zobaczenia w poniedziałek. – Pochyliłem się i pocałowałem ją delikatnie w policzek, a potem zwróciłem swoją uwagę na gapiącą się Eden.  Kellie, chodź ze mną9.

9

Uwielbiam, jak rozdział kończy się w ten sposób  46

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

6. Eden Powinnam być spanikowana. Powinnam być przestraszona. Powinnam być zaniepokojona. Ale nie byłam. Stałam na chodniku, chłodne powietrze Nowego Jorku wirowało wokół mnie w drażniący sposób, a ja czekałam na jego następny ruch. Żułam wargę i szarpnęłam kurtkę ciasno wokół mojego ciała. Co za szalona noc. W momencie, kiedy poprosił mnie, bym wyszła z nim, tak zrobiłam. Nie miałam wyjścia, ale podążyłam za nim z baru i w niepewność miasta. Jego oczy rozszerzyły się, gdy wstałam z kanapy i podeszłam do niego, jakby nie oczekiwał, że zgodzę się tak szybko. Jaki miałam wybór? Zapytał i poszłam. Powiedziałam tak. W tym momencie moja słabość była na pełnym ekranie, każda pewność siebie, którą starałam się pokazać została zgnieciona przez proste stwierdzenie, i jak zwykle, nie mogłam powiedzieć nie. Maska, którą próbowałam tak rozpaczliwie przedstawić szybko spadła na podłogę w stertę kłamstw i lęku.  Co robimy? – zapytałam, znajdując mój głos i desperacko dążyłam, by uśpić niezręczność, która promieniała ze mnie. Poruszył się powoli, celując kroki i poruszył swoje górujące ciało tak, że kompletnie przyćmił moje. Wsadził ręce głęboko w kieszenie dżinsów i jego oczy obserwowały moje możliwości, przełykając każdą niepewność z trwałym spojrzeniem. Orzechowe oczy promieniały wobec moich, a następnie spadły i zatrzymały się na ustach przez dłuższą chwilę, w momencie, kiedy oboje to

47

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zauważyliśmy. Przerywając swoje spojrzenie od moich ust, spojrzał prosto w moje oczy.  Nie wiem. Nie sądziłem, że pójdziesz ze mną.  Nie miałam wyboru.  Zawsze masz wybór. Jego oczy pociemniały, pyszne o piwnym kolorze rozpuściły się w cieniu mrocznego brązu, a następnie jego szczęka napięła się, jak gdybym powiedziała najbardziej szokującą rzecz na świecie. Dlaczego tak powiedziałam? Było czuć ciszę między nami, kiedy staliśmy na chodniku w zimną listopadową noc. Wzdrygnęłam się na uczucie nocnego powietrza, ale na szczęście taksówka szybko podjechała do krawężnika. Podszedł, otwierając dla mnie drzwi. Nie patrzyłam na niego, kiedy pochyliłam się pod jego ramieniem i opadłam na skórzane siedzenie. Ciepło w powietrzu pocieszyło mnie i czułam, że moje ciało zaczęło się relaksować. Ciągle nie czułam strachu. Siedzenie zapadło się, kiedy wsunął się obok mnie i powietrze natychmiast zgęstniało.  Na wyspę – powiedział taksówkarzowi, kiedy poprawił się na siedzeniu i wyjrzał przez okno obok niego. – Kieruj się w kierunku City Towers. Zgięłam się z powrotem w amortyzowanym siedzeniu i zamknęłam oczy, kiedy scenariusze wybuchały w moich myślach. Facet taki jak on oczywiście dostawał to, co chciał. Jego pewność siebie była wstrząsająca, nie mówiąc już o boskim wyglądzie, którym został obdarzony. Usiadłam obok tego ciała w zupełnie tajemniczym milczeniu. Jasne światła i bogactwo osób idących po chodniku wyblakła za nami, kiedy jechaliśmy naszą drogą przez miasto, które nigdy nie spało i kierowaliśmy się na drugą stronę rzeki. Milion myśli szło przez moją głowę w zastraszającym tempie. Wiedziałam, że sama ponownie zapędziłam się na niebezpieczne terytorium. Byłam w taksówce, z obcym facetem, kierując się do jego mieszkania. Nie tak miała się zakończyć ta noc, ale dlaczego kurwa bałam się 48

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

swojego rozumu? Zatrzymaliśmy się przed wysokim budynkiem migoczącym na nocnym niebie. Otworzył drzwi, zesunął się i chwilę potem drzwi obok mnie otworzyły się i wyszłam na rześkie powietrze.  Jesteś gotowa? – zapytał niskim tonem.  Tak. Szłam obok niego w milczeniu i koncentrowałam się na swoim oddechu. Im bliżej byliśmy wejścia, tym bardziej moje tętno zwiększało się. Szok i zamieszanie zderzyło się w mojej głowie, kiedy kontynuowaliśmy przechodzenie przez wejście. Zatrzymałam i odwróciłam się. Patrzyłam przez podwójne szklane drzwi witające przyjazny przedpokój, który wyglądał jak kawowy bar na jednym końcu i pizzeria na drugim, obie wypełnione nocnymi biesiadnikami.  Nie idziemy tam? – zapytałam, potrząsając zrozumieniem w moich słowach, kiedy moje oczy zatrzymały się na pizzerii. Zatrzymał się i odwrócił się z powrotem do mnie, niedowierzanie spadło na jego zbyt doskonałej twarzy.  Myślałaś, że idziemy do mojego mieszkania?  Tak – szczerze wyszeptałam, kiedy mój głos spadł niebezpiecznie nisko. Ostrożnie pozwoliłam swoim oczom w końcu znaleźć jego. Spojrzał na mnie jakbym była najcenniejszym towarem na świecie, ze spojrzeniem wysyłającym milion motyli luzem latających w moim żołądku. Spojrzenie, które w końcu przeraziło mnie.  Nie każdy facet jest kompletnym dupkiem. Tak, jesteś piękna i tak, chciałbym mieć cię w moim łóżku. Uwierz mi, to byłaby dla mnie wielka przyjemność czczenia twojego ciała, ale nie będę cię dotykał lub nawet próbował dotykać cię, gdy jesteś wyraźnie przerażona będąc tutaj nawet ze mną. – Jego uczciwość była orzeźwiająco brutalna.  Musisz wiedzieć, że nie jestem tobą przerażona. Jego czoło wzniosło się z zaciekawieniem.  Jaaaaasne. – Przesada wylewała się z jego słów. 49

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 To dlatego powiedziałaś do mnie ledwie dwa słowa. – Ruszył wokół rogu i zniknął z pola widzenia. Co, do cholery? Mój upór i chęć udowodnienia jego błędu strzeliły przeze mnie jak armata. Mogłam rozmawiać z mężczyzną. Mogłam? To co powiedział było tak oczywiste, jak nocne niebo nad nami, że nie zabierze mnie dziś do swojego mieszkania, więc była tylko jedna rzecz, którą mogłam się martwić. Wymamrotałam przekleństwa pod nosem i ruszyłam pośpiesznie, aby znaleźć miejsce, gdzie uciekł ten intrygujący nieznajomy. Ostro wciągnęłam powietrze w momencie, gdy pojawił się, kiedy się odwróciłam. Oparł się o czerwony ceglany mur, zdecydowanie krzyżując ramiona na piersi, jego oczy były skoncentrowane wyłącznie na mnie i na miejscu, w którym chciałabym się pojawić. Wyglądał jak szalony plakatowy chłopak z zastraszająco dobrym wyglądem i diabelskimi zamiarami. Moje oczy strzeliły do migoczącego neonu tuż nad moją głową. Miejsce Joe’s. Posłałam mu spojrzenie, trącił głową w kierunku drzwi prowadzących do jadalni natchnionej latami 50-tymi. Nie myślałam, że tak moja noc się skończy. Przełknęłam moją frustrację i weszłam przez drzwi, sprawiając, że torowałam sobie drogę ku odległemu kątowi i wsunęłam się na puste krzesło. Kiedy zdałam sobie sprawę, że nie jestem śledzona, przeszukałam jadalnię i znalazłam mojego nieznajomego pochylającego się nad ladą i rozmawiającego blisko z kobietą w średnim wieku z prawie czarnymi włosami i ładną różową plisowaną suknią pokrywającą jej ciało. Wyglądało na to, że nie wyszedł ze swoich Szczęśliwych dni. Grzebałam w mojej kopertówce w poszukiwaniu telefonu. Byłam w rozpaczliwej potrzebie rozproszenia, czegoś, czegokolwiek, by popchnął mnie z dala za wpatrywanie się przez jadalnie jak kompletny głupek na człowieka, o którym nie miałam żadnego pojęcia. Wyciągnęłam kilka banknotów dwudziestodolarowych i mój błyszczyk, kiedy w końcu moje palce chwyciły telefon. Trzy nieprzeczytane wiadomości błysnęły przede mną.

50

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Tori: Jestem z ciebie bardzo dumna, że wyszłaś z Panem Weź moje majtki. Wszystkiego Najlepszego !!! Pokręciłam głową na to, że mojej najlepszej przyjaciółce wyraźnie brakowało ludzkich umiejętności. Druga wiadomość. Tori: Kocham to miasto. Kocham kluby za striptizem. Kocham mężczyznę, którego będę dzisiaj pieprzyć. Kocham Ciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiię. Trzecia wiadomość. Nieznany numer: Chciałem powiedzieć, że świetnie było cię zobaczyć z powrotem w mieście, ale skłamałbym. Zadyszałam głośno, moje ciało zadrżało, kiedy znane uczucie ubezwłasnowolniło mnie. Moje oczy nadal odbijały się na słowach, które dręczyły mnie do granic z mojego telefonu. Z bolesnym ciosem, moje serce zatrzymało się na każdym słowie. Mój żołądek kipiał na te słowa. Czytałam wiadomość w kółko i w kółko, jak chora i pokręcona potrzeba, aby to dodatkowo mnie zjadało. Nie rozumiałam tego, przecież mój numer był prywatny. Nikt nie wiedział, że jestem z powrotem w mieście. Ponownie usiadłam na skórzanym krześle. Nagle, czułam się jakby świat obserwował i kontrolował mnie, czekając, aż ciemność mnie zabierze. Moje oczy biegały i unikały zajętej jadalni. Nie mogłam tego zrobić. Nie mogłam się zamknąć. Nie tutaj. Nie z nim podchodzącym do mnie, patrzącym na mnie z całym tym pochłonięciem.  Co się stało? – Wyciągnął swój portfel i telefon z kieszeni, umieszczając je na stole między nami, kiedy usiadł naprzeciwko mnie.  To miejsce wydaje się fajne – rzuciłam z dala od jego pytania rozpaczliwie zmieniając temat i mają nadzieję, że zrobi to samo. Zmęczenie uderzyło we mnie w zastraszającym tempie i pragnęłam bezpiecznie znaleźć się w moim pokoju i łóżku w hotelu. Myśl o faktycznej rozmowie z tym facetem powodowała, że czułam się jeszcze bardziej zmęczona niż mi się wydawało.

51

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nie wiedziałam, że takie miejsce istnieje. Przerwano nam przez pojawienie się tej samej pani z naprzeciwka. Spojrzała między mną a Crawfordem, poważnie kto się nazywa Crawford i szeroko się uśmiechnęła, jej policzki zaczerwieniły się. Przysięgam, nawet usłyszałam westchnienie. Pochyliła się i umieściła talerz przede mną, zawierający bujnie wyglądający kawałek ciasta czekoladowego z górą śnieżnie białej bitej śmietany wznosząc wysokie niebo. Moje oczy poiły się widokiem. Moja głowa odbiła się między niezwykłością przede mną, urocza pani powiedziała mi, że jej imię to Carole, a facet naprzeciwko mnie uśmiechnął się. Ta rozmowa zdezorientowała mnie. Carole odwróciła się na pięcie i przeszła przez jadalnię, posyłając nam jeszcze jedno ostatnie spojrzenie przez ramię.  Co to jest? – zapytałam bez tchu.  Musisz zjeść ciasto w swoje urodziny.  Kupiłeś mi ciasto? – stwierdziłam zdumiona, nie mogłam w to uwierzyć.  Wygląda na to, że tak. – Mrugnął do mnie, zanim zakopał się w kawałku ciasta, kiedy siedział przy stole, jęk rozkoszy uciekł przez jego usta. Patrzyłam na niego całkowicie przytłoczona i nie miałam na to słów. Jego oczy opuściły ciasto i spotkały mnie, doskonały uśmiech przemknął po jego ustach.  Musisz podnieść widelec i umieścić je na cieście, a następnie zjeść. Jest pyszne, moja ciocia wie, jak upiec rewelacyjne ciasto. Podnosząc widelec, zatopiłam go w bogato wyglądającym cieście i podniosłam go do moich ust. Sam zapach kazał mi westchnąć w oczekiwaniu. Czułam jego wzrok na mnie. Moje oczy zamknęły się na dziwnej czekoladzie ruszającej moje kubki smakowe, rozbijając pustkę żołądka z czystą przyjemnością, miękki jęk uciekł spomiędzy moich ust. To było najlepsze ciasto, jakie kiedykolwiek jadłam.  Dlaczego to zrobiłeś? – zapytałam między kęsami ciasta.  Dlaczego zrobiłem co? 52

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Hm, w klubie. Z tym, uh, facetem – jąkałam się, natychmiast żałując, że do tego doprowadziłam. Położył widelec na talerzu i dał mi swoją całą uwagę.  Nigdy nie widziałem kogoś tak przerażonego jak ty. Wiedziałem, że nie chciałaś tam być i musiałem coś zrobić. Musiałem zatrzymać tego dupka, przed położeniem jego rąk na tobie.  Ale dlaczego ja?  Nie mogłem oderwać oczu od ciebie, od chwili, w której cię zobaczyłem, więc tak, widziałem, kiedy ten dupek przyszedł do ciebie i wziął cię, a ja nie chciałem siedzieć i oglądać. Nie mógł oderwać oczu ode mnie? Próbowałam pozwolić jego słowom osiedlić się we mnie, ale szczerze mówiąc cała ta sytuacja mnie przerażała. Co miałam na myśli mówiąc to?  To nie jest to, co chciałaś usłyszeć? – pochylił się, a jego oczy błyszczały z rozbawieniem. Czułam, że moje usta lekko się wydęły. – Nie jestem do końca pewna.  Co powiesz na to, byśmy po prostu zjedli nasze ciasto? – zasugerował i upuścił swoje oczy na kawałek pół zjedzonego ciasta będącego naprzeciwko mnie. Skinęłam głową i podniosłam widelec. Było czuć ciszę przy stole, kiedy zagubiłam się w świecie bogatej w dobroć czekolady i wkrótce zapomniałam gdzie byłam i z kim.  To jest tak dobre – wybełkotałam między kęsami ciasta, tracąc całe poczucie manier. Jego śmiech zalał moje uszy, kiedy moje policzki zaczerwieniły się na szkarłatno. Nieźle Eden, zagrałaś kartami wyrafinowania.  Bardzo dziękuję za przywiezienie mnie tutaj. Dość gówniana noc kończy się dość niesamowicie.  Noc się jeszcze nie skończyła – oświadczył z kamienną twarzą. 53

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jego widelec stuknął na talerzu, po tym jak skończył swoją górę ciasta, złożył ręce razem i siedział obserwując mnie. Z każdym kęsem, który wzięłam, jego oczy podążały za widelcem do moich ust. Ręce drżały mi z nerwów pod intensywnością jego spojrzenia i zwykle będący masywny kawałek ciasta był teraz mały, z drobnymi ugryzieniami, kiedy siedziałam naprzeciwko tego przystojnego nieznajomego. Moja głowa pulsowała na jego oświadczenie, że noc się jeszcze nie skończyła? Co to do diabła miało znaczyć? Powiedział, że nie pojedziemy do jego mieszkania. Polizałam widelec zanim zlizałam lukier i dźwięk jego gwałtownego wdechu chwycił moją uwagę i moje oczy spotkały jego.  Nigdy nie myślałem, że będę świadkiem kogoś, kto mógłby jeść czekoladowe ciasto wyglądając tak seksownie. – Jego głos spadł niebezpiecznie nisko, dudniąc z zamiarem i uwodzeniem. – Kurwa, jestem cholernie zazdrosny o ten widelec. Ciepło zabarwiło moją twarz, wiedziałam, że byłam jak otwarta księga, w reakcji na jego słowa. Powoli położyłam widelec, bo nagle poczułam, jakbym nie mogła znieść kolejnego kęsa. Chciałam to skończyć, ale nie chciałam dalej zachęcać tego faceta.  Wygląda na to, że nasza noc nadchodzi do nieubłagalnego końca. – Jego rozbawiony wyraz skoncentrował się na czymś ponad jego ramieniem, kiedy w tym samym czasie rozległ się głośny trzask drzwi. Skoczyłam na fotel i przesunęłam się, by zobaczyć co spowodowało to zamieszanie. Głęboki śmiech zalał się wewnątrz mnie. Josh szedł z Tori na jednym ramieniu i Ashlyn na drugim, obie kobiety wyglądały trochę gorzej. Oczy Ashlyn zablokowały się tam, gdzie siedzieliśmy i osunęła się z chwytu Josha i natknęła się na jadalnię.  Znaleźliśmy cię! – krzyknęła w bardzo przesadzonej piosence, którą śpiewała i wsunęła się na krzesło naprzeciwko mnie. Jej oczy zmrużyły się, gdy próbowała uzyskać ostrość.  Kupiłeś jej ciasto. O mój Boże, twoje serce wciąż tam bije. 54

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Crawford przewrócił oczami na Ashlyn i prychnął. – Co do tej uwagi, czas na mnie.  Wszyscy chodźmy

– zasugerował Josh, zyskując irytujące spojrzenie od

Crawforda. Ashlyn zsunęła się po krześle tak szybko, jak usiadła. Moja ręka wkrótce pokryła jej i pociągnęłam ją do moich stóp. Wymaszerowała z jadalni i podpięłam jej ramię moim. Co się dzieje do cholery? Głębokie głosy mamrotały za mną, ale nie mogłam stwierdzić, co to było. W ciągu pięciu minut, weszliśmy w jasno oświetlony przedpokój City Towers, w którym wciąż było pełno gadania.  Co robimy Tori? – zapytałam, kiedy wszyscy spieszyli się w przedpokoju. Wszystko, co chciałam zrobić, to wrócić do hotelu, wziąć prysznic dopóki nie skończyłaby się ciepła woda, i iść spać.  Cóż mam zamiar zrobić mu dobrze – powiedziała niewyraźnie i pijana wskazała na Josha. – A co ty chcesz zrobić?  Mam zamiar zadzwonić po taksówkę i jechać z powrotem do hotelu – szybko oznajmiłam. Tori chwyciła moje ręce. – Jesteś pewna? Mogę pojechać z tobą.  Zostań. Baw się dobrze. Będzie w porządku. Chcę tylko iść do łóżka. To była szalona noc – przyznałam. Zabrzmiało ostre ding przybyłej windy i Josh, Ashlyn i Tori wbili się do niej. Crawford nadal nie powiedział żadnego słowa do mnie. W końcu pozwoliłam sobie spojrzeć na niego i niespodzianka, niespodzianka, jego cała uwaga skupiona była na mnie. Kolor jego oczu zaintrygował mnie. Dzisiaj widziałam tak wiele odcieni. Im dłuższy był czas, który spędziłam z nim, tym bardziej stawałam się nerwowa, bardziej niespokojna, bardziej zdesperowana, by chcieć uciec.  Mogę prosić cię na słowo, Kellie?

55

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Skinęłam głową, kiedy podszedł do mnie i wiedziałam, że Tori, Ashlyn i Josh patrzyli ciekawskim wzrokiem. To stało się tak szybko. Z dwoma pewnymi krokami jego ciało jak nieprzenikniona ściana było przede mną. Jego ciepłe dłonie ujęły moją twarz, ciepło zderzyło się z ostrym chłodem zimy w Nowym Jorku zadanym na moich policzkach. Jego oczy tańczyły na mnie. Nie mogłam złapać oddechu. Nie mogło. Nie mogłam. Nie mógł. Szybkim ruchem umieścił swoje usta przy moim uchu, miękkie pieszczoty jego oddechu spowodowały, że moje emocje ryczały do życia.  Wszystkiego najlepszego – wyszeptał przy moim uchu. – Do czasu, aż znowu się spotkamy. – Jego usta zasypały pocałunkiem mój policzek, zostawiając mnie czującą, jakby on był napiętnowany oparzeniem tak głębokim na mojej skórze. Bez słowa, odwrócił się i zniknął w windzie, jego oczy przyklejone były do moich, dopóki drzwi się zamknęły i złamały intensywność naszego spojrzenia.

56

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

7. Ky W poniedziałek rano mknąłem przez moje życie jak katapultowany pociąg towarowy. Moje ciało było słabe, mózg czuł się usmażony, a mój umysł był ubity tak mocno ze wspomnieniami z piątkowego wieczoru, że weekend spędziłem na przerobionych rozmowach, spojrzeniach i retrospekcjach – wszystko obracało się wokół dziewczyny w czerwonej kurtce. Sobotę spędziłem zamknięty w moim mieszkaniu pracując, aż nie mogłem dłużej znieść patrzenia na mój laptop, a potem krótko się zatrzymałem, by pojechać i odwiedzić moich rodziców ze względu na moją długą abstynencję. Zwykle rozmowy kręciły się wokół tematów: Jak praca? Co u Ashlyn? Czy masz dziewczynę? Kiedy mam zamiar dać jej wnuki? Zwykłe tematy, które poruszała mama, kiedy ją odwiedzałem. Tata zaśmiał się w kącie i pozwolił mamie kontynuować. Gdy ją poinformowałem, że mam zamiar pozostać kawalerem przez resztę moich lat, otrzymałem ostrzegawcze spojrzenie, które przestraszyłoby nawet najtrwardszych mężczyzn. W niedzielę, spędziłem trzy godziny na siłowni z Joshem; boksując, biegając i podnosząc ciężary, dopóki ledwo co stałem. To było cholernie fantastyczne i przez te trzy godziny zostałem oderwany od myślenia o niej. Ale teraz był poniedziałek i ponownie zaatakowała moje myśli. Jęknąłem głośno i szarpnąłem pościel z mojego ciała. Rzuciłem nogi na krawędź łóżka i wstałem, wyciągając się, aż usłyszałem, że każda kość w moim sztywnym ciele strzelała do życia. Potykając się z sypialni i prosto do wnętrzności mojego mieszkania, udałem się do rozległej kuchni, gdzie obietnica kawy sprawiała, że ranek wydawał się trochę łatwiejszy. Moja poranna rutyna była prosta; kawa, włączenie mojego iPoda, sprawdzenie telefonu i przygotowanie się do kolejnego dnia w biurze. Działało, to 57

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

był rytuał i nie było potrzeby, aby go zmieniać. Kiedy przyjechałem do biura, wjechałem windą na najwyższe piętro. Cisza w biurze była niepokojąca i służyła jedynie do zaakcentowania łomotania mojego bólu głowy. Udałem się w dół słabo oświetlonego korytarza, oświetlonego przez nocne światła. Jak zwykle przyjechałem drugi. Zatrzymując się zawsze przy uspokajającym biurku mojej asystentki, spojrzała w górę i przywitała mnie uśmiechem, który był zbyt przyjazny jak na szóstą trzydzieści rano. Dlaczego utknęła ze mną, mogłem tylko zgadywać.  Jak wygląda mój dzień Lauren? – Usiadłem na krawędzi biurka, wręczając jej gorącą czekoladę, jak robiłem to codziennie rano. Lauren była ze mną od mojego pierwszego dnia, więc nasza przyjaźń została zbudowana na zaufaniu i zrozumieniu i jej narzeczony stał się dobrym przyjacielem, z którym Josh i ja często graliśmy.  I dlaczego jesteś tutaj tak wcześnie?  Spotkanie o dziesiątej rano z zespołem produkcyjnym, lunch z Joshem i po południu powinieneś otrzymać ostateczną umowę na swoje spotkanie w czwartek. – Uśmiechnęła się i pociągnęła łyk swojej gorącej czekolady, zanim powiedziała:  Jestem tutaj, bo masz masę zbliżającej się pracy, więc ktoś musi trzymać cię w pionie. Nie zarabiam dużych pieniędzy za nic, przecież wiesz.  Jesteś dla mnie za dobra Lauren. – Zaśmiałem się z brutalnej szczerości mojej asystentki. – Mam zamiar iść i zamknąć się z dala na dzień. Zawołaj mnie, jeśli będziesz czegoś potrzebowała i powiedz mi, o tych umowach jak tylko przyjadą.  Zrobi się. Zostawiłem Lauren stukającą w swój komputer i wsunąłem się do mojego biura. Poniedziałkowy ranek melancholijnie uderzał mnie w zastraszającym tempie, a moja motywacja do pracy biegła po wzgórzach i mój pierdolony mózg razem z nią. Zwaliłem się na moje krzesło z ‘oomph’ i otworzyłem moje maile, szukając czegoś pilnego, ale ciągnęło mnie na Facebooka i zanim mogłem przejąć kontrolę nad tym, 58

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

co pisałem w wyszukiwarce, patrzył na mnie profil Eden Rivers. To, co pominąłem piątkowego wieczoru, to to, ze już ją znałem i byłem pewien, że jej imię to nie Kellie pieprzona Carter. To pierdolenie wkurzyło mnie. Eden Rivers była na moim radarze przez więcej czasu niż większość ludzi zdałoby sobie z tego sprawę i zabierała wszystko, kiedy nie zadzwoniłem do niej, ale też wiedziałem, że ona prawdopodobnie wariowałaby z tego pierdolenia, a tego nie chciałem. Oparłem się na krześle i spojrzałem na miasto. Jak miałem to wszystko jej wyjaśnić? Faktem było, że zatrzymała się w moim mieście i to było częściowo moją winą, jednak nie miała na myśli zostać tutaj. Wiedziałem, że przyjechała w środę. Uświadomiłem sobie, że była moim brudnym sekretem, ale nie było mowy, żebym znowu był na dole, nie po tym, jak pojawiła się w moim życiu. Kliknąłem na X i zamknąłem Facebooka. Zanim się zorientowałem, po poranku nastąpiło popołudnie, a po popołudniu noc. To było moje życie. Anderson Publications. Spędziłem zbyt wiele czasu w tej pozycji; siedząc w moim obrzydliwie dużym fotelu za moim zbyt zarozumiałym biurkiem w moim rozległym biurze. Byłem pracoholikiem i byłbym pierwszy, który by się do tego przyznał. Brzęczenie wibracji było nadejściem wiadomości na moim biurku, uśmiechnąłem się, kiedy zobaczyłem imię Ashlyn przede mną. Ashlyn: Chodźmy na obiad. Chcę pizzę w Joey’s. Spojrzałem na zegarek i myśl o zjedzeniu pizzy, spowodowała, że mój żołądek ryknął do życia. Ky: Spotkajmy się tam o ósmej. Ashlyn: Wypatruj naszą dwójkę wychodzącą z pracy przed północą. Ky: Dlaczego napisałaś naszą? Godzinę później przechodziłem przez drzwi w Joey’s i zostałem przywitany głośnym gadaniem i śliną wywołaną zapachem świeżej pizzy i czosnku. Sprawdziłem pomieszczenie, wreszcie dostrzegając Ashlyn siedzącą na krześle w kącie, stukającą

59

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

w swój telefon, bez wątpienia pracowała, kiedy czekała. Spojrzała w górę, gdy dotarłem do stolika i przywitała mnie z zabójczym watowym uśmiechem, kiedy odwróciłem się zanim pocałowałem ją w policzek i wsunąłem się w miejsce naprzeciwko niej.  Nie sądziłam, że się pokażesz – dokuczała, przewracając swój telefon, aby jej nie przeszkadzać.  I co miałbym cię zostawić zdesperowaną i niepamiętną? Proszę cię. Jestem dżentelmenem.  Cóż to prawda; twoje gentelmeńskie cechy były na pełnym ekranie w piątkową noc – zaszydziła z przymrużeniem oka. Więc, dążymy prosto do tego. Przewróciłem oczami, kiedy moje plecy zesztywniały. To była rozmowa, której nie chciałem mieć w środku restauracji. Chwyciłem za menu, ale zostało wydarte z moim palców. Spojrzałem w górę, by zostać powitany przez uśmiech Ashlyn naprzeciwko mnie.  Poważnie Ash, właśnie co przyszedłem. Czy naprawdę mamy zamiar robić to tutaj i teraz? Pochyliła się nad stołem, upuszczając swój głos. 

O co chodziło piątkowej nocy?

Zmrużyłem oczy i wiedziałem, że ta rozmowa wydarzy się tu i teraz. Byliśmy równie uparci jak dwa byki blokujące rogi i wiedziałem, że żadne z nas nie odpuści. Argumenty naszej dwójki były wybuchowe i nieprzewidywalne – często prowadziły do dni bez kontaktu – ale to było decydujące znaczenie dla struktury tego, z czego nasza relacja została wykonana. To pozwoliło, by nasza przyjaźń rozwijała się. Testowaliśmy się nawzajem nieustannie i odmawialiśmy przyjęcia wzajemnych bzdur. Szczerze mówiąc, to było jak powiew świeżego powietrza. Przez zaciśnięte zęby, spojrzałem na nią; rzucając jej każdą uncję mojej frustracji. Byłem głodny, 60

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

rozdrażniony i zmęczony. Pieprzyć to! Chciałem poddać się jej żartom… Tylko ten jeden raz.  Musiałem coś zrobić. On jest pieprzonym dupkiem. – Myśl o Chrisie dotykającym Eden spowodowała, że uderzyłem pięścią w stół. Reakcja Ashlyn nie przegapiła tego.  Więc musiałeś uderzyć w pierś jak jaskiniowiec, pójść i uratować tą dziewczynę?  Ashlyn, wiesz dlaczego zrobiłem to, co zrobiłem. Nie mogłem po prostu tam stać i… - Z trudem przełknąłem ślinę, kiedy gniew ryknął do życia we mnie i musiałem przejąć nad tym kontrolę. – Czy możemy po prostu zamówić tą cholerną pizzę i porozmawiać o czymś innym?  Nie idź tam Ky. Nic z tego nie było twoją winą i musisz przestać żyć z całą tą mentalnością bohatera. To pierdoli w twojej głowie. – Złapała mnie za rękę po drugiej stronie stołu i mocno ścisnęła.  Pepperoni czy pieczarki? – warknąłem, posyłając jej ostrzeżenie. Rozmowa się skończyła. Z irytacją, Ashlyn puściła moją rękę i skrzyżowała swoje ramiona na klatce piersiowej. Nasze oczy burzliwie walczyły wobec siebie. Kobieta siedząca naprzeciwko mnie, znała mnie lepiej, niż ja sam. Wiedziała wszystko o mnie i to przestraszyło żyjące gówno we mnie. Znała każdy kawałek mojej postrzępionej układanki, każdy powód, dla którego byłem taki, kiedy ona mówiła ‘nie’ facetowi. Co ważniejsze, najbardziej przerażające było to, że ona wiedziała o rzeczach, które mogły spowodować wszystko bardziej skomplikowanym. Czy bałem się, że ujawni informacje, które na mnie miała? Nie. Czy bałem się, że cokolwiek zrobię, to wszystko spierdoli? Absolutnie. Gdy złożyliśmy nasze zamówienie, zawiesiliśmy broń i rozmawialiśmy o naszych 61

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dniach. Słuchałem, kiedy Ashlyn ujawniała tajemnicę ostatniej wschodzącej-inadchodzącej gwiazdy pop, która została zatrudniona w stylu i słuchała, kiedy ja mówiłem o nadchodzącym strzale i specjalnym wyposażeniu niektórych najbardziej ekscytujących zespołów w USA.  Cholera – nagle wymamrotała Ashlyn, jej oczy rzuciły szybkie spojrzenie w kierunku drzwi. Poruszyłem się na krześle, zerkając przez ramię i prawie zakrztusiłem się swoją sodą. Eden przypadkowo weszła do restauracji, jej czekoladowo brązowe włosy opadały w dół jej pleców pod kremową czapką. Jej śmiech był tylko tym, co usłyszałem. Jej wzrok przeskanował restaurację i w momencie, kiedy nasze oczy połączyły się, najsłabszy uśmiech przesączył się przez jej doskonale różowe usta.  Kellie! – Podekscytowany głos Ashlyn przerwał moje myśli i spojrzałem na nią jak na szaloną kobietę zaszczycającą ziemię.  Tutaj.  Co ty kurwa robisz? – syknąłem przez zaciśnięte zęby. Eden szła przez zatłoczoną pizzerię w kierunku Ashlyn i mnie. Co do cholery Ashlyn myślała sobie i dlaczego do cholery, nadal nazywała ją Kellie? Mocno próbowałem posłać jej moje unikające spojrzenie, ale nie mogłem się powstrzymać. Pływałem w niebezpiecznym miejscu, ale nie było mowy, że chciałem wydostać się z tego nurtu. Eden szła z wdziękiem, elegancją i zaufaniem. Ta dziewczyna, która szła ku nam była tak bardzo różna od tej, którą zostawiłem w piątkową noc. Zmyliła mnie jak cholera. Jej oczy nigdy nie opuściły mnie, a ja ciężko przełknąłem jej spojrzenie. Co to kurwa było?  Hej Ashlyn. – Uśmiechnęła się słodko do Ashlyn, a następnie zwróciła się do mnie. – Cześć.

62

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Hej. – Mój głos był szorstki. Zarówno Ashlyn jak i Eden spojrzały na mnie. Ky Crawford nigdy nie był nerwowy pod spojrzeniem kobiety, ale teraz czułem się jakbym był żarem tropików.  Muszę iść i zadzwonić. Wymknąłem się z miejsca i podszedłem do rogu pokoju, z dala od przykuwającego spojrzenia Eden Rivers, czy Kellie, było to cholernie mylące. Chciałem złapać ją za ramiona, potrząsnąć nią i powiedzieć, że wiem, że jesteś Eden Rivers i wiem, że będziesz siedziała w moim biurze w ciągu kilku dni. Opadłem na wolne miejsce i wyciągnąłem telefon. Przewijałem moje maila, aż doszedłem do maila Projekt i zobaczyłem identyczny adres e-mail, który grał w mojej głowie przez cały dzień. Otwierając projektowy mail, moje oczy rzuciły się na słowa, które toczyły ponownie bitwę w świadomości. Jeśli wysłałem tego maila to nie było odwrotu, ale jeśli nie wysłałem tego maila, to nigdy nie dowiem się kim była Eden Rivers.

Od: [email protected] Do: [email protected] Godzina: 20:25 Temat: Prośba o spotkanie.

Eden, Jest to e-mail w celu potwierdzenia twojej obecności w czwartek 16 listopada o trzeciej po południu. Pozdrawiam, Ky.

63

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

8. Eden  Co się dzieje z myślami w twojej głowie? – zakwestionowała Tori, posyłając mi zmartwione spojrzenie, którego wcześniej musiałam być świadkiem tak wiele razy. Po pięciu dniach na Wschodnim Wybrzeżu, Tori z powrotem będzie w domu, ostatecznie zostawiając mnie ze sprzętem. Wiedziałam, że tym razem nadejdzie to szybko, ale nie chciałam uwierzyć, że właśnie tutaj. Byłam tak zależna od niej. Tori i ja siedziałyśmy na krawędzi molo, nasze nogi zwisały nad krawędzią, ramiona miałyśmy owinięte w koc, kiedy chłodne powietrze wirowało wokół nas. Zapadła cisza i wiedziałam, że w momencie, kiedy to powiem, moje emocje skończą w bańce.  Nie chcę, żebyś jechała. – W końcu przyznałam, załamując głos.  Kochanie, zobaczysz mnie znowu za trochę ponad pięć tygodni. Szczerze mówiąc, myślę, że to będzie dobre dla ciebie. Ta okazja jest cholernie niesamowita i pracujesz w tym kierunku od lat. To jest jak sen, więc żyj nim. Głowa Tori spadła na moje ramię i siedziałyśmy w milczeniu, kiedy patrzyłyśmy na białe grzebieniaste fale oceanu. Chłód w powietrzu zaszokował mnie do życia; uderzył mnie w twarz i spowodował uczucie przebudzenia się do świata, który obracał się wokół mnie. Myśl, że będę daleko od Tori przerażała mnie. Była jak klej, który trzymał mnie razem, trzymał mnie, bym szła do przodu, a myśl, że nie będzie jej ze mną powodowała strach, który zabierał mnie w otchłań rozpaczy i cofał dwa kroki do tyłu. Tori westchnęła cicho obok mnie.  Pamiętasz, tego Josha, przyjaciela Ashlyn? Miał najlepszego kutasa, jakiego posiadałam. Nadal go czuje. To jest kurwa dobry znak. 64

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

I tak po prostu Tori oświetliła mój nastrój. Skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie często myślałam o tym, by przytrafiło się to mnie – tak beztrosko, otwarcie i szczerze. Myśl o otwarciu się na pomysł posiadania mężczyzny, który, jakby powiedziała Tori, byłby najlepszym pieprzeniem, jakie kiedykolwiek miałam, przyszła mi do głowy, ale natychmiast musiałam zgnieść te myśli. Aby miłość była mitem; bycie pielęgnowaną było całkowitym przeciwieństwem, tego co było dozwolone w moim życiu. Przez ostatnie cztery lata miałam tylko jednego faceta, który był blisko, a to dlatego, że absolutnie mu ufałam. Był moim najlepszym przyjacielem i przyjął rolę mojego udawanego chłopaka, kiedy wychodziliśmy. Colby Andrews był moim obrońcą, sumieniem i tylko jednym facetem, któremu pozwoliłam się dotykać. W mojej rozpaczy, kiedy wsuwałam się w stan kompletnej dewastacji, owijał mnie w swoich ramionach, kołysząc, dopóki nie opadałam z emocji, a następnie spędzał noc pokazując mi dokładnie, że nie jestem całkowicie zniszczona.  Mogę ci coś powiedzieć? – wyszeptałam i Tori natychmiast uniosła głowę z mojego ramienia i spojrzała na mnie wyczekująco. – Żałuje, że byłam ofiarą. Nie chcę już być sparaliżowana przez strach, ale mam nadzieję, że przestanę bać się myśli bycia z facetem.  Na pewno jest ktoś, kto całkowicie wbije się do twojego tyłka i będzie wszystkim, czego będziesz potrzebować i więcej. Będzie traktował cię jak księżniczkę, którą jesteś, będzie cenił każdą sekundę, jaką spędzi z tobą, a kiedy nie będzie z tobą, będzie myślał o tobie. Wiem, że gdzieś tam jest, a kiedy przyjdzie do ciebie, mam nadzieję, że skorzystasz z tej szansy10.

10

Cudownie, że ma taką przyjaciółkę  65

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

•••• Strój po stroju witał moje ciało. Moja walizka leżała otwarta na łóżku w hotelu z każdą pozycją ubrania, które wzięłam wyrzucając wszystko na miejsce. Spodnie, spódnice, sukienki, koszulki i buty pokryły całą powierzchnię, a po dwóch godzinach i licznych spotkaniach twarzą w twarz11 rozmawiając z Tori, w końcu wybrałam ołówkową spódnicę, białą bluzkę i moje podpisane krwią czerwone szpilki. Za godzinę byłam umówiona w Anderson Publications na moje pierwsze spotkanie z mężczyzną, którego znałam jako Ky, aby omówić moją niezależną pracę z nimi. Byłam chodzącym kłębkiem nerwów, kiedy zrobiłam pierwszy krok w dziewiczym przedpokoju. Moje oczy rzuciły się gorączkowo, rozpaczliwie przypominając sobie wspomnienia bycia zalaną przez wielkość tej perfekcji, która była przede mną. Z marmurową podłogą do nieskazitelnie białych ścian ukazujących sztukę Andy’ego Warhola, mogłam sobie tylko wyobrazić, że niebo będzie wyglądało podobnie. Przecierając oczy od elektrycznego działa sztuki pokazującego Central Park w futurystycznym otoczeniu, sunęłam w stronę recepcji, dźwięk moich szpilek odbijał się na podłodze pode mną przyciągając uwagę bardzo młodo wyglądającej kobiety.  Cześć, mam spotkanie o trzeciej po południu. Nazywam się Eden Rivers. – Uśmiechnęłam się nerwowo i patrzyłam, kiedy podniosła telefon do ucha i ogłosiła moje przybycie.  Pan Crawford zejdzie za kilka minut, jak chcesz możesz usiąść. Kiwając głową w odpowiedzi, zatopiłam się w skórzanym fotelu i zaczęłam nerwowo podskakiwać nogą. Ogrom spotkania, w którym miałam uczestniczyć nagle mnie uderzył. Ten magazyn był ogromny, a fakt, że chcieli mnie, Eden Rivers, aby fotografowała nie tylko okładki, ale także pełniła funkcję redakcyjną, to było po prostu zbyt wiele do zrozumienia. To był magazyn, który Tori i ja czytałyśmy w 11

Chodzi tutaj o rozmawianie przez kamerkę telefonem 66

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nasze leniwe niedziele. Ten magazyn, zawsze miał najpiękniejsze okładki. Cholera! Miałam zamiar być chora. Mój żołądek przewracał się we mnie i chęć pracy i nigdy nie oglądanie się za siebie, spadło na mnie, ale coś poza moją kontrolą zatrzymało mnie. Silnie męski głos przywitał mnie, moje imię zjechało po jego języku z łatwością i pewnością. Znajomość tego mnie uderzyła.  Eden dzięki, że przyszłaś, co ty na to, byśmy przenieśli się do mojego biura? Przekręciłam się na fotelu i pod cieniem Josha Crawforda poczułam, że mój świat zatrzymał się. Uznanie błysnęło przede mną, kiedy jego oczy zawęziły się. Spojrzenie, które otrzymałam spowodowało, że czułam jak moje marzenia i ta możliwość uciekała w płomieniach przed moimi oczami.  Cholera – mruknęłam i stanęłam na chwiejnych nogach. Moje usta wisiały otwarte z szokiem i jego rozbawiony wzrok nie oferował mi żadnego komfortu.  Gotowa? – zapytał, a ja po prostu skinęłam głową w odpowiedzi. Podążyłam za Joshem przez otwartą przestrzeń na parterze przeklinając samą siebie za ubranie tych bardzo głośnych szpilek. Ściany osłonowe w holu prowadziły do windy, która zawierała oprawione kopie poprzednich okładek i nie mogłam nic zrobić poza podziwianiem. Wchodząc do windy, ruszyłam do tyłu i patrzyłam jak wzrastała liczba każdego przejeżdżającego piętra. Mogłam poczuć ciekawskie spojrzenie Josha obserwującego mnie. Gryzłam moją dolną wargę, stopa nerwowo podskakiwała, kiedy ścisnęłam moją torbę.  Prawie jesteśmy – Josh ogłosił, kiedy z niepokojem obserwowałam jak piętro siódme zmieniło się na piętro ósme.

67

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

W końcu dotarliśmy na piętnaste piętro i z szybkim ruchem Josh wysiadł z windy. Podążyłam blisko za nim, kiedy torowaliśmy sobie naszą drogę przez otwartą planowaną przestrzeń biura. Kabina po kabinie była wypełniona profesjonalnie wyglądającymi ludźmi, stukającymi na klawiaturze lub rozmawiającym przez telefon i od czasu do czas ktoś podnosił wzrok i posyłał mi rzut oka. Josh zatrzymał się przed zamkniętymi drzwiami i odwrócił się do mnie. – Wyglądasz na przestraszoną.  Bo tak jest. Czekam aż powiesz, żebym wyszła. Jego śmiech znowu mnie nie pocieszył. Otworzył drzwi do swojego biura i wskazał bym weszła. Jego biuro nie było takie, jakie oczekiwałam. Było lśniąco białe. Białe biurko, białe półki i ponadgabarytowy biały fotel biurowy. Sztuka zdobiła ściany, pokazując wszystko od portretów do krajobrazów – ale jednym wspólnym dominatorem były abstrakcyjne i korzenne kolory. To natychmiast chwyciło moją uwagę. Usiadłam naprzeciwko biurka i położyłam moje ręce nerwowo na kolanie. Im dłużej brał oddech by przemówić tym bardziej mój niepokój rósł.  Więc, nie będę cię tu długo trzymać. Po pierwsze, nie obchodzi mnie, dlaczego nie powiedziałaś mi swojego prawdziwego imienia, kiedy spotkaliśmy się pierwszy raz. Jestem pewien, że masz swoje powody, ale to nie dla mnie by osądzać, więc będziemy to rozstrzygać poza biurem. Co ty na to? Skinęłam głową w niemym porozumieniu.  Więc tak będzie. Mój brat, którego spotkałaś poprzedniej nocy, uświadomił mi ciebie i twoją pracę i jesteśmy bardzo zainteresowani tobą, fotografującą okładki i pełniącą funkcję redakcyjną w następnym numerze. – Złożył swoje ręce razem,

68

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pozwalając im odpocząć na niepokalanie białym blacie biurka i spojrzał na mnie w oczekiwaniu na moją odpowiedź. Jego brat! Crawford. Ciasto czekoladowe. Doskonałe oczy. Przyszedł mi z pomocą. O Boże! Miałam zamiar zemdleć.  Czy to jakiś żart? – Moje słowa były krótkie i zdyszane, kiedy moje obrona strzeliła wysoko w górę. Rzeczy takie jak te, nie zdarzają się mnie. Oni nie tylko wylądowali na moich kolanach bez konsekwencji. Jego oczy przeniosły się na moje, kiedy oceniał moje brutalne przesłuchanie.  Twój brat kupił mi ciasto czekoladowe! Bez słowa, Josh wstał zza biurka i bez wysiłku podszedł do mnie, jego oczy nigdy nie opuściły moich. Stojąc na spotkanie jego, stałam pewnie, zdesperowana dla siły do stawienia się, kiedy wewnątrz drżałam.  Chcemy twoim umiejętności fotografowania Eden. Mój brat był bardzo zaskoczony znajdując cię tuż pod jego nosem. – Zrobił jeden krok w moją stroną, a ja zamarłam. – I tak, zrobił to. Nigdy nie kupił dziewczynie ciasta czekoladowego Eden, i nigdy nie widziałem go jako alfa-pieprzony-facet dla dziewczyny, więc pomyśl tylko. Oddech, którego nie byłam świadoma, że trzymałam uciekł w donośnym pośpiechu i zamrugałam nerwowo. – Jestem tu tylko do 5 stycznia.  Powinno być w porządku. Jedyna rzecz, o której mogę myśleć to impreza 16 grudnia12, w której będziesz zobowiązana do udziału, ale Ky będzie miał wszystkie szczegóły dotyczące twojego harmonogramu. Słysząc tą datę strach zaczął ryczeć przez moje ciało. Nienawidziłam tej daty. Wszystko w tej dacie było piekłem dla mnie. Przez ostatnie cztery lata spędziłam ten dzień zamknięta w moim mieszkaniu, zakopana tak głęboko w granicach mojego 12

Akurat tłumacze dzień po tej dacie  69

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

łóżka z dala od świata, tonąc w mieszaninie taniej wódki i Xanaxu13, dopóki traciłam przytomność i uciekałam z realizmu. To było żałosne ukryć prawdę, ale to była jedyna rzecz, którą mogłam zrobić. Mogłam słyszeć mówienie Josha, ale nie mogłam zrozumieć tego, co mówił. Byłam cofana z powrotem przed czterema laty, do momentu, w którym byłam bitą, złamaną i przerażoną młodą kobietą. Czułam, że moje serce waliło niebezpiecznie szybko w mojej piersi, dłonie pociły się, a moje płuca bolały, kiedy rozpaczliwie próbowałam zaczerpnąć oddech. Moje oczy ponownie wróciły do zmartwionej twarzy Josha.  Eden…  Dziękuję za tą możliwość. Sama trafię do wyjścia. Pospiesznie chwyciłam torbę z podłogi i rzuciłam się do drzwi z Joshem idącym mi po piętach. Czułam, że znany atak paniki brutalnie wracał do życia, a ostatnią rzeczą, jakiej chciałam to, aby Josh Crawford był świadkiem odkrycia w otchłani niepokoju i bycia zamrożoną na moje koszmary wywołujące ich atak. Potrzebowałam swojej samotności i ulgi, że mogłam zablokować się z dala od świata. Uderzyłam raz po raz, kiedy dotarłam do przycisku windy. Czułam obecność Josha stojącego obok mnie na tyle blisko, by wiedzieć, że martwił się moją reakcją, ale nadal na tyle daleko, aby dać mi przestrzeń, której potrzebowałam. Musiałam wyglądać zupełnie niedorzecznie. Brałam pod uwagę tylko moją najlepszą okazję życia i zamiast powiedzieć: - Gdzie mam podpisać? Uciekałam z budynku jak bredzący szaleniec. W chwili, gdy drzwi windy się otworzyły pospieszyłam i Josh podążył za mną w ścisłym pościgu. Uderzył przycisk parteru i stanął tyłem do ściany, niezręczna cisza spadła między nami. Na szczęście nie zatrzymywaliśmy się, dopóki nie dotarliśmy do parteru.

13

Preparat szybko likwiduje stany lękowe, niepokój, napięcie oraz nadmierną aktywność. Preparat działa nasennie dając jednak lekką redukcję fazy snu zwanej REM. 70

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

W momencie, gdy drzwi otworzyły się, pobiegłam w stronę szklanych drzwi z obietnicą ucieczki w zasięgu ręki. Moje spragnione kroki zatrzymały się i zamarłam w miejscu, kiedy głos owinął się wokół mnie i pieścił moją duszę. Płynął w powietrzu jak doskonała piosenka i był to głos, którego nie mogłam zapomnieć. Moje oczy rzuciły się przez korytarz, kiedy uderzyła mnie konieczność znalezienia właściciela głosu. Moja potrzeba ucieczki wyblakła, kiedy mój wzrok zablokował się na człowieku o szerokich ramionach, szczupłej talii i czekoladowo brązowych włosach. Ubrany w śnieżnobiałą koszulę i dopasowane szaro węglowe spodnie, chodził przed dziełami sztuki Andy’ego Warhola z Marilyn Monroe, przy której wcześniej byłam zahipnotyzowana. Jego telefon przyklejony był do ucha i jego aksamitnie gładki głos wznosił się i blaknął, kiedy rozmowa oczywiście rosła, a następnie opadała. Moje oczy bezwstydnie wędrowały po jego ciele. Był uosobieniem zaufania i charyzmy. Jego postawa pokazywała własność i determinację, podczas gdy jego zgarbione ramiona wskazywały na frustrację i zmęczenie. Jak tylko moje oczy pożerały go, zesztywniałam, kiedy coś niezwykłego uderzyło w moje ciało, coś, czego nie chciałam zaakceptować i doświadczyć przez wiele lat; chcenie, potrzeba zaatakowała moje zmysły, przerażona i rozanielona sobą było tym wszystkim w jednym mgnieniu oka. Josh roześmiał się obok mnie i mężczyzna pod moim czujnym okiem szybko się obrócił. Cholera! Znajome orzechowe oczy odbijały się wściekle pomiędzy Joshem i mną, nowa chęć ucieczki uderzyła mnie. Jego szczęka rozciągnęła się i przestał mówić do telefonu podniesionego do jego ucha i zmrużył oczy na mnie z mroczną intensywnością, która ukradła moją zdolność do oddychania. Kiedy się we mnie wpatrywał, czułam się jakby świat wokół mnie nie istniał, a on patrzył tak głęboko we mnie, że wszystkie moje sekrety były przedstawiane jemu na półmisku. Obserwowałam jego usta, kiedy szybko mówił zanim nagle zakończył

71

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

połączenie. Z szerokimi krokami, przeszedł przez pokój w stronę gdzie Josh stał obok mnie z uśmieszkiem skręcającym się na jego ustach.  Mieliśmy się spotkać o trzeciej trzydzieści – mruknął i oderwał swój wzrok od mojego i spojrzał na Josha z siłą, która zmieniła jego oczy od pięknej leszczyny do zaciemnionego czekoladowego brązu, kiedy mierzył Josha.  Eden Rivers, chciałbym oficjalnie przedstawić ci Ky’a Crawforda. – Josh machnął ręką pomiędzy facetem znanym jako Crawford i mną. Moje ciało zesztywniało i straciłam umiejętność mówienia. Oczy Ky’a złagodniały na krótki moment na wyraz mojego szoku podczas, gdy jego doskonale dąsające się usta były usztywnione w wąską kreskę.  Ky jest Managerem Marketingu w Anderson Publications, moim mniej fajnym starszym bratem i jak wszyscy wiemy, twoim rycerzem w lśniącej zbroi. Cholera! Kurwa! Gówno prawda! Znajdując mój głos i cicho żądając moją pewność siebie do powrotu, ostrożnie wyciągnęłam rękę. – Nie miałam pojęcia. Ky mocno uścisnął moją dłoń i kiedy przemówił, jego słowa były splecione z wrogością14. – Dawno o tym wiedziałem. Puścił moją rękę lekceważąco i poszedł przez otwartą przestrzeń korytarza. Moje oczy były przyklejone do jego wycofującej się postaci i bez względu jak bardzo się starałam, nie mogłam oderwać mojego wzroku z dala od niego. Moje głowa wirowała z niedowierzaniem. Jak ja nie mogłam dodać dwa do dwóch? Kto nazwał ich dzieci Crawfordami? Wyraz jego twarzy, gdy mnie wezwał będzie zakorzeniony we mnie przez długi czas. Szybko zerknął przez ramię na mnie, zanim popadł w ściszoną rozmowę z młodą kobietą, która wcześniej mnie przywitała, moje serce biło tak chaotycznie w klatce piersiowej, że byłam pewna, że Josh słyszał jak waliło. 14

Dupek z niego ;/ A był rycerzem… 72

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Później do ciebie napiszę Eden – powiedział cicho z subtelnym potrząśnięciem głowy. – Wezmę twój numer od Lauren. Ledwo co wyszłam z budynku do szaleństwa Nowego Jorku, mój telefon stałe brzęczał wewnątrz mojej torby, łapiąc moją uwagę. Imię Tori błysnęło na ekranie i jej podekscytowany głos rozbił się przy moim uchu, kiedy zaakceptowałam połączenie. – Eden, opowiadaj. Co ci zaoferowali? Opierając się o szklane ściany budynku, powietrze Nowego Jorku przyniosło pospieszne ochłodzenie wokół mnie. Późny listopad uderzył i było tylko kwestią czasu, zanim powietrze tchnie w moje zniszczone płuca, i piękny, spektakularny grudzień w Nowym Jorku dotrze, coś, co tak bardzo przeoczyłam, podczas mojego pobytu z dala od niego. Słuchałam, kiedy moja najlepsza przyjaciółka trajkotała milionami pytań, nigdy nie dając mi szansy, aby odpowiedzieć. Spojrzałam do tyłu na ogromne podwójne drzwi i moje bicie serca wróciło do normy, chociaż moje poczucie niepokoju było wysokie. Moje nerwy zniknęły i zostały zastąpione frustracją. Pewność siebie, którą pragnęłam mieć tu i teraz chwyciła mnie zaciekle.  Czuję, że powinnam tam wrócić i dowiedzieć się, czy Ky Crawford naprawdę chcę, bym pracowała dla nich. Boże, chyba kompletnie to spierdoliłam. Słyszałam jak Tori ostro nabrała powietrza, zanim odpowiedziała. – Jeśli byłabym to ja, wdarłabym się z powrotem i żądała powiedzenia mi, co się kurwa dzieje, ale nie jesteś mną Eden. Zrobisz co będziesz czuła, że powinnaś zrobić.

73

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

9. Ky Obecność Josha drażniła mnie, kiedy staliśmy obok siebie w korytarzu. Nasza recepcjonistka wytrzeszczyła oczy, kiedy nerwowo nas obserwowała. Starcie Crawfordów trwało tylko kilka minut, a w przeszłości ona zawsze miała widok z pierwszego rzędu na nasze potyczki. Kochałem mojego brata na śmierć, ale poważnie kurewsko mnie denerwował przy każdej okazji. Brutalna cisza otoczyła nas, kiedy niewypowiedziane słowa opadały między nami. To nie tak miało być. Josh nie miał się spotkać z Eden, ja miałem. Byłem tym, który miał z nią porozmawiać, nie mój obsesyjnie cipkowaty brat.  Co to kurwa było? – Gorzkie słowa Josha w końcu złamały ciszę. Moja głowa odwróciła się gwałtownie w kierunku drzwi, mając nadzieję, że Eden wyszła i nie będzie tego świadkiem. Na szczęście moje oczy znalazły pustą przestrzeń, nie mogłem jej nigdzie znaleźć. Odwróciłem się w stronę Josha by znaleźć go niecierpliwie oczekującego mojej odpowiedzi.  To nie twoja sprawa. – Westchnąłem z frustracji.  To będzie cios w twoją pierzoną twarz. – Frustracja spadła z jego słowami. Ruszył w kierunku windy. Posłałem recepcjonistce ciepły uśmiech i podążyłem blisko za moim dymiącym bratem.  Pozwól mi to zrobić Josh, wiem co robię – zażądałem, kiedy weszliśmy do windy i ruszyliśmy na piętnaste piętro. Przestrzeń wokół nas wypełniona była ogrzanym testosteronem i frustracją. W chwili, gdy drzwi windy otworzyły się, wyszedłem. Ciekawe oczy spojrzały na mnie, kiedy pędziłem jak burza przez otwarte przestrzenie biura do mojego narożnego biura, które spoglądało na miasto. 74

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Musisz ją przeprosić za swoje zachowanie. – Josh wtargnął szturmem przez moje drzwi od biura zatrzaskując je głośno. Potrafił być takim kutasem w pewnych momentach. Ruszyłem w jego stronę.  Wiem. – Westchnąłem. – Jestem tylko wstrząśnięty zobaczeniem jej. Dlaczego jest tutaj? Była w moim kalendarzu na trzecią trzydzieści 15.  Właśnie dostałem wiadomość na mój telefon, że miałem spotkanie dzisiaj o trzeciej i wtedy zostałem wezwany na dół do Eden Rivers będącej tutaj, aby spotkać się ze mną. Domyślam się, że nasze terminy zostały pomieszane. To nie jest wielki problem. Josh przeszedł przez pokój i otworzył barek obok mojej prywatnej łazienki. Łowiąc butelkę wódki i dwa kieliszki kiedy nalał przezroczystego płynu.  Powiedziałem jej istotne rzeczy, ale ty musisz poinformować ją o szczegółach. Mogę być tylko skrzydłowym. Wziąłem szklankę od Josha i przeszedłem do biurka stojącego w kierunku okna i wyjrzałem na Nowy Jork. Kochałem ogrom tego miasta. Zniknąłbym w zakamarkach, kiedy wiele razy potrzebowałem uciec. Trzask interkomu na moim biurku przerwał ciszę. – Ky, Panna Rivers chciałaby porozmawiać z tobą, jeśli masz chwilę. Spojrzałem na Josha, który wzruszył swoimi ramionami w zamieszaniu. Myślałem, że wyszła. – Pewnie Lauren, przyślij ją. Wkrótce ciche pukanie przeniknęło przez powietrze, zanim drzwi otworzyły się. Nie czekała na zaproszenie. Bardzo ciekawe. Głowa Eden wystawała zza drzwi i jej oczy połączyły się z moimi.  Proszę wejść Panno Rivers – poinstruowałem. Niezdecydowanie powitało jej kroki, ale podeszła i stanęła obok mojego biurka. Josh zakaszlał i głowa Eden poleciała do baru, gdzie Josh patrzył zabawnie. 15

Ale robi problemy, pewnie dziewczyna nie chciała się spóźnić. 75

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Wódka? – zapytał Josh podnosząc swoją szklankę w sugestii. Patrzyłem na nią jak pies gończy. Nie kryłem faktu, że moje oczy pławiły się w jej ciele, stojącym przede mną, owiniętym mocno w przytulną szarą spódnicę, która opinała jej wdzięki. Jej ciało było doskonałe; kobiece, zmysłowe i kuszące. Kurwa, widziałem ją wspaniałą w dżinsach i czerwonej kurtce, ale widząc ją ubraną tak, w stroju biznesowym, spowodowało, że moje jaja napięły się i mój umysł robił zdjęcia z wykorzystaniem lampy błyskowej ubranej w te czerwone szpilki i tylko w te czerwone szpilki. Jej ciało kipiało seksualnością, ale była jakby zdesperowana, by zamknąć je.  Nie, dziękuje – odpowiedziała, a potem odwróciła się twarzą do mnie. Rozdrażnione spojrzenie przetoczyło się po jej twarzy, kiedy natrafiła na mnie. Eden Rivers była bardzo piękna; jej cechy doskonale uzupełniały się nawzajem, jak deszcz na koniec gorącego dnia. Jej niebieskie jak morze oczy ożyły, kiedy patrzyłem się na nią i ona utrzymała moje spojrzenie. Minęła sekunda, ale czułem jakby była to godzina, byłem zablokowany w spokoju jej oczu. Jej dolna warga, lśniąca cienką warstwą różowego błyszczyku, została wciągnięta między zęby, kiedy w końcu złamała nasz trans.  Chciałam przeprosić za pospieszenie się z Joshem – powiedziała cicho i posłała Joshowi słodki uśmiech, zanim odwróciła się do mnie i jej słodki uśmiech zniknął. – I chciałam zapytać, czy rzeczywiście chcesz mnie do tej pracy? Twoja reakcja na mój widok każe mi wierzyć, że nie.  Rozmawiam z Eden czy z Kellie? – zapytałem, kiedy podszedłem do niej. Moja krew zagotowała się z pożądaniem. Jej agresja i spojrzenie pełne frustracji, które posłała mi strzeliło moim ciałem do życia. Powietrze w moim biurze było gęste, wirowało z niekontrolowaną potrzebą, którą tylko ona mogła przynieść. Straciłem całe poczucie rzeczywistości, bo była ubrana w obcisłą spódniczkę, szpilki i nastawienie. 76

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Dźwięk miękkiego śmiechu Josha przykuł moją uwagę. Niechętnie umieściłem oczy z dala od Eden i strzeliłem sztyletami w niego. Byłem niezdarny i traciłem moje gówno z powodu tej kobiety, a Joshowi to się podobało.  Zostawię to tobie. – Josh przeszedł przez moje biuro i stanął przed Eden. Upił ją i to wkurzyło mnie bez końca. – To była wielka przyjemność spotkać cię ponownie Eden. Masz mój numer, jeśli kiedykolwiek będziesz mnie potrzebowała. Dzwoń do mnie w dzień lub w nocy. Pochylił się i pocałował ją w policzek. Zarozumiały sukinsyn. Josh wyszedł chichocząc, kiedy zamknął za sobą drzwi. Byłem sam na sam z Eden w moim biurze. Zabrałem minutę, by spojrzeć na nią. Stanęła przy framudze okna z widokiem na miasto, jej ramiona lekko opadły, a dźwięki jej głębokich westchnień przenikały powietrze. Wziąłem chwilę, aby moje myśli wróciły do ładu. Mój profesjonalizm wyleciał przez okno, ale musiałem się go silnie trzymać. Eden powoli się odwróciła i spojrzała na mnie. Wyglądała na przerażoną, ale z oznakami, że próbowała rozpaczliwie wyglądać na pewną siebie. Utnij ten pościg Ky. Usiadłem przy biurku i wskazałem na wolne krzesło naprzeciwko. Bez słowa, Eden przeniosła się z dźwiękiem przez moje biuro i spokojnie usiadła na krześle, które zaproponowałem.  Dlaczego nie powiedziałeś mi swojego imienia? – zapytała.  Nie zapytałaś, Eden. Chociaż, specjalnie zapytałem, jakie jest twoje imię, a ty jednak bezczelnie kłamałaś mi w twarz.  Przykro mi. To była gówniana rzecz do powiedzenia, ale na tą jedną noc po prostu chciałam być kimś innym.  Chcę tylko porozmawiać z Eden – stwierdziłem szorstko. Jej oczy rozszerzyły się i od razu pożałowałem mojego tonu. – Wszystko, czego chcę to Eden Rivers. Kurwa! – Wszystko, czego chcemy to Eden Rivers – szybko się poprawiłem. 77

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Dlaczego? Nie rozumiem. Nawet mnie nie znasz, a oferujesz mi świat.  Zdecydowanie nie oferuje ci świata. Wstała z krzesła i podeszła do okna. Jej ręką delikatnie naciskała na szkło, obserwowałem, jak jej ramiona rosły, kiedy wzięła głęboki oddech. Zrobiłem trzy kroki i stałem bezpośrednio za nią. Moje zmysły zostały pokonane przez jej słodki zapach. Stałem zbyt blisko, ale nie mogłem odejść.  Jeśli chcesz nadal pracować dla nas to byłbym bardzo szczęśliwy mając cię na pokładzie. Co ty na to panno Rivers?  Tak – wyszeptała bez wahania, jej słowa wychodziły z chrapliwym oddechem. Odwróciła się powoli i było ledwie kilka centymetrów między nami. Mój wzrok uniósł się wysoko, kiedy wpatrywałem się w kobietę stojącą przede mną. Nie było rozważania w jej odpowiedzi, brak wziętego oddechu, brak obrad migających w jej niebieskich oczach. Słowa Tori natychmiast wróciły do mnie. Nie mogła powiedzieć nie16. – Powinnam iść. Muszę dostać się na wyspę. – Mówiła z większą ufnością, robiąc krok z dala ode mnie. Działanie, którego nie przegapiłem.  Podwiozę cię – wypaliłem, wypluwając te rzeczy bez rozpatrzenia. Powinienem już jechać do domu. Podszedłem do mojego biurka, bez czekania na jej odpowiedź, pakując mojego laptopa i wyciągając kluczyki z szuflady, kiedy czekała w ciszy. Wiedziałem, że jej oczy były na mnie. Co ja do cholery robię? Była czwarta trzydzieści w czwartek po południu. Powinienem zostać w pracy przez co najmniej kolejne osiem godzin. Nie dając jej szansy na odpowiedź, pociągnąłem moją kurtkę z tyłu fotela i wyprostowałem moje ramiona, w końcu patrząc na nią. Patrzyła na mnie z szeroko otwartymi oczami i zmieszaniem.

16

Pewnie niektórzy z was nie rozumieją dlaczego nie powie nie. Otóż po takich przykrych przeżyciach, które ją spotkały, najzwyczajniej boi się powiedzieć nie. Myśli, że jak powie tak, to nic się jej nie stanie, szkoda dziewczyny, ale mam nadzieję, że Ky wyleczy ją z tego słowa. 78

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Gotowa? – Stałem przed nią. – Powinniśmy poznać się nawzajem biorąc pod uwagę, że będziemy razem pracować. Wyszedłem z mojego biura bez słowa. Wstrzymywałem oddech, aż podążyła za mną. Nie sądziłem, że to zrobi. Oczekiwałem jej śmiejącej się w moją twarz, mówiącej mi odpierdol się i całkowicie wycofującej się z naszego pokazu. Zszokowała mnie potwierdzając moje najgorsze obawy. Tak. W milczeniu szliśmy w kierunku windy i ruszyliśmy na parter. Nie było niczym niezwykłym znaleźć Josha jawnie flirtującego z nową recepcjonistką, szczerzę mówiąc, byłem w szoku, że jeszcze jej nie wyrwał. Wygląd szoku na jego twarzy był niemal czymś wielkim. Widząc mnie wychodzącego zza dnia tak wcześnie było mylące dla kogokolwiek.  Już wychodzisz? – jęknął, jego oczy były szeroko otwarte. Kaszląc próbowałem ukryć śmiech, który wyszedł. – Tak, jadę do domu.  Jesteś chory? – Jego głos wzrósł wysoko w pytaniu.  Nie Josh, po prostu wychodzę.  Ale ty… Dobra, później cię złapię.

79

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

10. Eden Moje oczy były zdeterminowane, aby zablokować się na facecie siedzącym obok mnie. Był w pełni gentelmanem otwierając mi drzwi od strony pasażera i upewniając się, że zapięłam pas, zanim obszedł z przodu samochód z ufnością wypływającą z każdym krokiem. Jego ciało złożyło się tak doskonale na skórzanym miejscu, jego ręce mocno chwyciły kierownicę, a jego silna szczęka była mocno zablokowana. Moje oczy wędrowały pośrednio po nim i nie miałam kontroli, aby to powstrzymać. Widząc go ubranego w dopasowane spodnie i śnieżnobiałą koszulę, powodował, że moje serce gorączkowo galopowało.  Dokąd? – zapytał, kiedy wyjechał z podziemnego parkingu i do nieprzerywanego strumienia ruchu ulicznego.  Zatrzymałam się w hotelu De Luca.  Zatrzymałaś się w hotelu? Myślałem, że twoja rodzina mieszka na wyspie? Posłałam mu ciekawe spojrzenie. Jak do cholery dowiedział się o mojej rodzinie? Wiedziałam, że nie ujawniłam tego rodzaju informacji o drugiej w nocy. Najsłabszy złośliwy uśmieszek zaszczycił jego usta, kiedy widział moją reakcję, czytając mnie jak otwartą książkę.  Facebook Eden. Wszystkiego można dowiedzieć się z Facebooka.  Więc wydaje mi się, że muszę zmienić moje ustawienia prywatności. – Zaśmiałam się i skrzyżowałam ramiona na mojej klatce piersiowej. Spowodował u mnie chichot… Co to do cholery było?

80

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ale jeśli byś to zrobiła, jak mógłbym odkryć, że mieszkasz w San Francisco, że ty i Tori macie tendencję do cholernie dużo selfies w łazience i, że jesz masę pizzy 17. Moje usta opadły. Na pewno zrobił swoje poszukiwanie. – Cóż, nie jesteś po prostu współczesnym Sherlockiem Holmesem. Jego głęboki śmiech przeszedł przeze mnie, relaksując każdy centymetr mojego sztywnego ciała. Nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo byłam napięta. Rozplotłam ręce z mojej klatki piersiowej, kiedy próbowałam się uspokoić. Bycie w samochodzie z mężczyzną powinno posłać mnie w dziką panikę, powinnam być pokonana ze strachu, ale tak nie było. Nerwy przetoczyły się przeze mnie. To było mylące jak cholera. Posłał mi szybkie spojrzenie; rozmowa była skończona, a zgiełk ruchu Nowego Jorku był wkrótce za nami. Chwyciłam klamkę i pozwoliłam mojej głowie upaść naprzeciwko okna, kiedy chwytałam gasnące słońce. Miasto było tak piękne o tej porze roku. Kolory, zmiana scenerii, gasnące światło tak wcześnie po południu powodowało, że wyglądało jak prawdziwa doskonałość i tylko jednej rzeczy brakowało mi, kiedy żyłam w tym mieście.

 Tak na przyszłość, jestem tylko do piątego stycznia, a potem lecę z powrotem do słonecznej Kalifornii, aby kontynuować robienie selfies z Tori i jedzenie w pizzerii u Sammy’ego.

 To znaczy, że będziesz moją December18 – wyszeptał tak delikatnie, że uderzyło mnie z pełną siłą. Zatrzymaliśmy się na czerwonym świetle i przesunęłam się w fotelu, aby spojrzeć na niego. Co miał na myśli? Będziesz moją December? Jego oczy błyszczały z rozmysłem, a jego twarz pozostawała zupełnie nieczytelna. Dołeczek w jego prawym policzku ożył z najmniejszym uśmiechem na jego 17 18

Prześladowca! :) Oto nasz tytuł: Be My December. Nie wiedziałam jak to dokładnie przetłumaczyć, bo ‘Będziesz moim Grudniem’ tak nijak brzmi i dlatego zostawiłam tak jak jest powyżej ;) 81

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ustach. Otworzyłam usta na pytanie, co miał na myśli, ale przenikliwy dzwonek telefonu sączył się przez głośniki i po kilku kliknięciach głęboki głos Josha wypełnił przestrzeń samochodu, od razu biorąc mnie z daleka od absurdalnego oświadczenia Ky’a. Ky posłał mi spojrzenie, kiedy Josh zaczął mówić na temat problemu w biurze. Drgania samochodu uderzającego w drogę poniżej ogarnęły spokój, który przepłynął przez moje napięte ciało. Moje oczy trzepotały zamknięte pod dudnieniem i czułam, że moje ciało wpadało w wygodną błogość.

 Więc bierzesz piękną pannę Rivers na randkę? Zamierzasz wykorzystać część uroku Ky’a Crawforda? Kurwa, długo na to czekałem. Moje oczy otworzyły się i głowa spadła do boku w sam raz bym obserwowała jak ramiona Ky’a się napięły i jego kostki u rąk zrobiły się białe, kiedy chwycił kierownicę. Pytanie oczywiście uderzyło w surowy nerw. Atmosfera w samochodzie wyszła spoza kontroli. Powietrze zgęstniało i nie mogłam oderwać moich oczu od niego. Przewidywałam jego odpowiedzi tak rozpaczliwie. Dlaczego? Nie miałam kurwa pojęcia.

 Jesteś na głośnomówiącym, a Eden jest w samochodzie19.  Cześć Eden, mam nadzieję, że mój drogi braciszek prowadzi bezpiecznie. Więc co dwójka fajnych dzieci robi po południu? To nie jest częste, że mój kochany brat opuszcza biuro, kiedy wciąż świeci słońce. Kurwa Eden, jesteś za dobra dla niego. Mój umysł rozszerzył się drastycznie na przetrawienie wszystkich słów Josha Crawforda. Czy to nie była prosta droga powrotna na wyspę? Moje ręce grzebały się w kolanach i przesunęłam się na miejscu tak, że moje ciało było całkowicie skierowane na Ky’a. Nadal nie chciał na mnie patrzeć i przebijało się więcej jego niechęci, moja pewność siebie ryknęła do życia.

19

Śmiałam się tutaj jak głupia do sera ;D 82

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Cóż, w tym momencie on ignoruje mnie, Josh. Dziś po południu wracam do hotelu, a potem spotykam się z Ashlyn w jej mieszkaniu.

 Więc później się spotkamy?  Jeśli masz na imię Ashlyn to zgaduję, że tak. Przerzuciłam się na oparcie skórzanego miejsca, kiedy samochód z piskiem brutalnie się zatrzymał. Spojrzałam w górę i skoncentrowałam się na nieczytelnej twarzy Ky’a, kiedy spojrzał na mnie. Co ja kurwa zrobiłam, by zasłużyć na to spojrzenie? Ten jeden raz, nie czułam strachu będąc tak blisko mężczyzny. Nie czułam potrzeby, by biegnąć z krzykiem do mojego łóżka. Nic nie czułam.

 Josh, zadzwonię do ciebie, jak będę w domu – stwierdził Ky z małym wzruszeniem. Z głośnym kliknięciem, rozmowa skończyła się, nie pozwalając Joshowi powiedzieć jakiegokolwiek słowa. Wzrok Ky’a nigdy się nie załamał, a dopiero potem, zdałam sobie sprawę, że nie byliśmy w ruchu. Duże ramię Ky’a pochyliło się z miejsca kierowcy w moim kierunku i jego oczy, których szybko się nauczyłam, miały możliwość zmiany tuż przede mną, nadal wnikały tak głęboko w moją duszę, że to było jakby całkowicie pożerały wszystkie moje najbardziej wewnętrzne myśli. Jego zaintrygowany wzrok z nieograniczonymi emocjami, tańczył na każdym centymetrze mojej twarzy; na moich niebieskich oczach, na nosie, plamce, która była widoczna na środku mojego policzka i wreszcie na moje błyszczące, pomalowane usta. Nie wiedziałam, co miałabym zrobić, jeśli dostałby się bliżej. Czułam brzęczenie wstrzykiwania paniki przechodzące przez moje żyły. Nie lubiłam być narażona. Uczucie bycia uwięzionej w klatce jak zwierzę wypaczyło mój umysł i moje oczy zamknęły się, a ciało całkowicie zamarło.

83

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Eden. – Miękki głos Ky’a wypełnił moje uszy i w końcu otworzyłam oczy

znajdując go patrzącego na mnie całkowicie w szoku. – Chciałem ci tylko dać moją wizytówkę z numerem telefonu ze schowka. To był niewinny ruch, a ja wzięłam to jako groźbę. Co ja szczerze myślałam, że on zrobi? Rozpięłam pas, otworzyłam drzwi i znieruchomiałam. Odwróciłam się by spojrzeć na niego tylko po to, by znaleźć jego oczy wciąż koncentrujące się wyłącznie na mnie. Chwyciłam wizytówkę, którą wyciągnął do mnie i posłałam mu krótki uśmiech.  Dzięki za podwózkę. Zobaczymy się, kiedy będziesz mnie potrzebował.

•••• DWA DNI PÓŹNIEJ

 Jesteś stworzona po to, by cię pieprzyć. Obserwowałem cię przez długi czas i chciałem mieć smak tej cipki, a teraz jesteśmy tutaj. Położona na tym łóżku i rozchylona szeroko, bo mój język chcę twoich słodkich soków. Obudziłam się z wstrząsem, pościel pode mną była zlana potem. Moje ciało trzęsło się ze strachu, oddech przyspieszał i panikował. Powtarzałam w kółko i w kółko, że to był tylko sen, ale odwróciłam się do światła i wyskoczyłam z łóżka. Myślałam, że koszmary skończyły się, ale ten był tak prawdziwy. Przysięgam, że mogłam poczuć go na moim ciele, skupiającym się na mojej skórze i ponownie zabierający moją własność. Rozerwałam piżamę na środku mojego pokoju, zrywając materiał, który wydawał się mnie dusić, umożliwiając, by jego zapach mnie przenikał. Musiałam to zrobić. Pobiegłam pod prysznic i włączyłam tylko gorącą wodę. Potrzebowałam uczucia pieczenia, by czuć się jakbym całkowicie niszczyła to pod 84

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wpływem ciepła i pary wodnej, która powodowała poczucie jego na moim ciele. Szorowałam surowo moje ciało, używając całej butelki mojego ulubionego żelu do mycia ciała w tym procesie i koncentrując się na obszarze między moimi nogami. Potrzebowałam, by zniknął. Mój umysł nie mógł pojąć, że to stało się cztery lata temu, że ten sen nie był prawdziwy. Moje ciało zsunęło się w dół płytek na ścianie, aż usiadłam na podłodze i pociągnęłam kolana do klatki piersiowej – to było tak niewiarygodnie prawdziwe i oto byłam, sama. Usiadłam pod ciężkim strumieniem wody, aż leciała zimna i spowodowała dreszcz spływający do mojego kręgosłupa. Czas był dla mnie stracony. Wyszłam z prysznica, zawijając moje ciało ręcznikiem, zaryzykowałam i spojrzałam w lustro. Dziewczyna patrząca na mnie wyglądała na przestraszoną, jakby wycofywała się z tego świata. Nienawidziłam, że byłam tak długo na własną rękę. Zawsze miałam Tori tylko pokój dalej, ale tutaj byłam w pokoju hotelowym, w mieście, którego się najbardziej obawiałam i nie miałam się czego chwycić. Mój telefon zadzwonił po stronie stolika obok mojego łóżka, powodując, że przeniosłam wzrok od dziewczyny, którą się stałam. Była prawie północ i choć poszłam spać względnie wcześnie, bo chciałam być świeża przy moim pierwszym spotkaniu rano, wiedziałam, że sen będzie mnie teraz unikać. Spojrzałam na łóżko i wiedziałam, że nie będę tak spać. Pościel była mokra i nie mogłam wymyślić nic gorszego niż bycie z powrotem w tym łóżku. Chwyciłam telefon i ruszyłam w kierunku krzesła, które było blisko szklanych drzwi prowadzących na balkon. Myślę, że to będzie moje schronienie w nocy. Wstrząśnięty uśmiech przeszedł przez moje wargi, kiedy patrząc na ekran zobaczyłam imię Ky’a. Minęły dwa dni odkąd uciekłam z jego samochodu i to był pierwszy raz, kiedy usłyszałam coś od niego. Ky: Gotowa na jutro?

85

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Eden: Jestem zdenerwowana, więc nie mogę spać. Cóż technicznie to nie było kłamstwo. Ky: Czyżbym cię zatrudnił, nie sądząc, że jesteś najlepsza? Eden: Cóż, zobaczmy co będziesz myślał po spotkaniu. Ky: Potraktuję to jako wyzwanie. Eden: Kto tam jutro będzie? Ky: Co? Nie jestem wystarczająco dobry? O Boże! Eden: Nie miałam tego na myśli. W porządku. Przepraszam. Ky: Żartowałem Eden. Jutro spotkasz się ze mną i Simonem Davenportem, który teraz prowadzi biuro Anderson Publications w Los Angeles. Eden: Cholera. Położyłam telefon na moich kolanach. Byłam na jawie i wiedziałam, że sen nadal mi się wymykał. Zdezorientowało mnie, jak kilka prostych wiadomości od Ky’a dostarczyło mi poczucia spokoju i pokoju, którego potrzebowałam. Wyjrzałam przez okno na niebo o północy i zastanawiałam się, kiedy koszmary i stała panika się wreszcie skończy. Chciałam zapomnieć o tym, co się stało, ale wiedziałam, że to będzie ze mną na zawsze. Jakoś, musiałam znaleźć sposób, aby wyrzucić te straszne wspomnienia rządzące moim życiem. Bycie tutaj z powrotem na pewno nie pomoże. Miałam sześć tygodni, których potrzebowałam by przetrwać, a potem zniknąć. Na zawsze.

86

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

11. Ky Chodziłem przez moje mieszkanie już przed wschodem słońca. Dzisiaj był dzień spotkania. Simon Davenport leciał z Los Angeles, by przedyskutować numer redakcyjny, w którym Eden będzie robić sesję. Zespół oczekiwał, że przybędzie w ciągu dwóch tygodni. Potknąłem się w kuchni w moim sennym stanie i włączyłem ekspres do kawy, zdesperowany jakąś mocną kofeiną by biegła w moich żyłach i przywróciła mnie do życia. Moja noc nie ułożyła się zgodnie z oczekiwaniami i za cholerę nie oczekiwałem SMS-ów Eden o północy; czułem się jak pieprzony nastolatek. Ona dostawała się do mnie w kurewsko szybkim tempie i to doprowadzało mnie do szaleństwa. Ostatnie dwa dni spędziłem na myśleniu o jej reakcji w samochodzie. To zszokowało mnie, zmyliło i zmartwiło. Najbardziej szokujące było to, że potrzeba chronienia jej, którą czułem w Rozkoszy gwałtownie wróciła. Kiedy zobaczyłem jej zamrożenie w samochodzie, nie chciałem niczego więcej niż owinąć swoje ramiona wokół niej, dopóki strach, widoczny na jej twarzy został by rozwiązany. Wróciłem do mojego pokoju, kiedy kawa gotowała się i złapałem telefon z szafki nocnej. Natychmiast przewinąłem, aż dotarłem do moich wiadomości. Przeczytałem raz jeszcze ostatnią wiadomość, którą dostałem od niej. Eden: Cholera. Nie odpowiedziałem. Wiadomość doszła tuż po tym, jak w końcu zasnąłem. Zegar na mojej szafce nocnej pokazywał, że była piąta trzydzieści rano, kiedy w końcu napisałem szybką wiadomość, wiedziałem, że ona już nie śpi. Ky: Przepraszam, zasnąłem. Nie denerwuj się. Będzie dobrze. Zablokowałem telefon i w drodze powrotnej przez mieszkanie nalałem sobie

87

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

kubek kawy. Dzwonek o otrzymanej wiadomości zszokował mnie. Kto, do diabła, nie śpi o tej porze? Eden: Dzięki :) Co do cholery robiła nie śpiąc? Ky: Czemu nie śpisz tak wcześnie? Myślałem, że tylko ja jestem szalony nie śpiąc o tej godzinie. Eden: Nie mogłam zasnąć. Nie mogłam wyłączyć mojej głowy. Czytałem jej wiadomość na okrągło i głośno westchnąłem. Przez większość nocy ja także miałem ten sam problem, ale był zupełnie z innych powodów. Stukałem na blacie, kiedy starałem się myśleć, co mogłem odpowiedzieć na jej wiadomość. Minęła minuta, potem pięć, a następnie pieprzyć to! Ky: Kupię ci Red Bulla i przyniosę do biura. Nieźle Ky, to był cholernie wielki powrót. Jęknąłem i psychicznie uderzyłem samego siebie w brzuch i zająłem się przygotowywaniem dla siebie śniadania.

••••  Przyjechała Eden. – Głowa Lauren wyjrzała przez drzwi biura, uśmiechnęła się świadomie do mnie, kiedy ogłosiła przyjazd Eden. Skinąłem głową i spojrzałem z powrotem na mój laptop i na zegar. Była wcześnie. Dźwięk jej głosu rozbrzmiewał, kiedy dziękując Lauren chwyciła moją uwagę. Wciągnąłem głęboko oddech, kiedy dźwięk zawiesił się. Była w moich drzwiach. Dlaczego kurwa denerwowałem się? Drzwi powoli otworzyły się i głowa Eden wyjrzała zza drzwi. Po raz kolejny, nie przejmowała się pukaniem. Podobało mi się to.  W porządku jeśli wejdę? – zapytała cicho. 88

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Po prostu skinąłem głową. Patrzyłem, jak Eden robiła nieśmiałe kroki w moich biurowych drzwiach. Wykorzystałem ten moment, aby utonąć w jej widoku. Miała na sobie prostą czarną sukienkę, która obejmowała jej krzywizny tak mocno, ale tak doskonale, pokazując tylko trochę dekoltu, aby skupić się na nim o sekundę za długo. Moje oczy prześlizgiwały się po jej ciele w dół i wylądowały na szpilkach. Fioletowych, wysokich i grzesznie seksownych. Ja pierdole. Jej policzki zaczerwieniły się pod intensywnością mojego ciemnego spojrzenia i moje ego wzrosło. Dostałem tą reakcję od niej, po prostu na nią patrząc.  Dlaczego patrzysz na mnie w ten sposób? – cicho zapytała, jej oczy spadły na podłogę. – Czy jest coś nie tak z tym w co jestem ubrana? Nie mogła być poważna. – Nie masz żadnego pojęcia, co?  O czym? – Błękit jej oczu zachwycił mnie w uświadomieniu. Była poważna. Naprawdę nie miała pojęcia.  Co ty… Ciche pukanie do drzwi powstrzymało naszą rozmowę. To było prawdopodobnie najlepsze, powstrzymanie mnie przed powiedzeniem tutaj wszystkich moich myśli. Eden przesunęła się na szpilce i odwróciła się w stronę okna, spoglądając na miasto. Zamknąłem moje powieki i wziąłem dwa głębokie oddechy, modląc się, że spokój przejdzie przez moje bardzo nieprzewidywalne ciało i umysł.  Wejść. Lauren pchnęła moje biurowe drzwi i w chwili, gdy stanęła, jej oczy przesuwały się pomiędzy mną i Eden, co mogłem tylko opisać jako oczekiwanie. Co ona naprawdę spodziewała się zobaczyć? Spokojnie zakaszlała, by zdobyć uwagę Eden, która gwałtownie się odwróciła.

89

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Simon Davenport przyjechał. – Jej policzki natychmiast zaczerwieniły się. – Również ma kogoś innego ze sobą. Lauren odwróciła swoją uwagę do Eden i nie przegapiłem błysku w jej oku lub małego uśmieszku błądzącego na jej ustach. Przysięgam, zaczęły komunikować się bez słowa współpracując ze sobą. Spojrzałem między nimi, kiedy robiły jakiś dziwny dziewczęcy kod. Byłem zmylony jak skurwysyn.  Dzięki Lauren. Przyślij ich. Lauren wsunęła się przez drzwi, pozostawiając Eden i mnie samych. Zacząłem sprzątać moje biurko i nie mogłem nie zauważyć Eden bawiącej się swoimi rękoma, gdy niezgrabnie stała na środku mojego biura, a jej oczy spuszczone były na marmurową podłogę. Przeszedłem przez pokój, dopóki nie stałem tuż przed nią. Jej niebieskie oczy podniosły się i spojrzała na mnie tak niewinnie, tak zdenerwowana, tak zaintrygowana. Chwytając jej ręce w moje, poczułem, że lekko zesztywniała, nie odsuwając się. Jeśli już, przysięgam, zbliżyła się do mnie.  Musisz się uspokoić. Jesteś genialna w tym co robisz. Czy jakby było inaczej, zatrudniłbym cię? Najmniejszy uśmiech popłynął przez jej usta i jej ręce ścisnęły moje bardzo nieznacznie. Chciałbym to zatrzymać.  Zamierzasz być na tym spotkaniu, okej? Skinęła głową. Poprowadziłem ją w stronę pustego fotela po przeciwnej stronie biurka. Wypuściła moją rękę i usiadła, krzyżując swoje nogi w kolanach. Tak, krawędź sukienki uniosła się. Niechętnie i starannie przeniosłem mój wzrok z jej ud i spojrzałem w kierunku drzwi, kiedy otworzyły się.

90

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Simon Davenport przeszedł przez drzwi z prezencją20, na którą zasługiwał. Był szalonym Australijczykiem, który nie brał gówna od nikogo. Był znany z tego, że był brutalny w sali konferencyjnej i cholernie mnie przerażał za każdym razem, ale był także kimś, z którym na pewno chętnie pracowałem. Był człowiekiem wielu słów, ale ostatnio każda konferencja, w której brał udział, dotyczyła jego wnuka Maksa, Savannah, pięknej australijskiej dziewczyny z ustami pełnymi pyskówek, że był tak blisko swojej córki jak każdy ojciec i jego zięcia Tate’a, który był właścicielem barów Red Velvet. Simon przywitał mnie uściskiem dłoni i poklepaniem po plecach. Stojąca osoba obok niego była facetem, który wyglądał, jakby był w moim wieku i natychmiast rozpoznałem go jako frontmana zespołu 21, który będzie opisany w najnowszym wydaniu.  Ty musisz być Eden Rivers. – Akcent Simona był wciąż mocny nawet po życiu kilku lat w Stanach. Eden wstała z fotela i przeniosła się, aż stanęła obok mnie. Emanowała z niej pewność siebie, a ja kurwa uwielbiałem to. Uśmiech na jej twarzy, sposób, w jaki jej ramiona były z powrotem i błysk w oku uświadomiły mi, że wiedziała dokładnie co robi. Taką Eden Rivers chciałem zobaczyć.  Co jest kurwa? – wytatuowany mężczyzna zapytał w zdumieniu i następną rzeczą, którą widziałem, to to, że Eden była w jego ramionach i nie było absolutnie żadnego strachu na jej twarzy. Była w ekstazie.  Laleczko, co ty tutaj robisz? – kontynuował. Laleczko. Ujął jej twarz i upuścił swoje usta do jej czoła, natychmiast najsłodszy z uśmiechów pojawił się na jej twarzy. Byłem zagubiony. Całkowicie i zupełnie zagubiony. 20 21

wygląd i sposób zachowania się jakiejś osoby, zwykle atrakcyjny i elegancki Członek zespołu muzycznego, odpowiedzialny za wizerunek grupy. 91

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Zakładam, że wy dwoje się znacie. Moje oświadczenie wyszło ostrzej niż zamierzałem i nagle byłem pod obserwacją wszystkich w pokoju. Simon posłał mi uśmieszek, gdy facet, który wciąż miał ręce wokół Eden wreszcie zrobił krok do tyłu, a jego oczy podejrzliwie biegały pomiędzy Eden i mną.  Blake i ja byliśmy przyjaciółmi od dzieciństwa – powiedziała Eden z ogromnym uśmiechem na twarzy.  Ky, to Blake Ryan, frontman zespołu The Fallen. Oni będą w przyszłości przodującym zespołem. On jest również irytującym wrzodem na tyłku przez większość dni – wprowadził Simon i Blake wyciągnął rękę, którą stanowczo potrząsnąłem.  Cóż to bycie tutaj o wiele bardziej ci się opłaca! – Nie zabrakło podekscytowanego głosu Eden. Cóż to było kopnięcie w brzuch i nie mogłem zignorować ścisku serca i uderzenia w moje ego. Jednak nie mogłem pozwolić tego po sobie pokazać. Byłem po prostu facetem, który płacił Eden za pracę, podczas gdy facet, do którego się uśmiechała, był kimś, z którym wydawała się bardzo zaprzyjaźniona. Strząsnąłem poczucie porażki i wróciłem z powrotem do trybu Ky’a Crawforda – Ky’a Crawforda, który pracował nieprzyzwoite godziny, który nie pozwalał kobietom dotrzeć do niego i który na pewno jak cholera nie pozwoli zazdrości zabarwiać swoje myśli.  Okej, dość nadrabiania zaległości. Możemy wszyscy usiąść i przejść do szczegółów. Eden odsunęła się od Blake’a i wróciła na siedzenie naprzeciwko mnie. Musiałem pozwolić moim emocjom sprawdzić się i nadszedł czas, aby te spotkanie było w toku. W końcu podniosłem moje oczy znad laptopa i spadły one prosto w jej niebieskie oczy. Spojrzała na mnie z niepokojem i mogłem zobaczyć, że ponownie się denerwowała. Sięgnąłem nad biurkiem i pokryłem jej dłoń moją, dając jej szybki 92

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

uścisk zachęty. Jej usta wykrzywił idealny uśmiech i przede mną zobaczyłem włączoną pewność siebie Eden Rivers.  Eden, możesz zacząć od pozwolenia nam znać, co przewidujesz na sesji, a potem co będziesz wymagać od nas, aby to zrealizować – zasugerowałem i kątem oka zauważyłem Simona uśmiechającego się do mnie jak kompletny głupek. Eden zachwyciła mnie. Słysząc ją mówiącą o swojej idei i wizji na sesji było niesamowite. Miała pomysły na całą sesję, którą będzie robić, poinformowała nas jakie były jej wymagania, czas, którego potrzebowała i podała nam przykłady różnych technik i stylizacji, które chciała wykorzystać. Była w swoim żywiole. W końcu zaangażowałem się w spotkanie i przeszedłem prosto w tryb biznesowy. Podałem moje wskazówki i oczekiwania, a Eden ściśle obserwowała z najmniejszym uśmiechem grającym na jej ustach. Szczerze mówiąc byłem zwrócony do niej pokazując, co zrobiłem, jak to zrobiłem i czego oczekiwałem. Byłem w swoim żywiole. Kiedy spotkanie zakończyło się, zadzwonił telefon Blake’a, wstał i przeprosił. Było zdecydowane, że sesja będzie w ciągu dwóch tygodni i Eden będzie towarzyszyć zespołowi w studiu, w którym nagrywaliśmy ich ostatni album i te sesje również odegrają ważną role.  Jeśli skończyliśmy, myślę, że powinnam wrócić do hotelu, uporządkować wszystko w mojej głowie dotyczące tego spotkania i zacząć zwiedzać niektóre miejsca. To było naprawdę wspaniałe spotkać ciebie i jeszcze raz dziękuje za tą okazję. – Eden uśmiechnęła się z wdzięcznością do Simona i pokręciła jego ręką z ufnością, zanim wstała.  Przyjemność jest po mojej stronie. Ten facet nie przestawał opowiadać o tobie. – Simon skinął na mnie i zacisnąłem zęby. Ona nie musiała wiedzieć, że każda rozmowa, którą miałem z Simonem dotyczyła jej w jakiś sposób, ale to była prawda i on wyraźnie uwielbiał każdą minutę wyjawiając to. Oczy Eden spotkały mnie i czułem, że moje wargi drgały w subtelnym uśmiechu.

93

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Odprowadzę cię. Wiedziałem, że chciała jeszcze porozmawiać z Simonem, ale chciałem chwili z Eden, zanim zniknie. Podążając za nią w moim biurze i korytarzu w stronę windy, zamilkłem. Miałem miliard rzeczy, o które chciałem zapytać i tak wiele rzeczy, które chciałem zasugerować, ale wydawało mi się, że zgubiłem moje jaja gdzieś w trakcie spotkania.  Wiec masz zamiar mi powiedzieć, kim… - zacząłem pytać.  Eden! Zaczekaj! Oboje odwróciliśmy się na dźwięk głosu Blake’a i patrzyliśmy, kiedy biegł korytarzem z ogromnym uśmiechem otynkowanym na jego twarzy.  Ty, Colby i ja musimy zjeść kolację, dopóki tutaj jesteśmy. Będzie zadowolony, widząc swoją dziewczynę. Cechy Eden złagodniały, kiedy spojrzała na niego. – Colby jest tutaj? – zapytała bez tchu. Dobra, kto to był kurwa Colby?22 I dlaczego dźwięk jego imienia spowodował u niej rumieniec i bardziej ważniejsze, co do cholery znaczyło, że była jego dziewczyną?  Cholera, muszę iść, ale zadzwonię do ciebie, kiedy jesteśmy wszyscy tutaj i coś zorganizuje. Jestem tak cholernie szczęśliwy widząc ciebie! – Blake pochylił się i umieścił buziaka na jej policzku i posłał mi solidnie skinienie, zanim wybiegł korytarzem i zniknął w windzie, pozostawiając Eden zaczerwienioną i mnie w pewnym stopniu zdezorientowanego. Po tym jak Blake zniknął w windzie, Eden odwróciła się do mnie. Z uśmiechem podniosła rękę do włosów i przystąpiła do rozwiązywania swojego luźnego warkocza i z palcami w rozluźnionych włosach dopóki jej luźne loki wisiały na ramionach. Nie 22

Już tłumaczę, Colby jest jej obrońcą, któremu ufała. Pojawia się to imię we wcześniejszym rozdziale, nie pamiętam już którym. Tłumacząc to, miałam niezłą polewkę ;D 94

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

myślałem, że oddychałem przez cały czas, kiedy ona to robiła. Ten prosty ruch strzelił prosto do mojego fiuta, któremu podobało się tak samo jak moim oczom. W ogóle nie miała absolutnie kurwa pojęcia.  Ky, Eden, właśnie widziałem, że przegapiliśmy jeden podpis na kontrakcie. – Silny australijski akcent Simona zabrzmiał zza moich otwartych drzwi. Eden i ja udaliśmy się z powrotem do mojego biura, jej ucieczka została udaremniona.  Źle to zrobiłeś – Simon cicho mruknął kiedy go minąłem. Posłałem mu gniewne spojrzenie, które krzyczało ‘odpierdol się’ i poszedłem prosto do mojego biurka podczas, gdy Eden ociągała się przy drzwiach. Kurwa. Słyszała to? Jej policzki nie były zaczerwienione więc zakładałem, że była nieświadoma śmiesznego oświadczenia Simona. Podpisałem kawałek papieru z przodu mnie, a potem przesunąłem go przez stół w stronę Eden.  Cóż, odprowadzę się. Wy dwoje dzieci zachowujcie się – zasugerował z uśmiechem Simon. Drzwi zamknęły się za nim zostawiając Eden i mnie samych w moim biurze. Eden nie przeszła przez pokój, stała, patrząc na kawałek grafiki, którą zleciłem miejscowemu artyście. Moja głowa krzyczała we mnie, bym to zostawił, abym zniknął i znalazł się w ryzach, ale mój organizm odmówił ucieczki przed pokusą przede mną. 

Mówiłem ci, że nie masz o co się martwić. – Mój głos zaskoczył ją, kiedy

odwróciła się twarzą do mnie. 

Byłam tak zdenerwowana. Przysięgam, że zająkałam się w jednym punkcie. –

Jej miękki śmiech wypełnił moje uszy. Odsunąłem się od biurka i przeszedłem przez biuro, aż stałem obok niej. Jej wzrok przesunął się z powrotem do malunku i pozostaliśmy w milczeniu jakbyśmy zagubili się w naszych myślach. Mój umysł wrócił do komentarza Blake’a o Colby’m i osiadł

95

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

niepewnie w moich myślach, zwisając i drażniąc mnie.  Nie wiedziałem, że jesteś czyjąś dziewczyną? Odwróciła się twarzą do mnie, a jej oczy mówiły więcej niż tysiąc słów, zanim w końcu przemówiła.

 Nie jestem niczyją dziewczyną. Nie wiedziałem, co mi było. Całe poczucie rzeczywistości uciekło i nagle w moim biurze straciłem kontrolę. Zrobiłem krok w jej stronę i delikatnie schowałem jej włosy za ucho i jedno z moich ramion okrążyło jej talię. Moje zmysły zostały pokonane przez perfumy i zapach jej szamponu. Jej oczy rozszerzyły się i w momencie, kiedy spadły na moje usta nie mogłem powstrzymać się przed chęcią ryczącą do życia. Zanurzyłem twarz blisko jej, zaostrzając mój uchwyt na jej talii, a potem poczułem ostry wydech oddechu na moich spragnionych ustach.  Nie rób tego. Nie!23 – błagała, jej ręce podniosły się do mojej piersi, popychając mnie z daleka. Potknąłem się z powrotem, wiedząc, że byłem całkowicie i zupełnie popierdolony.  Słuchaj Eden… Nie powiedziałem innego słowa. W ciągu kilku sekund wybiegła z mojego biura zostawiając mnie tonącego w zamieszaniu i niepokoju, który pochłaniałem przez surową potrzebę do tej kobiety.

23

Można by rzec, że wreszcie powiedziała nie, ale szkoda, że w takich okolicznościach… 96

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

12. Eden Jedną minutę unosiłam się w chmurach, gubiąc się w obecności Ky’a Crawforda, a w następnej uciekałam z budynku, łapiąc powietrze, jakbym się paliła. Spotkanie poszło lepiej niż mogłabym sobie wyobrazić. Moje zaufanie zapaliło się w chwili, kiedy zaczęłam mówić i zarówno Ky jak i Simon wpadli w cichy trans, kiedy obaj pochłaniali moje pomysły i wizję na sesję. Nie mogłam prosić o nic więcej. Następnie był moment na którym zamknęłam oczy z Blake’m Ryanem, jednym z moich najbliższych przyjaciół, który wydawał się zapomnieć powiedzieć mi o tym małym spotkaniu. Czułam jakbym spadała do alternatywnego świata widząc go stojącego przede mną, ale nie mogłam ignorować poczucia spokoju natychmiast przepływającego przeze mnie, kiedy trzymał mnie w ramionach. Potem dowiedziałam się, że Colby będzie w mieście, i to było zbyt wiele do pojęcia. A potem był Ky. Jeszcze bardziej intrygujący Ky Crawford. Pobiegłam w dół chodnika tak szybko, jak tylko moje głupie wysokie szpilki pozwoliły. Mój umysł ciągle odtwarzał poczucie oddechu Ky’a tańczącego na moich ustach i ciężar jego ręki, tak delikatniej ze znaczącą własnością na mojej talii, kiedy pociągnął mnie do swojej zwartej klatki piersiowej. To było tak niespodziewane, tak przerażające, ale tak radosne i to było to, co mnie zszokowało. Powiedziałam nie do niego. Powiedziałam to jedno słowo, które obiecałam sobie, że nigdy nie powiem. Co ja do cholery sobie myślałam? Nie oznaczało konsekwencje, ból, męki, implikacje i to była kwestia czasu, zanim one rozpętają się we mnie. Ky będzie dla mnie wszystkim,

97

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

bo powiedziałam nie. W momencie, kiedy taksówka wysadziła mnie przed hotelem, uświadomiłam sobie, że musiałam przebić się przez morze ludzi w holu, aby dotrzeć do sanktuarium mojego pokoju. Na szczęście mój pokój był na parterze, więc nie było konfrontacji z obcymi w windzie, kiedy rozpadłam się. Zapłaciłam taksówkarzowi, wystrzelając z taksówki i z głową w dół przeszłam przez hol, korytarzem w dół, aż wreszcie moje oczy zablokowały się na drzwiach, które przynosiły mi bezpieczeństwo. Dopiero po tym, jak je zamknęłam i przekręciłam zamek w drzwiach za mną, w końcu wzięłam drżący oddech. Mój wyczerpany organizm zsunął się plecami po drzwiach polerując drewno i upadłam z łoskotem na podłogę, kiedy nadeszło moje poczucie bezpieczeństwa z powodu samotności. Wodospad łez sunął na moich policzkach, kiedy przysunęłam moje kolana do klatki piersiowej. To było moje życie. To było to, z czym musiałam żyć. To były te chwile intensywnej paniki, które chwyciły mnie, w dezorientowaniu i walce mojego serca w porównaniu z głową i nieustanną walką czy chciałabym kiedykolwiek być w normalnej relacji, z normalnymi uczuciami, z normalnymi reakcjami na mężczyznę. To była rzeczywistość, która zmusiła mnie i strach zdobiący każdym mój oddech. Strach był druzgocącą rzeczą. Chwytał do takiego stopnia bycia całkowicie ubezwłasnowolnioną i połkniętą każdą racjonalną myślą, która była ci dana. Najbardziej przerażającą częścią strachu było to, że miał on potencjał, aby całkowicie cię zniszczyć. Nie wiem, jak długo tam siedziałam. Moje ciało mocno się zamknęło aż zesztywniałam i złapałam każdą cząstkę powietrza, którą mogłam przywołać. Jeremy24 postanowił stawić się przed moimi oczami i po raz kolejny pokazał mi wszystko, co spowodowało, kim dzisiaj byłam. Za każdym razem, koszmar pojawiał się, przeżywałam ból, cierpienie, brutalne zranienie, które mi dostarczył. Próbowałam 24

Chłopak, który ją zgwałcił. 98

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

każdego obrzydlistwa, pocałunek z whisky osiadł na ustach i moje ciało ścisnęło się, kiedy czułam każde zmuszenie i rozdzierające wejście, które wziął bez zgody mojego ciała. Zamknęłam oczy, modląc się za coś, cokolwiek by zabrało mnie z dala od tego. Znajomy dzwonek nadejścia połączenia w końcu zaproponował mi moją pożądaną pociechę, zrywając mnie z daleka od drżenia ze strachu upadku. Upuściłam moje ręce z kolan i zsunęłam się z podłogi, aby złapać torbę, którą rzuciłam na łóżko. Grzebałam, szukając mojego telefonu i wyciągnęłam to wibrujące ustrojstwo. Imię Ky’a błysnęło na ekranie. Jego działania przeniosły mnie tutaj, ale teraz on ratował mnie od koszmaru z Jeremy’m. Spojrzałam na jego imię wibrujące przede mną i przez chwilę, miałam wątpliwości, czy powinnam odpowiedzieć. Przesunęłam palcami w dół na przycisk odrzucenia, a jego imię wyblakło przede mną. Wzięłam telefon i wepchnęłam go głęboko w czarną dziurę mojej torby. Było jeszcze wcześnie, ledwo południe, ale wszystko co chciałam, to zapomnieć. Potykałam się w znanej ścieżce autodestrukcji i w momencie, kiedy moje oczy zablokowały się na mini barze, moje ciche modlitwy uzyskały odpowiedź. Wódka. Wódka rozwiąże wszystkie moje problemy. Moje chciwe ręce otworzyły barową lodówkę i wzięłam sześć butelek. Tuląc je szczelnie do mojej klatki piersiowej, jakby były moim cennym posiadaniem, udałam się przez pokój do nieapetycznego łóżka, zapadając się z westchnieniem na kołdrze z kwiatowym wzorem. Przechyliłam moją głowę do tyłu i cała butelka wódki zniknęła. Ciepło paliło w dół gardła w końcu powodując, że czułam się nieco normalnie, czułam, że żyje i w jakiś szalony sposób czułam się pod kontrolą. To dlatego miałam niebezpieczne i uwodzicielskie relacje z wódką. Ona dawała mi wszystko co potrzebne, i kiedy moich myśli było zbyt wiele, ona pozwalała mi zapomnieć. Jedna butelka stała się drugą i dwie butelki stały się trzema, zanim moja głowa zaczęła być zamglona; moje oczy zaczęły rzucać cień z pijaństwem i czułam fale

99

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nieświadomości napełniającą mnie. Moje ciało uformowało się niewygodnie na materacu, będąc wciąż ubraną w czarną sukienkę, którą ubrałam do biura i w momencie, kiedy wpadłam w czeluścia śpiączki wywołanej wódką, Ky wdarł się do mojej głowy. Pojedyncza łza uciekła z mojego oka i sączyła się po policzku, kiedy jego pięknie przystojna twarz i te urzekające oczy przeszły przez moje myśli. Byłam tak zdezorientowana. Przez ułamek sekundy, kiedy jego rozkosznie pulchne usta poruszały się w pobliżu moich, wyobrażałam sobie, co by było jakby pozwolił mi ich spróbować, co byłoby prawdopodobnie całkowitym oddaniem się jemu. Już zapomniałam, kim byłam. Pozwolił by mi, bym zapomniała wszystko co wisiało nade mną. Ale wiedziałam, że nie mogłam mu na to pozwolić.

•••• Puk, puk, puk. W chwili, gdy moje oczy otworzyły się, głowa zaczęła krzyczeć krwawym mordem na mnie. Wódka po raz kolejny wyszła zwycięsko. Skręcający nóż w mojej głowie nie przestawał dźgać, gdy powoli usiadłam na łóżku i patrzyłam na zewnątrz, aby zobaczyć słońce powoli rosnące na horyzoncie.  Eden, proszę otwórz drzwi. Głęboki głos Ky’a przeniknął przez drzwi hotelu. Rozpaczliwie rozejrzałam się po pokoju do ucieczki, ale nie było gdzie uciec. Wstałam ostrożnie z łóżka, pociągając rąbek sukienki, przesuwając go z moich bioder w dół na moje uda, kiedy szłam w kierunku drzwi. Nawet nie obejrzałam się w lustrze by wiedzieć, że wyglądałam jak tragiczny skacowany bałagan. Z drżeniem rąk, odblokowałam łańcuch, a następnie główne zabezpieczenie. Zrobiłam krok od drzwi, nie otwierając ich.

100

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Są odblokowane – powiedziałam wystarczająco głośno, by mnie usłyszał. W mniej niż dwie sekundy drzwi otworzyły się i Ky wszedł. Wciąż miał ten sam strój, w który był ubrany dzień wcześniej i wyglądał jakby nie zmrużył oka. Uważnie go obserwowałam. Jego oczy przeszukały wokół pokój i w momencie, kiedy wylądowały na pustych butelkach wódki, westchnął i przebiegł swoimi rękoma po twarzy. Świetnie, nie tylko myślał, że jestem szaloną uciekającą kobietą, ale również pijaczką. Zrobił dwa kroki w moją stronę i wycofałam się, moja ręka chciała się czegoś przytrzymać z tyłu i moje oczy opadły na jasny niebieski dywan na podłodze. Moja ręka spotkała tkaninę krzesła w rogu i zostałam uwięziona.

 Spójrz na mnie. – Jego kojący głos nadszedł, bez odrobiny mocy w nim. – Eden, proszę. Moje oczy biegły po jego ciele, aż podniosłam je z podłogi i spojrzałam na jego twarz. Smutek, zamieszanie i nieufność spotkały mnie, kiedy zatonęłam w jego oczach.  Dlaczego uciekłaś? – szepnął w pytaniu.

 Powiedziałam nie. Nie chcę, żebyś mnie zranił za powiedzenie nie. Nie powinnam mówić nie. Kolory natychmiast odeszły z jego twarzy, zrobił krok z dala ode mnie. Dokładnie go obserwowałam nie wiedząc, czego się spodziewać. Jego obecność zmyliła mnie, zastraszył mnie i drastycznie urzekł. Myśl o nim bolała mnie w chwili, kiedy spojrzał na mnie ze wzrokiem, który był najeżony troską, jakby był przestraszony i użalony.

 Myślałaś, że cię zranię? – Jego słowa były ledwie szeptem, kiedy spojrzał na mnie w oczekiwaniu na odpowiedź. – Eden, odpowiedz mi. Uważasz, że bym cię zranił?

 Tak. Nie wiem. – Zakrztusiłam się i pierwszy raz użyłam szczerze tak. Jego twarz zbladła, kiedy kołysał się na nogach, jakbym właśnie miała zabrać mu 101

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

powietrze z płuc. Usiadł na krawędzi łóżka, a jego głowa opadła w jego ręce. Nie miałam pojęcia, co mam zrobić, więc nadal stałam, obserwując mężczyznę, który domagał się szacunku, i którego silna osobowość kruszyła się na moich oczach.  Nigdy bym cię nie skrzywdził, Eden. Nigdy. Nigdy nie powinienem myśleć o pocałowaniu cię.  Więc nie chcesz mnie pocałować? – zapytałam, zanim jeszcze miałam szansę się powstrzymać. Zamknęłam oczy w głupocie na moje pytanie. Tutaj, byłam z człowiekiem, któremu uciekłam, ale nie mogłam zignorować ukłucia rozczarowania, które czułam, kiedy powiedział, że nie chciał mnie pocałować. Ky podniósł głowę z rąk i jego oczy pociemniały, gdy spojrzał na mnie. Zawahał się krótki moment, kiedy wstał z łóżka i cofnął się o krok, aż jego klatka piersiowa była zaledwie kilka centymetrów od mojej. Czułam ciepło jego ciała i byłam pewna, że mógł usłyszeć moje walące serce w klatce piersiowej.  Nie chcę nic więcej niż posmakować twoich ust, ale wiem, że nie powinienem. Kurwa, chcę cię całować Eden, ale również muszę nauczyć zachowywać się jeśli chodzi o ciebie. – Skrzyżował ramiona na piersi, jakby starał się powstrzymać od osiągnięcia celu i dotknięcia mnie. – Interesujesz mnie Eden. Jest coś takiego w tobie, że chcę to mieć. Masz tą niewinność w sobie, ale potem widzę błysk w oku, który mówi mi, że tam jest zamknięta bezczelna kobieta, która musi być uwolniona, i która potrzebuje szansy na wolność. Chwyciłaś moją uwagę za pierwszym razem, kiedy cię zobaczyłem i nie straciłaś jej do tej pory.  Nigdy nie podziękowałam ci za to, co zrobiłeś – nieśmiało przyznałam. – Za uratowanie mnie od tamtego faceta.  Nigdy nie musisz mi dziękować za chronienie cię. Powinienem wcześniej to zrobić i zawsze będę tego żałował. – Jego głos załamał się na swoje słowa i nieznacznie pokręcił głową. – Powinienem iść. Ky podszedł do drzwi z mocnymi krokami i gdy dotarł do klamki wstrzymał się. 102

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Spojrzał na mnie przez ramię, a jego oczy prosiły mnie. – Nigdy nie powinnaś się bać powiedzenia mi nie, Eden. Wiem, że będzie czas, kiedy będę potrzebował ciebie mówiącej nie.

103

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

13. Ky Ona myślała, że chciałem ją skrzywdzić. Myślała, że mam potencjał by ją kurwa skrzywdzić. Wybiegłem z pokoju w momencie, zanim gniew chwycił mnie w skręconych rękach. Wszystko co przyznała siedząc ze mną, przypominało mi jak dręczące i popieprzone może być życie. Wczoraj przekroczyłem bardzo mglistą linię, kiedy podszedłem by ją pocałować. Co ja sobie kurwa myślałem? Nie myślałem i to był cholerny problem. Eden Rivers szybko powodowała, że traciłem całe poczucie rzeczywistości. Pozostawienie jej w tym pokoju hotelowym było najmądrzejszą rzeczą, jaką mogłem zrobić. Gdybym został jedną minutę dłużej, wybuchnąłbym. Poprosiłbym ją, by mnie pocałowała, a ze słowami Tori nieustannie prześladującymi mnie ‘nie może powiedzieć nie’, wiedziałem, że to tylko kwestia czasu, zanim bym wybuchł. Z frustracją sączącą się z każdego otworu, pędziłem z powrotem do mojego mieszkania.

Potrzebowałem

rozproszenia,

potrzebowałem

zaspokojenia,

aby

umieścić go w dobrej mierze endorfin biegających szalenie po moim ciele. Nie mogłem przestać myśleć o niej i mój umysł ciągle mnie drażnił ze wspomnieniami jej twarzy, kiedy dopuszczała swój strach. Rzuciłem moje klucze na kuchenną wyspę i z pełną siłą wyjąłem telefon z kieszeni wybierając numer Josha. Po dwóch sygnałach odebrał, ale nie dałem mu szansy, by coś powiedział.  Josh muszę popracować – ryknąłem w telefon, kiedy wszedłem do sypialni i ruszyłem w kierunku komody.  I cześć tobie, wielki bracie. 104

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Popracujesz ze mną czy nie? – Nie miałem czasu na jego przemądrzałe uwagi.  Spotkajmy się w naszym miejscu o dziesiątej. Nie trudziłem się odpowiedzią. Odłożyłem telefon i rzuciłem go na łóżko, i patrzyłem jak odbija się o materac i spada na podłogę. Moja głowa była przechylona do sufitu i głębokie westchnienie wybuchło w mojej piersi, kiedy przelatywały przeze mnie emocje. Nie mogłem pojąć jej strachu wobec mnie. To było nieuzasadnione. Było bezpodstawne. To było niestosowne. Jedna rzecz, której nie wie o mnie, to to, że byłem upartym kutasem, a teraz byłem bardziej zdeterminowany niż kiedykolwiek, by dostać się do środka jej głowy. By wkręcić się na mój sposób w jej myśli, jej lęki, jej pozornie niebezpieczny zwyczaj mówiąc tak dla wszystkiego. Sprawię, że będzie mówiła mi nie i to będzie oznaczało, że nie zobaczę więcej strachu, który ją przenikał.  Gdzie jest zepsuty drań? – zapytał Josh z pomieszczenia.  W pokoju. Chwilę później otworzył drzwi i posłał mi ciekawski spojrzenie. – Więc, co się dzieję z twoją dupą? Umarłeś?  Chodźmy na siłownię. Dwie godziny później byłem pobity, biegając, wiosłując i wykopując każdą cząstkę frustracji z mojego ciała. Pot kapał z mojego ciała, a płuca paliły, kiedy pragnęły powietrza, które zostało im skradzione. W końcu spokój mnie wypełnił. Josh bardzo mnie obserwował, czekając aż się otworze i powiem co spowodowało mój nagły wkurzony nastrój. Obaj poszliśmy pod prysznic, a następnie udaliśmy się do najbliższego baru, który mogliśmy znaleźć.  Wyduś to z siebie – zażądał, siedząc obok mnie w barze, po tym jak obaj zamówiliśmy piwo. Jedną rzeczą u mojego brata było to, że nigdy nie poddawał się dowiedzenia co mnie niepokoi. Całkowicie wiedział co powiedzieć lub zrobić, żebym otworzył się, 105

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nawet jeśli było to w najbardziej brutalny sposób. Był ze mną w moje najciemniejsze dni, kiedy żal rozlewał się przeze mnie, gdy uważałem, że nie zasługuje na życie, jakie mi dano, a on mówił i wyciągał mnie z dołku więcej niż chciałbym przyznać.  Wczoraj prawie pocałowałem Eden, a ona kompletnie ześwirowała. Więc dzisiaj pojechałem się z nią zobaczyć, a ona była tak przerażona, jakby była przerażona mną. Myślała, że ją skrzywdzę, bo powiedziała nie do mnie.  Co jest, kurwa? – wykrzyknął z szeroko otwartymi oczami.  Ona robi mi te rzeczy, facet. Myślałem, że mogę się jej oprzeć. Kurwa, muszę się jej oprzeć, ale od tego czasu, od pierwszej nocy po prostu muszę ją mieć w zasięgu wzroku. Lecę do niej jak cholerna ćma do płomienia.  Czy ona wie? – cicho zapytał. Odwróciłem się do Josha i westchnąłem zanim odpowiedziałem. – Ona nic nie wie.  Bracie, wchodzisz na niebezpiecznie wody. Wiedziałem, że ma rację.

•••• Minęły dwa dni od czasu, kiedy widziałem Eden. Nie kontaktowałem się z nią, a ona nie kontaktowała się ze mną. Nasze rozmowy i reszta ciągle wypełniały moje myśli. To było tak popieprzone, bo im dłużej byłem z dala od niej, tym bardziej o niej myślałem25. Chodziłem do pracy, pracowałem z wschodem słońca aż do zachodu, a i tak wszystko przypominało mi o niej. Chciałem zobaczyć jej imię pojawiające się w e-mailach, słyszeć, że miała przyjść po rzeczy do Josha lub Lauren i przysięgam, że nawet kiedyś poczułem zapach jej perfum w windzie. Byłem kompletnie i zupełnie udupiony. 25

Ale go trafił amorek ;D 106

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Drzwi mojego gabinetu otworzyły się i Ashlyn wkroczyła dumnie jak kobieta z misją. Podniosłem oczy znad laptopa, kiedy usiadła na rogu mojego biurka. Było blisko do godziny siedemnastej, więc wiedziałem, że jeszcze długa noc przede mną.  Wychodzisz. – stwierdziła z rzeczową rzeczywistością.  A dlaczego miałbym to zrobić? – prychnąłem w odpowiedzi.  Bo jestem chora widząc cię w pieprzonej rutynie, w którą wpadłeś. Przyjedziesz do mojego miejsca na piwo i na chińszczyznę.  Nie popadłem w rutynę.  Cokolwiek powiesz Ky. Zabieraj swoją dupę z tego biura. Zaparkowałam przed budynkiem, bądź tam w ciągu pięciu minut.

•••• Opadłem na kanapę obok Ashlyn i rzuciłem głowę z powrotem na pluszowe poduszki. Wygrała. Musiałem opuścić biuro. Moje oczy zamknęły się i odczułem pierwsze fale wyczerpania przechodzące we mnie.  Wyglądasz jak gówno. Szeroko otworzyłem moje oczy na ciężki dźwięk głosu Ashlyn i obserwowałem ją zatapiającą się na kanapie obok mnie. Chwyciłem piwo, które podała mi i prawie wypiłem je jednym haustem.  Rozmawiałaś ostatnio z Eden? – zapytałem bez zastanowienia. To tyle jeśli chodzi o delikatność Ky’a. Oczy Ashlyn wytrzeszczyły się, była to reakcja, której nie przegapiłem. Odwróciła się do mnie i odrzuciła do tyłu butelkę piwa, kiedy czekałem na jej odpowiedź. Im dłużej to trwało, tym bardziej byłem sfrustrowany. Najwyraźniej nie byłem cierpliwym facetem.

107

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Tak, dzisiaj rano jadłam z nią śniadanie, a potem pracowałyśmy nad kilkoma pomysłami na jej pierwszą sesję. Ashlyn oparła się plecami o kanapę i skoncentrowała się bezpośrednio na mnie, w taki sposób, że czułem się bardzo na krawędzi. Notorycznie była w stanie czytać ze mnie, jakbym był jedyną na świecie otwartą książką. Nie musiałem mówić gówna, bo wiedziała, o czym myślałem. Nie było dobrze. Widziałem wcześniej to spojrzenie. Brała wszystko, przechodząc przez moje myśli, słowa, obawy, lęki oraz ostatecznie doprowadzała do starcia.  Ona cię ma– szepnęła. – Nie, czekaj! Ona już się do ciebie dostała. Ky, to czyni cię odrętwiałym. Musisz się zatrzymać. Cofnąć się.  Nie wiem, jak to zrobić.

•••• Gdzieś pomiędzy siedzeniem na kanapie przy Ashlyn i przerzucaniem mojego telefonu w ręce po raz setny, miałem objawienie. Nie mogłem zignorować faktu, że Eden dostała się do mnie. Cholera, jeśli miałbym być szczery, wiedziałem, że dostała się do mnie już pierwszej nocy, kiedy postanowiłem być rycerzem w pieprzonej zbroi. To tam leżał problem. Kobiety nigdy się do mnie nie dostawały, bo nigdy im nie pozwoliłem. Byłem na to zamknięty. Zbudowałem ścianę. Czasami byłem dupkiem. Ale teraz Eden dotarła do mnie. Pozwoliłem jej, by się do mnie dostała. Nie było szans, żeby to skończyło się dobrze, bo była możliwość zniszczenia nas obojga. Musiałem znaleźć rozproszenie i wiedziałem, kto jest rozwiązaniem. Przewijałem kontakty na moim telefonie aż dotarłem do imienia Josha i moje kolana podskoczyły, kiedy postukałem w ekran. Ky: Muszę dzisiaj gdzieś wyjść. Josh: Czekaj chwilkę. To prawdziwy Ky Crawford? 108

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ky: Jesteś dupkiem. Josh: Co spowodowało lub powinienem zapytać, kto dostał się do ciebie? Ky: Nikt. Josh: (Kaszle) Eden (Kaszle). Przyjdź do mojej miejscówki o dziewiątej. Ky: Do zobaczenia.

•••• Mój pomysł by gdzieś wyjść został zgnieciony, kiedy przyjechałem do mieszkania Josha by stwierdzić, że najwyraźniej nie miał pomysłu gdzie wyjść. Słyszałem muzykę w momencie, kiedy wyszedłem z windy, i kiedy otworzyłem główne drzwi byłem przesycony brzmieniami perkusji i gitary mieszającymi się z odgłosami śmiechu i gadania. Josh uniósł podbródek witając mnie przez całe mieszkanie. Powiedziałem cześć do kilku ludzi, wiedziałem, kto tutaj był, a następnie udałem się prosto do lodówki i chwyciłem za piwo.  Słyszałam plotkę, że dzisiaj wieczorem będziesz się tutaj obracał. Odwróciłem się by znaleźć Annę, dziewczynę, która wydawała się być skazana, aby dostać się do moich spodni od college’u. Jej oczy płonęły z chcicy, a jej cycki wyciekały z niesamowicie obcisłej sukienki. Czy ona nie wie, że na zewnątrz jest pieprzona zima?  Tak. Jestem tutaj, by się upić. To wszystko. – Odrzuciłem ją i wyszedłem z kuchni. Moja ucieczka została powstrzymana, kiedy jej ręka chwyciła mnie za ramię. Odwróciłem się od niej, po to, by znaleźć ją ze szczenięcymi oczami i wydętymi ustami. – Anna, to się nie wydarzy.  Więc odrzucasz mnie. Ponownie. – Jej głos był bez tchu, a jej twarz była wykrzywiona gniewem, jakby nie mogła uwierzyć w to, co się dzieje. To nie był pierwszy raz, więc nie powinna być zaskoczona. 109

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jęknąłem i wyrwałem ramię z dala od niej. – To nie jest odrzucenie Anno, to unikanie. Zostawiłem ją stojącą – z otwartymi ustami, rękami na biodrach, wściekłością barwiącą jej twarz i przeniosłem się na kanapę. Wkrótce otwierałem piąte piwo i szum płynął w moich żyłach. Na szczęście Anna zostawiła mnie kurwa samego i cieszyłem się ciszą i spokojem. Przekręciłem moje ciało, kiedy kanapa zapadła się obok mnie, z butelką piwa i przez mgliste oczy znalazłem Eden patrzącą na mnie z nieśmiałych uśmiechem.  Ignorujesz mnie? – niewinnie zapytała, jej czoło urosło w pytaniu. Wyglądała tak cholernie fenomenalnie w swoich obcisłych dżinsach i czarnym topie, który przylegał do ciała, a jej włosy układały się na ramionach w ‘po prostu uprawiałam seks’ wyglądzie. Byłem w tarapatach. Mój opór od piwa rozpuścił się i teraz nie było szansy, że mój kutas i mózg będą się komunikować z powodu drgnięcia mojego kutasa na jej widok. Wypiłem resztę piwa, oglądając ją w butelce. Jej twarz była bierna i nieczytelna, ale uwielbiałem różowy odcień przetaczający się na jej policzkach. Impreza wirowała wokół mnie, ale tam na kanapie, mogliśmy być tylko ja i Eden i nie dbałbym o sekundę. Wyciągnęła nogi przed siebie i odchyliła się do tyłu, jej twarz spoczywała w rękach, policzkami w dłoniach, kiedy nadal mnie obserwowała. To było tak, jakbyśmy czytali się nawzajem, oczekując na następny ruch. Opuściłem pustą butelkę z moich ust i pozwoliłem jej spaść na ziemię pod sobą.  Nie wiedziałem, że tu jesteś więc nie mogłem cię zignorować. Jej wyraz twarzy opadł i od razu poczułem się jak dupek.  Trzeba

było

powiedzieć

coś

do mnie,

kiedy mnie zobaczyłaś

–

zaproponowałem z uśmiechem.  Była z tobą dziewczyna. Nie chciałam ponownie przerwać ci randki. Już kiedyś to zrobiłam – stwierdziła, jej komentarz sprawił, że wróciłem z powrotem do 110

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

naszego spotkania w Rozkoszy, kiedy oskarżyła mnie, że byłem na randce z jedną z miejscowych dziewcząt. Pokręciłem głową i uśmiechnąłem się.  Już wcześniej ci powiedziałem. Ta dziewczyna w Rozkoszy nie była moją randką, a dziewczyna, którą widziałaś przy mnie, po prostu chciała spędzić dobrze czas. I tak była blondynką, a jestem prawie pewien, że to jest jasne, że jestem bardziej skłonny do brunetek26.  Więc dyskryminujesz blondynki? – Wrócił jej uśmieszek i jej palce przesuwały się po włosach w sposobie, który z pewnością nie wiedziała, że robi.  Cóż,

powiedzmy,

że

jeśli

ufarbowałabyś

włosy

na

blond

nie

z

dyskryminowałbym ciebie. Kurwa! Flirtowałem z nią. Jej oczy rozszerzyły się przelotnie na sugestywne słowa, które wyplułem, wyraźnie bez żadnego rozważenia, czy może tutaj uciec przez drzwi wyjściowe. Najmniejszy

z

uśmiechów

dotknął

jej

usta,

które

pogłębiały

się

z

nieprzystosowaniem do moich myśli. Musiałem o czymś innym nawijać. Nie mogłem flirtować z nią, ona nie była jak każda inna dziewczyna, którą wcześniej poznałem i to będzie tak cholernie łatwe, by ześwirowała tak jak prawie przy pocałunku.  Więc jak idą przygotowania do sesji? Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć co wymyśliłaś. Na pewno masz dużo pracy przed sobą – wymamrotałem w żałosny sposób zmieniając temat. Jęknąłem wewnętrznie na głupotę mojego pytania. Zmrużyła oczy i pokręciła głową na moje absurdalne stwierdzenie.  Hm, tak. Będzie super. Mam wiele pomysłów i aktualnie solidnie pracuję nad tym do następnego tygodnia.

26

Laski brunetki ustawiamy się w kolejce ;D 111

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Piękna, twój drink jest gotowy! – Głos Josha zabrzmiał przez mieszkanie. Eden odwróciła się i największy uśmiech przeszedł przez jej usta, kiedy spojrzała na mojego brata.  Myślę, że zobaczymy się w pobliżu. – cicho mruknęła, kiedy wstała z kanapy. Nasze oczy zablokowały się na sobie i wiedziałem, że byłem wciągnięty. Byłem frajerem. Pieprzyć piwa. Dlaczego myślałem, że picie będzie dobrym pomysłem? Eden szybko wystartowała, przedzierając się przez zatłoczony pokój dzienny i każdy facet w pokoju odwracał się z pieprz-mnie-spojrzeniem, kiedy przechodziła, spijając krzywizny jej ciała i sposób w jaki jej biodra kołysały się z każdym krokiem, który robiła. Byłem pewien, jak cholera, że wszyscy wyobrażali sobie, co było pod tymi fioletowymi dżinsami. Dostała się do boku Josha i jego ramię spadło na jej ramiona, kiedy wręczył jej napój w czerwonym kolorze. Zabrało mi to co nieco siły, by nie spieszyć się i nie rzucić się na nią i wykrzyczeć: ‘Jesteś moja’. Ale to było coś, czego nie mogłem zrobić. Nie teraz. W ogóle. Zerwałem oczy z Eden i skoncentrowałem się na czarnym ekranie telewizora, kiedy mój umysł zaczął migać z każdym scenariuszem, który miałem. Była to karma wracająca by uderzyć mnie w gardło i powodująca, aby pamiętać, dlaczego nie zasługiwałem na szczęście lub przebaczenie czy drugą szansę. Karma była głosem, który trzymał mnie w pionie późno w nocy, przypominając, że siedziała na moim ramieniu i szeptała do mnie prawdę, z małym ukłuciem w sercu, gdy zaczynałem czuć się swobodnie. Ale teraz karma była ryczącą suką, która była mi bardzo dobrze znana.  Dlaczego siedzisz tutaj jak społeczny wyrzutek? Dźwięk głosu Ashlyn kazał mi się blado uśmiechnąć. Moje ramiona wystrzeliły i krzyknęła jak wciągnąłem ją na kolana, a ona natychmiast owinęła ramiona wokół mojej szyi i zatonęła w klatce piersiowej. Dla nieznajomego, będziemy wyglądać jak para po prostu przytulająca się razem na kanapie, ale to byliśmy tylko my. Im bliżej

112

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

byliśmy tego co nas trzymało, tym bardziej utrzymywaliśmy siłę naszej przyjaźni, przyjaźni, która została zbudowana na złamanym sercu, kiedy oboje cierpieliśmy i złamanym sercu, kiedy pomagaliśmy sobie nawzajem.  Staram się trzymać z dala od Eden. – nieśmiało przyznałem.  Chociaż to nie działa?  Powiedziałem jej, że wolę brunetki i że jeśli ufarbuje włosy na blond, zrobię dla niej pieprzony wyjątek – jęknąłem w głupocie mojego rachunku. Śmiech Ashlyn spowodował, że przyciągnęła uwagę wszystkich. Moje oczy natychmiast podążyły do kuchni, gdzie zarówno Josh i Eden stali, obserwując nas. Josh wiedział wszystko o mojej przyjaźni z Ashlyn i po prosto pokręcił głową z lekceważeniem na scenę i odwrócił się do rozmowy z facetem poznanym w college’u, gdy Eden ściśle kontynuowała obserwowanie Ashlyn i mnie.  Nigdy nie myślałem, że będę ponownie w tym położeniu – przyznałem ciągle będąc zablokowanym na oczach Eden. Przerwała kontakt i odwróciła się w stronę Josha i jego przyjaciela, kiedy ja zwróciłem się do Ashlyn. – To mnie zabija Ash. Słowa siedzą na czubku mojego języka, ale nie mogę zaryzykować powiedzeniem wszystkiego, co chcę, bo wiem, co się stanie. Twarz Ashlyn opadła na moje słowa i została uderzona przez burzę swoich emocji, kiedy spojrzała na Eden. – Cholernie nienawidzę sekretów.  Ja też Ashlyn, ja też. – odpowiedziałem z całą szczerością. Ashlyn zeszłą mi z kolan, całując mnie w czoło i znikając z powrotem w kuchni. Trzymałem się w kupie, mówiąc do tych, którzy przyszli do mnie, ale chcieli usiąść tylko na chwile, gdy przyjęcie nadal kręciło się wokół mnie. Później, w nocy, stałem w łazience patrząc na swoje odbicie w lustrze. Właśnie uciekłem z szaleństwa imprezy dla kilku minut spokoju i teraz patrzyłem na siebie, próbując wymyśleć scenariusz, który pozwoliłby mi zniknąć do mojego mieszkania. Drzwi otworzyły się z trzaskiem przerywając mój spokój. Posłałem wściekłe 113

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

spojrzenie w lustro skierowane prosto na intruza, który odważył się przerwać moją samotność, ale w chwili, gdy moje oczy spotkały spanikowaną twarz Ashlyn w lustrze, moja wściekłość dalej płynęła, będąc tylko zastąpiona niepokojem. Od razu wiedziałem, że coś nie było w porządku i to wywołało we mnie panikę. Pośpieszyła przez pokój zupełnie nieświadoma, co rzeczywiście robi i chwyciła mnie za rękę, pociągając mnie w kierunku drzwi w desperacji. – Chris właśnie wtargnął bez zaproszenia i znalazł Eden. Słysząc jego imię z ust Ashlyn wkurzyło mnie niemiłosiernie. Dlaczego, kurwa, on tu jest? Właściwie, to wiedziałem dlaczego tutaj jest i wszystko sprowadzało się do Eden i wszystkiego w mojej głowie. Drugi raz się nie zawahałem. Wybiegłem z łazienki z Ashlyn w holu i pobiegłem przez mieszkanie Josha w poszukiwaniu Eden. Chris miał jej ciało przysunięte naprzeciwko baru przez niego i jego ręce osłaniały jej twarz, zmuszając ją by na niego patrzyła. Oczy Eden spotkały moje nad jego ramieniem, kiedy sprintem przeszedłem przez pokój w jej kierunku i bezpieczeństwo błysnęło w nich. W momencie, gdy dotarłem do niego, moje ochronne instynkty wzięły górę. Zerwałem tylną część jego koszuli, biorąc jego ciało z dala od niej. Moja ręka zamknęła się na jego gardle, kiedy pchnąłem go gwałtownie na ścianę z taką siłą, że jeden z elementów sztuki Josha zatrząsnął się na szarej ścianie i spadł na ziemię.  Ile kurwa razy mam cię ostrzegać? Trzymaj się, kurwa z dala od niej i miej ręce przy sobie. Kiedy w końcu zrozumiesz, że ona jest moja? – syknąłem z surowym ostrzeżeniem, pchając mocniej jego gardło, aż jego twarz zaczęła płonąć, a jego próby oddechu były urywane. Nie zabrakło uśmieszku na jego twarzy. Jego wzrok przesunął się między mną i Eden z takimi intrygami i zamiarami uderzenia i zniszczenia. Byłeś świadkiem dokładnego momentu chęci uderzenia go. Jeśli niegodziwość miała twarz, to teraz szydziła ze mnie i kochała każdą część tego. – Czy ona wie? – wykrztusił Chris ze

114

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

złośliwym językiem. Moje ciało zamarzło, ale ciśnienie w mojej ręce na jego gardle nie zelżało. On i ja byliśmy świadomi, że trzymał całą siłę w dłoniach swoich rąk, ale nie dałem mu możliwości wypróbowania tego.  Zamknij te pierdolone usta – ostrzegł Josh obok mnie. – Kto cię kurwa tutaj zaprosił? Nie jesteś tu mile widziany lub gdziekolwiek mnie, Ky’a, Eden czy Ashlyn, czy ty kurwa słyszysz mnie? Wypierdalaj stąd, zanim pożałujesz, że twoja stopa postała w moim domu.  Ky. – Miękki, błagający głos Eden uderzył w moje uszy z pełną siłą. Kompletnie zapomniałem, że ktoś jest w pokoju. Zerwałem oczy z zaczerwienionej twarzy Chrisa i znalazłem pełen obaw wzrok Eden patrzącą na mnie. Popuściłem swój uścisk na jego gardle i on łapał bardzo mu potrzebny oddech. Moja ramię znalazło talię Eden i przyciągnąłem ją blisko do mojego ciała i przyszła z własnej woli. – Chodź ze mną – tchnąłem w jej ucho. Pociągnąłem ją od Chrisa, który wciąż wypluwał obelgi i z moją ręką nadal mocno umieszczoną wokół jej talii, skierowałem się na przeciwną stronę mieszkania Josha. Wiedziałem, że pochwyciłem uwagę każdej osoby moim wybuchem, ale teraz nie zajmowałem się tym pierdoleniem. Moja uwaga była całkowicie skoncentrowana na dziewczynie, która stała przede mną, z jej plecami naciskającymi na szarą ścianę. Jej oczy rozszerzyły się, kiedy podszedłem do niej i owinąłem moje ramiona wokół jej talii opuszczając ręce na dolną część pleców.  Pamiętna akcja. Drugi raz jestem rycerzem w lśniącej zbroi.  Tak Ky. – Ostro wdychała powietrze, a jej ręce chwyciły przód mojej koszuli. Pochyliłem się w jej stronę, aż moje czoło oparło się o jej. Moje ramiona były tak bardzo naprężone przy jej klatce piersiowej, mocno ją obejmując. Nasze oddechy odbijały się wzajemnie o usta i mimo, że nasze usta nie dotykały się, to była najbardziej wzruszająca chwila, którą dzieliłem z kimś i wiedziałem, że wszystkie 115

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

oczy były zwrócone na nas.  Nigdy nie wyobrażałem sobie, że nasz pierwszy pocałunek będzie wtedy, kiedy będziemy musieli udawać. – szepnąłem ochryple. – Nie będzie doskonale, spektakularnie lub spontanicznie i kurewsko tego nienawidzę. Otworzyła niebieskie oczy i spojrzała prosto na mnie bez jakiejkolwiek cząstki strachu spływającej przede mną. To spowodowało, że mogłem odetchnął z ulgą, ale także mogło wywołać lawinę zdezorientowania.  To jest drugi raz, kiedy muszę ratować cię jak jaskiniowiec stwierdzając, że jesteś moja, więc musi to być realistyczne Eden. Masz około dziesięciu sekund, aby powiedzieć nie, zanim cię pocałuję.  Ja….. Tak.  Chodź ze mną – powiedziałem to drugi raz w ciągu pięciu minut. Moje ręce spadły z jej talii i chwyciłem ją za rękę. Nie zawahała się. Utonęliśmy w milczeniu, kiedy chwyciłem ją za rękę i obsesyjnie ruszyłem w stronę dużych przesuwanych drzwi, które prowadziły do balkonu Josha. Był mróz, ale nie chciałem by nasz pierwszy pocałunek był przy ścianie w mieszkaniu mojego brata, podczas, gdy obcy patrzyli z głupimi oczami. Wiedziałem, że teraz byliśmy obserwowani przez trzy osoby; Josha, Ashlyn i Chrisa. Przesunąłem drzwi i skinąłem głową na kafelki podłogowe, na których mieścił się grill, dwa fotele do wylegiwania i szklany stolik.  Zamarzam – syknęła, szczękając zębami i jej ramiona zawinęły się ochronie wokół talii, aby spróbować i dostać bardzo potrzebnego ciepła, kiedy podążyłem za nią i zamknąłem szklane drzwi za sobą. Pociągnąłem ją do siebie, a ona krzyknęła na gwałtowność mojego ruchu. Mrożące powietrze wisiało z dowodami naszych surowych wdechów, kiedy oboje walczyliśmy w naszych własnych wewnętrznych bitwach. Jej ciało uderzyło w moje, kiedy straciła równowagę i jej ramiona zablokowały się mocno i w instynkcie objęły moją talię. Kurwa. Czułem jej serce gwałtownie bijące naprzeciwko mojej klatki piersiowej i to 116

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wywołało we mnie bestię. Robiłem to dla niej i nieważne czy była przestraszona czy podniecona, nie dbałem o to. Moje ręce ujęły jej twarz, mój kciuk śledził długość jej dolnej wargi, kiedy jej oczy uśmiechały się do mnie nie chcąc lub nie mogąc spojrzeć gdzieś indziej.  Kiedy ostatni raz byłaś całowana przez mężczyznę? – szepnąłem, wiedząc, że oficjalnie przekraczałem każdą granicę, kiedy byłem zdesperowany, aby to znieść.  Dwa lata temu. – Jej oddech pogłaskał mój kciuk, kiedy mówiła. Naciskałem na jej ciało więc stanęła tyłem do ściany obok szklanych drzwi powstrzymujących ją. Uczucie jej krzywizn, jej piersi i jej bicia serca dotykało mnie, kiedy poruszaliśmy się z czymś, co nie mogłem wyjaśnić, ale wiedziałem, że moje serce, głowa i kutas cieszyły się z tego. – Jestem podekscytowany spróbowaniem cię, Eden Rivers. W blasku księżyca, który świecił na balkon, jej oczy spadły na moje usta i to było całe zachęcenie, którego potrzebowałem. Moje usta spadły na jej i moje serce jęknęło w piersi. Jeśli by tylko wiedziała, co to znaczy. Czułem ostry wdech powietrza, który wzięła w uczuciu łącząc nas jako jedność i mój oddech stał się jej, a jej lęki moimi. W chwili, gdy Eden pozwoliła pójść sobie na całość, pochłonęła się w pocałunku, a jej ciało zwiotczało. Moje potrzebujące ręce szczelnie ją owinęły wokół talii, biorąc cały jej ciężar. Zachęta, by dotknąć jej skóry przytłoczyła mnie i nie mogłem się jej oprzeć. Moje palce wsunęły się pod jej top i spoczęły na dolnej części pleców tuż nad paskiem jej dżinsów. Mój chętny język prześledził jej pulchną dolną wargę, przetaczając się po niej tam i z powrotem, smakując jej truskawkowy błyszczyk. Cicho jęknęła przed moimi ustami, kiedy ryk wybuchł ze mnie. Czy ona naprawdę mogła się tym cieszyć tak jak ja? Myśli tylko pogłębiły moją potrzebę. Mój język tańczył w jej ustach, zderzając się z jej językiem z taką niecierpliwością. Z całkowitym porażeniem chcenia, brała wszystko, co oferowałem. Smakowała jagodami i ginem, lepiej niż mogłem sobie

117

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

kiedykolwiek wyobrazić, a ciepło wirujące z jej ciała zostało pochłonięte przeze mnie. Jej ręce były gorliwie skupione na boku mojej koszuli, przyciągając mnie bliżej kiedy rozluźniła się w intensywności tej chwili. To nie była dziewczyna, która uciekła z mojego biura, kiedy pierwszy raz próbowałem ją pocałować i z pewnością nie była dziewczyną, która emanowała nerwowością będąc tylko w mojej obecności. Eden Rivers zmieniła się w lisicę przed moimi oczami. Teraz, kiedy mnie pocałowała, pokazała mi, że wie, czego chcę i nie powstrzyma się. Czułem się jakby było to tak naturalną, tak unikalną, tak chcianą i dezorientującą pierdoloną rzeczą we mnie.  Um, wy dwoje, Chris właśnie wyszedł. Eden dyszała do moich ust na dźwięk rozbawionego głosu Josha. Byłem tak zatracony w Eden Rivers, że nawet nie usłyszałem otwartych drzwi.  Cholera – jęknąłem w powietrze i ledwo usłyszałem zamykanie drzwi, kiedy Josh zostawił nas w ciężkim potoku z urywającym oddechem. Moje oczy znalazły ją wciąż pływającą z rozpaczliwą intensywnością i na to, co właśnie rozpętaliśmy. Uśmiechnąłem się, kiedy pochyliłem się, mój ciepły oddech uderzył we wrażliwą skórę tuż poniżej ucha.  Na pewno nie całowałaś się jak kobieta, która nie była całowana przez faceta przez dwa lata. Ciało Eden cofnęło się ode mnie jakby magnetyczna siła kiwnęła na nas. Jej ciało napięło się na moje słowa, a oddech zatrzymał się. Lisica opuściła ją i wróciła niepewna Eden, ale nadal całkowicie niszczyła mnie.  Cóż, wydaje się, że dobrze udawaliśmy. – szepnęła w nocne powietrze.  Nie udawałem Eden. – Moje ręce ujęły jej twarz i byłem zdesperowany by pokazać jej prawdę zawartą w moich słowach. – Nigdy nie mógłbym udawać z tobą.  Ale powiedziałeś… 

Czy coś w tym pocałunku wskazywało, że udawałem? 118

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jej oczy przesunęły się ze mnie i spadły na podłogę. Nie było mowy, że udawałem i dla faktu wiedziałem, że ona nie udawała. Sposób, w jaki jej ciało formowało się przy moim, sposób, w jaki ciepło jej ciała uderzyło we mnie. Jak mógłbym nie chcieć tego jeszcze raz? Byłem idiotą myśląc, że raz wystarczy. Słowa, które wirowały w mojej głowie, błagając by wyjść, miały potencjał, aby wszystko zniszczyć. To będzie początek testu, który mam nadzieję, oboje oblejemy, testu, który chciałem, żeby udowodnił jej, że się mylę. Nie sądziłem, że mógłbym obchodzić się jej odpowiedzią, ale pytanie siedziało na końcu języka od chwili, gdy Tori zrobiła mi sztywne wejście i teraz po tym, jak dzieliliśmy oszałamiający pocałunek, nie mogłem się dłużej powstrzymać. Schowałem kawałek jej włosów za ucho i moje usta spadły do niej na intymny pocałunek, pojedyncze dotknięcie moich ust na jej.  Nie możesz powiedzieć nie. – Upuściłem bombę, a jej oczy rozszerzyły się w taki sposób, że odpowiedziała na moje pytania bez słowa.  To jest naprawdę cholernie niebezpieczny zwyczaj Eden. Nie wierzyłem w to, gdy powiedziała mi Tori, ale teraz widzę to za każdym razem, gdy jestem blisko ciebie. Czy po prostu zgodziłaś się pocałować mnie, bo sądziłaś, że nie masz innej opcji?  To nie jest tak, że mogę coś na to poradzić. Nie prosiłam o to, Ky – splunęła w gniewie, jej oczy błyskawicznie odwróciły się ode mnie, a jej chwyt na koszuli poluźnił się. – I nie chcę rozmawiać na ten temat.  Czy chcesz mnie pocałować? – posunąłem się, zrywając dystans, który umieściła między nami.  Powiedziałeś, że udawaliśmy, bo chciałeś by Chris dał sobie spokój ze mną.  Czy chcesz mnie pocałować? – powtórzyłem. Jej oczy przesunęły się ze mnie, a jej twarz zamieniła się w kamień. Mógłbym dosłownie zobaczyć jej wyrastające ściany. 119

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Tak. – W końcu powiedziała.  I prawdopodobnie ci nie wierzę.  Co chcesz, żebym ci powiedziała? Nie jestem jak inne dziewczyny Ky. Nie umawiam się wokoło z losowo wybranymi chłopakami, nie pozwalam facetom trzymać się, tak jak to zrobiłeś. Nie pozwalam sobie na takie pozycję jak ta i to cholernie mnie przeraża, że rzeczywiście chcę cię pocałować. Więc tak, chcę cię pocałować, a teraz to, co powiedziałeś powoduję, że tego żałuję. Jej szczerość była orzeźwiająca. W końcu widziałem Eden Rivers i nie tylko jej fałszywą osobowość.  Mam tylko jedno prośbę do ciebie Eden. Co ja kurwa robię! Zatrzymaj się Ky, zamknij tą gębę. Eden spojrzała na mnie wyczekująco, jej oczy nadal migały z oznakami gniewu. Traciłem kontrolę w pieprzonym szybkim tempie, rosnąc do świata, w którym nie będę w stanie schować pazurów. Czy to moja pokuta będzie wydana na półmisku? Półmisku, który będę musiał oddać po miesiącu? Chciałem ją przetestować, aby zabrać te popieprzone oświadczenie Tori z dala na dobre. Chciałem, by powiedziała nie. Musiałem usłyszeć, jak mówiła nie.  Daj mi grudzień, bądź moja przez jeden miesiąc. Uwierz mi, kiedy to mówię, nie pożałujesz ani sekundy. Twoje tak i nie będzie moje i przez jeden raz dla właściwych powodów. Jej oczy zamknęły się na moje pytanie. – Sprawię, że mówienie nie będzie ci dane i że mówienie tak nadal może być piękną rzeczą. Spodziewałem, że będzie na mnie krzyczeć. Spodziewałem się jej mówiącej mi nie i że jestem dupkiem. Ale ona po prostu milczała. Wreszcie otworzyła oczy i spojrzała na mnie z najbardziej zadziwiająco czystymi oczami, jakie kiedykolwiek widziałem. Czułem, że mój oddech posuwał się, kiedy ją wziąłem. 120

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moja dłoń ujęła jej policzek i mój kciuk przetoczył się po jej miękkiej skórze, kiedy nasz wzrok tańczył razem. – Pomyśl o tym, o co cię poprosiłem Eden. Upuściłem rękę i szybko ruszyłem w kierunku drzwi. Wtedy nie chciałem jej odpowiedzi, szczerze mówiąc, nie byłem pewien, czy będę w stanie ją przetrawić, kiedy powie tak lub nie.

121

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

14. Eden Zapach tłustego, poprawiającego humor jedzenia powitał mnie w momencie, kiedy weszłam stopą do bistro, gdzie miałam spotkać się z Ky’em, to samo miejsce, gdzie pracowała moja ciotka i gdzie zdałam sobie sprawę, pracował kuzyn mojego najlepszego przyjaciela. Jakie były szanse? Tommy spojrzał na mnie rozpoznając mnie w chwili, gdy weszłam przez drzwi i wkrótce jego ramiona mocno mnie przytuliły. Nie widziałam go, odkąd skończył czternaście lat i zaczynał zauważać dziewczyny, ale teraz był wysoki, przystojny i wolny od pryszczy. On i mój kuzyn Andy tak bardzo mnie chronili, kiedy dorastaliśmy, choć miałam sześć lat. Nigdy nie miałam rodzeństwa, więc byli moimi małymi braćmi. Regularnie mnie odwiedzali, kiedy byłam w szpitalu po gwałcie, nawet myśląc, że nie chciałam nikogo widzieć. Ale te uparte osły nie słuchały mnie. Przywieźli mi moją ulubioną czekoladę mleczną i tandetne czasopisma, dotrzymując mi towarzystwa, kiedy nie mogłam spać i wychodzić z pokoju, kiedy policja informowała mnie, co się działo w postępowaniu ze sprawą. Kiedy moi rodzice popadli w ruinę na wieść, że ich córeczka została skażona przez życie, moi honorowi mali bracia wkroczyli i z tego powodu będę im zawsze wdzięczna.  Eden! – Niski głos Tommy’ego zwątpił z niedowierzaniem.  Hej, Tommy. – Westchnęłam w szczęściu.  Nie wierzę, że jesteś z powrotem! Nawet Andy mi nic nie powiedział, dupek.  Nie sądzę, że nawet wie, jest zbyt zajęty podróżowaniem po Europie by martwić się o swoją ulubioną kuzynkę będącą z powrotem w mieście. Wyciągnęłam jeden ze stołków przy ladzie i spędziłam piętnaście minut gadając z Tommy’m. Z podnieceniem mówił o college’u, o samotnym życiu, ciągle kochał 122

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

surfingowanie, a potem – dla dobra sprawy – rzucił ukradkiem ‘Wciąż czekam na akceptację mojej propozycji małżeństwa’. Moje ramiona trzęsły się ze śmiechu. Nagle rozmowa obrała poważny kierunek i cały śmiech wyparował, kiedy pochylał się nad ladą i zaczął zadawać pytania o to, co ja tutaj z powrotem robię i dlaczego. Ale wiedziałam, że pyta mnie, jak się trzymam.  W porządku, Tommy – spokojnie przyznałam, odpowiadając na jego niezadane pytanie. Skinął głową i złapał moją rękę by przyjaźnie ją uścisnąć. Zmartwiony, niepewny wzrok rzucił się na moją twarz, starając uwierzyć w to, co mówię i wszystko, co mogłam zrobić to posłać mu zachęcający uśmiech – to było wszystko, na co mogłam się zdobyć. Tommy odwrócił się i zaczął obsługiwać czekającego klienta. Było niesamowicie zobaczyć znajomą twarz w mieście, którym gardziłam. Stukałam po ladzie i nuciłam w rytm muzyki zalewającej powietrze z przestrzennych głośników, a mój umysł automatycznie skrzyżował się z poprzednią nocą. Ledwo zmrużyłam oczy. Moje usta wciąż tliły z uczucia ust Ky’a na moich. Nie mogłam powstrzymać się od dotykania ich i nawet teraz moje palce przejechały po spuchniętej wardze. On pocałował mnie, pożarł i całkowicie posiadł mnie w tych kilku chwilach. Czy żałowałam? Nie. Czy ten fakt mnie przestraszył? Tak. Nie miałam tylko do czynienia z myślami całując faceta, który również akceptował moją wypłatę przez następne sześć tygodni, teraz, miałam do czynienia z prośbą Ky’a i jego nierealną sugestią. Jego słowa – daj mi grudzień, bądź moja przez jeden miesiąc – nadal wirowały wokół mojej głowy, zostawiając mnie w pełnej kałuży emocji, gdy tylko usłyszałam te słowa od niego.  Aktualnie masz pieprz-mnie-wzrok – ogłosił Tommy. Zakrztusiłam się moją Colą, którą umieścił naprzeciwko mnie i spojrzałam na

123

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

niego z szeroko otwartymi oczami. Dobrze było zobaczyć, że jego subtelność rozwinęła się na przestrzeni lat. Obserwował mnie z otynkowaną rozrywką na całej twarzy, jego oczy opuściły moje i zerknął przez ramię. Nawet nie chciałam wiedzieć. Pokręciłam głową i skoncentrowałam się na szklance stojącą przede mną, ale teraz uczucie obserwowaną zalewało mnie. Cholera Tommy. Jak mogłam mieć pieprzmnie-wzrok, jak nazwał to Tommy, powodując tym pytaniem desperację. Opuściłam hotel w moich najstarszych dżinsach, w bluzie, w której zwykle chodzę spać, a moje włosy były zakryte jedną z moich ulubionych czapek, a także moja twarz była wolna od makijażu.  Nadchodzi – ostrzegł Tommy i zesztywniałam na miejscu. Tommy zobaczył niepokój wyryty na mojej twarzy i pozostał stać przodem do mnie za ladą. Odurzający zapach drzewa sandałowego i piżma uderzył mnie jak ciepły, letni wiatr. Chwyciłam moją szklankę i podniosłam ją do moich ust, biorąc długi, pocieszający łyk.  Tommy, jestem gotowy na zamówienie. – Głos Ky’a uderzył w moje uszy jak jedwab dotykający skóry. Gładki, kuszący i niebezpiecznie zalotny. – Również będę płacić za to, co Eden będzie chciała. – Jego słowa chwyciły moją uwagę i odchyliłam się, aby spojrzeć na niego. Spojrzał na mnie oczekująco z ciekawym wzrokiem i zarost zdobił jego silną szczękę.  Jestem szczęśliwa, że zapłacisz za mnie – wyjąkałam w odpowiedzi. Widziałem, że jego umysł pracował na zwolnionych obrotach, a następnie najmniejsze zmarszczenie brwi ogarnęło jego twarz.  Dorzuć to na mój rachunek – powiedział do Tommy’ego z lekkim pomrukiem, a następnie zwrócił się do mnie. – Chodź, usiądź ze mną, gdy będziesz gotowa. Nie dał mi szansy na odpowiedź; odwrócił się i przeszedł przez bistro bez słowa. Wydawałoby się, że Pan Alfa zawitał dzisiejszego dnia. 124

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Skąd do cholery znasz Ky’a Crawforda znanego także jako Pana z pieprzmnie-wzrokiem, Eden? Wybrałam zignorowanie jego śmiesznego oświadczenia. – Robię sesję dla magazynu, w którym on pracuje.  On na poważnie jest w tobie zabujany. Uwaga Tommy’ego mnie zszokowała. Pokręciłam głową na absurdalne oświadczenie i upuściłam oczy na ladę. Nawet nie mogłam tego pojąć. Byłam w wirze niepewności, kiedy wszedł Ky Crawford i komentarz Tommy’ego stał się niewiarygodny. Byłam tutaj wykonując swoją pracę, robiąc zdjęcia, a następnie chciałabym z powrotem w samolocie wrócić do mojego wygodnego, stabilnego życia w San Francisco i nie móc w stanie ponownie myśleć o tym miejscu. Nie byłam typem dziewczyny, która dawała sygnały, że chcę tego faceta do ‘chcenia’ mnie. Nie mogłabym, nigdy. Strach, intrygi i zdezorientowanie pływało dziko we mnie, kiedy próbowałam rozpaczliwie nad tym zapanować. Były chwilę, kiedy wpadałam w furię z tym, co się stało. Jeremy Davis nie tylko zabrał moją niewinność, dumę i prawo do bycia kobietą, ale także uszkodził mnie do końca mojego życia. Zabrał szansę na normalne relacje – doświadczenie czucia motyli w brzuchu, kiedy facet taki jak Ky Crawford spojrzy na mnie, to uczucie zupełności pierwszego pocałunku i przytłaczające emocje seksu. Zabrał prawo bycia normalną dwudziestoczteroletnią kobietą i nienawidziłam go za to. Gardziłam nim za to.  Eden! Wyrwałam się z transu i spojrzałam na Tommy’ego, którego czoło zmarszczyło się ze zmartwienia. Posłałam mu największy uśmiech, na jaki było mnie stać i wytrząsnęłam wszystkie myśli z mojej głowy.  Wszystko w porządku? – Wyraźnie nie kupił mojej próby zamaskowania myśli.

125

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Tak, jest dobrze, Tommy. – Strzeliłam spojrzeniem na miejsce, gdzie siedział Ky i chwyciłam szklankę z lady. – Wkrótce się zobaczymy. Odepchnęłam się od lady i cicho zrobiłam sobie przemowę, ale moje oczy nigdy nie opuściły Ky’a, kiedy kroczyłam przez bistro. Jak mogłam usiąść naprzeciwko niego, podczas gdy jego absurdalna propozycja nadal prześladowała moje myśli, a jego pocałunek wciąż wstrząsał całym moim ciałem? Przerażająco szybko palił moje ściany determinacji, a ja potykałam się na nieznanym terenie, czując się dziwnie z różnych powodów, powodujących, że czułam, iż znowu żyję. Wsunęłam się na miejsce naprzeciwko niego i znajome uczucie bycia pod czujnym wzrokiem Ky’a natychmiast we mnie uderzyło. Moje ręce grzebały się, kiedy szybko zaatakowałam mosiężne klamry mojego jasno różowego etui do laptopa i wyciągnęłam Maca. Myśl używania ekranu laptopa, jako tarczy była ulgą, i planowałam spędzać ranki pracując nad moimi pomysłami do sesji i poszukując miejsca.  Dzięki za dołączenie do mnie. – Jego niski głos z pewnością siebie, z obietnicą i intencją, którą czułam z zaskakującym zadowoleniem, spowodował, że byłam tak cholernie zdenerwowana. Tłumiąc moją wewnętrzną walkę, z przyjemnością przesuwałam wzrokiem po jego twarzy i podniosłam oczy na spotkanie jego. Wielki błąd.  Panie Crawford. – przyznałam z surowym skinieniem głowy. Smakowity uśmieszek zagościł na jego wargach i przysięgam widziałam błysk w jego oczach. – Więc teraz używamy formalności? Cóż, w tym przypadku, dziękuję panno Rivers. Moje imię spadło z jego ust z taką łatwością i uśmiech na jego ustach zachęcał do takiego samego uśmiechu na moich ustach. Pomysł flirtowania z tym mężczyzną był niebezpieczny; był pełen temperamentu i miał składniki by być piękną katastrofą. Ale im częściej przebywałam wokół niego, tym bardziej zdawałam sobie sprawę, że

126

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zaczynałam czuć i wyobrażać sobie rzeczy, o których nigdy nie wiedziałam, że chcę. Przeniosłam wzrok od niego i otworzyłam Photoshopa, chcąc odwrócić uwagę zaprzestając skrępowania wypełniającego stolik, skrępowania splecionego z zagmatwaną potrzebą przez co rozważałam rzeczy, których nie powinnam. To nie działało. Tępo wpatrywałam się w ekran nie będąc w stanie skoncentrować się na niczym innym niż na człowieku siedzącym naprzeciwko mnie.  Więc będziemy skradać się jak kot na moje pytanie?  Nie jestem skradającym się kotem wokół czegoś, Ky. – Zamknęłam laptop i spojrzałam na niego. Nie mógł być poważny. – Tori nie miała prawa wspomnieć cokolwiek o mnie, zanim opuściła miasto, nie dbam o to, jak bardzo była pijana. Ledwo cię znam. Jesteś po prostu facetem, który płaci mi za robienie sesji.  Tak, jestem tym facetem. – Jego głos spadł przerażająco nisko i oderwał swoje oczy ode mnie.  Nie o to mi chodziło. Jestem wdzięczna za to, co robisz, ale no weź, nie możesz być poważny? Miesiąc to długi czas. Twój pomysł jest pokręcony.  Co jest w tym pokręcone? – Zaśmiał się. – Już cię pocałowałem i ty byłaś bardzo zaangażowana w tym pocałunku, więc nie możesz powiedzieć, że cię nie intryguję. To nie jest tak szalone, jak brzmi. To po prostu dwie osoby spędzające razem czas. Jesteś tylko przejazdem w mieście, nie dostanę za dużo i oczywiście mamy wspólne rzeczy. Jeśli mam być całkowicie szczery, zawsze widzę to, gdy jestem wokół ciebie, że jesteś szalenie seksowna, jako w pełni funkcjonujący człowiek byłbym szalony nie chcieć cię mieć w moim życiu, nawet jeśli to tylko na miesiąc, cztery marne tygodnie, trzydzieści jeden dni. Nie mógł być poważny.  I co z tego? Jesteś jednym z tych facetów, którzy używają miesiąca by przeżyć jakąś chorą fantazję? Czy to szalony sposób próbowania, by dostać się do moich

127

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

majtek? – Ciężko przełknęłam, kiedy moje bicie serca zwiększyło się do granicy bólu. Nie mogłam tego zrobić. Nie było mowy.  Dlaczego to robisz? – Jego oczy zwęziły się, nie zabrakło frustracji w jego głosie.  Co takiego?  Udajesz osobę, którą najwyraźniej nie jesteś. Możesz być sobą przy mnie. To jest to, czego chce. Chcę Eden, która wiem, że tam jest. Nie tą Eden ukrytą za sobą. Chcę Eden, którą spotkałem ostatniej nocy na balkonie, tą samą dziewczynę, która mnie pocałowała z oddechem w jej życiu, tą Eden, która mnie pochwyciła jakby nigdy nie chciała mnie zostawić, Eden, która wiem, że nie przestała myśleć o tym pocałunku.  Wiesz, nie ma we mnie absolutnie nic, więc siedź, gdzie siedzisz i udawaj, tak jak to robisz.  Dobrze, mam być tym, który jest szczery? Nie ma w tym nic chorego i pokręconego. – Jego głos ociekał seksualnością i odcieniem obietnicy. – I nie będę próbował cię pieprzyć, więc na pewno nie będę próbował dostać się do twoich majtek. To obietnica.  Właśnie nazwałeś mnie, cytuję, szalenie seksowną, ale nie chcesz mnie dotykać. Jesteś każdym rodzajem popaprania. – Przewróciłam oczami, zanim wpatrywałam się w niego. Nie miałam pojęcia, w jaki rodzaj gry on gra, ale to była gra, w którą z mniejszą pewnością byłam wciągnięta.  Powiedziałem, że nie będę cię pieprzył, ale to nie znaczy, że nie będę nieustannie myślał o pieprzeniu cię. Słysząc te słowa pozwoliłam oddechowi, który wstrzymywałam opuścić moje ciało. Jeden miesiąc. Kogo ja próbuje oszukać? Wiedziałam, że decyzja została podjęta w chwili, gdy zadał pytanie. Nie dał mi wyboru. Nie mogłam zaprzeczyć, że zdolność Ky’a Crawforda urzekła mnie za pierwszym razem, kiedy go spotkałam i 128

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

było to niebezpieczne. Był niebezpieczny we wszystkim, co rozpaczliwie próbowałam w ciągu ostatnich czterech lat, ale bardziej przerażające było to, że był niebezpieczny do wszystkiego czego nie chciałam pamiętać.  Co pociągnąłby za sobą ten miesiąc? – Żal wypełnił mnie w tym momencie i słowa wyszły z moich ust, ale moja uwaga skierowana była na jego odpowiedź. Usta Ky’a niebezpiecznie się wykrzywiły, wszystko wiedzący uśmieszek zawitał na jego zbyt przystojną twarz. Byłam świadkiem dokładnie tego momentu, w którym uświadomił sobie, że mnie miał. Co ja do cholery robię? Jego ciało naciskało plecami o siedzenie i on siedział w kompletnej ciszy obserwując mnie jak jakąś chorą nagrodę.  Nie patrz tak na mnie – warknęłam, odwracając wzrok od niego. Nie mogłam tu zostać. Dlaczego do cholery nie mogłam po prostu nauczyć się mówić nie? Naprawdę, to było tak trudne? To było proste słowo, ale tutaj, mając dwadzieścia cztery lata, nie mogłam tego powiedzieć.  Jak?  Jakbym była nagrodą. Nie jestem taka, Ky i nie zamierzam być zabawką, na której możesz grać, kiedy będziesz chciał. To nigdy nie byłam ja. – Wepchnęłam mój laptop do torby, a następnie wstałam ze skóry rozpaczliwie potrzebując wytchnienia. Musiałam wyjść.  Eden, poczekaj. – Ky wstał ze swojego siedzenia tak szybko, że nie miałam szansy by uciec. Jego ręką chwyciła mnie, palce mocno owinęły się wokół mojego przedramienia tuż poniżej łokcia natychmiast odsuwając na bok plan mojej ucieczki. Mój wzrok padł na jego rękę, kiedy oddech uwiązł mi w gardle. Nasze spojrzenia zderzyły się i wszystko wokół mnie zniknęło w wirze ciszy i spokoju. Mieszanina strachu i niepokoju ogarnęła jego twarz, kiedy uważnie mnie obserwował. To mnie zdezorientowało. Czego mógł się obawiać, kiedy przyszedł do mnie? – Zdecydowanie nie jesteś zabawką, Eden. Możesz być największą nagrodą. Zawsze 129

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

największą nagrodą. Wiem, że nie możesz powiedzieć nie i że jestem draniem za używanie tego przeciwko tobie, ale obiecuje ci, że to dla twojego dobra. Nadszedł czas byś zaczęła mówić tak dla dobrych powodów i jeśli będę tego żądał, zrobię to. Więc Eden, zapytam cię o to ostatni raz, będziesz moją December 27?  Wracam do San Francisco w styczniu. – Słowa spadły z moich ust bez jakiejkolwiek myśli.  Nie obchodzi mnie to. Nie szukam relacji z tobą Eden; nie szukam nic oprócz twojego czasu przez najbliższe cztery tygodnie. Będę pytać o rzeczy, które sprawiają, że czujesz się nieswojo; będę robił rzeczy, które powodują u ciebie niepokój; planuję zabrać cię z tej strefy komfortu, w którą wierzysz, że istnieje. Z jego oczami gapiącymi się błagalnie, brałam wszystko, co wiedziałam o Ky’u Crawfordzie. Nie mogłam zrozumieć jego uzasadnienia, ale nie mogłam zignorować dudnienia z mojego uśpionego ciała. Dlaczego ten facet chciał spędzić czas z kimś, kogo ledwo znał? Co było tak kuszącego we mnie? Jak mężczyzna z twarzą jak jego i ciałem, które sączyło się z seksapilem chciał kogoś takiego jak ja? Ale tak naprawdę nie miałam wyboru, prawda28?  Tak – wyszeptałam.

27 28

Wcześniej to wyjaśniałam i zostawiłam to tak :) No pewnie, że nie miałaś ;P 130

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

15. Ky Eden Rivers była sekundy od powiedzenia tak na moją absurdalną prośbę, sekundy od przekazania to z jej głowy, jej ciała, jej wszystkiego na pieprzonym półmisku dla mnie by świętować. Co ja do cholery zrobiłem? Mój umysł odbijał się o tą rozmowę i lądował na dupkowatej prośbie. Nigdy nie myślałem, że się zgodzi. Myślałem, że Tori pieprzyła29 na około mnie. Eden nie powinna godzić się na to. Dlaczego się na to zgodziła? Wsunąłem się z powrotem na miejsce i spadłem naprzeciwko dużego miejsca. Moje oczy prześledziły jej kroki, kiedy przechodziła przez bistro i do wyjściowych drzwi. Zatrzymała się na chodniku i odwróciła się, patrząc na bistro; w chwili, gdy jej oczy połączyły się z moimi, czułem jakąś zmianę. Może i zaproponowałem jej popieprzony pomysł miesiąca, ale ona coś zakorzeniła we mnie. Tworzyła niepokój we mnie. Jak do cholery miałem trzymać swoje ręce i usta z dala od niej przez miesiąc? Moje pragnienie, by spędzić z nią czas było zbyt duże; dlaczego nie mogłem zrobić tego jak normalny człowiek? Dysponowałem jej pracą dla boskiego Boga; to nie tak, że nie będę jej widział. Byłem wkurzony, że zakładała, iż to gra. Chciałbym nigdy jej tego nie zrobić. Miałem sekrety, ale gdy chodziło o Eden Rivers, musiałem być ostrożny z tym jak będę to rozgrywać. Byłoby to po prostu kilka wypadów, może jakieś kolacje. Chciałem jej pokazać, że nie każdy mężczyzna dążył by mieć swojego fiuta w jej cipce. Nie będę w pobliżu jej cipki. Nie mógłbym. Obiecałem. Wątpiłem, że zdawała sobie sprawę, że chwyciła mnie za jaja i teraz byłem uziemiony. Co się ze mną dzieje? Nie pracowałem odkąd wzeszło słońce; celowo 29

Chodzi o to, że powiedziała tą notkę o Eden. 131

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

przyszedłem do bistro teraz, kiedy wiedziałem, że ona je odwiedza.  Bądź z nią ostrożny. Złamałem kontakt wzrokowy z Eden i odwróciłem się do Tommy’ego. Stał obok stolika rozpaczliwie próbując wyglądać groźnie. Oparłem się tyłem i złożyłem ręce za głową i czekałem, aby kontynuował. Widziałem go, obserwującego Eden i mnie od chwili, kiedy wsunęła się na miejsce naprzeciwko mnie.  Ona nie jest jak inne dziewczyny z tej okolicy. Jest wyjątkowa. Nie pieprz w jej głowie, okej?  A skąd wiesz, że pieprzę w jej głowie? Stałeś się ekspertem od Eden?  Jestem najlepszym przyjacielem jej kuzyna. Wiem dużo o niej. Ona nie potrzebuje kutasa zarozumiałego dupka z miasta, kręcącego się wokół niej. Kim do cholery ten dzieciak myślał, że jest?  Tylko dlatego, że widzisz mnie przychodzącego tutaj, nie znaczy, że wiesz cokolwiek o mnie. Więc dlaczego nie odpuścisz i nie zostawisz mnie w spokoju. Jego oczy zmieniły się w szparki, a usta otwierały się i zamykały niezliczoną ilość razy, jakby chciał powiedzieć coś do mnie, ale szybko odwrócił się i ruszył z powrotem do lady tylko po to, by zniknąć z pomieszczenia. Cholera. Nie potrzebowałem osiemnastolatka30 mówiącego mi, co już wiedziałem. Wyciągnąłem telefon z kieszeni dżinsów i otworzyłem pusty tekst wiadomości. Musiałem i to szybko porozmawiać z Ashlyn. Ona powodowała, że coś miało sens. Albo to, albo wyrwie moje jaja z ciała. To będzie prawdopodobnie najlepsza rzecz do stania się w tym momencie. Ky: Ash, gdzie dzisiaj pracujesz? W ciągu kilku sekund imię Ashlyn błysnęło przede mną. Ashlyn: Molo 63, plan pracy. Co się dzieje? Ky: Coś zrobiłem. 30

To tak w przenośni, naprawdę Tommy był troszkę starszy. 132

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ashlyn: Nie chcę nawet wiedzieć. Przyjdź na dół, zrobię sobie przerwę. Spojrzałem na zegarek i uświadomiłem sobie, że przegapiłem zaplanowane spotkanie. Pierwszy raz od kiedykolwiek, tak myślę. Josh miałby z tym pole do popisu. Zamknąłem laptopa i wstałem z miejsca. Zajęłoby mi tylko dziesięć minut by dostać się do mola 63, dziesięć minut, zanim Ashlyn powie mi jak wielkim jestem palantem. Molo było pełne fanfarów modeli, fotografów i stylistów. Dlaczego zdecydowali się mieć sesję na zewnątrz, kiedy temperatura szybko spadała tego każdy mógł się tylko domyślać. Wsadziłem ręce do kieszeni w desperackim poszukiwaniu jakiegoś ciepła i skierowałem się w stronę plaży do fotografki, którą znałem jako Alessandra. W chwili, gdy mnie ujrzała, szeroki uśmiech zagościł na jej twarzy i ogłosiła pięć minut przerwy. Alessandra i ja szliśmy w swoją stronę; była stałą fotografką w magazynie i rozwinęliśmy naszą bliską przyjaźń. Nawet uczestniczyłem w ślubie jej i jej dziewczyny tego lata.  Kochanie, wyglądasz przystojnie jak zawsze. Dlaczego nie jesteś w pracy? To nie jest Ky Crawford, którego znam i kocham. – Pochyliła się i ucałowała oba policzki kiedy odsunęła się, patrząc na mnie podejrzliwie.  Ten nowy Ky jest ze względu na dziewczynę. – Ashlyn ustała obok mnie, popychając swoje biodra do mnie i uniosła brwi, jakby chciała powiedzieć, że wiesz, iż mam rację.  Masz dziewczynę! – Pisk Alessandry zebrał uwagę wszystkich w promieniu dziesięciu mil.  Nie mam dziewczyny, Less, Ashlyn powiedziała to przedwcześnie.  Miejmy nadzieję, że nie będziesz przedwczesny jeśli chodzi o Eden. Zdolność mojej najlepszej przyjaciółki do mówienia cokolwiek, co było w jej głowie nie przestawała mnie zadziwiać. Najpierw mówiła, później myślała. Uśmiech i błysk w jej oku był jasnym wskazaniem, że kocha mnie dręczyć, nawet odrobinę za 133

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dużo.  Ashlyn, poważnie, naprawdę będziemy rozmawiać o moich zdolnościach na środku zatłoczonej plaży. Oboje wiemy, że mam pewną samobójczą historię.  Jezus Ky, podaj czas i miejsce.  Ty to zaczęłaś. – Odwróciłem się w stronę Alessandry, która spojrzała na Ashlyn i mnie jakbyśmy byli popaprańcami. – Czy masz coś przeciwko, gdybym porwał twoją stylistkę na kilka minut?  Oczywiście kochanie, będziemy mieć przerwę na kawę. Nie spiesz się. Ashlyn połączyła swoje ramię z moim, kiedy udawaliśmy się z dala od tłumu w dół opuszczonej plaży. Zbyt dobrze znałem Ashlyn. Wiedziałem, że jest zdesperowała, by przerwać ciszę, ale z niecierpliwością czekała dla mnie, abym zrobił pierwszy krok. Pozwoliłem jej dusić to na chwilę. Kurwa, mógłbym być dupkiem, kiedy chciałem, ale to wszystko było dla mojej rozrywki.  Co zrobiłeś? Poza pocałowaniem jej ostatniej nocy. Ahh, zaczyna się.  Poprosiłem ją, żeby spędziła ze mną grudzień. Twarz Ashlyn pociemniała, a jej oczy zwęziły się na mnie. – Więc, zrobiłeś wszystko odwrotnie do tego co ci radziłam?  Wygląda na to, że tak.  Wiesz, co robisz?  Nie, nie mam pieprzonego pojęcia. Po prostu się stało. Pocałowałem ją ostatniej nocy i całkowicie zatraciłem się w tym momencie. Straciłem każdą cząstkę kontroli, a ja nigdy nie traciłem kontroli Ashlyn. Nigdy.  Jak to przyjęła? Zamilkłem, koncentrując się ponownie na chwili, gdy powiedziała tak. Mały uśmiech, który sączył się przez jej usta, intryga widoczna w jej oczach i zmiana języka jej ciała było czymś, czego nie mogłem zignorować. 134

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Była w porządku. Ona nie może powiedzieć nie, Ashlyn i ja będący cholernym kutasem, używam tego przeciwko niej przez mój osobisty zysk. Jakim rodzajem popieprzonej osoby jestem? Nie mogłem tego zatrzymać. Wiedziałem, co robię, wiedziałem, o co poprosiłem i wiedziałem, że powie tak.  Obiecaj mi, że jej nie skrzywdzisz.  To jest jedna rzecz, którą z pewnością mogę ci obiecać.

•••• Biuro buzowało z podekscytowania, kiedy w końcu dotarłem do niego. W ciągu ostatnich trzech lat to był pierwszy raz, kiedy nie było mnie przy otwarciu. Lauren spojrzała na mnie z pytającym wzrokiem, kiedy przechadzałem się obok niej idąc do mojego biura. Wiedziałem, że to tylko kwestia czasu, zanim mój przyjazd uderzy w biuro Josha. Otworzyłem laptopa i zacząłem przewijać niezliczoną ilość e-maili i patrzyłem na spotkania, które dzięki Lauren zostały przełożone. Głośne pukanie rozbrzmiało w drzwiach i wkrótce do mojego biura wszedł Josh z ironicznym uśmiechem. Byłem gotowy do ataku jego pytań. Zamknął za sobą drzwi i ruszył do biurka, zajmując miejsce naprzeciwko mnie.  Gdzie byłeś?  Na zewnątrz.  Z kim?  Z Ashlyn.  Gówno prawda.  Okej, jadłem śniadanie w bistro, widziałem Eden, a następnie udałem się na molo, by porozmawiać z Ashlyn. – Wyciągnąłem się za biurkiem i czekałem na jego opinię, by mnie trafiła. 135

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Fajnie. Fajnie!  Poważnie? Fajnie? – Zwęziłem oczy na brata i oczekiwałem na jego atak, który nigdy nie nadszedł. – Co zrobiłeś z moim upartym dupkowatym bratem? Nadal czekam, abyś mnie wyśmiał za pocałowanie jej ostatniej nocy? Josh odchylił się i splótł ręce za głową kontynuując uważne obserwowanie mnie. Szczerze mówiąc, powodował, że czułem się zakłopotany. Nie rozmawiałem z nim odkąd opuściłem jego mieszkanie ostatniej nocy i wiedziałem, że miałem milion i jedną myśli, o których chciałem z nim porozmawiać, ale jak naprawdę, mogłem zacząć rozmowę? Miałem nadzieję, że on zacznie. W końcu przemówił. – Nie jestem zaskoczony tym, że ją pocałowałeś. Wiedziałem, że to tylko kwestia czasu i kim ja jestem, by o tym mówić. Jedyną rzeczą, o jaką cię zapytam, to czy to było wszystko co myślałeś, że będzie? Było warto? Nawet nie musiałem rozmyślać nad odpowiedzią. – Tak, a teraz nie wiem, czy nie spróbuje tego ponownie. Dziewczyna, jak ona nigdy nie dostawała się do mnie, Josh. To się wydaje takie nagłe dla ludzi, ludzie nie rozumieją mojej reakcji na nią, ale ty i ja wiemy, że to nadchodziło przez dłuższy czas. Josh skinął głową i zmartwienie wypełniło jego twarz na chwilę. Wiedziałem, że to może wybuchnąć tak jak on. Znał moje najgłębsze lęki, największe obawy, ale nigdy nie pomyślałbym, że ponownie mogę być w tej pozycji i nie wiedziałem, kiedy ponownie nadarzy się okazja.  Przygotowywałem biuro dla Eden. Powinieneś ją tam zobaczyć. Te masywne biuro i tylko ona i jej laptop. Wygląda na tak małą. – Zachichotał Josh.  Ona tutaj jest? – zapytałem w szoku.  Tak, dzwoniła około trzydziestu minut temu z pytaniem, czy nie mogłaby tu gdzieś popracować w dzień. 136

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Okej, cóż to było ciekawe. Dlaczego do cholery nie zadzwoniła do mnie? Zamiast tego zadzwoniła do mojego brata. – Um, dzięki za zrobienie tego. Będę przedzierał się przez e-maile i kalendarz, a potem pójdę ją zobaczyć. Wiesz, upewnię się, czy u niej wszystko w porządku. Odsunął się z miejsca i wstał. – Bądź ostrożny – ostrzegł, zanim odwrócił się i wyszedł z mojego biura, posyłając mi ostatnie znajome spojrzenie, zanim zniknął. Przez trzy godziny byłem całkowicie rozproszony przez e-maile i planowanie. Miałem problemy w biurze w LA, telekonferencję z Simonem, a potem Roger zdecydował, że powinniśmy iść na lunch. Minęły trzy godziny i nawet teraz myśl, że Eden była tylko kilka biur dalej uderzyła mnie. Wreszcie, kiedy miałem chwilę na oddech, szedłem korytarzem ku odległym biurom. Powoli otworzyłem drzwi i zostałem powitany przez Eden stukającą na swoim laptopie z zatyczkami w uszach i cicho nucąc cokolwiek, co słuchała. Chwilę zajęło mi upajanie się jej obecnością. Moje oczy spadły na jej usta, a mózg nadmiernie pracował. Moja desperacja, by znów ją pocałować szalała we mnie. Ponownie chciałem jej spróbować i chciałem, żeby zatraciła się ponownie w naszym pocałunku. Kurwa, chciałem zrobić cokolwiek, na co by mi pozwoliła. Wytrząsnąłem myśli z głowy i patrzyłem jak okręcała kawałek swoich włosów wokół palca i jej oczy wędrowały po tym, co czytała na ekranie.  Cholera! – krzyknęła, kiedy zdała sobie sprawę, że tam byłem. Ruszyłem do biura, zamykając za sobą drzwi. Jej oczy podążały z każdym moim ruchem, kiedy chodziłem wokół biura, moje palce biegły po górze biurka, który połykał jej laptopa. Josh miał rację; wyglądała na malutką.  Nie wiedziałem, że tutaj jesteś – stwierdziłem, kiedy zwaliłem się na kremową skórę krzesła znajdującego się po drugiej stronie biurka i złożyłem ramiona na mojej klatce piersiowej. Opryskliwa dziewczyna, która przywitała mnie w bistro tylko kilka

137

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

godzin wcześniej teraz była zaryglowana i nerwowa. Eden siedziała naprzeciwko mnie nadal kręcąc swoimi włosami, kiedy jej oczy biegały po mnie.  Bistro było zbyt głośne, kiedy z powrotem wróciłam, więc zadzwoniłam do Josha i on powiedział, że mogę tutaj pracować.  Dlaczego nie zadzwoniłaś do mnie? Ona po prostu wzruszyła ramionami w odpowiedzi.  Powiedz mi – powiedziałem, chcąc dowiedzieć się, dlaczego myślała, że nie mogła poprosić mnie o coś tak banalnego, jak znalezienie miejsca do pracy.  Bo mnie dezorientujesz, intrygujesz, przerażasz, mącisz moje decyzję, a ja po prostu nie wiem, kim jestem, gdy jesteś w pobliżu. – Jej słowa były pospieszne i jej wzrok pływał z niezdecydowania. Nienawidziłem tego, że użyła słowa przerażasz, kiedy mówiła o mnie.  To może być dobra rzecz – mruknąłem pod nosem.  Albo może całkowicie mnie zniszczyć. Zatonęliśmy w intensywnej ciszy, kiedy patrzyliśmy na siebie, oboje oczywiście byliśmy pochłonięci własnymi myślami i brakiem decyzji odnośnie tego, co zrobić. Napięcie w pomieszczeniu mogło być krojone przez nóż; było wyczuwalne; prawdziwe. Wstałem z krzesła i odwróciłem się w kierunku drzwi, wiedząc, że to konieczne by wyjść. Musiałem uciec, zanim powiem rzeczy, które dawno w sobie dusiłem. Odwróciłem się do niej i posłałem jej ostatni uśmiech i powiedziałem słowa, które wiedziałem, że wstrząsną jej głębią.  Cóż mamy grudzień by dowiedzieć się, co nie?

138

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

16. Eden Ky: Odbiorę cię o 8 rano. W sobotni ranek , słońce promieniało przez zasłony obejmując okno hotelowe, ale wiedziałam, że oferuje fałszywe ciepło. Dzisiaj był 1 grudnia, pierwszy dzień zimy i temperatura spadała w zawrotnym tempie. Rozciągając się w cieple mojej kołdry czytałam wiadomość od Ky’a i westchnęłam. To się dzisiaj zaczyna. Miesiąc z Ky’em Crawfordem. Nadal nie rozumiałam całej tej koncepcji, i ze wszystkim starałam się ignorować iskrę oczekiwania, która przeszyła mnie, kiedy dostałam wiadomość. Ale emocje zostały przygaszone w momencie, kiedy sucze zwątpienie ryknęło do życia, niszcząc wszystko na jej drodze. Potknęłam się o łóżko i skierowałam się do maleńkiej łazienki. Gdybym nauczyła się czegokolwiek o Ky’u odkąd przyjechałam, to to, że nigdy nie żartował o planach. Jeśli powiedział, że będzie tutaj o ósmej, to należy się go spodziewać przed ósmą. Włączając prysznic tak gorący, jak tylko mogłam, stałam pod strumieniem wody i myślałam o następnym miesiącu. Znałam pomruki przechodzące przez moje ciało, kiedy zaczynało się zawodzenie ekscytacji. To było lekkomyślne; tak różniące się ode mnie. To byłam ja tracąca kontrolę. Zwykle, nie żałowałam decyzji, chciałabym nienawidzić się za powiedzenie tak, ale tym razem to był rodzaj orzeźwienia, intrygujący, dezorientujący jak diabli, ale to był tylko jeden miesiąc. Owijając ręcznik wokół mojego czystego i nawilżonego ciała, przeszłam do pokoju gromadząc ubrania. Gdzie się udamy? W co powinnam się ubrać? Dlaczego wrażenie ukrytego porządku nagle uderzyło mnie w twarz? Potrząsając głową, aby zmniejszyć

139

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

absurdalne myśli, z powrotem udałam się do łazienki i ubrałam się: w obcisłe dżinsy, wysokie do kolan buty i kremowy sweter z moją ulubioną czerwoną kurtką. Po wysuszeniu włosów, pozwoliłam naturalnym falom opaść na ramiona, malując się tuszem do rzęs i połyskując błyszczykiem moje usta, skończyłam moją poranną rutynę z mgłą moich ulubionym perfum od Vega Wang31 i byłam gotowa by wyjść. Udałam się z powrotem w kierunku łóżka by znaleźć swoją komórkę i torebkę, podczas, gdy mój umysł borykał się z myślami, co ten dzień może przynieść. Ostre pukanie do drzwi powstrzymało mnie. Złączyłam razem moje dłonie, aby spróbować przestać potrząsać nimi, zanim wzięłam głęboki oddech; w cichej modlitwie zaufania, otworzyłam drzwi i stał tam. Ubrany w ciemne dżinsy, czarną bluzę z kapturem, gruby wełniany szalik i czapkę, która zakrywała jego czekoladowobrązowe włosy oraz idealny zarost ocierający się o jego szczękę, który pochwycił moją uwagę.  Jestem tutaj samotny, Eden. – powiedział Ky głębokim głosem splecionym z zabawą.  Przepraszam, już idę. Odeszłam od drzwi, otwierając je szerzej dla Ky’a by wszedł. Przeszedł obok mnie i nie umknęło mi mrugnięcie, które mi posłał, kiedy odwijał szalik i rzucił go na łóżko.  Jak się dzisiaj czujesz? – cicho zapytał. Jak się czułam? Zdenerwowana, przestraszona, podekscytowana, zaintrygowana – wszystko zmieszane i to byłam ja. Patrzył na mnie uważnie, kiedy czekał na moją odpowiedź. Jak mogłam odpowiedzieć na to, nie pozwalając ujawnić moich prawdziwych myśli? Będąc pod jego czujnym spojrzeniem było czymś unikalnym; to było jakby puls mojego ciała potrzebował tego przez wiele lat; to była tęsknota, 31

Jakie piękne mają flakoniki, nie mogłam się oprzeć: https://www.google.pl/search?q=vera+wang+perfume&newwindow=1&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei= hjSwVPS8PMXjaprmgYAK&ved=0CDMQsAQ&biw=769&bih=567

140

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

której nigdy nie mogłam sobie wyobrazić; to było jak oddech w płuca, na który czekałam; to było czyste i zupełne zdezorientowanie.  Masz na sobie czerwoną kurtkę – kontynuował, odrzucając swoje pierwsze pytanie. Zrobił dwa kroki, dopóki nie stał przede mną. – Dziewczyna w czerwonej kurtce.  To byłeś ty – wyszeptałam, kompletnie zaskoczona, że to był on, kiedy Ashlyn mi mówiła. – Ashlyn powiedziała mi, że ktoś…  Tak, to byłem ja, więc teraz jestem bardzo szczęśliwy, że dzisiaj masz ją na sobie. – Powoli owinął szalik z powrotem na szyi, jego oczy nigdy nie opuściły mojej twarzy. – Jesteś gotowa? Skinęłam głową i chwyciłam moją torebkę przy łóżku. – Dokąd jedziemy? Nie wahał się ze swoją odpowiedzią. – Gdzieś, gdzie chciałem cię zabrać odkąd cię spotkałem.

•••• Siedzieliśmy w milczeniu, kiedy opuszczaliśmy wyspę i ruszyliśmy przez drugą stronę rzeki. Nie miałam pojęcia, gdzie mnie zabiera, ale nie mogłam zignorować mojego podniecenia. W chwili, gdy taksówka zatrzymała się w pobliżu Central Parku, odwróciłam się na siedzeniu i spojrzałam na niego w zachwycie. Co my tutaj robiliśmy? Uśmieszek grał na jego ustach, kiedy otworzył drzwi i wyszedł z taksówki tylko po to, by przejść tyłem i otworzyć moje drzwi. Wysiadłam ze zniecierpliwieniem i moje oczy wędrowały wokół miejsca, pochłaniając tłumy i wspomnienia jednego z moich ulubionych miejsc. W momencie, kiedy Ky położył rękę na moich małych plecach by pójść dalej, skoczyłam.

141

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Lubisz fotografować, prawda? – Uczucie jego ciepłego oddechu tuż pod moim uchem spowodowało dreszcz kaskadowo schodzący w dół moich pleców.  Proszę nie mów mi, że to poważne pytanie! – wrzasnęłam i odwróciłam się twarzą do niego. Jego śmiech zawirował i przeszedł przeze mnie, kiedy zdałam sobie sprawę, że to był pierwszy raz, kiedy naprawdę usłyszałam jego śmiech. Był ciepły, gardłowy i dominujący. Nie mogłam nic zrobić poza jego polubieniem. Moje oczy spadły do jego ręki, która była podejrzliwe za jego plecami. Jego czoło wzrosło i uśmieszek pochłonął jego usta. Jak w zwolnionym tempie, podniósł rękę do wzroku i zadyszałam na to, co objawił. Trzymał moją torbę od aparatu w swojej dłoni i uśmiech rozmiaru Everestu zalśnił na jego twarzy. Co? Jak? Kiedy?  Jak? Kiedy? Nie… - jąkałam się z niedowierzaniem.  Nie powinnaś pytać – zasugerował z surowym tonem. – Chodźmy na spacer. Ty prowadzisz. Stałam wpatrując się w niego w kompletnej fascynacji. Nieustannie mnie zaskakiwał; to było jak otwarcie prezentu na święta, kiedy chodziło o Ky’a Crawforda. Nigdy nie było wiadomo, co się dostanie. Wróciłam z powrotem do rzeczywistości, obraliśmy kierunek wzdłuż krętej ścieżki prowadzącej w kierunku lśniącego jeziora. Mogłabym tu zostać przez ostatnie cztery lata, ale wszystko znowu wróciło do mnie. Zapach świeżo upieczonych precli drażnił mnie i kusił moje ciało, szczękanie i śmiech tysięcy ludzi zalewał moje uszy, a dowód, że zima w Nowym Jorku wisiała w powietrzu wdarł się w moje wspomnienia na zawsze. Spędziłam tutaj dużo czasu, kiedy byłam w college’u, zgiełk uspokajał mnie i kiedy podjęłam decyzję o ucieczce na drugą stronę kraju, to było miejsce, gdzie przybiegłam; miejsce, gdzie musiałam powiedzieć do widzenia. 142

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ale teraz byłam tutaj, ponownie łącząc się z tym miejscem, wszystko przez Ky’a Crawforda.  Dziękuje za to. – Ciężko przełknęłam, wreszcie witając jego intensywne wpatrywanie się. – Naprawdę nie musiałeś tego robić.  Tak, musiałem. – cicho powiedział, jego oczy na chwilę straciły swoją intensywność, kiedy migotały z uczciwości. Przeszedł cicho obok mnie, kiedy pochłaniałam wszystko. Dziesięć minut po tym, jak opuściliśmy ciepłą taksówkę, staliśmy na lodowisku, które zostało opanowane przez podekscytowanie dzieci.  Długo czasu minęło, odkąd tutaj byłam. – miękko przyznałam, kiedy emocje mnie pokonały. – To właśnie jest to, za czym tęskniłam. Nie powiedział ani słowa, ale nie musiał nic mówić. Umieściłam moją torbę na aparat na wolnym stoliku i owinęłam ramiona wokół siebie. Zimowy chłód przetaczał się w agresywnym tempie, ale nie dbałam o to. Chciałabym tutaj zostać dopóki nie zmusiłby mnie do opuszczenia – deszcz, śnieg, grad czy słońce. Słyszałam chrzęst gruntu, kiedy Ky podszedł w kierunku pustego stolika, ale ja pozostałam statuą. Potrzeba mi było cieszenia się tą chwilą. Musiałam rozkoszować się niewinnością i pięknem przede mną. Podczas studiów to było miejsce, gdzie chciałam uciec, gdy chciałam się pouczyć lub gdy potrzebowałam samotności od akademika. To była trochę jak wycieczka, ale gdy to znalazłam, czułam się bezpośrednio połączona. Nie wiem, jak długo tam stałam, tylko wtedy, gdy usłyszałam znajomy klik robiącego zdjęcia obudziłam się z transu. Odwróciłam się ku Ky’owi, kiedy pstryknął kolejne zdjęcie. Opuścił aparat, który zasłaniał jego twarz, lecz jego oblicze była zupełnie nieczytelne. Moja niepewność prześladowała mnie, kiedy staliśmy wpatrując się w siebie, jakby nic nie działo się wokół nas.  Masz spektakularne spojrzenie, Eden Rivers.

143

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje policzki płonęły w czerwonym ogniu na jego słowa. Opuściłam moje spojrzenie na ziemię, aby uniknąć emocji wyciekających ze mnie.  Wiele razy będziesz mnie słyszeć mówiącego takie rzeczy w ciągu następnego tygodnia, więc proponuje ci, przyzwyczaić się do tego. Ky zapakował mój aparat, umieszczając go z powrotem do torby, a następnie przerzucił torbę na ramię. Przeszedł wokół stołu w moim kierunku, ale jego oczy były wpatrzone w jezioro. Jakby wiedział, że go obserwuje, przeniósł swój wzrok i spojrzał bezpośrednio na mnie. Jego usta podkręciły się i posłał do mnie seksowny uśmieszek i pojawiły się te cholerne motylki. Nie chciałam motylków. Wyciągnął swoje dłonie i zamarł, nie ze względu na chłód w powietrzu. Jakby hałas został zabrany z powietrza i zakleszczył się wewnątrz szczelnego pudełka, wszystko wokół mnie ucichło. Chciałam chwycić go za rękę; chciałam jego dużej ręki w mojej, ale dlaczego? Nie ruszał swoją ręką; zrobił krok ku mnie by zmniejszyć odległość. Nie sądziłam, że sobie z tym poradzę. Jego pewność siebie zachęcała mnie bym szybowała.  Powinnaś trzymać mnie za rękę. – Jego oczy spadły do ręki, którą trzymał na mnie, a następnie powitał moje spojrzenie. – Jeden miesiąc, Eden. Czas, abyś wydostała się ze strefy komfortu, a ja jestem facetem, który to zrobi.  Dlaczego nie masz dziewczyny? Nie rozumiem, dlaczego ktoś taki jak ty jest singlem? – wypaliłam. Co jest kurwa nie tak ze mną?  Ktoś taki jak ja? – Jego głos sączył się rozbawieniem. Równie dobrze, mogłabyś się tam umieścić, Eden! – Cóż jesteś człowiekiem sukcesu, pewny siebie, mający ten cholerny dołeczek i tą łatwość w twoich oczach. Nie rozumiem, dlaczego decydujesz się spędzać ze mną czas, gdy miliard kobiet na zewnątrz cię chcę.  Nie chcę miliarda kobiet, Eden. Wybrałam zignorowanie insynuacji w jego głosie. – Dlaczego? – podsunęłam. 144

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wziął głęboki oddech, podczas, gdy rozważał swoją odpowiedź.  Ponieważ kobieta, którą chciałem opuściła mnie dawno, dawno temu i nie ma nikogo, kto zdobyłby moją uwagę tak jak ona.  Oh. – Odetchnęłam, opuszczając moje oczy do brudnej ziemi. Nagle chęć pocieszenia tego człowieka, który mówił z tak złamanym sercem dla tej kobiety przejęła jakiekolwiek wahanie, które miałam i bez zastanowienia, powoli podniosłam rękę, oplatając moje palce z jego.

145

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

17. Ky Nie chciałem rozmawiać z Eden o mojej przeszłości. Nie musiała wiedzieć o tych rzeczach. W sekundzie, kiedy otworzyłem usta i powiedziałem, żałowałem. Nie potrzebowałem zadawanych pytań, nie chciałem założeń, które byłyby wykonane i z pewnością jak cholera nie chciałem, żeby patrzyła na mnie, tak jak teraz. Litość była jedyną rzeczą, której nienawidziłem. Dlaczego współczuje się komuś, przez coś, o czym nie ma się pojęcia? To była jedna z tych rzeczy, które ludzie uważali, że chciałeś, ale to było coś, czego nigdy nie potrzebowałem. Nie chciałem tego, nie wymagałem i z pewnością jak cholera nie zasługiwałem na nią od Eden Rivers. Zachwiałem się w moich myślach i skoncentrowałem się jedynie na ręce Eden pasującej do mojej. Moje oczy spadły do naszych palców razem splecionych, dopasowanych jak doskonała rękawiczka, jak obietnica wygody. Co ja do cholery robię?  Będziemy tutaj stać i dziwnie wyglądać? – Jej głos zaśpiewał z uśmiechem, zaintrygował mnie, że dążyła, by być panną pewną siebie tylko dla mnie.  Kto powiedział, że wyglądamy dziwnie? Śmiech, który przepłynął przez jej ciało rozproszył mnie na chwilę i błyskawicznie zapomniałem o wszystkim co się faktycznie działo. Wiedziałem, że musiałem to przerwać, ale komfort bycia obok niej był tak nieznany dla mnie; to było jak chodzenie po linie i czekanie na upadek, to było jak utrata wzroku w najczarniejszych godzinach w nocy i uczucie oparcia z niespokojnymi krokami. To było nerwowe, nieprzewidywalne i radosne, i to na pewno nie było tym, co zaplanowałem.

146

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jeden miesiąc był wszystkim, co mogłem zaproponować. Miesiąc, aby było ją warto poznać, kiedy będę pokazywać jej jak powinna żyć. Byłem upartym dupkiem niezliczoną ilość razy i moje intencje były jasne, ale wiedziałem też ryzyko. Jeśli posunąłbym się za daleko byłaby szansa, że straciłbym przyciąganie Eden Rivers oraz mój pieprzony umysł, a nie mogłem do tego dopuścić. Tego miesiąca nie chodziło o mnie i musiałem się na tym skupić. Słowa Josha nadal odbijały się echem w mojej głowie tak samo jak ostrzeżenie Ashlyn; jak zapis ciągle powtarzający się, że upewniłem się, iż doskonale wiem, co robię. Ale to były rzeczy, które robiłem dla moich chorych potrzeb? Czy będę mógł mieć Eden jako wynagrodzenie? Przez następne dwie godziny, podekscytowana Eden pociągała mnie przez park. Jej twarz nigdy nie spadła, a uśmiech na jej twarzy był zaraźliwy. Uśmiechałem się; prawdziwym, sprawiającym mojej twarzy ból, rodzajem uśmiechu, jedyny, który trzymałem z dala przez wiele lat; który został przywołany przez kogoś, kto wydawał się nieustannie walczyć ze swoimi osobistymi demonami. Jej uśmiech był zajebiście niesamowity, przechodzący po jej twarzy i powodujący, że jej niebieskie oczy wychodziły z orbit i migotały w radości bez domieszek szczęścia. Nasze ręce były razem splątane, kiedy przechodziliśmy przez park. Czasami zatrzymywała się robiła zdjęcie czegoś, co uważała za artystyczne, ale widziałem, że robiła je ławce, drzewie czy nawet grającym dzieciom. Dopiero, kiedy skupiała się na zdjęciu i ukrywała twarz za aparatem, traciliśmy połączenie naszych rąk. Czułem natychmiastową stratę i w chwili, gdy kończyła, byłem z powrotem obok niej, a ona nawet nie drgnęła, kiedy chwytałem ją za rękę. To prawie stawało się testem by zobaczyć, jak daleko mogę się posunąć, zanim jej kompletnie odbije. Mój umysł wciąż podskakiwał na strach na jej twarzy, kiedy pierwszy raz próbowałem ją pocałować; nigdy nie chciałem ponownie zobaczyć tego spojrzenia i ciągle byłem gotowy do testowania granic. Pragnąłem mieć moje usta i ciało na niej; byłem mężczyzną, rany Chrystusa i skłamałbym gdybym tego nie

147

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

chciał. Ale była ogromna różnica pomiędzy pragnieniem oraz działaniem i wiedziałem, że nie będę mógł jej dotknąć. Nie mogłem. Nie powinienem. Obiecałem. Ale, kurwa, jeśli ciągle nie myślałem o tym pocałunku, który dzieliliśmy. Głośne ‘ding’ zabrzmiało wokół nas i wypuściła swoją rękę z mojej by chwycić telefon z głębi swojej torebki. Schowałem ręce w kieszeniach, decydując, że nadszedł czas, by przestać ją dotykać, gdy miałem jeszcze w sobie cząstkę kontroli. Obserwowałem ją. Jej oczy zwęziły się, a następnie rozbawiony uśmiech zagościł na jej twarzy. Jej oczy podniosły się z ekranu, by spojrzeć na mnie.  Dlaczego twój brat wysyła mi niestosowne wiadomości? Jęknąłem jak tylko te słowa opuściły jej usta. Josh pierdolony Crawford ponownie uderzył. Zdolność mojego brata by łasić się w moim życiu była najgorszym możliwym momentem na to, jaką legendę mógł spowodować. Tak, był moim młodszym bratem, ale również był moim najlepszym przyjacielem, moim powiernikiem, utrapieniem, brutalną uczciwością i moim rozdrażnieniem. Eden skoncentrowała się na swoim telefonie i wystukała odpowiedź z uśmiechem na swojej twarzy.  Więc, co dalej? – zapytała po tym, jak umieściła swój telefon do torebki i całkowicie zignorowała spojrzenie, które jej posłałem. Patrzyła na mnie i odwróciłem się na jej spojrzenie. Jej czoło zmarszczyło się w pytaniu. – Ky? Moje oczy zwęziły się. – Szczerze, nie powiesz mi, co Josh napisał do ciebie? Eden zaśmiała się w odpowiedzi.  Najwyraźniej idę do kina z Joshem dzisiaj wieczorem.  Ja też – potwierdziłem zanim mogłem się powstrzymać.  Tak myślałam, że to powiesz.

148

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

•••• Po południu chłód przetoczył się przez powietrze i obramował park zimową radością. Podczas jazdy taksówką z powrotem na wyspę, Eden klikała przez zdjęcia, które zrobiła, pokazując mi swoje ulubione ujęcia i mówiąc w fotograficznym slangu, lecz nie miałem pojęcia o czym mówi, więc po prostu skinąłem głową, jakbym rozumiał. Podobało mi się słuchanie jej z tak wielkim entuzjazmem. Była niewiarygodnie utalentowana, ale w chwili, w której jej to powiedziałem, zarumieniła się i oderwała wzrok ode mnie. To było porażająco urocze. Gdy dotarliśmy na wyspę, Eden podążyła do hotelu, a ja zostałem zabrany prosto do mojego apartamentu. Dzień ułożył się lepiej niż się spodziewałem, ale musiałem trzymać moje emocje w ryzach, zanim zobaczę ją jeszcze raz dziś wieczorem. Trzymanie jej ręki dzisiaj było zbyt intymne. Ten prosty dotyk przekroczył linię; powodował u mnie niepokój i strach, kiedy potykałem się w otchłani, gdzie nie mogłem się kontrolować. Kurwa, nie miałem pojęcia, co staram się osiągnąć. Musiałem stworzyć granicę. Nie mogłem tego ponownie spieprzyć. Mój umysł szalał próbując wymyślić coś co mogłem użyć. Wiedziałem, że nie mogła powiedzieć nie, ale potem potrzebowałem wiedzieć, kiedy powie tak, bo tak chciała, a nie bo myślała, że musi. Ten cały pomysł był popieprzony i to już mieszało w mojej głowie. Dlaczego kurwa nie mogłem pozwolić jej tylko być? Dlaczego nie mogłem po prostu zniknąć w scenerii i być facetem z biura? Nie, musiałem iść i zrobić coś takiego, jak poprosić ją, aby spędziła ze mną miesiąc. Idiota. Pomysł siedzenia na kanapie, mając piwo i grając w niektóre gry przez kilka godzin brzmiał jak doskonały plan. W chwili, gdy otworzyłem drzwi i wszedłem do mojego mieszkania, przywitał mnie dźwięk telewizji. Co do diabła? Upuściłem moje

149

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

klucze na szklanym stole w korytarzu i poszedłem do mojego salonu, znajdując Josha siedzącego na kanapie, z piwem w ręku i nogami na stoliku do kawy.  Kablówka mi nie działa, więc używam twojej – powiedział, wskazując na telewizję, zanim spojrzał na mnie oczekująco. – Jak tam twoja dzisiejsza randka? Przebiegłem ręką po włosach i jęknąłem z frustracji. Nie minęło nawet pięć sekund, a już nurkował z pytaniami o Eden.  Po pierwsze jak się tutaj do cholery dostałeś, a po drugie, to nie była randka.  Po pierwsze, dałeś mi klucz, a po drugie, odebrałeś ją, to była randka – odszczekał się z powrotem. Nie przeszkadzał mi jego odwet. Przedarłem się do kuchni i wyciągnąłem piwo, mając nadzieję, że jego chłód zaoferuje mi bardzo potrzebną ulgę do mojej bardzo zdesperowanej osoby. Wypiłem z pół butelki piwa, zanim przeszedłem do salonu i zwaliłem się obok Josha, który wciąż patrzył na mnie wyczekująco.  To nie była randka – powtórzyłem z większą determinacją w głosie. – Nawiasem mówiąc, idę dzisiaj do kina.  Oczywiście, że idziesz. – Zaśmiał się i pochłonął grę bez słowa wypowiedzenia się na temat Eden lub tak zwanej naszej randki.

•••• Nie mogłem sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz byłem w kinie Garden City, w momencie, kiedy uderzyłem w korytarz uświadomiłem sobie, że z łatwością mogło to być wczoraj. Wnętrze wcale się nie zmieniło, korytarz był ciągle zdobiony z oprawionymi plakatami klasycznych filmów i naturalnej wielkości kartonowymi wycinankami oryginału Rat Pack i Marilyn Monroe, która stała dumnie obok słodkiego wyświetlacza. Usłyszałem śmiech Eden. zanim ją jeszcze zobaczyłem. 150

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje oczy przesuwały się po masie nadmiernie-chętnych widzów dopóki jej nie znalazłem. Eden stała obok Josha, tak swobodnie, tak beztrosko, kiedy roześmiała się z czegoś, co powiedział. Pławiłem się w widoku. Zdałem sobie sprawę, że to była strona Eden, którą rzadko ujawniała i nie mogłem zignorować poczucia ulgi, które przeszło przeze mnie. Bezczelnie wziąłem moment by całkowicie ją pochwycić. Jakby czuła, że moje oczy są na niej, przetrząsnęła tłum, zanim nasz wzrok połączył się. Czułem, że moje usta wykrzywiają się w uśmiechu, a moja ręka unosi się do potwierdzającego pomachania. Przeszedłem przez korytarz i podniosłem podbródek na powitanie Josha i pochyliłem się, by dać Ashlyn całusa w policzek. Najzwyczajniej uśmiechnąłem się do Eden. Moje ego wzrosło w jej oczach tak zawstydzająco, że czmychnęło z dala ode mnie. Ashlyn chwyciła Eden za rękę i pociągnęła ją w stronę stoiska biletów, a moje oczy podążały z każdym ich krokiem.  One wybierają film. Tylko Bóg wie, co nas czeka – prychnął Josh obok mnie.  Wieczór z babskim filmem? – Zaśmiałem się w odpowiedzi.  Powinniśmy wziąć te cholerne piwa – jęknął i przejechał rękoma po włosach.  To był twój pomysł. Dwadzieścia minut później siedziałem obok Eden w zatłoczonym kinie. Ledwo powiedzieliśmy do siebie dwa słowa odkąd przyjechałem i teraz będąc tak blisko zostałem owładnięty przez jej znajome perfumy. Zamknąłem oczy, a moja głowa opadła na czerwone aksamitne siedzenie, kiedy brałem chwilę z moimi myślami. Światła wyblakły powyżej naszej czwórki, kiedy zaczynał się film. Moje oczy ciągle dryfowały po boku Eden. Była zahipnotyzowana w filmie lecącym przed nami, ale szczerze mówiąc, miałem w dupie to, co grali. Przeniosłem się na siedzeniu i pochyliłem się dopóki moje usta nie unosiły się nad jej uchem. – Świetnie dzisiaj wyglądasz.

151

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Światło z dużego ekranu pozwoliło mi śledzić jej twarz w ciemności kina, kiedy odwróciła się do mnie. Jej oczy lśniły na mnie i wyjęła swoją dolną wargę spomiędzy jej zębów, kiedy zawładnęła nią nieśmiałość.  Dziękuję – szepnęła do mnie, zanim pochyliła się i w momencie, kiedy jej oddech spadł do mojego ucha poczułem obrzęk w moich spodniach. – Lubię twoją koszulkę. Posłałem jej napięty uśmiech i odwróciłem swoje oczy od niej z powrotem w stronę filmu. Jeśli ktoś zapytałby mnie, o co chodziło, odpowiedzią byłaby dziewczyna obok mnie, bo to była jedyna rzecz, na której byłem skoncentrowany. W chwili, gdy złapała mnie za przedramię podczas napiętej sceny, myślałem, że to prawie pewne, że nie będę mógł radzić sobie z tym przez cały film. Skóra przy skórze była cholernie niebezpieczna. Jej ręka została na moim nagim ramieniu, kontynuując wysyłanie pieczenia już przechodzącego przez krawędź ciała więc, kiedy ściskała, przypominała mi o tym. Nie byłem właściwie pewien, że wiedziała, co robi. Chichot Josha obok mnie zwrócił moją uwagę i zwęziłem na niego oczy.  Wyglądasz na trochę spiętego, bracie? – cicho zaszydził. Po prostu zignorowałem go. W momencie, kiedy pojawiły się napisy końcowe w filmie, wszyscy wznieśliśmy się z naszych miejsc i przeszliśmy do głównego holu. Ashlyn i Eden zaczęły rozmawiać o tym, jak gorący był główny aktor, kiedy Josh i ja staliśmy obok siebie.  Co robisz jutro? – zapytał Josh.  Mam trochę pracy, więc pewnie będę pracować w biurze albo w domu.  Będziesz widział się z Eden?  Nie wiem – szczerze odpowiedziałem.  Ona może będzie pracować lub coś. Skinął głową i posłał mi znaczące spojrzenie.

152

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ashlyn i Eden w końcu przestały wspominać, jej słowa nie moje i obie odwróciły się w oczekiwaniu do Josha i mnie.  Mogłabym teraz zabić za kawałek ciasta. – ogłosiła Ashlyn i podniecona spojrzała między nami. Moje oczy padły na Eden i przez ułamek sekundy spięła się, a potem wprowadziła się w stan komfortu. Skinęła głową w niemej odpowiedzi po tym, jak Josh głośno się zgodził. Wszyscy szliśmy do kawiarni na rogu; Eden i ja zatonęliśmy w cichym kroku obok siebie. Jedyną rzeczą, jaką zauważyłem, to im dłużej ciągnęła się noc, tym bardziej stawała się cicha i bardziej niespokojna.  Wszystko w porządku? – zapytałem, upuszczając mój głos, tak, by tylko ona mogła to usłyszeć. W końcu skręciła swoim ciałem do mnie i skinęła głową w niemej odpowiedzi. Czułem się spięty. – Naprawdę jest wszystko w porządku? Nie musisz mówić tak.  Jestem tylko trochę zmęczona. To był długi dzień – w końcu przyznała.  Mogę cię zabrać z powrotem do hotelu jeśli chcesz. Nie musisz iść.  Chcę ciasto – odpowiedziała z uśmiechem. – Chociaż nie jestem pewna, czy mogę przeżyć ciasto, które kupiłeś mi na urodziny. To było najlepsze ciasto, jakie kiedykolwiek jadłam.  Na pewno powiem to cioci Carole, kiedy następnym razem ją zobaczę. – Lekko się zaśmiałem. Ciepło pomieszczenia kawiarni przeszło przez naszą czwórkę, kiedy przeszliśmy przez drzwi. Czułem, że moje ciało zaczęło topić się po zamachu zimowego chłodu. Ashlyn złapała Eden za rękę i zabrała ją do wolnego stolika podczas, gdy Josh i ja czekaliśmy by złożyć zamówienie. W momencie, kiedy przyszła nasza kolej by zamówić, Josh wszedł w tryb męskiej dziwki i zaczął próbować ściągać spodnie baristki po tym jak dała nam nasze

153

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zamówienie. Pokręciłem głową na ruchy mojego brata i odwróciłem się w kierunku głównego pomieszczenia i wziąłem głęboki oddech. Moje nerwy były poskręcane; emocje były na każdym miejscu i nie mogłem odczytać, czy było to spowodowane brakiem snu, stresu w pracy czy dziewczyną, która śmiesznie szybko mnie odkrywała. Spojrzałem w stronę stolika Ashlyn i Eden, gdzie siedziały, a ja natychmiast napotkałem spojrzenie Eden. Tym razem się nie wahała. Jej szerokie ostrzegawcze oczy spotkały moje z tak silnym natężeniem, że to było jakby czytała ze mnie, rozszyfrowując każdą myśl, którą posiadałem. Kurwa, naprawdę miałem nadzieję, że nie może mnie tak dobrze rozczytać. Nie musiała wiedzieć, kim jestem. Nie sądziłem, że może uchwycić się tego poznając mnie. Zbiła mnie z tropu; Nie spodziewałem się jej tak uważnie patrzącej na mnie. Przesunąłem i odwróciłem się w stronę rogu zrywając nasze połączenie. Wiedząc, że byłem pod jej wzrokiem, spowodowałem, że moja zwykła pewność sobie kruszyła się.

154

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

18. Eden Świątynia w moim pokoju hotelowym dostarczyła mi całkowitej ulgi. W sekundzie, kiedy zamknęłam drzwi, wybuchłam potokiem łez. Udawanie, że wszystko było w porządku przez cały dzień i kontynuowanie mojej farsy wieczorem spowodowało, że zarówno fizycznie jak i emocjonalnie byłam wyczerpana i wiedziałam, że to tylko kwestia czasu, zanim się rozsypię. I rozsypywanie się było czymś, czego nie chciałam robić przed Ky’em. Po siedzeniu w kawiarni, który został nasiąknięty intensywnym zapachem ziaren kawy przez godziny i ciesząc się gorącą kawą i ciastem, Ky zaoferował, że odwiezie mnie z powrotem do hotelu. Podróż była cicha, a moje myśli były wypełnione wspomnieniami z dnia. Moje dłonie wciąż czuły mrowienie w poczuciu jego ogromnej ręki trzymającej moją, a serce ścisnęło się w prostocie i doskonałości dnia, ale to mój umysł był kłębkiem myśli, których nie mogłam uporządkować. Tam było niewiele strachu, ale czułam się, jakbym udawała od chwili, gdy po mnie przyjechał aż do momentu, gdy mnie odwiózł. Nie znałam innego sposobu by przetrwać taką sytuację i musiałam podjąć decyzję czy udawać to co chciałam czy to był czas, aby spróbować i dowiedzieć się kim była Eden Rivers i czy Ky Crawford był odpowiednią osobą by być świadkiem wszystkiego, co odkryję. Łzy poleciały po policzkach i czułam, że moja klatka piersiowa zacisnęła się w panice. Potarłam otwartą dłonią klatkę piersiową w desperacji na ulgę. Wiedziałam, że zrobiłam ogromny błąd wracając tutaj. Wyciągnęłam telefon z torebki i położyłam go na łóżku, kiedy przedzierałam się przez moją walizkę, by znaleźć czystą parę spodni dresowych i bluzę z kapturem. Myśl opadnięcia do łóżka i spania z dala od mojego wyczerpania została mile

155

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

powitana. Mój telefon zawibrował w kwiatowej pościeli z nową wiadomością. Było blisko pierwszej nad ranem, więc od razu pomyślałam, że będzie od Tori. Nie była. Nieznany: Widzę, że ciągle jesteś w mieście i wciąż piękna jak zawsze, szkoda firmy, której się trzymasz. Co to do cholery jest? Jeśli to zignoruje, to będzie jakbym tego nie dostała. Prawda? Cały dzień nie czułam strachu, kiedy trzymałam rękę Ky’a, nie czułam nic oprócz radości. Kilka słów powodowało strach ryczący do życia. Musiałam to zignorować. Nikt nie wiedział, że jestem tutaj, nikt nie wiedział, dlaczego tutaj jestem. Minie pięć tygodni, a potem już mnie nie będzie. Potrzebowałam przejść przez następne pięć tygodni, a potem wrócę z powrotem do mojego życia w San Francisco i zapomnę o wszystkim. Nadeszła niedziela bez jakiegokolwiek kontaktu ze strony Ky’a. Miałam spodziewać się go, kontaktującego ze mną? Tak. Czy byłam trochę zniechęcona, gdy tego nie zrobił? Łudząco tak. Spędziłam dzień leżąc w łóżku, jedząc hotelowe żarcie i przewijając eBay dla rzeczy, których nie potrzebowałam. Powinnam przygotowywać się do sesji, którą miałam zarezerwowaną oraz poszukać zespoły, ale wszystko co chciałam to lenistwo. Nie otrzymałam żadnej wiadomości, więc rozpaczliwie wypychałam z pamięci wczorajszą wiadomość w dół mojego mózgu. Do czasu, kiedy wczołgałam się do łóżka, wydając dwieście dolarów na buty, zjadając za dużo cukierków i nie powstrzymując się przez myśleniem o facecie z miodowymi oczami.

•••• Właśnie skończyłam naciągać moje czarne buty i ruszyłam do biurka, mieszczącego się przy oknie, by zabrać torbę na laptop i telefon, gdy głośnie pukanie rozbrzmiało w hotelowych drzwiach. Miałam szczęście, że po ciężkim śnie i leniwym 156

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

poranku byłam gotowa by udać się do bistro, aby popracować. Z wahaniem podeszłam do drzwi i byłam wdzięczna za wizjer. Moje tętno zaczęło zwalniać, kiedy znalazłam Josha Crawforda stojącego po drugiej stronie drzwi, patrząc na niego ubranego w garnitur.  Jestem szczęśliwy, słysząc, że używasz wszystkich zamków – oznajmij po tym jak odblokowałam zasuwkę oraz łańcuch i otworzyłam drzwi by go powitać. Moja twarz musiała zadawać tysiące pytań, ponieważ głęboki chichot opuścił go, zanim ponownie przemówił. – Zostałem poproszony przez pewnego siebie brata, by przywieźć cię dzisiaj do biura. Nieśmiałość zaatakowała mnie i upuściłam swoje oczy na ziemię i skinęłam głową. – Okej. Odwróciłam się i wzięłam laptopa, torebkę, telefon i odwróciłam się z powrotem by znaleźć Josha obserwującego mnie uważnie. Gdzie Ky miał silne piwne oczy, Josh miał ciemnobrązowe. Z całą pewnością mogłam zobaczyć, co pociągało Tori. Rany, widziałam wszystkie te dziewczyny, które będą przyciągane. Josh przytrzymał dla mnie drzwi i wyszliśmy z hotelu i oddaliliśmy się do miasta z naszym przeznaczeniem będącym Anderson Publications. Po co, nie miałam pojęcia. Szaleństwo w biurze uderzyło mnie w momencie, kiedy wyszliśmy z windy. Poniedziałkowe szaleństwo jak to nazwał Josh było w pełnym rozkwicie. Pociągnęłam mój jasnoróżowy futerał na laptopa blisko swojego ciała i torowałam sobie drogę prosto przez pracowników, trzymając się blisko Josha i skierowaliśmy się do dużej sali konferencyjnej w rogu. Czułam wzrok ludzi na mnie i przysięgam słyszałem ciche głosy pytające, kim jestem. Gdy weszliśmy do sali konferencyjnej, Josh powiedział. – Pójdę sprawdzić, czy Ky jest w swoim biurze, więc rozsiądź się, a ja wrócę z powrotem za kilka minut.  Pewnie. Josh zniknął za drzwiami i zostawił mnie z moimi własnymi urządzeniami.

157

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Pomieszczenie było ogromne z dużym lśniącym białym stołem do spotkań biorącym w przestrzeni co najmniej dwanaście wysokich oparć drogo wyglądających krzeseł otaczających go. Zdjęcia poprzednich okładek zdobiły ściany i moje oczy od razu zaczęły skanować je, ogarniając kolory, układ, modelki i niektóre moje ulubione zespoły. Wciąż nie mogłam uwierzyć, nawet w moim najdziwniejszym śnie, nie wyobrażałam sobie, że zdjęcia, które będę robić będą zdobiły okładkę w międzynarodowym magazynie.  Hm, przepraszam, kim jesteś i co ty tutaj robisz? Odwróciłam się do niegrzecznie przeszkadzającego głosu, który należał do uderzającej czerwonowłosej, która stała ze swoimi rękoma na malutkich biodrach i z chichotem na ustach. Gdyby nie była by wrednie nastawiona, powiedziałabym, że była jedną z najpiękniejszych kobiet, jakie kiedykolwiek widziałam. Jej zaostrzony wzrok powędrował po moim ciele, biorąc pod lupę moje rurki, buty do kolan i prostą białą bluzkę w jasnym obrzydzeniu.  Nazywam się Eden i czekam na Ky’a – szybko powiedziałam, mając nadzieję, że odwróci się i wyjdzie. Jej oczy rozszerzyły się i z kilkoma krokami jej imponująco wyglądającymi szpilkami, weszła do sali konferencyjnej i zamknęła za sobą drzwi.  Jesteś Eden Rivers? – splunęła w czystej dezaprobacie. – To dla ciebie Ky mnie odrzucił? Cóż witam niepewność! Czułam, że powinnam się wycofać, kiedy przyswajałam atrakcyjność przede mną. Ky odrzucił ją dla mnie? Co do cholery? Wyczekująco patrzyła na mnie i kontynuowała osądzanie mnie z nienawistnym wzrokiem. Gdzie do diabła był Ky lub Josh? Nie powiedziała kolejnego słowa na to, co wydawało się wiecznością, a ja nie odpowiedziałam.

158

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nie mogę uwierzyć, że wczoraj odrzucił mnie dla ciebie. Mogłam usłyszeć o niesławnej Eden Rivers, ale przez to, co słyszałam, jak mówił, spodziewałam się kogoś nieco bardziej wytwornego. Jezus, jestem oniemiała. Oczywiście, że była. Zrobiła krok w moją stronę więc była na tyle blisko ze swoimi perfumami, że uderzyło mnie to z całą siłą. Jej oczy groziły mściwością, a uśmieszek wypełnił jej nadmuchaną wargę. – On nie wchodzi w związki; on pieprzy i biegnie i byłam szczęśliwa, dając mu to. Mam nadzieję, że znasz jego oczekiwania i możesz z tym nawet żyć.  Czy kurwa skończyłaś? Podskoczyłam na bardzo wkurzony dźwięk głosu rozchodzącego się od drzwi. Moje ciało odwróciło się by znaleźć onieśmielającą obecność Ky’a opierającego się o framugę drzwi, z ramionami złożonymi na jego szerokiej piersi i grymasem przejmującym jego twarz. Był odziany od stóp do głów w strój biznesowy; wyglądał tak jakbym nigdy wcześniej go nie widziała. Moje oczy z umysłem na własną rękę, podążały po długości jego ciała, biorąc ciemno węglowy garnitur, białą koszulę, która była rozchylona na górze z krawatem, który był poluzowany na jego szyi.  Ja tylko przedstawiałam się Eden – wyjąkała czerwonowłosa, kiedy pilnie starała się śledzić swoje słowa.  Usłyszałem wystarczająco, by wiedzieć że tego nie robiłaś Angela, więc wypierdalaj z powrotem do swojego biurka. Omówimy to w późniejszym czasie. – Ky nie patrzył na mnie odkąd wszedł do pomieszczenia, jego oczy przylegały do kobiety, którą teraz znałam jako Angela.  Jesteś poważny? – zwątpiła Angela, nie było sposobu, by przegapić jej zdenerwowanego tonu.  Czy wyglądam jakbym żartował? W końcu, Ky spojrzał na mnie i jego wzrok złagodniał. Nie miałam pojęcia, co się 159

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

stało. Rozejrzałam się i upuściłam swoje oczy na moją torbę od laptopa i grzebałam w środku udając, że czegoś szukam. Usłyszałam pomruk w słowach, a następnie dźwięk stłumionych głosów. Nawet nie słyszałam jego poruszania się przez pomieszczenie, więc prawie wyskoczyłam ze swojej skóry, kiedy poczułam delikatny dotyk dłoni na moich małych plecach. Kiedy w końcu spojrzałam w górę i odwróciłam się do niego, Ky patrzył na mnie w napięciu, jego oczy pochwyciły moje rysy, kiedy rozpaczliwie próbował ocenić moją reakcję by upewnić się, że byłam w porządku. Zaoferowałam najlepszy uśmiech, jaki mogłam.  Wszystko w porządku? – Jego głos zatracił agresję i teraz był delikatny i uspokajający, a jednocześnie tak głęboki i kuszący.  Tak – natychmiast odpowiedziałam.  Kurwa Eden, odpowiedz mi szczerze.  Wszystko w porządku – splunęłam między zaciśniętymi zębami cały czas patrząc gniewnie na niego. Jego głowa poleciała do tyłu, a oczy zablokowały się na suficie. Nie mogłam zignorować głośnego rozwścieczonego westchnienia, które uciekło z jego ciała. – Eden, jeszcze raz. Czy wszystko w porządku? Napięcie w pomieszczeniu odeszło z troską frustracji i biciem serca. Milczałam, kiedy próbowałam rozszyfrować swoją odpowiedź. Oczywiście wszystko co powiem, nie będzie tym, co chciałby usłyszeć, i to na pewno nie byłoby czymś, co chciałabym powiedzieć. Opuścił swoją głowę patrzącą na sufit i skoncentrował się prosto na mnie, czekając z oczekiwaniem na moją odpowiedź. Wszystko, zostało stracone, kiedy spojrzał na mnie w ten sposób. To było spojrzenie, do którego byłam coraz bardziej przyzwyczajona. Jego oczy straciły zaciekłość, którą pokazywały chwilę temu i teraz były wypełnione oczekiwaniem, ochroną, a może nawet lekkim niepokojem. Prawie jakby moja odpowiedź spoczywała na jego ramionach. 160

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Będzie dobrze – przyznałam w miękkim brzmieniu. – Po prostu nie

spodziewałam się być zbombardowana przez jedną z twoich przyjaciółek.  Przyjaciółek? – zaszydził i mogłam powiedzieć, że próbował powstrzymywać się od śmiechu.  Nie chcę powstrzymywać cię przed kobietami, którymi jesteś zainteresowany. To było całkiem jasne, że ma cię na oku, a jeśli chcesz…  Przestań, zanim zajdziemy dalej – wyszczekał Ky, potrząsając swoją głową. – Pamiętasz, co mówiłem w sobotę? Moje myśli poleciały z powrotem do soboty i rozmowy, którą mieliśmy. Wiedziałam dokładnie, do czego się odnosił. Jedna rozmowa spowodowała, że moje serce płakało dla niego. Dziewczyna, która odeszła, dziewczyna, której najwyraźniej nie chciał powiedzieć do widzenia. Skinęłam głową w niemej odpowiedzi.  Po raz ostatni, nie mam żadnych przyjaciółek jak to nazwałaś i nawet jeśli byłyby, z pewnością nie mogły by być kimś takim jak Angela. Jak ci mówiłem, nie interesuje się żadną kobietą w tym momencie. – Jego głos spadł niebezpiecznie nisko. – Poza tobą panno Rivers. Mój żołądek skręcił się a moje tętno przyspieszyło na jego słowa. Nie wiem czy to było spowodowane pewnością w jego głosie, fakt, że miał na sobie garnitur czy wzrok pewności siebie mówiącej z jego spojrzeniem, ale nagle zapomniałam o wszystkim i na krótką chwilę, w środku sali konferencyjnej, byłam tylko dziewczyną, która miała uwagę faceta, który wydawał się być nie z jej ligi. Nagle poczułam coś, czego nie odczuwałam od lat. Żyłam.

161

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

19. Ky Otwierając drzwi i znajdując Angele wjeżdżającą na Eden, spowodowało, że się wkurwiłem. Kiedy ta kobieta zda sobie sprawę z tego, że nie chcę mieć nic innego poza profesjonalną relacją? To było dość oczywiste, że nic nie chciałem robić z jakąkolwiek kobietą oprócz Eden. Wczoraj, kiedy przyszedłem do biura z Joshem, z jakiegoś powodu Angela tam była; przerwała Joshowi i mnie, kiedy rozmawialiśmy o Eden. Cóż, Josh desperacko próbował wyciągnąć ze mnie informacje dotyczące Eden. Wiedziałem, że w chwili, gdy przyjechałem rano to słowo krążyłoby w biurze, ale na pewno nie spodziewałem się, że dwoje z nas będzie na językach w biurze. To również mnie wkurzyło. To był fanta-kurwa-styczny początek tygodnia.  Chodź ze mną – powiedziałem i ruszyłem w kierunku drzwi. Oczywiście poszła bez jakiegokolwiek rozważania. Szliśmy obok siebie przez otwartą przestrzeń biura, jej obcasy odbijały się po wypolerowanej powierzchni, która spowodowała, że głowy ludzi uniosły się. Angela stała przy biurku z największą plotkarą w biurze i kiedy ich usta otworzyły się na Eden, wyminąłem je. Posłałem Angeli spojrzenie w niemym ostrzeżeniu i szybko odwróciła się i udawała, że sortuje dokumenty.  Dokąd idziemy? – Eden w końcu przemówiła.  Do mojego biura. – Moja odpowiedź była zbyt krótka. Wyładowywałem swój nastrój na niewłaściwej osobie i natychmiast tego pożałowałem. Milczała i kiedy dotarliśmy do mojego biura, trzymałem otwarte drzwi, kiedy przeszła przez nie; zamknąłem drzwi za nami choć wiedziałem, że to jeszcze bardziej będzie napędzać plotkary z biura. 162

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Usiądź – poprosiłem w monotonii, wskazując na siedzenia naprzeciwko mojego biurka. Szybko usiadła, jej etui na laptopa spadło obok niej. – Ja nie chciałam spowodować żadnych kłopotów. Mogę wyjść. Prawdopodobnie byłoby najlepiej dla mnie, gdybym wyszła. – Odsunęła się od siedzenia plecami i wstała, ale zamarła, kiedy powiedziałem.  Czy powiedziałem, że chcę, abyś wyszła? Usiądź Eden. Skinęła głową i z powrotem podążyła w kierunku biurka. Jej oczy błyszczały, kiedy ponownie na nie upadła. Ostro wdychałem i przetarłem moimi palcami skronie. To mógłby być doskonały czas, aby powiedzieć jej, że moja propozycja była głupim błędem i że możemy widywać się, gdy będzie wymagać tego praca. Mogłem po prostu stać się człowiekiem, który podpisywał jej wypłaty. To zupełnie pieprzyło mi w umyśle i byłem nieobliczalną osobą przez większość czasu, ale teraz obawiałem się, że imploduję lub gorzej wybuchnę przed niewłaściwymi osobami. Gdy otworzyłem oczy, pochwyciłem moment, kiedy rozkoszowałem się jej pięknem. Po naszym dniu w parku, a następnie wieczorze w kinie, zostawiłem ją i udałem się z powrotem do mojego mieszkania by zrozumieć, co w rzeczywistości się stało. Wciąż czułem ciepło jej ręki w mojej, dźwięk jej śmiechu w moich uszach, ale także pamiętałem to spojrzenie przemieszczające się na jej twarzy o losowych porach w ciągu nocy. To było prawie tak, że im dłużej była na zewnątrz, tym bardziej stawała się nieswoja. Nie lubiłem tak myśleć, ale nie mogłem pozbyć się uczucia, że przez cały czas udawała. Zabijało mnie nie rozmawianie z nią wczoraj, ale wiedziałem, że musze podejść do tego jak z jajkiem. Nie mogłem przestraszyć jej moimi intensywnymi motywami i wiedziałem, że im dłużej spędzałem z nią czasu tym bardziej przegrywałem swoją bitwę, by powstrzymywać się.

163

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Spójrz, przepraszam. Nie jestem na ciebie wkurzony, tylko na Angele mówiącą coś takiego. Cokolwiek robimy, nie jest to nikogo biznes. Kurwa, nawet nie wiem, co robimy. – Przeczesałem ręką po włosach, frustracja była suką i przenikała przez mój rdzeń. Eden siedziała zamrożona w miejscu, patrząc na mnie z szeroko wstrząśniętymi oczami. Byłem zatopiony w żałosności na całe intensywne motywy więc pomyślałem, dlaczego do cholery nie, po prostu przejdźmy do sedna sprawy i później poradzimy sobie z konsekwencjami.  Czy rzeczywiście cieszyłaś się poprzednim dniem i nocą, ponieważ tego chciałem i mogę mówić, że nie będę cię pieprzyć, ale Jezu, Eden, to będzie kłamstwo jeśli powiem, że nie chcę znowu pocałować te idealne usta. To jest to, z czym walczę w tej chwili, więc nie, nie chcę byś wyszła. Chcę byś pozostała w pobliżu więc nadal możesz mnie dręczyć. Natężenie w pokoju powędrowało od zera do miliarda na moim małym wyświetlaczu. Nasze oczy połączyły się, kiedy otworzyłem laptopa. Eden nie wyglądała na przestraszoną, czy coś, wyglądała intrygująco i najsłodszy rumieniec zaszczycił jej policzki. Poprosiłem Josha by ją tutaj przywiózł, aby przedyskutować pracę, ale teraz wszystko, co zrobiłem to doprowadzenie naszego życia osobistego do mojego profesjonalnego miejsca.  Musimy omówić gdzie będziesz pracować i uporządkować terminarz. Jest tutaj miejsce, jeśli chcesz pracować lub możemy rozejrzeć się za czymś innym. Przed sobą masz dużo pracy, a ja chcę być w stanie dać ci to, czego potrzebujesz. Ja pierdole. Jeśli to nie było seksualna insynuacja, to nie wiem, co to było. Jej ostry wdech zatracił mnie; to strzeliło prosto przez moje spodnie i zaczęło masować mojego kutasa. Ostrzeżenie Josha rozległ się w moich uszach i wiedziałem, że stąpałem po niebezpiecznym terenie. Wszystko co musiałem zrobić, to zadać jedno pytanie – być dupkiem zadającym jej pytanie, któremu nie mogła odmówić. Nie mogła odmówić. Podczas, gdy jej jasne niebieskie oczy patrzyły na mnie,

164

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zgubiłem się pod jej spojrzeniem, kiedy scenariusz po scenariuszu błysnął przede mną.  Dezorientujesz mnie, Eden.  Nie wiem, co masz na myśli. Jej wzrok nie ugiął się, pokazała mi pewność siebie, którą wiedziałem, że miała, ale którą ukrywała przed światem. Czy to mogła być prawda, że powoli zaczynała znajdywać odwagę, by stawić czoło mnie?  Mówisz tak bez uwzględnienia konsekwencji, przez co cholernie mnie przerażasz; robisz cokolwiek, o co poproszę bez zadawania pytań; są czasy, gdy widzę tą pyskatą, pewną siebie dziewczynę, która chcę żyć, ale w następnym oddechu, ona jest zagubioną dziewczyną, która jest przestraszona na myśl faceta dotykającego jej. 

Nie mogę zmienić tego, kim jestem, Ky. Taka po prostu jestem.

 Cóż, mam miesiąc, Eden i zamierzam znaleźć tą bezczelną, pewną siebie dziewczynę i przywrócić ją do życia, bo na to zasługuje. Będę cię dotykał; gwarantuje ci to jak powietrze, którym oddychamy.  Mówiłeś, że nie będziesz mnie pieprzył – powiedziała, panika ryczała w jej słowach, gdy wstała i zebrała swoje rzeczy.  Jest wielka różnica pomiędzy pieprzeniem a dotykaniem, Eden. A potem wyszła.

•••• Minęły dwa dni od mojego niedojrzałego wybuchu z Eden. Dwa dni obsesyjnej pracy, dwa dni bez snu, dwa dni unicestwienia się na siłowni, aż wpadłem w otchłań czystego wyczerpania. W końcu zostałem przekonany by wyjść z biura i teraz siedziałem w bistro z 165

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ashlyn i Joshem.  Wyglądasz jak gówno. – Mój tak bardzo szczery brat postanowił to ogłosić.  Zdajesz sobie sprawę, że jesteś dupkiem, tak? – Zaśmiałem się i przewróciłem oczami. Ciocia Carole odwróciła się na nas z niepokojem przechodzącym po jej twarzy i skierowała go prosto na mnie. Niepokój skonfrontował mnie i zmrużyłem oczy w oczekiwaniu na jej słowa.  Eden jest nękana na zewnątrz przez Chrisa. Moje ciało wystrzeliło z miejsca i czułem jak moje stopy nawet nie dotykały ziemi. Kiedy kurwa w końcu zrozumie sens? Nie chciałem dostrzec, dlaczego wisiał w pobliżu. Uderzyłem w chodnik i stałem przy wejściu przed obawą wyglądającą jak Eden i będącą przemawianą przez Chrisa pieprzonego Edwardsa. Rzuciłem się na złamanie szyi prędkością z jedyną rzeczą w umyśle – bezpieczeństwem Eden. Chwyciłem tył jego koszuli, pociągając drżącą Eden z dala od niego i uderzyłem nim naprzeciwko muru ceglanego.  Eden, odsuń się – ryknąłem. Jej oczy zrobiły się szerokie, ale nie wahała się. Gdy zniknęła z oczu, odwróciłem się z powrotem do złośliwego uśmieszku Chrisa i pchnąłem moje przedramię do jego gardła.  Ile pierdolonych razy mam ci mówić? Trzymaj się z dala od niej. – Czułem pulsujące żyły pod moim gniewem w szyi i myśl mojej pięści łączącej się z jego twarzą prawie mnie zadowoliła.  Zawsze tak opiekuńczy Ky, ale co się stanie, gdy nie będzie cię w pobliżu? – Wzruszył ramionami z moim uściskiem i zrobił krok do przodu, stając twarzą w twarz. – Słyszę jej cipkę, która jest cholernie słodka.  Zamknij się, kurwa – syknąłem. – Nie będziesz w jej pobliżu, bo przysięgam na Boga, że zniszczę cię skurwysynie. Trzymaj się kurwa z dala od niej. Odwróciłem się od niego z gniewem pulsującym przez całe moje ciało, 166

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zdesperowanym by uciec i tak stało się, kiedy znowu się odezwał.  Tajemnice zawsze wychodzą na zewnątrz Crawford i będę obok, gdy przyjdzie pora do ataku. Nie zawracałem sobie głowy słyszeniem popieprzonych słów, którymi chciał mnie podrażnić. Musiałem znaleźć Eden. Moja głowa rzucała się tam i z powrotem, kiedy starałem znaleźć się jakiś jej ślad. W końcu zlokalizowałem ją wycofującą się, kiedy szła drogą. Zacząłem biec i tkać sobie drogę przez ruch z wyraźną Eden na horyzoncie.  Eden, zatrzymaj się! – błagałem, gdy miałem ją w zasięgu ręki. Zamarła w miejscu i obróciła się do mnie, jej twarz była całkowicie nieczytelna. Zwiększyłem tempo dopóki nie zatrzymałem się tuż przed nią. Widziałem panikę obejmującą ją i było oczywiste, że jej ściany rosły w zastraszającym tempie. Moje ręce ujęły jej twarz, zachęcając ją, by spojrzała na mnie. Nawet kiedy wyglądała na przerażoną, wciąż była najpiękniejszą dziewczyną. – Czy on cię skrzywdził? Jej dolna warga zadrżała i potrząsnęła lekko głową, zanim przemówiła. – Jest w porządku, po prostu chcę się stąd wynieść.  Hej, chodź tu – wyszeptałem i szczelnie owinąłem ramiona wokół niej przyciągając ją mocno do swojej klatki piersiowej. Jej ramiona okrążyły moją talię i przyciągnęła mnie bliżej do swojego ciała. Trzymałem ją tak mocno jak tylko mogłem, dopóki nie przestała się trząść. – Czy wszystko w porządku? Uniosła głowę z mojej piersi i spojrzała na mnie przez lśniące oczy. – Nie wiem. Przeraził mnie.  Co mogę zrobić? – zapytałem, rozpaczliwie chcąc powstrzymać strach przejmujący ją. – Pójdziesz i zjesz kolację z Joshem, Ashlyn i mną? Jej oczy pływały niezdecydowaniem przede mną. Pociągnęła wargę między zęby zanim po prostu skinęła głową. Moje podrażnienie wzrastało za każdym razem, kiedy 167

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

byłem tego świadkiem, ale nie chciałem by ponownie się zagotowała. Co jeśli jestem kimś, kto zabierze ją nie tylko na kolację? Co jeśli, to byłby ktoś, kto widział jaka jest piękna i… nawet nie mogłem o tym myśleć. To spowodowało, że byłem bardziej zdeterminowany by dostać od niej nie na coś lub przynajmniej powiedzieć tak dla właściwych powodów. To zapaliło potrzebę we mnie, potrzebę, której nie powinienem pragnąć.  Chodź, idziemy. Nie zagięła się przy moim ciele i połączyłem moje palce z jej i szliśmy w milczeniu z powrotem do bistro. Moje oczy gorączkowo odbijały się szukając jakichkolwiek oznak Chrisa, ale jak brudny szczur zniknął w szczelinach miasta. W momencie, kiedy przeszliśmy przez drzwi i ciepło bistro krążyło wokół nas, moja ciocia Carole była w naszej przestrzeni i zamartwiała się Eden.  Kochanie, nic ci nie jest? Tak bardzo przepraszam, że wcześniej cię nie zauważyłam. Możesz przychodzić tutaj o każdej porze. Tutaj jesteś bezpieczna. Moje serce ogrzało się na martwienie ciotki. Ona była dla mnie i dla Josha jak druga mama i znając jej matczyne sposoby, wiedziałem, że Eden uzyska pełne leczenie od cioci Carole. Dobroć w uśmiechu Eden była pocieszająca na brutalne myśli, które miałem w odniesieniu do Chrisa.  Weź ją na miejsce, Ky, przyniosę kilka drinków i wezmę twoje zamówienie. – Odwróciła się do Eden i umieściła otwartą dłoń na jej policzku. – Ten jeden będzie o ciebie dbać, skarbie. On jest dobrym chłopcem. Gdy dotarliśmy do miejsca, zarówno Ashlyn jak i Josh wstali ze swoim miejsc mocno przytulili Eden, kiedy opiekuńczo się odsunąłem. Skierowałem ją by usiadła naprzeciwko okien, więc mogłem chronić ją przed otaczającym nas światem. To była moja tendencja jaskiniowca; jeśli ktokolwiek chciał dostać się do niej, będzie musiał przejść przeze mnie. Jej ciało pokręciło się obok mnie i studiowała blat, kiedy na swój sposób wracała z powrotem do swojej powłoki chroniącej ją. Chwyciłem jej

168

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

rękę pod stołem i splotłem moje palce z jej, zdesperowany by zapewnić jej ukojenie. Jej uchwyt wzmocnił się i nieznacznie się przesunęła aż jej ciało zrównało się z moim. Mój kciuk potarł jej miękką skórę i umieściłem nasze złączone dłonie na moim kolanie, gdzie było ich miejsce.  Nie pozwolę, aby coś ci się stało – ściszyłem mój głos, więc tylko ona mogła to usłyszeć, a moje słowa były zupełną prawdą. Chciałbym nie cofnąć się przed niczym, aby zapewnić jej bezpieczeństwo. Jej oczy podniosły się by znaleźć moje i pchnęły nożem w moje serce widząc je tak zachmurzone ze strachu. – Nikt nie może tego zagwarantować. Nawet ty, Ky – przyznała pokonana.  Nie lekceważ mnie Eden. – Nasze oczy zablokowały się na sobie i miałem nadzieję na Boga, że moje ciche słowa zostały zrozumiane.  Co chcesz dzisiaj na kolację, piękna dziewczyno? – Kojący głos Josha płynął nad stołem i złamałem trans między Eden i mną.  Um, myślę, że makaron – cicho odpowiedziała, a jej wzrok spadł do menu na stole.  Ciocia Carole robi najlepszego kurczaka z grzybami i makaronem – zasugerowałem.  Cóż, potem mogę tego spróbować. Ashlyn usiadła naprzeciwko nas, obok Josha i ledwo powiedziała słowo do Eden odkąd weszliśmy. Jej oczy były mocno skoncentrowane na Eden, a jej twarz była jak kamień. Wiedziałem, że całość tej sytuacji zabijała ją, ale nie chciała przyjąć tego do wiadomości. Nie ważne, ile razy mówiłem jej by porozmawiała z Eden, nie zrobiła tego.  Ashlyn, zastanawiałam się czy będziesz kiedyś chciała iść na zakupy w mieście. Chcę uderzyć na Victoria’s Secret. Święci pańscy, zabijcie mnie. 169

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Natychmiast myśl słodkiego ciała Eden mającej na sobie seksowną bieliznę pojawiła się w mojej głowie i pożądanie strzeliło prosto do mojego fiuta. Ścisnąłem jej rękę tak mocno, że jęknęła obok mnie i natychmiast przeprosiłem. Ryk śmiechu Josha z naprzeciwka stołu przyciągnęła mnie z powrotem do rzeczywistości i posłałem mu spojrzenie czystej śmierci.  Och kochanie, właśnie ustawiłaś mojego brata na kurs bez powrotu – arogancko dokuczał naprzeciwko nas. Pochyliłem się aż moje usta były blisko jej ucha i szepnąłem – Robisz zakupy w Victoria’s Secret? Poruszyła się, aż jej twarz była zaledwie kilka centymetrów od mojej, a jej oczy błyszczały z rozbawieniem. – Tak.  Ja pierdole – warknąłem. – Zabijasz mnie, Eden Rivers. Wytrząsnąłem myśli z mojej głowy i spojrzałem na promieniującego Josha i uśmiechającą się Ashlyn. Wkurzyli mnie. Ukryłem mój śmiech za szklanką, kiedy brałem łyk napoju gazowanego i wreszcie moja ciocia Carole przybyła z naszymi zamówieniami. Reszta kolacji poszła dobrze. Rozmowa płynęła przez stół i ostatecznie poczułem Eden relaksującą się przy mnie. Rozluźniłem mój uchwyt na jej ręce, spodziewając się, że zerwie go z moim, ale nie zrobiła tego, nawet wtedy, gdy ciocia Carole przybyła z naszymi zamówieniami. Ona jadła makaron jedna ręką, kiedy ja z trudem jadłem mojego burgera swoją.  Dobrze dzieci, wyruszam. Mam dzisiaj gorącą randkę z nową cipką – ogłosił Josh bez jakiejkolwiek dbałości o świat. Zsunął się z miejsca z radosnym spojrzeniem przetaczającym się na jego twarzy. Eden

zachłysnęła

się

napojem

na

wszechświatowi.

170

szczerość,

którą

Josh

przedstawiał

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Kurwa, przepraszam cię Eden, zawsze mówię, zanim pomyśle – wylewnie przeprosił i nieufnie na mnie spojrzał.  Nie musisz przepraszać. Idź i ciesz się swoją, um, cipką – wymamrotała Eden i przysięgam na Boga, zarumieniła się na swoje słowa. Wzburzony śmiech wypełnił stół, a Ashlyn podążyła za Joshem z ogłoszeniem, że musi również wracać do swojego mieszkania bo miała wcześnie rano spotkania. Zanim Josh wyszedł, zaprosił Eden do swojego domu na kolację później w tygodniu i natychmiast się zgodziła.  Nie mogę uwierzyć, że po prostu powiedziałaś cipka. – Śmiałem się, kiedy przeszedłem z siedzenia i wsunąłem się na miejsce naprzeciwko niej.  Naprawdę? – Spojrzała na mnie z rozbawieniem, unosząc brwi.  Po prostu nie wydajesz się być kimś, kto rapuje.  Wiesz co? Również mówię kurwa, cholera, dupek i kutas. Mój śmiech zwrócił uwagę cioci Carole, która przesunęła na stole dwa duże kawałki jej słynnego ciasta czekoladowego. Eden poszerzyła uśmiech biorąc ciasto, a potem posłała mi najsłodszy, najbardziej podekscytowany uśmiech.  Ten jeden powiedział mi, że mówiłaś, że to było twoje ulubione ciasto, więc proszę, kochanie. Ciesz się. – Ciocia Carole wskazała na mnie.  Mówiłem ci, że jej powiem. Sięgnęliśmy po nasze ciasto i zatonęliśmy w ciszy, cóż, dopóki Eden nie zaczęła wzdychać i robić najbardziej niewinne jęki, kiedy cieszyła się każdym kęsem ciasta. Myślałem o umierających kotach, próbując przestać myśleć o dźwiękach pochodzących z jej cudownie kuszących ust, tak bardzo jak była popieprzona ta sytuacja. Nic nie pomagało.  Więc kiedy skończysz, powinienem odprowadzić cię z powrotem do hotelu.  Chcę zostać. Chcę zagrać w dwadzieścia pytań. – Kręciła się, zupełnie szokując mnie swoim wybuchem. 171

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Co? – wyjąkałem na nią, zdezorientowany. Wyjąkała w odpowiedzi i zaczęła dźgać zjedzoną w połowie bułkę z masłem. – To znaczy chodziło mi że, byłoby miło. Chyba powinnam się przespać. Jutro mam wielki dzień.  Chcesz grać w dwadzieścia pytań ze mną? – Wesołość ociągała się w moim pytaniu. Jej policzki zaczerwieniły się, a oczy spadły na mnie.  Eden, spójrz na mnie – zażądałem i natychmiast jej oczy znalazły moje. – Chcesz grać w dwadzieścia pytań?  Tak – wyszeptała.  Dlaczego?  Chcę cię poznać. Jeśli mam spędzać cały czas z tobą, nie chcę by było dziwnie i myślałam, że gdybym wiedziała więcej o tobie, czułabym się bardziej komfortowo. Cóż, pieprz mnie. Oparłem się plecami o poduszkę na miejscu i zablokowałem swoje ręce za głową. Eden, zamknięta w moim spojrzeniu, splotła razem dłonie na stole, ale nie wahała się. Jak mogłem dotrzeć do tej sytuacji? Dla outsidera, spodziewałbym się po nich myślenia, że jestem dupkiem, który żeruje na dziewczynie, która nie może powiedzieć nie, ale tutaj przejmowała wodze i przyciągała nas dzięki wzajemnemu zbliżeniu. Jeden miesiąc. 

Dwadzieścia pytań, co?

Uśmiech, który oświetlił jej twarz był jedyną odpowiedzią, której potrzebowałem.  Najpierw chcę pójść i zamówić gorącą czekoladę. Coś chcesz?  Kawę. Ciocia Carole wie, jaką lubię. Uważnie ją obserwowałem, kiedy przechodziła przez tłum, zupełnie nieświadoma bocznych spojrzeń, którymi była obdarzana przez każdego gościa w pomieszczeniu. Gdy stała przy kasie, spojrzała na mnie przez ramię. Niewinność i seksapil sączył się 172

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

z niej w przerażająco intensywnej fali. Jednej minuty wydawała się, jakby flirtowała, a w następnej była skryta i schowana za ścianą. Była czystym zdezorientowaniem i czułem się, jakbym nadwyrężał kręgi szyjne starając się nadążyć za nią. Każdy plan, który miałem, całkowicie się zjebał i to wszystko było ze względu na mnie nie będącym w stanie zapanować nad moją niepewnością. Byłem obsesyjnie przyciągany do tej dziewczyny, ale przeważnie mnie intrygowała. Mój ostateczny strach był moim sekretem, który mógłby być jej największym upadkiem, ale tutaj wymyślałem głupie pomysły i scenariusze by spróbować i mieć ją w moim życiu. Kiedy nasze zamówienie było gotowe wzięła je i przeszła przez pomieszczenie i wsunęła się z powrotem na miejsce naprzeciwko mnie, przesuwając moje gorące cappuccino w moim kierunku.  Skąd znasz Chrisa? – cicho zapytała. Kurwa. Jak mogłem na to odpowiedzieć? Wahałem się nad moją odpowiedzią, zanim w końcu spojrzałem w jej zainteresowane oczy.  On jest kuzynem kogoś z kim chodziłem do college’u. Jest dupkiem i nie musisz się o niego martwić. Proszę, obiecaj mi, że bez względu na to, co ci powiem, musisz powiedzieć nie, bez względu na wszystko co do ciebie powie, jeśli ponownie kiedykolwiek się do ciebie zbliży. Nie sądzę, że to zrobi, ale to na wszelki wypadek.  Co mu powiedziałeś?  Ostrzegałem go, że to będzie w jego najlepszym interesie, aby trzymał się z dala od ciebie.  Znowu to zrobiłeś. Nie rozumiałem, co miała na myśli. Moje brwi zmarszczyły się, kiedy spojrzałem na nią nad moim kubkiem. – Co zrobiłem? – W końcu zapytałem.  Ponownie mnie uratowałeś. 173

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje serce skręciło się na jej słowa. Tylko, żeby byłyby prawdziwe. Te słowa były najbardziej oczywistym kłamstwem na świecie, ale nigdy się tego nie dowie. Nie mogłem tkwić w tej rozmowie bez szalonego wypierdalaj. To było by jakby zostawienie jej tutaj dla Chrisa, kiedy wiedziałem, że się gdzieś czai albo szybko zmienić kierunek rozmowy, która była przeprowadzana. Byliśmy tutaj z jakiegoś powodu. Dwadzieścia pieprzonych pytań.  Jakie jest twoje ulubione jedzenie?  Słucham?  Dwadzieścia pytań, Eden. Jakie jest twoje ulubione jedzenie?  Oh, um zdążyłeś już zebrać informacje z Facebooka i już wiesz, że uwielbiam pizzę, ale także w domu robię spaghetti. Odnotowane.  Ile masz lat? – kontynuowała grę.  Dwadzieścia sześć. Urodziny mam 15 sierpnia – przyznałem się ze śmiechem, a następnie kontynuowałem z moim pytaniem. – Skąd pochodzisz?  Z New Jersey. Chociaż moi rodzice przeprowadzili się z tego miasta. Nie wrócili, kiedy powiedziałam, że będę tutaj sześć tygodni, już mieli zarezerwowaną podróż do Australii i nie mogli się wycofać. Jej głos spadł nisko, kiedy przemówiła. – Czy robisz wszystkie te rzeczy z ludźmi, których zatrudniasz?  Jakie? – spytałem, nie do końca pewien, dokąd ona zmierza.  Prosisz, aby spędzili miesiąc z tobą, bierzesz ich na kawę. Sugerując po reakcji Josha któregoś dnia, można wywnioskować, że ledwo co wychodzisz z biura.  Mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jesteś jedyną kobietą, którą poprosiłem, aby spędziła ze mną miesiąc i zaskakująco szybko uczysz się rzeczy o mnie.

174

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jestem po prostu spostrzegawcza. – Uśmiechnęła się i podniosła kubek do ust,

idealne westchnienie uciekło z niej, kiedy wzięła duży łyk gorącej czekolady. Eden swoją spostrzegawczością przeraziła mnie. Jej oczy uniosły się na moje i spojrzała przez ramię. – Dlaczego twoja ciocia patrzy na nas w taki sposób? Właściwie, dlaczego wszyscy pracownicy gapią się na nas? Skręciłem się na siedzeniu i z całą pewnością za ladą wraz z dwiema innymi kobietami, stała ciocia Carole, wszystkie oczy były skierowane na nas.  Jesteś pierwszą dziewczyną, którą tutaj przyprowadziłem. Jesteś oficjalnie na językach w miejscu Joe’a.  Czy chcę być na językach w miejscu Joe’a?  Nie masz wyboru, kochanie. Podniosła kubek z powrotem do warg, aby ukryć swój uśmiech za porcelaną. Przez chwilę podziwiałem ją w milczeniu. Jej wzrok zaniknął, kiedy odległe myśli wyprzedzały ją. Wydawało się jakby przeciągały ją od rzeczywistości tuż przede mną. Moje myśli walczyły z każdą inną i nie wiedziałem, czy z powrotem ją wyciągnę czy pozwolę ulec jej swoim wspomnieniom. Eden Rivers była najbardziej szczelnie zamkniętą książką, jaką kiedykolwiek napotkałem. Chciałem rozerwać otwartą okładkę, rozwiązać grzbiet i porwać strony jej historii na milion kawałeczków. Bardziej niż cokolwiek, chciałem pomóc jej napisać nowe słowa, na idealnej dziewiczej kartce papieru i wymyślić idealny tytuł dla idealnej historii.

175

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

20. Eden Ky: Będę cię dzisiaj widział u Josha? Eden: Będę dziewczyną w czerwonej kurtce. Przez dwa dni Ky i ja bez przerwy pisaliśmy do siebie wiadomości. Był za miastem w interesach, więc tak właśnie musiało być. Ostrzegł mnie, że choć nie było go w mieście, ciągle zamierzał dostać swój miesiąc warty mnie. To była rutyna dla mnie, by obudzić się i napisać wiadomość, i zasypiać po wysłaniu mu wiadomości na dobranoc. Nasza gra w dwadzieścia pytań była kontynuowana w wiadomościach tekstowych. W ciągu dwóch dni dowiedziałam się, że jego ulubionym kolorem był zielony, był nocnym markiem, nie lubił niczego poza ananasami i miał silną awersję do horrorów. Jego wiadomości tekstowe były jedyną rzeczą, która mnie trzymała. Tylko dzisiaj, spakowałam walizkę i podniosłam telefon z łóżka, aby zadzwonić do wszystkich linii lotniczych z powodu tekstu wiadomości brzmiącej: Gdzie jest teraz twój chłopak? Można by pomyśleć, że powiedziałabym komuś, że będę dzwonić na policję, ale moja popieprzona głowa po prostu powiedziała mi, bym to zignorowała, bo gdy to zrobię, naprawdę tak się nie stanie. Tak, oficjalnie postradałam zmysły. Zamiast tego otworzyłam laptopa i pracowałam dopóki moje oczy czuły się jakby wychodziły z mojej głowy. Ustawiłam łóżko w mojej przestrzeni biurowej z laptopem i niezliczonymi zdjęciami, które wydrukowałam z potencjałem miejsc, które chciałabym odwiedzić w ciągu najbliższych kilku dni. Moja praca i wiadomości od Ky’a były jedyną rzeczą, która sprawiała, że trzymałam się tak długo jak musiałam i wiedziałam, że w połowie było w porządku. Ciągle próbowałam zapanować nad głową wokół Ky’a, który wtargnął do mojego

176

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

życia tak nagle, szybko zapewniając bezpieczeństwo, na którym mi zależało; on był tym, który uratował mnie z uścisku Chrisa niezliczoną ilość razy, gdy nie prosił o nic w zamian. Wybrałam ignorowanie intryg, które były zapalane, gdy moje ciało było zamknięte w sobie, kiedy myślałam o Ky’u Crawfordzie. Iskra, która będzie się kręcić i obracać w moim ciele z prostym dotykiem jego dłoni była coraz trudniejsza do zignorowania. To było mi tak bardzo obce. Ale teraz, gdy stałam przed lustrem i prowadziłam ręce po swoim ciele, prostując nieistniejące zmarszczki na mojej skórze, uśmiechnęłam się na dziewczynę patrzącą na mnie. To był prawdziwy, uzasadniony uśmiech i to ożywiło mnie. Myślę, że po prostu flirtowałam z Ky’em Crawfordem. Miałam na sobie wspomnianą czerwoną kurtkę, którą wiedziałam, że lubi. Przypudrowałam subtelnym różem moje policzki, pomalowałam rzęsy moim czarnym tuszem i przejechałam usta czerwonym błyszczykiem i byłam gotowa by stawić się na kolacji u Josha. W chwili, gdy wyszłam z taksówki przed City Towers, odchyliłam głowę do tyłu i spojrzałam na piętnastopiętrowy budynek apartamentowy. Znaczna część budynku błyszczała światłami, które migotały przed ciemnym zimnym nocnym niebem. To było spektakularne i bardziej niż zachęcające. Kiedy przyjechałam windą na trzynaste piętro, muzyka uderzyła w moje uszy i dochodziła zza drzwi apartamentu 13A. Głośny bass przechodził przez moje ciało niszcząc myśli o spokojnej kolacji. Miałam zapukać zamkniętą pięścią, kiedy nagle drzwi się otworzyły i wybiegła Ashlyn podążając w dół korytarzu, jej kroki były wypełnione brutalną determinacją, kiedy jej twarz wykrzywiała się ze złości. Jej szloch wisiał w powietrzu. Tak szybko jak się pojawiła, zniknęła w 13C zatrzaskując za sobą drzwi. Odwróciłam się i spojrzałam na mieszkanie Josha, kiedy wybiegł, jego głowa poruszała się tam i z powrotem, kiedy patrzył w górę i w dół pustego korytarza, zanim jego oczy w końcu wylądowały na mnie.

177

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Widziałaś Ashlyn? Wiesz, gdzie poszła? – zapytał Josh, kiedy pospieszył do mnie.  Weszła do tego mieszkania. – Wskazałam i wziął pośpieszny krok z dala ode mnie, ale zatrzymał się, kiedy moja ręką wystrzeliła i chwyciła jego ramię. – Josh, nie sądzę, że ona chcę kogokolwiek widzieć.  Pieprzyć to! Wiedziałem, że to błąd. Jeszcze raz to pieprzyć. – Przejechał swoimi dłońmi po czekoladowobrązowych włosach i zaczął chodzić po pustym korytarzu, jakby miał cały ciężar świata na swoich szerokich ramionach.  Czy Ky przyjechał? – zapytałam, zdesperowana by opuścić ten niewygodny bałagan na korytarzu. Josh zatrzymał i odwrócił się od mnie. Zmartwienie na twarzy nie opuściło go. – Ky przyjechał cały i zdrowy. Zobaczył Lachlana i zaczął chodzić jak ten cały jaskiniowiec i rzucał wokół gównem.  Co masz na myśli? Kim jest Lachlan?  Lachlan i Ashlyn mają historię i Ky’owi się to nie podoba. Dzięki do cholery, że wyszedł, zanim zrobił coś głupiego. – Nagle wydawało się, że wszystko go olśniło, i zaczął błagać mnie ze swoimi jasnozielonymi oczami. – Czy możesz iść i upewnić się, że z Ashlyn jest wszystko w porządku? Ona nie trzaśnie ci drzwiami w twarz. Wszystko, co Josh właśnie ujawnił odbiło się wokół mojej głowy. Kim był Lachlan? Dlaczego Ky dbał o to tak bardzo? Ky i Ashlyn byli potajemnie razem? Poczucie bycia w środku tego czegoś wkręcona w grę zalała mnie. Byłam pionkiem w chorej i popieprzonej grze? Mój umysł wracał do każdej rozmowy, którą miałam z Ky’em i Ashlyn, ale nie widziałam żadnych wskazówek. Paranoja była suką i stała się moim złym towarzyszem.  Proszę, Eden – błagał Josh. – Pójdziesz i zobaczysz, czy wszystko jest z nią w porządku? 178

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Kiwając głową w zgodzie, nie miałam żadnego wyboru, by powiedzieć tak. Wzięłam głęboki oddech i ruszyłam ku mieszkaniu 13C podczas, gdy wszystko o czym mogłam myśleć to Ky. Musiałam wiedzieć, co się dzieje, ale wiedziałam, że moim pierwszym problemem będzie Ashlyn. Kiedy stałam przed jasnymi, białymi, drewnianymi drzwiami, zawahałam się i spojrzałam z powrotem na Josha, który słabo się uśmiechał, zanim wślizgnął się z powrotem do swojego mieszkania, zostawiając mnie samą w pustym korytarzu. Uniosłam pięść delikatnie pukając i czekałam.  Odwal się, Josh.  Kochanie, tu Eden. Kliknięcie otwierania zamku wypełniło moje uszy i powoli drzwi się otworzyły i objawiły Ashlyn. Jej policzki były pokryte łzami, a oczy miały czerwone obwódki. Zwykle szczęśliwa i bezczelna Ashlyn teraz wyglądała na zupełnie zrozpaczoną, kiedy otworzyła drzwi w cichym zaproszeniu.  Wszystko w porządku? – cicho zapytałam. Co to za cholerny rodzaj pytania czy wszystko w porządku? Oczywiście, że nie była.  To jest głupie pytanie. – Potrząsnęłam z lekceważeniem moją głową. Jej uśmiech dał mi nadzieję. Podążyłam za nią do ogromnej przestrzeni jej mieszkania i zawahałam się przy kanapie, kiedy ona powędrowała do kuchni. Nie było zaskoczeniem, że sięgnęła i wyciągnęła z zamrażarki butelkę wódki, zanim wzięła dwie szklanki z szafki i nalała w kryształ przezroczysty płyn. Wydawało się, że miała misję i jej celem było zapomnieć. Kiedy podeszła do mnie, zmarszczyła pomalowane wargi. Przyjmując szklankę, podążyłam za nią i opadłam na czarną skórzaną skórę, która zajmowała większość jej przestrzeni w salonie.  Mężczyźni są popieprzeni – przyznała, po tym jak wzięła duży łyk czystej wódki. – Jeśli nie ich kutasy, byłabym lesbijką. 179

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Najwyraźniej nie masz prawa być typem wibratora. – Spojrzałam z uśmieszkiem. Jej uśmiech był jak muzyka dla moich uszów.  Powiesz mi, kim jest Lachlan? – cicho zapytałam, decydując się nie powstrzymywać się.  On jest tym, który zwiał. – Jej odpowiedź była cholernie szybka, wypowiedziana bez jakiegokolwiek zastanowienia.  Och. – Wzięłam łyk wódki i uczucie mocnego alkoholu spłynęło w dół mojego gardło zadowalając mnie. Czyste spojrzenie determinacji błysnęło na jej twarzy i prawie byłam świadkiem jej wznawiającej się pyskówki. – Czuję, że powinnam iść z powrotem do Josha i kurewsko się popisywać przed Lachlanem. Nawet nie wiedziałam, że wrócił. Można by pomyśleć, że po dwóch latach razem powiedział mi, że jest z powrotem w mieście. Oczywiście Australijczycy mają różne rozumowanie tego, co oznacza rozważenie. Pierdoleni miłośnicy kangurów. Mój śmiech wypełnił pokój w brutalnym oświadczeniu Ashlyn na Australijczyków. Wszystko wiedzący uśmieszek migotał na jej ustach, kiedy przechyliła głowę do tyłu i wódka zniknęła.  Więc Lachlan najwyraźniej przyszedł zrobić scenę po moim odejściu32?  Tak, rok po skończeniu college’u. Spotkałam go jednej nocy na mieście, miał akcent, który strzelił prosto w moje majtki, byliśmy razem przez dwa lata, zanim postanowił wrócić do Australii bez powiedzenia słowa ani nawet pierdolonej notki. Twarz Ashlyn upadła i twarda zewnętrzna powłoka, którą pokazywała światu nieco rozbiła się z krótkim drżeniem wargi.  Josh wydaje się być tym bardzo zdenerwowany – wysnułam, starając się zachęcić ją by powiedziała, co się dzieje. 32

Po tym jak Eden odeszła z college’u. 180

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Bo kurwa powinien – splunęła w odpowiedzi. Josh wyraźnie był drażliwym tematem. Zatonęliśmy w ciszy i kręciłam szklanką i wódką przed sobą. Byłam tak kuszona przez wódkę, ale wiedziałam, że to byłoby błędem. Przez długi czas alkohol był moim najlepszym przyjacielem, moim umysłem i ciałem paraliżującym świątynie. Dzięki kurwa, że moi rodzice wtedy mnie nie widzieli. Piłam na tyle dużo, że wszystko co robiłam to piłam, trzeźwiałam i tak na nowo. Pierwsze sześć miesięcy z Tori spędziłam w mojej sypialni, zasłonięta ponadgabarytową kołdrą i złą relacją z wódką. Podziałało. Zapomniałam o Jeremy’m; zapomniałam o uczuciu jego oddechu na mojej szyi, kiedy wbijał się we mnie nieustannie bez wyrzutów sumienia; zapomniałam o uczuciu bycia rozdartą i zniszczoną w innych rękach. Po prostu zapomniałam. Ten sposób był łatwiejszy. Dalej skoncentrowałam się na wódce przede mną, kiedy byłam zatopiona w głębi moich wspomnień; ponownie stawałam się tą dziewczyną, dziewczyną, która zbyt długa pracowała na to, by zapomnieć. Nie mogłam pozwolić Ashlyn, by zobaczyła tą dziewczynę. Nie chciałam, żeby ktokolwiek wiedział o tej dziewczynie.  Eden! – Donośny głos Ashlyn zrujnował moje zamglenie. Podniosłam wzrok i znalazłam jej zaniepokojone oczy wpatrujące się we mnie. Kurwa. Zmusiłam się do uśmiechu i potrząsnęłam głową. – Gdzie odpłynęłaś?  Przepraszam, zatraciłam się na minutę. – Pochyliłam się by umieścić szklankę na stoliku przed sobą. – Więc, co ty na to? Niech cię doprowadzę do porządku i wrócisz do Josha. Wejdziesz tam i pokażesz Lachlanowi, że jesteś pewna siebie, bezczelna, nie pierdoląca bzdur Ashlyn, którą znam i kocham. Nie pozwól, by ktoś sprawił, żebyś się tak czuła. Oni na to nie zasługują. Dlatego właśnie jestem singielką. – Mrugnęłam i wstałam z kanapy, chwytając jej pusty kieliszek ze stołu i biorąc go w kuchni.

181

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Jeśli Ky będzie miał cokolwiek do powiedzenia, nie będziesz zbyt długo singielką – powiedziała cicho Ashlyn. Moja głowa uniosła się na dźwięk jej słów.  Jesteśmy tylko przyjaciółmi33. – Nerwowo roześmiałam się.  Z drobnymi korzyściami? – dokuczała Ashlyn.  Był bardzo pewny siebie, kiedy powiedział, że nie będzie mnie dotykał.  Nazywam to bzdurami.

•••• Dwadzieścia minut później Ashlyn i ja opuściłyśmy jej mieszkanie i udałyśmy się z powrotem do Josha. Pewność siebie Ashlyn wróciła, rycząc jak lwica gotowa pokazać Lachlanowi kim teraz jest. Wiedziałam, że było więcej na rzeczy niż była gotowa ujawnić, ale nie miałam prawa naciskać. Pewną ręką, Ashlyn otworzyła drzwi i weszliśmy. Kim do cholery byli ci ludzie? Czy to nie oznaczało, że miała być spokojna kolacja? Pierwszą osobą, którą zobaczyłam był Josh i jego oczy uśmiechnęły się, kiedy zobaczył mnie i Ashlyn. Miał wspaniałe blond włosy związane na szyi i wyglądał jakby cieszył się każdą minutą. Kiedy zobaczył Ashlyn, odepchnął jakąś dziewczynę z daleka i przeszedł przez pokój z Ashlyn w zasięgu jego spojrzenia. Chwyciła mnie za rękę przyciągając mnie obok siebie.  Jest mi tak cholernie przykro, Ashlyn, nie wiedziałem, że tutaj będzie. Myślałem, że będzie lepszą osobą i skontaktuję się z tobą. Nie miałem kurwa pojęcia.  Gdzie on jest? – surowo zapytała.  W kuchni. Ashlyn opuściła nas bez słowa, odwracając się na pięcie i dumnie idąc przez tłum z pewnym siebie krokiem, który robiła. Moje oczy szły z nią i patrzyłam jak wpada do kuchni i staję naprzeciwko wysokiego, opalonego chłopaka ze przystrzyżonymi 33

Taaa, każdy tak mówi ;) 182

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

blond włosami, którego język ciała złagodził się w momencie, kiedy dała mu się niechętnie przytulić.  Więc, myślałam, że byliśmy umówieni na kolację? – zażartowałam, przyciągając swoją uwagę z powrotem do Josha. – No wiesz, dziewczyna musi jeść.  Wiesz co? Zamierzam pozbyć się tych wszystkich ludzi, zamówić pizze, a potem mam zamiar lepiej poznać dziewczynę, która sprawia, że mojemu bratu miękną kolana. – Jego uśmiech był tak szczery, ale jego słowa tak niewyobrażalne. – Czy mogę być dupkiem i zapytać o jedną rzecz? Poszłabyś i zobaczyła się z Ky’em? Wiem, że będzie w swoim mieszkaniu dusząc się tym i wiem, że będziesz jedyną osobą, która może do niego dotrzeć.  Dlaczego ja?  Oh, Eden, nie masz pojęcia co z nim robisz. – Chwycił brelok z kluczami z lady i podał mi go, składając palce nad tym, aby zablokować go w mojej dłoni. – Oto jego klucz. Wiem, że nie odpowie, jeśli zapukasz, ponieważ ciągle jest wkurzony, że Lachlan jest tutaj. Jego mieszkanie jest na czternastym piętrze. Idź i przyprowadź go. Josh pochylił się i pocałował mnie lekko w policzek, kiedy moja głowa wirowała. Odwróciłam się z kluczami w ręce i westchnęłam. Mogłam po prostu iść do mieszkania Ky’a i wejść tam? Motyle toczyły bitwę w żołądku, odpowiadając na moje pytanie.

183

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

21. Ky Lachlan Johnson; jeden z moich przyjaciół z college’u, mój kompan, mój partner w zbrodni, ale także dupek, który złamał i roztrzaskał serce mojej najlepszej przyjaciółce na milion kawałków. Minęły dwa lata odkąd byłem wkurzony jego powrotem do Australii i próbowałem jakoś naprawić Ashlyn. W chwili, gdy wszedłem do mieszkania Josha i zobaczyłem go, czułem, że każdy centymetr mojego ciała krzyczał krwawym morderstwem; moja pięść był zaciśnięta po stronie i chęć uderzenia go pierdolenie we mnie krzyczała. Przez przypadek, spowodował, że zapomniałem o podnieceniu zobaczenia Eden, której nie widziałem przez dwa dni. Szybko zdałem sobie sprawę, że byłem uzależniony od zobaczenia uśmiechu Eden. Jeśli się uśmiechała, wiedziałem, że robię coś dobrze a ten szalony pomysł nie był jakimś popieprzonym planem. Mimo, że ukrywała się za tak wieloma ścianami i ciągle było tak dużo warstw Eden Rivers, wciąż całkowicie chwytała moją uwagę. Nie dbała o to, jak wyglądała, co ludzie o niej pomyślą czy najprostsze rzeczy takie jak granie w dwadzieścia pytań przez dwie godziny, siedząc w bistro mojej ciotki i pozwalając by najładniejszy uśmiech całkowicie zalał jej twarz. Przez ostatnie dwa dni utknąłem na spotkaniu w Los Angeles z członkami zarządu Anderson Publications i dogadując się z Simonem Davenportem. Jednakże większość mojego czasu spędziłem myśląc o dość małej brunetce na drugiej stronie kraju i przysięgam na pieprzonego Boga, flirtowała za mną, wspominając o czerwonej kurtce, którą uwielbiam w ostatniej wiadomości, którą mi przysłała. Jeśli była tam w tej kurtce, wszystkie zakłady są nieważne. Buzowałem w oczekiwaniu na moją drogę do mieszkania Josha, ale potem zostałem rozdarty przez uderzenie w jaja, kiedy wszedłem, by znaleźć Lachlana i

184

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ashlyn krzyczących na środku jego salonu. To częstsze, niż nie doprowadzanie mnie do łez, jak dobrze, że Josh może mnie odczytać, ale dzisiaj byłem wdzięczny, moim szczęśliwym gwiazdom, że mógł. Gdy tylko zobaczył moją reakcję na Ashlyn i Lachlana pociągnął mnie z dala, zanim miałem okazję coś zrobić lub powiedzieć a jestem pewien, że bym żałował. Uciekłem z mieszkania Josha i szukałem pocieszenia w moim apartamencie. Myśl o tym, co mógłby zrobić Lachlan wciąż zjadała mnie od środka. Pojawił się i wyjechał bez pieprzonego słowa. Jak tylko wyjechał i wrócił do Australii, wkurzony do kangurowskiej ziemi i nie dał gównianego wyjaśnienia dziewczynie, którą zostawił. Jak mógł zrobić coś takiego – zwłaszcza komuś takiemu jak Ashlyn? Kiedy stałem przy oknie, poczułem jakby ciężar całego świata miał mocno wylądować na moich ramionach. Wiedząc, że Ashlyn była zraniona, że Lachlan wrócił i zdezorientowanie moimi uczuciami do Eden przejęło wszystkie moje myśli.  Myślałam, że masz luksusowy apartament. Zesztywniałem na dźwięk jej głosu, napięcie szybko zaatakowało moje ciało. Miękki, anielski głos Eden Rivers wypełnił każdy cal mnie. Powoli odwróciłem się aż zobaczyłem nerwowo spoglądającą Eden stojącą w przednich drzwiach. Kurwa, miała na sobie czerwoną kurtkę. Jakby czytała w moich myślach, podniosła rękę i pomachała brelokiem kluczy pokazując mi jak weszła do mojego mieszkania. Położyła klucze na stole, a następnie ruszyła bez wysiłku, kiedy szła przez salon do mnie, jej oczy nigdy mnie nie opuściły. Stałem w zupełnej ciszy, wciąż próbując zrozumieć posiadanie jej w moim apartamencie.  Nie jestem aż tak wielkim dupkiem. Odstąpiłem luksusowy apartament facetowi i jego rodzinie. On jest tym, który prowadzi to miejsce – przyznałem, kiedy znalazłem swój głos, mój wzrok podążał za nią dopóki nie stanęła obok mnie. Przeniosłem swój wzrok na miasto przede mną. Byłem w gównianym nastroju, a ona nie zasługiwała na to, żeby zobaczyć mnie w tym stanie. Cholera, nikt nie

185

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zasłużył na widzenie mnie takiego. Co mogłem powiedzieć, kiedy wszystko o czym myślałem to uderzenie mojego przyjaciela w twarz? Staliśmy w milczeniu, którą wiedziałem, że nie złamię.  Myślałam, że byliśmy umówieni na kolację dzisiaj wieczorem? – zapytała cicho. Odwróciłem się do niej. Jej szerokie niebieskie oczy szukały po mojej twarzy odpowiedzi; niepokojący grymas zagościł na jej pięknej twarzy. Miała na sobie delikatny ślad makijażu, jej naturalne piękno było odświeżające i zbyt kuszące. Jeśli istniała prawdziwa doskonałość, jego forma właśnie teraz stała naprzeciwko mnie.  Nie mogę tam być – w końcu odpowiedziałem.  Dlaczego nie? Dlaczego nie przyjdziesz na kolację dla mnie, dla Ashlyn, dla Josha? – Jej mała ręka opadła na moje ramię posyłając palącą iskrę pożądania i potrzebę przechodzącą przez moje ciało. Moje oczy wystrzeliły do góry by ją spotkać. Czy właśnie to poczuła? Intensywne gapienie zaczęło się między nami i napięcie, które wirowało w powietrzu zapaliłoby nawet najciemniejsze serca. Próbowałem z całej siły, przerwać moje spojrzenie od niej, ale byłem kompletnie zablokowany. Mój oddech uspokoił się, kiedy jej oczy spadły na moje usta. To był pierwszy raz, gdy patrzyła na mnie w ten sposób. – Chcę, żebyś tam był. – Jej głos zgęstniał, co miałem nadzieję, było akceptacją. To wszystko zaczęło się od jednego prostego spojrzenia, jednego trzepotu jej rzęs i moje rezerwy spłonęły i wszystko co obiecałem jej odeszło w popiół. Nie mogłem dłużej opierać się pokusie dotknięcia jej. Pragnąłem kontaktu jej nagiej skóry pod moim ciałem. Musiałem posmakować każdy centymetr jej kuszącego ciała, który potajemnie pragnąłem od pierwszego momentu, kiedy umieściłem wzrok na niej. To było jakby dzikie zwierzę buszowało w moim ciele, a ja potrzebowałem uczty. Potrzebowałem tego dla siebie. Potrzebowałem ofiary.

186

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Eden muszę cię dotknąć. Wiem, powiedziałem, że tego nie zrobię, ale nigdy nie potrzebowałem tego tak bardzo jak teraz. Moje usta muszą pieprzyć twoje ciało, mój język musi posmakować każdy centymetr ciebie lub cokolwiek o czym marzyłem. – Podszedłem do niej, więc prawie ją dotykałem. – Masz koło pięciu sekund by powiedzieć mi, żebym się odpierdolił. Dźwięk jej gwałtownego wdechu i promyku zawahania mignął przede mną pochłaniając mnie, kiedy czyste pożądanie zawładnęło nią. Moje ręce chwyciły jej biodra przyciągając jej ciało pospiesznie naprzeciwko mojego. Wiedziałem, że czuła moje podniecenie w chwili, gdy głębokie westchnienie uciekło z jej gardła. Moja twarz spadła do granic jej szyi, moje usta dotykały jej skóry i odetchnąłem w nią. Moje wspomnienia szybko biegały i wygrzewałem się we wszystkim, co było Eden Rivers. Wkrótce byłem pijany zapachem słodkich perfum zmieszanym z szamponem kokosowym, który stał się moim ulubionym zapachem na świecie. Jej ramiona ciasno owinęły się wokół mojej talii trzymając mnie z doskonałą synchronizacją z jej ciałem. Jakby muzyka wypełniała pokój wokół nas, zaczęliśmy kołysać się w ciszy, moja twarz nigdy nie opuściła jej szyi. Z delikatnym dotykiem, moje chciwe usta rozpoczęły swoją misję. Moje usta zostawiały szlak pocałunków wzdłuż jej obojczyka; mój język cieszył się smakiem jej słodkiej skóry. To było zupełnie surrealistyczne. Jej głowa opadła do boku, kiedy rękoma chwyciła moją koszulę błagając o bliskość. To, o czym myślałem, było strasznie intensywne, kiedy po raz pierwszy posmakowałem jej było niczym w porównaniu z tym, co się teraz działo. To był komfort. Była intryga i cierpliwość. Moje palce spadły poniżej tkaniny jej szczytu topu i posłały energię elektryczną przez moje ciało, kiedy moje palce spotkały jej ciepłą skórę. Odwróciła twarz i mogłem poczuć jej oczy na mnie. Odepchnąłem moje usta z dala od jej szyi do oczu i obserwowałem, kiedy jej oczy zwęziły się na moje usta.

187

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Dlaczego się mnie nie boisz, Eden? – wyszeptałem kiedy zdolność do znalezienia mojego głosu prawie w ogóle nie istniała.  Nie wiem – szepnęła. – I to mnie przeraża, nie ty.  Naprawdę tego chcesz? – Dlaczego kurwa zapytałem o coś takiego?  Jeszcze tak wiele o mnie nie wiesz, Ky. – Jej wzrok padł na podłogę i w tym momencie, wiedziałem, że nie będę miał jej dzisiejszej nocy – że przekroczyłem granicę – ale to, co następnie powiedziała zszokowało mnie. – Ale wiem, że jestem zadowolona, że wpadłeś na ten szalony pomysł. Nawet jeśli jest to tylko jeden miesiąc, biorę go. Nie chcę, byś był tak delikatny wobec mnie. Chcę byś mówił mi, co chcesz; chcę mieć miesiąc, gdzie zapomnę o wszystkim, gdzie mogę być tylko dzisiejszą Eden i zapomnieć o wczorajszej Eden. Jeśli możesz mi to dać, ja dam tobie całą mnie.  Chcę dzisiejszej Eden. – Złapałem jej podbródek i upewniłem się, że patrzyła na mnie. – Czy zdajesz sobie sprawę, jak bardzo jesteś seksowna? Jak wiele prezencji masz w sobie? Nie sądzę, że dajesz sobie tyle kredytu, na który zasługujesz.  Nie chcę w to wierzyć. Nie myślę o sobie jak o tej dziewczynie.  Cóż, upewnię się, że uwierzysz w to. Uwolniłem jej ciało z moich ramion i westchnąłem. Mój fiut był napięty w spodniach, ale wiedziałem, że dzisiaj nie będzie uwolniony.  Więc masz zamiar pójść do Josha czy sama mam iść? Jestem głodna, a tam była mi obiecana pizza? – zapytała cicho, kiedy zaczęło nerwowo skręcać swoje ręce.  Najpierw muszę wziąć prysznic i pomyśleć o tym. Nie chcę widzieć Lachlana. – przyznałem.  Ale już brałeś prysznic.  Och, Eden, możesz być seksowna jak cholera, ale jesteś tak cholernie naiwna. Muszę wziąć prysznic, ponieważ muszę zadbać o to. – Poklepałem po wybrzuszeniu

188

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

spodni, nie dbając o moją szczerość. Byłem pewien, że po dzisiejszym wieczorze, będzie mogła na nowo odkryć moją brutalną szczerość.  Och. – Jej usta wykrzywiły się w lekki uśmiech. – Więc potem przyjdziesz? Święta cholera! Całkowicie się zatraciłem. Mój głęboki śmiech ogarnął całe mieszkanie. Nie czułem się tak beztroski od cholera wie jak długo a teraz Eden nie zdawała sobie sprawy z tego, co powiedziała. Stała obserwując mnie z rozszerzonymi oczami całkowicie nie zważając na to, co zrobiła, czy jaki efekt miała na mnie. To było oficjalne; ta dziewczyna zamierzała mnie zniszczyć.

189

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

22. Eden Stałam w korytarzu opierając się o zamknięte drzwi od mieszkania Ky’a, całkowicie nabuzowana. Co się właśnie stało? Skóra na mojej szyi mrowiła z poczucia ust Ky’a pożerających mnie. To działo się zbyt szybko, to nie było dla mnie i kiedy powiedziałam Ky’owi, że to mnie przerażało, również tego chciałam. Pchnęłam drzwi i praktycznie pobiegłam do windy i udałam się z powrotem na trzynaste piętro. Ahh, była spokojna cisza, kiedy wysiadłam z windy na korytarz. Nie było głośnej muzyki, żadnych uciekających dziewczyn z mieszkania Josha, tylko czysta nieskażona cisza. Stałam przy drzwiach Josha i delikatnie zapukałam i czekałam. Drzwi szybko się otworzyły i przywitał mnie rozbawiony Josh.  Proszę nigdy ponownie nie pukaj do moich frontowych drzwi. Moje drzwi są zawsze otwarte dla ciebie, piękna dziewczyno. – Jego oczy przesunęły się i spojrzał nad moim ramieniem. – Ky’a nie ma z tobą?  Bierze prysznic, ale powiedział, że może później przyjdzie.  Co ty kurwa z nim robisz, że potrzebny mu jest prysznic? – Josh wybuchnął śmiechem powodując, że moje zakłopotanie poszybowało. – Chodź, piękna dziewczyno. Ashlyn i Lachlan rozmawiają. Podążyłam za Joshem do mieszkania. Było podobne do Ky’a, ale o wiele bardziej przyjazne, niż mogłabym się spodziewać po kawalerze. Dominowała czerń i czerwień, największy telewizor, jaki kiedykolwiek widziałam wisiał na ścianie z pełni zaopatrzonym barem w rogu. Czarno – biała grafika wisiała na ścianach i moje oczy natychmiast pochwyciły portrety.

190

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Zamówiłem kolację. Nie byłem pewien co lubisz, więc zamówiłem kilka różnych pizz z dołu. Myślę, że będzie dla ciebie, Ky’a i mnie w porządku? Nie jestem pewien co Ashlyn i Lachlan robią.  Cóż może być tylko dla mnie i dla ciebie, bo prawdopodobnie twój brat nie przyjdzie. Uśmieszek Josha wypełnił pokój. – Och, przyjdzie, jeśli mu na to pozwoliłaś.  Joshua, naprawdę właśnie obróciłeś to w żart? – Moje pytanie zszokowało mnie.  Tak i jestem bardzo wdzięczny, że do niego dotarłaś. Pokręciłam głową na jego szczerość i poszłam za nim do baru, gdzie usiadłam na jednym ze stołków barowych. Miał cholernie dobrą kolekcję alkoholu na wystawie. Poważnie, mógł być kawalerem? Nagle odwrócił się i spojrzał na mnie, jakbym powiedziała najbardziej szokującą rzecz na świecie, gdzie w rzeczywistości nie powiedziałam ani słowa. Pozostał tam, wpatrując się we mnie i od razu pomyślałam, że mam coś na twarzy lub że mój tusz do rzęs rozmazał się. W sposób w jaki patrzył się nie przestraszył mnie; nie pojawiły się motyle w żołądku jak u jego brata; nie spowodowało nic więcej oprócz poczucia bezpieczeństwa. Co to do cholery było z tymi braćmi Crawford? Najpierw Ky, a teraz Josh.  Drink? – W końcu przełamał cisze i odwrócił się plecami do mnie.  Pewnie – zakrztusiłam się. – Um, może na początek samą colę?  Oczywiście, piękna dziewczyno. Wszystko, co sobie zażyczysz.  Przestań podrywać Eden. Podskoczyłam na dźwięk uwodzącego głosu zza mnie. Nawet nie usłyszałam otwieranych drzwi, ale poczucie Ky’a stojącego za mną posłało dreszcze po moim kręgosłupie i była pieszczona przez zapach jego mydła i wody po goleniu. Przeniósł swoją klatkę piersiową tak, że naciskała na moje plecy i upuścił czuły pocałunek z tyłu mojej głowy. Josh spojrzał między nami z szeroko otwartymi oczami w szoku, 191

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zanim wrócił do Ky’a.  Nie muszę nikogo podrywać. One same do mnie przybywają, do nas, pamiętaj.  Przybywają? Naprawdę? – Zaśmiałam i obróciłam się na stołku, więc byłam twarzą w twarz z Ky’em. Josh poruszył się za barem i wręczył mi moją colę, zanim stanął przed Ky’em. Westchnęłam do mojego drinka, kiedy podziwiałam ich atrakcyjność. – Czy ty mi mówisz, że wy dwaj macie jakieś szalone braterskie techniki do użycia? Identyczny złośliwy uśmieszek powitał mnie i przysięgam, słyszałam parsknięcie jednego z nich. Josh mówił z taką egoistyczną przyjemnością. – To się nazywa współpraca, Eden.  Oh! Mój! Boże! – głośno wrzasnęłam. Tak, mogłam nie mieć dużego doświadczenia w seksie, ale musiałam wysłuchiwać wystarczająco dużo opowieści od Tori, by dokładnie wiedzieć, co oznaczał zgrany zespół. Moje oczy odbijały się między Ky’em i Joshem, który zabawnie na mnie patrzył. – Wy współpracujecie z dziewczynami?  To był jeden raz i na pewno jak diabli nie dotknąłem go. – Wyśmiał Ky, posyłając surowe spojrzenie ostrzeżenia na Josha. Obserwowałam ich śmiejąc się, kiedy cicha rozmowa rozpoczęła się między nimi. Musiałam przyznać, że myśl o Ky’u i Joshu robiących to, było zdecydowanie dobrym widokiem by zablokować to w mojej pamięci.  Te rzeczy, które powiedziałeś – dokuczałam z podniesionym czołem – są pewnego rodzaju gorące.  To się nie wydarzy – warknął Ky i zbliżył się do mnie, wpychając swoje ciało między Joshem a mną. Głęboki śmiech Josha wypełnił moje uszy.  Tarzanie nie dotknę twojej dziewczyny. Nie ma kurwa mowy, bym się podzielił nią z tobą. 192

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Słysząc Josha nazywającego mnie dziewczyną Ky’a, posłał palące uczucie przeze mnie. Tak wiele zmieniło się w tak krótkim czasie. Już nie ukrywałam się za maską i nie udawałam. Nie wiedziałam, czy to dlatego, że widziałam Ky’a każdego dnia i rozmawiałam z nim każdą godzinę czy dlatego, że był tak cholernie pewny siebie i powiedział, jak to jest bez uwzględnienia strachu.  Kiedy przyjedzie kolacja? Dziewczyna jest głodna – zapowiedział ochrypły głos Ashlyn i dźwięk dwóch zestawów śladów odbił się na kafelkach podłogowych. Nie była sama. Czułam, że ciało Ky’a napięło się i natychmiast chwyciłam jego rękę, blokując jego palce z moimi. Ashlyn i ktoś, kim zakładałam, że jest Lachlanem pojawili się wokół rogu i zatrzymali się, kiedy obie pary oczu wylądowały na wysoce nieprzewidywalnym Ky’u.  Zostań ze mną – szepnęłam, opierając się ochronnie po boku jego sztywnego ciała. Uchwyt Ky na mojej ręce zapłonął z siłą. Bez wahania, przekręcił swoje ciało i stanął przede mną z miną ciskającą gromy. Moje nogi instynktownie się rozstawiły, a jego ciało wkrótce zarumieniło się naprzeciwko mojego. Moje ręce spadły do jego talii i chwyciły bawełnianą tkaninę jego T-shirtu pragnąc powstrzymać go przed ucieczką. Nie obchodziło mnie to, kto był w pokoju, kto oglądał nas z szeroko otwartymi oczami, które były zdezorientowane przez moją akcję. Moje skupienie było tylko na Ky’u i męka mignęła w jego ciemnych oczach.  Musimy wyjść. Nie możemy tutaj zostać. – Oddech Ky’a pieścił moje ucho, kiedy szeptał tak dosadnie. – Proszę – kontynuował błaganie.  Nie. Odsunął się tak szybko rozrywając kojące ciepło jego ciała z moim. Czułam, jak powietrze wydostawało się z moich płuc w momencie, kiedy jego brwi zacisnęły się razem, a jego oczy zaczęły mnie analizować. Panika ogarnęła mnie, połykając całą, zostawiając ciało całkowicie zamrożone w strachu. Ponownie to zrobiłam. Jedno proste słowo zostało wypowiedziane. Nie. Co ja do cholery myślałam? Z całą 193

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

desperacją by uciec, przesunęłam się by wstać, ale jego silne ciało było niczym jak nieprzenikniony mur ceglany i zostałam osaczona. Straciłam zdolność do słyszenia, czucia, oddychania – komfort, który z nim czułam zniknął w powietrzu. Wszystko, co widziałam to te oczy i nieczytelne spojrzenie na jego twarzy. Podobnie jak cały świat, szydził ze mnie, a następnie czas całkowicie się zatrzymał. Przed moimi oczami, jego twarz przeobraziła się i miękkość błysnęła przede mną. Z delikatną pieszczotą, jego palec prześledził moją szczękę, a następnie zatrzymał się na mojej dolnej wardze, podczas, gdy jego oczy nigdy mnie nie opuściły. Napięcie w moim ciele unosiło się, kiedy zrobił do mnie krok i tym razem jego ramiona owinęły się wokół mojej talii. – Powiedziałaś nie – tchnął bez wysiłku.  Przepraszam – wyjąkałam, strach, który mnie dusił lekko zelżał. – Możemy iść.  Nigdy nie przepraszaj za powiedzenie nie. Nigdy. – Głos Ky’a był silny błagający, bym uwierzyła.  Eden? – zapytał silny australijski akcent. Ky odwrócił się do Lachlana i napięcie w ramionach Ky’a mówiło mi, że jest coś między nimi. – Ashlyn właśnie opowiadała mi o swoim nowym przyjacielu. Jestem Lachlan, ale przyjaciele nazywają mnie Lachie.  Cześć Lachie, miło cię spotkać. – Wyciągnęłam rękę i zostałam przywitana przez silny uścisk dłoni. Ky wciąż był cicho i na straży obok mnie. Napięcie w pomieszczeniu było wyczuwalne. Można było go przekroić nożem. – Czy możesz nauczyć mnie australijskiego? Cisza została przerwana przez hałaśliwy śmiech. Czy to, o co zapytałam było naprawdę śmieszne?  Eden, australijski nie jest językiem! Piękna dziewczyno, rozwaliłaś mnie. Ky proszę trzymaj ją wokół, wyłącznie dla mojego rozbawienia – powiedział Josh przez ryk śmiechu. 194

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Australijski slang ty idioto – odparłam i przewróciłam oczami. Kiedy przestali się śmiać na mój wniosek, wszyscy usiedli w salonie wokół stolika. Josh zamawiał dla siebie kolację, a my zajadaliśmy się pizzą. Rozmowa płynęła, ale zauważyłam, że Ky wciąż był blisko mojego boku i ledwo co powiedział słowo.  Masz zamiar z nim porozmawiać czy przynajmniej pójdziesz pogadać z Ash i zobaczysz co się dzieje? – cicho zapytałam. – Myślę, że musisz to zrobić. Próbowałam odczytać wyraz jego twarzy, ale byłam na straconej pozycji. Jego oczy promieniały w słodkim miodzie, szerokie i czujne, biorąc wszystko wokół niego. Wciągnęłam głęboki oddech, kiedy jego ręka delikatnie przejechała po moim udzie pod stołem, a ja zamarłam w oczekiwaniu na jego następny ruch.  Masz niesamowitą zdolność do mówienia mi rzeczy, o których nie myślałem, że zrobię. – Wstał z miejsca obok mnie i uwaga wszystkich spadła na niego, czekając na jego następny ruch.  Lachlan, kuchnia? – Jego głos nie wykazywał śladu emocji. – Josh, ty też chodź.  Och, pewnie. – Lachlan wydawał się być pewny siebie i wiedziałam, że miał powód by takim być. Ky był na krawędzi, więc wszystko było możliwe. Patrzyłam, jak trójka opuszcza salon i kieruje się w stronę kuchni, wzdychając z ulgą. Czułam oczy na mnie i przesunęłam swój wzrok z trzech mężczyzn mówiących cicho w kuchni by odwrócić się i znaleźć Ashlyn patrzącą na mnie z szeroko ciekawskimi oczami.  Co? – Nerwowo się zaśmiałam.  Chciałabym, żebyś widziała co robisz. Okej. Co miałam na myśli mówiąc coś takiego? Milion scenariuszy przeleciało przez moją głowę. Próbowałam nic nie robić. Po prostu starałam się przeczekać swój czas, kiedy byłam w Nowym Jorku dopóki nie wrócę do mojego wygodnego życia z moich 195

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wygodnym domem i powierzchownością. To miasto odkryło wspomnienia, których nigdy nie chciałam mieć i umieściło mnie w miejscach, których ponownie nie chciałam zobaczyć i pytania wszystkich do mnie spowodowały drugą twarz. A teraz ta głupia wiadomość stawała się coraz bardziej regularna.  Miałam na myśli, że to w dobrej wierze, kochanie. – Ashlyn uniosła się z podłogi i chwyciła mnie za rękę i pociągnęła w stronę kanapy. Na szczęście widzieliśmy kuchnię, więc mogliśmy mieć oko na to, co się działo, nie to, że mogliśmy coś zrobić, jeśli zaczęła by się bójka. Moje spojrzenie powędrowało do kuchni aż znalazło Ky’a. Stał obok Josha ze skrzyżowanymi ramionami na piersi i jego czoło wyryte było z dezaprobatą kiedy wpatrywał się w Lachlana. Lachlan wyglądał na ożywionego, kiedy mówił i od czasu do czasu chciał pokręcić swoją głową. Moje zainteresowanie zapłonęło, kiedy oglądałam trzech mężczyzn. Jak to możliwe, że Lachlan mógł wyjść z tego bałaganu? Musiałby mieć dobry powód, ponieważ gniew Ky’a był namacalny. Mielenie swojej szczęki… Jest. Blask w oku… Jest. Przytłaczająca postawa… Jest. Jeśli Ky miał ‘coś więcej z wkurzonego’ pudełka, to byłoby wszystko.  Kocham mojego najlepszego przyjaciela, jest najlepszym facetem jakiego znam, ale także znam jego porażki. Cichy głos Ashlyn odciągnął mnie od kuchni. Przesunęłam się na kanapie i odwróciłam się do Ashlyn i znalazłam jej wzrok na mnie i zmartwienie wyryte na jej twarzy.  Ky, którego teraz widzę; Ky, który nie jest w pracy od wczesnych godzin porannych, Ky, który siedzi na podłodze jedząc pizzę, Ky, który teraz stoi w kuchni próbując zadośćuczynić z kimś, kto złamał serce jego najlepszego przyjaciela, jest inny z twojego powodu – powiedziała w pośpiechu i jej słowa uderzyły mnie prosto w brzuch.

196

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ja, ah, naprawdę nic nie robię. Nie mam dużego doświadczenia z chłopakami, więc prawdopodobnie jestem dziwna i wyniosła. Jestem zdenerwowana wokół niego, wokół wszystkich facetów przez większość czasu.  Czy byłaś z kimś…? – cicho zapytała, a ja wiedziałam dokładnie o co jej chodzi.  Tylko raz.  Był twoim chłopakiem? Pomyślałam o Colby’m i szczęście pochłonęło mnie. Nasza wspólna noc była czymś, czego nigdy nie zapomnę. Te kilka godzin, które spędziliśmy razem, spowodowały, że czułam się jak bogini, która nie została złamana i mogłam rzeczywiście czuć i być kochaną. Całował mnie i dotykał z miłością i zaufałam mu każdą cząstką mnie.  Był moim najlepszym przyjacielem. To zdarzyło się raz i było dla mnie całym światem. Ludzie myślą, że jest strasznym kolesiem przez jego tatuaże i to, co prasa piszę, ale jest najsłodszym i najbardziej miłym facetem z sercem, jakiegokolwiek spotkałam.  Chwileczkę. Tatuaże. Prasa. Najlepszy przyjaciel. Jasna cholera.  Colby – przyznałam i oczy Ashlyn zrobiły się szerokie.  Jak ‘seksowny perkusista The Fallen’ Colby? – zapiszczała.  Jak ‘mój najlepszy przyjaciel, niedźwiadek, kochanie’ Colby.  Ja pierdolę.  Musisz umówić się z nim na sesję – przyznałam z uśmiechem. – On jest kobieciarzem, więc jestem pewna, że będzie z tobą flirtować, piękna.  Boże, prawdopodobnie umrę.  Proszę, nie umieraj. Jesteś tutaj moją jedyną dziewczyną. Śmiech rozległ się w kuchni i przerwał moje nagłe zakończenie rozmowy z Ashlyn. Stojąc naprzeciwko kuchennej wyspy, trzej mężczyźni śmiali się i pili piwo 197

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

jakby byli najlepszymi przyjaciółmi i nie było mowy, by Ky chciał fizycznie zranić Lachlana. Ky przeniósł swój wzrok z Josha i jego oczy spotkały moje. Byłam zablokowana, kiedy on całkowicie rozpuszczał mnie jednym spojrzeniem. Był tak dezorientujący. Człowiek, który spoglądał na mnie tak intensywnie, tak kusząco nie był mężczyzną, który rzucił się na mnie w swoim biurze zaledwie kilka dni temu. W sposób w jaki patrzył na mnie wysyłał ciarki po moich plecach; powodował, że włoski na moich ramionach stawały na baczność i czynił, że mój umysł skrzyżował się z miejscem, które zostało zamknięte na cztery lata. Aby to powiedzieć, zwisałam na krawędzi rzeczywistości i fantazji, która prawdopodobnie była najlepszym sposobem, by to opisać. Po tym, jak skończyli pić swoje piwa, Ky, Josh i Lachlan weszli do pokoju. Ich oczy skakały ode mnie do Ashlyn i tak cały czas.  Co przegapiliśmy? – zapytał Josh, kiedy usiadł obok mnie na kanapie, a jego ramię skrzyżowało się z moim ramieniem.  Tylko pogawędki dziewczyn – odpowiedziałam z uśmiechem.  I przez pogawędki dziewczyn, masz na myśli mówienie o facetach? – zażartował poruszając swoimi brwiami.  Joshua Crawford, żal mi dziewczyny, przy której będziesz się płaszczył.  Nie mam żadnych planów by płaszczyć się w najbliższym czasie, Ashy.  Ky, twój brat na poważnie stracił rozum. – Roześmiała się Ashlyn i owinęła swoje ramię wokół talii Ky’a. – Chodź, zrób mi jeden z tych słynnych koktajli Ky’a Crawforda. Ky pokiwał głową i jednocześnie patrzył na mnie uważnie. Ashlyn pociągnęła go bliżej i poszli w kierunku baru cicho rozmawiając miedzy sobą. Odwróciłam się do Josha i Lachlana i zatonęłam w rozmowie o Australii. Wreszcie nauczyłam się kilku australijskich slangowych zdań, o które pytałam, zanim zorientowałam się, że australijskie podszywanie się pod kogoś tak naprawdę nie było moją rzeczą. 198

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Noc szybko dobiegła końca, wyczerpanie uderzyło we mnie z pełną siłą i wszystko, co chciałam to wczołgać się do łóżka. Dzisiejsza noc była zupełnie nieoczekiwana i nigdy nie pomyślałabym o rzeczach, które powiedział mi Ky, że chcę ponownie mnie pocałować albo, że będę dziewczyną rozmawiającą na kanapie i spotkam Australijczyka. To był szalony huragan w mojej głowie i wciąż próbowałam przesiać to przez warstwy. Po pożegnaniu się, wyszłam z Ky’em i czekałam w ciepłym korytarzu na przyjazd taksówki zabierającej mnie z powrotem do hotelu. Nagle poczułam nieśmiałość pod intensywnością jego spojrzenia i uśmieszku, który nie opuścił go dopóki zeszliśmy na dół. – Bardzo chciałbym poprosić cię, byś dzisiaj została, ale nie zrobię tego, bo chcę, żebyś mówiła tak dla właściwych powodów a wiem, że jeszcze tego nie zrobisz. – Jego głos był tak gładki. Mniej więcej w tym samym czasie, przestałam oddychać.  Nie wyglądaj na spanikowaną. Nie poproszę cię, Eden. – Taksówka podjechała pod krawężnik, kiedy zatrzymała się i Ky przyciągnął mnie blisko do ciepła swojego ciała, umieszczając słodki całus na moim czole. – Jutro z tobą porozmawiam. Jedź bezpiecznie.

199

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

23. Ky Wchodząc do mojego zaciemnionego mieszkania, włączyłem światła by przestrzeń natychmiast się oświetliła. Zegar właśnie obwieszczał, że jest po północy, ale nie mogłem przestać myśleć o tym dziwacznym pożegnaniu, które dzieliłem z Eden. Tak wiele zmieniło się w tak krótkim czasie. Już nie pracowałem szesnaście godzin na dzień; nie spędzałem więcej czasu pracując, kiedy byłem w domu. Kurwa, nawet zaopatrzyłem lodówkę na te dni. To nie był Ky Crawford. Dostawała się pod moją skórę w zastraszającym tempie i traciłem widok tego, co zaszło, aby było to na pierwszym miejscu. Dźwięk dzwonka w moim telefonie rozniósł się echem w powietrzu, kiedy spojrzałem na ekran, byłem w szoku znajdując imię Eden na ekranie. Wcisnąłem przycisk odbierania.  Ky, proszę przyjedź i zabierz mnie stąd. – Nawet nie dała mi szansy przemówić.  Eden, co się stało? – zapytałem, spiesząc się z powrotem w kierunku drzwi i chwytając swoje klucze.  Ktoś był w moim pokoju. – Jej głos był tak spanikowany i dyszała ze strachu. Moje ciało zesztywniało. – Eden, idź do recepcji. Będę tam za dziesięć minut. Odłożyłem telefon i wybiegłem z mojego mieszkania, determinacja zalewała moje żyły. Ominąłem windę z powodu czasu, którym mógłbym zejść z czternastego piętra; nie mogłem zaryzykować zatrzymaniem się na każdym piętrze i marnowaniem więcej czasu. Czas nie był po mojej czy Eden stronie w tej chwili. Pobiegłem z czternastego piętra schodami, aby dostać się do garażu z tylko jednym celem na uwadze. By dostać się do Eden. 200

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Byłem w hotelu De Luca w ciągu ośmiu minut, które spowodowało pięć wykroczeń drogowych. Kiedy podjechałem do krawężnika, znalazłem Eden stojącą na zewnątrz, na chodniku z jej ramionami owiniętymi wokół swojego ciała, kiedy jej oczy biegały wokół gorączkowo szukając jakiejś ochrony i jakiegokolwiek znaku zagrożenia. Mój samochód był w parku i zanim mrugnąłem, wybiegłem z samochodu dopóki nie byłem przed nią. Mój rozpaczliwy wzrok śledził jej twarz i ciało do jakiejkolwiek oznaki bólu. Trzęsła się tak gwałtownie i czysty strach na jej twarzy rozdzierał moją obronę. Przyciągnąłem ją blisko do swojej klatki piersiowej, jedno ramię owinęło się wokół jej talii, a drugie spoczywało na tyle jej głowy. Wpadła w moje ramiona i poczułem sztywność jej ciała zmiękczającą się w cieple mojej klatki piersiowej. Nie wiedziałem, jak długo staliśmy na chodniku, wszystko, co wiedziałem było tym, że chciałem jej dać to, czego potrzebowała dopóki się nie odsunęła.  Powinnam pójść i zobaczyć, czy jest jakiś wolny pokój. – Jej przytłumione słowa naprzeciwko mojej piersi zaskoczyły mnie.  Eden, nie ma mowy, że tutaj zostaniesz. Jej niebieskie oczy błysnęły na mnie.  Wracasz do mnie. Możesz zatrzymać się w pokoju gościnnym dopóki czegoś ni wymyślimy. Nie ma kurwa mowy, że tutaj zostaniesz.  Pójdziesz ze mną, żebym spakowała swoje rzeczy? – nieśmiało zapytała.  Eden, nie pozwolę ci, byś zniknęła z mojego popieprzonego wzroku. Będziesz chora widzeniem mnie, zanim ten miesiąc się skończy. Pójdziemy po twoje rzeczy, a następnie udamy się do mojego miejsca. W porządku?  Tak. Odwinęła się z mojego ciała i próbowała odejść. Jak cholera. Moja ręka wystrzeliła i chwyciła za jej i natychmiast jej palce splotły się z moimi tak czule i tak potrzebująco. Szliśmy w milczeniu przez korytarz ku jej pokojowi i mój umysł czuł 201

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

się jakby biegał w maratonie i nie mógł zobaczyć linii mety. Eden zawahała się kiedy wsunęła kartę i drzwi się odblokowały.  Pójdę pierwszy – uspokoiłem i dałem jej dłoni uścisk w rozpaczliwej próbie zaoferowania jej ochrony i komfortu. Jej walizka leżała na środku łóżka w całkowitym chaosie. Było oczywiste, że ktoś szperał w niej. Mój żołądek zacisnął się i czułem jak żółć podchodziła z żołądka i zatrzymała się niepewnie w gardle, kiedy skoncentrowałem się na biustonoszach i majtkach wyciekającej z niej, porozrzucanych wokoło i skażonych przez jakieś brudne pieprzone ręce dupka.  Chcesz żebym wszedł do salonu i wszystko zapakował? – cicho zapytałem.  Nie! – wydyszała i strzeliła we mnie błagającym spojrzeniem. Kolor na jej twarzy został odprowadzony, a jej oczy pokazywały nic innego poza przerażeniem. Jej ręka chwyciła mnie za ramię. – Proszę, nie zostawiaj mnie tutaj.  Hej, hej, w porządku. Nigdzie się nie wybieram. Wejdźmy i weźmy twoje rzeczy ze sobą i wynośmy się stąd. Usiadłem na brzegu łóżka, kiedy Eden pakowała swoje rzeczy z błyskawiczną prędkością. Moje oczy śledziły każdy jej ruch i nie mogłem zignorować faktu, że drżała, a drżenie jej dłoni spowodowało, że upuściła wszystko co podniosła.  Eden – powiedziałem tak cicho, że zamarła i spojrzała na mnie. – Chodź do mnie. Przeszła przez pokój i wpadła do moich otwartych ramion i uwolniła głęboki szloch na mojej klatce piersiowej. Czułem, że bawełniana koszula tłumiła jej łzy i moje ramiona zacisnęły się. Całkowicie się rozpadła w moich ramionach i czułem stratę tego, co mogłem jej zapewnić.  Boję się – wyznała, kiedy odsunęła się i spojrzała na mnie. – Naprawdę się boję.

202

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Czy mogę coś zrobić, żebyś przestała się bać? – Moje palce ukryły się w jej

włosach, które umieściłem za jej uszami, a jej oczy były zamknięte pod moim dotykiem. Jej głos był napięty kiedy odpowiedziała. – Nie wiem, ale twoje bycie tutaj pomaga.  Co ty na to, żebyśmy skończyli i wyszli stąd?  Brzmi dobrze. Odsunęła się ode mnie i poszła wziąć swojego laptopa i aparat i kontynuowała wpychanie swoich rzeczy w walizkę. Widząc, że drogie rzeczy nie zostały dotknięte cholernie mnie zdezorientowało. Włamanie i wtargnięcie było zawsze po drogie przedmioty, które mogłyby być chwycone, ale tutaj, wciąż były, otwarte i błagające, aby je wziąć. Nie mogłem pozbyć się uczucia, że to nie był przypadkowy akt i to posłało dreszcze rosnące po moim kręgosłupie. Jedno imię wciąż krążyło w mojej głowie: Chris Edwards. Piętnaście minut później z walizką Eden w moich rękach, wychodziliśmy z hotelu w kierunku mojego samochodu.  Bardzo ci dziękuję, że przyjechałeś i mnie wziąłeś – powiedziała, kiedy obserwowała mnie ładującego jej bagaże do bagażnika mojego samochodu.  Cieszę się, że zadzwoniłaś – powiedziałem, kiedy zatrzasnąłem bagażnik i ruszyłem w kierunku miejsca kierowcy. Wierciła się w fotelu pasażera, kiedy jechaliśmy dziesięć minut z powrotem do mojego mieszkania. Znajome ding wiadomości tekstowej zabrzmiało i spojrzałem na nią i zauważyłem, że zamknęła swoje powieki i nie wykonała ruchu, by wziąć swój telefon.  Coś się stało? – pospiesznie zapytałem, moje oczy spadły do telefonu w ręce Eden. Jej oczy otworzyły się, a jej usta skręcały się z nerwów. – Nie. Po prostu jestem zmęczona. 203

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Zamierzasz sprawdzić wiadomość? – zapytałem, nie wierząc w słowa, które powiedziała.  Nie. Rozpaczliwie chciałem drążyć dalej ten temat i uzyskać jej odpowiedź, ale zamknęła się w sobie i nie bardzo chciałem jej uciekającej w nocy, ponieważ za bardzo naciskałem. Ugryzłem się w język i skoncentrowałem się na drodze, gdy mój umysł wędrował przez scenariusze tego, kto mógł napisać do niej by dostać właśnie taką reakcję. Dziesięć minut później mój budynek mieszkalny ukazał się, migotając na nocnym niebie. Wjechałem do garażu i chwyciłem jej walizkę i torby z mojego bagażnika i udaliśmy się po cichu na czternaste piętro. W chwili, gdy weszliśmy, ciepło w moim domu zawstydziło Eden decydując się pojawić. Stanęła wewnątrz korytarzu, kiedy udałem się w stronę kuchni. Wyciągnąłem garnek obok mojej kuchenki i odwróciłem się by znaleźć ją rozglądającą się po moim mieszkaniu z zdenerwowanym spojrzeniem otynkowanym na jej twarzy.  Nie wyglądaj na tak zdenerwowaną. Zostaniesz tutaj tak długo, jak będziesz chciała, więc rozgość się. Zrób obeznanie, kiedy będę przygotowywał gorącą czekoladę na rozgrzanie się.  Zrobisz gorącą czekoladę? – zapytała, z szokiem wypowiedzi na swojej twarzy, którego nie można było przegapić.  No pewnie. Jest minus miliard stopni na zewnątrz, a ja potrzebuje czegoś by się rozgrzać. Cóż jeśli chcesz, możesz przytulać mnie całą noc? – dokuczałem, zdesperowany by złamać napięcie. – Więc będzie gorąca czekolada. Chcesz białą czy mleczną czekoladę?  Białą, poproszę – szepnęła. Czułem jej wzrok na mnie, kiedy poruszałem się wokół kuchni przygotowując naszą czekoladę. Było dobrze. Wkrótce pyszny aromat topniejącej się czekolady 204

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wypełniał powietrze. Kiedy skończyłem, oboje przenieśliśmy się do dużej kanapy, która była w centrum uwagi salonu i zapadliśmy w jej wygodzie. Wyciągnęła swoje nogi przed siebie i cicho dmuchała w gorącą czekoladę, którą właśnie jej dałem. Piliśmy w milczeniu i wiedziałem, że jej głowa wariowała i analizowała wszystko, co się działo wokół niej. Nie powiedziała ani słowa, a mi to pasowało. Wiedząc, że była tutaj bez żadnej żałosnej wymówki hotelu zadowoliła mnie. To pozwoliło mi zadbać o nią i trzymać ją bezpiecznie a to było to, czego chciałem. Moje oczy zamknęły się, kiedy niechciane łomotanie wybuchło za moimi oczami. Wspomnienia mogły wypierdalać, nie chciałem ich naruszać w tej chwili, nie teraz.  Byłoby w porządku, gdybym wzięła prysznic? – Jej głos zakończył moje wspomnienia i otworzyłem oczy, aby znaleźć ją wpatrującą się w zdumieniu na mnie.  Nie musisz mnie o to pytać, Eden, tak długo jak tu jesteś możesz używać czegokolwiek chcesz. W każdym bądź razie, będę szedł spać; to był długi dzień. Pokażę ci pokój gościnny. Wstałem z kanapy, a ona naśladowała moje działanie. Wziąłem jej kubek i umieściłem go na szklanym stoliku, a następnie przeszliśmy przez mieszkanie i ruszyliśmy w dół korytarzu. Włączyłem światło zalewając pokój z ostrym blaskiem. Eden szła obok mnie, kiedy weszła do pokoju trzymając jedną ze swoich mniejszych toreb, które wzięła, zostawiwszy większą w salonie. Ogromne łóżko, duża komoda, krzesło do czytania i boczne stoliki z żelaznymi lampkami mieściły się w pokoju. Po raz kolejny, Ashlyn nie zawiodła ze swoimi umiejętnościami dekoracyjnymi.  Jest absolutnie piękny – szepnęła uderzając w intensywne powietrze w pokoju. Położyła swoją torbę na łóżku, a potem podeszła w kierunku okna. Moje oczy podążały za każdym jej krokiem. Kiedy dotarła do okna, skrzyżowała swoje ręce na piersi, kiedy pochłaniała światła miasta tańczące na nocnym niebie.  Ten pokój jest cały twój – stwierdziłem. – Przyniosę resztę twoich toreb, kiedy będziesz brała prysznic. Łazienka jest po drugiej stronie korytarza. 205

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Odwróciłem się i wyszedłem z pokoju gościnnego i ruszyłem korytarzem by uciec do mojego pokoju. Moje ciało toczyło bitwę uczuć i moje myśli czuły się, jakby biegały maraton, kiedy próbowałem przejść przez wydarzenia tej nocy. Po tym jak wytarłem pot, udałem się z powrotem do salonu by chwycić jej walizkę, przenieść ją do pokoju gościnnego zanim wrócę do salonu i zapadnę w kanapę zdesperowany, by znaleźć spokój. Rzeczy pomiędzy Eden i mną zmieniły się dzisiaj wieczorem. Moja desperacja, by ją posmakować przejmowała każdą racjonalną myśl. Powiedziałem jej, że chcę ją znowu pocałować, posmakować ją, a ona i tak do mnie zadzwoniła. Wciąż starałem się wbić wszystko do mojej głowy. Wstałem z kanapy i zebrałem puste kubki i wziąłem je do zlewu, a następnie wiedząc, że nie sprawdziłem e-maili i wiadomości, oparłem się o kuchenną wyspę i zacząłem je sprawdzać. Byłem w biurze w Los Angeles kilka dni więc miałem nadzieję, że Laura wysłała mi mój harmonogram. Eden weszła cicho do salonu. Zakaszlała by ogłosić swoje przybycie i podniosłem swoje oczy i spojrzałem na nią; luźne bawełniane spodnie zwisały z jej kobiecych bioder i ciasna krótka halka na ramiączkach34 była dopasowana jak druga skóra; jej twarz była zupełnie odświeżona, a mokre włosy opadały na jej ramiona. Mój kutas postanowić zwrócić uwagę na widok przede mną i napiął się w bawełnianych

34

206

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

spodniach. By było gorzej, jej wzrok padł i chłonął moją nagą pierś.  Idę do łóżka. Zobaczymy się jutro – wykrztusiłem. – Dobranoc. Pokręciłem głową, zdesperowany, by zmusić myśli, które miałem do wymazania. Opuściłem głowę i przeszedłem przez mieszkanie w kierunku mojej sypialni. Potrzebowałem samotności i musiałem uciec od małego gorącego ciała Eden. Kurwa, była doskonałym przykładem tego, jak powinna wyglądać kobieta. Kobiece zakrzywienia, wąska talia, pyszne kuszące piersi, biodra, którymi nieumyślnie kołysała, kiedy chodziła – była pieprzoną rozkoszą. Dwie godziny później ciągle nie spałem. Zbliżało się do trzeciej trzydzieści, a ciągle nie mogłem wyłączyć swojego mózgu. Nie mogłem powiedzieć, jak wiele razy liczyłem ilość pasków na kołdrze lub ile razy, oglądałem filmy na telefonie; to stawało się żartem. Jęk wzrósł w mojej piersi, kiedy uniosłem się i usiadłem na brzegu łóżka. Wstałem i spokojnie ruszyłem w kierunku drzwi z nadzieją, że deski podłogowe, które skrzypiały będą milczeć. Delikatnie otworzyłem drzwi, ale trzaśnięcie zatrzymało mnie. Słaby szum pochodził z kuchni, dźwięk płynącej wody. Cicho ruszyłem korytarzem i rozejrzałem się od rogu do kuchni. Eden stała przy zlewie ze szklanką wody w ręku. Więc nie tylko ja nie mogłem spać. Wiedziałem, że powinienem się odwrócić i wrócić z powrotem do mojego pokoju i udawać, że nie widziałem jej stojącej tutaj; wiedziałem, że powinienem zignorować potrzebę bycia w jej obecności, ale oczywiście nie zrobiłem tego. Skrzyżowałem ramiona na mojej nagiej klatce piersiowej i przeszedłem przez salon prosto do kuchni. Ciało Eden odwróciło się i jej zszokowany wyraz twarzy przywitał mnie.  Nie możesz spać? – cicho zapytała, kiedy jej oczy spadły na moją klatkę piersiową i zakłopotany uśmiech pochłonął jej usta.  Nie35. 35

W angielskim, to tak fajnie brzmi, bo nie ma ‘No’ tylko ‘Nope’. 207

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Chwyciłem czystą szklankę z suszarki do naczyń i nalałem sobie do pełna wody, a następnie przeszedłem przez kuchnię i stanąłem po przeciwnej stronie kuchennej wyspy.  Dlaczego nie możesz spać? – Podniosłem szklankę do ust i spojrzałem na nią.  Myślę, że mam dużo na głowie – cicho przyznała.  Wiem, co masz na myśli. Jej pytanie było natychmiastowe. – O czym myślisz? Dlaczego musiała mnie o to zapytać? Pomyślałem o opcjach; myślałem, że mógłbym skłamać i powiedzieć, że myślałem o pracy; może mógłbym po prostu wzruszyć ramionami, ale potrzeba, aby być szczerym z nią pokonała mnie. Musiałem być z nią szczery. Zbyt wiele kłamstw było w moim życiu, które starałem się przezwyciężyć i nie mogłem skłamać z tym. Moja odpowiedź była prosta i brutalnie szczera.  O tobie. Jej usta otworzyły się w szoku na moją prawdę, ale jej oczy nigdy nie opuściły moich. Nie miałem żadnych oczekiwań, jak zareaguje, chodź miałem silne uczucie, że ucieknie w dowolnej chwili. Po sekundzie, a następnie minucie ciągle się nie poruszyła. Powiedzenie, że była zszokowana to za mało, by powiedzieć, że ja byłem podekscytowany.  Chodźmy do mojego pokoju. Możemy obejrzeć film, dopóki nie zaśniemy. Po raz kolejny mój kutas mówił zamiast mózgu. Nie dałem jej szansy na odpowiedź. Złapałem ją za rękę i poprowadziłem w dół korytarza, wyłączając światła i zaciemniając mieszkanie, kiedy je mijaliśmy. Weszliśmy do mojego pokoju i przyciemnione światło lampki doskonale odbijało cienie od ścian i zagęszczało nas. Nerwy odpłynęły, kiedy weszła do mojego pokoju. Jej ręka przebiegła po paskach na mojej kołdrze i oczy objęły każdy róg.  Powiedz mi, o czym myślisz? – zapytałem, mój głos był naostrzony intrygą. 208

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nie wiem, co mam myśleć.  Jeśli mogłabyś powiedzieć mi teraz jedną rzecz, co by to było? Zawahała się nad swoimi słowami; jej oczy opuściły moje, kiedy nadal chodziła po pokoju. Ogromne łóżko zabierało przestrzeń, pokryte czarno-srebrną kołdrą w paski, stoliki stały po obu stronach z ponadgabarytową lampą od Ashlyn i jej potrzebą by udekorować moje mieszkanie. Telewizor z płaskim ekranem był zawieszony na przeciwnej ścianie, a duże okno wypełniało całą inną ścianę, dając mi doskonały widok na Ocean Atlantycki. Wybrałem to mieszkanie z powodu tego widoku.  Jestem zdenerwowana byciem tak blisko ciebie. Usiadłem na brzegu łóżka i pochłaniałem jej słowa. Jej szczerość mnie zaskoczyła, ale pozwoliła mi zrozumieć sztywność jej języka ciała. Nie wiedziałem, że była zdenerwowana tym, co mogłem zrobić czy jej nerwami na podstawie jej uczuć, tego, co chciała zrobić. Wiedziałem, że zbliżałem się do końca swojej wytrzymałości. Te chwile, gdy jej perfumy uderzały w mój nos były jak dodatkowe ciosy w serce i wszystko, co chciałem to schować twarz w jej szyi i całkowicie wyjść z siebie. Wiedziałem, że to tylko kwestia czasu, zanim przegram tę bitwę.  Chodź tutaj, Eden – zanuciłem grubym głosem. Podążałem za nią, kiwającą głową i opuszczającą się do mojego łóżka. Nie chciałem niczego więcej od niej niż powiedzenie mi nie, ale to oznaczałoby, że nie była dziewczyną, którą mogłaby tylko powiedzieć tak. Wszystko co chciałem to powiedzieć jej, że była pierwszą dziewczyną, którą tutaj przyprowadziłem, że zazwyczaj brałem dziewczyny do pokoju gościnnego, ale wiedziałem, że nie przyjmie tego dobrze. Już była zdenerwowana. Odepchnąłem przykrycie i wdrapałem się pod kołdrę i czekałem.  Możesz powiedzieć mi nie, Eden – powiedziałem niskim głosem. Zamarła i spojrzała na mnie. – Nie mogę – odpowiedziała natychmiast.  Możesz, ale nie chcesz. – Westchnąłem z frustracji. 209

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nie mogę – błagała z szerokimi oczami.  Dlaczego. Powiedz mi, dlaczego nie możesz powiedzieć nie?  Ky, proszę. Nie każ mi mówić na ten temat. Nie teraz. – Jej głos pękał z emocji i te doskonałe niebieskie oczy błagały mnie, abym przestał.  Okej – niechętnie powiedziałem. – Chcesz się wdrapać? Zareagowała od razu, pociągając kołdrę na stronę łóżka, zanim usiadła i wsunęła się. Pozostała na plecach, wpatrując się w sufit i to była najbardziej niezręczna sytuacja, jaką kiedykolwiek miałem, gdy przyszło mi do bycia w łóżku z kobietą. Po tym, co czułem jak wieczność, w końcu obejrzała się i przysięgam na Boga, uśmiechnęła się do mnie, jej twarz zalewał psotny zamiar.  Cholera Eden, twoje stopy są cholernie lodowate! – wydyszałem, kiedy jej stopa szybko mnie dotknęła powodując, że moje jaja wzniosły się do góry i przewracały się do niej. Jej stłumiony śmiech wypełnił moje uszy, kiedy zakryła twarz swoim ramieniem, ale nadal naciskała swoją lodowatą stopą na mnie.  Moje stopy zawsze są zimne. Są moją tajną bronią. – Zachichotała i zanim zdążyłem powiedzieć jakieś słowo jej stopy zsunęły się w dół moich nóg dopóki ponownie ich nie dotykały powodując u mnie wrzask.  Chcesz wiedzieć co jest moją tajną bronią? – Moje oczy zwęziły się na nią i przestała chichotać. Dwoje mogło grać w tą grę. – To! Przetoczyłem się przypierając ją i zacząłem łaskotać. Piszczała i chichotała, kiedy jej ramiona i nogi kopały zdesperowane, abym przestać atakować moimi palcami. Nie mogłem dłużej powstrzymywać śmiechu i wkrótce mój głęboki śmiech mieszał się z jej chichotem wypełniając moją sypialnię. Nasze ciała razem się miażdżyły, nasze ręce dotykały się i szturchaliśmy się nawzajem jakby była to najbardziej normalna rzecz na świecie.

210

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Przestań, Ky! Obiecuję, nigdy więcej zimnych stóp. Będę nosić skarpetki! – Zakrztusiła się między próbami wzięcia oddechu i śmiech oraz ręce spadły do mojej nagiej piersi. Przewróciłem się na plecy w zwycięstwie i położyłem ręce za głową. Starałem się skupić na wszystkim wokół mnie, ale wszystko, co słyszałem to ciężkie oddychanie Eden, kiedy starała się wrócić z powrotem po moim ataku łaskotek. To nie był najlepszy pomysł, który zrobiłem, bo wszystko o czym teraz myślałem, to jej ciężki oddech z powodu ataku moich ust, palców czy kutasa. Jak miałem odejść od niej, chcącej się dla mnie otworzyć, do walki z łaskotaniem, a teraz z seksualną insynuacją? Tak, byłem popieprzony.  Okej, teraz kiedy się rozliczyliśmy, musisz wybrać film – zadeklarowałem i wręczyłem jej pilota.  Mam włączyć coś dla ciebie? – zapytała i zaczęła przeglądać kanały dla mojej rozrywki.  Nie, to jest tylko i wyłącznie dla ciebie. Będę oglądał cokolwiek. Dziesięć minut później, Eden była skulona na swojej stronie, jej włosy były na białej poduszce, kiedy zanuciła razem ze znanym filmem Dirty Dancing. Raz; nigdy przedtem nie oglądałem Dirty Dancing w łóżku z dziewczyną. Dwa; nigdy nie miałem dziewczyny w tym łóżku. Trzy; Eden wyglądała prawie na spokojną.  Eden, chodź tutaj – wypaliłem. Jej głowa odwróciła się i nieufnie na mnie spojrzała. – Jeśli mam tylko miesiąc, chcę, żebyś była w moich ramionach, kiedy będziemy oglądać film, zwłaszcza jeśli jest to Dirty Dancing. Poruszyła się na łóżku i z wahaniem oparła głowę na moim sercu, a jej ręka spoczywała na moim nagim brzuchu. Syknąłem i wiedziałem, że mnie usłyszała, bo przez chwilę nie oddychała. Czekała na moją reakcję. Wiedziałem, że moje serce 211

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

grzmiało w klatce piersiowej, tuż pod jej głową i wiedziałem, że to czuła. Uzyskiwała reakcję ode mnie, na to, co pewnie nigdy sobie nie wyobrażała.  Mogę się odsunąć – wyjąkała i zaczęła ciągnąc swoje ciało z daleka. Moje ręce spadły na jej ramię zatrzymując jej ucieczkę. – Zostajesz tutaj, Eden. Nie pozwolę ci odejść. Zawinąłem swoje ramię wokół jej pleców i przyciągnąłem ją bliżej, zmniejszając odległość, którą zrobiła między nami. Jej ramię poszło luzem na mój brzuch, wszystkie napięcia, które miała przepadły i zatonęliśmy w niezręczności i naładowanej ciszy, kiedy zaczął się film. Eden nuciła z każdą piosenką i cytowała większość filmu ściszonym głosem. Jej ton i wygoda w moich ramionach powoli kołysały mnie do snu i ostatnia rzecz, jaką usłyszałem to jak śpiewała ‘I’ve Had The Time of My Life’. Uczucie palców ogarnęło moją skórę i gęsia skórka wzrastała z odczuciem, które mnie obudziło. Był ciężki nacisk na mój brzuch, przyszpilający mnie do łóżka. Przez krótką chwilę wszystko było dezorientujące i masą szoku. Moje oczy zatrzepotały otwarte i skakały po pokoju, próbując się zorientować, co się dzieje. Programy leciały w telewizji i blask ekranu pozwolił mi zrozumieć, że morze ciemnych włosów było na mojej klatce piersiowej i wtedy do mnie dotarło. Eden. Eden mnie dotykała. Zamknąłem oczy i starałem uspokoić swój oddech, nie chcąc, by dowiedziała się, że się obudziłem. Jej miękkie palce nadal biegały po mięśniach brzucha, zanurzając się niżej dopóki nie śledziła gumki moich bawełnianych spodni. Jej dotyk był jak piórko, tak kuszący; prawie myślałem, że śnię. Ciągle naciskała na moje serce i czułem jej oddech tańczący na mojej bardzo wrażliwej skórze. Najbardziej niesamowitą i ciekawą rzeczą było to, że czułem, jak jej oddech wzrastał, kiedy zbliżała się do gumki moich spodni tuż nad moim kutasem. To wszystko było jej; nie

212

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

miało nic wspólnego ze mną. Wiedząc, że robi na swój własny sposób, wywołało dziki kurs we mnie. Wciąż leżałem nieruchomo, koncentrując się na swoim oddechu, by nie zdradzić, że jestem całkowicie rozbudzony ciesząc się każdą chwilą. To wszystko było dla niej.

213

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

24. Eden Światło słoneczne pieściło moją twarz, kiedy zatrzepotałam oczami na nowy dzień. W końcu zasnęłam tuż przed piątą rano. Ciepło bycia w kokonie naprzeciwko ciała Ky’a opuściło mnie i teraz byłam sama w jego łóżku. Podciągnęłam kołdrę do podbródka i westchnęłam w poduszkę. Moje paznokcie nadal czuły mrowienie na uczucie dotykania jego ciała; to było ryzykowne i jak mogłabym mu to wyjaśnić, gdyby się dowiedział. Wyciągnęłam się i pozwoliłam swojemu ciału w pełni się obudzić, zanim usiadłam i opuściłam swoje stopy na podłogę. Musiałam stamtąd wyjść i zachowywać się jak, jakby nic się nie zmieniło. Nie mogłam pozwolić mu, by się dowiedział. Ky siedział na kanapie z iPadem na jego kolanach i grymasem wyrytym na jego twarzy. Stałam w drzwiach krótko go obserwując, zanim wyczuł, że tam byłam. Leniwy uśmieszek zaszczycił jego usta, kiedy na mnie spojrzał. W instynkcie złożyłam ramiona na klatce piersiowej, ponieważ rankiem w mieszkaniu było zaskakująco zimno. Był ubrany w dres i bluzę z kapturem i na szczęście zdecydował się rano nie golić więc jego silna szczęka była usiana zarostem.  Chcesz jakieś śniadanie? – zapytał z całą pewnością.  Tak. Potrząsnął głową wstając z kanapy i podszedł do mnie. Stanął przede mną i po raz kolejny mnie przytulił. – Idź weź prysznic i ubierz się w swoje najbardziej wygodne ubrania. Ty i ja będziemy mieć super dzień, tylko my.  Co będziemy robić? – zapytałam, starając się ignorować pęcherzyk emocji, który rozpętał się wewnątrz mnie.

214

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Widzisz tę kanapę? – Skinął na przyjemnie wyglądającą salonową kanapę. – Ty i ja będziemy siedzieć na niej cały dzień, oglądając telewizję, filmy i rozmawiając o czym będziesz chciała.  Okej. Wyszłam z salonu i skierowałam się prosto do pokoju gościnnego. Nie poruszyliśmy tematu nocy, dotyczącego mojego spania w jego ramionach całą noc. Nie wiem, czy mogłabym odbyć tą rozmowę, ponieważ nie chciałam, by było to jeszcze bardziej niezręczne. Sięgnęłam po moją walizkę, chwytając ubrania i kosmetyki i uciekłam do łazienki, gdzie mogłam sprawdzić swoje emocje. Dwadzieścia minut później weszłam do salonu ubrana w wygodne spodnie dresowe i wyciągnięty top, który luźno wisiał na ramieniu36. Delikatna muzyka unosiła się w powietrzu i zapach bekonu przywitał mój nos. Mój żołądek chciał jeść i udałam się prosto do kuchni. Ky był tyłem do mnie, kiedy stał przy kuchence i wzięłam moment by podziwiać do w milczeniu. Wciąż nie mogłam uwierzyć, że ten facet był tak zdecydowany mieć mnie w swoim życiu bez żadnych konsekwencji. Miał wygląd, życie, pewność siebie by mieć każdą kobietę, którą chciał, ale to ja byłam tutaj podczas tej chłodnej niedzieli, stojąc w jego mieszkaniu przygotowując się do spędzenia dnia na jego kanapie. To było surrealistyczne.  Zamierzasz wejść? – Jego pytanie zszokowało mnie. Powoli odwrócił się z uśmiechem na ustach, kiedy na mnie spojrzał. Skąd on w ogóle wiedział, że tam

36

215

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

byłam? – Jestem przyzwyczajony do twojego kokosowego szamponu i mogłem go poczuć jak tylko weszłaś do pokoju. I z powrotem były motyle. Motyle, których nie powinno być.  Jesteś gotowa na ekstrawaganckie śniadanie Ky’a Crawforda? Weszłam do kuchni i stanęłam po drugiej stronie wysepki. Jezus, wiedział, jak zrobić śniadanie. Świeży sok, kawa, gofry, jajka czekające na rogu i dźwięk boczku skwierczącego na patelni spowodował, że od razu pomyślałam, że wiedział jak zrobić pełnowartościowy posiłek. Wkrótce jedliśmy w milczeniu i nie mogłam zapobiec głośnemu westchnieniu, które uciekło, kiedy sięgnęłam po puszyste jajka, które nałożyłam na mój talerz. Nigdy wcześniej nie jadłam tak dobrych jajek. Uważnie mnie obserwował, kiedy wypełniałam swój talerz kolejnymi jajkami i pod jego spojrzeniem moje nerwy postanowiły kopać w biegu.  Jak ci się spało? – przemówił z głosem czegoś, czego nie mogłam zrozumieć. Czy to frustracja? Intryga? Sugestia? – Bo ja miałem bardzo udany sen 37. Przełknęłam kęs jajek i napiłam się trochę soku, zanim na niego spojrzałam.  Spałam dobrze, dzięki. Skinął głową i przysięgam na Boga, zobaczyłam uśmieszek i podniesioną brew, kiedy spojrzał na swoje jedzenie. Nie mógł wiedzieć, prawda? Wytrząsnęłam myśli z głowy i choć nadal jadłam śniadanie poczucie go posyłającego mi spojrzenia przepłynęło przeze mnie. Skończyliśmy jeść śniadanie i przenieśliśmy się do salonu. Jego kanapa wyglądała tak, jakby miała owinąć się wokół mnie z czystej wygody i nie mogłam się doczekać, by w niej zatonąć. Obserwowałam Ky’a, kiedy mył naczynia w kuchni podczas, gdy ja owinęłam jeden z koców wokół moich ramion. Pogoda na zewnątrz była 37

Nie wątpię ;p 216

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

przerażająca i deszcz walił w balkon tworząc idealną atmosferę na dzień czystego lenistwa. Kanapa zapadła się, kiedy usiadł obok mnie i wręczył mi pilot. Ponownie, wybierałam to, co będziemy oglądać. Śmigałam po liście filmów i programach telewizyjnych, kiedy zatrzymałam się na serialu The Walking Dead. To był jeden z tych seriali, które chciałam obejrzeć, ale nigdy nie miałam czasu.  Eden Rivers nigdy nie przestaniesz mnie zadziwiać. Siedzieliśmy w milczeniu, kiedy zaczął lecieć The Walking Dead. Usiadłam obok niego całkowicie zafascynowana serialem. Był totalnie popaprany. Podciągnęłam koc do mojego podbródka, a moje oczy były przyklejone do telewizora.  Cholera! – Skoczyłam i przysunęłam się bliżej jego ciała. Zachichotał, a następnie owinął rękę wokół ramienia i przyciągnął mnie bliżej swojego ciała. Czułam, że moje ciało zamarło na jego dotyk, ale potem, kiedy jego palce przejechały po moim nagim ramieniu, od razu zrelaksowałam się przy cieple jego ciała.  Wcześniej cię okłamałem. – Głęboki szept Ky’a zaskoczył mnie. Znieruchomiałam obok niego, mój umysł odtwarzał nasze rozmowy, kiedy próbowałam dowiedzieć się, gdzie mógł mnie ewentualnie okłamać.  Spałem dobrze, dopóki nie obudziło mnie uczucie, że mnie dotykasz – kontynuował. O mój Boże. Uniosłam głowę z jego ramienia i przekręciłam się na kanapie tak, że byłam naprzeciwko niego. Upuściłam swoje oczy na kolana i zaczęłam się wiercić w zakłopotaniu przechodzącym przeze mnie. – Bardzo przepraszam, myślałam, że śpisz. Nie wiem, co we mnie wstąpiło.  Nie musisz przepraszać, Eden. Proszę, spójrz na mnie. – Jego głos był złośliwie delikatny. Niechętnie podniosłam oczy, aby znaleźć go, ciepło

217

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wpatrującego się we mnie. – Spałem, ale potem obudziłem się z najdelikatniejszym dotykiem, jaki mogłem sobie wyobrazić i podobało mi się to.  Podobało ci się?  Uh, kurwa tak. Ale proszę, następnym razem upewnij się, że nie śpię.  Okej. Jego głęboki śmiech zaszokował mnie.  Kochanie, to było otwarte zaproszenie. Teraz nie śpię. Choć to i tak jest twoja decyzja. Dotykaj mnie, rób co będziesz chciała robić, ale ty jedna to kontrolujesz. Nie mam nic do powiedzenia. Nie chcesz tego i to też jest w porządku. Wrócimy do oglądania zombie i nic się nie zmieni. Jeśli mnie dotkniesz, będzie to twoja decyzja, jednakże nie mogę obiecać, że cię nie dotknę. Chciałem dotykać cię już dawno temu. Natychmiast zamrowiły mnie palce na myśl ponownego dotykania jego gładkiej skóry. Podobało mi się zwiedzanie jego ciała, kiedy spał, ale mogłabym to zrobić, gdy nie spał i mnie obserwował? Jego ciało mnie zachwycało. Trzęsły mi się ręce i ostro wdychałam powietrze kiedy przysunęłam się w jego kierunku. Oczy mu pociemniały i polizał swoje usta w oczekiwaniu na mój ruch.  Jestem bardzo zdenerwowana – głupkowato przyznałam. Nie miałam nawet szansy na rozważenie ucieczki, ponieważ Ky nagle zerwał koc i przyciągnął mnie do swojego ciała; moje nogi spadły po obu stronach jego kolan i wkrótce usiadłam na nim okrakiem. Zassał powietrze, kiedy usiadłam na jego kolanach i przez chwilę poczułam jakbym nie miała doświadczenia z ciałem.  Proszę, nie denerwuj się. Całkowicie rządzisz. To wszystko jest twoje – wyszeptał i poczułam, że jego ręce spadły do moich małych pleców, gdzie odpoczywały.  Czy mogą zdjąć ci bluzę? – cicho zapytałam. Nie odezwał się, ale po prostu skinął głową w odpowiedzi. Moje ręce biegały wzdłuż jego ramion i w dół klatki piersiowej. Upuściłam moje 218

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

oczy i podążyłam za swoimi rękoma. Polarowa bluza zapewniła mnie o surrealizmie w najlepszym wydaniu. Myśl tego, co było pod spodem zapaliła moje zmysły. Milczał i uspokoił się pode mną. W chwili, gdy moje ręce dotknęły jego ciepłej skóry i wsunęły się pod bluzę, zadrżałam przed doznaniem. Jego oczy zamknęły się, a głowa opadła z powrotem na kanapę. Pochłaniałam moment, kiedy patrzyłam na niego, gdy moje ręce spoczywały na jego brzuchu. Jego rzęsy spoczywały na policzkach, a usta otworzyły się, kiedy brał głębokie wdechy. Jego reakcja na mój dotyk przeważała w najlepsze. Moje ręce dotarły do granic jego wyrzeźbionego brzucha i pobiegłam palcami na jego klatkę piersiową i ku jego szerokim ramionom. Jego ciało naprężyło się pod moim dotykiem i wreszcie otworzył oczy i umieścił je na mnie. Oczy pociemniały mu z pożądaniem, kiedy spojrzał na mnie i czułam ciepło wirujące w całym moim ciele. Robiłam mu to i zaczynałam kochać każdą chwilę tego. Coś wstąpiło we mnie w tej chwili. Potrzeba. Chcenie. Pragnienie.  Eden. – Jego głos był ochrypły, potrzebujący i zdesperowany. Jego ramię owinęło się wokół moich ramion i przyciągnął mnie do swojego ciała. Byliśmy tak blisko, że mogłam poczuć jego oddech na moich ustach.  Muszę ponownie cię pocałować. Nie mogę przestać myśleć o tym, jak cholernie słodko smakujesz; moje uzależnienie od twoich ust jest cholernie-trzeźwe. Chcesz mnie pocałować? Możesz sobie z tym poradzić? To jest twoja szansa, aby powiedzieć nie, Eden.  Tak – wymamrotałam i szczerość tego zszokowała mnie mówiąc te słowo. Moje ciało instynktownie przeniosło się na niego, moje biodra naciskały na niego, dając mu wskazówkę, że powiedziałam prawdę.

219

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jego usta rozbiły się o moje natychmiast kradnąc oddech z moich płuc. Dyszałam na uczucie jego ust na moich. Moje ręce przesuwały się po jego ramionach i owinęłam się wokół jego ciała, kiedy przyciągnął mnie do swojej piersi. Jego język lizał moją dolną wargę tak delikatnie w porównaniu do jego rąk, które biegały po moim ciele. W chwili, gdy westchnęłam w odpowiedzi, jego język wsunął się w moje usta i zaczął intensywnie tańczyć z moim. Nigdy wcześniej nie byłam tak całowana. Moje ciało natychmiast zareagowało; przeniosłam się na jego kolana, przysuwając się bliżej jego ciała, przyciskając swoje ciało do niego i cieszyłam się jękiem, który uciekł z jego klatki piersiowej. Nasz oddech połączył się, kiedy rozpaczliwie próbowałam pójść w jego ślady. Posiadał każdy moment tego pocałunku. Nigdy wcześniej nie dzieliłam z nikim takiego pocałunku. Jego dłonie spoczęły na moich biodrach, ale w chwili, kiedy poczułam ciepło jego rąk wsuwających się pod moją koszulkę, znieruchomiałam na jego kolanach. Musiał wyczuć moją nagłą zmianę, ponieważ jego ręce szybko spadły do moich bioder i przestał poruszać swoimi ustami. Odepchnął się od moich ust i oparł swoje czoło naprzeciwko mojego. Ciężko oddychaliśmy; moje ciało płonęło ogniem i wiedziałam, że ten sam stan był u niego.  Kurwa! – wyszeptał. – Jesteś doskonała, Eden. Uwielbiam twoje usta. Podobnie jak burza nadchodząca znikąd, poczułam ucisk w mojej piersi, zanim pierwsze łzy spłynęły po moich policzkach. Moje emocje ogarnęły mnie. Moje myśli zaprzeczały samym sobie. W jednej minucie uwielbiałam uczucie jego ciała naciskającego na moje, jego ust posiadających mnie, ale następnej nienawidziłam tego, że pozwalałam swojemu ciału być własnością, podyktowaną i używaną w ten sposób. Spędziłam wiele lat ukrywając się przed tym, ale tutaj, na kolanach kogoś tak odróżniającego się od ludzi, których wcześniej spotkałam, całując go, jakby moje życie zależało od tego i uczucie przyjemności, którego nigdy nie myślałam, że doświadczę. To nie byłam ja. Traciłam kontrolę nad tym, co pragnęłam, nad tym, nad czym pracowałam cztery lata by uzyskać.

220

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Łzy zalały mi twarz i kiedy Ky zdał sobie z tego sprawę, odsunął się i uważnie mnie obserwował. Wiedziałam, że uważał, że to była jego wina, gdy w rzeczywistości to wszystko było moją winą. Ujęłam jego twarz rękoma i pochyliłam się, lekko całując go w usta, zanim odsunęłam się by zobaczyć wyraz całkowitego zdezorientowania będącego na jego pięknej twarzy.  To nie jestem ja, Ky. Nie jestem taką dziewczyną. Nie robię tego. Jego ramiona zacisnęły się wokół mnie przyciągając mnie bliżej siebie. – Zasługujesz na wszystko, kochanie; by być całowaną, trzymaną, pieszczoną, kochaną i pielęgnowaną. To twoje prawa. Twoje łzy dezorientują mnie; niszczą; frustrują, bo wiem, że ktoś zabrał to z dala od ciebie. Wiedział.  Chcę znać twoje myśli, lęki i wszystkie pragnienia. Nadszedł czas, abyś mi wszystko powiedziała, Eden. Tu i teraz – kontynuował Ky, kiedy przebiegł swoimi palcami po moich włosach z czułością. Odepchnęłam się od jego piersi i zeszłam mu z kolan, dopóki nie wstałam z kanapy zdesperowana, by uciec. – Ja, uh, proszę nie pytaj mnie o to. Muszę skorzystać z łazienki. Wybiegłam z salonu uciekając do łazienki i zamykając za sobą drzwi. Potarłam moją klatkę piersiową, kiedy poczułam, że panika rosła we mnie. Myśl o otwarciu się, opowiadając moje najgłębsze tajemnice Ky’owi, przeraziła mnie. Wiedziałam, że nie będę w stanie poradzić sobie z tym widząc go patrzącego na mnie, jakbym była zepsuta, jakbym była ledwo żyjącym rannym zwierzęciem. Ta myśl zdezorientowała mnie, bo jeśli miałabym być szczera z samą sobą, już uważałam, że odsłoniłam wszystko przed nim i nie wiem, dlaczego. Ochlapałam się wodą w twarz i policzyłam do dziesięciu, głęboko wdychając i wydychając, kiedy panika ustępowała. Jeśli bym wyszła i udawała, że nic z tego się nie zdarzyło, może, nie naciskałby na mnie. Zmówiłam cichą modlitwę i wyszłam z

221

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

łazienki prosto do salonu wiedząc, że im dłużej się ukrywałam, tym większa była szansa, że będzie chciał coś z tym zrobić. W chwili, gdy się pojawiłam, przemówił.  Eden, spójrz na mnie – domagał się delikatnym głosem pieszczącym moje serce. Pokręciłam głową i stanęłam przed kanapą.  Spójrz na mnie. – Tym razem jego głos nie był tak delikatny. Poddałam się i podniosłam wzrok z podłogi i spojrzałam na niego. Jego oczy pływały ze współczuciem, zachęceniem i determinacją. Zablokowaliśmy się na sobie, żadne z nas nie chciało mówić. To uderzyło we mnie. Nagle chęć powiedzenia mu wszystkiego zawładnęła mną i wątpliwości, które miałam zniknęły, kiedy jego oczy pokazały mi wszystko, co miał. Pokazywały ciepło, którego nigdy nie byłam świadkiem i akceptację, której od zawsze chciałam. Ten mężczyzna przede mną, który wtargnął do mojego życia, krzycząc mi w twarz, kiedy chciał mnie chronić, ciągle był dezorientującym towarem. Może, musiałam opowiedzieć moją historię komuś, kto nie miał żadnych powiązań, połączeń, kim bym była wyjeżdżając w ciągu kilku tygodni? Może mówienie o tym, w tym miejscu, gdzie to się stało zaoferuje mi zamknięcie tego.  Po prostu pozwól mi mówić i proszę, nie przerywaj mi – wyszeptałam, zanim moja pewność siebie ucieknie w górę. Usiadł na kanapie, przyciskając swoje plecy do kanapy. Usiadłam na drugim końcu, składając swoje nogi pod siebie i zaczęłam skręcać swoje ręce na kolanach. To było to. Upuściłam swoje oczy i wzięłam głęboki wdech. – Cztery lata temu miałam świat u swoich stóp. Byłam w college’u, miałam kilku świetnych przyjaciół, kochającą rodzinę i uwielbiałam wszystko w moich życiu i to co się w nim działo. Byłam

222

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

prawie połykana przez szczęście i nie zamieniłabym tego. Pamiętam ten dzień jakby było to wczoraj. Mój przyjaciel poprosił mnie, abym przyszła na świąteczną imprezę w bractwie i pomyślałam, czemu nie. Zwykle nie chodziłam na imprezy, to po prostu nie było w moim stylu, ale pomyślałam sobie: ‘co najgorszego może się zdarzyć?’  Tak świetnie się bawiłam – tańcząc, pijąc piwa, śmiejąc się i ogólnie bawiąc się z moimi przyjaciółmi. Uczucie, że ktoś mnie obserwował nigdy mnie nie opuściło i choć, czułam się z tym nieswojo, nie myślałam o tym. Pokój był pełen ludzi i było tak gorąco, choć na zewnątrz był mróz. Doszło do tego, że powietrza było tak gęsto, że nie można było oddychać, więc wyszłam na zewnątrz, by zaczerpnąć świeżego powietrza. Wtedy do mnie podszedł. Mówił wszystkie te rzeczy; powodował, że czułam się komfortowo; wywołał u mnie śmiech; zaoferował mi swoją kurtkę, a potem zapytał, czy nie pomogę mu z dostaniem więcej alkoholu na imprezę. Oczywiście, zgodziłam się, nie dał mi żadnego powodu by powiedzieć nie, a ja nie myślałam o niczym. Zamknęłam oczy, kiedy z powrotem wróciłam do tej druzgocącej chwili. Byłam tak głupia, tak ufna, tak niewinna. Moja skóra zaczęła pełzać, kiedy Jeremy Davis wkroczył z powrotem do moich myśli. Nie mogłam pozwolić mu wygrać i pamiętałam to, jak podążał za mną z cząstką siły i powodował, że w końcu czułam się, jakbym mogła to wygrać.  Jak tylko wyszliśmy z domu, zmienił się. Złapał moją rękę tak surowo, tak mocno, że pomyślałam o tym, że będę miała siniaki. Chciałabym, aby to było moim najmniejszym zmartwieniem. Ciągnął mnie przez tereny w kierunku akademików i ledwo mówiąc słowo. Nie mogłam nadążyć za jego krokiem i wtedy zaczęłam walczyć; wiedziałam, że muszę walczyć, ale im mocniej walczyłam, tym bardziej stawał się brutalny.  Zaciągnął mnie do swojego pokoju i w momencie, kiedy powiedziałam nie do niego, ukarał mnie. Pierwszy raz, kiedy mnie uderzył, byłam oszołomiona. Pamiętam

223

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

smak krwi w ustach. Myślę, że byłam bardziej tym wstrząśnięta niż czymkolwiek. Nie mogłam uwierzyć, że to dzieje się ze mną. Pamiętam krzyczenie nie i drapanie go po twarzy, ale to była najgorsza decyzja w moim życiu, bo po tym stał się nieludzki; patrzyłam jak człowieczeństwo opuszczało jego ciało, bo powiedziałam nie. Moim największym błędem było powiedzenie nie, bo po tym, jak to zrobiłam, zgwałcił mnie38. Zrobił to, zabierając wszystko co chciał ode mnie. Wziął moje dziewictwo, mój głos, szacunek i zadowolenie. Wszystko. Nigdy nie zapomnę tego uczucia. Ludzie mówią, że nie można pamiętać bólu, ale ja nigdy go nie zapomnę. Starałam zabrać to daleko od siebie, aby uciec w moim umyśle do spokojnego miejsca, ale za każdym razem, kiedy zamknę oczy, on będzie mnie uderzał i z powrotem przenosił do tego koszmaru. Myślałam, że umierałam; pamiętam smak krwi; moje nabrzmiałe zamknięte oko i szczękę, którą czułam jakby ledwie wisiała. Uderzenie po uderzeniu, które mi posyłał, kiedy gwałcił mnie w kółko i w kółko. Teraz łzy zalewały moją twarz39 i moja klatka piersiowa czuła się jakby była zwężana. Ky nie powiedział ani słowa. W końcu spojrzałam na niego i znalazłam twarz pozbawioną jakichkolwiek emocji, puste płótno, ale jego kostki krzyczały jasnym światłem, kiedy trzymał poduszkę na swoich kolanach. Głośno zaszlochałam, łapiąc zdesperowany oddech i spojrzałam na sufit zdesperowana, by znaleźć jakąś siłę, aby to kontynuować.  Nie wiem, co się później stało. Obudziłam się na zapach środka dezynfekującego i moja mama szlochała obok mnie. Byłam w szpitalu. Od tego dnia, nic nie było takie same. Byłam w szpitalu przez tydzień, zanim się wypisałam. Udałam się prosto do domu moich rodziców, spakowałam to, co mogłam, a potem uciekłam. Nie mogłam tu zostać. San Francisco było moim miejscem docelowym. Zatrzymałam się w hotelu, gdy przeprowadziłam się do czasu, aż zobaczyłam 38

Zatkało mnie w gardle, naprawdę, nawet oczy mam czerwone, nikomu nie życzę czegoś takiego, nawet po samym opisie jest to bez słów… 39 Moją też :( 224

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ogłoszenie wynajmu pokoju, więc w ciągu dwóch dni bycia tam, znalazłam nowy dom, nowych przyjaciół i życie, gdzie nikt nie wiedział cokolwiek o mnie. Już dłużej nie mogłam być Eden Rivers. Nie wiedziałam, czego miałam się spodziewać; Nie wiedziałam, czego mam się spodziewać po Ky’u. Siedzieliśmy, nie poruszając się, nie mówiąc, jedynym dźwiękiem, który było słychać to moje ciche łkanie, kiedy próbowałam uspokoić burzę, która we mnie burczała. To bolało, każda część mnie bolała z przeżywania tego, ale czułam jak ciężar na moich ramionach, będąc w stanie powiedzieć komuś, nie towarzyszył mi. Ky pozostawał zamrożony i tak bardzo mnie obserwował. Wydawało się, jakby całkowicie się w sobie zamknął, a jego twarz nie dawała mi żadnych wskazówek co działo się z jego myślami. Po tym, co wydawało się całym życiem, obrócił się do mnie i wstał z kanapy; jego oczu nigdy mnie nie opuściły. Podniósł obie ręce do mnie i czekał. Chwyciłam jego zaoferowane ręce i zostałam wyciągnięta z kanapy, dopóki nie stanęłam przed nim. Mój oddech uciekł z płuc, kiedy Ky pociągnął mnie do swojej piersi. Jego silne ramiona zamknęły moje ciało, owijając mnie z ciepłem i oferując mi ochronę oraz kojące bicie jego serca. To było wszystko, czego potrzebowałam.

225

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

25. Ky Nic, co mogłem zrobić nie przygotowało mnie na to, co powiedziała mi Eden. Słysząc jej przeżycia, męki i oglądanie jej twarzy skręcającej się, kiedy wspominała zasadzkę i jej gwałt rozdarło moje serce na strzępy. Co mogłem ewentualnie zrobić czy powiedzieć, żeby ułatwić jej ból? Wściekłość, która nie wiedziałem, że istnieje krążyła w moich żyłach z każdym słowem, które wypowiadała i każde przyznanie się do jej koszmaru spowodowało, że chciałem zabić tego człowieka moimi gołymi rękami. Kiedy trzymałem ją w ramionach, moje myśli biegały na najwyższych obrotach. Wierzyłem, że mój instynkt ochronny wobec niej było już na granicy szaleństwa, ale teraz był poza czymkolwiek, czego wcześniej nie doświadczyłem. Moja misja była teraz prosta. Chciałbym zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby sprawić, by ponownie zobaczyła, że życie może być wypełnione pięknem i zmieniającym się życiem oraz pomóc jej w tworzeniu wspomnień, które zmniejszą dręczące koszmary w jej życiu. Swoimi ramionami biegłem w dół jej ciała i podniosłem jej wciąż drżące ciało w moje ramiona. Nie stawiła żadnego oporu. Zwinęła się w mojej klatce piersiowej, jej głowa spoczywała tak czule na moim sercu, pozwalając mi zatracić się w zapachu jej kokosowego szamponu i w ciągu kilku sekund, jej ramiona były szczelnie zamknięte wokół mojego ciała. Wyszliśmy z salonu i ruszyłem powoli przez moje mieszkanie, dopóki nie osiągnąłem mojej sypialni. Umieściłem ją delikatnie w nogach łóżka i kiedy odsunęła się od mojego ciała wczołgała się do tyłu, aż usiadła w pobliżu poduszek z trzymanymi nogami przy jej klatce piersiowej i brodą opartą na kolanach jakby chroniła samą siebie.

226

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Usiadłem na krawędzi łóżka i odwróciłem się plecami do niej. Moja głowa spadła do moich rąk i odetchnąłem głęboko, kiedy błyskawica gniewu ryknęła we mnie.  Tak mi przykro – szepnąłem, mój głos łamał się z emocji, kiedy rozpaczliwie starałem dostać się do myśli, których nie miałem w głowie przez wiele lat. Było mi bardzo przykro niż kiedykolwiek mogła się dowiedzieć, chciałbym mieć jaja, by przyznać się do każdej popieprzonej rzeczy, ale jak mogłem zacząć rozmowę z tego rodzaju konwersacją. Moje życie było pełne żalu, gdy wkroczyła Eden Rivers i nie miała o tym żadnego pojęcia. – Tak mi cholernie przykro. Poczucie jej ręki spoczywającej na moich plecach spowodowało, że zesztywniałem pod jej delikatnym dotykiem. Walczyłem z ostatkiem sił, które były w moim wyczerpanym ciele i odwróciłem się by na nią spojrzeć. Jej łzy wyblakły, pozostawiając cienką strużkę tuszu do rzęs na policzkach, ale to jej spojrzenie mnie zniszczyło. Ta dziewczyna właśnie przeżywała swój najgorszy koszmar, mówiąc o tej tragedii i teraz patrzyła na mnie, jakby chodziło bardziej o moje uczucia, czy jestem w porządku zamiast jej. Nie tak wyobrażałam sobie dzisiejszy dzień. Kurwa, byliśmy obudzeni przez kilka godzin, a teraz czułem się bardziej zmęczony niż kiedykolwiek.  Jesteś tak wyjątkowa, Eden. Twoja siła jest poza wszystkim, czego byłem świadkiem. – Moje ręce ujęły jej policzki i jej oczy połączyły się z moimi, kiedy wpatrywaliśmy się w siebie. – Dziękuje za zaufanie mi z tym.  Życie nie było dla mnie łatwe, Ky. Rozdzierało mnie, rozrywało na strzępy i czasami zastanawiam się po co? Ale wtedy zanurzam swoje palce w oceanie, czuje wiatr pędzący przez moje włosy, czuje przybywający deszcz i to przypomina mi, że żyję. Jestem na ziemi z tego powodu. Urodziłam się na tyle silna, aby przeciwdziałać temu, bez względu na to, jak długo będzie to trwało. Upuszczając ręce z jej twarzy, splotłem moje palce z jej i pociągnąłem ją na łóżku, dopóki nie dotarliśmy do poduszek. Prowadziła mnie i upadła na miękką kołdrę i odwróciła się do mnie, aby dopasować się do mojego języka ciała. Jej dłoń oparła się

227

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

o swój policzek, a wolną rękę położyła na swojej klatce piersiowej. Przez okna szarość chmur dopasowywała się do intensywności będącej w mojej sypialni, ale nie mogłem wyobrazić sobie być w innym miejscu. Leżeliśmy w ciszy i obserwowaliśmy się nawzajem. Słowa nie były potrzebne i szczerze mówiąc, nie sądziłem, że mogłyby być jakieś słowa, które można by było powiedzieć powodując teraz jakąkolwiek różnicę. Pokryłem jej rękę moją i przeniosłem je tak, żeby odpoczywały między nami. Mój kciuk gładził tył jej ręki i obserwowałem jak jej wzrok opada na nasze połączone ręce.  Tak wiele mam ci do powiedzenia, ale nie wiem od czego zacząć – wyszeptałem w nieruchome powietrze.  Nie musisz nic mówić.  Pewnego dnia zrobię to – obiecałem.  Brzmi świetnie – powiedziała i nagle jej twarz błysnęła z podstępnym uśmieszkiem, który był całkowicie nieoczekiwany. – Mogę ci się do czegoś przyznać?  Pewnie.  Tak jakby chcę ponownie obejrzeć Dirty Dancing.  Naprawdę? – zapytałem z krótkim śmiechem.  Dorastając, byłam zadurzona w Patricku Swayze’m. Pamiętam oglądanie go z mamą co weekend, kiedy byłam młodsza. Mama uwielbiała go i stąd moja obsesja.  To rzeczy, których się nauczyłaś.  Kto był twoim zauroczeniem?  Sharon Stone – odpowiedziałem z biciem serca. Jej śmiech był kojącą muzyką dla moich uszu. – Naprawdę?  Widziałaś Nagi Instynkt? Była fantazją każdego nastoletniego chłopaka!  Niszczysz mnie. – Roześmiała się i odwróciła na brzuch, chowając swoją twarz w poduszkę. 228

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Pragnienie by ją pocieszyć i ukoić nadeszło, kiedy moje palce spadły do jej nagiej łopatki na której obsunęła się koszulka. Jej głowa odwróciła się by spojrzeć na mnie, ale nie powiedziała słowa. Będąc pod jej czujnym spojrzeniem, nadal przemierzałem jej skórę, rysując i robiąc kółka, kiedy obserwowałem jak gęsia skórka pokazywała się na jej skórze. Zadowolony uśmiech przeszedł przez jej wargi i odgarnęła rękoma włosy na szyi w cichym zaproszeniu. Moje palce pokonywały szlak z jej łopatki, do szyi i w dół gardła. Niskie i ledwie słyszalne westchnienie uciekło z jej gardła i patrzyłem jak jej oczy robiły się ciężkie ze zmęczenia.  Przez ciebie zaraz zasnę – wynuciła i wreszcie zamknęła powieki. Kontynuowałem

prowadzenie

swoich

palców

na

jej

skórze,

kiedy ją

obserwowałem. Mój umysł wciąż próbował przetworzyć wszystko, co mi powiedziała. Słysząc ją wchodzącą w szczegóły rozrywało mnie na strzępy, ale widząc jej siłę, z której nie zdawała sobie sprawy, zainspirowała mnie i wiedziałem, że jej męka była desperacko zmotywowana, aby rozpocząć jej drogę do szczęścia, na które zasługiwała.  Chciałbym wiedzieć, czy to w porządku, że cię dotykam – wyszeptałem do spokojnego powietrza i obserwowałem ją śpiącą. Eden poruszyła się obok mnie i odwróciła swoje ciało, kiedy przytuliła się do mojej klatki piersiowej. – Lubię, kiedy mnie dotykasz – powiedziała sennym głosem.  To dlatego nie możesz powiedzieć nie? Jej oczy biegały z dala ode mnie i wiedziałem, że moje pytanie otworzyło ranę, wobec której była zdesperowana, by uleczyć. Cierpliwie czekałem. Moje ręce podążały po jej stronie w próbie zaoferowania komfortu i zachęcenia, kiedy delikatnie podniosłem krawędź jej T-shirta nad brzuchem, odsłaniając skórę. Jej oczy upadły by zobaczyć, co robię i gwałtownie zaczerpnęła powietrza. Z delikatnymi ruchami, moje palce tańczyły na jej brzuchu jak robiły to z jej ramieniem i od razu zobaczyłem, że się relaksuję.

229

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Powiedziałam nie mojemu napastnikowi i to sprawiło, że mocniej mnie skrzywdził. Z tego powodu. Jestem przerażona powiedzeniem nie, bo nie chcę być jeszcze raz skrzywdzona a to jest to, o czym myślę, że się stanie. – Jej głos opadł i pojedyncza łza zjechała po jej policzku. – Na przestrzeni czterech lat ukrywałam się lub byłam z ludźmi, którzy zabierali mnie z daleka od takich sytuacji, nad którymi nie miałam kontroli. Colby i Tori byli zazwyczaj ze mną, ale tutaj jestem sama.  Masz mnie.  Wiem – wymamrotała, kiedy jej oczy zatrzepotały pod moim dotykiem.  Ale tylko przez grudzień.  Cóż, tak długo, jak cię mam, zamierzam dopilnować, abyś upewniła się że zasługujesz na wszystko na świecie. Chcę, żebyś wiedziała, że możesz powiedzieć mi nie, możesz mówić cokolwiek do cholery, co będziesz chciała do mnie. Nigdy cię nie skrzywdzę, Eden. Moim jedynym życzeniem jest sprawić, abyś zobaczyła jak bardzo jesteś niesamowita.  Ale jak tego dokonasz?  Uwierz mi, po prostu to zrobię.

230

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

26. Eden Mój umysł pracował milion kilometrów na godzinę. Czułam kokon ciepła i kojące bicia serca, którego echo spowodowało, że mocno zasnęłam z wyczerpania. Powoli otwierając oczy, rozejrzałam się po otoczeniu. Świecące cyfry na budziku obok mnie pokazywały, że była prawie czwarta nad ranem. Ciężkie ramię było zgarbione nad moim żołądkiem i miękki oddech tańczył na mojej skórze, powodując dreszcze biegnące na plecach. Ky był zwinięty obok mnie, nasze kończyny były splątane i mały uśmiech zdobił jego doskonale pulchne usta, które były w środku czegoś, co wydawało się być spokojnym snem. Noc wydawała się wszystko zmienić. Nigdy nie mówiłam ludziom o mojej historii, ale tym razem to zrobiłam, otwierając się by powiedzieć mu wszystko o mnie. Jego ramiona obsesyjnie mnie zamknęły, owijając się ciasno wokół mojego ciała, blokując mnie jakby się bał, że ucieknę w nocy. Ale musiałam uciec. Mój pęcherz nie rozumiał pozycji na łyżeczkę. Gapiłam się na niego zbyt długo zanim spróbowałam tak delikatnie i wymownie jak to możliwe przesunąć swoje ciało z jego uścisku, ale było to bezcelowe.  Gdzie idziesz? – jęknął Ky przy mojej szyi, jego ramiona zacieśniły się wokół mojej talii, blokując mnie w cieple jego ciała.  Muszę skorzystać z łazienki. Jego usta muskały czule moją szyję, a ramiona odwinęły się ode mnie. Przewrócił się ode mnie, aż był na plecach; pościel pokrywała nasze ciało, zanim ześlizgnęła się by pokazać jego wyrzeźbioną doskonałość klatki piersiowej. – Upewnij się, że wrócisz. 231

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zsunęłam się z łóżka i przeszłam przez sypialnie znikając w jego nieskazitelnie czystej łazience. Kiedy zamykałam drzwi, spojrzałam na pokój i westchnęłam na widok Ky’a śpiącego w łóżku. Nie było już żadnych wątpliwości w moim umyśle, że całkowicie zburzył każdą ścianę, które tak desperacko postawiłam. Jego słowa, reakcja, dotyk i cierpliwość były całym młotem, uderzającym w ściany, które postawiłam lata temu i z każdym dniem, kolejna cegła spadała w dół. Oparłam się o lśniącą bielą toaletkę i spojrzałam na siebie w lustro. Jeden miesiąc, Eden, tylko jeden miesiąc. Nie powinnam stać w łazience faceta, który spędzi ze mną tylko jeden miesiąc. To było na granicy niebezpiecznego gruntu. Czułam, że całkowicie straciłam kontrolę, a kontrola była jedyną rzeczą, której potrzebowałam, by przeżyć. Już go dotykałam, całowałam i ujawniłam moje najgłębsze tajemnice; bałam się tego, co będzie dalej. Kiedy skończyłam w łazience, na palcach wróciłam do sypialni Ky’a i stanęłam przy brzegu łóżka. Myśl o ucieczce do gościnnego pokoju błysnęła przede mną, ale potem pomyślałam o tym, jak poprosił mnie, abym wróciła z powrotem i nie mogłam powiedzieć temu nie. Jak na zawołanie, przewrócił się i otworzył jedno oko po czym spojrzał bezpośrednio na mnie.  No dalej, Eden, jest mi zimno. Potrzebuje tego uroczego małego ciała obok mnie. – Wydął wargi i podniósł kołdrę po stronie, na której spałam. W ciągu kilku sekund wspięłam się z powrotem do łóżka i zostałam pochłonięta przez jego ramiona. Jak tylko przytulił się do mojej szyi, poczułam, że topię się pod intensywnością.

•••• Chcesz to suko, oczywiście, że chcesz. Co mała dziwko, nie chcesz mnie? Mój fiut chcę twoją cipkę, od kiedy po raz pierwszy cię zobaczyłem i teraz mam zamiar cieszyć się każdą pieprzoną minutą. 232

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Dlaczego nie mogę otworzyć oczu? Dlaczego nie mogę oddychać? Łapałam powietrze, kiedy pozostałości z koszmaru zagrzmiały we mnie. Każda część mojego ciała bolała od bycia spiętą oraz sztywną i coraz bardziej agresywny ból głowy gościł w mojej popieprzonej głowie. Kiedy to się zatrzyma? Dlaczego, do cholery, nie mogę otworzyć oczu? Jego groźny uśmieszek patrzył na mnie; chichot na ustach, kiedy jego ciało wbijało się w moje bez zatrzymywania się. Słowa czystego i całkowitego zła szeptały do moich uszu, jak męcząca burza.  Eden! – Odległy głos zabrzmiał przez mękę, kiedy światło rozpromieniało się przez ciemność. – No dalej, kochanie obudź się! Czułam, że moje ciało było szarpane, będąc popychane na materac, a następnie surowo podnoszone. Czułam nacisk na moich biodrach. Im więcej się poruszałam tym szybciej byłam uwalniana od mojej męki i prowadzona do bezpiecznego miejsca. W końcu moje oszalałe oczy otworzyły się i powietrze które ostro weszło do moich płuc spowodowało uczucie kaszlu. Rozpaczliwie próbowałam rozglądać się po otoczeniu i wtedy, zdałam sobie sprawę, że ktoś siedział na mnie, przyciskając mnie do łóżka. Moje pięści automatycznie się zacisnęły i zaczęłam bić w sztywną klatkę piersiową w obronie. Wiedziałam, że się obudziłam, więc dlaczego wciąż byłam w swoim koszmarze?  Eden, kochanie! To ja. Ky. – Jego ramiona owinęły się wokół moich pleców, kiedy podciągnął mnie dopóki nie usiadłam i nie ukryłam się w nagości jego piersi. To był Ky. Zatonęłam w jego cieple całkowicie pochłaniając się w tym. Łzy spływały mi po twarzy, gdy próbowałam pozwolić swojemu umysłowi, by nadążał z rzeczywistością. Byłam słaba. Rozpadałam się w szybkim tempie i traciłam kontrolę. Mój umysł

233

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

cofnął się do wizyt u doktor Sheree Evans, psycholożki, do której chodziłam po gwałcie i wiele razy mówiła mi, jak przezwyciężyć moje ataki paniki. Trzymałam się pamięci jakby zależało od tego moje życie. Jeden, dwa wdech, jeden, dwa wydech. Zamknęłam powieki i powtarzałam to w kółko w mojej głowie, aż poczułam, że płynę pod prąd spokoju podczas, gdy moje ciało wciąż się trzęsło.  Proszę, powiedz coś. – Ponownie było słychać panikę w jego głębokim głosie. Odepchnęłam się z dala od wygody jego piersi i przesunęłam swoim wzrokiem by skupić się na nim. Podniósł ręce do policzków na mojej twarzy i spojrzał na mnie z niepokojem.  Jest w porządku – wykrztusiłam. Na chwilę zamknęłam powieki; próbując desperacko uniknąć spojrzenia, które mi posyłał. Nienawidziłam litości. – Proszę nie patrz na mnie w ten sposób.  Jak?  Patrzysz jakbyś się litował nade mną.  Martwię się o ciebie, Eden. Nie lituję się nad tobą. – Jego kciuk przebiegł pod oczami zbierając świeże łzy, które spadły. – Powiedz mi, co mogę zrobić, byś przestała się trząść.  Nie wiem. Patrzyłam jak jego twarz migała jakimiś myślami. Nagle uwolnił moje ciało i zsunął się z łóżka, zostawiając mnie całkowicie i zupełnie zdezorientowaną. Obserwowałam go z szeroko ciekawskimi oczami, kiedy podszedł do swojej szafy, tylko po to by wrócić w pełni ubrany w spodnie dresowe, bluzę i szalik owinięty wokół swojej szyi.  Wychodź z łóżka. Gdzieś cię zabieram. Ubierz to. Podał mi jedną ze swoich bluz i wyszedł z pokoju pozwalając mi się ubrać. Co się do cholery dzieje i gdzie on mnie zabiera? Podążając za jego rozkazem, wylazłam z łóżka po czym wsunęłam bluzę na swoje ramiona i od razu byłam w ciepłym 234

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

kokonie. Wyszłam z pokoju w poszukiwaniu miejsca, gdzie uciekł. Kiedy go znalazłam, nawet nie mogłam sobie wyobrazić tego, co zastałam. Stał przy drzwiach, trzymając koc i coś co wyglądało jak dwa termosy z wyczekującym spojrzeniem na jego twarzy.  Gotowa? Kiwnęłam głową, całkowicie tracąc mowę. Szliśmy milcząc w dół korytarza czternastego piętra i wjechaliśmy windą na dach. W chwili, gdy wyszliśmy na zewnątrz, owinęłam swoje ramiona wokół ciała i starałam się pochłaniać wszystko wokół mnie. Piękno dla mnie było jak uśmiech małego dziecka, pachnąc jak deszcz na koniec upalnego dnia i wiedząc starszą parę spacerującą pod rękę. To było uczucie wygody zapewniającej mi miłość, przytłaczające zadowolenie ciszy i poczucie całkowitej swobody. Teraz piękno świateł miasta tańczyło na rzece przede mną, pokrywając tło północnego nieba i poniżej śpiące miasto. Stałam w zachwycie; czułam jakby Ky i ja byliśmy tylko dwojgiem ludzi na świecie. Przyprowadził mnie na dach budynku apartamentu, a teraz kiedy obserwowałam go jak pociągnął razem dwa leżaki, czułam piękno w tak wielu postaciach. Wyciągnął do mnie rękę, podeszłam do niego i chwyciłam wyciągniętą dłoń.  Tutaj przychodzę, kiedy mój umysł się nie wyłącza, kiedy moje myśli gubią się między rzeczywistością, a koszmarami i kiedy muszę zapomnieć, że ktoś jeszcze jest na świecie. To miejsce również może być twoim. Moje serce przewróciło się w klatce piersiowej na ogrom jego słów. Przenieśliśmy się do leżaków, które razem złączył. Po tym jak usiadł, dołączyłam do niego i wkrótce byliśmy skuleni pod grubym kocem leżąc w milczeniu, kiedy ciemność otaczała nas, ale ta ciemność była najjaśniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek mogłam

235

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

sobie wyobrazić.  Dziękuje – wyszeptałam w nocne powietrze, przewracając głowę na bok, by znaleźć jego wpatrującego się w niebo jakby miliard myśli przechodziło mu przez głowę. Na uczucie moich oczu na nim, przesunął się tak, że jego wzrok wylądował na mnie.  Gdy będziesz potrzebować ucieczki po prostu daj mi znać.

•••• Obudziłam się wcześnie i wymknęłam się od ciepła Ky’a. Po tym jak zeszliśmy z dachu, zapadłam w głęboki sen, rodzaj snu, którego nie doświadczyłam od lat. Dzisiaj, zamierzałam udać się do miasta z Darrenem z magazynu by obejrzeć dwa miejsca na sesję. Jedno z nim było wolnym magazynem na Brooklynie a drugi był w stylu przemysłowej galerii artystycznej. Byłam podekscytowana na zajęcie miejsca, po to, aby później skoncentrować się na współpracy ze stylistami. Byłam również podekscytowana byciem zajętą. Po wypiciu filiżanki kawy, prysznicu, przygotowaniu się do dnia, zakradłam się z powrotem do pokoju Ky’a by znaleźć go siedzącego na łóżku z iPadem w dłoniach.  Hej – wyszeptał, kiedy szłam w stronę łóżka. Usiadłam w pobliżu jego bioder i natychmiast chwycił mnie za rękę. – Jak się dzisiaj czujesz? Mój kciuk przejechał po jego skórze, zanim odpowiedziałam – Tak naprawdę, bardzo dobrze. Spałam jak dziecko, kiedy wróciliśmy z dachu.  Owinęłaś się wokół mnie tak szczelnie zeszłej nocy.  Przepraszam.  Uwielbiam to. Nigdy za to nie przepraszaj – odparł ze szczerym uśmiechem. – Gdzie się dzisiaj udajesz?

236

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Daniel z produkcji przyjedzie po mnie o siódmej i będziemy rozglądać się za jakimiś miejscami na główną sesję, a potem ruszam do studia, by zrobić kilka ujęć pary artystów, którzy będą dzisiaj nagrywani.  Zadzwoń do mnie i daj mi znać, jak ci poszło – poprosił, kiedy mój telefon rozbrzmiał z wiadomością od Daniela.  Lepiej już pójdę, właśnie przyjechał Daniel. Na chwilę zawahałam się, zanim wstałam z łóżka. Jego oczy pochłonęły moją twarz i spadły na moje usta i przez moment idea pocałowania go na pożegnanie przefrunęłam przez moje myśli i myślę, że zdawał sobie z tego sprawę, kiedy uśmieszek pojawił się na jego ustach. Stałam w zdumieniu, kiedy wstał z łóżka i ruszył do mnie z szalenie ułożonymi włosami, zarostem i mając na sobie tylko spodnie od piżamy. Jego ręce ujęły moją twarz i przysięgam na Boga, straciłam zdolność do oddychania, kiedy jego twarz zniżyła się do mojej. Co on robi? Nachylił się, aż jego usta były blisko mojego ucha i cicho mruknął – Miłego dnia. Zobaczymy się wieczorem. Moje ciało mrowiło pod jego bliskością i idealne pożegnanie zostało zakończone ociągającym się pocałunkiem na moim policzku.

237

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

27. Ky Byłem głęboko skoncentrowany nad ostatnim problemem w produkcji, kiedy Ashlyn wkroczyła do mojego biura i niezwłocznie usiadła na krawędzi biurka. Minęło kilka dni odkąd ją widziałem i miałem przeczucie, że to z powodu pewnego Australijczyka, który postanowił zostać w mieście.  Wydajesz się… szczęśliwy – stwierdziła jakby było to najbardziej szokujące oświadczenie na świecie. Mój głęboki śmiech wypełnił biuro.  Dlaczego to brzmi, jakby myśl o mnie będącym szczęśliwym cię zdziwiła?  Cholera, nie miałam tego na myśli. Po prostu wydajesz się spokojniejszy, bardziej swobodny i cholera, nie jesteś połową tego, czym byłeś.  Mam ważniejsze rzeczy, na których muszę się skupić.  Jak Eden.  Tak, jak Eden.  Tam wszystko w porządku?  Tak myślę. Ostatniej nocy miała koszmar i widząc ją taką, przeraziło mnie, Ash, po prostu nie mogłem jej obudzić a gdy to zrobiła, po prostu się zamknęła. Jej koszmary są tak osadzone w niej; to tak, jak odrywać najdelikatniejszą warstwę, ponieważ jeden zły ruch może całkowicie zniszczyć wszystko.  Czy wy dwoje rozmawialiście? – zapytała Ashlyn.  Wczoraj otworzyła się ze wszystkim do mnie.  To świetnie.  Wiem. Ashlyn zeskoczyła z biurka i przeszła przez moje biuro, a następnie zamknęła 238

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

drzwi. Oparła się o drewno i zamknęła oczy. O kurwa. Znałem to spojrzenie. Wiedziałem dokładnie, co nadchodzi.  Czy mogę całkowicie zmienić temat? – Nie dała mi szansy na odpowiedź, kiedy upuściła bombę. – Więc, możliwe, że uprawiałam seks. Dlaczego na świecie, wybrała mnie do tej rozmowy, nigdy nie przestawało mnie zadziwiać. Potarłem rękoma twarz i usiadłem z powrotem w fotelu, a następnie wszedłem w role najlepszego przyjaciela. Kurwa, ta dziewczyna była mi winna masę czasu.  Lachlan oczywiście został w mieście i zatrzymał się u mnie i tak jakby wylądował w moim łóżku – kontynuowała w pośpiechu.  Wiec mówisz że jego kutas był w twojej cipce?  Cóż, jeśli mówisz to w taki sposób. Co ja do cholery robię, Ky? – Usiadła na kanapie i upuściła twarz w ręce, kiedy jej ramiona opadły. Widziałem upadek Ashlyn z rąk Lachlana i to było coś, czego nigdy ponownie nie chciałem oglądać.  Kochasz go? Skinęła głową.  Cóż masz swoją odpowiedź. Walcz o to, co kochasz. Nic nie jest warte, jeśli nie będziesz o to walczyć. Rada, którą wkrótce powinienem żyć.

••••  Dzisiaj wieczorem wychodzimy. Bądź gotowa za godzinę – ogłosiłem, kiedy wszedłem do salonu po wzięciu prysznica i ubraniu się w ciemne dżinsy i czarną koszulę z kołnierzem. Przyjechałem do domu z pracy, by znaleźć Eden siedzącą przy stole w jadalni pogrążoną w swojej pracy, pisząc wściekle na laptopie. Zdjęcia lokalizacji były 239

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

rozłożone na szklanym stole i szczodrze przepraszała za bałagan, kiedy w odpowiedzi powiedziałem jej by się o to nie martwiła. Wiedziałem, że spędziła pracowicie cały dzień organizując sesję, swoje maile, które przychodziły regularnie i pracowała w trybie całkowitego biznesu i jakąkolwiek korespondencją, którą mieliśmy. Było to cholernie seksowne. Ale teraz była w trybie relaksu, skulona na kanapie ze swoim czytnikiem i odległym spojrzeniem w jej oczach. Była tak pochłonięta, że nie usłyszała mnie rozmawiającego z nią40.  Eden! – powiedziałem trochę głośniej.  Huh?! – zapytała w końcu odrywając się od swojego czytnika.  Dobra książka?  Och tak i właśnie przerwałeś mi epicką scenę pocałunku.  Cóż, przepraszam, że ci przerwałem, ale jak mówiłem, wychodzimy za godzinę, więc musisz się przygotować. Zmarszczyła brwi, zanim spojrzała w dół na swój czytnik. No dalej, Eden, powiedz to! Jedno proste słowo, nie. Odrzuć mnie. Możesz to zrobić41.  Tak, w porządku. Cholera! Wstając z kanapy, włożyła swój czytnik w pokrowiec i udała się w dół korytarza bez słowa. Stałem opierając się o kuchenną wyspę, przewijając w telefonie, kiedy usłyszałem prysznic. Spojrzałem na zewnątrz w ulewny deszcz; padało w ciągu ostatnich dwóch dni. Oficjalnie nadeszła zima.  Ky! – Jej głos zabrzmiał z korytarza i obróciłem się by znaleźć ją stojącą w nim, jej włosy były mokre i wisiały na ramionach, a ciało było pokryte tylko i wyłącznie ręcznikiem. Nie mogłem powstrzymać swoich oczu przez bieganiem po 40 41

Dziwi się, każda z nas tak ma ;D Hahahaha, i tak powie ci tak ;D 240

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

każdym centymetrze jej ciała, biorąc jej zakrzywienia, które miałem w pełnej krasie i ciesząc się widokiem przede mną.  Tak? – zapytałem, kiedy w końcu moje oczy znalazły jej.  W co mam się ubrać?  Bardzo dobrze wyglądasz w tym ręczniku, ale myślę, że dżinsy i sweter będą w porządku. Ruszyła korytarzem i nie mogłem nic zrobić, poza śmianiem się na jej reakcje. Ze względu na mój ponowny wyjazd do Los Angeles następnego ranka by spotkać się z Simonem Davenportem w biurze, myśl wyjechania nie była tak ekscytująca jak zwykle ponieważ, musiałem zostawić tutaj Eden, zwłaszcza po jej komentarzu na temat nie przyjmowaniu tutaj nikogo. Spojrzałem na zegar na ścianie jadalni; było blisko siódmej, a mój żołądek ogłosił w cichym mieszkaniu, że jest głodny.  Eden, jesteś gotowa?  Tak. – Weszła do salonu w rurkach, ciasnym białym swetrze i brązowymi butami, a następnie przeszła dopóki nie stanęła przede mną wyglądając jakby miała cały świat na swoich ramionach. Chciała coś powiedzieć, ale się wahała.  Co jest?  To nic. Jestem gotowa by wyjść.  Eden, powiedz mi o czym myślisz – zażądałem i skrzyżowałem ramiona na piersi. Mogłem stać w tej pozycji przez kilka godzin. Frustracja przeleciała przez jej twarz i jej wzrok zapłonął z wahaniem, zanim głęboko westchnęła.  Nie wiem, dlaczego to robisz. Wiesz, że nie mogę powiedzieć nie, więc po co w ogóle pytasz. Tylko powiedz mi, nie pytaj.  Jesteś kurewsko poważna? – syknąłem. – Kochanie, wczoraj powiedziałaś mi o wszystkim. To zabijało mnie słysząc o rzeczach, które przeszłaś, ale wiesz co, to mnie bardziej zdeterminowało. Nie będę mówił ci, że masz wszystko zrobić. Będę 241

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pytał i upewniał się, że możesz powiedzieć do mnie nie, że możesz powiedzieć nie do kogokolwiek. Masz pojęcie jak bardzo jest to niebezpieczne? Jedna zła osoba, Eden – wiesz co, nawet nie mogę o tym myśleć. Nie jestem dupkiem, Eden, ale zrobię wszystko, abyś zobaczyła, że nie musisz obawiać się każdej osoby, która wchodzi do twojego życia. Po raz pierwszy byłem świadkiem jej zmiany, a kiedy spojrzała na mnie, nie mogłem powstrzymać śmiechu. Szturmem szła przez mieszkanie w kierunku drzwi i otworzyła je. Obróciła się i spojrzała na mnie. – Wychodzimy czy nie? Zaśmiałem się, kiedy znalazłem swoje klucze, portfel i podążyłem za nią do korytarza.  Czy to była nasza pierwsza walka, skarbie? – Uśmiechnąłem się złośliwie do niej.  Nie.  Właśnie powiedziałaś nie, kochanie.  Nie mów do mnie skarbie, nie jesteśmy aż tak zaprzyjaźnieni42. – Posłałem jej oczko i patrzyłem w rozrywce jak jej usta lekko się zakrzywiały. Kochanie może być. Trzydzieści minut później, mając do czynienia z ciągłą ulewą, zaparkowałem przy Antonio’s i wyłączyłem silnik. Eden nie powiedziała żadnego słowa do mnie podczas całej podróży, zamiast tego grała w gry na swoim telefonie.  Zabrałeś mnie na pizze? – spytała, kiedy jej oczy patrzyły na jasne światło promieniujące od wnętrza Antonio’s.  Nie, zabrałem cię na najlepszą pizze, jaką kiedykolwiek będziesz jeść. Wyjrzałem przez okno na szaleństwo deszczu, które biło na zewnątrz, a potem spojrzałem na Eden i jej biały sweter, który był dopasowany jak druga skóra na klatce 42

Polemizowałabym z tym, ale ok :) 242

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

piersiowej.  Będziesz musiała naprawdę szybko przebiec przez to. Twój seksowny, ciasny, biały sweter plus deszcz równa się szczęśliwy Ky, ale i zawstydzona Eden. Zdanie sobie z tego sprawy błysnęło na jej twarzy, kiedy wyszła w uporczywy deszcz bez słowa wysiadając z samochodu i na pełnym gazie biegnąc pod markizę 43 bezpiecznie sucha. Wkrótce dołączyłem do niej, a moje oczy powędrowały prosto do jej góry.  Nie było żadnej zabawy. – Mrugnąłem na nią i poczułem zwycięstwo, kiedy przewróciła oczami. Antonio’s w pojedynkę miał najlepszą pizze na świecie. Aromat świeżego czosnku i pomidorów uderzył mnie w chwili, gdy weszliśmy do prawdziwej pizzerii. To było jak wyjazd do Włoch. Tata przyprowadzał tutaj Josha i mnie przez tak długi czas, który pamiętałem, a moje wspomnienia były pełne śmiechu, jedzenia dopóki prawie nie byłem chory i słynnego śmiechu Antonio.  Ky, to miejsce jest niesamowite – westchnęła Eden. kiedy brała wszystko.  Tylko czekaj, aż spróbujesz pizzy. Prowadziłem ją przez tłum z ręką ma jej małych plecach i spojrzenie, które posłała mi przez ramię było odczuwalne w moim fiucie. Dzisiaj testowałem każdą granicę, którą mogłem znaleźć. Czy to źle, że chciałem zburzyć jej ściany? Nie. Czy to źle, że

43

243

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

planowałem to zrobić? Prawdopodobnie tak. Jak tylko wsunęliśmy się do mojego siedziska i zaczęliśmy patrzeć na menu, dołączyła do nas jedna z moich najbardziej ulubionych osób na świecie.  Ky Crawford! Przyszedłeś i zabrałeś piękną dziewczynę ze sobą.  Antonio to Eden, Eden to jest Antonio, najlepszy szef od pizzy jaki był na ziemi. Jego ręka powędrowała do biodra i grymas przejął jego okrągłą twarz.  Dlaczego nie wiem, że masz dziewczynę?  Eden nie jest moją dziewczyną, Antonio. Jesteśmy tylko przyjaciółmi. Spojrzał pomiędzy nami z zaciekawieniem.  Jesteś pewien? – Postukał palcem po brodzie i pokazał wszystkie zęby w uśmiechu. – Zrobiłbyś słodziutkie dzieci44. Tak szybko jak się pojawił, zniknął w kuchni i przysięgam, że słyszałem go mówiącego nasze imiona i słowo dzieci do personelu kuchni. Pokręciłem głową i odwróciłem się z powrotem do Eden, która siedziała naprzeciwko mnie z szeroko rozwartymi oczami i otwartą buzią.  Czy on właśnie powiedział, że zrobilibyśmy słodziutkie dzieci? – jęknęła.  Tak, ale powiedziałem ci, że nie będziemy uprawiać seksu, więc nie będzie dzieci. Możesz zamknąć usta. – Roześmiałem się i upuściłem oczy z powrotem do menu jednocześnie wiedząc, że wciąż się na mnie patrzyła.  Zdecydowałaś już, co chcesz?  Wina. Dużo wina. Mój śmiech rozbrzmiał w restauracji i szybko jej delikatny chichot dołączył do mnie. Zatonęliśmy w cichej rozmowie, kiedy czekaliśmy na jej wino i moją colę, a ona wydawała się relaksować, kiedy płynął wieczór i jedzenie zostało szybko zapomniane. Lubiłem taką Eden. Beztroską, bezczelną, pewną siebie Eden, która 44

Padłam ;D i jakby co nie powiedział baby tylko bambini, owww ;) 244

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nawet nie wiedziałem, że istnieje. To dawało mi tyle, ile ja dawałem jej. Dyskusja o dzieciach była żartem wieczoru.  Więc, kiedy cię zapłodnię, jak nazwiemy naszego pierworodnego?  Nie wystarczy powiedzieć – prychnęła, kiedy zakrztusiła się swoim czerwonym winem.  Och, wiesz, że ja wiem.  Brak seksu oznacza brak zapłodnienia, więc masz cholernego pecha.  Kurwa, lubię tą Eden. – Wybuchnąłem w entuzjazmie i uśmiechnąłem się do niej.  A jaka Eden to ma być?  Pyskata i pewna siebie Eden.  To przez wino.  Okej, no to będę musiał zaopatrzyć się w wino. Antonio przerwał naszą dyskusję o naszych przyszłych nieistniejących dzieciach i przyszedł do stolika niosąc dwa duże pudełka pizzy z oczekującym uśmiechem.  Brak zamówienia oznacza, że ja wybierałem i wybrałem najlepszą pizzę dla waszej dwójki.  Cholera, przepraszam Antonio, rozmawialiśmy. – Rozejrzałem się po restauracji i zdałem sobie sprawę, że tylko my byliśmy w niej i personel miał zacząć zamykać lokal.  Dwa gołąbeczki były zbyt zajęte sobą. Proszę, weź to, ale upewnij się, że oba wrócą do mnie. – Eden zsunęła się z miejsca i unikała mojego wzroku. – I wy dwoje zróbcie dzieci dla wujka Antonio. Wziąłem oba pudełka i podążyłem za Eden wychodzącą z Antonio’s wciąż chichocząc na jej reakcję. Jak tylko stanęliśmy pod markizą, deszcz nadal padał i wiedziałem, że nie chcę, by ten wieczór się skończył. Odblokowałem mój samochód i oboje puściliśmy się biegiem, ślizgając się i próbując nie zaliczyć ogromnego 245

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

upadku. Wyjechałem z parkingu i udałem się do jednego z moich ulubionych sekretnych miejsc, miejsca, gdzie chciałem zabrać Eden. Punkt widokowy Captain’s był moim ulubionym miejscem na świecie. Widok miasta był spektakularny w ciągu dnia, a nawet lepszy w środku nocy. Ze względu na pogodę nie było nikogo, poza Eden i mną. Słysząc jej westchnienie, kiedy wjechałem na parking powściągnąłem moje emocje.  Ky, to miejsce jest piękne. Siedzieliśmy w milczeniu, kiedy patrzeliśmy przez okno na mgnienie świateł przez ulewę. Posiadanie jej tutaj było surrealistyczne; będąc w moim samochodzie, jedząc moje ulubione jedzenie z mojego ulubionego miejsca było praniem mózgu. To była konkretna randka; a ja byłbym kłamcą, gdybym nie myślał o powiedzeniu jej, gdzie wychodzimy. Chciałem jej to dać, idealną noc, w której mogłaby się bawić bez oczekiwań.  Wespnij się na tylne siedzenie.  Co takiego! – Naprawdę zaczynałem rozpoznawać jej wysoki pisk.  Wespnij się na tyle siedzenie – powtórzyłem.  Ja…  Będzie tam łatwiej jeść.  Och.  Co ty myślisz, że będziemy tam robić? Mówiłem ci, żadnych dzieci dla nas. – Zaśmiałem się i złapałem ją przewracającą oczami, kiedy podawała mi dwa pudełka, które znajdowały się na jej kolanach i przeniosła swoje ciało zaczynając wspinać się na tylne siedzenie. Moje oczy skoncentrowały się na jej tyłku, kiedy wdrapywała się na siedzenie, a mój fiut drgał w uznaniu. Siedzieliśmy obok siebie i jedliśmy w ciszy, słuchając najdrobniejszych jęków, które robiła z każdym kęsem, które nie tylko rozpraszały, ale były seksowne jak 246

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

diabli i wiedziałem, że nigdy już nie będę patrzył na pizze z Antonio’s w ten sam sposób.  Spędziłaś miły wieczór? – zapytałem, przeżuwając końcowy kawałek pizzy w ustach.  Tak.  Eden – powiedziałem ostrzegawczym tonem.  Dlaczego jesteś takim dupkiem?  To było proste pytanie.  Po prostu przestań. Drzwi otworzyły się i następną rzeczą, jaką widziałem, to że stała na zewnątrz samochodu w ulewie. Pieprzyć to. Rzuciłem pudełka na podłogę i zsunąłem się i w chwili, gdy to zrobiłem deszcz uderzył we mnie z pełną siłą. Chwyciłem ją za ramiona i przekręciłem ją twarzą do mnie.  Mów do mnie – zażądałem, kiedy krople deszczu nasyciły nas obojga.  Przepraszam za to, że jestem tak daleko od doskonałości i nie pasuję do twoich idealnych oczekiwań kogoś z kim chcesz spędzić miesiąc, ale wiesz co, i tak sobie poradzę. Co innego miałam powiedzieć, kiedy zgodziłam się na ten miesiąc? Chciałam powiedzieć nie, ale nie mogłam. To jest mój sposób na przetrwanie takich sytuacji jak ta. Nie robię tego. Nie siedzę na tyłach samochodów z chłopakami; nie chodzę na pizzę z mężczyznami; nie robię nic z tego, bo tak, pakuję samą siebie w niebezpieczne sytuacje. Nie uważasz, że o tym wiem? – krzyknęła do nocnego powietrza.  Powinnaś była powiedzieć nie do mnie. To zaoszczędziło by ci wszystkiego – odkrzyknąłem.  Nie mogłam.  Powinnaś była – syknąłem. Spojrzała na mnie z powrotem całkowicie wyczerpana, lecz barwnie piękna. 247

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ująłem jej policzek, a ona zamknęła swoje oczy pod moim dotykiem. – Powinnaś była.  Jest wiele rzeczy, które powinnam zrobić, ale teraz ich nie zmienię. Moja potrzeba by ją pocieszyć, ukoić, udowodnić, wyprzedziła każdą rozsądną myśl, którą udało mi się znaleźć. Cokolwiek się tutaj działo, widząc ją w zupełnie nowym świetle, słysząc ją walczącą ze mną – nie wiem, ale myśl zdominowania tych doskonałych wydętych ust przejęła kontrolę. Zrobiłem krok w jej stronę i cofnęła się, dopóki jej plecy nie dociskały się do mojego samochodu. Jego oczy strzeliły otwarte.  Eden, mam zamiar cię pocałować i kiedy mówię pocałować, mam na myśli, że zamierzam całkowicie i zupełnie całować te kurewsko doskonałe usta. Zamierzam cię dotknął i pokazać ci, że możesz mieć przyjemność od faceta bez strachu. Chcę, byś dokładnie czuła to, co mi robisz z prostym spojrzeniem, prostym słowem. To jest dla ciebie. Mam zamiar cię pocałować, aż zapierze ci dech w piersiach, aż będziesz mogła poczuć bicie serca tak mocno w klatce piersiowej, że przestaniesz myśleć o strachu. Nie odezwała się, ale po prostu skinęła głową. Moja ręka chwyciła ją w talii, mocno ciągnąc ją ku mnie, łamiąc jakąkolwiek odległość między nami. Jej westchnienie podsyciło ogień płonący we mnie, kiedy moje usta spadły do jej. Moja potrzeba by ją pocałować odwróciła się w czystej żądzy. Mój chętny język prześledził długość jej dolnej wargi i pierwotny ryk wzrósł w głębi mojej piersi, kiedy otworzyła się na mnie, oferując mi plac zabaw w jej ustach. Nasze języki gorączkowo się zderzały, tańcząc przez morze pożądania, potrzeby, chcenia i zdezorientowania. Uczucie całowania tej dziewczyny, gdy deszcz padał na nas było nie z tego świata. Jej ramiona owinęły się wokół mojej szyi; palcami szarpała za włosy powyżej mojej szyi i bardziej naciskała swoje ciało, przyciskając swoje biodra do moich. Z jednym szybkim ruchem, moje ręce ujęły ją za tyłek i podniosłem ją do góry i

248

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ruszyłem z naszymi ciałami do maski mojego samochodu. Przerwałem nasz pocałunek i podążyłem za widokiem, który był przede mną. Jej usta były nabrzmiałe, a oczy płonęły z pragnieniem, kiedy biały sweter przykleił się do idealnych zakrzywień jej ciała. Rozchyliła nogi i wziąłem to za zaproszenie. Moje ręce spadły do jej bioder, przyciągając ją do przodu, aż nie było żadnej przerwy pomiędzy naszymi ciałami. Mój fiut zgrubiał i chciał zaznać ulgi.  Możesz to poczuć. To wszystko przez ciebie. – Przesunąłem swoim fiutem po jej cipce pokrytej dżinsem i jej jęk zawibrował przy moich ustach. Nasze piersi utworzyły się jako całość, będąc tak blisko, że mogłem poczuć bicie jej serca naprzeciwko mnie. – Możesz poczuć kołatanie serca? To wszystko przeze mnie. Odsunęła się z dala od moich ust i wzięła głęboki oddech. Upuściła swoją twarz do mojego ramienia i pozostaliśmy tak, nasze oddechy łączyły się ze sobą, walcząc razem i odnawiając się. Pochyliłem się i umieściłem najdelikatniejszy pocałunek na jej ustach i oparłem swoje czoło do jej. Deszcz łagodniał, ale byliśmy całkowicie przemoczeni. – Nigdy tego nie zapomnę, tak długo jak będę oddychać i mam nadzieję, że Bóg pozwoli mi zabrać te wspomnienia do następnego życia – szepnąłem do ciemności. Nigdy nie powiedziałem prawdziwszych słów.

249

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

28. Eden Czułam się tak dziwnie będąc w mieszkaniu Ky’a, kiedy nie było go w pobliżu. Byłam tutaj przez cztery dni i aktualnie te dni były tak spokojne, jak tylko mogły być. Każde przebudzenie wydawało się być spędzonym przy laptopie, kiedy wyszukiwałam doskonałych miejsc do nadchodzącej sesji. Beats and Bangs zatrudnili mnie na sześć tygodni, więc z pewnością dostaną pieniądze za mnie, kiedy zabukują mnie do innego wydania. Ky wyjechał dzisiaj rano na wieczorne spotkanie biznesowe w Los Angeles, potwierdzając, że jutro będzie z powrotem. Zanim wyjechał, kazał mi obiecać, że będę w domu, jedząc jego jedzenie, oglądając telewizję i ciesząc się udogodnieniami w jego domu. Wahał się w drzwiach, jakby chciał powiedzieć coś jeszcze, ale tego nie zrobił. Przechodząc przez puste mieszkanie, udałam się do kuchni, aby zrobić sobie poranną kawę. Kiedy moja kawa była gotowa, przeniosłam się do ogromnego salonu i wreszcie naprawdę miałam szansę by się rozejrzeć. Zdjęcia zdobiły ściany, ukazując czteroosobową rodzinę i było jasne, który to Ky, z jego uderzającym wyglądem. Człowiek, który sądziłam, że był jego ojcem, stał dumnie otoczony przez swoją rodzinę z dokładnie tym samym uśmieszkiem, którego byłam świadkiem u Ky’a. To miejsce było naprawdę wspaniałe. Uwielbiałam okna, które były od podłogi do sufitu zarówno w sypialni Ky’a jak i salonie, stal nierdzewna i czarna kuchnia były marzeniem szefa kuchni; pokój gościnny był jak pobyt w luksusowym hotelu. Głośne pukanie do drzwi mnie zaskoczyło. Była prawie dziesiąta rano. Położyłam kubek na szklanym stoliku do kawy i podeszłam do drzwi i ten ktoś, kogo zobaczyłam przez wizjer, potrząsnął mną do głębi.

250

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Douglas Smith. Czułam, że moje ciało napięło się, kiedy rozpoznanie uderzyło mnie. Nie widziałam tego człowieka od ponad czterech lat. Nawet nie chciałam wiedzieć, po co on tutaj jest. Dzięki rozsądkowi powoli otworzyłam drzwi i chwilę później, stanęłam twarzą w twarz z człowiekiem, który wsadził Jeremy’ego Davisa za kratki i zesztywniałam. W instynkcie, moja klatka piersiowa zacisnęła się i łzy poleciały jak wodospad po policzkach. Jego ramiona ciasno mnie owinęły i przyciągnął mnie do swojej piersi, kiedy zaszlochałam, niszcząc jego koszulę.  Mogę wejść? – zapytał swoim gburowatym głosem. Niechętnie odsunęłam się i cofnęłam do mieszkania, podążając na Douglasem. Stał na środku salonu obserwując przestrzeń, zanim odwrócił się do mnie. Stałam w milczeniu, zdezorientowana i zaniepokojona, dlaczego nagle się pojawił.  Gdzie jest pan Crawford? – zapytał swoim uspokajającym głosem, kiedy jego oczy biegały wokół wszystkich zakątków mieszkania w poszukiwaniu jakichkolwiek oznak Ky’a.  W Los Angeles, w pracy.  Żałuje, że nie spotykamy się w lepszym czasie, Eden. – W chwili, kiedy te słowa opuściły jego usta, sięgnęłam za coś za sobą by chwycić się, zanim mogłabym osunąć się na ziemię. Mój mózg wędrował z przyspieszeniem, ale wiedziałam, co jego wizyta mogła oznaczać. Douglas był w moim życiu z powodu Jeremy’ego Davisa więc ta wizyta nie była generalnie ‘cześć, co porabiasz’ tym typem wizyty. Przygotowywałam się do uderzenia. Myślałam, że byłam coraz silniejsza, kiedy tutaj byłam; myślałam, że będąc z Ky’em i mając go traktującego mnie jakbym była najlepszą kurwa rzeczą na świecie, pomogło mi usunąć trochę zużytego strachu. Ale teraz, czułam się słabsza niż kiedykolwiek.  Co się stało? – zapytałam tak cicho, że miałam nadzieję, iż mnie nie usłyszał. Z dwoma długimi krokami stał przede mną i jego ręce spadły do moich ramion. 251

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ten mężczyzna widział mnie w moim najgorszym okresie i w momencie całkowitego i zupełnego horroru, widząc rzeczy, których nigdy nie chciałam, by widział, ale teraz patrzył na mnie z troską, jakby mówił tylko najgorsze wiadomości jakie mógł dostarczyć.  Jeremy Davis zostanie wypuszczony. Te cztery słowa były jak wyrok śmierci. Potrząsnęłam gwałtownie moją głową, kiedy konsekwencje uderzyły we mnie, nie mogłam w to uwierzyć. To nie mogła być prawda.  Po prostu nie mogę – wymamrotałam słowa, kiedy próbowałam wszystko przetworzyć. Douglas przeniósł mnie na kanapę, gdzie upadłam i podciągnęłam swoje kolana do klatki piersiowej. Nagle poczułam się narażona, jakby mój świat był na wyświetlaczu na całym świecie by mnie osądzić i zniszczyć. Paranoja była przerażającą rzeczą. Dni, kiedy patrzyłam przez ramię wróciły z tą popieprzoną wiadomością, ale teraz wiedząc, że był z powrotem na wolności, ustawiło mnie na kurs bez powrotu. Douglas wszedł z powrotem do pokoju podając mi filiżankę herbaty i usiadł obok mnie.  Teraz mam zamiar ci wszystko powiedzieć, więc po prostu słuchaj i później odpowiem na twoje pytania. Skinęłam głową.  Dostaliśmy powiadomienie, że w zeszłym tygodniu zgłosił się do zwolnienia warunkowego. Każdy z nas myślał, że go nie dostanie. Nie było o tym cholernej mowy, że dostanie, nie po tym, co zrobił. Powiedzieć, że byłem zszokowany i wkurzony, gdy otrzymałem emaila godzinę temu, to za mało. Warunkami jego zwolnienia warunkowego jest to, że nie skontaktuje się z tobą w jakiejkolwiek formie, więc żadnych emaili, wiadomości, listów, żadnych osobistych wizyt. Nie będzie cię zastraszać, twoją rodzinę czy przyjaciół. Musi spotykać się ze swoim kuratorem dwa razy dziennie i będzie pod nadzorem policji. 252

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Kiedy wyjdzie?  Jutro.  Dostawałam wiadomości odkąd jestem z powrotem w mieście – przyznałam, wiedząc, że nie mogłam tego dłużej ukrywać. Douglas zmrużył oczy.  Pokaż. Wstałam z kanapy i poszłam do sypialni, by znaleźć telefon. Nagle potrzeba chcenia Ky’a uderzyła mnie. Potrzebowałam jego ochrony, bezpieczeństwa, zdolności do zapewniania mi spokoju. Kiedy dotarłam do Douglasa, podałam mu swój telefon i zmarszczył swoje brwi, kiedy czytał wiadomość po wiadomości, przewijając groźby.  Muszę przerzucić to przez system. To jest klasyfikowane jako prześladowanie, Eden. Kimkolwiek jest ta osoba, wyraźnie cię zna i prowadzi wywiad o twoich miejscach pobytu i to, z kim jesteś.  Muszę wyjechać. – Wstałam z kanapy i wpadłam do pokoju gościnnego rzucając walizkę na łóżko. Nie mogłam tutaj zostać. To było największym błędem wrócić tutaj; powinnam posłuchać swojej głowy tygodnie temu.  Eden, kurwa zatrzymaj się na sekundę. – Moja ręka zamarła na srogość jego słów. – Kochanie, po prostu wysłuchaj mnie. Odwróciłam się do niego, kiedy jego duże przytłoczenie wypełniło ramy drzwi. Porażka uderzyła we mnie i świeże łzy groziły wypłynięciem na policzki.  Nie pozwól mu znowu wygrać, Eden. Zostań tu, postaw na swoim. Już więcej nie możesz się ukrywać. Ky nie pozwoli by cokolwiek ci się stało.  Skąd znasz Ky’a?  Czy ty myślisz, że cię nie sprawdzałem? Wiem sporo o ludziach, z którymi spędzasz czas, Eden. Ty i twoja sprawa utknęły we mnie. Nawet po dwudziestu-

253

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pięciu latach pracy, jesteś jedyną osobą, o którą się modlę. Chcę, żebyś żyła, Eden; zasługujesz na życie i jeśli ciągle będziesz uciekać, nigdy tego nie doświadczysz. Ściszyłam swój głos. – Co się stanie, jeśli przyjdzie do mnie?  Nie przyjdzie.  Ale co, jeśli…  Eden. Nie przyjdzie.

•••• Nie byłam pewna, jak spędzę ten dzień. Po tym jak Douglas wyszedł, zatopiłam się w głębi moich wspomnień zwijając się na kanapie w embrionalnej pozycji. Światło słonecznie w ciągu dnia zmieniło się w zmierzch późnego popołudnia i musiałam się ruszyć. Wszystko było jak huragan i nie byłam pewna, co z tym zrobię. Miałam jeszcze tak wiele zwiedzania miejsc do sesji, ale na szczęście byłam na tyle profesjonalna by wysłać Danielowi wiadomość mówiącą, że muszę to odłożyć. Mój telefon ożył obok mnie i w momencie, kiedy zobaczyłam imię mojego najlepszego przyjaciela na ekranie, byłam zdesperowana na to, co ma do powiedzenia. Colby: Muszę zobaczyć się z moim najlepszym przyjacielem. Bądź gotowa w godzinę. Blake i ja przyjedziemy po ciebie. Prosta wiadomość sprowadziła mnie z powrotem do rzeczywistości i ból w moim pustym żołądku był jasnym powodem, że nie jadłam cały dzień. Kolacja z Colby’m i Blake’em brzmiała pocieszająco. Potrzebowałam tego. Słowa Douglasa nie były jedyną rzeczą, krążącą w mojej głowie przez cały dzień; co godzinę myślałam o zadzwonieniu do linii lotniczych i zakupie biletu. Wstałam z wygodnej kanapy i potknęłam się w drodze do łazienki, potrzebując prysznica i starając się być nieco bardziej ludzką. Kiedy moje ciało było czyste i ubrane, robiłam ostatnie poprawki na 254

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

mój makijaż, puszczając włosy w luźne loki i udałam się z powrotem do salonu. Mogłam to zrobić. Ciągle próbowałam wbić do głowy fakt, że Blake i Colby byli tutaj. Jak była szansa? W jakim szalonym świecie żyłam, gdzie moje nowe bezpieczne i cenne życie zmierzało na kolizję bezpośrednio z życiem, o którym chciałam zapomnieć? Wiedząc, że główny zespół, który będę fotografować pomoże mi uspokoić nerwy. Wiedziałam, że nie pozwolą bym upadła. To byli moi chłopcy. Fotografia była moją prawdziwą ucieczką. Kiedy robiłam zdjęcia, mogłam uciec do innego świata i zatonąć w tych cennych chwilach i wiedza, że będę widzieć ich poprzez obiektyw, umieściła moje nerwy. Sięgnęłam do torebki i chwyciłam telefon. Powiadomienie o nowej wiadomości błysnęło przede mną i rój motylków uwolnił się w moich brzuchu, kiedy zobaczyłam imię. Ky: Lot był długi, taksówkarz się zgubił, ale w końcu jestem tutaj, ale będę miał spotkania przez cały dzień. Chciałbym być z powrotem. Moje serce opadło. Też żałowałam, że go tu nie było. Potrzebowałam wszystkiego, co mógł zaoferować. Eden: Cicho jest tutaj bez ciebie.. Ky: Wrócę zanim się obejrzysz. Nie mogłam się doczekać. Byłam rozkojarzona w najlepszy możliwy sposób na myśl o obiedzie z Colby’m i Blake’em. Ze wszystkich szalonych rockowych gwiazd, ta dwójka była najlepszymi kolesiami, których znałam. Tylko tym dwóm facetom ufałam. Najpierw miałam spotkać się z Colby’m. Był w San Francisco i mieszkał prawie obok Tori. Był tym, który skierował mnie do niej, kiedy po raz pierwszy pojawiłam się z walizkami, kilkuset dolarami i rozbitym sercem. Tak bardzo pamiętałam ten dzień. Przeraził mnie, kiedy po raz pierwszy go zobaczyłam; miał te przenikliwe oczy, które mogły

255

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

cię zniszczyć jednym spojrzeniem i nieśmiała dziewczyna, którą wtedy byłam, została pokonana przez miliard różnych emocji. Schodził chwiejnymi krokami i wszedł prosto na mnie, gdy stałam na chodniku sztywnie zamrożona. Dosłownie zabrało mu pięć minut, abym poczuła się komfortowo, pięć minut by wkroczyć do mojego życia i pięć minut, abym poczułam się bezpieczna. Nie mogłam wyjaśnić, czy moje życie od tego zależało. Od tej chwili był w moim życiu, nawet gdy chciałam go wyrzucić. Nie opuścił mnie, był denerwującym sąsiadem, który obrywał, ale kochałam go za to. Często opisywałam go jako posiadacza mięśni na mięśniach i łączyłam to z kolorowymi tatuażami, kiedy wyglądał jak chodzące zagrożenie. Ale znałam prawdziwego Colby’ego. Może i ma na dole tatuaże, szorstki głos i przytłaczający wzrok, ale jest misiem, który często był moim pocieszycielem. Pukanie do drzwi przerwało moją podróż po zakamarkach pamięci. Ostatnim razem, kiedy otworzyłam drzwi zostały mi dostarczone popieprzone wiadomości, więc moje wahanie było uzasadnione. Zajrzałam przez wizjer i moje serce zatrzepotało do życia, kiedy zobaczyłam Colby’ego i Blake’a stojących na zewnątrz. Oni byli tutaj. W ciągu kilku sekund, otworzyłam drzwi i kiedy byłam w ramionach Colby’ego, kołysał mnie wokół w powietrzu, jak miało to miejsce w filmach. Mój pisk odbił się po pustym korytarzu i dźwięk głębokiego chichotu Colby’ego ogrzał moje serce z zażyłości. Nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak bardzo za nim tęskniłam, dopóki z powrotem nie byłam w jego ramionach. Ciepłe zadowolenie zalało mnie.  Cóż spójrz na siebie mała gorąca miss fotografowania. Słyszałem, że będziesz robić sesję z jakimiś cholernie niesamowitymi gwiazdami rocka – dokuczał głęboki głos Colby’ego.  Naprawdę, a kto to będzie? Jeszcze nie spotkałam żadnej gwiazdy rocka – odpowiedziałam z uśmieszkiem.

256

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Kurwa, tęskniłem za tobą – warknął w moje ucho i ukrył twarz w mojej szyi. Moje oczy zamknęły się pod intensywnością. Poirytowany kaszel uderzył w moje uszy. – Skończyliście? Zawsze byłem trzecim kurwa kołem w show Eden i Colby’ego. Colby odsunął się ode mnie i zwrócił się do Blake’a, humor migotał w jego oku. – Co? Kiedy rżnąłeś Tori?  Odpierdol się dupku. Jeśli ty miałeś Eden, ja najwyraźniej musiałem mieć najlepszą przyjaciółkę – splunął Blake. Mój śmiech ryknął we mnie. W końcu czułam się jak prawdziwa ja.

•••• The Watergrill był sportowym barem przy wodzie i według Blake’a mieli najlepsze steki w kraju, więc oczywiście musieliśmy tam pójść. Po zamówieniu nachos dla mnie i najsłynniejszych steków dla chłopców, usiedliśmy w jednym z narożnych stolików, które znajdowały się przy największym telewizorze, jaki kiedykolwiek widziałam. Była wyświetlana piłka nożna z ulubioną drużyną Blake’a grzmiąc w pomieszczeniu. Rozmowa płynęła gładko i przyjemnie. Nie widziałam ich prawie rok, ale wydawało się, jakby minęło więcej czasu. Powiedzieli mi wszystko o swojej nadchodzącej trasie i o zakładzie Colby’ego z Blake’m – od powstrzymywania się od seksu na czas trwania tour, fakt ten rozbawił mnie tak bardzo, że zakrztusiłam się colą. Nie było mowy, że mógł wygrać. Znałam Colby’ego i wiedziałam, że kocha i potrzebuje seksu jak powietrze. W połowie rozmowy mój telefon zadzwonił z przychodzącą wiadomością. Ky: Dlaczego jest tak, że wiem iż prawdopodobnie wyszłaś na kolację, ale nadal chcę z tobą pisać? Eden: Nie powinieneś pisać. Jestem pewna, że jest mnóstwo dziewczyn w LA, które 257

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

chciałyby spędzić z tobą noc. Ky: Dlaczego to mówisz? Jest cholernie jasne, że jesteś jedyną osobą, z którą chcę spędzić noc.  Więc co jest z tobą i facetem o imieniu Ky? Moja głowa strzeliła na dźwięk głosu Blake’a. Widział moją wiadomość? Co Ky miał na myśli? Schowałam szybko swój telefon do torby i próbowałam się uspokoić, podczas, gdy moja głowa obracała się, a moje serce wściekle waliło w klatce piersiowej.  Nic się nie dzieje – odpowiedziałam płynnym głosem.  Och, kochanie, kocham cię jak siostrę, ale jesteś ślepa jak popieprzony nietoperz. W chwili, gdy wszedłem do jego biura poczułem napięcie między wami. Kurwa, w chwili, gdy cię przytuliłem, myślałem, że miał zamiar uderzyć mnie w twarz.  Cóż wydaje się, jakby był wielbicielem – dokuczając ton Colby’ego spowodował, że moje policzki się zaczerwieniły. – Mówiąc o wielbicielach, czy ten tutaj obecny powiedział ci, że jest pod pantoflem? – zapytał, posyłając spojrzenie do Blake’a.  Odpierdol się! Jestem daleki od pantoflarza.  Okej Eden, możesz być sędzią. Więc, ten jeden – skinął na Blake’a – ma jakąś laskę, która poprawia jego zachowanie, odrzucając zaloty, ale wciąż nie skacze po każdej dostępnej cipce z powodu Violet. Teraz powiedz mi, że to nie jest pantoflarstwo. Mój śmiech wypełnić stolik. To było to, czego chciałam; przyjaciele, śmiechy, rozproszenie i wygoda. Ten rodzaj rozmowy był codziennością z Colby’m dopóki nie przeniósł się do Los Angeles rok temu i brakowało mi go. Tęskniłam za nim. Blake wstał z krzesła. – Pieprz się Colby! Idę do baru; jeśli mówimy o tym, 258

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

potrzebuje alkoholu. Coś chcesz?  Tylko colę. Skinął głową i zostawił Colby’ego i mnie samych.  Dobrze wyglądasz. – Głos Colby’ego spadł, kiedy pochylił się nad stołem i chwycił mnie za ręce. Moje dłonie wyglądały na tak delikatnie w porównaniu z jego ozdobionymi rękoma, pokrytymi jasnymi kolorami i odcieniami czerni.  Jestem tak przerażona, Colbs – wyszeptałam. Jego twarz straciła kolor. – Co się kurwa dzieje, Eden?  Ciężko jest być tutaj, nie będę zaprzeczać. Boję się, że zacznę być kimś innym lub zeświruje w najgorszym możliwym momencie. Dostaje wiadomości od nieznanego numeru i zaczęło mnie przerażać i dzisiaj Douglas pojawił się w mieszkaniu Ky’a by powiedzieć mi, że Jeremy został wypuszczony.  Kurwa Eden! Dlaczego nie zadzwoniłaś do mnie?  Chciałam tylko zignorować wiadomości, ale teraz Douglas je bada. Jeśli o nich nie myślę to nie wpadam w panikę, ale teraz nie poradzę sobie z byciem blisko Jeremy’ego.  Eden, obiecaj mi, że komuś powiesz. Co z Ky’em? Jeśli cokolwiek z tego, co powiedział mi Blake jest prawdą, bo wydaje mu się, że jest tobą zainteresowany, to mu powiedz.  On wie, co się ze mną stało.  Co? Spojrzałam na niego i westchnęłam. Jak tylko przyznam się Colby’emu on przejdzie w tryb ochronny i wiedziałam, jak zareaguje i że wedrze się do biura Ky’a przy pierwszej okazji, jaką dostanie i nie mogłam mu na to pozwolić.  Pewnej nocy wróciłam do hotelu i ktoś się do mnie włamał. Zadzwoniłam do Ky’a i przyjechał i zabrał mnie, więc teraz jestem w jego mieszkaniu.

259

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Co jest kurwa, Eden? Próbował czegoś? Czy pieprzony Ky próbował czegokolwiek z tobą?  Colby, uspokój się. Całowaliśmy się, a potem powiedziałam mu wszystko o tym, co się stało. On wie, że nie mogę powiedzieć nie i to go wkurza.  Też mnie to wkurza. Moje oczy błyszczały od łez i wściekle zamrugałam próbując powstrzymać ich ucieczkę. Nie mogłam płakać. Nie tutaj, nie teraz.  Daj mi swój telefon, Eden.  Colby, proszę. Co ty robisz? – Chwyciłam telefon z torby i podałam mu go drżącymi rękoma. Patrzyłam z szeroko otwartymi oczami, kiedy naciskał na ekranie i podniósł go do ucha.  Nie, tu Colby. Najlepszy przyjaciel Eden. Tak. Jest tutaj. Po prostu kurwa posłuchaj mnie. Mamy problem. Wiem, że ci powiedziała. Ona dostaje wiadomości z nieznanego numeru, a teraz pojebany Jeremy został wypuszczony. Myślisz, że ja kurwa o tym nie wiem? Kiedy wrócisz? Dobra. Dbaj o nią. Jest na twoich barkach. Pewnie. Patrzyłam na Colby’ego z szeroko otwartymi oczami. Nazywał Ky’a nowym dupkiem i chciałam dokładnie wiedzieć co mówił. Chciałam się czegoś dowiedzieć, ale Colby był wkurzony poprzez to jak przesuwał swoją szczęką i właśnie teraz, siedząc naprzeciwko mnie, był człowiekiem, który był daleko poza wkurwieniem się. Colby nagle wyciągnął telefon do mnie i skinął na ekran.  On chcę z tobą rozmawiać. Nie chciałam rozmawiać z Ky’em.  Cześć – wykrztusiłam, kiedy podniosłam telefon do ucha.  Dlaczego do cholery, nie mogłaś mi o tym powiedzieć. Jak długo dostajesz te wiadomości? Co one mówią? Kurwa! – ryknął Ky w telefon.

260

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ky, proszę, nie krzycz na mnie – wyszeptałam, kiedy nowe łzy utworzyły się w moich oczach.  Kochanie, ja nie krzyczę na ciebie. – Westchnął głęboko w telefon.  Powinnaś komuś powiedzieć. Jeśli nie mi, to Joshowi, Ashlyn, Colby’emu, Tori! Nie trzymaj tego gówna w sobie. To się stało, zanim ktoś się włamał do twojego pokoju? Kiedy dowiedziałaś się o Jeremy’m?  Dostałam pierwszą wiadomość, kiedy jadłam ciasto czekoladowe z tobą, w moje urodziny i wszystko co wiem, to że dzisiaj został wypuszczony. Naprawdę jestem przerażona, Ky. Nie wiem, co zrobić.  Kurwa! – Zamilkł i upuściłam oczy na stół. – Wcześniej wracam do domu. Bądź w moim łóżku, kiedy wrócę. Rozłączył się.

261

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

29. Ky Wszystko przebiegło w szybkim sukcesie. Odłożyłem telefon po tym jak usłyszałem skamieniały głos Eden, dzwoniąc do Simona Davenporta, by poinformować go, że muszę wyjechać do domu z pilnego powodu, wpadając do LAX45 i siedząc teraz w pierwszym samolocie do Nowego Jorku w oczekiwaniu na lądowanie. Wiedząc, że była po drugiej stronie kraju przestraszona, sama i przerażona, to spowodowało coś we mnie, czego nie mogłem wyjaśnić. Wszystko, co wiedziałem, to to, że muszę wrócić do domu i uporządkować ten bałagan, upewniając się, że jest z nią w porządku. Cóż, tak dobrze, jak tylko mogło z nią być. W chwili, gdy moje stopy wylądowały na ziemi Nowego Jorku było po piątej rano i wkrótce jechałem do mojego mieszkania. Moja noga podskakiwała, kiedy taksówkarz zaczął jechać z lotniska z powrotem na wyspę. Nie sądziłem, że moje stopy dotknęły ziemi od chwili, kiedy opuściłem ciepłą taksówkę do niesamowitej ciszy i chłodnego powietrza. Miałem jeden cel na uwadze i było to dostanie się do Eden. W chwili, gdy byłem w mieszkaniu, udałem się prosto do mojej sypialni. Kurwa, miałem nadzieje, że mnie posłuchała. Chciałem ją w moim łóżku. Nie będzie żadnej dyskusji; moje łóżko było jej przez resztę miesiąca. W momencie, kiedy pchnąłem drzwi od sypialni, ciężar spadł mi z ramion, kiedy moje oczy wylądowały na doskonałości skulonej po jej stronie, będąc owiniętą w grubą kołdrę. Moja klatka piersiowa podniosła się, kiedy spokój i ulga pochłonęły mnie. Cicho rozebrałem się do bokserek i wsunąłem się obok niej. W chwili, gdy 45

Port Lotniczy Los Angeles 262

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moje ciało uderzyło o materac, szczelnie owinąłem swoje ramiona wokół jej ciała, przyciągając ją do ochrony, którą oferowałem.  Ky? – zawoła swoim zaspanym głosem, budząc się na uczucie mojego ciała naprzeciwko jej.  Jestem tutaj, wracaj do spania.  Okej. – Jej twarz spadła do wklęsłości mojej szyi i jej spokojny oddech pieścił moją skórę. – Ale Ky, dziękuję, że tutaj jesteś. Moje oczy zamknęły się, kiedy owinąłem się wokół Eden, okrążając jej talię moim ramieniem i przyciągając ją tak mocno jak było możliwe naprzeciwko mojego ciała. Najcichsze westchnienie uciekło z jej ust. Leżałem w ciemności w milczeniu, nie śpiąc i słuchając jak Eden spokojnie spała w moich ramionach. Byłem fizycznie i psychicznie wyczerpany, ale mój mózg nie wyłączył się. Wiedząc, że Jeremy czai się w cieniu powodując falę niepewności czającą się we mnie. Ktoś taki jak on, nie będzie siedział cicho i nie pozostanie ukryty na długo. Wkrótce słońce dokuczało przez grube rolety, kiedy nastał nowy dzień, nowy dzień, w którym rzeczy ulegną zmianie. W momencie, kiedy Colby powiedział mi o grożeniu Eden to było jak wstrząs elektryczny i sprawiło, że wyraźnie zobaczyłem iż chciałem ją w moim życiu nie tylko w grudniu46.  Spałeś? Przewróciłem głowę na bok by znaleźć Eden z zaspanymi oczami gapiącą się na mnie.  Nie – szczerze odpowiedziałem. Rozplątała swoje ciało od mojego, które natychmiast poczuło stratę. Odsunęła się i oparła o wezgłowie. Prześcieradło spadło z jej ciała i owinęło się wokół bioder.

46

Awww, nareszcie się przyznał :) 263

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Syknąłem na widok napiętej białej koszulki na ramiączkach47 uformowanej na jej skórze, tworząc idealne zakrzywienia piersi, które tylko zachęcały do wędrówki mojego oka. Jej sutki stwardniały pod moim spojrzeniem, wyprężając się i stając się lekko widocznymi za pośrednictwem rozciągniętej tkaniny. Boże, byłem stracony.  Czy wszystko w porządku? – W końcu zapytałem, kiedy moje myśli były pod kontrolą. – Właściwie, powiedz mi jak się czujesz? – Wycofałem się dobrze wiedząc, że chcę powiedzieć tak.  Wiedziałam, że ten dzień w końcu nadejdzie, ale miałam nadzieję, że to nie nastąpi kiedy tutaj będę. Jestem przerażona Ky, nie będę kłamać. Już patrzę przez ramię z powodu wiadomości, ale teraz mam również z tym do czynienia. Wszystko o czym mogę myśleć, to co mi zrobi jeśli mnie dopadnie.  Nie pozwolę, aby coś ci się stało – obiecałem z grubym głosem od emocji. Jej smutne oczy spojrzały na mnie i zaoferowała mi najsłabszy z uśmiechów. – Nie możesz tego zagwarantować, Ky, nikt nie może.

47

Taki rodzaj bielizny :) 264

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

••••  Muszę wyjść na trochę. Będę z powrotem za godzinę czy jakoś tak – zapowiedziałem bez podawania jej niepotrzebnych informacji. Szukałem moich kluczy, telefonu, portfela i w końcu znalazłem je na stole, przy którym siedziała Eden ze swoim laptopem.  Pewnie, nie ma sprawy. – Jej oczy nigdy nie opuściły monitora. Chodziłem wokół stołu, spoglądając przez jej ramię na ekran.  Szukasz przepisu? Odwróciła się w siedzeniu i posłała mi seksowny jak diabli uśmieszek i przysięgam był błysk w jej oku. – Tak, myślę, że gotowanie będzie najlepszym odwróceniem uwagi. Myśl o Eden poruszającej się po mojej kuchni i gotującej było czymś co mi się podobało, a mój umysł nagle zaczął przewijać się po scenariuszach w głowie, powodując, że mój penis natychmiast pęczniał.  Jesteś zagadką Eden Rivers. Pocałowałem ją w czubek głowy i oparłem swoje ręce na górze jej ramion. Moje palce wbiły się w jej ciało i szyja spadła na bok, kiedy czule masowałem jej napięte mięśnie. – Będzie w porządku, kiedy wyjdę?  Hmmm – zanuciła w odpowiedzi. Moje ego wzrosło wiedząc, że moje palce zamieniły ją w gumę, ale również wiedziałem, że im prędzej ją opuszczę tym szybciej do niej wrócę. Odsunąłem swoje ręce i chwyciłem krzesło, kiedy odwróciłem ją twarzą do mnie. Jej oczy otworzyły się i wydęła wargi.  Upewnij się, że zadzwonisz lub napiszesz do mnie jeśli będziesz mnie potrzebować. Będę za mniej więcej godzinę, a potem wrócę by obserwować cię pracującą w mojej kuchni. 265

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jej twarz rozjaśniała jak nigdy wcześniej.  Myślę, że wiem dokładnie co ugotuje, ale niech to będzie niespodzianką. Sądzę, że powinieneś wrócić do domu z jakimś winem.  Z całą pewnością mogę to zrobić. – Pocałowałem tył jej głowy, zanim ruszyłem do drzwi; na chwilę zawahałem się i obejrzałem za siebie by znaleźć ją w głębokim zamyśleniu, piszącą coś w notatniku. – Tak mi przykro za wszystko – szepnąłem w przestrzeń wokół mnie. Detektyw Douglas Smith z NYPD nie był mi obcy. On i tata razem poszli do akademii i wkrótce Douglas miał swoje stałe miejsce na letnich grillach, a zimą w drużynie piłkarskiej. Aż do trzech lat temu, tata był prowadzącym detektywem w napaści seksualnej wraz z Douglasem.  Wiedziałem, że to tylko kwestia czasu, zanim się zjawisz. – Wstał zza biurka i mocno uścisnął moją dłoń, kiedy szturmem wszedłem przez drzwi do jego biura. – Usiądź.  Gdzie on jest? – przeszedłem prosto do rzeczy. Jego ciężkie westchnienie spadło z klatki piersiowej. – Jesteś jak rodzina, Ky. Nie pytaj mnie o to.  Dokładnie, jesteśmy rodziną. – Wiedziałem, że był to niefajny ruch, ale w tym momencie moim jedynym zmartwieniem była Eden i gdybym miał być dupkiem, aby uzyskać odpowiedzi, to niech tak będzie. Spojrzał na mnie przez biurko i wiedziałem że trafiłem w czuły punkt. – Jeremy przebywa u swoich rodziców. Nie zbliżaj się do niego Ky, słyszysz mnie? Pozwól nam robić naszą robotę. Wszystko o co musisz się martwić to upewnienie się, że Eden jest bezpieczna.  Tak, bo jestem cholernie w tym dobry – wyśmiałem w odpowiedzi.  Musisz przestać żyć z popieprzonym poczuciem winy w stosunku do tego chłopaka. Nic z tego nie jest twoją winą. 266

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Nie chodziło mi o to, by dążyć do tej rozmowy. To była rozmowa, która była niezliczoną ilość razy w ciągu lat i nie zmieni się to dzisiaj. Stałem przy siedzeniu i potrząsałem swoją ręką z jego przy wyjściu. – Zadzwoń do mnie, jeśli się coś zmieni. Muszę być w pobliżu.

•••• Psychiczne wyczerpanie było zdzirowatą rzeczą. Kiedy wyszedłem z biura Douglasa, jeździłem wokół dobrą godzinę, nadążając za rozmową i próbując zracjonalizować informacje, które mi powiedział. Pokusa by odwiedzić Jeremy’ego zwalała się na mnie. Każdy scenariusz przychodził mi do głowy – płacąc mu, grożąc, raniąc go – ale, co bym tak naprawdę zyskał oprócz ujawnienia Duglasa przed poufnymi informacjami. Pokuta Jeremy’ego nadejdzie. Gdy moje emocje były nieco w ryzach, udałem się z powrotem do mieszkania. W chwili, gdy wszedłem przez drzwi, miękki szum muzyki płynął z kuchni. Delikatnie, położyłem klucze i portfel na stoliku w korytarzu i ruszyłem przez mieszkanie jak lew w poszukiwaniu zdobyczy. Eden kołysała biodrami w rytm muzyki; jej ciało było pokryte majtkami, luźną bawełnianą koszulką, która ledwo co dosięgała jej ud i pieprzonymi skarpetami do kolan. Była zupełnie nieświadoma, że wróciłem. Była chodzącym marzeniem. Czułem jak dudnienie ryknęło do życia w głębi mojego gardła. Moja kontrola uciekła i wszystko co mogłem zobaczyć i skupić się to surowa pierwotna potrzeba by pożreć, posiąść i czcić ją.  Zabieraj swój tyłek z kuchennej wyspy, Eden. Mój wymagający ton zaskoczył ją. Odwróciła się i swoimi oczami przedzierała się 267

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

po czterech rogach mieszkania rozpaczliwie próbując mnie odnaleźć. Kiedy jej zszokowany wyraz twarzy spotkał mój podgrzany wzrok po drugiej stronie pokoju; niewinność tańcząca z intrygą kapała z niej, tylko napędzając ogień szalejący we mnie. Jej małe ręce szarpały za krawędź koszulki, desperacko starając się ukryć doskonale stonowane i zakrzywione uda. Jak cholera.  Eden, po raz ostatni, schodź z kuchennej wyspy. Moja słowa uderzyły ją z pełną siłą i z kołyszącymi biodrami, bez wysiłku podeszła do lady. Zmierzch był nieunikniony, a blaknące światło przebijało się przez pokój pozwalając jej sylwetce zaakcentować zakrzywienia doskonałej klepsydry. Eden wślizgnęła się na krawędź i spojrzała na mnie, z lekko kołyszącymi się nogami, rozchylonymi ustami, twarzą pozbawioną emocji. Miliard scenariuszy wypełniało mój umysł, kiedy niezliczone słowa zatrzymały się na końcu mojego języka by coś powiedzieć. Zrzuciłem kurtkę, kiedy mój umysł płynął przez niebezpieczne terytorium. Siedząc na kuchennej ladzie w oczekiwaniu na mój następny ruch, była dziewczyną, która kontrolowała każdą moją myśl. Nie mogła powiedzieć nie. Powiedziałaby tak. Ale nie chciałem tego. Kiedy dotarłem do Eden, moje ręce spadły do jej nagiego ciała tuż nad kolanami. Jej nerwy były widoczne i straciłem poczucie rzeczywistości. Moje ręce powoli przesuwały się w górę jej ud, pchając cienki materiał w górę aż zobaczyłem pierwszy błysk niebieskich satynowych majtek.  Ufasz mi? – zapytałem pomiędzy przyspieszonymi oddechami.  Tak.  Teraz nie jest czas by mówić to, co chcę usłyszeć. Chcę prawdy.  Ufam ci. 268

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jej oczy mówiły głośniej niż wypowiedziane słowa. Ponownie zapłonęły na mnie, kiedy moje ręce nadal kontynuowały swoją podróż. Nie mogłem dłużej udawać. Nie mogłem walczyć z pragnieniem posmakowania jej, aby dać jej wszystko, o czym nie myślała, że mężczyzna może jej dać. Bawełniana koszulka była skupiona na jej biodrach, a satyna jej majtek drażniła mnie. Moje ciało wcisnęło się między jej nogi, a ona bez zastanowienia je rozstawiła. Wsunąłem się między jej nogi jak doskonale pasująca rękawiczka. Wszystko co potrzebowałem to być tak blisko jak tylko kurwa mogłem. Niewinność, której byłem świadkiem chwilę wcześniej została teraz zastąpiona czymś, czego nie mogłem wytłumaczyć. To było chcenie? Potrzeba? Oczekiwanie? Mój palec przebiegł po długości satyny pokrywającej jej cipkę. Chciałem ją drażnić dopóki by mnie nie powstrzymała. Jęknęła pod moim dotykiem i jej głowa opadła na moje ramię, kiedy zwiększyłem tempo. Jej wilgoć rosła i wkrótce jasna satyna zamieniła się w granatową. Słodycz jej pobudzenia wypełniła powietrze w czystej pieprzonej radości. Odsunąłem jej majtki na bok i w momencie, kiedy mój palec zjechał po jej fałdach, zdyszane jęki wypełniły powietrze i uniosła głowę, kiedy spojrzała na mnie ze zdumieniem. Kurwa, chciałem jej. Chciałem być głęboko w niej i usłyszeć jej błaganie. Ale wiedziałem, że nie mogę. Obiecałem.  Chcę, żebyś była moja – wyszeptałem, moje wargi unosiły się nad jej, kiedy mówiłem. Pchnąłem palec w nią i delikatnie zacząłem poruszać się w jej wnętrzu.  Myślałam, że już jestem.  Mam na myśli moja w każdym znaczeniu tego słowa. Dzisiaj zamierzam sprawić, że dojdziesz tak mocno, że zapomnisz o każdym złym doświadczeniu, które miałaś. Jesteś na to gotowa?  Tak. Dodałem kolejny palec i kontynuowałem poruszanie w niej. Jęczała na moim ramieniu i kurwa kochałem słyszeć ją ze zwiększonym oddechem. – Zapomnisz 269

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

swoje imię w chwili, kiedy dojdziesz, Eden.  Kurwa! – syknęła naprzeciwko mojego ramienia. Jej biodra uniosły się na dźwięk moich słów, wpychając się mocniej w moją rękę, zachęcając by moje palce były głębiej. Nagle zamarła, biodra spadły na ladę i jej dłoń opadła na moją w zaprzestaniu jakiegokolwiek ruchu. Spojrzałem na nią, pochłaniając jej reakcję. Jej policzki były zaczerwienione z ciepłej cyrkulacji jej ciała, ale błaganie w jej oczach, przykuło moją uwagę.  Spraw bym zapomniała, Ky. Spraw, bym zapomniała, że jest na wolności. Spraw, abym zapomniała o tych wiadomościach. Spraw, bym o wszystkim zapomniała. Chcę, żebyśmy byli tylko ty i ja.  To zawsze będziemy tylko ty i ja – mruknąłem, kiedy moje usta spadły do jej. Była tak delikatna jak kawałek tysiąc-letniego-starego jedwabiu i chciałem obchodzić się z nią cierpliwie. Wszystko, co chciałem dla niej to by zobaczyła, że była światem w moich oczach, światem potrzebującym opieki, miłości i ochrony. Zaciemnione kąciki jej świata potrzebowały nowego światła. Moje ramię owinęło się wokół jej talii i delikatnie obniżyłem ją dopóki nie leżała przede mną na ladzie. Odepchnąłem swoje usta od jej i przez chwilę rozkoszowałem się próbką bezwzględnej doskonałości gapiącą się na mnie. Doskonale błękitnooka Eden, zakapturzona z pragnieniem i bez krzty zawahania, patrzyła na mnie i najmniejszy odcień różu zaczął rozprzestrzeniać się na jej policzkach.  Tak doskonała – zanuciłem, kiedy moja umiejętność mówienia szybko się załamywała. Moje ręce zniknęły pod jej koszulką i biegały po gładkiej skórze bioder i bokach. Jej oddech uwiązł, kiedy zacząłem zdejmować bawełnę z jej ogrzewanego ciała. Mój wzrok wędrował po niej, biorąc falującą klatkę piersiowa i skórę na jej piersi. 270

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Oblizałem swoje usta w oczekiwaniu i potrzebie skosztowania, kiedy moje usta spadły do jej piersi. Mój język dokuczał jej sutkowi, wirując na rozkosznej górze i przejeżdżała swoimi palcami przez moje włosy, skręcając i szarpiąc, kiedy przyjemność zapaliła się w niej. Moje palce jeździły po brzuchu, wzdłuż bioder aż znalazłem satynę jej majtek, jej obrzęk i potrzebującą cipkę. Dwa palce wsunęły się w nią i zacząłem kontynuować to, co zacząłem. Odsunąłem swoje usta z jej sutka i całowałem wzdłuż jej szczęki aż dotarłem do ucha. – Chcesz dojść z moimi palcami czy językiem? Twój wybór, kochanie.  Ty… oh kurwa… palcami. Proszę. Moje palce pompowany w jej wnętrzu i im mocniej wchodziłem tym bardziej słychać było jej jęki i dyszenie wypełniły powietrze. Była cholernie piękna do oglądania. Niewinność, które promieniowała od niej nigdzie nie było jej widać; leżąc przede mną na mojej kuchennej ladzie była lisicą, popychając bliżej biodrami prosząc mnie, bym wszedł głębiej. Jej usta były rozchylone, kiedy rozpaczliwie próbowała łapać powietrze; policzki były zaróżowione, a jej oczy patrzyły na mnie w kompletnym zamroczeniu potrzeby i przyjemności.  Dojdź dla mnie, kochanie. Czułem jak jej ściany zaciskały się wokół moich palców, zanim wybuchła z jękiem mojego imienia. To był najlepszy kurwa dźwięk na świecie. Jej oddech wbijał się naprzeciwko mojego ramienia, kiedy przyciągnąłem jej ciało z powrotem do mojego i owinęła ciasno swoje ramiona wokół mnie.  Chodźmy do łóżka – wyszeptałem. Skinęła bez żadnego słowa. Owinąłem swoje wolne ramię wokół jej talii i podniosłem ją z lady w jednym szybkim ruchu. Jej nogi zablokowały się wokół moich bioder, kiedy niosłem ją przez mieszkanie, a moje palce pozostały głęboko w niej; z każdym krokiem, jaki robiłem, jęczała na to odczucie. Delikatnie położyłem ją na łóżku i uśmiech na jej twarz spowodował, że moje

271

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

serce radowało się. Z żalem, wyciągnąłem swoje palce z niej i zmarszczyłem brwi na to, że zasłoniła swoją twarz na stratę, powodując, że prawie wytrysnąłem w moich spodniach. Nasze oczy uważnie obserwowały się nawzajem i nie chciałem nic więcej poza zaszyciem się w niej i zgubieniu przez kilka dni. Strzeliła szeroko oczami, kiedy podniosłem palec do swoich ust i zacząłem lizać i ssać jej smak. Wczołgałem się na nią jak prześladujący lew i uniosłem się, zanim moje usta wylądowały na jej potrzebujących ustach. Nasze języki zderzyły się i jęknęła przy moich ustach, kiedy szczodrze smakowała samą siebie.  Jestem całkowicie w tobie zatracony, Eden i nie sądzę, bym kiedykolwiek chciał być znaleziony – wyszeptałem przy jej ustach w szczerości, która nie wiedziałem, że mogłaby istnieć.

272

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

30. Eden  Potrzebuje wolnostojącego oświetlenia tutaj, tutaj i tutaj. – Wskazałam, dając wskazówki asystentowi, którego przydzieliłam do tej sesji. – I tło musi być wyraziście czarne, bez zagnieceń i kłaczków. Sesja na okładkę Beats and Bangs była zorganizowana w opuszczonym centrum magazynowym. Po spędzeniu niezliczonych dni w poszukiwaniu idealnej lokalizacji, Daniel i ja natknęliśmy się na to przez przypadek. Naturalne oświetlenie, ogromna przestrzeń, trzepot słońca przez wybite okna w podwieszanych listwach zaoferowała nam genialne tło dla pomysłów, które miałam na myśli i nie było lepszego miejsca. Przyjechałam tuż po wschodzie słońca, zostawiając Ky’a śpiącego w łóżku. Ostatnia noc była niesamowita. Zaszliśmy dalej niż mogłam sobie wyobrazić. Nigdy w życiu nikt nie patrzył i nie traktował mnie jak Ky zaledwie kilka godzin temu. Patrzył na mnie jakbym była jedyną osobą na świecie. Sposób w jaki trzymał mnie, pieścił, opiekował, sprawiało, że czułam się jak delikatny kwiat i bał się, że uszkodzi moje płatki. Przez tak wiele lat, intymność była karą – obca, przerażająca i niechciana – ale teraz moje ciało dręczyło mnie z potrzebą tak głęboką i pragnieniem, które wydawało się, jakby było zadowalane tylko przez Ky’a Crawforda. Moja skóra wciąż mrowiła z uczucia jego ust ogarniających każdy centymetr mojego ciała, podróżując po mnie, traktując jakbym była niezdobytą ziemią, odkrywając i zagłębiając się w miejscach, które zablokowałam dla każdego mężczyzny – ale, w tym sposobie otworzył mnie na tak wiele możliwości. Ostatnia noc była czystą przyjemnością w najbardziej uczciwej formie, jakiej kiedykolwiek doświadczyłam. Podskoczyłam, kiedy mój asystent poklepał po moim ramieniu, przerywając 273

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

podróż w dół erotycznych zakamarków pamięci i powiedział – Panno Rivers, światła są już ustawione, po prostu musisz przyjść i sprawdzić zasłonę.  Proszę, mów mi Eden. – Uśmiechnęłam się i ruszyłam ku odległemu miejscu w kącie, gdzie chciałam zrobić zdjęcia The Fallen. Na szczęście zajmowanie się scenerią przez cały dzień zmniejszyło moje wściekłe myśli i skupiłam się wyłącznie na sesji. Hałas był moim stałym towarzyszem, czymś, czego żądałam, gdy pracowałam. Muzyka i musiała być głośna.  Eden! – Głos Ashlyn zanucił za mną. Położyłam kamerę na stole i odwróciłam się by powitać ją w ciepłym uścisku. Na szczęście, Ashlyn była stylistką na sesji, będąc bardzo podniecona na myśl ubierania Blake’a i Colby’ego, więc wiedziałam, że zrobimy świetny zestaw zdjęć. – Ky’a nie ma? Wiedziałam, że moje policzki zaczerwieniły się, gdy wiedzące spojrzenie przetoczyło się przez jej zbyt-wspaniałą-by-nie-być-modelką twarz. – Nie.

 Mam wrażenie, że w najbliższej przyszłości czeka nas poważna dziewczęca pogawędka. Dzisiaj, zdecydowanie dzisiaj. Przyjdziesz, prawda?  Co się stanie dzisiaj? – zapytałam, zupełnie nieświadoma.  Zawsze idziemy na drinki by uczcić sesję do okładki.  Okej, jestem pewna, że przyjdę. Następna godzina minęła w rozmyciu. Przybyła reszta zespołu, ale nie było śladu Blake’a i Colby’ego. Bawiłam się moją kamerą i rekwizytami, rozmawiając ze stylistami i zmieniając się w tryb całkowitej organizacji. Wreszcie, kiedy byłam gotowa by wysłać grupę poszukiwawczą, usłyszałam śmiech Colby’ego z głównego wejścia. Odwróciłam się i znalazłam go i Blake’a przechadzających się tak niedbale, bez wysiłku, ale przeciekających charyzmą gwiazd rocka. Nawet nie wiedziałam, że Ashlyn jest obok mnie dopóki nie usłyszałam jej głośnego westchnienia. To nie było tylko normalnie ech, to było ‘pieprz mnie, oni są zbyt wspaniali by opisać ich za pomocą słów’ westchnienie. Owinęłam swoje ramię 274

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wokół jej talii i staliśmy, gapiąc się na moich dwóch najlepszych przyjaciół. 

Myślę, że muszę przedstawić im ciebie – powiedziałam bez tchu.

 O kurwa, dobrze wyglądam? Cholera! Colby nadchodzi. Wzrok Colby’ego sugestywnie przebiegł po ciele Ashlyn, kiedy przeszedł przez pomieszczenie, zanim skoncentrował się na mnie. Emanował seksapilem i każda kobieta w tym pomieszczeniu o tym wiedziała. Jego twarz rozjaśniła się w bezczelnym uśmieszku, kiedy przyciągnął mnie by mocno przytulić i pocałował bok mojej głowy, gdy dotarł do nas.  Kurwa kochanie! Spójrz na to; to wszystko ty zrobiłaś. Jestem z ciebie dumny!  Cóż, mam dobre obiekty do sesji.  Jestem pewien, że wykorzystasz moje atuty. Colby spojrzał między Ashlyn i mną, dając do zrozumienia, że chodzi mu o przedstawienie się.  Colby to Ashlyn, i Ashlyn to Colby.  Gdzie ukrywałaś taką ładną dziewczynę? – flirtował, zanim pocałował ją w policzek i puścił jej oko i wiedziałam, że to oznaczało ‘zakołyszę twoim światem’. Tak, mój najlepszy przyjaciel był całkowitym i zupełnym kobieciarzem. Nigdy wcześniej nie widziałam, by Ashlyn była tak zdenerwowana. Odwróciła się uśmiechając i uwodząc, ale wiedziałam, że wciąż obawia się Lachlana.  Muszę iść do pracy, kochanie – ogłosiła Ashlyn i pospieszyła w kierunku przenośnej garderoby, która została utworzona w tyle magazynu. Colby słodko pocałował mnie w policzek, zanim ogłosił – Ja też muszę iść i być seksownym na wszystkie sposoby.

•••• Kolejne dwie godziny były czystą błogością; było tak dobrze, że myślałam, iż 275

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

byłam w alternatywnym świecie, gdzie nie było problemów i istniejących kwestii. Cała ta sesja była bez zarzutu. Faceci byli profesjonalistami po drugiej stronie kamery. Tak, byli głośni, ohydni i zachowywali się jak kutasy, ale gdy chodziło o ich karierę, byli tak profesjonalni jak tylko mogli być. Blake był urodzonym frontmanem. Miał wygląd, osobowość i charyzmę by dopasować się do reszty z nich. Kamera go kochała i to powodowało, że moja praca była łatwa. Tuż przed zrobieniem ostatnich kilku zdjęć, podałam moją kamerę asystentowi i przeszłam przez sprzęt oświetleniowy by udać się tam, gdzie stał Blake oparty o ceglaną ścianę.  Co chcesz żebym zrobił, szefie? – zapytał Blake z flirtującym uśmieszkiem.  Cóż, masz seksowne dolne części ciała więc daj mi najbrudniejszy ‘pozwól mi zabrać cię do domu’ wygląd i tym sposobem sprzedamy kilka tysięcy egzemplarzy.  Jestem zszokowany tym, że sugerujesz, iż wcześniej nie posyłałem ci takiego spojrzenia?– zapytał z udawanym westchnieniem.  Robiłeś. – Mrugnęłam i podeszłam bliżej, unosząc się na palcach i pochylając się w kierunku jego ucha. – Potrzebuje momentu, by odetchnąć.  Jestem tak cholernie dumny z ciebie. Objął i przyciągnął mnie mocno do swojej wytatuowanej nagiej piersi. O tak, oczywiście, że był półnagi przez większość sesji. Z takim ciałem, byłabym pośmiewiskiem dla kobiet na świecie, gdybym nie fotografowała go pół nagiego. Zatonęłam w komforcie i przez chwilę uciekłam z wyścigu szczurów w tej bardzo ważnej sesji.  Twój chłopak właśnie przyjechał – wyszeptał mi do ucha. – I ponownie jesteś w moich ramionach. Mój chłopak? – Nie mam chłopaka. Jego głęboki chichot kazał mi odciągnąć się i spojrzałam na niego w pytaniu. – Okej, cóż facet, o którym mówisz, że nie jest twoim chłopakiem, ale który patrzy na mnie jakby był, przyjechał. 276

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zanim zdążyłam odpowiedzieć, Blake został zawołany przez swojego managera i po daniu mi pośpiesznego pocałunku w policzek, zniknął w morzu osób. Zrobiłam sobie przestój między ujęciami i ruszyłam z powrotem w kierunku tymczasowej szatni, gdzie miałam tymczasowe biuro w jednym z rogów. Dziwaczne stwierdzenie Blake’a błądziło wokół mojej głowy. Mógł mieć na myśli tylko jedną osobę. Kiedy ręką chwyciłam za kurtynę, odwróciłam się i spojrzałam przez główną przestrzeń magazynu. Moje oczy prześledziły każdego, ale nigdy nie wylądowały na Ky’u. Nie mogłam zignorować cienia rozczarowania, który czułam. Uważałam, że Blake mógł pomylić Josha z Ky’em, bo z daleka mogliby uchodzić za bliźniaków, ale teraz Josh stał obok Ashlyn w głębokiej rozmowie. Westchnęłam pokonana i zanurzyłam się w moim odosobnieniu w miejscu zasłoniętym kurtyną. Chłopak. Nie było mowy, by był moim chłopakiem. Nie mógł być moim chłopakiem. Nie chciałam chłopaka. Ky był po prostu facetem, z którym spędzałam noce, facetem, który całował mnie, aż nie mogłam oddychać, który dotykał mnie, aż drżałam i facetem, który docierał do ciemności mojego serca. Był moim… Chłodny wiatr nagle objął kark i zanim miałam szansę się odwrócić, by zobaczyć intruza, silne ramiona otoczyły mnie w pasie i przyciągnęły mnie do twardej i bardzo znanej klatki piersiowej.  Zdajesz sobie sprawę jak ciężko jest cię nie posiąść w takim miejscu jak dzisiaj? – Jego gruby głos sprawił, że dreszcz przeszedł mi po plecach. – Możesz być cicho?  Co masz na myśli? – zapytałam bez tchu, moje ciało tak doskonale wpasowało się przeciw jego.  Muszę cię dotknąć, ale muszę wiedzieć, czy będziesz cicho. Ostatnia noc była niewystarczająca, a potem obudziłem się dzisiaj rano a ciebie nie było. Otworzyłam usta by coś powiedzieć, ale zostałam powstrzymana, gdy położył

277

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

palec na moich ustach. Stanął za mną, tak blisko, że mogłam poczuć każdą krzywiznę i mięśnie jego ciała napierające na moje plecy. To samo ciało, od którego powoli stawałam się uzależniona, od jego ciepła, siły i ochrony.  Tylko powiedz tak, jeśli masz to na myśli. Jeśli nie chcesz powiedzieć nie do mnie. Musisz być w stanie powiedzieć nie. – Jego błaganie wypełniło przestrzeń wokół mnie. Jego ręce leżały na moim brzuchu i palcami musnął nagą skórą powyżej moich dżinsów, powodując by podniecenie zapłonęło przeze mnie. Nie zadrżałam ze strachu, ale z pragnienia.  Zapytam cię jeszcze raz, ale zapamiętaj to, co powiedziałem. – Jego oddech spadł do mojego ucha i w momencie, kiedy jego język przeleciał nad moją wrażliwą skórą na szyi, moje oczy zamknęły się. – Czy mogę cię dotknąć?  Tak – westchnęłam w odpowiedzi. Tak szybko jak wypowiedziałam to słowo, jego usta spadły do mojej szyi. Były pełne i głodne i zaatakował moją szyję zasypując ją pocałunkami i delikatnie szczypiąc moją skórę. Westchnęłam w absolutnej przyjemności. Moje oczy zatrzasnęły się pod intensywnością emocji krążącej w moim ciele. Przysunęłam się bliżej jego ciała, zdesperowana, by wymazać każdą przestrzeń między naszymi ciałami i moje nagłe ruchy nie uczyniły go słabym. Jedna z jego rąk, która była na moim brzuchu przesunęła się w dół mojego ciała, złośliwie wolno, aż nagle najechał na ciepło w moich dżinsach. Nacisk wysłał iskry przeze mnie i gwałtownie zaczęłam oddychać. Pocierał w górę i w dół, mocno, a potem delikatnie, że nie wiadomo było, czy ciągle tam jest. Tarcie moich dżinsów i majtek naciskało na moją łechtaczkę powodując, że ciepło i natężenie tworzyło się w dolnej części brzucha.  Ky, proszę – wydusiłam. Uczucie rosło we mnie i wnikało w przyjemność, której pragnęłam. – Tak – powtórzyłam.

278

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nigdy nie zdawałem sobie sprawy, jak kurewsko seksownie byłoby usłyszeć twoje błaganie. Z precyzją, guzik w moich dżinsach otworzył się i zamek poszedł w dół. W chwili, gdy palce Ky’a wślizgnęły się w moje śliskie fałdy, moja głowa opadła na jego ramię; moje ramię poleciało do jego karku by wesprzeć się. Jego palce biegały w górę i w dół tak morderczo powoli, kiedy mój oddech wychodził z mojej piersi. Moje biodra przesunęły się, starając uzyskać tarcie, którego potrzebowałam. Zaczęłam pragnąć przyspieszenia przyjemności od tego człowieka, dostarczającego mi tego. Wolną ręką, Ky chwycił mój podbródek i przyciągnął moją twarz do swojej, tak, że mogłam na niego patrzeć.  Otwórz oczy – warknął i posłuchałam go. Jego piwne oczy zrobiły się jasne, zdeterminowane z chęcią pogrążenia. – Uwielbiam, jak błagasz, ale również uwielbiam patrzeć ci w oczy, kiedy dochodzisz. Jego usta spadły do moich, połykając moje westchnienie, kiedy zwiększył swoją mękę, ale nadal nie trafił w jedno miejsce, gdzie pragnęłam jego dotyku. Nasze języki zderzały się ze sobą, a następnie atakowały się wzajemnie w gorączce żądania; przez chwilę, całkowicie straciłam poczucie tego, co się działo. Jęknął przed moimi ustami, kiedy pocierałam swoim tyłkiem na jego twardość, a potem szybko ugryzł moją dolną wargę tak erotycznie, że prawie doszłam na poczekaniu. W momencie, gdy oderwał się od moich ust i zmrużył swoje oczy na mnie, wiedziałam, co się święci. Dwa palce weszły we mnie, wbijając się i zabierając powietrze z moich ust, podczas, gdy moja głowa próbowała przetworzyć, co się faktycznie działo. Nie miałam szans na analizę sytuacji, gdyż jego kciuk trafił w moją potrzebującą łechtaczkę. Nie będąc w stanie utrzymać tego dłużej, wybuchłam falą ciepła, kiedy mój orgazm prowadził zamieszki przeze mnie, biorąc każdą część mnie na przejażdżkę. Jęknęłam, ale mój dźwięk został pochłonięty przez jego usta, kiedy to uczucie przejęło moje ciało.

279

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Pamiętaj, gdzie jesteś – szepnął naprzeciwko moich obrzmiałych warg. – Nie chcę dzielić się z nikim twoją przyjemnością. Kurwa! Dopiero wtedy, kiedy otworzyłam oczy, zdałam sobie sprawę z tego, że byliśmy za zasłoniętą kurtyną sekcją w magazynie z kolegami, przyjaciółmi i rodziną kilka kroków dalej. Podniecenie zalało mnie na myśl o tym, jak blisko byliśmy przyłapania. Od kiedy byłam ekshibicjonistką?  Rujnujesz mnie, Eden Rivers. – Jego głos był ochrypły z uczciwości. Szybkimi rękoma zapiął mój zamek, następnie guzik w dżinsach, a następnie odwrócił mnie twarzą do niego. To był pierwszy raz, kiedy naprawdę miałam szansę spojrzeć na niego i upiłam się w jego zachwycie. Uśmiechnął się i lekko potrząsnął głową, a następnie cofnął się o krok.  Musisz wrócić do pracy, a ja muszę odejść, zanim zrobię coś naprawdę nieodpowiedniego. Wydostanie się z tego namiotu może nie zaspokoić głodu.  Ky! – wydyszałam na jego słowa.  Szczerość, kochanie. Mrugnął, a następnie zniknął za zasłoną, zostawiając mnie całkowicie zatkaną. Prawdę mówiąc, on był tym, który mnie rujnował.

•••• Ciepło wirowało wokół mnie, kiedy szłam przez tłum w Rozkoszy. Fakt, że impreza była w miejscu, gdzie wszystko się zaczęło, nie załamało mnie. Colby i Blake byli na tej imprezie. Ostateczne zdjęcia były bardziej niesamowite niż mogłam sobie wyobrazić. Uwielbiałam stać w cieniu i oglądać moich najlepszych przyjaciół przeżywających swoje marzenia – to było najlepsze uczucie na świecie. Ale wtedy pojawił się Ky. Ledwo co powiedział do mnie dwa słowa odkąd przyjechałam z Ashlyn. 280

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wiedziałam, że jest zajęty i musiał popracować w pokoju, ale kurwa, cześć byłoby miłe. Chociaż wiedziałam, że jego oczy były ciągle na mnie, ponieważ moje ciało nuciło pod uczuciem. Przeszłam przez tłum do głównego baru mając go w zasięgu wzroku. Jakoś, wsunęłam moje ciało na stołek mając na sobie sukienkę, która przytulała się do mnie jak druga skóra. Uśmiechnęłam się na myśl, że ubrałam ją dla Ky’a. Skrzyżowałam nogi na kolanie i chwyciłam menu z koktajlami i podążałam przez wysokie ceny alkoholowych mikstur. To było to, czego potrzebowałam.  Co mogę dla ciebie zrobić, piękna? – Pozwoliłam swoim oczom wyjrzeć zza menu i być twarzą w twarz z facetem, który obsługiwał Tori i mnie wiele tygodni temu. Rozpoznanie błysnęło w jego oczach, co mnie zaskoczyło. – Och, pamiętam ciebie, jak mógłbym zapomnieć twarz taką jak twoja. Pochylił się nad barem i jego oczy przeszły po mojej twarzy. Czułam, że moje policzki zaczerwieniły się pod intensywnością jego spojrzenia.  Więc cieszę się, że nie zostałam zapomniana. Co to kurwa było? Czy ja flirtowałam?  Nigdy nie będziesz zapomniana, a teraz powiedz mi piękna pani, co mam ci dzisiaj zaserwować? Będę twoim osobistym sługą tak długo, jak będziesz mnie potrzebowała. Całkowicie zrozumiałam jego insynuację. I kompletnie nie zamknęłam się.  Cosmopolitan i proszę, niech będzie super mocny.  Już się robi. – Mrugnął, zanim tworzył arcydzieło przede mną. Bacznie go obserwowałam, po raz pierwszy pozwoliłam swojemu umysłowi otworzyć się na myśl możliwości. Wszystko o czym mogłam myśleć to Ky, chociaż przystojny facet flirtował ze mną. Ky traktował mnie jak bogini ostatniej nocy i potem dzisiaj to była

281

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

jedyna myśl, która mieszała mi z szaleństwem w mojej głowie, ale teraz traktował mnie jakbym nie istniała. Barman, który ostatecznie przedstawił się jako Damien, kontynuował dostarczanie mi cosmopolitanów i jego ciągłe flirty spowodowały, że chichotałam jak dziewczyna ze szkoły. Im więcej piłam tym bardziej zapominałam i zmieniłam się w jedną z moich alter-ego. Misja zakończona. Stołek obok mnie został zajęty i poczułam ciepło osoby, zanim ją zobaczyłam. Przez pijane oczy odwróciłam się by znaleźć Josha patrzącego na mnie z krzywym uśmieszkiem na jego twarzy, kiedy jego oczy poruszały się pomiędzy mną i szklanką postawioną przede mną.  Co ty robisz, piękna dziewczyno? – cicho zapytał, kładąc rękę obok szklanki naprzeciwko mnie i popychającą ją z daleka. Jego przybycie zbiło mnie z tropu, ale przywitałam go.  Twój brat mnie ignoruje. – Skuliłam się w chwili, gdy to powiedziałam.  Pewnie jest zajęty. To był powód, dla którego nie chciałam się upić przed wszystkimi, ale mówiłam dalej – Josh, spójrz w co się ubrałam. On nawet nie zauważył jak opięta jest ta sukienka. Ledwo mogę w niej oddychać, bo jest tak ciasna. Nawet mi nie powiedział, że ładnie wyglądam. Kurwa, nawet nie posłał mi jednego z tych głupich spojrzeć z drugiego końca pomieszczenia.  Co jeśli powiem ci, jak wspaniale wyglądasz? Ponieważ kochanie, dzisiaj jesteś przepiękna.  Nie jesteś swoim bratem. Dzięki szczerości alkoholu, zdałam sobie sprawę, jak bardzo Ky dostał się do mnie. Dopuściłam fakt, że to mnie zdenerwowało, że nie zauważył mnie. Przez cztery lata robiłam wszystko, co w mojej mocy, aby nie być zauważona przez ludzi, ale tutaj pragnęłam uwagi mężczyzny, z którym w zasadzie spędzałam każdą chwilę, 282

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

gdy byłam w mieście. Dobrze zagrane, Ky’u pieprzony Crawfordzie, wygrałeś.  Co ty robisz, Eden? – Głos Ky’a zabrzmiał zza mnie. – Myślę, że masz już dość.  Zostawię waszą dwójkę. – Josh zsunął się ze stołka i zniknął przez tłum, zostawiając mnie z bliską obecnością Ky’a.  Czego chcesz, Ky? – Mój nieregularny oddech wyszedł z płuc, podczas, gdy moje serce gwałtownie biło w piersi, kiedy poczucie jego ręki ściskającej moje ramię paliło przez skórę.  Czekałaś na mnie bym ci powiedział, jak cholernie seksownie wyglądasz dzisiaj wieczorem? – Moje oczy spadły na jego. – Eden myśl o tobie będącej w tej sukience spowodowało, że to będzie ciężka noc. Myślisz, że nie mogłem znaleźć ciebie, najpiękniejszej dziewczyny w pomieszczeniu? Przepraszam, że byłem zajęty, ale ty i twoja sesja spowodowała wiele emocji i ludzie pytają się o tą dziewczynę. Jesteś tą dziewczyną, panno Rivers.  Oh. – Nagle poczułam się jak kompletna idiotka. Będąc tak blisko niego i wysłuchując tych rzeczy było niebezpieczne i każda część mnie o tym wiedziała. Dezorientowało mnie jak bardzo chciałam tego mężczyzny. Wzdrygnęłam się na sposób, w jaki straciłam całą moją siłę z jednym spojrzeniem od niego. Ky zabierał każdą maskę, którą ubierałam na siebie, każdy lęk, który miałam, każdą obietnicę, którą złożyłam samej sobie. Jego oczy płonęły z pożądania, kiedy spotkały moje, zanim żądza rozbiła się przez spojrzenie, do którego coraz bardziej byłam przyzwyczajona. Widziałam spojrzenie zdezorientowania i wyrzutów sumienia. Jego dłoń opuściła moje ramię, chwytając moją rękę i jego palce połączyły się z moimi tak perfekcyjnie. Nie chciałam odrywać swojego wzroku do niego. Chciałabym nie przerywać tej chwili. Zsunęłam się ze stołka i w silnym uścisku, Ky pociągnął mnie w stronę pustej części VIP w Rozkoszy bez słowa. 283

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Kiedy staliśmy w sekcji VIP prawie pierś przy piersi, wszystko na czym mogłam się skupić to mój oddech i mężczyzna stojący przede mną. Czoło Ky’a zmarszczyło się, kiedy jego oczy patrzyły na moją twarz, zanim wzrok powędrował do moich ust. Swoim językiem polizałam moje usta z oczekiwaniem. Głębokie warknięcie wzrosło w jego klatce piersiowej, zanim położył otwarte dłonie po obu stronach mojej twarzy, podążając swoimi oczami po mojej twarzy. Z jednym krokiem, jego pierś zderzyła się z moją, posyłając milion śrub energii elektrycznej przez moje ciało.  Widząc się, siedzącą przy barze, rozmawiającą z tym facetem, sprawia, że jestem szczęśliwy, ponieważ chcę byś mi zaufała, ale tak się nie dzieje. To powoduję, że czuję się jak zazdrosny dupek, bo ktoś flirtuję z dziewczyną, która szybko staje się moja.  Ale nadal nie chcesz się ze mną kochać! – wyplułam. Jego oczy zwątpiły przez moment rozważając moje słowa, dopóki zdanie sobie sprawy nie błysnęło przede mną i nie rozprzestrzeniło się na jego twarzy.  Myślisz, że nie chcę się z tobą kochać? – Opuścił swoją twarz niebezpiecznie blisko mojej i głęboki oddech, którym odetchnął odbił się o moje usta. Jeśli przybliżyłby się o jeden cal, całkowicie byłabym pod urokiem tych ust, które niszczyły mnie na tak wiele sposobów. – Eden, chcę cię pieprzyć na każdy sposób, w jaki możesz sobie wyobrazić, ale tu nie chodzi o mnie. W tym miesiącu chodzi o ciebie.  Co jeśli tego chcę? Co jeśli jestem na to gotowa? Co jeśli, to jedyna rzecz o której mogę myśleć? Dotykasz mnie, smakujesz, całujesz, ale nigdy nie chcesz zajść dalej. Chcę cię, Ky, chcę, żebyś mnie wziął. Nigdy wcześniej o to nie prosiłam, ale z tobą, robię to.  Jesteś pijana, Eden. Nie masz żadnego pieprzonego pojęcia o co prosisz.  Wiem dokładnie, o co proszę, Ky. Wypiłam trzy koktajle, to nie wystarczy, aby mnie upić. – Mój głos przemawiał teraz jako zarzut. 284

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Brutalnie pokręcił głową. – Po prostu nie mogę. Złapał mnie za podbródek, przesuwając twarz w bok i umieszczając ociągający się pocałunek na policzku. Kiedy spojrzał na mnie, jego wzrok powiedział mi, że miał miliard rzeczy do powiedzenia, ale nie zrobił tego. Posłał mi ostatnie spojrzenie, zanim zniknął przez tłum, zostawiając mnie całkowicie odrzuconą.  Wszystko w porządku? – Ashlyn złapała za moją rękę i wyciągnęła mnie ze swojej strefy. Odwróciłam się do niej; w chwili, gdy zobaczyłam jej zaniepokojoną twarz, poczułam że muszę się wycofać i pokręciłam głową w odpowiedzi. – No dalej, chodźmy i porozmawiajmy. Podążyłam za nią przez tłum i udaliśmy się w kierunku schodów, które prowadziły na najwyższe piętro na doskonały widok na tańczący parkiet. Jak tylko przeszłam przez zatłoczony parkiet, czułam, że jego oczy paliły się na mnie. Zawsze wiedziałam, w którym momencie jego porażająco uwodzicielskie oczy były zwrócone na mnie. Mój oddech będzie szarpany, włosy na moim ramieniu stawały dęba i będę oblizywać usta w oczekiwaniu. Uwielbiałam być pod jego spojrzeniem – doszłam do tego, że go pragnęłam – ale teraz, czułam się nieswojo, zdezorientowana i niepożądania. Zwiększyłam tempo i Ashlyn oraz ja szliśmy drogą po schodach i usiadłam przy wolnym stoliku; skórzane krzesła pozwoliły nam spoglądać na balkon i w dół na tłum.  Więc, co się dzieje? – Nie powstrzymała się, od razu zmierzając do sedna. Zawsze tak niechętnie mówiłam o rzeczach z Ky’em z nią, ponieważ byli najlepszymi przyjaciółmi. Natychmiast zauważyła moja wahanie i chwyciła moją rękę. – Cokolwiek to jest, zostanie między tobą a mną. On może być moim najlepszym przyjacielem, ale mamy siostrzaną dumę i wszystko to jest gówno prawdą.  Chcę uprawiać seks z Ky’em. Zakrztusiła się swoim drinkiem i jej oczy były szeroko otwarte. Tak, dokładnie

285

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

takiej reakcji się spodziewałam. Odstawiła szklankę na stolik i spojrzała na mnie. Siedzieliśmy w milczeniu kilka długich minut.  Jesteś pewna, że tego chcesz? – W końcu zapytała.  Nie rozumiem, dlaczego to taki szok.  Kochanie, to ogromny krok dla was obojga. Kocham waszą dwójkę tak bardzo. Musisz upewnić się, że tego właśnie chcesz. Znam cię, może trudno to usłyszeć, ale nie miałaś dobrego doświadczenia z seksem i chcę, żeby to było najlepsze doświadczenie, jakie będziesz miała, bo zasługujesz na wszystko na tym świecie.  Dlatego chcę uprawiać seks z Ky’em. Ufam mu; z nim czuję się bezpieczna i chcę wierzyć w to, że będzie mnie dobrze traktował. Wiem, że długo się nie znamy, ale zaczynam wierzyć, że czasami czas nic nie znaczy, gdy coś jest słuszne. Musisz zrozumieć, że pierwszy raz czuję się w ten sposób z kimś.  Nigdy nie widziałam by patrzył na kobietę w taki sposób, w jaki patrzy na ciebie.  On mnie dezorientuje. Mówi rzeczy do mnie, sprawiając, że wierze w to, czego on chce. Walczyłam o to tak długo, Ashlyn; nigdy nie chciałam być blisko kogokolwiek, ale potem wkroczył Ky do mojego życia i powoli, ale pewnie zburzył moje rezerwy i sprawił, że ponownie uwierzyłam. Nie chcę dłużej udawać przy nim. Nie płaczę po każdym razie, kiedy go widzę, bo jestem wyczerpana udawaniem. Z nim czuję się bezpieczna. Przesunęłam się głębiej w siedzeniu, moje ciało uformowało się w czystej skórze i z powrotem skupiłam swoją uwagę na imprezę i parkiet poniżej. Od kiedy pierwszy raz go zobaczyłam, moje oczy były zwrócone na Ky’a lecące jak ćma do płomienia i nie mogłam ich oderwać. Ky poruszał się przez tłum z pewnością siebie, wdziękiem, który nie mógł być dopasowany; była determinacja w jego kroku, która błagała o uznanie. Pracował w pokoju jak prawdziwy profesjonalista, ale grymas, który został wyryty na jego idealnej twarzy i surowość jego mocnej szczęki była widoczna nawet 286

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

z tego miejsca. Ashlyn pochyliła się nad małym stolikiem, który był między naszymi siedzeniami i posłała sugestywne spojrzenie w moją stronę. – Co ty na to, byśmy poszły i porozmawiały z tym gorącym zespołem, który znasz. Chcę mieć z nimi zdjęcie. Czy to za dużo? Czy to będzie wydawać się jako grupowe selfie czy coś? Połączenie Blake’a i Colby’ego ponownie mnie uderzyło. Ashlyn i ja ruszyłyśmy na dół. Na szczęście skutki jednego ze zbyt wielu cosmopolitanów zaczęły uciekać z mojego ciała i zostałam z tym, co zrobiłam. Byłam zmuszona pogodzić się z brutalną szczerością, którą nie tylko ujawniłam Joshowi, ale także Ky’owi. Rozejrzałam się po barze dla jakiegokolwiek znaku Colby’ego i Blake’a i w momencie, kiedy ich znalazłam, zaczerpnęłam głębokiego oddechu; moje szerokie oczy wylądowały na Ky’u, który stał z nimi zatonięty w głębokiej rozmowie. Ręka Ashlyn chwyciła moją i szłyśmy przez tłum w ich kierunku. Nie mogła zignorować zdenerwowania obserwując jak dwa światy zderzają się na moich oczach. Mój krok nie zachwiał się, kiedy szłam prosto w ramiona Colby’ego i zwinęłam swoje ciało wokół niego, jakbym przytulała go ze wszystkich sił. O nic nie dbałam w tej chwili i tak jak zwykle i jak wiele razy wcześniej, będąc w jego ramionach zapewniających mi wygodę, że zabierał mnie od rzeczywistości i uspokajał rosnące emocje odbijające się ode mnie.  Co się dzieje między wami? – szepnął mi delikatnie do ucha, chowając kawałek moich włosów za uchem. Nawet nie musiałam pytać, wiedziałam dokładnie o kim mówił.  Absolutnie nic się nie dzieje. Colby wziął to jako gotowość do zaprzestania rozmowy o Ky’u i każdy wokół mnie zatonął w rozmowie. Stałam w milczeniu, patrząc się na przekomarzanie Blake’a i Colby’ego, czując ukłucie smutku, nie wiedząc, kiedy ponownie ich

287

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zobaczę. Wrócę z powrotem do San Francisco za trochę ponad dwa tygodnie, a oni będą jechać w drogę przez Bóg wie, jak długo. Najbardziej zaskakująca była interakcja Ky’a z nimi. Rozmawiali o Zachodnim Wybrzeżu, muzyce i piłce nożnej. Mówił tak płynnie, jakby byli dobrymi starymi przyjaciółmi, ale wciąż nie spuszczał oczu ze mnie.  Ashlyn, muszę być kompletnie pijana lub zatańczyć, dopóki nie będę mogła stać. Na co czekamy? – Cztery pary oczu nagle zwróciły się na mnie, pochłaniając moje zuchwałe ogłoszenie i oferując mi niechciane spojrzenie niepokoju. Moje oczy spotkały się z Ky’em, mrużącym oczy i w najmniejszym stopniu potrząsnął głową w nie pochwyceniu mojej uwagi. Czułam, że fale poddania się zawiesiły się we mnie. Intensywność ryknęła wokół nas i nagle poczułam jak wszystko i wszyscy zniknęli pozostawiając nas w naszym osobistym wirze intensywności.  Nie rób tego – warknął do mojego ucha po tym, jak przeszedł przez przestrzeń między nami i przyciągnął mnie do swojej klatki piersiowej. Chciałam z nim walczyć. Chciałam go odepchnąć. Chciałam uciec.  Co ja niby robię? – potulnie zapytałam i spojrzałam na niego, uczucie walki odpływało. Nie miałam pojęcia, czy Ashlyn, Colby lub Blake ciągle stali wokół nas i w tym momencie, nie obchodziło mnie to.  Nie odpychaj mnie. Walczę każdego pieprzonego dnia, aby powstrzymać myśli o wzięciu ciebie i po prostu kiedy myślę, że mam to pod kontrolą, ty przychodzisz i mówisz rzeczy, które powiedziałaś dzisiaj wieczorem. Eden, dlaczego czujesz się ze mną bezpieczna? Skąd wiesz, że nie jestem facetem, który mógłby cię pieprzyć i uciec? Mógłbym być najgorszą rzeczą, jaka ci się przydarzyła. Mogę zniszczyć wszystko na co zasługujesz i nie mogę być tym facetem.  Nigdy nie będziesz tym facetem – szepnęłam. Porażka i odrzucenie były druzgocącą kombinacją. Podobnie jak ciągłe uderzenie 288

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

w policzek na twarzy, ciągle i ciągle, tylko upewniło mnie, że czułam wyrazistość każdego kontaktu z brutalną skórą. Znalazłam jego błagające oczy i poczułam się bardziej zdezorientowana niż kiedykolwiek. Po raz pierwszy odkąd pamiętam, rozpatrywałam z całego serca danie siebie mężczyźnie, ale teraz byłam rozbita przez słowa, w które nie wierzyłam. Ale kim ja byłam, by walczyć?  Trzeba było powiedzieć mi bym odeszła – wyszeptałam i patrzyłam jak opuszcza swoją twarz. Nie czekałam na odpowiedź.

•••• Łóżko zanurzyło się obok mnie jakąś szaloną godzinę rano. Wpatrywałam się w sufit pokoju gościnnego przez ostatnie trzy godziny i powiedzieć, że byłam zaskoczona tym, że Ky tutaj był, było niedopowiedzeniem. Słyszałam jak wejściowe drzwi się otwierały i dźwięk kluczy na szklanym stoliku, a potem ciężkie kroki, które zniknęły w łazience. Wstrzymałam oddech i leżałam nieruchomo jak posąg, udając sen, który mnie unikał. Poduszka obok mnie zadrżała, kiedy ciężar wylądował na niej. Był już w łóżku. Chłód powietrza, kiedy podniósł kołdrę migotał przed moją skórą i instynktownie moje ciało zwinęło się do środka, aby zapewnić sobie ciepło, które zostało utracone. 

To nigdy nie miało się zdarzyć; nie chciałem się w tobie zakochać. – Jego

gruby głos szepnął przez ciszę. Ciągle byłam nieruchomo i próbowałam rozpaczliwie przełknąć wstęp. Szok, panika i zdezorientowanie krążyło we mnie. Zgarnął moje ciało do swoich silnych ramion i przyciągnął mnie do swojej nagiej piersi. Moja

289

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

głowa spoczywała przy bijącym sercu, a swoją rękę położył tak delikatnie na nagości mojego biodra.  Przepraszam, za zakochanie się w idealnej dziewczynie. Zawsze będziesz idealną dziewczyną.

290

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

31. Ky Odmówiłem Eden. Błagała mnie, bym ją pieprzył i odmówiłem jej. Co do cholery było ze mną nie tak? Po tym idealnym dniu i jej ogromnym sukcesie, musiałem wyjść i zniszczyć to z powodu moich lęków. Wyraz jej twarzy, kiedy odrzuciłem ją nie opuścił moich myśli. Powiedziała mi o wszystkim, co mąciło jej w głowie i wciąż nie dorosłem by dać jej to, co zarówno ona i ja chcieliśmy; to była jedyna rzecz, której chciałem. Najpierw upadłem głową dla tej dziewczyny i nie ważne jak bardzo się starałem, nie mogłem przestać. Nie chciałem się zatrzymać.

•••• Anderson Publications było nabuzowane rozmowami sesji zdjęciowej, którą Eden zrobiła dla następnego numeru Bangs and Beats. Każdy miał swoją opinie na temat ich ulubieńca i usłyszałem wiele kobiet dyskutujących, z którym członkiem zespołu chciałaby się pieprzyć. Poważnie, dorosłe kobiety miały bardzo brudne usta, gdy chodziło o muzyków. Stałem przy kopiarce rozmawiając z Derrickiem, gdy dźwięk szpilek łączący się z kafelkami podłogowymi przykuł moją uwagę.  Kurwa, jest gorąca. Chciałbym pieprzyć ją do niedzieli, gdybym miał szansę – warknął Derrick obok mnie. Podążyłem po linii wzroku Derricka i moje oczy spoczęły na Eden, kiedy ruszyła w naszą stronę mając na sobie rurki, czarny golf i czerwoną cholerną kurtkę. Jej oczy zamknęły się na mnie, a ja ciężko przełknąłem na jej widok. 291

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Crawford!  Co? Przepraszam. – Uśmieszek Derricka powiedział wszystko, co chciał powiedzieć, a ja po prostu wzruszyłem ramionami. – Mam spotkanie, pogadamy później. Nie usłyszałem jego mądralińskiego komentarza. Musiałem z nią porozmawiać. Podążyłem za dźwiękiem jej szpilek, a następnie wszedłem do sali konferencyjnej i zamknąłem za sobą drzwi. Odwróciła się na pięcie.  Co ty robisz, Ky? – tchnęła w porażce z oczami wbitymi w podłogę. Nie miałem pojęcia, co robię. Przyciągnąłem fotel naprzeciwko miejsca, gdzie siedziała i po prostu spojrzałem na nią. Wyglądała na zmęczoną i wiedziałem, że to z powodu niespokojnej nocy. Jej niebieskie oczy straciły iskrę i wola komunikowania zmniejszyła się. Drzwi otworzyły się i Josh, Roger i reszta zespołu weszła, kiedy usiedliśmy wokół stołu konferencyjnego, ale moje oczy były zamknięte na dziewczynie będącej pochłoniętą przez nerwy naprzeciwko mnie. Roger

Anderson

przeprowadzał

cotygodniowe

spotkanie

z

gównianym

uśmieszkiem na jego twarzy, a ja wiedziałem, że to wszystko z powodu Eden Rivers. Mówiła o właściwych rzeczach i zaprezentowała zdjęcia, które myślała, że będą najlepsze na okładkę; poinformowała zespół co będzie następne, a potem upuściła bombę, że skończy do 28 grudnia. Moja głowa podniosła się, gdy oznajmiła o tym i kiedy myślałem jak się z nim czułem po tym stwierdzeniu, stopa Josha mnie kopnęła. Ostre pokręcenie głową powstrzymało moją krótką chwilę szaleństwa. Po zakończeniu spotkania, Roger zabrał Eden z pokoju bez żadnego spojrzenia w moją stronę i wiedziałem, że spieprzyłem po królewsku.  Gdzie Eden zniknęła ostatniej nocy? – zapytał Josh, kiedy zamknął swój laptop i odwrócił się do mnie.  Udała się do domu. 292

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Okej, pozwól przeformułować to pytanie. Dlaczego wróciła do domu?  Bo powiedziała, że chcę być ze mną?  Być z tobą? – Jego czoło zmarszczyło się w pytaniu. Szczerze mówiąc, czasami zastanawiałem się, czy mój brat miał jakiekolwiek pojęcie.  Chciała, żebym ją pieprzył – jęknąłem, pocierając twarz moimi rękoma. Nawet powiedzenie tego głośno spowodowało, że mój fiut bolał i mówił mi o popieprzonym posunięciu, które popełniłem.  I nie zrobiłeś tego, ponieważ?  Ponieważ jestem dupkiem. Podszedł do drzwi śmiejąc się. – Będziesz sławnym przypadkiem z sinymi jajami, zanim ten miesiąc się skończy.  Już mam sine jaja odkąd zobaczyłem ją po raz pierwszy w Rozkoszy. Wślizgnąłem się do swojego biura i upadłem na fotel, moje sfrustrowane westchnienie wypełniło powietrze. Mój umysł był wszędzie poza pracą i wiedziałem, że muszę przeczekać. Moje zwykłe godziny pracy przestały istnieć odkąd przyjechała Eden. Byłem w połowie organizowania mojej kolejnej podróży do Los Angeles, kiedy usłyszałem szpilki, które były coraz głośniejsze, kiedy poruszały się po korytarzu przed moim biurem. Zwolniły, kiedy zbliżyły się do moich drzwi i zatrzymały się. Wstrzymałem oddech i czekałem na otwarcie drzwi, ale tak się nie stało. Szpilki szybciej wystartowały i zniknęły; wiedziałem że zniknęła w windzie i wyszła z biura bez słowa.

•••• Przyjechałem do domu tuż po szóstej do czarnego jak smoła mieszkania i pustka wisiała w powietrzu. Burza waliła na zewnątrz i uderzenie pioruna spowodowało, że błysk światła przeszedł przez przestrzeń. Rzuciłem klucze, portfel i telefon na stół i 293

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

włączyłem światła. Absolutnie nie było żadnego śladu Eden. Jej buty nie były przy drzwiach, czytnika nie było na kanapie a jej ulubionego kubka kawy nie było na stole. To wyglądało tak, jakby jej tu nigdy nie było. Panika biegała we mnie, kiedy przeszedłem przez puste mieszkanie nie znajdując jakichkolwiek oznak jej. Nie odpowiadała na moje telefony czy wiadomości, po tym jak wyszła z biura i im dłużej jej nie było, tym bardziej się martwiłem. Jeremy pieprzony Davis był na zewnątrz i myśl jej samej rosła w świecie strachu i niepokoju. W drodze do domu, zadzwoniłem do Douglasa. Przysięgam, że był chory na moje stałe bombardowanie wiadomościami, e-mailami i rozmowami, ale jego dzisiejsza odpowiedź nie różniła się od innego dnia. Jeremy był obserwowany na jego warunkowym zwolnieniu i nie robił nic, by uzasadnić zmartwienie. Jak cholera, nie będę się martwić. Facet, który zgwałcił Eden wałęsał się w cieniu i wiedziałem, że długo nie pozostanie w ukryciu. Wiadomości, które otrzymywała przestały przychodzić co mnie zaniepokoiło. Nic z tego nie było dobre i to spowodowało, że mój żołądek skręcił się, kiedy o tym myślałem. Jeremy nie będzie zadowolony z tym nowym rozwojem i nie będzie zadowolony z mojego zaangażowania. Był niebezpiecznym skurwielem przez większość czasu i służąc przez cztery lata dla czegoś w co nie wierzył, że jest złe, oznaczać mogło tylko jedną rzecz. Odwet. Eden miała swoje demony, które chciałem zniszczyć w prośbie, ale to byłoby moje ostatecznie odkupienie. Przez wiele lat moje koszmary konsumowały mnie każdego dnia, kręcąc i dręcząc mnie z przekonaniem, że nie zasługuję na cząstkę szczęścia; to był koszmar, w który wierzyłem. Wszystko co wystarczyło, to pojawienie się dziewczyny w czerwonej kurtce mknącej w moim życiu jak drugi początek i teraz, wydawało się, że po raz pierwszy założyłem, że może była nadzieja w mojej przyszłości.

294

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

32. Eden Obudziłam się w pustym łóżku, pustym mieszkaniu, a nawet z pustym sercem. Mój umysł musiał grać w sztuczki ze mną; czy on naprawdę był ze mną w łóżku w nocy? Naprawdę powiedział te słowa do mnie? Moje serce było ciężkie, a pewność siebie rozbita. Czułam się jakbym znowu była dziewczyną, która dopiero co przyjechała. Ky nie chciał mnie; miałam zbyt duży bagaż doświadczeń dla niego? Zasłużyłam na to, chciałam tego, potrzebowałam. Praktycznie błagałam go, by wziął mnie ostatniej nocy. To zdezorientowało mnie. Przeraziło mnie. Postawiło mnie w ogniu. Wytrząsnęłam myśli z głowy i odrzuciłam kołdrę. Miałam spotkanie w Anderson Publications, a później spędzę trochę czasu ponownie nawiązując znajomość z cudownie seksowną dziewczyną o imieniu Victoria. Przechodząc do ogromnego salonu, byłam mniej niż pocieszona ciszą, która wisiała w powietrzu. Pokój był w cieniu mrocznych chmur, które przebijały się przez okna. Burzowa pogoda wydawała się pasować do burzliwego nastroju. Przeszukałam pokój dla mojej torebki i znalazłam czerwoną skórę leżącą na kuchennej wyspie. Moje oczy skoncentrowały się na pustym kubku kawy obok ekspresu, który został wypełniony świeżo parzoną kawą. Notatka była oparta o biały porcelanowy kubek, która miała być dla mnie. Nalałam sobie świeży kubek i bawiłam się notatką, przerzucając ją w moich rękach, zanim w końcu odważyłam się, aby przeczytać jego słowa. Mam kilka spraw, którymi musze się zająć. Dzisiaj będę później. Ky

295

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wzięłam notatkę z powrotem do swojego pokoju i usiadłam na skraju łóżka. Poczucie oddalenia uderzyło we mnie, ale potem coś szokującego przetoczyło się przeze mnie – determinacja, odwaga i pewność siebie. Jeśli on mnie nie chciał, musiałam ruszyć dalej. Taki był plan. Musiałam się wziąć w garść.

•••• Ramiona bolały mnie od torby zawierającej drogą i cudownie wspaniałą bieliznę, którą kupiłam i byłam nabuzowana od licznych kaw, które spożyłam podczas mojego epickiego maratonu z zakupami. Nie rozmawiałam z Ky’em, kiedy byłam w Anderson Publications i uciekłam z budynku, zanim mógł mnie dopaść, może dlatego, wydałam majątek na zakupy. Czułam się o wiele lepiej. Nie ma to jak kupować skąpe majtki, których nikt nie zobaczy, aby rozjaśnić nastrój. Kiedy podeszłam do drzwi Ky’a, grzebiąc w mojej torebce w poszukiwaniu klucza, byłam zaskoczona, gdy drzwi otworzyły się i ustał w nich niespokojny Ky, pochłaniając całą futrynę.  Gdzie do cholery byłaś? – Jego głos był spleciony z paniką, kiedy jego oczy były na mojej twarzy w niepokoju.  Byłam na zakupach w mieście. – Stałam w przedpokoju. – Coś się stało? Potrząsnął głową i odszedł z dala od drzwi. – Po prostu nie możesz tak znikać.  Nie zniknęłam, po prostu poszłam na zakupy. Dlaczego jesteś tak zmartwiony? Ruszyłam do salonu i umieściłam torbę obok kanapy, a następnie odwróciłam się w jego stronę. Jego oczy płonęły na mnie, były dzisiaj tak bardzo ciemne.  Ja… po prostu… proszę, mów mi gdzie idziesz w przyszłości. – Jego reakcja mnie zdezorientowała. – Nie lubię myśleć o rzeczach, które ci się przytrafiły i z nim na zewnątrz przeraża mnie to, okej? Jeremy. 296

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Odwrócił się do mnie plecami i przeszedł przez mieszkanie do stołu w jadalni, gdzie był jego laptop. Co się do cholery stało? Podskoczyłam na głośny trzask pioruna i nagle światła zamigotały i zapadła ciemność w całym apartamencie.  Cholera! – syknął Ky, a ja zamarłam. – Zostań tam, gdzie jesteś, dopóki nie znajdę świec.  Zamierzam spakować swoje rzeczy i zatrzymam się u Ashlyn – ogłosiłam w ciemną przestrzeń. – Myślę, że tak będzie najlepiej. Stałam na środku mieszkania bez zdolności by widzieć. Nie wiedziałam, czy to ciemność, cisza czy grzmot pioruna rozświetlił pokój, powodując gwałtowne wzrośnięcie intensywności. Mój krzyk wypełnił pokój kiedy ramiona Ky’a owinęły się wokół mojej talii i przyciągnął mnie do swojej piersi. Byłam w pełni świadoma bliskości jego ciała i gwałtownie oddychałam, kiedy jego ciepły oddech spadł na skórę w pobliżu ucha. 

Nie chcę, abyś odeszła. – Jego usta były tak blisko mojego ucha i dreszcz

chcenia spłynął mi po plecach.  Po ostatniej nocy… - wyszeptałam, powodując, że moja głowa z własnej woli spadła na bok i zostałam nagrodzona najdelikatniejszymi pocałunkami.  Ostatniej nocy błagałaś mnie bym cię wziął, Eden. Wiesz, jak się czuje, słysząc ciebie proszącą o to, abym ci wszystko dał. Nie chcę cię skrzywdzić, Eden, nie mógłbym żyć z samym sobą, gdybym to zrobił. Myślałem o tym cały dzień, a potem, kiedy wróciłem do domu i ciebie nie było… przeraziłem się. Drżałam przy jego ciele, nie ze strachu lecz oczekiwania. Jego słowa zalewały moje uszy i zdanie sobie sprawy z tego, co powiedział było tak dezorientujące. Chciał mnie czy nie?  Musiałam rozproszyć swoją uwagę, więc udałam się na zakupy.  Co kupiłaś? – warknął przy mojej szyi, ugniatając palcami moje biodra.  Bieliznę. 297

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jego ciało oderwało się od mojego tak szybko i uczucie straty było głęboko intensywne. Ciemność wciąż zalewała mieszkanie i przez chwilę myślałam, że wymknie się przez drzwi i zostawi mnie samą. Moje uszy poruszyły się do życia, kiedy usłyszałam ruch po mojej lewej, ale wciąż nie mogłam go zobaczyć. Wreszcie przez migoczący taniec świec na kominku, zauważyłam jego rysy. Przeszedł przez salon i zniknął w sypialni, zapalając świece po świecy, aż mieszkanie tańczyło w cieniu. Udał się do kanapy i w minucie jego oczy zamknęły się na ciemno różowej torbie na podłodze. Mój oddech zatrzymał się, kiedy je podniósł i podszedł z powrotem do mnie jak człowiek z misją.  Chcę, abyś czegoś spróbowała – zasugerował w porażająco uwodzicielskim tonie, kiedy położył torbę na podłodze między nami. Dołeczek pojawił się w jego policzku, kiedy uśmiechnął się i spuścił wzrok z powrotem na torbę. – Kupiłaś je, przymierz je. Gdy jego oczy napotkały moje, patrzyliśmy na siebie wydając się jakby była to wieczność. Nawet nie wiedziałam, czy oddycham. Moje serce grzmiało w klatce piersiowej i w żołądku roiło się od nadpobudliwych motyli na myśl o staniu przed tym mężczyzną w bieliźnie. Skinęłam głową i upuściłam rękę do torby na podłodze i je podniosłam. Jego dłoń napotkała moją, pokrywając ją z wahaniem i zatrzymując mnie.  Tylko jeśli jesteś naprawdę pewna, bo jeśli zobaczę cię w bieliźnie, nie będzie mowy, abym mógł kontrolować samego siebie. Powiedz nie do mnie, Eden, bo nie będę w stanie się zatrzymać, kiedy zacznę. Moje działania mówiły głośniej niż jakakolwiek odpowiedź słowna, którą mogłam mu dać. Przyciągnęłam torbę blisko mojej klatki piersiowej i wolnym krokiem poszłam korytarzem, który został oświetlony świecami prosto do drzwi jego sypialni i do pokoju gościnnego.

298

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Naprawdę zamierzałam to zrobić. Weszłam do pokoju i umieściłam torbę na łóżku. Błagałam go ostatniej nocy, a teraz on powiedział mi, że praktycznie będzie mnie dzisiaj miał. Delikatnie wyciągnęłam wszystko z wnętrza torby i moje oczy opadły do ulubionego zakupu dnia; szaroróżowych majtek i pasującego biustonosza w zestawie z jedwabną sukienką48 dopasowaną do połowy uda. Podniecenie drżało we mnie, kiedy ubierałam skąpe majtki i zapinałam biustonosz wokół mojego ciała, delikatny odcień różu uzupełniał się z moją oliwkową skórą. Przeciągając moją sukienkę przez ramiona, westchnęłam, kiedy koronki i jedwab pieściły moja ciało i opływały wokół ud. Przesunęłam się przed lustro i moje spojrzenie powędrowało po ciele, oświetlonym przez świece, które zapalił Ky. Czułam się jak bogini, która była gotowa do przedstawienia się swojemu bogu. Przełykałam oddech po oddechu i cicho skandowałam w sobie ‘możesz to zrobić, Eden’. Z głową uniesioną wysoko i wzrokiem skoncentrowanym na świecach migoczących na ścianach korytarzu, przeszłam po nim jak cichy zabójca. Weszłam do salonu oświetlanego przez świeczki, znajdując Ky’a stojącego przy oknie, patrzącego na ocean w kompletnym zamyśleniu.

48

299

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Kurwa! – syknął kiedy jego oczy wędrowały dziko po moim ciele w odbiciu okna. – Proszę na miłość Boską odwróć się i powiedz nie. Mój żołądek zatrzepotał z rojem motyli. – Nie chcę powiedzieć nie. Chcę powiedzieć tak, Ky. Pozwól mi powiedzieć tak. W ciągu mgnienia oka przemieścił się, jego ramię było owinięte wokół mojej talii, a jego ręka wokół tyłu mojej szyi, kiedy jego usta wściekle naciskały na moje. Pociągając moją dolną wargę między zębami, zapiszczałam, kiedy ból i przyjemność zawładnęło nad moim ciałem. Serce grzmiało w klatce piersiowej z potrzeby. Jego język przeszedł przez moje usta, splątując się namiętnie z moimi w ogniu, który tlił się od tygodni. Ścisnęłam jego koszulkę, przyciągając jego ciało tak blisko mnie jak tylko mogłam, szalona by poczuć krawędź jego piersi naciskającej na moje krzywizny. Potykaliśmy się przez mieszkanie, używając świec jako przewodników. Jego ręce mocno ścisnęły mój tyłek, a następnie uniosły mnie w górę i swoimi nogami mocno zacisnęłam się wokół jego talii. Uczucie jego rosnącej erekcji pocierającej moje ciepło spowodowało, że przerwałam pocałunek i moja głowa spadła do jego ramienia, kiedy przyjemność, której pragnęłam ryknęła we mnie do życia. Moje ciało podejmowało decyzję, gdy mój umysł postanowił przestać istnieć. Zaczęłam powoli poruszać biodrami, pocierając się o niego, błagając o uwolnienie. Moje ciało krzyczało na mnie. Pragnęłam uczucia idealnego bólu między udami; chciałam tracić oddech z mężczyzną powyżej, poniżej i za mną; chciałam poczucia bycia księżniczką, która będzie własnością swojego księcia i chciałam, by Ky Crawford był tym mężczyzną. Potrzebowałam tego, by Ky był tym mężczyzną. Strach z mojej przeszłości prześladował mnie, konsumował mnie, tak głęboko przenikał do mojej duszy, do której wpuściłam tylko piątkę ludzi znających prawdziwy zakres tego co mi się stało – moich rodziców, ulubione biuro policji, mój prawnik i Tori, ale tutaj, rozważałam najbardziej intymne rzeczy z mężczyzną.  Proszę, Ky – jęknęłam w jego ramię i lekko uszczypnęłam jego skórę zębami.

300

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje ciało upadło na wygodę łóżka, a jego ciało unosiło się nad moim. Oczy zrobiły mu się ciemne z pożądania, kiedy pochłaniał moje wypieki na twarzy i obrzęk warg. – Chcę cię posmakować, Eden, chcę się upić twoim zapachem, ale bardziej niż cokolwiek, muszę być w tobie. Moje chętne ręce podążały pod jego koszulą, łącząc się z ciepłą skórą. Milczał kiedy go rozbierałam, a jego oczy nigdy mnie nie opuściły. Kiedy jego koszulka została odrzucona, powoli i morderczo podniósł moją sukienkę i rozpiął stanik. Dzięki precyzji rąk, zsunął sukienkę i biustonosz z moich ramion aż byłam przed nim naga.  Wykraczasz poza perfekcje, Eden i z każdą minutą, z którą cię mam zamierzam troszczyć się o ciebie, jakbyś była moim ostatnim oddechem. Jego usta spadły na moje brodawki, a ja dyszałam, kiedy ogień wzrósł we mnie. Jego język wirował i pielęgnował moje twarde szczyty, podczas, gdy jego ręka biegła wzdłuż mojego uda i rozszerzyła moje nogi. Uczucie jego ust pożerało mnie i ręka podążająca na moim ciele spowodowała, że mój oddech zaniknął.  Jesteś tak mokra, kochanie – jęknął przy moim ciele, kiedy wsunął swoją dłoń w majtki i jego palec zaczął mnie drażnić w porażająco delikatny sposób. Moje biodra uniosły się z łóżka, mocniej naciskając na jego rękę pragnąc więcej, a następnie z najmniejszym zgrzytem zębów na mojej brodawce zabrał mnie na nowe wyżyny.  Ky, proszę – błagałam przez ogrzewane słowa. Odciągnął swoje usta i najbardziej cudowny uwodzicielski uśmiech rozciągnął się na jego ustach. Ręce szybko wykonały swoją pracę z moimi majtkami, zsuwając je w dół moich ud i rzucając je na podłogę. Byłam całkowicie wystawiona na jego ciekawski wzrok, kiedy pożerał mnie całą, nigdy nie czułam się bardziej podatną na całkowitą swobodę. W momencie, kiedy sięgnął po spodnie a następnie po portfel, znalazłam swój

301

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

głos.  Zatrzymaj się. Jak tylko te słowa opuściły moje usta, zamarł nade mną, a jego twarz wykrzywiła się w agonii, gdy na mnie spojrzał.  Bardzo przepraszam, Eden, nie powinienem tego robić – przepraszał ze słowami zbolałymi spustoszeniem i zaczął odpychać się ode mnie i podnosząc swoje ciało od mojego. Co on do cholery robi? Chwyciłam go za ramię i powstrzymałam jego ucieczkę. Przełknęłam ślinę, zdesperowana by znaleźć jaką pewność siebie. – Jeśli mamy zamiar to zrobić, chcę doświadczyć wszystkiego z tobą, Ky. Chcę cię rozbierać, chcę cię czcić i nie chcę by coś było między nami.  Co? – wyszeptał, kiedy przebiegł palcem po mojej szczęce i ustach. Jego oczy tętniły życiem i gwałtownie zamknęły się na moich. – Czy myślisz o tym samym o czym ja myślę? Moja ręka owinęła się o tył jego głowy, moje palce przebiegały przez krawędź jego włosów. – Proszę, pozwól mi cię poczuć. Muszę cię mieć w środku. Całego ciebie. Nagle jego twarz zrobiła się poważna. – Czy stosujesz antykoncepcje? Jestem czysty, całkowicie, ale musimy być bezpieczni.  Tak, nigdy nie przegapiłam dnia. To była cała pewność, której potrzebował. Usta Ky’a rozbiły się o moje z dziką żywiołowością i zabierał z daleka głęboką niepewność atakując swoim językiem. Całowanie go było jak posiadanie kryptonitu49 wepchniętego w moje żyły. Ciągnąc mnie i zaprzestając moim zdolnościom do ucieczki. Z jednym pocałunkiem mógł w pełni posiąść mnie; umysł, ciało i duszę. Poczułam, że spadam do jego ciała i ramion, które ciasno mnie owinęły, zanim 49

Fikcyjna substancja pochodząca z planety Supermana 302

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

upadłam. Jego usta opuściły moje usta, zanim pocałował moją szczękę i szyje z delikatnością, którą czułam jak pieszczota bawełny pozostawiając wilgoć wzdłuż mojej szczęki i szyi, kiedy przeniósł się do ucha. Jego ciepły oddech na moim płatku ucha spowodował głębokie westchnienie, które ze mnie uciekło.  Jesteś pewna, bo jak zaczniemy, nie będę w stanie tego zatrzymać.  Nie chcę byś się zatrzymywał. Ręce mi drżały, kiedy biegły po jego ciepłej skórze, na ramionach i w dół mięśni jego pleców. Mój oddech był mieszanką nerwów, pożądania i oczekiwania, kiedy moje paznokcie biegły po długości jego pleców. Jego usta zasypywały obojczyk, gryząc moje ciało od czasu do czasu i kochałam każdą minutę tego. Odciągnął usta i odsunął się, by spojrzeć na mnie. Wszystko co chciałam być świadkiem było na jego twarzy, kiedy spojrzał na mnie. Opiekuńczość, współczucie, pożądanie i pragnienie.  Jesteś taka piękna – wyszeptał. Jego zęby nadgryzły moją dolną wargę i w momencie, kiedy otworzyłam usta, by złapać desperacki oddech, jego język wdarł się do swojej własności. Przeniósł swoje ciało nad moje, kiedy moje ręce biegały po omacku między nami. Otworzyłam zacisk na jego dżinsach i zjechałam zamkiem. Ky uniósł biodra, pozwalając by jego dżinsy i bokserki zjechały w dół jego ud. Westchnęłam na utratę kontaktu z nim, gdy podniósł się z mojego ciała i zdjął spodnie. Mój wzrok spadł na jego pulsującego kutasa i desperacja zalała mnie. Chciałam go poczuć, by połączyć się z nim na każdy możliwy sposób. Czułam się jak dziewczyna przeżywająca swój pierwszy raz. Moja ciało wygięło się do niego, przyciągając go z powrotem do siebie. Skóra przy skórze, ciepło przy cieple, serce przy sercu stawaliśmy się masą potrzeby, pożądania, chcenia i pasji.  Jesteś gotowa? – mruknął przy moich ustach. Skinęłam głową, nie mogąc znaleźć słów. – Jednakże zrobimy to tak, jak ty będziesz chciała. 303

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Główka jego kutasa spotkała się z moim wejściem, a ja ostro zassałam oddech. Obserwował mnie tak uważnie jakby czekał na mnie bym się przełamała. Skinęłam głową a on wszedł wolno, nieznośnie wolno.  Ky, proszę. Nie skrzywdzisz mnie. Nagle, owinął ramiona wokół mojej talii i podniósł mnie, aż siedziałam na nim okrakiem. Spojrzał na mnie przez przymknięte oczy.  Kontrolujesz to, Eden. Weź, co chcesz. Chcę być w tobie tak długo, więc muszę kontrolować ten pierwszy raz, w przeciwnym razie będę uderzał w ciebie tak mocno, że będzie bolało. Moja ręka owinęła się wokół jego grubego chętnego kutasa. Mój kciuk przetoczył się nad główką, masując wcześniejsze dojście, które błyszczało przede mną. Ky jęknął pod moim dotykiem, a jego oczy przewróciły się w głowie. Jego ręka powędrowała między moimi nogami i głośno zadyszałam, kiedy jednym palcem, potem dwoma wsunął się we mnie. Jego palce wchodziły głębiej we mnie i dopasowywały mnie na przyjęcie jego kutasa i wkrótce byłam na krawędzi ekstazy. Czułam gromadzenie się wilgoci między moimi udami, kiedy przesunęłam się, aż główka jego kutasa nie zaszczyciła ponownie mojego wejścia. Powoli się opuściłam; grubość jego kutasa rozciągała moje ściany. Uczucie, które przetoczyło się przez moje ciało było tak obce; potrzeba, pragnienie, chcenie by być całkowitą własnością i czcią. Przebiegł swoimi rękoma w górę mojego ciała, aż jego silne ręce ujęły moje ciężkie piersi. W momencie, kiedy jego kciuk zaczął atakować moje twarde sutki, zsunęłam się w dół jego kutasa, całkowicie wypełniając siebie ze wszystkim, co miał. Mój krzyk na te doznanie całkowicie wypełnił pomieszczenie, kiedy dźwięk walenia deszczu na zewnątrz zintensyfikował pokój.  Kurwa Eden! – warknął Ky i jego ręce opuściły moje piersi i spadły do moich bioder, trzymając mnie w miejscu. Uspokoiłam się, pozwalając jego grubości i intensywności przez chwilę pochłonąć mnie. – Jesteś niesamowita.

304

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

W jednym szybkim ruchu, ponownie byłam na plecach z Ky’em wciąż całkowicie wypełniającym mnie. Jego usta spadły do moich i kiedy jego język spotkał mój, poczułam, że zaczął się poruszać. Zsuwał i wsuwał się z powrotem, powoli, zbyt wolno.  Chcę tego, Ky. Pieprz mnie jakbyś chciał mnie pieprzyć. Nie złamiesz mnie. Jestem pewna, że prosiłam o to ubiegłej nocy. – Uśmiechnęłam się, a jego oczy natychmiast pociemniały. Miliard fajerwerków wystrzeliło w moim ciele w chwili, gdy wepchnął się we mnie; był tak głęboko, że czułam go na samym końcu mnie. Wybuchła wrzawa i chwycił moje biodra owinięte jedną z moich nóg wokół niego, dające mu większy dostęp i pozwalający być jeszcze głębiej. Wszystko wokół mnie zostało rozproszone w morzu migotania gwiazd i jasnego światła, kiedy szybko zostałam pochłonięta przez przyjemność, którego nigdy nie mogłam sobie wyobrazić. Jęknęłam z zachwytu, kiedy nadal uderzał w moje najbardziej wrażliwe miejsce w kółko i w kółko. Nasze oddechy stykały się razem i dźwięk naszych ciał połączonych ze sobą jako jedność wypełniał powietrze. Ky ukrył swoją twarz w mojej szyi i jego ciężki oddech odbijał się o moją spoconą skórę. Moje paznokcie jeździły w dół jego pleców chwytając jego tyłek, kiedy rozpaczliwie próbowałam być bliżej niego. Warknął przy mojej szyi i walił zwiększoną zaciekłością. Moje mięśnie zacisnęły się i wiedziałam, że byłam blisko. W końcu poczułam wolność, której pragnęłam w ciągu ostatnich czterech lat. Pożądanie Ky’a napędzało ryk, który pochwycił moją uwagę. – Kochanie, jestem blisko. Na pewno tego chcesz? – Mieliśmy zamknięte oczy, kiedy powiedziałam. – Chcę czuć cię całego. Jesteśmy bezpieczni.  Patrz na mnie, kiedy będziesz dochodziła. Muszę widzieć ciebie, kiedy dojdziesz. – Jego ręce ujęły moją twarz i zamknęliśmy się w intensywnym spojrzeniu. W tym momencie wiedziałam, że wkraczam na nieznane wody.

305

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zwolnił tempo, ale wbijał się głęboko pozwalając mi podnieść biodra, by dopasować się do niego. Moja klatka piersiowa była zaciśnięta, a mój oddech przestał istnieć, kiedy moje mięśnie agresywnie się zacisnęły; wybuchowy orgazm wstrząsnął moim ciałem czyniąc, że roztrzaskałam się na milion kawałków wokół niego. Świat, który znałam w tej chwili przestał istnieć.  Jezu, kurwa! – warknął Ky przy mnie, a ja w dokładnym momencie poczułam, kiedy eksplodował we mnie, wypełniając mnie wszystkim, co miał. Dyszałam na uczucie bycia całkowicie pochłonięta przez niego, w poczuciu połączenia; nie mogłam zignorować uczucia ciężkości, które zatrzymało się nad moim sercem. Zostały tylko dwa tygodnie do końca grudnia, dwa tygodnie bycia w jego towarzystwie, dwa tygodnie bycia nową Eden Rivers. Nasze oddechy wypełniły powietrze, kiedy obydwoje desperacko próbowaliśmy odzyskać kontrolę. Usta Ky’a spadły do moich w słodkim pocałunku i owinął swoje ramiona wokół mojego ciała, przyciągając mnie bliżej, tak, że nie było żadnej przestrzeni między nami. Wciąż czułam, że był głęboko we mnie, nasze połączenie jeszcze nie zostało utracone i czułam, że zapadam w niewyobrażalny stan błogości. Ostatnią rzeczą, jaką usłyszałam, to był głęboki głos Ky’a szepczący mi do ucha.  Całkowicie mnie posiadłaś, Eden Rivers.

•••• Miękkie, delikatnie palce przetoczyły się po moich jeszcze mrowiących ustach, wyciągając mnie z mojego spokojnego snu w ramionach mężczyzny, który zabrał mnie do miejsc, do których nie marzyłam, że dotrę. Moje oczy powoli się otworzyły, starając dostosować się do ciemności jego sypialni. Przesunęłam głową i przez migotanie świec znalazłam zmartwiony wzrok Ky’a – wyryty na jego twarzy, kiedy uważnie mnie obserwował. Jego czoło zmarszczyło się w koncentracji i ugryzł swoją 306

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dolną wargę, kiedy jego oczy błądziły po mnie.  Dobrze się czujesz? – cicho zapytał, przysuwając się bliżej mnie tak, że nasze nagie klatki piersiowe się zderzyły. Moje ciało zamruczało i skrzywiłam się, kiedy głęboki ból wypełnił mnie, dokładnie pokazując mi, gdzie nareszcie był.  Czuję się niesamowicie. Upuściłam wzrok od jego intensywnego spojrzenia i przewróciłam się na plecy by rozciągnąć się. Wiedziałam, że będę go czuła przez kilka dni. Seks wdarł się do mojego życia – z moim pierwszym doświadczeniem – powodując u mnie strach, gardzenie i unikanie tego. Nigdy nie myślałam, że istnieje taki rodzaj seksu, nigdy nie chciałam uwierzyć w jego istnienie. Myśl o tego rodzaju seksu, gdzie jestem pielęgnowana, chroniona, kochana i podziwiana, mogła być tym, czego nigdy sobie nie wyobrażałam.  Co się dzieję w tej ślicznej główce? Przewróciłam się na moją stronę i podparłam głowę ręką. Mężczyzna obok mnie pozwolił mi włączyć się ponownie do życia i szybko stawał się osobą, która powodowała, że stawałam się sobą, ale kim ja na początku byłam?  Nigdy nie wiedziałam, że tak może być – wyszeptałam w czystej szczerości i poczułam jak jego ramiona zacieśniły się wokół mnie. – Sprawiasz, że czuję się tak wyjątkowa, Ky. Sprawiasz, że czuję się wolna.

307

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

33. Ky Doskonałość nie była słowem, którym mogłem opisać to, co właśnie doświadczyłem. Nie byłem pewien, czy było jakieś słowo w angielskim słowniku, które mogłoby tłumaczyć uczucia zalegające w moim ciele, uczucie całkowitego połączenia z nią na każdym możliwym poziomie.  Weźmy kąpiel – wyszeptałem zapalczywie, kiedy moje oczy błądziły po jej nadal nagim ciele. Błysk mojego dojścia wciąż utrzymywał się między jej udami natychmiast powodując, że mój kutas robił się twardy na myśl oznaczenia jej jako mojej. Moje ramiona owinęły się wokół jej talii, podniosłem ją z łóżka i poszliśmy w stronę łazienki. Pisk opuścił jej jeszcze nabrzmiałe wargi, kiedy delikatnie umieściłem ją na porcelanowej toaletce wypełniającej puste pomieszczenie. Czułem jak jej oczy obserwowały każdy mój ruch i bardzo podobała mi się myśl bycia pod jej ciepłym spojrzeniem. Dzisiaj wszystko się zmieniło. Walczyłem z pragnieniem, aby być z nią, ale wszystko zostało stracone w momencie, kiedy zobaczyłem ją w tej bieliźnie. Moje serce raz jeszcze pobiło moją głowę. Jak teraz mogłem się z nią pożegnać? Zakręciłem kran i sprawdziłem wodę. Idealnie gorąca. Wracając do niej, ruszyłem między jej nogi i owinąłem ramionami jej talię, unosząc ją jednym ruchem przy toaletce przed umieszczeniem jej w wannie. Westchnęła, kiedy jej wciąż mrowiące ciało uderzyło w ciepłą wodę wypełniając moje uszy. Wstałem i spojrzałem na nią, bąbelki pływały wokół niej, nasycone spojrzenie na jej twarzy całkowicie zniewoliło mnie.  Wchodzisz? – Jej słowa mnie zszokowały. Jej pewność siebie wkroczyła, a ja uwielbiałem myśl, że muszę coś z tym zrobić. 308

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Skinąłem i wsunąłem się, popychając moje plecy na przeciwległy koniec porcelanowej wanny. W czasie mojego życia tutaj, nigdy nie używałem wanny.  Pytałeś mnie, o czym myślałam, ale o czym ty myślisz? – Miękkość jej głosu masowała czule intensywność moich myśli. Wziąłem głęboki oddech, spotykając jej ciekawskie oczy, kiedy błagały o szczerość. Ucisk w klatce piersiowej grzmiał do życia, kiedy przygotowywałem się, by dać jej każdą moją myśl. – Seks nigdy nie będzie taki sam. Ty, Eden, w pojedynkę zrujnowałaś mnie dla kogoś innego. – Moja szczerość zszokowała mnie samego i przez sposób, w jaki rozszerzyła oczy, wiedziałem, że też była wstrząśnięta. – Wciąż czuje siebie głęboko w tobie, głębiej niż kiedykolwiek przedtem i kurwa kocham to. Próbowałem tak bardzo temu zaprzeczyć, bo nie chciałem cię skrzywdzić, Nie chcę cię skrzywdzić, ale teraz, będąc w tobie, mając cię, wchodząc w ciebie, nie wiem, co robić. Moje słowa były absolutną prawdą. Skąd miałem myśl, by ruszyć dalej? Właśnie dlatego, nie chciałem być z nią w ten sposób. Nie sądziłem, że mógłbym ruszyć bez tego. Plusk wody uderzył o kafelki podłogowe, z powrotem mnie sprowadzając. Eden przesunęła się do mnie, aż jej nogi były ponad moimi i byliśmy pierś do piersi, twarzą w twarz. Tysiące niewypowiedzianych słów było między nami, kiedy jej błyszczące niebieskie oczy spotkały moje brązowe. W chwili, gdy jej głowa uderzyła moje ramię i wczołgała się na moje kolana, zamknąłem oczy, kiedy zadowolenie, które zdecydowałem się ignorować przez tak wiele lat pochłonęło mnie. Cztery lata. Walczyłem z każdym żalem przez cztery lata, a teraz to, co pragnąłem – spokojnego życia, zadowolenia, miłości i odkupienia – zostało wniesione przez dziewczynę, która była moim największym żalem na pierwszy miejscu.  Dziękuję za zmienienie najtrudniejszego dnia w moim życiu na coś, czego nigdy nie zapomnę.

309

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

16 grudnia. Znałem ten dzień aż nazbyt dobrze. Guzek w moim gardle zablokował zdolność do mówienia więc trzymałem jej cenne życie, kiedy woda wokół nas ochłodziła się. Trzymałem ją, kiedy jej wspomnienia nadchodziły bujnie i szybko; Trzymałem ją za moje wspomnienia z pamiętnego dnia, który utknął ze mną jako stałe przypomnienie i trzymałem ją za tajemnice, którą wiedziałem, że będę musiał wyjawić prędzej czy później.  Jesteś głodna? – delikatnie powiedziałem w jej szyję, kiedy woda całkowicie ostygła.  Mmhmm.  Ubierzmy się i zjedzmy coś. Wyszliśmy z łazienki, kiedy wysuszyliśmy się i założyliśmy nasze ubrania, a następnie ruszyliśmy do kuchni ręka w rękę.  Zrobiłem jakieś spaghetti; to przepis, który ukradłem od mojej mamy. – Chwyciłem łyżkę i zanurzyłem go w czerwonym sosie wydzielając silny aromat świeżych pomidorów i czosnku.  O mój Boże, to jest pyszne – jęknęła i oblizała wargi delektując się smakiem. – Poprosiłabym cię, żebyś codziennie tak gotował, gdyby nie to, że przytyłabym ze sto funtów50. Uwielbiałem zabawną Eden i wyglądało na to, że to ona pierwsza doszła do siebie po seksie i bardzo mi się to podobało.  Mogę zrobić coś o niskiej zawartości tłuszczu, jeśli jesteś naprawdę zdesperowana.  Ky’u Crawfordzie, czy ty insynuujesz, że mam problem z wagą?  Nigdy w życiu! Kocham każdą krzywiznę twojego ciała. Złapałem ją w pasie i zapiszczała, kiedy podniosłem ją z nóg i położyłem na 50

Ponad 40 kg 310

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ladzie. Bełkotanie spaghetti pasowało do ożywionego napięcia w kuchni.  Jesteś szalony – wyszeptała.  Może troszkę, ale właśnie to we mnie lubisz, prawda? Albo sposób w jaki cię całuję lub może to jak się z tobą kocham? Sięgnąłem za nią i przyciągnąłem jej nogi wczepiając palce we włosy, którymi przebiegałem oddzielając kępki więc doskonale spadały na jej ramiona.  Twoim szaleństwem jest to, co dostaje moją uwagę w pierwszej kolejności i wiesz, że uwielbiam twoje pocałunki i cóż, dobrze wiesz co jeszcze.  Możesz to powiedzieć – wyszeptałem i przybliżyłem się – Chcę usłyszeć ciebie, mówiącą to.  Kiedy ty… - Ostro zaczerpnęła i patrzyłem, kiedy jej oczy zwilgotniały się z emocji - … kochałeś się ze mną.  Wiesz, mamy zamiar zrobić to jeszcze raz. To nie jest jednorazowa rzecz. Chcę cię w moim łóżku przez cały czas; Chcę zasypiać obok ciebie i budzić się z tobą w moich ramionach. Nie w żadnym z tych pieprzonych oddzielnych pokoi. Chcę cię tak długo, jak będę mógł cię mieć.  Już mnie nie przerażasz – przyznała tak cicho, że prawie przegapiłem jej wyznania. Teraz to był mój czas, żeby ją obserwować. Ten rodzaj szczerości był tak niespotykany u Eden i był czymś, czego jeszcze nie miałem szczęścia by być świadkiem. Nigdy nie wiedziałem, jak się czuła z tym, co było między nami, bo zamknęła to i ukryła klucz.  Kochanie, muszę ci się przyznać, że przeraziłaś mnie jak cholera – odpowiedziałem z całkowitą szczerością. Poruszyła się lekko na ladzie i pochyliła do przodu, upuszczając swoje czoło na moje ramię. To był pierwszy raz, kiedy zainicjowała fizycznie intymny kontakt między nami i delektowałem się każdą chwilą. To było czyste zadowolenie, ale 311

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

również przerażająca rzeczywistość. Moje serce naciskało na nią, a ona wolno burzyła swoje ściany i pokazywała się mnie. Podczas, gdy delektowałem się każdą chwilą, zdałem sobie sprawę, że nie mogłem uwierzyć, że coś z tego wyniknie. Poprosiłem o jeden miesiąc i to było wszystko, co mi dała. Kiedy się odsunęła jej oczy wędrowały po mojej twarzy i umieściła jeden samotny pocałunek na moich ustach, zanim odwróciła się do garnka ze spaghetti mieszając w nim. Dwadzieścia minut później byliśmy najedzeni; Eden jęczała na swój sposób jedząc spaghetti i za każdym razem, gdy to robiła, mój kutas się budził. Była złą kochanką. Uważnie ją obserwowałem, kiedy myła naczynia. Gdy skończyła, rzuciła ścierkę do naczyń na ladę i odwróciła się w stronę salonu. Byłem zajęty obserwowaniem jej. Jej usta wykrzywiły się w niewinnym uśmiechu, który mnie zapalił i poklepałem kanapę obok mnie. W sposób w jaki kołysała biodrami, gdy podchodziła do mnie spowodował, że nawet najlepsze modelki świata wyglądały jak amatorki.  Dlaczego patrzysz się na mnie w ten sposób?  Chcesz szczerą odpowiedź Ky’a, czy nie sprawić by Eden czuła się nieswojo, odpowiedzi Ky’a?  Cóż, wydaję się lepiej wziąć uczciwego Ky’a, więc dawaj. Usiadła obok mnie, siadając swoim ciałem przed moim. Jej nogi złożyły się pod nią, kiedy wyczekująco patrzyła.  Jesteś seksowna, Eden i uwielbiam fakt, że jesteś tego tak świadoma. Za każdym razem, gdy wchodzisz do pokoju po prostu chcę cię całować, smakować i chłonąć cię. Całkowicie i zupełnie dostałaś się pod moją skórę i to nigdy nie było moją intencją, kiedy zdecydowałem się na to szaloną umowę.  Mogę być z tobą szczera? Skinąłem głową.

312

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Nadal jestem zdezorientowana, dlaczego chciałeś to zrobić na pierwszym miejscu. Nigdy nie byłam otwarta na ciebie; próbowałam wszystkiego, aby trzymać się z dala od ciebie, ale jakoś po prostu zawsze byłeś na miejscu. Ciężko przełknąłem na jej odpowiedź. Nie miałem pojęcia, czego spodziewała się usłyszeć. Im dłużej w to brnąłem, tym trudniej było pamiętać swoje intencje, kiedy wpadłem na ten szalony scenariusz. Mój cel nadal tańczył w szarości, gdzie niektórzy twierdzili, że był czarno-biały. Czy to egoistyczne? Prawdopodobnie. Czy to było dupne posunięcie? Wydawało się, że tak.  Kiedy pierwszy raz cię zobaczyłem, wszystko, co chciałem to cię poznać. Nie chodziło o bycie fizycznie z tobą, kiedy to się zaczęło. Po prostu cię chciałem. Moje pragnienie by cię chronić i utrzymać cię bezpieczną można było nawet uznać za szalone. Wstrzymałem oddech, kiedy obserwowałem ją pochłaniającą moje słowa. Nie chciałem więcej pytań. Nie poradziłbym sobie z innymi pytaniami.  Podoba mi się sposób, w jaki mnie chronisz. Nie mogłem prosić o cokolwiek innego i o ochronę, której chciałem.

•••• Ostatnie kilka dni było przerażające. Pracowałem od świtu do zachodu słońca i mój czas z Eden został ograniczony do szybkich kaw, późnych kolacji i skradzionych pocałunków. Nie ważne jak bardzo byłem zajęty, mój umysł zawsze był nią wypełniony. Nie mogłem dłużej zaprzeczać swoim uczuciom do niej. To tak, jakby odmawiać głodującemu mężczyźnie jedzenia. Chciałem ją, chciałem ją w każdym znaczeniu tego słowa. Eden Rivers była nowym początkiem, zamykając drzwi od moich własnych bitew, wtryskując się w moje serce, sprawiając, że ponownie biło do życia. 313

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Rankiem, ona była moją pierwszą myślą i ostatnią na dobranoc pod koniec dnia. Była moim brutalnym przypomnieniem o życiu, które mogłoby takie być. Jej koszmary zmniejszyły się, ale wiedziałem dokładnie, kiedy myśli za dużo, dokładny moment, kiedy będą ją dusić, wyciskając życie z niej. Tonęłaby w nieprzeniknionej ciszy i w uchwycie trzymającym moje ciało tak mocno, że mógłbym ledwo co oddychać. Nigdy nie mówiłem podczas tej chwili, po prostu proponując jej moje ciało do jej ochrony. To w tamtych chwilach, czułem się najsłabszy. Im więcej czasu spędzałem z nią, tym bardziej nie mogłem sobie wyobrazić nie posiadania jej wokół. Za każdym razem, gdy byłem z nią, coś ożywało we mnie. Była katalizatorem oświetlającym moje najciemniejsze zakątki i zawsze będę za to wdzięczny. Widziałem zmianę w niej każdego dnia. Stawała się silniejsza i mniej przerażona; coraz bardziej stawała się osobą, którą wiedziałem, że życzy sobie, by powróciła. Było łatwiej, wiedząc, że to się dzieje i że odgrywałem w tym rolę. Jakoś to spowodowało, że zapomniałem o wszystkim, co potrzebowałem do odkupienia; to sprawiło, że może nie tylko jej pomagałem, ale w jakiś popieprzony sposób również sobie. Dzisiaj był mój roczny koniec roku z przyjaciółmi, gdzie udostępniałem im alkohol, żywność i moją miejscówkę by ją zniszczyć. To było prawie jak moje przeprosiny za bycie tak odległym przez cały rok i nie przyjmowanie zaproszeń z powodu mojego grafiku w pracy. Dziś wieczorem będzie inaczej – dzisiaj Eden tutaj będzie. Josh wszedł przez mój apartament z sześciopakiem piwa w swojej dłoni i ohydnym uśmieszkiem na twarzy. Jego oczy zwęziły się na salonie i wiedziałem, że szuka Eden.  Jest pod prysznicem – odpowiedziałem na jego niezadane pytanie, chwytając piwo od niego i przechodząc do kuchni.

314

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Bardzo lubię tą dziewczynę, Ky. – Jego słowa mnie zszokowały. Przeniosłem spojrzenie z wnętrza lodówki i odwróciłem się, by znaleźć swojego brata, patrzącego się na mnie ze spojrzeniem na twarzy, które krzyczało ‘serce do serca rozmowa w przyszłość’.  Też bardzo ją lubię – szczerze przyznałem. – Może trochę za bardzo.  Ona cię zmienia, facet – kontynuował Josh. – Chodzi o cholerny czas, w którym nareszcie widzę cię… szczęśliwego. Moje usta wykrzywiły się we wszystko wiedzącym uśmiechu. – Jak mam nie być szczęśliwy, bracie? Mam najlepszą kurwa dziewczynę na świecie spędzającą swój czas ze mną, zasypiającą w moich ramionach każdej nocy, całującą mnie na dzień dobry i sprawiającą, że kurewko żyję. Ale znam rzeczywistość tej sytuacji i to powoduje, że świruję.  Porozmawiaj z nią. Otwórz swoje pieprzone usta i powiedz jej dokładnie, to co czujesz. Daj jej to. – Mój brat, miłośnik cipek, ponadczasowy kawaler, a teraz mój doradca od związków. Dźwięk

zakręcanego

prysznica

zatrzymał

naszą

rozmowę

i

Josh

porozumiewawczo spojrzał na mnie i wyciągnął swój telefon. Goście przybędą w ciągu godziny i wiedziałem, że chce trochę czasu sam na sam z Eden, zanim podzielę się nią z resztą świata. Udałem się w dół korytarza i wszedłem do mojego pokoju. Połączenie wanilii i kwiatów uderzyło z siłą i głęboko odetchnąłem. Chciałbym móc mieć butelkę zapachu Eden Rivers, ponieważ nie byłem pewien, jak długo będę w stanie przetrwać bez niego. Oparłem się o framugę drzwi przez kilka chwil z cichym zachwytem. Stała przy swojej walizce, owinięta tylko ręcznikiem, jej mokre włosy wisiały na nagich ramionach i wciąż jej skóra była zaczerwieniona od ciepła pod prysznicem. Była najpiękniejszym widokiem na świecie i była moja, jeśli tylko przez kilka tygodni. Myśląc o tym, spowodowałem, że mój żołądek upadł. Nie mogłem o tym myśleć. 315

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Przeszedłem przez pokój dopóki nie stałem za nią i jej ciało zareagowało w momencie, kiedy poczuła moje ciepło. Nie sądzę, bym kiedykolwiek mógł się nacieszyć jej reakcją na mnie.  Pachniesz wystarczająco dobrze do zjedzenia. – Mój głos spadł, kiedy podszedłem bliżej, aż moja pierś naciskała na jej plecy. – I wiem dokładnie, jak słodko smakujesz.  Ky. – Tęsknie westchnęła i pochyliła się do mnie. Schowałem twarz w jej szyi i owinąłem ramionami jej talię, moja ręka spoczywała na jej brzuchu i przyciągnąłem ją znacznie bliżej.  Odwróć się, Eden – zanucił mój głos, kiedy ciało zapaliło się pod poczuciem jej skóry przed moim. Bez wahania, odwróciła się aż byliśmy pierś przy piersi. Zajęłoby to jeden szybki ruch, aby stanęła przede mną naga – tylko jeden ruch mojego nadgarstka i szarpnięcie ręcznika – a jej ciało będzie moje do zabawy. Mój wzrok padł na górę ręcznika ciasno owiniętego przy jej skórze zakrywającego szczyt jej piersi.  Jak się dzisiaj czujesz? – delikatnie zapytałem, kiedy przyłożyłem rękę do jej policzka pozwalając kciukowi, by śledził jej dolną wargę. Jej oddech zatrzymał się i zamknęła oczy pod moim dotykiem.  Jestem zdenerwowana – cicho przyznała.  Czym?  Nie zbyt dobrze znoszę tłumy.  Jeśli będziesz niespokojna po prostu przyjdź i znajdź mnie. Pokiwała głową, a ja umieściłem swoje usta do jej, oddalając jej nerwy. Jej ramiona owinęły się wokół mojej talii, kiedy mocno przyciągnąłem jej ciało do mojego pozwalając zatonąć się w pocałunku. Przebiegłem końcówką języka po jej dolnej wardze, powodując jej westchnięcie pod doznaniem. Gdy otworzyła usta, zaryzykowałem i wsunąłem swój chętny język do jej ust, całując ją ze wszystkich sił. 316

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Nie myślałem, że kiedykolwiek nie będę chciał całować tej kobiety; jak mógłbym przeżyć bez nie posmakowania jej. Jej język walczył z moim w posiadanie. Ograniczyłem swoją potrzebę kontroli w pocałunku i pozwoliłem jej na zwiedzanie. Jej zęby strzępiły moją dolną wargę, zanim wzięła mnie całkowicie w posiadanie, wsuwając swój język w moje usta, smakując i pożerając wszystko, co miałem. Jej westchnienie przy moich ustach spowodowało, że mój kutas pobudził się i w momencie, kiedy przyciągnąłem bliżej jej ciało, spowodowało zmienienie się jej westchnienia w kuszący jęk.  Jesteś tak piękna – wynuciłem przed jej ustami. Jej ręce chwyciły mnie mocno za włosy, przyciągając moje usta z powrotem do jej. – Jak w ogóle przeżyję bez twojego ciała i ust? Odsunęła się od moich ust i z zaczerwienionymi policzkami i przerywanym oddechem spojrzała na mnie z ciepłym spojrzeniem.  Nie chcę nawet o tym myśleć – wyszeptała. Również nie chciałem o tym myśleć. Wciąż spędzałem z nią czas. Wciąż była moją December, moją jedyną December.  Ky, zostaw Eden kurwa w spokoju i chodź tutaj. Ludzie przyjechali! – Rozbawiony głos Josha przeszedł przez zamknięte drzwi i moje oczy zamknęły się pod wtargnięciem. Poważnie, mógł być jeszcze bardziej frustrujący.  Cóż, Josh przemówił. Pozwolę ci w końcu się ubrać. Przyjdź, kiedy będziesz gotowa. Nie denerwuj się, po prostu bądź sobą. Wszyscy cię pokochają. Mój policzek opuścił komfort jej policzka. Patrzyłem na nią, a jej oczy zatrzepotały otwarte; jej piękny błękit patrzył na mnie, lśniące z pożądaniem. Prosty dotyk robił tak dużo jej ciału, a ja kurwa, kochałem to. Prześledziłem jej szczękę moim palcem, a swoimi oczami podążałem za tym ruchem. Otworzyła usta i wzięła szybki wdech. Upuściłem swoją rękę i odwróciłem się w kierunku drzwi gotowy do wyjścia i 317

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

włożyłem towarzyski kapelusz51. W momencie, kiedy ręka połączyła się z uchwytem odwróciłem się do niej i znalazłem ją wciąż patrzącą się na moje wycofanie. Grzeszna myśl wypełniła moją głowę.  Tak przy okazji, dzisiaj nie ubieraj majtek.

51

Wydaje mi się, że chodzi tutaj o przenośnie 318

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

34. Eden Co ja do cholery robię? Kompletnie nie miałam pojęcia, kim większość z tych ludzi jest, ale to nie powstrzymało mnie od stania na środku salonu Ky’a nie mając na sobie majtek i ubrana w sukienkę, która nie zostawiała nic dla wyobraźni. Kim do diabła się stałam i dlaczego Bóg na świecie nie uczyni mnie szczęśliwą? Głęboko oddychałam i wystartowałam przez jego mieszkanie, obcasy w moich szpilkach stukały w wypolerowaną podłogę, kiedy szłam w stronę kuchni. Mężczyźni uśmiechali się, a kobiety wydawały się warczeć, kiedy przechodziłam. Czułam się tak niesamowicie nie na miejscu. Gdzie do cholery byli Josh czy Ashlyn, kiedy ich potrzebowałam i Ky, gdzie on zniknął?  Ślicznie wyglądasz dzisiaj wieczorem. Nareszcie! Odwróciłam się na dźwięk głosu Ashlyn i jej oczy wędrowały w górę i w dół mojego ciała pochłaniając moją czarną sukienkę, która była dopasowana do mojej talii i piersi, ale wisiała luźno wokół kolan.  Gdzie byłaś? – Zaśmiałam się i posłałam jej ‘nie waż mnie zostawić’ spojrzenie.  Musiałam zawieźć Australijczyka na lotnisko. Dzisiaj wieczorem wraca do Sydney. Nie mogłam zignorować smutku widocznego w jej głosie. – Jesteś z tym w porządku?  Tak naprawdę nie miałam wyboru. Ale dość o mnie, co u ciebie? Wydajesz się, jakby to powiedzieć, zaspokojona? Mój krótki uśmiech był odpowiedzią klaskania do Ashlyn. – Uprawialiście seks? – 319

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wyszeptała. – To duży krok.  Jestem cholernie szczęśliwa. – Uśmiechnęłam się w odpowiedzi. Ashlyn chwyciła mnie za rękę i pociągnęła przez coraz większy tłum ludzi, dopóki nie stałyśmy wśród grupki facetów w kuchni, którzy byli w środku rozmowy, kto wygra Super Bowl52. Stałam w milczeniu, popijając moją zwykłą Colę i słuchając, kiedy Ashlyn prawiła swoje rację w rozmowie. To było dość zabawne do oglądania.  Wyglądasz tak cholernie seksownie i wiedza, że nie masz majtek sprawia, że mój kutas boli. – Delikatny oddech Ky’a pieścił moją skórę przy uchu i momentalnie odchyliłam się do tyłu w jego ciało. Wszędzie bolało mnie od niego i pragnienie waliło między moimi udami rosnąc z każdą sekundą. Jego ramiona owinęły się wokół mojego pasa, przyciągając mnie do swojej twardej klatki piersiowej. Pocałował bok mojej szyi, zanim wyszeptał. – Wkrótce się zobaczymy. Moje oczy podążyły za nim, biorąc każdy jego krok, kiedy podszedł do kanapy, którą okupowali trzej faceci. Ky usiadł na stoliku przed nimi i zatonął w ożywionej rozmowie. Jak miałam się pożegnać? Noc sprawnie płynęła. Robiłam szybkie spojrzenia na Ky’a i nie częściej niż w ogóle, znajdowałam go wpatrującego się we mnie i za każdym razem moje serce śpiewało nową piosenkę. Ashlyn nie opuściła mojego boku i świetnie spędzałam z nią czas. Piwo płynęło, śmiech stawał się głośniejszy i kiedy minęło więcej czasu, moja pewność siebie zaczęła wzrastać. Zostawiłam Ashlyn rozmawiającą z Joshem i poszłam korytarzem w kierunku łazienki. Usłyszałam kogoś za drzwiami, i kiedy miałam zawołać, że jest zajęte, klamka się poruszyła. Nagle drzwi się otworzyły i postać Ky’a wypełniła całą przestrzeń. Jego obecność spowodowała przypływ ciała przechodzącego przeze mnie. 52

finałowy mecz o mistrzostwo w futbolu amerykańskim zawodowej ligi National Football League (NFL), będący najważniejszym wydarzeniem sportowym roku w Stanach Zjednoczonych. Całość ceremonii określana jest jako Super Bowl Sunday w skrócie Super Sunday i stała się nieformalnym amerykańskim świętem narodowym 320

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zamknął drzwi i z pomocą zamka blokującego, podszedł do mnie z pożądaniem wypełnionym w oczach. Najseksowniejszy z uśmieszków grał na jego ustach, ale wiedziałam, że nie miał zamiaru rozmawiać.  Dobrze się bawisz? – zapytał Ky, jego głos obniżył się i ledwo co go usłyszałam. Jego ciało spoczęło naprzeciwko mojego, przez co dolna część pleców naciskała na toaletkę; moje ręce spoczęły na zimnej porcelanie.  Tak – wynuciłam w odpowiedzi.  Moje pragnienie by cię pocałować, dotknąć, pieprzyć mnie przytłacza. Muszę być blisko ciebie. Całkowicie i zupełnie niszczysz mnie panno Rivers i nie mogę być z tego bardziej zadowolony. Nie wiedziałam, co się ze mną dzieje. To tak, jakbym była opętana przez inną istotę, ale kochałam to. Wolność wirowała w moich żyłach. Uniosłam się w górę na krawędź toaletki i przez skórę jego paska przyciągnęłam go aż jego ciało uderzyło w moje53. Moje działania mówiły głośniej niż jakiekolwiek słowo, które mogłam powiedzieć. Rozsunęłam swoje nogi w zaproszeniu, kiedy wszedł w nie, poczułam jego erekcję naciskającą na moje udo. Jego język przetoczył się przez moją dolną wargę, zanim całkowicie pochłonął moje usta w jednym zapalczywym ruchu. Nic poza pożądaniem, potrzebą i oczekiwaniem nie spieszyło się z każdym przesunięciem naszych języków. Zęby Ky’a nadgryzły moją nabrzmiałą dolną wargę i jęknęłam na to doznanie. Całowanie go było niczym, co mogłam sobie wyobrazić. Jego ramiona owinęły się wokół moich bioder, przyciągając mnie po porcelanowej toaletce, aż jego erekcja została mocno przyciśnięta do mojego ciepła. Moje biodra uniosły się, przesuwając się bliżej niego, błagając o tarcie by uspokoić ból, który rósł z każdą sekundą. W momencie, kiedy oderwałam swoje usta od jego, czułam się, jakbym została 53

Niegrzeczna kobietka nam się obudziła ;) 321

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

złapana w jego sieć. Nie mogłam oddychać, mówić, nie mogłam nic zrobić poza patrzeniem się na niego. Każda prawdopodobna emocja rozbiła się we mnie, skręcając, obracając i pulsując, aż potrzebowałam więcej niż cokolwiek mogłam sobie wyobrazić; połączyłam się z kimś na najgłębszych poziomach i przez jeden raz to mnie ożywiło.  Ky, uczyń mnie swoją – szepnęłam, podwójne znaczenie nie zostało stracone między nami.  Z przyjemnością. – Usta Ky’a spadły do zakrzywienia mojej szyi, kiedy jego ręce zsunęły się na moje uda, odpychając cienką czarną tkaninę mojej sukienki na moje biodra, odsłaniając moje bolące ciepło. Moje ręce spadły do jego rozporka, szarpiąc go w dół bez odwrotu, a następnie zsunęły dżinsy, przesuwając je i jego bieliznę w dół jego wąskich bioder. Moja ręka kręciła kółka po grubości jego twardego kutasa i warknął na swoją przyjemność w cichą przestrzeń łazienki. Z oczami zablokowanymi na mnie, Ky wepchnął się do mnie tak wolno, tak intensywnie, obserwując każdą moją reakcję. Poczucie całkowitego wypełnienia nim uderzyło we mnie i mój oddech opuścił płuca. W rozdzierająco wolnym tempie, wyciągnął go. Jego ręka zamknęła się na swoim lśniąco mokrym kutasie, kiedy drażnił moją zdesperowaną łechtaczkę. Jęknęłam w powietrze i jeśli ktoś byłby na korytarzu, usłyszałby moje krzyki desperacji. Byłam gotowa błagać, ale nie dał mi szansy. Przed moimi oczami uśmieszek, którego pragnęłam pojawił się i pchnął we mnie bez ostrzeżenia w jednym zwierzęcym, mocnym ruchu.  Ahhh! – syknęłam przed jego ramieniem, kiedy nieustające walenie wyprzedziło mnie. Moje zęby gryzły trochę jego ciało za każdym razem, gdy wbijał się w magiczne miejsce, podczas, gdy palcami ugniatał miękkość na moich biodrach. Moja głowa poleciała do tyłu, kiedy zwolnił swój rytm, pozwalając mi przerzucić biodra i przejąć kontrolę. Nasze oddechy tańczyły razem w walce i były zatracone w intensywności, która razem nadchodziła.

322

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ostrzegałem cię, że nigdy nie będę cię miał dość, Eden. Jego dłonie wsunęły się pode mnie i podniosły z toaletki. Szczelnie owinęłam swoimi nogami wokół jego ciała, blokując kostki, podkreślając głębie jego kutasa wciąż będącego we mnie, kiedy wszedł do pokoju. Ky obrócił nas i mocno uderzyłam plecami o drzwi.  Kochanie, jesteś gotowa by dojść? Chcę twoją cipkę wyciskającą mojego kutasa aż nic nie zostanie. Odciągnęłam swoją twarz z dala od jego ramienia i otworzyłam oczy, by go obserwować. Jego wzrok spotkał mój i jego usta wykrzywił najbardziej diabelski z uśmieszków. Wiedziałam, że uwielbia moją minę, kiedy dochodzę całkowicie pokonana. Jego kciuk uderzał w moją łechtaczkę w doskonałych okrężnych ruchach i krzyczałam jego imię, kiedy moje ciało drżało z rozkoszy. Ryk Ky’a który wydał, kiedy uwolnił swoje nasienie głęboko we mnie było najbardziej satysfakcjonującym dźwiękiem na świecie, jak fale niszczące bezludną plażę.  Cholera. – Ciężko oddychał przy mojej lepkiej skórze, kiedy doszłam w co było prawdopodobnie najbardziej

intensywnym

orgazmie w moim życiu.

Pozostawałam zamknięta w jego ramionach, gdy nasze ciężkie oddechy wypełniały powietrze. Moje ramiona owinęły się szczelnie wokół jego ramion do strachu czy czegoś co stracę, jeśli pozwolę mu odejść. Ky ciągle był głęboko we mnie, powoli wchodząc i wychodząc, nigdy nie przerywając naszego połączenia i pozwalając, by stała iskra ciepła szybowała przeze mnie. Położyłam głowę na jego klatce piersiowej, tonąc w szczęściu rytmu uderzeń jego serca. Z delikatnymi krokami, Ky przeniósł nas do łazienki i umieścił mnie delikatnie z powrotem na toaletce. W chwili, gdy wyszedł, moje serce opadło i poczułam stratę połączenia. Jego przenikliwe spojrzenie nigdy nie opuściło mnie, kiedy odwrócił się do kranu obok mnie i zwilżył szmatkę do mycia. Wargi tak miękkie i pełne wylądowały na mnie, kiedy delikatnie mnie wycierał. Lubiłam tego delikatnego

323

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Ky’a. Ujął rękoma moją twarz i pojawił się najsłodszy z uśmiechów. – Tak piękna i cała moja.  Lubię słyszeć ciebie mówiącego to – szczerze przyznałam z grubym głosem. Zesztywniał pod moimi słowami i oderwał wzrok od mojego, co mnie zdezorientowało.  Powinienem wrócić na imprezę.  Wkrótce wyjdę. Po prostu muszę zostać w sypialni na minutę.  Wszystko w porządku? – zapytał, chowając pasmo moich rozpuszczonych włosów za ucho. Skinęłam głową w odpowiedzi. Było lepiej niż w porządku. Zdecydowanie za szybko się zakochiwałam i oficjalnie nic nie mogłam z tym zrobić.

••••  Eden, gdzie jesteś? Głos Ky’a zabrzmiał przez mieszkanie, gdy przyjechał do domu z pracy. Leżałam w wannie ciesząc się ciepłem i bąbelkami, kiedy jego głębokie brzmienie przeszło przeze mnie. Spędziłam większość dnia zamknięta w ciemnym studiu finalizując ujęcia nadchodzącej gwiazdy muzyki pop, która udzieliła wywiadu dla magazynu. W chwili, gdy zauważyłam śnieg, spakowałam się na cały dzień. Nie widziałam śniegu przez cztery lata i myśl zobaczenia aniołków w śniegu była ekscytująca.  W łazience – odpowiedziałam. Uśmiechnął się, kiedy wszedł przez drzwi, jego oczy podążały za bąbelkami pokrywającymi moje ciało. – Wracam z pracy do domu dla czegoś takiego! Bądź ostrożna panno Rivers, bo mogę się do tego przyzwyczaić. Pokręciłam głową na jego szczerość i pozwoliłam swoim oczom wziąć go. Coraz bardziej byłam wielkim fanem dni, kiedy wracał do mieszkania mając na sobie 324

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dopasowany garnitur; dzisiaj również nie zawiódł.  Jesteś gotowa na jutro? – Oparł się o toaletkę i skrzyżował ramiona na piersi. Jego bycie w łazience, gdy leżałam naga w wannie, nie wydawała mu się przeszkadzać, ale moje emocje biegały w zamieszkach.  Jutro?  Mała rzecz zwana Boże Narodzenie. Cholera. Byłam tak rozkojarzona, że nie zdawałam sobie sprawy, że już były Święta, ale Boże Narodzenie nigdy nie było wielkim świętem dla mnie. Moi rodzice zazwyczaj wyjeżdżali na jakąś tropikalną wyspę i Tori oraz ja spędzałyśmy nasze Boże Narodzenie oglądając filmy i jedząc zbyt dużo jedzenia dla dwóch osób.  Planowałam spędzić ten czas tutaj, kiedy będziesz ze swoją rodziną. Mam sporo książek na czytniku, które bym chciała przeczytać; myślałam o upieczeniu dla siebie partii moich ulubionych ciastek Brownie54 i jeść je, aż będę najedzona, a potem zemdleję. Boże Narodzone. Zaliczone. Twarz Ky’a spadła na moją, próbując przetrawić moje słowa, tak jakbym ogłosiła początek trzeciej wojny światowej. Jego brwi ścisnęły się, a następnie powiedział – Musimy wyjść o ósmej rano. Wyszedł z łazienki bez słowa i bez pozwolenia mi coś powiedzieć. Nie było absolutnie żadnej mowy, że będę spędzać Święta z nim i jego rodziną. Nie było cholernej mowy. Moja kąpiel była wszystkim, ale została całkowicie zapomniana, gdy wypowiedział te słowa. Wygramoliłam się i szybko skoczyłam pod prysznic, by pozbyć się piany. Kiedy byłam czysta, wzięłam puszysty szlafrok z tyłu drzwi i owinęłam go wokół mojego ciała. Wybiegłam z łazienki jak kobieta na misji i zatrzymałam się kiedy weszłam do salonu, by znaleźć Ky’a leniuchującego się na kanapie, bez koszulki w samych spodniach i z telewizorze pokazującym mecz piłki 54

ciasto czekoladowe typowe dla kuchni amerykańskiej. Nazwa pochodzi od charakterystycznego, ciemnobrązowego koloru Brownie. Ciasto przygotowuje się z gorzkiej czekolady, jajek, cukru, masła i niewielkiej ilości mąki. 325

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nożnej.  Masz coś do powiedzenia, Eden? – zapytał bez odwracania się do mnie. Co było z tym facetem, że wiedział o każdym moim ruchu? – Wychodzimy o ósmej rano.  Ky, nie możesz być poważny? – Zirytowałam się w porażce.  Bardzo poważny. Nie żartuję, gdy chodzi o Boże Narodzenie.  Nie możesz być poważny – powtórzyłam pod nosem.  Musimy iść do sklepu, po rzeczy, które są potrzebne do twoich ciasteczek. – Wstał z kanapy. Jego twarz była pełna zabawy z błyskiem w oczach. - Będziesz uwielbiana, jeśli zrobisz swoje ciasteczka. To wtedy, chciałam by dziura otworzyła się pode mną i mnie połknęła. On był absurdalny. Nie mogłam spędzić Świąt z jego rodziną. Po prostu nie mogłam. Ledwo co zachowywałam moją zimną krew będąc wokół niego przez większość czasu, więc myślałam, że bycie wokół obcych jest po prostu nie do wyobrażenia.  Eden, spójrz na mnie. – Jego ręce ujęły delikatnie moją twarz i poruszył moją szczęką tak, że nie miałam żadnego wyboru poza spojrzeniem na niego. – Spędzisz ze mną Święta? Moja rodzina cię pokocha.  Nie mam wyboru.  Zawsze masz wybór, Eden.

••••  Wesołych Świąt. Obudziłam się na ciepło oddechu tańczącego na moich ustach i uczucie ciała Ky’a unosiło się nade mną. Otworzyłam jedno oko i zauważyłam, że pokój był jeszcze w ciemności. Nie dostałam szansy by poskarżyć się wczesnym obudzeniem, kiedy usta Ky’a ukradły mój oddech i całkowicie rozbudziłam się pocałunkiem. Moje ręce owinęły się wokół jego ramion instynktownie przyciągając go bliżej. Jego kolano 326

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

było między moimi kolanami, szeroko rozkraczając moje nogi, więc jego silne ciało mogło zderzyć się z moim. Kiedy swoimi ustami wciąż całkowicie mnie pochłaniał, jego ciało dręczyło mnie z każdym intensywnym ruchem i tarło wysyłając fajerwerki przez moje bardzo rozbudzone ciało. – Jesteś najlepszym prezentem, Eden Rivers. Mógł poprosić mnie o wszystko w tym momencie i zrobiłabym to. Gdy w końcu Ky pozwolił mi wyjść z łóżka, byliśmy spóźnieni. Brałam prysznic w łazience dla gości, kiedy on brał ekspresowy prysznic. Jak do cholery mam się ubrać na Boże Narodzenie z jego rodzicami? Poważnie, co ja do cholery włożę na siebie? Ostatniej nocy, po tym jak narzekałam po raz setny, powiedział mi, że gdybym się nie zgodziła, wygoniłby mnie ze swojego mieszkania i spędziłabym święta na korytarzu. Dlaczego do cholery, moi rodzice zdecydowali się być poza krajem tego Bożego Narodzenia? Kiedy wzięłam prysznic, weszłam do sypialni Ky’a z ręcznikiem mocno owiniętym wokół ciała ze zrobionymi włosami i makijażem. Wyglądałam dość ładnie. Upięłam swoje włosy w luźne loki, które wisiały na plecach; mój makijaż składał się z różu, tuszu do rzęs i lekkiego różowego błyszczyka. Moje nerwy przechodziły przeze mnie i ciągle wyobrażałam sobie, że to się nie może udać. Nie byłam rozmowną dziewczyną. Kurwa, dla obcych, byłam pewna, że byłam snobistyczną suką, a teraz miałam spotkać pana i panią Crawford. Powinnam mówić do nich pan i pani Crawford? Czy będzie tam Josh? Boże, mam nadzieję, że będzie. Absolutnie nie miałam żadnego doświadczenia spotykając jego rodziców, ale w ciągu godziny, będę wchodzić do rodzinnego domu faceta, z którym dzieliłam swoje ciało, i który otworzył swoje łóżko na mnie i nie miałam pojęcia, jaka będę w stosunku do niego, gdy grudzień się skończy.  Eden, musimy wyjść w ciągu dziesięciu… - Ky zatrzymał się w framudze i znalazł mnie siedzącą na krawędzi łóżka. Ubrał się w ciemne dżinsy, ciemno szary

327

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

sweter i miał na sobie czarną czapkę na grubym brązowych włosach. Dlaczego to było tak proste dla niego, by być gotowym?  Co się stało? – Zrobił dwa kroki dopóki nie stanął przede mną i nie przykucnął, opierając swoje ręce na moich nagich kolanach. Kiedy jego zaniepokojone oczy spotkały moje, oczy błyszczały mi z ogromu tego, co się stało. Łzy napłynęły, zanim poleciały po moich policzkach.  Przepraszam – wyszeptałam w czystej brutalnej szczerości.  Hej, chodź tutaj. Dlaczego przepraszasz? – Ky usiadł obok mnie na łóżku i chwycił obie moje ręce w jego. Moje oczy spadły do naszych splecionych rąk i po raz kolejny nie wyłączyłam swoich emocji.  Co będę dzisiaj robić?  Nie wiem, co masz na myśli. Musisz mi to teraz wyjaśnić.  Wszystko w ciągu ostatniego miesiąca było szalone, szybkie i intensywne, a teraz zabierasz mnie, bym spędziła Święta z twoimi rodzicami. To poza szaleństwem. Ky, nigdy wcześniej nie spotkałam żadnych rodziców. Co się stanie jeśli będę miała retrospekcję? Co się stanie, jeśli nagle spanikuje? Co się stanie, jeśli cały czas będę się jąkać? Kurwa! Co się stanie, jeśli mnie nie polubią?  Jesteś tak niewiarygodnie nie z tego świata seksowna, kiedy rozwodzisz się nad czymś. Moja twarz upadła, kiedy kolejna fala niepewności uderzyła we mnie.  Eden,

posłuchaj

mnie.

Jesteś

najsłodszą,

dezorientującą,

najbardziej

intensywną i najpiękniejszą osobą, jaką kiedykolwiek spotkałem. Moi rodzice cię pokochają; oni już wiedzą o tobie. Josh i ciocia Carole będą tam, a ja nie opuszczę twojego boku. Jeśli będziesz chciała wyjść po prostu uściśnij moją rękę i gdzieś uciekniemy. Nie mogę zostawić cię tutaj samą w Boże Narodzenie i nie mogę spędzić Świąt bez mojej rodziny, więc chcę byś pojechała ze mną. – Pociągnął mnie na nogi i

328

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

delikatnie otarł łzy z moich policzków. – Czy możesz ubrać się tak byśmy mogli jechać? Wszystko co mogłam zrobić w odpowiedzi to skinąć. Dziesięć minut później siedziałam w jego samochodzie, ubrana w ciemne rurki, kremowy sweter i dziecinnie różowy szalik. Zajmie to około trzydziestu minut, by dostać się do domu jego rodziców. Usiadłam w fotelu pasażera i pozwoliłam umysłowi wrócić z powrotem do chwili, kiedy po raz pierwszy spotkałam Ky’a. Nigdy nie mogłabym wyobrazić sobie wizyty w domu jego rodziców w Boże Narodzenie czy to, że mógł przejąć i rządzić moimi myślami i ciałem. Przesunęłam się w fotelu tak, że plecy naciskały na drzwi i uważnie mu się przyglądałam. Jego oczy koncentrowały się na drodze i jego usta były idealnie nadąsane, kiedy skupiał się na naszym celu. Ten mężczyzna stawał się czymś bardziej intensywniejszym niż tylko facetem płacącym za moje zdjęcia; stawał się złodziejem moich myśli, właścicielem mojego serca i moim zupełnym zdezorientowaniem. Powoli, ale skutecznie zakochiwałam się w nim. Po każdej wewnętrznej bitwie, jaką miałam, po każdej walce, którą byłam zdeterminowana by mieć, pomysł stawania się czymś z nim była teraz na pierwszej linii. To było przerażające. To było ekscytujące. To było niezaprzeczalne.  Lubię cię, Ky – wypaliłam w chwili, gdy brał zakręt prawą ręką i wjechał na podjazd pięknego inspirującego wiktoriańską historią domu z jasnoszarymi dekoracjami; duży wieniec wisiał na czarnych lśniących podwójnych drzwiach, które wiedziałam, że prowadzą do jeszcze bardziej wspaniałego domu. Usłyszałam Ky’a biorącego gwałtowny wdech w momencie, kiedy moja uwaga wypełniła przestrzeń w samochodzie. Odwrócił się w moją stroną po tym jak wyłączył silnik i spojrzał na mnie. Otworzył usta i zamknął, jakby chciał coś

329

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

powiedzieć, ale nie nadeszły żadne słowa. Głośny pisk zabrzmiał poza samochodem, przerywając nasze gapienie się i oboje obejrzeliśmy się by spojrzeć w stronę domu. Piękna kobieta we wczesnej pięćdziesiątce rzuciła się do samochodu, wymachując ramionami z ciemnobrązowymi włosami na ramionach; jej twarz była pochłonięta przez największy uśmiech jaki kiedykolwiek widziałam.  Już czas – mruknął Ky obok mnie. Otworzył drzwi i wysiadł zostawiając mnie z masą nerwów i zamieszania. Obserwowałam z uśmiechem na twarzy, kiedy jego mama owinęła ramiona wokół niego i tata z miłością poklepał go po plecach. Trzy pary oczy spadły na samochód i zdałam sobie sprawę, że wciąż siedziałam na miejscu pasażera z pasem bezpieczeństwa zapiętym szczelnie wokół mojego ciała. Drżącą ręką otworzyłam drzwi, i zanim miałam szansę postawić stopę na ziemi, zostałam podniesiona i obrócona z podnieceniem w powietrzu.  Jesteś jeszcze ładniejsza niż na zdjęciach, kochanie! – Silny głos jego taty uderzył w moje uszy, kiedy w końcu pozwolił mi stanąć. – Ten jeden mówił o tobie cały czas. Teraz chodź do środka, tutaj jest zimno i chcę poznać dziewczynę, która tak zauroczyła mojego syna. Powiedzieć,

że

dzień

był

tym,

co

się

mogłam

spodziewać,

byłby

nieporozumieniem. Rodzina Crawfordów powitała mnie z otwartymi ramionami i nigdy nie czułam się tak, jak pierwszy raz ich spotkałam. Robili zamieszanie przy mnie, podając mi przepyszne jedzenie, a nawet jego rodzice kupili mi prezent świąteczny, który wisiał dumnie wokół mojej szyi. W chwili, gdy Sue Crawford wręczyła mi doskonale owinięte pudełko, poczułam przypływ nieprzewidzianych emocji, które mnie uderzyły. Czy zrobiłam coś kiedykolwiek w moim życiu, by zasłużyć na tą życzliwość? Ky wyczuwając moje nadchodzące załamanie, wciągnął mnie na swoje kolana i jego ramiona pocieszająco owinęły się wokół mojej talii, kiedy drżałam z emocji. Jakby zapominając, że byliśmy wokół jego rodziny, rodziny, która obserwowała nas dla jakichkolwiek wskazówek tego, co się dzieje między

330

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nami, umieścił najbardziej uspokajający pocałunek po stronie mojej szyi i zachęcił mnie, bym otworzyła prezent. Wszystkie pary oczu były zwrócone na mnie i trzęsły mi się ręce, kiedy podniosłam pokrywkę z pudełka. Wewnątrz był srebrny łańcuszek z antycznym medalionem w kształcie serca zwisający z niego. Kompletnie nie miałam na to słów. Moje palce przejechały po pięknym wygrawerowanym napisie na tyle mówiącym ‘Serce jest tam, gdzie zostanie wypełnione’. Jak tylko przeczytałam napis, uderzył we mnie z pełną siłą. Moje serce miało przestać bić, zamknięte i z wyrzuconym kluczem, ale potem jakoś Ky rozbroił blokadę i moje serce zostało otwarte na tak wiele możliwości. Ky wypełniał moje serce słowami, działaniami, delikatnymi pocałunkami i spokojnymi chwilami i co było niegdyś pustym sercem, teraz groziło przepełnieniem. Dzień zamienił się w noc z okrutną śnieżycą padającą na zewnątrz z silnym wiatrem i mocnymi opadami śniegu. Po kolacji, James Crawford poinformował nas, że nie było mowy, byśmy jechali w taką noc i ku mojemu zdziwieniu, Ky zgodził się bez walki. Po zjedzeniu zbyt dużej ilości jedzenia i sprawiedliwym udziale w piciu ajerkoniaku, wyczerpanie uderzyło w szybkim tempie. Skuliłam się na kanapie obok Josha, moja głowa spoczywała na jego ramieniu i co było najbardziej prawdopodobnie pocieszające w moim życiu, to czekolada będąca w moich rękach.  Czynisz go szczęśliwym – szepnął Josh obok mnie. – Cztery lata były zbyt długim czasem, by widzieć mojego brata powoli niszczącego samego siebie. Jego słowa mocno we mnie uderzyły.  Dlaczego niszczył samego siebie? – zapytałam, podnosząc głowę z jego ramienia i siadając twarzą do niego.  To nie ja powinienem o tym mówić, ale to co mogę powiedzieć, to to, że dajesz mu drugą szansę nawet nie wiedząc o tym i bez względu na to co przyniesie przyszłość, zawsze będę tobie wdzięczny za to, nieważne ile będzie to trwało. Josh był zagadką. Zmieniał kobiety tak, jak ja zmieniałam bieliznę, ale pod tym

331

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wszystkim, był najbardziej kochającym i delikatnym człowiekiem, którego kiedykolwiek spotkałam. Jego ochrona Ky’a była najważniejsza jak coś czego nigdy nie byłam świadkiem. Posiadali relację, którą chciałabym mieć, gdybym miała rodzeństwo; to był typ relacji, które chciałabym dla swoich dzieci, gdybym kiedykolwiek je miała. Był młodszym bratem, ale najczęściej był dla Ky’a jak starszy brat.  Niedługo wyjeżdżam – przyznałam grubym głosem.  A chcesz zostać?  Nie mogę tutaj zostać, Josh; Jestem przerażona za każdym razem, gdy wychodzę z domu, a teraz, gdy Jeremy jest gdzieś tam, to po prostu sprawia, że jest gorzej.  Co z Ky’em? To zabije go, gdy wyjedziesz. Kurwa, powiedziałem za dużo.  Twój brat sprawia, że ponownie żyję, Josh.  A ty sprawiasz, że on ponownie żyję.

••••  Bardzo dziękuję za idealny dzień – powiedziałam późnego wieczoru, kiedy stałam w kuchni z Sue sprzątając po potrawach. – I dziękuję za cudowny prezent. Naprawdę nie musieliście.  Och, kochanie, to była dla mnie i Jamesa przyjemność gościć cię tu dzisiaj. Sprawiasz, że mój chłopak jest szczęśliwy; tak bardzo się zmienił i to wszystko dzięki tobie. – Uśmiechnęła się patrząc na mnie ze szczerością, identyczną, którą często widziałam u Ky’a. – Jest dobrym chłopcem. On po prostu ma wiele demonów zamkniętych w swojej pięknej główce i nie pozwolił nikomu dostać się na tyle blisko, aby się ich pozbyć, nawet Joshowi, ale mogę zobaczyć sposób w jaki na ciebie patrzy, sposób w jaki zawsze musi być blisko ciebie, jak się uśmiecha i śmieje więcej 332

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

niż przez cztery lata. Dla niego jesteś tą jedyną. Pozwolił ci dostać się do siebie, ale proszę daj mu szansę, by wszystko wyjaśnił.  Mamo, czy opowiadasz Eden żenujące historie o mnie? – Głos Ky’a odbił się echem, kiedy wszedł do kuchni. Słowa jego mamy uderzyły mnie prosto w serce i miałam miliard pytań do zadania. Ky podszedł do mnie od tyłu i przyciągnął mocno do swojej piersi. Doskonale dopasowałam się do jego opiekuńczości.  Dzisiaj żadnych historii, ale następnym razem będą zdjęcia. Co wy na to, dzieci, by udać się na górę i odpocząć. To był wielki dzień. Umieściłam dodatkowe ręczniki na twoim łóżku, skarbie. Zobaczymy się rano. – Jej oczy odbijały się między Ky’em i mną, i najsłodszy z uśmiechów wypełnił jej twarz. Sue Crawford wyszła z kuchni i w momencie, kiedy była poza zasięgiem wzroku, Ky odwrócił mnie twarzą do niego i popchnął mnie do kuchennej wyspy.  Łóżko? – mruknął przed moimi ustami, zanim dał mi szybki słodki całus. – Potrzebuję trochę czasu sam na sam z tobą. Dzisiaj byłaś bardzo popularna z moją rodziną i jestem trochę zazdrosny brakiem czasu z Eden, który miałem.  Miałam naprawdę dobry dzień. Jestem wdzięczna, że twój apodyktyczny tyłek wyrwał mnie tutaj. – Moje ręce przejechały po jego środku i mój podbródek spoczął na jego piersi, kiedy spojrzałam się na niego. Jak chmura burzowa, jego oczy pociemniały z intrygi. – Jeszcze nie sprawiłem, że doszłaś, Eden.  Ky! Jesteśmy w domu twoich rodziców. Jego śmiech odbił się wokół pustej kuchni i wkrótce byłam z niej wyciągnięta, ze swoją ręką w jego i wspinaliśmy się po ogromnych schodach. Jeszcze tam nie wchodziłam i byłam zaintrygowana, by zobaczyć, gdzie Ky spędził swoje dzieciństwo. Ścisnął moją rękę, kiedy szliśmy przed korytarz, aż stanęliśmy przed drzwiami, które miały jasnoniebieską tabliczkę, którą Ky pokazywał z dumą.

333

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Witaj w miejscu mojego dzieciństwa – powiedział z miękkim śmiechem i otworzył drzwi. Z pstryknięciem przełącznika, światło oświetliło pokój i stałam na środku wszystko pochłaniając. Ściany były jasnoniebieskie ozdobione plakatami gwiazd sportu oraz zespołami, podwójne łóżko było umieszczone na środku pokoju i komoda szuflad wyłożona trofeami znajdowała się na przeciwległej ścianie. Było prawie tak, jakby jego rodzice nie wprowadzili żadnych zmian, odkąd opuścił dom.  Dzisiaj tak dobrze sobie radziłaś – wyszeptał, kiedy przyciągnął mnie do swojej klatki piersiowej w ciasnym uścisku. – Musisz dać sobie więcej punktów.  Jesteś ważnym powodem dla nowej Eden, którą widzisz – przyznałam bezwstydnie. Treść wypowiedzi na jego twarzy nagle spadła jak jego ramiona z mojej talii. To był ruch, do którego byłam tak dobrze przyzwyczajona. Wydawało się, że za każdym razem, gdy mówiłam coś pozytywnego o nim, zamykał się i udawał obojętność.  Dam ci jedną z moich koszulek, jeśli chcesz wziąć prysznic. Jestem trochę skonany. – Odsunął się ode mnie, otwierając szufladę i podając mi koszulkę. Bez słowa, po prostu skierowałam się w stronę łazienki i zamknęłam za sobą drzwi. Po prysznicu, skierowałam się na palcach z powrotem do ciemnego pokoju podświetlonego tylko przez telewizor. Ky leżał nieruchomo w łóżku; jego pierś unosiła się jak wtedy, gdy głęboko spał i westchnęłam pokonana. Wspięłam się na łóżko i moje wcześniejsze wyczerpanie, które czułam, szybko opuściło moje ciało, kiedy przewróciłam się na stronę i wyjrzałam przez okno na padający śnieg.  Jesteś pierwszą dziewczyną, którą miałem w tym łóżku – wyszeptał Ky w ciemność i podskoczyłam na jego uwagę i poczułam, jak mój żołądek upada. Odwróciłam się twarzą do niego i podparłam głowę ręką. – Nigdy nie miałeś dziewczyny? 334

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Miałem, ale mama i tata nigdy nie pozwolili mi mieć dziewczyny w pokoju i zdecydowanie nie w moim łóżku. Mówiłem ci, że cię polubią. Pozwolą ci zdemoralizować ich syna. Mój śmiech został stłumiony kiedy upuściłam swoje usta do jego nagiej piersi na absurdalność jego oświadczenia. Jego ramię owinęło się wokół moich ramion i jego śmiech zabrzmiał przed moimi włosami.  I nigdy nie miałem tutaj dziewczyny, którą lubię tak bardzo jak ciebie. Moje serce zacięło się w klatce piersiowej.  Naprawdę cholernie cię lubię, Eden Rivers. Poprzez światło dryfujące z ulicznej lampy na zewnątrz wiedziałam nikczemne spojrzenie na jego twarzy, spojrzenie, którego wcześniej byłam świadkiem tak wiele razy.  Pamiętasz, kiedy byłaś na sesji i poprosiłem byś była cicho. Możesz zrobić to jeszcze raz? Moje serce zaczęło szybciej bić i natychmiast mój rdzeń obudził się. – Ky! Naprawdę? W twojej sypialni z dzieciństwa z rodzicami w dół korytarza?  Nie zamierzam uprawiać z tobą seksu, Eden. – Przeniósł swoje ciało w dół na moją klatkę piersiową i biodra; jego gorący oddech tańczył na moim brzuchu, kiedy ściągnął mi koszulkę. Z silnymi rękoma podniósł moje biodra z łóżka i zsunął majtki w dół moich ud, aż były obok mnie na łóżku. – Mam zamiar w końcu dać ci Świąteczny prezent, który chciałem ci dać przez cały dzień. Oh. Oh!

335

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

35. Ky Niechętnie opuściłem Eden w łóżku po najbardziej radosnym porannym seksie mojego życia. Jej ciało odpowiadało na mój dotyk jakbym był powietrzem w jej płucach, jakby potrzebowała tego by przetrwać. Powiedzieć, że nie uderzyło w moje ego byłoby kłamstwem. Wielki dzień był przede mną, dzień, w którym będę zaangażowany w spotkania, mając lunch z Joshem, a następnie organizując wszystko na noc, którą planowałem z Eden. Eden oficjalnie dostała się do mnie i nie było mowy, bym dłużej zaprzeczał. Była tak głęboko w moim sercu, że teraz mógłbym zostać zniszczony przez kogoś innego, ale nie mógłbym być szczęśliwszy. Szybko uczyłem się, że nie było żadnych zasad, kiedy nadeszła Eden i to było to, co najbardziej ceniłem. Wydawało się, że dajemy sobie wszystko, co potrzebne, gdy tego potrzebowaliśmy. I teraz, wszystko co chciałem od niej to zostanie. Dzisiejszego wieczoru poproszę ją właśnie tak. Potrzebowałem jej w swoim życiu – to było takie proste. Czekałem zbyt wiele lat na ten moment i teraz, był w moich rękach i nie pozwolę jej odejść. Dziś wieczorem, chciałbym jej o wszystkim powiedzieć. Chciałbym przyznać się do moich lęków, niepewności, powodów i kim naprawdę jestem. W ciągu ostatnich tygodni, pozwoliłem sobie całkowicie zakochać się w niej, coś, co rozpaczliwie próbowałem powstrzymać. Mój dzień postępował jak w przewozowym pociągu. Spotkania zabierały każdą minutę mojego ranka i skończyły się, kiedy Josh przeszedł przez moje drzwi powodując, że w końcu spojrzałem w górę z dala od laptopa.  Lunch! – oznajmił z pewnością. – Wychodzimy z biura, podnoś swoją dupę.

336

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Pierdol się. Twoje majteczki są w suple, mały bracie? – Roześmiałem się i wylogowałem, zanim zamknąłem laptopa. Spojrzałem w dół na mój telefon i natychmiast otworzyłem skrzynkę odbiorczą. Ky: Mój dupkowaty brat zabiera mnie na lunch. Jesteś na mieście? Zmierzamy do Sami’s po hamburgery, jeśli chcesz się przyłączyć. Eden: Jestem zdesperowana dla burgera, ale jestem na wyspie. Zwiedzam jakieś miejsca do końcowej sesji, zanim skończę projekt. Ciesz się lunchem i zobaczymy się wieczorem. Ky: Mam wielkie plany na dzisiejszy wieczór. Eden: Jakie? Ky: To niespodzianka, ale jestem pewien, że tą noc skończę między twoimi udami. Eden: Masz sprośny język. Ky: To jest to, co mówiłaś poprzedniej nocy.  Skończyłeś swój seks telefon? – zadumał Josh w drzwiach. Posłałem mu spojrzenie ‘spierdalaj’ i wsunąłem swój telefon do kieszeni, kiedy w końcu opuściłem biuro. Musiałem porozmawiać z Joshem o swoich planach. Wiedziałem, że będzie jedyną osobą, która da mi brutalną szczerość i to było to, czego pragnąłem. Złapaliśmy taksówkę kierując się przez miasto w kierunku naszej ulubionej burgerowej miejscówki. Sami’s stało się naszym miejscem na lata. W chwili, gdy weszliśmy zostaliśmy trafieni.  Chłopcy Crawford! Gdzie byliście? Sami tęsknił za wami! – Sami był niesfornym grekiem, który nie kochał nic więcej poza całowaniem naszych policzków za każdym razem, gdy przychodziliśmy do niego i dzisiaj nie było inaczej. Obu nas wybrzydzał, czochrając włosy jakbyśmy byli dziećmi oraz fakt, że byliśmy dwudziesto-cztero i dwudziesto-sześcio latkami wydawał się zaginąć. – Idźcie usiąść, przyniosę wam wasze zwykłe zamówienia!

337

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zajęliśmy nasze miejsca na tyle i paplanina w miejscu została zintensyfikowana. Sami’s było tuż nad rzeką i jednym z tych ukrytych klejnotów, o którym wiedzieli bywalcy i miejscowi ludzie. Czarno-białe zdjęcia ikon z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych szczyciły białe ściany, które były uzupełnione czerwonymi, białymi i czarnymi wykończeniami i szafa grająca, która od lat nie działała, mieszcząc się w odległym rogu. Gdy Josh i ja potrzebowaliśmy przerwy od biura, tutaj udawaliśmy się, by zjeść lunch. Dwie cole zostały umieszczone przed nami przez Angelikę, Sami’s było nawet bardziej hałaśliwe i dotykało jego żonę. Poruszała się przy stołach, ręce na biodrach i spojrzała między Joshem i mną. O kurwa, zaczyna się.  Kiedy wasza dwójka ożeni się?  Ky ma dziewczynę i znasz mnie, nie mogę się jeszcze ustatkować. Jej krzyk przeszył moje uszy. – Kochanie, masz dziewczynę? O tak, powinienem wspomnieć, że moim nickiem było Kochanie, a Josha Laleczko. Dziewczyna. Czy ona była moją dziewczyną? Mieliśmy wszystko w naszym życiu co wskazywałoby, że byliśmy w związku. Mieszkała w moim życiu; była w moim łóżku każdej nocy; była pierwszą osobą, którą widziałem rano i ostatnią osobą, którą widziałem w nocy i miałem z nią najlepszy seks w moim życiu. Zajęła każdą moją myśl, i kiedy myślałem o przyszłości, widziałem jej twarz. Dziewczyna.  Myślę, że tak, Angie. Josh obrócił się i spojrzał na mnie ze zdziwionymi oczami, gdy próbował przyswoić moją odpowiedź. Kurwa, wciąż próbowałem dojść z uzmysłowieniem sobie tego.

338

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Cóż, niech lepiej wie, na kogo trafiła, Kochanie. Pojdę po wasze zamówienia. Podwójny bekon i ser dla ciebie Laleczko i specjał Sami’s dla ciebie, Kochanie z dodatkowym serem. – Zanim się odwróciła na pięcie i pobiegła rozgorączkowana, Angelika wpadła w strefę, kiedy spojrzała na nas obu.  Cóż, miałem zamiar zapytać jak się mają rzeczy pomiędzy tobą i Eden, ale kurwa, wydaje się, że oficjalnie jesteś wychłostaną – cipką. Ky ‘zawszę będę singlem’ Crawford ma dziewczynę.  Rzeczy są tak bardzo skomplikowane jak tylko mogą, ale nic nie mogę sobie wyobrazić. Bardzo zakochałem się w Eden i to cholernie mnie przeraża.  Mama będzie planować wasz ślub, mam nadzieję, że o tym wiesz.  Jezu, najpierw pozwól mi zapytać ją o zostanie. Po niesamowitym burgerze, Josh i ja udaliśmy się do biura. Mój umysł był wypełniony myślami nadchodzącej nocy. Po mojej rozmowie z Joshem, byłem bardziej zdeterminowany niż kiedykolwiek, aby uczynić go idealnym. Musiałem wiedzieć, że jest chroniona, uwielbiana i że była pożądana. Otwierając laptop, jęknąłem, kiedy zobaczyłem migającą ikonę e-maili, których miałem pięćdziesiąt cztery czekające na moją uwagę. Przewijając spam, miejscowe wnioski i dowody, które wymagały potwierdzenia, moje oczy spadły na imię i temat, sprawiający, że zesztywniałem w gniewie. Chris Edwards. Moje ręce trzęsły się ze wściekłości, kiedy przewijałem myszką i natrafiłem na mail. Kiedy on w końcu się odpierdoli? Jego stała obecność przypominała mi o wszystkim i każdym, co chciałem zapomnieć, okresie w moim życiu, kiedy było najgorzej, czasie, w którym świat wydawał się zatrzymać 55.

55

Nie będę was trzymać w niepewności, sekret Ky’a pojawi się w kolejnym rozdziale i zapewniam nie jest on przyjemny. 339

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Od: [email protected] Do: [email protected] Temat: Sekrety Czy wiesz, gdzie jest twoja śliczna dupcia? Kurwa, chciałbym walić w jej słodką cipkę. Siedzi naprzeciwko mnie mając na sobie ten seksowny różowy top i jej cycki po prostu proszą by być ssane. Może po małej rozmowie, wezmę ją z powrotem do mojego mieszkania, pocieszę i zobaczę, co Jeremy widział w niej te wszystkie lata temu. Wiesz, zatrzymaj to w rodzinie. Tajemnice nie zawsze pozostaną w ukryciu i w ciągu dwóch minut wszystkie twoje sekrety zostaną ujawnione od jedynej osoby, której nie chciałbyś znać. Pierdol się Crawford.

Nie. NIE! Wszystko uciekało spod kontroli i nie miałem żadnej zdolności by to zatrzymać. Zbyt długo czekałem. Mój strach o prawdzie złapał mnie w całym tym bałaganie i przyniósł to jej. Wiedziałem, że stałem w pustym biurze, że prawda zostanie ujawniona beze mnie mogącego to wyjaśnić. Nie mogę tu zostać. Nie mogę być z daleka od jedynej osoby, które przejęła moje myśli odkąd po raz pierwszy ją zobaczyłem, cztery lata temu. Musiałem spróbować. Musiałem zrobić cokolwiek, co mogłem, by dostać się do niej. Wyszedłem z mojego biura i zderzyłem się klatką piersiową z Joshem. Jego spanikowana twarz pokazała mi, że wiedział co się dzieje.  Muszę ją znaleźć, Josh – błagałem, kiedy wyszliśmy z biura bez jakiegokolwiek wyjaśnienia każdemu, kto pytał. – Ona nie może być blisko niego.

340

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Chodź, daj mi swoje klucze. Właśnie dzwoniła ciocia Carole, ona jest w restauracji – powiedział spokojny głos Josha, kiedy weszliśmy do windy i zjeżdżaliśmy do podziemnego parkingu. Dałem swoje klucze mu, wdzięczny, że był ze mną. Szybko spadałem na krawędź i kierowałem się do jamy moich błędów. Czułem, jak wyjazd trwał wieki i z każdą sekundą przechodziła mi ochota do życia. Stawałem się wzburzony i zaniepokojony. Musiałem dostać się do niej. Moje myśli były skupione na Eden, jak to będzie przerażające dla niej i dlaczego nie byłem tam, by ją chronić. Zawiodłem. Po raz kolejny.

341

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

36. Eden Kochałam to miejsce. Restauracja była moim bezpiecznym miejscem, podczas, gdy tutaj byłam, to było moje niekonwencjonalne biuro, ale teraz szybko stawało się sceną z mojego najgorszego koszmaru. Moje plecy dociskały do ściany kabiny, kiedy starałam się być najdalej, jak było to możliwe. Wiedziałam, że jestem zamknięta i w każdej chwili, mógłby się poruszyć i byłabym w klatce, jak zwierzę. Kiedy odwróciłam się do niego, zimny, mściwy uśmieszek został wyryty na jego twarzy podczas, gdy paciorkowe oczy zwęziły się na mnie. Jeśli nienawiść miała ludzką postać, siedziała naprzeciwko mnie w ciele Chrisa Edwardsa. Nie miałam absolutnie żadnego pojęcia, dlaczego on mnie tak nienawidzi, dlaczego nadal pojawia się znikąd, ale kiedy wsunął się na miejsce naprzeciwko mnie, zdałam sobie sprawę, że wiedział o mnie wszystko.  Najwyższy czas, byśmy spotkali się jeden na jednego. – Nawet jego głos brzmiał jak czyste zło. – Twój chłopak nie tylko mnie wkurzył.  Nie jest moim chłopakiem – wykrztusiłam.  Odpowiedz mi na to. Pieprzysz go? Posmakował twoją cipkę? Śpisz w jego łóżku? – syknął podczas, gdy jego oczy błyszczały nienawiścią. – On jest twoim pieprzonym chłopakiem. Ky. Piękny, niezawodny, zmieniający życie Ky.  Czego chcesz ode mnie, Chris? – niepewnie spytałam. Obserwowałam migotanie w jego oczach, zanim wzrosło i spojrzał przez ramię, wysyłając dreszcz po moich plecach. 342

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ktoś chcę przyjść i powiedzieć cześć. – W chwili, gdy te słowa opuściły jego usta, intensywny strach, który zniknął odkąd byłam z Ky’em pojawił się z powrotem jak zalewająca woda. Nie musiałam się odwracać, by wiedzieć o kogo chodzi. Czułam, że w jakiś sposób moje ciało zamarło, w sposób w jaki przerażenie spływało po moim kręgosłupie na bycie tak blisko niego. Mój strach wkrótce został zastąpiony gniewem. Douglas obiecał mi, że będę bezpieczna, że Jeremy mnie nie dopadnie, że nie było mowy, bym stanęła twarzą w twarz ze złem, ale tutaj, tak się stało. Jeremy Davis.  Eden Rivers. – Moje imię zakręciło się na jego języku. – Wyglądasz cholernie zachwycająco. Miłość wydaje dobrze cię leczyć. – Pochylił się przez stół, by być impulsywnie na tyle blisko, że jego oddech uderzył mnie w twarz. Ciemność w jego oczach zagroziła mi. – Ty i Ky jesteście w sobie zakochani, prawda? Jak nowoczesna wersja pieprzonego Romea i Julii.  Czego chcesz, Jeremy? – zapytałam w końcu znajdując swój głos.  Co ty na to, byśmy przeszli do rzeczy. Powiedz mi Eden, czy naprawdę wiesz, kim jest Ky Crawford? – Jego głos był spleciony z zamiarem wstrząsu i spowodowaniem niezamierzonej szkody. Nie rozumiałam, dlaczego mówił o Ky’u? Skąd on w ogóle wiedział o Ky’u? Moje oczy oderwały się od niego, kiedy rozejrzałam się wokół do ucieczki. Nie chciałam, by Jeremy Davis skaził coś, co tak pięknie się rozwijało z Ky’em. Nie mogłam na to pozwolić. Ky szybko stawał się moją świątynią, moim początkiem i istnieniem i słysząc jego imię spluwające z ust istoty, niemal zniszczyła mnie dźgając nożem milion razy w moje już kruche serce.  Wezmę twoją ciszę jako nie. Co to był za rodzaj pytania? Po spędzeniu każdego dnia z Ky’em w ciągu ostatniego miesiąca, założyłam, że go znam. Od chwili, gdy przyprowadził mnie do swojego mieszkania, rzeczy posuwały się. Wiedział mnie przechodzącą przez koszmary senne, moją niepewność, lęki i 343

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moje nowe początki. Widział mnie w najlepszych chwilach i wciąż chciał mnie w najgorszych. Usunął każdą przeszkodę, którą włożyłam i całkowicie posiadł każdą część mojego ciała. Nic nie było nietknięte. Jeremy patrzył na mnie, czekając na moją odpowiedź. Wyczułam, że myślałam o Ky’u rozpadającym się na milion kawałków i rzucającym to w moją twarz bez szacunku. Uśmieszek Jeremy’ego mówił tysiącami niewypowiedzianych słów. Co on tak naprawdę miał do stracenia? Nic. Absolutnie kurwa nic. Czy ja miałam coś do stracenia? Wszystko.  Chcę myśleć, że tak – odpowiedziałam. Wyszło słabiej niż chciałam i wydawało się, że to napędziło jego pragnienie, by jeszcze bardziej mnie dręczyć. – Po prostu przejdźmy do sedna i miejmy to za sobą, Jeremy. Pochylił się, przesuwając swój łokieć wzdłuż blatu, aż jego podbródek spoczywał na dłoni. Po prostu siedział, wpatrując się. Oboje tylko patrzyli. Chris Edwards i Jeremy Davis. Czułam, że szybko stawałam się zirytowana, ale nie mogłam płakać. Nie mogłam ponownie pozwolić, by Jeremy wygrał. Widząc ich obok siebie bardzo mnie uderzyło. Jak mogłam nie zauważyć podobieństwa? Obydwoje mieli wspólne szokujące podobne cechy fizyczne – ostre nosy, silne zarysy szczęk, prawie czarne oczy i szczupłą atletyczną budowę. Jak mogłam być tak ślepa? Chris zauważył moment, w którym zdałam sobie sprawę z tego i znany mściwy uśmieszek sączył się przez jego wąskie usta. Od razu poczułam, jakbym miała być chora.  Och, skarbie, dopiero teraz zdałaś sobie sprawę? Jestem kuzynem Jeremy’ego. Jeremy nie dbał o nic. Chciał iść w atak. – Myślisz, że znasz Ky’a Crawforda, czyż nie? – Jeremy wysyczał i posłał

344

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

spojrzenie zachwytu do Chrisa.  To będzie zabawa – drażnił Chris.  Twój chłopak był tamtej nocy, kiedy cię pieprzyłem. Ky pierdolony Crawford prawie zniszczył całą tą cholerną rzecz, kiedy próbował być bohaterem. Dzięki Bogu, wkurwił się, gdy to zrobiłem, ponieważ musiałem ciebie posmakować przez nim i naprawdę dobrze smakowałaś56. Był tak zabujany w tobie, ładna dziewczyno z kawiarni. To mnie wkurwiło. Stał się pierdolonym mięczakiem, gdy chodziło o ciebie. Nie mówiąc tobie o tym gównie, nie miał jaj, by poprosić cię o wyjście. Ky pieprzony Crawford stał się onieśmielony z powodu dość małej brunetki.  Co? – wykrztusiłam. Zawartość mojego żołądka wrosła i osiadła niepewnie w gardle, gotowa by eksplodować na stół, który nas oddzielał. To nie mogła być prawda. Fakt, że rażąco mówił całe doświadczenie ze swojej głowy, nie wystraszyło mnie czy napełniło mnie strachem; chodziło o przyjęcie Ky’a i zwykłego wspomnienia jego imienia.  Słyszałaś. Twój cenny mały chłopak był tam. Nie powiedział ci, że byliśmy najlepszymi przyjaciółmi i że założyliśmy się, kto będzie mógł cię mieć pierwszą? Cóż, moja droga, on kurwa przegrał. Nie. Nie. Nie. To nie może być prawda. Nie było mowy, że to nie był popieprzony koszmar, z który się nie budziłam. W instynkcie, moje paznokcie wbiły się w skórę moich dłoni mając nadzieję, że to nie jest prawda. To nie był przypadek. Ból strzelił przez moje ciało, kiedy małe krople krwi pojawiły się na mojej skórze przez rany. To było bardzo realne. Ky tam był. Ky wszystko o mnie wiedział i fakt ten ukrył przede mną. Nie mogłam w to uwierzyć. Nie Ky.

56

Jakby co wyjaśniam, że Ky jej nie zgwałcił. W dalszych rozdziałach będzie cała historia, bo się nie powstrzymałam z ciekawości. 345

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Wyraz twojej twarzy mówi mi, że nie miałaś pojęcia. – Jego przenikliwe oczy jeszcze bardziej zwęziły się na mnie i jego głos upadł. – Teraz nie jest popieprzonym uroczym księciem, co nie? Wszystko zamarło. Moja głowa kręciła się w zaprzeczeniu i słyszałam siebie szepczącą nie jednokrotnie; radosny wygląd przetoczył się na jego twarzy. Wiedział, że mnie ma. Ponownie.  Słyszysz mnie? Twój cholernie uroczy książę, facet, był tam, tej nocy, kiedy pieprzyłem jego cenne zadurzenie z kawiarni. Moje serce waliło w piersi do punktu bólu i moje gardło zacisnęło się, wstrzymując oddech, kiedy panika ryknęła do życia. Mój mózg nie mógł zrozumieć, co on właśnie powiedział. Ky mnie znał? Wiedział wszystko o mnie i jeszcze postanowił udawać, że nie miał pojęcia? Pocieszał mnie, kiedy opowiadałam mu swoją historię o przeszłości, podczas, gdy ją znał? Ukrywał się za prawdą, prawdą, która teraz mnie niszczyła z każdym oddechem, który brałam. Nie mogłam zrozumieć, jak on mógł zrobić coś tak okrutnego. Mój świat szybko przesuwał się wokół mnie. Zwężało i zacinało mnie w rzeczywistości, w której nie chciałam żyć. Nagle poczułam się jak marginalny dziwak, pionek w jakiejś chorej i popieprzonej grze, grze, która była teraz moim życiem. Zsunęłam się z miejsca i pospieszyłam przez restaurację, popychając szklane drzwi z każdą cząstką siły, którą miałam. W chwili, gdy wyszłam na chodnik, pozwoliłam sobie ostro odetchnąć ostrym powietrzem grudnia by uderzyło we mnie z całą siłą. Każda chwila, którą spędzaliśmy razem błysnęła przede mną. Spotkanie go w Rozkoszy, zdanie sobie sprawy, że pracował przy Bangs and Beats, pobyt w jego mieszkaniu, mówienie mu o swoich obawach, randki, pocałunki, seks, początki miłości.

346

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wszystko to było oparte na kłamstwie.  Eden. – Słaby głos zabrzmiał za mną, głos, który od razu rozpoznałam. Powoli odwróciłam się i stanęłam twarzą w twarz ze spokojnym spojrzeniem Josha Crawforda. Nawet nie wiedziałam, czy chciałam go widzieć. Jego twarz upadła w momencie, kiedy nasze oczy połączyły się i nie zawahał się, dopóki nie miał mnie schowanej w swojej klatce piersiowej i ramionach otaczających mnie. Zatonęłam w granicach jego szerokiej klatki piersiowej, kiedy zdanie sobie z tego sprawy pochłonęło mnie.  Piękna dziewczyno, chodźmy – uspokajająco wyszeptał mi do ucha, a jego dłoń przebiegła przez moje włosy. Wybuchłam płaczem tam, na chodniku w ramionach człowieka, którego brat powoli, ale zdecydowanie stawał się dla mnie wszystkim. Łzy płynęły dla mojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Płakałam za nagłe uczucie zamknięcia się, które mnie zalało. Widzenie Jeremy’ego nie przestraszyło mnie – zszokowało, tak, ale nie przestraszyło. Oferta zamknięcia mojej przeszłości została mi przekazana, zamknięcie, które byłam tak zdesperowana by zdobyć, zamknięcie wszystkiego, co było Jeremy’m Davisem. Czułam się niesamowicie, cholernie fantastycznie, jakby ciężar świata został zdjęty z moich ramion… Ale to trwało przez ułamek sekundy, bo teraz miałam do czynienia z nową raną, z nowym ciężarem na moich barkach i to wszystko obracało się wokół Ky’a Crawforda.  Co mogę zrobić? – szepnął Josh w moje ucho.  Nie wiem.  Eden! – Spanikowany głos Ky’a ryknął w moich uszach. – Kurwa! Kochanie! Oderwał mnie z objęć Josha i przekręcił mnie tak, że stałam przed nim. Jego oczy niespokojnie patrzyły się na mnie. – Odejdź ode mnie – syknęłam i zamarł.  Kochanie, proszę – błagał Ky, ubolewanie kapało z każdym słowem. 347

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje serce się roztrzaskało. – Proszę, nie nazywaj mnie tak.  Ky pieprzony Crawford przegapił swoją szansę by ocalić dzień… jeszcze raz! – Jeremy drażnił się, kiedy wyszedł przez drzwi restauracji w chmurze złości. Czysta nienawiść pokryła twarz Ky’a i rzucił się w stronę Jeremy’ego jak mężczyzna będący połknięty przez morderczą wściekłość. Ky popchnął Jeremy’ego na ścianę z cegły, a jego pięść ciągle łączyła się z twarzą Jeremy’ego i kości w ciele kruszyły się z intensywności.  Dlaczego kurwa to robisz? – wykrzyczał Ky. – Ona nic ci nie zrobiła! Nigdy nie wyobrażałam sobie widzieć tej strony Ky’a. Gniew, czysta wściekłość w jego słowach i czyny były przede mną w pełnej krasie. To nie był facet, który mówił tak cicho, jak byliśmy razem; nie był facetem, którego delikatnie dotknięcie było jak niebo; to nie był facet, dla którego byłam gotowa to wszystko zostawić. Nawet przez pobitą i zakrwawioną twarz, wciąż byłam świadkiem złości na twarzy Jeremy’ego i usłyszałam mściwość w słowach, które wypluł – Wsadziła mnie do więzienia na cztery pieprzone lata!  Zgwałciłeś ją! – ryknął Ky w schłodzone powietrze. Słysząc te słowa spadające z ust Ky’a spowodowały, że wszystko było tak realne. Nie chciałam tutaj być. Zaczęłam się cofać aż nie uderzyłam w ścianę Josha. Jego ręka mocno ścisnęła moją przepędzając moje pragnienie, by uciec.  I nie możesz mnie zatrzymać – wykrzyczał Jeremy, zanim jego pięść połączyła się z policzkiem Ky’a; krew natychmiast spływała w dół jego twarzy. Wydyszałam, chcąc mu pomóc, chronić go i to mnie zdezorientowało.  Dzwoń na policję ciociu Carole – wrzasnął Josh, kiedy Jeremy zaczął okładać Ky’a.  Nie mogę tutaj być – wyszeptałam. – Josh, zabierz mnie stąd.

348

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

37. Ky Byłem z powrotem w mieszkaniu w godzinę i nie miałem kurwa żadnego pojęcia, gdzie Josh lub Eden poszli. Jeremy zniknął w chwili, gdy pojawiła się policja i wiedziałem, że zszedł do podziemia. Moja twarz była posiniaczona i zakrwawiona, a moje żebra bolały, ale miałem to w dupie. Potrzebowałem Eden; potrzebowałem minuty by wyjaśnić; w końcu musiałem powiedzieć jej prawdę. Drzwi od mieszkania otworzyły się w starannie powolnym tempie. Każde skrzypnięcie, każda sekunda, którą zajmowałem powodowała, że czułem się jak tysiąc bolesnych ukłuć w moim już bolącym sercu. Gapiłem się w przestrzeń, moje serce gorączkowo biło w piersi, kiedy po cichu modliłem się, że Eden przyjdzie; miałem nadzieję, że to wszystko było popieprzonym koszmarem, tym, w którym byłem tak zdesperowany, by się obudzić. Eden pojawiła się w drzwiach, a mój oddech zaciął się w gardle. Chęć by podbiec do niej i przytulić ją do swojego ciała, kiedy moje ramiona zablokowałyby się wokół niej była tak cholernie silna, ale dziewczyna, która pojawiła się przede mną nie była Eden, w której szybko się zakochałem. Jej twarz była pozbawiona emocji; jej ciało było sztywne i twarde, kiedy weszła do mieszkania. Josh było blisko niej z uroczystą twarzą i ściśniętymi ustami. Kiedy spotkał mój wzrok, posłał mi porozumiewawcze skinienie głową. Kurwa! Eden przemieszczała się po moim mieszkaniu z taką siłą. Nie było cząstki delikatności w jej kroku. Jej oczy były poniżej podłogi i cały czas milczała. Stałem jak posąg, obserwując ją z jastrzębimi oczami. Odmówiła uznania mojej obecności. Skuliłem się, kiedy mijała szklany stolik w korytarzu, ten sam stolik, gdzie zwykle

349

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

upuszczała swoje klucze i torebkę, gdy wracała do domu. Dom. Dzisiaj nie wróciła. W chwili, gdy zniknęła w korytarzu, ożyłem. Szedłem dwoma krokami na raz w dół korytarza i dostrzegłem ją, kiedy odwróciła się do mojej sypialni. Josh deptał mi po piętach. Wszedłem przez drzwi od sypialni i moje serce zamarło na widok przede mną. Eden miała swoją walizkę na łóżku i pędziła między łazienką, a sypialnią ze swoimi kosmetykami i pozostałościami jej ubrań, które zrywałem z jej ciała tylko kilka godzin temu; mocno je wcisnęła do swojej walizki. Josh poklepał mnie po ramieniu i odwróciłem się do niego. – Dam ci minutę – cicho powiedział, a następnie wyszedł z sypialni, zamykając za sobą drzwi. Napięcie w pokoju było namacalne i Eden odmówiła spojrzenia się na mnie lub nawet potwierdzenia mojego istnienia. Zawahałem się i opadłem na krawędź łóżka, gdzie cicho siedziałem i patrzyłem na nią. Mimo, że tutaj była, stojąc ledwie stopę ode mnie, wiedziałem, że tak naprawdę jej tu nie było. Była w strefie, jednoznacznie stwierdzając, że nie byłem tu mile widziany. Spieszyła się po pokoju jak szalona kobieta, szukając swoich rzeczy i wrzucając je do walizki bez dbania. Stanowczość była sukowatą rzeczą.  Eden, proszę powiedz coś – błagałem, w końcu znajdując swój głos. Wyciągnąłem rękę, moje palce przejechały po jej skórze na przedramieniu i ona oderwała się z dala ode mnie, zanim mogłem wziąć kolejny wdech. Zamarła i wreszcie odwróciła się i spojrzała na mnie. Niebieskie oczy, które zaczęły błyszczeć życiem i wolnością teraz wyglądały jakby nadzieja została wyrwana z głębi jej duszy i ja byłem dupkiem, który to uczynił.  Nie mam ci absolutnie nic do powiedzenia – wyszeptała i zrobiła krok z dala od mojego dotyku i przeniosła się na drugą stronę pokoju. Stała przy oknie z rękoma skrzyżowanymi na piersi i grymas przejął jej piękną twarz. Wstałem z łóżka i złamałem odległość między nami. – Cóż, ja mam ci sporo do

350

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

powiedzenia. Najkrótszy z uśmieszków zaszczycił jej cudownie wydęte usta, kiedy zmrużyła swoje oczy na mnie. Zrobiła jeden krok w moją stronę, aż byliśmy pierś do piersi, ciepło przy cieple, serce przy sercu. Intensywność wirowała wokół nas i dręczyła każde uczucie biegnące w moich żyłach.  Naprawdę? – prychnęła. – Więc teraz chcesz rozmawiać? Miałeś cztery pieprzone lata, by porozmawiać, Ky. Cztery lata by powiedzieć mi, kim jesteś. Ale nie, nie zrobiłeś tego. Musiałeś grać w tą popieprzoną grę.  Nic co dotyczy ciebie lub dotyczyło nie jest grą, Eden. – Zaryzykowałem i powoli uniosłem ręce do jej twarzy. Znalazła moje oczy i pływaliśmy z niezdecydowaniem, kiedy patrzyła na mnie. – Słyszysz mnie? Nie nic jest grą!  Więc dlaczego wydaje się, jakbym była grą od samego początku? Nie jestem zabawką, Ky; nie jestem grą; już ci o tym mówiłam. Jej głos załamał się pod ogromem swoich słów, a moje serce zaciekle się skręciło kiedy obserwowałem, jak jedna samotna łza uciekła po jej policzku. To była moja wina; ból na jej twarzy; cierpienie w głosie i złamanie jej serca. To wszystko było przeze mnie. Mój kciuk przetoczył się po łzy i zamknęła swoje oczy pod moim dotykiem.  Myślałem, że dobrze postępuje. Chciałem ci pokazać życie, na jakie zasługujesz, życie, które zostało ci skradzione. Siedziałem w tym przez cztery lata. Tak bardzo przepraszam, kochanie. Zrobiła krok ode mnie i odwróciła się w stronę łóżka, łóżka, które chciałem by było naszym łóżko, w mieszkaniu, które chciałem, by było naszym mieszkaniem. Jej ramiona opadły i wiedziałem, że w tym momencie wszystko co dzieliliśmy migało przed jej oczami.

351

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Za co przepraszasz, Ky? Za zaplątanie się w kłamstwie? Ukrywanie coś przede mną, co miało potencjał by mnie zniszczyć? Nawet teraz nie mogę patrzeć na ciebie i nienawidzę tego. – Jej głos załamał pod jej słowami i jej głowa opadła w porażce. Stanąłem za nią i podniosłem swój wzrok do sufitu, kiedy mój umysł szalał ze scenariuszami. Chciałem jej dotknąć, zapewnić jej wygodę w moim ramionach. Chciałem dać jej świat, ale wszystko, co musiałem jej dać to moją prawdę w najbardziej surowej postaci i mieć nadzieję do Boga, że tego wysłucha.  Eden, szczerze, myślisz, że chciałem cię skrzywdzić? Nie wiedziałem, kiedy wpadłem na pomysł miesiąca z tobą, w którym całkowicie zakochałem się w tobie i poczułem coś, czego nigdy wcześniej nie czułem do żadnej kobiety. – Chwyciłem jej dłoń i odwróciłem ją aż była twarzą do mnie, w końcu jej oczy napotkały moje. – Myślałem, że mam miesiąc, by pokazać ci, że możesz się uśmiechać, że możesz wychodzić z facetami i masz to pod całkowitą kontrolą. Chciałem pokazać ci, że jesteś w stanie powiedzieć nie. Nie mogłem nic zrobić z tym, że kompletnie przejęłaś mój umysł i że każda z moich myśli dotyczyła ciebie i że zabrnęłaś tak daleko w moim sercu, że będziesz tam na zawsze. Nigdy nie chciałem być czyimś uroczym księciem, nigdy nie wyobrażałem sobie przyszłości z kobietą, ponieważ nie sądziłem, że na to zasługuję, ale Eden, otworzyłaś moje oczy na możliwości, spowodowałaś, że chcę być twoim księciem z bajki, twoim rycerzem w lśniącej zbroi, twoim obrońcą, kurwa, chcę być twoim wszystkim. Jesteś tym, co chcę, Eden; teraz, kiedyś i w przyszłości. Chcę każdą część ciebie. Całą ciebie. Jej policzki lśniły łzami, gdy pochłaniała moje brutalnie szczere słowa. Moje ręce ujęły jej twarz i łagodnie upuściłem swoje usta na jej i umieściłem na nich najdelikatniejszy z pocałunków.  Nie mogę tego zrobić, Ky – szepnęła błagając ze swoimi oczami na odległość. – Mam zamiar zatrzymać się u Ashlyn i spróbować to wszystko poukładać. Proszę, po prostu daj mi czas.

352

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Powiedz mi, co mam zrobić, Eden. Nie mogę się poddać.  Nie wiem, jak mogę ruszyć z przeszłością, ponieważ teraz, kiedy patrzę na ciebie, widzę jedynego faceta, który nigdy nie chciał złamać mi serca… ale w końcu, zrobił to.

•••• W momencie, kiedy Eden wyszła z mieszkania, upadłem z gruchotem. Było skończone. Straciłem ją, bo nie miałam jaj by przyznać się, kim jestem w chwili, gdy przybyła do mojego życia. Wszystko co chciałem to ją chronić, troszczyć i sprawić, by uwierzyła w szczęście. Chciałem jej to dać i wiele więcej, ale to, co zrobiłem, złamało jej już kruche serce. Wiedząc, że była u Ashlyn dało mi trochę komfortu. Przynajmniej wiedziałem, że jest bezpieczna. Chodziłem po moim mieszkaniu i myśl popędzenia do mieszkania Ashlyn wielokrotnie przychodziła mi na myśl, ale musiałem uszanować życzenie Eden. Tej nocy piłem, dopóki nie mogłem ustać na nogach, dopóki moja krew nie zmieniła się w szkocką, dopóki nie pamiętałem kim jestem czy popieprzonej sytuacji, która rozwikłała się wokół mnie. Minęły trzy dni, zanim ponownie mogłem poczuć się jak człowiek. Wreszcie zasnąłem oraz wziąłem prysznic i teraz stałem przy oknie i patrzyłem na miasto, kiedy piłem moją zwyczajną poranną kawę, ale nie tą samą. Ponieważ, nie dzieliłem porannej kawy z nią.  Ky, gdzie jesteś? – Głos Ashlyn odbił się od ściany, kiedy wdarła się ze zdwojoną siłą. Zatrzymała się, kiedy mnie zobaczyła. – Kurwa! Kiedy zacząłeś wyglądać jak menel? – zadrwiła, pochłaniając moją nowo nabytą brodę będącą na mojej szczęce.  Również tobie cześć. 353

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Prawie jestem przerażona pocałowaniem ciebie z obawy, że zgubię się w twoim buszu. Po raz pierwszy odkąd wyszła Eden, roześmiałem się aż zabolało moje wnętrze. Wkrótce dołączyła do mnie przy oknie i objęła mnie, przyciągając mnie do ciasnego uścisku. Zatonąłem przy jej ciele i odetchnąłem w jej perfumy i od razu pomyślałem o Eden. Myślałem o niej w każdej minucie każdego dnia. Musiałem spełnić jej życzenie, nie próbując kontaktować się z nią i to mnie zabijało.  Cholernie za nią tęsknie – wyszeptałem w granicach szyi Ashlyn.  Wiem, że tak, ale nie mogę oglądać ciebie niszczącego samego siebie. Nie mogę poradzić sobie z cierpieniem dwójki moich ulubionych ludzi na świecie. Mówiła o Eden. Odepchnąłem się od niej. – Co z nią? – zapytałem z nadzieją, modląc się do Boga, by Ashlyn powiedziała mi.  Jest zraniona, Ky, naprawdę stara się spróbować i zrozumieć to wszystko. Ona nie rozumie, dlaczego jej nie powiedziałeś; jest przerażona tym, że nie wie już co jest prawdą.  Po prostu muszę z nią porozmawiać, powiedzieć jej, spróbować i wyjaśnić jej prawdę. Zrozumiem, jeśli nie będzie mogła mi wybaczyć i zasługuję na to, ale ona zasługuję na moją prawdę. Zasłużyła na to od pierwszego dnia. Myślałem, że dobrze postępuje, Ashlyn; po prostu chciałem jej dać wszystko, co nie mogłem dać cztery lata temu.  Wszystko co ona chcę to ty, Ky.

354

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

38. Eden Obudziłam się kolejnego dnia, ukrywając się w mieszkaniu Ashlyn, kolejnego dnia pozwalając swoim myślom dusić mnie. Ledwo cokolwiek powiedziałam od odnoszenia się teraz do tego jako ‘incydent’. Ashlyn próbowała; Josh ciągle przychodził i mój telefon był nieustannie bombardowany wiadomościami od Ky’a, ale tak naprawdę, komu mogłam zaufać? Moje dni polegały na edytowaniu zdjęć, oglądaniu telewizji w ciągu dnia i korespondowaniu przez e-mail, gdy musiałam przedyskutować projekt. Miałam jeszcze jedną sesję i wtedy wyjadę. Weszłam do małej gościnnej łazienki w mieszkaniu Ashlyn i zostałam uderzona w twarz przez odrębny zapach Ky’a, który wisiał w powietrzu. To był ten sam zapach, który miał zdolność wysyłania mnie na krawędź i prosto do nieznanej ziemi błogości w ciągu kilku sekund. Minęły trzy dni odkąd moja przeszłość rozbiła się z moją teraźniejszością. Trzy dni, odkąd wybiegłam z jego mieszkania, ponieważ jego usta były na moim ciele i trzy dni, odkąd w ogóle spałam. Byłam narcyzem57 – był tylko jeden sposób, by wyjaśnić myśli powiększające się w moim umyśle. Chciałam, by jego zapach zaatakował moje potrzebujące ciało; chciałam umyć się w jego swojskości; chciałam by wyrył się tak głęboko we mnie tak, że nigdy nie zapomniałabym drobnych rzeczy. Tęskniłam za nim. Nigdy nie chciałam tej luki lub tej potrzeby i nigdy nie chciałam tych uczuć. Zdezorientowanie przetoczyło się przeze mnie. Potrzebowałam rozproszenia; musiałam pozbyć się go z mojej głowy i to szybko. Owinęłam szlafrok wokół mojego ciała i udałam się przez mieszkanie by znaleźć Ashlyn robiącą świeży dzbanek kawy w kuchni. 57

Osoba zakochana w sobie 355

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Kiedy Ky był tutaj? Rozejrzała się i przywitała mnie z ostrożnym uśmiechem. Była ubrana i gotowa do pracy, gdy ja szykowałam się do kolejnego dnia na kanapie. – Przyszedł skorzystać z prysznica tego ranka, jego łazienki są w remoncie czy coś.  Och, w porządku. – Skinęłam głową, dreszcz spłynął mi po plecach na myśl Ky’a będącego tak blisko.  Czy mogę cię o coś zapytać?  Pewnie.  Wiem, że wasza dwójka ma jakiś dziwny rodzaj szalonego porozumienia, ale każdy może zobaczyć, że to wykracza poza granicę. – Ashlyn przeszła przez pokój i chwyciła obie moje ręce i pociągnęła mnie w kierunku kanapy. – Proszę, rozmawiaj ze mną. Upadłam na kanapę i przyciągnęłam kołdrę wokół mojego ciała. – Nie wiem, co jest z nim prawdziwe. Miniony miesiąc był niesamowity; doświadczyłam emocji i uczuć, których nigdy nie mogłam sobie wyobrazić, ale w jakiś sposób, chcę dowiedzieć się wszystkiego, co ma do powiedzenia jeśli po prostu powie to powodując, że będzie się lepiej czuł. To oczywiste, że ma poczucie winy, jeśli chodzi o mnie, ale nie ma powodu, by czuł się winny. On nie był tym, który mnie zgwałcił. On nie był tą osobą, która rozerwała moją niewinność z dala ode mnie.  Znam Ky’a przez długi okres. Nie robi rzeczy, których nie ma na myśli. Jeśli powiedział coś do ciebie, to miał wszystko na myśli. On nie otwiera się na ludzi czy pozwala sobie zbliżyć się i po prostu nie wprowadza dziewczyny do swojego świata. Musisz z nim porozmawiać.  Kiedy go poznałaś? Zamknęła na chwilę oczy i wzięła głęboki oddech.  To było po twoim odejściu. Poszłam do szkoły po przerwie świątecznej i wtedy spotkałam Josha. W pijanym momencie Josh i ja zgadaliśmy się i kiedy opuszczałam 356

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

jego mieszkanie, Ky wyszedł ze swojego pokoju. Tak poznałam się z Ky’em Crawfordem. Wiedziałam kim był na kampusie i zaczęliśmy gadać i wspomniał o tobie, a następnie powiedziałam mu, że dzieliliśmy kilka klas. Chciał się dowiedzieć, gdzie jesteś i kiedy wrócisz. Nigdy nie zapomnę dźwięku jego głosu. Był tak spanikowany.  Dlaczego nie zagadał do mnie?  Nie mogę odpowiedzieć na to pytanie. Musisz mu je zadać.  Czy on dzisiaj pracuje?  Tak. – Obróciła się do mnie na kanapie. – O czym myślisz? O czym ja myślałam? Tęskniłam za nim. Nie mogłam przestać o nim myśleć. Chciałam odpowiedzi.  Chcę się z nim spotkać. Godzinę później taksówka podjechała pod frontową część budynku. Podróż z wyspy spędziłam myśląc o tym, co chciałabym mu powiedzieć, jak ja zareaguje i o tym, co chciałabym zrobić. Nie miałam żadnych odpowiedzi, planów i absolutnie żadnych oczekiwań. Przyciągnęłam swój płaszcz szczelnie owijając go wokół mojego ciała, kiedy stałam na chodniku. Czułam, że moje nerwy biegały i myślały o szybkim ruchu.  Eden? Odwróciłam się na dźwięk mojego imienia. Josh stał przy wejściu i spojrzał na mnie w kompletnym oszołomieniu. Oczywiście, nie jego spodziewałam się zobaczyć. Uśmiechnęłam się i upuściłam swoje oczy.  Co ty tutaj robisz? – Przyciągnął mnie do swojego ciała i jego ciepło mnie uspokoiło. – Jesteś tutaj, by zobaczyć się z Ky’em?  Myślę, że tak. 357

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Tak myślisz?  Nie wiem.  Chodź i napij się kawy ze mną. Chcę porozmawiać z tobą o czymś. Kawa nie zaszkodzi i może mogłaby mi pomóc z pewnym planem gry, kiedy będę miała do czynienia z Ky’em. Jeśli ktokolwiek będzie wiedział co się dzieje, to będzie to jego brat. Skinęłam głową i poszłam za nim do najbliższej kawiarni. Po tym jak zamówiliśmy, siedzieliśmy przy spokojnym stoliku na tyle kawiarni i nerwowa cisza zapadła wokół nas.  Więc, jak się trzymasz? – W końcu przemówił.  W porządku.  Rozmawiałaś z Ky’em?  Nie.  Nie chcę mieszać się w twoje sprawy, bo to nie moje miejsce, ale będę przy tym, co się dzieje odkąd cała ta sprawa utonęła z nadzieją, kiedy cię zobaczyłem. Kurwa, znienawidzi mnie za zrobienie tego, ale myślę, że musisz to zobaczyć. Podał mi brzydko wyglądającą kopertę. Była rozdarta na krawędziach i wyblakła na przestrzeni czasu. Moje imię zostało napisane na przodzie przez znane mi pismo Ky’a Crawforda.  Co to jest? – zapytałam z wytrzeszczonymi oczami. Trzęsły mi się ręce, kiedy chwyciłam kopertę ze stolika.  To właśnie tam, mój brat wylał swoje wewnętrze myśli do ciebie. Siedział na tym pieprzonym liście przez cztery lata. Znalazłem go piszącego to, kompletnie zalanego whisky tydzień po… - Nie musiał mówić, jego oczy mówiły wszystko. – Wysłał go, ale dostał z powrotem. Miał obsesję by dowiedzieć się czegokolwiek o tobie. On po prostu chciał upewnić się, że z tobą wszystko w porządku.  Josh, nie miałam pojęcia.

358

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Proszę idź i porozmawiaj z nim. Pozwól mu wszystko wyjaśnić. Jeśli masz zamiar uciec z powrotem na Zachodnie Wybrzeże, będzie potrzebował zamknięcia tego. Zamknięcie. To było to, czego chciałam przez cały czas. To było to, czego pragnęłam. Ky i ja mieliśmy powód dla tego miesiąca, po prostu nie wiedziałam. Czułam się silniejsza niż w poprzednich latach i to było dzięki niemu. Czułam, jakbym mogła po raz kolejny zostać w tym mieście nie czując się słaba i to wszystko było dzięki niemu. Zapalił we mnie głód – pożądania, oczekiwania, pragnienia – i to wszystko było dla niego. Wstałam z miejsca, trzymając kopertę z drogim życiem. Znałabym słowa Ky’a, ale chciałam, by to przeczytał. Przesunęłam się od stolika i Josh zrobił to samo. Wyszliśmy z kawiarni i skierowaliśmy się z powrotem do biura. Gdybym teraz nie poszła zobaczyć się z Ky’em nie byłam pewna czy mogłabym czy nie. Szliśmy w milczeniu. Ucieszyłam się z Josha przy moim boku. Może, mam nadzieję, że wciąż tak był. Zbliżała się osiemnasta. Zimna noc zapadła nad Nowym Jorkiem. Staliśmy w windzie, zwróciłam szczególną uwagę na piętra i czułam się jakby trwało to wieki.  Będzie w swoim biurze. Upewnię się, że nikt wam nie przeszkodzi. Przeszłam przez niemal opuszczone biuro, kilka osób entuzjastycznego personelu wciąż tkwiła przy swoich biurkach. Drzwi od biura Ky’a były zamknięte, gdy dotarłam do nich i żaden dźwięk nie sączył się przez nie. Z głębokim oddechem mocno zapukałam i czekałam.  Proszę wejść. Jego głos uderzył w moje serce. Okej, mogę to zrobić. Drżącą ręką chwyciłam klamkę i przekręciłam, drzwi otworzyły się i weszłam. Siedział przy biurku, panorama błyszczała za nim przez okna. Wyglądał na tak młodego, siedząc tam. Kiedy nic nie powiedziałam, w końcu spojrzał w górę. Szok przeszedł po jego twarzy, kiedy mnie zauważył.

359

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Eden? – zapytał w szoku, wyraźnie nie wierząc, że stałam w jego biurze. Zamknęłam drzwi za sobą i przekręciłam zatrzask. – Co ty tutaj… - Spuścił oczy na kopertę w mojej ręce.  Chcę, żebyś mi to przeczytał. – Mój głos drżał z obawą. Kolor odpłynął z jego twarzy, kiedy pochłonął moje słowa.  Eden, proszę nie zmuszaj mnie – błagał Ky z głosem rozbitym jak szkło. Zaczął podnosić się od swojego biurka, jego oczy były zablokowane na mnie. Pokręciłam głowę z lekceważeniem i natychmiast usiadł z powrotem w porażce. Zerwałam oczy od niego, upuszczając wzrok na podłogę i mocno się zaciągając. Moje emocje odbijały się w każdym miejscu, kiedy próbowałam pojąć wszystko wokół mnie. Miałam człowieka siedzącego w całkowitej porażce przede mną, miałam serce, które w końcu zostało otwarte dla miłości, przez tego samego człowieka i kłamstwo, które teraz przysłaniało możliwość by zacząć od nowa. W końcu znalazłam swoją pewność sobie i podniosłam głowę, patrząc na niego. Jego wzrok mocno się trzymał chociaż wyglądał na całkowicie zachwianego. Chłonęłam go; silnego, chroniącego, namiętnego i teraz tonącego w niechęci. Przeszłam po pomieszczeniu, dopóki nie ustałam obok biurka. Moje ręce trzęsły się z nerwów, gdy otwierałam kopertę. Oczy Ky’a latały między mną, a listem. – Czy naprawdę chcesz, bym to zrobił?  Potrzebuję, byś to zrobił, Ky.  Dla ciebie zrobię wszystko – szepnął i ze zdenerwowaną ręką wziął ode mnie kopertę. Przesunął palcem przez uszczelnienie, powoli otwierając i wyciągając złożony kawałek papieru na zewnątrz. Wstrzymałam swój oddech. Moje oczekiwanie biegało w szalonym tempie. Nie miałam absolutnie żadnego pojęcia, czego mam się spodziewać i co chciał powiedzieć. Jego oczy odbiły się od kawałku papieru do mnie. Widziałam jego trzęsące się ręce, kiedy trzymał papier, a potem odchrząknął i zaczął. 360

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Droga Eden, Nie wiem co powiedzieć albo jak zacząć ten list. Tak cholernie przepraszam. Tak cholernie bardzo przepraszam. Myślałem, że jest moim najlepszym przyjacielem. Myślałem, że mogłem powiedzieć mojemu najlepszemu przyjacielowi o dziewczynie, którą podziwiałem z daleka. Myślałem, że to była prosta rozmowa dwóch facetów w ich pokoju w akademiku. Byłaś tą, o której marzyłem, którą obserwowałem z daleka. Spowodowałaś, że moja zdolność mówienia zniknęła, spowodowałaś, że moja pewność siebie roztrzaskała się i nigdy nie znalazłem odwagi, by do ciebie podejść. To będzie moim największym ubolewaniem. Byłaś dziewczyną, która była tak piękna, ale nie mająca o tym pojęcia. To był głupi pijacki zakład. Myślałem, że odpuści zakład, by zachęcić mnie, bym w końcu wykonał ruch. Kurwa, tak bardzo przepraszam. Czuję się jakby to wszystko, było moją winą. Czuję jakby powinno być coś, co mogłem zrobić by to powstrzymać. Nawet nie wiem, czy otrzymasz ten list. Tak mi cholernie przykro, Eden. Nigdy sobie tego nie wybaczę, tak długo, jak będę oddychał. Myślę o Tobie, Ky Crawford. Upuścił swoje oczy i list wyszedł z jego palców i trafił na biurko. Jego głos był gruby z emocji uczepiony z przeprosinami, a jego twarz była blada jak u ducha. Wiedziałam, że płakałam, czułam potok łez spływający po moich policzkach i skręcanie mojego serca, kiedy przyjmowałam słowa jego listu. Pierwszy szloch uciekł z mojego ciała tak szybko jak tylko powiedział Droga Eden.

361

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje trzęsące ręce spadły w dół przodu mojego płaszcza, obciągając mosiężną klamrę. Pragnienie komfortu Ky’a pochłonęło mnie jak prąd odpływowy. Musiałam go pocieszyć i potrzebowałam go, by on pocieszył mnie. Siedział na tym przez cztery lata, powoli zabijając się z żalu, kiedy nie było nic, za co musiał przepraszać; cztery długie, niszczące i straszliwe lata. Przeszłam przez pokój dopóki nie stanęłam przy biurku. Jego oczy w końcu podniosły się by spotkać moje, a wszystko co w nich widziałam to żal i wyrzuty sumienia patrzące się na mnie. Podeszłam do niego, i zanim straciłam pewność siebie, podniosłam nogi i usiadłam okrakiem na jego kolanach.  Eden, co ty robisz? Podniosłam swoje ręce i owinęłam wokół jego szyi. Jego ręce spadły na moje biodra i przyciągnął mnie bliżej do swojego ciała. Zablokowaliśmy się na sobie, tysiąc niewypowiedzianych słów zostało uwolnionych między nami. Nie wiedziałam, co chciałam mu powiedzieć. Nie wiedziałam, co mogłam powiedzieć do niego, ale wiedziałam, że moje działania zrobiłyby to. Moje paznokcie przechodziły przez jego gęste włosy i jego twarz spadła do zagięcia mojej szyi, gdzie jego chwiejny oddech uderzył w moją nagą skórę. Nie zajęło wiele czasu, by jego miękkie wargi pieściły moją szyję, ssąc, szczypiąc i liżąc moją wrażliwą skórę. Wiedział, że ten obszar był moim kryptonitem. Moja głowa opadła na bok, dając mi łatwiejszy dostęp. Moje ciało natychmiast zareagowało i przysunęłam się bliżej, pocierając moje ciało po jego rosnącej erekcji. Jęk spadł z jego ust, ale nie zatrzymał ataku na moją szyję. Musiałam poczuć jego skórę. Moje palce opuściły miękkość jego włosów i spadły na śnieżnobiałą koszulę pokrywającą ciało, które podziwiałam. Otwierałam każdy guzik, moje palce przechodziły przez mięśnie jego klatki piersiowej morderczo powolnie.  Co my robimy? – zapytał z zapartym tchem.  Proszę, nie zatrzymuj mnie, Ky, potrzebujemy tego.

362

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Nie powiedział ani słowa. Jego ręce chwyciły mosiężną klamrę w moim płaszczu i w ciągu kilku sekund było słychać jego westchnienie przez całe biuro. Jego głodne oczy wędrowały po mojej czarnej bieliźnie pokrywającej ciało.  Wyszłaś z domu tylko w tym?  Cóż, nie sądziłam, że twój brat zatrzyma mnie po drodze.  Jesteś tak cholernie piękna. Czułam że moje policzki pociemniały pod jego pożądliwym wzrokiem. Najmniejszy z chichotów wzrósł w jego piersi zanim zamknęłam swoje usta na jego. Ten pocałunek był pełen przeprosin, potrzeby, desperacji i połączenia. Mój język pochwycił jego dolną wargę i natychmiast otworzył się i mnie wpuścił. Nasze języki kołysały się razem w idealnej harmonii, łącząc się w jedność, kojąc kłamstwa, które zostały powiedziane, gry, które zostały zagrane. Jęknęłam w jego usta, kiedy nasze ręce wzajemnie się atakowały. Byłam zdesperowana, by poczuć się połączona z nim; potrzebowałam wiedzieć, że wciąż było coś, co pozwoli nam to przezwyciężyć. Chwyciłam jego spodnie, odpinając je i zjeżdżając zamkiem. Moja ręka mocno zacisnęła się wokół niego. Przebiegłam w górę i w dół jego długości, czując, że twardniał w moim uścisku. Kochałam wiedzieć, że miałam zdolność to robienia mu tego. Zwrócił się z mocnym sykiem i jego głowa opadła na moje ramię. Wciąż go trzymałam, jego oddech był zdeptany przez mój coraz to bardziej podgrzewający skórę, i kiedy zwiększyłam tempo, wiedziałam, że był blisko. Jego ręka opuściła moje biodra i zsunęła się po moim udzie i wiedziałam, co nadchodzi. Nie mogłam nic zrobić, poza wydaniem małego krzyku. Jego palec przebiegł po koronce moich majtek, dokuczając i dręcząc moją pulsującą łechtaczkę. Chciałam kontaktu. Chciałam go poczuć. W jednym szybkim ruchu, moje majtki zostały przesunięte w bok i wszedł we mnie. Głośno jęknęłam, echo wypełniło ciszę w biurze. Uspokoiłam się i dostosowałam. Ostatecznie nasze spojrzenia się spotkały i

363

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

mogłam zobaczyć wahanie patrzące na mnie. Wahanie, którego nie chciałam widzieć.  Chcę tego – przyznałam. – Proszę, Ky. To było wszystko. Widziałam niechęć opuszczającą jego oczy i natychmiast została zastąpiona determinacją. To właśnie w tym momencie wiedziałam, że dostanę całego Ky’a Crawforda. Jego usta wzięły moje z zaciętą determinacją. Jego język smakował każdy centymetr moich ust. Posiadając mnie, biorąc. Jego ręce chwyciły moje biodra i podniosły mnie, cicho błagając o przejęcie kontroli i o jego ujeżdżanie. Nie wiedziałam, czy to było spowodowane tym, że byliśmy w jego biurze, czy to dlatego, że brał mnie przed oknem, które pokazywało nas Nowemu Jorkowi czy, że nie rozmawiałam z nim przez trzy dni, ale to właśnie tutaj, byłam najbardziej włączona odkąd kiedykolwiek byłam, gdy chodziło o Ky’a Crawforda. Ujeżdżałam go jakby moje życie od tego zależało w górę i w dół, głębiej i mocniej. Moje ręce ciasno owinęły się wokół jego ciała, moje piersi odbijały się i zderzały z jego nagą piersią. Tarcie moich sutków przy cieple jego skóry spowodowało, że moje oczy zamknęły się, kiedy próbowałam zrozumieć każde uczucie przepływające przez moje ciało. Intensywność, surowe emocje, zamknięcie przeszłości, której nigdy nie chciałam uderzyła we mnie ze wszystkim na raz. Odciągnęłam swoje usta od jego i schowałam twarz w jego szyi i natychmiast ogarnął mnie jego zapach. Pierwsza łza uciekła z moich oczu i zamknęłam je. Nie będę płakać. Balansowałam niebezpiecznie na krawędzi ekstazy, utrzymując się między rzeczywistością, a wymarzonym stanem. Nie było czuć Boga w tym świecie. Szybkim ruchem Ky pchnął mnie z powrotem na biurko, moje nogi spoczywały na mahoniowej górze. Chłodne powietrze uderzyło w moje nagie piersi i dreszcz przeszedł po kręgosłupie. Zmiana przemieszczenia się pozwoliła mi wepchnąć się głębiej i wiedziałam, że dojdę w każdym momencie, zanim upadłam na jego pierś w stercie fajerwerków i gwiazd.

364

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jego usta spadły do mojego obnażonego sutka, a jego kciuk był w kontakcie z moją pulsującą łechtaczką. To było wszystko, czego chciałam. Moje ciało przełączyło się, moje uda bardziej się zacisnęły wokół jego bioder i głowa opadła, kiedy orgazm przeszedł przez moje ciało. Wzdrygnęłam się na niego, kiedy przyjemność przeszła przeze mnie, rycząc przez każdy centymetr mojego ciała. Zatonęłam przy jego piersi i kiedy połączyliśmy się w naszym pocie, poczułam jak opróżnia się we mnie, kiedy ryk opuścił jego klatkę piersiową. Zostałam w jego ramionach, kiedy nasze oddechy się uspokajały. Nie ruszyłam się. Był głęboko we mnie i nie starał się wysunąć. Byłam w jego ramionach dla powodu, który wydawał się być wiecznością i to, co się właśnie stało między nami spowodowało, że zapomniałam o wszystkim i to było dokładnie to, co chciałam.

365

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

39. Ky  Pojedziesz ze mną do domu? – delikatnie zapytałem i jej oczy w końcu znalazły moje. Po uwolnieniu jej z mojego uścisku, delikatnie oczyściłem ją, a potem wstała i owinęła swoje ciało z powrotem w płaszcz, który ubrała do mojego biura. Usiadłem w fotelu i obserwowałem ją tak uważnie, starając się zapamiętać wszystko o niej kiedy strach, że to może być jeden z ostatnich razów, kiedy ją widzę, pochłonął mnie. To było poczucie, którego nie mogłem usunąć. Miałem jej tak wiele rzeczy do powiedzenia. Chciałem poprosić ją, by nie poddawała ze mną. Niezależnie, czy na to zasłużyłem czy nie byłem całkowicie pochłonięty przez zniszczoną dziewczynę stojącą w moim biurze. Wstałem od biurka po włożeniu spodni i przeszedłem przez biuro dopóki nie stanąłem za nią. Jej oczy natychmiast błysnęły do moich w odbiciu szkła. Moje ręce owinęły się wokół jej talii z powrotem przyciągając ją do piersi i w chwili, gdy uspokoiła się przy mnie poczułem moment, w którym się zakochałem. Nie miałem nic do stracenia, więc jeśli nie słuchałaby moich słów, moje działanie musiałoby mówić same za siebie.  Mogę zabrać cię do domu? – zapytałem, moja słowa zostały stłumione w jej szyję. Przesunęła się w moich ramionach i skręciła swoje ciało twarzą do mnie, jej ramiona łączyły się za moją szyją. Ostatecznie zamknęła swoje oczy na mnie i one pływały z niezdecydowania. Desperacko musieliśmy porozmawiać. Miałem nadzieję, że da mi tę szansę. Nie chciałem przestać jej błagać, by dała mi tę szansę. Jej usta były wciąż spuchnięte i lśniły od mojego ataku, a jej włosy był zmierzwione w 366

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

doskonały sposób, który kochałem. Stojąc przede mną, otoczona moimi ramionami, była dla mnie jedyną dziewczyną i walczyłbym aż byłbym siny na twarzy, by ją zobaczyć i spróbować uczynić ją prawdziwie moją na zawsze. Nic by mnie nie zatrzymało, bo zbyt długo czekałem na ten moment.  Powiedz coś kochanie. Jej usta na krótko zamieniły się w dziecięcy uśmiech i skinęła głową tak delikatnie, że niemal to przegapiłem.  Jestem gotowa – wyszeptała tak delikatnie. Moja ręka nigdy nie opuściła jej, kiedy szliśmy przez niemal puste biuro i ruszyliśmy do garażu. Otworzyłem drzwi od strony pasażera i patrzyłem jak zapina pasy. Chciałem jej tylko w moim mieszkaniu, chciałem, by czuła się komfortowo. Chciałem, by krzyczała na mnie, uderzyła mnie, cokolwiek poza ciszą. Wyjechałem samochodem z garażu i skręciłem w stały piątkowy ruch uliczny wieczorem. Czułem jej oczy na mnie, zanim je znalazłem. Była przesunięta na siedzeniu tak, że jej plecy dotykały drzwi i patrzyła na mnie, gapiąc się tak uważnie. Jej doskonałe niebieskie oczy były jasne, skoncentrowane, zdeterminowane, jakby czytała mnie, starając się uzyskać informacje bez pytania. To mnie zdenerwowało jak diabli. To było wszystko, co robiła przez całą godzinę jazdy z powrotem do mojego mieszkania. Bez jakiegokolwiek pieprzonego słowa. W chwili, gdy wyłączyłem silnik w końcu się przełamałem.  Eden, czy możesz coś powiedzieć? Nie mogę znieść tej ciszy. Muszę wiedzieć, o czym myślisz.  W środku. – To było jedyne słowo, które powiedziała. To była tylko kwestia czasu. Wiedziałem, że muszę poczekać, aż będzie gotowa by przemówić. Czułem zmianę w chwili, gdy weszliśmy do mojego apartamentu. Usiadła na kanapie, wciąż milcząc, i ciągle trzymając swoje emocje. Wszystko o co walczyliśmy wydawało się być zapomniane. 367

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Chcesz coś do jedzenia? – zapytałem, kiedy usiadłem obok niej.  Taa. Kurwa. – Proszę, nie rób tego.  Nie rób czego?  Nie stawaj się ponownie tą dziewczyną.  Zawszę będę tą dziewczyną. Pokręciłem głową w frustracji i wstałem z kanapy, idąc do kuchni, kiedy mój gniew wirował wokół mnie. Nie było żadnego sposobu, bym pozwolił jej stać się znowu tą dziewczyną. Otwierając moją lodówkę, zdałem sobie sprawę, że nie robiłem zakupów; trzy dni były przerażające bez niej, ale nie mogłem nic zrobić poza myślą, że to jest zapowiedź tego, co miałem znieść.  Nie mam nic do jedzenia. Chodźmy do restauracji.  Pewnie. Miarka się przebrała.  Ja pierdole, Eden, przestań to robić. To nie jesteś ty. Nie pozwól, by moje popieprzone decyzje wszystko popsuły, kiedy tutaj jesteś. Wstała z kanapy wpadając do kuchni i stając pierś do piersi ze mną. - Nie masz żadnego prawa by mówić mi, co mam robić, Ky. Straciłeś do tego prawo, kiedy mnie okłamałeś. Dlaczego to zrobiłeś? Powiedz mi, dlaczego kurwa trzymałeś coś takiego z dala ode mnie? Zaufałam ci. Dałam ci każdą część mnie, ale wciąż nie wystarczyło, by zdobyć twoją szczerość. Nie wiem, czy cokolwiek co powiedziałeś lub zrobiłeś jest prawdą. Wszystkie te słowa, które powiedziałeś do mnie, też były kłamstwem? W końcu się przełamała.  Nic co ci powiedziałem, nie było kłamstwem. Wszystko było prawdą. Jej oczy spadły z moich i upuściła swoją twarz. – Chcę wiedzieć wszystko, Ky. Znasz moją historię, teraz ja chcę usłyszeć twoją. To było wszystkim, był momentem, kiedy mierzyłem się z moimi największymi 368

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

obawami. Moment, kiedy przeżywałem swoje najmroczniejsze dni. Nikomu nie mówiłem o głębi mojego smutku, mojej nienawiści, obrzydzenia do samego siebie. Patrzyła na mnie tak wyczekująco i wiedziałem, że muszę jej to dać. Będę bliżej niej, kiedy jej o tym opowiem. Złapałem jej rękę i pociągnąłem ją w stronę kanapy. Upadła na wygodne poduszki i podciągnęła swoje nogi do klatki piersiowej. Nerwowo westchnąłem i przebiegłem swoimi rękoma przez włosy. Musiałem znaleźć i zebrać każdą część mojej siły i dać jej to, bo jeśli tego nie zrobię, nie byłoby szans, że mógłbym ją kiedykolwiek odzyskać.  Byłem najlepszym przyjacielem Jeremy’ego Davisa od liceum aż po college. Był tym facetem, którego wszyscy podziwiali, całkowicie, dlatego, że miał pieniądze i pozycję. Zawsze dostawał to co chciał, kiedy chciał i ja nigdy tego nie robiłem i nie chciałem. Moja rodzina była klasą robotniczą i musiałem zabierać swój tyłek do pracy każdego dnia, to było moje życie. Rzecz z Jeremy’m była tym, że myślał, że ma prawo do wszystkiego i do wszystkich. Dziewczyny rzucały się na niego, a faceci chcieli nim być. W chwili, gdy poszedłem do college’u, widziałem w nim zmianę. Nie był już największym facetem na kampusie; było wielu facetów z pieniędzmi i ze znacznie lepszą reputacją i pozycją niż on. Nie podobało mu się to i to popieprzyło mu w głowie. Wziąłem głęboki oddech i spojrzałem na nią. Jej oczy były szeroko rozszerzone, usta otwarte, kiedy pochłaniała moje słowa. Odrzuciłem głowę do tyłu i zażądałem, by wielki oddech wypełnił moje płuca. Zatonąłem w ciszy.  Proszę, kontynuuj. – Jej słowa były tak delikatne, tak niewinne, a jednak tak wymagające. Skinąłem głową.  Pamiętam jak pierwszy raz cię zobaczyłem. To było naprzeciwko kawiarni tuż przy kampusie. Byłaś jak powiew świeżego powietrza wśród sztywności i przewidywalności dziewczyn z college’u. Pierwszą rzeczą, jaką w tobie zauważyłem,

369

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

to te piękne oczy. Nigdy w życiu takich nie widziałem. Niebieski przypominał mi o oceanie w lecie. Były tak szerokie, tak zachęcające i tak zachwycające. Byłem w pułapce od tego momentu. Nie miałem problemów ze zbliżeniem się do dziewczyn, ale z tobą, bałem się. Nie mogłem znieść odrzucenia i dowiedziałem się pytając wszystkich wokół, że nie chodziłaś na randki. Nie mogłem ryzykować. Obserwowałem cię z daleka; wiedziałem, że uwielbiasz tą kawiarnię, więc stała się moim stałym miejscem do nauki, ponieważ pragnąłem momentu, kiedy mogłem się tobą cieszyć. Zatrzymałem się w chwili, gdy usłyszałem jej westchnienie. Jej kostki u rąk były białe kiedy trzymała poduszkę.  Pytałeś się o mnie? – potulnie zapytała.  Oczywiście, że tak. Eden, byłaś najpiękniejszą dziewczyną, jaką kiedykolwiek widziałem. Boże, to sprawia, że brzmię jak cholerny prześladowca. – Przebiegłem rękoma po włosach i jęknąłem. To spowodowało, że wyglądałem również jak cholerny dupek, ale wiedziałem, że nie mogłem się zatrzymać. – Miałaś wszystko, czego inne dziewczyny nie miały. Pamiętam, kiedy pierwszy raz zobaczyłem się w swetrze w kawiarni. Wyglądałaś tak komfortowo, tak pewnie siebie, tak skoncentrowana podczas, gdy każda inna dziewczyna była w swoich ciasnych dżinsach z odsłaniającym topem i twarzą pełną makijażu. Ty byłaś orzeźwiająca. Byłaś wszystkim, co chciałem. Znieruchomiała, kiedy dotarło to do niej. Zaskoczyła mnie, kiedy się zbliżyła. Zaryzykowałem i pociągnąłem ją na moje kolana. Moje ramię owinęło się wokół jej talii i przyciągnąłem ją do piersi. Siedzieliśmy w ciszy, kiedy moje słowa były pochłaniane. Nawet nie byliśmy blisko końca, ale właśnie w tym momencie bałem się, że to może być ostatnia szansa, którą dostanę.  Chcę, byś mówił dalej.

370

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wziąłem głęboki oddech i mocno chwyciłem ją w pasie, prawie jakbym blokował ją do mojego ciała.  Jeremy zauważył we mnie zmianę. Moje życie obracało się wokół nauki, miałem sen, o tym, kim się stanę i nie miałem tego luksusu posiadania rodziny, która mogła zapłacić za moje studia. Moje oceny mnie tam trzymały. Pewnego dnia, popełniłem błąd wspominając o tobie i od tego dnia byłaś na jego radarze. Zaczął przychodzić do kawiarni. Starał się przeze mnie zbliżyć się do ciebie. Potem zaczął mówić popieprzone rzeczy o tobie. Zadrżała przy mojej klatce piersiowej na dźwięk jego imienia i jego działań. Nienawidziłem, że to powiedziałem. Czułem się, jakbym przeprowadzał ją przez piekło, ale wiedziałem, że nie mogę się zatrzymać.  Tej nocy, na imprezie z okazji końca roku w domu bractwa, powiedziano mi, że tam będziesz i postanowiłem, że odnajdę cię i wreszcie się z tobą umówię. Wiedziałem, co chcę tobie powiedzieć i nie pozwoliłbym tobie powiedzieć nie. Myślałem, że wszystko przygotowałem i zaplanowałem. W czasie, gdy jechałem na imprezę, Jeremy zaczął mówić gówniane rzeczy. Dostał się do mnie i wkurzyłem się. Pamiętam wszystko, jakby było to wczoraj, ten wzrok w jego oczach, ton jego głosu, ale nigdy nie myślałem, że będzie coś jeszcze. Kiedy zaproponował zakład, by zobaczyć, który umówi się z tobą pierwszy, myślałem, że robi to, by mnie zachęcić bym w końcu dorósł i miał jaja. Kurwa, Eden, nie wiedziałem, że mógł być do tego zdolny. Powinienem zdać sobie sprawę, że był popieprzony. Powinienem pierwszy się do ciebie dostać. Powinienem pomyśleć, że nie miał zamiaru zrobić cokolwiek dla mnie.  To nie była twoja wina.  Eden, widziałem go, biorącego dziewczynę do akademika. Zapytałem go, co zamierza zrobić. Powinienem go powstrzymać. Powinienem zdać sobie z tego sprawę. Powinienem pobiec i zatrzymać go. Dlaczego potrzebował więcej drinków? 371

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Impreza była zaopatrzona. Powinienem zdać sobie sprawę z tego, że chodziło o ciebie. To moja pieprzona wina. Powinienem go zatrzymać.  Ky, posłuchaj mnie. To, co się stało, nie było twoją winą.  Mogłem go powstrzymać.  Nie wiedziałeś, co zamierzał zrobić. Upuściłem swoją twarz do jej szyi i przyciągnąłem ją bliżej do mojego ciała. Potrzebowałem ciepła jej ciała, znanych zakrzywień, jednej rzeczy, która była moim zbawcą przez zeszły miesiąc. Jej ramiona objęły moje ciało i doskonale się połączyliśmy jak dwa kawałki puzzli. Siedzieliśmy w ciszy, będąc jako jedność, podczas, gdy słońce zblakło w odległości. Nie było potrzebnych słów w tym momencie, ale wiedziałem, że moja historia się jeszcze nie skończyła. Musiała wiedzieć, jak ją poznawałem. Mój wstęp miał potencjał by zniszczyć relację, dlatego, że tak bardzie się troszczyła, ale nie mogłem dłużej ukrywać prawdy przed nią.  Możemy coś zjeść? – Podniosła głowę z mojej piersi i spojrzała na mnie tymi niebieskimi oczami, które kochałem. Skinąłem głową i otworzyłem swoje ramiona, a ona przesunęła się z moim kolan i wstała z kanapy. Wciąż była ubrana w płaszcz i bieliznę. – Idę się ubrać. Zatrzymała się, gdy dotarła do korytarza. Zdanie sobie sprawy uderzyło w nią. Wszystkie jej ubrania były u Ashlyn.  Pójdę i przyniosę twoją walizkę. Nie dałem jej szansy na odpowiedź. W chwili, gdy wyszedłem do potulnego korytarza, moje ciało oparło się o zamknięte drzwi i łapałem powietrze. Moje emocje biegały w amoku i czułem, że dryfuje do ciemności, która przejmowała moje życie w ciągu ostatnich czterech lat. Myślałem, że uwolnienie prawdy w świat pomoże, ale do tej pory to powoli mnie niszczyło wewnątrz. Gdy moje emocje były pod kontrolą, odsunąłem się od drzwi i potknąłem się do windy idąc w kierunku mieszkania Ashlyn. Głośno zapukałem i chwilę później 372

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zamek kliknął, a drzwi otworzyły się. Ashlyn wzięła mnie i natychmiast owinęła swoje ramiona wokół mnie. Moje ściany determinacji rozsypały się. Moje emocje – strach, nienawiść i pogarda – ryknęły do życia we mnie i wypłynęły z mojego ciała. Płakałem w jej ramionach. Kurwa, szlochałem jak dziecko, ale nie dałem jej tego gówna. Płakałem za to, co straciła Eden. Płakałem za ból, który była zmuszona znosić, bo nie mogłem jej ochronić. Płakałem za cztery lata piekła, w którym ona żyła i gdy w końcu znalazłem tą dziewczynę, teraz traciłem ją.  Hej, co się dzieje? – Kojący głos Ashlyn padł wokół mnie i przyciągnęła mnie do kanapy. Przetarłem twarz rękoma i spojrzałem na nią przez zaczerwienione oczy. – Co ja kurwa zrobiłem?  Kochanie, to jest to, co chciałeś. Taki był plan od początku. Chciałeś, by ona błyszczała, a teraz błyszczy jasnością. Zobacz, jak daleko ona doszła. Uśmiecha się, śmieje się, otworzyła swoje serce na ideę miłości i bycia z mężczyzną. To wszystko dzięki tobie. Nie mogę dłużej oglądać ciebie niszczącego się. Nic, co się stało cztery lata temu nie było twoją winą. – Jej głos był spleciony z frustracją.  Mam zamiar powiedzieć jej o wszystkim – cicho przyznałem. – Muszę. Przytaknęła chociaż wiedziała, jakie są tego możliwe konsekwencje. Była kluczowym elementem w moim szalonym planie, a ja musiałem się do wszystkiego przyznać Eden. Upuściłem głowę do moich rak i poczułem, że moje ramiona opadają.  Ona jest dla mnie wszystkim, Ash i zrobię wszystko, aby to jej pokazać – stwierdziłem z determinacją.  Musisz jej powiedzieć. Wy dwoje jesteście dobrzy dla siebie, idealni wręcz i naprawdę mam nadzieję, że oboje o tym wiecie.  Chcieliśmy coś zjeść i skończyć rozmowę. Właśnie przyszedłem po jej walizkę tak, by mogła się przebrać.  Poczekaj chwilę, pójdę i przyniosę ją dla ciebie. 373

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wstała z kanapy i zniknęła w dół korytarza, by pojawić się kilka sekund później z walizkę Eden.  Powodzenia. Pokaż jej swoje serce, Ky, ponieważ twoje serce jest piękną rzeczą.

•••• Otworzyłem drzwi mojego mieszkania i wszedłem w ciemność. Moje oczy starały się dostosować i spojrzeć na coś z mojego otoczenia. Cicho przykołowałem walizkę Eden przez salon do mojego pokoju. To co znalazłem odebrało mój oddech. Eden leżała na środku łóżka, jej ciemne włosy wychodziły poza białą poszewkę na poduszce. Mój wzrok padł do jej ciała; była ubrana w moją bluzę z kapturem, w tą, którą powiedziała, że była jej ulubioną i parę moich spodni dresowych. Jej oddech był stały, a oczy zamknięte, kiedy była skulona na poduszce. Moje serce ścisnęło się. Usiadłem na krawędzi łóżka starając się nie przeszkadzać mojej śpiącej piękności. Moje oczy podążyły po jej ciele, a następnie jak magnesy, zauważyły coś w jej dłoniach. Złożony kawałek papieru był ściskany w jej zamkniętej dłoni. List. Mój list. Znęcała się nad sobą, przeżywając moje słowa i słabe przeprosiny. Wlazłem do łóżka i przewróciłem się na swoją stronę, chowając rękę pod policzek i patrząc się na nią. Najmniejsze zmarszczenie brwi przejęło jej twarz i drżącą ręką przebiegłem kciukiem wzdłuż zmarszczonego czoła. Jej oczy zamigotały otwarte koncentrując się na mnie. Jej usta podkręciły się i niewinny krótki uśmiech mnie przywitał.  Chcesz coś zjeść? – szepnąłem w ciemność.  Nie chcę nigdzie wychodzić – cicho przyznała.

374

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Możemy zamówić pizzę z dołu, jeśli chcesz. – Przytaknęła i zacząłem wstawać, aż jej ręka chwyciła mnie za ramię. Odwróciłem głowę i spojrzałem na nią z góry. – Co jest?  Możemy po prostu zostać tutaj na kilka minut?  Oczywiście. Wyciągnąłem portfel i telefon z kieszeni, a następnie upuściłem je na stolik i przysunąłem się w łóżku, by położyć się obok niej. Była teraz na swoim boku, naśladując moje ciało. Mogłem powiedzieć jej, że płakałem, ale wiedziałem, że mogła to zobaczyć w moim spojrzeniu. Jedynym dźwiękiem w moim pokoju były nasze nierówne oddechy. Podniosła rękę i ujęła mój policzek; moje oczy zamknęły się pod jej delikatnym dotykiem. Usunęła rękę po kilku sekundach i jednym palcem, przebiegła miękko, delikatnie po moich ustach, zanim prześledziła moją szczękę, gdy jej oczy całkowicie pożerały moją twarz. Nie chciałem tego, ale nie mogłem nic zrobić poza myśleniem, że zapamiętywała moją twarz.  Nie zrobiłem tego dla siebie – ochryple wyszeptałem.  Dlaczego to zrobiłeś?  Bo coś zostało zabrane od ciebie. Zostało oderwane od ciebie i potrzebowałaś tego. Musiałaś wiedzieć, jak można żyć normalnym życiem, życiem, gdzie mogłabyś dotknąć i być dotykana, gdzie mogłabyś mówić nie, gdzie, wpuściłabyś kogoś i nauczyła miłości. Chcę ci to dać, ponieważ czuję, jakbym oderwał to z dala od ciebie. Kiedy mój list wrócił, wymknąłem się spod kontroli. Wina dusiła mnie, i kiedy dałem policji moje oświadczenie, upewniłem się, że powiedziałem im o wszystkim, co pamiętałem. Musiał zapłacić za to, co zrobił i Douglas, który jest najlepszym przyjacielem mojego ojca, upewnił się, że tak się stało. Przysunęła się bliżej i przewróciłem się na plecy, by zrobić jej miejsce. Ostatnią rzeczą, jakiej chciałem, to odepchnąć ją. W chwili, gdy to zrobiłem, przysunęła się bliżej i położyła głowę na mojej piersi, nad moim sercem, jak zawsze. Moje ręce 375

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

krążyły wokół jej talii i przyciągnąłem jej drwinę do mojego ciała.  Kiedy mój list wrócił z powrotem, myślałem, że to było wszystko. Myślałem, że straciłem szansę dostania się do ciebie. Nie wiedziałem, co bym zrobił, gdybym cię dostał, ale wiedziałem, że po prostu chciałem upewnić się, że jesteś bezpieczna. Od chwili, gdy dowiedziałem się, co się stało, to było moją obsesją. Stałaś się moją obsesją. Nie tak to zaplanowałem.  A potem wszystko się stało. Spotkałem Ashlyn przez Josha i natychmiast przypadliśmy sobie do gustu. Ona wiedziała, kim jestem, ponieważ mówiło się o tym na kampusie po tym jak złożyłem oświadczenie policji. Był to około rok po tym, gdy poprosiłem Ashlyn by sprawdziła co z tobą i wy dwoje mieliście wspólnego przyjaciela na Facebook’u czy coś takiego. Następną rzeczą, jaką wiedziałem, było porozmawianie z Tori przez telefon by upewnić się czy z tobą wszystko w porządku.  Dlaczego?  Bo czułem się odpowiedzialny. Czułem, że powinienem upewnić się co z dziewczyną, którą miałem zabrać do domu tamtej nocy, którą miałem zabrać na gorącą czekoladę i doskonałą randkę. Gdybym nie zgodził się na ten głupi zakład nic z tego, by się nie stało. Może powiedziałabyś tak, może powiedziałabyś nie i to byłoby w porządku, ale nigdy się nie dowiemy.  Powiedziałabym tak.  Proszę, nie mów tak.  A co z pracą? Czy wszystko było częścią tego? – wyszeptała w ciemność.  Częściowo tak, częściowo nie. Wiedziałem, że jesteś fotografem, ale nie widziałem żadnej z twoich prac. Pewnego dnia, portfolio było na moim biurku z jakimiś zdjęciami potencjalnych fotografów do sesji, ale nie było żadnych informacji na zdjęciach. Wybrałem kilka twoich i wtedy, zostałem poinformowany, że prace te należały do Eden Rivers. W chwili, gdy zdałem sobie sprawę, poczułem, że coś 376

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ruszyło się wewnątrz mnie. Chciałem cię tutaj i zrobiłem wszystko co w mojej mocy, abyś tutaj była. Zobaczenie cię w Rozkoszy tej nocy było zupełnie przypadkowe, a następnie słuchałem jak nazywasz siebie Kellie i zostałem zaznajomiony powodami przez Tori. Eden, to mnie cholernie zniszczyło i to wtedy wpadłem na tą szaloną potrzebę, by ci dać wszystko z powrotem. By dać ci wszystko, na co zasługujesz i wiele więcej. Zatonęliśmy w ciemnej ciszy mojej sypialni. Nie byłem pewien, jak długo leżeliśmy, ale nie odsunęła się od mojej klatki piersiowej i nie pozwoliłbym jej odejść. Podniosła głowę tak, że jej broda spoczywała na mojej piersi i spojrzała na mnie. Jej oczy błysnęły milionami emocji przede mną.  Miałaś być moją December, Eden, ale stałaś się moim absolutnie wszystkim – szepnąłem. – Nie mogę cię stracić. Proszę powiedz mi, co mogę zrobić. Jej dłoń dotknęła mojej szczęki i przeniosła swoje ciało do mojego aż nasze twarze były ledwie cal od siebie. – Nie chcę żadnych sekretów, Ky. Nie chcę byś czuł jakiekolwiek poczucie winy i nie chcę by przeszłość przysłaniała cokolwiek. Jeśli to zadziała, jeśli ty i ja będziemy mieć szansę, nie możemy mieć sekretów.  Obiecuje, kochanie.  Dałam ci całą siebie, Ky i teraz chcę, byś dał mi całego siebie – kontynuowała i wycisnęła jeden samotny pocałunek na moich ustach.  Możesz mieć całego mnie, Eden. Dam ci świat.  Nie chcę świata, Ky, tylko ciebie.

377

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

40. Eden Zadowolenie było niesamowicie zmieniającym się doświadczeniem w życiu. To było uczucie posiadania ulubionego koca owiniętego szczelnie wokół ramion. To był idealny pocałunek rankiem i ciasny kochający uścisk przed snem. To była świadomość o tym, że ktoś tam miał twoje zainteresowanie sercem, ktoś, kto cię chronił i ubezpieczał z dłonią w rękach. To było poczucie całkowitego oddania, które zostało zapalone jednym prostym spojrzeniem. Teraz zadowolenie wydawało się być obecne i znane jako Ky Crawford. Mój czas w Nowym Jorku szybko zbliżał się ku końcowi. Jutro będzie piąty stycznia. Był to dzień, w którym miałam spakować swoje rzeczy i wyjechać, by wrócić do mojego życia w San Francisco. Jutro miało być dniem, w którym powiem do widzenia temu miejscu i umieszczę pokrywę na koszmarach, które wciąż były w moich snach. Chodziło o koniec wszystkiego. Pożegnałabym się z Ky’em i to byłby dzień, o którym marzyłam od chwili, gdy wpadł na pomysł niedorzecznej idei naszego miesiąca razem. Ale ostatniej nocy, kiedy leżałam w bezpiecznych ramionach Ky’a z jego sercem biorącym mnie do miejsca spokojnej utarty przytomności, powiedział mi, że chciałby, bym została. Oddał mi swoje serce i dał mi powód by rozważyć coś nie do pomyślenia. W ciepłej wodzie mojego porannego prysznica sączącego się po moim ciele, które było wciąż rozkosznie bolesne od skutków porannego seksu z Ky’em, nie mogłam nic zrobić poza myśleniem o wszystkim rzeczach, do których mi się przyznał. Mój umysł żył z uczciwości uczepiając się każdego jego słowa, kiedy wycisnął najcenniejszy uścisk, który został uzupełniony z każdą cenioną pieszczotą jego

378

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

dominującej ręki. Dziurki w moim brzuchu żywo się obracały, ponieważ dzisiaj wieczorem decyzja zostanie podjęta i potencjał, że serce będzie złamane było rzeczywistością, z którą się mierzyłam. Kiedy skończyłam moje poranne czynności, weszłam do otwartej przestrzeni salonu i skończyłam splatać włosy ponad moim ramieniem. Zimowe słońce przebijało się przez mieszkanie i po byciu zamkniętą od świata z Ky’em, szukałam sposobu wyjścia z mieszkania. Czułam jakbym wszystko ruszyło między nami podczas tych dni spędzonych razem. Byliśmy po prostu ja i on. Brak przerw, bez zakłóceń i żadnych oczekiwań. Po tym wszystkim, co się stało między nami, to było jak nasz odosobniony czas, który musieliśmy mieć by uleczyć nasze otwarte rany i to był klej trzymający nasze zniszczone kawałki z powrotem w całości. Teraz posiadaliśmy szczerość, która była tak głęboko w nas osadzona i błyskotliwa prawda, która obracała się wokół rdzenia, znanego jako Eden i Ky. Nasze lęki i najgłębsze żale były wspólne, nasze obietnice były pieszczone w solidarności i to był początek czegoś, czego się bałam tak długo. Pokręciłam głową na możliwość wypłynięcia świeżych łez, kiedy wspominałam nasz czas razem i chwyciłam torebkę, telefon i zapasowy klucz z lady, zamykając mieszkanie za mną, kiedy wyszłam na korytarz. Styczeń był bardzo zimny. Kiedy stanęłam na chodniku, powietrze wirowało i zimno zmusiło mnie bym owinęła się płaszczem jeszcze ciaśniej. Poszłam w dół ścieżki z wiosną w moich krokach w kierunku baru rozpaczliwie będąc świadoma, że moja poranna gorąca czekolada i czekoladowe muffinki za darmo, które Carole zawsze mi dawała są tylko kilka minut ode mnie. Wyciągnęłam telefon z mojej kieszeni, kiedy nagła chęć by napisać do Ky’a uderzyła we mnie. Eden: Wyszedłeś bez pożegnania tego ranka. Bez żadnego porannego buziaka? Ky: Wyglądałaś na tak spokojną, że nie chciałem cię budzić. Z pewnością cię

379

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pocałowałem. Nawet zrobiłaś taki słodki hałasik. Eden: Żałuję, że go nie poczułam. Ky: Czy myślałaś o tym, o co cię prosiłem zeszłej nocy? Eden: To jest jedyna rzecz, o której wciąż myślę. Ky: Zostań ze mną, kochanie. Nie mogę cię stracić. Dopiero co cię odzyskałem. Spojrzałam na zegarek i debatowałam nad tym, czy iść do Anderson Publications. Chciałam porozmawiać o tym teraz. Moje uczucia do niego były nie do pokonania przez cokolwiek, co wcześniej czułam, ale czy naprawdę mogłam tutaj żyć? Moja wewnętrzna walka została powstrzymana przez wibrację informującą o nowej wiadomości. Moje serce zaczęło bić szybciej o myśli, co Ky miał teraz do powiedzenia. Kochałam widzenie takiego Ky’a, Ky’a Crawforda w jego najczystszej i najszczerszej postaci. Uśmiech zniknął z mojej twarzy w momencie, kiedy moje oczy spadły do ekranu. Nieznany: Gotowa na przejażdżkę, Eden? Panika wzniosła się we mnie, kiedy każdy włos na moim ciele stanął w strachu. Moja głowa obracała się, tak i z powrotem, patrząc w górę i w dół zatłoczonego chodnika próbując zlokalizować winowajcę, ale wiedziałam, że zło zawsze ukrywa się w cieniu. Ludzie otaczali mnie, podążając za swoim dniem, rozmawiając w spokojnych rozmowach, zupełnie nieświadomi horroru przejmującego moje ciało. W oddali widziałam bezpieczeństwo restauracji i coś powiedziało mi, że muszę dostać się do tych czterech ścian tak szybko, jak tylko mogłam. Moje nogi zaczęły iść, a moje ręce się trzęsły, kiedy wybrałam numer Ky’a w telefonie. Potrzebowałam swojego bezpieczeństwa. Odebrał po dwóch sygnałach i nie dałam mu szansy, by przymówił. Z paniką w głosie wyszeptałam – Ky, dostałam kolejną wiadomość. Mówi o tym, czy jestem gotowa na przejażdżkę. Tak bardzo się boję, jestem w …

380

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje rozpaczliwe słowa zostały powstrzymane w momencie, kiedy telefon został wyrwany z mojej ręki. Silna ręka chwyciła mój kark i powstrzymała moje ruchy natychmiast mnie paraliżując. Zostałam przyciągnięta do twardego ciała i natychmiast wiedziałam, kto mnie ma.  Zgadnij kto zabierze twoją cipkę na przejażdżkę. Moje serce boleśnie się skręciło w klatce piersiowej w chwili, gdy usłyszałam głos, którego nigdy ponownie nie chciałam usłyszeć. Jeremy Davis. Przerażający dźwięk końca połączenia rozbił się o powietrze i wiedziałam, że Ky’a już nie było. Nacisk na mojej szyi ustąpił i Jeremy prześlizgnął się wokół aż stanął przede mną ze złym uśmieszkiem ociekającym mściwością. Strach zamroził mnie, kiedy moje oczy pochłaniały jego. Moja potrzeba ucieczki biła wewnątrz mnie, ale moje nogi się nie poruszyły.  Nie ruszaj się. Nie krzycz. Nie patrz na nikogo i przysięgam na Boga jeśli powiesz słowo, nigdy ponownie nie przemówisz. Rozumiesz mnie? – Jeremy syknął w moje ucho. Skinęłam głową w odpowiedzi.  Mamy zamiar iść i kierować się w stronę do mojego samochodu, rozumiesz? Ponownie skinęłam głową. Powietrze nagle zgęstniało i zwilgotniało, kiedy moje płuca mocno zacisnęły się w klatce jak oddech stawał się katorgą. Potknęłam się, zaplątując się w kamienistych kamieniach i pęknięciach w nierównym chodniku, kiedy Jeremy trzymał mnie blisko swojego boku, blokując mnie ze swoim ramieniem. Jego palce wbiły się zaciekle w moje biodro jak zmusił mnie bym odeszła z dala od bezpiecznego społeczeństwa, z dala od szansy ucieczki i do zaciemnionej alei, którą czułam jakby była korytarzem prowadzącym do piekła. Dotarliśmy do srebrnej Hondy z zaciemnionymi oknami, która stała na końcu alei.

381

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Mój mózg krzyczał na mnie bym uciekła, ale moje nogi czuły się jakby ważyły tonę, stąpając poniżej na brudnej ziemi. To nie może być prawda. Moje żyły pulsowały z lęku, strachu i złości, kiedy zimowe powietrze wirowało wokół mnie, szyderczo przeszywając moją skórę; powodując, zdanie sobie sprawy z tego, że teraz to była moja rzeczywistość.  Nie możesz znowu tego zrobić – zawrzałam. Moje ręce przesunęły się do jego piersi i z każdą siłą, którą mogłam zebrać mocno odepchnęłam się od jego sztywnego ciała. Jego oczy migotały z wściekłości na moją rażącą próbę buntu. Wolność, której nigdy nie powinnam była podejmować. Siła jego dłoni połączyła się z moim policzkiem, tak, że się potknęłam. Moje plecy uderzyły o drzwi samochodu i krawędź metalu gwałtownie wcisnęła się do mojego kręgosłupa. Dyszałam w agonii, kiedy mgła bólu wywołanego natychmiast zachmurzyła moją wizję. Jego ciało naciskało na moje blokując mnie i z szybkim ruchem uderzył w moją twarz kiedy ryknął – Zrobię co kurwa będę chciał, teraz wsiadaj do tego pierdolonego samochodu. Pchnął mnie na tylne siedzenia samochodu i wylądowałam na rękach i kolanach z hukiem, wrzucona jest bym była kawałkiem śmiecia. Nie wiem, czy to było jego ręka czy noga, która wepchnęła mnie dopóki nie uderzyłam twarzą w przeciwne drzwi. Jęknęłam i przesunęłam się, aż z powrotem usiadłam na miejsce. Jeremy wsunął się obok mnie i zablokowanie blokady zabrzmiało w przestrzeni; byłam zamknięta bez szansy ucieczki. Zdezorientowanie przechodziło przez mój burzliwy umysł. Dlaczego był na tylnym siedzeniu? Spojrzałam w kierunku przodu samochodu w tym samym czasie, kiedy osoba siedząca na miejscu kierowcy obróciła się i moje oczy spotkały zło. Chris Edwards z powrotem zadrwił ze mnie.

382

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Niespodzianka!58 – zaszydził, złośliwość wychodziła z każdego otworu w jego ciele. Siedziałam zamrożona, możliwość by oddychać, pomyśleć, przyznając się rozpłynęła się, kiedy jego oczy zwęziły się na mnie. Siedzenie zapadło się obok mnie i ciało Jeremy’ego wkrótce mocno naciskało na moje. Chris poruszał swoimi oczami między nami, zanim odwrócił się i ryk silnika mnie zaskoczył. Moje ręce skręciły się na kolanie, łącząc palce, splatając je razem tak jak zawsze, gdy byłam zdenerwowana.  Gdzie mnie zabierasz? Jeremy obrócił się twarzą do mnie i ze swoim kciukiem i palcem uszczypnął mój podbródek i zmusił mnie, bym na niego spojrzała. Zapiszczałam z bólu na mocny uchwyt, który zrobił i łzy stanęły w moich oczach. Potwór patrzył na mnie bez jakiegokolwiek życia w jego oczach i to było to, co mnie najbardziej przeraziło.  Będziemy się świetnie bawić przez bardzo długi czas.

•••• Po krótkiej jeździe samochodem wypełnionym niepokojącym milczeniem, Chris wjechał na znajomy parking motelu, w którym się zatrzymałam, kiedy przyjechałam. To było jak niszczycielski przypadek déjà vu.  Żadnego pierdolonego słowa, kiedy wyjdziesz z samochodu. Wypowiesz jedno słowo, a wypierdolę cię dwa razy mocniej, kiedy będziemy w środku. Zgwałcę cię, aż dojdziesz.  Jesteś potworem – syknęłam, kiedy zostałam gwałtownie wyciągnięta z samochodu.  Potwór jest nieco szorstki, nieprawdaż? Wolę być nazywanym twoim najgorszym koszmarem. 58

Jak bym mu kurwa dała niespodziankę, brrrr, za jaja bym go wyciągnęła. 383

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jeremy objął ramieniem moją talię, kiedy weszliśmy przez drzwi wejściowe hotelu De Luca. Moje oczy biegały wokół kogoś znanego, ale znalazłam samych obcych ludzi. Myślałam, że udamy się do windy, ale byłam w szoku, gdy skręciliśmy w lewo i ruszyliśmy w dół znanego korytarza w kierunku pokoju, w którym przebywałam, tego samego pokoju, który został mi przydzielony.  Wygląda znajomo? – splunął Jeremy, kiedy pchnął mnie przez drzwi z brutalną ręką na moich plecach. Potknęłam się, wpadając na narożną ścianę i rozbijając o nią moją twarz. Mój policzek zapulsował, a moje oczy wypełniły się łzami z bólu, który przeszedł przeze mnie. Nagle, zostałam podniesiona z brutalną siłą, powodując, że się zachwiałam i padłam twarzą prosto na nieposłane łóżko. Szybko się odwróciłam, chcąc utrzymać oczy na moich drapieżnikach. Chris ociągał się przy oknie, jego oczy były skoncentrowane na zewnątrz. Jeremy stał na końcu łóżka, jego ręce były splecione za głową jak gdyby próbował wypełnić poczucie determinacji i strachu w powietrze. Determinacja, której nie pozwoliłam mu mieć, strach, którego nigdy nie chciałam znowu poczuć.  Chris, zwiąż ją. Ręce za jej plecami – poinstruował Jeremy. Oderwałam wzrok od Jeremy’ego i obserwowałam Chrisa idącego do mnie. Każdy krok, który brał był z arogancją i celem. Jego ręce spadły do klamry jego paska i przełknęłam żółć rosnącą w dole brzucha, kiedy grzebał się z zapięciem i pociągnął go tak, powoli wyciągając go ze szlufek. Gwałtownie warknął, kiedy przystanął obok łóżka i uśmiechnął się na swoją główną nagrodę. Główna nagrodę, którą byłam ja.  Kurwa, mam zamiar się tym cieszyć – syknął mi brutalnie do ucha. Jego bezlitosne ręce związały moje nadgarstki i pociągnął je za moje plecy. Moje ramiona krzyczały na jego siłę. Skóra jego paska wbiła się we mnie głęboki, wypalając górną warstwę mojej skóry, kiedy walczyłam ze skrępowaniem. Zadrżałam, jego język przejechał wzdłuż krawędzi mojego ucha i szczęki. Moje oczy ciągle były na ekranie

384

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

telewizora zamontowanego na ścianie ciągle skandując w sobie. Nie złamię się. Nie złamię się.  Łapy precz, dupku – warknął Jeremy z końca łóżka. Chris odepchnął się z łóżka i ponownie zajął swoje miejsce przy oknie. Nie wiedziałam, jak długo trwała martwa cisza między Jeremy’m i mną. Usiadłam na piętach patrząc na niego, a on nawet nie drgnął. Nie zrobił nic by mnie dotknąć, powiedzieć coś do mnie, zaangażować się ze mną. Mogłam zobaczyć unoszącego się Chrisa rogiem oka, ale w tym momencie Jeremy był w zasięgu mojego wzroku. Poruszałam swoimi nadgarstkami za sobą, co tylko zintensyfikowało palenie na mojej skórze.  Jesteś jeszcze gorszy, Jeremy – syknęłam przez zaciśnięte zęby, przewaga w końcu dotarła do mnie. Oczekiwanie i przewidywanie bólu, który nadchodził zmieszał się z wątpliwością co do tego, dlaczego krążył po pokoju i żerował na mnie jak wściekle zarażone zwierzę. Byłam podparta głową o łóżko, jakbym była jakimś pieprzonym trofeum i im dłużej trzymał mnie czekającą tym szybciej złudzenie we mnie zagościło. Wszelki strach, który miałam uciekł i teraz surowy gniew wrzał przez moje pory. Myśl o nim dotykającym mnie, nie mogła stać się rzeczywistością. Tylko myśl o zmuszeniu mnie w tryb ochronny i wola walki przezwyciężyła mnie. Wreszcie coś dobrego działo się w moim życiu; w końcu ponownie żyłam. Miałam kogoś wartego tego.  Ostatnim razem, kiedy cię widziałem miałaś tylko szkielet. – Podszedł do łóżka i zauważyłam błysk noża, który miał w swojej ręce. Mój oddech uspokoił się. Myśl, że to właśnie wtedy moje życie skończy się w końcu otwierając drzwi i wszystkie moje obawy i żale została zdeptana. Każdy żal, którego doświadczyłam był na rękach człowieka przede mną. Ten jeden akt, cztery lata temu, umieścił moje życie na ścieżce bez powrotu. Nie żyłam.

385

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Oddychałam, ale nie żyłam. Nie żyłam dopóki Ky nie wkroczył do mojego życia. Tylko na samą myśl o nim, czułam, że moje emocje tryskały. Ky był teraz moim światem i może nie będę miała szansy by mu o tym powiedzieć. Spędził ostatnie cztery lata w świecie pełnym żalu i to go zabijało. Jeremy’emu nie wystarczyła możliwość zrujnowana mojego życia w swoich rękach, ale miał potencjał by całkowicie zniszczyć Ky’a. Musiałam przestać myśleć o Ky’u. Myślenie o nim, tylko mnie rozpraszało. Jeremy uniósł się na stronie łóżka, gdzie siedziałam. Nagle poczułam klaustrofobie, jakby powietrze zostało zassane z otworów wentylacyjnych i moje próby by oddychać zostały powstrzymane. W chwili, gdy zmusił mnie bym wsiadła do samochodu, byłam w jego posiadaniu, jednak teraz jego nieprzewidywalność najbardziej mnie przerażała. Całkowicie skupiłam się na ostrej krawędzi noża, kiedy Jeremy groźnie podkradał się do mnie. Mój jęk przeszedł po pokoju w momencie, kiedy zimna końcówka dotknęła skóry na mojej szczęce. Z powolną precyzją prowadził nóż tam i z powrotem wzdłuż mojej szczęki, zanim wylądował na mojej szyi. Najmniejszy ruch jego brutalnej ręki skończyłby moje życie.  Czego ode mnie chcesz? – Mój głos był słabszy niż się spodziewałam, moja powierzchowność szybko blaknęła. Natychmiast zaczął się rozkoszować w moim strachu.  Czego od niej chcemy, kuzynie? – Jeremy zaśpiewał do Chrisa, jego oczy nigdy mnie nie opuściły. Natychmiast moje ręce zaczęły walczyć o wolność, ale to tylko zacieśniło pasek. Teraz Chris stał w rogu pokoju, opierając się o ścianę przy oknie.  Chcę jej cipki. Powietrze w pomieszczeniu nagle wymarło, kiedy słowa Chrisa były powtarzane w kółko w mojej głowie. Odmówiłam zerwania kontaktu wzrokowego z nim. Musiałam

386

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

znaleźć jakąkolwiek siłę, która została w moim ciele, kiedy powoli zaczęła się zamykać i przechodzić w tryb ochronny. Jeremy zrobił krok od łóżka, kiedy jego prośba przeszła przez pokój. – Rozbierz ją Chris. Zdejmij bieliznę, którą wiem, że ta mała dziwka ma na sobie. Czułam, że mój żołądek wzburzył się.  Podobał mi się twój zestaw majtek, który Chris przyniósł mi jako prezent, gdy wyszedłem z więzienia. Jestem zaskoczony, że ich nie przegapiłaś. Masturbowałem się do nich każdej pierdolonej nocy. Nie mogę się doczekać aż zapłacisz za to, że mnie tam wsadziłaś. Wiesz, jak to było? Cztery pieprzone lata mojego życia odeszły, ponieważ nie mogłaś utrzymać mojego pierdolonego kutasa.  Zgwałciłeś mnie! – krzyknęłam z pełną mocą moich płuc. Moje ciało obijało się wokół łóżka, kiedy wściekłość pulsowała w moich żyłach. Krzyk był teraz moim obronnych mechanizmem, jeślibym krzyczała wystarczająco głośno, ktoś usłyszałby mnie, przyszedł i mnie znalazł. – Ktoś! Ktokolwiek! Pomocy! Odejdź ode mnie ty dupku! – błagałam aż mój głos był zachrypnięty.  Zamknij te pierdolone usta. – Ręka Jeremy’ego naciskała na moje gardło kradnąc mi zdolność do oddychania. Zamknęłam się, kiedy rozpaczliwie poszukiwałam powierza. Mój puls był przyspieszony, kiedy mój wzrok zaczął się zamazywać i utrata przytomności płynęła do mnie. Kiedy zatonęłam w zapomnieniu, Jeremy uwolnił moje gardło i zaczęłam dyszeć, kiedy powietrze zalało moje płuca. – Rozbierz ją i zaknebluj – Jeremy zażądał od Chrisa. Chris ruszył przez pokój, jego głodne oczy zamknęły się na moich piersiach, dopóki nie stał przy nogach łóżka. Moje serce waliło w trybie pilnym, a klatka piersiowa falowała stałym przypomnieniem, że jeszcze żyje i muszę walczyć. W chwili, gdy jego wilgotne ręce dotknęły mojej skóry i przebiegły po moich nagich ramionach, ryknęłam do życia. Nie mogłam doświadczyć tego. Nie znowu. Nie

387

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

mogłam być tą dziewczyną po raz drugi. Moje kolano wystrzeliło i z każdą cząstką siły, którą miałam umieściłam twardość mojej rzepki, będącą pomiędzy jego nogami, łącząc się z jego jajami z mocnym uderzeniem. Chris szybko opadł na łózko, trzymając swoje siniejące jajka z twarzą skręcającą się w agonii.  Ty pierdolona suko – ryknął i rzucił się na mnie. Jego zaciśnięte pięści uderzyły w moją szczękę, jakby było to w zwolnionym tempie, ale nie miałam czasu, by to zablokować. Strona mojej szczęki przyjęła trzon jego ataku i metaliczny posmak krwi wypełnił moje usta, kiedy ból tak agresywny przeszedł przeze mnie. – Jeszcze raz spróbujesz czegoś takiego, a cię złamię. Będę pieprzył cię tak mocno, że nikomu nie będzie dobrze. Słyszysz mnie dziwko? Kurwa. Słyszysz. Mnie!  Zostaw ją, Chris – syknął Jeremy z końca łóżka. Z brutalną siłą oderwał Chrisa od mojego ciała ciągnąc go za tył koszulki. Chris opadł na podłogę i przyczołgał się na krzesło w odległym kącie. Spojrzał na mnie, gdy ujął swoje jajka, masując je tak chorowicie, że nie miałam pojęcia, czy to dlatego, że jego zamiarem było wykonanie swojej obietnicy, czy z bólu, który mu zrobiłam.  Już powodujesz kłopoty? Muszę przyznać, że lubię tą nową zadziorność. Zapowiada się kilka bardzo przyjemnych chwil między nami. – Jeremy podkradał się wokół łóżka, aż do mnie dotarł. Jego ręce zsunęły się na moje udo, biodro i zniknęły pod koszulką spoczywającą na moim brzuchu. – Pamiętasz co ci powiedziałem ostatniego razu, gdy byliśmy w takiej samej sytuacji?  Pierdol się!  Mówiłem ci, że jesteś moja i to się kurwa nie zmieniło – ryknął i ślina uderzyła w moją twarz, kiedy żyły na jego szyi grzmiały ze wściekłości. – Mam zamiar upewnić się, że nigdy ponownie tego nie zapomnisz. Przełknęłam gulę strachu, która trafiła do mojego gardła i czekałam na jego następny ruch. Złośliwe ręce Jeremy’ego złapały moje dżinsy, otwierając je i 388

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

spychając po moich biodrach. Chłodne powietrze wirowało wokół pokoju i uderzyło w mój nagi brzuch. Dźwięk rozrywania uderzył w ścianę za łóżkiem, kiedy Jeremy rozerwał moją koszulkę i odrzucił ją z jednym zamachem. Leżałam na łóżku ubrana tylko w czerwone koronkowe majtki i biustonosz. Z moimi związanymi rękoma nawet nie mogłam się osłonić. Jego chciwe oczy przebiegły po moim ciele. Zamarłam, kiedy jego ręka przebiegła po moim udzie i zatrzymała się na biodrze. Pochylił się nad moim ciałem i jego ciężko oddech uderzył w moją płeć, cienka koronka nie zapewniała ochrony przez jego złem. Ostro wdychał powietrze, pochłaniając mój zapach i skupiłam się, kiedy jego oczy wbiły się w tył jego głowy.  Nie mogę się doczekać, by się tobą delektować. – Jego dłoń wsunęła się pod koronkę i wcisnął się, pocierając palcem w górę i w dół moich fałd zanim jego kciuk pokrył moją łechtaczkę. Moje oczy zamknęły się w gniewie. – Zastanawiałem się, co by o tym pomyślał twój chłopak. Na samo wspomnienie Ky’a moje oczy otworzyły się ze wściekłością. Nie chciałam Ky’a splamionego przez Jeremy’ego. Musiałam się sama ochronić, nawet jeśli oznaczało to zranienie się w procesie. Rozproszenie uwagi będzie moim najlepszym przyjacielem.  Chcesz wiedzieć o czym by pomyślał mój chłopak. Myślałby, że jesteś popieprzonym dupkiem, który nie mógłby dostać pisklęcia, no chyba, że by je zgwałcił. Jesteś żałośnym kawałkiem gówna Jeremy Davisie i ponownie nie dostaniesz tego od niego. Ky będzie mnie szukał, i kiedy mnie znajdzie, mam nadzieję, że wszystko co ci zrobi, będzie dokładnie tym, na co zasługujesz. Czułam trzask mojego żebra po tym, jak jego łokieć uderzył w mój bok z całą siłą. Dyszałam w bólu i moje ciało w konwulsjach momentalnie podniosło się z materaca. Moje plecy uderzyły w materac, kiedy ciepłe łzy zalały moje policzki. Fale intensywnego bólu przeszły przeze mnie i w końcu rozbiły się, kiedy łapałam

389

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

oddech.  Kurwa, nie wspominaj o nim – syknął Jeremy. Rozerwał moją wyrzuconą czystą koszulę i wepchnął kawałek materiału w moje usta, zabierając moją zdolność by mówić o sobie i to, że moja szansa na ratunek szybko odchodziła. Ból, brak tlenu i strach przyniósł mojemu ciało ciemność, której pragnęłam; zanim mogłam jeszcze walczyć, obsunęłam się w zapomnienie z Jeremy’m i Chrisem będącymi porażająco blisko.

390

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

41. Ky Świat wokół mnie powodował niszczenie każdej kości w moim ciele. Moje mieszkanie było w szale rozmów i niepokojącej energii. Desperacja wypełniała powietrze. Policjanci, moi rodzice, rodzice Eden, Ashlyn i Josh chodzili po podłodze, kiedy czas wymykał się od nas. Nie mogłem nawet zrozumieć, co się dzieje; moje pięści były zaciśnięte po obu stronach, a moja głowa pulsowała z napięcia bólu głowy; przysięgam, że słyszałem każde pojedyncze kliknięcie zegara na ścianie. Każdą popieprzoną sekundę, w której ją miał.  Muszę się stąd wydostać. Musze ją znaleźć. – Przeszedłem do drzwi, kiedy w końcu nie wytrzymałem.  Ky, czekaj! – zmęczony głos ojca zabrzmiał z kanapy. Siedzieliśmy godzinami czekając na coś, cokolwiek i w końcu miałem dość. – Co dobrego będzie z tego, gdy wyjdziesz? Jak myślisz, gdzie możesz pójść?  Ten pierdolony dupek ma moją dziewczynę – ryknąłem w napięcie wypełniające pokój.  Synu, on również ma moją dziewczynę – powiedział niskim głosem Mike Rivers, jego czoło zmarszczyło się, kiedy na mnie spojrzał. Mike i Anna Rivers przybyli z policjantami dwie godziny temu. Pierwszą rzeczą, jaką zauważyłem, to to, jak bardzo Mike był wysoki i szeroki. Jego twarz była pokryta ciemną brodą i miał te same głębokie niebieskie oczy jak Eden. Był groźnie wyglądającym mężczyzną, ale w chwili, gdy potrząsnął moją ręką w mocnym uścisku i spojrzał na mnie bezpośrednio z oczami, wiedziałem, że jego świat również zniknął. Anna Rivers skoczyła do moich ramion, gdy tylko jej mąż odsunął się od Douglasa. Ramiona Anny okrążyły moją talię i nie powiedziała do mnie ani słowa. 391

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Po prostu płakała w moją klatkę piersiową, mocząc moją koszulkę łzami z powodu zaginięcia jej córki. Najpierw to mnie zaszokowało, ale owinąłem ramiona wokół jej ramion i trzymałem ją mocno przy mojej piersi oferując całe wsparcie, które udało mi się znaleźć. Nigdy wcześniej nie spotkałem tych ludzi. Co za popieprzone pierwsze spotkanie. Przybyli z powrotem do Stanów dzień przed i nie dostali szansy, by zobaczyć swoją córkę i teraz była zaginiona.  Co ja do cholery mam robić? – jęknąłem w powietrze. Złość wrzała we mnie, a moje ręce wściekle przechodziły przez twarz, kiedy sztormem przeszedłem przez mieszkanie do mojego pokoju. Naszego pokoju. W chwili, gdy przeszedłem przez drzwi, zamarłem na intensywny zapach jej perfum otaczający mnie ze słodkim cytrusowym zapachem, który powodował, że szalałem. Moje emocje zacisnęły się w piersi, a moje oczy błyszczały, kiedy rzeczywistość tego co się stało wbiła się w moje ledwie bijące serce. Upadłem na krawędzi łóżka i moja twarz zatonęła w moich rękach, kiedy bolesny szloch uciekł z mojej klatki piersiowej. Wiedząc, że Jeremy ją miał i to, co mógł jej zrobić rozdzierała mnie. Słyszenie jej przerażonego głosu, kiedy zadzwoniła w kółko się odtwarzał w mojej głowie jak stałe przypomnienie tego, że nie była bezpieczna, że ponownie ją zawiodłem. Obiecałem, że zawsze będę ją chronić. Chciałem tylko chwili spokoju, ale jak mógłbym znaleźć spokój, kiedy wojna toczyła się w mojej głowie, sercu i świecie wokół mnie. Eden była moim światem i teraz mój świat został zagrożony w taki sposób, którego nawet nie chciałem pojąć. Nie byłem pewien, jak długo tam siedziałem, skulony, moje emocje sączyły się z każdego otworu mojego ciała. Mój umysł przechodził przez wspomnienie po wspomnieniu, które o niej miałem. Musieliśmy pokonać tak wiele. Kurwa, poprosiłem ją, by się do mnie wprowadziła ostatniej nocy. Już oddałem jej swoje

392

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

serce i teraz byłem gotowy dać jej mój dom, życie i moją przyszłość. Byłem gotów oddać swoje życie w jej ręce. Była teraz silniejsza, bardziej odporna. Ufała mi i w końcu mnie miała. Ale teraz Jeremy pierdolony Davis ją miał. Zabrał ją z dala od mojej ochrony, z dala od bezpieczeństwa, które byłem tak zdesperowany, by jej zapewnić. Jeszcze raz spowodował, że moje życie było w najgorszym koszmarze. Kiedyś nie mogłem jej uratować i teraz, byłem tutaj, w dokładnie takiej samej pozycji. Moja głowa podniosła się z rąk, kiedy delikatnie pukanie uderzyło w zamknięte drzwi od sypialni.  Synu, mogę wejść? – zmartwiony głos Mike’a przeszedł przez drzwi.  Oczywiście – odpowiedziałem. Wszedł, zamykając drzwi za sobą. Nie miałem pojęcia co mam powiedzieć. Nie wiedziałem, co wiedział o mnie. Kurwa, nawet nie chciałem wiedzieć, jeśli Eden wcześniej o mnie wspomniała. O ile mi wiadomo, byłem tak samo obcy dla niego, jak on dla mnie. Usiadł na łóżku obok mnie i zatonęliśmy w gęstej ciszy.  Ocaliłeś ją – w końcu przemówił tak cicho, że prawie to przegapiłem. Niemal zakrztusiłem się własnym oddechem na jego wyraźne urojeniowe słowa.  Gdybym ją ocalił,

nie byłaby zaginiona

–

stwierdziłem rzeczową

rzeczywistością.  Czy wiesz, że dzwoniła do mnie i do swojej matki co kilka dni? Czy wiedziałeś, że pisała ze swoją matką co drugi dzień? To wszystko przez ciebie, Ky. Każda wiadomość, którą otrzymywaliśmy, każdego razu, kiedy słyszeliśmy jej słodki głos, zauważaliśmy zmianę i to wszystko było z twojego powodu. Uczyniłeś, że moja córka ponownie żyła. Myślałem, że straciłem ją cztery lata temu, ale teraz w końcu wróciła do nas i to w dużej mierze ze względu na ciebie.

393

„Be My December” Rachel Brookes



Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Powiedziała wam, kim jestem? – Przeniosłem swój wzrok na jego, moje oczy

zwęziły się. – To ja byłem najlepszym przyjacielem dupka, który ponownie ją ma. To ja byłem tym, który chciał ją wiele lat temu, ale nie miał jaj, żeby zrobić tą cholerną rzecz, a następnie on wtargnął i oderwał ją od nas wszystkich? Ja jestem tym facetem.  Wystarczająco mi powiedziała. – Przesunął się obok mnie, nerwowość opadła z niego.  Powinieneś mnie nienawidzić.  Dlaczego, miałbym nienawidzić faceta, który otworzył swój dom dla policji, by pracowała? Dlaczego miałbym nienawidzić gościa, który otworzył swój dom dla mnie i mojej żony, kiedy nigdy wcześniej się z nami nie spotkał? Dlaczego, miałbym nienawidzić faceta, który ostatecznie wniósł uśmiech na twarz mojej córki? – Wstał z łóżka i wsunął ręce do kieszeni. – Ky, byłbym pieprzonym dupkiem, jeśli bym cię nienawidził. Moje usta drgnęły na jego użycie wulgaryzmów. Nie sądziłem, że będę doświadczał swojego języka wokół niego. Kurwa, nie wiedziałem, jak się zachować wokół ojca dziewczyny i z pewnością jak cholera nie wiedziałem jak się zachować wokół ojca mojej dziewczyny.

394

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

42. Eden Moje ciężkie oczy zatrzepotały otwarte, kiedy poranek przepływał przez rolety. Każdy ruch, który próbowałam zrobić, paraliżował mnie, kiedy ból przeszedł przez moje ciało. Moje żebra krzyczały na mnie, a twarz pulsowała, uświadamiając mi, że z pewnością byłam cała posiniaczona. Zaryzykowałam i rozejrzałam się po pokoju. Duża postać Chrisa była zwinięta w krześle przy oknie, kiedy spał. Jego ręce były złożone na klatce piersiowej, a stały grymas został wyryty na jego twarzy. Przeniosłam wzrok na lewo i znalazłam śpiącego Jeremy’ego obok mnie, jego ręka spoczywała ciężko na moim biodrze. Nienawidziłam go. Gardziłam każdym oddechem, który pozwolił mi wziąć. Pragnęłam jego śmierci i nie odczuwałam wyrzutów sumienia, gdy modliłam się o mocną rękę karmy by skończyła z nim. Miałam tylko nadzieję, że stanie się to prędzej niż później. Wiedziałam, że mój czas szybko uciekał i uświadomienie sobie tego, że weźmie cokolwiek co będzie chciał ode mnie spowodowało straszny dreszcz strachu spływający w dół moich pleców. Moje ramiona bolały od bycia mocno przyciągniętej do pleców przez całą noc, a każda kość w moim ciele czuła się roztrzaskana. Byłam zmęczona, głodna i desperacko pragnęłam wody. On cholernie mnie torturował. Na szczęście w nocy byłam w stanie wypluć knebel i ochrypłym głosem, powiedziałam. – Jeremy, muszę skorzystać z łazienki. Potwór przetoczył się obok mnie na swoją stronę i przesunął się na łóżku tak, że był przed moim sztywnym ciałem. Jego ramię ciężko spadło nad moim brzuchem naciskając na moje maltretowane żebra. Syknęłam na uczucie pochwycenia jego uwagi.

395

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Dzień dobry, księżniczko. – Jego głos, gorący i gruby ze snu nacisnął brutalnie na skórę na mojej szyi, kiedy przytulił swoją twarz blisko mojego ucha. – Co mogę dla ciebie zrobić?  Muszę skorzystać z toalety – powtórzyłam bez emocji w swoim głosie.  Będziemy mieć powtórkę z wczoraj? Pamiętaj, co ci powiedziałem o wołaniu jak suka. Jedno słowo i wiesz, co się stanie – ostrzegł złośliwy język Jeremy’ego.  Po prostu muszę skorzystać z łazienki. Cofnął się od mojej szyi i wstał z łóżka. Obserwowałam go jak jastrząb, nie ośmielając się mrugnąć na wypadek, gdybym zapomniała o ruchu. Nie mogłam pozwolić sobie odrzucić mojego strażnika. Musiałam walczyć. Jego wysokie, niebezpiecznie imponujące ciało oscylowało wokół krawędzi łóżka dopóki nie stanął obok mnie. Wyciągnął mnie jednym szybkim ruchem powodując, że skrzywiłam się z bólu, kiedy moje żebra krzyczały na mnie. Jego chichot dodał oliwy do mojego uszkodzenia. Nieśmiało uniosłam się na nogach przy krawędzi łóżka i wstałam na drżących nogach, nogach, których nie używałam przez dwadzieścia cztery godziny. Spojrzałam na niego wyczekująco, czekając by rozwiązał mój skórzany pasek, który wbijał się w moje zakrwawione nadgarstki, tak, abym mogła skorzystać z łazienki jak normalny człowiek. Jeremy roześmiał się i pokręcił lekceważąco głową i ten jeden ruch zadecydował o moim losie. Byłam dla niego tylko przedmiotem. Zabawką, którą zamierzał się bawić niezależnie od tego, co będzie chciał zrobić. Potknęłam się, kiedy pchnął mnie w plecy, rzucając mnie jak szmacianą lalką w korytarzu w kierunku łazienki. – Nie ma cholernej mowy, że uwolnię twoje ręce. Jeśli chce ci się sikać, zrobisz to na moich oczach. Nawet się nie kłóciłam. Teraz, byłam całkowicie pochłonięta myślą o chronieniu samej siebie. Mów na mnie słaba, nazywaj mnie żałosną, popychadłem – nie obchodzi mnie to. Jeremy był maniakiem. Żył w innej rzeczywistości, 396

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

rzeczywistości, gdzie wyraźnie było widać normę, a jeśli przejście do łazienki przed nim i kupienie sobie kilku chwil bez szkody było tym, czego oczekiwałam, to niech tak będzie. Gdy skończyłam, Jeremy poprowadził mnie z powrotem do głównego pokoju i zajęłam tę samą pozycję na łóżku. Byłam ubrana tylko w moje majtki i biustonosz, kiedy niekontrolowanie zadrżałam jak chłód w pokoju uderzył we mnie. Moja głowa spadła na bok, a moje oczy podążały za Jeremy’m, kiedy chodził przez pokój tak jakby nie dbał o nic na świecie, jakby to była normalność, jakbym cieszyła się z bycia związaną i zakneblowaną. Co to do cholery był za hałas? Przesunięcie! Klik59! Lampa! Co ciekawe, to było lepsze dla mnie i wyciągające mnie z transu z obserwowania Jeremy’ego w aneksie kuchennym. U stóp łóżka, Chris unosił się, trzymając telefon, który natychmiast rozpoznałam jako swój. Zassałam oddech, kiedy hałas uderzył we mnie jeszcze raz i zdałam sobie sprawę z tego, co dokładnie robi. Był zadowolony z siebie robiącego mi zdjęcia. Moim pierwszym odruchem było skulenie się i zasłonięcie. Myśl mojego zdjęcia w tak uległym stanie przeraziła mnie. Musiałam walczyć zbyt długo i zbyt mocno by być pokazana w takim upokarzającym stanie. Już nie byłam słaba, nie zasługiwałam na to. Szarpnęłam nadgarstkami dla jakiegokolwiek znaku wolności. Im bardziej walczyłam tym ciaśniejszy był pasek i naciskanie na mojej surowo uszkodzonej skórze zintensyfikowało się. Rozdzierający uszy hałas tego, co wydawało się setkami zdjęć przechodził przez pokój i to rozwścieczyło mnie wykraczając poza granicę.  Odpierdol się! – splunęłam. – Jesteś chorym popierdolonym draniem. Nie będzie ci to darowane. 59

Taki odgłos jak się zrobi zdjęcie 397

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Jego złośliwy uśmieszek zaostrzył się na moje puste groźby. Zdjęcie po zdjęciu mnie migało po łóżku, ledwo pokrytej majtkami i biustonoszem z moimi obrażeniami na pełnym ekranie i nie było nic, co mogłabym zrobić.  Hej Jeremy, co mówisz? Mam wysłać jej chłopakowi miłą budzącą wiadomość? – Chris drażnił i kontynuował swój atak z moim aparatem. Słysząc wspomnienie Ky’a posłało mnie w wir emocji i kości trzaskające nadzieją wzrosły we mnie. Ky mnie uratuje. Musiał mnie uratować. Był jedyną osobą, która mogła to zrobić. To było pośród okrucieństwa od Chrisa szydzącego z aparatem, kiedy zdałam sobie sprawę jak było inaczej cztery lata temu. Cztery lata temu, w samotności i grozie pokoju w akademiku Jeremy’ego, straciłam wszystko. Zostałam oderwana od życia, które nie wiedziałam, że może istnieć. Byłam dziewiętnastoletnią dziewczyną, która nie miała dla kogo walczyć i z drugiej strony z pewnością nie miała przyszłości czekającej dla mnie. Co najważniejsze, moje serce i ciało nie należało do kogoś – ale teraz, to wszystko należało do Ky’a.  Poczekaj. – Jeremy prześlizgnął się po pokoju jak jadowity wąż szykujący się by pożreć mysz. Wsunął się na łóżko, spadając kolanami po obu stronach moich bioder, kiedy usiadł na mnie okrakiem. Nacisk, który robił, spowodował strzał bólu przechodzący przeze mnie. Mój ból był bardzo mocny i za każdym razem, kiedy wdychałam, moje roztrzaskane żebra zderzały się z moim koszmarem.  Jesteś gotowa, by pokazać swojemu chłopakowi, kto cię posiadł? – mruknął, kiedy jego kciuk przebiegł po mojej dolnej wardze. Jego oczy były szkliste i nie domagały się jakiegokolwiek przekonania o rzeczywistości, gdy patrzyły na mnie.  Nigdy mnie nie posiądziesz – splunęłam, odmawiając złamania kontaktu wzrokowego. Przycisnął się mocniej do mojej płci, bezlitośnie przesuwając swoją erekcję głębiej. Nie mogłam zatrzymać bolesnego jęku, który syknęłam przez zaciśnięte 398

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zęby. Wiedział, że mnie karał i triumfował wiedząc o tym. – Te pieprzone usta sprowadzą na ciebie tarapaty, Księżniczko.  Nie jestem twoją księżniczką. Nie jestem twoim czymkolwiek. Z głośnym plaskiem jego ręka połączyła się z moją twarzą, powodując, że moja głowa zakołysała się na bok. W momencie, kiedy otworzyłam oczy, usłyszałam dźwięk kolejnego robionego zdjęcia. Jeremy biegł swoimi rękoma nad moim brzuchem, naciskając tam, gdzie byłam zraniona. Dyszałam w bólu, a moja głowa uderzała w tę i z powrotem, ale nie chciałam błagać o litość. Zacisnęłam zęby i zgrzytałam dla życia. Jego ręce ujęły moje piersi i kciukiem potarł moje sutki przez żałośnie cienką koronkę. Bielizna, którą ubrałam była ulubioną Ky’a. Kochał sposób w jaki czerwień była dopasowana do krzywizn mojego ciała, ale teraz na zawsze będzie skażona i wszystko co chciałam to spalić ją w stosie popiołu.  Złaź ze mnie – krzyknęłam. Rzucałam się po łóżku najlepiej jak potrafiłam. Ciężar Jeremy’ego mocno naciskał na mnie powstrzymując moją desperacką ucieczkę. Im więcej walczyłam, tym bardziej był spychany w dół ze mnie. Już nie dbałam o ból. Zniknął w mojej woli walki. Przestał istnieć w momencie, kiedy Ky przebił się do moich myśli.  Rób te cholerne zdjęcie Chris! Upewnij się, że masz zdjęcie mojego języka w jej gardle i mojego fiuta jeżdżącego naprzeciwko jej słodkiej cipki. – Jego twarz przysunęła się bliżej mojej, a jego ohydny oddech uderzył w moje usta. – Jesteś gotowa na pokaz dla swojego chłopaka, Księżniczko?  Pierdol … - Moje słowa zostały skradzione, kiedy Jeremy wsunął język do moich niechętnych ust. Jego brutalne usta zderzyły z moimi w pocałunku, który ukradł mój oddech, ale dla wszystkich złych powodów. Jeremy poruszał swoim podnieceniem przede mną powodując, że koronka moich majtek ocierała się o moje wnętrze. Palące uczucie płynęło przeze mnie na szorstkość jego ataku i łzy powstały w kącikach moich oczu. Jego dłonie wsunęły się pomiędzy 399

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

nasze ciała i chwycił moje piersi i ścisnął je tak mocno, że wiedziałam, że natychmiast utworzyły się siniaki. Chciałam być chora. Musiałam być chora. Wolałabym dusić się własną ręką i zwymiotować niż to kontynuować. Pozwoliłam sobie unosić się w alternatywnym świecie, świecie, w którym nic się nie działo, gdzie był tylko Ky i ja w naszym kokonie, który nie mógł być osiągnięty. Gdzie śmiech był jedyną rzeczą, którą słyszałam, świeżo upieczone babeczki na kolacje były jedyną rzeczą, którą czułam i całowanie Ky’a było jedyną rzeczą, której próbowałam.  Odpierdol się od niej! Czas zamarł, a świat zatrzymał się i przechylił na swojej osi w momencie, kiedy usłyszałam spanikowały głos Ky’a wypełniający pokój. Jeremy odsunął się z chichotem i wzięłam moment wytchnienia by zebrać głęboki okrzyk bardzo potrzebnego powietrza.  Ky? – niepewnie szepnęłam, nie wierząc w to co słyszę. Moja głowa opadła na bok w kierunku jego głosu. Moje ciało szybko przezwyciężyło słabość bycia przez ponad dwadzieścia cztery godziny bez jedzenia czy wody, prosty ruch był torturą. Chris stanął przy łóżku trzymając mój telefon i to wtedy zobaczyłam piękną twarz Ky’a wypełniającą ekran. – Ky! – krzyknęłam tak głośno jak pozwalało moje odwodnione gardło.  Eden, kochanie, trzymaj się. Znajdę cię.  Jesteś cholernie słabym kutasem Crawford. Co to jest? Drugi raz pozwoliłeś mi mieć swoje ręce na niej. Nie jesteś godzien tej cipki. – Jeremy splunął w kierunku telefonu. Moje oczy były zahipnotyzowane na Ky’u. Ból wyryty na jego twarzy był rozdzierający, kiedy słuchał zaczepki Jeremy’ego. To mogłoby go zabić. Obwiniał się za pierwszy raz i teraz ponownie. Nie wiedziałam, czy to przezwycięży. Za każdym razem, gdy byłam pod jego ochroną to było najważniejsze. Ky był powodem, dla którego dzisiaj byłam taką osobą. Uwolnił we mnie wojownika. 400

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Zachęcał mnie do bycia dziewczyną, która odmówiłaby bycia ofiarą. Zmotywował mnie bym znalazła głos, a teraz odmówiłam milczenia. Teraz czułam się tak, jakby ja miała chronić jego. Musiałam dać mu jego głos z powrotem i musiałam zwrócić mu wszystko, co mi dał. Zebrałam w sobie nieco siły, zanim powiedziałam. – Ky posiadł mnie, Jeremy. Oddałam się Ky’owi i tylko jemu. Jeremy warknął jak dzikie zwierzę i pociągnął mnie za bolące ramię, dopóki nie siedziałam przed drewnianym zagłówkiem. Wrzasnęłam na przeszywający ból, który napiętnował moje ciało. Chwycił mój telefon od Chrisa, który milczał, kiedy jego kuzyn całkowicie się zatracił. – Zobacz tą małą sukę – szydził Jeremy, kiedy pchnął aparatem w moją twarz. Zamknęłam oczy. Nie chciałam, by Ky widział mnie w takim stanie. – Ona jest moja, Crawford. Zobacz te cycki. Są moje. Zobacz tą słodką, pyszną cipkę. Jest moja. Wsadziła mnie do pierdla na cztery pieprzone lata więc teraz to mój czas na rewanż. – Jak tylko splunął na swoją odzywkę, przebiegł rękoma po moich piersiach, bezlitośnie je ściskając, a następnie z grubsza ujął moją płeć. – Odpowiedz, Crawford; chcesz oglądać mnie pieprzącą ją, bo teraz chcę ją wypieprzyć? Twój pieprzony wybór! Poczułam jak kawałek mnie umierał w środku, kiedy uderzyło mnie to, co się wydarzy. Ky nie mógł tego widzieć. Nigdy nie pozbiera się będąc tego świadkiem. To był mój moment, by go ochronić. Musiałam znaleźć jaja, których nie miałam cztery lata temu. Musiałam zagrać w grę.  Jeremy, nie dziel się z nikim. Za pierwszy razem byliśmy tylko ty i ja, więc tym razem powinno być tak samo. Naprawdę chcesz dzielić się mną z Ky’em czy Chrisem? – Połknęłam wymiociny, które stanęły niepewnie w gardle, mając nadzieję, jak cholera, że to podziałało. Spojrzałam na niego z błagalnymi oczami i pchnęłam

401

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

moje ciało do przodu, tak, że moja klatka piersiowa był naprzeciwko niego w akcie posłuszeństwa. Moje prośby nie były dla mnie; były całkowicie i bez jakiegokolwiek wahania dla Ky’a.  Eden! Co ty, kurwa robisz? Nie! Kurwa nie! Złaź z niej, dupku. – Usłyszałam rozgniewany głos Ky’a mówiącego przez telefon wciąż będącego blisko mojej twarzy, ale mój wzrok nie spadł z Jeremy’ego. Zło przeszło przez twarz Jeremy’ego i wiedziałam, że go miałam. Jakoś podziałało.  Żegnaj, Crawford. Zamierzam wypieprzyć moją dziewczynę.

402

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

43. Ky To było oficjalne. Miałem zamiar zabić człowieka gołymi rękoma. Poruszałem się po każdym centymetrze salonu, cały czas drgając i wściekając się jak szalony człowiek. Złość wrzała we mnie, przebijając się do samego rdzenia z morderczymi myślami i sposobami w jaki, powinienem wyeliminować Jeremy’ego Davisa na zawsze. Moja reakcja na telefon był natychmiastowa, zdesperowana i szalona. Mój wzrok był świadkiem zdjęć Eden, które wiedziałem, że wyryją się w mojej pamięci do końca życia. Będą jak nóż w moim sercu, wciąż mnie wyśmiewając przez resztę mojego życia aż do śmierci. Widząc ręce Jeremy’ego i usta na jej ciele było jak nakładanie kwasu na otwarte rany. Moja dziewczyna była raniona, kurwa była więcej niż moją dziewczyną, była moim światem. A teraz była zamknięta, w obliczu zła bezwzględnego maniaka. Czułem się całkowicie i zupełnie bezużyteczny. W salonie było pełno szalonej energii. Moje uszy bolały od stałego hałasu. Douglas wykrzykiwał rozkazy oficerom policji i rozmowy były śledzone. Moja mama i mama Eden były przytulone do siebie na kanapie, cicho szlochając na to, co obie były świadkiem, a tata i Mike przeprowadzali cichą rozmowę w kuchni. Jeremy Davis był martwym człowiekiem. Moja wspaniała, odważna, silna dziewczyna walczyła z nim. Walczyła z chujem, który ją porwał. Autentyczna determinacja na jej twarzy i jej czyste pragnienie by przetrwać uderzyło we mnie tak bardzo, że zabrało powietrze z moim płuc i złamało moje serce.  Ky, chodź tutaj – ryknął tata z kuchni. Pobiegłem do niego i zauważyłem, że Douglas dołączył do nich wraz z mężczyzną po czterdziestce, który trzymał papiery w swoich rękach. 403

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Douglas odwrócił się do mnie i pochylił z powrotem na kuchenną wyspę z rękoma skrzyżowanymi na jego klatce piersiowej. – Wiemy, gdzie ona jest. Skurwiel nie jest inteligentnym człowiekiem i byliśmy w stanie prześledzić jej połączenie i wiemy dokładnie, gdzie ona jest.  Musimy ruszać – zażądałem i wybiegłem z kuchni w poszukiwaniu moich kluczy. Słysząc, że wiedzą, gdzie jest Eden było jak muzyka dla moich pieprzonych uszu. Nie szli za mną. – Na co czekacie? Wiemy, gdzie ona jest! Nie mogłem zrozumieć, dlaczego stali i patrzyli na mnie jakbym kompletnie stracił rozum.  Ky, musimy upewnić się, że pomieszczenie jest bezpieczne. Jeśli wpadniemy z wyciągniętymi pistoletami i nie będzie go tam, to całe zamieszanie będzie bezużyteczne. Może obserwować i co się wtedy stanie? Zabierze ją i nie nawiąże z nami ponownego kontaktu – powiedział Douglas, próbując uspokoić moje nieprzewidywalne zachowanie.  On ma moją dziewczynę. Ma moje życie w swoich pieprzonych rękach, a my musimy czekać na potwierdzenie. – Odetchnąłem w frustracji. Przebiegałem rękoma po włosach i zacisnąłem zęby. – On ma moje życie. Ręka mojego taty spadła na moje ramię i posłał mi nieznaczne skinięcie. Skinięcie, które oznaczało, że powinienem słuchać tego, co powiedział Douglas. Nie mogłem tam zostać. Musiałem uciec od nich wszystkich. Jak oni mogli tylko stać, gdy Eden przechodziła przez… Kurwa, nawet nie chciałem sobie wyobrazić, co się z nią dzieje.  Ky, przyjdziesz i usiądziesz ze mną? – Cichy głos Anny Rivers spadł do moich uszu powstrzymując moją ucieczkę. Odwróciłem się by spojrzeć na mamę Eden i moje serce ponownie się złamało. Bez namysłu wsunąłem się na kanapę obok niej, a jej ręka mocno chwyciła moją, a głowa opadła na moje ramię. Jej cechy były tak podobne do Eden i moje gardło 404

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zacisnęło się na zdanie sobie z tego sprawy. Musiałem mieć ją z powrotem. Po raz kolejny ją zawiodłem.  Potrzebuje mojej dziewczynki z powrotem. Chcę widzieć ją szczęśliwą. Muszę widzieć razem waszą dwójkę. – Zaszlochała w moje ramię. – Przyprowadź moją córeczkę do domu, Ky.  Wyruszamy. Zadzwonimy, gdy dostaniemy sygnał. – Głos Douglasa rozbił moment z Anną. Wstałem z kanapy i przedarłem się do niego. Staliśmy twarzą w twarz. Jego twarz była bez emocji, a oczy prawie czarne, kiedy jego klatka piersiowa przytłaczała kamizelką kuloodporną.  Nawet nie myśl o tym, że nie pójdę z tobą. On ma moją dziewczynę, a ja umrę walcząc, jeśli spróbujesz mnie powstrzymać.  Jesteś uporczywym kutasem, czyż nie? – Głos Douglasa był tak samo przytłaczający jak jego postura. Mijały minuty, kiedy weszliśmy w wir zdenerwowania, żaden z nas nie był skłonny by to przerwać. Douglas znał zakres moich powodów, by tam być. Był jedyną osobą, która pracowała nad tą sprawą cztery lata temu. Był tym, którego nękałem dla informacji o Jeremy’m i był tym, któremu dałem swoje oświadczenie by pomóc w skazaniu Jeremy’ego.  Ubierzcie go – warknął Douglas. – Chcę go w kamizelce. Tylko Bóg kurwa wie, jaki rodzaj amunicji mają te chuje w pokoju. Jedziemy chłopcy. Nie ryzykujcie. Nasz cel jest prosty; zabrać Eden bezpieczną z tego pokoju.

•••• Dwadzieścia minut później dwa eleganckie czarne SUV-y zatrzymały się przy 405

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

krawężniku na przodzie hotelu De Luca. Milczałem przez całą podróż, kiedy Douglas mówił instrukcje swojej drużynie informując ich o procedurach, które miały wejść w życie. To było proste. Bezpieczeństwo. Rozproszenie uwagi. Niespodzianka. Ale, miałem tylko jedną myśl w głowie – mieć Eden bezpieczną w swoich ramionach i z dala od Jeremy’ego. Wyskoczyłem z samochodu, kiedy adrenalina krążyła przez moje żyły. Ręka Douglasa nacisnęła na moje ramię powstrzymując moje ruchy. – Chcemy ją stamtąd zabrać, synu. Jestem w tym tak samo zaangażowany jak ty. Obraz jej w szpitalu jest ze mną od lat i chcę, by ten skurwiel był daleko. Spojrzenie w jego oczach powiedziało mi, że miał niedokończone sprawy z Jeremy’m Davisem, ten fakt, spowodował uśmieszek w pieprzonej radości. Wszystko działo się szybko wokół mnie. Poruszaliśmy się po korytarzu, uzbrojeni funkcjonariusze mieli przechylone i gotowe do wystrzału pistolety. Obce osoby dyszały na widok przed nimi. Zignorowałem wszystko, dopóki mój telefon nie rozdzwonił się w mojej kieszeni. Imię Eden błysnęło na ekranie. Zatrzymałem się i pstryknąłem palcami w kierunku Douglasa, aby dostać jego uwagę. Jego ręka uniosła się w powietrzu, zatrzymując innych oficerów. Nic nie powiedział; po prostu skinął głową by odebrać.  Co? – ryknąłem w telefon. Jeremy zachichotał. – Czy to naprawdę jedyny sposób by porozmawiać ze swoim najstarszych i najdroższym przyjacielem?  Jesteś pieprzonym dupkiem, Jeremy.  Czy naprawdę uważasz, że możesz mówić tak do mnie, zwłaszcza, kiedy mam życie Eden w swoich rękach? Powiedz cześć, Eden. Moje ciało zamarło, kiedy krzyk Eden sączył się przez telefon. Każda pojedyncza racjonalna myśl opuściła moje ciało i pobiegłem w dół korytarza w kierunku drzwi, w których wiedziałem, że oni tam są. Czułem ręce na mnie, próbujące mnie

406

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

zatrzymać, ale je strząsnąłem. Moja ręka chwyciła za klamkę od drzwi i przekręciłem ją. Otworzyła się bez użycia siły. Odblokowałem i umożliwiłem sobie wejście. Skurwiel naprawdę był idiotą. Całe piekło rozpętało się w chwili, gdy wbiegłem do pokoju. Nie myślałem. Byłem irracjonalistą i miałem tylko jedną myśl w głowie. Bezpieczeństwo Eden. Mój oddech załamał się, kiedy moje zdesperowane oczy znalazły dokładnie tą osobą, po którą przyszedłem. Leżąc na plecach, majtki Eden były w strzępach i ledwo co trzymały się na jej ciele. Mój żołądek pienił się we mnie. Jej włosy były w zmierzwionym bałaganie będąc wokół jej cierpiącej twarzy, kiedy spojrzała z powrotem na Jeremy’ego, który unosił się nad nią jak prześladujące zwierzę. Moje oczy pochłaniały każdy cal jej twarzy; jej policzek był posiniaczony na czarno, a jej brew przecięta i świeża krew biegła z nowej rany. Ciało Jeremy’ego przekręciło się nad Eden i odwrócił się do mnie i najzłośliwszy z uśmieszków zaszczycił jego twarz.  Na czas dołączyłeś do imprezy. – Moją pierwszą i jedyną myślą było przedarcie się do Eden, ale w chwili, kiedy się poruszyłem, ramię objęło moją klatkę piersiową, a drugie owinęło się wokół mojej szyi krusząc moją tchawicę. – Pamiętasz mojego kuzyna, prawda? Dyszałem dla powietrza, kiedy Chris pchnął mocniej w moje źródło oddechu. Chwilowo byłem sparaliżowany i moja wizja zachmurzyła się i cętki czerni pojawiły się jak tylko utrata przytomności była bliska.  Nie pozwól, by odleciał! Chcę, by na to patrzył – splunął Jeremy. Chris przesunął moje ciało tak, że stałem twarzą do łóżka. Jeremy uniósł swoją rękę z całym swoim ciężarem, zaczął atak na Eden. Był jak opętany. Wielokrotnie ją uderzał po twarzy, zanim zerwał czerwony koronkowy stanik, aż jej piersi były

407

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

wystawione w pokoju. Krew płynęła po jej podbródku, a jej głęboki szloch wypełnił przestrzeń. Nawet nie wiedziałem, czy miała pojęcie o mojej obecności, a moja zdolność by coś powiedzieć została zmiażdżona. Mój gniew ryknął do nieludzkiego stanu, kiedy rozerwana koronka i satyna uderzyła w powietrze, kiedy rozerwał jej majtki i wyrzucił w górę. Zamieszanie zabrzmiało za mną, a następnie pokój stał się strefą wojny. Douglas i jego załoga wpadła z karabinami. Przez chaos i krzyki, Chris poluzował uścisk, kiedy szok uderzył w niego i wysunąłem się z jego uścisku i ruszyłem w stronę łóżka. Oderwałem Jeremy’ego od jej bezwładnego ciała przez tył jego koszulki. Mój atak zaskoczył go. Jakby nic nie ważył, rzuciłem nim przez całe pomieszczenie w kierunku drzwi od szafy. Jego plecy brutalnie rozbiły się o lustro i szkło roztrzaskało się na podłodze. Jeremy wstał, jego oczy patrzyły na mnie z zamiarem zabicia. Podszedł i rzucił się na mnie. Każdy koszmar, ból, żal, wyrzuty sumienia i stracony rok przez Jeremy’ego zalał moje żyły. Moja pięść zderzyła się z jego twarzą, kiedy tłukłem go z każdą cząstką mojego gniewu. Moje kostki bolały. Były umazane krwią i nie wiedziałem, czy to była moja krew czy jego.  Zabiję cię, Crawford – ryknął Jeremy z podłogi, kiedy moja stopa kopnęła w jego żebra.  Ky, kurwa idź i weź swoją dziewczynę. – Douglas szarpał mnie, jego ręce spadły do moich ramion potrząsając mnie z grubsza bym wyszedł z transu. Moje oczy skoncentrowały się na nim, kiedy moje emocje wciąż były napędzane przez gniew. – Idź i weź swoją dziewczynę. – Jego głos ostatecznie został zarejestrowany. Wyraz jego twarzy był zdesperowany.  Kurwa, nie ruszaj się. Jeremy Davisie jesteś aresztowany za porwanie i napad na Eden Rivers. – Powiedzenie Douglasa wyblakło za mną, kiedy ruszyłem w stronę Eden, która patrzyła z szeroko otwartymi oczami.

408

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Ona jest moja, a ty nie zabierzesz jej ode mnie – krzyknął Jeremy. Wsunąłem się na łóżko, ściągając koszulkę i obejmując nagie i drżące ciało Eden. Z rozpaczliwymi rękoma, delikatnie odwiązałem jej zakrwawione i posiniaczone nadgarstki, który wciąż były związane z tyłu jej pleców. W chwili, gdy krew popłynęła, jęknęła z bólu, a jej oczy były zalane łzami.  Kochanie, spójrz na mnie – uspokajałem, zdesperowany by oderwać jej uwagę ze sceny rozgrywającej się przed nią, ale ona zdawała się być zamknięta na tym. – Eden, kochanie. Proszę, potrzebuję cię, byś spojrzała na mnie – błagałem, kiedy łzy zalały moje policzki. Wreszcie co wydawało się wiecznością, jej niebieskie oczy znalazły moje. Mając mnie siedzącego przed nią ostatecznie zarejestrowała to i ulga zalała jej poobijaną, ale nadal piękną twarz. Ująłem jej policzek i delikatnym ruchem mojego kciuka otarłem łzy, kiedy patrzyliśmy na siebie siedząc w milczeniu. Nie miałem pojęcia, co się działo między nami. Nie dbałem o to, co się działo. Miałem Eden z powrotem. Była tutaj i żyła. Dwa przecinające powietrze strzały rozległy się za mną, na chwilę kradnąc moją zdolność słyszenia. Krzyk Eden wstrząsnął mną, wracając z powrotem. Moje ręce owinęły jej ciało i przyciągnąłem ją do mojej piersi, chroniąc przez okrucieństwem, które działo się w pokoju. Zapach krwi skaził powietrze i bolesny jęk i bulgot zabrzmiał z podłogi obok łóżka, gdzie siedziałem z Eden.  Powiedziałem żadnego pieprzonego ruchu – ryknął Douglas za nami. Przesunąłem swoim wzrokiem. Jeremy leżał w kałuży czerwonej krwi cieknącej z jego piersi, a Chris był skulony przy nim z raną w głowie. Żaden z nich się nie ruszał. Pistolet był w ręce Jeremy’ego a nóż w ręce Chrisa.  Ky – powiedziała cicho Eden ukrywając się przy mojej klatce piersiowej. Jej głos brzmiał tak odlegle, tak obco, tak pusto. – Ky, ja… ja nie mogę tak dłużej.

409

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

•••• Nienawidziłem szpitali. Nie wiedziałem, czy to z powodu przytłaczającego zapachu, obietnicy bólu, która wisiała w powietrzu, czy niepewnej równowagi między życiem a śmiercią. Ale teraz, nie mógłbym być gdzieś indziej. Pielęgniarka pozwoliła mi zostać przy Eden bez pytania. Nawet, gdyby próbowano mnie zmusić, nie było cholernej mowy, żebym ją opuścił. Teraz minęły dwadzieścia cztery godziny od kiedy zobaczyłem kryształowy błękit jej oczu. Modliłem się każdej minuty, by otworzyła swoje oczy, ścisnęła moją rękę, zrobiła cokolwiek. Ale wciąż leżała, wyglądając jak anioł w śnieżnobiałej pościeli szpitalnego łóżka, kiedy jej włosy były po obu jej stronach. Kiedy przyjechaliśmy do szpitala, Eden została zbadana przez lekarza; to był jedyny raz, kiedy byłem z dala od niej. Byłem za zamkniętymi drzwiami i czekałem. Moi rodzice, rodzice Eden, Ashlyn i Josh próbowali zmusić mnie bym wyszedł i wziął prysznic, ale odmówiłem. Nie pozwolę, by Eden zniknęła mi z oczu. Nigdy kurwa ponownie. Douglas pojawił się w szpitalu dwie godziny po tym, jak przyjechaliśmy. Wszedł mając na sobie ciemny dopasowany garnitur z pistoletem w kaburze z powrotem na pasku i głęboki grymas przeszedł po jego twarzy. Znałem go całe moje życie, ale wciąż mnie kurewsko przerażał. Szczerze mówiąc, było mi żal ludzi, których przesłuchiwał. Usiadł na skraju łóżka Eden, kiedy leżała śpiąc i śmigał po jej informacji medycznej, zanim poinformował mnie o tym, co właściwie zaszło w hotelu. Douglas wykonywał telefon, kiedy Jeremy miał zamiast zaszkodzić jego funkcjonariuszom uczestniczącym w scenie tak jak mi i Eden z nożem, który wyciągnął i pistoletem, ukrytym w walizce będącej pod łóżkiem. W chwili, gdy Jeremy wycelował w nas z 410

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pistoletu, Douglas oddał strzał bez pytania. Według jego słów ‘widział bezpośrednie zagrożenie dla naszego życia i nie mógł zaryzykować’. Jego ostatnie słowa, zanim opuścił pokój były proste i jasne i na zawsze wypaliły się w mojej pamięci. – Zrobiłem to, co musiało być zrobione, aby dać waszej dwójce życie, na które zasługujecie. Życie bez lęku. To przynajmniej mogłem zrobić. Nie zadawaj pytań60.

60

Chyba każda wie o co chodzi, ale dobrze, że tak się stało 411

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

44. Eden Powoli próbowałam otworzyć swoje oczy, ale moja lewe oko pulsowało powodując jęk bólu. Moje zmysły zostały pokonane przez natrętny zapach dezynfekcji. Moje oczy wreszcie otworzyły się, a ja starałam się skupić. Wszystko wokół mnie było zamglone. Mój mózg włączył się i szybko wędrował. Moje oko bolało, metaliczny smak wciąż był na języku, a ciało czuło się połamane. Panika ryknęła do życia. Jeremy! Gdzie, do cholery był Jeremy? Moje ciało rzucało się po łóżku, moja ramiona krwawiły, a nogi kopały w smutku ogarniętego strachem. Musiałam biec i uciec od niego. Niczego więcej nie przeżyję. Walczyłam przez tak długo i byłam zbyt słaba, by to kontynuować. Moje obolałe gardło wychrypiało zdesperowany krzyk, który wydawał się roznieść echem po całym pokoju. Po prostu potrzebowałam kogoś, by mnie usłyszał.  Niech ktoś tutaj przyjdzie! – Znajomy kojący głos spleciony z paniką powiedział obok mnie pozwalając by błysk bezpieczeństwa uderzył mnie. – Niech ktoś kurwa tutaj przyjdzie. Zamieszanie zabrzmiało i uderzenie kroków zbliżyło się do mnie. Znajoma postać była nade mną wskazując na liczną grupę ludzi wokół mnie. Kurwa! Miał tutaj bandę ludzi. Nie! Drapałam po ręce, która chwyciła mnie za ramię, gdy palce były tak delikatnie splecione z moimi, zbyt delikatnie, aby być potworem. Byłam zdezorientowana. Co się do cholery dzieje? Prześcieradło podniosło się z mojego obolałego ciała i natychmiast kopnęłam nogami, nie chcąc nic więcej poza połączeniem się z kimkolwiek, kto ze mnie szydził. Zapiszczałam, kiedy ostre ukłucie uderzyło w moje nagie uda, a moje ciało 412

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

udawało się do wspomaganej rozkoszy. Kojący spokój rozprzestrzenił się w moich żyłach, spokój, którego nigdy wcześniej nie czułam. Czułam się jakbym była transportowana do świata niekończącej się tęczy i piękna przytulającego chmury, gdzie wszystko było nienaturalnie zamglone. Niepamięć była najlepsza.  Jest w porządku, kochanie, mam cię. Znowu ten kojący głos, ostatni dźwięk, jaki usłyszałam, zanim z powrotem zapadłam w ciemność.

•••• Obudziłam się do tego samego zapachu środka dezynfekującego, ale tym razem, moja głowa była lżejsza i choć moje ciało wciąż bolało, nie było rozdzierające jak wcześniej. Moje oczy otworzyły się i pochłaniałam pokój wokół mnie. Kroplówka była podłączona do mojej ręki dostarczając mi bardzo potrzebnej ulgi w bólu, który przepływał przez moje żyły. Moja palce musnęły gazę na głowie i zdałam sobie sprawę, że byłam bezpieczna w szpitalnym pokoju. Moje oczy wylądowały na materacu obok moje biodra i bicie mojego serca było rozgorączkowane w klatce piersiowej. Doskonale czekoladowe włosy powitały mój wzrok i właśnie wtedy zdałam sobie sprawę, że ramię lekko leżało na moich biodrach. Ky. Nie mogłam oprzeć się przed jego dotknięciem. Musiałam go dotknąć, aby upewnić się, że to było prawdziwe. Przebiegłam palcami poprzez miękkość jego włosów i westchnęłam, kiedy znajomość uderzyła we mnie. Ky poruszył się i poczułam jak jego głowa podniosła się, a moja ręka spadła z powrotem na łóżko. Spojrzałam na niego. W chwili, gdy cisza przeszła między nas, mój żołądek skręcił się. Po tym jak patrzył na moje obrażenia, jego oczy zabłyszczały ze łzami. 413

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Hej – powiedziałam ochryple i posłałam mu najlepszy uśmiech, na jaki było mnie stać.  Kochanie – wyszeptał, jego głos był spleciony z niepokojem. – Myślałem, że cię straciłem.  Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz.  Byłem tak przerażony – wykrztusił. Moje serce złamało się, kiedy pojedyncza łza spłynęła po jego policzku i spadła na białe prześcieradło. Jego głowa opadła z powrotem na materac i odwrócił się twarzą w stroną mojego ciała, tak, że ciągle mogłam widzieć jego rysy. Leżałem sparaliżowana miłością i kiedy jego twarz opadła, cichy szloch pochodził z głębi jego klatki piersiowej. Miłość. Podczas czeluści moich zawirowań w rękach Jeremy’ego, wszystko uderzyło we mnie. Byłam zakochana w Ky’u Crawfordzie. To było coś, czego nigdy nie chciałam, coś, czego nigdy nie potrzebowałam, ale teraz to była jedyna rzecz, której pragnęłam. Ky chciał dać mi swoją pełną miłość; rodzaj miłości, która miała możliwość kasowania bolesnych wspomnień i mogłaby owinąć się tak mocno, wokół mojego serca, że nigdy nie byłabym ponownie sama. Jego miłość była światłem, którego potrzebowałam w moje najciemniejsze dni. Byłaby wytrzymała, tak jak pragnęłam, kiedy byłam w rozsypce. To będzie komfort, by przezwyciężyć nowe koszmary z Jeremy’m.  Dziękuje za znalezienie mnie – wyszeptałam, moje palce czule śledziły jego szczękę.  Przeszukałbym każdy cal świata dla ciebie. Zamknęłam oczy na chwilę, kiedy leki przeciwbólowe posłały kolejną porcję ulgi przez moje posiniaczone ciało. Musiałam dowiedzieć się, gdzie był Jeremy. Wszystko, co pamiętałam przechodziło w szaleństwie wybuchu wokół mnie w 414

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pokoju hotelowym. Przypomniałam sobie bycie w ramionach Ky’a i tak szybko, jak czułam się bezpiecznie, było prawie tak, jakby moje ciało zdało sobie sprawę, że może to zamknąć.  Gdzie jest… Jeremy? – wyszeptałam, mój żołądek podniósł się na samo wspomnienie jego imienia.  Odszedł, kochanie, już nigdy cię nie skrzywdzi – powiedział Ky tak zdecydowanie z taką szczerością.  Co? – wykrztusiłam bez tchu.  Obaj zostali zastrzeleni i zginęli na miejscu. Douglas nas ochronił. Nie mogłam być pewna, jak długo milczeliśmy. Moja ręka chwyciła mocno za jego ramię, a jego oczy nigdy mnie nie opuściły. Jeremy był martwy. Powtarzałam te trzy słowa w kółko w mojej głowie, kiedy próbowałam dojść do tego, co dokładnie miał na myśli. Mogłam żyć bez ciągłego strachu. Mogłabym być w stanie chodzić po ulicy bez oglądania się przez ramię czy patrzenia na ciemność, czekając na pojawienie się zła. To oznaczało możliwość zamknięcia drzwi, które były otwarte przez cztery lata.  Nigdy wcześniej nie chciałam nikogo skrzywdzić, ale wiedząc, że nigdy mnie nie zrani czy ciebie powoduję, że czuję się tak niesamowicie. – Moja głowa opadła na bok i po raz pierwszy od trzech długich dni, czułam, że moje usta wykrzywiały się w lekkim uśmiechu. – Czuję się wolna.

•••• Drzwi do mojego pokoju otworzyły się nagle i zostałam otoczona przez moich rodziców, Ashlyn, Josha i rodziców Ky’a. Ky cicho wstał z krzesła i stanął obok okna. Moje oczy śledziły każdy jego krok, kiedy go obserwowałam.  Hej, ładna dziewczyno – szepnął Josh i czule pocałował mnie w czoło. – Tęskniliśmy za tobą. 415

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Córeczko, oh moja córeczko. – Mama objęła mnie tak mocno, że jęknęłam z bólu. Mój tata po prostu skinął na mnie głową i wiedziałam, że to było jego ruszenie dalej, kiedy jego emocje go sparaliżowały. Sue stała z Ashlyn i Joshem i obserwowałam Jamesa podchodzącego do swojego syna. Ky wpadł w ramiona ojca i to złamało moje serce. Oczy mojego taty udały się tam, gdzie się gapiłam.  Co wy na to, by opuścić Eden by trochę odpoczęła? – ogłosił jego szorstki głos. Mama odciągnęła swoje ciało od mojego, ale nie zanim zalała moje czoło pocałunkami.  Przygotowywałam się na najgorsze. Tak mi przykro – szepnęła Ashlyn, kiedy ścisnęła moją rękę, jej oczy były czerwone, a jej dolna warga drżała kiedy mówiła.  Naprawdę sądzisz, że tak łatwo się mnie pozbędziesz? Potrzebuje kogoś by iść z nim na zakupy i pić drinki. Proszę jedź do domu z Joshem i odpocznij trochę. Będę w domu, zanim się zorientujesz. – Przytaknęła, a następnie chwyciła rękę Sue i wyszły z pokoju. Mój tata, a następnie James podążyli za nimi, pozostawiając tylko mnie, Josha i Ky’a. Ky unosił się na końcu łóżka ze skrzyżowanymi ramionami i zmarszczką pomiędzy brwiami. Oderwałam od niego oczy, kiedy Josh podszedł obok mnie. Pochylił się tak, że jego usta padły do mojego ucha i szepnął: - Cieszę się, że skurwiel nie żyje. Cieszę się, że z powrotem cię mamy, ładna dziewczyno. Był pieprzonym bałaganem, to mnie przerażało. Myślałem, że straciłem was oboje.  Dziękuje za opiekowanie się nim – cicho odpowiedziałam. Z pocałunkiem po stronie mojego czoła, odsunął się od łóżka, dając klepnięcie po plecach Ky’a i wyszedł z pokoju, zamykając za sobą drzwi.  Będzie w porządku, jeśli cię potrzymam? – szepnął Ky tak czule z końca łóżka.  Myśl ciebie trzymającego mnie jest jedyną rzeczą, o której marzę – szczerze przyznałam. Ky wspiął się na łóżko obok mnie i trzymał mnie tak blisko siebie jak tylko mógł. 416

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Będąc znów w jego ramionach poczułam się jak w prawdziwym bezpieczeństwie. Czułam się jak w domu i westchnienie uciekło z moich ust.  Eden, muszę cię o coś zapytać i to mnie zabija, że muszę zadać to pytanie – szepnął w moje włosy, kiedy jego twarz czule pocałowała bok mojej szyi. Nie musiał pytać. To pytanie, unosiło się w powietrzu, od kiedy się obudziłam. Widziałam pytanie będące w jego oczach za każdym razem, kiedy patrzył na mnie i to pytanie było na krawędzi jego warg, za każdym razem, gdy mówił. Odwróciłam się i spojrzałam mu prosto w oczy. – Moje ciało całkowicie należy do ciebie, Ky. Nigdy nie pozwoliłabym mu zrobić tego ponownie. Walczyłam, za każdym razem, gdy był blisko, bo wiedziałam, że chcę być tylko twoją. Byłeś tam ze mną przez cały czas i byłeś jedynym, o którym myślałam, kiedy czułam, że się poddawałam. Walczyłam dla nas, to była jedyna rzecz, jaką mogłam zrobić. Chociaż byłam tak przerażona. Nie wiem, czy będę wystarczająco silna.  Ale cię nie ochroniłem. – Jego głos zakrztusił się z emocji.  Chroniłeś mnie każdego dnia i kocham cię za to. – Moja szczerość wypełniła pokój i ciało Ky’a wreszcie zrelaksowało się obok mnie. Już dłużej nie mogłam trzymać swoich uczuć. Czy to było śmiesznie szybko? Kto miał prawo by to osądzać? Moja miłość do Ky’a wynikała z jego ochrony, jego zapotrzebowania dla mojego bezpieczeństwa, jego pragnienia by mnie uszczęśliwić, abym uwierzyła, że zasługuję, by być kochaną. Był wszystkim i znacznie więcej, że nie tylko potrzebowałam, ale również chciałam. On będzie moim rozwiązaniem, a ja będę jego odkupieniem.  Kocham cię tak bardzo, kochanie, jesteś wszystkim, co chcę i nawet więcej. Moje łzy swobodnie popłynęły na jego wyznanie miłości. Jego ramiona owinęły się wokół mnie, przyciągając mnie bliżej do swojego silnego ciała, ciała, które wiedziałam, że będzie mnie chronić jakby był ostatni dzień na Ziemi. Spokój był moim rozumieniem, a to wszystko z powodu mężczyzny, którego kochałam, i który 417

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

mnie ocalił.  Chcę iść do domu, nie chcę tu zostać. Nienawidzę szpitali. W ciągu kilku sekund Ky rozplątał swoje ciało z mojego, zsunął się z łóżka i wyszedł za drzwi. Pustka mocno we mnie uderzyła. Wkrótce był z powrotem w pokoju i teraz przyszedł z lekarzem w białym fartuchu trzymającego podkładkę do pisania61 blisko swojej klatki piersiowej. Jego twarz była mi znana i natychmiast przypomniałam sobie go przez te wszystkie lata temu.  Szkoda, że ponownie nie spotykamy się w lepszych okolicznościach, Eden. – Doktor Sully zaoferował mi słaby uśmiech i zmarszczył brwi, kiedy jego oczy opadły do podkładki.  Pan Crawford poinformował mnie, że chcesz być wypisana? – Skinęłam głową w odpowiedzi. – Zanim to zrobimy, musimy omówić twoje obrażenia. Chciałabyś omówić je na osobności?  Nie, potrzebuje go tutaj. – Ky chwycił mnie za ręce i usiadł na krześle obok mojego łóżka, kiedy czekaliśmy. – Proszę mi powiedzieć – wyszeptałam. Jego oczy spadły do podkładki w dłoniach. – Masz siniaki na żebrach, pękniętą kość policzkową, siniaki na twarzy i cięcie na czole, które wymagało dwóch szwów. Będziesz musiała spędzić tutaj noc, tak byśmy mogli cię monitorować, ale powinno być okej, jeśli wyjdziesz do domu jutro z samego rana. Zakładam, że masz bezpieczne miejsce i kogoś, kto będzie nad tobą czuwał.  Ona ma mnie i moje mieszkanie. – Ky zesztywniał w krześle i spojrzał na doktora Sully okiem. Kiedy powiedział następne słowa, czułam, że przestałam oddychać. – Zajmę się nią. Zawsze.

61

418

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moje serce zadrżało na jego słowa. Chciał dbać o mnie, mówił o wieczności. Ścisnęłam go za rękę i podniósł ją do moich ust i lekko musnął kostki ze słodkimi pocałunkami. Jak mogłabym mu kiedykolwiek podziękować za wszystko, co zrobił dla mnie? Jego oczy spotkały moje i spojrzał na mnie jakbym była tak krucha, ale wiedziałam, że tym razem się nie złamię. Nic nie mogło mnie złamać, ponieważ miałam swoją siłą obok mnie.  Ocaliłeś mnie – wyszeptałam.  Kochanie – mruknął Ky w grubym tonie.  Ky, ocaliłeś mnie. Nie tylko wczoraj, ale od wszystkiego. Spowodowałeś, że ponownie ożyłam, sprawiłeś, że moje serce znowu zaczęło bić, sprawiłeś, że uwierzyłam, że mogę kochać i być kochana.  Ty jesteś jedyną, która mnie ocaliła, kochanie. Nie zdajesz sobie sprawy z tego, co mi dałaś. Kaszel zabrzmiał z końca łóżka. Doktor Sully spojrzał pomiędzy mną i Ky’em i uśmiechnął się.  Upewnię się, że będziesz mogła zobaczyć się z doktorem Evansem, gdy tutaj jesteś. Będzie dobrze porozmawiać z kimś, kto zna twoją przypadłość. – Skinęłam na sugestię zobaczenia się z psycholog, która pomogła mi tak bardzo cztery lata temu.  Ale myślę, że z tym mężczyzną przy twoim boku przejdziesz przez to. Upewnię się, że wasza dwójka będzie o siebie dbała. Widzę tutaj coś wyjątkowego. – Doktor Sully poklepał moją nogę i słodko się uśmiechnął, potem odwrócił się i zniknął przez drzwi.  Myślę, że to jest dobry pomysł, by zobaczyć się z doktor Evans – odparł cicho Ky. Wstał z krzesła, na którym siedział wiele godzin i powoli wspiął się z powrotem na łóżko obok mnie. Poruszałam się w ślimaczym tempie i przesunęłam się do niego; moja głowa spoczywała na jego piersi. Moje miejsce.  Też tak myślę. 419

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Możemy umówić się na spotkanie, zanim zabiorę cię do domu, ale teraz uważam, że powinnaś odpocząć – wyszeptał, kiedy przesuwał swoimi palcami delikatnie po moich włosach.  Dobrze – mruknęłam, kiedy poczułam, że zapadam w głęboki sen. Dzień ciągnął się i wkrótce zapadła noc, kiedy drzemałam. Ky był ze mną przez cały ten czas. Kiedy weszła pielęgniarka na jej popołudniową i nocną rundkę, obudziłam się. Ky wciąż siedział na krześle obok mojego łóżka. Marszczył brwi w śnie, złożył ramiona na swojej piersi z małym wydęciem na jego ustach.  Twój chłopak jest tutaj odkąd zostałaś przywieziona – szepnęła pielęgniarka, kiedy sprawdzała opatrunek na mojej ranie na czole. – On jest współczesnym rycerzem w lśniącej zbroi. Nigdy nie widziałam kogoś tak zmartwionego jak on, gdy cię tutaj wnosił.  On jest zdecydowanie moim rycerzem w lśniącej zbroi. – Uśmiechnęłam się do pielęgniarki i wróciłam do patrzenia na Ky’a. Mogłam i będę patrzeć na niego przez resztę mojego życia.

420

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

45. Ky W chwili, gdy wniosłem Eden do domu, czułem przesunięcie między nami. Nasz związek był lżejszy, wolny i niezobowiązujący. Spędziliśmy dni na kanapie oglądając filmy, gotując w kuchni czy grając w niekończącą się grę Monopoly. Odcięliśmy się z dala od świata i to było wszystko, czego potrzebowaliśmy. Spędziliśmy czas lecząc się, kochając, rozmawiając i śpiąc. Po tkwieniu w ciemności, moje światło w końcu wróciło z powrotem i lśniło jak diament. Eden wciąż mnie zadziwiała. Dla kogoś, kto był w piekle nie raz, ale dwa razy, żyła życiem z nowym zapałem. Po raz pierwszy, robiła plany – mówiła o swoich marzeniach, pragnieniach i potrzebach. Choć była zdrowa, czułem, że się potykałem. Eden była drugą szansą życia, którego zawsze z nią chciałem. Była moją dziewczyną z kawiarni, moją dziewczyną w czerwonej kurtce. Uczyniła mnie lepszym człowiekiem; dała mi coś, by żyć, by działać i kochać. Była moją przyszłością. To było takie proste. Ale czułem, że ją zawiodłem. Nie mogłem jej ochronić.  Naprawdę musimy przestać zasypiać na kanapie – jęknęła Eden obok mnie. – Wszędzie mnie boli. Patrzyłem jak ziewnęła i przetarła swoje oczy do życia. Była urocza w chwilach, gdy się budziła. Moje oczy podążyły do okien będących daleko w ścianie salonu. Było jakoś popołudniu i słońce zaczynało blednąć. Nie patrzyłem na zegar odkąd wróciliśmy do domu, bo czas już nie miał dla nas znaczenia. 421

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Mamy kolację z rodzicami dzisiaj wieczorem. Muszę znowu zacząć dzielić się tobą ze światem. – Delikatnie pocałowałem jej szyję, jej ramię lekko przewróciło się na moim brzuchu.  Kocham to, że jesteśmy tylko my. – Przewróciła się tak by mogła być twarzą do mnie. – Kocham mój czas z Ky’em. Siniaki Eden zaczęły znikać, a jej żebra powoli zdrowiały, ale kiedy poruszała się zbyt szybko lub skręcała się w niewłaściwy sposób, jej twarz wykrzywiała się w grymasie, kiedy ból uderzał w nią. Nienawidziłem tego, że nie mogłem nic z tym zrobić. To sprawiało, że czułem się słaby.  Pojdę i przygotuje dla ciebie kąpiel – zasugerowałem i przesunąłem swoim ciałem na kanapie tak ostrożnie, by jej nie dotknąć. Kiedy dotarłem do korytarza, odwróciłem się by spojrzeć na nią tak, jak robiłem za każdym razem, gdy byłem z dala od niej. To było odruchowe. Musiałem upewnić się, że zawsze była w polu widzenia; musiałem upewnić się, że jest bezpieczna. Eden podciągnęła się z kanapy i teraz sprzątała obiad w kuchni. Wyglądała idealnie w mojej kuchni. Wyglądała idealnie w mojej sypialni. Wyglądała idealnie w moim apartamencie. Jej delikatny szum wypełniał cichą przestrzeń, kiedy skończyła poruszać się po kuchni. Mógłbym oglądać ją przez wieczność. W chwili, gdy odwróciła się w kierunku salonu, jej oczy spotkały moje. Najsłodszy z uśmiechów rozprzestrzenił się na jej ustach i upuściła ścierkę do naczyń na ladę i ruszyła w moim kierunku. Obserwowałem każdy jej krok, poruszając przy tym swoimi biodrami. Kiedy dotarła do mnie, chwyciła moje ręce i podniosła je do swoich ust, umieszczając delikatnie pocałunki na moich knykciach. Błysk w jej oczach tańczył, kiedy podeszła do mnie tak blisko, że nasze ciała się zderzyły.

422

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Mógłbyś się ze mną kochać? – szepnęła. – Tęsknie za moich chłopakiem kochającym się ze mną.  Nie chcę cię skrzywdzić – przyznałem z najgłębszym lękiem. Myśl skrzywdzenia jej, spowodowania bólu, była nie do pomyślenia i to było coś, czego nie chciałem zaryzykować. Eden pociągnęła nasze złączone ręce i udaliśmy się przez korytarz do naszej sypialni. W momencie, kiedy wróciliśmy do domu ze szpitala, rozpakowałem jej rzeczy i teraz były razem z moimi w szufladach, a jej walizki nie było. Mój pokój był teraz jej.  Nigdy nie mógłbyś mnie skrzywdzić, Ky. – Rozebrała się z koszulki i zsunęła swoje majtki w dół bioder dopóki nie stanęła przede mną jak naga bogini. Moje oczy pochłaniały jej zakrzywienia, zakrzywienia, które niszczyły mnie tak wiele razy. Moje pięści zacisnęły się po bokach, kiedy patrzyłem na jej nieskazitelną skórę wciąż usianą siniakami spowodowanymi przez Jeremy’ego. Moje oczy zamknęły się na myśl jego tak, jak to było za każdym razem, kiedy będę wracał wspomnieniami do tego, co widziałem. Czułem się jak słaby kutas. Zdrowiała i radziła sobie ze wszystkim, a jeśli już to wyszła z tego silniejsza niż mogłem sobie wyobrazić i byłem jedynym, który się z tym zmagał. Osunąłem się na brzeg lóżka i schowałem głowę w dłoniach w poczuciu porażki.  Ky, spójrz na mnie – błagała Eden, jej głos zabrzmiał z przodu mnie. Moje oczy przesuwały się po jej ciele, dopóki nie spotkałem jej rozpaczliwego spojrzenia. Światło zalewało pokój oświetlając jej ciało, pozwalając jej skórze by świeciła jak tańczący księżyc na oceanie w środku nocy.  Jestem twoja Ky. Byłam twoja odkąd krzyknąłeś w moją twarz w Rozkoszy, a następnie kupiłeś mi najlepsze ciasto czekoladowe, jakie kiedykolwiek jadłam. – Jej usta wykrzywiły się w uśmiechu.

423

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Spodziewałem się, że powiesz, że mam się odpierdolić i nazwiesz mnie jaskiniowcem. Ręce Eden ujęły moją twarz i kciukiem przejechała po moich ustach. – Uratowałeś mnie tamtej nocy, Ky i od tamtej chwili, potrzebuję cię i zawsze będę cię potrzebować. Pociągnęła mnie z łóżka aż stałem przed nią. Z pewnymi siebie rękoma, wsunęła swoje dłonie pod moją koszulkę, zdejmując ją przez głowę by wylądowała obok jej koszulki.  Jestem w tobie szaleńczo zakochana, Ky’u Crawfordzie – wymamrotała, kiedy jej usta spadły do mojej piersi, całując okolice serca słodkimi pocałunkami. – Jestem całkowicie twoja. Chcę byś mnie miał. Potrzebuje twoich rąk na mnie. Chcę twoich ust na mnie. Musisz to wszystko wymazać. Zrobisz to dla mnie? Zrobisz to dla nas?  Też cię kocham, kochanie. Zakochałem się w tobie w chwili, gdy te niebieskie oczy spotkały moje, od momentu, kiedy pochwyciłaś moją uwagę w Rozkoszy, i kiedy całkowicie mi się oddałaś. Wiedziałem, że moje życie będzie kręcić się wokół ciebie i tylko ciebie. Nie mógłbym oddychać bez ciebie przy moim boku. Wczołgałem się do łóżka i upadłem przy zagłówku, czekając na następny ruch Eden. Jej wzrok powędrował po mojej nagiej piersi, zanim powoli i ostrożnie podążyła za mną i wsunęła się do łóżka. Rozkraczyła moje biodra i usiadła przede mną, każde zahamowanie, jakie kiedykolwiek pokazała zostało ugaszone. Jej paznokcie przejechały po moim brzuchu powodując, że moje mięśnie się zacisnęły i zamknąłem oczy pod tym odczuciem. Pewne siebie ręce spadły do moich dżinsów rozpinając guziki i zsuwając spodnie w dół moich ud.  Nie jestem Eden bez Ky’a – wyszeptała do ciężkiego powietrza z pragnieniem. – To takie proste. Nie tylko cię szaleńczo kocham. To niewytłumaczalne. Ocaliłeś mnie. Zaryzykowałeś wszystko dla mnie. Możesz przestać dla mnie żyć, ale ja jestem

424

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

gotowa do życia. Jestem gotowa by dać ci wszystko i wiele więcej. Chciałeś mnie nauczyć mówić nie, ale gdy chodzi o ciebie, za każdym razem, to będzie tak. W chwili, gdy to powiedziała, w końcu poczułem się wolny. Jej głowa przechyliła się do tyłu na uczucie połączenia się w sposób, którego nigdy sobie nie wyobrażałem. To była wolność; to było czyste i całkowite zadowolenie. To był nowy początek. Powoli podniosła się i delikatnie przeniosła swoje ciało. Moje ręce spadły do jej bioder, kiedy opadła na szczyty moich ud. Będzie tego właścicielem; znała swoje granice i pragnienia. Kochaliśmy się w każdym znaczeniu tego słowa. Nasze ciała połączyły się jako jedność, nasz oddech poruszał się w idealnie powolnym tańcu, a my nigdy nie będziemy tacy sami.  Ky – powiedziała Eden, kiedy zacisnęła się wokół mnie. Przyjemność wzrosła dzięki niej i eksplodowała wokół mnie, kiedy opróżniałem się w jej wnętrzu. – Proszę, znajdź ze mną spokój – powiedziała bez tchu podczas, gdy jej oczy mnie błagały.  Sposób w jaki teraz patrzysz na mnie daje mi spokój, którego szukałem przez ostatnie cztery lata.

425

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Epilog Pięć miesięcy później  Kochanie, tour już się prawie skończyło. Jesteś gotowa, by wrócić do domu? – głęboki głos Colby’ego zabrzmiał obok mnie. Moje ramiona zamknęły się wokół jego nagiej klatki piersiowej, kiedy pomruk kółek połączył się z drogą. Dźwięk ten doprowadził mnie do stanu utraty przytomności. Dom. Cztery miesiące w drodze z moimi najlepszymi przyjaciółmi było niesamowitym doświadczeniem i widziałam miejsca, które zawsze chciałam zwiedzić. Spotkałam najbardziej inspirujących ludzi i moje rezerwacje były zabukowane na najbliższe sześć miesięcy. Ale bycie w drodze dłużyło się, kiedy było się całkowicie i kompletnie zakochanym w kimś. Miesiąc po incydencie, którego teraz tak nazywam, zaproponowano mi ofertę pracy, której nie mogłam odmówić. Cztery miesiące jako fotograf w trasie po Ameryce Północnej z The Fallen. Powiedzieć, że Ky nie był podekscytowany to nieporozumienie. Jego opiekuńczość wobec mnie strzeliła w górę, ale gdy on i Colby przeprowadzili dość gorącą dyskusję, w końcu zrozumiał, że to było dla mojej kariery. Ale nie obyło się bez postanowień. Ky i ja obiecaliśmy sobie, że będziemy widywać się chociaż raz na miesiąc, podczas, gdy byłam w trasie i to była obietnica, która nigdy nie została złamana. Każda wizyta była lepsza od poprzedniej. Było intensywnie, romantycznie, seksownie, a każda wizyta pokazywała surową potrzebę jaką mieliśmy wobec siebie. Najlepsze było to, że nic już nad nami nie wisiało. Nie było kłamstw, tajemnic, 426

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

ukrytych demonów i nikt nie czekał by nas zniszczyć. Byłam całkowicie jego i kochałam każdą chwilę z nim.  Uwierzyłbyś, że będziemy zakochani? Cóż, ja jestem zakochana, ty jesteś w zaprzeczeniu – szepnęłam przy cieple Colby’ego.  Kurwa nie. Szczerze mówiąc, kochanie, myślałem, że jesteśmy sobie przeznaczeni. Oboje mieliśmy swoje demony i pomyślałem, że w końcu wygrają, ale jestem tak cholernie szczęśliwy, że tego nie zrobiły.  Byłabym wyróżniona byciem z tobą do końca – szepnęłam w ciemność.  A ja czciłbym ziemię, po której byś chodziła, kochanie. – Colby zacisnął palce wokół mojej talii, kiedy zatonęliśmy w wygodnej ciszy.  Tak bardzo go kocham – cicho przyznałam, kiedy moje myśli natychmiast podążyły do Ky’a.  I musisz być z nim – odpowiedział. Cztery dni później wysiadłam z samolotu na lotnisku JFK z masą podekscytowania i pragnienia. W momencie, kiedy mój wzrok wylądował na nim, poczułam jak moje serce znowu zaczęło bić. Wiedziałam, że za nim tęskniłam. Wiedziałam, że go kocham, ale widząc go stojącego tam, czekającego na mój przyjazd z wyrazem czystej radości na jego twarzy i kilkoma moimi ulubionymi żółtymi różami w ręku było niewytłumaczalne. Czułam się jakbym była gwiazdą w filmie romantycznym i zaczęłam biec w zwolnionym tempie do niego. Spotkał mnie w połowie drogi i jego silne ramiona zamknęły się na mojej talii, podnosząc mnie w górę, kołysząc w powietrzu i od razu poczułam się jak w domu.  Jesteś jak mój własny film romantyczny – szepnęłam w jego szyję, kiedy trzymałam się go, nagle nie chcąc być z dala od niego.  Kurwa, jak ja za tobą tęskniłem! – jęknął, zanim przyciągnął moją twarz do swojej i dał mi wypalająco witający pocałunek na środku hali, nie dbając o nikogo. 427

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 A ja za tobą. – Zachichotałam, kiedy odsunął się zostawiając mnie zupełnie bez tchu.  Te piękne róże są dla mojej pięknej pani – powiedział to tak słodko, że wiedziałam, iż mój uśmiech był ogromny. Jego palce splotły się z moimi, kiedy wychodziliśmy z hali. – Mam dla ciebie niespodziankę, ale musisz to założyć – polecił, trzymając opaskę na oczy w wolnej ręce i mając na sobie bezczelny uśmiech.  Właśnie dostałam cię z powrotem i już chcesz zabrać moją zdolność do splądrowania ciebie? – zaśmiałam się, kiedy ruszyliśmy do odbioru bagażu znajdując moją różową walizkę. Kiedy szliśmy w kierunku wyjścia, próbowałam wypytać go, ale nie chciał mi dać żadnej wskazówki. Ciepłe słoneczne lato uderzyło prosto w moją twarz, kiedy przeszliśmy przez podwójne drzwi i ruszyliśmy w kierunku jego Range Rovera62.  Będziesz miała dużo czasu, by mnie splądrować, obiecuję. Teraz odwróć się – zażądał, skręcając palcem, wskazując na mnie bym się ruszyła.  Dokąd mnie zabierasz? – Zaśmiałam się, kiedy zakładał opaskę na oczy i przesunął palcem po mojej szczęce. To było zmysłowe i natychmiast moje ciało zapaliło się z potrzebą i pragnieniem.  Po prostu mi zaufaj – tchnął ochrypłym głosem do ucha, posyłając dreszcz oczekiwania przez moje ciało. Przez następne czterdzieści minut siedziałam obok niego, zadając ciekawskie

62

428

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

pytania, kiedy próbowałam dowiedzieć się, dokąd mnie zabiera. Nic mi nie powiedział, a ja wiedziałam, że kochał każdą minutę. Jego dłoń spoczywała na moim nagim udzie, kiedy słońce wciąż nas ogrzewało, jego kciuk robił kręgi na mojej potrzebującej skórze. Moje zmysły były w najwyższej gotowości i w momencie, kiedy prędkość zmniejszyła się, wiedziałam, że zjechaliśmy z autostrady. Moje podniecenie z każdą sekundą się zwiększało i kipiałam zapałem.  Jesteśmy na miejscu – ogłosił Ky, kiedy samochód się zatrzymał. Drzwi otworzyły się i uczucie bycia samej w samochodzie uderzyło we mnie. Czas nic nie znaczył, a teraz mając zawiązane oczy nie miałam pojęcia, jak długo tam siedziałam. Gdy drzwi od mojej strony otworzyły się, podskoczyłam.  Jesteś gotowa? – zapytał Ky, kiedy chwycił mnie za ręce i pociągnął z siedzenia. Moje zmysły pracowały na szybszych obrotach, kiedy próbowałam ustalić, gdzie jestem. Jego ręka powędrowała wokół mojej talii, prowadząc mnie, jak zakładałam po ścieżce. – Bądź ostrożna, musimy zrobić kilka kroków w górę. Kroków?  Witaj w domu, kochanie. Opaska z oczu opadła z moich oczu i mój jęk rozległ się po pustym pokoju przede mną. Ky i ja staliśmy w słonecznym pokoju z wysokimi sufitami, pięknym kominkiem i wspaniałym widokiem na plażę przez okna w ścianie. Byłam zupełnie oniemiała. Obracałam się wokół rozpaczliwie próbując, pozwolić wielkości piękna wokół mnie wypełnić mój umysł. Połączył moje palce ze swoimi i przeciągał mnie przez resztę pokoju i wciąż nie miałam na to słów. Trzy sypialnie, wszystkie z widokiem na ocean, kuchnia, będąca dopasowaną dla profesjonalnego szefa kuchni, łazienka z dużą wolnostojącą podwójną wanną i dwa duże pomieszczenia przywitały nas.  Co o tym myślisz? – zapytał Ky, kiedy staliśmy przy jednym z okien w pokoju z widokiem na Atlantyk. Jego twarz była żądna mojej reakcji. 429

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Brak mi słów. Nie rozumiem – przyznałam z szokiem widocznym w moim głosie. Jego ręce ujęły moją twarz, zmuszając bym popatrzyła na niego. – Potrzebuję cię w moim życiu, Eden; to takie proste. Kocham cię absolutnie całym sobą i wszystkim czym kiedykolwiek będę. Ten dom jest nasz, jeśli chcesz. To jest miejsce, w którym możemy zacząć resztę naszego życia razem, gdzie możemy przyjść i spędzić naszą pierwszą noc jako mąż i żona. I ten pokój tutaj, myślę, że mógłby być twoim studiem aż stałby się przedszkolem dla naszych dzieci. Nie możemy żyć blisko miejsca, które jest postrzegane jako twoje koszmary, więc to może być nasze miejsce na wieki. Próbowałam zrozumieć słowa, które wypowiedział, kiedy moje oczy patrzyły na niego. Wiedziałam, że chcę przyszłości z Ky’em, ale to było wszystkim, co chciałam i nawet więcej. Oferował życie, o którym zawsze marzyłam i chciał dokładnie tego, co ja.  Chcesz mieć ze mną dzieci? – wyszeptałam, kiedy łzy zabłyszczały w moich oczach.  Wiele dzieci.  Ten dom jest nasz?  Tak.  Chcesz się ze mną ożenić? – Teraz moje łzy płynęły swobodnie po policzkach.  Nie mogę się doczekać, aż będziesz znana jako Eden Crawford. Pukanie do drzwi zaskoczyło mnie. Uśmiech, który błysnął na jego twarzy sprawił, że uwierzyłam, iż dokładnie wiedział kto tam był. Boże, nie myślałam, że zniosę jeszcze więcej niespodzianek. Chwycił mnie za rękę i poprowadził mnie z powrotem na dół po schodach.  To jest druga część twojego powitania. Frontowe drzwi otworzyły się z hukiem i Tori weszła do domu z Joshem i Ashlyn blisko podążających za nią. 430

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

 Co ty do cholery tutaj robisz? – krzyknęłam w ucho mojej najlepszej przyjaciółki, kiedy wpadłyśmy sobie w ramiona. Łzy spływały po mojej twarzy, kiedy emocje ponownie wybuchły. Kolejne trzy zestawy ramion otoczyły nas i byłam tam, stojąc w środku korytarza w ramionach Ky’a, Josha, Tori i Ashlyn płacząc.  Jak do cholery mogłaś myśleć, że mogę żyć z dala od ciebie?  Co? – Całe poczucie zrozumienia zostało stracone.  Okej, powiem to najprościej jak tylko mogę. – Uśmiechnęła się. – Tori. Przenosi. Się. Tutaj. By. Być. Blisko. Eden.  Co! – wrzasnęłam. – Możesz się tutaj zatrzymać, mamy tak wiele pokoi.  Czekaj, czekaj! Eden, planuję pieprzyć cię w każdym pokoju, więc jesteśmy tutaj na swoim – głęboki głos Ky’a ogłosił wszystkim, by usłyszeli. Moje policzki zaczerwieniły się i uśmieszek na twarzy Tori wyrażał więcej niż tysiąc słów.  Jezus Chrystus Ky, moje dziewicze uszy nie muszą tego słyszeć – drażnił Josh za mną.  Dziewicze jak mój tyłek – mruknęła Ashlyn, a ja nie mogłam nic zrobić, poza zauważeniem grymasu na jej brwiach. O co chodziło?  Zaoferowałem Tori moje mieszkanie, aż znajdzie swoje – ogłosił Ky, obejmując mnie swoim ramieniem. Nigdy nie przestawał mnie zadziwiać.  Boże, kocham cię! – westchnęłam i pocałowałam go z życiem i nie obchodziło mnie, że mieliśmy publiczność. Popołudnie spędziliśmy z moimi ulubionymi ludźmi w moim nowym domu. Ashlyn i Tori gadały o dekoracjach, które trzeba zrobić. Zaproponowały kolory, i kiedy Ky poinformował ich o swojej idei przedszkola, myślałam, że głowa Tori odleci z jej ramion. Josh i Ky spokojnie obserwowali, kiedy emocje moich dwóch najlepszych przyjaciółek wzrastały z każdą sekundą. Pozwoliłam im zaszaleć z pomysłami, które miały. Nie mieliśmy mebli, prądu, ale nie mogłam być bardziej szczęśliwa. 431

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Gdy zapadła noc, Ashlyn, Josh i Tori pojechali, zostawiając Ky’a, mnie i kilka świec. To była najbardziej romantyczna scena w moim życiu. Leżałam w jego ramionach, moje ciało nuciło z niewiarygodnego seksu, który mieliśmy i życie błysnęło przede mną. Wtedy i teraz. Przed Jeremy’m i po Jeremy’m. Z Ky’em i bez Ky’a. Odsunęłam się z ramion Ky’a, kiedy pierwsza oznaka ranka wpadała do pokoju. Musiałam pobyć chwilę sama by pozwolić wszystkiemu wchłonąć się. Znalazłam jego koszulkę i nałożyłam ją na moje nagie ciało i cicho wyszłam z pokoju. Moje życie nie było łatwe; były czasy, kiedy z trudem pamiętałam, by oddychać. Ale po tragedii przyszedł nowy początek. Mówiono, że najtrudniejsze rzeczy, które się przydarzyły są tymi, w które wszechświat wierzy, że sobie poradzisz. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że poradzę sobie z tym, co miałam do czynienia, ale teraz był czas, by to zaakceptować. Musiałam z tym żyć, musiałam to przetrwać. Właśnie tutaj. Udałam się do miejsca, co miałoby być sypialnią, którą dzieliłabym z miłością mojego życia i oparłam się o framugę. Rozkoszowałam się ciszą i widokiem przede mną. Ky leżał tam, gdzie go zostawiłam z uśmiechem grającym na jego twarzy i prześcieradłem będącym nisko na jego biodrach. Był uosobieniem doskonałości i był cały mój. Ky Crawford nadal mnie zadziwiał. Uratował mnie z każdym oddechem i dostarczył mi miłość, której nigdy nie wiedziałam, że pragnęłam. Każdego dnia zachęcał mnie do oderwania kolejnej warstwy mnie i wręczył mi młot by w końcu zniszczyć ścianę, w której byłam uwięziona przez tyle lat. Nie żyłam dopóki Ky Crawford nie wtargnął do mojego życia, ale teraz unosiłam się.

432

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wreszcie szczęście, zadowolenie i bezpieczeństwo było moje. Mogłam być jego December. Ale zawsze będziemy dla siebie nawzajem.

KONIEC

433

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Wkrótce 2015 Pokusa jest niebezpieczną rzeczą. Dla Josha Crawforda i Ashlyn Hart może być największym uwiedzeniem lub ostatecznym upadkiem.

434

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Podziękowania Na początku chciałbym podziękować tobie. Dziękuje za poświęcenie czasu by przeczytać moje słowa, za twoje wiadomości i e-maile i szerzenie słowa. Nie byłoby mnie siedzącej tutaj, pisząc moje czwarte podziękowania bez ciebie. Sprawiłaś, bym żyła swoimi marzeniami i za to zawsze będę twoim dłużnikiem! Mojej rodzinie za pozwolenie mi pisania przez godziny, za słuchanie mnie mówiącej o charakterach jakby byli prawdziwymi ludźmi oraz zachęcanie mnie i wspieranie każdej decyzji, jaką kiedykolwiek podjęłam. Jesteście moim życiem. Największemu gronie kobiet, które mogłam poznać. Jestem bardzo wdzięczna za ten szalony świat w książce, która pozwoliła mi poznać niektóre z moich najlepszych przyjaciółek; Callie, Pepper, Nina, Jani, Tina, Ker, Ella, Kristi, Mo, Aly i Chantal. Wasze wsparcie, słowa zachęty, odlotowość sprawiła, że każdy dzień był bardziej niesamowity. Lyrze Parish – królowa Krytyki. Dziękuje za zapoznanie się z Be My December w najdrobniejszych szczegółach i powodując ‘obnażenie’ tego! Twoja cierpliwość, dbałość o szczegóły i miłość do Ky’a i Eden sprawiła, że moje serce puchło i jestem tak bardzo szczęśliwa nazywając cię moją przyjaciółką. Dziękuje za wszystko no i wiesz… Victoria’s Secret. Lili ST. Germain – wymiatasz! Dziękuje za nasze rozmowy, śmiechy, twoje wsparcie i zachęcanie by marzyć. Twoja przyjaźń jest dla mnie całym światem. Czy to już czas na Bourbon? Kendall Ryan – Kocham cię. Dziękuję za twoją przyjaźń i wsparcie. Połączyliśmy

435

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

się od pierwszego dnia i moja miłość oraz szacunek dla ciebie nie zna granic. Do zobaczenia w 2015! #Kenchell The Bombshells – mój niesamowicie odjechany street team. Dziękuje za stałe wsparcie, śmiechy, zachętę i wizualną inspiracje! Nie mogłabym tego zrobić bez was wszystkich. Spowodowaliście u mnie śmiech, spokój, kiedy pracowałam dla terminów i wysyłanie zdjęć Henry’ego Cavilla 63… co mogłabym chcieć więcej? #BombshellsForLife. Ari z projektu okładki – twoja zdolność to wspinania się do mojego umysłu i wyciągania każdego pomysłu, który miałam do idealnej okładki jest fenomenalna. Dziękuję ci za stworzenie tej pięknej okładki. Nigdy wystarczająco ci nie podziękuje. Jen z Editing4Indies – dziękuje za to, że moje słowa zabłyszczały i za przyklejenie się do mnie. Zrobiłyśmy to! Naprawdę to zrobiłyśmy! Max z Max Effect Formatting – sprawiłaś, że moja słowa wypiękniały i nie mogę się doczekać, kiedy będę trzymać tą książkę w swoich rękach. Dziękuje! Rose i Atalia z Forever Me Romance – Panie, całkowicie rządzicie. Dziękuje za wzięcie Be My December i stworzenie tych niesamowitych dni dla Ky’a i Eden. Absolutnie uwielbiam was obie i nie mogłabym tego zrobić bez was. Melanie z Book Empire Promotions – dziękuje za twoją przyjaźń i bycie zawsze wokół, kiedy musiałam pogadać. Ta impreza dla Be My December będzie rządzić i to z twojego powodu. Dziękuje!

63

Grał w człowiek ze stali (Clark Kent/Superman) 436

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Moim niesamowitym kochanym betom; Derna, Wendy, Sam, Kristine, Kellie i Lydia dziękuje za wzięcie Ky’a i Eden w ich najcięższej formie i pokazanie historii, którą chciałam ukazać. Za wasze słowa i zachęcenie do napisania historii i jestem bardzo szczęśliwa że zakochaliście się w nich tak bardzo jak ja. Każdemu blogerowi, czytelnikowi i autorowi, który jest ze mną powiązany, dzieląc moje linki, lubiąc moją stronę, przysyłając mi wiadomości czy mówiąc proste cześć, DZIĘKUJE!!!

437

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

Rachel Brookes

Rachel Brookes mieszka na wschodnim wybrzeżu Australii, gdzie plaże, kangury i surferzy puszczają wodzę fantazji. Pisząc o niepokojących historiach miłosnych ze szczyptą szaleństwa, odrobiną dramatu, kielichem romansu, łyżką seksapilu i pysznymi mężczyznami. Rachel czasami zapomina jeść, czasami zapomina spać i czasami nie pamięta kiedy ostatni raz sprzątała swoje mieszkanie, ale to dlatego, że jest w długim związku z jej laptopem. Kiedy robi krok od laptopa, spędza swój czas z niesamowitą rodziną lub przywiązuje się do swojego czytnika pochłaniając wszystkie swoje ulubione książki o chłopakach.

Kontakt z Rachel Brookes: www.rachelbrookeswrites.com https://www.facebook.com/AuthorRachelBrookes http://www.goodreads.com/author/show/7077963.Rachel_Brookes 438

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

http://www.amazon.com/gp/entity/-/B00EWGXPFU/ref=cm_sw_su_e https://docs.google.com/forms/d/1jD2YcLPVffCprV5yjTX35pp5IiKQLe2upy2LnkBeQ4/viewform?edit_requested=true

[email protected] Street Team: Chcesz być Bombshell? Rachel zawsze wypatruje nowych Bombshells by dołączyli do jej street team. https://www.facebook.com/groups/491631887622371

439

„Be My December” Rachel Brookes

Tłumaczenie: diff_ Korekta: Aneta10071992

diff_ Dziękuje serdecznie za to, że byliście ze mną. Przeczytałam każdy nawet ten najkrótszy z ‘dziękuje’ komentarz :) Zakochałam się w historii Ky’a i Eden, która na pewno zostanie na długo w mojej pamięci i sercu. Chciałabym bardzo podziękować Anecie (Aneta10071992) za betowanie mojego tłumaczenia, kocham cię, jesteś wielka ;**** Chciałabym podziękować dziewczynom z teamu AllureTeam, za to, że jestem z wami. Poszczególnym osobom; Sonii, Ani(xxaniia16xx), Kasi za te zajebiste gify, Monice, która była o krok przed wami hehe ;**, Bat, Eli, Ewel, Agnieszce za te długaśnie komentarze, Lewci, mojej blondie(Milena), Izce, Gosi, wilczkowi, mem, mojej złamanej (Broken_), MonicMay, Ani, która nie mogła się doczekać, Sylwii, Oli i

reszcie, która jest dla mnie tak samo ważna ;***

Bez was nie mogłabym tłumaczyć, dziękuje ;) Tak jak przy Breeze napisałam, że to było moje pierwsze dziecko, tak tutaj mam już parkę ;D Jeszcze raz dziękuje i mam nadzieję, że spotkam się z tobą przy kolejnych moich tłumaczeniach.

Paulina :)

440