Smith T.L. - Kalon. Tom 2

Kalon

Strona 2

Kalon

Strona 3

Kiedy przechodzę przez opuszczony budynek, dźwięk wydawany przez moje szpilki odbija się echem od ścian. Moje oczy poszukują osoby, z którą mam się spotkać. Poprosił o spotkanie o dziewiątej i skurczybyk się spóźnia. Patrzę za siebie i widzę kilku moich ludzi stojących w wejściu z wyciągniętymi pistoletami. Rozglądam się dookoła, by zobaczyć czy to pułapka, ale nic nie wygląda podejrzanie lub niewłaściwie. Stoję w tej samej pozycji, co wydaje się trwać wieki, ale w rzeczywistości minęło tylko pięć minut, dopóki nie usłyszałam dzikiego ryku motocykli zbliżających się do tego terenu. Nie kłopoczę się wychodzeniem na zewnątrz. Chcieli się spotkać wewnątrz, więc tutaj zostanę. Słyszę śmiechy i rozmowy mężczyzn, zanim decydują się zaszczycić mnie swoją obecnością. Niesamowicie mnie to wkurza, bo nie mam całej pieprzonej nocy. Patrzę w górę i obserwuję dwóch mężczyzn wchodzących do budynku. Już wcześniej poznałam lidera klubu Tomb Motorcycle, aczkolwiek minęło sporo czasu odkąd go widziałam. Wtedy wyglądał dosyć skąpo, co wciąż wprawia mnie w zdenerwowanie. Jednak dostrzegam, że nie ma go wśród tych dwóch mężczyzn, którzy właśnie weszli do budynku. Jeden z nich zaczyna zmierzać w moim kierunku i wygląda bardzo znajomo. Nie potrafię dokładnie określić dlaczego, dopóki nie unosi na mnie swojego spojrzenia, a później uśmiecha się znacząco. - Krinos, kochanie, kopę lat - mówi, podchodząc do mnie. Niespodziewanie kładzie swoje usta bezpośrednio na moich. Jestem zszokowana i zajmuje mi sekundę lub dwie, aby go odepchnąć, a jedynym sposobem na zrobienie tego jest mocne uderzenie w jego brzuch. - Krinos, co tak oschle, cukiereczku? – pyta, podczas trzymania się za brzuch.

1

Jak dla mnie, to coś na wzór Bogini, ale tutaj będę używać słowa jak w oryginale, czyli Kalon :) - snll

Kalon

Strona 4

Robię krok do tyłu, żeby stworzyć między nami dystans i patrzę na niego z odrazą, wypaloną w moim spojrzeniu z ukosa. Zmienił się w ciągu ostatnich dwóch lat. Jest bardziej pewny siebie, a jego włosy są dłuższe. Wciąż są w kolorze jasny blond, ale ma je związane z tyłu w kucyk. Mój umysł natychmiast przebiega przez miliony niegrzecznych myśli, kiedy taksuję go wzrokiem. Ma również wyrzeźbione mięśnie i wygląda bardziej na zawodnika MMA2 z niczym więcej jak mięsień na mięśniu. Zauważam jego podkoszulek i czytam naszywkę. Kiedy to robię, zaszczyca mnie szerokim, wykrzywionym uśmiechem. - Widzisz, teraz, moja Kalon, wszystkie transakcje odbywają się ze mną - informuje, patrząc na dół, na swoją naszywkę, która głosi, że jest prezesem3. - Kurwa, nie nazywaj mnie tak więcej, Hunter - warczę. - O jejciu, czyżbyśmy się stali małą choleryczką? Ignoruję jego komentarz i zmieniam temat. - Tym razem oczekujesz pełnego ładunku? - Zaczynam stukać obcasem, bo naprawdę chcę stąd wyjść i odwiedzić mojego ojca. Jego oczy ślizgają się po moich nogach, a spojrzenie zatrzymuje się na bliźnie, która jest wiecznym przypomnieniem na mojej nodze. Już nawet tak bardzo nad tym nie rozmyślam. To znaczy, wiem, że tam jest i jest wciąż zauważalna, ale znacznie bledsza. Kiedy jego oczy wreszcie spotykają moje, naprawdę żałuję, że nie ubrałam dżinsów, zamiast krótkiej, czarnej sukienki. Jest zły. Widzę to po blasku w jego oczach oraz zaczerwienionej twarzy. Chce odpowiedzi. Ale nie jestem w nastroju, żeby mu je dać. - Co się stało? - warczy i podchodzi bliżej. Umieszczam dłoń na jego klacie i odsuwam się, starając się stworzyć dystans między nami. - Nic, czym musisz się martwić. A teraz odpowiedz na moje pytanie. - Tak, pełen ładunek. Krinos, jeśli się dowiem, że zrobił to twój nowy chłopak, to wykończę go. Wykończę Stefano. Nie miałam pojęcia, że wiedział kim jest Stefano. Kręcę przecząco głową i poprawiam go w tej kwestii. - Osobiście bym go wykończyła gdyby mnie skrzywdził, ale on nigdy tego nie zrobił i wiem, że nigdy nie zrobi.

2

Mixed Martial Arts (MMA) - mieszane sztuki walki. -snll

3

To się odnosi do tego, że jest prezesem tego ich Klubu Tomb Motorcycle. - snll

Kalon

Strona 5

Patrzy mi w oczy, starając się znaleźć w nich prawdę. Nie wygląda na szczęśliwego, ale nie naciska na mnie. - Moi ludzie spotkają się z tobą na zewnątrz i dadzą ci to, czego potrzebujesz, Hunter. Odwracam się, aby odejść. Kiedy go mijam, pochyla się i szepcze mi do ucha. - Wciąż jesteś moją Kalon, kochanie. - Jego głos wysyła dreszcze wzdłuż mojego kręgosłupa. Pozbywam się ich i idę naprzód, podczas gdy słyszę jego lekki śmiech za mną. Poznałam Hunter'a i jego ojca ponad dwa lata temu, kiedy był wiceprezesem Klubu, a jego ojciec był prezesem. Kiedy po raz pierwszy go spotkałam, nie widziałam poza nim świata. Miał ten rodzaj spojrzenia w stylu "chcę cię pożreć żywcem". Ten rodzaj, który sprawia, że dziewczyny chcą zdejmować majtki i rzucać nimi w niego. Nie chciałam łączyć interesów z przyjemnością, ale cała jego słodka gadka, w połączeniu z tymi olśniewającymi zielonymi oczami ostatecznie wygrały nade mną. Hunter był pierwszym facetem, który zawsze dawał mi prawdziwe orgazmy. Był brutalny, gorący i posiadał cechy, których nie rozumiałam. Wymykalibyśmy się na spotkania, a następnie ostro by mnie przeleciał. Miał kolczyk w penisie i za każdym razem, kiedy chciałam się nim pobawić, nigdy mi na to nie pozwalał, ponieważ chciał być w moim wnętrzu, słysząc jak krzyczę jego imię. Muszę dodać, że zdarzało się to za każdym pierdolonym razem. Kazał mi robić rzeczy, o których czytałam tylko w książkach. Kneblował mnie i zadawał ból, ale w seksualnie satysfakcjonujący sposób. Jednak wymagał ode mnie więcej, czego nie chciałam mu dać. Tak, wstrząsnął moim światem w sypialni, jak żaden inny facet, ale nie chciałam się z nim zestarzeć. Dodatkowo, był męską dziwką i sypiał każdej nocy z inną kobietą. Powiedział, że jeśli wyrażę na to zgodę, to zmieni swoje zachowanie, ale nie wierzyłam mu. Dostarczał mi zabawy... cholernie dużo zabawy, ale nigdy nie postrzegałam go jako kogoś więcej. Wślizguję się do samochodu, kiedy kierowca odpala silnik. Patrzę przez okno i dostrzegam obserwującego mnie Hunter'a. Widzi, że na niego patrzę i puszcza do mnie oko. Następnie jego usta wypowiadają bezgłośne "Kalon". Potrząsam głową, zamykam okno i odjeżdżam.

Kalon

Strona 6

Ostatnie cztery tygodnie były trudne. Mój ojciec jest nadal w śpiączce, bez oznak poprawy. Moja matka nie opuściła krawędzi jego łóżka. Stefano poleciał do Nowego Jorku, aby zająć się interesami i nienawidzę tego, że go nie ma. Na samą myśl o nim, moje ciało przechodzą ciarki oczekiwania. Wraca jutro, po jego trzytygodniowej nieobecności4. Nie cierpię przyznawać, że za nim tęsknię, ale tak jest. Dzwoni do mnie przy każdej sposobności i rozmawia tak długo, jak tylko możliwe. Byliśmy tak zabiegani, że nie mieliśmy dla siebie czasu. Minęły trzy tygodnie odkąd miałam na sobie jego usta i wyczekuję, aby poczuć ich smak. Musiałam przejąć wszystkie interesy mojego ojca, które były napięte. Nowy narkotyk wreszcie wyszedł do wszystkich naszych dostawców. Jest na niego duży popyt i nie wydaje się, żeby zmalał. Wchodzę do pokoju, w którym mój ojciec śpij spokojnie. Moja matka siedzi w fotelu obok łóżka, trzymając go za rękę, mając nadzieję i modląc się o cud. Podchodzę do niej, pochylam się i całuję w policzek. - Mamo, idź do domu i odpocznij. Zostanę dzisiaj. Spogląda na mojego ojca, a następnie z powrotem na mnie. Wiem, że chce się ze mną sprzeczać, ponieważ nie chce go zostawiać. Ale musi, jako że nie wyspała się porządnie od czasu wypadku i zaczyna się to na niej odbijać. - Wrócę z samego rana, skarbie - mówi do mnie. Pochyla się i całuje mojego ojca w policzek, po czym wychodzi. Obserwuję, jak odchodzi i zastanawiam się, gdzie jest jej mąż. Powiedziała mu, że odchodzi i że wróci do domu, kiedy będzie gotowa. Część mnie wierzy w to, że do niego nie wróci, ponieważ wreszcie zdała sobie sprawę z tego, że nigdy nie przestała kochać mojego ojca i to się nie zmieni. Nie ważne jak bardzo stara się trzymać swoje uczucia w ryzach.

4

Wow laska 3 tygodnie bez bzykania no no !!! - syla / pobija rekord ;p - snll

Kalon

Strona 7

Patrzę na ojca i widzę jak śpij spokojnie. Jego włosy są dłuższe i ma kilkudniowy zarost. Pochylam się, aby go objąć i ucałować. Zajmuję to samo siedzenie, co mama, ale kładę się. Już mam zasypiać, kiedy dostrzegam postać wchodzącą do pokoju. Rock podchodzi i zaczyna golić zarost ojca maszynką do golenia. Nie pytam go co robi, po prostu leżę i z na wpół otwartymi oczami przyglądam się temu. Kiedy kończy, wstaje i patrzy na mnie. Uśmiecham się; chrząka i wychodzi tymi samym drzwiami, którymi wszedł. Wiem, że ojciec byłby wdzięczny, ponieważ jest schludnym mężczyzną. Ciągle ćwiczy i jest zawsze wypielęgnowany do perfekcji. Nie wygląda na swój wiek. W większości przypadków ludzie nie wierzą, że ma na tyle dorosłą córkę, by przejęła jego biznes. Budzę się na dźwięk kroków. Otwieram oczy i widzę pielęgniarkę zmieniającą pozycję mojego ojca, podczas gdy matka stoi tam, obserwując. - Spałaś? - pytam. Uracza mnie nieciekawym wyrazem twarzy, z na wpół zamkniętymi oczami oraz kącikami ust skierowanymi do dołu. Moje serce łamie się dla niej. Naprawdę mam nadzieję, że ojciec niebawem wyzdrowieje. Wstaję i przeciągam się, kiedy doktor wchodzi do środka. - Drogie panie - wita się, podchodząc do końca łóżka i sprawdza kartę pacjenta. Wyłapuję jego wyraz twarzy, mając nadzieję na cud, ale nie widzę żadnej ekspresji w jego oczach. - Wygląda na to, że pan Kontos powoli dochodzi do siebie. Ostatnie kilka tygodni było trudnym okresem, ale wierzę, że zdecydowanie wraca do zdrowia, jednak nie jestem w stanie powiedzieć, kiedy się obudzi. Jego ciało wiele przeszło. Niektórzy pacjenci wymagają dłuższej rekonwalescencji od innych. Cofając się wstecz, tydzień przed operacją ojca, zdarzyło się coś złego. Miał akcję zatrzymania serca i zmarł tamtej nocy tuż przed naszymi oczami. Moja matka straciła całą nadzieję i upadła na ziemię w akcie histerii. Nigdy nie widziałam jej tak załamanej. Lekarzom udało się sprowadzić go z powrotem. Doktor powiedział, że sprawy mają się kiepsko. Płakałam przez większość nocy. Stefano nie opuścił mojego boku podczas tego całego, okropnego czasu. Był stałym wsparciem, którego desperacko potrzebowałam. - Elizo, Stefano dzisiaj przylatuje. Dlaczego nie pojedziesz do domu i odpoczniesz, zanim się z nim spotkasz? - Mama chwyta moją dłoń i ściska ją, a następnie zajmuje miejsce przy ojcu. Kalon

Strona 8

Kiedy już mam wychodzić, odwracam się i widzę moją matkę szepczącą, uśmiechającą się i mówiącą do mojego ojca. Widzę miłość, którą go darzy. Zastanawiam się jak złe było ich życie, że czuła potrzebę, aby odejść od mężczyzny, którego tak głęboko kochała. Gdy docieram do domu, kieruję się prosto do łóżka i upadam na nie. Moje ciało jest tak wyczerpane, że myślę iż jest gotowe na sen. Mój umysł nie wyłącza się, ale oczy nie chcą zostać otwarte. Nic na to nie poradzę, że myślę o Hunterze i o tym, dlaczego wrócił do mojego życia po tak długim czasie. To jak suka Karma odbijająca się na mnie, chcąca zamieszać w gównie. Mam nadzieję, że nie będę musiała ponownie się z nim widzieć, zwłaszcza ze Stefano będącym w pobliżu. Wątpię, że to się dobrze skończy. 5

5

Będzie dym …  - syla /

Kalon

Strona 9

Budzę się, ponieważ mam wrażenie, że moje ciało płonie i jest bardzo ciężkie. Chcę usiąść, ale szybko orientuję się, że jestem zabarykadowana. Patrzę na bok i widzę Stefano, nagiego i śpiącego. Połowa jego ciała pokrywa moje. Delikatnie się odsuwam, żebym mogła wstać i uwolnić się. Robię to bez budzenia go. Wracam do sypialni i zauważam, że Stefano ma głowę podpartą na poduszkach. Patrzy na mnie z uniesioną brwią oraz pożądaniem w oczach. Podchodzę do łóżka w mojej krótkiej bluzeczce6 oraz majtkach i zaczynając od jego nóg, wspinam się na łóżko. Jego oczy błyszczą, kiedy obserwuje moje kocie ruchy, idąc na do niego czworaka. Siadam okrakiem na jego biodrach. Chwyta mnie mocno za szyję i przyciąga moje usta w dół do swoich. Na początek bawi się moim językiem, podgryzając i ssąc. Następnie całuje mnie, jakbym go nie widziała od miesięcy. Jego ręce przesuwają się do mojego tyłka, który mocno chwyta, a później ściska. Przyciągając mnie do siebie, sprawia że nasze ciała czerwienią się pod swoim wpływem. Powoli przerywa pocałunek, a następnie całuje drogę w dół mojej szyi. - Kurwa...tęskniłem...za...tobą... - mówi między pocałunkami. Nie potrafię tego dłużej znieść, moje ciało płonie. Robi mi to i wydaje mi się, że nie zdaje sobie z tego sprawy. Sprawia, że płonę7, a moje wnętrze zaciska się na jego widok. Teraz kiedy mam go w swoim uścisku, zamierzam spędzić kilka godzin na robieniu z nim niegrzecznych rzeczy. Wciąż trzyma mój tyłek i czuję jego kutasa na moim pulsującym punkcie. To sprawia, że staję się bardziej mokra. Unosi mnie i przekręca tak, że leżę teraz na plecach, a on wisi nade mną.

6

Dokładnie "crop top"

7

Sorry za te powtórzenia, ale laska ciągle gada "...on fire" :)

Kalon

Strona 10

- Nie mogę czekać księżniczko... kurwa, czekałem zbyt długo. - Zrywa ze mnie majtki. Siadam i zdejmuję bluzkę, aby jej także nie zniszczył. Jego oczy chłoną mnie, a jego usta opadają bezpośrednio na mój stojący sutek. Odrzucam głowę do tyłu i pozwalam by mnie wziął. To sprawia, że moja cipka drży z podekscytowania. Jego ręka sięga w dół i bawi się moją łechtaczką, podczas gdy jego usta zawisają między obydwoma sutkami, a następnie zasysa jednego z nich do ust. Nagle odrywa się ode mnie i spogląda na mnie. Jęczę z powodu utraty kontaktu, ale on ma inne plany. Chwyta moje nogi i przerzuca je przez swoje ramiona. Łapie mnie w talii i unosi wyżej. Kiedy to robi, czuję go, nacierającego na moją cipkę. Dokucza mi przez chwilę, a następnie pozwala powoli wejść jedynie końcówce. Czuję jak się zaciskam, jakbym chciała wciągnąć jego kutasa i nigdy nie wypuścić. Wiem, że stara się nie stracić swojego opanowania, ale kiedy tylko unoszę wyżej biodra i nabijam się na niego, dostrzegam jak pożądanie wypełnia jego brązowe oczy i całkowicie traci kontrolę. Bierze głęboki wdech i zamyka oczy. Czuję go natychmiast, pieprzy mnie tak mocno i tak szybko, że wydaje mi się, że mogę eksplodować od kolejnego pchnięcia. Nie przestaje, ciągle to robi. Przy dziesiątym pchnięciu krzyczę tak głośno, jakbym chciała ogłosić to całemu światu. Nigdy nie miałam tak długiej przerwy między stosunkami, ale teraz już wiem dlaczego. Nie potrafię się bawić, ponieważ od razu dochodzę. Stefano pompuje jeszcze kilka razy, a następnie znajduje swoje uwolnienie głęboko we mnie. Ja też tam jestem i dochodzę z nim po raz drugi. Pozwala moim nogom opaść, a później kładzie się na moim brzuchu, kiedy wciąż jest ze mną połączony. Obydwoje oddychamy ciężko i przez krótki czas, żadne słowo nie zostaje wypowiedziane. - Kurwa, księżniczko, nigdy więcej. Nie możemy być nigdy więcej rozdzieleni na tak długo. Rozumiesz? Nie odpowiadam. Unosi głowę i patrzy prosto w moje oczy. Oferuję mu swój najlepszy uśmiech, a on unosi brew, oczekując odpowiedzi. Decyduję się go ignorować, co od razu działa mu na nerwy. - Nie słyszałaś mnie, księżniczko? Kobieto, wsadzę cię do mojej pieprzonej walizki, jeśli będę musiał. Nie będziesz ze mną rozdzielona przez więcej niż dwadzieścia cztery godziny. Oszaleję bez ciebie. Przytakuję, a on wydaje się być usatysfakcjonowany taką odpowiedzią. Pomimo, że właśnie wyciągnął temat "macho" tym gadaniem, naprawdę nie jestem w nastroju, by teraz zacząć się kłócić. To dlatego jedynie kiwnęłam głową. Kalon

Strona 11

Leżę z nim przez kilka minut, bez gadania, po prostu ciesząc się tym, że mam go przy sobie. Zaczyna ciągnąć mój warkocz i przebiega przez niego palcami, poluzowując go. Nie wiem dlaczego to robi, ale absolutnie to kocham. - Tęskniłaś za mną, księżniczko? Patrzę w górę na niego, uśmiechając się znacząco i z powrotem kładę głowę na jego klacie. - Księżniczko - warczy. - Tak, Stefano. - Szczerze mówiąc, to okropnie mi go brakowało, ale nie okazuję mu tego. - Tęskniłem za twoją niewyparzoną buzią, a twoje wspaniałe ciało prosi się o mnie. Wiesz, że tak się dzieje, księżniczko? Wiesz, że kiedy mnie widzisz, twoje sutki twardnieją, a twoja twarz rumieni się? To sprawia, że gdy cię widzę, mój kutas drży. A kiedy widzę twoją reakcję, stoi mocno i twardo. Uśmiecham się do jego klatki piersiowej, kiedy mi to mówi, ponieważ wiem, że rumienię się za każdym cholernym razem, kiedy na niego patrzę. Zastanawiam się, czy to się kiedykolwiek zmieni. Jestem całkiem pewna, że moje ciało woła do niego. Posiada własną strefę dla Stefano. - Kurewsko cię kocham, księżniczko. Nic i mam na myśli nic mi tego nie odbierze. Jesteś moim pieprzonym światem. - Unosi moją głowę i pożera moje usta. Czuję jak ponownie staje się twardy, kiedy wciąż znajduje się w moim wnętrzu. Gryzie moją wargę i odwraca mnie, tak że znowu ma mnie tak, jak tego chce. Pozwalam mu na doprowadzanie mnie do szaleństwa, ponieważ wiem, że potrzebuje tego tak samo jak ja. Potrzebuje, bym dała mu całą siebie, ale wciąż nie jestem w stu procentach pewna, czy potrafię to zrobić. Jednak dam mu tyle ile potrzebuje i tyle, na ile będę w stanie sobie pozwolić.

Kalon

Strona 12

Nigdy nie opuściliśmy sypialni. Zostaliśmy w niej cały dzień i noc. Karmił mnie, kąpał i pracował nad moim ciałem, jakby to był ostatni raz, kiedy mnie widzi. Budzę się na pukanie do drzwi i zdaję sobie sprawę, że Stefano nie ma w łóżku. Siadam i rozglądam się po pokoju, ale nigdzie go nie widzę. Wstaję i idę w kierunku drzwi, dobrze wiedząc, że nie jestem ubrana. Kiedy tylko lekko uchylam drzwi, zostają zatrzaśnięte. Odwracam się, by zobaczyć nagiego Stefano, stojącego ze szczoteczką do zębów, zwisającą z jego ust. - Kobieto, nigdy kurwa nie otwieraj drzwi z gołym tyłkiem. Nikt nie ma prawa oglądać twojego nagiego ciała, poza mną - warczy i daje mi mocnego klapsa wierzchem dłoni, a później usuwa szczoteczkę z buzi. W pierwszej chwili chcę mu przywalić, ale wstrzymuję się. Całą drogę do łóżka idę dumnym krokiem, pochylam się i pokazuję mu swój towar. Słyszę jego pomruk, a kiedy go wydaje, podnoszę bluzkę z podłogi i wciągam ją przez głowę. - Lepiej to zdejmij, księżniczko - rozkazuje, jakbym nie miała wyboru. Jakby nie wiedział, że zawsze mam pierdolony wybór. Podchodzę do niego, kładę dłonie na jego klacie i całuję go w usta. Mam otwarte oczy i obserwuję. Kiedy tylko zabiera ręce z drzwi, uciekam. Wybiegam z pokoju i mijam jednego z przydupasów, stojącego za drzwiami. Słyszę jak się śmieje, gdy docieram do szczytu schodów. - Wiesz, że nigdy mi nie uciekniesz, księżniczko. Zlatuję po schodach i mam wystarczająco dużo czasu na zrobienie tostów i kawy, podczas gdy Stefano się ubiera. Siedzę przy stole w kuchni, jedząc tost, kiedy słyszę Stefano. Potrafię go wyczuć, zanim się do mnie zbliży. Gdy spoglądam w górę, czuję jak moje policzki stają się gorące. Ten facet na serio wie jak powinno się nosić garnitur. Podchodzi do mnie i sunie palcem po wewnętrznej stronie mojego uda, drocząc się ze mną powoli. Podnosi rękę i przebiega nią po moim policzku. Kalon

Strona 13

Pochyla się i czuję jego gorący oddech na szyi. - Czujesz to? - szepcze, a później szczypie mój sutek. Klepię jego dłoń i odwracam się. - Księżniczko, chciałbym tutaj siedzieć cały dzień i obserwować jak jesz, ale nie mogę. Mamy robotę do wykonania - mówi, chwytając mój tost i zjadając kawałek. Patrzę na jego usta, kiedy je oblizuje. Jestem oczarowana, wiedząc co te usta potrafią mi zrobić. Kręcę głową, by rozjaśnić umysł i biegnę na górę, aby się ubrać. Przebieram się w parę obcisłych, czarnych dżinsów i czarna koszulkę na ramiączkach. Nie wiem co mamy na dzisiaj zaplanowane, ale nie mam zamiaru niszczyć moich ciuchów. Upinam włosy w warkocz na boku. Następnie chwytam moją broń i nóż. Kieruję się w dół schodów, by spotkać Stefano, który czeka przy frontowych drzwiach. Kiedy tylko go dostrzegam, dostaję zawrotów głowy. Ten mężczyzna ma mnie zachowującą się jak zakochana nastolatka. - Księżniczko! Bardzo ładnie, jak zawsze - komplementuje, kiedy docieram do drzwi. Unoszę brew, otwieram drzwi i wychodzimy. Podjeżdżając pod jeden z naszych magazynów, zauważam kilka motocykli zaparkowanych przed wejściem. Wydaję z siebie jęk i zatapiam się w siedzenie. - Co jest, księżniczko? - pyta Stefano, kładąc dłoń na moim udzie. Odwracam się, by spojrzeć mu w twarz i uśmiecham się. - Zobaczysz - odpowiadam i wysiadam z samochodu. Kiedy tylko wchodzimy do środka, dostrzegam Hunter'a i kilku jego ludzi, rozmawiających z Rock'iem. Hunter mnie zauważa i podchodzi. Widzę jak Stefano stara się zrozumieć, dlaczego Hunter uśmiecha się jak dzieciak w sklepie ze słodyczami. Decyduję się nie patrzeć w jego stronę. Hunter do nas dociera, podnosi mnie w niedźwiedzim uścisku, a później stawia mnie na ziemi, zaraz po tym jak składa mokry pocałunek na moich ustach. Nie odwzajemniam pocałunku i odpycham go. To jedynie sprawia, że zaczyna się śmiać. Odwracam się do Stefano i patrzę jak wyciąga swoją broń i przystawia ją do głowy Hunter'a. - Chcesz zachować swoje pierdolone życie, Hunter? - warczy Stefano, na co Hunter tylko się uśmiecha. - Kalon, naprawdę musisz trzymać swojego faceta w ryzach. - Hunter próbuje dramatyzować. Jednak kiedy tylko słyszę jak wypowiada "tą nazwę" moja pięść łączy się z jego twarzą. Później obserwuję, jak chwyta swoją szczękę. Kalon

Strona 14

- Powiedziałam ci, żebyś mnie tak kurwa nie nazywał, idioto - gromię go, robiąc krok w tył. Zauważam, że Stefano obniża broń i robi krok w tył, by stanąć obok mnie. - Okej Krinos, będę grzeczny... na razie - mówi, gapiąc się wprost na Stefano. Wiem, że prowokuje i mam ogromne pragnienie, aby znów go uderzyć. Ignoruję ten odruch i zmieniam temat. - Dlaczego się tutaj dzisiaj spotykamy? - pytam, rozglądając się. Myślałam, że ten interes jest zamknięty i wszystko jest jasne. - Krinos, tym razem chcemy czegoś więcej niż dragi. Chcemy siły ogniowej wyjaśnia Hunter. Patrzę na Stefano i uświadamiam sobie, że on już wie o co tutaj chodzi. - Cóż, Hunter, będziesz musiał być miły dla księżniczki, jako że jest twoim jedynym sposobem na zawarcie takiej umowy. A poprzez bycie miłym, mam na myśli, że jeśli tylko położysz na niej łapsko, to cię kurwa zabiję. - Proszę, proszę, spójrzcie tylko. Wygląda na to, że muszę wrócić na twoją dobrą stronę, Krinos - mówi Hunter, trochę zbyt sarkastycznie. Patrzy na mnie podczas oblizywania swoich warg. Wie, że kiedy to robił, zrobiłabym dla niego wszystko. Chociaż teraz, nie jest tym, dla którego zrzuciłabym ubranie. - Jeżeli mi pomożesz, to później załatwię ci twoją siłę ogniową - mówię mu. Unosi brew, zastanawiając się o czym mówię.

Kalon

Strona 15

Stoimy tam nie rozmawiając, podczas gdy Hunter stara się domyślić, czego od niego potrzebuję. W końcu się poddaje i pyta. - Czego możesz potrzebować, Krinos? - Potrzebuję, żebyś kogoś znalazł. Chcę go znaleźć żywego i przyprowadzonego prosto do mnie - tłumaczę. Patrzy na mnie z lekko otwartymi ustami i zmrużonymi oczami. Wreszcie zdaje sobie sprawę, że nie jestem tą samą dziewczyną, którą kiedyś znał. - A co planujesz zrobić, kiedy znajdziemy tego faceta? - To zdecydowanie nie twój interes. Jeśli chcesz siły ogniowej, zrobisz to o co proszę. Żadnych pytań. W przeciwnym razie, gówno dostaniesz. - Stukam szpilką o beton, dając mu znać, że musi się pospieszyć i że mówię śmiertelnie poważnie. - Okej, więc jeśli zrobimy to dla ciebie, zdobędziesz dla nas to, czego potrzebujemy? pyta poważnym głosem. - Już odpowiedziałam na to pytanie. A teraz, muszę udać się do pewnych miejsc. Rock ci powie kogo chcę dostać. Kiedy go dostanę, otrzymasz to czego chciałeś - informuję go, a następnie odwracam się do wyjścia. Moi ludzie podążają za mną do samochodu. Stefano wsiada do naszego wozu i kiedy jestem już w środku, odjeżdżamy. Na początku nic nie mówi, po prostu siedzi i prowadzi, nie patrząc na mnie. Czekam na pytania, które wiem, że nieuchronnie nadejdą. Kiedy zatrzymujemy się przed szpitalem i mam zamiar wysiąść, chwyta moje ramię i zatrzymuje mnie w siedzeniu. - Jak dawno temu? - pyta, patrząc mi prosto w oczy. - Dwa lata - mówię, próbując go odepchnąć, ale nie uwalnia mnie. - Dlaczego mówi do ciebie Kalon? Czuję ukłucie żalu w klatce piersiowej. Nie sądziłam, że będę musiała odpowiadać na tak osobiste pytanie. Kalon

Strona 16

- Mój ojciec zwracał się tak kiedyś do mojej mamy. Kiedy spotkałam Hunter'a, mój ojciec powiedział, że wyglądam jak jego Kalon. - Czy on chociaż wie, co oznacza to słowo? - warczy, mocno ściskając moje ramię. - Tak, ojciec mu to wyjaśnił. Oznacza ideał piękna pod każdym względem. Patrzę na jego reakcję, ale początkowo nic nie mówi. Następnie bierze kilka głębokich oddechów i przeszywa mnie wzrokiem. - Ty... ty nie jesteś jego Kalon. Jesteś moja! I jeśli jeszcze raz tak cię nazwie, wpakuję kulkę między jego oczy, księżniczko - wyjawia, a później zderza swoje usta z moimi. Docieramy do pokoju mojego ojca, bez kolejnych pytań odnoszących się do Hunter'a, co sprawia mi ulgę. Naprawdę, nie wiedziałabym jak mu wyjaśnić związek, który miałam z Hunter'em. To zbyt skomplikowane. Kiedy wchodzimy do środka, widzę moją mamę zwiniętą na łóżku z moim ojcem, pogrążoną w mocnym śnie. Patrzę na Stefano; składa delikatny pocałunek na moim policzku i wychodzi. Stoję w progu, patrząc na moich złamanych rodziców, którzy zaprzeczają miłości do siebie i zastanawiam się, czy sprawy mogłyby potoczyć się inaczej. Moja mama otwiera oczy i dostrzega mnie stojącą tutaj. - Kochanie, myślę że jest z nim lepiej - mówi, wstając i podchodząc, by otoczyć mnie ramionami. Nie słyszę jak Stefano wraca, ale mama mnie puszcza i podchodzi, by odebrać kawę z jego rąk. Pochyla się i przytula go. Moja mama i ja wyglądamy dosyć podobnie. Jest niższa ode mnie, jako że mam wzrost po ojcu. Po ojcu odziedziczyłam kręcone włosy, ale kolor moich włosów i oczu mam po matce. Wszyscy zajmujemy miejsca i po prostu siedzimy przez chwilę. Siedzę na kolanach Stefano, a on błądzi palcami po moich plecach. Moja mama patrzy na nas i zaczyna płakać. Nie mam pojęcia dlaczego. - Mamo? Co się dzieje? - Wstaję i podchodzę, aby ja przytulić. - Nie pozwól nigdy odejść temu mężczyźnie, Elizo. Kocha cię tak, jak twój ojciec kiedyś mnie kochał - mówi, wypłakując mi się w ramię.

Kalon

Strona 17

Słyszymy słaby głos i nasze głowy odwracają się, by zobaczyć patrzącego na nas ojca. Moja mama płacze jeszcze bardziej, ale podbiega do niego i kładzie dłoń na jego klatce piersiowej. Mówi mu, żeby nigdy więcej nam tego nie robił. Odczuwam całkowitą radość i szczęście, ponieważ mój ojciec wreszcie się obudził. Czuję parę ramion owijających się wokół mnie. Pochylam i zatapiam się w nich. Sięgam i ściskam dłoń ojca, kiedy mama nalewa dla niego szklankę wody. - Wiesz, ma rację, nie możesz mnie nigdy opuścić - Stefano szepcze mi do ucha. To wysyła dreszcz wzdłuż całego mojego ciała. Zauważa to i całuje moją szyję. Stoimy tam i obserwujemy ojca, kiedy czekamy aż przyjdą lekarze. Wygląda na to, że im się nie spieszy. Moja mama nie przestaje mówić do ucha mojego ojca i tak dobrze jest patrzeć jak się do niej uśmiecha. Decydujemy, że damy im trochę prywatności. Kiedy docieramy do drzwi, słyszę głos ojca. - Zamkniesz się i pocałujesz mnie, Kalon?8 Słyszę chichot Stefano, kiedy wychodzimy.

8

Aż się rozkleiłam … - syla / kochani są, no nie? :) - snll

Kalon

Strona 18

Lekarze przychodzili i odchodzili, informując nas, że z moim ojcem jest lepiej niż oczekiwano. Ulżyło mi, słysząc te wiadomości. Moja matka wciąż nie opuściła brzegu jego łóżka, mimo tego że sie obudził. Widzę sposób, w który na siebie patrzą i zastanawiam się, gdzie to może ich zaprowadzić. 9 Udajemy się ze Stefano do domu, aby się przebrać. Dzisiaj wieczorem uczestniczymy w imprezie organizowanej przez Roberto. Wychodzę spod prysznica i idę prosto do sypialni. Widzę ubierającego się Stefano, który nie zauważa, że tutaj stoję. Zatem gapię się jak pracują jego ramiona. Jego plecy poruszają się w taki sposób, że tatuaż w kształcie tygrysa porusza się na nich. Tak bardzo zatopiłam się w myślach i byłam zajęta gapieniem się, że nawet nie zauważyłam, że się odwrócił i uśmiecha się do mnie znacząco. - Księżniczko, jeśli ciągle będziesz na mnie tak patrzeć, to pewne jak cholera, że nie dotrzemy na przyjęcie - oświadcza, podczas zapinania guzików białej koszuli. Zrzucam ręcznik na ziemię i obserwuję jak jego oczy błyskawicznie przechwytują moje spojrzenie. - Żadnego dotykania... nie chcę się spóźnić - mówię, drocząc się z nim. Widzę jak kręci głową i kończy zapinanie guzików. Wychodzi z pokoju, żebym go więcej nie kusiła, ani nie droczyła się z nim. Przeglądam moją garderobę, próbując znaleźć coś do ubrania. Nie chcę dzisiaj zakładać mojego standardowego, czarnego stroju. Chcę założyć coś, od czego Stefano nie będzie w stanie oderwać rąk. Znajduję intensywnie różową sukienkę z wyciętymi plecami i głębokim dekoltem, odkrywającym moje piersi. Zakładam parę różowych szpilek oraz dobieram różową podwiązkę. Następnie chowam za nią nóż. Mam rozpuszczone i wyprostowane włosy. Jestem całkiem pewna, że Stefano jeszcze nie widział, żebym wkładała tyle wysiłku w swój wygląd i zastanawiam się jaka będzie jego reakcja. Kiedy schodzę po schodach, słyszę głosy, których nie powinno tutaj być. Powinnam być tylko ja, Stefano i Rock. Gdy zbliżam się do przedpokoju, dostrzegam tam siedzącą

9

Do sypialni, haha ;p - snll

Kalon

Strona 19

siostrę Stefano, Kasandrę. Zauważa mnie jako pierwsza, ponieważ Stefano stoi do mnie tyłem i rozmawia z nią. Widzę jak na mnie patrzy i uśmiecha się, co sprawia, że Stefano się odwraca. Kocham sposób w jaki na mnie patrzy. To tak, jakby żaden mężczyzna nie widział mnie w taki sposób, jak on. Nawet w najgorszych sytuacjach, jego oczy nigdy nie zmieniły sposobu postrzegania mnie. Patrzy teraz na mnie w taki sposób, ale tym razem w jego spojrzeniu jest także zmiksowany gniew i pożądanie. Patrzę jak się do mnie zbliża i strzelam do niego promiennym uśmiechem. - Nie możesz w tym iść. Idź się przebrać, już - warczy, zbyt przestraszony by mnie dotknąć. Oczywiście to sprawia, że jedynie uśmiecham się do niego ironicznie i unoszę brew. - Sorry, nie da rady - odpowiadam i klepię go w ramię, kiedy przechodzę obok niego. Docieram do Kasandry i przytulam ją. Kiedy spoglądam w górę, uświadamiam sobie, że Rock nie może oderwać od niej wzroku. Wygląda oszałamiająco w ciemno niebieskiej sukience, z luźno związanymi włosami. Zanim go zobaczę, czuję jego oddech z tyłu mojej szyi. Pochyla się, całuje mój kark i wszyscy kierujemy się do wyjścia. W drodze do Roberto, Stefano i ja siedzimy z tyłu, podczas gdy Rock prowadzi. Kasandra siedzi obok niego. Stefano nie potrafi oderwać ode mnie wzroku, a jego dłoń trzyma moje udo, dosyć mocno. W samochodzie nie wypowiada ani słowa, ale kontynuuje wędrówkę swoim spojrzeniem po całym moim ciele. Kiedy podjeżdżamy pod jedną z restauracji Roberto i zamierzam wysiąść, Stefano wciąga mnie z powrotem i odwraca moją głowę, bym spojrzała mu w twarz. - Nie opuścisz mojego boku! Rozumiesz? - informuje mnie poważnym głosem. Śmieję się i wychodzę z samochodu, co służy jedynie wkurzeniem go. Gdy wchodzimy do środka, zdaję sobie sprawę ilu tutaj jest ludzi. Myślałam, że to będzie małe spotkanie. Jest tutaj co najmniej sto osób. Jako pierwsza dostrzegam Roberto i idę w jego kierunku ze Stefano przy mym boku. - Och, moja słodka dziewczynka. Czyż nie wyglądasz zachwycająco? - stwierdza Roberto, po czym całuje moje policzki. Odwzajemniam powitanie, a następnie robię krok w tył, w ramiona Stefano.

Kalon

Strona 20

- Stefano, podejrzewam, że dzisiejszego wieczora nie opuścisz boku Krinos - mówi, śmiejąc się, jakby opowiedział jakiś świetny kawał. Stefano go ignoruje i jeszcze mocniej chwyta moją talię. - Roberto, jeśli będziesz miał chwilę czasu, muszę z tobą przedyskutować sprawę biznesową - mówię. Roberto unosi brew i sugeruje, żebym poszła za nim. Zwracam sie do Stefano i proszę, aby przyniósł nam drinka. Widzę, że chce się kłócić, ale nie robi tego. Odwracam się i podążam za Roberto. Kiedy już jesteśmy w prywatnym pokoju, siadam i tłumaczę, czego od niego potrzebuję. - Krinos, wiesz, że dam ci tyle siły ile będziesz potrzebować, chociaż ty również będziesz musiała mi dać to, czego potrzebuję. - A czego dokładnie potrzebujesz? - Chcę większego ładunku i chcę znacznie większą zniżkę. - Mogę to zrobić, jeśli tylko bronie będą w lepszej cenie. Roberto, jeśli daję ci zniżkę, lepiej daj mi jak najbardziej obniżone ceny, na jakie cię stać. - Oczywiście Krinos, oczywiście. Ale mogę zapytać dla kogo to? Wiem, że nie dla twoich ludzi, jako że zaopatrzyłem cię dosyć mocno. Ma rację. Mamy wystarczająco siły ogniowej dla armii, więc nie mamy powodu, aby potrzebować więcej. - Tylko interesy, Roberto. Potrzebuję informacji, a ci faceci pomogą mi je zdobyć mówię, kiedy wstaję i zmierzam do wyjścia. - Nie pozwól zemście przyćmić swojego rozsądku, Krinos. Ostatecznie, to nie kończy się za dobrze. - Oczywiście, moja zemsta zakończy się powodzeniem, Roberto. Przeszłam przez piekło i ciągle tutaj jestem, sukowata i tak dalej.

Kalon

Strona 21

Kiedy idę z powrotem na przyjęcie, widzę Stefano przy barze rozmawiającego z blondynką, ubraną w ledwo co zakrywające ciuchy. I skurczybyk się do niej uśmiecha. Nie spuszczam z nich oczu, kiedy podchodzę. Zauważam, że jej spojrzenie również się od niego nie oderwało. Patrzy na niego z góry do dołu jakby był kawałkiem mięsa, gotowym do pożarcia przez nią. Kiedy do niego docieram, kładę dłoń na jego ramieniu, aby zdobyć jego zainteresowanie i kiedy tylko to robię, latawica rzuca mi śmiercionośne spojrzenie. Stefano ignoruje ją, owija ramię wokół mojej talii i pochyla się, aby ucałować mój policzek. Patrzę w górę i widzę, że nadal nie ruszyła się z miejsca i kontynuuje wgapianie się. - Mogę w czymś pomóc? - pytam, na co ona rzuca mi pogardliwe spojrzenie. Lustruję ją z góry do dołu, odwzajemniając się tym samym. Jestem zaskoczona jej postawą wobec mnie. Nie obchodzi ją kim jestem i wydaje się, że w ogóle nie mam nią wpływu. Jest pokryta tatuażami; ma je na palcach, ramionach i szyi. Ma długie, spływające blond platynowe włosy i ciemno brązowe oczy. Jest całkiem atrakcyjna i bardzo ładna, nawet z tymi wszystkimi tatuażami pokrywającymi jej ciało. - Och, no nie wiem, Elizo, ale jestem pewna, że to zrobisz. Puszcza do mnie oko, podnosi swoją szklankę i odchodzi dumnym krokiem z ledwo co obecną sukienką i dziwkarskimi szpilkami. Odwracam się do Stefano po odpowiedzi, ale on wzrusza ramionami. Przyszpilam go wzrokiem, dopóki nie udzieli mi odpowiedzi, które potrzebuję usłyszeć. - Księżniczko, wiesz że to spojrzenie na mnie nie działa. Ale powiem ci, bo możesz mi odmówić seksu, a nie ma opcji, żebym tego chciał. Nie mam pojęcia kim była. Przedstawiła się i powiedziała, że jest szczęśliwa mogąc mnie wreszcie poznać. To wszystko; przeszkodziłaś, kiedy tutaj podeszłaś. - Okej, więc jak się nazywa? - Jedyne co powiedziała, to Carmen. Przytakuję i odwracam się w stronę tłumu, by zobaczyć, czy ją widzę. Czuję jak Stefano owija ramię wokół mojej talii i z powrotem przyciąga mnie do siebie. - Nie martw się nią, księżniczko. Cieszmy się nocą, póki możemy. Kalon

Strona 22

Stefano ciągnie mnie na parkiet, a ja się wzdrygam. Wie, że nienawidzę tańczyć, a on jest świetnym tancerzem i kocha się ze mnie nabijać. - Wiem, że masz ruchy, księżniczko. Widziałem je w łóżku - mówi, przyciągając mnie bliżej, tak że nasze ciała się ocierają. Owija ramiona dookoła mojej talii i kołysze mnie do rytmu. Sposób w jaki ruszają się jego biodra, robi w tym momencie wspaniałe rzeczy wnętrzu mojego ciała. Tańczymy do jeszcze jednej piosenki, kiedy Stefano pochyla się i całuje moją szyję. Przyciągam go bliżej, aby go poczuć, a on chichocze w moją skórę. - Mogę otrzymać kolejny taniec? Odwracam się, by zobaczyć stojącego tam Roberto, oferującego mi swoją dłoń. Stefano patrzy na mnie i zastanawia się, czy mnie przekazać, czy nie i niechętnie się zgadza. Roberto kładzie rękę na mojej talii, a drugą kładzie na moim ramieniu. 10 - Dziewczyno, masz tego chłopaka całkowicie uzależnionego... całkowicie bez zastrzeżeń - mówi Roberto, śmiejąc się do siebie. Patrzę na niego zdezorientowana, a on się do mnie uśmiecha. - Wiesz, że tak jest. Już wcześniej był niebezpieczny, ale teraz jest gorszy... o wiele gorszy. Cholera, nie wchodziłbym mu w drogę, a to o czymś świadczy. Uśmiecham się, a on kontynuuje okręcanie mnie dookoła. Dziękuję Bogu, że jeszcze nie wylądowałam na tyłku. - Wiem dlaczego chcesz tej siły ogniowej, Krinos. Spoglądam w górę i uśmiecham się. Wiedziałam, że się domyśli; nie ma zbyt wielu rzeczy, które nie dotrą do Roberto. - Nie wiem, czy powinnaś wciągać w to Hunter'a, odkąd jest tak samo niebezpieczny jak Stefano. Obydwoje są mężczyznami nie do przejścia - mówi, podczas gdy wciąż tańczymy. - Roberto, znam Hunter'a i nie ma się czym martwić - zapewniam, klepiąc go po ramieniu.

10

Trochę dziwny ten chwyt taneczny. W mojej wyobraźni komicznie to wygląda, ale okej ;p - snll

Kalon

Strona 23

- Wiesz, że mogłaś przyjść do mnie, jeżeli potrzebowałaś pomocy. - Przestaje tańczyć i patrzy mi prosto w oczy. - Wiem Roberto i dziękuję. Hunter jest właściwą osobą. Zrobi to o co proszę, bez zbędnych pytań, bo dostanie coś w zamian. I muszę to zachować w tajemnicy. - Alberto ma koneksje, nie aż takie jak ty, ale jego ludzie są źli i nie mają wyrzutów sumienia. Więc proszę, przyjdź do mnie jeśli potrzebujesz pomocy. Dam ci wszystkie zasoby jakich potrzebujesz. Jesteś rodziną i to się nigdy nie zmieni. - Pochyla się i całuje mnie w policzek, następnie odwraca się i odchodzi. Rozglądam się poszukując Stefano i znajduję go z blond laską, kurczowo przyczepioną do niego, tańcząc. 11 Ta laska dostanie łomot, a on zdecydowanie nic nie dostanie dzisiejszej nocy. Podchodzę, a żadne z nich nie widzi mojego przybycia. Zastanawiam się co chcę zrobić i decyduję, że nie zadźgam ich w miejscu publicznym. Szczerze, po co tańczyć jak kochankowie, kiedy masz już kochankę z pierdolonym nożem za podwiązką?12 - Bardzo kurwa przytulnie, jak widzę. Ich głowy odwracają się szybko, by spotkać moje spojrzenie. Stefano robi krok w tył, bo wie, że jestem wściekła, ale suka się do mnie kurwa uśmiecha ironicznie. Wielki kurwa błąd! - Elizo, miło cię znowu widzieć. Stefano mi właśnie o tobie opowiadał - mówi i odwraca się do niego z uśmiechem. Patrzę śmiercionośnym wzrokiem jak jego głowa odwraca się ostro w jej stronę. Wiem, że ona kłamie, jako że Stefano nic nie mówi ludziom. Większość ludzi, która go zna, nawet nie wie jak ma na nazwisko. - Chciałabym móc powiedzieć to samo Carmen, ale patrzenie jak starasz sie uwieść mojego mężczyznę nie jest miłe. Widzę, że Stefano z powrotem odwraca głowę w moją stronę i uśmiecha się. Jestem całkiem pewna, że podoba mu się określenie "mój mężczyzna".

11

Stefano, ar ju krejzi!? - snll

12

Haha ;D - snll

Kalon

Strona 24

- Och, Elizo, jeśli chciałabym twojego faceta, to bym go miała, cukiereczku. Bez dwóch zdań. - Ciska we mnie grzesznym uśmieszkiem.

Kalon

Strona 25

Nie zadźgam jej. Nie zadźgam jej. Nie zastrzelę jej. Och, pierdolić to, zadźgam sukę.13 Kiedy już postanowiłam, Stefano staje za mną i owija wokół mnie ramiona. Barykaduje moje ręce. Uśmiecham się, bo oczywiście wie o czym myślę. Odpycham go i patrzę na nią, stojącą tutaj i wciąż uśmiechającą się. - Przez wzgląd na ciebie, mam nadzieję, że więcej nie zaznam tej przyjemności oświadczam i zaczynam odchodzić. Odwracam się, aby na nią spojrzeć, kiedy ponownie przemawia. - Zaznasz, Elizo, bardzo szybko, cukiereczku - mówi i odwraca się do wyjścia. Patrzę na Stefano i zdaję sobie sprawę, że mnie obserwuje. - Jeśli kiedykolwiek znowu zobaczę twoje ramiona owinięte wokół kolejnej dziwki, to cię wypatroszę... rozumiesz? - Wychodzę do domu bez pożegnania. Gdy jestem w domu, zastaję Rock'a i Kasandrę przytulających się na kanapie i oglądających film. Zasnęła na jego kolanach, a on obserwuje ją uważnie. Nie zostali długo na imprezie, bo to naprawdę nie są klimaty Kasandry, ale chciała się przywitać z Roberto. - Masz zamiar przyznać się do uczuć, którymi ją darzysz, czy co? - pytam, zaskakując go. Odrywa od niej wzrok, wydaje z siebie pomruk i odwraca głowę z powrotem na film. Chwytam jabłko i nóż z kuchni i wracam, aby popatrzeć na film z gołąbeczkami. Pięć minut później, słyszę trzaśnięcie frontowych drzwi i ciężkie kroki zmierzające w moją stronę. Siedzę dalej, jakby nigdy nic i kontynuuję krojenie jabłka na malutkie kawałki. Dostrzegam przed sobą stopy Stefano i przez chwilę go ignoruję, a następnie powoli podnoszę wzrok. Kiedy to robię, widzę promieniujący od niego gniew. - Nigdy więcej... nie wyjdziesz beze mnie. Rozumiesz? Na górę, już - warczy, patrząc na mnie z góry.

13

Tak jest!! you go girl!- snll

Kalon

Strona 26

Pomyślałam, że to zabawne, kiedy wydostałam się na zewnątrz, a tam czekała taksówka. Wskoczyłam do środka i wróciłam do domu bez niego. Olewam Stefano i wracam do krojenia jabłka. Najwyraźniej jest wściekły i nie chce czekać, bo podnosi i przerzuca mnie przez swoje ramię. Zanosi mnie na górę i rzuca na łóżko. Obserwuję go, kiedy chodzi po pokoju, starając sie uspokoić. Kontynuuję jedzenia jabłka i patrzę na niego. - Ile razy mam ci powtarzać, żebyś nie wychodziła beze mnie? Musisz zacząć myśleć jakby to na mnie wpłynęło, gdyby coś ci się stało. Już wcześniej cię straciłem i to się więcej nie powtórzy. Więc lepiej zacznij myśleć, zanim kurwa coś zrobisz, księżniczko. Zatrzymuje się, patrzy na mnie i pochyla się. Zabiera jabłko i nóż z moich rąk. - Z tym jesteś zbyt niebezpieczna - mówi, jako usprawiedliwienie swojego działania. Patrzę, jak kładzie je na stoliku nocnym. Następnie staje przede mną i zaczyna rozpinać swoją koszulę. Jego gniew powoli się rozprasza i zostaje zastąpiony pożądaniem. - Wiesz, że na nikogo nie patrzę w taki sposób, jak na ciebie - mówi, ściągając koszulę. Pozwala jej opaść na podłogę, a następnie zdejmuje spodnie, podczas skopywania butów ze stóp. - Jesteś jedyną kobietą, która doprowadza mnie na krawędź zabicia kogoś i wciąż sprawia, że mój kutas dumnie stoi. - Pozwala opaść spodniom i niespodzianka, niespodzianka! - Nie ma bielizny. - Nigdy w życiu nie czułem czegoś takiego w stosunku do innej kobiety, czegoś takiego co czuję do ciebie. Ty mnie kurwa posiadasz. - Podchodzi bliżej, popycha mnie na plecy i zawisa nade mną. - A teraz, powiedz, że wiesz - mówi, patrząc mi w oczy. Patrzę na niego i początkowo nic nie mówię, ponieważ wiem... wiem, że ma na myśli każde wypowiedziane słowo. Kocha mnie, nie, poprawka; posiadam jego duszę; tak to lubi określać. - Wiem - zapewniam go, sięgając i chwytając go za włosy i ciągnąc w dół na spotkanie naszych ust. Kocham sposób, w jaki mnie całuje. Całuje wszystkim co posiada. Staczam go z siebie, wstaję i patrzę jak leży na łóżku, opierając się na łokciach i wpatrując się we mnie. Po prostu tam stoję i odpłacam mu pięknym za nadobne. Odwracam się, rozpinam zamek z tyłu sukienki i pozwalam jej opaść na ziemię. Następnie odwracam się jedynie w podwiązce i intensywnie różowej bieliźnie. - Wiesz, że jesteś jedynym mężczyzną, który mówi do mnie w taki sposób, uchodzi mu to na sucho i wciąż dostaje gorący seks.

Kalon

Strona 27

Kręci głową i śmieje się ze mnie. Zdejmuję stanik i pozwalam mu upaść na podłogę razem z sukienką. Następnie powoli zdejmuję stringi w dół moich nóg. Teraz stoję przed nim jedynie w podwiązce. - Wiesz, że jedynym powodem, dla którego jeszcze cię nie zadźgałam jest to, że dajesz mi wielokrotne orgazmy. Śmieje się z mojego żartu, wstaje i łapie mnie, chwytając poduszkę z łóżka i rzucając ją na podłogę. - Idź na ziemię, skrzyżuj ramiona tak, żeby twoje łokcie były na poduszce i wystaw tyłek do góry. Patrzę na niego przez chwilę z zaintrygowaniem i wzruszam ramionami. Robię, co kazał. Kiedy już jestem w pozycji, w jakiej mnie chce, czuję jak podchodzi za mną i daje mi mocnego klapsa w tyłek. Nie wzdrygam się, ani nie krzyczę, ponieważ to lubię. Myślę, że jest zaskoczony, bo powtarza czynność. Czuję go obok mojego tyłka, pochyla się i przemawia szorstkim głosem. - Księżniczko zamierza podnieść cię za kostki, a kiedy to zrobię, ty będziesz trzymała nogi zgięte w kolanach. Robię, jak nakazuje. Unosi mnie za kostki, a moje kolana automatycznie się zginają ku górze. Moje ciało jest praktycznie położone prostopadle do ziemi. Słyszę jak ciężko oddycha i zastanawiam się, jak długo planuje utrzymywać mnie w takiej pozycji. Czuję jak szturcha moje wejście i kiedy najmniej sie tego spodziewam, naciera na mnie od tyłu. Skomlę na nagłe wypełnienie i krzyczę z przyjemności kiedy kontynuuje torturowanie mnie w jedyny sposób jaki zna, seksem. Czuję każdy jego centymetr. Już wcześniej doznałam świetnego seksu, ale to... to jest, wow. Ta pozycja dotyka każdego zakończenia nerwowego jakie mam i z tego powodu od razu osiągam orgazm. Zatrzymuje się we mnie i myślę, że skończył. Chcę opaść na ziemię, ale nie mogę, bo wciąż trzyma moje kostki w górze. Nie skończył. Słyszę jak bierze głęboki wdech, po czym ponownie na mnie naciera, sprawiając że moje ciało drży, kiedy staję się coraz słabsza. Ledwo czuję łokcie, ponieważ moje ciało jest wycieńczone. Delikatnie umieszcza moje stopy z powrotem na ziemi, a kiedy to robię opadam na podłogę. Słyszę jak się śmieje i odchodzi. Kiedy kilka minut później wraca, nie ruszyłam się z podłogi. Jeśli o mnie chodzi, to Kalon

Strona 28

tutaj będę spała, bo nie mam zamiaru się poruszyć. Stefano mnie podnosi, kołysze w swoich ramionach i zanosi mnie do wanny, którą właśnie dla mnie napełnił. Wspina się za mnie, myje mnie powoli i zmysłowo, podczas gdy ja zasypiam z nim, szepczącym mi do ucha.

Kalon

Strona 29

Budzę się w pustym łóżku. Kiedy siadam, szukam Stefano, ale nigdzie go nie widzę. Podskakuję i idę do łazienki. Kiedy kończę, narzucam na siebie jego koszulę i kieruję się na dół. Zdecydowanie czuję bolesność między nogami, ale później myślę o tym, jak dobrze zadbał o moje potrzeby zeszłej nocy po naszym wspaniałym seksie. Nie pamiętam za wiele po kąpieli, wszystko co pamiętam to Stefano całujący moją szyję, kiedy byliśmy w łóżku, a ja na wpół spałam. Kiedy jestem w kuchni i jem śniadanie, słyszę pukanie do frontowych drzwi. Wstaję i podchodzę do nich. Gdy ktoś tutaj przychodzi, nigdy nie puka, chyba, że są to gliny. Wiem, że jestem niewłaściwie ubrana, aby otwierać drzwi, ale nie obchodzi mnie to w tej chwili. Kiedy otwieram drzwi, nie wierzę własnym oczom. Wiem kogo widzę, ale dla jej dobra, naprawdę mam nadzieję, że mam omamy. - Zamierzasz mnie zaprosić? - pyta, patrząc na mnie z uniesionymi brwiami. - Proszę, powiedz mi dlaczego kurwa miałabym cię zaprosić do swojego domu? Patrzę, jak uśmiecha się ironicznie, a następnie mierzy mnie wzorkiem z góry na dół, zanim spojrzy mi prosto w oczy. - Cóż, dla twojej informacji, myślę że powinnyśmy usiąść. Albo na litość boską, chociaż powinnaś być ubrana, cukiereczku - mówi, przechodząc obok mnie do wnętrza domu. Podążam za nią, zdumiona zachowaniem tej dziewczyny. Kim ona kurwa myśli, że jest, przychodząc tutaj w ledwo zakrywających cokolwiek dżinsowych szortach i bluzce do pępka. - Jesz śniadanie, cukiereczku? - Odwraca się, aby na mnie spojrzeć, kiedy dociera do stołu kuchennego. - Nie, właśnie ładowałam broń, żebym była przygotowana na sytuację, kiedy kompletny nieznajomy nonszalancko wchodzi do mojego domu, niezapowiedziany czy niezaproszony - grożę i siadam na ławie kuchennej.

Kalon

Strona 30

- Och, przerażające. Ale nie wydaje mi się, że zastrzeliłabyś własną siostrę. 14 Chwila kurwa moment! O czym ona kurwa gada? - Kochanie, trafiłaś pod niewłaściwy adres. Jedyne dziecko siedzi właśnie tutaj. Zatem proszę wyjdź tą samą drogą, którą przyszłaś - odpowiadam, wskazując na drzwi. Patrzy na mnie i uśmiecha się. - Pamiętasz Bellę, prawda? Powiedziała mi, że byłaś córeczką tatusia - mówi, pochylając się i biorąc kawałek mojego tostu. Pamiętam Bellę. Kiedy byłam mała, była dziewczyną mojego ojca. Nigdy mnie nie lubiła, bo gdy mój ojciec przebywał ze mną, nigdy się nią nie interesował. Byłam młoda, ale z pewnością ją pamiętam. - Więc jesteś córką Belli? Proszę, oświeć mnie, w jaki sposób czyni cię to moją siostrą?15 Wyrywam mój tost z jej dłoni. - Mama uprawiała seks z najdroższym tatusiem i czary mary... oto jestem - mówi z wielkim uśmiechem. - Ojciec wie o tobie? - pytam, bo nie wierzę w ani jedno jej słowo. - Tak, wie. Cóż, zgaduję, że wie, bo wysyła mi pieniądze każdego miesiąca. Dobra, nie spodziewałam się tego. - Więc jak to możliwe, że o tobie nie wiem. - Mój ojciec mówi mi niemal wszystko i nie wierzę, że trzymałby to w tajemnicy przede mną. - Cóż, o to będziesz musiała zapytać tatusia, czyż nie? Kiedy kończy mówić, Stefano decyduje się na dumne wejście, ubrany w nic więcej poza spodenkami do koszykówki16 i pokryty potem od ćwiczeń. Gdy dociera do kuchni,

14

Że kur*wa co!? - snll

15

Nieee, Krinos chyba nie jesteś aż tak tępa!? Podpowiem; bzyku, bzyk ;p - snll

Kalon

Strona 31

patrzy na mnie i uśmiecha się, a później patrzy na Carmen i jego uśmiech znika. On coś wie. Teraz to widzę. - Czy to co mówi jest prawdą? - pytam, patrząc na niego. Zanim odpowiada, przemawia przez niego ból. Od razu wiem, ze mam odpowiedź, ale wciąż chcę, aby to potwierdził. - Tak, ale nie wiedziałem kim jest aż do zeszłej nocy - mówi, starając się mnie uspokoić. Tak się nie dzieje, w zasadzie sprawia, że jestem jeszcze bardziej wkurzona. - Och, lepiej stąd wyjdź przystojniaku. Myślę, że ona chce cię zastrzelić - mówi Carmen, śmiejąc się. Stefano odwraca się do niej i posyła jej swoje najlepsze spojrzenie, następnie odwraca się do mnie z delikatnością na twarzy i zaczyna iść w moją stronę. - Jeśli podejdziesz jeszcze o krok, wybiję z ciebie każdą cząstkę życia. Zatrzymuje się, kręci głową i ponownie zaczyna się do mnie zbliżać. Kiedy do mnie dociera, odchodzę, aby zaraz się odwrócić i uderzyć go w nerkę. Robi krok w tył, dobrze wiedząc, że zdecydowanie to powtórzę. - Lubię cię Elizo, będziemy świetnymi przyjaciółkami - słyszę, jak mówi Carmen i patrzę jak podnosi resztkę mojego tostu i zaczyna go jeść. - Odpierdol się, Carmen, zanim naprawdę wyciągnę broń i cię zastrzelę - mówię ostro i wracam do sypialni, podczas gdy staram się przetworzyć wszystkie wiadomości. Gdy już jestem w pokoju, upadam na łóżko i zastanawiam się, dlaczego ojciec nigdy mi nie powiedział. Zastanawiam się, czy mama wiedziała i nie powiedziała mi o tym. Dlaczego miała taką tajemnicę, kiedy miałam całą jego uwagę. Leżąc tutaj, myśląc o niej, zdaję sobie sprawę, że prawdę mówiąc, jest trochę podobna do mojego ojca. To przez oczy. Mam takie same oczy; to pierwsza rzecz, która zwróciła moją uwagę, kiedy ją zobaczyłam.

16

Kalon

Strona 32

Już nawet nie wiem, czy chcę ponownie przywalić Stefano. Nie wiedział o niej wcześniej, ale mógł mi chociaż wczoraj powiedzieć, zamiast sposobu w jaki się o tym dzisiaj dowiedziałam w progu drzwi.

Kalon

Strona 33

Leżę tutaj przez chwilę, rozważając moje opcje. Są we mnie sprzeczności i nie jestem pewna swoich uczuć. Jak ma się czuć ktoś, kogo okłamywano. Wiem, że to nie wina Carmen, ale mogła znaleźć lepszy sposób na powiedzenie mi o tym, bo wszystko co udało jej się zrobić, sprawia, że mam ochotę ją uderzyć. Kiedy leżę tutaj i staram się uporządkować myśli, moje drzwi otwierają się z trzaskiem, Stefano wskakuje na łóżko i nakrywa moje ciało swoim. Patrzę w górę, w jego kuszące, duże brązowe oczy i zatracam się w nich. Początkowo nic nie mówi, po prostu nade mną wisi z jego palcami przebiegającymi w górę i w dół moich rąk, odprężając mnie. - Daj jej szansę, księżniczko. Biorę głęboki wdech, zanim potok słów wypłynie z moich ust i powiem coś, czego będę żałować. - Czego ona chce? - pytam, ponieważ musi być jakiś powód, dla którego tutaj jest. - Wydaje mi się, że chce cię poznać. I księżniczko, nie winię jej. Widziałaś siebie? Spoglądam w górę i śmieję się. Zbliża do mnie twarz i zaczyna mnie łaskotać. Przekręcam go, tak że jestem na górze i siedzę na nim okrakiem. Patrzę na dół i uśmiecham się. Ześlizguję się do tyłu i powoli unoszę jego koszulkę. Uśmiecha się do mnie, kiedy pochylam się i umieszczam szlak pocałunków na jego twardym brzuchu, schodząc niżej do jego krocza. - Zostawisz mnie tam samą na dole, czy jak? Słysząc jej głos, odwracam głowę i widzę Carmen w progu drzwi, idącą w kierunku mojego łóżka. Patrzy na mnie, wskakuje na łóżko, siada i uśmiecha się do nas. Nie ruszyłam się z mojej pozycji. Patrzę na kobietę przede mną i zastanawiam się czy ma rozum w swojej pierdolonej głowie. - Carmen, co ty kurwa robisz? - pytam, wciąż nie ruszając się z mojej pozycji na Stefano. - Nie możesz zostawić swojej siostry samej na dole. Musimy zacieśniać więzi i takie tam pierdoły, dziewczyno - twierdzi, kiedy odchyla się do tyłu na moich poduszkach, podciągając nogi pod siebie i siadając na kostkach. Kalon

Strona 34

- Carmen, jestem w trakcie czegoś i szczerze nie mam kurwa humoru na zacieśnianie więzi i takie tam pierdoły. Zamierzam przelecieć mojego faceta, więc musisz kurwa wyjść. Już! Kiedy ostatnie słowa opuszczają moje usta, Stefano mnie podnosi i owija moje nogi wokół siebie. - Lepiej wyjdź Carmen, muszę obsłużyć moją kobietę - nakazuje chichocząc i zanosząc mnie do łazienki z dala od jej wścibskich oczu. - Kurwa, sprawiasz, że przez ciebie szaleję, księżniczko - mówi, a następnie zderza swoje usta z moimi i zamyka drzwi kopniakiem. Jego usta nie opuszczają moich, kiedy umieszcza mnie na umywalce. Pożera moje usta, a jego dłoń sięga w dół do mojej mokrej i wyeksponowanej cipki. Naciska moją łechtaczkę, a później przenosi dłoń niżej i wprowadza do środka palec, a po nim dołącza kolejny, co sprawia, że zaciskam się wokół nich. Pieprzy mnie swoimi palcami, podczas gdy jego usta nigdy nie opuszczają moich. Tuż przed tym jak mam dojść, wyciąga palce i zdejmuje ze mnie swoje usta, odsuwa się i patrzy na mnie z diabelskim uśmiechem. Opuszcza spodnie, odwraca się i zaczyna brać prysznic. Obserwuję jego tyłek i robię się bardziej mokra od samego patrzenia. Naprawdę ma boskie pochodzenie. Ma stalowe pośladki, które nie są pokryte włosami i wszystko o czym mogę myśleć to złapanie ich i zatopienie w nich moich paznokci. Odwraca się, przez co przerywa moje odurzenie i skrada się do mnie golusieńki. Muszę dodać, że jego tyłek jest zajebisty. - Zamierzam cię ostro przelecieć, księżniczko. Jesteś gotowa? - Wchodzi między moje nogi i powoli przeciąga dłoń w górę mojego uda, sprowadzając ją tam, gdzie najbardziej tego potrzebuję. Jednak nie bawi się, co sprowadza grymas na moją twarz. Śmieje się i podnosi mnie, chwytając pod pachami, tak że mogę stanąć i zdejmuje koszulkę, którą mam na sobie. Kiedy już jej nie mam, skupia się na moich sutkach i bierze jednego do ust, a następnie gryzie, przez co krzyczę z przyjemności. Odwraca się, bierze mnie za rękę i prowadzi mnie pod prysznic. Podążam za nim, a on odwraca mnie tak, że klatką piersiową zderzam się ze ścianą prysznica. - Księżniczko, rzeczy, które sprawiasz, że czuję i chcę robić powinny być nielegalne... ale pierdolić to, nie martwię się legalnością - twierdzi, a następnie sięga w dół i chwyta moje biodra wyciągając je ku górze, co zmusza mnie do pochylenia się. - Trzymaj mocno - mówi, odwołując się do baterii prysznicowej. Kiedy tylko chwytam baterię, wdziera się we mnie od tyłu. Krzyczę z czystej rozkoszy, kiedy całkowicie mnie wypełnia. Gdy jest już w środku, zatrzymuje się i słyszę jak bierze urywany wdech, zanim ponownie się porusza. Kalon

Strona 35

- Wiesz, że jesteś moim światłem w ciemności, prawda? Pieprzonym aniołem dla mojego diabła17 - mówi chrapliwym głosem. Po tym, zaczyna się poruszać. Nie robi tego powoli i teraz rozumiem dlaczego muszę się trzymać. Czuję jak ostro mnie pieprzy, starając się odkryć wszystkie te małe kawałeczki, więc daję mu całe swoje serce i duszę. Jego tortury są prawie nie do zniesienia, ale jednocześnie są boskie. Chwyta moje włosy, podczas gdy druga dłoń wciąż spoczywa na moim biodrze. Ciągnie moje włosy tak mocno, że obawiam się, że je wyrwie. Moja głowa natychmiast odchyla się do tyłu, kiedy ponownie ciągnie moje włosy, docierając do swojego uwolnienia i kiedy to robi, ja również dochodzę. - Ja pieprzę - dyszę, kiedy zwalnia swój mocny uścisk i pozwala mi się powoli wyprostować. - Już to zrobiliśmy - mówi, pochylając sie i całując moją szyję. - Kocham cię, Elizo - mówi najbardziej szczerym głosem. Prawie słyszę, jak roztrzaskuje mi się serce. Odkąd jesteśmy razem, to jest pierwszy raz, kiedy wypowiedział moje imię i w zasadzie spodobało mi się to. Jego pocałunki zmierzają ścieżką do mojego obojczyka. - Też cię kocham - szepczę. Zamiera, kiedy słyszy te słowa i czuję jak jego uśmiech rośnie na mojej skórze.

17

Poeta ;p - snll

Kalon

Strona 36

Kiedy Stefano i ja wreszcie opuszczamy łazienkę, zauważam że na moim łóżku nie ma już Carmen. Rozglądam się po sypialni, myśląc że węszy po moim pokoju, gdyż jestem pewna, że jest takim typem człowieka, ale nigdzie jej nie widzę. Zmierzam do mojej garderoby i zakładam czarne legginsy oraz luźną koszulkę. Następnie idę na dół, podczas gdy Stefano sie ubiera. Gdy docieram do końca schodów, w salonie słyszę głos Carmen. - Niezła z ciebie dupa. - Słyszę jak mówi Carmen. Śmieję się, myśląc że mówi do Rock'a, jako że był jedyną osobą zostawioną na dole, kiedy szliśmy na górę. - Mała, moja dupa ma się lepiej niż nieźle... jest kurewsko wyśmienita. Przyspieszam kroku. Teraz kiedy słyszę głos, wiem do kogo należy. Kiedy docieram za róg, widzę tam stojącą Carmen lustrującą Hunter'a z góry do dołu, jakby miał być jej kolejnym posiłkiem. I z tego co wiem, mógłby nim być. - Hunter, jak zawsze to przyjemność - mówię, kiedy wchodzę do salonu. - Nawet nie masz pojęcia - mówi, patrząc na mnie w ten sam sposób, w jaki gapi się na niego Carmen. - Chyba sobie jaja robisz? On też? Kurwa, Eliza, nie możesz mieć ich wszystkich. Wiesz, że trzeba się dzielić - wyskakuje Carmen. To sprawia, że mój wzrok wraca do niej. Ma grymas na twarzy. Również odpowiadam grymasem, a później wracam spojrzeniem do Hunter'a. Dobrze dzisiaj wygląda, kurewsko dobrze.18 Nie, poprawka; ten facet zawsze wygląda dobrze. Jednak dzisiaj ma na sobie bardziej swobodne ciuchy. Dżinsy i czarną koszulkę. Jego blond włosy są upięte z tyłu w kucyk i wygląda zajebiście. - Widzę, że stosujesz się do rozkazów ojca - mówię, odnosząc się do jego naszywki, której nie ma założonej w naszym domu, jako że przyciąga niechcianą uwagę.

18

O jaaa, a ta zaś swoje! - snll

Kalon

Strona 37

- Wiesz, że słucham i szanuję tego faceta, Kalon. W przeciwnym razie by mnie wykastrował - mówi i kręci głową. - Hunter, chcesz być trupem? - Słyszę głos, dobiegający zza moich pleców. Odwracam się, aby zobaczyć Stefano wyglądającego na całkiem wkurzonego. - Nie, nie dzisiaj - mówi Hunter i puszcza do mnie oko. Patrzę jak Stefano przechodzi obok mnie, by dostać się do Hunter'a. Chwytam jego dłoń, kiedy mnie mija i splatam nasze palce. Spogląda na mnie, a jego twarz tylko odrobinę łagodnieje. Podnosi moją dłoń i delikatnie ją całuje, zanim staje przy moim boku. - Hunter, dlaczego tutaj jesteś? - pytam, próbując załagodzić sytuację. - Nie mam tego, kogo chciałaś, ale wiem gdzie przebywa w tej chwili. Motylki natychmiast zaczęły się mnożyć w moim brzuchu z ekscytacji. Patrzę na Stefano i uśmiecham się. Kręci głową, ale posiada mały, znaczący uśmiech na twarzy. - Gdzie on jest? - pytam, odwracając się do Hunter'a. - Obecnie przebywa w jego restauracji, jednak sugeruję zaczekać z pójściem tam, do zamknięcia. Patrzy na mnie, a następnie na Carmen. Zdaję sobie sprawę, że nic nie powiedziała, po prostu tutaj stoi, co nie jest w jej stylu. Moje oczy podążają do miejsca, w którym się znajduje i dostrzegam, że patrzy na nas z pożądaniem w oczach. Nie mogę zrozumieć dlaczego. - Myślę, że blondi musi wyjść - mówi Hunter, patrząc na nią z góry do dołu. Na początku wygląda na zaskoczoną, a następnie prostuje swoje stanowisko. - Spierdalaj, blondasku - warczy na Hunter'a. To sprawia, że Hunter śmieje się do rozpuku. - Krinos, ona musi być z tobą spokrewniona. Ta buźka jest taka sama jak twoja przypuszcza Hunter. Nie wiem, czy chcę go uświadomić, że jest ze mną spokrewniona. Wciąż nie poukładałam sobie tego wszystkiego w głowie. Kiedy już mam coś powiedzieć, Carmen wyskakuje. Kalon

Strona 38

- Oczywiście ty głupku. Jestem jej siostrą - mówi Carmen, podchodząc bliżej mnie. - Pięknie, skoro już nie mogę jej mieć, to może dam tobie szansę? - oznajmia Hunter, podczas lustrowania jej z góry do dołu z uznaniem. - Spierdalaj, jestem kimś więcej niż możesz znieść. Hunter ponownie śmieje się do rozpuku. Stefano i ja tylko stoimy, obserwując tą dwójkę, walczącą o to czy się bzykać, czy nie. - Najwyraźniej nie znasz dobrze swojej siostry, bo spójrzmy prawdzie w oczy, świetnie się pieprzy. Ledwo te słowa opuszczają jego usta, Stefano robi ruch, zanim udaje mi się go powstrzymać. Chwyta koszulkę Hunter'a i nie daje mu szansy na powiedzenie czegokolwiek zanim mu przywala, sprawiając że zatacza się do tyłu. Znowu robi krok w przód, ale tym razem docieram do niego. - On tylko próbuje namieszać. Odpuść - mówię, chwytając jego dłoń i starając się go odciągnąć. - Jeszcze jedno słowo, Hunter, a będę miał twoją pierdoloną głowę - grozi, a następnie odchodzi, aby opleść wokół mnie ramiona i wciągnąć mój zapach. - Mogę też dostać takiego faceta? - Słyszę, jak pyta Carmen. Patrzę ponad ramieniem Stefano, jak Hunter wstaje, spogląda na Carmen i chwyta swoje krocze. - Blondi, możesz dostać trochę tego - mówi, obmacując się i dając jej to jasno do zrozumienia. Carmen spogląda w górę i uśmiecha się do niego. - Gdybyś nie był takim kutasem, to mógłbyś dostać trochę tego - mówi, chwytając się za cipkę z uśmiechem. 19 To wprawia Hunter'a w szok. Brakuje mu słów, co zdarza się bardzo rzadko.

19

Widać, że siostry haha ;d - snll

Kalon

Strona 39

Stefano pozbywa się Hunter'a i mówi mu, że spotkamy się z nim później. Nie był z tego powodu szczęśliwy, ale potrzebujemy całego wsparcia jakie tylko możemy zdobyć, bo nie wiem ilu ludzi będzie miał przy sobie Alberto. Orientujemy się, że Carmen wciąż stąd nie wyszła i wciąż siedzi w tym samym miejscu, w którym poprzednio ją zostawiliśmy. - Czas iść do domu, Carmen - mówię, wskazując na drzwi. - Nie mam dokąd pójść! Mogę ci pomóc. - Co to znaczy, że nie masz dokąd pójść? I za żadne skarby świata, nie ma mowy żebyś mi pomagała w tym czym się zajmuję. - Chyba śni myśląc, że może z nami iść. Nie ma pojęcia czym się zajmujemy i jakie to jest niebezpieczne. - Mama mnie wykopała z domu, kiedy jej powiedziałam, ze chcę cię poznać. Więc oto jestem. - Dlaczego miałaby cię wykopać, Carmen? To nie ma sensu. - Wciąż jej nie rozpracowałam. Nie wiem, czy ona naprawdę chce mnie poznać, czy wykorzystuje mnie do czegoś. - Wie kim jesteś i czym się zajmujesz - mówi, wzruszając ramionami, jakby to było powszechnie znane. - Carmen, twoja matka mnie nie zna. Nie widziałam jej odkąd byłam dzieckiem. - Wie czym się zajmujesz i że przejmujesz interesy naszego ojca. Tak samo jak fakt, że jesteś bezwzględna - mówi, unosząc brwi. - Ma rację. Nie należysz tutaj. Idź na uniwersytet, albo zajmij się czymś, co robią ludzie w twoim wieku. - Odwracam się do wyjścia i kiedy to robię, wrzeszczy. - Już przeniosłam swoje rzeczy, więc zostaję. Mam dwadzieścia jeden lat, nie jestem dzieckiem. Nie możesz mi rozkazywać. Ignoruję ją i wciąż idę. Poradzę sobie z tą sytuacją tylko w jeden sposób, po rozmowie z moim ojcem. I teraz nie jest czas, aby to zrobić.

Kalon

Strona 40

Przez resztę dnia, tylko raz widzę Carmen. Nie mam pojęcia gdzie poszła, ani co robi. Widziałam jak wychodzi w skąpym stroju, ale tylko pokręciłam głową. Stefano i ja, oraz kilku moich ludzi, jedziemy właśnie do restauracji, której właścicielem jest Alberto. Rock jest z nami w samochodzie, bo odmówił zostawania w tyle, odkąd ojciec ma się znacznie lepiej. Patrzę na niego i zastanawiam się, czy wiedział o Carmen. Mój ojciec powierzył mu swoje życie, tak samo jak i moje, więc nie zdziwiłoby mnie, gdyby wiedział. Ujmijmy to tak; jeśli ktokolwiek wiedział, był to Rock. - Rock, wiedziałeś o Carmen? Odwraca się, aby na mnie spojrzeć na tylnym siedzeniu ze Stefano. Przytakuje, po czym z powrotem się odwraca. - Czemu do kurwy ja nie wiedziałam, że mam siostrę? Rock na to chrząka. Jest mądralą, więc klepię go w tył głowy. Z łatwością chwyta moją dłoń i odpycha ją. To sprawia, że obydwoje, on i Stefano śmieją się. Krzyżuję ramiona na klatce piersiowej i ponownie opadam na oparcie siedzenia. Pierdolić ich i ich sekrety. Czuję dłoń Stefano na moim udzie i obserwuję jak pochyla się i całuje mnie w policzek. Wiem, że stara się poprawić mi nastrój, ale nie wydaje mi się, aby to miało nastąpić w najbliższym czasie. Jesteśmy przecznicę od restauracji, aby spotkać się z Hunter'em. Widzę, że szybko do nas idzie. Wyskakuję z samochodu, kiedy tylko się zatrzymujemy. Zazwyczaj jest najspokojniejszą osobą jaką znam. - Dobrze, że kurwa jesteś - mówi, machając rękami dookoła. - Hunter, nie spóźniłam się. Co jest nie tak? - Twoja pierdolona siostra, to jest nie tak. Kurwa! - wrzeszczy. Pogubiłam się. Nie mam pojęcia, o czym on gada. Widzi moje zmieszanie i wyjaśnia. - Kurwa, jest jeszcze gorzej. Wyraz twojej twarzy mówi, że o niczym nie wiesz. Kręcę głową, mając nadzieję, że zakończy to pieprzenie i po prostu to z siebie wydusi. - Carmen jest w tej chwili w restauracji z Alberto. Kurwa; to jest moja pierwsza myśl. Kalon

Strona 41

Ta noc nie ma się zakończyć w taki sposób. Osobiście ją zabiję, jeśli Alberto tego nie zrobi. Kiedy Hunter kończy mi mówić o Carmen, dostaję wiadomość na komórkę. Nieznany: Przyjdź do środka za 10 minut. Odciągnę go od jego ludzi. Buziaki, C. - Co za cholerna idiotka! - krzyczę, sprawiając, że wszyscy na mnie patrzą. Podaję Hunter'owi telefon i kiedy odczytuje wiadomość, również kręci głową. - Dzięki twojej pieprzonej siostrze, zgaduję że teraz musimy czekać - mówi, wyraźnie wkurzony przez tą sytuację. Zmierzam do samochodu, gdzie czekają Stefano i Rock i wślizguję się do środka. Stefano pyta co się dzieje, a ja zwyczajnie podaję mu telefon. Czyta wiadomość, a jego twarz robi się czerwona. Jest zdecydowanie wkurzony, tak jak ja. - Chce ci udowodnić, że potrafi to zrobić, bo chce być taka jak ty. Co za pieprzona idiotka - mówi, kręcąc głową. - Księżniczko, lepiej żeby tego nie spierdoliła, albo będę musiał sam ją zabić. - Ustaw się w kolejce. Jeśli tego nie zrobisz, ja to zrobię. - Odchylam się na siedzeniu i kładę głowę na oparcie masując moje skronie, podczas gdy czekamy. Moja komórka wydaje dźwięk.

Kalon

Strona 42

Jak najszybciej chwytam telefon i patrzę na wyświetlacz, mając nadzieję, że to Carmen pisząca,że poszła po rozum do głowy i wyszła stamtąd. Ale dzisiaj wieczorem nie mam takiego szczęścia. Nieznany: Chodź teraz. Szybko. C. O Boże, myślę, że mogłabym zabić swoją siostrę. Wyskakuję z samochodu i macham do Hunter'a. Od razu wskakuje do swojego samochodu i wszyscy odjeżdżamy. Kiedy tylko docieramy pod restaurację, wszyscy wysiadamy z samochodów. Kilku naszych ludzi wycofuje się na tyły, a reszta idzie na sam przód. Gdy wchodzimy do środka, pierwszą rzeczą, którą zauważam jest ciemność. Ledwo widzę gdzie idę, więc podążam za światłem z bronią w ręku. Gdy docieramy do drzwi, Stefano pcha się na przód. Zatrzymuję go, kładąc rękę na jego ramieniu i wymijam go, aby wejść jako pierwsza. Słyszę jak na mnie syczy, ale ignoruję go. Zanim dostaje szansę na zatrzymanie mnie, przechodzę przez drzwi. Pierwsze co widzę, to całujący się Carmen i Alberto w boksie znajdującym się w tylnim rogu pomieszczenia. Wzdrygam się i unoszę broń. Kiedy to robię, słyszę jak wiele innych broni zostaje załadowanych i skierowanych prosto w moją głowę. Zastygam w miejscu, zastanawiając się nad zastrzeleniem go z miejsca w którym stoję, z możliwością, że sama zarobię kulkę w głowę. Obserwuję jak pieprzony łajdak odwraca i uśmiecha się do mnie. - Wiedziałem, że nie zajmie ci długo, aby do mnie przyjść, kochanie - mówi, przyciągając Carmen do swego boku. - Powiedziałem moim ludziom, żeby cię od razu nie zabijali, bo chciałem się z tobą zabawić. Tak samo jak ty bawiłaś się z moim synem - warczy. Uśmiecham się, co sprawia, że jego twarz przybiera jeszcze groźniejszy wyraz. - Tak, świetnie się z nim bawiłam - mówię, nie pozwalając opaść mojej broni.

Kalon

Strona 43

- Uważaj na to co mówisz, Krinos, albo zmienię rozkazy i pozwolę im zrównać cię z powierzchnią ziemi, niczym śmieć jakim jesteś. - Nie było by w tym zabawy, co? Wtedy nie mogłabym ci powiedzieć, jak bardzo twój synalek płakał, niczym męska dziwka, jaką był. Wstaje od stołu i popycha go, tak że upada na ziemię. - Pierdolić to, zabić sukę - mówi, a kiedy to robi, wszyscy wpadają przez drzwi i ludzie zaczynają do siebie strzelać. Nie mam pojęcia kto w kogo celuje. Jedyna rzecz, z której zdaję sobie sprawę, to fakt, że nie zostałam postrzelona. Moje spojrzenie jest utkwione w Carmen i Alberto i patrzę jak unosi broń do jego głowy. - Przestańcie albo z miejsca go zastrzelę! - wrzeszczy i o dziwo wszyscy słuchają. Chociaż jeden facet wciąż trzyma broń wycelowaną w moją głowę. Kilku mężczyzn przechodzi w pośpiechu przez drzwi z wysoko uniesionymi pistoletami. Patrzę jak w nas mierzą, a w szczególności w Stefano. - Cóż, wygląda na to, że jesteśmy w tarapatach, co? - pyta Carmen, śmiejąc się. Nikt nie uważa tego za ani trochę śmieszne. - Powiedz swoim ludziom, aby się wycofali, a pozwolimy ci z nimi odejść - mówi Carmen do Alberto. Odwraca się do niej i ocenia ją prawdopodobnie po raz pierwszy. - Nie pozwoli mi odejść, a ja nie pozwolę jej - mówi Alberto. Jego spojrzenie ciska sztylety w moją stronę. - Alberto, nie bądź głupcem. Mogę cię z miejsca zabić, gdybym chciała. Jednak powiesz swoim ludziom, żeby opuścili broń i wyszli, a ty będziesz mógł odejść z nimi. Słyszę za mną pomruk niezadowolenia i wiem, że to Rock. Byłby zadowolony, gdybym w tej chwili go zastrzeliła. Ale nie mogę; Carmen stoi tuż obok niego i mogłaby zostać zraniona. - To nie koniec, Krinos. Dopadnę cię i kiedy to zrobię, będziesz żałować, że się urodziłaś - mówi przez zaciśnięte zęby. Kalon

Strona 44

- Wielu facetów mi to mówi. Jeśli chcesz mi zagrozić, proszę wysil się trochę. Mówi swoim ludziom, aby opuścili bronie, dając mi wreszcie szansę, aby się rozejrzeć i zobaczyć kto tutaj jest. Hunter znajduje się blisko Carmen, Stefano jest po mojej prawej, Rock za mną i wyraźnie mamy przewagę liczebną w porównaniu do ludzi, których dzisiaj zabrał ze sobą Alberto. Przytakuję Carmen, ale ona nie odrzuca broni, ani nie pozwala jej opaść. Odchodzi do tyłu, dając Alberto szansę na odejście. Kiedy wszyscy jego ludzi są na zewnątrz, idziemy na przód restauracji, kierujemy się prosto do naszych samochodów i odjeżdżamy. Carmen nie jest w tym samym samochodzie co ja, jest z Hunter'em. Ale kiedy tylko dotrzemy do domu zamierzam spuścić tej dziewczynie lanie na jakie zasługuje. - Nie bądź na nią zła księżniczko. Gdyby nie miała broni przyłożonej do jego głowy, mógłbym cię stracić - mówi Stefano, chwytając i ściskając moją dłoń. - Nie zawahałabym się go zastrzelić, gdyby jej tam nie było, więc jestem kurewsko wkurzona, że tam była. - Tylko nie zabijaj jej, zanim bliżej jej nie poznasz.

Kalon

Strona 45

Kiedy zatrzymujemy się przed domem, wbiegam do środka i znajduję ją na tyłach przy basenie, wylegującą się z Hunter'em. Powoli podchodzę i zatrzymuję się przed jej twarzą. - Nigdy więcej nie waż się robić czegoś za moimi plecami! Następnym razem z miejsca cię zastrzelę. Początkowo wygląda na trochę zszokowaną, po czym otrząsa się i staje prosto przede mną. - Gdybyś mi kurwa pozwoliła pomóc, nie musiałabym tego robić za twoimi plecami. 20 Krew się we mnie gotuje i zanim udaje mi się powstrzymać, przywalam jej prosto w nos. Zatacza się do tyłu i chwyta swoją twarz. Patrzy na mnie kompletnie zszokowana. Zabiera dłonie z teraz krwawiącego i prawdopodobnie złamanego nosa i rzuca się na mnie. Słyszę "o cholera" wypowiedziane przez Hunter'a, kiedy Carmen zbliża się do mnie. Nie otrzymuje szansy położenia na mnie dłoni. Powalam ją na ziemię, kiedy tylko robi zamach pięścią. Wykręcam jej rękę, tak aby jej nie złamać, ale żeby ją unieruchomić. Kiedy już mam coś powiedzieć, zostaję od tyłu podniesiona, przerzucona przez czyjeś ramię i odciągnięta od niej. Wszędzie rozpoznam ten skórzany zapach, więc zaczynam się na niego drzeć, żeby mnie puścił. Robi to. Wrzuca mnie do basenu. Kiedy wyłaniam się na powierzchnię, widzę jak zdejmuje koszulkę, która odsłania jego wyrzeźbioną górną część ciała, a kiedy się odwraca widzę jego tatuaż na łopatce. Wskakuje do basenu i podpływa do mnie. Rozglądam się za Carmen i widzę, że już jej tutaj nie ma. - Kochaś zabrał ją do środka - mówi, oczywiście odpowiadając na moje myśli. Znowu na niego patrzę i zdaję sobie sprawę z jego bliskości. Jesteśmy tak blisko, że czuję jego oddech na mojej skórze. Dostrzegam jego zielone oczy pożądające czegoś, czego zdecydowanie nie może mieć.

20

Fest pomogła ;p

Kalon

Strona 46

- Dlaczego on, a nie ja? - pyta, odciągając mnie od myśli. - Nigdy nie było takiego wyboru, Hunter - mówię szczerze. - Nigdy nie patrzyłaś na mnie w taki sposób w jaki patrzysz na niego, kiedy wchodzi do pokoju. Skrada twoje myśli. To tak jakbyś była skupiona tylko na jednej rzeczy, na nim. Widzę, że jest zraniony i nie wiem jak mu wytłumaczyć, że nigdy nie było wyboru. - Hunter, to co mieliśmy, było czymś innym. To był tylko seks. Tak, może i były w tym jakieś uczucia, ale mieliśmy za dużo na głowie, by sobie z nimi poradzić. Patrzy w dół na wodę, a później znowu na mnie. - Dla mnie to nigdy nie był tylko seks. Powiedziałem ci kiedyś, że skończyłbym z tym, gdybym wiedział, że mogę cię mieć. Powiedział mi tak i w tym czasie myślałam, że miał na myśli seks z innymi kobietami. Klub jego ojca, oznaczał dla niego zbyt wiele, aby z niego zrezygnować. - Nigdy nie chciałam być starą panią Hunter. Jestem kimś więcej niż twoją zabawką do pieprzenia. Stefano daje mi więcej. Jest tym, czego potrzebuję. - Kładę dłoń na jego ramieniu, składam pocałunek na jego policzku i zaczynam wychodzić z basenu. - Mógłbym być tym, czego potrzebujesz Kalon, i czymś znacznie więcej. Nie odwracam się za siebie. Nie chcę dawać mu nadziei, bo nie ma absolutnie żadnej. Kiedy otwieram drzwi, widzę stojącego tam Stefano. Wygląda na wkurzonego, czego nie rozumiem. - Idź do swojej siostry i zajmij się nią - instruuje i przechodzi jak burza przez frontowe drzwi, zatrzaskując je za sobą. Nie mam pojęcia co go ugryzło. Nie słyszał co mówię Hunter'owi? Zachowuje się jakbym go zdradziła. Wreszcie znajduję pokój, w którym znajduje się Carmen i niespodzianka, niespodzianka; to pokój zaraz obok mojego. Widzi jak wchodzę do środka, szybko odwraca wzrok, po czym wraca do swojego telefonu.

Kalon

Strona 47

- Carmen, nie możesz robić tego co ja. To nie miejsce dla dziewczyny - mówię, starając się, aby zrozumiała powód. Daje mi swoje najlepsze "chyba sobie jaja robisz" spojrzenie. - A kim myślisz że jesteś Elizo? Jesteś pierdoloną dziewczyną, z tego co widzę. - Tak, ale nie jestem jak większość. Widziałam dobro i zło i zaakceptowałam zło. Kurwa, wychowałam się na złu. Carmen... większość ludzi nie byłaby w stanie żyć, czy spać z wiedzą o rzeczach, które zrobiłam, widziałam albo przez które przeszłam. To nie jest coś, czego chcesz. Patrzę jak kręci głową na znak niezgody. Dosyć szybko zdaję sobie sprawę, że nie ustąpi. - To nie są pistolety i tęcze, Carmen. Mogłaś zostać porwana, być torturowana, albo zgwałcona, między innymi okropnymi rzeczami. Uwierz mi, jeśli mówię, że nie chciałabyś takiego życia. - Czy coś takiego przydarzyło się tobie? - pyta, wyglądając jakbym moje słowa wreszcie do niej dotarły. Cofam się myślami do momentu, kiedy trzymali mnie jako zakładnika. Bili mnie, dźgali. Pozbywam się tych myśli z mojej głowy i z powrotem na nią patrzę. Unoszę bluzkę i pokazuję jej ślady, które wciąż niszczą moje ciało. Patrzę jak się z nimi zapoznaje i kręci głową, jakby próbowała zaprzeczyć temu co widzi. - Kiedy to się stało? - pyta drżącym głosem, z powrotem patrząc mi w oczy. - Nie martw się tym. Mam się dobrze i wciąż żyję. Ale ty byś tego nie przeżyła. Opuszczam koszulkę i wychodzę z jej pokoju, kierując się do mojego, mając nadzieję, że Stefano niebawem wróci.

Kalon

Strona 48

Jest późno, kiedy budzi mnie hałas. Dotykam jego stronę łóżka i zdaję sobie sprawę, że nie wrócił. Siadam, włączam lampkę i dostrzegam go siedzącego w nogach łóżka i obserwującego mnie. - Wiesz, że moje serce i dusza krwawią tylko dla ciebie?21 Przytakuję i trzymam wzrok skupiony na nim. - Widziałem, jak pocałowałaś Hunter'a na basenie. Słyszałem jak ponownie nazywa cię swoją Kalon, a ty go nie poprawiłaś - oznajmia. Więc podsłuchiwał, ale najwyraźniej słyszał tylko to co chciał usłyszeć - ostatnią część. - Powiedziałaś, że mnie kochasz i wierzę ci. Po prostu nie wydaje mi się, że nasza miłość jest sobie równa - mówi. Zamierzam coś powiedzieć, ale znowu zaczyna mówić. - Sprawiasz, że chcę zabijać, kiedy nie ma ku temu powodu. Sprawiasz, że chcę na ciebie krzyczeć i przywiązać cię do łóżka, aby ci uzmysłowić, że twoja miłość do mnie jest tak samo silna jak moja do ciebie. Potrzebuję, żebyś to zobaczyła! Potrzebuję każdego kawałka ciebie! Nie ważne jak złamany, czy mały miałby być. Potrzebuję go, aby przetrwać! Moje serce właśnie się złamało. Brak mi słów. Myślałam, że miłość, którą mu dam, będzie wystarczająca, nie ważne jakiego będzie rozmiaru. Zawsze myślałam, że kiedy coś jest tak zepsute, jak mogłabym kochać? Najwyraźniej myliłam się, bo wydaje mi się, że właśnie skradł ostatni kawałek serca, którego się trzymałam. Opuszczam wzrok, a następnie powoli spoglądam w górę. Wiem, że czeka aż coś powiem. Po prostu ciężko mi uformować zdanie. Muszę najpierw wyjaśnić sprawę związaną z Hunter'em.

21

Poetycki Stef c.d ;p

Kalon

Strona 49

- Hunter zapytał mnie jak to możliwe, że wybrałam ciebie. - Patrzę jak twarz Stefano tężeje na wzmiankę o nim. - Powiedziałam mu, że nie było żadnego wybierania. Zapytał dlaczego nigdy nie patrzyłam na niego w taki sposób, w jaki patrzę na ciebie, kiedy wchodzisz do pokoju. Wiedziałeś, że to robiłam? - Uśmiech powoli wypływa na jego usta, ale pozwala mi kontynuować. - Wiedziałeś, że od pierwszej chwili, kiedy na ciebie spojrzałam, wiedziałam, że będą z tobą kłopoty? Ale wiedziałam też, że kłopoty skradają moje serce. Wstaje i myślę, że zamierza wyjść, ale nie robi tego. Rozbiera się i wspina na łóżko, przyciągając mnie tak blisko do swojego ciała, na ile tylko pozwalają ludzkie możliwości. - Pewnego dnia zostaniesz moją żoną22. Kiedy nadejdzie ten dzień, jeśli ktoś tylko spojrzy na ciebie w niewłaściwy sposób, to straci możliwość oddychania. Zasypiam, owinięta jego ramionami i ucieszona z jego słów. Budzimy się na wrzaski dobiegające z dołu. Nie mam pojęcia kto to może być, chociaż zgaduję, że jakimś sposobem jest w to wmieszana Carmen. Stefano przyciąga mnie do siebie i nie wypuszcza ze swojego uścisku. Udaje mi się wywinąć i wyskoczyć z łóżka. Patrzę jak odwraca swoje zajebiste ciało, tak że teraz leży na plecach, a koc już go nie zakrywa. Wszystko o czym myślę, to zsunięcie się po jego twardym fiucie. Widzi, że go obserwuję i wypycha biodra do góry. Śmieję się z niego. Zaczynam iść w jego kierunku, kiedy dociera do mnie więcej krzyków. Wzdycham, odwracam się i idę na dół. Kiedy docieram do kuchni, znajduję źródło wrzasków i niespodziewaną osobę. Widzę tam mojego ojca, kręcącego głową na Carmen. Zastanawiam się o czym rozmawiają. Nie marnuję czasu i od razu do niego podchodzę, owijając wokół niego ramiona. Robi to samo, pochyla się i całuje mnie w czoło. Delikatnie się odsuwam i patrzę w górę, na niego. Wygląda lepiej i wygląda na zdrowszego, w porównaniu do ostatniego razu, kiedy widziałam go w szpitalu. Jestem szczęśliwa widząc jak ponownie dobrze wygląda. - Krinos, tęskniłem za tobą - Ojciec mówi do mnie po grecku. Widzę, że Carmen nie jest zadowolona. - Po angielsku, ludzie. Nie każdy wie o czym gadacie! - krzyczy.

22

Okeej, chyba się właśnie zapowietrzyłam :3

Kalon

Strona 50

Patrzę na ojca, wywracam oczami i odsuwam się od niego. Zwracam się do siostry. - Na cholerę się drzesz, Carmen? - pytam, kiedy stroi miny. - Ojciec powiedział, że muszę wrócić do domu. Nawet nie pozwoli zostać swojej córce w swoim domu. Oczywiście ty jesteś wyjątkiem. - To nie ma z tym nic wspólnego. Przestań zachowywać się jak rozpieszczony bachor. Przypomnij sobie o czym rozmawiałyśmy zeszłej nocy. - Wciąż powinnam mieć możliwość zostania tutaj, Elizo. To jest tak samo mój dom, jak i twój. Ma rację, więc nie kłócę się z nią. - Jeśli pomyślisz o zrobieniu czegoś głupiego, tak jak ostatnim razem Carmen, to sama cię stąd wykopię. Obraża się i mamrocze - dobra, zanim zaczyna wchodzić po schodach. Odwracam się i widzę moją mamę i tatę, wpatrujących się we mnie z wybałuszonymi oczami. - A więc, lepiej żebyś nie miał więcej ukrywających się dzieci, w przeciwnym razie mogę się zabić. Jak do tej pory, jest bardziej niż kłopotliwa. - Pochylam się, aby dać mamie buziaka i kieruję się z powrotem do swojego pokoju, gdzie znajduję wciąż leżącego nago i gotowego na mnie Stefano. Cóż za idealny sposób na walkę ze stresem.

Kalon

Strona 51

Hunter wpada do nas z nowymi informacjami. Znalazł sposób, abym mogła dopaść Alberto zaledwie z kilkoma jego ochroniarzami. Kiedy mój ojciec zauważa Hunter'a, podchodzi do niego. Odbywają rozmowę. Patrzę Hunter'owi w oczy, gdyż ojciec jest do mnie odwrócony tyłem i wskazuję, żeby przyszedł na tyły domu, kiedy skończą. Nie zajmuje mu długo dogonienie mnie w altance przy basenie. Zajmuje siedzenie naprzeciwko mnie i zaczyna mówić o najlepszym kierunku działania. - W każdą środę wieczorem, Alberto chodzi do klubu ze striptizem. Zostaje tam na kilka godzin, zanim wyjdzie z jakąś dziewczyną. Jeżdżą co tydzień do tego samego hotelu i nie opuszcza go, aż do następnego dnia. Myślę, że to dla ciebie najlepsza okazja na schwytanie go. - Dobra, więc mam dwa dni na zorganizowanie wszystkiego. Dostaniesz to, czego potrzebujesz, kiedy tylko będę go miała - mówię i zaczynam odchodzić. Nie widzę sensu, żeby prowadzić z nim dłuższą pogawędkę. Powiedziałam mu co czuję i nic na to nie mogę poradzić. Kiedy tylko przestępuję próg domu, widzę stojącego tam Stefano. Chwyta mnie, gdy wchodzę do środka, przyciąga do siebie i całuje mocno w usta. Całuje mnie, jakby chciał coś udowodnić, choć nie ma czego, bo powiedziałam mu, że jestem całkowicie jego. Stefano i ja, oraz kilku moich ludzi, jesteśmy w drodze do nieciekawej części miasta, aby spotkać się z klientem. Jest członkiem gangu i prawdopodobnie jednym z naszych najlepszych klientów. Okolica jest z tych, do których nie weszłabym bez naładowanych broni i kamizelki kuloodpornej. Głównie dlatego, że jest bardziej niebezpieczna od pozostałych. Ale dlatego, że przyszliśmy na spotkanie z Marcus'em, nikt nie sprawia nam problemów. Marcus jest królem w tej części miasta. Jest człowiekiem, z którym nie chcesz zadzierać. Muszę przyznać, że nawet mnie przeraża, ale tylko troszkę. Widziałam go rozwścieczonego i widziałam go radosnego. Ani jedno, ani drugie nie jest przyjemnym widokiem. Gdy tam podjeżdżamy, Stefano i ja jesteśmy jedynymi osobami wysiadającymi z samochodów. Jako jedyni dostaliśmy pozwolenie na wejście do domu Marcus'a. Marcus jest zabawnym facetem, ale bardzo groźnym. Widzę jak siedzi w jadalni, pali trawkę i leży rozparty oglądając telewizję. Patrzę na niego i myślę, że gdyby tyle nie ćpał i naprawdę porządnie się umył, byłby atrakcyjnym mężczyzną. Jest wysoki, ma piękny czekoladowy kolor skóry i wyraziste rysy. Kalon

Strona 52

- Krinos! Cieszę się, że cię widzę - nadaje, stając zbyt blisko. Stefano zajmuje miejsce zaraz obok mnie, a Marcus daje nam znak ręką, żebyśmy usiedli. Nie ucinamy sobie pogaduszek. Przechodzimy od razu do interesów, z powodu których tutaj jesteśmy. Kiedy kończymy, starszy facet wchodzi do pokoju, jak jakiś zasrany Pan i Władca. Patrzy na nas, prycha z obrzydzenia i podchodzi do mnie, patrząc na mnie z góry do dołu. - Tyrese, nie robiłbym tego na twoim miejscu - ostrzega go Marcus. Patrzę na Marcus'a z uniesioną brwią i kiedy to robię, ręka starca sięga i łapie moją pierś. Natychmiast go odpycham i wyciągam mój nóż, ale zanim dostaję szansę wyrządzenia jakichś szkód, Stefano strzela mu w nogę. - Marcus, interesy z tobą to jak zawsze przyjemność - orzytakuje Stefano, wciąż trzymając broń w ręku. Chwyta moją dłoń i wyciąga mnie na zewnątrz. Słyszę jak Pan i Władca wrzeszczy z bólu, a Marcus śmieje się z niego. Kiedy jesteśmy usadowieni na tyłach samochodu, patrzę na greckiego boga u mym boku. Zrobiłby wszystko, aby mnie ochronić, nawet naraziłby swoje życie, lub życie innych osób, które kocha, tylko po to, żebym nie została skrzywdzona. - Nie chciałeś dzisiaj zabić Pana i Władcy za dotykanie mnie? - pytam go z uśmiechem na twarzy. - Chciałem go zabić, księżniczko, ale jestem pewien, że Marcus nie byłby zbyt szczęśliwy, gdybym zabił jego ojca. Choć sprawiło mi trochę wysiłku, żeby nie wpakować mu kulki między oczy - mówi, uśmiechając się do mnie. - Może nie powinieneś ze mną chodzić na każde spotkanie. Masz swoją robotę do ogarnięcia - mówię mu. Szczerze, to wiem że będę obmacywana i sponiewierana. Zazwyczaj dobrze sobie z tym radzę. Nie potrzebuję tracić klientów, tylko dlatego że Stefano zdecyduje się ich zabić za patrzenie na mnie w niewłaściwy sposób, albo za niestosowne dotykanie mnie. - To się nie stanie! Rock niebawem przejmie wschodnie wybrzeże. Więc nie pozbędziesz się mnie, księżniczko. Kalon

Strona 53

To dla mnie nowość! Zastanawiam się jak to możliwe, że o tym nie wiedziałam. - Widzę, jak twój mózg pracuje, księżniczko. To były moje rozkazy. Nie mogę znieść dłuższej rozłąki z tobą. Powiedziałem ci, nigdy ode mnie nie odejdziesz - mówi, chwytając mnie i przeciągając przez siedzenie, tak że teraz siedzę na jego kolanach. - Będziemy musieli stworzyć ogólne zasady, Stefano. Nie mogę pozwolić ci zabić wszystkich, bo patrzą na mnie w niewłaściwy sposób, czy dotykają mnie. Jego dłonie ściskają mnie mocniej, jakby się powstrzymywał, a ja uśmiecham się do niego. - To się nie stanie. Już raz niemal cię straciłem i już nigdy nie opuścisz mojego boku. Koniec dyskusji, księżniczko. A teraz chodź tutaj i okaż swojemu mężczyźnie trochę zainteresowania - mówi, rozpinając spodnie i pozwalając swojemu kutasowi wyskoczyć na wolność. Rozważam zignorowanie go i zmuszenie, aby czekał, za to, że próbuje mi rozkazywać, ale kogo ja oszukuję? Nie potrafię mu odmówić, a ten drań dobrze o tym wie. - Kiedy dotrzemy do domu, wyświadczysz mi tą przysługę, ale potrojoną - mówię, dając mu do zrozumienia, że będzie mnie lizał i ssał przez całą noc. Nie protestuje, jednak diabelski uśmieszek formuje się na jego ustach, kiedy moja głowa pochyla się, aby wziąć go w usta.

Kalon

Strona 54

Mamy jeszcze jedno spotkanie przed środową nocą z klanem Takahashi. Zazwyczaj nie spotykam się z tym klanem. W przeszłości raz się z nimi spotkałam i nie zostałam ich fanką. Ich przywódczyni to kawał suki, a to o czymś świadczy, bo wiem, że sama taka jestem. Stefano i ja idziemy sami na spotkanie. Zatrzymujemy się i dostrzegamy dwa, należące do nich stuningowane samochody wyścigowe, czterech facetów i jedną kobietę pochylającą się do nich. Wysiadam z samochodu, a Stefano automatycznie znajduje się przy mnie. Kładzie rękę na mojej talii. Dzisiaj jestem ubrana w zwykłe ciuchy. Jestem ubrana na czarno, a broń trzymam w tylnej części dżinsów. Stefano wygląda zachwycająco w czarnych dżinsach i czarnej koszuli. Kiedy idziemy w ich kierunku, widzę jak Naoko prostuje się. Uśmiech powoli wypływa na jej usta, gdy obserwuje Stefano. - Naoko - Stefano wita japońską piękność. Ma czarne włosy, sięgające ramion i jest ubrana w rurki oraz niebieską koszulkę na ramiączkach z logo Chanel. Jej buty mają czerwoną podeszwę i są niebotycznie wysokie. Patrząc na nie, mogę z łatwością stwierdzić, że jej ubrania są markowe. Jest kimś, kto zdecydowanie przykłada dużą wagę do siebie i tego jak wygląda. - Stefano, cóż za miła niespodzianka. Widzę, że przyprowadziłeś przyjaciółkę. Chociaż myślałam, że dzisiaj poznam Krinos - mówi lustrując mnie wzrokiem. Oczywiście nie ma pojęcia, kim do cholery jestem. Ostatnim razem, kiedy ją widziałam, byłam zaledwie cichym obserwatorem przy boku mojego ojca. - Poznajesz - mówi Stefano, patrząc w moją stronę. Widzę jak wyraz jej twarzy zmienia się pod wpływem zaskoczenia. Jej oczy szeroko się otwierają, ale szybko tuszuje to uśmiechem. - Nie tego się spodziewałam! Byłam przygotowana na spotkanie z kimś, kto budzi postrach biorąc pod uwagę rzeczy jakie o tobie słyszałam. - Patrzy na mnie i przykleja na usta fałszywy uśmiech, po czym ponownie kieruje swoją uwagę na Stefano. Stefano wciąż stoi obok mnie, a ona robi krok w przód. Unosi dłoń, aby dotknąć jego ust. Patrzę jak to robi i myślę 'odetnę twoje idealnie wypielęgnowane łapska, suko.' - Nie są tak miękkie, jak je zapamiętałam. Może powinnam poświęcić im trochę uwagi - mówi leniwie i ciągnie jego wargę, patrząc na mnie z ukosa. Myśli, że się wkurzę, ale czy

Kalon

Strona 55

ona nie zdaje sobie sprawy z tego, że kiedy się wkurzam używam czegoś więcej niż słowa? Pozwolę jej na dalszą prowokację. To mnie bawi. - Lubię ostro, więc to nie jego usta potrzebują uwagi - dodaję z mrugnięciem. Patrzy na mnie i wydaje z siebie sapnięcie spowodowane zaskoczeniem, ale później odwraca się, aby odejść. Patrzy przez ramię, a kiedy się odwraca, uśmiecha się. - Chodź za mną. Och, i Stefano, weź ze sobą swojego szczeniaczka. - Naoko, ten szczeniaczek gryzie, pamiętaj o tym. Słyszę jak się śmieje. - Krinos, możesz straszyć dużych chłopców, ale ja widzę wszystko przez twoją fasadę. Jesteś tylko małą córeczką tatusia, próbującą sprawić, że będzie dumny. Nie myli się odnośnie tego, że chcę aby ojciec był ze mnie dumny. Podążam za nią wzdłuż podjazdu ze Stefano, który trzyma się blisko za mną. Zbliżamy się do końca podjazdu, który prowadzi do pięknej białej posiadłości. Przed nią znajduje się rondo, fontanna i co najmniej dziesięć schodów, które prowadzą do frontowych drzwi. - Tak żebyś wiedziała, on cię nie kocha. Nie jest zdolny do miłości. Ja i Stefano jesteśmy do siebie bardzo podobni. Bzykamy się i dobrze nam to wychodzi. I właśnie to planuję z nim robić dzisiaj wieczorem. Stefano chce się wtrącić i coś powiedzieć, ale uprzedzam go. - Nie masz pojęcia o tym, kim on jest i ostrzegam cię, jeszcze jedno słowo o nim, a nie będziesz dzisiaj szczęśliwą kobietą. Śmieje się ze mnie, a ja się do niej uśmiecham. Nie zdaje sobie sprawy z tego, co właśnie chcę jej zrobić. - Nie boję się ciebie, Krinos. Myślę, że jasno dałam to do zrozumienia. Tak, nasza rodzina chce prowadzić z tobą interesy, ale to nie znaczy, że muszę cię lubić. Wiesz, że ostatnim razem,, kiedy był w mieście, wpadł w odwiedziny? Ponadto dobrze mnie wypieprzył. - Odwraca się i zaczyna iść w kierunku schodów. Nie mogę dłużej się z nią bawić. Biorę głęboki wdech i robię trzy kroki, aby ją dogonić, kiedy wciąż jest odwrócona do mnie tyłem. Robię unik i wymach nogą, ona upada tuż przy wejściu na schody, a ja rzucam się na nią. Jest silna i nieźle się szarpie, ale mam Kalon

Strona 56

przewagę. Siedzę na niej i jestem wkurzona. Wreszcie udaje mi się umieścić jej ręce nad głową i przyszpilić je do ziemi. Mogę dokładnie określić, w którym momencie uświadamia sobie, że jestem na prowadzeniu, bo przestaje się ze mną szarpać. Jednak wciąż posyła mi swoje zabójcze spojrzenia. - Chcesz się ze mną pobawić? - pytam, przysuwając się do jej twarzy na tyle blisko, na ile jest to możliwe. Jestem tak blisko, że nasze usta prawie się stykają. Jestem pewna, że może poczuć mój ciepły oddech, niczym ducha na swojej skórze. - Spierdalaj ode mnie - wyrzuca z siebie. Używam wolnej ręki, trzymam ją uniesioną w powietrzu i pstrykam palcami. Stefano natychmiast podchodzi, wkładając mi w dłoń nóż, który dla mnie nosi. Tak, wiem, wow! To nie był mój pomysł; myślę, że wiedział, że ta suka będzie bezpieczniejsza, kiedy nie będę miała do tego takiego szybkiego dostępu. Pochyla się i całuje mnie szybko w usta, po czym staje wyprostowany. Wyciąga telefon i zaczyna wybierać numer, ale zanim zaczyna, mówi do mnie swobodnie. - Nie pokiereszuj jej zbytnio. Wciąż jej potrzebujemy. - Następnie zaczyna odchodzić i rozmawiać z kimkolwiek tam gada przez telefon. Przyciągam nóż przed siebie, żeby mogła zobaczyć co trzymam, kiedy zaczyna kręcić głową tam i z powrotem błagając, żebym nic z nim nie robiła. Zbliżam go do jej ust i przesuwam wolno ostrzem wzdłuż nich, podczas gdy ona stara się najlepiej jak może, aby się nie poruszyć. Przesuwam nóż niżej do krzywizny jej piersi i patrzę jak bierze szybkie oddechy, przygotowując się na najgorsze. Widzę strach w jej oczach. Wyraziłam się jasno. Więc na razie, nie poćwiartuję głupiej suki. - Ostrzegam cię, okaż mi jeszcze raz brak szacunku, a następnym razem cię potnę! krzyczę i wstaję. Początkowo wygląda na zszokowaną, ale później dumnie się podnosi. Otrzepuje się i kontynuujemy podążanie za nią do domu, aby omówić interesy.

Kalon

Strona 57

Dzisiejszy dzień jest dniem, w którym się zemszczę. Dzisiaj sprawię, że ten mężczyzna zapłaci za to, co zrobił mojemu ojcu i mnie. Będę czerpać przyjemność z obserwowania jak cierpi i będę się napawać każdą minutą. Kieruję się na dół, aby porozmawiać z rodzicami, zanim będę musiała wyjść. W salonie dostrzegam przebywającą z nimi Carmen. Wyglądają jakby prowadzili ożywioną rozmowę. Wchodzę do środka i natychmiast wszystkie oczy skupiają się na mnie. Ojciec przygląda mi się i wie, że coś się święci, ale nie powiem mu co. - Muszę porozmawiać z Krinos - mówi, patrząc na mnie. Słyszę sapnięcie i obserwuję jak Carmen wychodzi, a za nią moja matka. Mama pochyla się, całuje mnie w policzek i idzie dalej. Siadam naprzeciwko ojca. Wygląda na szczęśliwego, dawno go takiego nie widziałam. - Krinos, wiem co będziesz robić dzisiaj wieczorem - mówi. Wiedziałam, że jakimś sposobem się dowie. Po prostu nie sądziłam, że stanie się to tak szybko. Nie zaprzeczam, ani nie potwierdzam, po prostu tutaj siedzę, patrząc na mężczyznę, który trzyma ogromną część mojego serca w swoich rękach. - Stanowczo bym ci to odradzał, jednak po twoim spojrzeniu, widzę, że już podjęłaś decyzję. - Opuszcza głowę i ciągnie swoje włosy z frustracji, jakby to miało pomóc w oczyszczeniu umysłu ze złych myśli. - Muszę - mówię, stwierdzając fakt, bo wiem, że zrobiłby dokładnie to samo. - Ja tylko chcę, żebyś była ostrożna. Nie opuszczaj boku Stefano, ani Matt'a. Ochronią cię nawet w zamian za własne życie. - Przytakuję, pochylam się, aby pocałować go w policzek, po czym udaję się na górę. Słyszę głos Carmen i wsuwam głowę do jej pokoju. Patrzy na mnie i kończy swoją rozmowę telefoniczną. - Muszę z tobą porozmawiać - mówi, a następnie klepie łóżko, żebym na nim usiadła. Jednak nie robię tego. Tylko wchodzę do środka i stoję blisko drzwi. - Spałam z Hunter'em - mówi, po czym odsuwa twarz w obawie, że mogłabym ją uderzyć. - Jakim cudem ponownie się z nim widziałaś, Carmen? - pytam, bo byłam świadoma, że widziała się z nim tylko dwa razy. Kalon

Strona 58

- Uczył mnie jak strzelać i walczyć. Lubię go. Ale on nie lubi mnie w taki sposób, w jaki ja lubię jego. Kręcę głową, bo nie mam nic do powiedzenia. Myślała, że co powiem? 'Hej, pozwól, że dam ci wskazówki' ? Nie ma mowy! Zostawiam ją z jej myślami i nie próbuję nawet zamieniać z nią więcej słów. Idę z powrotem do swojego pokoju, gdzie Stefano leży na moim łóżku z zamkniętymi oczami i rękami za głową. Nie otwiera oczu, kiedy przemawia. - Nie ma opuszczania mojego boku, księżniczko. Masz być do mnie przyklejona, rozumiesz? - Tak, tato - mówię sarkastycznie, co sprawia, że zeskakuje z łóżka, idzie w moją stronę i zamyka mnie w uścisku. - Będziesz posłuszna, albo dam klapsa twojemu soczystemu tyłeczkowi. - To miała być groźba? Bo naprawdę podoba mi się jak to brzmi, więc uśmiecham się do niego. Przechyla głowę na bok i uśmiecha się do mnie znacząco. - W swoim czasie, księżniczko, zrobię bardzo niegrzeczne rzeczy twojemu ciału. Nigdy nie będziesz potrzebować, ani chcieć w swoim życiu innego mężczyzny po mnie. Jest pewny siebie, ale ma do tego prawo. Posiada mnie. - Po co czekać? Już teraz chcę się zabawić - mówię i wsuwam rękę pod jego koszulkę, idąc w dół do jego bokserek, po czym powoli wypuszczam go na wolność. - Na łóżko, Stefano. Już - mówię, kiedy ściągam sukienkę przez głowę, co zostawia mnie całkowicie nagą. Patrzy na mnie, a jego oczy ciemnieją z pożądania. Wyglądają prawie na czarne, ale decyduje się zrobić tak jak mówię i idzie się położyć na łóżko. Rozważam opcje, kiedy zastanawiam się jakby się z nim podroczyć. Chwytam jeden z jego krawatów, kiedy mówię mu, aby wyciągnął ręce nad głowę. Robi to, pozwalając mi przywiązać jego ręce do kolumny łóżka. Kiedy kończę, przechodzę przez pokój po mojego króliczka. Wyciągam go z szuflady, po czym staję nad nim na łóżku, tak że może zobaczyć co zamierzam zrobić. - Ani się waż - mówi, patrząc spod mojej cipki w moje oczy. Uśmiecham się i zaczynam szczypać swoje sutki. Włączam króliczka, więc wibruje, a następnie zaczynam powoli ślizgać go po moim mokrym wejściu, robiąc okrążenia dookoła pulsującej łechtaczki. Patrzę na niego z góry i widzę jak ze sobą walczy, więc zaczynam go drażnić jeszcze bardziej. Wkładam palec do buzi, a później wyciągam go subtelnie i powoli Kalon

Strona 59

kładę go na mojej łechtaczce. Zaczynam wsuwać i wysuwać króliczka, pozwalając mu wejść do mojej wyczekującej cipki. Jestem tak zatracona w tych odczuciach, że nie słyszę co się dzieje dookoła. Ale następną rzeczą, której jestem świadoma, jest to, że króliczek zostaje rzucony przez pokój, a wypełniony pożądaniem szaleniec podnosi mnie. - Ostrzegałem cię, księżniczko - mówi. Rzuca mnie na łóżko i prymitywnie rozkłada moje nogi. Nie daje mi czasu na zaakceptowanie tego co ma się wydarzyć, po czym wchodzi we mnie tak mocno i szybko, że krzyczę tak samo z bólu, jak i rozkoszy. - Czujesz to? - pyta pomiędzy mocnymi pchnięciami. Tylko potakuję. Nie potrafię uformować zdania. - To jest wszystko co możesz mieć w środku mojej23 cipki, księżniczko. Wszystko co możesz mieć! Następnie jego usta pochłaniają moje i razem się uwalniamy. Leżymy mokrzy od potu i ciężko oddychamy. Moje oczy się zamykają i kiedy jestem bliska zaśnięciu, słyszę jak mówi. - Moja dusza. Wiem co ma na myśli mówiąc to. Mówi, że jego miłość do mnie jest silniejsza niż miłość. Wierzę mu każdą cząstką swojego jestestwa.

23

Śmiesznie to brzmi, ale chodzi mu oczywiście o to, że cipka Krinos jest jego własnością :) - snll

Kalon

Strona 60

Parkujemy przed głównym wejściem do hotelu i czekamy, aż wszystko zostanie załatwione. Rock klepie się po nodze, czekając niecierpliwie. Hunter zna kogoś kto pracuje w tym hotelu i kto powie mu, że mamy drogę wolną. - Nie opuszczaj nas na krok - ostrzega Stefano. Kiedy kończy mówić, moja komórka dzwoni i Hunter mówi, że możemy wchodzić. Patrzę na chłopców i uśmiecham się do nich. - Gotowi? - pytam, chwytając moją broń i nóż, które wsuwam w tył spodni. Rock burczy pod nosem, a Stefano pochyla się i całuje mnie delikatnie, jakby rozkoszował się tą chwilą. Od razu, kiedy jego usta opuszczają moje, czuję stratę i chcę go z powrotem, mimo tego, że wiem, że nie mamy czasu. Szepcze mi do ucha, że mnie kocha. Uśmiecham się w odpowiedzi, całuję jego policzek, po czym wysiadam z samochodu. Chcę wypowiedzieć te słowa, ale nie robię tego, bo czuję, że gdy je powiem, to tak jakbyśmy się żegnali. A to zdecydowanie nie jest czymś, czego chcę, nawet nie ma takiej opcji. Przedostajemy się do lobby i nie zostajemy wykryci, kiedy rozglądam się dookoła w poszukiwaniu oznak jego mężczyzn. Nie widzimy nikogo, więc idziemy schodami na trzecie piętro. Gdy tylko na nie docieramy, widzę dwóch facetów postawionych przed drzwiami do pokoju Alberto. Patrzę z ukosa na Stefano i Rock'a, a oni zaczynają iść w tamtym kierunku. Stoję w miejscu, czekając na wystrzał broni, aby w razie czego wkroczyć do akcji. Mógł gdziekolwiek ukryć więcej swoich ludzi. Gdy słyszę pierwszy strzał, wychodzę z ukrycia z bronią w ręku i widzę dwa ciała leżące na ziemi. Z moimi chłopakami wszystko w porządku... cholernie w porządku! Uśmiecham się do nich, wskazując na drzwi Alberto i mając nadzieję, że był zbyt zajęty, aby usłyszeć zamieszanie na zewnątrz. Wchodzimy do środka, ale nie widzę go. Słyszę zdławiony szloch wydobywający się z sypialni, więc idziemy w tamtym kierunku. Kiedy otwieram drzwi, to co widzę, sprawia że chce mi się rzygać. Posiada młodą kobietę przywiązaną do łóżka, leżącą płasko na brzuchu. Wszedł mocno w jej odbyt, a ona najwyraźniej cierpi. Widzę czerwone ślady na jej ciele spowodowane tym, że zbyt cholernie mocno się z nią obchodził. - Alberto lubi zabawy, hmmm - mówię głośno, przyciągając jego uwagę. Kalon

Strona 61

Podskakuje i rozgląda się dookoła. Zdecydowanie jest zaskoczony moją obecnością. Zaraz po tym Stefano i Rock wchodzą do środka z wyciągniętymi pistoletami, ale nie uniesionymi, bo nie ma tutaj zagrożenia. Zauważyłam, że przywlekli tutaj dwóch mężczyzn, którzy byli przed drzwiami. Alberto także to dostrzega i bierze głęboki wdech kręcąc głową. Wyciągam nóż i okrążam łóżko, docierając do przeciwnej strony i przecinam paski, aby ją uwolnić. - Wychodzisz, teraz - mówię, wskazując na dziewczynę. Patrzy na Alberto, upewniając się, że jej nie zatrzyma. Kręcę głową i wskazuję na drzwi. Nie mówi ani słowa. Ucieka i podnosi swoją sukienkę, ale wybiega z pokoju nago. Patrzę z powrotem na Alberto, stojącego tutaj nago z wciąż twardym kutasem. Patrzę na niego i zaczynam rozważać możliwości. Mogłabym zastosować tą samą torturę, którą pokazałam jego synowi i go odciąć, ale wydaje mi się, że najpierw musi zapoznać się z zakończeniem mojej broni. Siedzę tutaj sporządzając listę możliwości, ale w tym czasie Rock najwyraźniej ma dosyć czekania. Podchodzi do Alberto i przywala mu prosto w twarz. Alberto łapie swój nos i zaczyna lamentować. Obserwuję jak następnie chwyta go za ramię i pociąga brutalnie, sprawiając, że Alberto biadoli jeszcze głośniej. Później zaciąga go do otwartego prysznica i związuje jego ręce nad głową, tak że jest zawieszony w powietrzu. Rock uderza go raz jeszcze, chrząka i wychodzi frontowymi drzwiami, zostawiając go ze mną i Stefano. - Zainteresowany, żeby się zabawić, Alberto? - pytam, machając nożem. Patrzy na niego i jego oczy rozszerzają się z zaskoczenia. - Księżniczko, nie masz czasu na zabawy - Stefano informuje mnie. Niebawem wsparcie przybędzie po Alberto, albo jeszcze gorzej, pojawią się gliny. Stefano mówi mi, żebym załatwiła to szybko i wychodzi, aby stanąć na straży przed frontowymi drzwiami. Odwracam się do Alberto i rozważam możliwość zastosowania ogromnej ilości tortur i bólu w jak najkrótszym czasie. - Wiedziałeś, że mężczyzna może przetrwać wielokrotne strzały raniące jego ciało, tak długo jak będzie się omijało znaczące tętnice? - pytam, kiedy chowam nóż, a wyciągam pistolet.

Kalon

Strona 62

- Nie zrobisz tego. Śmieję się z niego, jest głupim pojebańcem. - Zdecydowanie zrobię. Po tym strzelam w jego ramię. Krzyk roznosi się echem po łazience i wiem, że nie mogę tego kontynuować bez innych ludzi słyszących to i nie reagujących. - Zapłacisz za to, ty suko - mówi między krzykami. - Moje problemy odejdą razem z tobą, Alberto. Zatem nie mam czym się martwić mówię, po czym unoszę gotową broń, aby oddać ostatni strzał w jego głowę. - Myślisz, że jestem jedynym, który chce cię zabić? Jesteś głupią suką? Strzelam w jego nogę za nazywanie mnie suką. Widzę, jak próbuje stłumić wrzaski przez przygryzanie wargi i zaciskanie pięści, ale to nie działa. Jego wrzaski przywołują Stefano i zanim cokolwiek powiem, wyciąga broń i strzela prosto w jego głowę. - Mówiłem, żebyś się nie bawiła. Gliny tutaj są. Musimy iść - mówi, łapie mnie za rękę i wyciąga z pokoju. Słyszę syreny i zanim mają możliwość nas złapać, jesteśmy w jego samochodzie i odjeżdżamy. - Musisz przestać się zabawiać - krytykuje Stefano, co powoduje, że zachowuję się jak pięciolatek i krzyżuję ramiona na piersi dąsając się.

Kalon

Strona 63

Ten tydzień był cichy. Cóż, na tyle cichy, na ile się da w naszym gospodarstwie. Carmen znikała nocami i myślę, że spotykała się z Hunter'em. Zauważyłam, że nosi broń z tyłu spodni i zdecydowałam nic jej nie mówić na ten temat. Jeśli chce uczestniczyć w takim życiu to będzie, ale nie może powiedzieć, że jej nie ostrzegałam. Stefano ma dla mnie dzisiaj niespodziankę, z czego nie jestem zbyt zadowolona, bo to oznacza, że będziemy musieli opuścić mój pokój, w którym tak dobrze się bawimy. Jednak ostatnio zrobił się trochę gówniany, bo ktoś zawsze puka do drzwi, albo przeszkadza nam w naszych najbardziej intymnych momentach. - Księżniczko, musimy wychodzi. - mówi, podchodząc do mnie i patrząc przez moje ramię. Aktualnie stoję przed długim lustrem, zagubiona w myślach. Przytakuję i podążam za nim, zastanawiając się, kiedy powinnam przekazać mu pewną wiadomość. 24 Tuż przed naszym wyjściem, widzę Hunter'a i Carmen na jego motocyklu. Ona zeskakuje z niego i pochyla się, aby go pocałować. On mnie zauważa i odsuwa się od niej. Początkowo wygląda na zszokowaną dopóki nie odwraca się i nie zauważa mnie stojącej tutaj. Następnie wymierza mu policzek i niczym burza idzie do domu. Stefano się śmieje, ale Hunter tylko się uśmiecha. Z powrotem zakłada kask i odjeżdża. - Interesujące - mówię w zasadzie do samej siebie, po czym wślizguję się do samochodu. Kiedy już jestem w środku, rozważam poinformowanie Stefano o tym, co pożera mnie żywcem przez ostatni tydzień. Ale ponownie się nad tym zastanawiam i decyduję się nie psuć jego humoru. Przejażdżka nie trwa długo, może z pięć minut od domu mojego ojca. Zatrzymujemy się przed pięknym domkiem na plaży, który posiada zachwycające widoki na ocean. Rozglądam się za jakąkolwiek oznaką niespodzianki i nic nie widzę, poza tym ,co jest przede mną. Zaczynam myśleć, że kupił dla siebie dom, żeby w nim przebywać, kiedy tutaj jest.

24

Omg, czyżby...? ;p - snll

Kalon

Strona 64

Stefano otwiera drzwi od mojej strony i pomaga mi wysiąść. Idziemy do domku, który jest bardzo nowoczesny i elegancki. Otwiera frontowe drzwi i rozglądam się dookoła. Automatycznie się zatrzymuję, kiedy zauważam, że są tutaj zdjęcia Kasandry i moje. Salon jest bardzo otwarty i wychodzi na ocean. Kuchnia należy do otwartego planu piętra. Chwyta mnie za rękę i prowadzi w górę po schodach do głównej sypialni. Lóżko jest wspaniałe. Ma cztery kolumny i jest zrobione z ciemnego drzewa mahoniowego. Tak samo komody i półki. - Teraz mogę cię przyzwoicie i ciasno przywiązać do naszego łóżka - szepcze mi do ucha, wysyłając dreszcze wzdłuż mojego ciała. - Co masz na myśli mówiąc nasze? - pytam. - To nasz dom, księżniczko. Urządzałem go ostatnim razem, kiedy tutaj byłem, dla nas. Ale przez te wszystkie szalone rzeczy nie ukończyłem go, aż do teraz. - Mam dom, Stefano - mówię mu, bo teoretycznie dom mojego ojca należy do mnie. Jest zapisany na mnie od zeszłego roku. - Tak, ale tutaj nikt nie będzie nas rozpraszał i będę miał cię całą dla siebie - mówi. Podnosi mnie i zanosi na koniec korytarza, gdzie znajduje się kolejna sypialnia. Zatrzymuje się, bierze kilka oddechów i zamyka oczy. - Zamknij oczy - mówi drżącym głosem. Robię to o co prosi i słyszę jak drzwi sypialni otwierają się. Stefano całuje mnie w usta, a kiedy przerywa pocałunek wciąż mam zamknięte oczy. - Otwórz, księżniczko. Otwieram oczy i staję twarzą w twarz z mężczyzną, który teraz posiada moją duszę. Rozglądam się i zdaję sobie sprawę czym jest ten pokój. Cieszę się, że nie stoję tutaj sama, bo w tym momencie leżałabym płasko na podłodze. Pokój jest piękny, choć bardziej urzeczywistnia mój sekret. Patrzę na samotnie stojące dziecięce łóżeczko, które jest pełne pluszowych miśków, kocyków i poduszek. Patrzę na stolik do przewijania, który jest umiejscowiony zaraz obok. Staram się to wszystko ogarnąć, ale w tym momencie nie potrafię więc wracam spojrzeniem do tego co realne, do Stefano. - Na co... to? - pytam, gestem obejmując pokój. Kalon

Strona 65

- Myślałaś, że ukryjesz coś tak ważnego przede mną - mówi gniewnym tonem, śmiertelnie poważny. - Wiem, księżniczko. Znalazłem twój test, plus twoje sutki są niezwykle wrażliwe, a twój popęd seksualny gwałtownie wzrósł. Jestem całkiem pewien, że mój fiut chce odpaść biorąc po uwagę ile razy go ostatnio ujeżdżałaś... nie żebym tego nie uwielbiał dodaje tą ostatnią część z mrugnięciem. 25 - Chcesz tego? - pytam, zaskoczona. Szczerze, nie jest to coś czego naprawdę pragnęłam. - Chcę wszystkiego co związane z tobą. Więc tak, chcę tego - mówi i jestem całkowicie pewna, że gdybym coś jeszcze przed nim ukrywała, to też by to wiedział. - Kocham cię, Stefano. - Wiem, księżniczko. Też cię kocham.

25

Wiedziałam ;p - snll

Kalon

Strona 66

Ostatnie dwa dni spędziliśmy ze Stefano w naszym nowym domu. Jednej nocy nie mogłam spać więc wyszłam na zewnątrz i usiadłam na plaży, tuż przy naszym ganku. Mój umysł nie przestaje pracować. Martwię się. Nie chcę sprowadzać dziecka do mojego świata. Moje życie nie jest właściwe dla dziecka, szczególnie jeżeli to dziecko jest moje. Stefano próbuje mnie przekonać, że wszystko sie ułoży i że rozpracujemy to razem, ale jestem człowiekiem małej wiary. Stefano musiał się obudzić, bo nie było mnie w łóżku. Znalazł mnie patrzącą w gwiazdy i starającą się poukładać sobie wszystko w głowie. Ma w sobie tyle nadziei, a ja nie mam żadnej. Dzisiaj mam spotkanie z lekarzem, aby sprawdzić, w którym jestem tygodniu. Stefano chce powiedzieć mojej rodzinie, ale nie pozwalam na to. Wciąż sobie tego nie poukładałam, więc po co sprawiać, że mój ojciec będzie wariował, skoro nie wiem jakie są moje plany. W drodze do lekarza, Stefano nie przestaje się uśmiechać i zastanawiam się, czy nie brał dragów, bo to jest jedyny powód jaki przychodzi mi do głowy. - Jesteś na haju? - pytam, ponieważ musi mi powiedzieć jeśli tak jest. Krzywi się i kręci przecząco głową. - Cóż, więc dlaczego do cholery szczerzysz się jak jakiś wariat? - Bo, księżniczko, mam ciebie i za niedługo będziemy mieć kawałek siebie. Proste, ale wciąż idiotycznie szalone. Nie odpowiadam, bo mogłabym powiedzieć coś, czego bym żałowała. Kiedy docieramy do gabinetu lekarza, jestem kłębkiem nerwów. Stefano podchodzi i otwiera dla mnie drzwi, a ja niechętnie podążam za nim do środka. Kiedy jesteśmy już zameldowani, siedzę jak na szpilkach, gdy zostaje wywołane moje imię. Nie słyszę tego, ale Stefano tak i otrząsa mnie z moich myśli. Chwyta moją dłoń i ciągnie mnie, bym za nim podążała. Nasz doktor jest w późnych latach czterdziestych i wydaje się miły. Do czasu, kiedy mówi mi o badaniach dopochwowych, które są konieczne

Kalon

Strona 67

do ustalenia na jakim etapie jestem. Stwierdzam, że ucieczka wydaje się wspaniałym pomysłem, ale Stefano się zgadza i trzyma dłoń mocno na moim udzie, tak że nie mogę uciec. Gdy moje nogi są zgięte, a kondom założony na sondę, zaczynam złączać nogi, tak żeby nie mógł wepchnąć we mnie tego czegoś. Mówi, żebym się uspokoiła i prosi, żebym trochę szerzej rozwarła nogi. Ponownie rozważam ucieczkę, ale nie mogę tego zrobić. Nie mam na sobie spodni. Czekanie wydaje się wiecznością, dopóki nie zaczynamy słyszeć dźwięku wydobywającego się z urządzenia, które teraz jest połączone z moją pochwą. - Jesteś mniej więcej w ósmym tygodniu - mówi, po czym usuwa ze mnie sondę. Patrzę na Stefano i jego uśmiech, który dosięga oczu, ale zastanawiam się nad starciem tego uśmieszku z jego twarzy. - Słyszałaś to, księżniczko? - pyta, odnosząc się do bicia serca dziecka. Słyszałam i było to piękne, choć nie zmieniło mojego zdania. - Nie chcesz tego, prawda? - pyta, kiedy lekarz wychodzi, żebym mogła się ubrać. Kręcę przecząco głową. - Wiesz, że możemy sobie z tym poradzić. Możemy sprawić, że wszystko zadziała. Patrzę mu w oczy, ale nie mówię ani słowa. Widzi odpowiedź w moich oczach i póki co odpuszcza. Gdy przyjeżdżamy do domu, Stefano dostaje telefon, aby spotkać się z jednym z naszych dostawców. Jako pierwszy wchodzi do środka i siada obok mnie na kanapie. Podnosi mnie i sadza na swoich kolanach. - Wkrótce zostaniesz moją żoną. Sprawię, że to zadziała, księżniczko. Zobaczysz. - Zadziała tylko wtedy, jeśli zostaniesz w domu, Stefano. Nie chcę teraz dziecka. Mam zbyt wiele spraw na głowie. Mój świat nie jest właściwy dla dziecka. Wydaje się zraniony moim wyznaniem, ale nie widzę siebie jako siedzącą w domu matkę. Jeśli chce tego tak bardzo jak wydaje mi się, że chce, zrobi to co powiedziałam.

Kalon

Strona 68

- Muszę iść, księżniczko, ale pamiętaj, że jesteś moja i wspólnie możemy wszystko. Jesteśmy silniejsi, kiedy jesteśmy razem, a nie osobno - mówi, po czym mnie całuje, z powrotem sadza na kanapie i wstaje do wyjścia. Zatrzymuje się przed drzwiami, jakby chciał coś powiedzieć, ale decyduje się tego nie robić. Po prostu odwraca się i odchodzi. Nie wiem jak wpadłam, skoro jestem na tabletkach i biorę je konsekwentnie. Lekarz powiedział, że nawet wtedy ludzie i tak zachodzą w ciążę. Miałam nadzieję, że będę jednym z tych szczęśliwców, którym się to nie przydarzy.

Kalon

Strona 69

Teraz w tym domu jest najciszej od czasu, kiedy tutaj zamieszkałam i to nie pomaga wyciszyć mojego umysłu. Stefano jest wciąż poza domem, załatwiając interesy, a ja leżę w łóżku czekając na jego powrót. Decyduję się sprawdzić pokój gościnny, aby zobaczyć czy wprowadził do niego jakieś poprawki. Kiedy tylko otwieram drzwi, zostaję uderzona bardzo intensywnym zapachem nowości...wszystko jest nowe. Podchodzę do szuflad i zaczynam je otwierać, żeby zobaczyć co w nich przechowuje. Są wypełnione ubraniami w neutralnych kolorach. Kiedy już mam zamykać szuflady, coś przykuwa mój wzrok. Otwieram szerzej szufladę i znajduję małe pudełeczko jubilerskie wciśnięte na sam tył. Otwieram je i jestem zszokowana tym, co oślepia mnie swoim blaskiem. To piękny, czarny diament. Są tak samo rzadkie, jak i piękne. Kiedy mój umysł zaczyna przebiegać przez możliwości związane z tym, dlaczego ukrył ten piękny pierścionek, słyszę głośny huk dobiegający z wnętrza domu. Wiem, że to nie Stefano, ponieważ jest cichy, kiedy wchodzi do domu. To oznacza, że to ktoś inny. Biegnę do swojego pokoju, aby odnaleźć broń i dokładnie wtedy, kiedy mam opuścić pokój gościnny, wpadam prosto na twarde ciało. Bez zbędnego myślenia robię zamach ręką i uderzam tego kogoś w twarz, a on po omacku zatacza się do tyłu. Rzucam się do szalonej ucieczki, a wtedy od tyłu oplatają mnie ramiona i coś zasłania mi usta. To ostatnia rzecz którą pamiętam przed tym jak mdleję. Budzę się w ładnym pokoju hotelowym, leżąc w tych samych ubraniach, które miałam na sobie będąc w domu. Boli mnie głowa, a w ustach mam sucho. Zamierzam wstać i wtedy dostrzegam ruch po mojej lewej. Patrzę w to miejsce i dostrzegam bardzo dobrze wyglądającego mężczyznę, który siedzi i pali cygaro. Jest ubrany tak, aby imponować innym, ma na sobie niezłe czarne dżinsy oraz białą koszulę z rękawami podwiniętymi do łokci. Widzę tatuaże pnące się w górę każdego z ramion i zastanawiam się co oznaczają. 26 Ma długie, kręcone włosy prawdopodobnie sięgające ramion, aczkolwiek są związane z tyłu. Widzi, że na niego patrzę i uśmiecha się znacząco. Zastanawiam się, kim on do cholery jest i rozglądam się dookoła w poszukiwaniu broni. - Niczego nie znajdziesz - oznajmia mocnym głosem.

26

Tak, laska. Myślę, że to teraz twoje największe zmartwienie... - snll

Kalon

Strona 70

Patrzę z powrotem na niego i widzę , że nie poruszył się. Nawet nie ma przy sobie broni. - Źle się zachowywałaś Krinos i nadszedł czas, abyś dostała nauczkę - mówi i wstaje. Zaczyna iść w moim kierunku. Przyglądam się jego potężnemu ciału; jest prawie tak samo wielki jak Rock z tym, że jest wyższy. Staje przede mną i mogę poczuć jego zapach. Pachnie bosko jak na kogoś kto porywa dziewczyny z ich własnych domów. Pierdolony kutas. - Kim jesteś? - pytam, patrząc mu prosto w oczy, które mogę zobaczyć jedynie w świetle księżyca, wpadającym przez otwarte okno. Jego oczy mają odcień fioletu i jasnej zieleni. Nigdy czegoś takiego nie widziałam. - Nie znasz mnie...ale poznałaś mojego ojca, - Patrzy mi w oczy. Staram się pomyśleć do kogo jest podobny, ale nikt nie przychodzi mi do głowy. Zauważa moje zmieszanie i mówi kim jest jego ojciec. Wiem, że teraz muszę zabić tego pięknego mężczyznę, który jest spokrewniony z diabłem. - Alberto.

Tak oto kończy się druga część serii Take Over :) Dziękuję, za czytanie i Wasze komentarze! Mam nadzieję, że spotkamy się w kolejnej, ostatniej części napisanej (uwaga!) z punktu widzenia Stefano, pt. Kratos :) Buziaki, Sonia (snll)

Kalon

Strona 71