Melody Grace - Untamed Hearts 3

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 1

Untamed Hearts Melody Grace Tłumaczenie to, w całości należy do autora książki, jako jego prawa autorskie. Tłumaczenia są tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji danego autora. Tłumaczenia nie służą do otrzymywania korzyści materialnych.

Nie wyrażam zgody na rozpowszechniania tego tłumaczenia!

Tłumaczenie nieoficjalne: RebelliousGirl

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 2

Brit……………………………………………………………………………………………………4 Hunter………………………………………………………………………………………………6 Brit………………………………………………………………………………………………….13 Hunter…………………………………………………………………………………………….24 Brit………………………………………………………………………………………………….32 Hunter…………………………………………………………………………………………….43 Brit………………………………………………………………………………………………….45

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 3

Od zawsze kochałam bajki. Kiedy byłam małym dzieckiem, mama zawsze czytała mi je przed snem każdej nocy. Kopciuszek, Śpiąca Królewna – słyszałam je setki razy, ale nigdy nie miałam dość. Dzielne bohaterki, piękne suknie, wielkie uroczyste bale. I oczywiście przystojny książę. Bez względu na to, jakie złe zaklęcie rzuciła wiedźma, albo jak okrutny był smok, on zawsze docierał na czas, aby zdobyć serce księżniczki i przywrócić dobro na świecie. Nie wiem, kiedy przestałam wierzyć w długo i szczęśliwie. Może zdarzyło się to, gdy nasz tata od nas odszedł, jak miałam zaledwie cztery lata. Może, kiedy pierwszy raz znalazłam naszą mamę odurzoną narkotykami: osunęła się na podłogę ze szklistym uśmiechem na twarzy i pustą fiolką po Oxy1 w jej wyciągniętej dłoni. A może to był wtedy, gdy wyszła i zostawiła mnie i moich braci, jakbyśmy byli nic nieznaczącą rzeczą. Tak czy inaczej, w lato, kiedy osiągnęłam szesnaście lat, wiedziałam: bajki nie były prawdziwe. Nie było wróżki chrzestnej nadchodzącej machając swoją różdżką nad moim kiepskim życiem, a Książę z Bajki tylko zostawiłby mnie na końcu ze złamanym sercem i samotną. Więc przysięgałam, że nigdy nie złapie się na jego głupie gadanie. Nigdy nie pozwolę sobie uwierzyć w miłość. Nie popełnię błędów mojej mamy. Brałam to, co chciałam od facetów i nie dbałam o szepty, które podążały za mną na mieście. I nie obchodziło mnie, jeśli myśleli, że byłam jakąś dziwką z tandetnej przyczepy, moje serce było bezpieczne za moimi barykadami, ogrodzone ścianami na tyle wysokimi, aby utrzymać wszystkich z daleka. Dopóki Hunter Covington nie uśmiechnął się do mnie jednego słonecznego lipcowego popołudnia i moje mury obronne runęły na ziemię. Nic nie mogłam na to poradzić. Był wspaniały, uroczy i bogaty. Złoty chłopiec Beachwood Bay – i ostatni facet, który mógłby spojrzeć kiedykolwiek dwa razy na taką paskudną dziewczynę, jak ja. Ale moje serce o to nie dbało. 1

Silny lek przeciwbólowy. Oksykodon, jak prawie każdy lek opioidowy, stosowany jest jako narkotyk, głównie w USA, Kanadzie i Australii. Jego działanie podobne jest do działania morfiny i heroiny

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 4

Chciałam go bardziej, niż kiedykolwiek czegokolwiek. Wystarczyło zasmakować jego perfekcyjności, aby zobaczyć jak to byłoby czuć się bezpiecznie w jego objęciach. Wystarczyła jedna noc, aby uwierzyć w marzenia, które nigdy nie mogłyby się ziścić. Jedna noc. Tylko jedna noc była wszystkim, czego chciałam. Ale co się stanie, gdy wzejdzie ranek?

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 5

To ostatnia letnia noc, a ja utknąłem w garniturze i pod krawatem, tracąc cholerny umysł w środku głupiej kolacji moich rodziców. - Wakacje w Beachwood było piękne jak zawsze – moja matka grucha do swojej gromady przyjaciółek – idealnej grupy kobiet z botoxem i promieniujących nieszczerością. – Ale nie mogę się doczekać, aby wrócić do cywilizacji w mieście. I oczywiście, Hunter dołączy do barat w Yale. Jesteśmy tacy dumni. Nie może się już doczekać, prawda kochanie? Mruczę odpowiedź. Nie mogę się już doczekać, aby zerwać ten przeklęty krawat i wynieść się stąd w cholerę, ale tata wyraził się jasno: obecność była obowiązkowa. - Oto twój napój, bracie. – Mój brat Jace podaje mi szklankę klarownego płynu. – Woda sodowa, prawda? – mruga, a kiedy biorę łyk, czuję smak domieszki wódki wmieszanej w napój. Boże, kocham mojego brata. - Czy zadeklarowałeś już kierunek studiów? – Jedna z blondynek pyta Jace’a. Zanim on może odpowiedzieć, mój ojciec przerywa. – Biznes ze swoim młodszym bratem w Econ. – Uderza Jace’a po plecach. – Po prostu to, czego potrzebuje, aby dołączyć do swojego staruszka w firmie. Pracował ze mną tego lata, ucząc się fachu. - Bardziej pracując nad moim golfowym zamachnięciem – Jace żartuje. - Już, już – mój tata rechocze. – Wiele ważnych transakcji zostało przypieczętowanych na tym trawniku. To wszystko jest częścią twojej odpowiedzialności, jako Covingtona. - Tak długo, jak moje obowiązki obejmują drinka po grze w barze, jestem ustawiony. W pomieszczeniu rozbrzmiewa śmiech wraz z tatą i Jace’m. – Jaki ojciec taki syn – komentuje jeden z gości, a ja wypijam resztę mojego drinka jednym haustem. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 6

Nienawidzę tych imprez. Jace może włączyć urok i grać dalej, ale każde słowo tej rozmowy na błahe tematy więźnie mi w gardle. Jaki jest cel? Chcę krzyczeć. Zwłaszcza dziś, ze studiami majaczącymi na horyzoncie nade mną jak więzienie. Udało mi się to ignorować całe lato, ale teraz nie mogę tego uniknąć. Wkrótce będę o krok dalej w planie, który moi rodzice dla mnie stworzyli, idąc śladami, które zostały wyryte w kamieniu w dniu moich narodzin. - A co z tobą, Hunter? – Ktoś zwraca się do mnie. – Pracowałeś tego lata? - Ta – kiwam głową, kiedy mój ojciec odpowiada, - Nie. – Odwracam się. – Paprał się na tym ranczu, które nie działa – poprawia mnie. - Mówi to facet, który wstaje o piątej każdego ranka, aby nakarmić konie – odpowiadam, czując znajome napięcie płonące w mojej klatce. Mój tata znów rechocze, jakbym żartował. – Nigdy nie zrozumiem atrakcyjności tego rancza – stwierdza, mówiąc o dumie i radości dziadka, jak to byłaby jakaś połamana, zapadnięta buda, a nie jedno z najlepszych rancz szkoleniowych w powiecie. – Camille i ja mówimy mu o sprzedaży, że ziemia musi być warta fortunę, ale wyskakuje, że nie chce o tym słyszeć. Nie mówię ani słowa. Świat może kręcić się dookoła bilansów i błyszczących nowych zabawek dla ludzi takich, jak mój tata, ale dziadek wie, że są pewne rzeczy ważniejsze niż pieniądze. Jak pasja, wolność. Tworzenie własnych reguł. On uczy mnie tu trenować konie w każde wakacje od lat i to jest moje sekretne marzenie, żeby pewnego dnia przejąć to od niego. Ale jeśli będę mieć szansę na prowadzenie własnego rancza, muszę zrobić to poprzez studia, bynajmniej – i przez kolejne kilka lat zaciskać zęby w takie noce, jak ta. Tata zaczyna mówić o biznesowych plotkach, więc rozglądam się za jakąś rozrywką. Moja mama wraca z kuchni, wyglądając na zmartwioną. – Wszystko w porządku? – pytam. - To katastrofa – mówi mi ściszonym głosem. – Maria zrobiła jej wyroby cukiernicze na deser, ale nie mamy okraszenia. Nie mogę uwierzyć, że nie mamy zapasu! – Ona wygląda na tak zdenerwowaną, że można pomyśleć, że

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 7

rozmawiamy o głodzie na świecie zamiast o cieście z sosem czekoladowym, ale wykorzystuję to jako szansę na ucieczkę. - Mogę pójść i trochę przynieść – oferuję. - Ale cieszysz się właśnie przyjęciem… - Mama jest niechętna. - Będę błyskawicznie z powrotem – zanim ona może się zgodzić, całuję ją w policzek i wymykam się z pokoju, pozostawiając rozmowę towarzyską i stłumiony śmiech w tyle. Wolność. Wsiadam do samochodu i wycofuję z podjazdu tak szybko, że widzę latający żwir, skręcam na końcu liściastej ulicy i kierując się do centrum miasta. To wspaniały wieczór, kiedy przemierzam krętą drogę, która prowadzi do Beachwood Bay, błyszczącego niebieskiego oceanu pod czystym niebem. Mijam port, łodzie kołyszące się na fali i znajduję miejsce do zaparkowania na Main Street. Teraz miasto opustoszało, ale nadal można znaleźć jakichś turystów przeglądających osobliwe sklepy, dzieci kupujące lody, ich nogi pokryte piaskiem od plaży. Czuję ukłucie w piersi, to samo, które zawsze się pojawia, gdy lato się kończy. Beachwood Bay jest moją ucieczką: szansą na zostawienie Charleston i nudnego towarzyskiego widowiska rodziców w tyle. Brak zobowiązań, żadnych zasad, tylko dwa miesiące pracy z dziadkiem na ranczu; żeglowanie z Jace’m, spędzanie wolnego czasu i czucie się swobodnie. Czas upłynął tak szybko, że nie mogę w to uwierzyć, a teraz lato dobiegło końca, póki nie nadejdzie kolejny rok. Dom jest już spakowany, a jutro będziemy wracać do naszego stałego miejsca zamieszkania – wracać do rzeczywistości. Do życia, którego nie mogę się doczekać zostawić. Łapię okraszenie w sklepie spożywczym, a następnie wykorzystuję mój czas, w drodze powrotnej spacerując długą trasą dookoła, aż docieram do restauracji Pani Olson. Jest pusta i wiszący na zewnątrz znak mówi „zamknięte”, ale nie mogę nic poradzić, że zatrzymuję się, aby spojrzeć przez okno, szukając znajomej postaci. Jest tam. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 8

Wyciera blat na tyłach restauracji, jej ciemna głowa jest pochylona. Jest ubrana w swój zwykły uniform składający się z fartucha narzuconego na wycięte szorty i solidne czarne buty, końcówki jej włosów są w tym tygodniu niebieskie. Nawet przy sprzątaniu wdzięk jej ruchów mnie hipnotyzuje. Obserwuję ją, moje zadanie i przyjęcie znikają od razu. Brittany Ray. Nigdy nie rozmawialiśmy, nie tyle co słowami, ale wiem kim ona jest. Każdy w tym mieście wie. Ma dopiero szesnaście lat, a rzeczy, jakie o niej mówią… ale ja nie wierze w to, nawet przez chwilę. Brit nawet nie wydaje się tym przejmować. Po prostu kroczy po mieście z jej twardej-dziewczyny strojach i tą ciemnością, przeszywającym wzrokiem, jakby nic nie mogło jej poruszyć. Ona nie zdaje sobie sprawy, jaka jest piękna. Brit spogląda w górę znad lady, przez co odskakuję zakłopotany do tyłu, ale ona mnie tutaj nie widzi, w gasnącym świetle zmierzchu. Mówi coś do osoby na tyłach restauracji, a następnie ściąga swój fartuch, chwytając torbę i kieruje się w stronę frontowych drzwi. Szybko robię kilka kroków w górę ulicy i wyciągam telefon, jakbym patrzył na wiadomość. Rozbrzmiewa dźwięk otwieranych drzwi i Brit wychodzi na ulicę. - Hej Brit! – Nawołuje głos, a ona się odwraca. To kilku miejscowych chłopaków, dźwigających sześciopaki i przekąski. – Idziesz na imprezę? Brit wzrusza ramionami. – Może. - Musisz – nalega inny facet. – Ostatnia rozrywka roku. To będzie szalone. W dole na plaży, za falami przybrzeżnymi. - Fajnie – przytakuje Brit. – Wpadnę później. Odwraca się i widzie mnie obserwującego. Brit wygląda na zaskoczoną, a ja szybko przesuwam mój wzrok i zaczynam odchodzić do mojego samochodu. Czuję się jak idiota, ale w tym samym czasie odczuwam jej palące spojrzenie wciąż podążające za mną, jej ciemne oczy pełne tajemnic.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 9

Pragnąłem jej przez całe lato. Zawsze tu była, kręciła się po mieście, ale jakoś w tym roku wszystko się zmieniło. Jedno spojrzenie na te oślepiające, urażone oczy i nagle była jedyną rzeczą, jaką widziałem. Inne dziewczyny po prostu blaknęły w tle. Nie chciałem ich. Nie obchodził mnie nikt, prócz niej. Przyłapywałem się na szukaniu jej w każdym tłumie, sugerując niedzielne śniadania w restauracji, by po prostu ją przelotnie zobaczyć, wyobrażając sobie, jak miękkie byłby jej ciemne włosy w dotyku, smak tych doskonałych, różowych ust… Może byłoby inaczej, gdybym wiedział, że nie mam szans, ale teraz wiem, że to dziwne połączenie między nami działa w dwie strony. W zeszłym tygodniu pracowałem w porcie sprzątając naszą łódkę, gdy złapałem ją obserwującą mnie z brzegu. Nie dałem po sobie poznać, że to dostrzegłem, zachowywałem się jak gdyby nigdy nic, ale czułem jej oczy wędrujące po całym moim ciele; uchwyciłem pragnienie na jej twarzy. To zabrało mi dech w piersi. Do każdej innej dziewczyny bym podszedł i umówił się. Zabrał ją na spacer po plaży, nigdy nie myśląc dwa razy o pocałowaniu jej. Do diabła, jeśli mam być szczery, to bym też przypieczętował transakcję, pokazując jej wszystko co już wiem o sprawianiu, że kobieta jęczy z rozkoszy – i pozwoliłbym nauczyć mnie o wiele więcej. Ale Brit nie jest jak inne dziewczyny. Ona jest jak świecący neon w ciemną noc: „Ostrzeżenie: Niebezpieczeństwo. Trzymaj się z daleka.” Nawet teraz, kierując się z powrotem do domu, widzę jej tańczącą twarz w mojej pamięci i to palące się piękno w jej ciemnych oczach, wzywające do mnie. Odsuwam to od siebie. Nawet gdybym chciał lato prawie dobiegło końca. Kiedy nadejdzie jutrzejszy dzień będę kilometry stąd, a Brit będzie niczym innym jak wspomnieniem – nawet jeśli zawsze była czymś więcej.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 10

Po powrocie do domu impreza jest nadal w toku. Ścierpiam napoje, kolację i jeszcze bardziej bezmyślną rozmowę towarzyską, której nawet jeszcze jeden sekretny napój z wódką nie może polepszyć, cały czas odsuwając pytania dotyczące studiów, udając jak wtedy, gdy chodzi o moją przyszłość, że nie mam w ogóle nic do powiedzenia. - A spotykasz się z kimś wyjątkowym? – Pyta jedna ze wścibskich blondynek. Zostałem uwięziony w pozycji siedzącej obok niej przez całą kolację, oglądając ją popychającą pojedynczą zieloną fasolkę dookoła talerza. - Obecnie nie – wymuszam uprzejmy uśmiech. - Wiesz, moja siostrzenica Kiki zaczyna naukę na Harvardzie jesienią, powinnam dać ci jej numer, jest po prostu jak lalka! - Więc trzymaj ją z dala od Huntera – przerywa Jace, przychodząc mi na ratunek z dokuczliwym uśmiechem. – Tylko złamie jej serce. - Och, wy chłopcy! – Kobieta śmieje się, ale mimo wszystko pisze jej numer. Miętoszę go do kieszeni, nie zainteresowany Kiki czy Jennifer, lub którymkolwiek z pozostałych numerów, które wciskane są do mojej dłoni przez przyjaciół moich rodziców. Jest tylko jedna dziewczyna, o której myślę w nocy, nerwowo przewracając się na boki w chłodnym nocnym wietrze. Jedna dziewczyna, która wypełnia każdą moją myśl, dręcząc mnie fantazjami, których nigdy nie dzieliłem. Jedna dziewczyna, która wkrótce będzie poza zasięgiem na zawsze. Chyba, że coś z tym zrobisz… Staram się ignorować szept, ale potem następuje zastój w rozmowie i Jace odchrząkuje. – Kolacja była wspaniała, mamo, ale lepiej już pójdziemy. - Wychodzicie? – mama mruga w zmieszaniu. - Oczywiście, to tylko takie małe pożegnalne wyjście – on daje mi spojrzenie, a ja szybko staję na nogach. Pierwszy raz o tym słyszę, ale jeśli to szansa, aby się z stąd uwolnić mam zamiar się tego podjąć. -No nie wiem… - tata marszczy brwi, ale to nie odstrasza Jace’a. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 11

- Jestem pewien, że nie chcesz swoich dzieci wiszących dookoła, kiedy będziesz szaleć – on mruga. – Wiem, jak hałaśliwe są twoje imprezy. Rozbrzmiewa jeszcze jeden chór oczarowanego śmiechu, aż mama w końcu pozwala nam wyjść. – W porządku, ale nie wróćcie za późno. Musimy jutro rano wcześnie wstać. Jace całuje ją w policzek. – Będzie dobrze, obiecuję. Obserwuję go, po raz setny podziwiając jak ma rodziców owiniętych wokół małego palca. – Jak ty to robisz? Gdybym ja zapytał to uciszyliby mnie w mgnieniu oka. - To dlatego, że nie spędziłeś lata potrząsając dłońmi z największymi klientami taty. – Jace obdarowuje mnie spojrzeniem, kiedy przemierzamy kuchnię. – Kiedy zaczniesz się uczyć, że to jest dawanie i branie? Musisz dać trochę swojego uroku, aby wziąć to, czego chcesz. Kręcę głową. – Dość o naszych rodzicach, gdzie zmierzamy? - Jest impreza na plaży, zakończenie letnich rzeczy. – Odpowiada Jace. Zatrzymuję się. To jest ta impreza, na którą zapraszali Brit ci goście; na którą powiedziała, że wpadnie. – Jak się o tym dowiedziałeś? - Słyszę wszystko, braciszku. – Jace śmieje się. – Złapałem już jakąś wódkę z gabinetu, kiedy się pakowaliśmy. Mamy wszystko. Zatrzymuję się przed tylnymi drzwiami, czując się rozdarty. Trzymałem się z daleka od Brit całe lato. Została tylko jedna noc i będę bezpieczny sto kilometrów od jej chaosu. Ale czy naprawdę chcesz być? Łapię oddech, uczucie strzału wyczekiwania rozprzestrzenia się w moich żyłach. – Chodźmy.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 12

- Hej kochanie, myślę, że jesteś obecnie albo zajęta, albo… No cóż, to nie ma znaczenia. Właśnie się zameldowałam. Rzeczy mają się tutaj naprawdę dobrze, chodzę na spotkania. Jestem teraz trzeźwa od ośmiu tygodni… Wrócę szybko do domu, obiecuję. Tęsknię za tobą, kochanie.

Słucham automatycznej sekretarki po raz piąty, a następnie usuwam wiadomość, zanim mogę przesłuchać ją kolejnych pięćset razy. Czuję ból w mojej klatce piersiowej, tak mocny jakby coś eksplodowało, gorący przypływ żalu, rozpaczy i desperacji. Ona mi to robi. Co kilka miesięcy, jak w zegarku. Właśnie, kiedy zmusiłam się, aby zapomnieć, zadzwoniła mama i zostawiła jakąś bzdurną wiadomość, przywołując wszystko od nowa: że po prostu zwinęła się i zostawiła mnie tu samą, z nikim, prócz moich braci, którzy mieli mieć na mnie oko. Że każdy kogo kocham na końcu mnie zostawia. Znam to zbyt dobrze, aby pozwolić moim nadzieją na wydostanie się, że jej zapowiedź niedługiego powrotu do domu jest tylko tymczasowym planem. Niebawem, zbyt prędko, będzie się potykać przez leki, alkohol lub coś gorszego, a potem będzie spadać z powierzchni ziemi przez kolejne kilka miesięcy, pozostawiając mnie leżącą w łóżku i zastanawiającą się czy ona nadal jest przy życiu. Nie możesz zrobić tego ponownie. Walczę z pojawiającą się falą łez, ale odmawiam płakania za nią – nie, kiedy zmarnowałam już tak wiele łez. Zamiast tego, biorę moją torebkę i ostatni raz spoglądam w lustro. Ta sukienka jest niebezpieczna, nawet dla mnie: cienka, czerwona, sklecona rzecz, która kończy się wokół moich nagich ud. Przebiegam palcami przez moje wzburzone ciemne włosy i rozmazuję linię czarnej kredki wokół Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 13

oczu. Rozpaczliwy ból buduje się w mojej klatce piersiowej i muszę iść znaleźć jakiś sposób, aby go zablokować. Zatracić się na godzinę nocą, po prostu wynieść się w cholerę z mojej własnej skóry na jakiś czas i uspokoić czarne myśli, wirujące w mojej głowie i pustkę nawołującą w mojej duszy. Stukając, schodzę w dół korytarza i znajduję mojego starszego brata, Emersona, właśnie wracającego z pacy w barze. Obdarza mnie jednym spojrzeniem i kręci głową. - Nie ma do cholery mowy, że wyjdziesz tak wyglądając – przysięga, wpatrując się z determinacją. Przeciskam się obok niego. – Nie możesz mi mówić, w co mam się ubierać. - Jezus, Bit, wyglądasz jak… jak…? – Emerson się szamota. - Co? – Wypalam w odpowiedzi. – Dziwka? Kurwa? To jest to, co mówią w każdym razie. – Wzruszam ramionami, mimo, że boli słyszenie tego od niego. – Dlaczego powinnam się martwić o to, co ktoś myśli? - Ponieważ nie wiesz jacy są faceci. – Emerson zaciska szczękę. – Jesteś tylko szesnastolatką, nie możesz postępować w ten sposób, zwłaszcza w nocy. - Chcesz żebym zaprosiła jakieś dziewczyn i żebyśmy oglądały Pamiętnik? – Parskam. Ostatni raz, gdy ktoś zaprosił mnie na nockę był w ósmej klasie, kiedy Marcy Hampton oskarżyła mnie o kradzież jej bransoletki, a następnie rozpowiedziała, że przyznałam się do pieprzenia z połową drużyny koszykarskiej. Musiałam pogodzić się z szeptami i spojrzeniami przez miesiąc po tym. I Emerson zastanawia się, dlaczego nie mam żadnych przyjaciółek. – Ta, to się nigdy nie wydarzy. - Martwię się o ciebie, Brit. – Przez twarz Emersona przemyka spojrzenie pełne wściekłości i mogę dostrzec, że mój brat jest autentycznie przejęty. - Oboje wiemy, że potrafię o siebie zadbać. – Wzdycham, a następnie wspinam się na palce i zostawiam pocałunek na jego policzku. – Wyluzuj, Em, to tylko impreza na plaży. Wrócę przed świtem. - Północ. – Żąda. Śmieję się. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 14

- Albo co, uziemisz mnie? Do jutra! Wychodzę zanim może powiedzieć słowo. Kocham mojego brata, ale on nie może mi rozkazywać. Różnica między nami jest taka, że on dołączy do jakichś nieprzyjemnych osób w barze dzisiejszej nocy – wciąż próbując zapomnieć ostatni zawód miłosny, jaki poniósł z rąk swojej ostatniej dziewczyny, Juliet. To kolejny powód, aby nie wierzyć w bajki: widziałam z bliska jakie szkody wyrządza miłość, kiedy się kończy, gdy ktoś odchodzi i wszystko co pozostaje, to szczątki złamanego serca. Pusty ból się we mnie skręca i zauważam, że moje postanowienie przemyka. Prawda jest taka, że część mnie chce zostać tej nocy w domu: zwinąć się w kłębek na kanapie z Emersonem, zamówić pizzę i oglądać kiepski telewizor. Aby zostać bezpiecznie w objęciach małej rodziny, która mi pozostała. Ale potem pójdę do łóżka i wyłączę światło, a wszystkie ciemne, zdewastowane myśli mnie pochłoną. Samotność, gorycz, złość. I to jedno, niebezpieczne, straszne pytanie: Dlaczego odeszli? Nie potrafię sobie z tym poradzić, nie dzisiejszej nocy. Więc idę dalej w poszukiwaniu jakiegoś szaleństwa i sposobu, aby ukoić ten ból, który tnie głębiej w mojej piersi z każdym uderzeniem serca. W poszukiwaniu zaledwie jednej chwili spokoju.

- Brit, kotku. Dobrze wyglądasz… - Facet ze szkoły gwiżdże na mnie w chwili, gdy zbliżam się do tłumu na plaży. Przewracam oczami. – Marz dalej, Jimmy. – Odpowiadam, torując sobie drogę przez tłum. To ostatnia letnia noc i Beachwood Bay pożegna ją z hukiem. Wszyscy tuta są, dziewczyny tańczą w świetle ogniska, chłopaki opróżniają piwo Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 15

z czerwonych, plastikowych kubków. Muzyka rozbrzmiewa z głośników z bagażnika czyjegoś pick up’a i mogę wyczuć mdłosłodki zapach narkotyków unoszący się w słonej, morskiej bryzie. - Gdzie jest twój napój, dziewczyno? – jakiś facet, którego nie rozpoznaję potyka się na mojej drodze. – To jest czas, aby zmarnieć! Wyciąga puszkę piwa w moim kierunku, więc biorę ją i odchodzę, zostawiając go wołającego za mną w tłumie. Otwieram puszkę i biorę łyk, czując znajome palenie samo obrzydzenia, kiedy alkohol dostaje się do mojego organizmu. Picie jest najprostszym sposobem na blokowanie świata, ale za każdym razem, gdy to robię, myślę o mojej mamie, wlewającą po kryjomu whisky do swojej kawy o siódmej rano, aby po prostu przetrwać kolejny dzień. Zawarłam umowę z samą sobą po pierwszym razie, kiedy jakiś koleś namówił mnie do łyka ze swojej fiolki pod trybunami: jeden drink. Zawsze tylko jeden drink. Widziałam, co się dzieje z dziewczynami, które przeginają, niechlujne błędy i ledwo świadome wpadki, które obracają się w popiół rankiem. Oczywiście nie jestem aniołem, ale każdy facet z jakim byłam był moim wyborem, na moich zasadach. Moim sposobem, aby zablokować to wszystko i zatracić się w gorącej plątaninie kończyn i szukających po omacku rąk. Muzyka zmienia się na jakąś szybką, rockową piosenkę i czuję ogień w moich żyłach. Muszę się po poruszać, aby to wszystko z siebie wyrzucić, więc przysuwam się bliżej ognia i pozwalam przejąć kontrolę mojemu ciału, poruszając się w rytm staccato2 i gniewnego łomotania gitary. Moje oczy się zamykają i próbuję odpuścić, wyobrażając sobie siebie tysiąc kilometrów stąd, jakąś inną dziewczynę z innym życiem, z niczym prócz muzyką w moim umyśle. Czuję ręce łapiące mnie w pasie i potykam się do tyłu, a moje oczy się otwierają. To jakiś facet, którego nie rozpoznaję, ubrany w za dużą koszulkę piłkarską i zbliżający się zdecydowanie zbyt blisko. – Hej! – Protestuję, kładę obie dłonie na jego klatce piersiowej i odpycham go mocno od siebie. – Co do cholery?

2

Z każdym oddzielnym dźwiękiem lub tonem ostro oddzielonym lub oderwanym od innych.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 16

- Spokojnie, kotku – facet ponownie się porusza, a potem czuję kogoś za mną. To kolejny mężczyzna, chwytający mnie od tyłu. - Łapy precz! – Krzyczę, tym razem głośniej. Odwracam się, próbując wymknąć się między nimi, ale są zbyt wielkimi napakowanymi idiotami, którzy właśnie chwycili się za ręce, sprawiając, że jestem w pułapce. Pierwszy facet łapie mnie za tyłek, na co groźnym pacnięciem odsuwam jego rękę. – Powiedziałam, żebyś zabierał ze mnie łapy! Ignoruje mnie, przyciągając mnie do niego i śmiejąc się ze swoim kumplem. – Co powiesz na to? – Bełkocze śmierdząc piwem i papierosami. – Pomyśl, może obsłużyć nas oboje? - Tak kurwa. – Inny facet łapie za mój tyłek ponownie, ugniatając lubieżnie. – Lubisz to dziko, prawda, dziwko? Pękam. Czysta wściekłość kursuje przeze mnie i jestem tylko o krok od rozpętania im piekła i dobrego wykorzystania ruchów karate, których Emerson uczył mnie na podwórku, gdy Idiota odpycha mnie od siebie. Ułamek sekundy później słyszę dźwięk czyjejś pięści rozbijającej się na jego szczęce. Czas się zatrzymuje, kiedy blokuję oczy na facecie, który go uderzył: jedynej osobie w całym tłumie, która zauważyła, co się dzieje i przyszła mi z pomocą. Ostatnim człowieku, jakiego spodziewałam się na imprezie takiej, jak ta. Hunterze Covingtonie. Wstrząs energii elektrycznej przepływa przeze mnie, sprawiając, że każde zakończenie nerwowe płonie. Wtedy czas się odmraża i świat zaczyna z powrotem pędzić: idiota odlatuje do tyłu przez siłę uderzenia Huntera, wpadając w tłum i przewracając ludzi. Ktoś krzyczy, a potem jego kumpel popycha mnie na bok i atakuje Huntera. Borykam się, aby ustać na nogach, patrząc z przerażeniem jak on mocno chwyta Huntera i oboje upadają na ziemię z łomotem: ostro, gwałtownie szturcha twarz tego faceta i gardło, aż jego pięści są zakrwawione; ekspresja zacięta i zdeterminowana. Nie ma dla mnie czasu, abym się poruszyła, to tak

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 17

jakbym stała w miejscu, ale patrzę za niego i widzę ożywającego idiotę na ziemi i ciągnącego się do góry z mordem w oczach. - Hunter! – Krzyczę ostrzeżenie, ale musi mnie nie słyszeć. Zanim mogę powiedzieć choć słowo, idiota odciąga Huntera od swojego przyjaciela i uderza mocno w brzuch. Wzdrygam się na cios, moje serce się skręca, kiedy obserwuję Huntera chwiejącego się do tyłu, ból zalewa jego ekspresję. Nie! Hunter może być szybki, ale ten facet jest ogromny: zbudowany jak ciężarówka, a teraz również wkurzony. Nie wiem co mogę zrobić, aby go zatrzymać, albo teraz już jego wyciągnięta rękę. Rozglądam się za pomocom, ale każdy po prostu stoi, obserwując. Mają jeszcze nawet tupet, aby wyglądać na zachwyconych, jakby to była jakaś zabawa dla ich rozrywki. Czy oni nie zdają sobie sprawy, że Hunter jest o krok od bycia rozerwanym na strzępy? Moje serce pędzi w desperacji i staram się do nich przecisnąć. Nie wiem, co mam zamiar zrobić, wiem po prostu, że muszę spróbować pomóc Hunterowi, ale zanim mogę go dosięgnąć ktoś wyłania się z tłumu i chwyta idiotę w żelazny uścisk. - Wystarczy! – Każe. To Jace, drugi brat Covington. Starszy, wspaniały, jedyny, przez którego każda dziewczyna w mieście dyszy po samym przejściu obok niego. - Żartujesz? – Krzyczy wściekły facet. – To on zaczął! On jest kurwa szalony! Jace mówi coś do niego, próbując go uspokoić. Cokolwiek to jest, działa: widzę, że obaj faceci się relaksują, wciąż wściekli, ale nie wyglądają już jakby mieli zadać kolejne ciosy. Łapię oddech, ulga oblewa mnie jak przypływ. To koniec. Hunter jest bezpieczny. Ale teraz, kiedy niebezpieczeństwo minęło, zalewa mnie rzeczywistość. Zdaję sobie sprawę, że jestem w centrum ogromnego tłumu i mogę dostrzec ich Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 18

spojrzenia, usłyszeć wszystkie szepty, kiedy ich oczy hulają po mnie, plotki wypowiadanie ich nie-tak-ściszonym głosem. To twoja wina. Cały ten dramat, oni obwiniają ciebie. Pewnie myślą, że na to zasłużyłaś. Czuję pojawiający się gorący rumieniec, kiedy zdaję sobie sprawę, co się stało. Boże, wystarczająco złe było to, jak te dupki miały ich spocone dłonie na mnie, a on jeszcze to wszystko widział. Widział wszystko. Hunter. Co on musi sobie o mnie myśleć? Spoglądam ostatni raz, aby zobaczyć czy wszystko jest w porządku – zgięty w pół, ale wracający do życia po tym uderzeniu pięścią – a potem okręcam się dookoła i uciekam, torując sobie drogę przez gapiący się tłum, póki nie jestem sama na ciemnej plaży. Cholera. Idę szybko, moje stopy są gołe na chłodnym piasku, życząc sobie, żebym mogła zostawić tą scenę za sobą, jakby nigdy nie miała miejsca. Ale wstyd wlecze się za mną, ostrzejszy z każdym krokiem. Zawsze sobie mówiłam, że nie obchodzi mnie, co sobie o mnie ktoś myśli. Nie obchodzą mnie plotki, szepty i suki w szkole rozprzestrzeniające ich kłamstwa, ale myśl, że Hunter też widzi mnie w ten sposób – że musiał skoczyć, aby mnie ratować lub zatrzymać ich ohydne komentarze… Nie mogę tego znieść. To jest coś innego. Nie wiem dlaczego, ale jest. Hunter… Wypuszczam westchnięcie, myśląc o nim. Te niebieskie oczy, jaśniejsze niż letnie niebo. Złoty połysk jego opalonej skóry, naturalne, potargane blond włosy. Przez całe lato walczyłam z moim pociągiem do niego, przypisując to jakiemuś bezużytecznemu hormonalnemu zgnieceniu. Chodzi mi o to, że taki facet nigdy nie spojrzy w moim kierunku; równie dobrze mogę pomarzyć o jakimś Hollywoodzkim aktorze albo gwieździe rocka, czymkolwiek co sprawi, że poczuję się lepiej. Nawet teraz jestem zaskoczona, że wciąż jest w mieście. Jego Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 19

rodzina co roku wyjeżdża po Święcie Pracy: wracając do swoich doskonałych, przepełnionych bogactwem żyć w Charleston i uprzywilejowanego świata, jakiego nigdy nie poznam. Ale on dzisiejszej nocy tutaj jest. I zobaczył mnie, z tymi facetami… Wstyd jeszcze bardziej mnie pali. Chciałabym żeby fala mogła przypłynąć i mnie stąd zabrać. Teraz myśli, że plotki są prawdziwe, że jestem jakąś tanią dziwką, która pieprzy się z kimkolwiek. - Brit! Słyszę wołanie za sobą. - Brit, czekaj. O Boże. To on. Hunter. Jego głos nawołuje mnie w ciemności. To pierwszy raz, kiedy cokolwiek do mnie powiedział i musi być akurat teraz. Co on mógłby chcieć? Przygotowuję się i odwracam. Hunter mnie dogania, wyglądając na rozczochranego po walce. Ma ciemnego siniaka już formującego się na prawej kości policzkowej i muszę wbić swoje paznokcie w dłonie, aby powstrzymać się od sięgnięcia do niego i dotknięcia go. Łapie oddech, a kiedy się odzywa, jego głos jest gładki. – Nawet nie byłaś w stanie zostać w pobliżu i zobaczyć czy ze mną wszystko w porządku? Wzdrygam się, rozczarowanie uderza we mnie przez jego słowa. Więc to jest to, czego oczekuje, jakieś formy zapłaty przez wkroczenie tam i jest wkurzony, że nie upadłam mu do stóp i nie zrobiła czego tylko chciał. Było pewne o co mu chodziło. - Nie prosiłam, żebyś przyleciał i mnie ratował. – Mówię chłodno. Myślę, że jednak mimo wszystko jest taki sam jak reszta. – Miałam wszystko pod kontrolą. - Nie wyglądało na to z miejsca, w którym stałem – Hunter brzmi na wkurzonego, ale nie mam na to czasu – nie, jeśli po prostu czeka na „nagrodę”. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 20

- Ta, być może po pierwsze nie powinieneś był patrzyć. – Mówię mu. Staram się być zła, ale nic nie mogę poradzić na smutek wypływający z mojego głosu. Myślałam, że on był inny, ale myślę, że nikt nie jest. Hunter musi słyszeć ścisk w moim głosie, bo jego wyraz twarzy się zmienia. Wypuszcza długi oddech. – Hej. Przykro mi, że wyszło tak niefortunnie. – Jego oczy zmiękczają się, są bardziej opiekuńcze. – Po prostu nie mogłem stać i obserwować jak traktowali cię w ten sposób. Mrugam zmieszana. – Może mi się podobało – mówię mu, wciąż defensywnie. – Może właśnie zepsułeś mi szaloną noc, którą miałam zaplanowaną z ich obojgiem. - Hej, co ja ci kiedykolwiek zrobiłem? – Wymaga Hunter, wyglądając na zranionego. – Starałem się tam zrobić dobry uczynek, a ty próbujesz zwalić na mnie winę. Zatrzymuję się. On ma rację. Nie zrobił nic, prócz bycia dobrym i przyzwoitym. Jestem tą, która wyciąga pochopne wnioski i zakłada najgorsze. – Przepraszam. – Wyznaję. – Masz rację, nie zasługujesz na to. – Mój głos się łamie, więc szybko dodaję „dziękuję”, a następnie odwracam się i odchodzę, obierając ponownie kierunek, w którym zmierzałam, okrążając pustą, oświetloną księżycem plażę. Ale Hunter nie odpuszcza. Podąża obok mnie oddalony o krok, z łatwością dopasowując się do mojego tempa z jego długimi nogami. – Dokąd się wybierasz? – Pyta. – Nie powinnaś samotnie wędrować po zmroku. Nie mogę nic poradzić, ale się na to uśmiecham. – To jest Beachwood Bay – przypominam. – Co ktoś może mi zrobić, udusić na śmierć w przybrzeżnym omamieniu? Hunter nie odpowiada przez chwile, a ja zastanawiam się czy myśli o tym, co zdarzyło się na imprezie. Nigdy się do tego nikomu nie przyznam, ale nadal jestem trochę wstrząśnięta. Lubię myśleć, że jestem niezwyciężona, że nic i nikt nie może mnie zranić, ale tamci faceci… Zastanawiali mnie przez chwilę, kiedy tylko zaczęli rozmawiać, albo kiedy naprawdę zaczęli dążyć do realizacji swoich okropnych planów. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 21

Drżę w ciemności. - Dokąd idziesz? – Pyta Hunter. – Odprowadzę cię. - Donikąd, to jest w porządku – otulam się ramionami. Część mnie wzbrania się przez uwierzeniem, że Hunter jest po prostu miłym facetem. Musi czegoś ode mnie chcieć. Oni zawsze czegoś chcą. Drżę ponownie na wietrze i zanim mogę się zorientować co on robi, Hunter ściąga marynarkę i zarzuca na moje ramiona. Jest ciepła dzięki jego ciału, miękka na mojej skórze i pachnie jak on: czystością, świeżością i lekko płynem po goleniu. Wdycham go wbrew sobie, czując się bezpieczniej. - Co za zbieg okoliczności – przeciąga Hunter. – Ja też zmierzam donikąd. Ten komentarz jest tak absurdalny, że się śmieję. – Ty? – Pytam go. – Ty zmierzasz prosto do Yale. A potem Biały Dom, jeśli to, co mówią, jest prawdą. Hunter milknie i nawet w ciemności widzę błysk rozczarowania wślizgujący się na jego twarz. Zatrzymuję się. On nie może być tak nieświadomy swojej przeszłości, prawda? On jest doskonałym człowiekiem, Złotym Chłopcem, wszyscy się z tym zgadzają. Dzieci wokół miasta miałaby do niego żal o to, gdyby nie był tak cholernie uroczy i sympatyczny. Ma dla siebie wszystko na tym świecie, ale on jest tutaj, wyglądając jakby nosił ciężar świata na ramionach. A ja właśnie w to wdepnęłam. Gówno. Zastanawiam się co powiedzieć. Zrobię wszystko, aby usunąć ten grymas z twarzy Huntera, ale nie mam pojęcia, co się z nim dzieje. Wtedy zdaję sobie sprawę, że może ja go w ogóle nie znam. Oceniałam go przez plotki rozprzestrzeniające się po mieście, urok, którym tak łatwo obdarowuje ludzi na ulicy i tylko to, co znajdowało się na powierzchni. Ale czy mogę być wściekła za wcześniejsze zdarzenie, myśląc, że może robić to samo ze mną? Jesteśmy tutaj obcy, nie połączeni przez nic, prócz tą niewytłumaczalną więź między nami. Wystarczająco silną, aby moje serce podskoczyło, uderzając Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 22

niespokojnie w moją klatkę piersiową tylko przez jego bliskość, ale zbyt oddaleni od siebie, aby wiedzieć co teraz powiedzieć czy jak zapełnić tą przepaść. Nagle, znikąd, Hunter odwraca się do mnie z szerokim uśmiechem. – Nie sądzę, że się poznaliśmy – mówi, wyciągając swoją rękę, aby potrząsnąć moją. – Jestem Bob. Bob Smith. Śmieję się ze zdumienia. – Bob? – Pytam zaskoczona. - Oczywiście – Hunter nadal trzyma swoją wyciągnięta dłoń. – A ty jesteś…? Studiuję go ostrożnie przez chwilę, nie będąc pewna z czego to się wzięło – albo dokąd prowadzi. Wtedy to dostrzegam: on też to czuje. Dziwny dystans; niezaprzeczalne połączenie. To jest sposób, aby powiedzieć, że tej nocy możemy być kimkolwiek chcemy, tylko pomiędzy nami. On zaczyna z czystym kontem. - Jestem Susie – mówię, uśmiechając się nieśmiało i sięgam do jego ręki, aby ją uścisnąć. Dotyk wywołuje u mnie dreszcz, a Hunter przez moment wygląda na zaskoczonego, jakby się nie spodziewał, że będę grać razem z nim. Potem przytomnieje. - Miło cię poznać, Susie. Następuje cisza. Moje serce wali mi w piersi i wiem, że to mój ruch. Moja kolej, by postawić się na linii. To jest twoja ostatnia szansa. Szepcze głos. Ostatnia letnia noc. Co zamierzasz z tym zrobić? Pozostaję niewzruszona i słyszę swoje pytanie. – Jesteś zajęty, Bob? Hunter kręci głową. - Chodź – gromadzę każdą uncję odwagi i wyswabadzam swoją rękę z jego. – Jest jedno miejsce, które chcę ci pokazać.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 23

Podążam obok niej, milę od linii brzegowej, i z każdym krokiem moje tętno przyspiesza, póki nie czuję się jakbym stał na krawędzi, niespełna o krok od rzucenia się w nieznane. Brit nie patrzy na mnie. Jest owinięta moją za dużą na nią marynarką, zapatrzona w oświetloną księżycem plażę przed nami. Nie mogę przestać ukradkiem na nią spoglądać, zahipnotyzowany przez jej bliskość. Boże, wygląda pięknie, cała ta postawa twardej dziewczyny oddala się, nie pozostawiając nic, prócz wrażliwości i nerwowości na jej twarzy. Cokolwiek czuję, panikę, oczekiwanie, w jakiś sposób wiem, że ona też to czuje. Kosztuję gorączki niepohamowanego posiadania tak silnie, że bierze mnie to z zaskoczenia. Pragnę widzieć ją w tej marynarce jutro rano; w następnym tygodniu; zawsze. Chcę czuć ją pode mną w moim łóżku; budzić się wpatrując w te ciemne, prześladujące mnie oczy. Chcę ją całą, na zawsze. Spokojnie, chłopcze. Zmuszam się do powrotu do rzeczywistości. Nawet nie wiesz dokąd ona cię zabiera. Po tej scenie na imprezie, całowanie cię może być ostatnią rzeczą w jej głowie. Biorę głęboki oddech starając się kontrolować. Jest po prostu dziewczyną, mówię sobie. Ale ledwo te słowa uformowały się w moim umyśle, uderzyła we mnie komiczność ich brzmienia. Nawet teraz, wiem. Brittany Ray nigdy nie będzie jakąś tam dziewczyną dla mnie. Wyciągam rękę i łapię ją za dłoń. Brit wzdryga się na mój dotyk, potykając się na skalistym brzegu. Cholera. Szybko przyciągam ją zanim upada. - Mam cię – mówię nieśmiało. Powinienem odejść, wiem, ale moja ręka ma swoje własne życie: zamyka się wokół niej, zasznurowując palce z jej palcami. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 24

- Dzięki – szepcze. Spogląda na mnie trwożnie, a ja łapię jej spojrzenie, tracąc zdolność mówienia na nowo na sam jej widok. Czuję się ponownie jak dzieciak, tak jakbym nigdy nie trzymał dziewczyny za rękę. Moje tętno skacze, całe moje ciało jest napięte z paniki, ale mimo wszystko nie ma innego miejsca na świecie, gdzie wolałbym być. Plaża jest pusta, jesteśmy sami. Tylko na moment ona jest moja. Uśmiecham się do niej, tak pełen radości przez samo to, że jestem tu z nią. Brit wpatruje się we mnie, jak jeleń w świetle reflektorów, ale nie puszcza mojej ręki. Dzięki Bogu, że tego nie robi. Przeczyszczam nieręcznie gardło. – Więc, Susie, powiedz mi coś o sobie – mówię, siląc się na naturalny głos. – Co cię sprowadza do Beachwood Bay? - Jestem tylko przejazdem. – Brit odpowiada powoli. – Pochodzę… tak naprawdę z miasta. Moi rodzice tam mieszkają. Niedługo zaczynam naukę w szkole mody. Odwracam się z zaskoczenia. – Ach tak? – Szkoła mody. Powinienem był się domyślić. Zawsze nosi te fajne, oryginalne stroje. Nigdy nie przyszło mi do głosy, że zrobiła je dla siebie. Gram dalej zgodnie z historią, którą ona buduje. – Czym zajmują się twoi rodzice? - Moja mama też jest projektantką mody – odpowiada Brit, i przysięgam, słyszę jakiś smutek w jej głosie. – A mój tata… on jest po prostu zwykłym facetem. Pracuje w biurze, ale zawsze wraca wieczorami na kolację. - Brzmi fajnie – biorę drżący oddech, po prostu wyobrażając sobie tą fantazję. Zwykli rodzice, proste, normalne życie. – Moi rodzice też są całkiem zwykli – mówię. – Są nauczycielami. Żyjemy w centrum przedmieść, z psem i minivanem. - Jak się wabi twój pies? – Pyta Brit. - Hans Solo – odpowiadam bez zastanowienia. Brit chichocze. – Jesteś maniakiem Gwiezdnych Wojen, co?

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 25

Czuję, że moje policzki czerwienieją. – Ta. Ale ona nie mówi nic uszczypliwego, tylko z powrotem zapada cisza. Wygodna. Idę obok niej, po prostu ciesząc się uczuciem jej ciepłej dłoni w mojej. Mimo, że oboje tutaj kłamiemy, odczuwam to, jakbyśmy byli bardziej prawdziwi niż kiedykolwiek. Być może można powiedzieć więcej na temat kogoś po jego marzeniach, niż czymkolwiek realnym w jego życiu. W tym momencie wiem, że Brit chce mieć normalną rodzinę, że marzy o wyjeździe do szkoły mody, że pragnie ojca, który po pracy wraca każdej nocy do domu. Nie znam szczegółów jej życia, ale znając ten wyimaginowany jeden, wydaje się jeszcze bardziej osobisty: sekret, którym podzieliła się tylko ze mną. Może zwierzanie się to dla niej zbyt wiele, bo Brit nagle się odzywa, jej głos jest jasny i głośny. – Ale dość o wszystkich innych – oznajmia. – Opowiedz mi o sobie. Ulubiony smak lodów. - Wiesz to. – Spoglądam na nią z ukosa. – Zamawiam je za każdym razem. - Czekoladowe fudge – śmieje się Brit. - A ty lubisz te koktajle mleczne, z czekoladową posypką. – Odpowiadam. Brit zatrzymuje się. – Skąd to wiesz? – domaga, zaskoczenie jest wyraźne w jej głosie. Złapany na gorącym uczynku. Obdarowuję ją wstydliwym uśmiechem. – Dostrzegam rzeczy. - Na przykład jakie? – Pyta Brit. Moje serce wali. – Małe rzeczy. – Wzruszam ramionami, starając się, aby wyglądało to naturalnie, a nie tak, jakbym nie odrywał od niej oczu przez całe lato. – Jak na przykład to, że zawsze ubierasz się na czarno, ale twój ulubiony kolor to fioletowy. – Przyznaję się powoli. – I nigdy nie utrzymujesz takiego samego wyglądu swoich włosów dłużej niż przez tydzień. - Och. – Brit wygląda na zakłopotaną.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 26

Teraz sprawiłem, że czuje się nieswojo. Dlaczego do diabła to powiedziałem? – Nie prześladuję cię, przysięgam – dodaję szybko. – Po prostu cię zauważam. Nie potrafię tego nie robić. Brit nie patrzy na mnie, jej ekspresja jest niemożliwa do odczytania. Chciałbym, aby przez chwilę była jak inne dziewczyny, które znam: jej myśli, jasne jak słońce, wypisane na całej jej twarzy, wszystko oczywiste i możliwe do zobaczenia. Ale to jest to, co sprawia, że Brit jest wyjątkowa. Nikt inny nie jest dla mnie taką zagadką. Nikt nie może mnie zaskoczyć tak, jak ona to robi. - Tędy! – Brit nagle głośno woła. Puszcza moją rękę i spieszy do przodu, wspinając się po szeregu skał i na szczyt niewielkiego urwiska. Nie ogląda się za siebie, więc podążam za nią, wyznaczając sobie drogę przez chropowaty granit. Trudno znaleźć oparcie dla stóp, ale Brit skacze przed siebie, jakby to było nic. Musiała być tu już wcześniej, ze sto razy, aby tak dobrze poznać trasę. Przyprowadzała tu innych facetów? Rozbrzmiewają szepty wątpliwości. Czy to jej zwykłe miejsce, kryjówka, do której przychodzi cały czas? Nie. Nie wierzę w te plotki, nawet przez moment, a poza tym jakoś mam pewność, że Brit zabiera mnie do jakiegoś specjalnego miejsca, które coś dla niej znaczy. Dzisiejszej nocy, oboje pozostawiamy naszą czujność, pokazując stronę, której nikt inny nie może zobaczyć i czuję się uprzywilejowany przez samo wspinanie się z nią w świetle księżyca, rozpoczynając przygodę, której wiem, że nigdy zapomnę. Poszedłbym za nią wszędzie. Docieramy na długie, wąskie wzgórze i zdaje sobie sprawę, że jesteśmy w cichej zatoczce, chronionej przed resztą zatoki. Cień starej latarni majaczy przede mną, a po mojej prawej stronie stoi nieruchomo na srebrzystym piasku Brit. Fale oceanu masowo napływają, kojące, i jest tak, jakbyśmy byli sami na świecie, miliony kilometrów od kogokolwiek innego. Podchodzę powoli za nią. – Co to za miejsce? - To moje miejsce – odpowiada Brit, brzmiąc nieśmiało. – Nikt o nim nie wie, ale podoba mi się tutaj. Wszystko jest takie spokojne. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 27

Siada na dużej skale, przyciągając kolana do klatki piersiowej. Czekam chwilę, niepewny, ale potem siadam obok niej. Obserwuję światła miasta, migające po drugiej stronie zatoki, i rozumiem. To jest ucieczka, jej własne tajne schronienie. Jak ja i ranczo, to jest miejsce, gdzie idzie, aby poczuć samotność. Poczuć że żyje. - Tylko ty i ocean. – Mówię po cichu i widzę ulgę wślizgującą się na jej twarz. Kiwa głową, biorąc w dłoń garść piasku. Pozwala mu prześlizgnąć się między palcami, a jej oddech jest wolniejszy, bardziej zrelaksowany. - Więc, Bob – mówi Brit z nutą rozbawienia w głosie. – Czym jest to, czego pragniesz? Podskakuję ze zdziwienia. Ma na myśli teraz, dzisiejszej nocy? Sposób, by być oczywistym. – Co masz na myśli? – Pytam ostrożnie. Brit wzrusza lekko ramionami. – Teraz, dzisiejszej nocy, w życiu? Czego chcesz? Och. Oddycham z ulgą, ale zdaję sobie sprawę, że pytanie nie jest takie proste. Czego chcę? Patrzę na ocean, próbując znaleźć słowa. – Nie pamiętam, kiedy ktoś ostatni raz mnie o to zapytał – przyznaję powoli. – Wszystko co robię, jest takie jakby było zaplanowane dla mnie, a ja po prostu idę w czyjeś ślady. Brit odwraca się w moją stronę. – Masz na myśli swojego brata? Kręcę głową. – Nie. Może – dodaję. – Ale przede wszystkim dotyczy to moich rodziców, i ich rodziców… - Wzdycham myśląc o wielkiej spuściźnie Covington. Moi rodzice przypominają mi o tym cały czas. Jestem uprzywilejowany. Jestem błogosławiony. Mam obowiązek i odpowiedzialność, aby dokonać wielkich rzeczy w swoim życiu. Zapomnij o normalności, albo szczęściu, mój brat i ja jesteśmy stworzeni do budowania imperiów biznesowych i rządzenia państwami – albo przynajmniej stanami. Od dnia, w którym się urodziłem, niepowodzenia nigdy nie było opcją.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 28

Brit nadal milczy obok mnie, i zdaję sobie sprawę, jak niewdzięczny muszę się wydawać, zwłaszcza porównując jej życie. – Mam szczęście, wiem. – Dodaję szybko. – Mam tak wiele okazji, ja tylko… Myślę, że to czego chcę to kogoś, kto pyta mnie czego pragnę, raz na jakiś czas. - Więc chyba dzisiejszej nocy dostałeś to, co chciałeś – mówi mi Brit, patrząc na mnie po raz pierwszy. Jej oczy płoną w świetle księżyca, i nagle wszystko o czym rozmawiamy się rozmywa, utracone w północnej fali. Znika wszystko poza nią. To. Teraz. Odwracam się, zatracony w obietnicy w jej spojrzeniu i cieniami, jakie srebrzyste światło rzuca na jej twarz. Jest teraz tak blisko. Tak doskonała. Czuję, że moje serce przyspiesza rytm w piersi, zbolałe z potrzeby, której nigdy wcześniej nie czułem i wiem, że zatracam się w niej. Do diabła z cieniami dnia jutrzejszego majaczącymi nad obojgiem nas i wszystkimi powodami, przez które trzymałem dystans. Jest całkowicie tym, czego chcę. Jest wszystkim. - Jeszcze nie – oddycham cicho, a potem pocieram dłonią jej policzek. Nie mogę się powstrzymać. Chcę jej zbyt mocno, aby się opierać. Wystarczy dotyk, to wszystko, co potrzebne, jedno dotknięcie tej doskonałej skóry moimi palcami, dotyk, o którym marzyłem tygodniami, doprowadzając siebie do szaleństwa. Tutaj. Przysięgam, czas zatrzymuje się, kiedy dotykam jej skóry, miękkiej jak jedwab pod moimi palcami. Brit bierze drżący oddech, ale nie porusza się, tylko patrzy na mnie bez słowa, z tymi ciemnymi, pełnymi uczuć oczami zadającymi miliony pytań, na które mogę sobie tylko wyobrazić odpowiedzi. Moje serce łomocze. Ośmielony, śledzę kciukiem zarys jej szczęki, obejmując dłonią jej policzek. Pasuje idealnie, jakby moja ręka została wykonana tylko dla niej. Ona drży pod moim dotykiem i wysyła wstrząsy pożądania w moje żyły, pragnienie, jakiego nigdy wcześniej nie zaznałem. Jak ona może mi to robić za pomocą jednego dotyku? Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 29

Muskam jej twarz, delikatnie, zapamiętując każdy kąt i płaszczyznę. Każdy cal tej słodkiej skóry, każdy błysk w jej oczach. Jesteśmy tu razem zawieszeni, jakby świat się oddalił. Nic, tylko ja i ona, i kuszące uczucie miękkiej skóry pod moimi rękami. Przesuwam kciukiem po jej dolnej wardze, miękkiej poduszce różu. Brit wstrzymuje oddech, oczy jej się rozszerzają, i Boże, to wymaga każdej uncji samokontroli w moim ciele, aby nie zdewastować jej właśnie tutaj: domagać jej ust moimi własnymi, przyciągnąć ją mocno do siebie i przyjąć pocałunki, które wiem, że zmieniłby mój świat na zawsze. Ale muszę się powstrzymać. Muszę być pewien, że to jest to, czego ona potrzebuje, że wszystko, co czuję jest odzwierciedlone w niej. - A czego ty chcesz? – Mój głos jest ochrypły z pożądania. Przytrzymuję jej wzrok, rozpaczliwie poszukując odpowiedzi. – Co jest tym, czego chcesz dzisiejszej nocy? Patrzy na mnie, a to sprawia, że moje serce się zatrzymuje, ta pewność w jej spojrzeniu. Śmiałość i zrównoważenie, odwaga i prawdziwość. - Ciebie. Jej odpowiedź uderza we mnie przypływem radości. Nie mogę uwierzyć, że dobrze usłyszałem, ale Brit mówi to ponownie. Jej głos jest stały w ciszy nocnej. - Chcę ciebie. Czekam moment zdesperowany, ale nagle zbyt przerażony, aby działać. To jest jak sen, nasza dwójka razem. Ale nawet w najśmielszych fantazjach, śnieniu na jawie o tej chwili, nie mogłem sobie wyobrazić jasności w jej oczach i słodyczy na jej pięknej twarzy. Wtedy Brit sięga i dotyka mnie. Odsuwa kosmyk włosów, które wpadły mi w oczy, a iskra, która przeze mnie przechodzi, jest jak fala elektryczna. Żywa. I to już dłużej nie jest wybór, to grawitacja. Tak naturalne, jak fale, które ciągle rozbijają się przed nami o brzeg, tak doskonałe, jak płat srebrzystego księżyca wiszącego na nocnym niebie. Pochylam się do niej, moje wargi szukają, Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 30

póki nie znajdują ich prawowitego domu: chwytając jej chwalebne usta w pocałunku tak słodkim, że nie chcę, aby się skończył. Brit rzuca się na mnie, a potem jest moja. Ciepło i miękkość, delikatność i prawdziwość. I wiem, głęboko w kościach, że nigdy nie będę już taki sam.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 31

On całuje jak anioł. Seksowny, zdeprawowany anioł, który sprawia, że zapominam jak się nazywam. Boże. Poddaje się pocałunkowi, potrzebując zasmakować tego wszystkiego, zanim ten sen całkowicie zniknie. Język Huntera pieści mój, miękko i zmysłowo, wywołując dreszcze pożądania w moich żyłach. Nigdy nie byłam tak całowana, nigdy nie czułam czegoś takiego. Jego zapach, dotyk jego dłoni na moim policzku, jestem przytłoczona, tonąc w astronomicznym basenie czystego uczucia. Chcę więcej. Chcę wszystkiego. Jakby czytając mi w myślach, Hunter przesuwa rękę na tył mojej głowy, wplątując palce w moje włosy, kiedy druga okrąża moją talię, przyciągając mnie bliżej do jego ciepłego tułowia. Drżę. Jego mięśnie są solidne pod cienką tkaniną jego koszulki, a ja przesuwam ręce po płaszczyznach jego pleców w górę, na szerokie ramiona. Hunterowi wyrywa się niski dźwięk w moje usta, a następnie pocałunek jest głębszy, bardziej dziki, jego język jest natarczywy i poszukujący, kiedy topię się naprzeciwko niego, bez tchu w jego ramionach. Nie mogę myśleć, ledwo mogę oddychać, wszystko, co się liczy, to dotyk jego rąk na mnie i mroczna, niebezpieczna przyjemność czerpana z jego ust przykrywających moje. Wszyscy ci chłopcy, z którymi wcześniej się całowałam, całe to wyrachowane grzebanie się po omacku, jest niczym w porównaniu z tym, jak całuje mnie teraz Hunter. Oni byli tylko chłopcami, zdaję sobie sprawę. Hunter… Hunter jest mężczyzną. W końcu on się odsuwa, z trudem łapiąc powietrze. Spojrzenie w jego oczach jest dzikie, płonie pragnieniem. Czuję pojawiający się ból, nisko między moimi udami, głód, który wymaga zaspokojenia.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 32

- Boże, Brit – mruczy, jego głos jest niski i żarliwy. – Jesteś taka piękna. Oblewam się rumieńcem. To nie jest pierwszy raz, kiedy facet powiedział mi coś takiego, ale to pierwszy raz, kiedy wierzę w te słowa. W odpowiedzi sięgam po niego ponownie, wsuwając dłonie w jego włosy i przyciągając jego jedwabiste usta znowu do moich, gdzie należą, aby zasmakować go na nowo. Ten pocałunek jest głębszy, mroczniejszy, zapalający lont, przez co jestem coraz bliżej do detonacji. Napieram na niego, dziko i bez opamiętania, nie troszcząc się o to, co on może sobie myśleć, ani jak to wygląda, dla mnie ma tylko znaczenie ciepło naszych ciał, dotyk jego warg i ogień pędzący w moich żyłach, doprowadzający mnie bliżej krawędzi. Nigdy nie pragnęłam czegoś takiego, nigdy nie czułam tak szaleńczej pasji. To mnie pochłania, kruszy moje mury obronne i pozostawia mnie drżącą i lekkomyślną w jego ramionach. Hunter odrywa usta od moich, ale zanim mogę zaprotestować, zaczyna wyznaczać szlak pocałunków wzdłuż mojej szyi i wrażliwego zagłębienia obojczyka, przez co jęczę z rozkoszy w jego usta. Czuję jak ciężko oddycha naprzeciwko mnie, a potem jego ręka sunie wzdłuż mojego ciała, muskając delikatnie moją klatkę piersiową z lekkim naciskiem, który sprawia, że drżę w jego ramionach. Boże, tak. Hunter ponownie przejeżdża dłonią po moim ciele, jego kciuk masuje mój sutek przez cienką tkaninę sukienki, a ja nie mogę nic poradzić na jęk, który wypuszczam na skutek tego słodkiego tarcia, słysząc mój głos jakby z oddali. - Jezus – Hunter przeklina, unosząc oczy do spotkania z moimi. Jego oddech jest teraz nierówny, oczy jasne i drapieżne. – Brit, ja… Zatrzymuję go pocałunkiem, a potem łapię za rękę i wstaję. Chwieję się, ale jestem pewna: jesteśmy już poza słowami, nie ma nic do powiedzenia. Rozmowa tylko przedłuży delirium, w którym jestem, dając czas na pytania, ponowne rozpatrywanie i wyrzeczenie się jedynej rzeczy, której wiem, że potrzebuję bardziej niż czegokolwiek. Jego. Całego jego. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 33

Teraz. Szarpię go za rękę, na co Hunter przychodzi chętnie, podążając za mną po skalistym brzegu w cieniu starej latarni morskiej, dawno opuszczonej. Uchwyt łatwo ustępuje pod moim naciskiem i drzwi się otwierają, zawiasy jęczą z wiekiem. Jest ciemno wewnątrz małego, okrągłego pomieszczenia, ale światło księżyca wpada przez okna, oświetlając podłogę, zakurzone meble i jakieś stare kręte schody w rogu. Zatrzymuję się, moje pragnienie nagle ustępuje zakłopotaniu. Co ja robię, przyprowadzając go tutaj? Latarnia morska stała się moim schronieniem podczas tuzina letnich burz, dni, kiedy wiatr był zbyt silny, aby wracać do miasta. Zawsze myślałam, że odpadająca farba i stare drewniane meble były romantyczne i chwilowo modne, opowiadające historię o innych czasach, ale teraz obdarzam Huntera niespokojnym spojrzeniem, zastanawiając się czy myśli, że to tylko stara, zaniedbana chałupa. - To jest niesamowite – mówi w zamian, podchodząc od razu do starej drewnianej skrzyni w rogu, ręcznie rzeźbionej i nadal w dobrym stanie, stojąca tu już dobre dwadzieścia lat. – Jakim cudem to wszystko nadal tu jest? - Nikt się w tej okolicy nie kręci. – Wzruszam ramionami. – Są lepsze miejsca dla dzieci do spędzania wolnego czasu. - Kocham to. – Hunter podchodzi do drugiego okna, patrząc na skalisty brzeg i zatokę rozciągającą się przed nim. – To tak, jakbyśmy byli ukryci na krawędzi świata. Odwraca się do mnie i nasze oczy spotykają się w poprzek tego małego pomieszczenia. To tak, jakby został kliknięty przełącznik, zalewając moje ciało pragnieniem jeszcze raz. Nagle pamiętam, co robiliśmy zanim nas tutaj przyprowadziłam. Co mieliśmy zamiar zrobić. Mój oddech więźnie mi w gardle, gdy Hunter powoli pokonuje odległość między nami. – Dziękuję za zabranie mnie tutaj – szepcze, odgarniając kosmyk moich włosów z oczu. – Za dzielenie się tym ze mną.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 34

Kiwam głową, zachwycona błękitem jego oczu, głębokim jak noc w ciemnym pomieszczeniu. On nie zdaje sobie sprawy, że to miejsce jest tylko częścią tego, czym się podzieliłam. Rzeczy, które powiedziałam dzisiejszej nocy, sposób w jaki go wpuściłam… To coś więcej, niż cokolwiek co dałam jakiemukolwiek facetowi wcześniej. - Brit – mruczy moje imię, tak miękko, że to ledwie szept nad oddalonym wzburzonym oceanem. – Boże, co ty mi robisz… Wyznacza szlak palcem na moim policzku, wzdłuż krzywizn szczęki, a potem jeszcze niżej. Drżę, moje oczy się zamykają, pogrążając mnie w ciemności i grubej, szarpiącej nitce pożądania. Jestem zahipnotyzowana, niezdolna do niczego, prócz czucia dreszczy wywoływanych jego pieszczotami na mojej skórze. Coraz niżej i niżej, zjeżdża palcem przez mój obojczyk, drażniąc powoli skórę wokół dekoltu sukienki. Zatrzymuje się. Moje oczy się otwierają, patrząc prosto w jego. On mnie obserwuje, studiując mnie z taką intensywnością, że chcę odwrócić wzrok, ale nie mogę, bezradna, gdy jego ręce wędrują na moje nagie ramiona i powoli, świadomie zsuwają cienkie ramiączka w dół. Moje serce podskakuje. Sukienka jest cienka, a ja nie mam na sobie pod spodem stanika, ale nie mam czasu, aby czuć się skrępowana, nie wtedy, gdy palce Huntera tańczą na mojej skórze, wywołując dreszcze przyjemności powstające od jego dotyku, gdy krawędzie wątłej tkaniny są coraz niżej i niżej, aż opadają wokół mojej talii, a moje piersi są obnażone, blade w świetle księżyca. Hunter zasysa nierówny oddech. - Boże… Brit… - Patrzy na mnie, i pomimo mojej bezmyślności, czuję dreszcze wywołane rozpaczliwym pragnieniem wypisanym jasno na jego pięknej twarzy. - Jesteś idealna – wzdycha, patrząc na mnie jak na dzieło sztuki, bezcenny skarb. – Tak cholernie dokonała.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 35

Łapię oddech, czekając na niezręczny szturm: macanie, szorstką akcje po omacku, która z pewności ma teraz nadejść. Ale Hunter ledwo się porusza, on po prostu unosi ten jeden, perfekcyjny palec i przejeżdża nim powoli po krawędzi mojej piersi. Drżę. Muska mnie znowu, kusząc, a ja przygryzam wargę, aby nie krzyczeć. Obolałość we mnie zwiększa się z każdym kontaktem coraz bardziej. Hunter delikatnie okrąża jeden sutek, a następnie powoli przeciąga kciukiem po naprężonej grudce. Kwilę, ciśnienie jest tak słodkie, ale nie wystarczające. Czuję jak wyginam się do jego ręki, moje ciało domaga się więcej. Hunter unosi na mnie oczy i obdarowuje mnie powolnym, złośliwym uśmiechem. – Podoba ci się to? – Mruczy, opuszczając usta na moją szyję, zostawiając ścieżkę delikatnych pocałunków. Drżę w odpowiedzi, moje ciało zalewa nieznana potrzeba. - Powiedz mi – szepcze, jego język sieje spustoszenie na kolumnie gardła. – Powiedz mi, jeśli pragniesz więcej. A potem jego ręce zastygają, ponownie delikatnie, zaledwie muskając moje ciało. Jestem zbolała przez tą nieobecność, potrzebując, aby znowu mnie dotknął. – Tak! – Wypuszczam zduszony szloch. – Hunter, proszę! Czuję jego warknięcie, a następnie jego obie wspaniałe dłonie są na mnie po raz kolejny, domagając się mnie, muskając i dokuczając, osłaniając mnie, doprowadzając do szaleństwa z potrzeby, póki nie jestem dysząca i wijąca naprzeciw niego. - Hunter! – Szlocham, lekkomyślna. Podnosi głowę w odpowiedzi, w końcu wracając wargami do moich, pochwytując usta w pocałunek pełen czystej, bezmyślnej potrzeby. Jego usta rozbijają się o moje, język wsuwa się głębiej, najeżdżając mnie, i w momencie, kiedy jestem zatracona, majacząca w zamęcie, jego kciuk i palce zamykają się wokół moich sutków i ściskają je. O Boże! Wypuszczam okrzyk w jego usta, zataczając się od gwałtownej rozkoszy. Hunter jęczy, ponownie ściskając, bawiąc się i walcując grudki, wysyłając gorące Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 36

fale przyjemności do mojego wnętrza, póki moje nogi nie odpuszczają i chwytam się go, zataczając się i zatracając w przyjemności, jaką mi daje. Hunter mnie trzyma, kiedy jestem w stanie nieważkości w jego silnych ramionach. Prowadzi mnie do rogu pokoju i delikatnie obniża na podłogę, rozkładając swoją marynarkę pode mną. Opadam na ziemię, a on obok mnie. Światło księżyca wpada przez okno, rzucając srebrny cień na nas oboje. Jego włosy lśnią złotem, opalona skóra i jego oczy… One patrzą na mnie z taką czułością i takim pragnieniem. Jakby balansował na krawędzi, tak jak ja, przytłoczony emocjami, rozbijającymi się między nami. Zatrzymaliśmy się tutaj, zawieszenia na chwilę. Oczekujący, ledwo łapiący powietrze, cała gama emocji przewija się bezgłośnie w nocy. A potem wybucha. Sięgając do mnie, Hunter przyciąga moje ciało bliżej jego, wciągając mnie pod siebie w pułapkę, kiedy rozbija swoje usta o moje. Łapczywie oddaje pocałunek, moje nogi owijają się wokół jego bioder, moje ręce wędrują, spragnione, aby go dotknąć. Łapie mnie za tyłek, przyciągając bliżej, a ja wsuwam dłonie pod jego koszulkę, rozkoszując się dotykiem gładkiej skóry i napiętych mięśni brzucha. Jego ciało jest doskonałe. Wyginam się ku niemu, moje serce zatrzymuje się, kiedy czuję twardość wywołującą nacisk między moimi udami. Ale tu nie ma czasu, by czuć wstyd czy rozwagę, nie z jego ustami dewastującymi mnie, jego wagą wciskającą mnie w podłogę; gwałtowność, pulsujące pragnienie we mnie, zwijające się i rozwijające, domagające się zaspokojenia w jakikolwiek sposób. Szarpię jego koszulkę, niecierpliwa, i Hunter ją zrywa z siebie przez głowę, odrzucając na bok, zanim wraca z powrotem i umieszcza moje ciało pod jego własnym. Tym razem to jest skóra na skórze, doskonałe uczucie, niebo tu na ziemi, ale nie mam za dużo czasu, by się tym cieszyć, ponieważ Hunter okręca nas tak, że siedzę okrakiem na jego kolanach. Ciężko wdycham powietrze, znajdując równowagę, sięgam do jego twarzy i biorę ją w dłonie, całując go ze wszystkim, co posiadam. On sunie rękami w dół moich nagich pleców, na krzywizny tyłka, nadal osłonięte przez tkaninę sukienki, a następnie jego palce znajdują się na moich udach, sunąc w Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 37

górę i przesuwając materiał wyżej i wyżej. Drżę, nagle nerwowa, ale jego pieszczota jest zbyt dobra, aby to zatrzymać; jego zęby przygryzające moją dolną wargę, tarcie pomiędzy nami. Jego palce przemieszczają się wyżej, aż jego kciuk ociera się o krawędzi moich majtek i omiata delikatnie wierzchołek moich ud. Och! Zastygam w jego ramionach na ten kontakt. Hunter zatrzymuje się, podnosi rękę i obejmuję nią moją brodę, delikatnie przytrzymując ją w miejscu, spojrzeniem przeszukując moje. Jego druga ręka wciąż jest między nami, a jego palce tańczą po moich udach i okrążają mnie ponownie, tym razem wolniej. Ciężko łapię powietrze, drżąc. Jego oczy ciemnieją, szczęka zaciska się z napięcia. Powoli, świadomie, muska mnie kciukiem, znajdując zbolałe nerwy i okrążając je w stałym tempie, dostarczając przyjemności całemu ciału. Wyduszam okrzyk, opuszczam głowę na jego ramię, kiedy on szarpie moje majtki na bok, a potem jego palce są na mnie, słodkie i powolne, dokuczliwe, budujące napięcie, póki nie mam wrażenia, że mogłabym rozpaść się właśnie tutaj. Nie wiedziałam, że moje ciało może odczuwać coś w ten sposób, że mogę zatracić się w ciemnej mgle przyjemności, pragnieniu rozpalającym mój każdy nerw, czystą potrzebą zalewającą mój każdy atom, aż nie istnieją tylko jego ręce, moje pulsowanie i powolne, nieustannie zataczające kręgi palce w moim umyśle. Skądś nawołuje mnie głos, by się wycofać, by odzyskać przewagę: znaleźć kontrolę, którą zagubiłam. Być bezpieczną. Zdystansowaną. Indywidualną w sposób, w jaki zawsze jestem. Gotową, aby odejść. Ale jest już za późno, nie mogę się zatrzymać, nawet jeśli bym próbowała. Chcę tego bardziej, niż czegokolwiek, bardziej niż ostatniej nici mojej samokontroli. Wyginam się do jego dłoni, potrzebując więcej, zdesperowana. Jego palce ześlizgują się niżej, zatrzymując przy moim wejściu. Hunter wypuszcza surowe przekleństwo przy moim uchu. – Boże, Brit, jesteś taka mokra. Jesteś taka gotowa dla mnie. Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 38

Rumienię się, ale zaszłam zbyt daleko, aby się przejmować, jęcząc, wijąc się naprzeciw niemu, potrzebując więcej. Jego. Teraz. Hunter wślizguje jeden palec głęboko we mnie, a ja tracę głowę. - Och! – Mój krzyk roznosi się echem po ciemnym pokoju, dźwięk szoku i wielkiej potrzeby. Jesteśmy razem ściśnięci, nie ma między nami cala. Moje piersi są spłaszczone na jego klatce, nabrzmiałe i zbolałe; jego ręka zaczarowująca mnie między moimi udami. Wyginam się ku niemu, bezmyślnie, zatracona w ekstazie, którą rozpętały tylko jego cudowne palce: zwijające się we mnie, przesuwające się, krążące i dokuczające, pogrążając mnie znowu przez bezwzględny rytm, niebezpieczny i odurzający. Poruszam się wraz z jego ręką, zdesperowana, ogień wybucha coraz bardziej. Hunter zgina we mnie palec, a ja gryzę jego ramię, jęcząc. Jestem tak blisko, na skraju wszystkiego, zdesperowana, by upaść, odpuścić, być spełnioną. - Brit – Hunter warczy, zatrzymując się, a kiedy podnoszę głowę, widzę jego zaciśniętą szczękę w męczeńskim napięciu. Jego słowa są ochrypłe, oddech nierówny i potrafię poczuć jego pragnienie, dociskająco się mocno do moich kolan. – Powiedz mi. Teraz. Mój umysł jest pusty z pożądania, ale w mgnieniu oka, zdaję sobie sprawę, o co mnie prosi. On musi wiedzieć czy to jest wszystko czego chcę – jeśli to jest najdalej jak zajdziemy. Albo jeśli chcę więcej. Wszystkiego. Nawet w środku tego piekła, z każdym atomem mojego istnienia domagającym się go, nie mogę nic poradzić na to, że czuję ukłucie gorzkiego żalu. Ten chłopak jest dżentelmenem w każdym calu. Z rodzaju tych, o których istnieniu tylko marzyłam. Inni faceci byliby na mnie w tym momencie, naciskając, spiesząc się, głodni, aby zaspokoić ich potrzeby, cholera, nawet nie wiem, co ja bym robiła. Moja sukienka skupiona jest wokół talii, moja skóra nakrapiana pożądaniem, jego ręce na mnie, wszędzie – i ciągle, Hunter upewnia się, że to jest to, czego pragnę. Mój wybór.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 39

Ale ty nigdy nie możesz mieć tego, czego tak naprawdę chcesz, zdradziecki głos szepcze. Nigdy nie dowiesz się jak to jest wypoczywać w tych ramionach na zawsze. Wszystko co możesz wybrać to dzisiejsza noc. Brama nieba, krótki smak złotej przyjemności. - Tak. – Dyszę do niego, zostawiając pocałunek na tych doskonałych wargach. – Chcę ciebie. Chcę tego wszystkiego. Hunter wypuszcza powietrze z westchnieniem, a następnie zdejmuje mnie z jego kolan, delikatnie ustawiając na podłodze. Zdejmuję moją sukienkę i majtki, kiedy on odpina swoje dżinsy i znajduje prezerwatywę w portfelu, a potem odwraca się znowu do mnie, kładąc się nade mną, przytrzymując na swoich ramionach i kołysząc się między moimi udami. Patrzę na niego, moje płuca nagle są okradzione z powietrza. Nigdy wcześniej nie żałowałam swojej przeszłości, rzeczy, które robiłam – i facetów, z którymi je robiłam. Ale teraz nie mogę nic poradzić, że chciałabym, aby Hunter był pierwszy. Jedyny. On patrzy na mnie z góry, usta uformowane ma w wyniszczający uśmiech. – Nie wiesz ile razy marzyłem o tym – szepcze, zniżając się, aby złączyć nasze usta w delikatnym pocałunku. Jego usta są zimne i miękkie, pieszcząc moje tym delikatnym dotykiem, ale ogień w moim ciele z powrotem zapłonął do życia, ryczący i dziki. Nagle wiem, że wszystko co było wcześniej już nie istnieje. To nie jest mój pierwszy raz, ale jako pierwszy ma znaczenie. Pierwszy raz czuję się w ten sposób. I to wszystko, czego kiedykolwiek potrzebowałam. Sięgam do niego, pogłębiając pocałunek, przyciągając jego ciało w dół i chełpiąc się w tarciu jego ciała z moim. Hunter jęczy, jego język bada moje usta, gdy zsuwa dłoń w dół mojego ciała do wzgórków moich piersi, drażniąc mnie, sunąc palcami w dół dookoła mojego brzucha i między moje uda. Tym razem zatacza koła lekko, irytująco, póki nie szlocham po raz kolejny, ból wewnątrz mnie jest niezaspokojony i domaga się więcej. - Hunter – sapię, ponownie balansując na krawędzi ciemności. – Boże, potrzebuję cię. Teraz.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 40

Hunter unosi się, ustawiając między moimi nogami. Jego oczy są ciemne z pragnienia, dzikość i płonąca pasja sprawiają, że moje serce i moje oczekujące ciało nawołują do niego. Ten mężczyzna jest wszystkim czego kiedykolwiek chciałam. Powoli się we mnie wsuwa. Chryste! Każdy cal jest jak nowa fala wrażeń, wypełniając mnie, rozciągając mnie z chwalebnym bólem, póki nie jestem wygięta naprzeciw niego, przyjmując go całego. Hunter jęczy nade mną, a ja zaciskam się wokół niego w odpowiedzi, zatracona w myślach jak dobrze go czuć, jak doskonale czuć jest jego długą grubość, mocno i głęboko, wypełniającą mnie. A potem wychodzi ze mnie, przez co sapię i jęczę w proteście. Hunter chowa twarz w moją szyję, wgryzając się, gdy wpycha się we mnie ponownie, tym razem trafiając głębiej, mocniej, wysyłając fale przyjemności roztrzaskujące się o moje ciało. Boże! Krzyczę, chwytając się niego, przysuwając bliżej biodra, znajdując rytm, który zmienia fale uderzeniowe w trzęsienia ziemi, mój niezaspokojony ból w dręczący głód. Każdy ruch, każdy nowy nacisk wysyła mój świat do góry nogami, póki nie tracę słów. Tracę poczucie czasu. Nic innego nie istnieje, z wyjątkiem zdyszanego przesuwania się jego ciała na moim, napięcia coraz bardziej rosnącego między moimi udami. - Brit – Hunter wstrzymuje oddech, zwalniając tempo, przewracając mnie na bok, więc leżymy naprzeciw siebie, tuląc moją twarz w jego dłoniach. I teraz to jest zbyt słodkie, zbyt cholernie słodkie, nieustępliwe, grubość we mnie powoli się przesuwa, trafiając w sam raz, tak głęboko. Jęczę, zakopuję paznokcie w jego plecach. Przyjemność buduje się w moich żyłach, nieznane dreszcze wiją się przez moje kończyny, ale nie mogę odpuścić, to wszystko jest wciąż poza moim zasięgiem. - Hunter – sapię, przesuwając się. – Boże, Hunter, proszę… Odciąga ponownie swój tors ode mnie, a ja wypuszczam dźwięk protestu na przestrzeń między nami, ale teraz kąt jest inny, głębszy. Kolejny raz wbija we Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 41

mnie biodra wykonując ruchy okrężne, a ja wzdrygam się na nowy nacisk, tą świeżą torturę. Oczy huntera są na moich, przenikając w głąb mojej duszy, wymagając, wzywając mnie. Moje usta są otwarte, ale nie wypowiadam żadnych słów, błagalne, każde jego przesunięcie wewnątrz mnie jest nieznośnie słodkie, ale nie na tyle, żeby wystarczyło, aby rozbić ten mur, solidny i zbolały, rozciągnięty w napiętej agonii. - Brit – Hunter szepcze moje imię jeszcze raz. Robi biodrami kolejny ruch okrężny, przez co krzyczę z rozkoszy, kiedy jego twarz relaksuje się z doskonałym uśmiechem. – Moja Brit. A potem wsuwa rękę pomiędzy nas, znajdując moje zbolałe centrum. Jego palce przesuwają się po mnie, kiedy wbija się po raz kolejny, mocno, a ja rozpadam się w jego ramionach. Spełnienie uderza we mnie, pobudzając do życia każdy nerw, wykrzykując symfonię w całym moim ciele, która odbieram mi każdą myśl i okrada płuca z oddechu. Słyszę wołanie Huntera, czuję jego drżenie, ale ja spadam, spadam w kółko i w kółko, póki nie ma ziemi, nie ma nieba i nie ma gwiazd; tylko grawitacja spowodowana przyjemnością, aksamitna ciemność, która mnie otacza i Hunter, tylko Hunter. Tylko on.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 42

Zasnęła w moich ramionach, owinięta ciasno, twarz bardziej spokojna, niż kiedykolwiek dotąd widziałem. Nie mogę odpocząć, a nawet zamknąć oczu, po prostu oglądam ją, trzymając mocno, chcąc, by ta noc nigdy się nie skończyła. Ona mnie zmieniła. Nie potrafię tego wyjaśnić, ale kochanie się z Brit było czymś więcej, niż tylko fizycznym aktem, uścisk dwóch osób w sposób, w jaki miałoby to miejsce wcześniej. Poruszanie się wewnątrz niej, obserwowanie zmian jej twarzy, jak przyjemność ją pochłonęła… To wstrząsnęło mną tak, jak nigdy. Leżąc tutaj, z adrenalina jeszcze płynącą w moich żyłach, czuję się inaczej. Odrodzony. Jakby moje ciało rozpadło się na tysiące kawałeczków, a następnie zostało złożone na kogoś innego. Kogoś lepszego. Brit przesuwa się w śnie, kładąc się bliżej mnie z lekkim szmerem. Jej jedwabiste włosy muskają mój policzek, jej ciepło sączy się przez moją marynarkę. Trzymam ją mocno, niemal przerażony oddychaniem, by jej nie obudzić i przerwać tego magicznego zaklęcia. Jest jeszcze ciemno na zewnątrz małego, zakurzonego okna, wciąż noc, ale wiem, że świt nadejdzie wkrótce, a wraz z nim niepewne jutro. Co się teraz stanie? Opuszczenie Beachwood wydaje się nie do pomyślenia. Pozwolenie jej odejść, rozrywa mnie od środka – moje serce zaciska się na samą myśl. Nie, mówię sobie, trzeba myśleć racjonalnie, trzeba zrobić plan. Więc tak robię. Leżąc w ciemności w świetle księżyca, z Brit owiniętą wokół mnie, nakreślam przyszłość, tak żywą, że prawię ją widzę. Mam studia, a ona jest w szkole, zbyt młoda na coś innego jeszcze. Ale są święta, ferie, lato i Boże Narodzenie. Yale jest dziesięć godzin drogi stąd, bez żadnych przerw, ale mogę zarezerwować dla niej co drugi weekend.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 43

Dla Brit jestem wstanie przejechać tysiąc mil i ani razu nie zatrzymać się na sen. Czuję ogarniające mnie zmęczenie. Przytulam się do niej, słuchając jej równego oddechu, czując jej miękkie krzywizny przy moim ciele. Tak, decyduję. To zadziała. Musi. Bo teraz - znając słodycz warg Brit, dotyk jej ciała, widząc jasność w duszy - nie mam innego wyboru. Ona jest moja. Ja jestem jej. Będziemy teraz razem, i to wszystko, czego kiedykolwiek będę potrzebował.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 44

Obudziłam się o świcie, ciasno zwinięta w ramionach Huntera, czując bezpieczeństwo, jakiego nigdy wcześniej nie znałam. To łamie mi serce na pół. Przewracam się na bok, spijając go oczami i starając się wyryć jego obraz w pamięci. Wygląda tak spokojnie we wczesno porannym świetle: jego włosy są zmierzwione, cień zarostu zdobi jego twarz. Mogłabym go tu oglądać przez wieczność, ale wiem, że zostałam już zbyt długo. Wysuwam się spod jego ramienia. Hunter mruczy, a następnie przewraca się na drugi bok, wciąż śpiąc. Szybko znajduję moją bieliznę i wciągam sukienkę z powrotem przez głowę. Podnoszę marynarkę, którą mi pożyczył, a następnie zatrzymuję się, wdychając jej zapach. Pachnie nim: czystością i ciepłem, jak światło słoneczne i oceaniczna bryza. Chcę coś jego sobie zachować, ale wiem, że to tylko sprawi, że będzie trudniej, wiec składam ją ostrożnie i umieszczam pod jego głową. Hunter… Patrzę jeszcze przez chwilę na niego. Moje ciało instynktownie krzyczy, aby się położyć obok niego, schować w jego ciepłych objęciach, trzymając się go mocno i nigdy nie puścić, ale wiem, że to wszystko to tylko fantazja. Bajki o szczęśliwych zakończeniach, w które wiem, że nie należy wierzyć. Mogę go kochać, wiem. Myślę, że już tego dokonałam. Ale nigdy nie mogę go mieć. On tylko złamie moje serce. Szloch wzrasta w mojej piersi, a nędzny ból jest teraz nie do zniesienia. Łzy kłują mnie w tył gardła, a ja szybko wychodzę, potykając się w drzwiach i wchodzę w zimny, mokry piasek, gdy smutek i strata mnie przejmuje. Zginam się dwa razy, drżąc, próbując z całej swojej siły nie wydać żadnego dźwięku. To koniec.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 45

Mojej nocy z nim. Moja jedyna, chwalebna, idealna noc dobiegła końca. Słońce wschodzi, zatoka jest skąpana w różowym świetle poranka, i wszystko co miałam – wszystko co dzieliliśmy – odeszło. Chciałbym móc to zmienić. Boże, chciałbym tego każdą cząstką duszy. Ale on jest Hunterem Covingtonem, chłopcem, który ma wszystko, a ja jestem Brittany Ray: córka ćupnki i istnej porażki. On wyjeżdża z Beachwood, a ja tu utknęłam. Nawet jeśli by chciał, nawet jeśli spróbujemy, to nigdy nie zadziała. Widziałam co się dzieje z ludźmi, w kółko i w kółko. On by mnie tylko zawiódł w sposób, w jaki ludzie robią to zawsze. A to – ostatnia noc – mogłaby być splamiona na zawsze, wyszczerbiana z każdym rozczarowującym telefonem i połowiczną wizytą, póki wspomnienia nie zostałyby skażone przez urazy i żal. Nie mogłabym tego znieść. Nie chcę go nigdy żałować. Nie chcę nigdy widzieć, jak mnie zawodzi. Podciągam się do pozycji pionowej, z trudem łapiąc rześkie, poranne powietrze. Latarnia morska stoi pogrążona w ciszy, nie zdradzając podpowiedzi co do naszej wczorajszej, sekretnej nocy. Pozwalam sobie na ostatnie spojrzenie, ostatnie ukłucie bólu na myśl o jego twarzy, jego pięknych oczach, a potem odchodzę. Jestem pewna, że nigdy więcej ponownie go nie zobaczę. Nie mam racji.

Tłumaczenie: RebelliousGirl

Strona 46