Seminarium 1'

Lek. dent. Kaja Wichrowska
Zakład Propedeutyki i Diagnostyki Stomatologicznej
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
MATERIAŁOZNAWSTWO
STOMATOLOGICZNE
Nauka i praca!! –
- po co i dla kogo??
 Egzamin
 Kartkówka, odpytywanie
 Poczucie obowiązku
 Ambicje
STUDIA
 Planowanie leczenia
 Szybkość decyzji – wybór materiału
 Odpowiednie przeprowadzenie zabiegu
 Pytania pacjenta
GABINET
MATERIAŁOZNAWSTWO
 Czy to tylko teoria??
…..
Czy podłoże dobrej praktyki ??
3 TEMATY
WPROWADZAJACE
Materiały czasowe do wypełnień
Materiały podkładowe
Amalgamaty
Materiały czasowe
do wypełnień
CZĘŚĆ 1
Materiały tymczasowe
 Tymczasowe zaopatrzenie ubytku
 Cechy:
 Proste w użyciu
 Szczelna przyleganie brzeżne
 Nieprzepuszczalne dla leków zakładanych do ubytków
 Nie reagujący z lekami
 Trwałość (względna)
 Nieszkodliwy dla tkanek zęba i przyzębia
 Forma:
 Do zarabiania ręcznego (proszek + płyn)
 Gotowa pasta
 Cement cynkowo-siarczany
 Tlenek cynku z eugenolem
 Wzmocniony cement
tlenkowo-cynkowo-eugenolowy
 Gotowe materiały tymczasowe
Materiały tymczasowe
Cement
cynkowo-siarczany
= Fleczer
= Dentyna wodna
Cement cynkowo-siarczany –
Fleczer – Dentyna wodna
 Proszek: tlenek cynku, bezwodny siarczan cynku,tymol,
magnazja, mastyks, dentyna
 Woda destylowana (czasem dodatki: guma arabska,
alkohol, fenol, eugenol)
Cement cynkowo-siarczany
– Fleczer – Dentyna wodna
Zalety
 Nieszkodliwy dla tkanek
 Dobre przyleganie do ścian
ubytku
 Działa p-bakteryjnie
 Izolator termiczny
i chemiczny
 Łatwy do usunięcia
Wady
 Nietrwały, szybko się
wypłukuje z ubytku (5-7 dni)
 Nieszczelny, kruchy (kruchość
rośnie wraz z dostępem śliny
w czasie wiązania)
 Twardnieje 30 sek.
 Nieestetyczny
 Zarabiamy do 2
konsystencji
 Pasty-do zamknięcia
ubytku
 Gęstej śmietany-do
zamknięcia wkładki
dewitalizującej
 Szorstka strona płytki,
łopatka metalowa
 Do ubytku przenosimy
nakładaczem
 Kondensujemy
upychadłem kulkowym
 Po związaniu można
wygładzić powierzchnię
nasączoną w wodzie
kuleczką z waty.
Cement cynkowo-siarczany
– Fleczer – Dentyna wodna
Multidentin
(Chema)
w różnych kolorach-
czerwony, biały, żółty
Thymodentin
(Chema) z
dodatkiem tymolu
Oxidendin
(Chema)
 Aqua Dentin
 Aguadentin
 Aguatin
 Fletscher
 Proyi-Dentin
 Proyiplen
Cement cynkowo-siarczany
– Fleczer – Dentyna wodna
PREPARATY ZAGRANICZNE
Tlenek cynku
z eugenolem
Tlenek cynku z eugenolem
 Proszek: tlenek cynku
 Silnie higroskopijny
 Działa bakteriostatycznie
 Właściwości odontotropowe
 Płyn: eugenol
 Przeciwbakteryjny
 Lekko znieczulający
(zahamowanie migracji komórek
i syntezy prostaglandyn
oraz zmniejszenie aktywności
mitochondriów na poziomie
komórkowym)
Przeznacznie ZnO+E
 Tymczasowe zaopatrzenie ubytku
 Zęby mleczne
 Niecierpliwość pacjenta
 Caries profunda (próchnica głęboka)
 Leczenie biologiczne miazgi (pośrednie
przykrycie miazgi)
 Czasowe osadzanie koron protetycznych
Tlenek cynku z eugenolem
 Trwały (do 6 miesięcy)
 Szczelny
 Wiąże w obecności śliny
 Twardnieje 30 min.
 Izolator termiczny
i elektryczny
 Naturalne pH
 Antyseptyczny, znieczulający
 ODONTOTROPOWY
 Zaburza polimeryzację
materiałów
kompozytowych
i cementów krzemowych
 Przebarwia tkanki zęba
(kolor żółty) - wielokrotnie
zakładany do ubytku
 Goździkowy posmak
Zalety
Wady
 Zarabiany (ex tempore)
do 2 konsystencji:
 Pasty- do zamknięcia ubytku
 Gęstej śmietany- do
wypełnienia kanału
korzeniowego w leczeniu
endodontycznym, do osadzania
koron
 Szorstka strona płytki, łopatka
metalowa
 Do ubytku przenosimy
nakładaczem
 Kondensujemy upychadłem
kulkowym / można watką
obtoczoną w proszku
 Cementy złożone z 2 past
mieszamy do uzyskania
jednolitego koloru
Tlenek cynku z eugenolem
Tlenek cynku-
proszek
(Chema)
Eugenol-
płyn
(Chema)
Materiały fabryczne:
Caryosan, Caulk
IRM
Czas wiązania zależy od:
 Rodzaju proszku-wielkości cząsteczek
 Dodatku środków przyspieszających wiązanie
 Octan cynku
 Kwas octowy
 Stosunku płynu do proszku
 Obecności wilgoci w trakcie rozrabiania
(dodanie niewielkiej ilości wody przyspiesza
wiązanie cementu)
 Temperatury
Cement tlenkowo-cynkowo-
eugenolowy wzmocniony(typ II) /
z dodatkiem innych substancji
 EBA- kw.etoksybenzoesowy
 Zwiększa wytrzymałość
 Czas pracy ok.22 min (!brak wilgoci), mieszanie- 30 sek
do konsystencji plasteliny, później kolejne 60 sekund.
 HV-EBA-dodatek EBA i estrów winylowych
 Cementy ZnO+E specjalne
 +antybiotyki(np.tetracykliny) /sterydy
 Pośrednie przykrycie miazgi
 +w/w oraz siarczan baru
 Wypełnienia kanałów w leczeniu endodontycznym
......pamiętamy o alergiach
Nieeugenolowe
cementy tlenkowo-cynkowe (typ I)
wytwarza się z olejków innych niż eugenol
jako materiał alternatywny dla pacjentów
uczulonych na eugenol.
Gotowe preparaty
tymczasowe
 Chemoutwardzalne
 Skład podstawowy:
 Tlenki i siarczany cynku oraz wapnia
i wodorotlenek wapnia
 Plastyfikatory typu poliwinylu i chlordiazotylu
oraz glikolazetol itp.
 Światłoutwardzalne
 Skład podstawowy
 Dimetyloakrylany i SiO2
Gotowe
materiały tymczasowe
Gotowe
materiały tymczasowe
 Szczelne-dobre przyleganie brzeżne
 Twarde
 Wygodne w pracy – łatwość zakładania
 Nie wymagają dodatkowego przygotowania
 W znacznym stopniu homogeniczne
 Twardnieją pod wpływem
śliny / powietrza
 Proces wiązania polega na wymianie
jonowej lub uwalnianiu niektórych
plastyfikatorów w wilgotnym środowisku
jamy ustnej
Gotowe materiały tymczasowe
Chemoutwardzalne Światłoutwardzalne
 Coltosol F (Coltene)
 Prowident (Zhermapol)
 Cavit (ESPE) -3 różne twardości
o różnym oznaczeniu
kolorystycznym
(Cavit, Cavit W, Cavit G)
 Fermit (Vivadent)
Clip, Clip F (Voco)
Materiały podkładowe
CZĘŚĆ 2
Materiały podkładowe
 Funkcje podstawowe:
 OPOROWA (base)
 Zabezpieczenie miazgi przed urazami mechanicznymi i
termicznymi
 USZCZELNIAJĄCA (liner)
 Izolacja przed czynnikami chemicznymi z materiału
wypełniającego oraz środowiska jamy ustnej
 Obie funkcje łączą cementy:
 Polikarboksylowe
 Glassionomerowe
 Pozostałe materiały podkładowe pełnią rolę
 Linera: lakiery żywicze, cementy wodorotlenkowo-wapniowe
 Base: np. cement fosforowy
 Zabezpieczenie miazgi
 Próchnica głęboka (caries profunda)
 Próchnica średnia (caries media)
Właściwości idealnego materiału podkładowego
 Łatwość pracy
 Szybkość wiązania
 Obojętność biologiczna
 Wytrzymałość mechaniczna
 Ochrona miazgi przed czynnikami
 Termicznymi (np. pod amalgamat)
 Chemicznymi
 Elektrycznymi (prądy galwaniczne)
 Odpowiednie właściwości chemiczne względem stosowanych
materiałów wypełniających
 Adhezja
 Kontrast rtg
 Brak rozpuszczalności w kwasach i płynach ustrojowych
 Rozszerzalność termiczna zbliżona do rozszerzalności
termicznej tkanek zęba
 Właściwości przeciwbakteryjne i remineralizujące
 Odpowiednia barwa i przezierność
5 głównych rodzajów cementów
opartych na reakcji kwas-zasada
CEMENT
FOSFOROWY
CEMENT TLENKOWO-
CYNKOWO-EUGENOLOWY
CEMENT
POLIKARBOKSYLOWY
CEMENT SZKLANO-
JONOMEROWY
CEMENT KRZEMOWY
Tlenek cynku
Fluorowane szkło
glinowo-krzemowe
Eugenol
Kwas
fosforowy
Kwas
poliakrylowy
Cementy
cynkowo-fosforanowe
(fosforanowe, fosforowe)
Cementy cynkowo-fosforanowe
(fosforanowe, fosforowe)
 Skład:
 Proszek:
 tlenek cynku 75-98% - wyprażony (w temperaturze powyżej 1000o
C)
 tlenek magnezu 7-15%
 tlenek wapnia
 tlenek glinu
 w niewielkich ilościach kwas krzemowy, barwniki (tlenki żelaza
lub manganu)
 składniki zwiększające działanie bakteriobójcze (sole srebra i miedzi)
 fluorki, Si02 i trójtlenek bizmutu
 Płyn:
 50-70% roztwór wodny mieszaniny kwasów fosforowych (głównie
ortofosforowego oraz kwasów meta- i pirofosforowego)
 często z domieszkami soli – fosforanów glinu i cynku, utworzonych przez
rozpuszczenie tlenków cynku lub glinu w płynie.
Reakcja wiązania
 Wymieszanie proszku z płynem
 Twardnieniu towarzyszy
 wydzielanie ciepła (reakcja wiązania jest egzotermiczna)
 skurcz materiału 0,05 – 2,0%
 Stosuje się cementy szybko- i wolnowiążące
 Na szybkość wiązania mają wpływ:
 sposób wytwarzania proszku (wyższa temperatura spiekania
składników proszku mniejsza reaktywność)
 wielkość ziaren proszku (bardziej drobnoziarnisty proszek, w
porównaniu z gruboziarnistym, wiąże szybciej)
 rodzaj płynu: obniżenie pH przyspiesza proces twardnienia
 dodatek soli cynku skraca czas wiązania cementu,
 dodatek substancji bufonujących (wodorotlenki, jony glinu) wydłuża
czas wiązania.
 sposób zarabiania cementu - dodawanie proszku do płynu małymi
porcjami wydłuża, a zbyt szybkie dodanie proszku do płynu skraca czas
wiązania – czas pracy cementem.
 Przyspieszyć twardnienie może także:
 dodanie zbyt dużej ilości proszku w stosunku do płynu
 obecność wilgoci
 podwyższona temperatura otoczenia – cement wiąże szybciej
w temperaturze jamy ustnej niż w temp. pokojowej.
Zalety i wady cementu fosforowego
• łatwość zarabiania i pracy
• względna przylepność (dość znaczna w czasie zarabiania). Nie łączy się
chemicznie z zębiną i szkliwem, utrzymuje się przede wszystkim dzięki retencji
mechanicznej
• dobra wytrzymałość mechaniczna
• szybki czas wiązania cementu (cement twardnieje w ciągu 5-10 minut, a w
ciągu pierwszej godziny uzyskuje dwie trzecie ostatecznej wytrzymałości)
• dobra izolacja termiczna
• dobra izolacja elektryczna
• niewielka szkodliwość dla tkanek otaczających
• mała grubość warstwy
• wysoka kwasowość cementu w trakcie wiązania (pH świeżo rozrobionego
cementu waha się l,6 - 3,6). W miarę twardnienia pH rośnie, a powierzchnia staje
się prawie obojętna (pH ok. 7,0) po ok. 48 godz. (wolne kwasy fosforowe
utrzymują się w materiale nawet przez 48 godzin).
• kruchość (niewielka wytrzymałość na rozciąganie)
• brak szczelności brzeżnej pomiędzy cementem fosforowym a zębiną
• porowatość
• niewielka odporność na działanie czynników chemicznych (uleganie
procesowi rozpuszczenia w płynach ustrojowych, duża wrażliwość na wilgoć)
• zmiana objętości podczas wiązania
• Nieodpowiednia barwa
• Brak przezierności
Wskazania
 Dawniej:
 podkład pod wypełnienia stałe
 materiał do wypełnień kanałów korzeniowych
(zęby przeznaczone do resekcji wierzchołka korzenia zęba)
 Obecnie:
 materiał łączący do osadzania wkładów, koron i mostów,
na zębach filarowych bez żywej miazgi i z żywą miazgą
 do osadzania pierścieni ortodontycznych
 (???) materiał do wypełnień stałych w zębach mlecznych
 (???) materiał do podbudowy filarów protetycznych
(wypełnienia ubytków) zębów przeznaczonych na filary pod
korony protetyczne
 Cementy fosforanowe zarabiamy metalową łopatką na szorstkiej
powierzchni szklanej płytki
 Proszek odmierza się zwykle za pomocą łyżeczki dostarczanej w
opakowaniu przez producenta. Proszek dzielimy w jednym kącie płytki
na 4-6 porcji wprowadzane kolejno do płynu co 15 sekund mieszania
(w zależności od pożądanej gęstości końcowego produktu)
 Całkowity czas mieszania powinien wynosić 60-120 sekund (zbyt
długie, jak i zbyt krótkie zarabianie obniża wartość materiału)
 Ochłodzenie płytki (ok. 21°C) , na której miesza się cement, pozwala
zwiększyć czas pracy
 Należy ściśle przestrzegać wskazówek producenta !!!
 Konsystencja (gęstość) zarobionego cementu zależy od przeznaczenia
(materiał podkładowy-do konsystencji miękkiej plasteliny)
 Materiał przeznaczony do osadzania prac protetycznych zarabiamy do
konsystencji półpłynnej (gęstej śmietany)
 Twardnieje w jamie ustnej w ciągu 5-10 minut od rozpoczęcia
mieszania
 Ze względu na wady cementy fosforanowe są coraz bardziej
wypierane przez cementy karboksylowe, glassionomerowe i
żywicze.
Przygotowanie materiału
Preparaty fabryczne
 Agatos W (wolnowiążący); S (szybkowiążący);
HA (z dodoatkiem hydroksyapatytu)
 Adhesor
 Harvard Cement
Preparaty miedziowe i srebrowe
 Są to cementy zbliżone składem do fosforanowych
 proszek dodatkowo zawiera sole srebra lub związki
miedzi.
 Użycie tlenku miedzi (I) (miedziawego)
- nadaje barwę czerwoną
 Użycie tlenku miedzi (II) (miedziowego)
- nadaje barwę czarną
 Cementy te charakteryzuje się:
 bardziej drażniącym działaniem na miazgę niż czysty
cement fosforanowy
 silniejszymi właściwościami bakteriobójczymi, dlatego
jest używany do zębów mlecznych, w których nie da
się usunąć całkowicie próchniczej zębiny.
 Cementy miedziowe są również używane do
mocowania aparatów ortodontycznych i szyn
dentystycznych
Cementy na bazie
wodorotlenku wapnia
Cementy na bazie
wodorotlenku wapnia
 Preparaty nie twardniejące (Biopulp, Pulpodent, Calxyl,
Calasept),
w postaci
 a/ gotowych past
 b/ proszku do przygotowywania pasty po zmieszaniu
z wodą destylowaną. Po wprowadzeniu do ubytku nie tworzą
one zbitej warstwy materiału.
 Preparaty twardniejące (cementy Ca(OH)2) (Dycal,Life, Alkaliner,
Calcipulpe), po związaniu tworzące w ubytku zbitą warstwę
materiału podkładowego.
 Produkowane są w postaci pasty jako:
 materiały dwuskładnikowe (baza i katalizator) wiążące
pod wpływem reakcji chemicznej po zmieszaniu past
 materiały jednoskładnikowe, wiążące pod wpływem
światła halogenowego lampy polimeryzacyjnej.
Cementy na bazie
wodorotlenku wapnia
 Skład cementu wodorotlenkowo-
wapniowego:
 Baza: wodorotlenek wapnia, dwutlenek tytanu,
wolframian wapnia oraz ester salicylowy
1,3-butylenoglikolu.
 Katalizator: wodorotlenek wapnia, tlenek cynku
i stearynian cynku
 Skład preparatu nie twardniejącego:  
 Proszek - wodorotlenek wapnia (52,5%),
metyloceluloza (47,5%).
 Płyn: woda destylowana
Wskazania
 Biologiczne leczenie miazgi
 Przykrycie pośrednie
 Przykrycie bezpośrednie
 NIE stanowią jedynego podkładu
pod wypełnienie!!
 Antyseptyczne leczenie kanałowe
- wypełnienie czasowe
 Ostateczne wypełnienie kanałów korzeniowych
(uszczelniacz)
 Preparaty nie twardniejące miesza się
na szorstkiej powierzchni płytki szklanej
wprowadzając do wody destylowanej
kolejno niewielkie porcje proszku, do
konsystencji luźnej papki
 Preparaty jednoskładnikowe są
produkowane w postaci półpłynnej masy,
do bezpośredniej aplikacji
 Preparaty twardniejące
dwuskładnikowe wymagają
zmieszania, przy pomocy metalowej
łopatki lub np. upychdała kulkowego,
równych porcji bazy i katalizatora.
Przygotowanie cementów na bazie
wodorotlenku wapnia
• Mechanizm biologicznego działania tych materiałów uwarunkowany jest
właściwościami wodorotlenku wapnia
• Odczyn silnie zasadowy (pH 8 – 13)
• Działają silnie przeciwbakteryjnie, znacznie lepiej niż
paramonochlorfenol i formokrezol
• Lecznicze działanie wodorotlenku wapnia związane jest z obecnością
jonów Ca2+
i OH-
.
– Jony hydroksylowe-obniżenie ciśnienia tlenu i wzrost pH (zobojętnianie
kwaśnego środowiska w ubytku próchnicowym.
– Jony Ca2+
-stymulujący wpływ na działanie fosfatazy zasadowej,
od której zależą procesy mineralizacji – tworzenie tkanki kostnej.
• Jony wapniowe mogą przenikać przez zębinę.
• Działanie odontotropowe, tworzenie tzw.mostu zebinowego(„pory”)
• Preparaty te nie są jednak obojętne dla miazgi zębów.
• Mała wytrzymałość mechaniczną (najniższa)
• Znikoma adhezja do tkanek zęba i materiałów wypełniających
• Z czasem ulegają resorpcji i rozpuszczeniu
• Zakłócają polimeryzacje materiałów kompozytowych
• Nieestetyczny, mało przezierny
Zalety i wady cementów na bazie
wodorotlenku wapnia
Preparaty fabryczne
PREPARATY NIETWARDNIEJĄCE
 Biopulp, Reogan (Rapid, Liqu­idum), Calcicur,
Calastept, Calxyl (pasta, zawiesina), Hypocal.
PREPARATY TWARDNIEJĄCE
 Alce Liner, Calcimol, Calcipulpe, Reocap.
PREPARATY ŚWIATŁOUTWARDZALNE
 Cavalite, Calcimol LC, Prisma CLV
Cementy polikarboksylowe
(karboksylowe, poliakrylowe)
Cementy polikarboksylowe
(karboksylowe, poliakrylowe)
 Skład:
 Proszek:
 głównie tlenek cynku,
 w mniejszych ilościach tlenki magnezu, bizmutu, wapnia
oraz fluorek wapnia.
 kwas poliakrylowy w proszku (w niektórych preparatach)
 Płyn:
 co najmniej 40% roztwór wodny kwasu poliakrylowego
o przeciętnej masie cząsteczkowej pomiędzy
15000 a 150000.
 Cementowanie koron protetycznych
(np. Durelon) - cementy posiadające mniejsze
cząsteczki kwasu poliakrylowego w płynie
(mniejsza lepkość)
 Materiały podkładowe pod wypełnienia stałe -
cementy o dużej lepkości płynu (większa
masa cząsteczkowa kwasu poliakrylowego)
Wskazania
Postępowanie
 Cementy polikarboksylowe należy zarabiać metalową
łopatką na szorstkiej powierzchni płytki szklanej,
łącząc z płynem kolejne porcje proszku
 Proszek łączymy z płynem możliwie szybko
wprowadzając jednorazowo do płynu zasadniczą
część odmierzonego proszku (ok. 4/5) - ocena
konsystencji...
 Zarabianie cementu nie powinno trwać dłużej niż
30 sekund, jeśli producent nie określi inaczej.
 zarobiony do konsystencji półpłynnej „gęstej
śmietany”, pozwalającej na jego naniesienie
i swobodne rozprowadzenie zgłębnikiem
lub niewielkim upychadłem kulkowym)
po powierzchni zębiny.
 Adhezję do twardych tkanek zęba oraz metali
(siła adhezji ok. 8 MPa)
 Dobra szczelność brzeżna
 Większą rozpuszczalność w wodzie niż cementy
glassionomerowe oraz cementy fosforanowe
 Skurcz podczas wiązania (do 6% objętości)
 Nie wykazują działania przeciwbakteryjnego
 Oddziaływanie biologiczne materiałów opartych na
bazie cementu polikarboksylowego jest kwestią
dyskusyjną.
 Kolor odbiegający barwą od barwy zęba
 Brak przezierności
Zalety i wady cementów
polikarboksylowych
Preparaty fabryczne
 Adhesor Carboxy
 Adhesor Carbofine
 Durelon
 Bondal
 Dorifix C
 Belfast
 Poly-C
 Oxicap
Cementy glassionomerowe
 (......)
Cementy tlenkowo-
-cynkowo-
fosforanowe
Cementy szklano-
-jonomerowe
Cementy
polikarboksylowe
Cementy tlenkowo-
-cynkowo-
-eugenolowe (ZOE)
Cementy
wodorotlenkowo-
-wapniowe
Wytrzymałość materiałów
Cementy tlenkowo-
-cynkowo-
fosforanowe
Cementy szklano-
-jonomerowe
Cementy
polikarboksylowe
Cementy tlenkowo-
-cynkowo-
-eugenolowe (ZOE)
Cementy
wodorotlenkowo-
-wapniowe
Rozpuszczalność materiałów w wodzie
Materiały do
wypełnień -
Amalgamaty
CZĘŚĆ 3
Podziękowania dla dr n. med. Agnieszki Pacyk
Idealny materiał do wypełnień ubytków
twardych tkanek zębów powinien
wykazywać:
 Obojętność dla miazgi zębów i błony śluzowej jamy ustnej
 Działanie kariostatyczne.
 Zdolność łączenia się ze szkliwem i zębiną (mikroprzeciek).
 Stabilność w środowisku jamy ustnej (brak rozpuszczalności,
korozji).
 Niewielka absorpcja wody.
 Mechaniczne właściwości dobrane do działających sił żucia
oraz zbliżone do parametrów szkliwa i zębiny, zwłaszcza
pod względem modułów sprężystości i wytrzymałości.
 Odporność na ścieranie.
 Estetyka - powinny idealnie imitować ząb pod względem:
 koloru,
 przezroczystości (transperencji),
 współczynnika załamania światła.
Idealny materiał do wypełnień ubytków
twardych tkanek zębów powinien
wykazywać:
 Współczynnik rozszerzalności cieplnej zbliżony
do współczynników szkliwa i zębiny.
 Mały współczynnik dyfuzji cieplnej.
 Brak zmiany objętości podczas wiązania.
 Gładkość powierzchni.
 Łatwość zarabiania.
 Absorpcja promieni rentgenowskich.
 Umożliwia wykrycie:
 próchnicy wtórnej,
 nawisów wypełnień,
 nie wypełnionych przestrzeni - tzw. pęcherzy powietrznych.
Plastyczne materiały do wypełnień
ubytków i rekonstrukcji
twardych tkanek zębów
 Amalgamaty
 Materiały kompozycyjne
 Cementy glassionomerowe
 Kompomery
Amalgamat
 Amalgamaty są fizykochemicznym połączeniem rtęci
z metalami lub ze stopami metali.
 Hg jest płynną substancją, w temperaturze pokojowej –
reaguje ze srebrem i cyną – tworzy plastyczną masę
która wiąże z czasem
 Proszek stanowią małe cząstki stopów metali
o kształtach kulistym – sferycznym lub nieregularnym
 Materiał stosowany do wypełnień ubytków zębów
trzonowych i przedtrzonowych klasy I, II, V wg Black’a
Składniki amalgamatów
 podstawowe
 srebro
 cyna
 miedź
 rtęć
 inne
 cynk
 ind
 palad
Podstawowe składniki
 Srebro (Ag)
 Zwiększa wytrzymałość
mechaniczna
 Zwiększa rozszerzalność
 Cyna (Sn)
 Zmniejsza wytrzymałość
mechaniczna
 Zwiększa podatność na korozję
 Zmniejsza rozszerzalność
 Wydłuża czas wiązania
 Miedź (Cu)
 Redukuje tworzenie fazy gamma-2
 Zwiększa wytrzymałość
mechaniczną i zmniejsza
podatność na odkształcenia
pod wpływem sił żucia
 Zmniejsza korozję
 Zmniejsza pełzanie
 Redukuje nieszczelność brzeżną
Pod...