Virtue D. - Dzieci indygo - Opieka i wsparcie

Dr Doreen Virtue

DZIECI INDYGO OPIEKA I WSP ARCIE

Tłumaczenie:

RYSZARD OŚLIZŁO

1

Spis

tresci

Przedmowa...4 Wprowadzenie. Mali posłańcy światła...6 Dlaczego nazywane są Dziećmi Indygo? Wrażliwe na porażkę „ .10 Co znajdziesz w tej książce„ . 11 ROZDZIAŁ PIERWSZY. Cz_y ja lub moje dziecko jesteśmy Indygo? „.14 ROZDZIAŁ DRUGI. ADO, ADHD i Ritalin„.15 Jakby tego było mało„.16 Dzieci Indygo opowiadają się przeciwko środkom odurzającym„.16 ROZDZIAŁ TRZECI. Cel Dzieci lndygo„ .20 Żródła Celu Dzieci Indygo ... 20 Telepatyczne Dzieci Indygo. „22 Dzieci Indygo a Nowa Era Pokoju„.22 Cel i poczucie sensu„.24 Zdolność natycłuniastowej manifestacji„ .25 Przypominanie sobie swego Celu Życiowego„ .26 Przypominanie sobie swojego Osobistego Celu„.27 Przypominanie sobie swego Celu globalnego„.31 Znaczenie odkrycia swego Celu Życiowego„ .33 Ukierunkowanie talentów dzieci„33 ROZDZIAŁ CZWARTY. Terapia Anielska d la lndygo „.34 Obawy przed upadłymi aniołami i nieprzyjaznymi istotami„ .35 Oczyszczanie Dzieci Indygo„ .35 Więcej o Archaniele Michale - jak może pomóc tobie i twemu dziecku„.35 Technika odkurzacza Archanioła Michała„ .36 Przeprowadzenie oczyszczenia: prośba o pozwolenie„ .36 Różowa tarcza - ochrona przed przyszłym atakiem psychicznym... 38 Zapewnienie fizycznego bezpieczeńs twa twoich dzieci dzięki aniołom.. .38 Czym jest sznur eteryczny„.39 Przecinanie sznurów eteiycznych ... 40 Rozmawianie z aniołami stróżami swoich dzieci„ .40 Uzdrawianie nieporozumień ... 40 Jeśli maiiwisz się o swoje dzieci„.41 Terapia Anielska wobec objawów ADD i ADHD„.41 Rozmowy z dziećmi o aniołach„ .44 Praca z energią rozzłoszczonych dzieci .. .45 Przenikanie do snów swoich dzieci„.45 ROZDZIAŁ PIĄTY. Intuicja a Dzieci lndygo„.47 Impulsywność a intuicja„. 47 Dai· wizji„.48 Pomóż swym dzieciom rozwijać pamięć fotograficzną„ .49 Moc wizualizacji„ .50 Wspólne wizualizacje rodziców z dziećmi. „5 1 Chwalenie duchowych uzdolnień swoich dzieci„ .51 ROZDZIAŁ SZÓSTY. Jak pozbyć się bezsenności i przerażających wizji„.52 Bezsenność wywoływana przez przerażające wizje ... 53 Oczyszczanie pokoju. „54 Metody feng shui pomocne przy bezsenności„.54 Dzieci Indygo i królestwo niewidzialnego„ .55 2

Dobranoc„ .59 ROZDZIAŁ SIÓDMY. Gimnastyka: naturalne wprowadzanie zmian w chemii mózgu i w zachowaniu „.60 Motywacja do ćwiczeń„.61 Dlaczego ćwiczenia są niezbędne dla Dzieci Indygo ... 61 Zamień ćwiczenia w zabawę. „62 Wschodnie formy ćwiczeń„.62 ROZDZIAŁ ÓSMY. Naturalne dzieci W nienaturalnym swiecie.„63 Kontakt z naturą„64 Ultrawrażliwe Dzieci Indygo„ .65 Sztuczne dodatki do żywności „.65 Odtrnwanie swego ciała„ .66 Dzieci Indygo a zwierzęta„ .67 Dzieci Indygo a ekologia„ .68 ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY. Pokarm a samopoczucie Dziecka Indygo .. 69 Dzieci Indygo wiedzą „69 Energia duchowa pożywienia„. 70 Hipoglikemia czy ADHD? ... 71 Co na śniadanie? ...72 Suplementy a zachowanie charakterystyczne dla ADHD„.73 Kwasy tłuszczowe a zachowanie ...74 Barwniki, cukier, konserwanty i dodatki do żywności„.74 Ayurvedaanawyki żywieniowe Dzieci Indygo„.76 Opanowanie i uzdrawianie łaknienia... 78 Emocje, łaknienie i Terapia Anielska.„79 Terapia Anielska wobec łaknienia„ .80 ROZDZIAŁ DZIESIĄTY. Ekspresja twórcza. „82 Głód kreatywności ...83 Jak uczą się Dzieci Indygo„.84 ADHD czy kreatywność?„.84 ROZDZIAŁ JEDENASTY. Co Dzieci Indygo chcą nam powiedzieć „.86 ROZDZIAŁ DWUNASTY. Astrologia a Dzieci lndygo ... 93 Wprowadzenie do astrologii„ .93 Żywioły„ . 93

Wzajemne oddziaływanie żywiołów„.95 Spojrzenie na znaki zodiaku... 96 ROZDZIAŁ TRZYNASTY. Bezwarunkowa miłość do siebie. „104 Uzdrawianie bolesnych przeżyć Dzieci Indygo ... 105 Anielskie afirmacje„.106 Posłowie. Przesłanie dla Dzieci lndygo „.108 Bibliografia„.109

3

Przedmowa Jan Tober Wiosną

1999 roku razem z Lee Cairnll'em napisałam książkę zatytułowaną D::.ieci Indygo. ona kwestii nowego rodzaju dzieci, rodzących się na naszej planecie, które nazwaliśmy Dziećmi Indygo. Przez ostatnie dziesięć lat Lee i ja podróżowaliśmy po całym świecie jako autorzy i głosiciele samoumocnienia i mocy miłości. Przez ostatnie lk:ilka lat uwaga naszych słuchaczy, a szczególnie rodziców, opiekunek, doradców, nauczycieli, dziadków i wszystkich innych osób mających bezpośredni kontakt z dziećmi , często kierowała się ku jednemu pytaniu, które brzmiało: „Co możemy zrobić, żeby po móc tym dzieciom?" Osoby te maitwiły się gwałtownym wzrostem przypadków powszechnego przepisywania i podawania Ritalinu bądź innych podobnych środków młodym ludziom. W niektórych stanach zaczęto podawać ten środek nawet dzieciom w wieku przed szkolnym i jeszcze młodszym . Wzrost użycia tych leków jest szokujący, a wraz z nim wzrasta niepokój. Książkę zakończyliśmy wnioskiem, że dzisiejsze dzieci są inne - bardziej wymagające, inteligentniejsze, bardziej konfliktowe, bar dziej intuicyjne, bardziej duchowe, a w niektórych przypadkach nawet bai·dziej brutalne (jak w przypadku niedawnych zabójstw w szkołach, w których dzieci zabijały dzieci) niż jakiekolwiek pokolenie przed nimi. Taka sytuacja wymaga innego typu wychowania i szkolnictwa - odmiennego od starych metod. Dr Doreen Virtue jest jedną z głównych współautorek naszej książki napisanej w 1999 roku, w której po raz pie1wszy przedstawiliśmy określenie „Dzieci Indygo" szerokiej rzeszy czytelników. Jest ona duchowym doktorem psychologii i wykładowcą, przyczyniającym się w znacznej mierze do zmiany pai·adygmatu, czego konieczność społeczeństwo musi uznać i wdrożyć w życie. W dzisiejszych czasach łatwo szafuje się określeniami ADD (zespół zaburzeń koncentracji uwagi) i ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), które stały się już wyrażeniami codziennego użytku. Co więcej, konwencjonalne metody wychowawcze i edukacyjne są już przestai·załe - niektóre wręcz archaiczne. Żadne z rozwiązań przedstawianych w licznych książkach na temat ADD, ADHD i związanych z nimi leków wciąż nie jest dla rodziców przekonujące, szczególnie z holistycznego punktu widzenia. Książka Doreen koncentruje się na tym temacie i przedstawia pozytywne wskazówki i alternatywy. Jak powiew świeżego powietrza, jej podejście pomaga nam zrównoważyć ten problem w świetle nowych cech, którymi odznaczają się nasi młodzi ludzie - ci, których nazywan1y Dziećmi Indygo. Kim są te obecnie masowo już przychodzące na świat Dzieci Indygo i skąd dowiedzieliśmy się o tym zjawisku? W połowie lat siedemdziesiątych poznałam niezwykłą nauczycielkę i doradczynię, Nancy Ann Tappe. Nancy badała koimy ludzkiej aury i ich ewentualne znaczenie w dalszych badaniach związanych z kwestiami terapeutycznymi. W 1982 roku napisała książkę Understanding Your Life Through Co/or (Zrozumieć swoje życie dzięki kolorom). Nancy sklasyfikowała pewne typy ludzkich cech i wzmy zachowań, które wydawały się korelować z baiwami pola elektromagnetycznego otaczającego wszystkie żywe istoty - w przypadku ludzi zwanego polem amycznym. Po licznych badaniach, Nancy stworzyła zadziwiająco dokładny i odkiywczy system opisu psychologicznego, wykorzystującego tę nową metodę kolorów aury odsłaniając całkowicie nowy obszar pozwalający na kategmyzowanie ludzkich zachowań. Jeden z nowych, zauważonych przez Nancy typów, chai·akteryzował się niebieskim kolorem widocznym u około osiemdziesięciu procent dzieci urodzonych po roku 1980. Nazwała ten kolor „indygo" i stąd też wzięła się nazwa naszej książki oraz później szych badań dotyczących tych nowych dzieci. Me wszystkie Indygo mają zespół ADD/ADHD i nie wszystkie dzieci, u któ1ych zdiagnozowano te objawy, są automatycznie Indy go. Tym niemniej, charakterystyczne zachowania Dzieci Indygo często wydają się być identyczne z tymi, które towarzyszą wspomnianym zaburzeniom. W naszej Dotyczyła

4

książce,

stosujemy następującą definicję:

Dziecko Indygo to takie, które wykazuje nowy i niezwykły zestaw cech psychologicznych oraz wzorzec zachowania, który wcześniej nie został powszechnie udokumentowany Wzorzec ten obejmuje wspólne wyjątkowe elementy sugerujące, że osoby mające kontakt z takim dzieckiem (szczególnie rodzice) zmieniają swoje podejście do niego i sposób jego wychowania, aby wytworzyć stan równowagi. Zignorowanie tych nowych wzorców potencjalnie oznacza wywołanie nierównowagi i frustracji w umyśle tego cennego nowego człowieka. Wymieniliśmy również najczęstsze

wzorce zachowania Dzieci Indygo:

I . Przychodzą na świat z poczuciem królewskiej godności (i często zachowują się zgodnie z nią). by tutaj być" i zaskoczone są, kiedy inni go nie podzielają. 3.Poczucie własnej wartości nie jest dla nich i stotną kwestią. Często mówią swoim rodzicom, „kim

2.Mają poczucie „zasługiwania, są" .

4 .Mają

problemy z uznaniem bezwarunkowej władzy (nieudzielającej wyjaśnień i niedającej wyborn). 5.Po prostu nie robią pewnych rzeczy; na przykład, czekanie w kolejce jest dla nich trndne. 6.Frnstrnjąje systemy oparte na rytuałach i niewymagające twórczego myślenia. 7.Często dostrzegają lepsze sposoby robienia czegoś , zarówno w domu, jak i w szkole, co sprawia, że wydają się być „pogromcami systemów" (przeciwnymi każdemu systemowi). 8.Wydają się być nastawione antyspołecznie, o ile nie przebywają w towarzystwie podobnych do siebie. Jeśli w ich otoczeniu nie ma osób o poziomie świadomości podobnym do ich poziomu, często zwracają się do swego wnętrza, czując się, jakby nie rozumiał ich żaden człowiek. Szkoła często jest dla nich niezwykle trndnym doświadczeniem społecznym. 9.Nie reagują na dyscyplinę opartą na wywoływaniu poczucia winy („Poczekaj, niech tylko twój ojciec wróci do domu"). IO.Nie wstydzą się mówić o tym, czego potrzebują.

możliwości

Czytając niniejszą książkę, napisaną

przez tę pełną miłości i od dania kobietę, otwórzcie serca i na nowe możliwości, jakie otwierają się dla waszych dzieci. Dr Virtue wypełnia lukę pomiędzy linearnymi i kreatywnymi idean1i, które są obecnie dostępne społeczeństwu. Jej osiągnięcia są potężne, a intuicja ma moc oświecania. Jestem podekscytowana i zachwycona wnoszonym przez nią wkładem. Te dzieci to nasza przyszłość. Przekształćmy obecną rzeczywistość mocą swych serc, zmieniając potencjalną przyszłość i tworząc warunki do bardziej zrównoważonego życia. Stańmy się tęczowym pomostem łączącym stare sposoby z nowymi - dla naszych dzieci, dla nas samych i dla naszej planety. Dziękujemy ci, Doreen, za tę książkę! Jan Tober, WSPÓŁAUTORKA DZIECI INDYGO umysły

Moim Dzieciom Indygo: Chuckowi, Grantowi, Nicole i Catherine. Dziękuję za waszą Boską MiłoSć i Światło! Bukiet podziękowań d la Lee Carrolla, Jan Tober, Nancy Ann Tappe, Charlesa Schenka, Nico le Farmer.Stevena Farmera, Granta Schenka, Michele Avanti, Aleca Bridgesa, Jill Kramer, Reid Tracy, Louise L. Hay, Rona Tillinghasta, i dla wszystkich Dzieci Indygo oraz ich rodziców, których wypowiedzi i historie znacznie wzbogaciły tę książkę.

5

WPROWADZENIE

Mali

posłańcy swiatła

Dzieci Indygo reprezentują szczególny rodzaj osób, które pojawiają się na naszej planecie, aby obdarzyć nas swymi darami. Są tu po to, żeby zmienić nasze systemy polityczne, edukacyjne, żywieniowe, rodzinne i inne. Są tu też po to, aby pomóc nam wszystkim dotrzeć do swoich potencjałów poprzez stanie się bardziej naturalnymi i intuicyjnymi. Podobnie jak pierwsi osadnicy w Ameryce Północnej czy w Australii, Indygo są niezależne, uparte i twórcze. Mają do wykonania pewne zadanie i nie pozwolą nikomu stanąć sobie na drodze. Poprzednie pokolenia otrzymały intuicyjne przesłanie: „Zmienić rząd, uzdrowić świat" . Podjęły działania w tym kierunku, ale uległy apatii i obowiązkom rodzinnym, które je zniechęciły i rozproszyły. Dzieci Indygo nie pozwolą, by znowu tak się stało - to znaczy, o ile ich nie odurzymy i nie zmusimy do uległości. Istnieją jednak ludzie, którzy odrzucają zmiany reprezentowane przez te dzieci. Chcieliby, aby system szkolnictwa pozostał niezmieniony i żeby Dzieci Indygo podporządkowały się istniejącym systemom. Ponieważ Dzieci Indygo nie można do ni czego zmusić, a przymus postrzegają one jako fo1mę nieuczciwej manipulacji, są one podstępnie odurzane, żeby je lepiej „dopasować". Dzieci Indygo często szufladkuje się jako cierpiące na ADD albo ADHD. Skróty te oznaczają odpowiednio: zespół zaburzeń koncentracji uwagi oraz zespół nadpobudliwości psychomchowej z deficytem uwagi. Jednak dzieci te nie są zaburzone - zaburzony jest świat, do którego usiłują się dopasować! Pełen jest nienaturalności i nieuczciwości. I, jak powiedziała Dawn, Dziecko Indygo, które będę w niniejszej książce cytować: „Och, rzeczywiście cierpimy z powodu zaburzenia uwagi. Dostajemy za mało uwagi od swoich rodziców i innych dorosłych, od których potrzebujemy pomocy i przewodnictwa". W świecie współczesnym ludzie okłamują siebie samych i innych, utrzymując się przy życiu za sprawą przetworzonej żywności i zanieczyszczonego powietrza. Codziennie chodzą do pracy, której nienawidzą i odcinają się od przepełniającego ich uczucia niezadowolenia. Z dmgiej strony, dzieciom tym brakuje umiejętności dystansowania się i okłamywania siebie. Posiadają niewiaiygodne właściwości telepatyczne i zbyt wiele uczciwości, by siebie oszukiwać. W pewnym sensie, Dzieci Indygo stanowią dla nas wszystkich zdrowe modele ról. Być może

ADHD w rzeczywistości oznacza: Attention Dialed into a Higher Dimension1

A jeśli spojrzymy na tennin ADD jak na angielski wyraz add (dodać), dostrzeżemy, że jest to synonim słowa plus i =nak dodatni. Prawda jest taka, że Dzieci Indygo posiadają wiele cech pozytywnych i że mogą stać się plusem w swojej rodzinie i społeczności . Dzieci Indygo stworzone są do tmdnej misji, obejmującej przebudowanie naszego rządu oraz systemu edukacyjnego i społecznego . To prawie tak, jakby przebywały na obozie szkoleniowym dla rekmtów, przygotowując się do walki. Dzieci Indygo wymagają w swoim życiu wysokiego stopnia stymulacji i pobudzenia. Zupełnie, jakby ich mózgi przystosowane były do znoszenia wysokich dawek stresu, a jeśli otoczenie nie zapewnia im stymulacji w wystarczających ilościach, Dzieci Indygo same jej poszukują albo ją tworzą. Dzieci utalentowane i dzieci z zespołem ADHD mają wiele podobnych cech, takich jak wysoki iloraz inteligencji, kreatywność i skłonność do podejmowania ryzyka. Specjaliści twierdzą nawet, 1

Uwaga skierowana ku wyższym wymiarom (przyp. th1m.) 6

że

jedyna różnica między dziećmi utalentowanyn1i a tyn1i z zespołem ADHD polega na tynl, że te pierwsze kończą to, co zaczęły, te dmgie zaś porzucają rozpoczęte projekty. Być może zatem dzieci z zespołem ADHD potrzebują jedynie wskazówek odnoszących się do umiejętności organizacyjnych, a nie Ritalinu. Dzieci Indygo to młodzi ekscentrycy, którzy tworzą własne reguły i żyją tak, jak dyktuje im serce i rozum. Jednak nawet ta skłonność ma swe pozytywne strony. Dr David Weeks z Edynburskiego Szpitala Królewskiego w Szkocji przeprowadził wywiad z 1100 „ekscentrykami". Odkrył, że posiadają oni trzy zasadnicze cechy wspólne: (1) silną wolę; (2) poczucie humom; (3) twórczą wyobraźnię . Miewają też mniej problemów ze zdrowiem niż ogół populacji, a także żyją dłużej . Poza tynl, dr Weeks odbył , że „ekscentrycy są radośni, idealistyczni i pełni projektów mających po prawić lub zbawić świat". Jak widać, bycie ekscentrykiem ma wiele plusów. Dr Weeks wysnuł wniosek, że „wspólną cechą ekscentryków jest nadrzędna ciekawość, która popycha ich naprzód, a często czyni obojętnymi na drobne irytacje i stresy codziennego życia, dręczące ogół populacji". Dzieci Indygo i ekscentrycy są zbyt zajęci marzeniami o sposobach zbawienia świata, by zawracać sobie głowę słaniem łóżka! Pewna histmia mówi o dziewczynce, która natknęła się na wielką kopę nawozu. Wzięła szuflę i zaczęła wściekle w nim kopać . Kiedy jej matka to zauważyła, powiedziała: Mój Boże ! Co ty wyprawiasz? Wiem, że przy takiej ilości nawozu gdzieś tu musi być kucyk! -odparła dziewczynka. W przypadku Dzieci Indygo często musimy inaczej odczytywać ich zachowanie i tak jak ta dziewczynka „dokopywać się do tego kucyka". Często te dzieci są karane, strofowane i wyśmiewane - jeśli nie w domu, to przez nauczycieli i rówieśników. Zaczynają się wstydzić tego, kim są. Ten wstyd przyćmiewa blask ich złotych talentów. Podobnie jak zbity pies, Dzieci Indygo często chodzą ze zwieszoną głową i „podkulonym ogonem". Znacma część problemów z zachowaniem tych dzieci wynika z tr·aumatycznego wstydu i nadużyć emocjonalnych, a nie z zespołu ADD. Dzieci Indygo wiedzą, że są inne niż większość. Wiele z nich mówiło mi: „Czuję się, jakby jakiś autobus wysadził mnie na tej planecie i zastanawiam si ę, kiedy mowu przyjedzie, żeby zabrać mnie z powrotem do domu". N a szczęście teraz jest już dość Dzieci Indygo, żeby mogły tworzyć gmpy rówieśnicze w szkole. Podobnie jak kliki, które wielu z nas pamięta („The Jocks" , „The Socialites", itd.), powstała nowa gmpa - są to Dzieci Indygo. Ta gmpa może stworzyć tarczę łagodzącą ból, który jest rezultatem dokuczania i karcenia za inność. Pozbawione wsparcia ze strony przyjaciół i rodziny, wrażliwe Dzieci Indygo mogą uwierzyć, że coś jest z nimi nie tak. Może to prowadzić do zachowań typu acting-ou? lub zachowań niezwykle introwertycmych. „ADD nie jest przyczyną przestępczości", mówi Jeffrey Freed, metodyk i autor książki RightBrained Chi/dren in a Left-Brained World (Dzieci o dominującej prawej półkuli mózgu w świecie zdominowanym przez lewą półkulę) . „Sądzę natomiast, że czynnikami, które się do niej przyczyniają, jest nieuzasadnione zaszufladkowanie i poczucie wstydu, towarzyszące temu zespołowi. Większość tych buntowniczych odmieńców mogłaby prowadzić szczęśliwe i udane życie, gdyby nie ich »przewinienie« wynikające z odmiennego stylu uczenia się" . Indygo czują się staro od chwili urodzenia. W pewnym sensie, wiedzą one macznie więcej niż dorośli, mają jednak niewielkie możliwości wyrażania swoich talentów ze względu na czasowe i finansowe ograniczenia systemu edukacyjnego. Szkoła i odrabianie lekcji zajmują im cały dzień - a na dodatek nie dostają za to nawet złamanego grosza' Jak czułbyś się, gdybyś musiał przebywać gdzieś całymi dniami, w towarzystwie ludzi, którzy dokuczają ci albo cię unikają, mówiąc, że coś jest z tobą nie tak - i gdybyś nie otrzymywał za to pieniędzy? Oczywiście, mówiono by ci, że Angielski termin actingout (wyładowanie się) stosowany jest w psychologii na określenie rodzaju zachowań, w których nieuświadomione impulsy wyrażane są bezpośrednio poprzez działanie. Jest to jeden z mechanizmów obronnych, umożliwiających uniknięcie uświadomienia sobie emocji towarzyszących zwykłe tym impulsom. Actingout często prowadzi do działań aspołecznych (przyp. th1m.). 2

7

„kiedyś " cała

ta praca wyjdzie ci na

korzyść,

ale nie

to zdarzyć. Pewna dziewiętnastoletnia dziewczyna Indygo tak

miałbyś całkowitej pewności,

w jaki sposób

miałoby się

opisała

mi swoje doświadczenia szkolne i

życiowe :

Mam na imię Alicia, co oznacza „ prawdomówna". Żyję w zgodzie ze swoim imieniem. Nie znoszę kłamstw i nieuczciwośc i. Kiedy jestem w szkole, nie mogę słuchać. Wiem, że nie ma sensu uczyć s ię tego, czego próbują mnie tam nauczyć, ponieważ w przyszłości nigdy nie będę z tego korzystała . Wiem , że moje życie na Ziemi ma swój cel. Jestem tego całkowicie pewna, nie wiem tylko na czym ten cel polega. Wiem, że mam pomagać ludziom, ale nie wiem komu ani jak. Wiem, że istnieje coś większego i że ma to coś wspólnego z moją duszą, a nie wiedzą szkolną , bardzo łatwo mogę pogubić się w tym świecie, ale zawsze coś sprowadza mnie z powrotem, a ja wiem, że s ą to anioły. Wiem, że mnie s trzegą , bo okazują mi to tysiąc razy dziennie. Widziałam i czułam anioły i wiem, kiedy są przy mnie. Chciałabym powiedzieć swoim przyjaciołom i rodzinie to, co wiem, ale oni nie rozumieją.

niezwykle twórczymi, a ich sposób myślenia jest bardzo nowatorski. Ten styl wielu przełomowym odbyciom. Jeśli jednak nie jest on właściwie rozumiany i ukierunkowany, błyskotliwość Indygo może zostać zdiagnozowana jako ADO lub ADHD. Wielu badaczy uważa, że Einstein, Edison, da Vinci, a także inni wielcy myśliciele zostaliby uznani za cierpiących na ADO, gdyby żyli w dzisiejszych czasach. Oczywiście, wiedząc to, co teraz o nich wiemy, z pewnością nie chcielibyśmy, aby tym błyskotliwym naukowcom i filozofom udaremniono ich znaczącą pracę. A =nac=enie jest kluczem do pracy z Dzieckiem Indygo. Moja praca doradcy duchowego przekonała mnie, że każda dolegliwość o charakterze psychologicznym zawsze sprowadza się do jednego: dana osoba nie pracuje nad swoim Boskim Celem Życiowym. Sam fakt, że twoje dziecko jest, cóż, dzieckiem, nie oznacza, że nie odczuwa ono lęku egzystencjalnego. W obecnych czasach dzieci zaczynają kwestionować znaczenie życia już w bardzo młodym wieku. Być może ty też tak Indygo

są dziećmi

myślenia dał początek

robiłeś. Chociaż Indygo uczą się i działają w odmienny sposób, nie oznacza to, że są mniej inteligentne. Dr Jane Healy, autorka książki Endangered Minds (Zagrożone umysły), twierdzi, że dzisiejsi uczniowie wykazują wyższy iloraz inteligencji w porównaniu do poprzednich pokoleń uczniów. Dzieci Indygo nie są nierozgarnięte! Chodzi o to, że ich ogólny iloraz inteligencji odzwierciedla pewną przemianę, wskazującą na zwiększenie inteligencji w sferze niewerbalnej, a obniżenie jej w sferze umiejętności werbalnych. Ponieważ jednak wskaźniki ilorazu inteligencji stanowią połączenie umiejętności werbalnych i niewerbalnych, ogólny poziom inteligencji jest obecnie wyższy niż kiedykolwiek przedtem. Tym niemniej, być może nie dostrzegasz oznak inteligencji Dzieci Indygo na ich świadectwach szkolnych. Zamiast w szkole, ich błyskotliwość objawia się poprzez znakomite wyniki w grach wideo, poprzez tworzenie przepięknych naszyjników z paciorków albo zapamiętywanie każdego słowa ze swoich ulubionych piosenek. W tej książce omówimy sposoby przeniesienia tej inteligencji w inne sfery życia, takie jak szkoła i relacje rodzinne. Dzieci Indygo to grupa jednostek, które po raz pie1wszy pojawiły się na tej planecie w późnych latach siedemdziesiątych. Niektóre z nich przybyły już wcześniej , jako „pionierzy". Najwcześniejsze Dzieci Indygo pojawiły się w niewielkich grupkach w późnych latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, aby zbadać tę planetę na użytek większej grupy, która miała podążyć ich śladem. Czytając o tych Dzieciach Indygo, możesz stwierdzić, że identyfikujesz się z ich cechami. Być może zastanawiasz się nawet: „Czy to możliwe, żebym był Dzieckiem Indygo, nawet jeśli jestem już osobą dorosłą? " Jeśli tak właśnie myślisz w trakcie czytania tej książki, to dzieje się tak dlatego, że nawiązujesz kontakt z tą częścią scenariusza Indygo, która polaywa się z twoim Celem Życiowym. Podobnie jak Dzieci Indygo, jesteś posłańcem światła.

8

Dlaczego nazywane sq Dziećmi Indygo? Określenie

„Dzieci Indygo" odnosi się do koloru indygo, będącego głębokim odcieniem błękitu, podobnym do tego, jakim charakteryzuje się lapis lazuli albo dżins . Tennin ten wywodzi się od kolorów czakr lub też energii. Każde pokolenie wydaje się posiadać świadomość grupową lub, jeśli wolisz, wspólny cel. Każdemu pokoleniu możemy przyporządkować jakąś kwestię oraz związaną z nią czakrę wraz z odpowiadającym jej kolorem. Na przykład dla ludzi żyjących w czasach po Wielkiej Depresji i po drngiej wojnie światowej , w latach czterdziestych i pięćdziesiątych, ważna była kwestia bezpieczeństwa. Pobierali się w młodym wieku i nie zmieniali pracy przez całe życie. Szczęście w małżeństwie i kariera miały drugorzędne znaczenie w stosunku do bezpieczeństwa, jakie zapewniała im ich pozycja społeczna. Taki punkt widzenia bliski jest czakrze podstawy, czyli centrnm energetyczne mu znaj dującemu się u podstawy kręgosłupa. Każda czakra wirnje z różną prędkością, zależnie od przypisanych jej kwestii. Czakry przypisane sprawom mate1ialnym wirnj ą wolniej niż te, skoncentrowane na kwestiach bardziej duchowych. Być może wiesz, że kiedy światło porusza się wolno, postrzegane jest jako ciepłe kolory, takie jak czerwony, pomarańczowy i żółty. Im szybciej poruszają się fale świetlne, tym chłodniejsze są ich bar wy. Fioletowy jest kolorem o najwyższej szybkości, a utożsamiany jest z najbardziej duchowymi często tli w ościami . Pokolenie lat pięćdziesiątych, kojarzone z czakra podstawy, mogłoby otrzymać nazwę „dzieci czerwonego promienia", a to dlatego, że czakra podstawy wirnje tak wolno i wydaje się być czakra w kolorze o najmniejszej szybkości: czerwonym. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych młodych ludzi w mniejszym stopniu zajmowały kwestie bezpieczeństwa, a bardziej zainteresowani byli zgłębianiem przyjemności cielesnych, związanych z narkotykami, seksem i rock and rollem. Te doświadczenia odpowiadają drngiej czakrze, znanej jako czakra krzyżowa. Ponieważ czakra ta wirnje nieco szybciej niż czakra korzenia, jej kolor wydaje się być pomarańczowy. Z tego względu można by więc określić młodych ludzi, żyjących w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, mianem „dzieci drugiego - lub pomarańczowego - promienia". Kolejne pokolenie, żyjące w latach osiemdziesiątych, zainteresowane było zdobywaniem własności i władzy. Kobiety zaczęły nosić męskie garnitury biurowe z poduszkami naramiennymi. Młodzi ludzie zaciągali całe mnóstwo długów i kupowali niernchomości i samochody, by zaimponować sąsiadom. Takie zachowanie związane jest z czakrą trzecią, zwaną czakrą splotu słonecznego, która wirnje w kolorze żółtym. We wczesnych latach dziewięćdziesiątych rozpoczęła się rewolucja duchowa, w ramach której młodzi ludzie wstępowali do kościołów i świątyń, i czytali książki na temat duchowości niezwiązanej z religią. Papież wygłosił publiczne przemówienie, w którym prze prosił za nadużycia Kościoła w przeszłości. Nastąpiło też zmniejszenie liczby przypadków przemocy w Ame1yce. Czy te duchowe zainteresowania i skrncha wynikały ze zbliżającego nowego tysiąclecia, które, według przepowiedni niektórych osób, mogło być „po wtórnym przyjściem"? Niezależnie od tego, czy to duchowe przebudzenie wyrastało z lęku, czy z miłości , jego efekty wydawały się być trwałe. Odnowienie zainteresowania duchowością stanowiło proces mający swe źródło w sercu i, jako taki, związany z czakrą serca, która wiruje w kolorze szmaragdowozielonym. Późne lata dziewięćdziesiąte zwiastowały czas, kiedy to wielu ludzi dążyło do osiągnięcia niezależności. Czy chodziło o grę na giełdzie, pracę na własny rachunek, czy całkowitą rezygnację z udziału w wyścigu szczurów, był to czas indywidualizmu. Zmniejszanie rozmiarów korporacji wyznaczyło koniec ery bezpiecznych posad na całe życie. Odtąd zapanowała zasada: „każdy dla siebie". Poza. tym, wiele osób wyrażało pragnienie wniesienia w swe życie uczciwości. Oznaczało to porzucanie sytuacji (pracy, małżeństwa, itp.), które nie wydawały się zdrowe. Ludzie często inwestowali w przedsięwzięcia opaite na swoich pasjach. Te zmiany związane są z czakrą gardła, której działanie wiąże się z kwestiami „prawdy i uczciwo ści" w komunikacji. Czakrą ta wiruje w kolorze jasnego błękitu . 9

Jedną

z konsekwencji rewolucji duchowej w latach dziewięćdziesiątych był nawrót zainteresowania zjawiskami parapsychicznymi, który stał się wprowadzeniem w nowe tysiąclecie . Po raz pie1wszy prasa głównego nurtu poświęciła swe strony tytułowe takim mediom parapsychicznym jak James Van Praagh, John Edward, Sylvia Browne czy moja skromna osoba. Filmy takie jak S=ósty =mysi i programy telewizyjne w rodzaju Dotyk anioła otwarcie mówiły o aniołach, duchach uwięzionych na ziemi i życiu po śmierci. Zainteresowanie zjawiskami parapsychicznymi kierowane jest przez szóstą czakrę, znaną jako trzecie oko. Czakra ta wiruje w trzech różnych kolorach: białym, fioletowym i, przede wszystkim, indy go. Dzieci, które przychodzą na świat od połowy lat siedemdziesiątych do chwili obecnej , nazywane są często Dziećmi Indygo, ponieważ dosłownie są „dziećmi promienia indygo". Posiadają niezwykle silne zdolności parapsychiczne, a swoje parapsychiczne wizje i po znanie uważają za coś naturalnego. Ich duchowe talenty są dostrojone clio tak wysokiego poziomu, że często uzdolnienia tych dzieci (choć one same mogą uważać je za przekleństwo) są obecne również w innych sferach życia.

Na przykład wiele Dzieci Indygo jest utalentowanych aiiystycznie. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem aiiyzm jest jedną z funkcji prawej części mózgu, która u Dzieci Indygo jest dominująca. Ich uzdolnienia obejmują raczej aspekt twórczy sztuki, niż jej studiowanie, co charakterystyczne jest dla lewej części mózgu. Zatem Dzieci Indygo mogą oblewać zajęcia z muzyki, ponieważ nie potrafią zapamiętać gamy, ale po szkole mogą komponować w domu najpiękniejszą muzykę na instrumentach, wykorzystując swe wewnętrzne zmysły. Z tego samego powodu, Indygo mogą sobie g1yzmolić za miast słuchać wykładu nauczyciela. Spójrz jednak na te g1yzmoły, a szybko zauważysz, że stanowią bogate w szczegóły dzieło sztuki. Wiele Dzieci Indygo jest również obdarzonych emocjonalnie. Często zachowują się w stosunku do innych dzieci jak „uliczni psychologowie", wysłuchując ich i udzielając mąd1ych rad. Ludzie wylewają swe uczucia przed Dziećmi Indygo ze względu na ich serdeczną i nieosądzającą naturę. Kiedy więc twoje Dziecko Indygo przyprowadzi do domu grupkę obdaiiych kolegów, wiedz, że mogą to być pacjenci tego dziecka psychologa.

Wrażliwe

na

porażkę

Dzieci Indygo wykazują w wielu sytuacjach niezwykłą wrażliwość . Mogły być narażone na d1winy w rodzaju: „jesteś zbyt wrażliwy" , jednak ich wrażliwość to dai· duchowy, podobny do urządzenia wybywającego. Przypomnij sobie, jak wrażliwy, odsłonięty czy świadomy czułeś się po doświadczeniu jakiegoś głębokiego przeżycia, takiego jak masaż całego ciała albo kurs rozwoju duchowego. Czy nie odbyłeś wówczas, że jesteś po takim doświadczeniu doskonale świadomy myśli i uczuć innych ludzi, i że musisz unikać lub chronić się przed szorstkimi sytuacjami, jak tłum czy rozzłoszczeni ludzie? Cóż, Dzieci Indygo czują się w ten sposób przez cały czas. Są w wysokim stopniu świadome myśli i uczuć innych, a ich wrażliwość dostrojona jest do dwóch głównych obszarów, którymi są: 1. Prawda i uczciwość. Zupełnie jakby przyswoiły sobie lekcje po przedniego pokolenia, Dzieci Indygo są niezwykle wrażliwe na kłamstwa i wszelkiego rodzaju brak uczciwości u innych. Mają to, co autor Sam Keen nazywa „wybywaczem duchowych bzdur". Nie można okłamywać Dziecka Indygo, nie ponosząc tego konsekwencji. Zażąda ono dowodów na twoje słowa i zareaguje agresją lub odcięciem się . Wrażliwość ta związana jest z nadzwyczajnymi zdolnościami pai·apsychicznymi Dzieci Indygo i stanowi ogromną część ich Celu Życiowego, o czym przeczytasz w dalszej części tej książki. Zaś część naszego Celu Życiowego, jako rodziców i nauczycieli Dzieci Indygo, polega na dopilnowaniu, aby ta grupa małych posłańców światła pielęgnowała swe duchowe daiy i aby wykorzystywała je do realizacji swego Celu Życiowego. 2. Toksyczne otoczenie. Dzieci Indygo to „naturalne dzieci w nienaturalnym świecie". Wiele z nich przeżywa swe pierwsze wcielenie na planecie Ziemi, a ich system odpornościowy (fizyczny i 10

emocjonalny) jest niezdolny do asymilowania ziemskich toksyn w pożywieniu, wodzie, powietrzu, przyborach toaletowych, środkach czystości, sztucznym oświetleniu i związkach. Naukowcy odbyli silne powiązania pomiędzy ADHD i toksycznym otoczeniem.

Co znajdziesz w tej

książce

Nie jest to kolejna książka z cyklu „Naturalne sposoby leczenia ADO ... Przeczytałam dziesiątki takich książek i stwierdziłam, że zawierają one mnóstwo istotnych i naukowo potwierdzonych materiałów. Ale za każdym razem, kiedy czytałam taką książkę, zadawałam sobie to samo pytanie: „Jeśli tak brzmi odpowiedź, to dla czego wypisuje się coraz większe sterty recept na Ritalin?" Przecież w Stanach Zjednoczonych przepisuje się więcej Ritalinu niż w ja kimkolwiek innym haju, a ten sam środek podawany jest obecnie także co trzydziestemu szóstemu chłopcu w Nowej Południowej Walii, w Australii. Zauważyłam, że wiele książek na temat samo dzielnego radzenia sobie z ADO oferuje setki cudownych sugestii zmian w diecie i modyfikacji zachowań. Jednak gdybym była rodzicem młodego , nadmiernie ruchliwego Dziecka Indygo, poczułabym się przytłoczona. Wystarczyłoby, gdyby jakiś lekarz powiedział mi: „J eśli tylko będzie pani przestrzegać tych 435 wskazówek, nad mierna ruchliwość pani dziecka ulegnie zmniejszeniu", żebyn1 dała sobie z tym spokój, zanim zaczęłabym cokolwiek. Podczas zbierania materiałów i pisania tej książki, moi przewodnicy i anioły nieustannie przypominały mi o tym, by pisać prosto. Powtarzali, by napisać książkę dotykającą sedna tego, kim są Indygo, ADD i ADHD - a także dostarczyć prostych i realistycznych rozwiązań. Podróżując po świecie i rozmawiając z Dziećmi Indygo i ich rodzicami, nieustannie słyszałam prośby o rozwiązania praktyczne. Na przykład powszechnie wiadomo, że dieta wpływa na nadpobudliwość, a jednak wielu rodziców powiedziało mi, że zmiana diety ich dzieci okazała się niemalże niemożliwa. „Jak mam zn1ienić dietę mojego dziecka, kiedy koledzy, reklamy telewizyjne i sklepiki w szkole i na każdym rogu ulicy bez przerwy kuszą je fastfoodami?" pyta li mnie sfrustrowani rodzice. Pragną rozwiązań, które mogliby natychmiast zastosować w życiu swoich dzieci i które działałyby na co dzień. Jestem, być może jak i ty, osobą praktyczną i pragmatyczną, zawsze rozglądającą się za czymś, co 3 działa. Jestem córką terapeuty stowarzyszenia Christian Science i przez całe swoje dzieciństwo byłam świadkiem cudownych uzdrowień problemów emocjonalnych i fizycznych. Mama często stosowała uzdrawianie duchowe wobec mnie i mojego brata, więc doświadczałam tych cudów bezpośrednio. Działo się

to w latach sześćdziesiątych, zanim ,Jeczenie alternatywne" stało się popularne. jak dokuczano mi w szkole, kiedy wspominałam o niezwykłych przekonaniach i praktykach w mojej rodzinie. Urodziłam dwóch synów, Chucka i Granta, kiedy miałam nie wiele ponad dwadzieścia lat. Chuck (mój starszy syn, obecnie dwudziestotrzylatek) był bardzo ruchliwym chłopcem już od pierwszego poruszenia w moim łonie. Od urodzenia udawało mu się wszystko i bez przerwy dotykał i badał swe otoczenie. Choć był trudny do opanowania, równocześnie był niezwykle pomocny. N a przykład kiedy miał zaledwie trzy lata, chciałam wycisnąć trochę świeżego soku pomarańczowego, ale nie mogłam poradzić sobie ze zmontowaniem naszej starej i skomplikowanej sokowirówki. Z rozpaczy poprosiłam Chucka o pomoc. Natychmiast podszedł do sokowirówki i poskładał ją! Będąc małym dzieckiem, Chuck rozmawiał też ze mną na tematy ezoteryczne. Opowiadał mi o swoich teoriach dotyczących Boga i rozmiarów wszechświata. Wyskakiwał z tymi dyskusjami ni stąd, ni zowąd, w najzwyklejszych okolicznościach. Wielka szkoda, że nie nagrywałam jego Pamiętam więc,

głębokich słów!

Grant (obecnie w wieku 21 lat) 3

również

jest pomocny i ma bardzo uduchowiony

umysł,

ale jest

Christian Science - amerykańskie stowarzyszenie religijne i system duchowego leczenia chorób oparty na interpretacji Biblii (przyp. th1m.). 11

spokojniejszy, bardziej wyluzowany i bardziej introspekcyjny niż Chuck. Grant i Chuck reprezentują dwa główne typy Dzieci Indygo: agresywnego wojownika i spokojnego artystę . Kiedy chłopcy byli jeszcze mali, wróciłam do college'u, żeby zdobyć stopień naukowy z psychologii. W dzień pracowałam jako sekretarka, a na zajęcia chodzi.łam w porze lunchu i wieczorami. Zajęło mi to dużo czasu, ale wreszcie zdobyłam tytuł licencjata, magistra i doktora z doradztwa psychologicznego. Swoją pie1wszą pracę polegającą na doradztwie znalazłam w szpitalu leczącym uzależnienia, gdzie pracowałam z narkomanami i alkoholikami. Później zrobiłam specjalizację terapeuty osób cierpiących na zabmzenia odżywiania i otworzyłam własną klinikę . W tym czasie pisałam poradniki w oparciu o doświadczenia zdobyte w klinice. Nigdy nie zapomniałam o tym, czego uczyłam wcześniej na temat sztuk leczenia duchowego, ale obawiałam się mówić o nich otwarcie. W międzyczasie, moi przewodnicy i anioły namawiali mnie, żeby publicznie dzielić się swoją wiedzą o uzdrawianiu duchowym. Przypominali mi, że mój Cel Życiowy polega na nauczaniu tematów związanych z umysłem, ciałem i duchem. Mówili, że każdy człowiek ma jakiś Cel Życiowy - misję, której celem jest pomoc innym - i że jeśli nie pracujemy nad swym Celem, szczęście i zdrowie gdzieś znika. Ja jednak pamiętałam dokuczanie i drwiny, jakie musiałam znosić w dzieciństwie za każdym razem, kiedy otwarcie mówiłam o uzdrawianiu duchowym praktykowanym w mojej rodzi.nie. Nie zamierzałan1 1yzykować swej reputacji zawodowej , swych dochodów czy zranionego ego tylko po to, aby mówić o własnych przekonaniach duchowych! Więc zignorowałam wskazówki moich aniołów. Musiałam otrzeć się

Tak bardzo przyzwyczaiłam się ignorować swoje naszej intuicji lub wewnętrznej wiedzy), że niewiele brakowałoby, a zginęłabym! Wydarzyło się to 15 lipca 1995 roku: przygotowywałam się do wyjazdu na spotkanie w Anaheim, w Kalifami, około godzi.ny drogi od mojego domu na wybrzeżu w Orange County. Jeden z moich aniołów wyraźnie powiedział mi, że jeśli nie rozłożę dachu w swoim kabriolecie, ktoś go ukradnie. Jak to miałam w zwyczaju w tym okresie życia, zignorowałam swego anioła. Godzinę później dwóch uzbrojonych mężczyzn napadło na mnie, usiłując ukraść mi samochód. Na szczęście, mój anioł wciąż był przy mnie. Kazał mi opierać się bandytom i krzyczeć z całych sił. Po raz pie1wszy od wielu lat posłuchałam wskazówek aniołów i dzięki temu udało mi się uj ś ć cało, nie tracąc samochodu, torebki, ani życia. Po tym zdarzeniu czułam się poważnie rozbita wewnętrznie, więc w poszukiwaniu pomocy zwróciłam się ku swym dawnym doświadczeniom związanym z uzdrawianiem duchowym. Rezultaty były cudowne i zostałam uzdrowiona z wszelkiego niepokoju pozostałego we mnie po przeżytej traumie. To zdarzenie na zawsze zmieniło moje życie, pod względem osobistym i zawodowym. Ponownie poświęciłam się swym poszukiwaniom duchowym i wyszłam z duchowego „uk1ycia". Przestałam praktykować tradycyjną psychoterapię, a zamiast niej rozpoczęłam prowadzenie Terapii Anielskiej. Choć wychowywana byłam w tradycji chrześcijaństwa metafizycznego, zaczęłam pracować bezwyznaniowo z ludźmi wywodzącymi się ze środowisk wszystkich religii oraz środowisk niereligijnych. Odkryłam, że każdy, z kim pracowałam, reagował na moj ą Terapię Anielską, osiągając znaczą ce efekty. Zaczęłam też nauczać innych terapeutów i lekarzy, jak prowadzić Terapię Anielską, a oni opowiadali mi o swych cudownych rezultatach, jakich doświadczyli sami lub ich klienci. Poznałam ludzi, którzy stosowali Terapię Anielską, aby uzdrowić siebie i swych klientów z nieuleczalnych, chronicznych, oshych i krótkotenninowych problemów fizycznych i psychicznych. Ja sama, dzięki Terapii Anielskiej, zostałam całkowicie uzdrowiona z łaknienia cukiu i czekolady. W niniejszej książce zastosujemy Terapię Anielską w odniesieniu do objawów ADD i ADHD, które często występują u Dzieci Indygo. Jak się przekonasz, Terapia Anielska jest cudownie skuteczna w przypadku tych dzieci. Niedawno pewna kobieta o imieniu Josie podeszła do mnie pod czas moich warsztatów ze łzami w oczach i otwaiiymi ramionami, pragnąc mnie objąć. Wykrzyknęła, że po przeczytaniu moich anioły

(które

o

śmierć, żeby zrozumieć .

przemawiają

do nas

głosem

12

książek

na temat pracy z aniołami, doświadczyła boskiej inteiwencji w kwestii swego trzynastoletniego syna, Chrisa. Cłuis był nie do opanowania, zanim zaczęłam pracować z jego aniołami - wyjaśniła mi. - Nie wracał do domu na czas i zażywał narkotyki. Miał kłopoty z nauką. Wtedy moja ciotka przyniosła do domu jedną z pani książek, w której przeczytałam, jak rozmawiać z aniołami Chrisa. Tak naprawdę nie wierzyłam wtedy w anioły. Myślałam, że są tym samym , co Święty Mikołaj: mitem. Ale rozpaczliwie chciałam pomóc swemu synowi, więc postanowiłam spróbować. Cicho rozmawiałam z aniołami stróżami Ch1isa, mimo że nie byłam pewna, czy robię to jak należy. Nie byłam nawet pewna, że miał swoje anioły, skoro zachowywał się raczej jak jakiś diabeł ! Ale niemal natychmiast zauważyłam rezultaty. Rozmawiałam z ty mi aniołami co wieczór. Zapytałam Josie, jak teraz radzi sobie Cłuis. Znakomicie! - rozpromieniła się. - Jest szczęśliwy, odstawił narkotyki i dobrze idzie mu w szkole. Z czasem odkryłam, że naj skuteczniejsze i najpraktycmiejsze metody uzdrawiania oparte są na duchowości. Jeśli mówisz sobie: „Tylko cud może pomóc mojemu dziecku", masz rację. Jeśli sam jesteś Dzieckiem Indygo i czytasz tę książkę, jestem szczęśliwa! Najwyraźniej troszczysz się o siebie i o swój Cel Życiowy. Nauczę cię tych samych metod, z jakich korzystam, pracując ze swymi klientami, pomagając im odkrywać ich Cel. Kiedy już odkryjesz swój Cel i zacmiesz nad nim pracować, macma część wewnętrmej pustki i bólu zniknie. Nauczę cię również pewnych metod uzdrawiania duchowego, które pomogą ci oczyścić się z negatywnej energii, jaką możesz wchłaniać od innych ludzi. Te praktyki mogą pomóc ci poczuć w sobie więcej energii, doświadczyć większego spokoju umysłu, a także lepiej zasypiać i koncentrować się. Dzieci Indygo są tutaj po to, aby wprowadzić nas w Nową Erę Pokoju. Naszym duchowym obowiązkiem jest pomóc im tak, jak tylko potrafimy!

13

ROZDZIAŁ

PIERWSZY

Czy ja lub moje dziecko

jesteśmy

Indygo?

Dziecko Indygo posiada zwykle następujące cechy: 1.

2. 3. 4. 5. 6. 7.

Silna wola. Urodzone w 1978 roku lub później. Nieustępliwe.

Twórcze, obdarzone talentem do muzyki, tworzenia biżuterii, poezji itp. Podatne na uzależnienia. „Stara dusza", zupełnie jakby będąc trzynastolatkiem, w rzeczywistości miało lat 43. Obdarzone intuicją lub zdolnościami parapsychicznymi, być może w przeszłości widywało anioły lub osoby zmarłe. 8. Samotnik, czy to z powodu agresywnych zachować typu acting-out, czy wrażliwości i introwe1tyzmu. 9. Niezależne i dumne, nawet jeśli stale prosi cię o pieniądze. 10. Odczuwa głębokie pragnienie, by nieść światu pomoc na wielką skalę. 11. Szamoczące się pomiędzy niską samooceną a poczuciem własnej wielkości. 12. Łatwo się nudzi. 13. Prawdopodobnie zostało zdiagnozowane jako cierpiące na ADO lub ADHD. 14. Podatne na bezsenność, niespokojny sen, koszmary lub trndności/lęki związane z zasypiam em. 15. W przeszłości cierpiało na depresję, a być może podejmowało próby samobójcze lub o tym myślało.

16. Poszukuje prawdziwych, głębokich i trwałych przyjaźni. 17. Z łatwością nawiązuje kontakt z roślinami lub zwierzętarni.

Kiedy wymieniam te cechy Dzieci Indygo podczas swoich warsztatów, większość rodziców i dzieci w lot je „chwyta" i wie na pewno, że oni sami lub ich dzieci są Indygo. Ale i tak ludzie, którzy chcą być absolutnie pewni, wciąż się o coś dopytują. Odpowiedź: brzmi, że Indygo są grnpą tak zróżnicowaną, jak zróżnicowana jest paleta odcieni błękitu. Potr=ebujemy różnorodności osób Indygo, które będą przyjmować różne role w Nowej Erze Pokoju. Niektóre z nich zostaną przywódcami, inne badaczami, uzdrowicielami, wspierający mi innych lub nauczycielami. Jeśli jednak twoje dzieci posiadają 14 lub więcej powyższych cech, to najprawdopodobniej są Indygo. Jeśli posiadają od 11 do 13 po wyższych cech, to prawdopodobnie są „Indygo na szkoleniu" albo po prostu rozwijają swoje cechy małych posłai1.ców światła. Ten opis może odnosić się również do Dzieci Indygo, które w sztuczny sposób zostały oderwane od swych duchowych talentów poprzez stosowanie siły aut01ytamej i/lub Ritalinu. Jeśli jesteś osobą dorosłą posiadającą powyższe cechy, możliwe, że byłeś jednym z prekursorów Dzieci Indygo. Pewna liczba osób Indygo zjawiła się na Ziemi na długo przed 1978 rokiem, aby zgromadzić info1macje i przygotować grnnt pod nadejście rasy Dzieci Indygo. Jednak najprawdopodobniej, jeśli jesteś osobą dorosłą i wszystko wskazuje na to, że jesteś Dzieckiem Indygo, jesteś raczej tym, kogo nazywamy posłańcem światła. W mojej książce The Lightworker's Way (Jak posłańcy światła, Hay House, 1997) możesz znaleźć parę spostrzeżeń, które przydadzą ci się na twej osobistej ścieżce. W kilku kolejnych rozdziałach, zastanowimy się, dlaczego Dzieci Indygo posiadają te wyjątkowe cechy, na czym polega ich cel, i jak dorośli mogą pomóc Indygo w życiu codziennym.

14

ROZDZIAŁ

DRUGI

ADO, ADHD i Ritalin Kiedy Dzieci Indygo zaszufladkuje się jako cierpiące na zespół zaburzeń koncentracji uwagi (ADD) lub zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), w ten sposób utwierdza się ich wewnętrzne poczucie inności . Zamiast jednak czuć się szczęśliwe, że ich Cele Życiowe i talenty duchowe czynią je wyjątkowymi, Dzieci Indygo wstydzą się swojej odmienności. Szacuje się, że obecnie ponad sześć milionów dzieci ame1ykańskich zażywa leki psychotropowe na ADHD, depresję i inne dolegliwości natury psychologicznej. Jak wspomniałam już wcześniej , co trzydziesty szósty chłopiec mieszkający w Nowej Południowej Walii, w Australii, zażywa Ritalin, któ1y jest najpowszechniej prze pisywanym lekarstwem dla dzieci. Inne powszechnie przepisywane środki to: Dexedrine, Cyle1t, Tofranil, Norpamin, Prozac i Paxil. Poddanie się działaniu środków faimakologicznych oznacza dla Dzieci Indygo dwojaki dylemat. Z jednej strony, zyskują możliwość, żeby wreszcie „dopasować się" do innych dzieci i zadowolić swoich rodziców i nauczycieli. Mogą odczuwać nawet pewnego rodzaju „haj", który pomaga im uniknąć cierpienia wynikającego z poczucia inności lub pustki wewnętrznej, jeśli nie pracują nad swoim Celem. Jednak cena jest wysoka: ich duchowe talenty zostaną ograniczone chemicmym kaftanem bezpieczeństwa. Dzieci Indygo, które zażywają Ritalin lub inne leki psychotropowe, szybko tracą kontakt ze swoją intuicją, zdolnościami parapsychicmymi i osobowością wojownika. Te dzieci zostały wysłane na Ziemię wyposażone w powyższe trzy daiy duchowe, aby wyrazić cel, jakim jest zaprowadzenie porządk.'11 na naszej planecie, zarówno w środowisku naturalnym, jak i w życiu społecznym . Kiedy przy pomocy przepisywanych środków odurzających przeobrażamy Dzieci Indygo w apatycmych konfo1mistów, zapominają o swoim Celu Życiowym. W rezultacie doprowadzi to do powstania jeszcze jedne go pokolenia, w którym społeczeństwo, a szczególnie środowisko , stanie się bardziej chore i zanieczyszczone. Owszem, Ritalin skutecznie hamuje na jakiś czas zachowanie nieokiełznanego dziecka, ale żeby utrzymać efekt działania tego środka, musi być stale zażywany. Istnieje wiele innych rozwiązań chwilowych problemów z zachowaniem dzieci, które zaszufladkowane zostały jako cierpiące na ADD lub ADHD. Są to rozwiązania naturalne, a większość z nich jest dostępna bezpłatnie lub niedrogo. Pomogą waszym dzieciom zasnąć, skoncentrować się i lepiej dawać sobie radę w towarzystwie innych ludzi. A co najważniej sze, te naturalne metody nie tylko nie hanmją, ale wręcz podkreśl ają Cel i talenty duchowe Dzieci Indygo. Dałam z siebie wszystko, aby w tej książce zawrzeć kilka podstawowych, prostych, praktycznych rozwiązań. Wiem, że jeśli wręczę ci listę pełną wskazówek typu „zrób to, tamto i owainto", poczujesz się przytłoczony. W końcu badania wskazują, że ADD i ADHD dotykają całych rodzin. Rodzice dzieci określanych jako cierpiące na ADO lub ADHD prawdopodobnie również wykazują zachowania typowe dla ADD lub ADHD, takie jak dezorganizacja, nadpobudliwość czy impulsywność.

oznacza to, że większość Dzieci Indygo wychowywanych jest przez posłańców którzy jak i one wykazują cechy, takie jak „brak uziemienia" i „dezorganizacja" na tym gęstym planie ziemskim. Takich rodziców łatwo więc przytłaczają skomplikowane sugestie dotyczące naturalnych sposobów leczenia zachowań ADHD czy ADD. Tak naprawdę, jeśli zastosujesz choćby połowę wskazówek zawaitych w tej książce, ty i twoje Dzieci Indy go odczują pozytywne rezultaty.

W

rzeczywistości

światła,

15

Jakby tego

było mało ...

Dzieci Indygo nie tylko tracą kontakt ze swymi duchowymi talentami i Celem, ale na dodatek istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że Indygo, które zażywają przepisywane im leki, sięgną też po nielegalne narkotyki. Być może wynika to z faktu, że ci, którzy przeżywają niepokój czy depresję, szukają ulgi. A może wynika to stąd, że to my uczymy dzieci „zgody na środki odurzające" , kiedy wysyłamy je do gabinetu szkolnej higienistki po codzienną dawkę Ritalinu. Ritalin sprzedawany jest na ulicy i w szkołach jako środek na dobre samopoczucie. Ponieważ wywołuje podobne uczucie do tego, które daje kokaina albo amfetamina, nie powinno nas to dziwić. Według Międzynarodowego Organu Kontroli Środków Odurzających, Ritalin ma związek z gwałtownym zachowaniem. Niektórzy specjaliści uważają, że strzelaniny w Columbine i w innych szkołach były częściowo spowodowane przez Ritalin i inne leki psychotropowe, które podobno były zażywane przez dzieci odpowiedzialne za te strzelaniny. Mary Ann Błock, autorka książki No Morę Rita/in (Nigdy więcej Ritalinu), mówi: Uważam, że

dzieci chcą się uczyć i że większość posiada zdolność uczenia się. dzieci, z którymi mam do czynienia w swoim gabinec ie, jest bardzo bystra. Mimo to, często mają problemy z uczeniem się. Naszym obowiązkiem, jako dorosłych i wychowawców, jest pomóc każdemu dziecku uczyć się jak najlepiej, nie podając mu żadnych środków pobudzających czy innego rodzaju leków. Jeśli dziecko nie potrafi usiedzieć przy fortepianie , ale ma wrodzony talent do gry, nie mówimy, że jego zdolność uczenia s ię jest upośledzona i nie przepisujemy mu z tego powodu lekarstw. Uczymy takie dziecko gry, udzielając mu lekcji i dając czas na ćwiczenia, by po latach osiągnął wirtuozerię. Jeśli jednak to samo dziecko nie może od razu nauczyć się czytania, pisania czy liczenia stwierdzamy, że jego zdolność uczenia s ię jest upośledzona. Większość

Dr Bonnie Cramond, badaczka, która studiowała podobieństwa łączące kreatywność i zachowania ADHD, pisze: Michael Kearney, najmłodszy absolwent college u na świecie, już jako małe dziecko, został zdiagnozowany jako cierp iący na ADHD i przepisano mu Rita/in. Tym niemniej, jego rodzice odrzucili leczenie Farmakologiczne i zamia st tego postanowili pielęgnować geniusz Michaela poprzez edukację. Zaczął chodzić do szkoły, kiedy miał trzy lata, do szkoły średniej po szedł, gdy miał lat sześć, a Uniwersytet w Południowej Alabamie ukończył w wieku lat dziesięciu. Jego ojciec, Kevin Kearney, odrzucił pogląd, że nieuwaga Michaela spowodowana jest brakiem uwagi. W rzeczywistości, dzieci takie jak Michael posiadają nadwyżkę uwagi. Są znacznie szybsze niż my. W dwie sekundy odkrywają, co masz do powiedzenia. Rozważają kilka odpowiedzi i rozglądają się wokół, czekając, aż skończysz. Wydaje się, że nie uważają , co doprowadza nauczycieli do szału.

Dzieci Indygo

opowiadają się

przeciwko srodkom

odurzającym

W niniejszej książce nie tylko przeczytasz o tym, co specjaliści i anioły mówią o Dzieciach Indygo oraz ich objawach ADHD, ale i o tym, co same Dzieci Indygo myślą i czują. Przeglądając obecnie dostępne książki omawiające kwestię naturalnego leczenia ADHD, w żadnej nie znalazłam zapisów rozmów z samymi dziećmi. W każ dej z nich, to „specjaliści" mówili, co te dzieci czują. Poprosiłam więc jedno z Dzieci Indygo, moją pasierbicę Nicole, aby przeprowadziła rozmowy z tymi dziećmi. Wiedziałam, że łatwiej otworzą się one przed inną młodą osobą, niż zrobiłyby to w obecności dorosłego. Moje przeczucie było słuszne. Znajdziesz tu zapisy jej rozmów z Dziećmi Indygo i przekonasz się, że odsłoniły przed nią swe najgłębsze emocje. 16

Na przykład kilkoro Dzieci Indygo następująco wypowiedziało psychotropowych:

się

na temat Ritalinu i innych leków

ALEC: Ludzie powinni nauczyć się, jak rozwiązywać swoje problemy bez uciekania się do srodków odurzających, bo jesli tego nie zrobią, prędzej czy później i tak będą musieli się z nimi zmierzyć. Kiedy przestaną zażywać leki, nie będą wiedzieli, jak radzić sobie ze swoim stłumionym problemem. Znam jednego chłopaka , który brał Ritalin, kiedy był dzieckiem, a teraz jest uzależniony od heroiny. Ludzie z ADD mają dobre pomysły, ale może nie znajdują się we własciwym otoczeniu. A może powinni ćwiczyć medytację, żeby rozwinąć w sobie zdolnosci koncentracji. Większosć osób z ADD jest zdolnych do wykonywania wielu zadań naraz. Wszyscy sądzą, że należy trzymać się jednego, ale są ludzie, którzy potrafią pracować nad wieloma projektami i doprowadzić je do końca. HUNTER: Znam osoby, które zażywały Ritalin i czuły się po nim wyluzowane, ale pokazał im też drogę do innych, silniejszych srodków. Mysię, że gdyby każde dziecko miało kogos, kto mówiłby mu, że jest w po rząd ku i że to, co robi, jest całkowicie normalne i naturalne, to było by w stanie poradzić sobie z wszystkim po swojemu. Byłoby to znacznie prostsze niż mówienie, że jest taki lek, który zrobi cos za ciebie. DAWN: Mysię, że Ritalin jest absurdalny. Dorosli próbują podzielić dzieci na jakies kategorie, żeby poczuć się bezpiecznie. Widziałam to mnóstwo razy. Tylko po to, żeby mogli zepchnąć odpowiedzia lnosć na cos innego. „ No cóż, ma ADD, to dlatego jest takf'. A to tylko wymówka. Ditalin często przepisuje się niesłusznie i już niejednemu dzieciakowi nieźle nabruździł. Często zespół zaburzeń koncentracji uwagi bierze się z braku uwagi ze strony rodzica. Nieposwięcanie dziecku uwagioto, skąd bierze się acting out i głosne zachowanie. Przekonałam się, jak Ritalin może wtrącać ludzi w depresję i sprawiać, że zachowują się, jakby nie byli sobą. Znane są tysiące przypadków samobójstw pod wpływem Ritalinu. Nie w idzę w nim niczego pozytywnego. Słyszałam, jak ludzie mówili, że Ritalin naprawdę pomógł ich dziecku i że teraz radzi sobie ono znacznie lepiej, ale niby jak może sobie lepiej radzić, skoro jest odurzone srodkiem, który sprawia, że staje się takie, jak jego rodzice chcieliby, żeby było? To wcale nie jest zdrowe. Mysię, że rodzice podają swoim dzieciom Ritalin, bo nie umieją ra1 dzić sobie z problemami, jakie z nimi mają albo nie chcą wkładać energii w ich rozwiązywanie, więc idą na łatwiznę. Uważam, że ten swiat jest zaprogramowany na myslenie, że przepisanie pigułek to sposób na rozwiązanie problemów. ELIZABETH : Zanim jeden z moich kolegów zaczął brać Ritalin, miał w sobie znacznie więcej życia , energii i dynamizmu. Pod wpływem Ritalinu stał się ospały. Nie był ponury, ale po prostu nie miał dobrego nastroju. Stał się stonowany, tak jak i jego emocje. Kiedy się do niego mówiło , był jakby nieobecny. Kiedy nie brał Ritalinu, był bardzo zainteresowany różnymi rzeczami. Uważam, że był znacznie bardziej sobą, o wiele szczęsliwszy i piękniejszy bez Ritalinu. ADAM: Kiedy byłem w trzeciej klasie, znałem dzieciaka, który miał ADD czy AD HD i brał Rita lin. Kiedy był pod jego wpływem, miał nijaki na strój. Tylko słuchał i nie odzywał się. Nie sądzę, że powinno się przepisywać Ritalin, ponieważ wytrąca cię on poza nawias i nie masz na nic ochoty. Mysię, że srodki odurzające to chwilowe rozwiązanie długofalowego problemu. DAVID: Nigdy nie brałem Pitalinu, ale zażywałem Zolofl i Paxil. Odstawiłem Zolofl, bo za dłu go po nim spałem i opuszczałem lekcje w szkole. Paxil odstawiłem, bo pociłem się w nocy. To paskudztwo jest złe. Paxil ma uczynić cię mniej niesmiałym, pozwolić ci wyjsć ze swej skorupy i stać się częscią społeczeństwa, ograniczając napady lęku i paniki. W moim przypadku uwolnił mnie od problemów umysłowych , ale spowodował pojawienie się innyc h, które jeszcze zwiększyły we mnie uczucie lęku. Mysię, że jedynym powodem, dla którego rodzice podają 17

swoim dzieciom Pitalin, jest to, że nie chcą się nimi zajmować. To tak, jak z koniem, nad którym nie można zapanować. Jesli naprawdę chcesz, żeby był dobrym koniem, musisz go wyćwiczyć , zająć się nim, włożyć w to trochę energii, a wtedy stanie się on koniem, z którego będziesz zadowolony. Jesli nafaszerujesz go tylko srodkami uspokajającymi, to kiedy się ocknie, będzie jeszcze bardziej nieposkromiony. Znam dużo dzieciaków, które wpadają w uzależnienie od innych narkotyków, kiedy są na Pita linie. Jesli rodzic podaje swemu dziecku Rita lin, to idzie po prostu na łatwiznę. Nic tego nie usprawiedliwia. Jesli dziecko jest nadpobud liwe, trzeba znaleźć mu cos, czym mogłoby się zająć , może jakąs formę sztuki, a dzięki temu prawdopodobnie stanie się ono spokojniejsze. CHRIS: W naszym „ farmaceutycznym " społeczeństw ie mamy srodki na cos takiego, jak łysienie i impotencja zamiast leków na poważne choroby, jak malaria. Za bardzo zajmujemy się poprawianiem szczegółów kosmetycznych. Tak samo jest z medycyną naturalną. Jesli c ierpisz na jakąs dolegliwosć, bierzesz naturalną pigułkę - ale jednak pigu łkę. Nie sądzę, żeby w ten sposób można było rozwiązać jakis problem. Zamiast zaradzić głęboko za korzenionemu problemowi, tylko go przykrywamy. To tak jak z odswieżaczem oddechu. Mysię, że w naszym społeczeństwie to duży problem. Zamiast usuwać przyczynę, próbujemy ją tylko zamaskować.

DYAN: Nienawidzę Ritalinu. Sprawił, że spodobała mi się mysi o amfetaminie. Wczesniej byłem na Prozacu i tego typu srodkach, ale one wcale nie działały. Nie miałem energii i gdy teraz o tym mysię , to dochodzę do wniosku, że być może było tak dlatego, że podawano mi te wszystkie srodki, których nie potrzebuję. Kiedy zacząłem zażywać Prozac, poszedłem do lekarza, którego nie widziałem na oczy nigdy przedtem, spędziłem w jego gabinecie pół godziny, a on zapisał mi Prozac, co wtedy wydawało mi się bardzo fajne. Wtedy to było cos, a ja własnie pisałem na ten temat pracę i wyczytałem , że ludziom nie podobała się ich osobowosć, więc brali te srodki i czuli się kims zupełnie innym. Pomyslałem , że to cos super, bo nie poznam sam siebie. Ale kiedy to wziąłem, poczułem się o wiele gorzej. Mówili mi: „Masz ją (depresję), ale nie martw się; nic się nie zmieniłes". Mówienie, że nic się nie zmien iłem, kiedy wiedziałem, że mam depresję, spowodowało, że swoją depresję zacząłem traktować jak wymówkę, żeby się od wszystkiego wykręcić. Więc się wykręc iłem, a w t edy oni zaaplikowali mi Ritalin. Przeszedłem test na ADO i okazało się, że tego nie mam. Ale wydawałem się troc hę rozkojarzony. Nie jestem nadpobudliwy, tylko rozkojarzony, więc dali mi Ritalin i kiedy po raz pierwszy go zażyłem, pomysla łem sobie: „A niech mnie, po tym paskudztwie czuję się jak wariat". Odrabiałem wtedy lekcje i w jeden dzień zrobiłem wszystko to, co miałem zadane na cały tydzień. Moi rodzice uważali, że t o doskonale. Ale potem to poczucie znika i czujesz się jakbys miał umrzeć alb o się zabić. Więc zacząłem brać za dużo Ritalinu, a to naprawdę rozwala chemię ciała . Czytałem, że przeciętne zwierzę umiera, kiedy jego serce uderzy 800 milionów razy. Pomyslałem sobie: „ To paskudztwo sprawia, że moje serce bije trzy razy szybciej; to nie może być dla mnie zdrowe". Miałem przyspieszony rytm pracy serca i odkryłem, że bito ono naprawdę szybko. Po około miesiącu brania Ritalinu czułem się jak pogrążony w letargu i już nie pomagał mi przy odrabianiu zadań domowych. Sta łem się ja kims zombie. Nikt nie mógł mnie poznać. Przestałem rozmawia ć z przyjaciółmi w szkole. Nie mogłem zniesć nawet bycia sobą . Po odstawieniu Ritalinu zacząłem brać amfetaminę , bo podobało mi się cale to uczucie. Wkurza mnie, że w ogóle podawano mi Ritalin, bo po co? Mia łem piętna5cie lat i wiecie co? W tym wieku wszystkie dzieciaki mają problemy. Mysię , że Ritalin to straszny srodek. Faszeruje się nim dzieciaki jak antybiotykami na przeziębienie. A teraz widzę, że podaje się go nawet szescio lub 18

siedmioletnim dzieciom, albo jeszcze młodszym. Mysię , że dorosli podają dzieciom Ritalin, bo to najłatwiejsze rozwiązanie, pozwalające uciec od wychowywania własnych dzieci i zmierzenia się z prawdziwym problemem. Wydaje mi się, że wielu rodziców nie ma pojęcia o tym, czym naprawdę jest Ritalin i co powoduje. To narkotyk, daje ci „haj", a potem się od niego uzależniasz. Kiedy ciało raz się od czego$ uzależni, otwiera się brama do innych uzależnień. Kiedy raz tę bramę otworzysz, pozbycie się uzależnienia sta1je się bardzo trudne, a wręcz niemożliwe; pozostanie w tobie już na zawsze.

Gabrielle Zale, która prowadzi terapię przez sztukę i muzykę, i której udało się pomóc dzieciom z objawami ADHD dzięki jej twór czym projektom, mówi: „Widziałam, jak te dzieci szpikuje się lekami, w ten sposób robiąc coś zupełnie przeciwnego, niż potrzebują. Widzi ałam też, jak te dzieci błagały, żeby nie podawać im leków, a mimo to system wprost nadziewał je różnymi środkami". Niniejszej ksi ążki nie trzeba traktować jako przeciwnej Ritalinowi, tym niemniej zdecydowanie sugeruje ona sposoby naturalne, zdrowe, wspomagające życie i niedrogie, a mające pomóc tobie i twoim dzieciom w odzyskaniu poczucia jedności rodziny i spokoju umysłu. Proszę, abyś przeczytał całą tę książkę, podzielił się nią ze swymi Dziećmi Indygo i wypróbował kilka albo wszystkie opisane w niej metody.

19

ROZDZIAŁ

TRZECI

Cel Dzieci Indygo Każdy człowiek

ma swój Cel Życiowy. Jest to misja, na którą zgodziłeś się jeszcze przed swoją inkarnacją. Cel składa się z dwóch części: osobistej i globalnej. Cel osobisty dotyczy określonej cechy, jaką próbujesz rozwinąć w tym życiu, na przykład cierpliwości albo współczucia. Cel globalny obejmuje odkrywanie, rozwijanie i korzystanie ze swych naturalnych talentów i zainteresowań, aby pomagać innym ludziom i planecie. Niektórzy mają Cel, który wpływa zaledwie na kilka osób, inni zaś są duchowo zobowiązani do pomocy tysiącom ludzi. Tak jak w orkiestrze, każdy muzyk jest tak samo ważny. Zarówno pikolo, jak i pierwsze skrzypce są niezbędne do napisania partytury. W ten sam sposób Bóg i świat liczą, że będziesz pamiętał o swoim Celu Życiowym i pracował nad nim. W głębi ducha wiesz prawdopodobnie, że jesteś tu, aby uczynić ten świat lepszym. Jeśli czujesz, że tego nie robisz, twe wewnętrzne Ja zaczyna cię „szturchać". To „szturchanie" może przyjąć formę niepokoju albo poczucia naglącego czasu. Jeśli to zignorujesz, możesz zacząć odczuwać pustkę albo popaść w depresję. Jeśli uważasz, że inni blokują twoje pragnienia, być może będziesz ich obwiniał, złościł się albo czuł się odarty ze swych pragnień. Jeśli czujesz, że nie nadajesz się do tego, by nieść pomoc światu, możesz pogrążyć się w niskim poczuciu własnej wariości. Każdy człowiek ma jakiś globalny Cel Życiowy i jakąś misję osobistą. Globalna misja to wspólny, ogólny Cel, w dążeniu do którego bierzesz udział. Twoja misja osobista stanowi natomiast specyficzną fom1ę, jaką ma przyjąć twój Cel Życiowy. Wszystkie Dzieci Indygo mają podobny globalny Cel Życiowy: pomóc we wprowadzeniu świata w Nową Erę Pokoju. Oto, jak ujmuje to Hunter Zinkle, dwudziestojednoletni Indygo: „Wiem, że moim celem jest pomagać, by ludzka egzystencja przebiegała nieco łagodniej . Staram się robić, co w mojej mocy dla każdego , z kim się stykam, pomagając, by jego życie wydało się trochę łatwiejsze i mniej pogmatwane. W przypadku wielu moich przyjaciół, czuję się, jakbym otwierał przed nimi kwiat życia. Przy innych przyjaciołach, mam wrażenie, jakbym był ich przewodnikiem przez życie". Hunter jest szczęśliwym i dobrze przystosowanym Dzieckiem Indygo, bo zna swój Cel i czynnie nad nim pracuje. Wie, że nie trzeba czekać, aż zaczną ci płacić za twój Cel, zanim jeszcze rozpoczniesz jego realizację . W następnej części zagłębimy się w duchowe i naukowe zasady kryjące się za czyimś Celem Życiowym. Następnie postar·amy się, aby twoje Dzieci Indygo mogły w bardziej konkretny sposób określić, co obejmuje ich misja osobista. Pomoc dzieciom w zrozumieniu, na czym polega ich misja, pozwala im wypełnić pustkę, która pochodzi z poczucia, że one same nie są ważne. Większość Indygo otrzyn1ała mnóstwo przekazów, że „są dziwaczne", „nie pasują" , „są zaburzone", „są złe" , „są leniwe", „nie starają się", albo „są pomylone". Ich poczucie własnej wariości zostało zachwiane zanim jeszcze osiągnęły one wiek adolescencji. A jednak pomimo tej formy nadużycia popełnianej przez nauczycieli, rodziców i/lub szkolnych rówieśników, Indygo nadal czują się zobligowane do pomocy innym. Tym, czego zwykle potrzebują, jest przewodnictwo co do tego, jak ukierunkowywać ich altruizm.

Źródła Celu Dzieci Indygo Rola Dzieci Indygo w dzisiejszym świecie ma starożytne źródła. Początki sięgają hainy zwanej Lemurią, która kiedyś istniała gdzieś na obszarze dzisiejszego Pacyfiku. Wyspy hawajskie stanowią pozostałości po Lemurii, która była bujnym rajem tropikalnym. Lemurianie odżywiali się owocami egzotycznymi, które rosły na tych wyspach w sposób naturalny, nie musieli więc martwić się o codzienne zdobywanie pożywienia. Być może właśnie dlatego nie musieli rywalizować ze sobą w walce o przetrwanie, byli spokojni i pełni miłości, a komunikowali się ze sobą telepatycznie. Za sprawą intuicji Lemurianie odebrali wiadomość, że ich haina tonie. Spokojnie rozpoczęli wędrówkę na zachód, ku terenom, które dzisiaj tworzą północnoamerykańskie wybrzeże Pacyfiku. Inni udali się ku terenom położonym wyżej , które dziś zajmują wyspy hawajskie. Ponieważ 20

posłuchali

swego głosu wewnętrznego, Lemmianie uniknęli masowej zagłady w konsekwencji zmian, jakim ulegała Ziemia. Kontynuowali swą pokojową egzystencję jako rdzenni mieszkańcy terenów znanych dzisiaj jako Kanada, Stany Zjednoczone i Meksyk. Kiedy zjawili się osadnicy z Europy, zaczęli uczyć pokolenia wywodzące się od Lemurian nowych i nienaturalnych umiejętności, które obejmowały korzystanie ze słowa mówionego i pisanego w miejsce komunikacji niewerbalnej, odżywianie się przetworzoną żywnością, nieludzkie hodowanie i zabijanie zwierząt, a także opierania duchowości na czynnikach zewnętrznych, takich jak oddzielony Bóg, zasady religijne i starożytne teksty. Ponieważ Lemurianie przyswajali sobie te nienaturalne praktyki, utracili wiele ze swoich zdolności duchowych. W znacznej części świat zaczął opierać się na podstawach nienaturalnych. Wkrótce nauka zaczęła wątpić w duchowość i związane z nią talenty. Ogłoszono , że „wszystko, czego nie można dotknąć, zobaczyć lub zmierzyć, nie istnieje! " Duchowość stała się uprzemysłowionym interesem w postaci zorganizowanych religii, a niektóre z nich utraciły kontakt ze swymi pierwotnymi duchowymi podstawami i zaczęły koncentrować się na kontrolowaniu mas. Jedna z największych zorganizowanych religii nawet karała ludzi śmiercią, jeśli postępowali wbrew zasadom Kościoła. Lęk przed śmiercią lub ostracyzmem sprawił, że wielu ludzi podporządkowało się władzy religijnej. Zrzekli się swej zdolności rozmawiania z Bogiem, odtąd polegając na wysokiej rangi członkach swego Kościoła lub świątyni i widząc w nich swoją drogę do boskiego przesłania. Przywódcy religijni oświadczyli, że Bóg jest gniewny i mściwy, i że ludzie muszą postępować według Jego zasad, bo w przeciwnym razie zostaną ukarani. Więc podporządkowali się . Jednak od czasu do czasu duchowość się odradzała. Pod koniec dwudziestego wieku wielu ludzi otworzyło się na idee duchowe i/lub religijne. Częściowo to zachowanie wynikało ze strachu, że rok 2000 będzie czasem sądu duchowego albo przepowiadanego „powtórnego przyjścia". Wielu ludzi uczęszczających wówczas na moje warsztaty mówiło: „Tak naprawdę nie wierzę, że rok 2000 przyniesie apokalipsę, ale wolę uporządkować swe życie duchowe tak na ws=elki wypadek". Na szczęście wielu naukowców podjęło się wtedy badań nad duchowością i tematami jej pokrewnymi. Rezultaty badań nad wpływem modlitwy na uzdrowienie napływały z każdego czołowego uniwersytetu, wskazując na ich wzajemne powiązania. Fizyka kwantowa również zainteresowała się rolą ludzkiej świadomości i sposobem, w jaki wpływa ona na mate1ię . Na przykład naukowcy odkryli, że to, o czym ktoś myśli, spoglądając w mikroskop elektronowy, wpływa na obse1wowany za pośrednictwem tego urządzenia ruch elektronów. Inni naukowcy rozpoczęli badania nad ludzkimi zdolnościami parapsychicznymi. Prawie każdy może opowiedzieć o jakimś zjawisku parapsychicznym, którego doświadczył w swoim życiu, a którego nie potrafi wyjaśnić. Cóż, pewien naukowiec, o nazwisku Daiyl Bem, orzekł , iż wszystkie przeprowadzone dotąd badania nad telepatią były błędne. Po pierwsze, poprzedni badacze byli stronniczy, oczekując udowodnienia istnienia zdolności pai·apsychicznych, zaś ich przekonania, według Berna, wywai-ły niepożądany wpływ na wyniki badań. Bem, który uzyskał doktorat z nauk inżynieryjnych na Uniwersytecie Cornell w Nowym Jorku, postanowił więc przeprowadzić badania nad telepatią poddane najściślejszej kontroli, aby wykazać fałszywość poglądu o istnieniu zdolności parapsychicznych. Tak więc między rokiem 1983 al989 Bem poddał badaniom 240 przypadkowo wybranych studentów z Uniwersytetu Cornell, umieszczając ich w dwóch dźwiękoszczelnych, odizolowanych pomieszczeniach. Prosił jedną grupę studentów, by spoglądali na przypadkowo wybierane obrazy i mentalnie przekazywali ich wyobrażenia studentom w drugim pokoju. Druga grupa została poinstruowana, by opisywać wszelkie obrazy mentalne, jakie „zobaczą", zaś badacze mieli porównać tak uzyskane mentalne obrazy z tymi, które pierwsza grupa „wysyłała" drugiej. Bem był całkowicie przekonany, że jego badania wykażą brak jakiegokolwiek powiązania między obrazami wysyłanymi i tymi, które były mentalnie odbierane. Poczuł się zaskoczony, kiedy rezultaty wykazały statystycznie znaczącą korelację między obrazami wysyłanymi i otrzymywanymi! Zatem Bem przeprowadził cały eksperyment ponownie, z udziałem innych studentów. Ale rezultaty znowu wykazały, że mentalne obrazy „otrzymywane" przez studentów odpowiadały tym, które były wysyłane z drugiego końca miasteczka uniwersyteckiego. 21

Bem przeprowadził ten ekspe1yment 11 razy, zarum przyznał , że uzyskał znaczący dowód na poparcie istnienia zjawiska telepatii. Innym naukowcem pionierem, pomagającym nam uznać telepatię 1 inne duchowe talenty za „normalne zachowania człowieka", jest dr Dean Radin, uprzednio związany z Uniwersytetem Nevada w Las Vegas. Radin przeprowadził pewną ilość badań wskazujących na niewidoczną nić, która łączy nas wszystkich i pozwala nam komunikować się telepatycznie z innymi ludźmi . Jednym z najbardziej fascynujących badań przeprowadzonych przez Radina było to, w któ1ym wzięło udział dwóch nieznających się wzajemnie mężczyzn. Jednemu z nich (mężczyźnie A) założono ciśnieniomierz. Drugi (mężczyzna B) znajdował się w oddzielnym pomieszczeniu, poza zasięgiem słuchu. Mężczyźnie B kazano pomyśleć coś miłego o mężczyźnie A. Dokładnie w tej chwili u mężczyzny A odnotowano spadek ciśnienia krwi. Wtedy mężczyźnie B kazano pomyśleć z gniewem o mężczyźnie A. Natychmiast ciśnienie kiwi u mężczyzny A gwałtownie wzrosło, choć nie miał on pojęcia, na czym polegał ekspe1yment. Jego umysł nie był świadomy, że mężczyzna B myślał o nim pozytywnie lub ze złością, a jednak jego ciało wiedziało. Ten sam ekspe1yment powtórzono w Japonii, uzyskuj ąc te same rezultaty (tym razem sprawdzając puls zamiast ciśnienia krwi). Zatem telepatia może stanowić fo1mę komunikacji niewerbalnej opartej na wewnętrznym słuchu ludzkiego ciała. Najwidoczniej nasze ciało jest wrażliwe na fale myślowe, chociaż świadomy umysł często je „wyłącza".

Telepatyczne Dzieci Indygo rodzic, nauczyciel i pracownik służby zdrowia, z któ1ym rozmawiałam, „dzisiejsze dzieci" posiadają niewiaiygodne zdolności parapsychiczne. Dzieci Indygo, z któ1ymi się stykam, mówią, że widzą anioły, aurę, wróżki i zmarłych bliskich. Natychmiast wyczuwają poziom uczciwości u obcej osoby i wiedzą, kiedy są okłamywane. Te dzieci nie wątpią w swoje odczucia parapsychiczne, lecz je pielęgnują. Na przykład zapytajmy Dziecko Indygo: „Skąd wiesz, czy anioły są prawdziwe?", a roześmieje się i odpowie: „Bo wiem, że są! Widzę je! " Wtedy zapytajmy je: „Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, którzy nie wierzą w anioły?" Indygo natychmiast odpowie: „Powinni wierzyć w anioły, bo one istnieją naprawdę i pomagają polepszyć nasze życie!" (Ten talent duchowy Dzieci Indygo omówię bardziej szczegółowo w dalszej części książki). William MacDonald, naukowiec z Uniwersytetu Ohio, odbył , że dzieci, w porównaniu z innymi grupami wiekowymi, przeżywają najwięcej weryfikowalnych doświadczeń parapsychicznych. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze dlatego, że dzieci mają znacznie mniej stresów i zmartwień. Jednak moje doświadczenia przekonały mnie, że czynnikiem kluczowym w kwestii zdolności parapsychicznych Dzieci Indygo jest to, że nie zawracają sobie głowy zastanawianiem się, czy ich odczucia parapsychiczne są prawdziwe, czy wyimaginowane. Większość dorosłych blokuje się psychicznie, zastanawiaj ąc się: „Czyja to sobie zmyślam? Czy to się dzieje naprawdę?" Z drugiej strony, Dzieci Indygo ufają swojej intuicji i idą za jej głosem, nie kwestionując jego prawdziwości. Praktycznie

każdy

powiedział, że zauważył , że

Dzieci Indygo a Nowa Era Pokoju Od czasów dzieciństwa anioły ukazują mi wizje dotyczące przyszłości. Znaczna część infonnacji, jakie otrzymuję na temat Dzieci Indygo, pochodzi ze świata duchowego i połączona jest z rozmowami, które przeprowadziłam z Indygo, ich rodzicami, nauczycielami i lekarzami. Poza tym dowiedziałam się o badaniach naukowych, które potwierdzają wiele przesłań duchowych, jakie otrzymałam.

Wspominam o tym, bo zdaję sobie sprawę, że być może szukasz praktycznych rozwiązań problemów dotyczących Dzieci Indygo. Otrzymałam następujące infmmacje na temat Indygo i naszej niedalekiej przys złości : Anioły mówią, że fizycy kwantowi odbywają, że my, ludzie, zanadto koncentrujemy się na swoich 22

zegarach i kalendarzach. Koncentrnjąc się na czasie, zamykamy się w gęstym trzecim wymiarze. Ludzie posiadają zdolność bilokacji, natychmiastowej manifestacji, a nawet lewitacji. Dzieci Indygo i wielu duchowo rozwiniętych dorosłych wie o tym w głębi ducha. Trzeba przestać koncentrować się tak bardzo na czasie. W ostatnich latach wielu duchowo nastawionym dorosłym i dzieciom wskazano, by nie nosili zegarków. Gdy zrobi tak więcej ludzi, zobaczymy, że „cudowne" zdolnoś ci znów staną się ludziom dostępne.

Poza tym, wiele Dzieci Indygo mówi, że posiadają umiejętność zakrzywiania lub naginania czasu. Na przykład mój syn Indygo, Chuck, stosuje naginanie czasu, kiedy spóźnia się na spotkanie. Mówi, że wystarczy wtedy myśleć o miejscu, do którego się idzie i o porze, o której chce się tam dotrzeć.

- Podczas jazdy nie patrz na zegarek ani żadne punkty orientacyjne - radzi Chuck. - To cię spowalnia, bo zamykasz się w czasie i przestrzeni. Zamiast tego, całkowicie oderwij myśli od czasu, zajmując się interesującą rozn10wą albo słuchając radia. Nie przekraczaj dozwolonej szybkości ani nie wyprzedzaj znienacka innych samochodów. Nie musisz. Po prostu utrzynmj pozytywną myśl, że zdążysz na czas, a wówczas, w jakiś sposób nagniesz czas i dotrzesz na miejsce punktualnie. W niedalekiej przyszłości komunikacja telepatyczna stanie się standardową fmmą „rozmowy" między ludźmi . Dzieci Indygo, szczególnie te bardzo małe, już się nią posługują. Anioły mówią, że e-mail jest prekursorem społeczeństwa telepatycznego, ponieważ zaostrzył nasz wspólny apetyt na natychmiastową komunikację . Czy zauważyłeś, jak się irytujesz, kiedy wysłanie e-maila zajmuje ci ponad pięć sekund? Anioły mówią, że ta irytacja bierze się z naszej tęsknoty za bezpośrednią komunikacją między umysłami, czyli telepatią. Kiedy uznamy, że e-mail jest zbyt wolny, w naturalny sposób wybierzemy szybszą drogę: telepatię. Nasze zdolności telepatyczne wzrosną, kiedy zaczniemy bardziej ufać swym instynktownym odczuciom i intuicji. Dzieci Indygo żyją po to, by wskazać nam drogę, bo same s ą już bardzo pewne wł asnej intuicji. Indygo nie wyrzekną się swych prawdziwych, wewnętrznych uczuć, jeśli nie zostaną do tego zmuszone przez rodziców lub nauczycieli, albo jeśli ich intuicja nie utonie w Rita.linie czy innych lekach. Kiedy większo ś ć z nas pozwoli sobie na rozwinięcie zdolności telepatycznych, w społeczeństwie nastąpią wielkie zmiany. Dlaczego? Ponieważ nikt nie może cię okłamać, kiedy posługujesz się telepatią. Pomyśl tylko o tych instytucjach i systemach, na które wpłynie fakt, że kłamstwa będą rozpoznawalne natycluniast. Systemy te zostaną zmuszone do zmiany kiernnku i stworzenia podstaw prawości i uczciwości - w przeciwnym bowiem razie rozpadną się i zostaną zastąpione . . innyrru. W latach sześćdziesiątych wiele pierwszych Indygo (często określanych mianem hippisów) otrzymało zadanie wprowadzenia prawości w rządzie i innych systemach. Przeszkodziło im w tym jednak intensywne zażywanie narkotyków, zniechęciła ich wojna w Wietnamie i afera Watergate, a później ich uwagę odwrócił nmt codziennych obowiązków. Dzieci Indygo są bardziej skoncentrowane i zawzięte niż pokolenie hippisów, i nic nie rozproszy ich uwagi Geśli środkami odurzającymi nie wyplenimy ich Celu Życiowego! ). Wied=ą, że archaiczny system edukacji wymaga wprowadzenia gruntownych zmian. Wied=ą, że rząd i system prawny są skorumpowane. Wied=ą, jak wiele niesprawiedliwości dotyczy opieki zdrowotnej , traktowania zwierząt i środowiska naturalnego. Indygo są tutaj po to, aby zrównoważyć te systemy, aby można było zacząć od począt­ ku. Wiedzą, że nie ma czasu do stracenia. W Nowej Erze Pokoju wszyscy będziemy żyć w atmosferze wzajemnej współpracy i uczciwości . Ziemia stanie się miejscem ciepłym, tropikalnym i wilgotnym. Nasze życie będzie miało znacznie bardziej naturalny charakter, pozbawiony pragnienia i spożywania przetworzonej żywności i napojów. Zamiast tego, powróci nasz apetyt na świeże owoce i warzywa, które obficie rosły będą w tropikalnym klimacie Ziemi. Ze względu na ciepło, ubranie i schronienie nie będą wymagały od nas specjalnej uwagi. Wspólnie porzucimy nieistotne zajęcia, produkujące nieistotne przedmioty. W ten sposób więcej ludzi będzie 23

pracowało w swoich domach lub w ich pobliżu. Zajmiemy się pracą, która będzie zgodna z naszymi naturalnymi pasjami i zainteresowaniami. Dzięki temu samochody i samoloty ustąpią miejsca chodzeniu pieszo, które stanie się główną fmmą transportu. Smog, pestycydy i dodatki do żywności staną się wkrótce przeszłością. Podobnie jak stresy i zmartwienia. Kiedy będziemy czegoś potrzebowali, skorzystamy z mocy wizualizacji, aby to zmaterializować. Ponieważ życie będzie bardziej natmalne, nasze ciała dłużej będą zachowywały dobrą fonnę i zdrowie. Podczas swoich warsztatów pomagam uczestnikom przypomnieć sobie, na ile lat zobowiązali się żyć w tym wcieleniu. Przed wcieleniem się każdy z nas wybiera dwie lub trzy różne liczby lat (na przykład 83 i 89 lat, jak w moim przypadh.'1.1), po upłynięciu których nasze ciało przestaje działać, a nasza dusza powraca do raju. Nieustannie okazuje się, że Dzieci Indygo wybrały dla siebie osiągnięcie podeszłego wieku. Wiele z nich przeżyje kilkaset lat. Wynika to stąd, że w Nowej Erze Pokoju nasze ciała nie będą się starzały z powodu stresu i toksyn, jak to się dzieje obecnie. Więc kiedy Indygo nie podporządkowują się i nie zachowują jak małe słodkie dziewczynki i chłopcy, często wynika to stąd, że słuchają swego głosu wewnętrmego. Przybyły tu, aby wprowadzić nas w Nową Energię Pokoju, tymczasem mosząc resztki starej energii Lęku. Urodziły się w ostatnich latach ery Lęku, żeby osiągnąć dorosłość, kiedy nadejdzie zmiana około roku 2011. Jako dorośli musimy chwalić te dzieci za ich talenty i pomóc im je ukiernnkować w konstruktywny i nieuległy sposób.

Cel i poczucie sensu Sens i cel to dwa pojęcia, które dla Dzieci Indygo mają ogromne maczenie. Jednym z powodów, dla których się bunh1ją (poprzez agresję lub roztargnienie), jest ich potrzeba zrozumienia celu tego, w co się angażują. Jeśli wyjaśnisz Dziecku Indygo dlaczego, to uzyskanie z jego strony współpracy stanie się bardziej prawdopodobne. Jeśli jednak powiesz mu: „Bo ja tak mówię, oto dlaczego", napotkasz na opór. Kiedy chodziłam do szkoły, pewnego dnia uczniowie mojej klasy zapytali nauczycielkę matematyki: Po co uczyć się tabliczki mnożenia? Odpowiedziała: Pewnego dnia, kiedy będziecie dorośli, zrozumiecie. Potulnie pokiwaliśmy głowami i wróciliśmy do rozwiązywania zadań. Jednym z powodów, dla których mogliśmy przyjąć jej odpowiedź, był fakt, że nasze pokolenie, a także poprzednie, były częścią procesu zwanego „odłączeniem się". W głębi ducha czuliśmy niezadowolenie, robiąc te zadania. Jednak cała ta ciężka praca byłaby tego warta, gdybyśmy wiedzieli, dlaczego mamy to robić. Kiedy nauczycielka wykręciła się od wyjaśnienia, odłączyliśmy się od swych instynktownych uczuć, stwierdzając racjonalnie: Cóż, nauczycielka jest autmytetem i wie, co robi. Jednak Dzieci Indygo z okresu po aferze Watergate są zdolne do czegoś więcej niż tylko do automatycmej ufności w uczciwość czy wiedzę jakiejś osoby tylko dlatego, że zajmuje ona pozycję autorytetu. Indygo obdarzają ludzi swym zaufaniem jedynie w poszczególnych przypadkach, a nie ze względu na ich pozycję społecmą czy zawodową. Na zaufanie Indygo trzeba sobie zasłużyć. Pod tym względem Indygo są macznie zdrowsze niż byliśmy my, ponieważ słuchają i ufają swoim instynktownym odczuciom w odniesieniu do innych. Ile razy zdradziłeś swój głos wewnętrmy, który mówił ci: „Nie zadawaj się z tą osob ą! " , a później tego żałowałeś? Dzieci Indygo nie zdradzają siebie w ten sposób. W każdej sytuacji, szczególnie w takich, które wymagają wysiłku albo zmagań, Indygo muszą wiedzieć, dlaczego coś robią. Chcą wiedzieć: „Jaki jest powód i jaka korzyść?" Anioły mówią, że

nigdy nie powinniśmy zmuszać się do niczego. Jeśli nie chcemy czegoś robić, powinniśmy zamiast tego przez chwilę pomedytować . Dzięki temu procesowi możemy albo poczuć się dobrze w obliczu określonego zadania (na przykład gotując obiad z uczuciem miłości albo uświadamiając sobie, że opłacanie swoich rachunków daje ludziom pracę) albo też możemy 24

postanowić, że

tego zadania nie chcemy wykonać i być tego pewnym. Takie postępowanie jest dla Dzieci Indygo natura]ne i nie zmuszają się one do niczego, co kłóci się z ich wnętrzem. Pomyśl przez chwilę: cz.y byłbyś dzisiaj szczęśliwsz.y w swojej pracy, gdybyś naprawdę posłuchał swego serca, wybierając ją? I cz.y nie tego właśnie pragniesz dla swoich dzieci? Laura Galliger, matka Dziecka Indygo o imieniu Zachary, powiedziała mi: -Jedyny sposób, w jaki mogę pomóc Zacharemu zrozumieć, dlaczego trzeba robić pewne rzecz.y, takie jak odrabianie lekcji, to powiedzieć mu: „Cóż, tak właśnie postępują ludzie na Ziemi". Zacharemu wydaje się to całkowicie jasne, ponieważ odpowiada wtedy: „Aha, no dobrze" i wraca do swoich lekcji. Czuję się jak jego opiekunka na tej planecie, pomagająca mu w pomawaniu ziemskich zwyczajów. Zachary nie zrobi czegoś tylko dlatego, że mu każę, ale zrobi to, jeśli zrozumie, że jest to zwyczajowa praktyka na Ziemi. W Nowej Erze Pokoju ludzie nie będą zachowywać się w tak nienaturalny sposób. Gdy każdy będzie realizował swój Cel, nikt nie będzie odczuwał pustki, złości , niepokoju cz.y prz.ygnębienia. W rezultacie zniknie wiele zawodów zajmujących się kojeniem ludzkiego poczucia pustki, złości, niepokoju i prz.ygnębienia. Nie będziemy czuć prz.ymusu jedzenia i picia bezwartościowych produktów, kupowania bezużytecmych gadżetów cz.y używania różnych aparatów do mierzenia czasu lub komunikowania się z innymi. Nieuczciwe firmy, systemy i biurokracja albo zacmą funkcjonować uczciwie, albo przestaną istnieć. W rezultacie cała paleta zawodów ulegnie macmym zmianom wkrótce po osiągnięciu przez Indygo dorosłości. Wiedzą o tym w głębi ducha i nie chcą prz.ygotowywać się do wykonywania różnych zajęć w bezsensownych gałęziach przemysłu, które odchodzą już w przeszłość. Zdolność natychmiastowej manifestacji Osoby i istoty żyjące w wyższ.ych wymiarach wiedzą, jak dokonywać natychmiastowej manifestacji, aby zaspokajać swe potrzeby. Skupiają swe pragnienie i wizję na celu i prz.yciągają go lub stwarzają. N aucz.yły się dyscyplinować swe umysły tak, aby myślały wyłącznie o tym, czego te osoby naprawdę chcą. Wiedzą, że martwienie się wywołuje negatywne rezultaty, więc nie pozwalają sobie na to. Dzieci Indygo instynktownie pamiętają, że ich dusza posiada zdolność dokonywania manifestacji i nie rozumieją ziemskiego zaabsorbowania nauką zawodu, o ile nie jest to zawód, który idealnie pasuje do ich Celu Życiowego. Jeśli więc zaczniesz rozmawiać z Indygo na temat „stałości zatrudnienia", będą na ciebie patrzeć, jakbyś spadł z księżyca. Wiedzą, że prawdziwe źródło poczucia bezpieczeństwa pochodzi ze Źródła. W rozdziałach zajmujących się intuicją omówimy sposoby pracy z Dziećmi Indygo, aby pomóc im wyostrz.yć zdolności manifestacji. Dorośli mogą wiele naucz.yć się od Indygo na temat tego naturalniejszego sposobu zaspokajania potrzeb materialnych i duchowych za pomocą danej nam przez Boga mocy stwórczej.

Przypominanie sobie swego Celu Życiowego W głębi ducha wsz.yscy pamiętamy, na cz.ym polega nasz Cel Życiowy. Braliśmy udział w jego tworzeniu razem z Bogiem, swymi aniołami i przewodnikami, jeszcze przed obecną inkarnacją. Problem polega na tym, że tworząc ten Cel, byliśmy w pełni swoim Wyższ.ym Ja. Później, kiedy się inkamowaliśmy, Ziemia wpłynęła na nas tak, że działamy na poziomie ego i umysłu, zamiast Wyższego Ja. W rezultacie nie możemy świadomie uz.yskać dostępu do ogromu materiałów, jakie skrywa nasze Wyższe Ja. Przypomnienie sobie swojego Celu wypełnia pustkę wynikającą z poczucia własnej błahości . Kiedy odczuwasz wewnętrmą pustkę, zwracasz się ku czemuś , co maj duje się na zewnątrz, aby wypełnić tę pustkę. Jednak zewnętrme rzecz.y i ludzie nigdy nie nasycą wewnętrmej pustki. Dokonać tego jest w stanie jedynie nasz Cel Życiowy. Dzieci Indygo rozkwitają, kiedy mają możliwość pomagania innym. Zapewnia im to poczucie sensu i celu, i podnosi ich poczucie własnej wartości Jako dorosły możesz pomagać w umacnianiu altruistycmej natury Indygo poprzez wyrażanie płynącej z serca wdzięcmości, kiedy robią coś dla 25

ciebie. Pewna kobieta o imieniu Klisti podzieliła się wspaniałym przykładem tego, jak jej Dzieci Indygo - Tyler, lat siedem, i Sami, lat cztery - znajdują sens dzięki pomaganiu innym: Mój mąż, Qick, wraca do zdrowia po poważnej chorobie i często jest smutny. Pewnego wieczoru poczuł się bardzo przygnębiony. Powiedział mi, że czuje się pozbawiony kontaktu z duchowością. W międzyczasie Tyler kończy! swój projekt plastyczny i po ka zał go tacie. Widniał tam napis: „Tata, który zaufa ł Bogu. Pewnego dnia tata ujrzał Boga. Bóg sprawił, że tata poczuł się taki szczęsliwy i taki zdrowy, że aż się usmiechnął. Podziękował Bogu". Nad tymi słowami Tyler narysował Boga i swojego tatę. Pick i ja zaniemówilismy. Bez wątpienia Tyler był w tym momencie boskim posłannikie m. Pick poczuł się znacznie spokojniejszy. Sami również staje się często boską posłanniczką. Jesli ktos jest smutny zraniony albo chory, natychmiast przynosi ja kies cenne wypchane zwierzę albo lal kę, żeby pomogły tej osobie poczuć się lepiej. To dla mnie błogosławieństwo być matką tej dwójki cudownych wrażliwych duszków.

Przypominanie sobie swojego Osobistego Celu W ostatecznym rozrachunku każdy z nas jest tu, na Ziemi, aby przypomnieć sobie, kim jest i stać się wyrazem Boskiej Miłości. Jednak mamy również swój Cel Osobisty, zawierający się w tym większym. Nasz Cel Osobisty stanowi zwykle pewną cechę charakteru, nad którą postanowiliśmy pracować w tym życiu . Jeśli odkryjesz i będziesz pracował nad swoim Celem Osobistym, uleczysz wszelkie wrażenie, że „kręcisz się w kółko " albo że „utknąłeś" . Doznasz za to uczucia wzrostu, sensu, ruchu i postępu. Te pozytywne odczucia wypełnią cię i usuną poczucie lęku, które może doprowadzić do zdiagnozowania ADO, ADHD, depresji, uzależnienia, agresji czy niepokoju. Istnieje kilka metod, które mogą pomóc tobie i twoim dzieciom przypomnieć sobie wasze Cele Osobiste: 1. ZAUWAŻ SCHEMATY. Jakiego rodzaju sytuacje powtarzają się w życiu twoim lub twoich dzieci - w przyjaźniach, szkole czy pracy? Te schematy stanowią wskazówki, ponieważ nasze osobiste lekcje powtarzają się dopóki się ich nie nauczymy. Na przykład ludzie, którzy muszą nauczyć się asertywności , mogą wciąż wplątywać się w relacje z dominującymi znajomymi. Kiedy zajmą już zdecydowane i konsekwentne stanowisko, że nie będą więcej tolerować nadużyć wobec siebie, te dominujące osoby albo odejdą z ich życia, albo zaczną traktować ich z większym szacunkiem. Dzięki temu sukcesowi nowy asertywny styl utoruje sobie drogę do pozostałych sfer życia. Przestaną przyciągać do siebie dominujące osoby i przyjmą odpowiedzialność za wskazywanie innym, jak chcą być traktowani. Dlatego ta lekcja pomoże im zdobywać nowe szczyty na wszystkich polach. Podobnie ludzie, którzy muszą nauczyć się koncentracji, mogą wywoływać manifestacje w postaci frustrujących blokad i rozpraszających „objazdów" na swej drodze. Uczennica liceun1 może na przykład chcieć wstąpić do szkolnej drużyny sportowej , ale jej uwagę wciąż odwracają inne projekty za każdym razem, kiedy wychodzi poćwiczyć. Te frustracje to nie przekleństwo , to szansa, aby nauczyć się dostrzegać błogosławieństwo we wszystkim. Kiedy ludzie rozpoznają swoje lekcje i biorą odpowiedzialność za ich ciągłe powtarzanie, przestają potrzebować tego schematu. Później stwierdzają, że życie zaczyna płynąć bardziej gładko.

2. ZAPYTAJ SWOICH ANIOŁÓW. Nawet jeśli my, ludzie, nie pamiętamy, na czyn1 polega nasz Cel, nasze anioły nigdy nie zapominają. Nieustannie nas popychają, poprzez intuicję lub znaki, ku wypełnianiu naszego Celu. Możemy więc poprosić swe anioły o po moc w przypomnieniu sobie charakteru naszego Celu. Najprostsza metoda to „pismo automatyczne". Jeśli twoje dzieci są już na tyle duże, że umieją pisać, poproś je o napisanie lish1 do aniołów stróżów, w którym zapytają: „Na czym polega mój osobisty Cel Życiowy? " Następnie poproś dzieci, by zapisały każde wrażenie, jakie otrzymaj ą (czy będzie to coś , co odczują, zobaczą, usłyszą, czy pomyślą) jako odpowiedź: od 26

swoich aniołów . Jeśli twoje dzieci nie potrafią jeszcze pisać, możecie przeprowadzić cały ten proces na głos . Pomóż dzieciom porozmawiać z ich aniołami stróżami , a potem poproś je, by powiedziały ci, co poczują, zobaczą, usłyszą, czy pomyślą natychmiast po zadaniu pytania: „Na czym polega mój osobisty Cel Życiowy?"

Ewentualnie możecie zająć się terapią sztuką, podczas której dzieci rysować będą obrazki w oparciu o odpowiedzi, jakie uzyskają od swych aniołów stróżów na temat ich Celu Życiowego. Mogą też przejrzeć stertę magazynów i wybrać zdjęcia, sł owa lub wyrażenia, które opisuj ą to, jak siebie postrzegają. W ten sposób dostrzeżesz wzorce, które odsłonią osobiste Cele Życiowe twych dzieci. (Oczywiście ty również możesz skorzystać z tych metod). 3. PRZYJRZYJ SIĘ SWEMU ZNAKOWI ASTROLOGICZNEMU. Zanim przyszliśmy na świat, każde z nas współpracowało ze swymi przewodnikami i aniołami nad stworzeniem osobistego i globalnego Celu Życiowego. Po wybraniu swojego Celu wybraliśmy datę swych urodzin, aby wesprzeć swój Cel. Możecie dowiedzieć się więcej na temat swego osobistego Celu Życiowego, przyglądając się swemu solarnemu znakowi astrologicznemu. Każdy znak solarny posiada „ciemną" stronę, która odnosi się do jego cech negatywnych. Część (albo całość) twego Osobistego Celu polega na przezwyciężeniu tego „cienia" lub przerobieniu związanej z nim lekcji. Oto lekcje związane z Osobistym Celem, jakie niesie z sobą każdy znak solarny: Baran: Zapanuj nad tendencjami do impulsywności; naucz się planować z góry. Byk: Pokonaj skłonności materialistyczne; zamień upór w nieugiętość. Bliźnięta: Rozwiń swą stronę duchową; pozbądź się braku zaufania do siebie. Rak: Pokonaj pesymizm; naucz się myśleć o tym, czego pragniesz, zamiast o tym, czego się boisz. Lew: Przezwycięż dumę i przekonanie, że inni cię krytykują. Panna: Naucz się przekazywać innym część obowiązków, prosić o pomoc, przyjmować dobro z wdzięcznością i pozwól Bogu odpowiedzieć na twe modlitwy. Waga: Naucz się, jak podejmować decyzje i trzymać się ich. Skorpion: Poradź sobie ze skłonnościami do skrytości poprzez rozwijanie w sobie większego zaufania do innych. Strzelec: Naucz się realizować swoje marzenia i dloprowadzać do końca rozpoczęte projekty. Koziorożec : Stań się bardziej beztroski. Rozwijaj w sobie szczerość zamiast powagi. Wodnik: Naucz się, jak stać twardo na ziemi, równocześnie zmierzając ku swemu globalnemu Celowi. Ryby: Określ, jak manifestować obfitość i pokonaj tendencję do niepotrzebnych samopoświęceń .

Przypominanie sobie swego Celu globalnego Większość

z nas posiada więcej niż jeden Cel globalny. Na przykład jeden z twoich celów prawdopodobnie dotyczy wychowywania dzieci. Inny może obejmować pracę, do wykonania której zgłaszasz się jako ochotnik. Jeszcze inny może odnosić się do pracy, którą wykonujesz za

pieniądze.

Oto kilka sposobów, by przypomnieć sobie, na czym polegają twoje Cele: 1. ZACZNIJ OD MODLITWY. Niebiosa pomogą ci przypomnieć sobie twój Cel lub Cele Życiowe, ale prawo wolnej woli mówi, że musisz poprosić Boga, anioły, wniebowstąpionych mistrzów i/lub swych przewodników (w zależności od tego, do kogo się zwracasz po pomoc duchową, zgodnie ze swymi przekonaniami duchowymi czy religijnymi), zanim będą mogli ci pomóc. Oto dwie modlitwy, które mogą ci się przydać :

27

MODLITWA O PRZYPOMNI EN IE SOBIE SWEGO CELU ŻYCIOWEGO Wz.ywam Boga i anioły. Zapomniałem, jakie zad anie mam do wykonania na Ziemi. Wiem, że jestem tu, aby pomóc w Waszym w ielkim planie miłosci. Proszę, dajcie mi wyraźną wskazówkę , którą z łatwoscią zauważę i zrozumiem, a bym wiedział, jakie podjąć dzisiaj kroki, by przybliżyć się do przypomnienia sobie i wypełnienia swego Celu Życiowego. Dziękuję. Amen.

MODLITWA O NABRANIE ODWAGI, ABY PEALIZOWAĆ SWÓJ CEL ŻYCIOWY Archaniele Michale, proszę, przybądź do mnie. Proszę, wniknij w mój umysł i serce, i oczysć je z wszelkiego lęku , który powstrzymuje mnie przed dokonaniem niezbęd nyc h zmian w życiu. Proszę, pomóż mi poczuć się bezpiecznym finansowo. Proszę, pomóż mi pozbyć się lęku przed wprowadzaniem zmian. Proszę, p omóż mi r uszyć do przodu bez lęku i z niezachwianą wiarą w Boga. Proszę, pomóż mi poczuć, że Bóg wspiera mnie tą samą energią, która utrzymuje planety na niebie. Oddaję wszystkie swe troski i obawy Bogu. Pomóż mi poczuć, uwierzyć i otworz.yć serce na Miłosć, abym mógł odpłacać Miłoscią Bogu i wszystkim jego dzieciom. Amen.

2. ZNAJDŹ SPRAWĘ, KTÓRA PORUSZY TWOJĄ PASJĘ . Czytaj ąc gazetę, oglądaj ąc wiadomości

w telewizji czy

słuchając czyichś

rom1ów, zwracaj

uwagę

na reakcje swego

ciała.

Które informacje w wiadomości ach złoszczą ci ę w szczególny sposób? Czy któreś z nich wywołuj ą twoje łzy? Czy martwisz się o któreś z tych kwestii? Te reakcje to oznaki, że jakaś konkretna sprawa czy sytuacja jest częścią twego Celu Życiowego. Kiedy już znajdziesz taką sprawę, jest niezmiernie ważne, abyś w jakiś sposób zaangażował się w nią. Napisz list do redakcji miejscowej gazety, zapisz się albo załóż jakąś lokalną grupę . Dla przykładu, jestem poruszona za każdym razem, kiedy słyszę coś na temat złego traktowania zwierząt, hodowanych dla mięsa czy skóry. Kiedy byłam w szkole średniej , nadałam tej pasji kierunek, zakładając organizację zbierającą pieniądze przeznaczone na pomoc dzikim mustangom, a także miałam kilka wystąpień w Klubie Sierra. Wżyciu dorosłym moja pasja dotycząca zwierząt inspiruje mnie do podejmowania ochotniczej pracy na rzecz organizacji praw zwierząt i do przeznaczania darowizn na ich cele. 3. WYKONUJ PRACĘ OCHOTNICZĄ. Dawanie innym to najszybsza droga do zdobycia poczucia sensu w swoim życiu, co często staje się zachętą do szukania dalszego sensu. W ten sposób Dzieci Indygo mogą wstąpić na drogę poszukiwania i odnalezienia swego celu Życiowego. Jeśli jesteś rodzicem Dzieci Indygo, możesz spróbować przeprowadzić je przez początkowe etapy pracy ochotniczej , a przykład pomagaj ąc im wykonać rozmowy telefoniczne i towarzysząc im, kiedy zgłaszają się jako ochotnicy po raz pierwszy. Kiedy m oi synowie Indygo, Chuck i Grant, byli młodsi, w każde Święta Bożego N arodzenia razem zgłaszaliśmy się na ochotnika do różnych zadań. Na przykład wyszukiwaliśmy nazwiska i „listy życzeń" dzieci z biednych rodzin, a następnie pomagałam synowi w kupowaniu dla nich prezentów. Razem je pakowaliśmy i zanosiliśmy. Sama nie wiem, kto czerpał z tego więcej przyjemności i satysfakcji - moi synowie, ja sama czy obdarowani tymi prezentami! Dzisiaj z dumą obserwuję, jak Chuck i Grant wielkodusznie pomagają obcym - z własnej woli. Inne przykłady ochotniczej pracy obejmują wizyty w sanatoriach i czytanie książek pacjentom albo pisanie dla nich listów; pomaganie w miejscowym hospicjum ; odwiedzanie sklepu zoologicznego i głaskanie albo telepatyczne pocieszanie zwierząt ; zbieranie śmieci na ulicy; zostawianie po 28

layjomu na ganku domu ubogiej rodziny koszyka z jedzeniem albo kuponu premiowego na gratisowe zakupy w sklepie spożywczym; oddawanie niepotrzebnych ubrań lub mebli do schroniska dla ofiar przemocy w rodzinie; proponowanie opieki nad dzieckiem albo psem za dan110; zanoszenie posiłków komuś, kto nie może prowadzić samochodu. Większość gazet i miejskich stron internetowych zamieszcza listy organizacji poszukujących ochotników. 4. ZWRÓĆ UW AGĘ NA SWE REAKCJE NA INNYCH. Czasem, kiedy komuś czegoś zazdrościmy, dzieje się tak dlatego, że nasz Cel Życiowy jest podobny do tego, który ta osoba realizuje. Możesz odlayć swój Cel, zwracając uwagę na coś , co masz wspólnego z osobą, wobec której odczuwasz zazdrość . Na przykład Brenda, jedna z moich klientek, zazdrościła ludziom, których praca miała charakter artystyczny lub twórczy. Wyszło to na jaw pewnego dnia, podczas jednej z naszych sesji, kiedy Brenda przyznała się, że zazdrości mi tego, że moje książki są publikowane. Szkoda, że ja nie mogę zarabiać na życie pisaniem albo robieniem czegoś twórczego! oświadczyła.

Dlaczego sądzisz, że nie możesz? - spytałam. - Przecież jesteś jeszcze bar·dzo młoda i najwidoczniej bar·dzo kreatywna. Zwróciłarn jej uwagę na artystyczny sposób jej ubierania się i malowania paznokci, z których każdy ozdobiony był narnalowanym kwiatem. Tak, ale nie mogłabym tym zarabiać na życie - stwierdziła rzeczowo Brenda. Dlaczego nie? - Po moim pytaniu zaległa cisza. Ponieważ najwidoczniej nie potrafiła wymyślić żadnej przekonującej odpowiedzi, poprosiłam, żeby przypomniała sobie innych ludzi, którym zazdrościła pracy. No cóż, szczególnie zazdroszczę fotorep01terom - powiedziała Brenda po chwili. Kiedy spytałarn dlaczego, odparła, że w tajemnicy mar·zy o pracy w magazynie National Geographic. Marzyła o podróżach i dokumentowaniu różnych kultur dla tego magazynu. Pomogłarn Brendzie przekształcić jej zazdrość i zawiść w podziw i inspirację. Zamiast mieć pretensje do osób, które wykonywały pracę, o jakiej ona marzyła, Brenda nauczyła się wykorzystywać tych ludzi jako wzory dla siebie. Później zapisała się na zajęcia z antropologii i fotografii w miejscowym college'u. Spodobało mi się to, że Brenda nabrała energii zamiast poddawać się przygnębieniu w kwestii realizacji swej pasji. Choć być może nigdy nie będzie pracować dla National Geographic, przynajmniej nauczyła się, jak może nabierać energii dzięki szlifowaniu swych naturalnych talentów. Jestem przekonana, że artystyczne uzdolnienia Brendy przyczynią korzyści także innym ludziom. Jest to część jej globalnego Celu Życiowego. 5. PRZYPOMNIJ SOBIE MARZENIA Z DZIECIŃSTWA . Jak brzmiała lub brzmi twoja odpowiedź na pytanie: „Kim chcesz być, kiedy dorośniesz? " Pomoże ci to uzyskać wskazówkę co do twego Celu Życiowego. Moja odpowiedź w dzieciństwie brzmiała zawsze: „Chcę być wróżką­ matką chrzestną albo wegetarianką" . Czułarn kontakt ze swym Celem obejmującym uzdrawianie duchowe i nauczanie (wróżka-matka chrzestna), a także bronienie praw zwierząt (wegetarianka). 6. ODCZYTAJ SWOJĄ AURĘ. Pole elektryczne wokół ciała zawiera informacje na temat naszego Celu Życiowego. Kolory w tym polu określa się jako aurę. Wiele Dzieci Indygo widzi aurę, a w wielu księgarniach metafizycznych i na targach parapsychologicznych, za pomocą aparatu kirlianowskiego, można zrobić sobie zdjęcie aury, przewodników i aniołów. Nasz Cel Życiowy ukazuje się jako jasny kolor, który całkowicie otacza nasze ciało, jak skornpka jajka. Chociaż marny w swej aurze wiele barw, kolor Celu Życiowego pozostaje niezn1ienny przez całe życie. Poza tym, otacza nas w pełni , a nie pojawia się jedynie w postaci kolorowej plarny. Tak więc, możesz albo poprosić Dziecko Indygo, aby przyjrzało się twojej aurze, albo sfotografować jej kolory za pomocą aparatu kirlianowskiego (znanego też jako „aparat do fotografowania aUiy"). Oto kolory wskazujące na określony Cel Życiowy, a także cztery główne kateg01ie związane z Celem Życiowym Dzieci Indygo. 29

Jasnozielony: uzdrowiciel. Twój Cel Życiowy obejmuje pomaganie ludziom lub zwierzętom wleczeniu ich ciał fizycznych. Możesz to robić, posługując się konwencjonalnymi metodami leczenia (na przykład zostaj ąc lekarzem, pielęgniarką czy weterynarzem) albo przy użyciu metod alternatywnych (jak akupunktura, zielarstwo, leczenie kryształami i tak dalej ). Morski, turkusowy lub zieleń piany morskiej: nauczyciel/uzdrowiciel. Twój Cel Życiowy obejmuje nauczanie ludzi, co wywiera efekt leczniczy na nich lub na innych. Na przykład możesz uczyć innych uzdrowicieli metod leczenia albo uczyć ludzi samoleczenia. Możesz pisać książki o uzdrawianiu albo prowadzić warsztaty na temat metod uzdrawiania. Jasnoniebieski: posłaniec. Te osoby pomagają światu dzięki swym talentom komunikacyjnym. Ich praca może przybrać foimę twórczych zajęć, które napawają świat radością, takich jak muzyka, malarstwo, fotografia, gotowanie, taniec, dekorowanie, projektowanie czy gra aktorska. Wielu po słańców pojawia się również w mediach, czyli w telewizji, radiu, gazetach, magazynach czy biuletynach. Zostają też wspaniałymi doradcami (szczególnie, jeśli posiadają dar wymowy), badaczami i nauczycielan1i. Tęczowy: Pracujący z energią. U niektó1ych pojawia się spektrum kolorów, podobne do tęczy otaczającej ich ciała. Ewentualnie spektrnm barw może emanować z ich otwartych dłoni . Cel Życiowy takiej osoby związany jest z uzdrawianiem za pomocą rąk albo uzdrawianiem energią. Znajdują prawdziwe szczęście i sukces, pracując jako fizjoterapeuci, kręgarze, masażyści, mistrzowie Reiki czy uzdrawiający praną. Możesz sprawdzić,

czy pasujesz do którejś z tych kategorii, odpowiadając tak lub nie na pytania: Czy obce osoby otwierają przede mną swe serca i opowiadają mi o swych problemach? Czy ludzie mówią mi: „Masz w sobie coś, co wydaje mi się takie znajome jakbym znał cię od zawsze"? Czy uczę innych, jak mogą polepszyć swoje życie? Czy często udzielam rad, które są tak mądre, że sam zastanawiam się, skąd biorą się te myśli (doświadczenie typu „kto to powiedział ? ")? Czy moi przyjaciele stale zwracają się do mnie, szukając zachęty, pocieszenia i rady? Czy bardzo lubię czytać książki i artykuły? Czy czasem zdarza mi się mówić lub śpiewać, stojąc przed lustrem? Czy posiadan1 jakiś naturalny talent artystyczny? Czy bardzo lubię coś tworzyć? Czy wciąż rozpoczynam nowe projekty, których jakoś nigdy nie potrafię skończyć? Kiedy kładę dłonie na czyichś bai·kach, plecach czy brzuchu, to czy osoba ta stwierdza, że dzięki temu czuje się wspaniale? Czy moi przyjaciele i członkowie mojej rodziny stale proszą mnie o zrobienie im masażu? Czy sam bardzo lubię być masowany i czy często masuję własne ręce, stopy i skórę głowy? Czy intuicyjnie wiem, jak „przesyłać uzdrawiającą energię" osobie lub zwierzęciu, i czy wywiera ona pozytywne rezultaty? Czy zegarki przestają działać, kiedy je nos zę albo urządzenia elekt1yczne (lampy, telewizory, radia, magnetofony, stereo itd.) dziwnie się zachowują albo psują się w mojej

następujące

1.

2. 3. 4. S.

6. 7. 8. 9. 1O. 11.

12. 13. 14. 15.

obecności?

16. Czy czuję, że byłbym, albo mógłbym być, dob1ym lekai·zem? 17 . Czy posiadam naturalną zdolność wyczuwania, czego chcą małe dzieci, kiedy płaczą, albo czego potrzebują zwierzęta, kiedy są chore? 18. Czy fascynuje mnie dowiadywanie się o nowych technikach uzdrawiania? 19. Czy w dzieciństwie cierpiałem na jakąś dziecięcą chorobę? 20. Czy głos wewnętrzny mówi mi, że mógłbym pomagać innym ludziom lub zwierzętom prowadzić zdrowsze i dłuższe życie?

Interpretacja odpowiedzi: Zakreśl albo podkreśl wszystkie swoje tak, a następnie sprawdź, w obrębie której kategorii udzieliłeś najwięcej tych potwierdzaj ących odpowiedzi. Przeczytaj opisy 30

każdej

kategmii Celu Życiowego we wcześniejszej części, zatytułowanej „Odczytaj swoją aurę" : Pytania 1-5: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej gmpy pytań, to jesteś nauczyciel em/uzdrowici el em. Pytania 6-10: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej gmpy pytań, to jesteś posłańcem . Pytania 11-15: Jeśli większość odpowiedzi tak dotyczyła tej gmpy pytań, to jesteś „pracującym z energią" .

Pytania 16-20:

Jeśli większość

odpowiedzi tak dotyczyła tej grupy pytań, to jesteś uzdrowicielem.

Znaczenie odkrycia swego Celu Życiowego Kilka lat temu z dość spmyrn sukcesem praktykowałam tradycyjną psychoterapię . Prowadziłam kilka grup z zaburzeniami odżywiania, a na liście oczekujących miałam ludzi wymagających leczenia ze względu na kompulsywne objadanie się, anoreksję i bulimię. Zajmowałam się również pracą związaną z uzależnieniem od narkotyków, alkoholizmem, a także probleman1i w rodzinach i w związkach. Odnosiłam w swej pracy wystarczające sukcesy, aby proponowano mi runowy wydawnicze na książki i artykuły na temat wagi, związków i rozwodów. Wydawało się, że moja praca jest bardzo udana. Przecież zarabiałam pieniądze, a moi klienci i czytelnicy twierdzili, że pomaga im to co robię . Stale pojawiałam się w programach telewizyjnych i radiowych jako ekspe1t od różnych tematów psychologicznych. O cóż więcej można było prosić? Cóż, w chwilach wyciszenia, moje anioły zjawiały się, by omówić ze mną tę sytuację. Mówiły: „Wiesz, że to nie jest Cel, który zobowiązałaś się wypełnić. Przecież wystarczy spojrzeć na dwa wskaźniki, aby przekonać się, że nie jesteś na ścieżce swego Celu: zarabiasz pieniądze, ale ich nie masz. I praca niej est dla ciebie źródłem radości". To była prawda. Chociaż miałam całkiem zdrowe dochody, jakoś nie było tego widać . Kompulsywnie wydawałam więcej , niż mogłam sobie pozwolić, żeby zrekompensować sobie brak Celu. Podobnie widok własnego nazwiska jako autorki na okładce magazynu lub książki nie przyspieszał już nawet bicia mego serca. Moja radość zanikła, ponieważ nie pracowałam nad swym prawdziwym Celem. Jako psychoterapeutka odkiyłam, że każda przypadłość psychologiczna wynika stąd, że nie pracujemy nad swoim Celem. Depresja, niepokój , zaburzenia dysocjacyjne, uzależnienia i kompulsje, nadpobudliwość psychoruchowa, tmdności w uczeniu się i niskie poczucie własnej wartości - wszystko to wynika z braku skupienia się na swym Celu. Pod tym względem dzieci nie różnią się od dorosłych. Jeśli już, to Dzieci Indygo utrzymują nawet wyższy standard niż większość dorosłych, upierając się, że każde działanie musi mieć jakiś powód. Niektórzy pamiętają albo wiedzą na czym polega ich Cel Życiowy, ale boją się pójść naprzód obawiając się sukcesu, porażki , tego, że okażą się nie dość dobrzy albo śmieszni . Inni nie mają pojęcia, czym jest ich Cel, albo nie są tego pewni. Kiedy przerwałam praktykę tradycyjnej psychoterapii i zajęłam się wyłącznie Terapią Anielską, zaczęłam wykorzystywać duchowe metody pomagania ludziom w trudnych sytuacjach. Zaczynałam od modlitw takich, jak przedstawiłam wcześniej. Następnie polecałam tym osobom, by zwracały uwagę na boskie przewodnictwo, które pojawia się zawsze w odpowiedzi na te modlitwy. Boskie przewodnictwo pojawia się w postaci znaków, które widzimy (mogą to być na przykład książki , które spadają z półek) ; znaków, które słyszyn1y Gak podsłuchana rozmowa, z której czerpiemy przydatne informacje); snów; albo powtai-zających się myśli bądź odczuć, które ponaglają nas do zrobienia czegoś - nawet jeśli na pierwszy rzut oka dane zdarzenie nie ma związku z naszą modlitwą czy intencją. Kiedy zauważymy i posłuchamy tego głosu, wskaże nam, jakie kroki możemy podjąć, aby zrealizować swój Cel. W ten sposób Bóg i anioły wspierają nas i dokładają starań, byśmy mieli pod dostatkiem czasu, inteligencji, informacji, ludzi, pieniędzy i zasobów, jakich potrzebujemy, by dopełnić każdego kroku. Drzwi otwierają się przed nami za każdym razem, kiedy idziemy za boskim przewodnictwem. Kiedy moi klienci zaczynali prosić o wskazówki związane z ich Celem Życiowym i wypełniać je, 31

działy się cuda. Ich problemy psychologiczne i behawioralne zmniejszały się lub znikały. Tracili na wadze i zaczynali bardziej dbać o siebie, a ich związki i finanse ulegały poprawie. Dzieci Indygo mogą wykorzystać intuicję i zdolności parapsychiczne, aby odbyć swój Cel. Wyjaśnij im, że Bóg często mówi do nas poprzez instynktowne odczucia, sny i wizje. Zachęcaj je, by ufały boskiemu przewodnictwu i podążały za nim. Pewne Dziecko Indygo o imieniu Dawn, o któ1ym wspomniałam już wcześniej w tej książce, nauczyło się zwracać uwagę na swe wizje i głos wewnętrzny. Dawn mówi: „Od czasu do czasu wyraźnie widzę siebie w przyszłości. To moja największa. fo1ma intuicji. Mam silne poczucie tego, gdzie powinnam być, za czym powinnam iść i w którym punkcie swego życia obecnie jestem. Jeśli coś wydaje się nie w porządku, muszę wprowadzić zmiany. Nauczyłam się iść za tymi odczuciami intuicyjnymi" . Czasem zdarza mi się pracować z osobą, która nieustannie sabotuje swe własne poczucie szczęścia. Znajduje się na drodze ku swemu Celowi Życiowemu, wszystko działa na jej korzyść i nagle -trach! Robi coś, żeby to wszystko zepsuć. W tych przypadkach, zawsze odbywam, że u podstaw tej sytuacji znajdują się związane z nią lęki . Zwykle ludzie, którzy sabotują własne poczucie szczęścia, czują, że nie zasługuj ą na nie. Uważają, że są z natury źli albo niedoskonali i że powinni zostać ukarani albo że nic im się nie należy. Dzieci Indygo często mają to poczucie „niezasługiwania", które wynika z ich wstydliwego poczucia inności , a prowadzi do sabotowania siebie samego. Nauczyciele bądź rodzice mówią im, że ich zachowanie jest złe, a dzieci te nieświadomie słyszą te sł owa, jakby oznaczały: „Ja jestem zły". Tak więc, wysiłki mające na celu poprawę życia trafiają w próżnię, a dzieci czują, że są zbyt „złe" , by otrzymać jakąś pomoc. Kiedy jednak pracujemy nad swoim Celem Życiowym, nie chodzi o to, czy zasługujemy na otr=ymywanie. Nasz Cel polega wyłącznie na dawaniu innym. Czasami zaś potrzebujemy dóbr materialnych, żeby dzięki nim móc jeszcze lepiej dawać. Na przykład dziecko mające dostarczyć starszej sąsiadce kwiaty może potrzebować wózka albo rowem do ich przewiezienia, a także wazonu, do którego później je włoży. To dziecko zasługuje na to, by dostać te rzeczy, ponieważ dzięki nim będzie mogło dawać . Zatem przedstawmy mu tę sytuacj ę w taki oto sposób: „Zasługuję, żeby dawać. Im bardziej pozwalam Bogu, aniołom i innym ludziom pomagać mi, tym więcej mogę dawać innym". Możesz pomóc Dzieciom Indygo, wydobywając i wskazując im ich pasje i zainteresowania. Przyglądaj się uważnie swoim dzieciom i zwracaj uwagę na to, co robią, kiedy są same. Pomóż im wykorzystać te zainteresowania lub mniejętności w taki sposób, który pomoże też innym. Na przykład, czy świetnie radzą sobie z grami wideo? Będą szczęśliwe, ucząc się, jak dawać coś od siebie innym dzięki tej umiejętności . Być może pokażą innemu dziecku, jak gra się w daną grę, napiszą list do redakcji magazynu o grach wideo, dając wskazówki innym dzieciom, albo nauczą niepełnosprawną lub starszą osobę, jak korzystać z Internetu, aby mogła wysyłać e-maile do członków swojej rodziny. Kup albo wypożycz książki i magazyny związane z pasjami swego dziecka i zapisz je na zajęcia, żeby mogło poszerzyć swą wiedzę. Nie maitw się, że twoja inwestycja może okazać się krótkoterminowa, gdy dziecko wkrótce porzuci dane zainteresowanie. Moi rodzice wydali setki dolarów na moje lekcje g1y na gitai·ze, kupili mi nawet wzmacniacz i gitarę akustyczną i elektiyczną. Zgodzili się na ten zakup jedynie pod wamnkiem, że przyniosę do domu świadectwo z samymi najwyższymi ocenami. Właśnie takiej motywacji potrzebowałam i moje oceny poprawiły się z trójek na same piątki wciągu jednego semestru! Rodzice dotrzymali umowy i kupili mi gitarę Fender Telecaster i wzmacniacz Twin Reverb. Zaczęłam grać profesjonalnie, kiedy jeszcze chodziłan1 do szkoły średniej. Chociaż w końcu porzuciłam grę na gitarze (z wyjątkiem jednej czy dwóch okazji w miesiącu, kiedy „improwizujemy" z moim mężem Stevenem, który też g1ywa), nie była to strata czasu czy pieniędzy. Przeciwnie, gra na gitai·ze dała mi poczucie pewności siebie podczas wystąpień publicznych - co jest absolutnie niezbędne, biorąc pod uwagę wszystkie te wypowiedzi publiczne, stanowiące część mojego Celu Życiowego.

32

Porozmawiaj z dziećmi o postawieniu sobie celu dzielenia się kilka razy dziennie z ludźmi obcymi lub potrzebującymi. Dla małego dziecka raz dziennie w zupełności wystarczy. Starsze dzieci może cieszyć szukanie okazji do dzielenia się i służenia pomocą dwa razy dziennie. Idąc do sklepu spożywczego , możecie zagrać w grę pod tytułem: „Iłu obcym możemy dziś pomóc?" Dzielenie się nie musi dotyczyć pieniędzy. Może oznaczać powiedzenie szczerego komplementu komuś, kto wydaje się samotny albo przygnębiony, otwarcie drzwi przed kimś niepełnosprawnym albo zaproponowanie matce z dzieckiem na ręku pomocy polegającej na włożeniu jabłek do torby. Są to czynności , w których może uczestniczyć każde dziecko mające powyżej dwóch lat. W rezultacie zarówno ty sam, jak i twe Dziecko Indygo otworzycie swe serca na radość i miłość dzięki temu procesowi zwanemu „Dar dawania".

Ukierunkowanie talentów dzieci Wiele tak zwanych zachowań problematycznych dziecka to nic innego jak tylko niezręczność w korzystaniu z ich uzdolnień posłańców światła. Jak niemowlę, które przewraca się, ucząc się chodzić, twojemu dziecku potrzeba ćwiczeń, zachęty i miłości. Wiele Dzieci Indygo to wojownicy. Zostali tu przysłani z nieba, aby pomóc Ziemi pozbyć się nieuczciwości i nieprawości. Te dzieci nie ulegną apatii ani społecznemu zastraszeniu, ponieważ mają do wykonania swoje zadanie. Tym niemniej, ich wrodzone cechy wojowników mogą manifestować się w postaci agresji. Twoja rola polega zatem na niesieniu im pomocy w ukierunkowaniu ich natmy wojownika tak, by manifestowała się ona w postaci zachowań społecznie użytecznych. Naucz je, jak przełamywać systemy, nie ulegając przy tym autodestrukcji. Z drugiej strony, czy byłbyś dumny, będąc rodzicem Nelsona Mandeli, któ1y chciał iść do więzienia za swoje przekonania? Kroczymy po cienkiej linie, będąc rodzicami Dzieci Indygo. W ten sam sposób intuicyjne i parapsychiczne uzdolnienia dzieci czynią je wrażliwymi na uczucie zmęczenia, irytacji czy nadpobudliwości psychoruchowej. Naszym obowiązkiem jako rodziców jest uświadomienie sobie tego procesu i nauczenie dzieci obrony psychicznej oraz technik uzdrawiania energetycznego, żeby mogły dobrze się rozwijać i przetrwać, wypełniając swój cel. Osoby z naszego pokolenia nie oczekiwały zbyt wielkich osiągnięć przed ukończeniem trzydziestego lub czterdziestego roku życia. Pokolenie Dzieci Indygo przeciwnie, spodziewa się przyczynić i wpłynąć na społeczeństwo, mając zaledwie lat naście albo dwadzieścia parę. Zrozumienie tej różnicy pokoleniowych oczekiwań pomaga nam dostrzec, dlaczego niektórzy młodzi ludzie opóźniają p odjęcie nauki w college'u na rzecz podróżowania, zajmowania się sztuką czy też angażowania się w sprawy społeczne.

33

ROZDZIAŁ

CZWARTY

Terapia Anielska dla Indygo Rodzice zadają mi często pytanie: „Cz.y mogę wysyłać anioły do swego dziecka?" Nierzadko pytanie to oznacza: „Cz.y jest to właściwe ze względów duchowych? Cz.y zakłócę w ten sposób rozwój duchowy swego dziecka, wprowadzę nierównowagę kanniczną albo obrażę Boga?" Czasem zaś rodzice po prostu chcą wiedzieć, jak wysyłać anioły, by pomóc swemu Dziecku Indy go. Odpowiedź brzmi „Tak, możesz wysyłać anioły do każdego i będzie to korz.ystne dla każdej z tych osób". Przecież badania wskazują, że modlitwa pomaga ludziom - a także zwierzętom, roślinom, a nawet bakteriom - nawet jeśli nie wiedzą oni, że ktoś się za nich modli. Badania naukowe wykazały, że modlitwa powoduje wzrost poziomu dopaminy i redukuje niepokój, cz.yli wpływa na dwa cz.ynniki, które pomagają złagodzić symptomy ADHD. Odnosiłam też znaczące sukcesy (w odniesieniu do siebie samej i do innych), korz.ystaj ąc z modlitwy prz.y pozbywaniu się łaknienia takich środków pobudzających, jak cukier, czekolada i kofeina, które zwiększają nadpobudliwość psychoruchową.

Nie ma znaczenia cz.y jesteś osobą religijną, duchową, wierzącą, niewierzącą, „grzeczną cz.y nie". Anioły pomagają każdemu, kto je wzywa. Nie musimy zasłużyć sobie na ich pomoc. Zawsze gdy się modlimy, uz.yskujemy wymierny efekt. Bóg i anioły słyszą i odpowiadają na każdą modlitwę, cz.y rozpoznajemy ich odpowiedzi, cz.y nie. Uz.yskiwałam cudowne rezultaty dzięki modlitwie i Terapii Anielskiej z Dziećmi Indygo. Choć wychowałam się w rodzinie chrześcijańskiej , celowo nie ograniczam swoich modlitw do żadnego wyznania. Przecież każda religia, wschodnia i zachodnia, starożytna i współczesna, ujmuje wiarę w jakieś fo1my anielskie. Nie zawsze używa się w nich nazwy „anioł" , jak w wierzeniach żydowsko­ chrześcijańskich, ale wierz.y się w dobrocz.ynne istoty niebiańskie. O archaniołach mówi się w religii żydowskiej, chrześcijańskiej i muzułmańskiej, ale one także są zdecydowanie nieograniczone żadnym wyznaniem. Istnieje wiele Dzieci Indygo i ich rodziców, którz.y nie są wyznawcami religii żydowsko­ chrześcijańskiej, aktorz.y potrzebują i zasługują na pomoc Boga i aniołów. Nie chciałabym wyklucz.yć ani jednej dusz.y tylko dlatego, że modli się do innego wniebowstąpionego mistrza niż ja. Wiem, że Jezus nie wykluczał nikogo, a niniejsz.y rozdział dotyczący uzdrawiania duchowego odzwierciedla takie nastawienie. Ty i twe Dzieci Indygo możecie skorz.ystać z ogromu wsparcia duchowego. Wśród przewodników, którz.y już teraz są prz.y tobie albo których możesz przywołać do siebie, znajdują się: Archanioły. Michał

jest

najważniejs'Z'j!TI archaniołem,

którego zadaniem jest pomoc Dzieciom Indygo i posłańcom światła w pamiętaniu o swoich Celach Życiowych i wypełnianiu ich. Michał usuwa także rezultaty lęku z nasz.ych ciał i domów, łącznie z odprowadzaniem w zaświaty duchów i nieprzyjaznych istot. Zadaniem Rafaela jest pomaganie nam w uzdrawianiu nasz.ych ciał fiz.ycznych i pomaganie uzdrowicielom we wszelkich aspektach ich Celu. Archanioł Gabriel pomaga rodzicom w poczęciu nowego życia. Pomaga też ludziom, których Cel Życiowy obejmuje sztukę lub komunikację. U1i el pomaga nam uzdrawiać emocje, pozwalając pozbywać się toksycznej złości i zawziętości , a zastępując je spokojem. Wniebowstąpieni mistrzowie. Te istoty chodziły kiedyś po ziemi jako wielcy naucz.yciele i uzdrowiciele, a obecnie pomagają ludzkości z wyżyn planów astralnych. Kojarzeni są z określonymi religiami, ale nie są ograniczeni żadnym wyznaniem i pomagają każdemu, kto ich wzywa, bez względu na przynależność do grup religijnych cz.y niereligijnych. Wniebowstąpiony mistrz Jezus jest wielkim uzdrowicielem ciała, emocji i problemów. Matka Maria pomaga naucz.ycielom, doradcom i tym, któ1ych Cel Życiowy oscyluje wokół dzieci. Anioły stróże. Każdy

ma przynajmniej dwa

anioły stróże,

34

od urodzenia

aż

do chwili

przejścia.

Anioły stróże to niebiańskie istoty, które nie żyły wcześniej jako ludzie, ani nie chodziły po ziemi jako „wcielone anioły". Możesz wzywać także inne anioły, prosząc je o przewodnictwo, pomoc i ochronę. Co więcej, możesz wysyłać anioły stróże do innych ludzi. Anioły natury. Są to boskie anioły stróże, które opiekują się środowiskiem naturalnym, roślinami, kwiatami i zwierzętarni. Pomagają też ludziom, którzy nie krzywdzą Matki Ziemi i zwierząt. Każdy, kogo Cel Życiowy dotyczy środowiska naturalnego czy zwierząt, zwykle ma jednego lub więcej aniołów natury, którzy się nim opiekuj ą. Anioły natmy określa się także jako „elementale", „wróżki" i„dewy".

Zmarli bliscy. Nasi przodkowie, przyjaciele i członkowie rodziny, którzy odeszli, często działają jako dobroczynni przewodnicy duchowi. Są w niebie, ale potrafią także nam pomagać. Mogą pracować nad swoim Celem Życiowym poprzez nas , żywych. Czasami zaś nasi zmarli bliscy zostają „przydzieleni" nam do pomocy przez Stwórcę, jako boscy opiekunowie.

Obawy przed

upadłymi aniołami

i nieprzyjaznymi istotami

Wiele Dzieci Indygo widzi przerażające istoty i wizje w ciemnościach swej sypialni, co prowadzi do problemów z bezsennością. W odróżnieniu od l ęku przed straszydłami naszego pokolenia, te uzdolnione parapsychicznie dzieci naprawdę posiadają „wgląd za zasłonę" i to, co widzą, nie zawsze jest przyjemne. Podobnie jak to miało miejsce w filmie Szósty zmysł, Dzieci Indygo często przyciągają pozostałe na ziemi duchy, które po prostu szukają pomocy. Istoty te nie chcą wcale straszyć dzieci, ani nie chcą nikogo skrzywdzić. Po prostu przyciąga je każdy, kto je widzi. Ponieważ Dzieci Indygo to modzeni uzdrowiciele i pomocnicy, tym bardziej przyciągają do siebie tego rodzaju duchy. Jednym ze sposobów postępowania z nimi jest zwykłe stwierdzenie: „Nie żyjecie i musicie iść w stronę Światła - teraz!" Jednak jeszcze lepiej jest wezwać potężną pomoc duchową. Naucz swe dzieci mentalnego wypowiadania sł ów: „Archaniele Michale, proszę, przybądź teraz do mnie i zabierz te istoty". Dzieci mogą też zwrócić się do Boga, Jezusa albo innych istot związanych ze swymi przekonaniami duchowymi czy religijnymi. Ale zawsze należy upewnić się, że Archanioł Michał znajduje się wśród wezwanej grnpy. Rola Michała podobna jest do bramkarza w klubie nocnym, ponieważ kontroluje on, kto może zbliżyć się do dziecka. W dalszej części przeczytasz, co jeszcze możesz zrobić, oczyszczając swe dzieci z ich lęków (a także ich sypialnie).

Oczyszczanie Dzieci Indygo Kiedy mój syn Chuck był nastolatkiem, często dzwonili do mnie jego nauczyciele, informując o w jakie wpakował się danego dnia. Bałam się tych telefonów, tak jak z pewnością boi się ich większość rodziców. Anioły zauważyły, że się martwię. Przybyły mi z pomocą i nauczyły mnie pewnej metody, dzięki której mogłam pomóc sobie, synowi i całej sytuacji. Jej częścią jest Archanioł Michał. kłopotach,

Więcej

o Archaniele Michale - jak

może

pomóc tobie i twemu dziecku

Jak wspomniałam już wcześniej, każdy z nas ma swojego anioła stróża, któ1y opiekuje się nami i pomaga nam, czy w to wierzymy, czy nie. Anioły mają zwierzchników zwanych archaniołami. Są to duże i potężne anioły, które pełnią nadzór nad naszymi aniołami stróżan1i . Obowiązkiem Archanioła Michała jest oczyszczenie Ziemi ze skutków lęku. Jego zadaniem jest również pomaganie posłańcom światła i Dzieciom Indygo, żeby przypomniały sobie i wypełniały swe Cele. Jak wszystkie inne potężne archanioły, nie jest ograniczony żadnym wyznaniem. Michał może być równocześnie przy każdej osobie, która go wezwie. Nie musi wybierać, komu chce pomóc, a komu nie. Może być przy wszystkich naraz, więc nie musisz się martwić, że „marnu35

jesz" anielski czas, wzywając go. Złe zachowanie Dziecka Indygo w znacznej części wypływa z lęku . Na przykład dziecko może być skraj nie wrażliwe i wchłaniać negatywne myśli innych dzieci w szkole albo pełne lęku myśli i emocje rodziców czy nauczycieli. Jak wspomniałam już wcześniej , Archanioł Michał stanowi odpowiednik „bramkarza w klubie nocnym" i oczyszcza ciało i umysł dziecka ze skutków lęku . Michał dba też o to, by każdy, kto zbliża się do dziecka w świecie duchowym rzeczywiście powinien przy nim być. Stwierdziłam wcześniej , że wiele Dzieci Indygo cierpi na bezsenność, ponieważ widzą twarze i oczy pozostałych na Ziemi duchów, ale Archanioł Michał dba o to, by sypialnia dziecka była pełna wyłącznie aniołów boskiego światła - istot, które nigdy nie przestraszyłyby dziecka ani nie wytrącałyby go ze snu.

Technika odkurzacza

Archanioła Michała

Po raz pie1wszy zapoznałam się z tą techniką, kiedy znajdowałam się w stanie głębokiej medytacji, z Archaniołem Michałem. Później zadzwoniłam do znajomego duchownego w Kanadzie, wiedząc, że on również współpracował z Archaniołem Michałem. Powiedziałam mu: „James, muszę ci opowiedzieć o metodzie uzdrawiania, której właśnie nauczył mnie Archanioł Michał". James prze1wał mi i powiedział: „Najpierw ja opowiem ci o metodzie, której Michał nauczył mnie". Oboje byliśmy zaskoczeni, kiedy porównaliśmy swe uwagi, bo okazało się, że Michał tego samego wieczoru nauczył nas tej samej metody uzdrawiania! Od tej pory korzystałam z tej metody w przypadku moich własnych dzieci i nauczyłam jej niezliczoną liczbę dorosłych, którzy z sukcesem stosowali ją wobec swoich Dzieci Indygo. Jest to skuteczny sposób na oczyszczenie Dzieci Indygo z toksyn emocj analnych, aby zyskały okazję do samodzielnego podejmowania decyzji. Korzystałam z tej metody, zawsze gdy Chuck, będąc dzieckiem, był przygnębiony albo rozzłoszczony. Ilekroć ją stosowałam, natychmiast stawał się „moim małyn1 aniołkiem" przynajmniej na jeden dzień. Rodzice, któ1ych nauczyłam tej metody, opowiadali o podobnych sukcesach. Każdy może wezwać Archanioła Michała i współpracować z nim na równie potężnych podstawach. Nie potrzeba do tego specjalnych kwalifikacji czy szkolenia. Wystarczy po prostu zastosować te instrukcje i iść za głosem serca, a pojawią się natychmiastowe rezultaty. Określenie oczyszczenie oznacza pozbycie się skutków lęku . Może to być toksyczna energia, którą dzieci wchłonęły od swych kolegów, przebywając w pobliżu narkotyków, w wyniku ataku psychicznego albo od istot, które nie opuściły jeszcze Ziemi. Możesz współpracować z Archaniołem Michałem, aby oczyścić swe Dzieci Indygo, ich sypialnie, szkoły i przyj aciół. Dziecko Indygo (posiadające wrodzone dary duchowe) może stosować tę metodę, aby oczyścić ciebie albo inne Indygo. Oto, jak to zrobić: rozmawiając

Przeprowadzenie oczyszczenia: prosba o pozwolenie Możesz

albo przeprowadzić oczyszczanie w obecności dzieci, albo „na odległość" (kiedy dzieci w innym miejscu). Musisz sam zdecydować, czy poprosić swe dzieci o pozwolenie na przeprowadzenie oczyszczania. Niektórzy uważają, że jest to konieczne przy uzdrawianiu. Możesz uzyskać zgodę, prosząc o nią swe dzieci mentalnie: „Czy nie masz nic przeciwko temu, by wspólnie z Archaniołem Michałem przeprowadzić duchowe uzdrawianie twojej osoby?" Poczujesz odpowiedź swoich dzieci. Nawet niemowlęta, które jeszcze nie potrafią mówić, są w stanie udzielić ci mentalnej odpowiedzi. Jeśli uzyskasz zgodę, możesz kontynuować. Jeśli odpowiedzią będzie być może albo nie, możesz porozmawiać z dzieckiem (mentalnie albo na głos), żeby uspokoić jego obawy. Jednak inni uważają, że uzyskanie zgody przed przeprowadzeniem uzdrawiania nie ma znaczenia. Mówią: „J eśli dziecko tonie w rzece, wskoczę do wody bez względu na to, czy dziecko udzieli mi swej zgody, czy też nie". Sam musisz podjąć decyzję, jak postąpisz. przebywają

36

Kiedy postanowisz kontynuować oczyszczanie, zamknij oczy. Jeśli dzieci są przy tobie, poproś, by i one zamknęły oczy. U siądźcie twarzą do siebie. Okiem mnysłu zwizualizuj jedno ze swych Dzieci! Indygo. Należy zajmować się każdym dzieckiem z osobna. Wypowiedz mentalnie: „Archaniele Michale, wzywam cię teraz, byś oczyścił i usunął skutki lęku". Wówczas mentalnie ujrzysz lub poczujesz pojawiającego się dużego anioła. To właśnie Archanioł Michał . Będą mu towarzyszyły mniejsze anioły, znane jako Grupa Łaski. Zauważ, że Michał trzyma rurę do odkurzacza. Obse1wuj , jak wkłada ją do środka, przez górną część głowy Indygo (czyli przez czakrę korony). Musisz sarn zdecydować, czy chcesz, aby szybkość oczyszczania była bardzo wysoka, wysoka, średnia czy niska. Będziesz też panował nad jego ruchami, decydując, gdzie skierować rurę podczas procesu oczyszczania. Mentalnie kieruj ją do wnętrza głowy Indygo, do jego ciała i do wszystkich narządów. Oczyść każdą część, poczynając od czubków palców u rąk, a skończywszy na czubkach palców u nóg. Zobaczysz lub poczujesz, jak grudki szlamu psychicznego przesuwają się wzdłuż tej ruiy, tak samo, jak wtedy, gdy odkurzasz brudny dywan. Wszelkie istoty, które przechodzą przez tę rurę, są humanitarnie traktowane przy jej wylocie przez Grupę Łaski , która odbiera i odprowadza je w stronę Światła. Kontynuuj oczyszczanie, aż wszelki psychiczny szlam wydostanie się przez rurę. Gdy tylko dziecko zostanie oczyszczone, Archanioł Michał odwróci proces tak, że gęste, podobne do pasty do zębów białe światło zacznie wypływać z rury. Jest to f01ma „uszczelnienia" materiału, żeby wypełnić luki, w których poprzednio znaj dowal się szlam psychiczny. Technika oczyszczania jest jedną z najpotężniejszych metod, jakie kiedykolwiek stosowałam wobec Dzieci Indygo. Nawet jeśli nie widzisz albo nie czujesz czegoś wyraźnie podczas całego tego procesu, albo jeśli martwisz się: „Czyja to sobie wymyślam?" , rezultaty będą namacalne. Po takiej sesji oczyszczania większość ludzi obse1wuje natychmiastowe zniknięcie depresji i wygaśnięcie złości . Oczyszczanie pokoju. Możesz oczyścić sypialnię swego dziecka, jego kolegi, stosując tę prostą technikę. Wystarczy zwizualizować Archanioła pokój zamiast wnętrza ciała.

klasę,

samochód i pokój

Michała oczyszczającego

Powtarzanie procesu. Oczyszczaj swe Dzieci Indygo za każdym razem, kiedy zauważysz, że są albo kiedy zaczynają się wyżywać na kimś. Oczyszczaj pokój, ilekroć wyczujesz w nim ciężką albo duszną atmosferę, albo gdy Indygo inf01muje cię, że ujrzało w nim coś, co je przeraża. przygnębione, rozzłoszczone

Oczyszczanie z taśmą magnetofonową. Mój nagrany na kasecie program Oczyszczanie czakr (Hay House, 1997) również posiada potężne właściwości oczyszczające. Wiele osób korzysta z tej taśmy przy oczyszczaniu pokojów w swoich domach. Wystarczy ustawić magnetofon na środku pokoju (użyj takiego magnetofonu, który automatycznie zmieni stronę A na stronę B), a następnie włączyć taśmę Oczyszczanie czakr. Wyjdź z pokoju na czas odtwarzania taśmy. Kiedy wrócisz, pokój będzie oczyszczony.

psychoruchowej. Nie bójmy się tego powiedzieć : dzieci potrafią być naprawdę okropne. Drażnią się, biją, wyśmiewają i robią sobie nawzajem jeszcze gorsze rzeczy. Jeśli twoje dzieci skarżą się, że są prześladowane przez inne dzieci, istnieje możliwość, że doznają ataku psychicznego. Atak psychiczny zachodzi wtedy, gdy ktoś kieiuje myśli pełne złości w kierunku drugiej osoby. Przypomnij sobie o wspomnianych wcześniej badaniach wskazujących, jak wzrasta ciśnienie krwi i puls, kiedy ktoś źle o nas myśli , nawet jeśli o tym nie wiemy. Dzieci Indygo, które są w szczególny sposób wrażliwe na energię, są bardzo podatne na skutki ataku psychicznego. Jeśli Dzieci Indygo są psychicznie atakowane, ich układ nerwowy i sercowo-naczyniowy jest bombardowany złymi myślami innych ludzi. Prowadzi to do zwiększenia ciśnienia kiwi i pulsu, co może wywoływać niepokój i nadpobudliwość psychoruchową. Dzieci nie wiedzą, dlaczego ich układ nerwowy jest nagle aktywowany. Przyczyną są intensywne negatywne myśli skierowane przeciwko nim. Atak psychiczny -

Jeśli

źródło nadpobudliwości

atak psychiczny pozostanie nieleczony (za

pomocą

37

uzdrawiania duchowego),

może stać się

błędnym

kołem, ponieważ nadpobudliwość psychoruchowa spowoduje powstanie kolejnych sytuacji, w których dzieci będą atakowane psychicznie. W takim przypadku wkrótce usłyszysz, jak Dzieci Indygo skarżą się, że „nikt mnie nie lubi! " Skorzystaj z poniższej modlitwy, aby uzdrowić swe dzieci bądź każdą inną osobę .

MODLITWA O UZDROWIENI E SKUTKÓW ATAKU PSYCHICZNEGO (za inną osobę) Archaniele Rafaelu, proszę, wniknij w ciało [imię osoby] i ulecz wszelką nierównowagę lub nieczystosć, którą mogły wywołać mysli pełne zło5ci bądź lęku. Archaniele Michale, proszę, odsuń w swiecie duchowym i materialnym każdego, kto nie działa w imię najwyższego dobra [imię osoby, którą oczyszczasz]. Zwracam się do aniołów stróżów osoby lub osób, które psychicznie zaatakowały [imię osoby, którą oczyszczasz] -. Proszę, aby5cie pomogły wprowadzić w tę sytuację harmonię i spokój, a także pomogły zastąpić spokojem wszelkie cierpienie. Proszę, aby wszelkie skutki popełnionych błędów zostały odwrócone w każdym czasie i w odniesieniu do każdej osoby zainteresowanej. Dziękuję. Możesz w ten sposób modlić się również za siebie, jeśli wiesz, że ktoś jest na ciebie zły albo jeśli wyczuwasz, że jesteś atakowany psychicznie. Po prostu mów „mojego" i ,,mnie" tam, gdzie należy wymienić imię oczyszczanej osoby.

Różowa

tarcza - ochrona przed

przyszłym

atakiem psychicznym

Kiedy znajdujesz się w niekorzystnej sytuacji, dobrze jest zastosować „duchową tarczę" przeciwko atakowi psychicznemu. Na przykład, jeśli jesteś w towarzystwie kogoś, kto narzeka, ocenia innych, jest pod wpływem alkoholu albo złości , wykorzystaj poniższą technikę dla ochrony przed wchłonięciem skutków tych negatywów. Ewentualnie możesz wykorzystać tę technikę do ochrony swego Dziecka Indygo, jeśli zamiast siebie wyobrazisz sobie to dziecko w następującej inwokacji: Zwizualizuj siebie stojącego w różowym swietle, które otacza cię ja k sciana swiatła. Ta różowa sciana znajduje się około 30 centymetrów od twego ciała i otacza cię całkowicie. Różowe swiatło jest żywe i emanuje silną, pełną miłosci energią - tak jak słońce wysyła równomierne promienie swiatła. Różowa sciana swiatła wysyła silną miłosć do twego wnętrza , a także na zewnątrz do każdego, kogo spotykasz. Nic oprócz miłosci nie może przeniknąć przez tę scianę różowego swiatła , które cię teraz otacza.

Zapewnienie fizycznego

bezpieczeństwa

Według

twoich dzieci

dzięki aniołom

niedawno przeprowadzonej ankiety wśród 45 OOO chłopców i dziewcząt w klasach od pierwszej do ósmej, 70 procent stwierdziło , że nie czują się bezpiecznie w swoich szkołach. Choć w ostatnich latach zdarzyło się mniej aktów przemocy w miasteczkach uniwersyteckich, to jednak te akty, które miały miejsce, były tak szokujące, że pisano o nich w gazetach. Czy swój brak poczucia bezpieczeństwa dzieci opieraj ą na stanie rzeczywistym, czy na statystykach, prawdą jest, że są zaniepokojone i niepewne swego fizycznego bezpieczeństwa. Pamiętam, gdy po raz pierwszy stanęłam w obliczu kwestii bezpieczeństwa mojego syna w szkole. Grant wrócił do dornu i powiedział, że gang chłopaków mówiących innym językiem groził mu i pobił go w szatni. Grant chodził do renomowanej szkoły średniej w bezpiecznej części miasta, a jednak uświadomiłam sobie, że nie jestem w stanie całkowicie odizolować go od zagrożenia ze strony gangów i zbirów. Stres odczuwany przez dzieci w szkole ze względl!l na stopnie i popularność jest obecnie pogłębiany przez codzienne zagrożenie. Wielu uczniów musi przechodzić przez wykrywacze metali przed wejściem do szkoły albo widzieć uzbrojonych strażników czy policjantów patrolujących ich 38

miasteczka. Tego rodzaju widok, przypominający im o zagrożeniu przemocą, sprawia, że dzieci ciągle znajdują się w stanie czujności. Specjalista w dziedzinie urazów, Bessel van der Kolk, twierdzi, że takie warunki wywołują zespół stresu pourazowego (PTSD) i że układ nerwowy ludzi, którzy stale „wypatrują zagrożenia", jest nadmiernie obciążony. Może to być przyczyną pojawienia się objawów ADHD. Możesz pomóc swoim dzieciom poczuć się bezpiecznie, otaczając je dodatkowymi aniołami stróżami . Jak już powiedziano, kiedy rodzice modlą się za swoje dzieci, ich modlitwy mają w niebie pierwszeństwo. Anioły są cudownymi opiekunami dzieci i pilnują ich przez cały dzień. Oczywiście twoje dzieci - jak każdy inny - już mają aniołów stróżów, którzy to właśnie robią, ale dodatkowe anioły zapewnią dzieciom dodatkową izolację przed nieprzyjaznymi ludźmi i negatywnymi doświadczeniami . Zupełnie jakbyś otoczył fosą swe cenne dzieci! Aby zapewnić ochronę swoich dzieci dzięki aniołom, możesz albo zwrócić się do Boga, albo wezwać anioły bezpośrednio. Rezultaty będą identyczne, a swoją rozmową z aniołami nie urazisz Boga. Jeśli jednak postanowisz zwrócić się bezpośrednio do Stwórcy, możesz wykorzystać poniższą modlitwę:

Boże, proszę,

przyslij teraz moim dzieciom anioły opiekuńcze. Proszę, otocz [imiona dzieci] dodatkowymi aniołami, aby ich strzegły, prowadziły i chroniły. Proszę, wskaż mi, czy powinienem cos zrobić, aby wspomóc ten proces. Dziękuję. Amen. Inną metodą jest wizualizowanie dziesiątek aniołów unoszących się, stojących i krążących wokół dzieci. Wizualizuj też otaczające je białe światło . Stanowi ono samą esencję aniołów ; jest żywą, oddychającą, inteligentną istotą boskiej miłości . Archanioł Michał jest patronem policjantów, ponieważ chroni ludzi przed fizycznym niebezpieczeństwem. Jednym ze sposobów, jakimi się posługuje, jest przekształcanie naszych wzorców energetycmych na takie, które nie przyciągają niebezpieczeństwa. Jeśli jednak przyciągniemy niebezpieczeństwo, Michał pomaga nam uniknąć zranienia albo przynajmniej zminimalizować ból i rany. Michał wie, że jeśli myślisz o niebezpieczeństwie, to przyciągniesz do siebie nieprzyjaznych ludzi i sytuacje. Pomaga zatem utrzymywać bezpieczniejsze i bardziej pozytywne postawy, dodając ci wiary i odwagi. Dobrze jest poprosić Archanioła Michała, aby stale był przy tobie, a nie tylko pojawiał się i odchodził. Michał może być równocześnie przy każdej osobie, która go wezwie i z każdą z nich utrzymywać niepowtarzalne relacje. Michał nie uznaje limitu czasu i przestrzeni, tak jak ludzie, więc w żaden sposób nie jest ograniczony. Wystarczy, jeśli mu powiesz, albo mentalnie, albo na głos:

Archaniele Michale, proszę Cię, bys pojawił się u boku [imię osoby] i pozostał przy nim/niej. Proszę, stój u jego/jej boku i dodaj [imię] odwagi, wiary i ochrony. Proszę, prowadź [imię] wyraźnie w każdej sytuacji, aby jego/jej mysli były zgodne z boską miłoscią. Dziękuję. Amen. Jeśli

zechcesz przywołać Archanioła Michała do siebie, wypowiedz powyższą modlitwę i wstaw słowo „mnie" lub ,,mojego" tam, gdzie należy podać imię osoby. Oczywiście anioły mogą nas chronić tylko wówczas, jeśli słuchamy ich wskazówek. Na przykład mogą wywołać w nas instynktowne odczucie, które każe porzucić jakąś negatywną sytuację . Dlatego też dobrze byłoby nauczyć Dzieci Indygo, jak rozpoznawać oznaki boskiego przewodnictwa. Tym tematem zajmiemy się w kolejnym rozdziale.

Czym jest sznur eteryczny Jeśli

Dzieci Indygo są „ulicznymi psychologami", to znaczy tymi, którym wszyscy powierzają swoje problemy, to ich Cel Życiowy należy prawdopodobnie do kateg01ii nauczyciel/uzdrowiciel. Cel ten opisany jest w rozdziale 3. 39

Jeśli

jest, to dzieci najprawdopodobniej będą przyciągały do swego życia ludzi których nieustannie nękają jakieś problemy albo którzy wylewają przed nimi swe myśli i uczucia. Dzieci Indygo, jako empatyczni posłańcy światła, cierpliwie słuchają i udzielają rad zgodnych z boskim przewodnictwem. Każdy, kto pracuje z innymi ludźmi, zawodowo czy bezpłatnie, kiemjąc się życzliwością, powinien mieć świadomość istnienia sznurów eterycznych i tego, jak z nimi postępować. Przede wszystkim zawsze, kiedy jakaś osoba tworzy z tobą więź opartą na lęku (na przykład obawiając się, że ją opuścisz albo wierząc, że to ty jesteś źródłem jej energii lub szczęścia), powstaje między wami sznur. Jest on widoczny dla każdego , kto ma dar jasnowidzenia, a wyczuwalny dla kogoś, kto ma dar intuicji. Sznury te wyglądają jak rurki chirurgiczne, a zachowują się jak szlauch do tankowania paliwa. Kiedy jakaś potrzebująca osoba utworzyła z tobą tego rodzaju więź, wysysa z ciebie energię przez ten właśnie sznur eteryczny. Nie musisz go widzieć, żeby odczuwać powodowane przez ten sznur efekty, a mianowicie: uczucie nieuzasadnionego zmęczenia lub smutku. Cóż, dzieje się tak dlatego, że osoba z drugiej strony tego eterycznego sznura właśnie pobrała od ciebie energię albo wysłała ci tak

właśnie

potrzebujących . Mogą mieć przyjaciół ,

tą drogą toksyczną energię. każdym razem, kiedy komuś pomagasz albo gdy czujesz się ospały, smutny lub dobrze jest „przeciąć te sznmy" . Powiedz swemu Dziecku Indygo o tych sznurach i naucz je, jak je przecinać. Indygo zwykle zdają sobie sprawę z istnienia tych sznurów eterycznych, ale nie wiedzą, że mają one swoją nazwę i przypisaną im funkcję.

Dlatego za zmęczony,

Przecinanie sznurów eterycznych Aby przeciąć własne sznury, powiedz mentalnie albo na głos : Archaniele Michale, przyzywam Cię teraz. Proszę, przetnij te sznury lęku, które pozbawiają mnie energii i sił witalnych. Następnie

zachowaj milczenie przez kilka chwil. Oddychaj. Prawdopodobnie poczujesz odcinanie bądź wyrywanie sznurów. Możesz poczuć zmiany w ciśnieniu powietrza albo inne wyczuwalne oznaki wskazujące, że sznur właśnie jest przecinany. W chwili przecinania, osoby znajdujące się z drugiej strony tego sznura pomyślą o tobie, nie wiedząc dlaczego. Może się nawet okazać, że nagle otrzymasz wiele telefonicznych lub e-mailowych wiadomości „Właśnie o tobie myślę" od tych, których łączył z tobą ten sznur. Nie przypisuj tym ludziom żadnych win. Pamiętaj , że ty nie jesteś źródłem ich energii czy szczęścia. Jest nim Bóg. Sznury będą odrastały za każdym razem, kiedy jakaś osoba stworzy z tobą więź opartą na lęku . Dlatego odcinaj je zawsze, gdy pojawi się taka potrzeba. Aby przeciąć sznmy eteryczne swych Dzieci Indygo, powiedz mentalnie albo na głos : Archaniele Michale, proszę, odetnij sznury lęku od [imię Dziecka Indygo], które pozbawiają go/ją energii i sil witalnych.

Jak poprzednio, dzieci niech zachowają milczenie i oddychają głęboko, podczas gdy Michał wykonuje swoje zadanie. Nastrój i poziom energii dzieci powinien wrócić do zdrowego poziomu (bez nadpobudliwości) niemal natychmiast.

Rozmawianie z aniołami Jeśli

swoich dzieci

o swoje dzieci albo jeśli zaszło między wami jakieś nieporozumienie, możesz poprawić sytuację, zwracając się do ich aniołów stróżów. Nie potrzeba specjalnego szkolenia, talentu czy innych kwalifikacji, by rozmawiać z czyimiś aniołami . Jedyne, co może być ci potrzebne to praktyka, żeby usłyszeć odpowiedź aniołów . Niezależnie od tego, czy widzisz bądź słyszysz anioły, czy nie, one z pewnością widzą i słyszą ciebie! Nie martw się, że znajdujesz się w jakimś akwarium, oceniany przez niebiosa. Bóg i anioły martwisz

się

stróżami

40

widzą więcej niż Kochają nas

tylko nasze bezwarunkowo.

błędy

i powierzchowne cechy

Uzdrawianie

charakteru~ widzą

nasze talenty i daiy.

nieporozumień

Jeśli pokłóciłeś się

ze swymi Dziećmi Indygo, możesz mieć poczucie winy. Z tego powodu możesz aby ustąpić wobec życzeń swych dzieci, nawet jeśli są nierozsądne. Lepszym sposobem poradzenia sobie z taką sytuacją będzie zwrócenie się do aniołów stróżów dzieci z prośbą o pomoc i inte1wencj ę. czuć pokusę,

Drogie anioły stróże [imię], moje serce przepełnione jest krzywdą, zło5cią i poczuciem winy. Pragnę upewnić się, że postępuję wobec dziecka słusznie, proszę więc o Waszą pomoc i przewodnictwo. Proszę, porozmawiajcie z [imię] i pomóżcie mu/jej lepiej mnie zrozumieć. Proszę, pomóżcie nam pokonać dumę i nasze ego i wyrazić prawdziwą miłosć, jaką czujemy do siebie nawzajem. Proszę, abyscie pomogły wprowadzić w tę sytuację spokój. Dziękuję. Amen. Jeśli Jeśli

martwisz się o swoje dzieci

o swoje Dzieci Indygo, podziel się swymi myślami i uczuciami z ich aniołami stróżami. Możesz zrobić to mentalnie, mówiąc głośno albo pisząc do nich długi list. Powiedz, aniołom wszystko, o czym myślisz, łącznie z tym, z czego nie jesteś zbyt dumny. Dzięki twej szczerości, anioły będą w stanie lepiej ci pomóc. Również w tym przypadku nie martw się, że Bóg lub anioły będą cię osądzać lub karać, jeśli szczerze opowiesz im o tym, co czujesz. Niebiosa zawsze wiedzą wszystko o naszych prawdziwych uczuciach, ale nie mogą nam pomóc dopóki nie otworzymy przed nimi swego serca. Rozmawiaj z aniołami tak, jak rozmawiałbyś ze swymi najlepszymi przyjaciółmi „ bo nimi właśnie są! maiiwisz

się

Terapia Anielska wobec objawów ADO i ADHD W mmeJszej książce omawiać będę różne powody kryjące się za objawami zespołu zaburzeń koncentracji uwagi (ADO) i zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), a także wskazywać sposoby pozbywania się ich. W tym rozdziale przekonaliśmy się, jak kilka takich objawów, łącznie z niepokojem, depresj ą, zachowaniami typu acting-out, ospałością i nadpobudliwością psychoruchową może być wywoływane psychicznie, a leczone duchowo. Poniżej przedstawiam kilka potężnych modlitw, które również mogą pomóc w zmniejszeniu, opanowaniu bądź wyeliminowaniu niektórych objawów ADO lub ADHD u Dzieci Indygo. Wypowiadając te modlitwy, myśl o nich pozytywnie. Zawsze sobie przypominaj: „Moje dzieci stworzone są na obraz i podobieństwo Boga. Dlatego są już uzdrowione, zdrowe, i pełne hannonii. Nie muszę ich >>naprawiać<< ani zmieniać. Zamiast tego, proszę anioły, aby odsłoniły wspaniałe wrodzone talenty i moc moich dzieci. Pomóżcie mi wydobyć ich prawdziwą siłę i uzdolnienia". Jeśli myślisz, że twoje dzieci są w jakikolwiek sposób „popsute", będziesz wypowiadał te modlitwy tak, aby coś naprawić. Ten negatywny punkt widzenia może spowolnić efekty modlitw. Zamiast tego, dołóż wszelkich starań, aby utrzymać wizję i uczucie, że twoje dzieci są szczęśliwe, zdrowe, i pełne haimonii, równocześnie wypowiadając modlitwy. Jeśli ujrzenie swych dzieci w pozytywnym świetle sprawia ci nudności, poproś anioły o pomoc. Wypowiadaj te modlitwy tyle razy, ile chcesz (napisane są w liczbie mnogiej , jeśli jednak masz jedno dziecko, użyj liczby pojedynczej).

MODLITWA O UZDPOWIENIE Z UZALEŻNIENIA Archaniele Urielu, proszę, bys wstąpił w umysły i emocje moich dzieci i pomógł im pozbyć się lęku przed miłoscią. Proszę, by wszelkie skutki błędów 41

popełnionych w poprzednich relacjach zostały odwrócone na korzyść wszystkich zainteresowanych. Proszę, pomóż moim dzieciom pozbyć się z ich serc wszelkiego gniewu lub zawziętości. Wizualizuję teraz ogromną k ulę jasnego św iatła wypełniającego moje dzieci. Wiem, że wypełnia je boskie światło i miłość i że nie ma w nich miejsca na pust kę. Moje dzieci przepełnia skarb miłości.

MODLITWA O LEPSZE NAWYKI ŻYWIENIOWE Archaniele Rafaelu, proszę Cię o uzdrowienie apetytu moic h dzieci. Proszę, pomóż im, by pragnęły zdrowego pokarmu i napojów. Proszę, byś usunął wszelkie lęki lub wcześniejsze doświadczenia , które wywołały niezdrowe łaknienie. Proszę, udziel mi wyraźnyc h wskazówek, abym wiedział, jak mogę pomóc swym dzieciom, aby nabrały zdrowszych nawyków związanych z jedzeniem.

MODLITWA O UZDPOWIEN l EZ NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ Archaniele Urielu, masz moc zdolną uspokajać morza i ziemię. Wiem, że masz też moc zdolną uspokoić moje dzieci. Proszę, abyś pomógł im odczuwać spokój wewnętrzny i zachowywać się spokojnie na zewnątrz. Proszę , wlej boski spokój w serca moich dzieci. Proszę, obdarz mnie c ier pliwością i zrozumieniem w stosunku do moich dzieci i do siebie samego. Amen .

MODLITWA O LEPSZE ZORGANIZOWANIE Wzywam anioły organizacji. Proszę, pomóżcie moim dzieciom lepiej się skon cen trować. Proszę o Wasze przewodnictwo w ograniczaniu c haosu i bałaganu w naszym życiu. Proszę, zachęćcie moje dzieci do rozwinięcia w sobie św iadomości i zorganizowania , i pomóżcie im stworzyć system organizacyjny idealnie dopasowany do ich osobowości. Proszę , udzielcie mi wyraźnych wskazówek, abym wiedział, jak mogę pomóc swym dzieciom, aby rozwinęły i pielęgnowały w sobie koncentrację i organizację. Pomóżcie im kończyć rozpoczęte projekty i oddawać je w wyznaczonym terminie. Dziękuję.

MODLITWA O UZDPOW l ENIE PROBLEMÓW Z NAUCZYCIELAMI Zwracam się do aniołów stróżów nauc zycieli moich dzieci. Potrzebuję Waszej pomocy. Proszę, abyście obdarzyły nauczycieli moich dzieci cierpliwością i zrozumieniem. Proszę, pomóżcie im pozbyć się wszelkich uprzedzeń i zawziętości wobec moich dzieci. Jeśli będę zmuszony przenieść moje dzieci do innej klasy, proszę, dopilnujcie, aby ten krok zosta ł podjęty szybko i w zgodzie z boskim porządkiem.

MODLITWA PPZED SPOTKANIEM Z NAUCZYCIELEM Boże , wybieram się na spotkanie z nauczycielami moich dzieci i proszę o pomoc. Proszę , obdarz mnie koncentracją i spokojem. Proszę, pozwól mi naprawdę usłyszeć słowa tych nauczycieli i ich prawdziwe znaczenie bez defensywności lub lęku. Obdarz mnie wolą współpracy i życzliwością. Uczyń mnie też silnym i pewnym, że moje dzieci nie są „ popsute", złe czy zaburzone. Pomóż mi stanowczo sprzeciwić się sugestiom dotyczącym podawania moim dzieciom leków. Proszę Boże, pomóż mi znaleźć właściwe rozwiązania , które naprawdę pomogą moim dzieciom lśnić , uczyć się, rozwijać się , żyć w dobrych stosunka c h z innymi i być szczęśliwymi. Dziękuję. Amen.

Dobry

Twoją

42

MODLITWA O MOTYWACJĘ DO ĆWICZEŃ Archaniele Rafaelu, wiem, że troszczysz się o zdrowie fizyczne moich dzieci t ak samo jak ja. Wiemy, że ćwiczenia fizyczne przynoszą wiele korzyści, które pomogłyby moim dzieciom. Proszę, abys dzisiejszej nocy odwiedzi! moje dzieci we snie i pomógł im odnaleźć motywację do regularnych ćw iczeń. Proszę, udziel moim dzieciom wyraźnych wskazówek, które łatwo zrozumieją, na t emat typu ćwiczeń , jakie sprawiłyby im przyjemnosć i okazałyby się dla nich korzystne. Proszę, natchnij moje dzieci motywacją, aby ja k najlepiej dbały o siebie i spraw, bysmy mieli dosć czasu i pieniędzy , aby móc natychmiast wprowadzić w życie ten program ćwiczeń. Dzięk uję.

MODLITWA O SPOKÓJ I SZCZĘŚCIE W RODZINIE Archaniele Urielu, martwię się, bo moja rodzina wydaje się nieszczęsliwa. Proszę, przybądź nam niezwłocznie z pomocą. Ponieważ obecna sytuacja wywiera wpływ na wszystkich w naszym domu, proszę, abys w niknął w serca nas wszystkich i usunął wszelkie pokłady lęku. Proszę, napraw błędy w sposobie naszego myslenia i ich efekty. Pomóż nam ujrzeć się wzajemnie oczami boskiej miłosci. Pomóż nam pozbyć się zawziętosci, urazy i skłonności do obwiniania. Proszę o in terwencję aniołów stróżów każdej osoby należącej do naszej rodziny, aby wniosły do naszego domu sp okój i miłosć.

MODLITWA O PRZEBACZENIE SWYM DZIECIOM INDYGO Panie, potrzebuję Twojej pomocy. Byłem zły na swoje dzieci i źle o nich myslałem . Pomóż mi pozbyć się tych toksyn z umysłu i z serca . Proszę, bys pomógł mi pozbyć się zatwardziałych u czuć , tendencji do obwiniania siebie i drugiego rodzica moich dzieci. Zamiast obwiniania i gniewu, szczerze pragnę uzdrowienia. Chcę boskiego spokoju. Wiem , że jestes teraz przy mnie i proszę Cię o pomoc, dzięki której mogę czuć Twą pełną miłosci troskę. Przekazuję Ci tę sytuację w pełni, ufając , że boski umysł zna już najlepsze rozwiązanie. Dziękuję!

MODLITWA O UZDROWIENIE DRAŻLIWYCH DZIECI INDYGO Archaniele M ichale, moje dzieci wydają się bardzo drażliwe. Wiem, że wszelka złosć jest rezultatem lęku i proszę Cię o usunięcie lęku , który tę drażliwosć wywołuje. Proszę, pomóż moim dzieciom dostrzec humor w ich sytuacji. Proszę, pomóż im się smiać, rozluźnić się i bawić się. Proszę , pomóż im pozbyć się urazy i skłonnośc i do obwiniania i zastąp je współczuciem i cierp liwośc ią . Proszę , bys oczyscił również mnie z wszelkiej drażliwosci, jaką być może projektuję na swe dzieci. 1 poprowadź mnie i moje dzieci, jesli jest cos, co musimy zrobić lub zmienić, aby uczynić naszą obecną sytuację pełną spokoju i miłosc i. Amen.

43

MODLITWA O WZMOCNIENIE

PAMIĘCI

Dobry Boże, zwracam się do aniołów inteligencji. Proszę też o wsparcie Thomasa Edisona, Alberta Einsteina i wszystkich innych geniuszy, którzy czerpią z boskiego źródła swiatła i miłosci, aby przybyli teraz do moich dzieci. Proszę, pomóżcie im uzyskać dostęp do wszelkich możliwosci pamięci, które - jestem przekonany - posiadają. Poprowadźcie moje dzieci tak, aby przyjęty zdrowe nawyki związane zjedzeniem, spaniem i gimnastyką, co wspomoże ich dobrą pamięć.

MODLITWA O

POPRAWĘ

SZKOLNYCH OCEN

Zwracam się do aniołów stróżów moich dzieci. Proszę o Waszą pomoc i interwencję. Wydaje mi się, że oceny moich dzieci nie odzwierciedlają ich prawdziwego potencjału i wrodzonej inteligencji. Oddaję tę sytuację w pełni 5ogu i Wam, aniołom, ufając, że wiecie, co zrobić. Proszę, udzielcie mi wyraźnych wskazówek, abym wiedział, jak mogę pomóc swym dzieciom cieszyć się i doceniać korzysci płynące z nauki, poprawnego i terminowego odrabiania zadań domowych, nabycia dobrych nawyków związanych z uczeniem się i otrzymywania dobrych ocen z testów. Wiem i ufam, że moje dzieci stworzone są na obraz i podobieństwo Boga, co oznacza, że stanowią częsć boskiego umysłu o nieskończonej inteligencji. Proszę, pomóżcie moim dzieciom czerpać radosć z nauki. Amen.

MODLITWA O PRZY JAŹNIE DZIECI Dobry Boże, proszę, abys pomógł moim dzieciom rozwinąć i pielęgnować zdrowe przyjaźnie. Pomóż im przyciągać do siebie wspaniałych , zdrowych i pełnych miłosci przyjaciół. Pomóż moim d zieciom przezwyciężać niesmiałosć lub obawy i również być dobrymi przyjaciółmi. Proszę, naucz je, ja k być lojalnymi, hojnymi i godnymi zaufania w stosunku do przyjaciół. Zwracam się teraz do aniołów stróżów wspaniałych nowych przyjaciół moich dzieci i proszę, abyscie doprowadziły do spotkania moich dzieci i tych nowych przyjac iół. Dziękuję. Amen.

MODLITWA DOTYCZĄCA WSPÓLNEJ OPIEKI Ukochana Matko Boska, zwracam się do Ciebie. Wiem, że pomagasz wszystkim dzieciom na Ziemi i proszę o Twoją pomoc w sprawie moich dzieci. Proszę, wejrzyj na spotkania moich d zieci z ich drugim rod zicem. Zadbaj, aby w czasie ich trwania uczucia i ciała dzieci otoczone były własciwą opieką. Pomóż mi oddać Bogu wszelki dawny gniew lub uprzedzenia, jakie mogę żywić wobec drugiego rodzica moic h dzieci. Proszę o Twoją łagod ną i potężną energię uzdrawiającą, aby zapewnić moim dzieciom pełen miłosci związek z obojgiem rodziców. Amen.

Rozmowy z

dziećmi

o

aniołach

Wielu rodziców pyta mnie o najlepszy sposób omawiania tematu aniołów i duchowości z dziećmi. Uważam, że dzieci już wiedzą o istnieniu aniołów z bezpośredniego doświadczenia. Wiele z nich widziało anioły, zmarłych bliskich albo „niewidzialnych przyjaciół" , kiedy były jeszcze małe i pamiętaj ą te relacje. Wiele starszych Dzieci Indygo nadal miewa doświadczenia parapsychicme, lecz nie wiedzą, jak o nich rozmawiać. Być może boją się, że ktoś pomyśli, że są złe albo że 44

zwaiiowały, jeśli przyznają się do takich doświadczeń. W przypadku małych dzieci, możesz wyjąć książkę z obrazkami przedstawiającymi anioły, wskazać na obrazek i zapytać dziecko: „Wiesz, co to jest?" Pozwól dzieciom otwarcie mówić o tym, co czują. W przypadku starszych dzieci, w trakcie wspólnego iysowania kredkami aniołów, możesz po prostu spytać: „Widziałeś już kiedyś anioła? "

W przypadku nastolatków, możesz dać im taśmę albo książkę o aniołach i przekonać się, w jaki sposób zai·eagują. Ewentualnie możecie wspólnie wysłuchać piosenki o aniołach, obejrzeć film o tych niebiańskich istotach albo program telewizyjny Dotyk anioła i podzielić się swoimi reakcjami i doświadczeniaini osobistymi. Wielu rodziców przyprowadza na moje anielskie warsztaty swoje dzieci i nastolatków, żeby wspólnie dowiedzieć się czegoś o aniołach. Jeśli Dzieci Indygo wyczują, że boisz się tematu aniołów, nie będą czuły się na tyle swobodnie, by szczerze z tobą o nich rozmawiać. Otwarcie opowiedz swoim dzieciom o tych obawach. Być może okaże się, że boją się, ponieważ widzą duchy w swoim pokoju bądź w snach. W takim przypadku naucz je przywoływać Archanioła Michała, który odprowadzi zbłąkane dusze ku światłu. Naucz swe dzieci ochrony psychicznej i metod oczyszczania zawaiiych w tym rozdziale. I co najważniejsze, poproś aniołów stróżów swoich dzieci, by pomogły im pozbyć się lęku.

Praca z

energią rozzłoszczonych

dzieci

Kiedy dzieci są rozzłoszczone, wokół nich jai·zy się cze1wona aura, jak rozżarzone węgielki . Gniew jest czymś normalnym i myślenie, że możemy go całkowicie uniknąć, jest nierealistyczne. Jednak jako rodzic możesz zmniejszyć żądło gniewu dzięki pracy z energią. Aby to zrobić, zwizualizuj siebie trzymającego duże naczynie pełne płynnego, błękitnego światła. Następnie zbadaj mentalnie pole energetyczne swego dziecka, szukając w nim cze1wieni . Ilekroć zobaczysz lub poczujesz czerwień, wylej na nią trochę wodnej energii. Zobacz albo poczuj skwierczącą pai·ę, powstającą przy łagodzeniu czerwieni wodą.

Przenikanie do snów swoich dzieci Jeśli

z prowadzeniem rozmów ze swymi Dziećmi Indygo, możesz odbyć z nimi w ich snach. Istnieją dwa sposoby, by to zrobić: 1.POPRZEZ SPOTKANIE WE ŚNIE. Przed pójściem spać powiedz nieświadomej części umysłu o swych intencjach. Powiedz: „Tej nocy, podczas snu, zainierzam przeniknąć do snu [imię dziecka] i spotkać się tam z nim/nią. Moją intencją jest uzyskanie uzdrawiającego doświadczenia w trakcie tego spotkania" . Kiedy się obudzisz, możesz nie painiętać tego snu, ale będziesz wiedział, że tej nocy coś się wydarzyło. Twoje dziecko będzie miało to sarno wrażenie, a dowód uzdrowienia powinieneś dostrzec natychmiast. 2.ROZMOWA PRZEZ SEN. Aby wykorzystać tę metodę, musisz wiedzieć, kiedy twoje dziecko będzie śniło . Poczekaj , aż zobaczysz, że jego gałki oczne szybko się poruszają, dzięki czemu będziesz wiedział, że śni. Może to zająć od dwudziestu minut do godziny, licząc od zaśnięcia. Ewentualnie możesz nastawić budzik, żeby obudził cię na godzinę przed przebudzeniem dziecka. Następnie zamknij oczy i głęboko oddychaj . Utrzymuj wyraźną intencję wniknięcia do snu swego dziecka. Następnie wyobraź sobie albo zwizualizuj scenę, w której jesteś razem z dzieckiem. Zwizualizuj siebie spotykającego swoje dziecko i wspierającego je z miłością. Powiedz dziecku to, co chciałbyś mu przekazać, na przykład poproś je, by traktowało cię z większym szacunkiem, bezpieczniej prowadziło samochód albo odrabiało zadania domowe. Pamiętaj , by wysłuchać odpowiedzi swego dziecka, tak jak zrobiłbyś to przy spotkaniu na jawie. Nawet jeśli masz trudności z wizualizacją albo utrzymaniem koncentracji, twoja intencja spotkania z dzieckiem w czasie snu powinna wywołać zauważalne skutki. Powtai·zaj ten proces co noc, dopóki nie zauważysz pozytywnej zmiany w zachowaniu dziecka. masz

tmdności

szczerą rozmowę

45

rozdziale przyjrzymy się wrodzonym zdolnościom parapsychicznym twoich dzieci, a temu, w jaki sposób te talenty mogą pomóc im w lepszym przystosowaniu się w domu i w szkole. Omówimy też sposoby, dzięki którym będziesz mógł pomagać im w rozwijaniu talentów duchowych.

W

następnym

także

46

ROZDZIAŁ PIĄTY

Intuicja a Dzieci Indygo Dzieci Indygo siedzą przed telewizorem, zmieniając kanały pilotem. W tempie pistoletu szybkostrzelnego, przeskakują z kanału na kanał, błyskawicznie stwierdzając, czy dany program je interesuje. Natycłuniast wychwytują sedno każdego z przeglądanych programów. Ta szybka ocena wiąże się z intuicją. Zdolność szybkiego wychwytywania istoty sytuacji - czy dotyczy pomania kogoś nowego, wyborn programu telewizyjnego, czy surfowania w Internecie pochodzi z wyższej części umysłu Dziecka Indygo, która związana jest właśnie z intuicją. Wiele Dzieci Indygo to „uczniowie holograficzni". Kiedy ktoś mówi, Dziecko Indygo „skanuje" tę osobę i odbiera od niej info1mację tak, jak pobiera się plik komputerowy. Dziecko Indygo musi później czekać, aż ta osoba skończy podawać komunikat, któ1y już został pobrany i przetrawiony. Dzieci Indygo zaczynają się nudzić i kręcą się w klasach, gdzie nauczyciele omawiają tematy, które one już „pobrały". Czasami dzieci po prostu wiedzą, że dany temat nie ma nic wspólnego z ich Celem Życiowym ani z tym, jak będzie wyglądało życie, kiedy osiągną dorosłość. Czy ty byłbyś zainteresowany tematem całkowicie niezwiązanym ze swoim życiem? Kiedy byliśmy dziećmi, słuchaliśmy nauczycieli, ponieważ obiecywano nam, że ich lekcje przydadzą nam się „pewnego dnia" . Dzieci Indygo nie czują tego rodzaju ślepego zaufania do podobnej obietnicy. Z tego powodu niektórzy rodzice sami uczą swoje dzieci w domu, zamiast wysyłać je do szkoły. Nancy Baumgarten mówi o swej córce: „Llael uczy się wyłącznie w domu, odkąd ukończyła szóstą klasę (obecnie jest w dziesiątej), częściowo ze względu na jej zdolności intuicyjne, które wymagają odpowiedniejszego programu szkolnego oraz zwiększonej opieki i wrażliwości , a częściowo dlatego, że moja córka jest również bardzo uzdolniona naukowo". Rozmawiałam też z rodzicami, którzy entuzjastycznie wypowiadali się o Szkołach Waldorfa (wymienionych w „Źródłach", w końcowej części tej książki), charakteryzujących się alternatywnym, „holistycznym" podejściem do nauczania. Podobno Szkoły Waldorfa nie mają wśród swych uczniów przypadków ADD czy ADHD. Im pu l sywność Dziecięca

impulsywność

a intuicja

również związana jest z intuicją. Cecha ta jest uważana za w przypadku ADD. Ale czym jest właściwie impulsywność? Być może jest ona prekursorem intuicji i wewnętrmego przewodnictwa. Zamiast karać albo odurzać za wynikające z niej zachowanie, należy ją odpowiednio dostroić i wyostrzyć . Czasem impulsywność dotyczy odczucia w rodzaju: „Muszę mieć tę rzecz!" Tego rodzaju reakcja zwykle wynika z pustki powstałej z niemajomości swego Celu Życiowego i rozpaczliwych usiłowań mających na celu natychmiastowe powstrzyn1anie bólu egzystencjalnego. Nadpobudliwość psychornchowa i impulsywność wynikają z poczucia małych posłańców światła, mówiącego im, żeby czym prędzej zrealizować swój Cel Życiowy. Wielu dorosłych posłańców światła również mówi o takim odczuciu, podobnym do chronicmego napięcia wewnętrmego. Odczuwają silny przymus „zrobienia czegoś " , żeby uczynić świat lepszym. Wypływa on z wewnętrmego przekonania, że ich Cel jest światu potrzebny i to natychmiast. Chociaż Indygo są jeszcze młodymi osobami, mającymi małe ciała, ich Cele są dla świata niezmiernie istotne. Jeśli Cel zostaje udaremniony lub zablokowany koniecmością wykonywania bezsensownych zajęć, odczuwają frustrację. Jest to jedna z przyczyn ich nadpobudliwości psychornchowej . Bardzo często impulsywność jest w istocie silną instynktowną reakcją, której nie należałoby powstrzymywać. Czy to niezdrowy objaw, kiedy wiercisz się w towarzystwie osoby, u której intuicyjnie wyczuwasz nieuczciwość? Wiele nadpobudliwych i impulsywnych dzieci po prostu reaguje na przytłaczające energie blokujące ich układ ne1wowy. Ostatnio obse1wowałam dwóch małych chłopców Indygo majdujących się w takiej sytuacji. Siedzieli przy stoliku w restauracji razem z grupą innych osób. Dorośli pili i zachowywali się charakte1ystycmą

47

głośno

i hałaśliwie. Głośna muzyka odbijała się echem od pustych ścian pobytych sztukaterią. Kelnerzy hążyli szybko pomiędzy stolikami. Scena była zdecydowanie chaotyczna. Reakcja tej dwójki chłopców na całą tę energię była przewidywalna. W przeciwieństwie do dorosłych, których uspokajał alkohol i jedzenie, chłopcy postanowili wstać i przejść się po restauracji. Ich instynkt, każący im uciec, zwyciężył! W pierwszej chwili ich rodzice nie zdawali sobie sprawy z wałęsania się chłopców, kiedy jednak wreszcie to zauważyli, zaczęli na nich hzyczeć, każąc im wrócić do stołu. Nie chciałabym wracać do kogoś, kto na mnie hzyczy, a ty? Potem z przerażeniem ujrzałam, jak dorośli faszerują dzieci słodkimi deserami. Mogłam się domyślać, że te dzieci czeka równie gorączkowy wieczór. Przez ten cukier ich wrażliwy układ nerwowy przehaczał chyba wszelką skalę nadpobudliwości psychoruchowej. Dzieci Indygo są niezwykle wrażliwe na sytuacje i na ludzi. Ich intuicja jest hiperczujna, więc czują wpływ emocji innych ludzi silniej niż większość z nas. W przypadku Indygo wszystko wydaje się znacznie intensywniejsze, więc w sytuacjach stresowych, w których wyczuwają, że dorośli są zmartwieni albo spięci , ich układ ne1wowy jest przeciążony. Radzą sobie z tym poprzez aktywność fizyczną i ruch, aby odwrócić uwagę od stresu, a nawet ode1wać dorosłych od ich zmartwień. Dzięki temu nie myślą o swych lękach związanych z dorosłymi . Poza możliwością ucieczki, ruch zapewnia im czas na zajęcie się swymi myślami i uczuciami. Ten mechanizm obronny nazywamy nadpobudliwością psychoruchową.

Czasami Dzieci Indygo oheślane są jako wymagające i niecierpliwe. Chcą tego, czego chcą i to natychmiast. Jeśli każesz im poczekać albo wykaza.ć cierpliwość, zetkniesz się z ich złością albo frustracją. Intuicyjnie Dzieci Indygo wiedzą, że natychmiastowa manifestacja jest czymś nom1alnyin. Ich dusze pochodzą z wyższych planów duchowych i planet, gdzie można zwi zualizować każdą potrzebną sytuację lub przedmiot i - voild! - pojawia się. Dzieci Indygo są tu, na Ziemi, aby przypominać i nauczać o darach duchowych, których posiadania są intuicyjnie świadome . Jeśli zapytasz swego syna lub córkę Indygo o manifestację, od razu będą wiedzieli, o co ci chodzi. Być może jeszcze jej nie doświadczyli , ale intuicyjnie znają i rozumieją jej zasady.

Dar wizji Jednym z powodów, dla których Dzieci Indygo są tak dobre w manifestacji, jest to, że najpie1w info1macje w postaci obrazów mentalnych. Są uzdolnione w kie1unku wizualizacji i mają łatwość rozwijania pamięci fotograficznej. Badania nad mózgiem wskazuj ą, że dzieci z ADD i ADHD maj ą wy-żBzy poziom aktywności i przepływu hwi w płacie potylicznym, czyli w obszarze mózgu związanym ze wzrokiem i widzeniem. Szczególnie sprawdza się to wtedy, gdy koncentruj ą się na rozwiązaniu jakiegoś problemu. Dzieci Indygo myślą i uczą się za pomocą obrazów mentalnych. Zrozumienie sposobów myślenia i uczenia się dzieci pomaga nam lepiej się z nimi porozumieć, a im pomaga się uczyć. Programowanie neurolingwistyczne (NLP) to dział hipnoterapii, zajmujący się tymi sposobami uczenia się . Praktykujący NLP odbyli, że jeśli można oheślić czyjś sposób uczenia się (wzrokowy, słuchowy czy kinestetycmy), to można go lepiej zrozumieć - a także być lepiej rozumianym. Wzrokowcy zauważają to, co wokół siebie widzą. Kiedy kogoś poznają, najpie1w zauważają jego ubranie, włosy, wzrost i wyi·az twarzy. Kinestetycy zwracają uwagę na dotyk i zapach nowej osoby, a także na to, jak czuj ą się w jej obecności. Słuchowcy zwracają uwagę na modulację, mel odię, gło śność i ton głosu nowej osoby, a także jej słownictwo . Każdy z nas posiada podstawowy sposób, za. pomocą którego nawiązuje kontakt ze światem, a pozostałe dwa są już drugorzędne i trzeciorzędne. Kiedy następnym razem poznasz kogoś nowego, zauważ, na co najbardziej zwracasz uwagę : na wygląd tej osoby; na jej dotyk, zapach i uczucie, jakie w tobie wywołuje, czy na związane z nią dźwięki . przetwarzają

48

Ludzie używają określonych słów, które odzwierciedlają to, CZ)' są wzrokowcami, kinestetykami cz.y słuchowcami. Jednym ze sposobów, dzięki którym możesz z kimś skuteczniej się porozumieć, łącznie z Dziećmi Indygo, jest mówienie „ich j ę'Z')'kiem" . Na pr'Z')'kład mówiąc do Dzieci Indygo, które są wzrokowcami, używaj zwrotów opisujących wizualny kontakt ze światem, takich jak: Widzę,

o co ci chodzi. spójrz na to. Czy możesz to ja kos zilustrować? Jak widzisz swoją przyszłość? Jak postrzegasz tę sytuację? Proszę,

Pomocne jest też rysowanie obrazków albo pisanie listów do Dzieci Indygo, które są wzrokowcami. Naucz je stawiać sobie cele i realizować je krok po kroku (na pr'Z')'kład, codziennie pisząc jedną stronę streszczenia książki) . Niech zapiszą te cele i kroki w postaci diagramu i niech odnotowują każdy ukończony krok. Pomożesz im naucz.yć się, jak organizować swoje życie za pomocą narzędzi wizualnych. Mówiąc ję'Z')'kiem swego Indygo, możesz zwięks'Z')'Ć prawdopodobieństwo klarownej komunikacji. Jeden z moich dawnych nauc'Z')'cieli opowiedział mi historię kobiety wzrokowca, która wyszła za mężcz.yznę kinestetyka. Codziennie mężc'Z')'zna wracał do domu z pracy i rzucał robocze ubranie na dywan w salonie. Padał na sofę i czytał gazetę, którą niezmiennie zostawiał rozrzuconą na podłodze. Jako kinestetykowi, mężcz.yźnie temu odpowiadało to, co odczuwał dzięki temu doświadczeniu, ale jego żona wzrokowiec była przerażona widokiem nieładu towarz.yszącego tej sytuacji! Próbowała na wszelkie sposoby przekonać męża, żeby zrozumiał, jak bardzo drażniły ją te stosy ubrań i gazet, ale nic nie skutkowało. Wreszcie, postanowiła „przemówić jego jęz.ykiem" . Powiedziała mu: „Kochanie, kiedy rozrzucasz ubranie i gazety na podłodze, czuję się tak niewygodnie, jakbym rozsypała chipsy w naszej pościeli". Mężc'Z')'zna zaczął się niespokojnie wiercić na myśl o tym, jak niewygodne byłoby tarzanie się w chipsach. W końcu jego żona przetłumacz.yła swe wizualne odczucia na kinestetyczny j ę'Z')'k, który był w stanie zrozumieć! Odtąd regularnie sprzątał po sobie. W taki sam sposób rozmawiaj ze swymi dziećmi , używając metafor wizualnych. Powiedz: „Johnny, kiedy twój nauc'Z')'ciel dzwoni do mnie i skarży się, że zbyt późno oddajesz zadania domowe, jest to dla mnie tak nieprzyjemne jak ostre światło (albo brz.ydkie ubranie, bądź coś innego, co ma charakter wizualny i co pasuje do osobowości twego dziecka) byłoby dla ciebie". Pomóż Prowadzę

na

swym dzieciom

rozwijać pamięć fotograficzną

całym świecie zajęcia

na temat jasnowidzenia, podczas których najpierw pomagam ich wewnętrznych obrazów mentalnych. Możesz wypomóc dzieciom rozwijać ich pamięć wzrokową W naturalny

słuchaczom rozwinąć większą świadomość korz.ystać

ten sam proces, żeby sposób rozwiną w ten sposób pamięć fotograficzną. Pamięć fotograficzna oznacza, że możesz coś ujrzeć okiem umysłu i szczegółowo to opisać. Jest to niezmiernie pomocne w szkole! To prawie jak ściąganie albo pisanie sprawdzianu, w czasie którego można zaglądać do książki , ponieważ z banku swej pamięci wzrokowej możesz „wyciągnąć" mentalny obraz strony podręcznika i w swym umyśle ją odczytać. Dzieci, będące wzrokowcami, często wymagają rodzicielskiej pomocy w przełożeniu szkolnych lekcji na obra'Z')' mentalne. Na prz.ykład, jeśli dzieci muszą naucz.yć się ortografii, mogą odczuwać frustrację, gdy próbują nauc'Z')'Ć się brzmienia słów, ponieważ ucząc się w ten sposób, posługują się pamięcią słuchową. Poradzą sobie znacznie lepiej , jeśli naUCZ)'SZ je koncentrować się na ich wrodzonej pamięci wzrokowej! Poproś dzieci o zwizualizowanie pierwszego słowa z tych, których pisowni mają się nauc'Z')'Ć. Powiedz: „CZ)' możesz wyobrazić sobie to słowo wyrzeźbione z kamienia? Wyobraź

49

sobie ten wyraz wycięty z drewna. A teraz z cegły". Im więcej różnych wersji dziecko może zobaczyć, tym większe prawdopodobieństwo, że dane słowo znajdzie się w jego pamięci długoterminowej. Później, w dniu sprawdzianu, wystarczy gdy tylko okiem umysłu spojrzy na mentalny obraz danego słowa i „przepisze" każdą literę na kaitk:ę ze sprawdzianem. Możecie się świetnie bawić, pomagając dziecku ćwiczyć jego wizualne mięśnie mentalne. Na przykład pokaż mu ogłoszenie w magazynie, a następnie zakryj tę stronę. Poproś dziecko o odtworzenie ogłoszenia przy pomocy oka umysłu i opisanie wszelkich szczegółów, jakie widzi mentalnie. Zapisz te szczegóły, a następnie porównajcie je z prawdziwym ogłoszeniem. Pamiętaj, by entuzjastycznie pochwalić dziecko za wszystkie dokładne i prawie dokładne rezultaty, jakie uzyskało.

niezgrabne bądź niezdarne i z tego powodu określane jako wykazujące „opóźnione funkcje mchowe". Być może jest to pierwsze wcielenie tego dziecka na Ziemi. Nie jest przyzwyczajone do radzenia sobie z gęstością obiektów materialnych na tej planecie. Na innych planetach i na wyższych materialnych planach egzystencji materia jest bardziej plastyczna. Twoje dziecko może również uświadamiać sobie, że telepmiacja i bilokacja są zdolnościami ludzkiego ducha. Dlaczego więc miałyby zawracać sobie głowę niezdainymi i sztucznymi środkami transportu, takimi jak chodzenie pieszo? Rozmowy i czytanie również mogą wydawać się nienaturalne Dzieciom Indygo, które intuicyjnie wiedzą, że bardziej dokładna i szczera rozmowa j est możliwa dzięki telepatii. Pewna kobieta opowiedziała mi o swym sześcioletnim synu, który nigdy nie mówił. Testy na autyzm, głuchotę i niemotę wykazały, że jej syn nie był fizycznie upośledzony. Dostroiłam się psychicznie do jej syna i jego anioły powiedziały mi: „On nieustannie mówi do swej matki. Tyle, że jest to komunikacja pai·apsychiczna. Jest tak klarowny w swych rozmowach, że nie czuje potrzeby korzystania z ust. Dla niego byłoby to zbędne". Przekazałan1 to jego matce, a ona natychmiast zaczęła szlochać: „Tak, tak, to prawda! Wiem, że mój syn komunikuje się ze mną telepatycznie, ale nigdy o tym nie czytałam, więc czuję się taka samotna! Nie mam nikogo, z kim mogłabym o tynl porozmawiać, więc dziękuję pani za to potwierdzenie". Część wybitnych zdolności intuicyjnych Dzieci Indygo pochodzi z ich koncentracji wzrokowej. Zauważają każdą najmniejszą zmianę w wyrazie twarzy i każdy ruch oka tych, którzy z nimi rozmawiają. W rezultacie mogą nie utrzymywać stałego kontaktu wzrokowego z osobą, z którą prowadzą rozmowę. Osoba ta może uznać, że dzieci nie uważają, jednak one „słyszą" swego rozmówcę na bardzo głębokim poziomie. Dzieci Indygo są często znakomitymi znawcami charakteru. Zastanawiasz się nad poziomem uczciwości swego nowego szefa albo dziewczyny/chłopaka? Zapytaj Dziecko Indygo. Jeśli tylko zechcesz przyjąć prawdę, usłyszysz ją z „ust dziecka". Dzieci Indygo

mogą wydawać się

Moc wizualizacji dar manifestacji, z którego mogą korzystać dzięki swym pierwszorzędnym zdolnościom wizualizacyjnym. Wizualizacja jest stai·ożytną metodą tworzenia doświadczeń i przedmiotów materialnych. Najwcześniejsze zapisy dotyczące wizualizacji pochodzą ze starożytnego Egiptu. Fizyka kwantowa i badania nad świadomością dostarczają nam naukowych dowodów na to, jaką moc wpływania na materię ma ludzka intencja. Pod twoim dachem mieszka więc ktoś posiadający potężną moc manifestacji! Moi rodzice wiedzieli o tej zdolności i wykorzystywali ją razem ze mną i moim bratem, Kenem. Regularnie wołali nas do salonu, gdzie prosili, żebyśmy razem z nimi wizualizowali. Moim najżywszym wspomnieniem jest to, w którym nasza rodzina potrzebowała nowego samochodu. Tata postawił na telewizorze zabawkowy model takiego samochodu, jakiego pragnęli. Moi rodzice poprosili nas, żebyśmy wyobrażali sobie ten samochód w naturalnym rozmiarze, stojący na naszym podjeździe. W ciągu paru miesięcy ta wizja się spełniła i mieliśmy sainochód na własność, bez żadnych ograniczeń czy warunków. Dzieci Indygo

posiadają potężny

50

Wolałabym, żeby rodzice spędzali czas z dziećmi, ucząc się wizualizacji, zamiast siedzieć przed telewizorem albo czytać bajki na dobranoc. Nauka technik wizualizacji i manifestacji jest czymś ważnym dla ciebie i twoich dzieci. Naucz je, jak mogą korzystać ze swych darów duchowych na tym gęstym świecie. Jest to jedna z twoich boskich misji życiowych, które wybrałeś, kiedy twoja dusza zgodziła się zostać rodzicem Dziecka Indygo.

Wspólne wizualizacje rodziców z dziećmi Pomóż

dzieciom wykonać „tablicę marzeń" , na której będą umieszczać wycięte z magazynów ilustracje wszystkiego, czym w swoich marzeniach są, co mają i co robią. Nie ograniczaj i nie zawstydzaj ich, jeśli koncentrują się na celach materialnych i wybierają zdjęcia ludzi o pięknych ciałach bądź jeśli wycinają zdjęcia drogich samochodów. Jest to „podstawowa manifestacja", coś, od czego muszą zacząć. Wkrótce zdadzą sobie sprawę, że te przedmioty mogą zwiększać poczucie szczęścia, ale nim nie są. Wówczas zaczną wizualizować i manifestować ideały o charakterze bardziej duchowym. Niech wizualizuj ą i manifestują otrzymywanie najlepszych ocen i nagród w szkole, a tak się stanie. Jako „bajkę na dobranoc" niech wizualizują swoje dobre relacje z innymi dziećmi i nauczycielami w szkole, a tak się stanie. Naucz je dostrzegać to, czego chcą, a nie to, czego nie chcą. Zagraj z nimi w grę, w której „przyłapujecie się" wzajemnie na negatywnych afinnacjach, takich jak narzekanie lub mówienie: „Co za koszmar!" i innych tego typu zwrotów. Odpłacaj dzieciom komplementem albo jakąś nagrodą materialną za każdym razem, kiedy pozytywnie coś afirmują. Na przykład rankiem, przed testem w szkole, natchnij je optymizmem, sprawiając, że powiedzą: „Dam sobie radę! " i „Mój umysł jest dzisiaj super czujny! " Możecie wspólnie wizualizować ich sukces na teście w szkole, a potem opisywać sobie nawzajem swoje wizje. W ten sposób wzmocnicie nawyk wizualizowania pozytywnych rezultatów (każde z was!) - umiejętność, która przyda się w każdej sytuacji.

Chwalenie duchowych

uzdolnień

swoich dzieci

Bardziej niż czegokolwiek innego, Dzieci Indygo potrzebują wsparcia emocjonalnego ze strony swoich rodziców, szczególnie w odniesieniu do swych parapsychicznych zdolności jasnowidzenia. Wsparcie rodziców może pomóc Dzieciom Indygo stać się tymi, które uznają piękno swych talentów duchowych, a nie tymi, które czują wstyd wywołany poczuciem inności . Przypadek Jane stanowi tu doskonałą ilustrację . Powiedziała mi: Kiedy moja czternastoletnia córka, Leah, miała cztery lata, opowiedziała mi o rozmowie, jaką odbyła z Bogiem jeszcze przed swoim obecnym wcieleniem. Najpierw widziała anioły - ogromne - kiedy miała lat dziewięć To ją przerażało, więc „zamk nęła się" na te wizje. Obecnie widzi, jak je nazywa, „iskierkf', które są przebłyskami swiatła. Leah widzi je wszędzie i uznała ich obecnosć za bardzo naturalną częsć swego życia. Czasami życie staje się dla niej wyzwaniem, ponieważ doswiadcza go w bardzo odmienny sposób niż jej rówiesnicy. Często zastanawia się, dlaczego jest taka inna, a wtedy mówię jej „ Twoja odmiennosć to piękno twojej duszy. Twoja energia jest na innym poziomie niż energia otaczających cię osób. Wibrujesz z częstotliwoscią, z którą inni obecnie nie wibrują". Jej Celem w życiu jest udział w wywarciu pozytywnego wpływu na swiat.

51

ROZDZIAŁ SZÓSTY

Jak pozbyć

się bezsenności

i

przerażających

wizji

Sen może stanowić jeden z najistotniejszych czynników wpływających na samopoczucie 1 zachowanie twojego dziecka. Badania naukowe, jak również przeprowadzone przeze mnie rozmowy z Dziećmi Indygo, wskazują na silną korelację między jakością snu i wykazywaniem przez dzieci oznak ADHD lub ADD. Zawsze, kiedy rozmawiam z Dziećmi Indygo i ich rodzicami, niezmiennie słyszę, że problem stanowi bezsenność. „Nie mogę zapędzić moich dzieci do łóżka przed północą!", „Moj e dzieci nie śpią przez całą noc!", „Moje dzieci widzą w swoim pokoju przerażające twarze i postacie i za bardzo się boją, żeby zasnąć!" Dzieci Indygo same wiedzą, jak ważny jest sen. Pewne Dziecko Indygo o imieniu Alec ujęł o to w ten sposób: „J eśli się nie wyśpię, grymaszę i j estern apatyczny". Inne Dziecko Indygo o imieniu Elizabeth powiedziało: „Zawsze potrzebuję dużo snu, na przykład ośmiu godzin. Jeśli się nie wyśpię, cały dzień jestem nieprzytomna i senna". Dziecko Indygo, Dawn, powiedziało: „Jeśli się nie wyśpię, cały dzień jestem wyczerpana. Nie mam energii i nic mi się nie chce. Jestem jak w letargu. Ale jeśli się porządnie wyśpię, a potrzebuję dziewięciu godzin snu, budzę się podekscytowana na myśl o nowym dniu". Alec, Elizabeth i Dawn powiedzieli również, że zbyt długi sen wywoływał u nich niemal identyczną senność jak sen zbyt krótki. Zatem właściwe zrównoważenie czasu snu ma zasadnicze znaczenie dla samopoczucia i poziomu energii Dziecka Indygo. Naukowcy sfilmowali charakterystyczne cechy snu dzieci ze stwierdzonym ADD i ADHD i odkryli, że ich sen jest bardziej aktywny i niespokojny niż w przypadku innych dzieci. Francuscy naukowcy infonnują: „Zakłócenia snu mogą wywoływać u dzieci objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)". Zatem bezsenność jest nie tylko objawem ADHD, ale też może wywoływać te objawy, które prowadzą do takiej diagnozy. Rzadko zdarza się, że coś jest zarówno przyczyną i efektem. To istne błędne koło! Wszyscy wiemy z własnego doświadczenia, jak ważna jest dobrze przespana noc. Czy po spokojnie przespanej nocy nie jesteśmy lepiej skoncentrowani i w lepszym nastroju? W przypadku dzieci jest tak samo. Pozbawienie snu może również zakłócać pamięć Dzieci Indygo, ich czas reakcji i czujność, jak twierdzi dr John W. Shepard Jr., któ1y kieruje Ośrodkiem Zaburzeń Snu w klinice Mayo. Shepard twierdzi, że ludzie zmęczeni są bardziej skłonni do odczuwania niecierpliwości i wykazują mniejsze zaangażowanie w relacjach z innymi. Zatem dobrze przespana noc jest niezmiernie istotna dla Dzieci Indygo. Mózg ludzki wytwarza i gromadzi serotoninę (ważny związek chemiczny w mózgu, który wpływa na nastrój i poziom energii) w czasie marzeń sennych czyli fazy REM. Jeśli nasz sen zakłócany jest niepokojem, zmartwieniem czy lekami, długość faz REM staje się niewystarczająca. Bez tej fazy snu budzimy się senni albo rozdrażnieni. Wiele dzieci o zmniejszonym poziomie serotoniny moczy się podczas snu, a na tę przypadł ość cierpi znacząca liczba dzieci z ADHD. Potrzebujemy też węglowodanów do samoleczenia obniżonych zapasów serotoniny. Dziecko prawdopodobnie sięgnie w takiej sytuacji po słodkie i tłuste węglowodany, więc sen jest bardzo istotny w łagodzeniu tego cyklu objawów. Niektóre skutki uboczne Ritalinu, takie jak bezsenność i przyspieszone bicie serca, kolidują ze snem. Dietetycznymi środkami pobudzaj ącymi są cukier, czekolada, woda sodowa z kofeiną, sztuczne słodziki i guma carob (będąca składnikiem większości beznabiałowych lodów), i wszystkie one zdecydowanie zakłócają sen. Dziecko Indygo, Ryan, mówi: „Nie mogę spać odkąd skończyłem szesnaście lat, bo psychiatrzy faszerują mnie lekami. Zacząłem od Prozacu, kiedy miałem szesnaście lat. Poszedłem do psychiatry, bo nie czułem się szczęśliwy; miałem depresję. Nie układało mi się z ludźmi , bo dzieciaki są naprawdę okropne w gimnazjum. Wszyscy mnie olewali. Nie mogłem dłużej ich znieść. Więc dali mi Prozac i odtąd cierpię na bezsenność". 52

Ćwiczenia mchowe (bieganie, skakanie, pływanie i tak dalej) na trzy godziny przed pójściem spać również mogą wywołać bezsermość .

Jak na ironię, jeśli dzieci

ćwiczą

w

ciągu

dnia, będą spać lepiej

niż gdyby nie ćwiczyły w ogóle. Zmartwienia na temat jutra (chuligani, testy i tak dalej) powodują bezsenność. Podarujcie swoim dzieciom albo pomóżcie im wykonać „boskie pudełko" , które ustawią w swojej sypialni. Każdego rodzaju pudełko będzie odpowiednie, łącznie z pudełkiem po butach. Możecie ozdobić je ścinkami tapety albo ilustracjami wyciętymi z magazynów. Naucz dzieci przekazywać co wieczór lęki Bogu, zanim pójdą spać. Zapiszcie lęki i zmartwienia na kawałku papieru i wrzućcie go do pudełka. W ten sposób dzieci przestaną obsesyjnie o nich myśleć i będą mogły zasnąć. Alternatywą „boskiego pudełka" jest włożenie kartki z zapisanymi lękami do zamrażalnika w lodówce. W ten sposób zamrażasz swoje lęki ! Wiele osób znajduje cudowne rozwiązania, kiedy zapisują swoje zmartwienia lub problemy na papierze, a następnie wkładają ten papier do zamrażalnika na kilka tygodni. Pewna dziewczynka Indygo zapisała na kartce imię chłopca, który ją denerwował , a następnie ją zamroziła. W przeciągu kilku dni przestał ją niepokoić. Zadbaj o to, by twoje dzieci zawsze miały czyste kartki i długopisy na swoich szafkach nocnych, aby mogły przelać zmartwienia ze swych umysłów na papier.

Bezsenność wywoływana

przez przerażające wizje

Najbardziej zaskakującym odkryciem, jakiego dokonałam podczas rozmów z Dziećmi Indygo i ich rodzicami, była ogromna liczba Indygo, które cierpią na bezsenność, ponieważ widzą istoty bądź inne przerażające wizje w swoich pokojach. To zjawisko należy do innej kategorii niż dziecięce wyobrażanie sobie straszydeł w szafie albo aligatora pod łóżkiem. Indygo mają straszne wizje, dokładnie takie jak w filmie Szósty zmysł. Naprawdę widzą w nocy potworne twarze i stwory. Gzy mógłbyś zasnąć wiedząc, że w twoim pokoju czaj ą się podejrzane postacie, przygl ądające ci się Bóg wie z jakiego powodu? Wiele Dzieci Indygo stwierdza, że rodzice nie traktują ich lęków poważnie . Rodzice mówią: „W twoim pokoju nie ma żadnych potworów - a teraz idź już spać ! " Więc dzieci leżą w łóżku, modląc się, żeby te stworzenia nie dopadły ich w środku nocy. Ich sen jest przerywany i niespokojny. Poznałam też jednak wielu współczujących rodziców, którzy przejechali wiele mil, żeby dotrzeć na moje warsztaty i zapytać o to zjawisko. Proszą mnie o odpowiedź na pytanie: „Jak mogę pomóc swemu dziecku? Ona ciągle widuje w swoim pokoju jakieś mroczne duchy!" Ci rodzice nie kwestionują prawdziwości wizji swoich dzieci. Oni tylko chcą wiedzieć, co mają robić . Uczę ich, jak pracować z Archaniołem Michałem (tak jak opisałam w rozdziale czwartym). Każde dziecko, dostatecznie duże, by poskarżyć się na przerażające wizje, jest też dość duże, by nauczyć się środków zapobiegawczych. Obejmij swe dziecko i powiedz: „Zwróćmy się razem do Archanioła Michała". Później możecie

razem powiedzieć : „Archaniele Michale, proszę, przybądź do mnie teraz i wszelkie istoty, które nie są moimi aniołami lub przewodnikami duchowymi. Proszę, zabierz je i wszystko, co ma coś wspólnego z lękiem, wprost do Światła". Posiedźcie chwilę w ciszy, oddychając, a następnie zapytajcie dziecko, czy coś widziało lub czuło . Najprawdopodobniej oboje odczujecie potężną obecność Archanioła Michała. Porównując swe odczucia, możecie pomóc sobie nawzajem wzmocnić wiar·ę. Możecie też włączyć tę stronę mojej taśmy Oczyszczanie czakr, która zatytułowana została „Wieczór". Zawiera ona kojącą medytację, która pomaga w zaśnięciu (ludzie wciąż mówią mi, że zasypiają przed końcem tej taśmy). Zawiera ona też oczyszczającą energię Archanioła Michała. Moja pasierbica Indygo, Nicole, wspomina, jak cierpiała na bezsenność, kiedy była małą dziewczynką, bo doznawała w nocy mrocznych i nieprzyjemnych wizji. Nicole sama odlayła, że gdy utrzymywała w myślach obraz serca ze słowem miłość w jego środku, wizje rozwiewały się i mogła zasnąć. Miłość naprawdę sprawia, że mrok nie może nas skrzywdzić! Inny przykład duchowego wzmacniania Dzieci Indygo pochodzi od Nancy Baumgarten, która odprowadź stąd

53

przysłała mi przejmującą relację

na temat swej córki, Llael:

Kiedy Llael miała osiem lat, pewnego wieczoru nie czulą się zbyt dobrze i wczesnie położyła się do łóżka. Siedziałam na podłodze, rozmawiając przez telefon, kiedy przybiegła do mnie i powiedziała: „ Każ im sobie pójsć; tam są takie małe czerwone diabełki!" !Nie wiem, gdzie dowiedziała się o diabłach albo o tym, jak przypuszczalnie wyglądają, bo ja z pewnoscią nigdy jej o nich nie opowiadałam i zawsze byłam szczególnie wyczulona na kwestię podatnosci bardzo małych dzieci na sugestię, a także na kwestię złych istot). Powiedziałam jej, żeby zawsze pamiętała , że może pozbyć się wszystkiego, czego nie chce przy sobie, mówiąc ze stanowczą intencją: „Odejdźcie! Nie wolno wam przebywać w mojej przestrzeni. Tylko istoty pochodzące ze swiatła i Miło5ci Chrystusa mogą przy mnie przebywać", albo cos w tym rodzaju. Tak robiła i mówiła potem, że już było w porządku.

Oczyszczanie pokoju Oczyszczanie czakr w pokojach, które chcą oczyścić . Możesz zostawić włączoną taśmę ustawioną na średnią głośność i wyjść z pokoju. Kiedy później wrócisz, poczujesz różnicę w poziomie energii w tym pokoju. Będzie cieplejsza, szczęśliwsza i czystsza. Poniżej znajdziesz kilka innych sposobów na oczyszczenie pokoju Dzieci Indygo, żeby nie niepokoiły ich żadne przerażające wizje. Otocz swój dom białym światłem . Co noc, przed zaśnięciem, wyobrażaj sobie cały dom otoczony białym światłem . W ten sposób nie tylko oczyścisz energię w swoim domu, ale stworzysz również barierę, która zatrzyma niechcianych gości z dala od niego. Ustaw aniołów stróżów przy oknach i drzwiach. Wyobraź sobie albo poproś , by anioły stróże pilnowały drzwi i okien pokoju twojego dziecka. Pomaluj ściany i wypierz dywany. Odnosi to skutek szczególnie wtedy, gdy podejrzewasz, że pokój dziecka zamieszkiwany jest przez dawnego mieszkańca twego domu czy mieszkania. Oczyszczanie siłami natury. Spal trochę szałwi (rośnie dziko, ale dostępna jest też w sklepach z ziołami i sklepach metafizycznych), dzięki czemu oczyścisz energię danego pomieszczenia. Dla większej pewności , albo jeśli dziecko nie lubi zapachu szałwi, możesz też użyć innych elementów natury, aby oczyścić energię w pokoju, takich jak: -Kryształy. Umieść czysty kwarc, kwarc różowy, ametyst albo sugilit przy łóżku dziecka. Zawieś czysty kryształ przed oknami pokoju. -Rośliny . Zadbaj o to, by w pokojach dzieci znalazły się żywe rośliny doniczkowe. Rośliny o szerokich liściach najlepiej nadaj ą się do celów oczyszczania. W nocy roślina wchłonie energię lęku z ciała dziecka, dzięki czemu rano obudzi się odświeżone. Co więcej, roślina wytwarza tlen, któ1y, według badań, związany jest ze zwiększaniem zdolności koncentracji. -Spirytus, woda morska lub słona woda. Na środku pokoju umieść naczynie i napełnij je spi1ytusem, wodą morską albo wodą z rozpuszczoną w niej solą morską Płyn ten wchłonie negatywną energię z powietrza, a także oczyści czakry twoich dzieci.

Wiele osób

włącza taśmę

Metody feng shui pomocne przy

bezsenności

Twoje dzieci mogą niepotrzebnie cierpieć na bezsenno ść, ponieważ aranżacja przestrzeni bądź feng shui w ich sypialni wywołuje niepokój, twierdzi Terah Katmyn Collins, autorka trzech książek na temat feng shui, między innymi The Western Guide to Feng Shui - Room by Room (Zachodni przewodnik po feng shui - pokój po pokoju, Hay House, 1999) . Feng shui uczy, jak aranżować nasze otoczenie, aby ulepszyć swoje życie, a także tego, jak ważne jest rozmieszczenie przedmiotów w domu. Podczas wywiadu, jaki z nią przeprowadziłam, Collins powiedziała mi: Zanim rodzice za czną podawać dzieciom Ditalin, powinni najpierw wymienić im 54

bieliznę poscielową. Przescieradła, narzuty i ogólny wystrój pokojów większości dzieci jest zbyt pobudzający. Wykonane są w najjaskrawszych barwach podstawowych: czerwonej, żółtej niebieskiej. Dziecięce sypialnie zapełniają pobudzające wizerunki superbohaterów, fantastycznych postaci lub przeróżnych pojazdów - latających , spadających, jeżdżących i scigających się po pokoju. Pytam rodziców: „Czy zasnęlibyscie w tym pokoju?" Zwykle odpowiadają, że nie chcieliby spać w pokojach swoich dzieci, bo kolorystyka i wystrój nie są uspokajające. Zamiast jaskrawych barw podstawowych do urządzenia pokoju dziecka należy użyć, jak je nazywam, „kolorów misiowych". które uspokajają dzieci i pomagają im zasnąć. Kolory misiowe obejmują szeroką gamę kolorów w odcieniach skóry i głębokich soczystych barw, takich jak brąz kakaowy, brzoskwinia, zgaszona żółć i b lada lawenda. Poza tym, odsuń lustra od łóżka dziecka, bo one także działają bardzo pobudzająco i utrzymują sypialnię „w stanie czuwania" przez całą noc. Lustra mogą też przerażać dzieci, ponieważ widzą w nich odbicia, które wydają im się duchami lub potworami. Dziesiątki wypchanych zwierząt wpatrujących się w dziecko w jego sypialni również może nie być zbyt dobrym pomysłem. Dzieci zwykle nazywają jakos każde z wypchanych zwierząt, więc posiadają one fragmentaryczne energie duszy, które zwracają się z powrotem ku dzieciom, jakby te zwierzęta były żywe. Wreszcie, proszę zadbać o to, by obrazki na scianach miały spokojny charakter i nie przedstawiały strasznych i przerażających wizerunków, takich jak czarownice czy chochliki. Dzieci bardzo dobrze reagują na Fotografie rodziców, dziadków i innych bliskich dorosłych w swoich pokojach, bo pomagają im czuć, że są bezpieczne i chronione w nocy. Chodzi o to, żeby wnosić spokój i wypoczynek w pokoje dzieci. Jesli możesz zapewnić dzieciom oddzielne miejsce w domu, gdzie będą korzystały z komputera i odrabiały lekcje, to tym lepiej. Najlepiej uczynić sypialnię uswięconą przestrzenią przeznaczoną wyłącznie do relaksu, odpoczynku i snu.

Dzieci Indygo i królestwo niewidzialnego Nie tylko fizycme właściwości ich sypialń wywierają swój wpływ na wrażliwe Dzieci Indygo; wpływają na nie także niewidzialne rzeczy niemate1ialne majdujące się w ich pokojach. Muzyka, światło i zapach mogą w macmym stopniu wpływać na sen dzieci, ich samopoczucie i poziom energn. MUZYKA. Od czasów Pitagorasa, w starożytnej Grecji ludzie stosowali muzykę jako czynnik uzdrawiający. Być może martwisz się, że muzyka, której słucha twoje dziecko wzmacnia depresję, wrogość czy niepokój. W takim przypadku zawsze zachęcam rodziców, żeby usiedli ze swymi dziećmi i zapytali: - Mogę z tobą posłuchać tej piosenki? - A potem delikatnie spytali, kiedy utwór się skończy: - O co chodzi w tej piosence? Nie rozumiem tekstu; o czym ona jest? Odkryłam, że nawiązuję kontakt z moimi dwoma synami Indygo i dwiema pasierbicami Indygo dzięki śledzeniu na bieżąco przebojów muzycmych. Oglądam wideoklipy na kanale VHl (stacja telewizyjna poświęcona współczesnej muzyce) i słucham popularnych stacji radiowych. I wiecie co? Naprawdę podoba mi się większość tego, co słyszę i widzę . Wyn1ieniam się płytami CD z synami i pasierbicami i razem sobie śpiewamy. Jednak w niektó1ych utworach jest też energia negatywna. Gdyby moje dzieci zaczęły obsesyjnie słuchać mrocmej muzyki, zwróciłabym większą uwagę na ich zachowanie i ubrania. Gdyby zaczęły ubierać się wyłącznie na czarno, gdyby moje pasierbice zaczęły używać czarnej sm1inki, albo gdyby ich ciała sprawiały wrażenie bezwładnych, a oczy byłyby skierowane w dół, porozmawiałabym z nimi. Są to bowiem omaki depresji. 55

Depresja wśród dzieci to poważna choroba. Ponad dwa i pół miliona dzieci zażywa obecnie leki przeciwdepresyjne. Nieleczona i nie-zdiagnozowana depresja często prowadzi do samobójstwa, które stanowi jedną z najczęstszych przyczyn śmierci młodych ludzi. Co więcej, naukowcy twierdzą, że depresja może przyspieszać pojawienie się nieuwagi i impulsywności, czyli objawów ADHD. Jeśli niepokoisz się, że twoje dzieci mogą cierpieć na depresję, radziłabym zacząć od modlitw. Na przykład:

Dobry Boże, boję się, że moje dzieci cierpią na depresję. Proszę pomóż mi pozbyć się lęku, abym mógł wyraźnie usłyszeć Twe wskazówki, jak im najlepiej pomóc. Proszę Boże, Duchu swięty, Jezu i Archaniołowie Michale, Rafaelu, i Urielu, wejrzyjcie w serca moich dzieci. Pomóżcie im pozbyć się mroku, który okrada je z radosci i sil życiowych. Proszę, pomóżcie moim dzieciom stać się pełnymi radosci i spokoju. Dziękuję. Amen. Jeśli

wyczuwasz jakieś poważne zachowania samobójcze albo jeśli twe dzieci robią uwagi na temat śmierci, nadszedł czas, by zwrócić się po profesjonalną pomoc. Nawet licencjonowani psychologowie zwracają się po pomoc, jeśli ich własne dzieci zaczynają wykazywać skłonności samobójcze, ponieważ często nie jesteśmy w stanie skutecznie pomóc krewnemu czy przyjacielowi, cierpiącemu na depresję kliniczną. Jednak, poza przypadkami idei samobójczych i muzyki mrocznej, ogólnie muzyka okazuje się bardzo pomocna przy medytacji. Naukowcy stwierdzili, że kiedy życie jest pełne stresów, muzyka spowalnia puls i ogranicza niespokojne zachowanie. Badania wskazują również, że muzyka pomaga nam otwierać się na własne zdolności parapsychiczne. Co więcej , okazuje się, że przy muzyce w mniejszym stopniu odczuwamy wysiłek podczas ćwiczeń fizycznych. Pewne badanie przeprowadzone w Dziecięcym Szpitalu Schneidera w Nowym Jorku wykazało, że dzięki muzyce poprawiły się wyniki z arytmetyki u dzieci z ADHD. Naukowcy stwierdzili, że muzyka może dostarczać dodatkowej stymulacji, która dodaje im energii i inspiruje je do uzyskiwania lepszych wyników Więc jeśli twoje Dzieci Indygo upierają się przy słuchaniu szybkiej muzyki podczas odrabiania lekcji, mogą intuicyjnie rozumieć potrzebę podwyższenia poziomu energii, które zapewnia muzyka. „Kręgi grających na bębnach" to jedna z muzycznych opcji, wzięcie udziału w której może spodobać się tobie i twoim Dzieciom Indygo. Ogólnie rzecz biorąc, krąg grających na bębnach to ludzie siedzący w kręgu i uderzający w bębny lub potrząsający grzechotkami. Każdy z członków grupy gra w swoim własnym 1ytmie, ale w końcu wszystkie rytmy ulegają zsynchronizowaniu. Niedawne badania wykazały, że takie kręgi pobudzają reakcję układu immunologicznego i mogą stać się źródłem lepszego zdrowia w obliczu stresu. Poza tym jest to świetna zabawa! Mój mąż, Steven, zapoznał mnie z kręgami grających na bębnach dzięki swym studiom nad szamanizmem i duchowymi praktykami rdzennych kultm. Kiedy po raz pierwszy tego spróbowałam, byłam nieco onieśmielona (czy potrafię dobrze grać?), ale po kilku minutach pozbyłam się swoich zahamowań i naprawdę zaczęłam się doskonale bawić. Często prowadzimy kręgi grających na bębnach, w któ1ych biorą udział nasze dzieci i przyjaciele, i wszyscy z przyjemnością czerpią poczucie jedności, jakie płynie z tego doświadczenia. Możesz grać na bębnie wspólnie ze swymi Dziećmi Indygo w jakiejś grnpie albo nielicznym towar·zystwie dwóch lub trzech osób. Jako bęben może posłużyć cokolwiek: puszka płatków owsianych, buteleczka z witaminami, którą potrząsas z, albo brytfanna. Większość sklepów muzycznych sprzedaje bębenki, ale możesz też z przyjemnością wykonać swój własny. ŚWIATŁO. Oświetlenie w sypialni dzieci również wpływa na ich nastrój i poziom energii. Jeśli

w swoim pokoju, potrzebują odpowiedniego oświetlenia przy biurku. Lampa z powinna zapewnić właściwe oświetlenie. Kiedy dzieci próbują zasnąć, konieczne jest oddzielenie ich od świateł palących się w domu i na ulicy. Anioły nauczyły mnie, że nawet miękkie światło w sypialni może powodować zakłócenia w fazie głębokiego snu. Jeśli dzieci upierają się spać przy zapalonym świetle, niech będzie

twoje dzieci

uczą się

regulacją jasności

56

maksymalnie stłumione i poza linią ich widzenia. Zamknij drzwi do sypialni dzieci, aby oddzielić je od świateł i dźwięków dobiegających z pozostałej części dornu. Dokładnie zasuńcie zasłony lub rolety, żeby odgrodzić je od świateł i dźwięków ulicmych. Zawsze pamiętajcie, jak wrażliwe na otoczenie są Dzieci Indygo, a dotyczy to również światła. Co więcej , światło może wpływać na zdolność koncentracji dziecka. Daniel P. Reid, autor The Tao of Health, Sex, and Longeuity (Tao zdrowia, seksu i długowiecmości), uważa, że światło fluorescencyjne i brak światła słonecmego (co nazywa „chronicznym pozbawieniem ultrafioletu") są częściowo odpowiedzialne za nadpobudliwość psychornchową. Reid pisze: Kiedy w typowych klasach, gdzie wczesniej obserwowano poważne anomalie w zachowaniu uczniów, zwykle swiatło fluorescencyjne zostało zastąpione oswietleniem pełnowidmowym, przemoc i nadmierne napięcie znikły w przeciągu kilku tygodni po zmianie oswietlenia, zas wczesniej tzw. trudne dzieci stały się wzorowymi uczniami. Ten pozytywny rezultat zaobserwowano we wszystkich testowanych klasach.

Reid twierdzi, że potrzebujemy codziennej dawki światła słonecmego , niefiltrowanego przez szyby okien czy okulary przeciwsłonecme. W ten sposób wchłaniamy światło pełno widmowe. Światło słoneczne pobudza przysadkę i szyszynkę. Ponieważ trzecie oko Dziecka Indygo (okolica szyszynki) jest bardziej otwarie niż u większości osób, dzieci te potrzebują też więcej światła pełnowidrnowego. Sezonowa choroba afektywna, będąca fonną depresji, pojawia się, kiedy ludzie pozbawieni są światła pełnowidrnowego. W taki sarn sposób, Jeffrey Freed, metodyk i autor książki Right-Brained Chi/dren in a LeftBrained World (Dzieci o dominującej prawej półkuli mózgu w świecie zdominowanym przez lewą półkulę), mówi, że wiele dzieci ADO jest nadzwyczaj wrażliwe na warnnki oświetleniowe . Pisze: „Zauważyłem, że wielu z tych uczniów ma kłopoty z koncentracją w szkole ze względu na niemal boleśnie rażące światło " . Freed mówi, że ostre światło w klasie powoduje refleksy na stronach czytanych przez dzieci, wywołuj ąc dodatkowe zakłócenia utrndniające koncentrację. W rezultacie, pisze Freed: „Dziecko stwierdza, że mieszają mu się wyrazy, a powstała stąd frustracja staje się przyczyną słabego czytania". Daniel Reid zgadza się z Freedern, utrzymując przy tym, że migoczące światło telewizora również drażni dzieci i prowadzi do nadpobudliwości psychornchowej, co także może stać się przyczyną bezsenności. Reid cytuje badania, w któ1ych szczmy umieszczano obok kolorowego telewizora (na sześć godzin dziennie), zasłoniętego ciężkim czarnym papierem tak, że przenikały przezeń tylko niewidzialne promienie. Szczury stały się nadpobudliwe i nadzwyczaj agresywne, przy czym objawy te utrzymywały się przynajmniej przez siedem dni. Reid utrzymuje, że „szkodliwe promieniowanie telewizora nie jest rezultatem widzialnego widma, ale zawariego w nim niewidzialnego promieniowania" . Prawdopodobnie słyszałeś o aromaterapii, alternatywnej metodzie leczniczej na wykorzystaniu olejków eterycznych i esencji kwiatowych, które wywierają pozytywny wpływ na zdrowie, nastrój i poziom energii . Cóż, nauka potwierdza potężne efekty zapachu i aromaterapii. Nowe badania wskazują, na przykład, że zapach lawendy wywiera wymierne skutki uspokajające i relaksujące . Aby pomóc dzieciom lepiej się odprężyć i zasnąć, sporządź albo kup „usypiającą poduszkę" . Zwykle wykonane są one z jedwabiu wypełnionego siemieniem lnianym i aromatyzowane olejkiem lawendowym. Możesz kupić poduszeczki na oczy (są małe i podłużne) albo „poduszki snów" w sklepach ze zdrową żywnoś cią, ośrodkach jogi i centrach metafizycznych. Możesz też jednak sp1yskać olejkiem lawendowym (który nabyć można w sklepach ze zdrową żywnością) poszewkę na poduszkę i prześcieradło swego dziecka, uzyskując te sarne rezultaty. Jeśli uda ci się zdobyć olejek z korzenia waleriany, on również uznaje się za skuteczny środek nasenny. Moje Dzieci Indygo lubią także zapach kadzidła „Nag Charnpa", podobno opracowanego w Indiach dla awatara (mistrza) duchowego, Sai Baby. Posiada cudowny zapach i właściwości relaksacyjne. ZAPACH . polegającej

57

Dzieci Indygo są niezwykle wrażliwe na zapach. Jeśli twoje Dzieci Indygo skarżą się, że nie lubią zapachu, uwierz im! Prawdopodobnie są bardziej świadome zapachów niż dorośli , a sprzeczanie się z nimi albo uznanie ich za.chowania za dramatyzowanie nie przyniesie żadnych efektów. Zamiast tego pomóż dzieciom nasycić sypialnię i inne pomieszczenia przyjemnymi, naturalnymi zapachami (ponieważ zapachy sztuczne nasilają objawy ADHD). Zabierz swe Dzieci Indygo do działu z olejkami ete1ycznymi w sklepie ze zdrową żywnością i pozwól im kupić ich ulubione zapachy. W czasie tego doświadczenia nie tylko nawiążesz nić porozumienia ze swymi dziećmi, ale też zasłużysz sobie na ich wdzięczność, ponieważ w ten sposób potwierdzisz swą wiarę w ich wielką wrażliwość.

jakiegoś

DOTYK. Wrażliwość Dzieci Indygo czyni je również świadomymi stopnia wygody mebli, pościeli i ubrań . Być może nie podoba ci się, że twoje Indygo nie chcą nosić połowy swojej garderoby, narzekając, że je drapie i krępuje, ale są to problemy całkowicie realne w świecie materialnym, w któ1ym żyją Większość Dzieci Indygo nie lubi tkanin syntetycznych, ponieważ czują awersję do wszystkiego, co nie jest naturalne. Lepiej się czują, nosząc stuprocentową bawełnę, szczególnie odmianę ekologiczną, bez zapachu, pestycydów i innych związków chemicznych, na które Dzieci Indygo są często uczulone. Jak już wcześniej wspomniano, Terah Kathryn Collins, specjalistka od feng shui, zauważyła, że pościel większości dzieci jest utrzymana w zbyt jaskrawych baiwach i że te odcienie są tak pobudzające, że nie pozwalają dzieciom zasnąć! Pamiętam, że jako dziecko miałam prześcieradła z postaciami z filmu Czarnoksiężnik z Krainy Oz. Wykręcałam ciało tak, żeby nie dotknąć Złej Czarownicy, której podobizna znajdowała się w kilku miejscach na prześcieradle i poszewkach na poduszki. Zauważyłam też, że dziecięca pościel często wykonana jest z szorstkiej, chropowatej tkaniny. Zamiast wydawać pieniądze na dekorowanie sypialni swego Indygo wizernnkami najnowszych kreskówek i filmów, może lepiej byłoby zainwestować w wygodną pościel ? Prześcieradło z przędzy bawełnianej wysokiej jakości może okazać się najlepszym prezentem, jaki kiedykolwiek podarnjesz swemu dziecku. Pamiętaj też, żeby łóżka twoich Dzieci Indygo ibyły dość duże, by pomieścić ich rosnące ciała. Wypróbuj poduszki: czy są wygodne? A koce? I najważniejsze: zapytaj dzieci, jak oceniają stopień wygody swoich łóżek. Nalegaj , by odpowiedziałiy ci szczegółowo. Kiedy zapytałam o to swego syna, Granta, odkryłam, że wolał spać na welurowych kocach niż na prześcieradłach. Wzięłam go na zakupy i wspólnie przeżyliśmy bardzo ważne doświadczenie, kiedy tak sprawdzaliśmy dotykiem różne koce, aż znaleźliśmy odpowiednio miękkie. Jakość jego snu natychmiast uległa gwałtownej poprawie. CZĘSTOTLIWOŚCI ELEKTROMAGNETYCZNE (EMF). Dzieci Indygo, jak podkreślałam już

w tej książce, są niezwykle wrażliwe emocjonalnie i fizycznie. Być może nie zdają sobie sprawy, dlaczego są nadpobudliwe, ale nieświadlomie rozpoznają w otoczeniu czynniki, które je pobudzają i drażnią. Wywierają też wpływ na sprzęty zasilane bate1iami lub prądem elektrycznym. (Wiele Dzieci Indygo stwierdza, że zegarki przestają działać, kiedy je noszą i że sprzęty elektiyczne psują się albo nie działają w ich obecności). Jeden z czynników drażniących, znaj dujących się w sypialniach Indygo, to często tli w ości elektromagnetyczne, często określane jako EMF. Zgodnie z pewnymi badaniami, EMF mają związek z poważnymi zaburzeniami zdrowia. Dzieci Indygo mogą odczuwać pobudzenie centralnego układu nerwowego, ponieważ urządzenia elektryczne znajdują się w pobliżu ich łóżek. Bardzo ważne jest, aby wszystko, co zasilane jest prądem elektiycznym bądź bate1iami, znajdowało się z dala od łóżka dziecka. Dopilnuj więc, aby telewizor, elektryczny zegai-, telefon zasilany prądem, automatyczna sekretarka i komputer znaj dowały się przynajmniej półtora metl"a od łóżka. Nie ustawiaj na szafce nocnej dziecka sprzętów elekt1ycznych (zegara, telefonu i tak dalej). Z pewnością zaburzą one jego sen. A jak już wcześniej nadmieniono, zakłócany sen wiąże się ze zwiększeniem objawów ADHD. 58

Dobranoc Kiedy uczysz dzieci metod oczyszczania duchowego i ochrony, dajesz im wspaniały dar. Po pierwsze, zapewniasz je, że naprawdę je rozumiesz. Po drugie, okazujesz im swą miłość; a po trzecie, wskazujesz dzieciom, jak zacząć współjpracę z ich aniołami, co pomoże im w okresie dzieciństwa, dojrzewania i dorosłości. Dawn, Dziecko Indygo, opowiada, jak wizje parapsychiczne pomogły jej poczuć, że jest bezpieczna i chroniona: Mam mnóstwo snów proroczych, dotyczących tego, co się wydarzy w ciągu kolejnych kilku dni. Na przykład kiedy mój chłopak mnie zdradzał, nie wiedziałam o tym przez miesiąc. Ale w ciągu tego miesiąca miałam powracający sen, że mój chłopak mnie zdradza. Nie wiedziałam, skąd się to bierze, bo czułam się z nim bardzo szczęśliwa. A potem odkryłam prawdę i pomyślałam: No tak, powinnam była tego posłuchać. Miałam też inne doświadczenia mistyczne. Na przykład nigdy nie znałam swego pradziadka, ale cała rodzina chwaliła jego hojny i życzliwy charakter. Kiedy miałam siedem lat, siedziałam w korytarzu. Nagle ujrzałam zieloną mglistą postać , ale z jakiegoś powodu wcale się nie bałam. Przez chwilę widziałam zarys jego twarzy i wiedziałam, że to mój pradziadek. To był znak od niego, że jest przy mnie i opiekuje się mną. Do teraz mam wyraźne poczucie bezpieczeństwa. Wiem, że wokół mnie cały czas są anioły. Nie jeden, lecz w iele. Czuję, że jestem bardzo starannie chroniona na tym świecie, bo nigdy nie przydarzyło mi się nic naprawdę złego. Nigdy nie złamałam sobie żadnej kości i nigdy nie miałam wypadku samochodowego. Odpukać w niemalowane drewno, ale nie czuję, żeby to było konieczne.

Kiedy Dzieci Indygo wiedzą, że są strzeżone przez Boga, pewne, że wszystko jest w porządku.

59

anioły i

swoich rodziców, mogą być

ROZDZIAŁ SIÓDMY

Gimnastyka: naturalne wprowadzanie zmian w chemii mózgu i w zachowaniu A gdyby tak świat nauki odbył pigułkę, dzięki której możliwe byłoby natychmiastowe złagodzenie depresji i niepokoju, zeszczuplenie, dłuższe życie i poczucie szczęścia? I gdyby ta pigułka była łatwo dostępna dla każdego, bez recepty lekarskiej i za stosunkowo niską cenę? Wszystkie gazety obwieściłyby to znaczące odbycie. Ludzie głośno domagaliby się kupna tej pigułki! Otóż takie właśnie panaceum już istnieje, a jego skuteczność potwierdzona została przez niezliczone badania naukowe (z któ1ych wiele zostało ujętych w bibliografii, na końcu tej książki). Nazywa się gimnastyka. Badania wskazują, że szczególnie ćwiczenia aerobowe - bieganie, jogging, wspinanie się po schodach, pływanie, jazda na rowerze i szybkie chodzenie - zwiększają wytwarzanie w mózgu związku chemicznego o nazwie serotonina i innych neuroprzekaźników, wpływających pozytywnie na samopoczucie. Niektórzy specjaliści od ADO i ADHD stwierdzili: „Gdyby dzieci biegały raz lub dwa razy dziennie, możliwe byłoby praktycznie wyeliminowanie potrzeby przepisywania Ritalinu". Jednak ponieważ żadna fi.ima fa1maceutyczna nie odnosi korzyści z uprawiania gimnastyki, sprawność fizyczna nie jest tak zawzięcie promowana jak środki pobudzające. Według Ośrodka Kontroli i Zapobiegania Chorobom prawie połowa młodych Amerykanów w wieku od dwunastu do dwudziestu jeden lat nie prowadzi regularnego aktywnego trybu życia. Tylko dziewiętnaście procent wszystkich licealistów jest fizycznie aktywne przez dwadzieścia lub więcej minut, pięć dni w tygodniu, podczas zajęć wychowania fizycznego. Około czternastu procent młodych ludzi przyznaje się do braku jakiejkolwiek aktywności fizycznej w ostatnim czasie. Bierność jest częściej spotykana wśród płci żeńskiej (14 procent) niż męskiej (7 procent) i bardziej powszechna wśród Afro-amerykanek (2 1 procent) niż u kobiet rasy kaukaskiej (12 procent). Uprawianie wszystkich typów aktywności fizycznej uderzająco maleje wraz z wiekiem. W latach 1991-1995 dzienny udział licealistów w zajęciach wychowania fizycznego spadł z czterdziestu dwóch do dwudziestu pięciu procent Jednak odpowiednio zaplanowane działania w szkołach ukierunkowane na zwiększenie aktywnego udziału w zajęciach wychowania fizycznego okazały się skuteczne. Społeczne poparcie ze strony rodziny i przyjaciół wywiera stały i pozytywny wpływ na regularne kultywowanie aktywności fizycznej. Od lat zalecam gimnastykę swoim pacjentom cierpiącym na depresję i zaburzenia odżywiania, a swe rady opieram na doświadczeniach osobistych i klinicznych. W końcu wiele zaburzeń odżywiania wywoływanych jest przez silne emocje i łaknienie, którymi reguluje wytwarzanie serotoniny. Skoro ćwiczenia fizyczne pomagają w jednym i w drugim, ci, którzy ćwiczą regularnie, z większym prawdopodobieństwem pozbędą się zaburzeń odżywiania. Biegam sześć-siedem razy w tygodniu, ćwiczę ze sztangami trzy razy w tygodniu i regularnie uprawiam jogę. Zwykle, kiedy zaczynam biegać, czuję się ociężała i nie całkiem „w nastroju". Przez pierwsze pięć do dziesięciu minut moje stopy i ciało są ciężkie i nie reaguj ą jak należy. Ale po pewnym czasie biegania czuję, że pogłębia mi się oddech, dzięki czemu wdycham powietrze całymi płucami. Ciało się relaksuje, a krok wydłuża. Wtedy dzieje się coś magicznego i czuję się, jakbym szybowała w powietrzu bez żadnego wysiłku. Po biegu tryskam energią, a jednocześnie jestem odprężona. Wszystkie zmartwienia i troski trapiące mnie przed bieganiem wydają się mniej ważne. Czuję, że nad wszystkim panuję albo poddaję się Bogu. Wtedy często zastanawiam się: „Jak niby ktoś może czuć się dobrze, jeśli nie ćwiczy regularnie?"

60

Motywacja do

ćwiczeń

Wiem, że większość ludzi uważa ćwiczenia za nudne, bolesne i czasochłonne . Często sama tak myślę! Dane federalne wskazują, że s ześćdziesiąt procent z nas nie ćwiczy wystarczająco dużo. Inne statystyki podają, że większość uważa zdrowie i atrakcyjną figurę za ważny cel, alej akoś niej esteśmy zbyt chętni do pracy nad jego realizacją. Sądzę, że te odczucia wynikają z pewnej zasady ludzkiego zachowania, potwierdzanej przez badania psychologiczne: otóż mając do wybom wykonanie dwóch zadań, z któ1ych jedno jest ważne, lecz nudne, a drngie nieważne, ale prostsze, większość z nas najpierw podejmie się wykonania tego drngiego. W końcu więc nigdy nie zabieramy się za sprawy nadrzędne, które mogą wymagać więcej wysiłku. Zatem niezliczone książki i rozprawy mistrzów pozostają nienapisane, garaże zagracone, a całe mile „nieprzebiegnięte" , ponieważ pozwalamy wygrywać innym sprawom. Główną przyczyną, dla której zwlekamy z zabraniem się za ważne zadania, jest to, że nasze ego (lub niższe Ja) boi się pracować nad naszym Celem Życiowym. Zawsze, kiedy pracujemy nad czymś, co może polepszyć nasze życie albo życie innych, ego protestuje. Zajmuje się „taktyką opóźniania" , na wszystkie sposoby marnując czas, żebyśmy nie pamiętali, kim jesteśmy i dlaczego znaleźliśmy się na Ziemi. Błędne koło, w które popadamy, polega na tym, że jeśli nie pracujemy nad swoim Celem Życiowym, osiągnięcie szczęścia jest niemal niemożliwe. Odczuwamy pustkę i mamy poczucie winy. Zawsze kiedy marnujemy czas, dręczy nas wewnętrzna świadomoś ć, że powinniśmy robić coś innego, waznieJszego i znaczącego. Nie znaczy to, że odpoczynek w gronie przyjaciół czy rodziny jest stratą czasu. Właściwie, zawsze, kiedy angażujemy się w j akąś czynność wynikaj ącą z miłości, to jest ona częścią naszego Celu Życiowego. Ego popycha nas ku działaniom wynikającym z lęku, takim jak uzależnienia i obsesje. Obniżają one naszą energię i poczucie własnej wartości . Jestem

realistką.

Dlaczego

ćwiczenia są niezbędne

dla Dzieci Indygo

kiedy nie czują się dobrze pod względem fizycznym bądź emocjonalnym. jest „nie tak"- Próbują jeść, pić, palić, robić zakupy, fantazjować, surfować po Internecie, grać w gry wideo i godzinami siedzieć przed telewizorem. Te czynności początkowo poprawiają im nastrój i wpływaj ą na chemię mózgu. Jednak po tych wzlotach zawsze przychodzą fatalne upadki. Więc Indygo poszukują zadowolenia na inne sposoby. Pozbawione elementu iywalizacji ćwiczenia aerobowe stanowią j edną z nielicznych fonn ćwiczeń, które naprawdę pozwalaj ą Dzieciom Indygo w n aturalny sposób panować nad swym san1opoczuciem. Oczywiście dieta, pokarm i sen w równym stopniu odg1ywają swoją rolę w obniżaniu objawów ADO i ADHD, jednak to ćwiczenia stanowią klucz, ponieważ jeśli dzieci zmuszone są, by przestać jeść pewne pokarmy, lecz wciąż ich pragną, to znajdą j akiś sposób, by je zdobyć i zjeść. Jak narkomani próbujący zdobyć działkę, sprytne Dzieci Indygo, które pragną cukrn - zdobędą go. Jeśli twoje dzieci przez całe życie jadły niezdrową żywność, to nie licz na to, że będziesz w stanie nagle wkroczyć i zmienić ich przyzwyczajenia. Jednak dzięki połączeniu uzdrawiania duchowego (przy zastosowaniu Terapii Anielskiej i modlitw) i pomocy w znalezieniu odpowiedniego programu ćwiczeń dla dzieci, możesz rzeczywiście pomóc im wyeliminować łaknienie niezdrowych pokarmów. Osoba, która ćwiczy regularnie, zaczyna mieć ochotę na zdrowsze jedzenie i zmniejsza się u niej potrzeba produktów niezdrowych. W rezultacie, dzieci nie będą walczyły ze swym apetytem, a ty nie będziesz musiał siłą kontrolować tego, co Dzieci Indygo

wiedzą,

Wiedzą, że coś

jedzą.

badania wskazują, że ćwiczenia powodują polepszenie jakości snu i obniżenie bezsenności. Jedynym wyjątkiem jest przypadek, kiedy ćwiczymy na trzy godziny przed pójściem spać. Wtedy przyspieszony puls i zwiększona temperatura ciała nie pozwalają nam łatwo zasnąć. Co

więcej ,

61

Zamień ćwiczenia

w

zabawę

Najprawdopodobniej ćwiczenia kojarzą się twoim dzieciom z ich lekcjami wychowania fizycznego (WF) w szkole. Ponieważ Dzieci Indygo są raczej nieśmiałe, wrażliwe, a nawet boją się towarzystwa innych, WF jest dla nich często strasznym doświadczeniem . Trenerzy zmuszają je do biegania, a inne dzieci dokuczają im albo znęcają się nad nimi. Nic dziwnego, że ćwiczenia kojarzą im się z cierpieniem emocjonalnym! Żeby im pomóc przezwyciężyć te odczucia, wybierz jakieś zabawne ćwiczenia, na przykład wypożycz tandem, popływajcie łódką, wspólnie wiosłując albo wybierzcie się na rodzinną wspinaczkę. Zaproponuj dziecku słuchanie muzyki w czasie ćwiczeń. Przynajmniej w dwóch znaczących badaniach stwierdzono, że obniża to wrażenie odrabiania pańszczyzny i sprawia, że czas wydaje się płynąć szybciej. Zazwyczaj biegam na świeżym powietrzu, co jest też świetnym pomysłem dla Indygo, gdyż badania wskazują, że światło słoneczne i świeże powietrze pobudzają wytwarzanie substancji chemicznych odpowiedzialnych za dobre samopoczucie, a szczególnie serotoniny. Skoro ćwiczenia sercowo-naczyniowe przyczyniają się do produkcji serotoniny, to ćwiczenia na świ eżym powietrzu dostarczają nam jej podwójnej dawki. Tym niemniej, w czasie niepogody, ćwiczę na bieżni. Wtedy uwielbiam oglądać wideoklipy, co sprawia mi przyjemność i jest dla mnie inspirujące. Poniżej przedstawiam kilka innych sposobów motywowania dzieci do przyjęcia jakiegoś programu ćwiczeń:

- Wykup dzieciom prenumeratę jakiegoś inspirującego miesięcznika na temat ćwiczeń, na przykład „Świat biegacza", „Figura", „Sprawność", „Kondycj a mężczyzny" czy „J oga". Zainwestuj w parę dobrych butów, odpowiednich dla wybranych przez dziecko ćwiczeń, a także w odpowiednie skarpetki Poszukaj sklepów sportowych, które sprzedają używany sprzęt, taki jak rowery czy bieżnie, po niskich cenach. Razem z dziećmi uczęszczajcie (albo oglądajcie w telewizji) na biegi lekkoatletyczne, mecze koszykówki bądź tenisa, żeby pobudzać ich zainteresowanie sportem. Zachęcaj dzieci do ćwiczeń, proponując im na przykład niewielką sumę pieniędzy czy nowe CD ze sklepu muzycznego. Ważne też, żebyś doceniał ich wysiłki. -Jeśli Indygo ma lat naście lub nieco więcej, zainwestuj w rodzinny karnet na siłownię albo do klubu fitness. Dzięki ternu będziecie spędzać więcej czasu razem, a także będziecie mieć możliwość ćwiczenia blisko siebie. Prawdopodobnie najcenniejszym darem, jaki możesz ofiarować swoim dzieciom są ćwiczenia uprawiane przez ciebie samego. Gzy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie, twoje dzieci obserwują cię i reaguj ą na wszystko, co robisz. Czasem dzieci postępują na odwrót, innym zaś razem naśladują cię. Moi rodzice są zapalonymi zwolennikami ćwiczeń i zdecydowanie zainspirowali mnie do przyjęcia zdrowego stylu życia. Zaobserwuj, o jakiej porze dnia poziom energii jest u ciebie najwyższy i właśnie wtedy ćwicz.

Wschodnie formy

ćwiczeń

Joga, tai chi i inne wschodnie formy ćwiczeń mogą okazać się szczególnie pomocne dla Dzieci Indygo uczących się koncentracji. Ćwiczenia te uczą też Indygo skupiać się w sobie tak, że kiedy popadną w przygnębienie, będą wiedziały, jak sobie z tym poradzić. Dzięki wykorzystaniu oddechu i uważnego ruchu, Dzieci Indygo uczą się, jak panować nad własnymi myślan1i i ciałem. Wiele ośrodków jogi oferuje zajęcia dla dzieci i młodych osób. Stwierdziłan1, że joga pomaga nam medytować i pozbywać się negatywnych wzorców myślowych. Jest szczególnie przydatna dla ludzi, którzy skarżą się na trudności z medytowaniem, ponieważ ich umysł jest zbyt zajęty lub niespokojny albo dlatego, że zasypiają w czasie medytacji. Kiedy moi synowie byli jeszcze mali, zapisałam ich na zajęcia z tai chi. Nie tylko je uwielbiali, ale jeszcze ich oceny natychmiast gwałtownie podskoczyły w górę! 62

Jeśli

maitwisz

się,

kontynuować jakiś

cz;y twoje dzieci będą miały dość motywacji i cierpliwości, żeby rozpocząć i program ćwiczeń, dobrze będzie poprosić o pomoc niebo. Oto modlitwa:

Dobry Boże i anioły stróże moich dzieci, proszę, pomóżcie moim dzieciom znaleźć taki program ćwiczeń, który okaże się d la nich zabawny i sensowny. Proszę, poprowadźcie je, by wiedziały, jaki rodzaj programu ćwiczeń będzie najlepiej dobrany do ich osobowosci i stylu życia. Pomóżcie mi je motywować, lecz nie kontrolować; inspirowa ć, lecz nie ingerowa ć w ich program ćwiczeń. Bardzo dziękuję. Amen.

63

ROZDZIAŁ ÓSMY

Naturalne dzieci w nienaturalnym

świecie

Co kilka lat powstaje jakiś film o „dzikim" człowieku - kimś, kto przebywał w izolacji od społeczeństwa - próbującym odnaleźć się we współczesnym świecie . Na przykład film Po=a światem, w którym Tom Hanks gra człowieka mającego problem z powrotem do świata po wieloletnim pobycie na bezludnej wyspie. Podobny temat poruszany jest w filmach, w których ktoś przenosi się z przeszłości w czasy współczesne . Zwykle filmy te ukazują, jak trudno jest komuś, kto przyzwyczajony jest do prostego życia, radzić sobie w naszym skomplikowanym, technologicznym społeczeństwie. W pewnym sensie, Dzieci Indygo stawiają czoło podobnym wyzwaniom. Owszem, przystosowały się do technologii komputerowej, jednak w przeważającej części Indygo nie rozumieją wielu rzeczy związanych z ziemskimi sprawami.

Kontakt

z naturą

Nasze dusze tęsknią za kontaktem z wielką przestrzenią. Tak często spędzamy życie we wnętrzach, w budynkach z fluorescencyjnym oświetleniem i klimatyzacją. Mija dzień za dniem, kiedy nie dotykamy trawy ani drzew. Badania wskazują, że ciało ludzkie potrzebuje światła słonecznego i świeżego powietrza. Od przebywania na świeżym powietrzu zależy nie tylko nasz optymalny stan zdrowia, ale także nasza zdolność koncentracji i sen, co potwierdzają dziesiątki badań naukowych. Ponieważ ćwiczenia są niezbędne dla zdrowia Dzieci Indygo, najlepiej byłoby, gdyby ćwiczyły na świeżym powietrzu. Bieganie na bieżni to coś zupełnie innego niż bieganie na świeżym powietrzu. Po pierwsze, ćwiczenie na świeżym powietrzu wymaga wykorzystania większej ilości mięśni. A ponieważ światło słoneczne, świeże powietrze i ćwiczenia wytwarzają serotoninę, więc największą dawkę tego związku chemicznego, odpowiedzialnego za dobre samopoczucie, otrzymujemy, kiedy ćwiczymy na łonie natury. Dzieci Indygo, których Cel Życiowy obejmuje pomoc środowisku naturalnemu, szczególnie potrzebują kontaktu z Matką Naturą. Mogą być im potrzebne chwile samotności, podczas któ1ych spacernją i rozmyślają na łonie przyrody. Jeśli mieszkacie w pobliżu szlaków, któ1ymi Dzieci Indygo mogą wędrować, proszę, zachęcajcie je do tego! To właśnie jest prawdziwy kościół, świątynia i klasa, gdzie Indygo uczą się i modlą. Jeśli mieszkacie w mieś cie pozbawionym naturalnego otoczenia, postaraj cie się regularnie wysyłać swe Indygo do krewnych posiadających gospodarstwo albo na obóz na odludziu. Gab1ielle Zale, prowadząca terapię dla młodzieży z wykorzystaniem sztuki, muzyki i dramy, wspomina, jak część uczestników jej terapii poddała się wpływowi natu1y: Dziewczyny w moim osrodku stworzyły wspólnie piękny obraz. Temat do zilustrowania przez każdą z grup brzmiał tak samo: "spokój". Jedna grupa stworzyła obraz przedstawiający zimową scenerię, do namalowania której dziewczyny użyły spokojnych kolorów błękitu i lawendy, i snieżnej bieli, umieszczając też na nim małą rzeczkę i kolorowe drzewo. Każda z dziewczyn przyczyniła się do powstania całosci obrazu, dzięki elastycznej koncentracji. Obraz został zawieszony w pokoju przyjęć. Pewnego dnia zapytałam dziewczyn: „ Gdybyscie mogły stworzyć tu, w tym budynku, miejsce, które byłoby wyłącznie wasze, co by to było?" Użyty następujących słów:-, „spokojne miejsce", „ miejsce, w którym można się odprężyć", „neutralne miejsce" i „spokojne miejsce do rysowania i matowania". Kiedy to usłyszałam, wybrałysmy się w góry i nazbierałysmy szyszek sosnowych, kawałków drewna i skał. Odkryłam, że te dzieci potrzebowały natury i służyła im energia Matki Ziemi i amerykańskich llndian. 64

Ultrawrażliwe

Dzieci Indygo

Być może

dene1wuje cię fakt, że Dzieci Indygo często zachowują się tak, że trndno z runn wytrzymać. Zupełnie jakby wszystko je drażniło! Spójrz na to jednak z punktu widzenia Indygo: tak silnie odczuwają różne rzeczy, że czasem staje się to dla nich bolesne. Przytłaczają je emocje wchłaniane od innych ludzi, więc mogą unikać kameralnych sytuacji, w któ1ych często mają miejsce rozmowy sarn na sarn. Na przykład mogą zamykać się w sobie w gabinecie psychologa, ponieważ intuicyjnie wiedzą, że ta osoba ma zaburzoną osobowość. Wchłaniają myślokształty lękowe innych ludzi, skutkiem czego one same ulegają zablokowaniu. Jeśli czujesz, że może to dotyczyć właśnie twoich dzieci, naucz je techniki oczyszczania opisanej w rozdziale czwaitym. Dzieci Indygo bywają bardzo wybredne w kwestii wygody swoich ubrań i butów. Mój syn, Chuck, bez przerwy zdej mował z siebie ubranie, kiedy był mały. Skarżył się, że „normalne" ubrania są bai·dzo niewygodne i wolałby biegać w spodenkach i bluzie. Nawet wtedy wyciągał kołnierzyk bluzy, żeby przylegała luźno do jego szyi. W podobny sposób, niektóre Dzieci Indygo skarżą się, że etykietki znajdujące się po wewnętrznej stronie koszul, w okolicy szyi, drażnią je i łaskoczą. Wiele Dzieci Indygo cierpi na alergie. Przyczyną swędzenia, pokrzywki, wysypki, astmy i niepokoju mogą być tkaniny syntetyczne i pestycydy stosowane przy uprawie bawełny. Jeśli podejrzewasz, że może to dotyczyć właśnie twoich dzieci, postaraj się ubierać je w bawełnę z upraw naturalnych. Wrażliwość skóry Dzieci Indygo może również wywoływać reakcje alergiczne na środki piorące (oprócz tych, które sprzedawane są w sklepach ze zdrową żywnością) .

Sztuczne dodatki do

żywnosci

Ponieważ

Dzieci Indygo są tak wrażliwe i ponieważ mają trndności z przyzwyczajeniem się do sztucznych i nienaturalnych związków chemicznych, być może będziesz musiał im pomóc, dobierając odpowiednie środki czyszczące, które będą stosowane w waszym domu. Dzieci są bardziej podatne na negatywne efekty toksyn w środowisku naturalnym niż dorośli, jak donoszą Państwowa Akademia Nauk i Amerykańska Akademia Pediatiii. Obie organizacje twierdzą, że toksyczne związki chemiczne mogą wywoływać bądź: pogarszać problemy z zachowaniem. Co więcej , barwniki dodawane do żywności pogłębiają u dziecka objawy ADHD (takie jak nadp obudliwość psychoruchowa, impulsywność i brak uwagi), co potwierdza 17 badań naukowych. Badania te wskazują też, że kiedy baiwniki i inne dodatki do żywności zostają wycofane z ich diety, objawy ADHD zmniejszają się lub zanikają. Jak już wcześniej nadn1ieniono, wiele Indygo potrafi wyczuwać to, co niewidzialne, a dar ten obejmuje też często zmysł węchu. Jest to instynktowna zdolność, którą obdarzyła nas Matka Natura, abyśmy mogli unikać zepsutych pokarmów i wykrywać zagrożenie (na przykład pożai} Ponieważ w kwestii bezpieczeństwa mniej polegamy na swych instynktach, a bardziej na technologii i autorytecie rządu, utraciliśmy kontakt ze swym zmysłem powonienia. Potrafiliśmy znosić ciężkie zapachy wody kolońskiej i środków czyszczących, a nawet stwierdzić, że nan1 się te zapachy „podobały" . Dzieci Indygo , obdarzone instynktem i zmysłem powonienia w nienaruszonym stanie, nie tolernją sztucznych zapachów. Potrzebuj ą bezzapachowych środków czyszczących albo takich, które są produkowane w sposób naturalny, przy użyciu naturalnych esencji kwiatowych. Barb, która przez dziewiętnaście lat uczyła w szkole podstawowej, mówi: Dzieci zmieniły się w sposób drastyczny, od czasu kiedy zaczęłam pracować. Kiedy zaczęłam uczyć, rzadko słyszało się o Ritalinie. Teraz mamy bliską epidemii liczbę dzieci zażywających Len srodek, żeby mogły poradzić sobie z systemem szkolnym, a własciwie, żeby systemem szkolny był w stanie poradzić sobie z nimi! Przy zwiększonej liczebności klas i nowych wymaganiach programowych te 65

dzieci silą wtłaczane są w stresującą sytuację, z którą niewiedzą, jak sobie poradzić. Ich nauczyciele też nie wiedzą, jak sobie z nimi poradzić. Swoim zachowaniem te dzieci wyraźnie nam mówią, że potrzeba im świeżego powietrza, ćwiczeń, zdrowej żyw ności, czasu spędzanego na zabawie, a nie przed telewizorem, uwagi ze strony rodziców i mniej stresów. Nigdy nie spotkałam dziecka, które zachowuje się źle bez powodu. My, dorośli, wiele możemy się nauczyć od tych Dzieci Indygo. których mądrość przewyższa ich wiek. jeśli tylko będziemy ich słuchać.

Odtruwanie swego

ciała

Anioły zachęcają

nas do odtruwania swego ciała, a być może razem ze swymi Dziećmi Indygo odczuwacie nawet pewne intuicyjne ponaglenia, żeby dokonać zmian w swojej diecie i stylu życia. Są to realne przesłania, jakie otrzymujecie od swych aniołów stróżów. To nie są wasze wymysły. Anioły proszą, byśmy przestali przyjmować toksyny w tym, co jemy, pijemy i używamy do ciała. Toksyny obniżają poziom energii i sprawiają, że czujemy się ospali. Blokują też naszą zdolność jasnego odbioru tego, co przekazuje nam niebo, a co więcej, przes zkadzają w naszym rozwoju duchowym. Najważniejsze toksyny, o unikanie któ1ych proszą anioły, to: Mięso,

drób i ryby skażone hormonami i pestycydami. Ponieważ praktycznie wszelkie mięso zwierząt i produkty ubocme (mleko, jajka, ser i tak dalej) zawierają pozostałości hormonów i pestycydów, możesz zdecydować się na przyjęcie wegetariańskiego albo półwegetariańskiego stylu życia (w któ1ym eliminuje się produkty zwierzęce raz lub dwa razy w tygodniu). Jeśli uważasz, że musisz spożywać produkty zwierzęce, kupuj nabiał „organicmy", wiejskie kurczaki, mięso bez hormonów i jajka od wiejskich kur. Produkty te są dostępne w sklepach ze zdrową żywnością, podobnie jak wspaniałe substytuty mięsa i drobiu, na przykład seitan, glutan, tempeh i pieczone tofu. Wegetarianizm ulegał wielu zmianom przez ostatnie pięć lat. Jeśli od jakiegoś czasu nie kosztowałeś wegetariańskich potraw, daj im jeszcze jedną szansę - teraz są wyśmienite i nudno je odróżnić od produktów mięsnych. Pestycydy w owocach i warzywach. Spróbuj odżywiać się wyłącznie produktami uprawianymi naturalnie. Zamów takie produkty w sklepie spożywczym albo majdź w sąsiedztwie sklep ze zdrową żywnością bądź stoisko z owocami, gdzie można kupić naturalne owoce i warzywa. Tym niemniej, według Vimali Rodgers, autorki książki Vegetarian Meals for People On-the-Go (W egetaiiańskie posiłki dla żyjących w biegu, Hay House, 2002), jeśli nie możesz uniknąć jedzenia owoców i wai·zyw nieorganicmych, myj je octem z jabłka - jest wspaniały i naturalny, a usuwa pestycydy. Toksyny w napojach. Anioły proszą o wyeliminowanie lub znaczące zmniejszenie ilości alkoholu, kofeiny i napojów gazowanych w naszej diecie. Pij wodę źródlaną, a nie „wodę pitną", bo anioły zachęcają nas do picia wody w możliwie najbardziej naturalnej postaci. Pij świeży sok owocowy, bo owoce zachowują siły życiowe do dwudziestu minut po wyciśnięciu soku. Skoncentrowany lub schłodzony sok owocowy zawiera zdrowe witaminy, ale nie jest już tak życiodajny, jak sok świeżo wyciśnięty.

Azotany. Unikaj mięsa konse1wowanego, na przykład mielonki, kiełbasek i bekonu. Istnieją świetne substytuty, które są produkowane z soi i wyglądają, smakują i pachną tak samo. W wielu supemrnrketach można kupić takie właśnie zastępcze delikatesy, podobnie jak w większości sklepów ze zdrową żywnością. Toksyny w przyborach toaletowych. Unikaj siarczanu laurylowo-sodowego, katalizatora azotanowego i glikolu propylenowego, przemysłowego środka przeciw zamrażaniu. Czytaj etykietki na płynach kosmetycmych, pastach do zębów, kosmetykach i szamponach. Weleda produkuje jedne z nielicmych past, które nie zawierają w swym składzie siarczanu laurylowo66

sodowego (wspaniałe są pasty „Plant Gel" i „Calendula"), a Aubrey produkuje świetne płyny kosmetyczne bez dodatków. W sklepach ze zdrową żywnością dostępna jest szeroka gama nietoksycznych produktów, ale zawsze czytaj etykietki podające ich skład, ponieważ niektóre tak zwane produkty naturalne zawierają siarczan laurylowo-sodowy i inne toksyny. Toksyny w artykułach gospodarczych. Unikaj cocamide DEA, DEA, siarczanu laurylowosodowego, lauretowego siarczanu sodu, łoju i sztucznych zapachów. Sklepy ze zdrową żywnością sprzedają naturalne i skuteczne środki czyszczące . Unikaj środków wybielających i papieru wybielanego, na przykład serwetek i ręczników papierowych. Substancje zanieczyszczające. Jeśli palisz, poproś swe anioły, by pomogły ci pozbyć się chęci palenia. Unikaj spalin i pasywnego palenia. Codziennie otwieraj okna w domu i w biurze, żeby zapewnić stały przepływ powietrza. Wybierając miejsce, w którym będziesz mieszkał , pracował, robił zakupy albo się bawił , zwracaj uwagę na współczynnik zanieczyszczenia. Na przykład gdy kiedyś planowałam kupno domu, anioły wyraźnie powiedziały mi, by nie decydować się na pewien dom, ponieważ znajdował się on zbyt blisko autostrady. „Mieszkanie w pobliżu takiej ilości spalin będzie dla ciebie zabójcze", powiedziały. Możesz przyspieszyć

proces odtmwania, pijąc dużo płynów, zapewniając sobie właściwy sen, ćwiczenia i świeże powietrze. Pij ąc „sok z perzu", oferowany w większości barów i sklepów ze zdrową żywnością, również możesz szybko pozbyć się metali i zanieczyszczeń ze swego ciała. Zabrzmiało to niezwykle ezoterycznie, kiedy anioły powiedziały mi, że współpracują z ludźmi, żeby podnieść „częstotliwość wibracji" naszych ciał. Jak struna skrzypiec, wibrnjąca zgodnie z granyn1 dźwiękiem, zaczynamy osiągać coraz wyższe częstotliwości. Robimy tak po to, by dotrzynrnć kroku przyspieszonej częstotliwości wibracji Ziemi. Nie oznacza. to, że pomszamy się szybciej w ciągu dnia, stajemy się bardziej zajęci albo żyjemy w większym pośpiechu. Częstotliwość wibracji oznacza, że charakteryzujemy się mniejszą gęstością, a większą wrażliwością, zgodnie z wyższymi, subtelniejszymi częstotliwościami anielskiej sfery. Znaczy też, że stajemy się bardziej intuicyjni, twórczy i pełni naturalnej energii. Jeśli czujesz, że musisz wyeliminować ze swej diety pewne pokarmy czy napoje, mentalnie poproś swoje anioły, by uleczyły twoje łaknienie (a także łaknienie twoich Dzieci Indygo), żebyś nie odczuwał braku danego produktu. Będziesz zdumiony tym, jak łatwo możesz zrezygnować z toksycznych pokarmów i napojów, jeśli poprosisz anioły o pomoc. Co tydzień spotykam ludzi, którzy mówią mi, że anioły usunęły albo znacząco zmniejszyły ich łaknienie alkoholu, cukru, białego pieczywa, czekolady, coli, nikotyny i innych toksyn. Sama tego doświadczyłam, kiedy moje łaknienie niezdrowego pożywienia i kawy zostało całkowicie wyeliminowane. Oto wspaniała modlitwa: Drogie a n ioły, proszę, o toczcie mnie swą uzdrawiającą energią i pomóżcie oddalić ode mnie łaknien ie niezdrowego pożyw ienia i napojów. Proszę, zabierzcie ode mnie moje pragnienie toksycznych substancji i wskażcie mi motywację do zdrowego życia i jedzenia . Proszę, prowadźcie mnie podczas robienia zakupów, przygotowywania i spożywania pokarmów i wskażcie mi, jak mam żyć , nie zatruwając siebie ani swiata. Jestem Wam wdzięczny i dziękuję .

Dzieci Indygo a

zwierzęta

Dzięki sweJ intuicyjnej naturze, Dzieci Indygo zwykle nawiązują bliski kontakt ze swynu zwierzakami. Bezsłowna komunikacja telepatyczna między dziećmi i zwierzętami Jest często spotykana. Daj ąc SWYfil dzieciom możliwość hodowania i dbania o jakieś zwierzę, pomagamy im rozwijać się pod wieloma względami . Na przykład pewna kobieta o imieniu Jennifer, która była uczestniczką kilku moich warsztatów, opowiedziała mi, jak króliczek wpłynął na jej Dziecko Indygo, o imieniu Shelby. Jennifer opowiedziała następującą historię :

67

Moja sze5cioletnia córeczka, Shelby, jest bardzo wrażliwa. W zeszłym roku stracilismy nasze domowe zwierzątko, ukochanego króliczka o imieniu Belle. Kiedy zdechł, Shelby, jej starsza siostra Missy i ja urządziłysmy pogrzeb. Podczas tego pogrzebu rozmawiałysmy o Bogu, niebie i o tym, czy kiedykolwiek zobaczymy jeszcze Belle. Shelby robiła co mogła, żeby pocieszyć Missy, która była bardzo przygnębiona. Shelby nie okazywała smutku, nie uroniła ani jednej łezki. Zastanawiało mnie to, dopóki nie powiedziała do Missy: „Belle nie chce, żebys była smutna; nie widzisz jej? Już nie jest chora i przysłała ci aniołki, żebys poczuła się lepiej i nie była smutna". Byłam wstrząsnięta, ale zadowolona, słysząc tę informację. Shelby naprawdę wierzyła, że anioły były przy nas i opisała je bardzo szczegółowo. Było to dla Missy wielkim pocieszeniem. Shelby wciąż rozmawia z Belle i z aniołami, a smierć stała się dla nas wszystkich mniej przerażającym doswiadczeniem. Zwierzęta

zdecydowanie wzbogacają nasze życie. Tym niemniej , nadzór rodzicielski jest często koniecmy, żeby dzieci nie zapomniały o swoim zobowiązaniu do wyprowadzania i kannienia psa albo codziennej wymiany kuwety kota. Czasami Dzieci Indygo tracą zainteresowanie swoimi zwierzątkami i odpowiedzialność za nie spada na rodziców. Mądry rodzic powinien zdecydowanie, choć z miłością, porozmawiać z nimi o zobowiązaniu, jakie podjęły wobec swego zwierzaka. W ten sposób Dzieci Indygo uczą się o długotenninowych zobowiązaniach, co przyda im się, kiedy nadejdzie dla nich czas zawarcia małżeństwa i przyjęcia obowiązków rodzicielskich. Ucząc dzieci dobroci dla zwierząt, inwestujesz w ich przyszłość. Ba.dania wskazują, że brutalni przestępcy w dzieciństwie często męcali się nad zwierzętami. Kiedy spaceruję po plaży, czasem widzę jakieś dziecko lub nastolatka. przeganiającego mewy. Z wyrazu ich twarzy wnioskuję, że wielką przyjemność sprawia im podrywanie ptaków do lotu. Jednak tym, z czego te dzieci nie zda.ją sobie sprawy, jest fakt, że ich postępowanie przeraża. ptaki. W takiej sytuacji za.wsze się zatrzymuję i rozmawiam z tymi dziećmi . Wyjaśniam im, że ptaki są naszymi przyjaciółmi i że nie powinniśmy ich straszyć. Zwykle przekonuję się w trakcie tych rozmów, że jestem prawdopodobnie pie1ws zą dorosłą osobą, która kiedykolwiek rozmawiała z nimi o traktowaniu zwierząt. Chciała.bym , żeby wszyscy rodzice robili to w domu. Podobnie, jeśli twoje dzieci mówią, że ze względu na swoją miłość do zwierząt chcą zostać wegetaiia.nami, nie martw się o zasób ich protein czy innych składników odżywczych. Becky Prelitz, dyplomowa.na dietetyczka i współautorka nas zej książki Eating in the Light (Odżywianie w świetle), Hay House, 2001 wyjaśnia, że wegetarianie otrzymują wystarczającą ilość protein, witamin i minerałów, o ile przyjmują witaminy, minerały i substytuty zwierzęce w posta.ci fasoli, orzechów, mleka sojowego i tofu.

Dzieci Indygo a ekologia Dzieci Indygo, jak posłańcy światła, mają swój Cel Życiowy, żeby pomóc światu. Możesz pomóc swoim Indygo pozbyć się poczucia pustki i zastąpić je poczuciem robienia czegoś istotnego, ucząc je pewnych prostych metod. Na przykład kiedy idziecie razem na spacer, weźcie z sobą worek. Idąc, zbierajcie śmieci (szczególnie plastikowe i metalowe, bo ich biodegradacja zajmuje wiele czasu). Oprócz tego naucz dzieci utylizacji. Powiedz swym Indygo, by myły butelki po sosach do sałatek i inne opakowania nadające się do utylizacji, a wymagające umycia przed wrzuceniem ich do specjalnego pojemnika na śmieci . Wykaż się kreatywnością, wymyślając jeszcze więcej sposobów, dzięki któ1ym razem ze swymi dziećmi możecie przysłużyć się uzdrawianiu Matki Ziemi.

68

ROZDZIAL

DZIEWIĄTY

Pokarm a samopoczucie Dziecka Indygo Jeśli jesteś

podobny do większości rodziców, zauważyłeś , że na samopoczucie i poziom energii twoich dzieci wpływają spożywane przez nie pokarmy i napoje. Według badań z grupą kontrolną przeprowadzonych przez dr Marvina Borisa, pediatrę szpitala w Nowym Jorku, żywność zawierająca dodatki, takie jak konserwanty i barwniki, w wymierny sposób wpływa na objawy ADHD. Po zakończeniu swoich badań, Boris stwierdził: Czynniki dietetyczne mogą odgrywać znaczącą rolę w określaniu przyczyn pojawiania się objawów ADHD u większości dzieci. Właściwsze jest zmodyfikowanie diety dziecka przed rozpoczęciem leczenia go przy zastosowaniu środków pobudzających. Organizacje i specjaliści zajmujący się zdrowiem powinni przyznać, że unikanie pewnych pokarmów i dodatków do żywności może w znacznym stopniu przysłużyć się zdrowiu dzieci.

Podczas przeprowadzonego w Londynie badania 78 dzieci z objawami ADHD zamaskowano pokarmy zawierające cukier, dodatki i barwniki tak, że wyglądały na „naturalne ... W ten sposób możliwe stało się określenie, czy oczekiwania dzieci dotyczące przetwar·zanego pożywienia wywoływały ich nadpobudliwe zachowanie. Jednak wszystkie dzieci, które spożywały przetworzoną żywność, bez względu na to, czy była ona zamaskowana, czy nie, wykazywały nadpobudliwość psychoruchową natychmiast po jej spożyciu. W konkluzji badania znalazła się zatem uwaga zalecająca lekarzom wierzyć rodzicom, kiedy ci twierdzą, że pokarmy zmieniają zachowanie ich dzieci.

Dzieci Indygo

wiedzą

Dzieci Indygo posiadają silne wewnętrzne dążenie do poczucia szczęścia, zdrowia i spokoju. Nie chcą być nadpobudliwe ani ospałe, nie wiedzą jednak, jakie kroki mogą podjąć, by czuć się lepiej . Więc wybierają krótkoterminowe rozwiązania, które na chwilę ukoją ich umysł i ciało. Eksperymenty z pokannami o wartościach odżywczych motywują Dzieci Indygo do dalszego spożywania zdrowych pokarmów. Potrzebują tylko, żebyśmy my, dorośli, powiedzieli im o takich pokarmach i zapewnili do nich dostęp. Bardzo martwi mnie fakt, że restauracje fast food zaopatrują większość szkół w swoje produkty. Jednak dzieci, które wiedzą już, że fast food obniża energię i wywołuje negatywne emocje, wolą przynosić własne kanapki z dornu. Dziecko Indygo, Alec, wspomina, jak źle wpływała na niego jego poprzednia niewłaściwa dieta: Kiedys jadłem tony cukierków i ciągle byłem wyczerpany; nie miałem energii i bez przerwy byłem zmęczony. Miałem zmienne nastroje i najdrobniejsza rzecz mogła mnie uszczęśliwić albo przygnębić. Czułem się, jakbym w ogóle nie panował nad sobą. Wciąż byłem przygnębiony, nie wiedząc, dlaczego. Teraz, kiedy jadam więcej owoców i warzyw, poprawiło mi się samopoczucie.

Po wypróbowaniu Mówi:

różnego

rodzaju diet, Alec

uznał , że

najlepiej

służy

mu dieta

wegetariańska.

Mięso sprawia, że czuję się ociężały i apa tyczny. Staję się też bardziej agresywny. Czytałem, że kiedy zabija się zwierzę, podnosi mu się poziom adrenaliny. Kiedy jesz mięso, cos z tego wchłaniasz.

Inne Dziecko Indygo, Ghristopher, mówi, na niego to, co jadał .

że doszedł

do podobnych wniosków co do

wpływu,

wywierało

Kiedy bytem młodszy, moi rodzice karmili mnie hamburgerami i frytkami z McDonalda i innych restauracji fast food. Takie jedzenie przez cale dzieciństwo sprawiło , że żyłem w ciągłym pospiechu. Teraz nauczyłem się, że choć pizza 69

jaki

jest smaczna, po jej zjedzeniu czuję się źle. Boli mnie brzuch i wpadam w zły humor, o ile nie wybiorę się później potańczyć, żeby pozbyć się tej negatywnej energii. Bardzo lubię koktajle mleczne i napoje owocowe. Dzięki nim czuję się dobrze i mam mnóstwo energii.

Cluistopher uważa,

że

Ritalin byłby niepotrzebny, gdyby dzieci miały inną dietę. Mówi:

Sądzę, że

dzieci, które zażywają Ditalin potrzebują pełnowarto5ciowej diety opartej na naturalnej żywnosci. Mysię, że to pomoże rozwiązać problem. Uważam, że ADD jest rezultatem małowartosciowej diety. Za dużo cukru kofeiny.

Cłuistopher bezpośrednio na sobie i swoich kolegach w szkole odczul negatywne skutki niezdrowego jedzenia. Mówi o tym w następujący sposób:

Sądzę,

że

istnieją

inne i lepsze rozwiązania niż Ritalin. Mysię, że pełno­ wartosciowa dieta pomoże wyostrzyć uwagę, szczególnie, jesli wyeliminuje się biały cukier i mąkę. Owszem, ADD istnieje, ale uważam, że jest skutkiem małowartosciowej diety i zbyt szybkiego przepływu energii, zamiast wolnego stopniowego jej uwalniania. Bardzo trudno jest się skoncentrować, jesli twoje skoki energii pochodzą z rafinowanej żywnosci, takiej jak biały cukier. Pełnowartosciowa dieta pomoże rozwiązać ten problem. Rita lin nie jest potrzebny. Kiedy jem swieże owoce, warzywa i możliwie dużo żywych pokarmów, czuję się naprawdę dobrze. Mam mnóstwo energii, kiedy tak się odżywiam. Zawsze, kiedy jem duże ilo5ci gotowanego jedzenia albo piję dużo alkoholu, nie czuję się dobrze.

Inne Dziecko Indygo, o imieniu Ryan, zgadza się z powyższym . Mówi, że nigdy nie zdawał sobie sprawy z tego, jak bardzo dieta wpływa na jego samopoczucie, dopóki nie wybrał się na zabieg akupunktury. Akupunkturzysta zalecił mi dietę pozbawioną wszelkiego sztucznego lub wybielanego cukru. Kiedy po długim okresie jej stosowania ponownie spróbowałem tych rzeczy, zauważyłem, że nie czułem się po nich dobrze. Karmisz swoje ciało czyms nienaturalnym, więc nie działa ono tak, jak należy. Gdy zacząłem jadać zdrowe, naturalne pożywienie, zauważyłem, że żywnosć przetwarzana i nienaturalna rzeczywiscie wpływa na to, jak się czuję.

Wiele dzieci (i dorosłych) nie jada zdrowej żywności, bo kojarzy ją z mdłymi pokaimami bez smaku. Jednak przez ostatnie dziesięć lat te produ1.1:y stały się zdecydowanie bai·dzo smaczne, szczególnie, jeśli wziąć pod uwagę obfity napływ żywności z upraw naturalnych i substytutów mięsnych, które są obecnie dostępne. Mamy szczęście, że żyjemy w czasach, kiedy w większości okolic miejskich i podn1iejskich funkcjonują zarówno małe, jak i duże sklepy ze zdrową żywnością. W wielu z nich są delikatesy i restauracje, w których można zdrowo zjeść, nie będąc szefem kuchni dla koneserów. We wspomnianej wcześniej książce Eating in the Light znajdziesz wskazówki dotyczące tego, jak wprowadzić zdrową żywność i pokaimy wegetariańskie do codziennych posiłków swojej rodziny.

Energia duchowa

pożywienia

Dzieci Indygo są niezwykle wrażliwe na smak, zapach i dotyk, więc nic dziwnego, że są wybredne. Na szczęście mogą obrócić tę wrażliwość na swoją korzyść, dostrajając się do samopoczucia i zmienności energii swego ciała. Jeśli , tak jak Alec, Christopher i Ryan, zdołają dostrzec związek pomiędzy tym, jak się czują i jak się odżywiają, zyskają wewnętrzną motywację do przejścia na lepszą dietę .

Duchowa natura Dzieci Indygo

wywołuje

w nich 70

wewnętrzny

przymus

popychający

do

życia

na

wysokiej „częstotliwości" duchowej. Im wyższa częstotliwość, tym właściwsza jest dla ich właści­ wości parapsychicmych i zdolności uzdrawiania duchowego. Możesz wspierać ich Cel Życiowy, pomagając im w podnoszeniu częstotliwości duchowej. Bardzo ważnym wkładem w te wysiłki będzie uczenie Indygo o duchowej energii żywności. Wszystko posiada pewną „siłę życiową" , którą można uważać za sposób, w jaki poruszają się atomy. Pożywienie nie jest wyjątkiem . Niektóre pokaimy posiadają więcej siły życiowej niż inne. Kiedy warzywo czy owoc majduje się na drzewie bądź krzaku i osiąga dojrzałość, jego siła życiowa jest najwyższa. Jeśli jesz taki świeżo zebrany, naturalnie dojrzały owoc bądź warzywo, spożywasz dużą dawkę siły życiowej. W rezultacie zauważysz, że twoja energia i nastrój podniosą się po ich zjedzeniu. Im więcej pokarmów zawierających dużą dawkę siły życiowej spożywają twe Dzieci Indygo, tym wyższa będzie ich częstotliwość duchowa. Do czynników obniżających siłę życiową w żywności należą: Gotowanie, zamrażanie, puszkowanie, liofilizowanie, gotowanie w kuchence mikrofalowej i na parze. Wszystko, co zabiłoby siłę życiową w człowieku, zabija też siłę życiową w owocach, zbożu i warzywach. Jeśli będziesz miał jakieś wątpliwości , zadaj sobie pytaiue: „Czy zdołałbym przeżyć proces, któremu poddaję tę żywność?" Jeśli odpowiedź brzmi „nie", to także ta żywność zostaińe pozbawiona swej siły życiowej . Miksowanie i wyciskanie. Siła życiowa pozostaje w owocach i warzywach tylko przez dwadzieścia minut po wyciśnięciu soku. Dlatego właśnie świeży sok owocowy jest nieskończenie lepszy dla Dzieci Indygo niż z puszki czy butelki. Dodatki do żywności. Cukier, biała mąka, barwniki i konserwanty mają związek z zachowaińem charakte1ystycmym dla ADHD. Dodatki te również nie posiadają siły życiowej, a co więcej , pozbawiają siły życiowej także zdrowe pokarmy.

Pestycydy. Pestycydy maczą „zabić", a ich agresywna energia majduje się w owocach, wai·zywach, zbożach i oleju tak długo, dopóki nie zrobimy czegoś , by usunąć ich pozostałości. Mięso kupowane w supermarkecie jest pełne pestycydów. Przede wszystkim macznie lepiej jest kupować wyłącznie żywność orgaińcmą lub Inięso ze wsi. Nawet jeśli jest droższe, zmniejszą się inne twoje wydatki (na przykład na lekarstwa, leczenie, pomoc psychologicmą, nałogowe wydawaińe pieniędzy, niezdrową żywność i leczenie nadwagi). Oprócz tego, żywność organicma smakuje o wiele lepiej niż zwykłe jedzenie, więc twoje dzieci zasmakują w pokaimach, które zwykle się marnuj ą, bo nie są w porę zjadane. Zabierz dzieci na spotkaińe Iniejscowej grupy wegetaiiańskiej bądź ekologicmej (w części „Źródła" majdziesz info1macje, jak skontaktować się z tego rodzaju grupaini, działającymi najbliżej twego Iniejsca zainieszkaińa). Często Dzieci Indygo reagują lepiej na informacje o żywieniu, słysząc je z ust innych osób, niż ich rodzice. Jednak najwięcej uczą się o nawykach żywieniowych, obse1wując właśnie nas, dorosłych. I painiętaj , jeśli ty jesteś posłańcem światła~ również skorzystasz, przechodząc na dietę składającą się z pożywienia o wysokiej zawartości siły życiowej .

Hipoglikemia czy ADHD? „Niedobór cukru we krwi, czyli hipoglikemia, to najpoważniejsza dolegliwość, towarzysząca problemom z zachowaińem u dzieci", stwierdza dr Maiy Ann Błock, autorka książki No morę Ritalin (Nigdy więcej Ritalinu). Wyinienia następujące objawy hipoglikeinii, widocme w zachowaińu: „Dziecko, które jest poruszone lub drażliwe, budząc się rano albo przed posiłkaini, a później lepiej czuje się po jedzeniu; także dziecko, w którego zachowaińu można zauważyć syndrom Jekylla i Hyde'a, które w jednej chwili jest słodkie i grzecme, a w następnej, bez żadnego widocmego powodu, staje się wzburzone, rozzłoszczone i rozdrażnione". Dr Błock mówi: „Leczenie hipoglikeinii jest proste: należy zmienić dziecku dietę . Nie dopuszczaj do tego, by dziecko było głodne i wyeliininuj z jego diety rafinowane węglowodany, takie jak cukierki, ciastka, ciasta i słodzone napoje. 71

Mój syn Chuck odczuwa skutki hipoglikemii, kiedy zbyt długo nie je. Sam odbył, jak utrzymywać wysoki poziom cukru we kiwi dzięki częstym posiłkom, w postaci małych i zdrowych przekąsek. Unika kofeiny, czekolady i cukm. Kiedy poziom cukru ulega obniżeniu, Chucka ogarnia zmęczenie i iiytacja. Jednak wtedy wie już, że ten kiepski nastrój i niski poziom energii jest chwilowy i związany zjedzeniem, więc nie daje mu się opanować. Po prostu jest to dla niego sygnał , że powinien coś zjeść. Kiedy to zrobi, jego poziom energii i nastrój bardzo szybko wracają do nmmy. Zgadzam się z dr Błock, która radzi, by nie dopuszczać do powstania uczucia głodu u dzieci cierpiących na hipoglikemię, nawet jeśli wydaje się to uciążliwe . Pisze ona: Najlepiej, gdy dziecko z objawami hipoglikemii nie robi między posiłkami przerw niż dwie godziny. Jesli twoje dziecko cierpi na tę dolegliwość i mówi ci, że jest głodne, a obiad będzie gotowy za pól godziny, możesz mieć ochotę kazać mu zaczekać. Zdecydowanie radzę, żeby w takiej sytuacji jednak dać dziecku cos do zjedzenia. Nie każ mu czekać na obiad. Kiedy dzieci z hipoglikemię odczuwają głód, muszę zjesć cos natychmiast! dłuższych

Dr Błock radzi podawać dzieciom niewielkie przekąski , takie jak „Trail Mix", orzeszki albo kanapka z masłem orzechowym, które szybko ustabilizują poziom cukru, nie niwecząc przy tym apetytu na obiad.

Co na

śniadanie?

Frazesem jest twierdzenie, że śniadanie to najważniejszy posiłek dnia. Jednak w przypadl.'U dzieci z objawami ADHD jest to oczywistość o znaczących skutkach. Badania konsekwentnie wskazują, że dzieci, które jedzą śniadanie, mają lepsze wyniki w nauce, lepszą frekwencję i większą zdolność uwagi, a także w mniejszym stopniu cierpią na depresję i nadpobudliwość psychoruchową. Jeśli więc twoje Dzieci Indygo będą jadały śniadania - szczególnie zdrowe - prawdopodobnie zaobserwujesz znaczącą poprawę w ich nastroju, poziomie energii i zdolności koncentracji. Niedawne badania wykazały, że 79 procent ośmio i dziewięciolatków codziennie jada śniadanie. Ten wynik nie jest zły, choć chciałabym, żeby był bliższy stu procentom. Jednak wraz z wiekiem dzieci mogą stać się bardziej skłonne do rezygnowania ze śniadania. To samo badanie wskazuje, że tylko 58 procent dwunasta i trzynastolatków jada śniadanie regularnie. Możesz pomóc Dzieciom Indygo rozpocząć dzień we właściwy sposób, zaopatrując spiżarnię czy lodówkę w zdrowe artykuły śniadani owe. Jeśli dzieci chcą zjeść na śniadanie resztki z obiadu, to lepsze będzie takie śniadanie niż żadne. Resztki pizzy będą znacznie lepszym śniadaniem niż talerz płatków śniadaniowych pełnych cukru i barwników! Cathe1ine, moja pasierbica Indygo, nie lubi jadać śniadania, ale kiedy z niego zrezygnuje, jest drażliwa i kap1yśna. Wie także, że codziennie musi zażywać witaminy i minerały (co jest dob1ym pomysłem dla każdego Dziecka Indygo). Tym niemniej, Cathe1ine ma trudności z połykaniem dużych pastylek witaminowych. W rozwiązaniu tego problemu pomogły składniki do koktajli mlecznych, które mamy w domu. W ten sposób może przygotować sobie szybkie i zdrowe śniadanie. Kupujemy proteiny w proszku w sklepie ze zdrową żywnością, upewniając się, że zawierają witaminy i minerały. Sprawdzamy też, czy są słodzone fruktozą i czy nie zawierają cukru, barwników czy konse1wantów. Cathe1ine wlewa do miksera zimne mleko sojowe o smaku waniliowym, wrzuca banana i wsypuje łyżkę protein w proszku. W niespełna pięć minut ma napój śniadaniowy, któ1y może wziąć ze sobą do szkoły. Inne pomysły na szybkie i zdrowe śniadanie mogą być następujące: - jajecznica z tofu (weź miękkie tofu i rozmieszaj je tak jak jajka, dodając swoje ulubione do omletu), - tost lub obarzanek pełnoziarnisty z masłem orzechowym i pastą owocową bez cukru, - bekon lub kiełbaski sojowe (mają smak niezwykle podobny do mięsa), - pełnoziarniste płatki słodzone fruktozą z dodatkiem świeżych owoców, 72

składniki

- jogurt ze świeżymi owocami i siekanymi orzechami, - mrożone gofry pełnoziarniste (wystarczy opiec je w tosterze), - sałatka owocowa, - śniadaniowe burrito. Artykuły śniadaniowe,

których

należy unikać, obejmują

wszystko, co zawiera rafinowany cukier, barwniki, konserwanty, kofeinę i sztuczne substancje słodzące. Możesz nauczyć swe dzieci czytać skład pokarmów i napojów podawany na etykietkach, żeby świadomie wybierały to, co kupują. Kiedy mój syn, Grant, był młodszy, nauczyłam go czytać etykietki i unikać przede wszystkim „kwasu fosforowego". Po spożyciu tego popularnego składnika coli i żywności , pochłania on znajdujący się w naszym ciele magnez. Kenneth Weaver, lekarz i naukowiec na Uniwersytecie Stanowyn1 we Wschodnim Tennessee, odkrył, że każda puszka coli zawiera 36 miligramów kwasu fosforowego, w rezultacie czego z ciała usunięte zostaje 36 miligramów magnezu. Jak przekonasz się w dalszej części tej książki , większość Dzieci Indygo ma niedobór magnezu. Chcąc uchronić Granta przed niedoborem magnezu, dawałam mu codziennie jednego dolara za to, że unikał jedzenia i picia produktów zawierających tę substancję. Rezultat był zadziwiający i zdecydowanie wart siedmiu dolarów tygodniowo! Widziałam, jak odmchowo czytał etykietki na artykułach spożywczych, kiedy robiliśmy razem zakupy. Zaczął pić wodę o smaku owocowym zamiast wody sodowej i unikał wszystkich konserwantów, a nie tylko kwasu fosforowego. Dzisiaj , nawet gdy jest już dorosły i nie dostaje za to pieniędzy, Grant nadal czyta etykietki na artykułach spożywczych, żeby uniknąć kwasu fosforowego.

Suplementy a zachowanie charakterystyczne dla ADHD Stephen Schoenthaler, który szczegółowo badał młodocianych przestępców i młodzież szkolną, stwierdził, że iloraz inteligencji dzieci podnosi się, a ich przestępcze zachowania ulegają znaczące­ mu obniżeniu, jeśli zażywają suplementy witaminowe i mineralne. Inny badacz, dr Richard Carlton, stwierdził, że dzięki suplementom witaminowym i mineralnym w znaczącym stopniu poprawia się zachowanie i wyniki w nauce. Carlton odnotował: „Niektóre dzieci zali czyły od trzech do pięciu lat czytania ze zrozumieniem podczas pierwszego roku kuracji, zaś wszystkie dzieci w klasach specjalnych wróciły do zwykłego toku nauczania, a ich stopnie znacząco się poprawiły" . Kiedy niektórzy uczniowie, których badał Carlton, odstawili witaminy i minerały, nastąpił natychmiastowy spadek ich ocen. Carlton zauważył również, że uczniowie zażywający witaminy i minerały stali się bardziej towarzyscy i mieli lepsze samopoczucie. Skł adnikami suplementów, które najbardziej pomogły uczniom, były magnez, witamina B6, witamina C, tiamina, kwas foliowy i cynk. Stwierdzono, że mangan (nie należy mylić z magnezem) powodował u niektórych uczniów drażliwość i tmdności z koncentracją, więc naukowcy wyłączyli go z dalszych badań. Dzieci nadpobudliwe mają niższy poziom serotoniny niż pozostałe dzieci, jak podaje Magazyn pediatryczny w publikowanych wynikach badań . Niski poziom serotoniny może wywoływać ospałość, depresję i łaknienie. Kiedy naukowcy podali nadpobudliwym dzieciom witaminę B6, ich poziom serotoniny znacząco wzrósł . W ramach innego badania porównano poziom serotoniny u dzieci, które otrzymywały witaminę B6 i u tych, które otrzymywały Ritalin. Jedynie grupa otrzymująca witaminę B6 wykazywała podniesiony poziom serotoniny, przy czym te pozytywne rezultaty trwały jeszcze długo po tym, jak witaminę tę przestano podawać . W badaniu grnpy dzieci od lat siedmiu do dwunastu, te, które otrzymywały suplementy magnezu wykazywały znaczące obniżenie poziomu nadpobudliwości w porównaniu z grnpą kontrolną, która otrzymywała placebo. Ponieważ cola i wiele przetworzonych pokarmów zawiera kwas fosforowy, który pochłania magnez zawariy wcielę, koniecznie należy czytać etykietki na ariykułach spożyw­ czych i omijać te, które wspomniany kwas zawierają. W pewnym badaniu stwierdzono, że 95 procent dzieci z ADHD cierpi na niedobór magnezu. Inne 73

badanie wykazało , że dzieci z ADHD nie tylko cierpią na brak odpowiedniego poziomu magnezu, ale że brakuje im także żelaza, miedzi i wapnia. Naukowcy wyciągnęli następujący wniosek: „Konieczne jest uzupełnianie pierwiastków śladowych u dzieci z nadpobudliwością psychornchową. Innymi słowy, musimy dbać o to, by nadpobudliwe dzieci otrzymywały codzienną dawkę suplementów witaminowych i mineralnych, zawierających magnez, żelazo , miedź i wapń .

Kwasy

tłuszczowe

a zachowanie

Wiele nowych badań wskazuje na to, że u dzieci z ADHD występują także deficyty niezbędnych kwasów tłuszczowych . Prawdopodobnie widziałeś butelki z olejem lnianym stojące w lodówkach w sklepach ze zdrową żywnością, może nawet zastanawiałeś się, do czego mogą służyć. Cóż, wielu ludzi uzupełnia dietę jedną nakrętką oleju lnianego dziennie. W ten prosty sposób można zapewnić sobie właściwą ilość niezbędnych kwasów tłuszczowych. Objawy niedoborn kwasów tłuszczowych obejmują nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, wysuszone miejsca na skórze i miniaturowe prosaki po zewnętrznej stronie ramion. W pewnym badaniu stwierdzono, że 40 procent chłopców z ADHD wykazywało również te objawy. Niektórzy specjaliści uważają, że zachowanie charakte1ystyczne dla ADHD stanowi objaw niedoborn niezbędnych kwasów tłuszczowych. A przecież tak łatwo można skmygować ten niedobór! Wystarczy kupić olej lniany, konopny lub sojowy i dodawać j edną łyżeczkę dziennie do sałatki , koktajlu czy innego jedzenia dziecka. A skoro już to robisz, pamiętaj , żeby dodawać łyżeczkę tego oleju także do własnych posiłków. Twoje włosy i skóra zaczną lśnić nowym blaskiem, co okaże się zdecydowanie waiie tych paiu dodatkowych kalmii i gramów tłuszczu!

Barwniki, cukier, konserwant i dodatki do

żywności

Barwniki, cukier, i konse1wanty maj ą związek z zachowaniami charakterystycznymi dla ADHD i ADD. Przynajmniej siedemnaście badań z grnpą kontrolną potwierdziło związek barwników z nadpobudliwością psychornchową i bezsennością, zwłaszcza w przypadał małych dzieci. Podczas jednego z badań, 150 z 200 dzieci (75 procent) spało lepiej i wykazywało mniejszą drażliwość i niepokój , gdy z ich diety wyeliminowano syntetyczne baiwniki żywności. Inne jadanie wykazało poprawę zachowania dzieci po wykluczeniu z ich diety baiwników, przy czym była to poprawa długotiwała.

Cukier

okazał

się

czynnikiem kontrowersyjnym w równaniu ADHD. Niektóre badania nie cukrem a nadpobudliwym zachowaniem i właśnie te wyniki zostały nagłośnione przez media. Jednak kiedy przyjrzeć się metodologii badań podważających rolę cukru w wywoływaniu nadpobudliwości psychornchowej , można dosti·zec chaotyczne zmienne. Tym niemniej, badania, w których te czynniki były ściśle kontrolowane, konsekwentnie wskazują na silną korelację między spożyciem cukru i nadpobudliwością psychornchową. Z kolei większość rodziców powie, że dostrzegają wyraźne znliany w zachowaniu dzieci pojedzeniu przez nie desern. Na przykład naukowcy z Uniwersytetu Yale podawali dzieciom rafinowany biały cukier i porównywali ich poziom adrenaliny we krwi przed i po jego spożyciu. Odkiyli, że ilość adrenaliny podnosi-a się dziesięciokrotnie po spożyciu cukru! Adrenalina, jak wiadomo, jest związkiem chemicznym, który przygotowuje nas do walki lub niebezpiecznej sytuacji. Zatem nic dziwnego, że dzieci biegają krzyczą po zjedzeniu gai·ści cukierków! Jakby tego było mało, naukowcy z Yale odkiyli również, że dzieci były drażliwe, niespokojne i miały tiudności z koncentracją po spożyciu cukru. Inne badania wykazały związek między agresją i aspołecznym zachowaniem u dzieci a spożyciem cukru. Kiedy w szkołach w N owym Jorku zakazano stosowania baiwników i dodatków do żywno­ ści w szkolnych śniadaniach, nastąpił najgwałtowniej szy wzrost wyników nauczania, jaki kiedykolwiek zarejestrowano w jakimkolwiek okręgu. Dwa badania, przeprowadzone w więzieniu z udziałem brntalnych i agresywnych młodych ludzi, wykazały żadnego związku między

74

wykazały także

dramatyczny (47-77 procentowy) spadek liczby czynów agresywnych i przestępczych, a prób samobójczych, kiedy z posiłków więźni ów wyeliminowano cukier i dodatki do

żywności.

Nie są słuszne stwierdzenia w rodzaju: „Przecież odrobina baiwników nie zaszkodzi moim dzieciom". Podczas jednego z badań sprawdzano nadpobudliwość dzieci po zjedzeniu przez nie jednego ciastka zawierającego baiwniki. W przeciągu godziny po zjedzeniu tego jednego ciastka, u dzieci zaobserwowano wzn10żoną nadpobudliwość. Podczas innego badania stwierdzono obniżoną wydajność u nadpobudliwych uczniów w przeciągu godziny po spożyciu baiwników. Kiedy opowiedziałam o tych wynikach badań pewnej kobiecie o imieniu Tammy, której dwaj synowi mieli ADHD, powiedziała: Coś takiego! Założę się, że te wszystkie fast foody, które jemy przyczyniają się do ich problemów! U cieszyłam się, że Tammy dostrzegła ten związek, ale zmarkotniałam i zdziwiłam się, słysząc to, co zaraz dodała. Ale niby co innego mogę zrobić? - Tammy wzrnszyła ramionami. - Mam tyle zajęć przy dzieciach, że kiedy trzeba wreszcie zrobić coś na obiad, mam dość czasu i energii wyłącznie na fast food. Wysłuchałam Tainmy ze współczuciem, pamiętając, jak sama się czułam, kiedy moi synowie byli mali. Później łagodnie spytałam: Gdyby twoje dzieci były spokojniejsze i mniej ożywione, czy czułabyś się mniej wypompowana z energii i czasu? Oczywiście - przytaknęła. -W takim razie pozwól, że zaproponuję ci pewien eksperyment -p owiedziałam . - Mieszkasz zaledwie parę mil od dużego sklepu ze zdrową żywnością, w którym są naprawdę dobre delikatesy. Mają tam wspaniałe, smaczne, gotowane dania obiadowe. Więc możesz kupować zdrowe jedzenie do szybkiego przyrządzania, które będzie naprawdę smakowało tobie, twojemu mężowi i dzieciom. Spróbujcie jeść w ten sposób przez tydzień i daj mi znać, co się stanie, dobrze? Ale czy zdrowa żywność nie jest znacznie droższa? Nie mamy zbyt wiele pieniędzy - zaoponowała Tammy. W pewnym sensie zdrowa żywność organiczna może być droższa. Ale powiedz mi, czy nie uważasz, że nadpobudliwość twoich dzieci też cię kosztuje? Na przykład kupowanie lekai·stw albo czegoś, „co je uspokoi"? A cena spokoju w domu i jego wpływ na twoje małżeństwo? Tammy powiedziała, że spróbuje. Kiedy zobaczyłam ją następnym razem, uściskała mnie. Nie mogę uwierzyć, że aż tyle to zn1ieniło! - powiedziała. - Dzieci są znacznie szczęśliwsze i spokojniejsze, co zdecydowanie p omogło mojemu związkowi z mężem. Wreszcie mogę zagonić ich na czas do łóżek i teraz śpią przez całą noc! Nigdy nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak bardzo to, co jemy, wpływa na wszystko. Żałuję, że już dawno tego nie spróbowałam! - Tammy poklepała swój brzuch, w któ1yrn nosiła swe jeszcze nienarodzone dziecko. -To będzie wychowane na zdrowej żywności już od pierwszego dnia! - dodała. Powiedziałam Tammy, że dostrzegłam podobne pozytywne efekty, kiedy zaczęłam przygotowywać organiczne posiłki dla własnych synów. Ponieważ mój starszy syn i mąż nadal jedzą mięso, przestawiłam się z kupowania w supermai·kecie na kupowanie tylko wiejskiego mięsa w sklepach ze zdrową żywnością. Mięso

z supermai·ketu naszpikowane jest ho1monami i pestycydami, które wpływają na zdrowie i zachowanie twojej rodziny - wyjaśniłam Tammy. - Te zwierzęta są źle traktowane przez całe swoje życie. Hodowane są w maleńkich zagrodach, gdzie nie mogą się nawet położyć czy odwrócić. Potem ich ubój to istny honor. Całe ich cierpienie i nieszczęście tworzy energię, która staje się czę­ ścią ich ciała. Kiedy kupujemy mięso z supermarketu, dosłownie zjadamy tę energię cierpienia. Obniża ona naszą częstotliwość energetyczną. Hodowcy komercyjni podają swemu żywemu inwentarzowi hormony wzrostu, żeby zwierzęta były większe. Jednak badania dowodzą, że te hom10ny pozostają w mięsie i kiedy je zjadamy, zjadamy też hormony, które mogą wywoływać w nas agresję. Zwierzęta jedzą zboże naszpikowane pestycydami, które znajdują się później w ich mięsie i produktach nabiałowych. Poza tym, chodzi też o kwestie ekologiczne! Grozi na.in niedobór wody. A najwięcej wody spożywają krowy hodowane ze względu na mięso, nabiał i skórę. 75

Wyprodukowanie niespełna pół kilograma wołowiny wymaga około 1O OOO litrów wody. Ponieważ istnieje alternatywa dla wołowiny, mleka i skó1y, czujemy, że wspieramy Matkę Ziemię, unikając produktów wytwarzanych z krów. Moi synowie stali się łagodniejsi i mniej agresywni, kiedy zaczęłam karmić ich organiczną żywnością i wiejskim mięsem oraz nabiałem. Łatwiej do nich dotrzeć i zauważyłam, że zaczęliśmy nawiązywać kontakt emocjonalny na głębszym poziomie. Czuję, że stali się bardziej współczujący tylko dzięki tej jednej zmianie wprowadzonej do naszej diety.

Ayurweda a nawyki żywieniowe Dzieci Indygo Alec B1idges, uczeń i nauczyciel Ayurvedy, również jest Dzieckiem Indygo. Uznałam, że będzie on szczególnie predestynowany do omówienia tego, jak można lepiej zrozumieć swoje Dzieci Indygo dzięki poznaniu ich organizmu, według zasad Ayurvedy. Oto, co mówi na ten temat: Ayurveda to system medyczny, któ1y powstał jako rezultat medytacyjnych stanów umysłów starożytnych jasnowidzących, zwanych rishi, w Indiach, około 5000 lat temu. Ayurveda zawiera w sobie nieskończoną mądrość (w dosłownym tłumaczeniu znaczy „nauka o życiu"), lecz ja skoncentruję się na tym, co związane jest z treścią niniejszej książki. Według Ayurvedy istnieją trzy podstawowe typy psychosomatyczne, czyli dosha. Związane są z pięcioma żywiołami: eterem (przestrzenią), powietrzem, ogniem, wodą i ziemią Tymi trzema typami dosha są: vata, pitta i kapha. Każdy ma w sobie w pewnym stopniu wszystkie trzy dosha, zwykle jednak jeden lub dwa są dominujące. Każda osoba rodzi się z własną, niepowtarzalną kombinacją vaty, pitty i kaphy. Ta kombinacja nosi nazwę prakriti. W dosłownym tłumaczeniu prakriti znaczy natura. Chcąc maksymalnie wykorzystać swoje życie, najlepiej żyć w równowadze ze swoim prakriti. VATA. Vata-dosha składa się z żywiołów etem i powietrza. Ludzie typu vata zwykle posiadają bardzo bystry i twórczy umysł. Błyskawicznie uczą się nowych rzeczy, ale też zapominają równie szybko, jak się uczą. Vata to zasada mchu niezbędna dla zaistnienia wszelkich funkcji ciała i umysłu, kiedy jednak znajduje się w nierównowadze, ten aspekt vata skłania się ku brakowi uziemienia. Cechy vata to: sucha, lekka, zimna, szorstka, rozrzedzona, mchliwa, przejrzysta i rozpraszająca. Pora roku, w czasie której vata osiąga swe apogeum, to jesień. Kiedy powietrze jest bardzo suche, gdy jest wietrznie albo zimno, osoba typu vata musi być szczególnie ostrożna. Znajduj ąc się w stanie równowagi, osoba typu vata ma przejrzysty umysł, jest kreatywna, pełna inspiracji i elastyczna. W stanie nierównowagi, wykazuje tendencje do nerwowości, odczuwa niepokój i obawy, martwi się, jest roztargniona, a jej umysł ulega rozproszeniu (jest to istotne w odniesieniu do ADHD). Nadmierne gazy stanowią oznakę, że vata jest w nierównowadze. Głównym miejscem vaty w ciele jest brzuch, a dokładniej jelito grube; stąd właśnie pochodzą gazy. Innym miejscem vaty jest dolna część pleców, więc osoby tego typu muszą uważać na te okolice ciała. Również wszystkie stawy to istotne dla tych osób okolice ciała. Stawy znajdują się w miejscach, w których powstaje mch, więc poziom vaty - będącej zasadą mchu -jest w nich wysoki. Większość rodzajów artretyzmu powstaje w wyniku wysokiego poziomu vaty w stawach. Konieczne jest codzienne wykonywanie prostych, powtarzających się mchów każdym stawem swego ciała, aby uniknąć artretyzmu. Szczególnie korzystny dla utrzymania właściwej śliskości stawów, a także w ogóle dla osób typu vata jest olej lniany. Tyle na temat nierównowagi. Zajmijmy się tym, jak przywrócić równowagę vaty. Ogólnie rzecz biorąc, należy zastosować przeciwieństwo tej cechy vaty, która znajduje się w nierównowadze. Na przykład jeśli odczuwasz suchość, pij wodę. Jeśli jest ci zimno, zjedz coś ostrego albo załóż kurtkę. Oto kilka wskazówek, które możesz wykorzystać, aby zachować równowagę vaty: -Utrzymuj ciepło. Jedz rozgrzewające pokarmy. (Ayuruedyc::na ksią::ka kucharska Amandei Morningstar i Urmili Desai zawiera mnóstwo wspaniałych przepisów, umożliwiających równoważenie wszystkich dosha). -Nie przesadzaj z surowymi pokarmami i fasolą 76

-Ciepłe, wilgotne i oleiste pokarmy są dla osób typu vata bardzo korzystne, podobnie jak olej sezamowy i ghee (klarowane masło ) . -Pokarmy o smaku słodkim, kwaśnym i słonym są dla typu vata najlepsze, o ile smak słodki uzyskiwany jest z naturalnego źródła, jakim są owoce, a nie poprzez zastosowanie rafinowanego białego cukrn. -Mieszkaj w ciepłym, wilgotnym klimacie, na przykład tropikalnym. -Umiarkowanie korzystaj ze swej energii seksualnej dotyczy to głównie mężczyzn. Uszczuplenie energii seksualnej powoduje znaczne obniżenie sił życiowych, skrajne przytępienie i zmęczenie umysłowe. Z wszystkich trzech dosha, osoby typu vata obdarzone są najmniejszym poziomem energii seksualnej i najłatwiej ją tracą. -Wreszcie - prowad:: uregulowany tryb :=ycia. Osoby typu vata mają skłonność do zwracania się w stronę, w którą wiatr zawieje, co w nadmiarze bardzo zaburza ich równowagę.

Osoby tego typu są zwykle bardzo drobne i szczupłe. Często miewają ciemniejszą karnację niż w przypadku innych dosha. Zwykle dysponują najsłabszym trawieniem, więc spożywanie lekkostrawnych pokannów pomaga im zachować równowagę. Męczą się szybciej niż ludzie innych typów dosha, ale jak na ironię, to właśnie one pie1wsze iwą się do wszystkiego. To kolejna rzecz, której trzeba być świadomym: wiedz, kiedy dosyć oznacza dosyć. Osoby typu vata zawsze chcą coś robić. Bywają bardzo niespokojne, czasami jednak, siedząc w domu i odpoczywając, odbywają, że zaczynają odzyskiwać energię. Vata zawsze pieiwsza popada w stan nierównowagi, więc ludzie posiadający jej dużo w swoim ciele, muszą być szczególnie ostrożni . PITTA. Pitta-dosha składa się z żywiołów ognia i wody. Cechy pitty to: oleista, ostra i przenikliwa, jasna, rnchliwa, płynna i o kwaśnym zapachu. Zwykle najsilniejszym wyróżnikiem osób typu pitta jest cecha gorąca i ognistości. W stanie nierównowagi bywają rozgniewane, zazdrosne, ogniście rywalizujące i ogólnie mówiąc, wykazują cechy charakterystycme dla typu zachowania A4 . Znajdując się w stanie równowagi, są wspaniałymi przywódcami, uwielbiają zajmować się sobą, a czasem przejmować dowodzenie nad innymi. Są dobrze zorganizowane, zdecydowane i dysponują wielką siłą woli. P01y roku, w czasie któ1ych pitta osiąga swe apogeum, to późna wiosna i lato. Pitta rozkwita w chłodnych, suchych klimatach. Pitta jest zasadą trawienia i wchłaniania. Głównym miejscem pitty w ciele jest brzuch i jelito cienkie. W stanie równowagi umożliwia ona bardzo dobre trawienie i wchłanianie, kiedy jednak znajduje się w nierównowadze, daje się we znaki w postaci nadkwasoty żołądka i może prowadzić do powstawania wrzodów. Oto kilka wskazówek, które możesz wykorzystać, aby przywrócić równowagę pitty:

-Utrzymuj niską temperaturę . -Mieszkaj w chłodnym, suchym klimacie. -Unikaj nadmiarn olejów, smażonych potraw, kofeiny, soli, alkoholu, czerwonego przypraw. -Jedz dużo świeżych owoców i warzyw. -Unikaj pokarmów o smaku kwaśnym, słonym i/lub cierpkim. -Jedz pokarmy o smaku słodkim, gorzkim i ostro-gorzkim. -Naucz się wyrażać swoje emocje w pozytywny i konstrnktywny sposób.

mięsa

i ostiych

Osoby typu pitta zwykle charakte1yzują się średnią i atletyczną konstrnkcją ciała. Mają łagodne iysy, włosy blond lub rnde, jasną skórę, niebieskie albo zielone oczy i piegi. Charakteryzują się znaczną wytrzymałością i witalnością, których potrzebują ze względu na swój zapał Typ A - opisany przez amerykańskich uczonych teoretyczny wzór idealnego pracownika, który lubi pracować ciężej i inni. Akceptuje wyzwania, czuje się odpowiedzialny za to, co robi, a praca daje mu poczucie sensu i wartości . Równocześnie wykazuje głęboką skłonność i potrzebę rywalizacji, pragnie szybkiego awansu i uznania, co wywołuje u niego stan napięcia psychicznego i fizycznego, będącego źródłem agresj i w zachowaniu i wrogich uczuć (przyp. thnn.) .

4

dh1żej niż

77

Jeśli

osoba typu pitta nie jadła przez jakiś czas, to uczucie głodu może bardzo szybko zmienić się w lub złość, jeśli w pobliżu nie ma niczego do zjedzenia. Tym, co najsilniej łączy osoby typu pitta i osoby z ADHD jest wyrażanie swych emocji. Dla osoby typu pitta jest to bardzo istotne. Jeśli jej ekspresja twórcza zostanie stłumiona, niewyrażone emocje mogą zamienić się we wrzody albo wrzący kocioł furii. Pozwól swoim dzieciom wyrażać siebie, ważne jednak, by ta ekspresja była konstruktywna i pozytywna. Nierównowaga pitty skłania do złości, więc należy pilnować jej zrównoważenia. Złość, na poziomie ekspresji głosowej bądź fizycznej , rzadko przynosi światu jakieś korzyści . Utrzymuj równowagę pitty i wyrażaj ją w sposób pozytywny. Osoby typu pitta są w takim samym stopniu zdolne do odczuwania miłości i potężnej inspiracji, co złości i zazdrości. drażliwość

KAPUA. Kapha składa się z żywiołów ziemi i wody. Jej główne cechy to: ciężka, powolna, zimna, oleista, śliska, gęsta, miękka i stabilna. Ludzie typu kapha charakteryzują się większą budową ciała. Wykazują tendencję do nadwagi. Mają jasną karnację oraz miękką i natłuszczoną skórę . Zwykle mają też gęste, ciemne, tłuste i falujące włosy, oczy zaś duże, ciemne i piękne . Ludzie typu kapha, kiedy znajdują się w stanie równowagi, są silnie uziemieni. Gdy równowaga zostaje zachwiana, stają się przesadnie uziemieni. Mogą doznawać inercji, depresji, ogólnego braku motywacji, a także zbyt dużo śpią Z wszystkich typów dosha, ludzie kapha potrzebują najmniej snu, ale są równocześnie tymi, które najbardziej lU!bią spać. Obdarzeni są siłą, wielką wytrzymałością i ogólnie wysokim poziomem witalności , kiedy znajdują się w stanie równowagi. U czą się raczej powoli, ale kiedy już się czegoś nauczą, rzadko to zapominają. Dobrze radzą sobie z zarabianiem i nie mają problemów z pieniędzmi. Wykazują tendencję do chciwości i przywiązywania się. Dzieje się tak ze względu na energię, jaką dysponują. Niełatwo im stracić na wadze, ale też w ogóle ciężko im pozbywać się swej własności. Potrafią być bardzo uparci. Kiedy znajdują się w stanie równowagi, są bardzo solidni, pełni miłości i współczucia, silni, uziemieni, zdyscyplinowani i stali. Oto kilka wskazówek, które możesz wykorzystać, aby zachować równowagę kaphy:

-Codziennie dostarczaj sobie dużo aktywności fizycznej. Osoby typu kapha są najbardziej zdolne do wytężonego wysiłku fizycznego. -Nie przesadzaj z pokarmami bogatymi w tłuszcz i unikaj smażonych potraw. -Jedz pokarmy, które są ciepłe, lekkie i suche. -Unikaj słodkich, słonych i kwaśnych pokarmów Jedz te o smaku cierpkim, gorzkim i/lub ostro-gorzkim. Surowe sałatki są dla osób tego typu doskonałe.

-Nie obawiaj

się

zmian i ekscytacji.

Pory roku, w czasie których vata osiąga swe apogeum, to zima i wczesna wiosna. Wtedy też osoby te powinny szczególnie pilnować swojej diety. Największą równowagę odczuwać będą, mieszkając w suchym, gorącym klimacie, takim jak pustynia. Sądzę, że tym, co najsilniej łączy osoby typu kapha i osoby z ADHD jest brak motywacji i inercja. Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z tą kwestią są codzienne ćwiczenia fizyczne. Joga jest dla osób tego typu doskonała, ale nie jej łagodna odmiana. Joga Ashtanga lub Bikram jest idealna, kiedy już przyzwyczaimy się do praktykowania jogi. Osoby typu kapha posiadają najwięcej siły i wytrzymałości, więc wykonywanie energicznych ćwiczeń przychodzi im dużo łatwiej niż osobom typu vata i pitta. Kolejną korzystną cechą osób tego typu jest wczesne wstawanie i wczesne kładzenie się spać . Zbyt dużo snu sprawia, że czują się równie, jeśli nie bardziej, zmęczone niż wtedy, gdy snu im brakuje. Tym niemniej późne kładzenie się spać nie jest właściwym rozwiązaniem.

Opanowanie i uzdrawianie

łaknienia

Jednym z powodów, dla których ludzie mogą unikać zdrowej żywności jest przekonanie, że zdrowa żywność jest niesmaczna, mdła i nijaka. Wiele osób, które mają dobre zamiary, poddaje się swemu 78

łaknieniu słodyczy

i niezdrowego jedzenia, nie zdając sobie sprawy, że istnieje smaczna i zdrowa al tematywa. Pracując jako psychoterapeutka, przez pierwsze dziesięć lat leczyłam ludzi z zaburzeniami odżywiania. Kierowałam przychodniami i klinikami zajmującymi się zaburzeniami odżywiania i napisałam na ten temat kilka książek. W swej pracy doktorskiej pisałam o wpływie znęcania się nad dziećmi na pojawianie się u nich zaburzeń odżywiania, a praca ta stała się później podstawą do napisania książki Losing Your Pounds of Pain (Pozbyć się kilogramów cierpienia, Hay House, 1994). W swej książce Constant Crauing (Ciągłe łaknienie, Hay House, 1995) zagłębiam się we wszelkie naukowe i empiryczne badania na temat łaknienia. Wyjaśniam w niej fizyczne, emocjonalne i duchowe przyczyny, dla których łakniemy pewnych pokarmów. Poniższy fragment napisałam na temat łaknienia cukru: naukowców prowadziło badania nad wrodzonym pragnieniem u niemowląt Noworodkom dawano do wyboru płyn słodzony i czystą wodę. Jak sądzicie , który płyn wolały niemowlęta? Nawet niemowlęta jednodniowe piły więcej, kiedy podawano im słodkie płyny. Co więcej, im słodszy był płyn, tym niemowlęta wypijały go więcej. Wielu naukowców wnioskuje, na podstawie tego rodzaj u badań , że nasze upodobanie do słodyczy jest wrodzone, ludzki apetyt na słodycz może pochodzić od naszych przodków z rodziny naczelnych. Małpy i inne naczelne wykazują większe upodobanie do sło dkich owoców niż jakiegokolwiek innego rodzaju pożywienia. Niektórzy naukowcy sądzą, że owoce stanowiły pewne źródło kalorii i energii dla naszych przodków żyjących w jaskiniach, a my odczuwamy naturalną skłonnosć do słodyczy, która stanowi wytwór naszego instynktu przetrwania. W taki sam sposób „wiedzielismy", że słodycz równoznaczna jest z dojrzałoscią, kiedy poszukiwalismy pożywienia na obcym terenie. W zasadzie wszystkie zwierzęta wolą pożywienie słodkie niż jakiekolwiek inne. badania nad końmi, niedźwiedziami i mrówkami wykazują uniwersalne upodobanie do słodkich pokarmów. Instynkt, skłaniający nas do poszukiwania słodkich owoców u legł obecnie zniekształceniu, przeobrażając się w apetyt na słodycze. Jedną z przyczyn naszego „współczesnego" łaknienia jest brak naprawdę słodkich owoców w większości sklepów spożywczych. Mamy dostęp do szerokiej gamy płodów rolnych, ale większosć z nich dojrzewa w sztuczny sposób, jest niesmaczna i nie dosć słodka , by nas zadowolić. Kilkoro

słodyczy

Jest to kolejny powód do robienia zakupów w sklepach ze zdrową żywnością, gdzie sprzedawane są słodkie owoce, które dojrzewały na drzewach. Organiczne płody rolne zawsze mają lepszy smak, więcej witamin i minerałów, niż te wyhodowane konwencjonalnie. Owszem, kosztują nieco więcej, ale jak często konwencjonalnie wyhodowane owoce zepsuły ci się w lodówce, bo nikt ich nie zjadł ? Nie zostały zjedzone, bo są niesmaczne i nieapetyczne. Jeśli jednak na półeczce w lodówce położysz miseczkę organicznych jagód, winogron czy mar·chewek i to na wysokości oczu, zachęcą one dzieci do sięgnięcia po nie. Kiedy raz odkryją ich smak, stale będąje jadły. Spodoba ci się też duża zmiana w reakcji twoich dzieci na zakupy w sklepie ze zdrową żywnością. Nie będziesz musiał wysłuchiwać ich jęków o cukierki sprzedawane przy kasach w większości supermar·ketów, ponieważ w sklepach ze zdrową żywnością w tym miejscu kupić można odżywcze przekąski. Nie będziesz też walczyć z dziećmi przy półkach z płatkami śniadaniowymi, przy których zwykle błagają o płatki naszpikowane barwnikarni i cukrem.

Emocje, łaknienie i Terapia Anielska Dzięki

jedzeniu możemy poczuć się lepiej i znaczna część naszego łaknienia reprezentuje nieświadome pragnienie samoleczenia. Każde pożywienie, którego łakniemy, zawiera właściwości modyfikujące nasze samopoczucie i stan energetyczny, i wpływające na neurochemię mózgu, 79

ciśnienie krwi i puls. Często pragnienie jakiegoś pokarmu albo napoju wynika stąd, że nasze ciało czuje stan nierównowagi (na przykł ad ze względu na przykrą sytuację życiową). Ciało pragnie pokarmu, który przywróci stabilność i równowagę. Kiedy ludzie mówią mi, jakiego pożywienia łakną, dużo dowiaduję się na temat tego, co dzieje się w ich życiu. Istnieją przewidywalne wzorce, łączące łaknienie określonych pokarmów i pewne kwestie życiowe. Możemy uzdrowić to łaknienie, wcześniej zajmując się odpowiednimi kwestiami w swoim życiu. Jeśli jednak zignorujemy daną kwestię, łaknienie określonego pokannu nadal będzie nas prześladowało. Oto kilka powszechnych przykładów pokarmów, których łakną Dzieci Indygo, a także przyporządkowane im kwestie. (Pełną listę zawierającą setki tego rodzaju przykładów można znaleźć w mojej książce Ciągłe łaknienie):

Piwo - Pragnienie uciszenia niepokoju. Potrzeba większej ilości miłości, zabawy i uznania. Płatki zbożowe i inne pokarmy śniadaniowe - Zwlekanie, próba uniknięcia zabrania się za swoje codzienne obowiązki. Cheeseburger - Lęk wywołany poczuciem wewnętrznej pustki bądź nienadawania się oraz uczucie depresji. Lęk przed porażką. Ser (ostry) - Poczucie wyczerpania i wycieńczenia. Pragnienie pociechy i odnowy. Znużenie. Chipsy - Odczuwasz stres lub niepokój i chcesz złagodzić swe troski. Także pragnienie potwierdzenia. Czekolada - Pragnienie fantazji i miłości . Kawa - Wyczerpanie energii spowodowane angażowaniem się w działania bez znaczenia albo takie, w któ1ych nie czujesz się pewnie. Wypalenie, uraza bądź rozczarowanie odczuwane w związku ze swoją pracą. Cola (dietetyczna) - Pragnienie uczucia sytości i pełni energii. Także tęsknota za ekscytującymi uczuciami romantycznymi. Cola (zwykła) - Próbujesz zachować motywację i energię, a także walczysz z napięciem wewnętrznym.

Lody - Próba ukojenia i odświeżenia się z powodu depresji. Frytki - Poczucie wewnętrznej niepewności bądź pustki. Orzeszki - Za dużo stresów i za mało zabawy. Pragnienie swawoli.

Terapia Anielska wobec

łaknienia

byłam uzależniona od czekolady i jadłam ją codziennie. Szczególnej ochoty na nią przed swym cyklem miesiączkowym . Kiedy anioły powiedziały mi, że mus zę uwolnić się od czekolady, bym mogła p odnieść swą częstotliwość duchową, zasmuciłam się i zmartwiłam. Wyjaśniły mi, że cukier i środek pobudzający o nazwie fenyloetylamina (PEA) uniemożliwiają mi odbieranie ważnych info1macji duchowych. Powiedziały, że czekolada to w rzeczywistości „pseudoboska miłość" i że łaknę jej właśnie dlatego, że tak naprawdę łaknę boskiej miłości. Brzmiało to sensownie, ale zastanawiałam się, jak mogę przestać jeść coś, czego codziennie pragnę. Powiedziałan1 aniołom: „Z radością wyrzekłabym się czekolady, gdybym jej tak bardzo nie pragnęła". Wtedy one odparły: „Czy prosisz nas o pomoc w uzdrowieniu twego łaknienia?" Uświadomiłam sobie, że anioły potrzebują mojej zgody, zanim mi pomogą, bo tak nakazuje boskie prawo wolnej woli, zgodnie z którym nawet sam Stwórca nie może intetweniować, dopóki nie poprosimy o pomoc. Powiedziałam aniołom : „Tak, proszę, pomóżcie mi i uleczcie mnie. Uwolnijcie mnie od łaknienia czekolady" . Następnego dnia już nie chciałam czekolady. Dotąd nie miałam na nią ochoty od tego dnia w 1996 roku. Nawet gdy wybrałam się na film Czekolada, nie miałam ochoty na czekoladę, ani w trakcie filmu, ani po jego zakończeniu. Odtąd nauczałam tej metody swoich uczniów i słuchaczy. Wiele osób opowiadało mi, że anioły

Przez wiele lat

nabierałam tuż

80

uwolniły

je od łaknienia czekolady, alkoholu, papierosów i innych substancji i zachowań, ich zdrowie bądź szczęście. Możesz wysłać anioły do swoich Dzieci Indygo i poprosić te niebiańskie istoty, by pomogły uzdrowić ich łaknienie . Anioły mogą ingerować wżycie innych ludzi w stopniu, w jakim dana sytuacja dotyczy ciebie. Oto przykładowa modlitwa: zaburzających

Boże i uzdrawiające anioły, szczególnie Archaniele Rafaelu, proszę, uwolnijcie moje dzieci od łaknienia pokarmów lub substancji, które zakłócają ich zdrowie, szczęście albo Cel Życiowy. Proszę o Waszą interwencję w tej sprawie w stopniu, w jakim dotyczy ona mnie. Oddaję całą tę sytuację Wam i wiem, że już jest uzdrowiona. Dziękuję.

81

ROZDZIAŁ DZIESIĄTY

Ekspresja twórcza Dzieci Indygo, dzieci uzdolnionych, dzieci z ADD i ADHD, a także u dorosłych posłańców światła niemal zawsze prawa półkula mózgowa jest dominująca. Badania naukowe dotyczące krążenia krwi i al.'tywności mózgowej dzieci z ADHD wykazały, że w większym stopniu wykorzystują one ośrodek obrazowy mózgu niż ośrodek logiczny. Oznacza to, że odbierają świat głównie za pośrednictwem prawej półkuli mózgu, która koncentruje się na obrazach i uczuciach, a wiąże się z dziedzinami niewerbalnymi, takimi jak sztuka, muzyka, matematyka, filozofia, psychologia i zdolności parapsychiczne. Ludzie z dominującą prawą półkulą mózgu mogą zostać doskonałymi pisarzami i mówcami, pod warunkiem, że nauczą się przekładać swe obrazy mentalne i silne uczucia na słowa. Lewa półkula przeciwnie, bardziej koncentruje się na słowach, zaś osoby, u których ona dominuje, z naturalną biegłością posługują się gramatyką i słownictwem. Osoba z dominuj ącą lewą półkulą jest zwykle uporządkowana i podporządkowuje się autmytetom (a nawet jest z tego zadowolona! ). Osoba z dominującą prawą półkulą jest intuicyjna i podporządkowuje się jedynie „autorytetom dobroczynnym" - i to tylko wtedy, gdy rozumie i ufa motywacjom i celom tych autmytetów. Uczy się patrząc i osiąga lepsze wyniki dzięki wykorzystaniu wykresów, diagramów, slajdów i pokazów, niż czytając lub słuchając wykładu . Ponieważ osoby te mają tak wyostrzone zmysły, łatwo się rozpraszają. Słyszą każde tyknięcie szkolnego zegara i wysoki dźwięk wydawany przez oświetlenie fluorescencyjne. Jeffrey Freed, metodyk i autor książki Dzieci o dominującej prawej półkuli mózgu w świecie zdominowanym przez lewą półkulę, opisał chłopca o imieniu Herb, którego słuch był niewiarygodnie wyostrzony. Jak komuś noszącemu aparat słuchowy nastawiony na maksymalną głośność, wszystkie dźwięki wydawały się temu chłopcu przesadnie głośne. Kiedy ktoś mówił do niego tonem normalnej rozmowy, Herb uważał , że na niego krzyczy. Może to wyjaśniać, dlaczego Dzieci Indygo przyjmują postawę obronną, kiedy z nimi rozmawiasz. Dzieci Indygo i dorośli posłańcy światła zwykle słyszą wysoki dźwi ęk w jednym uchu. Jest to częstotliwość przesyłana przez ich przewodników i anioły, by im pomóc. Pomaga ona wynieść ich emocje i myśli ponad zbiorową świadomoś ć problemów. Dźwięk ten zawiera również zakodowane informacje, które pobierane są w sposób niewerbalny. (Przy okazji, jeśli słyszysz ten dźwięk i przeszkadza ci to, możesz mentalnie poprosić swe anioły, by go ściszyły, a one uczynią to z radością).

Ci, którzy mają problemy ze słuchem, często skarżą się, że ich aparaty słuchowe są dla nich bardziej przekleństwem niż dobrodziejstwem. Urządzenia te powodują, że słyszy się wszystko nar·az, a nie tylko wybrany dźwięk docelowy. W rezultacie wiele osób nie używa swych apar·atów. Wolą je wyłączyć, niż pozwolić, by przytłoczył je hałas. Zatem na spotkaniu rodzinnym te osoby mogą sprawiać wrażenie obojętnych lub nietowar·zyskich. W rzeczywistości jednak po prostu niedosłyszą.

To samo dotyczy Dzieci Indygo, które przytłacza ogrom obrazów, dźwięków i uczuć. Wyłączają się, wycofując się do swego wnętrza albo zachowując się w agresywny sposób. Wizualne pomoce naukowe świetnie sprawdzają się w przypadku Dzieci Indygo. Cięcia budżetowe ograniczyły zajęcia ze sztuki w wielu szkołach, ale wielu nauczycieli aniołów sięga do własnych (często ograniczonych) kieszeni i płaci za akcesoria plastyczne. Jednak niektórzy nauczyciele to osoby o dominującej lewej półkuli mózgu. Dzięki temu świetnie radzili sobie w szkole. Takie osoby są doskonale zorganizowane, przestrzegają zasad i uważnie słuchają. Często zakładają, że inni uczą się w ten sam sposób i że każdy chciałby prowadzić zorganizowane życie. Nie zdają sobie sprawy z tego, że ich metody są nieskuteczne w przypadku ludzi, którzy przetwar·zaj ą informacje wizualnie.

82

Głód kreatywności

Dzieci Indygo muszą wyrażać swoją potężną energię. Ćwiczenia fizyczne to jeden ze sposobów spuszczania pary, żeby nie eksplodowały jak szybkowar. Kreatywność to inny ważny sposób. Podczas wielu moich sesji anioły sugernją, żeby Dzieci Indygo podjęły się jakiegoś rodzaju twórczego przedsięwzięcia. Może to być cokolwiek: tworzenie biżuterii z paciorków, dekorowanie pokoju, fotografia, taniec, muzyka, budowanie zamków z piasku, rysowanie czy twórcze gotowanie. Gab1ielle Zale, prowadząca terapię przez sztukę i muzykę, pracuje z dziećmi od jedenastu lat. W 1995 roku Gabrielle otworzyła sekcję terapii poprzez sztukę w ramach wyjazdowego programu terapeutycznego dla młodzieży i wspomina, jaik pozytywnie sztuka wpłynęła na nastoletnich uczestników: Dzieci, z którymi pracowałam podczas tego wyjazdowego programu terapeutycznego, według wszelkich znanych dzisiaj kryteriów, były i są Dziećmi Indygo. Pomagając im wyrażać się twórczo, codziennie widziałam cuda , których dosw iadczały te dzieci, ta k zaburzone, że nic były w stanie skoncentrować się choćby na kilka minut. Odkryłam, że jedyną rzeczą, jakiej pragnęły nade wszystko, był spokój. Odkryłam także, że bardziej niż cokolwiek innego potrzebne im było odkrycie skarbów ukrytych głęboko w ich wnętrzu i wyrażenie ich poprzez twórczosć i wyobraźnię, spiew, taniec, malowanie i grę aktorską. Już samo to zaczęło całkowicie zmieniać ich zachowanie. Samodzielnie stworzyły i namalowały wszystkie rekwizyty do sztuki, którą dla nich napisałam o wielu wspaniałych wodzach indiańskich, spiewały piękne piesni ludowe i duchowe o pokoju i miłości. Nie spodziewałam się, że zaakceptują ten rodzaj muz/ki, skoro przyzwyczajone były do heavy metalu i hard rocka, ale przekonałam się, że każde z nich szczerze śpiewało i tańczyło. Zaczęłam też zauważać, że stają się odpowiedzialni i godni zaufania, kiedy powierzyłam im opiekę nad drogim sprzętem i rekwizytami. Przyjęły tę odpowiedzialnosć z radością i entuzjazmem, ponieważ okazałam im zaufanie Kierownik osrodka pytał mnie, czy stałam się Pollyanną , bo nigdy nie mówiłam niczego złego o tych dzieciach. Odparłam, że mam nadzieję, że jestem Pollyanną, bo jak słyszałam, Mariannę Williamson powiedziała kiedys: „ Pollyanną była cudotwórczy nią". Widziała w innych to, co w nich najlepsze i to sa mo od nic h otrzymywała. Odkryłam, że Dzieci Indygo odpowiadają na prawdę i nienawidzą kłamstw w naszym systemie. Nic przekraczam bardzo wyraźnych granic, ale zawsze też okazuję empatię i współczucie. Uważam, że te dzieci szanują i reagują na tego rodzaju karcenie i kontrolę. Jesli e n ergia Dzieci Indygo nie koncentruje się na czyms pozytywnym, może być wykorzystywana w bardzo negatywny, destrukcyjny sposób, i to własnie dzieje się obecnie w naszych szkołach. Przekonałam się, że we wszystkich Dzieciach Indygo zachodzi ca łkowita zmiana, kiedy wykorzystują swoją kreatywnosć i wyobraźnię. Stają się zaabsorbowane i nieskrępowane. Wyzbywają się prawie całej, jesli nie całej, kaprysnosci i są szczere w tym, co robią. Stają się pełne współczucia i wewnętrznego poczucia współdziałania w grupie. Własnie to zaobserwowałam we wszystkich projektach, którymi kierowałam.

Dawn, która jest Dzieckiem Indygo, mówi, że ekspresja twórcza każdego rodzaju, a szczególnie malowanie i słuchanie muzyki, wprawiają w dob11.y nastrój . Twierdzi, że kiedy wyraża się twórczo, jej energia płynie w sposób bardzo dla niej przyjemny. Jak wspomniałam już wcześniej , Dzieci Indygo wydają się potrzebować większej stymulacji niż inne dzieci. Być może wynika to stąd, że Indygo mają do spełnienia trndną misję. Jednak niezależnie od przyczyn, Dzieci Indygo potrzebują zdrowych źródeł stymulacji, takich jak muzyka, 83

ogrodnictwo, joga, śpiew, taniec i tak dalej. Jeśli Dzieci Indygo nie mogą wyrazac swej i nie są im dostępne inne zdrowe bodźce, zwykle tworzą własną formę stymulacji. Stąd też mogą się źle zachowywać, żeby ściągnąć na siebie uwagę albo dramatyzować, co sprawia,

kreatywności

że czują się kimś wyj ątkowym .

Jak

uczą się

Dzieci Indygo

mózgu, takie jak Dzieci Indy-go i dorośli posłańcy światła, temu, co widzą, niż dzięki temu, co słyszą Mariannę powiedziała mi, że jej syn Indygo, Brad, nie radził sobie zbyt dobrze w szkole, dopóki w końcu nie zrozumiała jego wizualnego sposobu uczenia się. Wspomina: Osoby z

dominującą prawą półkulą

więcej uczą się dzięki

Próbował uczyć się

ortografii Fonetycznie i powtarzając lub przepisując wyrazy. Ale niezależnie od tego, jak bardzo się starał, na testach z ortografii nie udało mu się zdobyć lepszej oceny n iż dostateczna. W końcu zaczęłam rozmawiać z Bradem o tym, jak przetwarza informacje. Niemal przypadkowo odkryłam, że kiedy Drad chce cos zapamiętać, „widzr' wspomnienie okiem umysłu. To poddało mi pewien pomysł. Zamiast pomagać Bradowi nauczyć się zapamiętywać, zaczęłam uczyć go zapamiętywania wyg lądu poszczególnych wyrazów. Rezultaty okazały się zdumiewające! Już na n astępnym te5cie z ortografii Brad zdobył 1OO procent punktów, bardzo podniosło go to na duchu. Teraz stosuje ten sam rodzaj zapamiętywania wizualnego, ucząc się matematyki, historii i wiedzy o społeczeństwie. Po prostu przenosi wszystko, co ma zapamiętać, do swojej pamięc i wizualnej. Później, podczas szkolnych testów, Brad zamyka tylko oczy i „ odczytuje" materiał z obrazów w swym u mysie. Mariannę powiedziała

mi też, że jest w trakcie przenoszenia Brada do szkoły, która bierze pod sposoby uczenia się dzieci. Większość szkół tradycyjnych i publicznych stosuje linearne podej ście do nauczania, odwołujące się do aktywności lewej półkuli mózgu, więc być może będziesz musiał trochę poszukać, zanim znajdziesz szkołę, w której uznaje się, że ADHD jest w rzeczywistości wskazówką, że dziecko o dominującej prawej półkuli uczy się w szkole, gdzie preferuje się uczniów o dominującej lewej półkuli . Podobnie jak Mariannę, możesz określić sposób uczenia się swego dziecka, zadając mu pytania na temat tego, jak zapamiętuje i myśli . Oto kilka przykładów: uwagę różne

Kiedy widzisz, że dziecko jest rozmarzone, delikatnie poproś , by ci powiedziało , o czym myśli. Zapytaj, czy przede wszystkim widzi swoje mar·zenia, czy też koncentruje się na myślach. Marzenia ukierunkowane na wizje bądź uczucia wskazują na myślenie typowe dla prawej półkuli. Gdy obejrzysz ze swym dzieckiem jakiś film albo program telewizyjny, zapytaj: „Co ci się najbardziej podobało? " Zaobserwuj , na podstawie jego odpowiedzi, czy bardziej zwracało uwagę na wygląd aktorów i filmu (styl prawej półkuli), uczucia, jakie wzbudzał w nim film (styl prawej półkuli), przesłanie zawarte w filmie (styl lewej półkuli), czy tego, czego się nauczył o (styl lewej półkuli).

Jeśli odkryjesz, że u twojego Dziecka Indygo dominuje prawa półkula, twoim zadaniem będzie pomóc mu rozwinąć wrodzoną pan1ięć fotograficzną. Pamiętaj , żeby wzmacniać w nim przekonanie, iż posiada szczególny dar i że jego ukierunkowanie na obraz to wyjątkowe narzędzie, które pomoże mu odnieść sukces w wielu dziedzinach życia.

ADHD czy W książce D::ieci Indygo napisałam o twórczymi, a tymi, które określa się jako

kreatywność?

podobieństwach cierpiące

84

między dziećmi utalentowanymi i na ADHD. Mnie uznano w dzieciństwie za

„utalentowaną", zapisano na oddzielne zajęcia i „przeskoczyłam" jedną klasę. Bardzo się cieszę, że wtedy nie mówiło się jeszcze o ADHD, bo zamiast zaawansowanych zajęć, mogłabym dostać leki. Te zajęcia przyniosły mi poczucie głęb okiego spełnieni a. Nauczyciele zawsze prowadzili lekcje, zabawy i zajęcia, które prowokowały nas do twórczego myślenia. Graliśmy w klasie w różne gry słowne, co uczyło nas umiejętności życia w grupie. Bardzo polecam poddanie twoich Dzieci Indygo badaniom określającym ich kreatywność i uzdolnienia, nawet jeśli ich oceny nie sugerują takiej możliwości. Wiele Dzieci Indygo, które są znudzone w zwykłych klasach, ujawnia swe wyjątkowe cechy, kiedy progran1 nauczania dostosowany jest do ich zdolności. Dr Bonnie Cramond szczegółowo badała podobieństwa między dziećmi o wysokim stopniu kreatywności i tymi, które określane są jako cierpiące na ADHD. Dr Cramond cytuje badania dzieci ze zdiagnozowanym ADHD, na podstawie których naukowcy stwierdzili, że połowa z nich uzyskała wyniki powyżej 70 procent w skali kreatywności. Natomiast 32 procent dzieci ze zdiagnozowanym ADHD uzyskało wyniki powyżej 90 procent. Niestety, bardzo niewielu psychologów i psychiatrów uwzględnia kryterium „uzdolnień" podczas diagnozowania zachowań ADHD bądź ADO. Cramond dotarła do badań naukowych, które wykazały, że obie grupy (dzieci niezwykle kreatywne oraz cierpiące na ADHD) są: Skłonne do zachowań problematycznych, których celem jest zwrócenie na siebie uwagi na forum klasy. Niedoceniane przez nauczycieli w takim stopniu jak dzieci mniej konfliktowe. Skłonne do zachowań, mających na celu poszukiwanie ekscytacji bądź sensacji. Naukowcy uważają, że poszukiwanie sensacji może skłonić twórczą osobę do odkrywania nowych doświadczeń, które włączają one w swoje pomysły i wynalazki. Co więcej , podejmowanie ryzyka (podobne do poszukiwania sensacji) wiąże się z sukcesem w biznesie i kwestiach finansowych. Ta cecha może też wyjaśniać, dlaczego Dzieci Indygo łatwo ulegają znudzeniu, kiedy „chwytaj ą" to, czego ktoś je uczy. Skłonne do „nieuważności". Marzą, myślą o nowych ideach i kierują uwagę na wewnętrzne i duchowe przewodnictwo, a wyłączają się z rozmów lub czynności , które nie są zgodne z ich pasją.

•

Znane z wykazywania wysokiego poziomu „nadmiernej ekscytacji" albo tendencji do wiercenia się i nadpobudliwości. Często zapalczywe i miewają wybuchy gniewu. Często skrępowane w sytuacjach towarzyskich. Mogą być nieśmiałe, nastawione defensywnie bądź też powściągliwe, ponieważ czują się inne, a łatwiej jest być samotnym niż stać się przedn1iotem kpin.

Dr Cramond podsumowała: „Być może tym, co odróżnia osoby, korzystające ze swej mniejętności tworzenia od osób problematycznych i bezproduktywnych, jest talent i sposobność wyrażania swych energii i idei dzięki ich kreatywności" . Zatem najważniejsze jest umożliwienie swoim Dzieciom Indygo twórczego wyrażania siebie i udzielanie im wsparcia w obliczu ich „inności". Dziecko Indygo, Dawn, powiedziało : Ekspresja twórcza jest nap rawdę ważna w wyrażaniu głębi swych uczuć. Kiedy tylko możesz, rysuj albo maluj cos - nawet jesli będą to tylko kreski. Oprócz ciebie, nikt tego nie będzie oglądał. Napisz wiersz albo list do kogos, z kim pragniesz porozmawiać. Pomoże ci to przepracować pewne sprawy w swoim życiu. Codziennie musisz robić cos twórczego, żeby cos uwolnić Inaczej będzie się to kumulowało, a w końcu eksploduje.

85

ROZDZIAŁ

Co Dzieci Indygo Większość książek,

JEDENASTY

chcą

nam

powiedzieć

informacji na temat ADD, ADHD i trudności w napisane przez naukowców i lekarzy. W wielu publikacjach występowało mnóstwo opisów różnych przypadków, jednak zaskakujące było to, że w niewielu książkach znalazły się materiały pochodzące bezpośrednio od dzieci. Postanowiłam zatem zamieścić w swojej książce myśli Dzieci Indygo. Poprosiłam moją pasierbicę Indygo, Nicole, żeby przeprowadziła kilka rozmów. Wiedziałam, że Dzieciom Indygo łatwiej przyjdzie podzielić się swoimi prawdziwymi uczuciami, jeśli będą rozmawiać ze swoją rówieśnicą. W rozmowach z Dziećmi Indygo, pochodzącymi z różnych środowisk i w różnym wieku, Nicole zadawała pytanie: „Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, co pomogłoby poprawić nasze wzajemne relacje z nimi?" Dzieci Indygo z zadowoleniem powitały tę okazję, żeby się wypowiedzieć i coś przekazać. Oto ich mądre słowa, z których wszyscy możemy uczyć się i odnieść korzyści: uczeniu

które

przeglądałam, szukając

się zawierała świetne materiały

Alec (lat 21) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, żeby polepszyć ich relacje z dziećmi? O: Powiedziałbym im, że są rzeczy, które potrafimy robić my, młodzi ludzie. Dorośli myślą, że ze względu na swoje doświadczenie wiedzą lepiej. Nieważne jak długo coś robisz, ważne co robisz. Nie mówię, że wszyscy dorośli się mylą, ale nie zawsze wiedzą, jak coś zrobić. Powinni pozwolić nam uczyć się z naszych własnych doświadczeń, a nie z ich słów. Powinni pozwal ać nam podejmować decyzje, bo nie będziemy umieć podejmować dobrych decyzji, jeśli będą robić to za nas. P: Co zmieniłbyś w zachowaniu dorosłych? O: Powinni być bardziej elastyczni. Znam wielu dorosłych, którzy uważają, że tak to już jest. Uważają, że to, jak czują i co robią, jest oczywiste dla wszystkich i grzęzną w tym przekonaniu. Powinni sobie uświadomić, że jeśli nie czują się z jakiegoś powodu szczęśliwi, mogą to zmienić. Widzę wielu ludzi, którzy ugrzęźli w pracy, której tak naprawdę nie lubią, nie dbają o siebie, a potem zastanawiają się, dlaczego nie czują się zadowoleni. Mogą lepiej o siebie dbać, lepiej jadać i znaleźć sobie pracę, którą będą lubić. Nie chcą się jednak zmienić, ponieważ od dawna robią to samo i trndno im przełamać swój schemat. To nawyk. Robią to od bardzo dawna, dlatego nabrali w tym takiej wprawy. P: Jakich wartości nauczyli cię twoi rodzice? O: Szacunku do innych ludzi i ich własności. Troszczenia się o siebie. Robienia najlepiej jak tylko potrafię tego, co robię, robienia tego, co chcę robić i robienia tego dobrze. P: Co ty chciałbyś przekazać dorosłym? O: Pozwólcie dzieciom podejmować decyzje do pewnego stopnia. Kary nie pomogą Wyjaśniajcie im - nie krzyczcie na nie ani nie dawajcie im klapsa. Pozwólcie im ćwiczyć podejmowanie samodzielnych decyzji, ponieważ to one będą musiały podejmować swoje decyzje, kiedy dorosną Jeśli nie przećwiczą tego w młodości , będą później podejmowały głupie decyzje. Znam wiele dzieci, których rodzice byli bar·dzo surowi, a gdy tylko wyprowadziły się one z domu, zaczęły robić idiotyczne rzeczy i krzywdziły same siebie, bo nie miały wypracowanych umiejętności podejmowania decyzji. P: Jakie błędne przekonania żywiąna twój temat dorośli? O: Moi dziadkowie uważaj ą, że nie wiem, co jest dla mnie dobre. Chcą, żebym chodził do szkoły i sądzą, że muszę uzyskać wykształcenie. Ale czasy się zmieniły. Oni mają siedemdziesiąt lat. Już nie trzeba chodzić regularnie do szkoły. Ludzie są teraz inni, a system szkolnictwa nie zmienił się tak bardzo, żeby zaspokajać ich potrzeby. Nie sądzę, żeby konieczne było uczenie się czegoś , co cię nie interesuje. Ważną częścią kształcenia jest robienie tego, co chce się robić. 86

Down (lat 20) P: Co chciałabyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej było dojść z nimi do porozumienia? O: Muszą przestać pokładać w dzieciach tyle oczekiwań i pozwalać im naturalnie się rozwijać, zamiast na siłę wtłaczać je w jakiś system. P: Co zmieniłabyś w zachowaniu dorosłych? O: Sądzę, że większość dorosłych zanadto koncentruje się na pieniądzach, co pochłania całe ich życie i dlatego nie zwracają uwagi na kwestie, które mają tuż przed nosem, jak na przykład rodzina. Zamiast spędzać czas ze swoją rodziną, wolą zarabiać pieniądze, a to jest naprawdę smutne. P: Pod jakim względem dorośli nie rozumieją młodzieży? O: Jednym z ich błędnych przekonań jest to, że wszyscy jesteśmy straconym, zagubionym pokoleniem i nie mamy żadnego celu. Nasłuchałan1 się tego i wcale w to nie wierzę . Niektóre dzieciaki są naprawdę niesamowite i one będą zmieniać świat. Wydaje się, że dorośli nie są tego świadomi. Oni najwyraźniej uważają, że jesteśmy leniwi i brakuje nam zapału. P: W jaki sposób twoi rodzice wpłynęli na ciebie i to, kim obecnie jesteś? O: Moi rodzice nauczyli mnie bardzo wiele. Są moimi najlepszymi przyjaciółmi na swiecie. Nauczyli mnie bardzo wiele przede wszystkim na temat związków, ponieważ jako rodzice oboje kochali mnie jednakowo i poświęcali mi tyle swej energii, ile było trzeba. To, że miałam w swoim życiu dwie takie siły, sprawiło, że teraz czuję się pełną osobą Mam tak wielu przyjaciół , których nie łączy tego rodzaju związek z ich rodzicami i widzę wpływ, jaki to na nich wywiera, a także wynikające stąd pewne braki w ich życiu. Moi rodzice wywarli olbrzymi wpływ na moje życie . W zasadzie pomogli mi uformować podstawy mnie samej . Dzięki nim mogę swobodnie być sobą P: Co przez to rozumiesz? O: Niewielu rodziców godzi się z myślą, że nie idziesz na studia i nie próbuje mmsić cię do robienia czegoś, co uważają za właściwe dla ciebie, zamiast tego, co sama chciałabyś robić. Myślę, że to było naprawdę coś - czuć otuchę i wiedzieć, że wierzą we mnie tak bardzo, że wiedzą, iż nie było mi to potrzebne, i że potrafię poradzić sobie w życiu. P: Nie planowali ci życia? O: Właśnie . Stykam się z tym tak często w przypadku jednej z moich przyjaciółek. Jest wspaniałą i twórczą artystką. Nie lubi zajmować się tym całym przyziemnym chłamem. Jej rodzice zmusili ją, żeby poszła do college'u, skończyła go i uzyskała tytuł naukowy, bo tak właśnie powinno się robić. A teraz mówią jej: „Powinnaś zdobyć uprawnienia do nauczania, bo trzeba mieć się na czym oprzeć" . Wydaje mi się to takie smutne! Gdybym obejrzała obrazy swojej córki i stwierdziła, że są tak niezwykłe, zachęcałabym ją i w pełni wspierała we wszystkim, co tylko chciałaby z tym zrobić . W końcu kiedy ma się tego rodzaju pasję, nie da się jej powstrzymać. Nie można jej kontrolować, a zmuszanie się do robienia czegoś, czego nie chcesz robić, jest dla mnie czymś sztucmym. Po prostu nie rozumiem, dlaczego ktoś miałby wywierać na swoje dzieci presję oczekiwań i zmuszać je do ich spełniania. Dlatego tak bardzo wdzięcma jestem swoim rodzicom, że nigdy mi tego nie zrobili. Było to dla mnie bardzo ważne . P: Jakiego rodzaju oczekiwania rodzice pokładają w swoich dzieciach? O: Sądzę, że w mojej grupie wiekowej, a także w społeczeństwie w ogóle, wiele oczekiwań dotyczy college'u, przy czym żywią je nie tylko rodzice. Sądzę jednak, że presja rodzicielska bierze swój początek w społeczeństwie i jego normach mówiących, co każdy powinien robić . „Musisz przez cztery lata uczyć się w college'u i zdobyć tytuł naukowy. Potem możesz maleźć dobrą pracę, zarabiać 50 tysięcy, co rano jeździć dwie godziny do pracy i być nieszczęśliwym" . Nie chcę martwić się o pieniądze, ale jeśli nie będę ich miała dość dużo, będę starała się ze wszystkich sił nie przejmować się tym i po prostu być szczęśliwą, robiąc to, co chcę, zamiast zajmować się pracą, której nie chcę wykonywać. P: Czy ty chciałabyś przekazać coś dorosłyn1? O: Szczególnie rodzicom, żeby dbali o bardzo czynny i pełen rozmów związek ze swyn1i dziećmi. 87

tego, co mówią wam dzieci, zamiast wmawiać im, że wasze opinie Gdyby tak się stało, wszyscy w tej relacji byliby znacznie szczęśliwsi. Tym światem rządzą pieniądze, ale nie pozwólcie, żeby rządziły też wami. Niech wasza rodzina będzie ważniejsza niż pieniądze. Moim zdaniem wasze wzajemne relacje są najistotniejszą rzeczą na świecie; wszystko inne jest drugorzędne. Relacje z samym sobą, swoją rodziną i przyjaciółmi powinny mieć pierwszeństwo przed wszystkim innym. Starajcie

się naprawdę słuchać

są słuszne.

Elizabeth (lat 16) P: Co chciałabyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej było doj ść z nimi do porozumienia? O: Żeby nie starali się tak bardzo wszystkiego kontrolować i pozwalali dzieciom uczyć się samodzielnie. P: Dlaczego dzieci muszą uczyć się samodzielnie? O: Łatwiej jest mówić, niż coś zrobić, więc jeśli sam zdobędziesz doświadczenie, to będzie ono miało większy wpływ na ciebie, niż wtedy, gdy ktoś tylko ci o nim opowie. P: Co twoim zdaniem dorośli robią źle? O: Nie pozwalają dzieciom zdobywać własnych doświadczeń. Za bardzo ocemag przyjaciół. Pie1wsze wrażenie nie zawsze jest najlepsze, bo nie ukazuje osoby taką, jaką naprawdę jest. Przykładem jest ktoś, kto ubiera się inaczej, a kogo ocenia się na podstawie wyglądu. P: W jaki sposób twoi rodzice wpłynęli na to, kim obecnie jesteś? O: Myślę, że pod każdym względem. Dlatego właśnie tak ważne jest, żeby rodzice wiedzieli pewne rzeczy o swoich dzieciach. Rodzice są ludźmi, z którymi dzieci przebywają przez cały czas, więc bardzo ważne jest, by byli wobec siebie otwarci i szczerzy. Nie powinni przesadnie narzucać swoich opinii, ale też i uczyć ważnych wartości. Niektóre z tych waitości to przyjaźń, zaufanie i odpowiedzialność. Ważne, by rodzice dawali swoim dzieciom przykład, a nie tylko mówili im, co mają robić.

P: Czy ty chciałabyś przekazać coś dorosłyn1? O: Gdybym mogła, sprawiłabym, żeby zamienili się miejscami i przekonali się, jak to jest być dzieckiem, bo wydaje się, że już o tym zapomnieli. Karząc nas albo nie pozwalając robić pewnych rzeczy, wydaje się, jakby nie pamiętali, jak bardzo wpływało to na nich samych, gdy doświadczali tego ze strony swoich rodziców.

Adam (lat 14) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, żeby dzieciom w twoim wieku łatwiej było dojść z nimi do porozumienia? O: Że nie zawsze mają rację. Myślę, że dorośli są zadufani w sobie, są upar·ci i nawet jeśli uważaj ą, że mam rację, nie przyznają tego, bo mamjedną trzecią ich lat. P: Dlaczego nie chcą przyznać, że się mylą? O: Nie chciałbym przyznać racji trzylatkowi - prawdopodobnie tak to dla nich wygląda. P: W czym mogłoby pomóc ich przyznanie się, że się mylą? O: Łatwiej byłoby z nimi rozmawiać. P: Jakie błędne przekonania dorośli żywią na temat twojej grupy wiekowej? O: Że nie panujemy nad sobą, jesteśmy pomyleni i tak głupi, że możemy zrobić, co nam wpadnie do głowy. Takie stereotypowe szufladkowanie ludzi jest niesprawiedliwe W niektórych przypadkach to prawda, ale nie można tak traktować kogoś tylko dlatego, że taka jest połowa osób, skoro druga połowa taka nie jest. Wiem, że dzieciaki są znacznie bardziej zwariowane niż inni ludzie, ale porównywanie ich z dorosłymi jest niesprawiedliwe, bo dorośli żyją już znacznie dłużej i wiedzą więcej.

P: Czy ty chciałbyś przekazać coś dorosłym? O: Żeby nas szanowali i nie szufladkowali nastolatków i dzieci jako osoby gorsze. P: Dlaczego sądzisz, że uważają nastolatków za gorszych? 88

że dorośli uważają, że znają wszystkie odpowiedzi. Przez większość czasu do tej zasady, teraz jednak zaczynam bardziej ją kwestionować - ogólnie pojęte systemy - i znajduję w nich wady. Wiem, że się nie zmienią. Na przykład system szkolnictwa. Nie podoba mi się. Wolałbym usłyszeć, co myślą uczniowie, zamiast słuchać czyjegoś wykładu. Dyskusje byłyby znacznie lepsze. W swoim dalszym życiu będziemy się uczyć od rówieśników, a nauczyciel mógłby brać udział w dyskusji, ale mam dosyć słuchania jakiegoś nauczyciela przez cały czas, dzień w dzień. P: Czy w ten sposób się uczysz? O: Tak, ale to tylko bezmyślne powtarzanie wiedzy, której już się nauczyłem, więc to bezcelowe. Łatwo jest dostać najwyższą ocenę z testu, bo wystarczy tylko zapamiętać to, co powiedział nauczyciel, co nie jest wcale trudne. Uważam też, że jesteśmy karceni za popełnianie błędów, a przecież błędy to najlepszy sposób nauki. P: Co proponowałbyś zmienić? O: Myślę, że wszyscy powinni siedzieć wokół stołu i prowadzić dyskusję na temat, którego się uczymy, a nie słuchać czyjegoś wykładu. Znam dzieci, które wtedy zasypiają, zresztą ja sam też robię się senny na niektórych lekcjach. Można schować się gdzieś z tyłu klasy i tak właśnie lubię robić, bo takie lekcje mnie nudzą. Jeśli prowadzi się dyskusję, wszyscy patrzą na siebie nawzajem i trzeba brać w niej udział , więc nie można usiąść gdzieś z tyłu i się przyczaić. P: Co zmieniłbyś w zachowaniu dorosłych? O: Żeby mieli więcej akceptacji dla dorastających dzieci, bo teraz nasz świat przechodzi od przemysłu do technologii. Widać to w przypadku wszystkich tych dwudziestolatków zarabiających miliony dolarów. Myślę, że niektórzy rodzice uczą się od swoich dzieci obsługi komputera i sądzę, że to nowe pokolenie wie na ten temat więcej , a jeśli ludzie ze starszego pokolenia nie pozwolą, byśmy ich czegoś nauczyli, zostaną daleko w tyle za nami.

O: Wydaje

się,

stosowałem się

Chris (la t 20) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej ci było dojść z nimi do porozumienia? O: Chciałbym, żeby nie trah.1:owali życia tak bardzo poważnie. Powinni się lepiej bawić. P: Czy chciałbyś przekazać coś dorosłym, dzięki czemu żyłoby ci się z nimi lepiej? O: Żeby dbali o swoje ciała i często uprawiali jogę. P: Czy dorośli żywią jakieś błędne przekonania na temat ciebie i innych osób z twojej grupy wiekowej? O: Że nie wiemy, o czym mówimy. My jednak wiemy znacznie więcej, niż ludziom się wydaje. Wydaje się jednak, że dorośli stają się coraz bardziej świadomi i otwarci, z czego bardzo się cieszę.

David (lat 21) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej ci było dojść z nimi do porozumienia? O: Osobiście nie mam żadnych problemów z dorosłymi. Uważam jednak, że istnieje ogólny problem dotyczący tego, w jaki sposób dorośli „prowadzą za rączkę" swoje dzieci i jak je chronią, nie pozwalając im na samodzielne odlaywanie świata. A przecież w ten sposób uczymy się najlepiej. Tak właśnie ja nauczyłem się wielu rzeczy - samodzielnie do nich dochodząc. Jeśli ktoś prowadzi cię za rękę przez cały czas, nie możesz się niczego nauczyć.

Nicole (lat 21) P: Co chciałabyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej było dojść z nimi do porozumienia? O: Żeby było im łatwiej dojść do porozumienia ze mną, musieliby najpie1w pozbyć się swoich uprzedzeń co do mojego wieku. Zamiast patrzeć na mnie jak na dwudziestoj ednolatkę, która nie ma o niczym pojęcia, a tak właśnie robią, powinni spojrzeć na mnie jak na człowieka. Powinni też być otwarci, może nawet na to, czego mogą się nauczyć ode mnie, zamiast zamykać się tylko dlatego, 89

że jestem młoda i, jak uważają, o niczym nie mam pojęcia. P: Gdybyś mogła, co zmieniłabyś w zachowaniu dorosłych? O: Chciałabym, żeby byli bardziej otwarci na zmiany. Jeśli nie czują się dobrze, niech nie obwiniają o to swego wieku. „Och, poczekaj, aż będziesz miała tyle lat, co ja", słyszę co chwila. No i proszę, mają pięćdziesiąt lat, a mówią, jakby już gotowali się na śmierć i nie mieli odwrotu. Chciałabym także, żeby dorośli byli bardziej otwarci na uczenie się. Kiedy osiągają pewien wiek, wydaje im się, że już się wszystkiego nauczyli. Przede wszystkim chciałabym więc ujrzeć, jak zmieniają się ich ograniczone postawy. P: W jaki sposób twoi rodzice wpłynęli na to, kim obecnie jesteś? O: Zdecydowanie wywarli wpływ na to, kim jestem. Najważniejsze, za co chciałabym im podziękować, to wolność, którą mnie obdarzyli. Pozwolili mi być osobą, jaką chcę być i dzięki temu ich lubię. Dzięki temu nie chciałam buntować się przeciwko nim i mogłam cieszyć się ich towarzystwem. Obse1wuję zachowanie mamy, a później sama przyłapuję się na tym, że postępuję tak samo. A co do taty, wiem, że jestem do niego bardzo podobna. Mam nadzieję, że rodzice wiedzą, jak bardzo ich dzieci będą do nich podobne. Ale dzieci są mądrzejsze niż to się wydaje dorosłym. Nie będą takie, jakimi każą im być rodzice; będą takie, jak ich rodzice pokażą im swoim zachowaniem. P: Czy ty chciałabyś przekazać coś dorosłyn1? O: Dajcie dzieciom wolność. Nie pozwólcie im zrobić sobie krzywdy, ale nie kontrolujcie ich przesadnie, bo nie można kontrolować żadnej istoty ludzkiej. Nigdy nie mówcie swoim dzieciom: „Gdyby nie ja, nie byłoby cię tutaj". To wy zdecydowaliście się mieć dzieci, więc powinniście traktować je jak cudowne stworzenia, którymi są. Poświęcajcie więcej uwagi swoim dzieciom. Każdy, kogo znam, kto jest niezwykle wrażliwy, a czasem iiytujący, jest taki, bo jego rodzice nie poświęcali mu uwagi. Dzieci pragną więcej uwagi. Znam też inne osoby, któ1yrn rodzice dawali wiele miłości i uwagi, i które zawsze czuły się chciane, dzięki czemu są teraz bardziej dojrzałe i łagodnie płyną z nmtem życia. Dorośli, nie zapominajcie o swoim dzieciństwie. Nie zapominajcie o tych wszystkich rzeczach, które robiliście, kiedy byliście młodzi. Nawet jeśli wy sami już ich nie potrzebujecie, wasze dzieci muszą sobie z nimi radzić. To tylko pewien proces w życiu. Jeśli pozbawicie swe dzieci możliwości doświadczeń, pozbawicie je także ich dzieciństwa i będą musiały przechodzić przez ten etap później. Mam przyjaciela, którego wychowano na pobożnego Świadka Jehowy - oni nie obchodzą urodzin, Świąt Bożego Narodzenia ani niczego takiego. Jego rodzice byli bardzo surowi. Teraz się wyprowadził i odtąd szaleje. Bez prze1wy imprezuje i faszeruje się narkotykami, bo nie mógł do świadczać tego, mieszkając pod bezpiecznym dachem. Myślę, że niezwykle ważne jest, żeby nie próbować kontrolować innych. Trzeba po prostu pozwolić każdemu być tym, kim jest.

Ryan (lat 20) P: Co zmieniłbyś w zachowaniu dorosłych? O: Nie wiem, czy dorośli robią to celowo, ale mam wrażenie, że nie mają pojęcia, jak postępować z młodyn1i ludźmi. Zachowują się w sposób nieprzystępny i nie chcą zrozumieć niczego, co im mówisz, albo sami mówią ci, co jest słuszne a co nie. Kiedy byłem młodszy, wielokrotnie czułem, że dorośli nie wiedzą, o czym mówię. Niemal za każdym razem, kiedy miałem do czynienia z więk­ szością dorosłych, próbowali udzielać mi rad na temat tego, co jest dobre, a co złe . Tak bardzo się spieszą, żeby dawać gotowe rozwiązania, że aż trudno w to uwierzyć. Trudno też uznać to za autentyczne; zupełnie jakby mówili coś, o czym powiedzieli już wcześniej albo uważaj ą, że powinni to powiedzieć. Wolałbym, żeby więcej czerpali ze swych serc niż z głów. Dorośli dużo też kłamią.

P: Jak sądzisz, dlaczego kłamią? O: Często uważają, że nie jesteś gotowy na jakieś informacje albo nie chcą być całkowicie szczerzy, bo wydaje im się, że czegoś nie zrozumiesz, albo naczytali się książek na temat tego, jak postępować w takich sytuacjach. Wiem, że starają się jak mogą, ale z jakiegoś powodu, to się nie 90

sprawdza. P: CZ)' pomogłoby ci, gdyby dorośli byli uczciwsi? O: Zdecydowanie. Szczególnie jeśli będą bardziej otwarci, kiedy ich dzieci są jeszcze małe . Gdyby dorośli byli uczciwsi, macznie uprościłoby to wie]e rzecZ'j. P: Jakie błędne przekonania dorośli żywią na twój temat i na temat młodych ludzi w ogóle? O: Przez długi czas chodziło o to, jak wyglądam. PrZ)'maję, że przez chwilę był ze mnie mały pomyleniec, ale fakt, że patrZ'jli na mnie i nie byli dla mnie mili z powodu tego, co widzieli, pozbawiał mnie wszelkiej szansy. To jest naprawdę smutne. P: Jak wolałbyś być traktowany i CZ)' wpłynęłoby to na zmianę twojego zachowania? O: Prawdopodobnie nie. Do pewnego stopnia robiłem to celowo. PrZ'jciągało to uwagę innych i podobało mi się, że ludzie w taki sposób o mnie myślą. O, ten facet to kłopoty. Patrząc wstecz, myślę, że robiłem to, żeby zwrócić na siebie uwagę . Te spojrzenia, jakimi obrzucali mnie ludzie! Teraz nie chcę już takiej uwagi, jaką powoduje mój wygląd. P: Co się zmieniło? O: Nie wiem. Kiedyś przekłuwałem sobie twarz. Dotarłem do pmtlctu, kiedy zacząłem nie cierpieć, gdy ludzie mi się prZ'jglądali. Nie mogłem tego znieść . Może po prostu dorosłem albo wyrosłem z tej faZ)l. P: CZ)' ty chciałbyś przekazać coś dorosłym? O: Myślę, że wiele osób traci kontakt ze swoim młods'Z:'jill Ja, kiedy dorasta, i wtedy traci się kontakt z młods'Z:'jill pokoleniem. Nie ma ich w pobliżu. A z biegiem czasu dzieci przechodzą przez wiele różnych doświadczeń. Wiele z nich jest różnych, ale równie wiele takich samych. Dzieci przechodzą przez te same doświadczenia - tylko w innych czasach. Dorośli zapominają, jak to było; zapominają, jak postępować z młodszymi ludźmi. Jeśli w jakiś sposób uda im się odnaleźć tę młodzieńczą cząstkę siebie, poczują większą część swej pełni. Powtórnie uświadomią sobie tę młodzieńczą cząstkę siebie, bo tak naprawdę nigdy jej nie tracimy. Nie wyrasta się z niej, po prostu traci się ją z pola widzenia, z powodu tych WSZ)'stkich obowiązków i dorastania. Tak wiele osób traci tę cząstkę z pola widzenia, że trudno im nawiązać kontakt z młods'Z:'jill pokoleniem, a to dlatego, że już nie mają tej swojej cząstki; już nie czerpią z niej w swoim życiu . Muszą starać się, żeby nie stracić jej z oczu. Tak bardzo grzęmą w swojej dorosłości, że zapominają, jak to jest dobrze się bawić . Widzę to w tylu ludziach. Starajcie się nie zapominać, w jaki sposób myśli dziecko. Dzieci nie oceniają ludzi.

Charles (lat 22) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym o Dzieciach Indygo? O: Indygo są prawdopodobnie najbardziej niezrozumianymi członkami naszego społeczeństwa. W zabieganym społeczeństwie dorośli nie mają czasu, by odpowiadać na niekończące się pytania ani na poświęcanie stuprocentowej uwagi, której potrzebują Indygo. Dlatego Dzieci Indygo zaszufladkowano jako „utrapienie". Oczywiście, Indygo mają w sobie potencj ał, dzięki któremu mogą stać się mądrzejsze i silniejsze niż przeciętny dorosły. Należy zatem umać, że są tutaj , aby służyć większemu celowi. I wierzcie mi, ich obecność tutaj nie jest przypadkiem (choć mogło nim być ich poczęcie - ale to już inna historia). P: Dlaczego uważasz, że czasami dorośli i dzieci nie potrafią się porozumieć? O: Nie tylko uważam, lecz dokładnie wiem, dlaczego dzisiejsi rodzice i dzieci nie potrafią się porozumieć . Rodzice myślą, że dzieci są nie do opanowania, a dzieci sądzą, że ich rodzice nie będą w stanie zrozumieć ich nawet za milion lat. Wiesz co? Jedni i drudZ'j mają rację. Indygo są nie do opanowania. Ale na tym właśnie polega ich piękno. Widzisz, w rozmowach z ludźmi słysZ)' się wyłącznie narzekanie. Na co, zapytasz? Cóż, myślę, że wiesz - w pierwszej kolejności na rząd. Potem na pieniądze, sprawy domowe itd. Też stale to słyszę, ale kto ma coś z tym zrobić? Ty? Nie sądzę. WsZ)'scy jesteśmy obecnie zmuszeni tak bardzo pogrążać się w swoim życiu i celach, że nawet jeśli wiemy, że sprawy mogłyby mieć się w nas'Z:'jill świecie macznie lepiej, ulegamy stabilizacji, mówiąc: „Przecież mogłoby być gorzej" . Lecz nie 91

trapcie się, oto przybywają nasi wybawcy. Jeśli wy nie możecie opanować swoich dzieci, myślicie, że uda się to rządowi? P: Gdyby udało się zgromadzić rodziców Dzieci Indygo w jednym pokoju i mógłbyś powiedzieć do nich kilka zdań, to co byś powiedział? O: Powiedziałbym: „Nie oczekuję, że nas zrozumiecie, albo uznacie, że to, co robimy jest do przyjęcia. Jesteśmy tu, bo mamy do zrealizowania wielki cel, a chociaż teraz nie potraficie dostrzec żadnych korzystnych zastosowań naszych skłonności , wkrótce je ujrzycie. Choć nikt z was nie chce o tym myśleć, ani tego przyznać, wychowujecie wojowników. I nie mam tu na myśli „walki wręcz na śmierć i życie" . P: Na czym polega, twoim zdaniem, cel Dzieci Indygo? O: Za piętnaście do dwudziestu lat, kiedy Indygo staną się aktywnymi członkami naszego społeczeństwa, wydarzy się coś wspaniałego. Coraz bardziej będą miały dosyć panoszenia się rządu. Wyobraźcie sobie tylko społeczeństwo pełne ludzi takich, jak wasze dzieci. Brzmi prawie przerażająco, prawda? Te dzieci przez całe życie będą odczuwały tę samą wrogość wobec władzy. Kiedy zaszufladkujecie je jako dzieci z ADD czy ADHD i będziecie podawać im środki chemiczne, takie jak Ritalin, Imipramia czy Dezypramina, jedyne, co uda wam się osiągnąć, to tymczasowe powstrzymanie ich przed działaniem . To nie wina tych dzieci, że takie się urodziły. Możecie spokojnie współistnieć z Dziećmi Indygo. Ale, żeby było to możliwe, musicie rozluźnić swoją kontrolę i władzę . Oczywiście, nie chodzi mi o to, by pozwolić dzieciom robić, cokolwiek zechcą. Po prostu musicie sobie uświadomić, że wasze dzieci są zaprogramowane na bunt. Im bardziej będziecie krępować je więzami, tym bardziej będą się buntować. P: Ponieważ ty sam jesteś Dzieckiem Indygo, jakiej rady udzieliłbyś rodzicom i nauczycielom Dzieci Indygo? O: Dzieci Indygo potrafią wyczuć kłamstwo na kilometr. Potrafią też wyczuć, kiedy ktoś jest zdene1wowany albo ma złe intencje. Więc być może najlepsze, co możecie zrobić, to odprężyć się. Nikt nie obiecywał, że posiadanie dziecka to coś łatwego, a wasze dzieci w końcu się uspokoją. Rozmawiając z dziećmi, okazujcie im, że jesteście szczerzy. Patrzcie im w oczy; nie groźcie, ani nie składajcie fałszywych obietnic. Wyjaśnijcie im, jak ich działania wpływają na wasze uczucia i na was samych. Nie mówcie im, że marnują sobie życie czy coś w tym rodzaju. Pamiętajcie, jak to działa - dajesz negatywy, dostajesz negatywy; dajesz pozytywy, dostajesz pozytywy.

Hunter (lat 21) P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, żeby łatwiej było dojść z nimi do porozumienia? O: Choć być może nie wiemy czegoś , co oni wiedzą, ponieważ jesteśmy od nich młodsi, wiemy za to mnóstwo rzeczy, o któ1ych oni nie mają pojęcia, również z racji naszej młodości . P: Co zmieniłbyś w zachowaniu dorosłych? O: Ich skłonność do przyjmowania założeń i generalizowania w oparciu o nieprawdziwe info1macje. P: Czy ty chciałbyś przekazać coś dorosłym? O: Starajcie się nie zakładać z góry niczego na temat tego, co, jak sądzicie, mam na myśli, mówiąc coś . Po prostu odprężcie się, bo 99 procent ludzi na Ziemi, koniec końców, jest zadowolonych ze swego życia. Nie próbujcie do niczego zmusza.ć swoich dzieci. Dorosną, jeśli mają dorosnąć. Możecie zapewnić im tylko miejsce do spania pożywienie i waszą miłość. Sami odkryjemy, co chcemy robić, dzięki zdobywanemu doświadczeniu. Kiedy wywieracie na nas naciski i próbujecie wtłoczyć nas w wasze wyobrażenia o nas, tmdno zrobić to tylko dlatego, żeby później móc zrobić wrażenie na innych dorosłych podczas proszonej kolacji . Ktoś mówi wam, co robi jego dziecko, więc wy też chcecie opowiedzieć o tym, co robi wasze dziecko. Chodzi jednak o to, że nikt na dobrą sprawę nie wie, czego chce, kiedy ma osiemnaście lat.

92

ROZDZIAŁ

DWUNASTY

Astrologia a Dzieci Indygo Jak wspomniałam już w rozdziale trzecim, możemy przypomnieć sobie nasz osobisty Cel Życiowy, charakterystycznym cechom naszego znaku solarnego. Chociaż koncentrowanie się tylko na znaku Słońca jest uproszczeniem, to jednak ten podstawowy element horoskopu stanowi dla nas bogate źródło wglądu. Analizując znaczenie znaku solarnego swoich Dzieci Indygo, możesz lepiej je zrozumieć. Astrolog Michele Avanti od wielu lat wykonuje horoskopy astrologicme dla dzieci i ich rodzin. W tym rozdziale przedstawia nam kilka spostrzeżeń na temat najlepszych sposobów pracy, rozmowy i zabawy z Dziećmi Indygo, zgodnie z ich makami solarnymi. Rzecz jasna, aby zyskać jeszcze głębsze zrozumienie swych Dzieci Indygo, możesz postarać się o wykonanie ich pełnych horoskopów astrologicmych. (Michele może sporządzić takie horoskopy dla ciebie i twoich Dzieci Indygo. Możesz się z nią skontaktować dzięki informacjom podanym w części „Źródła" na końcu tej książki). Taki horoskop pomoże ci pomać wpływy różnych planet i ich aspektów na osobowość, zachowanie i Cel Życiowy twojego dziecka. Gwiazdy studiowane są przynajmniej od 4000 lat Według zapisów starożytnych, Babilończycy studiowali układy gwiazd, które następnie korelowano z ziemskimi wydarzeniami. Te geornetrycme układy nazwano później ptolornej skimi, od imienia Ptolemeusza, który w swoich czasach był żarliwym astrologiem i astronomem. Obserwując planety tworzące różne konstelacje, astrolodzy zauważyli , że każda z nich wywierała na daną planetę określony wpływ. Dzięki ternu zrozumieli wpływ nie tylko każdej z planet, ale również każdej konstelacji - a także wpływów planet tworzących na niebie układy geometrycme. (Te układy zwane są przez współczesnych astrologów aspektami). W dwudziestym wieku uświadomiliśmy sobie znaczenie rezonansu. Jest on reakcją jednego ciała na inne ciało w postaci dźwięku, sił rnagnetycmych, elektronicmych, mikrofal i tak dalej. Przed nadejściem dwudziestego wieku nie rozumiano wszystkich procesów wynikających z reakcji rezonansowych i wówczas umano by je za magiczne. W dwudziestym pierwszym wieku, jak sądzę, rezonans odróżni badania i wykorzystanie astrologii od działań magicznych lub tak zwanej pseudonauki. Przekonamy się, że wszystkie ciała w naszym układzie słonecznym odciskają elektromagnetyczny ślad na ludzkim DNA w chwili nabrania przez dziecko pierwszego oddechu (a dokładniej, w chwili nabrania pierwszego oddechu przez każde ziemskie stworzenie). Zatem skoro te ciała niebieskie poruszają się w przestrzeni kosmicznej, tworząc układy geometryczne i odciskając swój ślad na DNA każdej osoby, zachodzi w nas zjawisko reakcji rezonansowych. Uważam, że właśnie w taki sposób działa astrologia! przyglądając się

DO RODZICÓW DZIECI INDYGO:

- Jak najszybsze zrozumienie natury swoich dzieci okaże się niezwykle pomocne i tu właśnie astrologia ma tak duże znaczenie. Od chwili narodzin dziecka, dzięki astrologii zyskujemy informacje, które staną się dla nas przybornikiem pomagającym nam przyspieszyć rozwój i zdobywanie wiedzy przez dziecko. - Na podstawie daty urodzenia swego dziecka i dat urodzenia każdego członka rodziny możesz poznać pozycje planetarne w ich horoskopach, potrzebne do zrozumienia ich podstawowej natury. Na początek przyjrzyjmy się żywiołom i ich wpływom na Dzieci Indygo.

Żywioły PIERWSZYM ŻYWIOŁEM JEST OGIEŃ To żywioł kreatywności. Ogień jest żywiołem aktywnym i twórczym. prawda? Nieustannie rmgocze porusza

Ogień się,

93

nie usiedzi spokojnie w jednym miejscu, a rnagc możliwość rueogramczonego

rozprzestrzeniania się, może strawić cały dom bądź tysiące akrów ziemi. Właściwie opanowany (zdyscyplinowany) dostarcza ciepła, światła i możliwości gotowania na nim pożywienia; stąd też, kiedy jest właściwie kontrolowany, może służyć podtrzymywaniu życia. Dzieci z przewagą ognia w horoskopie będą bardlzo aktywne. Mogą być nawet nadpobudliwe. Nie chcą siedzieć spokojnie. Wol ą znajdować się w centrum uwagi. Są bardzo kreatywne i dramatyczne, a często określa się je mianem natchnionych. Te dzieci będą odczuwały potrzebę działania. Najlepszym sposobem pracy z nimi jest umożliwianie im utrzymywania stałej aktywności, inspiracji i kreatywności . Dzięki temu będą usatysfakcjonowane. Wymaganie od dzieci ognia, by siedziały spokojnie i w milczeniu przez dłuższy czas, to dla nich olbrzymie wyzwanie, nie dające im w zamian żadnych widocznych korzyści. Tym niemniej, jeśli powinny spokojnie siedzieć przez dłuższy czas, daj im do zrobienia coś twórczego, co będzie pobudzało ich poziom świadomoś ci. Wtedy będą w stanie z tobą współpracować. Znaki ogniste to: Baran, Lew i Str=elec. DRUGIM ŻYWIOŁEM JEST ZIEMIA. To żywioł materii fizycznej. Ziemia jest bardzo stabilna. Patrząc na kopiec ziemi lub górę, nie dostrzegasz w nich żadnej aktywności . Raczej spokój i bezpieczeństwo, a także siłę i zdolność zapewnienia pożywienia. Kiedy zostanie uporządkowana ludzkim wysiłkiem, może stać się piękna i kwitnąca, jak w parku bądź w ogrodzie. Ziemia dostarcza zapasów pożywienia, kiedy zostanie obsiana, nawodniona i pozostawi się jej czas na wydanie plonów. Jeśli wysieje się zbyt wiele ziarna, część nie wyda plonów, ponieważ silniejsze nasiona stłumią te słabsze. Przesadnie podlane, nasiona giną, bo ziemia przemienia się w błoto i niej est w stanie utrzymać korzeni nasion. Niedostatecznie podlana ziemia wysycha, twardnieje i pęka, nie pozwalając roślinom wzrastać. Jeśli nie pozostawi się ziemi dość czasu, rośliny nie dojrzeją i nie zakwitną ani nie wydadzą owoców. Pod wieloma względami powyższy opis pasuje do ludzi ziemi. Osoby żywiołu ziemi nie poruszają się szybko. Cechuje je głębia myśli i potrzeba poczucia bezpieczeństwa. Ważne jest dla nich posiadanie, ponieważ posiadając czują się bezpiecmie. Są to osoby lojalne i godne zaufania, a nagłe zmiany i przeprowadzki są wbrew ich naturze. Jak sama ziemia, w tych ludziach można zasiać jakieś idee lub ukierunkować ich rozwój, a potem „dokanniać" ich miłością i zachętą. N astępnie należy poczekać, dając im czas potrzebny do rozwoju. Jeśli dostaną zbyt wiele idei i zbyt wiele wskazówek, poczują się przytłoczeni i niczego nie będą w stanie wykonać dobrze. Jeśli doświadczą nadopiekuńczości , uzależnią się i nie zapuszczą własnych korzeni. Jeśli nie otrzymają dość opieki i wsparcia, staną się skostniali i apatyczni, a zmiękczenie ich skorupy wymagać będzie z twojej strony poświ ęcenia im większej uwagi (pożywki ) oraz miłości (wody), żeby przywrócić im życie . Ludzie żywiołu ziemi nie spieszą się, chcą bowiem dobrze wykonać swoje zadanie. Są wytrwali jak sama ziemia i rzadko się poddają. Dzieci z przewagą ziemi w horoskopie wymagają ustanowienia granic, dzięki którym czują się kochane i bezpieczne Nie powinny być popędzane, lecz raczej prowadzone; nie powinno się zmuszać ich do zmiany miejsca zamieszkania, nie dając im czasu na oswojenie się z tą sytuacją, a jeśli doświadczają nagłych zmian, powinny mieć możliwość fizycznego wyrażania siebie. Kiedy są rozzłoszczone, powinny mieć dostęp do jakiegoś bezpiecznego sposobu, dzięki któremu będą mogły fizycznie wyrażać siebie. Mogą wybrać taniec, skakankę, rzut kulą, bieganie z psem albo modelowanie gliny. Dyscyplina to dla nich oznaka miłości . Potrzebują jej, by czuć się bezpiecznie. Wprowadź w ich życie zasady, a jeśli zapytają, wyjaśnij im, dlaczego. Służ im zachętą i czasem, by mogły poradzić sobie z nowymi ideami i trudnymi kwestiami. Znaki ziemskie to: Byk, Panna i Ko=ioro:=ec. TRZECIM ŻYWIOŁEM JEST POWIETRZE. To żywioł aktywnosci umysłowej. Powietrze to

żywioł

bardzo zmienny. Z

gorącego może stawać się

94

zimne;

może się poruszać,

a

Powietrze to gaz lub para. Może być przejrzyste lub zamglone. Trudno je Rzadko bywa nieruchome, czasami jest jednak ciche. Innym razem może skrzyć się elektrycznością albo przerażająco grzmieć. Ludzie nie potrafią porozumiewać się bez siły oddechu - czyli powietrza. To właśnie powietrze podtrzymuje wysoki ton sopranu i szepcze na scenie. Bez powietrza nie moglibyśmy żyć, myśleć ani porozumiewać się. Powietrze przenosi tlen do serca i staje się dla nas sygnałem do życia przy narodzinach. Tlen zawaity w powietrzu odżywia nasz mózg i daje siłę potrzebną do myślenia i rozumowania. Dzieci z przewagą powietrza to myśliciele . Są gadatliwe, pełne pomysłów i energii twórczej prowokującej je do myślenia. Dyskutuj ą szeptem lub reagują głośno w raptowny, drainatyczny i bezpośredni sposób. Rzadko milczą przez długi czas. Chcą rozumieć, co się mówi i niekoniecznie będą reagować na polecenia w rodzaju: „Zrób to w ten sposób!" W przeciwieństwie do dzieci żywiołu ziemi, Dzieci powietrza nie uznają zasad, o ile ich nie rozumieją, a nawet wtedy mogą odczuwać potrzebę, by je zmienić. Należy poświęcić czas na pełne wyjaśnienie wszelkiego co, jak i dlaczego, jeśli chcemy dotrzeć do dzieci powietrza. Daj im czas na zadawanie pytań, a potem pozwól im rozpocząć realizację danego projektu. Oczekuj wielu pytań i daj tym dzieciom możliwość zgłębiania odpowiedzi. Pozwól im wziąć udział w ustalaniu zasad lub rodzaju dyscypliny, która będzie je obowiązywała. W ten sposób otrzymają zarówno wyzwania jak i pewność siebie, potrzebne im do rozwoju. Znaki powietrzne to: Bli=nięta, Waga i Wodnik. nawet

zmieniać fo1mę.

schwytać

i

utrzymać.

CZWARTYM ŻYWIOŁEM JEST WODA. To żywioł emocji. Księżyc wywołuje przypływy i odpływy, a ponieważ ludzie zbudowani są w przeważającej części z wody, Księżyc porusza także nas. Pełnia może uwydatniać skłonności romantyczne i parapsychiczne, a także wrażliwość, namiętność i gniew. Woda, przy odpowiednich parainetrach, reaguje w sposób różny choć konsekwentny. Ukierunkowana, na przykład w postaci strumienia płynącego w stronę morza, woda szemrze radośnie. Kiedy znajdzie się w jakimś naczyniu, staje się spokojna i łagodna. Zmuszona do wyt1yśnięcia przez wewnętrzne ciśnienie ziemi, jest drainatyczna i piękna, wzbijając się w powietrze jak gejzer. Przekraczając granicę skalnego urwiska, staje się wodospadem - grzmiącym, głośnym i drainatycznym. Wreszcie, kiedy znajdzie się w zimnym otoczeniu, uspokaja się, zainarza, tężeje i nieruchomieje. Dzieci z przewagą wody wykazywać będą wszystkie powyższe cechy. Są bai·dzo wrażliwe na uczucia wszystkich osób wokół siebie. Kiedy zyskują poczucie bezpieczeństwa, są spokojne. Pod wpływem wewnętrznego wzburzenia, zaczynają reagować drainatycznie i mogą bluzgać i wybuchać z wściekłością. Doprowadzone do ostateczności, drainatycznie roztrzaskają wszelkie barie1y z większą siłą, niż mógłbyś się spodziewać. Wreszcie, znalazłszy się w środowisku pozbawionym ciepła i miłości, których potrzebują, mogą popaść w przygnębienie i wycofać się ze

świata.

Dzieci wody potrzebują wsparcia i miłości . Trzeba je zachęcać do wyrażania swych uczuć i ufania sobie. Ich wrażliwa natura potrzebuje kontaktu cielesnego z innymi i dzieci te trzeba zachęcać do tworzenia przy pomocy rąk i do wyrażania siebie przy pomocy swoich ciał . Bardziej potrzebują przytulania niż dzieci ognia czy powietrza, a nawet nieco więcej niż dzieci ziemi. Znaki wodne to: Rak, Skorpion i Ryby.

Wzajemne

oddziaływanie żywiołów

Powietrze podsyca ogień. W oda podsyca ziemię. Ogień wypala ziemię. Powietrze obiega ziemię . Powietrze nie miesza się z wodą. W oda gasi ogień. Ziemia gasi ogień. Woda nie może opanować powietrza. Ziemia może stłumić powietrze. Jeśli mainy więc pomóc swoim dzieciom współpracować ze sobą, musimy poznać przeważające żywioły w ich horoskopach. Prośba, by dziecko ognia współpracowało z dzieckiem wody, albo 95

jeszcze gorzej, z nauczycielem o naturze wody, może doprowadzić do katastrofy. Kiedy rozumiemy swoją naturę i naturę swych dzieci, jesteśmy lepiej przygotowani do tego, by uszanować i spełniać własne i ich potrzeby.

Spojrzenie na znaki zodiaku Michele Avanti przedstawia poniżej krótką charakterystykę każdego maku zodiaku. Proszę zauważyć, że dziecko, którego Słońce, Księżyc albo też przewaga planet bądź czułe punkty majdują się w danym maku, będzie posiadało więcej charakte1ystycmych dla tego m aku cech. To powinno pomóc ci lepiej zrozun1ieć potrzeby swego dziecka. BARAN (20 marca - 21 kwietnia) Dzieci spod maku Barana uwielbiają tworzyć duże, przyciągające wzrok, zwycięskie projekty, za sprawą których wychodzą na prowadzenie. Są to dzieci o naturze bardzo aktywnej i fi.zycmej. Chcą, by inni na nie patrzyli i zwracali uwagę na ich osiągnięcia. Dążą do zdobywania nagród, dzięki któ1ym rozkwitają. Ciało jest dla nich bardzo ważne i uwielbiają się nim popisywać. Te dzieci bywają wyspo1iowane, iywalizuj ące fizycme, czasem agresywne - a nawet wybuchowe, kiedy się złoszczą. Jeśli chcesz zyskać trochę spokoju, daj im do wykonania jakiś fizycmy projekt i powiedz, że zostaną nagrodzone za koncentrację i wytrwałość. Dyscyplina nie jest ich mocną stroną, chyba że chodzi o działanie o charakterze fizycmym czy sportowym, za które w rezultacie zyskają sobie umanie. Również garderoba jest dla nich bardzo ważna. Wyrażają siebie poprzez ubranie, a czasami będą też wyrażały w ten sposób swoją miłość do ciebie. Kwestie zdrowotne w przypadku Barana koncentrują się na okolicach głowy. Powiedzenie „przemądrzały" zostało ukute na użytek Barana i dobrze go opisuje. Ucz swoje dzieci skromności. Kiedy rozumiesz, że wszyscy jesteśmy sobie równi, ale różnimy się stanem świadomości, dzieci uświadomią sobie, że rywalizacja dotyczy wyłącznie niższych światów. Czasem będą wygrywać, innym razem przegrają, ale nie przyniesie to ujmy duszy, ponieważ zawsze zyskujemy, kiedy przeżywamy swe życie ! Jest to klucz do zdrowia Baranów. BYK

(21 kwietnia - 20 maja) Dzieci spod maku Byka bywają najbardziej uparte z wszystkich. Wyobraź sobie górę. Żeby ją poruszyć, potrzebny jest dynamit. Znakomicie opisuje to osobę, w której horoskopie dominuje mak Byka. Te dzieci uwielbiają poczucie bezpieczeństwa, jakie zapewnia rutyna i są lojalne aż do przesady. Trzeba je nauczyć, jak sobie odpuszczać i jak pozwalać działać Bogu. „Zmiana" to dla nich słowo o maczeniu negatywnym i muszą się z nim oswoić. Zacznij uczyć je o cyklach życiowych już od urodzenia i kontynuuj tę naukę także później. Świętujcie razem zmiany pór roku, żeby nauczyły się koncentrować uwagę na tym, co nadchodzi, a nie na tym, co się kończy. Zachęcaj je do tego, by cieszyły się swoimi rzeczami, a potem część z nich rozdawały, zamiast je magazynować. Branie udzi ału w bożonarodzeniowych akcjach w rodzaju „Zabawki dla biednych dzieci" może okazać się dla dzieci spod maku Byka bardzo cenne. Byki muszą też poszerzać swój sposób postrzegania świata i rozpomawać swoje braki, żeby nauczyć się, jak uzyskiwać potrzebną im pomoc, kiedy natrafią na jakąś przeszkodę. Dyscyplina wynikająca z rutyny przychodzi im łatwo , natomiast wszystko, co nowe, w pierwszej chwili wydaje im się bardzo trudne. Wprowadź miesięcmy plan badania różnych możliwości , który pomoże im się rozwijać. Pamiętaj , że są upaiie, więc zachęć je, by same opracowały ten program. W ten sposób stanie się on ich pomysłem, a nie twoim. Uwielbiają iytuały. Ich zmysł dotyku jest chyba najbardziej czuły z wszystkich znaków zodiaku, więc Byki są niezwykle wrażliwe na miękkość i wygodę swej bielimy i ubrania. Również wszystko, co sprawia, że czują się ważne, może być pomocne przy pokonywaniu ich obaw. Zachęcaj je pochwałan1i , a ponieważ uwielbiają robić sobie zdjęcia, fotografuj ich osiągnięcia. Kochają też słodycze, ale nigdy nie polecałabym stosowania ich jako nagród dla tych dzieci. Słodycze mogą być bardzo szkodliwe 96

dla ich zdrowia i w ich późniejszym życiu mogą stać się sztuczną podporą w sytuacjach, które zachwieją ich poczuciem własnej wartości . Jako kinestetycy, Byki wykazują skłonność do folgowania sobie w jedzeniu i piciu, co może stać się przyczyną problemów z nadwagą. Nagrodami dla Byków powinny być luksusowe przedmioty, fotografie i wszystko, czym mogą rozpieszczać swe ciało. Kwestie zdrowotne w przypadku Byków koncentrują się na okolicach gardła. Autoekspresja jest ważniejsza niż poczucie bezpieczeństwa i luksus. Jest to klucz do zdrowia Byków. Naucz swe dzieci, że trzeba mówić, nawet pomimo obaw przed utratą czegoś. Przypomnij im, że anioły pomogą im dobrać słowa, nawet wtedy, gdy będą przerażone możliwością utraty czegoś cennego. BLIŹNIĘTA

(21 maja - 20 czerwca) i jeszcze raz pomysły. Ich umysł to wiecznie zn1ieniająca się paleta pomysłów. Te osoby są tak zajęte swoimi pomysłami, że tmdno im się skoncentrować. Mówią, mówią, mówią, a ty zastanawiasz się, kiedy mają czas pomyśleć; jednak w rzeczywistości, one nigdy nie przestają myśleć. Mogą mieć problemy z zasypianiem w nocy, ponieważ ich umysł jest stale aktywny. Już od ich najmłodszych lat musisz zacząć uczyć te dzieci odprężania się i wyciszania umysłu . Do tego celu polecam aktywną medytację . Polecam również uczenie Bliźniąt samodzielnego udzielania sobie odpowiedzi na własne pytania. Muszą sobie uświadomić, że mają kontakt z siłą wyższą i posiadają odpowiedzi. Są to bardzo silne, aktywne dzieci. Niekoniecznie muszą interes ować się spo1tem, ale interesuje je muzyka, co może okazać się ich największym atutem. Poprzez wybór muzyki i zachętę na tym polu, możesz pomóc swoim Bliźniętom zrelaksować się i skoncentrować . Uwielbiają też wszelkiego rodzaju przyjęcia i zebrania towarzyskie. Mogą one posłużyć jako nagrody za skoncentrowanie się i ukończenie jakiegoś zadania. Uczą się dokonywać wyborów w życiu i muszą zrozumieć, że najważniej sza jest ich postawa. Kwestie zdrowotne w przypadku Bliźniąt koncentrnją się na okolicach rąk i płuc . Oddech to samo życie. Oto ich klucz do zdrowia. Bliźnięta muszą mówić i działać w zgodzie ze swymi myślami . Ręce wskazują kierunek, a nazywają go słowa, które powstają dzięki nabieranemu oddechowi. Więc ucz dzieci mówić, wskazywać i działać zgodnie z tym, co mówią, a dzięki temu Bliźnięta zachowają dobre zdrowie. Bliźnięta

to

pomysły, pomysły

RAK (21 czerwca - 20 lipca) Raki posiadają wrażliwą, kap1yśną i rodzinną naturę . Osoby te kierują się częściej swymi emocjami niż umysłem. Są nieustępliwe i opiekuńcze wobec każdego, kogo uznają za rodzinę. Chcą się opiekować i chcą, żeby nimi się opiekowano. Uwielbiają jedzenie, domowe pielesze, swych przodków, antyki i dzieje swej rodziny czy narodu. To patrioci kochający swą ojczyznę. Jako dzieci, potrzebują przestrzeni do przeżywania swoich uczuć. Patrzą na różne sprawy w szerokim kontekście, a sytuacje postrzegają przez pryzmat reakcji swojej rodziny, przodków i narodu. Z nudnością radzą sobie z krytyką, więc koniecznie należy jak najszybciej nauczyć je, jak radzić sobie z problemami tak, by nie odnosić ich do siebie ani nie czuć się zagrożonym, kiedy jest . . się ocemanym. Podczas udzielania im nauki, zawsze trzeba brać JPOd uwagę ich wrażliwą naturę. Te osoby reagują często wycofaniem się do swego wnęu·za albo zamknięciem się w sobie, jednak „odpuszczanie" sobie czegoś nie przychodzi im łatwo . Słowa krytyki pamiętają długo , choć ich nauczyciel uważa , że już wszystko w porządku. Najlepiej poprosić je, by samodzielnie przyjrzały się swoim niedociągnięciom, a następnie popracowały nad nimi, dzięki czemu zyskają bardziej realistyczne spojrzenie na siebie. Raki muszą uczyć się wyzwalać swe uczucia i uwalniać się od przebrzmiałych sytuacji. Pomagaj im korzystać z przeszłości , ale też koncentrować się na teraźniejszości , podczas tworzenia swej przyszło ści za pomocą długoterminowych celów. Ucz je elastyczności we wszystkim. Wiele można 97

dokonać

poprzez zajęcia domowe, takie jak gotowanie, co odnosi się zarówno do kobiet, jak i Woda wywiera na te osoby uspokajający wpływ. Przyjemność sprawiają im lekcje pływania. Żeby pomóc im się odprężyć, możesz ustawić w ich pokoju fontannę albo włączać CD z muzyką i odgłosami wody. Kwestie zdrowotne w przypadku Raka koncentrują się wokół procesów trawiennych. Nigdy nie należy zmuszać ich do jedzenia, kiedy są zdenerwowane; może to u nich wywoływać wymioty bądź otyłość. Proces trawienny polega na przyjmowaniu pokannu i powolnym wchłanianiu go przez układ, dzięki czemu odżywione zostają wszystkie części ciała. Kluczem do zdrowia Raków jest żywienie się otrzymywaną miłością (a w pierwszej kolejności powinny nauczyć się kochać siebie). Następnie, dzięki procesowi zgłębiania, filtrowania i uwalniania, Raki mogą przekazywać tę miłość innym. W przypadku Raków zdrowie łączy się w bezpośredni sposób z dokannianiem najpie1w siebie, a dopiero potem innych - nie odwrotnie. mężczyzn.

LEW (21 lipca - 20 sierpnia) Lwy to przywódcy, a potrzebują więcej uwagi niż jakikolwiek inny znak zodiaku. Tak jak ogień w kominku trzeba rozpalać, doglądać i stale podsycać powietrzem i drewnem, tak i dzieci spod znaku Lwa pragną być oglądane i podziwiane za wszystko, co robią. Potrzebują twoich pochwał, które są dla nich jak drewno podtrzymujące ogień. Potrzebują też twoich pomysłów i ukierunkowania. Są dla nich jak powietrze, którego ogień potrzebuje, by się rozszerzać. Są to dzieci kreatywne, towarzyskie, kochające zabawę i uwielbiające znajdować się w centrnm zainteresowania. Jeśli nie otrzymują twórczych wyzwań i pochwał , mogą próbować ściągnąć na siebie uwagę innych swoim złym zachowaniem. Ich dziecięca natura powoduje, że potrafią zachowywać się bardzo nieodpowiedzialnie. Jeśli takie zachowania, zamiast zostać skorygowane, ujdą im na sucho, staną się autodestrukcyjnym wzorcem w ich życiu dorosłym. Znajdź dla tych dzieci jakieś twórcze wyzwania. Lekcje gry aktorskiej, taniec, śpiew, komedie i kluby towarzyskie zajmujące się którąś z tych dziedzin sztuki, znakomicie nadadzą się do tego celu. Jeśli te dzieci zaczną zachowywać się niewłaściwi e, możesz szybko sk01ygować ich zachowanie, pozwalając im pracować z dziećmi mniej zdolnymi lub upośledzonymi. Osoby spod znaku Lwa kochają dzieci i chcą się bawić. Spraw, by było to możliwe. Gra aktorska, przedstawienia kukiełkowe, sztuczki magiczne lub zabawy na przyjęciach u innych dzieci mogą dostarczyć Lwom okazji do bycia zauważonymi i do przewodzenia innym, czego w głębi ducha pragną. Kwestie zdrowotne w przypadku Lwów koncentrują się na okolicach serca. Kluczem jest zachęcanie ich, by kierowały się głosem serca i odpoczywały pomiędzy kolejnymi przeżyciami. Od najmłodszych lat trzeba je uczyć, żeby zamiast się wypalać, raczej tliły się, podobnie jak ogień, któ1y zapewnia nam wszystkim ciepło i zadowolenie. PANNA (21 sierpnia - 20 września) Panny to dzieci bardzo poważne. Śmiech nie jest czymś, co ich natura łatwo pojmuje, wszystko zaś musi być uzasadnione. Dziecko spod znaku Panny jest praktyczne, pracowite i chętne do służenia pomocą. Im z kolei koniecznie trzeba pomóc się bawić, aby uczynić ich życie pełniej szym. Najlepiej czują się służąc innym, ale należy jak najwcześniej nauczyć je, że w harmonijnym życiu potrzebny jest czas na odpoczynek i zabawę . Odpoczynek nie zaprząta myśli osoby, u której przeważają wpływy Panny. Ich umysł nieustannie coś analizuje i zbyt często popadają one w samoklytycyzm. U cz je, że wszyscy jesteśmy równi i że chociaż świadomość każdej osoby na planie ziemskim jest inna, nie wolno nam nikogo osądzać . Zamiast tego, powinny po prostu uznać innych jako dusze i wiedzieć, że każdy z nas ma swój wła­ sny plan boski - a każdy taki plan jest doskonale haimonijny w każdej chwili. Panny są zdolne do odbywania długich, wytrwałych podróży i potrafią zmierzyć się ze zmianami najpierw na poziomie umysłu, a następnie poprzez dokonanie ich praktycznej oceny, by wreszcie powoli wprowadzać je w życie. Te dzieci powinny nauczyć się szczerze mówić o swoich uczuciach, nie krytykując przy tym innych. Kluczem jest wskazanie im, że to, co nas najbardziej drażni 98

winnych, stanowi odzwierciedlenie naszych własnych lęków. Czasem pochodzą one z wydarzeń, które miały miejsce w minionym życiu, czasami zaś są wynikiem czegoś z naszej teraźniejszości . Pomóż im uwalniać śmiechem ich głęboko zakorzenione emocje. Problemem dla osób spod znaku Panny może być hipochondria, jeśli nie nauczą się odpowiednio koncentrować myśli na ważnych sprawach. Pomocne może okazać się przelewanie myśli na papier. Kwestie zdrowotne w przypadku Panny dotyczą okrężnicy i ewentualnie zaparć . Jest to skutek kurczowego trzymania się uraz, które nie zostały głośno wyrażone . WAGA (21 września -20 października) Podstawą dla Wagi są wielkie idee i wspaniałe rozmowy. Prośba o spokój może być dla tych dzieci trudna do zrealizowania, szczególnie, jeśli siedzą blisko Bliźniąt. Myśli Wagi stale krążą wokół związków i miejsc towarzyskich. Chcą dowiedzieć się, jak mogą się dopasować do innych i nawiązać z nimi relacje. Uroda jest dla nich bardzo ważna. Żeby utrzymać ich uwagę potrzebne są piękne słowa i histo1ie o ludziach. Waga chce poznawać szczegóły życia towarzyskiego i haimonijnej komunikacji z innymi. Uwielbia mówić, a unika wysiłku fizycznego. Innym może wydawać się leniwa. Jak zachęcić Wagę do podejmowania działań? Obiecaj, że opowiesz jej coś ciekawego o kimś . W ten sposób można również uczyć Wagę hist01ii i innych przedmiotów Podkreślaj szczegóły dotyczące ludzi i ich postaw wobec miłości, wojny, rodziny, kraju i zwierząt. Te dzieci uwielbiaj ą życie towarzyskie i strojenie się. Może to być nagroda, która będzie motywowała je do pracy. Mój siostrzeniec jest waga i zawsze był gotów mi pomóc, jeśli tylko obiecałam mu, że porozmawiam z nim o sprawach, które go interesują. Zdziwisz się, jak głębokie myśli maja te dzieci. Myślą szerokimi kategoriami. Kiedy mój siostrzeniec Matt miał zaledwie cztery lata, rozmawiał ze mną o odwadze pszczół . Taki jest właśnie niezwykły umysł Wagi. Największym wyzwaniem dla wag jest szczerość wobec siebie i odrzucenie lęku, ze mogą nie pasować do społeczeństwa. Chcą być akceptowane i chcą należeć do pięknych tego świata. To pragnienie jest tak silne, że mogą ulec presji rówieśniczej i zacząć nadużywać różnego rodzaju nai·kotyków lub leków. Dlatego rodzic wagi koniecznie powinien stworzyć swemu dziecku środowisko sprzyjające akceptacji, uznaniu i wsparciu dla jego indywidualności. Od momentu rozpoczęcia pracy z dziećmi spod znaku wagi, musisz pomagać im w budowaniu własnej wartości opartego na samodzielnie wyznaczonych standardach, a nie na 1ywalizacji z innymi. Wyjaśnij, w jaki sposób ty sam stworzyłeś własny standai·d integralności i rozwinąłeś poczucie własnej waitości. Zachęcaj dzieci spod znaku Wagi do słuchania i realizowania swych najgłębszych uczuć i chwal je, kiedy tak robią. Pomóż im wybrać sławnych ludzi lub świętych do naśladowania. Kwestie zdrowotne w przypadku Wagi dotyczą woreczka żółciowego, który wytwarza żółć pomagającą w procesie trawienia tłuszczów. Tłuszcze przyrównywane są do kwestii zaspokojenia i nadmiarn w naszym życiu oraz tym podobnych. Tak jak piękny wygląd bitej śmietany sklywa jej brak składników odżywczych, tak pragnienie Wagi, by stać się jedną z „pięknych tego świata" i prowadzić takie jak oni atrakcyjne życie, nie jest niczym innym niż bitą śmietaną - ułudą bez waitości. Osoba spod znaku Wagi musi pozbyć się iluzji piękna, by odtąd mówić i działać zgodnie z prawdą. Jest to klucz do zdrowia Wagi. SKORPION (21 października - 20 listopada) Skorpionowa woda brzegi rwie. Skorpion jest niezwykle emocjonalny, skoncentrowany na kwestiach dotyczących siły, tajemnic, milczenia, seksualności i wiedzy tajemnej . To, co ukryte przed ludzkim wzrokiem, o czym się nie mówi i czego nie akceptuje społeczeństwo, Skorpion uważa za niezwykle interesuj ące. W rezultacie mamy dziecko, które pragnie poznać tajemnice wszechświata i wiedzieć się o wszystkim, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami. Dzieci spod 99

znaku Skorpiona odznaczają się niezwykłą pasją, drążą po cichu i w tajemnicy pragną wiedzieć o wszystkim, żeby następnie móc kontrolować każdą dziedzinę swego życia. Są obdarzone silnymi zdolnościami parapsychicznymi i czytają w cudzych emocjach jak w gazecie. Rodzice Skorpionów muszą uświadomić sobie głębię charakteru swoich dzieci i pokierować nimi tak, żeby korzystały ze swego talentu detektywistycznego dla dobra ludzkości, zamiast padać ofiarą swych samolubnych wyborów. Te dzieci są jak transf01mato1y. Transf01mują innych, dzięki swej umiejętności sięgania w głąb mroczniejszych części ludzkiej osobowości. Jak chirurdzy, wyciągają na światło dzienne najintymniejsze kwestie. Dzieci spod znaku Skorpiona mają zdolność szokowania i przerażania nauczycieli swoimi zaskakującymi uwagami i bezceremonialnymi pytaniami. Świadomość istnienia tej cechy może pomóc nauczycielowi lub rodzicowi uniknąć szoku. Zamiast tego, zachęcaj dzieci do samodzielnych poszukiwań odpowiedzi na swe pytania w książkach i rozmowach ze specjalistami w odpowiedniej dziedzinie. Pracując z dziećmi spod znaku Skorpiona, rodzice muszą uznać głębię ich poszukujących umysłów. Należy zachęcać je do zadawania pytań, ale także uczyć, że prawo zakazujące ingerencji jest najważniejszym z wszystkich praw. Ingerencja w stan świadomości innej osoby jedynie dla wywołania szoku prowadzi do konsekwencji karmicznych (czyli kolejnych prób), a nie zdobycia mocy, której poszukują. Jeśli nauczysz te dzieci, że prawdziwą moc znajdą w sobie, a nie dzięki kontrolowaniu innych, to znajdą się o krok bliżej od odbycia w sobie aniołów, któ1ymi w istocie są. Dzieci spod znaku Skorpiona należy uczyć wyrażania głębi uczuć, bez obwiniania innych o swe nieszczęścia. Muszą jak najwcześniej zrozumieć, że wszystko w ich świecie stanowi rezultat ich własnych wyborów, podjętych albo tu i teraz albo jeszcze przed inkamowaniem się na ten świat. Możesz pomóc Skorpionom zrozumieć punkt widzenia i motywacje innych, bawiąc się z nimi w mentalnego detektywa i odbywając duchową naturę innych ludzi. Wykorzystując każdą okazję towarzyską, ucz Skorpiony koncentrować się na życiowej misji danej osoby, na jej najważniejszej lekcji albo na tym, co ta osoba naprawdę próbuje osiągnąć. Może to pomóc im w dokonywaniu wyborów, które wspierać będą ich rozumienie prawdziwej mocy. Kwestie zdrowotne w przypadku Skorpiona koncentrują się na narządach rozrodczych. Tajemnica tworzenia leży u podstaw mocy. Kluczem do zdrowia tych osób jest pogodzenie się z własną nieśmie1ielnością i mocą twórczą, wymagającą przede wszystkim uznania swej odpowiedzialności za każdy wybór, jakiego się dokonuje. Zadbaj o to, by nauczyć je, że wszystko - myśli , słowa i czyny -wyrastaj ą z posiadanej przez nich mocy wyboru. Na tym polega właśnie ich moc twórcza. Tworzymy swój świat poprzez dokonywane przez siebie wyb01y. Zawsze ucz dzieci spod znaku Skorpiona, by utrzymywały swą moc, zamiast ją trwonić. Kiedy mówimy: „To on mnie do tego zmusił" , albo: „Musiałem to zrobić" , trwonimy swoją moc. Skorpiony jak najwcześniej muszą nauczyć się dokonywania wszelkiego rodzaju wyborów i w ten sposób utrzymywać swą moc i zachowywać zdrowie. STRZELEC (21 listopada - 20 grudnia) Dzieci spod znaku Strzelca są twórcze i chcą wszystko zgłębiać. Są nieustraszone i podchodzą do samej krawędzi mwiska, żeby sprawdzić, co jest niżej. Nudzą się jednym tematem albo ciągłym powtarzaniem tego samego. Są szybkie i chcą, by rzucano im wyzwania w postaci nowych pomysłów, nowych h01yzontów i środowiska, w któ1ym panuje szybkie tempo. Odczuwają naturalny pociąg do nauki, a do odniesienia sukcesu wystarczy im niewielka zachęta. Ucz swoje dziecko spod znaku Strzelca koncentracji na czymś wystarczająco długo, by to opanować, zanim podejmie się kolejnego zadania. Od najmłodszych lat zachęcaj Strzelce do prowadzenia dziennika: pisanego, nagrywanego na taśmie magnetofonowej, na wideo lub w postaci cyfrowej. Taki dziennik wzmocni ich zdolność koncentracji. Powiedz im, że korzyści płynące z faktu ukończenia projektu są ważniejsze niż wartość samego projektu. Nauka, że czas ma znaczenie - zarówno dla wzrostu drzew olbrzymów, jak i korporacji - jest również niezbędna. Proste zadania, takie jak wyhodowanie rośliny od zasiania ziarenka, mogą pomóc Strzelcowi docenić roztropność, dyscyplinę i czas. 100

Również

podróże

wiele nauczyć . Te dzieci rozw1JaJą skrzydła w obcych krajach, kinach i w Internecie. Lubią poszerzać horyzonty swej rodziny i mogą zaskoczyć cię towarzystwem, które przyprowadzą do domu na obiad. Strzelce chcą wykraczać poza stan świadomości swej rodziny. Jeśli się im pozwoli, swoimi osiągnięciami rzucą wyzwanie umysłom swych rodziców. Te dzieci chcą wiedzieć więcej o Bogu i aniołach niż większość dzieci. Chcą zrozumieć nie tylko, jak poruszać się na Ziemi, ale także w królestwie boskim. Zapewnij im więc modzajny grunt do zgłębiania wszystkich boskich możliwości. Być może zechcą słuchać wykładów, na które ty sam nigdy nie chciałbyś uczęszczać . Wybierz się z nimi, a stwierdzisz, że dzięki tym dzieciom rozszerzysz swój umysł, bo one sięgają ku gwiazdom. Bez względu na to, co robisz z dziećmi spod znaku Strzelca, nie odcinaj ich od świata. One chcą odbywać cały wszechświat i stracisz je, jeśli ograniczysz ich chęć zdobywania wiedzy. Zapewnij im możliwość praktycznego podejmowania decyzji, nie ograniczając ich rozmachu swoimi własnymi obawami. Dzieci spod znaku Strzelca są wiecznymi optymistami, więc pamiętaj o tym i zapewnij im praktyczną pomoc, dzięki której będą mogły zrealizować swe marzenia. Kwestie zdrowotne w przypadku Strzelca koncentrują się na okolicach ud. Podróżowanie to dla nich błogosławieństwo, ale muszą nauczyć się utrzymywania równowagi między swym głodem poznania zgłębiania, a potrzebą odpoczynh.-u. Dzięki temu unikną wypalenia się i zachowają zdrowie. bibliotekach,

mogą

księgarniach,

KOZIOROŻEC

(21 grudnia - 20 stycznia) Koziorożce stanowią kombinację dalekowzrocznej wizji i wytrwałości w jej realizacji. Te dzieci są praktyczne i ambitne. Koncentrują się na wielkich celach, a następnie podejmują praktyczne kroki, by je zrealizować. Nie czują się dobrze, jeśli tylko się odprężają i bawią. Dokładnie wiedzą, co należy robić w trudnych sytuacjach. Potrafią kontrolować swe emocje lepiej niż jakikolwiek inny znak zodiaku i dlatego zachowują spokój w chwilach kryzysu. Dzieci spod znaku Koziorożca należy uczyć wyrażania uczuć, żeby inni zdawali sobie sprawę z tego, co te dzieci przeżywają. W przeciwnym razie rodzic zmuszony jest do zgadywania, bo dziecko zachowuje twarz pokerzysty. W późniejszym życiu zawodowym, podczas prowadzenia ważnych negocjacji, może to być atutem Koziorożca, ale wytworzy pustkę w jego naturze emocjonalnej , jeśli rodzice nabiorą się na jego obojętne spojrzenia i nie zapewnią swemu dziecku wsparcia, jakiego ono potrzebuje. Dzieci spod znaku Koziorożca wydają się mieć wszystko pod kontrolą, ale w rzeczywistości pragną dyscypliny i praktycznych granic, żeby czuć się kochanymi. Muszą nauczyć się wzmacniania i uświadomienia sobie, co je wzmacnia. Bezpieczeństwo, ostrożność, roztropność i konse1watywna postawa składają się na naturę Koziorożców. Są dobre w matematyce i wszelkich umiejętnościach wymagających skrupulatności . Tym niemniej , wolą radzić sobie ze szczegółami z pomocą innych, a nie pozostawione same sobie. S ą znakomitymi organizatorami. Bardzo cennym darem, jaki możesz ofiarować dzieciom spod znaku Koziorożca, jest nauczenie ich, jak zachowywać równowagę na co dzień. Wyjaśnij im, że wszyscy składamy się z części fizycznej, emocjonalnej, psychicznej i duchowej , i że każda z nich wymaga codziennej pielęgnacji. U schyłku każdego dnia niech przypomną sobie, w jaki sposób pielęgnowały każdą z tych częś ci siebie. Rodzic musi również zauważyć u dziecka skłonność do odczuwania stresu. Te dzieci wyrażają stres inaczej niż większość z nas. Zachowuj ą spokój i sprawiają wrażenie, jakby nad wszystkim panowały, nawet gdy są zestresowane. Naucz je, że śmiech jest kluczem, pozwalaj ącym radzić sobie w takich sytuacjach. Już od najmłodszych lat możesz uczyć je także wykorzystywania innych sposobów rozładowywania stresu. Prostą techniką jest zrobienie głębokiego wdechu i zatrzymanie go na kilka sekund, co należy jeszcze dwukrotne powtórzyć, a następnie pomyśleć o jak najzabawniejszej rzeczy i głośno się roześmiać . Kiedy byliśmy dziećmi , patrzyliśmy na siebie i przesuwaliśmy palcem wskazującym po wargach, wywołując tak dziwaczny dźwięk, że to z nas, które akurat było zapłakane, zaczynało się śmiać. Rodzic czy nauczyciel musi chcieć zaryzykować wydanie się śmiesznym, żeby nauczyć 101

Koziorożca odprężania się i śmiechu. Kwestie zdrowotne w przypadku Koziorożca koncentrnją się na okolicach kolan. Odnosi się to do jego umiejętności bycia elastycmym. Klękamy na kolana, a Koziorożec musi nauczyć się klękać i prosić o pomoc, zamiast próbować przyjmować wszystko na swoje barki. Wiemy, że Koziorożce są twarde, ale jeżeli chcą zachować zdrowie, muszą pamiętać, że wszyscy potrzebujemy od czasu do czasu kogoś, na kim możemy się oprzeć.

WODNIK (21 stycznia - 20 lutego) Wodniki stale noszą przy sobie własną mównicę. To oratorzy tej planety, przemawiający dla dobra ogółu, popychający nas w stronę bardziej postępowego społeczeństwa. Wodnik to mak rewolucji, postępu, powszechnego braterstwa, przyjaźni i pomysłowego geniuszu. Dzieci spod maku Wodnika pragną zrozumieć to, co masz do powiedzenia i lepiej, żeby było to logicme, jeśli chcesz je zadowolić. Pragną wiedzy, którą natychmiast włączą do swych podstaw logiki. Te dzieci uwielbiają myśleć i mówić. Dzieci spod znaku Wodnika nie postrzegają rzeczy takimi, jakie są, lecz raczej przez p1yzmat ich użyteczności . Może cię to drażnić, jeśli jesteś praktycznym rodzicem przestrzegającym norm społecmych. Na przykład dzieci, w któ1ych horoskopach dominuje Wodnik, mogą użyć twojego najlepszego ręcznika, żeby wytrzeć waszego psa. Mogą pomajstrować przy urządzeniach kuchennych, żeby pracowały równocześnie, a do tego celu użyć części twojej suszarki do włosów. Czy to ci się spodoba? Cóż, jeśli uważasz to za sianie spustoszenia w twoim życiu, odpowiedź brzmi: nie. Ale nie jest to najlepsza odpowiedź, jakiej możesz udzielić dzieciom spod znaku Wodnika. Kiernje nimi pragnienie poznania, jak działają różne urządzenia i tak długo będą szukać, aż znajdą odpowiedzi. Prowadź te ciekawskie dzieci tak, by kończyły rozpoczęte projekty, ale niech proszą o pozwolenie na wykorzystanie lub kupno narzędzi potrzebnych im do ich realizacji. Te dzieci mogą też rozpoczynać jakiś pomysł, a za chwilę zupełnie zmieniać kiernnek i zajmować się czymś innym, choć pie1wszy pomysł nie został jeszcze do końca zrealizowany, co może okazać się fatalne w skutkach, jeśli eksperyment przeprowadzany jest na kuchence! Ucz dzieci spod znaku Wodnika, że należy robić jedną rzecz naraz, a inne pomysły, które pojawiają się w trakcie, można sobie zapisywać. Później będą mogły zastanowić się nad nimi i wybrać ten, któ1ym będą chciały się zająć.

Dzieci spod maku Wodnika nie należy do niczego zmuszać ani ogranicza.ć. Potrzebują przestrzeni, by mogły testować swoją logikę i pomysły. Naucz je, jak mogą robić to bezpiecznie, nie łamiąc praw duchowych. Naucz je, że cel nie uświęca środków. Te dzieci mogą tak bardzo skoncentrować się na jakimś pomyśle, że zapominają o całym bożym świecie . To najprawdziwsi roztargnieni profesorowie. Owszem, to świadczy o ich geniuszu, jednak jako rodzic musisz nauczyć je umiejętności praktycznych, równocześnie zapewniając un dużo przestrzeni, w której będą eksperymentować.

Kwestie zdrowotne w przypadku Wodnika koncentrnją się na okolicach łydek i kostek. Siła, równowaga i elastycmość to klucze do zdrowia tych dzieci. Siła ich przekonań popycha je do przodu, ale potrzebują równowagi, żeby nie utracić swoich życiowych podstaw. I wreszcie, potrzebują elastyczności, by zmieniać kie1unek, kiedy zyskują nową wiedzę i zrozumienie. RYBY (21 lutego - 20 marca) Ryby są nadzwyczaj wrażliwe. Dzieci Indygo spod znaku Ryb są również obdarzone silnymi zdolnościami parapsychicmymi. Mają świadomość przeszłych inkarnacji, nawet jeśli niekoniecznie je rozumieją. Mogą odczuwać łęki wywołane nadnaturalnym impulsem bądź przeczuciem. Potrzebują rodziców, którzy przeprowadzą je przez natłok iluzji z niższych światów, żeby nie skłoniły ich do ucieczki od swych uczuć i intuicji poprzez zażywanie substancji chemicmych albo popadanie w inne „holizmy" . Dzieci spod znaku Ryb potrafią rozpłakać się w mgnieniu oka. Dostroją się do twojej energii, 102

emocji i wzorców myślowych, zanim zdążysz przemówić. Niełatwo przychodzi im zrozumienie tradycyjnie pojętej nauki szkolnej, bo częścią procesu nauczania są słowa i czyny, a pomija się w nim wagę kinestezji. Dzieci spod znaku Ryb są niezwykle kinestetyczne i wymagają od ciebie zwrócenia uwagi na ten rodzaj percepcji, aby mogły pomyślnie się rozwijać. Dzieci te trzeba wspierać i uczyć słuchania własnych uczuć. Powinny obserwować swoje sny, a rodzice powinni zachęcać je do opowiadania o nich. Rodzice muszą zachęcać te dzieci do mówienia o swoich przeżyciach w świecie wewnętrznym i potwierdzać, że nauka nie dysponuje wszystkimi odpowiedziami na temat prawdziwej natury duszy. Zachęcaj je do zastanowienia się, gdzie spotykają się duchowość i nauka. Dzieci spod znaku Ryb uwielbiają spać, czytać, maTzyć, medytować i wnikać w głąb. Lubią baśnie, są ogromnie romantyczne i to one ukuły wyrażenie ,,i odtąd żyli długo i szczęśliwie". Musisz nauczyć je, że to wyrażenie odnosi się do duszy, a nie do doświadczeń w świecie fizycznym. Dzięki temu unikną niepotrzebnych przypływów idealizacji i rozczarowania. Jeśli niewiele wiesz o przemierzaniu światów wewnętrznych, a masz dzieci, w których horoskopach dominuje znak Ryb, znajdź dla nich uczciwego nauczyciela, który sam żyje zgodnie z prawami duchowymi. Te dzieci muszą zrozumieć, że nie są szalone ani „diabelskie". Tym niemniej , doznają oświecenia na różne sposoby i muszą się dowiedzieć, co to oznacza. Jeśli w twoim otoczeniu nie ma nikogo, komu zaufałbyś w kwestii nauczania swoich dzieci na te tematy, usiądź z nimi co wieczór, a przynajmniej raz w tygodniu i medytujcie, módlcie się albo słu­ chajcie taśmy bądź książki mówionej o podnoszącej na duchu treści . Gdy ktoś prosi o nauczyciela duchowego i co tydzień przeznacza część swego czasu na to, by się uczyć, nauczyciel pojawi się sam. Nie znaczy to, że zawsze pojawia się nauczyciel w fizycznej postaci, często bowiem uczymy się jakiejś lekcji w stanie medytacji, transu lub we śnie. Naucz dzieci spod znaku Ryb, że najważniejsza jest ich dusza, a kiedy żyją zgodnie z tym, co dyktuje im serce, słuchają też swej duszy. Kwestie zdrowotne w przypadku Ryb koncentrują się na okolicach stóp. Ustal zasady w oparciu o prawa duchowe, wskazując im praktyczne techniki, które pomogą im prowadzić bezpieczne życie w świecie fizycznym.

103

TRZYNASTY

ROZDZIAŁ

Bezwarunkowa

miłosć

do siebie

Dzieci Indygo są często perfekcjonistami i mogą być dla siebie bardzo surowe. Bezlitośnie za każdą niedoskonałość, jaką zauważą. Jednym z powodów, dla których bronią się za pomocą agresji, kiedy je karcisz, jest fakt, że i tak: są już boleśnie świadome popełnionego przez siebie błędu. Nawet jeśli Indygo mogą czasami być nieznośne, ważne jest, aby starać się łagodniej wyrażać swoją złość na nie. Najpierw pochwal je za to, co zrobiły dobrze, a dopiero potem powiedz im, co zrobiły źle. Nigdy nie zapominaj wyjaśnić, dlaczego, i podawaj im powody swoich próśb. Pomóż swoim dzieciom zrozumieć, że każdy popełnia błędy. Jak czytamy w Kursie cudów: „Błędy wymagają poprawy, a nie kary"- Tak często Dzieci Indygo wstydzą się swoich wyjątkowych cech, ponieważ powiedziano im, że są „zaburzone". Ich niezręczność towarzyska może stać się przyczyną bł ędów w kontaktach z przyjaciółmi. Oto kilka metod uzdrawiania duchowego, których Dzieci Indygo mogą się nauczyć i korzystać z nich, kiedy poczują, że popełniły jakiś błąd: krytykują się

UNIEWAŻNIENIE. Kiedy popełniamy błąd, jego skutki przypominają efekt domina. Na przykład,

kiedy chodziłam do liceum, naplotkowałan1 o pewnej dziewczynie. Wkrótce ta plotka rozniosła się po całej szkole, a ta dziewczyna, co zrozumiałe, poczuła się bardzo dotknięta i zła. W rezultacie tego zdarzenia nauczyłam się zachowywać tajemnice i unikać plotek. Zatem my, Dzieci Indygo, możemy uczyć się cennych lekcji na swoich błędach, ale możemy uczyć się ich także bez konieczności cierpienia. Bardzo skuteczną metodą radzenia sobie z błędan1i jest tak zwane unieważnienie . Powstrzymuje ono efekt domina, dzięki czemu błędy się nie rozprzestrzeniają. Pomaga energii „zawrócić" tak, że czas się „otwiera", a energia popełnionego błędu zostaje unieważniona. Unieważnienie działa, ponieważ czas nie ma natury linearnej lecz symultaniczną. Oto, jak stosuje się tę metodę: Następnym razem, kiedy twoje dzieci popełnią j akiś błąd, poproś je, by powtórzyły następujące słowa:

Dobry

Boże, przyznaję, że popełniłem błąd

błędu zostały unieważnione

zainteresowanych.

w

każdym

i proszę, aby wszelkie skutki tego czasie i w odniesieniu do wszystkich

Dziękuję.

Poproś swe dzieci, by siedziały spokojnie i oddychały głęboko podczas uniewa=:niania. Podziel się z nimi wszystkim, co czułeś lub widziałeś w trakcie tego procesu i poproś je, by zrobiły to samo. Ta metoda czyni cuda! Najprawdopodobniej osoby zaangażowane w dany konflikt czy nieporozumienie zapomną, dlaczego zdenerwowały się na twoje Dzieci Indygo. Szczerze przebaczą i

zapomną.

RÓWNOWAŻENIE KARMY. Czasem pojawiają się problemy z jakimiś ludźmi, ponieważ

nasza dusza już kiedyś miała z nimi do czynienia. Na przykład możesz podejrzewać, że znałeś już swoje Dzieci Indygo w minionym życiu i prawdopodobnie masz rację. Zaufaj swojemu głosowi wewnętrznemu, który podpowie ci, jakiego rodzaju relacja łączyła cię w przeszłości z twoimi Dziećmi Indygo (matka-córka, ojciec-syn, mąż-żona, siostra-brat i tak dalej ). Wiele Dzieci Indygo pamięta ważne szczegóły ze swego minionego życi a i mówią o nich w rzeczowy sposób, na przykład: „Pamiętasz, kiedy byłam matką, a ty dzieckiem?" Szczególnie odnosi się to do dzieci poniżej piątego roku życia. Później wiele dzieci zaczyna bardziej posługiwać się l ogiką, a mniej swoją wiedzą ezoteryczną.

Czy wierzysz w przeszłe wcielenia, czy nie, być może zgodzisz się, że w pewnych związkach doświadczamy „karmy". Na przykład jeśli z jakąś osobą łączy cię trwała relacja, może to oznaczać, że poprzez ten związek oboje macie do przerobienia jakąś lekcję . Razem ze swymi Dziećmi Indygo możecie zrównoważyć tę karmę, bez konieczności przerabiania długich, mozolnych lub bolesnych lekcji w waszej relacji, jeśli powiecie swoim aniołom : 104

Proszę,

aby cała karma, łącząca mnie z (imię osoby) została zrównoważona w czasie, pozostawiając po sobie jedynie naukę i miłosć. Chcę teraz pozbyć się wszelkiej pamiętliwosci wobec (imię osoby) i przekszta łcić wszelkie cierpienie w spokój. ka żdym

Posiedź:

spokojnie i zwróć uwagę na wszelkie pojawiające się w tobie odczucia lub wrażenia. bumy to potężny proces i większość ludzi odczuwa drżenie ciała, kiedy ich pamięć komórkowa pozbywa się nagromadzonych energii . Równoważenie

LISTY DO ANIOŁÓW. Dzieci mogą uzdrowić jakiś konflikt lub nieporozumienie z kimś, kontakt z aniołami stróżami tej drugiej osoby. Jeśli twoje Dzieci Indygo potrafią już pisać, powiedz, żeby napisały list do aniołów stróżów tej drugiej osoby. Mogą napisać go na papierze albo na komputerze. Każdy może skontaktować się z aniołami stróżami innej osoby, a żeby to zrobić, wystarczy tylko tego chcieć . Jeśli twoje Indygo nie potrafią jeszcze pisać albo nie przepadają za pisaniem, niech wypowiedzą to, co leży im na sercu, głośno albo w myślach, zwracając się do aniołów stróżów tej drugiej osoby. Pod koniec tej rom10wy (w formie pisemnej, werbalnej czy mentalnej), twe Dzieci Indygo powinny zwrócić się do aniołów stróżów z prośbą o pomoc w malezieniu rozwiązania. Na przykład: nawiązując

Proszę

pomoc w zaprowadzeniu spokoju w tej sytuacji. Proszę, pomóżcie nam obojgu dostrzec w sobie nawzajem boskie swiatło i miłosć, zamiast skupiać się na lęku i mroku. Dziękuję Wam za to uzdrowienie. o

Waszą anielską

Uzdrawianie bolesnych

przeżyć

Dzieci Indygo

Kiedy ktoś zachowuje w sobie jakieś bolesne przeżycie, jego skutki mogą okazać się długotrwałe . W pewnym sensie wszyscy mamy za sobą jakieś bolesne przeżycia. Kto z nas nie został kiedyś w jakiś sposób zraniony? Jednak są osoby, które doświadczyły niewyobrażalnej krzywdy, takiej jak kazirodztwo, molestowanie, przemoc fizycma, przemoc rytualna, zbrodnia, wypadek czy strata. Skutki takich traumatycmych przeżyć przejawiają się często w postaci objawów behawioralnych i psychologicmych, określanych jako zespół stresu pourazowego (PTSD). Objawy te obejmuj ą depresję, bezsenność lub nadmierną senność, brak koncentracji, powracające wspomnienia lub koszmary senne, brak poczucia bezpieczeństwa i nieufność wobec innych. Czy nie brzmi to jak opis jakiegoś maj omego Dziecka Indygo? Być może ktoś, kogo masz, ma za sobą traumatycme przeżycie, którego nie jesteś świadomy. Na przykład wiele dziewczyn, które leczyłam, kiedy zajmowałam się terapią zaburzeń odżywiania, przeżyło tramnę podczas swego pie1wszego doświadczeni a seksualnego. Niektóre zostały odurzone „pigułką gwałtu" i wykorzystane, a inne nakłoniono do uprawiania seksu, choć psychicznie nie były jeszcze na to przygotowane. Ale uważam także, że życie tu na Ziemi jest traumatycmym doświadczeniem. Ludzie domają przykrości ze strony innych i jak to ujęło jedno z Dzieci Indygo: „Dzieciaki są naprawdę okropne w stosunku do innych dzieci". Bessel van der Kolk, wiodący specjalista w zakresie PTSD i autor książki Traumatic Stress (Stres traumatycmy), przestudiował wszystkie najnowsze badania naukowe dotyczące PTSD. Twierdzi, że osoby, które przeżyły traumę, czują się odizolowane; nie mają wyraźnego poczucia teraźniejszości ; brakuje im wyobraźni i utraciły umiejętność opowiadania. Wiele osób, które przeżyły traumę, stało się samotnikami i cynikami o nastawieniu antyspołecmym . Osoby z zespołem PTSD wykazują reaktywność emocjonalną, a nie analitycmą. Ich reakcje dotyczą niemal wyłącznie tego, jak się czują, a nie nonnalnego połączenia emocji i myśli analitycmych. Trudność sprawia im również samodzielne radzenie sobie z problemami. Obrazowanie mózgu przeprowadzone u osób, które przeżyły traumę, wskazuje, że ich mózgi zachowują się w inny sposób niż mózgi tych, którzy żadnej poważnej traumy nie przeżyły. N a przykład osoby z zespołem PTSD nieustannie obse1wują otoczenie i każdą sytuację, szukając omak potencjalnego zagrożenia. Zawsze są w pogotowil!l. Z tego powodu mogą być ne1wowi i nastawieni 105

defensywnie. Tym niemniej, osoby, które przeżyły traumę, nie zauważają bodźców bezpiecznych, co mogłoby wywołać w nich poczucie szczęścia lub bezpieczeństwa. Jeśli bodziec nie jest groźny, osoba z zespołem PTSD nie zajmuje się nim, ponieważ nie ma związku z tym, co stanowi centrum jej uwagi. Ciało migdałowate w mózgu (odpowiadające za rejestrowanie bodźców) w ogóle nie uaktywnia się w odpowiedzi na niegroźne bodźce. Porównano wyniki spiralnej tomografii komputerowej (CAT) mózgów osób z zespołem PTSD i osób zdrowych. Obie grupy poddano działaniu hałasu i u osób z zespołem PTSD nie stwierdzono żadnych reakcji w tylnym płacie przysadki mózgowej, gdzie rejestrowane są emocje. W grupie kontrolnej, u osób niecierpiących na zespół PTSD, ten obszar był aktywny. Prowadzi to do wniosku, że u osób z zespołem PTSD funkcjonowanie ciała migdałowatego jest zaburzone. Możesz pomóc Dzieciom Indygo ponownie pobudzić ich ciała emocjonalne prosząc je, by zwracały uwagę na przykłady szczęścia i miłości w ciągu dnia. Nagradzaj je za codzienne przynoszenie do domu takiej listy. Ewentualnie graj z nimi w grę polegającą na zauważaniu niewielkich szczegółów, kiedy razem jedziecie samochodem. V an der Kolk twierdzi, że ten sposób nauki zauważania niewielkich szczegółów jest niezwykle skuteczną metodą leczenia osób z zespołem PTSD. Van der Kolk odbył również, że istnieje różnica między ponownym przeżywaniem a pokonywaniem minionej traumy. Ci, którzy pamiętają o traumie, ale nie chcą o niej rozmawiać, ze względów psychologicznych postępują lepiej niż ci, którzy o niej nie pamiętają, albo ci, którzy o niej mówią Więc nie maitw się, jeśli Dzieci Indygo, z którymi masz kontakt, nie chcą omawiać natury przeżytej kiedyś traumy. Van der Kolk odkrył również, że osoby zgwałcone szybko wracają do zdrowia po przejściu programu zwanego Outwai·d Bound5 . To doświadczenie pomaga przywrócić tym osobom poczucie osobistej kontroli nad swoimi ciałami. Osobom, które przeżyły jakiś rodzaj traumy, poleca również desensytyzację i ponowne przetwarzanie bodźców za pomocą ruchów gałek ocznych (EMDR) oraz doświadczanie somatyczne (SE). Sama byłam świadkiem tego, jak obie metody terapii pomogły ludziom wyleczyć skutki bolesnych wspomnień. EMDR to proces terapeutyczny, w którym terapeuta prowadzi klienta przez serię ruchów gałek ocznych, pomagających zredukować ładunek pamięci traumatycznej. Wiele badań wykazało, że EMDR nie tylko redukuje objawy zespołu stresu pourazowego, ale także pomaga przeformułować tramnatyczne doświadczenie tak, że przestaje ono zakłócać codzienne funkcjonowanie. (Wykwalifikowanego terapeutę EMDR można znaleźć przez Internet, korzystając z części „Źródła" umieszczonej w końcowej części tej książki). Doświadczanie somatyczne (SE) to fizyczny system leczenia traumy pomagający w łagodnym rozładowaniu zablokowanych fizycznych i emocj onalnych wspomnień zdai·zenia traumatycznego. Bardzo często umysł i ciało „blokują się" w najgorszym punkcie traumy, wywołując skłonność do odczuwania bezsilności i popadania w bezruch, które to objawy są pobudzane przypomnieniem 01yginalnego incydentu. U suwając blokady reakcji, osoba nabiera większej elastyczności w swoim zachowaniu i odczuwaniu. (Lista terapeutów SE dostępna jest na stronie internetowej podanej w „Źródłach" na końcu książki). więc mogą przegapić coś,

Anielskie afirmacje Dzieci Indygo czują, że są staiymi duszami i prawdopodobnie zgodzisz się, że to prawda. Wydają się mieć, na przykład, nie 7 ale 37 lat. Jednak widoczna na zewnątrz dojrzałość Indygo może przeczyć ich wewnętrznej niepewności . Wiele Indygo żywi głęboko zakorzeniona obawę, że zostaną porzucone, jeśli będą „niegrzeczne". Niestety, wiele z nich czuje, że nie zasługuje na miłość i odrzuca ją, kiedy ktoś im ją ofiarowuje. Takie zdeptanie swoich uczuć może prowadzić do Outward Bound - niedochodowa organizacja edukacY.ina zajmująca się treningiem umiejętności interpersonalnych, przywódczych i potrzebnych do przet:.twania w t:.tudnych warunkach. Obecnie Outward Bound realizuje pięć programów, propagujących takie wartości, jak: samodzielność, sprawność fizyczna, współczucie i współpraca (przyp. 5

tłum .) .

106

nałogowego

ukrywania swego wewnętrznego poczucia nienadawania się. Indygo łaknie pozytywnych uczuć, nawet jeśli wydają się być twardymi osobami, którym na niczym nie zależy. Odkryłam, że im trndniej kogoś kochać, tym więcej miłości potrzeba tej osobie. Dzieci Indygo wiedzą, że miłość jest jedyną prawdziwą i ważną częścią życia. Pam Van Slyke, nauczycielka w szkole specjalnej w Arizonie, opowiedziała mi o pewnym przypadku, którego była Większość

świadkiem:

z nauczycielką swego syna i dyrektorem jego szkoły. Jason wiercił się na krzesle, czekając przed gabinetem dyrektora. Zaczął dobierać się do różnych rzeczy w sekretariacie, których nie powinien był dotykać. Zaprowadziłam go na krzesło, z którego widział swoją Mama Jasona

rozmawiała

Dziewięcioletni

mamę.

Po kilku sekundach, zdenerwowany Jason wstał i powiedział: „ Nie muszę tego robić. Wiem, co jest ważne: Kocham swoją mamę, a moja mama kocha mnie!" Natychmiast dosta łam gęsiej skórki. Później opowiedziałam o tym mamie Jasona. Kiedy skończyłam, rozpłakała się i powiedziała: „ Naprawdę tak powiedział? On nigdy nie mówi mi c zegos takiego". Zatem Jason nie powtarzał tych słów jak papuga, która bezmyslnie recytuje jakies zdania. Najwidoczniej naprawdę rozumiał to, że liczy się tylko miłosć.

Afirmacje mogą podtrzymywać podupadające poczucie własnej wartości Dzieci Indygo. Oto kilka afirmacji, które możesz powtarzać razem ze swymi Dziećmi Indygo: O Jestem świętym dzieckiem bożym. O Skoro Bóg jest czystą miłością, toja również. O

Otaczają mnie anioły,

O W

każdej

chwili

które kochają mnie za to, kim jestem.

mogę wezwać

moje anioły na pomoc, bo one są przy mnie,

pomagać.

O Jestem bezwarunkowo kochany przez Boga i

anioły.

O Mam wiele do zaoferowania światu. O Moje

anioły widzą moje

ukryte talenty.

O Man1 moc zmiany świata w wielu ważnych kwestiach. O Mój

umysł jest jasny i

zdolny do

doskonałej

koncentracji.

O Mam niezawodną pamięć fotograficzną. O Ufam swojej intuicji. O

Wyrażam swoją prawdę

z miłością i współczuciem.

O Pracuję teraz nad swoim Celem Życiowym i czuję się spełniony. O To, kim jestem, jest bar·dzo ważne dla

świata.

O Potrzebuje mnie i kocha wielu ludzi.

107

żeby mi

POSŁOWIE

Przesłanie

dla Dzieci Indygo

Wybrałyście

trndne zadanie na trndnej planecie, ale na szczęście możecie otrzymać wiele pomocy. Wielu z nas, dorosłych, wierzy w was i w to, co sobą reprezentujecie. Liczymy, że będziecie wytrwale realizować swoje Cele Życiowe i że nie pozwolicie odwrócić od nich swej uwagi. Każdy dorosły potrzebuje waszej wspólnej pomocy - czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie! Można was, Dzieci Indygo, nazywać małymi posłańcami światła, ale wasz Cel należy do najważniejszych, z jakimi mieliśmy do czynienia na tej planecie. Wasza rola ma maczenie zasadnicze, nawet jeśli jeszcze nie jesteście pewne, co powinniście robić. Utrzymując umysł i ciało w harmonii dzięki medytacji, ćwiczeniom, kontah.'iowi z przyrodą i zdrowemu odżywianiu się, będziecie mogły wyraźnie zrozumieć boskie przewodnictwo, które poprowadzi was waszą ścieżką. Proszę, nie martwcie się o niedoskonałości, które możecie u siebie zauważać. Gdyby nauczyciele duchowi czekali, aż rozwiążą wszystkie swoje ziemskie kłopoty, zanim zabiorą się za realizację swego Celu Życiowego, na Ziemi nie byłoby ani jednego działającego nauczyciela duchowego! Każdy ma jakieś sprawy, problemy i udręki , z którymi musi sobie radzić. Chodzi o to, żeby trzymać się swoich pri01ytetów i nie pozwolić pokonać się życiowym dramatom. Ten wiersz sprawił, że się rozpłakałam, kiedy po raz pierwszy go usłyszałam, bo przypomniał mi o was, cennych Dzieciach Indygo. Mam nadzieję, że weźmiecie sobie te słowa do serca:

MOJE UKOCHANE DZIECI

Nie

łamcie już

sobie serca. Za każdym razem, kiedy się osądzacie, Łamiecie sobie serce. Przestajecie karmić się Miłością, Która jest Źródłem waszej Siły Życiowej Nadszedł czas. Wasz czas by Żyć, by Celebrować I dostrzegać dobro, którym jesteście. Wy, moje Dzieci, jesteście boskością. Jesteście Czystością

I Wzniosłą Wolnością. Jesteście bogiem w przebraniu I zawsze jesteście doskonale bezpieczne. Nie walczcie z ciemnością, Lecz zapalajcie Światło. Uwolnijcie się I odetchnijcie boskością, którą jesteście. Swam i KripalvanandaF

108

Bibliografia Abikoff H. i in., „The effects of auditmy stimulation on the arithmetic perfmmance of children with ADHD and nondisabled children". Journal of Learning Disabilities, 1996 maj; 29 (3): s.s. 238-246. Ackerman C. M., „Identifying Gifted Adolescents Using Personality Characteristics: Dabrowski's Overexcitabilities". Roeper Review-AJournalon GiftedEducation, t. 19, nr 4, czerwiec 1997. Amen, Daniel G., M.D., Healing ADD. New York: G. P. Putnam & Sons. Avanti M. Pisemny wywiad. Więcej informacji znaleźć można na jej stronie internetowej: www.Astrologyandmore.com, lub pod jej numerem telefonu: (775) 673-6568. Bem D. J. i Honmton C, „Does psi exist? Replicable evidence for an anomalous process of information transfer". Psychological Bulletin, t. 115, s.s. 4-18. Bhagavan H. N. , Coleman, M. , Coursin, D.B., „The effect of pyri-doxine hydrochloride on blood serotonin and pyridoxal phosphate contents in hyperactive children", Pediatrics 1975 marzec; 55 (3): s.s. 437-41. Bittman B. B. i in. „Composite effects of group drumming musie therapy on modulation of neuroendocrine-immune parameters in normal subjects". Altematiue Therapy Health Med. 2001 styczeń; 7(1): s.s. 38-47. Błock M. A., No Morę Ritalin: TreatingADHD Without Drugs. New York: Kensington Publishing Corp., 1996. Boris M. i Mandel, F. S, „Foods and additives are common causes of the attention deficit hyperactive disorder in children". Ann Allergy 1994 maj; 72 (5): s.s. 462-68. Buchbauer G. i in., „Aromatherapy: evidence for sedative effects of the essential oil oflavender after inhalation". ZNaturforsch (Germany) [C] 1991 listopad-grudzień; 46(1 l-12):s.s. 1067-72. Buchbauer G ., i in., „Effects of valerian root oil, borneol, isoborneol, bornyl acetate and isobornyl acetate on the motility of laboratory- animals (mice) after inhalation". Phamrnzie (Germany) 1992 sierpień; 47 (8): s.s. 620-22. Butt M . L. & Kisilevsky, B. S., „Musie modulates behavior of premature infants following heellance", Canadian Journal Nurs Res., 2000 marzec; 31 ( 4): s.s. 17-39. Carlton R. M. i in., „Rational dosages and learning disabilities," Alternative Therapies, t. 6, nr 3, maj 2000, s.s. 85-91. Coleman M. i in., „A prelirninary study of the effect of pyridoxine administration in a subgroup of hyperkinetic children: a double-blind crossover comparison with methylphenidate". Biol Psychiatry 1979 październik; 14(5): s.s. 741-51. Carter C. M. i in., „Effects of a few food diet in attention deficit disorderu Archives Dis Children, 1993 listopad; 69 (5): s.s. 564-68. Cramond B., „The Coincidence of Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Creativity: The University of Georgia", mar·zec 1995 . dla Nar·odowego Centrnm Badań Osób Utalentowanych (The National Research Center on the Gifted and Talented). Dagan. Y. i in., „Sleep ąuality in children with attention defi.cit hyperactivity disorder: an actigraphic study." Psychiatry Clin Neurosci, 1997 grudzień; 51 (6): s.s. 383-86. Delaveau P. i in. (1989), „Neuro-depressive properties of essential oil of lavender". CR Sean-ces Soc BiolFil (Francja). 1989; 183 ( 4): s.s. 342-48. Desor J. A. , i in., „Longitudinal Changes in Sweet Preferences in Humans" . Physiology and Behauior, T. 39, s.s. 639-41. Desor J. A. i in., „Taste in Acceptance of Sugars by Humań Infants". Journal of Comparatiue and Physiological Psychology, 496-501. Dey S., „Exercise Training: Significance of Regional Alterations in Serotonin Metabolism of Rat Brain in Relation to Antidepressant Effect of Exercise". Physiology and Behauior, t. 52, nr 6. s.s. 1095-99. Dimeo E. i in., „Benefits from aerobic exercise in patients with major depression: a pilot study". British Journal of Spmts Medicine, 2001 kwiecień 35 (2): s.s. 114-17. Dossey L., Healing Words: The Power of Prayer and the Practice of Medicine. Harper Collins, Nowy Jork 1993. Dreyfuss I., „Survey: Americans Don't Exercise Enough." Associated Press, Washington, kwiecień 1, Nowy Jork 2001. Dyer J. B. i Crouch, J. G., „Effects of Running and Other Activities on Moods". Perceptual and 109

Motor Sk:ills, t. 67, s.s. 43-50. Felthous Alan R. , „Aggression against cats, dogs, and people," Children Psychiatry and Humań Deuelopment, 1980, 10: s.s. 169-77. Freed J. i Parsons, Right-Brained Children in a Left-Brained World: Unhck:ing the Potential of YourADD Children. Fireside Publishers, Nowy Jork 1997. Goyette G. H. , Connors, C. K., Petti, T. A. , Curtis, L. E., „Effects of artificial colors on hyperk:inetic children: a double-blind challenge study." Psychophannacol Buli, 1978 kwiecień; 14 (2): S.S. 39-40. Guillemain J, Rousseau A, Delaveau P., „Neurodepressive effects of the essential oil of Lavan-dula angustifolia Mili," Ann Phann Fr (France). 1989; 47 (6): s.s. 337-43. Healy J., M.D. Endangered Minds: Why Our Children Don't Think. Nowy Jork 1991, To-uchstone. Hirasawam Y., Kawano K. & Furnkawa, A . „An experiment on ext:rasens01y info1mation transfer with electroencephalogram measurement. J oumal of International Society ofLife Info1mation Science. 1996, t. 14. s.s. 43-48. Kellert Stephen R. i Felthous Alan R. , „Childhood Crnelty Toward Animals Among Criminals and Noncriminals", Archioes of General Psychiatry, listopad 1983. Konofal E., Lecendreux, M. Bouvard M. P., & Mouren-Simeoni, M . C, „High levels of noctur-nal activity in children with attention-deficit hyperactivity disorder: a video analysis". Psychiatry Clin Neuroscy 200 1 kwiecień ; 55 (2): s.s. 97-1 03. Kozielec.T. Starob:rat-Hermelin. B„ Kotkowiak, L„ „Deficiency of ce1tain tracę elements in children with hyperactivity", Psychiatr Pol 1994, maj-cze1wiec; 28 (3): s.s. 345-53. Kozielec T„ Starobrat-Hem1elin, B „ „Assessment of m agnesium levels in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD)", Magnes Res 1997, czerwiec; 10 (2): s.s. 143-48. Lad Vasant, Aryuroeda: The Science of Self Healing. Wilmot, WI: Lotus Press, 1984. Lou H. i in. „Focal Cerebral Dysfunction in Developmental Learning Disabilities". The Lancet, January 6, 1990. MacDonald W . L„ „The effects of religiosity and strnctural strain on rep01ted paranormal experiences". Journal for the Scientific Study of Religion, 1995, t. 34, s.s. 366-76. McCann I. L. i Holmes, D. S„ „Influence of Aerobic Exercise on Depression"- Journal of Perso-nality and Social Psychology, 1984 t. 46, nr 5, s.s. 1142-47 . Mitchell E. A., i in. „Clinical cha:racteristics and sernm essential fatty acid levels in hyperactive children", Clinical Pediatiics, s.s. 406-11. Momingstar A. The Ayuruedic Cookbook: A Personalized Guide to Good Nutiition and Health. Twin Lakes, WI: Lotus Press, 1990. Norton Amy. „Exercise Beats Drngs for Sonie with Depression"- Reuters Health News, marzec 27, 2001. Pinchasov B. B. i in„ „Mood and energy regulation in seasonal and non-seasonal depression, before and after midday treatment with physical exercise or b1ight light". Psychiatry Res . 2000, kwiecień 24; 94 (1): S. S. 29- 42. Potteiger J. A „ Schroeder, J. M„ and Goff, K. L„ „Influence of musie on ratings of perceived exertion during 20 minutes of moderate intensity exercise". Percept Motor Sk:ills 2000 grndzień; 9 1 (3 Pt 1): S.S. 848-54. Quider R. F. „The effect of relaxation/suggestion and musie on forced-choice ESP scoring. Journal ofthe Ame1ican Society for Psychical Research, Nowy Jork 1878, t. 78, s.s. 241 -62. Radin. D. l„,Silent Shockwaves; Evidence for presentiment of emotional futures." European Journal of Parapsychology, 1996, 1996, t. 12. Reid D. The Tao of Health, Sex. and Longeuity: A Modem P:ractical Guide to the Ancient Way. Fireside Publishers, Nowy Jork 1989. Robotham J. „In 2001 , It's Readin'. W1iting and Ritalin". The Sydney Morning Herald, March 19, 2001, S. A-1. Robson W. L„ „Enuresis in children with attention-deficit hyperactivity disorder. " South MedJ 1997 maj ; 90 (5): s.s. 503-5. 110

Rosę T. L„ „The functional relationship between artificial food colors and hyperactivity,"/owr-nal of Appl Behav Anal 1978 zima; 11 (4): s.s. 439-46. Rowe K. S., „Synthetic food colourings and «hyperactivity»: a double-blind crossover study," Australia Paediatric Journal, kwiecień 1988, t. 24 (2), s.s. 143-47. Rowe K. S. & Rowe, K. J. , „Synthetic food coloring and behavior: a dose response effect in a double-blind, placebo-controlled, repeated-measures study". Journal of Pediahics, listopad 1994, t. 135, S.S. 691-98. Schoenthaler S. J. & Bier, I. D., „The effect of vitamin-mineral supplementation on juvenile delinąuency among Ame1ican schoolchildren: a randomized, double-blind placebo-controlled trial," Journal of Alternatiue and Complementaiy Medicine, t. 6, nr. 1, luty 2000, s.s. 7-1 7. Schoenthaler S. J. i in., „The Testing of Various Hypotheses as Explanations for the Gains in National Standardized Academic Test Scores in the 1978-1983 New York City Nuhition PolicyMoóitication Project", Mematienalfouma}efBiosocialRefesrch, t 3(2), s.s. 19&-D3. Schoenthaler S. J. , „Institutional Nuhitional Policies and Criminal Behavior," Nuhition Today, 20(3), 1985, S .S. 25-39. „Diet and Crime: An Empirical Examination of the Value ofNutrition in the Control and Treatment of Incarcerated Juvenile Offenders", International Journal of Biosocial Research, 4(1), 1983, S.S. 25-39. „Types of Offenses Which Can Be Reduced in an Institutional Setting Using Nuhitio nal Intervention: A Preliminaiy Empi1ical Evaluation", International Journal of Biosocial Rese arch, 4(2), 1983, s.s. 74-84. „The Los Angeles Probation Department Diet Behavior Program: An Empirical Evaluation of Six Institutions", International Journal of Biosocial Research, 5 (2), 1983, p. 88. „The Northern California Diet-Behavior Program: An Empirical Examination of 3000 Incai·cerated Juveniles in Stanislaus County Juvenile Hall", International Journal of Biosocial Research, 5 (2). 1983, s.s. 99-106. Stai·obrat-He1melin, B. Kozielec. T., „The effects of magnesium physiological supplementation on hyperactivity in children with attention deficit disorder (ADHD): Positive response to magnesium orał loading test"- Magnes Res 1997 czerwiec; 10 (2): s.s. 149-56. Stevens L.]., 12 Effectiue Ways to Help Your ADD/ADHD Children. Penguin Putnam, Inc. Nowy Jork 2000. Swanson J. & Kinsbourne, M., „Food Dyes Impair Perf01mance of Hyperactive Children on aLaborat01y Learning Test", Science magazine, mai·zec 28, 1980, t. 207. s.s. 1485-87. TappeN., UnderstandingYour LifeThrough Color. Carlsbad. CA: Stai·ling Productions, 1982. Książka ta jest tmdno dostępna. Żeby ją zakupić, należy skontaktować się z Awekening Book Store w Kalifomi: (949) 457-0797 lub Mind, Body, Soul Bookstore w Indianie, s.s. 889-3612. „Poll: Kids Wony About School Violence". USA Today (marzec 15, 2001, p . 8D). „Animal Cmelty May Be a Warning". Washington Times, czerwiec 23, 1998. Vi1iue D. L. , Constant Craoing: What Your Foo d Craoings Mean and How to Ooercome Them. Carlsbad, CA: Hay House, 1995. Weeks D. Eccentrics: The Scientific Inoestigation. Stirling University Press, 1988. Żale G ., Pisemny wywiad. Więcej infonnacji na stronie internetowej: www.littlelights.com

Źródła Astrologia: Michele Avanti. Więcej info1macji maleźć można na jej sti·onie internetowej: www.Astrologyandmore.com lub pod jej numerem telefonu: (775) 673-6568. EarthSave International. Prowadzi globalny mch osób ze wszystkich sfer, podejmujących konkretne kroki mające na celu promować zdrowe odżywianie. EaiihSave dostarcza infonnacji, wsparcia i programów praktycznych tym, którzy odbyli, że ich odżywianie się wpływa na środowisko naturalne i ludzkie zdrowie. Wiele lokalnych filii prowadzi kluby towarzyskie i kluby dla osób samotnych. Strona internetowa: www.earthsave.org • Tel.: (831) 423-0293 • Fax: (831) 111

423-1313 • (800) 362-3648 (bezpłatny) . Desensytyzacja i ponowne przetwarzanie bodźców za pomocą ruchów gałek ocznych (EMDR). Udziela informacji na temat terapii EMDR i dysponuje spisem wykwalifikowanych terapeutów specjalizujących się w terapii EMDR. Strona internetowa: www.emdria.com Foundation for Human Enrichment (Fundacja Wzbogacania Ludzkości). Źródło informacji na temat doświadczania somatycznego (SE), posiada listę terapeutów SE. Strona internetowa: www.the.com Gaiam: Sklep internetowy, w którym można kupować zdrową żywność i produkty ekologiczne. Gaiam połączony jest z Whole Foods Market, dzięki czemu można kupować ich towary przez Internet. Strona internetowa: www.gaiam.com Green Market Place: „Ekologiczna żywność i inne produkty". Ta strona internetowa umożliwia kupno nietoksycznych i organicznych produktów gospodarstwa domowego z surowców wtórnych, łącznie ze środkami czystości , wyrobami papierniczymi i przyborami toaletowymi. Strona internetowa: www.greenmarketplace.com •Tel.: (888) 59-FARTH. Kids ami Organics (Dzieci i produkty organiczne): Wspaniała strona dla dzieci w każdym wieku, wyjaśniająca podstawy uprawy organicznej i odżywiania się produktami z takich upraw. Strona internetowa'. www.kids.organics.org/Organic/organic.htm. Psychic Kids Dzieci uzdolnione parapsychicznie. Strona dla dzieci i o dzieciach uzdolnionych parapsychicznie, www.psykids.net Szkoły Waldorfa. W oparciu o holistyczne podejście do szkolnictwa wg ausbiackiego filozofa, Rudolla Steinera, te obiekty edukacyjne promują emocjonalny, fizyczny, duchowy i intelektualny rozwój swoich uczniów. ADD/ADHD praktycznie nie istnieje w szkołach Waldorfa. Informacje: 3911 Bannister Rd., Fair Oaks, CA 95628. Tel.: (916) 961-0927 • Fax: (916) 961-0715 • Strona internetowa: www.awsna.org

112