Thurrott P. - Tajniki Windows 8

Spis treści O autorach .................................................................................................... 9 O redaktorze technicznym ........................................................................ 11 Podziękowania ........................................................................................... 13 Wprowadzenie ........................................................................................... 15 Rozdział 1.

Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu ................................................................................................ 31 Wybór edycji systemu Windows 8 .............................................................................. 32 Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8 ...................................... 41 Podsumowanie ................................................................................................................. 57

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego ............... 59

Czasy się zmieniają: jak zmodyfikowano instalator? ............................................ 61 Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8 ...................................... 62 Instalacja zaawansowana: użycie tradycyjnego instalatora ............................... 81 Zakończono instalację: co teraz? ................................................................................. 85 Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8 ......................... 89 Podsumowanie ...............................................................................................................101 Rozdział 3.

Metro: nowy interfejs użytkownika .......................................................103 Czasy się zmieniają: nowa powłoka systemu Windows ....................................105 Ekran blokowania: nowy sposób logowania ..............................................................108 Ekran startowy: nowy interfejs użytkownika dla nowoczesnych aplikacji ......110 Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro .........................119 Podsumowanie ...............................................................................................................148

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows .....................151

Co nowego w pulpicie systemu Windows? ...........................................................152 Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie ................................................................................159 Zarządzanie plikami i folderami ................................................................................177 Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows .................................193 W stronę chmury: użycie aplikacji pulpitowej usługi SkyDrive .......................203 Podsumowanie ...............................................................................................................204

6

⏐

Spis treści

Rozdział 5.

Personalizacja systemu Windows 8 .......................................................205 Dostosowywanie środowiska Metro ........................................................................206 Dostosowywanie ustawień i ich synchronizowanie ...........................................225 Dostosowywanie pulpitu .............................................................................................228 Wskazówki i zabiegi dotyczące dostosowywania przez użytkowników zaawansowanych ........................................................................................................242 Podsumowanie ...............................................................................................................246

Rozdział 6.

Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi .............................................................................247 Czym jest sklep z aplikacjami app i dlaczego jest wymagany przez system Windows 8? ........................................................................................248 Pierwsza zasada serwisu Sklep Windows: obowiązują w nim reguły ...........251 Wyświetlanie serwisu Sklep Windows .....................................................................255 Korzystanie z serwisu Sklep Windows .....................................................................256 Konfigurowanie kont i preferencji ............................................................................282 Podsumowanie ...............................................................................................................284

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu

Internet Explorer 10 ................................................................................287 Dwie przeglądarki z jednym mechanizmem: Internet Explorer 10 ...............288 Internet Explorer 10 dla środowiska Metro ...........................................................291 Użycie pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10 .................................317 Konfigurowanie pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10 ..............319 Tam, gdzie spotykają się wersja pulpitowa i wersja dla środowiska Metro, ale nie... ..............................................................................321 Program Internet Explorer 10 i wybór domyślnej przeglądarki ......................322 Podsumowanie ...............................................................................................................324 Rozdział 8.

Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę ...........................................................................327 Uwaga dotycząca biurowych aplikacji app dla systemu Windows i używanego konta Microsoft ..................................................................................328 Kontakty ............................................................................................................................330 Poczta .................................................................................................................................343 Kalendarz ...........................................................................................................................355 Wiadomości ......................................................................................................................366 SkyDrive .............................................................................................................................373 Czytnik ................................................................................................................................379 Aplikacje app usług wyszukiwarki Bing ..................................................................381 Pakiet Microsoft Office trafia do systemu Windows (tak jakby) ......................389 Podsumowanie ...............................................................................................................392

Spis treści

Rozdział 9.

⏐

7

Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych ..................393 Uwaga dotycząca aplikacji rozrywkowych systemu Windows 8 i konta Microsoft ..........................................................................................................395 Używanie zdjęć ...............................................................................................................396 Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią ....................................417 Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi ................................................................................................434 Podsumowanie ...............................................................................................................444

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8 ........................................447

Gry i środowisko Metro ................................................................................................448 Znajdowanie i pozyskiwanie gier dla systemu Windows 8 ..............................454 Znajdowanie i uzyskiwanie gier pulpitowych ......................................................457 Usługa Xbox LIVE i system Windows 8 ....................................................................458 Podsumowanie ...............................................................................................................478 Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie ..........479

Podstawy magazynowania: dziś system NTFS, a jutro ReFS ............................480 Miejsca do magazynowania .......................................................................................482 Historia plików .................................................................................................................502 Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8 ...........................................509 Uzyskiwanie dostępu do kopii zapasowej obrazu systemu i funkcji odzyskiwania za pomocą narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows .......................................................................................................520 Brakująca rzecz: kopia zapasowa w chmurze .......................................................521 Podsumowanie ...............................................................................................................524 Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia ...........................................................................527

Konta użytkowników .....................................................................................................528 Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera ................................................................................548 Podsumowanie ...............................................................................................................560 Rozdział 13. Sieci i połączenia ......................................................................................561

Co było stare, teraz znów jest nowe .........................................................................562 Nawiązywanie połączenia z sieciami przewodowymi i bezprzewodowymi oraz zarządzanie nimi .......................................................564 Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych ..........................569 Udostępnianie plików, nośników i drukarek w domu przy użyciu grupy domowej ...........................................................................................................579 Podsumowanie ...............................................................................................................584

8

⏐

Spis treści

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu ..............................................................585

Dołączanie do domeny i zasady grupy ...................................................................586 Szyfrowanie dysków ......................................................................................................591 Wirtualizacja .....................................................................................................................598 Funkcje obecne tylko w systemie Windows 8 Enterprise .................................611 System Windows RT w biznesie: tablety na każdą okazję ................................613 Podsumowanie ...............................................................................................................615 Dodatek

Skróty klawiaturowe z klawiszem logo systemu Windows .................617 Skorowidz .................................................................................................619

O autorach Paul Thurrott to autor ponad 20 książek, analityk czasopisma „Windows IT Pro

Magazine” zajmujący się technologiami oraz redaktor serwisu SuperSite for Windows (http://winsupersite.com). Oprócz codziennego zaangażowania w serwis SuperSite, Paul redaguje publikowany każdego dnia biuletyn z informacjami i wiadomościami dotyczącymi systemu Windows o nazwie „WinInfo”, a także co tydzień opracowuje materiały dla serwisu Windows IT Pro UPDATE, natomiast co miesiąc pisze artykuł do czasopisma „Windows IT Pro Magazine”. Paul jest też współgospodarzem dwóch wysoko cenionych podkastów technologicznych: Windows Weekly (wraz z Leo Laporte i Mary Jo Foley) oraz What The Tech (razem z Andrew Zarianem). Osiągnięcia Paula można śledzić w serwisie Twitter pod adresem @thurrott. Rafael Rivera to twórca oprogramowania dla firmy Telos Corporation, która znajduje

się na liście 500 największych w Stanach Zjednoczonych dostawców rozwiązań informatycznych. W firmie tej Rafael zajmuje się systemami o krytycznym znaczeniu. Jest też certyfikowanym analitykiem specjalizującym się w inżynierii odwrotnej. Bardziej rozrywkowo czas poświęca systemowi Windows na swoim blogu Within Windows (http://withinwindows.com). Coraz bardziej interesuje się sztukami kulinarnymi i fotografią. Swoje przemyślenia często publikuje w serwisie Twitter pod adresem @WithinRafael. Oto sekret: Rafael urodził się w ten sam dzień, w którym pojawił się system Windows 1.0, czyli 20 listopada 1985 roku. Wiele osób wierzy, że nie jest to zbieg okoliczności.

10

⏐

O autorach

O redaktorze technicznym Todd Meister przez ponad 15 lat pracował w branży informatycznej. Jako redaktor

techniczny pracował przy 75 książkach poświęconych różnej tematyce, począwszy od serwera SQL Server, a skończywszy na środowisku .NET Framework. Poza tym Todd pracuje na stanowisku starszego informatyka na uczelni Ball State University, która znajduje się w miejscowości Muncie w stanie Indiana. Todd mieszka w środkowej części tego stanu ze swoją żoną Kimberly oraz pięcioma sprytnymi dziećmi.

12

⏐

O redaktorze technicznym

Podziękowania Podziękowania dla anonimowych osób z firmy Microsoft, które zapewniły nam

dziesiątki przejściowych kompilacji i ważnych ciekawostek stanowiących część wewnętrznych informacji. Wszystko to zostało wykorzystane w tej najlepszej książce o systemie Windows 8, jaka jest dostępna w sprzedaży. Bez takiej pomocy dosłownie nie bylibyśmy w stanie dokończyć prac nad książką. Mamy nadzieję, że nie nadużyliśmy zaufania, jakim nas obdarzono. — Paul and Rafael Książka ta okazała się prawdziwym wspólnym przedsięwzięciem, które uwzględniało

codzienną komunikację za pomocą programu Skype, udostępnianie dokumentów w usługach Windows Live Mesh i SkyDrive, a nawet kilka osobistych spotkań w ramach zdecydowanie zbyt często organizowanych imprez branżowych. Ponowne podziękowania dla Rafaela za towarzyszenie mi aż do samego końca. Jak zawsze, dziękuję Stephanii, Markowi i Kelly za danie mi czasu pozwalającego na napisanie tej książki, a także zrozumienie, dlaczego czasami wszystko nie idzie po naszej myśli. Podziękowania dla Jill Lovato i Grega Chieminga z firmy Waggener Edstrom za to, że byli oazami spokoju na morzu szaleństwa. Nikt nie może się z Wami równać. Zawsze służyliście pomocą. Naprawdę to doceniam. Dziękuję Kevinowi i Carol z wydawnictwa Wiley za pomoc, wsparcie i zrozumienie. Niezależnie od liczby napisanych książek, ich tworzenie zawsze jest stresującym zajęciem z mniejszą ilością czasu od wymaganego oraz większą ilością pracy od tej, jakiej bym się spodziewał. Jednak dla Was to jest zrozumiałe. Na końcu dziękuję moim czytelnikom i słuchaczom z całego świata. Konwersacje sprawiły mi przyjemność. Mam nadzieję, że w przyszłości będą one kontynuowane. Choć to zawsze mnie cieszyło, o sensowności wszystkich starań nie decydują produkty i technologie, lecz relacje nawiązywane przy okazji z innymi osobami. — Paul

14

⏐

Podziękowania

Dziękuję moim rodzicom i siostrze za całkowite popieranie moich zainteresowań.

Kocham Was wszystkich. Podziękowania dla Paula za danie mi kolejnej szansy robienia tego, co lubię, czyli szperania i dokumentowania systemu Windows. Wyrazy wdzięczności kieruję do Jennifer Ortiz za zrozumienie moich szalonych wielogodzinnych sesji do późna w nocy. Ogromne gratulacje w związku z przyjęciem do programu doktoranckiego na uczelni University of Washington. Specjalne podziękowania dla Davida Goldena, Patricka Laughnera i Paula Paliatha, z którymi codziennie spędzałem całe godziny za pośrednictwem programu Skype, grając w grę Minecraft oraz inne gry. Wielkie podziękowania dla Cliffa Simpkinsa i Brandona Watsona za wsparcie w przekonywaniu firmy Microsoft, że moje działania hakerskie w systemie Windows Phone dały wiele korzyści. Podziękowania kieruję też do Chrisa Walsha i Longa Zhenga za sprawienie, że wynik moich prac hakerskich, czyli produkt ChevronWP7 Labs, okazał się dużym sukcesem. Na koniec chcę podziękować wszystkim czytelnikom mojego blogu i osobom śledzącym moje wpisy w serwisie Twitter. Właśnie rozmowy z prawdziwymi ludźmi sprawiają, że każdego dnia jestem zmotywowany do działania. — Rafael

Wprowadzenie W październiku 2009 roku brałem udział w premierze systemu Windows 7

na światowym forum w holenderskiej Hadze. Bez wątpienia było to najpiękniejsze przedstawienie, w jakim kiedykolwiek uczestniczyłem. Choć mam wiele wspomnień z tej zdecydowanie zbyt krótkiej podróży do Europy, jedno z nich się wybija. Po prelekcji podpisywałem książki Windows 7 Secrets uczestnikom spotkania i zadano mi cudownie proste pytanie, które na zawsze zmieniło książkę, jaką, Drogi Czytelniku, masz przed sobą. „Jeśli Windows 7 jest taki prosty w użyciu, dlaczego pańska książka liczy ponad tysiąc stron?” Takie pytanie zadał mi noszący okulary Holender, gdy wpisywałem swoje imię. Czas zatrzymał się na chwilę, gdy myślałem nad tym pytaniem. Choć udzieliłem odpowiedzi wywołującej śmiech: „Trzeba przyznać, że w książce jest mnóstwo zrzutów ekranów”, o tym pytaniu myślałem jeszcze przez jakiś czas. Broniąc się, a raczej nas, ponieważ — oczywiście — Rafael jest moim partnerem w zbrodni przeciw drzewom, a także tych osób, które spokojnie czytają książkę przed snem, muszę napisać, że zawsze twierdziłem zarówno w moich artykułach dla serwisu SuperSite for Windows, jak i w książkach z serii Secrets, iż system Windows nie jest odrębną „rzeczą”. Stanowi centrum rozległego ekosystemu powiązanych i połączonych produktów oraz usług. Oznacza to, że nikt nie kupuje systemu Windows dla niego samego. Taka decyzja wynika z oferowanej przez system zgodności ze sprzętem, oprogramowaniem, a także w coraz większym stopniu z usługami, z których użytkownicy korzystają i którym ufają. W systemie Windows 7 oznaczało to takie aplikacje jak zawarte w zestawie Windows Live Essentials, które technicznie nie wchodziły w skład systemu Windows, ale były bardzo potrzebne do jego „skompletowania”. Dotyczyło to również platformy Zune, systemu Windows Home Server, oprogramowania Windows Media Center oraz wielu usług Windows Live. Jednakże wraz z systemem Windows 8 wszystko się zmienia. Nadal system Windows stanowi centrum rozległego ekosystemu, jednak od swojego poprzednika Windows 8 znacznie się różni, a rozwiązania tworzące jego zespół wspierający zmieniły się znacząco od czasów systemu Windows 7, dzięki zmianom zachodzącym w branży.

16

⏐

Wprowadzenie

Firma Microsoft twierdzi, że wraz z systemem Windows 8 nastąpiło przeobrażenie systemu Windows. Z kolei ja i Rafael otrzymaliśmy szansę na przeobrażenie książek z serii Secrets. Rok przed pojawieniem się systemu Windows 8, gdy przygotowywaliśmy następną edycję książki, zdaliśmy sobie sprawę z tego, że nadeszła pora, aby zerwać z przeszłością, tak jak postąpiła firma Microsoft z produktem przez nas omawianym. A zatem udaliśmy się do wydawnictwa Wiley z wstępnym planem zrezygnowania z aktualizowania książki, ponieważ obawialiśmy się odrzucenia Windows 7 Secrets. W zamian miałaby powstać zupełnie nowa książka Windows 8 Secrets pozbawiona niemal całkowicie informacji wykorzystanych lub zaktualizowanych we wcześniejszych książkach. Byłaby to również książka o mniejszej objętości, która nie wyrządziłaby krzywdy, wypadając z rąk. Dziwne i zabawne jest to, że wydawnictwo Wiley nie tylko zgodziło się, ale też niezależnie doszło do tego samego wniosku. Jednocześnie pracownicy wydawnictwa obawiali się, że zniechęcające zadanie polegające na rozpoczynaniu wszystkiego od nowa nie byłoby dla nas interesujące. Problem został rozwiązany. Drogi Czytelniku, gotowa książka, którą masz teraz przed sobą, jest wynikiem takiego przeobrażenia. Ma znacznie mniejszą objętość w porównaniu z poprzednim wydaniem (przypuszczam, że o około jedną trzecią), a ponadto nie są w niej omawiane dodatkowe produkty i usługi ekosystemu, chyba że stanowią centrum przedstawianego zagadnienia. Po części było to możliwe, ponieważ firma Microsoft, posługując się po prostu wygodniejszymi metodami, wbudowała wiele rzeczy w system Windows 8, a ponadto rozszerzyła jego obsługę o usługi w chmurze. Po części jednak to my uznaliśmy, że zwyczajnie rezygnujemy z omawiania pobocznych tematów. Jak zawsze, naszym celem było sprawienie, aby można było biegle i efektywnie korzystać z systemu Windows. Książka ma umożliwić przejście z obecnego poziomu umiejętności do następnego; prezentujemy w niej informacje o nowym systemie Windows, który faktycznie taki jest. Taki stan rzeczy wynika z tego, że firma Microsoft po prostu dodała nowe funkcje i funkcjonalności, a także z tego, co ważne, że są one nowością dla czytelników. Dawniej, zanim rozpowszechniła się łączność sieciowa, z której wszyscy obecnie korzystamy, użycie terminu Secrets (tajemnice) było naprawdę proste. Bezpiecznie można było przyjąć, że po otwarciu egzemplarza dowolnej książki z serii Secrets odkryje się w nim unikalne informacje (oczywiście, często takie książki były umieszczone w darmowych „sekretnych” pudełkach), które były niedostępne gdziekolwiek indziej. Obecnie nie jest to możliwe. Zarówno Rafael, jak i ja w różnej formie omawialiśmy już w internecie niemal każdy temat zawarty w książce. Aby uzyskać opinie i pytania użytkowników, często

Wprowadzenie

⏐

17

przed napisaniem o czymś w książce testuję treść w mojej witrynie internetowej. Opinie i pytania często mogę przekazać firmie Microsoft w celu uzyskania dodatkowych uwag od jej pracowników. Dzięki temu książka nabiera większej wartości. Nie jest tylko prostym kompendium artykułów, które wcześniej zostały opublikowane w internecie. Książka stanowi głębsze, bardziej szczegółowe omówienie tego, co naprawdę jest nowością w systemie Windows 8. Poparte jest to wielomiesięcznymi badaniami i użytkowaniem, a także opiniami pracowników firmy Microsoft, którzy faktycznie brali udział w tworzeniu produktu. Wszystko jest zebrane w jednym uporządkowanym i wygodnym miejscu, którym jest książka. Czytelnicy również mogą zauważyć zmiany, które dotyczą ich bezpośrednio. Obecnie stosujemy więcej założeń niż kiedykolwiek wcześniej. Choć poprzeczka nie jest postawiona szczególnie wysoko, zarówno Rafael, jak i ja chcieliśmy mieć pewność, że dla czytelników jest zrozumiałe to, co znajdzie w książce. Oznacza to, iż zakładamy, że czytelnicy opanowali umiejętność obsługi systemu Windows. Nie rozumiemy przez to jedynie tego, że potrafią powtórzyć pokazane na ekranie operacje przemieszczania kursora myszy. Oczekujemy również, że bardzo dobrze znają system Windows 7, a ponadto są zaznajomieni ze sposobem jego działania. Jest to ważne i nowe, ponieważ w książce nie zawarto niemal żadnych tajemnic, wskazówek i informacji zamieszczonych w książce Windows 7 Secrets. Ta książka jest inna. Przyjęliśmy, że są już zrozumiałe funkcje wcześniej udostępnione w systemie Windows 7 (często w niezmienionej postaci). Nie należy jednak obawiać się, że książka okaże się w jakiś sposób zniechęcająca. Tak nie jest. Jak zawsze, posłużyliśmy się tym samym przystępnym stylem konwersacji, ponieważ tak właśnie na co dzień postępujemy. Okazuje się, że uwzględnienie w tej książce odpowiedniej treści z Windows 7 Secrets wymagałoby wydania tomu liczącego 1500 stron. Nikomu na tym nie zależało. A zatem zajęliśmy się tym, co dla nas jest najważniejsze. Mamy nadzieję, że czytelnicy się z nami zgodzą. Drogi Czytelniku, zależy nam na Twojej opinii. Traktujemy tę książkę tak samo jak nasze witryny internetowe i inne efekty naszej pracy, czyli jak konwersację poświęconą technologii i prowadzoną przez osoby, które zawsze naprawdę są zainteresowane poszerzaniem wiedzy. Wśród tych osób jesteśmy również my. Jeśli coś nam się udało lub zupełnie nie wyszło, prosimy o informację. Poniżej znajdują się nasze prywatne adresy e-mail oraz konta w serwisie Twitter. Jesteśmy zainteresowani dalszą konwersacją. Paul Thurrott [email protected] @thurrott

Rafael Rivera [email protected] @withinrafael

18

⏐

Wprowadzenie

Windows 8: aktualizacja duża czy może dotychczas największa? Niektórzy, włącznie z firmą Microsoft, zaprezentowali system Windows 8 jako największą zmianę dotyczącą systemów Windows od czasów doniosłej premiery systemu Windows 95 z 1995 roku. Takie stwierdzenie jest wygodne, bo każda wersja systemu Windows w kolejnych latach była porównywana z tym kamieniem milowym, jednak prawda jest znacznie bardziej spektakularna. Windows 8 nie jest najbardziej doniosłą wersją od czasów systemu Windows 95. Jest najlepszą wersją, jaka kiedykolwiek się pojawiła. Aby zrozumieć, dlaczego tak jest, konieczne będzie poznanie historii systemu Windows oraz technologii, na których bazowała każda wersja. Wczesne wersje systemu Windows nie były nawet prawdziwymi systemami operacyjnymi. Stanowiły nakładkę graficzną na rzeczywisty system operacyjny o nazwie MS-DOS. Był to produkt na miarę swoich czasów, czyli wczesnych lat 80. ubiegłego wieku: tajemniczy system z wierszem poleceń, który nie był nawet przyjazny dla użytkownika. Ponieważ jednak system MS-DOS działał na większości komputerów popularnych w tamtych czasach, wiele firm, w tym Microsoft, tworzyło przyjazne dla użytkownika powłoki, które ukrywały złożoność systemu MS-DOS, zachowując jego najbardziej znaczącą cechę, czyli zgodność z aplikacjami MS-DOS. Część tych powłok oferowała w zasadzie tryb tekstowy, tak jak sam system MS-DOS, a część działała w specjalnych trybach graficznych. Produkt firmy Microsoft o nazwie Windows bazował na trybie graficznym, ponieważ koncern był mocno zaangażowany w tworzenie pierwszego konsumenckiego systemu operacyjnego z interfejsem graficznym, który został dołączony do pierwszego komputera Apple Macintosh. Wyczuwając, że graficzne interfejsy użytkownika (GUI — Graphical User Interface) będą przyszłością, Bill Gates, współzałożyciel firmy Microsoft, sprawił, że stworzyła ona alternatywę w postaci komputera PC, który pracował pod kontrolą systemu MS-DOS. Z powodu niepewnego fundamentu w postaci systemu MS-DOS (z technicznego punktu widzenia) wczesne wersje systemu Windows nie wyglądały zbyt elegancko. Ponadto nie były ani ładne, ani użyteczne. Jednak po pojawieniu się wersji 3.0 na początku lat 90. ubiegłego wieku firma Microsoft nagle odniosła sukces. W efekcie w branży skoncentrowano się na graficznym interfejsie użytkownika, tak jak dekadę wcześniej zainteresowano się starym, prostym systemem MS-DOS. Bez zbytniego wgłębiania się w nudne szczegóły techniczne należy wspomnieć, że na początku lat 90. XX wieku przez krótką chwilę firma Microsoft wspierała trzy systemy operacyjne dla stacjonarnych komputerów PC. Pierwszy z nich to system MS-DOS z systemem Windows, czyli własne rozwiązanie firmy mające poważne ograniczenia techniczne. Drugim systemem był produkt OS/2, czyli wspólny projekt

Wprowadzenie

⏐

19

firm Microsoft i IBM, który z powodzeniem zastąpił parę MS-DOS/Windows na komputerach PC. Trzecim systemem był tajemniczy projekt o początkowej nazwie NT, stanowiący stabilną i niezawodną alternatywę dla systemów UNIX. System NT nie miał nic wspólnego z systemami MS-DOS/Windows. Gdy system NT rozwinął się do postaci systemu Windows NT, firma Microsoft zrobiła dwie rzeczy, aby zbliżyć go do swojego kuzyna opartego na systemie MS-DOS. Po pierwsze, firma określiła, że system NT będzie korzystał z tego samego interfejsu GUI, co system Windows oparty na systemie MS-DOS. Na początek w 1993 roku pojawiła się powłoka Windows 3.x Program Manager. Po drugie, firma opracowała 32-bitowe środowisko o nazwie Win32, które mogło uruchamiać aplikacje Windows oparte na systemie MS-DOS (a nawet niektóre programy DOS). Tym sposobem Microsoft zaoferował namiastkę kompatybilności. Z czasem środowisko Win32 zostało przeniesione do wersji systemu Windows bazującego na systemie MS-DOS (począwszy od systemu Windows 95), a ponadto połączono modele sterowników. Firma Microsoft rozpoczęła starania mające na celu całkowite przejście na bazowy kod systemu NT. Choć pierwotnie miało to nastąpić przy okazji pojawienia się systemu Windows 2000, nastąpiło w 2001 roku, gdy miała miejsce premiera systemu Windows XP. Uff! Rzecz w tym, że podczas tego procesu przejścia i ewolucji firma Microsoft nigdy nie zmieniła interfejsu użytkownika, środowiska uruchomieniowego systemu Windows, a także bazowych technologii używanych jednocześnie przez programistów. Jednak w systemie Windows 8 jest inaczej. Windows 8 wyposażony został w zupełnie nowy interfejs użytkownika nazywany przez nas Metro, który — w miejsce (a właściwie obok) tradycyjnego interfejsu okienkowego udostępnianego przez środowisko pulpitowe z wcześniejszych wersji systemu Windows — oferuje pełnoekranowe interfejsy przypominające stosowane w smartfonach. Środowisko Metro bazuje na całkowicie nowym aparacie wykonawczym o nazwie Windows Runtime lub WinRT, który z kolei oferuje programistom zupełnie nowy zestaw własnych interfejsów API, a także nowe możliwości i nową metodę realizowania zadań. Jednym zdaniem, mnóstwo nowości. Pora na porównanie z systemem Windows 7. W jego przypadku firma Microsoft dopracowała interfejsy pulpitowe Aero, które wcześniej pojawiły się w systemie Windows Vista. Windows 7 bazuje na tym samym aparacie wykonawczym eksploratora, co wszystkie wersje systemu Windows, począwszy od wersji 2000. Jednocześnie w systemie Windows 7 zapewniono programistom dokładnie te same interfejsy API oparte na środowisku Win32, ale — oczywiście — z kilkoma nowymi możliwościami.

20

⏐

Wprowadzenie

Uwaga Choć to nowe środowisko określamy mianem Metro, z przyczyn prawnych firma Microsoft nie posługuje się tym terminem. Alternatywna nazwa dla słowa Metro, z którą się spotkaliśmy, to interfejs użytkownika systemu Windows 8. Z kolei aplikacje w stylu Metro są nazywane aplikacjami systemu Windows 8. Uważamy, że te nazwy są niewłaściwe. Windows 8 zapewnia dwa interfejsy użytkownika, czyli Metro i pulpit. Oba interfejsy są interfejsami użytkownika systemu Windows 8, które zawierają aplikacje tego systemu. A zatem pozostaniemy przy nazwie Metro, która jest już używana od kilku lat. Uważamy, że idealnie opisuje nowe środowisko i działające w nim aplikacje. Zgadza się, jesteśmy prowokatorami.

Mówiąc wprost, porównanie nie ma sensu.

Co trzeba wiedzieć? Wcześniej wspomnieliśmy, że książkę napisaliśmy z myślą o użytkownikach o przeciętnych umiejętnościach, a nie ekspertach od spraw technologii. Drogi Czytelniku, zakładamy, że korzystałeś z nowszych wersji systemu Windows, a zwłaszcza z systemu Windows 7, a ponadto rozumiesz zasady ich działania. Przyjmujemy, że zakup książki będzie spowodowany chęcią poszerzenia wiedzy na temat systemu Windows 8. Nie zawiedziesz się. Książka nie musi być czytana od początku do końca. Jeśli to możliwe, zalecamy jednak przeczytanie kolejno pierwszych pięciu rozdziałów, ponieważ stanowią fundament pozwalający zrozumieć, jak działa nowy system operacyjny, a ponadto, dlaczego wszystko jest takie, a nie inne. Dalej można dowolnie wybierać rozdziały stosownie do potrzeb, gdy odkryje się nowe konkretne funkcje, które nie są jeszcze znane. Przed zagłębieniem się w system Windows 8 ważne jest zrozumienie kilku podstawowych pojęć, zwłaszcza w sytuacji, gdy ten system będzie używany na nowym tablecie lub podobnym urządzeniu z ekranem wielodotykowym. W książce nie zakładamy w żaden sposób, jak będzie prowadzona interakcja z systemem Windows 8. Ponieważ omawiamy korzystanie z metody dotykowej, myszy i klawiatury, nikt nie poczuje się pominięty. Jednakże urządzenia z systemem Windows i ekranem dotykowym, choć z technicznego punktu widzenia nie są czymś nowym, w przypadku systemu Windows 8 będą stawać się coraz bardziej popularne. I co ważniejsze, firma Microsoft na poważnie poprawiła obsługę technologii wielodotykowej w systemie Windows 8, dlatego obecnie oferuje on niebywały, zintegrowany interfejs. Jeśli, Drogi Czytelniku, używasz dowolnego rodzaju urządzenia z ekranem wielodotykowym, z pewnością warto, byś zaznajomił się z kilkoma podstawowymi informacjami. A zatem zacznijmy od nich.

Wprowadzenie

⏐

21

UŻYCIE SYSTEMU WINDOWS 8 W TECHNOLOGII WIELODOTYKOWEJ Posiadacze tabletów z ekranami wielodotykowymi oraz innych urządzeń dotykowych z systemem Windows wkrótce odkryją, że Windows 8 działa dość naturalnie i bardzo podobnie do innych znanych urządzeń dotykowych, takich jak Windows Phone, iPhony, smartfony z systemem Android albo iPady i inne tablety. Jednakże Windows 8 jest znacznie bardziej zaawansowany od tych innych produktów. A zatem, choć podstawy są takie same, zrozumienie kilku najważniejszych gestów wielodotykowych i działań stanowi klucz do tego, aby właściwie zacząć. Poniżej przedstawiamy czynności niezbędne do opanowania. f Naciśnięcie. Aby otworzyć element, należy po prostu nacisnąć go palcem

(rysunek W.1). Efekt tej czynności dokładnie odpowiada kliknięciu elementu za pomocą myszy.

RYSUNEK W.1. Naciśnięcie elementu w celu jego otwarcia f Naciśnięcie i przytrzymanie. Aby uzyskać więcej informacji o elemencie,

należy go nacisnąć i przytrzymać. Odpowiada to kliknięciu elementu prawym przyciskiem myszy. Wynik czynności jest często podobny, czyli wyświetlenie menu udostępniającego więcej informacji lub opcji. Na rysunku W.2 zilustrowano naciśnięcie i przytrzymanie. f Przesunięcie w celu przeciągnięcia. W niektórych interfejsach użytkownika systemu Windows 8 można nacisnąć i przytrzymać element, a następnie przeciągnąć go w nowe miejsce na ekranie przez powolne przesuwanie palca w dowolnym żądanym kierunku. Ta czynność, która zwykle służy do zmiany rozmieszczenia kafelków na nowym ekranie startowym systemu Windows 8, została zilustrowana na rysunku W.3. Czynność odpowiada użyciu myszy do przeciągania elementu. f Zbliżenie i oddalenie palców w celu pomniejszenia i powiększenia. Użytkownicy smartfonów i tabletów dotykowych prawdopodobnie znają metody pomniejszania i powiększania zawartości ekranu odpowiednio

22

⏐

Wprowadzenie

RYSUNEK W.2. Naciśnięcie i przytrzymanie elementu powoduje wyświetlenie dodatkowych informacji

RYSUNEK W.3. Po naciśnięciu i przytrzymaniu można przenieść element za pomocą gestu przesunięcia

przy użyciu gestów zbliżenia i oddalenia palców. Ekran należy jednocześnie dotknąć dwoma palcami, a następnie oddalić je od siebie w celu powiększenia (rysunek W.4). Zbliżenie dwóch palców do siebie spowoduje pomniejszenie. Czynności te są zwykle wykonywane w takich aplikacjach app jak Zdjęcia lub Mapy, w których powiększanie to typowa operacja.

RYSUNEK W.4. Zbliżanie lub oddalanie dwóch palców w celu pomniejszenia lub powiększenia

Wprowadzenie

⏐

23

f Obracanie. Za pomocą tego dość rzadko używanego gestu można obrócić

zawartość ekranu w prawą lub lewą stronę. W tym celu należy jednocześnie dotknąć ekran dwoma palcami, a następnie skierować dłoń w dowolnym kierunku (rysunek W.5). Gest ten jest obsługiwany przez niewiele aplikacji app.

RYSUNEK W.5. Obracanie zawartości ekranu za pomocą dwóch palców f Przewijanie przez przesunięcie. Choć w smartfonach często stosowana

jest forma przewijania w pionie, podobnie jak w aplikacjach obsługujących dokumenty (np. w edytorze Microsoft Word), Windows 8 został zaprojektowany tak, aby domyślnie był używany w trybie poziomym. Jego interfejsy wieloekranowe zwykle są przewijane od lewej do prawej strony, a nie w górę i w dół. Aby szybko przewijać te interfejsy, zawartość ekranu można przesuwać palcem (rysunek W.6). Przesunięcie w lewą stronę spowoduje przewinięcie zawartości ekranu w prawą stronę.

RYSUNEK W.6. Przewijanie interfejsu wieloekranowego przez przesuwanie palca f Wybieranie przez szybkie przesunięcie. Aby w systemie Windows 8 wybrać

element, można wykonać dla niego przesunięcie za pomocą szybkiego

24

⏐

Wprowadzenie

ruchu palca w dół. Zwykle w wyniku takiej czynności element w jakiś sposób zostanie wizualnie wyróżniony, co wskazuje zaznaczenie. Pojawią się dodatkowe opcje, często na pasku aplikacji app, który można przytwierdzić do górnej lub dolnej krawędzi ekranu. Gest wybierania za pomocą szybkiego przesunięcia zilustrowano na rysunku W.7.

RYSUNEK W.7. Szybkie przesunięcie w dół może spowodować wybór elementu f Przesunięcie od krawędzi. Windows 8 zapewnia ogólnosystemowe

i specyficzne dla aplikacji app możliwości za pośrednictwem tzw. krawędziowych interfejsów użytkownika. Aby aktywować taki interfejs, należy przesunąć palec od krawędzi do środka ekranu. W celu wyświetlenia krawędziowego interfejsu użytkownika aplikacji app trzeba przesunąć palec od górnej lub dolnej krawędzi ekranu. Różne funkcje ogólnosystemowe można wywoływać, przesuwając palec od lewej lub prawej krawędzi ekranu (czynności te szerzej omówiono w rozdziale 3.). Na rysunku W.8 przedstawiono przykład przesunięcia od krawędzi.

RYSUNEK W.8. Aktywowanie krawędziowych interfejsów użytkownika przez przesunięcie palca od krawędzi ekranu

Wprowadzenie

⏐

25

f Zamykanie aplikacji app przez przesunięcie. Możliwe jest zamknięcie

dowolnej aplikacji w stylu Metro przez przesunięcie palca w dół z miejsca w pobliżu górnej krawędzi ekranu do jego dolnej części (rysunek W.9). W trakcie wykonywania tej czynności ekran aplikacji app pojawi się w dużej miniaturze, która następnie będzie znikać podczas przeciągania jej do dołu ekranu w celu zamknięcia aplikacji.

RYSUNEK W.9. Zamykanie aplikacji przez przesunięcie palca z górnej części ekranu

Należy zauważyć, że przesunięcie palca od samej górnej krawędzi ekranu spowoduje wywołanie krawędziowego interfejsu użytkownika aplikacji app. Aby ją zamknąć, niezbędne jest przesunięcie palca z miejsca położonego niedaleko górnej krawędzi ekranu, ale objętego obszarem samej aplikacji.

OBSŁUGA SYSTEMU WINDOWS 8 ZA POMOCĄ MYSZY I KLAWIATURY Jeśli system Windows 8 jest używany na bardziej tradycyjnym komputerze z myszą i klawiaturą, generalnie wszystko odbywa się, tak jak wcześniej. Nawet wtedy, gdy prowadzona jest interakcja z interfejsami w stylu Metro i aplikacjami app, okazuje się, że nadal obowiązują wszystkie dotychczasowe sposoby obsługi komputera. Jednak o dwóch rzeczach należy wiedzieć. Po pierwsze, w systemie Windows 8 pojawił się bogaty zestaw nowych skrótów klawiaturowych, spośród których wiele korzysta z klawisza logo systemu Windows (obecnie powszechnie występuje na wszystkich klawiaturach komputerów). Choć, jeśli będzie trzeba, skróty te będą omawiane w książce, w dodatku można znaleźć kompletne zestawienie skrótów klawiaturowych bazujących na klawiszu logo systemu Windows. Po drugie, Windows 8 zapewnia użytkownikom korzystającym z myszy obsługę wcześniej wspomnianych krawędziowych interfejsów użytkownika. Jest to możliwe za pośrednictwem nowych elementów ekranu nazywanych aktywnymi narożnikami.

26

⏐

Wprowadzenie

Ponieważ interfejsy te stanowią kluczowy element decydujący o efektywnym korzystaniu z systemu Windows 8, dość obszernie zostaną omówione w rozdziale 3., a następnie w rozdziale 4. Poniżej jednak oferujemy krótki przegląd. f Ekran startowy. W systemie Windows 8 firma Microsoft usunęła przycisk

Start, aby zapewnić bardziej spójny interfejs ekranu startowego, który współpracuje zarówno z środowiskiem Metro, jak i środowiskiem pulpitowym. Aby wyświetlić ekran startowy, można nacisnąć klawisz logo systemu Windows na klawiaturze komputera lub urządzenia albo kursor myszy umieścić w lewym dolnym narożniku ekranu (zgadza się, jest to jeden z aktywnych narożników, o których powyżej wspominamy). Po wykonaniu tej czynności pojawi się miniatura porady startowej widoczna na rysunku W.10 (jeśli ekran startowy jest już widoczny, pojawi się porada dotycząca poprzedniego interfejsu). Kliknięcie porady spowoduje powrót do ekranu startowego (lub do poprzedniego interfejsu).

RYSUNEK W.10. Nie jest to przycisk, ale porada startowa, która działa podobnie do starego przycisku Start f Funkcja cofania i przełącznik. Aby uzyskać dostęp do wcześniej widocznego

interfejsu, należy umieścić kursor w lewym górnym narożniku ekranu. Zostanie wyświetlona miniatura poprzednio używanej aplikacji w stylu Metro lub innego interfejsu (rysunek W.11). Kliknięcie miniatury pozwala skorzystać z aplikacji app. Możliwe jest też przesunięcie kursora myszy w dół do lewej krawędzi ekranu, aby wyświetlić nowy interfejs przełącznika, który umożliwia przełączenie do dowolnej, wcześniej używanej aplikacji app. f Panele funkcji. Po umieszczeniu kursora myszy w prawym górnym lub dolnym narożniku ekranu można zobaczyć nowy pasek paneli funkcji, czyli zestaw poleceń i funkcji systemowych. Panel funkcji pokazano na rysunku W.12. f Polecenia aplikacji app. Podczas używania nowej aplikacji w stylu Metro można wyświetlić jej pasek aplikacji app, klikając prawym przyciskiem myszy w dowolnym pustym miejscu ekranu. Pasek aplikacji app pokazano na rysunku W.13.

Wprowadzenie

⏐

27

RYSUNEK W.11. Funkcja cofania

RYSUNEK W.12. Dostęp do paska panelu funkcji można uzyskać za pośrednictwem aktywnych narożników po prawej stronie ekranu

RYSUNEK W.13. Aplikacje w stylu Metro oferują więcej poleceń na ukrytych paskach aplikacji app

Na pczątek jest to wystarczająca porcja informacji. O tych i innych czynnościach, jeśli będzie trzeba, napiszemy w różnych miejscach książki.

Zawartość książki Windows 8 to dziwny, nowy system operacyjny, który łączy zupełnie nowe środowisko Metro oraz rozwinięte środowisko pulpitowe. Jeśli już, Drogi Czytelniku, znasz system Windows Phone, zrozumiałe będą przynajmniej podstawy środowiska

28

⏐

Wprowadzenie

Metro, ponieważ tego typu interfejs użytkownika zadebiutował wcześniej na platformie smartfonu firmy Microsoft. Jednakże Windows 8 zapewnia własną wersję środowiska Metro, dlatego nawet zagorzali miłośnicy systemu Windows Phone uznają, że niezbędne będzie opanowanie kilku nowych umiejętności. Z tego powodu przed zagłębieniem się w konkretne aplikacje app i funkcje w książce zaprezentowaliśmy trochę podstawowych informacji udzielających odpowiedzi na pytania typu „dlaczego” i „jak”. W książce omówiliśmy wszystko, co będzie wymagane do opanowania systemu Windows 8, począwszy od kwestii do rozważenia przed dokonaniem zakupu, a skończywszy na instalowaniu, aktualizowaniu i zaznajomieniu się z nowym interfejsem użytkownika Metro oraz rozwiniętym środowiskiem pulpitowym, a także na poznaniu tego, jak czasem te dwa środowiska się krzyżują. Dokładnie zajmiemy się każdą nową aplikacją app dołączoną do systemu Windows 8 (lub przynajmniej tymi o kluczowym znaczeniu dla obsługi systemu Windows 8), a także nowymi, bardziej zaawansowanymi interfejsami obsługującymi magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie danych, konta i zabezpieczenia, sieci i połączenia oraz interfejsami kierowanymi konkretnie do użytkowników biznesowych. Uwaga W systemie Windows 8 ważną rzeczą jest to, że aplikacje w stylu Metro dołączone do systemu przez firmę Microsoft będą aktualizowane na bieżąco za pośrednictwem nowego serwisu Sklep Windows. Oznacza to oczywiście, że zamieszczone w książce opisy funkcji i możliwości aplikacji app to w zasadzie ich przegląd tylko na dany moment. Oczekujemy, że z upływem czasu aplikacje app będą wyłącznie ulepszane (czasem w znacznym stopniu). Może to spowodować, że wystąpią rozbieżności między opisami i rysunkami zamieszczonymi w książce a tym, co będzie widoczne na ekranie komputera.

Choć niemożliwe jest przewidzenie przyszłości, w naszych odpowiednich witrynach internetowych SuperSite for Windows (http://winsupersite.com) i Within Windows (http://withinwindows.com) będziemy zamieszczać wszelkie zmiany wprowadzane z upływem czasu w systemie Windows 8.

Struktura książki Struktura książki powinna ułatwić szybkie znalezienie tego, co trzeba poznać. Jak wcześniej wspominaliśmy, w miarę możliwości zalecamy rozpoczęcie lektury od przeczytania po kolei pierwszych pięciu rozdziałów. Zapewni to solidne podstawy dotyczące systemu Windows 8. W dalszej części książki znajduje się grupa rozdziałów poświęconych aplikacjom w stylu Metro oraz bardziej zaawansowanym narzędziom, które w głównej mierze

Wprowadzenie

⏐

29

decydują o zasadności przeprowadzenia aktualizacji do systemu Windows 8. Nie ma powodu, dla którego należałoby po kolei czytać te rozdziały. Książkę należy raczej traktować jak podręcznik, do którego można zajrzeć w razie potrzeby podczas poznawania obsługi komputera lub urządzenia. Alternatywnie książki można użyć w roli narzędzia wczesnej eksploracji, aby przed zagłębieniem się w zagadnienia uzyskać informacje o nowych funkcjach. Cel jest prosty: generalnie książka nie musi być czytana od początku do końca. Można ją czytać w kolejności, która będzie miała największy sens dla konkretnych czytelników.

Wymagania stawiane przez książkę Aby skutecznie korzystać z komputera lub urządzenia z systemem Windows 8, a zatem z tej książki, niezbędny jest komputer lub urządzenie z systemem Windows. Preferowane są systemy Windows 7 (jeśli planowana jest migracja lub aktualizacja) lub Windows 8. Konieczne będzie konto Microsoft (wcześniej noszące nazwę Windows Live ID). Wynika to stąd, że firma Microsoft integruje bardzo wiele usług sieciowych i wykorzystuje funkcję synchronizowania komputerów, które bazują na tym typie konta.

Funkcje i ikony używane w książce Przedstawione poniżej funkcje i ikony są stosowane w książce w celu zwrócenia uwagi na wybrane najważniejsze lub przydatne informacje, a także na najbardziej wartościowe wskazówki, uwagi i porady, które mogą być pomocne w odkryciu tajemnic systemu Windows 8. ► Należy zwracać uwagę na treść, taką jak ta, która wyróżnia kluczowe informacje lub zawiera omówienie kiepsko udokumentowanej albo trudnej do znalezienia techniki czy rozwiązania.

RAMKI Ramki, takie jak ta, zawierają dodatkowe informacje o zagadnieniach powiązanych z omawianym tematem.

Wskazówka Ikona Wskazówka wskazuje pomocny zabieg lub technikę.

30

⏐

Wprowadzenie

Uwaga Ikona Uwaga wyróżnia elementy ważne lub godne zainteresowania.

Odwołanie Ikona Odwołanie wskazuje rozdziały, w których można znaleźć dodatkowe informacje.

Ostrzeżenie Ikona Ostrzeżenie ostrzega o możliwych negatywnych skutkach ubocznych lub środkach zapobiegawczych, które powinny zostać podjęte przed dokonaniem zmiany.

ROZDZIAŁ 1.

Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu W TYM ROZDZIALE: f Różne edycje systemu Windows 8 f Różnice między poszczególnymi wersjami systemu Windows 8 f Wybór odpowiedniej wersji systemu Windows 8 f Różnice między komputerami z procesorami Intel i urządzeniami

z procesorami ARM f Wybór typu komputera f Nowe godne uwagi możliwości sprzętowe systemu Windows 8 Użycie systemu Windows 8 oznacza podjęcie od razu wielu decyzji. Na szczęście, firma

Microsoft uprościła linię produktu, dzięki czemu zasadniczo dostępne są tylko dwie detaliczne wersje systemu Windows 8, które pod uwagę muszą brać osoby zamierzające przeprowadzić do niego aktualizację. Istnieje też trzecia wersja o nazwie Windows RT, która będzie sprzedawana wyłącznie z nowymi komputerami i urządzeniami wyposażonymi w procesory ARM. Jednak wybór wersji systemu Windows to zaledwie początek procesu podejmowania decyzji. Dodatkowo należy wybrać spośród różnych typów komputerów, obejmujących nie tylko niezłomne, tradycyjne komputery PC i laptopy, ale również nowe, uniwersalne urządzenia z najnowszymi technologiami, takie jak Ultrabooki, tablety i hybrydowe komputery PC. Wśród tych różnych klas urządzeń znajdują się przeróżne, nowe rozwiązania sprzętowe, które w połączeniu z systemem Windows 8 zapewniają najlepszy komfort obsługi. Oczywiście, osiągnięcie tego będzie wymagało najpierw przyswojenia odrobiny wiedzy. Właśnie temu poświęcono 1. rozdział.

32

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

WYBÓR EDYCJI SYSTEMU WINDOWS 8 W ciągu ostatniej dekady firma Microsoft sama wywołała kontrowersje. I wcale nie chodzi tu o kwestie antymonopolowe, które też dawały się we znaki gigantowi branży oprogramowania przez sporą część minionych 10 lat. Odwołujemy się do upodobania firmy Microsoft, by powodować u użytkowników poczucie zagubienia wynikające ze zbyt dużej liczby edycji. Oznacza to, że zamiast udostępniać produkty o nazwie Windows i Office, Microsoft tworzy wiele edycji tych produktów, z których każda oferuje określony, arbitralnie wybrany zestaw możliwości i funkcji, a ponadto — oczywiście — różne ceny. Decyzja o dywersyfikacji linii produktów nie została podjęta przez firmę Microsoft w jedną noc i nie wynikała z żadnych pozytywnych aspektów. Firma posiłkowała się badaniami, które pokazały, że użytkownicy zwykle są skłonni wydać większą kwotę na pozornie najbardziej rozbudowaną wersję produktu. Wyniki badań sugerowały, że im więcej dostępnych wersji, tym lepiej. Aby zrozumieć, jak plan dywersyfikacji systemu Windows szybko wymknął się spod kontroli, warto rozważyć jego wariant z czasu, gdy w 2001 roku pojawił się system Windows XP. Początkowo była to najprostsza linia produktów. Produkt Windows XP Home Edition był przeznaczony do zastosowań domowych, a edycja Professional Edition systemu Windows XP była skierowana do firm, ale również osób, które potrzebowały dostępu do każdej możliwej funkcji. Z całą pewnością badania były opłacalne. Nawet zwykli użytkownicy preferowali droższą edycję XP Professional i ponosili dodatkowe koszty związane z przystosowaniem komputera do tej wersji systemu operacyjnego. Później firma Microsoft „poszła za ciosem”. Najpierw poszerzyła linię produktów XP o dodatkowe edycje, które wypełniały określone nisze. Dotyczy to edycji XP Tablet PC Edition (dla komputerów tabletów) i Media Center Edition (dla tzw. komputerowych centrów multimedialnych), które przeznaczone były do zastosowań domowych. Później firma zaoferowała wersję 64-bitową XP Professional x64, a także wersję dla rynków wschodzących o nazwie XP Starter Edition. Pojawiły się edycje N dla rynku europejskiego oraz wersje K dla rynku koreańskiego, które zostały wymuszone przez działania antymonopolowe. Ponadto zaoferowano wersję Itanium dla zaawansowanej w tamtym czasie 64-bitowej platformy Intela (obecnie nie jest już oferowana). Gdy w 2006 roku do sprzedaży wprowadzono system Windows Vista, trudne było określenie rzeczywistej liczby dostępnych edycji tego systemu, ponieważ większość z nich oferowano również jako osobne wersje 32- i 64-bitowe (x64). Po zliczeniu wszystkich okazało się, że było ich prawie 20!

Wybór edycji systemu Windows 8

⏐

33

Oferując różne edycje, firma Microsoft nie tylko powodowała, że klienci czuli się zagubieni, ale też zwiększała liczbę możliwych sposobów kupowania produktów. Dostępne były nie do końca detaliczne wersje oprogramowania nazywane wersjami OEM, które z technicznego punktu widzenia miały być sprzedawane tylko producentom komputerów, ale były powszechnie dostępne w internecie. Pojawiła się też nowa opcja o nazwie Windows Anytime Upgrade, która pozwalała na przeprowadzenie natychmiastowej aktualizacji z jednej wersji systemu Windows Vista do drugiej. System Windows 7 pojawił się w 2009 roku ze nieznacznie uproszczoną linią produktów. W tamtym czasie 32- i 64-bitowe (x64) wersje każdej edycji zawsze były — na szczęście — oferowane razem. Choć dostępnych było prawie tyle samo podstawowych wersji produktu, co w przypadku systemu Vista, wybór był znacznie prostszy. Sprowadzało się to do tego, że większość tanich netbooków była wyposażona w uproszczoną wersję systemu Windows 7 o nazwie Starter Edition (w tej wersji zrezygnowano z rynków wschodzących). Komputery do zastosowań domowych zawierały zwykle edycję Windows 7 Home Premium, a komputery dla firm zazwyczaj oferowały edycję Windows 7 Professional. Aby mieć dostęp do wszystkich możliwych funkcji, konieczne było nabycie edycji Windows 7 Ultimate. Jednak w rzeczywistości większość osób musiała po prostu wybrać między edycjami Windows 7 Home Premium i Professional. Nie było to takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 8 wreszcie nastąpił powrót do korzeni. Choć nadal w przypadku tego systemu oferowanych jest wiele edycji produktu, liczba opcji wyboru jest mniejsza, a ponadto znacznie łatwiej sobie można z tym poradzić.

Wprowadzenie do edycji systemu Windows 8 W systemie Windows 8 firma Microsoft oferuje tylko trzy podstawowe edycje produktu. Zdecydowanie się na jedną z nich jest jednak łatwiejsze, niż miało to miejsce od 2001 roku. Dwie spośród trzech edycji, noszące nazwy Windows 8 i Windows 8 Pro, działają na tradycyjnych komputerach bazujących na tej samej architekturze procesorów x86/x64 Intela lub zgodnych z nimi, które przez dekady stanowiły szkielet naszych komputerów. Trzecia edycja, o nazwie Windows RT, jest udostępniana wyłącznie z nowymi komputerami i tabletami opartymi na architekturze procesorów ARM. ► Nieoficjalnie, wersja podstawowa systemu Windows 8 w rzeczywistości nosi nazwę Windows 8 Core. Ta nazwa mówi bardzo dużo, a ponadto — naszym zdaniem — określa to, jak firma Microsoft powinna ją promować.

34

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Gdy pominiemy bazową architekturę, edycje Windows 8 i Windows RT są w pewnym stopniu porównywalne. W ich przypadku występuje kilka kluczowych różnic, które w skrócie zostaną przedstawione. Oznacza to, że zestawy funkcji są bardzo podobne. Edycja Windows 8 Pro zawiera nadzbiór funkcji podstawowej wersji systemu Windows 8, oferuje każdą bez wyjątku jego funkcję, a dodatkowo kilka unikalnych możliwości. Mówiąc ogólnie, edycja Windows 8 jest przeznaczona dla rynku konsumenckiego, tak jak to było w przypadku edycji Windows XP Home, a edycja Windows 8 Pro, podobnie do edycji XP Professional, jest kierowana do firm i entuzjastów dodatkowych funkcji. Sprawia to, że wybór produktu jest w pewnym stopniu łatwiejszy, przy założeniu, że zrozumiałe są różnice między komputerami bazującymi na procesorach Intel i urządzeniami opartymi na procesorach ARM. Aby ułatwić rozróżnianie tych platform, urządzenia z procesorami Intel określamy mianem komputerów PC, a urządzenia z procesorami ARM identyfikujemy po prostu jako urządzenia. Trzeba jednak przyznać, że różnice między nimi stają się subtelne. A zatem na początek należy wybrać komputer lub urządzenie. W przypadku aktualizacji lub instalowania systemu Windows 8 od podstaw na istniejącym komputerze należy wybrać między edycjami Windows 8 i Windows 8 Pro. Jest to prosta sprawa. Jeśli kupowany jest nowy komputer, oznacza to również zwykle wybieranie między tymi dwoma wersjami systemu. Jeżeli jednak kupujemy nowy tablet, konieczne będzie wybranie spośród wszystkich trzech edycji: Windows 8, Windows 8 Pro i Windows RT. Wybór będzie ograniczony przez typ urządzenia. Niektóre modele będą dostępne tylko z układem zgodnym z procesorami Intel (można wybrać Windows 8 albo Windows 8 Pro), a niektóre będą wyposażone wyłącznie w układ ARM (w tym przypadku jedyna opcja to edycja Windows RT). Choć dalej w tym rozdziale omówimy niektóre różnice, ogólnie chodzi o to, że Windows RT to nowy, niesprawdzony produkt. Działa tylko na platformach opartych na architekturze ARM umożliwiającej produkowanie cieńszych i lżejszych tabletów przypominających urządzenia iPad, które mają baterie o dłuższej żywotności niż produkty zgodne z układami Intel (w tym przypadku nie powiedziano jeszcze ostatniego zdania). W pewnym stopniu edycję Windows RT można porównać z podstawową wersją systemu Windows 8, ale brakuje w niej bardzo ważnej funkcji, czyli zgodności z wszystkimi istniejącymi aplikacjami lub narzędziami dla systemu Windows. Poza tym Windows RT jest pozbawiony dwóch interesujących i potencjalnie przydatnych funkcji. Mowa o aplikacji Windows Media Player i funkcji Miejsca do magazynowania. Z kolei sam Windows RT oferuje kilka unikalnych funkcji: szyfrowanie sprzętowe, a także darmowe, dołączone wersje programów

Wybór edycji systemu Windows 8

⏐

35

firmy Microsoft, takie jak Word, Excel, PowerPoint i OneNote. Aplikacje te bazują na pakiecie Office 2013 i, podobnie do systemu Windows RT, są udostępniane jako marka RT (np. Word RT). Wspomnieliśmy, że pojawiły się trzy główne edycje systemu Windows 8. Jak się okazuje, istnieją też inne. Microsoft sprzedaje wersję o nazwie Windows 8 Starter wyłącznie na rynkach wschodzących. Edycja Windows 8 Enterprise jest udostępniana tylko klientom korporacyjnym Microsoftu, którzy biorą udział w programie licencji zbiorczej o nazwie Software Assurance. Ta wersja systemu Windows 8 okazuje się całkiem interesująca, ponieważ oferuje kilka dodatkowych i przydatnych funkcji, które obecnie są dostępne w edycjach Windows 8 lub Windows 8 Pro. Ponieważ jednak edycji Enterprise nie można uzyskać normalną drogą, jest to coś, na czym nie będziemy się tutaj zbytnio koncentrować. Aby zatem podjąć właściwą decyzję, konieczne będzie zrozumienie poszczególnych różnic między każdą główną wersją systemu Windows 8. Ponadto niezbędne będzie zaznajomienie się z zaletami i wadami różnych funkcji sprzętowych obecnych w komputerach z procesorami Intel oraz urządzeniach opartych na układach ARM. Najpierw omówimy różnice dotyczące oprogramowania.

Różnice między edycjami systemu Choć istnieją różne sposoby prezentowania tego rodzaju informacji, według nas komfort zapewniają tabele logicznie podzielone według kategorii. W tabelach od 1.1 do 1.10 pokazano, jak główne edycje systemu prezentują się w poszczególnych kategoriach. TABELA 1.1. Możliwości sprzętowe FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Maksymalna liczba procesorów

1

2

2

Maksymalna ilość pamięci RAM

4 GB (x86), 16 GB (x64)

4 GB (x86), 64 GB (x64)

4 GB

WINDOWS RT

TABELA 1.2. Możliwości aktualizacji FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

Aktualizacje z edycji Windows 7 Starter, Home Basic i Home Premium

Tak

Tak

Aktualizacje z edycji Windows 7 Professional i Ultimate

Tak

36

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

TABELA 1.3. Funkcje środowiska Metro* FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Ekran startowy, powiększanie semantyczne, kafelki dynamiczne

Tak

Tak

Tak

Sklep Windows

Tak

Tak

Tak

Poczta

Tak

Tak

Tak

Kalendarz

Tak

Tak

Tak

Wiadomości

Tak

Tak

Tak

Zdjęcia

Tak

Tak

Tak

SkyDrive

Tak

Tak

Tak

Czytnik

Tak

Tak

Tak

Xbox Music

Tak

Tak

Tak

Xbox Video

Tak

Tak

Tak

Xbox Companion

Tak

Tak

Tak

Xbox Games

Tak

Tak

Tak

Aparat

Tak

Tak

Tak

Bing

Tak

Tak

Tak

Mapy Bing

Tak

Tak

Tak

Wiadomości Bing

Tak

Tak

Tak

Sport Bing

Tak

Tak

Tak

Podróże Bing

Tak

Tak

Tak

Pogoda Bing

Tak

Tak

Tak

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

Tak

Tak

Tak

Przyciąganie

Tak

Tak

Tak

Ekran dotykowy i klawiatura obsługiwana kciukami

Tak

Tak

Tak

Funkcja Odtwarzaj na

Tak

Tak

Tak

Obsługa Exchange ActiveSync (EAS)

Tak

Tak

Tak

Funkcje komórkowych połączeń szerokopasmowych

Tak

Tak

Tak

* Należy zauważyć, że niektóre aplikacje app mogą nie być domyślnie instalowane, lecz pobierane z serwisu Sklep Windows.

Wybór edycji systemu Windows 8

⏐

TABELA 1.4. Funkcje pulpitowe FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Pulpit systemu Windows z opcjami dostosowywania

Tak

Tak

Tak

Możliwość instalacji oprogramowania dla pulpitu systemu Windows

Tak

Tak

Eksplorator plików

Tak

Tak

Tak

Windows Defender

Tak

Tak

Tak

Windows SmartScreen

Tak

Tak

Tak

Internet Explorer 10 dla pulpitu

Tak

Tak

Tak

Menedżer zadań

Tak

Tak

Tak

Programy Microsoft Word, Excel, PowerPoint, OneNote Windows Media Player

Tak Tak

Dostępność oprogramowania Windows Media Center jako osobnego, płatnego dodatku (obejmuje koder MPEG-2 i funkcje odtwarzania dysków DVD) Gest wstrząsania

Tak Tak

Tak

Tak

Tak

TABELA 1.5. Funkcje nośników cyfrowych FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Koder Dolby Digital

Tak

Tak

Tak

Dekoder AAC

Tak

Tak

Tak

Dekoder H.264

Tak

Tak

Tak

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

TABELA 1.6. Funkcje magazynowania i obsługi plików FUNKCJA

WINDOWS 8

Miejsca do magazynowania

Tak

Tak

Historia plików

Tak

Tak

Tak

Instalowanie plików ISO i VHD

Tak

Tak

Tak

Obsługa woluminów dynamicznych

Tak

Tak

Tak

37

38

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

TABELA 1.7. Funkcje zabezpieczeń i kont FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Konto Microsoft

Tak

Tak

Tak

Hasło obrazkowe

Tak

Tak

Tak

PIN

Tak

Tak

Tak

Bezpieczny rozruch

Tak

Tak

Tak

Szyfrowanie sprzętowe Bezpieczeństwo rodzinne

Tak Tak

Tak

Tak

FUNKCJA

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

Szybkie resetowanie ustawień

Tak

Tak

Tak

Wstrzymanie przy zachowaniu połączenia

Tak

Tak

Tak

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

TABELA 1.8. Funkcje niezawodności

TABELA 1.9. Funkcje użytkownika zaawansowanego FUNKCJA

WINDOWS 8

Pakiety językowe

Tak

Tak

Tak

Lepsza obsługa wielu monitorów

Tak

Tak

Tak

WINDOWS 8

WINDOWS 8 PRO

WINDOWS RT

TABELA 1.10. Funkcje biznesowe FUNKCJA BitLocker i BitLocker To Go

Tak

Rozruch z dysku VHD

Tak

Funkcja Hyper-V dla klienta

Tak

Dołączanie do domeny

Tak

Encrypting File System (EFS)

Tak

Zasady grupy

Tak

Pulpit zdalny (host)

Tak

Pulpit zdalny (klient)

Tak

Tak

Tak

Klient VPN

Tak

Tak

Tak

Pliki w trybie bez połączenia

Tak

Wybór między edycjami Windows 8 i Windows 8 Pro Gdy dysponujemy informacjami zawartymi we wcześniejszych tabelach, wybór między edycjami Windows 8 i Windows 8 Pro powinien być stosunkowo prosty. Wystarczy zastanowić się, czy będą potrzebne jakiekolwiek funkcje dostępne wyłącznie w wersji Pro. Jeśli tak, należy nabyć edycję Windows 8 Pro.

Wybór edycji systemu Windows 8

⏐

39

f Aktualizacje z wersji Windows 7 Professional i Ultimate. Jeśli ma być

przeprowadzona bezpośrednia aktualizacja na istniejącym komputerze, na którym aktualnie zainstalowany jest system Windows 7 w wersji Professional lub Ultimate, konieczne będzie nabycie edycji Windows 8 Pro. f Funkcje BitLocker i BitLocker To Go. Funkcje zapewniają szyfrowanie całej

zawartości odpowiednio dysków stałych i przenośnych; oferują ochronę danych nawet wtedy, gdy dysk zostanie wyjęty z komputera i użyty w innym miejscu. f Funkcja Hyper-V dla klienta. To serwerowe rozwiązanie wirtualizacji

Microsoftu po raz pierwszy jest dostępne dla klientów Windows; zapewnia bogatą w możliwości platformę opartą na funkcji hypervisor, która służy do tworzenia maszyn wirtualnych oraz zarządzania nimi. f Rozruch z dysku VHD. Ta nowa możliwość pozwala utworzyć wirtualny dysk

twardy lub dysk VHD w funkcji Hyper-V dla klienta, a następnie przeprowadzić rozruch komputera przy użyciu takiego pliku dysku, a nie dysku fizycznego. f Dołączenie do domeny. Jeśli w przypadku systemu Windows 8 wymagane

jest zarejestrowanie się w domenie usługi Active Directory, konieczna będzie edycja Windows 8 Pro (lub Enterprise). f Encrypting File System. Choć z powodu funkcji BitLocker i BitLocker To Go

funkcja EFS straciła na znaczeniu w systemie Windows 8, to jednak zapewnia metodę szyfrowania poszczególnych dysków, folderów, a nawet plików. Funkcja EFS chroni je przed zewnętrznym dostępem w przypadku wyjęcia dysku z komputera. f Zasady grupy. Oparta na tych zasadach technologia zarządzania firmy

Microsoft wymaga domeny usługi Active Directory, a tym samym edycji Windows 8 Pro. f Pulpit zdalny (host). Choć w dowolnym komputerze lub urządzeniu z systemem

Windows 8 można używać klienta pulpitu zdalnego do uzyskiwania zdalnego dostępu do innych komputerów lub serwerów, taką sesję może obsługiwać wyłącznie system Windows 8 Pro, umożliwiając użytkownikowi lub innym osobom zdalny dostęp do własnego komputera. Odwołanie Wszystkie wcześniej wymienione funkcje omówione zostały w rozdziale 14. f Windows Media Center. Za niewielką opłatą użytkownicy systemu

Windows 8 Pro mogą nabyć oprogramowanie Windows Media Center, które było dołączane do bardziej rozbudowanych wersji systemu Windows.

40

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Funkcja ta jest niedostępna w systemie Windows 8 (a także w systemie Windows RT). Oprogramowanie Windows Media Center nie było aktualizowane od czasu pojawienia się systemu Windows 7. I to by było na tyle. W ostatniej dekadzie wybieranie spośród edycji systemu Windows nigdy nie było takie proste.

Czym wyróżnia się edycja Windows 8 Enterprise? Windows 8 Enterprise to nadzbiór możliwości oferowanych przez edycję Windows 8 Pro. Oznacza to, że edycja Enterprise uwzględnia wszystkie funkcje i możliwości edycji Pro, a ponadto oferuje kilka własnych unikalnych i nowych funkcji. Oto one. f Windows To Go. Jest to bardzo interesująca funkcja, która umożliwia

zainstalowanie systemu Windows 8 na określonych kartach pamięci USB o dużej wydajności, zapewniając środowisko Windows o dużym stopniu przenośności, które może obejmować wszystkie dane osobiste użytkownika, ustawienia oraz zainstalowane aplikacje w stylu Metro i aplikacje pulpitowe. f Wdrażanie aplikacji w stylu Metro. Korporacje mogą pominąć standardowe

wymaganie określające, że wszystkie aplikacje w stylu Metro muszą być przechowywane, pobierane i instalowane z wykorzystaniem serwisu Sklep Windows. Taka możliwość, określana mianem ładowania zewnętrznego, umożliwia firmom bezpieczne wdrażanie aplikacji w stylu Metro w obrębie własnych środowisk. f Funkcja DirectAccess. Będąca nowoczesną alternatywą dla wirtualnych sieci

prywatnych VPN (Virtual Private Network), funkcja DirectAccess umożliwia użytkownikom zdalnym uzyskiwanie ciągłego dostępu do zasobów sieci korporacyjnej i unikanie problemów typowych dla rozwiązań VPN. f Funkcja BranchCache. Przeznaczona dla korporacji z oddziałami w wielu

odległych miejscach funkcja BranchCache pozwala na buforowanie plików, witryn internetowych oraz innej treści w komputerach użytkowników i serwerach w biurach oddziałów. Dzięki temu takie dane nie są powielane i pobierane w kosztownej sieci rozległej WAN (Wide Area Network) przez różnych użytkowników znajdujących się w tej samej lokalizacji. f Funkcja AppLocker. Funkcja zapewnia możliwości kontrolowania za pomocą

białej i czarnej listy tego, do jakich plików i aplikacji będą mogli uzyskać dostęp użytkownicy lub grupy. f Ulepszenia infrastruktury VDI. Edycja Windows 8 Enterprise zawiera również

ulepszenia infrastruktury VDI (Virtual Desktop Infrastructure), która oferuje

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

41

metodę wirtualizacji instalacji klientów Windows w zaawansowanym centrum danych i dostarczania ich do klientów „cienkich” w środowisku o wysokim stopniu zarządzania.

WYBÓR KOMPUTERA LUB TABLETU DLA SYSTEMU WINDOWS 8 Choć zestaw dostępnych komputerów i tabletów zgodnych z systemem Windows 8 ciągle się zmienia, podczas wybierania sprzętu pod uwagę należy wziąć dwie podstawowe kwestie. Po pierwsze, konieczny będzie wybór spośród urządzeń opartych na nowej architekturze ARM oraz bardziej tradycyjnej platformie zgodnej z procesorami Intel. Po drugie, ponieważ Windows 8 oferuje tak wiele nowych możliwości sprzętowych, należy się z nimi zaznajomić, a także określić, czy dostępność jakiejkolwiek z nich w danym komputerze lub urządzeniu wpłynie jakoś na proces podejmowania decyzji. Jak w przypadku dowolnej decyzji dotyczącej zakupu, może się okazać, że należy pójść na kompromis. Jeśli przykładowo uznano, że po prostu konieczna jest zgodność wstecz zapewniana przez komputer z procesorem Intel, ale później stwierdzono, że urządzenia z układami ARM zapewniają zdecydowanie dłuższą żywotność baterii, koniecznie trzeba się na coś zdecydować. Te elementy nie mogą być porównywane punkt po punkcie. Poza tym nie zaproponujemy żadnego uogólnienia, które będzie pomocne. Oznacza to, że ostatecznie użytkownik musi zdecydować, jakie funkcje lub możliwości są dla niego ważniejsze. Niemniej jednak możemy przynajmniej przeprowadzić poniższą analizę.

Porównanie procesorów ARM i Intel Drogi Czytelniku, jeśli jesteś jednym z 1,3 miliarda aktywnych użytkowników systemu Windows (taką liczbę podawano w czasie, gdy pisaliśmy tę książkę), korzystasz z komputera z procesorem Intel lub zgodnym z nim, który tajemniczo opisywany jest za pomocą terminu: układ x86/x64. Bez zbytniego wgłębiania się w historię tej nomenklatury, należy wspomnieć, że jej początki sięgają czasów, gdy pojawił się oryginalny komputer IBM PC zawierający procesor Intel, czyli początkową pozycję w tzw. rodzinie mikroprocesorów x86 (nowsze wersje obejmują procesory 80386 lub 386, 486 i Pentium, który pierwotnie był oznaczony jako 586). Mówiąc wprost, moniker x86 opisuje dwie rzeczy: zgodność z procesorami Intel (ponieważ procesory są wytwarzane przez

42

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

firmę Intel oraz różnych producentów wzorujących się na niej) oraz zestaw instrukcji 32-bitowych (oznacza to m.in., że takie układy zwykle adresują pamięć RAM o maksymalnej wielkości wynoszącej 4 GB). Z kolei układ x64 to 64-bitowy wariant układów z rodziny x86. Mówiąc wprost, x64 to układ x86 na „sterydach”. Układ x64 jest na 100% zgodny z oprogramowaniem x86, w tym z systemem Windows i jego aplikacjami. Jednakże układ ten zapewnia obsługę zadziwiającej ilości pamięci RAM wynoszącej aż 256 TB (zgadza się, chodzi o terabajty). W pewnym stopniu żenujące było to (dla firmy Intel), że układ x64 został zaprojektowany przez jej konkurenta, czyli firmę AMD. Gdy jednak układ ten został zaakceptowany przez Microsoft do użycia wraz z systemem Windows, firma Intel również musiała dołączyć do rywalizacji. A zatem, gdy mowa jest o układach x86/x64, mamy na myśli procesory, które zapewniają moc obliczeniową wszystkim komputerom wyprodukowanym do końca 2012 roku. Są to tradycyjne 32- lub 64-bitowe mikroprocesory i układy wspomagające zgodne z procesorami Intel. Uwaga Jeśli kupiony komputer zawierał już zainstalowany system Windows 7, prawdopodobnie korzysta z 64-bitowego układu x64. Wiele takich komputerów wyposażonych jest w pamięć RAM o pojemności 6 GB, a nawet 8 GB, ponieważ jedną z największych zalet tych układów, w porównaniu ze starszymi układami x86, jest to, że zapewniają obsługę dodatkowej pamięci.

Na rysunku 1.1 pokazano procesor Intel Core i7, najnowszy w długiej serii układów x86/x64. Większość osób z grubsza zdaje sobie sprawę z tego, że układy zgodne z procesorami Intel stanowią „serce” komputerów. Jednakże w systemie Windows 8 wszystko naprawdę ulega RYSUNEK 1.1. zmianie. Począwszy od tego systemu, możliwe jest kupowanie Nowoczesny komputerów i tabletów opartych na konkurencyjnym i niezgodnym mikroprocesor Intel zawiera układzie o nazwie ARM (Advanced RISC Machine). spadek wielu ARM to zupełnie inny twór. Po pierwsze, żadna firma nie dekad produkuje układów ARM. Platforma ARM jest kontrolowana przez firmę ARM Holdings, która innym firmom udziela licencji na technologię wykorzystywaną w układach. A zatem, w przeciwieństwie do firm Intel i AMD, firma ARM Holdings nie produkuje własnych układów. Firmy wytwarzające układy ARM (np. NVIDIA, Qualcomm, Texas Instruments) mogą bez ograniczeń wprowadzać własne zmiany w projekcie technologii. Oznacza to, że choć zasadniczo układy ARM są ze sobą zgodne, nie są kompatybilne w taki sposób, jak to jest w przypadku projektów x86/x64 opracowywanych przez firmy Intel i AMD.

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

43

Układy ARM to projekty 32-bitowe, a nie 64-bitowe. Działają jednak znacznie efektywniej od układów x86/x64. Oznacza to, że zużywają mniej energii, dzięki czemu urządzenia standardowo zapewniają znakomitą żywotność baterii, zwłaszcza w porównaniu z tradycyjnymi komputerami PC. Układy ARM są tak efektywne, że mogą być używane w małych urządzeniach, takich jak telefony. Okazuje się, że na układach ARM oparte są telefony z systemem Windows Phone. Typowy układ ARM przedstawiono na rysunku 1.2. ► Systemy ARM, będące 32-bitowymi projektami, mogą korzystać maksymalnie z 4 GB pamięci RAM. Choć nie stanowi to problemu dla większości użytkowników, może być ograniczeniem dla użytkowników zaawansowanych.

Decyzja firmy Microsoft o przeniesieniu systemu Windows na architekturę ARM wynikała głównie z jednego powodu: firmie zależało na tym, aby jej flagowy produkt dobrze działał na cienkich i lekkich tabletach oraz innych urządzeniach. Choć układy zgodne z procesorami Intel zapewniają znakomitą wydajność i długą żywotność baterii w wielu typach urządzeń, tylko układy ARM pozwalają im konkurować pod każdym względem z urządzeniami tak cienkimi i lekkimi oraz energooszczędnymi jak iPad. Na rysunku 1.3 pokazano reprezentatywny tablet z układem ARM. Oczywiście, wersja systemu Windows 8 dla układów ARM oznacza pójście na kompromis. Układy ARM nie są zgodne z układami Intel, dlatego naprawdę spory zestaw aplikacji dla systemu Windows, które są dostępne w komputerach PC, nie będzie działać na urządzeniach z systemem Windows i układem ARM. ► Mamy tutaj na myśli starsze aplikacje pulpitowe. Większość aplikacji w stylu Metro będzie działać identycznie na komputerach i urządzeniach wyposażonych zarówno w układy ARM, jak i procesory Intel.

RYSUNEK 1.2. Układy ARM są zintegrowane z czymś, co nosi nazwę systemu w układzie (SoC)

RYSUNEK 1.3. Tablety oparte na układach ARM będą zwykle cieńsze i lżejsze, a ponadto będą oferować większą żywotność baterii niż projekty bazujące na układach Intel

44

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Podobnie nie jest możliwa aktualizacja do systemu Windows RT systemu Windows 7 działającego na tradycyjnym komputerze. Windows RT jest dostępny wyłącznie w nowych komputerach i urządzeniach bazujących na zgodnym układzie ARM. Z powodu różnic dotyczących platform z układem ARM dostępne w sprzedaży urządzenia z systemem Windows RT pod względem wewnętrznej budowy różnią się od siebie nieznacznie. Ponadto firma Microsoft i jej partnerzy w zasadzie są zmuszeni do indywidualnego dostosowywania systemu operacyjnego i aplikacji dla każdego urządzenia. Z tego powodu urządzenia z systemem Windows RT są sprzedawane niemal jak sprzęt domowy, w którym występuje ścisła integracja sprzętu z oprogramowaniem. Jak wcześniej wspominaliśmy, niektóre funkcje systemu Windows 8 są po prostu niedostępne w systemie Windows RT. Dotyczy to poszczególnych aplikacji, takich jak Windows Media Player i Windows Media Center, a także funkcji niskopoziomowych (np. Miejsca magazynowania i BitLocker). Drugie z podanych ograniczeń system Windows RT eliminuje jednak przy użyciu własnej, unikalnej, w pełni sprzętowej funkcji szyfrowania. A zatem co wybrać? Pod wieloma względami decyzja będzie podyktowana wymaganiami. Urządzenie z systemem Windows RT, takie jak tablet, generalnie będzie zapewniać lepszą żywotność baterii niż odpowiadające mu urządzenie z procesorem Intel. Poza tym pierwsze z wymienionych urządzeń będzie cieńsze i lżejsze. Oba typy urządzeń mogą zostać zamienione w „prawdziwe komputery PC” za pomocą stacji dokującej oraz podłączonej klawiatury, myszy, wyświetlacza i innych peryferiów. Oba rodzaje urządzeń umożliwiają uruchomienie niemal wszystkich aplikacji w stylu Metro, ale tylko urządzenie z procesorem Intel będzie w stanie obsługiwać starsze oprogramowanie zaprojektowane dla systemu Windows. Być może najlepszym sposobem podjęcia decyzji, z punktu widzenia wielkości i architektury urządzeń, będzie zadanie sobie kilku prostych pytań, spośród których początkowe będą miały na celu stwierdzenie, czy ostatecznie można wykluczyć parę układ ARM-system Windows RT. Czy przeprowadzana jest aktualizacja z systemu Windows 7? Jeśli tak, nie można po prostu wybrać systemu Windows RT. Konieczne będzie wykonanie aktualizacji do systemów Windows 8 lub Windows 8 Pro (zależnie od tego, jaka obecnie używana jest wersja systemu Windows 7).

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

45

Czy wymagana jest zgodność ze starszymi aplikacjami pulpitowymi innych producentów, takimi jak Photoshop? Jeśli tak, zwyczajnie nie można wybrać systemu Windows RT. Niezbędny będzie wybór spośród wielu komputerów i urządzeń z systemem Windows 8 oraz układem zgodnym z procesorami Intel. Czy w związku z wykonywaną pracą niezbędne jest logowanie w domenie opartej na usłudze Active Directory? Jeśli tak, nie można po prostu wybrać systemu Windows RT. Konieczny będzie wybór spośród wielu komputerów z systemem Windows 8 oraz układem zgodnym z procesorami Intel. Czy wymagane jest oprogramowanie Windows Media Center, a być może salonowe rozwiązanie oferujące cyfrową nagrywarkę wideo? Jeśli tak, nie można wybrać systemu Windows RT. Niezbędny będzie wybór spośród wielu komputerów z systemem Windows 8 oraz układem zgodnym z procesorami Intel. W rzeczywistości konieczny będzie system Windows 8 Pro. Są to cztery najpoważniejsze kwestie eliminujące użycie systemu Windows RT. Jeśli nadal możliwe jest zastosowanie urządzenia z systemem Windows RT, niestety, wybór będzie się wiązał się z mnóstwem mniej oczywistych rzeczy. Wynika to stąd, że naprawdę trudno stwierdzić, czy należy wybrać układ Intel (system Windows 8), czy układ ARM (Windows RT). Rozważmy następującą problematyczną kwestię. Zdecydowaliśmy się na tablet z systemem Windows RT, ponieważ jest wyjątkowo cienki i lekki, a ponadto działa wiele dni bez ładowania baterii (trochę fantazjujemy, ale zachęcamy do tego samego). A zatem wykonaliśmy zakup, a następnie poznaliśmy wiele ciekawych i przydatnych aplikacji w stylu Metro, co dało sporo satysfakcji. Tablet można podłączyć do stacji dokującej, aby skorzystać z dużego wyświetlacza szerokoekranowego, klawiatury zewnętrznej i myszy znajdujących się w domowym biurze. Wszystko jest na dobrej drodze. Jednak później otrzymujemy z pracy załącznik zawierający plik w typie nieobsługiwanym przez żadną aplikację w stylu Metro (być może plik programu Adobe Photoshop lub dokument aplikacji WordPerfect). Jeśli używany byłby tradycyjny komputer z systemem Windows 8, byłoby możliwe zainstalowanie oprogramowania umożliwiającego otwarcie takiego pliku. Jednakże w systemie Windows RT wpadamy w pułapkę do momentu pojawienia się alternatywnej aplikacji w stylu Metro.

46

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Wymienić można setki podobnych sytuacji, w których bolesny może okazać się brak prawdziwej zgodności z systemem Windows: alternatywne przeglądarki, dodatki dla przeglądarek, gry itp. Regułą jest, że decyzja często będzie sprowadzała się do określenia bardzo ogólnej różnicy między środowiskiem Metro, które będzie podstawowym interfejsem na urządzeniach z systemem Windows RT, a pulpitem systemu Windows, który będzie znacznie bardziej przydatny i bogatszy w możliwości w komputerach opartych na procesorach Intel (i z pewnością będzie to też podstawowy interfejs, szczególnie dla użytkowników tradycyjnych laptopów i komputerów). Różnica ta polega na tym, że środowisko Metro (przeważnie) przeznaczone jest do korzystania z treści, a pulpit (najczęściej) do wykonywania pracy. Aby przeglądnąć witryny internetowe, sprawdzić wpisy w serwisie Facebook, wykonać proste operacje związane z pocztą elektroniczną, posłuchać muzyki lub obejrzeć film, a także podjąć inne działania polegające na korzystaniu z treści, należy posłużyć się środowiskiem Metro. Jeżeli wszystko to lub prawie wszystko jest wykonywane na własnym komputerze lub urządzeniu, urządzenie z systemem Windows RT i układem ARM powinno być idealne. Niezbędne jest urządzenie, a nie komputer. Jeśli jednak konieczne jest wykonanie konkretnej pracy twórczej (regularne tworzenie dokumentów w edytorze tekstu, edytowanie arkuszy kalkulacyjnych lub tworzenie prezentacji), trzeba sięgnąć po komputer z systemem Windows 8 wyposażony w układ zgodny z procesorami Intel. Niezbędny jest komputer, a nie urządzenie. Zamieszanie wprowadzają niewyraźne linie podziału między tymi dwoma typami produktów. Oznacza to, że dostępne są tablety zgodne z procesorami Intel, a także laptopy oparte na układach ARM. Zaadaptowanie platformy ARM daje użytkownikom systemu Windows wybór. Jednakże powoduje też nowe niejasności. Skoro już o tym mowa, zaprezentujmy typy urządzeń.

Wybór typu komputera lub urządzenia Z kilkoma wyjątkami dotychczas świat komputerów był złożony z dwóch głównych typów urządzeń, czyli zasłużonych komputerów biurkowych i laptopów. Oczywiście, pojawiły się wyjątki, takie jak kiepsko sprzedające się komputery tablety, które na początku obecnego dziesięciolecia zaistniały na rynku tylko przez chwilę, a także szybko wycofane z produkcji tanie netbooki itp. Jednakże przez ponad 20 ostatnich lat naprawdę do wyboru mieliśmy tylko dwie opcje — komputery biurkowe i laptopy. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 8 sytuacja uległa zmianie. W dziale komputerów stacjonarnych coraz większą popularność zdobywają uniwersalne

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

47

komputery wzorowane na komputerach iMac firmy Apple, które odniosły sukces. Te wszechstronne komputery pod względem sprzedaży deklasują tradycyjne komputery PC z osobno podłączanymi monitorami. Jednakże ogólnie komputery przenośne cieszą się znacznie większym powodzeniem niż jakiekolwiek komputery biurkowe. Po pojawieniu się systemu Windows 8 (oraz RT) szacunkowo 80% sprzedawanych nowych komputerów stanowić będą przenośne komputery i urządzenia. Oprócz tradycyjnych laptopów oraz cienkich i lekkich urządzeń Ultrabook, w sprzedaży znajdują się interesujące, nowe hybrydowe komputery PC, czyli laptopy, w których ekran może zostać odwrócony w celu przekształcenia urządzenia w tablet, a także urządzenia tabletowe przypominające urządzenie iPad firmy Apple. Poniżej omówiono w skrócie typy urządzeń i komputerów, które warto rozważyć.

KOMPUTER BIURKOWY BĘDĄCY STACJĄ ROBOCZĄ Dla osób preferujących lub wymagających maksymalnych możliwości rozszerzania producenci komputerów w dalszym ciągu oferują tradycyjne komputery biurkowe, które zwykle mają postać wysokiej obudowy zawierającej elementy komputera (mylnie opisywane przez niektóre osoby jako procesor). Osobno do komputera podłączane są wyświetlacz, klawiatura, mysz oraz inne zewnętrzne peryferia, w tym głośniki, mikrofon z kamerą internetową, napędy zewnętrzne itp. Choć zaletą komputera biurkowego jest różnorodność, podstawową korzyścią, jaką zapewnia, są możliwości rozszerzania. Wewnątrz obudowy komputera można zainstalować m.in. wiele wewnętrznych dysków twardych, a także zewnętrzne karty rozszerzające USB, kartę do przechwytywania wideo oraz kartę wideo. Komputery biurkowe mają zwykle więcej portów, a zwłaszcza różne interfejsy USB, a ponadto z łatwością mogą być rozszerzane w celu zastosowania dodatkowych urządzeń. Komputery biurkowe będą nadal wybierane przez wszelkiego rodzaju użytkowników zaawansowanych, a także przez osoby mające naprawdę duże wymagania, w tym projektantów grafiki, projektantów korzystających z oprogramowania CAD, zagorzałych graczy itp. Choć niektóre komputery biurkowe są określane mianem stacji roboczych, taka nazwa szybko traci przychylność. Komputery PC bazujące na procesorach klasy serwerowej mogą być uważane za stacje robocze. RYSUNEK 1.4. Tradycyjne Na rysunku 1.4 pokazano typowy komputer biurkowy. komputery PC są mniej popularne niż 10 lat temu, ale nadal są rozwijane

48

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Zdecydowana większość tradycyjnych komputerów biurkowych to komputery zgodne z procesorami Intel, a nie z układami ARM. Wyjątkiem są bardzo małe komputery PC, które są dostępne z obydwoma typami procesorów.

WSZYSTKO W JEDNYM Dzięki komputerom iMac firmy Apple odrodził się rynek komputerów typu „wszystko w jednym”, czyli specjalnej odmiany komputerów biurkowych, w których prawie wszystkie komponenty, w tym procesor, inne wewnętrzne układy, wyświetlacz, głośniki, mikrofon, kamera internetowa oraz porty znajdują się w jednej obudowie (przeważnie cienkiej i atrakcyjnej wizualnie). Poza obudową jest tylko klawiatura i mysz, a także — oczywiście — wszystkie dodatkowe zewnętrzne peryferia. Komputery typu „wszystko w jednym”, takie jak pokazany na rysunku 1.5, to przeważnie bardzo atrakcyjnie prezentujące się produkty, cechujące się eleganckim i nowoczesnym wyglądem. Co prawda, dostępne są komputery typu „wszystko w jednym” zarówno z układami ARM, jak i z układami zgodnymi z procesorami Intel, jednak większość produktów jest wyposażona w te drugie.

LAPTOP I PRZENOŚNA STACJA ROBOCZA Poczciwy laptop przetrwał chwilową falę popularności konkurencyjnych i tanich urządzeń typu netbook. Jednak po zniknięciu z rynku tych komputerów, przypominających z wyglądu zabawki, pojawiła się nowa, bardziej idealna opcja w postaci urządzeń Ultrabook, czyli cienkich i lekkich laptopów, które generalnie kosztują mniej niż 3000 zł, a częściej ich cena jest dużo mniejsza. W efekcie tradycyjne laptopy znalazły się w nieciekawej sytuacji (rysunek 1.6). Dość powiedzieć, że — oczywiście — laptopy nadal będą dostępne w sprzedaży, a niektóre zaawansowane modele mogą być uważane za przenośne stacje robocze. Jednakże Ultrabook opisany w dalszej części rozdziału prawie na pewno zdominuje ten segment rynku w czasie istnienia systemu Windows 8. Większość laptopów i wszystkie przenośne stacje robocze to rozwiązania z układami Intel, ale można również znaleźć laptopy z systemem Windows RT oparte na układach ARM.

RYSUNEK 1.5. Komputery typu „wszystko w jednym” zawierają komponenty laptopa, ale oferują wyświetlacz o znacznie większej powierzchni

RYSUNEK 1.6. Tradycyjne laptopy są wypierane z rynku, ale nadal będą powszechne w biznesie

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

49

NETBOOK Choć netbooki (rysunek 1.7) cieszyły się sporą popularnością, gdy w 2009 roku system Windows 7 miał swoją premierę, od tego czasu ta tania alternatywa laptopa straciła na znaczeniu. Wprawdzie system Windows 8 z pewnością może działać raczej dobrze w oparciu o tanie komponenty obecne w takich urządzeniach (procesor klasy Atom 1 GHz oraz pamięć RAM o wielkości 2 GB), obecna wersja systemu Windows nie jest aż tak dostosowana do netbooków. Problemem jest wyświetlacz. Większość netbooków jest wyposażona w ekrany o rozdzielczości 1024×600, która jest odpowiednia dla pulpitu systemu Windows, RYSUNEK 1.7. Netbooki lecz nie spełnia minimum wynoszącego 1024×768 (a także nie umożliwiają uruchamiania aplikacji zalecanej rozdzielczości 1366×768), które jest wymagane w stylu Metro dla środowiska Metro. Oznacza to, że jeśli system Windows 8 zostanie zainstalowany na komputerze klasy netbook i podejmie się próbę uruchomienia dowolnej aplikacji w stylu Metro (nawet aplikacji Sklep), pojawi się pełnoekranowy komunikat o błędzie. Po prostu aplikacja nie zadziała. ► Jak się okazuje, istnieje rozwiązanie tego problemu, które ma związek z personalizowaniem. Omówiono je w rozdziale 5.

Nie są dostępne netbooki z systemem Windows RT. Pojawiły się takie urządzenia, jednak znikły.

ULTRABOOKI Dla większości osób zrozumiałe jest podstawowe przeznaczenie laptopa. Jest to przenośny komputer w postaci zamkniętej obudowy, w którym w celu ułatwienia transportu pokrywa może być zamykana nad klawiaturą. Ultrabook to po prostu nowoczesna odmiana laptopa, której jednak dotyczy kilka reguł. Po pierwsze, Ultrabooki są znacznie cieńsze i lżejsze od tradycyjnych laptopów, a tym samym znacznie łatwiejsze do przenoszenia. Po drugie, Ultrabooki zawierają najnowsze procesory i inne układy Intela, które zaprojektowano pod kątem zapewnienia odpowiedniej wydajności i znakomitej żywotności baterii. Po trzecie, Ultrabooki muszą oferować co najmniej pięć godzin pracy baterii, co jest przyzwoitym wynikiem, choć większość takich urządzeń zapewnia dłuższy czas. Ponadto Ultrabooki muszą udostępniać połączenia oparte na standardzie USB 3.0 (więcej na ten temat piszemy dalej w tym rozdziale).

50

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Na rysunku 1.8 przedstawiono typowy Ultrabook. Jest jeszcze jedno nieoficjalne wymaganie dotyczące Ultrabooków, być może najlepsze spośród wszystkich. Te urządzenia zwykle kosztują mniej niż 3000 zł, a wiele z nich ma cenę zbliżoną do 2000 zł (z kolei niektóre zaawansowane Ultrabooki kosztują prawie tyle, co tanie laptopy RYSUNEK 1.8. Piękno i inteligencja: Mac — prawie). Ultrabook może się tym wszystkim Skoro mowa o komputerach Mac, projekt pochwalić Ultrabooka bez wątpienia bazuje na serii MacBook Air firmy Apple, która określiła trend. Nie jest zaskoczeniem to, że wiele Ultrabooków pierwszej generacji, które pojawiły się w roku poprzedzającym premierę systemu Windows 8, prezentowało się zdecydowanie gorzej od komputerów firmy Apple, choć kosztowało setki złotych mniej. W kolejnych latach można oczekiwać pojawienia się bardziej innowacyjnych i unikalnych projektów, ponieważ producenci komputerów coraz lepiej poznają tego typu urządzenia. Ultrabooki są dostępne w wariantach z układami zgodnymi z procesorami Intel oraz z układami ARM, ale pierwsze z wymienionych są zdecydowanie powszechniejsze.

TABLET LUB KOMPUTER TYPU SLATE Zakładamy, że większość widziała urządzenie iPad. Gdy weźmiemy pod uwagę jego popularność, nie powinno być zaskoczeniem to, że firma Microsoft oraz jej partnerzy produkujący komputery spieszyli się w celu stworzenia zarówno systemu operacyjnego Windows 8/RT, jak i bogatej gamy wielodotykowych urządzeń tabletowych, które naruszyłyby rynkową pozycję urządzenia iPad. W tabletach opartych na systemie Windows 8/RT pozytywną rzeczą jest różnorodność. Do wyboru mamy kilka urządzeń zarówno z układami Intel, jak i układami ARM. Ponadto dostępne są w różnych wielkościach z ekranami o minimalnej przekątnej wynoszącej 17 cm. Na rysunku 1.9 pokazano standardowy tablet typu slate. Tablety nie są też ograniczone obudową. Wiele z nich można zadokować i z łatwością rozszerzyć za pomocą wyświetlacza, klawiatury, myszy oraz innych peryferiów. W efekcie stają się w pełni funkcjonalnymi komputerami PC. W tym wariancie zastosowania tablet może działać bardziej jak urządzenie iPad (poza domem), które obsługiwane jest wyłącznie z wykorzystaniem metody

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

51

wielodotykowej. Jednak po powrocie do domu lub do miejsca pracy i zadokowaniu urządzenia uzyskuje się prawdziwy komputer PC (rysunek 1.10).

RYSUNEK 1.9. Wygląd urządzenia iPad, lecz możliwości komputera PC

RYSUNEK 1.10. Po podłączeniu klawiatury i myszy zadokowany tablet może działać jak komputer biurkowy

Rynek tabletów jest naprawdę równo podzielony między rozwiązania wyposażone w układy ARM i układy Intel. Dostępnych jest wiele modeli obu typów. Tablet to ten typ komputera, w którym produkty z układami ARM ostatecznie mogą położyć kres dominacji procesorów Intel. Okazuje się, że firma Microsoft mocno stawia na ten segment rynku i wprowadza do sprzedaży własny tablet z systemem Windows RT o nazwie Surface, a także tablet z systemem Windows 8 o nazwie Surface Pro. Oba urządzenia wyglądają niemal identycznie i przypominają pokazane na rysunku 1.11. Jednakże wersja tabletu z procesorem Intel oferuje większą wydajność, a ponadto jest trochę grubsza i cięższa.

HYBRYDOWY KOMPUTER PC Ultrabooki to — oczywiście — ogromny postęp, w porównaniu z tradycyjnymi laptopami, ale w określonych sytuacjach trochę tracą w zestawieniu z tabletami. Przykładowo Ultrabooki nie są tak spersonalizowane jak tablety, a ponadto

52

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

nie zapewniają łatwej obsługi w typowych sytuacjach (np. podczas leżenia w łóżku). Na szczęście, producenci komputerów wyprodukowali zestaw urządzeń hybrydowych, które wypełniają lukę, oferując najlepsze cechy obu serii produktów. Najprostszy z takich hybrydowych komputerów pojawił się na początku obecnego dziesięciolecia, gdy firma RYSUNEK 1.11. Tablet Microsoft Surface RT Microsoft zaznaczyła swoją obecność w segmencie rynku związanym z komputerami tabletami. Tego typu urządzenie nazywane odwracalnym laptopem (convertible laptop) to w zasadzie laptop lub Ultrabook, w którym wyświetlacz jest na stałe zamontowany do elementu obrotowego. Oznacza to, że takie urządzenie może pełnić rolę zwykłego laptopa lub Ultrabooka. Po obróceniu ekranu i zablokowaniu go nad klawiaturą w efekcie powstawało coś, co przypominało grubsze urządzenie tabletowe. Odwracalny laptop, podobny do pokazanego na rysunku 1.12, jest idealny dla osób, które zwykle wymagają w pełni funkcjonalnego laptopa, ale sporadycznie lubią korzystać z urządzenia w trybie tabletu. Hybrydowe komputery typu slate to zasadniczo tablety umożliwiające zastosowanie przyczepianej podstawy na klawiaturę, która czasem poniżej zawiera dodatkową baterię w celu zapewnienia lepszego czasu działania bez zasilania. Takie rozwiązanie właściwie jest przeciwieństwem zastosowania odwracalnego laptopa. Hybrydowe komputery typu slate najbardziej przydadzą się osobom, które przede wszystkim będą używać ich RYSUNEK 1.12. Laptop w trybie tabletu, ale czasem też będą zmuszone trochę hybrydowy umożliwia użycie go jako laptopa popisać. lub tabletu W sprzedaży dostępne są wszelkiego rodzaju hybrydowe komputery PC wyposażone zarówno w procesory Intel, jak i układy ARM.

Możliwości sprzętowe godne uwagi Po stwierdzeniu, czy warto pozostać przy komputerze z procesorem Intel, czy zamienić go na urządzenie oparte na układzie ARM, a ponadto po wybraniu wymaganej wersji systemu Windows oraz typu komputera lub urządzenia

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

53

spełniającego oczekiwania, należy zająć się jeszcze jedną kwestią. Dotyczy ona nowych możliwości sprzętowych, z których nie wszystkie będą dostępne w przypadku określonych komputerów lub urządzeń. Wraz z nową wersją systemu Windows firma Microsoft — oczywiście — obsługuje szerszą gamę urządzeń i peryferiów. Jednak dostępność systemu Windows 8 oraz nowych opcji mobilnych zapewnianych przez tablety, Ultrabooki i urządzenia hybrydowe dramatycznie zwiększyła możliwości. Wiele tych możliwości zostało bezpośrednio związanych z nowymi funkcjami sprzętowymi, o których należy wiedzieć. Poniżej przedstawiono niektóre z bardziej odpowiednich możliwości sprzętowych, które należy rozważyć.

TECHNOLOGIA WIELODOTYKOWA Choć system Windows oferuje obsługę wszechobecnej technologii wielodotykowej od czasu pojawienia się systemu Windows Vista, premiera systemu Windows 8 zmieniła w tym przypadku naprawdę wiele. Zamiast, tak jak w poprzednich wersjach, stosowania do systemu Windows prostej nakładki obsługującej technologię wielodotykową, w systemie Windows 8 wykonano przebudowę. Dzięki temu razem z myszą i klawiaturą technologia ta jest w pełni funkcjonalną metodą wprowadzania danych. Możliwe jest, że w nowym środowisku Metro technologia wielodotykowa jest obsługiwana nawet lepiej niż mysz i klawiatura. Jak to określa firma Microsoft, jest to środowisko dostępne od pierwszego dotyku. Choć technologia wielodotykowa jest omawiana w innych miejscach książki, należy wiedzieć, że nie jest ona ograniczona tylko do tabletów. Gdy już rozpocznie się obsługiwanie systemu Windows 8 za pomocą technologii wielodotykowej, jej obecność będzie oczekiwana na każdym posiadanym komputerze. Nie jest zaskoczeniem to, że wraz z systemem Windows 8 na rynku pojawiają się wszelkiego rodzaju urządzenia wielodotykowe, w tym wyświetlacze dotykowe, które można podłączyć do komputerów biurkowych, a także dotykowe Ultrabooki, hybrydowe komputery, a nawet komputery typu „wszystko w jednym”. Można w to nie wierzyć, dopóki się samemu nie spróbuje. Jednak po poznaniu technologii wielodotykowej może się okazać, że zaczyna się dotykać wszystkich ekranów, niezależnie od tego, czy są dotykowe, czy nie. Uwaga Czy nadal nie jest to przekonywujące? To może tak: firma Microsoft wymaga, aby wszystkie urządzenia z systemem Windows 8 obsługiwały co najmniej pięć punktów dotykowych. Odpowiada to pięciu palcom dłoni lub stopy, które są w stanie prowadzić jednocześnie interakcję z systemem Windows i aplikacjami app. Oczywiście, wiele urządzeń obsługuje jeszcze większą liczbę punktów dotykowych.

54

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

Odwołanie W rozdziale 3. zamieszczono więcej informacji o środowisku Metro i jego interakcjach wielodotykowych.

STAN WSTRZYMANIA PRZY ZACHOWANIU POŁĄCZENIA Choć obsługa przez system Windows zarządzania zasilaniem rozwijała się przez lata, w systemie Windows 8 nacisk na przetwarzanie o wysokim stopniu mobilności spowodował zaprojektowanie nowego, znakomitego trybu zarządzania zasilaniem o nazwie Stan wstrzymania przy zachowaniu połączenia. Ten tryb nie jest ogólnie dostępny w komputerach wyprodukowanych przed 2012 rokiem. Powstał on z myślą o nowych, typowo przenośnych urządzeniach, które tylko sporadycznie będą wyłączane. Inaczej mówiąc, pod względem działania tryb przypomina zarządzanie zasilaniem w nowoczesnym smartfonie. Zamiast używać standardowego trybu uśpienia, tryb Stan wstrzymania przy zachowaniu połączenia umożliwia komputerowi lub urządzeniu przejście w stan niemal pozbawiony zasilania, w którym żywotność baterii jest w minimalnym stopniu zmniejszana, ale aplikacje w stylu Metro mogą działać w tle, wykonując zadania, takie jak aktualizowanie skrzynki poczty elektronicznej i wyświetlanie powiadomień. Oczywiście, tradycyjne aplikacje pulpitowe nie rozpoznają tego nowego trybu zasilania, dlatego system Windows 8 używa nowego monitora aktywności pulpitu w celu zredukowania wykorzystania zasobów tych aplikacji po włączeniu trybu. Stan wstrzymania przy zachowaniu połączenia jest dostępny we wszystkich wersjach systemu Windows 8, w tym Windows RT, ale tryb będzie działać najlepiej na nowym sprzęcie zaprojektowanym specjalnie pod jego kątem. Jeśli jednak komputer lub urządzenie nie obsługują trybu Stan wstrzymania przy zachowaniu połączenia, Windows 8 oferuje kilka ulepszeń zarządzania zasilaniem, które powinny wydłużyć żywotność baterii i zwiększyć wydajność, w porównaniu z wykonywaniem podobnych zadań w systemie Windows 7.

CZUJNIKI Wiele nowych możliwości systemu Windows 8 czerpie inspirację ze smartfonów i innych typowo przenośnych urządzeń, a także z nowych zastosowań bezprzewodowych zapewnianych przez te urządzenia. Wśród tych możliwości kluczowa jest obsługa różnych czujników, czyli niewielkich urządzeń, które zapewniają interakcję między światem zewnętrznym a samym systemem Windows. Oto niektóre z nowych zastosowań obsługiwanych przez system Windows 8 i czujniki.

Wybór komputera lub tabletu dla systemu Windows 8

⏐

55

f Adaptacyjna kontrola jasności ekranu. W przeszłości kontrolowanie jasności

ekranu w najlepszym razie odbywało się półautomatycznie. Ustawienia jasności można ręcznie skonfigurować na panelu opcji zasilania. Osoby używające komputerów przenośnych mogą skorzystać z trybów zasilania w celu automatycznej zmiany jasności na jedno z dwóch ustawień (zależnie od tego, czy komputer podłączono do zasilania sieciowego). W systemie Windows 8 sytuacja jest znacznie bardziej złożona. Jeśli używany jest komputer lub urządzenie z czujnikiem ALS (Ambient Light Sensor), system Windows 8 wykona automatyczną zmianę jasności ekranu. Choć taka możliwość jest lepsza dla oczu i zwiększa czytelność, może również spowodować wydłużenie żywotności baterii, gdy komputer lub urządzenie używane jest w słabo oświetlonym miejscu. f Automatyczny obrót ekranu. Tablety i urządzenia hybrydowe oraz inne

wyświetlacze mogą korzystać z akcelerometru w celu określenia orientacji ekranu i odpowiedniego obrócenia jego zawartości po zmianie orientacji. Tego typu rozwiązanie jest często spotykane w smartfonach. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 8 będzie też dostępne w komputerach PC. f Nachylenie i ruch. Przy użyciu czujnika żyroskopowego komputer lub tablet

z systemem Windows 8 może rejestrować swoje położenie w przestrzeni trójwymiarowej, zapewniając informacje zwrotne grom i aplikacjom app. Dzięki temu można nachylić tablet do przodu w celu przyspieszenia podczas grania w symulator samochodowy lub przechylać urządzenie w lewo i prawo, aby odpowiednio sterować. Jednak funkcja ta nie jest ograniczona tylko do gier. Typy ruchu wykrywane przez czujniki żyroskopowe mogą być dość zaawansowane (np. potrząśnięcia, skręcenia i obroty w wielu wymiarach). f Położenie i kierunki. Używając standardowego czujnika GPS, komputer

lub urządzenie z systemem Windows 8 może dokładnie podawać swoje położenie geograficzne, a następnie rysować trasy oraz odległości do innych miejsc. Z tej możliwości korzystają aplikacje app obsługujące mapy i używane podczas jazdy samochodem. f Kompas. Korzystając z akcelerometru trójwymiarowego oraz magnetometru

trójwymiarowego lub żyroskopu, komputer lub tablet z systemem Windows 8 może emulować kompas. Okazuje się, że takie komputery lub tablety być używane do utworzenia wieloosiowego kompasu czułego na odchylenie.

56

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

NACIŚNIJ, ABY WYSŁAĆ (UKŁADY NFC) Wykorzystując nowe układy NFC (Near Field Communication), komputery lub tablety z systemem Windows 8 mogą wysyłać treść do innego, zgodnego urządzenia (komputera lub urządzenia z systemem Windows 8, urządzenia Windows Phone 8 lub innego urządzenia zgodnego z układami NFC) za pomocą nowej metody o nazwie Naciśnij, aby wysłać. Metoda wymaga dodatkowo unikalnej strefy naciskania na zewnętrznej części urządzenia, która służy do inicjowania operacji wysyłania lub odbierania. Jednak nawet bez tego elementu układ NFC w dalszym ciągu może zostać użyty za pośrednictwem interfejsu Bluetooth do bezprzewodowego wysłania informacji. A zatem, co tak ważnego decyduje o znaczeniu układów NFC? Układ NFC, będący nowym standardem, jest używany do realizowania bezdotykowych (bezprzewodowo) płatności w punktach detalicznych, do wymiany danych oraz innych operacji. Choć do tych czynności mogą wydawać się lepiej dostosowane smartfony, uwzględnienie standardu NFC w systemie Windows 8 oznacza, że wyposażone w niego komputery i urządzenia będą mogły też współpracować z pojawiającymi się systemami opartymi na układach NFC.

OPROGRAMOWANIE UKŁADOWE UEFI Nowe komputery i urządzenia z systemem Windows 8 będą korzystać z nowego typu oprogramowania układowego UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) zamiast z tradycyjnego oprogramowania układowego BIOS używanego od lat. W porównaniu z BIOS-em, UEFI zapewnia wiele korzyści. Wśród nich kluczowa jest jednak wydajność: komputery i urządzenia oparte na UEFI będą ładowane znacznie szybciej od urządzeń wyposażonych w BIOS. Oczywiście, UEFI oferuje inne korzyści. Interfejs użytkownika dla tego typu oprogramowania układowego może być graficzny, a nie tekstowy, tak jak w BIOS-ie. Ponadto UEFI zapewnia nową funkcję zabezpieczeń o nazwie Secure Boot, która chroni komponenty systemowe przed modyfikacją podczas rozruchu. Odwołanie Więcej informacji o UEFI i funkcji Secure Boot zamieszczono w rozdziale 12.

USB 3.0 Nie należy kupować komputera z systemem Windows 8, który wyposażony został wyłącznie w porty USB 2.0. Interfejs USB 3.0 o przepustowości wynoszącej maksymalnie 5 Gb/s jest nawet 10 razy szybszy niż USB 2.0 (480 Mb/s).

Podsumowanie

⏐

57

Może to mieć znaczący wpływ na wydajność określonych peryferiów, a zwłaszcza dysków twardych. Standard USB 3.0, w porównaniu z USB 2.0, ma jednak inne zalety. W ramach jednego kontrolera można mieszać urządzenia USB 2.0 i 3.0 bez wpływu na szybkość szybszych urządzeń USB 3.0 (w kontrolerach USB 2.0 stanowiło to problem polegający na tym, że po podłączeniu urządzenia USB 1.0 szybkość wszystkich urządzeń spadała do 12 Mb/s). USB 3.0 zapewnia także urządzeniom mniejsze zużycie energii, eliminując konieczność użycia podwójnych złączy typu USB 2.0 i skracając czas ładowania baterii, które zasilają urządzenia. Choć wtyczki wyglądają trochę inaczej, są zgodne z urządzeniami poprzedniej generacji.

PODSUMOWANIE W każdej edycji systemu Windows klienci stają przed wyzwaniami wynikającymi z wyboru właściwej wersji. Choć pod tym względem Windows 8 nie różni się niczym, oferuje przynajmniej najprostszą linię produktów, jakiej nie było od ponad dekady. Są tylko dwie podstawowe wersje detaliczne, Windows 8 i Windows 8 Pro, oferowane razem z wersją o nazwie Windows RT dla urządzeń opartych na układach ARM. Ewentualnie dodanie wariantu systemu Windows 8 opartego na układach ARM, który sprzedawany jest tylko z nowymi urządzeniami z systemem Windows, może oznaczać utrudnienia. Wybór między takimi urządzeniami a komputerami PC opartymi na bardziej tradycyjnych układach zgodnych z procesorami Intel może być trudny, lecz możliwy, jeśli zrozumiano różnice i problemy. Ponadto po raz pierwszy od wielu lat warto zwrócić szczególną uwagę na peryferia i czujniki dołączone do komputera lub urządzeń. Systemy Windows 8 i RT są znacznie bardziej przydatne, gdy działają na komputerze oferującym najnowsze możliwości sprzętowe. A zatem należy dokonać starannego zakupu (niezależnie od wybranej wersji systemu Windows 8 lub architektury procesora).

58

⏐

Rozdział 1. Wybór wersji systemu Windows 8, komputerów i urządzeń oraz sprzętu

ROZDZIAŁ 2.

Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego W TYM ROZDZIALE: f Różne opcje instalowania systemu Windows 8 i aktualizowania do niego f Sposób działania instalatora internetowego f Użycie nowych funkcji instalatora systemu Windows f Wybór typu logowania f Wykonywanie zadań poinstalacyjnych w celu zakończenia instalacji f Omówienie zaawansowanych konfiguracji systemu Windows 8 f Użycie konfiguracji z dwoma systemami operacyjnymi f Instalowanie systemu Windows 8 na komputerach marki Macintosh W poprzednich wersjach systemu Windows firma Microsoft oferowała dość statyczny

zestaw możliwości, w przypadku których system operacyjny można było zainstalować na nowym lub istniejącym już komputerze. Możliwości bazowały na tych samych podstawowych funkcjonalnościach, ale zostały utworzone z myślą o trzech zasadniczych grupach docelowych: zwykłych użytkownikach, firmach i producentach komputerów (niekoniecznie w takiej kolejności). Dotychczas proces instalacji był, z technicznego punktu widzenia, naprawdę złożony dla typowego użytkownika, co nie stanowiło zbyt dużego problemu, ponieważ w rzeczywistości bardzo mała liczba użytkowników instalowała system Windows, korzystając z tego procesu. Większość osób uzyskiwała system Windows w momencie zakupu nowego komputera lub być może po otrzymaniu komputera używanego w miejscu pracy. Jednak wraz z pojawieniem się systemu Windows 7 te modele użytkowania uległy pewnej zmianie. Po raz pierwszy znaczny procent użytkowników systemu Windows wykonał aktualizację do systemu Windows 7 istniejących już komputerów

60

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

z poprzednią wersją tegoż systemu. W tym celu zwykle nabywano nowy system operacyjny w wersji aktualizacyjnej dostępnej (w pudełku) w sprzedaży detalicznej, a następnie ręcznie przeprowadzano aktualizację. Powód takiej nagłej zmiany jest oczywisty: w systemie Windows 7 po raz pierwszy nowa wersja systemu miała wymagania sprzętowe, które były zgodne z wymaganiami poprzedniej wersji, a nie większe. Choć — oczywiście — wiele osób kupiło nowe komputery z systemem Windows 7 (kilkaset milionów), wielu użytkowników zdecydowało się na dalsze korzystanie z już posiadanych komputerów. W przypadku systemu Windows 8 firma Microsoft, i tym razem, spodziewa się zarówno tradycyjnej sprzedaży nowych komputerów z systemem, jak i aktualizacji dostępnych w handlu detalicznym, ponieważ nowa wersja systemu nie ma wymagań większych od swojej poprzedniczki. Wielu użytkowników po prostu nabędzie urządzenie z systemem Windows 8, takie jak tablet, a następnie zaktualizuje również swoje dotychczasowe komputery, aby skorzystać ze znakomitych możliwości integracji i synchronizacji między komputerami oferowanych przez obecną wersję systemu Windows. Ponieważ wiele osób nadal będzie samodzielnie instalować system Windows 8, firma Microsoft po raz kolejny rozwinęła proces realizowany przez instalator systemu Windows. Tym razem uważamy, że wreszcie zostało to zrobione porządnie. Tak jak w innych miejscach książki, i tu będziemy koncentrować się głównie na nowych funkcjach i możliwościach. W tym przypadku zajmiemy się nowościami dotyczącymi instalatora i procesu instalacji systemu Windows 8 na własnych komputerach PC. Zaawansowani użytkownicy nie mają jednak powodu do obaw. W rozdziale zamieszczono również specyficzne wymagania instalacyjne. Uwaga A co z systemem Windows RT? Ta wersja systemu Windows 8 oparta na układach ARM jest dostępna wyłącznie z nowo zakupionym sprzętem i nie może być nabyta jako osobne oprogramowanie ani w postaci produktu dostępnego w sprzedaży detalicznej, ani drogą elektroniczną (w przeciwieństwie do systemu Windows 8). Kontakt z instalatorem systemu Windows ograniczy się tylko do procesu OOBE (Out-of-box Experience), który omawiamy dalej w tym rozdziale. Oznacza to, że użytkownicy systemu Windows RT mogą bez obaw pominąć większą część informacji zawartych w tym rozdziale.

Czasy się zmieniają: jak zmodyfikowano instalator?

⏐

61

CZASY SIĘ ZMIENIAJĄ: JAK ZMODYFIKOWANO INSTALATOR? W systemie Windows 7 i poprzednich wersjach systemu Microsoft zapewniał monolityczną aplikację instalacyjną o nazwie instalator systemu Windows (Windows Setup), która była dostosowana do zautomatyzowanej obsługi na potrzeby firm i producentów komputerów, ale mogła być również używana przez zwykłych użytkowników. Ta sama aplikacja instalacyjna była dołączona do wersji pełnej i aktualizacyjnej systemu Windows, a ponadto w obu przypadkach zapewniała spójny interfejs. Osoby, które obecnie zakupią system Windows 8 w sklepie detalicznym w pudełku, na ekranie zobaczą instalator widoczny na rysunku 2.1, który nie zmienił się zbytnio od czasów systemu Windows 7. Zmieniono nieznacznie schemat kolorów. Ulepszono i poszerzono o technologię dotykową wykonywania kroków w procesie OOBE, który inicjowany jest po zakończeniu działania instalatora (wymagane jest wprowadzenie informacji o sobie i posiadanym komputerze). Cały proces instalacji trwa trochę krócej. Jednakże ogólnie mówiąc, nie wprowadzono zbyt wielu zmian.

RYSUNEK 2.1. Instalator systemu Windows

Jest to zarówno dobra, jak i zła wiadomość. W przypadku firm i producentów komputerów oznacza to, że używane przez nich narzędzia i metody w celu umieszczenia obrazów systemu Windows 8

62

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

na komputerach będą już znane i efektywne, a ponadto niewymagające szkolenia. W końcu do tego ma służyć instalator systemu Windows. Jednakże dla zwykłych użytkowników ta staromodna procedura instalacyjna jest niekompletna i nieefektywna. Nie obejmuje ważnych i istotnych narzędzi, takich jak program Upgrade Advisor, który przed zainstalowaniem systemu Windows zapewnia raport zgodności dotyczący sprzętu i oprogramowania, lub narzędzie Łatwy transfer w systemie Windows (które umożliwia aktualizację i migrację danych). Co więcej, instalator nie oferuje też metody instalacji elektronicznej, dlatego osoby, które mają nadzieję zainstalować system Windows 8 lub przeprowadzić do niego aktualizację za pośrednictwem internetu, będą musiały najpierw pobrać sporej wielkości zestaw plików instalatora systemu Windows (w przybliżeniu od 3,5 do 5 GB zależnie od wersji systemu), a następnie nagrać go na dysk lub skopiować na specjalnie przygotowany dysk twardy lub pamięć USB, które umożliwią rozruch. Później będzie wymagany rozruch komputera przy użyciu tych urządzeń i ręczne przeprowadzenie procesu instalacji. Jeśli naprawdę ma się na to ochotę, można to zrealizować. Jednak istnieje lepszy sposób. Uwaga Osoby, które zamierzają zainstalować system Windows 8 w tradycyjny sposób, powinny odwiedzić witrynę internetową Paula o adresie http://winsupersite.com, gdzie w pełni udokumentowano warianty instalacji od podstaw oraz aktualizacji lub migracji. Z myślą o osobach, które są zmuszone do dalszego korzystania z wyżej opisanych metod, dalej w tym rozdziale zamieściliśmy jednak odpowiednie informacje.

UŻYCIE INSTALATORA INTERNETOWEGO SYSTEMU WINDOWS 8 W systemie Windows 8 firma Microsoft połączyła trzy swoje narzędzia instalacyjne systemu Windows w jedną wersję internetową instalatora, która eliminuje niemal wszystkie problemy związane z tradycyjną, monolityczną aplikacją instalacyjną. Ten nowy instalator dostępny pod adresem http://windows.com umożliwia przeprowadzenie instalacji od podstaw, aktualizacji lub migracji do systemu Windows 8 szybciej i bardziej niezawodnie niż kiedykolwiek wcześniej.

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

63

Powody tego, że instalator internetowy jest znakomity Aby zrozumieć, dlaczego ten nowy instalator internetowy jest znakomity, należy zastanowić się, jak dotychczas instalowano system Windows (i ewentualnie, z jakiego powodu nadal można korzystać z tradycyjnej aplikacji instalacyjnej systemu Windows 8), a także, dlaczego w pierwszej kolejności przeprowadzono by ten proces. Najczęstszą przyczyną poświęcania popołudnia, a częściej całego dnia, na zajmowanie się instalatorem systemu Windows i towarzyszącymi mu czynnościami niezbędnymi do wykonania jest posiadanie komputera z poprzednią wersją systemu Windows, która ma zostać zaktualizowana. Tego typu instalacja jest powiązana z możliwością totalnego niepowodzenia. Ponieważ może być wymagane zachowanie ustawień i danych w ramach procesu nazywanego migracją, a nawet aktualnie zainstalowanych aplikacji (jest to aktualizacja w miejscu), momenty i miejsca, w których coś może pójść nie po naszej myśli, powodując ewentualną utratę danych, mogą się zwielokrotniać. Drugim najczęstszym powodem uruchamiania tradycyjnej procedury instalatora systemu Windows jest korzystanie z tego systemu od dłuższego czasu i stopniowy spadek wydajności oferowanej przez komputer. W tym przypadku można zdecydować o utworzeniu kopii zapasowej ustawień i danych, uruchomieniu instalatora, usunięciu instalacji systemu Windows i po prostu ponownym zainstalowaniu go od nowa. Jest to określane mianem instalacji od nowa systemu Windows, choć z jakiegoś powodu firma Microsoft stosuje termin instalacji niestandardowej. Instalacja od nowa to nie taka prosta sprawa. Jeśli nawet bez żadnych problemów instalator zakończył działanie (trzeba przyznać, że nie wymaga to wielu umiejętności), nie oznacza to, że wszystko się udało. Kłopot polega na tym, że instalator może nie znaleźć wszystkich sterowników dla komputera. Mimo że usługa Windows Update często znajduje więcej sterowników, nie pomoże to, jeśli wśród brakujących sterowników znajduje się sterownik karty sieciowej i nie można nawiązać połączenia sieciowego. Bardzo częstą sytuacją jest otwieranie okna menedżera urządzeń i stwierdzanie, że niektóre urządzenia nie zostały poprawnie skonfigurowane przy użyciu sterowników. Czasami nazwa urządzenia w menedżerze urządzeń nie udostępnia nawet wskazówki informującej o tym, czym w rzeczywistości urządzenie jest. W efekcie znalezienie poprawnego sterownika staje się prawie niemożliwe. Dodatkowy problem polega na tym, że nawet najbardziej dokładni orędownicy tworzenia kopii zapasowych mogą coś przeoczyć. Po przywróceniu danych i rozpoczęciu ponownego instalowania aplikacji po zakończeniu instalacji od nowa można stwierdzić, że zapomniano anulować autoryzację aplikacji, takiej jak Apple iTunes lub Adobe Photoshop, utworzyć kopię zapasową krytycznego, lecz ukrytego

64

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

pliku danych (np. cieszącego się złą sławą pliku PST programu Outlook) lub wykonać inną bardzo ważną czynność, którą — oczywiście — już po fakcie naprawdę chciano by zapamiętać. Jednak po usunięciu instalacji poprzedniej wersji systemu Windows jest już za późno. Firma Microsoft próbowała uniknąć tych problemów w przeszłości za pomocą rozwiązań, które nie wchodziły w skład instalatora i działały poza nim. Jedno z nich, czyli narzędzie Upgrade Advisor, sprawdzało sprzęt i zainstalowane oprogramowanie na komputerze, a następnie prezentowało raport zawierający potencjalną listę problemów, które mogą wymagać usunięcia przed zainstalowaniem systemu Windows. Kolejne narzędzie o nazwie Łatwy transfer w systemie Windows na podstawie własnych domysłów przenosiło pliki (dokumenty, obrazy, filmy itp.), pocztę elektroniczną i ustawienia z poprzedniej wersji systemu Windows do nowej. To narzędzie było uruchamianie dwukrotnie: pierwszy raz w poprzedniej wersji systemu Windows w celu uzyskania tego typu danych, a drugi raz w nowej wersji systemu do ponownego użycia tych danych. Narzędzia Upgrade Advisor i Łatwy transfer w systemie Windows są znakomite, ale dotyczą ich te same podstawowe problemy: trzeba wiedzieć o ich istnieniu, a następnie konieczne jest ich pobranie przed instalacją systemu Windows. W instalatorze systemu Windows nie ma żadnej informacji, która pozwalałaby nawet przypuszczać, że takie narzędzia są dostępne. W efekcie wielu użytkowników po prostu nie wie o nich i napotyka problemy, które z łatwością mogłyby zostać przez nie rozwiązane. ► Narzędzie Łatwy transfer w systemie Windows miało inne uciążliwe wymagania. Do skorzystania z tego oprogramowania niezbędny był zewnętrzny dysk twardy, lokalizacja sieciowa, a nawet dziwny, specjalnie zaprojektowany kabel USB.

W systemie Windows 8 tradycyjna procedura instalatora systemu Windows nie rozwiązuje tych problemów i przebiega podobnie, jak przebiegała przy użyciu jego poprzednika. Jednakże nowy instalator internetowy rozwiązuje te problemy, a ponadto wykorzystuje do tego najbardziej oczywisty sposób z możliwych. Mianowicie integruje narzędzia Upgrade Advisor i Łatwy transfer w systemie Windows bezpośrednio z instalatorem, sprawiając, że procesy te nie są wyłącznie możliwe do wykrycia, ale też oczywiste i nieuniknione. Instalator internetowy ma również inne zalety. Przykładowo w tradycyjnych instalacjach systemu Windows opartych na nośniku konieczne jest stwierdzenie, czy w posiadaniu jest 32-bitowa (x86), czy 64-bitowa (x64) wersja systemu, a następnie nabycie i użycie odpowiedniego nośnika

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

65

aktualizacyjnego podczas przeprowadzania aktualizacji w miejscu. W przypadku instalatora internetowego systemu Windows 8 wszystko to jest obsługiwane w tle. Do każdego dysku lub pobranych danych instalatora systemu Windows dołączony jest także powiązany klucz produktu, czyli złożona 25-cyfrowa sekwencja liter i liczb, które muszą zostać ręcznie i dokładnie wprowadzone, zanim instalator będzie kontynuował proces, a później wykona aktywację systemu Windows. W instalatorze internetowym klucz produktu jest powiązany z kontem Microsoft i automatycznie stosowany podczas instalacji. Jest to kolejna rzecz, o którą nie trzeba się martwić. Ponadto w instalatorze internetowym systemu Windows 8 użyto nowej odmiany kompresji, która jest specjalnie dostosowana do pokaźnego pliku WIM (Windows Imaging) zawierającego większość (pod względem wielkości) plików tworzących instalator systemu Windows. A zatem strumieniowy przesył takiego pliku z internetu w czasie działania instalatora jest znacznie bardziej efektywny niż w starej metodzie polegającej na pobieraniu pliku obrazu dysku (w formacie ISO), nagrywaniu go na dysk (lub instalowaniu w pamięci USB), ponownym rozruchu komputera i uruchamianiu instalatora. Mówiąc wprost, nowy instalator internetowy jest szybszy i znacznie bardziej funkcjonalny od tradycyjnego wariantu instalatora opartego na nośniku. Jak wcześniej wspominaliśmy, nie możemy sobie wyobrazić, dlaczego nie skorzystać z nowego instalatora. Uwaga Oczywiście, zawsze znajdą się powody. Entuzjaści, którzy kupują lub składają własny komputer bez wcześniej zainstalowanej kopii systemu Windows, mogą być zmuszeni do zainstalowania systemu Windows 8 w tradycyjny sposób. W takich przypadkach firma Microsoft, jak dotychczas, umożliwia pobranie wersji ISO instalatora systemu Windows, a następnie utworzenie własnego dysku lub urządzenia USB instalatora. Należy pamiętać, że system Windows daje wybór.

Uwaga Istnieje jeszcze jeden powód. Jeśli przez jakiś czas używano systemu Windows 8, a następnie postanowiono ponownie zainstalować system operacyjny od początku, dostępna jest nowa metoda, która jest szybsza od poprzednich. Metoda nosi nazwę funkcji szybkiego resetowania ustawień (Push Button Reset) i może działać na jeden z dwóch sposobów. Pierwszy sposób zapewnia fabryczną, dosłownie nową instalację systemu Windows, a drugi nową instalację systemu, w której są zachowane także ustawienia i aplikacje w stylu Metro użytkownika. Ta nowa funkcja jest tak niesamowita i przydatna, że w rozdziale 11. poświęcimy jej sporo miejsca.

66

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

Krok po kroku: instalowanie systemu Windows 8 Przed zainstalowaniem systemu Windows 8 za pomocą instalatora internetowego konieczne będzie odwiedzenie witryny internetowej firmy Microsoft dotyczącej systemu Windows (http://windows.com), zalogowanie się za pomocą konta Microsoft i nabycie żądanej wersji systemu Windows. Microsoft udostępni klucz produktu (nie będzie wymagany, jeśli zostaną użyte poniższe instrukcje), a następnie umożliwi uruchomienie instalatora systemu Windows za pośrednictwem internetu albo pobranie systemu operacyjnego w formacie ISO w celu nagrania go później na dysk lub skopiowania na urządzenie USB obsługujące rozruch. Należy wybrać wariant uruchomienia instalatora. ► Dostęp do instalatora internetowego systemu Windows 8 można również uzyskać z poziomu serwisu Sklep Windows (http://store.microsoft.com).

Początkowe dane do pobrania mają niewielki rozmiar, wynoszący 5 MB. Po wykonaniu tej operacji zostanie zainicjowany instalator systemu Windows 8. Pobrany plik można uruchomić bezpośrednio w przeglądarce internetowej lub wybrać opcję zapisania go na dysku twardym, a następnie uruchomienia. W pierwszej fazie działania załadowanej aplikacji instalacyjnej opartej na kreatorze zostanie uruchomione narzędzie podobne do programu Upgrade Advisor, które zgromadzi informacje o używanych aplikacjach i sprzęcie w celu stwierdzenia, czy wszystko jest zgodne z systemem Windows 8. Po zakończeniu sprawdzania zgodności kreator wskaże, czy istnieją jakiekolwiek elementy, które wymagają uwagi użytkownika (rysunek 2.2). Jeśli szczęście dopisze, będzie to krótka lista, która jednak nie stanowi jeszcze powodu do obaw. Jak się może okazać, większość elementów wymagających uwagi ma drugorzędne znaczenie. Aby sprawdzić, co poszło nie tak, należy kliknąć odsyłacz o nazwie Zobacz szczegóły zgodności. Wyświetlony raport (rysunek 2.3) może zostać wydrukowany lub zapisany na dysku, ale często z podanymi problemami można poradzić sobie od razu. Z doświadczenia wiemy, że na tym etapie pojawia się kilka typowych problemów. Oto one. f Microsoft Security Essentials. To darmowe rozwiązanie antywirusowe

Microsoftu nie jest zgodne z systemem Windows 8, dlatego konieczne będzie usunięcie jego instalacji przed kontynuowaniem działań przez instalator (zostanie wyświetlona odpowiednia prośba).

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

RYSUNEK 2.2. Warto trzymać kciuki. Na tym ekranie wszystko może się zakończyć szczęśliwie

RYSUNEK 2.3. Raport ze szczegółami dotyczącymi zgodności

⏐

67

68

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

f Apple iTunes. Narzędzie sprawdzające zgodność jest na tyle miłe,

że przypomina użytkownikowi o anulowaniu przed kontynuowaniem autoryzacji konta usługi iTunes w aplikacji iTunes. Jednak należy pamiętać, że niektóre inne aplikacje, w tym niektóre aplikacje firmy Adobe (np. Photoshop), również będą wymagać anulowania autoryzacji. f Inne problemy z oprogramowaniem. Raport dotyczący zgodności

wyszczególnia wszystkie aplikacje, które nie będą działać w systemie Windows 8, spośród których do wielu dołączony będzie odsyłacz umożliwiający uzyskanie pomocy w witrynie internetowej aplikacji. Jeśli pojawi się komunikat dotyczący innych problemów, należy zapisać raport zgodności na dysk, utworzyć jego kopię zapasową i skorzystać z niego później do usunięcia problemów. f Inne problemy dotyczące sprzętu. Niektóre sterowniki urządzeń mogą

wymagać zaktualizowania po zainstalowaniu systemu Windows 8. Raport dotyczący zgodności zgłosi część z nich za pomocą komunikatu informującego o konieczności uzyskania zaktualizowanych sterowników z serwisu usługi Windows Update lub z witryny internetowej producenta. Więcej informacji na ten temat zamieszczono dalej w tym rozdziale, w podrozdziale poświęconym zadaniom wykonywanym po zakończeniu działania instalatora. Gdy wszystko zostało przygotowane, należy zamknąć raport zgodności i kliknąć przycisk Dalej. Instalator poinformuje o gotowości do pobrania danych systemu Windows, a także o tym, że klucz produktu został wcześniej zastosowany do instalacji. Oznacza to, że nie będzie konieczne wpisanie 25-cyfrowego klucza, co trzeba zrobić w ręcznie przeprowadzanej instalacji od początku lub aktualizacji. Po kliknięciu przycisku Dalej kreator pobierze resztę danych instalatora systemu Windows 8. Przy bardzo szybkim połączeniu procedura powinna potrwać tylko kilka minut, ale — oczywiście — może zająć więcej czasu. Jak informuje instalator, w czasie trwania tego procesu możliwe jest korzystanie z poprzedniej wersji systemu Windows. Po pobraniu pełnego zestawu plików instalacyjnych instalator sprawdzi integralność pobranych plików. Jest to ważne, ponieważ duże fragmenty procesu instalatora mają miejsce, gdy komputer znajduje się w trybie bez połączenia. Ponadto po rozpoczęciu procesu nie jest dostępna elegancka metoda przywrócenia go w przypadku napotkania uszkodzonego pliku. Kiedy proces się zakończy, instalator zgłasza, że przygotowuje pliki. Posługując się prostym językiem, wyjaśnia on, że dekompresuje skompresowane pliki, które wcześniej pobrał. A zatem ten proces również może zająć kilka minut.

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

69

Po jego ukończeniu instalator wyświetli prośbę o wybranie jednej z kilku opcji (rysunek 2.4). Obejmują one opcje Zainstaluj teraz, Zainstaluj przez utworzenie nośnika lub Zainstaluj później z pulpitu.

RYSUNEK 2.4. Możliwe jest odroczenie instalowania lub kopiowania plików instalacyjnych na dysk DVD lub USB

Choć opcje wydają się zrozumiałe, druga reprezentuje sprytnie zamaskowaną metodę inicjowania procesu, w którym możliwe jest zainstalowanie plików instalatora na dysku DVD lub w pamięci USB. Umożliwia to przeprowadzenie później lub na innym komputerze bardziej tradycyjnej instalacji, lecz mniej zautomatyzowanej. ► Przypomina to proces wykorzystywany przez narzędzie USB/DVD Download Tool systemu Windows 7, które jest kolejnym dotychczas osobnym oprogramowaniem zintegrowanym z instalatorem internetowym. Jak już wspomnieliśmy, ten instalator jest czymś wyjątkowym.

Uwaga Instalator może na tym etapie poprosić użytkownika o sprawdzenie aktualizacji oprogramowania. Szczególnie namawiamy do wykonania tej czynności, ponieważ sporadycznie w internecie są udostępniane nowsze komponenty. Jeśli z jakiegoś powodu wcześniej odroczono instalację przy użyciu opcji Zainstaluj później z pulpitu zawartej w poprzednim kroku kreatora, wykonanie tej czynności będzie stanowić większy problem.

70

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

Po chwili instalator zaprezentuje treść licencji EULA (End User License Agreement). Przed kliknięciem przycisku Zaakceptuj i kontynuowaniem konieczne jest zaakceptowanie warunków licencji. Okazuje się, że ta czynność jest wykonywana dwukrotnie. Na następnym ekranie (rysunek 2.5) należy określić typ instalacji, która zostanie przeprowadzona. Ponieważ jest to bardzo ważna kwestia (zależna od konkretnego komputera), będziemy musieli poświęcić jej trochę miejsca (na rysunku 2.5 przedstawiono wariant polegający na uruchomieniu instalatora systemu Windows 8 w systemie Windows 7).

RYSUNEK 2.5. W tym przypadku należy dobrze się zastanowić

Użytkownik zostanie poproszony o określenie tego, co ma zostać zachowane. Na ekranie dostępna będzie kombinacja poniższych opcji, w zależności od aktualnie używanej wersji systemu Windows. Opcje są następujące. ► Zgadza się, opcje stanowią część tego, co dotychczas nosiło nazwę narzędzia Łatwy transfer w systemie Windows. f Zachowaj ustawienia Windows, pliki osobiste i aplikacje. Ten typ instalacji

odpowiada temu, co dotychczas określano mianem aktualizacji w miejscu. Oznacza to, że niemal wszystko z istniejącej instalacji systemu Windows,

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

71

w tym aplikacje, zostanie przeniesione podczas aktualizowania systemu operacyjnego do systemu Windows 8. Jest to najbardziej kompletny typ instalacji, ponieważ nic nie zostanie utracone. Ta opcja jest dostępna tylko dla osób, które aktualnie korzystają z systemu Windows 7. f Zachowaj ustawienia systemu Windows i pliki osobiste. Ta hybrydowa opcja,

która może być uważana za opcję migracji zaawansowanej, powoduje zapisanie ustawień niestandardowych, a także całą zawartość osobistych folderów użytkownika (wszystkie dokumenty, pliki pulpitowe itp., a także dane powiązane z dowolnymi innymi kontami użytkowników). Opcja jest dostępna wyłącznie dla tych osób, które wykonują aktualizację z systemu Windows Vista z dodatkiem Service Pack 1 lub 2. f Zachowaj tylko pliki osobiste. Opcja spowoduje wykonanie tego, co wcześniej

określano mianem migracji. Oznacza to, że instalator zapisze całą zawartość osobistych folderów użytkownika (wszystkie dokumenty, pliki pulpitowe itp., a także dane powiązane z dowolnymi innymi kontami użytkowników), usunie bieżącą wersję systemu Windows, przeprowadzi instalację od początku, a następnie skopiuje pliki osobiste. W przypadku tego typu instalacji tracone są ustawienia niestandardowe, a także aplikacje zainstalowane przez użytkownika. Ta opcja jest dostępna dla wszystkich obsługiwanych wersji systemu Windows, w tym Windows 7, Windows Vista (wszystkie wersje) i Windows XP z dodatkiem Service Pack 3. f Nic. Opcja oznacza wykonanie instalacji od początku lub to, co firma Microsoft

nazywa instalacją niestandardową. W tym typie instalacji instalator usunie wszystkie pliki i dane z dysku, a następnie zainstaluje domyślną wersję systemu Windows. Cała zawartość dysku zostanie utracona. Ta opcja jest dostępna dla wszystkich obsługiwanych wersji systemu Windows, w tym Windows 7, Windows Vista (wszystkie wersje) i Windows XP z dodatkiem Service Pack 3. Ostrzeżenie O tym nie wolno nigdy zapomnieć: można ufać, że technologia zadziała poprawnie, ale należy mieć plan awaryjny (w tym przypadku dosłownie). Oznacza to, że instalator najprawdopodobniej nie spowoduje utraty żadnych danych podczas migracji lub aktualizacji w miejscu. Jednak, na wszelki wypadek, należy zadbać o skopiowanie ważnych danych na dysk przenośny, a następnie wyjęcie go podczas pracy instalatora.

Po dokonaniu wyboru instalator trochę popracuje i określi, czy przed rozpoczęciem faktycznego procesu umieszczenia systemu Windows 8 na komputerze należy wykonać jakieś dodatkowe kroki.

72

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

Wcześniej wspomniano, że instalator mógł już poinformować użytkownika o tym, iż co najmniej instalację jednej aplikacji trzeba będzie usunąć przed uzyskaniem możliwości zainstalowania systemu Windows 8. Jeśli to ma miejsce, pojawią się informacje, podobne do pokazanych na rysunku 2.6. W tym przypadku przed kontynuowaniem działania instalatora niezbędne będzie usunięcie instalacji oprogramowania Microsoft Security Essentials. Należy kliknąć przycisk Odinstaluj obok wszystkich aplikacji, które zostały wymienione.

RYSUNEK 2.6. Instalację niektórych aplikacji trzeba będzie usunąć, zanim instalator zakończy działanie

Po ukończeniu tego procesu instalator może wymagać ponownego uruchomienia komputera (zależnie od tego, jakiego typu zadania wykonał użytkownik). Jeśli tak jest, instalator natychmiast i automatycznie wznowi pracę po ponownym uruchomieniu. Poprosi użytkownika o kontynuowanie procesu od miejsca, w którym go przerwano, lub rozpoczęcie od początku. Po wybraniu pierwszego wariantu należy kliknąć przycisk Dalej. Instalator ponownie wykona sprawdzenie, aby upewnić się, że przed zainstalowaniem systemu Windows 8 nie ma już żadnych kroków do wykonania. Na końcu zostanie wyświetlony ekran widoczny na rysunku 2.7, który służy do weryfikacji wybranego typu instalacji. W razie wątpliwości można jeszcze wprowadzić zmiany dotyczące tego typu instalacji.

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

73

RYSUNEK 2.7. Ostatnie sprawdzenie i można przejść do instalacji systemu Windows 8

Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Zainstaluj. Instalator wykona przełączenie na pełnoekranowy tryb instalacji systemu Windows 8. W czasie trwania tego procesu, który uwzględnia kilka ponownych uruchomień, instalator skonfiguruje sprzęt i zainstaluje sterowniki urządzeń. Ponadto instalator ponownie zastosuje ustawienia systemu Windows, pliki osobiste oraz inne pliki użytkownika, jeśli przeprowadził on odpowiednią konfigurację. Gdy system Windows 8 będzie wreszcie gotowy, komputer po raz ostatni zostanie ponownie uruchomiony, a następnie zostanie rozpoczęty proces OOBE. Na pierwszym etapie, związanym z personalizowaniem, dostępna jest tylko jedna opcja wyboru, czyli schemat kolorów środowiska Metro, będący zestawem dwóch kolorów złożonym z koloru akcentu (lub pierwszego planu) oraz koloru tła. Ten schemat używany jest we wszystkich interfejsach Metro, w tym na ekranie startowym systemu Windows 8 (lecz nie na pulpicie) oraz we wszystkich aplikacjach w stylu Metro. Ekran personalizacji pokazano na rysunku 2.8. Po wybraniu schematu kolorów należy kliknąć przycisk Dalej. Jeśli używany jest komputer lub urządzenie z systemem Windows wyposażone w bezprzewodowy sprzęt sieciowy, pojawi się prośba o wybranie sieci bezprzewodowej, a następnie, w razie potrzeby, wprowadzenie hasła. Po wykonaniu tych czynności należy kliknąć przycisk Dalej.

74

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.8. Ekran personalizacji procesu OOBE Uwaga Nie pojawia się pytanie dotyczące tego, do jakiego typu sieci użytkownik zamierza się dołączyć. W systemach Windows Vista i 7 ta operacja odbywała się za pośrednictwem lokalizacji sieciowej, w której można było wybrać opcje Dom, Praca lub Publiczny. Ma to miejsce na trochę dalszym etapie pracy instalatora. Jak się okaże, w przypadku wybrania określonej opcji te opcje są ukryte.

Na następnym etapie procesu OOBE dotyczącego ustawień (rysunek 2.9) można wybrać między ustawieniami ekspresowymi i dostosowywaniem. Jest to sprytny sposób pozwalający na ewentualne znaczne zmniejszenie liczby kroków procesu OOBE. ► Skoro mowa o sprycie, jeśli nic nie zostanie wybrane, instalator przyjmie, że preferowana jest instalacja niestandardowa, i po prostu rozpocznie realizowanie tego wariantu. Możliwe jest jednak kliknięcie przycisku cofania, aby wybrać ustawienia instalacji ekspresowej.

Oddani fani naszych książek wiedzą, że za każdym razem w takich sytuacjach propagowaliśmy potrzebę przeprowadzenia trudniejszej i bardziej czasochłonnej konfiguracji, ponieważ Microsoft i inne firmy nie zawsze wybierają poprawne ustawienia domyślne dla swoich opcji typu ekspresowego. Na tym etapie procesu

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

75

RYSUNEK 2.9. Czy instalator ma działać zgodnie z trudnym, czy łatwym wariantem?

OOBE wybraliśmy ustawienia ekspresowe. By jednak w pełni przekazać informacje, omówimy opcje, które zostaną skonfigurowane w przypadku wybrania wariantu dostosowywania, a także podamy ustawienia domyślne dla wariantu ekspresowego. Są to następujące opcje. f Udostępnianie i łączenie z urządzeniami. Jest to uproszczona wersja opcji

wyboru bieżącej lokalizacji komputera użytkownika z instalatora systemu Windows 7. Opcja Udostępnianie i łączenie z urządzeniami oferuje ustawienia Tak, włącz udostępnianie i łączenie z urządzeniami (W przypadku sieci domowych lub firmowych) lub Nie, nie włączaj udostępniania ani łączenia z urządzeniami (W przypadku sieci w miejscach publicznych). Domyślne ustawienie ekspresowe to Tak, włącz udostępnianie i łączenie z urządzeniami (rysunek 2.10). f Pomóż chronić i aktualizować komputer. Opcja umożliwia skonfigurowanie

funkcji automatycznych aktualizacji, włącznie z aktualizacjami sterowników urządzeń, a także filtru SmartScreen (osobno zarówno dla programu Internet Explorer, jak i systemu plików). Domyślne ustawienie ekspresowe powoduje włączenie wszystkich tych funkcji (rysunek 2.11). f Wysyłanie firmie Microsoft informacji, które pomogą w ulepszaniu systemu

Windows i aplikacji. Opcja umożliwia określenie, czy informacje diagnostyczne mają być wysyłane firmie Microsoft w celu polepszenia jakości systemu

76

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.10. Udostępnianie i łączenie z urządzeniami

RYSUNEK 2.11. Ustawienia dotyczące ochrony i aktualizowania

Windows, serwisu Sklep Windows, sieciowej usługi Microsoftu przeciwdziałającej oprogramowaniu złośliwemu, usług lokalizacyjnych,

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

77

programu poprawy jakości obsługi klienta oraz pomocy systemu Windows (rysunek 2.12). Domyślne ustawienie ekspresowe powoduje włączenie wszystkich tych funkcji z wyjątkiem usług lokalizacyjnych.

RYSUNEK 2.12. Ustawienia systemu Windows i aplikacji app f Wyszukiwanie rozwiązań problemów w trybie online. W tym kroku można

skonfigurować raportowanie błędów systemu Windows, listy zgodności programu Internet Explorer 10, udostępnianie obrazów kont i nazw użytkowników aplikacjom w stylu Metro oraz platformę lokalizacji systemu Windows (rysunek 2.13). Domyślne ustawienie ekspresowe powoduje włączenie wszystkich tych funkcji. f Hasło. Jeśli wykonano aktualizację poprzedniej wersji systemu Windows, może

pojawić się prośba o podanie hasła dla konta użytkownika, które wcześniej zostało użyte do zalogowania. Po wykonaniu tej czynności należy kliknąć przycisk Dalej. Uwaga Czy nie jest widoczna opcja umożliwiająca zalogowanie za pomocą konta Microsoft? Opcja nie będzie dostępna, jeśli komputer nie ma aktywnego połączenia sieciowego. Jednakże nie stanowi to dużego problemu w przypadku instalacji internetowej systemu Windows 8, ponieważ z definicji do jej rozpoczęcia niezbędne jest połączenie sieciowe. Taka sytuacja może jednak się zdarzyć. Jeśli będzie trzeba, można później zamienić konto lokalne na konto Microsoft.

78

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.13. Ustawienia dotyczące rozwiązywania problemów i udostępniania informacji aplikacjom app

Na końcu pojawi się prośba o zalogowanie na komputerze przy użyciu konta Microsoft (rysunek 2.14). Będzie to miało miejsce niezależnie od tego, czy przeprowadzono instalację od początku, aktualizację, czy migrację za pomocą instalatora internetowego. Windows 8 obsługuje nowy typ konta użytkownika oparty na koncie Microsoft lub na tym, co wcześniej nosiło nazwę identyfikatora Windows Live ID. Choć nadal można korzystać z tradycyjnego, konta lokalnego, które wcześniej konfigurowano, zalecane jest zaakceptowanie propozycji instalatora dotyczącej przejścia z tego konta na konto Microsoft. Szczególnie namawiamy do tego, ponieważ po aktywowaniu tego typu konta uzyskuje się dostęp do robiącej wrażenie funkcji synchronizowania ustawień między komputerami oraz funkcji integrowania. Mając to na uwadze, zakładamy, że zdecydujesz się na to, Drogi Czytelniku. ► Aby użyć tradycyjnego konta lokalnego, trzeba kliknąć opcję Pomiń. Teraz należy kliknąć przycisk Dalej. Na następnym ekranie pojawi się prośba o podanie hasła konta Microsoft. Trzeba tak postąpić lub kliknąć odsyłacz Utwórz konto Microsoft, aby dowolny adres e-mail przekształcić w konto Microsoft.

Użycie instalatora internetowego systemu Windows 8

⏐

79

RYSUNEK 2.14. Pierwsze logowanie w systemie Windows 8

Po kliknięciu przycisku Dalej zostanie wyświetlona prośba o wprowadzenie (lub przynajmniej sprawdzenie) własnych danych weryfikujących zabezpieczenia. Aby ułatwić odzyskanie hasła i zabezpieczyć konto Microsoft przed włamaniem, ekran widoczny na rysunku 2.15 umożliwia podanie numeru telefonu komórkowego oraz alternatywnego adresu e-mail. Na podstawowy adres e-mail zostanie wysłana wiadomość z potwierdzeniem. Jeśli wyrazi się na to zgodę, na potrzeby uwierzytelniania aktualnie używany komputer zostanie oznaczony jako zaufany. Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Dalej. Instalator utworzy konto na komputerze i zakończy określanie ustawień, a następnie przeprowadzi dalsze przygotowania komputera i zaloguje się w celu wyświetlenia ekranu startowego. W efekcie tych operacji powinien być widoczny ekran startowy, podobny do pokazanego na rysunku 2.16. Jeśli przeprowadzono aktualizację w miejscu lub migrację, pora sprawdzić, jakie operacje dostosowywania zostały wykonane. W tym celu należy kliknąć kafelek Pulpit. Poza tym trzeba upewnić się, że dokumenty i inne pliki użytkownika są tam, gdzie powinny być. Choć zadania wykonywane po zakończeniu instalacji omówimy dalej w tym rozdziale, realizowanie ich warto rozpocząć na tym etapie.

80

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.15. Dane weryfikujące zabezpieczenia

RYSUNEK 2.16. Witamy w systemie Windows 8!

Instalacja zaawansowana: użycie tradycyjnego instalatora

⏐

81

INSTALATOR SYSTEMU WINDOWS: OSTATNIE CHWILE Pod pewnymi względami powyższe informacje są teoretyczne, gdy weźmiemy pod uwagę ulepszenia wykonane w instalatorze przez firmę Microsoft. Dotyczy to zwłaszcza instalatora internetowego. Wynika to stąd, że wykonywanie instalacji od początku będzie zwykle w przypadku systemu Windows 8 jednorazową sprawą, nawet dla osób, które naprawdę tego wymagają. Obecna wersja systemu Windows zawiera nową funkcję szybkiego resetowania ustawień, która umożliwia usunięcie instalacji i szybkie ponowne zainstalowanie systemu Windows 8 bez konieczności ponownego wykonywania krok po kroku operacji instalatora, tak jak to miało miejsce w systemie Windows 7 oraz jego poprzednich wersjach. A zatem po zainstalowaniu systemu Windows 8 na komputerze mało prawdopodobne będzie, że kiedykolwiek pojawi się potrzeba ponownej instalacji. Ponieważ większość osób nabywa system Windows z nowym komputerem lub w wyniku aktualizacji poprzedniej wersji do nowej, przeważnie nigdy nie będzie miało miejsca użycie instalatora w przedstawiony wcześniej sposób. W rozdziale omówiono funkcję szybkiego resetowania ustawień oraz inne metody tworzenia kopii zapasowej i odtwarzania.

INSTALACJA ZAAWANSOWANA: UŻYCIE TRADYCYJNEGO INSTALATORA Jeśli zakupiono wersję systemu Windows 8 sprzedawaną w pudełku lub po prostu preferuje się tradycyjną metodę instalowania tego systemu, nawet w przypadku zakupu metodą elektroniczną, w dalszym ciągu można tak postąpić, ale tego nie zalecamy. Jednak ważna jest świadomość, że taka opcja jest nadal dostępna. Jeżeli system Windows 8 zakupiono metodą elektroniczną od firmy Microsoft, instalator internetowy to domyślny typ instalacji. Jednakże oferowana jest także możliwość pobrania plików instalatora w postaci obrazu dysku lub obrazu ISO, których następnie można użyć do utworzenia rozruchowego dysku instalacyjnego (lub dysku będącego pamięcią USB). Dzięki temu system Windows 8 można zainstalować później lub być może na innym komputerze.

Pierwsze kroki Oto kilka uwag związanych z tym procesem. f Klucz produktu. Microsoft udostępnia 25-cyfrowy klucz produktu, który trzeba

mieć pod ręką podczas realizowania procesu instalowania systemu Windows. W miarę możliwości zalecamy wydrukowanie tego klucza lub umieszczenie w pobliżu drugiego komputera lub urządzenia, aby mieć możliwość

82

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

odczytania na nim klucza i wprowadzenia na komputerze, na którym instalowany jest system Windows 8. f Wersja aktualizacyjna lub pełna. W poprzednich wersjach systemu Windows

dla każdej edycji produktu firma Microsoft oferowała wersję aktualizacyjną i pełną. Tym razem dostępne są tylko wersje aktualizacyjne, które mogą być używane zarówno w przypadku instalacji od początku, jak i aktualizacji. f Architektura 32- lub 64-bitowa. Podobnie jak system Windows 7, system

Windows 8 jest dostępny w wariantach 32- (x86) i 64-bitowym (x64). Ogólnie rzecz biorąc, wersja 64-bitowa będzie preferowana na potrzeby instalacji od początku lub migracji. Jeśli jednak planowana jest aktualizacja w miejscu, konieczne będzie użycie tej samej wersji (32- lub 64-bitowej), co w przypadku aktualnie używanego systemu Windows. Takie informacje można znaleźć na panelu sterowania System. f Wersja produktu. Windows 8 jest dostępny w wielu wersjach produktów

lub jednostek SKU (Stock Keeping Unit). W przypadku instalacji od początku należy upewnić się, że kupiono żądaną wersję systemu Windows 8. Na potrzeby aktualizacji lub migracji należy zadbać o to, aby kupowana wersja produktu była zgodna z wersją (lub nowsza od niej) aktualnie używanego systemu Windows. f Sterowniki. Jeśli przeprowadzana jest migracja lub aktualizacja w miejscu,

z dużym prawdopodobieństwem system Windows 8 nie rozpozna wszystkich urządzeń i peryferiów podłączonych do komputera. A zatem trzeba przygotować sterowniki, które mogą być wymagane. Jako minimum należy uzyskać sterownik karty sieciowej komputera zgodny z systemem Windows 7 lub 8, aby możliwe było uzyskanie połączenia z internetem. Później trzeba odwiedzić witrynę internetową pomocy technicznej dostawcy komputera w celu pobrania wszystkich pozostałych, brakujących sterowników. Bardziej szczegółowe omówienie tego procesu zamieszczamy dalej w tym rozdziale.

Tworzenie rozruchowego dysku instalacyjnego systemu Windows lub klucza USB Jeśli z witryny Microsoftu pobrano plik ISO, można go użyć do utworzenia rozruchowego instalacyjnego dysku DVD systemu Windows 8 lub klucza pamięci USB. To, w jaki sposób zostanie to wykonane, będzie zależeć od aktualnie używanej wersji systemu Windows. W tym punkcie przyjrzymy się kilku typowym scenariuszom.

Instalacja zaawansowana: użycie tradycyjnego instalatora

⏐

83

TWORZENIE DYSKU INSTALACYJNEGO SYSTEMU WINDOWS W SYSTEMIE WINDOWS 7 Aby utworzyć rozruchowy dysk instalacyjny systemu Windows w systemie Windows 7, wystarczy dwukrotnie kliknąć plik ISO systemu Windows 8. Zostanie uruchomione narzędzie nagrywania obrazu dysku systemu Windows (rysunek 2.17), które ułatwi utworzenie tego dysku.

RYSUNEK 2.17. Narzędzie nagrywania obrazu dysku systemu Windows ułatwia tworzenie rozruchowego dysku instalacyjnego systemu Windows

► Do tego celu wymagany będzie pusty dysk DVD z możliwością zapisu o pojemności 4,7 GB lub większej.

TWORZENIE DYSKU INSTALACYJNEGO SYSTEMU WINDOWS LUB ROZRUCHOWEGO KLUCZA USB W SYSTEMIE WINDOWS 7 LUB WINDOWS VISTA Jeśli do instalacji systemu Windows zostanie zastosowany klucz USB lub używana jest starsza wersja systemu Windows, można skorzystać ze znakomitego narzędzia USB/DVD Download Tool firmy Microsoft, które dostępne jest w serwisie Microsoft Store. To narzędzie (rysunek 2.18) przeprowadzi użytkownika przez proces tworzenia rozruchowego dysku instalacyjnego systemu Windows 8 lub klucza pamięci USB. Narzędzie można znaleźć pod adresem http://tinyurl.com/4qfdm4x.

84

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.18. Narzędzie USB/DVD Download Tool

Instalowanie systemu Windows 8 za pomocą nośnika rozruchowego Zamieszczone poniżej podstawowe kroki pozwalają zainstalować system Windows 8 przy użyciu właśnie utworzonego nośnika rozruchowego (dysk instalacyjny lub pamięć USB). Należy zauważyć, że ponieważ ten proces jest zaawansowany, zakładamy, że czytelnicy mają doświadczenie w tym zakresie i prezentujemy wyłącznie podstawowe instrukcje. f Utworzenie kopii zapasowej. Choć naprawdę decyzja należy wyłącznie

od użytkownika, zalecane będzie utworzenie kopii zapasowej wszystkich ważnych danych oraz innych plików na komputerze, jeśli system Windows 8 instalowany jest na używanym wcześniej komputerze. Ta zasada obowiązuje niezależnie od tego, czy planowana jest instalacja od początku, aktualizacja w miejscu, czy migracja. Należy pamiętać o tym, że lepiej się zabezpieczyć, niż później żałować. ► W przypadku aktualizacji lub migracji instalator systemu Windows zostanie uruchomiony w istniejącej wersji systemu Windows bez rozruchu komputera za pomocą utworzonego nośnika. f Rozruch komputera za pomocą nośnika instalacyjnego systemu Windows.

W szczególnej sytuacji najprawdopodobniej konieczne będzie przerwanie procesu rozruchu komputera w celu przeprowadzenia rozruchu z klucza pamięci USB. Może to jednak obowiązywać również w przypadku rozruchowego dysku DVD. Aby dowiedzieć się, jak to przebiega w przypadku konkretnego komputera, należy zajrzeć do dokumentacji komputera lub dokładnie przyjrzeć się ekranowi BIOS-u po jego wyświetleniu.

Zakończono instalację: co teraz?

⏐

85

f Uruchamianie instalatora systemu Windows. Dysk rozruchowy systemu

Windows 8 zaproponuje instalację systemu Windows lub uzyskanie dostępu do jego narzędzi odzyskiwania. Oczywiście, należy wybrać opcję instalacji i krok po kroku wykonać działania w aplikacji opartej na kreatorze. Początkowe kroki są bardzo podobne do opisanych w poprzednim podrozdziale poświęconym instalatorowi internetowemu, choć nie zostanie zapewniona możliwość wygenerowania raportu zgodności. f Użycie procesu OOBE. Po kilku ponownych uruchomieniach instalator systemu

Windows zainicjuje proces OOBE, krok po kroku przechodząc przez końcową konfigurację komputera i konta użytkownika. Ten proces przebiega identycznie z procesem opisanym w poprzednim podrozdziale poświęconym instalatorowi internetowemu. f Zadania poinstalacyjne. Po zalogowaniu w systemie Windows i uzyskaniu

po raz pierwszy dostępu do ekranu startowego systemu Windows 8 rozpocznie się prawdziwa zabawa. Konieczne będzie skopiowanie wszystkich danych, dokumentów i innych plików, ponowne zastosowanie ustawień osobistych, zainstalowanie aplikacji dla systemu Windows oraz nowych aplikacji w stylu Metro i — oczywiście — zapewnienie, że w systemie Windows zaktualizowano zarówno oprogramowanie, jak i sterowniki. Te zadania omówiono poniżej.

ZAKOŃCZONO INSTALACJĘ: CO TERAZ? Niezależnie od tego, dlaczego zdecydowaliśmy się na instalację systemu Windows 8, w pewnym momencie zostaniemy skonfrontowani z nowym ekranem startowym i być może będziemy się zastanawiać, co dalej. Windows 8 może wyglądać trochę inaczej niż jego poprzednicy, niemniej jednak ogólna strategia postępowania pozostaje bez zmian. Pora zacząć wykonywanie działań poinstalacyjnych w celu zapewnienia, że komputer jest skonfigurowany i działa jak najbardziej efektywnie. Dokładniej rzecz biorąc, konieczne jest zadbanie o to, by naprawdę tak skonfigurować system Windows 8, że będzie można rozpocząć korzystanie z niego.

Najpierw należy zakończyć instalowanie sterowników Pierwszym krokiem jest sprawdzenie sterowników urządzeń. W idealnej sytuacji wszystkie urządzenia podłączone do komputera zostałyby poprawnie wykryte i wyposażone w aktualny sterownik. Jednak często tak nie jest. Istnieją dwie metody

86

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

wywoływania aktualizowania sterowników po zakończeniu instalacji: automatyczna (a zatem preferowana) oraz ręczna i znacznie bardziej złożona. Wypróbujmy najpierw wariant zautomatyzowany. W celu zainicjowania sprawdzania przez usługę Microsoft Update należy użyć funkcji Windows Update. Domyślnie usługa będzie odpytywana pod kątem trzech rzeczy: aktualizacji zabezpieczeń, poprawek zabezpieczeń i — oczywiście — aktualizacji sterowników. Istnieje wiele sposobów uruchamiania funkcji Windows Update. Powodując zamieszanie, system Windows 8 oferuje dwa interfejsy tej funkcji, czyli stary interfejs panelu sterowania oraz jego nową wersję w stylu Metro. Użyjmy drugiego interfejsu. Aby znaleźć nowy interfejs funkcji Windows Update, należy w dowolnym miejscu systemu Windows 8 użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I. Spowoduje to wyświetlenie panelu Ustawienia. Następnie trzeba wybrać odsyłacz Zmień ustawienia komputera widoczny na dole ekranu. W rezultacie zostanie otwarty nowy pełnoekranowy interfejs Ustawienia, czyli panel sterowania środowiska Metro. Na lewym panelu należy wybrać pozycję Windows Update znajdującą się na dole listy. Zawartość ekranu będzie podobna do tej z rysunku 2.19.

RYSUNEK 2.19. Nowy interfejs usługi Windows Update

Aby sprawdzić dostępność nowych aktualizacji, należy kliknąć odsyłacz Sprawdź aktualizacje teraz. Jeśli trzeba, należy pobrać i zainstalować wszystkie aktualizacje, a następnie ponownie uruchomić system. Proces należy powtarzać do momentu, aż system Windows 8 będzie całkowicie aktualny.

Zakończono instalację: co teraz?

⏐

87

Po wykonaniu tych czynności używane jest pulpitowe narzędzie systemu Windows o nazwie Menedżer urządzeń, które oferuje najprostszy i najdokładniejszy sposób zapewnienia, że wszystkie urządzenia zostaną poprawnie skonfigurowane za pomocą sterowników. Jak zawsze, istnieje kilka metod uzyskania dostępu do narzędzia Menedżer urządzeń, ale najszybsza polega (jak to często bywa) na zastosowaniu funkcji wyszukiwania ekranu startowego. W celu wyświetlenia interfejsu Wyszukiwanie należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q, a następnie wpisać słowa menedżer urządzeń, później na prawym panelu wybrać pozycję Ustawienia, a następnie z listy wyników po lewej stronie pozycję Menedżer urządzeń. Tym razem ma miejsce coś interesującego: wyświetlany jest klasyczny pulpit systemu Windows (środowisko znane z systemu Windows 7 oraz poprzednich wersji systemu Windows) z otwartym oknem tradycyjnego menedżera urządzeń (rysunek 2.20).

RYSUNEK 2.20. Narzędzie Menedżer urządzeń od razu informuje, jakie urządzenia są podłączone do komputera i poprawnie skonfigurowane

Jeśli po wyświetleniu dowolnego wpisu lub węzła w widoku drzewa menedżera urządzeń widoczne będzie urządzenie z niewielkim żółtym znakiem wykrzyknika, konieczne będzie zainstalowanie określonych sterowników. W przeciwnym razie

88

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

można się uważać za naprawdę dużego szczęściarza. W tym przypadku można od razu przejść do następnego punktu rozdziału, ponieważ komputer w magiczny sposób został całkowicie zaktualizowany. Reszta osób z mniejszą ilością szczęścia powinna zaznajomić się z kilkoma opcjami, które są pomocne w takiej sytuacji. f Automatyczna. Prawym przyciskiem myszy należy kliknąć nieobsługiwane

urządzenie i wybrać pozycję Aktualizuj oprogramowanie sterownika. Aby znaleźć odpowiedni sterownik, system Windows przeszuka internet (a dokładniej witrynę Microsoft Update, czyli usługę w chmurze, na której bazuje usługa Windows Update) i lokalny komputer, w tym wszystkie dyski instalacyjne. Z doświadczenia wiemy, że ta metoda prawie nigdy nie kończy się powodzeniem, ale warto spróbować. f Ręczna przy użyciu pliku wykonywalnego pobranego lub znajdującego się

na dysku instalatora. Wiele sterowników ma postać odrębnych plików wykonywalnych, dla których można uruchomić procedurę instalacyjną tak, jak dla programu aplikacji. W miarę możliwości należy użyć aplikacji instalacyjnej zgodnej z systemem Windows 8 lub 7, a jeśli naprawdę jest to konieczne, aplikacji utworzonej dla systemu Windows Vista. W przypadku drugiej z wymienionych opcji trzeba odwiedzić witrynę pomocy technicznej producenta komputera i poszukać sterowników specyficznych dla używanego systemu. Choć większość sterowników będzie dość oczywistych, w niektórych przypadkach można napotkać urządzenia w menedżerze urządzeń, które na liście będą miały fikcyjne lub mało przydatne nazwy, takie np. jak unsupported device (nieobsługiwane urządzenie), SM Bus (magistrala SM) lub inne, podobne. Radzimy zacząć od sterowników układów, ponieważ te niskopoziomowe sterowniki obsługujące wiele urządzeń często usuwają z listy wszelkie brakujące urządzenia. Należy również zauważyć, że czasem system Windows 8 przypisze domyślny sterownik karty graficznej, nie korzystając z aktualnego, zoptymalizowanego sterownika. Będzie wiadomo, że tak jest, jeśli system Windows nie używa pełnej rozdzielczości wyświetlacza. Prawym przyciskiem myszy należy kliknąć pulpit systemu Windows i wybrać pozycję Rozdzielczość ekranu. Jeśli nie można wybrać odpowiedniej rozdzielczości, konieczne będzie również zaktualizowanie sterownika karty graficznej, nawet wtedy, gdy nie został oznaczony w menedżerze urządzeń.

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

89

Instalowanie podstawowych aplikacji W systemie Windows 7 i starszych wersjach systemu Windows ważne było zainstalowanie przed przejściem do instalacji innych aplikacji rozwiązania oferującego zabezpieczenia, takiego jak Microsoft Security Essentials. Nie jest to już wymagane, ponieważ Windows 8 zawiera funkcję Windows Defender. Jeśli jednak z jakiegoś powodu preferowane jest rozwiązanie innej firmy zapewniającej zabezpieczenia, należy je zainstalować jako pierwsze. Następnie trzeba kolejno zainstalować podstawowe aplikacje i jeśli trzeba, po każdej takiej operacji ponownie uruchomić system. Choć ten proces często może trochę potrwać, a ponadto jest wyjątkowo nudny, należy go przeprowadzić tylko raz.

Odzyskiwanie danych Po zainstalowaniu kluczowych danych pora odtworzyć wszystkie dane z poprzedniej instalacji systemu Windows, dla których mogła zostać utworzona kopia zapasowa. Choć sposób wykonania tej operacji będzie zależny od tego, jak utworzono kopię zapasową danych, używamy aplikacji SkyDrive do synchronizowania kluczowych dokumentów, zdjęć i innych folderów z lokalizacją sieciową i naszymi komputerami z systemem Windows. A zatem zainstalowanie aplikacji SkyDrive (dostępnej pod adresem http://skydrive.com) spowoduje automatyczne skopiowanie dokumentów, zdjęć oraz innych krytycznych plików.

ZAAWANSOWANE KONFIGURACJE INSTALATORA SYSTEMU WINDOWS 8 Choć wcześniej w rozdziale opisano większość typowych zastosowań instalatora, czasem może być wymagana trochę bardziej zaawansowana lub nietypowa konfiguracja. Poniżej zaprezentujemy niektóre z częściej stosowanych metod umożliwiających zainstalowanie systemu Windows 8 w takich konfiguracjach. Ponieważ w każdym przypadku rzeczywisty proces instalowania systemu Windows 8 przypomina wcześniej opisaną szczegółowo procedurę, w tym miejscu skoncentrujemy się jedynie na konkretnych różnicach, o których trzeba wiedzieć.

90

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

Rozruch w przypadku dwóch systemów operacyjnych Choć większości użytkowników po prostu wystarczy pojedyncza wersja systemu Windows zainstalowana na ich komputerze, niektórzy użytkownicy zaawansowani lub inne osoby będą wymagać dwóch (lub większej liczby) instalacji systemu Windows, które są umieszczone obok siebie na osobnych partycjach dysku twardego komputera. Po uruchomieniu komputera z taką konfiguracją zostanie wyświetlone menu zawierające różne systemy operacyjne do wyboru. Po wybraniu jednego z nich nastąpi załadowanie odpowiedniej wersji systemu operacyjnego. Taka konfiguracja często jest nazywana konfiguracją z dwoma systemami operacyjnymi, choć — oczywiście — możliwe jest zainstalowanie trzech lub większej liczby systemów operacyjnych, przy założeniu, że dostępna jest odpowiednia przestrzeń dyskowa (być może lepszy termin to konfiguracja z wieloma systemami operacyjnymi). Jednak niezależnie od liczby wersji systemu Windows, które mają zostać zainstalowane, podstawowa rada jest prosta: systemy należy instalować zgodnie z ich czasem pojawienia się, czyli od najstarszego do najnowszego. Jeśli np. wymagana jest konfiguracja z dwoma systemami operacyjnymi Windows 7 i Windows 8, najpierw należy zainstalować pierwszy z nich, a następnie system Windows 8. Można zapytać, z czego to wynika? Każda wersja systemu Windows zawiera zaktualizowaną wersję modułu ładującego rozruchu, który obejmuje zarówno menu widoczne dla użytkowników, jak i bazowy kod określający, jaki system operacyjny zostanie uruchomiony. Moduł ładujący rozruchu systemu Windows 7 nie obsługuje systemu Windows 8. Jednak wersja systemu Windows 8 jest bardzo powiązana z systemem Windows 7, a także starszymi wersjami systemu Windows. Z tego powodu system Windows 8 należy zainstalować jako ostatni. Jeżeli już skonfigurowano i uruchomiono system Windows 7, w celu zainstalowania systemu Windows 8 po przeprowadzeniu rozruchu komputera z dysku lub pamięci USB konieczne jest użycie instalatora znajdującego się na nośniku. Oznacza to, że nie można użyć instalatora internetowego.

PRZYGOTOWANIE KOMPUTERA NA DRUGI SYSTEM OPERACYJNY Zanim jednak zostanie to zrobione, absolutnie konieczne jest wykonanie jednego krytycznego zadania, czyli przygotowanie miejsca na nową instalację systemu Windows 8. Ponieważ instalacja może zostać umieszczona na osobnym dysku, jeśli w komputerze jest dostępne takie urządzenie, problem mamy z głowy. Jeśli jednak istnieje tylko jeden dysk twardy, tak jak w typowym laptopie, konieczne będzie podzielenie go na niezależne partycje, czyli segmenty dysku, które działają

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

91

i zachowują się jak osobne dyski twarde. W tym celu trzeba użyć dość złożonego i dobrze ukrytego narzędzia o nazwie Zarządzanie dyskami. Aby znaleźć to narzędzie w systemie Windows 7, należy użyć funkcji wyszukiwania menu Start. Po wyświetleniu tego menu należy wpisać słowa zarządzanie i nacisnąć klawisz Enter. Zostanie otwarte okno narzędzia Zarządzanie dyskami (rysunek 2.21).

RYSUNEK 2.21. Zarządzanie dyskami

Na komputerze z jednym dyskiem konieczne jest wybranie partycji, na której zainstalowano system Windows 7. Prawie zawsze jest to dysk C:. Po kliknięciu go prawym przyciskiem myszy należy wybrać pozycję Zmniejsz wolumin. W oknie Zmniejsz widocznym na rysunku 2.22 trzeba podać ilość miejsca (w megabajtach), o jaką chcemy zmniejszyć partycję. Uzyskana przestrzeń zostanie użyta dla partycji systemu Windows 8, która zostanie utworzona jako następna. Następnie należy kliknąć przycisk Zmniejsz. Po powrocie do okna Zarządzanie dyskami pojawi się nowa, pusta przestrzeń dyskowa, którą właśnie utworzono. Należy kliknąć pustą przestrzeń prawym przyciskiem myszy i wybrać pozycję Nowy wolumin prosty. Wykonując krok po kroku czynności w kreatorze, trzeba wykorzystać całą dostępną przestrzeń, przypisać jej literę dysku i nadać oczywistą nazwę (np. Windows 8).

92

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.22. Narzędzie zmniejszania umożliwia zmianę wielkości partycji systemu Windows 7 i zwolnienie miejsca dla systemu Windows 8

INSTALOWANIE SYSTEMU WINDOWS 8 RAZEM Z SYSTEMEM WINDOWS 7 Na tym etapie można rozpocząć instalację systemu Windows 8 w konfiguracji z dwoma systemami operacyjnymi. Po ponownym uruchomieniu komputera należy przeprowadzić jego rozruch za pomocą nośnika instalacyjnego, który wcześniej uzyskano lub utworzono. W instalatorze systemu Windows występują dwa krytyczne miejsca, w których konieczne jest dokonanie właściwego wyboru. Oto one. f Typ instalacji. Pojawi się prośba o wybranie aktualizacji lub instalacji

niestandardowej. W tym przypadku niezbędne jest wybranie drugiej opcji, ponieważ nie jest przeprowadzana aktualizacja systemu Windows 7, natomiast wykonywana instalacja od początku systemu Windows 8 na komputerze z systemem Windows 7. f Miejsce instalacji systemu Windows. W następnym kroku instalatora pojawi

się prośba o wybranie partycji lub dysku twardego, na którym zostanie zainstalowany system Windows 8. Nie można zainstalować go na tej samej partycji lub dysku twardym, na których zainstalowany jest system Windows 7. Konieczne jest wybranie innej partycji lub dysku twardego. A zatem należy wybrać wcześniej utworzoną partycję.

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

93

Po normalnej instalacji systemu Windows 8 ostatecznie nastąpi rozruch tego systemu operacyjnego.

WYBÓR PODCZAS ROZRUCHU SYSTEMU WINDOWS 7 LUB WINDOWS 8 Domyślnie na komputerze zostanie przeprowadzony rozruch systemu operacyjnego, który zainstalowany był jako ostatni. W tym przypadku będzie to system Windows 8. Jednakże na chwilę zostanie wyświetlone przez komputer nowe menu rozruchu, które zapewnia możliwość wyboru systemu operacyjnego podczas rozruchu. To menu będzie podobne do pokazanego na rysunku 2.23, a ponadto będzie zawierać pozycje zarówno dla systemu Windows 8, jak i systemu Windows 7.

RYSUNEK 2.23. Menu rozruchu systemu Windows 8

Ponieważ to menu jest wyświetlane przez kilka sekund, wymagana jest szybka reakcja, jeśli zamierzona jest zmiana domyślnej opcji rozruchu na inną (można też po prostu nacisnąć klawisz strzałki na klawiaturze, aby przerwać odliczanie). W celu skonfigurowania tego menu rozruchowego należy kliknąć pozycję Zmień ustawienia domyślne lub wybierz inne opcje. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony ekran pokazany na rysunku 2.24. Dostępne są następujące opcje. f Zmień czasomierz. Domyślnie menu rozruchu jest wyświetlane tylko przez

30 sekund (szczerze mówiąc, jest to wystarczający czas). Opcja umożliwia zmianę limitu czasu na inne, w tym 5 minut lub 5 sekund.

94

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.24. Ekran opcji menu rozruchu systemu Windows 8 f Wybierz domyślny system operacyjny. Jeśli upłynie czas odmierzany przez

licznik, domyślnie na komputerze zostanie przeprowadzony rozruch do systemu operacyjnego, który zainstalowano jako ostatni. Opcja pozwala wybrać inną wersję systemu Windows jako domyślną. f Wybierz inne opcje. Opcja powoduje uruchomienie menu narzędzi

odzyskiwania systemu Windows 8, które omówiono w rozdziale 11. Możliwe są również niewielkie modyfikacje tego menu rozruchu w samym systemie Windows 8 (w przeciwieństwie do systemu Windows 7). Oczywiście, można się zastanawiać, w jakim celu to robić. Cóż, ten dodatkowy interfejs zapewnia trochę bardziej szczegółowe możliwości kontrolowania opcji rozruchu, a zwłaszcza licznika menu rozruchu. Aby uzyskać dostęp do tych możliwości, konieczne będzie znalezienie bardzo dobrze ukrytego interfejsu uruchamiania i odzyskiwania, który w poprzednich wersjach systemu Windows jest dostępny za pośrednictwem klasycznego panelu sterowania System. Choć istnieje kilka sposobów znalezienia interfejsu, jak zawsze najprostsze jest skorzystanie z funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Po wpisaniu słowa system należy wybrać pozycję Ustawienia, a następnie na liście wyników wybrać pozycję System. W oknie System po lewej stronie należy kliknąć pozycję Zaawansowane ustawienia systemu, a następnie wybrać kartę Zaawansowane w oknie Właściwości systemu. W sekcji Uruchamianie i odzyskiwanie trzeba kliknąć przycisk Ustawienia (uff!).

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

95

Zostanie wyświetlone okno pokazane na rysunku 2.25.

RYSUNEK 2.25. Z poziomu tego dobrze ukrytego interfejsu możliwe jest skonfigurowanie opcji rozruchu systemu Windows 8

W tym oknie można skonfigurować następujące opcje menu rozruchu. f Domyślny system operacyjny. Choć domyślnie będzie to system Windows 8,

jeśli preferowany jest system Windows 7, można to zmienić w tym miejscu. f Czas wyświetlania listy systemów operacyjnych. Domyślnie menu rozruchu

systemu Windows 8 będzie wyświetlane przez 3 sekundy. W tym miejscu jako wartość można ustawić dowolną liczbę sekund. ► Jeśli trzeba, możliwe jest również użycie tego interfejsu do włączenia opcji odzyskiwania w czasie rozruchu. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to zalecane, ale jeśli pojawią się problemy z komputerem, warto mieć dostęp do takiej możliwości.

96

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

Instalowanie systemu Windows 8 na komputerze Mac Od kilku lat w świecie komputerów PC pozycję zaczęli sobie wyrabiać „zmiennicy” w postaci komputerów firmy Macintosh. Zostało to zapoczątkowane kiepsko przyjętym systemem Windows Vista i wrogo nastawionymi reklamami firmy Apple o treści: „Jestem komputerem Mac, czyli komputerem PC”. Jednakże później wydarzyło się coś interesującego. Firma Microsoft w magiczny sposób powróciła z systemem Windows 7, wprowadzając do sprzedaży system operacyjny, który okazał się zarówno dobry, jak i wydajny. Później firma zaprezentowała system Windows 8 i na nowo spowodowała podekscytowanie systemem Windows w sposób niespotykany od dwóch dekad. Oczywiście, tysiące użytkowników macintoshów zaczęło się zastanawiać, co poszło nie tak. Nie jest zaskoczeniem, że wielu natychmiast zaczęło żałować przejścia na stronę bariery rozgraniczającej konkurentów z branży komputerowej, po której znajduje się firma Apple ze swoimi kosztownymi urządzeniami. Niezadowoleni użytkownicy komputerów firmy Macintosh nie muszą mieć powodu do obaw. System Windows 8 będzie działał również na tych komputerach. W końcu macintoshe nie są niczym więcej niż tylko drogimi i pięknymi komputerami PC. Podobnie jak poprzednie wersje systemu Windows, na maintoshu można zainstalować edycję Windows 8 Consumer Preview na trzy zasadnicze sposoby: z wykorzystaniem wirtualizacji zapewnianej przez takie rozwiązania jak Parallels Desktop lub VMWare Fusion, z zastosowaniem konfiguracji rozruchu z dwoma systemami bazującej na narzędziu Boot Camp firmy Apple lub jako jedyny system operacyjny, który na dobre zastępuje system OS X. Nic bardziej nie uszczęśliwiłoby nas niż zarekomendowanie ostatniej z opcji, ponieważ, jakby nie było, dla każdego, kto korzystał z systemu OS X, system Windows nie będzie już tak wyjątkowy. Jednak nie możemy podać takiej rekomendacji z prostej i pragmatycznej przyczyny: pewne rzeczy na macintoshach można wykonać tylko za pomocą systemu OS X, w tym aktualizowanie oprogramowania układowego urządzeń. A zatem, choćby tylko z tego powodu naprawdę należy pozostawić dostępną przynajmniej niewielką partycję systemu OS X. Choć różne rozwiązania wirtualizacji komputera firmy Macintosh są zrozumiałe i oferują unikalne korzyści, w tym miejscu naszym celem jest zastąpienie systemu OS X w jak największym stopniu, skoncentrujemy się zatem na narzędziu Boot Camp. Poza tym jest ono darmowe i dostępne wraz z każdym macintoshem. Czyż nie jest to miłe ze strony firmy Apple? Przed rozpoczęciem działań należy upewnić się, że system OS X jest zaktualizowany przy użyciu wszystkich najnowszych aktualizacji, a ponadto dostępny jest rozruchowy dysk DVD z instalatorem systemu Windows 8. Instalator umieszczony

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

97

w pamięci USB nie współpracuje z narzędziem Boot Camp. Zależnie od rodzaju używanego komputera firmy Macintosh może być wymagana 32-bitowa wersja systemu Windows. Jednakże nowoczesne macintoshe zwykle mogą działać razem z preferowanymi 64-bitowymi wersjami systemu Windows 8.

INSTALOWANIE SYSTEMU WINDOWS 8 ZA POMOCĄ NARZĘDZIA BOOT CAMP Na dowolnym nowoczesnym komputerze Mac narzędzie Asystent Boot Camp można znaleźć w grupie Programy/Narzędzia (można też po prostu użyć poręcznego skrótu klawiaturowego złożonego z klawisza Command i klawisza spacji, aby wyświetlić funkcję wyszukiwania ekranu startowego w wersji systemu OS X, a następnie wpisać polecenie boot c i nacisnąć klawisz Enter). Asystent Boot Camp to bardzo prosta aplikacja oparta na kreatorze, która krok po kroku przeprowadza przez proces uzyskiwania wymaganych sterowników i partycjonowania dysku macintosha w celu dostosowania do obu systemów operacyjnych, a następnie instalowania systemu Windows. Choć jest to naprawdę zrozumiały proces, po pojawieniu się odpowiedniej prośby należy pobrać sterowniki firmy Apple dla instalatora systemu Windows, ponieważ będą potrzebne później. Sterowniki należy nagrać na dysk (lub skopiować do pamięci USB). Narzędzie Asystent Boot Camp poprosi również o określenie, ile przestrzeni dyskowej zostanie przydzielone systemom OS X i Windows (rysunek 2.26). Zalecamy przydzielenie systemowi Windows jak najwięcej miejsca na dysku, ponieważ — oczywiście — docelowo prawie wyłącznie będzie używana ta znakomita platforma. Niemniej jednak należy postępować rozważnie, mając świadomość tego, że później nie będzie możliwa zmiana określonej konfiguracji. Po wykonaniu tych czynności należy kliknąć przycisk Rozpocznij instalację. Narzędzie Boot Camp zainicjuje procedurę instalatora systemu Windows 8 lub poprosi o umieszczenie w napędzie dysku instalatora. Instalator będzie działać w standardowy sposób, który wcześniej opisano. Jednakże w czasie trwania tego procesu należy dokonać dwóch bardzo ważnych wyborów. Po pierwsze, na odpowiednim ekranie należy wybrać typ instalacji niestandardowej. Po drugie, trzeba następnie wybrać właściwą partycję — oczywiście — nie tę, na której zainstalowano system OS X. Ten ekran nie będzie całkowicie przejrzysty, co wynika ze sposobu prezentacji przez narzędzie Boot Camp struktury dysku. Jednak właściwa partycja nosi nazwę BOOTCAMP i będzie mieć mniej więcej wcześniej określony rozmiar. Zanim instalator będzie mógł kontynuować pracę, konieczne będzie sformatowanie tej partycji przy użyciu opcji zaawansowanych.

98

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

RYSUNEK 2.26. Firma Apple pozwala na zainstalowanie innego systemu operacyjnego na macintoshu. To takie miłe

Po kilku ponownych uruchomieniach standardowo zostanie krok po kroku przeprowadzony proces OOBE, a następnie po raz pierwszy można będzie zalogować się systemie Windows 8.

ZADANIA POINSTALACYJNE Aby zakończyć instalację, po zainstalowaniu systemu Windows 8 konieczne będzie zainstalowanie sterowników narzędzia Boot Camp firmy Apple. A zatem w napędzie należy umieścić dysk ze sterownikami utworzonymi podczas korzystania z oprogramowania Boot Camp Assistant i zezwolić na wszystkie operacje i jeśli trzeba, na ponowne uruchomienie. Na tym etapie należy skorzystać z zamieszczonej wcześniej w rozdziale ogólnej rady dotyczącej zadań wykonywanych po instalacji.

KLAWIATURY KOMPUTERÓW FIRMY MACINTOSH I SYSTEM WINDOWS Jedną z najdziwniejszych rzeczy dotyczących korzystania z macintoshów firmy Apple jest to, że wyposażone są w niestandardowe klawiatury. Choć przyzwyczajenie się do takiej klawiatury będzie wymagać trochę czasu, na początku pomocny może się okazać poniższy przewodnik (tabela 2.1) po typowych klawiszach i ich odpowiednikach w komputerach Mac.

Zaawansowane konfiguracje instalatora systemu Windows 8

⏐

99

TABELA 2.1. Odpowiedniki klawiszy obsługiwanych przez system Windows 8 na klawiaturze komputera Mac KLAWISZE OBSŁUGIWANE PRZEZ SYSTEM WINDOWS

ODPOWIEDNIK NA KLAWIATURZE KOMPUTERA MAC

Ctrl

Control

Alt

Alt/Option

Klawisz logo systemu Windows

Command

Print Scr

fn+Shift+F11

Ctrl+Alt+Del

Control+Option+Delete

Backspace

Delete

Delete

fn+Delete

Insert

fn+Enter

WYBÓR MIĘDZY SYSTEMAMI WINDOWS I OS X Firma Apple jest na tyle wspaniałomyślna, że udostępnia konfigurację narzędzia Boot Camp umożliwiającą automatyczny rozruch na komputerze systemu Windows 8 każdorazowo po ponownym jego uruchomieniu. Choć właśnie to prawie zawsze będzie preferowane, sporadycznie z jakiegoś powodu może okazać się konieczny rozruch systemu OS X. Jest to możliwe do wykonania w sposób dynamiczny podczas rozruchu komputera Mac. Można także tak skonfigurować macintosha, aby załadował system OS X tylko raz w momencie wykonania kolejnej operacji restartu (co prawda, można też przypisać systemowi OS X rolę domyślnego systemu operacyjnego uruchamianego podczas rozruchu, ale nie dokumentujemy tej konkretnej opcji, ponieważ przecież użytkownik nigdy nie będzie chciał z niej skorzystać).

JEDNOKROTNY ROZRUCH SYSTEMU OS X Aby jeden raz przeprowadzić rozruch systemu OS X, niezbędne jest uzyskanie dostępu do panelu sterowania narzędzia Boot Camp, który został zainstalowany podczas instalowania różnych sterowników Boot Camp firmy Apple. Panel sterowania Boot Camp będzie dostępny z poziomu ikony widocznej na pasku systemowym (niewielki szary diament) lub z poziomu panelu sterowania. Aby jeden raz ponownie uruchomić system OS X, prawym przyciskiem myszy należy kliknąć ikonę narzędzia Boot Camp na pasku systemowym i wybrać pozycję Uruchom ponownie w OS X. Pojawi się prośba o potwierdzenie tej operacji, ponieważ nawet firma Apple nie do końca w to wierzy. Aby wykonać rozruch do systemu OS X, należy kliknąć przycisk OK.

100

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

WYBÓR SYSTEMÓW OS X I WINDOWS 8 PODCZAS ROZRUCHU Możliwe jest również wybranie systemów OS X i Windows 8 podczas rozruchu macintosha. W tym celu należy poczekać na dźwięk generowany przez komputer Mac podczas restartu, a następnie przytrzymać wciśnięty klawisz Alt lub Option. Pojawi się graficzne menu rozruchu z opcjami wyboru OS X, Windows, Recovery HD oraz rozruchowym dyskiem optycznym (jeśli jest dostępny). Po wybraniu żądanej partycji można cieszyć się dobrodziejstwami oferowanymi przez system.

Instalacje maszyn wirtualnych Podobnie jak w poprzednich wersjach systemu Windows, możliwe jest zainstalowanie systemu Windows 8 w środowiskach maszyny wirtualnej, takich m.in. jak Microsoft Hyper-V, Oracle VirtualBox i VMware Workstation. Ogólnie rzecz biorąc, w umożliwieniu współdziałania systemu Windows 8 z takimi produktami nie ma nic magicznego, choć traci się dostęp do niektórych graficznych funkcji, a ponadto zwykle możliwość skorzystania z obsługi za pomocą dotyku, która sprawia, że system Windows 8 jest tak wyjątkowy. Z punktu widzenia instalacji należy pobrać obraz dysku systemu Windows 8 w formacie ISO i użyć go do zainstalowania tego systemu. Nie jest możliwe zastosowanie instalatora internetowego. Ponieważ te środowiska są odpowiednio dopracowane i korzystają z ogólnych komponentów sprzętowych objętych wirtualizacją, zwykle nie będzie konieczne wyszukiwanie sterowników po zakończeniu instalacji. ► Windows 8 to pierwsza wersja kliencka systemu Windows, która zawiera własne rozwiązanie wirtualizacji oparte na funkcji hypervisor. Rozwiązanie nosi nazwę Hyper-V, a ponieważ ogólnie przeznaczone jest dla firm, omówimy je w rozdziale 14.

Windows to Go: system Windows 8 w pamięci USB W systemie Windows 8 firma Microsoft wreszcie spełniła długo oczekiwaną prośbę użytkowników zaawansowanych, firm i instytucji oświatowych i zapewniła nowy, unikalny sposób instalowania systemu operacyjnego w pamięci USB. Dzięki temu użytkownicy zyskali dostęp do kompletnego środowiska operacyjnego, które może być przenoszone w kieszeni. Aby użyć tej specjalnej wersji systemu Windows 8 o nazwie Windows to Go, trzeba jedynie podłączyć pamięć USB do dowolnego komputera, zrestartować go i przeprowadzić rozruch z dysku USB. Po około 20 sekundach pojawi się znajome, dostosowane środowisko systemu Windows 8

Podsumowanie

⏐

101

wraz z wszystkimi aplikacjami i danymi. Jeśli zgubiono pamięć USB, nie stanowi to problemu: cały dysk może zostać zaszyfrowany za pomocą funkcji BitLocker i zabezpieczony przed kradzieżą danych.

PODSUMOWANIE W swoim najnowszym systemie operacyjnym firma Microsoft znacząco usprawniła proces instalowania, aktualizowania lub migracji do systemu Windows 8 w przypadku nowego lub używanego komputera. Procedura określana mianem instalacji systemu Windows udostępnia obecnie ulepszony nowy instalator internetowy, który jest wyposażony w przydatne, lecz wcześniej odrębne narzędzia sprawiające, że obsługa procesu stała się bardziej kompletna i pozbawiona błędów. Jednak po staremu można też zainstalować system Windows 8 przy użyciu tradycyjnego instalatora opartego na nośniku, a umieszczonego na rozruchowym dysku DVD lub pamięci USB. System Windows 8 może być także instalowany w różnych zaawansowanych konfiguracjach, obejmujących konfiguracje rozruchu z dwoma lub większą liczbą systemów operacyjnych, w przypadku których wiele wersji systemu Windows znajduje się obok siebie na jednym komputerze. Windows 8 można zainstalować na komputerze Mac na wiele różnych sposobów. System można zainstalować na maszynach wirtualnych, a także w odrębnej pamięci USB z wykorzystaniem nowej konfiguracji o nazwie Windows to Go. Niezależnie od wybranej metody instalacji systemu Windows 8, można być pewnym, że po zakończeniu tego procesu uzyska się w pełni funkcjonalną instalację, która zawiera wszystkie sterowniki wymagane do wydajnego działania komputera. W rozdziale zaprezentowano, jak to osiągnąć.

102

⏐

Rozdział 2. Instalowanie systemu Windows 8 i aktualizowanie do niego

ROZDZIAŁ 3.

Metro: nowy interfejs użytkownika W TYM ROZDZIALE: f Nowa powłoka i środowisko wykonawcze systemu Windows f Zaznajomienie z ekranem startowym f Praca z kafelkami f Dostosowywanie ekranu startowego f Praca z aplikacjami w stylu Metro f Uzyskiwanie dostępu do paneli funkcji i interfejsu użytkownika

rozciągniętego do krawędzi f Znajdowanie dodatkowych aplikacji w serwisie Sklep Windows f Kontrakty f Praca z urządzeniami i peryferiami Opanowanie systemu Windows 8 nie wymaga zbyt wiele czasu. Obecna wersja tego systemu

nie przypomina swoich poprzedników. Oczywiście, największą i najbardziej widoczną zmianą jest nowe środowisko Metro, które obejmuje ekran startowy, różne pełnoekranowe aplikacje w stylu Metro, a także kilka interfejsów Metro opartych na zupełnie nowym aparacie środowiska wykonawczego o nazwie WinRT. Windows 8 nie tylko różni się wyglądem od swoich poprzedników, ale też stanowi naprawdę całkowicie nowy system operacyjny stworzony od podstaw, aby spełnić obecne wymagania szybko rozwijającej się branży technologicznej. Bez obaw, w dalszym ciągu będą działać wszystkie stare aplikacje i urządzenia przeznaczone dla komputerów osobistych. Jednakże fundamenty systemu Windows, czyli jego „dusza”, naprawdę uległy całkowitej zmianie. W tym rozdziale obszernie omówiono nowe środowisko Metro oraz wyjaśniono zasady i przyczyny jego działania w określony sposób. Przyjrzymy się, jak korzystać z nowego interfejsu użytkownika na wszelkiego rodzaju komputerach PC, w tym

104

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

tradycyjnych, laptopach, tabletach i urządzeniach hybrydowych. Ponadto pokażemy, jak maksymalnie wykorzystać możliwości systemu niezależnie od używanego sprzętu. Poza tym przyjrzymy się nowym ukrytym funkcjom, które są dostępne na ekranie startowym, oraz nowym aplikacjom w stylu Metro bazującym na tym środowisku. Można odnieść wrażenie, że w systemie Windows 8 wszystko się zmieniło. Pod wieloma względami tak jest. Są tylko dwa sposoby potraktowania tak radykalnych zmian — z obawą lub podekscytowaniem. Wybierzemy drugą opcję, a Ty, Drogi Czytelniku, po przeczytaniu tego rozdziału z pewnością również się na to zdecydujesz.

CZY TO NOSI NAZWĘ METRO? Jedna z trudnych decyzji związanych z książką dotyczyła konwencji nazewniczych. Uważamy, że nazwy są istotne. Zapewniają prosty i oczywisty sposób odwoływania się do zagadnień omawianych w książce. Miła jest możliwość wskazania nowego gadżetu ekranowego i posłużenie się odpowiednią nazwą. Niestety, w firmie Microsoft obowiązuje nowy trend. Przypuszczamy, że projektanci, pełni dobrych chęci i związani z wszystkimi ekscytującymi nowymi interfejsami systemu Windows 8, nie tylko nie chcą nadawać nazw różnym rzeczom, ale wydają się być aktywnie zaangażowani w ponowne pisanie historii, polegające na upraszczaniu nazw obiektów obecnych w poprzednich wersjach systemu Windows. A zatem menu Start nosi obecnie po prostu nazwę Start. Dzięki temu po zainstalowaniu systemu Windows 8 możemy się dowiedzieć, że Microsoft głosi, iż funkcja Start (lub bardziej pretensjonalnie środowisko startowe) działa, tak jak wcześniej, lecz obecnie oferuje pełny ekran, a nie menu. Jednak w rzeczywistości menu Start i obecna funkcja Start to zupełnie różne rzeczy. Tak to wygląda w środowisku Metro. Microsoft nie traktuje środowiska jako czegoś wyjątkowego. Po prostu firma głosi, że to zwyczajnie system Windows, tak jakby chciała lub wymagała, aby te zupełnie nowe i odmienne interfejsy użytkownika zostały uznane za coś niegodnego uwagi. Okazuje się, że tuż po ukończeniu prac nad systemem Windows 8 firma Microsoft orzekła, że opisując nowe interfejsy użytkownika, nie będzie posługiwać się terminem Metro, rzekomo z powodów prawnych. Nas to nie przekonuje. Dla przejrzystości nadajemy różnym rzeczom nazwy. Gdzie Microsoft rezygnuje z tego, tam postępujemy odwrotnie. Czasem odbiegamy od sposobu nadawania nazw przez Microsoft. Aby jednak nie było żadnych niejasności, postępujemy tak z myślą o czytelnikach. Ma to na celu sprawienie, że wszystko będzie oczywiste i proste, a ponadto chcemy uniknąć zmyślnych lub rozwlekłych konstrukcji słownych, które byłyby irytujące dla wszystkich. Przykładowo w firmie Microsoft wkradł się błąd dotyczący nazewnictwa aplikacji. Obecnie dla pracowników firmy wszystko nosi anglojęzyczną nazwę app. Termin obejmuje nowe aplikacje w stylu Metro, które działają w nowym środowisku opisanym w tym rozdziale, a także tradycyjne aplikacje dla systemu Windows uruchamianego na komputerze osobistym. W rzeczywistości tradycyjne aplikacje nie są tym samym, co aplikacje określane terminem app.

Czasy się zmieniają: nowa powłoka systemu Windows

⏐

105

Są to po prostu aplikacje, które przy użyciu innej nazwy odróżniamy od aplikacji w stylu Metro, ponieważ są zupełnie inne. A zatem, gdy posługujemy się terminem app, odwołujemy się do tylko do aplikacji w stylu Metro. Używając terminu aplikacja, odnosimy się wyłącznie do tradycyjnych aplikacji. Tak samo jest w przypadku terminu Metro. Microsoft nie posługuje się nazwą tego środowiska, a nawet nie używa tego terminu. Jednakże my nie jesteśmy tacy powściągliwi. W systemie Windows 8 istnieją dwa podstawowe interfejsy użytkownika. Pierwszy z nich to środowisko pulpitu, które wszyscy znamy i lubimy z poprzednich wersji systemu Windows, a drugi to właśnie Metro, a przynajmniej to, co sami tak nazywamy. Oczywiście, czasem działania Microsoftu są odpowiednie. Przykładowo w systemie Windows 7 obecna jest funkcja wyszukiwania menu Start, która naprawdę się nam spodobała. W systemie Windows 8 została ona zastąpiona przez coś, co bylibyśmy skłonni nazywać wyszukiwaniem ekranu startowego, ponieważ takie określenie nabiera większego sensu po sprawdzeniu działania tej funkcji. Jednakże nazwa użyta przez Microsoft dla tej funkcji, która została również zastosowana dla funkcji w systemie Windows 7, to Wyszukiwanie. Co ciekawe, sprawdza się to świetnie, ponieważ takie określenie jest zrozumiałe, oczywiste i prostsze. Ostatecznie w tym przypadku po prostu staramy się być pragmatyczni.

CZASY SIĘ ZMIENIAJĄ: NOWA POWŁOKA SYSTEMU WINDOWS W poprzednich wersjach systemu Windows ładowano komputer PC (lub aktywowano z trybu uśpienia) i podawano dane uwierzytelniające logowania po pojawieniu się odpowiedniej prośby (po pominięciu ekranu blokowania, jeśli używane jest konto domenowe umożliwiające połączenie z siecią korporacyjną), a następnie pojawiał się pulpit systemu Windows. Pulpit stanowi tylko jeden z elementów większego zestawu aplikacji i usług znanych jako powłoka systemu Windows. W każdej jego wersji, która pojawiła się w ciągu ostatnich ponad 15 lat, ta powłoka nosi nazwę Eksplorator Windows lub po prostu Eksplorator. W systemie Windows 8 ta cała sekwencja zdarzeń zasadniczo pozostała bez zmian. Jednak konkretne elementy są zupełnie nowe, co sprawia, że w rezultacie otrzymuje się całkowicie nowy interfejs użytkownika. Obecnie czas procesu rozruchu komputera PC wynosi dosłownie kilka sekund, a z pewnością nie przekracza 20 sekund. W większości systemów opartych na dyskach SSD czas ten wynosi mniej niż 10 sekund, a przejście z trybu uśpienia odbywa się niemal natychmiastowo. Domyślnie ekran blokowania jest zawsze obecny, niezależnie od tego, czy używany jest własny komputer PC, czy znajdujący się w firmie. W przypadku logowania Microsoft nie posługuje się już terminami zalogowanie lub wylogowanie. Zamiast pulpitu wyświetlany jest nowy ekran

106

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

startowy w stylu Metro. Ponadto nowa powłoka to środowisko Metro, w którym działa ekran startowy i aplikacje w stylu Metro. Na rysunku 3.1 pokazano wybrane okna środowiska Metro w trybie pełnoekranowym, które uwzględniają nowy ekran startowy, okno Ustawienia oraz reprezentatywną aplikację w stylu Metro.

RYSUNEK 3.1. To już nie jest system Windows Twojego taty

Czasy się zmieniają: nowa powłoka systemu Windows

⏐

107

Dość dziwne jest jednak to, że znany już pulpit i interfejsy Eksploratora nadal są obecne w systemie Windows 8, choć w nawiązaniu do towarzyszącej tej wersji systemu myśli „wszystko jest znów nowe”, została nawet zmieniona nazwa programu Eksplorator Windows na Eksplorator plików. Dzięki temu możliwe jest przełączanie między nową powłoką z jej aplikacjami app i interfejsami a starą powłoką z jej własnymi aplikacjami. Jak się okaże w dalszej części rozdziału, możliwe jest nawet jednoczesne korzystanie w bardzo ograniczony sposób z obu środowisk, czyli Metra i pulpitu. Niezależnie od tego, o jakiej wersji systemu Windows mowa, powłoka decyduje zarówno o wyglądzie, jak i obsłudze tego systemu operacyjnego (interfejs użytkownika). Ponadto powłoka jest częścią systemu Windows, która kontroluje wygląd i działanie różnych rzeczy. Powłoka odpowiada za elementy sterujące, takie jak przyciski, okna, karty itp., które tworzą środowisko, a także za ich działanie. Zastąpienie powłoki systemu Windows to duży krok. Już tylko to powinno być sygnałem, że system Windows 8 stanowi ważną wersję systemu operacyjnego Windows, ponieważ, jakby nie było, po raz ostatni Microsoft wymienił powłokę w 1995 roku. Jednakże potwierdzamy to, że Windows 8 reprezentuje największą zmianę dotyczącą systemu Windows w całej historii tej linii produktów. Wynika to stąd, że Microsoft nie tylko zastępuje powłokę, ale również wymienia podstawy systemu Windows lub aparat środowiska wykonawczego, a także interfejsy API używane przez programistów do pisania aplikacji app dla systemu Windows. Po raz pierwszy w historii ta firma dokonała czegoś takiego w ramach jednej wersji. ► W systemie Windows 3.x rolę powłoki pełnił menedżer programów. W systemie Windows 95 w razie potrzeby nadal możliwe było uruchomienie tego menedżera jako aplikacji. A zatem jednoczesne udostępnianie starej i nowej powłoki przez Microsoft nie jest czymś nowym.

Nowy aparat środowiska wykonawczego systemu Windows ma dość logiczną nazwę środowiska wykonawczego systemu Windows (Windows Runtime) lub WinRT. Aparat ten zapewnia platformę systemową dla aplikacji (lub w tym przypadku aplikacji app). Ponadto generalnie zastępuje aparat Win32, który był (i nadal jest) fundamentem tradycyjnych aplikacji (wewnętrznie aparat WinRT uzyskuje dostęp do niektórych funkcji aparatu Win32, których jeszcze brakuje w aparacie WinRT). Aparat Win32 zadebiutował w 1993 roku w systemie Windows NT (nawet wtedy była to tylko 32-bitowa konwersja ówczesnego aparatu systemu Windows, który przemianowano na Win16). Aby jednak uznać, że Windows 8 jest inny, nie potrzeba do tego lekcji historii. Można się o tym przekonać od razu przy pierwszym użyciu tego systemu.

108

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

Na podstawie nowego ekranu blokowania, ekranu startowego i jego aplikacji app, a także wszechobecnych interfejsów w stylu Metro można stwierdzić, że w systemie jest mnóstwo nowości. I temu właśnie poświęcono ten rozdział.

EKRAN BLOKOWANIA: NOWY SPOSÓB LOGOWANIA Po rozruchu komputera lub przejściu z trybu uśpienia zostanie wyświetlony nowy ekran blokowania, czyli pełnoekranowy interfejs w stylu Metro, który przede wszystkim jest nowością w systemie Windows 8, a ponadto zlokalizowany jest ponad ekranem logowania umożliwiającym wybranie konta użytkownika i opcjonalnie podanie hasła. Jak widać na rysunku 3.2, pod względem wyglądu i działania ekran blokowania przypomina ten z systemu operacyjnego urządzenia Smartphone, takiego jak Windows Phone. Ekran zawiera ładny fotograficzny obraz tła, godzinę i datę oraz kilka powiadomień o statusie, z których większość to ikony.

RYSUNEK 3.2. Ekran blokowania systemu Windows 8

W zasadzie dostosować można każdy aspekt tego ekranu udostępniającego interfejs określany przez Microsoft terminem glance and go, w którym można obejrzeć ekran nawet wtedy, gdy system jest zablokowany (wskazuje to obecność ekranu blokowania), a ponadto wyświetlić przydatne informacje, takie jak godzina i data oraz następne najbliższe spotkanie.

Ekran blokowania: nowy sposób logowania

⏐

109

Odwołanie Dostosowywanie ekranu blokowania opisano w rozdziale 5.

Aby pominąć ekran blokowania, należy nacisnąć dowolny klawisz (np. Enter) lub kliknąć myszą. W systemie z ekranem dotykowym należy wykonać przesunięcie z dołu ekranu, podobnie jak w systemie Windows Phone. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony ekran logowania przypominający przedstawiony na rysunku 3.3.

RYSUNEK 3.3. Ekran logowania systemu Windows 8

Wygląd tego ekranu będzie się trochę różnił, w zależności od liczby kont użytkowników skonfigurowanych na komputerze PC. Jednak przy pierwszym użyciu systemu Windows 8 będzie widoczne tylko jedno konto skonfigurowane podczas instalacji. Aby zalogować się do systemu Windows, należy wprowadzić hasło i nacisnąć klawisz Enter. W przypadku korzystania z systemu z ekranem dotykowym można w tym celu użyć klawiatury ekranowej (rysunek 3.4). Przycisk Ułatwienia dostępu, znajdujący się na dole po lewej stronie ekranu, umożliwia wybranie opcji ułatwienia dostępu. Z kolei przycisk położony na dole

110

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.4. Klawiatura ekranowa

po prawej stronie ekranu pozwala zamknąć i zrestartować system lub przełączyć go w tryb uśpienia. W przypadku braku działania po krótkim czasie ponownie zostanie wyświetlony ekran blokowania. Ostrzeżenie Jeśli nie skonfigurowano konta użytkownika z hasłem, a na komputerze PC istnieje tylko jedno konto, zostanie pominięty ekran logowania i nastąpi przejście bezpośrednio do ekranu startowego (opisano to w następnym podrozdziale). Nie należy decydować się na takie rozwiązanie. Szczególnie zalecamy konfigurowanie wszystkich kont użytkowników z hasłami, co — oczywiście — wynika z przyczyn związanych z bezpieczeństwem.

Komputer PC można zablokować w dowolnym momencie, używając kombinacji klawiszy z logo systemu Windows i L. Należy zauważyć, że ten skrót klawiaturowy spowoduje zablokowanie ekranu bez wyświetlenia żadnego żądania potwierdzenia. Operacja jest natychmiastowa.

EKRAN STARTOWY: NOWY INTERFEJS UŻYTKOWNIKA DLA NOWOCZESNYCH APLIKACJI W przypadku systemu Windows 7 i poprzednich wersji systemu Windows mówiono, że aplikacje działają na jego pulpicie, ponieważ od strony wizualnej tak to właśnie wyglądało. Poza tym pulpit udostępniał różne interfejsy użytkownika służące

Ekran startowy: nowy interfejs użytkownika dla nowoczesnych aplikacji

⏐

111

do wywoływania aplikacji i zarządzania nimi oraz wykonywania innych zadań systemowych. W systemie Windows 8 te działania są wykonywane z poziomu nowego ekranu startowego. Jak widać na rysunku 3.5, ekran ten zdecydowanie różni się od pulpitu starego systemu Windows.

RYSUNEK 3.5. Ekran startowy

Budowa środowiska Metro Ekran startowy jest tym, co określa się mianem interfejsu użytkownika w stylu Metro. Oznacza to, że ekran wykorzystuje techniki nowego „języka projektowania” Microsoftu, który decyduje o wyglądzie i obsłudze wielu podstawowych platform giganta w branży oprogramowania, w tym systemów Windows, Windows Server i Windows Phone, a także platformy Xbox i pakietu Office. Choć nie chcemy zbytnio zagłębiać się w język projektantów, warto zwrócić uwagę na kilka ogólnych założeń tych interfejsów, ponieważ są one wszechobecne w systemie Windows 8. f Typografia i odstępy. Interfejsy użytkownika oparte na środowisku Metro

cechują się ładną typografią, często otoczoną wieloma odstępami. Jest to bardzo odmienne podejście, w porównaniu z typowymi interfejsami technologicznymi, w których użytkownicy zwykle są przytłaczani nieprzejrzystymi wierszami lub siatkami ikon, przyciskami oraz innymi elementami ekranowymi.

112

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

W ramach przykładu można rozważyć ekran startowy. Logo Start i kafelek użytkownika (w prawym górnym narożniku) są celowo oddzielone szerokim paskiem od położonych niżej dynamicznych kafelków. Te kafelki nie przylegają do lewej krawędzi ekranu, lecz znajdują się po prawej stronie. Jednak dodatkowo widoczne kafelki znikają poza prawą krawędzią, co sugeruje, że można przewijać w tę stronę, aby zobaczyć więcej. Nie ma żadnej okropnej jodełkowej grafiki ani czegokolwiek, co wymagałoby objaśnienia. Zamiast tego projekt interfejsu jest przekonywujący i ładny. Stanowi coś, co chętnie chciałoby się dotknąć. f Animacja i ruch. Interfejsy nabierają życia dzięki animacji i innym elementom

ruchu. W środowisku Metro nie są one wyłącznie atrakcyjne wizualnie, ale też przydatne. Animacja może też tworzyć pozory wydajności. Trzeba uczciwie przyznać, że system Windows 8 radzi sobie tak dobrze, że animacja jest niemal zbędna. Choć nie jest możliwe pokazanie, jak animacje i ruch poprawiają obsługę systemu Windows 8, wystarczy wspomnieć, że elementy te są wszędzie, począwszy od dynamicznych kafelków animowanych dla różnych aktualizacji statusu, a skończywszy na animacji występującej każdorazowo podczas uruchamiania aplikacji w stylu Metro i przestawnych „tostów” powiadomień, które przesuwają się na ekranie, a nie irytują przez nagłe pojawianie bez ostrzeżenia. f Minimalne elementy wykończeniowe interfejsu użytkownika. Do niedawna

większość oprogramowania komputerowego projektowana była przez inżynierów, którzy pisali kod. Prawda jest taka, że nie są oni specjalistami od dobrego projektu interfejsu. Inżynierowie odpowiadali za takie elementy interfejsu użytkownika jak okno dialogowe z wieloma wierszami kart. W efekcie aplikacje pakietu Office tak bardzo zapełniono paskami narzędziowymi, że nie można było nawet obejrzeć dokumentu, który miał być edytowany. W środowisku Metro nacisk kładziony jest na treść, a nie na otaczający ją interfejs użytkownika aplikacji lub elementy wykończeniowe. Okazuje się, że w większości projektów w stylu Metro takich elementów jest niewiele lub nie ma ich wcale. Zamiast tego Metro zapewnia pełnoekranowe interfejsy, które korzystają z każdego dostępnego piksela, aby wyświetlić aplikację lub interfejs. Dodatkowe interfejsy, które cały czas były używane na ekranie (np. pasek aplikacji app, stanowiący w środowisku Metro następcę paska narzędziowego i menu), obecnie domyślnie są ukryte i wyświetlane tylko wtedy, gdy okaże się to konieczne.

Ekran startowy: nowy interfejs użytkownika dla nowoczesnych aplikacji

⏐

113

Przykładowo na rysunku 3.6 pokazano pasek aplikacji app ekranu startowego, który normalnie nie jest widoczny, ponieważ jego kilka opcji rzadko wymaga użycia.

RYSUNEK 3.6. Pasek aplikacji app ekranu startowego f Szczerość projektu. W niektórych systemach użytkownicy z założenia

są uważani za niezbyt biegłych, natomiast projekt środowiska Metro określa, że interfejsy użytkownika powinny być „autentycznie cyfrowe” i przejrzyste dla systemu, w którym działają. Oznacza to, że używany Ultrabook za 3000 złotych to nie papierowy kalendarz. Dlaczego zatem powinna zostać zaprojektowana aplikacja kalendarza, która przypomina tradycyjny? Obecnie większość użytkowników nigdy nawet nie korzystała z takiego kalendarza, dlatego projekt takiej aplikacji w najlepszym razie byłby nostalgiczny, a w najgorszym nieefektywny. Z kolei interfejsy środowiska Metro zaprojektowano wyraźnie z uwzględnieniem typu urządzenia: ekran o wysokiej rozdzielczości i wydajności, który umożliwia wykorzystanie interakcji wielodotykowych. W takim urządzeniu kalendarz może bardzo różnić się od tradycyjnego papierowego kalendarza, który wydaje się cieszyć dużym powodzeniem w niektórych firmach. Tego typu projekt jest widoczny w całym środowisku Metro, ale najlepszym przykładem są różne matowe ikony pojawiające się w takich miejscach jak dynamiczne kafelki na ekranie startowym oraz przyciski na różnych paskach aplikacji. Zamiast stanowić realistyczną reprezentację sklepu (Sklep Windows), pary słuchawek (aplikacja app Xbox Music) lub kontrolera

114

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

gier wideo (aplikacja app Xbox LIVE Games), te ikony są autentycznym odzwierciedleniem cyfrowej natury samego urządzenia. Okazuje się, że ikony zaprojektowano tak, aby były jak najbardziej oczywiste, a ponadto są modelowane na podstawie oznaczeń spotykanych na całym świecie w węzłach transportu publicznego. ► Zgadza się, że stąd wywodzi się nazwa środowiska Metro. Bazuje ona na prostych grafikach obecnych w węzłach komunikacyjnych, z których ludzie codziennie korzystają.

Użycie ekranu startowego Ekran startowy udostępnia jedynie kilka podstawowych funkcji. Jest to miejsce służące do organizowania dynamicznych kafelków, które reprezentują najczęściej używane aplikacje. Oznacza to, że można uruchomić takie aplikacje i po wyświetleniu ekranu startowego obserwować dynamiczne aktualizacje, które są prezentowane w kafelkach aplikacji. Już tylko ta funkcjonalność sprawia, że ekran startowy jest znacznie bardziej przydatny niż pulpit systemu Windows. W tym interfejsie aplikacje mają bardzo ograniczone możliwości udostępniania dowolnego rodzaju informacji o statusie. Przykładowo aplikacja poczty elektronicznej może na swojej ikonie wyświetlić etykietę z niewielką liczbą wskazującą, ile zawiera nieprzeczytanych wiadomości e-mail. Jednakże ta etykieta może zostać wyświetlona tylko po przypięciu aplikacji do paska zadań (rysunek 3.7).

RYSUNEK 3.7. W systemie Windows 7 aplikacja poczty elektronicznej może udostępnić liczbę nieprzeczytanych wiadomości e-mail za pośrednictwem swojej ikony przycisku na pasku zadań

Projektanci aplikacji podjęli próbę poradzenia sobie z takim brakiem możliwości i skorzystali z kilku rozwiązań. Wielu z nich utworzyło dostosowane schematy powiadomień, które mogą ostrzegać użytkowników, gdy wydarzy się coś istotnego.

Ekran startowy: nowy interfejs użytkownika dla nowoczesnych aplikacji

⏐

115

Jednakże wiele tego rodzaju różnych powiadomień częściej było irytujących i rozpraszających niż przydatnych. Chwilowo Microsoft wprowadził nawet nowy typ narzędzia o nazwie gadżet systemu Windows, które działało na pulpicie i sporadycznie aktualizowało informacje dla użytkownika. Takie narzędzia nie odniosły sukcesu z przeróżnych powodów: były zakrywane przez okna aplikacji pełnoekranowych, odłączane od w pełni funkcjonalnych aplikacji systemu Windows, a ponadto pisane przy użyciu zupełnie różnych technologii. W systemie Windows 8 każda aplikacja app (i wiele interfejsów pulpitowych) może wyświetlić na ekranie startowym jeden dynamiczny kafelek. Jest on bardziej wyrazisty i przydatny niż dowolna ikona, a ponadto może zapewnić w czasie rzeczywistym wszelkiego rodzaju informacje. Porządkując kafelki dla najczęściej używanych aplikacji app, można utworzyć coś w rodzaju dynamicznego pulpitu nawigacyjnego, na którym aplikacje obsługujące pocztę elektroniczną, kalendarz, sieci społecznościowe i dane pogodowe oraz inne aplikacje wraz z upływem czasu udostępniają użytkownikowi na bieżąco aktualizacje dynamiczne. Te aktualizacje można zobaczyć, nawet bez aktywowania kafelka danej aplikacji. W tym przypadku Microsoft używa terminu glance and go. Wróćmy ponownie do poprzedniego przykładu aplikacji poczty elektronicznej: system Windows 8 zawiera aplikację app o nazwie Poczta. W przeciwieństwie do swojego poprzednika opartego na pulpicie nie tylko informuje o liczbie nieprzeczytanych wiadomości e-mail, ale też cyklicznie wyświetla podgląd każdej z nich. Na rysunku 3.8 zaprezentowano dwa z trzech różnych typów wyświetlania z zastosowaną animacją. Nie wszystkie dynamiczne kafelki są wyraziste. Niektóre z nich, takie jak kafelek gry lub przeglądarki internetowej, nie muszą być. Możliwe jest skonfigurowanie jednej z dwóch wielkości kafelków — większej lub mniejszej. W pierwszym wariancie są wyświetlane prostokąty, a drugim mniejsze kwadraty. ► W przypadku mniejszej wielkości normalnie wyrazisty dynamiczny kafelek w efekcie okazuje się przytłumiony.

Na rysunku 3.9 pokazano siatkę dynamicznych kafelków, które mają różną wielkość. Kafelki aplikacji app Internet Explorer, Sklep Windows, Mapy Bing

RYSUNEK 3.8. Aplikacja app Poczta przełącza się między podglądami najnowszych wiadomości e-mail. W tym przypadku przedstawiono dwa przykłady z tego samego kafelka

116

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.9. Kombinacja małych i dużych dynamicznych kafelków

i eksploratora usługi SkyDrive skonfigurowano jako mniejsze. Te kafelki nie zapewniają żadnych rozbudowanych informacji w formie animowanej. Jednakże dynamiczne kafelki Kalendarz, Zdjęcia, Pogoda i Bing Finance są większe i udostępniają dynamiczne informacje dotyczące ich treści. Ekran startowy może być konfigurowany na różne sposoby w celu dostosowania systemu do własnych preferencji. Przykładowo kafelki można uporządkować w ramach różnych grup wizualnych, a także dodawać i usuwać kafelki najczęściej używanych aplikacji app (oraz tradycyjnych aplikacji systemu Windows i stron internetowych). Odwołanie Sposób dostosowywania ekranu startowego omówiono w rozdziale 5.

Uruchamianie aplikacji Aby uruchomić aplikację app, wystarczy nacisnąć dynamiczny kafelek na ekranie startowym systemu Windows 8 (użytkownicy korzystający z myszy mogą — oczywiście — kliknąć kafelek). Po wykonaniu tej czynności zobaczymy szybko ładującą się animację widoczną podczas uruchamiania aplikacji app,

Ekran startowy: nowy interfejs użytkownika dla nowoczesnych aplikacji

⏐

117

która zajmuje cały ekran. Jest to typowe dla aplikacji w stylu Metro, które zwykle cały czas działają w trybie pełnoekranowym. ► Zwykle, lecz nie zawsze. Jak się okaże dalej w tym rozdziale, możliwe jest umieszczenie obok siebie dwóch aplikacji w stylu Metro lub takiej aplikacji oraz aplikacji tradycyjnej przy użyciu nowej odmiany wielozadaniowości, która w rzeczywistości po prostu jest funkcją udostępniania ekranu.

Aby powrócić do pulpitu, można nacisnąć klawisz logo systemu Windows na klawiaturze lub przycisk logo systemu Windows urządzenia z tym systemem (dostępne jest również rozwiązanie programowe powiązane z tzw. interfejsami użytkownika rozciągniętymi do krawędzi, które wkrótce zostanie omówione). Należy zauważyć, że klawisz lub przycisk logo systemu Windows działa w systemie Windows 8 podobnie do przełącznika. Jest to kolejna znaczna zmiana w porównaniu z poprzednimi wersjami systemu. Jeśli np. w systemie Windows 7 wielokrotnie naciśnięto klawisz logo systemu Windows, menu Start było po prostu wiele razy wyświetlane i ukrywane. Jednakże w systemie Windows 8 wielokrotne naciskanie tego klawisza spowoduje przełączanie między bieżącą aplikacją w stylu Metro a ekranem startowym. Windows 8 wyposażony jest w dużą liczbę aplikacji app. Jeszcze więcej można ich znaleźć w serwisie Sklep Windows, czyli nowym sklepie Microsoftu z aplikacjami app. Odwołanie Oczywiście, w książce omawiamy różne wbudowane aplikacje w stylu Metro systemu Windows 8, ale w rozdziale 6. podajemy więcej informacji o serwisie Sklep Windows.

Uzyskiwanie dostępu do pulpitu systemu Windows W systemie Windows 8 środowisko pulpitu jest traktowane jak aplikacja app. Kafelek Pulpit powinien znajdować się gdzieś na ekranie startowym (jeśli tak nie jest, w celu jego znalezienia można użyć funkcji Wyszukiwanie, którą opisano w następnym podrozdziale). Po naciśnięciu kafelka Pulpit zostanie wyświetlony znajomy interfejs pulpitu (rysunek 3.10). Pulpit systemu Windows 8 wygląda i działa bardzo podobnie jak ten z systemu Windows 7. Największą z różnic jest brak przycisku Start i menu Start. W systemie Windows 8 dotychczasowe menu Start zastąpiono nowym, pełnowymiarowym ekranem startowym, dlatego przycisk Start jest już nieobecny.

118

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.10. Pulpit systemu Windows w akcji

Do uzyskania dostępu do ekranu startowego zwykle używany będzie klawisz lub przycisk logo systemu Windows albo inne metody opisane dalej w tym rozdziale. Reszta nie uległa zmianie. Tradycyjne aplikacje systemu Windows można uruchomić w oknie lub w trybie pełnoekranowym. Ponadto możliwe jest instalowanie nowych aplikacji itd. Z dużym prawdopodobieństwem może się okazać, że jeśli coś działało w systemie Windows 7, będzie świetnie funkcjonować również w systemie Windows 8. ► Wszystkie wbudowane aplikacje systemu Windows 7 oraz narzędzia (Paint, WordPad, Windows Media Player i inne), poza nielicznymi wyjątkami, są też obecne w systemie Windows 8.

Ponadto wspomniana wcześniej funkcja przełączania menu Start działa również w przypadku pulpitu systemu Windows. Wielokrotne naciśnięcie klawisza lub przycisku logo systemu Windows spowoduje przełączanie między pulpitem a ekranem startowym. Odwołanie Pulpit jest na tyle istotny, że poświęcono mu osobny rozdział. Więcej informacji zamieszczono w rozdziale 4.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

119

UŻYCIE OGÓLNOSYSTEMOWYCH INTERFEJSÓW UŻYTKOWNIKA METRO Ekran startowy, aplikacje w stylu Metro i pulpit systemu Windows działają w trybie pełnoekranowym, a ponadto są zwykle używane osobno, natomiast Windows 8 oferuje również różne inne interfejsy użytkownika Metro, do których dostęp może być uzyskiwany z dowolnego miejsca. W wielu przypadkach interfejsy te są nowymi interfejsami systemowymi, które przeważnie dostępne są z poziomu pulpitu systemu Windows, a także ekranu startowego lub aplikacji w stylu Metro. Przed dokładniejszym omówieniem poszczególnych interfejsów warto wiedzieć, że system Windows 8 udostępnia wiele tych interfejsów użytkownika na różne sposoby, zależne od tego, czy używana jest klawiatura, mysz, czy ekran wielodotykowy. W większości sytuacji dostępne są wszystkie trzy typy urządzeń wejściowych. f Skróty klawiaturowe. Z myślą o użytkownikach korzystających z klawiatury

Microsoft zapewnił w systemie Windows 8 zadziwiającą ilość skrótów klawiaturowych, z których wiele bazuje na powszechnie używanym klawiszu logo systemu Windows. Przykładowo skrót Klawisz logo systemu Windows+D spowoduje wyświetlenie pulpitu systemu Windows, natomiast skrót Klawisz logo systemu Windows+E sprawi, że zostanie otwarte nowe okno programu Eksplorator Windows. Okazuje się, że w tej wersji systemu skróty klawiaturowe są tak poważną sprawą, że w dodatku książki dołączyliśmy ich listę. W książce omawiamy również każdy wymagany i odpowiedni skrót klawiaturowy. f Aktywne narożniki. Dla osób używających myszy Microsoft udostępnia

funkcję aktywnych narożników, która aktywuje różne funkcje. Wśród nich są takie jak cofanie, przełącznik, uruchamianie i panele funkcji (Charms; wszystkie omówiono w tym rozdziale). f Interfejsy użytkownika rozciągnięte do krawędzi. Użytkownicy z urządzeniami

wyposażonymi w ekrany dotykowe mogą korzystać z różnych interfejsów użytkownika rozciągniętych do krawędzi, aby osiągnąć te same efekty, które są uzyskiwane przez użytkowników myszy za pomocą aktywnych narożników. Jeśli np. wykonano przesunięcie w dół z górnej krawędzi ekranu (lub w górę z dolnej krawędzi), nastąpi aktywowanie paska bieżącej aplikacji app (lub innego interfejsu Metro). Proste zadanie przełączania można wykonać za pośrednictwem lewej krawędzi ekranu i uzyskać dostęp do paska paneli funkcji z prawej krawędzi. Wszystkie te interfejsy również opisano w tym rozdziale.

120

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

Przyjrzyjmy się teraz różnym systemowym interfejsom użytkownika Metro obecnym w systemie Windows 8.

Panele funkcji: wyjątkowy interfejs użytkownika Metro Jeśli miałoby się opanować obsługę tylko jednego interfejsu użytkownika opartego na środowisku Metro, należałoby dowiedzieć się, jak uzyskać dostęp do paska paneli funkcji, czyli menu przydatnych opcji systemowych, które być może stanowią klucz do opanowania obsługi systemu Windows 8. Panele funkcji pokazano na rysunku 3.11.

RYSUNEK 3.11. Panele funkcji

Jednak zanim dokładniej objaśnimy panele funkcji, omówmy sposób ich wywoływania. Każda z przedstawionych metod uzyskiwania dostępu do paneli może być użyta w dowolnym miejscu systemu Windows 8, np. na ekranie startowym, w dowolnej aplikacji lub grze w stylu Metro albo na pulpicie systemu Windows. ► Uzyskanie dostępu do paska paneli funkcji w przypadku konfiguracji wieloekranowej może być utrudnione i zależy od położenia oraz orientacji dodatkowych ekranów. Niemniej jednak istnieje kilka rozwiązań, z których najprostsze polega na użyciu skrótu klawiaturowego Klawisz logo systemu Windows+C zamiast kursora myszy.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

121

f Klawiatura. Należy użyć kombinacji klawiszy Klawisz logo systemu

Windows+C. f Mysz. Kursor myszy należy przemieścić do prawego górnego narożnika

ekranu. Po wykonaniu tej czynności pasek paneli funkcji pojawi się w trybie półprzezroczystym. Kursor należy następnie przenieść w dół w kierunku środka prawej krawędzi ekranu, aby w pełni aktywować pasek (odwrotnie kursor myszy można umieścić w prawym dolnym narożniku ekranu, a następnie w środku prawej krawędzi ekranu). Uwaga A dlaczego półprzezroczystość? Microsoft bierze pod uwagę inne elementy interfejsu użytkownika, które mogą być powiększane przy prawej krawędzi ekranu, w tym pasek przewijania aplikacji pulpitu lub przycisk podglądu na pasku zadań. Jeśli kursor myszy nie zostanie od razu przemieszczony do środka, pasek paneli funkcji zniknie, co umożliwi uzyskanie dostępu do dowolnej innej rzeczy znajdującej się na ekranie w tym obszarze.

f Dotyk. Aby panele funkcji wyświetlić na ekranie wielodotykowym, należy

wykonać przesunięcie w lewą stronę od prawej krawędzi ekranu. Jak widać, na pasku paneli funkcji istnieje pięć następujących elementów lub paneli. Oto one. f Wyszukiwanie. Panel zapewnia łatwy dostęp do ogólnosystemowej funkcji

wyszukiwania systemu Windows 8. Ponieważ wyszukiwanie jest kontekstowe, naciśnięcie panelu na ekranie startowym lub pulpicie systemu Windows spowoduje wywołanie nowego interfejsu rozpoczynania wyszukiwania, który umożliwia znajdowanie aplikacji app (i tradycyjnych aplikacji), ustawień i plików na komputerze PC. Jeśli jednak dostęp do tego panelu zostanie uzyskany z poziomu aplikacji app, wyszukiwanie zostanie przeprowadzone w jej obrębie. Przykładowo panel można wykorzystać do wyszukiwania wiadomości e-mail w aplikacji app obsługującej pocztę elektroniczną. f Panel wyszukiwania zostanie omówiony w następnym podrozdziale tego

rozdziału. f Udostępnianie. Za pośrednictwem tego unikalnego panelu można, używając

innej aplikacji w stylu Metro, współużytkować z innymi osobami zawartość ekranu. Podobnie jak w wielu innych panelach funkcji, w tym panelu wyszukiwania funkcjonalność ta powiązana jest z nową możliwością niskopoziomową systemu Windows 8 określaną mianem kontraktów

122

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

(w tym przypadku jest mowa o kontrakcie udostępniania). Dowolna aplikacja w stylu Metro może zastosować ten kontrakt do wysyłania i (lub) odbierania żądań udostępniania. Udostępnianie nie działa w ogóle na ekranie startowym (lub pulpicie), ponieważ te interfejsy nie mają nic wspólnego z udostępnianiem. Aby skorzystać z udostępniania, konieczne jest najpierw użycie aplikacji w stylu Metro. Bardziej szczegółowo udostępnianie omówiono dalej w tym rozdziale. f Uruchamianie. Ten panel, który jest wyróżniany przy użyciu koloru akcentu

w wybranym schemacie środowiska Metro, po prostu symuluje klawisz lub przycisk logo systemu Windows. Oznacza to, że panel spowoduje przejście do ekranu startowego z poziomu dowolnego innego interfejsu środowiska Metro lub pulpitu. Jeśli jednak ekran startowy jest już wyświetlony, nastąpi powrót do poprzednio używanego interfejsu. f Urządzenia. Podobnie jak większość paneli funkcji, panel urządzeń również

jest kontekstowy. A zatem to, co zostanie wyświetlone na tym panelu, zależy od dwóch następujących rzeczy: od kompatybilnych urządzeń, jakie są podłączone do używanego komputera PC lub urządzenia (bądź zainstalowane w nich), albo czynności wykonywanej w danym momencie. Panel urządzeń jest najczęściej używany do uzyskania dostępu do drukarki, a w przypadku osób korzystających z dwóch lub większej liczby ekranów do określania sposobu zastosowania dodatkowych ekranów. Dalej w tym rozdziale omówiono panel urządzeń oraz obsługę przez system Windows 8 urządzeń peryferyjnych. f Ustawienia. Kolejny kontekstowy panel funkcji ustawień zapewnia interesujący

zestaw funkcji. U góry wyświetlonego panelu ustawień (rysunek 3.12) widoczne będą odsyłacze do ustawień dotyczących bieżącego widoku, którym może być ekran startowy, aplikacja w stylu Metro lub środowisko pulpitu. Z kolei na dole znajdują się odsyłacze do ustawień, które są zawsze dostępne z poziomu dowolnego innego interfejsu. ► Użytkownicy korzystający z klawiatury mogą znacznie szybciej otworzyć panel ustawień, używając skrótu Klawisz logo systemu Windows+I.

Na ekranie startowym pojawi się odsyłacz do ustawień kafelków, który udostępnia krótką listę ustawień tego ekranu. Wśród tych ustawień znajduje się ustawienie decydujące o wyświetlaniu na ekranie startowym narzędzi administracyjnych oraz przycisk służący do usuwania informacji osobistych z kafelków.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

123

RYSUNEK 3.12. Panel funkcji ustawień

► Możliwa jest również zmiana głośności za pomocą klawiszy sprzętowych urządzenia (przyciski regulacji głośności są powszechne np. w nowoczesnych tabletach) lub za pośrednictwem klawiatury, w której niektórzy producenci komputerów PC zmieniają przypisanie klawiszy funkcyjnych w celu kontrolowania głośności.

W zależności od aplikacji app będą widoczne różne ustawienia. Z tego powodu ustawienia aplikacji app będziemy omawiać w odpowiednich rozdziałach książki. Siatka ikon ustawień znajdująca się na dole panelu ustawień to prawdopodobnie najbardziej interesująca rzecz do opisania w tym miejscu. Ikona sieci, którą omówiono w rozdziale 13., zapewnia dostęp do połączeń sieciowych komputera PC. Ikona głośności umożliwia zmiany głośności w systemie przy użyciu suwaka pojawiającego się po kliknięciu tejże ikony (rysunek 3.13). Podobnie ikona jasności ekranu zapewnia metodę kontrolowania jasności ekranu kompatybilnych urządzeń (ogólnie będzie to możliwe w komputerach przenośnych, lecz nie w komputerach stacjonarnych). Panel powiadomień umożliwia określenie, czy powiadomienia (opisane dalej w tym rozdziale) są globalnie włączone, czy wyłączone (ukryte) przez ustalony czas. Dzięki temu można pracować bez żadnych zakłóceń. Panel zasilania umożliwia przełączenie między stanami uśpienia, zamykania i restartowania. Jest to dość ważna kontrolka (rysunek 3.14). Jak wiadomo, w systemie

124

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.13. Modyfikowanie głośności

RYSUNEK 3.14. Opcje zasilania

Windows 7 operacje te były wykonywane z poziomu menu Start. Jednak w przypadku braku w systemie Windows 8 menu i przycisku Start Microsoft zdecydował się na umieszczenie funkcji zasilania w położeniu, które byłoby dostępne w dowolnym miejscu systemu, niezależnie od tego, czy będzie używany ekran startowy, aplikacja w stylu Metro, czy pulpit. Stąd też takie, a nie inne umiejscowienie. Ikona klawiatury umożliwia przełączenie między różnymi układami klawiatury komputera PV lub obsługiwanego urządzenia. Choć przeważnie będzie to tylko jeden układ, taki jak dla języka polskiego, Windows 8 to pierwsza wersja flagowego systemu operacyjnego Microsoftu, w której każdy wariant tego produktu (Windows 8, Windows 8 Pro, Windows 8 Enterprise i Windows RT) obsługuje dynamiczne przełączanie języków przy użyciu pakietów językowych. A zatem obecnie każdy może zagrać w swoją grę w wersji wielojęzykowej. Należy też zwrócić uwagę na odsyłacz Zmień ustawienia komputera znajdujący się na dole panelu ustawień. Ustawienia to aplikacja w stylu Metro, która zastąpiła panel sterowania. Trzeba jednak przyznać, że — jak się okaże dalej w tej książce — w dalszym ciągu będą używane różne panele sterowania. Zatem jest to naprawdę ważna kwestia. Aplikacją Ustawienia obszerniej zajmiemy się w rozdziale 5.

Znajdowanie przy użyciu funkcji Wyszukiwanie Wyszukiwanie menu Start to jedna z najlepszych funkcji systemu Windows 7. Jej następca w systemie Windows 8, nazwany po prostu Wyszukiwanie, jest jeszcze lepszy, a przynajmniej taki się okaże po skorzystaniu z niego w nowym interfejsie pełnoekranowym. Jeśli nie poznałeś funkcji wyszukiwania menu Start, oto jej działanie: po kliknięciu przycisku Start (lub naciśnięciu klawisza logo systemu Windows) od razu można było rozpocząć wpisywanie nazwy aplikacji, dokumentu

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

125

lub panelu sterowania niezbędnego do znalezienia. Podczas wprowadzania znaków pojawiały się wyniki wyszukiwania bezpośrednio w menu Start. Zilustrowano to na rysunku 3.15.

RYSUNEK 3.15. Funkcja wyszukiwania menu Start systemu Windows 7

Oczywiście, w systemie Windows 8 nie ma menu Start. Niemniej jednak nadal oferuje on możliwości wyszukiwania. Co więcej, funkcja działa dokładnie tak samo: z poziomu dowolnej aplikacji w stylu Metro lub pulpitu systemu Windows wystarczy nacisnąć przycisk Start (lub klawisz logo systemu Windows) i rozpocząć wpisywanie. Jeśli ekran startowy jest już widoczny, będzie to jeszcze prostsze, ponieważ wystarczy rozpocząć wprowadzanie znaków. Po wykonaniu tej operacji zostanie wyświetlony nowy pełnoekranowy interfejs wyszukiwania (rysunek 3.16). Choć początkowo interfejs może wyglądać trochę ubogo, w rzeczywistości oferuje naprawdę duże możliwości. Ułatwia znalezienie nowych aplikacji w stylu Metro, aplikacji pulpitu systemu Windows, różnych ustawień komputera lub paneli sterowania typu pulpitowego oraz plików. Jak się okaże, możliwe jest nawet wyszukiwanie w obrębie aplikacji w stylu Metro! Naprawdę nowa funkcja wyszukiwania błyszczy na tle funkcji wyszukiwania menu Start systemu Windows 7.

126

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.16. Nowa funkcja Wyszukiwanie systemu Windows 8

Domyślnie funkcja Wyszukiwanie udostępni wyniki wyszukiwania dla aplikacji, które w rzeczywistości są kombinacją nowych aplikacji w stylu Metro i tradycyjnych aplikacji. Jak widać na rysunku 3.17, różnica między tymi dwoma typami aplikacji jest subtelna, ale aplikacje w stylu Metro mają zwykle kwadratowe ikony przypominające kafelki w jednolitym kolorze, natomiast starsze, tradycyjne aplikacje są reprezentowane przez bardziej znajome staromodne ikony. Z ikonami w wynikach wyszukiwania można wykonywać różne działania. Aby np. wywołać aplikację lub aplikację app, należy po prostu kliknąć ją lub nacisnąć. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy pozycji na liście wyników wyszukiwania pozwala jednak na wykonanie znacznie większej liczby działań. Po wykonaniu tej operacji zostanie wyświetlony nowy pasek aplikacji app, który udostępnia dodatkowe opcje (rysunek 3.18). ► Aby wykonać operację kliknięcia prawym przyciskiem myszy w przypadku ekranu dotykowego, należy nacisnąć pozycję i przeciągnąć ją nieznacznie w dół.

To, co w tym miejscu zostanie wyświetlone, będzie zmieniać się, w zależności od typu wybranej pozycji. Wśród bardziej powszechnych opcji należy wymienić następujące.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

RYSUNEK 3.17. Kombinacja w wynikach wyszukiwania tradycyjnych aplikacji oraz aplikacji w stylu Metro

RYSUNEK 3.18. Pasek aplikacji app wyników wyszukiwania udostępnia więcej opcji

⏐

127

128

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

f Przypnij do ekranu startowego/Odepnij od ekranu startowego. Opcja

umożliwia przypięcie do ekranu startowego kafelka aplikacji lub aplikacji app. Jeśli wykonano już przypięcie aplikacji, można ją odpiąć. f Przypnij do paska zadań/Odepnij od paska zadań. Opcja umożliwia przypięcie

tradycyjnej aplikacji do paska zadań na pulpicie (lub odwrócenie efektu dla już przypiętej pozycji). f Otwórz nowe okno. Opcja ma zastosowanie dla programu Eksplorator

Windows, umożliwia otwarcie jego nowego okna (rezultat odpowiadający użyciu kombinacji klawiszy Klawisz logo systemu Windows+E). f Otwórz lokalizację pliku. Opcja jest dostępna tylko dla aplikacji pulpitowych.

Powoduje otwarcie nowego okna eksploratora w miejscu, w którym można znaleźć aplikację. f Uruchom jako administrator. Opcja, która również dostępna jest tylko

dla aplikacji pulpitowych, umożliwia uruchomienie aplikacji w kontekście podwyższonego poziomu uprawnień (zostanie wyświetlone okno dialogowe Kontrola konta użytkownika w celu uwierzytelnienia lub potwierdzenia tej opcji). ► Dlaczego ta opcja nosi nazwę Uruchom jako administrator, jeśli większość użytkowników systemu Windows 8 i tak niewątpliwie będzie korzystać z konta administratora? Nazwa to tylko niefortunny artefakt z przeszłości. W rzeczywistości opcja oznacza uruchomienie w kontekście podwyższonego poziomu uprawnień. f Odinstaluj. Opcja umożliwia usunięcie instalacji aplikacji app. Należy

zauważyć, że opcja działa tylko dla aplikacji w stylu Metro. Klasyczne aplikacje pulpitowe systemu Windows są usuwane jak dotychczas (przy użyciu panelu sterowania Programy i funkcje). Oczywiście, funkcja Wyszukiwanie nie jest przeznaczona tylko dla aplikacji. Możliwe jest również filtrowanie widoku pod kątem ustawień (kombinacja ustawień komputera i paneli sterowania), plików i poszczególnych aplikacji app. Aby filtrować wyniki wyszukiwania pod kątem ustawień, należy wpisać szukany ciąg, a następnie nacisnąć pozycję Ustawienia na panelu wyszukiwania po prawej stronie. Jak widać na rysunku 3.19, wyniki wyszukiwania zostaną przefiltrowane w celu wyświetlenia tylko odpowiednich ustawień komputera i paneli sterowania. Ten interfejs różni się trochę od listy wyników wyszukiwania dla aplikacji app. Pozycje ustawień komputera są wyświetlane jako pierwsze, a ponadto

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

129

RYSUNEK 3.19. Wyniki wyszukiwania zawierające ustawienia

są oddzielone od paneli sterowania. Brakuje dostępnych opcji klikanych prawym przyciskiem myszy. Aby uzyskać dostęp do żądanej pozycji, możliwe jest tylko jej naciśnięcie. Pozycje ustawień komputera spowodują wywołanie odpowiedniego ekranu w nowym interfejsie ustawień komputera systemu Windows 8 (który zostanie poniżej omówiony), natomiast panele sterowania zostaną otwarte w oknie na pulpicie, tak jak w poprzednich wersjach systemu Windows. Aby przefiltrować wyniki wyszukiwania pod kątem plików, należy wpisać szukany ciąg, a następnie nacisnąć pozycję Pliki na panelu wyszukiwania. Jak widać na rysunku 3.20, spowoduje to wyświetlenie jeszcze jednego widoku wyników wyszukiwania, w którym pliki na komputerze zgodne z ciągiem wyszukiwania mogą być dodatkowo filtrowane według dokumentów, obrazów, muzyki, wideo lub innych typów danych. Istnieje także możliwość przekierowania tego typu wyszukiwania w grupie domowej. Oznacza to, że pliki na innych komputerach w sieci domowej również zostaną uwzględnione w wynikach wyszukiwania. W tym celu należy nacisnąć nagłówek Pliki i z wyświetlonego menu podręcznego wybrać pozycję Grupa domowa. Podobnie do wyników wyszukiwania ustawień, w przypadku wyników wyszukiwania plików nie są dostępne dodatkowe opcje klikane prawym przyciskiem myszy. Oczywiście, możliwość wyszukiwania w aplikacjach w stylu Metro jest dla nich specyficzna, dlatego omówienie jej w książce jest czymś, co należy uznać

130

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.20. Wyniki wyszukiwania zawierające pliki

za właściwe. Warto jednak zauważyć, że ta funkcja stanowi kluczową zaletę nowej bazowej platformy oprogramowania w systemie Windows 8. Podobnie do wielu innych kluczowych funkcji środowiska Metro, w aplikacjach app dość łatwo można skorzystać z tej przydatnej możliwości, a to rozszerza sposób działania systemu Windows 8.

Udostępnianie między aplikacjami app Windows 8 obsługuje nową funkcję niskiego poziomu o nazwie Kontrakty, która działa bardzo podobnie do funkcji kopiowania i wklejania pod tym względem, że uczestniczące w kontrakcie aplikacje (lub w tym przypadku aplikacje app) na jednym z końców sekwencji nie muszą mieć żadnych informacji o pozostałych aplikacjach. Oznacza to, że aplikacje muszą jedynie obsługiwać odpowiedni kontrakt. Jednym z najpowszechniejszych jest kontrakt udostępniania, który umożliwia jednej aplikacji app udostępnianie informacji innej. Oczywiście, kontrakt to droga dwukierunkowa z jedną aplikacją app, inicjującą operację lub „wysyłającą” żądanie udostępniania, oraz inną aplikacją, która kończy operację przez „zaakceptowanie” jej. Choć możliwe jest udostępnianie informacji między wieloma aplikacjami w stylu Metro przy użyciu kontraktu udostępniania, większość z nich będzie obsługiwać tylko jeden koniec kontraktu. Oznacza to, że będą one wysyłać lub odbierać.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

131

Kanoniczny przykład takiej transakcji występuje w internecie: pewnego poranka użytkownik przegląda ulubioną witrynę internetową i natrafia na artykuł, który po prostu musi udostępnić komuś innemu. W czasach przed pojawieniem się systemu Windows 8 i środowiska Metro tego rodzaju udostępnienie byłoby możliwe w dwóch dość ograniczonych przypadkach. W pierwszym przeglądarka została zaprojektowana (lub zaprogramowana drogą trwałej modyfikacji kodu) specjalnie z myślą o udostępnianiu stron internetowych (być może za pośrednictwem poczty elektronicznej lub usługi społecznościowej, takiej jak Facebook). W drugim przypadku programista musiał napisać dodatek dla przeglądarki lub rozszerzenie w celu dodania do niej takiej możliwości. Oba rozwiązania będą działać. Jednak są one specyficzne dla danej, wybranej przeglądarki. Jeśli zostanie podjęta decyzja o użyciu innej przeglądarki internetowej, rozwiązania okażą się bezużyteczne. Rozwiązania te także będą bezwartościowe, gdy zechcemy udostępnić dane za pośrednictwem usługi lub innego mechanizmu, które nie są obsługiwane przez używaną przeglądarkę (być może takie, które nie zostały jeszcze wymyślone). W systemie Windows 8 aplikacje w stylu Metro wymagają jedynie obsługi panelu udostępniania. Mogą one obsługiwać inicjowanie działania udostępniania, a także osobno (lub wyłącznie) odbieranie takiego działania. Przeglądarka internetowa Internet Explorer 10 Microsoftu w wersji aplikacji w stylu Metro obsługuje inicjowanie działania udostępniania, dlatego strony internetowe mogą być udostępniane innym osobom. Aby udostępnić stronę, przeglądarka nie musi jednak mieć informacji o aplikacji app używanej przez użytkownika. Z tego właśnie powodu dowolna liczba aplikacji app obsługuje odbieranie żądania udostępniania. Jedna z nich dołączona do systemu Windows 8 nosi nazwę Poczta. Umożliwia ona udostępnienie strony z przeglądarki IE 10 za pośrednictwem poczty elektronicznej (rysunek 3.21). Z upływem czasu będzie pojawiać się wiele innych aplikacji app, które będą zezwalać na udostępnianie stron internetowych z wykorzystaniem innych środków (np. różnych sieci społecznościowych). Taka możliwość oznacza, że z upływem czasu system Windows 8 będzie stawał się lepszy bez potrzeby aktualizowania przez Microsoft samego systemu operacyjnego. Inni programiści będą rozszerzać możliwości systemu przez implementowanie kontraktu udostępniania. Tym sposobem Windows 8 stanie się lepszy niż dotychczas, a wraz z nim wiele innych działających aplikacji app.

132

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.21. Udostępnianie strony internetowej w przeglądarce Internet Explorer za pomocą aplikacji Poczta

Zarządzanie działającymi aplikacjami app Każdy, kto korzystał z systemu Windows, zna skrót klawiaturowy Alt+Tab umożliwiający szybkie przełączanie między uruchomionymi aplikacjami. Funkcja nadal jest dostępna w systemie Windows 8 i niezmiennie nosi nazwę przerzucania okien, choć podejrzewamy, że niewielu osobom jest ona znana. Funkcja przerzucania okien różni się obecnie tym, że obejmuje aplikacje w stylu Metro, a także tradycyjne aplikacje oraz pulpit systemu Windows (rysunek 3.22). Funkcja nie jest już podstawowym sposobem przełączania się między działającymi aplikacjami a aplikacjami app. ► Dziwne jest to, że funkcja przerzucania okien nie pozwala na uzyskanie dostępu do samego ekranu startowego.

W systemie Windows 8 zastosowano nowe interfejsy użytkownika w stylu Metro służące do przełączania między uruchomionymi aplikacjami app, aplikacjami, pulpitem i ekranem startowym. Interfejsy te uwzględniają nowy interfejs dotykowy przeznaczony do szybkiego przesuwania między widokami, a także nowe funkcje cofania, przełącznika i uruchamiania porady powiadomień. Jak można

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

133

RYSUNEK 3.22. Funkcja przerzucania okien jest nadal obecna w systemie Windows 8 i obsługuje zarówno aplikacje, jak i aplikacje app

się spodziewać, każda z nich jest dostępna w dowolnym miejscu systemu, w tym z poziomu ekranu startowego, dowolnej aplikacji w stylu Metro i pulpitu. Przyjrzyjmy się kolejno każdej funkcji.

PRZEŁĄCZANIE APLIKACJI PRZEZ PRZESUWANIE Bardzo łatwo można przełączać się między działającymi aplikacjami app oraz pulpitem systemu Windows, używając nowego gestu szybkiego przesunięcia przeznaczonego dla urządzeń opartych na technologii wielodotykowej. W tym celu należy wykonać przesunięcie od krawędzi ekranu położonej najbardziej na lewo. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlona duża miniatura (rysunek 3.23) następnej aplikacji app „na stosie aplikacji app” (na liście działających aplikacji app). Gest szybkiego przesunięcia umożliwia kilka następujących rzeczy. Oto one. f Przełączenie do następnej aplikacji app. Pojedyncze przesunięcie spowoduje

pojawienie się następnej aplikacji app, która zastępuje dotychczas używaną aplikację app jako jedyną na ekranie. f Wielokrotne przełączanie między dostępnymi aplikacjami app. W przypadku

wielokrotnego wykonania wcześniej wspomnianego gestu nastąpi szybkie przełączenie między aplikacjami app. Pozwala to na nawigowanie między

134

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.23. Przełączenie do następnej aplikacji app z wykorzystaniem gestu szybkiego przesunięcia opartego na technologii dotykowej

poszczególnymi aplikacjami na stosie aplikacji app. Taka operacja zostanie zwykle wykonana, gdy następna aplikacja app nie jest tą, której szukamy. f Przyciąganie następnej aplikacji app. Windows 8 obsługuje tryb

równoczesnego udostępniania ekranu nazywany przyciąganiem. Tryb można wykorzystać przy użyciu gestu przesunięcia. Tryb jest na tyle istotny, że opisano go osobno w tym rozdziale. f Włączanie przełącznika. Windows 8 uwzględnia również nowy interfejs

przełączania aplikacji app noszący nazwę przełącznika, który także może zostać włączony za pomocą gestu przesunięcia. Przełącznik zostanie opisany w tym rozdziale.

COFANIE Nowa funkcja cofania jest przełącznikiem, który pod względem działania przypomina szybkie jednokrotne naciśnięcie kombinacji klawiszy Alt+Tab. Użycie tej funkcji spowoduje powrót do poprzedniej aplikacji w stylu Metro lub do pulpitu systemu Windows. Aby uzyskać dostęp do funkcji cofania, kursor myszy należy umieścić w górnym lewym narożniku ekranu. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlona porada funkcji cofania (rysunek 3.24), która reprezentuje poprzednio używaną aplikację app (lub pulpit). Aby uzyskać dostęp do tej aplikacji app, należy po prostu kliknąć poradę.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

135

► Czytelnicy będący szczęśliwymi posiadaczami urządzenia wielodotykowego mogą skorzystać z gestu przełączania aplikacji app opartego na przesuwaniu, który opisano dalej w tym rozdziale. Nie ma możliwości wyświetlenia porady funkcji cofania za pomocą dotyku.

RYSUNEK 3.24. Nowa funkcja cofania pozwala w prosty sposób przełączyć się na poprzednio używaną aplikację app

PRZEŁĄCZNIK Funkcja cofania działa dobrze, gdy korzystamy z niewielkiej liczby aplikacji app. Jeśli jednak użytkownik realizuje jednocześnie wiele zadań, będzie oczekiwał prostszej metody uzyskania dostępu do konkretnej aplikacji app. System Windows 8 oferuje nowy interfejs przełącznika w stylu Metro, który udostępnia funkcjonalność podobną do funkcji przerzucania okien. Jak widać na rysunku 3.25, przełącznik może być aktywowany przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Tab. Użytkownicy korzystający z myszy i ekranu dotykowego również mogą zastosować przełącznik, choć jest to trochę utrudnione. ► Funkcja przełączania aplikacji Przerzucanie okien 3W obecna w systemach Windows Vista i 7 została zastąpiona w systemie Windows 8 przez przełącznik. Jest to zła wiadomość dla fanów tej funkcji.

136

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.25. Przełącznik udostępnia listę uruchomionych aplikacji app w stylu Metro

W przypadku myszy najprostszym sposobem jest wywołanie najpierw porady funkcji cofania przez umieszczenie kursora w górnym lewym narożniku ekranu. Po wykonaniu tej czynności można zauważyć, że w rzeczywistości dostępnych jest kilka niepozornych podglądów kafelków rozmieszczonych wzdłuż lewej krawędzi ekranu. Reprezentują one uruchomione aplikacje app. Aby wyświetlić przełącznik, kursor myszy należy przesunąć w dół lewej krawędzi ekranu. W efekcie zostanie wyświetlony pełny interfejs przełącznika. (Dla czytelników znających panele funkcji może być zrozumiałe, że to zachowanie naśladuje sposób aktywowania interfejsu za pomocą myszy. Podobnie można też kursor myszy umieścić w dolnym lewym narożniku ekranu, a następnie przenieść kursor w górę lewej krawędzi ekranu, jeśli jest to bardziej naturalne). Choć większość interakcji dotykowych z założenia jest prosta, włączenie przełącznika za pomocą dotyku w rzeczywistości jest naprawdę trudne. Przebiega to w następujący sposób: najpierw należy wykonać przesunięcie od lewej krawędzi ekranu, ale trochę wolniej niż normalnie. Po pojawieniu się dużej miniatury następnej aplikacji app należy zakończyć przesuwanie w prawą stronę i ruszyć palcem trochę w lewą stronę, a nie wstecz. Po poprawnym wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony przełącznik.

FUNKCJA URUCHAMIANIA PORADY POWIADOMIEŃ Choć wiele osób będzie opłakiwać utratę przycisku Start w systemie Windows 8, Microsoft usunął go z dobrego powodu. Przycisk Start, będący interfejsem opartym na pulpicie, dostępny był tylko w jego środowisku, lecz w żadnej aplikacji

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

137

w stylu Metro. A zatem firma wprowadziła przyzwoitego następcę nazwanego uruchamianiem porady powiadomień, który działa w dowolnym miejscu systemu Windows (ekran startowy, pulpit lub dowolna aplikacja w stylu Metro). Uruchamianie porady powiadomień działa tak, jak klawisz logo systemu Windows (lub odpowiadający mu przycisk urządzeń przenośnych), czyli pełni rolę przełącznika. Aby wyświetlić funkcję uruchamiania porady powiadomień, kursor myszy należy umieścić w dolnym lewym narożniku ekranu. Po wykonaniu tej czynności pojawi się miniatura, która reprezentuje ekran startowy lub poprzedni ekran (aplikację w stylu Metro lub pulpit). Pokazano to na rysunku 3.26. W celu przejścia do ekranu startowego (lub poprzedniego interfejsu), wystarczy kliknąć miniaturę. Funkcja uruchamiania porady powiadomień nie jest dostępna, gdy używamy klawiatury lub ekranu dotykowego, ponieważ jest niepotrzebna. Jak wcześniej wspomniano, użytkownicy korzystający z klawiatury w roli przełącznika mogą użyć klawisza logo systemu Windows. Z kolei użytkownicy posługujący się dotykiem mogą RYSUNEK 3.26. Funkcja uruchamiania porady powiadomień użyć przycisku klawisza logo systemu Windows na swoim urządzeniu lub uzyskać dostęp do miniatury uruchamiania znajdującej się w obrębie przełącznika.

Przyciąganie Gdy minie zachwyt nad pełnoekranowymi interfejsami środowiska Metro, można zacząć odczuwać jego ograniczenia. W końcu system Windows (okna) nosi tę, a nie inną nazwę z takiego powodu, że dotychczas zapewniał jednoczesny dostęp do wielu okien na ekranie, z których każde reprezentowało aplikacje i różne interfejsy systemowe. Wraz ze zdobywaniem coraz większego doświadczenia w zakresie obsługi systemu Windows wiele osób będzie oczekiwać tego typu działania. Zgadza się, jest ono nadal dostępne w przypadku pulpitu. Jednakże wszystkie aplikacje w stylu Metro działają tylko w trybie pełnoekranowym. Właściwie nie do końca tak jest. Nie oznacza to, że będzie możliwe uruchomienie na ekranie wielu aplikacji w stylu Metro, tak jak w przypadku aplikacji pulpitu. Wynika to ze względów związanych z bezpieczeństwem, wydajnością i wytrzymałością baterii. Nie to jest

138

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

jednak istotne. Microsoft oferuje prostą funkcję udostępniania ekranu określaną mianem przyciągania, która umożliwia jednoczesne użycie dwóch aplikacji w stylu Metro lub jednej takiej aplikacji i pulpitu, aczkolwiek w ograniczonym zakresie. W takiej konfiguracji jedna aplikacja app, tzw. przyciągana aplikacja app, będzie zajmować niewielki kanał po lewej lub prawej stronie ekranu. Z kolei druga aplikacja app, zwana podstawową aplikacją app, zajmie resztę ekranu. Nie wszystkie aplikacje app obsługują przyciąganie w pełnym zakresie, ponieważ w konfiguracji z przyciąganiem są bezużyteczne lub prawie nieprzydatne. Jednakże niektóre aplikacje app zapewniają specjalnie dostosowane interfejsy przyciągania (np. Kalendarz lub Poczta), które w tym przypadku mogą okazać się dość przydatne. Ponieważ w tym miejscu obraz naprawdę będzie warty prawie tysiąc słów, w celu zaznajomienia się z funkcją przyciągania należy przyjrzeć się rysunkowi 3.27. Warto zauważyć, że aplikacja w głównym obszarze (na rysunku po prawej stronie) może być pulpitem lub dowolną aplikacją w stylu Metro.

RYSUNEK 3.27. Funkcja przyciągania: proste udostępnianie ekranu

Choć istnieje kilka metod przyciągania aplikacji, w przypadku myszy i ekranu dotykowego najpewniejszą i najspójniejszą będzie użycie przełącznika. Poniżej wyjaśniono, jak użyć myszy lub ekranu dotykowego. Po upewnieniu się, że żądana aplikacja app (lub pulpit), która ma być w podstawowym widoku, znajduje się na ekranie, należy aktywować przełącznik. Wybraną aplikację app trzeba następnie chwycić w celu przeciągnięcia z listy miniatur aplikacji app przełącznika i umieścić ją poza obszarem przełącznika.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

139

Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony pasek krawędzi funkcji przyciągania (rysunek 3.28). W dalszej kolejności należy zwolnić przycisk myszy (lub oddalić palec od ekranu), aby przyciągnąć aplikację app.

RYSUNEK 3.28. Przyciąganie aplikacji app

Należy zauważyć, że te same podstawowe kroki można wykonać w celu przyciągnięcia aplikacji app po prawej stronie ekranu. Jednak zamiast opuszczania miniatury po umieszczeniu jej poza obrębem przełącznika trzeba przeciągnąć ją, aż do prawej krawędzi ekranu, powodując wyświetlenie paska krawędzi funkcji przyciągania. Następnie należy zwolnić przycisk myszy (lub podnieść palec). W przypadku funkcji przyciągania możliwe jest wykonanie kilku innych rzeczy. Można np. zamienić miejscami przyciągniętą i podstawową aplikację app, aby dotychczas przyciągnięta aplikacja zajmowała obecnie większość ekranu. W tym celu wystarczy kliknąć dwukrotnie pasek krawędzi funkcji przyciągania. W przypadku ekranu dotykowego należy jedynie przeciągnąć pasek do środka ekranu, a następnie podnieść palec. Jeśli użytkownik korzysta ze skrótów klawiaturowych, funkcja przyciągania obsługuje kilka ciekawych skrótów. Przykładowo z poziomu dowolnej aplikacji w stylu Metro można nacisnąć klawisz logo systemu Windows i klawisz kropki, aby aktywować pasek krawędzi funkcji przyciągania, a następnie naciskać go wielokrotnie w celu przemieszczenia go w prawo (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+Shift+. powoduje przemieszczanie w lewo). W dodatku zamieszczono pełną listę skrótów klawiaturowych z klawiszem logo systemu Windows.

140

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

Wskazówka Jeśli środowisko nadal jest zbyt ograniczające, należy rozważyć konfigurację złożoną z wielu monitorów. W tym przypadku ekran startowy i wszystkie aplikacje w stylu Metro mogą znajdować się na jednym ekranie monitora, a pulpit i jego aplikacje mogą być wyświetlane na jednym lub większej liczbie innych ekranów. Taką konfigurację opisano w rozdziale 5.

Uzyskiwanie alertów za pomocą powiadomień W czasach systemu o nazwie kodowej Longhorn, gdy Microsoft przygotowywał wersję systemu Windows, która ostatecznie została opublikowana w uproszczonej postaci jako Windows Vista, gigant branży oprogramowania ujawnił, że pracował nad nowym scentralizowanym systemem powiadomień. System miał być używany przez system operacyjny, a także dowolne aplikacje zewnętrzne, które wymagały jego funkcji. Pomysł był dobry, ponieważ w przypadku powiadomień większość aplikacji dla systemu Windows po prostu działała po swojemu. Tak jak wiele innych dobrych pomysłów z projektu Longhorn, również ten nigdy nie został wdrożony w systemie Windows. Po szybkim przemieszczeniu o dekadę okazuje się, że Microsoft wreszcie urzeczywistnił w systemie Windows swoją wizję dotyczącą centralnego systemu powiadomień. Gdy weźmiemy to pod uwagę, możemy stwierdzić, że Windows 8 w niewielkim stopniu przypomina system Longhorn. Mało prawdopodobne jest to, że wiele osób z czasów systemu Longhorn Microsoftu przewidziałoby pojawienie się urządzeń z ekranem dotykowym, które w obecnej wersji systemu Windows wymusiły obecność pełnoekranowych interfejsów środowiska Metro. Mniejsza o to. Istotne jest to, co teraz. Choć już sam system Windows i nowe aplikacje w stylu Metro mogą wykorzystać tę nową platformę powiadomień, jest ona też dostępna dla pulpitu. A zatem, jeśli zostanie odebrana nowa wiadomość e-mail lub zbliża się termin spotkania, użytkownik zostanie o tym powiadomiony. Windows 8 obsługuje dwa typy powiadomień: pełnoekranowe (modalne powiadomienia, które muszą zostać obsłużone przed kontynuowaniem) i niewielkie przestawne „tosty” powiadomień, które pojawiają się, a następnie same znikają. Powiadomienia pierwszego typu są powiązane tylko z funkcjami systemowymi i samym systemem Windows, i generalnie są bardzo ważne. Z kolei „tosty” powiadomień mogą mieć różną istotność, ale ponieważ pochodzą z aplikacji app, nigdy nie spowodują działania, które mogłoby sprawić, że nie będzie możliwe korzystanie z komputera. Na rysunku 3.29 pokazano powiadomienie pełnoekranowe. Jak widać, jest to dość irytujący i przyciągający interfejs, którego nie można przeoczyć.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

141

RYSUNEK 3.29. Powiadomienie pełnoekranowe naprawdę jest widoczne

„Tost” powiadomień aplikacji app (rysunek 3.30) może być subtelny, jeśli — oczywiście — nie będą wielokrotnie wyświetlane te same powiadomienia, jak w przypadku aplikacji app Wiadomości. Te powiadomienia pojawiają się w prawym górnym narożniku ekranu i znikają, jeśli nie zostanie wykonane żadne działanie.

RYSUNEK 3.30. „Tost” powiadomień

Powiadomienia są konfigurowane za pośrednictwem ustawień komputera. W dowolnym miejscu w systemie Windows 8 należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I (lub uzyskać dostęp do paska paneli funkcji, a następnie wybrać pozycję Ustawienia) w celu skorzystania z panelu ustawień. W dalszej kolejności należy wybrać odsyłacz o nazwie Zmień ustawienia komputera. W ustawieniach komputera trzeba wybrać pozycję Powiadomienia znajdującą się po lewej stronie. Wyświetlony ekran przypomina pokazany na rysunku 3.31. W tym interfejsie dostępne są dwa podstawowe obszary. U góry znajdują się trzy opcje powiązane ogólnie z powiadomieniami. Na dole umieszczono przełącznik dla każdej aplikacji w stylu Metro, która może udostępniać powiadomienia.

142

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

RYSUNEK 3.31. Ustawienia powiadomień

Każde z tych ustawień powinno być stosunkowo jasne. W przypadku listy aplikacji app każdy przełącznik zapewnia możliwość określenia, czy poszczególne aplikacje app mogą zapewniać powiadomienia. A zatem, jeśli użytkownik uzna, że powiadomienia aplikacji Wiadomości są irytujące, po prostu może wyłączyć przełącznik. Odwołanie Obszerniej ustawienia komputera omówiono w rozdziale 5.

Właściwie istnieją dwa inne miejsca, w których można konfigurować powiadomienia. Jeśli np. użytkownik wybierze pozycję Personalizacja, a następnie przejdzie do opcji Ekran blokowania na panelu Ustawienia, ujrzy sekcję aplikacji app ekranu blokowania, w której można określić, czy jakiekolwiek aplikacje mogą udostępniać powiadomienia na ekranie blokowania urządzenia lub komputera. Jak widać na rysunku 3.32, interfejs ten zawiera siedem gniazd normalnych powiadomień i jedno dla aplikacji app (np. Kalendarz), które mogą zapewniać szczegółowe informacje o statusie. ► Należy zauważyć, że ten przełącznik ma zastosowanie tylko dla powiadomień aplikacji app.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

143

RYSUNEK 3.32. Powiadomienia mogą być także konfigurowane niezależnie dla ekranu blokowania

Wcześniej w rozdziale wspomnieliśmy też o ikonie powiadomień na panelu ustawień (skrót Klawisz logo systemu Windows+I). Ten interfejs jest przydatny, ponieważ umożliwia tymczasowe wyłączenie wszystkich powiadomień dla ustalonych okresów czasu. Dzięki temu, jeśli użytkownik jest zajęty, może wyłączyć powiadomienia przy użyciu jednego z trzech okresów (rysunek 3.33), a następnie zapewnić, że później zostaną one automatycznie przywrócone. Po wyłączeniu powiadomień w głównym interfejsie powiadomień na panelu ustawień komputera można po prostu zapomnieć o późniejszym ponownym ich włączeniu.

RYSUNEK 3.33. Ikona powiadomień umożliwia tymczasowe wyłączenie wszystkich powiadomień aplikacji

144

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

Praca z urządzeniami Choć nowe aplikacje app i inne funkcje programowe mogą rozszerzyć funkcjonalność systemu Windows 8 i sprawić, że będzie lepszy niż dotychczas, dodawanie nowych urządzeń to inna metoda. Przykładowo po dodaniu drukarki wiele aplikacji app od razu będzie mogło rozpocząć drukowanie. Wystarczy podpiąć zewnętrzny dysk twardy USB, aby komputer zyskał dodatkową przestrzeń dyskową, która również może być używana przez system operacyjnych i wiele aplikacji app. Zdajemy sobie sprawę z tego, że czytelnicy wiedzą, dlaczego dodanie urządzeń peryferyjnych może sprawić, iż korzystanie z komputera stanie się lepszym doświadczeniem. Wspominamy o tym jednak w tym miejscu, dlatego że dzięki przejściu na środowisko Metro zmienił się sposób interakcji systemu Windows 8 z tymi urządzeniami. Choć ze względu na zachowanie zgodności wstecz pozostawiono kilka starszych interfejsów obsługujących urządzenia, obecnie wiele operacji interakcji z urządzeniami w systemie Windows 8 odbywa się za pośrednictwem interfejsów środowiska Metro. Częściej niż rzadziej oznacza to użycie panelu funkcji urządzeń. Przyjrzyjmy się kilku typowym przykładom.

DRUKOWANIE Oczywiście, możliwość drukowania jest czymś zasadniczym. Choć instalacja sterowników drukarek przebiega tak, jak we wcześniejszych wersjach systemu Windows (za pośrednictwem interfejsu pulpitu z wykorzystaniem znanych metod), podobnie do pulpitowych aplikacji systemu Windows aplikacje w stylu Metro prowadzą interakcję z drukarkami za pomocą panelu funkcji urządzeń. Rozważmy wersję przeglądarki Internet Explorer 10 w stylu Metro. Użytkownik znalazł stronę internetową, którą chce wydrukować w celu zachowania na przyszłość, ale na pasku aplikacji app nie ma przycisku drukarki, a także żadnego systemu menu. Jak wydrukować stronę? W środowisku Metro drukowanie, tak jak inne operacje dostępu do urządzeń, cechuje się obecnie spójnością i jest realizowane za pośrednictwem panelu funkcji urządzeń. Po wyświetleniu tego panelu (np. za pomocą paska paneli funkcji; szybsze jednak jest użycie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+K) widoczne będzie coś, co przypomina zawartość rysunku 3.34. Na liście urządzeń znajdować się będzie jedna lub więcej drukarek, w zależności od sposobu skonfigurowania komputera.

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

145

RYSUNEK 3.34. Panel urządzeń

Po wybraniu drukarki panel urządzeń zostanie rozwinięty w celu pokazania opcji powiązanych z tą konkretną drukarką (rysunek 3.35). Interfejs ten umożliwi przeprowadzenie ostatnich konfiguracji przed rozpoczęciem drukowania. Wiele opcji dostępnych jest za pośrednictwem odsyłacza Więcej ustawień.

RYSUNEK 3.35. Ustawienia drukarki

146

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

► Zbyt rozbudowane? Zależnie od aplikacji app nadal możliwe jest również użycie do drukowania kombinacji klawiszy Ctrl+P.

Aby zacząć drukowanie, wystarczy nacisnąć przycisk Drukuj.

UŻYCIE PRZENOŚNYCH URZĄDZEŃ DO MAGAZYNOWANIA DANYCH Być może czytelnicy pamiętają, że w poprzednich wersjach systemu Windows po podłączeniu zewnętrznego urządzenia do magazynowania danych, takiego jak dysk twardy USB, pojawiało się okno automatycznego odtwarzania. W systemie Windows 8 ta funkcja ma postać interfejsu w stylu Metro. A zatem po podłączeniu napędu zewnętrznego zostanie wyświetlony interfejs pokazany na rysunku 3.36.

RYSUNEK 3.36. Funkcja automatycznego odtwarzania dla przenośnego urządzenia do magazynowania danych

Kliknięcie widocznego powiadomienia spowoduje wyświetlenie interfejsu użytkownika zaprezentowanego na rysunku 3.37, którego opcje będą zmieniać się, w zależności od używanego urządzenia.

RYSUNEK 3.37. Wybieranie operacji, która zostanie wykonana po podłączeniu do komputera konkretnego typu urządzenia

Użycie ogólnosystemowych interfejsów użytkownika Metro

⏐

147

Tak jak w aplikacjach pulpitowych, przenośne urządzenia do magazynowania danych są obecnie dostępne także dla dowolnej aplikacji w stylu Metro. Można się samemu o tym przekonać w aplikacjach app, które obsługują narzędzie wyboru plików w stylu Metro, czyli nowy, pełnoekranowy interfejs służący do wybierania plików na dysku. Jak widać na rysunku 3.38, dysk twardy USB jest automatycznie udostępniany dla tego narzędzia, tak jak dzieje się w przypadku programu Eksplorator Windows na pulpicie.

RYSUNEK 3.38. Zewnętrzne urządzenie do magazynowania danych jest dostępne również dla aplikacji w stylu Metro za pośrednictwem narzędzia wyboru plików, czyli interfejsu do otwierania plików w środowisku Metro

UŻYCIE DRUGIEGO EKRANU Po podłączeniu do komputera drugiego wyświetlacza można wybierać między różnymi trybami wyświetlania, takimi jak duplikowanie wyświetlanych danych na obu ekranach, rozszerzanie obszaru wyświetlanych danych na obu ekranach lub użycie tylko jednego z dwóch ekranów. We wcześniejszych wersjach systemu Windows znalezienie, a następnie skonfigurowanie tej funkcji było dość utrudnione. Jednakże system Windows 8 udostępnia nowy, poręczny interfejs w stylu Metro, który sprawia, że zadanie to jest łatwiejsze niż dotychczas. ► Aby przejść bezpośrednio do panelu drugiego ekranu, należy użyć kombinacji klawiszy Klawisz logo systemu Windows+P.

148

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

Aby się o tym przekonać, należy podłączyć do komputera drugi wyświetlacz. W dalszej kolejności na panelu funkcji urządzeń (wywoływanym za pomocą kombinacji klawiszy Klawisz logo systemu Windows+K) należy wybrać drugi ekran. Zostanie wyświetlony panel drugiego ekranu widoczny na rysunku 3.39.

RYSUNEK 3.39. Ten panel umożliwia skonfigurowanie sposobu działania dodatkowego ekranu Odwołanie To jest tylko krótki przykład. W rozdziale 5. obszernie omówiono zastosowanie wielu wyświetlaczy.

PODSUMOWANIE Windows 8 zapewnia ekscytujący i nowy pełnoekranowy interfejs użytkownika nazywany przez nas Metro, który w przypadku komputera PC oferuje najlepsze cechy urządzeń przenośnych, a ponadto określa pozycję systemu Windows w 21. wieku. Zgadza się, Metro to interfejs dotykowy, który głównie znajdzie zastosowanie w domu w dotykowych urządzeniach, takich jak iPad. Jednak Metro działa bardzo dobrze na każdego rodzaju komputerach osobistych, z uwzględnieniem wyposażonych w klawiaturę i mysz. Ponadto środowisko Metro zapewnia nową wspaniałą platformę, na której będą uruchamiane pełnoekranowe aplikacje w stylu Metro nowej generacji.

Podsumowanie

⏐

149

Co ważne, środowisko Metro przenika inne interfejsy systemu Windows 8, w tym pulpit systemu Windows, oferując panele funkcji, wyszukiwanie, udostępnianie, przełączanie i przyciąganie aplikacji app, powiadomienia i interakcje z urządzeniami. Wszystko to działa w każdym miejscu systemu Windows. Dzięki temu środowisko Metro nie jest „czymś opartym na czymś”, a nawet „czymś zbliżonym do czegoś”. Metro to „dusza i serce” systemu Windows 8 i ono decyduje o wyjątkowości nowego systemu.

150

⏐

Rozdział 3. Metro: nowy interfejs użytkownika

ROZDZIAŁ 4.

Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows W TYM ROZDZIALE f Zmiany na pulpicie systemu Windows f Sposób prezentowania interfejsów Metro na pulpicie f Użycie nowego eksploratora plików f Zarządzanie plikami i folderami f Zarządzanie klasycznymi aplikacjami pulpitowymi f Zarządzanie uruchomionymi zadaniami f Użycie usługi SkyDrive na pulpicie systemu Windows Choć obecność w systemie Windows 8 dotykowego interfejsu użytkownika środowiska

Metro to — oczywiście — duże wydarzenie, większość użytkowników systemu Windows przez wiele lat miało do czynienia z pulpitem oraz działającymi na nim naprawdę wieloma aplikacjami oraz narzędziami. Na szczęście, wszystko to jest nadal dostępne w systemie operacyjnym Windows 8, ponieważ uwzględnia on zaktualizowaną i rozszerzoną wersję tradycyjnego środowiska pulpitu systemu Windows, z menedżerem plików oraz innymi powiązanymi funkcjami, które użytkownicy znają i lubią. Tak jest niezależnie od tego, czy używany jest tradycyjny komputer PC lub laptop albo modny tablet lub komputer hybrydowy, a także czy stosowany jest system Windows 8, czy Windows RT. Sposób interakcji środowiska Metro z pulpitem systemu Windows stanowi ważną kwestię dla każdego, kto decyduje się na rozpoczęcie korzystania z nowego systemu operacyjnego Windows 8. W końcu w poprzednich wersjach systemu Windows pulpit był kompletnym interfejsem użytkownika, „twarzą”, którą Windows prezentował światu. Jednak w systemie Windows 8 pulpit funkcjonuje, przynajmniej pod względem pojęciowym, jako aplikacja app, która działa w obrębie nowego środowiska wykonawczego Windows Runtime (WinRT) i interfejsu użytkownika

152

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Uwaga Od tej reguły jest jeden poważny wyjątek. Choć — oczywiście — komputery PC i urządzenia z systemem Windows 8 udostępniają wszystkie funkcje pulpitu, które znamy i lubimy, w systemie Windows RT (wariant systemu Windows 8 oparty na procesorach ARM) są one w pewnym stopniu ograniczone przez to, że nie umożliwiają uruchamiania żadnego zewnętrznego oprogramowania dla pulpitu systemu Windows. Gdy będziemy mieli to na uwadze, możemy stwierdzić, że wszystkie funkcje opisane w tym rozdziale działają równie dobrze i identycznie w systemie Windows RT, jak i w powiązanym rodzinnie systemie Windows 8 opartym na procesorach Intel.

Metro. Oznacza to, że nawet użytkownicy, którzy wyłącznie korzystają ze środowiska pulpitu, nadal będą musieli używać różnych interfejsów użytkownika środowiska Metro i rozumieć je. Dotyczy to również nowych interfejsów funkcji cofania i uruchamiania, przełącznika i paska paneli funkcji. Co gorsza, użycie środowiska Metro konieczne będzie nawet do zamknięcia komputera! W tym rozdziale omówiono wszystkie te kwestie, a także każdą nową funkcję pulpitu systemu Windows, którą Microsoft dodał do tej wersji systemu operacyjnego. Jeśli z powodu skoncentrowania się Microsoftu na środowisku Metro oczekujemy bardzo niewielu rozszerzeń pulpitu, należy przygotować się na niespodzianki. Pulpit w systemie Windows 8 oferuje kilka bardzo ciekawych aktualizacji.

CO NOWEGO W PULPICIE SYSTEMU WINDOWS? Aby jak najlepiej opanować nowości w pulpicie systemu Windows 8, przyjrzyjmy się szybko pulpitowi systemu Windows 7 (rysunek 4.1). W poprzednich wersjach systemu Windows był to domyślny (i jedyny) interfejs użytkownika. Pomijając kilka mniej istotnych elementów, które odróżniały poszczególne wersje produktu, widzimy, że pulpit pokazany na rysunku zasadniczo jest tym, co ujrzeli wszyscy użytkownicy systemu operacyjnego Windows 7 po jego załadowaniu. Pulpit systemu Windows 7 jest złożony z kilku kluczowych elementów, z których większość nie zmieniła się od czasów systemu Windows 95. Wśród tych elementów jest co najmniej jedna ikona pulpitu (ikona Kosz to jedyna ikona, która z pewnością za każdym razem pojawi się na pulpicie), opcjonalny wybór gadżetów pulpitowych (narzędzi graficznych, które będą mogły być przemieszczane na pulpicie, lecz zostaną ukryte przez dowolne otwarte okno; po raz pierwszy pojawiły się one w systemie Windows Vista), przycisk Start (określany też oficjalnie anglojęzycznym terminem Start orb), pasek zadań, pasek systemowy (z białymi ikonami powiadomień i zegarem) oraz przycisk funkcji Aero Peek (powoduje tymczasowe ukrycie okien na ekranie, umożliwiając wyświetlenie pulpitu).

Co nowego w pulpicie systemu Windows?

⏐

153

RYSUNEK 4.1. Pulpit systemu Windows 7

Być może nie jest to zaskoczeniem, ale pulpit systemu Windows 8 ma zupełnie taki sam wygląd jak dotychczas. Jak widać na rysunku 4.2, wygląda on prawie tak samo jak pulpit systemu Windows 7, choć interfejs Aero zastąpiono bardziej uproszczonym i mniej przezroczystym interfejsem użytkownika przypominającym trochę interfejs Metro, który zmniejsza zużycie baterii, a ponadto jest bardziej spójny z nowymi interfejsami środowiska Metro systemu Windows 8. Po bliższym przyjrzeniu się pulpitowi można jednak zauważyć kilka innych różnic. Przeważnie różnice dotyczą elementów interfejsu użytkownika obecnych w systemie Windows 7, lecz usuniętych już z systemu Windows 8. Interesujące jest to, że dwa najbardziej znaczące elementy, przycisk Start i przycisk funkcji Aero Peek, w rzeczywistości pod względem funkcjonalnym nadal są dostępne w systemie Windows 8, mimo że nie są już widoczne.

154

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.2. Pod względem wyglądu i działania pulpit systemu Windows 8 przypomina swoich poprzedników, choć istnieje kilka drobnych różnic

Przycisku Start już nie ma, ale jednak niech żyje przycisk Start Decyzja Microsoftu o usunięciu przycisku Start to być może jedno z najbardziej kontrowersyjnych posunięć związanych z systemem Windows 8, ponieważ od roku 1995 ten przycisk ekranowy stanowił wszechobecny filar interfejsu użytkownika systemu Windows. Zanim jednak ta zmiana zbytnio nas zmartwi, warto zrozumieć, dlaczego tak się stało, a także jak system Windows 8 sprawia, że ten przycisk ekranowy i tak okazuje się zbyteczny na pulpicie. ► Jak wspomniano w rozdziale 3., wiele możliwości starego menu Start można obecnie znaleźć w innych interfejsach Metro, takich jak pasek paneli funkcji.

Przyczyna jest oczywista. Wraz z dodaniem środowiska Metro jako domyślnego interfejsu użytkownika w systemie Windows 8 Microsoft zastąpił funkcje uruchamiania aplikacji z poziomu menu Start pulpitu (w systemie Windows 7 dotyczy to również paska zadań) nowym interfejsem Metro, który nazwano ekranem startowym. Microsoft posługuje się w tym przypadku anglojęzycznym terminem Start experience (interfejs startowy; pracownicy firmy uwielbiają słowo experience). Firmie zależało, aby ekran startowy działał równie dobrze i spójnie w obu interfejsach użytkownika systemu Windows 8 — Metro i pulpit.

Co nowego w pulpicie systemu Windows?

⏐

155

Oznacza to, że każdorazowe naciśnięcie przycisku klawisza logo systemu Windows urządzenia lub klawisza logo systemu Windows na klawiaturze w przypadku wyświetlonego pulpitu spowoduje pojawienie się w jego miejsce nowego ekranu startowego. Dotychczas w tym przypadku zostałoby wyświetlone menu Start. ► Jeśli używana jest starsza lub niestandardowa klawiatura pozbawiona klawisza logo systemu Windows, należy skorzystać z kombinacji klawiszy Ctrl+Esc.

A co z użytkownikami korzystającymi z myszy lub ekranu dotykowego? Odruchowo nacisnęliby przycisk Start. Jednak jego już nie ma. A może istnieje? Okazuje się, że Windows 8 oferuje metody wyzwalania nowego interfejsu startowego zarówno w przypadku myszy, jak i ekranu dotykowego. Podobnie do innych ogólnosystemowych działań, te nowe wyzwalacze stanowią część wspólnej serii interfejsów użytkownika rozciągniętych do krawędzi. Choć to zagadnienie naprawdę obszernie omówiono w rozdziale 3., warto o tym wspomnieć w tym miejscu, ponieważ wyzwalacze działają też dla pulpitu, a wielu użytkowników decydujących się na użycie systemu Windows 8 na tradycyjnym komputerze PC będzie prowadzić interakcję z systemem głównie z poziomu pulpitu. Aby za pomocą myszy wywołać ekran startowy, kursor należy umieścić w lewym dolnym narożniku ekranu w obszarze, w którym znajdował się przycisk Start. Uwaga Kursor można po prostu umieścić bezpośrednio w narożniku, ponieważ system Windows nie uniemożliwi przesunięcia kursora poza fizyczne krawędzie ekranu wyświetlacza (nawet w konfiguracji z wieloma monitorami).

Gdy kursor myszy znajdzie się w lewym dolnym narożniku ekranu, wydarzy się coś nowego. Mianowicie pojawi się porada startowa, która udostępnia miniaturę ekranu startowego jako wskazanie tego, co stanie się po jej kliknięciu. Zilustrowano to na rysunku 4.3. Aby przejść do ekranu startowego, wystarczy kliknąć poradę startową (w celu cofnięcia się konieczne będzie wykonanie jednej z następujących czynności: kliknięcie kafelka pulpitu na ekranie startowym, naciśnięcie klawisza logo systemu Windows na klawiaturze lub naciśnięcie przycisku klawisza logo systemu Windows na urządzeniu z systemem Windows).

156

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.3. Po umieszczeniu kursora myszy w lewym dolnym narożniku ekranu pojawi się nowa porada startowa

► Użytkownicy zaawansowani mogą kliknąć poradę prawym przyciskiem myszy. Po wykonaniu tej czynności zobaczą magiczne menu (rysunek 4.4). To menu zostanie wyświetlone również po użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+X.

RYSUNEK 4.4. Ukryte menu użytkownika zaawansowanego można wyświetlić, klikając poradę startową prawym przyciskiem myszy

Aby taki interfejs użytkownika rozciągnięty do krawędzi wywołać w urządzeniu wielodotykowym, można wybrać jeden z dwóch różnych interfejsów tego typu, czyli przełącznik lub pasek paneli funkcji. Oba interfejsy omówiono w rozdziale 3. i ponownie dalej w tym rozdziale. Ponieważ jednak działanie przełącznika bardziej przypomina opisaną powyżej metodę opartą na myszy, w tym miejscu przyjrzyjmy się pobieżnie temu interfejsowi.

Co nowego w pulpicie systemu Windows?

⏐

157

W celu aktywowania z poziomu pulpitu interfejsu użytkownika rozciągniętego do krawędzi, czyli przełącznika, należy wykonać przesunięcie od lewej krawędzi ekranu. Po pojawieniu się poprzedniej miniatury aplikacji app trzeba wykonać przesunięcie ponownie w lewo. W przypadku poprawnego wykonania tych czynności zostanie wyświetlony przełącznik (rysunek 4.5). Aby powrócić do ekranu startowego, wystarczy nacisnąć umieszczoną na dole poradę startową.

RYSUNEK 4.5. Przełącznik może również pojawić się na pulpicie

Jeśli nie jest to oczywiste, wszystkie powyższe metody uzyskiwania dostępu do nowego interfejsu startowego z poziomu pulpitu działają jak przełącznik. Po rozpoczęciu korzystania z pulpitu przy użyciu dowolnej dostępnej metody można przejść do ekranu startowego. Jeśli jednak ten krok zostanie natychmiast powtórzony bez wywoływania innych aplikacji app, nastąpi powrót do pulpitu.

Funkcja Peek też jest nadal dostępna Choć zniknięcie przycisku Start bez wątpienia wywoła sporo żalu i debatowania, niewiele osób będzie żałować funkcji Aero Peek, która pozornie też jest nieobecna w systemie Windows 8. Podobnie do przycisku Start, pogłoski o unicestwieniu funkcji Aero Peek są przesadzone. Wprawdzie niewielki przycisk używany do wywołania efektu tej funkcji znikł z interfejsu użytkownika, sama funkcja nadal istnieje.

158

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Aby wywołać funkcję Peek, można zastosować jedną z następujących metod. f Klawiatura. Należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+,. f Mysz. Kursor myszy należy umieścić w prawym dolnym narożniku ekranu.

W przypadku obu metod efekt jest taki sam. Uzyska się możliwość podglądu pulpitu. Oznacza to, że wszystkie okna znajdujące się na ekranie tymczasowo znikną, a w ich miejsce pojawią się obrysy (rysunek 4.6).

RYSUNEK 4.6. Funkcja Peek umożliwia podgląd otwartych okien i wyświetlenie pulpitu wraz z jego ikonami

► Nie jest możliwe wywołanie funkcji Peek za pomocą dotyku. Gdy wykluczymy przycisk Start i przycisk funkcji Peek, sporo tego, co będzie początkowo znajdować się na pulpicie systemu Windows jest identyczne z zawartością pulpitu systemu Windows 7 lub zbliżone. Ponieważ jednak mowa o nowym systemie operacyjnym, naprawdę do odkrycia jest wiele innych zmian. Aby je znaleźć, konieczne będzie jedynie przemieszczenie kursora myszy w różne miejsca lub rozpoczęcie klikania. ► Użycie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+D z poziomu ekranu startowego lub dowolnej aplikacji w stylu Metro spowoduje przejście do pulpitu, co odpowiada efektowi zastosowania funkcji Peek.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

159

Albo po prostu należy kontynuować lekturę. Uwaga Możliwe jest również kliknięcie obszaru funkcji Peek prawym przyciskiem myszy w celu wyświetlenia menu kontekstowego udostępniającego dodatkową opcję o nazwie Pokaż pulpit. Ta opcja minimalizuje wszystkie okna pulpitu na ekranie. Oznacza to, że właściwie w razie potrzeby można uzyskać dostęp do ikon na pulpicie, a nie tylko zobaczyć je tak, jak w przypadku funkcji Peek.

SPOTKANIE NOWEGO ZE STARYM: FUNKCJE ŚRODOWISKA METRO DOSTĘPNE RÓWNIEŻ NA PULPICIE Choć wielu użytkowników tradycyjnych komputerów, laptopów oraz innych urządzeń bez ekranów dotykowych prawdopodobnie zastanawia się, jakie korzyści dadzą im interfejsy użytkownika Metro, a zwłaszcza oni są przywiązani do tradycyjnych aplikacji dla systemu Windows, takich jak pakiet Office lub Photoshop, warto pamiętać, że w rzeczywistości Metro to ukryty system operacyjny, który przenika (niektórzy mogą powiedzieć, że ingeruje) również do środowiska pulpitu. A zatem Metro nie stanowi propozycji typu „wszystko albo nic”. Okazuje się, że nawet osoby zdecydowanie przywiązane do pulpitu będą w codziennej pracy korzystać z interfejsów środowiska Metro. Nie jest to takie złe, jak mogłoby się wydawać. Interfejsy te współpracują równie dobrze z myszą i klawiaturą, jak np. ekrany dotykowe. Ponadto zapewniają dość subtelny sposób na przedstawienie środowiska Metro krnąbrnym zwolennikom pulpitu. W efekcie tego rodzaju użytkownicy zaznajamiają się z nową metodą wykonywania czynności. Być może dzięki temu zakup w przyszłości tabletu lub innego urządzenia dotykowego z systemem Windows będzie nie tylko możliwy, ale nawet bardziej pożądany. ► Należy pamiętać, że te funkcje środowiska Metro dokładniej omówiono w rozdziale 3. Ale żadnych obietnic. Kluczem do opanowania systemu Windows 8 jest jednak konieczność poznania zasad działania środowiska Metro, a ponadto przynajmniej nabycie biegłości jego obsługi, oznaczającej większą wydajność.

160

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Cofanie W ramach uproszczonego modelu wielozadaniowości w systemie Windows 8 użytkownicy mogą korzystać z funkcji cofania (stosowany jest również termin stos cofania), podobnej do obecnej w urządzeniach SmartPhone, która zapewni szybki sposób powrotu do ostatnio używanej aplikacji app. Zgadza się, po części z tego powodu pulpit opisujemy tak, jakby był aplikacją app (mimo że, z technicznego punktu widzenia, jest to trochę bardziej subtelne: na stosie cofania umieszczany jest cały pulpit, a nie żadna z jego poszczególnych aplikacji systemu Windows). ► Stos cofania nie zastępuje istniejących działań wielozadaniowości, takich jak użycie funkcji przerzucania okien (skrót klawiaturowy Alt+Tab) lub nowego interfejsu przełącznika, który w skrócie opisano.

Dostęp do ostatnio używanej aplikacji app środowiska Metro na stosie cofania można uzyskać w następujący sposób. f Mysz. Kursor myszy należy umieścić w lewym górnym narożniku ekranu.

Zostanie wyświetlona porada funkcji cofania w postaci miniatury (rysunek 4.7), wskazująca ostatnio używaną aplikację app. Aby przejść do niej, należy kliknąć poradę.

RYSUNEK 4.7. Porada funkcji cofania to miniatura wskazująca na stosie cofania ostatnio używaną aplikację app Wskazówka Poradę funkcji cofania można kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić inne opcje powiązane z przyciąganiem aplikacji w trybie jednoczesnego wyświetlania, który zostanie wkrótce opisany.

f Dotyk. W celu natychmiastowego przejścia do poprzedniej aplikacji app

należy wykonać przesunięcie od lewej krawędzi ekranu.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

161

f Klawiatura. Choć nie jest możliwy bezpośredni dostęp do funkcji cofania

przy użyciu klawiatury, w dalszym ciągu do skorzystania z ostatnio używanych aplikacji app możliwe jest zastosowanie funkcji przerzucania okien (kombinacja klawiszy Alt+Tab) lub nowego interfejsu przełącznika (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+Tab), który zostanie wkrótce omówiony. ► Aby szybko przejść przez każdą aplikację app na stosie cofania, należy wykonać wielokrotne przesunięcie.

Start W poprzednich wersjach systemu Windows, od Windows 95, interfejs startowy całkowicie bazował na menu Start. Menu to rozwijało się z upływem lat i w kolejnych wersjach systemu Windows dość znacząco zwiększało funkcjonalność oraz przydatność. Dotychczas dostęp do interfejsu startowego był uzyskiwany w następujący sposób: najpierw za pośrednictwem przycisku programowego o nazwie Start (później zaczęto używać dla niego anglojęzycznego terminu Start orb), a następnie za pomocą klawisza logo systemu Windows na klawiaturze komputera PC. W systemie Windows 8 ponownie wszystko ulega zmianie. Obecnie interfejs startowy ma postać pełnoekranowego ekranu startowego. Jeśli jednak czytelnikom łatwiej myśleć o nim jak o menu Start, nie będzie to zupełnie pozbawione logiki. Obecnie interfejs startowy pełni rolę przełącznika, co stanowi kolejną różnicę. Aktywowanie go z poziomu pulpitu lub aplikacji w stylu Metro spowoduje przejście do ekranu startowego. Jednakże aktywowanie interfejsu startowego z poziomu ekranu startowego sprawi, że nastąpi przejście do poprzednio używanej aplikacji app (z uwzględnieniem pulpitu). Zmianie uległ również sposób aktywowania interfejsu startowego. Choć nadal dostęp do niego można uzyskać przy użyciu klawisza logo systemu Windows na klawiaturze, programowy przycisk Start został usunięty. Poniżej przedstawiono kilka nowych metod wykonywania operacji. Oto sposoby aktywowania interfejsu startowego z poziomu pulpitu systemu Windows. f Mysz. Jak wspomniano wcześniej w tym rozdziale, przycisku Start już nie ma,

ale nadal możliwe jest umieszczenie kursora myszy w tym samym podstawowym miejscu na ekranie, czyli w lewym dolnym narożniku.

162

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Spowoduje to wyświetlenie porady startowej. Należy kliknąć tę miniaturę, aby aktywować interfejs startowy i w tym przypadku przejść do ekranu startowego. f Klawiatura. Należy nacisnąć klawisz logo systemu Windows na klawiaturze

lub użyć skrótu klawiaturowego Ctrl+Esc. f Dotyk. Użytkownicy korzystający z ekranu dotykowego mają do dyspozycji

dwie metody aktywowania interfejsu startowego. Mogą wykonać przesunięcie od prawej strony ekranu w celu wyświetlenia paska paneli funkcji, a następnie nacisnąć panel startowy. Użytkownicy mogą też aktywować przełącznik (opisany poniżej), wykonując przesunięcie od lewej strony i szybki ruch w prawo, a następnie naciskając miniaturę interfejsu startowego. ► Istnieje również możliwość łączenia. Można np. użyć skrótu Klawisz logo systemu Windows+C w celu wyświetlenia paska paneli funkcji, a następnie nacisnąć (lub kliknąć) panel startowy. Choć dostępnych jest wiele innych kombinacji, w ich przypadku wygląda to podobnie.

Przełącznik Windows 8 oferuje wygodny i spójny nowy interfejs przełączania zadań nazywany przełącznikiem, który umożliwia przełączanie między uruchomionymi zadaniami i zarządzanie nimi. Dotyczy to także aplikacji w stylu Metro i pulpitu systemu Windows. Choć przełącznik zaprezentowano wcześniej w tym rozdziale, warto wspomnieć o kilku dodatkowych szczegółach, które mogą być interesujące. ► Należy pamiętać o tym, że pod względem pojęciowym pulpit to tylko aplikacja app. Oznacza to, że przełącznik udostępnia tylko jeden wpis dla całego pulpitu i zawartych w nim aplikacji, a nie po jednym wpisie dla każdej aplikacji systemu Windows.

AKTYWOWANIE PRZEŁĄCZNIKA Oto kilka sposobów aktywowania przełącznika. f Klawiatura. Jest to najprostsza metoda. Wystarczy nacisnąć klawisz logo

systemu Windows i klawisz Tab, aby aktywować przełącznik. W celu przechodzenia między różnymi dostępnymi aplikacjami app należy

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

163

przytrzymać naciśnięty klawisz logo systemu Windows i wielokrotnie naciskać klawisz Tab. Po znalezieniu aplikacji app, która ma zostać aktywowana, wystarczy zwolnić klawisz Tab. ► W systemie Windows 7 skrót klawiaturowy Klawisz logo systemu Windows+Tab powodował wywołanie unikalnego przełącznika zadań określanego mianem funkcji Przerzucanie okien 3W. Takie działanie nie jest już dostępne w systemie Windows 8. f Mysz. Aby aktywować interfejs cofania, zgodnie z wcześniej zamieszczonym

opisem należy umieścić kursor myszy w lewym górnym narożniku ekranu. Kursor należy następnie przesunąć w dół lewej krawędzi ekranu w celu aktywowania przełącznika i wybrać aplikację app, do której ma nastąpić przełączenie. Należy zwrócić uwagę na subtelne wskazanie, że przełącznik czeka na zastosowanie przez użytkownika funkcji cofania. Jak widać na rysunku 4.8, wzdłuż lewej krawędzi ekranu umieszczonych jest kilka ledwie widocznych obrysów miniatur aplikacji app.

RYSUNEK 4.8. Po bliższym przyjrzeniu można zauważyć wskazówkę informującą o dostępności przełącznika f Dotyk. Jest to najtrudniejsza z wszystkich metod. Konieczne jest wykonanie

przesunięcia od lewej strony ekranu, tak jakby zamierzało się przełączyć na poprzednio używaną aplikację app. Gdy miniatura tej aplikacji pojawi

164

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

się pod palcem, należy go cofać w lewą stronę do momentu pojawienia się przełącznika. W przypadku poprawnego wykonania tej czynności przełącznik zostanie zadokowany na ekranie i pozostanie na nim do chwili wykonania jakiejś operacji.

ZAAWANSOWANE UŻYCIE PRZEŁĄCZNIKA Gdy przełącznik jest widoczny na ekranie, po zadokowaniu go metodą dotykową lub po prostu po wyświetleniu za pomocą myszy można skorzystać z kilku dodatkowych możliwości. Oto niektóre z nich. f Usunięcie aplikacji app ze stosu cofania. Aby usunąć aplikację w stylu Metro

ze stosu cofania (w rezultacie powodując jej zamknięcie lub zakończenie), należy przeciągnąć jej miniaturę poza obręb przełącznika i w dół ekranu. Czynność można wykonać za pomocą myszy lub wejściowych urządzeń dotykowych. ► Taka operacja nie będzie możliwa w przypadku interfejsu startowego lub pulpitu, a jedynie dla aplikacji w stylu Metro.

Uwaga Aplikacje app można też usunąć ze stosu cofania, klikając prawym przyciskiem myszy i wybierając opcję Zamknij.

f Przyciąganie aplikacji app w celu użycia w trybie udostępniania

jednoczesnego. Jak opisano poniżej, Windows 8 obsługuje unikalny tryb jednoczesnego udostępniania ekranu nazywany przyciąganiem, który umożliwia użycie dwóch aplikacji app obok siebie na ekranie. Jak się okaże, istnieje kilka różnych sposobów włączenia tej funkcji, ale w celu przyciągnięcia poprzedniej aplikacji app widocznej w przełączniku do krawędzi ekranu obok bieżącej aplikacji app (lub pulpitu) w przełączniku można kliknąć taką aplikację i wybrać pozycję Przyciągnij do lewej lub Przyciągnij do prawej (rysunek 4.9). Nie należy zbytnio przejmować się tym, że uwaga dotycząca aplikacji wyświetlanych obok siebie może być niejasna. Tak się składa, że poświęcono temu następny punkt.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

165

RYSUNEK 4.9. Metoda przyciągania dodatkowych aplikacji app do krawędzi ekranu przeznaczona dla użytkownika zaawansowanego

PORÓWNANIE PRZEŁĄCZNIKA Z FUNKCJĄ PRZERZUCANIA OKIEN Biorąc pod uwagę wszystkie zalety nowego przełącznika zadań, można pomyśleć, że poczciwa funkcja przerzucania okien (znajomy przełącznik zadań oparty na kombinacji klawiszy Alt+Tab, który istnieje ponad dekadę) w systemie Windows 8 jest obsługiwana jedynie na zasadzie podtrzymania. Wcale tak nie jest. Jak się okazuje, w porównaniu z przełącznikiem funkcja przerzucania okien oferuje kilka ważnych zalet, zwłaszcza dla osób, które wiele czasu będą spędzać, korzystając z pulpitu. Ponieważ w przewidywalnej przyszłości Microsoft oczekuje koegzystencji środowiska Metro i pulpitu, uważamy, że nie będzie przesadne stwierdzenie, iż funkcja przerzucania okien naprawdę ma jeszcze sporo przed sobą. Kluczową zaletą tej funkcji jest to, że odróżnia wiele aplikacji pulpitowych, a także poszczególne aplikacje w stylu Metro. A zatem, jeśli na pulpicie zostanie otwarty edytor Microsoft Word i eksplorator plików, a w środowisku wykonawczym Metro aplikacje app Poczta i Kalendarz, po czym zostanie użyta funkcja przerzucania okien, widocznych będzie w niej pięć pozycji: Word, eksplorator, Poczta, Kalendarz i pulpit. Jednakże w przełączniku dostępne będą tylko trzy pozycje: Poczta, Kalendarz i interfejs startowy (przy założeniu, że przełącznik aktywowano z poziomu pulpitu). Jeśli przełącznik zostanie użyty na pulpicie, nie pojawią się w nim żadne aplikacje pulpitowe, a nawet sam pulpit. Oznacza to, że przełącznik w ogóle nie jest przydatny w przypadku poszczególnych aplikacji pulpitowych, zwłaszcza gdy aktywowano go podczas korzystania z pulpitu. A zatem funkcja przerzucania okien pozostanie narzędziem często używanym przez wszystkich użytkowników, którzy w systemie Windows 8 korzystają z pulpitu. Dość ciekawe jest to, że interfejs startowy nie pojawia się na liście zadań funkcji przerzucania okien. Jednakże użytkownicy korzystający z klawiatury po prostu będą musieli użyć klawisza logo systemu Windows.

166

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Przyciąganie: aplikacje app wyświetlane obok siebie Nowe środowisko Metro w systemie Windows 8 zaprojektowano dla aplikacji app działających w trybie pełnoekranowym, podobnie jak to jest w przypadku aplikacji na urządzeniach SmartPhone i tabletach. Jednakże Windows 8 „idzie” o krok dalej, oferując specjalny tryb jednoczesnego wyświetlania, w którym dwie aplikacje app mogą wspólnie korzystać z ekranu, choć w ograniczonym zakresie. Jedną z tych dwóch aplikacji może być pulpit. Z tego powodu zostanie on w tym miejscu omówiony. Niestety, tryb jednoczesnego udostępniania ekranu nie jest szczególnie podatny na dostosowywanie. Możliwe jest użycie tylko dwóch aplikacji app, z których jedna uważana za podstawową zajmuje około dwóch trzecich dostępnego miejsca na ekranie. Tymczasem druga aplikacja app ma do dyspozycji mniej więcej jedną trzecią dostępnego miejsca. Aplikacje, które w ten sposób są wyświetlane obok siebie, określa się mianem przyciągniętych (snap) do miejsca. ► Jesteśmy przekonani, że taka nazwa stanowi aluzję do funkcji dokowania okien Aero Snap, która po raz pierwszy pojawiła się w systemie Windows 7 i nadal dostępna jest w systemie Windows 8.

Czy nie jest to zbyt jasne? Ilustracja sprawi, że wszystko stanie się prostsze. Na rysunku 4.10 pokazano aplikację Microsoftu w stylu Metro o nazwie Kalendarz, którą przyciągnięto obok pulpitu systemu Windows. Konfiguracja przedstawiona na poprzednim rysunku to jeden z dwóch możliwych sposobów, w którym przyciągana lub dodatkowa aplikacja app może zostać przyciągnięta w miejsce obok innej aplikacji app. Oczywiście, drugi sposób powoduje umieszczenie przyciąganej aplikacji app po prawej stronie ekranu (rysunek 4.11). To, jaka stronie zostanie wybrana, jest kwestią gustu. Odwrotnie, możliwe jest także przyciągnięcie pulpitu systemu Windows lub dodatkowej aplikacji app. Jednakże po zastosowaniu takiego widoku (rysunek 4.12) widoczne będzie, że przyciągnięty pulpit wyświetla jedynie miniatury dostępnych okien, które otwarto. Nie jest to zbyt przydatne. ► Właściwie dlaczego wymagane będzie przyciąganie pulpitu? Najlepszym powodem, z jakim się spotkaliśmy, jest monitorowanie pobierania odbywającego się w przeglądarce internetowej na pulpicie. Jednak szczerze mówiąc, w innych sytuacjach nie jest to zbyt przydatne.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

RYSUNEK 4.10. Aplikacje w stylu Metro można przyciągać obok pulpitu

RYSUNEK 4.11. Aplikacje w stylu Metro można również przyciągnąć po prawej stronie pulpitu Uwaga Interfejs, który nie umożliwia przyciągania, to ekran startowy. Szczerze mówiąc, taka możliwość byłaby naprawdę wartościowa, ponieważ mogłaby zapewnić przyciągniętą listę kafelków z dynamicznymi aktualizacjami. Może zmieni się to w systemie Windows 9.

167

168

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.12. Możliwe jest nawet przyciągnięcie pulpitu

UŻYCIE FUNKCJI PRZYCIĄGANIA DO UMIESZCZANIA APLIKACJI APP OBOK SIEBIE NA PULPICIE Nowy tryb wyświetlania aplikacji app obok siebie może być aktywowany na różne sposoby, ale poniżej podano kilka instrukcji dla powszechnie używanych typów urządzeń wejściowych. W każdym przypadku najpierw najlepiej uruchomić dodatkową lub przyciąganą aplikację app, która ma być używana, a następnie aplikację pełniącą rolę podstawowej. W celu włączenia trybu przyciągania można następnie użyć jednej z następujących technik. f Mysz. Kursor myszy należy umieścić w lewym górnym narożniku ekranu,

aby wyświetlić miniaturę funkcji cofania. Przytrzymując naciśnięty przycisk myszy, należy następnie przeciągnąć miniaturę w dół. Spowoduje to powiększenie miniatury (rysunek 4.13), która będzie mogła być przemieszczana. Później zostanie wyświetlony pasek funkcji przyciągania. Przycisk myszy należy zwolnić, aby aplikację app przyciągnąć do obszaru funkcji przyciągania po lewej stronie. f Dotyk. Należy wykonać przesunięcie od lewej krawędzi ekranu. Gdy to nastąpi,

pod palcem pojawi się jako obraz miniatury poprzednia aplikacja app na stosie cofania. Po zatrzymaniu palca pojawi się pasek funkcji przyciągania. W dalszej kolejności należy odsunąć palec od ekranu. W efekcie w odpowiednie miejsce zostanie przyciągnięta dodatkowa aplikacja app.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

169

RYSUNEK 4.13. Poprzednią aplikacją app można przeciągnąć poza obręb funkcji cofania lub przełącznika, a następnie aplikację przyciągnąć w miejscu znajdującym się obok pulpitu lub innej podstawowej aplikacji app

► Choć nie jest dostępny skrót klawiaturowy służący do włączania trybu wyświetlania obok siebie, jak się dalej okaże, zdefiniowano skróty klawiaturowe, które modyfikują sposób prezentowania aplikacji obok siebie.

DOSTOSOWYWANIE TRYBU WYŚWIETLANIA OBOK SIEBIE Po przyciągnięciu na miejsce dwóch aplikacji app w trybie wyświetlania obok siebie można dodatkowo dostosować prezentowanie, choć w dość ograniczonym zakresie. Oto opcje, które są do dyspozycji. f Przyciągnięcie do prawej strony. Wprawdzie wiele osób będzie zadowolonych

z przyciągnięcia dodatkowej aplikacji app do lewej strony ekranu, niektórzy mogą woleć, aby pojawiła się ona po prawej stronie. Podczas wykonywania operacji przyciągania po prostu należy przeciągnąć miniaturę aplikacji app do prawej strony ekranu, a nie w dół do lewej strony. Jeśli już aplikacja app przyciągnięta do lewej strony ekranu ma się pojawić po prawej stronie, najprościej w tym celu użyć myszy: wystarczy przesunąć kursor do górnej krawędzi przyciągniętej aplikacji app, a następnie po przyjęciu przez kursor postaci niewielkiej dłoni należy chwycić aplikację i przeciągnąć ją do prawej strony ekranu. W przypadku klawiatury może

170

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

okazać się łatwiejsze zwykłe zamknięcie aplikacji app (zostanie to wkrótce omówione) i po prostu ponowne wykonanie operacji przyciągania oraz umieszczenie aplikacji po prawej stronie. Bardziej zawiła metoda uzyskania tego samego efektu polega na trzykrotnym naciśnięciu klawisza logo systemu Windows i klawisza kropki w celu przyciągnięcia dodatkowej aplikacji app do prawej strony. Aby przywrócić pulpit do podstawowego obszaru wyświetlania, należy następnie użyć kombinacji klawiszy Alt+Tab (lub Klawisz logo systemu Windows+D). f Zamiana miejscami podstawowej i przyciąganej aplikacji app. Aby na ekranie

zamienić miejscami przyciągniętą (dodatkową) i podstawową aplikację app, należy użyć kombinacji klawiszy Klawisz logo systemu Windows+J. W przypadku ekranu dotykowego lub myszy można po prostu przeciągnąć pasek funkcji przyciągania do drugiej strony ekranu, zwalniając go przed dotarciem do krawędzi ekranu. f Zamknięcie przyciąganej aplikacji app. Jeśli dodatkową aplikację app

przyciągnięto do lewej strony, w celu zamknięcia przyciągniętej aplikacji należy nacisnąć klawisz logo systemu Windows, klawisz Shift i klawisz kropki. W przeciwnym razie należy nacisnąć klawisz logo systemu Windows i klawisz kropki. Przyciągniętą aplikację app można zamknąć za pomocą dotyku lub myszy, przeciągając pasek funkcji przyciągania do najbliższej krawędzi ekranu. Uwaga Jednoczesne udostępnianie ekranu jest bardziej interesujące dla osób, które chcą korzystać z aplikacji w stylu Metro. Tę funkcję oraz wynik jej działania omówiono w rozdziale 3. Warto jednak w tym miejscu o niej wspomnieć, ponieważ pulpit również jest uważany za aplikację app, która może uczestniczyć w tym rozwiązaniu do zarządzania zadaniami. Z pewnością niektóre aplikacje app także będą dobrze działać w trybie z przyciąganiem nawet w połączeniu z pulpitem.

Panele funkcji W systemie Windows 8 Microsoft udostępnia wiele usług systemowych za pośrednictwem nowego interfejsu użytkownika określanego mianem paneli funkcji. Są one dostępne z poziomu paska, który pojawia się po prawej stronie ekranu w sposób spójny z każdym interfejsem tego systemu, w tym z ekranem startowym, wszystkimi aplikacjami w stylu Metro oraz pulpitem. Zaprezentowano to na rysunku 4.14.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

171

RYSUNEK 4.14. Pasek paneli funkcji to ogólnosystemowy interfejs użytkownika, który współdziała z ekranem startowym, aplikacjami w stylu Metro oraz pulpitem. Po wyświetleniu tego paska pojawi się również nakładka z godziną i datą Odwołanie Ponieważ panele funkcji są kluczowe dla zrozumienia systemu Windows 8 i jego obsługi, jeśli będzie trzeba, będą one omawiane w kolejnych rozdziałach książki. Podstawowe omówienie tego interfejsu zamieszczono jednak w rozdziale 3.

OTWIERANIE PASKA PANELI FUNKCJI Dostęp do paska paneli funkcji można uzyskać na różne sposoby. Pasek, będący w systemie Windows 8 interfejsem najwyższego poziomu, oferuje proste wyzwalacze przeznaczone dla wszystkich podstawowych typów urządzeń wejściowych. f Mysz. Kursor myszy należy umieścić w prawym dolnym narożniku ekranu.

Gdy kursor znajdzie się przy krawędzi ekranu, zostanie wyświetlony przezroczysty podgląd paska paneli funkcji (rysunek 4.15). ► Dostęp do paska paneli funkcji przy użyciu myszy jest również możliwy w prawym górnym narożniku ekranu. Jednak po pojawieniu się przezroczystego podglądu paska paneli funkcji konieczne będzie przesunięcie kursora w dół do prawej krawędzi ekranu w celu pełnego aktywowania tego paska.

172

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.15. Podgląd paska paneli funkcji pojawia się po umieszczeniu kursora myszy w jednym z narożników ekranu po prawej stronie

Aby całkowicie włączyć panele funkcji, należy przenieść kursor w górę do prawej strony ekranu. Pasek paneli funkcji zostanie normalnie wyświetlony i możliwe będzie skorzystanie z różnych opcji. f Klawiatura. W celu włączenia paska paneli funkcji przy użyciu klawiatury

należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+C. ► Być może jest to najprostsza metoda włączania paneli funkcji. Jeśli czytelnicy mają zapamiętać tylko jeden skrót klawiaturowy w systemie Windows 8, powinien to być właśnie ten.

f Dotyk. Na wyświetlaczu wielodotykowym można wykonać przesunięcie

od prawej krawędzi ekranu w celu włączenia paska paneli funkcji. Uwaga Dlaczego wyświetlany jest podgląd paneli funkcji? Firma Microsoft uświadomiła sobie, że wielu użytkowników będzie przemieszczać kursor myszy w pobliżu prawej krawędzi ekranu z różnych powodów, takich jak uzyskanie dostępu do funkcji Peek lub kliknięcie paska przewijania aplikacji. A zatem pasek paneli funkcji zostanie najpierw wyświetlony w trybie podglądu. Jeśli użytkownik nie przesunie kursora myszy wzdłuż prawej krawędzi ekranu po pojawieniu się tego podglądu, panele funkcji znikną i możliwe będzie kontynuowanie wykonania dowolnej czynności.

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

173

KORZYSTANIE Z MOŻLIWOŚCI PANELI FUNKCJI Po wyświetleniu paska paneli funkcji można uzyskać dostęp do różnych paneli oraz wykonywać działania ogólnosystemowe lub kontekstowe. Z poziomu tego interfejsu można uzyskać dostęp do niektórych częściej stosowanych działań, takich jak określanie ustawień i wyszukiwanie aplikacji pulpitu (również aplikacji w stylu Metro oraz ustawień komputera i paneli sterowania). Panel urządzeń ułatwia interakcję z różnymi urządzeniami, w tym dodatkowymi wyświetlaczami, przenośnymi urządzeniami dyskowymi (np. dyskami twardymi i pamięciami USB) itp. Te wszystkie funkcje omówiono dalej w tym rozdziale. Spośród dwóch pozostałych paneli funkcji panel udostępniania w ogóle nie współpracuje z pulpitem ani z tradycyjnymi aplikacjami dla systemu Windows. Panel ten jest przeznaczony wyłącznie dla aplikacji w stylu Metro, które używają tej funkcji systemowej do udostępniania informacji innym aplikacjom app. Ostatni z paneli funkcji, czyli ikona startowa, może pełnić rolę przełącznika dla ekranu startowego. Sposób uzyskiwania dostępu do tych paneli funkcji zależy od urządzenia wejściowego. W przypadku myszy należy po prostu umieścić kursor na odpowiednim panelu i kliknąć go. Gdy korzystamy z metody dotykowej, wystarczy proste naciśnięcie. Jeśli dostęp do paska paneli funkcji uzyskiwany jest z wykorzystaniem klawiatury, do nawigacji należy użyć klawiszy strzałek, a następnie nacisnąć klawisz Enter (lub spację) w celu aktywowania panelu funkcji.

Panel Ustawienia Choć system Windows 8 oferuje z poziomu pulpitu te same menu kontekstowe Rozdzielczość ekranu i Personalizuj, co jego poprzednik, czyli Windows 7, rozszerza także dostępność tych ustawień pulpitu, zapewniając część z nich za pośrednictwem interfejsu Ustawienia opartego na środowisku Metro. Jak wcześniej wspomniano, jest on dostępny z poziomu paska paneli funkcji. Jeśli jednak do perfekcji została opanowana klawiatura, można również znacznie szybciej uruchomić panel Ustawienia z poziomu pulpitu (lub dowolnego interfejsu w stylu Metro), używając kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I. Niezależnie od sposobu aktywowania panel Ustawienia dla pulpitu powinien przypominać przedstawiony na rysunku 4.16. Dostępne są następujące opcje. f Panel sterowania. Powoduje otwarcie klasycznego interfejsu panelu

sterowania, który w znacznej mierze pozostał w postaci obecnej w systemie Windows 7. Należy zauważyć, że wiele (jeśli nie wszystkie) z systemowych

174

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.16. Interfejs użytkownika Ustawienia

opcji konfiguracyjnych obecnie znajdziemy w nowym interfejsie środowiska Metro o nazwie Ustawienia. Interfejs ten opisano w rozdziałach 3. i 5. W rozdziale 5. omówiono dostosowywanie systemu. ► Dostęp do panelu sterowania można również uzyskać z menu zadań użytkownika zaawansowanego, które pojawia się po umieszczeniu kursora myszy w lewym dolnym narożniku ekranu w celu wyświetlenia porady startowej, po kliknięciu prawym przyciskiem myszy. f Personalizacja. Powoduje otwarcie panelu sterowania Personalizacja, który

działa podobnie do jego wersji obecnej w systemie Windows 7. Jednak oferuje też kilka nowych lub innych opcji, z których część jest wynikiem usunięcia z pulpitu funkcji Aero. Interfejs omówiono w rozdziale 5. ► Opcję Personalizacja można też uaktywnić, klikając prawym przyciskiem myszy pusty obszar pulpitu i wybierając z wyświetlonego menu kontekstowego pozycję Personalizacja. f Informacje o komputerze. Powoduje otwarcie systemowego panelu sterowania,

który generalnie również pozostał niezmieniony, w porównaniu z systemem Windows 7. Z poziomu tego interfejsu można uzyskać dostęp do wyniku

Spotkanie nowego ze starym: funkcje środowiska Metro dostępne również na pulpicie

⏐

175

indeksu wydajności systemu Windows, menedżera urządzeń, ustawień zdalnych, ochrony systemu, zaawansowanych ustawień systemowych i innych przydatnych konfiguracji. f Pomoc. Opcja powoduje uruchomienie funkcji pomocy i obsługi technicznej

systemu Windows, która reprezentuje próby Microsoftu mające na celu zapewnienie dokumentacji wbudowanej w produkt. Firma się stara. ► Dostęp do pomocy i obsługi technicznej systemu Windows szybciej można uzyskać, naciskając klawisz F1 w dowolnym miejscu interfejsu użytkownika na pulpicie.

Choć górna część panelu Ustawienia jest kontekstowa i zmienia się, w zależności od tego, co wyświetlane jest na ekranie, ten interfejs jest również ogólnosystemowy. A zatem panel zapewnia różne ustawienia systemowe, które zawsze pojawiają się w pobliżu jego dolnej części. Ustawienia te omówiono w rozdziale 3.

Powiadomienia System Windows 8 obsługuje nowego rodzaju powiadomienia dotyczące systemu i aplikacji app, które w spójny sposób działają w środowiskach pulpitu i Metro. Jak zapewne można podejrzewać, powiadomienia te bazują na środowisku Metro. Oznacza to, że pojawiają się one jako coś, co przypomina nakładkę na ekran, niezależnie od tego, czy aktualnie używany jest ekran startowy, aplikacja w stylu Metro, czy nawet pulpit. Nowe powiadomienia systemu Windows 8 omówiono również w rozdziale 3. razem z mnóstwem innych interfejsów użytkownika Metro. Teraz wyjaśnimy, jak prowadzą one interakcję z pulpitem. Pod uwagę należy wziąć dwa kluczowe typy powiadomień: pełnoekranowe powiadomienia modalne i „tosty” powiadomień, czyli niewielkie poruszające się okna, które nie przeszkadzają w wykonywaniu innych czynności. ► Z technicznego punktu widzenia powiadomienia nie są modalne, ponieważ, jak się bardzo postarać, możliwa jest interakcja z umieszczonym pod nimi ekranem. Jednakże powiadomienia pełnoekranowe faktycznie utrudniają coś takiego.

Na rysunku 4.17 zaprezentowano przykład powiadomienia pełnoekranowego. Te powiadomienia są modalne w tym sensie, że muszą zostać obsłużone przed dalszym kontynuowaniem pracy. Tego typu powiadomienie pojawi się, gdy wydarzy

176

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

się coś ważnego (np. nowa funkcja zabezpieczeń SmartScreen podejrzewa, że pobierany jest złośliwy plik, i w związku z tym zamierza poinformować o tym użytkownika, aby przed kontynuowaniem jeszcze raz przemyślał swój zamiar).

RYSUNEK 4.17. Powiadomienie pełnoekranowe

„Tosty” powiadomień są znacznie bardziej subtelne. Pojawiają się jako niewielkie okna pływające w pobliżu prawego górnego narożnika ekranu (rysunek 4.18). Jeśli tego rodzaju powiadomienie nie zostanie obsłużone, po prostu zniknie.

RYSUNEK 4.18. „Tost” powiadomienia

„Tosty” powiadomień pojawiają się z przeróżnych powodów, uwzględniających instalację nowej aplikacji, która może zmienić skojarzenia plików, podłączenie urządzenia dyskowego USB itp. Ponadto wiele aplikacji w stylu Metro, takich jak Poczta, Kalendarz i Wiadomości, korzysta z takich powiadomień. Przykładowo aplikacja Poczta może zostać skonfigurowana tak, aby powiadamiała użytkownika każdorazowo po odebraniu nowej wiadomości e-mail.

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

177

ZARZĄDZANIE PLIKAMI I FOLDERAMI Tak jak w poprzednich wersjach systemu Windows, interfejs pulpitu używany jest do interakcji z systemem plików oraz do zarządzania plikami i folderami. Tak jak wcześniej, odbywa się to za pośrednictwem interfejsu eksploratora plików, który w systemie Windows 8 został ładnie zaktualizowany przy użyciu nowego wyglądu opartego na wstążce, podobnej do używanej w aplikacjach pakietu Microsoft Office i aplikacjach systemu Windows (np. Paint i WordPad), a także nowego projektu okien przypominającego ten z środowiska Metro (który jednak nie bazuje na nim). W tym podrozdziale omówiono nowy eksplorator plików oraz ulepszenia metod interakcji z plikami i folderami w systemie Windows 8. ► W poprzednich wersjach systemu Windows eksplorator plików nosił nazwę Eksploratora Windows.

Nowy eksplorator plików Eksplorator plików (pod nazwą Eksplorator Windows) zadebiutował w systemie Windows 95, ale — oczywiście — system Windows zawsze wyposażony był w interfejs graficzny służący do zarządzania plikami i folderami. Okazuje się, że nawet pierwsza wersja systemu datowanego na odległy rok 1985 zawierała podstawową aplikację menedżera plików o nazwie MS-DOS Executive. Choć eksplorator plików był rozwijany we wcześniejszych wersjach systemu Windows, został dogłębnie przebudowany przy użyciu nowego interfejsu użytkownika systemu Windows 8 opartego na wstążce i projekcie okien przypominającym środowisko Metro. W efekcie ta wersja eksploratora jest najlepsza ze wszystkich. Nie należy jednak całkowicie nam zaufać tylko na podstawie takiego stwierdzenia. Porównajmy wersję eksploratora systemu Windows 8 z Eksploratorem Windows z systemu Windows 7, aby lepiej zrozumieć to, co się zmieniło. Najpierw przyjrzyjmy się systemowi Windows 7. Jak widać na rysunku 4.19, jest to ulepszona wersja eksploratora plików, w której najbardziej zaawansowane opcje ukryto poniżej elementu paska Organizuj z poleceniami. W eksploratorze systemu Windows 8 pozbawionym interfejsu Aero zastosowano nowy interfejs użytkownika oparty na wstążce, w którym pasek poleceń z wcześniejszej wersji zastąpiono bardziej zwartym interfejsem, oferującym duże możliwości. W tym interfejsie wszystkie kiedykolwiek potrzebne opcje, czyli kilka, umieszczono na samym wierzchu. Na szczęście, dzięki opiniom uzyskanym

178

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.19. Eksplorator w systemie Windows 7

w czasie trwania cyklu przygotowującego do wprowadzenia oficjalnej wersji systemu Windows 8 firma Microsoft zdecydowała się na domyślne ukrycie wstążki. Oznacza to, że interfejs użytkownika eksploratora, który pojawi się przy pierwszym użyciu tej aplikacji, będzie raczej przypominał ten pokazany na rysunku 4.20. Aby rozwinąć wstążkę i wyświetlić więcej poleceń, należy kliknąć kontrolkę Rozwiń wstążkę w prawym górnym narożniku okna (kontrolka przypomina strzałkę skierowaną w dół; możliwe jest również użycie kombinacji Ctrl+F1). Po rozwinięciu wstążki eksplorator plików będzie wyglądał podobnie do tego, który widać na rysunku 4.21. ► Dostępne są też inne karty. Jeśli np. wybrano plik obrazu, pojawi się karta Narzędzia obrazów. Wybranie dysku spowoduje wyświetlenie karty Narzędzia dysków.

Co ciekawe, widoczna zawartość reprezentuje tylko podzestaw poleceń dostępnych w nowym eksploratorze plików. Wynika to stąd, że wstążka zawiera kilka kart, a w danej chwili wyświetlana jest tylko jedna z nich (w tym przypadku

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

179

RYSUNEK 4.20. Eksplorator systemu Windows 8 oferuje interfejs użytkownika oparty na wstążce, która jednak domyślnie jest ukryta

RYSUNEK 4.21. Po wyświetleniu wstążki mamy łatwy dostęp do znacznie większej liczby poleceń

jest to karta Narzędzia główne). Możliwe jest kliknięcie dwóch innych kart, które są zawsze dostępne, czyli Udostępnianie i Widok, aby wyświetlić oferowane przez nie polecenia.

180

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Jako że przyjęliśmy pewne założenia dotyczące umiejętności czytelników, omawianie każdego bez wyjątku polecenia tego interfejsu byłoby przesadną pedanterią. Właściwa powinna być krótka prezentacja każdej z nowych kart domyślnych. Najpierw należy wspomnieć, że istnieje karta, która w rzeczywistości nią nie jest. Kolorowa karta Plik to faktycznie przycisk, który wyświetla nowe menu Plik. Jak widać na rysunku 4.22, menu udostępnia kilka przydatnych opcji, uwzględniających możliwość otwarcia nowego okna, które jest idealne podczas równoczesnego kopiowania plików, otwarcia wiersza polecenia lub okna programu PowerShell, usunięcia zawartości list historii powiązanych z paskiem adresu i ostatnio odwiedzanymi miejscami oraz uzyskania dostępu do pomocy. ► Z poziomu tego menu możliwe jest także uzyskanie dostępu do listy często odwiedzanych miejsc eksploratora. Lista jest inaczej dostępna za pośrednictwem przycisku paska zadań eksploratora plików.

RYSUNEK 4.22. Menu Plik nowego eksploratora plików

Następna karta, o nazwie Narzędzia główne, zawiera najczęściej używane polecenia powiązane z plikami i folderami. Przeważnie jest to oczywiste miejsce startowe, jeśli użytkownik intensywnie korzysta z myszy i lubi klikać ikony w celu zainicjowania działań, takich jak przenoszenie, kopiowanie i zmiana nazwy. ► Możliwe jest szybkie przejście do karty Narzędzia główne z innej karty eksploratora; trzeba nacisnąć kombinację klawiszy Alt+H.

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

181

Na karcie Udostępnianie znajdują się polecenia powiązane z udostępnianiem. Z tego powodu miejsce to najprawdopodobniej nie będzie zbyt często odwiedzane. ► Czy wymagany jest szybki dostęp do karty Udostępnianie? Umożliwia to kombinacja klawiszy Alt+S.

Z kolei karta Widok zawiera kilka poleceń, które — według nas — powinny być bardziej dostępne. Dotyczy to też ustawień odmiennych wielkości ikon (Bardzo duże ikony, Duże ikony, Średnie ikony, Lista, Kafelki, Szczegóły i Zawartość) oraz różnych opcji grupowania. Być może nie jest przypadkowe to, że eksplorator plików zawiera na pasku statusu miniaturowy zestaw przycisków w prawym dolnym narożniku okna, który umożliwia przełączanie między dwoma najpopularniejszymi wielkościami ikon, czyli opcjami Szczegóły i Duże ikony. ► Karta Widok może zostać wyświetlona przy użyciu kombinacji klawiszy Alt+V.

Uwaga Jeśli tworzenie własnych bibliotek sprawia przyjemność, Windows 8 oferuje nową funkcję, która umożliwia dostosowanie ikony biblioteki do dowolnej ikony w systemie. Dzięki temu można uzyskać znacznie bardziej spersonalizowany wygląd.

Mówiąc wprost, wstążka eksploratora plików to coś, co nowi użytkownicy systemu Windows 8 powinni pozostawić wyświetlone do momentu odpowiedniego zaznajomienia się z nowym interfejsem. Jednakże użytkownicy zaawansowani prawdopodobnie będą chcieli ją ukryć i cieszyć się prostszym interfejsem oferowanym przez tę konfigurację. Uwaga W lewym górnym narożniku okna eksploratora plików ukryta jest nowa funkcja, czyli Pasek narzędzi Szybki dostęp, którą można dostosować przy użyciu najczęściej wymaganych poleceń. Jest to idealne dla użytkowników zaawansowanych, którzy zamierzają ukryć wstążkę, lecz też wymagają dostępu do grupy przydatnych poleceń.

Pora przekonać się, jakie są rzeczywiste możliwości eksploratora plików. Choć większość operacji, które będą w nim wykonywane, są taka sama, jak we wcześniejszych wersjach systemu Windows, pojawiło się również kilka kluczowych

182

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

zmian i ulepszeń. Mając na uwadze treść książki, przyjmiemy, że znane są podstawy i dotychczasowy sposób realizowania operacji. Zatem zaprezentujemy tylko nowe funkcje.

Praca z plikami Choć oczekujemy na moment, w którym przetwarzane dane będą za nas automatycznie zarządzane za pośrednictwem jakiegoś mechanizmu opartego na chmurze, obecne realia są takie, że regularnie pracujemy z plikami. Obejmują one dokumenty służbowe, takie jak dokumenty programu Word, prezentacje aplikacji PowerPoint i arkusze kalkulacyjne Excela, a także pliki zdjęć, pliki z muzyką, pliki wideo i wiele innych. Podobnie jak we wszystkich poprzednich wersjach, system Windows 8 obsługuje podstawowe operacje na plikach, których można oczekiwać, czyli kopiowanie, przenoszenie, zmiana nazwy, usuwanie itd. W tej wersji systemu wiele tych operacji zostało naprawdę ulepszonych.

KOPIOWANIE I PRZENOSZENIE PLIKÓW W systemie Windows 8 Microsoft w znaczący sposób zaktualizował sposób przenoszenia i kopiowania plików. W efekcie operacje są zarówno szybsze, jak i łatwiejsze do zarządzania. Jeśli znany jest sposób wykonywania tych operacji w systemie Windows 7 i jego starszych wersjach, wiadomo, że każda operacja na pliku i (lub) operacja przenoszenia tworzą własny plik lub okno przenoszenia. Ponadto każda kolejna operacja spowalnia wszystko, aż do zapewnienia ostatecznie żółwiego tempa. Na rysunku 4.23 zaprezentowano przebieg w systemie Windows 7 operacji kopiowania (przenoszenia) w wielu oknach.

RYSUNEK 4.23. W starszych wersjach systemu Windows wiele jednoczesnych operacji kopiowania (i przenoszenia) powodowało spadek wydajności i wymagało wielu okien

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

183

A zatem, jak ulepszyć obsługę tych operacji? To proste: usprawniając je i przyspieszając. Dokładnie to ma miejsce w systemie Windows 8. Obecnie wszystkie operacje kopiowania i przenoszenia plików odbywają się w jednym oknie, w którym, jeśli trzeba, można wstrzymać dowolne procesy kopiowania lub przenoszenia, aby zapewnić pierwszeństwo innej operacji. Zilustrowano to na rysunku 4.24.

RYSUNEK 4.24. Nowy interfejs kopiowania (przenoszenia) plików w systemie Windows 8

Możliwe jest również kliknięcie przycisku Więcej szczegółów w celu wyświetlenia nowego widoku szczegółowego interfejsu operacji kopiowania (przenoszenia) plików, który podaje informacje o szybkości operacji, ilości danych pozostałych do przesłania itp. Ten widok pokazano na rysunku 4.25. Wewnątrz systemu wszystko zostało diametralnie usprawnione. Dzięki temu pliki są kopiowane i przenoszone znacznie szybciej niż dotychczas, nawet wtedy gdy jednocześnie wykonywanych jest wiele operacji kopiowania. A co się dzieje, gdy coś się nie powiedzie? Jedną z najczęstszych rzeczy, które mogą wystąpić podczas operacji kopiowania lub przenoszenia plików, jest istnienie już w folderze docelowym co najmniej jednego pliku objętego operacją. W takich sytuacjach system Windows zawsze oferował okno dialogowe, w którym użytkownik był proszony o podjęcie odpowiedniej decyzji. W systemie Windows 7 Microsoft ulepszył to, co określa mianem logiki rozwiązywania konfliktów eksploratora, uzyskując naprawdę dobry rezultat. Jednak w systemie Windows 8 firma poszła krok dalej, oferując dotąd najbardziej oczywisty interfejs. W rzeczywistości jest to dość istotne, ponieważ po ujrzeniu w systemie Windows 7 okna pokazanego na rysunku 4.26 nie zawsze było oczywiste, jaka opcja powinna zostać wybrana.

184

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.25. Widok szczegółowy nowego interfejsu operacji kopiowania (przenoszenia) plików

RYSUNEK 4.26. W systemie Windows 7 w pewnym stopniu utrudnione było rozwiązywanie konfliktów dotyczących operacji kopiowania i przenoszenia plików

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

185

► Aby uzyskać więcej informacji o każdym pliku w oknach konfliktów, należy na nim umieścić kursor myszy. Pojawi się niewielka wskazówka z wyświetloną ścieżką do pliku. Czy wymagane jest wyświetlenie pliku? Wystarczy dwukrotnie go kliknąć. Naprawdę tak jest.

W systemie Windows 8 wszystko stało się znacznie bardziej oczywiste. Obecnie po wystąpieniu konfliktu plików zostanie wyświetlone okno pokazane na rysunku 4.27. Okno Zamienianie lub pomijanie plików umożliwia wybranie, jakie pliki mają globalnie pierwszeństwo, lub dokonanie wyboru poszczególnych plików.

RYSUNEK 4.27. W systemie Windows 8 konflikty operacji kopiowania (przenoszenia) plików można rozwiązywać znacznie łatwiej

ZMIANA NAZWY PLIKÓW Choć operacja zmiany nazwy pliku jest na tyle prosta i nie uległa znaczącej zmianie od czasu pojawienia się systemu Windows 7, warto wspomnieć o jednym miłym aspekcie związanym ze zmianą nazwy wielu plików, ponieważ niewiele osób ma tego świadomość. Rzecz w tym, że Windows 8 obsługuje wygodną metodę zmiany nazwy wielu plików w folderze. Dla przypomnienia, nazwę pojedynczego pliku można zmienić, wybierając go i naciskając klawisz F2. Inne metody to zaznaczenie pliku, a następnie ponowne kliknięcie go myszą, albo metoda dotykowa, która polega na zaznaczeniu pliku i ponownym naciśnięciu go. Gdy plik znajduje się w trybie zmiany nazwy, jego nazwa jest wyróżniona (rysunek 4.28). Po rozpoczęciu wprowadzania znaków bieżąca nazwa zostanie zastąpiona dowolnym wpisanym łańcuchem. Standardowo po zmianie nazwy pliku naciskano klawisz Enter. Aby jednak przejść do następnego pliku i zmienić jego nazwę, należy nacisnąć klawisz Tab.

186

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.28. Gdy plik znajduje się w trybie zmiany nazwy, jego nazwa jest wyróżniona

Spowoduje to przełączenie następnego pliku w tryb zmiany nazwy, umożliwiając natychmiastowe wykonanie tej operacji. W celu zmiany nazwy kolejnych plików w bieżącym folderze, należy dalej naciskać klawisz Tab zamiast klawisza Enter. ► Ten zabieg zmiany nazwy pliku jest możliwy też w przypadku folderów, a nie tylko plików.

PRZYPINANIE DO INTERFEJSU STARTOWEGO W systemie Windows 7 Microsoft po raz pierwszy zapewnił możliwość przypinania skrótów aplikacji do paska zadań, udostępniając nowy sposób uruchamiania aplikacji (wcześniej możliwe było jedynie przypinanie aplikacji do menu Start). Począwszy od programu Internet Explorer 9, Microsoft zapewnił taką samą możliwość w przypadku aplikacji internetowych, pozwalając w celu przyspieszenia dostępu działać witrynom, takim jak Hotmail, SkyDrive, Amazon.com, Wyborcza.pl oraz wielu innym, jako pseudoaplikacje przypięte do paska zadań lub menu Start. Jest to bardzo przydatne, ponieważ większość użytkowników systemu Windows nie spędza całego dnia na używaniu wyłącznie przeznaczonych dla niego aplikacji. Użytkownicy korzystają też z popularnych aplikacji internetowych i usług. Dzięki dopasowaniu obok siebie na pasku zadań skrótów wszystkich potrzebnych rzeczy

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

187

(rysunek 4.29) użytkownicy mogą zorganizować swoje środowisko robocze w sposób przypominający to, czym faktycznie zajmują się ciągu całego dnia.

RYSUNEK 4.29. Na pasku zadań systemów Windows 7 i 8 można łączyć skróty aplikacji pulpitowych i aplikacji internetowych

W systemie Windows 8 te możliwości zostały jeszcze zwiększone. Tak jak to wyglądało wcześniej, korzystając z dokładnie tych samych metod, do paska zadań można przypinać aplikacje i aplikacje internetowe (obecnie za pośrednictwem przeglądarki Internet Explorer 10). Jak jednak wiadomo, w systemie Windows 8 Microsoft zastąpił menu Start nowym ekranem startowym. Interfejs ten jest podstawowym miejscem służącym do uruchamiania najczęściej używanych aplikacji app i zarządzania nimi. Jak wspomniano w rozdziale 3., nowe aplikacje w stylu Metro z łatwością można przypinać do ekranu startowego systemu Windows 8. Czy jest to możliwe w przypadku klasycznych aplikacji dla pulpitu systemu Windows, takich jak Microsoft Word, Adobe Photoshop i inne? Oczywiście, że tak. Dostępne są dwa podstawowe interfejsy, które to umożliwiają. Możliwe jest zastosowanie nowej ogólnosystemowej funkcji wyszukiwania znajdującej się w systemie Windows 8, którą opiszemy dalej w tym rozdziale. Istnieje też możliwość przypinania aplikacji bezpośrednio w eksploratorze plików. Najlepsze jest to, że w przypadku aplikacji funkcja ta działa zgodnie z oczekiwaniami. Ponadto może być także użyta dla bibliotek i folderów. Choć o tym będzie mowa w rozdziale 7., należy wspomnieć, że funkcja pozwala na przypinanie aplikacji internetowych i witryn za pośrednictwem przeglądarki Internet Explorer 10. Aby przypiąć folder lub bibliotekę do ekranu startowego, należy przejść do kontenera położenia w eksploratorze plików, kliknąć go prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Przypnij do ekranu startowego (rysunek 4.30). Podobnie jak każda inna rzecz przypięta do ekranu startowego, folder lub biblioteka umieszczane są na końcu tego ekranu. Jeśli trzeba, można później zmienić położenie przypiętego elementu (funkcję tę omówiono w rozdziałach 3. i 5.). ► Opcję Przypnij do ekranu startowego można również wywołać na nowej wstążce eksploratora. Wystarczy zaznaczyć folder lub bibliotekę, a następnie na karcie Narzędzia główne wstążki wybrać kolejno pozycje Łatwy dostęp i Przypnij do ekranu startowego.

188

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.30. Z poziomu środowiska pulpitu można przypinać aplikacje do ekranu startowego Metro

Użycie zewnętrznego magazynu danych Windows 8 współpracuje z zewnętrznymi urządzeniami do magazynowania danych, takimi jak dyski twarde USB i karty pamięci, w sposób bardzo podobny do sposobu wykorzystanego w systemie Windows 7. Interfejs użytkownika pojawiający się po raz pierwszy po podłączeniu takiego urządzenia do komputera zmienił się w systemie Windows 8. Obecnie jest to raczej powiadomienie w stylu Metro niż okno dialogowe lub okno wyskakujące, jak dotychczas. Przy pierwszym podłączeniu urządzenia do magazynowania danych USB zostanie wyświetlony „tost” powiadomienia pokazany na rysunku 4.31.

RYSUNEK 4.31. „Tost” powiadomienia w stylu Metro pojawiający się przy pierwszym podłączeniu urządzenia do magazynowania danych USB

Aby wybrać operację, jaka zostanie wykonana dla tego typu urządzeń, należy nacisnąć powiadomienie. Jak widać na rysunku 4.32, dostępne opcje wyboru mogą obejmować użycie urządzenia do przyspieszenia komputera PC za pomocą funkcji

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

189

ReadyBoost, utworzenie kopii zapasowej historii plików (więcej o tym w rozdziale 11.), wyświetlenie plików w eksploratorze plików lub brak działania. Należy dokonać właściwego wyboru, ponieważ ten interfejs nie pojawi się ponownie (przynajmniej nie automatycznie). ► Czy nie jest widoczna opcja funkcji ReadyBoost? Jest to technologia wymagająca, aby zarówno urządzenie USB, jak i port USB komputera spełniały określone parametry wydajnościowe. Oznacza to, że nie zawsze ta funkcja zostanie udostępniona jako opcja.

RYSUNEK 4.32. Widoczne opcje wyboru będą zmieniać się, w zależności od parametrów wydajnościowych komputera i urządzenia do magazynowania danych USB

Nie wszystko musi pójść dobrze już za pierwszym razem. Możliwa będzie późniejsza zmiana wybranej opcji na inną. Wystarczy przejść do widoku Komputer w eksploratorze plików, prawym przyciskiem myszy kliknąć ikonę podłączonego urządzenia do magazynowania danych USB i z wyświetlonego menu kontekstowego wybrać opcję Otwórz Autoodtwarzanie. Pojawi się wcześniej widoczny interfejs w stylu Metro. ► Istnieje także możliwość skonfigurowania w dowolnym momencie opcji funkcji Autoodtwarzanie oraz przywrócenia ich wartości domyślnych. W tym celu należy użyć funkcji Wyszukiwanie do uzyskania dostępu do ustawień funkcji Autoodtwarzania.

Użycie obrazów dysków W systemie Windows 8 Microsoft udostępnił obsługę dwóch bardzo popularnych formatów obrazów dysków (ISO i VHD), umożliwiając użytkownikom przeglądanie zawartości tych specjalnych plików tak, jakby były fizycznymi dyskami podłączonymi do komputera. Jeśli czytelnicy nie znają tych formatów, szybki przegląd powinien wystarczyć do nadrobienia zaległości. ISO to format obrazu dysku, w którym zawartość dysku optycznego (CD, DVD itp.) jest pakowana w pojedynczym pliku archiwum przypominającym plik ZIP, najczęściej z rozszerzeniem .iso. Taki plik ISO można następnie nagrać na dysku, tworząc kopię oryginału.

190

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Pliki VHD (Virtual Hard Disk) są tworzone na potrzeby rozwiązań wirtualizacji firmy Microsoft, uwzględniających technologie Hyper-V i Windows Virtual PC. Te pliki reprezentują dysk twardy. Jak się okaże w rozdziale 14., są one przydatne w kilku sytuacjach, takich jak testowanie systemów operacyjnych i innego oprogramowania i zapewnianie wsparcia przez dział pomocy technicznej. Z plików VHD korzystają też twórcy oprogramowania. Choć w przeszłości firma Microsoft używała formatów plików ISO i VHD do dystrybucji wersji czasowych, a nawet wersji ostatecznych systemu Windows oraz innego oprogramowania, nigdy oficjalnie nie obsługiwała w większym stopniu tych formatów w systemie Windows. Jedynym wyjątkiem jest obsługa nagrywania obrazu ISO. Począwszy od systemu Windows 7, możliwe jest nagrywanie plików ISO przy użyciu zintegrowanego programu Narzędzie nagrywania obrazu dysku systemu Windows (jak można oczekiwać, taka opcja istnieje też w systemie Windows 8). Nie jest jednak możliwe przeglądanie plików ISO, tak jak dysku fizycznego. W systemie Windows 8 uległo to zmianie. Pozwala on na automatyczne podłączanie zarówno plików ISO, jak i plików VHD. W efekcie stają się one częścią systemu plików komputera, tak jak dowolne inne podłączone urządzenie do magazynowania danych. Gdy np. do komputera zostanie podłączony dysk twardy USB, może stać się napędem E: lub dowolnym innym. Dotyczy to także plików ISO i VHD. Wystarczy otworzyć taki plik, klikając go dwukrotnie. Plik stanie się częścią systemu plików i natychmiast uzyska następną, dostępną literę dysku. Dowiedzmy się, jak to działa.

UŻYCIE PLIKU ISO ZA POMOCĄ EKSPLORATORA PLIKÓW Jeśli kliknięto dwukrotnie plik ISO w systemie Windows 8, zdarzą się dwie rzeczy. Po pierwsze, zostanie otwarte nowe okno eksploratora, co umożliwi przejrzenie zawartości pliku, tak jakby było to fizyczne urządzenie dyskowe. Po drugie, w systemie plików zostanie podłączony nowy wirtualny napęd optyczny, który uzyska następną, dostępną literę dysku. Zilustrowano to na rysunku 4.33. Ponieważ plik ISO działa jak fizyczny magazyn danych, może zostać użyty, podobnie jak dowolne inne urządzenie dyskowe. Eksplorator plików umożliwia poruszanie się po strukturze wirtualnych katalogów pliku ISO, kopiowanie plików w razie potrzeby, a nawet uruchamianie aplikacji zawartych w tym pliku. Oznacza to np., że jeśli się tego nie zamierza, nie jest już konieczne nagrywanie pliku ISO na dysk. Wystarczy jedynie podłączyć plik do systemu plików i uruchomić dowolny zawarty w nim program instalacyjny lub inne aplikacje.

Zarządzanie plikami i folderami

⏐

191

RYSUNEK 4.33. W systemie Windows 8 pliki ISO działają podobnie jak dowolne inne urządzenie dyskowe

► Okazuje się, że podstawowym powodem, dla którego Windows 8 oferuje taką możliwość, jest opcja uruchomienia aplikacji instalatora z pliku ISO bez uprzedniego nagrywania go na dysku.

Po podłączeniu plik ISO tworzy nową kartę w eksploratorze plików. Ta karta o nazwie Narzędzia dysków jest bardziej przydatna dla innego typu dysków, ale w odniesieniu do pliku ISO naprawdę sprawdza się, oferując „wysunięcie” (a w rzeczywistości odłączenie) pliku ISO. Spowoduje to usunięcie pliku ISO z systemu plików razem z przypisaną literą dysku. ► Plik ISO można również podłączyć, klikając go prawym przyciskiem myszy i wybierając opcję Instalacja z menu kontekstowego.

► Czy wymagane jest nagranie pliku ISO na dysku? W tym celu należy kliknąć plik prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Nagraj obraz dysku.

UŻYCIE PLIKU VHD ZA POMOCĄ EKSPLORATORA PLIKÓW W systemie Windows 8 pliki VHD działają podobnie do plików ISO, a ponadto oferują inne unikalne możliwości związane z wirtualizacją. Jednak istnieje jedna subtelna, lecz istotna różnica. Po podłączeniu plik ISO jest traktowany jak dysk przenośny, natomiast plik VHD jak stały dysk twardy.

192

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Po dwukrotnym kliknięciu pliku VHD w systemie Windows 8 w oknie eksploratora plików zostanie dodana nowa litera dysku, tak jak w przypadku pliku ISO, lecz plik pojawi się jako stały dysk, a nie dysk przenośny. Na rysunku 4.34 widać, że plik VHD znajduje się obok podstawowego magazynu danych komputera (zwykle jest to dysk twardy lub dysk SSB).

RYSUNEK 4.34. W systemie Windows 8 pliki VHD są podłączane jako stałe dyski. W tym przypadku dysk I: to plik VHD, a nie fizyczny dysk twardy

A zatem można zadać sobie pytanie, co z tego wynika? Ikona jest inna, ale nadal można nawigować w obrębie zawartości pliku VHD, tak jak w pliku ISO. Oczywiście, możliwe jest użycie wszystkich standardowych operacji zarządzaniami plikami oferowanych dla fizycznych magazynów danych lub plików ISO. W porównaniu z plikami ISO istnieje jednak ważna różnica dotycząca podłączania plików VHD. A mianowicie: do dyspozycji jest pełny zestaw dyskowych programów narzędziowych systemu Windows 8. Aby przekonać się, co to oznacza, należy otworzyć eksplorator plików, przejść do widoku Komputer i wybrać plik VHD. Jak widać na rysunku 4.35, w pełni aktywowana jest teraz karta wstążki Narzędzia dysków, która zapewnia dostęp do zaawansowanych funkcji, takich jak BitLocker, optymalizacja i czyszczenie dysków, formatowanie i inne. Nadal możliwe jest „wysunięcie” podłączonego pliku VHD, tak jak w przypadku pliku ISO. W tym celu należy kliknąć plik prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Wysuń lub tę opcję kliknąć na karcie Narzędzia dysków wstążki eksploratora.

Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows

⏐

193

RYSUNEK 4.35. Pliki VHD oferują znacznie więcej opcji niż pliki ISO

ZARZĄDZANIE KLASYCZNYMI APLIKACJAMI SYSTEMU WINDOWS Choć system Windows oferuje kilka podstawowych aplikacji, a Windows 8 również kilka nowych aplikacji w stylu Metro, większość użytkowników tego systemu będzie chciała też zainstalować aplikacje wyposażone w większą liczbę funkcji, takie jak pakiet Microsoft Office. Choć firma Microsoft nieubłaganie zmierza do czasów aplikacji w stylu Metro, system Windows 8 współpracuje również z tradycyjnymi (nazywanymi przez niektórych staromodnymi) aplikacjami w prawie taki sam sposób jak jego poprzednicy. Ponieważ jednak w tym zakresie wprowadzono kilka ulepszeń, zostaną one omówione w tym podrozdziale.

Konfigurowanie aplikacji pulpitowych Z punktu widzenia zgodności Windows 8 działa jak system Windows 7, choć obecnie do jego emulacji w razie potrzeby można skorzystać z wbudowanych narzędzi sprawdzania zgodności aplikacji. Na podstawie dotychczasowego doświadczenia z systemem Windows 8 możemy z dużą pewnością stwierdzić, że niewiele będzie wymaganych działań dotyczących zgodności. Jeśli używana jest aplikacja obsługiwana przez Windows 7, powinna świetnie działać także w systemie Windows 8. Oczywiście, użytkownicy systemu Windows 8 po przejściu do interfejsu użytkownika Metro będą musieli podczas pracy z klasycznymi aplikacjami

194

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

pulpitowymi poradzić sobie z kilkoma niuansami związanymi z tym środowiskiem. Z doświadczenia wiemy, że dwie poważne kwestie dotyczą skojarzeń plików i przypinania aplikacji do ekranu startowego środowiska Metro.

APLIKACJE PULPITOWE I SKOJARZENIA PLIKÓW Prawdopodobnie większość użytkowników systemu Windows zna zagadnienia skojarzeń plików, w których różne aplikacje są znane jako zgodne z różnymi typami plików. System Windows zapewnia interfejs umożliwiający ustalenie, które z tych aplikacji będą domyślnie używane. System Windows od dawna obsługuje też funkcję Otwórz za pomocą pozwalającą na dynamiczne nadpisanie domyślnego skojarzenia plików i zastosowanie innej aplikacji. Funkcja ta jest zwykle dostępna w menu kontekstowym po kliknięciu prawym przyciskiem myszy (rysunek 4.36). Na rysunku widać, że nadpisano domyślne skojarzenie plików obrazów .jpg, które zostaną otwarte za pomocą programu Przeglądarka fotografii systemu Windows.

RYSUNEK 4.36. Nadpisywanie skojarzenia plików przy użyciu funkcji Otwórz za pomocą

Funkcja ta działa tak, jak działała w systemie Windows 7. W obecnej wersji systemu operacyjnego występuje jednak jedna poważna różnica: Windows 8 obsługuje zarówno nowe aplikacje w stylu Metro, jak i klasyczne aplikacje dla systemu Windows. A zatem możliwe jest, że lista aplikacji, które mogą zostać użyte do otwarcia pliku, będzie zawierać kombinację aplikacji w stylu Metro i aplikacji

Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows

⏐

195

pulpitowych. Gdy pominiemy funkcję Otwórz za pomocą, która działa jak wcześniej w roli rozszerzenia eksploratora, interfejsy używane do konfigurowania skojarzeń plików są obecnie oparte na środowisku Metro. Wyróżnić można dwa kluczowe momenty, w których zostaną załadowane te nowe interfejsy. Podczas instalowania nowej aplikacji, która próbuje skojarzyć się z różnymi typami plików, Windows 8 będzie wyświetlać „tost” powiadomień, podobny do pokazanego na rysunku 4.37, ostrzegający o wymogu podjęcia decyzji dotyczącej nowego skojarzenia plików. Po kliknięciu powiadomienia zostanie zaprezentowane okno, podobne do widocznego na rysunku 4.38 (oczywiście, jego wygląd będzie się zmieniał, zależnie od typu pliku). W tym przypadku widoczna RYSUNEK 4.37. „Tost” powiadomień jest lista pulpitowych przeglądarek dotyczący nowego skojarzenia plików internetowych, które umożliwiają otwarcie określonego typu pliku. Jeśli zawsze dany typ pliku ma być otwierany za pomocą określonej aplikacji, właśnie w tym momencie można się upewnić, że tak będzie. Aby wyświetlić więcej opcji, po pojawieniu się odsyłacza Zobacz wszystkie należy go kliknąć w celu rozwinięcia okna. Co jednak zrobić, gdy nie udało się RYSUNEK 4.38. Nowy interfejs skojarzeń plików w stylu Metro zareagować przed zniknięciem „tosta” powiadomień? A może po prostu pożądana jest zmiana skojarzenia plików w późniejszym czasie? W takich sytuacjach można ponownie wyświetlić nowy interfejs skojarzeń plików w stylu Metro w zaskakująco staromodny sposób. Wystarczy znaleźć dokument lub typ pliku, dla którego ma zostać zmieniona skojarzona aplikacja, a następnie kliknąć go prawym przyciskiem myszy i wybrać opcje Otwórz za pomocą oraz Wybierz program domyślny. Proszę bardzo!

SPOSÓB DZIAŁANIA FUNKCJI PRZYPINANIA DO EKRANU STARTOWEGO PODCZAS INSTALACJI NOWYCH APLIKACJI Wcześniej w rozdziale wyjaśniono, jak można przypiąć dowolną aplikację do ekranu startowego środowiska Metro. Można jednak nie zdawać sobie sprawy z tego, że Windows 8 automatycznie przypina skróty aplikacji do funkcji Wyszukiwanie. Ma to miejsce podczas instalowania dowolnej, klasycznej aplikacji pulpitowej. Dla niektórych aplikacji może to okazać się niekorzystne.

196

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

Niektóre aplikacje są prostymi i autonomicznymi produktami, które nie zapełnią ekranu startowego dziesiątkami nowych ikon. Przykładowo po zainstalowaniu pulpitowej wersji przeglądarki Google Chrome okaże się, że na końcu ekranu startowego pojawi się jeden nowy kafelek pokazany na rysunku 4.39.

RYSUNEK 4.39. Po zainstalowaniu aplikacji pulpitowej do ekranu startowego zostanie dodany co najmniej jeden kafelek

W przypadku instalacji bardziej złożonych aplikacji, takich jak pakiet Microsoft Office lub Visual Studio, można się zdziwić. Niektóre z tych aplikacji umieszczą na ekranie startowym wiele kafelków, przeważnie dla aplikacji, które nigdy nie będą potrzebne (lub prawdopodobnie rzadko). Najpierw zła wiadomość. Nie można temu zapobiec z prostej przyczyny: ekran startowy zastępujący menu Start emuluje je. Tak samo wyglądało to w systemie Windows 7 i poprzednich wersjach systemu Windows. Obecnie jednak jest to bardziej widoczne. Choć w rozdziale 5. omówimy wiele sposobów personalizacji ekranu startowego (oraz inne aspekty systemu Windows 8), warto sprawdzić ten ekran po każdej instalacji aplikacji dla systemu Windows, aby dowiedzieć się, jakie kafelki zostały dodane. Później można usunąć niepotrzebne kafelki i w razie konieczności zmienić ich uporządkowanie. Należy pamiętać, że usunięcie kafelków z ekranu startowego nie spowoduje usunięcia ich aplikacji. Można się o tym przekonać, otwierając widok Wszystkie aplikacje przez naciśnięcie klawisza logo systemu Windows (lub Start), a następnie

Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows

⏐

197

wybranie pozycji Wszystkie aplikacje na pasku aplikacji app ekranu startowego, który pojawia się na dole ekranu. W tym widoku dostępne są wszystkie zainstalowane aplikacje, które są nawet posegregowane w grupach. ► Aby na dole ekranu wyświetlić kontrolkę przypominającą pasek narzędziowy, która nosi nazwę paska aplikacji app, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy, wykonać palcem przesunięcie z dołu ekranu lub zastosować kombinację Klawisz logo systemu Windows+Z.

Przełączanie między działającymi aplikacjami, aplikacjami app i otwartymi oknami Nawet wtedy, gdy Windows stanowił jedynie prosty interfejs graficzny systemu MS-DOS, oferował metody, przy użyciu których użytkownicy mogli przełączać się między różnymi uruchomionymi aplikacjami w celu wyświetlenia jednej z nich i nadania jej statusu bieżącej. Te funkcje zarządzania zadaniami przez długi czas były obsługiwane za pomocą klawiatury i myszy, a nawet z wykorzystaniem dotyku. Ponadto uwzględniały takie dobrze zrozumiałe narzędzia jak funkcja Przerzucanie okien (znajomy skrót klawiaturowy Alt+Tab). Możliwości w znacznym stopniu zwiększono w systemie Windows 8, który generalnie zapewnia nadzbiór funkcji systemu Windows 7 związanych z wielozadaniowością i przełączaniem zadań. Ponieważ jednak Windows 8 zawiera nowe środowisko Metro i pełnoekranowe aplikacje app, istnieje w nim kilka różnic. ► Co nie obsługuje funkcji Przerzucanie okien? Jest to ekran startowy. Aby do niego przejść, należy skorzystać z interfejsu startowego albo z klawisza logo systemu Windows klawiatury lub używanego urządzenia.

Przede wszystkim obecnie możliwe jest przełączanie zadań między interfejsami w stylu Metro (np. ekranem startowym) i aplikacjami app oraz pulpitem. W tym celu można użyć funkcji Przerzucanie okien w sposób opisany wcześniej lub wielokrotnie naciskać kombinację klawiszy Alt+Tab do momentu znalezienia żądanej aplikacji lub aplikacji app. W systemie Windows 8 funkcja Przerzucanie okien zapewnia dostęp do poszczególnych aplikacji pulpitowych i aplikacji w stylu Metro oraz do pulpitu (rysunek 4.40).

198

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.40. Funkcja Przerzucanie okien obsługuje obecnie zarówno aplikacje w stylu Metro, jak i aplikacje pulpitowe

Możliwe jest również użycie nowego interfejsu użytkownika, czyli przełącznika, który został omówiony wcześniej w rozdziale. Przełącznik obsługuje mysz i ekran dotykowy, a ponadto udostępnia nowy sposób przełączania między uruchomionymi zadaniami. ► Przełącznik traktuje środowisko pulpitu jak pojedynczą aplikację app i nie odróżnia poszczególnych aplikacji pulpitowych.

Warto wreszcie zauważyć, że interfejs przełączania zadań funkcji Przerzucanie okien 3W, który wchodził w skład systemów Windows Vista i 7, nie jest już dostępny w systemie Windows 8. Aktualnie przełącznik jest aktywowany przez skrót klawiaturowy Klawisz logo systemu Windows+Tab funkcji Przerzucanie okien 3W. Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla miłośników tej funkcji.

Użycie menedżera zadań Podobnie jak wcześniej opisaną funkcję przełączania zadań, system Windows oferował również interfejs o nazwie Menedżer zadań, który m.in. zapewniał użytkownikom metodę ręcznego kończenia procesów i aplikacji. Być może smutne jest stwierdzenie, że ten interfejs to jedno z najczęściej używanych narzędzi

Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows

⏐

199

w systemie Windows, ale tak już jest. W systemie Windows 8 narzędzie zostało zaktualizowane w sposób niespotykany od lat. Nowy, prosty interfejs użytkownika oferuje nadzbiór funkcji z poprzednich wersji. Choć dostęp do menedżera zadań można uzyskać na wiele sposobów, najprostszym jest wypróbowana i pewna metoda polegająca na kliknięciu prawym przyciskiem myszy pustego obszaru paska zadań i wybraniu z wyświetlonego menu kontekstowego opcji Menedżer zadań. Jak widać na rysunku 4.41, wersja menedżera zadań w systemie Windows 8 oferuje domyślnie znacznie prostszy interfejs niż poprzednicy.

RYSUNEK 4.41. Prostszy, nowy menedżer zadań

Z poziomu tego bardzo prostego interfejsu można prawym przyciskiem myszy kliknąć aplikację i wykonać kilka działań, z których najczęściej używane to Zakończ zadanie (umożliwia zakończenie zawieszonej aplikacji), Przełącz na (powoduje wyświetlenie aplikacji na pierwszym planie) i Otwórz lokalizację pliku (wyświetli w eksploratorze plików plik wykonywalny aplikacji). Ponieważ jednak działanie Zakończ zadanie jest najczęściej stosowaną opcją, specjalnie dla niej udostępniono przycisk. Aby od razu zakończyć dowolną aplikację, należy zaznaczyć ją w menedżerze zadań i kliknąć przycisk Zakończ zadanie. ► Dostęp do menedżera zadań można także uzyskać z poziomu menu zadań użytkownika zaawansowanego, które pojawia się po aktywowaniu porady startowej i kliknięciu prawym przyciskiem myszy miniatury tej porady w sposób opisany wcześniej w rozdziale.

Choć możliwe jest, że przycisk Zakończ zadanie i menu wyświetlane po kliknięciu prawym przyciskiem myszy będą spełniać większość wymagań użytkowników,

200

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

użytkownicy zaawansowani prawdopodobnie po spojrzeniu na interfejs uznają, że brakuje wielu funkcji. Jest to prawda, ale tylko dlatego, że domyślnie są one ukryte. Kliknięcie opcji Więcej szczegółów spowoduje, że menedżer zadań spełni marzenia użytkownika zaawansowanego. Nie tylko znajdują się w nim wszystkie funkcje obecne w menedżerze zadań systemu Windows 7, ale też nowe możliwości. Na rysunku 4.42 zaprezentowano zaawansowany interfejs menedżera zadań.

RYSUNEK 4.42. Zaawansowany interfejs użytkownika menedżera zadań

Menedżer oferuje mnóstwo możliwości, a to tylko najważniejsze z nich. f Filtrowanie w celu lepszego zarządzania aplikacjami. Przy użyciu różnych

kolumn dostępnych na karcie Procesy (Procesor, Pamięć, Dysk, Sieć itd.) można filtrować i modyfikować widok uruchomionych procesów, korzystając z widoku graficznej mapy ciepła, a także lepiej określać, jak poszczególne aplikacje wpływają na wydajność systemu. Przykładowo filtrując według pamięci, można stwierdzić, jakie aplikacje zużywają najwięcej pamięci RAM. ► Nie należy próbować mikrozarządzania aplikacjami w stylu Metro. Jeśli nie zawiesiła się jedna z nich, mało uzasadnione jest kończenie jej w menedżerze zadań. W razie potrzeby Windows 8 automatycznie zamknie aplikacje w stylu Metro.

Zarządzanie klasycznymi aplikacjami systemu Windows

⏐

201

f Aplikacje w stylu Metro i aplikacje pulpitowe są razem zarządzane.

Jak być może zauważono, menedżer zadań umożliwia zarządzanie zarówno tradycyjnymi aplikacjami pulpitowymi, jak i nowymi aplikacjami w stylu Metro. Pozwala na to ten sam interfejs i polecenia. f Zarządzanie aplikacjami startowymi. Menedżer zadań na swojej karcie

Uruchamianie zapewnia obecnie nową, znakomitą funkcję, która ułatwia określanie, jakie aplikacje pulpitowe, a nie aplikacje w stylu Metro, będą automatycznie uruchamiane podczas ładowania systemu Windows. ► Aplikacje w stylu Metro nie mogą być automatycznie uruchamiane podczas rozruchu systemu.

f Usługi. Użytkownicy, którzy dotychczas chcieli zarządzać usługami

systemowymi, musieli skorzystać z panelu sterowania Usługi. Choć ten panel nadal jest dostępny w systemie Windows 8, Microsoft powiela go również w menedżerze zadań. Z perspektywy czasu jest to dość oczywiste miejsce dla tej funkcji.

Znajdowanie i uruchamianie aplikacji z wykorzystaniem wyszukiwania Windows 7 uwzględnia fantastyczną funkcję o nazwie Wyniki wyszukiwania menu Start. Aby jej użyć, wystarczy nacisnąć przycisk Start i wpisać szukany termin. Wyniki wyszukiwania są zwracane bezpośrednio w menu Start. Funkcja zapewnia zadziwiająco wygodny sposób szybkiego znajdowania żądanej aplikacji bez przemieszczania kursora myszy w labiryncie podmenu menu Start. Świetnie. Biorąc jednak pod uwagę to, że Windows 8 jest pozbawiony menu Start, można się zastanawiać, jak w nowej wersji systemu operacyjnego można uzyskać ten sam rezultat. Niespodzianka: w tej kwestii nic nie uległo zmianie. ► Możliwe jest również wywołanie wyszukiwania aplikacji app przez naciśnięcie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q.

Oznacza to, że aby podczas korzystania z środowiska pulpitu znaleźć aplikację, a następnie ją uruchomić, wystarczy nacisnąć na klawiaturze klawisz logo systemu Windows (lub inaczej powrócić do ekranu startowego) i rozpocząć wpisywanie

202

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

znaków. Zamiast wyszukiwania opartego na menu Start zostanie udostępniony nowy pełnoekranowy interfejs wyszukiwania określany obecnie mianem funkcji Wyszukiwanie (rysunek 4.43). W porównaniu z dotychczasowym wyszukiwaniem menu Start funkcja ta oferuje znacznie więcej możliwości.

RYSUNEK 4.43. Nowy interfejs wyszukiwania systemu Windows 8

Ten nowy interfejs wyszukiwania zapewnia możliwość filtrowania, w której domyślnie zwracane są zarówno tradycyjne aplikacje dla systemu Windows, jak i aplikacje w stylu Metro. Aby ograniczyć zakres wyszukiwania do ustawień (i paneli sterowania), plików (dokumenty i inne pliki) i, co ciekawe, aplikacji w stylu Metro obsługujących funkcję wyszukiwania, możliwe jest użycie różnych pozycji po prawej stronie na panelu wyszukiwania. W celu doprecyzowania wyszukiwania należy kontynuować wpisywanie znaków. Po wyświetleniu żądanej aplikacji (lub aplikacji app) należy po prostu ją kliknąć (albo dotknąć lub zaznaczyć). W przypadku aplikacji pulpitowej ponownie nastąpi przełączenie do pulpitu, a następnie od razu zostanie uruchomiona wybrana aplikacja. Wiemy już, że obecnie funkcja Wyszukiwanie obsługuje ustawienia, pliki i aplikacje app, zatem prawdopodobnie będziemy korzystać z niej częściej. Jeśli nawet wymagane jest jedynie wyszukiwanie aplikacji pulpitowych, można być spokojnym o to, że jedna z najlepszych funkcji systemu Windows 7 została przeniesiona do systemu Windows 8.

W stronę chmury: użycie aplikacji pulpitowej usługi SkyDrive

⏐

203

► Jeśli wiadomo, jakiego typu wyszukiwanie ma zostać przeprowadzone, można użyć różnych skrótów klawiaturowych. Wyszukiwanie plików umożliwia skrót Klawisz logo systemu Windows+F. Z kolei skrót Klawisz logo systemu Windows+W spowoduje bezpośrednie przejście do wyszukiwania ustawień. W dodatku zamieszczono pełną listę skrótów klawiaturowych z klawiszem logo systemu Windows.

W STRONĘ CHMURY: UŻYCIE APLIKACJI PULPITOWEJ USŁUGI SKYDRIVE Choć Microsoft wbudował w środowisko Metro obsługę usługi SkyDrive, zapewniając dostęp do plików w usłudze chmury oparty na funkcji selektora plików, a także zintegrowane synchronizowanie ustawień dla osób wymagających tego, użytkowników korzystających z pulpitu pozbawiono jednej kluczowej rzeczy. Nie mogą oni standardowo nawigować w obrębie magazynów danych usługi SkyDrive przy użyciu eksploratora plików. Na szczęście, można poradzić sobie z tym problemem, pobierając aplikację pulpitową usługi SkyDrive, która integruje swoje magazyny danych z eksploratorem plików. Aplikacja udostępnia interfejs w postaci bibliotek, który służy do eksplorowania magazynów usługi SkyDrive, kopiowania oraz przenoszenia plików do tej usługi magazynów danych chmury i z niej, a także synchronizowania tych plików z komputerem PC. ► Aplikacja pulpitowa usługi SkyDrive działa również w systemach Windows Vista i 7. Jak widać na rysunku 4.44, aplikacja usługi SkyDrive integruje się z eksploratorem plików, a ponadto umożliwia wysyłanie dużych plików (o maksymalnej wielkości 2 GB) do usługi, co nie jest możliwe za pośrednictwem normalnego interfejsu internetowego. Jeszcze bardziej ekscytujące jest to, że aplikacja zapewnia unikalną funkcję Remote Fetch, pozwalającą na uzyskiwanie dostępu do plików na komputerach zdalnych z wykorzystaniem interfejsu internetowego usługi SkyDrive. Aplikacja usługi SkyDrive i funkcja Remote Fetch nie są funkcjami systemu Windows 8, dlatego tutaj nie będziemy poświęcać im zbyt wiele miejsca. Należy jednak wiedzieć, że taka aplikacja jest dostępna, ponieważ sprawi ona, że interfejsy systemu Windows 8 staną się jeszcze pełniejsze.

204

⏐

Rozdział 4. Nadal istnieje i ma się dobrze: pulpit systemu Windows

RYSUNEK 4.44. Uzyskiwanie dostępu do magazynów danych usługi SkyDrive i synchronizowanie ich z poziomu eksploratora plików

PODSUMOWANIE Choć Microsoft bardzo wyraźnie zmierza ku przyszłości, w której coraz bardziej rozbudowane i w pełni funkcjonalne wersje środowiska użytkownika Metro ostatecznie wyeliminują klasyczny pulpit systemu Windows, do realizacji tego zadania potrzeba jeszcze sporo czasu. Szczerze powiedziawszy, środowisko Metro i pulpit będą współistnieć w przewidywalnej przyszłości, a to dzięki miliardowi komputerów PC z nadal uruchamianymi klasycznymi aplikacjami dla systemu Windows oraz bardzo dużemu doświadczeniu użytkowników związanych z tym środowiskiem. Na szczęście, wprowadzając system Windows 8, Microsoft pomyślał o użytkownikach korzystających z pulpitu. Ta wersja klienckiego systemu operacyjnego Microsoftu cechuje się mocnym zintegrowaniem nowych podstawowych interfejsów środowiska Metro oraz wieloma ulepszeniami dotyczącymi pulpitu, takimi jak nowy eksplorator plików i menedżer zadań, nowy sposób wykonywania operacji kopiowania i przenoszenia plików itp. A zatem, jeśli nawet większość dnia zajmuje korzystanie z pulpitu, Windows 8 będzie wartościową i pożądaną aktualizacją.

ROZDZIAŁ 5.

Personalizacja systemu Windows 8 W TYM ROZDZIALE f Dostosowywanie ekranu blokowania f Dostosowywanie ekranu startowego f Dostosowywanie kafelków aplikacji i grup kafelków f Dostosowywanie obrazów kont użytkowników oraz innych ustawień f Dostosowywanie ustawień i ich synchronizowanie f Dostosowywanie pulpitu f Efektywniejsze korzystanie z konfiguracji z wieloma monitorami f Użycie bibliotek podczas korzystania z usługi SkyDrive f Ułatwianie przejścia między środowiskiem Metro i pulpitem f Rozruch (prawie) bezpośrednio do pulpitu W przypadku zupełnie nowego interfejsu środowiska Metro nie będzie zaskoczeniem

odkrycie, że dostępne są nowe sposoby dostosowywania systemu Windows 8 do własnych wymagań. Oprócz modyfikacji specyficznych dla aplikacji app omówionych w książce, Windows 8 zapewnia całkowicie nowy interfejs ustawień komputera służący do dostosowywania wielu funkcji środowiska Metro i systemu, a także nowe funkcje personalizacji dla ekranu blokowania, ekranu startowego, kafelków aplikacji app i nie tylko. Dostosowywanie systemu Windows 8 nie dotyczy jedynie środowiska Metro. Podobnie do poprzednich wersji systemu Windows, ten system operacyjny również zapewnia kilka metod dostosowywania pulpitu systemu Windows. Obejmują one nowe, przydatne funkcje obsługi wielu monitorów, które okażą się wartościowe w kilku zastosowaniach, a zwłaszcza dla osób korzystających z nowego tabletu z systemem Windows 8 (lub RT) i decydujących się na podłączenie go do większego wyświetlacza, a także użycie klawiatury i myszy w pracy lub w domu.

206

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

Należy dodać, że możliwości dostosowywania w systemie Windows 8 to zestaw metod, które pozwalają na zapewnienie bardziej bezproblemowej interakcji między środowiskiem Metro i środowiskiem pulpitu. Ostatecznym celem jest sprawienie, aby system Windows 8 działał zgodnie z wymaganiami użytkownika.

DOSTOSOWYWANIE ŚRODOWISKA METRO Podczas dostosowywania interfejsu użytkownika Metro przez większość czasu, lecz nie całkowicie, będzie używany nowy interfejs ustawień komputera oparty na środowisku Metro, który częściowo zastępuje (w rzeczywistości rozszerza) stary interfejs panelu sterowania ze starszych wersji systemu Windows. To, jaki będzie najprostszy sposób uzyskania dostępu do ustawień komputera, zależy od typu używanego komputera PC lub urządzenia, a także od tego, czy preferowana jest klawiatura, mysz, czy ekran dotykowy. f Klawiatura. Osoby preferujące skróty klawiaturowe powinny pamiętać

o skrócie Klawisz logo systemu Windows+I, który powoduje wyświetlenie panelu ustawień w dowolnym miejscu systemu Windows 8. Panel ten widoczny na rysunku 5.1 udostępnia dwa obszary: górny (kontekstowy względem aktualnie wyświetlonego interfejsu, takiego jak ekran startowy, pulpit lub aplikacja w stylu Metro) i dolny (globalny, a zatem taki sam w każdym miejscu). Oznacza to, że górny obszar będzie wyglądał różnie, w zależności od aktualnie wykonywanej czynności, natomiast obszar dolny zawsze będzie identyczny. W tym miejscu zajmiemy się obszarem dolnym. Poniżej siatki ikon systemowych pojawi się odsyłacz o nazwie Zmień ustawienia komputera. Należy go wybrać, aby uzyskać dostęp do ustawień komputera. f Mysz i dotyk. Osoby używające ekranu dotykowego lub preferujące mysz

stwierdzą, że najprostszą metodą będzie skorzystanie z paska paneli funkcji (rysunek 5.2), a następnie panelu ustawień. Na tym panelu należy kliknąć odsyłacz Zmień ustawienia komputera. Oczywiście, sposób uzyskiwania dostępu do paska paneli funkcji różni się trochę w obu interfejsach. Jeśli używany jest ekran dotykowy, wystarczy wykonać przesunięcie od prawej krawędzi ekranu. Gdy korzysta się z myszy, wymagane jest umieszczenie kursora w prawym górnym lub dolnym narożniku ekranu, a następnie przesunięcie kursora wzdłuż prawej krawędzi ekranu w stronę jej środka. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony pasek paneli funkcji.

Dostosowywanie środowiska Metro

RYSUNEK 5.1. Panel ustawień

⏐

207

RYSUNEK 5.2. Z poziomu paska paneli funkcji można uzyskać dostęp do paneli ustawień i ustawień komputera

Niezależnie od sposobu uzyskania dostępu, interfejs ustawień komputera powinien przypominać przedstawiony na rysunku 5.3. Czy wszystko jest zrozumiałe? Zajmijmy się zatem dostosowywaniem interfejsów Metro w systemie Windows 8!

Dostosowywanie ekranu blokowania W systemie Windows 8 ekran blokowania ponownie zyskał na znaczeniu i obecnie działa bardziej jak ekran blokowania zestawów słuchawkowych urządzeń Windows Phone. Jest to celowe. Choć użytkownicy tradycyjnych komputerów PC nie będą specjalnie zainteresowani ekranem blokowania, powodzenie systemu Windows 8 zależy po części od nowej generacji tabletów przypominających urządzenie iPad oraz od innych nietradycyjnych urządzeń. W ich przypadku

208

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.3. Ustawienia

ekran blokowania może pełnić rolę ładnego interfejsu umożliwiającego szybkie sprawdzenie godziny i daty, a także codziennych zadań. Tłem może być ulubione zdjęcie. Ekran blokowania jest dostosowywany za pomocą widoku Ekran blokowania dostępnego po wybraniu opcji Ustawienia, a następnie Personalizacja. Ponieważ w ustawieniach komputera jest to domyślny widok, nie będzie konieczne wykonywanie wielu operacji nawigacji, chyba że wcześniej użyto panelu ustawień komputera do czegoś innego. W ustawieniach komputera można dostosować trzy podstawowe funkcje ekranu blokowania: obraz tła, aplikacje app, które mogą działać w tle, gdy komputer PC jest zablokowany, i udostępniać proste aktualizacje statusu za pośrednictwem ekranu blokowania, a także takie aplikacje app, które mogą być uruchomione w tle podczas zablokowania komputera i zapewniają szczegółowe aktualizacje statusu. f Obraz tła. Po kliknięciu lub naciśnięciu przycisku Przeglądaj można użyć

standardowego interfejsu wyboru plików w stylu Metro, aby znaleźć ulubione zdjęcie i zastosować je jako tło ekranu blokowania. Jeśli ten interfejs nie jest jeszcze znany (rysunek 5.4), warto wiedzieć, że może on posłużyć do znajdowania obrazów nie tylko na lokalnym komputerze PC, ale również za pośrednictwem usług sieciowych, dla których zainstalowano zgodną aplikację app. Przykładowo instalacja aplikacji app usługi SkyDrive umożliwia również nawigację w obrębie magazynów danych tej usługi.

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

209

RYSUNEK 5.4. Za pomocą interfejsu wyboru plików można znaleźć idealny obraz tła ekranu blokowania f Aplikacje app ekranu blokowania z podstawowymi aktualizacjami statusu.

Ekran blokowania może zostać skonfigurowany przy użyciu maksymalnie siedmiu ikon powiadomień w celu udostępniania prostych aktualizacji statusu z ulubionych aplikacji app. Nie wszystkie aplikacje w stylu Metro obsługują tę funkcję, dlatego można dotknąć pustego kwadratu (oznaczonego znakiem +), aby sprawdzić, jakie aplikacje app są dostępne (rysunek 5.5). Ogólnie rzecz biorąc, sensowne jest skonfigurowanie ikon dla takich aplikacji app jak Poczta, która wyświetli liczbę nowo odebranych wiadomości e-mail, a także aplikacji Wiadomości informującej o liczbie niesprawdzonych wiadomości błyskawicznych. f Aplikacje app ekranu blokowania ze szczegółowymi aktualizacjami

statusu. Choć siedem wcześniej wspomnianych ikon powiadomień może się w pewnym stopniu przydać, Windows 8 zapewnia również pojedynczą aplikację app w celu udostępnienia użytkownikowi bardziej szczegółowych aktualizacji statusu. ► Zwykle w tym celu wybieramy aplikację Kalendarz, ponieważ udostępni informacje o następnym zaplanowanym wydarzeniu bezpośrednio na ekranie blokowania. Jednak inne aplikacje app też mogą być przydatne (np. Pogoda).

210

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.5. Wybieranie aplikacji app, które mogą działać w tle, gdy komputer PC jest zablokowany, oraz udostępnianie użytkownikowi bardzo prostych aktualizacji statusu

Oczywiście, można nie być miłośnikiem ekranu blokowania. Będzie to dotyczyć zwłaszcza wielu osób, które używają systemu Windows 8 na tradycyjnych komputerach PC. Wtedy można po prostu wyłączyć ekran blokowania. W tym celu konieczne będzie uruchomienie edytora lokalnych zasad grupy ze staromodnym interfejsem zarządzania obecnym w systemie Windows od wielu lat, lecz ukrytym. W efekcie normalni użytkownicy nie są w stanie go napotkać przypadkiem. Aby znaleźć ten edytor, należy skorzystać z funkcji Wyszukiwanie i poszukać pliku gpedit.msc. W rezultacie edytor pojawi się na liście aplikacji app i po uruchomieniu będzie wyglądał, tak jak na rysunku 5.6. Na położonym najbardziej na lewo panelu konsoli edytora należy przejść do węzła Konfiguracja komputera/Szablony administracyjne/Panel sterowania/ Personalizacja. Po wykonaniu tej czynności aplikacja będzie przypominać przedstawioną na rysunku 5.7. Dwukrotnie należy kliknąć wpis o nazwie Nie wyświetlaj ekranu blokowania, a następnie w otwartym oknie wybrać opcję Włączone. Kolejno należy kliknąć przycisk OK w celu zamknięcia tego okna, a następnie zamknąć edytor lokalnych zasad grupy. Zmiana będzie zastosowana natychmiast.

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

211

RYSUNEK 5.6. Edytor lokalnych zasad grupy

RYSUNEK 5.7. W tym miejscu można wyłączyć ekran blokowania

Po zrestartowaniu komputera całkowicie zostanie pominięty ekran blokowania i od razu wyświetlony ekran logowania. Podobnie po zablokowaniu komputera (przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+L) natychmiast nastąpi przejście do ekranu logowania, a nie ekranu blokowania.

212

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

Dostosowywanie ekranu startowego Ekran startowy jest unikalny z wielu powodów. Ekran startowy — nowy, domyślny interfejs użytkownika systemu Windows 8 i miejsce, w którym aplikacje app są ładowane i później monitorowane za pośrednictwem aktualizacji ich dynamicznych kafelków — stanowi centralny panel kontrolny używany przez wielu użytkowników dosłownie każdego dnia. Nie jest zaskoczeniem to, że ekran ten oferuje kilka przydatnych opcji dostosowywania. Dziwne jednak jest to, że opcje te mogą zostać zastosowane w dwóch interfejsach. Oznacza to, że niektóre z tych opcji są dostępne za pośrednictwem ustawień komputera, tak jak inne funkcje środowiska Metro. Jednakże część opcji dostosowywania udostępniono bezpośrednio na samym ekranie startowym.

ZMIANA MOTYWU EKRANU STARTOWEGO Po przejściu do pozycji Ustawienia/Personalizacja/Ekran startowy zostanie wyświetlony interfejs pokazany na rysunku 5.8. Umożliwia on wybranie motywu stosowanego do ekranu startowego. Motyw jest kombinacją desenia tła, koloru akcentu i koloru tła.

RYSUNEK 5.8. Wybór motywu ekranu startowego

Jeśli nie lubi się deseni tła, można nie wybierać żadnego desenia (odpowiednia opcja jest ostatnim kwadratem na siatce deseni). Nie jest jednak możliwe wybranie arbitralnej kombinacji kolorów akcentu i tła. Firma Microsoft wybrała kombinacje,

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

213

które uznała za odpowiednio dopasowane. Jeśli np. ulubiony kolor tła to ciemnopurpurowy, jedyne dostępne w tym przypadku kolory akcentu to dwa odcienie koloru jasnopurpurowego. Okaże się, że z bliżej nieokreślonego powodu ciemne tła mają przeważnie największą liczbę wariantów koloru akcentu.

OKREŚLANIE KAFELKÓW, KTÓRE BĘDĄ WIDOCZNE NA EKRANIE STARTOWYM Windows 8 wyposażony jest w domyślny zestaw dynamicznych kafelków. Oczywiście, producenci komputerów PC mogą dodawać własne. Po zainstalowaniu aplikacji w stylu Metro i tradycyjnych aplikacji dla systemu Windows do ekranu startowego zostaną dodane kolejne kafelki. W efekcie z czasem ekran będzie mało przejrzystym zbiorowiskiem przydatnych i nieprzydatnych kafelków. Na szczęście, można określić, jakie kafelki pojawią się na ekranie startowym. f Usuwanie kafelka. Aby usunąć kafelek, konieczne jest uprzednie

zaznaczenie go. Najprościej można to zrobić za pomocą myszy. Wystarczy jedynie proste kliknięcie prawym przyciskiem myszy. Oczywiście, to samo można osiągnąć metodą dotykową i w znacznie mniej wygodny sposób przy użyciu klawiatury. W przypadku dotyku w celu zaznaczenia kafelka konieczne jest wykonanie na nim krótkiego przesunięcia w dół. Na klawiaturze należy użyć klawiszy strzałek do przejścia do żądanego kafelka. W efekcie pojawi się prostokąt zaznaczenia. Gdy to nastąpi, należy nacisnąć klawisz spacji dla odpowiedniego kafelka. Niezależnie od wybranej metody, po zaznaczeniu kafelka na ekranie startowym zostanie wyświetlony pasek aplikacji app, podobny do pokazanego na rysunku 5.9. Pasek zawiera przycisk Odepnij od ekranu startowego. W celu usunięcia kafelka wystarczy wybrać tę opcję. Możliwe jest również jednoczesne zaznaczenie wielu kafelków. W tym celu wystarczy zaznaczyć jeden kafelek, a następnie wykonać tę samą operację (zależnie od preferowanego urządzenia wejściowego) dla kolejnych, pozostałych kafelków. Arbitralnie można zaznaczyć dowolną liczbę kafelków, po czym wszystkie je odpiąć jednocześnie. f Dodawanie kafelka. Istnieje też możliwość dodania kafelka do ekranu

startowego. Umożliwiają to dwie metody. Na ekranie startowym można znaleźć element do przypięcia. W tym celu wystarczy rozpocząć wpisywanie znaków. W efekcie zostanie uaktywniona funkcja Wyszukiwanie. Jeśli np. do ekranu startowego ma zostać przypięty program WordPad, w polu wyszukiwania trzeba wpisać słowo wordpad.

214

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.9. Zaznaczanie kafelka na ekranie startowym

Jak widać na rysunku 5.10, należy następnie prawym przyciskiem myszy kliknąć program WordPad (lub inny wybrany) w wynikach wyszukiwania i wybrać opcję Przypnij do ekranu startowego.

RYSUNEK 5.10. Przypinanie nowej aplikacji lub aplikacji app do ekranu startowego

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

215

► Do ekranu startowego mogą być przypinane różne elementy, takie jak aplikacje w stylu Metro, aplikacje pulpitowe systemu Windows, witryny internetowe oraz eksplorator plików i różne powiązane z nim miejsca obejmujące foldery, biblioteki itp.

Możliwe jest też przypinanie niektórych elementów środowiska pulpitu systemu Windows. Przypięte mogą zostać niektóre ikony pulpitu, takie jak Kosz, Komputer, Sieć i inne podobne. Wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy ikonę na pulpicie i wybrać opcję Przypnij do ekranu startowego. To samo jest możliwe w przypadku bibliotek, grupy domowej i różnych folderów w obrębie eksploratora plików. Przykładowo na rysunku 5.11 widać, że opcja Przypnij do ekranu startowego jest dostępna po kliknięciu prawym przyciskiem myszy dowolnego położenia na pasku nawigacji eksploratora.

RYSUNEK 5.11. Przypinanie z poziomu pulpitu

PORZĄDKOWANIE I GRUPOWANIE KAFELKÓW NA EKRANIE STARTOWYM Dodawanie i usuwanie kafelków to przydatne operacje, ale — oczywiście — większości osób będzie również zależało na porządkowaniu kafelków na ekranie startowym, aby były wyświetlone w preferowanej kolejności. Jest jak najbardziej możliwe zarówno to, jak i grupowanie ikon w ramach grup wizualnie segregowanych. Aby przenieść kafelek, wystarczy go zaznaczyć myszą lub na urządzeniu z ekranem dotykowym dotknąć palcem i przeciągnąć w odpowiednie miejsce ekranu. Jak widać na rysunku 5.12, po wykonaniu tej czynności kafelki w inteligentny sposób zostaną przemieszczone w celu dostosowania do przesuniętego kafelka. Możliwe jest także grupowanie kafelków ekranu startowego. Aby utworzyć nową grupę, należy zaznaczyć kafelek i przesuwać go zdecydowanie w lewą lub prawą

216

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.12. Zmiana rozmieszczenia kafelków na ekranie startowym

stronę względem bieżącej grupy do momentu ujrzenia nowego paska grupy (rysunek 5.13). Pasek wskazuje, że upuszczenie kafelka spowoduje utworzenie nowej grupy.

RYSUNEK 5.13. Tworzenie nowej grupy kafelków

Po zwolnieniu kafelka okaże się, że sam trafi do nowej grupy (rysunek 5.14). Można teraz w standardowy sposób przenieść do tej grupy inne kafelki.

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

217

RYSUNEK 5.14. Osamotniona grupa kafelków z jednym kafelkiem Wskazówka Oczywiście, sposób porządkowania i grupowania kafelków zależy od użytkownika, ale wiele osób woli grupować je logicznie. Wtedy multimedialne aplikacje app (Muzyka, Wideo itp.) znajdują się w jednej grupie, biurowe aplikacje app w kolejnej grupie itd.

Istnieje również możliwość przenoszenia grup, a nawet nadawania im nazw. W tym celu konieczne będzie skorzystanie z ciekawej funkcji środowiska Metro określanej mianem powiększenia semantycznego. Umożliwia ona wizualne powiększenie całego ekranu startowego w celu jednoczesnego wyświetlenia całego układu w formie widoku miniatury. Najłatwiej widok semantyczny można aktywować za pomocą dotyku lub myszy. W przypadku dotyku wystarczy ścisnąć ekran startowy. W efekcie kafelki wizualnie będą zmniejszane do momentu, aż staną się niewielką grupą miniatur (rysunek 5.15). Korzystając z myszy, należy umieścić kursor w prawym dolnym narożniku ekranu i kliknąć mały przycisk powiększenia semantycznego (rysunek 5.16). Ten przycisk od razu sprawi, że ekran zostanie przełączony do widoku powiększenia semantycznego. W tym widoku można wykonać dwa podstawowe działania. f Po pierwsze, grupy mogą być porządkowane. W tym celu wystarczy wybrać

grupę (przy użyciu tych samych metod, które posłużyły do zaznaczenia jednego kafelka), a następnie przeciągnąć ją w widoku miniatury ekranu startowego w odpowiednie miejsce docelowe (rysunek 5.17).

218

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.15. Powiększenie semantyczne

RYSUNEK 5.16. Choć łatwo go przeoczyć, przycisk ten powoduje wyświetlenie ekranu startowego jako widoku powiększenia semantycznego

RYSUNEK 5.17. Zmiana układu grup kafelków f Po drugie, opcjonalnie każdej grupie kafelków można nadać nazwę. W tym

celu należy wybrać grupę, dla której zostanie określona nazwa w widoku semantycznym (i tym razem z wykorzystaniem tej samej techniki zaznaczania,

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

219

którą poznano w przypadku kafelków), a następnie nacisnąć wyświetlony przycisk paska aplikacji app nazwy grupy. Przycisk udostępni pole tekstowe służące do podania nazwy. Po zakończeniu tej czynności nazwa grupy pojawi się lewym górnym obszarze grupy (rysunek 5.18).

RYSUNEK 5.18. Nazwana grupa kafelków

Aby wyłączyć powiększenie semantyczne, na ekranie dotykowym należy wykonać gest rozciągania (coś w rodzaju odwróconego ściskania). W bardziej tradycyjnym komputerze należy nacisnąć klawisz Esc lub kliknąć dowolne, puste miejsce na ekranie.

DOSTOSOWYWANIE POSZCZEGÓLNYCH KAFELKÓW EKRANU STARTOWEGO Po przyjrzeniu się ekranowi startowemu można zauważyć, że kafelki mają dwie różne wielkości. Dostępne są duże prostokątne kafelki i mniejsze kwadratowe. Choć w związku z tym pojawia się kilka pytań, wśród nich kluczowe dotyczy tego, czy możliwe jest takie dostosowanie poszczególnych kafelków, aby miały jedną lub drugą wielkość. Nie jest to oczywiste. Kafelki reprezentujące aplikacje w stylu Metro mogą mieć obie wielkości. Większość tych aplikacji pozwala na to, choć nie jest to wymóg. A zatem sporadycznie można napotkać aplikację w stylu Metro, która oferuje tylko jedną wielkość kafelków. Jednakże zarówno w dużym, jak i małym wariancie kafelki te mogą być opcjonalnie dynamiczne, zapewniając aktualizacje dotyczące aplikacji app w formie graficznej lub tekstowej.

220

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

Kafelki reprezentujące witryny internetowe, tradycyjne aplikacje dla systemu Windows lub położenia w eksploratorze mogą być wyłącznie mniejszymi kwadratowymi kafelkami. Tego typu kafelki nie są dynamiczne. Udostępniają jedynie nazwę aplikacji app lub interfejs oraz ikonę. Nic ponadto. Kafelek dynamiczny można dostosować na następujące sposoby. f Powiększenie/pomniejszenie. Jeśli trzeba, duży prostokątny kafelek może

zostać pomniejszony do postaci kwadratowego kafelka. Podobnie mniejszy kwadratowy kafelek można zmienić, by uzyskał postać większego prostokątnego. Generalnie taka operacja będzie miała wpływ na ilość informacji wyświetlanych przez kafelek dynamiczny, choć rzeczywisty efekt będzie inny dla poszczególnych aplikacji app, w zależności od sposobu ich utworzenia. Na rysunku 5.19 pokazano różne wersje tego samego kafelka dynamicznego (dużą i małą).

RYSUNEK 5.19. Ten sam kafelek w dwóch obsługiwanych wariantach wielkości f Włączanie/wyłączanie kafelka dynamicznego. Choć część osób naprawdę

doceni ciągłe aktualizowanie kafelków dynamicznych na typowym ekranie startowym systemu Windows 8, inni uznają, że jest to rozpraszające, a nawet irytujące. Osoby zaliczające się do tych ostatnich mogą spróbować dwóch rzeczy, aby to wyeliminować. Po pierwsze, mogą poeksperymentować ze zmianą wielkości kafelków z dużej na małą, ponieważ mniejsze kafelki, choć nadal dynamiczne, w swojej mniejszej wersji są raczej mniej dynamiczne. Aby jednak po prostu zrezygnować z funkcji dynamicznej, można również wyłączyć aktualizacje dynamiczne dla poszczególnych kafelków. Jest to możliwe zarówno w przypadku dużych, jak i małych kafelków. Na rysunku 5.20 pokazano efekt takiej operacji dla typowego kafelka aplikacji app.

RYSUNEK 5.20. Ten sam kafelek z włączonymi (po lewej) i wyłączonymi (po prawej) aktualizacjami dynamicznymi

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

221

Aby wykonać dowolną z wcześniej przedstawionych operacji dostosowywania, należy zaznaczyć żądany kafelek, a następnie wybrać odpowiedni przycisk paska aplikacji app (rysunek 5.21).

RYSUNEK 5.21. Opcje kafelków na pasku aplikacji app

► Nie można dostosować ani zmodyfikować koloru kafelka, który został określony przez twórcę aplikacji app. Jednak niektóre aplikacje app pozwalają na dostosowanie wyglądu kafelka w określony sposób. Przykładowo aplikacja app Zdjęcia umożliwia zastosowanie ulubionego zdjęcia jako obrazu kafelka.

Dostosowywanie kont użytkowników Wprawdzie sporą część rozdziału 12. poświęcono kontom użytkowników, warto w tym miejscu wspomnieć, że ustawienia komputera to również miejsce, w którym jest wykonywana większość operacji dostosowywania tych kont. Dostępne są dwa podstawowe interfejsy. Pierwszy z nich obsługuje obraz konta użytkownika, a drugi — bardziej ogólny obszar ustawień użytkowników i umożliwia konfigurowanie innych aspektów własnego konta oraz kont innych użytkowników (niestety, nie wiemy, dlaczego te dwie rzeczy zostały oddzielone).

ZMIANA OBRAZU KONTA UŻYTKOWNIKA Aby zmienić obraz konta użytkownika, należy przejść do pozycji Ustawienia/ Personalizacja/Awatar. Możliwe jest również wybranie w prawym górnym narożniku ekranu opcji Zmień awatar z poziomu kafelka użytkownika ekranu startowego. W obu przypadkach zostanie wyświetlony ekran widoczny na rysunku 5.22.

222

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.22. Ustawienia awatara

Użycie tego interfejsu jest naprawdę proste. Przycisk Przeglądaj pozwala znaleźć obraz na komputerze lub w innym miejscu za pomocą standardowego selektora plików w stylu Metro. Kafelek Aparat umożliwia przechwycenie obrazu przy użyciu aplikacji app Aparat (oczywiście, na liście można zobaczyć inne aplikacje app). Po zalogowaniu się przy użyciu konta Microsoft w zalecany przez nas sposób należy zauważyć, że zmiana awatara tego konta spowoduje również zmianę awatara powiązanego z kontem sieciowym. Podobnie, jeśli w innym miejscu (np. w przeglądarce internetowej) zostanie zmodyfikowane konto Microsoft, spowoduje to także zmianę obrazu widocznego w systemie Windows 8 używanego komputera.

ZMIANA USTAWIEŃ INNEGO KONTA Inne ustawienia własnego konta użytkownika oraz inne konta, które są (lub będą) konfigurowane na używanym komputerze PC, można znaleźć w interfejsie dostępnym po wybraniu pozycji Ustawienia/Użytkownicy (rysunek 5.23). W tym miejscu można zmienić własne hasło, skojarzyć PIN lub hasło obrazkowe z kontem, dodać innych użytkowników, wykonać przełączenie własnego konta między typem konta lokalnego i konta Microsoft. W przypadku logowania za pomocą konta domenowego można też połączyć je z kontem Microsoft (po wyświetleniu tego ekranu dodatkowo dostępne są inne opcje, zależnie od tego, jak przeprowadzono konfigurację). Wszystko to omówiono w rozdziale 12.

Dostosowywanie środowiska Metro

⏐

223

RYSUNEK 5.23. Ustawienia użytkownika

Inne opcje dostosowywania w ustawieniach komputera Interfejs Ustawienia komputera zapewnia oczywistą i możliwą do określenia metodę dostosowywania wielu aspektów systemu Windows 8. Dzięki temu nie trzeba sprawdzać każdej możliwej do wyobrażenia opcji. Jednakże istnieje kilka opcji, które są warte szczególnej uwagi. Oto one. f Powiadomienia. Podobnie do kafelków dynamicznych, nowe aplikacje w stylu

Metro (z uwzględnieniem dołączonych do systemu Windows 8) mogą udostępniać przemieszczające się „tosty” powiadomień w celu alarmowania o jakimś zdarzeniu, takim jak odebranie wiadomości e-mail (aplikacja Poczta), nowej wiadomości błyskawicznej (aplikacja Wiadomości) lub zbliżające się spotkanie (aplikacja Kalendarz). Jednak, podobnie do kafelków dynamicznych, powiadomienia te mogą okazać się trochę zbyt nachalne. Zależnie od własnych potrzeb i temperamentu, można zdecydować się na ich wyłączenie lub określenie, czy poszczególne aplikacje app mogą w ogóle używać powiadomień. Powiadomienia można konfigurować w interfejsie dostępnym po wybraniu pozycji Ustawienia/Powiadomienia.

224

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

► Należy również rozważyć wyłączenie dźwięków powiadomień, ponieważ są irytujące. f Urządzenia. Możliwa jest zmiana nazwy określonych typów urządzeń

(takich jak konsole Xbox 360 i dekodery DLNA, które mogą zostać użyte z aplikacjami app Xbox Muzyka i Xbox Wideo systemu Windows 8) przez wybranie ich i wpisanie nowej nazwy. Dzięki temu po zaznaczeniu tych typów na panelu urządzeń zostaną wyświetlone zrozumiałe dla nas nazwy, a nie nazwy w stylu WDTVLiveHub. f Ułatwienia dostępu. Choć znakomite narzędzia ułatwienia dostępu systemu

Windows 7 zostały tylko nieznacznie uaktualnione w systemie Windows 8, ten nowy system operacyjny oferuje też — oczywiście — środowisko Metro, które obsługuje te narzędzia. A zatem na panelu Ułatwienia dostępu interfejsu ustawień komputera będzie dostępnych kilka interesujących funkcji ułatwienia dostępu. Wśród nich kluczowe są: tryb dużego kontrastu, który działa w środowisku Metro i na pulpicie, oraz kombinacja klawisza logo systemu Windows i klawisza zwiększania głośności służąca do przełączania między lupą, narratorem (domyślna opcja) lub klawiaturą ekranową albo umożliwiająca zrezygnowanie z wyboru czegokolwiek. ► Jedna z opcji ułatwień dostępu może być interesująca dla każdego użytkownika dużego wyświetlacza. Po włączeniu opcji Powiększ elementy na ekranie można stwierdzić, że dla większych kafelków ekran startowy okazuje się bardziej poręczny. f Synchronizowanie ustawień. Zapewne jest to najważniejszy zestaw ustawień

paneli Ustawienia. Jest to bezpośrednio powiązane z tym, dlaczego logowanie przy użyciu konta Microsoft jest tak istotną sprawą. Ten zestaw ustawień jest na tyle ważny, że opiszemy go w następnym podrozdziale tego rozdziału, „Dostosowywanie ustawień i ich synchronizowanie”. f Windows Update. Choć nadal w systemie Windows 8 znajduje się usługa

Windows Update oparta na panelu sterowania, trochę trudno ją znaleźć, a ponadto nie jest podstawowym interfejsem dla usługi aktualizowania oprogramowania Microsoftu. Obecnie nowy interfejs w stylu Metro usługi Windows Update można znaleźć po wybraniu pozycji Ustawienia/Windows Update. Jak widać na rysunku 5.24, interfejs jest prosty i zrozumiały.

Dostosowywanie ustawień i ich synchronizowanie

⏐

225

RYSUNEK 5.24. Usługa Windows Update

DOSTOSOWYWANIE USTAWIEŃ I ICH SYNCHRONIZOWANIE Na panelu Synchronizacja ustawień aplikacji Ustawienia znajduje się długa, lecz niespodziewanie niekompletna lista grup funkcji, które mogą być synchronizowane między komputerami PC w przypadku zalogowania przy użyciu konta Microsoft. Interfejs ten przedstawiono na rysunku 5.25. ► W rzeczywistości ta lista funkcji, a także te elementy, które z niewiadomych powodów nie zostały wymienione w tym interfejsie użytkownika, to zbiorczo pojedynczy najlepszy powód logowania się w systemie Windows 8 za pomocą konta Microsoft.

Choć zalogowanie się przy użyciu konta Microsoft wystarczy do rozpoczęcia synchronizacji większości ustawień między aktualnie używanym komputerem i innymi własnymi komputerami, jedna grupa ustawień dotycząca haseł (rysunek 5.26) nie zostanie zsynchronizowana do momentu przypisania bieżącemu komputerowi statusu zaufanego. Być może już komputer uzyskał status zaufanego w następujący sposób: na końcu instalacji systemu pojawia się prośba o podanie numeru telefonu komórkowego jako części informacji weryfikacji zabezpieczeń. W rezultacie Microsoft wysyła

226

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.25. Synchronizowanie ustawień

RYSUNEK 5.26. Hasła nie zostaną zsynchronizowane do momentu przypisania bieżącemu komputerowi statusu zaufanego

pod podany numer wiadomość tekstową z osadzonym hiperłączem, które po naciśnięciu powoduje przeprowadzenie weryfikacji instalacji systemu Windows i nadanie komputerowi statusu zaufanego. Podobnie powinna zostać odebrana wiadomość e-mail w przypadku konfigurowania systemu Windows. Tak jak wiadomość tekstowa, ta wiadomość e-mail zawiera hiperłącze, które umożliwia nadanie komputerowi statusu zaufanego. Jeśli wcześniej nie wykonano żadnego z tych działań, synchronizowanie haseł można aktywować, naciskając odsyłacz Ten komputer jest zaufany w interfejsie Ustawienia. W efekcie nastąpi uruchomienie domyślnej przeglądarki i przejście do witryny o adresie account.live.com/p, w której można kliknąć odsyłacz Potwierdź w celu sprawienia, że aktualnie używany komputer stanie się zaufany. Pomijając powyższe, można sprawdzić całą listę grup ustawień, z których każda może być aktywowana do synchronizacji albo nie. Firma Microsoft jest na tyle miła, że udostępnia niektóre funkcje synchronizowane w ramach każdej grupy, lecz nie wszystkie. I tutaj przychodzimy z pomocą: poniższa lista stanowi znacznie bardziej kompletną listę funkcji, które mogą być synchronizowane w obrębie każdej grupy.

Dostosowywanie ustawień i ich synchronizowanie

⏐

227

f Synchronizuj ustawienia na tym komputerze. Ten globalny przełącznik

określa, czy na używanym komputerze włączona jest synchronizacja między komputerami. Jeśli przełącznik jest wyłączony, żadne z innych ustawień nie będzie dostępne do synchronizacji. f Personalizacja. Grupa ta zawiera ustawienia powiązane z personalizacją

ekranu startowego, ekranu blokowania i kafelków użytkownika. W ramach tej grupy są też synchronizowane dwa inne, bardzo przydatne ustawienia. Po pierwsze, tak jak wspomniano wcześniej w rozdziale, możliwe jest indywidualne konfigurowanie kafelków aplikacji app w celu udostępniania informacji dynamicznych lub zrezygnowania z nich. Ta grupa ustawień określa, czy te opcje dostosowywania są synchronizowane. Po drugie, grupa obejmuje skojarzenia typów plików. Jeśli np. na jednym komputerze skonfigurowano aplikację Czytnik Windows do otwierania plików PDF, dla innych używanych komputerów zostanie ona automatycznie wybrana jako domyślna aplikacja app dla tego typu plików. f Personalizacja pulpitu. Zgodnie z nazwą, grupa ta jest powiązana z niektórymi

ustawieniami pulpitu systemu Windows (należy sprawdzić zamieszczoną niżej na liście powiązaną grupę ustawień Inne ustawienia systemu Windows). Wśród tych ustawień najważniejsze to motyw pulpitu (skonfigurowany na panelu sterowania Personalizacja), który obejmuje tło pulpitu, kolor okna eksploratora, dźwięki i wygaszacz ekranu. Motyw pulpitu uwzględnia też opcje dostosowywania paska zadań (w tym opcję określającą krawędź ekranu, przy której pasek zadań zostanie umieszczony) i pulpitowego pokazu slajdów zdjęć (wywoływanego z poziomu powłoki eksploratora lub programu Przeglądarka fotografii systemu Windows). f Hasła. Grupa obejmuje informacje logowania dla niektórych aplikacji app,

takich jak Poczta (na potrzeby kont poczty elektronicznej), Kalendarz, Wiadomości i Kontakty, a także witryn internetowych (za pośrednictwem przeglądarki Internet Explorer), sieci i grupy domowej. f Ułatwienia dostępu. Jak można oczekiwać, ta grupa ustawień obejmuje

wszystkie funkcje ułatwień dostępu systemu Windows, w tym narratora, lupę, duży kontrast itp. f Preferencje języka. W tej grupie znajdują się ustawienia, takie jak język

wyświetlanych danych, dodatkowe zainstalowane języki i metody wprowadzania znaków (IME), a także ustawienia powiązane z klawiaturą ekranową. Za pośrednictwem tej grupy synchronizowane jest jednak inne ważne ustawienie. Mowa o nowym słowniku sprawdzania pisowni systemu Windows, który może działać w dowolnej aplikacji w stylu Metro.

228

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

f Ustawienia aplikacji. Dla tej grupy ustawień zamieszczono dziwną informację,

że będą synchronizowane określone ustawienia aplikacji app. Jest to lekka przesada, ponieważ zainstalowane aplikacje w stylu Metro w rzeczywistości samodzielnie mogą uczestniczyć w synchronizacji między komputerami PC opartej na koncie Microsoftu. Tak naprawdę ta grupa ustawień jest powiązana z informacjami dotyczącymi aplikacji app zakupionych w serwisie Sklep Windows. f Przeglądarka. Ta grupa ustawień obejmuje bogaty zestaw ustawień

przeglądarki Internet Explorer, uwzględniających historię przeglądarki, ulubione, stronę startową, ochronę przed śledzeniem, sugestie domen i wiele innych. f Inne ustawienia systemu Windows. Ta grupa ustawień dziwnie oddzielona

od personalizacji pulpitu obejmuje ustawienia powiązane z dwoma funkcjami specyficznymi dla pulpitu: eksploratorem plików i obsługą za pomocą myszy. f Synchronizuj ustawienia w połączeniach taryfowych. Grupa określa, czy

ustawienia są synchronizowane za pośrednictwem internetowych połączeń taryfowych. f Synchronizuj ustawienia przez połączenia taryfowe nawet w roamingu.

Jest to grupa ustawień podobna do poprzedniej, ale dotycząca kosztowniejszych połączeń w roamingu. Domyślnie grupa jest wyłączona. Jak wcześniej wspomniano, każda instalowana aplikacja w stylu Metro opcjonalnie może używać konta Microsoft do synchronizowania własnych ustawień między komputerami. Niektóre aplikacje app będą udostępniać szczegółową kontrolę wybranych funkcji. Aby przekonać się, czy taka funkcjonalność jest dostępna, należy sprawdzić ustawienia samej aplikacji app za pośrednictwem panelu funkcji ustawień lub przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I.

DOSTOSOWYWANIE PULPITU Jeśli, Drogi Czytelniku, znasz system Windows 7 lub jego poprzednie wersje, wiele tych samych wcześniej dostępnych opcji dostosowywania nadal znajdziesz w systemie Windows 8. W książce nadal będziemy koncentrować się wyłącznie na tych aspektach systemu, które są nowe lub przynajmniej uległy znacznej zmianie w tej wersji.

Dostosowywanie pulpitu

⏐

229

Można wierzyć lub nie, ale mimo oczywistego skupienia się w obecnej wersji systemu Windows na nowym środowisku Metro, pojawiło się kilka interesujących ulepszeń dotyczących dostosowywania pulpitu.

Automatyczny kolor okna eksploratora W systemie Windows 8 Microsoft zrezygnował z półprzezroczystych efektów interfejsów Windows Aero i zastąpił je bardziej nieprzezroczystym i płaskim nowym motywem pulpitowym eksploratora. Nie oznacza to jednak, że nie można dostosować wyglądu pulpitu zgodnie z własnymi oczekiwaniami. Przykładowo w systemach Windows 7 i Vista możliwe było skonfigurowanie koloru przezroczystych elementów okien eksploratora plików (a w systemie Windows 7 paska zadań) w celu dopasowania do tła pulpitu. A zatem, jeśli np. tak skonfigurowano pulpit, aby cyklicznie był na nim prezentowany ulubiony zestaw zdjęć z ostatniej wyprawy do Irlandii, można zmienić kolor okna na bardziej pasującą ładną zieleń. Taka możliwość była czymś miłym. Oczywiście, możliwe było zapisanie kombinacji kolorów okien i tła jako motywów pulpitu. Jednak podczas regularnej zmiany tła lub korzystania z motywu dynamicznego (np. motywu udostępnianego przez witrynę Bing, który zgodnie z harmonogramem zmienia obrazy tła) czynność stawała się trochę uciążliwa. W systemie Windows 8 dostępna jest nowa opcja, która automatycznie zmieni okno eksploratora plików i paska zadań na zgodny z kolorem pulpitu. Opcja ta będzie widoczna na panelu sterowania Kolor i wygląd (rysunek 5.27). Oczywiście, najpierw opcję trzeba znaleźć. Panel Kolor i wygląd umieszczony został w tym samym miejscu, w którym znajdował się w systemie Windows 7. Prawym przyciskiem myszy należy kliknąć pulpit, wybrać opcję Personalizuj, a następnie w otwartym oknie kliknąć pozycję Kolor. Dostęp do opcji można też uzyskać bezpośrednio i szybciej z poziomu funkcji Wyszukiwanie. Wystarczy w polu wyszukiwania wpisać ciąg kolor okien i poszukać poniżej etykiety Ustawienia.

Powiększanie elementów Windows 7 zawierał funkcję skalowania wyświetlania, która umożliwiała szybkie powiększenie wszystkich elementów pulpitu przy użyciu takich wartości procentowych jak 125 i 150. Z kolei w systemie Windows 8 wykonano jeden krok dalej, oferując nowy interfejs służący jedynie do powiększania wielkości tekstu dla konkretnych elementów. Interfejs również znajduje się na panelu sterowania Ekran, do którego

230

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.27. Nowa opcja automatycznego koloru okna zapewni synchronizację koloru okien i paska zadań z tłem pulpitu

można uzyskać dostęp na różne sposoby, ale najprostszy to skorzystanie z funkcji Wyszukiwanie. W polu wyszukiwania należy wpisać słowo ekran, a następnie w wynikach wyszukiwania wybrać nazwę Ekran. W sekcji Zmień tylko rozmiar tekstu panelu sterowania Ekran można wybrać poszczególne elementy interfejsu użytkownika pulpitu — paski tytułu, menu, okna komunikatów, tytuły palet, ikony i etykietki narzędzi, a następnie określić dla nich niestandardowe wielkości (rysunek 5.28).

Aplikacje w stylu Metro na komputerach typu netbook: rozwiązanie problemu Aby uruchomić aplikacje w stylu Metro na komputerze typu netbook, trzeba zastosować odpowiednie rozwiązanie. Należy jednak mieć świadomość tego, że modyfikowanie instalacji systemu Windows 8 w celu umożliwienia uruchomienia aplikacji w stylu Metro spowoduje, że środowisko pulpitu będzie wyglądać na trochę skrzywione lub ściśnięte. Jeśli jednak celem jest cieszenie się środowiskiem Metro, to rozwiązanie na to pozwoli.

Dostosowywanie pulpitu

⏐

231

RYSUNEK 5.28. Wybrane elementy można po prostu powiększyć, tak jak paski tytułów

Po uruchomieniu edytora rejestru (w polu wyszukiwania funkcji Wyszukiwanie należy wpisać słowo regedit) należy poszukać wpisu display1_downscalingsupported (używając skrótu Ctrl+F). Dla każdego znalezionego wystąpienia tego wpisu należy zmienić wartość z 0 na 1 (w celu powtórzenia poprzedniego wyszukiwania należy użyć klawisza F3). Operację trzeba powtarzać do momentu znalezienia wszystkich wystąpień. Gdy to nastąpi, wystarczy zamknąć program regedit i ponownie załadować system. Od tego momentu dostępne będą dodatkowe opcje rozdzielczości, takie jak 1024×768 i 1152×864. W przypadku zapewnienia wielu wariantów rozdzielczości należy wypróbować każdy z nich (rozdzielczości przekraczające 1024×600), aby sprawdzić, który prezentuje się najlepiej. Jednak aplikacje Metro będą teraz działać.

Bardziej efektywna obsługa wielu monitorów Poprzednie wersje systemu Windows oferowały tylko podstawowe możliwości obsługi wielu monitorów, natomiast w systemie Windows 8 rozwiązano dotychczasowe problemy i dodano kilka unikalnych, nowych funkcji. Umożliwiają one dostosowanie sposobu jednoczesnego wyświetlania środowiska Metro i środowiska pulpitu na wielu ekranach.

232

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

Uwaga Najpierw ogólna zasada: choć możliwe jest rozciągnięcie pulpitu na obszarze wielu ekranów, środowisko Metro może zostać wyświetlone tylko na jednym ekranie. A zatem, jeśli z jakiegoś powodu używany jest komputer z czterema monitorami (być może jesteś, Czytelniku, Jamesem Bondem lub trochę przesadnie zachwycasz się grami typu symulatory lotu), możliwe jest zastosowanie takiej konfiguracji na jeden z dwóch podstawowych sposobów. W pierwszym wariancie na jednym ekranie jest wyświetlane środowisko Metro, a na trzech pozostałych pulpit. W drugim wariancie na wszystkich czterech ekranach prezentowany jest pulpit. Wiedząc o tym ograniczeniu, przyjrzyjmy się sposobom konfigurowania komputera w celu użycia wielu monitorów w systemie Windows 8.

PODSTAWOWA KONFIGURACJA Z WIELOMA MONITORAMI Istnieją dwa interfejsy, które będą używane do tworzenia konfiguracji z wieloma monitorami. Najbardziej podstawowy interfejs to panel Drugi ekran środowiska Metro, który zastępuje stary tryb „prezentowania” z poprzednich wersji systemu Windows. Dostęp do tego ekranu można uzyskać na kilka sposobów (rysunek 5.29).

RYSUNEK 5.29. Panel Drugi ekran

Uważamy, że najprostszą metodą jest użycie skrótu Klawisz logo systemu Windows+P (litera P jest skrótem od słowa prezentacja). Jednakże ten interfejs można też znaleźć za pomocą dotyku lub myszy, wyświetlając pasek paneli funkcji i wybierając panel Urządzenia, a następnie panel Drugi ekran.

Dostosowywanie pulpitu

⏐

233

Choć — oczywiście — panel Drugi ekran jest kierowany do osób, które wymagają wyświetlenia prezentacji na drugim ekranie lub projektorze, spełni on potrzeby wielu użytkowników posiadających dwa monitory podłączone do swojego komputera. Dotyczy to także użytkowników laptopa lub tabletu, którzy podłączają swoje urządzenie w domu lub w pracy w celu skorzystania z większego ekranu. Panel ten umożliwia skonfigurowanie ekranów w następujący sposób. f Tylko ekran komputera. W tym trybie drugi ekran jest po prostu ignorowany,

a używany jest tylko podstawowy wyświetlacz komputera. f Duplikuj. W tym trybie na drugim ekranie powielana jest lub kopiowana

zawartość głównego wyświetlacza. W tym przypadku występuje pewne ograniczenie, zależne od możliwości ekranu. Przykładowo na ekranach z identyczną zawartością będą użyte najniższe rozdzielczości ustawione na dowolnym z pary ekranów. Ten tryb stanowi typową opcję wyboru dla osób prowadzących prezentację, które wymagają zobaczenia tego samego, co widzą słuchacze. f Rozszerz. W tym trybie zawartość wyświetlacza komputera jest prezentowana

na obszarze tworzonym przez dwa ekrany. Ta często stosowana konfiguracja umożliwia wyświetlenie pulpitu na obszarze dwóch ekranów lub pokazanie środowiska Metro na jednym ekranie, a pulpitu na drugim. W przeciwieństwie do trybu Duplikuj każdy wyświetlacz będzie korzystał z własnej rozdzielczości. Prezenterzy mogą też użyć tego trybu razem z trybem prezentacji obecnym w najnowszych wersjach aplikacji Microsoft PowerPoint. f Tylko drugi ekran. W tym trybie główny wyświetlacz komputera (dla laptopa

lub tabletu jest to wyświetlacz wbudowany w urządzenie) będzie wyłączony, a używany będzie tylko drugi ekran. Jest to typowa opcja wyboru dla osób posiadających komputery przenośne, które podczas pobytu w jednym miejscu wymagają użycia podłączonego wyświetlacza, klawiatury i myszy.

BARDZIEJ ZAAWANSOWANA KONFIGURACJA Z WIELOMA MONITORAMI Choć interfejs Drugi ekran sprawdza się świetnie w prostych zastosowaniach, w przypadku posiadania więcej niż dwóch ekranów lub konieczności określenia sposobu ich działania niezbędne będą większe możliwości kontroli. Umożliwia to istniejący już od dawna panel sterowania o nazwie Rozdzielczość ekranu. Jak widać na rysunku 5.30, w celu uzyskania dostępu do tego panelu należy kliknąć pulpit prawym przyciskiem myszy i wybrać pozycję Rozdzielczość ekranu. Inny sposób to skorzystanie z funkcji Wyszukiwanie i wpisanie słów rozdzielczość ekranu.

234

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.30. Panel sterowania Rozdzielczość ekranu zapewnia bardziej szczegółową kontrolę nad wieloma wyświetlaczami

Na panelu dostępnych jest kilka następujących opcji konfiguracyjnych. f Wizualne określanie położenia i orientacji ekranów. Możliwe jest

przemieszczanie w oknie graficznej reprezentacji fizycznych wyświetlaczy w celu przybliżonego określenia sposobu prezentowania przez nie położenia monitorów w rzeczywistości (rysunek 5.31). Ponieważ konieczne będzie przesuwanie kursora myszy między ekranami, sensownym rozwiązaniem będzie ustawienie wyświetlaczy na ekranie w sposób, w jaki zostały rozmieszczone w rzeczywistości. ► Oczywiście, każda osoba korzystająca z konfiguracji z wieloma monitorami prawdopodobnie pamięta także o skrócie klawiaturowym Klawisz logo systemu Windows+C. Skrót powoduje otwarcie paska paneli funkcji, eliminujące konieczność użycia myszy.

Już wspominaliśmy, że w systemie Windows 8 narożniki głównego ekranu pełnią rolę aktywnych narożników, które są wymagane przez interfejsy

Dostosowywanie pulpitu

⏐

235

RYSUNEK 5.31. Wyświetlacze na ekranie należy tak rozmieścić, aby odzwierciedlały sposób ich ustawienia w rzeczywistości

środowiska Metro, takie jak funkcja cofania, ekran startowy i panele funkcji. Na szczęście, Microsoft tak skonfigurował system Windows 8, że po wyrównaniu narożnika głównego wyświetlacza z narożnikiem dodatkowego wyświetlacza ten drugi stanie się „lepki”. W efekcie po osiągnięciu takiego narożnika kursor myszy zostanie od razu zatrzymany. To rozwiązanie uniemożliwia przypadkowe minięcie aktywnego narożnika, przejście kursora do następnego wyświetlacza i nieudane wywołanie zamierzonej funkcji środowiska Metro. f Rozdzielczość. Używając menu rozwijanego Rozdzielczość, można zapewnić,

że rozdzielczość każdego wyświetlacza zostanie poprawnie ustawiona na optymalną (zwykle jest to najwyższa możliwa rozdzielczość lub własna rozdzielczość wyświetlacza). Najpierw należy wybrać wyświetlacz w obszarze graficznej reprezentacji, a następnie sprawdzić, czy rozdzielczość jest poprawna. f Orientacja. Możliwe jest wybranie jednej z następujących orientacji, takich

jak pozioma, pionowa, pozioma (odwrócona) i pionowa (odwrócona). Mogą one być przydatne w wyświetlaczach umożliwiających obracanie. f Wiele ekranów. To menu rozwijane działa bardzo podobnie do panelu Drugi

ekran opisanego w wcześniej w rozdziale. Menu pozwala na wybranie jednej z czterech opcji, tych samych co w przypadku panelu. Co jednak może być irytujące, nazwano je trochę inaczej: Powiel te ekrany (Duplikuj), Rozszerz te ekrany (Rozszerz), Pokazuj pulpit tylko na 1 (Tylko ekran komputera) i Pokazuj pulpit tylko na 2 (Tylko drugi ekran).

DOSTRAJANIE KONFIGURACJI Z WIELOMA MONITORAMI A zatem skonfigurowano już wiele wyświetlaczy i ustawiono je zgodnie z wymaganiami. Co jednak z tapetą pulpitu i paskiem zadań? Domyślnie system Windows 8 po prostu powieli zarówno tapetę, jak i pasek zadań na dwóch lub większej liczbie wyświetlaczy nawet wtedy, gdy wybrano widok Rozszerz, który rozszerza pulpit na obszarze wielu wyświetlaczy. Czy nie byłoby fajnie, gdyby

236

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

możliwe było rozszerzenie panoramicznej tapety na obszarze wielu wyświetlaczy lub użycie innego obrazu dla każdego z nich? A czy nie byłaby przydatna możliwość wyświetlenia unikalnego paska zadań na każdym ekranie, aby np. pasek na drugim ekranie zawierał jedynie przyciski okien, które faktycznie zostały otwarte na tym ekranie? Tak się składa, że możliwe jest również skonfigurowanie sposobu działania każdej z tych funkcji.

KONFIGUROWANIE TŁA PULPITU W CELU WYŚWIETLENIA GO NA OBSZARZE WIELU EKRANÓW Aby skonfigurować tło pulpitu pod kątem wielu wyświetlaczy, należy użyć panelu sterowania Tło pulpitu, który dostępny jest za pośrednictwem panelu sterowania Personalizacja (prawym przyciskiem myszy należy kliknąć pulpit i wybrać opcję Personalizuj, a następnie opcję Tło pulpitu) lub bezpośrednio z poziomu funkcji Wyszukiwanie (należy wpisać słowa tło pulpitu). W tym interfejsie, pokazanym na rysunku 5.32, można kliknąć menu rozwijane Obraz w celu wybrania różnych typów tła.

RYSUNEK 5.32. Panel sterowania Tło pulpitu

Dostosowywanie pulpitu

⏐

237

Opcja Łączone umożliwia rozciągnięcie jednego obrazu na obszarze wielu wyświetlaczy. Oczywiście, najlepiej sprawdza się to w przypadku obrazów panoramicznych. Choć można utworzyć własne obrazy, Microsoft udostępnia tapety panoramiczne (a nawet motywy pulpitu, które obejmują również inne unikalne konfiguracje), które stworzono specjalnie z myślą o takim zastosowaniu. W systemie Windows 8 znajduje się kilka tapet. Aby sprawdzić, co mamy do dyspozycji, z położonego u góry okna menu rozwijanego Obraz należy wybrać pozycję Tła pulpitu systemu Windows. W efekcie zobaczymy kilka obrazów panoramicznych, które po wybraniu zostaną ładnie pokazane na całym obszarze dwóch wyświetlaczy (rysunek 5.33).

RYSUNEK 5.33. Panoramiczny obraz tła można wyświetlić na obszarze złożonym z wielu ekranów monitorów

Aby zobaczyć poprawny efekt, należy również wybrać pozycję Łączone z menu rozwijanego Położenie obrazu. Ułatwieniem jest także odpowiednie ustawienie wyświetlaczy, ponieważ inaczej obraz między ekranami nie będzie ciągły. Należy zauważyć, że Microsoft udostępnia też tapety i motywy panoramiczne w swojej witrynie internetowej Windows Personalization Gallery, o adresie http://windows.microsoft.com/en-US/windows/downloads/personalize. Ta kolekcja jest regularnie aktualizowana, dlatego warto pamiętać o sprawdzaniu jej od czasu do czasu. ► Oczywiście, wszystkie motywy pulpitu stworzone dla systemu Windows 7 nadal działają bez zmian w systemie Windows 8.

238

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

KONFIGUROWANIE INNEGO OBRAZU TŁA DLA KAŻDEGO WYŚWIETLACZA Inną opcją jest użycie odmiennego obrazu tła dla każdego wyświetlacza. Jest to absolutnie możliwe w systemie Windows 8, choć nie aż tak oczywiste. W tym celu należy przejść do panelu sterowania Tło pulpitu (i tym razem dostęp można uzyskać za pośrednictwem opcji Personalizuj, a następnie opcji Tło pulpitu lub przy użyciu funkcji Wyszukiwanie po wpisaniu słów tło pulpitu). Z listy menu rozwijanego Położenie obrazu należy wybrać położenie (obrazu), a następnie obraz, który ma zostać pokazany na pierwszym wyświetlaczu. W dalszej kolejności prawym przyciskiem myszy kliknąć ten obraz i wybrać opcję Ustaw dla monitora 1 (rysunek 5.34).

RYSUNEK 5.34. Określanie obrazu tła tylko dla pierwszego wyświetlacza

► Z jakiegoś powodu nie może zostać wybrany jednolity kolor. Następnie należy znaleźć żądany obraz dla drugiego wyświetlacza, kliknąć go prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Ustaw dla monitora 2. Jeśli trzeba, kroki powtórzyć dla kolejnych wyświetlaczy.

KONFIGUROWANIE PASKA ZADAŃ DLA WIELU WYŚWIETLACZY Domyślnie pasek zadań będzie duplikowany na każdym wyświetlaczu nawet wtedy, gdy wybrano opcję Rozszerz. Można jednak to zmienić w ten sposób, że pasek zadań na każdym ekranie będzie dla niego specyficzny. W tym celu prawym przyciskiem myszy należy kliknąć pusty obszar paska zadań (na dowolnym ekranie) i wybrać opcję Właściwości. Zostanie otwarte okno Właściwości paska zadań widoczne na rysunku 5.35. Dostępne są cztery możliwe konfiguracje paska zadań dla komputera z wieloma wyświetlaczami. Oto one. f Duplikowanie paska zadań na wszystkich wyświetlaczach. Domyślnie ten

sam pasek zadań pojawi się na wszystkich wyświetlaczach, a jego kolekcja przycisków będzie duplikowana na każdym ekranie. Oznacza to, że pasek zadań będzie identyczny na każdym wyświetlaczu.

Dostosowywanie pulpitu

⏐

239

RYSUNEK 5.35. W oknie Właściwości paska zadań nowością jest kontrolowanie sposobu współdziałania paska zadań z wieloma wyświetlaczami f Pasek zadań tylko na głównym wyświetlaczu. Aby pasek zadań wyświetlić

tylko na głównym wyświetlaczu, w oknie właściwości paska zadań należy wyłączyć opcję o nazwie Pokaż pasek zadań na wszystkich ekranach. Spowoduje to usunięcie paska zadań z wszystkich dodatkowych wyświetlaczy i zaprezentowanie go wyłącznie na pierwszym lub głównym wyświetlaczu. f Unikalny pasek zadań na każdym wyświetlaczu. Aby pasek zadań pojawił

się na każdym wyświetlaczu, lecz tylko z przyciskami (skrótami dla działających programów i tych, których nie uruchomiono) specyficznymi dla danego ekranu, z menu rozwijanego Pokaż przyciski paska zadań na należy wybrać opcję Pasek zadań, gdzie jest otwarte okno. W tej konfiguracji dodatkowe wyświetlacze będą prezentować jedynie przyciski dla okien i aplikacji otwartych na ekranie. f Unikalny pasek zadań na każdym wyświetlaczu, ale również z dostępnością

na głównym wyświetlaczu wszystkich otwartych okien. Ta najbardziej niejasna z opcji w zasadzie jest taka sama jak poprzednia konfiguracja. Odróżnia ją jednak następująca rzecz: otwarte okna i aplikacje będą wyświetlać przycisk na pasku zadań zarówno na wyświetlaczu, na którym je uruchomiono, jak i na głównym ekranie.

240

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

KONFIGUROWANIE ŚRODOWISKA METRO DLA WIELU WYŚWIETLACZY Już wspominaliśmy, że środowisko Metro może zostać użyte tylko na jednym wyświetlaczu. Pytanie brzmi: na jakim wyświetlaczu? Okazuje się, że nie jest dostępny interfejs użytkownika służący do określania, jaki wyświetlacz zostanie użyty na potrzeby środowiska Metro, które — oczywiście — domyślnie korzysta z głównego wyświetlacza lub z czegoś, co czasem określa się mianem monitora 1. Możliwa jest jednak zmiana wyświetlacza używanego przez Metro. Jak to często bywa, wystarczy tylko znać odpowiednią sztuczkę. Aby przełączyć środowisko Metro z głównego wyświetlacza na dodatkowy, konieczne jest uruchomienie dowolnej aplikacji w stylu Metro. Oznacza to, że nie jest to możliwe z poziomu ekranu startowego. Po załadowaniu aplikacji należy „uchwycić” jej górną część za pomocą dotyku lub myszy (podczas zastosowania myszy kursor przyjmie postać dłoni w rękawiczce), a następnie przeciągnąć aplikację app na preferowany wyświetlacz. ► Jedynym problemem związanym z tym zabiegiem jest to, że jego efekty nie utrzymują się po zrestartowaniu systemu. Środowisko Metro będzie widoczne na dodatkowym wyświetlaczu do momentu ponownego załadowania systemu. Po wykonaniu tego działania konieczne będzie ponowne przeciąganie i upuszczanie aplikacji app.

W stronę chmury! Większe możliwości dzięki bibliotekom Gdy mowa o bibliotekach, należy wspomnieć, że Windows 8 działa podobnie jak system Windows 7. Jedyną istotną różnicą jest to, że nowy eksplorator plików oparty na wstążce udostępnia opcje bibliotek i konfiguracje w znacznie bardziej oczywisty sposób (rysunek 5.36). Jak dotychczas, możliwe jest określenie, jakie fizyczne foldery są używane do zapełniania poszczególnych bibliotek. Ponadto w dalszym ciągu można też tworzyć własne biblioteki. Windows 8 różni się tym, że Microsoft udostępnia obecnie aplikacje app usługi SkyDrive zarówno dla środowiska Metro, jak i środowiska pulpitu (choć takie aplikacje są domyślnie dostępne w systemie operacyjnym tylko dla środowiska Metro). Oznacza to, że obecnie można uzyskać dostęp do magazynów danych usługi SkyDrive opartej na chmurze i korzystać z nich tak, jakby stanowiły część dysku twardego komputera. Dotyczy to także bibliotek. ► Aplikacja app usługi SkyDrive dla systemu Windows buforuje na dysku twardym zawartość magazynu danych tej usługi opartej na chmurze. Dzięki temu magazyn jest dostępny również po odłączeniu komputera od sieci.

Dostosowywanie pulpitu

⏐

241

RYSUNEK 5.36. Łatwiejsze do znalezienia funkcje zarządzaniami bibliotekami w systemie Windows 8

Aplikacja usługi SkyDrive dla systemu Windows (http://apps.live.com/skydrive) po pobraniu i zainstalowaniu synchronizuje zawartość magazynu danych usługi SkyDrive opartej na chmurze ze skonfigurowaną lokalizacją na używanym komputerze. Później dostęp do takiego magazynu można uzyskać tak, jak do dowolnego innego magazynu danych podłączonego do dysku twardego. Aby dodać do biblioteki folder usługi SkyDrive, wystarczy prawym przyciskiem myszy kliknąć go w eksploratorze (rysunek 5.37) i wybrać opcję Umieść w bibliotece, a następnie nazwę preferowanej biblioteki. Po wykonaniu tej czynności można nawet opcjonalnie ustanowić ten folder w chmurze domyślnym miejscem zapisu. W tym celu w eksploratorze należy otworzyć wybraną bibliotekę, a następnie na karcie wstążki Narzędzia bibliotek/Zarządzanie wybrać pozycję Ustaw lokalizację zapisu. I proszę! Uzyskano magazyn plików replikowany w lokalizacji internetowej, dzięki czemu nie poniesie się strat w przypadku awarii dysku twardego lub przeprowadzania ponownej instalacji systemu operacyjnego. Logicznym wnioskiem wypływającym z powyższej wskazówki jest decyzja o zastąpieniu domyślnych lokalizacji bibliotek lokalizacjami powiązanymi z usługą SkyDrive. Przykładowo można w niej utworzyć folder Dokumenty, dodać go do biblioteki dokumentów, a następnie usunąć z niej foldery Dokumenty i Publiczny.

242

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.37. Dodawanie folderu usługi SkyDrive do biblioteki Wskazówka Ta wskazówka dotyczy również innych dostawców chmury. Przykładowo firma Google udostępnia aplikację app Google Drive, która umożliwia uzyskanie dostępu do magazynu danych w chmurze bezpośrednio z poziomu eksploratora plików. W przypadku użycia tej usługi zamiast usługi SkyDrive można — oczywiście — dodać do bibliotek foldery oparte na aplikacji Google Drive. Jej wersję dla systemu Windows można pobrać z witryny internetowej Google o adresie http://tools.google.com/dlpage/drive.

W efekcie folder w chmurze będzie domyślną lokalizacją zapisu wszystkich dokumentów, a ponadto będzie automatycznie replikowany między komputerami oraz chmurą.

WSKAZÓWKI I ZABIEGI DOTYCZĄCE DOSTOSOWYWANIA PRZEZ UŻYTKOWNIKÓW ZAAWANSOWANYCH Personalizacja środowiska Metro i środowiska pulpitu jest przydatna szczególnie wtedy, kiedy jesteśmy zainteresowani wskazówkami dotyczącymi dostosowywania, które sprawią, że komputer będzie działał zgodnie z naszymi oczekiwaniami. W systemie Windows 8 osiągnięcie tego rodzaju zadowalającego kompromisu może być trochę utrudnione, ponieważ nowe środowisko Metro nie jest efektywne dla użytkowników zaawansowanych, choć staromodne środowisko pulpitu niekonieczne stanowi coś wymarzonego przez mniej biegłych użytkowników

Wskazówki i zabiegi dotyczące dostosowywania przez użytkowników zaawansowanych

⏐

243

z tabletami, którzy preferują pozostanie przy interfejsach Metro (mamy świadomość istnienia takich osób, które należy zrozumieć). Poniżej przedstawiono kilka wskazówek dotyczących łączenia osobnych światów środowiska Metro i pulpitu.

Ułatwienie przejścia między środowiskiem Metro i pulpitem... za pomocą tapety Jeśli zdecydowanie postawiono na środowisko Metro i postanowiono korzystać z środowiska pulpitu tylko w ostateczności, życzymy powodzenia. Jak najbardziej można w tej sytuacji zacząć usuwać kafelki powiązane z pulpitem i wszystkimi innymi jego aplikacjami (np. eksplorator plików), które mogą znajdować się na ekranie startowym. Naprawdę życzymy powodzenia. Jednakże każdy, kto używa systemu Windows 8, sporadycznie będzie musiał mieć do czynienia z pulpitem, ponieważ zwyczajnie środowisko Metro nie jest kompletne, dlatego że nie oferuje wszystkich funkcji dostępnych z poziomu pulpitu. Jak to możliwe? Pulpit systemu Windows w obecnej postaci to rezultat ponad 15 lat ulepszeń i modyfikacji, natomiast wersja środowiska Metro ma numer 1.0. Niewątpliwie to już coś. Niemniej jednak takie środowisko zawsze zaoferuje jedynie podzbiór funkcji zapewnianych przez pulpit. Mając to uwadze, stwierdzamy, że możliwe jest złagodzenie irytującego efektu wizualnego występującego w momencie przełączenia między dowolnym interfejsem środowiska Metro a pulpitem. W tym celu należy powielić tło ekranu startowego jako tło pulpitu. Choć nie jest dostępna żadna metoda, która to automatyzuje, po poznaniu odpowiedniego zabiegu (i zrezygnowaniu ze zbyt częstego zmieniania tła) można to osiągnąć. ► W tym przypadku zastanawiamy się, czy w systemie Windows 9 pojawi się określonego rodzaju możliwość użycia „motywów” łączących oba środowiska, ponieważ taka potrzeba jest jak najbardziej oczywista.

Oto kroki potrzebne do przeprowadzenia zabiegu. 1. Najpierw należy skonfigurować ekran startowy przy użyciu preferowanego motywu (kolory i deseń tła) w sposób opisany wcześniej w rozdziale. Następnie trzeba kliknąć niewielką ikonę w prawym dolnym narożniku ekranu, aby włączyć funkcję powiększania semantycznego na pulpicie. Spowoduje to zmniejszenie grup kafelków (rysunek 5.38).

244

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.38. Funkcja powiększania semantycznego na pulpicie

2. Naciskając klawisz Print Scrn SysRq na klawiaturze, należy wykonać zrzut ekranu. W efekcie do schowka systemu Windows zostanie skopiowany obraz widoczny na ekranie. 3. Po uruchomieniu programu Paint (w polu funkcji Wyszukiwanie trzeba wpisać słowo paint) należy wkleić zrzut ekranu do aplikacji (przy użyciu skrótu Ctrl+V). Za pomocą opcji powiększania programu Paint należy trochę zmniejszyć obraz (klikając prawym przyciskiem myszy), tak aby wyglądał podobnie do tego na rysunku 5.39. Pozostały jeszcze dwa kroki. 4. Konieczne jest następnie wybranie koloru tła ekranu startowego jako koloru tła w programie Paint. W tym celu należy aktywować narzędzie wyboru koloru, po czym kliknąć prawym przyciskiem myszy pusty obszar tła obrazu. Za pomocą narzędzia zaznaczenia należy wyciąć kafelki i kafelek użytkownika tak, aby uzyskać efekt podobny do przedstawionego na rysunku 5.40. 5. Obraz trzeba zapisać w bibliotece obrazów. Z menu Plik programu Paint należy wybrać pozycję Set as desktop background. Po wykonaniu tej czynności tapeta pulpitu zostanie zmieniona na ten nowy obraz (rysunek 5.41). Od tego momentu podczas przełączania między ekranem startowym a pulpitem (naciskając klawisz logo systemu Windows) można zauważyć, że tło pozostaje takie samo i tworzy efekt przyzwoitej ciągłości.

Wskazówki i zabiegi dotyczące dostosowywania przez użytkowników zaawansowanych

RYSUNEK 5.39. Zrzut ekranu w programie Paint

RYSUNEK 5.40. Tło poddane edycji w programie Paint

⏐

245

246

⏐

Rozdział 5. Personalizacja systemu Windows 8

RYSUNEK 5.41. Tło ekranu startowego zastosowane dla pulpitu

PODSUMOWANIE Choć Windows 8 zapewnia większość tych samych funkcji dostosowywania i personalizacji, które są obecne w poprzednich wersjach systemu Windows, uwzględnia również nowe możliwości. Swoim zakresem obejmują one oczekiwane rozszerzenia oparte na środowisku Metro, a także nowe funkcje dostosowywania pulpitu i, co być może jest najbardziej interesujące, kilka funkcji sprawiających, że środowisko Metro i środowisko pulpitu lepiej działają razem. Gdy już zaznajomiono się z podstawami korzystania z tych środowisk oraz sposobem łączenia ich zgodnie z własnymi wymaganiami, pora dowiedzieć się więcej o aplikacjach w stylu Metro, które sprawiają, że Windows 8 jest tak wyjątkowy.

ROZDZIAŁ 6.

Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi W TYM ROZDZIALE f Rola sklepów z aplikacjami i powód, dla którego serwis Sklep Windows

jest tak ważny f Reguły dotyczące aplikacji pobieranych z serwisu Sklep Windows f Uruchamianie i przeglądanie serwisu Sklep Windows f Uzyskiwanie dostępu do zawartości według kategorii, list lub aplikacji f Znajdowanie aplikacji f Pobieranie, instalowanie i aktualizowanie aplikacji f Ocenianie i recenzowanie aplikacji oraz innych recenzji f Usuwanie zainstalowanych aplikacji f Konfigurowanie kont i preferencji serwisu Sklep Windows Z pewnością w swoim serwisie Sklep Windows firma Microsoft korzysta z modelu sklepu

z aplikacjami, który po raz pierwszy zastosowała firma Apple, ale zapewnia też unikalne podejście do tego, co obecnie uważane jest za kluczową część każdej nowej platformy. To podejście ustanawia bardzo ważne reguły, które muszą być przestrzegane przez wszystkie aplikacje app dostępne w sklepie w celu zagwarantowania użytkownikom, że mogą zaufać tym aplikacjom. To stanowi również jedną z najmocniejszych stron systemu Windows 8 jako platformy: te aplikacje app nie są jedynie wyizolowanymi „wyspami” funkcjonalności, ale mocno zintegrowane z systemem operacyjnym Windows 8 odpowiednio zwiększają jego możliwości na przyszłość. Jako odrębna aplikacja app, serwis Sklep Windows jest naprawdę ładny i prosty w nawigacji. W pewnym sensie serwis stanowi idealny sposób wyszukiwania

248

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

i pobierania aplikacji w stylu Metro oraz zarządzania nimi. Serwis zapewnia rozbudowane środowisko z kategoriami i podkategoriami aplikacji app, listami przydatnych aplikacji, stronami startowymi aplikacji app zawierającymi szczegółowe informacje oraz znakomitym zestawem funkcji opinii, które umożliwiają ocenianie aplikacji app oraz zamieszczanie innych recenzji. W tym rozdziale omówiono serwis Sklep Windows, a także wyjaśniono, jak korzystać z jego pełnoekranowego interfejsu w celu znalezienia aplikacji app, które będą dla nas najistotniejsze.

CZYM JEST SKLEP Z APLIKACJAMI APP I DLACZEGO JEST WYMAGANY PRZEZ SYSTEM WINDOWS 8? Choć wiele osób kojarzy sklepy z aplikacjami app z firmą Apple, okazuje się, że Microsoft już wiele lat wcześniej oferował produkty w ramach takich usług jak Xbox LIVE Marketplace, Windows Marketplace i innych. Jednakże rewolucję wywołało dopiero godne pozazdroszczenia wejście firmy Apple w segment sklepów z aplikacjami app (należy pamiętać, że pierwotnie firma chciała zachować system urządzenia iPhone jako zamknięty, a wycofała się z tego zamiaru tylko pod ogromnym naciskiem klientów). Naprawdę należy docenić to, że gigant w branży elektroniki użytkowej z siedzibą w Cupertino we właściwy sposób uruchomił swój sklep z aplikacjami app, ustanawiając reguły dotyczące przesyłania i kupowania aplikacji oraz zarządzania nimi, które w zasadzie obecnie wyznaczają standard branżowy. Aktualnie nie można uruchamiać lub obsługiwać dowolnego rodzaju platformy informatycznej lub przeznaczonej dla urządzeń przenośnych bez oferowania również powiązanego sklepu z aplikacjami. Sklep z aplikacjami app systemu Windows 8 nosi nazwę Sklep Windows. W dużej mierze jego model bazuje na usłudze Windows Phone Marketplace, którą Microsoft uruchomił w 2010 roku razem ze swoją platformą dla urządzeń SmartPhone. Podobnie jak w przypadku systemu Windows Phone, serwis Sklep Windows stanowi jedynie część szerszego ekosystemu usług, który obejmuje także inne sklepy sieciowe. Przykładowo użytkownicy systemu Windows 8 mogą być zainteresowani także usługami Xbox Music Marketplace i Xbox Wideo Marketplace. ► Usługi Xbox Music Marketplace i Xbox Video Marketplace istniały wcześniej pod wspólną nazwą Zune Markeplace. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 8 zrezygnowano z tej marki i zastąpiono ją marką Xbox.

Czym jest sklep z aplikacjami app i dlaczego jest wymagany przez system Windows 8?

⏐

249

Odwołanie Usługi Xbox Music Marketplace i Xbox Video Marketplace omówiono w rozdziale 9.

A zatem serwis Sklep Windows to sklep z aplikacjami app dla systemu Windows. Nie jest szczególnie nowatorskie to, że system Windows jest obsługiwany przez otaczający go ekosystem powiązanych produktów i usług. Oczywiście, tak to wyglądało wcześniej. Przykładowo przy okazji pojawienia się systemu Windows 7 omawialiśmy, jak powiązane produkty i usługi, takie jak serwisy Bing, Windows Live i Zune, „uzupełniają” doświadczenie związane z korzystaniem z systemu Windows. Obecnie w tej kwestii absolutnie nic się nie zmieniło, choć pojawiły się nowe marki. Jednakże dzięki serwisowi Sklep Windows i możliwościom rozszerzania systemu Windows 8, z których mogą korzystać jego aplikacje app, obecnie wszystko stało się trochę bardziej subtelne, a poza tym jest znacznie bardziej ekscytujące. Rozważmy sposób, w jaki aplikacje zawsze zwiększały możliwości systemu Windows. W przeszłości można było kupić w pełni funkcjonalne aplikacje, takie jak Microsof Word lub Adobe Photoshop, aby spełnić określone wymagania, takie jak tworzenie i edytowanie dokumentów w edytorze tekstu lub projektów artystycznych z grafiką. Integracja, jaką te aplikacje oferowały z bazowym systemem operacyjnym (w rzeczywistości nadal to obowiązuje), naprawdę ograniczała się do utworzenia skojarzeń plików. Oznacza to, że pliki .docx można otworzyć w edytorze Word, a nie za pomocą programu WordPad dołączonego do systemu Windows. Mniejsze aplikacje lub programy narzędziowe, takie jak program Zip lub rozwiązania antywirusowe, często oferowały podobne możliwości integrowania poszerzające funkcje dostępne za pośrednictwem powłoki eksploratora. Na podstawowym poziomie te klasyczne aplikacje systemu Windows sprawiają, że system ogólnie staje się lepszy, ponieważ zapewniają więcej możliwości niż obecne w samym systemie. Trzeba przyznać, że nikt nie korzysta z systemu Windows dla niego samego, ale raczej z powodu zamiaru użycia wspaniałej kolekcji aplikacji, które są dla niego dostępne. W systemie Windows 8 nic nie ulega zmianie. Microsoft, a także inni duzi i mali twórcy oprogramowania nadal będą projektować tradycyjne aplikacje pulpitowe, które wzbogacą ten aspekt korzystania z systemu. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 8 zmienia się jednak to, że obecnie tradycyjne aplikacje dla systemu Windows projektanci uzupełniają o aplikacje w stylu Metro. Zgadza się, niektóre z tych aplikacji to będą zwyczajnie uproszczone i pełnoekranowe aplikacje zastępujące już istniejące aplikacje dla systemu Windows.

250

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

Przykładowo pojawią się aplikacje w stylu Metro służące do przetwarzania tekstu i obróbki grafiki. Jednakże część aplikacji będzie oferować znacznie więcej. Korzystając z funkcji rozszerzania systemu Windows 8, projektanci mogą obecnie tworzyć aplikacje app, które sprawią, że będzie on lepszy na wiele unikalnych sposobów. Okazuje się, że takie aplikacje powodują, iż system operacyjny Windows 8 jest niemal całkowicie przygotowany na przyszłość w tym sensie, że udostępniają funkcje, o których twórcy nawet nie wiedzieli, że pewnego dnia będą pożądane. ► Należy pamiętać o tym, że używając w tym miejscu słowa app, odnosimy się do aplikacji w stylu Metro. Termin aplikacja odwołuje się do tradycyjnych aplikacji pulpitowych.

Rozważmy kontrakt udostępniania systemu Windows 8. Za pośrednictwem tej usługi systemowej aplikacje app mogą brać udział w dwukierunkowych wymianach informacji, nie wiedząc nawet, jaka aplikacja app znajduje się po drugiej stronie. Podstawowym przykładem jest udostępnianie strony internetowej za pośrednictwem poczty elektronicznej: przeglądarka Internet Explorer 10 dla środowiska Metro obsługuje jedną część takiego kontraktu (możliwość udostępnienia elementu, którym w tym przypadku jest strona internetowa), a aplikacja app Poczta odpowiada za drugą część, czyli możliwość odebrania żądania udostępnienia. Jest to bogata w możliwości funkcja, ponieważ dostępna jest dla każdej aplikacji w stylu Metro. Ponadto projektanci nie muszą niczego wiedzieć o aplikacji app, która znajduje się po drugiej stronie. Przypomina to operację kopiowania i wklejania, lecz dużo bardziej przydatną. W ciągu kilku lat jakiś przedsiębiorca, o którym jeszcze nie wiemy, być może uruchomi nową usługę sieciową, o jakiej nigdy nie pomyśleliśmy. Choć każdy może napisać zewnętrzną aplikację app do obsługi takiej usługi, w systemie Windows 8 można utworzyć aplikację app, która jest zintegrowana z unikalnymi funkcjami rozszerzania systemu operacyjnego. A zatem nowa aplikacja w stylu Metro dla takiej nowej usługi mogłaby zaakceptować żądanie udostępnienia z przeglądarki Internet Explorer 10, tak jak to jest w przypadku aplikacji Poczta, a następnie wykonać dla niej jakąś inną operację. Jest to prosty (i celowo mało dokładny) przykład. Jednakże wniosek jest prosty: dzięki licznym i wszechobecnym ulepszeniom bazowej platformy w systemie Windows 8 aplikacje app nie są już jedynie czymś, co jest instalowane i używane jako niezależne „wyspy” aktywności. Często takie aplikacje będą naprawdę zintegrowanymi rozwiązaniami, które sprawią, że Windows 8 stanie się lepszy.

Pierwsza zasada serwisu Sklep Windows: obowiązują w nim reguły

⏐

251

Oznacza to, że im więcej pojawiać się będzie aplikacji app, tym lepszy będzie Windows 8. Co więcej, będzie tak, nawet jeśli Microsoft nigdy nie poczyni żadnych działań w tym kierunku. A zatem serwis Sklep Windows nie jest jedynie metodą znajdowania nowych aplikacji app. Sprawia on też, że system Windows 8 staje się lepszy, a to jest zwyczajnie ekscytujące.

PIERWSZA ZASADA SERWISU SKLEP WINDOWS: OBOWIĄZUJĄ W NIM REGUŁY Gdy jesteś programistą, który zamierza utworzyć nową aplikację w stylu Metro dla systemu Windows 8, musisz spodziewać się sporej ilości pracy, jaka nie sprowadza się jedynie do napisania aplikacji app, lecz również do przestrzegania długiej listy reguł opracowanych przez Microsoft z myślą o takich aplikacjach. Reguły te istnieją z prostych powodów: aplikacje w stylu Metro muszą być bezpieczne, działać szybko i dobrze, a ponadto oferować użytkownikom niepowtarzalną wartość określonego rodzaju. Dla użytkownika systemu Windows te reguły stanowią wzorcowy standard i zapewniają, że wszystkie aplikacje app znalezione w serwisie Sklep Windows (aplikacje, które mają sprawiać, że Windows 8 będzie coraz lepszy) zadziałają zgodnie z oczekiwaniami. Choć uczenie się na pamięć listy tych reguł byłoby nudne i ogłupiające nawet dla najbardziej pedantycznych programistów, bardzo wartościowe informacje może zapewnić zaznajomienie się z tym, co jest wymagane na najwyższym poziomie. Oto, czego można oczekiwać od aplikacji app sprzedawanych w serwisie Sklep Windows. f Dostępność tylko w serwisie Sklep Windows. Microsoft umożliwia pobieranie

i aktualizowanie aplikacji w stylu Metro tylko za pośrednictwem swojego serwisu. Programiści nie mogą oferować takich aplikacji (ani ich aktualizacji) osobno w witrynie internetowej lub z wykorzystaniem innych środków. Pozwala to firmie na kontrolowanie jakości aplikacji app dla systemu Windows 8 i wymuszanie przestrzegania reguł. ► Przedsiębiorstwa mogą jednak obejść to ograniczenie i niezależnie dostarczać aplikacje app swoim użytkownikom również za pośrednictwem bezpiecznych portali.

252

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

f Darmowe i płatne. W serwisie Sklep Windows dostępne są zarówno darmowe,

jak i płatne aplikacje app. Cena tych drugich zaczyna się od 5 złotych. f Wersje próbne. Twórcy aplikacji app mogą opcjonalnie udostępnić jej wersję

próbną. Taka wersja musi być odpowiednio zbliżona do pełnej wersji i nie może być po prostu reklamą płatnej wersji aplikacji. Wersje próbne mogą być ograniczone czasowo lub funkcjonalnie. f Zakupy w aplikacji app. Opcjonalnie aplikacje app mogą w swoim obrębie

oferować zakupy, które dotyczą dodatkowych płatnych funkcji. f Reklamy. Aplikacje app sprzedawane w serwisie Sklep Windows mogą

zawierać reklamy. Mogą one obejmować oferty zakupów w aplikacji app, propozycje zamiany wersji próbnej na pełną wersję gry itp. Jednakże aplikacje app nie mogą istnieć wyłącznie w celu prezentowania reklam. Ponadto nie mogą one wyświetlać reklam na swoim dynamicznym kafelku, pasku aplikacji app lub za pośrednictwem interfejsów użytkownika rozciągniętych do krawędzi. f Komputery PC i urządzenia. Te same aplikacje app systemu Windows 8

mogą działać zarówno na tradycyjnych komputerach PC (np. z procesorami Intel x86), jak i na nowych urządzeniach opartych na systemie Windows RT (architektura ARM). Jednakże twórcy aplikacji app nie są zmuszeni do obsługi obu systemów. Pojawiają się aplikacje app uruchamiane tylko na jednej z tych dwóch platform. ► W tym kontekście komputer PC bazuje na układach firmy Intel lub kompatybilnych z nimi, a urządzenie na układzie o architekturze ARM, a ponadto działa pod kontrolą systemu Windows RT. f Obsługa pięciu komputerów PC lub urządzeń. Aplikacje app kupowane

lub instalowane z serwisu Sklep Windows mogą zostać zainstalowane na maksymalnie pięciu komputerach i (lub) urządzeniach. f Strategie dotyczące treści. Serwis Sklep Windows wymusza przestrzeganie

restrykcyjnych strategii dotyczących treści, które mogą się zmieniać, w zależności od regionu. Niedozwolone są aplikacje app z oceną przekraczającą poziom Mature (lub odpowiadający mu) w systemie klasyfikacji ESRB (Entertainment Software Rating Board). Dotyczy to treści, w których prezentowane są długie sceny zawierające wyjątkową przemoc lub treści pornograficzne.

Pierwsza zasada serwisu Sklep Windows: obowiązują w nim reguły

⏐

253

► Aplikacje app muszą zostać ocenione i powinny być zgodne z regułami ustalonymi przez system ESRB lub odpowiadający mu system klasyfikacji używany w miejscu zamieszkania. f Jeden kafelek. Jeśli w systemie Windows 8 zainstalowano już tradycyjną

aplikację dla systemu Windows, taką jak pakiet Office lub oprogramowanie Visual Studio, wiadomo, jak irytujące może być umieszczenie na końcu na ekranie startowym kilku kafelków aplikacji. W aplikacji w stylu Metro coś takiego nie będzie miało miejsca. Programiści są ograniczeni do dodania do ekranu startowego tylko jednego kafelka aplikacji app. f Tylko aplikacje w stylu Metro. Aplikacje app sprzedawane w serwisie Sklep

Windows muszą być prawdziwymi aplikacjami app systemu Windows 8. Oznacza to, że mają to być aplikacje w stylu Metro, a nie tradycyjne aplikacje dla systemu Windows. Choć Microsoft umożliwia programistom prezentowanie ich aplikacji pulpitowych w serwisie Sklep Windows, użytkownicy, którzy chcą uzyskać więcej informacji, pobrać aplikację lub kupić ją, są kierowani do witryny internetowej twórcy oprogramowania. f Niedostępność interfejsów w postaci witryny internetowej. Aplikacja app

musi być macierzystą aplikacją systemu Windows 8, a nie tylko powłoką dla witryny internetowej. Windows 8 zapewnia już rozwiązanie służące do przypinania ulubionych witryn do ekranu startowego. f Ochrona prywatności. Jeśli aplikacja app wymaga opublikowania danych

osobowych dla usługi zewnętrznej, musi zapewniać mechanizm dokonywania wyboru tak, aby użytkownik mógł wcześniej jawnie wyrazić zgodę na wykorzystanie danych osobowych. Podany opis musi dokładnie objaśniać, w jaki sposób informacje będą używane lub udostępniane, a ponadto zapewniać metodę umożliwiającą późniejsze wycofanie udzielonej zgody. Aplikacje app gromadzące dane osobowe muszą zapewniać strategię dotyczącą prywatności, która wyjaśnia, jak twórca oprogramowania zabezpiecza informacje. f Bezpieczeństwo. Aplikacje app nie mogą naruszać bezpieczeństwa

lub integralności systemu Windows. Mówiąc wprost, nie mogą być złośliwe lub odwoływać się do szkodliwego oprogramowania. f Niezawodność. Choć wydaje się być to dość oczywiste, aplikacje app muszą

być niezawodne i nie przerywać nagle pracy, kończyć nieoczekiwanie działania lub zawierać to, co Microsoft określa mianem „błędów programistycznych”. Na chwilę zignorujmy ironię zawartą w tym stwierdzeniu

254

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

i zastanówmy się, dlaczego jest to naprawdę ważne. W przypadku pobrania aplikacji z witryny internetowej nie ma żadnej gwarancji jakości. Jeśli aplikacja przestanie działać lub w ogóle nie funkcjonuje poprawnie, nie pozostaje nic innego niż złożenie zażalenia do twórcy oprogramowania. W serwisie Sklep Windows dostępne są metody reklamacji bazujące na społeczności (kiepskie recenzje i oceny w sklepie), a także można złożyć zażalenie do firmy Microsoft, kuratora sklepu. f Wydajność. Microsoft nazywa aplikacje w stylu Metro szybkimi i płynnymi.

I naprawdę przestrzega tego. W praktyce oznacza to, że aplikacje app muszą zostać uruchomione w czasie wynoszącym maksymalnie 5 sekund, a ponadto wznawiać pracę w mniej niż 2 sekundy. Czy nie robi to wrażenia? Takie wyniki muszą zostać osiągnięte w tanim komputerze z procesorem Atom. Może się okazać, że używane przez czytelników urządzenie lub komputer z systemem Windows 8 będą znacznie szybsze. f Funkcje systemu Windows 8. Aplikacje app muszą obsługiwać kluczowe

funkcje systemu Windows 8, w tym funkcję przyciągania, dla której aplikacja może udostępnić ekran innej przyciągniętej aplikacji app. Aplikacje app muszą akceptować i stosować systemowe metody ich zamykania, a ponadto nie mogą udostępniać własnych przycisków lub innych mechanizmów służących do zamykania. Jeśli aplikacja app korzysta z powiadomień, musi obsługiwać związane z nimi ustawienia systemowe tak, aby użytkownik miał możliwość zewnętrznego określenia, czy powiadomienia mają być aktywne. f Przyjazne dla sieci. Dzięki położeniu na nowo nacisku na połączenia

komórkowe w urządzeniach i komputerach PC z systemem Windows lub na to, co Microsoft określa mianem internetowych połączeń taryfowych, aplikacje app muszą uniemożliwiać użytkownikom nieumyślne przesyłanie dużych ilości danych za pośrednictwem takich sieci. Typowe przykłady obejmują aplikacje app, które zapewniają strumieniowe przesyłanie danych wideo lub audio (w obu przypadkach obowiązują konkretne limity przesyłania). f Obsługa wielu rynków i języków. W razie potrzeby aplikacje app mogą

być sprzedawane na wielu rynkach oraz w wielu wersjach językowych, choć muszą oferować co najmniej jeden wariant w każdym przypadku.

Wyświetlanie serwisu Sklep Windows

⏐

255

WYŚWIETLANIE SERWISU SKLEP WINDOWS Choć dostęp do serwisu Sklep Windows można uzyskać, podobnie jak dostęp do dowolnej innej aplikacji w stylu Metro, sklep stanowi centralne miejsce dla innych interfejsów środowiska Metro. Z tego powodu w systemie Windows 8 można znaleźć kilka dodatkowych punktów wejściowych do tego serwisu. Oto niektóre metody wywoływania serwisu Sklep Windows. f Kafelek na ekranie startowym. Kafelek serwisu Sklep Windows widoczny

na rysunku 6.1 jest domyślnie udostępniony na ekranie startowym systemu Windows 8. W celu uruchomienia aplikacji app sklepu wystarczy nacisnąć kafelek.

RYSUNEK 6.1. Kafelek serwisu Sklep Windows to oczywisty punkt wejścia do tej istotnej aplikacji app f Widok Wszystkie aplikacje. Jeśli z jakiegoś powodu kafelek serwisu Sklep

Windows nie jest obecny na ekranie startowym, wystarczy włączyć widok Wszystkie aplikacje (prawym przyciskiem myszy należy kliknąć pusty obszar na ekranie, użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z lub w przypadku urządzenia z ekranem dotykowym wykonać przesunięcie z dołu ekranu). W tym widoku serwis Sklep Windows pojawi się pod nazwą Sklep. f Wyszukiwanie aplikacji app. Do wyszukiwania serwisu Sklep Windows

można również użyć funkcji Wyszukiwanie. Wystarczy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q i wpisać słowo sklep. f Z poziomu innych aplikacji app. Aplikacje app Microsoftu oraz innych

twórców oprogramowania mogą udostępniać interfejsy dla serwisu Sklep Windows. Oczywistym przykładem jest aplikacja app Xbox Games dołączona do systemu Windows 8, która m.in. zapewnia dostęp do gier w stylu Metro dla systemu Windows 8.

256

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

KORZYSTANIE Z SERWISU SKLEP WINDOWS Spośród wszystkich interfejsów użytkownika systemu Windows 8 serwis Sklep Windows jest być może najprostszy i najbardziej oczywisty. Fani technologii będą raczej znacznie częściej używać takich słów jak intuicyjny niż dokładny, ale tym w przypadku jest to bliskie prawdy. Naprawdę trudnym zadaniem będzie zagubienie się w serwisie Sklep Windows lub stracenie w nim orientacji. Jak widać na rysunku 6.2, serwis stanowi model zdecydowanego uproszczenia interfejsu użytkownika w stylu Metro, z którego firma Microsoft wydaje się być obecnie bardzo dumna.

RYSUNEK 6.2. „Zatopiony” w białym obszarze, czyli serwis Sklep Windows

BĘDĄ POJAWIAĆ SIĘ ZMIANY Dzięki dynamicznej naturze nowej platformy aplikacje w stylu Metro dołączone przez Microsoft do systemu Windows 8/RT będą się zmieniać z upływem czasu. Z tego powodu wysoce prawdopodobne jest to, że aplikacja app Sklep Windows z czasem będzie trochę inaczej wyglądać i uwzględniać dodatkowe funkcje. Jest to normalne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba raczej przyznać, że używana wersja serwisu Sklep Windows udostępni nadzbiór funkcji opisywanych w tym rozdziale.

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

257

Nawigowanie na głównym ekranie sklepu Serwis Sklep Windows, będący prawdziwym interfejsem w stylu Metro, oferuje nawigację poziomą, a nie pionową. Oznacza to, że przewijanie różnych sekcji kategorii aplikacji app tworzących ekran główny aplikacji app serwisu przebiega od lewej do prawej strony, a nie w górę lub w dół, jak w przypadku aplikacji bazującej na dokumentach, takiej jak Microsoft Word. Nawigacja cechuje się również wystarczającą logiką: użytkownicy z urządzeniami dotykowymi stwierdzą, że takie poziome przesunięcia działają zgodnie z oczekiwaniami. Osoby używające myszy (lub płytki dotykowej) mogą uzyskać dostęp do podpiętego na dole paska przewijania, który pojawia się po zainstalowaniu takiego urządzenia wskazującego (rysunek 6.3), lub skorzystać z kółka przewijania myszy.

RYSUNEK 6.3. Użytkownicy myszy mogą nawigować w serwisie Sklep Windows za pomocą paska przewijania

Podczas korzystania z klawiatury klawisze Page Up i Page Down umożliwią przewijanie interfejsu użytkownika od kategorii do kategorii. Klawisze Home i End pozwalają odpowiednio na przejście bezpośrednio do początku i końca ekranu głównego aplikacji app. Okazuje się, że pod względem działania bardzo przypomina to ekran startowy. Serwis Sklep Windows obsługuje nawet funkcję powiększania semantycznego, która jest też dostępna na ekranie startowym. Funkcja pozwala na pomniejszenie obszaru wyświetlania aplikacji app i pokazanie jakby z dalszej odległości. Dzięki temu można lepiej zrozumieć układ aplikacji i znacznie szybciej przejść do konkretnej kategorii sklepu. Na rysunku 6.4 zaprezentowano widok powiększenia semantycznego. Aby uzyskać ten efekt podczas korzystania z urządzenia dotykowego, należy wykonać gest ściśnięcia palców na ekranie. Jeśli używana jest mysz i klawiatura, trzeba przytrzymać naciśnięty klawisz Ctrl i za pomocą pokrętła myszy przybliżać się do widoku powiększenia semantycznego i oddalać się od niego.

258

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.4. Serwis Sklep Windows w widoku powiększenia semantycznego

Serwis Sklep Windows udostępnia również pasek aplikacji app, choć wydaje się, że wygląda trochę inaczej niż w innych aplikacjach w stylu Metro. Pasek znajduje się u góry aplikacji app, a nie na dole, a ponadto zamiast normalnych przycisków są w nim odsyłacze tekstowe. Jak widać na rysunku 6.5, pasek aplikacji app sklepu umożliwia szybkie cofnięcie się do ekranu głównego z dowolnego miejsca w aplikacji app. Jest to przydatna funkcja, gdy weźmiemy pod uwagę, jak szybko można zagubić się podczas eksplorowania w poszukiwaniu aplikacji app.

RYSUNEK 6.5. Pasek aplikacji app serwisu Sklep Windows udostępnia kilka przydatnych odsyłaczy zapewniających szybki dostęp

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

259

Pasek aplikacji app sklepu zapewnia również szybki sposób przejścia do aplikacji app użytkownika, czyli listy aplikacji już pobranych lub kupionych. Więcej informacji na ten temat zamieszczono dalej w tym rozdziale.

Kategorie serwisu Sklep Windows Jak wcześniej wspominaliśmy, serwis Sklep Windows korzysta z projektu opartego na kategoriach, w którym różne kategorie aplikacji app są reprezentowane w sposób wizualny przez grupy rozmieszczone od lewej do prawej strony, podobnie do grup na ekranie startowym. Dostępne są następujące grupy podstawowe. f Polecane. Pierwsza grupa zapewnia główny interfejs sklepu, który zawiera

najnowsze i najwyżej ocenione aplikacje app, aplikacje promowane oraz inne, godne uwagi. f Gry. Ponieważ ta kategoria aplikacji app znajduje się w systemie Windows

Phone oraz na innych platformach mobilnych, powinna być najbardziej popularna. Grupa ta zajmuje uprzywilejowane miejsce i ma przypisany dodatkowy obszar promowania. f Społecznościowe. Grupa zawiera aplikacje app powiązane z usługami

społecznościowymi, takimi jak Facebook i Twitter, a także aplikacje obsługujące blogi (np. WordPress). f Rozrywka. Grupa obejmuje aplikacje app powiązane z rozrywką, które często

uwzględniają muzykę i wideo (np. Flixster, Netlix, Xbox Companion i inne). f Fotografia. W tej grupie można znaleźć aplikacje app, które w systemie

Windows 8 rozszerzają podstawowe funkcje obsługi zdjęć. Aplikacje umożliwiają edycję i oferują różne sieciowe usługi dotyczące zdjęć. f Muzyka i filmy. Podobnie jak w przypadku zdjęć, Windows 8 zapewnia

jedynie podstawowe funkcje multimedialne, dlatego ta kategoria umożliwi obsługę przez platformę muzyki, wideo, radio internetowego, podkastu oraz innych powiązanych usług. f Sport. Czy wymagana jest aplikacja app umożliwiająca sprawdzanie

najnowszych wyników sportowych i mniej istotnych informacji? Taką aplikację można znaleźć w tej grupie. f Książki i podręczniki. Grupa jest wypełniona aplikacjami app przeznaczonymi

dla platform służących do czytania książek elektronicznych, takich jak Kindle i Nook, a także dla bardziej tradycyjnego materiału referencyjnego. Tę kategorię należy sprawdzić, jeśli planowana jest zamiana tabletu z systemem Windows 8 w elektroniczną półkę z książkami.

260

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

f Wiadomości i pogoda. Aby pozostać na bieżąco z informacjami lub prognozą

pogody, w tym miejscu można znaleźć mnóstwo aplikacji app obsługujących dzienniki (takich jak Gazeta Wyborcza dla Win8), programy telewizyjne, sieciowe bezpłatne serwisy informacyjne (np. TVN24 informacje i tvp.info), narzędzia pogodowe itp. f Zdrowie i kondycja fizyczna. Czy konieczne jest monitorowanie ilości kalorii

spalonych podczas przygotowywania obiadu z wykorzystaniem aplikacji app z następnej kategorii? Odpowiednią aplikację app można znaleźć w tej kategorii. f Jedzenie i gotowanie. W tej kategorii znajdują się przede wszystkim książki

kucharskie, aplikacje app z opiniami na temat restauracji i inne powiązane aplikacje. f Styl życia. Jest to kolekcja aplikacji app powiązanych z aktywnym stylem

życia, których nie uwzględniono w innych kategoriach. f Zakupy. W tej kategorii zamieszczono aplikacje app obsługujące sklep

Amazon.com oraz inne ulubione sklepy użytkownika, a także aplikacje powiązane z robieniem zakupów, w tym aplikacje bazujące na opiniach klientów. f Podróże. Ta kategoria zawiera aplikacje app powiązane z podróżami,

w tym konwertery walut, przewodniki dotyczące lokali, hotelów, cen biletów lotniczych i wypożyczalni samochodów na całym świecie. f Finanse. W tej kategorii udostępniono aplikacje app powiązane z finansami

osobistymi, podatkami i rynkami giełdowymi. f Organizacja zadań. Gdy pominiemy gry, być może jest to najobszerniejsza

kategoria, która obejmuje aplikacje app powiązane z wydajnością. Wśród tych aplikacji znajdują się rozwiązania służące do sporządzania notatek (np. OneNote i Evernote), edytory tekstu oraz inne edytory dokumentów, magazyny danych w chmurze i wiele więcej. f Narzędzia. Kolekcja przydatnych narzędzi, która, tak jak poniższa kategoria

Zabezpieczenia, oprócz aplikacji w stylu Metro uwzględnia większy niż zazwyczaj zestaw wybranych aplikacji pulpitowych. f Zabezpieczenia. Jest to najdziwniejsza kategoria, ponieważ

najprawdopodobniej z czasem będzie złożona głównie z odsyłaczy do tradycyjnych aplikacji pulpitowych, a nie aplikacji w stylu Metro. Ta kategoria stanowi miejsce przechowywania aplikacji app zapewniających ochronę osobistych danych i bezpieczeństwo komputera. f Biznes. Choć ta kategoria zawiera oczekiwane tytuły biznesowe, można też

w niej znaleźć usługi magazynowania danych w chmurze.

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

261

f Edukacja. W tej kategorii zawarto różnego typu edukacyjne aplikacje app,

począwszy od testów na prawo jazdy, a skończywszy na mapach gwiazd. W każdej grupie na ekranie głównym będzie widocznych kilka promowanych aplikacji app, kafelki najważniejszych darmowych i płatnych aplikacji danej kategorii oraz inne pozycje.

Szersza eksploracja Podczas przeglądania wirtualnej witryny serwisu Sklep Windows w końcu użytkownik napotka na coś, co mu się wyjątkowo spodoba, i będzie chciał bliżej się temu przyjrzeć. Zasadniczo istnieją trzy metody przejścia z ekranu głównego serwisu Sklep Windows do strony docelowej różnego typu. Wśród nich znajdują się strony docelowe dla kategorii, list i aplikacji app. A zatem przyjrzyjmy się im.

PRZEGLĄDANIE WEDŁUG KATEGORII Każda kategoria ma własną stronę docelową, która zapewnia listę aplikacji app danej kategorii możliwych do sortowania według podkategorii, cen i (lub) innych kryteriów (godne uwagi, najnowsze, z najwyższą oceną, oraz z najniższą i najwyższą ceną). Co ciekawe, uzyskanie dostępu do strony docelowej kategorii nie jest aż tak oczywiste. Konieczne jest naciśnięcie lub kliknięcie tytułu kategorii na ekranie głównym serwisu Sklep Windows. Wygląd poszczególnych widoków jest dość spójny. Na każdej stronie docelowej kategorii widoczne będą te same podstawowe elementy interfejsu użytkownika (rysunek 6.6). Oto te elementy. f Wstecz. Jest to przycisk cofania, podobny do obecnego w przeglądarce,

który występuje w całym interfejsie użytkownika serwisu Sklep Windows i umożliwia szybkie cofnięcie do poprzedniego ekranu. Naciśnięcie tego przycisku na stronie docelowej kategorii spowoduje powrót do ekranu głównego serwisu Sklep Windows. f Tytuł kategorii. Jest to tytuł, który nie obsługuje kliknięcia; wskazuje on,

jaka kategoria jest wyświetlana. f Liczba aplikacji app. Obok tytułu kategorii znajduje się licznik aplikacji app,

który informuje o liczbie aplikacji app umieszczonych w bieżącej kategorii. Liczba ta zmieni się po przefiltrowaniu listy w sposób, który zostanie wkrótce opisany.

262

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.6. Strona docelowa kategorii Gry f Filtr podkategorii. Ten widget umożliwia filtrowanie bieżącego widoku

w celu wyświetlenia tylko aplikacji app z wybranej podkategorii. Oczywiście, dostępne podkategorie zmieniają się, zależnie od kategorii. Kategoria gier obejmuje m.in. takie podkategorie jak Akcja, Przygodowe, Zręcznościowe, Karciane i Kasyno. Przefiltrowany widok kategorii z podkategorią będzie podobny od pokazanego na rysunku 6.7.

RYSUNEK 6.7. Wyświetlenie tylko podkategorii

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

263

f Filtr ceny. Za pomocą tego widgetu można filtrować według ceny. Dostępne

opcje wyboru to darmowe, darmowe i próbne oraz płatne. f Filtr typu. Ten filtr sortowania prawdopodobnie jest najmniej oczywisty,

ale oferuje kilka przydatnych opcji wyboru: sortowanie według godnych uwagi, najnowszych, z najwyższą oceną oraz z najniższą i najwyższą ceną. Jeśli nie jest to oczywiste, widok można filtrować według dowolnej kombinacji podkategorii, ceny i sortowania. A zatem można np. wyświetlić tylko te gry, które są godne uwagi, darmowe i strategiczne, jeśli tego właśnie szukamy. Zilustrowano to na rysunku 6.8.

RYSUNEK 6.8. Dokładnie takiej gry szukałem!

PRZEGLĄDANIE WEDŁUG LISTY W wielu grupach kategorii na stronie głównej serwisu Sklep Windows widoczne będą kolorowe kafelki, które reprezentują listy aplikacji app objęte specjalną kuratelą firmy Microsoft, ponieważ — według niej — mogą być interesujące dla użytkowników. Istnieje kilka zwykłych list, które często będą dostępne, takich jak najlepsze darmowe i płatne. Poza tym zdefiniowano listy promocyjne pojawiające się co jakiś czas. Nietrudno sobie wyobrazić listy powiązane ze świętami (np. Boże Narodzenie), pojawieniem się ważniejszej gry (np. następna wersja gry Halo) itp. Na rysunku 6.9 pokazano jeden kafelek takiej listy o nazwie Najlepsze bezpłatne razem z kafelkami innych aplikacji app w ramach grupy Polecane.

264

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.9. Kafelek listy w połączeniu z kafelkami innych aplikacji app

Po wyświetleniu strona docelowa listy przypomina stronę docelową kategorii. Na stronie znajdują się elementy cofania, tytułu listy i licznika aplikacji app, a także siatka kafelków aplikacji. Niektóre ze stron docelowych list zawierają także ładny opis tekstowy listy, dzięki któremu można lepiej zrozumieć wyświetloną zawartość (rysunek 6.10).

RYSUNEK 6.10. Strona docelowa listy

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

265

W stronach docelowych list brakuje filtrowania. Strony te nie uwzględniają filtrów podkategorii, ceny i sortowania obecnych na stronie docelowej kategorii.

PRZEGLĄDANIE WEDŁUG APLIKACJI APP Ostatecznie wszystko sprowadza się do pojedynczej aplikacji app. Jej stronę docelową można osiągnąć przy użyciu bezpośredniego odsyłacza na stronie głównej serwisu Sklep Windows lub po naciśnięciu kafelka aplikacji app na stronie docelowej kategorii lub listy. Na rysunku 6.11 przedstawiono stronę docelową aplikacji app.

RYSUNEK 6.11. Strona docelowa aplikacji app

Podobnie do kategorii i list, strony docelowe aplikacji app oferują kilka wspólnych elementów. Oto one. f Przycisk cofania. Przycisk przypominający przycisk cofania w przeglądarce,

który umożliwia powrót do poprzedniej strony. f Tytuł aplikacji app. Nieinteraktywny tekst tytułu zawierający nazwę

aplikacji app. f Elementy nawigacji. Poniżej tytułu aplikacji app widoczne będą co najmniej

dwa hiperłącza nawigacji, zapewniające użytkownikowi zarówno dokładne położenie aplikacji w sklepie (np. Strona główna ⇒ Gry ⇒ Układanki), jak i metodę powrotu do dowolnego miejsca w sklepie nadrzędnego

266

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

względem aplikacji. Oznacza to, że w powyższym przykładzie można nacisnąć elementy Strona główna, Gry lub Układanki i przejść bezpośrednio do jednej z tych lokalizacji. f Widok przeglądu. Domyślny widok zapewnia co najmniej jeden zrzut ekranu,

opis i listę funkcji oraz — opcjonalnie — inne informacje, takie jak odsyłacze do witryny internetowej i pomocy technicznej aplikacji app oraz opinii. f Widok szczegółowy. Po naciśnięciu nagłówka Szczegóły na ekranie pojawią

się uwagi dotyczące wersji aplikacji app, obsługiwane procesory (x86, x64 i/lub ARM) i języki, uprawnienia, ułatwienia dostępu (jeśli istnieją) i warunki użytkowania. Na rysunku 6.12 pokazano typowy widok szczegółowy aplikacji app. ► Godna uwagi jest lista uprawnień. Wiele aplikacji app będzie wymagać dostępu do połączenia internetowego. Jednakże inne możliwe uprawnienia obejmują dostęp do sieci domowej lub firmowej użytkownika, dostęp do biblioteki z muzyką itp.

RYSUNEK 6.12. Widok szczegółowy aplikacji app f Widok recenzji. Po naciśnięciu nagłówka Recenzje nastąpi przejście do każdej

recenzji i powiązanych ocen dotyczących aplikacji app. Domyślnie lista recenzji jest sortowana według najnowszych (rysunek 6.13), ale, jeśli trzeba, możliwe jest też sortowanie według najstarszych, z najwyższą oceną, z najniższą oceną lub najbardziej pomocnych. Dalej w tym rozdziale zajmiemy się recenzjami i innymi opiniami dotyczącymi aplikacji app. f Przyciski Kup, Wypróbuj i Zainstaluj. Na lewym panelu domyślnego widoku

przeglądu widoczny będzie co najmniej jeden przycisk powiązany z pobieraniem aplikacji app. Te przyciski to Kup, Wypróbuj i Zainstaluj. Dalej w tym rozdziale zajmiemy się pobieraniem i aktualizowaniem aplikacji app.

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

267

RYSUNEK 6.13. Strona recenzji dla aplikacji app

Inne metody znajdowania aplikacji app Jeśli, Drogi Czytelniku, jesteś zadowolony z możliwości zwykłego przeglądania, układ serwisu Sklep Windows oparty na kategoriach będzie wystarczająco przyjemny. Jednakże często szuka się czegoś konkretnego. Serwis Sklep Windows oferuje kilka innych metod znajdowania żądanych aplikacji app.

ZNAJDOWANIE APLIKACJI APP ZA POMOCĄ FUNKCJI WYSZUKIWANIA Najbardziej oczywista metoda wyszukiwania aplikacji app polega na użyciu ogólnosystemowej funkcji wyszukiwania dostępnej dla wszystkich aplikacji w stylu Metro. Operacja jest wykonywana za pośrednictwem panelu wyszukiwania, który może zostać wywołany podczas korzystania z serwisu Sklep Windows przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q albo przez wyświetlenie paska paneli funkcji za pomocą dotyku lub myszy, a następnie wybranie funkcji wyszukiwania. Panel wyszukiwania pokazano na rysunku 6.14. Interfejs wyszukiwania serwisu Sklep Windows nie jest pozbawiony szczegółów. Podczas wpisywania znaków u góry panelu pojawiają się sugestie funkcji

268

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.14. Panel wyszukiwania

wyszukiwania (rysunek 6.15). Oprócz podstawowych tego typu sugestii, gdy jest to odpowiednie, funkcja wyszukiwania udostępnia rekomendacje dotyczące szczególnie dobrze ocenianych aplikacji app. Sugestie i rekomendacje pojawiają się na panelu wyszukiwania podczas wpisywania znaków w celu znalezienia aplikacji app. Jeśli jednak naciśnięto klawisz Enter, pełna lista wyników wyszukiwania zostanie wyświetlona bezpośrednio w aplikacji app (rysunek 6.16). Tak jak dla innych stron docelowych, te wyniki mogą zostać zawężone, a ponadto udostępniać widgety obsługujące kategorie, ceny i sortowanie. Z poziomu wyników można nacisnąć żądaną aplikację, powrócić do poprzedniej strony za pomocą przycisku cofania lub nacisnąć niepozorny odsyłacz Strona główna, aby powrócić do strony głównej serwisu Sklep Windows. RYSUNEK 6.15. Funkcja wyszukiwania serwisu Sklep Windows obsługuje sugestie i rekomendacje dotyczące szukanych aplikacji app

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

269

RYSUNEK 6.16. Wyniki wyszukiwania pojawiają się wewnątrz aplikacji app

ZNAJDOWANIE APLIKACJI APP W INTERNECIE Użytkownicy systemu Windows 8 mają do dyspozycji kilka sposobów znajdowania aplikacji w stylu Metro w internecie. Pierwszy z nich bazuje na odsyłaczu udostępnionym przez twórcę aplikacji. Podobnie jak w systemie Windows Phone, Microsoft umożliwia programistom uzyskanie dostępu do aplikacji app systemu Windows 8 z internetu. A zatem programiści mogą utworzyć witrynę internetową dla swojej nowej aplikacji app i zapewnić hiperłącze, które po kliknięciu spowoduje uruchomienie aplikacji app z serwisu Sklep Windows, a następnie przejście do strony docelowej tej aplikacji. Pod względem działania przypomina to odsyłacze spotykane w aplikacjach app urządzeń iPhone (iPad) i Android dostępnych w sieci. W ramach subtelnego dodatku Microsoft publikuje dla aplikacji app również wersję HTML strony docelowej serwisu Sklep Windows, którą programiści mogą umieścić w swojej witrynie. Taka strona docelowa wygląda dokładnie tak jak strona docelowa aplikacji app w serwisie Sklep Windows z tą różnicą, że przyciski Kup/Wypróbuj/Zainstaluj zostały zastąpione przez przycisk View in Windows Store (pokaż w Sklepie Windows). Przykład przedstawiono na rysunku 6.17. Dla użytkownika funkcja ta jest przydatna, ponieważ listy aplikacji app systemu Windows 8 są dostępne dla wyszukiwarek internetowych. Oznacza to, że można odwiedzić witrynę wyszukiwarki Google Search, Bing lub dowolnej innej i znaleźć szukane aplikacje app, korzystając ze znanych już metod wyszukiwania. Podejrzewamy, że wiele osób po prostu tak postąpi.

270

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.17. Internetowa strona docelowa aplikacji app systemu Windows 8 kieruje użytkowników do serwisu Sklep Windows

► Katalog aplikacji app sklepu jest dosłownie indeksowany przez wyszukiwarki internetowe, dlatego wszystko, co znajduje się w sklepie, jest oferowane przez te usługi.

Ostatnia metoda umożliwiająca znalezienie aplikacji app w internecie jest trochę bardziej subtelna, a może jednak znacznie subtelniejsza. Wymaga skorzystania przez użytkownika z wersji przeglądarki Internet Explorer dla środowiska Metro. Po wyświetleniu witryny internetowej aplikacji app dla systemu Windows 8 opcjonalnie może ona zapewnić wpis w menu przycisków Narzędzia stron tej przeglądarki, a ponadto wskazać dostępność wpisu przez umieszczenie niewielkiego znaku + na przycisku. Kliknięcie przycisku w menu Narzędzia stron spowoduje wyświetlenie pozycji menu Pobierz aplikację dla tej witryny (rysunek 6.18). Kliknięcie tej pozycji sprawi, że w serwisie Sklep Windows zostanie załadowana strona docelowa aplikacji app. Jeśli aplikację app zainstalowano już na komputerze, ta pozycja menu umożliwi jej otwarcie.

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

271

RYSUNEK 6.18. Przycisk przełączania aplikacji app w przeglądarce Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

Pobieranie, instalowanie i aktualizowanie aplikacji app Znaleziono już wymarzone aplikacje app. I co dalej?

POBIERANIE I INSTALOWANIE APLIKACJI APP Jak wcześniej wspominaliśmy, serwis Sklep Windows obsługuje trzy podstawowe typy aplikacji app: darmowe, płatne i próbne, z których te ostatnie stanowią wersje płatnej aplikacji app o zredukowanej funkcjonalności (lub ograniczone czasowo). Te typy aplikacji będą odzwierciedlane w przycisku lub przyciskach widocznych na stronie docelowej aplikacji, która zostanie pobrana. W ramach przykładu rozważmy zawartość rysunku 6.19. Pokazano na nim pojedynczy przycisk Zainstaluj.

RYSUNEK 6.19. Strona docelowa aplikacji app może zawierać przyciski umożliwiające instalację, zakup lub wypróbowanie

272

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

Zainstaluj to tylko jeden z kilku przycisków, które mogą być widoczne. Oto kompletna lista przycisków. f Zainstaluj. Przycisk Zainstaluj może być widoczny z dwóch powodów.

Po pierwsze, wcześniej pobrano (zakupiono) aplikację app, dlatego serwis Sklep Windows udostępnia teraz taki przycisk na innym komputerze lub urządzeniu. Po drugie, aplikacja app jest darmowa. f Kup. Kliknięcie tego przycisku pozwala nabyć płatną aplikację app. f Wypróbuj. Kliknięcie tego przycisku umożliwia pobranie wersji próbnej

płatnej aplikacji app. Po kliknięciu dowolnego z tych przycisków od razu rozpocznie się pobieranie aplikacji app. Jest to wskazywane na jeden z dwóch sposobów: następuje przejście do strony głównej serwisu Sklep Windows i wyświetlenie niepozornego komunikatu instalacyjnego w prawej górnej części ekranu, a następnie powiadomienia widocznego na rysunku 6.20.

RYSUNEK 6.20. Pobieranie i instalowanie aplikacji app

Mając wystarczająco szybki refleks, można kliknąć (lub nacisnąć) ten początkowy komunikat pobierania i wyświetlić ekran instalowania aplikacji app. Ten ekran (rysunek 6.21) zapewni pasek postępu procesu pobierania i instalowania aplikacji app.

RYSUNEK 6.21. Ekran instalowania aplikacji app

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

273

Po zakończeniu pobierania nic się nie wydarzy. Oznacza to, że w przypadku pozostania na stronie głównej serwisu Sklep Windows komunikat instalowania po prostu zniknie. Jeśli wykonano przejście do ekranu instalowania aplikacji app, nie uzyska się zbyt wiele pomocy. Po prostu zostanie zgłoszone, że obecnie są instalowane aplikacje app. Okazuje się, że proces instalacji aplikacji w stylu Metro przebiega tak sprawnie, że większość takich operacji zajmuje kilka sekund. Poza tym żadna nie wymaga ręcznej obsługi, informacji funkcji Kontrola konta użytkownika, ponownych uruchomień ani innych nonsensów, które często towarzyszą instalowaniu tradycyjnej aplikacji dla systemu Windows. Niemniej jednak niewielka pomoc byłaby mile widziana. Nie stanowi to większego problemu. Aby znaleźć aplikację app, niezbędne jest wyświetlenie ekranu startowego. Po zainstalowaniu nowa aplikacja app umieszczana jest na końcu ekranu startowego, dlatego może być konieczne przewinięcie do prawej strony. Na rysunku 6.22 pokazano nowo zainstalowaną aplikację app gotową do uruchomienia.

RYSUNEK 6.22. Nowo zainstalowana aplikacja app pojawia się na końcu ekranu startowego lub najbardziej na prawo

AKTUALIZOWANIE APLIKACJI APP Domyślnie serwis Sklep Windows automatycznie pobierze w tle wszystkie aktualizacje aplikacji app, a następnie powiadomi użytkownika, choć przy użyciu bardzo subtelnych metod, o przygotowaniu aktualizacji do instalacji. Istnieją dwie

274

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

takie metody. Pierwsza polega na wyświetleniu powiadomienia na dynamicznym kafelku serwisu Sklep Windows. Jeśli na instalację oczekuje co najmniej jedna aktualizacja, na tym kafelku pojawi się powiadomienie w postaci liczby, która wskazuje, ile aplikacji app wymaga zaktualizowania (rysunek 6.23). ► Jeśli aktualizacja aplikacji app jest ważna i wymagana, powiadomi ona użytkownika o konieczności pobrania aktualizacji. Pełnoekranowe, modalne powiadomienie będzie zawierać wyjaśnienie, że do dalszego korzystania z aplikacji app wymagana jest jej nowsza wersja.

Podczas nawigowania w serwisie Sklep Windows zostanie wyświetlony podobny, subtelny komunikat w prawej górnej części ekranu, który wskazuje dostępność aktualizacji (rysunek 6.24).

RYSUNEK 6.23. Dynamiczny kafelek serwisu Sklep Windows wskazuje, czy istnieją oczekujące aktualizacje

RYSUNEK 6.24. Subtelny komunikat skazujący dostępność aktualizacji

Odwołanie Choć możliwe jest ręczne sprawdzanie dostępności aktualizacji, nie jest to zwykle wymagane, ponieważ proces jest zautomatyzowany. Jeśli jednak wyłączono automatyczne pobieranie aktualizacji aplikacji app, w podrozdziale „Konfigurowanie kont i preferencji”, zamieszczonym dalej w tym rozdziale, wyjaśniono, jak ręcznie sprawdzać, czy dostępne są aktualizacje.

Należy kliknąć ten komunikat, aby przejść do ekranu aktualizowania aplikacji app, na którym można zainicjować pobieranie i instalowanie oczekujących aktualizacji. Dostępne opcje wyboru pokazano na rysunku 6.25. Aby zainstalować wszystkie oczekujące aktualizacje, wystarczy kliknąć przycisk Zainstaluj.

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

275

RYSUNEK 6.25. Serwis Sklep Windows wyświetla informacje o dostępności do instalacji co najmniej jednej aktualizacji aplikacji app

ZNAJDOWANIE WŁASNYCH APLIKACJI APP Gdy serwis Sklep Windows jest już od jakiegoś czasu używany lub korzysta się z niego za pośrednictwem kilku komputerów i urządzeń, przydatne może okazać się wyświetlenie wszystkich pobranych i zakupionych aplikacji app. Możliwe jest to przy użyciu interfejsu Twoje aplikacje. Aby go znaleźć, należy wyświetlić pasek aplikacji app serwisu Sklep Windows i wybrać interfejs Twoje aplikacje. Po krótkiej chwili pojawi się ekran podobny do przedstawionego na rysunku 6.26. Podobnie do innych obszarów serwisu Sklep Windows, można ten widok przefiltrować (w tym przypadku na dwa unikalne sposoby). Możliwe jest wyświetlenie wszystkich pobranych aplikacji app lub tylko tych pobranych na określonym komputerze. Ponadto możliwe jest sortowanie według aplikacji app, które nie są zainstalowane na bieżącym komputerze, a także według daty lub nazwy. Aby zainstalować aplikację app, wystarczy ją zaznaczyć, a następnie kliknąć przycisk Zainstaluj pojawiający się na pasku aplikacji na dole ekranu (rysunek 6.27). W celu uzyskania dodatkowych informacji o wybranej aplikacji app można też kliknąć przycisk Wyświetl szczegóły. ► Wymagane jest zainstalowanie wszystkich swoich aplikacji app? Wystarczy kliknąć przycisk Zaznacz wszystko w lewej dolnej części ekranu, a następnie przycisk Zainstaluj.

276

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

RYSUNEK 6.26. Interfejs Twoje aplikacje zapewnia poręczny dostęp do aplikacji app użytkownika

RYSUNEK 6.27. Instalowanie aplikacji app z poziomu panelu Twoje aplikacje

Uzyskiwanie podstawowych aplikacji app firmy Microsoft Dzięki ogólnoświatowym porozumieniom antymonopolowym i nadzorczym firma Microsoft nie może już, tak jak dotychczas miało to miejsce, bez ograniczeń dołączać do systemu Windows wielu przydatnych aplikacji (lub w tym przypadku

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

277

aplikacji app). Z tego powodu nowym instalacjom na komputerach PC systemu Windows 7 często towarzyszyły powiązane produkty, takie jak Windows Live Essentials i Zune, które według firmy Microsoft dopełniały interfejs użytkownika tego systemu. Choć z technicznego punktu widzenia te aplikacje nie wchodziły w skład systemu Windows, lecz były dostępne osobno i bezpłatnie, producenci komputerów mogli swobodnie umieszczać na nich aplikacje app razem z systemem Windows. A zatem efekt końcowy dla większości użytkowników był taki, jakby firma Microsoft dołączyła je do systemu Windows 7. Windows 8 podlega podobnej kontroli. W tej wersji systemu istnieje kilka aplikacji app Microsoftu, które technicznie nie należą do systemu Windows 8. I choć większość producentów komputerów, tak jak wcześniej, dołącza te aplikacje do systemu Windows 8, kompletując (niektórzy użyliby zwrotu „zaciemniając”) w ten sposób środowisko, wielu użytkowników uzyska również sam system Windows. Jak wspominaliśmy na początku książki, te aplikacje app uważamy za kluczową część pełnego lub kompletnego środowiska systemu Windows 8. Dobra wiadomość jest taka, że są one łatwo dostępne w serwisie Sklep Windows. Ponadto wszystkie są darmowe. A zatem, jeśli z jakiegoś powodu te aplikacje są niedostępne w nabytej kopii systemu Windows 8, można je znaleźć w sklepie. Oto lista kategorii oraz aplikacji app zawartych w każdej z nich. f Aplikacje do wymiany informacji. Do tej kategorii należą aplikacje app

Kalendarz, Poczta, Mapy, Wiadomości, Kontakty, Czytnik i SkyDrive albo to, co określamy mianem aplikacji app wspomagających pracę. f Aplikacje rozrywkowe. Są to aplikacje app, takie jak Aparat, Zdjęcia, Xbox

Companion, Xbox Muzyka, Xbox Wideo i Xbox Gry. f Aplikacje Bing. Są to aplikacje app o nazwach Bing, Finanse, Wiadomości,

Sport, Podróże i Pogoda, W książce przyjęto, co nie jest zaskoczeniem, że te aplikacje app są już zainstalowane. A zatem, jeśli dowolna z nich nie jest obecna na komputerze, należy szybko nadrobić tę zaległość. Odwołanie Aplikacje app Microsoftu obsługujące komunikację (wspomagające pracę) omówiono w rozdziale 8. Z kolei aplikacje app firmy o charakterze rozrywkowym zaprezentowano w rozdziale 9.

278

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

Ocenianie i recenzowanie aplikacji app oraz zapewnianie innych opinii Podczas pobierania i instalowania aplikacji app można samemu opierać się na recenzjach i ocenach zamieszczonych w sklepie przez innych użytkowników. Po poświęceniu czasu na przeczytanie tych często przydatnych opinii można dowiedzieć się o opcjonalnej możliwości pozostawiania własnych różnego typu opinii (w zależności od tego, który najbardziej odpowiada użytkownikowi). Serwis Sklep Windows obsługuje różnego rodzaju opinie, począwszy od prostych i szybkich do napisania, a skończywszy na bardziej czasochłonnych.

CZY TA RECENZJA BYŁA POMOCNA? Po przeczytaniu konkretnej recenzji można uznać, że była szczególnie pomocna albo nie. Korzystając z porównania z sytuacją, w której myśliwy staje się zwierzyną, można samemu zostać opiniodawcą recenzji. Oznacza to, że można wskazać, czy recenzja okazała się pomocna przy podejmowaniu decyzji o pobraniu lub zakupie aplikacji. Aby pozostawić tego rodzaju opinię, należy znaleźć odsyłacz Czy ta recenzja była pomocna? widoczny poniżej każdej recenzji (rysunek 6.28). Wystarczy kliknąć przycisk Tak lub Nie, aby określić swój wybór.

RYSUNEK 6.28. Możliwe jest wystawienie oceny recenzji!

Im więcej osób ocenia recenzje, tym ważniejsze stają się poszczególne oceny, ponieważ wskazują względną wiarygodność każdej recenzji. Jeśli np. 19 spośród 20 osób uzna recenzję za pomocną, są spore szanse na to, że jest naprawdę dobra.

ZGŁOŚ PROBLEM DOTYCZĄCY TEJ RECENZJI Czasem recenzja jest tak beznadziejna, że wymaga szczególnej uwagi. Być może autor posługuje się niecenzuralnymi słowami lub narzeka na coś, co nie ma nic wspólnego z samą aplikacją app (w naszym przypadku coś takiego od dawna

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

279

powoduje niesmak). Jeśli ma to miejsce, taką recenzję można zgłosić pracownikowi firmy Microsoft, który przyjrzy się jej. W przypadku zgodności co do oceny takiej recenzji, może ona zostać usunięta ze sklepu. Aby zgłosić recenzję aplikacji app, należy kliknąć odsyłacz Zgłoś problem dotyczący tej recenzji. ► Decydując się na to, należy jednak dobrze się zastanowić, ponieważ nie pojawia się potwierdzenie ani nie można zmienić zdania.

OCENIANIE I RECENZOWANIE APLIKACJI APP Gdy zechcemy wyrazić opinię na temat jakości aplikacji app, niezależnie od tego, czy pozytywną, czy negatywną, możemy napisać własną recenzję. Recenzje są złożone z kilku elementów: oceny (od jednej do pięciu gwiazdek), tytułu i treści. ► Aby został wyświetlony odsyłacz Napisz recenzję, oczywiście konieczne będzie najpierw zainstalowanie aplikacji app.

Aby napisać recenzję w serwisie Sklep Windows, należy wyświetlić stronę docelową aplikacji app i kliknąć odsyłacz Napisz recenzję, który będzie widoczny na kolorowym panelu po lewej stronie widoku przeglądu. Na następnym ekranie (rysunek 6.29) zostaną wyświetlone gwiazdki oceny oraz pola tytułu i treści recenzji.

RYSUNEK 6.29. Formularz recenzji aplikacji app w serwisie Sklep Windows

280

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

Należy zauważyć, że użytkownik odpowiada za napisane recenzje. Recenzji udostępnianej całemu światu będą towarzyszyć nazwa i obraz powiązane z kontem Microsoft użytkownika. Jednakże wraz z wyjątkową odpowiedzialnością pojawiają się niesamowite możliwości: wystawiona ocena będzie miała wpływ na ogólną ocenę aplikacji app, a recenzja będzie mogła być wystawiona na uznanie lub krytykę innych użytkowników systemu Windows 8. ► Po napisaniu recenzji odsyłacz Napisz recenzję na stronie docelowej aplikacji app zmieni nazwę na Zaktualizuj swoją recenzję.

Usuwanie zainstalowanych aplikacji app Po zaznajomieniu się z przerażającą i niepewną metodą usuwania zainstalowanych tradycyjnych aplikacji pulpitowych systemu Windows, która w wielu przypadkach nie przeciwdziała usuwaniu niewłaściwych plików i wpisów rejestru, przyjemnością będzie wiadomość, że usuwanie zainstalowanych aplikacji w stylu Metro to nic trudnego. Być może najbardziej zaskakujące jest to, że te aplikacji są usuwane z poziomu ekranu startowego. Aby usunąć zainstalowaną aplikację app, należy przejść na ekran startowy i znaleźć jej kafelek. Jeśli go nie ma, do znalezienia aplikacji app można użyć listy wszystkich aplikacji app systemu Windows 8 lub funkcji Wyszukiwanie. f Lista wszystkich aplikacji app. Na ekranie startowym należy otworzyć pasek

aplikacji app. W tym celu można wykonać przesunięcie z góry do dołu ekranu, użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z lub prawym przyciskiem myszy kliknąć pusty obszar ekranu startowego. Na pasku aplikacji app należy następnie wybrać pozycję Wszystkie aplikacje i zlokalizować aplikację app, która ma zostać usunięta z listy. f Funkcja Wyszukiwanie. Na ekranie startowym należy otworzyć interfejs

funkcji wyszukiwania aplikacji app. W tym celu można wykonać przesunięcie od prawej krawędzi ekranu i na pasku paneli funkcji wybrać funkcję wyszukiwania (alternatywnie należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q lub za pomocą myszy aktywować pasek paneli funkcji i wybrać funkcję wyszukiwania). W otwartym interfejsie należy wpisywać nazwę aplikacji app do usunięcia do momentu wyraźnego określenia jej na filtrowanej liście aplikacji. Niezależnie od wybranej metody usuwania zainstalowanej aplikacji (ekran startowy, lista wszystkich aplikacji app lub funkcja Wyszukiwanie), konieczne jest

Korzystanie z serwisu Sklep Windows

⏐

281

najpierw jej zaznaczenie. W interfejsie dotykowym polega to na naciśnięciu i przytrzymaniu, a następnie przeciąganiu do chwili pojawienia się ramki zaznaczenia (dotyczy kafelka na ekranie startowym) lub wyróżnienia kolorem kafelka aplikacji app (lista wszystkich aplikacji app lub funkcja Wyszukiwanie), a następnie wyświetlenia paska aplikacji app. W przypadku myszy wystarczy prawym przyciskiem myszy kliknąć kafelek. Zaznaczenie przy użyciu klawiatury jest trochę bardziej złożoną i rzadziej stosowaną metodą, ale do wyróżnienia właściwego kafelka lub aplikacji app należy skorzystać z klawiszy strzałek, a następnie w celu zaznaczenia nacisnąć kombinację klawisza Ctrl i spacji. Na rysunku 6.30 pokazano wygląd zaznaczonego kafelka na ekranie startowym. Niezależnie od miejsca wykonania tego zaznaczenia (na ekranie startowym, w widoku wszystkich aplikacji app lub za pomocą funkcji wyszukiwania), na pasku aplikacji app pojawi się przycisk Odinstaluj. Aby usunąć zainstalowaną aplikację app, wystarczy wybrać ten przycisk. Jak widać na rysunku 6.31, zostanie wyświetlone okno wyskakujące z informacją, że aplikacja w stylu Metro zostanie całkowicie usunięta. Oznacza to, że z komputera zostanie usunięta nie tylko RYSUNEK 6.30. Zaznaczony kafelek aplikacja, ale też jej dane. na ekranie startowym

RYSUNEK 6.31. Czy na pewno wybrana aplikacja app ma zostać usunięta?

282

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

KONFIGUROWANIE KONT I PREFERENCJI Serwis Sklep Windows zapewnia prosty interfejs ustawień, za pośrednictwem którego można uzyskać dostęp do ustawień konta i innych preferencji powiązanych ze sklepem. Podobnie jak w przypadku innych interfejsów środowiska Metro, dostęp do tego interfejsu jest uzyskiwany z wykorzystaniem panelu ustawień. Aby go wywołać w serwisie Sklep Windows, należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I, wykonać przesunięcie od prawej krawędzi ekranu lub za pomocą myszy aktywować pasek paneli funkcji, a następnie wybrać pozycję Ustawienia. ► W tym celu należy umieścić kursor myszy w prawym górnym lub dolnym narożniku ekranu, a następnie przesuwać kursor wzdłuż prawej krawędzi ekranu w stronę środka. Łatwiej to zrobić niż opisać.

Panel ustawień serwisu Sklep Windows pokazano na rysunku 6.32.

RYSUNEK 6.32. Ustawienia serwisu Sklep Windows

Choć opcja Preferencje może wydawać się najbardziej odpowiednia, powoduje wyświetlenie ekranu z tylko dwoma opcjami konfiguracji: Ułatwiaj znajdowanie aplikacji w moich preferowanych językach (włączona domyślnie) i Usprawnij znajdowanie aplikacji, które zawierają funkcje ułatwień dostępu (wyłączona). Należy kliknąć własne konto użytkownika. W rezultacie zostanie zaprezentowany pełnoekranowy interfejs, podobny do widocznego na rysunku 6.33.

Konfigurowanie kont i preferencji

⏐

283

RYSUNEK 6.33. Konto użytkownika

► Aby ręcznie sprawdzić dostępność aktualizacji aplikacji app, należy kliknąć pozycję Aktualizacje aplikacji.

W tym interfejsie można skonfigurować kilka przydatnych ustawień powiązanych z serwisem Sklep Windows. Obejmują one następujące ustawienia. f Konto. Umożliwia wylogowanie z bieżącego konta i użycie innego konta

podczas działań związanych ze sklepem. f Informacje dotyczące płatności i rachunków. Domyślnie na potrzeby zakupów

w serwisie Sklep Windows używane są informacje o karcie kredytowej zarejestrowanej wraz z kontem Microsoft użytkownika. Z tego powodu ustawienie zwykle ma określoną wartość Nie. Jeśli jednak ze względów bezpieczeństwa preferowane jest ręczne logowanie się przy użyciu konta Microsoft każdorazowo przy dokonywaniu zakupu, ustawienie umożliwia wprowadzenie odpowiedniej modyfikacji.

284

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

f Twoje komputery. Po zainstalowaniu na komputerze lub urządzeniu

dowolna aplikacja app (płatna, darmowa, próbna) jest dodawana do listy pięciu komputerów (urządzeń), na których można instalować aplikacje. Oczywiście, te aplikacje app i lista są powiązane z używanym kontem Microsoft. Za pośrednictwem interfejsu tego ustawienia można usunąć komputer (urządzenie) z listy zarejestrowanych komputerów i urządzeń (rysunek 6.34). Wykonanie takiej operacji uniemożliwi w przyszłości uruchomienie tych aplikacji app na usuniętym z listy komputerze (urządzeniu).

RYSUNEK 6.34. Usuwanie komputera z listy zarejestrowanych komputerów i urządzeń

PODSUMOWANIE W przypadku serwisu Sklep Windows można mieć pewność, że sklep aplikacji app objęty kuratelą Microsoftu pozostawi jak najlepsze wrażenia. Sklep stanowi pomost między mało bezpieczną platformą Android firmy Google w stylu Dzikiego Zachodu, a przesadnie kontrolowanym i pozbawionym integracji sklepem App Store firmy Apple. Oferując to, co najlepsze w obu tych dwóch platformach, serwis Sklep Windows jest również wynikiem doświadczenia zdobytego przez Microsoft przy okazji serwisu Windows Phone Marketplace. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi użytkownika w stylu Metro, logicznej organizacji opartej na kategoriach i mnóstwu narzędzi służących do wystawiania opinii i znajdowania aplikacji app korzystanie ze sklepu Microsoftu nie stanowi żadnego problemu. W sklepie można znajdować, pobierać, testować i kupować aplikacje

Podsumowanie

⏐

285

w stylu Metro, a następnie, jeśli trzeba, aktualizować je przy użyciu nowych funkcji. Poza sklepem ma miejsce jedynie usuwanie zainstalowanych aplikacji app. Jest to prosty proces, który nie spowoduje, że na komputerze pozostaną niepotrzebne pliki i wpisy rejestru. Z taką wiedzą można rozpocząć eksplorowanie bogatego krajobrazu aplikacji app systemu Windows 8. Właśnie temu poświęcamy resztę tej części książki, w której zajmiemy się przeglądarką Internet Explorer 10 oraz różnymi aplikacjami app rozrywkowymi i wykorzystywanymi w pracy, sprawiającymi, że obecna wersja systemu operacyjnego Windows jest najlepsza z dotychczasowych.

286

⏐

Rozdział 6. Sklep Windows: znajdowanie i pozyskiwanie aplikacji app oraz zarządzanie nimi

ROZDZIAŁ 7.

Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10 W TYM ROZDZIALE f Relacja między dwoma wersjami programu Internet Explorer w systemie

Windows 8 f Użycie wersji programu Internet Explorer w stylu Metro f Konfigurowanie programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro f Użycie pulpitowej wersji programu Internet Explorer f Konfigurowanie pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10 f Sytuacje, w których należy zastosować poszczególne przeglądarki internetowe f Nietypowa interakcja między wersjami programu Internet Explorer 10

dla pulpitu i środowiska Metro oraz innymi przeglądarkami Mając na względzie dwupostaciowość interfejsu użytkownika systemu Windows 8, w tym

nowym systemie operacyjnym Microsoft zmienił oblicze przeglądarki Internet Explorer, a w rzeczywistości sposób przeglądania witryn w ogóle, i utworzył fascynującą 2-trybową wersję aplikacji najczęściej używanej w systemie Windows. Pod wieloma względami Internet Explorer 10 to zapowiedź wizji przyszłości opartej na systemie Windows 8, w której przeglądarka oferuje zarówno interfejs użytkownika w stylu Metro, jak i bardziej tradycyjną wersję bazującą na pulpicie. Jest to model, który będzie emulowany w rozwiązaniach innych twórców przeglądarek internetowych, a być może także innych aplikacji. Ponieważ jednak przeglądarki internetowe odgrywają w systemie Windows szczególną rolę,

288

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

udostępnianiu przeglądarek z interfejsem Metro i tradycyjnym będzie też towarzyszyć kilka nowych, niepowtarzalnych ograniczeń. W tym rozdziale omówiono zmiany, a także nowe funkcje obu wersji programu Internet Explorer 10.

DWIE PRZEGLĄDARKI Z JEDNYM MECHANIZMEM: INTERNET EXPLORER 10 To, w jakiej postaci zostanie wyświetlona przeglądarka Internet Explorer 10, w dużej mierze będzie zależeć od tego, jaki interfejs systemu Windows 8 jest używany. Dostępne są dwa osobne interfejsy użytkownika. Tak jak sam Windows 8, program Internet Explorer 10 oferuje światu dwa oblicza: pełnoekranową przeglądarkę w stylu Metro i bardziej tradycyjną wersję opartą na pulpicie. Przekonajmy się, co to oznacza. Na rysunku 7.1 pokazano wersję Metro programu Internet Explorer z jego normalnie ukrytym interfejsem użytkownika (w tym przypadku używany jest też anglojęzyczny termin chrome) wyświetlanym kontekstowo. Ta wersja przeglądarki Internet Explorer zapewnia pełnoekranowy, uproszczony interfejs użytkownika obsługujący urządzenia dotykowe.

RYSUNEK 7.1. Wersja przeglądarki Internet Explorer 10 w stylu Metro

Z kolei na rysunku 7.2 przedstawiono wersję pulpitową programu Internet Explorer 10. Wersja wygląda i działa podobnie jak poprzednie wersje przeglądarki, a ponadto dostosowana jest do tradycyjnego środowiska pulpitu. Wersja pulpitowa oferuje bogatszy zestaw funkcji z pełną obsługą dodatków i rozszerzeń przeglądarki.

Dwie przeglądarki z jednym mechanizmem: Internet Explorer 10

⏐

289

RYSUNEK 7.2. Wersja pulpitowa programu Internet Explorer 10

Te dwa rozwiązania są różne, ale też powiązane ze sobą. Oznacza to, że aplikacja app w stylu Metro oraz aplikacja pulpitowa to w rzeczywistości dwa różne pliki wykonywalne lub programy. Wewnętrznie korzystają jednak z tego samego aparatu renderowania, współużytkują kilka funkcji i danych, a ponadto, co jest najbardziej niejasne, prowadzą interakcję ze sobą oraz innymi przeglądarkami i bazowym systemem operacyjnym przy użyciu zupełnie nowych metod. Microsoft opisuje taką podwójną aplikację Internet Explorer jako dwa osobne interfejsy lub skóry z jednym podstawowym aparatem przeglądarki. Jednak jest to trochę bardziej złożone. W rzeczywistości Internet Explorer 10 działa jak dwie odrębne aplikacje. Staje się to bardziej widoczne podczas konfigurowania systemu Windows w celu użycia innej, domyślnej przeglądarki (np. Google Chrome). ► Choć do opisu rozwiązań w stylu Metro i rozwiązań pulpitowych wolimy używać odpowiednio terminów aplikacja app i aplikacja, robimy to tylko dla naszej wygody. W praktyce oba typy rozwiązań to aplikacje (i jak się okaże, są to też aplikacje app!).

W efekcie być może bliższe prawdy będzie stwierdzenie, że Windows 8 oferuje dwa bardzo różne interfejsy przeglądarki internetowej, choć oba korzystają z tych samych wewnętrznych mechanizmów. To, który z interfejsów zostanie zastosowany, w dużym stopniu będzie zależne od sposobu korzystania z systemu Windows 8.

290

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

Oznacza to, że jeśli sporo czasu spędza się w interfejsie użytkownika Metro, być może z powodu korzystania z urządzenia dotykowego, takiego jak tablet, prawdopodobnie pożądane będzie pozostanie przy wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro. Jeśli jednak częściej używany jest bardziej tradycyjny wariant oparty na myszy i klawiaturze (być może w przypadku komputera lub laptopa), wskazana okaże się pulpitowa wersja programu Internet Explorer. Być może wszystko nie jest takie czarno-białe. Jak się okazuje, używane urządzenia, tak jak ich system operacyjny, ulegają zmianie. Podczas lektury tej książki, siedząc przy biurku, można korzystać z tabletu podłączonego do większego wyświetlacza oraz klawiatury i myszy, a także innych urządzeń peryferyjnych. A być może wybrano hybrydowy laptop lub urządzenie Ultrabook, które mogą działać zarówno jak tradycyjny komputer z klawiaturą i myszy, jak i pełnić rolę tabletu. Gdy korzysta się z takich urządzeń, sposób obsługi będzie zmienia się nie w zależności od typu urządzenia (ponieważ te nowe odmiany komputerów są bardzo wszechstronne), lecz raczej od sytuacji. Okazuje się, że te urządzenia mogą zmieniać swoją rolę dynamicznie. Ponadto przełączanie między różnymi aplikacjami Internet Explorer odbywa się zależnie od aktualnie wymaganego sposobu obsługi. Ze względu na to, że te dwie aplikacje współużytkują historię przeglądania, wpisane adresy, ustawienia i inne rzeczy, przełączanie przebiega dość płynnie. ► Wersje programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro i pulpitu współużytkują również wiele przydatnych funkcji zabezpieczeń, takich jak funkcja SmartScreen i funkcja przeglądania InPrivate.

Uwaga Wersje programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro i pulpitu współużytkują też wiele (jednak nie wszystkie) wewnętrznych technologii, w tym akcelerację sprzętową tekstu, grafiki, danych wideo i audio oraz kompilowanego kodu JavaScript stron internetowych (to nic dziwnego dla programisty tworzącego strony internetowe).

Inna kwestia do rozważenia, choć być może trudno w to uwierzyć, dotyczy tego, że można po prostu ostatecznie polubić wersję programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro i zdecydować się na jej wybranie nawet wtedy, gdy do pracy wykorzystywane jest głównie środowisko pulpitu. Należy stwierdzić, że wersja przeglądarki dla środowiska Metro z jej uproszczonym interfejsem użytkownika umożliwiającym przeglądanie w trybie pełnoekranowym może zostać porównana do elementu wprowadzającego do reszty środowiska Metro. Okazuje się, że ta wersja

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

291

może być pomocna w przekonaniu się do zrezygnowania z komputera PC lub laptopa na rzecz nowocześniejszego urządzenia z ekranem dotykowym. Niemniej jednak program Internet Explorer 10 oferuje to, co firma Microsoft lubi określać mianem „bezkompromisowego” interfejsu przeglądania witryn internetowych, który sprawdza się bardzo dobrze w przypadku zarówno urządzeń z ekranem dotykowym, jak i komputerów PC, a ponadto oferuje metodę przełączania się między tymi urządzeniami. Oba interfejsy tej przeglądarki są dostępne w każdym przypadku, począwszy od pulpitu wyświetlanego na wielu ekranach, a skończywszy na smukłym 7-calowym tablecie. Jednak jeszcze nie należy podejmować decyzji. Dalej w tym rozdziale dokładnie omówimy nową wersję programu Internet Explorer w stylu Metro (z punktu widzenia obsługi przez użytkownika, w porównaniu z wersją 9., program Internet Explorer 10 w wersji dla pulpitu nie zmienił się zbytnio). Ostatecznie decyzję trzeba będzie podjąć samodzielnie.

INTERNET EXPLORER 10 DLA ŚRODOWISKA METRO Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje ekrany dotykowe. Jest to przeglądarka internetowa w stylu Metro, która też dobrze współpracuje z myszą i klawiaturą. Oferuje interfejs pozbawiony dodatków, który jest szybszy i bezpieczniejszy, lecz pozbawiony kilku przydatnych funkcji spodziewanych, jeśli korzystano z poprzednich wersji programu Internet Explorer. ► Program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro może być bez dodatków, ale zawiera zintegrowaną wersję oprogramowania Adobe Flash. Dzięki temu będzie działać z wieloma (lecz nie wszystkimi) popularnymi witrynami opartymi na technologii Flash, włącznie z oferującymi wideo i gry.

Podobnie jak inne aplikacje w stylu Metro, program Internet Explorer 10 cechuje się uproszczeniem lub dostosowaniem pod kątem obsługi urządzeń dotykowych. Oznacza to, że wyeliminowanie elementów wykończeniowych sprawiło, iż nie rozpraszają żadne elementy wizualne. Ponadto możliwe jest skorzystanie z prostych gestów do nawigacji w obrębie witryny, a także przesunięcie i powiększenie na poszczególnych stronach internetowych. Program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro zmienia też obsługę witryn na kilka zasadniczych sposobów. Dla kontrolek ekranowych, takich jak pola wyboru i przyciski radiowe, zastosowano różne style, aby mogły być obsługiwane dotykowo.

292

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

Okazuje się, że bardzo podobny interfejs oferowany jest przez wersję programu Internet Explorer dla systemu Windows Phone. W tej wersji przeglądarki niektóre typowe operacje są obsługiwane trochę inaczej. Przykładowo wyszukiwanie i udostępnianie odbywa się z poziomu ogólnosystemowych kontraktów dostępnych na pasku paneli funkcji. Interfejs urządzeń środowiska Metro służy do drukowania, odtwarzania wideo na innych ekranach oraz interakcji z innymi urządzeniami. Odwołanie W rozdziale 3. opisano panele funkcji, kontrakty i inne typowe funkcje środowiska Metro.

Oczywiście, niektóre rzeczy nie zmieniły się w porównaniu z wersją pulpitową programu Internet Explorer. Oprócz podstawowego zestawu funkcji, w tym takich jak przeglądanie InPrivate i ochrona przed śledzeniem, wiele skrótów klawiaturowych z wersji pulpitowej programu Internet Explorer nadal będzie działać w wersji dla środowiska Metro. W przypadku znalezienia strony, która nie działa w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro (być może z powodu braku obsługi dodatków), z łatwością można otworzyć tę stronę w wersji pulpitowej przeglądarki i kontynuować pracę.

Interfejs użytkownika programu Internet Explorer dla środowiska Metro Wersja programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro powinna być dostępna za pośrednictwem dynamicznego kafelka na ekranie startowym systemu Windows 8 (rysunek 7.3). Pierwsze uruchomienie wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro może trochę zaskoczyć. Choć prawdopodobnie rysunek 7.5 nie jest odpowiedni do wyjaśnienia takiego stanu rzeczy, poniżej się nim posłużono. RYSUNEK 7.3. Dynamiczny kafelek Na podstawie powyższego statycznego programu Internet Explorer 10 zrzutu ekranu może nie być możliwe stwierdzenie, że program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro, tak jak jego wersja dla systemu Windows Phone, oferuje jedynie bardzo uproszczony interfejs użytkownika, który w rzeczywistości jest domyślnie ukryty. A zatem to, co jest widoczne na rysunku 7.5, ma postać

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

PROGRAM INTERNET EXPLORER DLA ŚRODOWISKA METRO NIE ZAWSZE JEST DOSTĘPNY Zgadza się, nie powinno tak być. Niestety, w zależności od sposobu nabycia systemu Windows 8 (być może przez zaktualizowanie istniejącego komputera lub od producenta komputerów, który zmodyfikował ustawienia domyślne) może być widoczny kafelek pulpitowej wersji programu Internet Explorer (rysunek 7.4). Może być również wyświetlony kafelek konkurencyjnej przeglądarki internetowej.

RYSUNEK 7.4. Czy widoczny jest ten kafelek? Jest to kafelek pulpitowej wersji programu Internet Explorer Niestety, jest to ważna kwestia, ponieważ w przypadku skonfigurowania innej przeglądarki lub pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10 jako domyślnej, jego wersja dla środowiska Metro nie będzie nawet dostępna. Wersja ta będzie dosłownie ukryta przed użytkownikiem i niedostępna. Ze względu na taką możliwość w końcowej części rozdziału wyjaśnimy dokładnie, jak i dlaczego do tego dochodzi, a także powiemy, w jaki sposób rozwiązać ten problem. A zatem, jeśli nie widać tego, co powinno być dostępne, należy przejść do odpowiedniego miejsca rozdziału. Nie ma powodu do obaw, ponieważ problem jest prosty do rozwiązania, ale niezbyt zrozumiały.

RYSUNEK 7.5. Oto obsługująca ekrany dotykowe przeglądarka Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

293

294

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

strony internetowej załadowanej w przeglądarce bez towarzyszącego stronie interfejsu użytkownika (twórcy przeglądarek określają go mianem elementów wykończeniowych; ang. chrome). Oznacza to, że widoczna jest tylko strona internetowa, a nie interfejs przeglądarki. ► Właśnie z tego powodu firma Google nadała swojej przeglądarce nazwę Chrome. Podobnie jak inne aplikacje w stylu Metro, program Internet Explorer 10 zapewnia tzw. interfejs użytkownika rozciągnięty do krawędzi, do którego dostęp jest uzyskiwany przez przesunięcie w stronę środka ekranu od górnej lub dolnej krawędzi (użytkownicy myszy mogą kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolne miejsce na pustym obszarze przeglądarki, aby wywołać ten interfejs, natomiast osoby korzystające z klawiatury powinny zastosować skrót Klawisz logo systemu Windows+Z). Po uzyskaniu dostępu do takiego interfejsu przeglądarka będzie wyglądać tak, jak na rysunku 7.6. ► Aby ukryć interfejsy użytkownika rozciągnięte do krawędzi, wystarczy ponownie wykonać to samo przesunięcie, użyć skrótu klawiaturowego lub kliknąć prawym przyciskiem myszy. Tego typu rzeczy prawie zawsze działają jak przełącznik.

RYSUNEK 7.6. Interfejs użytkownika rozciągnięty do krawędzi programu Internet Explorer dla środowiska Metro

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

295

Sporo się tutaj dzieje. Okazuje się, jak być może już zauważono, że program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro jest dość unikalny wśród aplikacji w stylu Metro pod tym względem, że nie tylko oferuje pojedynczy pasek aplikacji app (przypominająca pasek narzędziowy kontrolka na dole ekranu, która w programie Internet Explorer określana jest mianem paska nawigacyjnym), ale również u góry ekranu drugi pasek nazywany przełącznikiem kart. Prawie wszystkie aplikacje w stylu Metro oferują pojedynczy pasek aplikacji app. Jednakże naprawdę niewiele zapewnia tak wiele, jak przeglądarka Internet Explorer. Powód takiego rozbudowanego interfejsu użytkownika jest prosty. Program Internet Explorer 10 to dość złożona i z pewnością w pełni funkcjonalna aplikacja app i spokrewniona wersja pulpitowa przeglądarki. Wymaga to dodatkowego miejsca na polecenia udostępniane przez specjalne elementy wykończeniowe. Uwaga W niektórych przypadkach zostanie wyświetlony tylko pasek nawigacyjny, co umożliwia wpisanie adresu URL na pasku adresu lub wykonanie innych działań. Jeśli nie jest widoczny przełącznik kart, wystarczy wykonać przesunięcie w dół z góry ekranu (lub wykonać dowolną inną operację wejściową, która spowoduje wyświetlenie interfejsu użytkownika rozciągniętego do krawędzi).

PASEK NAWIGACYJNY Pasek nawigacyjny programu Internet Explorer zawiera kilka podstawowych komponentów interfejsu użytkownika, które zaprezentowano na rysunku 7.7 i opisano poniżej.

RYSUNEK 7.7. Pasek nawigacyjny programu Internet Explorer f Wstecz. Przycisk działa jak uproszczona wersja przycisku cofania powszechnie

spotykanego w pulpitowych przeglądarkach internetowych. Jednakże, mając na względzie filozofię projektu środowiska Metro, przycisk pozbawiono zaawansowanych funkcji, takich jak możliwość naciśnięcia dotykowo i przytrzymania w celu uzyskania dostępu do menu wcześniejszych stron i historii przeglądarki. Uwaga Program Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje inne metody cofania do wcześniej załadowanej strony internetowej. Te możliwości zostaną omówione w podpunkcie „Nawigacja po stronie w programie Internet Explorer 10 dla środowiska Metro”.

296

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

f Ikona witryny. Nieinteraktywny przycisk wyświetlający ikonę witryny (jeśli

istnieje). f Pasek adresu. Kontrolka działa podobnie jak pasek adresu pulpitowej wersji

programu Internet Explorer, ale z kilkoma kluczowymi różnicami. Oczywiście, pasek adresu można zaznaczyć w celu wpisania dowolnego adresu URL, a następnie nacisnąć klawisz Enter, aby rozpocząć nawigację w witrynie. Jednak program Internet Explorer dla środowiska Metro jest unikalny, ponieważ każdorazowo po zaznaczeniu paska adresu zostanie wyświetlony pełnoekranowy widok list Popularne i Przypięte. W trakcie wpisywania znaków listy te są dynamicznie filtrowane. Funkcja jest na tyle ciekawa, że zostanie obszerniej omówiona dalej w tym rozdziale, w podpunkcie „Znajdowanie ulubionych i innych stron internetowych”. Witryny z zaszyfrowanymi połączeniami na pasku adresu będą prezentować ikonę kłódki, tak jak w pulpitowej wersji programu Internet Explorer. Pasek adresu przyjmuje również rolę wskaźnika postępu podczas ładowania witryn internetowych. Pasek adresu jest także pozbawiony niektórych funkcji paska pulpitowej wersji programu Internet Explorer, w tym listy automatycznego uzupełniania opartej na menu i widoku zgodności. ► Aby wyszukiwanie witryny internetowej przeprowadzić z poziomu paska adresu, wystarczy wpisać na nim zapytanie wyszukiwania. Program Internet Explorer wyszuka witryny przy użyciu skonfigurowanej wyszukiwarki, którą domyślne jest Bing.

f Odśwież/Zatrzymaj. Przycisk działa, tak jak jego kuzyn z wersji pulpitowej

przeglądarki. Przycisk należy nacisnąć, aby odświeżyć (ponownie załadować) bieżącą stronę, lub w celu zatrzymania ładowania, jeśli bieżące ładowanie strony nie przebiega sprawnie lub z jakiegoś powodu zostało zakończone. f Przypnij witrynę. Choć bardziej tradycyjni użytkownicy programu Internet

Explorer prawdopodobnie posiadają folder Ulubione pełen odsyłaczy do witryn utworzonych za pomocą funkcji będącej odpowiednikiem funkcji zakładek obecnej w innych przeglądarkach, młodsze osoby zaczęły przy użyciu programu Internet Explorer 9 przypinać swoje ulubione witryny do paska zadań systemu Windows 7. Obecnie w przeglądarce Internet Explorer 10 ulubione witryny można przypinać również do ekranu startowego systemu Windows 8. Dalej w tym rozdziale wyjaśniamy, jak to zrobić, ponieważ jest to znakomita nowa funkcja o unikalnych możliwościach.

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

297

► Nadal możliwe jest przypinanie witryn internetowych do paska zadań systemu Windows 8. Jednakże operację taką należy wykonać niezależnie z poziomu pulpitowej wersji programu Internet Explorer.

Uwaga Pasek ulubionych nie jest już dostępny w programie Internet Explorer dla środowiska Metro z powodów związanych z miejscem zajmowanym na ekranie.

f Narzędzia stron. Po naciśnięciu to przydatne narzędzie powoduje wyświetlenie

menu podręcznego, z poziomu którego można skorzystać z funkcji Znajdź na stronie i Wyświetl na pulpicie programu Internet Explorer dla środowiska Metro. Pierwsza z tych funkcji ułatwia wyszukiwanie konkretnego terminu w obrębie aktualnie wyświetlonej strony internetowej. Druga funkcja, będąca nowością w programie Internet Explorer 10, ładuje aktualnie wyświetloną stronę internetową w pulpitowej wersji przeglądarki. Sporadycznie w menu przycisku Narzędzia stron będzie też widoczna opcja Pobierz aplikację dla tej witryny. W takim przypadku sam przycisk zmieni trochę wygląd, będzie można zobaczyć niewielką ikonę koła zębatego, która oznacza, że aplikacja w stylu Metro systemu Windows 8 również jest dostępna. f Dalej. Kontrolka działa podobnie jak przycisk Dalej pulpitowej wersji programu

Internet Explorer. Jednakże podobnie jak przycisk Wstecz, pozbawiona jest zaawansowanych funkcji, takich jak możliwość naciśnięcia i przytrzymania w celu uzyskania dostępu do menu wcześniej wyświetlonych stron oraz historii przeglądarki.

PRZEŁĄCZNIK KART Pulpitowe wersje programu Internet Explorer oferują zawsze widoczny rząd kart przeglądarki, natomiast jej wersja dla środowiska Metro próbuje osiągnąć więcej z wykorzystaniem mniejszej ilości elementów, dlatego domyślnie ukrywa nowy przełącznik kart oraz inne elementy wykańczające interfejsu użytkownika. Jednakże po włączeniu przełącznik (rysunek 7.8) zapewnia elementy interfejsu użytkownika, które opisano poniżej.

RYSUNEK 7.8. Przełącznik kart programu Internet Explorer

298

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

f Aktywne karty. Większy obszar przełącznika kart zajmuje jedna miniatura

lub większa ich liczba; reprezentują one aktualnie otwarte karty przeglądarki, z których każda ma własną ładowaną stronę internetową. W tym obszarze zawsze będzie widoczna co najmniej jedna miniatura karty, która reprezentuje bieżącą stronę. Po otworzeniu wystarczającej liczby kart pojawi się drugi rząd miniatur. ► Program Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje w przełączniku kart jedynie dwa rzędy miniatur. Po zapełnieniu obu rzędów i otwarciu jeszcze jednej karty zostanie usunięta najstarsza. f Nowa karta. Przycisk powoduje otwarcie nowej karty, a następnie

udostępnienie widoku list Ulubione i Przypięte (listy oferują odpowiednio najczęściej używane witryny oraz te, które zostały przypięte do ekranu startowego), a także paska adresu w celu umożliwienia w razie potrzeby ręcznego wpisania adresu URL witryny internetowej lub terminu wyszukiwania. ► Czy ma zostać zamknięta tylko jedna karta? W przypadku bieżącej karty nadal można w tym celu skorzystać z kombinacji klawiszy Ctrl+W. Jeśli preferowane jest użycie ekranu dotykowego lub myszy, można użyć niewielkiej ikony zamykania widocznej na karcie. f Narzędzia kart. Po naciśnięciu przycisk powoduje wyświetlenie niewielkiego

menu. Oferuje ono dwie opcje wyboru w postaci kart Nowa karta InPrivate i Zamknij karty. Pierwsza karta umożliwia otwarcie nowej karty w trybie przeglądania InPrivate programu Internet Explorer. Tryb sprawia, że efekty wszystkich działań wykonywanych w obrębie karty nie trafią do globalnej historii przeglądarki (to, co ma miejsce w trybie przeglądania InPrivate, w nim pozostaje). Karta Zamknij karty działa zgodnie ze swoją nazwą, czyli po prostu zamyka wszystkie karty, z wyjątkiem aktualnie wyświetlonej.

NAWIGACJA PO STRONIE W PROGRAMIE INTERNET EXPLORER 10 DLA ŚRODOWISKA METRO Gdy już omówiliśmy główne komponenty interfejsu użytkownika wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro, możemy skoncentrować się na rzeczywistym korzystaniu z przeglądarki. Przedstawimy również kilka podobieństw z pulpitowymi wersjami programu Internet Explorer, a także różnic, które mogą okazać się irytujące.

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

299

Kluczowe znaczenie ma operacja kliknięcia prawym przyciskiem myszy, a w przypadku użytkowników z ekranami dotykowymi to, co określamy mianem naciśnięcia i przytrzymania. To typowe działanie nie przebiega w programie Internet Explorer dla środowiska Metro tak samo jak w pulpitowych wersjach przeglądarki. Okazuje się, że działanie oferuje jedynie ograniczone opcje, zależnie od tego, co kliknięto (lub naciśnięto). Jeśli nie zostanie zaznaczony obiekt na stronie, kliknięcie prawym przyciskiem myszy spowoduje też wyświetlenie paska nawigacyjnego przeglądarki. Oznacza to, że nie można kliknąć prawym przyciskiem myszy żadnego elementu na stronie internetowej i uzyskać dostępu do wszystkich zaawansowanych opcji zapewnianych w pulpitowej wersji programu Internet Explorer. Zależnie od tego, co zaznaczono, uzyskuje się za to dostęp do następujących ograniczonych opcji. f Obrazy. Po kliknięciu obrazu (bez hiperłącza) prawym przyciskiem myszy

w wyświetlonym menu podręcznym widoczne będą dwie przydatne opcje wyboru: Kopiuj (powoduje skopiowanie obrazu do schowka) i Zapisz w bibliotece obrazów. f Obrazy z hiperłączem. Po kliknięciu obrazu z hiperłączem prawym przyciskiem

myszy zostaną udostępnione następujące opcje: Kopiuj, Kopiuj skrót, Otwórz łącze w nowej karcie, Otwórz łącze i Zapisz w bibliotece obrazów. f Tekst. Po zaznaczeniu bloku tekstu na stronie internetowej można go kliknąć

prawym przyciskiem myszy, aby skopiować do schowka. f Tekst z hiperłączem. Kliknięcie tekstu z hiperłączem prawym przyciskiem

myszy spowoduje wyświetlenie opcji Kopiuj skrót, Otwórz łącze w nowej karcie i Otwórz łącze. Większość działań będzie jednak wykonywana w programie Internet Explorer dla środowiska Metro zgodnie z oczekiwaniami. Możliwe jest naciśnięcie hiperłączy w celu uzyskania dostępu do bazowej strony, przewijanie palcem itp. Poniżej zaprezentowano niektóre kluczowe kwestie dotyczące nawigacji, o których należy wiedzieć, pracując w programie Internet Explorer dla środowiska Metro.

STRONA GŁÓWNA Podobnie jak w przeglądarkach dla urządzeń przenośnych, program Internet Explorer dla środowiska Metro nie obsługuje strony głównej, a tym bardziej nie pozwala na konfigurowanie wielu stron głównych, tak jak ma to miejsce w pulpitowej wersji programu Internet Explorer. Zamiast tego przeglądarka utrzymuje stan między sesjami, a nawet między kolejnymi zamknięciami systemu. Dzięki temu w momencie

300

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

kolejnego otwierania programu Internet Explorer dla środowiska Metro automatycznie ponownie zostaną załadowane naprawdę wszystkie aktywne karty ostatnio odwiedzanej witryny internetowej.

COFANIE I PRZECHODZENIE DALEJ Jak wcześniej wspomniano, pasek nawigacyjny programu Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje przyciski Wstecz i Dalej na potrzeby standardowej nawigacji, lecz bez żadnych zaawansowanych funkcji. Gdy jednak weźmie się pod uwagę to, że ta przeglądarka może być normalnie używana w trybie bez elementów wykańczających, w którym pasek nawigacyjny i przełącznik kart są ukryte, ponowne aktywowanie paska nawigacyjnego tylko do wykonania podstawowych operacji może być naprawdę uciążliwe. Na szczęście, istnieją inne metody. Użytkownicy korzystający z klawiatury mogą użyć standardowych kombinacji klawiszy Alt i lewa strzałka oraz Alt i prawa strzałka odpowiednio w celu wykonania operacji cofania i przechodzenia dalej. Ponieważ jednak środowisko Metro ogólnie oraz szczególnie program Internet Explorer dla środowiska Metro zaprojektowano z myślą o interfejsach wielodotykowych, bardziej prawdopodobny będzie zamiar zastosowania kilku nowych gestów do przechodzenia wstecz i do przodu. W tym celu wystarczy posłużyć się gestem naciśnięcia i przytrzymania w pobliżu krawędzi ekranu, a następnie wykonać przesunięcie w stronę środka. Po przeprowadzeniu tej czynności od lewej krawędzi ekranu nastąpi cofnięcie. Z kolei przesunięcie od prawej krawędzi spowoduje przejście do przodu. Jednak nawet użytkownicy myszy mają możliwość nawigowania. Przesunięcie kursora myszy w pobliże lewej krawędzi ekranu spowoduje wyświetlenie nowej kontrolki cofania (rysunek 7.9). Kliknięcie jej umożliwia cofnięcie bez potrzeby uprzedniego wyświetlania paska nawigacyjnego. Podobna kontrolka pojawia się po prawej stronie ekranu dla operacji przechodzenia dalej.

RYSUNEK 7.9. Porada funkcji cofania programu Internet Explorer umożliwia przejście wstecz bez konieczności uprzedniego wyświetlania paska nawigacyjnego

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

301

ODWIEDZANIE KONKRETNYCH WITRYN INTERNETOWYCH Podobnie jak w dowolnej innej przeglądarce internetowej, w programie Internet Explorer można odwiedzić każdą witrynę, wpisując jej nazwę na pasku adresu. Jak jednak wcześniej wspomniano, domyślnie pasek adresu jest ukryty. Aby zatem wyświetlić pasek nawigacyjny zawierający pasek adresu, należy wykonać przesunięcie od dolnej krawędzi ekranu (albo od góry w dół). ► Użytkownicy korzystający z klawiatury powinni zapamiętać jeden z dwóch szybkich skrótów, aby w krótszym czasie wyświetlić pasek adresu: Alt+D lub Ctrl+L. Oczywiście, można też po prostu kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolny pusty obszar interfejsu programu Internet Explorer dla środowiska Metro.

ZNAJDOWANIE ULUBIONYCH I INNYCH STRON INTERNETOWYCH Ponieważ w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro skoncentrowano się na zapewnianiu podstawowych funkcji przeglądania stron internetowych w pakiecie obsługującym ekrany dotykowe, nie uwzględnia ona wszystkich funkcji obecnych w spokrewnionej wersji pulpitowej. W niektórych sytuacjach przeglądarka ta ukrywa funkcje, aby zminimalizować liczbę wyświetlanych elementów. Jednym z klasycznych przykładów niedoskonałości takiego uproszczonego interfejsu użytkownika jest lista Ulubione. Okazuje się, że program Internet Explorer dla środowiska Metro synchronizuje tę listę z wersją pulpitową, a jeśli ją włączono, także z innymi komputerami. Jednakże przeglądarka nie oferuje absolutnie żadnej metody uzyskania dostępu do ulubionych witryn w postaci listy lub menu. Ponadto nie udostępnia żadnej możliwości zapisu witryny jako ulubionej. W tym przypadku konieczne jest przypinanie ulubionych witryn do ekranu startowego. Ponieważ jednak program Internet Explorer dla środowiska Metro wykonuje przynajmniej synchronizację z listą Ulubione użytkownika, czyż nie musi być dostępny jakiś sposób pozwalający uzyskać dostęp do ulubionych witryn z poziomu przeglądarki? I faktycznie jest. Nie jest jedynie oczywiste dla nas, jak ktoś w ogóle ma samodzielnie odkryć taką funkcję. Jedyną metodą uzyskania w programie Internet Explorer dla środowiska Metro dostępu do listy Ulubione jest skorzystanie z wyszukiwania. Po zaznaczeniu paska adresu należy rozpocząć wpisywanie znaków. W trakcie wykonywania tej operacji kafelki nawigacyjne u góry ekranu zmienią się w celu wyświetlenia wyników wyszukiwania zgodnych z wprowadzonym łańcuchem. Te wyniki są złożone z następujących czterech elementów: często używane witryny, przypięte witryny, bardzo popularne witryny internetowe oraz to, czego szukamy, czyli lista Ulubione. Efekt wyszukiwania pokazano na rysunku 7.10.

302

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

RYSUNEK 7.10. Lista Ulubione jest dostępna tylko po przeprowadzeniu wyszukiwania za pośrednictwem paska adresu

Dlaczego jest to takie utrudnione? Naprawdę, oczywiste jest, że firma Microsoft uważa listę Ulubione za starszy interfejs i woli, aby użytkownicy rozpoczęli korzystanie z przypinanych witryn. Takie rozwiązanie będzie idealne dla typowych użytkowników, którzy wymagają jedynie zapisania kilkunastu często odwiedzanych witryn. Jednak użytkownicy zaawansowani muszą poznać rozwiązanie zastępcze lub po prostu pozostać przy pulpitowej wersji programu Internet Explorer. Dostęp do listy Popularne, jak nazywana jest lista często używanych witryn, oraz do przypiętych witryn (lecz nie do listy Ulubione) można uzyskać przez wybranie paska adresu. Na rysunku 7.11 przedstawiono ekran z listą nawigacyjną. ► Lista Ulubione, przypięte witryny oraz historia przeglądania są synchronizowane między komputerami, jeśli do systemu Windows 8 zalogowano się przy użyciu konta Microsoft w sposób opisany w rozdziale 2.

RYSUNEK 7.11. Witryny na listach Popularne i Przypięte są dostępne tylko po wybraniu paska adresu

PRACA Z KARTAMI Karty zapewniają wygodny sposób uzyskania dostępu do wielu witryn internetowych w tym samym oknie przeglądarki. Będąc nowoczesną przeglądarką internetową dla urządzeń przenośnych, program Internet Explorer dla środowiska Metro oferuje przyzwoite funkcje obsługujące karty. Jak wcześniej wspomniano, dostęp do nowego przełącznika kart można uzyskać za pomocą interfejsu użytkownika rozciągniętego do górnej lub dolnej krawędzi (lub przy użyciu skrótu Klawisz logo systemu

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

303

Windows+Z), z jego poziomu można też zarządzać kartami. Dotychczasowe metody obsługi kart są nadal dostępne. Aby np. otworzyć nową kartę, można zastosować skrót Ctrl+T, oraz skrót Ctrl+W, by zamknąć kartę. Program Internet Explorer dla środowiska Metro zapewnia również dostęp do kart funkcji InPrivate, czyli specjalnych kart, których historia przeglądania nie będzie zapisywana na bieżąco. Dzięki temu uzyskuje się poczucie prywatności. Funkcja przeglądania InPrivate jest dostępna za pośrednictwem przycisku przełącznika kart, ale w celu jej wywołania można też skorzystać ze skrótu klawiaturowego Ctrl+Shift+P. Niezależnie od wybranej metody aktywowania tej funkcji, zostanie wyświetlony ekran podobny do przedstawionego na rysunku 7.12, który wskazuje, że funkcja przeglądania InPrivate jest włączona, co zapewnia bezpieczeństwo.

RYSUNEK 7.12. Funkcja przeglądania InPrivate zapewnia prywatność historii przeglądania

Aby przełączać się między otwartymi kartami, najłatwiej użyć skrótu klawiaturowego Ctrl+Tab z pulpitowej wersji przeglądarki, który działa tak samo w programie Internet Explorer dla środowiska Metro.

RADOŚĆ POWIĘKSZANIA Jeśli kiedykolwiek wcześniej korzystano z przeglądarki dla urządzeń mobilnych, wiadomo, że większość z nich obsługuje ciekawy system dotykowy, w którym w celu powiększenia lub pomniejszenia konkretnych obszarów strony internetowej wykonuje

304

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

się gest ściśnięcia palców na ekranie lub dwukrotnego jego naciśnięcia. Nie jest zaskoczeniem to, że program Internet Explorer dla środowiska Metro również obsługuje te gesty. Powodują one, że znacznie zmienił się sposób czytania wielu stron internetowych. Rozważmy typową obciążoną witrynę internetową, taką jak zaprezentowana na rysunku 7.13. Choć możliwe jest czytanie treści takiej witryny na większych ekranach, na mniejszych wyświetlaczach (np. urządzeniach tabletowych) tekst jest drobny i trudny do odczytania.

RYSUNEK 7.13. Nowoczesne witryny internetowe często są trudne do czytania na urządzeniach przenośnych z zainstalowanym systemem Windows 8

Program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro oferuje dwie metody poprawienia komfortu czytania. Po pierwsze, można dwukrotnie nacisnąć ekran, aby powiększyć naciśnięty obszar (np. kolumnę tekstu). Wyświetlony ekran będzie podobny do pokazanego na rysunku 7.14. Aby cofnąć efekt, wystarczy ponownie dwukrotnie nacisnąć ekran. Po drugie, można uzyskać bez wątpienia jeszcze bardziej zabawny efekt, ściskając lub oddalając palce na ekranie w celu osiągnięcia pomniejszenia lub powiększenia. Aby uzyskać pomniejszenie, wystarczy ścisnąć dwa palce na ekranie. Powiększenie zapewnia oddalenie palców od siebie.

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

305

► Zaskakujące jest to, że funkcje te są dostępne tylko w przypadku ekranu dotykowego. Nie ma możliwości uzyskania pomniejszenia za pomocą gestu ściśnięcia palców lub dwukrotnego naciśnięcia w przypadku korzystania z klawiatury lub myszy.

Właściwie istnieje trzecia metoda. Jeśli preferowana jest trwała zmiana powiększenia ekranu, w tym celu można skonfigurować program Internet Explorer dla środowiska Metro. Więcej informacji zamieszczono dalej w tym rozdziale, w punkcie „Konfigurowanie programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro”.

POBIERANIE PLIKÓW Choć program Internet Explorer dla środowiska Metro korzysta z tego samego folderu Download, RYSUNEK 7.14. W celu powiększenia kolumny tekstu lub innego obszaru co wersja pulpitowa przeglądarki, interfejs na ekranie należy go dwukrotnie pobierania jest — oczywiście — trochę inny. nacisnąć W przeglądarce tej użyto panelu znajdującego się bezpośrednio nad paskiem nawigacyjnym. Na panelu możliwe jest wybranie opcji uruchamiania, zapisu lub anulowania dla pliku możliwego do pobrania. Przedstawiono to na rysunku 7.15.

RYSUNEK 7.15. Interfejs pobierania plików

Można znać ten proces realizowany w pulpitowej wersji programu Internet Explorer, która, oprócz opcji wyboru dostępnych w wersji przeglądarki dla środowiska Metro, oferuje zaawansowane opcje zapisu: Zapisz i uruchom i Zapisz jako. Okazuje się jednak, że opcja Zapisz w wersji dla środowiska Metro jest identyczna z opcją Zapisz i uruchom wersji pulpitowej. Oznacza to, że program Internet Explorer dla środowiska Metro wyświetli prośbę o uruchomienie pobranego pliku, zakładając, że został zaakceptowany przez filtr zabezpieczeń SmartScreen (rysunek 7.16).

306

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

RYSUNEK 7.16. Program Internet Explorer dla środowiska Metro wyświetli prośbę o uruchomienie pobranego pliku

► Wszystkie pliki pobrane za pośrednictwem środowiska Metro są automatycznie skanowane przed zezwoleniem na ich otwarcie.

WYSZUKIWANIE WITRYN INTERNETOWYCH Wyszukiwanie witryn internetowych za pomocą przeglądarki rozwijało się przez wiele lat. Pulpitowe wersje programu Internet Explorer oferowały najpierw dedykowane pole wyszukiwania, a następnie zintegrowane wyszukiwanie bezpośrednio na pasku adresu. W tej wersji przeglądarki dla środowiska Metro możliwość została ponownie udoskonalona. Przeglądarka korzysta ze zintegrowanych funkcji kontraktów wyszukiwania systemu Windows 8, aby zapewnić możliwości wyszukiwania w internecie. A zatem wyszukiwanie jest przeprowadzane tak, jak w dowolnej aplikacji w stylu Metro. Po otwarciu panelu wyszukiwania z poziomu paska paneli funkcji należy rozpocząć wpisywanie znaków. Wygląda to następująco. f Dotyk. W celu otwarcia paska paneli funkcji należy wykonać przesunięcie

od prawej strony ekranu, a następnie nacisnąć element Wyszukiwanie. f Mysz. Kursor należy umieścić w prawej górnej lub dolnej części ekranu,

a następnie przesunąć kursor wzdłuż prawej krawędzi ekranu i kliknąć element Wyszukiwanie. f Klawiatura. W celu otwarcia panelu wyszukiwania należy użyć skrótu

Klawisz logo systemu Windows+Q. Niezależnie od wybranej metody, zostanie wyświetlony panel wyszukiwania, podobny do pokazanego na rysunku 7.17. Jak wyjaśniono w rozdziale 3., kontrakt wyszukiwania obsługujący funkcję wyszukiwania jest ogólnie dostępny w systemie Windows 8 dla wszystkich interfejsów Metro wybranych do jej obsługi. I wiele interfejsów zapewnia taką obsługę. Interfejs kontraktu służy do wyszukiwania aplikacji w stylu Metro, klasycznych aplikacji

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

307

RYSUNEK 7.17. Aby w programie Internet Explorer dla środowiska Metro rozpocząć wyszukiwanie w internecie, konieczne jest użycie panelu wyszukiwania

dla systemu Windows, ustawień i paneli sterowania, plików, a także wielu różnych aplikacji app, w tym, jak się okazuje, programu Internet Explorer dla środowiska Metro. Poniżej podajemy kilka rzeczy, o których należy wiedzieć w przypadku tej funkcji. Po pierwsze, domyślna wyszukiwarka to Bing. Taki wybór został odziedziczony po pulpitowej wersji programu Internet Explorer, a jego zmiana wymaga niesamowitego nakładu pracy. Jeśli po prostu zamierza się wykonać jednorazową operację wyszukiwania za pośrednictwem wyszukiwarki Google lub innej usługi, lepiej ręcznie przejść do witryny internetowej tego typu usługi. Po drugie, panel wyszukiwania utrzymuje listę ostatnich wyszukiwań. A zatem można je zobaczyć poniżej pola wyszukiwania na panelu wyszukiwania. Aby ponownie przeprowadzić wybrane wyszukiwanie, należy je kliknąć.

UDOSTĘPNIANIE STRONY INTERNETOWEJ INNYM OSOBOM Oprócz kontraktu wyszukiwania program Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje także kontrakt udostępniania, który umożliwia udostępnianie stron internetowych innym aplikacjom app. Aby udostępnić stronę internetową z poziomu programu Internet Explorer dla środowiska Metro, należy otworzyć panel udostępniania za pośrednictwem paska paneli funkcji. Przebiega to tak samo jak w przypadku procedur wyszczególnionych

308

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

NAPRAWDĘ WYMAGANA JEST ZMIANA DOSTAWCY WYSZUKIWARKI A zatem, czy naprawdę ma zostać zmieniony dostawca wyszukiwarki? Od razu wcześniej ostrzegamy przed tym. Poniżej wymieniono kilka przeszkód, jakie trzeba pokonać, Najpierw należy otworzyć pulpitową wersję programu Internet Explorer, ponieważ jego wersja dla środowiska Metro nie umożliwia zmiany dostawców wyszukiwarki. Potem należy otworzyć menu Narzędzia, klikając ikonę koła zębatego w prawym górnym rogu okna (lub używając kombinacji klawiszy Alt+T), a następnie kliknąć pozycję Zarządzaj dodatkami. Spowoduje to otwarcie okna Zarządzanie dodatkami. Po lewej stronie trzeba kliknąć pozycję Dostawcy wyszukiwania, a następnie po prawej stronie odnaleźć preferowanego dostawcę wyszukiwarki i kliknąć przycisk Ustaw jako domyślne. Oczywiście, prawdopodobnie na komputerze zainstalowany jest tylko jeden dostawca wyszukiwarki, czyli Bing. Aby zainstalować innego dostawcę (z tego powodu czytasz to, Drogi Czytelniku), należy kliknąć odsyłacz Znajdź więcej dostawców wyszukiwania na dole okna. Spowoduje to załadowanie witryny internetowej Internet Explorer Gallery, w której konieczne będzie znalezienie i zainstalowanie dostawcy usługi. I ostatnia przeszkoda: nowo zainstalowani dostawcy nie zawsze od razu pojawiają się w oknie Zarządzanie dodatkami. Aby tak było, może być konieczne zamknięcie tego okna i ponowienie próby. Wszystko jest zaskakująco pracochłonne.

wcześniej w rozdziale, ale zamiast pozycji Wyszukiwanie na pasku paneli funkcji należy wybrać pozycję Udostępnianie. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony panel udostępniania widoczny na rysunku 7.18.

RYSUNEK 7.18. Strony internetowe można udostępniać innym osobom przy użyciu kontraktu udostępniania

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

309

Po wybraniu aplikacji app, której ma zostać udostępniona strona, zostanie wyświetlony jej interfejs udostępniania. Na rysunku 7.19 widać, że do udostępnienia bieżącej strony internetowej innym osobom za pośrednictwem poczty elektronicznej użyto aplikacji app Poczta (interfejs udostępniania będzie się zmieniał, w zależności do wybranej aplikacji).

RYSUNEK 7.19. Kilka aplikacji app może pełnić rolę odbiorców kontraktu udostępniania i akceptować żądanie udostępnienia

► Rolę odbiorców zdarzeń udostępniania z programu Internet Explorer dla środowiska Metro może pełnić tylko kilka wbudowanych aplikacji app, w tym aplikacje Poczta i Kontakty (ta aplikacja umożliwia połączenie z sieciami społecznościowymi, takimi jak Facebook i Twitter).

DRUKOWANIE W PROGRAMIE INTERNET EXPLORER DLA ŚRODOWISKA METRO Aby wykonać operację drukowania w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro, można uzyskać dostęp do interfejsu Urządzenia, który jest też dostępny za pośrednictwem paska paneli funkcji. Jest to standardowy sposób drukowania z poziomu aplikacji w stylu Metro. Jednakże program Internet Explorer dla środowiska Metro obsługuje także tradycyjny skrót klawiaturowy Ctrl+P.

310

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

► Nie wszystkie aplikacje w stylu Metro obsługują ten skrót. Wyświetlony panel Urządzenia powinien przypominać pokazany na rysunku 7.20.

RYSUNEK 7.20. Drukowanie odbywa się za pośrednictwem interfejsu Urządzenia w stylu Metro

Po wybraniu drukarki na liście pojawi się ekran (rysunek 7.21) z opcjami specyficznymi dla tego urządzenia. W celu wydrukowania strony należy nacisnąć przycisk Drukuj. Uwaga Niektóre drukarki mogą nie umożliwiać wyświetlenia wszystkich opcji konfiguracji zaawansowanej, którą udostępnił interfejs Urządzenia. Nie ma jednak powodu do zmartwień. W dalszym ciągu można uzyskać dostęp do tych funkcji za pośrednictwem okna dialogowego drukowania wyświetlanego w aplikacjach pulpitowych, w tym w wersji programu Internet Explorer dla pulpitu.

ZNAJDOWANIE APLIKACJI APP SYSTEMU WINDOWS 8 W INTERNECIE W systemie Windows 8 znajduje się ciekawa funkcja, która będzie stosowana sporadycznie. W momencie wyświetlenia witryny internetowej oferującej aplikację app dla systemu Windows 8 może nastąpić zmiana wyglądu menu i przycisku paska

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

311

RYSUNEK 7.21. Aplikacje w stylu Metro oferują do wyboru naprawdę zaawansowane opcje drukowania

aplikacji app narzędzi strony. Przycisk udostępni niewielki znak plus, którego kliknięcie spowoduje wyświetlenie trzeciej pozycji menu o nazwie Pobierz aplikację dla tej witryny (rysunek 7.22). ► Jeśli dana aplikacja app jest już zainstalowana, pozycja menu będzie miała nazwę Przełącz na aplikację. Po jej naciśnięciu aplikacja app zostanie uruchomiona.

RYSUNEK 7.22. Witryny mogą informować o swojej aplikacji app dla systemu Windows 8 za pośrednictwem programu Internet Explorer dla środowiska Metro

Po naciśnięciu tej pozycji w otwartym serwisie Sklep Windows zostanie wyświetlona strona docelowa aplikacji app.

312

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

KORZYSTANIE Z PRZYPIĘTYCH WITRYN INTERNETOWYCH Jeśli zaznajomiono się z programem Internet Explorer 9, wiadomo, że firma Microsoft dodała do tej wersji przeglądarki internetowej unikalną możliwość przypinania witryn do menu Start i paska zadań systemu Windows 7 (dotyczyło to również tradycyjnych aplikacji dla systemu Windows). Takie przypięte witryny działają bardziej jak zwykłe aplikacje, a ponadto pojawiają się w specjalnej wersji ramki przeglądarki Internet Explorer 9 oznaczonej przy użyciu kolorów w celu dopasowania do projektu bazowej witryny. Pulpitowa wersja programu Internet Explorer 10 zapewnia w systemie Windows 8 tę samą możliwość, ale nowa wersja tej przeglądarki w stylu Metro oferuje w tej funkcji unikalną zmianę, która umożliwia obecnie przypinanie witryn internetowych również do ekranu startowego. Ma to sens, jeśli pod uwagę weźmie się to, że ekran startowy zastępuje w systemie Windows 8 funkcję uruchamiania aplikacji z poziomu menu Start i paska zadań. Istnieje jednak kilka ciekawych zachowań i różnic względem przypinania do paska zadań i menu Start, o których należy wiedzieć. Aby przypiąć witrynę internetową do ekranu startowego, należy załadować ją w programie Internet Explorer dla środowiska Metro, a następnie nacisnąć przycisk Przypnij do ekranu startowego na pasku nawigacyjnym (ten pasek może być ukryty; jeśli tak jest, w celu jego wyświetlenia należy wykonać przesunięcie od dołu ekranu lub skorzystać z innej, nowej metody oferowanej przez środowisko Metro). Jak widać na rysunku 7.23, możliwa jest zmiana nazwy witryny przed jej przypięciem (niektóre witryny internetowe mają irytująco długie nazwy). Po naciśnięciu przycisku Przypnij do ekranu startowego witryna zostanie przypięta. Aby się o tym przekonać, konieczne będzie samodzielne opuszczenie interfejsu programu Internet Explorer. W tym celu należy nacisnąć klawisz logo systemu Windows na klawiaturze (lub uzyskać dostęp do opcji Start na pasku paneli funkcji). W efekcie nastąpi powrót do ekranu startowego. Ponieważ wszystkie nowo przypięte elementy są dodawane na końcu ekranu startowego (po prawej stronie), w celu wyświetlenia przypiętej witryny niezbędne będzie przewinięcie do tego miejsca. RYSUNEK 7.23. Istnieje możliwość Zilustrowano to na rysunku 7.24. zmiany nazwy witryny przed przypięciem jej do ekranu startowego

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

313

Po przejściu na koniec ekranu startowego można wykonać dwa różne podstawowe działania. Kafelek przypiętej witryny internetowej można przenieść w nowe miejsce lub ją odpiąć. Odwołanie Dostosowywanie ekranu startowego omówiono w rozdziale 5.

Kafelki przypiętych witryn mogą udostępniać proste alfanumeryczne etykiety powiadamiające, tak jak w przypadku paska zadań. Kanonicznym przykładem jest usługa poczty elektronicznej, która wyświetla liczbę nieprzeczytanych wiadomości e-mail. Jednakże kafelki przypiętych witryn internetowych po prostu nie są tak ekspresyjne, jak to ma miejsce w przypadku aplikacji w stylu Metro. W przeglądarce przypięte witryny oferują RYSUNEK 7.24. Wszystkie nowo przypięte elementy są domyślnie umieszczane również inną funkcję zapożyczoną z witryn na końcu ekranu startowego przypiętych do paska zadań. Mowa o listach szybkiego dostępu. A zatem po naciśnięciu kafelka takiej witryny można zauważyć, że program Internet Explorer dla środowiska Metro ładuje trochę inny interfejs użytkownika (przy założeniu, że przypięta witryna korzysta z list szybkiego dostępu). Przycisk Przypnij do ekranu startowego na pasku nawigacyjnym został zastąpiony przez nowy przycisk menu. Kliknięcie tego przycisku spowoduje wyświetlenie wszystkich list szybkiego dostępu zapewnianych przez witrynę (rysunek 7.25; pozycje tego menu będą zmieniać się zależnie od witryny). Jeśli zaznajomiono się z przypinanymi witrynami w programie Internet Explorer 9 i systemie Windows 7, wiadomo, że działają one we własnej ramce przeglądarki. Jednak nie jest tak w programie Internet Explorer 10 i systemie Windows 8. Przypięte witryny są ładowane w obrębie tego samego interfejsu przeglądarki, co wszystkie inne strony internetowe. Ponadto przypięte witryny będą wczytywane z wszystkimi innymi kartami, które zostały już otwarte w przeglądarce.

314

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

RYSUNEK 7.25. Lista szybkiego dostępu wyświetlona w programie Internet Explorer dla środowiska Metro

Konfigurowanie programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro Wersja programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro jest konfigurowana, tak jak wszystkie inne aplikacje w stylu Metro, za pośrednictwem globalnie dostępnego panelu Ustawienia. Aby go aktywować, w celu wyświetlenia paska paneli funkcji należy wykonać przesunięcie od prawej strony ekranu, a następnie nacisnąć pozycję Ustawienia. Ustawienia programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro można znaleźć u góry panelu Ustawienia (rysunek 7.26). ► Użytkownicy korzystający z myszy mogą aktywować pasek paneli funkcji, umieszczając kursor w prawym górnym lub dolnym narożniku ekranu, a następnie przesuwając kursor wzdłuż prawej krawędzi ekranu w stronę środka. Potem należy kliknąć panel funkcji Ustawienia.

Dostęp do ustawień programu Internet Explorer jest uzyskiwany po naciśnięciu odsyłacza Ustawienia. Jak widać w połączonym widoku tego unikalnego interfejsu na rysunku 7.27 (najprawdopodobniej nie będzie w całości pokazany na ekranie, dlatego w celu wyświetlenia wszystkich opcji konieczne będzie przewijanie w pionie), udostępniono sporo opcji.

Internet Explorer 10 dla środowiska Metro

⏐

RYSUNEK 7.26. Ustawienia programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro są dostępne z poziomu panelu Ustawienia

► Użytkownicy korzystający z klawiatury mogą użyć skrótu Klawisz logo systemu Windows+I, aby przejść bezpośrednio do ustawień programu Internet Explorer.

RYSUNEK 7.27. Ustawienia programu Internet Explorer

315

316

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

Dostępne są następujące ustawienia. f Usuwanie historii przeglądania. Umożliwia usunięcie wszystkich plików

tymczasowych, plików cookies i zapisanych haseł. Niestety, nie ma możliwości usunięcia tylko części tych danych. Jest to opcja w stylu „wszystko albo nic”. f Uprawnienia. Choć nie jest to jeszcze powszechna funkcja, przy coraz większej

liczbie sprzedawanych każdego roku urządzeń przenośnych niektóre witryny internetowe zaczynają żądać od odwiedzających informacji o położeniu w celu zaoferowania personalizowanego interfejsu bazującego na lokalizacji (lub, mówiąc wprost, do wyświetlania reklam). W przypadku pojawienia się takiego żądania domyślnie program Internet Explorer 10 wygeneruje powiadomienie. Możliwe jest jednak wyłączenie tej funkcji, a tym samym zezwolenia wszystkim witrynom na automatyczne uzyskanie danych o położeniu użytkownika. Osobny przycisk Wyczyść umożliwia wyczyszczenie listy witryn, dla których udostępniono dane o położeniu. W efekcie każdorazowo po pojawieniu się żądania dotyczącego położenia ponownie będzie wyświetlane powiadomienie. f Powiększanie. Domyślnie program Internet Explorer wyświetla strony

internetowe z normalnie ustawionym powiększeniem, które wynosi 100%. Jednakże w zależności od rozdzielczości i wielkości ekranu (lub samego urządzenia w przypadku tabletu) możliwe jest skonfigurowanie przeglądarki tak, aby zawsze wyświetlała elementy jako trochę większe lub mniejsze. Przydatne jest tutaj ustawienie Powiększanie. Zakres powiększania zawiera się w przedziale od 60% do nawet 260%. Dzięki niesamowitym możliwościom renderowania tekstu przez system Windows wyniki będą czytelne i zaskakujące wyraźne, niezależnie od wybranego stopnia powiększenia. Jednak ustawienie to jest szczególnie przydatne w zaawansowanych wyświetlaczach DPI (zwykle mniejsze ekrany z bardzo wysokimi rozdzielczościami), ponieważ normalnie wyświetlone witryny internetowe będą wyglądać na zbyt małe. Uwaga Powiększenie to jedna z tych funkcji, które sprawiają, że program Internet Explorer dla środowiska Metro staje się bardziej akceptowalny w przypadku dużego wyświetlacza. Wystarczy ustawić poziom powiększenia o wartości od 140% do 160% i cieszyć się zaletami wielkiego ekranu. Na rysunku 7.28 przedstawiono typową witrynę internetową z zastosowanym powiększeniem.

f Przerzucanie strony. Ta nowa funkcja Internet Explorer 10, która jest też

dostępna niezależnie w pulpitowej wersji przeglądarki, pozwala przyspieszyć

Użycie pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10

⏐

317

RYSUNEK 7.28. Program Internet Explorer może w elegancki sposób zmienić wielkość witryn internetowych, aby dopasować je do rozmiaru i rozdzielczości ekranu. W tym przypadku zastosowano powiększenie o wartości 125%

nawigację w obrębie strony przez wcześniejsze ładowanie w tle strony, do której odwołuje się bieżąca strona. Ponieważ do działania funkcja wymaga wysłania określonych informacji do firmy Microsoft, jest opcjonalna i domyślnie wyłączona. f Kodowanie. Choć nie jest konieczne zbyt częste korzystanie z tej opcji, należy

jej użyć, jeśli odwiedzane są witryny internetowe, w których tekst nie jest poprawnie wyświetlany (zwykle dotyczy to języków innych niż angielski).

UŻYCIE PULPITOWEJ WERSJI PROGRAMU INTERNET EXPLORER 10 Wersja programu Internet Explorer 10 w stylu Metro to — oczywiście — spore wydarzenie, ponieważ stanowi kluczowy składnik procesu przechodzenia użytkowników do nowego środowiska Metro i jego aplikacji app obsługujących metodę dotykową. Jednak dla większości użytkowników systemu Windows lub osób korzystających z tradycyjnych komputerów PC i laptopów przeglądarka Internet Explorer 10 dla środowiska Metro jest zdecydowanie mniej odpowiednio zoptymalizowana pod kątem urządzeń wejściowych, których używają i które ich zadowalają.

318

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

Mówiąc bardziej konkretnie, przeglądarka jest też pozbawiona niektórych kluczowych funkcji, takich jak możliwość uruchamiania w oknie przestawnym razem z innymi aplikacjami na pulpicie. Przeglądarka nie umożliwia uruchamiania dodatków ani rozszerzeń, w tym kontrolek ActiveX. Choć obsługiwane jest przypinanie ulubionych witryn do ekranu startowego, nie uzyskują one własnej tożsamości, podobnie jak aplikacje app (czym cechują się witryny przypięte do paska zadań w pulpitowej wersji programu Internet Explorer). Nie jest zaskoczeniem to, że mniej „zuchwały” krewny programu Internet Explorer dla środowiska Metro będzie mile widziany przez bardzo dużą liczbę użytkowników systemu Windows 8. Niemniej jednak w obecnej wersji przeglądarki po prostu nie ma wielu nowych funkcji. Jeśli wcześniej używano programu Internet Explorer 9, jego następca okaże się znajomy. Wewnątrz swojej przeglądarki firma Microsoft dogłębnie przebudowała aparaty odpowiedzialne za renderowanie kodu HTML, CSS (kaskadowych arkuszy stylów) i JavaScriptu. Są to trzy podstawowe technologie, które obecnie zapewniają witrynom większą zgodność ze standardami. Choć w świecie standardów internetowych program Internet Explorer był kiedyś tematem do wielu żartów, jego wersja 9., a obecnie w jeszcze większym stopniu wersja 10. nie tylko dobrze działa, ale też wychodzi na prowadzenie w rankingach. Bez szczególnego wgłębiania się w techniczne szczegóły definicji standardów internetowych, możemy stwierdzić, że uzyskanie wiodącej pozycji przez program Internet Explorer stało się możliwe z dwóch powodów. Pierwszym jest możliwość dokładnego renderowania różnych funkcji uznawanych przez organizacje ustanawiające standardy internetowe za kluczowe elementy najbardziej odpowiednich bloków tworzących nowoczesne standardy. Mowa o kodzie HTML, CSS i JavaScripcie. Programista tworzący witryny powinien mieć możliwość dostosowania się do tych standardów bez konieczności pisania oddzielnych przeglądarek i ich wersji, a ponadto mieć pewność, że to, co zostanie utworzone, będzie po prostu działać. Drugim powodem przewagi programu Internet Explorer nad konkurencyjnymi przeglądarkami jest wydajność. Jednym z najbardziej niesamowitych przeobrażeń w ostatnich latach, jakiego byliśmy świadkami, jest metodyczne przebudowywanie możliwości renderowania programu Internet Explorer wykonywane najpierw programowo, a następnie z zastosowaniem w dużym stopniu akceleracji sprzętowej. Oznacza to, że dowolny nowoczesny komputer może przenieść odpowiedzialność za renderowanie niemal każdego elementu przeglądarki na ekranie z mikroprocesora na układ graficzny GPU. W efekcie uzyskuje się lepszą wydajność, mniejsze zużycie baterii i ogólnie mniejsze obciążenie systemu. Czegoś lepszego po prostu nie można było sobie wymarzyć.

Konfigurowanie pulpitowej wersji programu Internet Explorer 10

⏐

319

Uwaga Czym jest nowoczesny komputer PC? Zasadniczo jest to dowolny komputer wyprodukowany pod kątem uruchomienia na nim systemu Windows Vista lub nowszego. A zatem do tej grupy można zakwalifikować każdy komputer, który pojawił się w sprzedaży od 2006 roku.

Dla użytkowników systemu Windows 8 najważniejsze jest to, aby przeglądarka była szybko uruchamiana, działała niezawodnie i z odpowiednią wydajnością, a ponadto dokładnie renderowała odwiedzane witryny.

KONFIGUROWANIE PULPITOWEJ WERSJI PROGRAMU INTERNET EXPLORER 10 Konfiguracja pulpitowej wersji programu Internet Explorer nie uległa zmianie od wielu lat, ponieważ w dalszym ciągu w większości przypadków jest przeprowadzana za pośrednictwem opcji internetowych, które niezmiennie są dostępne z poziomu panelu sterowania (należy spróbować funkcji wyszukiwania ekranu startowego) lub w interfejsie programu Internet Explorer po wybraniu pozycji Narzędzia/Opcje internetowe. W każdym przypadku zostanie wyświetlone okno podobne do pokazanego na rysunku 7.29. Uwaga Z jakiegoś powodu okno nosi nazwę Właściwości: Internet, gdy zostanie wywołane z poziomu panelu sterowania, natomiast w przypadku otwarcia go w programie Internet Explorer ma nazwę Opcje internetowe. Ach ta konsekwencja Microsoftu!

Ponieważ mamy już doświadczenie, nie będziemy omawiać każdej opcji znajdującej się w tym złożonym oknie zawierającym wiele kart. Jednak dostępnych jest kilka nowych i (lub) ważnych opcji, których każdy użytkownik programu Internet RYSUNEK 7.29. Opcje internetowe Explorer powinien być przynajmniej świadomy. Oto one.

320

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

f Lepsze opcje usuwania historii przeglądania. Choć wersja programu Internet

Explorer dla środowiska Metro umożliwia usuwanie plików tymczasowych, historii, informacji cookies oraz zapisanych haseł wyłącznie jednorazowo, wersja pulpitowa przeglądarki cechuje się znacznie bardziej dokładnymi możliwościami kontrolowania tego, co zostanie wybrane do usunięcia spośród danych, takich jak pliki tymczasowe, historia, informacje cookies, historia pobierania, dane formularza, hasła itp. Zapewnia to znacznie większe możliwości i przydatność (należy skorzystać z karty Ogólne, a następnie kliknąć przycisk Usuń w sekcji Historia przeglądania). f Opcje kart. Wersja pulpitowa programu Internet Explorer oferuje niesamowity

zestaw opcji powiązanych z kartami (należy użyć karty Ogólne, a następnie kliknąć przycisk Karty w sekcji Karty). f Określanie wersji programu Internet Explorer, która zostanie użyta. Jeśli

program Internet Explorer skonfigurowano jako domyślną przeglądarkę (więcej o tym poniżej), można określić, która z dwóch wersji programu Internet Explorer 10 zostanie użyta do otwierania odsyłaczy w innych programach. Ponieważ może to nawet spowodować nadpisanie domyślnej przeglądarki, w tej roli można skonfigurować wersję dla środowiska Metro, lecz do otwierania wszystkich zewnętrznych odsyłaczy skorzystać z wersji pulpitowej (należy użyć karty Programy, a następnie kliknąć opcję Otwieranie programu Internet Explorer). ► W przypadku wyłączenia opcji Otwórz kafelki programu Internet Explorer na pulpicie kafelek programu Internet Explorer na ekranie startowym użyje ikony jego wersji dla środowiska Metro, ale po jej kliknięciu zostanie otwarta wersja pulpitowa przeglądarki. f Zarządzanie dodatkami. W przeciwieństwie do wersji programu Internet

Explorer dla środowiska Metro wersja pulpitowa może być rozszerzana za pomocą niebywałej liczby dodatków. Zarządzane są one za pośrednictwem interfejsu o logicznej nazwie Zarządzanie dodatkami (należy użyć karty Programy, a następnie kliknąć przycisk Zarządzaj dodatkami w sekcji Zarządzanie dodatkami). Uwaga Interfejs zarządzania dodatkami można też wywołać z poziomu menu Narzędzia programu Internet Explorer.

Tam, gdzie spotykają się wersja pulpitowa i wersja dla środowiska Metro, ale nie...

⏐

321

TAM, GDZIE SPOTYKAJĄ SIĘ WERSJA PULPITOWA I WERSJA DLA ŚRODOWISKA METRO, ALE NIE... Jak wspomniano wcześniej w rozdziale, bardzo łatwo można wywołać wersję pulpitową programu Internet Explorer z poziomu jego wersji dla środowiska Metro. Wystarczy nacisnąć przycisk Narzędzia stron na pasku nawigacyjnym, a następnie Wyświetl na pulpicie, aby w wersji pulpitowej przeglądarki wyświetlić aktualnie widoczną stronę internetową. Z takiego rozwiązania można skorzystać w przypadku wyświetlenia strony internetowej, która nie działa w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro, ponieważ być może oczekuje określonego rodzaju dodatku. W takich sytuacjach będzie widoczna niepoprawnie wyświetlona treść wraz z komunikatem pokazanym na rysunku 7.30, który wskazuje, że witryna zostanie poprawnie załadowana tylko po pobraniu odpowiedniego dodatku. Najczęściej coś takiego ma miejsce w witrynach opartych na technologii Adobe Flash (choć wiele z nich działa w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro) i Microsoft Silverlight (cóż za ironia).

RYSUNEK 7.30. Gdy dobre witryny nie działają — dodatki przeglądarki nie zostaną uruchomione w wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro

Nie należy dać się na to nabrać. Co prawda, można kliknąć udostępniony odsyłacz, a także pobrać i zainstalować odpowiedni dodatek (będzie miało to miejsce w środowisku pulpitu, dlatego być może jest to wskazówka

322

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

o bezsensowności tego działania). Jednak po wykonaniu tej czynności dodatek zostanie zainstalowany tylko w wersji pulpitowej programu Internet Explorer. Po powrocie do wersji dla środowiska Metro i ponownym załadowaniu strony pojawi się ten sam komunikat informujący o konieczności pobrania dodatku. Życzylibyśmy sobie, aby w tej kwestii program Internet Explorer w wersji dla środowiska Metro był trochę bardziej wyrafinowany. Niemniej jednak szybko można się dowiedzieć i zapamiętać, że ta wersja przeglądarki nie obsługuje dodatków. A zatem konieczne będzie coś innego, np. załadowanie kłopotliwej strony w wersji pulpitowej programu Internet Explorer i sprawdzenie, czy po prostu działa. Są spore szanse, że tak będzie. Wiadomo już, jak poradzić sobie w sytuacji, w której podczas korzystania z programu Internet Explorer w wersji dla środowiska Metro zamierza się (lub trzeba) załadować stronę z poziomu wersji pulpitowej przeglądarki. A jak wygląda kwestia uruchamiania wersji dla środowiska Metro z poziomu wersji pulpitowej programu Internet Explorer? Niestety, nie jest możliwe bezpośrednie otwarcie w wersji dla środowiska Metro strony wyświetlanej w wersji pulpitowej programu Internet Explorer. Jeśli jednak z jakiegoś powodu naprawdę jest to konieczne, najprościej w tym celu po prostu skopiować adres URL strony, wykonać przełączenie do wersji w stylu Metro programu Internet Explorer i wkleić adres na jego pasku adresu. Jak zawsze, przydatne okażą się skróty klawiaturowe: skrót Alt+D spowoduje zaznaczenie paska adresu (pola), a skróty Ctrl+C i Ctrl+V mogą posłużyć odpowiednio do skopiowania, a następnie wklejenia.

PROGRAM INTERNET EXPLORER 10 I WYBÓR DOMYŚLNEJ PRZEGLĄDARKI Zanim podsumujemy przeglądanie witryn w systemie Windows 8, pozostała jeszcze do omówienia niewygodna (w pewnym sensie) kwestia. Dotyczy ona sytuacji, w której w systemie Windows 8 jako domyślna przeglądarka internetowa ustawiane jest cokolwiek innego od wersji programu Internet Explorer dla środowiska Metro. Bez wątpienia będzie to dziwne. Najpierw należy wiedzieć, że w czystej, niezmienionej instalacji systemu Windows 8 wersja programu Internet Explorer 10 w stylu Metro to w rzeczywistości domyślna przeglądarka. Oznacza to, że każdorazowo, gdy system operacyjny, inna aplikacja w stylu Metro lub aplikacja pulpitowa wymagają użycia przeglądarki, zostanie wywołana ta wersja programu Internet Explorer 10.

Program Internet Explorer 10 i wybór domyślnej przeglądarki

⏐

323

Podobnie w takiej domyślnej konfiguracji kafelek programu Internet Explorer 10 dla środowiska Metro będzie znajdował się na ekranie startowym systemu Windows 8. Co dziwne, nie znajdzie się kafelka wersji pulpitowej tej przeglądarki. Nie ma możliwości dodania kafelka programu Internet Explorer 10 do pulpitu, gdy domyślna przeglądarka to jego wersja dla środowiska Metro. Tak to właśnie wygląda. Niestety, często system Windows 8 nie jest skonfigurowany w ten sposób. Oczywiście, można wprowadzić zmiany. A zatem przyjrzyjmy się kilku scenariuszom, w których program Internet Explorer 10 dla środowiska Metro nie jest domyślną przeglądarką, aby dowiedzieć się, co się stanie.

Zmiana domyślnej przeglądarki na wersję pulpitową programu Internet Explorer 10 Jeśli jako domyślna przeglądarka ma być raczej używana wersja pulpitowa programu Internet Explorer 10, a nie wersja dla środowiska Metro, w tym celu w sposób opisany wcześniej w rozdziale należy skorzystać z opcji internetowych z poziomu wersji pulpitowej programu Internet Explorer 10. Po przejściu do karty Programy należy zmienić opcję Wybierz sposób otwierania łączy na opcję Zawsze w programie Internet Explorer na pulpicie. Aby za pośrednictwem kafelka wersji pulpitowej programu Internet Explorer na ekranie startowym (i w przypadku dowolnej przypiętej witryny internetowej) otworzyć wersję pulpitową przeglądarki zamiast wersji dla środowiska Metro, należy również zaznaczyć opcję Otwórz kafelki programu Internet Explorer na pulpicie. Po wykonaniu obu tych kroków, praktycznie rzecz biorąc, program Internet Explorer dla środowiska Metro zostanie usunięty z systemu. Oczywiście, nie dosłownie. Po prostu będzie niedostępny. Taki stan rzeczy pozostanie do momentu ponownej zmiany powyższych ustawień.

Konfigurowanie zewnętrznej przeglądarki internetowej jako domyślnej Podobnie jak poprzednie wersje systemu Windows, system Windows 8 umożliwia instalację wybranych zewnętrznych przeglądarek. Jednak taka decyzja może mieć wpływ na program Internet Explorer 10 w zależności od tego, jakie skonfigurowano inne przeglądarki. Dokładniej rzecz biorąc, jeśli np. skonfigurowano zewnętrzną przeglądarkę Google Chrome lub Mozilla Firefox jako domyślną w systemie Windows 8, w efekcie zniknie wersja programu Internet Explorer dla środowiska Metro.

324

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

► Jedyna metoda powrotu do programu Internet Explorer dla środowiska Metro polega na ponownym przypisaniu mu roli domyślnej przeglądarki w interfejsie programów domyślnych.

Zmiana będzie widoczna na ekranie startowym: zamiast kafelka wersji dla środowiska Metro pojawi się kafelek wersji pulpitowej programu Internet Explorer.

Aktualizacja z systemu Windows 7 do systemu Windows 8 i brak możliwości znalezienia programu Internet Explorer dla środowiska Metro Jeśli zaktualizowano komputer z systemem Windows 7 do systemu Windows 8, można zauważyć, że kafelek programu Internet Explorer 10 na ekranie startowym dotyczy jego wersji pulpitowej, a nie wersji dla środowiska Metro, tak jak tego oczekiwano. Jest to spowodowane tym samym, o czym była mowa wcześniej. Ponadto przed wykonaniem aktualizacji w roli domyślnej została skonfigurowana inna przeglądarka. A zatem Windows 8 ukrywa program Internet Explorer 10 w wersji dla środowiska Metro. Aby ta przeglądarka była ponownie domyślna, konieczne będzie uzyskanie dostępu do interfejsu programów domyślnych.

PODSUMOWANIE Jeśli w ogóle można by określić reprezentatywny element podwójnej (można powiedzieć, że rywalizującej) natury interfejsów użytkownika systemu Windows 8, jest to program Internet Explorer 10. Podobnie jak system operacyjny, w którym działa, przeglądarka ta oferuje dwa oddzielne, lecz uzupełniające się interfejsy użytkownika: standardową aplikację dla systemu Windows działającą w środowisku pulpitu oraz aplikację app w stylu Metro obsługującą metodę dotykową. Wersja programu Internet Explorer 10 w stylu Metro działa najlepiej na tabletach i innych urządzeniach dotykowych, oferując pełną obsługę gestów, których można oczekiwać razem z najlepszymi funkcjami przeglądarki pulpitowej. Z myślą o użytkownikach tradycyjnych komputerów lub tych, którzy preferują wersje pulpitowe wyposażone w więcej funkcji, Internet Explorer 10 bazuje na ulepszeniach ze swoich poprzednich wersji, zapewniając lepszą wydajność i obsługę standardów internetowych, a także — oczywiście — znakomitą integrację z przeglądarką w wersji dla środowiska Metro.

Podsumowanie

⏐

325

Być może najdziwniejszą częścią tego podwójnego oblicza przeglądarki jest zrozumienie tego, jak każda z wersji tego produktu współpracuje z drugą, a także (co jest jeszcze bardziej zagmatwane) z zewnętrznymi przeglądarkami. Podwójna natura programu Internet Explorer staje się bardziej niejasna niż uzupełniająca. Jednakże po zaznajomieniu się z nią w trochę większym stopniu możliwe będzie skonfigurowanie komputera tak, aby korzystać z preferowanej przeglądarki lub przeglądarek.

326

⏐

Rozdział 7. Przeglądanie witryn internetowych za pomocą programu Internet Explorer 10

ROZDZIAŁ 8.

Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę W TYM ROZDZIALE f Relacja między kontem Microsoft i kluczowymi aplikacjami biurowymi

systemu Windows 8 f Użycie aplikacji Kontakty do zarządzania kontaktami f Użycie aplikacji Poczta do zarządzania pocztą elektroniczną f Użycie aplikacji Kalendarz do zarządzania harmonogramem f Użycie aplikacji Wiadomości do komunikowania się z innymi osobami f Użycie aplikacji SkyDrive do przechowywania plików w sieci i uzyskiwania

do nich dostępu f Użycie aplikacji Czytnik do wyświetlania plików PDF f Użycie aplikacji Mapy Bing do określania kierunków i własnej lokalizacji f Inne aplikacje biurowe dla środowiska Metro f Użycie pakietu Microsoft Office do wykonywania zaawansowanych

zadań biurowych, takich jak edytowanie dokumentów, tworzenie arkuszy kalkulacyjnych i prezentacji oraz sporządzanie notatek Istniejący już przez kilka dekad system Windows był znany przede wszystkim

z wykorzystywania go w roli platformy komputera PC służącego do pracy. Przez długi czas system zawierał pakiet przydatnych aplikacji biurowych. Wśród aplikacji zawsze znajdowały się zarówno bardzo mało użyteczne, jak i naprawdę przydatne (zależnie od wersji systemu Windows i konkretnego narzędzia). Jednakże wraz z systemem Windows 8 otrzymujemy naprawdę imponujący arsenał przydatnych aplikacji biurowych w stylu Metro, a także — oczywiście — tradycyjne aplikacje dla systemu Windows.

328

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

W tym rozdziale omówiono nowe aplikacje w stylu Metro dołączone przez Microsoft do systemu Windows w wersji 8. i RT (niezależnie od tego, czy będą dostępne wraz z nowo zakupionym komputerem, czy pobrane osobno z serwisu Sklep Windows). Te aplikacje app obejmują nowe rozwiązania obsługujące kontakty, pocztę elektroniczną, kalendarz i wiadomości błyskawiczne, które zastępują starsze aplikacje Windows Live. Ponadto system oferuje nowe, przydatne aplikacje app na potrzeby dostępu do magazynów danych w chmurze, czytania dokumentów PDF i tworzenia adnotacji, mapowania itp. W rozdziale przedstawiono również w skrócie aplikacje pakietu Office 2013, Word RT, Excel RT, PowerPoint RT i OneNote RT, które wchodzą w skład wyłącznie systemu Windows RT (wariant systemu Windows 8 oparty na procesorach ARM).

BĘDĄ POJAWIAĆ SIĘ ZMIANY Dzięki dynamicznej naturze nowej platformy aplikacji app aplikacje w stylu Metro dołączone przez Microsoft do systemu Windows 8/RT będą się zmieniać z upływem czasu. Z tego powodu bardzo prawdopodobne jest to, że aplikacje app opisane w tym rozdziale w przyszłości będą się trochę różnić i zawierać dodatkowe funkcje. Jest to normalne. Ogólnie rzecz biorąc, można raczej przyznać, że używane aplikacje biurowe w stylu Metro będą udostępniać nadzbiór funkcji opisanych w tym rozdziale.

UWAGA DOTYCZĄCA BIUROWYCH APLIKACJI APP DLA SYSTEMU WINDOWS I UŻYWANEGO KONTA MICROSOFT Zanim omówimy poszczególne biurowe aplikacje app, które uważane są za element pełnego obrazu dotyczącego korzystania z systemu Windows 8, konieczna jest świadomość, że wiele z tych aplikacji, w tym podstawowe, takie jak Kontakty, Poczta, Kalendarz i Wiadomości, bazuje na połączeniu z kontem Microsoft użytkownika lub tym, co wcześniej określano mianem usługi Windows Live ID. Wcześniej w książce przy okazji innych omawianych zagadnień szczególnie zalecaliśmy użycie konta Microsoft do logowania w systemie Windows 8 zamiast tradycyjnego konta lokalnego, ponieważ nowy rodzaj konta udostępnia przydatne możliwości integracji. Jednakże zdajemy sobie sprawę z tego, że część osób zignoruje takie zalecenie, dlatego że jest przekonana o słuszności takiej decyzji lub dlatego, że po prostu nie ma innego wyjścia, a być może z tego powodu, że używany komputer z systemem Windows 8 jest urządzeniem służbowym. Mogą być też inne powody.

Uwaga dotycząca biurowych aplikacji app dla systemu Windows i używanego konta Microsoft

⏐

329

Jeśli tak faktycznie jest, przy pierwszej próbie uruchomienia aplikacji Kontakty, Poczta, Kalendarz lub Wiadomości pojawi się prośba o zalogowanie przy użyciu konta Microsoft (rysunek 8.1). Nie ma innej możliwości skorzystania z tych czterech aplikacji app, ponieważ z założenia są one tym, co określamy mianem połączonych aplikacji app lub aplikacji, które oferują wyłącznie obsługę z nawiązanym połączeniem (firma Microsoft nazywa je komunikacyjnymi aplikacjami app). ► Nie należy mylić terminu „połączone” z terminem „online”. Część tych aplikacji app działa, gdy komputer jest odłączony od sieci. Jednak bazują one na usługach sieciowych, a nie wyłącznie na danych lokalnych.

RYSUNEK 8.1. Należy zalogować się przy użyciu konta Microsoft. Naprawdę należy tak postąpić

Oznacza to, że te aplikacje app bazują na usługach sieciowych w sposób dominujący i wymagający. A zatem w przypadku aplikacji Kontakty nie będą zarządzane kontakty, które są lokalne dla używanego komputera. Zamiast tego będą zarządzane kontakty przechowywane w co najmniej jednej usłudze w chmurze. To samo dotyczy aplikacji Poczta, Kalendarz i Wiadomości. Żadna z nich nie korzysta tylko z danych lokalnych (okazuje się, że ani jedna z tych aplikacji w ogóle nie używa danych lokalnych). Po raz pierwszy z takiego rozwiązania firma Microsoft skorzystała w 2010 roku w systemie Windows Phone. W tamtym czasie było to w pewnym stopniu kontrowersyjne. Niektórzy użytkownicy zaznajomieni z lokalnymi magazynami osobistych informacji (np. udostępnianymi przez tradycyjne aplikacje dla systemu Windows, takimi jak Microsoft Outlook) nie rozumieli korzyści wynikających ze scentralizowanego magazynu danych w chmurze albo być może mieli podejrzenia dotyczące takich usług lub nie chcieli zmian. Jednakże w systemie

330

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Windows 8, a także systemie Windows Phone 8, firma Microsoft mocno związała się z przyszłością cechującą się korzystaniem z połączenia. Choć nadal można bez ograniczeń używać tradycyjnych aplikacji przechowujących dane na pojedynczym dysku twardym jednego komputera, gigant branży oprogramowania nie ułatwi tego samego w przypadku własnych aplikacji w stylu Metro dla systemu Windows 8. Zdajemy sobie sprawę, że nadal będzie to budzić pewne kontrowersje wśród coraz mniejszej grupy osób, które z jakiegoś powodu opierają się zmianom. Wierzymy też jednak, że rozwiązanie zastosowane przez Microsoft w systemie Windows 8 jest właściwe. Biorąc pod uwagę to, że taki model oparty na chmurze został już dawno temu zaaprobowany, jesteśmy podekscytowani obecną możliwością uzyskiwania dostępu do naszych danych z dowolnego miejsca podczas korzystania z systemu Windows 8. Podejrzewamy, że większość czytelników też tak uważa.

KONTAKTY W momencie pierwszego logowania w systemie Windows 8 przy użyciu konta Microsoft w tle może mieć miejsce kilka interesujących rzeczy, w tym umożliwienie synchronizacji ustawień między komputerami. Jednakże Windows 8 zapewnia też informacje o tym koncie aplikacjom app, które obejmują podstawowe aplikacje biurowe możliwe do zastosowania z kontem sieciowym, takie jak Poczta, Kalendarz, Wiadomości i Kontakty. Ostatnia z tych aplikacji, oparta na aplikacji People Hub, która po raz pierwszy pojawiła się w systemie Windows Phone, to nowa aplikacja app do zarządzania kontaktami w systemie Windows 8. Aplikacja udostępnia ładny interfejs agregujący listy kontaktów z wielu kont i zapewniający dla nich pojedynczy widok, a tym samym widzimy wszystkie osoby, które znamy i z którymi codziennie komunikujemy się. Aplikację app Kontakty pokazano na rysunku 8.2. Aplikacja app Kontakty zapewnia też ładny widok w stylu Metro, zawierający wszystkie działania podejmowane w sieci przez kontakty. Działania są pobierane z różnych kanałów informacyjnych powiązanych z kontami kontaktów. Mogą one uwzględniać takie źródła jak usługi Windows Live, Facebook, Twitter oraz inne, a ponadto oferować możliwość komentowania tego, co robią inne osoby. ► Choć ta aplikacja w systemie Windows Phone nosi nazwę People Hub, działa i wygląda podobnie.

Kontakty

⏐

331

RYSUNEK 8.2. Aplikacja app Kontakty ułatwia zarządzanie kontaktami

Aplikacji app Kontakty można też użyć do wyświetlania i edytowania własnego awatara sieciowego, który prezentuje nas innym osobom na całym świecie.

Aplikacja Kontakty Aplikacja app Kontakty, podobnie jak wszystkie aplikacje w stylu Metro, ma postać pełnoekranowego interfejsu z ładnym układem, który automatycznie dopasowuje się do wielkości i liczby pikseli wyświetlacza. Aplikacja jest złożona z głównego widoku i kilku innych widoków. Oto one. f Sieci społecznościowe. Przypominający oś czasu widok działań kontaktów

obejmujących wszystkie usługi sieciowe, z którymi nawiązano połączenie. f Ja. Widok umożliwia wyświetlanie i edytowanie własnego awatara sieciowego. f Powiadomienia. Jest to lista powiadomień pochodzących z każdej

z połączonych usług sieciowych. f Co nowego. Przedstawia najnowsze działania połączonych usług.

Aby przełączyć się do innych widoków, należy kliknąć (lub nacisnąć) odpowiednie nagłówki lub kafelki w głównym widoku aplikacji app Kontakty. Aplikacja udostępnia również pasek aplikacji app, który domyślnie jest ukryty. Jego funkcjonalność zmienia się, zależnie od widoku. Opisano ją dalej w tym rozdziale, w odpowiednich punktach. Jednak, jak zawsze, ten pasek aplikacji app może zostać włączony przez kliknięcie prawym przyciskiem myszy dowolnego

332

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

pustego miejsca na ekranie, wykonanie przesunięcia w stronę środka ekranu od górnej lub lewej krawędzi lub użycie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z. Aplikację Kontakty zaprojektowano także z myślą o przyciąganiu jej z wykorzystaniem nowej funkcji środowiska Metro, która pozwala na użycie wybranej aplikacji app w roli dodatkowej obok innej aplikacji w stylu Metro lub pulpitu systemu Windows. Jak widać na rysunku 8.3, widok przyciągania aplikacji Kontakty zapewnia poręczną, zminiaturyzowaną wersję pełnej aplikacji app.

RYSUNEK 8.3. Aplikacja app Kontakty w widoku przyciągania

Zarządzanie kontami Choć z kontem Microsoft może być powiązanych wiele kontaktów i innych informacji, prawdopodobnie na potrzeby poczty elektronicznej, kontaktów, kalendarza i zarządzania zadaniami zostaną też użyte innego typu konta. Z tego powodu aplikacja app Kontakty stanowi jedno z niewielu miejsc w systemie Windows 8, w którym można skonfigurować także inne konta. Oto typy kont możliwych do skonfigurowania. f Facebook. Ta najpopularniejsza na świecie usługa społecznościowa to

znakomity sposób na śledzenie na bieżąco aktywności znajomych i rodziny. W systemie Windows 8 aplikacja Kontakty będzie pobierać informacje z listy znajomych (kontaktów) usługi Facebook i udostępniać szczegóły ich aktywności w widoku Co nowego.

Kontakty

⏐

333

f Twitter. Ta bardzo popularna usługa mikroblogowania narodziła się jako

„cudowne dziecko” sieci społecznościowych i zapewnia kilka typów kanałów informacyjnych, wyszukiwanie tematów, a także listy osób obserwowanych i obserwujących. Wpisy w serwisie Twitter określane anglojęzycznym mianem tweet będą wyświetlane w widoku Co nowego. f LinkedIn. Serwis cieszący się popularnością wśród osób robiących karierę

zawodową oraz pracowników najemnych na stanowiskach urzędniczych jest usługą społecznościową dla tych, którym zależy na komunikowaniu się na bieżąco ze współpracownikami i kontaktami powiązanymi z pracą. Aplikacja app Kontakty wykonuje integrację z listami kontaktów usługi LinkedIn. f Microsoft/Hotmail. Popularna usługa pocztowa Microsoftu oparta

na przeglądarce internetowej stanowi bazę dla kont Microsoft większości osób. Ponieważ w systemie Windows 8 to konto jest domyślnie używane do logowania, są spore szanse, że już skonfigurowano tę usługę. Konto Hotmail zapewnia usługi poczty elektronicznej, kontaktów, kalendarza i zadań. Podobnie jak w przypadku konta usługi Google, konto Hotmail uwidacznia się w odpowiednich aplikacjach app systemu Windows 8. Zgodnie z oczekiwaniami, aplikacja Kontakty jest zintegrowana z listą kontaktów konta Hotmail. ► Microsoft jest w trakcie zastępowania usługi Hotmail nową usługą poczty elektronicznej opartą na przeglądarce internetowej o nazwie Outlook.com, która działa podobnie jak usługa Hotmail. f Exchange. Aplikacja app Kontakty może łączyć się we własnym zakresie

z kontami programu Exchange i podobnymi do nich. Oznacza to, że korzystają one z technologii Exchange ActiveSync (EAS), które de facto są standardem dla urządzeń przenośnych. Ogólnie rzecz biorąc, tego typu konto zostanie użyte w dowolnym koncie, które wykorzystuje oprogramowanie Exchange Server, Office 365 lub inne podobne (każde z nich oferuje pocztę elektroniczną, kontakty, kalendarz i zarządzanie zadaniami). Aplikacja Kontakty zapewnia zintegrowany dostęp do kontaktów programu Exchange lub opartych na technologiach EAS. f Google. Największa na świecie firma internetowa zapewnia znakomite

usługi poczty elektronicznej i kontaktów (Gmail) oraz kalendarza i zadań

334

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

(Google Calendar). Tego typu konto zostanie połączone z wszystkimi odpowiednimi aplikacjami app w systemie Windows 8. Aplikacja app Kontakty uzyskuje dostęp do listy kontaktów konta Gmail. Aby skonfigurować konto, należy kliknąć jego odpowiedni typ na liście Dodaj konto i wykonać wymagane kroki. Każda operacja dodawania konta odbywa się za pośrednictwem pełnoekranowego interfejsu, przypominającego ten, który służy do powiadamiania (rysunek 8.4).

RYSUNEK 8.4. Dodawanie nowego konta do systemu Windows 8

Jeśli dane konto nie istnieje, dostęp do interfejsu kont można uzyskać z poziomu panelu Ustawienia. Jak widać na rysunku 8.5, panel można wyświetlić na różne sposoby, w tym z użyciem kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I, wykonaniem przesunięcia od prawej krawędzi ekranu i naciśnięciem pozycji Ustawienia lub po zastosowaniu aktywnego obszaru myszy dla paska paneli funkcji w środowisku Metro, a następnie kliknięciu pozycji Ustawienia. Należy kliknąć pozycję Konta, aby wyświetlić ustawienia kont umożliwiające uzyskanie dostępu do dodatkowych typów kont i dodanie ich. Na rysunku 8.6 zaprezentowano interfejs ustawień kont. ► W tym interfejsie można też usuwać konta, choć nie jest to szczególnie oczywiste. Wystarczy prawym przyciskiem myszy kliknąć konto do usunięcia lub nacisnąć je i przytrzymać, a następnie z wyświetlonego menu wybrać pozycję Usuń.

Kontakty

RYSUNEK 8.5. Panel ustawień aplikacji Kontakty

⏐

335

RYSUNEK 8.6. Ustawienia kont

Zarządzanie kontaktami Zarządzanie kontami to zwykle jednorazowa rzecz. Przeważnie podczas korzystania z aplikacji Kontakty będzie prowadzona interakcja z kontaktami. W tej aplikacji app miłe jest to, że wszystkie kontakty zagregowane z wielu kont są dostępne w jednym miejscu, w którym można wykonać kilka przydatnych działań powiązanych z kontaktami.

INTERAKCJA Z KONTAKTAMI Jeśli aplikację Kontakty wywołano ręcznie, zostanie zaprezentowany jej główny widok, który wyszczególnia wszystkie kontakty w dwóch grupach. Jeśli dowolne kontakty skonfigurowano jako ulubione w sposób przedstawiony poniżej, kontakty te pojawią się po lewej stronie. Domyślny widok jest naprawdę prosty i oczywisty. Jednak istnieje zabawna ukryta funkcja, która znacznie ułatwia nawigowanie w obrębie ogromnej listy kontaktów. Wystarczy nacisnąć dowolną literę. Aby np. przeskoczyć do kontaktów rozpoczynających się od litery F, należy wpisać jedynie znak F. Widok przyjmie postać widoczną na rysunku 8.7. W celu wyświetlenia szczegółów dotyczących konkretnego kontaktu wystarczy zaznaczyć go na liście. Choć to, co zostanie pokazane, będzie zmieniać się

336

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.7. Wpisując literę, można szybko przeskoczyć w obrębie listy kontaktów

naprawdę dynamicznie na podstawie kilku wskaźników (np. konta lub kont, z jakimi powiązano dany kontakt, bądź rodzaju informacji udostępnionego przez użytkownika lub inne osoby), powinno przypominać zawartość rysunku 8.8.

RYSUNEK 8.8. Typowa karta kontaktu

Kontakty

⏐

337

Oto niektóre informacje, które mogą być powiązane z kontaktem. f Kontakt. Nazwa, powiązane konto lub konta, adres itp. Są to również opcje

umożliwiające wykonywanie działań, takie jak Wyślij wiadomość e-mail, Wyślij wiadomość, Adres na mapie oraz inne. f Co nowego. Lista działań kontaktu pobranych z co najmniej jednego konta. f Zdjęcia. Zbiór zdjęć kontaktu pobranych z co najmniej jednego konta.

W sekcjach informacji Co nowego i Zdjęcia widoki nie są tylko do odczytu. Możliwe jest komentowanie wpisów i zdjęć, a nawet oznaczanie elementów jako „lubianych” tak, jak to staje się możliwe po ręcznym uzyskaniu dostępu do usług Facebook lub Twitter. Uwaga Jeśli istnieją zduplikowane kontakty (dwie karty kontaktu z tymi samymi informacjami), można także połączyć je ze sobą. Po wyświetleniu jednego z duplikatów należy wywołać pasek aplikacji app i wybrać pozycję Połącz.

EDYTOWANIE KONTAKTU W celu zmodyfikowania informacji o kontakcie należy kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolne miejsce wyświetlonej karty kontaktu, a następnie na pasku aplikacji app wybrać pozycję Edytuj. Pojawi się nowy widok o nazwie Edytuj informacje o kontakcie (rysunek 8.9). Po wykonaniu wymaganych zmian informacji należy kliknąć przycisk Zapisz na pasku aplikacji app, aby zapisać modyfikacje.

DODAWANIE NOWEGO KONTAKTU Oczywiście, możliwe jest też dodanie nowego kontaktu. W tym celu należy wyświetlić pasek aplikacji app w głównym widoku aplikacji Kontakty i kliknąć przycisk Nowy (przypomina znak +). Choć ten interfejs jest dość oczywisty i podobny do wcześniej wspomnianego ekranu edycji, uwagę zwraca jeden obszar, czyli lista rozwijana kont. Ten interfejs pozwala określić, jakie konto będzie przechowywać nowy kontakt. Domyślnie aplikacja Kontakty użyje konta Microsoft dla wszystkich kontaktów, ale można to zmienić dynamicznie, jeśli preferowane jest powiązanie kontaktu z innym kontem.

338

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.9. Z łatwością można edytować informacje o kontakcie

DODAWANIE KONTAKTU DO ULUBIONYCH Podobnie jak wcześniejsze rozwiązania firmy Microsoft służące do zarządzania kontaktami, takie jak Windows Live Messenger i People Hub w systemie Windows Phone, aplikacja Kontakty systemu Windows 8 obsługuje ulubione kontakty. Ulubione kontakty lub Ulubione to specjalne i widoczne miejsce w głównym widoku aplikacji app Kontakty. Dzięki temu znacznie łatwiej można do niego uzyskać dostęp. Aby dodać kontakt do ulubionych, należy otworzyć widok kontaktu osoby, wyświetlić pasek aplikacji app, a następnie kliknąć pozycję Ulubione. Po powrocie do głównego widoku aplikacji app okaże się, że ten kontakt został dodany do ulubionych po lewej stronie. Uwaga W celu usunięcia kontaktu z ulubionych wystarczy odwiedzić kartę kontaktu osoby, wyświetlić pasek aplikacji app i ponownie kliknąć przycisk Ulubione. W efekcie kontakt zostanie usunięty z ulubionych.

PRZYPINANIE KONTAKTU DO EKRANU STARTOWEGO Jeśli interakcja z określonym kontaktem jest prowadzona często, w celu zapewniania sobie szybkiego dostępu do niego można przypiąć kafelek tego kontaktu osoby do ekranu startowego. Należy otworzyć widok kontaktu wybranej osoby, wyświetlić

Kontakty

⏐

339

pasek aplikacji app, a następnie kliknąć pozycję Przypnij do ekranu startowego. Zostanie zaprezentowany podgląd kafelka, taki jak widoczny na rysunku 8.10, co umożliwi zmodyfikowanie nazwy kafelka. Aby wyświetlić nowy kafelek, należy powrócić do ekranu startowego i przejść na jego koniec (po prawej stronie). Jak widać na rysunku 8.11, kontakt znajduje się teraz na ekranie startowym w postaci dynamicznego kafelka. Kafelek jest naprawdę dynamicznym, a nie jedynie statycznym obrazem. Domyślnie dynamiczny kafelek kontaktu będzie animowany i będzie wyświetlał ostatnie działania pobrane z kanału informacyjnego w widoku Co nowego. Oczywiście, efekt ten można wyłączyć. Wystarczy prawym przyciskiem myszy kliknąć kafelek i z wyświetlonego paska aplikacji app wybrać pozycję Wyłącz dynamiczny kafelek (możliwe jest również odpięcie kafelka od tego interfejsu). RYSUNEK 8.10. Przypinanie Inne możliwe opcje konfiguracyjne obejmują kontaktu ekranu startowego przenoszenie kafelka w nowe położenie (np. do nowej lub istniejącej grupy kafelków).

WYSZUKIWANIE: ZNAJDOWANIE KONTAKTÓW Aplikacja Kontakty, podobnie jak wiele innych aplikacji w stylu Metro, obsługuje ogólnosystemowy kontrakt wyszukiwania. Umożliwia to znalezienie konkretnego kontaktu, niezależnie od tego, czy aktualnie aplikacja app Kontakty jest aktywna, czy nie. Aby przeprowadzić wyszukiwanie w aplikacji Kontakty, należy użyć kombinacji Klawisz logo RYSUNEK 8.11. Często używany systemu Windows+Q. Spowoduje to wyświetlenie kontakt jest widoczny na ekranie standardowego panelu wyszukiwania z wybraną startowym jako dynamiczny kafelek aplikacją Kontakty. Wystarczy teraz wpisać część nazwy kontaktu, który ma zostać znaleziony. Po naciśnięciu klawisza Enter w aplikacji Kontakty zostaną wyświetlone wyniki wyszukiwania (rysunek 8.12).

340

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.12. Wyszukiwanie w aplikacji Kontakty

W tych nowych, ogólnosystemowych funkcjach środowiska Metro niesamowite jest to, że do wyszukiwania kontaktów nie trzeba nawet używać aplikacji Kontakty. Okazuje się, że operację można wykonać w dowolnym miejscu systemu Windows 8: z poziomu ekranu startowego, innej aplikacji w stylu Metro, a nawet pulpitu. Aby przekonać się, jak wyszukiwanie wygląda w praktyce, należy powrócić do pulpitu systemu Windows (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+D) i nacisnąć kombinację klawiszy Klawisz logo systemu Windows i Q. Zgodnie z oczekiwaniami pojawia się panel wyszukiwania, w którym należy rozpocząć wpisywanie części nazwy kontaktu do znalezienia. Jednak tym razem, zamiast naciskania klawisza Enter, z listy aplikacji app należy wybrać aplikację Kontakty. Proszę bardzo! W aplikacji zostaną zwrócone wyniki wyszukiwania.

Wyświetlanie nowych informacji dotyczących znajomych, rodziny, współpracowników i innych kontaktów Oprócz pełnienia roli książki adresowej o dużych możliwościach, aplikacja Kontakty zapewnia również kanał informacyjny Co nowego, który agreguje treść z usług Facebook i Twitter oraz innych kont. Aplikacja stanowi uniwersalne miejsce, w którym można się dowiedzieć, co się dzieje ze znajomymi, rodziną i innymi osobami, z którymi utrzymuje się kontakt (niezależnie od tego, skąd wysyłają informacje). Widok Co nowego zaprezentowano na rysunku 8.13.

Kontakty

⏐

341

RYSUNEK 8.13. Widok Co nowego zapewnia łatwy sposób bieżącego śledzenia aktywności znajomych i innych kontaktów

Widok zapewnia tego rodzaju informacje w stylu obowiązującym dla środowiska Metro. Każdy wpis segregowany jest na obszarze przypominającym kafelki. Przewijanie odbywa się w poziomie (czyli od lewej do prawej strony), a nie w pionie, tak jak w aplikacjach opartych na dokumentach. Choć aplikacja app będzie okresowo odświeżać ten widok, można to zrobić samodzielnie, włączając pasek aplikacji app i klikając przycisk Odśwież. Oczywiście, jedną z najprzyjemniejszych rzeczy jest interakcja z kontaktami, która polega na zamieszczaniu komentarzy i innych opinii powiązanych z ich wpisami. Zakres możliwych działań zmienia się, zależnie od typu konta. Można np. „polubić” wpis z serwisu Facebook, oznaczyć wpis z serwisu Twitter jako ulubiony lub przekazać dalej coś, co w nim znaleziono. Aby wykonać dowolną z tych czynności, należy znaleźć żądany wpis i go kliknąć. Spowoduje to wyświetlenie pełnego ekranu (rysunek 8.14) z udostępnionym bardziej kompletnym widokiem, który obejmuje komentarze innhych osób, a także wszelkie możliwe działania. W celu dodania komentarza należy następnie nacisnąć umieszczone na dole pole Dodaj komentarz. Opcjonalnie można kliknąć przyciski lubię to, ulubione lub przekaż dalej w serwisie Twitter (jeśli są dostępne). I tym razem jest to zależne od typu konta, do którego wpis został skierowany.

342

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.14. Wpis kontaktu wyświetlony w trybie pełnoekranowym w całej jego okazałości

Wyświetlanie cyfrowego awatara i tworzenie własnych wpisów Oprócz kontaktów i ich zagregowanego widoku działań, aplikacja Kontakty zapewnia wygodny interfejs służący do zarządzania własnym cyfrowym awatarem albo kontem lub kontami sieciowymi, które sprawiają, że użytkownik staje się jednostką mogącą wykonywać zadania i tworzyć relacje z innymi osobami. Interfejs o nazwie Ja widoczny na rysunku 8.15 jest przeznaczony dla użytkownika, natomiast widok Co nowego pozwala innym osobom dowiedzieć się, co nowego słychać u użytkownika. W tym widoku można wyświetlać i edytować własne informacje kontaktowe (za pośrednictwem odsyłacza Wyświetl profil) oraz sprawdzać treść własnego kanału informacyjnego Co nowego, która jest pobierana z wszystkich skonfigurowanych kont sieciowych. Możliwe jest też wyświetlanie i obsługiwanie oczekujących powiadomień, a także oglądanie zdjęć, które w ostatnim czasie użytkownik zamieścił w sieciach społecznościowych oraz na innych kontach. Chyba najważniejsze jest to, że tego interfejsu można też użyć do wysyłania wpisów do obsługiwanych sieci społecznościowych. Jeśli skonfigurowano więcej niż jedną z nich, pojawi się lista rozwijana umożliwiająca wybranie żądanej usługi, a ponadto pole tekstowe o nazwie Co chcesz przekazać?, w którym można wpisać nowy wpis.

Poczta

⏐

343

RYSUNEK 8.15. Widok Ja zawiera wszystkie informacje o użytkowniku

POCZTA Być może zaskakujące jest to, że aplikacja app Poczta systemu Windows 8 to pełnoekranowa wersja aplikacji Mail dla urządzeń przenośnych, która po raz pierwszy pojawiła się w systemie Windows Phone. Zapewnia ona dostęp do wielu kont pocztowych przy użyciu interfejsu zoptymalizowanego pod kątem większych ekranów dotykowych. Aplikacja korzysta z typowych funkcji poczty elektronicznej, takich jak załączniki, obsługa pól CC i BCC oraz odczyt tekstowych i graficznych wiadomości e-mail. Aplikacja działa też w pionowym lub poziomym trybie wyświetlania, dlatego można zarządzać pocztą elektroniczną w preferowany sposób.

Działanie aplikacji Poczta Aplikacja app Poczta udostępnia widok złożony z trzech paneli (rysunek 8.16), w którym można zobaczyć główne elementy podstawowego interfejsu użytkownika aplikacji. Oto te elementy. f Panel kont. Ten położony najbardziej na lewo panel zapewnia dostęp

do każdego skonfigurowanego konta, a także do jego folderów poczty elektronicznej (wyświetlane są tylko foldery dla aktualnie wybranego

344

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.16. Aplikacja app Poczta

konta). Liczba nieprzeczytanych wiadomości pojawi się obok nagłówka folderu Skrzynka odbiorcza. W przypadku wielu kont liczba ta będzie widoczna obok odsyłacza do danego konta. Na rysunku 8.17 widać panel kont w aplikacji Poczta skonfigurowany dla trzech różnych kont. f Panel wiadomości. Wyświetla zawartość bieżącego folderu aktualnie

wybranego konta pocztowego (domyślny folder to Skrzynka odbiorcza). ► Aby zaznaczyć wiele wiadomości, prawym przyciskiem myszy należy kliknąć je kolejno na panelu folderów skrzynki pocztowej. Po zaznaczeniu żądanych wiadomości można wykonać takie działania jak zaznaczenie jako przeczytane, zaznaczenie jako nieprzeczytane, przeniesienie i usunięcie. Wszystkie te działania są realizowane za pośrednictwem paska aplikacji app Poczta. f Panel treści wiadomości. Wyświetla aktualnie wybraną wiadomość e-mail. f Nowy. Kliknięcie przycisku powoduje utworzenie nowej wiadomości e-mail. f Odpowiedz. Kliknięcie przycisku umożliwia udzielenie odpowiedzi jednej

osobie lub wszystkim osobom albo przekazanie dalej aktualnie wybranej wiadomości e-mail. f Usuń. Kliknięcie przycisku powoduje usunięcie aktualnie wybranej

wiadomości e-mail.

Poczta

⏐

345

Po wyświetleniu paska aplikacji app Poczta widocznych będzie kilka innych poleceń. f Synchronizuj. Kliknięcie tego przycisku umożliwia

ręczne sprawdzenie dla każdego skonfigurowanego konta, czy pojawiły się nowe wiadomości e-mail. f Przypnij do ekranu startowego. Kliknięcie tego przycisku

powoduje przypięcie do ekranu startowego bieżącego widoku folderu poczty elektronicznej w celu przyspieszenia dostępu. Przebiega to podobnie jak w kontaktach w aplikacji Kontakty. Jeśli trzeba, można zmienić nazwę kafelka, który bezpośrednio po utworzeniu pojawi się na końcu ekranu startowego po prawej stronie. f Przenieś. Kliknięcie tego przycisku umożliwia

przeniesienie wybranej wiadomości do nowego folderu. Po kliknięciu widok folderów tymczasowo zniknie (reszta aplikacji app będzie nieaktywna), dzięki czemu możliwe będzie określenie nowego położenia wiadomości. f Oznacz jako przeczytane/Oznacz jako nieprzeczytane.

Ten przycisk powoduje przełączenie stanu „odczytu” wybranej wiadomości. Domyślnie po zaznaczeniu wiadomość jest oznaczana jako przeczytana. RYSUNEK 8.17. Wiele kont w aplikacji Poczta

Uwaga Aplikacja Poczta to nowoczesne i dość wydajne rozwiązanie obsługujące pocztę elektroniczną, ale jako aplikacja app dla urządzeń przenośnych jest pozbawiona kilku typowych funkcji, których można by oczekiwać. Być może wśród nich kluczowa jest możliwość przeciągania i upuszczania, z której można by skorzystać przy przenoszeniu wiadomości między dwoma folderami. Taka funkcja po prostu nie istnieje w aplikacji Poczta. Jeśli dotychczas zarządzano pocztą elektroniczną za pomocą np. oprogramowania Windows Live Mail i Outlook czy nawet rozwiązań opartych na przeglądarce internetowej, takich jak Hotmail lub Office 365, trochę czasu zajmie przywyknięcie do braku takiej możliwości. Należy pamiętać, że aplikacje w stylu Metro działają jak aplikacje app dla urządzeń przenośnych (właściwie nimi są), dlatego obowiązują w nich określone wzorce użytkowania, które mogą wydać się nie na miejscu dla w pełni funkcjonalnych komputerów PC.

346

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Zarządzanie kontami Choć Windows 8 obsługuje kilka typów kont opisanych wcześniej w rozdziale przy omawianiu aplikacji app Kontakty, tylko kilka z nich, czyli Hotmail, Google, Exchange (współpracuje z oprogramowaniem Exchange Server, Office 365 oraz wieloma innymi typami kont opartymi na technologiach Exchange ActiveSync) i IMAP, zapewnia obsługę poczty elektronicznej zgodną z aplikacją Poczta. Inaczej mówiąc, ta aplikacja app działa bardziej jak aplikacja pocztowa dla urządzeń przenośnych niż jako w pełni funkcjonalna aplikacja pulpitowa (np. Outlook). Aplikacja Poczta to zasadniczo tylko aplikacja app poczty elektronicznej EAS (konta Hotmail i Google używają w tle technologii EAS do synchronizowania z urządzeniami przenośnymi), choć trzeba przyznać, że precyzyjniej jest opisywana jako pocztowa aplikacja app z nawiązanym połączeniem, ponieważ współpracuje również z kontami poczty elektronicznej opartymi na protokole IMAP. Takie rozwiązanie ma swoje zalety i wady, ale ostatecznie aplikacja Poczta, tak jak system Windows 8, zmierza ku przyszłości, pomijając starsze rozwiązania poczty elektronicznej oparte na przestarzałych technologiach, takich jak POP3. Jeśli wymagana jest tego rodzaju obsługa, konieczne będzie poszukanie czegoś innego. Przy pierwszym użyciu aplikacji Poczta na dole panelu kont pojawi się niewielkie pole objaśniające sposób dodawania kont i udostępniające odpowiedni odsyłacz. Jednak konta można dodawać w dowolnym momencie, wyświetlając panel Ustawienia, podobnie jak w innych aplikacjach w stylu Metro. Aby otworzyć ten panel, należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I lub znaleźć go za pośrednictwem paska paneli funkcji, a następnie kliknąć pozycję Konta. Zostanie wyświetlony ekran, podobny do pokazanego na rysunku 8.18, zawierający listę już skonfigurowanych kont.

RYSUNEK 8.18. Ustawienia kont aplikacji Poczta

Poczta

⏐

347

W celu dodania nowego konta należy kliknąć pozycję Dodaj konto. Na następnym ekranie trzeba wybrać dostępny typ kont: Hotmail, Google, Exchange lub Inne konto. Proces tworzenia konta przebiega podobnie jak w aplikacji Kontakty za pośrednictwem pełnoekranowego interfejsu powiadomienia w stylu Metro (rysunek 8.19).

RYSUNEK 8.19. Dodawanie nowego konta poczty elektronicznej

Należy zauważyć, że jeśli trzeba skonfigurować konto pocztowe typu IMAP, należy wybrać typ konta Inne konto, a następnie kliknąć odsyłacz Pokaż więcej szczegółów w celu wprowadzenia odpowiednich informacji o serwerze. Aby zarządzać istniejącym kontem, należy przejść do pozycji Ustawienia/Konta, a następnie kliknąć konto, które ma zostać poddane edycji. Zostanie zaprezentowany panel, podobny do tego z rysunku 8.20. Oto kluczowe elementy możliwe do skonfigurowania. f Nazwa konta. Nazwa konta wyświetlana w aplikacji Poczta (domyślnie używa

ogólnych nazw, takich jak Hotmail i Exchange). f Pobierz nowe wiadomości e-mail. Harmonogram pobierania poczty

elektronicznej, który dla kont typu EAS można skonfigurować przy użyciu następujących opcji: Po odebraniu elementów, Co 15 minut, Co 30 minut, Co godzinę lub Ręcznie. f Pobierz wiadomości e-mail z. Zakres otrzymanej poczty elektronicznej,

która zostanie pobrana na komputer. f Automatycznie pobieraj obrazy zewnętrzne. Opcja może być włączona

lub wyłączona, w zależności od ustawień zabezpieczeń dostawcy poczty elektronicznej. f Pokaż powiadomienia e-mail dla tego konta. Opcja może być włączona

lub wyłączona. W pierwszym przypadku każdorazowo po odebraniu nowej wiadomości e-mail będzie wyświetlane powiadomienie w stylu „tosta”. Powiadomienia przypominają te, które pokazane są na rysunku 8.21.

348

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.20. Zarządzanie istniejącym kontem

RYSUNEK 8.21. „Tost” powiadomienia dotyczącego wiadomości e-mail

f Usuń konto. Przycisk umożliwia usunięcie konta z aplikacji Poczta.

Zarządzanie pocztą elektroniczną Po skonfigurowaniu różnych kont można rozpocząć normalne korzystanie z aplikacji Poczta, tak jak w dowolnej innej aplikacji pocztowej. Choć sposób obsługi aplikacji jest zgodny z oczekiwaniami, należy mieć świadomość kilku unikalnych aspektów związanych z tą aplikacją. Przede wszystkim, w aplikacji nie ma scentralizowanego, połączonego widoku poczty przychodzącej, tak jak systemie Windows Phone oraz innych klientach pocztowych dla urządzeń przenośnych. Zamiast tego dostęp do każdego konta jest uzyskiwany osobno przy użyciu jego własnej skrzynki pocztowej i zestawu folderów. A zatem, jeśli używanych jest wiele kont, za pośrednictwem panelu Konta można przełączać się między nimi.

Poczta

⏐

349

Oferując interfejs Metro, aplikacja app Poczta sprawia, że zaznaczenie wielu wiadomości e-mail na panelu folderu skrzynki pocztowej, a następnie przetworzenie ich jako pojedynczej jednostki, okazuje się trochę powolną operacją. Dla przykładu załóżmy, że wymagane jest zaznaczenie trzech wiadomości e-mail i przeniesienie ich do nowego folderu. W tym celu w aplikacji Poczta konieczne jest kliknięcie kolejno każdej wiadomości prawym przyciskiem myszy. W nagłówku każdej wiadomości pojawi się w efekcie niewielkie pole wyboru, które wskazuje wykonane zaznaczenie (rysunek 8.22). Gdy to nastąpi, należy na pasku aplikacji app wybrać odpowiednie polecenie (w tym przypadku o nazwie Przenieś). ► Istnieje możliwość zaznaczenia wielu sąsiadujących ze sobą wiadomości e-mail, tak jak innych obiektów w systemie Windows (np. plików w systemie plików). W tym celu należy zaznaczyć pierwszą wiadomość, przy naciśniętym klawiszu Shift przewinąć w dół do ostatniej wiadomości, która ma zostać zaznaczona, a następnie wykonać tę operację. Proszę bardzo!

► Czy mają zostać zaznaczone wszystkie wiadomości w folderze? W tym celu należy zaznaczyć jedną z wiadomości, a następnie użyć kombinacji klawiszy Ctrl+A.

RYSUNEK 8.22. Zaznaczanie wielu wiadomości e-mail

350

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Podczas wykonywania operacji przenoszenia większość elementów aplikacji Poczta jest mniej widoczna, oprócz widoku folderów, dlatego możliwe jest określenie miejsca, w które ma zostać przeniesiona wiadomość e-mail.

WYSYŁANIE I ODBIERANIE NOWEJ WIADOMOŚCI E-MAIL Pobieranie poczty elektronicznej odbywa się automatycznie. Jak wcześniej wspominaliśmy, możliwe jest skonfigurowanie harmonogramu dla poszczególnych kont. Jeśli jednak nie ma się do tego całkowitego zaufania, można zawsze w dowolnym momencie ręcznie sprawdzić, czy pojawiły się nowe wiadomości. Wystarczy wyświetlić pasek aplikacji app i nacisnąć przycisk Synchronizuj.

ODPOWIADANIE NA WIADOMOŚĆ E-MAIL LUB PRZESYŁANIE JEJ DALEJ Firma Microsoft dodała do przycisku Odpowiedz w prawej górnej części aplikacji Poczta trzy powiązane z nim przydatne polecenia: Odpowiedz, Odpowiedz wszystkim i Prześlij dalej. Po naciśnięciu tego przycisku zostanie wyświetlone niewielkie menu rozwijane oferujące te opcje. Jeśli takie rozwiązanie uzna się za zbyt niewygodne (z pewnością tak może być), można skorzystać ze skrótów klawiaturowych: Ctrl+R (polecenie Odpowiedz), Ctrl+Shift+R (polecenie Odpowiedz wszystkim) i Ctrl+F (polecenie Prześlij dalej).

PISANIE WIADOMOŚCI E-MAIL Podczas pisania nowej wiadomości e-mail lub udzielania odpowiedzi na odebraną aplikacja Poczta udostępnia najpierw widok pokazany na rysunku 8.23.

RYSUNEK 8.23. W aplikacji Poczta udostępniono mnóstwo opcji przydatnych w czasie pisania wiadomości e-mail

Oto opcje dostępne na początku. f Konto. Jeśli skonfigurowano co najmniej dwa konta pocztowe, przy użyciu

pola rozwijanego można wybrać, za pośrednictwem którego zostanie wysłana wiadomość.

Poczta

⏐

351

f Do. Odbiorca wiadomości e-mail. Podczas wpisywania znaków aplikacja

Poczta użyje funkcji autouzupełniania, porównując wprowadzaną nazwę lub adres e-mail z kontaktami w aplikacji Kontakty. Jeśli skonfigurowano konto typu Exchange, można również skorzystać z listy rozwijanej wyświetlanej, by można było przeszukiwać katalog użytkowników w miejscu pracy. f DW. Pole adresatów kopii wiadomości e-mail zarezerwowane dla osób,

które nie są jej bezpośrednimi odbiorcami, ale z jakiegoś powodu wymagają uwzględnienia. f Pokaż więcej. Opcja umożliwia wyświetlenie pola ukrytych adresatów

wiadomości e-mail i pola priorytetu. Drugie pole pozwala na zmianę domyślnego priorytetu Normalny na Wysoki lub Niski, w zależności od wymagań dotyczących wiadomości. f Temat. Temat wiadomości e-mail. f Treść wiadomości. Treść wiadomości e-mail, która opcjonalnie obejmuje

wcześniej zdefiniowaną sygnaturę (można ją skonfigurować w ustawieniach konta). f Wyślij. Kliknięcie tego przycisku powoduje wysłanie wiadomości. f Anuluj. Kliknięcie tego przycisku umożliwia zapisanie wersji roboczej

wiadomości lub usunięcie jej. Oczywiście, domyślny zestaw opcji udostępniany przez aplikację Poczta jest przyzwoity. Jeśli jednak w tym widoku zostanie wyświetlony pasek aplikacji app, widocznych będzie znacznie więcej opcji. Oto one. f Zapisz wersję roboczą. Kliknięcie tego przycisku powoduje zapisanie wersji

roboczej bieżącej wiadomości. f Załączniki. Ta najbardziej interesująca komenda wywołuje widok wyboru

plików w stylu Metro (rysunek 8.24) i zapewnia możliwość wybrania co najmniej jednego pliku w typowych lokalizacjach w systemie plików (Dokumenty, Obrazy, Muzyka itp.) oraz w aplikacjach app pobierających pliki z usług sieciowych (np. Aparat, Zdjęcia i SkyDrive). f Kopiuj/Wklej. Przycisk o nazwie Kopiuj/Wklej lub Wklej (zależnie od tego,

czy cokolwiek zaznaczono i (lub) umieszczono w schowku systemu Windows) umożliwia wykonanie typowych operacji kopiowania i wklejania. f Czcionka. Prosty interfejs wyboru czcionki, który do wyboru udostępnia kilka

czcionek i ich wielkości. f Pogrubienie, Kursywa i Podkreślenie. Trzy typowe polecenia powiązane

z tekstem, z których każde ma własny przycisk.

352

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.24. Załączniki plikowe można dodawać przy użyciu standardowego interfejsu wyboru plików w stylu Metro f Kolor tekstu. Prosty interfejs wyboru koloru czcionki oferujący tylko kilka

kolorów. f Lista punktowana. Umożliwia rozpoczęcie listy punktowanej lub zaznaczenie

tekstu, a następnie zamianę na listę punktowaną. f Emotikony. Powoduje otwarcie panelu z zaskakująco zróżnicowaną i obszerną

kolekcją emotikonów z takich kategorii jak osoby, działania, jedzenie i inne rzeczy, podróże, przyroda i symbole. Jak widać na rysunku 8.25, panel wysuwa się z lewej strony ekranu i pozostaje otwarty, umożliwiając dodanie wielu emotikonów. f Więcej. Przycisk wywołuje menu podręczne z większą liczbą opcji, takich

jak Lista punktowana, Lista numerowana, Cofnij i Wykonaj ponownie.

Wyszukiwanie wiadomości e-mail Tak jak w aplikacji app Kontakty, w aplikacji Poczta wiadomość e-mail jest wyszukiwana przy użyciu ogólnosystemowej funkcji lub kontraktu wyszukiwania. Konkretniej rzecz biorąc, w aplikacji Poczta wyszukiwana jest treść. Przebiega to tak, jak w dowolnym miejscu w środowisku Metro: wystarczy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q w aplikacji Poczta lub innym miejscu systemu, a następnie z listy aplikacji app po prawej stronie wybrać pozycję Poczta. Spowoduje to wyświetlenie standardowego panelu wyszukiwania.

Poczta

⏐

353

RYSUNEK 8.25. Niesamowity zbiór emotikonów

Później wystarczy jedynie wpisać wyszukiwany termin. Może to być fragment treści wiadomości e-mail lub wiersza tematu albo imię osoby, która wysłała wiadomość (lub odebrała ją od użytkownika). Po naciśnięciu klawisza Enter wyniki wyszukiwania pojawiają się na panelu wiadomości aktualnie wybranego konta w aplikacji Poczta (rysunek 8.26).

RYSUNEK 8.26. Wyszukiwanie wiadomości e-mail z dowolnego miejsca w systemie Windows 8

354

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Należy zauważyć, że funkcja wyszukiwania zapewnia listę historii wcześniej wykonanych operacji wyszukiwania, która jest specyficzna dla aplikacji app. Oznacza to, że podczas wyszukiwania w aplikacji Poczta poniżej pola wyszukiwania pojawi się lista historii dotycząca tej aplikacji. Dzięki temu w dowolnym momencie można ponownie przeprowadzić wyszukiwanie.

Konfigurowanie aplikacji Poczta Oprócz wcześniej omówionych ustawień kont, aplikacja Poczta oferuje tylko kilka innych opcji konfiguracyjnych godnych uwagi. Po wybraniu opcji Uprawnienia na panelu można skonfigurować następujące ustawienia. f Powiadomienia. Przełącznik określa na poziomie całej aplikacji app Poczta,

czy może ona wywoływać powiadomienia w stylu „tosta” każdorazowo po odebraniu nowej wiadomości e-mail. ► Należy jednak zauważyć, że po włączeniu tego przełącznika nadal możliwe jest indywidualne określenie, każde konto wywołuje te powiadomienia (umożliwiają to ustawienia poszczególnych kont). f Ekran blokowania. Domyślnie ekran blokowania systemu Windows 8

zapewnia prostą ikonę aplikacji Poczta z liczbą wskazującą ilość nowych, nieprzeczytanych wiadomości e-mail, które są dostępne (właściwie pod względem działania przypomina system Windows Phone). Oczywiście, aby ta funkcja zadziałała, program Poczta musi działać w tle. Jeśli jednak tak ma nie być, za pomocą tego ustawienia można wyłączyć funkcję. Odwołanie Możliwe jest określenie, który z dostępnych obszarów ikon ekranu blokowania jest używany przez aplikację Poczta. W tym celu należy skorzystać z opcji Ustawienia/ Personalizacja/Ekran blokowania. Tę oraz inne opcje personalizacji omówiono w rozdziale 5.

Przyciąganie: udostępnianie ekranu aplikacji Poczta Podobnie jak inne aplikacje w stylu Metro, aplikacja Poczta obsługuje widok przyciągania środowiska Metro, który umożliwia zadokowanie lub przyciągnięcie aplikacji app do lewej lub prawej krawędzi ekranu, a następnie użycie jej razem z inną aplikacją w stylu Metro lub pulpitem systemu Windows. Szczerze mówiąc, nie jest to takie straszne, gdy pod uwagę weźmie się ilość informacji wyświetlanych przez aplikację Poczta. Jednak z powodu małego obszaru o szerokości 320 pikseli

Kalendarz

⏐

355

przeznaczonego na przyciąganie aplikacji app aplikacja Poczta w widoku przyciągania może jednocześnie zaprezentować tylko jeden panel. Taki efekt pokazano na rysunku 8.27.

RYSUNEK 8.27. Aplikacja Poczta w widoku przyciągania

Możliwe jest przechodzenie między widokami paneli kont, wiadomości i treści wiadomości, choć w tym widoku odczytanie wielu wiadomości e-mail jest trudne, jeśli nie niemożliwe, z powodu ograniczonego obszaru w poziomie. Najlepszym powodem, dla którego można rozważyć przyciągnięcie aplikacji Poczta, są sytuacje, w których korzysta się z innej aplikacji app lub pulpitu, ale z jakiejś przyczyny wymagane jest śledzenie aplikacji Poczta. Po odebraniu oczekiwanej wiadomości e-mail można po prostu anulować przyciągnięcie aplikacji app i wyświetlić ją na pełnym ekranie.

KALENDARZ Firma Microsoft zapewnia kilka znakomitych usług kalendarza za pośrednictwem swoich technologii Hotmail i Exchange, z których druga jest obecna nie tylko w tradycyjnych wersjach oprogramowania Exchange Server dla przedsiębiorstw, ale też w znacznie bardziej przystępnej i dostępnej usłudze Office 365. Usługi te oparte są na technologii Microsoftu o nazwie Exchange ActiveSync (EAS), która zapewnia obsługę poczty elektronicznej, kontaktów, zadań i — oczywiście

356

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

— kalendarza. EAS to de facto standard branżowy, który jest stosowany nawet przez konkurentów Microsoftu, takich jak Apple i Google, a ponadto stanowi podstawę nowej aplikacji app Microsoftu o nazwie Kalendarz. Podobnie jak aplikacja app systemu Windows Phone, na której bazuje, aplikacja Kalendarz to połączony kalendarz zaprojektowany do współpracy z co najmniej jednym kalendarzem sieciowym (w tym przypadku są to kalendarze udostępniane przy użyciu technologii EAS). A zatem aplikacja Kalendarz współdziała z kalendarzami Microsoftu, takimi jak Hotmail Calendar i Exchange/Office 365, ale również z kalendarzami innych firm (np. Google Calendar). Jeśli, jak zalecaliśmy wcześniej w książce (ale czy tak postąpiono?), system Windows 8 skonfigurowano pod kątem logowania za pomocą konta Microsoft, jest już dostępna usługa Hotmail Calendar. Kalendarz ten jest automatycznie dostępny za pośrednictwem aplikacji Kalendarz. Oczywiście, możliwe jest też skonfigurowanie innych kalendarzy.

Obsługa aplikacji Kalendarz Aplikacja app Kalendarz oferuje prosty, pełnoekranowy interfejs w stylu Metro. Domyślny ekran (rysunek 8.28) zapewnia wgląd w harmonogram przy użyciu widoku miesiąca.

RYSUNEK 8.28. Aplikacja app Kalendarz

Kalendarz

⏐

357

Aby wyświetlić więcej opcji, należy, tak jak zawsze, kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolne puste miejsce na ekranie (na ekranie dotykowym trzeba wykonać przesunięcie w stronę środka ekranu od jego górnej lub dolnej krawędzi). Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony pasek aplikacji app Kalendarz (rysunek 8.29).

RYSUNEK 8.29. Pasek aplikacji app Kalendarz

Przyciski Dzień, Tydzień i Miesiąc na pasku aplikacji app są używane do zmiany widoku. Przykładowo widok tygodnia będzie taki, jak na rysunku 8.30.

RYSUNEK 8.30. Widok tygodnia aplikacji Kalendarz

Możliwa jest również nawigacja w obrębie harmonogramu przy użyciu poleceń cofania i przechodzenia dalej, przypominających obecne w przeglądarce internetowej. Aby cofnąć się lub przejść do przodu w harmonogramie, można wykonać przesunięcie w jednym z kierunków na ekranie lub skorzystać ze skrótów klawiaturowych Ctrl+Strzałka w lewo i Ctrl+Strzałka w prawo (odpowiednio w celu cofnięcia się lub przejścia dalej), podobnych do skrótów w programie Internet Explorer. Przesunięcie kursora na ekranie spowoduje wyświetlenie niewielkich strzałek nawigacyjnych w pobliżu górnych narożników ekranu lewego i prawego. Aby przejść w jednym z kierunków, należy kliknąć odpowiednią strzałkę.

358

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Te operacje nawigacji, podobne do operacji w przeglądarce internetowej, mają miejsce w kontekście bieżącego widoku. A zatem, gdy wykona się operację cofnięcia podczas przeglądania harmonogramu w widoku tygodnia, nastąpi ono do ostatniego tygodnia. Przejście do przodu podczas korzystania z widoku dnia spowoduje wyświetlenie dnia jutrzejszego. Jest to wszystko bardzo logiczne. Oczywiście, czasem można stracić orientację w harmonogramie lub tak bardzo przejść do tyłu lub do przodu, że ręczne przechodzenie do bieżącej daty będzie żmudną czynnością. Na szczęście, w tym przypadku aplikacja Kalendarz zapewnia przydatny przycisk Dzisiaj na pasku aplikacji app. Wystarczy go kliknąć, aby powrócić do bieżącego dnia, tygodnia lub miesiąca (w zależności od wybranego widoku).

Zarządzanie kontami Kalendarz jest wartościowy tylko wtedy, gdy zawiera zdefiniowany harmonogram, dlatego najważniejszą rzeczą jest połączenie aplikacji app Kalendarz z używaną usługą kalendarza. Opcje dostępne do wyboru są jednak ograniczone, ponieważ aplikacja ta obsługuje tylko kalendarze oparte na technologii EAS. Aby uzyskać dostęp do interfejsu zarządzania kontami, konieczne jest wyświetlenie panelu ustawień aplikacji Kalendarz. Tak jak dowolnej aplikacji w stylu Metro, również w tym przypadku należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I albo aktywować pasek paneli funkcji za pomocą myszy lub dotyku, a następnie wybrać pozycję Ustawienia. Panel ustawień aplikacji Kalendarz zapewnia tylko kilka opcji, w tym opcję Konta, którą się teraz zajmiemy (inne przydatne ustawienie Opcje zostanie omówione dalej w tym rozdziale). W wyświetlonym widoku Konta będzie widoczna lista skonfigurowanych kont (domyślnie tylko konto Hotmail) oraz odsyłacz Dodaj konto (rysunek 8.31). Po jego kliknięciu zostaną pokazane obsługiwane typy kont. Ponieważ konfiguracja przypomina konfigurację aplikacji Poczta, nie będziemy zbytnio wgłębiać się w tę kwestię. Okazuje się, że konta tutaj skonfigurowane zostaną też skonfigurowane w aplikacji Poczta (oraz Kontakty) i odwrotnie. Oczywiście, aplikacja Kalendarz pozwala skonfigurować wiele kont, a zdarzenia powiązane z każdym z nich będą identyfikowane w aplikacji RYSUNEK 8.31. Zarządzanie za pomocą kolorów (można je zmienić, korzystając kontami w aplikacji Kalendarz

Kalendarz

⏐

359

z ustawienia Ustawienia/Opcje w sposób opisany dalej w tym rozdziale). Ponadto można skonfigurować wiele kont tego samego typu. A zatem, jeśli np. istnieją dwa konta usługi Hotmail, z łatwością można skonfigurować aplikację Kalendarz tak, aby wyświetlała harmonogram z obu kont. Uwaga Jeśli skonfigurowane zostało konto typu EAS w aplikacji Kontakty, Poczta lub Kalendarz, konto to będzie automatycznie udostępnione również innym aplikacjom app. Oznacza to, że jeżeli wcześniej konto usługi Gmail dodano do aplikacji Poczta, w aplikacji Kalendarz będzie też widoczny odpowiedni harmonogram oparty na usłudze Google Calendar.

Praca ze zdarzeniami Po rozpoczęciu przeglądania różnych kalendarzy w aplikacji Kalendarz systemu Windows 8 prawdopodobnie czytelnicy zechcą użyć tego interfejsu do zarządzania także zdarzeniami. Jak można oczekiwać, aplikacja Kalendarz oferuje kilka przydatnych funkcji związanych z tworzeniem i wyświetlaniem zdarzeń, jak również ze sposobem przypominania użytkownikowi o oczekujących zdarzeniach. ► Niektóre rozwiązania kalendarza określają zdarzenia mianem spotkań. Oba terminy są zamienne.

Aby utworzyć nowe zdarzenie, należy otworzyć pasek aplikacji Kalendarz i nacisnąć przycisk Nowe (przypomina on znak +). Na rysunku 8.32 przedstawiono widok, który udostępnia mnóstwo pozycji do skonfigurowania. ► Do utworzenia nowego zdarzenia można też użyć skrótu klawiaturowego Ctrl+N. Oto pozycje, które zostały ładnie uproszczone przy użyciu prostego języka. f Kiedy. Kilka pól w stylu Metro, które umożliwiają skonfigurowanie daty

zdarzenia. f Początek. Kilka pól w stylu Metro, które umożliwiają skonfigurowanie godziny

rozpoczęcia zdarzenia. f Jak długo. To ustawienie pozwala określić czas trwania przy użyciu

następujących opcji: 0 min, 30 min, 1 godz. (domyślnie), 90 min, 2 godz., Cały dzień lub wartość niestandardowa. Ostatnia z tych opcji powoduje

360

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.32. Widok nowego zdarzenia

zmianę panelu szczegółów na widok nowego zdarzenia w celu uwzględnienia daty zakończenia, w przypadku której można określić dokładną datę i godzinę zakończenia zdarzenia. f Gdzie. Jest to tylko zwykłe pole tekstowe, które może zawierać dowolny tekst.

Umożliwia ono podanie położenia dla zdarzenia (np. Warszawa, Dom, Telefonicznie lub inne). f Kalendarz. Jeśli skonfigurowano więcej niż jeden kalendarz, można wybrać,

który z nich zostanie powiązany z danym zdarzeniem. f Pokaż więcej. Ten odsyłacz zapewnia dostęp do dodatkowych elementów

zdarzenia, takich jak Jak często, Przypomnienie, Stan, Kto i Prywatne. f Tytuł. Po prawej stronie ekranu aplikacji znajduje się obszar tytułu,

który umożliwia podanie nazwy lub tytułu zdarzenia. f Treść wiadomości. Również po prawej stronie ekranu umieszczono rozwijany

obszar komunikatów, który daje możliwość kopiowania i wklejania lub zapisywania szczegółów zdarzenia. ► Choć niektóre rozwiązania kalendarza obsługują tekst formatowany, a nawet grafikę w polu komunikatu, najwyraźniej firma Microsoft nigdy nie zdała sobie z tego sprawy. Oznacza to, że możliwe jest użycie tylko zwykłego tekstu.

Kalendarz

⏐

361

Co dziwne, w przeciwieństwie do ekranu nowej wiadomości e-mail w aplikacji Poczta ten ekran nie udostępnia paska aplikacji app ani żadnych opcji powiązanych z formatowaniem. Aby zapisać zdarzenie, wystarczy kliknąć przycisk Zapisz. W celu anulowania zdarzenia należy kliknąć przycisk Anuluj.

Obsługa przypomnień Aplikacja Kalendarz, tak jak inne aplikacje w stylu Metro, udostępnia informacje za pomocą standardowych powiadomień systemowych wyświetlanych sporadycznie. Windows 8 oferuje dwa podstawowe typy powiadomień: pełnoekranowe ostrzeżenia i wywoływane „tosty” powiadomień, które pojawiają się na cienkim pasku w pobliżu prawego górnego narożnika ekranu. W aplikacji Kalendarz użyto drugiego typu powiadomień. W odpowiednim momencie zostanie wyświetlony „tost” powiadomień tej aplikacji widoczny na rysunku 8.33. Kliknięcie „tosta” spowoduje załadowanie aplikacji Kalendarz, dzięki czemu możliwe będzie zobaczenie dodatkowych szczegółów dotyczących zdarzenia.

RYSUNEK 8.33. „Tost” powiadomień aplikacji Kalendarz

Konfigurowanie opcji aplikacji Kalendarz Aplikacja Kalendarz oferuje kilka przydatnych opcji konfiguracyjnych. Aby je wyświetlić i zmodyfikować, należy użyć pozycji Ustawienia/Opcje. W efekcie pojawi się panel Opcje, podobny do przedstawionego na rysunku 8.34. Na panelu dla poszczególnych kalendarzy można określić, czy w aplikacji Kalendarz mają zostać wyświetlone zdarzenia danego kalendarza, a także jaki kolor zostanie użyty do jego pokazania. Należy zauważyć, że źródła z wieloma kalendarzami udostępniają wpis dla każdego z nich.

Przyciąganie aplikacji Kalendarz Aplikacja Kalendarz obsługuje także funkcję przyciągania środowiska Metro, dlatego można ją przyciągnąć w drugorzędne miejsce na ekranie obok innej aplikacji w stylu Metro lub pulpitu systemu Windows. Jednak w przeciwieństwie

362

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

do niektórych aplikacji w stylu Metro, aplikacja Kalendarz działa całkiem dobrze w takim rozwiązaniu, zapewniając dostosowany układ, który naprawdę ładnie dopasowuje się do niewielkiego obszaru. Jak widać na rysunku 8.35, przyciągnięta aplikacja Kalendarz oferuje widok miesiąca, a także wszystkie zdarzenia mające miejsce w danym dniu. Możliwe jest również kliknięcie innych dni w widoku miesiąca w celu wyświetlenia dla nich zdarzeń. Za pośrednictwem paska aplikacji app Kalendarz dostępne są dwa dodatkowe polecenia: Przejdź do dzisiejszego dnia w kalendarzu i Dodaj nowe zdarzenie. Po wybraniu drugiego z nich uzyska się ładną, przyciągniętą wersję ekranu nowego zdarzenia (rysunek 8.36). RYSUNEK 8.34. Opcje aplikacji Kalendarz

RYSUNEK 8.35. Aplikacja Kalendarz przyciągnięta obok pulpitu

Kalendarz

⏐

363

► Zawsze można użyć kombinacji klawiszy Ctrl+T, aby w kalendarzu przejść do dnia dzisiejszego, niezależnie od tego, czy w danym momencie korzysta się z widoku przyciągania, czy z normalnego trybu pełnoekranowego. Kombinacja Ctrl+N również działa w widoku przyciągania, umożliwiając utworzenie nowego zdarzenia.

RYSUNEK 8.36. Widok przyciągania nowego zdarzenia

Użycie ekranu blokowania i dynamicznego kafelka Z powodu natury aplikacji Kalendarz wykorzystywane przez nią bazowe usługi kalendarza stanowią bardzo interesujący przykład sensownej strategii integracji w systemie Windows 8. Oznacza to, że choć absolutnie można otworzyć aplikację Kalendarz w celu wyświetlenia zdarzeń i zarządzania harmonogramem, często po prostu nie będzie to konieczne. Wynika to stąd, że aplikacja ta jest bardzo mocno zintegrowana z systemem Windows 8. Wcześniej w rozdziale wyjaśniono, jak aplikacja Kalendarz może udostępniać powiadomienia ostrzegające o oczekujących zdarzeniach, niezależnie od tego, gdzie aktualnie użytkownik znajduje się w systemie (ekran startowy, aplikacja w stylu Metro lub pulpit systemu Windows) albo jaką operację wykonuje. Jednakże ta aplikacja app zapewnia też natychmiast informacje o kalendarzu w innych kluczowych miejscach interfejsu użytkownika systemu Windows 8, takich jak ekran startowy i ekran blokowania.

364

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

EKRAN BLOKOWANIA Ekspresywny nowy ekran blokowania systemu Windows 8 udostępnia natychmiastowo mnóstwo przydatnych informacji, w tym datę i godzinę, liczbę oczekujących wiadomości e-mail, dane połączenia sieciowego itp. Jednak aplikację Kalendarz obdarzono szczególną możliwością dotyczącą ekranu blokowania: po przeprowadzeniu właściwej konfiguracji można zobaczyć tytuł, miejsce i czas trwania następnego zdarzenia (rysunek 8.37).

RYSUNEK 8.37. Informacje o zdarzeniu aplikacji Kalendarz na ekranie blokowania

Wykonamy teraz przegląd trzech interfejsów konfiguracyjnych, których można użyć w celu zmiany takiego sposobu działania. Pierwszy interfejs to panel ustawień aplikacji Kalendarz. Po uzyskaniu do niego dostępu (w tym celu najprościej w obrębie aplikacji użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I) i kliknięciu pozycji Uprawnienia pojawi się opcja, która umożliwi tej aplikacji app działanie w tle i wyświetlanie informacji na ekranie blokowania. Aby funkcja ta zadziałała, opcja musi mieć ustawioną wartość Włączone. Drugim interfejsem jest nowy panel sterowania Ustawienia w stylu Metro. Po uzyskaniu do niego dostępu (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+C, pozycje Ustawienia i Zmień ustawienia komputera) i przejściu do pozycji Personalizacja/Ekran blokowania (rysunek 8.38) wyświetli się kilka odpowiednich ustawień aplikacji Kalendarz.

Kalendarz

⏐

365

RYSUNEK 8.38. Na panelu Ustawienia można skonfigurować sposób współdziałania aplikacji Kalendarz z ekranem blokowania

Poniżej obszaru aplikacji app ekranu blokowania system Windows 8 umożliwia skonfigurowanie maksymalnie siedmiu aplikacji w stylu Metro, które mogą działać w tle oraz szybko udostępniać status i powiadomienia. Poniżej tego obszaru znajduje się bardzo interesująca opcja, która pozwala na skonfigurowanie pojedynczej aplikacji app do wyświetlania szczegółowych informacji o statusie. Jeśli nie wybrano aplikacji Kalendarz, należy kliknąć ikonę znaku plus i z wywołanej listy wybrać pozycję Kalendarz. Jeżeli na ekranie startowym nadal nie są widoczne zdarzenia aplikacji Kalendarz, istnieje jeszcze jedno miejsce do sprawdzenia. Na panelu Ustawienia należy przejść do pozycji Powiadomienia, a następnie upewnić się, że dla opcji Pokaż powiadomienia aplikacji na ekranie blokowania ustawiono wartość Włączone. Odwołanie System Windows 8 oferuje zdecydowanie za dużo sposobów dostosowywania, jeśli wymagane są dodatkowe informacje. Więcej o tym można znaleźć w rozdziale 5.

DYNAMICZNY KAFELEK NA EKRANIE STARTOWYM Jeśli ekran startowy pełni rolę czegoś w rodzaju panelu kontrolnego, wiadomo, że większość aplikacji w stylu Metro udostępnia dynamiczne kafelki, które zapewniają bieżące aktualizacje powiązane z aplikacją app. W przypadku

366

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

aplikacji Kalendarz funkcja ta jest dość przydatna, ponieważ dynamiczny kafelek aplikacji app będzie się zmieniał, prezentując oczekujące zdarzenia bieżącego dnia. Dynamiczny kafelek aplikacji Kalendarz (rysunek 8.39) jest dość ekspresywny. Oczywiście, jeśli nie wykonano odpowiedniej konfiguracji, dynamiczny kafelek może okazać się bardzo statyczny. Jednak z łatwością można sprawdzić właściwości dynamicznego kafelka, aby upewnić się, że skonfigurowano go zgodnie z własnymi preferencjami. W tym celu należy kliknąć dynamiczny kafelek aplikacji Kalendarz prawym przyciskiem myszy i przyjrzeć się RYSUNEK 8.39. Dynamiczny kafelek aplikacji Kalendarz poleceniom, które pojawiają się na pasku aplikacji app na dole ekranu (rysunek 8.40). Oto one. f Odepnij od ekranu startowego.

Opcja umożliwia usunięcie dynamicznego kafelka aplikacji Kalendarz, jeśli nie ma być już dłużej używany. f Odinstaluj. Opcja pozwala usunąć

instalację aplikacji Kalendarz. f Mniejsze/Większe. Aplikacja

Kalendarz może wyświetlić dynamiczne aktualizacje tylko wtedy, gdy ustawiono dla niej RYSUNEK 8.40. Ustawienia dynamicznego kafelka aplikacji Kalendarz kafelek o większym rozmiarze (prostokątny). Po ustawieniu mniejszego rozmiaru (kwadratowy kafelek) animacja będzie po prostu odbywać się między statycznymi obrazami. f Włącz/Wyłącz dynamiczny kafelek. Polecenie umożliwia określenie,

czy dynamiczne aktualizacje pojawią się na powierzchni kafelka. Domyślnie opcja jest aktywna.

WIADOMOŚCI Wiadomo, że system Windows Phone, platforma Microsoftu dla urządzeń SmartPhone, oferuje zintegrowanego klienta obsługi wiadomości Messaging, który umożliwia komunikowanie się z innymi osobami za pośrednictwem takich usług jak SMS, MMS, Windows Live Messenger i Facebook. Wszystko to odbywa

Wiadomości

⏐

367

się z wykorzystaniem jednego interfejsu. W kliencie tym użyto wątków identyfikowanych za pomocą kolorów do rozróżniania prowadzonych konwersacji (niezależnie od zastosowanej usługi). Ponadto możliwe jest przełączanie się między dostępnymi usługami, w zależności od tego, z jakich usług korzystają osoby, z którymi użytkownik się kontaktuje. Jest to ciekawa, niewielka aplikacja app, która dobrze integruje się z bazowym systemem operacyjnym, wyświetlając „tosty” powiadomień, jeśli w momencie odebrania nowej wiadomości użytkownik jest akurat zajęty czymś innym. Uwaga SMS to skrót od nazwy usługi Short Message Service, który dotyczy wiadomości tekstowych. Z kolei MMS to skrót od nazwy usługi Multimedia Messaging Service, która może być używana do udostępniania wideo, zdjęć oraz innych treści multimedialnych.

Aplikacja app Wiadomości dla systemu Windows 8 działa w prawie taki sam sposób, choć od aplikacji dla systemu Windows Phone różni się kilkoma kluczowymi elementami. Największą różnicą jest to, że aplikacja Wiadomości nie obsługuje usług przeznaczonych dla telefonów komórkowych i urządzeń SmartPhone, takich jak SMS i MMS, ponieważ te usługi są realizowane za pośrednictwem sieci operatorów i prawie zawsze powodują dodatkowe opłaty. Choć te dwie aplikacje app działają podobnie, osoby zaznajomione z aplikacją Windows Live Messenger dla systemu Windows mogą uznać aplikację Wiadomości za jej odpowiednik w stylu Metro, a nawet następcę. Wynika to stąd, że aplikacja Wiadomości korzysta z tych samych dwóch podstawowych usług, co aplikacja Windows Live Messenger, czyli Windows Live i Facebook.

Obsługa aplikacji Wiadomości Aplikacja Wiadomości zapewnia prosty, pełnoekranowy interfejs, podobny do pokazanego na rysunku 8.41. Po lewej stronie znajduje się panel Wątki, który zawiera różne wątki lub konwersacje prowadzone obecnie z innymi osobami. Ponieważ każdy kontakt uzyska własny wątek, każdorazowo w przypadku komunikowania się z tą samą osobą do poprzednich konwersacji zostanie dołączona nowa. Panel Wątki obejmuje również widoczny odsyłacz Nowa wiadomość, który umożliwia rozpoczęcie nowej konwersacji z kontaktem. Po prawej stronie okna aplikacji znajduje się duży panel Wiadomości prezentujący konwersacje, które wystąpiły w aktualnie wybranym wątku. Na dole okna widnieje pole, w którym można wpisać wiadomość. Po naciśnięciu klawisza Enter wiadomość zostanie dodana do aktualnie wybranej konwersacji i wątku.

368

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.41. Aplikacja Wiadomości

Po aktywowaniu paska aplikacji Wiadomości (przez kliknięcie pustego obszaru ekranu, naciśnięcie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z lub wykonanie przesunięcia do środka ekranu od jego górnej lub dolnej krawędzi) zostanie udostępnionych kilka dodatkowych poleceń. f Status. Przycisk pozwala ustawić status online określający, w jaki sposób

użytkownik będzie widoczny dla innych kontaktów w ich aplikacjach obsługi wiadomości. Dostępne opcje wyboru w menu podręcznym, pojawiające się po kliknięciu tego przycisku, obejmują opcje Dostępny (w tym przypadku posługiwaliśmy się terminem online) i Niewidoczny (użytkownik wydaje się być poza siecią). f Zaproś. Przycisk wywołuje menu podręczne z dwoma opcjami wyboru:

Dodaj nowego znajomego i Wyświetl zaproszenia. f Usuń. Polecenie umożliwia usunięcie aktualnie wybranego wątku. Spowoduje

usunięcie całego wątku, a nie tylko jego wybranej części.

Zarządzanie kontami Aplikacja Wiadomości to przede wszystkim klient usługi Microsoft Messaging (wcześniej znanej pod nazwą Windows Live Messaging). Klient będzie automatycznie konfigurowany w celu uzyskania dostępu do tej usługi, jeśli zgodnie z naszymi zaleceniami na komputerze zalogowano się przy użyciu konta Microsoft. Możliwe

Wiadomości

⏐

369

jest również nawiązanie połączenia z usługą wiadomości usługi Facebook (podobnie jak w przypadku usługi Windows Live Messenger). Podejrzewamy, że dzięki funkcjom rozszerzania systemu Windows 8 z czasem obsługiwane będą także inne usługi. W aplikacji Wiadomości konta są dodawane i zarządzane, podobnie jak w innych aplikacjach w stylu Metro (np. Kontakty, Poczta i Kalendarz) za pośrednictwem panelu Ustawienia/Konta. Jednakże w przeciwieństwie do innych aplikacji app aplikacja Wiadomości nie obsługuje wielu kont usług Messaging lub Facebook. Możliwe jest zastosowanie po jednym koncie dla każdej z tych usług.

Praca z wątkami Aby rozpocząć nowy wątek wiadomości, należy kliknąć odsyłacz Nowa wiadomość. Zostanie wyświetlony unikalny interfejs wyboru osób (rysunek 8.42).

RYSUNEK 8.42. Interfejs wyboru osób pozwala wybrać kontakt, z którym ma zostać nawiązana komunikacja

Interfejs wyboru osób jest bardzo interesujący. Nawiązuje połączenie z dowolnymi aplikacjami w stylu Metro zarejestrowanymi w systemie, aby zapewnić dostęp do kontaktów, lub domyślnie z aplikacją Kontakty. Jednakże wraz z dostępnością większej liczby takich aplikacji app możliwe będzie również wybieranie w nich kontaktów przy użyciu kontrolki menu rozwijanego, która znajduje się po prawej stronie tytułu Kontakty w interfejsie wyboru.

370

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Interfejs wyboru potrafi w inteligentny sposób prezentować określone kontakty. Oznacza to, że nie zapewnia pamięciowo listy wszystkich istniejących kontaktów. Zamiast tego interfejs pokazuje jedynie te kontakty, które są połączone ze zgodną usługą. Opcjonalnie można przełączać widok między wszystkimi kontaktami i tylko tymi, które aktualnie są dostępne w sieci. Po wybraniu kontaktu ponownie zostanie zaprezentowany główny widok aplikacji Wiadomości. Jeśli nie nawiązano jeszcze komunikacji z wybranym kontaktem, zostanie utworzony nowy wątek. W przeciwnym razie nowe wiadomości po wysłaniu zostaną dołączone na końcu istniejącego wątku. Wiadomości w wątku tworzą logiczną strukturę przy użyciu prostokątnych „dymków” konwersacji, podobnych do spotykanych w innych aplikacjach app obsługujących wiadomości (np. w systemie Windows Phone). Każdorazowo po naciśnięciu klawisza Enter wiadomość zawarta we własnym „dymku” jest finalizowana i wysyłana do kontaktu.

Obsługa powiadomień Ponieważ większość osób nie będzie przyglądać się ekranowi aplikacji Wiadomości, oczekując na pojawienie się nowej wiadomości, obsługuje ona standardowe funkcje powiadomień systemu Windows 8, a ponadto udostępnia wywoływane „tosty” powiadomień wraz z odpowiednim dźwiękiem powiadomienia każdorazowo, gdy pojawi się nowa wiadomość. Te „tosty” powiadomień będą przez chwilę widoczne na ekranie w pobliżu jego prawego górnego narożnika (niezależnie od tego, gdzie aktualnie użytkownik pracuje w systemie; może to być ekran startowy, inna aplikacja w stylu Metro lub pulpit systemu Windows). Na rysunku 8.43 pokazano typowe powiadomienie aplikacji Wiadomości.

RYSUNEK 8.43. Powiadomienia aplikacji Wiadomości pojawiają się nad innymi interfejsami systemu Windows 8

Aby obsłużyć powiadomienie aplikacji Wiadomości, wystarczy je kliknąć. Zostanie uaktywniona ta aplikacja Wiadomości, w której można przeczytać całą wiadomość i ewentualnie odpowiedzieć na nią.

Wiadomości

⏐

371

Uwaga Choć prawdopodobnie jest to oczywiste, powiadomienia aplikacji Wiadomości nie pojawią się podczas korzystania z niej. Jeśli wiadomość od innego kontaktu odebrano poza aktualnie wyświetlanym wątkiem, aplikacja Wiadomości wykona jedną z następujących dwóch operacji. X

Jeśli dla danego kontaktu istnieje już wątek, zostanie on przeniesiony na początek listy wątków.

X

W przeciwnym razie zostanie utworzony nowy wątek i dodany na początku listy wątków.

Oczywiście, z założenia powiadomienia przerywają pracę. Możliwe jest skonfigurowanie sposobu, w jaki system będzie obsługiwał powiadomienia globalnie lub konkretnie w przypadku aplikacji Wiadomości. Podobnie jak w innych aplikacjach app, możliwe jest skonfigurowanie wybranych ustawień powiadomień na panelu Ustawienia/Uprawnienia. Dotyczy to też ustawienia określającego, czy powiadomienia aplikacji Wiadomości są aktywne w systemie Windows i na ekranie blokowania. Powiadomienia mogą także być globalnie i tymczasowo włączane lub wyłączane za pomocą panelu Ustawienia. W celu uzyskania dostępu do tego interfejsu należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I lub otworzyć pasek paneli funkcji, a następnie wybrać pozycję Ustawienia. W tym interfejsie można wybrać ikonę Powiadomienia znajdującą się na samym dole panelu w celu przełączenia tej funkcji (rysunek 8.44). Sporadycznie funkcja okaże się przydatna (gdy np. użytkownik jest zajęty pracą i nie chce, aby mu przeszkadzano). Jednak wraz z coraz lepszą znajomością systemu Windows 8 można uznać za konieczną zmianę sposobu działania powiadomień aplikacji Wiadomości. Umożliwia to nowy interfejs Ustawienia (aby użyć go w dowolnym momencie, należy otworzyć panel Ustawienia i wybrać pozycję Zmień ustawienia komputera). RYSUNEK 8.44. Powiadomienia mogą być przełączane globalnie i dynamicznie Oto dwie z odpowiednich opcji. f Dźwięki powiadomień. Uznaliśmy

przy użyciu tej ikony

za irytujący dzwonek, który dzwoni każdorazowo w momencie pojawienia się powiadomienia. Jeśli, Drogi Czytelniku, uważasz tak samo, dla opcji Odtwarzaj dźwięki powiadomień ustaw wartość Wyłączone. f Pokazywanie powiadomień poszczególnych aplikacji. Możliwe jest określenie,

czy poszczególne aplikacje w stylu Metro, w tym aplikacja Wiadomości,

372

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

mogą w ogóle wyświetlać „tosty” powiadomień. Biorąc pod uwagę naturę tej aplikacji app, zalecamy pozostawienie w niej aktywnych powiadomień. Jeśli jednak użytkownik nie jest tym zainteresowany, może z powiadomień zrezygnować.

Przyciąganie aplikacji Wiadomości Aplikacja Wiadomości zapewnia dość przydatną możliwość przyciągania, dzięki której aplikację app można przyciągnąć do lewej lub prawej strony ekranu i umieścić obok innej aplikacji w stylu Metro lub pulpitu systemu Windows. W tym trybie w danym momencie może być widoczny tylko jeden z paneli aplikacji Wiadomości (rysunek 8.45).

RYSUNEK 8.45. Aplikacja Wiadomości w trybie przyciągania

W tym trybie większość funkcji aplikacji Wiadomości działa po prostu znakomicie. Możliwe jest wyświetlanie poszczególnych wątków wiadomości, dodawanie ich do istniejącego wątku, zmiana własnego statusu lub rozpoczynanie nowego wątku wiadomości (za pośrednictwem ukrytego paska aplikacji app).

SkyDrive

⏐

373

SKYDRIVE Przez lata Microsoft oferował usługę magazynowania w chmurze o nazwie SkyDrive, która udostępniała najlepsze w branży i darmowe magazyny sieciowe (ostatnio o wielkości 7 GB), lecz niewiele metod efektywnego korzystania z nich. W efekcie usługa SkyDrive przeważnie była ignorowana przez użytkowników komputerów, natomiast konkurencyjne usługi firm Apple (iCloud), Amazon (Cloud Player i Cloud Drive) oraz Google (Google Play i Google Drive) zdobyły wszystkie wyróżnienia. Sytuacja uległa zmianie. Choć istnieje wiele powodów, dla których usługa SkyDrive stanowi centralny element nie tylko wizji Microsoftu dotyczącej systemu Windows 8, ale również ogólnie wszystkich produktów konsumenckich tej firmy, należy wspomnieć o ważnej rzeczy, mogącej naprawdę korzystnie wpłynąć na sytuację usługi SkyDrive. System Windows 8 nie zapewnia z poziomu nowego środowiska Metro metody, która pozwala przeglądać lokalny system plików. System oferuje jednak sposób przeglądania magazynów usługi SkyDrive. Aplikacja app SkyDrive to ciekawe, niewielkie rozwiązanie przeznaczone dla osób, które mają „głowę w chmurach”, a przynajmniej trzymają tam swoje dane. ► W ciągu wielu lat usługa SkyDrive nosiła kilka nazw, w tym Windows Live SkyDrive. Jednak obecnie używana jest nazwa Microsoft SkyDrive lub po prostu SkyDrive.

USŁUGA SKYDRIVE WYMAGA LOGOWANIA ZA POMOCĄ KONTA MICROSOFT Opisując aplikację app SkyDrive, należy wspomnieć o jednej ważnej kwestii. Wcześniej w rozdziale pisaliśmy, że aplikacje app Kontakty, Poczta, Kalendarz i Wiadomości wymagają zalogowania za pomocą konta Microsoft, choć możliwe jest skorzystanie z nich nawet po zalogowaniu na komputerze przy użyciu tradycyjnego konta lokalnego. Aplikacja app SkyDrive tego nie umożliwia. Aby z niej skorzystać, konieczne jest zalogowanie za pomocą konta Microsoft. W celu zmiany sposobu logowania można wyświetlić panel Ustawienia/Użytkownicy, a następnie wybrać opcję Przełącz na konto Microsoft (jeśli używane jest konto domenowe, możliwe jest połączenie z nim konta Microsoft).

Aplikacja app SkyDrive Interfejs użytkownika aplikacji SkyDrive (rysunek 8.46) powiela strukturę folderów magazynów usługi SkyDrive.

374

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.46. Aplikacja app SkyDrive

► Możliwe jest również zainstalowanie aplikacji SkyDrive dla pulpitu systemu Windows oraz wyświetlenie z jego poziomu magazynów usługi SkyDrive i zarządzanie nimi.

Aby to lepiej zrozumieć, strukturę należy porównać z opartym na przeglądarce internetowej widokiem tego samego konta usługi SkyDrive (rysunek 8.47). Przebudowany w celu upodobnienia do aplikacji w stylu Metro, interfejs internetowy usługi SkyDrive korzysta również z elementów środowiska Metro, które reprezentują foldery i pliki, co zapewnia bardziej spójny sposób obsługi. Po przejściu do jednego z folderów w aplikacji app SkyDrive można przekonać się, że w przypadku dokumentów obowiązuje podobna obsługa, charakterystyczna dla środowiska Metro. Na rysunku 8.48 widać folder usługi SkyDrive zawierający zarówno podfoldery (po lewej stronie), jak i dokumenty oraz inne pliki (po prawej stronie). Poza tym aplikacja SkyDrive oferuje elementy nawigacyjne, podobne do obecnych w przeglądarce, w tym dużą ikonę cofania znajdującą się — oczywiście — w lewej górnej części ekranu. W celu cofnięcia użytkownicy korzystający z klawiatury mogą również użyć skrótu Alt+lewa strzałka znanego z przeglądarki. Podobnie jak w innych interfejsach użytkownika w stylu Metro, obok tytułu aplikacji SkyDrive znajduje się niepozorny widget. Kliknięcie tego widgetu, przypominającego strzałkę skierowaną w dół, spowoduje wyświetlenie niewielkiego menu lub listy szybkiego dostępu (rysunek 8.49). Menu to umożliwia przejście

SkyDrive

⏐

375

RYSUNEK 8.47. Interfejs internetowy usługi SkyDrive przypomina obecnie aplikację SkyDrive w stylu Metro

RYSUNEK 8.48. Dokumenty w aplikacji app SkyDrive

do często wymaganych miejsc, w tym do głównego folderu magazynu usługi SkyDrive, a także widoków wirtualnych (np. ostatnio używanych dokumentów i dokumentów udostępnianych).

Otwieranie i edytowanie dokumentów oraz innych plików Dokument w celu otwarcia wystarczy nacisnąć (kliknąć lub w inny sposób zaznaczyć). Niektóre typy dokumentów, takie jak pliki PDF, spowodują otwarcie aplikacji w stylu Metro lub aplikacji pulpitu systemu Windows powiązanej z danym typem pliku. Jednak część dokumentów zachowuje się trochę inaczej, niż można by oczekiwać. Przykładowo dokumenty pakietu Office (dokumenty Worda, arkusze

376

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.49. Lista szybkiego dostępu usługi SkyDrive

kalkulacyjne Excela i prezentacje PowerPointa, a także notesy programu OneNote) otwierane są w aplikacjach app Office Web Apps opartych na usłudze SkyDrive. Zilustrowano to na rysunku 8.50. ► Czy preferowane jest otwarcie tego dokumentu za pomocą pakietu Microsoft Office na komputerze PC? Konieczne będzie najpierw pobranie dokumentu w sposób opisany poniżej.

RYSUNEK 8.50. Dokument Worda oparty na usłudze SkyDrive zostanie otwarty w aplikacji Office Web Apps

SkyDrive

⏐

377

Podczas wyświetlania folderu pełnego zdjęć (rysunek 8.51) aplikacja SkyDrive zapewnia zwracający uwagę panoramiczny widok zawartości folderu.

RYSUNEK 8.51. Wyświetlanie folderu pełnego zdjęć w aplikacji SkyDrive

Jednakże poza wyświetleniem poszczególnych zdjęć niewiele można zrobić. Niedostępny jest pokaz slajdów. Nie można nawet ręcznie przełączać się między kolejnymi zdjęciami w przyjemnym widoku pełnoekranowym.

Kopiowanie plików z magazynu usługi SkyDrive do komputera Aby skopiować (lub pobrać) dokument, zdjęcie lub inny plik z magazynu usługi SkyDrive do komputera, wystarczy go zaznaczyć, a następnie wyświetlić pasek aplikacji app (najszybciej za pomocą kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z). Następnie należy wybrać przycisk Pobierz (rysunek 8.52). Działanie można wykonać dla poszczególnych lub wielu plików.

Kopiowanie plików z komputera do magazynu usługi SkyDrive Aby skopiować (lub wysłać) dokument, zdjęcie lub inny plik z komputera do magazynu usługi SkyDrive, należy przejść do położenia docelowego w magazynie, wyświetlić pasek aplikacji app, a następnie wybrać przycisk Dodaj. Zostanie wyświetlony ekran wyboru plików, który umożliwia wybranie jednego pliku lub większej ich liczby w lokalnym systemie plików, a także w różnych aplikacjach w stylu Metro niezależnie połączonych z usługami sieciowymi.

378

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.52. Pliki oparte na usłudze SkyDrive można pobrać przy użyciu paska aplikacji app

Pliki po wybraniu do wysłania są dodawane do koszyka interfejsu wyboru plików, który widoczny jest na dole ekranu. Koszyk umożliwia zgromadzenie plików z różnych miejsc, a następnie wysłanie po zebraniu wszystkich wymaganych plików (niezależnie od ich lokalizacji w systemie plików na komputerze i ewentualnie w innych usługach magazynowania w chmurze).

Udostępnianie plików z usługi SkyDrive Aby udostępnić pliki z usługi SkyDrive, należy skorzystać z ogólnosystemowego mechanizmu udostępniania środowiska Metro, który jest dostępny dla wszystkich aplikacji app. Wystarczy otworzyć panel udostępniania (za pośrednictwem paska paneli funkcji lub przy użyciu skrótu klawiaturowego Klawisz logo systemu Windows+H), aby następnie udostępnić aktualnie wybrany dokument, zdjęcie lub inny plik za pośrednictwem dowolnej aplikacji app skonfigurowanej do oferowania takiej możliwości. Na rysunku 8.53 widać, że aplikacje Poczta i Kontakty mają możliwość udostępnienia aktualnego wybranego dokumentu.

RYSUNEK 8.53. Udostępnianie pliku z usługi SkyDrive

Czytnik

⏐

379

CZYTNIK Po okresie wieloletniego opierania się fali popularności formatu dokumentów PDF firmy Adobe ostatecznie firma Microsoft uległa i stworzyła własną aplikację app systemu Windows, która służy do czytania plików PDF. Ta znakomita i niewielka aplikacja app o nazwie Czytnik działa zgodnie z oczekiwaniami. Stanowi prostą i szybką alternatywę dla zbyt rozbudowanej aplikacji Adobe Reader nawet dla osób, które preferują głównie korzystanie z aplikacji pulpitowych. ► Czytnik obsługuje również zaniechany przez firmę Microsoft format dokumentów XPS. Podobnie jak wiele aplikacji w stylu Metro, Czytnik oferuje bardzo prosty interfejs pełnoekranowy. Jednak, jak zawsze, kilka interesujących funkcji staje się widocznych po uaktywnieniu paska aplikacji app (przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z, po wykonaniu przesunięcia do środka ekranu od jego górnej lub dolnej krawędzi albo po kliknięciu dowolnego miejsca ekranu prawym przyciskiem myszy). Na rysunku 8.54 przedstawiono aplikację Czytnik z widocznym paskiem aplikacji app.

RYSUNEK 8.54. Aplikacja Czytnik z widocznym paskiem aplikacji app

Czytnik udostępnia następujące funkcje powiązane z wyświetlanie dokumentów PDF.

380

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

f Powiększenie. W dowolnym z dostępnych stylów widoku można stosować

powiększenie i pomniejszenie w celu lepszego wyświetlania dokumentu. Operacja powiększania jest realizowana tak, jak w dowolnym innym miejscu środowiska Metro: przez wykonanie gestu ściśnięcia w przypadku ekranów dotykowych, za pomocą skrótów klawiaturowych Ctrl+– (pomniejszenie) i Ctrl++ (powiększenie) lub po posłużeniu się pokrętłem myszy przy naciśniętym klawiszu Ctrl. Uwaga Odpowiednie pomniejszenie pozwoli zobaczyć ładny widok miniatury. f Style widoku. Przyciski Dwie strony, Jedna strona i Ciągły na pasku aplikacji

app Czytniki działają jak przełączniki. Oznacza to, że w danej chwili tylko jeden z przycisków może być aktywny. W widoku dwóch stron czytnik wyświetli obok siebie dwie strony bieżącego dokumentu. W widoku jednej strony w danej chwili widoczna będzie tylko jedna cała strona. Do przechodzenia między stronami konieczne jest użycie kontrolek nawigacyjnych aplikacji app (omówionych poniżej). W widoku ciągłym jednocześnie może być wyświetlona tylko jedna cała strona, ale możliwe jest ciągłe przewijanie w obrębie dokumentu (początek następnej strony wizualnie połączony jest z końcem bieżącej strony). f Nawigacja. W celu przemieszczania się w dokumencie w widokach dwóch

i jednej strony możliwe jest wykonanie przesunięcia w lewą i prawą stronę, użycie klawiszy strzałki skierowanej w prawo i lewo lub kliknięcie wyświetlanych kontrolek nawigacyjnych. W widoku ciągłym nawigacja przebiega trochę inaczej. Oznacza to, że zamiast nawigacji poziomej standardowej dla aplikacji w stylu Metro w tym przypadku wykorzystywana jest nawigacja pionowa znana z tradycyjnej aplikacji dla systemu Windows służącej do edytowania dokumentów. W tym trybie nawigacja w obrębie dokumentu odbywa się przez wykonanie przesunięcia w górę i w dół, przy użyciu klawiszy strzałki skierowanej w górę i w dół lub za pomocą pasków przewijania pojawiających się po prawej stronie aplikacji. f Znajdowanie. Za pomocą przycisk Znajdź na pasku aplikacji app czytnika

możliwe jest wyszukiwanie tekstu wewnątrz bieżącego dokumentu. Interfejs udostępnia przyciski Poprzedni i Następny, dzięki czemu możliwe jest znalezienie poszczególnych odwołań do tekstu wyszukiwania. Ponadto oferowany jest panel wyników, który na potrzeby szybkiej nawigacji wywołuje każde wystąpienie tekstu wyszukiwane w dokumencie.

Aplikacje app usług wyszukiwarki Bing

⏐

381

f Adnotacje. Aplikacja Czytnik pozwala na tworzenie adnotacji (lecz nie

na edytowanie) do dokumentu PDF. W tym celu należy zaznaczyć blok tekstu, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać pozycję Wyróżnij (umożliwia dodanie do tekstu kolorowego wyróżnienia) lub Dodaj notatkę (oferuje możliwość dodania uwagi do dokumentu PDF). Wprowadzone zmiany można następnie zapisać w oryginalnym dokumencie PDF lub jego kopii. ► Menu wyświetlane po kliknięciu prawym przyciskiem myszy umożliwia również skopiowanie tekstu do schowka systemu Windows. f Obrót. Jeśli kiedykolwiek uzyskano plik PDF, który wizualnie wydawał

się przekrzywiony, to polecenie okaże się naprawdę przydatne. ► Z jakiegoś powodu aplikacja Czytnik nie zapisze w dokumencie zmian dotyczących operacji obrotu. f Drukowanie. Ponieważ Czytnik to aplikacja app bazująca na dokumentach,

sporadycznie można zdecydować się na sporządzenie wydruku. Operacja przebiega tak, jak w dowolnym miejscu środowiska Metro: po uzyskaniu dostępu do panelu funkcji Urządzenia (trzeba użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+C lub wybrać pozycję Urządzenia) z listy należy wybrać odpowiednią drukarkę. Bezpośredni dostęp do listy drukarek zapewnia też skrót klawiaturowy Ctrl+P.

APLIKACJE APP USŁUG WYSZUKIWARKI BING W systemie Windows 8 firma Microsoft zaadaptowała w aplikacjach w stylu Metro wiele znakomitych usług wyszukiwarki Bing. Choć część z nich zasługuje jedynie na wzmiankę, jedna aplikacja app w tej grupie, o nazwie Mapy Bing, okazuje się dość przydatna.

Mapy Bing Podobnie jak w systemie Windows Phone, w systemie Windows 8 firma Microsoft zapewnia znakomitą aplikację app Mapy Bing, która do nowej generacji komputerów i urządzeń z systemem Windows wprowadza atrakcyjne i przydatne funkcje położenia i kierunków wyszukiwarki Bing. Choć — oczywiście — aplikacji Mapy

382

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Bing można użyć na dowolnym komputerze, najlepiej działa na typowych urządzeniach przenośnych, takich jak tablety i komputery hybrydowe, które zapewniają ogólnodostępne połączenie internetowe (być może za pośrednictwem sieci komórkowych), a także czujnik GPS. Uwaga Aplikację Mapy Bing często będziemy określać po prostu mianem Mapy. Ta prostsza nazwa używana jest w interfejsie użytkownika.

Być może nie będzie zaskoczeniem to, że przed uruchomieniem po raz pierwszy aplikacja Mapy Bing żąda uzyskania dostępu do informacji o położeniu użytkownika (rysunek 8.55).

RYSUNEK 8.55. Z dość oczywistych powodów aplikacja Mapy Bing wymaga dostępu do informacji o położeniu użytkownika

Dysponując położeniem użytkownika, aplikacja Mapy Bing wykona powiększenie bieżącej lokalizacji przy użyciu ładnej animacji, która jest cechą charakterystyczną tej aplikacji w internecie oraz w różnych implementacjach dla urządzeń przenośnych.

CAŁA MAPA: NAWIGACJA W APLIKACJI MAPY BING Aplikacja Mapy działa zgodnie z oczekiwaniami. Tak jak inne aplikacje w stylu Metro, oferuje przejrzysty interfejs i większość opcji ukrytych na pasku aplikacji app. W celu przemieszczenia widoku w różnych kierunkach można wykonać gest

Aplikacje app usług wyszukiwarki Bing

⏐

383

przesunięcia na ekranie. W systemie opartym na myszy wystarczy „chwycić” mapę kursorem, a następnie przemieścić go w dowolnym kierunku, aby osiągnąć ten sam efekt. Użytkownicy korzystający z klawiatury mają do dyspozycji fajny skrót nawigacyjny, co od razu nie jest takie oczywiste. Zwykłe naciśnięcie klawiszy strzałek nie daje żadnego rezultatu. Jeśli jednak zostanie naciśnięty klawisz strzałki przy wciśniętym klawiszu Ctrl, nastąpi przemieszczenie mapy o pół ekranu w wybranym kierunku. Przykładowo użycie kombinacji Ctrl+strzałka w lewo spowoduje przejście w kierunku zachodnim (skala przejścia będzie zależna od bieżącego poziomu powiększenia). Skoro mowa o powiększeniu, funkcja ta również działa zgodnie z oczekiwaniami. W systemach dotykowych w celu pomniejszenia i powiększenia należy odpowiednio wykonać gest ściśnięcia i gest odwrotny do niego (lub podwójne naciśnięcie). Użytkownicy myszy mogą uzyskać dostęp do ekranowych kontrolek powiększania, które są widoczne po lewej stronie ekranu (rysunek 8.56). Do powiększania i pomniejszania można też użyć pokrętła myszy. Użytkownicy korzystający z klawiatury mogą pomniejszać i powiększać odpowiednio przy użyciu skrótów Ctrl+– oraz Ctrl++ (oznacza to naciśnięcie klawiszy Ctrl, Shift i +). Jeśli utracono orientację, zawsze można określić bieżące położenie, wybierając przycisk Moje położenie na pasku aplikacji app (jeśli jest ukryty, w celu jego wyświetlenia należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z, kliknąć prawym przyciskiem RYSUNEK 8.56. Brak ekranu myszy lub nacisnąć przycisk i przytrzymać go). dotykowego? Żaden problem:

ZMIANA WYGLĄDU APLIKACJI MAPY

w dalszym ciągu powiększenie jest możliwe za pomocą myszy!

Wygląd aplikacji Mapy można zmienić na dwa następujące sposoby. f Wyświetlanie informacji o ruchu. Domyślnie aplikacja Mapy nie zaciemnia

widoku wskaźnikami dotyczącymi ruchu. Zależnie od poziomu natężenia ruchu, drogi są wyróżniane kolorem zielonym, pomarańczowym lub czerwonym. Jeśli jednak tej aplikacji używa się podczas jazdy samochodem, są to — oczywiście — przydatne informacje. W celu aktywowania ich wyświetlania należy włączyć pasek aplikacji app i nacisnąć na nim przycisk Pokaż ruch drogowy. Widok zmieni się, uwzględniając bieżący stan ruchu drogowego. Aby wyłączyć ten widok, należy po prostu ponownie nacisnąć przycisk Pokaż ruch drogowy.

384

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

f Styl mapy. Aplikacja Mapy obsługuje dwa style wyświetlania: Widok dróg

(domyślny) i Zdjęcia lotnicze. Ten widok można przełączyć za pomocą przycisku Styl mapy na pasku aplikacji app.

OKREŚLANIE WŁASNEGO POŁOŻENIA Jeśli z jakiegoś powodu aplikacja Mapa utraci orientację, w celu ponownego określenia własnego położenia należy użyć przycisku Moje położenie na pasku aplikacji app. To proste.

OKREŚLANIE POŁOŻENIA Aby za pomocą aplikacji Mapy Bing określić konkretne położenie, należy skorzystać z ogólnosystemowej funkcji kontraktu wyszukiwania dostępnej na panelu wyszukiwania. Choć istnieje wiele sposobów wyświetlenia tego panelu, prawdopodobnie najprostszym jest użycie kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q. Użytkownicy ekranów dotykowych mogą wyświetlić panel funkcji, a następnie wybrać pozycję Wyszukiwanie. W celu przeprowadzenia wyszukiwania należy po prostu wpisać nazwę lokalizacji w polu wyszukiwania i nacisnąć klawisz Enter (lub wybrać przycisk Szukaj). Po wykonaniu tej czynności aplikacja Mapy Bing najprawdopodobniej przejdzie do właściwego położenia, chyba że nie podano zbyt dokładnych informacji. Na rysunku 8.57 pokazano idealnie określoną lokalizację.

RYSUNEK 8.57. Określanie położenia za pomocą aplikacji Mapy Bing

Aplikacje app usług wyszukiwarki Bing

⏐

385

Wewnętrznie aplikacja Mapy Bing korzysta z technologii wyszukiwania wyszukiwarki Bing, dlatego można by oczekiwać, że wyniki wyszukiwania będą dość dokładne. Tak jednak nie jest. Zgadza się, w celu znalezienia miasta Paryż we Francji można użyć terminu paryż. Jeśli zostanie wpisany termin las vegas, aplikacja Mapy Bing dokona powiększenia, przechodząc bezpośrednio do miejscowości Las Vegas w stanie Nevada. Jeśli jednak miano na myśli miasto Las Vegas w stanie Nowy Meksyk lub miejscowość Paris w stanie Teksas, niezbędne będzie podanie bardziej precyzyjnych informacji o lokalizacji. Możliwe jest użycie ciekawej funkcji, która pojawia się na pasku aplikacji app po znalezieniu lokalizacji. Opcją jest nowy przycisk Więcej wyników, który wyświetli inne możliwości (można także skorzystać z przycisku Uściślij, aby doprecyzować wyniki wyszukiwania, lub z przycisku Wyczyść, aby ponowić wyszukiwanie).

OKREŚLANIE KIERUNKÓW Aplikacja Mapy Bing naprawdę wyróżnia się ułatwianiem użytkownikowi znalezienia właściwej drogi. Aby określić kierunki, należy kliknąć przycisk Wskazówki dojazdu na pasku aplikacji app w celu wyświetlenia panelu Wskazówki dojazdu (rysunek 8.58). W udostępnionych polach można następnie wprowadzić położenia początkowe i końcowe. Domyślnie pierwszym z nich będzie bieżące położenie, co wydaje się oczywiste. Aby odwrócić kierunki, należy nacisnąć przycisk kierunku po prawej stronie górnego pola. Aby określić kierunki, trzeba kliknąć przycisk Enter RYSUNEK 8.58. Interfejs (lub nacisnąć ikonę strzałki w prawo znajdującą się Wskazówki dojazdu aplikacji po prawej stronie dolnego pola). Po chwili aplikacja Mapy Bing Mapy Bing zaprezentuje na pełnym ekranie w atrakcyjnej formie kierunki jazdy (rysunek 8.59). W celu powiększenia fragmentów trasy należy je nacisnąć, kliknąć lub w inny sposób zaznaczyć u góry ekranu. Szczególnie pomocna jest wersja drukowana kierunków określonych przez aplikację Mapy Bing. Aby uzyskać dostęp do tego interfejsu, jak zawsze należy skorzystać z paneli funkcji, wybrać panel Urządzenia, a następnie odpowiednią drukarkę. Na rysunku 8.60 pokazano panel drukowania. Aby opuścić ten widok, należy użyć przycisku Wyczyść mapę.

386

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

RYSUNEK 8.59. Określanie drogi z jednego miejsca w drugie za pomocą aplikacji Mapy Bing

RYSUNEK 8.60. Aplikacja Mapy Bing pozwala uzyskać ładny wydruk kierunków jazdy

Bing Aplikacja Bing to wersja witryny internetowej wyszukiwarki Bing oparta na środowisku Metro, która oferuje ładny interfejs pełnoekranowy, prezentujący ulubiony „obrazek dnia” wyszukiwarki Bing, widoczne pole wyszukiwania oraz

Aplikacje app usług wyszukiwarki Bing

⏐

387

odsyłacze do wyszukiwań popularnych w danym momencie. Aplikację Bing zaprezentowano na rysunku 8.61.

RYSUNEK 8.61. Aplikacja Bing

Wprowadzenie terminu wyszukiwania w polu u góry ekranu i naciśnięcie klawisza Enter spowoduje wyświetlenie wyników w bardziej wizualnej formie przypominającej sposób prezentowania informacji w środowisku Metro (rysunek 8.62).

RYSUNEK 8.62. Bardziej wizualny widok aplikacji Bing: najważniejsze wydarzenia dnia

388

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

Finanse Bing, Wiadomości, Sport i Pogoda Microsoft udostępnia też cztery, bardzo podobnie wyglądające aplikacje app, czyli Finanse Bing, Wiadomości, Sport i Pogodę, które pełniąc rolę agregatora wiadomości, zamieniają je w atrakcyjną wizualnie i wartościową postać. Oczywiście, każda z tych aplikacji koncentruje się na własnych podstawowych informacjach. Aplikacja Finanse Bing zapewnia śliczny interfejs z wiadomościami i artykułami dotyczącymi rynków giełdowych i finansów. Aplikacja Wiadomości oferuje interfejs z ogólnymi wiadomościami. Aplikacja Sport bierze pod uwagę lokalne wiadomości sportowe, a aplikacja Pogoda stara się jak najlepiej o to, aby prognoza pogody wyglądała atrakcyjnie, niezależnie od tego, jak brzydko jest na zewnątrz. Ponieważ z punktu widzenia prezentowania informacji wszystkie aplikacje są bardzo do siebie podobne, przyjrzyjmy się tylko jednej z nich. Mowa o aplikacji Sport. Na jej przykładzie pokażemy, jak coś prostego może przyjąć wyjątkowo atrakcyjny wygląd. Na rysunku 8.63 pokazano stronę docelową aplikacji Sport, która udostępnia piękny układ i zdjęcia jak w czasopismach.

RYSUNEK 8.63. Aplikacja app Sport

Po przewinięciu do prawej strony widoczne będą inne najważniejsze artykuły bieżącego dnia i tym razem wyróżnione w wyjątkowo wizualnym stylu z zastosowaniem ładnego układu (rysunek 8.64). Każda z aplikacji app w pewnym stopniu oferuje możliwości dostosowywania. Przykładowo w aplikacji Sport można śledzić ulubione dyscypliny sportowe,

Pakiet Microsoft Office trafia do systemu Windows (tak jakby)

⏐

389

RYSUNEK 8.64. Najważniejsze artykuły w aplikacji Sport

zespoły lub zawodników. Oczywiście, w aplikacji Pogoda można skonfigurować wyświetlanie prognozy pogody dla ulubionych miejsc, a nawet dla każdego z nich przypiąć kafelki pogody na ekranie startowym systemu Windows 8.

PAKIET MICROSOFT OFFICE TRAFIA DO SYSTEMU WINDOWS (TAK JAKBY) Przez lata byliśmy poruszeni liczbą osób, dla których niejasna wydaje się być relacja między dwoma najpopularniejszymi produktami Microsoftu, czyli systemem Windows i pakietem Office. Rzecz w tym, że wiele osób jest przekonanych, że pakiet Office stanowi „część” systemu Windows, a tym samym, że te dwa bardzo odrębne oprogramowania stanowią jedność. Część osób była zaskoczona tym, że po ponownym zainstalowaniu systemu Windows lub nabyciu nowego komputera pakiet Office był już niedostępny. A zatem spędziliśmy mnóstwo czasu, próbując informować ludzi o różnicach między systemem Windows i pakietem Office, a także o sposobie osobnego ich nabywania. Trzeba uczciwie przyznać, że powodem, dla którego tak wiele osób uważało, że system Windows i pakiet Office są dostarczane razem, było to, że w przypadku wielu z nich tak faktycznie było. Większość osób otrzymuje te dwa produkty w momencie kupowania nowego komputera, dlatego nie traktuje ich jak dwóch odrębnych rzeczy. Problem polega na tym, że jeśli nie zwróci się na to uwagi

390

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

w momencie kupowania komputera, w ogóle można nie dostać pakietu Office lub można otrzymać niepożądaną jego wersję. Od czasu pojawienia się systemu Windows 7 wiele komputerów było wyposażonych w uproszczoną wersję pakietu Office o nazwie Office Starter, która zawierała dwie bardzo proste aplikacje: Word Starter i Excel Starter. To oprogramowanie darmowo było instalowane na wielu komputerach. Powstało z myślą o elektronicznej aktualizacji do bardziej rozbudowanych, płatnych wersji pakietu Office. Wraz z systemem Windows 8 i nową rodziną produktów Office oferowanych pod nazwą Office 2013 firma Microsoft całkowicie zmienia postać rzeczy. Okazuje się, że wersja systemu Windows 8 oparta na procesorach ARM, nosząca nazwę Windows RT, udostępnia specjalną wersję pakietu Office 2013. Choć ta darmowa wersja pakietu Office nie oferuje wszystkich możliwości w pełni funkcjonalnych wersji pakietu Office 2013, jest to zdecydowanie więcej od tego, co wcześniej zapewniał pakiet Office Starter (który nie jest już dostępny). Wersja pakietu Office 2013 dla systemu Windows RT zawiera aplikacje Word, Excel, PowerPoint i OneNote. W przypadku zakupu dowolnego urządzenia z tym systemem za darmo uzyska się te bogate w możliwości aplikacje. ► Komputery z systemem Windows, które są pozbawione tych w pełni funkcjonalnych aplikacji pakietu Office, niemal na pewno będą oferować wybraną postać pakietu Microsoft Office. W celu uzyskania szczegółowych informacji należy skontaktować się ze sprzedawcą lub producentem sprzętu.

Jak wcześniej wspominaliśmy, w systemach Windows 8 i RT firma Microsoft dokonała podziału rynku komputerów przy użyciu dwóch uzupełniających się rodzin produktów dla systemu Windows 8. Jedna z nich działa na tradycyjnych komputerach (a także, co wprowadza zamieszanie, na komputerach przypominających tablety) opartych na znanych już układach Intel x86/x64 i kompatybilnych z nimi. Jednak są też dostępne wersje systemu Windows 8 działające na platformie ARM, która zwykle używana jest w bardzo cienkich, lekkich i eleganckich urządzeniach przenośnych, podobnych do urządzenia iPad firmy Apple. Te wersje identyfikowane przy użyciu zbiorczej nazwy Windows RT uwzględniają aplikacje pakietu Microsoft Office, takie jak Word, Excel, PowerPoint i OneNote. Wybierając się do sklepu po urządzenie, warto o tym pamiętać. Wcześniej miało już miejsce tego typu oferowanie pakietu Office. Dość dawno temu, w 1995 roku, gdy Microsoft wprowadził do sprzedaży pierwszą wersję systemu Windows CE, czyli specjalną wersję systemu Windows stworzoną z myślą o uruchamianiu na dostępnych w tamtym czasie urządzeniach innych niż

Pakiet Microsoft Office trafia do systemu Windows (tak jakby)

⏐

391

► Z urządzeniami z systemem Windows RT wiąże się jednak kilka znaczących mankamentów, w tym kluczowy problem, czyli brak zgodności z tradycyjnymi aplikacjami zewnętrznych dostawców dla systemu Windows. Więcej na ten temat zawarto w rozdziale 1.

Uwaga Można zapytać, dlaczego urządzenia z systemem Windows RT zawierają pakiet Office? Choć ten system pod względem działania i wyglądu bardzo przypomina tradycyjne wersje systemu Windows oparte na procesorach x86, nie jest zgodny z klasycznymi aplikacjami pulpitowymi systemu Windows, takimi jak pakiet Office. A zatem firma Microsoft stworzyła specjalną wersję pakietu tylko dla systemu Windows RT, koncentrując się jednak głównie na aplikacjach w stylu Metro, które mają pojawić się dla tej platformy.

komputery PC, firma zaoferowała również podstawowe wersje aplikacji pakietu Office znane później pod nazwą Pocket Office, które były dostępne wraz z niewielkimi urządzeniami z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows CE. Przez lata kolejne aktualizacje tej linii produktów, w tym pakietu Pocket PC i systemu Windows Mobile, w ramach jednej platformy udostępniały też aplikacje pakietu Pocket Office. W nowoczesnej platformie Windows Phone, która obecnie bazuje na wersji systemu Windows 8 dla komputerów PC, firma Microsoft w dalszym ciągu udostępnia pakiet Office. System Windows Phone 8 zawiera pakiet, który nosi nazwę Office Mobile 2013, z wersjami aplikacji Word, Excel, PowerPoint i OneNote dla urządzeń przenośnych. Zapewniają one nie tylko zgodność dokumentów i podstawowe funkcje edycji, ale również możliwość współdziałania z repozytoriami dokumentów pakietu Microsoft Office w postaci usług SkyDrive i SharePoint. A zatem nie powinno być zaskoczeniem to, że urządzenia z systemem Windows RT, czyli urządzenia logicznie umiejscowione między telefonami i „prawdziwymi” komputerami (a przynajmniej tradycyjnymi), również mogą oferować podobne funkcje. Oczywiście, oczekiwania dotyczące pakietu Office w przypadku szczególnie przenośnych urządzeń, takich jak tablet, są w pewnym stopniu zmniejszone w porównaniu z tymi, które można mieć względem rozwiązania działającego na w pełni funkcjonalnym komputerze PC. Ponieważ jednak wiele urządzeń z systemami Windows RT i Windows 8 może być dokowanych lub w inny sposób przekształcanych w oferujące większe możliwości komputery z klawiaturami, myszami i zewnętrznymi wyświetlaczami, dostępność w systemie tych aplikacji jest znacznie bardziej interesująca dla osób wymagających urządzenia, które zapewnia pełne możliwości.

392

⏐

Rozdział 8. Korzystanie z aplikacji systemu Windows 8 wspomagających pracę

W każdym razie wersja pakietu Office dołączona do systemu zawiera następujące aplikacje. f Word. Jeśli mowa o przetwarzaniu tekstu, na myśl przychodzi program

Microsoft Word. Choć przez wiele lat pojawiło się wielu pretendentów, żaden z nich nie osiągnął możliwości i przydatności tego edytora ani jego niesamowitego komfortu czytania. Okazuje się, że Word jest tak dobry, że korzystaliśmy z niego podczas pisania książki. f Excel. Excel to arkusz kalkulacyjny firmy Microsoft. Podobnie do programu

Word, aplikacja ta zajmuje dominującą pozycję w segmencie arkuszy kalkulacyjnych. Excel oferuje wszystkie oczekiwane funkcje przetwarzania liczb, a także umożliwia analizowanie i wizualizowanie danych z wykorzystaniem niesamowitych metod graficznych. f PowerPoint. Aplikacja firmy Microsoft służąca do prezentacji stanowi

podstawowy element w biurach i szkołach na całym świecie; oferuje profesjonalne funkcje, obsługę niesamowitych obiektów multimedialnych i możliwość przesyłania do dowolnego urządzenia lub komputera podłączonego do internetu. f OneNote. Aplikacja OneNote, która nie jest tak dobrze znana jak inne

programy pakietu Office, być może stanowi idealne rozwiązanie dla urządzeń przenośnych, oferujące zadziwiające możliwości sporządzania notatek z wykorzystaniem połączenia z usługami w chmurze. ► Microsoft udostępnia również dwie aplikacje pakietu Office 2013 w stylu Metro: OneNote i Lync. Działają one zarówno w systemie Windows 8, jak i Windows RT.

PODSUMOWANIE Jak w tym rozdziale zręcznie pokazano, Windows 8 to prawdziwy gejzer produktywności, oferujący niesamowity zestaw aplikacji w stylu Metro i tradycyjnych aplikacji pulpitowych, które zapewnią, że w każdym przypadku możliwa będzie wydajna praca z dostępem do aktualnych informacji. Udostępniając nowe aplikacje w stylu Metro, takie jak Kontakty, Poczta, Kalendarz, Wiadomości, SkyDrive, Czytnik oraz aplikacje oparte na wyszukiwarce Bing (Mapy, Bing, Finanse, Sport, Pogoda itp.), system Windows 8 z pewnością sprawi, że użytkownik będzie zajęty przez naprawdę długi czas. Oczywiście, Windows 8 to nie tylko praca. W dwóch następnych rozdziałach zajmiemy się jego bardziej rozrywkową stroną. W tych rozdziałach omówimy kolejno możliwości związane z rozrywką i gry.

ROZDZIAŁ 9.

Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych W TYM ROZDZIALE f Wyświetlanie zdjęć pochodzących z komputera i z wielu usług sieciowych

za pomocą aplikacji Zdjęcia f Użycie aplikacji Aparat f Opcje potrzebne przy bardziej zaawansowanym zastosowaniu zdjęć f Korzystanie ze zbioru muzyki i uzyskiwanie dostępu do serwisu Music

Marketplace firmy Microsoft za pomocą aplikacji Xbox Music obsługującej ekrany dotykowe f Opcje potrzebne przy bardziej zaawansowanym zastosowaniu muzyki f Kupowanie i wypożyczanie za pośrednictwem sieci filmów i programów

telewizyjnych oraz oglądanie ich za pomocą aplikacji Xbox Video f Opcje potrzebne przy bardziej zaawansowanym zastosowaniu wideo Dawniej użytkownicy zarządzali swoimi zbiorami multimedialnymi na komputerach,

a następnie synchronizowali podzbiór zdjęć, muzyki i wideo z urządzeniami oraz udostępniali kolejny podzbiór za pośrednictwem dysków, urządzeń USB i usług sieciowych. Choć takie działania nadal są możliwe w systemie Windows 8 i bez wątpienia będą dość popularne wśród części osób, firma Microsoft oferuje nowy sposób wykonywania czynności, który w większym stopniu odzwierciedla zmiany zachodzące w branży technologicznej. Nowy sposób postępowania został zainicjowany przez postęp technologii określanej mianem przetwarzania w chmurze. W tym nowym modelu dane nie są już przechowywane na pojedynczym dysku twardym komputera, na którym są niedostępne dla innych komputerów i urządzeń, a ponadto mogą zostać utracone na skutek poważnej awarii sprzętowej. W chmurze dane są magazynowane

394

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

w bogatych w możliwości centrach danych, cechujących się geograficzną redundancją, które są obsługiwane przez duże, godne zaufania korporacje. Takie dane zawsze są dostępne z dowolnego komputera lub urządzenia. W tym nowym modelu przetwarzania w chmurze, tak jak wcześniej, wszystkie dane zawsze są dostępne na używanym komputerze. Jednak obecnie można skorzystać z niemal każdego innego komputera lub urządzenia i w dalszym ciągu bezproblemowo uzyskiwać dostęp do danych, ponieważ są one automatycznie synchronizowane. To nowe rozwiązanie po raz pierwszy firma Microsoft zastosowała w 2010 roku w systemie Windows Phone. W systemie Windows 8 wreszcie jest ono powszechnie dostępne. Wpływ przetwarzania w chmurze na system Windows 8 można zauważyć w wielu miejscach, począwszy od nowego typu logowania za pomocą konta Microsoft, a skończywszy na ustawieniach synchronizowanych i aplikacjach app wspomagających pracę (podobnych do obecnych na urządzeniach przenośnych), które omówiono w poprzednim rozdziale. Jednakże systemowe możliwości związane ze zdjęciami i rozrywką w postaci fotografii cyfrowej, muzyki i wideo stanowią interesujący przypadek. Wynika to stąd, że dotychczas firma Microsoft od ponad dekady dostarczała za pośrednictwem swoich serii produktów Windows Media i Zune zestaw aplikacji i usług o coraz większych możliwościach, lecz też złożoności. Setki milionów użytkowników systemu Windows stopniowo przyzwyczajały się do tego. Obecnie te usługi są poddawane reorganizacji w ramach marki rozrywkowej Xbox. Wcześniej nazwa Xbox oznaczała tylko jedną rzecz — gry wideo. Jednak Xbox rozwinięto do postaci platformy rozrywkowej o bardziej ogólnym zastosowaniu, dodając do grupy możliwości cyfrową muzykę i wideo (aplikacja Zdjęcia pozostaje niezależna, ponieważ zdjęcia użytkowników są ich własnością i nie są uzyskiwane z lokalizacji centralnej). Jeśli do tej pory, Drogi Czytelniku, nie korzystałeś z usług sieciowych, takich jak SkyDrive, aby przechowywać zbiór muzyki albo wypożyczać lub kupować filmy i programy telewizyjne w sklepach Microsoftu opartych na platformie Xbox, nie ma powodu do obaw. Wszystkie lokalne możliwości związane z multimediami cyfrowymi z systemu Windows 7 nadal są obecne w systemie Windows 8. Tak jak w całej książce, i w tym rozdziale skoncentrowano się wyłącznie na nowych możliwościach. W tym konkretnym przypadku oznacza to korzystanie ze zdjęć cyfrowych, muzyki i wideo przy użyciu nowych metod za pośrednictwem interfejsów środowiska Metro.

Uwaga dotycząca aplikacji rozrywkowych systemu Windows 8 i konta Microsoft

⏐

395

BĘDĄ POJAWIAĆ SIĘ ZMIANY Dynamiczna natura nowej platformy sprawia, że aplikacje w stylu Metro dołączone przez Microsoft do systemu Windows 8/RT będą się zmieniać z upływem czasu. Z tego powodu wysoce prawdopodobne jest to, że aplikacje app opisane w rozdziale z czasem będą wyglądać trochę inaczej i uwzględniać dodatkowe funkcje. Jest to normalne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba raczej przyznać, że używane wersje aplikacji Zdjęcia, Aparat, Xbox Music i Xbox Video udostępnią nadzbiór funkcji opisywanych w tym rozdziale.

UWAGA DOTYCZĄCA APLIKACJI ROZRYWKOWYCH SYSTEMU WINDOWS 8 I KONTA MICROSOFT W rozdziale 8. była mowa o tym, jak wiele aplikacji app systemu Windows 8 wspomagających pracę to proste klienty usług sieciowych udostępnianych przez Microsoft i inne firmy. Oznacza to konieczność logowania za pomocą konta Microsoft w celu uzyskania dostępu do wielu z tych aplikacji app, jeśli nawet, wbrew naszej radzie, zdecydowano się zrezygnować z automatycznego wykonywania tej operacji. Aplikacje Zdjęcia i Aparat działają świetnie bez konta Microsoft. Jak się jednak okaże, w celu pełnego skorzystania z możliwości aplikacji Zdjęcia niezbędne będzie zalogowanie się do różnych usług sieciowych. Nowe aplikacje rozrywkowe w stylu Metro firmy Microsoft, czyli Xbox Music i Xbox Video (oraz powiązane oprogramowanie Xbox SmartGlass), do efektywnego działania wymagają zalogowania za pomocą konta Microsoft. ► Te aplikacje app mocno bazują na usługach sieciowych. W trybie bez połączenia są one mniej funkcjonalne. Możliwe będzie jedynie użycie treści przechowywanych na komputerze, czyli zdjęć, muzyki i wideo, a także wszystkich wypożyczonych filmów albo kupionych programów telewizyjnych lub filmów.

Jeśli zalogowano się za pomocą konta Microsoft, te aplikacje app automatycznie również skorzystają z tego konta, powiązując komputer lub urządzenie z usługami rozrywkowymi Xbox w chmurze. Jeśli jednak skonfigurowano konto inne niż Microsoft i podjęto próbę uruchomienia jednej z tych aplikacji app, pojawi się prośba o zalogowanie za pomocą konta Microsoft. jeśli trzeba, można zachować bieżące konto domenowe lub lokalne i prostu zalogować się do aplikacji app lub grup aplikacji app, korzystając z konta Microsoft. Można też zgodnie z naszą radą z rozdziału 12. postąpić we właściwy sposób, czyli zalogować się za pomocą konta

396

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Microsoft. Jeśli używane jest konto domenowe, należy połączyć je z kontem Microsoft. Czy zalogowano się przy użyciu konta lokalnego? Jeśli tak, należy je przekształcić. Zarówno Xbox Music, jak Xbox Video zapewniają podobny interfejs użytkownikom, którzy nie korzystają z konta Microsoft. W prawym górnym narożniku okna (rysunek 9.1) pojawi się niegroźna prośba, by się zalogować.

RYSUNEK 9.1. Do zaoferowania pełnych możliwości aplikacje Xbox Music i Xbox Video wymagają konta Microsoft

Jeśli nie nastąpi logowanie, widoczny będzie jedynie niewielki podzbiór funkcji opisanych w tym rozdziale. Uważamy, że czytelnicy z pewnością nie zdecydują się na taki wariant.

UŻYWANIE ZDJĘĆ Windows 8 zawiera narzędzia obsługujące zdjęcia cyfrowe na komputerze lub urządzeniu (niezależnie od źródła). Oznacza to, że dostępne są podstawowe interfejsy do wyświetlania zdjęć zarówno dla środowiska Metro, jak i pulpitu, a także metody uzyskiwania (lub pobierania) zdjęć z aparatu cyfrowego, smartfonu, karty pamięci lub innego urządzenia. Jednakże większość komputerów i urządzeń z systemem Windows 8 będzie również wyposażona w bardziej zaawansowane narzędzia przeznaczone do edycji zdjęć, wysyłania ich do ulubionej usługi sieciowej itp. Nie ma powodu do obaw: gdy brakuje tych narzędzi, wyjaśnimy, jak uzyskać do nich dostęp. Uwaga Jak w innych miejscach książki, koncentrujemy się wyłącznie na nowych funkcjach systemu Windows 8, a nie na funkcjach, które nie zmieniły się od czasów poprzednich wersji systemu. I tym razem przyjmujemy, że czytelnicy wiedzą, jak używać systemu Windows, a ponadto zamierzają zaznajomić się z nowościami.

Poniżej przyjrzymy się funkcjom obsługi zdjęć w systemie Windows 8, począwszy od nowej aplikacji Zdjęcia w stylu Metro.

Używanie zdjęć

⏐

397

Użycie aplikacji Zdjęcia Nowa aplikacja app Zdjęcia stanowi znakomity sposób wyświetlania zdjęć, niezależnie od tego, czy znajdują się one na komputerze, w magazynie usługi SkyDrive, czy na innych komputerach lub w różnych zewnętrznych usługach sieciowych udostępniających zdjęcia. Ponadto aplikacja zapewnia funkcje uzyskiwania zdjęć, dlatego możliwe jest pozyskanie lub pobranie zdjęć z aparatu cyfrowego, karty pamięci lub innego urządzenia. Aplikacja app Zdjęcia (rysunek 9.2) to typowy pełnoekranowy interfejs w stylu Metro z dużymi kafelkami, które reprezentują zdjęcia na komputerze, w różnych usługach sieciowych oraz na innych podłączonych komputerach.

RYSUNEK 9.2. Aplikacja app Zdjęcia

Źródła mogą uwzględniać następujące kombinacje. f Biblioteka zdjęć. W tym miejscu znajdują się wszystkie zdjęcia przechowywane

w bibliotece zdjęć na komputerze. f SkyDrive. Usługa SkyDrive firmy Microsoft służąca do przechowywania

w chmurze zapewnia 25 GB darmowej przestrzeni dyskowej, a także płatne, roczne pakiety dla osób, które wymagają jeszcze więcej miejsca.

398

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

f Facebook. Najpopularniejsza sieć społecznościowa na świecie jest też coraz

częściej sposobem udostępniania zdjęć znajomym, rodzinie, współpracownikom i innych osobom z listy kontaktów. f Flickr. Serwis firmy Yahoo! pozostaje na świecie numerem jeden wśród

usług udostępniania zdjęć. f Podłączone komputery. Jeśli pobrano i zainstalowano na każdym używanym

komputerze aplikację pulpitową usługi SkyDrive dostępną pod adresem http://www.skydrive.com, wyszczególniona będzie również lista zbiorów zdjęć znajdujących się na tych komputerach, np. na rysunku 9.2 komputer Win8PC reprezentuje inny podłączony komputer.

INFORMACJE O BIBLIOTEKACH Firma Microsoft wprowadziła w systemie Windows 7 biblioteki, zapewniając nowy sposób gromadzenia powiązanych treści (domyślnie dokumenty, muzyka, zdjęcia i wideo) w wirtualnych folderach, które w rzeczywistości są widokami dwóch lub większej liczby lokalizacji folderów na komputerze. Generalnie w systemie Windows 8 biblioteki nadal występują w niezmienionej postaci, a firma Microsoft udostępnia te same cztery domyślne biblioteki (Dokumenty, Muzyka, Obrazy i Wideo), tak jak w poprzedniej wersji systemu operacyjnego. Domyślnie każda biblioteka agreguje te same fizyczne foldery, co w systemie Windows 7. A zatem w przypadku biblioteki Obrazy oznacza to foldery Moje obrazy (stanowią one część konta użytkownika) i Obrazy publiczne. W bardziej rozbudowany sposób można stwierdzić, że podstawowe funkcje zarządzania zdjęciami systemu Windows 8 nie zmieniły się od czasów systemu Windows 7.

Zależnie od sposobu skonfigurowania konta Microsoft, niektóre z tych źródeł mogą być od razu dostępne albo nie. Biblioteka Obrazy jest zawsze dostępna (w trybie z połączeniem i bez niego), a ponadto zawiera dowolne zdjęcia i inne obrazy w niej przechowywane. Źródło SkyDrive powinno zostać automatycznie skonfigurowane, ponieważ konto Microsoft oferuje dostęp do magazynów usługi SkyDrive. Jednak inne źródła, takie jak Facebook, Flickr i podłączone komputery użytkownika, mogą być skonfigurowane i dostępne albo nie. Jeśli poświęcono czas na powiązanie konta serwisu Facebook z kontem Microsoft, to źródło będzie skonfigurowane i gotowe do użycia. W przeciwnym razie czynność można wykonać w aplikacji Zdjęcia. Proces konfigurowania tego konta pod kątem współdziałania z aplikacją Zdjęcia przypomina konfigurowanie współpracy z usługą Flickr. Oznacza to, że musi zostać wykonany ręcznie, niezależnie od sposobu skonfigurowania konta Microsoft. A zatem najpierw zajmijmy się tym.

Używanie zdjęć

⏐

399

KONFIGUROWANIE SERWISU FACEBOOK LUB USŁUGI FLICKR ZE ZDJĘCIAMI Aby ręcznie skonfigurować konto serwisu Facebook (należy pamiętać, że proces ten bardzo przypomina realizowany dla usługi Flickr) pod kątem współpracy z aplikacją app Zdjęcia, konieczne będzie wyświetlenie panelu jej ustawień. W tym celu należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I (lub w przypadku interfejsu dotykowego lub myszy wyświetlić pasek panelu funkcji, a następnie wybrać pozycję Ustawienia). Panel Ustawienia powinien wyglądać tak, jak na rysunku 9.3.

RYSUNEK 9.3. Ustawienia aplikacji Zdjęcia

Aby wyświetlić różne opcje powiązane z aplikacją app Zdjęcia, należy wybrać pozycję Opcje. Obok pozycji usługi Flickr i serwisu Facebook widoczny będzie odsyłacz Opcje. Należy kliknąć go dla usługi, która ma zostać skonfigurowana (choć w tym przykładzie użyto serwisu Facebook, w przypadku usługi Flickr proces przebiega bardzo podobnie). Aplikacja Zdjęcia umożliwi przeprowadzenie uwierzytelniania w witrynie serwisu Facebook przy użyciu programu Internet Explorer. Jak widać na rysunku 9.4, aplikacja Zdjęcia zostanie upoważniona do korzystania z konta serwisu Facebook. Należy kliknąć Połącz z Facebook, aby nawiązać połączenie między serwisem Facebook i aplikacją app Zdjęcia. Po podaniu danych uwierzytelniających w serwisie Facebook nastąpi połączenie dwóch kont i powrót do aplikacji Zdjęcia. Później pojawi się nowy kafelek serwisu Facebook, który został dodany do aplikacji app, zapewnia on dostęp do zdjęć z tego serwisu (rysunek 9.5).

400

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.4. Konfigurowanie aplikacji Zdjęcia pod kątem współpracy z serwisem Facebook

RYSUNEK 9.5. Serwis Facebook jest teraz dostępny w aplikacji Zdjęcia

► Jeśli nie jest używany serwis Facebook lub usługa Flickr, właściwie można usunąć te kafelki z głównego ekranu aplikacji Zdjęcia. Proces ten opisano trochę dalej w tym rozdziale.

Używanie zdjęć

⏐

401

Sposób konfigurowania aplikacji Zdjęcia pod kątem współpracy z usługą Flickr jest taki sam jak w powyższym przypadku. A zatem, jeśli jest to wymagane, w ten sam sposób można nawiązać połączenie z kontem usługi Flickr.

UŻYCIE USŁUGI SKYDRIVE DO POŁĄCZENIA Z BIBLIOTEKAMI ZDJĘĆ INNYCH KOMPUTERÓW Na tym etapie aplikacja Zdjęcia powinna być skonfigurowana do pracy z kombinacją zdjęć lokalnych, zdjęć w magazynie usługi SkyDrive, a także być może ze zdjęciami dostępnymi w serwisie Facebook i usłudze Flickr. To mnóstwo zdjęć. Jednak większość osób używa co najmniej dwóch komputerów. Jeśli zostaną skonfigurowane w określony sposób, można uzyskać dostęp do zbiorów zdjęć na innych komputerach (określamy je mianem podłączonych) z poziomu dowolnego z posiadanych urządzeń. W tym przypadku przyjęto, że — oczywiście — konkretne komputery mają dostęp do sieci. Jeśli podłączony komputer jest wyłączony lub w stanie uśpienia, nie będzie możliwe uzyskanie dostępu do jego obrazów z poziomu aplikacji app Zdjęcia. Dobrą wiadomością jest to, że aby zadziałać, te inne komputery nie muszą znajdować się w sieci domowej. Jeden komputer może być np. w Singapurze, a drugi w Bostonie. Dopóki są podłączone do sieci, możliwe powinno być nawiązanie z nimi połączenia. A zatem, jak nawiązać połączenie z komputerami? Oto dwa wymagania. f Konto Microsoft. Każdy komputer musi zostać tak skonfigurowany,

aby logowanie odbywało się przy użyciu tego samego konta Microsoft. f Aplikacja usługi SkyDrive dla systemu Windows. Na każdym komputerze

wymagana jest instalacja aplikacji usługi SkyDrive dla systemu Windows (nie należy mylić jej z aplikacją usługi SkyDrive w stylu Metro dla systemu Windows 8) i skonfigurowanie jej w celu użycia funkcji zdalnego pobierania. Funkcja ta udostępnia pliki na danym komputerze użytkownikowi na innych jego komputerach i urządzeniach. W tym celu należy skorzystać z okna ustawień aplikacji usługi SkyDrive (rysunek 9.6) dostępnego z poziomu ikony aplikacji app na pasku zadań. Po skonfigurowaniu komputerów w celu użycia funkcji zdalnego pobierania aplikacji usługi SkyDrive znajdujące się na nich biblioteki zdjęć pojawią się w aplikacji Zdjęcia na innych komputerach użytkownika. Można to uznać za magię!

402

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.6. Należy upewnić się, że aplikacja usługi SkyDrive jest skonfigurowana pod kątem udostępniania jej plików innym podłączonym komputerom

NAWIGACJA W OBRĘBIE BIBLIOTEKI ZDJĘĆ, USŁUGI SKYDRIVE, SERWISU FACEBOOK ORAZ USŁUGI FLICKR Po skonfigurowaniu wszystkich źródeł zdjęć można użyć aplikacji Zdjęcia zgodnie z jej przeznaczeniem, czyli do wyświetlenia własnych zdjęć, niezależnie od ich lokalizacji. Będzie to możliwe przy założeniu, że nawiązano połączenie sieciowe. W przypadku braku połączenia dostępny będzie tylko kafelek biblioteki zdjęć. Nawigacja w obrębie każdego źródła przebiega podobnie: pojawia się uporządkowana w poziomie lista kafelków, z których każdy reprezentuje folder lub plik (zależnie od źródła). Kafelki są uporządkowane alfabetycznie od lewej do prawej strony. Foldery pojawiają się przed plikami. Rozważmy widok na rysunku 9.7, który przedstawia zawartość biblioteki zdjęć. W tym widoku widoczne są dwa foldery reprezentowane przez wysokie, prostokątne kafelki i pojedyncze zdjęcie, które wyświetlane jest z zastosowaniem jego własnego współczynnika kształtu. Jeśli uzna się ten widok za ograniczający, jednocześnie można wyświetlić więcej folderów (i plików) za pomocą powiększenia semantycznego w celu pomniejszenia widoku. W efekcie uzyska się układ

Używanie zdjęć

⏐

403

RYSUNEK 9.7. Wyświetlanie folderów w bibliotece zdjęć

przypominający siatkę, który pokazano na rysunku 9.8. Oczywiście, ta opcja (dostępna w niemal każdym widoku aplikacji Zdjęcia) jest bardziej efektywna (a nawet konieczna) w przypadku wielu zdjęć.

RYSUNEK 9.8. Możliwe jest pomniejszenie widoku w celu jednoczesnego wyświetlenia na ekranie większej liczby zdjęć

404

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Powiększenie semantyczne można włączyć na różne sposoby. W przypadku urządzenia z ekranem dotykowym bezpośrednio na nim wykonuje się typowy gest ściśnięcia dwóch palców. Jeśli używane są mysz i klawiatura, przy wciśniętym klawiszu Ctrl można użyć pokrętła myszy albo, korzystając tylko z myszy, należy kliknąć niewielki symbol minus po prawej dolnej stronie ekranu. Jeśli wykonano odpowiednie powiększenie we właściwym kierunku, można nawet użyć tej funkcji do powiększenia zdjęcia (w tym przypadku można skorzystać z niewielkiego symbolu plus pojawiającego się w prawej dolnej części ekranu, aby z powrotem wykonać pomniejszenie)! Takie podstawowe widoki są dostępne dla wszystkich źródeł zdjęć, ale — oczywiście — każdy na swój własny sposób trochę się różni. W każdym widoku pod uwagę należy wziąć następujące informacje. f Biblioteka zdjęć. Domyślnie biblioteka zdjęć obejmuje zawartość dwóch

lokalizacji (Moje obrazy i Obrazy publiczne), ale możliwe jest również dodawanie i usuwanie lokalizacji. Pliki i foldery w bibliotece są łączone i uporządkowywane. A zatem, jeśli w folderze Moje obrazy znajdują się foldery Alfa i Gamma, a później do folderu Obrazy publiczne trafi folder o nazwie Beta, zostaną one uporządkowane w bibliotece zdjęć alfabetycznie w postaci Alfa, Beta oraz Gamma. Dotyczy to zarówno eksploratora plików (na pulpicie systemu Windows), jak i widoku biblioteki zdjęć w aplikacji app Zdjęcia. f SkyDrive. W przypadku uzyskiwania dostępu do usługi SkyDrive z poziomu

normalnego interfejsu internetowego pod adresem http://skydrive.com uzyskuje się możliwość skonfigurowania „typu” każdego folderu. Jeden z tych typów to typ powiązany z aplikacją Zdjęcia. Tylko foldery skonfigurowane przy użyciu tego typu pojawią się w aplikacji app Zdjęcia systemu Windows 8. A zatem, jeśli nie są widoczne określone zdjęcia z magazynu usługi SkyDrive, należy upewnić się, że znajdują się one we właściwie skonfigurowanym folderze. f Facebook. Każda preferowana usługa społecznościowa organizuje zdjęcia

przy użyciu albumów. To, co będzie widoczne w widoku serwisu Facebook w aplikacji Zdjęcia, będzie zgodne z tym schematem. Widoczne będą typowe lokalizacje serwisu Facebook, takie jak zdjęcia profilowe, zdjęcia wysłane z urządzeń przenośnych, zdjęcia umieszczone na tablicy, a także dowolne, ręcznie utworzone albumy. Jednak w tym przypadku uporządkowanie nie jest alfabetyczne. Albumy są wyświetlane, począwszy od tych, które były używane jako ostatnie. f Flickr. Popularna usługa udostępniania zdjęć firmy Yahoo zapewnia

użytkownikom strumień zdjęć, który zasadniczo zawiera po prostu każde

Używanie zdjęć

⏐

405

wysłane zdjęcie. Dodatkowo jednak usługa udostępnia kontenery przypominające foldery, uwzględniające zestawy, które mogą być dalej grupowane w ramach kolekcji. A zatem w tym przypadku można posłużyć się analogią folderów i podfolderów. Po przyjrzeniu się widokowi usługi Flickr w aplikacji Zdjęcia zauważy się kafelek strumienia zdjęć, a także kafelki dla każdej kolekcji i zestawu. f Podłączone komputery. Podobnie jak własna biblioteka zdjęć, podłączone

komputery będą prezentować zagregowaną listę folderów posortowanych alfabetycznie.

WYŚWIETLANIE ZDJĘĆ I POKAZY SLAJDÓW ZDJĘĆ Każde obsługiwane źródło zdjęć zapewnia niemal identyczne funkcje powiązane z wyświetlaniem zdjęć i pokazami slajdów. A zatem po przejściu do dowolnego źródła ostatecznie w folderze widoczne będzie co najmniej jedno zdjęcie. Na tym etapie można wykonywać podstawowe działania dotyczące poszczególnych zdjęć lub ich grup. Aby wyświetlić zdjęcie na pełnym ekranie, wystarczy je zaznaczyć. Działa zgodnie z oczekiwaniami. Jeśli jednak podczas wyświetlania pojedynczego zdjęcia zostanie otwarty pasek aplikacji app (przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Z), zostanie pokazanych kilka interesujących opcji (rysunek 9.9).

RYSUNEK 9.9. Pojedyncze zdjęcie wyświetlone na pełnym ekranie

406

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Oto te opcje. f Ustaw jako/Ekran blokowania. Choć zawsze można użyć interfejsu Ustawienia

do wybrania ulubionego zdjęcia jako obrazu ekranu blokowania, często o czymś takim pomyśli się podczas wyświetlania zdjęć. Umożliwia to ta pozycja menu udostępniana po naciśnięciu przycisku Ustaw jako. f Ustaw jako/Kafelek aplikacji. Domyślnie kafelek aplikacji app Zdjęcia będzie

prezentować widok animowany złożony z różnych zdjęć. Możliwe jest jednak skonfigurowanie pojedynczego zdjęcia jako stałego obrazu kafelka. f Ustaw jako/Tło aplikacji. Jak już wiadomo, w swoim głównym widoku aplikacja

Zdjęcia zapewnia ładny obraz tła w postaci fotografii. Prawdopodobnie jednak użytkownik będzie chciał wstawić własne ulubione zdjęcie. Po wykonaniu tej czynności widok będzie podobny do pokazanego na rysunku 9.10.

RYSUNEK 9.10. Dostosowywanie aplikacji Zdjęcia przy użyciu własnego obrazu f Usuń. Przycisk powoduje usunięcie pliku z komputera po pojawieniu się

potwierdzenia. ► Należy zauważyć, że przycisk usuwania jest niedostępny podczas wyświetlania zdjęć zawartych w usługach sieciowych lub na podłączonych komputerach. f Pokaz slajdów. Przycisk powoduje rozpoczęcie pokazu slajdów zawartych

w folderze, w którym znajduje się aktualnie wyświetlany obraz.

Używanie zdjęć

⏐

407

Oczywiście, pokaz slajdów można również zainicjować z widoku folderu. Po uzyskaniu dostępu do paska aplikacji app z poziomu tego widoku otrzymuje się różny zestaw przycisków, a tym samym — możliwości. Kilka z nich jest godnych uwagi. Pierwszy to przycisk Przeglądaj według dat, choć pojawia się on tylko w widoku biblioteki zdjęć. Aktywowanie tego przycisku spowoduje takie przełączenie widoku, że każdy kafelek folderu będzie reprezentował miesiąc, co widać na rysunku 9.11 (w tym przypadku na pasku aplikacji app dostępny jest nowy przycisk Przeglądaj według folderów, który umożliwia ponowne przełączenie). ► W widoku przeglądania według daty możliwe jest również wykonanie gestu oddalenia palców w celu powiększenia i jednoczesnego wyświetlenia na ekranie większej liczby pozycji.

RYSUNEK 9.11. Biblioteka zdjęć wyświetlanych według daty

Dostępna jest także funkcja dla użytkownika zaawansowanego, która umożliwia gromadzenie w koszyku zdjęć z różnych folderów (w ramach jednego źródła zdjęć), tak jak w narzędziu wyboru plików w stylu Metro. Dzięki temu można uruchomić pokaz slajdów dla zdjęć z różnych lokalizacji. Aby użyć tej funkcji, należy określić folder lub widok zawierający zdjęcia. Następnie trzeba wybrać poszczególne zdjęcia, tak jak podczas wybierania kafelków na ekranie startowym: przez kliknięcie ich prawym przyciskiem myszy, naciśnięcie

408

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

► Choć jest to przydatna funkcja, działa tylko w obrębie jednego źródła. W jednym pokazie slajdów nie można mieszać zdjęć, np. z serwisu Facebook i usługi Flickr, a początkowo można skusić się na podjęcie próby osiągnięcia czegoś takiego.

i nieznaczne przeciągnięcie lub naciśnięcie klawisza spacji. Po wybraniu zdjęcia prostokąt zaznaczenia poinformuje o powodzeniu operacji. Możliwe jest też wybranie każdego zdjęcia w folderze przez otwarcie paska aplikacji app i naciśnięcie przycisku Zaznacz wszystkie. Niezależnie od użytej metody wybierania zdjęć, na pasku aplikacji app pojawią się dwa nowe przyciski: Wyczyść zaznaczenie (służy do anulowania wyboru) oraz przycisk miniatury wyboru, który wskazuje liczbę wybranych zdjęć. Oba przyciski są widoczne na rysunku 9.12. Po wybraniu wszystkich żądanych zdjęć i tym razem z wielu folderów można nacisnąć przycisk pokazu slajdów w celu rozpoczęcia bardziej zaawansowanego typu pokazu slajdów.

RYSUNEK 9.12. Wybór wielu zdjęć z różnych folderów

UDOSTĘPNIANIE, DRUKOWANIE I WYSZUKIWANIE Wiele typowych operacji związanych ze zdjęciami działa spójnie z podobnymi funkcjami w innych aplikacjach w stylu Metro. Jest to możliwe dzięki nowych ogólnosystemowym możliwościom systemu Windows 8. Gdy np. wyświetlono zdjęcie, można je wydrukować po uzyskaniu dostępu do interfejsu Urządzenia (za pomocą kombinacji Klawisz logo systemu Windows+K) lub w bardziej bezpośredni sposób

Używanie zdjęć

⏐

409

przy użyciu interfejsu drukowania (korzystając z kombinacji klawiszy Ctrl+P). Możliwe jest też zastosowanie interfejsu udostępniania (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+H) w celu udostępnienia zdjęcia innym osobom za pomocą zgodnej aplikacji w stylu Metro, takiej jak Poczta. W podobny sposób w aplikacji Zdjęcia można skorzystać ze znakomitej funkcji wyszukiwania systemu Windows 8, aby znaleźć konkretne obrazy. Jeśli podczas wyświetlania zdjęcia lub po przejściu do określonego folderu uzyska się dostęp do panelu funkcji wyszukiwania (kombinacja Klawisz logo systemu Windows+Q), udostępniony panel wyszukiwania przeprowadzi wyszukiwanie tylko w obrębie tego folderu. Wyszukiwanie na poziomie źródła spowoduje przeszukanie tylko tego źródła. ► Choć byłoby to bardzo przydatne, nie ma możliwości jednoczesnego wyszukiwania we wszystkich źródłach.

Jeśli poza obrębem aplikacji Zdjęcia otwarto panel funkcji wyszukiwania, a następnie z listy aplikacji app na panelu wyszukiwania wybrano pozycję Zdjęcia, zostanie wyświetlony widok przypominający siatkę biblioteki zdjęć odfiltrowanej za pomocą podanego terminu wyszukiwania (rysunek 9.13).

RYSUNEK 9.13. Lista wyników wyszukiwania aplikacji Zdjęcia

410

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

UZYSKIWANIE ZDJĘĆ Z APARATU, KARTY PAMIĘCI LUB INNEGO URZĄDZENIA Jeśli kiedykolwiek w systemie Windows podłączano aparat cyfrowy, jego kartę pamięci lub inne urządzenie (np. smartfon), które zawierało zdjęcia, system operacyjny oferował podstawowe funkcje uzyskiwania zdjęć (niektórzy posługują się terminem pobieranie) za pośrednictwem aplikacji pulpitowych, takich jak Galeria fotografii. Nadal jest możliwe korzystanie z tego rozwiązania. Można też użyć nowego interfejsu uzyskiwania zdjęć opartego na środowisku Metro, który jest dostępny za pośrednictwem aplikacji Zdjęcia. Po podłączeniu zgodnego urządzenia zawierającego zdjęcia pojawi się powiadomienie w stylu Metro lub „tost” podobny do pokazanego na rysunku 9.14.

RYSUNEK 9.14. System Windows 8 prosi użytkownika o wybranie operacji, która ma zostać wykonana po podłączeniu tego rodzaju urządzenia

Jeśli wybrano to powiadomienie, pojawi się okno, podobne do widocznego na rysunku 9.15. Jak to bywa w przypadku powiadomień, także to powiadomienie może pojawić się w dowolnym miejscu systemu Windows, w tym w obrębie aplikacji Zdjęcia lub innych aplikacji w stylu Metro, na ekranie startowym lub pulpicie systemu Windows. Po podłączeniu tego typu urządzenia do komputera można zdecydować się na użycie aplikacji Zdjęcia jako domyślnej opcji, choć uważamy, że przed podjęciem takiej decyzji warto rozważyć dostępne opcje wyboru. Trzeba jednak pamiętać, że za pomocą panelu sterowania funkcji automatycznego odtwarzania zawsze można zmienić operację, która zostanie później wykonana. A zatem, jeśli popełniono błąd lub później postanowiono zmienić opcję, będzie to możliwe. ► Najprostszym sposobem znalezienia funkcji automatycznego odtwarzania jest skorzystanie z funkcji wyszukiwania systemu Windows. Należy wpisać słowo „autoodtwarzanie”, wybrać pozycję Ustawienia, a następnie z listy wyników — pozycję Autoodtwarzanie.

Używanie zdjęć

⏐

411

RYSUNEK 9.15. Należy określić, jaka operacja ma zostać wykonana dla urządzeń zawierających zdjęcia

Na razie użyjemy po prostu aplikacji Zdjęcia do ręcznego uzyskania zdjęć z podłączonego aparatu, karty pamięci lub innego urządzenia. W tym celu należy uruchomić tę aplikację, a następnie wyświetlić pasek aplikacji app. Na skraju po jego prawej stronie widoczny będzie przycisk Importuj. Kliknięcie go spowoduje wyświetlenie przez aplikację Zdjęcia prośby o wybranie urządzenia (rysunek 9.16). Po wykonaniu tej czynności zostanie zaprezentowany pełnoekranowy interfejs widoczny na rysunku 9.17. Interfejs umożliwia określenie zdjęć do uzyskania, a także nazwy folderu, w którym zostaną umieszczone. Oczywiście, w tym przypadku nie można skonfigurować innych opcji uzyskiwania zdjęć, dlatego wcześniej zwróciliśmy uwagę na to, że warto najpierw zaznajomić się z dostępnymi opcjami. Aplikacja Zdjęcia nie pozwala nadać uzyskanym zdjęciom własnych nazw (chyba że przypadną do gustu domyślne nazwy, które mają postać okropnych nazw ustalanych przez aparat). Ponadto aplikacja nie umożliwi RYSUNEK 9.16. Wybór urządzenia zdecydowania, czy zdjęcia po uzyskaniu ze zdjęciami mają zostać usunięte z urządzenia (nie są usuwane).

412

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.17. Wybór zdjęć, które zostaną pozyskane

Aby uzyskać zdjęcia, należy kliknąć przycisk Importuj. W efekcie pojawi się prośba o otwarcie folderu zawierającego właśnie zaimportowane zdjęcia. Oczywiście, będzie to miało miejsce w aplikacji Zdjęcia, a nie w eksploratorze plików na pulpicie. Mówiąc wprost, możliwości uzyskiwania zdjęć aplikacji Zdjęcia są podstawowe. Aby mieć większą kontrolę nad tym procesem, należy rozważyć skorzystanie z darmowej aplikacji pulpitowej Galeria fotografii. Temu przydatnemu narzędziu przyjrzymy się dalej w tym rozdziale.

Użycie aplikacji Aparat Podobnie jak inne systemy przenośnych urządzeń z ekranem dotykowym, system Windows 8 oferuje prostą aplikację Aparat, która współpracuje z aparatem (lub z aparatami w przypadku niektórych nowoczesnych urządzeń) dołączonym do komputera lub urządzenia. Aplikacja umożliwia przechwytywanie pojedynczych klatek i krótkich filmów. Nie jest aż tak przydatna, jak np. oprogramowanie aparatu w smartfonie, ale jest dostępna. Przy pierwszym uruchomieniu aplikacji Aparat pojawi się prośba o zezwolenie jej na zastosowanie kamery internetowej i mikrofonu. Oczywiście, aby aplikacja mogła funkcjonować, niezbędne jest to pozwolenie. Po zablokowaniu dostępu do takich urządzeń, aplikacja po prostu zostanie zamknięta.

Używanie zdjęć

⏐

413

Aplikacja Aparat (rysunek 9.18) jest bardzo prosta. Udostępnia zawsze widoczny pasek zawierający tylko kilka przycisków.

RYSUNEK 9.18. Szykowne! Aplikacja Aparat

Oto dostępne przyciski paska aplikacji app. f Opcje kamery. Kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie okienka,

w którym możliwe jest ustawienie rozdzielczości zdjęć, skonfigurowanie urządzeń audio i odpowiednich opcji stabilizacji obrazu (nie wszystkie opcje będą możliwe do skonfigurowania na wszystkich urządzeniach). Możliwe jest również kliknięcie odsyłacza Więcej w celu wyświetlenia dodatkowych opcji aparatu. Choć zawartość interfejsu będzie różna dla poszczególnych komputerów, niektóre bardziej typowe opcje to Jasność, Kontrast, Migotanie i Naświetlenie. f Czasomierz. Przycisk pełni rolę przełącznika. Po jego użyciu przed

wykonaniem następnego zdjęcia lub zarejestrowaniem wideo nastąpi 3-sekundowe odliczanie, aby być może mieć trochę czasu na pojawienie się w kadrze.

414

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

f Tryb wideo. Przycisk pełni rolę przełącznika. Domyślnie aplikacja Aparat

jest skonfigurowana do wykonywania zdjęć. Jeśli jednak zostanie aktywowany ten przycisk, aplikacja zostanie skonfigurowana do rejestrowania wideo. Aby powrócić do trybu aparatu, należy jednokrotnie nacisnąć ten przycisk. f Zmień kamerę. Pojawia się w przypadku komputerów lub urządzeń z wieloma

aparatami. Przycisk ten umożliwia wybranie aparatu, który zostanie użyty. Przykładowo wiele urządzeń z systemami Windows 8 i Windows RT wyposażono w aparaty umieszczone zarówno z przodu, jak i z tyłu urządzenia. Ten przycisk pełni rolę przełącznika: jednokrotne naciśnięcie go powoduje zmianę widoku na następny aparat. Aby za pomocą aplikacji Aparat wykonać zdjęcie, wystarczy nacisnąć (lub kliknąć) dowolne miejsce ekranu. Jeśli włączono tryb wideo, zamiast tego rozpocznie się rejestrowanie wideo. W celu zatrzymania tej operacji należy nacisnąć (lub kliknąć) ekran. ► Użytkownicy korzystający z klawiatury mogą nacisnąć klawisz spacji, aby wykonać zdjęcie lub rozpocząć czy zatrzymać rejestrowanie wideo.

Zdjęcia i wideo utworzone za pomocą aplikacji Aparat można znaleźć w lokalizacji zdjęć z aparatu, która jest dodawana do domyślnej lokalizacji zapisu biblioteki zdjęć (domyślnie jest to folder Moje obrazy).

Przetwarzanie zdjęć Aplikacja Zdjęcia znakomicie spełnia swoją rolę. Nie zawiera jednak żadnych funkcji edytowania zdjęć. W najlepszym razie jej funkcje uzyskiwania zdjęć są bez wyrazu. Niestety, również w tym przypadku nie będzie można skorzystać z aplikacji Zdjęcia, aby udostępnić zdjęcia za pośrednictwem usługi sieciowej, która jest nieobsługiwana przez aplikację w stylu Metro używającą kontraktu udostępniania. W przypadku tych oraz innych trochę bardziej złożonych scenariuszy konieczne będzie przejście do pulpitu systemu Windows. Z jego poziomu można uzyskać dostęp do kilku funkcji wbudowanych bezpośrednio w systemu Windows 8, które będą wymagać opcjonalnych i darmowych aplikacji firmy Microsoft. Mogą one być już zainstalowane na komputerze lub urządzeniu. Ponieważ te możliwości nie zmieniły się od czasów systemu Windows 7, nie będziemy się nimi szerzej zajmować. Jednak pokrótce omówimy aplikacje,

Używanie zdjęć

⏐

415

których można użyć, a także czynności, w przypadku jakich mogą się przydać. Ponadto ułatwimy znalezienie wszystkich brakujących aplikacji, które mogą nie być dołączone do instalacji systemu Windows 8.

WBUDOWANE W SYSTEM WINDOWS 8: WYŚWIETLANIE ZDJĘĆ NA PULPICIE Windows 8 zawiera, trzeba przyznać, że dobrze ukrytą, aplikację pulpitową o nazwie Przeglądarka fotografii systemu Windows, która umożliwia wyświetlanie poszczególnych zdjęć i wykonywanie innych związanych z nimi funkcji. Aplikacja jest dziwna pod tym względem, że właściwie nie można jej znaleźć przy użyciu normalnych metod. Nie pojawia się w widoku Wszystkie aplikacja, a nawet w wyniku użycia funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Aby uzyskać dostęp do tej aplikacji, na pulpicie należy prawym przyciskiem myszy kliknąć plik obrazu, a następnie wybrać kolejno pozycje Otwórz za pomocą i Przeglądarka fotografii systemu Windows. Jak widać na rysunku 9.19, ta aplikacja zapewnia metody udostępniania zdjęć oparte na drukowaniu, poczcie elektronicznej i nagrywaniu na dysku, a także przydatną, lecz prostą funkcję pokazu slajdów inicjowaną za pomocą dużego przycisku znajdującego się na dole okna w środkowej części. W razie potrzeby można też spowodować, że aplikacja Przeglądarka fotografii systemu Windows stanie się domyślną przeglądarką zdjęć. W tym celu prawym przyciskiem myszy należy kliknąć plik obrazu, a następnie wybrać kolejno pozycje Otwórz za pomocą i Wybierz program domyślny. Z wyświetlonej listy trzeba wybrać pozycję Przeglądarka fotografii systemu Windows. Można też skorzystać z panelu sterowania Programy domyślne (za pośrednictwem funkcji wyszukiwania ekranu startowego). Użytkownicy korzystający z pulpitu mają też do wyboru lepszą opcję...

LEPSZA OBSŁUGA ZDJĘĆ W SYSTEMIE WINDOWS 8 PRZY UŻYCIU GALERII FOTOGRAFII Jeśli wymagane jest bardziej uniwersalne narzędzie, które w przypadku zdjęć umożliwi wykonanie przeróżnych operacji, takich m.in. jak uzyskiwanie zdjęć, wyświetlanie, edytowanie, drukowanie, udostępnianie za pomocą poczty elektronicznej, nagrywanie na dysku, oznaczanie, definiowanie nagłówków, określanie znaczników geograficznych, stosowanie zaawansowanych pokazów slajdów, udostępnianie za pomocą usług sieciowych, w tym SkyDrive, Facebook, YouTube i Flickr, używanie panoramy, wystarczy sięgnąć po aplikację Galeria fotografii. Ta niesamowita aplikacja (rysunek 9.20) jest w zupełności wystarczająca i stanowi rozwiązanie typu „wszystko w jednym”.

416

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.19. Aplikacja Przeglądarka fotografii systemu Windows zapewnia podstawowe funkcje związane z wyświetlaniem i udostępnianiem zdjęć z poziomu pulpitu systemu Windows

► Aplikacja Galeria fotografii nosiła nazwę Windows Live Gallery, a ponadto była wcześniej dostępna jako część pakietu aplikacji Windows Live Essentials. Ta aplikacja jest nadal dostępna, z tym że w nazwie nie zawiera słowa Live.

Aplikacja Galeria fotografii jest w pełni funkcjonalna, a ponieważ zapewnia nadzbiór funkcji dostępnych w podstawowej instalacji systemu Windows 8, zalecamy korzystanie z niej zamiast z narzędzi wbudowanych. ► Ewentualnie można skorzystać z aplikacji Microsoft Paint dołączonej do systemu Windows 8, która również zapewnia podstawowe funkcje edytowania zdjęć.

JAK ZNALEŹĆ APLIKACJĘ GALERIA FOTOGRAFII? Jedynym problemem związanym z aplikacją Galeria fotografii jest to, że można jej nie mieć na komputerze lub urządzeniu. Jeśli tak jest, należy odwiedzić witrynę o adresie http://windows.com, w której można znaleźć tę oraz inne przydatne aplikacje dla systemu Windows.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

417

RYSUNEK 9.20. Aplikacja Galeria fotografii

KUPOWANIE I ODTWARZANIE MUZYKI ORAZ ZARZĄDZANIE NIĄ Od ponad dekady firma Microsoft wspiera miłośników muzyki za pomocą różnych aplikacji dla systemu Windows i platform. Pierwszym tego rodzaju rozwiązaniem była prawdziwa szafa grająca o nazwie Windows Media Player, która pojawiła się w 2000 roku w systemie Windows Millennium Edition (Me). W systemie Windows 8 obsługa muzyki odbywa się również w środowisku Metro. Zgadza się, Windows 8 zawiera aplikację Windows Media Player, którą można pamiętać z systemu Windows 7. Wyłącznie użytkownicy systemu Windows 8 Pro mogą opcjonalnie kupić i zainstalować oprogramowanie Windows Media Center, które było też dostępne w systemie Windows 7. Oznacza to, że funkcje oferowane przez te aplikacje nadal są dostępne w systemie Windows 8, może nawet w ulepszonej postaci (z tego, co wiemy, w niezmienionej postaci istnieją wersje aplikacji Windows Media Player i Media Center z systemu Windows 7). ► Należy zauważyć, że aplikacje Windows Media Player i Media Center w ogóle nie są dostępne w systemie Windows RT.

418

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Przez kilka ostatnich lat firma Microsoft oferowała również odrębną i w pewnym stopniu niezgodną platformę multimedialną o nazwie Zune, która obejmowała oprogramowanie, sprzęt oraz składniki usługi związane z muzyką i wideo. Platformę pomyślano jako uniwersalne rozwiązanie, które mogłoby konkurować z dominującą w branży usługą iTunes firmy Apple oraz jej urządzeniami iPod. Dość jednak powiedzieć, że nigdy do tego nie doszło, pomimo kilku interesujących zalet rozwiązania firmy Microsoft. A zatem platforma Zune przestała być rozwijana jako marka. Problem polega na tym, że sama deklaracja zakończenia oferowania platformy Zune nie spowodowała magicznego usunięcia elementów tego rozwiązania o tragicznym losie, które nadal są dostępne. W dalszym ciągu miliony osób korzystają z oprogramowania Zune PC, które w porównaniu z aplikacją Windows Media Player firmy Microsoft i konkurencyjnymi aplikacjami, takimi jak Apple iTunes, ma kilka interesujących zalet. Oprogramowanie i usługi platformy Zune zostały zintegrowane z dwoma pierwszymi wersjami systemu Windows Phone, które są używane przez kilka milionów ludzi na całym świecie. Kluczowe elementy platformy Zune, w tym sklepy z muzyką i wideo, są wystarczająco dobre, aby przetrwać zniknięcie tej marki. Jak się okazuje, elementy te są nadal obecne, ale bez nazwy Zune. A zatem, oprócz udostępniania z myślą o dotychczasowych użytkownikach systemu Windows w dalszym ciągu starszych aplikacji do obsługi muzyki, Windows 8 zapewnia również interfejs muzyki w stylu Metro o nazwie Xbox Music. Choć bazuje on na platformie Microsoft Zune, obecnie zapewnia dostęp do usług marki Xbox. Nie jest przypadkiem to, że pod względem działania i wyglądu interfejs ten przypomina interfejs obsługi muzyki konsoli Xbox 360. Poza tym interfejs ma dostęp do serwisu Xbox Music Store, który stanowił część platformy Zune (pod nazwą Zune Music Marketplace). Ponieważ w systemie Windows 8 jest to największa zmiana dotycząca muzyki, w większym stopniu skoncentrujemy się na tej aplikacji i jej dodatkowych usługach.

Użycie aplikacji Xbox Music Nowa aplikacja app Xbox Music firmy Microsoft stanowi interfejs treści użytkownika, która może znajdować się na komputerze lub w usłudze SkyDrive w chmurze, a także w serwisie Xbox Music Store. Jak widać na rysunku 9.21, aplikacja Xbox Music zapewnia prosty, lecz atrakcyjny interfejs w stylu Metro, który oferuje różne grupy funkcjonalne rozmieszczone na interfejsie przewijanym w poziomie.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

419

RYSUNEK 9.21. Aplikacja Xbox Music

Co dziwne, pierwsza grupa o nazwie Moja muzyka znajduje się po lewej stronie głównego widoku, natomiast inne grupy można znaleźć, przewijając w prawą stronę. Oto dostępne grupy od lewej do prawej strony. f Moja muzyka. W tej grupie można znaleźć własną muzykę uporządkowaną

w postaci siatki albumów (rysunek 9.22).

RYSUNEK 9.22. Własna kolekcja muzyki lub taka liczba pozycji, jaka może zmieścić się na ekranie

420

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Jeśli jednak kolekcja jest pusta (najprawdopodobniej dlatego, że większość osób nie przechowuje na swoich komputerach gigabajtów muzyki), ten interfejs bardziej będzie przypominać niezamieszkane tereny (rysunek 9.23).

RYSUNEK 9.23. Bardziej typowy widok grupy Moja muzyka f Teraz odtwarzane. Grupa, która jest domyślnym widokiem aplikacji, zapewnia

duży kafelek Teraz odtwarzane, jeśli odtwarzano muzykę, a w przeciwnym razie panel z promowaną muzyką wraz z kilkoma mniejszymi panelami reklamowymi. f Cała muzyka. Grupa działa podobnie jak identycznie nazwana grupa

w serwisie Sklep Windows. Jest to miejsce, w którym firma Microsoft wyróżnia artystów, cyfrowe albumy itp. Pojawia się nawet irytująca reklama. f Najpopularniejsza muzyka. W tej grupie można znaleźć zestawienie albumów

i artystów, którzy w danej chwili cieszą się największą popularnością w serwisie Xbox Music Store. Mówiąc wprost, w aplikacji Xbox Music może istnieć wiele grup, ale w rzeczywistości mają w niej miejsce tylko dwa podstawowe działania: albo będzie uzyskiwany dostęp do własnej kolekcji muzycznej, albo będzie przeglądana muzyka i ewentualnie kupowana, jeśli dysponuje się dostępem do usługi Xbox Music Pass. Możliwe jest nawet słuchanie muzyki online. Oczywiście, przyjrzymy się obu działaniom.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

421

UZYSKIWANIE DOSTĘPU DO WŁASNEJ MUZYKI I SŁUCHANIE JEJ Aby uzyskać dostęp do kolekcji muzycznej, należy przewinąć do grupy Muzyka i nacisnąć jej nagłówek. Zostanie zaprezentowany pełnoekranowy widok Muzyka (rysunek 9.24), który domyślnie zapewnia ładne, choć nieefektywne wyświetlanie kolekcji muzycznej opartej na albumach.

RYSUNEK 9.24. Widok Muzyka

Ten widok jest tak prosty, jak wygląda, ale godnych uwagi jest kilka elementów nawigacyjnych. Oto one. f Przycisk cofania. Podobnie jak wiele wieloekranowych interfejsów w stylu

Metro, również aplikacja Xbox Music zapewnia przycisk cofania (podobny do znajdującego się w przeglądarce), który służy do powrotu na poprzedni ekran. f Menu widoków i uporządkowania. Możliwe jest przełączanie między widokami

albumów, artystów, piosenek i list odtwarzania. Każdy widok ma podobny wygląd, choć możliwe jest także trochę odmienne posortowanie każdego z nich. Przykładowo na rysunku 9.25 pokazano widok artystów posortowanych alfabetycznie. Aplikacja app Xbox Music zawiera pasek aplikacji app, ale nie oferuje nic więcej poza możliwością otwierania poszczególnych plików muzycznych, chyba że już odtwarzana jest muzyka. Poniżej zamieszczono więcej informacji o tej funkcji.

422

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.25. Widok artystów posortowanych alfabetycznie

Zajmijmy się najpierw trochę szerzej kolekcją. Jeśli w widoku albumów lub artystów wybrano pozycję (czyli odpowiednio album lub artystę), zostanie wyświetlone okienko zawierające więcej informacji o danej pozycji. Na rysunku 9.26 zostało to pokazane dla konkretnego artysty. To unikalne rozwiązanie służy do prezentowania w tym nowym obszarze informacji o artyście lub albumie. Zwykle jednak wyświetlony obszar nie będzie wystarczający do pomieszczenia wszystkich informacji. A zatem ten widok umożliwia również pionowe przewijanie w obrębie obszaru w celu wyświetlenia dodatkowych informacji. Możliwe jest np. przewinięcie w dół (w obrębie okienka) w celu zobaczenia kolejnych piosenek. Okienko wyskakujące zapewnia też przyciski Odtwórz wszystko, Dodaj do teraz odtwarzanych, Informacje o wykonawcy i Odtwórz na konsoli Xbox 360. Może jednak zaskoczyć odkrycie, że naciśnięcie konkretnej piosenki nie spowoduje od razu jej odtwarzania. Zamiast tego widok ponownie zostanie rozszerzony w celu udostępnienia osobnych przycisków Odtwórz i Dodaj do teraz odtwarzanych tylko dla wybranej piosenki (rysunek 9.27). ► Po kliknięciu przycisku Odtwórz wybrana piosenka zostanie dodana (bez zastępowania) do wszystkich innych piosenek, które mogą już znajdować się na liście odtwarzania Teraz odtwarzane.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

423

RYSUNEK 9.26. Wybranie artysty lub albumu powoduje wyświetlenia okienka zamiast nowego ekranu

RYSUNEK 9.27. Wybranie piosenki spowoduje rozwinięcie nowego obszaru z unikalnymi przyciskami przeznaczonymi tylko dla niej

424

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Oto zestawienie działań, które można zainicjować w tych okienkach. f Odtwórz. Przycisk służy do rozpoczęcia odtwarzania dla aktualnie wybranej

pozycji, którą może być piosenka, album lub artysta. Dodatkowo jest wywoływany interfejs Teraz odtwarzane oparty na pasku aplikacji app (rysunek 9.28). W interfejsie można znaleźć przydatne ekranowe kontrolki odtwarzania oraz inne przyciski.

RYSUNEK 9.28. Interfejs Teraz odtwarzane oparty na pasku aplikacji app

Aby wyświetlić pełnoekranowy interfejs Teraz odtwarzane, na pasku aplikacji app należy kliknąć lub nacisnąć widok okładek albumów. W efekcie ekran będzie miał postać podobną do przedstawionej na rysunku 9.29. Po lewej stronie można zobaczyć animowany obszar Teraz odtwarzane zawierający dodatkowe informacje, takie jak biografia i dyskografia artysty, które mogą być wyświetlane przez przewijanie w prawą stronę. Można też po prostu kliknąć niewielki widget pełnego ekranu znajdujący się na dole po prawej stronie obszaru Teraz odtwarzane, aby w trybie pełnoekranowym zobaczyć tylko obszar Teraz odtwarzane. Zaprezentowano to na rysunku 9.30. Ten ekran powinien być znany każdemu, kto odtwarzał muzykę za pośrednictwem oprogramowania Zune PC lub konsoli Xbox 360. Należy zauważyć, że większość kontrolek odtwarzania widocznych na tym ekranie zniknie, jeśli użytkownik przerwie interakcję z komputerem. Jednak poruszenie myszą, naciśnięcie ekranu lub naciśnięcie klawisza klawiatury spowoduje ponowne pojawienie się kontrolek.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

RYSUNEK 9.29. Pełnoekranowy interfejs Teraz odtwarzane wyświetlający dodatkowe informacje

RYSUNEK 9.30. Pełnoekranowy interfejs Teraz odtwarzane prezentujący tylko obszar Teraz odtwarzane

Oto kontrolki dostępne na tym ekranie. f Cofanie. Aby powrócić do poprzedniego widoku, należy nacisnąć

tę kontrolkę.

⏐

425

426

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

f Przewijanie do tyłu. Umożliwia cofnięcie aktualnie odtwarzanej ścieżki. f Odtwarzanie/wstrzymywanie. Kontrolki umożliwiają odtwarzanie

lub wstrzymanie odtwarzania ścieżki. f Przewijanie do przodu. Powoduje szybkie przewijanie aktualnie

odtwarzanej ścieżki. f Teraz odtwarzane. Wyświetla listę Teraz odtwarzane. f Przełączanie do pełnego ekranu. Umożliwia przełączenie między

bieżącym i poprzednim widokiem pełnoekranowym, który uwzględnia dodatkowe informacje o biografii i dyskografii powiązane z artystą, którego muzyka jest aktualnie odtwarzana. f Dodaj do teraz odtwarzanych. W dowolnym momencie można dodawać

piosenki do listy Teraz odtwarzane przez rozwinięcie pozycji albumu, artysty lub piosenki, a następnie kliknięcie tego przycisku. f Informacje o wykonawcy. Przycisk powoduje wyświetlenie opisanego

wcześniej ekranu ze szczegółami dotyczącymi artysty i zapewnia dostęp do jego biografii i dyskografii. f Odtwórz na konsoli Xbox 360. Przycisk powoduje wywołanie aplikacji app

Xbox SmartGlass, która nawiąże połączenie z konsolą Xbox 360 (musi najpierw zostać włączona) w domu, a następnie odtwarza wybraną pozycję na niej, a nie na komputerze lub konsoli. Po utworzeniu połączenia będą miały miejsce dwie rzeczy. Na konsoli Xbox 360 na potrzeby odtwarzania zostanie wyświetlony znajomy ekran Teraz odtwarzane (przypominający aplikację app Xbox Music). Ponadto udostępniane są dodatkowe funkcje edytowania listy odtwarzania, których brakuje w aplikacji app Xbox Music, takie jak możliwość wyczyszczenia kolejki oraz dodawania i usuwania piosenek. Na komputerze lub urządzeniu aplikacja Xbox SmartGlass zapewnia interfejs Xbox Controls przypominający pilota, który oferuje przyciski odtwarzania (rysunek 9.31). ► Jeśli jeszcze nie zainstalowano aplikacji app Xbox SmartGlass, pojawi się prośba o pobranie jej z serwisu Sklep Windows.

Z odtwarzaniem muzyki związana jest jeszcze jedna kwestia, która wymaga rozwiązania. Choć przycisk Odtwórz na konsoli Xbox 360 jest przydatny i interesujący, nie stanowi jedynego rozwiązania, które system Windows 8 zapewnia w celu odtwarzania muzyki z komputera (lub urządzenia) na innym urządzeniu w domu. Oznacza to, że oprócz obsługi przycisku Odtwórz na konsoli Xbox 360

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

427

RYSUNEK 9.31. Aplikacja app Xbox SmartGlass umożliwia zainicjowanie odtwarzania muzyki na konsoli Xbox 360 i użycie urządzenia z systemem Windows w roli pokaźnych rozmiarów pilota

system Windows 8 (a tym samym aplikacja w stylu Metro Xbox Music) wspiera również technologię DLNA (Digital Living Network Alliance) Odtwarzaj na, która współpracuje z przeróżnymi urządzeniami, w tym z konsolą Xbox 360. Uwaga Funkcja Odtwórz na konsoli Xbox 360 jest trochę bardziej złożona niż funkcja Odtwarzaj na, która w systemie Windows jest dostępna od wielu lat. Aby zadziałać, funkcja Odtwórz na konsoli Xbox 360 wymaga znalezienia odtwarzanej treści w serwisie Xbox Music Store lub Xbox Video Store, natomiast funkcja Odtwarzaj na po prostu wykonuje transmisję strumieniowej muzyki z komputera lub urządzenia do konsoli.

► W przeciwieństwie do niektórych sklepów sieciowych kontrolki odtwarzania są cały czas widoczne podczas nawigowania w obrębie serwisu Music Marketplace.

A zatem, dlaczego warto obsługiwać zarówno funkcję Odtwórz na konsoli Xbox 360, jak i funkcję Odtwarzaj na? Oczywiście, pierwsza z nich jest specyficzna dla konsoli Xbox i wymaga, aby odtwarzana treść znajdowała się w sieciowych sklepach Xbox firmy Microsoft. Z tego powodu podczas korzystania z funkcji Odtwórz na konsoli Xbox 360 aplikacja Xbox Music nie przeprowadza transmisji strumieniowej treści, lecz przekazuje obsługę konsoli, zezwalając jej na odtworzenie treści. Z kolei

428

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

funkcja Odtwarzaj na jest prostsza pod tym względem, że wykonuje transmisję strumieniowej treści z komputera (lub urządzenia) do zgodnego dekodera. A zatem, jeśli komputer zostałby wyłączony, odtwarzanie muzyki zostałoby przerwane. Funkcja Odtwarzaj na umożliwia za pośrednictwem konsoli odtwarzanie muzyki, której nie ma w serwisie Xbox Music Store. Aby skorzystać z funkcji Odtwarzaj na, należy rozpocząć odtwarzanie muzyki, a następnie wyświetlić pasek aplikacji app Xbox Music. Kolejno trzeba kliknąć przycisk Odtwarzaj na po prawej stronie paska aplikacji app i wybrać odpowiednie urządzenie na wyświetlonym panelu funkcji Odtwarzaj na. W tym przypadku kontrolka odtwarzania działa tak, jak podczas odtwarzania muzyki lokalnie na komputerze. Kontrolki odtwarzania aplikacji Xbox Music (na pasku aplikacji app) są po prostu używane do kontroli odtwarzania.

UŻYCIE SERWISU XBOX MUSIC STORE Firma Microsoft śmiało podejmuje próby sprzedawania muzyki za pośrednictwem swojego serwisu Xbox Music Store (wcześniej nosił nazwę Zune Music Marketplace), który jest dostępny z poziomu grup Cała muzyka i Najpopularniejsza muzyka na głównym ekranie aplikacji app Xbox Music, a także po kliknięciu różnych odsyłaczy, takich jak odsyłacz odwołujący się do interfejsu Informacje o wykonawcy we własnej kolekcji użytkownika. Kliknięcie tytułu grup Cała muzyka lub Najpopularniejsza muzyka spowoduje udostępnienie widoku, podobnego do tego w folderze Moja muzyka. Biorąc pod uwagę informacje przekazywane przez firmę Microsoft, że ten główny interfejs sklepu sieciowego oferuje w przybliżeniu 30 milionów utworów, wygląda on raczej kiepsko, choć, jak widać na rysunku 9.32, jest przynajmniej prosty. Ponieważ ten interfejs jest bardzo podobny do widoku w folderze Moja muzyka, a ponadto zapewnia te same metody filtrowania i wyświetlania informacji oraz przechodzenia do różnych artystów i gatunków, nie ma potrzeby przedstawiania w tym miejscu podstawowych informacji dotyczących nawigacji. Przyjrzyjmy się natomiast unikalnym rzeczom, które są możliwe w serwisie Xbox Music Store.

KUPOWANIE PIOSENEK W APLIKACJI XBOX MUSIC Aby kupić album lub piosenkę, należy kliknąć przycisk Kup album (lub Kup utwór) znajdujący się w menu podręcznym dla wybranej pozycji. Aplikacja Xbox Music wyświetli pełnoekranowy interfejs powiadomienia (rysunek 9.33), a następnie przeprowadzi przez proces kupowania muzyki.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

RYSUNEK 9.32. Widok Cała muzyka serwisu Xbox Music Store

RYSUNEK 9.33. Kupowanie muzyki w serwisie Xbox Music Store

⏐

429

430

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

Oto ważna uwaga dotycząca procesu kupowania muzyki: konieczne jest skorzystanie z punktów firmy Microsoft, która podczas zakupów nie używa lokalnej waluty, tak jak inne sieciowe sklepy muzyczne Amazon MP3 i Apple iTunes. Zamiast tego firma Microsoft posługuje się systemem o nazwie Microsoft Points, który działa w innych sieciowych sklepach firmy, w tym Xbox Video Store i Xbox Game Store. Ten system istnieje wyłącznie z jednego powodu, a mianowicie w celu uzyskania przez firmę Microsoft oszczędności. Wynika to stąd, że punkty muszą być kupowane porcjami, dzięki czemu firma oszczędza na opłatach za każdą transakcję przy użyciu karty kredytowej. Jednakże najbardziej zauważalnym efektem jest niepotrzebne komplikowanie nabywcom zakupów sieciowych. W kwestii wyjaśnienia należy wspomnieć, że 80 punktów firmy Microsoft to 1 dolar. A zatem widać, jak obliczenia stają się dość zawiłe. Jednakże Microsoft sprzedaje punkty w sieci, a także w sklepach detalicznych w postaci kart przypominających bony w pakietach liczących 400 (5 dolarów), 800 (10 dolarów), 1600 (20 dolarów), 4000 (50 dolarów) i 6000 punktów (75 dolarów). A zatem, jeśli czytelnicy są zainteresowani zaoferowaniem firmie Microsoft pożyczki bez odsetek, mogą się zaopatrzyć w punkty.

ODTWARZANIE MUZYKI PRZY UŻYCIU USŁUGI XBOX MUSIC PASS Firma Microsoft oferuje interesującą usługę subskrybowania muzyki o nazwie Xbox Music Pass (wcześniej nosiła nazwę Zune Music Pass), która w ramach miesięcznej opłaty zapewnia niemal nieograniczony dostęp do sieciowej kolekcji muzyki (w Stanach Zjednoczonych ta opłata wynosi miesięcznie 10 dolarów, ale po wykupieniu z góry subskrypcji za rok ofertę 12-miesięczną otrzyma się w cenie 10-miesięcznej, czyli za około 8,33 dolara miesięcznie). Zależnie od tego, co czytelnicy uważają na temat posiadania muzyki na własność oraz jakości serwisu Xbox Music Store firmy Microsoft, jest to niebywała okazja lub coś, czego należy całkowicie unikać. Być może po prostu się starzejemy lub zwyczajnie mamy dość mikrozarządzania lokalnie przechowywaną kolekcją muzyki, ale naprawdę doceniamy usługę Xbox Music Pass, która daje nam wiele satysfakcji. Zamiast zachęcać do skorzystania z tej usługi, po prostu wyjaśnimy, na co pozwala nam (prawie) nieograniczony dostęp do kolekcji muzyki serwisu Xbox Music Store. Po pierwsze, można używać przycisków odtwarzania albumu, piosenki i najpopularniejszych utworów oraz innych podobnych przycisków, które będą widoczne podczas nawigowania w serwisie Xbox Music Store w celu przeprowadzania transmisji strumieniowej dowolnej muzyki w całej rozciągłości. Jeśli dotychczas nie dokonano subskrypcji usługi Xbox Music Pass, możliwy będzie

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

431

jedynie 30-sekundowy podgląd (ta funkcja transmisji strumieniowej jest też dostępna dla zestawów słuchawkowych z systemem Windows Phone, konsoli Xbox 360 i za pośrednictwem witryny internetowej). Po drugie, opcjonalnie można pobrać dowolną muzykę na własny komputer, a także odtwarzać ją (w trybie z połączeniem lub bez połączenia) na komputerach i urządzeniach z systemem Windows (dotyczy to również zestawów słuchawkowych z systemem Windows Phone), gdy subskrypcja jest aktualna. Można to porównać do posiadania 30 milionów piosenek we własnej kolekcji muzyki, pod warunkiem, że jest się klientem, który za to zapłacił. Dostępny będzie przydatny odsyłacz Dodaj do (rysunek 9.34), który umożliwia skopiowanie muzyki z serwisu na własny komputer.

RYSUNEK 9.34. Użycie odsyłacza Dodaj do w celu skopiowania muzyki z serwisu na własny komputer

Choć usługa Xbox Music Pass oferuje inne korzyści, chodzi głównie o to, że dzięki niej serwis Xbox Music Store staje się nagle dostępny w sposób, który w innym razie nie byłby możliwy. Pod adresem http://www.xbox.com/music można znaleźć więcej informacji o usłudze.

SZUKANIE MUZYKI W SERWISIE Oczywiście, trudne może okazać się nawet znalezienie muzyki, którą zamierza się kupić. Ponieważ elementy nawigacyjne serwisu Xbox Music Store w najlepszym razie są podstawowe, najlepszym rozwiązaniem będzie poszukanie żądanej muzyki. Akurat w tym przypadku serwis Xbox Music Store działa naprawdę dobrze (oczywiście, przy założeniu, że wiadomo, czego się szuka) dzięki zintegrowaniu z ogólnosystemową funkcją wyszukiwania systemu Windows 8. Wyszukiwanie przebiega tak, jak w całym systemie Windows 8. Możliwe jest zainicjowanie wyszukiwania w sklepie z poziomu aplikacji Xbox Music lub w dowolnym momencie z dowolnego miejsce w systemie operacyjnym. W tym

432

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

celu należy wyświetlić pasek wyszukiwania (przy użyciu kombinacji Klawisz logo systemu Windows+Q). Jeśli nie jest jeszcze używana aplikacja Xbox Music, na panelu wyszukiwania z listy aplikacji app należy wybrać pozycję Muzyka. Następnie można rozpocząć wpisywanie szukanego terminu, którym może być nazwa artysty, albumu lub piosenki. Podczas wprowadzania znaków interfejs wyszukiwania często będzie wyświetlać sugestie. Odpowiedni przykład pokazano na rysunku 9.35. Wyniki wyszukiwania pojawią się bezpośrednio w aplikacji Xbox Music i umożliwia dokładniejsze sprawdzenie ulubionej muzyki.

RYSUNEK 9.35. Wyszukiwanie w aplikacji Xbox Music

A CO Z PODKASTAMI? Choć aplikacje app Music i Video w systemie Windows Phone w pełni obsługują podkasty, aplikacja Xbox Music w systemie Windows 8/RT nie oferuje tego. Z tego powodu nie ma możliwości znajdowania, subskrybowania lub słuchania (wyświetlania) podkastów. Konieczne będzie wypróbowanie aplikacji zewnętrznej. Jedną z nich jest aplikacja SlapDash Podcasts. Jest ona dostępna w serwisie Sklep Windows.

Dodatkowe działania związane z muzyką Choć aplikacja Xbox Music zapewnia poręczny interfejs obsługi muzyki, osoby z bardziej wyszukanymi wymaganiami będą musiały sięgnąć po klasyczne aplikacje dla systemu Windows, które są dostępne od kilku lat.

Kupowanie i odtwarzanie muzyki oraz zarządzanie nią

⏐

433

Wszystkie wersje systemu Windows 8 obejmują aplikację Windows Media Player (rysunek 9.36). Dotychczas była ona używana w roli systemu zarządzania multimediami. Od czasu systemu Windows 7 nie zmieniła się ani na gorsze, ani na lepsze. ► Należy jednak zauważyć, że żadna z tych opcji nie jest dostępna dla użytkowników systemu Windows RT. Tylko system Windows 8 zapewnia obsługę starszych aplikacji muzycznych opartych na pulpicie.

RYSUNEK 9.36. Aplikacja Windows Media Player

Z kolei oprogramowanie Windows Media Center na początku oferowało tylko możliwość korzystania z treści, tak jak obecnie aplikacje w stylu Metro, z czasem jednak zaczęło zapewniać bardziej zaawansowane opcje. Oprogramowanie udostępnia duże kontrolki, które są łatwe w dotyku, działa dobrze w trybie pełnoekranowym, a ponadto dysponuje szczególnie ładnym interfejsem aktualnie odtwarzanej muzyki (rysunek 9.37). Niestety, znalezienie tego oprogramowania jest trochę problematyczne. Po pierwsze, aplikacja Media Center nie jest dostępna w systemie Windows RT ani też w podstawowej wersji systemu Windows 8 o nazwie Core. By uzyskać możliwość skorzystania z tego oprogramowania, konieczny będzie system Windows 8 Pro. Po drugie, jeśli nawet używany jest system Windows 8 Pro, oprogramowanie Media Center nie jest darmowe. Można je nabyć za niewielką opłatą z witryny Microsoftu, korzystając z nowego interfejsu dodawania funkcji do systemu Windows

434

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.37. Pełnoekranowy interfejs do odtwarzania muzyki oprogramowania Media Center

(z łatwością można go znaleźć za pomocą funkcji wyszukiwania systemu Windows). Dlaczego warto się trudzić? Jeśli zadano to pytanie, oznacza to, że oprogramowanie Media Center nie jest potrzebne. Szczerze mówiąc, świat i tak już poszedł dalej.

KUPOWANIE FILMÓW I PROGRAMÓW TELEWIZYJNYCH, ODTWARZANIE ICH ORAZ ZARZĄDZANIE NIMI Interfejs obsługujący wideo w systemie Windows 8 bazuje na nowej aplikacji w stylu Metro o nazwie Xbox Video, a także na kilku tradycyjnych aplikacjach dla systemu Windows (Windows Media Player i Windows Media Center do odtwarzania oraz Movie Maker do edytowania i udostępniania wideo) przeniesionych z systemu Windows 7. A zatem nie powinno być zaskoczeniem to, że interfejs wideo przypomina używany dla muzyki. Aplikacja w stylu Metro Xbox Video sprawdza się wystarczająco dobrze podczas odtwarzania na tabletach, innych urządzeniach przenośnych i komputerach, a także przeglądania w trybie online nowego serwisu Xbox Video Store firmy Microsoft, ale nie oferuje żadnych zaawansowanych funkcji. Aby wykonać dodatkowe czynności związane z wideo, takie jak edytowanie własnych domowych filmów i udostępnianie ich za pośrednictwem usług sieciowych (Facebook lub

Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi

⏐

435

YouTube), konieczne będzie skorzystanie z środowiska pulpitowego oferującego większe możliwości tworzenia oraz użycie bardziej dojrzałych aplikacji dla systemu Windows. ► W rzeczywistości aplikacja Xbox Video jest trochę ograniczona. Nie umożliwia też odtwarzania filmów na dyskach DVD ani Blue Ray.

Uwaga Niezbędne będzie również użycie systemu Windows 8, a nie Windows RT. Należy zauważyć, że Windows RT nie obejmuje ani nie obsługuje aplikacji Windows Media Player, Media Center lub Movie Maker.

Oczywiście, w tym miejscu najbardziej jesteśmy zainteresowani nowościami. Mamy na myśli aplikację Xbox Video.

Użycie aplikacji Xbox Video Jeśli skorzystano z opisanej wcześniej w rozdziale aplikacji app Xbox Music lub zaznajomiono się z możliwościami odtwarzania wideo konsoli gier wideo Xbox 360, aplikacja app Xbox Video od razu będzie wyglądać znajomo. Jak widać na rysunku 9.38, oferuje ona typowy pełnoekranowy interfejs w stylu Metro, który jest rozszerzany w poziomie, a ponadto pod względem wyglądu i działania przypomina aplikację Xbox Music. Podobnie jak aplikacja Xbox Music, aplikacja Xbox Video wyświetla interfejsy sklepu sieciowego firmy Microsoft nad naszą własną, lokalną kolekcją wideo i oferuje grupy Polecamy, Sklep z filmami i Sklep TV, a ponadto w pewnym stopniu zaciemnia zbiór własnych multimediów. Szczerze mówiąc, gdy weźmiemy pod uwagę powszechność i przydatność sieciowych sklepów wideo, takich jak firmy Microsoft, a także to, że w przeciwieństwie do muzyki większość osób zwyczajnie nie przechowuje ogromnych kolekcji programów telewizyjnych i filmów, korzystanie z aplikacji Xbox Video nie jest tak kłopotliwe, jak może to być w przypadku aplikacji Xbox Music.

NAWIGOWANIE W OBRĘBIE WŁASNEJ KOLEKCJI WIDEO Jeśli z jakiegoś powodu na komputerze zgromadzono kolekcję wideo (być może za pomocą narzędzia Handbrake lub innego podobnego na dysk twardy komputera przeniesiono zawartość płyt DVD albo wypożyczono lub zakupiono z serwisu firmy Microsoft programy telewizyjne lub filmy; o tym będzie mowa dalej w tym rozdziale),

436

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.38. Nowa aplikacja Xbox Video

w celu jej znalezienia należy przejść do grupy Moje wideo znajdującej się po lewej stronie głównego ekranu aplikacji Xbox Video. W tej grupie (rysunek 9.39) widoczny będzie wybór wideo znalezionych w bibliotece Wideo. ► Narzędzie Handbrake jest dostępne pod adresem http://handbrake.fr.

RYSUNEK 9.39. Grupa Moje wideo stanowi interfejs naszej własnej kolekcji

Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi

⏐

437

Tytuł grupy Moje wideo można kliknąć, aby wyświetlić własną kolekcję wideo w trybie pełnoekranowym (rysunek 9.40). Kolekcja jest podzielona na kategorie Wszystkie, Filmy, TV i Osobista. Widok można sortować na różne sposoby.

RYSUNEK 9.40. Grupa Moje wideo prezentuje wszystkie wideo znalezione w bibliotece Wideo

Po przejściu do kolekcji przez wybranie kategorii, a następnie konkretnego wideo, aplikacja Xbox Video wyświetli okienko dla wybranego wideo, które oferuje różne opcje stanowiące kombinację przycisków, m.in. takich jak Odtwórz, Odtwórz na konsoli Xbox 360, Informacje o filmie, Informacje o serialu i Odtwórz zwiastun.

POPRAWIANIE KATEGORII WIDEO Aplikacja Xbox Video, tak jak oprogramowanie Zune PC, na którym bazuje, często nie radzi sobie z wideo, przypisując wiele z nich do mglistej kategorii Osobista. Jedynym sposobem poprawienia tego, jaki udało nam się określić, jest instalacja starszego oprogramowania Zune PC (http://www.zune.net) i użycie jego funkcji edycji w celu zmiany typu wideo każdego pliku na właściwą wartość (zwykle TV lub Filmy). Niestety, aplikacja Xbox Video nie zapewnia żadnych funkcji edycji.

Oczywiście, opcje te działają tak, jak w aplikacji Xbox Music, a ponadto będą różnić się dla poszczególnych wideo. Przykładowo niektóre wideo z powodu kwestii związanych ze zgodnością nie będą udostępniać przycisku Odtwórz na konsoli Xbox 360.

438

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

ODTWARZANIE WIDEO Odtwarzanie wideo przebiega zgodnie z oczekiwaniami. Po kliknięciu lub naciśnięciu przycisku Odtwórz zostanie wyświetlony interfejs pełnoekranowy, podobny do pokazanego na rysunku 9.41.

RYSUNEK 9.41. Interfejs odtwarzania aplikacji Xbox Video

Wszystkie te proste kontrolki powinny wyglądać naprawdę znajomo. Duży element widoczny nad linią czasu stanowi łatwą w dotyku kontrolkę, która na zasadzie domysłów próbuje znaleźć właściwe miejsce w wideo, nawet w przypadku tabletu. Kontrolki Odtwórz i Wstrzymaj działają zgodnie z oczekiwaniami. ► Każdy, kto korzystał z kontrolek odtwarzania wideo urządzenia iPad, doceni to. Oprócz kontrolek ekranowych, podczas odtwarzania można wyświetlić pasek aplikacji app, aby uzyskać dostęp do większej liczby kontrolek odtwarzania oraz innych opcji. Pasek pokazano na rysunku 9.42.

RYSUNEK 9.42. Kontrolki aplikacji Xbox Video na pasku aplikacji app

Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi

⏐

439

Oto dostępne przyciski. f Pobierz. Przycisk pojawi się tylko w przypadku treści zakupionej w serwisie

Xbox Video Store. Przeważnie transmisję strumieniową takiej treści można rozpocząć w dowolnym momencie (w określonych sytuacjach występują wyjątki związane z problemami dotyczącymi „okna wideo”). Ten przycisk zapewni możliwość odtworzenia treści w trybie bez połączenia. f Usuń. Spowoduje usunięcie aktualnie wybranego wideo (jeśli znajduje się

w kolekcji). f Powtarzaj. Po uaktywnieniu tej kontrolki bieżące wideo będzie odtwarzane

w ramach nieskończonej pętli. f Wstecz. Przycisk powoduje cofnięcie bieżącego wideo o 15 sekund. f Odtwórz/Wstrzymaj. Powoduje odtwarzanie wideo i wstrzymywanie go. f Dalej. Przycisk powoduje przewinięcie bieżącego wideo o 15 sekund. f Odtwórz na konsoli Xbox 360. W tym przypadku, zamiast na komputerze,

odtwarzanie treści ze sklepu można przeprowadzić na konsoli Xbox 360 tylko za pośrednictwem tej samej sieci domowej. Oznacza to, że treść odtwarzana na konsoli Xbox 360 nie musi pochodzić z systemu Windows 8. Treść może być dostępna w sieci (np. w serwisie Xbox Video Store). ► W części rozdziału poświęconej aplikacji Xbox Music opisano funkcję Odtwórz na konsoli Xbox 360 oraz powiązaną z nią funkcję Odtwarzaj na.

Uzyskiwanie dostępu do treści sklepu Większość osób korzystających z aplikacji Xbox Video nie będzie dysponować dużą kolekcją wideo przeniesionych z nośników optycznych. W celu dostosowania do nowoczesnego projektu środowiska Metro, w którym działa, aplikacja Xbox Video pełni rolę interfejsu sklepów firmy Microsoft (w tym przypadku są to sklepy z programami telewizyjnymi i filmami). Dzięki wcześniejszemu doświadczeniu ze sklepem Apple iTunes oraz innymi platformami handlu elektronicznego prawdopodobnie zaznajomiono się ze sposobem funkcjonowania takich sklepów. Jednakże rozwiązanie sieciowe firmy Microsoft, co być może nie jest zaskoczeniem, oferuje kilka korzyści. Najpierw należy zacząć od podstaw. Microsoft umożliwia zakup programów telewizyjnych i filmów, a także wypożyczalnię filmów. Część treści udostępniono w formatach rozdzielczości SD (Standard Definition) i HD (High Definition), spośród których drugi format jest droższy, ale prezentuje się lepiej na ekranach o dużej

440

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

rozdzielczości. Wideo kupowane lub wypożyczane od firmy Microsoft są obsługiwane przez aplikacje Xbox Video, Windows Media Player i Media Center w systemie Windows 8/RT, a także przez konsolę Xbox 360 i system Windows Phone. Niestety, podobnie jak w przypadku muzyki, do sprzedaży treści wideo Microsoft korzysta z punktów Microsoft Points, co oznacza konieczność zawiłego przeliczania. Intrygujące jest to, że w momencie zakupu lub wypożyczania wideo uzyskuje się możliwość dokonania wyboru spośród kilku opcji. Oznacza to, że transmisję strumieniową wideo można przeprowadzić bezpośrednio na aktualnie używany komputer lub urządzenie, eliminując konieczność pobierania wideo przed jego obejrzeniem. Aby jednak obejrzeć wideo w późniejszym czasie w trybie bez połączenia (np. w samolocie), można też wybrać opcję pobierania. Możliwe jest też po prostu dokonanie płatności, a następnie zrezygnowanie z natychmiastowego oglądania kupionego lub wypożyczonego wideo. Później można uzyskać dostęp do treści wideo na komputerze lub urządzeniu z systemem Windows 8/RT, konsoli Xbox 360 lub w systemie Windows Phone, a następnie rozpocząć oglądanie w dogodnym momencie. Taki wybór daje naprawdę poczucie swobody. Może się okazać, że na weekend w kolejce na tablecie z systemem Windows 8 czeka kilka wypożyczonych filmów, ale ostatecznie zostaną one obejrzane w domu na konsoli Xbox 360 i telewizorze HD. Można też przeprowadzić transmisję strumieniową części zakupionego filmu na konsolę Xbox 360, a następnie dokończyć oglądanie go rano następnego dnia w postaci pobranego pliku na tablecie z systemem Windows 8 w drodze do pracy (oczywiście, przy założeniu, że podróżuje się autobusem lub pociągiem). Jeśli nie jest to oczywiste, przeważnie zakupiona treść staje się naszą własnością na zawsze. Treść jest powiązana z kontem Microsoft. Każdorazowo po uzyskaniu dostępu do sklepu z poziomu systemu Windows 8 lub konsoli Xbox 360 można przeglądać dotychczas nabyte rzeczy lub po prostu przejść do pozycji bezpośrednio w sklepie i od razu rozpocząć dla niej transmisję strumieniową. Zamiast przycisku Odtwórz/Wypożycz będzie jedynie widoczny przycisk Odtwórz. ► Treść jest też obsługiwana w systemie Windows Phone. Sklepy z filmami i programami telewizyjnymi działają zgodnie z oczekiwaniami, oferując różne schematy nawigacji, takie jak Polecane, Nowości, Bestsellery, Gatunki i Studia w przypadku filmów oraz Nowości, Polecane, Programy z zeszłej nocy, Bestsellery, Gatunki i Stacje TV dla programów telewizyjnych, a ponadto w niektórych widokach różne możliwości filtrowania i sortowania. Sklepy z filmami i programami telewizyjnymi funkcjonują trochę inaczej niż serwis Music Store w aplikacji Xbox Music, zapewniając interfejs z prawdziwego zdarzenia

Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi

⏐

441

do całej zawartości sklepu. Jednakże wybór treści przebiega tak, jak w aplikacji Xbox Music. Przykładowo po zaznaczeniu filmu (rysunek 9.43) pojawią się przyciski powiązane z kupowaniem i wypożyczaniem filmu, informacjami o nim, funkcją Odtwórz na konsoli Xbox 360 (gdy jest dostępna) oraz odtwarzaniem zapowiedzi.

RYSUNEK 9.43. Opcje powiązane z filmami w sklepie

Ponieważ seriale telewizyjne składają się z wielu odcinków podzielonych na wiele sezonów, sklep udostępnia trochę inny układ. Po wybraniu programu w sklepie Television Store widocznych będzie kilka opcji wyboru, w tym przyciski Przegląd i Sezony. Po użyciu pierwszego z nich zostanie wyświetlony nowy widok pełnoekranowy, oferujący informacje o programie, a także odsyłacze do poszczególnych sezonów (rysunek 9.44). Wybranie sezonu spowoduje wyświetlenie okienka, co często ma miejsce w aplikacjach Xbox Music i Xbox Video, które zawiera odsyłacze do każdego odcinka sezonu. Po zaznaczeniu odcinka pojawią się przyciski powiązane z jego zakupem, a także, w zależności od treści, z odtwarzaniem go na konsoli Xbox 360. Zaprezentowano to na rysunku 9.45. Interfejsy służące do wypożyczania i kupowania trochę się różnią. Z powodów, które najlepiej pozostawić naszej wyobraźni, nie każda treść jest dostępna w formatach SD i HD. Oznacza to, że jeden z nich może nie być dostępny. W przeciwnym razie pojawi się ekran (rysunek 9.46), który umożliwi dokonanie wyboru zarówno jakości, jak i opcji transmisji strumieniowej lub pobierania.

442

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

RYSUNEK 9.44. Zestaw kafelków powiązanych z różnymi sezonami serialu telewizyjnego

RYSUNEK 9.45. Opcje odcinków serialu telewizyjnego

W przypadku zakupu filmu z pełnym zestawem opcji możliwe będzie pobieranie i transmisja strumieniowa w formacie HD, a także w formacie SD. Po nabyciu programu telewizyjnego będą widoczne również inne opcje. Choć wypożyczalnia programów telewizyjnych jest niedostępna, można dokonać zakupu programów w formacie SD lub HD (jeśli jest dostępny). Ponadto zawsze dostępna

Kupowanie filmów i programów telewizyjnych, odtwarzanie ich oraz zarządzanie nimi

⏐

443

RYSUNEK 9.46. Często widoczne będą opcje wyboru formatów SD i HD oraz pobierania i transmisji strumieniowej

jest opcja pobierania oraz transmisji strumieniowej. Możliwe jest też zakupienie usługi Season Pass, która zapewnia od razu wszystkie odcinki danego sezonu, łącznie z sezonami, które nie zostały jeszcze zakończone. Podobnie jak w przypadku filmów, widoczne będą te same opcje wyboru dotyczące formatów HD i SD, przy założeniu, że są dostępne dla wybranego tytułu.

Dodatkowe czynności związane z wideo Jak wspominaliśmy przy okazji omawiania aplikacji Xbox Music, tradycyjna aplikacja Windows Media Player jest dostępna dla wszystkich użytkowników systemu Windows 8. To rozwiązanie zapewnia przyzwoite możliwości odtwarzania wideo na pulpicie. Możliwe jest też nabycie i pobranie oprogramowania Windows Media Center, ale tylko podczas korzystania z systemu Windows 8 Pro. I tym razem żadna z tych aplikacji nie jest dostępna dla użytkowników systemu Windows RT. Szczerze mówiąc, uważamy, że można postąpić lepiej. Aby odtwarzać wideo na pulpicie systemu Windows, można wypróbować aplikację VLC Media Player dostępną pod adresem http://videolan.org. Udostępnia ona wszystkie funkcje odtwarzania oferowane przez aplikacje Windows Media Player i Media Center, ale w porównaniu z nimi zapewnia kilka znaczących korzyści. Przede wszystkim VLC to darmowe oprogramowanie. Poza tym obsługuje wszelkiego rodzaju napisy

444

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

i nagłówki, czyli coś, czego wyraźnie brakuje w aplikacjach firmy Microsoft służących do odtwarzania wideo. Movie Maker to kolejne przydatne narzędzie wideo, które od ponad dekady daje o sobie znać w różnych postaciach. Jego aktualna wersja w pewnym stopniu jest dostosowana do edytowania domowych materiałów wideo i udostępniania ich w sieci za pośrednictwem serwisów YouTube, Facebook oraz innych. Narzędzie Movie Maker pokazano na rysunku 9.47.

RYSUNEK 9.47. Narzędzie Movie Maker ułatwia edytowanie domowych wideo i udostępnianie ich w sieci

JAK ZNALEŹĆ NARZĘDZIE MOVIE MAKER DLA SYSTEMU WINDOWS? Podobnie jak aplikacja Galeria fotografii, narzędzie Movie Maker może nie być domyślnie zainstalowane na komputerze lub urządzeniu z systemem Windows 8. Rozwiązanie jest takie samo: program należy pobrać z witryny o adresie http://windows.com.

PODSUMOWANIE Choć nowe interfejsy w stylu Metro systemu Windows 8 obsługujące multimedia niemal całkowicie są przeznaczone do udostępniania treści, ładnie uzupełniają bogate w możliwości i dojrzałe aplikacje multimedialne, które przez lata firma Microsoft dołączała do systemu Windows. Aplikacja Zdjęcia jest prosta i atrakcyjna wizualnie. Ponadto obsługuje metodę dotykową, dlatego niezależnie od miejsca

Podsumowanie

⏐

445

przechowywania zdjęć możliwe jest ich wyświetlanie. Aplikacja Xbox Music zapewnia interfejs przypominający interfejs sprzętowy, który jest przeznaczony do odtwarzania muzyki w trybie z połączeniem i bez połączenia. Aplikacja Xbox Video jest ładnie zintegrowana ze sklepem sieciowym firmy Microsoft i zapewnia wygodny sposób uzyskiwania dostępu do programów telewizyjnych i filmów zarówno w domu, jak i w podróży. Aplikacja pozwala nawet na odtwarzanie wideo za pośrednictwem konsoli Xbox 360 z wykorzystaniem poręcznej aplikacji Xbox SmartGlass. Razem te aplikacje app oferują przyzwoity zestaw podstawowych funkcji korzystania z treści. Jednakże z upływem czasu system Windows 8 będzie ulepszany przy użyciu aktualizacji tych aplikacji, a także przez nowe aplikacje w stylu Metro, które zapewnią dodatkowe funkcje obsługi treści cyfrowych. Tak jak o wszystkim w tym pionierskim, nowym systemie operacyjnym, i o tych narzędziach można stwierdzić, że to, co otrzymuje się standardowo, stanowi dopiero początek.

446

⏐

Rozdział 9. Relaks przy aplikacji Zdjęcia i aplikacjach rozrywkowych

ROZDZIAŁ 10.

Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8 W TYM ROZDZIALE: f Nowe funkcje systemu Windows 8 powiązane z grami f Znajdowanie i nabywanie gier w stylu Metro dla systemu Windows 8 f Uzyskiwanie informacji o funkcjach usługi Xbox LIVE f Omówienie sposobu, w jaki firma Microsoft integruje usługi Xbox LIVE

z systemem Windows 8 f Użycie aplikacji Xbox Games do poznawania gier na konsolę Xbox 360

i dla systemu Windows 8 f Użycie aplikacji Xbox SmartGlass do znajdowania treści i odtwarzania

ich na konsoli gier wideo Xbox 360 Jeśli pojawienie się urządzeń dotykowych, takich jak iPady i smartfony, czegoś nas nauczyło,

to tego, że ludzie uwielbiają grać w zwykłe gry. Choć część zagorzałych miłośników gier nadal pozostanie przy swoich bardzo zaawansowanych urządzeniach do gier, takich jak konsola gier wideo Xbox 360 lub komputery z systemem Windows, ta grupa stanowi mniejszość. Większość osób lubi gry, lecz nie ma czasu ani energii, by poświęcać całe noce na prowadzenie walk na „śmierć i życie” w wirtualnych światach. Ten fakt odzwierciedlają zmiany dokonane przez Microsoft we wbudowanych funkcjach gier w systemie Windows 8. System Windows zawsze zawierał co najmniej kilka zwykłych gier, z których najbardziej zauważalne to już klasyczne gry Saper i Pasjans. Jednakże po przejściu w systemie Windows 8 na łatwiejsze w obsłudze, pełnoekranowe interfejsy w stylu Metro swoje starania związane z grami firma Microsoft również skoncentrowała na tym środowisku. A zatem w tej wersji systemu nowe interfejsy gier są dostosowane do środowiska Metro, a ponadto w większości przypadków są zaprojektowane z myślą o interakcji wielodotykowej, która będzie powszechna w tabletach lub innych urządzeniach z ekranem dotykowym.

448

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

W tym rozdziale omówiono funkcje związane z grami, będące nowością w systemie Windows 8, a ponadto opisano to, co musi zostać wykonane w celu skonfigurowania i obsługi nowej generacji dotykowych interfejsów gier. Nie będziemy się skupiać na starszych funkcjach, które nadal są obecne, bo istniały w poprzednich wersjach.

BĘDĄ POJAWIAĆ SIĘ ZMIANY Dzięki dynamicznej naturze nowej platformy aplikacji app z czasem aplikacje w stylu Metro dołączone przez Microsoft do systemu Windows 8/RT będą ulegać zmianom. Z tego powodu wysoce prawdopodobne jest to, że z upływem czasu aplikacje app opisane w tym rozdziale będą się jakoś różnić i uwzględniać dodatkowe funkcje. Jest to normalne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba raczej powiedzieć, że używane aplikacje Xbox w stylu Metro będą zapewniać nadzbiór funkcji opisanych w rozdziale.

GRY I ŚRODOWISKO METRO Do systemu Windows 7 Microsoft dołączył kilka zabawnych gier, które zgodnie z oczekiwaniami działały w środowisku pulpitu systemu Windows, a także kontener gier nazywany eksploratorem gier. Z kolei system Windows 8 zintegrowano z popularnymi usługami Xbox LIVE oferującymi gry i rozrywkę. Obejmują one nową aplikację app o nazwie Xbox Games, czyli pojedyncze miejsce umożliwiające znajdowanie, pobieranie i kupowanie nowych gier Xbox LIVE zarówno dla systemu Windows 8, jak i konsoli Xbox 360. Oczywiście, bardziej typowe gry w stylu Metro można wyszukiwać i pobierać za pośrednictwem sekcji Gry serwisu Sklep Windows. ► Oczywiście, system Windows 8 może umożliwić uruchomienie tradycyjnych gier dla systemu Windows, które bazują na pulpicie, a ponadto zapewniają pełnoekranowe interfejsy. Wyszczególnione tutaj możliwości stanowią dodatek do starszych funkcji.

Różnica między grami Xbox LIVE i innymi grami może być istotna, jeśli kwestię gier traktuje się trochę bardziej poważnie, niż robią to zwykli gracze. Jednakże dziwactwa usługi Xbox LIVE, a także znaczenie tytułu jej gry, omówiono w dalszej części rozdziału. Na razie wyjaśnimy, czym gry w stylu Metro różnią się od swoich poprzedników z wcześniejszych wersji systemu Windows. ► Należy jednak zauważyć, że Windows RT nie pozwala na uruchomienie tradycyjnych gier dla systemu Windows, które działają na pulpicie.

Gry i środowisko Metro

⏐

449

f Pełnoekranowe, łatwiejsze w obsłudze interfejsy. Podobnie jak wszystkie

aplikacje w stylu Metro, gry dla środowiska Metro oferują pełnoekranowe, uproszczone interfejsy. Udostępniają one tzw. interfejs użytkownika bez widocznych elementów wykończeniowych systemu operacyjnego, takich jak paski narzędzi, uchwyty okna itp. Ponadto oferują dobrą wydajność bez efektu migotania z możliwościami układu adaptacyjnego, które zapewniają, że takie gry znakomicie prezentują się na dowolnym komputerze lub urządzeniu (niezależnie od wielkości ekranu lub jego rozdzielczości). Rozważmy grę pokazaną na rysunku 10.1. W tym przypadku cały ekran dosłownie jest używany tylko w jednym celu: na potrzeby samej gry. Jej interfejs nie jest zakłócany przez żaden inny interfejs użytkownika.

RYSUNEK 10.1. Gry w stylu Metro dla systemu Windows 8 oferują pełnoekranowy, uproszczony interfejs f Zgodność z czujnikami i ekranami wielodotykowymi. Podobnie do gier

na smartfonach i innych urządzeniach tabletowych, takich jak iPad, gry w stylu Metro dla systemu Windows 8 są zintegrowane z podstawowymi możliwościami systemowymi (np. ekranami wielodotykowymi, żyroskopem oraz innymi czujnikami i urządzeniami). Stwarza to całkowicie nowy zestaw możliwości, tak jak w grach w postaci wyścigów samochodowych, w których tablet fizycznie jest przemieszczany w przestrzeni w celu nawigowania, przyspieszania i hamowania. Mogą to też być gry interaktywne, w których kamery urządzenia służą do interakcji ze światem zewnętrznym.

450

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

Z drugiej strony, gry te są zwykle projektowane z myślą o obsługiwaniu ich za pomocą innych urządzeń wejściowych. A zatem, jeśli używany jest komputer z myszą i klawiaturą, a nie tablet, w dalszym ciągu możliwe będzie granie. f Zintegrowane z interfejsami środowiska Metro. Podobnie jak dowolne inne

aplikacje w stylu Metro, gry dla środowiska Metro są w pełni zintegrowane z bardziej ogólnymi interfejsami Metro. Oznacza to, że podczas gry dostępne są wszystkie interfejsy użytkownika aktywowane przy narożnikach i krawędziach, takie jak pasek paneli funkcji, cofanie, przełącznik i ekran startowy. Na rysunku 10.2 pokazano np. pasek paneli funkcji wyświetlony nad interfejsem gry.

RYSUNEK 10.2. Interfejsy środowiska Metro, takie jak pasek paneli funkcji, są nadal dostępne podczas grania

Co więcej, w czasie gry można odbierać powiadomienia. Może to być pomocne, jeśli kilka minut przed spotkaniem lub innym wydarzeniem postanowiono się trochę odprężyć, a wymagane jest powiadomienie, gdy trzeba będzie ponownie zająć się pracą. Typowe powiadomienie, i tym razem wyświetlane nad interfejsem gry, zaprezentowano na rysunku 10.3. Gry w stylu Metro korzystają również ze standardowego interfejsu ustawień środowiska Metro, który jest dostępny za pośrednictwem skrótu klawiaturowego Klawisz logo systemu Windows+I lub panelu Ustawienia na pasku paneli funkcji. Taka spójność oznacza, że zawsze będzie wiadomo,

Gry i środowisko Metro

⏐

451

RYSUNEK 10.3. Powiadomienia nadal są wyświetlane na ekranie w czasie trwania gry

gdzie przejść w celu uzyskania dostępu do opcji gry, uprawnień i funkcji dotyczących ocen (rysunek 10.4). Wiele gier będzie jednak preferować użycie własnego interfejsu udostępniającego opcje.

RYSUNEK 10.4. Na panelu Ustawienia można uzyskać dostęp do uprawnień i możliwości oceny gry

Gry w stylu Metro mogą korzystać z dowolnego, wspólnego interfejsu użytkownika w stylu Metro dostępnego dla innych aplikacji app, w tym

452

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

z pasków aplikacji wywoływanych przy krawędziach, interfejsów wyboru plików itp. (w przypadku wielu gier zostaną użyte bardziej dostosowane interfejsy, ale to już jest zależne od ich programistów). f Pobieranie i aktualizowanie odbywa się za pośrednictwem serwisu Sklep

Windows. Podobnie jak inne aplikacje w stylu Metro, gry dla środowiska Metro mogą być uzyskiwane tylko z serwisu Sklep Windows. Dotyczy to darmowych gier, gier w wersji próbnej i pełnej oraz gier Xbox LIVE. To samo dotyczy aktualizacji oprogramowania: gdy gra wymaga zaktualizowania, na kafelku dynamicznym serwisu Sklep Windows znajdującym się na ekranie startowym pojawi się etykieta alertu, a w obrębie aplikacji app Sklep zostanie wyświetlona informacja o oczekujących aktualizacjach. Ze względów dotyczących bezpieczeństwa i niezawodności żadne gry w stylu Metro nie mogą być oferowane w innym miejscu. ► Gry na konsolę Xbox można znaleźć i uzyskać za pośrednictwem aplikacji app Xbox Games, ale bazuje ona na serwisie Sklep Windows.

f Możliwość instalacji na maksymalnie pięciu komputerach i (lub) urządzeniach.

Jedną z wielu zalet wymagań serwisu Sklep Windows firmy Microsoft dotyczących gier w stylu Metro jest to, że uzyskuje się prawo instalacji zakupionej gry na maksymalnie pięciu komputerach i (lub) urządzeniach z systemem Windows 8, z których każde musi być skojarzone z kontem Microsoft. Stanowi to wyraźny kontrast dla gier wideo dostępnych w sklepach, które prawie zawsze oferują licencję pozwalającą na użycie gry tylko na jednym komputerze. f Zgodność z komputerami opartymi na procesorach Intel oraz urządzeniami

z procesorami ARM. Większość gier w stylu Metro zaprojektowano pod kątem zgodności zarówno z komputerami wyposażonymi w procesory Intel, jak i z urządzeniami z systemem Windows RT bazującymi na architekturze ARM. Ponadto takie gry są tworzone tak, aby oferowały podobną wydajność dla obu typów platform sprzętowych (niezależnie od podstawowych różnic w architekturze). Oznacza to, że należy zachować ostrożność podczas wybierania gier działających na obu typach platform. Jak widać na rysunku 10.5, strona docelowa serwisu Sklep Windows każdej gry będzie zawierać opis obsługiwanych platform.

Gry i środowisko Metro

⏐

453

RYSUNEK 10.5. W serwisie Sklep Windows można ustalić, z jakimi platformami sprzętowymi jest zgodna dana gra f Zakupy w aplikacji. Gry w stylu Metro mogą oferować zakupy w ich obrębie.

Może to obejmować nową treść lub funkcje, takie jak odblokowanie następnego poziomu gry, nowej broni lub innego gadżetu. Zakupy w aplikacji okazały się bardzo popularne na innych zwykłych platformach gier (np. smartfonach) i bez wątpienia tak samo będzie dla systemu Windows 8. f Obsługa nie tylko prostych gier. Choć nie zrezygnowano z prostych, zwykłych

gier, takich jak warcaby i kierki, gry w stylu Metro systemu Windows 8 mogą być realistyczne i ekscytujące w równym stopniu, co gry na konsolę Xbox 360 lub inną dedykowaną platformę gier. System obsługuje zaawansowane funkcje DirectX zarówno dla interfejsów 2-, jak i 3-wymiarowych, które wykorzystują w pełni możliwości obliczeniowe zapewniane przez używany komputer. Czy pojawi się w przyszłości wersja gry Call of Duty lub Halo dla środowiska Metro? Nie ma żadnego powodu (technicznej natury), który by na to nie pozwalał. f Gry sieciowe dla wielu osób. Grając w systemie Windows 8, nigdy

nie będziemy osamotnieni. Gry w stylu Metro w pełni obsługują możliwości udziału wielu osób, dzięki czemu można rywalizować z innymi w czasie rzeczywistym za pośrednictwem sieci. f Opcjonalna integracja z usługą Xbox LIVE. Jak wcześniej wspominaliśmy,

a ponadto piszemy dalej w tym rozdziale, programiści mogą zdecydować

454

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

się na wprowadzenie do sprzedaży swoich gier jako osobnych produktów lub zintegrować je z usługą Xbox LIVE. Choć wymaga to dodatkowego nakładu pracy, jak się wkrótce okaże, usługa Xbox LIVE zapewnia również dodatkowe możliwości. Gry Xbox LIVE są też dostępne niezależnie za pośrednictwem aplikacji app Xbox Games.

ZNAJDOWANIE I POZYSKIWANIE GIER DLA SYSTEMU WINDOWS 8 W rozdziale 6. omówiono serwis Sklep Windows, czyli nową sieciową platformę handlową firmy Microsoft przeznaczoną dla aplikacji w stylu Metro. Jak wcześniej pisaliśmy, w tym miejscu można również znajdować, pobierać i nabywać nowe gry w stylu Metro. Biorąc pod uwagę popularność gier, a zwłaszcza tych zwykłych, nie jesteśmy zaskoczeniem, że tego typu aplikacje app są odpowiednio eksponowane w serwisie Sklep Windows. Jak widać na rysunku 10.6, grupa Gry to w rzeczywistości pierwsza kategoria aplikacji app wyświetlonych na głównym ekranie serwisu Sklep Windows.

RYSUNEK 10.6. Grupa Gry jest bardzo dobrze widoczna w serwisie Sklep Windows

Znajdowanie gier w serwisie Sklep Windows jest bardzo proste. Proces ten został opisany w innej części książki. Na szybko przypominamy tylko, że serwis Sklep Windows to punkt dystrybucji gier w stylu Metro, które mogą być oferowane

Znajdowanie i pozyskiwanie gier dla systemu Windows 8

⏐

455

za darmo albo w wersjach płatnych lub próbnych (z reklamami lub bez nich oraz z możliwościami zakupu w aplikacji). ► I w tym przypadku gry Xbox LIVE można znaleźć w aplikacji app Xbox Games. Grupa Gry w serwisie Sklep Windows zawiera więcej podkategorii niż jakakolwiek inna kategoria; oto one: Akcja, Dla dzieci, Fabularne, Karciane, Kasyno, Muzyczne, Przygodowe, Rodzinne, Sport, Strategiczne, Strzelanki, Symulatory, Układanki, Wyścigi i Zręcznościowe. Jak widać na rysunku 10.7, wykonanie filtrowania widoku w celu pokazania tylko jednej podkategorii naprawdę powoduje zwiększenie przejrzystości ekranu.

RYSUNEK 10.7. Filtrowanie kategorii Gry według podkategorii

Strona docelowa poszczególnych gier udostępnia te same widoki, które są oferowane w innych aplikacjach app, w tym strony Przegląd, Szczegóły i Recenzje (zwykle zapełnione informacjami). Na rysunku 10.8 zaprezentowano typową stronę docelową gry.

456

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.8. Strona docelowa gry w serwisie Sklep Windows

Podobnie jak instalacje innych aplikacji app, instalacja gry odbywa się niemal natychmiastowo i w tle. Jeśli jednak użytkownik jest wystarczająco szybki, może wyświetlić stronę instalowania aplikacji app, aby zobaczyć jej postęp. Windows 8 wyświetli „tost” powiadomienia podczas instalowania gry. Po wyświetleniu końca ekranu startowego (po prawej stronie) będzie widoczny jeden kafelek nowej gry, który został dodany (rysunek 10.9). Jeśli wystąpi problem z serwisem Sklep Windows, oznacza to, że został przeciążony w naprawdę krótkim czasie. Co dziwne, w sklepie brakuje podkategorii o nazwie Xbox LIVE, w której zostałyby zaprezentowane zarówno w pełni rozbudowane gry Xbox LIVE, jak i mniejsze gry zręcznościowe niezależnych twórców gier Xbox LIVE, których szuka wiele osób. Na szczęście, system Windows 8 zapewnia inny sposób szybkiego wglądu w zawartość serwisu Sklep Windows i znalezienia tylko tego typu gier. Więcej na ten temat piszemy dalej w tym ro|zdziale, po krótkim objaśnieniu usługi Xbox LIVE, a także tego, dlaczego jest tak ważna.

RYSUNEK 10.9. Kafelek nowo zainstalowanej gry dodawany jest na końcu ekranu startowego

Znajdowanie i uzyskiwanie gier pulpitowych

⏐

457

ZNAJDOWANIE I UZYSKIWANIE GIER PULPITOWYCH Dość dziwne jest to, że firma Microsoft zezwala programistom na reklamowanie starszych gier i aplikacji pulpitowych w serwisie Sklep Windows razem z grami i aplikacjami w stylu Metro. Te gry niekoniecznie oferują jakąkolwiek z formalnych możliwości zapewnianych przez prawdziwe gry w stylu Metro. Z tego powodu Microsoft nie umożliwia pobierania gier pulpitowych ze swojego sklepu. Zamiast tego następuje przekierowanie użytkownika do witryny internetowej twórcy gry. ► Gry pulpitowe (i aplikacje) nie mogą działać w systemie Windows RT. Zaprojektowano je tylko dla systemu Windows 8 (i być może również starszych wersji systemu Windows).

Teraz w skrócie opowiemy, jak to działa. Przeglądając serwis Sklep Windows, można napotkać gry i aplikacje z uwagą Aplikacja klasyczna (rysunek 10.10). Wskazuje to, że gra (lub aplikacja) jest w wersji pulpitowej, a nie dla środowiska Metro. Z tego powodu nie będzie widoczna ocena ani cena, tak jak w przypadku aplikacji i gier w stylu Metro.

RYSUNEK 10.10. Na kafelkach gier (i aplikacji) pulpitowych w serwisie Sklep Windows będzie widoczna etykieta Aplikacja klasyczna

Po wyświetleniu strony docelowej gry (jak w przykładzie na rysunku 10.11) będzie można stwierdzić, że z serwisu Sklep Windows nie ma możliwości pobierania gier i aplikacji pulpitowych. W tym przypadku należy kliknąć odsyłacz Pobierz aplikację od wydawcy, aby wyświetlić witrynę internetową i kontynuować działania.

458

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.11. Strona docelowa gry pulpitowej

USŁUGA XBOX LIVE I SYSTEM WINDOWS 8 Usługa Xbox LIVE pojawiła się w 2002 roku jako element oryginalnej konsoli Xbox. Stanowiła konsekwencję obecności w pierwszej grze Halo funkcji obsługi wielu graczy. W zasadzie usługa ta sformalizowała tego rodzaju funkcje w sieci, które później mogły zostać wykorzystane w innych grach. Jednakże usługa Xbox LIVE w postaci, jaka jest znana obecnie, pojawiła się w 2005 roku razem z konsolą Xbox 360, czyli drugą konsolą gier wideo firmy Microsoft. W tamtym czasie firma znacznie rozbudowała usługę Xbox LIVE, zapewniając podstawowe możliwości i interfejsy, z których w dalszym ciągu mogą korzystać miłośnicy gier na konsolę Xbox 360, a także na urządzenia z systemami Windows Phone i Windows 8. Uwaga Historycy zajmujący się grami wideo zauważą, że pierwsza konsola gier wideo, w którą zaangażowała się firma Microsoft, nosiła nazwę Sega Dreamcast. Gdy jednak obecne w tej konsoli środowisko oparte na systemie Windows CE okazało się mało popularne wśród twórców gier, Microsoft zajął się wszystkim sam i stworzył konsolę Xbox.

Microsoft oferuje też dwa typy kont usługi Xbox LIVE: darmowe konto, które po prostu ma nazwę Xbox LIVE, oraz płatne konto o nazwie Xbox LIVE Gold. Posiadacze drugiego konta płacą rocznie około 150 złotych i w zamian uzyskują

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

459

dostęp do kilku unikalnych funkcji. Gracze zainteresowani tylko konsolą Xbox 360, którzy zdecydują się na subskrybowanie konta Gold, mają możliwość grania w sieci z wieloma osobami, korzystania z funkcji imprezy i prowadzenia rozmów oraz rozmów wideo. Ponadto posiadacze konta Gold uzyskują dostęp do wielu usług multimedialnych, w tym m.in. do usług Netlix, Hulu Plus, HBO GO, Sky Player (tylko Wielka Brytania), Last.fm (internetowa transmisja strumieniowa muzyki), Xbox Music i Xbox Video. ► Oczywiście, wiele tych zewnętrznych usług wymaga także oddzielnej subskrypcji.

Odwołanie Usługi rozrywkowe Xbox Music i Xbox Video konsoli Xbox firmy Microsoft korzystały z marki Zune. W systemie Windows 8 również są dostępne aplikacje app dla tych usług (omówiono je w rozdziale 9.).

Zarejestrowanie się w celu uzyskania dostępu do usługi Xbox LIVE to jeden z wielu sposobów utworzenia konta Microsoft (inne popularne metody uwzględniają rejestrację usługi Hotmail lub subskrypcję usługi Xbox Music Pass). Podobnie jak inne usługi Microsoftu, usługa Xbox LIVE, a teraz również system Windows 8, korzystają z tej samej podstawowej usługi identyfikacji. A zatem podczas rejestrowania można użyć własnego konta poczty elektronicznej (niezależnie od jego dostawcy). W efekcie usługa Xbox LIVE przekształci podany adres e-mail w konto Microsoft. Jeśli wcześniej uzyskano konto Microsoft za pośrednictwem usługi Hotmail, MSN lub innej, można po prostu użyć istniejącego konta. W tym omówieniu przyjmujemy, że utworzono konto Microsoft, ponieważ to samo konto będzie stosowane do grania w systemie Windows 8, tak jak do grania na konsoli Xbox 360 (i w systemie Windows Phone). ► Wcześniej konto Microsoft nosiło nazwę Windows Live ID. Sprawdźmy, co zapewnia konto usługi Xbox LIVE.

Konto usługi Xbox LIVE Konto usługi Xbox LIVE to awatar użytkownika usługi sieciowej, który reprezentuje go w dowolnym, wybranym, wirtualnym świecie. Każde konto usługi Xbox LIVE składa się z następujących ogólnych elementów.

460

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

► Usługa Xbox LIVE firmy Microsoft ciągle się rozwija, dlatego możliwe, a nawet prawdopodobne jest, że oprócz tu opisanych dostępne będą dodatkowe funkcje. f Tag gracza. Jest to tożsamość lub nazwa użytkownika w usłudze Xbox LIVE.

Będzie to nazwa, którą wcześniej określono dla konta Microsoft. Jeśli taka nazwa nam nie odpowiada, można ją zmienić w dowolnym momencie, ale firma Microsoft pobiera każdorazowo 10 dolarów, aby zapobiec ciągłemu zmienianiu przez dzieci swoich nazw podczas grania w gry. Naprawdę tak jest. f Strefa gracza. Ta pozycja opisuje, jakim typem gracza jest użytkownik.

Dostępne ustawienia to rozrywka, zawodowiec, rodzina lub underground. f Obraz gracza. Jest to niewielki, zwykle prosty obraz reprezentujący

użytkownika w sieci. Subskrybenci darmowej usługi Xbox LIVE mają przypisany jeden obraz gracza, który jest widoczny dla wszystkich użytkowników, natomiast posiadacze konta Xbox LIVE Gold mogą używać dwóch obrazów: jednego dla znajomych, a drugiego dla pozostałych osób (jak widać, ta roczna opłata około 150 złotych ma sens). Jeśli do konsoli Xbox 360 podłączono kamerę wideo, można jej użyć do wykonania własnego zdjęcia jako obrazu gracza, lecz dostępnego tylko dla znajomych. f Motto. Jest to, licząca 21 znaków, tekstowa

reprezentacja użytkownika, a także jego podglądów. Jeden z autorów użył takich dowcipnych uwag: The end is listless (koniec jest ospały) i Pwned (mam cię). f Awatar. Oparty w większym stopniu na postaciach

Mii z konsoli Nintendo Wii awatar może przypominać użytkownika (w pewnym stopniu), choć trochę pogrubionego i ucharakteryzowanego na postać z kreskówki. Typowy awatar przedstawiono na rysunku 10.12. f Nazwa. Może to być prawdziwe imię

lub pseudonim. f Życiorys. Pole tekstowe pozwalające

na wprowadzenie maksymalnie 499 znaków tekstu, który opisuje historię użytkownika lub prezentuje inne powiązane informacje.

RYSUNEK 10.12. Awatary przypominające postaci z kreskówek są obecnie używane do reprezentowania sieciowej tożsamości użytkownika usługi Xbox LIVE

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

461

f Lokalizacja. Pole tekstowe pozwalające na wpisanie (maksymalnie

40 znaków) opisu ogólnej lokalizacji użytkownika. ► Jedna drobna, zdroworozsądkowa rada: nie należy zbyt dokładnie określać swojej lokalizacji. f Ustawienia dotyczące prywatności. Możliwa jest szczegółowa kontrola

różnych ustawień prywatności, w tym ustawień dotyczących głosu i tekstu, kamery, profilu, statusu online, statusu wideo, listy znajomych, historii gry, informacji o członkostwie, informacji marketingowych powiązanych z konsolą Xbox oraz partnerami. f Profil. Profil użytkownika usługi Xbox LIVE jest złożony z wcześniej zawartych

informacji dotyczących taga gracza, strefy gracza, obrazu gracza, motta, awatara, imienia, życiorysu, lokalizacji oraz ustawień prywatności. f Reputacja. Jest to reputacja użytkownika lub wynik w skali od jednego

do pięciu. Każdy posiadacz konta usługi Xbox LIVE na początku ma reputację o wartości 3, ale może ona zwiększyć się lub zmniejszyć, zależnie od doświadczenia (im więcej rozegranych gier, tym większa reputacja), a także od tego, czy inni gracze nie żalą się na użytkownika w sieci (im bardziej niepoprawne zachowanie i większa liczba skarżących się osób, tym gorsza reputacja użytkownika). f Wynik w grze. Jak się wkrótce okaże, każda gra usługi Xbox LIVE może

przypisać punkty gracza do poszczególnych osiągnięć. Punkty dotyczą wyniku w grze. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wynik w grze, tym większe doświadczenie gracza, choć wielu zagorzałych graczy prowadzi grę tylko w ramach rywalizacji między wieloma osobami, w której informacje o osiągnięciach nie są dostępne, a tym samym powodują pozornie niskie wyniki w grze. Podobnie osoby z wyższym wynikiem w grze mogą koncentrować się wyłącznie na zdobywaniu punktów, a nawet oszukiwać. f Karta gracza. Karta gracza użytkownika usługi Xbox LIVE łączy tag gracza,

obraz gracza, reputację i strefę gracza w pojedynczy, łatwy do wyświetlenia przegląd konta usługi Xbox LIVE lub awatara gracza. f Wiadomości. Używając systemu podobnego do systemu poczty elektronicznej,

użytkownicy usługi Xbox LIVE mogą wysyłać do siebie wiadomości zawierające tekst oraz dane audio i wideo. Choć wiadomości nie są w ogóle wysyłane za pośrednictwem normalnych systemów poczty elektronicznej (za pomocą adresu e-mail skojarzonego z kontem Microsoft), możliwe jest

462

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

wyświetlanie odebranych wiadomości i odpowiadanie na nie, a także tworzenie nowych na konsoli Xbox 360 i w witrynie internetowej Xbox (rysunek 10.13).

RYSUNEK 10.13. Dostęp do funkcji wiadomości usługi Xbox LIVE można uzyskać za pośrednictwem witryny internetowej f Lista znajomych. Podobnie jak w serwisie Facebook oraz innych usługach

społecznościowych, do grona swoich znajomych można dołączać inne osoby dostępne w sieci, wysyłać i odbierać prośby dotyczące nawiązania znajomości, sprawdzać w czasie rzeczywistym, co znajomi robią w sieci, wysyłać wiadomości do znajomych itp. Lista znajomych usługi Xbox LIVE jest sortowana według statusu online, dlatego na jej początku są wyświetlani znajomi dostępni w sieci. f Lista graczy. Usługa Xbox LIVE śledzi graczy, z którymi użytkownik grał

ostatnio. Dzięki temu później można ich znaleźć i zaproponować ponowną grę, wysłać opinię (pozytywną lub negatywną) lub prośbę o nawiązanie znajomości. f Lista gier. Usługa Xbox LIVE śledzi również gry, w które użytkownik ostatnio

grał na konsoli Xbox 360 albo w systemach Windows Phone i Windows 8, a także najnowsze osiągnięte wyniki oraz rezultaty uzyskane w poszczególnych grach. Znajomi mogą sprawdzać konto użytkownika, aby dowiedzieć się, w jakie gry grał, a także, jakie ma osiągnięcia w porównaniu z ich wynikami.

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

463

Usługa Xbox LIVE, jej gry zręcznościowe i osiągnięcia Jeśli użytkownik jest zapalonym graczem, jednym z najlepszych powodów, dla których warto skorzystać z usługi Xbox LIVE, są właśnie gry. W czołówce znajdują się gry, które łączą ludzi, dzięki czemu mogą oni grać ze sobą za pośrednictwem sieci. W przypadku konsoli Xbox 360 wśród gier dla wielu graczy najpowszechniejsze są strzelanki sieciowe, takie jak gry z serii Call of Duty, Gears of War i Halo. Usługa Xbox LIVE oferuje jednak też wiele innych, bardzo popularnych typów gier sieciowych, w tym gry strategiczne czasu rzeczywistego oraz gry dla urządzenia Kinect, w których do zapewnienia naprawdę unikalnych wrażeń wykorzystywane są technologie obsługujące głos i czujniki ruchu. Poza możliwością rywalizowania ze znajomymi i innymi osobami usługa Xbox LIVE oferuje też system osiągnięć, w którym gry mogą zapewniać liczbę punktów z zakresu od 200 do 1000 (zwykle w postaci dużej liczby pojedynczych osiągnięć). Po zdobyciu osiągnięcia (być może po zakończeniu poziomu w grze lub zrealizowaniu innego zadania) konsola wyświetli zawsze popularne powiadomienie o tym osiągnięciu, udostępniając jego nazwę. Aby uzyskać więcej informacji (w tym liczbę punktów osiągnięć i jego opis), można nacisnąć przycisk na kontrolerze konsoli Xbox 360. Możliwe jest również wyświetlenie ogólnego wyniku gracza, aby dowiedzieć się, jaki wpływ miały punkty osiągnięć.

ILE PUNKTÓW? Choć zakres punktów osiągnięć od 200 do 1000 wydaje się być szeroki, w rzeczywistości może być jeszcze szerszy. Gry usługi Xbox LIVE dla systemu Windows Phone oraz gry zręcznościowe, które wydają się być krótsze i tańsze od normalnych gier Xbox LIVE, zwykle zapewniają 200 punktów osiągnięć. Punkty mogą być rozłożone na maksymalnie 12 osobnych osiągnięć. Dostępne w sprzedaży detalicznej gry Xbox LIVE dla konsoli Xbox 360 i systemu Windows 8 zazwyczaj zapewniają 1000 punktów osiągnięć, które mogą być podzielone maksymalnie na 50 pojedynczych osiągnięć. Jednakże firma Microsoft rozszerzyła system punktów osiągnięć z myślą o tych producentach gier, którzy zamierzają wspierać swoje produkty za pomocą dodatkowych pakietów rozbudowujących grę i udostępniających nowe funkcje. W przypadku takich gier możliwe jest uzyskanie nawet 1750 punktów rozłożonych na maksymalnie trzy osobne dodatkowe pakiety.

Gry Xbox LIVE oferują również coś, co określane jest mianem tablic liderów. Są to listy rankingowe powiązane z poszczególnymi grami. W strzelance, np. takiej jak Call of Duty, istnieją tablice liderów prezentujące największą ogólną liczbę punktów i zwycięstw, najwięcej zwycięstw według typu gry itp.

464

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

Usługa Xbox LIVE pojawia się w systemie Windows 8 Choć pierwotnie usługa Xbox LIVE została pomyślana jako usługa sieciowa dla konsoli gier wideo Xbox, firma Microsoft niezbyt udanie umieściła ją w 2006 roku w systemie Windows pod nazwą Games for Windows — LIVE. Ta usługa, naprawdę bez wyrazu, oferowała jedynie podzbiór możliwości uzyskiwanych w usłudze Xbox LIVE i konsoli Xbox 360. Niemniej jednak usługa Games for Windows — LIVE nadal istnieje, a firma Microsoft zobowiązała się do dalszego wspierania jej w systemie Windows 8, mimo że obsługuje ona tylko te gry, które są uruchamianie na tradycyjnym pulpicie systemu Windows. Ponieważ w tej usłudze nic się nie zmieniło, nie będziemy jej tutaj dokładniej omawiać. Po upływie kilku lat od utworzenia tego dziwnej „odnogi” usługi Xbox LIVE firma Microsoft stworzyła także platformę Windows Phone, która zadebiutowała w 2010 roku. Jednym z głównych elementów tej platformy była zintegrowana wersja usługi Xbox LIVE. W przeciwieństwie do usługi Games for Windows — LIVE usługa Xbox LIVE dla systemu Windows Phone nie stanowiła okropnego kompromisu, a ponadto zapewniała dostęp do znakomitych gier Xbox LIVE wraz z osiągnięciami i innymi funkcjami tej usługi. W rzeczywistości usługa Xbox LIVE dla systemu Windows Phone odniosła taki sukces, że firma Microsoft zdecydowała się na dołączenie jej również do systemu Windows 8. ► Windows 8 zawiera również aplikacje app dla usług rozrywkowych Xbox, w tym aplikacje Xbox Music i Xbox Video.

A zatem, czym różnią się usługi Xbox LIVE (dla systemu Windows 8) i Games for Windows — LIVE? Istnieją dwie różnice. Po pierwsze, usługa Xbox LIVE obsługuje gry w stylu Metro w systemie Windows 8, lecz nie gry pulpitowe. Po drugie, firma Microsoft stworzyła dla systemu Windows 8 nowe interfejsy użytkownika usługi Xbox LIVE, które powielają te, które zostały zaprojektowane najpierw dla systemu Windows Phone. Obecnie te interfejsy mają postać dwóch aplikacji app o nazwach Xbox Games i Xbox SmartGlass. Uwaga Podobnie jak wiele aplikacji w stylu Metro, w systemie Windows 8 aplikacje Xbox Games i Xbox SmartGlass są aplikacjami połączonymi. Oznacza to, że wymagają zalogowania za pomocą konta Microsoft. Jak zawsze, najprościej po prostu zalogować się w systemie Windows 8 komputera lub urządzenia przy użyciu konta Microsoft. Jeśli jednak używane jest konto lokalne, przy pierwszym uruchomieniu tych aplikacji app można zalogować się za pomocą konta Microsoft.

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

465

Xbox Games Xbox Games to interfejs dla wszystkich działań w systemie Windows 8 związanych z grami Xbox LIVE. Dość dziwne jest to, że uwzględnia on również mnóstwo funkcji powiązanych z konsolą Xbox 360. Jeśli zatem, Drogi Czytelniku, znane Ci jest centrum gier z systemu Windows Phone, zobaczysz podobne funkcje, choć interfejs tego systemu pozbawiony jest odsyłaczy do dedykowanej konsoli gier Microsoftu. Jeśli wcześniej używałeś już konsoli Xbox 360, od razu możesz stwierdzić, że aplikacja Xbox Games w stylu Metro w bardzo dużym stopniu bazuje na interfejsie użytkownika panelu kontrolnego konsoli. Tę aplikację app pokazano na rysunku 10.14. ► Na swoim kafelku dynamicznym i na panelu Wszystkie aplikacje aplikacja app Xbox Games jest opisywana nazwą Gry.

RYSUNEK 10.14. Aplikacja app Xbox Games

Aplikacja Xbox Games oferuje standardowy interfejs użytkownika w stylu Metro o poziomej orientacji, ale z jedną zmianą. Interfejs podzielono na serię grup przeglądanych od lewej do prawej strony, tak jak w innych interfejsach środowiska Metro. Podobnie do aplikacji rozrywkowych konsoli Xbox (Xbox Music i Xbox Video), po uruchomieniu aplikacja Xbox Games nie prezentuje lewej krawędzi swojego rozszerzonego interfejsu użytkownika złożonego z wielu ekranów. A zatem bezpośrednio po załadowaniu aplikacji można przewijać interfejs w prawą stronę, ale też, co dziwne, również w lewą stronę.

466

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

Po wykonaniu tej czynności pojawią się dwie niewielkie grupy (karta gracza i znajomi) po lewej stronie miejsca początkowego aplikacji app, czyli grupy polecamy (rysunek 10.15).

RYSUNEK 10.15. Po lewej stronie grupy polecamy widoczne będą dwie częściowo ukryte grupy

W aplikacji Xbox Games dostępne są niżej opisane grupy.

TAG GRACZA Ta grupa interaktywna zapewnia mnóstwo edytowalnych informacji związanych z tagiem gracza (z uwzględnieniem imienia), wynikiem w grze, mottem, lokalizacją i życiorysem, a także odsyłacze umożliwiające dostosowanie awatara, edytowanie profilu i wyświetlanie własnych osiągnięć. Możliwe jest również udostępnianie własnego profilu i wyświetlanie przychodzących próśb dotyczących nawiązania znajomości. Interfejs osiągnięć umożliwia wyświetlenie własnych osiągnięć w grach na konsolę Xbox 360 oraz dla platform Windows Phone, Games for Windows — LIVE i Windows 8 według gry lub daty. Ponadto możliwe jest sortowanie w obrębie wszystkich oraz odkrytych (faktycznie dokonanych) osiągnięć. Jak widać na rysunku 10.16, przewijając w prawą stronę, można zauważyć, że uwzględniana jest każda gra Xbox LIVE, w którą kiedykolwiek grano (niezależnie od platformy). Możliwe jest również kliknięcie poszczególnych gier (przy użyciu ilustracji, takiej jak na opakowaniu gry, lub przycisku Informacje o grze), aby wyświetlić pełnoekranową stronę docelową gry w czymś, co nosi nazwę sklepu z grami

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

467

RYSUNEK 10.16. Pławienie się w blasku sławy dotychczasowych osiągnięć

(więcej o tym dalej w tym rozdziale). Interfejs ten jest przewijany w prawą stronę i zapewnia różne możliwości, zależnie od tytułu, ale widoczne będą m.in. takie elementy jak zapowiedzi wideo, przyciski Kup grę dla konsoli Xbox 360 i Odtwórz na konsoli Xbox 360, listy osiągnięć gier, dodatki oraz powiązane gry. Na rysunku 10.17 pokazano typową stronę docelową gry (przyciski Kup grę dla konsoli Xbox 360 i Odtwórz na konsoli Xbox 360 zostaną omówione dalej w tym rozdziale). Opcja dostosuj awatara powoduje wyświetlenie interfejsu przypominającego papierowe stroje dla lalek, w którym można ubrać awatar w nowe ubranie, nakrycie głowy, okulary, rękawiczki, pierścienie oraz inne mało istotne drobiazgi. Interfejs zaprezentowano na rysunku 10.18. ► Oczywiście, decyzja należy do czytelników, ale prawdziwi twardziele nie bawią się w strojenie swojego awatara. To taka luźna uwaga.

ZNAJOMI W grupie znajomi widoczne będą awatary kilku pierwszych znajomych, którzy aktualnie są dostępni w sieci. Naciśnięcie tytułu grupy spowoduje wyświetlenie pełnej listy znajomych obecnych w sieci (a także niedawno aktywnych) również w postaci awatarów. Aby zobaczyć informacje o tagu gracza wybranego znajomego, należy nacisnąć jego awatar (rysunek 10.19). Użytkownik może następnie porównać swoje wyniki z wynikami znajomego uzyskanymi podczas grania ze sobą.

468

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.17. Strona docelowa gry na konsolę Xbox 360

RYSUNEK 10.18. Zabawa w ubieranie awatara

POLECAMY Grupa polecamy to domyślny widok w aplikacji Xbox Games. Grupa działa podobnie jak w serwisie Sklep Windows. Jest to miejsce, w którym firma Microsoft wyróżnia i promuje gry oraz inne produkty uznane przez nią za interesujące.

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

469

RYSUNEK 10.19. Uzyskiwanie dodatkowych informacji o aktywności znajomego związanej z grami

Niestety, w grupie pojawia się również kilka jawnych reklam, co uważamy za lekką przesadę, biorąc pod uwagę to, że ostatnio odnowiliśmy nasze subskrypcje konta Xbox LIVE Gold, płacąc około 150 złotych.

AKTYWNOŚĆ ZWIĄZANA Z GRĄ Grupa aktywność związana z grą (rysunek 10.20) zapewnia w formie siatki gry (w odwrotnej kolejności), w które ostatnio grano na wszystkich platformach obsługujących usługę Xbox LIVE. Naciśnięcie nazwy grupy aktywność związana z grą spowoduje wyświetlenie całej listy gier Xbox LIVE, w które dotąd grano, od 2005 roku. Nawiązując w tym miejscu do kwestii aktywności w grach, należy wspomnieć, że gry (każda reprezentowana jest przez ilustrację na opakowaniu) mogą wyświetlać komunikaty o aktywności znajomych w każdej grze. A zatem w poszczególnych grach można zobaczyć takie uwagi jak 1 beacon, 2 online (1 sygnał, 2 osoby w sieci), wskazujące, że znajomi dobrze się bawią w sieci, gdy Ty, Drogi Czytelniku, zajęty jesteś lekturą tego pozbawionego humoru tomu.

470

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.20. Gry Xbox LIVE, w które ostatnio grano

Naciśnięcie wybranej gry spowoduje udostępnienie dodatkowych informacji na jej temat. Podobnie jest w interfejsach w innych aplikacjach konsoli Xbox, czyli Music i Video. Zaprezentowano to na rysunku 10.21.

RYSUNEK 10.21. Wyświetlanie dodatkowych informacji o grze, w którą ostatnio grano

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

471

Odwołanie Aplikacje Xbox Music i Xbox Video omówiono w rozdziale 9.

To, co zostanie wyświetlone, będzie zależne od platformy wybranej gry. Większość gier zapewni przynajmniej opis tekstowy. Możliwe jest również wyświetlenie kilku następujących przycisków. f Odtwórz. Przycisk pojawia się obok gier w stylu Metro systemu Windows 8.

Kliknięcie tego przycisku spowoduje natychmiastowe rozpoczęcie gry. f Odtwórz na konsoli Xbox 360. Przycisk jest widoczny obok gier na konsolę

Xbox 360. Po kliknięciu tego przycisku zostanie otwarta aplikacja app Xbox SmartGlass (opisana dalej w tym rozdziale), która podejmie próbę nawiązania połączenia z konsolą Xbox 360 i rozpoczęcia gry. f Kup grę/Kup grę dla konsoli Xbox 360. Przycisk powoduje wywołanie

pełnoekranowego interfejsu potwierdzenia zakupu. Jeśli przycisku użyto w przypadku gry na konsolę Xbox 360, kupowana gra zostanie zainstalowana na pierwszej konsoli, na którą ją pobrano. Oznacza to, że należy zachować czujność, jeśli korzysta się z kilku konsoli (tak też bywa). Należy zauważyć, że ten przycisk jest dostępny tylko dla tych gier na konsolę Xbox 360, które można nabyć drogą elektroniczną. Niektóre gry można znaleźć tylko w sklepach detalicznych, a ponadto wymagają one nośnika fizycznego DVD. f Informacje o grze. Przycisk służy do wyświetlenia wcześniej omówionej

strony docelowej gry. f Odtwórz zwiastun. Przycisk inicjuje odtwarzanie wideo z zapowiedzią gry.

WINDOWS GAMES STORE Możemy teraz domyślić się, o czym czytelnicy pomyślą. Wcześniej wspomnieliśmy, że serwis Sklep Windows to jedyne miejsce umożliwiające znajdowanie, pobieranie i aktualizowanie gier dla systemu Windows 8, a tutaj zajmiemy się aplikacją app Xbox Games, która zawiera grupę o nazwie windows games store. O co w tym chodzi? Jest to właściwe pytanie. W gruncie rzeczy wszystkie sieciowe usługi rozrywkowe Microsoftu, czyli Xbox LIVE Marketplace, Sklep Windows, Windows Phone Marketplace, stare usługi Zune Music Marketplace i Videos Marketplace (obecnie noszą odpowiednio nazwy Xbox Music i Xbox Video) itd., korzystają z tej samej podstawowej platformy. Można ją traktować jako platformę Microsoft Marketplace, choć szczerze powiedziawszy, taka nazwa nie istnieje. W rzeczywistości Microsoft posiada tylko

472

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

jedną platformę handlu elektronicznego, która jednak w różnych miejscach jest prezentowana w odmiennej postaci. A zatem prawdą jest, że serwis Sklep Windows to miejsce, w którym należy szukać wszystkich aplikacji app dla systemu Windows 8. Jeśli jednak użytkownik szuka tylko gier Xbox LIVE dla tego systemu (podzbioru gier dla systemu Windows korzystających z usługi Xbox LIVE, a tym samym zapewniających unikalne funkcje, takie jak osiągnięcia), może skorzystać z grupy windows games store, która to umożliwia bez żadnych komplikacji. W tej grupie znajdują się wyróżnione gry, propozycje gier dla użytkownika (na podstawie gier, w które wcześniej grał), listy gatunków gier itp. Trzeba zaznaczyć, że nie jest to prawdziwa platforma handlowa, a jedynie podgrupa gier Xbox LIVE, a także okno udostępniające bardzo konkretny podzbiór serwisu Sklep Windows.

XBOX GAME MARKETPLACE Gdy pod uwagę weźmie się to, że faktyczna nazwa sieciowej platformy handlowej firmy Microsoft przeznaczonej dla konsoli Xbox 360 to Xbox Marketplace, nazwa grupy sklep z grami dla konsoli xbox 360 może wydać się trochę niewłaściwa. Nie spierajmy się jednak o szczegóły. Podobnie jak grupa windows games store, ta grupa to w rzeczywistości tylko widok faktycznego sklepu sieciowego, w tym przypadku Xbox Marketplace. Grupa zapewnia różne widoki, takie jak gry na żądanie, demonstracyjne, niezależne, zręcznościowe (dla gier zręcznościowych Xbox LIVE) i wszystkie gry. Możliwe jest również sortowanie według gatunku oraz porządkowanie widoku według najlepiej aktualnie sprzedających się gier, daty premiery, bestsellerów wszechczasów, gier z najwyższą oceną oraz tytułu. Na rysunku 10.22 pokazano interfejs grupy sklep z grami dla konsoli Xbox 360. O unikalności grupy sklep z grami dla konsoli xbox 360 decyduje to, że w zasadzie jest to miejsce służące do przeglądania, znajdowania i kupowania gier na konsolę Xbox 360. Prawdopodobnie użytkownik wykonuje te czynności z poziomu systemu Windows, ponieważ ułatwia on to bardziej niż sama konsola. Podobnie jak w przypadku wcześniej omawianej grupy aktywność związana z grą, widoczne będą przyciski Odtwórz na konsoli Xbox 360 i Informacje o grze, które działają tak samo jak w dowolnym innym miejscu aplikacji Sklep z grami dla konsoli Xbox 360. Pojawią się również inne opcje, takie jak Kup grę dla konsoli Xbox 360. Oznacza to, że ostatecznie użytkownik zostanie skierowany do aplikacji app Xbox SmartGlass. Ma to miejsce w przypadku kupowania gry lub wybrania przycisku Odtwórz na konsoli Xbox 360. A zatem zajmijmy się teraz tą aplikacją app.

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

473

RYSUNEK 10.22. Grupa sklep z grami dla konsoli xbox 360

Xbox SmartGlass Aplikacja app Xbox SmartGlass oparta jest na podobnej aplikacji app dla systemu Windows Phone. Aplikacja stanowi kluczowy element strategii firmy Microsoft mającej na celu lepsze zintegrowanie wcześniej niezależnych platform Windows i Xbox. Aplikacja app Xbox SmartGlass często jest wywoływana z poziomu innych aplikacji w stylu Metro, w tym Xbox Games, Xbox Music i Xbox Video. Niemniej jednak aplikacja Xbox SmartGlass może być uruchamiana niezależnie. Zanim jednak tak się postąpi, konieczne będzie skonfigurowanie konsoli do pracy z aplikacją Xbox SmartGlass. W tym celu należy uruchomić konsolę Xbox 360 do poziomu panelu kontrolnego, a następnie przejść do pozycji Ustawienia/System/Ustawienia konsoli/Podłączone urządzenia. W jej obrębie należy zmienić ustawienie z Wyłączone na Włączone. Następnie trzeba uruchomić aplikację Xbox SmartGlass w systemie Windows 8 lub Windows RT. Połączy się ona z konsolą, po czym zaprezentuje interfejs użytkownika, podobny do pokazanego na rysunku 10.23, który zawiera kilka grup rozmieszczonych w poziomie. Jest to interfejs w stylu Metro, który powinien już wyglądać znajomo (podobnie jak w aplikacji Xbox Games, interfejs ten udostępnia ukrytą grupę położoną najbardziej na lewo, którą można zobaczyć po przewinięciu zawartości ekranu).

474

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.23. Aplikacja Xbox SmartGlass

Aplikacja Xbox SmartGlass zapewnia niżej opisane grupy.

SZUKAJ Interfejs Szukaj (rysunek 10.24) jest podobny do grupy Bing na panelu kontrolnym konsoli Xbox 360 (niestety, nie możemy zrozumieć, dlaczego Microsoft nie stosuje spójnego nazewnictwa). Możliwe jest podanie niemal każdej nazwy powiązanej z konsolą Xbox (np. nazwy gry, filmu, programu telewizyjnego albo być może nazwiska aktora lub nazwy zespołu muzycznego). Aplikacja zaprezentuje w graficznym interfejsie w stylu Metro wyniki wyszukiwania, które są sortowane według wideo, gier i muzyki. Przykładowo wyszukiwanie nazwy Van Halen spowoduje zwrócenie kilku odpowiednich wyników w kategorii muzycznej. Jednakże nazwa The Office zostanie najlepiej dopasowana w kategorii wideo, ponieważ jest to wyjątkowo popularny amerykański program telewizyjny. Wyniki wyszukiwania są zwracane, podobnie jak w wielu innych interfejsach w stylu Metro, zapewniając m.in. opcje Odtwórz na konsoli Xbox 360, Informacje o grze czy Odtwórz zwiastun (dostępność opcji zmienia się, zależnie od typu treści). Ponieważ ta aplikacja app dosłownie pełni rolę dodatku do konsoli, w tym miejscu zakładamy, że czytelnicy siedzą przed swoją konsolą Xbox 360 i telewizorem HD, a ponadto używają systemu Windows 8 lub Windows RT jako dużego inteligentnego

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

475

RYSUNEK 10.24. Interfejs Szukaj aplikacji Xbox SmartGlass

pilota podczas wyszukiwania treści, która następnie zostanie odtworzona na konsoli (a tym samym z wykorzystaniem telewizora HD i (lub) systemu kina domowego). Dalej w tym rozdziale w skrócie omówimy opcję Odtwórz na konsoli Xbox 360. Jednakże ostatecznym celem wszystkich opcji aplikacji Xbox SmartGlass jest umożliwienie odtworzenia na konsoli wybranej lub znalezionej treści.

OSTATNIE Grupa Ostatnie to interesująca kolekcja treści dla konsoli Xbox 360. Mowa o grach, interfejsach zapewniających rozrywkę (np. Netflix) oraz samym panelu kontrolnym. Po naciśnięciu wybranej treści konsola Xbox przejdzie do odpowiedniego interfejsu (np. inicjującego odtwarzanie), a użytkownik uzyska dostęp do pełnoekranowej opcji Odtwórz na konsoli Xbox 360, którą opisano na końcu tego podrozdziału.

FILMY Grupa Filmy zapewnia interfejs dla filmów i programów telewizyjnych na konsolę Xbox 360, który składa się z aplikacji wideo, takich jak ESPN, Hulu Plus, MLB TV, Netlix, Vudu, Xbox Videos itp. Jak widać na rysunku 10.25, dostępne są kafelki dla poszczególnych promowanych filmów i seriali telewizyjnych, ale także kafelek filmy; naciśnięcie każdego z nich spowoduje załadowanie odpowiedniego sklepu w aplikacji Xbox Video w stylu Metro.

476

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.25. Grupa Filmy w aplikacji Xbox SmartGlass

GRY Grupa Gry zapewnia podobne możliwości jak grupa Filmy w przypadku gier wideo na konsolę Xbox 360. W grupie Gry znajduje się kilka kafelków poszczególnych gier, które odwołują się do ich stron docelowych. W tej grupie jest też kafelek Gry, który umożliwia załadowanie grupy sklep z grami dla konsoli xbox 360 w aplikacji app Xbox Games.

MUZYKA Grupa Muzyka pełni rolę podobną do grup Filmy i Gry. Kafelek Muzyka powoduje załadowanie interfejsu Xbox Music w aplikacji Xbox Music w stylu Metro.

PRZYCISK ODTWÓRZ NA KONSOLI XBOX 360: POWÓD ISTNIENIA APLIKACJI XBOX SMARTGLASS Tym, co łączy wszystkie grupy aplikacji Xbox SmartGlass, jest fakt, że każda z nich prowadzi do nieuniknionego rezultatu. Ostatecznie napotka się muzykę lub grę albo program telewizyjny czy film i po prostu trzeba będzie (odpowiednio) jej posłuchać, zagrać w nią lub obejrzeć je na konsoli Xbox 360. Choć interfejs różni się nieznacznie dla poszczególnych rodzajów treści, generalne efekt jest ten sam: po kliknięciu przycisku Odtwórz na konsoli Xbox 360 aplikacja Xbox SmartGlass

Usługa Xbox LIVE i system Windows 8

⏐

477

połączy się z konsolą. Jeśli akurat na konsoli jest uruchomiona aplikacja app lub gra, wcześniej pojawi się pytanie dotyczące zamiaru przerwania bieżącej sesji (na konsoli Xbox 360). Później aplikacja Xbox SmartGlass wykona przełączenie w tryb pełnoekranowy widoczny na rysunku 10.26 (oczywiście, będzie się to zmieniać, zależnie od typu wybranej treści).

RYSUNEK 10.26. Podczas inicjowania odtwarzania na konsoli aplikacja Xbox SmartGlass wyświetli interfejs pełnoekranowy

Do kontrolowania treści można użyć kontrolera konsoli Xbox. Aplikacja Xbox SmartGlass spełnia również rolę prostego kontrolera. Aby skorzystać z tego trybu, należy wyświetlić pasek aplikacji app i nacisnąć przycisk Pilot. Ekran przyjmie postać widoczną na rysunku 10.27, umożliwiając nawigację w obrębie menu za pomocą gestów przesuwania i naciskania wirtualnych przycisków w celu dokonywania wyboru (aby emulować zielony przycisk A, należy nacisnąć na środku ekranu). Ten wirtualny kontroler na pozwala na granie w gry. W końcu emuluje tylko kilka przycisków oraz niektóre proste kontrolki nawigacji. Jednakże coraz częstsze zastosowanie konsoli Xbox 360 na potrzeby wszelkiego rodzaju interfejsów zapewniających rozrywkę powoduje, że aplikacja Xbox SmartGlass stanowi znakomity sposób interakcji z treścią na konsoli, a także znajdowania gier, wideo, muzyki itp.

478

⏐

Rozdział 10. Gry na konsolę Xbox w systemie Windows 8

RYSUNEK 10.27. Wirtualny kontroler aplikacji Xbox SmartGlass

PODSUMOWANIE Gdy weźmiemy pod uwagę, że system Windows 8 koncentruje się na przyszłościowym środowisku Metro, nie jest dziwne to, że nowe gry dla tego systemu również bazują na tym środowisku. Obecna wersja systemu Windows oferuje za pośrednictwem serwisu Sklep Windows niesamowity zestaw wszelkiego rodzaju gier. Ponadto zapewnia przydatne funkcje organizacyjne dla osób, które wymagają uzyskania dostępu do swoich ulubionych gier z poziomu ekranu startowego. Oczywiście, po raz pierwszy system Windows jest zintegrowany z wiodącą w branży usługą Xbox LIVE firmy Microsoft i oferuje dostęp do pełnej gamy usług związanych z grami i rozrywką, które wcześniej firma udostępniała tylko dla swojej konsoli Xbox 360. W systemie Windows 8 znajdują się także ciekawe rozwiązania służące do kontrolowania konsoli Xbox 360 i znajdowania treści, która może być odtwarzana na konsoli, gdy urządzenie z systemem Windows 8 spełnia rolę pokaźnego i zaawansowanego pilota.

ROZDZIAŁ 11.

Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie W TYM ROZDZIALE: f Podstawy dotyczące magazynowania w systemie Windows 8 f Wykrywanie, konfigurowanie i używanie miejsc do magazynowania f Aktywowanie historii plików na potrzeby automatycznego tworzenia

kopii zapasowych plików i przechowywania ich wersji f Jednoczesne użycie miejsc do magazynowania i historii plików f Użycie środowiska odzyskiwania systemu Windows f Tworzenie dysku odzyskiwania f Użycie funkcji szybkiego resetowania ustawień do resetowania

lub odświeżania konfiguracji komputera f Korzystanie z ukrytej funkcji tworzenia kopii zapasowej obrazu systemu

i odzyskiwania W systemie Windows 8 firma Microsoft w znaczący sposób przebudowała swoje

technologie magazynowania oraz tworzenia kopii zapasowej i odzyskiwania, jednak oferuje znajomy zestaw powiązanych narzędzi, które od lat są dostępne w systemie Windows. Oczywiście, to połączenie starego z nowym stanowi w systemie Windows 8 temat przewodni, tak jak informacja o zmianie wyglądu samego systemu. Poprzednie wersje systemu Windows oferowały metody odzyskiwania danych i całego systemu operacyjnego w przypadku jakiegoś nieszczęśliwego zdarzenia, natomiast w systemie Windows 8 zadania te są bardziej logicznie ze sobą powiązane. W końcu, gdy konieczne jest „reanimowanie” komputera, oczekuje się, że będzie to dotyczyć wszystkiego, włącznie z danymi użytkownika, a nie tylko systemu operacyjnego.

480

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Z myślą o tym do systemu Windows 8 dołączono technologie, takie jak miejsca do magazynowania (technologię, która dzięki redundancji sprzętowej zapewnia ochronę danych), a także historię plików, czyli znacznie bardziej przydatny nowy wariant funkcji obecnej w starszych wersjach systemu Windows (powoduje, że tworzenie kopii zapasowej danych i dokumentów oraz odzyskiwanie odbywa się automatycznie i z wykorzystaniem rozbudowanego interfejsu graficznego). Najlepsze jest to, że można połączyć miejsca do magazynowania oraz historię plików w pojedyncze spójne rozwiązanie, które nie tylko tworzy kopie zapasowe ważnych danych, ale też realizuje to w sposób zapewniający odporność na awarie sprzętowe. Jest to znakomite rozwiązanie. W systemie Windows 8 przebudowano również funkcję odzyskiwania danych komputera przy użyciu metod, które zaskakują. Dzięki nowej funkcji szybkiego resetowania ustawień, która umożliwia przywrócenie instalacji systemu Windows 8 do fabrycznej konfiguracji (uzyskuje się produkt pachnący jeszcze nowością, jak samochód z fabryki), możliwe jest szybkie odzyskanie wszystkich danych, ustawień, a także aplikacji w stylu Metro. Przeważnie proces ten zajmuje tylko kilka minut, a nie pół dnia lub cały dzień, tak jak przy użyciu procedur w systemie Windows 7 lub typowego rozwiązania producenta komputera służącego do odzyskiwania. Właściwe będzie tutaj porównanie dnia z nocą. W rozdziale omówiono te technologie. W określonych sytuacjach konieczne będzie nabycie kilku nowych umiejętności. Należy jednak nam zaufać, ponieważ warto się na to zdecydować. Uwaga Tutaj zajmujemy się nowościami, a przecież wiele funkcji odzyskiwania systemu Windows 7 nadal istnieje w systemie Windows 8, przeważnie w niezmienionej postaci. Obejmują one rozwiązywanie problemów, rejestrator problemów, ochronę systemu i przywracanie systemu.

PODSTAWY MAGAZYNOWANIA: DZIŚ SYSTEM NTFS, A JUTRO REFS Choć szczegóły zmieniły się dość znacząco, komputery nadal prowadzą interakcję z urządzeniami magazynującymi (dyskami twardymi, urządzeniami SSD, kluczami pamięci USB itp.) tak samo jak dotychczas. Oznacza to, że w celu umożliwienia użycia magazynu urządzenia muszą zostać sformatowane za pomocą systemu plików, a następnie wymagane jest przypisanie im litery dysku, aby system Windows

Podstawy magazynowania: dziś system NTFS, a jutro ReFS

⏐

481

lub aplikacje app i tradycyjne aplikacje uruchamiane w tym środowisku mogły uzyskać dostęp do zawartości dysków. Przez lata technologie systemów plików firmy Microsoft zostały znacząco rozwinięte. Jako pierwsze pojawiły się systemy plików systemu MS-DOS utworzone na bazie architektury FAT (File Allocation Table), która zadebiutowała w oprogramowaniu Microsoft Stand-Alone Disk BASIC dawno temu, bo w 1977 roku. Oryginalnie zaprojektowany dla dyskietek 5,25 cala system plików FAT był rozwijany przez lata w celu obsługi różnych formatów dyskietek, a następnie dysków twardych o coraz większej pojemności. ► Okazuje się, że obecnie system plików FAT współistnieje z wersją systemu plików o nazwie exFAT, która używana jest niemal wyłącznie na urządzeniach magazynujących Flash.

Gdy w 1993 roku zadebiutował system Windows NT, zawierał nowy system plików NTFS, który oferował kilka zalet w porównaniu do systemów plików FAT, w dalszym ciągu używanych przez firmę Microsoft w podstawowych w tamtym czasie wersjach systemu Windows. Bez wgłębiania się w szczegóły techniczne, wystarczy wspomnieć, że system plików NTFS był bardziej niezawodny, efektywniejszy, lepszy do zarządzania, a ostatecznie nawet oferował lepszą wydajność, choć niewątpliwie nie było to prawdą w przypadku kilku pierwszych wersji. Ten system plików obsługiwał również znacznie pojemniejsze urządzenia magazynujące niż systemy plików FAT. Wraz z systemem Windows XP, który pojawił się w 2001 roku, firma Microsoft przyjęła system plików NTFS jako domyślny dla swojego systemu operacyjnego. W tamtym czasie ten system plików był regularnie aktualizowany przy użyciu nowych funkcji i możliwości, obejmujących obsługę szyfrowania, przydziały dyskowe, przechowywanie wersji plików itp. W systemie Windows 8 NTFS nadal jest domyślnym systemem plików dla urządzeń magazynujących, a zwłaszcza dysków twardych i urządzeń SSD. Jednak wszystko to ulegnie zmianom. Jednocześnie z systemem Windows 8 firma Microsoft opracowywała nowy system plików, który pewnego dnia zastąpi system plików NTFS. Nadano mu nazwę ReFS (Resilient File System). Ten nowy system plików jest obecnie dostępny tylko w systemie Windows Server 2012, a zatem używany jest jedynie na potrzeby obsługi obciążenia serwera plików. Jednakże w dalszej kolejności firma Microsoft rozszerzy najpierw zakres działania systemu plików ReFS na cały system Windows Server z uwzględnieniem dysku rozruchowego. Później ten system plików zostanie również przeniesiony do klienckiej wersji systemu Windows.

482

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Firma Microsoft nie ujawniła jeszcze, jak to przebiegnie i kiedy. A zatem równie prawdopodobne jest to, że obsługa systemu plików ReFS zostanie rozpoczęta w przyszłym dodatku Service Pack do systemu Windows 8 lub w innej aktualizacji albo po prostu pojawi się w systemie Windows 9. ReFS w porównaniu z systemem plików NTFS to ewolucja, a nie zupełnie nowy system plików. A zatem system plików ReFS zachowuje pełną zgodność z systemem plików NTFS, oferując m.in. automatyczne naprawianie danych i obsługę jeszcze większych partycji (dysków), plików i folderów. ReFS współpracuje także z funkcjami magazynowania omówionymi w tym rozdziale, z uwzględnieniem miejsc do magazynowania. Obecnie wystarczy jedynie wiedzieć, że w systemie Windows 8 w urządzeniach magazynujących o dużej pojemności (np. dyskach twardych i urządzeniach SSD) prawie wyłącznie będzie używany system plików NTFS, choć w niektórych sytuacjach możliwe jest sformatowanie ich za pomocą systemów plików FAT.

MIEJSCA DO MAGAZYNOWANIA NTFS i inne systemy plików mają swoje zalety, ale niezawodność każdego systemu plików ostatecznie jest zależna od najsłabszego ogniwa w łańcuchu, czyli bazowych urządzeń magazynujących. Prostym faktem z życia wziętym jest to, że dyski twarde (i powiązane z nimi urządzenia magazynujące) ulegają awariom. Gdy do tego dojdzie, często oznacza to również utratę danych. ► Funkcja miejsc do magazynowania działa tylko w wersjach systemu Windows 8 opartych na procesorach Intel o architekturze x86 lub x64. Nie jest możliwe użycie jej w systemie Windows RT opartym na układach ARM.

Przez lata system Windows korzystał z różnych technologii, które miały ułatwiać radzenie sobie z nieuniknioną możliwością utraty danych. Przykładowo system Windows 7 zawiera funkcję o nazwie Poprzednie wersje, która automatycznie przechowuje wersje dokumentów, aby później w razie potrzeby przywrócić starszą wersję dokumentu. System ten oferuje też narzędzie Kopia zapasowa systemu Windows, które wykonuje przydatne zadanie polegające na tworzeniu kopii zapasowej ważnych plików, a nawet całej zawartości dysków komputera. Te oraz inne rozwiązania służące do przywracania danych funkcjonują w sposób reaktywny. Oznacza to, że zapewniają pomoc w przypadku najgorszych scenariuszy, którymi mogą być przypadkowe usunięcie pliku, nadpisanie pliku jego starszą,

Miejsca do magazynowania

⏐

483

lecz mniej poprawną wersją itp. Jednak nie rozwiązują one zasadniczego problemu, czyli korzystania z pojedynczego dysku twardego (lub innego urządzenia). Przykładowo takie rozwiązania nie replikują automatycznie krytycznych danych na dwóch lub większej liczbie dysków, aby w przypadku awarii jednego dysku dane nadal pozostawały bezpieczne. Windows 8 oferuje odpowiednią funkcję miejsc do magazynowania, która działa z dyskami sformatowanymi zarówno przy użyciu systemu plików NTFS, jak i ReFS. Funkcja zapewnia bezpieczną, pewną i redundantną metodę, która umożliwia udostępnianie i korzystanie z magazynu oraz zarządzanie nim. Magazyn swoim zasięgiem obejmuje wiele dysków i automatycznie replikuje dane. ► Pojęciowo funkcja miejsc do magazynowania jest powiązana z technologią o nazwie Drive Extender, która zadebiutowała w produkcie Windows Home Server. Funkcja miejsc do magazynowania to znakomite rozwiązanie, które jednak pod względem technicznym nie jest powiązane z tą technologią.

Funkcja miejsc do magazynowania zapewnia dwie podstawowe usługi. Oto one. f Redundancja danych. Funkcja miejsc do magazynowania korzysta

z technologii kopii lustrzanych danych, aby zapewnić dostępność co najmniej dwóch kopii danych, z których każda znajduje się na innym dysku. Przeciwdziała utracie danych w przypadku awarii dysku twardego. Funkcja pozwala skonfigurować maksymalnie trzy dyski na potrzeby redundancji (obsługuje również funkcję parzystości, która zapewnia dwie różne kopie danych, lecz wymaga trzech dysków fizycznych; trzeci dysk jest używany do obsługi parzystości). f Pojedyncza pula magazynowania. Magazynowanie można skonfigurować

na różnych dyskach twardych przy użyciu jednej lub większej liczby pul magazynowania, które są zarządzane jak pojedyncza jednostka nazywana pulą nośników magazynowania lub po prostu pulą, mimo że magazyn może obejmować wiele dysków. W przeciwieństwie do złożonych technologii, takich jak RAID, dyski mogą mieć różne pojemności i typy, a ponadto być zarówno dyskami twardymi (np. SATA), jak i zewnętrznymi magazynami danych (np. USB). Bez ograniczeń można tworzyć kombinacje różnych dysków. Dodawanie magazynu do puli magazynowania jest tak proste jak podłączenie nowego dysku i dołączenie go do takiej puli przy użyciu bardzo prostego interfejsu.

484

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Funkcja miejsc do magazynowania jest prosta do skonfigurowania. Po wykonaniu tego naprawdę można więcej nie przejmować się tą funkcją i zająć innymi rzeczami. Podobnie jak biblioteki, jest ona zintegrowana z eksploratorem plików. Oznacza to, że z poziomu eksploratora można uzyskać dostęp do normalnego widoku magazynu, dla którego używa się standardowej, ogólnie zrozumiałej litery dysku. W efekcie magazyn wygląda i działa, tak jak prosty dysk twardy. Jest to przydatne dla użytkowników, lecz także dla systemu operacyjnego i wszystkich aplikacji, ponieważ właśnie coś takiego jest oczekiwane. Oznacza to, że funkcja miejsc do magazynowania oferuje znakomitą zgodność. Funkcja umożliwia również utworzenie miejsca, które jest większe od całkowitej pojemności fizycznego magazynu. To rozwiązanie nazywane alokowaniem elastycznym pozwala na wstępne skonfigurowanie miejsca o dużym rozmiarze, a następnie dodanie później fizycznego magazynu, gdy faktycznie będzie potrzebny. Podobnie taki magazyn jest przydzielany, jeśli trzeba (w takim przypadku pojawi się odpowiednia informacja za pośrednictwem narzędzia Centrum akcji, które korzysta z powiadomień narzędzia Rozwiązywanie problemów z systemem Windows). Oprócz współpracy z normalnymi dyskami z systemem plików NTFS, funkcja miejsc do magazynowania jest również zgodna z dyskami bazującymi na systemie plików ReFS. Oznacza to, że obecnie w systemie Windows Server 2012 można opcjonalnie tworzyć dowolne kombinacje złożone z dysków opartych na systemach plików NTFS i ReFS (Resilient File System). W przyszłości będzie to również możliwe w innych edycjach systemu Windows. Jak to zwykle bywa w przypadku nowej technologii, z funkcją miejsc do magazynowania związana jest nowa terminologia. Pula magazynowania może składać się z magazynu umieszczonego na jednym lub większej liczbie dysków, choć — oczywiście — na potrzeby redundancji wymagane będą co najmniej dwa dyski. Dostęp do tego magazynu można uzyskać za pośrednictwem nowej jednostki określanej mianem miejsca do magazynowania lub miejsca. Aby zrozumieć, co to oznacza, należy zastanowić się, jak działają biblioteki w systemach Windows 7 i 8. W tych systemach operacyjnych znajdują się takie fizyczne foldery jak Moje obrazy i Obrazy publiczne. Po połączeniu uzyskuje się wirtualny widok tych folderów o nazwie Biblioteka obrazów. Miejsca funkcjonują w ten sam sposób. Możliwe jest połączenie dysków E: i F: w celu uzyskania pojedynczej puli magazynowania. Dostęp do tej puli będzie jednak uzyskiwany za pośrednictwem systemu plików korzystającego z wirtualnego widoku nazywanego miejscem, któremu zostanie nadana nazwa. W tym przypadku miejsce mogłoby nosić nazwę Obrazy.

Miejsca do magazynowania

⏐

485

A zatem miejsca do magazynowania mają nazwy i litery dysków. Jednakże jest im też przypisywany typ odporności. Określa on, jak (lub czy) dane przechowywane w miejscu są automatycznie synchronizowane między dwoma lub większą liczbą dysków (jest to określane mianem redundancji). Oto dostępne typy odporności. f Brak. W tej konfiguracji miejsce funkcjonuje dokładnie tak, jak normalny

dysk twardy. Dane nie są powielane na dwóch lub większej liczbie dysków, lecz przechowywane tylko na jednym dysku. Ta konfiguracja wymaga puli do magazynowania zawierającej co najmniej jeden fizyczny dysk. f Dublowanie dwustopniowe. W tym przypadku dane są powielane na dwóch

fizycznych dyskach twardych, co chroni dane przed awarią jednego dysku twardego. Ta konfiguracja wymaga puli do magazynowania z co najmniej dwoma fizycznymi dyskami. Miejsce dostępne w puli będzie dzielone na pół, przy założeniu, że oba dyski mają taką samą pojemność. f Dublowanie trzystopniowe. W tej konfiguracji dane są powielane na pięciu

dyskach twardych, chroniąc dane przed awarią. Konfiguracja wymaga puli do magazynowania z pięcioma fizycznymi dyskami. f Parzystość. W tej zaawansowanej konfiguracji dane są powielane razem

z dodatkowymi informacjami dotyczącymi parzystości, które mogą pomóc systemowi Windows w przywróceniu danych po awarii dysku twardego. ► Konfiguracja parzystości jest szczególnie dobra do magazynowania bardzo dużych plików, takich jak pliki wideo.

Ponieważ miejsca wyróżniają się unikalną możliwością rezerwowania przestrzeni do magazynowania większej od fizycznie dostępnej na podłączonych dyskach, pozwala to na planowanie na przyszłość przez pozorowanie, że mamy więcej miejsca do magazynowania niż w rzeczywistości. Jeśli dane przechowywane w miejscu zaczynają mieć rozmiar bliski fizycznej pojemności dysków, pojawi się informacja o konieczności dodania kolejnych fizycznych magazynów danych. Ponieważ funkcja miejsc do magazynowania korzysta z alokowania elastycznego do przydzielania tylko niewielkiej ilości fizycznego magazynu danych w momencie utworzenia nowego miejsca (nawet wtedy, gdy tworzone jest miejsce liczące wiele terabajtów), w rzeczywistości od razu przydzielany jest tylko 1 GB przestrzeni dyskowej.

486

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Przygotowanie do użycia funkcji miejsc do magazynowania Aby użyć funkcji miejsc do magazynowania, konieczny będzie co najmniej jeden dodatkowy dysk twardy lub podobne urządzenie do magazynowania. Może to być urządzenie zewnętrzne (zwykle z interfejsem USB) lub wewnętrzne (być może dysk SATA). Jeśli jednak planowane jest skorzystanie z funkcji redundancji miejsc do magazynowania, niezbędne będą co najmniej dwa dyski twarde. Mogą one mieć różną pojemność i typ. Ponadto dopuszczalna jest dowolna kombinacja urządzeń zewnętrznych i wewnętrznych. Funkcja miejsc do magazynowania jest bardzo elastyczna. ► Partycje systemu Windows i partycje rozruchowe, które zwykle mają przypisaną literę dysku C:, nie mogą być używane w funkcji miejsc do magazynowania.

Nowy dysk twardy po podłączeniu do komputera zwykle pojawia się w eksploratorze plików oznaczony nową literą. Zakładamy, że dla każdego, kto czyta tę książkę, zrozumiała jest ta podstawowa funkcja systemu Windows. Oczywiście, nie zawsze wszystko jest takie proste. Większość komputerów wymaga wyłączenia przed podłączeniem wewnętrznych dysków twardych. Czasem po dodaniu wewnętrznego lub zewnętrznego urządzenia magazynującego po prostu nie pojawia się ono w eksploratorze. Jeśli ma to miejsce, konieczne będzie użycie narzędzia Zarządzanie dyskami w celu sformatowania dysku lub włączenia go w inny sposób. Najszybsza metoda uruchomienia tego narzędzia polega na umieszczeniu kursora myszy w dolnym lewym narożniku ekranu (na ekranie startowym lub pulpicie), a następnie kliknięciu prawym przyciskiem myszy w celu wyświetlenia nowego menu użytkownika zaawansowanego systemu Windows 8 (rysunek 11.1) i wybraniu pozycji Zarządzanie dyskami. ► To poręczne menu można również wyświetlić za pomocą kombinacji Klawisz logo systemu Windows+X.

W oknie narzędzia Zarządzanie dyskami (rysunek 11.2) widoczne są różne fizyczne dyski podłączone do komputera. Graficznie prezentowany jest sposób partycjonowania każdego dysku. Przykładowo widoczny na rysunku dysk 0 komputera został poddany partycjonowaniu przez instalator systemu Windows do postaci zarezerwowanej partycji systemowej, która nie ma przypisanej litery dysku, oraz drugiej większej partycji systemowej i rozruchowej z przypisaną literą C:.

Miejsca do magazynowania

⏐

487

RYSUNEK 11.1. Nowe menu użytkownika zaawansowanego zapewnia szybki dostęp do przydatnych, lecz rzadko wymaganych narzędzi

RYSUNEK 11.2. Narzędzie Zarządzanie dyskami

Narzędzie Zarządzanie dyskami istnieje od początków systemu Windows NT, dlatego nie będziemy tutaj zajmować się jego obsługą. Trzeba wiedzieć, że jest to pierwsze miejsce, do którego należy zajrzeć, gdy dysk twardy po podłączeniu do komputera nie jest widoczny w eksploratorze. Z poziomu interfejsu tego narzędzia

488

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

możliwe jest wykonanie takich operacji jak formatowanie i aktywowanie dysku, przypisywanie litery dysku, partycjonowanie fizycznego dysku na osobne dyski logiczne oraz zmniejszanie i rozszerzanie istniejących partycji. Jeśli coś dotyczy magazynowania danych, warto rozpocząć działania od narzędzia Zarządzanie dyskami.

Najbardziej podstawowa konfiguracja funkcji miejsc do magazynowania: jeden dysk, jedno miejsce i brak odporności Najprostsza możliwa konfiguracja funkcji miejsc do magazynowania obejmuje tylko jeden (dodatkowy) dysk służący do utworzenia pojedynczej puli magazynowania, która może zostać podzielona na jedno lub większą liczbę miejsc do magazynowania. Dla uproszczenia użyjemy jednego miejsca. Po dodaniu dysku i sprawdzeniu, czy działa w eksploratorze plików, konieczne będzie uzyskanie dostępu do panelu sterowania funkcji miejsc do magazynowania, czyli interfejsu użytkownika systemu Windows 8 przeznaczonego do zarządzania tą funkcją. Będąc klasycznym panelem sterowania, panel funkcji miejsc do magazynowania jest dobrze ukryty, ale dość łatwo można go znaleźć za pomocą funkcji wyszukiwania ekranu startowego (należy szukać w sekcji Ustawienia, a nie Aplikacje). Jeśli bardziej preferowane jest korzystanie z pulpitu, można też skorzystać z menu użytkownika zaawansowanego lub innych metod wywoływania panelu sterowania, a następnie funkcji wyszukiwania. Panelu funkcji miejsc do magazynowania po uruchomieniu po raz pierwszy będzie wyglądał podobnie jak ten na rysunku 11.3 (niezależnie od liczby podłączonych dodatkowych dysków). Należy kliknąć odsyłacz o nazwie Utwórz nową pulę i miejsce do magazynowania. Po wyświetleniu monitu kontroli konta użytkownika (raczej nie jest wskazane, aby inne osoby majstrowały przy magazynie) zostanie zaprezentowane okno pokazane na rysunku 11.4. W tym przypadku funkcja miejsc do magazynowania znalazła pojedynczy aktywny dysk, a ponadto oferuje możliwość użycia tego urządzenia do utworzenia nowej puli magazynowania. ► Proces tworzenia nowej puli ma charakter destrukcyjny. Oznacza to, że dowolne dane na dysku nienależącym do puli (czyli standardowym) zostaną usunięte w ramach tego procesu. Jeśli ułatwi to zrozumienie, można to potraktować jak formatowanie puli.

Miejsca do magazynowania

RYSUNEK 11.3. Panel sterowania funkcji miejsc do magazynowania

RYSUNEK 11.4. Tworzenie nowej puli magazynu z tylko jednym fizycznym urządzeniem

⏐

489

490

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

► Odsyłacz Przełącz do trybu offline powoduje usunięcie litery dysku z tego urządzenia magazynującego. Można to zrobić w celu odzyskania litery dysku, która może zostać użyta dla miejsca planowanego do utworzenia.

Aby dodać dysk do nowej puli, należy go zaznaczyć (klikając symbol zaznaczenia obok dysku), a następnie kliknąć przycisk Utwórz pulę. Po utworzeniu nowej puli zostanie wyświetlona prośba o utworzenie miejsca do magazynowania, które będzie istnieć w tej puli. W przeciwieństwie do puli miejsce do magazynowania ma nazwę, przypisaną literę dysku i typ odporności. Ponadto miejsce może mieć zarezerwowaną większą przestrzeń niż jest fizycznie dostępna. Wszystko to jest konfigurowane w interfejsie podobnym do przedstawionego na rysunku 11.5.

RYSUNEK 11.5. Po utworzeniu puli pora utworzyć w niej miejsce

W przypadku konfiguracji z jednym dyskiem opcje wyboru są dość ograniczone: możliwe jest przypisanie dowolnej nazwy i litery dysku, ale jedyny dostępny do użycia typ odporności to Proste (brak odporności), który z jakiegoś powodu nie jest automatycznie wybierany (inne opcje wymagają podłączenia co najmniej dwóch dysków).

Miejsca do magazynowania

⏐

491

A zatem z listy rozwijanej typu odporności należy wybrać pozycję Proste (brak odporności), a następnie kliknąć przycisk Utwórz miejsce do magazynowania. Funkcja miejsc do magazynowania tworzy nowe miejsce magazynowania, a następnie ponownie wyświetla główny widok panelu sterowania tej funkcji, który zmienił się (rysunek 11.6), uwzględniając szczegóły dotyczące nowej puli magazynowania i zawartego w niej pojedynczego miejsca (dodatkowo zostanie otwarte nowe okno eksploratora z wirtualną partycją, która reprezentuje nowe miejsce).

RYSUNEK 11.6. Jedno miejsce magazynowania zawierające pojedynczą pulę magazynowania

Możliwe jest również rozszerzenie obszaru fizycznych dysków w celu wyświetlenia reprezentacji typu jeden-do-jednego między rzeczywistym dyskiem i miejscem, dla którego jest on używany. Oczywiście, ta możliwość staje się bardziej interesująca i przydatna podczas tworzenia miejsca z co najmniej dwoma fizycznymi dyskami.

Opcje konfiguracyjne puli magazynowania Po skonfigurowaniu co najmniej jednej puli magazynowania automatycznie zostanie udostępnionych kilka nowych opcji. Wszystkie znajdują się na głównym widoku panelu sterowania funkcji miejsc do magazynowania. Spośród następujących opcji

492

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

wszystkie z wyjątkiem pierwszych trzech można znaleźć w obszarze puli magazynowania. f Utwórz miejsce do magazynowania. Każda pula magazynowania będzie

zawierać co najmniej jedno miejsce magazynowania. Dysponując taką pulą, w razie potrzeby można dodawać dodatkowe miejsca. W tym celu należy kliknąć odsyłacz Utwórz miejsce do magazynowania. Pojawi się ten sam interfejs, który omówiono wcześniej w tym rozdziale. Opcje będą ograniczone tylko przez dostępne typy magazynów podłączonych do komputera. f Dodaj dyski. Jeśli utworzono już pulę i wymagane jest dodanie do niej

co najmniej jednego dysku, umożliwia to odsyłacz Dodaj dyski. Dyski dodane w ten sposób będą automatycznie dostępne w każdym miejscu w obrębie puli (należy jednak zauważyć, że funkcja miejsc do magazynowania nie zapewnia później metody pozwalającej na zmianę konfiguracji odporności lub typu miejsca; więcej na ten temat zamieszczono dalej w tym rozdziale). f Zmień nazwę puli. Domyślnie pula magazynowania uzyskuje pełną inwencji

nazwę Pula magazynu. Można ją zmienić za pomocą odsyłacza Zmień nazwę puli, choć trzeba przyznać, że nie jest to coś, co będzie niezbędne, chyba że z jakiegoś powodu tworzonych jest wiele pul. Jest to dość zaawansowana konfiguracja, a ponadto — naszym zdaniem — naprawdę przesadna nawet dla zaawansowanego użytkownika komputera. f Utwórz nową pulę i miejsce do magazynowania. Ten odsyłacz po lewej stronie

okna funkcji miejsc do magazynowania umożliwi utworzenie innych pul magazynowania oraz zawartych w nich miejsc, przy założeniu, że dostępna jest dodatkowa przestrzeń dyskowa. Szczerze powiedziawszy, dla większości osób pojedyncza pula magazynowania z wieloma miejscami jest prawdopodobnie wystarczająco złożona. Jeśli jednak naprawdę trzeba będzie przemyśleć wszystko, można sobie pozwolić na więcej.

Opcje konfiguracyjne miejsc do magazynowania Możliwe jest również skonfigurowanie różnych opcji powiązanych z miejscem do magazynowania. Oto one. f Zmień. Po utworzeniu miejsca do magazynowania przy użyciu odsyłacza

Zmień można zmienić różne jego aspekty. Uwzględniają one trzy kluczowe opcje miejsca do magazynowania: nazwę, literę dysku oraz maksymalny rozmiar.

Miejsca do magazynowania

⏐

493

► Wszystkie dane przechowywane w miejscu są usuwane w momencie jego usuwania. A zatem należy pamiętać o utworzeniu przed kontynuowaniem kopii zapasowej wszystkich ważnych danych. f Usuń. Możliwe jest również usunięcie miejsca do magazynowania. Spowoduje

to usunięcie jedynie miejsca. Zawierająca je pula zostanie zachowana wraz z każdym podłączonym magazynem. f Usuń (dysk). Jeśli na potrzeby miejsca do magazynowania są używane

co najmniej dwa dyski, obok każdego z nich pojawi się odsyłacz Usuń. Kliknięcie go spowoduje usunięcie dysku z puli, a sformatowane miejsce ponownie pojawi się w eksploratorze plików z nową literą dysku. Po usunięciu ostatniego dysku powiązanego z pulą ona również zostanie usunięta. ► Należy zauważyć, że ta opcja nie pojawi się, jeśli w miejscu znajduje się tylko jeden dysk.

Bardziej odporne miejsce: dwa dyski, dublowanie dwustopniowe Choć miejsce do magazynowania z pojedynczym dyskiem przedstawia określoną wartość, brak możliwości zwiększania odporności w późniejszym terminie poważnie ogranicza tego rodzaju konfigurację. Uważamy, że prawdziwa wartość funkcji miejsc do magazynowania pojawia się w momencie użycia co najmniej dwóch dysków w ramach konfiguracji z dublowaniem. Ta konfiguracja automatycznie powiela dane między dwoma dyskami, zapewniając pewien stopień ochrony podczas awarii dysku twardego. Przyjrzyjmy się rysunkowi 11.7. W tym przypadku interfejs funkcji miejsc do magazynowania zawiera dwa dodatkowe dyski o pojemności 20 GB, które mogą zostać użyte jako baza dla puli magazynowania oraz co najmniej jednego zawartego w niej miejsca do magazynowania. Na początku można wybrać oba dyski, a następnie kliknąć przycisk Utwórz pulę. Tak jak wcześniej, zostanie utworzona pula magazynowania widoczna na rysunku 11.8, w której można wybrać opcje powiązane z pierwszym miejscem do magazynowania zawartym w puli. Tym razem w celu uzyskania określonej odporności sprzętowej można wybrać dublowanie dwustopniowe. Okazuje się, że ten typ odporności jest wybrany domyślnie. Należy zauważyć, że domyślnie funkcja miejsc do magazynowania używa maksymalnego rozmiaru miejsca wynoszącego 19,2 GB, mimo że całkowita

494

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.7. Dwa dodatkowe dyski spowodują udostępnienie kolejnych opcji konfiguracyjnych

pojemność puli jest dwukrotnie większa. Wynika to stąd, że jest to naturalny rozmiar dublowanych dysków. Łączna pojemność jest dzielona na pół tak, aby każdy bit danych był jednakowo replikowany na obu fizycznych dyskach. Oczywiście, jeśli trzeba, można teraz zwiększyć rozmiar logiczny i dodać później fizyczny magazyn. Okazuje się, że zasadniczo możliwe jest określenie dowolnego żądanego rozmiaru miejsca (w razie konieczności później można też zwiększyć maksymalny rozmiar miejsca lub w inny sposób go zmienić). Kliknięcie przycisku Utwórz miejsce do magazynowania spowoduje zainicjowanie miejsca. Zostanie również otwarte nowe okno eksploratora zawierające to nowe miejsce. Jak widać w otwartym widoku eksploratora, w systemie miejsce jest widoczne jako normalny dysk o pojemności 19,2 GB, mimo że w tle używanych jest około 38,4 GB rzeczywistej przestrzeni dyskowej rozmieszczonej na dwóch dyskach. Dublowanie zmniejsza dostępną przestrzeń, ale oferuje lepszą odporność. To taki kompromis. ► Z perspektywy eksploratora wszystko, co jest związane z miejscem, wygląda normalnie. Jeśli trzeba, możliwa jest nawet ochrona miejsca za pomocą funkcji BitLocker.

Miejsca do magazynowania

⏐

495

RYSUNEK 11.8. Możliwe jest teraz wybranie dublowania dwustopniowego

Po powrocie na panel sterowania funkcji miejsc do magazynowania można zauważyć, że ponownie została utworzona nowa pula razem z jednym miejscem. Jednakże tym razem miejsce zawiera dwa dyski twarde, co można stwierdzić po rozwinięciu widoku fizycznych dysków (rysunek 11.9). Oczywiście, wewnętrznie miejsce do magazynowania z dublowaniem oferuje znacznie większe możliwości niż pojedynczy dysk. Cokolwiek przechowywane w takim miejscu jest automatycznie replikowane na dwóch fizycznych dyskach. Możliwe jest dodanie do puli dodatkowych miejsc, zmiana nazwy puli lub zawartych w niej miejsc oraz wykonanie innych zadań zarządzania. Okazuje się, że po powrocie na panel sterowania funkcji miejsc do magazynowania widoczne będą szczegóły dotyczące puli i utworzonego miejsca.

Rozważania dotyczące funkcji miejsc do magazynowania: co się stanie, gdy...? Funkcja miejsc do magazynowania jest naprawdę niesamowita. Można sobie wyobrazić powiązanie dużej ilości liczących wiele terabajtów dysków twardych w celu utworzenia pojedynczej puli redundantnego magazynu do przechowywania

496

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.9. Miejsce z dublowaniem dwustopniowym widoczne w widoku miejsc do magazynowania

ogromnych zbiorów wideo, bibliotek z muzyką lub dowolnych innych danych. Jednak taka konfiguracja wydaje się wymagać komputera stacjonarnego. Jeśli przez kilka ostatnich lat nie zamknięto się w pustelni, wiadomo, że większość osób zaczyna korzystać z laptopów, tabletów i hybrydowych komputerów przenośnych zamiast z tradycyjnych komputerów stacjonarnych. Czy funkcja miejsc do magazynowania to tylko zabawka dla tej wąskiej grupy zaawansowanych użytkowników, którzy nadal używają komputerów stacjonarnych? Nie do końca tak jest. Przede wszystkim godne uwagi jest to, że wielu użytkowników z dużymi zbiorami nośników może naprawdę zainwestować wyłącznie w stacjonarny komputer, aby skorzystać z funkcji miejsc do magazynowania, a następnie udostępniać swoje nośniki w domu przy użyciu sieci domowej. Dzięki temu dość zwykły komputer PC z systemem Windows 8, aczkolwiek z ogromnym magazynem danych, może zastąpić komputer z systemem Windows Home Server lub, co jest bardziej prawdopodobne, magazyn danych podłączony do sieci. Funkcja miejsc do magazynowania jest po prostu bardzo uniwersalna. Jednak nawet dla użytkowników przenośnych komputerów i urządzeń funkcja miejsc do magazynowania może mieć naprawdę duży sens. Należy pamiętać, że ta funkcja działa jednakowo dobrze z wewnętrznymi i zewnętrznymi magazynami, dlatego nie ma powodu, dla którego nie można by odłączyć wielu

Miejsca do magazynowania

⏐

497

zewnętrznych dysków od przenośnego komputera, a jeszcze lepiej od urządzenia dokującego lub rozszerzającego porty USB, i po prostu podczas pracy przy biurku skorzystać z miejsc zawartych w puli. Nie mając bezpośredniego dostępu do komputera stacjonarnego, nadal będziemy pracować w standardowy sposób. Po powrocie do domu czy do biura miejsce lub miejsca do magazynowania będą jednak dostępne. ► Wszystkie przykłady dotyczące funkcji miejsc do magazynowania przedstawione w tym rozdziale zostały wykonane przy użyciu tabletu z systemem Windows 8 podłączonego do doku, który zawierał kilka dysków twardych USB 3.0 połączonych za pośrednictwem urządzenia rozszerzającego USB 3.0.

Co jednak będzie, gdy rozpocznie się usuwanie dysków? Czy dla funkcji miejsc do magazynowania będzie to stanowić problem? To zależy. Jeśli jednocześnie odłączono wszystkie magazyny używane przez miejsce, ono po prostu zniknie. Jednak po ponownym podłączeniu magazynów miejsce od razu będzie znów dostępne i w pełni funkcjonalne. Prostszą sytuacją będzie usunięcie jednego z dysków używanych przez miejsce, które skonfigurowano za pomocą co najmniej dwóch dysków. W tym przypadku miejsce nadal istnieje w eksploratorze i działa normalnie. Możliwe są operacje odczytu i zapisu, a także uzyskiwanie dostępu do miejsca, tak jak do dowolnego innego dysku. Jednakże w tle są generowane komunikaty o błędzie. Po przyjrzeniu się panelowi sterowania funkcji miejsc do magazynowania widoczne będą początki problemów (rysunek 11.10). Funkcja wykryła brak dysku, dlatego nastąpiło naruszenie odporności miejsca. Ostatecznie zostanie wyświetlone ostrzeżenie powiadamiające, oparte na Centrum akcji o konieczności ponownego podłączenia dysku. Jednak system nadal będzie poprawnie działać. Po ponownym podłączeniu dysku wszystko powróci do normy (odbywa się to prawie natychmiast, choć funkcja miejsc do magazynowania poprawi wszystko; oznacza to, że zapewni, iż replikacja między dyskami jest dokładna i kompletna). Poniżej przedstawiono sytuację, w której wszystko staje się naprawdę dziwne. Co się stanie w przypadku użycia dysku lub dysków z miejsca wraz z innym komputerem z systemem Windows 8? Oznacza to zabranie do domu innego laptopa z pracy lub dowolnego innego miejsca i podłączenie do niego dysków, które tworzą miejsce na innym komputerze. I co teraz? Zadziwiające i niesamowite jest to, że wszystko po prostu działa. Za pierwszym razem Windows 8 przez chwilę będzie instalować urządzenia, ale po kilku sekundach

498

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.10. Brak dysku w miejscu z dublowaniem

można otworzyć eksplorator i zobaczyć nie oddzielne dyski, lecz raczej dokładnie takie samo miejsce do magazynowania, jakie skonfigurowano na oryginalnym komputerze (z jedną różnicą: niekoniecznie na obu komputerach zostaną zachowane te same litery dysku). Będzie tak niezależnie od liczby skonfigurowanych dysków, które podłączono. Ma to niebywałe reperkusje dla osób, które muszą przebudować konfigurację komputera, ale zależy im na zachowaniu wszystkich danych. Umieszczając cenne dane w miejscach, można zapewnić, że w całości będą od razu dostępne po ponownej instalacji systemu Windows 8 lub po prostu nabyciu nowego komputera. ► Drogi Czytelniku, czy gotowy jesteś na dodatkowe rewelacje? To rozwiązanie działa również w systemie Windows Server 2012.

Niesamowite. Uwaga Choć raczej nie powinniśmy zawracać tym głowy, jest to jeszcze bardziej niebywałe, niż można by sugerować. Właściwie można zmienić konfigurację miejsca na drugim komputerze, np. dodając nowy dysk. Po ponownym użyciu miejsca na pierwszym komputerze ta konfiguracja również zostanie zachowana.

Miejsca do magazynowania

⏐

499

Zaawansowane miejsca do magazynowania: konfiguracje z trzema i pięcioma dyskami Dostępne są jeszcze dwie ostatnie ekstremalne konfiguracje funkcji miejsc do magazynowania, które obejmują zastosowanie trzech dysków z parzystością lub pięciu z dublowaniem. W konfiguracji z dublowaniem trzystopniowym ta funkcja działa tak, jak dublowanie dwustopniowe, oczywiście, z wyjątkiem tego, że dane są replikowane na pięciu fizycznych dyskach. W przypadku parzystości ponownie na każdym dysku są zapisywane dodatkowe informacje dotyczące redundancji. Może to być pomocne podczas odzyskiwania po wystąpieniu awarii dysku twardego. Choć tworzenie dowolnej z tych konfiguracji przebiega, podobnie jak we wcześniej przedstawionych wariantach, tym razem konieczne będą trzy dyski i pięć dysków dodatkowych. Po wybraniu każdego z nich w oknie tworzenia puli magazynowania pojawi się ekran, na którym dla pierwszego miejsca w puli podawana jest nazwa, litera dysku, typ odporności oraz rozmiar logiczny (rysunek 11.11).

RYSUNEK 11.11. Tym razem konfiguracja funkcji miejsc do magazynowania korzysta z pięciu dysków

500

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

W przypadku dublowania trzystopniowego całkowita pojemność puli magazynowania stanowi sumę pojemności pięciu dysków. A zatem w tym przykładzie pojemność czterech dysków 20 GB i jednego dysku 16 GB wynosi w przybliżeniu 96 GB. Konfiguracja z parzystością (rysunek 11.12) jest trochę inna.

RYSUNEK 11.12. Użycie parzystości powoduje trochę większe wykorzystanie miejsca, ale zapewnia większą odporność

W tym przypadku całkowita pojemność puli magazynowania wynosi około 60 GB, ale maksymalne użycie pojemności puli jest inne niż dla konfiguracji z dublowaniem trzystopniowym z powodu sposobu działania parzystości.

Gdy wystąpi awaria dysków: odzyskiwanie przy użyciu funkcji miejsc do magazynowania Wcześniej w rozdziale opisano sytuację, w której z miejsca do magazynowania usunięto dysk, a następnie podłączono go ponownie, poprawiając miejsce i przywracając wszystko do normalnego stanu. To miłe, że ma to miejsce. Co jednak będzie w przypadku awarii dysku?

Miejsca do magazynowania

⏐

501

Tak jak z łatwością można usuwać dyski z miejsca w sposób wcześniej przedstawiony w rozdziale, tak można również dodawać nowe dyski. Ponieważ jednak dyski są dodawane do pul, a nie do miejsc, konieczne będzie najpierw usunięcie starego, potencjalnie uszkodzonego dysku. Później miejsce po prostu samo zażąda przestrzeni na innym dysku w puli. Tak to działa. Załóżmy, że istnieje pula zawierająca jedno miejsce o nazwie Miejsce (zgadza się, nazwa pełna inwencji), które zostało skonfigurowane przy użyciu dublowania dwustopniowego i logicznego rozmiaru wynoszącego 20 TB, a także dwóch fizycznych dysków, z których każdy ma pojemność 3 TB. Z czasem miejsce zostanie zapełnione zawartością (być może intensywnie przenoszono zawartość kolekcji dysków DVD na komputer, przewidując przyszłość z mniejszą ilością dysków optycznych) i nastąpi zbliżenie do limitu fizycznej przestrzeni równej 3 TB. Następnie dochodzi do kataklizmu: jeden z dysków ulega awarii, dlatego jego zawartość nie jest dłużej replikowana. Gdy dojdzie do czegoś takiego, Centrum akcji wygeneruje powiadomienie, podobne do pokazanego na rysunku 11.13. Po jego kliknięciu nastąpi natychmiastowe przejście do funkcji miejsc do magazynowania. Dzięki temu można usunąć problem.

RYSUNEK 11.13. Ostrzeżenie Centrum akcji dotyczące wyczerpującej się wolnej przestrzeni dyskowej w miejscu do magazynowania

Na panelu sterowania funkcji miejsc do magazynowania widoczne będą ostrzeżenia obok samego miejsca, a także uszkodzonego dysku. W przypadku próby usunięcia takiego dysku może zostać wyświetlony komunikat o błędzie dotyczący konieczności ponownego alokowania danych. Należy kliknąć odsyłacz Dodaj dyski, wybrać dysk lub dyski, które mają zostać dodane do puli, a następnie funkcja miejsc do magazynowania zajmie się resztą. Ostatecznie możliwe będzie usunięcie uszkodzonego dysku na panelu sterowania i powrócenie do swoich zajęć.

502

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Należy zauważyć, że wszystko będzie działać również wtedy, jeśli zamierzane jest zastąpienie istniejących dysków dyskami o większej pojemności. A zatem po pojawieniu się w sprzedaży dysków twardych o pojemności 4, 5 lub 6 TB można to zrobić.

HISTORIA PLIKÓW Windows 7 zawiera przyzwoitą, lecz dobrze ukrytą funkcję o nazwie Poprzednie wersje, która umożliwia odzyskanie starszej wersji dokumentu lub innego pliku danych być może dlatego, że podczas edycji popełniono błąd, a następnie nieodwracalnie nadpisano poprawną wersję. Funkcja Poprzednie wersje była pierwszą próbą utworzenia interfejsu dla usługi o nazwie Kopiowanie woluminów w tle, która zadebiutowała w systemie Windows Server 2003. Nie było żadnego problemu, jeśli wiedziano o istnieniu tej funkcji. Jednakże większość użytkowników nie wiedziała o niej. Wynikało to z tego, że konieczne było kliknięcie dokumentu prawym przyciskiem myszy, wybranie pozycji Właściwości oraz przejście do karty Poprzednie wersje z nadzieją, że będzie na niej dostępna odpowiednia, poprzednia wersja pliku. W systemie Windows 8 funkcja Poprzednie wersje została zastąpiona przez bez porównania lepszą funkcję o nazwie Historia plików. Działa ona bardzo podobnie jak funkcja Poprzednie wersje, a ponadto korzysta ze zaktualizowanych wersji tych samych wewnętrznych technologii. Między obiema funkcjami występują jednak trzy zasadnicze różnice. Po pierwsze, historia plików nie jest domyślnie włączona, dlatego konieczne będzie jej włączenie. Po drugie, historia plików używa znacznie mniejszej przestrzeni dyskowej do tworzenia swoich kopii zapasowych. Jest to możliwe dzięki nowym technologiom kompresji w systemie Windows 8, a także możliwości buforowania kopii zapasowych na dysku systemowym. Po trzecie, historia plików jest około miliona razy łatwiejsza w użyciu niż funkcja Poprzednie wersje. Cóż, przesadzamy, być może są to tysiące razy.

Dane umieszczane w kopii zapasowej przez funkcję Historia plików Domyślnie funkcja Historia plików automatycznie tworzy kopię zapasową całej zawartości bibliotek, pulpitu, folderu Ulubione i kontaktów. Jest to znacznie więcej niż może się wydawać. Należy pamiętać, że domyślnie biblioteki zawierają osiem lokalizacji: Moje dokumenty, Dokumenty publiczne, Moja muzyka, Muzyka publiczna, Moje obrazy, Obrazy publiczne, Moje wideo i Wideo publiczne.

Historia plików

⏐

503

► Nie robi wrażenia? Cóż, w przypadku tworzenia własnych bibliotek automatycznie tworzona będzie również kopia zapasowa wersji plików w tych lokalizacjach. Naprawdę robi to wrażenie.

Możliwe jest również skonfigurowanie funkcji Historia plików w celu automatycznego tworzenia kopii zapasowej innych wybranych lokalizacji, a także zrezygnowania z tej operacji dla określonych lokalizacji. Jeśli istnieje sieć domowa z serwerem, urządzeniem NAS (Network Attached Storage) lub komputerem oferującym spory magazyn danych, można nawet skonfigurować funkcję Historia plików, aby działała w sieci, a następnie automatycznie polecić taką lokalizację innym osobom w grupie domowej. W ten sposób można utworzyć centralną lokalizację dla wszystkich kopii zapasowych plików. Odwołanie W rozdziale 13. omówiono grupy domowe, czyli funkcję sieciową, która powoduje, że udostępnianie w sieci domowej stało się łatwiejsze niż kiedykolwiek.

Aby lepiej zrozumieć funkcję Historia plików, sprawdźmy, jak działa.

Włączanie i konfigurowanie funkcji Historia plików Podobnie jak funkcja miejsc do magazynowania, funkcja Historia plików jest implementowana jako klasyczny panel sterowania. A zatem najszybszym sposobem uzyskania dostępu do jej interfejsu konfiguracyjnego jest użycie funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Możliwe jest też wyświetlenie panelu sterowania za pośrednictwem nowego menu użytkownika zaawansowanego (po umieszczeniu kursora myszy w dolnym lewym rogu ekranu należy kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać pozycję Panel sterowania), a następnie znalezienie funkcji Historia plików za pomocą wstępnie aktywowanego pola wyszukiwania. ► Funkcja Historia plików buforuje podzbiór kopii zapasowych plików na dysku systemowym. Oznacza to, że ta funkcja często będzie działać znakomicie nawet wtedy, gdy z domu zabrano ze sobą komputer przenośny.

Panel sterowania funkcji Historia plików pokazano na rysunku 11.14. Jak widać, domyślnie jest ona wyłączona.

504

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.14. Domyślnie funkcja Historia plików jest wyłączona, a ponadto zaleca lokalizację sieciową w przypadku komputera z pojedynczym dyskiem

Podczas korzystania z komputera lub urządzenia z pojedynczym dyskiem (np. typowego komputera przenośnego) funkcja Historia plików zaleci użycie lokalizacji sieciowej. Alternatywnie można zastosować dowolny inny dysk, w tym przenośny dysk twardy USB. Jeśli taki dysk podłączono do komputera, interfejs funkcji Historia plików będzie przypominać przedstawiony na rysunku 11.15, w którym wstępnie wybrano inny dysk. Aby włączyć funkcję Historia plików, wystarczy kliknąć przycisk Włącz. Dostępne są jednak opcje konfiguracyjne, które należy rozważyć na początku. f Wybierz dysk. Jeśli dysk wybrany przez funkcję Historia plików nie jest

odpowiedni, należy kliknąć ten odsyłacz w celu wybrania nowego dysku. Wyświetlona strona ułatwi wybranie nowego dysku (jeśli jest dostępny) lub lokalizacji sieciowej. f Wyklucz foldery. Opcja umożliwia wykluczenie określonych lokalizacji folderów

z procesu tworzenia kopii zapasowych. Należy pamiętać, że tworzona jest kopia zapasowa całej zawartości bibliotek, pulpitu, folderu Ulubione i kontaktów, dlatego należy wybrać folder wewnątrz jednej z tych lokalizacji, ponieważ inne lokalizacje są już pomijane.

Historia plików

⏐

505

RYSUNEK 11.15. Na potrzeby funkcji Historia plików można również użyć dodatkowych dysków f Ustawienia zaawansowane. Ten istotny interfejs (rysunek 11.16) zapewnia

szczegółowe możliwości kontroli kluczowych ustawień funkcji Historia plików. Istnieje możliwość zmiany częstotliwości tworzenia kopii zapasowej plików, wielkości buforu trybu bez połączenia (rozmiaru kopii zapasowych funkcji Historia plików replikowanych na dysku systemowym) oraz czasu zapisu kopii zapasowych. Ten interfejs pozwala także usunąć starsze kopie zapasowe i przekazać lokalizację sieciową innym osobom w grupie domowej. ► Możliwe jest również ręczne zainicjowanie w dowolnym momencie procesu tworzenia kopii zapasowej funkcji Historia plików przez wyświetlenie panelu sterowania i wybranie przycisku Uruchom teraz.

Po skonfigurowaniu funkcji Historia plików zgodnie z własnymi oczekiwaniami należy kliknąć przycisk Zapisz zmiany, aby powrócić do głównego ekranu funkcji, a następnie kliknąć opcję Włącz. Funkcja Historia plików wskaże, że po raz pierwszy zapisuje kopie plików, ale bez obaw można zamknąć okno, powrócić do pracy i wykonywać inne czynności. Jeśli nie będzie potrzebna, naprawdę można zapomnieć o tej funkcji.

506

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.16. Warto poświęcić trochę czasu na przeanalizowanie tych opcji

Odzyskiwanie dokumentów i innych plików danych za pomocą funkcji Historia plików Gdy konieczne okaże się odzyskanie utraconej lub poprzedniej wersji pliku, istnieją dwie podstawowe metody uzyskania dostępu do nowej opcji odzyskiwania funkcji Historia plików. Możliwe jest ponowne wywołanie panelu sterowania tej funkcji i kliknięcie odsyłacza Przywróć pliki osobiste. Ewentualnie można skorzystać ze znacznie łatwiejszej do znalezienia metody, która jest dostępna bezpośrednio w eksploratorze plików. Ta druga opcja nabiera większego sensu z dwóch powodów. Często, gdy szukamy poprzedniej wersji pliku, wyświetlany jest jego folder. W przypadku inicjowania odzyskiwania przez funkcję Historia plików z poziomu eksploratora plików nastąpi automatyczne przejście do lokalizacji folderu. A zatem nie będzie konieczne wyszukiwanie pliku. Ponieważ druga metoda ma znacznie większy sens, przyjrzymy się jej. Być może podczas przechodzenia w eksploratorze plików do „miejsca zbrodni”, czyli folderu, w którym plik został usunięty lub nadpisany, zostanie znalezione polecenie Historia na karcie Narzędzia główne (rysunek 11.17).

Historia plików

⏐

507

► Ponieważ domyślnie wstążka eksploratora jest zminimalizowana, może być konieczne rozwinięcie jej, by zobaczyć polecenie Historia.

RYSUNEK 11.17. Polecenie Historia powoduje zainicjowanie przez funkcję Historia plików odzyskiwania dla bieżącego folderu

Aby wyświetlić interfejs odzyskiwania przez funkcję Historia plików widoczny na rysunku 11.18, należy kliknąć przycisk Historia.

RYSUNEK 11.18. Interfejs odzyskiwania przez funkcję Historia plików

Okno zawiera kilka interesujących funkcji. Przede wszystkim bieżący widok prezentuje najnowsze wersje pliku, zwykle z tego samego dnia, a generalnie z dość niedawnego okresu czasu (pozostawienie domyślnego ustawienia opcji zapisu kopii plików funkcji Historia plików sprawi, że te wersje będą istniały od mniej niż godziny). Dostępne są elementy nawigacyjne podobne do obecnych w eksploratorze plików, które umożliwiają przechodzenie do przodu i wstecz, a także jeden poziom w górę. Jeśli trzeba, na pasku adresu można wpisać dowolną lokalizację eksploratora.

508

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Ikona Opcje (przypomina koło zębate) w górnym prawym rogu zapewnia kilka opcji powiązanych ze stylami widoku ikon, a także odsyłacze odzyskiwania. Z kolei kontrolki, podobne do tych z programu Windows Media Player, znajdujące się na dole okna umożliwią odzyskanie dowolnych wybranych plików i folderów lub wszystkich. W celu wyświetlenia wcześniejszych wersji plików, dla których utworzono kopię zapasową, można kliknąć przycisk przywracania elementów do oryginalnej lokalizacji. Okazuje się, że kliknięcie tego przycisku umożliwi podróż w czasie (niedosłownie) i wyświetlenie wielu wersji często używanych dokumentów. Jeśli coś będzie wymagało odzyskania, dostępne są dwie opcje: odzyskiwanie danych bezpośrednio w tym samym folderze z nadpisaniem dotychczasowej zawartości lub odzyskiwanie w innej lokalizacji. Aby odzyskać pliki i foldery w tej samej lokalizacji, wystarczy wybrać żądane obiekty, a następnie kliknąć duży niebieski przycisk Przywróć. Kreator zapyta użytkownika o to, czy chce zastąpić bieżące pliki, pominąć wszelkie duplikaty czy wybrać pliki, które mają zostać zachowane w bieżącym folderze. Ten interfejs (rysunek 11.19) jest identyczny ze standardowym oknem naprawiania plików widocznym podczas kopiowania plików za pomocą eksploratora.

RYSUNEK 11.19. Funkcja Historia plików zapyta o to, jakie działania mają zostać podjęte w przypadku odzyskiwanych plików

Aby odzyskać pliki do nowej lokalizacji w celu porównania ich z bieżącą wersją, należy kliknąć ikonę Opcje, a następnie przycisk Przywróć do. Pojawi się standardowe okno dialogowe Zapisz jako, które umożliwia wybranie preferowanej lokalizacji.

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

509

Uwaga Zgadza się, funkcja Historia plików przypomina bardzo funkcję Time Machine z systemu Mac OS X, pomijając nieciekawe animacje i grafikę. Trzeba jednak przyznać, że firma Microsoft zastosowała technologie, na których bazuje funkcja Historia plików, kilka lat przed tym, jak firma Apple skopiowała je w funkcji Time Machine.

Czy razem lepiej? Jednoczesne użycie funkcji miejsc do magazynowania i funkcji Historia plików Funkcja Historia plików to znakomity sposób zapewniania, że dla najbardziej wartościowych dokumentów i innych plików regularnie tworzona jest kopia zapasowa, która jest dostępna w różnych wersjach historycznych. Podobnie funkcja miejsc do magazynowania to niesamowita funkcja systemu Windows 8, która oferuje redundantny magazyn dla najbardziej wartościowych danych, chroniąc je przed możliwą awarią dysku twardego. Ponieważ domyślnie funkcja Historia plików obsługuje dodatkowe (lub sieciowe) dyski, można pomyśleć, że łączne użycie tych dwóch funkcji nie daje żadnych korzyści. Jest to niedorzeczne. W celu uzyskania najlepszej ochrony danych należy rozważyć utworzenie miejsca magazynowania z co najmniej dwoma dyskami w konfiguracji z dublowaniem dwustopniowym. Następnie można skonfigurować funkcję Historia plików w celu utworzenia kopii zapasowej plików w miejscu, a nie na normalnym dysku. Okazuje się, że taką lokalizację można rozgłosić innym komputerom w grupie domowej. Dzięki temu kopie zapasowe ich danych mogą być tworzone za pośrednictwem sieci na nowej, wyjątkowo niezawodnej dyskowej kopii lustrzanej. Spowoduje to zwiększenie odporności wszystkich kopii zapasowych, niezależnie od tego, jaki komputer zostanie użyty w sieci domowej. Tak jak masło orzechowe i czekolada, funkcja miejsc do magazynowania i funkcja Historia plików to dwa znakomite „przysmaki”, które są oferowane razem. Tworzą one w sieci domowej fundament zadziwiającego, scentralizowanego rozwiązania służącego do tworzenia kopii zapasowych, które może być używane dla wielu komputerów. To tylko jedna z propozycji.

UŻYCIE NARZĘDZI ODZYSKIWANIA SYSTEMU WINDOWS 8 Podobnie jak poprzednie wersje systemu Windows, system Windows 8 zawiera pełny zestaw narzędzi odzyskiwania, które mogą ułatwić usunięcie problemu z komputerem, w którym nie można przeprowadzić rozruchu, oraz innych problemów

510

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

systemowych. Niektóre z tych narzędzi są dostępne z poziomu systemu Windows 8. Ponieważ jednak często są wymagane, gdy nie jest możliwy rozruch systemu Windows, są również dostępne poza systemem jako część środowiska WinRE (Windows Recovery Environment). Dostęp do tego środowiska można uzyskać z nośnika z instalatorem systemu Windows (dysku DVD lub pamięci USB), z dedykowanego dysku (lub pamięci) do odzyskiwania systemu, który można (i należy) utworzyć, lub podczas rozruchu po włączeniu komputera po raz pierwszy. Na początek dowiedzmy się, jak utworzyć dedykowany dysk do odzyskiwania systemu.

Tworzenie dysku (lub pamięci) do odzyskiwania systemu Ponieważ te narzędzia są tak istotne, a ponadto zwykle wymagane, gdy wydarzy się coś okropnego, szczególnie zalecamy poświęcenie czasu na przygotowanie na wszelki wypadek dysku do odzyskiwania systemu (lub pamięci USB). W tym celu można użyć panelu sterowania odzyskiwania. Aby go znaleźć, należy otworzyć panel sterowania i w polu wyszukiwania wpisać słowo odzyskiwanie, a następnie wybrać pozycję Odzyskiwanie, a nie pozycję Odzyskiwanie plików systemu Windows 7. Ten interfejs o nazwie Zaawansowane narzędzia do odzyskiwania (rysunek 11.20) zapewnia dostęp do kilku dodatkowych narzędzi. Należy kliknąć odsyłacz Utwórz dysk odzyskiwania. Po wyświetleniu informacji przez funkcję Kontrola konta użytkownika zostanie uruchomione narzędzie do tworzenia nośników odzyskiwania. Ułatwia ono tworzenie rozruchowej pamięci USB lub, jeśli jest to preferowane, dysku CD lub DVD (pamięć USB musi mieć pojemność wynoszącą co najmniej 256 MB; jej zawartość może zostać usunięta podczas procesu tworzenia). ► Panel sterowania odzyskiwania nie udostępni nawet opcji dotyczącej nośnika optycznego, jeśli do komputera podłączono pamięć USB. A zatem, jeśli planowane jest utworzenie dysku, należy pamiętać o uprzednim odłączeniu wszystkich pamięci USB.

Na co się zdecydować? Choć pamięć USB jest szybsza i bardziej niezawodna, niektóre komputery nie umożliwiają przeprowadzenia rozruchu z urządzenia USB. Oznacza to, że przed zaakceptowaniem pamięci USB należy ją przetestować. Zalecamy rozpoczęcie od pamięci USB i kontynuowanie działań z jej wykorzystaniem.

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

511

RYSUNEK 11.20. Panel sterowania odzyskiwania

► Podobne narzędzie w systemie Windows 7 może jedynie utworzyć optyczny nośnik odzyskiwania w postaci dysku.

Rozruch do środowiska WinRE W przypadku systemu Windows 8 i rozruchu do środowiska WinRE (Windows Recovery Environment) dostępnych jest mnóstwo możliwości. Oczywiście, jeśli konieczne staje się użycie tego rodzaju narzędzi, można nie być tak pozytywnie nastawionym. Poniżej przedstawiono różne sposoby uzyskania dostępu do środowiska WinRE.

UŻYCIE DYSKU DO ODZYSKIWANIA SYSTEMU Jeśli utworzono dysk do odzyskiwania systemu, można przeprowadzić rozruch za pomocą pamięci USB lub dysku, a nie w standardowy sposób z dysku twardego komputera, a następnie załadować środowisko Windows Recovery Environment (ponieważ przerwanie normalnego procesu rozruchu komputera odbywa się różnie dla poszczególnych komputerów, na ekranie oprogramowania sprzętowego

512

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

pojawiającym się podczas ponownych uruchomień komputera należy poszukać wskazówek lub zajrzeć do dokumentacji komputera w celu uzyskania odpowiednich informacji).

UŻYCIE NOŚNIKA INSTALATORA SYSTEMU WINDOWS Do uruchomienia środowiska Windows Recovery Environment można też użyć nośnika instalatora systemu Windows 8 (ponieważ przerwanie normalnego procesu rozruchu komputera odbywa się różnie dla poszczególnych komputerów, na ekranie oprogramowania sprzętowego pojawiającym się podczas ponownych uruchomień komputera należy poszukać wskazówek lub zajrzeć do dokumentacji komputera w celu uzyskania odpowiednich informacji). W przypadku rozruchu za pomocą nośnika instalatora najpierw zostanie wyświetlony ekran, na którym można wybrać język, format czasu i waluty, a także klawiaturę lub metodę wprowadzania danych. Aby pominąć ten ekran, należy kliknąć przycisk Dalej. W efekcie pojawi się ekran Instalator systemu Windows. Jednak zamiast klikać przycisk Zainstaluj teraz, należy kliknąć odsyłacz o nazwie Napraw komputer. Na następnym ekranie wyboru opcji trzeba kliknąć przycisk Rozwiąż problemy.

PRZERWANIE NORMALNEGO ROZRUCHU KOMPUTERA W poprzednich wersjach systemu Windows możliwe było przerwanie procesu rozruchu przez naciśnięcie klawisza F8 od razu po pojawieniu się ekranu BIOS-u, a przed wyświetleniem animacji widocznej podczas ładowania systemu Windows. Jeśli czynność zostanie poprawnie wykonana, zostanie uruchomione środowisko Windows Recovery Environment. Windows 8 znacznie to ułatwia. Zamiast próbować ręcznie przerywać rozruch, co szczególnie w przypadku tabletów z ekranem dotykowym jest niemożliwe, a na wszystkich komputerach z systemem Windows 8 utrudnione z powodu bardzo szybkiego rozruchu systemu operacyjnego, wystarczy przejść do interfejsu Ustawienia w stylu Metro i wyświetlić położony na dole obszar Ogólne. Poniżej pozycji Uruchamianie zaawansowane widoczny będzie przycisk Uruchom ponownie teraz (rysunek 11.21). Kliknięcie go spowoduje uruchomienie środowiska Windows Recovery Environment.

UŻYCIE MENU ROZRUCHU SYSTEMU WINDOWS 8 Jeśli komputer skonfigurowano pod kątem korzystania z wielu systemów operacyjnych (oznacza to, że podczas rozruchu można dokonać wyboru spośród co najmniej dwóch systemów), dostęp do środowiska WinRE można uzyskać

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

513

RYSUNEK 11.21. Nowa metoda przechodzenia podczas rozruchu do środowiska odzyskiwania

z poziomu menu rozruchu. W menu głównym na ekranie o nazwie Wybierz system operacyjny należy kliknąć pozycję Zmień ustawienia domyślne lub wybierz inne opcje. Na ekranie opcji trzeba kliknąć pozycję Wybierz inne opcje, a następnie opcję Rozwiąż problemy.

Użycie środowiska Windows Recovery Environment Niezależnie od metody uzyskania dostępu do tych narzędzi ostatecznie zostanie wyświetlony ekran Wybierz opcję zawierający opcję Rozwiąż problemy. Na ekranie rozwiązywania problemów, który stanowi rdzeń środowiska WinRE, będą znajdować się narzędzia, z których wiele dostępnych jest za pośrednictwem opcji zaawansowanych. Oto one. f Odśwież komputer i Resetuj ustawienia. Razem te narzędzia zapewniają nową

funkcję systemu Windows 8 określaną mianem funkcji szybkiego resetowania ustawień. Jest ona tak ważna, że omówiono ją dalej w tym rozdziale. f Przywracanie systemu. Jest to starsza funkcja odzyskiwania z poprzednich

wersji systemu Windows, która umożliwia przywrócenie wcześniejszej konfiguracji komputera zwykle z powodu zainstalowania niepoprawnego sterownika urządzenia powodującego zmniejszenie stabilności systemu. I tę funkcję opisano dalej w tym rozdziale.

514

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

f Odzyskiwanie obrazu systemu. Będąc kolejną starszą funkcją i częścią

programu Kopia zapasowa systemu Windows, opcja ta umożliwia odzyskanie systemu Windows przy użyciu kopii zapasowej bazującej na obrazie. Ogólnie rzecz biorąc, większość użytkowników nie będzie korzystać w systemie Windows 8 z programu Kopia zapasowa systemu Windows, ale za pomocą tej opcji w razie potrzeby można odzyskać instalację opartą na systemie Windows 7 lub Windows 8. f Naprawa automatyczna. Ta przydatna opcja powinna zostać użyta

w pierwszej kolejności w przypadku problemów podczas rozruchu systemu Windows. Wystarczy kliknąć opcję Naprawa automatyczna, aby środowisko WinRE zdiagnozowało komputer, sprawdziło, czy wystąpiły błędy dyskowe, a także podjęło próbę naprawy. Częściej wszystko po prostu zadziała. W efekcie bez straty czasu nastąpi uruchomienie systemu. ► To narzędzie jest analogiczne do narzędzia Narzędzie do naprawy systemu podczas uruchomienia z wersji środowiska WinRE systemu Windows 7, choć usuwa również inne błędy.

Uwaga Jeśli zalogowano się za pomocą konta lokalnego, w tym przypadku może również pojawić się prośba o zalogowanie.

f Wiersz polecenia. Opcja stworzona z myślą o użytkownikach

zaawansowanych, którzy są zaznajomieni z wierszem poleceń w stylu systemu MS-DOS. Ten interfejs zapewnia dostęp do pełnego zestawu przydatnych narzędzi wiersza poleceń, w tym diskpart.exe, recover.exe itp. f Ustawienia uruchamiania. Opcja będzie dotyczyć wielu typowych konfiguracji

rozwiązywania problemów systemu Windows (tryb wideo o niskiej rozdzielczości, tryb awaryjny itp.). Ma to na celu zapewnienie możliwości rozruchu z wykorzystaniem pewnej instalacji i usunięcie problemów związanych z samym systemem operacyjnym.

Funkcja szybkiego resetowania ustawień Po wystąpieniu problemu z komputerem, czy to dotyczącego wydajności, czy innych rzeczy, można przeprowadzić zadziwiająco krótki proces, w ramach którego Windows 8 jest szybko usuwany i ponownie instalowany w postaci systemu o domyślnej konfiguracji. Nie wymaga to korzystania z nośnika instalacyjnego

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

515

DVD lub pamięci USB, a ponadto nie zajmie połowy dnia, jak to miało miejsce w przypadku systemu Windows 7. Windows 8 oferuje nową funkcję szybkiego resetowania ustawień, która znakomicie nadaje się do tego, aby uznać ją za najwspanialszą, pojedynczą, nową funkcję dostępną w tej wersji systemu operacyjnego Windows. ► Dla jasności należy wspomnieć, że aplikacje pulpitowe, takie jak Microsoft Office i Adobe Photoshop, będą wymagać ponownego zainstalowania po skorzystaniu z opcji Odśwież komputer.

Funkcja szybkiego resetowania ustawień jest prezentowana w postaci dwóch osobnych narzędzi o nazwach Resetowanie ustawień do stanu początkowego i Odśwież komputer. Jak wcześniej wspomniano, oba są dostępne w środowisku Windows Recovery Environment. Dostęp do tych narzędzi można też uzyskać z poziomu interfejsu Ustawienia w stylu Metro, a także na panelu sterowania pulpitowej funkcji odzyskiwania. Najwyraźniej firmie Microsoft zależy na tym, aby te możliwości były łatwo dostępne dla każdego. f Resetowanie ustawień do stanu początkowego. Narzędzie usuwa z komputera

wszystkie dane osobiste, aplikacje app oraz ustawienia, a następnie ponownie instaluje system Windows w jego predefiniowanej, domyślnej postaci. W trakcie procesu cała zawartość dysku twardego komputera zostanie usunięta, dlatego może być konieczne uprzednie utworzenie kopii zapasowej ważnych dokumentów oraz innych danych. f Odśwież komputer. To niesamowite narzędzie działa podobnie, ale zachowuje

wszystkie dane osobiste, ustawienia oraz aplikacje w stylu Metro (lecz nie starsze aplikacje pulpitowe) i ponownie stosuje je w systemie Windows po ponownej instalacji. W każdym wariancie funkcja szybkiego resetowania ustawień jest — zgodnie z nazwą — niesamowicie szybka. Własna analiza firmy Microsoft dotycząca wydajności stwierdza, że większość operacji wykonywanych przez narzędzie Resetowanie ustawień do stanu początkowego zakończy się w czasie wynoszącym w przybliżeniu 6 minut, a narzędzie Odśwież komputer będzie potrzebować trochę ponad 8 minut. Te wyniki potwierdziły się w naszym przypadku. Okazuje się, że zostały ostrożnie przyjęte. Nie sposób przecenić możliwości tego narzędzia. W przypadku systemu Windows 7 nową instalację systemu operacyjnego można przeprowadzić w czasie wynoszącym około 20 minut, co stanowi spory postęp w porównaniu z poprzednimi

516

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

wersjami. Jednakże czas ten nie obejmował czasu wymaganego na utworzenie najpierw kopii zapasowej danych, zainstalowanie aktualizacji i aplikacji, skopiowanie z powrotem danych, a następnie ponowne zastosowanie wszystkich ustawień osobistych. Realizując w ten sposób proces odtwarzania dla komputera z systemem Windows 7, zwykle potrzebowano sporej części dnia. Jest to czasochłonny i nużący proces, który powoduje spory przestój. Sprawy mają się jeszcze lepiej. Funkcja szybkiego resetowania ustawień wypada też znakomicie w porównaniu ze starymi metodami usuwania instalacji i danych z komputera, ponieważ można z niej skorzystać w dowolnym momencie. Jeśli coś pójdzie nie tak, wystarczy użyć narzędzia Odśwież komputer, a wszystkie będzie dobrze. W przypadku narzędzi systemu Windows 7 naprawdę trzeba było się przygotować, a następnie poświęcić sporo czasu i poczynić wiele starań, aby proces został poprawnie zrealizowany. Krytycy i wyznawcy teorii spiskowych wskażą właściwie, że funkcja szybkiego resetowania ustawień nie stanowi kompletnego rozwiązania do odzyskiwania komputera, ponieważ w ogóle nie jest pomocna w przypadku tradycyjnych aplikacji bazujących na eksploratorze, takich jak Microsoft Office i Photoshop. Trzeba jednak przyznać, że jeśli system Windows 8 naprawdę odniesie sukces, wkrótce tego typu aplikacje w większości sytuacji będą wyłącznie używane przez użytkowników zaawansowanych i biznesowych. A zatem funkcja szybkiego resetowania ustawień w połączeniu z innych funkcjami tworzenia kopii zapasowych danych systemu Windows 8 zapewnia dość kompletne rozwiązanie dla większości typowych użytkowników, zwłaszcza dlatego, że z czasem będzie zastępować stare aplikacje nowymi aplikacjami w stylu Metro. Niemniej jednak nawet te osoby, które wymagają instalowania i aktualizowania tradycyjnych aplikacji dla systemu Windows po fakcie, nadal zauważą niesamowite skrócenie czasu, jaki jest potrzebny na zakończenie całego procesu. Ta jedna funkcja zrewolucjonizowała sposób, w jaki użytkownicy będą odzyskiwać system Windows, a następnie powracać do dalszej pracy. Czytelnikom to się spodoba. Dalej w tym rozdziale wyjaśniono, jak używać narzędzi Resetowanie ustawień do stanu początkowego i Odśwież komputer. Jak wcześniej wspomniano, narzędzia są dostępne z poziomu środowiska Windows Recovery Environment, ale również interfejsu Ustawienia (w środowisku Metro) oraz na panelu sterowania odzyskiwania. Ponieważ te interfejsy są prostsze i łatwiej dostępne, funkcja szybkiego resetowania ustawień często będzie używana zapobiegawczo, a nie na skutek awarii, która spowodowała brak możliwości rozruchu komputera. Jeśli trzeba, zawsze można skorzystać z tych narzędzi w środowisku WinRE.

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

517

ZNAJDOWANIE FUNKCJI SZYBKIEGO RESETOWANIA USTAWIEŃ (WERSJA DLA ŚRODOWISKA METRO) Aby uzyskać dostęp do interfejsu w stylu Metro dla funkcji szybkiego resetowania ustawień, należy wyświetlić interfejs Ustawienia i przejść do pozycji Ogólne. W pobliżu dołu listy ogólnych ustawień komputera widoczne będą opcje Odświeżanie komputera z zachowaniem istniejących plików i Usuwanie wszystkich danych i ponowne instalowanie systemu Windows. Opcje reprezentują odpowiednio narzędzia Odśwież komputer i Resetowanie ustawień do stanu początkowego. Zależnie od tego, co planuje się osiągnąć, należy wykonać instrukcje zawarte w jednym z poniższych punktów.

UŻYCIE NARZĘDZIA RESETOWANIE USTAWIEŃ DO STANU POCZĄTKOWEGO: USUWANIE INSTALACJI SYSTEMU WINDOWS I ROZPOCZYNANIE OD NOWA Po kliknięciu przycisku Rozpocznij poniżej pozycji Resetowanie ustawień do stanu początkowego i rozpoczęciu wszystkiego od początku zostanie wyświetlone pełnoekranowe powiadomienie w stylu Metro widoczne na rysunku 11.22.

RYSUNEK 11.22. Na ekranie narzędzia Resetowanie ustawień do stanu początkowego widoczne jest objaśnienie tego, co zostanie wykonane

► I tym razem narzędzie Resetowanie ustawień do stanu początkowego przeprowadzi od początku ponowną instalację systemu Windows. Nic nie zostanie zachowane, dlatego należy najpierw utworzyć kopię zapasową.

To powiadomienie ostrzega użytkownika o tym, że proces narzędzia Resetowanie ustawień do stanu początkowego spowoduje usunięcie wszystkich ustawień osobistych, plików i aplikacji app.

518

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Dalej. W przypadku więcej niż jednego dysku narzędzie Resetowanie ustawień do stanu początkowego zapyta, czy mają zostać usunięte wszystkie pliki z wszystkich dysków, czy tylko z dysku, na którym zainstalowano system Windows. Po dokonaniu wyboru narzędzie poprosi o wybranie trybu szybkiego usuwania plików lub usuwania szczegółowego (rysunek 11.23). Druga, bardziej precyzyjna opcja przyda się, jeśli planowana jest sprzedaż lub podarowanie komputera komuś innemu. Jednak będzie wskazane użycie szybszej wersji, gdy po prostu na własny użytek są resetowane ustawienia komputera. ► Opcja szczegółowa spowoduje znaczące spowolnienie procesu resetowania. Firma Microsoft informuje, że ta wersja resetowania ustawień do działania używa 3-fazowej operacji usuwania zawartości dysku, podobnie jak ma to miejsce w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych.

RYSUNEK 11.23. Można to zrobić szybko albo właściwie

Następnie narzędzie Resetowanie ustawień do stanu początkowego deklaruje, że jest gotowe do zresetowania ustawień komputera. Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Resetuj. Narzędzie Resetowanie ustawień do stanu początkowego ponownie uruchomi komputer i szybko przeprowadzi ponowną instalację systemu Windows. Wszystkie dostosowane ustawienia, dane i aplikacje app zostaną usunięte. Po kilku minutach i paru restartach zostanie zaprezentowana skrócona wersja procedury instalatora systemu Windows, podczas której należy zaakceptować warunki licencyjne systemu Windows. Następnie trzeba zrealizować proces OOBE, podczas którego

Użycie narzędzi odzyskiwania systemu Windows 8

⏐

519

konfigurowane są niektóre funkcje, a ponadto po raz pierwszy wykonywana jest operacja logowania (opisano tę procedurę w rozdziale 2.). Ma to sens, ponieważ zasadniczo komputer jest konfigurowany tak, jakby był zupełnie nowy. Po zakończeniu tego procesu i zalogowaniu zostanie wyświetlony ekran startowy.

UŻYCIE NARZĘDZIA ODŚWIEŻ KOMPUTER: ODZYSKIWANIE SYSTEMU WINDOWS WRAZ Z USTAWIENIAMI, DANYMI ORAZ APLIKACJAMI W STYLU METRO Po kliknięciu przycisku Rozpocznij poniżej pozycji Odświeżanie komputera z zachowaniem istniejących plików pojawi się pełnoekranowe powiadomienie w stylu Metro ostrzegające o tym, że proces narzędzia Odśwież komputer zachowa wszystkie ustawienia osobiste, pliki i aplikacje app. Jednakże tradycyjne aplikacje pulpitowe systemu Windows zostaną usunięte. Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Dalej. Narzędzie Odśwież komputer jest już gotowe do zresetowania ustawień komputera z zachowaniem ustawień osobistych, plików i aplikacji w stylu Metro. Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Odśwież. ► Oczywiście, nadal trzeba zadbać o utworzenie kopii zapasowej danych przed skorzystaniem z narzędzia Odśwież komputer. Lepiej się zabezpieczyć, niż później żałować.

Po zrestartowaniu komputera zostanie zrealizowany proces określania ustawień osobistych, danych i aplikacji app, ponowne instalowanie systemu Windows oraz stosowanie tych elementów dla nowej instalacji. Będzie to realizowane na bazie ekranu oprogramowania sprzętowego urządzenia lub w przypadku tradycyjnego komputera na ekranie, który przypomina animację widoczną podczas ładowania systemu Windows. Po kilka restartach system Windows 8 po prostu wyświetli znajomy ekran blokowania. Po zalogowaniu, tak jak wcześniej, system Windows wskaże, że przez chwilę potrwa proces przygotowywania. Później nastąpi powrót do ekranu startowego, który będzie wyglądał tak, jak przed skorzystaniem z narzędzia Odśwież komputer. Następnie należy przejść do pulpitu systemu Windows, na którym będzie znajdować się dokument przeglądarki internetowej z listą aplikacji (klasycznych) usuniętych przez narzędzie Odśwież komputer. Ta lista ułatwi rozpoczęcie ponownej instalacji, ponieważ dla wielu aplikacji internetowych będą utworzone pomocne odsyłacze hipertekstowe.

520

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

UZYSKIWANIE DOSTĘPU DO KOPII ZAPASOWEJ OBRAZU SYSTEMU I FUNKCJI ODZYSKIWANIA ZA POMOCĄ NARZĘDZIA KOPIA ZAPASOWA SYSTEMU WINDOWS W systemie Windows 7 proces tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania bazował na bardzo przydatnym narzędziu Kopia zapasowa systemu Windows, które oferowało dwie podstawowe funkcje. Może ono zostać użyte do tworzenia na innym dysku twardym, dysku optycznym lub w udziale sieciowym kopii zapasowej określonych lokalizacji i zawartych w nich danych. Ponadto narzędzie umożliwia tworzenie kopii zapasowej obrazu systemowego z całą zawartością komputera, która może posłużyć do odzyskiwania systemu Windows, jego danych i dostosowanych ustawień, a także aplikacji oraz ich stanu. Narzędzie Kopia zapasowa systemu Windows wydaje się w pełni funkcjonalne, dlatego może zaskoczyć stwierdzenie, że w systemie Windows 8 została mu przypisana drugorzędna rola. Zgadza się, to narzędzie jest nadal dostępne. Jednak firma Microsoft naprawdę dobrze je ukryła. A zatem, co oczywiste, wyjaśnimy, jak je znaleźć. Jednak wcześniej należy w skrócie przedstawić przyczyny takiego stanu rzeczy. Na podstawie dotychczasowej treści rozdziału wiadomo, że Windows 8 zawiera niesamowite nowe narzędzia powiązane z magazynowaniem, tworzeniem kopii zapasowych i odzyskiwaniem. Osobno te narzędzia umożliwiają pełne odzyskanie w kilka minut komputera, a także opcjonalnie wszystkich danych, ustawień i aplikacji w stylu Metro (funkcja szybkiego resetowania ustawień). Co więcej, pozwalają one na odzyskanie zawartości nie tylko kopii zapasowych najważniejszych dokumentów i innych danych, ale też rozbudowanej kolekcji wersji plików danych (funkcja Historia plików). Niezależnie od siebie oba wcześniej omówione narzędzia spełniają różne wymagania. Jednak razem pozwalają osiągnąć niemal wszystko, do czego większość osób używała narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows, a co ważniejsze, o wiele szybciej. Takie rozumowanie nie będzie mieć znaczenia, jeśli dysponuje się kolekcją kopii zapasowych sporządzonych za pomocą narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows z systemu Windows 7, do których nadal wymagane jest uzyskanie dostępu. A być może użytkownik jest po prostu zaznajomiony z tym narzędziem, odpowiada mu jego sposób działania, a poza tym zamierza nadal korzystać z tego rozwiązania. Co prawda, jest to możliwe, ale utrudnione przez firmę Microsoft.

Brakująca rzecz: kopia zapasowa w chmurze

⏐

521

Po podjęciu próby znalezienia narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows za pomocą funkcji wyszukiwania ekranu startowego lub klasycznego panelu sterowania nie uzyska się żadnego wyniku. Termin kopia zapasowa spowoduje wyświetlenie wyników tylko dla funkcji Historia plików, a wyszukiwanie słów kopia zapasowa systemu Windows nie da żadnych rezultatów. Można niemal odnieść wrażenie, że komuś zależy na tym, aby narzędzia nie można było znaleźć. Nie ma powodu do obaw. Wystarczy z poziomu ekranu startowego lub panelu sterowania poszukać słowa odzyskiwanie. W efekcie uzyska się wynik w postaci narzędzia Odzyskiwanie plików systemu Windows 7. Jak się okazuje, jest to zarówno sposób uzyskania dostępu do narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows, jak i niemające wiele wspólnego z subtelnością przypomnienie, że firma Microsoft naprawdę chce, aby użytkownik rozważył skorzystanie z czegoś innego. Po poprawnym wymówieniu magicznych słów pojawi się panel sterowania narzędzia Odzyskiwanie plików systemu Windows 7 (rysunek 11.24). Z poziomu tego okna można wykonać wszystko, co było możliwe w przypadku narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows. ► Poważnie rzecz traktując, w systemie Windows 8 powinno się używać nowych narzędzi, a nie narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows. Jedynym usprawiedliwionym wyjątkiem jest konieczność uzyskania z jakiegoś powodu dostępu do wcześniej utworzonej kopii zapasowej. Właściwie jest to powód, dla którego to narzędzie nadal jest obecne w systemie Windows 8.

Mamy nadzieję, że czytelnicy zachowają w tajemnicy przed firmą Microsoft to, co tu napisaliśmy.

BRAKUJĄCA RZECZ: KOPIA ZAPASOWA W CHMURZE Choć Windows 8 oferuje dość kompletny zestaw narzędzi tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania, z których wiele omówiono w różnych miejscach rozdziału, brakuje jednego kluczowego elementu układanki, czyli tworzenia kopii zapasowych w chmurze. Oznacza to, że oprócz lokalnego tworzenia kopii zapasowych kluczowych danych na innym dysku podłączonym do komputera, a jeszcze lepiej, na zupełnie innym komputerze lub urządzeniu znajdującym się w sieci domowej, należy rozważyć skorzystanie z zewnętrznego rozwiązania

522

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.24. Narzędzie Kopia zapasowa systemu Windows jest obecne w systemie Windows 8 jako panel sterowania Odzyskiwanie plików systemu Windows 7.

służącego do odzyskiwania danych. Zapewni to końcowy element bezpieczeństwa na wypadek wystąpienia rzeczywistego nieszczęśliwego zdarzenia, takiego jak pożar lub kradzież. Aby lepiej zrozumieć zasięg tego problemu, należy zastanowić się, jak współpracują różne narzędzia do tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania systemu Windows 8 w celu zapewnienia bezpieczeństwa komputera i zawartych na nim danych. Na najbardziej podstawowym poziomie można użyć funkcji szybkiego resetowania ustawień w celu szybkiego odzyskania systemu operacyjnego, a opcjonalnie, także danych, ustawień i aplikacji w stylu Metro. A zatem nawet w najgorszym przypadku dotyczącym oprogramowania zostaną jedynie utracone tradycyjne aplikacje systemu Windows, które będą wymagać ponownej instalacji. Oczywiście, odzyskiwanie systemu operacyjnego to tylko jeden poziom bezpieczeństwa, który nie będzie pomocny w przypadku utraty cennych danych (dokumentów, zdjęć itp.), jeśli dysk twardy komputera ulegnie awarii. A zatem system Windows 8 oferuje przydatną funkcję Historia plików, która tworzy kopię zapasową nie tylko danych, ale również różnych ich wersji. Proces odbywa się

Brakująca rzecz: kopia zapasowa w chmurze

⏐

523

z wykorzystaniem dodatkowego magazynu, czyli kolejnego dysku twardego podłączonego do komputera lub lokalizacji sieciowej. Dzięki fizycznemu rozdzieleniu dodatkowo zwiększana jest odporność. Funkcja miejsc do magazynowania pozwala na ogólne polepszenie magazynowania danych lub powiązane ściśle z funkcją Historia plików. Ta niesamowita funkcja umożliwia dublowanie danych na dwóch lub większej liczbie dysków, ponownie zapewniając ochronę na wypadek awarii sprzętowej. Weterani komputerowi lub osoby, które po prostu nie chcą zrezygnować z dotychczasowych metod, mogą skorzystać z funkcji tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania z czasów systemu Windows 7, w tym różnych narzędzi do rozwiązywania problemów, narzędzia Przywracanie systemu służącego do naprawiania instalacji niepoprawnych sterowników oraz innych problemów, a nawet narzędzia Kopia zapasowa systemu Windows przeznaczonego do sporządzania kompletnych kopii zapasowych obrazu zawartości komputera. Jednak żadne z tych rozwiązań nie będzie pomocne, jeśli dom ulegnie zniszczeniu lub zostanie skradziony komputer wraz z jego dyskami. Aby skompletować ten zestaw tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania, konieczne jest zewnętrzne magazynowanie. Wymagane są kopie zapasowe w chmurze. Niestety, jest to jedyne rozwiązanie do tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania, którego firma Microsoft nie zapewnia jawnie w systemie Windows 8. Oczywiście, można zapłacić za dodatkowy magazyn usługi SkyDrive, skorzystać z aplikacji tej usługi lub rozwiązania innej firmy w celu zapewnienia opartego na eksploratorze dostępu do usługi w chmurze Microsoftu, a następnie w ten sposób utworzyć kopie zapasowe. Preferujemy użycie do tego celu usługi SkyDrive, ponieważ utrzymuje synchronizację między komputerami i chmurą wartościowych dokumentów, zdjęć i innych plików. Na rysunku 11.25 przedstawiono strukturę folderów aplikacji app usługi SkyDrive. Możliwe jest też zastosowanie usługi zewnętrznej, takiej jak CrashPlan, która jest przez nas używana z powodu niskiego kosztu i znakomitej wydajności, porównywalnej z osiągami usługi sieciowej Carbonite lub do niej podobnych. Choć życzylibyśmy sobie, aby Windows 8 oferował całkowite rozwiązanie chroniące dane, z pewnością dostępne są wystarczająco dobre usługi tworzenia kopii zapasowych w chmurze, które spełnią wymagania każdego. Po prostu należy skorzystać z jednej z tych usług. W końcu to my odpowiadamy za ochronę własnych danych.

524

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

RYSUNEK 11.25. Użycie usługi SkyDrive zamiast zwykłych folderów do utrzymania synchronizacji zawartości z chmurą

PODSUMOWANIE Początkowo takie zagadnienia jak magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie nie wydają się szczególnie ekscytujące. Jednak należy podać następujący, niebywały fakt: spośród wszystkich nowych funkcji i możliwości systemu Windows 8 w tym rozdziale omówiliśmy nasze dwa, jak dotąd, najbardziej ulubione narzędzia, czyli funkcję miejsc do magazynowania i funkcję szybkiego resetowania ustawień. Co za obrót spraw. Wszystko zaczyna się od nowych funkcji magazynowania systemu Windows 8, z których kluczowa jest funkcja miejsc do magazynowania pozwalająca w elegancki i łatwy sposób dublować wiele dysków przeróżnych typów i pojemności. Dzięki temu można tworzyć redundantne pule magazynowania, które mogą być używane stosownie do potrzeb. Na tym rozwiązaniu bazuje funkcja Historia plików, czyli ulepszona wersja funkcji Poprzednie wersje z systemu Windows 7, która automatycznie tworzy kopie zapasowe wielu wersji najważniejszych plików danych, zawsze umożliwiając znalezienie żądanej wersji pliku.

Podsumowanie

⏐

525

W systemie Windows 8 udoskonalono również w znaczący sposób zestaw narzędzi odzyskiwania systemu Windows. Oczywiście, dostępne są nowe i ulepszone wersje starszych narzędzi odzyskiwania, ale też zupełnie nowe narzędzia, takie jak Resetowanie ustawień do stanu początkowego i Odśwież komputer, będące składnikami funkcji szybkiego resetowania ustawień, która pozwala na bardzo szybkie usunięcie istniejącej instalacji systemu Windows i przywrócenie jego domyślnej postaci. Po uwzględnieniu tego wszystkiego uzyska się wersję systemu Windows, która jest bezpieczna i niezawodna. Ponadto w przypadku, gdy coś się nie powiedzie, szybko i łatwo można wszystko poprawić. Tylko to stanowi już niesamowite osiągnięcie. To wszystko jest zaledwie niewielką częścią listy ulepszeń systemu Windows 8, a już sugeruje, że jest to naprawdę niezwykła, nowa wersja systemu operacyjnego.

526

⏐

Rozdział 11. Magazynowanie, tworzenie kopii zapasowych i odzyskiwanie

ROZDZIAŁ 12.

Konta i zabezpieczenia W TYM ROZDZIALE: f Konta i ich typy w systemie Windows 8 f Zarządzanie kontami w interfejsie Ustawienia f Użycie funkcji zaawansowanego zarządzania kontami w przypadku

panelu sterowania f Użycie funkcji konta Microsoft w przypadku innych typów kont f Nowe funkcje zabezpieczeń w systemie Windows 8 f Ochrona komputera przed oprogramowaniem złośliwym i wirusami

za pomocą usługi Windows Defender f Ochrona komputera, gdy system Windows nie jest uruchomiony f Zapobieganie pobieraniu oprogramowania złośliwego za pomocą funkcji

Windows SmartScreen f Ulepszenia systemu Windows 8 dotyczące Centrum akcji oraz innych funkcji

zabezpieczeń Każdy, kto korzysta z systemu Windows, wie, że logowanie na komputerze odbywa się

przy użyciu konta, z którym powiązane są unikalne ustawienia, dokumenty i pliki, a nawet aplikacje. Typy kont używane w systemie Windows z pewnością w ciągu lat rozwinęły się, ale przeważnie korzystano z dwóch podstawowych rodzajów kont logowania: kont domenowych stosowanych wyłącznie przez firmy oraz kont lokalnych specyficznych wyłącznie dla komputera, na którym są używane. Z tego drugiego typu konta zawsze korzystali użytkownicy domowi. W systemie Windows 8 firma Microsoft wprowadziła nowy typ logowania powiązany z kontem Microsoft lub tym, co nosiło nazwę identyfikatora Windows Live ID (w tej wersji systemu firma Microsoft eliminuje usługę Windows Live jako markę, ale nadal oferuje swoje najpopularniejsze produkty i usługi, często pod nowymi nazwami). Jak się okaże, ten nowy typ konta to w rzeczywistości tylko sformalizowanie możliwości, która po raz pierwszy pojawiła się w systemie

528

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Windows 7, ale w systemie Windows 8 nabiera ona nowego znaczenia dzięki wszechobecnym możliwościom synchronizacji między komputerami. Windows 8 zapewnia również nowe interesujące opcje logowania, rozszerzając istniejący od dawna system haseł o kilka nowych możliwości, które mogą mieć większy sens dla obecnie dostępnych nowoczesnych urządzeń i komputerów z systemem Windows. Jak zawsze, ochrona komputera przed elektronicznymi atakami oraz atakami wykonywanymi przez ludzi stanowi podstawowe wyzwanie dla systemu Windows 8. W tej wersji systemu Windows znajduje się więcej niż kiedykolwiek wcześniej narzędzi, które będą pomocne w zapewnieniu, że komputer i jego wartościowe dane są bezpieczne. Jednak wszystko zaczyna się od konta użytkownika. A zatem je najpierw omówimy.

KONTA UŻYTKOWNIKÓW Po początkowym powiązaniu tylko z segmentem korporacyjnym, w przypadku którego konta zawsze miały sens z powodu ograniczeń dotyczących zabezpieczeń i uprawnień, obecnie konta użytkowników stanowią fundament obsługi komputera. Okazuje się, że to ważny element i konto użytkownika jest tworzone podczas pierwszej instalacji systemu Windows lub konfigurowania nowego komputera. Oczywiście, konta użytkowników nie są ogólnie tak restrykcyjne w domu jak w firmie. W końcu korzysta się z własnego komputera, a większość osób właściwie uważa, że na własnym urządzenia powinna mieć możliwość wykonania dowolnej żądanej czynności. A zatem pierwsze konto użytkownika tworzone podczas działania instalatora systemu Windows staje się automatycznie kontem administracyjnym, zapewniając uprawnienia i kontrolę dostępu, których można oczekiwać. Lokalne konta użytkowników lub to, co określamy mianem kont grupy roboczej, wystarczająco dobrze spełniają swoją rolę. Pozwalają one na kilka subtelności (nawet w domu). Możliwe jest utworzenie wielu kont na jednym komputerze, nadanie użytkownikom własnej tożsamości logowania wraz z powiązanymi z nią ustawieniami niestandardowymi (tapetą na pulpicie itp.) oraz konfiguracjami systemu Windows i aplikacji. ► Rodzice mogą dodatkowo zarządzać kontami za pomocą kontroli rodzicielskiej, która zostanie omówiona dalej w tym rozdziale.

Konta użytkowników

⏐

529

Jednak na lokalne konta użytkowników zaczyna oddziaływać upływ czasu. Tak jak zmienia się sposób korzystania z komputerów, tak też ulegają zmianie nasze wymagania względem nich. Przykładowo większość osób nie przejmuje się tym, że ich konta użytkowników nie są chronione hasłem, co w przypadku kradzieży komputera może poważne konsekwencje. Konta lokalne są dosłownie lokalne na wybranym komputerze, a zatem trudne, jeśli nie niemożliwe, jest replikowanie ich między komputerami. Jeśli używany jest więcej niż jeden komputer (obecnie częsta sytuacja), sprawienie, aby każdy z nich wyglądał i działał identycznie, jest żmudnym zajęciem. Konta lokalne utrudniają również udostępnianie w sieci domowej. Właśnie z tego powodu firma Microsoft stworzyła dla systemu Windows 7 metodę udostępniania w grupie domowej. Interesujące jest to, że w zasadzie firma Microsoft te problemy rozwiązała ponad dekadę temu, gdy w systemie Windows Server wprowadziła schemat usług domenowych Active Directory. Ten schemat, który jest wykorzystywany przez korporacje na całym świecie, zapewnia bardziej scentralizowane zarządzanie kontami użytkowników (i innymi rzeczami). Zamiast logować się na pojedynczym komputerze i ograniczać do niego wszystkie własne ustawienia spersonalizowane, przeprowadza się logowanie do domeny. Jeśli wymagany jest dostęp do innego komputera, dostosowane ustawienia użytkownika mogą przechodzić razem z nim od komputera do komputera. W przypadku takiego schematu ustawienia, które zwykle uważa się za powiązane z kontem, nie są już ograniczone do jednego komputera. Usługi Active Directory są interesujące i bogate w możliwości, ale też zdecydowanie zbyt złożone na potrzeby sieci domowej. Oczywiście, oprócz komputerów faktycznie używanych codziennie przez użytkowników, wymagają one kosztownych i złożonych serwerów. A zatem taki schemat nie jest odpowiedni dla zwykłych domowych użytkowników. A zatem z myślą o systemie Windows 8 firma Microsoft stworzyła nowy typ konta użytkownika oparty na koncie Microsoft (wcześniej znanym pod nazwą Windows Live ID), które zapewnia wiele subtelności usług Active Directory, lecz bez ich złożoności. Okazuje się, że dla większości osób logujących się na komputerze z systemem Windows 8 za pomocą konta Microsoft ta operacja będzie tak prosta, jak w przypadku tradycyjnego konta lokalnego. Jednak z użyciem konta Microsoft związanych jest kilka korzyści. A zatem przyjrzyjmy się im w ramach szerszego omówienia typów kont możliwych do użycia w systemie Windows 8.

530

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Typy kont Windows 8 umożliwia logowanie za pomocą trzech różnych typów kont: domenowego, lokalnego i konta Microsoft.

KONTA DOMENOWE Konta domenowe są używane przez korporacje, które korzystają z infrastruktury usług Active Directory opartej na serwerze z systemem Windows Server. Centralnie przez pracodawcę jest zarządzane konto, a także wszelkie uprawnienia i możliwości, które mogą być dostępne. Połączenie z domeną w systemie Windows 8 odbywa się tak, jak we wcześniejszych wersjach systemu Windows, za pomocą zaawansowanego systemowego panelu sterowania. Po skonfigurowaniu domeny komputer jest ponownie uruchamiany, a następnie następuje logowanie przy użyciu nazwy użytkownika i hasła konta domenowego. Pod względem użytkowym system Windows 8 z kontem domenowym działa prawie tak samo jak w przypadku lokalnego konta użytkownika, ale nie ma się dostępu do niektórych elementów integracji, które są charakterystyczne dla logowania za pomocą konta Microsoft. Jak się wkrótce okaże, istnieje prosta metoda pozwalająca na złagodzenie tego problemu.

KONTA LOKALNE W systemach Windows XP, Vista i 7 większość użytkowników domowych logowała się na swoich komputerach za pomocą konta lokalnego lub konta, które dosłownie jest lokalne względem jednego komputera. Konta lokalne można zwykle zaliczyć do jednego z dwóch typów: administracyjnego lub standardowego. Konto administracyjne ma w zasadzie pełną kontrolę nad systemem, a ponadto z niego można wprowadzać dowolne żądane zmiany w konfiguracji. Konto standardowe pozwala na użycie większości aplikacji oraz wielu usług systemu Windows, ale uniemożliwia uzyskanie dostępu do funkcji, które mogłyby zaszkodzić systemowi. Przykładowo użytkownicy standardowi nie mogą instalować większości aplikacji, zmieniać czasu systemowego lub uzyskiwać dostępu do określonych apletów panelu sterowania. ► To ograniczenie można obejść przez wprowadzenie danych uwierzytelniających konta administratora. W tym celu należy skorzystać z funkcji o nazwie Kontrola konta użytkownika, która zostanie omówiona dalej w tym rozdziale.

Konta użytkowników

⏐

531

W poprzednich wersjach systemu Windows większość osób po prostu używała konta administracyjnego, ponieważ konta użytkowników standardowych były bardzo ograniczone i irytujące. Jednakże biorąc pod uwagę to, że obecnie w domach znajduje się wiele komputerów, a ponadto to, że istnieją możliwości synchronizacji między komputerami uzyskiwane w przypadku korzystania z konta Microsoft zamiast konta lokalnego, oczekujemy, iż zdecydowana większość użytkowników systemu Windows 8 nie będzie już używać kont lokalnych. Oczywiście, są one nadal obsługiwane, ale zwyczajnie straciły na znaczeniu.

KONTA MICROSOFT Obecnie logowanie za pomocą konta Microsoft to domyślny i preferowany wariant wykonywania działań. Konto Microsoft zapewnia wszystkie zalety konta lokalnego (prostotę i możliwość istnienia zarówno administratorów, jak i użytkowników o mniejszych przywilejach), a także korzyści oferowane przez konto domenowe w postaci replikowania ustawień na wielu komputerach i — oczywiście — integrację z usługami sieciowymi firmy Microsoft oraz usługami zewnętrznymi, takimi jak Facebook, Twitter itp. Jednak konto Microsoft jest czymś więcej niż tylko niuansem. Wymagane jest ono przez wiele aplikacji w stylu Metro wbudowanych w system Windows 8, w tym przez aplikacje wspomagające pracę (Poczta, Kalendarz, Kontakty i Wiadomości), aplikacje obsługujące nośniki cyfrowe i konsolę Xbox (Xbox Music, Xbox Video i Xbox LIVE Games) i inne. Windows 8 jest ściśle zintegrowany z kontem Microsoft, tak jak wcześniej system Windows Phone. Poza tym to konto jest wyjątkowo proste w użyciu. Z tych powodów wierzymy, że logowanie za pomocą konta Microsoft stanowić będzie oczywisty wybór dla większości użytkowników systemu Windows 8. Co więcej, naprawdę zakładamy, że podczas lektury książki czytelnicy korzystają z tego konta z powodu udogodnień wynikających z tego faktu. Pojawia się tylko jeden problem. W niektórych sytuacjach nie można zalogować się na komputerze za pomocą konta Microsoft przy pierwszej próbie konfigurowania systemu Windows 8. Jeśli np. komputer znajduje się w trybie bez połączenia sieciowego przy pierwszym użyciu systemu Windows 8, konto Microsoft nie zostanie nawet zaoferowane. Być może jednak bardziej oczywistym przykładem będzie komputer używany w pracy: nie ma możliwości, aby firma zezwoliła użytkownikom na pominięcie wbudowanych funkcji zabezpieczeń, starannie określonych zasad i zalogowanie się za pomocą osobistego konta Microsoft. Gdyby tylko istniał sposób na ominięcie tego ograniczenia...

532

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Maksymalne skorzystanie z możliwości konta domenowego lub lokalnego W przypadku logowania na komputerze za pomocą konta domenowego lub lokalnego można wprowadzić kilka zmian, które zapewnią najlepszy możliwy komfort obsługi. To, jakie będą to zmiany, w pewnym stopniu zależy od tego, czy aktualnie do logowania w systemie Windows 8 używane jest konto lokalne, czy domenowe. Oto niektóre z tych zmian. f Przełączenie z konta lokalnego na konto Microsoft. Jeśli podczas

początkowego konfigurowania systemu Windows 8 nie zdecydowano się na logowanie przy użyciu konta Microsoft, być może dlatego, że ten nowy typ konta nie był jeszcze zrozumiały, a ponadto po prostu chciano jak najbardziej pozostać przy sposobie obsługi charakterystycznej dla systemu Windows 7, firma Microsoft umożliwia późniejszą zmianę konta lokalnego przez przełączenie na konto Microsoft. ► Nie jest to możliwe w przypadku konta domenowego. Tylko konto lokalne może zostać przełączone na konto Microsoft.

Aby wykonać taką zmianę, należy przejść do interfejsu Ustawienia, a następnie do pozycji Użytkownicy. Poniżej etykiety Twoje konto trzeba kliknąć przycisk Przełącz na konto Microsoft (rysunek 12.1). Proszę bardzo! Problem rozwiązany. ► Za pomocą tego samego interfejsu można też wykonać przełączenie z konta Microsoft na konto lokalne. Jednak nie przychodzi nam do głowy ani jeden powód, dla którego chciano by się na to zdecydować. f Połączenie konta domenowego z kontem Microsoft. Jeśli używane jest konto

domenowe, nie można przełączyć go na konto Microsoft. Jednak możliwe jest połączenie logowania domenowego z kontem Microsoft i osiągnięcie w ten sposób tych samych korzyści, jakie uzyskujemy podczas zwykłego logowania za pomocą konta Microsoft. W branży jest to określane mianem rozwiązania „najlepszego z obu światów”. W tym celu należy przejść do interfejsu Ustawienia, a następnie do pozycji Użytkownicy. Poniżej etykiety Twoje konto należy kliknąć przycisk Połącz

Konta użytkowników

⏐

533

RYSUNEK 12.1. W dowolnym momencie można przekształcić konto lokalne w konto Microsoft

z kontem Microsoft. Po wykonaniu tej czynności zostanie wyświetlony ekran widoczny na rysunku 12.2. Na tym ekranie można określić, jakie ustawienia komputera mają być synchronizowane z kontem domenowym.

RYSUNEK 12.2. Możliwe jest połączenie konta domenowego z kontem Microsoft, a nawet wybranie ustawień do synchronizowania

534

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Po wybraniu ustawień do synchronizowania nastąpi logowanie za pomocą konta Microsoft, a następnie potwierdzenie lub wprowadzenie informacji weryfikujących zabezpieczenia (tak samo to wygląda podczas normalnego logowania przy użyciu tego typu konta). Od tego momentu w ciągły sposób można używać usług konta Microsoft oraz korzystających z niego aplikacji app dołączonych do systemu Windows 8 bez potrzeby logowania się w każdej aplikacji. Właściwie wszystko prezentuje się jeszcze lepiej: niektóre aplikacje app po prostu nie będą działać, jeśli nie zalogowano się za pomocą konta Microsoft. Ten proces łączenia sprawi, że będą funkcjonować.

DLACZEGO TO MOŻE SIĘ NIE POWIEŚĆ? Cóż, z tym schematem związany jest spory problem (można było się spodziewać, że coś takiego się pojawi). Wygląda on następująco: administrator domeny może po prostu nie zezwolić na połączenie konta Microsoft z kontem domenowym. Choć to, czy tak się stanie, będzie zależne od kilku czynników, wszystko sprowadza się do tego, czy środowisko podlega wysokiemu stopniowi kontroli. A zatem można jedynie próbować i mieć nadzieję, że wszystko zakończy się jak najlepiej. f Logowanie do grup aplikacji app za pomocą konta Microsoft. Istnieje trzeci

wariant, który zapewnia bardziej ograniczony sposób uzyskania dostępu do możliwości konta Microsoft, ale bez konieczności modyfikowania w żaden sposób konta domenowego lub lokalnego. Oznacza to, że zamiast łączenia lub przełączania istniejącego konta logowania można po prostu spróbować uruchomić jedną z aplikacji app systemu Windows 8, które bazują na połączeniu sieciowym, a następnie zalogować się po zobaczeniu ekranu podobnego do pokazanego na rysunku 12.3. To rozwiązanie nie jest tak złożone, jak używanie konta Microsoft (lub łączenie z nim). W różnych momentach konieczne będzie zalogowanie do odmiennych grup aplikacji app. Przykładowo firma Microsoft zalicza aplikacje app wspomagające pracę (określane też mianem „komunikacyjnych”) do jednej grupy, a aplikacje dla konsoli Xbox (multimedia i gry) do osobnej grupy. Nie można skorzystać z funkcji synchronizacji ustawień między komputerami, która jest dostępna w przypadku faktycznego logowania za pomocą konta Microsoft. Jeśli jednak nie ma wyboru lub po prostu naprawdę jest się upartym, umożliwi to przynajmniej wykorzystanie pełnych możliwości wbudowanych aplikacji w stylu Metro.

Konta użytkowników

⏐

535

RYSUNEK 12.3. Jeśli nie można użyć konta Microsoft lub nie jest to pożądane, można zalogować się do różnych grup aplikacji app

Zarządzanie kontami W poprzednich wersjach systemu Windows lokalne konta użytkowników były zarządzane na panelu sterowania, czyli pulpitowym interfejsie użytkownika, który obecny był już w najwcześniejszych wersjach systemu Windows. W systemie Windows 8 podstawowe zadania związane z zarządzaniem kontami użytkowników są realizowane w interfejsie Ustawienia środowiska Metro, choć, co może wprowadzać zamieszanie, kilka bardziej zaawansowanych lub osobliwych funkcji nadal można znaleźć na starszych panelach sterowania. A zatem, zależnie od wymagań, może się okazać konieczne przełączanie między dwoma środowiskami. Zacznijmy od podstaw.

ZARZĄDZANIE KONTAMI W INTERFEJSIE USTAWIENIA Podobnie jak wiele interfejsów środowiska Metro, sekcja Użytkownicy interfejsu Ustawienia jest niemalże rozbrajająco prosta. Jak widać na rysunku 12.4, ten interfejs użytkownika umożliwia zarządzanie funkcjami powiązanymi z naszym kontem oraz kontami innych użytkowników (na rysunku widoczna jest wersja ekranu, którą zobaczy większość użytkowników, ponieważ przedstawia konto Microsoft).

536

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

RYSUNEK 12.4. Interfejs Ustawienia zapewnia nowy interfejs zarządzania użytkownikami

Oto funkcje, które zmieniają się zależnie od typu konta używanego do logowania. f Przełącz na konto lokalne/Przełącz na konto Microsoft. Jeśli zalogowano się

za pomocą konta Microsoft, dostępny jest przycisk Przełącz na konto lokalne, który umożliwi przełączenie na konto lokalne, choć kosztem utraty dostępu do wszystkich funkcji towarzyszących kontu Microsoft. Jeśli jednak zalogowano się przy użyciu konta lokalnego, widoczny będzie przycisk Przełącz na konto Microsoft. f Połącz z kontem Microsoft/Odłącz konto Microsoft. Osoby logujące się

za pomocą konta domenowego (używanego tylko w korporacjach oraz innych firmach) zobaczą przycisk Połącz z kontem Microsoft, który opisano wcześniej w rozdziale. Jeśli już połączono konto domenowe z kontem Microsoft, pojawi się przycisk Odłącz konto Microsoft. f Zmień hasło. Osoby używające do logowania konta lokalnego lub konta

Microsoft za pomocą tego przycisku w dowolnym momencie mogą zmienić hasło. Użytkownicy domenowi nie zobaczą tego przycisku. Mogą natomiast użyć kombinacji klawiszy Ctrl+Alt+Del i z wyświetlonego menu pełnoekranowego wybrać opcję Zmień hasło. Jednak możliwość zmiany hasła w rzeczywistości będzie zależna od obowiązujących zasad korporacyjnych (okazuje się, że wiele firm może wymagać zmiany hasła w regularnych odstępach czasu, czy się tego chce, czy nie).

Konta użytkowników

⏐

537

f Utwórz hasło obrazkowe/Zmień hasło obrazkowe. Wraz z pojawieniem się

urządzeń dotykowych z systemem Windows, w tym tabletów oraz innych urządzeń z ekranami dotykowymi, system Windows 8 zaoferował dwa nowe, zabawne i skuteczne sposoby logowania na komputerze: hasło obrazkowe i PIN (drugi sposób opisano poniżej). Żadna z tych metod nie zastępuje standardowego hasła. Obie metody pozwalają na niejawne logowanie w systemie przy użyciu rzeczywistego hasła, ale w prostszy (i trochę bardziej przyjemny) sposób niż w przypadku normalnego hasła. Jest to szczególnie przydatne dla ekranu dotykowego, ponieważ wprowadzanie długiego hasła przez naciskanie może być żmudną czynnością. Hasło obrazkowe to w zasadzie zdjęcie, na którym za pomocą ekranu dotykowego urządzenia określa się dowolną kombinację trzech okręgów, linii i (lub) naciśnięć. Jako przykład tego typu logowania można sobie wyobrazić zdjęcie członka rodziny, na którym celuje się w każde oko, a następnie rysuje uśmiech na ustach (choć niekoniecznie na coś takiego należy się zdecydować, ponieważ taka kombinacja gestów jest dość oczywista i może podważyć zabezpieczenia komputera). Utworzenie hasła obrazkowego wymaga wykonania kroków niewielkiego kreatora. Po podaniu hasła potwierdzającego, że konto należy do użytkownika, pojawi się prośba o wybranie zdjęcia, które zostanie użyte. Oczywiście, można skorzystać z dowolnego wybranego zdjęcia. Po wybraniu zdjęcia, które zostało zweryfikowane przez kreator, użytkownik zostanie poproszony o określenie gestów (rysunek 12.5). Na potrzeby logowania do wyboru są trzy gesty (dowolna kombinacja trzech okręgów, linii i [lub] naciśnięć). Kreator zażąda powtórzenia gestów w celu zapewnienia, że poprawnie zapamiętano ich sekwencję, a następnie można kontynuować działania. Później można zmienić hasło obrazkowe lub usunąć je. ► Nikt nie jest ograniczony do korzystania z danego typu logowania. Dla tego samego konta można skonfigurować hasło, hasło obrazkowe i PIN, a następnie wybrać, która z tych metod zostanie użyta podczas logowania. f Utwórz numer PIN/Zmień numer PIN. Jeśli kiedykolwiek używano smartfonu,

wiadomo, że w takich urządzeniach standardem bezpiecznego logowania są 4-cyfrowe numery PIN, czyli osobiste numery identyfikacyjne. Ta opcja logowania umożliwia zastosowanie tego samego wygodnego typu logowania na komputerze lub urządzeniu z systemem Windows. Jest to szczególnie

538

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

RYSUNEK 12.5. Tworzenie hasła obrazkowego

ZDROWOROZSĄDKOWE WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE ZABEZPIECZEŃ HASŁA OBRAZKOWEGO Zdając sobie sprawę z tego, że — z jednej strony — zdrowy rozsądek to dla każdej osoby kluczowy aspekt dbania o bezpieczeństwo własnych danych — a z drugiej strony — ludzki błąd to niemal na pewno podstawowy czynnik powodujący większość niefortunnych zdarzeń związanych z zabezpieczeniami, poczuwamy się do uświadomienia czytelnikom, że hasło obrazkowe, tak jak dowolny inny schemat zabezpieczeń, jest tylko takie bezpieczne, jak sami się o to postaramy. A zatem podczas tworzenia hasła obrazkowego należy kierować się zdrowym rozsądkiem, pamiętając o następujących wskazówkach. X Złożoność. Nietrudno się domyślić, że hasło obrazkowe używające jako zdjęcia twarzy

osoby, najprawdopodobniej będzie uwzględniać dotknięcie oczu i narysowanie uśmiechu wzdłuż ust. Należy wykazać się większą kreatywnością niż w tym przypadku i skorzystać z bardziej złożonego zdjęcia, które zawiera mniej oczywistych szczegółów godnych uwagi. X Użycie różnych gestów. Trzy identyczne linie proste nie sprawią, że hasło obrazkowe będzie bezpieczne. Należy rozważyć zastosowanie kombinacji naciśnięć, linii prostych lub zakrzywionych (w obu kierunkach) oraz okręgów, które przemieszczają się w obu kierunkach (zgodnie ze wskazówkami zegara i w kierunku przeciwnym). X Fizyczne maskowanie zawartości ekranu. Z pewnością nie pozwalamy na to, aby nieznajomi widzieli, jak wprowadzamy PIN karty płatniczej w bankomacie. Nie wolno umożliwić osobom postronnym ujrzenia naszego hasła obrazkowego (niezależnie od tego, za jak ładne je uważamy). X Czyszczenie ekranu. Używane obecnie urządzenia z ekranami dotykowymi pozostawiają widoczne ślady każdorazowo po wykonaniu naciśnięcia lub gestu. Oznacza to, że należy pamiętać o wyczyszczeniu ekranu, aby zmniejszyć ryzyko tego, że ktoś może obejrzeć ekran urządzenia w świetle i szybko zgadnąć, jakie gesty zostały użyte do zalogowania.

Konta użytkowników

⏐

539

przydatne w przypadku urządzeń z ekranem dotykowym. Sami zdecydowaliśmy się na użycie tego typu logowania na naszych tradycyjnych komputerach stacjonarnych, ponieważ jest ono bardzo szybkie. Ustawienie numeru PIN jest bardzo prostą operacją. Każdy element PIN-u musi być liczbą. Uwaga Dość dziwne jest to, że logowanie przy użyciu hasła obrazkowego i PIN-u jest możliwe nawet dla konta domenowego. Jednak niektóre korporacje mają bardzo restrykcyjne zasady dotyczące haseł, dlatego, jak to jest w przypadku innych opcji opisanych w tym rozdziale, może nie być możliwe skorzystanie z tych funkcji podczas używania konta domenowego w miejscu pracy.

f Dodaj użytkownika. Jeśli wybrano odsyłacz Dodaj użytkownika poniżej pozycji

Inni użytkownicy, zostanie wyświetlony nowy interfejs pełnoekranowy widoczny na rysunku 12.6. Choć domyślnie jest on skonfigurowany dla konta Microsoft, można kliknąć odsyłacz Zaloguj się bez użycia konta Microsoft, aby skonfigurować tradycyjne, lokalne konto użytkownika.

RYSUNEK 12.6. Dodawanie użytkownika w interfejsie w stylu Metro

A zatem na pojedynczym komputerze można łączyć konto Microsoft i konta lokalne (a nawet konta domenowe), choć nasza ogólna reguła dotycząca wyłącznego korzystania z kont Microsoft, gdy tylko to możliwe, dotyczy również naszych własnych komputerów.

540

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

ZAAWANSOWANE ZARZĄDZANIE UŻYTKOWNIKAMI ZA POMOCĄ PANELU STEROWANIA Interfejs Ustawienia jest ładny i nie tylko, ale jeśli użytkownik chce wgłębić się w szczegóły związane z zarządzaniem kontami użytkowników, będzie musiał skorzystać z tradycyjnego interfejsu panelu sterowania. Zgadza się, jeśli nawet nie jest się specjalnie zainteresowanym funkcjami zaawansowanymi, nadal wskazana będzie znajomość tego interfejsu. Wynika to stąd, że znajdują się w nim określone rzeczy powiązane z zarządzaniem kontami, które mogą zostać zrealizowane tylko z poziomu panelu sterowania. Przykładowo pierwsze konto tworzone w systemie Windows 8 zawsze jest kontem administracyjnym. Będzie tak niezależnie od tego, czy jest to zalecane konto Microsoft, czy tradycyjne konto lokalne. Gdy jednak tworzymy inne konta, zgodnie z zawartym wcześniej opisem, nie są one kontami administracyjnymi. Interfejs Ustawienia w stylu Metro nie oferuje żadnej metody pozwalającej na zmianę typu tych kont. Jednak panel sterowania daje taką możliwość. Okazuje się, że zapewnia on wiele dodatkowych funkcji dotyczących kont użytkowników, których nie należy ignorować. Oczywiście, najpierw trzeba je znaleźć. Najprościej w tym celu użyć funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Po wyświetleniu ekranu trzeba wpisać słowo użytkownik, wybrać filtr Ustawienia na prawym panelu, a następnie pozycję Konta użytkowników na liście wyników. Spowoduje to wyświetlenie tradycyjnego panelu sterowania Konta użytkowników (rysunek 12.7). ► Jeśli jednak skonfigurowano tylko jedno konto użytkownika, nie można zmienić jego typu z administracyjnego na standardowe. Na komputerze zawsze musi istnieć jedno skonfigurowane konto administratora.

Oto niektóre z zadań związanych z kontami użytkowników, które można wykonać tylko za pomocą panelu sterowania. f Zmiana typu konta. Jak wcześniej wspomniano, pierwsze konto konfigurowane

na komputerze, niezależnie od tego, czy jest to konto Microsoft, czy lokalne konto użytkownika, to konto administracyjne. A co z kolejnymi kontami? Jak się okazuje, wszystkie konta dodawane w dalszej kolejności (konta Microsoft lub konta lokalne) są tworzone jako standardowe konta użytkowników, a nie administratorów. Jeśli zatem trzeba zmienić konto z jednego typu na inny, będzie to możliwe.

Konta użytkowników

⏐

541

RYSUNEK 12.7. Panel sterowania Konta użytkowników

Aby zmienić typ konta, należy kliknąć odsyłacz Zarządzaj innym kontem na panelu sterowania Konta użytkowników. W efekcie zostanie pokazany ekran podobny do przedstawionego na rysunku 12.8, na którym można wybrać konto do zmiany. W celu wyświetlenia ekranu, takiego jak na rysunku 12.9., należy wybrać konto, które ma zostać zmodyfikowane. Na rysunku widać dodatkowe konto Microsoft, które zostało automatycznie skonfigurowane jako konto standardowego typu podczas dodawania do systemu. ► Podczas pracy z kontem lokalnym można również użyć tego ekranu do zmiany nazwy konta, utworzenia lub zmiany hasła, skonfigurowania ustawień kontroli rodzicielskiej lub usunięcia konta.

► Podczas pracy z kontem Microsoft można też użyć tego ekranu do skonfigurowania ustawień kontroli rodzicielskiej lub usunięcia konta (z komputera).

542

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

RYSUNEK 12.8. Interfejs zarządzania kontami umożliwia skonfigurowanie kont użytkowników

RYSUNEK 12.9. Jeśli powyżej pozycji Chronione hasłem nie widnieje słowo Administrator, konto nie jest administracyjne

Konta użytkowników

⏐

543

Kolejno należy kliknąć odsyłacz Zmień typ konta, wybrać pozycję Administrator, a następnie kliknąć przycisk Zmień typ konta. Jak widać na rysunku 12.10, drugie konto Microsoft także jest kontem administracyjnym.

RYSUNEK 12.10. Dodatkowe konto Microsoft awansowało w hierarchii f Zarządzanie funkcją Kontrola konta użytkownika. W systemie Windows

Vista firma Microsoft wprowadziła coś, co w tamtym czasie było bardzo kontrowersyjną funkcją o nazwie Kontrola konta użytkownika (UAC — User Account Control). Funkcja była powiązane ze staraniami firmy mającymi na celu rozłożenie na komponenty systemu Windows przez przypisanie do jednej z dwóch grup każdego systemowego obiektu funkcjonalnego lub komponentu. Do pierwszej grupy trafiały komponenty wymagające przywilejów administracyjnych, a do drugiej grupy pozostałe komponenty. Komponenty z drugiej grupy mogłyby po prostu działać, nie sprawiając problemów przez cały dzień, a ponadto nie zmuszając do poważnego zastanawiania się nad kwestiami dotyczącymi zabezpieczeń i mającymi fundamentalne znaczenie dla systemu. Jednak istnieją też inne komponenty, które do działania wymagają konta administracyjnego. Te komponenty są trochę bardziej złożone. Wywołują one okno dialogowe funkcji Kontrola konta użytkownika, które musi zostać obsłużone, zanim możliwe będzie kontynuowanie jakiegokolwiek zadania.

544

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Teoretycznie funkcja Kontrola konta użytkownika jest irytująca, ale została ulepszona ponad dwie wersje systemu Windows wstecz, aby być, no cóż, mniej denerwującą. Oznacza to, że nie wyświetla już tak często komunikatów. Jeśli zalogowano się przy użyciu konta z przywilejami administratora, a tak może faktycznie być, funkcja sporadycznie będzie „wtrącać się”, wyświetlając swoje niewielkie potwierdzające okno dialogowe powodujące przerwanie wykonywanej serii czynności. Forma przerywania pracy będzie się zmieniać w zależności od czynności, którą próbuje się wykonać (np. okno dialogowe funkcji pojawi się podczas próby zainstalowania aplikacji), a także typu używanego konta użytkownika. Godne uwagi jest jednak to, że sposób prezentowania okien przez funkcję Kontrola konta użytkownika naprawdę nie zmienił się od czasów systemu Windows 7. A zatem, o ile przez kilka ostatnich lat nie korzystano z systemu Windows XP, będzie wiadomo, czego można się spodziewać. Wygląda to tak, jak w systemie Windows 7, lecz znacznie mniej irytująco niż w systemie Windows Vista. Konfigurowanie funkcji Kontrola konta użytkownika przebiega tak, jak w systemie Windows 7, za pośrednictwem panelu sterowania ustawień funkcji. A zatem nie ma sensu się tym zajmować. Funkcja Kontrola konta użytkownika działa tak, jak wcześniej, a ponadto nie jest irytująca i nie powinna być modyfikowana. Uwaga W ramach dygresji warto wspomnieć o jednej interesującej rzeczy dotyczącej funkcji Kontrola konta użytkownika w systemie Windows 8: miejscem, w którym nigdy nie zostanie wyświetlone okno dialogowe funkcji jest dowolny interfejs środowiska Metro systemu Windows 8. Wynika to stąd, że funkcja Kontrola konta użytkownika jest technologią pulpitową, a środowisko Metro zawiera własne, wbudowane, bardziej wszechobecne metody ochrony, które mają za zadanie zabezpieczenie systemu operacyjnego przed dokładnie tymi rodzajami problemów, z myślą o których stworzono funkcję UAC.

f Włączanie i konfigurowanie funkcji Bezpieczeństwo rodzinne. Po raz pierwszy

firma Microsoft zapewniła wszechobecną funkcję kontroli rodzicielskiej w systemie Windows Vista, umożliwiając rodzicom tworzenie i wymuszanie ustawień dotyczących użytkowania komputera, w tym filtru stron internetowych (w celu blokowania i udostępniania poszczególnych witryn internetowych i pobierania danych), limitów czasowych, gier i aplikacji (z możliwością określania, które z nich mogą być używane, a które nie). W systemie Windows 8 firma Microsoft rozwinęła funkcję kontroli rodzicielskiej w porównaniu z jej poprzednikiem. Funkcja działa w taki sam sposób, ale oferuje kilka przydatnych ulepszeń. Funkcja kontroli rodzicielskiej, nazywana

Konta użytkowników

⏐

545

w systemie Windows 8 funkcją Bezpieczeństwo rodzinne, może być stosowana tylko do kont nieadministracyjnych, w tym kont Microsoft, co naprawdę jest nowością w systemie Windows 8. Ponadto jednocześnie jest administrowane jedno konto. ► Funkcja kontroli rodzicielskiej nie jest dostępna po zalogowaniu jako użytkownik domenowy.

Istnieją dwie metody dodania funkcji kontroli rodzicielskiej do konta. Jak już wspomniano, podczas dodawania nowego konta do systemu domyślnie jest ono tworzone jako standardowe konto użytkownika, a nie konto administratora. W systemie Windows 8 miłym dodatkiem jest opcja wyboru (rysunek 12.11), która umożliwia włączenie funkcji Bezpieczeństwo rodzinne od razu podczas tworzenia konta.

RYSUNEK 12.11. Funkcję kontroli rodzicielskiej można włączyć podczas dodawania nowego konta na komputerze

Funkcję kontroli rodzicielskiej można też dodać do konta po utworzeniu. W tym celu należy wybrać opcję Zarządzaj innym kontem na głównym panelu sterowania Konta użytkowników, a następnie konto do zarządzania i opcję Konfiguruj funkcję Bezpieczeństwo rodzinne. Interfejs funkcji Bezpieczeństwo rodzinne przypomina pokazany na rysunku 12.12.

546

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

RYSUNEK 12.12. Funkcja Bezpieczeństwo rodzinne ułatwia ochronę dzieci przed niewłaściwą treścią podczas korzystania z internetu i komputera

Jeśli zaznajomiono się już z funkcją kontroli rodzicielskiej dołączoną do systemu Windows 7, łatwo stwierdzić, że wszystkie możliwości z tej wersji przeniesiono do systemu Windows 8. W obecnej wersji systemu znajduje się też kilka przydatnych dodatków. Przykładowo funkcja kontroli rodzicielskiej systemu Windows 7 umożliwiała określenie godzin dla każdego dnia, w czasie których dziecko mogło korzystać z komputera (obecnie ta możliwość nosi nazwę blokady czasowej), natomiast w systemie Windows 8 dodano też możliwość ograniczenia liczby godzin używania komputera każdego dnia. Ponadto funkcja Bezpieczeństwo rodzinne jest zintegrowana z serwisem Sklep Windows, dlatego można wyświetlać i kontrolować to, jakie aplikacje w stylu Metro i gry są pobierane przez dziecko. W tym przypadku wykorzystywane są systemy ocen obowiązujące w konkretnym państwie. f Włączanie konta gościa. Choć można podjąć wszelkie starania,

aby maksymalnie chronić standardowe konta użytkowników za pomocą funkcji kontroli rodzicielskiej, czasem wymagane jest jedynie pojedyncze, tymczasowe konto użytkownika z przywilejami zwykłego użytkownika, z którego może skorzystać dowolna osoba. Podobnie jak poprzednie wersje systemu Windows, system Windows 8 zawiera takie konto o nazwie Gość, które pozwala innym

Konta użytkowników

⏐

547

osobom w bezpieczny i prosty sposób używać naszego komputera bez obaw, że będą mogły wyświetlić, zmodyfikować lub usunąć jakiekolwiek ważne dane, usunąć instalację aplikacji lub zmienić aplikację albo wykonać inne niebezpieczne czynności. Aby włączyć konto Gość, należy wybrać opcję Zarządzaj innym kontem na głównym panelu sterowania Konta użytkowników. Na ekranie zarządzania kontami należy następnie wybrać konto Gość (jego ikona będzie zawierać informację, że jest wyłączone). Na panelu sterowania pojawi się pytanie mające na celu potwierdzenie, czy użytkownik zamierza włączyć to konto, z informacją, że pliki, foldery i ustawienia chronione hasłem nie są dostępne dla gości. Aby włączyć konto Gość, należy kliknąć opcję Włącz. Po odejściu od komputera można zablokować konto (najprościej za pomocą kombinacji Klawisz logo systemu Windows+L). Pod naszą nieobecność dzieci lub goście mogą przeglądać strony internetowe, uruchamiać aplikacje i wykonywać inne typowe czynności, korzystając z konta Gość. Nowa opcja gościa będzie widoczna na ekranie blokowania. Należy pamiętać, że w przypadku każdego logowania konto Gość ma charakter tymczasowy. A zatem, gdy użytkownik wyloguje się z tego konta, usunięte zostaną wszelkie wprowadzone zmiany lub utworzone dokumenty. Każde logowanie za pomocą konta Gość można porównać do pierwszego użycia konta. Nic nie jest zachowywane. f Resetowanie zasad technologii EAS. W przypadku logowania na komputerze

lub urządzeniu z systemem Windows 8 za pomocą konta Microsoft w tle używana jest technologia EAS (Exchange ActiveSync), która zapewnia dostęp typu wypychanego do poczty elektronicznej usługi Hotmail, kalendarza, kontaktów i innych danych. EAS to opracowany przez Microsoft standard korporacyjny używany przez usługę Hotmail, serwer Microsoft Exchange oraz usługi oparte na serwisie Office 365, a także przez usługi konkurencyjne firm Apple, Google oraz innych (dzięki temu de facto jest to standard obowiązujący we wszystkich nowoczesnych urządzeniach przenośnych). Jedną ze sporych korzyści jest obsługa zasad technologii EAS pozwalających na określenie ograniczeń dla urządzenia (smartfonu, tabletu lub komputera), które używane jest do uzyskania dostępu do usług bazowych. Przykładowo w miejscu pracy może być wymagane zapewnienie, że użytkownik loguje się za pomocą konta z akceptowalnym hasłem (pod względem długości i złożoności), które następnie jest automatycznie blokowane po upływie ustalonego okresu nieaktywności.

548

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

W przypadku zalogowania za pomocą konta Microsoft dowolne ograniczenia wymuszane przez usługę Hotmail są automatycznie stosowane do używanego komputera. Jest to jednak wymagane tylko wtedy, gdy korzysta się z aplikacji app Poczta dodanej przez firmę Microsoft do systemu Windows. Podczas uzyskiwania dostępu do poczty elektronicznej usługi Hotmail, kalendarza i kontaktów z poziomu aplikacji systemu Windows lub witryny internetowej można odłączyć od komputera wymagania zasad EAS usługi Hotmail. Dość dziwne jest to, że można w tym celu użyć panelu sterowania Konta użytkowników. Wystarczy kliknąć pozycję Resetuj zasady EAS po lewej stronie. Mniejsze ograniczenia będą obowiązywać do momentu ponownego uruchomienia aplikacji app Poczta, Kalendarz, Kontakty lub Wiadomości. Gdy to nastąpi, zasady EAS wymagane przez usługę Hotmail po prostu zostaną automatycznie zastosowane. Jeśli jednak zalogowano się przy użyciu konta korporacyjnego, operacja będzie bardziej jawna: pojawi się prośba o zaakceptowanie zmiany zasad.

ZABEZPIECZENIA I SYSTEM WINDOWS 8: DBANIE O BEZPIECZEŃSTWO KOMPUTERA Choć zwolennicy i techniczni eksperci macintoshów lubią w sposób pełen udręki prezentować, jak trudnym zadaniem jest zabezpieczenie komputera z systemem Windows, prawda wygląda dużo lepiej. Przed pojawieniem się systemu Windows 8 można było wykonać kilka prostych kroków w celu technicznego zabezpieczenia komputera (w tym włączenie automatycznych aktualizacji i instalacja rozwiązania antywirusowego) w połączeniu z odpowiednią ilością tradycyjnego zdrowego rozsądku. Więcej nie było wymagane. Dobrą wiadomością jest, że w systemie Windows 8 jest jeszcze lepiej. Oczywiście, fundamenty działań firmy Microsoft nie zmieniły się. W dalszym ciągu, tak jak to ma miejsce od kilku dekad, poprawia ona zabezpieczenia systemu. Obecna wersja systemu Windows obejmuje tę samą technologię przeciwdziałającą złośliwemu oprogramowaniu, firewall, funkcję Kontrola konta użytkownika oraz inne funkcje zabezpieczeń, które sprawiły, że dotychczas Windows 7 był najbezpieczniejszą wersją systemu Windows. Idąc za ciosem, później firma dodała dwie nowe, kluczowe funkcje. Wreszcie do systemu operacyjnego dołączono oprogramowanie antywirusowe, dlatego nie jest konieczne dodawanie go osobno.

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

549

PANEL STEROWANIA KONTA UŻYTKOWNIKÓW I KONTA DOMENOWE Opisany w rozdziale panel sterowania Konta użytkowników dotyczy tylko tych osób, które logują się za pomocą konta Microsoft lub konta lokalnego. Jeśli logowanie odbywa się przy użyciu konta domenowego lub na komputerze, dla którego skonfigurowano takie konto, na panelu sterowania Konta użytkowników widoczne będą inne opcje. Choć wiele z tych opcji jest interesujących wyłącznie dla administratorów domen, warto zwrócić uwagę na jedno z typowych zadań zarządzanych za pomocą tego interfejsu, o którym wspomniano wcześniej, czyli na zmianę typu konta. W tym celu należy kliknąć pozycję Zarządzaj kontami użytkowników. Zamiast nowego widoku w oknie panelu sterowania Konta użytkowników pojawią się tradycyjne okna, takie jak na rysunku 12.13.

RYSUNEK 12.13. Zarządzanie kontami użytkowników w systemie opartym na domenach Jeśli po wybraniu konta do zmiany widoczne będą dwie pozycje dla jednego konta (podobnie jak w przypadku kont Microsoft), należy użyć wyżej położonej i kliknąć opcję Właściwości. Następnie w oknie trzeba wybrać pozycję Standardowy lub Administrator.

Poza tym obecnie w skład systemu Windows wchodzi funkcja ochrony SmartScreen, która po raz pierwszy pojawiła się w programie Internet Explorer 9. Oznacza to ochronę nawet wtedy, gdy używane są konkurencyjne przeglądarki internetowe. Nadal jednak trzeba się kierować zdrowym rozsądkiem. Jednak nie temu poświęcona jest książka.

550

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Windows Defender Od czasów systemu Windows Vista firma Microsoft dodaje do systemu Windows zintegrowane rozwiązanie przeciwdziałające oprogramowaniu szpiegującemu i złośliwemu o nazwie Windows Defender. Choć dobrze pełniło swoją rolę (okazuje się, że większość użytkowników systemu Windows po prostu nie miała nawet świadomości jego istnienia, co stanowi dowód jego skuteczności), zawsze było pozbawione jednej istotnej funkcji, czyli funkcji antywirusowej. A zatem polecaliśmy zewnętrzne i darmowe narzędzie antywirusowe o nazwie MSE (Microsoft Security Essentials), które pod względem wyglądu i działania przypominało rozwiązanie Defender, ale oferowało tę jedną ważną funkcję, kompletującą zabezpieczenia systemu Windows. Obecnie Windows Defender zawiera tę samą funkcję antywirusową, która stanowiła część narzędzia MSE. Funkcja wbudowana jest w system Windows 8, domyślnie włączona i wliczona w cenę zakupu systemu. Jest to ekscytujące, ponieważ sami od lat korzystaliśmy z narzędzia MSE i jesteśmy przekonani, że może chronić nie tylko nasze własne komputery, ale, co ważniejsze, urządzenia członków naszych rodzin i znajomych. Do tej pory nie doświadczyliśmy żadnych poważnych problemów. Ani jednego. Nasza rada jest prosta. Przy założeniu, że nie spędza się czasu w „podziemiach” internetu na pobieraniu nielegalnego oprogramowania i nie wiadomo czego jeszcze, rozwiązanie Windows Defender będzie wystarczające. Jest proste i działa w tle, dlatego nie będzie irytować wyskakującymi oknami dialogowymi. Nie będą wymagane żadne inne aplikacje zabezpieczające, a nawet bardziej kosztowne pakiety zabezpieczające. Jak już wiadomo, będzie tak pod warunkiem kierowania się zdrowym rozsądkiem. Wskazówka Cóż, jest jeszcze jedna rzecz, którą należy sporadycznie powtarzać. Mowa o użyciu dodatkowego narzędzia przeciwdziałającego złośliwemu oprogramowaniu (nie należy jednak nigdy korzystać z dwóch rozwiązań antywirusowych, ponieważ będą ze sobą kolidować). Choć nie ma potrzeby pozostawiania aktywnego drugiego narzędzia przeciwdziałającego złośliwemu oprogramowaniu, dobrym pomysłem będzie uruchamianie w danej chwili tylko jednego takiego oprogramowania, aby po prostu mieć pewność, że coś nie uszło naszej uwadze.

Wiemy jednak, że czytelnicy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o funkcji Windows Defender. Jak widać na rysunku 12.14, Windows Defender ma prosty interfejs. Z jego poziomu można zainicjować skanowanie pod kątem złośliwego oprogramowania i wirusów, sprawdzić aktualizacje, wyświetlić historię działań Defendera lub uzyskać

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

551

RYSUNEK 12.14. Windows Defender

dostęp do różnych opcji. Defender działa tak, jak w systemie Windows 7, z tą różnicą, że obecnie w czasie rzeczywistym wyszukuje wirusów, a także oprogramowania szpiegującego oraz innego złośliwego. W interfejsie funkcji Windows Defender nie ma wielu rzeczy do zrobienia. Po poprawnym skonfigurowaniu Defendera będzie włączona ochrona w czasie rzeczywistym przed wirusami i złośliwym oprogramowaniem, a ponadto aktualne powinny być definicje wirusów i złośliwego oprogramowania (po części decyduje to o możliwości wykrywania podejrzanego oprogramowania). Choć na karcie Aktualizuj można ręcznie zaktualizować definicje, mało prawdopodobne będzie wykonywanie tej czynności, chyba że komputer był odłączony od sieci przez wiele tygodni lub dłużej. Potencjalnie szkodliwe pozycje, które zostały znalezione, są katalogowane na karcie Historia. Można na niej zobaczyć różne porcje pozycji poddanych kwarantannie, zaakceptowanych, a także wszystkie wykryte. Jeśli na karcie widoczne są jakiekolwiek pozycje, można podjąć dodatkowe kroki zaradcze (być może usuwając wszystkie pozycje), ale zwykle nie ma ku temu powodów. Zgodnie z oczekiwaniami, karta Ustawienia zawiera kilka opcji konfiguracyjnych, które są godne uwagi. Przykładowo funkcję Defender można skonfigurować tak, aby podczas pełnego skanowania uwzględniła dyski przenośne. Jest to pożądane,

552

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

jeśli w domu regularnie używany jest dysk zewnętrzny, taki jak dysk twardy USB. Funkcję można też skonfigurować w celu automatycznego usuwania pozycji poddanych kwarantannie po upływie określonego czasu (domyślnie nie jest wykonywana żadna operacja). Ponadto można zdecydować, czy weźmie się udział w programie MAPS (Microsoft Active Protection Service), który służy do tego, aby Defender stał się bardziej skuteczny dla każdego. Choć czytelnicy sami zdecydują, zalecamy przynajmniej podstawowe członkostwo.

Zabezpieczenia podczas rozruchu Podobnie jak swój poprzednik, Windows Defender znakomicie spełnia swoją rolę. Jednakże ze zintegrowanym rozwiązaniem antywirusowym i przeciwdziałającym złośliwemu oprogramowaniu, takim jak Defender, związany jest jeden problem polegający na tym, że do jego działania niezbędne jest uruchomienie systemu Windows 8. W określonych sytuacjach może być wymagane zabezpieczenie dysku twardego komputera, tak jak podczas rozruchu, lub uruchomienie procesu sprawdzania zabezpieczeń dla dysku twardego, gdy system Windows nie działa. Choć można uznać, że, jako takie, tego rodzaju możliwości technicznie nie są funkcjami systemu Windows 8, trzeba o nich wiedzieć. Przede wszystkim komputery stały się coraz bardziej złożone, a ponadto rozwinęła się architektura, na której bazuje system Windows. Jedną z największych zmian jest to, że Windows 8 został zaprojektowany z myślą o dostosowaniu do znacznie opóźnionego przejścia z prymitywnych środowisk BIOS (Basic Input/Output System), których obecnością mogły się pochwalić (a może wręcz przeciwnie?) komputery od lat 80. ubiegłego wieku. BIOS to typ niewielkiego oprogramowania sprzętowego, które po włączeniu komputera jest uruchamiane przed załadowaniem systemu Windows. Choć możliwe jest uruchomienie systemu Windows 8 na komputerze z BIOS-em (w zasadzie dotyczy to każdego komputera wyprodukowanego przed rokiem 2012), nowa generacja bardziej zaawansowanych komputerów i urządzeń wyposażona jest w następcę BIOS-u. Nosi on nazwę UEFI (Unified Extensible Firmware Interface). W porównaniu z BIOS-em UEFI zapewnia wiele korzyści, ale z punktu widzenia zabezpieczeń najważniejsze jest to, że komputery oparte na tego typu oprogramowaniu sprzętowym mogą obsługiwać nową technologię o nazwie Secure Boot. Bazując na standardach branżowych, zapewnia ona, że system nie został zmodyfikowany, gdy znajdował się w trybie offline (bez uruchomionego systemu Windows).

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

553

Choć zabrzmi to orwellowsko, cel technologii Secure Boot jest słuszny: przeciwdziałanie powiększającej się liczbie ataków elektronicznych polegających na wstawieniu kodu przed rozpoczęciem rozruchu systemu Windows i podjęciu próby uniemożliwienia załadowania podczas rozruchu przez system operacyjny oprogramowania zabezpieczającego, takiego jak Windows Defender, co powoduje, że system będzie podatny na dalszy atak. Ta technologia zapewnia, że podczas rozruchu mogą być wykonywane wyłącznie komponenty, które przeszły poprawną autoryzację. Dosłownie jest to bezpieczniejsza forma rozruchu. Wszystkie komputery i urządzenia z systemem Windows 8 będą fabrycznie skonfigurowane w celu obsługi technologii Secure Boot, a ponadto będą mieć włączoną funkcję tego oprogramowania sprzętowego. Jeśli jednak planowana jest instalacja systemu Windows 8 na starszym komputerze, można sprawdzić, czy ta technologia jest obsługiwana, a następnie włączyć ją przed instalacją systemu operacyjnego. Będąc składnikiem oprogramowania sprzętowego, technologia Secure Boot nie jest konfigurowana w systemie Windows, lecz w interfejsie oprogramowania sprzętowego UEFI. Choć ten interfejs zmienia się w przypadku poszczególnych komputerów, ogólnie dostępny jest za pośrednictwem ekranu rozruchu lub zabezpieczeń w oprogramowaniu sprzętowym, a ponadto przełączany jest za pomocą opcji o nazwie UEFI Boot. Dostępne ustawienia to Enabled lub Disabled. Inną kwestią związaną z zabezpieczeniami, która sporadycznie pojawia się podczas rozruchu, jest konieczność skanowania komputera bez uruchomionego systemu. Oznacza to, że może być pożądane zainicjowanie skanowania zabezpieczeń przez funkcję Windows Defender dla dysku twardego z systemem Windows 8, ale wtedy, gdy nie jest on uruchomiony. Może to być decydująca możliwość, jeśli komputer został zaatakowany przez odmianę złośliwego oprogramowania o nazwie bootkit lub rootkit, które jest zarówno trudne do wykrycia, jak i prawie niemożliwe do usunięcia, gdy działa system Windows. Jeśli jednak można się dobrać do takiego złośliwego oprogramowania, gdy system Windows nie jest uruchomiony, proszę bardzo! Problem rozwiązany. Na szczęście, firma Microsoft oferuje autonomiczną wersję funkcji Windows Defender o nazwie Windows Defender Offline. Jak można oczekiwać, bazuje ona na narzędziu Windows Defender i wygląda prawie tak samo jak ono. Jednak wersja Offline jest instalowana na rozruchowym dysku optycznym lub pamięci USB, po czym z ich wykorzystaniem jest przeprowadzany rozruch komputera. Wersję Windows Defender Offline pokazano na rysunku 12.15. Mówiąc wprost, nie ma powodu, aby uruchamiać narzędzie Windows Defender Offline, chyba że zidentyfikowano problem. Nie należy jednak czekać na utworzenie

554

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

RYSUNEK 12.15. Windows Defender Offline może usunąć problemy w przypadku komputera bez uruchomionego systemu

rozruchowego dysku lub klucza USB dla tego narzędzia do momentu pojawienia się problemu: na wszelki wypadek to narzędzie powinno czekać w gotowości. Narzędzie Windows Defender Offline można pobrać z witryny internetowej Microsoftu pod adresem http://tinyurl.com/defenderoffline. Odwołanie Niektóre powiązane funkcje zabezpieczeń, takie jak BitLocker i EFS, mogą być używane do ochrony zawartości dysku twardego komputera z systemem Windows. Omówiono to w rozdziale 14.

Windows SmartScreen Firma Microsoft dodała do programu Internet Explorer 9 interesującą i przydatną funkcję zabezpieczeń o nazwie SmartScreen, która pomaga ochronić komputer przed pobieraniem złośliwego oprogramowania. Choć ta funkcja w programie Internet Explorer 9 działa dobrze, oczywiście, nie będzie pomocna w przypadku korzystania z innej przeglądarki, takiej jak Google Chrome lub Mozilla Firefox,

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

555

albo jeśli złośliwy plik pobrano z wykorzystaniem innych środków (np. aplikacji pocztowej lub urządzenia magazynującego USB). Aby pomóc w bardziej globalnej ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, Windows 8 zawiera specjalną wersję funkcji SmartScreen o nazwie Windows SmartScreen, która chroni system plików przed złośliwymi plikami niezależnie od tego, skąd pochodzą. Funkcja Windows SmartScreen działa dokładnie tak, jak funkcja SmartScreen programu Internet Explorer 9. Oznacza to, że używa zarówno holistycznych technologii wykrywania, jak i usługi internetowej w celu określenia, czy pliki są złośliwe lub przynajmniej podejrzewane o bycie takimi. ► Funkcja SmartScreen używa obsługiwanej przez firmę Microsoft usługi „reputacji”, która bazuje na opiniach użytkowników, aby pomóc w określeniu, czy pliki są godne zaufania. Oznacza to, że używając tej funkcji, można przyczynić się do tego, że usługa będzie bardziej przydatna dla każdego.

KONFIGUROWANIE FUNKCJI WINDOWS SMARTSCREEN Aby skonfigurować funkcję Windows SmartScreen, konieczne będzie uruchomienie Centrum akcji, które jest dostępne za pośrednictwem paska zadań (jest to ikona przypominająca ładną, niewielką, białą flagę) lub z poziomu funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Podczas korzystania z Centrum akcji po lewej stronie okna widoczna będzie opcja o nazwie Zmień ustawienia filtru Windows SmartScreen. Należy kliknąć tę opcję w celu wyświetlenia okna widocznego na rysunku 12.16.

RYSUNEK 12.16. Ustawienia funkcji Windows SmartScreen

556

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Zalecamy użycie ustawienia domyślnego Wymagaj zgody administratora przed uruchomieniem nierozpoznanej aplikacji z Internetu (zalecane). Jeśli regularnie nie odwiedza się witryn obsługiwanych przez usługę torrent lub innych podejrzanych miejsc w internecie, okaże się, że nie jest to zbyt irytujące.

UŻYCIE FUNKCJI WINDOWS SMARTSCREEN Po wywołaniu funkcji Windows SmartScreen zostanie wyświetlone pełnoekranowe powiadomienie (rysunek 12.17), powodujące przerwanie dowolnej wykonywanej czynności.

RYSUNEK 12.17. Trudno nie zauważyć powiadomień funkcji Windows SmartScreen

Podobnie jak przy jakiegokolwiek pełnoekranowym powiadomieniu, przed kontynuowaniem działań wskazane będzie zajęcie się zgłoszonym problemem. Choć z pewnością funkcja SmartScreen może być podatna na fałszywe alarmy, radzimy, aby przed zignorowaniem powiadomienia pomyśleć. Ostrzeżenie nie pojawia się bez powodu.

Ulepszenia Centrum akcji Jeśli zaznajomiono się z Centrum akcji w systemie Windows 7, wiadomo, że jest to ulepszona wersja centrum zabezpieczeń, które pojawiło się w dodatku Service Pack 2 do systemu Windows XP. W systemie Windows 8 Centrum akcji ma ogólnie niezmienioną postać pod tym względem, że nadal spełnia taką samą funkcję śledzenia zabezpieczeń i rozwiązywania problemów z elementami w systemie operacyjnym, a także wyświetla powiadomienia, gdy coś się nie powiedzie. W Centrum akcji zmieniło się to, że obecnie śledzi ono znacznie więcej elementów, niż to miało miejsce w systemie Windows 7. Choć zgodnie z oczekiwaniami wiele śledzonych elementów jest powiązanych z nowymi funkcjami systemu Windows 8, część nie jest. Po prostu wszystko jest lepiej obsługiwane.

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

557

W systemie Windows 8 Centrum akcji śledzi następujące dodatkowe elementy. f Funkcja Windows SmartScreen. Ta funkcja zabezpieczeń, którą opisano

wcześniej, zadebiutowała w systemie Windows 8 i zapewnia ochronę przed złośliwym oprogramowaniem bezpośrednio za pośrednictwem systemu plików systemu Windows. f Aktywacja systemu Windows. Choć aktywacja nie jest żadną nowością

w systemie Windows 8, w tej wersji systemu firma Microsoft zaoferowała interfejs Centrum akcji, który monitoruje, czy używana kopia systemu Windows została aktywowana, a zatem, czy jest legalna. Interfejs pokazano na rysunku 12.18.

RYSUNEK 12.18. System Windows aktywowano f Konto Microsoft. Możliwość logowania się w systemie Windows 8 za pomocą

konta Microsoft to — oczywiście — nowość w tej wersji systemu operacyjnego. Bazowa technologia śledzona w tym przypadku przez Centrum akcji dotyczy tego, czy konto działa poprawnie, a także czy synchronizuje ustawienia między komputerem i usługą SkyDrive (a tym samym innymi komputerami), i odwrotnie. f Automatyczna konserwacja. Podobnie jak poprzednie wersje systemu, system

Windows 8 będzie automatycznie uruchamiać zaplanowaną procedurę konserwacji o ustalonej godzinie (np. trzeciej nad ranem). W systemie Windows 8 zmianie uległo to, że obecnie to zadanie jest śledzone przez Centrum akcji w celu zapewnienia, że zostanie pomyślnie zakończone.

558

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

Odsyłacz Uruchom konserwację może posłużyć do uruchomienia ręcznego sprawdzenia, a odsyłacz Zmień ustawienia konserwacji do skonfigurowania nowej godziny. f Grupa domowa. Centrum akcji sprawdza obecnie, czy użytkownik należy

do grupy domowej. Jest to ważne, ponieważ logowanie za pomocą konta Microsoft modyfikuje dotychczas używane standardowe udostępnianie w sieci domowej w stylu grupy roboczej. Odwołanie Kwestie związane z siecią omówiono w rozdziale 13. f Historia plików. Nowa funkcja Historia plików współpracuje z funkcją

szybkiego resetowania ustawień systemu Windows 8, aby zapewnić bardziej elastyczny sposób przywracania utraconych danych niż w starej metodzie polegającej na połączeniu funkcji Poprzednie pliki (niewiele osób wiedziało o jej istnieniu) i programu Kopia zapasowa systemu Windows (rozbudowanego i powolnego). f Status dysku. Obecnie Centrum akcji sprawdza, czy poprawnie działają

wszystkie dyski twarde podłączone do komputera. Gdy Centrum akcji wykryje problem, zapewnia powiadomienia za pośrednictwem ikony paska zadań. Kliknięcie ich lub powiązanych ostrzeżeń pojawiających się na panelu sterowania Centrum akcji powoduje wyświetlenie interfejsu użytkownika niezbędnego do poradzenia sobie z problemem. Przykładowo w ramach śledzenia ogólnej wydajności i niezawodności systemu Centrum akcji może ostatecznie ostrzec o wyłączeniu aplikacji w celu poprawienia wydajności. To trochę nietypowe zalecenie, które w rzeczywistości oznacza wyłączenie aplikacji startowych w celu polepszenia wydajności podczas rozruchu, nie ma nic wspólnego z aplikacjami w stylu Metro, jest powiązane z menedżerem zadań. W systemie Windows 8 menedżer zadań zapewnia obecnie kartę Uruchamianie, która umożliwia włączenie i wyłączenie aplikacji (lecz nie aplikacji w stylu Metro), które skonfigurowano w celu uruchomienia podczas rozruchu. Zilustrowano to na rysunku 12.19.

To jeszcze nie wszystko Oprócz wcześniej omówionych funkcji, firma Microsoft ulepszyła kilka funkcji zabezpieczeń, które również zadebiutowały w poprzednich wersjach systemu Windows. Większość funkcji nie wymaga żadnej interakcji ze strony użytkownika. Działają one po prostu w tle, zapewniając, że system Windows 8 jest tak bezpieczny, jak to tylko możliwe.

Zabezpieczenia i system Windows 8: dbanie o bezpieczeństwo komputera

⏐

559

RYSUNEK 12.19. Menedżer zadań ułatwia obecnie wyłączenie aplikacji podczas rozruchu

Oto niektóre z tych funkcji. f Menedżer poświadczeń. System Windows od dawna zawiera interfejs

menedżera poświadczeń, wcześniej znanego pod nazwą magazynu systemu Windows, który ułatwia łączenie nazw użytkowników i haseł na potrzeby sieci lokalnej i witryn internetowych z wykorzystaniem konta użytkownika systemu Windows. W obecnej wersji systemu nowością jest to, że po raz pierwszy można powiązać te inne typy logowania z kontem Microsoft, ponieważ większość osób będzie logować się w systemie Windows 8 za pomocą tego rodzaju konta. f Jądro systemu Windows. Najbardziej wewnętrzna część systemu Windows

została poszerzona o technologie ochrony, które, co ciekawe, w poprzednich wersjach systemu operacyjnego były dostępne tylko w innych składnikach systemu Windows. f ASLR. Od czasów systemu Windows Vista w systemie Windows pojawiło się

rozwiązanie określane terminem ALSR (Address Space Layout Randomization) służące do losowego ładowania podczas wykonywania kodu i danych do różnych adresów pamięci. Dzięki temu eliminowana jest cała klasa ataków opartych na pamięci. W systemie Windows 8 rozwiązanie ASLR zostało ulepszone, zapewniając jeszcze większą losowość. Poza tym rozwiązanie zostało zastosowane w jeszcze większej liczbie składników systemu Windows.

560

⏐

Rozdział 12. Konta i zabezpieczenia

f Pamięć. Oczywiście, nowoczesne wersje systemu Windows zawsze

uwzględniały różne formy ochrony przed atakami opartymi na pamięci. W tym oraz innych przypadkach przejście na izolowane aplikacje w stylu Metro okaże się pomocne. Jednak Windows 8 oferuje również nowe metody ochrony przed lukami w zabezpieczeniach typu „użyj po zwolnieniu”, w przypadku których podejrzane lub złośliwe aplikacje mogą sprawdzać i wykorzystywać zwolnioną pamięć zawierającą w dalszym ciągu wartościowe dane lub inny kod. Choć to nie wszystko, można już zorientować w możliwościach. Wiele wymaganych funkcji zabezpieczeń systemu Windows 8 jest wprost dostępnych, natomiast niektóre działają w tle, niestrudzenie dbając o bezpieczeństwo czynności wykonywanych przez użytkownika. Brak obecnie „cyrku z zabezpieczeniami” uprzykrzającego życie w starszych wersjach systemu Windows, w którym funkcje zabezpieczeń celowo zbytnio ingerowały w działania użytkownika i prezentowały zbyt wiele informacji, co zapewniało poczucie, że wydarzyło się coś pozytywnego.

PODSUMOWANIE W systemie Windows 8 firma Microsoft oferuje pierwszą poważną zmianę dotyczącą kont użytkowników od czasów dodania ich do systemu Windows. Obecnie użytkownicy domowi mogą skorzystać z tego samego rodzaju funkcji przenoszenia ustawień, która dotychczas była dostępna tylko w kosztownych i złożonych środowiskach korporacyjnych. Użytkownicy są powiązani z identyfikatorem sieciowym (konto Microsoft), który jest już przez wszystkich używany. Oczywiście, nie zapomniano o osobach korzystających z tradycyjnych kont lokalnych opartych na grupie roboczej lub kont domenowych. W razie potrzeby na tym samym komputerze można połączyć wszystkie trzy typy kont. Z punktu widzenia zabezpieczeń firma Microsoft wreszcie domknęła pętlę i uciszyła krytyków, dodając do systemu operacyjnego znakomite i skuteczne rozwiązanie antywirusowe. W połączeniu z nowym metodami ochrony podczas rozruchu, nowymi funkcjami zabezpieczeń, takimi jak Windows SmartScreen, zestawem nowych funkcji śledzenia niezawodności i zabezpieczeń w oparciu o Centrum akcji oraz — oczywiście — wszystkimi znakomitymi funkcjami zabezpieczeń systemu Windows 7, to rozwiązanie sprawia, że Windows 8 to na razie najbezpieczniejsza wersja systemu Windows. Czy w końcu nie tego oczekiwano?

ROZDZIAŁ 13.

Sieci i połączenia W TYM ROZDZIALE: f Funkcje sieciowe systemu Windows 7 przeniesione do systemu Windows 8 f Nawiązywanie połączeń i zarządzanie sieciami przewodowymi f Nawiązywanie połączeń i zarządzanie sieciami bezprzewodowymi Wi-Fi f Zasady działania komórkowych sieci danych oraz różnice między nimi

i innymi typami sieci f Nawiązywanie połączeń i zarządzanie komórkowymi sieciami danych f Użycie trybu samolotowego f Użycie grupy domowej do udostępniania zasobów w sieci domowej f Użycie menedżera poświadczeń do udostępniania danych starszym

komputerom z systemem Windows Po wprowadzeniu znacznych ulepszeń w swojej infrastrukturze sieciowej wraz

z pojawieniem się dekadę wstecz dodatku Service Pack 2 dla systemu Windows XP firma Microsoft rozwijała tę technologię w kolejnych wersjach systemu Windows. W systemie Windows 8 dostępna jest najbardziej dopracowana (dotychczas) wersja tej technologii wraz z nowymi interfejsami dla środowiska Metro służącymi do nawiązywania połączenia z sieciami przewodowymi i bezprzewodowymi sieciami Wi-Fi. Windows 8 został wyposażony również w interfejs środowiska Metro dla schematu udostępniania sieciowego grupy domowej, który dzięki możliwościom logowania za pomocą konta Microsoft w tej wersji systemu nabiera zupełnie nowego, istotnego znaczenia. Jednakże bardziej rewolucyjna jest obsługa przez system Windows 8 komórkowych sieci danych, które stają się coraz bardziej wszechobecne po pojawieniu się smartfonów, tabletów oraz innych nowoczesnych urządzeń. Tego typu sieć system Windows 8 traktuje szczególnie, odpowiednio obsługując

562

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

charakterystyczne dla niej połączenia taryfowe. Pozwala to użytkownikom uniknąć zbyt dużych opłat i automatycznie przełączać się na bardziej efektywne (i tańsze) sieci, jeśli tylko są dostępne.

CO BYŁO STARE, TERAZ ZNÓW JEST NOWE Wszystkie funkcje sieciowe znane z systemu Windows 7 nadal są obecne w systemie Windows 8, choć część powiązanych z nimi interfejsów została zaktualizowana w celu dostosowania do nowego środowiska Metro, które bazuje na rdzeniu nowego systemu operacyjnego. Oto funkcje nadal obecne w systemie Windows 8. f Udostępnianie grupy domowej. Oprócz starszych, tradycyjnych metod

udostępniania zasobów opartych na sieci z poprzednich wersji systemu Windows, w systemie Windows 7 pojawił się nowych schemat określany mianem udostępniania grupy domowej. Ułatwia on udostępnianie cyfrowych treści multimedialnych, dokumentów oraz drukarek w sieci domowej. Ponieważ w systemie Windows 8 zastosowane zostało logowanie oparte na koncie Microsoft, w tej wersji systemu udostępnianie grupy domowej stało się ważniejsze niż wcześniej. Z tego powodu to zagadnienie zostanie omówione bardziej szczegółowo dalej w tym rozdziale. f Centrum sieci i udostępniania. Ten złożony interfejs zapewnia jedno miejsce,

w którym można wykonywać operacje wyświetlania, konfigurowania i rozwiązywania problemów z siecią, a także uzyskiwać dostęp do nowych i ulepszonych narzędzi. Interfejs w niemal niezmienionej postaci w dalszym ciągu jest obecny w systemie Windows 8. Przy odrobinie szczęścia może się okazać, że nigdy nie będzie konieczne skorzystanie z niego. W przeciwnym razie dostęp do interfejsu Centrum sieci i udostępniania można uzyskać za pośrednictwem funkcji Wyszukiwanie na ekranie startowym. Możliwe jest też kliknięcie prawym przyciskiem myszy ikony powiadomień sieciowych w obszarze powiadomień i wybranie z wyświetlonego menu podręcznego pozycji Centrum sieci i udostępniania. Interfejs Centrum sieci i udostępniania zawiera również funkcję mapy sieci, która wizualnie prezentuje sposób, w jaki komputer jest połączony z internetem i innymi urządzeniami. Zrozumienie tej kwestii jest szczególnie ważne podczas rozwiązywania problemów. f Ciągłe połączenia sieciowe. W systemie Windows XP przerwane połączenia

sieciowe zarówno przewodowe, jak i bezprzewodowe powodowały wyświetlanie brzydkich czerwonych ikon na pasku systemowym, a tworzenie

Co było stare, teraz znów jest nowe

⏐

563

nowych połączeń było niejasne i utrudnione. Obecnie system Windows automatycznie nawiązuje połączenie z bezpiecznymi sieciami. Ponadto system Windows automatycznie wyłączy nieużywany sprzęt sieciowy, co jest dobrodziejstwem dla użytkowników komputerów przenośnych, którym zależy na wydłużeniu żywotności baterii. Interfejs służący do zarządzania sieciami bezprzewodowymi ma teraz postać interfejsu środowiska Metro. Ponieważ jest nowością, zostanie omówiony dalej w tym rozdziale. f Eksplorator sieci. Stary eksplorator Moje miejsca sieciowe z poprzednich

wersji systemu Windows został zastąpiony nowym eksploratorem sieci, znacznie zaktualizowanym. Zamiast prezentowania jedynie udziałów sieciowych, tak jak to miało miejsce w systemie Windows XP, ten poręczny interfejs obsługuje dostęp do wszystkich komputerów, urządzeń i drukarek znalezionych w połączonych sieciach. Z poziomu tego interfejsu możliwe jest nawet skorzystanie z podłączonych do sieci odtwarzaczy multimedialnych, konsoli gier wideo oraz innego typu podłączonych urządzeń. f Lokalizacje sieciowe. W systemie Windows 7 znajduje się kreator Określanie

lokalizacji sieci, który pojawia się każdorazowo po nawiązaniu po raz pierwszy połączenia z nową siecią przewodową lub bezprzewodową. Kreator umożliwia ustawienie wielu złożonych, ukrytych parametrów sieciowych i zapewnia prostą listę opcji wyboru dla typu sieci, z którą nawiązano połączenie: Dom, Praca lub Publiczny. Opcje Dom i Praca w zasadzie są takie same, ponieważ obie powodują zainicjowanie udostępniania między używanym komputerem i innymi komputerami oraz urządzeniami znajdującym się w sieci. Z kolei opcja Publiczny jest przeznaczona dla publicznych połączeń sieciowych, takich jak połączenia Wi-Fi, z których można skorzystać w kafejkach, portach lotniczych i podobnych miejscach. W systemie Windows 8 położenie sieciowe jest obsługiwane w inny sposób. Można w to wierzyć lub nie, ale jest to jeszcze prostsze niż dotychczas. Obecnie dostępne są tylko dwa stany. Użytkownik nie jest zmuszany do zastanawiania się nad typem sieci, tylko dokonuje wyboru między tym, czy chce udostępnić urządzenia, czy nawiązać z nimi połączenie. Funkcję tę, a także sposób jej konfigurowania dla poszczególnych połączeń omówimy dalej w tym rozdziale.

564

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

NAWIĄZYWANIE POŁĄCZENIA Z SIECIAMI PRZEWODOWYMI I BEZPRZEWODOWYMI ORAZ ZARZĄDZANIE NIMI Wraz z przejściem w systemie Windows 8 do infrastruktury opartej na środowisku Metro wiele podstawowych zadań systemowych realizowanych jest w tym interfejsie, a nie w klasycznym środowisku pulpitowym. Choć sporo zaawansowanych funkcji sieciowych systemu Windows 7 w dalszym ciągu, przeważnie w niezmienionej postaci, obecnych jest w systemie Windows 8, zmianie uległy najczęściej wymagane funkcje służące do nawiązywania połączenia z sieciami (zarówno przewodowymi, jak i bezprzewodowymi typu Wi-Fi/802.11) oraz zarządzania nimi.

Zastosowanie sieci przewodowych Sieć przewodowa Ethernet to najprostszy typ sieci, z którą można nawiązać połączenie (tak jest przynajmniej z punktu widzenia systemu Windows). Wynika to stąd, że dla tego typu połączeń firma Microsoft przyjmuje zasadnicze i zwykle poprawne założenie. Przyjęto, że każdy, kto loguje się w systemie Windows przy użyciu konta lokalnego lub konta Microsoft, a następnie podłącza kabel sieciowy do komputera, robi to we własnej sieci domowej. Z definicji, zaufana jest taka sieć prywatna, w której możliwość udostępniania zasobów innym komputerom i nawiązywania połączenia z urządzeniami jest nie tylko bezpieczna, ale pożądana. Podłączenie do sieci przewodowej sprowadza się do podpięcia jednego końca kabla ethernetowego do domowego routera, a drugiego do odpowiedniego portu komputera. Po wykonaniu tej czynności ma miejsce kilka rzeczy. Wewnętrznie system Windows ustanawia połączenie, a także umożliwia udostępnianie i nawiązywanie połączeń z urządzeniami. Podobnie jak w systemie Windows 7, ikona Sieć w obszarze powiadomień (pulpitu systemu Windows) zmienia wygląd w celu wskazania, że nawiązano połączenie. Kliknięcie ikony Sieć spowoduje wyświetlenie nowego interfejsu w stylu Metro, czyli panelu Sieci. Ten interfejs (rysunek 13.1) ułatwia zarządzanie nie tylko sieciami przewodowymi, ale również bezprzewodowymi (Wi-Fi) oraz komórkowymi sieciami danych. Choć ten interfejs nie pozwala na zbyt zaawansowaną konfigurację sieci przewodowej, dostępna jest pewna funkcja. Umożliwia ona wyłączenie (lub włączenie) udostępniania komputera i połączeń urządzeń. W tym celu

Nawiązywanie połączenia z sieciami przewodowymi i bezprzewodowymi oraz zarządzanie nimi

⏐

565

RYSUNEK 13.1. Nowy interfejs w stylu Metro w postaci panelu Sieci ułatwia zarządzanie wszelkiego rodzaju sieciami Uwaga Panel Sieci jest na tyle ważny, że może być wymagane uzyskanie do niego dostępu z poziomu ekranu startowego lub aplikacji w stylu Metro. W tym celu konieczne jest najpierw włączenie paska Ustawienia (najprościej użyć kombinacji Klawisz systemu Windows+I), a następnie wybranie ikony Sieć na dole panelu.

na panelu Sieci należy kliknąć prawym przyciskiem myszy połączenie przewodowe i w niewielkim menu podręcznym wybrać opcję Włącz lub wyłącz udostępnianie. Nie będzie to trudne zadanie, ponieważ jest to jedyna opcja wyboru (rysunek 13.2).

RYSUNEK 13.2. Jeśli poszukiwana jest duża liczba opcji, należy szukać w innym miejscu, ponieważ dla sieci przewodowej udostępniono tylko tyle

566

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

Na wyświetlonym ekranie widoczne będzie pytanie, które stanowi część nigdy niekończących się prób firmy Microsoft zamiany czegoś technicznego w coś banalnego: Czy chcesz włączyć udostępnianie między komputerami i łączyć się z urządzeniami w tej sieci? Możliwe są następujące dwie odpowiedzi: f Nie, nie włączaj udostępniania ani łączenia z urządzeniami. f Tak, włącz udostępnianie i łączenie z urządzeniami.

Gdy odpowiedź nie jest oczywista, pierwsza z nich dotycząca miejsc publicznych powoduje mapowanie do starego typu lokalizacji sieciowej Publiczny z systemu Windows 7. Druga odpowiedź dotycząca sieci domowych lub sieci w miejscu pracy powoduje mapowanie odpowiednio do typów lokalizacji sieciowych Dom i Praca.

Użycie sieci Wi-Fi Oczywiście, sieci bezprzewodowe wymagają trochę więcej finezji. Przeciwnie niż w sieciach przewodowych, tu nie przyjmuje się, że sieci bezprzewodowe są bezpieczne, ponieważ w ich przypadku można połączyć się z internetem w kafejce, porcie lotniczym lub w innym miejscu, w którym czają się elektroniczni „drapieżcy”, czekający na okazję, aby bezpośrednio z fal radiowych przechwycić cenne informacje osobiste. Co więcej, nie wszystkie sieci bezprzewodowe są tworzone w jednakowy sposób. Istnieją ogólnodostępne sieci bezprzewodowe pozbawione ochrony, a także zabezpieczone sieci, które oferują różne poziomy bezpieczeństwa. Ponieważ jednak nawet różne typy sieci nie są całkowicie bezpieczne, najlepiej przesadzić z dbałością o bezpieczeństwo. To właśnie ma miejsce w systemie Windows 8. Aby nawiązać połączenie z siecią bezprzewodową, należy wyświetlić panel Sieci. Jak wcześniej wspomniano, w tym celu można kliknąć ikonę Sieć w obszarze powiadomień lub użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I, a następnie kliknąć ikonę Sieć na wyświetlonym panelu Ustawienia. Jak widać na rysunku 13.3, podczas korzystania z jednej lub większej liczby sieci bezprzewodowych zostaną one wyszczególnione na panelu Sieci poniżej nagłówka Wi-Fi. Na panelu dostępne są dwa typy sieci bezprzewodowych: chronione i niechronione. Sieć bez ochrony jest oznaczona za pomocą niewielkiego wykrzyknika, który wskazuje, że może być niebezpieczna. Jak widać na rysunku 13.4, po wybraniu sieci z tego typu ostrzeżeniem przed nawiązaniem połączenia system Windows wyświetli ostatnie ostrzeżenie.

Nawiązywanie połączenia z sieciami przewodowymi i bezprzewodowymi oraz zarządzanie nimi

⏐

567

RYSUNEK 13.3. Dostępne sieci bezprzewodowe wyświetlane są na panelu Sieci

RYSUNEK 13.4. System Windows 8 ostrzega użytkownika przed nawiązaniem połączenia z siecią bezprzewodową bez ochrony

Niezależnie od statusu ochrony sieci, po wybraniu sieci bezprzewodowej na panelu Sieci pojawią się dwie inne opcje wyboru: Połącz i Połącz automatycznie. Wybranie drugiej opcji przed nawiązaniem połączenia spowoduje automatyczne połączenie z daną siecią przez system Windows 8, niezależnie od tego, gdzie sieć znajduje się w zakresie sieci (jeśli istnieją co najmniej dwie tego typu sieci, Windows 8 w inteligentny sposób wybierze tę, która oferuje najlepsze połączenie). ► Opcja Połącz automatycznie jest domyślnie wyłączona dla otwartych sieci bez ochrony, natomiast włączona dla sieci zabezpieczonych hasłem.

Po kliknięciu przycisku Połącz wystąpi jedna z dwóch rzeczy. W przypadku sieci zabezpieczonej hasłem pojawi się prośba o podanie hasła (rysunek 13.5), po której należy nacisnąć klawisz Enter. Jeśli dostęp jest uzyskiwany do otwartej sieci bez ochrony, na panelu Sieci pojawi się pytanie dotyczące tego, czy ma zostać włączone udostępnianie między komputerami i nawiązane połączenie z urządzeniami w wybranej sieci (w przypadku sieci zabezpieczonych jest to następny krok). Podobnie jak w dowolnym innym typie sieci, dostępne są następujące dwie możliwe odpowiedzi. f Nie, nie włączaj udostępniania ani łączenia z urządzeniami. W przypadku

sieci w miejscach publicznych.

568

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

RYSUNEK 13.5. W przypadku sieci zabezpieczonej konieczne jest wprowadzenie hasła f Tak, włącz udostępnianie i łączenie z urządzeniami. W przypadku sieci

domowych lub firmowych. Po wybraniu odpowiedniej odpowiedzi nastąpi połączenie z siecią. Na panelu Sieci obok połączenia pojawi się etykieta Połączono. ► Umieszczenie kursora myszy nad siecią, z którą nawiązano połączenie, spowoduje wyświetlenie przez system Windows informacji o jej typie (np. 802.11g lub podobny w przypadku sieci bezprzewodowych) oraz rodzaju używanych zabezpieczeń (jeśli istnieją).

Sieci bezprzewodowe zapewniają znacznie więcej opcji konfiguracyjnych niż sieci przewodowe. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy sieci bezprzewodowej, z którą nawiązano połączenie, spowoduje wyświetlenie kilku opcji. (Należy jednak zauważyć, że nie wszystkie z nich są powiązane z sieciami Wi-Fi, niektóre opcje są bardziej odpowiednie dla komórkowych połączeń danych opisanych dalej w tym rozdziale). Oto te opcje. f Pokaż/Ukryj szacowane użycie danych. Opcja to w rzeczywistości przełącznik.

Po jego uaktywnieniu każdorazowe wybranie połączenia spowoduje zaprezentowanie szacunkowego użycia danych (rysunek 13.6). Oczywiście, zastosowanie informacji do śledzenia użycia jest cenne w przypadku komórkowych połączeń danych, które zawsze są taryfowe. Na panelu Sieci możliwe jest kliknięcie odsyłacza Resetuj w celu zresetowania szacunkowego użycia danych do wartości 0.

Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych

⏐

569

RYSUNEK 13.6. Śledzenie użycia danych f Ustaw jako połączenie taryfowe/nietaryfowe . Po włączeniu opcja zmienia

działanie określonych funkcji systemu Windows połączonego z siecią. Ponieważ opcja zwykle jest bardziej wymagana w komórkowych sieciach danych, zostanie omówiona dalej w tym rozdziale. f Zapomnij sieć. Jeśli system Windows 8 skonfigurowano tak, aby zapamiętywał

konfigurację sieci bezprzewodowej, a tym samym automatycznie ponawiał z nią połączenie, ten sposób działania można zmienić za pomocą tej opcji (i odwrotnie). f Wlącz lub wyłącz udostępnianie. Opcja wyświetla ten sam interfejs, który

wcześniej opisano, i umożliwia włączenie lub wyłączenie udostępniania komputera i połączeń z urządzeniami. f Wyświetl właściwości połączenia. Wybranie tej opcji spowoduje wyświetlenie

tradycyjnego, pulpitowego okna konfiguracji, podobnego do pokazanego na rysunku 13.7. Ten interfejs pozwala na skonfigurowanie ustawień zaawansowanych mało znanych, nietypowych sieci bezprzewodowych. Przeważnie nie jest potrzebny.

NAWIĄZYWANIE POŁĄCZENIA Z KOMÓRKOWYMI SIECIAMI DANYCH W systemie Windows przez lata rozwijała się obsługa różnych typów sieci i technologii sieciowych. W systemie Windows 8 firma Microsoft wreszcie jawnie obsługuje komórkowe sieci danych 3G i 4G/LTE, które stają się wszechobecne.

570

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

RYSUNEK 13.7. Powrót do epoki kamienia łupanego

KOMÓRKOWE SIECI DANYCH Termin 3G odnosi się do komórkowych sieci danych, które są obecnie uważane za podstawowe, czyli najwolniejsze. Termin 4G, wprowadzający zamieszanie, odwołuje się ogólnie do zestawu typów sieci komórkowych, w tym pseudosieci danych 4G, takich jak HSPA (High-Speed Packet Access) i HSPA+, które w rzeczywistości bazują na starszym standardzie 3G. Termin LTE (Long-term Evolution) to przynajmniej na razie prawdziwy standard komórkowych sieci danych 4G, który oferuje najlepszą wydajność w przypadku tego typu sieci.

Przed pojawieniem się systemu Windows 8 z takimi sieciami można było połączyć się przy użyciu zewnętrznego oprogramowania, które przeważnie było uzyskiwane od operatora sieci komórkowej lub producenta urządzenia. Oprogramowanie zapewniało połączenie, być może za pośrednictwem dodatkowego urządzenia peryferyjnego USB lub interfejsu karty SIM umieszczonej w laptopie lub innym urządzeniu.

Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych

⏐

571

Uwaga Karta SIM (Subscriber Identity Module) to umieszczony na karcie plastikowej niewielki układ scalony, który służy do uwierzytelniania w komórkowej sieci danych urządzenia, a zatem użytkownika, czyli subskrybenta sieci bezprzewodowej. Takie karty są wykorzystywane w smartfonach, tabletach i nowoczesnych komputerach. Choć dostępne są w różnych wielkościach, działają identycznie.

Obecnie system Windows 8 zapewnia wbudowaną obsługę tego typu sieci. Integracja z systemem operacyjnym nie wynika tylko z wygody. Oprócz udostępniania funkcji, która wymagała instalacji zewnętrznego oprogramowania, wbudowana obsługa połączeń z komórkowymi sieciami danych obecna w systemie Windows 8 jest też bardziej inteligentna. Gdy tylko będzie to możliwe, zostanie użyte połączenie Wi-Fi lub inne połączenie sieciowe z jak najczęstszym wyłączaniem połączenia komórkowego w celu zmniejszenia kosztów. Wynika to stąd, że komórkowa sieć danych jest bardzo kosztowna i prawie zawsze taryfowa z miesięczną pulą danych do przesłania lub ich transferem określanym dla każdego użycia. Mówiąc wprost, Windows 8 traktuje dane sieci komórkowych, tak jak smartfon, doskonale wypełniając lukę między tymi małymi i przenośnymi urządzeniami oraz monolitycznymi komputerami PC z przeszłości.

Wybór komórkowego połączenia danych Aby skorzystać z komórkowego połączenia danych przy użyciu zintegrowanych funkcji systemu Windows 8 lub tego, co firma Microsoft określa mianem komórkowego połączenia szerokopasmowego, konieczny jest komputer lub urządzenie, które zawiera wbudowany port SIM. Jeśli jest niedostępny, w celu połączenia z internetem za pośrednictwem komórkowego połączenia danych należy zastosować zewnętrzne metody. Oto niektóre z bardziej oczywistych opcji wyboru. f Przenośny router bezprzewodowy. Wielu operatorów sieci bezprzewodowych

sprzedaje niewielkie routery bezprzewodowe, które uzyskują dostęp do ich sieci danych, a następnie udostępniają sieć Wi-Fi wielu urządzeniom i komputerom. Z punktu widzenia systemu Windows 8 nawiązywanie połączenia z takim urządzeniem nie różni się od łączenia z dowolną siecią bezprzewodową Wi-Fi. Typowe urządzenie, takie jak Novatel MiFi, jest sprzedawane przez kilku operatorów sieci bezprzewodowych (rysunek 13.8). f Udostępnianie połączenia internetowego przez smartfon lub tablet.

Smartfony i tablety są ogólnie dostępne z wbudowanymi kartami SIM

572

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

RYSUNEK 13.8. Przenośny router bezprzewodowy może łączyć wiele komputerów i urządzeń z komórkową siecią danych

i własnymi możliwościami nawiązywania połączenia z komórkowymi sieciami danych. Podobnie jak router bezprzewodowy, niektóre z tych urządzeń mogą udostępniać takie połączenie za pośrednictwem sieci Wi-Fi innym urządzeniom i komputerom. Proces ten jest czasem określany mianem internetowego tetheringu. W tym przypadku udostępnianie połączenia internetowego szczególnie przez smartfon może doprowadzić do szybkiego wyczerpania baterii. A zatem zalecane jest podłączenie telefonu do komputera za pomocą kabla USB, aby zapewnić ciągłe ładowanie urządzenia. Windows 8 prowadzi interakcję z tymi sieciami, tak jak z siecią bezprzewodową Wi-Fi dowolnego typu. f Klucz sprzętowy USB. Wielu operatorów sieci bezprzewodowych

zapewnia również niewielkie urządzenia USB podłączane do komputera (lub urządzenia z systemem Windows wyposażonego w port USB), oferujące bezpośrednio połączenie komórkowe. Zazwyczaj takie urządzenia są wyposażone we własny zestaw oprogramowania, dlatego działają z wszystkimi nowymi wersjami systemu Windows. Podczas użycia tego typu urządzenia prawdopodobnie konieczne będzie zainstalowanie oprogramowania przed uzyskaniem możliwości nawiązania połączenia sieciowego. W takich sytuacjach sposób użycia będzie się zmieniać, gdyż poszczególne urządzenia oferują różne narzędzia. Na rysunku 13.9 pokazano typowy klucz sprzętowy komórkowej sieci danych. Jeśli zakupiono nowoczesny komputer lub urządzenie (a zwłaszcza przenośny komputer, taki jak laptop, Ultrabook, tablet lub komputer hybrydowy) z systemem Windows 8, są spore szanse, że będzie dostępny przynajmniej moduł SIM, który umożliwi później dodanie karty SIM i powiązanego z nią planu abonamentowego

RYSUNEK 13.9. Przy użyciu zewnętrznego klucza sprzętowego USB możliwe jest dodanie do dowolnego komputera PC połączenia z komórkową siecią danych

Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych

⏐

573

transferu danych zapewnionego przez wybranego operatora sieci bezprzewodowej, a także użycie takiego połączenia w dowolnym miejscu w celu uzyskania dostępu do internetu. Umiejscowienie i dostępność portu SIM będzie zmieniać się dla poszczególnych urządzeń. Przeważnie port jest dobrze ukryty, trudno dostępny i wymagający tylko jednokrotnej obsługi (albo wcale) w momencie instalowania karty SIM po raz pierwszy. Dostępność i koszt komórkowej sieci danych również będą zmieniać się u poszczególnych operatorów, dlatego pożądane będzie rozważenie własnych potrzeb: czy połączenie zwykle będzie nawiązywane z tej samej podstawowej lokalizacji (dom, praca lub lokalna kawiarnia), czy w czasie przemieszczania się. Wynika to stąd, że w różnych miejscach zasięg komórkowych sieci danych jest inny. W jednym miejscu określeni operatorzy mogą oferować znakomity zasięg, natomiast w innym bardzo kiepski (albo żaden). Konieczne będzie także odpowiednie rozpatrzenie wymagań dotyczących danych, planów abonamentowych i zakupów. Niektórzy operatorzy sieci bezprzewodowych oferują plany abonamentowe na kartę, natomiast inni wymagają podpisania 2-letniej umowy i płacenia standardowej miesięcznej opłaty za ustaloną ilość danych (z dodatkowymi płatnościami za nadwyżki przesłanych danych). W Polsce operator Orange ma w ofercie mobilny internet zarówno w wersji abonamentowej (z tabletem), jak i na kartę. Oto warianty abonamentowe oferty Orange Free z tabletem: f 5 GB danych za 59 zł, f 6 GB danych za 99 zł, f 10 GB danych za 129,90 zł,

Niestety, wszelkie niewykorzystane przydzielone pule danych nie są przenoszone na kolejny okres rozliczeniowy. Oprócz zaprezentowanych przykładów, operator Orange oferuje też inne warianty internetu mobilnego. Określenie wymaganej ilości danych do przesłania może być trudne. Na szczęście, w wariancie na kartę można ponosić koszty proporcjonalne do transferu danych. Później można wybrać plan abonamentowy, który będzie najbardziej odpowiedni.

Konfigurowanie połączenia z komórkową siecią danych Aby w systemie Windows 8 skonfigurować połączenie z komórkową siecią danych, można użyć tego samego panelu Sieci, który stosowany jest dla połączeń przewodowych i bezprzewodowych (Wi-Fi). Panel jest dostępny z poziomu

574

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

interfejsu Ustawienia/Sieć (należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I) lub po kliknięciu ikony Sieć w obszarze powiadomień w środowisku pulpitu. W każdym przypadku na panelu Sieci pojawi się obszar komórkowych połączeń szerokopasmowych (rysunek 13.10) z pozycją reprezentującą połączenie z komórkową siecią danych. Po wybraniu połączenia z komórkową siecią danych panel Sieci zostanie poszerzony o dodatkowe opcje. Jak widać na rysunku 13.11, opcje obejmują Połącz automatycznie i Zezwalaj na mobilny dostęp do danych. RYSUNEK 13.10. Połączenia Tymi opcjami zajmiemy się poniżej. W tym z komórkową siecią danych uzyskują miejscu naszym celem jest skonfigurowanie własny, specjalny obszar na panelu Sieci takiego połączenia. Aby kontynuować, należy kliknąć przycisk Połącz. Po krótkiej konfiguracji zostanie nawiązane połączenie z niestandardowym interfejsem w stylu Metro operatora sieci bezprzewodowej, który umożliwia utworzenie konta (lub użycie istniejącego), określenie, jaki plan abonamentowy ma zostać użyty itp. Choć interfejs będzie inny dla różnych operatorów, na rysunku 13.12 przedstawiono portal konta jednego z operatorów dla planu abonamentowego dotyczącego transferu RYSUNEK 13.11. Opcje powiązane danych. z połączeniem z komórkową siecią danych Po powrocie na panel Sieci połączenie z komórkową siecią danych wskaże swoją aktywność. Konieczne będzie przerwanie tego połączenia w celu skonfigurowania dwóch innych opcji, o których wcześniej wspomniano. Oto one. f Połącz automatycznie. Wybranie tej opcji spowoduje, że próba nawiązania

połączenia z komórkową siecią danych będzie podejmowana każdorazowo, gdy nie ustanowiono połączenia internetowego za pośrednictwem sieci przewodowej lub Wi-Fi. Choć większość użytkowników z przydzielonym miesięcznym transferem danych wynoszącym 2 GB lub więcej

Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych

⏐

575

RYSUNEK 13.12. Interfejs konta jednego z operatorów sieci bezprzewodowej wyświetlony w systemie Windows 8

prawdopodobnie może czuć się bezpiecznie po włączeniu tej opcji, wskazane będzie monitorowanie jej i upewnienie się, że skonfigurowano ją z wykorzystaniem połączenia taryfowego. Więcej na ten temat zamieszczono dalej w tym rozdziale. f Zezwalaj na mobilny dostęp do danych. Po wybraniu tej opcji próba

nawiązania połączenia z komórkową siecią danych będzie podejmowana każdorazowo, gdy nie ustanowiono połączenia internetowego w inny sposób, nawet jeśli użytkownik nie może użyć sieci własnego operatora sieci bezprzewodowej. Nie jest to zalecane, chyba że operator wyraźnie na to zezwala i nie obciąża dodatkowymi kosztami za taką możliwość. Tego typu połączenia często wiążą się z dodatkowymi opłatami. Aby to sprawdzić, należy skontaktować się z operatorem sieci bezprzewodowej.

576

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

Dodatkowa konfiguracja połączenia z komórkową siecią danych Podobnie jak w połączeniu bezprzewodowym (Wi-Fi), w celu wyświetlenia dodatkowych opcji można kliknąć prawym przyciskiem myszy (lub nacisnąć przycisk i przytrzymać go) połączenie z komórkową siecią danych. Oto dostępne opcje. f Pokaż/Ukryj szacowane użycie danych. Opcja to w rzeczywistości przełącznik.

Aktywowanie go spowoduje wyświetlenie przybliżonego użycia danych każdorazowo po wybraniu połączenia. ► Nie wiemy, dlaczego ta opcja, która zapewnia tak przydatne informacje, nie jest domyślnie włączona dla komórkowego połączenia danych. Zalecamy jej włączenie, a ponadto monitorowanie użycia (zwłaszcza w przypadku połączeń o ograniczonym przydziale danych). f Ustaw jako połączenie taryfowe/nietaryfowe. W przypadku połączeń

z komórkową siecią danych opcja jest domyślnie włączona. Oznacza to, że system Windows 8 poprawnie traktuje takie sieci jako taryfowe. Połączenie taryfowe jest ograniczone do konkretnej przepustowości przez określony czas (zwykle miesiąc). Większość operatorów sieci bezprzewodowych oferuje poziomy usługi z miesięcznym przydziałem transferu danych wynoszącym 250 MB, 2 GB, 5 GB itd. A zatem większości użytkowników będzie zależało na zapewnieniu, że każdego miesiąca ich urządzenie nie wykorzystuje całej dostępnej przepustowości. W tym przypadku system Windows udostępnia kilka interesujących funkcji. Po połączeniu z internetem tylko przy użyciu połączenia taryfowego Windows 8 zmienia sposób działania tak, aby wymagał mniejszej ilości danych. Przykładowo usługa Windows Update nie będzie automatycznie pobierać w tle aktualizacji nawet wtedy, gdy włączono funkcję automatycznego aktualizowania (tak powinno być). Wyjątkiem od tego jest sytuacja, w której firma Microsoft uzna, że aktualizacja zabezpieczeń jest szczególnie ważna i umożliwi pobranie tej poprawki, niezależnie od typu połączenia. Jeśli jednak nie jest zrozumiałe, dlaczego istotna jest możliwość konfigurowania połączenia jako taryfowego, należy rozważyć następujący przykład: w czasie pisania książki spędziliśmy mnóstwo czasu na testowaniu różnych rzeczy. Proces ten obejmuje wielokrotne ponowne instalowanie

Nawiązywanie połączenia z komórkowymi sieciami danych

⏐

577

systemu Windows 8 oraz konfigurowanie go od początku w celu zapewnienia, że prezentowany przez nas sposób działania nie jest modyfikowany za pomocą konfiguracji wykonywanych przez użytkowników lub aplikacje. Proces aktualizowania systemu operacyjnego i dołączonych aplikacji w stylu Metro (za pośrednictwem serwisu Sklep Windows) dla tego rozdziału wiązał się z wykorzystaniem w niecałe pół godziny miesięcznego przydziału transferu danych w sieci komórkowej, który wynosił 250 MB. Możliwość konfigurowania połączenia taryfowego nie jest tylko przydatna, ale konieczna. f Zapomnij tę sieć. Domyślnie komórkowe sieci danych są konfigurowane tak,

aby były zapamiętywane. Jeśli z jakiegoś powodu dana sieć nie ma być zapamiętywana, opcja to umożliwia. f Wyświetl właściwości połączenia. Wybranie tej opcji powoduje wyświetlenie

tradycyjnego, pulpitowego okna konfiguracyjnego, podobnie jak w przypadku sieci bezprzewodowych. W tym oknie znajduje się jednak jedna opcja przydatna podczas korzystania z połączenia z komórkową siecią danych. Aby zmniejszyć ryzyko kradzieży, można aktywować PIN dla karty SIM komputera lub urządzenia. Gdy porówna się tę listę opcji z listą zaprezentowaną przy okazji omawiania sieci bezprzewodowej, można zauważyć, że opcja Włącz lub wyłącz udostępnianie jest niedostępna. Ma to sens, ponieważ z założenia nie jest możliwe połączenie komórkowej sieci danych z siecią lokalną. Komórkowa sieć danych jest łączona bezpośrednio z internetem. Oznacza to, że zawsze będzie publiczna.

Użycie trybu samolotowego Podobnie jak smartfon, system Windows 8 obsługuje przydatny przełącznik trybu samolotowego, który powoduje natychmiastowe wyłączenie wszystkich połączeń bezprzewodowych (sieci Wi-Fi oraz komórkowych sieci danych) na komputerze lub urządzeniu bez konieczności stosowania przez użytkownika wielu interfejsów, tak jak to miało miejsce w poprzednich wersjach systemu Windows. Tryb samolotowy jest dostępny w dwóch różnych miejscach. Najprościej skorzystać z panelu Sieci (należy użyć kombinacji Klawisz logo systemu Windows+I lub pozycji Sieć). Jak widać na rysunku 13.13, przełącznik ten znajduje się u góry panelu. A zatem, jeśli użytkownik właśnie wsiadł do samolotu lub po prostu chce z innego powodu wyłączyć różne anteny urządzenia w celu zmniejszenia zużycia baterii, należy skorzystać z tego przełącznika.

578

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

Tryb samolotowy jest też dostępny z poziomu panelu Ustawienia poniżej pozycji Bezprzewodowe. Jak pokazano na rysunku 13.14, interfejs ten umożliwia przełączenie trybu samolotowego, tak jak w panelu Sieci. Możliwa jest jednak indywidualna zmiana dostępności konkretnych połączeń bezprzewodowych (Wi-Fi oraz komórkowe sieci danych). Jest to znacznie prostsze niż w poprzednich RYSUNEK 13.13. Tryb samolotowy wersjach systemu Windows. Dotychczas jest dostępny na panelu Sieci konieczne było znalezienie eksploratora połączeń sieciowych, a następnie ręczne wyłączenie po kolei każdego urządzenia.

RYSUNEK 13.14. Na panelu Ustawienia można włączyć tryb samolotowy lub skonfigurować poszczególne połączenia bezprzewodowe

Udostępnianie plików, nośników i drukarek w domu przy użyciu grupy domowej

⏐

579

UDOSTĘPNIANIE PLIKÓW, NOŚNIKÓW I DRUKAREK W DOMU PRZY UŻYCIU GRUPY DOMOWEJ Przed pojawieniem się systemu Windows 7 większość domowych użytkowników z co najmniej dwoma komputerami korzystała z prostej strategii ułatwiającej udostępnianie plików w sieciach domowych. Polegała ona po prostu na skonfigurowaniu każdego komputera przy użyciu co najmniej jednego konta użytkownika o tej samej nazwie i tym samym haśle. Dzięki temu nie było konieczne wprowadzanie nazwy użytkownika i hasła każdorazowo w momencie uzyskiwania dostępu do folderu udostępnionego na innym komputerze. Taki schemat sieciowy oparty na grupie roboczej działał wystarczająco dobrze, ale wymagał też od użytkowników opanowania umiejętności udostępniania folderów. Proces był dość tajemniczy nawet po dodaniu do systemu Windows XP Home Edition funkcji prostego udostępniania. Wraz z pojawieniem się systemu Windows 7 firma Microsoft wreszcie określiła prostszą metodę udostępniania zasobów w sieci domowej, która obejmowała nie tylko pliki, ale również drukarki i nośniki cyfrowe (na potrzeby strumieniowej transmisji danych za pośrednictwem aplikacji Windows Media Player i Media Center). Rozwiązanie o nazwie grupa domowa było jedną z miłych innowacji dotyczących końcowych użytkowników w systemie Windows 7, choć podejrzewamy, że w tej wersji systemu jeszcze nie w pełni wykorzystywaną. Udostępnianie w grupie domowej nie zastąpiło tradycyjnej techniki udostępniania opartej na grupie roboczej, która nadal jest dostępna w systemie Windows 8. Oznacza to, że nie jest narzucona metoda udostępniania. Jednak w systemie Windows 8 udostępnianie w grupie domowej jest bardziej pożądane niż dotychczas, a dzieje się tak za sprawą, jak się wkrótce okaże, dodatku w postaci logowania za pomocą konta Microsoft. Jednak najpierw przyjrzymy się temu, co określa się mianem udostępniania w grupie domowej. Uwaga Użycie przez firmę Microsoft terminu HomeGroup (grupa domowa) może wydać się niespójne, ponieważ to słowo w interfejsie użytkownika systemu Windows jest zapisywane w różnej postaci: HomeGroup, Homegroup, i homegroup. Jednakże firma twierdzi, że nie jest to przypadkowe. Słowo HomeGroup jest terminem chronionym przez znak towarowy i odnosi się do samej funkcji udostępniania. Tymczasem termin homegroup to ogólne określenie definiowane przez funkcję. Jeśli w anglojęzycznej wersji systemu Windows 8 widoczna jest nazwa Homegroup (z dużą literą H, lecz małą g), wynika to stąd, że pełni ona rolę tytułu lub nazwy innego elementu w interfejsie użytkownika, w którym początkowa litera nazwy musi być duża. Naprawdę tak nas poinformowano. Firma Microsoft faktycznie jest o tym przekonana.

580

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

Udostępnianie w grupie domowej działa, podobnie jak w systemie Windows 7, choć będąc wynikiem intensywnych starań mających na celu ulepszenie niemal wszystkiego w systemie Windows 8, nie jest już opcją dostępną podczas instalowania tego systemu. A zatem po zakończeniu instalacji systemu Windows 8 konieczne będzie utworzenie grupy domowej lub dołączenie jej. Grupa domowa umożliwia łatwe udostępnianie trzech elementów, które przed pojawieniem się systemu Windows 7 wymagały użycia trzech różnych interfejsów. Oto one. f Biblioteki. Dotychczas w celu udostępnienia dokumentów i innych plików

można było tworzyć indywidualne udziały folderów. Jednak obecnie obiekty te można udostępniać za pośrednictwem różnych bibliotek: Dokumenty, Muzyka, Zdjęcia i Wideo, a także indywidualnie określać, które z nich są udostępniane. Choć z wielu powodów oferowane są większe możliwości niż udostępnianie poszczególnych folderów, oczywiste jest, że to, co w rzeczywistości jest udostępniane, ma postać wyraźnych grup plików (lub dokumentów), a nie pojedynczych folderów, ponieważ z założenia biblioteki agregują wiele fizycznych lokalizacji w systemie plików. f Drukarki i urządzenia. Drukarka lub inne urządzenie podłączone do jednego

komputera po skonfigurowaniu mogą zostać automatycznie udostępnione wszystkich pozostałym domowym komputerom, które należą do grupy domowej. f Urządzenia nośników. Na potrzeby strumieniowej transmisji danych można

zapewnić dostęp do kolekcji nośników zgodnym urządzeniom, takim jak Xbox 360, lub innym komputerom z systemem Windows 8, które korzystają z takiego oprogramowania jak Windows Media Player. Podobnie jak udostępnianie oparte na bibliotekach, ma to znacznie większy sens niż konieczność zdalnego przeglądania na urządzeniu folderów z zawartością znajdujących się na komputerze użytkownika. Zamiast tego można po prostu nawiązać połączenie z biblioteką nośników i przeglądać faktyczną zawartość. Interfejs używany do konfigurowania grupy domowej, poza tym, że stanowi części procesu instalacji systemu Windows 8, ma obecnie postać panelu w stylu Metro, który jest dostępny z poziomu panelu Ustawienia. Aby skorzystać z tego interfejsu, należy przejść do panelu Ustawienia (umożliwia to kombinacja Klawisz logo systemu Windows+I) i wybrać widoczny na dole odsyłacz Więcej ustawień komputera. Spowoduje to załadowanie pełnoekranowego interfejsu Ustawienia. Po wybraniu grupy domowej z listy po lewej stronie zostanie wyświetlony ekran widoczny na rysunku 13.15.

Udostępnianie plików, nośników i drukarek w domu przy użyciu grupy domowej

⏐

581

RYSUNEK 13.15. Pora dołączyć do grupy domowej

Po wprowadzeniu hasła grupy domowej należy kliknąć przycisk Dołącz. Gdy zostanie utworzone połączenie między komputerem i grupą domową, możliwe będzie określenie, jakie elementy mają zostać udostępnione, z uwzględnieniem poszczególnych bibliotek (Dokumenty, Muzyka, Zdjęcia i Wideo), a także drukarek, urządzeń i napędów nośników. Po zakończeniu czynności można zamknąć panel Ustawienia. W celu uzyskania dostępu do udostępnionych zasobów komputerów w grupie domowej można skorzystać z nowych aplikacji w stylu Metro, które obsługują tę funkcję. Grupa domowa jest też dostępna za pośrednictwem standardowego interfejsu wyboru plików w stylu Metro, który — oczywiście — może być zintegrowany z dowolną aplikacją app. Jak widać na rysunku 13.16, interfejs wyboru plików prezentuje każdy z komputerów w grupie domowej, umożliwia przejście do udostępnionych bibliotek na każdym z nich i znalezienie żądanych danych. Oczywiście, grupy domowe są także dostępne na pulpicie systemu Windows. Po otwarciu okna eksploratora na panelu nawigacyjnym pojawi się węzeł grupy domowej. Z łatwością można przeglądać udostępnione elementy znajdujące się w domowej sieci łączącej komputery. Zgodnie z oczekiwaniami działa to tak, jak

582

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

RYSUNEK 13.16. Grupa domowa jest dostępna dla dowolnej aplikacji w stylu Metro, w tym za pośrednictwem standardowego interfejsu wyboru plików

w systemie Windows 7, w którym pliki i inne zasoby ujawniane w ramach grupy domowej są dostępne również dla każdej aplikacji pulpitowej. Przykładowo aplikacje mogą otwierać i zapisywać pliki w lokalizacjach wewnątrz grupy domowej. Mówiąc wprost, grupa domowa działa, podobnie jak w systemie Windows 7, ale używany jest nowy interfejs konfiguracyjny w stylu Metro. Istnieje jednak jeszcze jeden problem. Jak wiadomo, Windows 8 zapewnia nowy model logowania, w którym zamiast tradycyjnego konta lokalnego do logowania na komputerze używane jest konto Microsoft (wcześniej znane pod nazwą Windows Live ID). Ten nowy typ logowania oferuje wiele korzyści związanych m.in. z ustawieniami synchronizacji między komputerami. W rezultacie namawiamy do rezygnowania z tradycyjnych kont lokalnych na rzecz tego nowego rodzaju logowania. Jednak z korzystaniem z konta Microsoft wiąże się kilka wyzwań. Wśród nich kluczowe jest współdziałanie sieci domowej. Jeśli niezbędny jest dostęp do udostępnionych zasobów na innych komputerach w sieci domowej (niezależnie od tego, czy z systemem Windows 8, systemem Windows 7, czy jakąkolwiek inną wersją systemu Windows), można napotkać na pewne trudności.

Udostępnianie plików, nośników i drukarek w domu przy użyciu grupy domowej

⏐

583

Oznacza to, że do uzyskiwania dostępu do udziałów na innych komputerach używany jest standardowy eksplorator sieci i zdecydowanie zbyt często będzie wyświetlane okno dialogowe pokazane na rysunku 13.17. Wynika to stąd, że obecnie logowanie odbywa się za pomocą konta Microsoft. Jeżeli na innym komputerze do logowania nie użyto tego samego konta, nie będzie możliwe automatyczne uwierzytelnienie w celu skorzystania z udostępnionego zasobu.

RYSUNEK 13.17. Nie do końca bezproblemowe połączenie sieciowe

Oczywiście, można wprowadzić poprawną nazwę użytkownika i hasło. Ponieważ chodzi o naszą własną sieć domową, są spore szanse, że te parametry są znane. W systemie Windows 8 usunięto nawet długo istniejący błąd dotyczący sieci Windows. Dzięki temu po zaznaczeniu opcji Zapamiętaj moje poświadczenia faktycznie ma miejsce zapamiętanie poświadczeń. Tak to działa. Można jednak po prostu zdecydować się na użycie udostępniania w grupie domowej zamiast eksploratora sieci (oznacza to, że dostęp do udostępnionych zasobów zostanie uzyskany za pośrednictwem grupy domowej, a nie interfejsu Sieć). Ta metoda wymaga, aby wszystkie komputery domowe były wyposażone w system Windows 7 lub 8 (albo, co ciekawe, w system Windows Home Server 2011). A zatem, jeśli w sieci domowej używana jest starsza wersja systemu Windows (Vista, XP), ta metoda nie zadziała. Mówiąc w skrócie, jeśli to możliwe, w celu uzyskania możliwości wykonywania wszystkich działań związanych z udostępnianiem w sieci domowej należy skorzystać z grupy domowej. Jest to prostsze i zautomatyzowane rozwiązanie, które oferuje więcej możliwości. Jeśli jednak nadal w sieci stosowane są komputery ze starszą wersją systemu Windows, eksplorator sieci również zaoferuje użytkownikowi ich udostępnione zasoby, pod warunkiem że znane są poświadczenia.

584

⏐

Rozdział 13. Sieci i połączenia

PODSUMOWANIE System Windows 8 oferuje wszystkie możliwości oraz pełną elastyczność usług sieci i połączeń dostępnych w jego poprzedniku, ale dzięki nowym interfejsom w stylu Metro działającym w całym systemie operacyjnym w ogromnym stopniu usprawnia obsługę. Ponadto system Windows 8 zapewnia nowe możliwości, które sprawiają, że z punktu widzenia łączności sieciowej jest najlepszy z dotychczasowych. Wśród nowych funkcji kluczowa jest wbudowana obsługa połączeń z komórkowymi sieciami danych, która w systemie Windows 8 ma najwyższy status razem z połączeniami przewodowymi i bezprzewodowymi (Wi-Fi). Warto zaznaczyć, że obsługa komórkowych sieci danych jest pierwszorzędna w porównaniu ze starszymi typami sieci. Jest tak dzięki inteligentnemu integrowaniu z planami taryfowymi oraz kosztownymi planami transferu danych wybranych operatorów sieci bezprzewodowych. Obsługa komórkowych sieci danych w systemie Windows 8 oferuje nawet możliwości większe niż większość smartfonów. Dodając nowy interfejs w stylu Metro, w systemie Windows 8 rozszerzono również funkcję udostępniania w grupie domowej obecną w systemie Windows 7. Udostępnianie w grupie domowej jest istotniejsze niż dotychczas z powodu dominującej roli logowania za pomocą konta Microsoft, które trochę utrudnia korzystanie ze schematów tradycyjnego udostępniania. Jeśli jednak wymagany jest też dostęp do zasobów sieciowych komputera ze starszą wersją systemu Windows, umożliwi to ukryta funkcja Poświadczenia systemu Windows.

ROZDZIAŁ 14.

System Windows 8 dla biznesu W TYM ROZDZIALE: f Dołączanie do domeny w systemie Windows 8 f Włączanie funkcji EFS w celu ochrony plików i folderów f Użycie funkcji BitLocker i BitLocker To Go w celu ochrony całych dysków f Użycie funkcji Client Hyper-V do instalowania środowisk wirtualnych f Zarządzanie zasobami wirtualnymi za pomocą narzędzia Hyper-V Manager f Uzyskiwanie dostępu do maszyn wirtualnych za pomocą funkcji Połączenie

maszyn wirtualnych funkcji Hyper-V f Integrowanie wirtualnych dysków twardych z powłoką systemu Windows f Użycie narzędzi Pulpit zdalny, Podłączanie pulpitu zdalnego i Host pulpitu

zdalnego f Funkcje unikalne dla systemu Windows 8 Enterprise f Sposób bezpiecznego użycia konsumenckich tabletów z systemem

Windows RT w ustawieniach korporacyjnych Tu nie powinno być żadnych wątpliwości: Windows 8 to zdecydowanie konsumencka wersja systemu Windows, być może pierwsza od czasów systemu Windows Me, która jest adresowana prawie wyłącznie do tej części odbiorców. Jest to zrozumiałe, gdy weźmiemy pod uwagę szybki rozwój konkurencyjnych technologii konsumenckich takich firm jak Apple oraz natychmiastowe zastosowanie tych technologii nawet w biznesie. Ten trend, zwany konsumeryzacją branży informatycznej, zrewolucjonizował wiele aspektów technologii używanej w biznesie, w tym obszary, które kiedyś były niemożliwe do zmiany. Można by rzec, że doprowadziło to do rozluźnienia nadzoru, gdyż zatrudnione osoby zaczęły w większym stopniu korzystać z technologii informatycznych z dala od biura.

586

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

Firma Microsoft dołączyła do tego trendu ze swoimi produktami serwerowymi i klienckimi oraz usługami w chmurze. Choć Windows 8 może wydawać się trochę ubogi pod względem technologii biznesowych, trzeba na to spojrzeć z perspektywy. Przede wszystkim, oferując nadzbiór możliwości systemu Windows7, Windows 8 zawiera wszystkie funkcje i rozwiązania dla biznesu, które wzbogaciły ten produkt, często w zaktualizowanej lub rozszerzonej postaci. Oznacza to, że system Windows 8 oferuje te same podstawowe narzędzia programistyczne, możliwości zarządzania oraz inne technologie serwerowe, a także własny ogólny zestaw funkcji. Jednak Windows 8 zawiera również kilka własnych, nowych technologii biznesowych. Choć konsumentom sprawiają radość interfejsy w stylu Metro, które zdominowały ten produkt, można stwierdzić, że ta wersja systemu Windows oferuje także istotną opcję aktualizacji dla firm. Odwołanie Windows 8 to nie tylko środowisko Metro. W systemie pojawiło się kilka aktualizacji środowiska pulpitowego omówionych w rozdziale 4., a także nowa pulpitowa wersja programu Internet Explorer, niesamowite narzędzia do odzyskiwania plików i systemu (rozdział 11.) oraz możliwości dotyczące sieci i łączności (rozdział 13.). Środowisko Metro sprawia radość i ma piękny wygląd. Jednakże Windows 8 wygrywa również w kategorii produktywności, która tkwi w kodzie DNA produktu.

Uwaga Większość funkcji opisanych w tym rozdziale wymaga systemu Windows 8 Pro, czyli wersji najnowszego systemu operacyjnego firmy Microsoft skierowanej do biznesu i entuzjastów. Niektóre będą wymagać systemu Windows 8 Enterprise, który jest dostępny wyłącznie w ramach programu licencji zbiorczych Software Assurance firmy Microsoft. Przedstawione zostaną te jego funkcje, które współpracują też z podstawową wersją systemu Windows 8.

DOŁĄCZANIE DO DOMENY I ZASAD GRUPY Gdy się o tym pomyśli, okazuje się, że tradycyjne, domowe komputery z systemem Windows nie są zarządzane w tym sensie, że nie ma dostępnego centralnego nadzoru prowadzonego przez osobę w domu lub serwer centralny. Tego typu model informatyczny, który formalnie został opisany jako grupa robocza, ma pewien sens w warunkach domowych, gdzie każdy komputer sam w sobie stanowi „wyspę” funkcjonalności. Jednak w firmach, a zwłaszcza w przedsiębiorstwach średniej wielkości, w których mogą znajdować się setki lub tysiące komputerów, zapewnianie użytkownikowi pełnej swobody działania właściwie nie ma sensu. Korporacje wymagają metody scentralizowanego zarządzania użytkownikami, komputerami,

Dołączanie do domeny i zasad grupy

⏐

587

urządzeniami i innymi jednostkami oraz sposobami zabezpieczania i aktualizowania wykorzystywanych produktów informatycznych. Firmy wymagają tego, co jest określane mianem rozwiązania zarządzanego. Najpopularniejsze rozwiązanie zarządzane dla biznesu nosi nazwę Active Directory lub w skrócie AD. Wymaga ono scentralizowanej infrastruktury systemu Windows Server, a ponadto używa zasad grupy do ustanawiania reguł dotyczących usług informatycznych firmy. Choć usługi Active Directory i zasady grupy nie cieszą się aż takim powodzeniem wśród mniejszych firm (może to jednak ulec zmianie dzięki dostosowaniu tych usług do rozwiązań w chmurze, takich jak Windows Azure, Office 365 i Windows Intune), w przypadku większych firm stanowią standard. Może się okazać, że jeśli czytelnicy korzystają w pracy z komputera, będą musieli zalogować się do domeny Active Directory, a nie tylko za pomocą konta lokalnego lub konta Microsoft. Komputery dołączone do domeny są kontrolowane przez zasady, które mogą być bardzo restrykcyjne, zwłaszcza w przypadku instalowania aplikacji i określonych operacji dostosowywania systemu. Takie komputery zwykle są lepiej zablokowane z punktu widzenia zabezpieczeń. Jeśli zasady grupy zostaną poprawnie skonfigurowane, będą zezwalać na dostęp do chronionych zasobów sieciowych firmy nawet podczas pracy zdalnej. W systemie Windows 8 dołączanie do domeny przebiega tak, jak w poprzednich wersjach systemu Windows. Jeśli używany komputer z systemem Windows 8 nie został wstępnie skonfigurowany za pomocą konta użytkownika, do domeny można się zalogować na dwa sposoby: z poziomu ekranu blokowania lub za pośrednictwem panelu sterowania zaawansowanymi właściwościami systemu. Aby zalogować się do domeny z poziomu ekranu blokowania, należy wybrać pozycję Inny użytkownik. Następnie na ekranie widocznym na rysunku 14.1 konieczne będzie podanie nazwy domeny, nazwy użytkownika oraz hasła. W tego typu logowaniu niezbędne jest użycie w polu nazwy użytkownika specyficznego zapisu w postaci nazwa_domeny\nazwa_użytkownika lub nazwa_użytkownika@nazwa_domeny (pracodawca udostępnia nazwę domeny). Zakładając, że nazwa domeny to mojadomena.com, a nazwa użytkownika to piotr, należałoby wprowadzić łańcuch mojadomena\piotr lub [email protected]. Alternatywnie można połączyć się najpierw z domeną przy użyciu konta lokalnego (lub konta Microsoft), korzystając z panelu sterowania zaawansowanymi właściwościami systemu. Tej metody można użyć, aby np. uzyskać dostęp do konta w firmie na własnym domowym komputerze, choć i tym razem w firmie zostaną udostępnione dodatkowe narzędzia (np. VPN) lub informacje dotyczące nawiązywania połączenia. Oczywiście, najpierw niezbędne będzie znalezienie panelu sterowania zaawansowanymi właściwościami systemu. W tym celu najprościej użyć funkcji

588

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

RYSUNEK 14.1. Logowanie się do domeny z poziomu ekranu blokowania

wyszukiwania ekranu startowego, a następnie wpisać słowa zaawansowane ustawienia i na pasku wyszukiwania wybrać pozycję Ustawienia. Na liście wyników wyszukiwania należy wybrać pozycję Wyświetl zaawansowane ustawienia systemu. Zostanie wyświetlone okno, podobne do pokazanego na rysunku 14.2 (w przeciwnym razie należy przejść na kartę Nazwa komputera). Aby zalogować się w domenie, należy kliknąć przycisk Zmień. W oknie Zmiany nazwy komputera/domeny trzeba włączyć opcję Domena i w polu wpisać w pełni kwalifikowaną nazwę domeny (twojadomena.com). Również w tym przypadku nazwa domeny zostanie udostępniona przez firmę. W otwartym oknie dialogowym należy następnie wpisać tylko nazwę użytkownika (np. piotr, a nie mojadomena\piotr) oraz hasło. Pojawi się prośba o wylogowanie, a następnie zalogowanie przy użyciu nowego konta domenowego. Ponownie konieczne będzie zastosowanie dla nazwy użytkownika składni nazwa_domeny\nazwa_użytkownika lub nazwa_użytkownika@nazwa_domeny.com (np. mojadomena\piotr). Po zalogowaniu w domenie system Windows 8 będzie generalnie działać, tak jak w innych przypadkach, pomijając wszelkie ograniczenia zastosowane przez korporację w ramach zasad. Dwie oczywiste różnice dotyczą nowej aplikacji w stylu Metro o nazwie Poczta, którą omówiono w rozdziale 8. Po uruchomieniu tej aplikacji

Dołączanie do domeny i zasad grupy

⏐

589

RYSUNEK 14.2. Zaawansowane właściwości systemu

app może być wymagane zaakceptowanie bardziej rygorystycznych zasad opartych na technologii EAS (Exchange ActiveSync). Takie wymaganie występuje również poza dowolnymi zasadami domenowymi, które mogą zostać określone. Podobnie jak w domenie, inaczej działają panele sterowania kont użytkowników. Te różnice omówiono w rozdziale 12.

LEPIEJ RAZEM Tak jak każda nowa wersja systemu Windows, Windows 8 oferuje kilka nowych zasad grupy, które ułatwiają administratorom kontrolowanie nowych funkcji specyficznych dla tego systemu. Część z tych zasad jest powiązana ściśle z systemem Windows 8, dlatego nie wymagają konkretnej wersji systemu Windows Server. Oznacza to, że mogą być używane ze starszymi wersjami systemu Windows Server, takimi jak Windows Server 2008 R2. Inne zasady są powiązane z technologiami, które wymagają również systemu Windows Server 2012, czyli wersji serwerowej systemu Windows dla systemu Windows 8. Te produkty mogą ze sobą współpracować w celu zapewnienia określonych technologii w naprawdę nowoczesnych miejscach pracy. Dość powiedzieć, że jest to naprawdę rzadka sytuacja.

Użytkownicy domenowi są prawdopodobnie zaznajomieni z mnóstwem sposobów, przy których użyciu szefowie korporacji mogą kontrolować środowisko informatyczne. W każdej wersji systemu Windows firma Microsoft zwiększa te możliwości, które są udostępniane przez technologię nazywaną zasadami grupy,

590

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

stanowiącą część usług Active Directory. Aby zorientować się w tym, czego można oczekiwać, w tabeli 14.1 wyróżniono niektóre z ponad 150 nowych zasad specyficznych dla systemu Windows 8, które zostały dodane do zasad grupy. TABELA 14.1. Najważniejsze nowe zasady grupy systemu Windows 8 NAZWA ZASADY

OPIS

Zezwalaj na instalowanie wszystkich aplikacji zaufanych

Umożliwia zarządzanie instalacją pakietów aplikacji app, które nie pochodzą z serwisu Sklep Windows. Po włączeniu tej zasady mogą być instalowane wyłącznie zaufane aplikacje app.

Nie wyświetlaj ekranu blokowania

Umożliwia kontrolowanie tego, czy ekran blokowania będzie widoczny dla użytkowników. Włączenie zasady spowoduje, że po zablokowaniu komputera użytkownicy zobaczą swój kafelek użytkownika.

Włącz logowanie przy użyciu numeru PIN

Umożliwia kontrolowanie tego, czy użytkownik domenowy może zalogować się za pomocą liczbowego identyfikatora PIN. Jeśli zasady nie włączono lub nie skonfigurowano, użytkownik domenowy nie może rozpocząć pracy i użyć PIN-u.

Wyłącz logowanie przy użyciu hasła obrazkowego

Umożliwia kontrolowanie tego, czy użytkownik domenowy może zalogować się za pomocą hasła obrazkowego. Jeśli zasady nie włączono lub nie skonfigurowano, użytkownik domenowy nie może rozpocząć pracy i użyć hasła obrazkowego.

Wyłącz przełączanie między ostatnio używanymi aplikacjami

Po włączeniu zasady użytkownicy nie będą mogli przełączać się między ostatnio używanymi aplikacjami app, a opcja przełączania aplikacji na panelu Ustawienia będzie wyłączona.

Domyślne opcje uruchamiania funkcji Windows To Go

Zasada kontroluje to, czy zostanie przeprowadzony rozruch komputera przy użyciu funkcji Windows To Go, jeśli podłączono urządzenie USB zawierające jej obszar roboczy. Ponadto zasada kontroluje to, czy użytkownicy mogą wprowadzać zmiany za pomocą elementu panelu sterowania Opcje uruchamiania obszaru roboczego Windows To Go.

Wyłącz historię plików

Zasada umożliwia wyłączenie funkcji Historia plików. Jeśli zasadę włączono, nie można aktywować tej funkcji do tworzenia zwykłych, automatycznych kopii zapasowych. W przeciwnym razie funkcja może być aktywowana.

Wyłącz dostęp do Sklepu

Zasada określa, czy zostanie użyta usługa magazynu w celu znalezienia aplikacji app lub aplikacji do otwarcia pliku z nieobsługiwanym skojarzeniem typu pliku lub protokołu.

Wyłącz aplikację Sklep

Zasada blokuje dostęp do aplikacji app serwisu Sklep Windows lub udziela go. Po włączeniu zasady dostęp ten będzie niemożliwy.

Wyłącz powiadomienia aplikacji na ekranie blokowania

Zasada umożliwia zapobiegnięcie pojawianiu się na ekranie blokowania powiadomień aplikacji app.

Szyfrowanie dysków

⏐

591

TABELA 14.1. Najważniejsze nowe zasady grupy systemu Windows 8 — ciąg dalszy NAZWA ZASADY

OPIS

Nie synchronizuj

Ta zasada wyłącza opcję synchronizowania ustawień w odpowiedniej sekcji panelu Ustawienia. Po włączeniu zasady synchronizowanie ustawień będzie wyłączone i nie będzie dostępna żadna z grup synchronizowania ustawień. Uwaga: dodatkowe zasady powiązane z tą zasadą pozwalają kontrolować synchronizowanie ustawień aplikacji app, hasła, personalizowanie, inne ustawienia systemu Windows, ustawienia przeglądarki, personalizowanie pulpitu itp.

Uniemożliwiaj użytkownikom odinstalowywanie aplikacji z poziomu menu Start

Po włączeniu tej zasady użytkownicy nie mogą usuwać instalacji aplikacji app na ekranie startowym.

Zezwalaj na bezpieczny rozruch w celu zweryfikowania integralności

Zasada określa, czy funkcja Secure Boot będzie dopuszczalna jako dostawca integralności platformy dla systemowych dysków funkcji BitLocker. Funkcja Secure Boot zapewnia, że środowisko przed uruchomieniem systemu komputera zostanie załadowane tylko przez cyfrowo podpisane oprogramowanie sprzętowe.

Konfiguruj filtr SmartScreen

Zasada zarządza działaniem funkcji Windows SmartScreen.

Uruchom Eksploratora plików ze zminimalizowaną wstążką

Ta zasada umożliwia określenie, czy w momencie otwarcia nowych okien eksploratora plików wstążka będzie zminimalizowana, czy w pełni rozwinięta.

Ustaw koszt

Zasada określa koszt bezprzewodowych połączeń sieci lokalnej dla komputera lokalnego. Po włączeniu zasady aktywna będzie lista rozwijana zawierająca możliwe wartości kosztu. Wybranie z listy jednej z tych wartości spowoduje ustawienie kosztu połączeń (w przypadku komórkowych połączeń danych dostępne są powiązane zasady Ustaw koszt połączenia 3G i Ustaw koszt połączenia 4G).

Wyłącz powiadomienia na kafelkach

Po włączeniu zasady funkcje aplikacji app i systemu nie będą mogły aktualizować swoich kafelków i etykiet na ekranie startowym.

Wyłącz wyskakujące powiadomienia

Po włączeniu zasady aplikacje app nie będą w stanie wywoływać „tostów” powiadomień (ta zasada nie ma wpływu na „dymki” powiadomień na pasku zadań).

Wyłącz powiadomienia aplikacji na ekranie blokowania

Po włączeniu zasady aplikacje app nie będą w stanie wywoływać „tostów” powiadomień na ekranie blokowania.

SZYFROWANIE DYSKÓW Windows 8 obsługuje kilka technologii szyfrowania dysków, które bronią dostępu złodziejom do cennych danych w przypadku kradzieży komputera. Jeśli złodziej wyjmie dysk twardy i podłączy go do innego komputera, jakiekolwiek zaszyfrowane

592

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

pliki nie będą mogły zostać odczytane nawet wtedy, gdy taka osoba znajdzie sposób na uzyskanie dostępu do systemu plików dysku. W tym przypadku stosowane są dwie podstawowe technologie: starsza o skrócie EFS (Encrypting File System) oraz funkcja BitLocker, czyli znacznie nowsza i łatwiejsza do zarządzania.

EFS Choć nadal dostępna w systemie Windows 8, w pewnym stopniu technologia EFS została zlekceważona. Powstała jako metoda szyfrowania poszczególnych plików lub folderów (znacznie częstszy wariant). W przypadku folderu szyfrowanie dotyczy zarówno nowych plików, jak i tych, które istniały w momencie szyfrowania folderu. Oznacza to, że nowe pliki po dodaniu do zaszyfrowanego folderu zostaną automatycznie zaszyfrowane. ► Gdy pliki są kopiowane lub przenoszone z zaszyfrowanego folderu, szyfrowanie zostanie zachowane, chyba że pliki przeniesiono w miejsce, w którym szyfrowanie jest nieobsługiwane (np. na inny komputer w sieci domowej).

Aby zaszyfrować folder za pomocą funkcji EFS, należy go kliknąć prawym przyciskiem myszy i z wyświetlonego menu wybrać pozycję Właściwości. W otwartym oknie właściwości trzeba kliknąć przycisk Zaawansowane. W oknie Atrybuty zaawansowane (rysunek 14.3) należy wybrać opcję o nazwie Szyfruj zawartość, aby zabezpieczyć dane.

RYSUNEK 14.3. Szyfrowanie wybranego pliku lub folderu jest proste i przeważnie dość szybkie

Po kliknięciu przycisku OK (lub Zastosuj) pojawi się prośba o wprowadzeniem zmiany tylko dla folderu (obejmuje to wszystkie zawarte w nim pliki) lub dla folderu

Szyfrowanie dysków

⏐

593

i wszystkich jego podfolderów oraz ich zawartości. System Windows zaszyfruje odpowiednie elementy i natychmiast zasugeruje utworzenie kopii zapasowej certyfikatu i klucza szyfrowania, które są wymagane do operacji odzyskiwania w przypadku podejmowania później próby uzyskania dostępu do zawartości folderu na innym komputerze lub po dokonanej w przyszłości ponownej instalacji systemu Windows. Firma Microsoft zaleca utworzenie kopii zapasowej tych elementów na przenośnym nośniku. My jednak pójdziemy krok dalej i utworzymy kopie w wielu miejscach, a także w magazynie, takim jak magazyn usługi SkyDrive. Zaszyfrowane foldery są później łatwo identyfikowane. Po otwarciu zaszyfrowanego folderu okaże się, że nazwy wszystkich zawartych w nim plików są koloru zielonego (a nie czarnego). Jest to wizualny wskaźnik zaszyfrowania plików.

Funkcje BitLocker i BitLocker To Go Funkcja EFS dobrze spełnia swoją rolę, ale ma kilka ograniczeń. Po pierwsze, zaszyfrowanie całego dysku twardego przy użyciu tej technologii jest trudnym zadaniem, ponieważ współpracuje ona tylko z pojedynczymi folderami i plikami. Większy sens ma szyfrowanie całego dysku, które wymaga jedynie odpowiedniego skonfigurowania. Po drugie, funkcja EFS zapewnia jedynie programowe usługi szyfrowania. Technologia zintegrowana z układami zabezpieczającymi w komputerze byłaby znacznie bardziej złożona, ale też naprawdę niemożliwa do pokonania. Ponadto szyfrowanie EFS jest zachowywane, gdy pliki zmieniają swoje położenie. Byłoby miło, gdyby szyfrowanie było automatycznie usuwane w przypadku skopiowania lub przeniesienia pliku z folderu chronionego przez funkcję EFS. Pora poznać funkcję BitLocker oraz jej młodszego „brata”, czyli funkcję BitLocker To Go. Obie funkcje są zarządzane z poziomu tego samego panelu sterowania, lecz bazują na trochę odmiennych technologiach. Z punktu widzenia użyteczności funkcja BitLocker jest stosowana w przypadku dysków stacjonarnych zamontowanych w komputerze, natomiast funkcja BitLocker To Go spełnia wymagania stawiane przez zewnętrzne dyski przenośne. Podobnie jak funkcja EFS, funkcja BitLocker umożliwia szyfrowanie danych na dysku twardym w celu ochrony ich na wypadek kradzieży. Jednakże funkcja BitLocker oferuje kilka unikalnych rzeczy. f Funkcja BitLocker zapewnia szyfrowanie całego dysku, a nie poszczególnych

plików lub folderów. Jeśli funkcję włączono dla dysku twardego, zostanie zaszyfrowana cała jego zawartość. Dodatkowo w tle będą szyfrowane wszystkie pliki umieszczone w przyszłości na takim dysku.

594

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

f Funkcja BitLocker udostępnia również usługi szyfrowania całego dysku

w przypadku partycji systemowych i niesystemowych. Oznacza to, że oprócz zaszyfrowania całego dysku twardego z zainstalowanym systemem Windows 8, można też zaszyfrować dowolne inne partycje. f Funkcja BitLocker chroni ważne pliki systemu Windows podczas rozruchu.

Jeśli funkcja wykryje zagrożenie dla zabezpieczeń, takie jak modyfikacja dowolnego pliku startowego (może to wskazywać, że dysk twardy został skradziony i umieszczony w innym komputerze), zablokuje system do momentu wprowadzenia jej klucza odzyskiwania lub hasła (więcej na ten temat zamieszczono poniżej). f W przypadku niektórych komputerów funkcja BitLocker współpracuje

z urządzeniami zabezpieczającymi TPM (Trusted Platform Module), aby zapewnić bezpieczniejsze rozwiązanie od tego, które umożliwia wyłącznie programowa procedura szyfrowania. Żaden haker nie poradzi sobie z dyskiem twardym chronionym przez funkcję BitLocker. f Pliki skopiowane lub przeniesione z dysku chronionego przez funkcję BitLocker

są automatycznie rozszyfrowywane podczas procedury kopiowania lub przenoszenia. Konfigurowanie pod kątem funkcji BitLocker nie wymaga wielu działań. Funkcja jest włączona albo wyłączona, a ponadto dostępny jest sprzęt TPM lub nie. Jeśli znajduje się on w komputerze, funkcja BitLocker z niego skorzysta. Aby odblokować dysk chroniony przez funkcję BitLocker, konieczne jest użycie klucza odzyskiwania. Ten klucz przyjmuje różne postaci, w tym hasła lub numeru PIN karty inteligentnej. Dyski chronione przez tę funkcję mogą zostać tak skonfigurowane, aby były automatycznie odblokowywane podczas logowania w systemie Windows. Takie rozwiązanie jest zalecane w codziennym użytkowaniu. Ogólnie funkcja BitLocker nie sprawia problemów z jednym wyjątkiem: niektóre instalacje oprogramowania są blokowane, gdy funkcja jest włączona dla dysku. Z tego powodu można tymczasowo zawiesić funkcję BitLocker, zainstalować oprogramowanie, a następnie ponownie ją włączyć. Ostrzeżenie Jeśli utracono klucz odzyskiwania (np. w postaci hasła lub numeru PIN karty inteligentnej), nie ma ratunku. Dosłownie nie jest dostępna żadna inna opcja odzyskiwania. Nie pomogą też pracownicy działu wsparcia firmy Microsoft.

Szyfrowanie dysków

⏐

595

► Nie jest możliwe użycie żadnego starego hasła. Musi ono mieć określoną minimalną długość, a także spełniać wymagania dotyczące złożoności, które mogą zostać określone za pomocą zasad korporacyjnych.

Czy to nie jest przerażające? Aby włączyć funkcję BitLocker, należy wywołać panel sterowania Szyfrowanie dysków funkcją BitLocker (jak zawsze pomocna będzie funkcja wyszukiwania). Jak widać na rysunku 14.4, konfiguracja funkcji BitLocker jest prosta.

RYSUNEK 14.4. Funkcje BitLocker i BitLocker To Go korzystają z tego samego interfejsu konfiguracyjnego

W celu aktywowania funkcji BitLocker (lub funkcji BitLocker To Go) wystarczy kliknąć opcję Włącz funkcję BitLocker widoczną obok odpowiedniego dysku. Kreator Szyfrowanie dysków funkcją BitLocker krok po kroku przeprowadzi przez proces szyfrowania dysku i tworzenia klucza odzyskiwania, którym może być standardowe hasło lub karta inteligentna z numerem PIN. Kreator zapyta również, czy ma zostać utworzona kopia zapasowa klucza odzyskiwania, która z pewnością będzie pożądana. Kopię zapasową można umieścić w magazynie usługi SkyDrive lub w pliku. Klucz odzyskiwania można też wydrukować.

596

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

► Zalecamy skorzystanie z wszystkich trzech wariantów (należy zadbać o to, aby wydrukowana kopia klucza była przechowywana w bezpiecznym miejscu, być może w sejfie).

Po wykonaniu tych operacji kreator wyświetli dwie opcje szyfrowania dysku, które są nowością w systemie Windows 8. Pierwsza, wolniejsza opcja umożliwia zaszyfrowanie całego dysku, łącznie z pustą przestrzenią. Z kolei druga opcja pozwala na zaszyfrowanie tylko używanej przestrzeni dyskową. Ta opcja jest szybsza i idealnie nadaje się dla nieużywanych dysków. Szyfrowanie całego dysku twardego może być bardzo czasochłonnym procesem. Okazuje się, że choć można go zrealizować w ciągu nocy, nie wpływa na możliwość korzystania z dysku. Po zakończeniu szyfrowania okaże się, że dysk będzie inaczej prezentowany (rysunek 14.5) zarówno w eksploratorze, jak i na panelu sterowania Szyfrowanie dysków funkcją BitLocker.

RYSUNEK 14.5. Dyski chronione przez funkcję BitLocker wizualnie są odróżniane i zapewniają inne opcje

Szyfrowanie dysków

⏐

597

Na panelu sterowania dostępnych jest też kilka nowych opcji. Oto one. f Utwórz kopię zapasową klucza odzyskiwania. Choć kreator Szyfrowanie

dysków funkcją BitLocker nie zakończy działania bez uzyskania pewności, że w wybrany sposób utworzono kopię zapasową klucza odzyskiwania, w dowolnym momencie można tę operację ponowić. f Dodaj hasło/Zmień hasło. Jeśli używane jest hasło, można je zmienić

w dowolnym momencie. W przypadku korzystania z numeru PIN karty inteligentnej hasło można dodać jako drugą metodę wprowadzania klucza odzyskiwania. f Usuń hasło. Możliwe jest usunięcie hasła, jeśli niezależnie skonfigurowano

numer PIN karty inteligentnej. f Dodaj kartę inteligentną/Zmień kartę inteligentną. Jeśli używany jest numer

PIN karty inteligentnej, można go zmienić w dowolnej chwili. Podczas korzystania z hasła można dodać numer PIN karty inteligentnej jako drugą metodę wprowadzania klucza odzyskiwania. f Włącz automatyczne odblokowywanie/Wyłącz automatyczne

odblokowywanie. Domyślnie dyski chronione przez funkcję BitLocker będą wyświetlać prośbę o podanie hasła (lub numeru PIN) każdorazowo podczas logowania w systemie Windows lub w przypadku zewnętrznego dysku przenośnego w momencie podłączenia go do komputera. Na rysunku 14.6 pokazano interfejs wprowadzania hasła. Aby wyłączyć to uciążliwe wymaganie, można użyć opcji Automatycznie odblokuj na tym komputerze znajdującej się poniżej pozycji Więcej opcji.

RYSUNEK 14.6. Domyślnie dyski chronione przez funkcję BitLocker wymagają podania hasła lub numeru PIN każdorazowo przy pierwszej próbie uzyskania do nich dostępu

598

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

f Wyłącz funkcję BitLocker. Aby usunąć z dysku szyfrowanie funkcji BitLocker,

opcja umożliwia odwrócenie tego procesu.

SZYFROWANIE W SYSTEMIE WINDOWS RT Funkcje BitLocker i BitLocker To Go są dostępne tylko w systemie Windows 8 Pro. Jednak system Windows RT, czyli dołączana do urządzeń wersja systemu Windows 8 oparta na architekturze ARM, zawiera funkcję nazywaną szyfrowanie dysków, która domyślnie jest włączona i w pewnym stopniu działa podobnie jak funkcja BitLocker. Dlaczego dołączono tę funkcję do systemu Windows RT? Urządzenia z tym systemem są zarządzane przy użyciu technologii EAS (Exchange ActiveSync), która korzysta z zasad zapewniających, że kompatybilne urządzenia (wśród nich są iPhone, iPad, urządzenia z systemem Android, Windows Phone, a obecnie urządzenia z systemem Windows RT) spełniają podstawowe reguły zabezpieczeń organizacji. Jedna z zasad określonych przez organizację może obejmować szyfrowanie urządzeń. Bez tej funkcji zabezpieczeń wiele korporacji nie udzieliłoby użytkownikom dostępu do ich zasobów.

WIRTUALIZACJA W systemie Windows 7 firma Microsoft zaoferowała rozwiązanie wirtualizacji o nazwie Windows Virtual PC, które umożliwiło użytkownikom uruchamianie wirtualnych instancji systemów Windows XP, Vista i 7, a nawet poszczególnych aplikacji w obrębie tych środowisk w tym samym czasie, co rodzime aplikacje systemu Windows 7. Co więcej, nie wymagało to od użytkowników zarządzania złożonością wynikającą z obsługi dwóch pulpitów (wirtualnego i rzeczywistego). Oprogramowanie Windows Virtual PC oferuje przyzwoitą funkcjonalność, lecz przeciętną wydajność z tego powodu, że bazuje na starszej odmianie technologii wirtualizacji zakupionej dawno temu od firmy Connectix Corporation. W systemie Windows 8 firma Microsoft w znaczącym stopniu zwiększyła możliwości wirtualizacji jej systemu operacyjnego dla komputerów stacjonarnych. Wystarczy tylko wspomnieć, że wydajność nie będzie już stanowić problemu. ► Użytkownicy systemu Windows 7 w wersjach Professional, Enterprise i Ultimate mogą też pobrać darmowy składnik o nazwie XP Mode, będący zasadniczo kopią systemu Windows XP, którą można zastosować tylko w środowisku Windows Virtual PC.

Dzięki integracji z technologią funkcji hypervisor Hyper-V używaną dotychczas wyłącznie na serwerach system Windows 8 oferuje te same podstawowe funkcje wirtualizacji, co system Windows Server 2012, aczkolwiek przeznaczone dla kilku

Wirtualizacja

⏐

599

zasadniczych scenariuszy. To jeszcze nie wszystko. Windows 8 zawiera też kilka interesujących i przydatnych funkcji integracji wirtualizacji, które sprawiają, że ta wersja systemu naprawdę jest najlepsza.

Client Hyper-V Funkcja Client Hyper-V, tak firma Microsoft nazywa wersję funkcji Hyper-V w systemie Windows 8, została dodana do systemu operacyjnego z dwóch podstawowych powodów. Jednym z nich jest umożliwienie twórcom oprogramowania testowania aplikacji oraz aplikacji internetowych z wykorzystaniem różnych kombinacji systemów operacyjnych i przeglądarek. Drugi powód ma związek z informatykami zarządzającymi środowiskami wirtualnymi za pomocą narzędzi wirtualizacji firmy Microsoft dla przedsiębiorstw, takich jak funkcja Hyper-V w systemie Windows Server 2012, ale również narzędzia Application Virtualization (App-V) i Microsoft Enterprise Desktop Virtualization (MED-V). Informatycy chcą skorzystać na lokalnym komputerze z maszyn wirtualnych (VM) oraz ich wirtualnych dysków twardych (VHD) przed przeprowadzeniem wdrożenia w dowolnym innym miejscu w firmie. Te powody nie mają wiele wspólnego ze zdefiniowanym przeznaczeniem oprogramowania Windows Virtual PC/XP Mode, które powstało z zupełnie innej przyczyny, a mianowicie w celu zapewnienia użytkownikom dość bezproblemowej metody uzyskania dostępu do aplikacji dla systemu Windows XP. Z tego lub innego powodu takie aplikacje po prostu nie mogły zostać uruchomione bezpośrednio w systemie Windows 7. Choć może to być trochę niezrozumiałe, jeśli wymagane jest użycie funkcji XP Mode oprogramowania Virtual PC, można też skorzystać z niego w systemie Windows 8 Pro. Oprogramowanie Client Hyper-V to już coś zupełnie innego. Ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu z narzędziem Virtual PC oferuje znacznie większe możliwości. Client Hyper-V zapewnia znacznie lepszą wydajność i możliwość jednoczesnego uruchamiania wielu maszyn wirtualnych. Narzędzie umożliwia uruchamianie 32- i 64-bitowych systemów operacyjnych, a nie tylko 32-bitowych, tak jak oprogramowanie Virtual PC. Ponadto Client Hyper-V zawiera niesamowity interfejs zarządzania przypominający wersję obecną w systemie Windows Server (naprawdę interfejsy są identyczne). Oznacza to, że sposób obsługi narzędzia Client Hyper-V w systemie Windows 8 będzie mógł zostać wprost powielony także w systemie Windows Server 2012.

600

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

WYMAGANIA FUNKCJI HYPER-V Oczywiście, z dużymi możliwościami związana jest odpowiedzialność. Narzędzie Client Hyper-V stawia kilka istotnych wymagań systemowych, które muszą zostać spełnione. Oto one. f Tylko 64-bitowe komputery. Client Hyper-V działa wyłącznie na 64-bitowych

komputerach z zainstalowaną 64-bitową wersją systemu Windows 8 Pro (lub Enterprise). f Wymagania dotyczące procesorów. Funkcja Hyper-V wymaga nowoczesnych

mikroprocesorów firm Intel i AMD, które uwzględniają funkcję SLAT (Second Level Address Translation). Gdy pisano książkę, funkcja była obecna we wszystkich mikroprocesorach obecnej generacji (np. w procesorze Intel „Sandy Bridge” i nowszych układach). f Pamięć RAM. Komputer musi być wyposażony w co najmniej 4 GB pamięci

RAM. Jednak w przypadku wirtualizacji zawsze jest tak, że im więcej pamięci, tym lepiej. Aby uruchamiać wiele wirtualnych systemów operacyjnych, wymagane będzie wiele pamięci RAM.

INSTALOWANIE FUNKCJI HYPER-V Przy założeniu, że spełniono powyższe wymagania, można rozpocząć instalowanie i korzystanie z funkcji Hyper-V. Ponieważ jest to funkcja systemu Windows, instalowana jest na panelu sterowania składnikami systemu Windows. Choć znalezienie go może być trudne, najprościej w tym celu użyć funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Po wpisaniu słów funkcje windows należy wybrać pozycję Ustawienia, a następnie opcję o nazwie Włącz lub wyłącz funkcje systemu Windows. Na rysunku 14.7 pokazano okno Funkcje systemu Windows. Po rozwinięciu pozycji funkcji Hyper-V na liście składników systemu Windows widoczne będą dwie opcje: Narzędzia do zarządzania funkcją Hyper-V i Platforma Hyper-V. Ponieważ te narzędzia zarządzające można zainstalować na dowolnym komputerze z systemem Windows 8, opcje powinny być zawsze dostępne. Jeśli jednak opcja Platforma Hyper-V jest nieaktywna, może to oznaczać tylko dwie rzeczy: albo nie są spełnione wymagania systemowe, albo funkcje wirtualizacji procesora zostały wyłączone w oprogramowaniu sprzętowym lub BIOS-ie komputera. W drugim wariancie konieczne będzie sprawdzenie oprogramowania sprzętowego i włączenie odpowiednich funkcji. Oczywiście sposób wykonania będzie się zmieniać dla poszczególnych komputerów, dlatego nie ma możliwości podania tutaj ogólnych instrukcji. Szczegółowych informacji należy szukać w dokumentacji komputera.

Wirtualizacja

⏐

601

RYSUNEK 14.7. Za pomocą okna Funkcje systemu Windows dla komputera można zastosować funkcję Hyper-V

Po wybraniu wszystkich opcji funkcji Hyper-V (trzeba tak postąpić, jeśli funkcja będzie używana na komputerze) należy kliknąć przycisk OK, aby zainstalować oprogramowanie Hyper-V. Konieczne będzie ponowne uruchomienie komputera. Gdy to nastąpi, za pomocą różnych narzędzi Hyper-V można utworzyć maszyny wirtualne i pracować z nimi. Należy wyróżnić dwa podstawowe interfejsy: Menedżer funkcji Hyper-V i Połączenie maszyn wirtualnych funkcji Hyper-V.

UŻYCIE MENEDŻERA FUNKCJI HYPER-V Menedżer funkcji Hyper-V to konsola zarządzania funkcją Hyper-V, a ponadto dokładnie to samo narzędzie, które udostępniane jest w systemie Windows Server 2012 i narzędziu RSAT (Remote Server Administration Tools) dla tego systemu. Jak widać na rysunku 14.8, menedżer funkcji Hyper-V jest nowoczesnym i w pełni funkcjonalnym narzędziem. Niczego więcej nie trzeba do tworzenia i uruchamiania wirtualnych środowisk na komputerze oraz zarządzania nimi. Menedżer funkcji Hyper-V jest oprogramowaniem o tak dużych możliwościach, że opisanie wszystkich jego funkcji wymagałoby poświęcenia mu osobnej książki. Jednak można w tym miejscu wymienić następujące rzeczy, które umożliwia to narzędzie. f Nawiązywanie połączenia z innymi komputerami lub serwerami. Choć

— oczywiście — można korzystać wyłącznie z własnego komputera, możliwe jest też połączenie z innymi instalacjami funkcji Hyper-V na innych komputerach lub serwerach w używanym środowisku. Okazuje się, że można

602

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

RYSUNEK 14.8. Menedżer funkcji Hyper-V

nawiązać połączenie z wieloma instalacjami funkcji Hyper-V. Jest to przydatne w przypadku kopiowania maszyn wirtualnych między komputerami w obrębie menedżera funkcji Hyper-V za pomocą metody przeciągania i upuszczania. f Tworzenie maszyny wirtualnej. Oprogramowanie Client Hyper-V służy

przede wszystkim do tworzenia i konfigurowania maszyn wirtualnych. W celu utworzenia nowej maszyny wirtualnej należy kliknąć przycisk Nowe, a następnie pozycję Maszyna wirtualna na panelu Akcje. Później kreator krok po kroku wykona działanie. Dla każdej maszyny wirtualnej można określić nazwę, dynamiczny przydział pamięci RAM, sieć, co najmniej jeden wirtualny dysk twardy (VHD) oraz podłączany nośnik instalacyjny (może to być dysk fizyczny, plik ISO lub inne źródło). f Tworzenie wirtualnego dysku twardego i zarządzanie nim. Niezależnie

od środowisk wirtualnych można tworzyć, a następnie edytować dyski wirtualne, które mogą używane przez dowolne z tych środowisk (lub używane jako dyski fizyczne z poziomu systemu operacyjnego hosta, czyli komputera, za pomocą nowej funkcji integracji powłoki z plikami VHD, która zostanie wkrótce omówiona). Aby utworzyć nowy dysk VHD, należy kliknąć przycisk Nowe, a następnie pozycję Dysk twardy na panelu Akcje. Kreator krok

Wirtualizacja

⏐

603

po kroku wykona działanie. Należy zauważyć, że obecnie Client Hyper-V obsługuje nowszy format VHDX, który zapewnia obsługę dysków wirtualnych o maksymalnej pojemności wynoszącej 64 TB. Jednakże format VHDX nie jest obsługiwany w systemach operacyjnych starszych niż Windows 8 i Windows Server 2012. Ponadto dyski VHD mogą (i powinny) być konfigurowane tak, aby ich wielkość była dynamicznie określana. Dzięki temu dysk wirtualny o pojemności 2 TB, który dla systemu hosta jest pojedynczym plikiem, nie zajmie zbyt wiele przestrzeni dyskowej, chyba że później zostanie zapełniony danymi. Aby zmodyfikować dysk wirtualny, na panelu Akcje należy wybrać pozycję Edytuj dysk. ► Czy menedżer funkcji Hyper-V jest niedostępny? Dyski VHD można też utworzyć z poziomu narzędzia zarządzania dyskami. W jego obrębie należy wybrać pozycje Akcja i Utwórz dysk VHD. f Tworzenie wirtualnych przełączników i sieci SAN oraz zarządzanie nimi.

Przydatna zarówno w środowiskach testowych, jak i produkcyjnych jest możliwość tworzenia wirtualnych przełączników (sieci zewnętrzne, wewnętrzne lub prywatne) i wirtualnych sieci SAN (Storage Area Network) oraz zarządzania tymi, które emulują korporacyjne sieci SAN. f Zarządzanie maszynami wirtualnymi. Po utworzeniu maszyny wirtualnej

można uzyskać dostęp do jej ustawień i skonfigurować znacznie więcej funkcji niż było dostępnych w kreatorze Nowa maszyna wirtualna. Wśród innych funkcji możliwych do skonfigurowania jest kolejność rozruchu urządzeń, pamięć RAM, liczba rdzeni wirtualnego procesora, podłączone dyski twarde (mogą być wirtualne lub fizyczne) itd. Jak widać na rysunku 14.9, maszyny wirtualne oferują zestaw ustawień przyprawiający o zawrót głowy. f Instalowanie i uruchamianie systemu operacyjnego na maszynach

wirtualnych. Oczywiście, w pewnym momencie konieczne będzie zainstalowanie systemu operacyjnego na maszynie wirtualnej, skonfigurowanie go stosownie do potrzeb, a następnie ewentualnie przeprowadzenie instalacji aplikacji w tym systemie. Tak samo to wygląda podczas instalowania systemu Windows lub innych systemów operacyjnych na komputerze fizycznym z tą różnicą, że w tym przypadku system działa wirtualnie, a ponadto jest dostępny w oknie (rysunek 14.10). f Importowanie i eksportowanie maszyn wirtualnych. Jeśli maszynę wirtualną

utworzono w innej instancji funkcji Hyper-V, za pomocą funkcji importowania

604

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

RYSUNEK 14.9. Ustawienia maszyny wirtualnej

można zaimportować maszynę do dowolnej maszyny, z którą nawiązano połączenie (komputera hosta lub zdalnego komputera). Podobnie można wyeksportować maszyny wirtualne w celu użycia ich w dowolnym innym miejscu. Można np. tak postąpić, gdy zakończono konfigurowanie maszyny wirtualnej i planowane jest wdrożenie jej na serwerze produkcyjnym.

UŻYCIE INTERFEJSU POŁĄCZENIE MASZYN WIRTUALNYCH FUNKCJI HYPER-V Choć funkcja Hyper-V to uniwersalne miejsce umożliwiające tworzenie maszyn wirtualnych i innych zasobów wirtualnych oraz zarządzanie nimi, czasem konieczne jest jedynie połączenie z maszyną wirtualną, która może znajdować się na naszym własnym komputerze bądź w instalacji funkcji Hyper-V na innym komputerze lub serwerze w używanym środowisku. Aby użyć jedynie pojedynczej maszyny wirtualnej, która została już utworzona i skonfigurowana, zamiast interfejsu Menedżer funkcji Hyper-V można zastosować interfejs Połączenie maszyn wirtualnych funkcji Hyper-V.

Wirtualizacja

⏐

605

RYSUNEK 14.10. Maszyny wirtualne często są uruchamiane w oknie w celu jednoczesnego umożliwienia uzyskania dostępu do hosta

Jak widać na rysunku 14.11, ten interfejs w dużym stopniu przypomina pulpitową wersję narzędzia Podłączanie pulpitu zdalnego z systemu Windows 7 (dostępnego również w systemie Windows 8).

RYSUNEK 14.11. Narzędzie Połączenie maszyn wirtualnych

606

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

W celu połączenia z maszyną wirtualną wymagane będzie najpierw wybranie serwera. Może to być trochę utrudnione zadanie. Jeśli na górnej liście rozwijanej Serwer nie jest widoczna nazwa serwera, należy wybrać opcję o nazwie Przeglądaj dalej, a następnie kliknąć przyciski Zaawansowane i Znajdź teraz w celu znalezienia sieci lokalnej dla serwerów funkcji Hyper-V. Następnie na liście rozwijanej Maszyna wirtualna trzeba wybrać maszynę wirtualną, która ma zostać użyta, i kliknąć przycisk OK, by nawiązać połączenie. Po wykonaniu tej czynności pojawi się okno Połączenie z maszyną wirtualną widoczne na rysunku 14.11. Umożliwi to interaktywny dostęp do wirtualnego systemu operacyjnego oraz jego wirtualnych aplikacji i zasobów w oknie na używanym komputerze pełniącym rolę hosta. Uwaga Po poprawnej konfiguracji można również nawiązać połączenie z maszyną wirtualną za pomocą narzędzia Podłączanie pulpitu zdalnego. Przez poprawną konfigurację rozumiemy, że maszyna wirtualna jest podłączona do tej samej sieci, a ponadto zawiera włączoną funkcję hosta pulpitu zdalnego (więcej o niej dalej w tym rozdziale). Konieczna będzie też nazwa hosta maszyny wirtualnej lub adres IP oraz poprawne dane uwierzytelniające do logowania.

Integracja powłoki z plikami VHD Obecnie Windows 8 oferuje bezpośrednią integrację powłoki z plikami VHD, umożliwiając bezproblemowe „podłączanie” ich tak, jakby były dyskami fizycznymi, a następnie przeglądanie za pomocą eksploratora plików. W tym celu konieczne będzie jedynie zlokalizowanie w systemie plików żądanego pliku VHD (należy pamiętać, że te pliki można utworzyć przy użyciu menedżera funkcji Hyper-V), a następnie dwukrotne kliknięcie w eksploratorze plików (lub kliknięcie prawym przyciskiem myszy i wybranie pozycji Instaluj). Po wykonaniu tej czynności plik VHD zostanie podłączony i udostępniony przy użyciu następnej wolnej litery dysku, podobnie jak w przypadku podłączenia dysku USB lub karty pamięci. Zilustrowano to na rysunku 14.12. No dobrze, ale dlaczego coś takiego się robi? Praca w środowiskach wirtualnych może czasem przebiegać znacznie wolniej niż w normalnych komputerach i dyskach. Wypełnienie luki przez umożliwienie uzyskania dostępu do dysku wirtualnego z hosta, czyli fizycznego komputera, pozwala wykonać takie działania jak kopiowanie pliku zbiorczego znacznie szybciej niż z poziomu wirtualnego systemu operacyjnego. Po zakończeniu takiego działania po prostu należy kliknąć dysk w eksploratorze prawym przyciskiem myszy i wybrać z menu pozycję Wysuń w celu odłączenia dysku.

Wirtualizacja

⏐

607

RYSUNEK 14.12. Podłączanie pliku VHD, tak jakby był dyskiem fizycznym Odwołanie W rozdziale 4. obszerniej omówiono funkcję systemu Windows 8 integracji powłoki z plikami VHD.

Narzędzia Pulpit zdalny i Host pulpitu zdalnego Wszystkie wersje systemu Windows 8, w tym Windows RT, zawierają pulpitowe oprogramowanie Podłączanie pulpitu zdalnego i zapewniają dostęp w serwisie Sklep Windows do darmowej aplikacji w stylu Metro o nazwie Pulpit zdalny, która umożliwia nawiązywanie połączenia ze zdalnymi komputerami za pomocą technologii Podłączanie pulpitu zdalnego firmy Microsoft. Ponadto dostęp do tych komputerów może odbywać się za pośrednictwem okna, podobnie jak podczas uzyskiwania dostępu do maszyn wirtualnych w oknie z wykorzystaniem interfejsów Menedżer funkcji Hyper-V lub Połączenie maszyn wirtualnych funkcji Hyper-V. Będąc aplikacją w stylu Metro, Pulpit zdalny oferuje interfejs pełnoekranowy, a ponadto pozwala skonfigurować wiele połączeń zdalnych, choć jednocześnie można używać tylko jednego z nich. Interfejs aplikacji Pulpit zdalny pokazano na rysunku 14.13.

608

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

RYSUNEK 14.13. Aplikacja w stylu Metro Pulpit zdalny

Narzędzie Podłączanie pulpitu zdalnego jest trochę bardziej przydatne. Choć aplikacja działa na pulpicie, umożliwia jednoczesne uruchomienie wielu swoich instancji. Dzięki temu możliwe jest połączenie z wieloma komputerami zdalnymi. Interfejs tej aplikacji zaprezentowano na rysunku 14.14. W systemie Windows 8 Pro można również udostępniać połączenia zdalne. Generalnie ta funkcja jest dostępna tylko w serwerowych systemach operacyjnych, takich jak Windows Server 2012. Dzięki niej użytkownik z odpowiednimi danymi uwierzytelniającymi może skorzystać z narzędzia Pulpit zdalny lub Podłączanie pulpitu zdalnego w celu uzyskania dostępu do komputera w sieci domowej lub za pośrednictwem internetu, przy użyciu rozwiązania VPN (lub funkcji DirectAccess systemu Windows Server). Funkcja, która na to pozwala, nosi nazwę Host pulpitu zdalnego. W celu włączenia funkcji Host pulpitu zdalnego niezbędny będzie dostęp do okna właściwości systemu. Aby znaleźć ten interfejs, najprościej użyć funkcji wyszukiwania ekranu startowego. Po wpisaniu słowa zdalne na panelu Wyszukaj należy wybrać filtr Ustawienia, a następnie opcję Zezwalaj na dostęp zdalny do komputera. W efekcie zostanie otwarte okno właściwości systemu z uaktywnioną domyślnie kartą Zdalny (rysunek 14.15).

Wirtualizacja

RYSUNEK 14.14. Jednoczesne nawiązywanie połączenia z wieloma komputerami zdalnymi za pomocą narzędzia Podłączanie pulpitu zdalnego

RYSUNEK 14.15. Narzędzie Host pulpitu zdalnego można skonfigurować na karcie Zdalny

⏐

609

610

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

Domyślnie połączenia pulpitu zdalnego nie są dozwolone ze względów bezpieczeństwa. W celu umożliwienia tego typu połączenia należy wybrać jedną z następujących opcji. f Zezwalaj na połączenia z komputerów z dowolną wersją Pulpitu zdalnego

(mniej bezpieczne). Choć możliwe jest, że trzeba będzie wybrać tę opcję, jednak należy tak postąpić tylko wtedy, gdy połączenie z komputerem będzie nawiązywane z bardzo starego komputera z systemem Windows XP lub Vista, komputera z uruchomionym systemem operacyjnym innym niż Windows lub urządzenia przenośnego, takiego jak iPad. f Zezwalaj na połączenia tylko z komputerów, na których Pulpit zdalny jest

uruchomiony z uwierzytelnianiem na poziomie sieci (bardziej bezpieczne). Jeśli połączenie będzie nawiązywane z komputerem z poziomu komputera z systemem Windows 7 lub Windows 8 (albo Windows Server 2008 R2 lub 2012), należy wybrać tę opcję. Te systemy operacyjne obsługują funkcję NLA (Network Level Authentication) zapewniającą bezpieczniejsze połączenie, w przypadku którego przed pełnym ustanowieniem połączenia przeprowadzane jest uwierzytelnianie na komputerze zdalnym. Wskazówka Jeśli planowane jest uzyskanie z zewnątrz, być może z miejsca pracy, dostępu do komputera domowego, który znajduje się za określonego rodzaju routerem, pojawia się dodatkowa warstwa zwiększająca złożoność procesu. W tym celu wymagane będzie dodatkowe oprogramowanie, takie jak VPN (Virtual Private Network), albo będzie konieczne skonfigurowanie routera tak, aby zezwalał na takie połączenie. Ponieważ drugi wariant jest złożony i powiązany z routerem, zalecamy pierwszy. W tym przypadku znakomitym rozwiązaniem będzie narzędzie LogMeIn Hamachi (http://logmein.com), które do zastosowań niekomercyjnych może być uzyskane za darmo.

Opcjonalnie można dodatkowo zabezpieczyć narzędzie Host pulpitu zdalnego przez określenie, którzy użytkownicy mogą uzyskać dostęp do komputera. Oznacza to, że gdy do nawiązania połączenia z komputerem zostanie użyte narzędzie Pulpit zdalny lub Host pulpitu zdalnego, pojawi się prośba o podanie nazwy użytkownika i hasła. Domyślnie aktualnie zalogowany użytkownik jest automatycznie akceptowany w momencie włączenia narzędzia Host pulpitu zdalnego. Aby jednak skonfigurować inne konta użytkowników (lub grup użytkowników) na potrzeby uzyskania takiego dostępu, należy kliknąć przycisk Wybierz użytkowników. W oknie Użytkownicy pulpitu zdalnego widocznym na rysunku 14.16 należy dodać żądanych użytkowników i (lub) grupy za pomocą przycisku Dodaj.

Funkcje obecne tylko w systemie Windows 8 Enterprise

⏐

611

RYSUNEK 14.16. Dodawanie w oknie Użytkownicy pulpitu zdalnego dodatkowych użytkowników do narzędzia Host pulpitu zdalnego

Należy zauważyć, że konta takich użytkowników muszą już być skonfigurowane w celu umożliwienia użycia ich na komputerze, ponieważ w momencie uzyskiwania zdalnego dostępu do komputera będą one wymagane do zalogowania we własnym środowisku. Aby sprawdzić, czy narzędzie Host pulpitu zdalnego działa poprawnie, należy użyć klienta pulpitu zdalnego na innym komputerze w sieci w celu podjęcia próby nawiązania połączenia z komputerem.

FUNKCJE OBECNE TYLKO W SYSTEMIE WINDOWS 8 ENTERPRISE Oprócz funkcji biznesowych systemu Windows 8 Pro, które omówiono w tym rozdziale, firma Microsoft zapewnia też unikalny zestaw funkcji dla użytkowników systemu Windows 8 Enterprise. Ten zaawansowany produkt jest dostępny wyłącznie dla klientów korporacyjnych, którzy dokonali subskrypcji w ramach programu licencji zbiorczych Software Assurance firmy Microsoft. Choć nie ma sensu poświęcać zbyt wiele czasu na opisywanie każdej z tych funkcji, możemy przynajmniej udostępnić zestawienie tego, z czego większość z nas nie będzie mogła skorzystać. Oto unikalne funkcje systemu Windows 8 Enterprise.

612

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

f Windows To Go. Funkcja umożliwia wdrożenie nowego, w pełni

zarządzalnego środowiska Windows 8 na zewnętrznym, rozruchowym dysku Flash USB, który pozwala na scenariusz polegający na wykorzystaniu przez użytkownika w miejscu pracy swojego własnego komputera. Pracownicy mogą skorzystać z tej funkcji na dowolnym komputerze firmowym, a także na własnym domowym. Funkcja pozwala w bezpieczny sposób uzyskiwać dostęp do zasobów korporacyjnych z poziomu szyfrowanego urządzenia, które dla innych osób byłoby bezużyteczne. Windows To Go to funkcja, która, mamy nadzieję, zostanie w przyszłości przeniesiona do innych wersji systemu Windows, bo jest ogromnym dobrodziejstwem we wszelkiego rodzaju pracowniach, w tym używanych przez instytucje edukacyjne. f DirectAccess. Funkcja stanowi bardziej nowoczesną wersję technologii VPN;

umożliwia użytkownikom zdalnym bezproblemowy dostęp do zasobów w sieci korporacji bez konieczności borykania się z trudnościami typowymi dla rozwiązań VPN. Bazuje na sprawdzonej technologii tunelowania protokołu HTTPS (bezpieczna odmiana protokołu HTTP), którą po raz pierwszy firma Microsoft wykorzystała w oprogramowaniu Exchange Server. W funkcji DirectAccess nie są wykonywane operacje konfigurowania, nawiązywania połączenia i ponawiania połączenia charakterystyczne dla rozwiązania VPN. Okazuje się, że to rozwiązanie w ogóle nie występuje. Komputery z włączoną funkcją DirectAccess są po prostu zawsze bezpiecznie połączone z siecią korporacyjną. Dopóki aktywne jest połączenie internetowe, użytkownik dysponuje dostępem. Użytkownikowi końcowemu nie jest nic wyświetlane ani nie musi nic konfigurować. Zwyczajnie ma aktywne połączenie. Z administracyjnego punktu widzenia informatycy i administratorzy mogą określić, jakie zasoby korporacyjne są dostępne dla poszczególnych użytkowników, a ponadto mogą przekierować internetowy ruch sieciowy, gdy stwierdzą zwiększenie obciążenia. f BranchCache. Kierowana do korporacji z rozproszonymi oddziałami funkcja

BranchCache umożliwia serwerom i komputerom użytkowników w oddziałach buforowanie plików, witryn internetowych oraz innej treści wysłanej z centrali za pośrednictwem sieci WAN. Dzięki temu różni użytkownicy w tym samym miejscu nie pobierają wielokrotnie tych samych danych, co generuje spory koszt. Gdy weźmiemy pod uwagę coraz większą liczbę połączeń i przejęć korporacji, a także powiększające się firmy, które posiadają fizyczne oddziały w różnych lokalizacjach, możemy stwierdzić, że funkcja była potrzebna. f AppLocker. Wprowadzona w systemie Windows 7 jako następca funkcji

Zasady ograniczeń oprogramowania, funkcja AppLocker jest bardziej elastyczna i łatwiejsza w zarządzaniu. Jednak oferuje tę samą podstawową

System Windows RT w biznesie: tablety na każdą okazję

⏐

613

funkcjonalność. W celu określenia, do jakich aplikacji użytkownicy mogą uzyskać dostęp, a do jakich nie, funkcja korzysta z reguł opartych na zasadach grupy. Funkcja zapewnia więcej niż funkcja Zasady ograniczeń oprogramowania, wprowadza pojęcie reguł wydawcy, w przypadku których administratorzy mogą określić, jakie wersje aplikacji są dozwolone, a jakie nie. Dla przykładu załóżmy, że w przestarzałej wersji programu Adobe Reader (popularnego narzędzia do wyświetlania plików PDF) występuje znana luka w zabezpieczeniach. Za pomocą funkcji AppLocker można określić, że użytkownicy mogą zainstalować tylko program Adobe Reader 10.01 lub nowszy. Problem rozwiązany: użytkownicy nadal mają możliwość wyświetlania plików PDF, a administrator nie musi martwić się o to, że w tym celu użytkownicy korzystają z nieaktualnych i potencjalnie niebezpiecznych wersji oprogramowania. f Rozszerzenia infrastruktury VDI. Dzięki dokonaniu aktualizacji do funkcji

RemoteFX i przy użyciu systemu Windows Server 2012 użytkownicy mogą mieć dostęp do wirtualnych instancji systemu Windows 8 Enterprise z poziomu centrum danych i mogą uzyskać rozbudowane interfejsy pulpitowe za pośrednictwem „cienkich” klientów, w tym, co ciekawe, tabletów z systemem Windows RT (w poniższym podrozdziale zamieszczono więcej informacji o zastosowaniu systemu Windows RT w przedsiębiorstwach). f Wdrażanie aplikacji app (w stylu Metro) systemu Windows 8. Komputery

i tablety z systemem Windows 8 Enterprise dołączone do domeny będą mogły automatycznie, z pominięciem serwisu Sklep Windows, ładować aplikacje w stylu Metro systemu Windows 8, które wewnętrznie określono w korporacji.

SYSTEM WINDOWS RT W BIZNESIE: TABLETY NA KAŻDĄ OKAZJĘ Choć tablety i urządzenia z systemem Windows RT oparte na architekturze ARM są przeznaczone dla odbiorców konsumenckich, firma Microsoft ma też świadomość tego, że te urządzenia będą cieszyć się ogromnym powodzeniem w miejscach pracy. Wynika to stąd, że zapewniają je pracodawcy albo dlatego, że po prostu użytkownicy będą woleli ich używać do wykonania swojej pracy. Pojawia się tylko jeden problem: tak jak podstawowa wersja systemu Windows 8, Windows RT nie umożliwia dołączenia do domeny, dlatego nie jest możliwe zintegrowanie konta używanego do logowania w systemie Windows z środowiskiem Active Directory pracodawcy.

614

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

Na szczęście, system Windows RT oferuje dwie rzeczy, które w pewnym stopniu pozwolą zminimalizować ten problem. Po pierwsze, Windows RT, tak jak wszystkie wersje systemu Windows 8, w pełni obsługuje protokół zarządzania EAS (Exchange ActiveSync), czyli tę samą technologię, której firmy używają do zarządzania wszelkiego rodzaju urządzeniami, w tym urządzeniami z systemem Windows Phone, urządzeniami iPhone i iPad firmy Apple, zestawami słuchawkowymi i tabletami z systemem Android oraz wieloma innymi. EAS zapewnia mnóstwo możliwości zarządzania. Oto, co one obejmują. f Kontakty, zadania, obsługa kalendarza i poczta elektroniczna w korporacji

z wykorzystaniem metody wypychanej. Wszystko to jest zintegrowane z odpowiednimi aplikacjami w stylu Metro systemu Windows RT, które obejmują aplikacje app Poczta, Kalendarz i Kontakty. f Hasło. Aby w miejscu pracy skorzystać z urządzenia, może być wymagane

podanie hasła. Ponadto dla hasła może być określona minimalna długość i wymóg użycia znaków alfanumerycznych. Mogą też zostać ustawione interwały resetowania hasła. Po osiągnięciu liczby nieudanych prób logowania urządzenie może zostać zdalnie wyłączone lub usunięte. Dostępnych jest znacznie więcej zasad dotyczących haseł. f Limit czasu oczekiwania. W miejscu pracy może zostać określone,

że jeśli urządzenie pozostanie nieużywane przez ustalony czas, zostanie automatycznie zablokowane. f Szyfrowanie urządzeń. Pracodawca może wymagać, aby wszystkie dyski

podłączone do używanego urządzenia były zaszyfrowane. Może to dotyczyć podstawowego urządzenia magazynującego (wewnętrznego dysku twardego lub urządzenia SSD), a także magazynu zewnętrznego. Windows RT zapewnia szyfrowanie urządzeń. f Wyłączanie komponentów sprzętowych urządzenia. W miejscu pracy może

być wymagane, aby zostały wyłączone określone komponenty sprzętowe tabletu z systemem Windows RT, w tym aparat, interfejsy Bluetooth i IrDA itp. f Wyłączanie oprogramowania. Pracodawca może określić, że ma być

wyłączone określonego typu oprogramowanie użytkownika, w tym poczta elektroniczna POP3/IMAP, przeglądarka internetowa itp. Po drugie, firma Microsoft zapewnia specjalnego klienta do zarządzania systemem Windows RT, umożliwiającego użytkownikom nawiązanie połączenia z samoobsługowym portalem na serwerach pracodawcy oraz przeglądanie i instalowanie biznesowych aplikacji w stylu Metro, które w przeciwnym razie

Podsumowanie

⏐

615

wymagałyby połączenia z domeną, a także wykonywanie innych zadań. Kluczowa jest możliwość określania przez pracodawcę zgodności na bazie określonych zasad typu EAS, takich jak szyfrowanie urządzeń, włączanie automatycznych aktualizacji oraz konfigurowanie rozwiązań antywirusowych i przeciwdziałających szpiegowaniu. Choć te możliwości nie do końca są równoznaczne z dołączeniem do domeny, powodują wyeliminowanie większości problemów związanych z używaniem urządzenia z systemem Windows RT do pracy w środowisku zarządzanym. Pozostaje tylko czekać na to, ile firm będzie skłonnych do tego, aby w kolejnych latach zastosować to rozwiązanie.

PODSUMOWANIE Nie ma wątpliwości, że Windows 8 to spora aktualizacja dla użytkowników. Ta rewolucyjna nowa wersja systemu Windows umożliwi zaistnienie linii produktów firmy Microsoft, które odniosły największy sukces, w nowych segmentach rynku przeznaczonych dla przenośnych urządzeń z ekranem dotykowym. Jednak Windows 8 to nie tylko rozrywka i gry. Podobnie jak poprzednie wersje systemu, system Windows 8 oferuje dostatek funkcji biznesowych, w tym zaktualizowane wersje wielu wcześniej istniejących funkcji, takich m.in. jak dołączanie do domeny, obsługa zasad grupy oraz funkcje EFS, BitLocker i BitLocker To Go. Windows 8 zawiera też nowe funkcje biznesowe. W systemie wykorzystano pochodzącą z systemu Windows Server 2012 bogatą w możliwości platformę wirtualizacji Hyper-V, udostępniając użytkownikom nadzwyczajne nowe narzędzie do zarządzania środowiskami i zasobami wirtualnymi. Funkcja Hyper-V jest dodatkowo rozszerzana przez nową integrację powłoki z plikami VHD oraz klienta połączenia z maszyną wirtualną. Użytkownicy narzędzia Pulpit zdalny znajdą w systemie zarówno klienta pulpitowego, jak i w stylu Metro, a także bezpieczną wersję narzędzia Host pulpitu zdalnego, które umożliwi uzyskanie zdalnego dostępu do własnego komputera stacjonarnego. Korporacje, które zdecydują się na system Windows 8 Enterprise, znajdą w nim kilka innych dodatkowych funkcji. Nawet konsumenckie tablety z systemem Windows RT przydadzą się do zastosowań biznesowych, dzięki zgodności tego systemu z technologią Exchange ActiveSync i unikalnemu klientowi zarządzania.

616

⏐

Rozdział 14. System Windows 8 dla biznesu

DODATEK

Skróty klawiaturowe z klawiszem logo systemu Windows TABELA A.1. Skróty klawiaturowe z klawiszem logo systemu Windows Klawisz logo systemu Windows+

Polecenie

C

Wyświetla panele funkcji.

D

Wyświetla pulpit.

E

Wyświetla nowe okno eksploratora plików (pulpit).

F

Umożliwia wyszukiwanie plików.

H

Wyświetla panel funkcji udostępniania.

I

Wyświetla panel funkcji ustawień.

J

Umożliwia naprzemienne aktywowanie przyciągniętych i podstawowych aplikacji app.

K

Wyświetla panel funkcji urządzeń.

L

Powoduje zablokowanie komputera.

M

Minimalizuje wszystkie okna na pulpicie.

O

Powoduje zablokowanie położenia ekranu (dotyczy urządzeń, które umożliwiają obrót ekranu).

P

Powoduje wyświetlenie drugiego ekranu (projekcja).

Q

Wyświetla panel funkcji wyszukiwania.

R

Powoduje wyświetlenie okna Uruchamianie (pulpit).

T

Powoduje aktywowanie paska zadań (pulpit). Kolejne naciśnięcia tego klawisza umożliwiają wybór przypiętych aplikacji.

U

Powoduje wywołanie Centrum ułatwień dostępu (pulpit).

V

Umożliwia cykliczne przechodzenie między powiadomieniami.

W

Umożliwia wyszukiwanie ustawień (i paneli sterowania).

618

⏐

Dodatek. Skróty klawiaturowe z klawiszem logo systemu Windows

TABELA A.1. Skróty klawiaturowe z klawiszem logo systemu Windows — ciąg dalszy Klawisz logo systemu Windows+

Polecenie

X

Powoduje otwarcie menu użytkownika zaawansowanego (pulpit).

Z

Powoduje otwarcie paska aplikacji app.

1–9

Powodują otwarcie aplikacji app o danym położeniu na pasku zadań (pulpit).

=

Powoduje aktywowanie narzędzia Lupa (powiększanie; narzędzie musi zostać wcześniej uruchomione).

-

Powoduje aktywowanie narzędzia Lupa (pomniejszanie; narzędzie musi zostać wcześniej uruchomione).

, (przecinek)

Umożliwia podgląd pulpitu.

. (kropka)

Powoduje przeciągnięcie aplikacji w stylu Metro do prawej strony (w celu przesunięcia w lewą stronę należy użyć klawisza Shift).

Enter

Umożliwia użycie programu Narrator.

Spacja

Powoduje przełączenie języka wprowadzania znaków i układu klawiatury.

Tab

Aktywuje przełącznik (kolejne naciśnięcia tego klawisza umożliwiają przełączanie między uruchomionymi aplikacjami w stylu Metro).

Esc

Powoduje zamknięcie narzędzia Lupa (musi ono zostać wcześniej uruchomione).

Print Screen

Umożliwia wykonanie zrzutu ekranu i zapisanie go w folderze zrzutów ekranów w folderze Obrazy.

Home

Minimalizuje nieaktywne okna (pulpit).

Page Up

Powoduje przesunięcie na monitorze zawartości ekranu startowego w lewą stronę.

Page Down

Powoduje przesunięcie na monitorze zawartości ekranu startowego w prawą stronę.

Break

Wywołuje panel sterowania System.

Strzałka w lewo

Powoduje przyciągnięcie okna do lewej strony (pulpit).

Strzałka w prawo

Powoduje przyciągnięcie okna do prawej strony (pulpit).

Strzałka w górę

Maksymalizuje okno (pulpit).

Strzałka w dół

Minimalizuje okno (pulpit).

F1

Wywołuje okno Pomoc i obsługa techniczna systemu Windows.

Należy zauważyć, że w niektórych skrótach z klawiszem logo systemu Windows można jednocześnie używać klawisza Shift w celu przechodzenia między obiektami w odwrotnym kierunku.

Skorowidz A Active Directory, 529, 587, 590 Aero, 19 akcelerometr, 55 aktualizacja aplikacji app, 275 sterowników, 87 systemu, 33, 39, 62 w miejscu, 63 aktywne narożniki, 25, 119 aktywowanie paska aplikacji app, 120 przełącznika, 162 alokowanie elastyczne, 484 ALS, Ambient Light Sensor, 55 ALSR, Address Space Layout Randomization, 559 anulowanie autoryzacji, 68 aplikacja Galeria fotografii, 416 Media Center, 433 Movie Maker, 444 Office Web Apps, 378 Parallels Desktop, 97 Przeglądarka fotografii, 416 SkyDrive, 90 VLC, 443 VMWare Fusion, 97 Windows Media Player, 433 aplikacja app Aparat, 412 Bing, 388 Czytnik, 381 drukowanie, 383 nawigacja, 382 obrót, 383

powiększenie, 382 style widoku, 382 tworzenie adnotacji, 383 wyszukiwanie tekstu, 382 wyświetlanie dokumentów PDF, 381 Finanse Bing, 390 Google Drive, 243 Kalendarz, 358 dynamiczny kafelek, 368 harmonogram, 360 obsługa przypomnień, 363 powiadomienia, 367 ustawienia, 363 widok tygodnia, 359 zarządzanie kontami, 360 zarządzanie zdarzeniami, 361 Kontakty, 330 Exchange, 333 Facebook, 332 Google, 333 informacje o użytkowniku, 343 LinkedIn, 333 Microsoft/Hotmail, 333 Twitter, 333 wyszukiwanie, 339 Mapy Bing, 383 nawigacja, 385 określanie drogi, 388 określanie kierunków, 387 określanie położenia, 386 styl mapy, 386 wyświetlanie informacji o ruchu, 385 Poczta dodawanie konta, 347 odbieranie wiadomości, 351 panel kont, 343 panel wiadomości, 344

620

⏐

Skorowidz

aplikacja app pisanie wiadomości, 351 udostępnianie ekranu, 356 ustawienia, 355 ustawienia kont, 347 wyszukiwanie wiadomości, 353 SkyDrive edytowanie dokumentów, 377 kopiowanie plików, 379 udostępnianie plików, 380 wyświetlanie folderu, 379 Sport, 390 Wiadomości, 369, 390 powiadomienia, 372 wątek, 371 zarządzanie kontami, 370 Xbox Games, 255, 452, 465 grupa aktywność związana z grą, 469 grupa polecamy, 468 grupa tag gracza, 466 grupa windows games store, 471 grupa znajomi, 467 Xbox Music, 418 cała muzyka, 420 moja muzyka, 419 najpopularniejsza muzyka, 420 teraz odtwarzane, 420 Xbox SmartGlass, 426, 472 grupa Filmy, 475 grupa Gry, 476 grupa Muzyka, 476 grupa Ostatnie, 475 interfejs Szukaj, 474 wirtualny kontroler, 478 Xbox Video, 434 Zdjęcia, 397 biblioteka zdjęć, 401, 404 drukowanie, 409 Facebook, 309, 404 Flickr, 404 podłączone komputery, 405 SkyDrive, 404 ustawienia, 399 uzyskiwanie zdjęć, 411 źródła, 397

aplikacje app, 24, 79, 107, 250 Bing, 279 ekranu blokowania, 209 do wymiany informacji, 279 Microsoftu, 278 rozrywkowe, 279 w internecie, 270, 311 pulpitowe, 194 w stylu Metro, 104 ARM, Advanced RISC Machine, 42 automatyczne połączenie, 567 przypinanie, 195 tworzenie kopii zapasowej, 503 automatyczny kolor okna, 229 obrót ekranu, 55 awatar, 221

B bezpieczeństwo danych, 538 komputera, 548 biblioteka, 241 Biblioteka obrazów, 484 BIOS, 56, 552 Bluetooth, 56 bootkit, 553

C Centrum akcji, 556, 558 aktywacja systemu Windows, 557 automatyczna konserwacja, 557 grupa domowa, 558 historia plików, 558 konto Microsoft, 557 status dysku, 558 Windows SmartScreen, 557 Centrum sieci i udostępniania, 562 centrum zabezpieczeń, 556 chmura, 203 Ciągłe połączenia sieciowe, 562

Skorowidz

Client Hyper-V, 599 cofanie, 135, 160 czujnik ALS, 55 GPS, 55 żyroskopowy, 55

D DLNA, Digital Living Network Alliance, 427 dodawanie funkcji kontroli rodzicielskiej, 545 kafelka, 213 kontaktu, 337 nowego konta, 334 użytkownika, 539 dokowanie przełącznika, 164 domena Active Directory, 587 dostęp do grupy domowej, 582 instalatora internetowego, 66 kolekcji muzycznej, 421 kopii zapasowej, 520 magazynu danych SkyDrive, 204, 242 menedżera zadań, 199 naszych danych, 330 paska paneli funkcji, 121, 171 puli, 484 pulpitu, 117 udostępnionych zasobów, 584 udziałów, 584 usługi Xbox LIVE, 459 ustawień komputera, 206 dostosowywanie aplikacji Zdjęcia, 406 ekranu blokowania, 207 ekranu startowego, 116, 212 kafelków, 219 kont użytkowników, 221 pulpitu, 229 ustawień, 223 drukowanie, 145 w Internet Explorer 10, 310 zdjęć, 409

⏐

621

dublowanie dwustopniowe, 493, 495 trzystopniowe, 500 duplikowanie paska zadań, 239 dynamiczne aktualizacje, 114 dynamiczny kafelek, 115 kafelek serwisu Sklep Windows, 276 pulpit nawigacyjny, 115 dysk do odzyskiwania systemu, 510 instalacyjny, 82, 85 SSD, 105 USB, 147, 188 VHD, 39

E EAS, Exchange ActiveSync, 357, 547, 598, 614 edycje systemu, 32 możliwości aktualizacji, 35 możliwości sprzętowe, 35 różnice między edycjami, 35 edytor lokalnych zasad grupy, 211 rejestru, 231 edytowanie kontaktu, 337 EFS, Encrypting File System, 592 ekran blokowania, 105, 108, 208–210 personalizacji, 74 startowy, 26, 111, 154 startowy w stylu Metro, 106 eksplorator plików, 107, 177, 180 sieci, 563 Windows, 105 Windows 7, 178 Windows 8, 179 elementy do zachowania, 70 emotikony, 354 EULA, End User License Agreement, 70

622

⏐

Skorowidz

F FAT, File Allocation Table, 481 film, 435 filtr ceny, 263 podkategorii, 262 typu, 263 filtrowanie kategorii Gry, 455 wyników wyszukiwania, 129 firma AMD, 42 Apple, 47 ARM Holdings, 42 Intel, 42 format VHDX, 603 formatowanie partycji, 98 formularz recenzji aplikacji app, 281 funkcja Aero Peek, 152, 157 AppLocker, 40, 613 Autoodtwarzanie, 189 Bezpieczeństwo rodzinne, 544–546 BitLocker, 39, 102, 192, 494, 593–596 BitLocker To Go, 39, 593, 595 BranchCache, 40, 612 Client Hyper-V, 599 cofania, 26, 135, 160 DirectAccess, 40, 612 Dołączanie do domeny, 39 EFS, 39, 593 Historia plików, 502–508, 522 Host pulpitu zdalnego, 608 Hyper-V, 601, 607 Hyper-V dla klienta, 39 hypervisor, 39, 101 InPrivate, 303 integrowania, 79 Kontrakty, 131 Kontrola konta użytkownika, 543, 544 ładowanie zewnętrzne, 40 miejsc do magazynowania, 482–489, 495, 497 Odtwarzaj na, 428

Odtwórz na konsoli Xbox 360, 427 Otwórz za pomocą, 194 Peek, 157 pomocy, 175 Poprzednie wersje, 502 Poświadczenia systemu Windows, 585 Przerzucanie okien, 133, 165, 197 Przerzucanie okien 3W, 198 przyciągania, 139 Pulpit zdalny, 39 Push Button Reset, 65 ReadyBoost, 189 Remote Fetch, 203 RemoteFX, 613 resetowania ustawień, 480 Rozruch z dysku VHD, 39 Secure Boot, 56 SmartScreen, 176, 549, 554 Start, 104 synchronizowania ustawień, 79 szybkiego resetowania ustawień, 513 uruchamiania porady powiadomień, 137 Windows Defender, 550, 553 Windows Defender Offline, 553 Windows SmartScreen, 555, 556 Windows To Go, 40, 612 Windows Update, 87 Wyszukiwanie, 125, 202, 210 Zasady grupy, 39 funkcje biznesowe, 38, 615 magazynowania, 37 niezawodności, 38 nośników cyfrowych, 37 pulpitowe, 37 sieciowe, 562 środowiska Metro, 36 użytkownika zaawansowanego, 38 Windows 8 Enterprise, 611 Windows RT, 34 wirtualizacji, 599 zabezpieczeń i kont, 38, 558

Skorowidz

G Galeria fotografii, 415 gest naciśnięcie, 21 obracanie, 23 przesunięcie, 21, 135 przesunięcie od krawędzi, 24 szybkie przesunięcie, 23 zbliżenie i oddalenie palców, 21 gracz, 460 grupa domowa, 580 robocza, 579, 586 grupowanie kafelków, 215, 217 grupy ustawień, 226 gry, 448 dla konsoli xbox 360, 473 pulpitowe, 457 sieciowe, 453 usługi Xbox LIVE, 463 w serwisie Sklep Windows, 455 w stylu Metro, 449, 451, 453 Xbox LIVE, 448 GUI, Graphical User Interface, 18

H hasła, 227 hasło obrazkowe, 537, 539 Hyper-V, 190

I identyfikator Windows Live ID, 79, 527 ikona głośności, 123 jasności ekranu, 124 klawiatury, 124 powiadomień, 144 sieci, 123 importowanie i eksportowanie maszyn wirtualnych, 603 informacje o bibliotekach, 398 o grze, 470, 471

⏐

623

o komputerze, 174 o typie sieci, 568 o zdarzeniu, 366 infrastruktura VDI, 613 instalacja ekspresowa, 74 niestandardowa, 63, 74 od nowa, 63 instalator, 60 internetowy, 63, 65 tradycyjny, 65, 82 instalowanie aplikacji app, 272, 278 aplikacji podstawowych, 90 funkcji Hyper-V, 600 sterowników, 87 sterowników Boot Camp, 99 systemu, 59 na komputerze Mac, 97 na maszynach wirtualnych, 101, 603 w pamięci USB, 101 z nośnika, 85 za pomocą Boot Camp, 98 zaawansowane, 82 integracja powłoki z plikami VHD, 606 interfejs Aero, 153 Drugi ekran, 232 funkcji Windows Defender, 551 Menedżer zadań, 198 muzyki Xbox Music, 418 odzyskiwania, 507 przełączania, 162 startowy, 154, 161 Teraz odtwarzane, 424 Twoje aplikacje, 277, 278 UEFI, 553 uruchamiania i odzyskiwania, 95 Ustawienia komputera, 223 ustawień kont, 334 użytkownika, 19 animacja, 112 elementy wykończeniowe, 112 typografia, 111 użytkownika aplikacji SkyDrive, 375

624

⏐

Skorowidz

interfejs użytkownika rozciągnięty do krawędzi, 119 użytkownika Ustawienia, 174 wyboru plików, 209 wyszukiwania, 126, 202 wyszukiwania serwisu Sklep Windows, 269 Xbox Controls, 426 Xbox Games, 465 zarządzania kontami, 542 Internet Explorer 10, 287–326 dla środowiska Metro, 291 drukowanie, 310 karty, 303 konfigurowanie, 315 konfigurowanie wersji pulpitowej, 320 lista Ulubione, 302 nawigacja po stronie, 299 pasek nawigacyjny, 295, 300 pobieranie plików, 306 przeglądanie InPrivate, 304 przełącznik kart, 297, 300 rozciągnięty do krawędzi, 294 strona główna, 300 ustawienia programu, 315 w stylu Metro, 288 wersja pulpitowa, 289 wersja pulpitowa, 318 wyszukiwanie witryn, 307 internetowy tethering, 572

J jądro systemu, 559

K kafelek Pulpit, 80, 117 serwisu Sklep Windows, 255 karta kontaktu, 336 Narzędzia dysków, 192 Narzędzia główne wstążki, 187

SIM, 571 Udostępnianie, 181 Widok, 181 klawiatura ekranowa, 110 komputera Mac, 100 klucz odzyskiwania, 594 produktu, 65–68, 82 USB, 84 kodowanie, 318 kolekcja wideo, 435 komórkowe połączenie danych klucz sprzętowy USB, 572 router bezprzewodowy, 571 smartfon, 572 komórkowe sieci danych, 569 kompas, 55 komputer biurkowy, 47 hybrydowy, 52 hybrydowy typu slate, 52 iMac, 48 Mac, 97 PC, 34 konfiguracja z dwoma systemami operacyjnymi, 91 konfigurowanie aplikacji Poczta, 355 aplikacji pulpitowych, 193 aplikacji Zdjęcia, 400 ekranów, 232–241 funkcji Historia plików, 503 funkcji Windows SmartScreen, 555 grupy domowej, 581 miejsc do magazynowania, 488, 492, 499 opcji aplikacji Kalendarz, 363 opcji rozruchu, 96 paska zadań, 239 połączenia z komórkową siecią danych, 574–577 połączenia z siecią bezprzewodową, 568 powiadomień, 143

Skorowidz

programu Internet Explorer 10, 315, 320 przeglądarki zewnętrznej, 325 puli magazynowania, 491 serwisu Facebook, 399 sieci przewodowej, 564 środowiska metro, 241 tła pulpitu, 237, 239 konsola Xbox 360, 426 konto administracyjne, 543 domenowe, 530, 588 Gość, 547 lokalne, 528, 530 Microsoft, 78, 328, 395, 531 usługi Xbox LIVE, 459–462 użytkownika, 79, 528 Xbox LIVE Gold, 458 Kontrakty, 131 kontrola jasności ekranu, 55 kontrola rodzicielska, 545 kontrolki odtwarzania, 424, 425 kopia zapasowa, 502, 521 klucza odzyskiwania, 595 w chmurze, 521 kopiowanie plików, 182–185 koszt dodatkowy komórkowej sieci danych, 573 komórkowej sieci danych, 571 krawędziowy interfejs użytkownika, 24 kupowanie filmów, 434 gier, 471 muzyki, 428, 430

L licencja EULA, 70 licencje zbiorcze, 611 lista szybkiego dostępu, 315 lista Ulubione, 302 logowanie do domeny, 529, 587 do grup aplikacji app, 534 do systemu, 108

⏐

625

Lokalizacje sieciowe, 563 LTE, Long-term Evolution, 570

Ł łączenie kont, 533

M magazyn danych w chmurze, 329, 375 magazynowanie danych, 188 magnetometr, 55 maszyna wirtualna, VM, 101, 599 menedżer funkcji Hyper-V, 601 poświadczeń, 559 urządzeń, 63, 88 zadań, 198, 200 menu Plik, 180 rozruchu, 94, 101, 513 użytkownika zaawansowanego, 156 Metro, 19, 103 Microsoft Security Essentials, 66, 72 miejsce do magazynowania, 492 miejsce z dublowaniem dwustopniowym, 496 migracja, 62, 80 MMS, Multimedia Messaging Service, 369 możliwości sprzętowe, 52 MS-DOS, 18 MSE, Microsoft Security Essentials, 550 muzyka, 417

N nagrywanie obrazu dysku, 84 naprawa automatyczna, 514 narzędzie antywirusowe MSE, 550 App-V, 599 Asystent Boot Camp, 98 Boot Camp, 97, 98 Host pulpitu zdalnego, 609, 610

626

⏐

Skorowidz

narzędzie Kopia zapasowa systemu Windows, 482, 520, 521 LogMeIn Hamachi, 610 Łatwy transfer w systemie Windows, 62, 64 MED-V, 599 Menedżer urządzeń, 88 Movie Maker, 444 Odśwież komputer, 515, 519 Odzyskiwanie plików systemu Windows 7, 521 Podłączanie pulpitu zdalnego, 608 Połączenie maszyn wirtualnych, 605 Pulpit zdalny, 608 Resetowanie ustawień do stanu początkowego, 515 Upgrade Advisor, 64 USB/DVD Download Tool, 69, 84 Zarządzanie dyskami, 92, 486, 487 NAS, Network Attached Storage, 503 NFC, Near Field Communication, 56 nośnik instalatora systemu, 512 numer PIN, 537

O obraz dysku, 65, 82, 189 ISO, 82 tła, 208 obsługa aplikacji Kalendarz, 357 aplikacji Wiadomości, 369 muzyki, 417 poczty elektronicznej, 346 powiadomień, 372 wielu monitorów, 232 odsyłacz Dodaj dyski, 501 Pobierz aplikację od wydawcy, 457 Przełącz do trybu offline, 490 Przywróć pliki osobiste, 506 Sprawdź aktualizacje teraz, 88

Ten komputer jest zaufany, 226 Utwórz dysk odzyskiwania, 510 Utwórz konto Microsoft, 79 Wyświetl profil, 342 Zmień typ konta, 543 Zmień ustawienia komputera, 87, 124, 206 Zobacz szczegóły zgodności, 66 odświeżanie komputera, 515 odtwarzanie filmów, 435, 438 muzyki, 426, 430 odzyskiwanie danych, 90, 500, 506 obrazu systemu, 514 plików i folderów, 508, 521 systemu, 480, 510, 519 ograniczenia Windows RT, 44 opcja Odinstaluj, 129 Otwórz Autoodtwarzanie, 189 Otwórz lokalizację pliku, 128 Otwórz nowe okno, 128 Połącz automatycznie, 567 Przełącz na konto Microsoft, 375 Przypnij do ekranu startowego, 128, 187, 215 Przypnij do paska zadań, 128 Rozwiąż problemy, 513 UEFI Boot, 553 Umieść w bibliotece, 242 Uruchom jako administrator, 128 Zmień awatar, 221, 467 opcje instalacji niestandardowej, 75–79 logowania, 536 menu rozruchu, 95 połączenia pulpitu zdalnego, 610 szyfrowania, 597 wyników wyszukiwania, 128 zasilania, 124 oprogramowanie układowe BIOS, 56 UEFI, 56

Skorowidz

P pakiet Office 2013, 392 Office Mobile 2013, 393 panel Drugi ekran, 48, 233 funkcji ustawień, 123 powiadomień, 124 Rozdzielczość ekranu, 234 Sieci, 564, 565 sterowania, 173 Boot Camp, 100 Konta użytkowników, 541 odzyskiwania, 511 środowiska Metro, 87 Tło pulpitu, 237 Synchronizacja ustawień, 225 urządzeń, 146 Ustawienia, 87, 173 zasilania, 124 panele funkcji, 26, 120, 170 partycja, 91 pasek aplikacji app, 27 Aparat, 413 ekranu startowego, 113 Kalendarz, 358, 364 Poczta, 345 sklepu, 259 SkyDrive, 380 wyników wyszukiwania, 128 Xbox Music, 421 Xbox Video, 438 narzędzi Szybki dostęp, 181 panelu funkcji, 27, 171 zadań, 187, 240 personalizacja, 174, 227 personalizacja pulpitu, 227 peryferia, 53 pierwsze logowanie, 80 platforma multimedialna Zune, 418 plik gpedit.msc, 210

⏐

pliki ISO, 65, 189, 193 PDF, 381 PST, 64 VHD, 189–193, 606 VHDX, 603 WIM, 65 podgląd paneli funkcji, 172 pulpitu, 158 podłączanie pliku VHD, 607 pulpitu zdalnego, 607 do sieci przewodowej, 564 pokaz slajdów, 405 polecenia aplikacji app, 26 polecenie Historia, 507 połączenia taryfowe, 228 połączenie z komórkowymi sieciami danych, 569 z maszyną wirtualną, 604, 607 z siecią bezprzewodową, 566 połączone aplikacje app, 329 położenie geograficzne, 55 porada funkcji cofania, 160 startowa, 26, 155 port SIM, 571 powiadomienia, 223, 372 Windows SmartScreen, 556 pełnoekranowe, 142, 176 powiększanie elementów, 230 semantyczne, 218, 404 semantyczne na pulpicie, 245 strony, 317 powłoka systemu, 105 preferencje języka, 227 proces OOBE, 73, 86 procesor ARM, 33, 41 Intel, 34, 41

627

628

⏐

Skorowidz

program PowerShell, 180 regedit, 231 Upgrade Advisor, 62 protokół IMAP, 346 przeglądanie plików ISO, 190 przeglądarka, 228 przeglądarka domyślna, 324 przekierowanie, 130 przełączanie aplikacji, 134 menu Start, 118 między ekranem startowym a pulpitem, 246 między zadaniami, 198 wielokrotne, 134 przełącznik, 26, 135, 157, 165 przenoszenie kafelków, 215 plików, 183 przerwanie procesu rozruchu, 512 przerzucanie okien, 132, 165 strony, 318 przetwarzanie w chmurze, 393 zdjęć, 414 przewijanie interfejsu, 23 przyciąganie, 134, 138, 164 aplikacji app, 140 aplikacji Kalendarz, 363 aplikacji Wiadomości, 374 do prawej strony, 169 przycisk Start, 137, 154 przypinanie do ekranu startowego, 186, 214 do paska zadań, 186 folderu, 187 kontaktu, 338 witryn, 313 z poziomu pulpitu, 215 przywracanie systemu, 513 pula magazynowania, 483, 491

pulpit, 117, 151 systemu Windows 7, 153 systemu Windows 8, 154 zdalny, 607 punkty Microsoft Points, 440

R raport zgodności oprogramowania, 68 recenzowanie aplikacji app, 280 redundancja danych, 483 ReFS, Resilient File System, 481, 484 rejestracja położenia, 55 resetowanie ustawień, 65, 82, 515, 519 zasad technologii EAS, 547 rootkit, 553 rozdzielczość ekranu, 234 rozmieszczanie kafelków, 216 rozruch do środowiska WinRE, 511 komputera, 85 systemu OS X, 100 z urządzenia USB, 510 za pomocą nośnika instalatora, 512 rozruchowy dysk instalacyjny, 82 rozwiązanie zarządzane, 587 RSAT, Remote Server Administration Tools, 601

S serial telewizyjny, 442 serwer Microsoft Exchange, 547 serwis Bing, 249 Sklep Windows, 247 Music Store, 440 Office 365, 547 Windows Live, 249 Xbox Music Store, 418, 428 Zune, 249 siatka dynamicznych kafelków, 115 ikon ustawień, 123

Skorowidz

sieć, 561 bez ochrony, 566 Ethernet, 564 Wi-Fi, 566 SIM, Subscriber Identity Module, 571 sklep Television Store, 441 Sklep Windows, 28, 117, 247–286 automatyczne aktualizacje, 275 funkcja wyszukiwania, 268 grupa Gry, 454 kategorie serwisu, 259–261 listy aplikacji app, 264 nawigowanie w serwisie, 257 reguły, 251–254 strona docelowa aplikacji app, 266 strona recenzji dla aplikacji app, 268 ustawienia konta, 284 wystawianie opinii, 280 z aplikacjami app, 248 z filmami, 440 skojarzenia plików, 194, 195 skróty klawiaturowe, 119, 206 SKU, Stock Keeping Unit, 83 SLAT, Second Level Address Translation, 600 SMS, Short Message Service, 369 status komputera, 226 sterownik domyślny, 89 niskopoziomowy, 89 sterowniki urządzeń, 68 strona docelowa gry pulpitowej, 458 synchronizacja między komputerami, 227 synchronizowanie haseł, 226 ustawień, 224, 226 system operacyjny, 18 system OS X, 100 system plików FAT, 481 NTFS, 481 ReFS, 481 system powiadomień, 141

⏐

szyfrowanie, 39 dysku, 102, 591–598 pliku, 592 w systemie Windows RT, 598

Ś śledzenie aktywności znajomych, 341 środowisko Metro, 244 pulpitu, 244 WinRE, 510 wykonawcze, 107

T tapety, 238 technologia DLNA, 427 Drive Extender, 483 EAS, 598 Secure Boot, 552, 553 wielodotykowa, 53 termin 3G, 570 4G, 570 app, 104 glance and go, 108, 115 homegroup, 580 kopia zapasowa, 521 LTE, 570 Metro, 105 Start experience, 154 Start orb, 152 tło pulpitu, 238 TPM, Trusted Platform Module, 594 transmisja strumieniowa filmu, 440 tryb samolotowy, 577 Stan wstrzymania, 54 tworzenie dysku do odzyskiwania systemu, 510 dysku instalacyjnego, 83 grupy domowej, 580

629

630

⏐

Skorowidz

tworzenie hasła obrazkowego, 538 kopii zapasowej, 85, 480 kopii zapasowych w chmurze, 521 maszyny wirtualnej, 602 puli magazynu, 488 wirtualnego dysku twardego, 602 wirtualnych przełączników, 603 własnych wpisów, 342 typy kont, 530 odporności, 485 urządzeń, 46

U UAC, User Account Control, 543 Udostępnianie, 122 folderów, 579 grupy domowej, 562 połączenia internetowego, 572 strony internetowej, 131, 250, 308 w grupie domowej, 580 Biblioteki, 580 Drukarki i urządzenia, 581 Urządzenia nośników, 581 zasobów w sieci domowej, 580 UEFI, Unified Extensible Firmware Interface, 56, 552 układ ARM, 42 NFC, 56 x64, 42 x86, 42 ukrywanie wstążki, 181 ułatwienia dostępu, 224, 227 Uruchamianie, 122 aplikacji, 116 porady powiadomień, 138 środowiska WinRE, 512 urządzenie, 34, 122 do magazynowania danych, 148 iPad, 50 laptop, 48

netbook, 49 odwracalny laptop, 52 smartfon, 56, 108 tablet typu slate, 50 TPM, 594 ultrabook, 49 USB 3.0, 56 usługa Active Directory, 39, 529 Flickr, 399 Games for Windows — LIVE, 464 Hotmail, 547 iTunes, 418 Kopiowanie woluminów w tle, 502 Microsoft Update, 87 SkyDrive, 203, 241, 375, 524 Windows Phone Marketplace, 248 Windows Update, 63, 68, 224 Xbox LIVE, 448, 458, 460 Xbox Music Pass, 430, 431 usługi rozrywkowe Microsoftu, 471 wyszukiwarki Bing, 383 Ustawienia, 122, 173, 208 aplikacji, 228 awatara, 222 drukarki, 146 maszyny wirtualnej, 604 powiadomień, 143 serwisu Sklep Windows, 284 uruchamiania, 514 usuwanie aplikacji app, 282 kafelków, 196, 213 niektórych instalacji, 72 uzyskiwanie zdjęć, 410

V VDI, Virtual Desktop Infrastructure, 41 VHD, Virtual Hard Disk, 190 VPN, Virtual Private Network, 40, 610

Skorowidz

W warianty instalacji, 62 wdrażanie aplikacji app, 613 wersja OEM, 33 wersje systemu Windows 8, 33, 83 weryfikowanie zabezpieczeń, 81 widok Cała muzyka, 429 Muzyka, 421 wielkość kafelka, 115 wiersz polecenia, 514 Win32, 19, 107 Windows 7, 33 Windows 8, 33 Windows 8 Consumer Preview, 97 Windows 8 Enterprise, 35, 40, 611 Windows 8 Pro, 33 Windows 8 Starter, 35 Windows CE, 393 Windows Defender, 90, 550–553 Windows Defender Offline, 554 Windows Live Messenger, 369 Windows Media Center, 39 Windows Media Player, 433 Windows Phone, 393 Windows Phone Marketplace, 248 Windows RT, 33, 44, 392, 613 Windows Server, 587 Windows SmartScreen, 554 Windows to Go, 101 Windows Update, 224 Windows Virtual PC, 190, 598 Windows Vista, 32 Windows XP, 32 WinRE, 510 WinRT, 19, 103, 107 wirtualizacja, 598–606 wirtualizacja komputera, 97 wirtualny dysk twardy, VHD, 39, 599 włączanie kafelka dynamicznego, 220 trybu przyciągania, 168 wstążka, 179, 181

⏐

631

wybór domyślnej przeglądarki, 324 edycji systemu, 32, 38 komórkowego połączenia danych, 571 komputera, 41 metody instalacji, 69 miejsca instalacji, 93 motywu ekranu startowego, 212 tabletu, 45 typu instalacji, 70, 93 wymagania funkcji Hyper-V, 600 wyniki wyszukiwania, 127–130 wypożyczalnia filmów, 439 Wyszukiwanie, 121, 125 aplikacji, 201 aplikacji app, 255 kontaktów, 339 muzyki, 431 w Xbox Music, 432 wiadomości e-mail, 353 wyszukiwarka Bing, 383 wyświetlanie paska paneli funkcji, 173 aplikacji app, 168 awatara, 342 dokumentów PDF, 381 informacji o zdarzeniu, 366 na wielu ekranach pulpit, 232 środowisko Metro, 232 obok siebie, 169 wstążki, 179 zdjęć, 396, 405 zdjęć na pulpicie, 415 paneli funkcji, 121

X Xbox, 394 XBOX Game Marketplace, 472 Xbox Games, 465 Xbox Live, 448 Xbox Music, 418 Xbox SmartGlass, 426, 473 Xbox Video, 435

632

⏐

Skorowidz

Z zaawansowane ustawienia systemu, 588 zabezpieczenia podczas rozruchu, 552 zablokowanie komputera, 110 zamiana miejscami aplikacji app, 170 zamykanie aplikacji, 25 zamykanie aplikacji app, 170 zapamiętanie poświadczeń, 584 zarządzanie aplikacjami app, 132 aplikacjami klasycznymi, 193 bibliotekami, 242 dyskami, 92 kontaktami, 335 kontami, 332, 346, 535 kontami użytkowników, 549 maszynami wirtualnymi, 603 plikami i folderami, 177 pocztą elektroniczną, 349 systemem Windows RT, 615 użytkownikami, 536 zaawansowane użytkownikami, 540 zasilaniem, 54

zasady grupy, 590, 591 zaznaczanie kafelka, 214 zdarzenia, 362 zdjęcia, 396 zewnętrzny magazyn danych, 188 złośliwe oprogramowanie, 553 zmiana domyślnej przeglądarki, 324 dostawcy wyszukiwarki, 309 hasła, 536 konta, 532, 533 nazwy pliku, 185 nazwy urządzeń, 224 typu konta, 540 układu grup kafelków, 218 ustawień konta, 221, 222 wielkości kafelka, 220 wielkości partycji, 93

Ż żółty znak wykrzyknika, 89