Begley Jamie 3 Knoxs Stand

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Jamie Begley

KNOX’S STAND (The Last Riders #3)

Tłumaczenie: vampulu i jagaa29 Korekta: Vi

Tłumaczenie nieoficjalne Poniższe tłumaczenie w całości należy do autora książki! Jest ono tylko i wyłącznie materiałem marketingowym, służącym do promocji twórczości danego autora. Poniższe tłumaczenie nie służy uzyskiwaniu korzyści materialnych. Każda osoba wykorzystująca treść tego tłumaczenia w celu innym niż marketingowy – łamie prawo.

2

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

PROLOG

Łóżko uderzało z łoskotem o ścianę przy każdym jego pchnięciu, gdy mocno rżnął leżącą pod nim kobietę. Wiedział, że właśnie tak lubiła. Wkurzały go jej głośne jęki, bo przypominały mu, kogo właśnie pieprzy. Zawsze była jedną z niewielu, które potrafiły przyjąć go w całości bez narzekania, że był zbyt wielki. Był przecież dużym facetem, do cholery. Nie mógł pojąć skąd pomysł, że miałby mieć przeciętnych rozmiarów kutasa. Złapał ją pod kolanami i rozsunął szerzej jej uda, nie powstrzymując się i wbijając głęboko w jej gorącą cipkę. Knox wyrwał się jej, gdy spróbowała przyciągnąć go do siebie, żeby go pocałować. Nie było mowy o czymś takim. Nigdy się nie całował, a już na pewno nie włożyłby języka do ust tej suki. Wypięła biodra, przyjmując go całego, a on ścisnął jej tyłek, przyciągając bliżej. W przypływie pożądania wziął w usta jej sutek i zassał mocno, czując pierwsze skurcze jej orgazmu. – Pieprz mnie! – krzyknęła. – Pieprz mnie! Knox zakrył jej usta dłonią, gdy zaczęła się drzeć jak suka w rui, którą zresztą była. Był świadom, że cienkie ściany podrzędnego motelu nie były dźwiękoszczelne i mieszkańcy pokoju obok wszystko słyszeli. Nie chciał, żeby ktokolwiek wiedział, że ją posuwał. Bracia z klubu wpadliby w szał, gdyby dowiedzieli się, że ją dymał. Cholera, sam był wściekły na siebie za to, że uległ jej kurewskim sztuczkom.

3

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Cholera, Sam, nie gryź mnie! – wyrwał rękę z jej bezlitosnych zębów. – To zabierz łapę – spojrzała na niego z triumfem. – A ty się nie drzyj, bo jeszcze ktoś zadzwoni po gliny. – Czyżbyś się bał, że ktoś się dowie, że mnie posuwałeś? Nie ma na to szans – pomyślał. Z pewnością z jej pomocą nowina o jego chwili słabości rozniosłaby się po całym mieście. Do cholery, był na siebie kurewsko wściekły. Gdyby nie próbował ominąć tego zwierzęcia w Treepoint, nie wjechałby motocyklem w to zasrane drzewo. Bracia nigdy mu tego nie zapomną. Motocykl nadawał się do kasacji. Knox dzwonił do Vipera, lecz niestety włączyła się poczta głosowa. Więc, gdy zatrzymał się obok niego elegancki samochód Sam, którego powinien unikać, Knox wsiadł, by poczekać na telefon od Vipera. Nie minęło nawet pięć minut, a już miała jego fiuta w ustach. Wyzywał sam siebie od zasranych kretynów, gdy pieściła go językiem. Dał się jednak namówić na pójście z nią do jej pokoju hotelowego. Teraz chciał po prostu skończyć i wynieść się, zanim bracia zorientują się i skopią mu dupę. Sam jęczała coraz głośniej i Knox postanowił zakończyć tę katastrofę. Przygryzł jej sutek, dając jej tę odrobinę bólu, którego potrzebowała, by dojść. Pchając mocniej, ustawił się tak, aby kolczyk na jego kutasie z każdym ruchem ocierał się o jej wnętrze. Ten manewr sprawiał mu przyjemny ból. Gdyby nie była takim suczyskiem, pasowaliby do siebie doskonale. Oboje lubili seks doprawiony małą dawką bólu. Nic drastycznego, ponieważ nie kręcił go sadyzm – lubił jednak odrobinę bólu. Dlatego właśnie zdecydował się na piercing fiuta. Miał go już wystarczająco długo, by wiedzieć, jak z niego korzystać zarówno dla przyjemności kobiet, jak i własnej. Napięcie w jądrach dało znać, że długo już nie wytrzyma. Gwałtownym ruchem uniósł nogi Sam, jej stopy dotknęły materaca, co dawało mu potrzebne ułożenie. Ocierał się o jej wnętrze, aż poczuł jak szczytuje. Gdy prawie 4

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

skończyła, sam odpuścił dochodząc i doprowadzając ją swoimi ruchami do kolejnego orgazmu połączonego z głośnym wrzaskiem. Ta suka ciszej nie potrafi? Knox nie dowierzał własnej głupocie. Gdy doszedł, nie pozwolił sobie nawet na chwilę relaksu. Odsunął się od zadowolonej kobiety, którą tak gardził. Zdjął zużytą prezerwatywę i wyrzucił do kosza, wygodnie umieszczonego przy łóżku, po czym wskoczył w dżinsy, chowając w nich swojego zdradzieckiego fiuta. – Skąd ten pośpiech? – zapytała. Spojrzał na nią. Wciąż leżała rozciągnięta w całej okazałości. – Muszę zająć się motocyklem, zanim gliny mi go sprzątną. Zadzwonił jego telefon. Odbierając, zobaczył, że to Viper. Teraz dzwoni. – Ze wstrętem do samego siebie pomyślał Knox. – Co tam? – wyluzowany głos Vipera w telefonie sprawił, że Knox poczuł jeszcze większą wściekłość na siebie za złamanie decyzji klubu o bojkocie Samanthy. Gdy Viper dowie się, kogo Knox rżnął przez kilka ostatnich godzin, nieźle skopie mu tyłek. Sam odpowiadała za atak na narzeczoną Vipera i niedoszły gwałt na dwóch kobietach, które należały do braci z klubu. Miała szczęście, że w ogóle jeszcze żyła. Nie tknęli jej tylko dlatego, że nie chcieli krzywdzić kobiety. Zostawili to żeńskiej części klubu. Evie, przywódczyni motocyklistek, czekała na okazję, by rozprawić się z kłamliwą suką. Oszustka usiłowała zaszantażować Vipera, wmawiając mu, że ojcem jej dziecka był Gavin. Winter dowiedziała się jednak, że tak naprawdę zamordowany brat Vipera nawet nie tknął tej małoletniej dziwki. – Rozbiłem motocykl na Maple. Potrzebuje podwózki i przyczepy – odpowiedział prezesowi. – Wyślę Ridera. Daj mu dwadzieścia minut. Wszystko w porządku? 5

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Tak. Nic mi nie jest. – Ok. Zobaczymy się w klubie. – Viper się rozłączył. Knox włożył telefon do tylnej kieszeni dżinsów, po czym usiadł na łóżku i założył buty. Sam stanęła za nim, owijając ramiona wokół jego szyi. – No dalej, Knox. Od kiedy jeden raz cię zadawala? Knox wstał, strząsając z siebie jej ręce. Podniósł koszulkę z podłogi i założył ją zanim odwrócił się do dziewczyny. – Dlaczego tu mieszkasz, Sam? Wyraz nienawiści pojawił się na jej twarzy. – Nie mam gdzie się podziać odkąd Slot i Tank zniknęli. Sąd skonfiskował cały majątek mojego ojca w związku z jego kradzieżami. Blue Horsemen nie pozwalają mi przebywać w ich klubie, ponieważ nie chcą zadzierać z Viperem. Nie mogę też mieszkać z Last Riders, więc nie mam za dużo innych opcji. – Twoja babka pozwoliłaby ci z nią zamieszkać. Masz wybór – powiedział bez żadnego współczucia. – Zamieszkać z nią? Do diabła, już wolę zostać tutaj. Przyprawiłabym tą starą sukę o zawał, gdybym przyprowadziła kogoś do domu na bzykanko. Knox popatrzył na tę zaciętą dziewczynę. Nie mógł zrozumieć, jak mogła nazywać swoją słodką babcię suką. – Pójdę już. Nie chcę by Rider czekał. – Może cię podwiozę? – zapytała Samantha, choć nie wykonała żadnego ruchu, aby wstać z rozbabranego łóżka. Pozwolić Riderowi zobaczyć jak bardzo spieprzył sprawę nim sam powie Viperowi? Nie ma takiej opcji. – To niedaleko. Pojdę pieszo. Nie ma sensu, żebyś wstawała. – Podszedł do drzwi. – Do zobaczenia – zawołała za nim Sam. 6

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox odwrócił się, by powiedzieć coś złośliwego, ale w ostatniej chwili się powstrzymał. Chwilę wcześniej ją przeleciał. Jego kutasa nie interesowała nienawiść całego klubu do tej kobiety. To była wyłącznie jego wina, że dał ciała i uległ pokusie. Zamknął za sobą drzwi i przeszedł przez pusty parking Wydawało mu się że zauważył ruch po prawej stronie. Przystanął, żeby to sprawdzić, ale gdy nikogo nie zobaczył i ruszył dalej. Gdy dotarł na miejsce, gdzie zostawił maszynę, Rider już na niego czekał. – Gdzie się do kurwy nędzy podziewałeś? – Nie chcesz wiedzieć – odpowiedział Knox i ruszył do przodu pomóc zapakować motocykl na przyczepę. – Uda ci cię się to naprawić? – zapytał, gdy załadowali maszynę i oglądali, oceniając zniszczenia. – Przednie koło jest zmasakrowane, ale może uda się je wyklepać. – Obaj wspięli się do ciężarówki. Wycofując samochód, Rider surowo spojrzał na Knoxa. – Więc, gdzie byłeś? – zapytał. Knox oparł się plecami o siedzenie i odpowiedział: – Popełniałem największy błąd w swoim życiu.

7

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 1

– Sprawa umorzona. – Sędzia Creech uderzył młotkiem i zatłoczona sala zaczęła powoli pustoszeć. – Dziękuję, pani Richards. Diamond zwróciła się do zepsutego przez bogactwo mężczyzny, stojącego u jej boku. – Proszę mi nie dziękować i wykasować mój numer, jeżeli ponownie zostanie pan złapany na jeździe po pijanemu. Rachunek prześlę pocztą. Zaczęła pakować dokumenty z powrotem do aktówki, zła na siebie, że wzięła sprawę Luke’a Baxtera. Jej krótka wycieczka w sądownictwo karne skończyła się tak fatalnie, jak się tego spodziewała. Nienawidziła bronić klientów, którzy byli winni jak cholera, ale mieli pieniądze, pozwalające im ją zatrudnić. Westchnęła i zostawiła żale za sobą. Wiedziała, że ta sprawa pozwoli jej uregulować kilka niezapłaconych rachunków i zapewni chwilę wytchnienia w ciągu najbliższych tygodni. Treepoint może było małe, ale za to pełne prawników konkurujących o klientów. Kiedy nadszedł czas zapłaty rachunków, Diamond stanęła przed wyborem, czy zacząć brać sprawy takie jak Luke’a, czy wyszukiwać klientów wśród pacjentów pogotowia ratunkowego. Wybrała mniejsze zło, ale widząc Luke’a dumnie opuszczającego salę sądową, zaczęła wątpić w swój wybór.

8

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Ten palant pewnie uda się do najbliższego baru, żeby świętować – pomyślała. – Wyskoczymy na lunch? – Caleb Green stanął naprzeciwko niej, gdy zamykała teczkę. Diamond uśmiechnęła się. – Bratasz się z wrogiem? – zapytała asystenta prokuratora. – Di, nigdy nie bylibyśmy wrogami. Mimo że flirtował z nią od miesięcy, jak dotąd nigdy nie przyjęła żadnego z jego zaproszeń na kolację. Caleb był przystojny, schludnie ubrany i zawsze otwierał i zamykał za nią drzwi, jak przystało na prawdziwego dżentelmena. Nie wiedziała dlaczego jej nie pociągał, ale taki był fakt. Zachowywał się tak samo jaki kilku mężczyzn, z którymi umawiała się wcześniej. Może po prostu próbowała zaoszczędzić sobie cierpienia związanego z uwikłaniem się w kolejny związek, który od początku skazany był na niepowodzenie. – To co powiesz na lunch? – powtórzył propozycję, przytrzymując drzwi od sali sądowej, gdy wchodzili do zatłoczonego holu. – Dobry pomysł. Umieram z głodu. Czuła, jak jego oczy błądzą po jej ciele, ale postanowiła się tym nie przejmować. Była dość wysoka, miała prawie sto osiemdziesiąt centymetrów wzrostu i nie była chuda jak modelka. Już dawno temu zdała sobie sprawę, że ze swoim zamiłowaniem do gotowania i jedzenia nigdy nie będzie chudzielcem. Lubiła o sobie myśleć jako o krągłej, nie grubej. Po sposobie, w jaki Caleb patrzył na jej piersi, ukryte pod dopasowaną bluzką, wiedziała, że podzielał jej opinię. Wyszli na zewnątrz i przeszli na drugą stronę ulicy, do restauracji. Okazało się, że lokal był wypełniony. W końcu przyszli w porze lunchu, a tutaj podawano naprawdę dobre jedzenie. Dopiero po kilku minutach Calebowi udało się znaleźć dla nich wolny stolik. 9

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Zajęli miejsca naprzeciw siebie. Diamond zaczęła studiować menu, podczas gdy Caleb zamówił dla obojga napoje. Próbowała wybrać pomiędzy smażonym kurczakiem a zdrowymi sałatkami i nie zwracała uwagi na innych gości restauracji. Nagle ściszony głos Caleba oderwał jej wzrok od menu. – Widzę tu jedną z twoich byłych klientek. – Kogo? – zapytała Diamond, spoglądając znad karty. – Winter Simmons. Siedzi tam, w rogu, z tym gangiem motocyklistów, z którym się teraz zadaje. – To nie gang, tylko klub motocyklowy – poprawiła go. – Jest jakaś różnica? – zapytał złośliwie. Diamond rzuciła mu ostre spojrzenie. – Tak, to jest różnica. – Wzięła głęboki oddech, uspokajając się po pełnych niechęci słowach Caleba. Z powodu takich właśnie nieuzasadnionych uprzedzeń jej dzieciństwo było nieszczęśliwe. Gdy dorosła, odcięła się od klubu swoich rodziców. Jej matka i ojciec byli razem przez prawie trzydzieści pięć lat i choć nie akceptowała ich stylu życia, nigdy nie nazywała go czymś, czym nie był. Wychowała się wśród członków klubu motocyklowego, odczuwając na własnej skórze pogardę, z jaką patrzyli na nich ludzie. Gdy ukończyła studia, wróciła do domu. Jednak była zmęczona krytyką ze strony każdego, kto wiedział o przynależności jej rodziców do Destructors. Dodatkowo, gdy klub zaczął regularnie korzystać z jej usług, nie regulując należności i stając się prawdziwym wrzodem na tyłku, postanowiła przenieść się do Treepoint. Chciała zacząć od nowa, ale wciąż mieszkać wystarczająco blisko, by móc odwiedzać matkę. Caleb rzucił jej pytające spojrzenie. Na szczęście podeszła do nich kelnerka, aby przyjąć zamówienie, odwracając jego uwagę od dalszych pytań. Diamond, świadoma krytycyzmu Caleba, zamówiła sałatkę z kurczakiem. 10

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Oparła się na krześle i wpatrywała się nieszczęśliwym wzrokiem w cudze talerze. Nie była zaskoczona faktem, że również zamówił sałatkę. Znam się na ludziach lepiej niż on – pomyślała. Skanowała pomieszczenie, podążając wzrokiem do stolika Winter Simmons, której sprawę prowadziła zaledwie dwa miesiące temu. Jej narzeczony, Viper, prezes Last Riders, siedział tuż obok niej. Diamond rozpoznała również Evie i Bliss, które były obecne na spotkaniu rady szkoły, gdy reprezentowała Winter, pomagając jej odzyskać stanowisko dyrektora. Winter była bardzo atrakcyjna, a jej twarz promieniała szczęściem. Dwie pozostałe kobiety przy stoliku były równie zachwycające. Evie była seksowną brunetką, podczas gdy Bliss – ani za duża, ani za mała – była wręcz perfekcyjna ze swoją zmysłową twarzą i krótkimi blond włosami. Ubrana była w za duży Tshirt, z napisem „ugryź mnie” i głęboko wyciętym dekoltem, podkreślającym krągłości jej jędrnych piersi. Po między nimi siedział ogromny, kompletnie łysy mężczyzna. Diamond widziała go w dniu, kiedy po raz pierwszy spotkała się z Winter w siedzibie klubu. Zszedł po schodach z piętra i wszedł do ogromnego salonu z dwiema kobietami u boku. Nie miał na sobie koszulki, eksponując wielki, umięśniony tors. Kobiety były skąpo ubrane, miały na sobie jedynie Tshirty. Nie było tajemnicą, co ta trójka robiła na górze. Było to jak krok w przeszłość, w jej dzieciństwo. Takie samo gówno widywała w klubie motocyklowym swoich rodziców. Odwróciła głowę, gdy jej spojrzenie skrzyżowało się ze wzrokiem olbrzymiego motocyklisty. Przeszył ją dreszcz pożądania. W związku z tym, że sama była wysoka, od zawsze pociągali ją wielcy mężczyźni. Niestety, oni zawsze woleli drobne, delikatne kobiety, takie jak te, które siedziały teraz obok niego. Poczuła wstręt do samej siebie, przez co obrzuciła go pogardliwym spojrzeniem. Dokładnie takim samym, jakim chwilę wcześniej obdarzyła Caleba. 11

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Rozzłoszczona swoją mimowolną reakcją na niechcianą fascynację, skierowała uwagę na Caleba, usiłując tym zignorować fakt, że ciągle była obserwowana. Zaczęła omawiać sprawę, z którą właśnie się uporali, próbując odwrócić myśli od grupy siedzącej nieopodal. Nie było to łatwe, bowiem motocykliści byli hałaśliwi. Odetchnęła z ulgą, gdy wstali, żeby opuścić restaurację. Jednak jej ulga nie trwała długo, ponieważ skierowali się do jej stolika. Z wyrazu twarzy Caleba wnioskowała, że nie był z tego powodu zadowolony. – Witam, pani Richards, jak się pani miewa? – z zainteresowaniem zapytała Winter, patrząc na Caleba. Diamond przesłała jej swój wystudiowany uprzejmy uśmiech. – Doskonale, a pani? – Ja również. Podoba mi się praca w nowej szkole. Winter odwzajemniła uśmiech, jednak Diamond wiedziała, że ta inteligentna kobieta zauważyła, że nie przedstawiła jej Calebowi. Diamond robiła jej przysługę, ale Winter mogła potraktować to jako zniewagę. – Cieszę się, że wyjaśniliśmy wszystko z radą szkoły. Diamond odczuła ulgę, że doszli do porozumienia. Winter walczyła z systemem szkolnym o to, by zachować pracę, i choć nie udało jej się pozostać na stanowisku dyrektora w lokalnym liceum, to rada uznała, że może jej zaoferować miejsce odchodzącego na emeryturę dyrektora innej szkoły. – Miło widzieć panią ponownie – Diamond jeszcze raz sztucznie się do niej uśmiechnęła. Tym razem wszyscy z Last Riders zrozumieli przesłanie. Zamarli, gdy Viper posłał jej surowe spojrzenie w reakcji na zniewagę jego narzeczonej. Winter nie speszyła się i zignorowała gniewne spojrzenia. – Mogłabyś czasem przyjść na lunch z Sex Piston, Killiyamą i Crazy Bitch. Dobrze było cię zobaczyć – rzuciła na odchodne, nim ruszyli do wyjścia. 12

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond ledwie udało się zachować kamienną twarz i nie okazać zawstydzenia. Wychwyciła też pełne pogardy spojrzenie wielkiego mężczyzny skierowane na nią i Caleba. – Kim są Sex Piston, Killyama i Crazy Bitch? – Lepiej już się zbierajmy. Za pół godziny musimy być z powrotem w sądzie. – Diamond zręcznie uniknęła pytania. Caleb wyglądał tak, jak gdyby chciał ponownie zadać pytanie, ale szybko wzięła kęs swojej sałatki. Caleb także zabrał się swój lunch, rzucając jej kilka ciekawskich spojrzeń. Następnie każde z nich zapłaciło za swój posiłek i wrócili do sądu. Kolejna sprawa Diamond również dotyczyła jazdy pod wpływem alkoholu. Tym razem jej klient otrzymał nakaz stawienia się na odwyku i umieszczenia w samochodzie alkomatu, odcinającego zapłon w przypadku wykrycia alkoholu. Nie złościła jej taka decyzja sądu, klient uniknął więzienia, a ponadto miał otrzymać wsparcie w walce z nałogiem. W takiej sytuacji wygrywały obie strony. Zmęczona długim dniem, ruszyła do domu. Jej myśli wracały do wydarzeń w restauracji. Winter widziała, jak wyglądają jej trudne relacje z siostrą, czyli Sex Piston. Diamond przyznała przed sobą, że za to co zrobiła, zasłużyła na takie potraktowanie, jednak nie zmieniało to faktu, że obecność tej dużej grupy przy jej stoliku wywołała w niej spory dyskomfort. Doskonale wiedziała, że złośliwcy z Treepoint, a także Caleb, z ciekawością przysłuchiwali się ich konwersacji. Mijając miejscowy motel zauważyła szeryfa i samochód koronera. Chciała się zatrzymać. Zastanawiała się co się stało, ale pojechała dalej. Była pewna, że przeczyta o tym rano w lokalnej gazecie.

13

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 2

Knox obudził się, gdy ktoś mocno potrząsał go za ramię. – Daj mi spokój! – Poczuł, że leżąca obok niego Evie uniosła się na łokciu. – Knox, wstawaj. Na dole coś się dzieje. Viper właśnie dzwonił i kazał ci zejść. Nieprzytomny wysunął się z łóżka, wstał i założył walające się na podłodze dżinsy. Odwrócił się i zauważył, że Evie ponownie zasypiała. Zawsze kończyła w jego łóżku, zazwyczaj z jedną lub więcej kobiet z klubu. W sumie nie było w tym nic dziwnego, w końcu jego łóżko było największe w całym domu, a miło było podczas pobudki w środku nocy znaleźć przy boku chętną kobietę. – Nie zasypiaj za mocno. Wrócę za kilka minut. Evie tylko mruknęła coś niezrozumiale. Rozbudził się przy wkładaniu butów i koszulki. Wyszedł z pokoju i skierował się w stronę schodów. Zbliżając się do nich, coraz wyraźniej słyszał podniesione głosy. Spojrzał w dół, zobaczył Viper'a i Shade’a kłócących się z szeryfem. – Gówno prawda! Knox nie tknął tej dziwki! – Viper wydzierał się na szeryfa. – Uspokój się Viper. Wysłuchajmy go.

14

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox usłyszał spokojny głos Shade’a. Zszedł na dół śledzony spojrzeniami całej trójki. Spojrzał w ponure twarze przyjaciół i zaczęło w nim narastać niepokojące przeczucie. – Co jest? – zapytał szeryfa. – Dziś po południu, w motelu, znaleziono ciało Samanthy Bedford – odpowiedział szeryf, bacznie obserwując jego reakcję. Knox zesztywniał, przeczuwając dokąd to zmierza. – Knox nie zbliżał się do tej dziwki odkąd zaatakowała Beth. Nikt z nas nie miał z nią kontaktu. Po numerze jaki odstawiła z Winter, Beth i Lily miała tu zakaz wstępu. Szeryf nic nie powiedział, tylko wpatrywał się w Knox'a. Reakcja mężczyzny, a raczej jej brak, podpowiadała Knox'owi, że policjant już wiedział, że dzień wcześniej spędził z Samanthą trochę czasu. – Spotkałem ją wczoraj. Zatrzymała się przy mnie, gdy rozbiłem motocykl. W pokoju zapadła cisza, którą można było kroić nożem. – Co stało się później? – zapytał szeryf. Knox pomyślał, że nie powinien mówić nic więcej, ale szeryf zachowywał się tak, jakby wiedział, że później wylądowali z Sam w jednym z motelowych pokoi. – Pojechaliśmy do jej motelu i się pieprzyliśmy. Wyszedłem, gdy zadzwonił do mnie Viper. Gdy wychodziłem, wszystko było z nią w porządku. – Knox wpatrywał się w szeryfa. – Cholera, Knox – warknął Viper. – Nie jesteś w stanie powiedzieć mi nic, czego bym nie wiedział. – Gniew bijący od jego braci był wręcz namacalny. – Masz tu wystarczająco dużo kobiet i nie potrzebowałeś tamtej suki. Co ty sobie myślałeś? – Viper zadał pytanie, które dręczyło wszystkich. 15

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Nie myślałem. Po prostu wyjęła mojego fiuta i wzięła do ust – zadrwił Knox. – Knox, muszę zabrać cię na przesłuchanie. Nie ma opcji, żebyśmy tego uniknęli. Wmieszała się w to prasa. Ktoś widział, jak wychodziłeś z jej pokoju i powiedział o tym dziennikarzom. Oczywiście, że ktoś mnie widział. – Skrzywił się w myślach. Treepoint było pełne plotkarzy. Skinął głową. – Chodźmy. Viper chwycił go za ramię. – Nic odpowiadaj na żadne pytania. Znajdę ci prawnika. Knox przytaknął i wyszedł z szeryfem, który otworzył drzwi radiowozu i gestem zaprosił go na przednie siedzenie. Nie ma sensu dawać komuś powodów, aby powiedział, że nie wszystko zostało zrobione zgodnie z prawem – pomyślał Knox, ignorując gest i siadając z tyłu. Wzdychając, szeryf zamknął za nim drzwi. Knox bezmyślnie gapił się przez okno, gdy radiowóz ruszał z klubowego parkingu. Miał paskudne uczucie, że w jego życiu nastąpią wielki zmiany. I to nie na lepsze.

*** Diamond otworzyła gazetę i nalała sobie kawy do kubka. Na widok nagłówka niemal się poparzyła. „Zamordowana kobieta znaleziona w motelu”. W artykule przeczytała, że ciało Samanthy Bedford, mieszkanki Treepoint, której Diamond nigdy wcześniej nie spotkała, zostało znalezione przez pokojówkę.

16

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Usiadła przy biurku. W gazecie nie było informacji o tym, w jaki sposób zginęła kobieta. Wspomniano jednak, że kilka godzin przed znalezieniem zwłok, jeden z okolicznych mieszkańców widział mężczyznę opuszczającego jej pokój. Choć w artykule nie padło nazwisko informatora, ujawniono, że został zatrzymany w celu przesłuchania. Diamond była pewna, że i tak nie znała tego człowieka. Mieszkała w Treepoint dopiero od niedawna i nie poznała zbyt wielu mieszkańców. Usłyszała, dzwoniący telefon, ale nie odebrała. Zatrudniła sekretarkę na niepełny etat, której zadaniem było odbieranie jej telefonów i korespondencji. Obecnie nie było jej stać na dodatkowe wydatki, jednak przy napływie nowych spraw kryminalnych, których się podjęła, pomoc sekretarki była nieodzowna. – Za dwadzieścia minut oczekują cię w sądzie – zza drzwi dobiegł miękki głos. – Dziękuję, Holly. Zaraz wychodzę – Diamond popatrzyła na kobietę w drzwiach. Po raz pierwszy spotkały się na rozmowie o pracę i od razu się polubiły. Były nowe w miasteczku i szybko zostały przyjaciółkami. Obie z natury były ciche i lubiły trzymać się na uboczu. Holly była drobną brunetką o wspaniałych krągłościach. Za każdym razem, gdy wybierały się na lunch, Diamond widziała, jak spojrzenia mężczyzn wędrują ku jej towarzyszce, ale nie była o to zazdrosna. Współczuła Holly, widząc jej zażenowanie męską adoracją. Holly zwierzyła się jej, że rozważała operację zmniejszenia biustu, ale koszt zabiegu przekraczał jej finansowe możliwości. Wychodząc, Diamond pomachała Holly. Jej biuro mieściło się zaledwie przecznicę od sądu, więc mogła pójść pieszo. Po drugiej stronie ulicy znajdował się kościół. Często skracała sobie drogę, przecinając kościelny parking. Dziś jednak miała ochotę się przespacerować i poszła dłuższą drogą. Skręciła w

17

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

stronę sądu i zauważyła kilka motocykli zaparkowanych przed posterunkiem szeryfa. – Cześć, Di. – Caleb pozdrowił ją ze szczytu schodów. – Cześć. Gotowy na rozprawę? – Zawsze. – Jego uśmiech znaczył ni mniej, ni więcej, tylko „zabawę czas zacząć”. Caleb wskazał głową w stronę biura szeryfa. – Słyszałaś najnowsze wieści? – Jakie? – zapytała, gdy przeszli przez ogromne drzwi. – Aresztowano jednego z Last Riders pod zarzutem zabójstwa Samanthy Bedford – odpowiedział, gdy weszli do zatłoczonej sali sądowej, kierując się na swoje miejsca i kończąc tym samym ich krótką rozmowę. Diamond otworzyła teczkę, gdy zastępca szeryfa wprowadził jej klienta. Greer Porter został złapany na sprzedaży niewielkiej ilości marihuany. Pewny siebie młody mężczyzna usiadł obok niej. – Wyciągniesz mnie stąd dzisiaj? – spytał, gdy tylko posadził tyłek na krześle. – Spróbuję. – Tyle zdążyła powiedzieć przed pojawieniem się sędziego. – Proszę wstać, sąd idzie – oznajmił strażnik z przodu sali sądowej. Rozprawa nie trwała długo. Greer dostał upomnienie i ogromną grzywnę do zapłacenia. Miał szczęście, że w grę wchodziła niewielka ilość narkotyku. Gdyby marihuany było więcej, wyrok byłby bardziej dotkliwy. – Dziękuję, pani Richards – powiedział, gdy tylko sędzia opuścił salę rozpraw. – Greer, jeśli ponownie zostaniesz złapany, tak łatwo się nie wywiniesz. Młody mężczyzna tylko się uśmiechnął. – Nie zamierzam jeszcze raz dać się złapać. Powinienem być mądrzejszy i nie sprzedawać towaru komuś obcemu. Skąd miałem wiedzieć, że szeryf 18

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zatrudnił nowego zastępcę spoza miasta? Zachowałem się jak debil i Tate skopie mi tyłek. Dobrze chociaż, że byłem na tyle cwany, żeby zacząć handel z nim od tak małej ilości i tym samym uniknąłem zbyt dużych kłopotów. Diamond popatrzyła na niego bez słowa. Był tak dumny z siebie, że w tej chwili sama miała ochotę skopać mu tyłek. – Wpłaciłem twoją grzywnę, a teraz spływaj. Tate Porter podszedł do nich od tyłu. Wysoki, chudy mężczyzna był starszym bratem jej klienta. Nie byli do siebie podobni. Diamond przekonała się o tym w chwili, gdy Tate wynajął ją do reprezentowania Greera w sądzie. Młody mężczyzna powiedział jej, że po śmieci rodziców, którzy zginęli w wypadku na łodzi, Tate, który w tamtym czasie ukończył już szkołę średnią, sam wychowywał młodsze rodzeństwo. Diamond obserwowała podchodzących do nich najmłodszego z braci Dustina i siostrę Rachel. Wszyscy czworo mieli gęste, ciemne włosy. Jednak Dustin wyróżniał się urodą. Jako jedyny miał kędzierzawą czuprynę i ładne, szare oczy. Był uderzająco przystojny i, jak domyślała się Diamond, w szkole na pewno dziewczyny za nim szalały. – Dziękuję, pani Richards – Rachel uścisnęła rękę Diamond. Jak na kobietę miała bardzo szorstką dłoń. Z tego, co obiło jej się o uszy, Rachel była znaną w okolicy zielarką. Ludzie z całego kraju przyjeżdżali, żeby kupować od niej domowe lekarstwa i prosić ją o uzdrawiający dotyk. W przeciwieństwie do Diamond, która uważała, że to niedorzeczne, mieszkańcy Treepoint traktowali zdolności Rachel bardzo poważnie. Dotyk szorstkiej, zniszczonej pracą dłoni, wywołał u niej wyłącznie dyskomfort i chęć natychmiastowego przerwania kontaktu. Rachel puściła jej dłoń wpatrując się w nią z ciekawością. Unikając wzroku kobiety, Diamond zebrała dokumenty, włożyła je do teczki.

19

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Końcowy rachunek prześlę pocztą – poinformowała, odwracając się do nich z aktówką w ręku. – Doskonale. Gdy tylko go otrzymam, podjadę do pani biura i się rozliczymy. Nigdy nie wiadomo, kiedy znowu będą potrzebne nam pani usługi. – powiedział Tate, patrząc z dezaprobatą na swojego beztroskiego brata. Diamond nie zazdrościła mu zajmowania się tą dziwną rodziną. Razem wyszli na zewnątrz i pożegnali się przed budynkiem sądu. Gdy już miała ruszyć w stronę swojej kancelarii, z biura szeryfa wyszli członkowie klubu Last Riders. Był z nimi Mark Harris, najlepszy w stanie adwokat do spraw karnych. Starszy prawnik wyglądał, jak gdyby miał go trafić szlag. – Nikt nie będzie mówił do mnie w ten sposób! Słyszeliście, co on mi kazał zrobić? – Mark praktycznie krzyczał na Vipera i Winter. – Panie Harris, Knox nie sądził, że weźmie pan to dosłownie. On po prostu… – Winter próbowała udobruchać starszego mężczyznę. – Nie obchodzi mnie to. Znajdźcie sobie innego adwokata, takiego, który będzie miał ochotę zadawać się z tym gnojkiem. Diamond była zszokowana, że nobliwy adwokat do tego stopnia stracił samokontrolę. – Ale… – Winter ponownie spróbowała zabrać głos, jednak zanim zdołała cokolwiek dodać, Harris wrócił już do swojego samochodu. Wszyscy obserwowali jak odjeżdżał z piskiem opon. Diamond zamknęła usta, gdy zdała sobie sprawę, że członkowie klubu uważnie jej się przyglądają. W oczach Vipera było widać, jak w szaleńczym tempie pracują trybiki w jego głowie. Do diabła, tylko nie to! – pomyślała Diamond. Chwiejąc się na wysokich szpilkach, szybkim krokiem ruszyła w dół ulicy. Miała nadzieję uniknąć tego, co wydawało się być nieuniknione. – Pani Richards. – Diamond nie zareagowała, słysząc głos Winter. 20

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Naglę drogę zastąpił jej jakiś mężczyzna, zmuszając do zatrzymania się. Widziała go po raz pierwszy, nie było jednak wątpliwości, że należał do klubu motocyklowego. Był cały wytatuowany, ubrany w ciemne dżinsy i t-shirt. Oczy ukrywał za okularami przeciwsłonecznymi. W pewien surowy sposób był przystojny, jednak przyprawiał Diamond o gęsią skórkę. Nawet nie próbowała go minąć. Chwile później była już otoczona przez Winter, Vipera i dwóch innych motocyklistów. – Pani Richards, potrzebujemy pani pomocy… – zaczęła Winter. – Nie biorę żadnych nowych spraw – przerwała Diamond, odwracając się do niej. Widok tamtego mężczyzny przyprawiał ją o dreszcze. – Na pewno? Pani siostra mówiła zupełnie co innego. Podobno ma pani problem ze znalezieniem klientów i dlatego właśnie przeniosła się pani z Jamestown do Treepoint. Czy możemy pójść gdzieś i porozmawiać? – prosiła Winter. Diamond w końcu niechętnie się zgodziła. – Moje biuro jest za rogiem. Jej serce zamarło na widok uśmiechu pełnego ulgi, jaki pojawił się na twarzy Winter. Chociaż spodziewała się nacisków ze strony Last Riders, za nic w świecie nie zamierzała przyjąć tej sprawy. Oznaczałoby to więcej styczności z klubem motocyklowym. Jeszcze do końca nie wyrwała się z klubu rodziców, a miałaby wplątać się w problemy kolejnego? Nigdy w życiu na to nie pozwoli.

21

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 3

Diamond zaprowadziła członków Last Riders do swojego biura. Holly układała dokumenty w szafie, ale odwróciła się, aby zobaczyć kto przyszedł. Diamond wcale nie była zdziwiona, że na widok motocyklistów dziewczyna aż otworzyła usta ze zdziwienia. – Holly, jeśli będziesz mnie potrzebowała, będę w swoim gabinecie. Sekretarka tylko skinęła głową, jednocześnie błagając ją wzrokiem, żeby nie zostawiała jej sam na sam z groźnie wyglądającymi mężczyznami, rozsiadającymi się właśnie na krzesłach i małej kanapie. Winter, Viper i mocno wytatuowany mężczyzna weszli za Diamond do jej gabinetu. Odłożyła teczkę na biurko i usiadła. – Co się dzieje, Winter? – zapytała bez ogródek. W końcu, im szybciej dowie się o co im chodzi, tym szybciej się ich pozbędzie. – Aresztowali jednego z naszych ludzi. Jest podejrzany o morderstwo Samanthy Bedford – odrzekł Viper. Diamond głęboko odetchnęła. Spodziewała się tego po informacji, jaką wcześniej przekazał jej Caleb. Od przeprowadzki do Treepoint zajmowała się sprawami o posiadanie narkotyków, napaść czy prowadzenie pod wpływem alkoholu. Przez myśl jej nie przeszło, że ktokolwiek będzie próbował powierzyć jej obronę w tak poważnej sprawie, jak morderstwo.

22

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Zaoszczędzę nam wszystkim czasu. Nie mam wystarczającego doświadczenia, aby zająć się sprawą zabójstwa – wstała z krzesła. – Najlepszy adwokat w Kentucky właśnie zrezygnował z prowadzenia tej sprawy, a ten dupek broni każdego, za kim stoją odpowiednie pieniądze. Knox po prostu wszystkich doprowadza do szału. Nie wiem, czy w ogóle istnieje prawnik, który się na niego nie wścieknie i nie zrezygnuje, kiedy tylko pozna czarującą osobowość mojego brata. A ponieważ nie mam ochoty codziennie szukać nowego adwokata, potrzebuję kogoś, kto nie spieprzy, gdy tylko Knox się wkurzy i zacznie rzucać groźbami. – Przykro mi. Nie, wcale nie – pomyślała Diamond podnosząc się, aby odprowadzić ich do wyjścia. – Pieniądze nie grają roli – powiedział Viper, rozglądając się po biurze. Diamond usiadła z powrotem. – Cóż, jeśli pieniądze nie grają roli, to możecie sobie pozwolić na zatrudnienie dowolnego adwokata. – Pieniądze nie powstrzymały Harrisa przed rzuceniem sprawy – odparł Viper z obrzydzeniem. Diamond doskonale zdawała sobie z tego sprawę. Wzięci prawnicy zostawiali tego rodzaju sprawy mniej znanym adwokatom. Ona właśnie należała do tej grupy, głodnej pieniędzy i rozgłosu, jakie taka sprawa mogła przynieść. – A o jakiej sumie mowa? Viper zmrużył oczy. Wiedział już, że połknęła haczyk. Diamond stłumiła gniew, a w myślach dopisała do żądanej kwoty jeszcze jedno zero, jako dodatek za pracę ze skończonym dupkiem. – Mówiąc krótko, udowodnisz, że Knox jest niewinny, a zapłacę ci pięćset tysięcy dolarów.

23

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Ta kwota znacznie przewyższała tę, którą zamierzała zaproponować Diamond. – Zakładam, że wierzysz w niewinność Knoxa? – Ja to wiem – odpowiedział Viper bez wahania. – Nie możesz być tego taki pewny. Każdy ma swoje granice wytrzymałości, a z tego, co mi powiedzieliście, Knox nie jest najgrzeczniejszym przedstawicielem płci męskiej. Może się pokłócili… – Pani Richards, gdyby to Knox ją zabił, nikt nigdy nie odnalazłby ciała. Spokojna odpowiedź Viper'a i zacięty wyraz twarzy Winter przeraziły Diamond.

Rzuciła

okiem

na

mężczyzn

siedzących

w

poczekalni

i

przysłuchujących się ich rozmowie. Ich mimika potwierdzała, że zgadzają się ze swoim szefem. Cholera. Wiedziała, że powinna trzymać się z daleka od tej sprawy, ale wynagrodzenie było zbyt kuszące. Poza tym i tak będą musieli jej zapłacić za godziny poświęcone na sprawę, nawet, jeśli zrezygnuje... Jak gdyby czytając jej w myślach, Viper oświadczył: – Oczywiście, jeśli rzucisz sprawę, nie zamierzam zapłacić ci złamanego grosza. Diamond chciała zaprotestować, ale było jasne, że ten fragment umowy nie podlegał negocjacji. – W porządku, zajmę się tym. Kątem oka zauważyła, że jeden z motocyklistów wstaje z krzesła i mówi coś do Holly, opierając się o jej biurko. Widząc uwodzicielski uśmiech na jego twarzy, domyśliła się, że próbował ją podrywać. Miała rację. Rozległ się huk krzesła uderzającego w ścianę i Holly z twarzą pałającą czerwienią wbiegła do pokoju, stając za krzesłem Diamond. Mężczyzna uśmiechnął się do niej i stanął w przejściu, patrząc na nią z drapieżnym błyskiem w oku. – Pani Richards, pani następne spotkanie rozpocznie się za 10 minut – 24

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

głos Holly był zadziwiająco stanowczy, ale została za biurkiem. Członkowie Last Riders nawet nie próbowali ukryć rozbawienia jej reakcją. – Dość tego, Rider. Wyjdź na zewnątrz. – Winter machnęła do mężczyzny, który się odwrócił i wyszedł. – Dziękuję, Holly – Diamond spojrzała twardo na Vipera. – Gdy skończę rozmowę z następnym klientem, pójdę do biura szeryfa i sprawdzę, co na niego mają. Będziemy w kontakcie. Przygotujcie kaucję i załatwcie kogoś, kto za niego poręczy. Sprawdzę, co mogę zrobić, żeby jak najszybciej wyciągnąć go z aresztu. Jakie jest ryzyko, że ucieknie po zwolnieniu za kaucją? – Knox nie uciekłby nawet, gdybyś przystawiła mu pistolet do głowy. To żołnierz… wstaje i walczy. – Doskonale, bo jeśli ucieknie, ja wciąż będę oczekiwać zapłaty, a wy możecie wtedy szukać nowego adwokata. – Umowa stoi. Winter zatrzymała się przed wyjściem. – Dziękuję, pani Richards. Diamond skinęła głową, obserwując jak jej biuro pustoszało. Podeszła do niej Holly. – Przyjęłaś sprawę związana z jednym z nich? – zapytała. – Tak. Przyjęłam – potwierdziła ponuro. – Co zrobił? – Aresztowali go za zamordowanie Samanthy Bedford. – Diamond nadal patrzyła w stronę wyjścia, poważnie rozważając, czy nie pobiec za nimi i poinformować, żeby poszukali sobie innego prawnika. – Czy mogę odejść z pracy? – zapytała szefową Holly, trzymając się biurka. – Nie. 25

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

*** Diamond odetchnęła głęboko dla uspokojenia nerwów, zanim weszła do biura szeryfa. Niewiele się tam działo. Dyspozytorka siedząca za biurkiem obserwowała ją z zainteresowaniem, gdy weszła na posterunek. – Witam. Czy zastałam szeryfa? – zapytała Diamond. – Tak, słoneczko, zastałaś. Chcesz się z nim widzieć? – Tak, poproszę. – Diamond oczekiwała, że kobieta podniesie słuchawkę, żeby zadzwonić, i podskoczyła, gdy ta wrzasnęła na całe gardło: – Szeryfie! Jest tu ktoś, kto chce z tobą rozmawiać. W odpowiedzi otworzyły się drzwi na końcu korytarza i donośny głos wypełnił pomieszczenia. – Wejść! Diamond ukryła swoją reakcję na taki brak manier. – Szeryfie. Wyciągnęła dłoń w kierunku dużego mężczyzny, którego wszyscy w miasteczku szanowali. Wcześniej spotkała go kilka razy w sądzie. – Czym mogę służyć, pani Richards? – Chciałabym porozmawiać z moim klientem, Knox'em Bates'em. Udało mi się ustalić na jutrzejszy poranek rozprawę w sprawie kaucji. Szeryf nie wydawał się być zaskoczonym faktem, że Diamond reprezentowała Knox'a. – Czy miała już pani okazję poznać Knox'a? – Nie, ale po rezygnacji jego poprzedniego obrońcy wnioskuję, że może być nieco trudniejszym klientem. – Nieco trudniejszy to gigantyczne niedomówienie. Radzę się przygotować, pani Richards. Diamond zignorowała ostrzeżenie. Dzięki stylowi życia swoich rodziców 26

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

miała już styczność z paroma naprawdę chamskimi motocyklistami i wiedziała jak sobie radzić z takimi typami. Szeryf wszedł do swojego pokoju i wrócił z kluczami. Krótkim korytarzem zaprowadził ją do pokoju przesłuchań, na którego wystrój składały się stalowe drzwi, szare ściany, jedno okno, stół i kilka krzeseł. – Proszę usiąść, zaraz go przyprowadzę. Diamond usiadła, otworzyła teczkę i wyjęła notatnik i pióro. Gdy szeryf wrócił, prowadząc ogromnego mężczyznę, uniosła wzrok znad papierów. Rozpoznała go od razu. Raczej trudno byłoby zapomnieć kogoś tak wielkiego i łysego. Motocyklista miał na sobie sprane jeansy, a muskularną klatkę piersiową okrywał niebieski T-shirt. Widziała go już wcześniej, gdy była w siedzibie Last Riders na spotkaniu z Winter. Wtedy miał na sobie tylko jeansy, a jego umięśniony tors i ramiona okrywały tatuaże. Obejmował ramiona dwóch bardzo atrakcyjnych kobiet, które ewidentnie były z nim w dość zażyłych stosunkach. Diamond była raczej dobrze zaznajomiona z luźnym podejściem do seksu obowiązującym w klubie motocyklowym, ale z zachowania tej trójki można było wywnioskować, że było to o wiele więcej niż mogłaby zakładać. Kiedy patrzyła na niego teraz, gdy przechodził przez pokój, poraziła ją jego kipiąca seksualnością aura. Gładko ogolona głowa i srogie spojrzenie budziły grozę. Nie można było nazwać go brzydkim, ale przystojny też w sumie nie był. Była pewna, że ogromna postura i groźne spojrzenie, zmusiły niejednego mężczyznę do cofnięcia się przed nim. Diamond wstała. – Dzień dobry, nazywam się Richards… – Wiem, kim jesteś. – Knox usiadł przy stole naprzeciwko niej, ignorując jej wyciągniętą dłoń. Diamond spojrzała na niego chłodno. – Więc wiesz również, że Viper zatrudnił mnie, żebym reprezentowała cię 27

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

w sądzie. – Tak, wiem. Viper mnie poinformował. To kiedy mnie stąd wyciągniesz? – zapytał wprost. – Rozprawa odbędzie się rano. Jeżeli zostanie ustalona kaucja i twoi przyjaciele ją wpłacą, to będziesz mógł opuścić areszt – wyjaśniła. – Pieniądze na kaucję to nie problem; po prostu mnie stąd wyciągnij. – Dokładnie taki mam zamiar. Przejrzałam akta sprawy i muszę zadać ci kilka pytań. Szeryfie, jeśli nie ma pan nic przeciwko, to chciałabym zostać sama z klientem. Mężczyzna posłał jej zdziwione spojrzenie. – Oczywiście, jeśli będzie pani czegoś potrzebować, proszę tylko krzyknąć. Wychodząc, szeryf posłał Knox'owi ostrzegawcze spojrzenie. Diamond otworzyła akta przyniesione przez Holly, ignorując wyzywający wzrok Knoxa. – Jak dobrze znałeś Samanthę Bedford? – zapytała. – Jeśli chcesz wiedzieć, jak się pieprzyła, to nie widzę problemu. Jeśli pytasz o coś osobistego, to za cholerę nie będę w stanie odpowiedzieć – rzekł chłodno. Diamond spojrzała na niego znad papierów pokazując, że nic nie osiągnie, próbując ją zaszokować. – Dobra, zapytam inaczej. Od kiedy byliście przyjaciółmi z seksualnymi korzyściami? – Nie byliśmy przyjaciółmi, po prostu się pieprzyliśmy. Żeby się z kimś przyjaźnić, to trzeba go lubić, a ja tej suki nie znosiłem. – Rozumiem. A co ona czuła do ciebie? – Nic. Sam nie znała innych uczuć niż potrzebę pieprzenia. Mogła to robić cały czas. Tak długo, jak dostawała to, czego chciała, nie dbała o to, z kim

28

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

się pieprzyła, ani gdzie. – Knox rozparł się na krześle, krzyżując ramiona na swej potężnej piersi. – Czy możesz mi podać nazwiska innych osób, z którymi spotykała się w celach seksualnych? – Nie. – Nie możesz czy nie chcesz? – dociekała Diamond. – Sam miała zakaz przebywania z Last Riders i gdy zniknęła, nie interesowało mnie, kto ją posuwa ani nie widziałem sensu w drążeniu tego tematu. – Uprawiałeś z nią seks i nawet nie zastanowiłeś się nad jej łóżkową historią? – Nie mogła uwierzyć, że facet w tych czasach i w takim wieku może być na tyle głupi, by nie sprawdzić stanu zdrowia partnera. Knox wzruszył ramionami, okazując jedynie obojętność. – Używałem kondomów. Nie całowaliśmy się. Była wystarczająco bezpieczna do bzykania. Di zacisnęła dłoń na piórze. Ten człowiek był prawdziwym palantem. Odetchnęła głęboko, raz za razem powtarzając sobie w myślach, jak bardzo potrzebuje pieniędzy, które dostanie za poprowadzenie jego sprawy. – Idźmy dalej, o której spotkałeś się z Sam w piątek? – Nie umawialiśmy się celowo. Rozwaliłem motocykl, ona akurat przejeżdżała obok i zaoferowała podwózkę. Chyba było koło czwartej. – Zaoferowała, że cię podwiezie? – Diamond posłała Knox'owi kolejne spojrzenie znad akt. – Więc w jaki sposób skończyliście w jej pokoju hotelowym? Jesteś pewien, że nie planowałeś się z nią spotkać? – Jestem pewien – potwierdził. – No dobrze, zatem w czasie jazdy zdecydowaliście się pojechać do motelu? – Ustalanie biegu wydarzeń coraz bardziej przypominało wyrywanie zęba. 29

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox westchnął. – Zadzwoniłem do klubu, żeby ktoś po mnie podjechał. Siedzieliśmy w jej samochodzie czekając, aż Viper do mnie oddzwoni. Zaczęła się do mnie dobierać, a ja nie miałem nic przeciwko, więc pojechaliśmy do jej motelu i pieprzyliśmy się przez jakąś godzinę. Potem zadzwonił Viper i wyszedłem. Koniec historii. – Czy ktokolwiek widział jak wychodziłeś? Może podeszła do drzwi i ktoś mógł to zobaczyć? – zapytała z nadzieją Diamond. – Nie, gdy wychodziłem wciąż była w łóżku. Cholera – pomyślała Diamond. – Przecież nie mogło być zbyt łatwo. – Wtedy jeszcze żyła? Knox zmrużył oczy i pochylił się na krześle. – Tak żyła. Jeśli zamierzałbym zabić tę dziwkę, to nie wyrzucałbym kondoma do kosza, nikt nie znalazłby moich odcisków palców, a już na pewno, do ciężkiej zardzewiałej kurwy nędzy, nikt nie znalazłby jej ciała. Diamond przeszył dreszcz. Już rozumiała, dlaczego reszta klubu nie wątpiła w słowa Knox'a, on z pewnością zatarłby po sobie ślady. Ponownie zajrzała do akt. – Na ciele Samanthy, wokół jej ust i pochwy, znaleziono sińce. Czy wiesz, jak powstały? – Trudno było jej zachować profesjonalny wygląd, gdy walczyła z zakłopotaniem spowodowanym pytaniem. – Oboje lubiliśmy ostry seks. – Knox wzruszył ramionami. – Na dłoni masz ślad ugryzienia, który pasuje do zasinień wokół ust denatki. – Sam lubiła sobie pokrzyczeć kiedy dochodziła, a ściany w motelu są cienkie jak papier. – Tym razem Diamond nie zdołała powstrzymać pojawiającego się na jej twarzy rumieńca. – Rozumiem. 30

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Szczerze wątpię – odpowiedział sarkastycznie Knox. Po jego uwadze Diamond uniosła wzrok i zauważyła jego szydercze spojrzenie. Po raz kolejny stłumiła gniew myśląc o honorarium, jakie miała otrzymać za jego obronę. – Jak często widywałeś się z Sam od momentu, kiedy zabroniliście jej przychodzić do klubu? – W piątek spotkaliśmy się po raz pierwszy. – Jeśli mogę spytać, dlaczego uprawiałeś z nią seks, skoro tak bardzo jej nie znosiłeś? – Diamond nie widziała w Knoxie kogoś, kto łatwo poddaje się chwilowej namiętności. Przez jego twarz przemknął wyraz gniewu na samego siebie. – Mało kto by jej odmówił. Sam była nie tylko dobra w łóżku, ale miała z tego prawdziwą przyjemność. Była jedną z niewielu, które potrafiły mnie obsłużyć dokładnie tak, jak lubię. Diamond postanowiła pozostawić jego odpowiedź bez komentarza. Zebrała papiery i zaczęła pakować je z powrotem do teczki. – Rozprawa odbędzie się z samego rana. Jeśli przypomnisz sobie coś istotnego, poproś szeryfa, żeby się ze mną skontaktował. Do zobaczenia jutro. Pospiesznie wstała, unikając patrzenia na Knox'a. Podeszła do drzwi i zawołała szeryfa. Wyszedł z biura, przyglądając się jej ze zdziwieniem. – Już skończyliście? – zapytał spoglądając na Knox'a, który wciąż siedział przy stole z wyrazem rozbawienia na twarzy. – Tak, mam już wszystko, czego potrzebowałam. Gdy tylko szeryf otworzył drzwi, Diamond szybko wyszła, w pełni świadoma, że zrobiła z siebie idiotkę. – Dziękuję panu. Nie czekając na odpowiedź, ruszyła przez biuro do wyjścia. Po drodze zignorowała ciekawskie spojrzenie recepcjonistki. 31

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Gdy tylko wyszła na zewnątrz, zatrzymała się na chwilę i wzięła głęboki oddech, próbując odzyskać spokój. Kilku przechodniów spojrzało na nią badawczo, ale zignorowała to. Kiedy Knox opisywał Sam, wcale nie próbował jej zawstydzić. On po prostu stwierdzał fakty. Zresztą, nie czuła się aż tak bardzo zawstydzona. Nie. Wyszła tak szybko, żeby stłumić podniecenie, jakie wezbrało w jej ciele po wyznaniach Knoxa. Miała w swoim życiu tylko trzech kochanków. Pierwszy był jej szkolną miłością i błędnie sądziła, że będą razem na zawsze. Drugi pojawił się na początku studiów, a ostatniemu, zależało tylko na tym, żeby zostać jej utrzymankiem. Lubiła seks z każdym z nich, ale miała nieodparte wrażenie, że to, co działo się w intymnym życiu Knoxa, było czymś, czego nigdy nie doświadczyła. I nie miała zamiaru doświadczyć. Wracając do biura, podeszła do swojego samochodu. Drżącą ręką otworzyła drzwi i wsiadła. W końcu udało jej się odzyskać kontrolę nad swoim nieobliczalnym ciałem. Poczuła, jak rośnie w niej złość na samą siebie. Następnym razem, gdy znajdzie się w pobliżu Knoxa, będzie w stanie się opanować i utrzyma swe zdradzieckie hormony na wodzy. Dzięki rodzicom wiedziała, jaki styl życia prowadził Knox. Ostatnią rzeczą, jakiej pragnęła, byłoby odkrycie, że pociąga ją mężczyzna prowadzący styl życia, którego z całego serca nienawidziła.

32

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 4

Diamond czekała cierpliwie, aż urzędniczka uzupełni dokumenty. Starsza kobieta cały czas zerkała na Knoxa, ale w końcu przekazała jej wszystkie niezbędne papiery. Diamond odebrała je i zwróciła się do Knoxa. – Jesteś wolny – powiedziała oficjalnym tonem. Knox skinął głową, po czym odwrócił się na pięcie, by wyjść. Diamond podążyła za nim, starając się nadążyć za jego długimi krokami. Przystanęła, gdy jej klienta otoczył tłum członków Last Riders, czekających na zwolnienie przyjaciela. Diamond zignorowała śliczną blondynkę wieszającą się na Knoxie i skierowała się do Vipera oraz Winter stojących z boku. – Miej go na oku i cokolwiek by się działo, nie pozwól mu wpakować się w żadne kłopoty. Zastępca prokuratora nie zawaha się wtrącić go ponownie do więzienia. – Zmuszę go do siedzenia w siedzibie klubu – obiecał Viper. – Co dalej? – Winter zapytała Diamond. – Zostanie ustalony termin rozprawy. Zamierzam zbadać sprawę i przy odrobinie szczęścia, znaleźć coś, co dowiedzie jego niewinności. Mam nadzieję, że mi się uda. Diamond była pewna, że ława przysięgłych już na pierwszy rzut oka uzna Knoxa za winnego. Prokurator działał szybko i dzień przed rozprawą, podczas której Knoxa reprezentował poprzedni adwokat, przedstawił dowody przed ławą

33

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

przysięgłych, aby postawić go w stan oskarżenia. – Czy to bezpieczne? – zapytała Winter. – Tak. Jeśli Knox jej nie zabił, to musimy wzbudzić wątpliwości u przysięgłych. Najlepiej to zrobić, udowadniając, że ktoś inny miał motyw, by to zrobić. Zamierzam przede wszystkim przepytać przyjaciół Sam. – W takim razie życzę powodzenia. Nie miała żadnych przyjaciół – powiedziała Evie, którą Diamond z łatwością rozpoznała. – W tym mieście musi być ktoś, kto dobrze znał Sam. Znajdę taką osobę. – Determinacja, by zdobyć pieniądze, zmotywowała Diamond do pracy. – Muszę wracać do biura. Jak już powiedziałam, trzymajcie go z dala od problemów – Rzuciła ostatnie spojrzenie na Knoxa, na którym tym razem uwiesiła się jakaś ciemnowłosa kobieta. – Nie ma sprawy. Diamond rzuciła Viperowi wątpiące spojrzenie i odwróciła się na pięcie, zostawiając za sobą przyciągający uwagę tłum. Gdy skręcała w boczną uliczkę, przy której znajdowało się jej biuro, usłyszała ryk mijających ją motocykli. Nie mogła się powstrzymać i przyjrzała się przejeżdżającej kawalkadzie. Knox, jako największy mężczyzna w grupie, był łatwo rozpoznawalny. Evie siedziała za nim, mocno obejmując go w pasie. Diamond poczuła na sobie jego spojrzenie. Szybko spuściła wzrok i ruszyła dalej.

*** Knox wszedł do swojego pokoju i skierował się do łazienki, gdzie wziął prysznic. Viper od razu zabrał go do dużego pokoju za kuchnią, w którym często odbywały się klubowe spotkania. Knox dostał tam niezły wycisk przy wszystkich braciach z klubu za to, że przeleciał Sam. Zasłużył na to i nawet nie 34

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

próbował się tłumaczyć. Gdy przeprosił za swój błąd, atmosfera w pokoju się rozluźniła. Viper, widząc jego wyczerpanie, kazał mu się położyć. Nie sprzeciwiał się. Umęczony nocowaniem na więziennej pryczy, nie pragnął niczego innego, niż kilku godzin snu we własnym łóżku. Spienił szampon na głowie i pozwolił, by strumienie wody opłukały jego ciało. Myślał o sztywnej prawniczce, która miała reprezentować go w sądzie. Jego fiut uniósł się na myśl o tym, jak dobrze była zbudowana i jak pasowałaby do niego, leżąc pod nim Z pewnością nie musiałby się martwić, że ją zmiażdży. Wyszedł spod prysznica i wziął czysty ręcznik, wytarł się nim i odwiesił go na haczyk przymocowany do drzwi łazienki. Wrócił do pokoju i otworzył drzwi na korytarz. – Jewell! – jego ryk było słychać w całym domu. Chwilę później kobieta z uśmiechem na ustach pojawiła się w korytarzu. – Potrzebujesz czegoś? – zapytała, rozpinając bluzkę. – Rusz tu swoja dupę! Jewell uśmiechnęła się, wchodząc do pokoju. Zaskoczyło ją, że drzwi się za nią zamknęły. Widząc jej zdumioną minę, Knox wyjaśnił: – Jestem zmęczony. Rozbieraj się. Natychmiast zaczęła zdejmować spodnie. Gdy była już naga, Knox podniósł ją i rzucił na łóżko. Jewell była właśnie tym, czego teraz potrzebował, aby zrzucić z siebie frustrację z powodu swoich idiotycznych poczynań, czyli seksu z Sam, wplątania się w aferę dotyczącą jej morderstwa oraz gównianej reprymendy, której świadkami byli inni, a która była zbędna, ponieważ dobrze wiedział jak bardzo nawalił. Natychmiast ustawiła się w pozycji, którą preferował. Gdy Knox wszedł w nią jednym, mocnym ruchem bioder, wydała z siebie krótki krzyk. – Bądź cicho – rozkazał i Jewell posłusznie wykonała polecenie. Jedynym odgłosem w pokoju był dźwięk ich ciał uderzających o siebie, 35

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

gdy wyładowywał swoją pasję na jej chętnym ciele. Poza Sam, Jewell była jedyną kobietą zdolną wytrzymać jego seksualny temperament. Żadna z pozostałych dziewczyn, z którymi był i których upodobania znał, nie była gotowa zaspokoić jego potrzeb. Bynajmniej nie stawały się przez to dla niego mniej pociągające. Po prostu wybierał je w zależności od nastroju, w jakim się znajdował. Teraz chciał rozładować swoje frustracje i Jewell miała szansę najlepiej sobie z tym poradzić Uderzył ją w tyłek i słysząc jęk rozkoszy, zaczął mocniej się w nią wbijać. Ponownie klepnął pośladek i głęboko zatopił fiuta, upewniając się, że jego piercing uderza w jej punkt G. Jewell eksplodowała i zaczęła wić się tak bardzo, że musiał przytrzymać ją za biodra, kontynuując pchnięcia. Czując zbliżający się orgazm, zaczął poruszać się szybciej, aż doszedł, wypełniając prezerwatywę, którą nałożył wcześniej. – Do diabła, Knox – opadła na jego pierś, dysząc ciężko. – Tęskniłam za tobą. Knox uśmiechnął się przyciągając ją do siebie. – Chciałaś powiedzieć, że tęskniłaś za moim fiutem? – położył się obok niej, dopasowując się do krągłości jej ciała. Złapał ją za pierś i bawił się sutkiem. – Mam sobie pójść, żebyś mógł się przespać? Jewell i Evie zazwyczaj spały w łóżku Knoxa lub Ridera. – Nie, zostań. Utnę sobie tylko krótką drzemkę. Kiedy się obudzę, zamierzam znowu cię zerżnąć. – W porządku. Knox odpłynął przytulony do nagiego ciała Jewell. Gdy się obudził, przerwał jej sen na kolejną rundę. Tym razem bardziej intensywną, ponieważ nie był aż tak zmęczony. Jewell wiedziała czego się spodziewać i dlatego wcześniej nie chciała od niego wyjść. 36

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

*** Diamond weszła do mieszkania. Położyła aktówkę na stoliku obok drzwi, zdjęła szpilki i z ulgą zanurzyła stopy w puszystym, białym dywanie. Z westchnieniem udała się do salonu i opadła na, przyjemną w dotyku, skórzaną kanapę. Ułożyła stopy nieco wyżej i relaksując się, zaczęła rozmyślać nad sprawą Knoxa. Odtworzyła w głowie wydarzenia, które doprowadziły do morderstwa Samanthy Bedford. Knox powiedział, że przejeżdżała obok i zauważyła jego rozbity motocykl. Zdarzenie mało miejsce na rzadko uczęszczanej drodze, która była wykorzystywana jako skrót do trasy prowadzącej za miasto, w kierunku siedziby Last Riders. To wyjaśniało obecność Knoxa w tamtym miejscu, ale dlaczego była tam również Sam? Wstała, wyjęła dokumenty z aktówki i wróciła na kanapę. Zaczęła przedzierać się przez informacje, które do tej pory zebrała na temat zamordowanej kobiety. Przeglądając notatki, zauważyła, że babcia Samanthy, pani Langley, mieszkała niedaleko od miejsca wypadku Knoxa, jej dom znajdował się przecznicę dalej. Daimond wstała i zrobiła sobie szybki posiłek. Jadła i planowała dalsze działania. Wykonała również kilka telefonów i umówiła całkiem sporo spotkań na następny dzień. Gdy skończyła robić wszystko, co wcześniej zaplanowała, poszła do sypialni, wzięła piżamę i skierowała się do łazienki. Nalała gorącej wody do wanny, zanurzyła się w przyjemnej kąpieli i poczuła, jak jej ciało opuszczało napięcie. To było idealne zakończenie długiego dnia. Nie miała wątpliwości w jaki sposób Knox będzie świętował swoje zwolnienie z więzienia. Jedyną zagadką było z kim i z iloma kobietami. Próbowała odgonić te myśli, więc pomyślała o wizycie u matki, którą zaplanowała na najbliższe dni. Dawno u niej nie była, a podjęcie się sprawy 37

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knoxa sprawiło, że coraz częściej myślała o swojej rodzinie. Bez względu na to, jak bardzo Diamond starała się unikać Sex Piston, ona na pewno pojawi się podczas tej wizyty. To zawsze wkurzało Diamond. Jej siostra była prawdziwym wrzodem na dupie. Ciągle wszczynała kłótnie, a matka zawsze brała jej stronę, co nigdy nie ułatwiało odwiedzin. Sex Piston miała ją za sztywną sukę, Diamond z kolei uważała siostrę za dziwkę.

Już

w

dzieciństwie

często

się

kłóciły.

Były

całkowitymi

przeciwieństwami. Diamond nienawidziła stylu życia motocyklistów, w jakim przyszło jej się wychowywać. Sex Piston kochała wolność i lekceważące podejście do wszystkiego, charakteryzujące klub Destructors, którego do niedawna prezesem był ich ojciec. Obrzydzeniem napawał ją fakt, że jej siostra, podobnie jak ich ojciec, miała swobodne podejście do seksu. Sex Piston i Ace, jej chłopak, już od lat rozstawali się i wracali do siebie. Zrywali ze sobą, gdy któreś z nich miało ochotę przelecieć kogoś innego, ale gdy tylko namiętność mijała, schodzili się ponownie. Taki sam numer odwalał ich ojciec, jednak on nigdy nie zerwał z matką, po prostu zdradzał ją za jej plecami. Do pewnego momentu Diamond uwielbiała ojca, tak samo mocno lub nawet bardziej niż Sex Piston. Kochała rodziców i była blisko z matką, jednak to ojciec był jej bohaterem. Nikt nie mógł mu się równać. Był silnym, cichym mężczyzną, jednak gdy przystępował do czynu, mało kto czuł się bezpieczny. Gdy wracał z pracy, zawsze biegła się z nim przywitać. Wciąż pamiętała, jak podnosił ją i podrzucał do góry. Śmiała się i przytulała do niego, mówiąc: „Kocham cię, tato”. To Skończyło się w dniu, w którym została pobita w szkole przez kogoś, kto był wkurzony na jej siostrę. Zamiast pójść do domu, tak jak powinna, uciekła zanim przyszła po nią Sex Piston i pobiegła do klubu ojca, żeby wypłakać się na jego ramieniu. Droga do klubu zajęła jej prawie godzinę. Diamond nadal pamiętała, jak 38

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zmęczona i obolała była po laniu, które dostała od tamtej dziewczyny. Przy wejściu stał nowy rekrut i wiedziała, że nie wpuści jej do środka, żeby mogła zobaczyć się z ojcem. Nie chcąc przynosić ojcu wstydu, pokazując się jego podwładnym z podbitym okiem, zakradła się do klubu od tyłu, wspinając się przez zepsute okno. Wiedziała, że było popsute, ponieważ wcześniej słyszała, jak ojciec kazał je komuś naprawić. Na szczęście jeszcze do tego nie doszło i bez problemu mogła się przez nie przecisnąć. Rozglądała się po klubie, który wydawał się pusty. Skradając się zauważyła zaparkowany przed budynkiem motocykl ojca i wiedziała, że musiał gdzieś być. Usłyszała jakieś dźwięki dobiegające z pokoju od strony ulicy, skierowała się więc w głąb korytarza i zajrzała tam. Zobaczyła ojca i dwóch innych mężczyzn w towarzystwie kobiety, leżącej na stole bilardowym. Jeden z nich mocno ją pieprzył, a drugi ssał jej piersi. Ojciec po prostu się przyglądał, nie dotykał tej kobiety. Diamond odwróciła się, zażenowana, zawahała się jednak, gdy mężczyzna uprawiający seks z tamtą kobietą stęknął i wysunął się z niej. Wtedy po raz pierwszy zobaczyła penisa. Mężczyzna zdjął coś z niego i wrzucił do kosza na śmieci. Skupiona na tym niecodziennym widoku, nie zauważyła, że jej ojciec rozpiął spodnie i założył prezerwatywę. Diamond ponownie zwróciła uwagę na kobietę, gdy ta jęknęła. – Dasz radę obsłużyć jeszcze jednego? Kobieta rozchyliła nogi i ojciec stanął między nimi. Wsunął w nią fiuta, a ona owinęła nogi wokół jego pasa i zaczęła poruszać się w rytm jego ruchów. – Pieprz mnie. – Wygięła się ku mężczyźnie, który wciąż ssał jej pierś. Diamon uciekła i wymknęła się przez zepsute okno, po czym wróciła do domu. Wieczorem, gdy ojciec wrócił, nie wybiegła mu na powitanie ani nie zeszła na kolację. Matka przyszła do niej, by sprawdzić, jak się czuje i pocieszyć po incydencie w szkole. Diamond odkryła potężną barierę między matką i sobą 39

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

samą. Nie była w stanie spojrzeć jej w oczy i powiedzieć, co zobaczyła. Ojciec przyszedł do niej, gdy tylko matka powiedziała mu o szkolnej bójce. Diamond pamiętała, jak sięgnął dłonią ku jej twarzy i jak odsunęła się od niego. Dopóki nie wyszedł, udawała pochłoniętą zadaniem domowym. Nikomu z rodziny nie powiedziała o tym, czego była świadkiem. Rozczarowanie stworzyło przepaść między nią i ojcem. Przestała przychodzić na spotkania motocyklistów, pojawiała się na nich jedynie, gdy rodzice ją do tego zmuszali. Wycofywała się emocjonalnie, coraz więcej czasu spędzając w samotności. Seksualne ekscesy Sex Piston wywoływały takie samo obrzydzenie, które poczuła, gdy ujrzała ojca z inną kobietą. Często odreagowywała na siostrze frustrację wywołaną bolesnymi wspomnieniami. Już dawno zerwałaby kontakt z rodziną, gdyby nie matka. Była jedyną przyczyną, dla której Diamond nie odcięła się całkowicie od rodziny. Jednak coraz trudniej było jej utrzymać tę relację, ponieważ matce zależało na tym, by jej córki były ze sobą blisko. Di wiedziała, że to nigdy nie nastąpi. Wyszła z wanny, osuszyła się i przebrała w piżamę. Gdy leżała w łóżku, przy zapalonej nocne lampce, poczuła niewytłumaczalną tęsknotę za matką. Jutro, jak już upora się z przesłuchaniami, zatrzyma się u matki o takiej porze, by uniknąć ojca i Sex Piston.

40

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 5

Następnego dnia rano Diamond spotkała się z panią Langley. – Pani Langley, nazywam się Diamond Richards. Dziękuję, że zechciała się pani ze mną spotkać. – Proszę wejść. Chętnie pomogę, o ile będę w stanie. – Twarz starszej kobiety wyrażała smutek. Samantha, jak dowiedziała się Diamond, była jedyną rodziną pani Langley i po jej śmierci nie pozostał jej już nikt. Kobieta poprowadziła ją do eleganckiego gościnnego pokoju, który ozdabiały rodzinne fotografie i kosztowne bibeloty. Diamond usiadła na kanapie, a pani Langley podała jej filiżankę kawy. Nie chciała bardziej zasmucać starszej kobiety, ale potrzebowała odpowiedzi: – Bardzo mi przykro z powodu pani straty, czy mogłabym jednak wiedzieć, czy Sam odwiedziła panią w dniu śmierci? Pani Langley skinęła głowę i odstawiła swoją filiżankę z powrotem na ozdobnym stolik. – Tak, przyszła na parę minut. Nie została nawet pół godziny. – Jej głos załamał się. – Czy przyszła do pani w jakimś konkretnym celu? – ostrożnie badała Diamond. – Potrzebowała pieniędzy – odpowiedziała starsza kobieta. Łza spłynęła

41

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jej po policzku. – Dała je jej pani? – Tak, ale niewiele. Nie jestem bogata, ale wystarcza mi na życie. Sam chciała kilka tysięcy dolarów. Była zła, że nie mogłam jej dać aż tyle. – Zatem wyszła, gdy jej pani odmówiła? – delikatnie zapytała Diamond. – Nie. Prosiła mnie o biżuterię na sprzedaż. – Zgodziła się pani? Diamond poczuła niechęć do Sam. Im więcej się o niej dowiadywała, tym większa była jej antypatia. Patrząc na swoją rozmówczynię, żałowała, że Sam nie żyje. Gdyby żyła, można byłoby skopać jej tyłek. – Tak, dałam jej dwa pierścionki i naszyjnik. Wzięła je i wyszła. Myśli pani, że mordercy chodziło o tę biżuterię? – Dłonie pani Langley zadrżały. – Nie, jestem pewna, że to nie to. Diamond była zła na siebie. To przecież mogło być kłamstwo, nie mogła jednak powstrzymać się, by nie uspokoić jakoś tej kobiety. Posiedziała jeszcze chwilę i dokończyła kawę. Już miała wyjść, gdy zdecydowała się poruszyć temat, który na pewno jeszcze bardziej zdenerwuje panią Langley. – Rozumiem, że szeryf prowadzi śledztwo w sprawie odnalezienia pani prawnuka? – Tak. Samantha urodziła dziecko w Jamestown. Od tego czasu ślad po moim prawnuku zaginął. Próbowała wmówić wszystkim, że jest to dziecko Gavina Jamesa, jednak położyłam kres tym kłamstwom. – Wie pani kto jest ojcem? – Nie, tego nie wiem. Samantha zawsze trzymała tę część swojego życia w tajemnicy. Wiedziała, że tego nie pochwalam. – Dziękuję za poświęcony czas, pani Langley. Wiem, że to dla pani bardzo trudne chwile. Diamond szczerze ja przeprosiła. Starsza kobieta była kochana i nie 42

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zasługiwała na tak niewdzięczną wnuczkę, jaką zesłał jej los. Pani Langley pokiwała głową i razem podeszły do drzwi. Diamond bardzo nie chciała zostawiać jej samej z całym smutkiem, nie było jednak innej możliwości. Sięgnęła do torebki i podała kobiecie swoją wizytówkę. – Proszę, to moja wizytówka. Jeśli będę mogła w czymś pomóc, proszę dać mi znać. – Dziękuję. – Starsza kobieta uśmiechnęła się słabo. – Proszę do mnie zadzwonić – powtórzyła Diamond, czekając aż pani Langley kiwnie na potwierdzenie, po czym zamknęła drzwi i wróciła do samochodu. Uruchomiła silnik samochodu i odjechała, myśląc o Sam. Szeryf nie wspomniał ani słowem o biżuterii, co oznaczało, że wiedział o niej tylko zabójca. Jeśli znajdzie te kosztowności, znajdzie również mordercę.

*** W drodze powrotnej do biura Diamond przejeżdżała obok jadłodajni, do której wchodziło właśnie kilku motocyklistów. Kątem oka zauważyła kurtkę jednego z nich. Zahamowała ostro i zjechała na parking. Po zaparkowaniu złapała torebkę i ruszyła do wejścia zatłoczonego lokalu. Wewnątrz zauważyła tych trzech mężczyzn zajmujących miejsca przy dużym stole. Przyglądała im się przez chwilę, aby odnaleźć tego, który mógł być przywódcą. Przybrała profesjonalną minę i pewnym siebie krokiem ruszyła w ich stronę. Gdy tylko podeszła i motocykliści ją zauważyli, przestali rozmawiać. Ewidentnie zastanawiali się, czy znajdzie w sobie dość odwagi, by się do nich odezwać. 43

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Dzień dobry. Czy mogę zająć panom kilka minut? – Diamond zadała pytanie brodatemu mężczyźnie z długimi blond włosami. Pomimo zarostu pokrywającego sporą część twarzy, dało się zauważyć, że był dość przystojny. Wiekiem wydawał się dobiegać czterdziestki, ale martwy wyraz jego oczu mówił, że czuł się o wiele starszy. Z jakiegoś niezrozumiałego powodu poczuła do niego współczucie. W taki sposób mogły go naznaczyć jedynie jakieś traumatyczne przeżycia. – Jasne, ślicznotko. Chcesz usiąść mi na kolanach? Jeden z mężczyzn podsunął Diamond krzesło i skinął na nią. Usiadła i obróciła się w kierunku mężczyzn, którzy gapili się na nią ze zdumieniem. – Chciałabym zadać panom kilka pytań. Wyczuła nagłą zmianę atmosfery. – Jeśli chcesz zapytać, jak długi jest mój kutas, to nie widzę problemu – odpowiedział ten, który zapraszał ją do skorzystania ze swoich kolan. Zignorowała go i zwróciła się do mężczyzny, co do którego była już pewna, że jest przywódcą. – Nie zajmę wam wiele czasu. – Jesteś gliną? – Jego spojrzenie omiotło eleganckie i dość drogie ubranie Diamond. – Nie, adwokatem. Zajmuję się sprawą morderstwa Samanthy Bedford. Widząc ich miny stwierdziła, że wszyscy znali tą kobietę. – Odpowiedź brzmi: nie. A teraz wypierdalaj – odpowiedział przywódca. Tylko lata praktyki w zadawaniu się z twardymi motocyklistami pozwoliły jej usiedzieć spokojnie na miejscu. Kelnerka przyniosła wodę i szybko odeszła, posyłając Diamond zaniepokojone spojrzenie. – Chciałabym tylko porozmawiać z trzema mężczyznami z waszego klubu, z którymi Sam się przyjaźniła. Wiem, że nie stawili się na rozprawie i z tego powodu zostały na nich wystawione nakazy aresztowania. Jestem 44

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

świadoma, że nie podacie mi ich miejsca pobytu, ale jeśli macie z nimi kontakt, to może przekażecie im mój numer telefonu? – Diamond wyciągnęła wizytówkę i podała ją jasnowłosemu motocykliście. Przyjął ją, po czym podarł na drobne kawałki. – Powiedziałem już, wypierdalaj. Za chwilę przestanę być uprzejmy – wyraz jego oczu przeszedł z zainteresowania do jawnej groźby. W tym momencie drzwi jadłodajni otworzyły się i weszło kilku mężczyzn z Last Riders. Diamond rozpoznała Knoxa, Vipera, Razera i Ridera, mężczyzna wytatuowany od stóp do głów zamykał pochód. Stanęli za plecami Diamond. – Jakiś problem? – zapytał Viper. Blondyn odpowiedział, zanim zdążyła się odezwać. – Tak. Prosiliśmy ją dwa razy, żeby sobie poszła i dwa razy nas olała. – To prawda? – Viper zwrócił się do niej. Diamont spojrzała na Vipera. – Muszę znaleźć mężczyzn, którzy byli wtedy z Sam na parkingu. Należą do Blue Horsemen. Chyba chcesz, żebym oczyściła Knox'a z zarzutów? – spojrzała wprost na Knoxa. Blondyn pochylił się w stronę Diamond. – Nie mam, kurwa, pojęcia gdzie oni się podziewają i nie wiem nic o ich rodzinach. Nie jeżdżą już z nami i nie jeździli z nami wtedy, kiedy odpierdolili ten numer z Sam. – Myślę, że już załapała, Stud – powiedział Knox, robiąc krok do przodu. – Dobrze. To może wreszcie zabierze swój zgrabny tyłek od naszego stolika. – Pani Richards, idziemy – zarządził Viper. – Pani Richards? Od kiedy jesteś taki grzeczny? – Dookoła stołu rozległ się sarkastyczny rechot. 45

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Bear, śmiejesz się z tego, że Viper jest miły? – zripostował Knox. Jako, że spotkanie dwóch rywalizujących ze sobą klubów zaczynało wyglądać paskudnie, napięcie w restauracji sięgnęło zenitu. Diamond wstała. Ash spojrzał na Knox'a. – Nie. Diamond nie zdziwiła się odpowiedzią. Knox był autentycznie wściekły. – Już skończyłam. Przepraszam, że przeszkodziłam. Odwróciła się i wyszła, nie oglądając się. Na zewnątrz ktoś chwycił ją za ramię. – Coś ty, do ciężkiej cholery, sobie myślała? – warknął Knox. – Myślałam, że spróbuję ustalić, kto zabił Samanthę. W końcu po to Viper mnie zatrudnił. – odpowiedziała, wyrywając się z jego chwytu. – Nie mówiłem ci, że masz wyzywać gang motocyklowy. Powinnaś była zadzwonić do mnie albo do szeryfa. Dowiedziałabyś się wszystkiego, co chciałaś wiedzieć – powiedział Viper, słysząc jej wcześniejsze słowa. – Nie potrzebowałam waszej pomocy. Byłam bezpieczna. Co niby mogli mi zrobić w zatłoczonej restauracji, vis'avis biura szeryfa? – Miałaś zamiar zostać tu dłużej? Śledziliby cię aż do domu. – Knox gapił się na nią jak na idiotkę. – To nieważne, już po wszystkim. – Odwróciła się i ruszyła w stronę swojego samochodu. – Nie, kurwa, nie jest po wszystkim. Zwróciłaś ich uwagę. Będą cię obserwować, żeby upewnić się, że ich klub nie jest przedmiotem dochodzenia – powiedział Knox, idąc za nią. – Skąd to wiesz? – odwarknęła – Bo my byśmy tak zrobili – odpowiedział, zatrzaskując drzwi samochodu, gdy próbowała je otworzyć. – Daj spokój, Knox – spokojnie powiedział Viper. 46

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox odsunął się o krok i zabrał rękę z drzwi auta. Diamond obróciła się i stanęła twarzą w twarz z Viperem i resztą. – Jeśli chcecie, żebym dowiedziała się, kto zabił Sam, to prędzej czy później nadepnę komuś na odcisk. Będziecie się przypieprzać za każdym razem? – bezceremonialnie zapytała. – Nie przypieprzamy się. Samantha obracała się w niebezpiecznym towarzystwie. Zapewne prędzej czy później spotkasz tego, kto ją zabił. Myślę, że najlepiej będzie, jeśli ktoś będzie miał cię na oku i zadba o twoje bezpieczeństwo. – Nie potrzebuję nikogo do pilnowania mojego tyłka. Sama potrafię o siebie zadbać – wyrzuciła z siebie, czując narastającą złość. – Jestem tego pewien. To tylko na wszelki wypadek, gdybyś jednak potrzebowała pomocy. – Niczego nie zdołam się dowiedzieć, jeśli będziecie za mną łazić. – Ale nie będziemy łazić wszyscy. Knox i Rider będą na zmianę cię pilnować. Viper skrzyżował ręce na piersi, dając Diamond do zrozumienia, że decyzja została podjęta. – Nigdy w życiu. – Dlaczego? – tym razem zapytał Knox. – Powinienem ci pomagać. W końcu to moje dupsko znajdzie się za kratami, jeśli nie dowiemy się, kto ją zabił. Trudno polemizować z taką argumentacją – wiedziała, że będą naciskać, dopóki się nie zgodzi. – Och, już dobrze. Następnym razem, jak będę chciała porozmawiać z kimś z klubu motocyklowego, to dam wam znać. Otworzyła drzwi samochodu i wśliznęła się za kierownicę, trzaskając drzwiami. Mężczyźni zeszli z drogi, kiedy cofała i wyjechała z parkingu. 47

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Knox – rozkazał Viper. Knox skinął głową i wskoczył na swój motocykl, by podążyć za upartą kobietą. Został cieniem Diamond, czy jej się to podobało czy nie.

48

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 6

Diamond zaparkowała na swoim miejscu przed biurem i wysiadła z samochodu. Nie zatrzymała się, chociaż widziała, że Knox parkuje za nią. Zignorowała jego obecność i otworzyła drzwi do biura. Holly siedziała przed komputerem za swoim biurkiem. – Na biurku zostawiłam wiadomości do ciebie. Miałaś kilka telefonów od potencjalnych klientów. Jeden to przypadek pijanego kierowcy, a drugi to mężczyzna oskarżony o napaść. – Oddzwonię do nich. Diamond przystanęła na chwilę przy biurku Holly. Otworzyła aktówkę i wyciągnęła notatnik, w którym zapisała rozmowę z panią Langley. – Czy mogłabyś to przepisać i umieścić w aktach Knoxa? – Zajmę się tym. – Dziękuję, Holly. – Nie ma sprawy – Dziewczyna uśmiechnęła się. Diamond weszła do swojego gabinetu i oddzwoniła do dwóch potencjalnych klientów, odrzucając sprawę pijanego kierowcy i przyjmując sprawę napaści oraz umawiając spotkanie z klientem na następny dzień. Gdy się rozłączyła, wyciągnęła listę internetowych lombardów i obdzwoniła je w poszukiwaniu zastawionej biżuterii pasującej do opisu pani Langley. Było mało prawdopodobne, że coś znajdzie i nie była zaskoczona, gdy

49

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

okazało się, że był to ślepy zaułek. Odchyliła się w fotelu, popatrzyła w sufit i zastanawiała się nad kolejnym krokiem. Gdy stwierdziła, że ma dość, jak na jeden dzień, wyłączyła komputer i schowała papiery do aktówki. – Holly, wyjdę dzisiaj wcześniej. Dokończ to, nad czym pracujesz i też możesz iść. – Diamond zatrzymała się przy biurku sekretarki. – Dziękuję. Nie czuję się za dobrze, więc wcześniejsze wyjście do domu brzmi świetnie. – Wszystko w porządku? – Po raz pierwszy zauważyła, że jej sekretarka jest blada. – Nic mi nie jest. To pewnie jakiś wirus. Diamond próbowała dyskretnie się wycofać, żeby nie urazić Holly. Gdy ta posłała jej słaby uśmiech, wiedziała, że jej się nie udało. – Jeśli do jutra nie poczujesz się lepiej, zostań w domu – zaproponowała Diamond. – Poradzę sobie w biurze. – Na pewno poczuję się lepiej – zaprotestowała Holly. Diamond opuściła biuro, zostawiając sekretarkę, by mogła dokończyć pracę. Wyszła na zewnątrz i stanęła jak wryta. Na parkingu, na motocyklu siedział Knox. Był otoczony wianuszkiem sekretarek z okolicznych biur. Ich oczy spotkały się, gdy się do niego zbliżała. – Wasi szefowie wiedzą, czym zajmujecie się w czasie pracy? – Mamy teraz przerwę – stwierdziła szczupła blond piękność, przesyłając jej harde spojrzenie. – W takim razie przerwa skończona – warknęła Diamond i zacisnęła usta, gdy Knox uniósł brew. – Nie musisz siedzieć na moim parkingu. Mówiłam Viperowi, że zadzwonię, gdy będę potrzebowała pomocy i to zrobię. Obróciła się na piecie, nim mógł jej odpowiedzieć. Jednak ponownie się do niego odwróciła, na wszelki wypadek, gdyby jej nie posłuchał. 50

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Skończyłam pracę na dzisiaj, więc możesz wracać do domu, gdzie na pewno czeka na ciebie wiele kobiet – dodała z pogardą.

*** Knox patrzył, jak suka o kamiennej twarzy odjeżdża z parkingu. – Jebać to. Włączył silnik i pojechał za nią przez miasto. Trzymał się w pewnej odległości żeby go nie zauważyła. Był zaskoczony, gdy zdał sobie sprawę, że wyjeżdża poza granice miasta. Podążył za nią aż do Jamestown. Nie miało to nic wspólnego z jego sprawą i prawie zawrócił, ale ciekawość okazała się silniejsza i dalej śledził Diamond. Gdy wjechała w okolicę, która zapewne pamiętała lepsze czasy, Knox zwiększył odległość. Dziesięć minut później zatrzymała samochód przed starym domem, który jednak prezentował się lepiej niż pozostałe. Wysiadła z samochodu i weszła do środka. Knox przyglądał się budynkowi, ciekawy, kogo w nim odwiedziła. Viper mówił, że miała mieszkanie w Treepoint, więc to musiał być ktoś z rodziny lub przyjaciół. Po godzinie usłyszał dźwięk silnika innego motocykla, zbliżającego się z przeciwnego kierunku. Widział, że motocyklista podjeżdża pod dom w taki sposób, jak gdyby już wcześniej bywał w tym miejscu. Po emblemacie na kurtce rozpoznał, że człowiek należał do klubu Destructors. Miał długi, siwy kucyk, ale po tym, jak się poruszał, widać było, że był w niezłej formie, jak na swój wiek. Knox zauważył, jak zerka na samochód Diamond, zanim zsiadł z motocykla i wszedł do domu. Knox był naprawdę zaskoczony, gdy kilka minut później drzwi się otworzyły i wybiegła z nich Diamond, tuż za nią wyszła podobna do niej starsza 51

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

kobieta. Od razu wiedział, że to jej matka. Jej włosy miały jaśniejszy odcień rudego niż Diamond. Była ładna. Obcisłe dżinsy i top podkreślały jej apetyczne krągłości, których mogłaby jej pozazdrościć niejedna młodsza dziewczyna. Kobiety zaczęły się kłócić, a motocyklista stał w drzwiach, przyglądając się scenie. Łatwo było dostrzec wyraz cierpienia na jego twarzy. Diamond odtrąciła rękę matki, po czym wróciła do samochodu i odjechała. Knox widział, jak kobieta wraca do domu z udręczoną miną, a motocyklista przytula ją mocno. Zorientował się, że w tej rodzinie musiało rozgrywać się jakieś niezłe gówno, skoro rodzice byli tak załamani. Ta nadęta suka uznała pewnie, że jako prawniczka jest od nich lepsza. Ten wniosek sprawił, że poczuł jeszcze mniejszą sympatię do Diamond. Włączył silnik i ruszył w drogę powrotną. Gdy znaleźli się na głównej drodze, Diamond jechała kilka samochodów przed nim. Jechał za nią w bezpiecznej odległości, aż wróciła do Treepoint i zatrzymała się pod własnym domem. Wysiadając, wzięła ze sobą aktówkę, dając do zrozumienia, że na dziś kończy z wyjazdami. Knox skierował się więc w stronę klubu. Kiedy brat Vipera przyjechał do miasta, aby spróbować otworzyć biznes dla klubu, ten duży dom był przeznaczony na hotel. Salon, w którym urządzali imprezy, był prawie cztery razy większy niż w przeciętnym domu, a w jednym z jego rogów znajdował się bar. Kuchnia była wręcz marzeniem kucharza. Można było w niej przygotować dowolną ilość jedzenia, co w zupełności zaspokajało potrzeby klubu. Przylegające do kuchni jadalnia i salon spotkań po drugiej stronie również były ogromne. Duża ilość pokoi na górze służyła braciom za sypialnie, tak jak i kilku kobietom, choć one zazwyczaj spędzały noc w dowolnie wybranym przez siebie łóżku. Gdy Knox wszedł do domu, zobaczył Vipera siedzącego z Winter na kanapie. – Co tu robisz tak wcześnie? – zapytał prezes. 52

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Skończyła już na dzisiaj – Knox odpowiedział szefowi. – Idę wziąć prysznic, a potem pojadę do Rosie. – Łapie się na to – powiedział Rider wchodząc do pokoju. Gdy Knox się wykąpał i przebrał, kilku innych członków również wyraziło chęć wypadu do baru. – Trzymaj się z dala od kłopotów – ostrzegł Viper. Wychodząc, Knox pokazał mu tylko palec. Jakie kłopoty mgły go spotkać w Rosie? To był ulubiony bar Last Riders. Jedyna bójka w jaką się tam wdał, to przepychanka z ojcem Vipera, Tonem. Knox, Rider, Train, Cash i Shade ruszyli do baru. Razem z nimi zabrało się kilka kobiet, siedzących z tyłu na ich motocyklach. Gdy zaparkowali przez barem, Knox zauważył samochód Diamond. Prawdę mówiąc, zaskoczyła go. Nie tylko nie została w domu, ale też nie zadzwoniła do Vipera, aby poinformować, że jedzie do Rosie. Ta kobieta była nieustraszona. Knox zamierzał jej pokazać, jak bardzo powinna się bać.

53

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 7

Diamond wzięła prysznic i gdy przebierała się w wygodniejsze ubranie, wpadł jej do głowy pewien pomysł. Spojrzała na zegarek. Było na tyle wcześnie, że w barze Rosie nie powinno być zbyt tłoczno. Nie chcąc tracić czasu na ponowną zmianę ubrań, szybko założyła tenisówki. Postanowiła też nie dzwonić do Vipera. Przejażdżka była krótka. Bar mieścił się na przedmieściach, mniej więcej w połowie drogi prowadzącej do podnóża góry. Diamond z ulgą zauważyła, że parking był pusty. Po dzisiejszym dniu chyba załamałaby się i zadzwoniła do Vipera, gdyby zauważyła jakieś motocykle. Wnętrze tonęło w półmroku i dopiero po chwili jej oczy przyzwyczaiły się do słabego oświetlenia. Zaczęła dostrzegać szczegóły wystroju. Bar był stary i na taki też wyglądał, niemniej jednak stoliki były czyste, a parkiet taneczny wręcz lśnił. Na jego środku stała rura do tańca, która z pewnością była wykorzystywana, szczególnie po kilku drinkach. Zza baru spoglądał na nią mężczyzna. Diamond wyczarowała na twarzy uśmiech, podeszła do lady i usiadła na jednym ze stołków. Wypróbowała swój najbardziej rozbrajający uśmiech. – Hej – Barman zachował kamienną twarz. – Co podać? – Poproszę piwo. Mężczyzna wyciągnął z lodówki butelkę i postawił ją przed Diamond

54

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wraz z oszronionym kuflem. – Dzięki. – Położyła na ladzie pieniądze. Niewzruszony jej uśmiechem barman wrócił do polerowania szklanek. Odchrząknęła, żeby zwrócić jego uwagę. – Czy mógłbyś mi pomóc? Szukam informacji o pewnej kobiecie i... – Ja tam nic nie wiem – przerwał jej, wycierając szklanki. – Nawet nie wiesz, o kogo chcę zapytać. – I nie chcę wiedzieć. Kończ piwo i do widzenia. Szukasz informacji to włącz komputer. W dzisiejszych czasach znajdziesz tam wszystko o wszystkich. – Komputer nie wie, kto i komu daje na prawo i lewo, ale założę się, że ty wiesz. Barman przerwał wycieranie szklanek. – O kogo chodzi? – O Samanthę Bedford. – Bacznie śledziła jego reakcję. – Ona już nikogo nie pieprzy. – Mężczyzna zbliżył się do Diamond. – Czemu interesuje cię ta dziwka? – Jestem obrońcą Knox'a. Nastawienie barmana zmieniło się diametralnie. – Co chcesz wiedzieć? – zapytał z przyjaznym uśmiechem. – Czy Sam często tu przychodziła? – Kiedy zadawała się z The Last Riders, to bardzo często. Po tym, jak próbowała skrzywdzić ich kobiety, to już rzadziej. Wpadła tu jeszcze kilka razy z kilkoma kolesiami z Blue Horsemen. Nie widziałem ich tu od czasu, gdy zostali aresztowani. Słyszałem, że wyszli za kaucją i zniknęli. Diamond pociągnęła łyk piwa. – Później z nikim się już się pokazywała? Pokręcił głową. – A zanim związała się z Last Riders? 55

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Kilka razy. Zawsze próbowała kogoś poderwać, ale nie pamiętam dokładnie kto ją obłapiał. Barman zaczął wycierać ladę. Diamond pomyślała, że coś tu nie pasuje, nie była jednak w stanie sprecyzować co. Mężczyzna unikał patrzenia jej w oczy, co sugerowało, że może nie mówić całej prawdy. – Posłuchaj, będę dyskretna. Nikt się nie dowie, kto udzielił mi informacji – powiedziała. – Powiedziałem wszystko, co wiem. Jeśli przypomnę sobie z kim się wtedy zadawała, to dam ci znać. Diamond westchnęła. Nie było sensu bardziej naciskać. Wręczyła barmanowi wizytówkę. – Nazywam się Di Richards. Jeśli przypomnisz sobie cokolwiek, proszę, daj mi znać. Najmniejszy drobiazg może pomóc Knox'owi. Nawet coś, co nie wydaje się być istotne. – Jestem Mick. Jeśli sobie coś przypomnę, to na pewno zadzwonię. Odwróciła się do wyjścia i w tym momencie otworzyły się drzwi i weszli członkowie Last Riders. Knox, ubrany w czarne jeansy i czarny podkoszulek, ruszył w jej stronę. Po jego minie mogła stwierdzić, że był nieźle wkurzony. – Co ty tu, do cholery, robisz? – warknął wściekle. Diamond zesztywniała. – Piję piwo. A co ci do tego? – Od kiedy to szwendasz się po barach motocyklistów? – To jest bar motocyklistów? Nie wiedziałam. Na parkingu nie było żadnych motocykli, nie zauważyłam też choćby jednej tabliczki z napisem "tylko dla dupków" – zakpiła Diamond. – Pytała o Sam – wtrącił się Mick. Diamond posłała zdrajcy twarde spojrzenie. – Co ci mówił Viper na temat informowania nas, gdy będziesz miała 56

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zamiar węszyć dookoła? – Może ty masz w zwyczaju na klęczkach całować Viper'a w dupę, ale ja nie należę do klubu i w sumie mam gdzieś to, co on mówi. – Czy przypadkiem nie on ci płaci? – spytał retorycznie Knox. Diamond zorientowała się, że się zapędziła i wbiegła na minę. – Owszem. – Więc lepiej zacznij się przejmować tym, czego „on” chce. – To bez znaczenia. I tak już wychodziłam. – W tej sytuacji strategiczny odwrót był jak najbardziej na miejscu. – Skoro już tu jesteś, to równie dobrze możesz wypić jeszcze jedną kolejkę – stwierdził Knox, odwracając się do barmana. – Mick, podaj jej piwo i dopisz do mojego rachunku. Mick sięgnął po następną butelkę. – Dziękuję, nie chcę – Diamond ześliznęła się ze stołka, a Knox ją podniósł i usadowił z powrotem. – Ale ja chcę. Przynajmniej będę wiedział, gdzie jesteś – Mówiąc to, zablokował ją własnym ciałem. Diamond niechętnie skapitulowała. Wzięła łyk piwa, świadoma, że ten kretyn próbuje ją zastraszyć. Ale przecież mogła przyłączyć się do tej gry. Rozluźniła się i odwróciła do niego, przy okazji posyłając mu jadowity uśmiech. – Uważasz, że mnie przestraszysz, grając wielkiego macho? Nie wkurzaj mnie, Knox. Próbuję odszukać prawdziwego mordercę, za którego to ty możesz pójść siedzieć i pójdziesz, jeżeli nie uda mi się znaleźć jakiegoś punktu zaczepienia. – I co według ciebie możesz tu znaleźć? – Sięgnął po własne piwo, ocierając się o jej ramię. – Być może trafię tu na ślad jeszcze kogoś, z kim sypiała Sam, kto również mógł mieć motyw, żeby ją zabić. Twoje żałosne dupsko będzie w 57

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

opałach, do czasu, aż nie znajdę tych, którzy byli z nią tamtego dnia w restauracji. – Oni jej nie zabili, więc lepiej wymyśl coś innego. Diamond obserwowała, jak kilku spośród członków klubu usiadło przy stoliku, a pozostali ruszyli na parkiet. – A jak możesz być tego tak pewien? – Ponieważ nie było ich wtedy w mieście, a gdyby byli, to szeryf trzymałby ich pod kluczem. Znajdź kogoś innego. – To nie jest takie proste – warknęła. – Gdyby to było proste, to Viper by cię nie zatrudniał. – Wpatrywał się w nią swoimi brązowymi oczami. Diamond uświadomiła sobie, że nie jest ubrana w swój prawniczy garnitur. Miała na sobie jasnoniebieskie jeansy i wydekoltowany niebieski top, który odsłaniał sporą część biustu. Czuła, jak jego spojrzenie prześlizguje się po jej piersiach za każdym razem, gdy wykonywała jakikolwiek ruch. – Zatańczmy. Nagła zmiana tematu zbiła Diamond z tropu. Knox, nie czekając na odpowiedź, wziął ją za rękę i pociągnął w stronę parkietu. Próbowała się wyrwać, ale trzymał ją mocno. Na parkiecie obrócił ją ku sobie i przyciągnął jej biodra blisko do siebie. – Puść mnie. Nie chcę z tobą tańczyć. To nieprofesjonalne. – Rusz tyłek. – Knox położył swoje ogromne dłonie na jej biodrach. Diamond czuła się jak idiotka, kłócąc się z kimś, kto uwodzicielsko porusza się obok niej, podczas gdy ona stoi jak słup soli. Była zbyt zakłopotana, by zareagować. – Jeden taniec cię nie zabije – powiedział Knox, jakby czytając jej myślach. Bardzo powoli zaczęła poruszać się w takt muzyki. Nie pamiętała, kiedy 58

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ostatni raz tańczyła. Chyba na pierwszym roku college’u, ale nie była tego do końca pewna. Poczuła muzykę w ciele i rozluźniła się. Knox wykorzystał to i przyciągnął jej ciało jeszcze bliżej do siebie. Jego męska energia sprawiła, że jej zmysły oszalały. Popatrzyła na pozostałe osoby na parkiecie. Bliss ocierała się o Ridera, a Evie uwodziła motocyklistę, którego Diamond widziała po raz pierwszy. Dwie inne kobiety, seksownie ubrane, tańczyły razem. Gdy tylko muzyka ucichła, Diamond cofnęła się, a Knox puścił jej biodra. Wziął ją za rękę i z powrotem zaprowadził do baru. Tam podniósł ją i posadził na stołku. – Muszę już iść. – Diamond dokończyła piwo, żeby jej odwrót nie wyglądał na paniczną ucieczkę. Knox zbliżył się do niej. – Może wypijesz jeszcze jedno? Mogę cię później odwieźć. Diamond czuła dokąd to zmierza i wolała zawczasu to zastopować. – Nie, dziękuję. Naprawdę muszę już iść. Już miała zeskoczyć ze stołka, kiedy Knox pochyli się do niej i położył dłoń na siedzeniu pomiędzy jej udami. Diamond zamarła w bezruchu. Gdyby ruszyła się chociaż o cal, oparłaby się łonem o jego rękę. – Uważam, że powinnaś zostać i zabawić się z nami. Pokażemy ci, co to znaczy impreza. – Diamond poczuła przez jeansy, jak Knox podąża palcem wzdłuż szczeliny jej cipki. Zaszokowana jego zuchwałością nie mogła powstrzymać drżenia, jakie ogarnęło jej ciało. Knox zmrużył oczy i oblizał usta. Wzrok Diamond przyciągnął błysk kolczyka na jego języku. Złapała i odepchnęła jego rękę. – Jeśli w tej chwili nie przestaniesz, to rzucę twoją sprawę, zatrzymam pół miliona, które obiecał mi Viper, a fakt, że siedzisz w pierdlu za coś, czego nie zrobiłeś, wcale nie sprawi, że nie będę mogła spać po nocach, 59

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox zabrał rękę i oparł o bar, podniósł piwo i pociągnął długi łyk. – Skąd masz pewność, że nie zabiłem Sam? Diamond zauważyła Rider'a, który stanął po jej drugiej stronie czekając, aż Mick poda mu piwo. Kiedy je otrzymał, oparł się o bar i zaczął przysłuchiwać się ich rozmowie. Uznała, że to idealny moment na słodką zemstę. – Jechałam dzisiaj drogą, na której wtedy rozbiłeś motocykl. To skrót pomiędzy barem, a waszym klubem. Wiem więc, co tam robiłeś. – Jechałem skrótem, tak? A co to, do cholery, ma wspólnego z tym, że nie zabiłem Sam? – Nie mogłam zrozumieć, jakim cudem zdołałeś rozbić się na prostej drodze, na której praktycznie nie ma ruchu. Widziałam ślady w miejscu hamowania. Ewidentnie próbowałeś uniknąć uderzenia w coś, co było na jezdni. Knox wzruszył ramionami. – No i co z tego? Ruszający samochód zajechał mi drogę. – Wcale nie. Ta droga jest wąska i nie da się przy niej zaparkować. Nie ma tam też żadnych wyjazdów. I kiedy zastanawiałam się, jakim cudem tak doświadczony motocyklista mógł rozbić się w takim miejscu, zauważyłam kilka interesujących rzeczy. Knox zesztywniał i posłał Rider'owi wściekłe spojrzenie. – Nie masz przypadkiem czegoś do zrobienia? – W tej chwili nie. Poza tym, to o czym mówicie jest bardzo ciekawe. W sumie nie powiedziałeś mi, w jaki sposób się roztrzaskałeś. – Spierdalaj – powiedział Knox, piorunując Diamond wzrokiem. Rider usiadł koło nich, uśmiechając się od ucha do ucha. – Widziałam tam sporo starszych domów z mnóstwem drzew dookoła. Po podwórkach biegało też kilka wiewiórek. Pomyślałam sobie, że może zrobiłeś unik, aby nie uderzyć w wiewiórkę. Ktoś, kto doszczętnie rozwalił swój 60

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

motocykl i zaryzykował życie dla zwierzątka, nie jest zdolny do morderstwa. – Wcale nie ratowałem jebanej wiewiórki! – Ognisty rumieniec zalewający twarz Knox'a zadawał kłam jego słowom. Diamond parsknęła śmiechem. – Słodziak z ciebie. – Naprawdę rozwaliłeś motocykl, żeby nie zabić wiewiórki? – zapytał Rider, nie mogąc uwierzyć w to, co właśnie usłyszał. – Wcale nie! – warknął Knox. – O ja pierdolę! A jednak to prawda. – Rider zaczął rechotać. – Słodziak. – Diamond skinęła Rider'owi głową. – Nie jestem żadnym pierdolonym słodziakiem! – wrzasnął Knox, niemal rozbijając kufel o ladę. – Lepiej już idź – powiedział Rider, krztusząc się ze śmiechu. – Słodziak chyba zaraz wybuchnie. Diamond uśmiechnęła się do niego. – No to idę. Ześlizgnęła się ze stołka. Knox, zajęty nabijającym się z niego Rider'em, tym razem nie próbował jej zatrzymać. Wsiadła do samochodu. Jej śmiech zamarł, gdy zamknęła za sobą drzwi. Jej ciało pogrążyło się w chaosie po tym krótkim dotknięciu Knoxa. Nie potrafiła pojąć, jak zdołał wywołać w niej podniecenie zaledwie przelotnym muśnięciem. Był typowym motocyklistą, jakim gardziła, jednak jej ciało zdawało się nie zwracać na to uwagi i pragnęło więcej. Musiała być bardzo ostrożna. Widziała, że zauważył jej reakcję. Wcale nie był taki głupi, na jakiego wyglądał. Z pewnością byłby w stanie wykorzystać jej fascynację, a potem zostawić pragnącą więcej.

61

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 8

Następnego ranka dźwięk dzwoniącego telefonu wyrwał Diamond z głębokiego snu. Było zdecydowanie za wcześnie. – Słucham? – zapytała sennie. – Pani Richards? Diamond bez trudu rozpoznała głos szeryfa. Ton jego głosu sprawił, że oprzytomniała w jednej chwili. – Tak. Co się dzieje? Szeryf nigdy wcześniej do niej nie dzwonił. Musiał wziąć jej numer z danych kontaktowych, znajdujących się w papierach zwalniających Knoxa z więzienia. – Policja stanowa odebrała anonimowe zgłoszenie w sprawie biżuterii, która była w posiadaniu Samanthy Bedford, w dniu jej morderstwa. Wydano nakaz przeszukania siedziby Last Riders i stanowi będą tam za trzydzieści minut Jeśli się pani pospieszy, zjawi się pani na miejscu razem z nimi. – Cholera! Dzięki, szeryfie. Diamond odrzuciła kołdrę i w pośpiechu wyciągnęła z szafy kostium. Wyszczotkowała włosy i upięła je. Założyła szpilki, złapała aktówkę i pobiegła do samochodu. Jechała tak szybko, na ile pozwalał limit prędkości. Udało jej się wjechać na parking pod siedzibą klubu akurat w momencie, gdy funkcjonariusze policji stanowej wysiadali z radiowozów.

62

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

David Thurman, zastępca prokuratora, który miał być oskarżycielem Knoxa, czekał przy schodach. – Di, co tu robisz? – spytał. Wyciągnęła rękę po nakaz przeszukania. – To oczywiste. Jestem tu żeby dopilnować, czy trzymacie się miejsc wymienionych w nakazie. Wzięła kopię i przeczytała ją najszybciej jak potrafiła. – Przeszukanie dotyczy wyłącznie sypialni Knoxa. Żadnego innego miejsca. Thurman spojrzał na nią ze złością i zabrał dokument. Był jeszcze większym dupkiem niż Caleb Green. Ta cecha wzrastała wprost proporcjonalnie do rangi prawników. Liczna grupa zebranych funkcjonariuszy weszła po stromych schodach na werandę. Jeden z policjantów zapukał do drzwi. Po kilku minutach otworzył je Viper. Winter stała za nim. Thurman wręczył mu nakaz, a funkcjonariusze wpadli do środka jak burza, kierując się na piętro. – Drugie drzwi po lewej – powiedział Thurman, podążając za nimi. – To są jakieś kpiny? Skąd w ogóle wiesz, który to pokój? – zapytała Diamond, wchodząc po schodach za policą i dając znak Viperowi i Winter, by poczekali na zewnątrz i się nie sprzeciwiali. Ruszyła na piętro i usłyszała odgłos wywarzanych drzwi. Rozległy się kobiece piski. – Co się, kurwa, dzieje? – ten marudny głos definitywnie należał do Knoxa. Diamond zatrzymała się w drzwiach. Ledwo była w stanie utrzymać swój profesjonalny wyraz twarzy na widok, który miała przed oczami. Knox wyskoczył z największego łóżka, jakie kiedykolwiek widziała. Tylko prześcieradło okrywało jego fiuta. Dwie kobiety, schowane po kołdrą, usiłowały piskiem pozbyć się intruzów. Po drugiej stronie łóżka Rider wkładał 63

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

dżinsy i zupełnie nie przejmował się dyndającym na boki kutasem którego usiłował wcisnąć go w spodnie. – Niech mnie diabli. Trafiliśmy na prawdziwą orgię. – Jeden z policjantów wybuchnął śmiechem. Diamond, widząc wściekłość na twarzy Knoxa, wiedziała, że za chwilę wpadnie w szał. W nadziei na uniknięcie jego wybuchu zrobiła krok do przodu, tak, by ją zobaczył, jednak nie przestąpiła progu pokoju. – Knox, ty i twoi znajomi musicie opuścić pokój. Policjanci mają nakaz przeszukania. Idźcie na dół i poczekajcie z Viperem i Winter. Nakaz obejmuje jedynie to pomieszczenie. – Poinformowała go, cały czas stojąc w drzwiach. Zgodnie z prawem nie mogła wejść dalej. Diamond oparła się o ścianę, a Knox podniósł z podłogi swoje spodnie. Gdy odrzucił prześcieradło, odwróciła wzrok. Bliss złapała materiał i się nim owinęła, po czym wstała. Gdy spojrzenia dwóch kobiet spotkały się, Diamond rozpoznała u Bliss wyłącznie gniew. W jej oczach nie było nawet śladu zażenowania. Evie wzięła kołdrę i również owinęła ją wokół siebie. Popatrzyła na Diamond bez cienia wstydu. Obie kobiety wymaszerowały z pokoju z wysoko uniesionymi głowami, a policjanci śledzili je wzrokiem. Dopiero gdy Diamond znacząco chrząknęła, gliniarze wrócili do pracy. – Nie mogłaś temu zapobiec? – szorstki głos Knoxa zwrócił jej uwagę. – Nie. Ktoś anonimowo złożył donos – odpowiedziała Diamond lodowatym tonem, nie patrząc na niego. – Zejdź na dół. Knox zmrużył oczy i otworzył usta, chcąc coś powiedzieć. – Muszę dokładnie widzieć co robią, a ty zasłaniasz mi widok. – Zrobiła krok w bok, obserwując funkcjonariuszy przeszukujących pokój. – Chodź. – Rider złapał go za ramię, ale Knox odtrącił jego dłoń i wyszedł. Diamond wypuściła powietrze. Ciężki zapach seksu wciąż unosił się 64

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wokół nich. Poczuła niesmak do siebie przez to, że jej ciało reagowało na wcześniejsze działania Knoxa. Skierowała uwagę na policjantów, rozrzucających rzeczy po całym pokoju. Wyciągnęli szufladę z szafki nocnej i wysypali jej zawartość na łóżko. Gdy okazało się, że szuflada była wypełniona sex zabawkami i prezerwatywami, wybuchnęli śmiechem. – Panowie – przemówiła Diamond karcącym, oficjalnym tonem. Mężczyźni rzucili jej wściekłe spojrzenia. Thurman podszedł do łóżka i spojrzał w dół na leżący bałagan. – Di, ten twój klient to niezły zbok. Diamond wkurzył jego sarkastyczny głos. – Ciekawa jestem, co takiego znalazłabym w twoich szufladach, jeżeli przeszukałabym je bez uprzedzenia. Thurman zaczerwienił się, ale nic nie powiedział. – Patrzcie – jeden z policjantów wysunął szufladę z komody. Z tyłu przyklejono do niej woreczek. Wydobył z niego plik zdjęć. Thurman wziął zdjęcia. Przejrzał jedno po drugim, po czym cisnął je na łóżko. – Ubrana i zbyt stara. Bezużyteczne. Diamond stojąc w progu mogła zobaczyć zdjęcia. Było ich co najmniej tuzin i wszystkie przestawiały śliczną, młodą blondynkę. Knox najwyraźniej nie chciał, aby ktokolwiek je zobaczył. – Mam. – Inny policjant wyciągnął z dolnej szuflady biżuterię, którą opisała jej wcześniej pani Langley. – Sfotografujcie każdą sztukę i zapakujcie – powiedział Thurman, uśmiechając się z zadowoleniem. Diamond uniosła brew na jego nieprofesjonalne zachowanie. – Nie uważasz, że to dziwne, iż bardziej zależało mu na ukryciu 65

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

niewinnych zdjęć niż biżuterii skradzionej zamordowanej ofierze? – zauważyła Diamond. – Cóż, przecież wiemy, że to popieprzony kretyn. – Thurman wzruszył ramionami. – Znaleźliśmy to, o co nam chodziło. Możemy iść. – Skinął do policjantów, aby opuścili pokój. – Zabierzcie go z powrotem do aresztu – powiedział do ostatniego z wychodzących. – Czemu? Nie stawiał oporu. – Spierała się Diamond – Jeśli go nie przymkniemy, rośnie szansa, że ucieknie. – Nie ucieknie – próbowała przekonywać. – Diamond, jestem pewien, że długo nie posiedzi w areszcie, ale tak czy inaczej, musi tam wrócić – powiedział Thurman i wyszedł z pokoju, nie pozostawiając jej innego wyboru, jak tylko podążyć za nim. Diamond z wahaniem weszła do pokoju Knoxa i wyjęła z szuflady koszulę i skarpety dla niego. Zabrała jeszcze jego wielkie buty i zbiegła po schodach. Knox, zakuty w kajdanki, był już wyprowadzany po schodach przez policję. – Diamond? Czemu oni znów zamykają Knoxa? – wrzasnął wkurzony Viper. – Ktoś wczoraj na niego doniósł. Znaleźli to, czego szukali, więc go zabierają. Ale nie martw się, sąd zwolni go za kaucją. Im szybciej mnie stąd wypuścisz, tym szybciej uda mi się go uwolnić. – Idź – powiedział niechętnie. – Oczekuję, że się zobaczymy, gdy już wszystko załatwisz. Skinęła głową, po czym zbiegła po schodach. Na werandzie stali wszyscy członkowie Last Riders, łącznie z Evie i Bliss nadal owiniętymi w to, co wcześniej zdjęły z łóżka. Diamond unikała kontaktu wzrokowego z nimi, gdy szła niosąc ubrania Knoxa. Wsiadła do auta i pojechała za sznurem radiowozów. Telefony, które należało wykonać, musiały poczekać aż wróci do miasta, 66

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ponieważ Holly nie będzie dziś w biurze. Zadzwoniła do Diamond wczorajszego wieczoru, żeby poinformować o przedłużającej się chorobie. Dwudziestominutowa jazda była frustrującą, ale Diamond wykorzystała ten czas na uporządkowanie myśli i ułożenie planu działania. Gdy zatrzymała się na parkingu, zobaczyła policjantów wyciągających Knoxa z radiowozu. Zaczęła dzwonić. Dzięki kilku koneksjom, które udało jej się zdobyć w trakcie krótkiej praktyki w Treepoint, udało jej się załatwić przesłuchanie na popołudnie. Wiedziała, ze kaucja zostanie zwiększona i to znacząco. Diamond zadzwoniła do Vipera, by potwierdzić, że żądana kwota będzie dostępna. Miała nadzieję, że do końca dnia Knox odzyska wolność. Z ubraniami Knoxa pod pachą, weszła do małego biura. Szeryf rozmawiał akurat z Thurmanem, przekazała więc odzież recepcjonistce. Kobieta wstała i przejrzała ubrania, zanim oddała je szeryfowi. Ten wziął je, spojrzał na Diamond i poszedł w stronę cel. Po odejściu szeryfa Thurman odwrócił się i zauważył Diamond stojącą przy recepcji. – Szybko ci poszło. Słyszałem, że udało ci się wepchnąć jego sprawę na wokandę. – David, nic się nie zmieniło, to nie powinno wpłynąć na jego kaucję. Nie próbował uciekać. Roześmiał się. – Myślę, że błędnie oceniasz swojego klienta. Gdy zorientuje się, że jego sprawa właśnie wylądowała w koszu, ucieknie. – Tak się nie stanie. – On jest znanym członkiem gangu motocyklowego, dlaczego uważasz, że tego nie zrobi? – Ponieważ jej nie zabił. Czy ty w ogóle zagłębiałeś się w fakty na jego temat? – Zanim odpowiedział, zapoznała go z informacjami, jakie posiadała. – Ukończył liceum z najlepszym wynikiem w swojej klasie, po czym w wieku 67

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

osiemnastu lat zaciągnął się do marynarki. Tam został komandosem. Uczestniczył w kilku niebezpiecznych misjach i został specjalistą do akcji poszukiwawczo-ratowniczych. Pomagał odnaleźć ofiary klęsk żywiołowych w różnych krajach. Jest również bardzo zamożny, posiada patenty na kilka spośród najlepiej sprzedających się produktów klubu Last Riders. Jednym z nich jest toporek, który można zamienić w małą łopatę, dzięki czemu ratownicy mogą go używać do wydostawania ofiar uwięzionych pod gruzem. Więc nie wydaję mi się, aby człowiek tak wrażliwy na los innych osób znajdujących się w ciężkiej sytuacji, zabił młodą kobietę dla kilku błyskotek, skoro bez problemu może kupić cały sklep jubilerski. Thurman zbladł po informacjach przekazanych przez Diamond. – Dlaczego moi śledczy nic nie wiedzą na temat jego pieniędzy? – Może nie szukali zbyt głęboko. Biznes należy do Last Riders, ale ja poszukałam patentów przypisanych do Knoxa. Z jakiś powodów trzyma swoje pieniądze w tym biznesie. Nie pytałam dlaczego, jednak z tego, co udało mi się dowiedzieć, nie jest jedną z tych osób, które przywiązują dużą wagę do kasy. Nawet jego motocykl nie należy do tych kosztownych. Wzruszył ramionami, zachowując zimną krew. Diamond mogła zobaczyć trybiki obracające się w jego mózgu. – Te pieniądze sprawiają, że ryzyko jego ucieczki jest jeszcze większe. Stać go na to, by opuścić kraj. Dzięki Diamond. – Tak sobie tłumacz, Thurman, jeśli to sprawi, że poczujesz się lepiej, wsadzając za kratki weterana wojennego, który z poświęceniem służył społeczeństwu i nawet teraz, na ochotnika, bierze udział w niebezpiecznych misjach. Nie wydaje mi się, żeby sędzia Creech, który również jest weteranem, podzielał twoją opinię. – Diamond odwróciła się na pięcie i wpadła na szeryfa, który podszedł z tyłu. – Zgadzam się. Nie sądzę, by istniało ryzyko ucieczki. I dlaczego ktoś 68

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zadzwonił z informacjami do policji stanowej, a nie do biura szeryfa? – Prawdopodobnie dlatego, że traktujesz pobłażliwie klub Last Riders, i informator o tym wiedział – odpyskował Thurman z urazą. Szeryf rzucił mu stalowe spojrzenie. – Znacznie bardziej prawdopodobna jest obawa informatora o to, że ktoś z biura rozpozna jego głos. Ale na razie to i tak tylko gdybanie. Dopóki nie wrócą ostateczne wyniki autopsji, nie można niczego zakładać z góry. – Szeryf nie ustępował Thurmanowi. – Nie wiedziałam, że są wątpliwości w sprawie autopsji – powiedziała Diamond. Po raz pierwszy usłyszała o tym, jakoby jej wyniki miały zostać zakwestionowane. – Nie ma – wymijająco powiedział Thurman – Są – zaprzeczył szeryf. – David, jeśli używasz swojej władzy, by skazać niewinnego człowieka… – spojrzała na oskarżyciela, przerażona myślą, że ktoś o takich uprawnieniach mógłby je wykorzystywać, żeby aresztować niewinnych. – Miał biżuterię! Jak bardzo niewinny może być? – odpyskował wrednie Thurman. – W ciągu dnia dom nigdy nie jest zamykany, ponieważ wszyscy pracują w fabryce obok. Każdy z nowo zatrudnionych pracowników mógł podrzucić biżuterię – przekonywał szeryf. – I tego się dowiemy, kiedy sprawdzimy odciski. Prawda, szeryfie? I jeśli już skończyliście dyskusję nad tym, czy zamknąć mordercę tam, gdzie jego miejsce, wracam do biura. Po południu muszę być w sądzie. – Thurman wyszedł, zostawiając obydwoje wpatrujących się w niego. – Tępy kutas – powiedział szeryf. – Racja – potwierdziła Diamond. I właśnie ten tępy kutas miał za sobą władzę nadaną mu przez stan 69

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Kentucky, dzięki której bez problemu mógł przymknąć Knoxa, Bez względu na to, czy rzeczywiście był winny.

70

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 9

– Dzięki za ciuchy – Knox niechętnie podziękował Diamond, gdy po raz drugi w tym tygodniu wręczyła mu dokument zwalniający go z aresztu. – Proszę bardzo – jej odpowiedź była równie zdawkowa. Robiąc typowe dla siebie ogromne kroki, zrównał się z Diamond, gdy wychodziła z sądu. Na zewnątrz czekali już na nich Viper i Rider. Zanim Viper zdążył przemówić, Diamond przerwała mu. – Do czasu otrzymania wyników z autopsji, kaucja nie zostanie podniesiona. Jednak gdy wyniki autopsji albo badania odcisków palców wrócą, Knox może wylądować tu z powrotem. Komuś zależy na tym, by go wrobić. Ma jakichś wrogów, którzy chcieliby się go pozbyć? – Nie. Nawet w oddziale naszego klubu w Ohio ostatnio jest spokojnie – odpowiedział Viper i skorzystał z okazji, by sam zadać pytanie. – Masz jakiś pomysł, kto mógł stać za donosem na Knoxa? – Nie, ale myślę, że ta osoba zadzwoniła na policję stanową, bo obawiała się, że ktoś rozpozna jej głos – stwierdziła Diamond. Po tym, jak wspomniał o tym szeryf, była pewna, że właśnie o to chodziło. Mężczyźni spojrzeli na siebie. Diamond przestąpiła z nogi na nogę. – Jeśli to wszystko na dziś, to wracam do domu. To był długi dzień, Viper. Ponownie skierowali na nią wzrok.

71

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Dziękujemy – powiedział Viper. Diamond skinęła głową. – Będziemy w kontakcie. Zostawiła ich pogrążonych w rozmowie i udała się na parking. Otwierała drzwi samochodu i zauważyła, że zaparkowali swoje motocykle w jego pobliżu. Przekręciła klucz w stacyjce, ale okazało się, że samochód nie chce zapalić. Przekręciła klucz ponownie, ale znów odpowiedziała jej tylko cisza. Złapała za telefon, gdy ktoś zapukał w okno. Odwróciła się i zauważyła wpatrzonego w nią Knoxa. Otworzył drzwi i spojrzał wymownie na „martwą” deskę rozdzielczą. – Nie chce odpalić? – Tak. Zadzwonię po lawetę. – Podnieś maskę. Sprawdzę co się stało – powiedział i cofnął się. – Nie trzeba. Mogę zadzwonić… – Diamond starała się go zniechęcić. – Podnieś maskę. Nie czekając na jej odpowiedź, stanął przed samochodem razem z Viperem i podążającym za nimi Riderem. Diamond niechętnie pociągnęła dźwignię i otworzyła maskę. Wysiadła i stanęła obok mężczyzn, którzy z uwagą wpatrywali się w silnik samochodu. Po kilku minutach badania, Rider spojrzał na Diamond. – To alternator. Zostaw samochód tutaj na noc. Rano pojadę do sklepu i kupię ci nowy. – Dziękuje, ale sama mogę się tym zająć. Wiedziała jednak, że przegra tę walkę. Gdy w grę wchodził temat kobiet i samochodów, mężczyźni wręcz kipieli testosteronem. Poddała się i wzięła z samochodu teczkę i torebkę. – Ile kosztuje taki alternator? – Diamond wyciągnęła portfel z torebki. – Tym się nie martw – odpowiedział Rider, zamykając maskę samochodu. 72

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Zapłacę, a potem zwrócisz mi kasę. Pokiwała głową na zgodę. – W porządku. Zablokowała samochód i zaczęła szukać numeru firmy taksówkowej w telefonie. Już chciała zadzwonić, gdy Knox nagle powiedział: – Podwiozę cię do domu. – Jak? – Razer przywiózł mój motocykl, a z powrotem zabrał się z Beth – poinformował Knox, wskazując na swoją maszynę. Nie podobał się jej pomysł jazdy z tyłu motocykla, ale czuła się coraz gorzej. Poddała się więc i powiedziała: – Jedźmy. Wszyscy trzej mężczyźni spojrzeli na nią zaskoczeni tym, jak szybko ustąpiła. – Wszystko w porządku? – ostrożnie zapytał Knox. – Tak. To był długi dzień – odpowiedziała, starając się powstrzymać mdłości. – Mnie to mówisz? – sarkastycznie odpowiedział Knox, tymi słowami przywołując obraz swojego nagiego ciała okrytego jedynie prześcieradłem. Diamond prawie zmieniła zdanie, ale jej ciążący żołądek podjął decyzję za nią. Wspięła się szybko na motor i założyła kask. Knox również wsiadł i odpalił silnik. Machnięciem dłoni pożegnał Ridera i Vipera, po czym ruszył. Diamond nie przypominała sobie, aby wcześniej powiedziała gdzie mieszka, ale wcale nie była zdziwiona, że Knox znał drogę do jej domu. Czuła się coraz gorzej i była wdzięczna za podwiezienie. Gdy tylko zatrzymali się na parkingu, Diamond zeskoczyła z motocykla. – Dzięki – powiedziała i biegiem ruszyła do mieszkania. Dłonie drżały jej tak mocno, że nie była w stanie otworzyć drzwi. Nagle 73

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

czyjaś ręka wzięła od niej klucz i wsunęła go do zamka. Gdy tylko drzwi się otworzyły, rzuciła na podłogę torebkę i ruszyła do przodu. W ostatniej chwili zdążyła zamknąć za sobą drzwi łazienki i dotrzeć do toalety, by wyrzucić z siebie niewielką zawartość żołądka. To było okropne. Już przed lunchem czuła się źle i postanowiła nic nie jeść. Drżącą dłonią odgarnęła włosy z rozpalonego policzka. – Diamond? – za zamkniętych drzwi usłyszała głos Knoxa. – Nie nazywaj mnie tak. – Może i źle się czuła, ale nie była nieprzytomna. Nienawidziła tego imienia. – Wszystko w porządku? Diamond nie chciała słyszeć troski w jego głosie. – Tak, możesz już iść. Złapałam jakiś wirus żołądkowy od mojej sekretarki. Mam nadzieję, że się nie zarazisz. – Ja nie choruję – odpowiedział Knox. – Potrzebujesz czegoś? – Nie. Zatrzaśnij tylko drzwi, kiedy będziesz wychodzić. – Ostrożnie usiadła na toalecie, wciąż bojąc się poruszyć. Gdy usłyszała, że odszedł od drzwi łazienki i zamknął za sobą drzwi wejściowe, dopadła ją kolejna fala wymiotów. Diamond trzymała się muszli, szczęśliwa, że zawsze wręcz pedantycznie dbała o czystość łazienki. Zlana potem, usiłowała zdjąć kurtkę, nie było jednak na to czasu między kolejnymi atakami. Ktoś otworzył drzwi łazienki i poczuła na czole mokry okład. Jęknęła z ulgi. Ta osoba uwolniła ją z kurtki z jednej strony, a Diamond szybko przytrzymała mokry okład, by można było zdjąć kurtkę z drugiej strony. – Masz gorączkę – powiedział Knox, wieszając jej kurtkę na haczyku wystającym ze ściany. Diamond zaczęła trząść się jeszcze bardziej. – Jesteś pewna, że to wirus, a nie zatrucie? – spytał i kucnął obok niej. 74

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Skinęła głową. – Moja sekretarka już dwa dni się z tym męczy. Ponownie odgarnęła włosy. Wolała nie zastanawiać się, jak wygląda ze wzburzoną fryzurą, uwieszona nad toaletą. – Masz u siebie coś na mdłości? – Nie. – Za dziesięć minut będę z powrotem. – Knox, nic mi nie będzie. Idź już do domu. Zignorował jej słowa i wyszedł z łazienki. Po chwili znów usłyszała, jak zamyka za sobą drzwi wejściowe. Poczuła ulgę, że wreszcie poszedł. Udało jej się ponownie zwilżyć ręcznik pod kranem i przemyć twarz. Jednak pomysł, by umyć zęby, okazał się nietrafiony, bo gdy Knox wrócił, znów pochylała się nad muszlą. Spojrzała na niego z frustracją. – Mówiłam ci, że nic mi nie będzie. – Ja pierdolę, zamknij się – podsunął jej na łyżce znajomo wyglądające różowe lekarstwo. Diamond bez sprzeciwu je połknęła i popiła chłodnym napojem. Gdy jej żołądek był wreszcie opróżniony, spróbowała wstać. Knox pomógł jej. Przytrzymała się umywalki, ponownie umyła twarz i zęby. Tym razem z lepszym rezultatem. Gdy odwróciła się, zobaczyła Knoxa opartego o framugę. – Już lepiej? Skinęła głową i ruszyła przed siebie. Knox odsunął się i obserwował jak Diamond idzie do salonu i siada na kanapie. Przymknęła oczy i odchyliła głowę na oparcie. Usiadł na krześle i z ciekawością rozglądał wokół siebie. Diamond przez cały ten czas go ignorowała. 75

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Masz coś przeciwko kolorom? – Lubię spokojne otoczenie. – Z trudem uniosła głowę. – Jeszcze więcej spokoju i będziesz martwa. – Bardzo śmieszne. Może powinnam mieć meble od sasa do lasa oraz postawić bar w rogu? To by ci bardziej pasowało, prawda? – nie czuła się suką mówiąc tak o wystroju klubu Last Riders, gdy on krytykował jej gust. – Przynajmniej wyglądałoby na to, że ktoś tu mieszka. – Możesz wyjść kiedy tylko chcesz. – Ponownie z trudem odchyliła głowę na oparcie. – Najgorsze już za mną. Diamond obserwowała jak Knox wstaje. – Jesteś pewna? – zapytał z wahaniem. Diamond widziała, że nie chciał wychodzić. – Tak. – Odrzuciła myśl, że jest słaba i potrzebuje pomocy. – Jestem pewna. Knox wyszedł, zostawiając ją samą, siedzącą na kanapie. Gdy tylko poszedł, zaczęła się nad sobą użalać, po czym uczucie to zmieniło się w złość na siebie za to, że pragnęła, by z nią został. Gdy w grę wchodził Knox, Diamond nie rozumiała swoich uczuć. Pociągał ją, a zaprzeczanie temu tylko pogarszało sytuację, bo to jedno było pewne. Ta sprzeczność sprawiała, że mówiła przykre rzeczy, których nie chciała mówić i zachowywała się tak samo jak ci, którzy podobnie traktowali ją w dzieciństwie. Dawno temu nauczyła się, że jeśli coś zignoruje, prędzej czy później wybuchnie jej to w twarz. Mądrzej było przyznać, że ma problem i zebrać siły, by go pokonać. Nie wiedziała jednak, jak ma się zabrać za ten konkretny problem. Od kiedy zorientowała się, że ojciec zdradzał matkę, zbudowała wokół siebie mur, chroniący jej własny, spokojny świat i nikomu nie pozwoliła go naruszyć. Nie cierpiała zamętu i napięcia, a to właśnie cechowało życie z jej siostrą Sex Piston i ojcem, prezesem klubu Destructors. Diamond pragnęła 76

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

spokojnego otoczenia, w którym z przyjemnością mogłaby przebywać. Nie chciała jednak przyznać, że to było nudne. Wstała z kanapy i zrobiła sobie gorącą herbatę. Dziecięcy instynkt podpowiadał jej, by zadzwonić do mamy, ale nie posłuchała go. Wypiła herbatę i ponownie się położyła. Musiała najwyraźniej zasnąć, bo obudziła się oszołomiona, czując, że ktoś unosi ją i opiera o twardą klatkę piersiową. Jakimś cudem nie wpadła w panikę, po prostu pozwoliła się zanieść do sypialni. Wymamrotała tylko słabym głosem, że musi skorzystać z łazienki. Została tam zaniesiona i wyrzuciła z siebie herbatę. Gdy było po wszystkim, Knox przemył jej twarz, błyszczącą od potu wywołanego gorączką. – Chcesz skorzystać z toalety? – Diamond usłyszała głos Knoxa, który ją rozbudził. – Tak – wychrypiała. – Proszę bardzo. – Zostawił ją samą, zamykając za sobą drzwi. Diamond już po chwili była gotowa i wkrótce po tym, jak spuściła wodę, wrócił Knox. Ponownie wziął ją na ręce i zaniósł do sypialni. Postawił ją przy łóżku i zaczął rozpinać jej bluzkę. – Przestań. Co robisz? – Zdejmuję z ciebie ubranie. Masz wymiociny na bluzce. Diamond zaczerwieniła się nieco, tracąc na chwilę opanowanie. – Sama mogę to zrobić. Knox odsunął się. Jednak palce Diamond tak bardzo drżały, że nie była w stanie poradzić sobie z malutkimi guzikami. Mężczyzna odsunął jej dłonie i w kilka sekund rozpiął bluzkę. Zanim ja zdjął, rozpiął także biustonosz. Diamond starała się zakryć rękoma swoje duże piersi, jednak Knox zignorował jej wysiłki. Podszedł i obejmując ją w pasie rozpiął jej spódnicę. Kiedy spódnica spadła na podłogę i stała tylko w majtkach, rozpalona gorączką twarz Diamond 77

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jeszcze bardziej się zaczerwieniła. – Sama się mogę rozebrać – warknęła. Ignorując ją, podszedł do szafy przy ścianie. – Gdzie trzymasz koszulki do spania? Diamond wskazała na komodę. – Górna szuflada. Podszedł, otworzył szufladę. Przez chwile przyglądał się jej zawartości, zanim wyciągnął cienką niebieską koszulkę z brzegami wykończonymi koronką. Wrócił do Diamond i założył ją jej przez głowę. Bielizna ześliznęła się do połowy jej ud. – A jednak lubisz kolory. Diamond rzuciła mu groźne spojrzenie i położyła się do łóżka.. Nie było sensu z nim dyskutować, gdy jej jaskrawo fioletowe majtki prześwitywały przez niebieską koszulkę. Knox przykrył ją kołdrą. Wrócił do łazienki i przyniósł lekarstwo na mdłości. Wzięła je i popiła wodą, którą przyniósł z kuchni, po czym z powrotem się położyła. Knox usiadł obok niej. – Prześpię się na kanapie. Diamond otworzyła usta, by zaprotestować. – Wołaj, jak będziesz czegoś potrzebować. – Z tymi słowami zostawił ją samą. Nie wiedziała, co powinna zrobić. Jej obolały żołądek zdecydował jednak za nią. Poczuła miękkość łóżka. Rozluźniła się i pozwoliła by lekarstwo przyniosło jej lekki sen. W ciągu nocy Knox kilkakrotnie pomagał jej dostać się do łazienki i odprowadzał z powrotem do łóżka. W nad ranem skurcze żołądka ustały i Diamond mogła wreszcie zasnąć. Zrzucała z siebie kołdrę, po czym robiło jej się zimno i okrywała się na nowo. Za którymś razem, gdy ponownie zasypiała, 78

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

poczuła na plecach odprężające ciepło twardego ciała. Knox masował jej brzuch, przynosząc ulgę spiętym mięśniom. Diamond straciła wszelką świadomość i nie przejmowała się już niczym, skupiając się wyłącznie na uczuciu ulgi. Gdy jakiś czas później spróbowała wstać do łazienki, czyjeś ramię przycisnęło ją do łóżka. Zesztywniała, zdając sobie sprawę, że Knox ją unieruchomił. Próbowała się wyślizgnąć, ale poczuła na plecach jego twardy członek. Pisnęła i jeszcze bardziej rozpaczliwie spróbowała się wydostać. Jego dłoń ześlizgnęła się na jej biodro po śliskim materiale koszuli nocnej. – Znów ci niedobrze? – Nie, muszę skorzystać z toalety. Gdy ją wypuścił, wyślizgnęła się z łóżka. Wykorzystując chwilę, Diamond umyła zęby i uczesała włosy. Przed powrotem do sypialni założyła na siebie szlafrok. Gdy wyszła z łazienki, Knox siedział na łóżku. Jego kilkudniowy zarost wyraźnie kontrastował z ogoloną głową. Dokładnie zlustrował wzrokiem jej okryte białym szlafrokiem ciało. – Lepiej? – Tak. Myślę, że najgorsze już za mną. Knox skinął głową, zanim schylił się po swoje buty. Diamond przyglądała się jak je zakłada. – Dlaczego wczoraj wróciłeś? – Bo wiedziałem, że jesteś zbyt uparta, by prosić kogokolwiek o pomoc. Poza tym, też nie chciałabym aby Sex Piston kręciła się koło mnie, gdybym zachorował.. – A co masz przeciwko mojej siostrze? – Diamond stanęła w obronie Sex Piston. – Oprócz tego, że to wariatka, tak jak pozostałe laski z którymi się wozi, 79

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

to nic. – powiedział Knox, zakładając buty. Diamond zmieniła temat, wiedząc, że nie znajdzie argumentów na obronę. Jej siostra i jej kumpelki tworzyły naprawdę szaloną załogę. – Dlaczego położyłeś się do mojego łóżka? Na twarzy Knoxa pojawił się sarkastyczny uśmiech. – Płakałaś przez te bóle brzucha. Mamy w klubie kilka kobiet, które ciężko przechodzą okres. Masaż im na to pomaga i pomyślałem, że może z tobą będzie podobnie. I pomogło – wzruszył ramionami. Diamond zdusiła w sobie uczucie zazdrości na myśl o innej kobiecie pod opieką Knoxa. Nie była pierwszą, której ulżył w bólu masażem. Wierzyła, że nie była też ostatnią. – Taki z ciebie znawca kobiecych potrzeb? – powiedziała uszczypliwie. Wzruszył ramionami. – Nie wiem, czy jest w tym temacie coś, o czym nie miałbym pojęcia. Diamond rzuciła mu gniewne spojrzenie. – Gówno wiesz o kobietach, znasz się tylko na dziwkach. – To nie było miłe. Diamond przyznała mu rację, wściekła na siebie za swoją małostkowość. – Przepraszam. Po prostu nie lubię, gdy faceci zakładają, że wszystkie kobiety są jednakowe. – Nigdy bym cię nie porównał do moich dziewczyn. To kobiety z krwi i kości i umieją przyznać, kiedy ich cipki są mokre. Diamond zesztywniała, i popatrzyła na aroganckiego dupka, który teraz rozwalał się na jej łóżku. – Myślę, że czas, żebyś poszedł – odprawiła go z równą arogancją. – Zostałem u ciebie całą noc, patrząc jak wypluwasz z siebie flaki i jedyne podziękowanie jakie dostaję, to wyrzucenie mojej dupy za drzwi, ponieważ nie umiesz przyznać, że na mój widok robisz się mokra. – Knox pochylił się do 80

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

przodu. Gniew wypełnił jego twarz. – Wcale nie jestem mokra. Nie mogłabym być. Jesteś męską dziwką Widziałam to na własne oczy. – Jesteś jeszcze większą suką niż twoja siostra i mogę udowodnić, że się mylisz – twardo odwarknął. – Durniu, nie ma na to żadnego dowodu – wykrzyczała Diamond. – Zaraz się o tym przekonamy. W jednej sekundzie Diamond stała, a w drugiej została uniesiona w powietrze i wylądowała na łóżku, odbijając się od niego. Jeszcze zanim łóżko przestało pod nią falować, poczuła, jak Knox zadziera w górę jej koszulkę i szlafrok. – Co do cholery? – parsknęła. Usiłowała zacisnąć nogi, ale Knox rozsunął je mocniej i stanął pomiędzy nimi. Wsunął palce pod jej fioletowe majtki, odkrywając gorącą wilgoć jej cipki. – O tak, jesteś mokra – powiedział zadowolony z siebie. Diamond była zszokowana z jaką szybkością jego place odkryły dowód jej kłamstwa. – Ty skurwysynu – próbowała kopnąć go w twarz, na której malował się wyraz triumfu. Knox złapał ją mocno za kostkę i podniósł. Diamond wylądowała płasko na plecach i usłyszała dźwięk rozrywanej bielizny. – Sprawdźmy, czy możesz być jeszcze bardziej wilgotna? – Zabieraj łapy – wierzgnęła drugą nogą, więc ona także została unieruchomiona. – Z przyjemnością – uniósł jej nogi, rozdzielił je i zanurzył twarz w jej cipce. Językiem przesunął po łechtaczce, po czym wśliznął się w wilgoć, której się wypierała. Diamond jęknęła, nie mogąc uwierzyć, jak wielką przyjemność poczuła. 81

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Przez ułamek sekundy jej umysł jeszcze walczył, zanim rozkosz stłumiła wszelki opór w jej podnieconym ciele. Czując, że odpowiada na ruchy jego języka, umieścił każdą z jej nóg na swoich barkach. Ponownie zaczął ją torturować ustami, aż zaczęła wić się z przyjemności. Knox ręką przytrzymał jej biodra i uniósł nieco wyżej. Jego język z piercingiem bawił się jej łechtaczką, podstępnie nacierał, przybliżając ją do spełnienia. Zatrzymał się, po czym wsunął go do środka jej ciasnej cipki, używając kolczyka do pocierania wrażliwego ciała. Diamond wiła się pod jego wprawnym językiem. Budował w niej takie napięcie, że zaczęła wypychać biodra w jego kierunku. Knox odsunął twarz. – Jesteś taka ciasna, gdy ściskasz mój język. – Jego dłoń powędrowała w kierunku cipki. Roztarł palcami jej wilgoć, zanim włożył jeden palec głęboko w jej ciepłe wnętrze. Diamond bezradnie pod nim jęknęła. – Ile czasu minęło odkąd ktoś cię przeleciał? Po tym jak kurewsko ciasna jesteś i jak bardzo się nakręciłaś, zgaduję że dużo. – Pierdol się. – Uważaj na słowa, bo nie dostaniesz z powrotem mojego języka. Diamond otworzyła usta by go ochrzanić, ale zaraz zamknęła je z sapnięciem. – Mądra kobieta – Zabrał palec i ponownie zbliżył usta do cipki, dając jej to, czego potrzebowała. Ten cholerny kolczyk w jego języku, naciskał na maleńkie skupisko nerwów, sprawiając, że zesztywniała z rozkoszy, próbując zdusić dłońmi krzyk, którego nie była w stanie powstrzymać. Zsunął niżej jej nogi, aż zwisały z łóżka. Diamond spojrzała w górę i zobaczyła zadowolonego z siebie Knoxa, górującego nad jej zaspokojonym ciałem. 82

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Jeśli chcesz więcej, to wiesz gdzie mnie znaleźć. Patrzyła za nim, gdy wychodził z sypialni. Obróciła się na bok, słysząc jak zamykają się za nim drzwi. Dłoń, którą zagłuszyła odgłos swojego orgazmu, zacisnęła się w pięść. Tak właśnie zemścił się za jej obelgi. Nie obawiała się, że przestanie robić to, co robił. Nie była jednak w stanie tego przyznać. Ten sukinsyn udowodnił bez cienia wątpliwości, że go pragnęła. Odebrała ciężką nauczkę, by nigdy już nie prowokować Knoxa. Gdy następnym razem będzie chciała coś mu udowodnić, na pewno nie zrobi tego w sypialni.

83

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 10

Knox siedział na swoim motocyklu na parkingu. Kusiło go, by wrócić do jej mieszkania i dokończyć to, co zaczął. Powstrzymywała go jedynie pewność, że Diamond będzie walczyła ze swoim pożądaniem ze wszystkich sił. Włączył silnik. Przed powrotem do klubu postanowił udać się na małą przejażdżkę dla rozjaśnienia umysłu. Nie trzeba było być geniuszem, by dostrzec, że Diamond usiłowała pokonać swoją fascynację, która czuła do niego. Sztywna pani prawnik była przekonana, że wiedziała, jakim był człowiekiem. Jej dwie wizyty w klubie nie wpłynęły na zmianę opinii o nim. Dodał gazu, rozpędzając się na bocznej drodze. Myślami wrócił do chwili, gdy w klubie po raz pierwszy ujrzał tę pociągającą rudowłosą kobietę. Wypytywała Winter o jej problemy z zarządem szkoły. Zszedł wtedy z piętra do salonu z Natashą i Jewell. Był przekonany, że było jasne czym zajmowali się wcześniej we trójkę. Wczoraj rano wcale nie było lepiej. Diamond spojrzała przez uchylone drzwi i zobaczyła go w łóżku, okrytego wyłącznie prześcieradłem, razem z dwiema kobietami i Riderem. Nie ukrywała swojego obrzydzenia. Uśmiechnął się pod nosem. Miałaby jeszcze lepszy widok, gdyby przyszła jakieś dziesięć minut wcześniej, gdy dwóch członków klubu właśnie opuszczało jego pokój. Często spędzał noce w ten sposób i nie miał zamiaru nikogo przepraszać za swój styl życia.

84

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Pieprzyć ją. – Wiatr porwał jego słowa. Z daleka można było zauważyć, że Diamond borykała się z jakimiś problemami rodzinnymi i sądząc po tym jak wyglądał jej ojciec-motocyklista, oberwie za każde gówno, jakie zaszło między nią a jej ojczulkiem. Zwolnił i zawrócił zanim dotarł do granicy stanu, po czym z powrotem rozwinął prędkość, przy jakiej najlepiej się czuł na tej krętej drodze. Wrócił myślami do kobiety leżącej w łóżku, z rozwartymi nogami i ciepłą cipką. Pożądanie, które w nim buzowało, sprawiało, że brał pod uwagę walkę o względy tej sukowatej kobiety. Wiedział, że będzie musiał się natrudzić, żeby zaciągnąć ją do łóżka i zastanawiał się, czy była warta tego wysiłku. – Szlag. – Zwolnił i skierował się w stronę klubu. Potrzebował prysznica i jakiegoś zajęcia. To odciągnęłoby jego myśli od rudzielca, który obudził w nim to coś, co sądził, że już dawno umarło. Jeśli postanowi zdobyć tę kobietę, będzie musiał pamiętać, że celem jest wyłącznie jej przelecenie. Nie miał zamiaru odciągać jej uwagi od udowadniania jego niewinności ani się angażować, ponieważ Diamond uważała, że jest lepsza od niego. Jednak na pewno była wkurzona. Jej ciało pragnęło Knoxa, podczas gdy ona sama totalnie nim gardziła.

*** Dopiero po dwóch dniach Diamond poczuła się lepiej. Na szczęście Holly zadzwoniła z informacją, że jej sprawy w sądzie zostały przesunięte. Sędzia, podobnie jak większość mieszkańców miasteczka, też złapał ten okropny wirus. Mam nadzieję, że Knox się ode mnie zaraził – mściwie pomyślała Diamond. Nie widziała go, od kiedy opuścił jej mieszkanie. Z drugiej strony nie 85

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

chciała nawet myśleć, jak wiele kobiet w klubie byłoby gotowych, zaopiekować się chorym lub zadbać o jego inne potrzeby. Diamond miała trochę wolnego czasu, postanowiła więc posprzątać i zrobić pranie. Gdy kończyła, zadzwonił dzwonek do drzwi. Zerknęła przez wizjer, by sprawdzić kto zagościł w jej progi. W pierwszym odruchu nie chciała otwierać drzwi. Jednak na myśl o awanturze, która mogłaby się rozpętać się na oczach sąsiadów, otworzyła. – Czego chcesz, Sex Piston? Jej siostra i reszta jej grupy patrzyły z politowaniem na jej dżinsy i stary T-shirt. – Laska, beznadziejnie wyglądasz – odpowiedziała Sex Piston na jej nieuprzejme powitanie. – Dzięki – od niechcenia odrzekła Diamond. Popatrzyła na szorty i wysokie buty siostry. Zastanawiała się, jakim cudem nie było jej w nich zimno o tej porze roku. Do kompletu Sex Piston miała na sobie ciemnoczerwony T-shirt i skórzaną kurtkę z frędzlami. Jej rude włosy nie powinny pasować do koszulki, jednak sprawiały, że wyglądała zadziornie i sexy – w przeciwieństwie do niej samej. – Beth mówiła, że jesteś chora. Pomyślałam, że wpadnę sprawdzić, co u ciebie – Sex Piston minęła siostrę, a za nią weszły jej przyjaciółki. Diamond wyjrzała za drzwi i zobaczyła samochód, którym wszystkie przyjechały. Nie stał za nim żaden motocykl. – Czuję się dobrze – odpowiedziała Diamond, stojąc cały czas w drzwiach. Miała nadzieję, że jej siostra załapie aluzję. – Do diabła, dziewczyno. To mieszkanie jest całkiem białe – zauważyła Crazy Bitch i opadła na kanapę. Diamond westchnęła. Zamknęła drzwi i wróciła do salonu dokończyć składanie świeżo wypranej bielizny. Wiedziała, że jeśli zignoruje kobiety, to 86

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wkrótce się znudzą i wyjdą. Sex Piston pochyliła się, przekopując się przez jej świeżo uprane ubrania i wyciągnęła komplet jasnoróżowych stringów i biustonosza. – Mogę to pożyczyć? – Nie – warknęła Diamond, zabierając rzeczy i ponownie umieszczając w koszu. – Louise, wyłaź z kuchni! Diamond odmówiła nazywania jej Fat Louise. Ta kobieta nie ważyła nawet pięćdziesięciu kilogramów. Jedyną dużą rzeczą, jaką miała, był jej tyłek, który z determinacją wciskała w najbardziej opięte spodnie jakie można było sobie wyobrazić. – Dlaczego nie masz żadnych pieprzonych przekąsek? – zapytała Louis wychodząc z kuchni. – Jestem na diecie. – Dlaczego? – zapytała Sex Piston. – Przecież nie obchodzi cię to, co myślą o tobie inni. – To prawda. Diamond naprawdę nie przywiązywała do tego uwagi, jednak miała świadomość, że była większa niż jej ponętna siostra. Sex Piston była niewysoka i miała krągłości tam gdzie trzeba, a nie obwisły tyłek i brzuch, z którymi Diamond musiała walczyć każdego dnia. – Mama chce, abyś przyjechała w piątek na obiad. – Jestem zajęta. – W takim razie znajdź czas i przywlecz do niej swój tyłek. Tym razem ona gotuje. Cholera. Ich matka nigdy nie gotowała i wszyscy dobrze wiedzieli, jak fatalnie jej to wychodziło. Ale brała się za gotowanie zawsze, kiedy miała do przekazania 87

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

złe wiadomości. Ostatnim razem powiedziała im o tym, że na jej okresowym mammogramie znaleziono jakąś plamkę. Na szczęście po biopsji okazało się, że nie było się czym martwić. Diamond nie wymiga się od tego rodzinnego spotkania i wzdrygnęła się na samą myśl o tym. – Przyjadę. Sex Piston pokiwała głową. – Słyszałam, że zajmujesz się sprawą tego skurwiela Knoxa. Zabił sukę? – Nie – opowiedziała zirytowana Diamond, wyrywając z rąk Crazy Bitch czerwone stringi. Wyniosła kosz z bielizną do sypialni. Kiedy wróciła, zrozumiała, że zrobiła błąd zostawiając je same. Kobiety kręciły się po kuchni, przygotowując sobie lunch. Diamond poddała się i pomogła im, żeby zachować porządek w kuchni. Zrobiły kanapki i motocyklistki usiadły przy stole, delektując się przy tym ostatnią butelką wina, które miała w lodówce. – Dlaczego jesteś tak pewna, że nie zabił tej suki? – zapytała Sex Piston. – Po prostu jestem i już. Nie zamierzała dyskutować z siostrą o sprawie Knoxa, dlatego wstała aby zanieść brudny talerz do zlewu. Sex Piston zmrużyła oczy. – Diamond, nie przywiązuj się za bardzo do tego dupka. Zanim Beth poślubiła Razera, opowiedziała mi trochę o tym, co dzieje się w tym ich klubie. Teraz gówno mi mówi – z wyjątkiem tego, że te ich seks imprezy nadal mają się dobrze. – Nie wiem i nie obchodzi mnie, co robią w swoim klubie – odpowiedziała Diamond, zbierając naczynia ze stołu. – To dobrze, bo jeśli nie dałaś rady znieść tego, co wyczyniali Destructors, to tym bardziej nie poradzisz sobie z Last Riders. A z tego co mówiła Beth, Knox jest z nich najgorszy. Mówią, że potrafi godzinami zabawiać się z kobietami. 88

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Bez jaj? – zapytała Crazy Bitch, ostawiając kieliszek z winem. – Serio – potwierdziła Sex Piston. – Cholera, nasi powinni się od nich czegoś nauczyć. Szkoda, że nie wyglądają jak Last Riders – dodała zamyślona Crazy Bitch. – Mi to mówisz? Ace i cała reszta powinni zgubić te opony, które mają na brzuchu. – Co za różnica? Przecież nigdy dotąd ci to nie przeszkadzało? – powiedziała Diamond, podnosząc swój pusty kieliszek. Na twarzy Sex Piston na ułamek sekundy zagościła uraza, którą pospiesznie zamaskowała swoim typowym zblazowaniem. – Tym razem rozstali się na dobre – odpowiedziała Killyama za przyjaciółkę i rzuciła Sex Piston jedno ze swoich wkurzonych spojrzeń. – Nigdy nie rozstaną się na dobre. Do piątku znów będą razem i kiedy przyjadę na kolację do mamy to jego dupa będzie już siedziała przy stole. – Raczej nie, bo prawdopodobnie suka, której zrobił bachora mu na to nie pozwoli. – Zrobił komuś dzieciaka, gdy był z Sex Piston? – Nie, zrobili sobie jedną ze swoich przerw. Widocznie była dłuższa niż zakładali – poinformowała Crazy Bitch, patrząc na Sex Piston. – Skończyłam już z tym palantem. Przeleciał osiemnastolatkę. I teraz to ona może wtulać się w jego owłosioną dupę. – Odsunęła się na krześle od stołu. – Sex Piston… – zaczęła Diamond, lecz siostra jej przerwała. – Idziemy – rzuciła do swoich towarzyszek. Wszystkie wstały i podążyły za nią do wyjścia. – Widzimy się w piątek. Diamond przyglądała się, jak wychodzą i pakują się do vana w obrzydliwym, zielonym odcieniu. Jej siostra miała minę, głoszącą „skopię wam wszystkim tyłki”, której używała od dzieciństwa. Diamond nie miała wątpliwości, że Ace przeklinał dzień, w którym zdradził Sex Piston. 89

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

*** Gdy zadzwonił dzwonek do drzwi, Diamond właśnie wkładała pizzę do piekarnika. Podeszła do nich i przez wizjer zobaczyła Ridera i Knoxa. Gdy otworzyła, Rider podał jej kluczyki do samochodu. – Wszystko naprawione. – Dziękuję. Ile jestem winna? – zapytała, sięgając po torebkę. Kiedy się odwróciła, zauważyła, że obaj zdążyli już wejść do mieszkania. Wciąż zawstydzona swoim zachowaniem podczas ostatniej wizyty Knoxa, patrzyła tylko na Ridera. – Viper już się tym zajął. Powiedział, że odliczy kwotę od twojego wynagrodzenia za reprezentowanie Knoxa. Diamond zaczęła protestować, jednak Rider powstrzymał ją, podnosząc rękę. – Jeśli coś ci nie pasuje, to wyjaśniaj to z Viperem. Nie zabijaj posłańca. Diamond niechętnie odłożyła torebkę. – Dobrze. Rozliczę się z nim następnym razem, gdy go zobaczę. – Super. Czy ja wyczuwam pizzę? – zapytał Rider, unosząc nos do góry. – Tak – przyznała niechętnie. Nic nie wskazywało na to, żeby mężczyźni zamierzali odejść. Pamiętała wcześniejszą wizytę siostry i jej wygłodniałej ekipy, doskonale wiedziała, do czego to wszystko zmierzało. – Nie jedliśmy dzisiaj lunchu, bo chcieliśmy jak najszybciej naprawić twój samochód i go przywieźć. Pomyśleliśmy, że wydobrzałaś już na tyle, żeby jutro pójść do pracy – powiedział Knox. Diamond skuliła się na wspomnienie jego pomocy, gdy była chora i na myśl, że znów jej pomógł z samochodem. – Zostaniecie na obiedzie? 90

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Tak – odpowiedzieli jednocześnie. – Proszę, usiądźcie. Usiedli przy stole w kuchni, a Diamond wyjęła pizzę z piekarnika. – Masz jakieś piwo? – z nadzieją w głosie zapytał Rider. – Nie, i wina też nie mam. Sex Piston i jej przyjaciółki wypiły dziś wszystko. – Dzięki Bogu, że ich nie zastaliśmy – Rider wzdrygnął się. – To jej siostra, kretynie. – Przepraszam – powiedział Rider, biorąc kawałek pizzy z tacy. – Nie szkodzi. Sex Piston i jej przyjaciółki są specyficzne. Diamond postawiła na stole szklanki i dzbanek słodkiej herbaty, a następnie nałożyła sobie kawałek pizzy. Pizza zniknęła w oka mgnieniu i gdy Diamond ledwo udało się złapać ostatni kawałek, Rider spojrzał na nią oczami smutnego szczeniaka. Gdy chciała wziąć pierwszy kęs, jego wzrok powędrował w kierunku jej ust. Diamond zamknęła usta i oddała mu pizzę. – To było nie fair – skarciła go. Rider odgryzł ogromny kawałek, wzruszając ramionami. – Nie pamiętam, kiedy ostatni raz jadłem pizzę domowej roboty. Zazwyczaj robimy mrożoną. Byłem gotów zrobić wszystko, żeby go dorwać. Diamond roześmiała się. Zerknęła na Knoxa, zaskoczona tym,

że

pozwolił przyjacielowi zjeść ostatni kawałek. Ich spojrzenia się spotkały, na nowo budząc w jej ciele uczucie pożądania, za którym tęskniła od momentu, kiedy Knox opuścił jej mieszkanie. Odwróciła wzrok i wstała, aby zebrać brudne naczynia. Gdy odwróciła się, by sięgnąć po szklanki, prawie wpadła na Knoxa, który wstał, żeby jej pomóc. – Skoro wprosiliśmy się na obiad, pozwól mi przynajmniej pozmywać. – Nie, nie trzeba. 91

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox zignorował ją i wziął się do roboty. Diamond nie chciała zrobić z siebie idiotki, wyrzucając z kuchni dwóch mężczyzn, którzy tymczasowo przejęli jej mieszkanie. Mogła tylko bezradnie się przyglądać. Prawdę mówiąc, Knox dobrze radził sobie ze zmywaniem. Błędnie założyła, że będzie niezdarny z powodu swojej postury, jednak jego ręce sprawnie myły i wycierały naczynia. Rider poszedł do salonu i włączył telewizor. Następnie rozsiadł się na kanapie i zaczął skakać po kanałach. – Dzięki za pizzę – powiedział Knox. – Nie ma za co – Diamond odeszła by przetrzeć stół. – Sex Piston często cię odwiedza? – Raczej nie. Nie jesteśmy zbyt blisko. – Wzruszyła ramionami. – A dziś wpadła do ciebie z jakiegoś szczególnego powodu? – W piątek mamy rodzinny obiad. Kończąc zmywanie, Knox obrócił się i spojrzał na Diamond. – Po twojej minie wnioskuję, że nie napawa cię to entuzjazmem. – Nie bardzo. Nie jestem zbyt blisko ze swoją rodziną. – Czemu? – Tak wyszło. Po prostu jesteśmy zbyt różni i nie mamy ze sobą wiele wspólnego. – Diamond odwróciła się, zdecydowana zmienić temat rozmowy. Widziała, że nawet zwykła rozmowa z Knoxem była głupotą. Było to nie tylko mało profesjonalne, ale również prowadziło w kierunku, w którym nie zamierzała podążać. Diamond uśmiechnęła się sztucznie i zdecydowała, że już czas zakończyć to nagłe spotkanie. Podeszła do kanapy. – Jeszcze raz dziękuję za przyprowadzenie samochodu… – Czy miałabyś coś przeciwko, abym obejrzał ten program do końca? Jeśli teraz wyjdę, przegapię końcówkę. – Rider ponownie spojrzał na nią z miną szczeniaka. 92

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond chciała być stanowcza, jednak Knox również usiadł na kanapie, wyciągając przed siebie swoje długie nogi. – W porządku, nie ma sprawy – powiedziała, sama zaskoczona swoją reakcją. Już miała usiąść na krześle, gdy nagle została złapana w pasie i posadzona pomiędzy mężczyznami. – Stąd będziesz lepiej widziała – wyjaśnił Knox, nie odrywając wzroku od ekranu. Początkowo Diamond nie czuła się komfortowo, siedząc pomiędzy nimi. Pamiętała, że obaj byli w sypialni Knoxa, w dniu, w którym odbyło się przeszukanie. Jednak gdy okazało się, że nie wykonują wobec niej żadnego podejrzanego ruchu, zaczęła się rozluźniać i skupiła się na programie. Gdy się skończył, obaj mężczyźni nagle wstali. – Dzięki za obiad i film – z uśmiechem powiedział Rider. Diamond

odwzajemniła

uśmiech

sympatycznego

motocyklisty.

Zdecydowanie był największym flirciarzem z całej grupy i wiedział, jak wykorzystać swój urok. – Nie ma za co. Jeszcze raz dziękuję za samochód. – Do usług – Rider wyszedł, zostawiając Knoxa w mieszkaniu. Diamond oczekiwała, że pójdzie za Riderem. Zaskoczona spojrzała na niego, gdy zatrzymał się przed drzwiami. Kiedy je zamknął i przyciągnął ją do siebie, Diamond natychmiast wyprężyła się i próbowała go odepchnąć. Knox położył rękę na jej tyłku i przyciągnął do swego twardego ciała. – Miałem język w twojej cipce, ale nie miałem jeszcze twoich ust. Knox pochylił się, zanim zdążyła zaprotestować i zamknął jej usta pocałunkiem. Próbowała się wyrwać, ale zanurzył dłoń w jej włosach, przechylił głowę na bok i rozchylił jej wargi czubkiem języka. Gdy zaczął delikatnie eksplorować jej usta, przestała mu się opierać. Przycisnął ją swoim ciałem do 93

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

drzwi, a ich języki ocierały się o siebie. Kuleczka na języku przypomniała Diamond jak pieścił jej łechtaczkę. Z tą myślą oderwała się od jego ust. – Knox, nie zrobię tego… Cofnął się i popatrzył nią z surowym wyrazem twarzy. – Dlaczego nie? Przecież wiem, że chcesz się ze mną pieprzyć tak bardzo, jak ja chcę z tobą. Diamond skrzywiła się na jego dosadne słowa. – Ponieważ mogę stracić licencję. To po pierwsze. A po drugie nie chcę być kolejną kobietą w twoim wielkim łóżku. – Nie wpłynę na twoją karierę, bo nie zabiłem Sam. I tak będziesz w moim łóżku, a czy znajdzie się tam jeszcze ktoś inny, zależy już tylko od ciebie – złapał ją za ramiona i odsunął od drzwi, by je otworzyć. – Jesteś idiotą. Dopiero co ci powiedziałam, że nie ma na to szans. Nie mam zamiaru angażować się w coś takiego. – Owszem będziesz bardzo zaangażowana, kiedy włożę mojego fiuta w tą ciasną cipeczkę i będziesz błagała o więcej – zakomunikował i wyszedł. – Dupek – Diamond trzasnęła za nim drzwiami Była na siebie wściekła za brak czujności. Jak w ogóle mogła wpuścić Knoxa do swojego mieszkania? Był typem, który dostając palec, zabierał całą rękę. Zamroczył ją wcześniej na tyle, że pozwoliła mu doprowadzić siebie do orgazmu i teraz wydawało mu się, że dostanie od niej wszystko, o czym zamarzy. Rozczaruje się. Całe życie spędziła z aroganckimi motocyklistami. Pokrzyżuje jego plany, zanim złamie jej karierę, na którą ciężko pracowała, oraz serce, które chroniła.

94

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 11

Diamond wyszła z budynku sądu. Siedziała tam od rana i była naprawdę wykończona. Nadrobienie zaległości, które pojawiły się po dwóch dniach nieobecności, będzie musiało poczekać. Była tak głodna, że nie mogła doczekać się lunchu. Wczoraj zrezygnowała z większej części obiadu, a rano nie zjadła śniadania. Przeszła przez ulicę i weszła do baru. Nie była jedyną osobą, która zapragnęła zjeść lunch w tym obleganym lokalu. Zauważyła, że ktoś do niej macha. Winter, siedziała przy stoliku z dwiema kobietami. Diamond nie chciała rozwijać tej znajomości, rozejrzała się więc po restauracji, ale jedyne wolne miejsce znajdowało się właśnie przy ich stoliku. Jej żołądek zadecydował za nią i nogi zaniosły ją w tamtym kierunku. – Cześć Di, usiądziesz z nami? Diamond skrzywiła się na dźwięk znienawidzonego zdrobnienia, ale przyjęła zaproszenie. Usiadła, a Winter przedstawiła swoje towarzyszki. – To moja przyjaciółka Beth Moore i jej siostra Lily. Diamond uśmiechnęła się do uroczej blondynki i obróciła się, by zerknąć na jej siostrę. Gdy podchodziła do stolika, widziała tylko jej czarne włosy, które zachwyciły ją swoim blaskiem i długością. Teraz jednak zaparło jej dech z wrażenia. Dziewczyna uśmiechająca się do niej na powitanie była po prostu piękna. Diamond jeszcze nigdy nie widziała kobiety o tak oszałamiającym wyglądzie i zastanawiała się, czy nie jest przypadkiem modelką albo aktorką.

95

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Cześć. – Tym jednym słowem jej delikatny głos przełamał profesjonalną barykadę Diamond. Nikt nie mógł spojrzeć w te łagodne oczy i źle ją potraktować. – Cześć. – Diamond odwzajemniła uśmiech. – Diamond jest prawnikiem Knoxa – wyjaśniła siostrze Beth. – Mam nadzieje, że mu pomożesz – powiedziała Lily. – Ja także. Pracuję nad tym – odpowiedziała, gdy podeszła kelnerka by przyjąć jej zamówienie. – Więc, co panie robią dziś w mieście? – zapytała Diamond. – Potrzebuję kilku rzeczy na jutrzejszy ślub – odezwała się Winter. Diamond oblała się rumieńcem. Winter zapraszała ją na swój ślub, ale odmówiła. – Przyjdzie pani? – nieśmiało zapytała Lily. – Ja… – Diamond, obserwowana przez trzy kobiety, poczuła się okropnie. – Mam mnóstwo pracy w związku ze sprawą Knoxa. Winter patrzyła na nią z rozbawieniem, jak usiłowała wybrnąć z tego kłopotliwego tematu. Diamond odrzuciła zaproszenie zanim wzięła sprawę Knoxa. – Proszę przyjść, może mi pani dotrzymać towarzystwa. Spotkałam już kilka osób z klubu, gdy Beth wychodziła za Razera, ale nie znam ich zbyt dobrze. Uroczystość odbędzie się w ogrodzie klubu i nie będzie dużo gości, ponieważ Winter nie chciała wielkiego wesela. Obowiązuje strój nieformalny, nie musi się pani stroić. Diamond zamierzała odmówić, ale błagalny wyraz twarzy Lily uniemożliwił jej to. – Jestem pewna, że Winter nie życzyłaby sobie niespodziewanych gości – powiedziała, jeszcze raz próbując odmówić. – Chciałabym, żebyś przyszła. Mamy dużo wolnego miejsca. Viper i ja 96

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

nie chcieliśmy dużego wesela. Tylko rodzina i przyjaciele. Diamond mam nadzieję, że przyjdziesz – powiedziała uprzejmie Winter. Diamond nie miała już wyboru. Przyjęła zaproszenie i zauważyła ulgę na twarzy Lily. Przyjrzała się dziewczynie z zainteresowaniem. Ubrana była w ładną, niebieską sukienkę, która rozświetlała jej ciemne włosy. Miała delikatny makijaż i nie nosiła żadnej biżuterii. Jej wzrok przyciągnęła czerwona gumka, którą nosiła na nadgarstku. Lily zauważyła zainteresowanie Diamond i wstydliwie zakryła gumkę drugą dłonią. Diamond łagodnie się do niej uśmiechnęła i ponownie skierowała uwagę na Winter, która dyskutowała z Beth o ślubie. Beth wciągnęła ją w rozmowę i Diamond z zaskoczeniem stwierdziła, że gdy już pozwoli sobie na odrobinę luzu, okazuje się, że ma dużo wspólnego z tymi kobietami. Nie przypominały znanych jej kobiet związanych z motocyklistami. Winter i Beth miały własne kariery i ani im się śniło podporządkowywać całe życie klubowi, w przeciwieństwie do jej matki i Sex Piston. Jadły posiłek, gdy Beth poinformowała Winter, że pani Langley nie przyjdzie na wesele. Wtedy Diamond przyszedł do głowy całkiem nowy pomysł. – Beth i Winter mieszkacie tu całe życie, więc macie informacje, których mi brakuje. – Obie zamilkły i zaczęły słuchać uważnie. – Ty – wskazała Winter – pracowałaś w liceum. Z kim spotykała się Samantha Langley? – Nie ma faceta, z którym by nie spała. Nawet przed Last Riders chodziła z jednym przez jakiś tydzień, potem znajdowała następnego. – Czy mogłabyś zrobić dla mnie listę? Cofnąć się pamięcią jak najdalej możesz? Nawet jeśli byłyby to tylko znajomości na jedną noc. – Lily i ona chodziły razem do szkoły. Zrobimy dla ciebie listę nazwisk i damy ci ją jutro na ślubie. Winter wydawała się być podekscytowana perspektywą pomocy. 97

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond uśmiechnęła się w odpowiedzi na zaraźliwą życzliwość emanującą z tej pięknej kobiety. Mogła zrozumieć, dlaczego Viperowi tak trudno było się jej oprzeć. Beth zaczęła opowiadać o swoim biznesie, który prowadziła w miasteczku. Pomagała starszym osobom przy wykonywaniu codziennych prac. – Pracujesz z siostrą? – Diamond zapytała Lily. – Nie, tylko co jakiś czas jej pomagam. Na co dzień studiuję w Breckenridge College, chciałabym zostać pracownikiem społecznym. Diamond wpatrywała się w piękność siedzącą przed nią. Zauważyła łagodność z oczach Lily. Świat może ją podle wykorzystać. Beth i jej siostra miały w sobie coś, czego nigdy wcześniej nie spotkała. Były ucieleśnieniem miłosierdzia. Dobroć Beth była widoczna od razu, podczas gdy Lily zachowywała się nieco powściągliwie. Jej oczy skrywały tajemnice, których Diamond nie chciała zgłębiać. Ledwo powstrzymała się, by nie dotknąć dziewczyny. Nie mogła uwierzyć, jak silne wrażenie zrobiła na niej Lily. – To bardzo szlachetnie – taktownie odpowiedziała. – Ale to może być ciężkie, spotykać ludzi potrzebujących pomocy i nie móc zrobić dla nich więcej niż to, na co pozwala twoja praca. – Jestem silniejsza niż na to wyglądam. Dam sobie radę – z determinacją w głosie odrzekła Lily. Diamond nie miała wątpliwości, że ta praca pochłonie Lily żywcem, nawet jeżeli dziewczyna czuła do niej powołanie. Rzuciła Winter i Beth zatroskane spojrzenie. – Będzie dobrze. Razem z Winter będziemy się nią opiekować – Beth odpowiedziała na jej niewypowiedziane pytanie. – I Last Riders – dorzuciła Winter, nie podnosząc głowy znad swojego talerza. – Sama potrafię o siebie zadbać – stanowczo powiedziała Lily. 98

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond w pracy stykała się z takimi samymi ludźmi, z którymi miała pracować Lily. Dziewczyna nie poradzi sobie. Sama ledwo sobie radziła, a i tak ci ludzie znajdowali się wtedy za kratami i w pobliżu policji. Nie chcąc niszczyć marzeń Lily, Diamond zmieniła temat rozmowy. Piła drugą kawę, rozmawiając z Winter i jej przyjaciółkami, gdy otworzyły się drzwi lokalu i weszli Last Riders. Beth uśmiechnęła się, gdy przystojny motocyklista podszedł do niej i pochylił się, by ją pocałować. Zaczerwieniła się, napotykając wzrok Diamond. – Diamond, to jest mój mąż, Razer. Razer, to jest Diamond, reprezentuje Knoxa w sądzie. Mężczyzna uśmiechnął się do niej, po czym usiadł obok żony i ją objął. Pozostałe wolne miejsca zajęli Rider, Knox i Viper. Pojawili się także dwaj inni mężczyźni, których Diamond nie znała – jeden z nich miał pełno tatuaży i groźny wygląd. – Diamond, myślę, że znasz już wszystkich tutaj z wyjątkiem Shade’a i Traina. Shade był tym wytatuowanym, a Train typowym motocyklistątwardzielem. Diamond rozumiała, jak tym mężczyznom udawało się wzbudzać zainteresowanie ich klubem wśród tylu kobiet. Destructors mieli może jednego czy dwóch przystojniaków, jednak resztę stanowili nie najmłodsi panowie z mięśniami piwnymi. Tymczasem żaden z obecnych nie miał brzuszka. Wszyscy byli w doskonałej kondycji fizycznej. – Co robiłyście? – Viper zapytał Winter. – Nic, kupiłam już wszystko, co będzie mi jutro potrzebne. Na pewno nie rozmyślisz się i nie zostawisz mnie przy ołtarzu? – droczyła się Winter. – Na pewno – odparł, otaczając ją ramieniem. Diamond zauważyła, że ci mężczyźni byli zaborczy wobec swoich kobiet. Wydało jej się to zabawne, gdy przypomniała sobie słowa Sex Piston o tym, jak 99

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

dzielą się partnerami. Nie chciała jednak zastanawiać się, czy te dwie kobiety uczestniczyły w klubowych rozrywkach… naprawdę wolała tego nie wiedzieć. Mężczyźni złożyli zamówienia i Diamond nie mogła powstrzymać uśmiechu w reakcji na wielkość porcji, jakich zażyczyli sobie Knox i Rider. – Co cię tak śmieszy? – zapytał Knox. – Myślę, że jesteście tacy głodni, jak ja byłam. Mogłabym się założyć, że ostatniej nocy dalibyście radę zjeść jeszcze ze dwie pizze. – Trzy byłyby bliżej prawdy – Knox uśmiechnął się kącikiem ust. Kobiety przyglądały się jej z zainteresowaniem. Diamond chciała uniknąć ich wzroku i zaczęła zbierać się do wyjścia. – Muszę już wracać. – Wstała szybko i poczuła się zażenowana, ponieważ rozmowa przy stole urwała się i wszyscy się jej przyglądali. Wyszła z restauracji, zostawiając towarzystwo przy stole. Wyglądało na to, że im bardziej starała się trzymać dystans od klubu Last Riders, tym bardziej wplątywała się w ich losy. Zmierzała do biura i w myślach karciła samą siebie. Diamond weszła do kancelarii i stanęła się jak wryta. W całym pomieszczeniu panował ogromny bałagan. Meble zostały zniszczone. Szafki na akta były poprzewracane, wszędzie walały się papiery, które Holly mozolnie zbierała z podłogi. – Co tu się stało, do diabła? – Diamond była przerażona panującym wokół chaosem. – Ktoś się włamał. Próbowałam się do ciebie dodzwonić, gdy byłaś w sądzie. Szeryf już tu był. Zrobił zdjęcia i sporządził raport – odpowiedziała Holly, stojąc z plikiem dokumentów w dłoniach. – Posprzątanie tego wszystkiego zajmie nam kilka dni. Kto to mógł zrobić? – zapytała Diamond i przeszła do swojego gabinetu. Okazało się, że był on w jeszcze gorszym stanie. – Jakim cudem? – Jej biurko zostało wywrócone. Szuflady z poufnymi dokumentami wyrwane, a papiery częściowo zniszczone. 100

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Myślisz, że to może mieć coś wspólnego z klientem? – Nie wiem, ale jeśli ktoś chciał mnie tym rozproszyć, to mu się udało. – Nieprawda – powiedział Knox, wchodząc do biura. Diamond i Holly obróciły się w jego kierunku. Pomieszczenie wypełniło się pozostałymi motocyklistami. Za nimi weszły Winter, Beth i Lily. Zszokowane kobiety rozglądały się wokół siebie. – Pomogę – zaoferowała się Lily, klękając, żeby pozbierać z podłogi papiery. – Wszyscy pomożemy – powiedziała Winter, wyciągając telefon komórkowy. – Hej, Evie, czy możesz przyjechać z dziewczynami do biura Diamond Richards? Ktoś się tu włamał i potrzebujemy pomocy w sprzątaniu. Dzięki. – Nie ma potrzeby. Poradzimy sobie z Holly same. – Naprawdę? Chciałbym zobaczyć, jak próbujesz podnieść te wszystkie meble – powiedział Knox i ruszył z Riderem, by ustawić szafki z powrotem na miejsce. Shade, Train i Viper przeszli do gabinetu, by podnieść ciężkie biurko. – Żeby zrobić coś takiego, musiało być tu kilka osób. Szeryf przyszedł do baru, gdy tylko wyszłaś i powiedział nam, co się stało. On też uważa, że jedna osoba nie byłaby w stanie dokonać takich zniszczeń – dodał Knox, ustawiając stolik, podczas gdy inni porządkowali pozostałe meble. Winter, Beth i Holly dołączyły do Lily i zbierały dokumenty z podłogi. – Jak przyjadą dziewczyny, posortujemy to w kolejności alfabetycznej – poinformowała Beth. – Winter… proszę przestańcie. Jutro wychodzisz za mąż i jestem przekonana, że masz jeszcze sporo do zrobienia. Poradzę sobie… Zduszony okrzyk, klęczącej na podłodze Lily, przyciągnął uwagę wszystkich. Dziewczyna uniosła krwawiącą dłoń. – Beth… – wyszeptała, odwracając się do siostry. 101

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Kolejny jęk bólu wyrwał się z jej ust, gdy spostrzegła, że także z jej kolan ciekła krew, plamiąc dokumenty, na których klęczała. Beth i Winter natychmiast skierowały się w jej stronę, ale Shade je wyprzedził. Wziął Lily na ręce. Próbowała się wyrwać, cały czas mając oczy utkwione w swojej krwawiącej dłoni. – Gdzie jest łazienka? – warknął. Diamond wskazała na drzwi na zewnątrz biura. Shade wyszedł z wierzgającą dziewczyną. Beth chciała pójść za nimi. – Beth… – kwilenie Lily szarpnęło stwardniałe serce Diamond. Kiedy wraz z Beth ruszyła w stronę łazienki, Knox złapał ją stanowczo za ramię. Razer objął Beth w pasie, również ją zatrzymując. – Pozwól Shade’owi się tym zająć. Zanim został komandosem, był sanitariuszem w wojsku – wyjaśnił Razer przejętej Beth. – Razer, jestem pielęgniarką. Ona mnie potrzebuje – Beth warknęła na męża. – Daj Shade’owi chwilę, żeby wyjął szkło. To będzie bolało. Naprawdę myślisz, że sobie z tym poradzisz? – Beth zbladła. – Pójdę po apteczkę do twojego samochodu. Beth skinęła głową. – Dziękuję. Razer wyszedł, a pozostali w napięciu czekali pod drzwiami łazienki. Diamond czuła się okropnie i wykręcała sobie palce ze zdenerwowania. – Posprzątajmy to szkło, zanim ktoś jeszcze zrobi sobie krzywdę – zaproponował Knox. Diamond podeszła do szafy w holu i wyjęła szczotkę i szufelkę. Gdy wróciła do gabinetu, Knox zdążył już oddzielić szkło od papierów. Starała się nie patrzeć na zakrwawione dokumenty, zastanawiając się, jak taki twardy SEAL-s może równocześnie być tak delikatny wobec tej słodkiej dziewczyny, 102

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

która potrzebowała pomocy.

*** – Lily, przestań – powiedział Shade, sadzając dziewczynę na zamkniętym sedesie. Wpatrywała się w krwawiącą ranę na dłoni, aż jej oczy zaczęły uciekać w tył głowy. Nagłe potrząśniecie przywołało ją z powrotem do rzeczywistości. – Oczy na mnie – warknął Shade. – Nie patrz więcej na rękę. – To boli. Zacisnął usta. Chciał zaprotestować, gdy Lily uklękła by sprzątnąć bałagan z podłogi, ale nie zrobił tego. Nie chciał się wtrącać. Był wściekły na to, że nie zaufał swoim instynktom. Kurewsko męczyła go już cienka granica, po której stąpał by zadowolić wszystkich. Szczególnie po tym, jak Lily została skrzywdzona, bo nie był wstanie ochronić tej kruchej kobiety. – Wyjmę szkło i oczyszczę ranę, wtedy przestanie szczypać. – Shade, moja siostra jest pielęgniarką i może to zrobić. Chcę do Beth – uparcie powtarzała dziewczyna. Shade wiedział, że to była jej reakcja na zamknięcie z nim w jednym pomieszczeniu. – Wiem. Ale myślisz, że Beth byłaby w stanie wyjąć szkło, gdy ryczysz i zachowujesz się jak dziecko? – rzucił, mając nadzieję, że gniew obudzi w niej instynkt przetrwania. Lily zesztywniała. Widział, że zbierała się w sobie, by się opanować i starała się ukradkiem spoglądać na wciąż krwawiącą ranę. – Patrz na mnie – rzucił ponownie ostrym tonem. Zwilżył papierowy ręcznik i delikatnie zaczął ścierać mniejsze odłamki 103

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

szkła. Czuł spojrzenie Lily na swojej twarzy. Nie sprzeciwiła się jego poleceniom, choć były nieco szorstkie. Bliskość, która wzbudzała w Lily niepokój, u niego wystawiała na próbę jego silną wolę. Gdy kończył czyścić ranę, usłyszał pukanie do drzwi i głos Razera, mówiącego, że ma apteczkę. Shade otworzył drzwi. Mężczyźni porozumieli się bez słów, zanim drzwi ponownie się zamknęły. Shade otworzył pudełko i wyjął kompres, by oczyścić kolana Lily. Jeden kawałek szkła utkwił szczególnie głęboko, więc z wielką ostrożnością zaczął go wyjmować. Sukienka Lily podjechała w górę jej gładkich ud, mocno go dekoncentrując. Drżącymi dłońmi skończył oczyszczać jej kolana, przemył je wodą utlenioną i zaczął owijać bandażem. Poczuł, drżenie Lily, gdy dotknął delikatnej skóry pod kolanami, usiłując rozdzielić jej zaciśnięte nogi. – Rozsuń nogi. Muszę zabandażować drugie kolano. Lily posłuchała i Shade zaczął ostrożnie bandażować kolano, dotykając przy tym wrażliwą skórę. Gdy już miała się cofnąć, podniósł się, pozwalając sobie przesunąć rękę w górę jej ud, w sposób, który ta niewinna dziewczyna musiała uznać za przypadkowy. Przytrzymał jej dłoń, nałożył środek antyseptyczny, a następnie po raz kolejny nieśpiesznie owinął bandażem, napawając się jej wzrokiem śledzącym każdy jego ruch. Nie mógł przeciągać tego w nieskończoność, więc w końcu odsunął się od niej. – Gotowe. Lily natychmiast odwróciła wzrok i wybiegła z łazienki. Shade spakował apteczkę i wyrzucił zużyte elementy. Podszedł do umywalki i ochlapał twarz zimną wodą. Zastanawiał się, ile jeszcze wytrzyma zanim sięgnie po to, co zadecydował, że należy do niego.

104

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 12

Zanim Lily wróciła do biura, szkło zostało już całkowicie zmiecione. Dziewczyna przypominała Diamond przestraszoną sarenkę. Od razu podbiegła do siostry. Od razu podbiegła do siostry, a ta głaskała ją po plecach, uspokajała, aż Lily poczuła się na siłach, by wrócić do porządkowania dokumentów. Diamond zazdrościła im tak bliskiej relacji. Shade wszedł do gabinetu i spojrzał na Lily, lecz ona go zignorowała. Na jego ponurej twarzy widać było napięcie. Diamond widziała, jak pozostali motocykliści go otaczają. Widząc to, uwierzyła zapewnieniom Winter, że wszyscy Last Riders będą czuwać nad Lily, gdy podejmie wymarzoną pracę. Chronili ją nawet przed złym wilkiem z ich własnego stada. Kilka minut później pojawiły się pozostałe kobiety z klubu, w których Diamond zapoznała się z Evie, Dawn, Jewell i Raci. Zignorowały jej protesty i zaczęły pomagać w porządkowaniu papierów. Kiedy foldery były już skompletowane, Holly ułożyła je w szafce. Uporządkowanie dokumentów zajęłoby z tydzień, ale dzięki pomocy członków Last Riders udało się zrobić to w jedno popołudnie. Diamond rozglądała się po pustym już biurze. Kanapa została z niego wyniesiona, ponieważ z powodu zniszczeń nadawała się tylko do wyrzucenia. – Cholera, masz jakiś pomysł, kto to zrobił? – zapytała Evie, podając jej ostatni plik papierów.

105

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Nie, ale myślę, że ma to związek ze sprawą Knoxa. To nie może być zbieg okoliczności. Najpierw nakaz przeszukania w sprawie biżuterii, a teraz to. Ktoś chce mnie powstrzymać. – Zgadzam się. W dodatku te działania się nasilają. To staje się bardziej niebezpieczne, niż się spodziewałem. Nie możesz nigdzie wychodzić bez obstawy – rozkazał Viper. – Będę ostrożna – odrzekła Diamond. – Lepiej, żebyś była – stanowczo potwierdził Knox. Evie i inne motocyklistki zamarły, słysząc jego słowa, podczas gdy Diamond odwróciła się i zajęła odkładaniem pozostałych teczek do szafki. – Na dzisiaj już skończyliśmy. Holly w poniedziałek może zamówić nową kanapę. Dziękuję wam wszystkim. Bez waszej pomocy uporządkowanie tego bałaganu zajęłoby nam kilka dni – ze szczerą wdzięcznością powiedziała Diamond. – To żaden problem. Cieszymy się, że mogliśmy pomóc – zapewniła Winter z uśmiechem. – Lily, przykro mi, że się skaleczyłaś. – Diamond w dalszym ciągu była przerażona widokiem zabandażowanych kolan i dłoni dziewczyny. – Nie powinnam była tak przesadzać. To tylko kilka zadrapań. Przyjdziemy jutro. – Lily i Beth wyszły wraz z Razerem i Shade’em. – Musimy już iść, ale Knox zostanie i odprowadzi cię do domu – powiedział Viper, rozglądając się po przemeblowanym pomieszczeniu. Diamond zaczęła się z nim spierać, lecz po chwili zrozumiała, że to przegrana sprawa i Viper nie zmieni zdania. – Dobrze. Już prawie skończyliśmy – ustąpiła. Poza tym, widząc sposób, w jaki Knox stał oparty o ścianę z założonymi rękoma, czuła, że bez niej nigdzie się nie wybierał. – Zadzwoniłam po ślusarza. Już do nas jedzie, żeby wymienić zamek – 106

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

powiedziała Holly, odkładając telefon. – Dziękuję. – Diamond spojrzała na zegarek i zaskoczona stwierdziła, że była już prawie piąta. – Możesz już iść. Poczekam, aż drzwi zostaną naprawione. – Jeśli jesteś pewna, to w porządku. W poniedziałek rano pójdę do sklepu i zamówię kanapę. – Holly wyszła i zostawiła Diamond sam na sam z Knoxem. – Twoi przyjaciele naprawdę mi dziś pomogli. Knox wzruszył ramionami. – W tej sytuacji to jedyne słuszne rozwiązanie, ponieważ prawdopodobnie to z mojego powodu, ktoś dopuścił się takiego wandalizmu. – Knox potarł ręką swoją łysą głowę. – Co za pierdolony bajzel. Gdybym wtedy utrzymał fiuta w spodniach, nie byłoby tego wszystkiego. Diamond nie odpowiedziała, bo wszystko wskazywało na to, że miał rację. Ktoś wykorzystał schadzkę Knoxa z Samanthą, żeby go wrobić. Pytanie tylko, skąd wiedział o ich spotkaniu? – Widziałeś kogoś tamtego dnia? Ktoś musiał cię zauważyć i dlatego był w stanie nasłać na ciebie policję. – Nikogo nie widziałem i nikt nie widział mojego wypadku, ani tego, że wsiadłem do samochodu Sam. – A gdy wychodziłeś z motelu? – Nie. Było pusto. Diamond zauważyła jakiś przebłysk na jego twarzy. – Co? – Wydawało mi się, że coś usłyszałem, ale gdy rozejrzałem się wokół, nic nie dostrzegłem. Nie widziałem nikogo. – A jak ci się wydawało, skąd pochodził ten dźwięk? – Na skraju parkingu rośnie wielki dąb. Myślałem, że to był tylko wiatr, ale może ktoś się tam ukrywał. Wyślę Casha, by się rozejrzał. 107

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Mogę tam pojechać po drodze do domu – zaproponowała Diamond, chcąc to jak najszybciej sprawdzić. – Nie. Lepiej niech Cash to zrobi. Jest tropicielem i może zauważyć to, czego my nie dostrzeżemy. Kiedy Knox dzwonił do Casha, do drzwi zapukał ślusarz. Diamond kupiła najmocniejszy zamek, jednak nie łudziła się, że powstrzyma kolejne włamanie. Naprawa drzwi nie trwała długo i wkrótce mogli opuścić biuro. Diamond spojrzała na zegarek i ruszyła do swojego samochodu. – Po co ten pośpiech? – zapytał Knox. Łatwo nadążył za nią stawiając długie kroki. – Nie chcę się spóźnić na kolację u matki – wyznała, otwierając drzwi auta. – Jedziesz do Jamestown? – Tak. Knox złapał ją za ramię, powstrzymując przed wejściem do samochodu. Diamond zaczęła się szarpać, ale przestała, gdy zobaczyła, że Knox wskazuje na oponę jej samochodu. – Do diabła. Co się dzieje? Dzisiejszy dzień to jedna katastrofa za drugą – Sięgnęła po telefon, by odwołać wizytę u matki. – Mogę zawieźć cię motocyklem. I tak pojechałbym tam za tobą, ponieważ inaczej Viper skopałby mi dupę. – Nie pojadę do matki na motocyklu. – Raczej nie masz wielkiego wyboru. Pomoc drogowa pojawi najwcześniej za pół godziny. – Mam zapasową oponę i może mi ją wymienisz? – zasugerowała Diamond. – Masz gówniane części zamienne. Zauważyłem to już wcześniej, gdy wymieniałem alternator. Twój cały samochód jest do dupy i jakiś wypadek jest 108

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

tylko kwestią czasu – powiedział Knox, kręcąc głową. – Zamierzałam kupić nowe auto, gdy tylko będę miała więcej klientów. Holly jest mi bardziej potrzebna. Knox spojrzał na nią z politowaniem. – W porządku, dopóki jeździsz niewiele w obrębie miasta. Ale większe odległości, jak jazda do matki, są już niebezpieczne. Diamond wiedziała, że Knox miał rację, dlatego powstrzymała się przed ostrzejszą ripostą. Knox podszedł do motocykla i podał jej zapasowy kask. – Jedziesz do siebie czy do matki? Była bliska powrotu do swojego mieszkania, jednak świadomość tego, jak ważna była dla matki ta kolacja, zmusiła ją do zajęcia miejsca za Knoxem. Założyła kask i objęła go w pasie, gdy wyjeżdżali z parkingu. Zapomniała już, jak bardzo kochała jazdę na motocyklu. Nie robiła tego od lat… od czasu kiedy przestała jeździć z ojcem. Gdy pierwszy raz jechała z Knoxem, była zbyt chora, by docenić przejażdżkę. Sex Piston kupiła sobie własny motocykl i jeździła nim, odkąd ojciec ją tego nauczył. Diamond nigdy nie zdecydowała się na podobny krok. Nie miała takich umiejętności jak jej siostra. Gdy pokonywali wąskie zakręty, rozluźniła się, trzymając się mężczyzny i poddając się ruchom motocykla. Po niezbyt długiej przejażdżce podjechali pod dom jej matki. – Dzięki za podwózkę. Poproszę Sex Piston, żeby mnie później odwiozła do domu – Diamond zaczęła iść w górę podjazdem, ale zatrzymała się, słysząc słowa Knoxa. – Poczekam – wyłączył motocykl. – Nie żartuj. Nie możesz tu tak siedzieć. Sąsiedzi i moi rodzice będą się zastanawiać, kim jesteś. – To im powiedz. – Knox wzruszył ramionami, nie włączając silnika. 109

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond popatrzyła na upartego mężczyznę i zdała sobie sprawę, że nie odpuści. – Na miłość boską, wchodźmy już. Możesz zjeść z nami, ale pamiętaj, jeśli Sex Piston doprowadzi cię do ostateczności, to sam będziesz sobie winien. Diamond podeszła do drzwi. Knox podążył za nią. Zignorowała jego pytająco uniesioną brew, gdy zastukała, zamiast po prostu wejść do domu. Matka otworzyła drzwi i zamrugała zaskoczona na widok mężczyzny stojącego obok córki. – Już zaczynałam się martwić. – Mamo, to jest Knox. Zepsuł mi się samochód, a on był tak miły, że zaproponował mi podwózkę. Zaprosiłam go na obiad, nie masz chyba nic przeciwko? – wyjaśniła jednym tchem Diamond. – Skarbie, przecież wiesz, że gdy gotuję, to zawsze przygotowuję więcej. I tego właśnie Diamond się obawiała. Nie miała czasu ostrzec Knoxa o braku umiejętności kulinarnych matki oraz przed tym, że obiad był zawsze tylko pretekstem, aby przekazać rodzinie jakieś wiadomości, które według niej były ważne dla nich wszystkich. Obserwowała ją, szukając jakichkolwiek oznak choroby, którą mogłaby ukrywać. Odczuła ulgę widząc, że wyglądała zdrowiej niż przed laty. – Co on tu robi, do kurwy nędzy? – zapytała Sex Piston, odstawiając swoje piwo na stół. – Uważaj na słowa – starsza kobieta warknęła do córki. – Nie obchodzi cię, że przy twoim stole będzie siedział morderca? Kobieta obrzuciła Knoxa podejrzliwym spojrzeniem. – Mamo, on jest niewinny. Knox nie odzywał się, nawet nie próbując się bronić. – Oczywiście – matka próbowała zdusić w zarodku kłótnię córek. – Jest, kurwa, winny jak cholera – odpysknęła Sex Piston, opierając ręce 110

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

na biodrach. – Zamknij się. Złapałam gumę i mnie podwiózł – wyjaśniła Diamond, mając nadzieję, że to uspokoi siostrę. – Świetnie, jesteś już na miejscu. Ja cię odwiozę do domu. A ty spadaj – rzuciła Sex Piston do Knoxa. – Uspokój się, Sex Piston – powiedziała matka. – Usiądźcie. Zawołam ojca. Siostry posyłały sobie wściekłe spojrzenia i zajęły miejsca przy stole. Knox usiadł obok Diamond, naprzeciwko Sex Piston. – Powinnam była ostrzec cię wcześniej, ale moja matka nie jest najlepszą kucharką, więc radzę nakładać małe porcje – powiedziała Diamond. – Założę się, że i tak smakuje lepiej niż więzienne żarcie – rzuciła Sex Piston. – Sex Piston, jeśli nie przestaniesz dokuczać siostrze, policja będzie musiała oskarżyć mnie o kolejne przestępstwo – zagroził Knox. – Pokaż, co potrafisz, dupku – prowokowała Sex Piston, kładąc obok siebie nóż do pieczeni. – Skończcie już z tym. Dobiegający z przedpokoju ostry glos ojca sprawił, że wszyscy spojrzeli na niego. Diamond ulżyło, że siostra dała sobie na wstrzymanie i sięgnęła po piwo. Ojciec wszedł do pokoju, wyciągając rękę do Knoxa. – Jestem Skulls. – Knox. Diamond patrzyła jak dwóch członków różnych klubów motocyklowych się poznawało. – Poznałeś już Sizzle – zapytał, odsuwając krzesło dla jej matki. Diamond chciał schować się pod stołem, kiedy ojciec powiedział Knoxowi ksywkę matki. 111

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Miło mi was poznać – Knox z trudem powstrzymał się od śmiechu. Diamond posłała mu znaczące spojrzenie. Jej ojciec zajął miejsce przy stole. – Sex Piston powiedziała nam, że Diamond reprezentuje cię w sprawie morderstwa kobiety w Treepoint. – Tak – Knox patrzył jej ojcu prosto w oczy. – Zrobiłeś to? – Nie. Nie mogłem znieść tej suki, ale jej nie zabiłem. – W porządku. Sizzle, przynieś jedzenie i zacznijmy obiad. – Ojcu z trudem udało się ukryć grymas na twarzy. Kobieta wniosła na tacy pieczeń z ziemniakami, marchewką i bułeczkami. Gdy siadała do stołu, wszyscy spoglądali na jedzenie. Obdzielenie wszystkich posiłkiem zajęło kilka minut, jako że mięso było prawie spalone na wiór i pokrojenie go stanowiło poważny problem. Gdy matka zaproponowała bułki, Diamond pokręciła głową. Wystarczyło na nie spojrzeć, aby stwierdzić, że są surowe. Nawet dla własnej matki nie przełknęłaby surowego ciasta. Jej ojciec oraz pozostali zebrani przy stole nie byli już tak sprytni. Diamond nie mogła ukryć mściwego uśmiechu, gdy Sex Piston nie zdołała powstrzymać się od wydania odgłosu mdłości po ugryzieniu jednej. Knoxowi udało się zjeść wszystko z talerza. Było to jednak wielkim błędem, gdyż Sizzle zmusiła go do dokładki. Męska duma ojca nie pozwoliła mu być gorszym i także poprosił o kolejną porcję. Diamond zdołała zjeść połowę swojego dania, zmiękczając suche mięso kilkoma łykami piwa. Rzuciła Sex Piston spojrzenie mówiące „I kto tu jest mięczakiem?”, gdy ta nie dała rady zjeść nawet tyle. – Ktoś ma ochotę na deser? – ochoczo zapytała matka. – Nie – odpowiedzieli chórem. Kiedy jednak zobaczyli zawiedziony wyraz jej twarzy, wszyscy poza 112

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond zmienili zdanie. – Mamo, jestem na diecie – poinformowała, reagując na gniewne spojrzenie Sex Piston i towarzyszący mu środkowy palec pokazany za plecami matki. Matka wróciła do stołu ze smakowicie wyglądającym czekoladowym ciastem, lecz Diamond wiedziała, że w przypadku kuchni jej matki wygląd może wprowadzać w błąd. Zawsze czekała na reakcje pozostałych osób przy stole, nim wzięła kawałek dla siebie. Zgroza w oczach innych potwierdziła jej obawy. – Sizzle, potrzebujemy mleka. Piwo i czekolada nie idą ze sobą w parze. Kobieta wyszła do kuchni i w tym momencie wszyscy rzucili się do działania. Sex Piston zrzuciła ciasto na serwetkę ojca. On zrobił dokładnie to samo i wyszedł z salonu, podczas gdy matka wróciła z mlekiem i papierowymi kubkami. Diamond chciała zapaść się pod ziemię, zastanawiając się, czy ten wieczór może być jeszcze bardziej żenujący, kiedy wrócił ojciec i poinformował matkę, że musiał skorzystać z toalety. Diamond obserwowała Knoxa, który zdołał przełknąć kilka kęsów ciasta. Więcej było ponad jego siły. – Nie przepadam za słodyczami – wyjaśnił matce Diamond, gdy ta rzuciła mu pytające spojrzenie. – Ja także, ale moja rodzina lubi słodkości po obiedzie. – Wszystko jak zwykle było przepyszne – skłamał ojciec. W tym momencie Diamond miała już dosyć. Chciała uciec, by nie musieć spędzać więcej czasu w towarzystwie ojca. – Mamo, co chciałaś nam powiedzieć? Knox może wyjść i poczekać w drugim pokoju, kiedy będziemy rozmawiać… – Nie ma potrzeby, to nie są złe wiadomości. Chciałam się was, dziewczynki, zapytać, czy zostaniecie moimi druhnami. Razem z ojcem 113

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zdecydowaliśmy się w końcu pobrać. Sex Piston zerwała się, aby uściskać rodziców. Uśmiechnięta twarz jej matki zwróciła się w stronę Diamond, która ostrożnie podnosiła się od stołu. – Mamo, porozmawiamy później. Muszę już iść. Nie chcę zatrzymywać Knoxa dłużej niż to konieczne. Martwiłam się, że może znowu jesteś chora. Cieszę się, że masz dobre wieści – powiedziała Diamond, wsuwając krzesło pod stół. Nie czekając na Knoxa, pobiegła do drzwi. – Diamond, co do dzieje? Poczekaj. Ślub będzie w klubie Destructors. Będzie catering i inne… Diamond słyszała płacz w głosie matki, jednak się nie zatrzymała. – Nie mogę mamo. Naprawdę nie mogę – odpowiedziała Diamond. Otworzyła drzwi wyjściowe i pobiegła do motocykla Knoxa. – Do diabła Diamond! Zatrzymaj się – krzyknął ojciec. Diamond zatrzymała się, czując, że Knox stanął obok niej. – O co ci, kurwa, chodzi? Dlaczego jesteś taka wredna dla mamy? Są razem od lat. Powinnaś się cieszyć! – wrzasnęła Sex Piston. Diamond odwróciła się do rodziny. – Dlaczego miałabym się cieszyć, że wychodzi za mężczyznę, który przez lata na boku pieprzył się z kim popadnie? Teraz, kiedy jest stary i przestał być prezesem klubu, już nie tak łatwo o chętne panienki jak kiedyś, prawda tatku? – Narastające latami cierpienie oraz poczucie zdrady osiągnęło swój punkt kulminacyjny. Widziała zaskoczenie na twarzy ojca i pragnęła zadać mu jeszcze więcej bólu. – Przez te wszystkie lata nie zasługiwałeś na mamę, więc nie zamierzam patrzeć, jak się z nią żenisz, bo jestem pewna, że teraz tym bardziej na nią zasługujesz. – Ty suko – Sex Piston wydarła się na siostrę. 114

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Nazywasz mnie suką? Sama nią jesteś, zawsze napalona na jakiegoś gościa. Jesteś taka jak on, lecisz na wszystko co ma fiuta. Ty i Ace jesteście siebie warci. Diamond widziała ból w oczach matki. Łkając, podeszła do motocykla. Wsiadła i założyła kask. Knox przystanął, jednak po chwili wskoczył na motocykl i ruszył. Diamond płakała przez całą drogę do Treepoint. Była wściekła na swoich rodziców za przekazane jej tej wiadomości. Najbardziej jednak była zła na matkę… za pogodzenie się z tym, co wyprawiał ojciec przez wszystkie lata trwania ich związku. Było jej też wstyd, że wybuchła przy Knoxie. Powinna była po prostu wyjść, ale straciła kontrolę przy konfrontacji z ojcem. Całe uwielbienie, jakie miała do niego jako mała dziewczynka, która byłaby najszczęśliwszą osobą na ziemi, gdyby się pobrali, ulotniło się, gdy zobaczyła go pieprzącego się z tamtą kobietą. Najtrudniej było jej przyznać, że w końcu, po tych wszystkich latach, była w stanie zrozumieć matkę. Wiedziała co oznacza pociąg do mężczyzny, który nie potrafi pozostać wierny, tak jakby się tego pragnęło. Jak to jest, gdy udręczone pożądaniem ciało sprzeciwia się umysłowi, który wręcz krzyczy, że to wszystko nie skończy się dobrze Knox był dla Diamond jak niemożliwy do okiełznania, owiewający ją wiatr. Nigdy nie będzie mężczyzną, który mógłby ją uszczęśliwić.

115

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 13

Ledwo Knox zatrzymał się przed domem, Diamond zeskoczyła z motocykla, nawet nie czekając, aż mężczyzna wyłączy silnik. – Dzięki za podwiezienie. Oddała mu kask i ruszyła do drzwi. Gdy była przed nimi, dotarło do niej, że zostawiła torebkę w schowku Knoxa. Odwróciła się, żeby zawrócić i wpadła prosto na niego. – Diamond, co się z tobą dzieje? Nie waż się, kurwa, ponownie tak zeskakiwać z mojego motocykla – warknął, podając jej zgubę. Diamond przesunęła dłonią po włosach. – Zrobiłam z siebie idiotkę. Nie chciałam przy tobie wyciągać tego całego bałaganu. Przepraszam. Znalazła w torebce klucz i otworzyła drzwi. Zaczęła żegnać się z Knoxem, ale odepchnął ją i wszedł pierwszy do jej mieszkania. – Co robisz? –zapytała zaskoczona Diamond. – Zamierzam sprawdzić twoje mieszkanie, zanim wyjdę – odpowiedział Knox, przechodząc przez jej mieszkanie, sprawdzając wszystkie pomieszczenia. – Sądzę, że zauważyłabym, gdyby ktoś się włamał – powiedziała z sarkazmem Diamond. – Sąsiadów nie ma w domu. Kto cię usłyszy, jeżeli będziesz wzywać pomocy? – skomentował Knox, zupełnie niewzruszony jej postawą, co tylko

116

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

bardziej ją zirytowało. – Mam telefon komórkowy – warknęła. – Tak, powiesz włamywaczowi, który będzie czekał na ciebie, żeby dał ci chwilę, bo musisz zadzwonić. Jestem przekonany, że posłucha – zadrwił Knox. – Diamond, dopóki się nie dowiemy, kto włamał się do twojego biura, musisz zachowywać się rozsądnie. Przez ostatnie kilka godzin zdążyła zapomnieć o tym przykrym zdarzeniu. – Nie pomyślałam o tym. Następnym razem będę bardziej ostrożna – obiecała Diamond. – Dobrze. A teraz powiedz, czy masz coś do jedzenia. Kurwa, umieram z głodu. – Myślę, że sobie z tym jakoś poradzę. – Roześmiała się, kładąc torebkę na stole. – Świetnie. Nie cierpię ci tego mówić, ale twoja mama nie jest najlepszą kucharką – wyznał Knox. Diamond musiała przyznać mu rację. – Jak ci smakowało ciasto? – zapytała, podchodząc do lodówki i wyciągając wędlinę, sałatę i pomidory. – Myślę, że pomyliła sól z cukrem, poza tym czekolada była straszna – powiedział Knox, biorąc jabłko z miski z owocami stojącej na blacie. – Zawsze udaje jej się namieszać z różnymi rodzajami czekolady. Niestety, mój tato nie pomógł. – Do diabła, rozumiem go. W tej sytuacji każdy ratuje swój tyłek. Diamond jeszcze bardziej się roześmiała. – Dzięki Bogu, rzadko gotuje. Zazwyczaj wtedy, gdy dzieje się coś bardzo złego i sądzę, że dzisiejszy dzień nie był wyjątkiem – powiedziała Diamond bez uśmiechu. – Nie chcesz, żeby twoi rodzice się pobrali? – Knox podszedł do lodówki 117

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

i wyciągnął z niej napój gazowany. – Jak długo są razem? – zapytał, wgryzając się w jabłko. – Trzydzieści pięć lat. O dwadzieścia za dużo. Knox przestał otwierać butelkę z napojem. – Czy to dlatego krzyczałaś na nich na podwórku? Diamond zrobiła kanapki, przekroiła, złożyła i nawet odcięła skórki. Potem położyła je na talerzach i postawiła na stole. – Tak. Gdy zaczęli jeść, w piersi poczuła narastający żal, co utrudniało jej przełykanie. – Założę się, że mnie nienawidzą. Diamond wstała, wyrzuciła resztki jedzenia i włożyła talerz do zlewu. – Nie, nie nienawidzą cię. Prawdopodobnie nie tryskają teraz szczęściem, po tym co zrobiłaś, ale nie ma w nich nienawiści do ciebie – powiedział Knox. – Uważam, że jeśli facet je takie gówno, to musi bardzo kochać kobietę, która to przygotowała. Trudno jej było nie zgodzić się z takim stwierdzeniem. Mama była okropną kucharką, ale nigdy nie widziała, żeby ojciec skarżył się z tego powodu. Zachowywał się tak, jakby każdy posiłek przez nią serwowany, był przygotowany przez szefa kuchni z pięciogwiazdkowego hotelu. – Sex Piston mnie nienawidzi. – Prawdopodobnie masz rację – przyznał Knox, kończąc kanapkę, po czym wstał i odłożył talerz do zlewu. Diamond oparła się o blat, starając się nie roześmiać. – Rany, dzięki. – Nie wierzę w bzdury. W tym co dzisiaj powiedziałaś, nie było nic złego. Po prostu powinnaś to powiedzieć wcześniej. To gówno męczyło cię już od jakiegoś czasu, prawda? 118

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Od czternastego roku życia, gdy widziałam tatę pieprzącego jedną z dziwek, kręcących się po klubie. – Diamond odwróciła się i przeszła do salonu. – Gdy byłyśmy z mamą w klubie, zawsze była wobec nas miła. Zarówno wcześniej, jak i po tym, gdy ich zobaczyłam. Widziałam ją z tatą. Wcale jej nie przeszkadzało, że robiła to z nim, za plecami mojej mamy. Knox poszedł za nią do salonu i usiadł na kanapie. – Jesteś pewna, że twoja mama o tym nie wiedziała? Byli razem wystarczająco długo, żeby się zorientować, że pieprzył kogoś na boku. – Nigdy o tym nie rozmawiałyśmy. Nie mogłam jej tego powiedzieć i jestem cholernie pewna, że tato tego nie zrobił. – Diamond usiadła w rogu kanapy. – To z pewnością nie był temat, który twoja mama chciałaby omawiać z córką – stwierdził fakt Knox. – Uważasz, że mama wiedziała, że on ją pieprzył i z nim została? – zapytała wściekła Diamond. – Mówię, że to, co było między twoimi rodzicami, to ich sprawa. Może wiedziała i się tym nie przejmowała. Zaakceptowała to – uzasadnił Knox. – Odbiło ci? Jaka kobieta zostaje z mężczyzną, który gdzieś na boku ciągle pieprzy kogoś innego? – Niektórym parom nie przeszkadza dzielenie się partnerem – oznajmił i włączył telewizor. – No jasne. Jak wśród członków Last Riders. Nie wrzucaj moich rodziców do tego samego worka z chorymi zasadami dzielenia się, jakie obowiązują w twoim klubie. Diamond wyrwała pilota z jego ręki, ale Knox zareagował, łapiąc ją za dłoń i wciągając na swoje kolana. – Co takiego chorego robimy? – zapytał, bez trudu utrzymując ją na kolanach, mimo że próbowała wyrwać się z jego uścisku. 119

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Ty, Rider, Evie i Bliss w jednym łóżku. To jest chore. – Nie, to było cholernie niesamowite – powiedział Knox, pochylając się i biorąc jej usta w wymagającym pocałunku, któremu chciała się oprzeć. Diamond szarpnęła do tyłu głowę, odsuwając od niego usta. Niezrażony, Knox przeniósł pocałunki na jej szyję, szukając wrażliwych miejsc, a jego ręka powędrowała na udo pod jej sukienkę. – Czy kiedykolwiek, w tym samym czasie, miałaś w sobie dwa fiuty, Diamond? – wyszeptał przy jej gardle. Zadrżała, gdy obrazy zaczęły pojawiać się w jej głowie. – Możesz mieć dużo zabawy, dzieląc się tak pięknym ciałem jak twoje. Pod warunkiem, że się zrelaksujesz i będziesz cieszyć przyjemnością. Wsunął palce pod gumkę jej majtek i znalazł mokre ciepło cipki, pragnące jego uwagi. Szorstkie palce odnalazły łechtaczkę, głaskał ją, aż mały pączek zaczął drżeć, wysyłając krzyk przyjemności przez płonące z pożądania ciało Diamond. – Właśnie tak, kochanie. Daj mi wszystkie swoje soki, będziesz ich potrzebowała. Diamond przechyliła głowę w bok, Knox wykorzystał swoją przewagę i ponownie posiadł jej usta. Tym razem przyjemność nie pozwoliła Diamond się wycofać. Odwzajemniła pocałunek, głaszcząc jego język swoim i walcząc z nim o kontrolę. Kolczyk w jego języku pieścił jej język, podczas gdy wsuwał palec w jej ciepłe wnętrze, ustalając odpowiedni rytm jej bioder. Dodał kolejny palec i odkrywał jej rosnącą namiętność. Bez najmniejszego trudu Knox podniósł ją, przeniósł do sypialni i położył na łóżku. Przesunął dłonie na biodra, ściągnął jej majtki i pończochy. Potem zdjął koszulę, odsłaniając jej piersi. Diamond śliniła się na widok jego umięśnionych ramion. Chciała prześledzić ustami wszystkie tatuaże na jego klatce piersiowej. Z zapartym tchem obserwowała jak zdjął buty, po czym wstał 120

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

i pozbył się dżinsów, odsłaniając ogromnego, ozdobionego piercingiem fiuta. Na widok kuleczek wokół jego główki zrobiła wielkie oczy. Nawet ze swoim ograniczonym doświadczeniem, na podstawie napięcia na twarzy Knoxa, wiedziała, że nie będzie to czuły i delikatny seks. Jego rozmiar i piercing były wystarczające, żeby przegonić jej pożądanie. Miała wrażenie, że to ją przerastało i sobie z nim nie poradzi. Diamond uklęknęła, a on nałożył prezerwatywę. Motyle w jej brzuchu szalały, gdy zdała sobie sprawę z przerażenia wywołanego perspektywą pieprzenia przez fiuta, który bez wątpienia mógł rozedrzeć ją na strzępy na więcej niż jeden sposobów. Próbowała przetoczyć się na drugą stronę łóżka, ale złapał jej biodra w swoje silne dłonie i pociągnął bliżej siebie. – Jeżeli nie chciałaś się pieprzyć, powinnaś to powiedzieć zanim wyciągnąłem go ze spodni. Stanął między jej udami, zbliżając fiuta do jej cipki. – Knox… Wsunął główkę fiuta do jej mokrej cipki i powoli pchał go do środka. Diamond czuła kuleczki piercingu, które pocierały jej ciało wewnątrz, gdy poruszył się w niej, próbując wślizgnąć się głębiej. Położył dłonie na jej udach i bardziej je rozsunął, wsuwając w nią kolejny centymetr kutasa. W tym samym czasie Diamond zacisnęła palce na kołdrze i napięła kolana, próbując przygotować się na następną porcję jego długości. Kciukiem odnalazł jej łechtaczkę i zaczął pieścić. Napływająca wilgoć pozwoliła mu wsunąć się w nią głębiej, czuła jak ją rozciągał. Diamond próbowała się wyrwać i uciec, ale Knox wciąż ją trzymał, przyciskając klatką jej ramiona do łóżka. – Odpręż się. Dasz radę wziąć mnie całego. – Łatwo ci mówić – powiedziała, starając się zignorować małe ukłucie bólu, które poczuła, gdy wchodził w nią głębiej. Jego ozdobiony kolczykami fiut potarł ścianki cipki, czym wywołał 121

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

mimowolny ruch jej bioder w tył. – To jest to. Pieprz mnie. Ustami odnalazł jej szyję, zassał i przygryzł lekko. Wygięła plecy, czując niewielkie ukłucie bólu i przyjęła go w siebie głębiej. Diamond pisnęła, gdy zaczął się w niej poruszać mocniej i szybciej. Rozciągnął jej cipkę, wywołując pożądanie, którego nigdy wcześniej tak intensywnie nie odczuwała. Przestała się kontrolować i zaczęła sama na niego napierać, szukając swojego uwolnienia. Czuła się maksymalnie nim wypełniona. Knox kontrolował jej dzikie ruchy swoimi wprawnymi rękoma. Poruszał jej biodrami w taki sposób, żeby zintensyfikować uderzenia w punkt G. Ból wywołany skurczami jej ciasnej cipki tylko go podniecał i bardziej nakręcał jego fiuta. Ustami kąsał jej szyję, pobudzając ją jeszcze mocniej i wywołując jęk, gdy próbowała znaleźć swoje uwolnienie. – Chcesz dojść? Przycisnął mocniej dłoń do łechtaczki, unosząc wyżej nad łóżkiem jej ciało. Cały czas pieprzył ją intensywnie. – Tak! – Nie jestem gotowy, żeby skończyć. Czy weźmiesz go w usta, jeżeli pozwolę ci dojść? – Tak! Knox ustawił ją ponownie na kolanach. Dłonią pocierał łechtaczkę i wchodził w nią mocno. Po dwóch pchnięciach Diamond poczuła kulminacyjną fazę orgazmu, nie walczyła z tym, pozwalając uwolnieniu podążyć własną drogą. Knox wyszedł z niej, owinął ramię wokół talii i podniósł z łóżka. Odwrócił się, usiadł na jego skraju, stawiając ją na podłodze, między swoimi udami. Nadal drżała po orgazmie, gdy usłyszała jego polecenie. – Ściągnij prezerwatywę. 122

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Drążącymi palcami Diamond zdjęła prezerwatywę, wyrzucając ją do niewielkiego kosza stojącego przy łóżku. – Na kolana. Diamond uklęknęła między jego szeroko rozsuniętymi udami. Knox wsunął dłoń w jej włosy i pociągnął w stronę swojego fiuta. – Ssij mnie. Wzięła go w usta i dała mu to, czego tak bardzo chciał, chociaż wcześniej robiła to tylko kilka razy i wiedziała, że nie była mistrzynią obciągania. Knox wziął pod uwagę jej niewielkie doświadczenie i pokazał czego pragnął, kierując ruchami jej głowy. Nie był łatwym kochankiem, wymagał, łamał jej opór, żeby wzięła głębiej jego fiuta, niż sądziła, że jest w stanie. Gdy zaczęła się dławić, odsunął się, ale dał jej tylko chwilę wytchnienia i ponownie zanurzył się w jej ustach. Rozpiął przód jej sukienki i wyciągnął piersi z miseczek stanika. Odnalazł twardy sutek i ścisnął mocno, powodując jego zaczerwienienie. Diamond zajęczała z jego fiutem w ustach. – Użyj języka. Ponownie podążyła za jego instrukcjami i użyła języka, by pieścić i drażnić piercing, który niesamowicie ją nakręcał, gdy był zatopiony w jej cipce. – Czy wiesz jak seksownie wyglądasz z moim fiutem w ustach, mając na sobie te oficjalne ciuchy, w których twoje cycki aż błagają, żebym je ścisnął? Wyglądasz cholernie gorąco. Po jego słowach Diamond jeszcze bardziej starała się go zadowolić. Brała go głębiej w usta, pieszcząc całą jego długość. – Właśnie tak. Pokaż, że ci się to podoba. Mocniej złapał jej włosy i zaczął poruszać biodrami. Językiem ponownie odnalazła piercing i zaczęła się nim bawić. Jednocześnie palcami pieściła jego jaja, lekko je ściskając. Zrobił się jeszcze twardszy i w końcu osiągnął swój upragniony orgazm. Wysunął się z jej ust, złapał ją w pasie i położył na łóżku 123

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

tuż obok siebie. Całował jej szyję. Diamond czuła ciepło i zmęczenie. Po trudnym dniu, który nie skończył się aż tak źle, zamknęła w końcu oczy. – Prześpij się. Za godzinę zamierzam zerżnąć cię jeszcze raz – oznajmił Knox, wyciągając rękę, aby zgasić światło. Diamond zasnęła sądząc, że przeceniał swoje możliwości, ale w rezultacie po tej nocy to ona była zaskoczona tym, ile razy ją pieprzył. Całkowicie uległa oczekiwaniom jakie miał wobec jej ciała. Dopiero nad ranem poczuła, że wstał z łóżka i zaczął się ubierać. Diamond obserwowała go i ledwo była w stanie ruszyć swoje obolałe ciało. – Zobaczymy się wieczorem na ślubie Vipera. Lepiej się wyśpij, będziesz tego potrzebowała. Wyszedł bez słowa. Diamond słyszała jak zamykał za sobą drzwi i zastanawiała się co, do cholery, zaczęła.

*** Diamond zanurzyła się w gorącej wodzie i została w niej dopóki nie poczuła, że jej ciało zaczęło się marszczyć. Jej umysł był w rozsypce, ponieważ pozwoliła zbliżyć się do siebie Knoxowi. Ciągnęło ją do niego bardziej niż do kogokolwiek wcześniej. Z tymi kilkoma mężczyznami, z którymi wcześniej uprawiała seks, miała jakąś emocjonalną więź, zanim związek przeszedł w fazę bardziej intymną. W przypadku Knoxa nie miała pojęcia co czuła, ale jej ciało go pragnęło. Pożądanie ją trawiło. Podziwiała to, co zrobił ze swoim życiem, ale nienawidziła faktu, że należał do Last Riders i cieszył się tym stylem życia. Diamond nie miała złudzeń, jeżeli będzie chciał się pieprzyć z jedną z kobiet z klubu, ich jedna, wspólna noc go nie powstrzyma. Czuła ostrze zazdrości wbijające się w jej brzuch. 124

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Wyszła z wanny i się osuszyła. Podeszła do szafy, wybrała fioletową sukienkę, zapinaną na guziki na plecach. Była ładna i seksowna. Diamond kupiła ją w centrum handlowym w mieście i jeszcze nie nosiła, z powodu głębokiego dekoltu z przodu, który był nieodpowiedni do urzędu lub sądu. Ubrała się, włożyła szpilki i wyszczotkowała swoje rude włosy, aż opadały w luźnych lokach. Gdy poszła po kluczyki do samochodu, dotarło do niej, że zapomniała go odebrać z parkingu przy biurze. Nie wspominając o tym, że nie mogła znaleźć kluczyków. Pukanie do drzwi rozbrzmiało w chwili, gdy miała zamiar zadzwonić i zająć się sprawą. Otworzyła drzwi i doznała swego rodzaju deja vu, widząc uśmiechniętego Ridera i beznamiętnego Knoxa. – Przywieźliśmy twój samochód z powrotem, opony masz wymienione – powiedział Rider, wręczając jej kluczyki. – Dzięki, Rider. Kontynuował. – I zanim zaczniesz mówić o pieniądzach… – Wiem, Viper się tym zajął. – Diamond dokończyła za niego. – Jak tak dalej pójdzie, to ja będę mu wisiała kasę. – Taniej byłoby kupić nowy samochód, niż naprawiać tego gruchota – powiedział Knox. – Powiedziałam ci, że jeszcze nie mogę sobie pozwolić na kupno nowego auta. – Zatem sugeruję, żebyś zajęła się oczyszczeniem mnie z zarzutów zamordowania Sam, a będziesz mogła kupić samochód. – W takim razie może mi to ułatwisz i po prostu się przyznasz – warknęła, a Rider parsknął śmiechem. – Nawet jeżeli dobrze się bawię, obserwując waszą kłótnię, to nie zamierzam spóźnić się na ślub Vipera i Winter. Znając ją, nie odpuściłaby mi kary. 125

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Jakiej kary? Diamond zapytała Ridera, ale została zignorowana, gdy Knox wziął ją za rękę i pociągnął na korytarz. Rider zamknął i zablokował drzwi do jej mieszkania, po czym podążył za nimi. – Zwolnij Knox. Nie jesteśmy aż tak spóźnieni – powiedziała Diamond, starając się za nim nadążyć. Knox zwolnił i szła między dwoma mężczyznami. Ciężarówka była zaparkowana tuż obok jej samochodu. Diamond ruszyła w jego stronę, ale Knox otworzył drzwi ciężarówki. – Wsiadaj. – Zamierzałam pojechać swoim samochodem. – Odpuść. Odwiozę cię wieczorem. Ustąpiła, wsunęła się na siedzenie pasażera i przesunęła się, gdy Knox usiadł obok niej, a Rider zajął miejsce za kierownicą i pewnie wycofał samochód z parkingu. – Czy Winter zaprosiła więcej nieoczekiwanych gości? – zapytała z ciekawości Diamond. – Nie, będą tylko członkowie Last Riders, ty i Lily. Pani Langley również została zaproszona, ale w tych okolicznościach odmówiła. – Tak, wiem, Winter mi powiedziała. Czuję się okropnie, że nie został jej już nikt z rodziny – wyznała Diamond, domyślając się, że kobiecie musiała dokuczać samotność. – Ma prawnuka, ale Sam nie ujawniła, co z nim zrobiła – powiedział Knox, patrząc w przestrzeń za oknem. – Czy Vincent Bedford odmówił współpracy w tym zakresie? – zapytała Diamond. – Tak. Szeryf przygląda się sprawie – odpowiedział Rider. Knox położył rękę na oparciu fotela. Diamond nie była pewna, jak 126

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

powinna się wobec niego zachowywać. Nie zamierzała odgrywać jego dziewczyny, ale nie chciała też być nic nie znaczącą, jednonocną przygodą. Sama nie wiedziała, czego pragnęła. Rider zatrzymał samochód na parkingu klubowym. Budynek był ogromy, położony na wzgórzu, a dookoła rozciągał się widok na góry. Diamond zauważyła ścieżkę wykopaną wzdłuż długich schodów prowadzących do drzwi. – Chcecie dobudować schody? – zapytała Diamond. – Nie, staraliśmy się je wyrównać ze ścieżką prowadzącą do tylnego wejścia do domu, żeby ułatwić Winter poruszanie się po wypadku. Viper martwił się, że może upaść. Diamond szanowała sposób w jaki Viper troszczył się o Winter. W czasie procesu z radą szkoły musiał pozwolić jej przejąć inicjatywę, lecz z całych sił wspierał każdą jej decyzję. Wiedział ile fizycznej pracy musiała włożyć w odzyskanie sprawności po brutalnej napaści, ale nawet teraz pilnował, żeby jej zdrowie i bezpieczeństwo były traktowane poważnie. Weszli po schodach i Knox otworzył frontowe drzwi, pozwalając jej pierwszej wejść do ogromnego pomieszczenia. Diamond zatrzymała się. Od czasu, gdy spotkała się tu z Winter wnętrze zostało wyremontowane, a przypadkowe, niedopasowane meble zostały zastąpione drogimi, skórzanymi kanapami i fotelami, które były rozstawione w pomieszczeniu. Dwa długie moduły szafek stały przy przeciwległych ścianach. Bar, przy którym wcześniej widziała Knoxa z dwiema kobietami był pusty, zniknęły butelki i kieliszki, a światło nad blatem było wyłączone. Wyglądało to raczej na hotel w stylu Bed and Breakfast niż klub motocyklowy. Kilka miesięcy temu nie miała takich przemyśleń. – Co się stało? Diamond była zaskoczona transformacją jaką przeszło to miejsce. Od wypełnionego przypadkowymi gratami pomieszczenia, do przyjemnej i 127

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

eleganckiej przestrzeni. – Zrobiliśmy mały remont – odpowiedział z rozbawieniem Rider. – Wygląda wspaniale – przyznała Diamond, patrząc na błyszczące, drewniane podłogi i doniczki z roślinami, ustawione w pomieszczeniu. – Winter i Beth przez tydzień to wszystko przygotowywały – wyznał Rider, zdejmując swoją kurtkę i chowając ją do szafy. Drzwi za nimi się otworzyły i weszli Beth, Lily i Razer. – Cześć – powiedziały chórem siostry. – Cześć – odpowiedziała Diamond. Beth wyglądała wspaniale w ślicznej, niebieskiej sukience. Lily natomiast miała na sobie różową sukienkę, która akcentowała jej ciemne, długie włosy, co podkreślało jej kobiecość oraz wdzięk. Beth odwiesiła ich płaszcze, a Lily rozejrzała się dookoła. – To bardzo miłe miejsce, Beth – powiedziała do siostry. Diamond zrozumiała o co chodziło, gdy zauważyła ulgę na twarzy Beth. Zmiana wystroju była zrobiona również ze względu na Lily. – Nie byłaś tu nigdy wcześniej? – zapytała. Wszyscy dookoła się spięli. Nawet Knox zastygł, ściskając jej ramię. Diamond nie rozumiała, dlaczego robili taką tajemnicę z przeprowadzonego remontu, ale postanowiła na razie nie drążyć tematu i później zapytać o to Knoxa. – Nie. Mam zakaz wstępu do klubu. – Lily spuściła wzrok. Diamond rozpoznała jej ból, zrobiła krok w jej kierunku. Ręka Knoxa spadła z jej ramienia, gdy otoczyła nim młodą kobietę. – Też ustanowiłabym dla ciebie taki zakaz, gdybyś była moją siostrą. Za dużo testosteronu. Diamond uścisnęła Lily, a ta roześmiała się głośno. Odwróciła się do mężczyzn i zapytała. 128

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Gdzie ma się odbyć ślub? Diamond owinęła ramię wokół Lily, na co Beth posłała jej wdzięczny uśmiech. Dziewczyny przeszły na podwórze i tylko rzuciły okiem na dom. Dzień był słoneczny, jak na późną jesień temperatura była wysoka. Podwórko było ogromne, po obu stronach ustawiono przykryte białymi obrusami i ozdobione kwiatami stoły piknikowe. Altana ogrodowa była przystrojona kwiatami, a przed nią stał pastor, pogrążony w rozmowie z Viperem. Diamond nigdy wcześniej nie spotkała tak przystojnego i seksownego duchownego. Wszyscy, których pamiętała z dzieciństwa wydawali się przy nim staroświeccy. – Znajdźmy jakieś miejsca. Zaraz się zacznie. Knox zaprowadził kobiety do rzędu pustych krzeseł stojących z przodu. Beth poszła już do Winter, żeby dołączyć do niej, jako starościna weselna. – Winter nie chciała druhny. Poprosiła Beth, żeby została jej starościną, a Viper poprosił na drużbę Casha, swojego najlepszego przyjaciela. – wyszeptała Lily, siadając z boku. Knox i Rider usiedli z drugiej strony Diamond. Obserwowała siedzących już gości. Wszyscy, członkowie Last Riders oraz kobiety związane z klubem, czekali z niecierpliwością. Początkowo Diamond odmówiła Winter, nie przyjmując zaproszenia na ślub i źle się z tym czuła. Gdy siedziała, oczekując na początek ceremonii, zorientowała się, że oprócz niej i Lily nikt z zewnątrz nie został zaproszony. W dalszym ciągu nie rozumiała, dlaczego ona znalazła się na liście gości. Nie była specjalnie miła dla panny młodej, gdy ją reprezentowała, ani też nie wysiliła się, żeby ją lepiej poznać, gdy sprawa została rozwiązana. Nie czekali zbyt długo. Rozbrzmiała cicha, delikatna muzyka, otworzono drzwi i Winter w towarzystwie starszego mężczyzny ruszyła w stronę swojego przyszłego męża. Była ubrana w białą sukienkę z długimi, koronkowymi rękawami, kończącą się na wysokości łydek i była dopasowana do jej idealnego 129

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ciała. Wyglądała pięknie. Gdy zobaczyła czekających na nią Vipera i pastora, uśmiech oraz miłość rozjaśniły jej twarz. – Wygląda pięknie – powiedziała Lily. – Tak, to prawda. Mężczyzna oddał rękę Winter Viperowi i zajął miejsce w rzędzie przed Diamond. Ceremonia była krótka i podniosła. Winter i Viper złożyli swoje przysięgi i pastor ogłosił ich mężem i żoną, po czym Viper porwał swoją żonę w ramiona, obracając się kilka razy w koło własnej osi. Tłum głośno wiwatował, a Diamond i Lily uśmiechnęły się do siebie. – Dzięki Bogu, że to już koniec – powiedział Knox i wstał. Diamond posłała mu pełne wyrzutu spojrzenie, po czym podeszła do Winter i Vipera, żeby im pogratulować. Szczęśliwa para przywitała ją serdecznie, dzięki czemu nie czuła się niezręcznie wśród tylu obcych. Viper przedstawił Diamond swojemu ojcu, Tonowi, starszemu mężczyźnie, który prowadził Winter do ołtarza, a teraz stał u boku nowożeńców. – Pięknie wyglądasz – skomentowała Diamond. – Dzięki. – Uśmiechnęła się Winter. – Przez chwilę bałem się, że Ton z nią ucieknie – żartował Viper. – Chodźmy zrobić zdjęcia, żebyśmy mieli to już za sobą. Wtedy będę mógł w końcu coś przekąsić. Już zabraliście całą zabawę, chowając alkohol. Wszyscy posłali starszemu mężczyźnie ostrzegawcze spojrzenie, a na policzkach Lily pojawił się rumieniec. – Chodźmy coś zjeść. Lily możesz iść z nami. Beth dołączy za chwilę, gdy sesja zdjęciowa zostanie zakończona. Knox wziął obie kobiety pod rękę i zaprowadził do przestronnej kuchni, gdzie na podgrzewanych półmiskach wyłożono ogromną ilość jedzenia. Evie i Bliss stały przed nimi w kolejce, gotowe do zapełnienia swoich talerzy. Po tym jak przywitały ją z uśmiechem, Diamond unikała ich spojrzeń. Nałożyły z Lily 130

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jedzenie na swoje talerze i obserwowały Knoxa oraz Ridera, którzy zrobili to samo. Zajęli miejsca przy dużym stole w jadalni. Lily usiadła naprzeciwko niej, a Knox i Rider po bokach. Gdy Evie i Bliss dołączyły do nich, były niezwykle przyjazne, co pozwoliło Diamond poczuć się swobodnie, pomimo ich wcześniejszej historii z Knoxem. Lily zabawiała ją rozmową, wypytując o pracę i studia. Znała Lexington i Uniwersytet Kentucky, więc dyskutowały przez chwilę, potem pozbawiona tchu Beth zajęła miejsce obok Lily. – Razer obiecał przynieść mi talerz z jedzeniem. Wolałam uniknąć walki w kolejce. Diamond zrozumiała to, gdy po chwili do stołu wrócili Knox i Rider. Usiedli na swoich miejscach, Beth patrzyła na nich przez moment, następnie posłała Razerowi zatroskane spojrzenie, gdy podawał jej talerz wypełniony jedzeniem. Jego beznamiętny wyraz twarzy nie zdradził Diamond, co tak bardzo martwiło jego żonę. Knox rzucił Beth twarde spojrzenie, gdy zapytała Diamond, czy coś nowego wydarzyło się w jego sprawie. – Nie. Sprawa znajdzie się w sądzie w styczniu. To daje mi kilka miesięcy na przygotowanie się do procesu, ale nic nie mogę zrobić, dopóki nie dostaniemy ostatecznych wyników sekcji zwłok z Frankfort. – Będę zadowolony, gdy to gówno się skończy – wyznał Knox, podnosząc do ust kieliszek szampana. – Potrzebuję jak najwięcej czasu. Jeżeli coś nowego się nie wydarzy, nie będzie to dla ciebie zbyt dobre – ostrzegła Diamond. – Tamtego dnia popełniłem największy błąd w życiu – stwierdził z gniewem widocznym na twarzy. Diamond wspierająco ścisnęła jego dłoń, a Evie i Bliss wstały od stołu, tłumacząc się koniecznością umycia naczyń. Diamond i Lily podniosły się, żeby pomóc. – Pozwólcie im się tym zająć, to ich kara – Knox zatrzymał Di, kładąc 131

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

rękę na jej ramieniu. – Kara?– zapytała Diamond, zauważając rozszerzone oczy Lily. – Spieprzyły zamówienie, które przyszło w ubiegłym tygodniu. Wylosowały karę w kuchni. – Ukaraliście je za to, że popełniły prosty błąd? – zapytała Lily. – To nie był prosty błąd. Klient czekał na sprzęt, którego potrzebował. Dał nam złą opinię, a zamówienie zrealizował u innego dostawcy – powiedział Shade, zatrzymując się przy ich stoliku. – Daj im pisemną naganę – odwarknęła Lily. – Karanie ich jak dzieci jest po prostu śmieszne. – Naprawdę? – zapytał Shade. – Czy uważasz, że pisemna informacja o tym, że popełniły błąd jest równie skuteczna jak mycie wszystkich naczyń i czyszczenie kuchni przez tydzień? – Przez tydzień? – zapytała Lily. – Powinny zgłosić was do Inspekcji Pracy. Usta Shade’a lekko się wykrzywiły, co Diamond uznała za jego wersję uśmiechu. – To jest kara dla członków klubu i zdecydowanie różni się od tego, co byśmy zrobili, gdyby były najętymi pracownikami. – Co byś zrobił, gdyby były najętymi pracownikami? Kazał byś im przez miesiąc myć podłogi? – zapytała Lily z gotowością do walki w oczach. – Nie, wywaliłbym je z pracy– odpowiedział Shade. Lily zamyśliła się i odwróciła do Beth. Diamond postawiłaby swoje prawnicze wykształcenie na pytanie, które bez wątpienia zostanie zadane. – Czy ty też musisz przyjmować na siebie takie kary? Gdy Beth nie odpowiedziała natychmiast, Lily odwróciła się spięta od siostry. Diamond niemal uśmiechnęła się do młodej kobiety, która była jak prychający kociak, starając się chronić siostrę. 132

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– W takim razie nie musisz już należeć do klubu – zadeklarowała Lily. – Jest Razera, należy do niego i do klubu – oznajmił Shade bez ogródek. Lily patrzyła na siostrę, pragnąc, żeby zaprzeczyła temu, co powiedział. – Później o tym porozmawiamy, Lily. – powiedziała Beth, łapiąc dłoń siostry. – Ale kocham Razera i ty też, dobrze o tym wiesz. Last Riders to duża część jego życia, są dla niego rodziną. Gdy się w nim zakochałam, wiedziałam, że był członkiem klubu i to nie tak, że kary są jakieś surowe. Najgorszą rzeczą jaka może się przytrafić, jest ręczne zmywanie naczyń. Lily posłała siostrze smutny uśmiech. – Przepraszam, że przesadnie zareagowałam. Po prostu nie mogę pojąć, jak możesz przyjmować jakąkolwiek karę bez powodu. – Kobiety dzieliły swoje prywatne chwile. – Poza tym, to twoje życie i wiem, że jesteś bardzo szczęśliwa. – Tak, jestem. – Uśmiechnęła się Beth. Shade ponownie zaczął chodzić po pomieszczeniu, ale zatrzymał się po słowach Lily. – Musimy pojechać do Arizony, Diamond. Tam są kowboje – oznajmiła złośliwie Lily. – Kowboje? – zapytała Diamond, nie rozumiejąc nagłej zmiany tematu. – Zamierzam poślubić kowboja. To taki rodzaj mężczyzny, który chroni swoją kobietę – oznajmiła z powagą dziewczyna. – Naprawdę? Lily skinęła głową. Z wyrazu twarzy Shade’a wnioskowała, że jedynym kowbojem w przyszłości Lily będzie facet noszący skórzaną kamizelkę zamiast skórzanych ochraniaczy i będzie miał motocykl zamiast konia. Beth śmiała się z pomysłu siostry na znalezienie idealnego męża. – Ojciec nie pozwalał nam oglądać telewizji. Czasami zabierał nas do kina na filmy o kowbojach. Od tego czasu Lily jest pod ich ogromnym 133

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wrażeniem – wyjaśniła Beth. Ciarki przeszły po plecach Diamond, gdy zauważyła wyraz twarzy wytatuowanego motocyklisty. Stał w miejscu, zaciskając i rozluźniając dłonie. – Shade, Razer czeka na ciebie. Głos Winter przerwał nieznośne napięcie, gdy podeszła do niego od tyłu, spojrzeniem wysyłając mu wyraźne ostrzeżenie. Shade nachylił się nad Lily, zabierając pusty talerz Diamond. – Myślisz, że kowboje nie wiedzą jak ukarać swoje kobiety, Lily? Mają baty i ostrogi, których używają na koniach. Przerażenie pojawiło się na twarzy Lily, a jej dłoń powędrowała do nadgarstka z gumką. Ręka Shade’a objęła nadgarstek dziewczyny, zanim mogła go dotknąć. – Pozwól Diamond, że zabiorę to do kuchni. Gdy ja wymierzam komuś karę, przynajmniej nie zostawiam śladów – oznajmił sugestywnie, zabierając talerz i oddalając się od milczącej grupy. Rider roześmiał się, przełamując napięcie. – Myślę, że nałożę sobie kolejny talerz pyszności. Diamond spojrzała na niego zaskoczona. – Rider, już dwa razy brałeś dokładki. – Muszę mieć dużo energii do tańca – powiedział, patrząc znacząco na Beth i śmiejąc się z jej rumieńca, który pojawił się, gdy posłała mu groźne spojrzenie. Beth wstała, wzięła Lily za rękę i poszły pomóc Winter ściągnąć suknię ślubną. Diamond spojrzała na Knoxa. – Nie chcę wiedzieć o co w tym wszystkim chodzi, prawda? – Nie, po prostu rób to co ja. – Czyli co takiego? – Trzymaj się od tego z daleka – powiedział Knox. – Dobrze radzę. – 134

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond nie chciała naruszać prywatności Lily i nie miała zamiaru wkurzyć Shade’a. Ten facet przeniósł znaczenie słowa przerażający na zupełnie inny poziom. – Chodźmy usiąść na zewnątrz. Wyszli i znaleźli kilka wolnych krzeseł. – Nie wiedziałam, że to podwórze jest takie duże. – Obiekt rozciąga się na kilka mil. Razer i Beth budują tam dom. – Knox wskazał na polanę, na której znajdowały się poukładane stosy drewna i stała już część konstrukcji domu. Było to całkiem niedaleko głównego budynku, ale nie za blisko, zapewniając wrażenie prywatności i jednocześnie bliskości pozostałych członków klubu. – Zamierzają skończyć budowę w przyszłym roku, gdy Lily skończy studia. Jest tam jeszcze kawałek wykarczowanej ziemi. To miejsce w którym Shade planuje zbudować dom, gdy Razer skończy swój. – To piękne miejsce. Muzyka zaczęła grać. – Zatańcz ze mną. – Nie powinnam, Knox. Nie powinnam robić niczego, co już zrobiłam. Mogłabym zostać poddana niezłej krytyce. – Diamond próbowała się wytłumaczyć. – Nikt nie piśnie nawet słowa o tym, że u nas dzisiaj byłaś. Nagle uświadomiła sobie, że przywiózł ją tutaj, nie pozwalając jej przyjechać własnym samochodem, dzięki czemu upewnił się, że nikt nie zobaczy jej auta zaparkowanego przez dłuższy czas przed klubem. Podeszli do miejsca, w którym tańczyło kilkoro członków Last Riders, więc doszła do wniosku, że wykorzystywali to miejsce wcześniej w podobnym celu. Diamond była zaskoczona spokojnym zachowaniem klubowiczów, nie było alkoholu, kobiety były skromnie ubrane i ostrożne w swoim zachowaniu. Były klub jej ojca już rozniósłby to miejsce w drobny mak z okazji ślubu 135

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Prezesa. Diamond wiedziała nawet o dwóch przypadkach zaprószenia ognia. Wszyscy dookoła tańczyli, toteż Diamond i Knox zatańczyli kilka razy, zanim Lily, Beth i Winter wyszły na zewnątrz. Winter przebrała się w pasującą do okazji i mniej formalną kremową sukienkę. Gdy Viper i Razer porwali swoje żony do tańca, Lily zauważyła Diamond i podeszła by usiąść z nią i Knoxem. Siedzieli i rozmawiali, aż Di poczuła się nieswojo. Było oczywiste, że Lily miała ochotę zatańczyć, ale nikt jej nie zaprosił. Diamond nawet zrobiła aluzję w stronę Knoxa, kiwając głową, gdy Lily nie patrzyła, ale dostała krótką, szorstką odpowiedź. – Nie. Lily aż podskoczyła, a Diamond chciała go kopnąć. Sądziła, że Razer poprosi szwagierkę do tańca, gdy podszedł do nich razem z Beth, ale dołączyli tylko po to, aby usiąść i odpocząć. Beth również próbowała dyskretnie zasugerować mężowi, żeby zatańczył z Lily, ale została zignorowana. Diamond zauważyła, że wszyscy mężczyźni omijali Lily szerokim łukiem, co doprowadziło ją do dwóch wniosków. Pierwszy, był związany z Razerem, mężczyźni okazywali mu szacunek przez zostawienie jego młodszej szwagierki w spokoju. Drugi sugerował, że kogoś się po prostu bali. Di wychowywała się wśród członków klubu motocyklowego, gdy chcieli kobietę, wyznawali zasadę nie ma szkody nie ma winy, wszystko było grą. Na tej podstawie stwierdziła, że się obawiali i chyba wiedziała, kogo się bali. Człowiek, o którego chodziło tańczył z Bliss, tą samą, która była w sypialni Knoxa w dniu, gdy szeryf zjawił się z nakazem rewizji. Była też laską, której Sex Piston i jej ekipa chciały dokopać, ponieważ przez nią Beth miała pod górkę w relacjach z Razerem. Gdy Lily siedziała, rozmawiając z siostrą i jej mężem, ani razu nie spojrzała na Shade’a i Bliss. Nie miała najmniejszego pojęcia, że była cały czas obserwowana. Knox złapał Diamond na wpatrywaniu się i marszczeniu czoła. Na początku nic nie powiedziała, ale potem doszła do 136

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wniosku, że odrobina złośliwości nie zaszkodzi i zdecydowała się ponownie ruszyć na parkiet. – Zatańczmy. Knox wstał, zgadzając się od razu i prowadząc ją do tańczącej grupy. Diamond odwróciła się do Lily. – Chcesz zatańczyć z nami? – Entuzjazm na jej twarzy pozbawił Diamond oddechu. – Panie, miej litość. – Mruknęła pod nosem, łapiąc Lily za rękę. Knox spojrzał na nią, gdy podeszła z Lily. Miał zamiar zejść z parkietu, ale radość na twarzy dziewczyny i groźne spojrzenie Diamond go zatrzymały. Zrezygnowany, tańczył z nimi dwiema, chociaż trzymał się blisko Diamond, pozostając tak daleko od Lily, jak to tylko było możliwe na zatłoczonym parkiecie. Lily tańczyła z drugiej strony Diamond, ruszając się z młodzieńczym entuzjazmem. Była dobra. Jej gibkie ciało poruszało się zgrabnie w rytmie muzyki, uśmiechała się do dwóch osób, z którymi tańczyła i rumieniec zagościł na jej policzkach. Gdy muzyka się skończyła, okręciła się wokół własnej osi, śmiejąc się do zaskoczonej jej umiejętnościami Diamond. – Bardzo dobrze tańczysz. – Pochwaliła ją. – Razem z Beth tańczyłyśmy w naszych sypialniach, gdy byłyśmy dziećmi. Byłyśmy straszne, ale nikt nas nie widział, więc się tym nie przejmowałyśmy. – Wyznała Lily. – Teraz nie jesteś straszna, jesteś w tym naprawdę dobra. – Moja współlokatorka mnie uczy. Lubi chodzić na niektóre studenckie imprezy i mnie na nie ciągnie. Mówiła nieco głośniej, żeby być słyszaną przez dźwięki muzyki. Ponownie się zakręciła, ale tym razem, gdy zawirowała, czekało na nią twarde ciało. Lily natychmiast odsunęła się od Shade’a. Diamond zrobiła krok do przodu, żeby zainterweniować, ale Knox owinął rękę wokół jej talii, powstrzymując ją, jednocześnie pozwalając pozostać jej na tyle blisko, żeby 137

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

mogła kontrolować sytuację. – Sama to zaczęłaś. A teraz odpuść. – Tańczyłaś z chłopakami na tych imprezach? – Diamond usłyszała pytanie Shade’a skierowane do Lily. – Nie – odpowiedziała, starając się uciec. Shade rozluźnił uścisk, pozwalając Lily zwiększyć między nimi dystans. – Zatańcz ze mną – powiedział przekonywująco, zwalniając chwyt. Razer z żoną zaczęli tańczyć obok i Beth posłała jej zachęcający uśmiech. Lily powoli zaczęła tańczyć do muzyki, ale nie odzyskała wcześniejszej płynności ruchów. Złapała się za nadgarstek, lecz Shade posłał jej ostrzegawcze spojrzenie i odsunęła dłoń. Diamond odprężyła się, gdy muzyka ucichła, a Lily opuściła parkiet z wyraźną ulgą wymalowaną na twarzy. – Na mnie już czas. Wracam jeszcze dzisiaj do akademika. Moja współlokatorka jest w okolicy z wizytą u przyjaciół, więc odbierze mnie z domu. Beth nie chce, żebym sama jechała w nocy. Lily akceptowała nadopiekuńczość siostry bez żadnych skarg. Objęła Beth i Razera na pożegnanie. – Do zobaczenia za kilka tygodni. – Cześć, mała siostrzyczko. – Powiedział Razer, obejmują ramieniem żonę. Lily odwróciła się do Diamond i uścisnęła ją. – Miło było znowu się spotkać, Diamond. – Ciebie również, Lily. Jedź ostrożnie. – Jasne. – Mruknęła idąc w stronę drzwi i unikając ostrego spojrzenia Shade’a. Wydawało się, że wraz z wyjazdem Lily napięcie zniknęło. Knox zabrał ją z powrotem na parkiet. Muzyka tym razem sprawiała wrażenie bardziej erotycznej, położył dłonie na jej biodrach i przysunął ją bliżej do swojego ciała. 138

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond rozejrzała się dookoła, zauważając zmianę zachowania również wśród pozostałych, ich ruchy były również bardziej erotyczne i zmysłowe. Gdy skończyli tańczyć, sądziła, że wrócą na swoje wcześniejsze miejsca, ale Knox miał inny pomysł. – Chodźmy na piwo. Poszli do kuchni, gdzie zimne piwo stało na blacie i część osób już się nim delektowała. Knox wziął dla nich dwie schłodzone butelki, po czym zabrał ją do salonu, gdzie znaleźli miejsce na jednej z kanap. – Dlaczego wcześniej nie było piwa? – zapytała Knoxa. – Lily ma problem z alkoholem. Uznaliśmy, że będzie lepiej, jeżeli poczekamy z tym do jej wyjazdu. Diamond wyczuła zmianę nastroju dookoła. Alkohol nie był jedyną rzeczą, którą ukrywali przed młodą kobietą. Ledwie zdążyła zauważyć te zmiany, a Rider usiadł na krześle naprzeciwko nich, wciągając na swoje kolana kobietę. Diamond widziała jak Cash, drużba Vipera, podszedł do siedzącej na jednym ze stołków barowych Evie. Pocałował ją, przesunął ręką w górę jej ud i je rozsunął. – Knox, myślę, że już czas, żebym pojechała do domu. Patrzyła jak ręka Cash’a zniknęła pod spódnicą Evie i było oczywiste, że bawił się jej cipką. Gdy posadził ją na barze, Diamond była pewna, że najwyższy czas na opuszczenie klubu. Odwróciła się do Knoxa, który obserwował ją z rozbawieniem. – Wyjdziemy za chwilę, po prostu się zrelaksuj. Oni się tylko dobrze bawią – powiedział Knox, przeczesując dłonią jej włosy i odwracając się w jej stronę. Ustami odnalazł jej wargi i zaatakował je językiem. Diamond spięła się, gdy pocałował ją przed Riderem i kobietą. Nigdy wcześniej nie pocałowała nikogo publicznie i wcale nie była zadowolona z nowego doświadczenia. Miała 139

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wrażenie, że oczy wszystkich są skierowane na nią i Knoxa. Osunęła usta od warg, ale to go nie powstrzymało, po prostu zaczął całować jej szyję. – Obserwuj, za chwilę doprowadzi ją na szczyt. Diamond próbowała odwrócić wzrok, ale skończyła patrząc w bezsilnej fascynacji jak Evie siedziała, pozwalając Cash’owi doprowadzić się do orgazmu na oczach wszystkich osób w pomieszczeniu. Razer i Beth weszli do pokoju, prowadzeni przez Vipera i Winter. Obie kobiety wydawały się zaniepokojone, gdy zauważyły Diamond, ale Viper zabrał Winter na górę, a Razer z uśmiechem skierował Beth za bar. Razer rozmawiał z Cash’em, gdy ten cały czas kontynuował pieszczoty drżącej Evie, ale Beth, stojąc za barem i popijając piwo, nie spojrzała jej ponownie w oczy. Gdy usta Knoxa dotarły do szczytów jej piersi, odepchnęła jego głowę. Uniósł głowę i spojrzał jej w oczy. – Pocałuj mnie. Zapomnij, że ktoś jest w pokoju – zasugerował. – Knox… – Otworzyła usta, żeby zaprotestować, ale ponownie ją pocałował. Tym razem był zdeterminowany, żeby oddała pocałunek. Diamond nie mogła oprzeć się pieszczotom jego języka. Obserwowanie innych par w pokoju niespodziewanie wywołało jej podniecenie. – Właśnie tak, odpręż się. – Wymruczał tuż przy jej ustach Knox. Diamond zrelaksowała się przy nim i rozkoszowała się jego pocałunkami. Opuściła gardę, a Knox podjął wyzwanie, pieszcząc dłonią skórę z tyłu jej kolan, po czym wsunął rękę pod jej sukienkę i pieścił uda. Gdy nie próbował iść dalej, Diamond nie opierała się. Jego usta ponownie odnalazły jej gardło, ssał skórę za jej uchem. Diamond zadrżała z potrzeby i podniecenia. Świadomie przesunęła wzrok w kierunku Ridera i zobaczyła, że ssał piersi kobiety. – Cholera, Jewell, ale dobrze smakujesz – powiedział, wciągając w usta jej sutek. 140

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Jewell odsunęła się, ściągnęła koszulkę i uniosła spódnicę na wysokość bioder, odsłaniając małe, czarne stringi. Usiadła okrakiem na biodrach Ridera i uwolniła jego fiuta z dżinsów. Diamond obserwowała zszokowana, gdy kobieta wzięła od Ridera prezerwatywę, nasunęła ją na kutasa, po czym odsunęła na bok swoje stringi i wsunęła go w siebie. To wystarczyło. Diamond zaczęła wstawać z kanapy, ale Knox wykorzystał okazję, żeby przesunąć dłoń w górę jej uda i dotrzeć do jej własnej cipki. Wsunął się pod majtki, palcem odnajdując łechtaczkę i rozcierając zastaną tam wilgoć. Diamond opadła na niego, mocno zaciskając uda. – Otwórz. – Rozkazał Knox. Diamond gapiła się na niego. – Rozsuń nogi. Diamond powoli rozchyliła uda, obserwując jednocześnie kobietę po przeciwnej stronie, która przesuwała się w górę i w dół znajdującego się w niej fiuta. Rider odchylił się na krześle, ściskając piersi kobiety, ale wzrok miał skierowany na Diamond. Obserwował jak Knox pieścił dłonią jej cipkę, doprowadzając ją niemal do eksplozji. Była naprawdę blisko orgazmu. – Chcesz żebym pieprzył cię tutaj, czy wolisz na górze? Diamond nie mogła uwierzyć, że w ogóle zamierzała dać mu jakąś odpowiedź. Powinna wstać i iść w cholerę, a zamiast tego odpowiedziała. – Na górze. Knox wstał, podniósł ją i zaniósł po schodach na piętro. Otworzył drzwi i jedną ręką włączył światło. Następnie zamknął pokój i położył ją na łóżku. – Ściągaj ciuchy – zażądał Knox, zrzucając już swoje. Diamond zawahała się, zdejmując sukienkę i biustonosz. Uklęknęła, obserwując jak Knox ściągał buty, ale został w spodniach, rozpinając je i uwalniając fiuta. – Chodź tutaj. Gdy Diamond przesuwała się w jego kierunku w poprzek łóżka, pochylił 141

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

się, uniósł ją, zassał sutek i pieścił przez chwilę, po czym to samo zrobił z drugim. Postawił ją ponownie na łóżku. – Wracaj na kolana, twarzą do mnie. – Diamond podążyła za jego wskazówkami. Położył ręce na jej piersiach i ścisnął je razem. – Wiesz co chciałem zrobić, gdy po raz pierwszy cię zobaczyłem? – Co? – zapytała uwodzicielsko. Knox zrolował prezerwatywę na swojego kutasa, a następnie wsunął go między jej ściśnięte piersi. Zaczął poruszać biodrami, pieprząc jej cycki. – Gdy będę miał tego dość, będę pieprzył cię mocniej, niż kiedykolwiek sobie wyobrażałaś. Nadal chcesz iść do domu? – zapytał Knox z zaciśniętą szczęką. – Nie – odpowiedziała szczerze Diamond. Jego fiut szybciej przesuwał się między jej piersiami. Wziął drżący oddech, po czym się odsunął. Owinął rękę wokół jej talii i obrócił ją ponownie na kolana, tym razem twarzą do lustra wbudowanego w stojący w pokoju kredens. Obserwowała jak zanurzał się bez zatrzymywania w jej mokrej cipce, poruszając się, aż Diamond jęknęła, czując jak ją rozciągał. – Jesteś tak ciasna, że będę potrzebował kilku miesięcy, żeby do tego przywyknąć. Potem będzie ci łatwiej mnie brać, albo zdążysz się przyzwyczaić. Tak czy inaczej, będziesz miała mojego fiuta w sobie przez cały czas. Zapomnisz jak to było, gdy go w sobie nie miałaś. Będę pieprzył tę cipkę zawsze, gdy zechcę, a ty mi na to pozwolisz. – Tak. – Zapiszczała. – Za każdym razem? – zapytał Knox. – Tak. – Ponownie jęknęła. – W każdym miejscu? Diamond nie posunęła się aż tak daleko, żeby mu odpowiedzieć. Knox roześmiał się. 142

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– W każdym. Zrobisz to. Posuwał ją mocno, przesuwając na łóżku. Wyciągnął rękę i ujął w dłonie jej piersi. Chciał ich dotykać, gdy będzie ją nabijał na swojego sztywnego kutasa. Diamond zaczęła jęczeć, gdy zbliżała się do punktu kulminacyjnego swojej rozkoszy i próbowała stłumić krzyk. – Nie przejmuj się hałasem. Przez całą noc będziemy słyszeć odgłosy z innych pokoi. Wszyscy tutaj mają w dupie hałas. Gdy Knox ponownie wszedł w nią głęboko, Diamond nie mogła już dłużej powstrzymywać swojego uwolnienia i pozwoliła porwać się orgazmowi. Przez cienką barierę prezerwatywy poczuła jego orgazm, a potem leżała bez ruchu na brzuchu, gdy on ściągał swoje dżinsy. – Czy teraz cieszysz się, że nie zabrałem cię do domu? – zapytał. – Tak – odpowiedziała Diamond prawie zasypiając, zmęczona brakiem snu poprzedniej nocy i wyczerpana jego seksualnymi oczekiwaniami. – Prześpij się. Obudzę cię, gdy będę chciał więcej. Diamond otworzyła usta, żeby powiedzieć mu, co myśli, ale zanim cokolwiek powiedziała, zamilkła. Chciała, żeby ją obudził, wzniecił w jej ciele żądzę tak, by ponownie go pragnęła. Nie miała pojęcia, jak odzyskać utraconą kontrolę. Wcześniej sądziła, że Lily była nieświadoma, ale doszła do wniosku, że sama nie miała pojęcia, co się działo. Straciła kontakt z rzeczywistością. Diamond drwiła z samej siebie za życie w krainie marzeń. Jednak najbardziej przerażający był fakt, że nie chciała znaleźć stamtąd drogi powrotnej.

143

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 14

Diamond wzięła prysznic w łazience Knoxa, zdeterminowana wrócić do domu natychmiast, gdy się ubierze. Noc spędziła dokładnie tak samo jak poprzednią, kilka razy uprawiając seks z Knoxem. Za każdym razem było bardziej ekscytująco i wymagająco niż wcześniej. Uśmiechnęła się. Odkryła taką stronę siebie, o której istnieniu nie miała pojęcia. Knox dbał o to, żeby cały czas mieć sytuację pod kontrolą, minimalizował swój nacisk na nią, ale jednocześnie upewniał się, że nie jest w stanie kontrolować swoich reakcji. Spostrzegła, że przy nim robi rzeczy, o których nawet by nie pomyślała przy innym mężczyźnie. Zblazowane podejście Knoxa do seksu pozwoliło jej poczuć się komfortowo podczas próbowania nowych pozycji i sposobów uprawiania seksu. W konsekwencji była kompletnie wyczerpana i obolała. Spodziewała się, że mogła mieć kilka śladów na szyi i piersiach. Nie zamierzała myśleć o tym, co zrobiła, dopóki nie znajdzie się z powrotem w swoim własnym domu. Wysuszyła się i ubrała czyste spodnie dresowe i koszulkę, które Knox pożyczył dla niej od Beth. Gdy skończyła, wróciła do sypialni, gdzie już na nią czekał. – Głodna? – Umieram z głodu – odpowiedziała. – Obiad powinien być już gotowy, chodźmy na dół. Knox otworzył i przytrzymał dla niej drzwi. Diamond naprawdę chciała

144

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

znaleźć jakąś wymówkę i wyjść. Mała nadzieję, że na dole nie będzie zbyt wielu członków Last Rider. Weszli do kuchni i była zażenowana tłumem osób wypełniających pomieszczenie. Część z nich czekała, żeby napełnić swoje talerze, a niektórzy już jedli. Rozejrzała się dookoła, nie zauważyła Beth ani Winter. Knox podał jej talerz i stanęła za nim w kolejce do podgrzewanych tac wypełnionych jedzeniem. Na obiad podawano hamburgery, hot dogi z sałatką i wybór warzyw. Znaleźli wolne miejsca przy jednym z częściowo zajętych stołów. Knox odszedł i wrócił z piwem dla Diamond i dla siebie. Evie i Jewell uśmiechnęły się do niej, gdy usiadła przy stole. Chwilę później dołączyli do nich Bliss i Rider. Na początku rozmowa była wymuszona, ale potem zaczęli dyskusję o fabryce, która była tuż obok. – Czym się zajmujecie? – zapytała Diamond. – Zestawy pierwszej pomocy, baterie słoneczne i generatory. Zasadniczo wszystko, co jest potrzebne w razie katastrofy, żeby ofiara mogła przetrwać bez pomocy z zewnątrz. – Evie odpowiedziała na jej pytanie. Kobieta była przyjaźnie nastawiona, nie okazywała cienia zazdrości w związku z faktem, że Diamond spędziła z Knoxem noc. Nie przeszkadzało jej, że obok niego siedziała inna kobieta. – Mamy też duży wybór nasion i zamierzamy jeszcze poszerzyć ofertę ogrodniczą. – A jak sobie radzą nowi pracownicy z okolicy, których zatrudnił Viper? – zapytała Diamond. Obietnica nowych miejsc pracy była jednym z powodów, dla których rada szkoły zaproponowała Winter stanowisko dyrektora w jednej z placówek. – Dzięki nim nasze życie stało się o wiele łatwiejsze. Nie musimy już brać tylu zmian i tak długo pracować. Teraz mamy więcej czasu na relaks – dodała radośnie Bliss.

145

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Jakby wcześniej coś cię przed tym powstrzymywało – zażartował Knox, a Bliss pokazała mu język. – Uważaj, albo sprawię, że użyjesz tego języka w dobrej sprawie – powiedział, odchylając się na krześle. Diamond odwróciła się do niego i rzuciła mu sugestywne spojrzenie za niewybredny komentarz, którym obdarzył Bliss. – Do diabła, nie. Nie zamierzam ponownie przechodzić przez to gówno. Diamond podskoczyła, gdy usłyszała głos Jewell. – Słucham? – zapytała Di wpatrującą się w nią kobietę. – Straciłyśmy Razera, ponieważ Beth się nie dzieli. Potem straciłyśmy Vipera, bo to więcej niż pewne, że Winter nie zamierza się dzielić. A powiem ci, że ci faceci mogą się pieprzyć godzinami, więc ich utrata była cholernie wielką, pieprzoną sprawą. Knox posiada umiejętności, których nie ma nikt inny i nie zamierzamy go oddać. – Położyła ręce na stole i pochyliła się w kierunku Diamond. – Weź Traina, jest bardzo dobry, albo jeszcze lepiej… weź Casha, nigdy nie dzieli się swoim łóżkiem. Jestem nawet skłonna poświęcić Ridera i powiem ci, że to będzie wielki hit, jeżeli wiesz, co mam na myśli, ale nie możesz mieć Knoxa. On jest pieprzoną seks maszyną. Nie ma mowy, żebyś mogła go sama zaspokoić. Tak naprawę, to zrobimy ci przysługę. – Jewell skinęła głową. – Będziesz go mieć w ciągu dnia, a my zajmiemy się nim w nocy. Poza tym, możesz wziąć niedziele. Bliss i Evie się nie odezwały, ale Diamond widziała potwierdzenie w ich oczach. Rider był wkurzony, a Train i Cash aż przestali jeść z wściekłości. – W ciągu dnia pracuję. Diamond próbowała kontrolować swój temperament. – My też – odpyskowała Jewell. – To cholernie niedobrze, bo chcecie go mieć w nocy i praktycznie przez cały weekend, a to dla mnie kiepskie rozwiązanie. Diamond nie mogła uwierzyć, że negocjowała dostęp do fiuta Knoxa. 146

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Pogódź się z tym, ponieważ nie dostaniesz go na wyłączność – pyskowała Jewell. – Zamierzasz coś powiedzieć? – Diamond zwróciła się do Knoxa. – Pozwalamy kobietom załatwiać takie sprawy na własną rękę – odpowiedział wyraźnie rozbawiony. – Dupek. Diamond zaczęła wstawać, a wszyscy siedzący przy stole parsknęli śmiechem. Usiadła z powrotem. – Bardzo śmieszne – wymruczała. – Zasłużyłaś na to za bycie taką sztywniarą w stosunku do niego i rzucając komentarz pod adresem Bliss. Nie możesz udawać, że nie pieprzył wszystkich lasek siedzących przy tym stole, albo oczekiwać, że będzie je traktować inaczej, bo posadziłaś tutaj swój tyłek. Gdyby nie skomentował sytuacji, oznaczałoby to, że próbował ukryć jakieś gówno. – Masz rację. – Przyznała Diamond kobiecie. – Dobra, cieszę się, że wyjaśniłyśmy sobie to gówno. Mogę teraz zjeść swój lunch? – zapytała Jewell i podniosła widelec. – Jasne – roześmiała się Diamond i dokończyła swój posiłek. Bez problemu można było się zorientować w jaki sposób Beth i Winter przystosowały się do stylu życia Last Rider. Kobiety były miłe i nie próbowały stawiać żadnych roszczeń, w rzeczywistości były przyjazne i jednocześnie dawały wolną przestrzeń oraz prywatność. Evie bezsprzecznie była pewną siebie liderką. Bliss była nieśmiała w stosunku do kobiet, ale przy mężczyznach stawała się bardziej otwarta. Jewell mówiła co myślała prosto w twarz, to typ osobowości, który Diamond podziwiała. Gdy tam siedziała, pijąc kolejne piwo, poczuła rozwijającą się między nimi przyjaźń. Rider wstał i zabrał swój talerz.

147

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Ponieważ nikogo nie obchodzę, idę popracować nad motocyklem. – Nie powiedziałam, że nie jestem zainteresowana – odpowiedziała Jewell i popatrzyła na niego, nie zostawiając żadnych wątpliwości odnośnie tego, co miała na myśli. – Później. Moja męska duma została urażona. Potrzebuje czasu, żeby dojść do siebie. – Bardziej prawdopodobne jest, że Dawn wykończyła cię zupełnie ostatniej nocy i w tej chwili nie możesz nic zaoferować. – Później, Jewell. – Rider nie zaprzeczył jej teorii. – Będę czekała – odpowiedziała. Wszyscy stopniowo rozchodzili się do swoich zajęć, zostawiając Knox i Di samych przy stole. – Lubię twoich przyjaciół. – Czasami potrafią być wrzodem na dupie, ale są moją rodziną. – A co z twoimi rodzicami? – Mój ojciec siedzi w więzieniu za handel narkotykami, a mama zniknęła, gdy byłem dzieckiem, nie wiem i nie chcę wiedzieć, co się z nią dzieje i gdzie jest. – Przykro mi. – Niepotrzebnie. Od kiedy dołączyłem do Last Rider już się tym nie przejmuję. Oni osłaniają moje tyły, ja robię to samo dla nich. – Wzruszył ramionami. – Cieszę się, że znalazłeś tutaj to, czego potrzebowałeś, Knox – powiedziała Diamond i to była prawda. Last Rider z pewnością dużo znaczyli dla Knoxa. – Poznałem Evie, gdy byłem w wojsku, a ona mnie im przedstawiła. Po kilku miesiącach zapytali, czy do nich dołączę. Wtedy Viper i Gavin zaczęli

148

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

myśleć o zorganizowaniu wszystkiego. Dołączyłem do przygotowań, do klubu i zostałem udziałowcem w spółce. To była najlepsza i najmądrzejsza decyzja jaką kiedykolwiek podjąłem. – Czy ty i Evie…? – zapytała ostrożnie Diamond. – Na początku myślałem, że Evie była we mnie zakochana, ale wiedziała, że nie odwzajemniam jej uczuć. Była pierwszą kobietą, z którą byłem, Diamond. Diamond była wstrząśnięta jego wyznaniem. – Wyobraź mnie sobie jako dzieciaka w szkole. – Och. Sam jego rozmiar mógł przerażać, a specyficzne potrzeby raczej nie były niczym atrakcyjnym dla dziewcząt ze szkoły średniej. – Nie było nikogo po szkole średniej? Knox zignorował jej pytanie. Diamond już wiedziała, że jeżeli Knox nie chce o czymś mówić, to nie ma sensu drążyć tematu. Pomyślała, że prawdopodobnie był z kimś, kto go potem zostawił. Nie winiła go za to, że nie chciał opowiadać o nieudanym związku. – Musiało ci być ciężko, gdy dołączyłeś do Last Rider i zobaczyłeś ją z innymi mężczyznami – badała Diamond. – Gdy po raz pierwszy zobaczyłem ją z innym facetem byłem przerażony, bo myślałem, że będzie mi to przeszkadzało, ale tak nie było. Pomyślałem sobie, że to było naprawdę gorące. Wiedziałem, że nie byłem w niej zakochany, ale nie wiedziałem jak będę się czuł, dzieląc się kimś, z kim łączyła mnie seksualna zażyłość, a potem okazało się, że bardzo mi się to podobało. Wtedy też miałem dostęp do innych kobiet i oszalałem na punkcie cipek. To co Evie czuła do mnie, umarło po drodze albo wcale tego nie było. Teraz jesteśmy dobrymi przyjaciółmi i żadne z nas nie chce, żeby było inaczej. Z jakiegoś powodu, nowe osoby od razu widzą nas jako parę, ale nią nie jesteśmy. Tak naprawdę nigdy nie 149

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

byliśmy. Diamond widziała dlaczego, jednak nic nie powiedziała Knoxowi. To był sekret Evie. Jedynym powodem, dla którego to wiedziała, Boże dopomóż, był fakt, że zaczynała czuć do tego wielkiego faceta to samo co Evie. – Chcesz się przejechać? – zapytał Knox wstając. Diamond wiedziała, że powinna odmówić, wrócić do domu i zostawić ten weekend za sobą, ale nie mogła oprzeć się perspektywie spędzenia z nim jeszcze kilku godzin. – Tak. Zabrali kurtki i poszli do jego motocykla. Knox przewiózł ich po górskich drogach, które od dawna nie były używane przez ciężarówki do transportu węgla. Diamond bardzo się podobało. Było niesamowicie, a gdy spojrzała w dół dotarło do niej jak wysoko wjechali. Cieszyła się krajobrazem i bliskością Knoxa. Po powrocie do klubu, żałowała, że nie mogli jeździć dłużej. Dom był cichy. Poszli do jego pokoju, położyli na łóżku, z którego oglądali telewizję i wzajemnie odkrywali swoje ciała, aż w pewnym momencie Knox się zatrzymał. Diamond zapiszczała, chciała żeby dokończył to, co zaczął. Uśmiechnął się do niej. – Zostań tutaj. Poszedł na dół i wrócił z pudełkiem pizzy i piwem. – Niedzielne wieczory zawsze są tu pod hasłem pizzy. Usiedli po turecku na łóżku, jedli pizzę i pili piwo. Knox posiadał wszystkie możliwe filmy o zombie, więc skończyli na obejrzeniu dwóch wybranych tytułów, dłużej Diamond nie była w stanie znieść krwi i wnętrzności na ekranie. – Wystarczy. Masz jakąś komedię? – zapytała. – A może odpuścimy sobie film? Knox odłożył pudełko po pizzy i przyciągnął Diamond do siebie, wsunął 150

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

dłoń pod jej spodnie dresowe, żeby odnaleźć jej delikatną i mokrą kobiecość. Prześledził palcem wejście cipki, na co Diamond odruchowo szarpnęła biodrami. – Boli? – Trochę. – Przyznała. – Mam na to lekarstwo. Wstał, wyciągnął do niej rękę i ściągnął z łóżka. Gdy na niego spojrzała, zaczęła się ślinić. Zdjął koszulkę, tatuaże sprawiały, że wyglądał na twardego faceta, którym zresztą był. Miał na sobie tylko dżinsy i był boso. – Gdzie idziemy? – To niespodzianka. Wyszli z pokoju i zeszli na dół. Diamond zaczęła się zastanawiać, co takiego mógł mieć. Przeszli do kuchni, otworzył boczne drzwi i zeszli po schodach do piwnicy, – Idź przodem. Diamond zeszła po schodach i znalazła się w dużym pomieszczeniu zaadaptowanym na siłownię z różnego rodzaju sprzętem. Były tam nawet maty treningowe oparte o ścianę. – Wow. – Podziwiała Diamond. – Mieliśmy całkiem niezły sprzęt zanim Winter się wprowadziła po wypadku, ale gdy się tu znalazła i przechodziła rehabilitację, Viper zainwestował w urządzenia z górnej półki – wyjaśnił Knox. – Poza siłownią nigdy nie widziałam tylu urządzeń do ćwiczeń. Był tam też duży telewizor i część rozrywkowa z dużą, modułową kanapą. Ogromna rura stojąca pośrodku dzieliła pomieszczenie na dwie części. – Po prostu doszliśmy do wniosku, że na górze czasami jest zbyt tłoczno, gdy Beth i Winter są tutaj – oznajmił tajemniczo Knox.

151

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Nieźle się tu, chłopcy, urządziliście. – Bawimy się tym. Treepoint nie ma do zaoferowania zbyt wielu rozrywek. – To prawda, nie ma. To było bardzo małe miasteczko. Nawet oddalone o dwadzieścia minut jazdy Jamestown miało więcej do zaoferowania. – Chcesz, żebym ćwiczyła? – Diamond miała wątpliwości, dlaczego przyprowadził ją na dół. – Nie, mam tu coś, co pomorze uśmierzyć twój ból. Przeprowadził ją przez siłownię i otworzył kolejne drzwi, za którymi znajdował się korytarz. Drzwi po lewej stronie były otwarte. – Tutaj jest łazienka. Jest też prysznic. Drzwi na końcu korytarza to pokój Shadea. Jest niedostępny, chyba, że masz zaproszenie – ostrzegł Knox. Przeszli przez otwarte drzwi z prawej strony i aż westchnęła na widok stojącego wewnątrz jacuzzi. – To wygląda jak spełnienie marzeń – roześmiała się Diamond. – Ale ja nie mam stroju kąpielowego. – Żaden problem. Mamy kilka dodatkowych Knox otworzył szafkę ze strojami kąpielowymi. Wyciągnął białe bikini i podał je Diamond. – Idź się przebrać. Diamond wzięła od niego małe kawałki białego materiału, podeszła do szafki i wyciągnęła niebieski kostium, który wydawał się bardziej na nią pasować. Zamknęła drzwiczki, posłała Knoxowi triumfalny uśmiech, po czym poszła do łazienki. Szybko przestała się uśmiechać, ponieważ uświadomiła sobie, że w kostiumie, który wybrała, majtki odsłaniały więcej niż stringi, a stanik był za mały. Skrzywiła się, owinęła ręcznikiem i wróciła do pomieszczenia z wypełnionym gorącą wodą jacuzzi. Knox już rozgościł się w 152

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

dużej wannie, w której bez problemu mogłoby się zmieścić osiem osób. Odchylił się do tyłu. Obserwował jak odkładała ręcznik na ławce i ostrożnie wchodziła do jacuzzi. Zanurzyła się w ciepłej wodzie tuż obok Knoxa i cieszyła się ulgą, którą poczuła w mięśniach. Dysze złagodziły ból jej ud. – Lepiej? – Knox uśmiechnął się. – O tak – wyjęczała Diamond. Pochylił się, potarł dłońmi jej uda, co przyniosło jej jeszcze większą ulgę. – Powinienem być wobec ciebie delikatniejszy – Nic mi nie jest. Diamond pamiętała, że kilka razy sama inicjowała zbliżenie. Knox odnalazł jej usta, pieścił językiem, a potem wsunął go między jej wargi. Metalowa kulka na jego języku była niezawodnie podniecająca. Podniósł ją i obrócił tak, żeby usiadła mu na kolanach, plecami była przyciśnięta do jego torsu. Odkryła, że był nagi, a jego fiut przesuwał się wzdłuż jej szparki. – Nie masz na sobie kąpielówek? – Widziałaś mojego kutasa, wszyscy w kubie już go widzieli. – Winter i Beth też? – zapytała zaskoczona Diamond. – Widziały, ale nie dotykały. Pieprzą się tylko ze swoimi facetami, ale nie przeszkadza im obserwowanie – odpowiedział Knox. Di była zaskoczona. Chciała się dowiedzieć więcej o seksualnych zwyczajach klubu, którego członkiem był Knox. Wsunął dłoń pod majtki jej stroju kąpielowego i zaczął pocierać cipkę. – Nadal obolała? – zapytał z ustami przy jej szyi. – Nie – jęknęła Diamond. Knox rozwiązał górę jej za małego i wpijającego się w ciało stroju. – Oddaj mi ten stanik, Knox – zaprotestowała Diamond. Czuła się dekadencko, siedząc półnago w wannie z hydromasażem. Knox

153

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

odrzucił stanik stroju na podłogę obok jacuzzi. – To jest za małe. Poza tym i tak już widziałem twoje piersi. Nadal drażnił ją dłońmi, a ustami kąsał delikatnie szyję. W chwili, gdy wsunął w nią palec, ktoś otworzył drzwi. Gdy usłyszała hałas tuż przy wannie, podniosła oszołomiony wzrok. Rider ściągał ręcznik owinięty wokół bioder, miał mokre włosy, więc chwilę wcześniej musiał wziąć prysznic. – Mogę się przyłączyć? – zapytał, gapiąc się na nagie piersi Diamond. – Nie – odpowiedział Knox. – Tak – jęknęła Diamond, gdy Knox zanurzył w niej drugi palec i ssał szyję. Wolną dłonią chwycił jej pierś i uniósł ją nad wodą. Rider wszedł do jacuzzi i przysunął się do nich. – Knox? – Odpręż się, oprzyj się na mnie – namawiał Knox. Bezradnie opadła na tors Knoxa, jeszcze bardziej eksponując piersi przed Riderem. Diamond skręciła biodra na palcach Knoxa, starając się osiągnąć punkt kulminacyjny i jedocześnie z jej ust uciekło małe skomlenie. – Ciii… kochanie. Zadbamy odpowiednio o ciebie. Zanurzył palce jeszcze głębiej, ale to nie uśmierzyło jej bólu wywołanego potrzebą bycia wypełnioną jego fiutem. Gdy Rider pochylił się do jej piersi i wziął do ust sutek, niemal zeskoczyła z kolan Knoxa, ale jego dłoń nadal była dociśnięta do jej cipki. Rider ugryzł lekko jej sutek, zmieniając go w twardy punkt. Odsunął usta i ścisnął go mocno między palcami, po czym skupił uwagę na drugiej piersi. – To dobre uczucie, prawda? – zapytał Knox. Diamond nie odpowiedziała. Rider odsunął usta i dręczył jej sutki dłońmi, aż niechętnie przyznała.

154

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Tak. – Dobra dziewczynka – wyszeptał Knox przy jej gardle. Rider usiadł na brzegu wanny. Jego fiut nie był tak duży jak Knoxa, ale za to szerszy. Diamond przyglądała się jak przesuwał dłonią w górę i w dół swojej długości, a on obserwował jak Knox doprowadzał ją na skraj orgazmu. Knox wstał i Di zadrżała, gdy chłodne powietrze uderzyło w jej rozgrzaną skórę. Położył dłoń na jej plecach i zgiął w pasie, aż oparła się o krawędź wanny, obok Ridera. – Podaj mi prezerwatywę. Rider wyciągnął rękę, otworzył szufladę stojącej obok wanny szafki, wyciągnął z niej prezerwatywę i podał Knoxowi. – Knox, chodźmy na górę. Diamond próbowała odzyskać odrobinę zdrowego rozsądku, gdy usłyszała dźwięk rozrywanego opakowania z zabezpieczeniem. – Diamond, to nie będzie czekać, aż dojdziemy na górę – powiedział Knox i przysunął fiuta do jej cipki. Szybkim pchnięciem bioder wsunął się głęboko w nią. Diamond próbowała wygiąć ciało, lecz ręka Ridera na jej plecach przytrzymała ją w miejscu. Knox uniósł lekko jej biodra i mocno ją pieprzył. Diamond poczuła metalowe kulki piercingu ocierające się o wrażliwe ciało cipki i jęknęła. Złapała się krawędzi jacuzzi, żeby zapobiec upadkowi. Przez cały ten czas Rider przesuwał dłoń w górę i w dół swojego kutasa. Nie mogła się powstrzymać przed obserwowaniem kropli płynu uciekających ze szczytu jego fiuta. – Chcesz jego kutasa? Diamond nie odpowiedziała, jej pragnienie wzrosło do poziomu, w którym straciła zupełnie kontrolę nad swoim pożądaniem, co wcześniej byłoby nie do pomyślenia. Wtedy poczuła rękę Ridera w swoich włosach. Przesunął jej głowę, aż jego fiut był w zasięgu jej ust. Nie naciskał mocniej, pozwalając jej 155

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

podjąć ostateczną decyzję. Diamond otworzyła usta i owinęła je wokół jego długości. Rider syknął, gdy zaczęła go ssać. – Kurwa – powiedział Knox, zwiększając tempo swoich ruchów. – Ssij go mocno. Spodoba mu się, jeżeli będziesz używać języka. Diamond podążyła za tymi instrukcjami. Lubiła smak Ridera i jego delikatną dłoń we włosach. Czuła się nieprzyzwoicie z Riderem w ustach i Knoxem pieprzącym ją od tyłu. To było spełnienie jej skrytych fantazji. Knox lekko ją uniósł, a Rider szerzej rozstawił nogi, dzięki czemu miała do niego łatwiejszy dostęp i mogła wziąć go głębiej. Przesunęła dłoń do jego jąder i zaczęła je drażnić. Językiem i ustami pieściła jego fiuta, aż poczuła, że dłoń Ridera pcha niżej jej głowę. Diamond przesuwała usta w górę i w dół jego długości, a językiem drażniła wrażliwą główkę. Czuła skurcz jego fiuta, zaraz po tym jęknął, chwycił mocno jej włosy i odnalazł uwolnienie w jej ustach. Gdy skończył, podniosła głowę, a Rider zsunął się z powrotem do wody i wziął w usta jej sutek. – Podobało ci się doprowadzenie Ridera do orgazmu? – zapytał Knox, wbijając się w nią mocno. Diamond wahała się, ale w końcu powiedziała sobie i im prawdę. – Tak. – Sprawisz żebym doszedł? – stęknął Knox. – Tak – jęknęła Diamond. – W takim razie wciskaj cipkę na mojego fiuta. Diamond naparła z taką samą siłą, jaką on ją pieprzył. – Boże, znowu robię się twardy, gdy na was patrzę – jęknął Rider przy jej opuchniętym sutku. – To wszystko co mogłeś dzisiaj od nas dostać. Jeżeli chcesz cipki, poszukaj szczęścia z innymi dziewczynami – powiedział Knox przez zaciśnięte

156

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zęby. – Cholera. Daj mi znać, jeżeli zmienicie zdanie. Używając języka, Rider docisnął jej sutek do swoich zębów. Maleńki ból spotęgował siłę jej nadchodzącego uwolnienia. Rider poczuł dreszcze jej orgazmu, wyszedł z wanny i przed pospiesznym opuszczeniem pomieszczenia, owinął ręcznikiem biodra. – Pójdę poszukać Jewell – powiedział i wyszedł. Diamond poczuła zatopionego w niej Knoxa i jęknęła. Targały nim skurcze orgazmu, co doprowadziło ją kolejny raz na krawędź, bała się, że po wszystkim zemdleje. Złapała się krawędzi jacuzzi i oparła głowę na rękach. Drżała. Kilka minut później uderzyła w nią rzeczywistość pełna wstydu i wzajemnych oskarżeń. Usiadła na krawędzi jacuzzi i owinęła ręcznik wokół swojego ciała. Przeczesała dłonią włosy, odsuwając je z twarzy. – O Boże, o Boże. Nie, nie zrobiłam tego. Po prostu tego nie zrobiłam. – Jej głos był coraz głośniejszy. – Kurwa. – Knox zdjął prezerwatywę i wyszedł z jacuzzi. – Uspokój się, Diamond. – Łatwo ci mówić, to dla ciebie normalne. Nie robię takich rzeczy. Stracę prawo wykonywania zawodu przez to, że uprawiałam seks z dwoma mężczyznami jednocześnie. Diamond nigdy nie miała ataku paniki, ale wiedziała, że była bliska tego stanu przez to, że postawiła pociąg do Knoxa wyżej, niż wszystko na co pracowała tyle lat. – Nie stracisz prawa wykonywania zawodu. Knox próbował przemówić jej do rozsądku, ale bez skutku. Zaczęła biec do łazienki po swoje ubrania. Knox złapał ją w pasie, podniósł i przerzucił sobie przez ramię. Wyszedł z pokoju, przeszedł przez siłownię i wszedł na schody.

157

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Czy tobie kompletnie odbiło? Jesteś nagi i ja też – zapiszczała Diamond. Nawet się nie zatrzymał, kontynuował spacer przez kuchnię, gdzie Evie, Raci i Bliss stały z otwartymi ze zdziwienia ustami. Gdy niósł ją przez salon, Winter, Beth, Razer i Viper odwrócili się, żeby im się przyjrzeć. Wszedł na schody, a Diamond ukryła twarz w jego plecach. – Zamierzam cię za to zabić, Knox. Więc módl się, bo jak mnie tylko postawisz, zamierzam skopać ci tyłek – groziła Diamond. Knox zatrzymał się na korytarzu, otworzył drzwi i wniósł ją do swojej sypialni. Postawił ją na podłodze przy łóżku. – Uspokoisz się w końcu? – zapytał. – Pieprz się! – krzyknęła. – Dość tego. Knox usiadł na brzegu łóżka i przyciągnął Diamond między swoje kolana. – Myślisz, że co teraz zrobisz? Poczuła na pośladku uderzenie dużej dłoni. – Ojej – jęknęła Diamond, uderzając pięściami w jego nogi. – Czy w końcu się uspokoisz, żebyśmy mogli porozmawiać? – Idź do diabła! – Diamond próbowała ugryźć go w nogę. – Kobieto, będziesz tego żałować. Jego dłoń wylądowała na jej tyłku ze zdwojoną siłą. Pośladek piekł ją po tym klapsie. – Ty draniu. Klaps. – Nakarmię cię twoimi własnymi jajami! Klaps.

158

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Zamierzam włączyć palnik, gdy będą w piekle smażyć twoją dupę1. Klaps, klaps, klaps. – Masz jeszcze więcej cwaniackich uwag? Zaciśnięta szczęka Knoxa świadczyła o tym, że kontrolował swój temperament, ale nie zamierzał znosić dłużej jej histerii. – Nie. Knox podniósł ją i posadził sobie na kolanach. Kolana miała oparte po bokach jego bioder, byli twarzą w twarz. Przeczesał dłonią jej włosy i uniósł głowę, żeby spojrzeć w jej oczy. – Jesteś gotowa porozmawiać? – Czy znowu dostanę lanie, jeżeli zaprzeczę? – zapytała buntowniczo. – Diamond… Wzięła głęboki oddech, żeby opanować emocje i zacząć je ponownie kontrolować. – Lepiej? – zapytał z błyskiem rozbawienia w oczach. – To taki temperament chowasz w sobie. – Tak – odpowiedziała na oba pytania jednocześnie. – Rozumiem, że spanikowałaś z powodu Ridera? Posłała mu spojrzenie, jakby był idiotą. – Ostrożnie, Diamond. Skąd miałem wiedzieć, że tak ci odbije? Mogłaś w każdej chwili powiedzieć nie. Czy uważasz, że oczekiwałem tego od ciebie? – zapytał Knox. Martwił się, że mogła odczuwać jakąkolwiek presję. – W ogóle tak nie pomyślałam – przyznała Diamond.

1

Uwielbiamy to zdanie!

159

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Właśnie. Chodzi o to, że ci się podobało. Nie nakręcaj się bzdurami o poczuciu winy, dlatego że zrobiłaś coś czego chciałaś. Wszystkim się podobało, było zajebiście. Nigdy nie widziałem, żeby Rider tak mocno doszedł. Palce Knoxa powędrowały do jej piersi, zaczął bawić się nadal czerwonymi sutkami. – Nie powinnam tego robić. To było szalone! Ja tak nie postępuję. Nie pieprzę się dookoła z wieloma facetami. Przeraża mnie seks z tobą i jednoczesne obciąganie Riderowi. – Diamond, po prostu odpuść. Twoje ciało tego wymaga, za bardzo naciskasz, bojąc się wyluzować. Nigdy nie widziałem bardziej spiętej kobiety od ciebie. Nie powinnaś czuć się źle tylko dlatego, że uwolniłaś swoją zmysłowość, zbadałaś i odkryłaś czego chcesz od seksu. Trochę poeksperymentowałaś. Sama przyznałaś, że podobało ci się, gdy miałaś nas dwóch jednocześnie. – Diamond odwróciła twarz, ale Knox szybko sprawił, żeby ponownie na niego spojrzała. – Nie wstydź się odnajdywać przyjemność w próbowaniu nowych rzeczy. – Spróbuję. Nie wiedziała na ile będzie w tej kwestii skuteczna, lecz to już się stało i Knox miał racje, było niesamowicie. – Świetnie, a następnym razem, jeżeli będziesz chciała, żeby do nas dołączył, to tak będzie. Jeżeli nie będziesz chciała, to nie dołączy. To zależy od ciebie. – Dobrze. Ale już wiem, że nie chcę tego powtarzać – powiedziała Diamond, patrząc mu głęboko w oczy. – Cokolwiek zdecydujesz, Diamond. Zrobimy tak, jak zechcesz. Knox pochylił się do jej sutka, drażnił opuszkami palców, a Di objęła ramionami jego masywną szyję, obracając dłonie tak, żeby położyć je płasko na jego skalpie. Kuleczka piercingu na jego języku pieściła jej wrażliwy sutek, przez co ponownie poczuła pożądanie. Jej cipka pulsowała i bolała z pragnienia 160

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

bycia wypełnioną. Jakby wcale nie pieprzyli się przed niespełna piętnastoma minutami. Diamond poczuła, że Knox sięga po prezerwatywę leżącą na stoliku nocnym, po czym odwrócił ich tak, że leżała na łóżku, między jego udami. Potrzebował mniej niż minuty, żeby założyć prezerwatywę na ozdobionego fiuta. – Jestem na pigułkach. Diamond wygięła plecy w łuk, gdy wsunął kutasa w jej ciepłą cipkę. – Nigdy nie pieprzę się bez prezerwatywy. Złamałem już dla ciebie jedną ze swoich zasad – powiedział Knox, poruszając się w niej. Pochylił głowę do miejsca, które bardzo lubił, na szyi, tuż pod uchem. Nie rozumiała, co miał na myśli, ale straciła wątek, gdy zaczął ją pieprzyć. Chciała poczuć w sobie jego nagą długość, ale szanowała fakt, że dbał o swoje bezpieczeństwo. Diamond dyszała i zatraciła się w swojej pasji, wracając do miejsca, w które jedynie Knox mógł ją zabrać. Odpuściła nakręcanie się wątpliwościami. Postanowiła spędzić resztę nocy w Neverlandzie. Rzeczywistość jutra nadejdzie niebawem.

161

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 15

Knox odwiózł Diamond do domu nazajutrz przed wschodem słońca. Zsiadła z motocykla i przystanęła na chwilę, zanim weszła do budynku. – Chodź tutaj – Objął ją. – Poczekam dopóki nie wejdziesz do środka. – Okej – Diamond kiwnęła głową, odsuwając się od jego ciepłego ciała. Pokonała schody, przekręciła klucz w zamku i zapaliła światło. Gdy pomachała do Knoxa, odwzajemnił ten gest i odjechał. Diamond zamknęła drzwi i rozejrzała się po białym wnętrzu, które nie miało w sobie żadnych emocji. Zdała sobie sprawę, że nie wróci już do pustki, w jaką zmieniła swoje życie. Knox obudził w niej pożądanie, uśpione od dnia, w którym przyłapała ojca na zdradzaniu matki. Zdjęła ubranie i udała się do łazienki, by wziąć prysznic. Odkręciła wodę i przyjrzała się sobie w dużym lustrze na drzwiach. Na piersiach i szyi widać było lekkie ślady pozostawione przez Knoxa. Nie był brutalny i nie zadawał jej bólu. Ślady wydawały się jednak potwierdzać władzę, jaką miał nad jej ciałem. Odwróciła się od lustra z nadzieją, że prysznic ją obudzi. Nie spała zbyt wiele w ciągu tego weekendu, a czuła, że przed nią długi dzień.

***

162

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Motocykl sprawnie jechał pod górę, biorąc zakręty z maksymalna prędkością. W drodze powrotnej do klubu minął bar Rosie i wóz patrolowy, który zaczął wyjeżdżać z parkingu. Chwilę później w lusterku zobaczył błyskające niebieskie światła. Zwolnił i ostrożnie zatrzymał się na poboczu. Zgasił silnik motocykla i przyglądał się, jak szeryf wysiada z samochodu. Uderzyło go, że szedł wolniej, a na jego twarzy pojawiło się więcej zmarszczek od ich ostatniego spotkania w zeszłym tygodniu. – Co tu robisz o tej porze? – Szeryf powitał go szorstkim pytaniem. – Nie mogłem zasnąć. – Właśnie minął cię Knox. Czy jest coś, o czym powinienem wiedzieć? – Szeryf zawsze starał się zapobiegać potencjalnym problemom, które mogli wywołać członkowie Last Riders. – Nie. Szeryf patrzył na niego w milczeniu, czekając cierpliwie na więcej informacji. – Nic się nie dzieje. Knox odwiózł swoją kobietę do domu i wracał do klubu – wyjaśnił, wiedząc, że starszy mężczyzna będzie się martwił. – Ktoś, kogo znam? – z ciekawością zapytał szeryf. – Diamond Richards. – Nigdy bym nie przypuszczał. – zagwizdał. – Wyglądasz na zmęczonego. – I tak jest. Mam jednego zastępcę mniej – szeryf westchnął i przetarł powieki. – Kiedy Cash poprosił mnie, abym tu przyjechał i sprawdził, co się dzieje z Beth i Lily, nie spodziewałem się, że zostanę tu tak długo. – Wiem. – Rach chce podróżować. Straciłem już jedną żonę, nie interesując się jej potrzebami. Nie planuję kolejnego rozwodu. – Nie rozwiedzie się z tobą. Może przestanie ci gotować, ale nie odejdzie 163

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

od ciebie. – Zapytałem Lucky’ego, czy przejmie moje obowiązki, gdy przejdę na emeryturę – poinformował szeryf, wpatrując się w ciemną drogę. – I co odpowiedział? – Kazał mi spadać – szeryf nie próbował nawet ukryć swojego rozczarowania odmową kogoś, komu ufał. – Penni nas odwiedziła. Było jej naprawdę przykro, że tak na nią naskoczyłeś – szeryf skierował rozmowę z powrotem na właściwy powód ich spotkania. – Nie musi chodzić na imprezy, a już na pewno nie potrzebuje ciągać ze sobą Lily. – Shade, jedź do domu i się prześpij. Też wyglądasz na zmęczonego. Na tej górskiej drodze nie znajdziesz tego, czego szukasz. – Szeryf odwrócił się, by odejść, ale zawrócił. – I zwolnij, do diabła. – Tak zrobię, tato – Shade włączył silnik i wjechał na drogę. – Dobranoc, synu.

*** Przez kolejne dwa tygodnie Diamond sprawdzała nazwiska z listy, którą Beth, Lily i Winter wręczyły jej w dniu ślubu. Miały rację, liczba mężczyzn, z którymi Sam utrzymywała kontakty intymne, była powalająca. Zrobiły nawet osobną rubrykę dla tych, z którymi kontakt był przelotny. Niektórzy z wymienionych na liście wyprowadzili się, ożenili lub po prostu mieli gdzieś, co stało się z Samanthą. Diamond nie mogła znaleźć żadnych przyjaciół Samanthy i zaczynała się martwić, że nie uda jej się trafić na podejrzanego, który zdjąłby ciężar zarzutów z Knoxa. Patrzyła przez okno, z którego widziała tył kościoła i parking. Widok 164

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

świątyni zawsze wywoływał w niej poczucie winy z powodu relacji z Knoxem. W ciągu ostatnich dwóch tygodni każdą noc spędzali razem, w jego lub jej łóżku. Knox czekał, aż się ściemni i zabierał ją na motocyklu do klubu lub odwiedzał ją w jej mieszkaniu i zostawał na noc. Nie pozwalała sobie myśleć o tym, co robił, gdy spędzał noc bez niej. Wstała z krzesła i zaciągnęła roletę, by nie widzieć kościoła. Zadzwonił telefon. Spojrzała na wyświetlacz. Dzwoniła Sex Piston. Nie odebrała, po raz kolejny unikając kontaktu z siostrą. Nie była w stanie zmusić się do rozmowy z nią od czasu tamtego tragicznego spotkania przy obiedzie. Westchnęła. Jutro wieczorem do rodziców i stawi im czoła. Przeprosi i uśmiechnie się sztucznie. Potem z zaciśniętymi zębami będzie patrzyć, jak się pobierają. Telefon zadzwonił ponownie. Na wyświetlaczu ukazał się napis „prokurator”. – Halo? – Di, mówi David. – W czym mogę dziś pomóc? – obawiała się kolejnych złych wiadomości dotyczących sprawy Knoxa. – Oddalamy zarzuty wobec Knoxa. Dostaliśmy z Frankfort oficjalne wyniki autopsji i badania toksykologicznego. Treepoint przydałby się najwyraźniej nowy koroner, ponieważ obecny pomylił się na całej linii. – Co wykazała autopsja? – Diamond ścisnęła telefon z nadzieją. – Samantha Bedford cierpiała na genetyczne schorzenie nerek. Koroner stwierdził, że to niemożliwe, że przeżyła tak długo z nerkami w tak fatalnym stanie. Rozmawiałem z jej babcią. Nikt w rodzinie nie miał pojęcia, że Samantha była chora. Poza tym lekarz uznał, że żadne uderzenie w głowę nie może przerwać pracy nerek. Nawet jeśli uda nam się udowodnić napaść, która wywołała uraz głowy, dobry prawnik wyciągnie go z tego, biorąc pod uwagę jej 165

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

stan zdrowia. Jesteś doskonałą prawniczką, więc nie zamierzam marnować państwowych pieniędzy, skoro nie zdobyliśmy dowodów, że pokłóciła się z Knoxem. Nasze biuro oddala oskarżenie. – Dzięki za telefon. Przekażę Knoxowi dobre wieści. – Tylko nie spocznij na laurach, Di. Jeśli znajdę sposób, by udowodnić, że to on wywołał ten uraz, oskarżę go o nieumyślne spowodowanie śmierci. – Rozumiem. Diamond rozłączyła się, szczęśliwa, że w najbliższym czasie Knoxa nie czeka żaden proces. Jednak nadal martwił ją cień Samanthy Bedford wiszący nad jego głową. Będzie tam, dopóki nie okaże się, z kim wdała się w sprzeczkę po wyjściu Knoxa. Wybrała numer Knoxa. – Tak? – odpowiedział swoim mrukliwym głosem. – Gdzie jesteś? – Diamond próbowała nieco ostudzić swój entuzjazm. Chciała zrobić mu niespodziankę. – W barze na lunchu z Razerem i Viperem. – Możesz wpaść do mojego biura kiedy skończycie? Mam dobre wieści. – Już skończyliśmy. Będę u ciebie za pięć minut. – Okej, do zobaczenia. – Nie mogła się doczekać, aż zobaczy jego reakcję. Weszła do kancelarii i uśmiechnęła się do Holly. – Możesz iść na lunch. – Zgaduję, że masz dziś dobry dzień – sekretarka odwzajemniła uśmiech. – Najlepszy – Nie mogąc się powstrzymać, Diamond przytuliła zaskoczoną dziewczynę. – Przynieść ci coś do jedzenia? – zaproponowała Holly. – Nie, dziękuję. I może mnie już nie być, jak wrócisz. – OK i w takim razie do jutra. 166

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond radośnie skinęła głową i przeszła do swojego gabinetu. Kilka minut później pojawił się Knox. Diamond podbiegła i rzuciła mu się w ramiona. – Biuro prokuratora oddaliło zarzuty wobec ciebie. Samantha Bedford cierpiała na genetyczne schorzenie nerek i to było przyczyną jej śmierci. Knox objął ją. – Co? Diamond pokiwała głową. – To prawda. Nawet jeśli znajdą dowód na szarpaninę między wami, co im się nie uda – uzupełniła pośpiesznie. – Musieliby uznać nieumyślne zabójstwo, a to byłoby trudne do udowodnienia, chyba że ktoś widział, jak robisz krzywdę Sam. – To koniec? – zapytał Knox. Na jego twarzy pojawiła się ulga. – Tak. Nadal zamierzam dowiedzieć się, kto ją zaatakował. Nie chcę, aby to wisiało nad twoją głową. Ale teraz jesteś wolny. – Diamond nawet nie próbowała ukryć swojego szczęścia z tego powodu. Knox obrócił ja w koło, zanim postawił z powrotem na podłodze. – Masz ochotę pojechać do mnie i świętować? Nie mam już dzisiaj żadnych spraw. Objęła go za szyję i oparła się o niego. Jej ręka powędrowała w kierunku jego paska. Knox chwycił ją za tyłek i przyciągnął mocno do swojego twardego ciała – Diamond, straciłaś już swój pierdolony rozum? – Głos stojącej w drzwiach Sex Piston spowodował, że odsunęła się od Knoxa i odwróciła głowę w stronę siostry. – Co tu robisz? – Sex Piston nigdy wcześniej nie przyszła do jej biura. – Chciałam sprawdzić, dlaczego, do diabła, nie odbierasz telefonów od rodziców. Teraz już wiem. Traktujesz ich jak gówno, kiedy sama rżniesz tego 167

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

pojeba. – Nie nazywaj go tak – Diamond gniewnie warknęła na siostrę Oczy Sex Piston zwęziły się niebezpiecznie. – Jeszcze go bronisz? Pieprzyłaś się z nim, po tym, jak przez całe lata zasypywałaś mnie swoimi naukami moralnymi. A teraz proszę, suko, dajesz się rżnąć komuś, kogo sama bym nie tknęła. – Zamknij się. – Dlaczego? – Kiwnęła głową w stronę Knoxa. – Jeśli pieprzyłaś się z nim, to robiłaś to także z Raiderem. Diamond zbladła i odsunęła się od Knoxa. – O czym ty mówisz? – Są komitetem powitalnym klubu. We dwóch jednocześnie pieprzą kobiety, które chcą dołączyć do Last Riders. Mówił ci, jak kobiety zostają członkiniami? – Tak samo jak w kubie taty. Zostajesz „starą” lub przyjaciółką do pieprzenia. – Nie mów mi, że jesteś tak kurewsko głupia. Żadna z kobiet nie należy do którekolwiek z nich. One same są członkiniami. – W jaki sposób nimi zostają? – Diamond spojrzała na Knoxa. Jego twarz była bez wyrazu, jak przed chwilą, gdy słuchał jak Sex Piston opowiada o jego klubie. – Jest ośmiu członków-założycieli. Kobiety, które chcą dołączyć do klubu, muszą zerżnąć sześciu z nich. Kiedy już im się to uda, robią sobie tatuaż z datą otrzymania decydującego głosu. Słodkie, prawda? – sarkastycznie zapytała Sex Piston. Diamond była śmiertelnie przerażona, miała wrażenie, że zaraz zemdleje. – Byłaś na którejś z ich piątkowych imprez? – dalej dopytywała Sex Piston. 168

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Co? – To ich cotygodniowy seksfestyn, na którym dzielą się partnerkami i decydują, czy któraś z kobiet zostanie członkiem klubu – pokiwała głową. – Słyszałam, że Knox ma co tydzień istny szwedzki stół. W ciągu ostatnich trzech tygodni każdą piątkową noc spędzali razem u niej w mieszkaniu, a sobotnie noce w jego sypialni w klubie. Diamond zrobiło się niedobrze. – Jeśli nie byłaś na takiej seksimprezce, to oznacza, że nie jest zainteresowany, abyś dołączyła. Jesteś mniej ważna niż te kobiety. Jesteś wyłącznie tymczasowym bzykankiem. – Wynoś się – Diamond już wystarczająco dużo usłyszała od swojej siostry. Sex Piston gwałtownie zamknęła usta. Rzucając im obydwojgu wściekłe spojrzenie, wyszła z biura, trzaskając drzwiami. – Czy to prawda? – zapytała Diamond. – Tak. – Nawet nie próbował zaprzeczyć któremukolwiek z tych oskarżeń. – Wszystko? – Tak. Patrzył jej prosto w oczy. Diamond poczuła, jak wzbiera w niej upokorzenie. – Nawet to, że jestem tymczasowym bzykankiem? – Zebrała w sobie siły, by usłyszeć odpowiedź. Tym razem odpowiedź nastąpiła później, ale Knox był jak zawsze szczery. – Tak. – Rozumiem – Diamond podeszła do drzwi i otworzyła je. – Proszę, wyjdź. 169

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Diamond… Uniosła

dłoń,

powstrzymując

jakiekolwiek

słowa,

które

mógł

wypowiedzieć. – Wyjdź. Knox zawahał się przez chwilkę, po czym wyszedł, nie obracając się za siebie i nie widząc, jakich dokonał zniszczeń. Diamond podeszła do drzwi wyjściowych. Zamknęła je na klucz i wróciła do swojego gabinetu. Wyciągnęła komórkę i zadzwoniła do Holly. – Halo? – odpowiedziała dziewczyna. – Weź wolne do końca dnia – powiedziała Diamond, starając się, by jej głos brzmiał spokojnie. – Jesteś pewna? – Tak. Zobaczymy się jutro. – W porządku. Dziękuję. Diamond rozłączyła się. Rzuciła telefonem o ścianę, zanim na rozdygotanych nogach podeszła by usiąść za biurkiem. Łzy napłynęły jej do oczu, gdy wpatrywała się w puste drzwi, mając nadzieję, że Knox wróci i wszystko naprawi. Zaczęła się modlić, by to, co opisała Sex Piston, okazało się nieprawdą. By troszczył się o nią choć trochę. By wrócił i wszystko wyjaśnił, albo powiedział, że to wszystko jest już bez znaczenia, bo zależy mu na niej. Cokolwiek… przyjęłaby od niego każde wyjaśnienie… Łzy Diamond płynęły szybciej, a drzwi pozostały zamknięte

170

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 16

Knox wsiadł na motocykl i włożył kluczyk do stacyjki. Nie przekręcił go, tylko złapał się za głowę. Umysł radził mu włączyć silnik i odjechać jak najdalej od Diamond. Inna część, o której sądził, że już dawno umarła, nakazywała mu ruszyć dupę i wrócić do tego biura. Nigdy nie chciał, by ich zabawy wymknęły się spod kontroli. Powinien był zbudować dystans między nimi już po pierwszym pocałunku, tymczasem po raz kolejny udowodnił swoją głupotę. Uruchomił silnik i wyjechał z parkingu i jej życia. Od samego początku wiedział, że to krótkotrwała znajomość i szybko się zakończy, a jednak co noc jechał do mieszkania Diamond. Zaczęło się od złości. Patrzyła na niego, a jej wzrok wydawał się zawsze wyrażać coś nawet gorszego niż pogarda. Gdy zobaczył ją po raz pierwszy, zrobiła grymas zniesmaczenia, który przypomniał mu czasy liceum oraz college’u i spojrzenia dziewczyn oraz to, w jaki sposób go traktowały. Kiedy zaczęli się pieprzyć odkrył, że była zupełnie inna niż one i mimo starań nie był w stanie powstrzymać uczuć do niej. Podobnie jak… Wyłączył umysł odmawiając sobie kolejnych myśli na ten temat. Odjechał jak najdalej od Diamond i budzących się emocji, jedynego przeciwnika, z którym nie mógł wygrać. Zatrzymał się na klubowym parkingu i po raz pierwszy nie miał ochoty wejść do środka. Zsiadł z motocykla i wszedł do klubu, kierując się od razu do

171

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

swojego pokoju. Położył się na łóżku i patrzył w sufit. Po chwili usłyszał pukanie do drzwi. Bliss widziała jak wchodził i nie miał wątpliwości, że to właśnie ona stoi za drzwiami. Przekręcił się na bok i ignorował pukanie do czasu, aż w końcu dała sobie spokój, zostawiając go samego.

*** Święto

Dziękczynienia

i

Boże

Narodzenie

minęły

Diamond

niezauważalnie. Była zajęta sprawami sądowymi. W ciągu pierwszych kilku tygodni znajdowała się w emocjonalnej rozsypce. Jadła wszystko, co tylko wpadło jej w ręce i nie mogła spać, rozpamiętując dotyk Knoxa. Jej ciało odczuło tego skutki. Podeszła do szafy, żeby wyjąć sukienkę, którą miała zamiar założyć na ślub rodziców. Matka wybrała kreacje dla niej i Sex Piston, ale okazało się, że nie miała bladego pojęcia o guście swoich córek. Obie sukienki były jasnożółte, co wyglądało niesamowicie z ich kasztanowymi włosami, ale miały różne fasony. Jej była głęboko wycięta na cienkich ramiączkach, obcisła i przylegała do ciała, ukazując każdą krzywiznę. Na szczęście odzyskała kontrolę nad wagą i choć sukienka była wciąż ciasna, to dało się ją założyć. Sukienka Sex Piston była prostsza w kroju, lecz nadal kusząca. Zabudowana pod szyją, ale odkrywająca plecy, co podkreślało największy atut Sex Piston. Spływała luźno wzdłuż ciała, nie maskując ani też nie uwypuklając kształtów, które jej siostra tak lubiła eksponować. Diamond dla pewności dwa razy pytała matkę, czy się przypadkiem nie pomyliła. Matka jedynie spojrzała na nią smutno i odmówiła zmiany swojego wcześniejszego wyboru sukienek. Diamond robiła wszystko, by spędzać z rodzicami jak najmniej czasu. Nie 172

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

odwiedziła ich nawet w Święto Dziękczynienia i Boże Narodzenie, używając pracy jako swojej wymówki. Wszyscy wiedzieli, że kłamie, ale nikt nic nie powiedział. Szczęśliwie, od czasu spotkania w biurze, udało jej się unikać również Sex Piston. Przebrała się i wzięła ze stolika kluczyki i torebkę. Idąc do samochodu, pomyślała, że najwyższy czas na zakup nowego. Viper zapłacił jej honorarium za obronę Knoxa, ale odmówiła przyjęcia całości. Zaakceptowała jedynie faktycznie należną jej kwotę za przepracowane godziny przy sprawie. Wyjaśniła, że to nie ona oczyściła go z zarzutów. To stan Kentucky wykonał robotę za nich. Viper spierał się z nią, ale ostatecznie odpuścił, płacąc jej wystarczająco, by mogła sobie pozwolić na zakup nowego auta. Nie potrafiła się jednak zmobilizować, pamiętając, że Knox obiecał jej pomoc przy wyborze. Wyjechała z parkingu, nie zauważając samotnego motocyklisty, który siedział w ukryciu w miejscu, gdzie nie mogła go dostrzec.

*** Ślub odbywał się w siedzibie klubu, którego prezesem był kiedyś jej ojciec. Gdy wjechała na parking, zaskoczyła ją ogromna ilość motocykli stojących przed tym małym budynkiem. Zastanawiała się, do kogo należą. Członków Destructors nigdy nie byłoby stać na takie maszyny, poza tym klub nigdy nie miał więcej niż dwudziestu członków, tymczasem przed Diamond stało ponad sześćdziesiąt motocykli. Zainteresowana, zaparkowała i wysiadła z samochodu. Zanim weszła do klubu, raz jeszcze omiotła wzrokiem parking. Wchodząc do budynku przystanęła, rozpoznając kurtki niektórych mężczyzn. Członkowie klubu Blue 173

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Horsemen bratali się tu z Destructors. Powstrzymała się, by nie otworzyć ust ze zdziwienia, nie mogła jednak ukryć zaskoczenia na twarzy. Zdumiona, przecisnęła się przez tłum, by odnaleźć matkę. W końcu znalazła ją w jednym z pokoi na tyłach klubu. Ubrana była w ładną, kremową sukienkę, która odzwierciedlała jej beztroską osobowość. Sex Piston również wyglądała zjawiskowo. Jasnożółta sukienka idealnie współgrała z kolorem jej włosów i wydobyła z niej dojrzałość i wyrafinowanie, których Diamond nigdy wcześniej nie zauważyła u siostry. – Pięknie wyglądasz – powiedziała Diamond i stanęła obok matki. Odwróciły głowy, słysząc jej głos. – Ty też pięknie wyglądasz, Diamond. – Matka przyciągnęła ją do siebie i przytuliła mocno. Sex Piston nic nie odpowiedziała. Studiowała tylko jej twarz z zaciśniętymi ustami. – Skąd się tu wzięli Blue Horsemen? – zapytała Diamond. – Destructors połączyli się z nimi. Teraz jesteśmy jedną wielką rodziną. – Co? – zapytała zdezorientowana Diamond. – Nie odbierasz telefonów, więc gówno wiesz o tym, co się dzieje – złośliwie powiedziała Sex Piston. Unikając wzroku siostry, Diamond zwróciła się do matki, prosząc o wyjaśnienie i równocześnie próbując zebrać jej włosy i upiąć je do góry. – Ja miałam to zrobić – warknęła jej siostra. Diamond opuściła ręce i usiadła na krześle. Cisza wypełniła pokój, gdy Sex Piston pracowała nad fryzurą. W końcu włosy zostały upięte w kok na czubku głowy, a kilka loków swobodnie spłynęło po karku. – Dlaczego się połączyli? – spytała Diamond. – Ponieważ Joker i Ace nie radzą sobie z klubem. Parę miesięcy temu mieli kilka bójek i kilku członków zostało poważnie rannych. Nie mogą sobie 174

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

poradzić bez twojego ojca, a on ma już dosyć codziennego ponoszenia odpowiedzialności za klub. Nie ma już tak mocnego serca jak kiedyś. Lekarze powiedzieli, że jeśli nie zacznie dbać o siebie, grozi mu zawał – głos matki zadrżał przy ostatnich słowach. – Wasz ojciec od lat przyjaźnił się ze Studem, więc zapytał go, czy byłby zainteresowany połączeniem klubów. Stud odmówił, przyjął jednak Destructors jako oddział Blue Horsemen – Czyli ogólnie mówiąc, Destructors już nie istnieją? Diamond nie mogła w to uwierzyć. Myślała, że są jak karaluchy, które mogą przetrwać wybuch nuklearny. Matka była bliska płaczu. – Tak będzie bezpieczniej dla wszystkich. Joker i Ace nie są w stanie chronić klubu i przez ich podejście ktoś mógłby zginąć. Nie potrafią wspierać swoich braci. Diamond od dawna wiedziała, że młodsi członkowie nie przystają do wymagań stawianych przez jej ojca, choć oczywiście zachowała tę wiedzę dla siebie. – A jak Destructors radzą sobie ze zmianami? – Och, myślę, że mężczyźni są zadowoleni. Większość z nich to obserwatorzy, a nie przywódcy – odpowiedziała matka i uśmiech wrócił na jej twarz, gdy malowała usta szminką. – A kobiety? – zapytała Diamond, choć tak naprawdę nie musiała tego robić. Mina Sex Piston starczyła za odpowiedź na jej pytanie. Była przywódczynią kobiet. Skoro ona nie była zadowolona, to jej ekipa tym bardziej. – Dostosują się – odpowiedziała optymistycznie nastawiona matka i wzięła z szafki swój bukiet. Diamond nie mogła powstrzymać uśmiechu, gdy obserwowała wkurzoną siostrę. 175

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Blue Horseman nie pozwalają swoim kobietom uczestniczyć w sprawach klubu i zazwyczaj… hmm – twarz matki poczerwieniała – one nie pyskują swoim mężczyznom – rzuciła surowe spojrzenie w kierunku Sex Piston. Diamond mogła się założyć, że wrogość pomiędzy kobietami z tych dwóch klubów zaczynała już stawać się legendarna. Dzięki ojcu, prezesowi Destructors od czasu narodzin klubu, Sex Piston mogła tak naprawdę robić wszystko, co chciała , a jej ekipa była równie rozpuszczona. Diamond poznała Blue Horsmen podczas dochodzenia w sprawie Knoxa i wiedziała, że ci aroganccy motocykliści nie będą tolerować takiego zachowania u kobiet. Obserwowanie, kto wygra w nadchodzącej bitwie, będzie interesujące. Choć bardzo nie chciała tego przed sobą przyznać, to biorąc pod uwagę własne doświadczenie, czuła, że Blue Horsmen nie poradzą sobie z Sex Piston, Crazy Bitch, a już w szczególności z Killyamą. Nagle rozległo się pukanie do drzwi. – Mam, kurwa, nadzieje, że nie zajmie ci to całego dnia. Mam robotę. Głos Killiyamy po drugiej stronie drzwi tylko potwierdził jej przypuszczenia. – Jestem gotowa. – Matka uśmiechnęła się, biorąc każdą z córek pod ramię. Diamond otworzyła drzwi i przeszły długim korytarzem do zatłoczonej sali, gdzie jeden z przyjaciół ojca miał udzielić im ślubu. Diamond ciągle się zastanawiała, jaką właściwie podstawę prawną ma ta uroczystość. Miała nadzieję, że ten mężczyzna posiada wszystkie wymagane zezwolenia. Odsunęła od siebie te myśli, kierując spojrzenie na ojca, który właśnie się odwrócił i aż zaparło jej dech w piersiach na widok wyrazu jego twarzy. Miał na niej wyraźnie wypisaną całą swoją miłość do matki. Podeszły do niego i matka przesunęła się do przodu, by stanąć obok ojca. Gdy przytulił Sex Piston, Diamond odsunęła się, chcąc usiąść z boku. Ojciec 176

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jednak złapał ją za rękę i przyciągnął do siebie. Stała sztywno w jego uścisku, zanim wypuścił ją z objęć. – Kocham cię, Diamond – głos ojca był pełen wzruszenia. W oczach Diamond pojawiły się łzy. Jej umysł zalała fala wspomnień z dzieciństwa, przypominając o szczególnej więzi, jaka ich kiedyś łączyła. Nie odpowiedziała nic i wycofała się, by obejrzeć uroczystość. Ceremonia była krótka i urocza. Po jej zakończeniu, przy wiwatach i sprośnych okrzykach zebranych gości, rodzice pocałowali się tak, jak gdyby nigdy wcześniej tego nie robili. Diamond skrzywiła się i skierowała do lodówek ustawionych na stołach przy ścianie, by wziąć dla siebie piwo. Wyciągnęła jedno i zauważyła wpatrującą się w nią Crazy Bitch. – Diamond, ze wzruszenia to chyba odebrało ci mowę – powiedziała z sarkazmem w głosie. – Pocałuj mnie w dupę – odwarknęła Diamond. – Wygląda na to, że ci jej przybyło – Crazy Bitch popatrzyła znacząco na jej tyłek. Diamond zaczerwieniła się. W ciągu ostatnich kilku tygodni bardzo zaprzyjaźniła się z lodami i jej sukienki stały się dość opięte na pupie. Ale nie po to wychowała się wśród Dectructors, aby nie podołać takim zaczepkom. – Jak idzie wam z Blue Horsemen? Crazy Bitch natychmiast zamknęła usta. Kilku z mężczyzn podeszło, aby wziąć piwo z lodówek. Diamond rzuciła jej zadowolone spojrzenie, po czym odeszła od stołu. Nie była głupia i wiedziała, że gdyby przesadziła, Crazy Bitch zlałaby ją na kwaśnie jabłko. Diamond nie bała się jej, ale nie chciała zrujnować matce dnia, na który czekała tyle lat. Rozpoznała kilku znajomych członków klubu i przystanęła na chwilkę, by porozmawiać z nimi o ich dorastających dzieciach. Wtedy podszedł do nich prezes Blue Horsemen. – Diamond, poznałaś już Studa? 177

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Popatrzyła na motocyklistę. – Poznaliśmy się już – odpowiedziała, jej usta drgnęły. Stud obrzucił ją spojrzeniem. – Bez garnituru wyglądasz inaczej. Wzruszyła ramionami. – Członkom Destructors nie przeszkadza mój strój, gdy wyciągam ich tyłki z więzienia. Usta Studa wygięły się w lekkim uśmiechu. – Dobrze wiedzieć, że mamy prawnika w rodzinie, to może okazać się nadzwyczaj przydatne. – Nie należę do klubu rodziców – wyjaśniła pośpiesznie. – To bez znaczenia. Jesteś dzieckiem Skullsa, więc będziemy mieć cię na oku. – Będzie dobrze, jeśli uda ci się utrzymać Sex Piston z dala od kłopotów. O mnie nie musisz się martwić. Na wzmiankę o Sex Piston zmienił się wyraz twarzy Studa. – Twoja siostra nie będzie już więcej pakowała się w żadne kłopoty. Diamond roześmiała mu się w twarz. – Życzę powodzenia. Spochmurniał, nie doceniając jej żartu. – Nie wierzysz, że możemy nad nią zapanować? – Jestem pewna, że Sex Piston i jej przyjaciółki doprowadzą was do szaleństwa. Ale nie martw się, może się mylę – choć szczerze w to wątpiła, cuda się przecież zdarzały. – Jak mnie nazwałaś? – potężny ryk zabrzmiał z drugiego końca sali. Motocyklista, który wcześniej zaproponował Diamond miejsce na swoich kolanach, kłócił się z Killyamą. Diamond zaczęła się śmiać, gdy Stud ze wzrokiem ciskającym błyskawice skierował się w stronę sprzeczającej się 178

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

dwójki. Zauważyła, że jej rodzice stoją razem i podeszła do nich. – Będę się już zbierać. Moje gratulacje. Pocałowała matkę i odwróciła się, by pożegnać z ojcem. Wyglądał młodziej niż wskazywałby jego wiek. Oczywiste było, że zrzucenie z barków brzemienia odpowiedzialności za klub wyszło mu tylko na zdrowie. – Nie możesz zostać nieco dłużej? – zapytał. – Mam kilka rzeczy do zrobienia. Jestem ostatnio zajęta. – Słyszałem – powiedział, zaglądając jej głęboko w oczy. Diamond powinna była wiedzieć, że Sex Piston nie utrzyma języka za zębami. – Słyszałem także, że zarzuty w jego sprawie zostały oddalone. Diamond przytaknęła. – Nadal się z nim spotykasz? – zapytała matka, przyglądając się jej uważnie. – Nie. Cóż... muszę już iść. Zadzwonię. Diamond zamierzała wyjść i uniknąć spotkania z siostrą, która dołączyła do Killyamy, wciąż zawzięcie kłócącej się z motocyklistami. Jednak zanim wyszła, ich spojrzenia przelotnie się spotkały i Sex Piston z łatwością dostrzegła ból, który Diamond bez powodzenia próbowała ukryć. Ruszyła do domu. Gdy wjechała do miasta i minęła jadłodajnię, przed jej samochodem pojawiła się grupa członków Last Riders na motocyklach. Łatwo było wśród nich zauważyć Knoxa. Bliss jechała z nim, obejmując go w pasie. Jeden z motocyklistów musiał zauważyć Diamond i powiedzieć o tym pozostałym, ponieważ Evie i Raci odwróciły głowy do tyłu i pomachały jej na powitanie. Diamond zmusiła się, by odpowiedzieć tym samym. Włączyła kierunkowskaz i zjechała z głównej drogi kilka przecznic wcześniej niż zazwyczaj. Warto było pojechać dłuższą drogą, by uniknąć widoku Bliss jadącej 179

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

z Knoxem. Diamond zaparkowała samochód i udała się do swojego pustego mieszkania. Zdjęła sukienkę, po czym założyła koszulkę i spodenki, które miała na sobie podczas pierwszego wspólnego weekendu z Knoxem. Usiadła na kanapie z kubełkiem lodów, odsuwając papiery, nad którymi pracowała. Jeden z folderów upadł na podłogę i wysypała się z niego zawartość. Diamond przyjrzała się jej, zanim zaczęła zbierać kartki. Znalazła listę mężczyzn, z którymi Sam utrzymywała kontakty seksualne w czasach liceum. Adresy wskazywały na to, że mieszkali w lepszej dzielnicy. Po ukończeniu osiemnastu lat Samantha zaczęła gustować w mniej eleganckich mężczyznach. Diamond zamarła z łyżką w połowie drogi do ust. Zaświtała jej pewna myśl. Chwyciła telefon i zadzwoniła do Beth. – Halo? – Cześć Beth, tu Diamond. Czy możesz mi podać numer telefonu do Lily? Mam do niej jedno krótkie pytanie. – Oczywiście – Beth podyktowała jej numer bez dodatkowych pytań. – Dziękuję. Diamond rozłączyła się, zanim Beth zdążyła cokolwiek dodać. Nie chciała być niemiła i czuła się winna, ale w tle słyszała śmiech i muzykę i wiedziała, że jej żołądek nie upora się z myślą o tym, że był tam również Knox. Lily odebrała po pierwszym sygnale. – Cześć, Lily, tu Diamond Richards. Pamiętasz mnie? – Oczywiście. Jak się masz? – Dobrze. Mam do ciebie jedno szybkie pytanie. – Okej – jej słodki głos wywołał uśmiech na twarzy Diamond, po raz pierwszy od kilku tygodni. – Czy w twojej grupie wiekowej w liceum był jakiś „rozrabiaka”? Taki, którego rodzice bardzo niechętnie widzieliby jako partnera dla swojej 180

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

córki? Odpowiedziało jej milczenie. – Większość chłopców zachowywała się porządnie. – A rocznik wyżej? – Nikogo takiego sobie nie przypominam. Ale zaraz, zaraz… był ktoś taki, jednak nie ukończył szkoły ze swoją klasą. Był o rok starszy ode mnie i Samanthy. Słyszałam, że jego oceny były tak kiepskie, że podczas wakacji musiał chodzić na zajęcia wyrównawcze. Nie chciał i całkowicie odpuścił sobie szkołę. – Kto to był? Nazwisko podane przez Lily, potwierdziło słuszność przypuszczeń Diamond. – Dziękuję, Lily. Tylko tyle od ciebie chciałam. Jak w szkole? – Dobrze. Cieszę się, że po tym semestrze został mi jeszcze tylko rok nauki. Mam już dość tego, że jestem tak daleko od domu. Diamond słyszała nutę tęsknoty w jej głosie. – Rozumiem. Ale nie poddawaj się. Warto skończyć tę szkołę. – Wiem. Zanim się rozłączyły, rozmawiały jeszcze przez kilka minut. Diamond wstała z kanapy i odłożyła lody do zamrażalki. Weszła do sypialni, założyła tenisówki, złapała kluczyki do samochodu i wyszła z mieszkania. Zapadał już zmierzch. Zawahała się, czy nie zawrócić i nie poczekać do jutra, ale wiedziona ciekawością wsiadła do auta, lekceważąc wątpliwości, czy w ciemności uda jej się odnaleźć ich dom. Musiała się upewnić czy miała rację. Ponieważ jeżeli się nie myliła, to właśnie odkryła kto był odpowiedzialny za śmierć Samanthy Bedford.

181

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 17

– Kto to był? – zapytał Razer. Beth usiadła przy stole, wpatrując się w telefon ze zbolałym wyrazem twarzy. – Diamond Richard – odpowiedziała, zerkając na siedzącego naprzeciwko Knoxa, który jadł obiad. – A po co jej numer do Lily? Słysząc to, Shade i Knox znieruchomieli. – Nie mam pojęcia. Zanim zdążyłam zapytać, już się rozłączyła. Jedli w milczeniu. Beth nie była dłużej w stanie unikać spojrzeń mężczyzn siedzących przy stole. – Może powinnaś się z nią skontaktować i dowiedzieć się o co chodzi? – zasugerował Razer. Beth wzięła telefon i zadzwoniła do siostry. Rozmawiały przez kilka minut, a mężczyźni z niecierpliwością czekali, aż skończą. – Czego chciała? – tym razem zapytał Knox. – Wypytywała, czy w klasie Sam lub Lily był jakiś chłopak, który wkurzyłby rodziców, gdyby spotykał się z ich córką. – A był taki gość? – zapytał Knox. Miał niedobre przeczucie. – Tak. – Kto? 182

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Dustin Porter.

*** Diamond zaparkowała przed domem Porterów. Stary drewniany ganek podświetlono reflektorami, eksponując nie tylko przód domu, ale także ogromne podwórze. Gdy wysiadła z samochodu, została niemal oślepiona, ktoś otworzył drzwi wejściowe i stanął na ganku. – Czy to pani, pani Richards? – Tak, Dustin. – Diamond oblizała usta. – Czy możemy chwilkę porozmawiać? – Oczywiście. Proszę wejść – opuścił strzelbę, którą trzymał przed sobą. Diamond weszła po schodkach na ganek. Twarz Dustina skrywał cień, jakby podejrzewał, dlaczego Diamond się pojawiła i chciał ukryć przed nią swoje emocje. Weszła do domu i przeszła do urządzonego w starym stylu salonu z plecionym dywanem na podłodze i starą kanapą w kwiaty. – Gdzie są twoi bracia i siostra? – zapytała. Pożałowała swojej decyzji o samotnej wizycie w tym miejscu. W pierwszej kolejności powinna pojechać do szeryfa, była jednak zbyt podekscytowana swoim odkryciem, aby myśleć racjonalnie. – Pojechali do miasta, do kina. W piątkowy wieczór nie ma tu co robić. – Też się o tym przekonałam. Pochodzę z Jamestown. Jest niewiele większe, ale oferuje zdecydowanie więcej rozrywek niż Treepoint – Diamond starała się podtrzymać normalną rozmowę do czasu, aż wymyśli, jak wydostać się z sytuacji, w którą się sama wpakowała. – Co panią tutaj przywiodło o tak późnej porze? – Chciałam sprawdzić, co się u was wydarzyło od czasu rozprawy. Lubię 183

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wiedzieć, co się dzieje u moich klientów. Chciałam też zaprosić Rachel na lunch. Nie mam w Treepoint zbyt wielu przyjaciół. – Dustin nic nie odpowiedział. – Ponieważ Rachel nie ma, proszę, przekaż jej, żeby do mnie zadzwoniła – kontynuowała Diamond, powoli przesuwając się w kierunku wyjścia. – Jak się pani domyśliła? – zapytał Dustin, nie robiąc nic, aby ją zatrzymać. Diamond przystanęła i popatrzyła nerwowo na mężczyznę. Chciała zaprzeczyć, ale coś mówiło jej, że to byłoby bezsensowne. Ten mężczyzna, utrzymujący się ze sprzedaży marihuany, wiedział, jak rozpoznać kłamcę. – Sam afiszowała się każdym swoim facetem przed rodzicami. Logiczne więc wydawało się wziąć pod uwagę kogoś, kogo obecność trzymała w sekrecie. – Wstydziła się mnie. Zaczęliśmy się spotykać, kiedy była w pierwszej klasie liceum. Nie powiedziała o tym nikomu, bo nie chciała, by dowiedział się o tym jej bogaty tatuś. Zrobił krok w jej stronę i Diamond cofnęła się ku drzwiom. Dustin zatrzymał się i odłożył broń na stolik. – Pani Richards, nie zamierzam pani skrzywdzić. Diamond wydała z siebie westchnienie ulgi. – Kochaliśmy się – kontynuował. – Zmieniła się dopiero po naszym zerwaniu. Zawsze była niesforna i przemądrzała, ale nie była złośliwą dziwką, jaką stała się później. Gdy umarła jej matka, postanowiliśmy uciec i wziąć ślub. Po zakończeniu roku szkolnego mieliśmy wyjechać z miasta. – Co się wtedy stało? – zapytała Diamond. – Nie wiem, ale myślę, że jej ojciec się o nas dowiedział i ją zastraszył. Próbowałem rozmawiać z Sam, ale nie chciała mnie słuchać. Nie wierzyła, że mógłbym ją ochronić. – Diamond widziała ból na jego twarzy. Wyglądał na 184

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

znacznie starszego niż był w rzeczywistości. – Zniknęła na sześć miesięcy i kiedy wróciła, nie była już sobą. Nie chciała ze mną rozmawiać i zaczęła spotykać się z każdym mężczyzną w mieście, któremu stawał na jej widok. Diamond poczuła się strasznie na myśl, jakimi słowami wcześniej określała Samanthę. Ta dziewczyna najpierw straciła matkę, a później odkryła, że jest w ciąży. Diamond mogła sobie tylko wyobrazić, jakich gróźb użył wobec niej ojciec na wieść, że córka jest w ciąży z chłopakiem, którego rodzina składała się z największych dealerów marihuany w hrabstwie, o ile nie w całym stanie. – Wiedziałeś, że była w ciąży? Dustin pokręcił przecząco głową. – Dowiedziałem się w dniu, kiedy umarła. – Czy to było powodem waszej kłótni? – dociekała Diamond. – Tak. Poszedłem do biura szeryfa, by zobaczyć się z Greerem i wtedy sekretarka odebrała telefon. Słyszałem, jak rozmawia z kimś z Jamestown. Mówili jej, że nie ma żadnych nowych informacji. Nikt nie ma pojęcia, co się stało z moim dzieckiem, prawda? – Zgadza się, ale biuro szeryfa stara się coś znaleźć. Znasz szeryfa lepiej niż ja, chyba nie myślisz, że tak łatwo się podda? – Nie, ale obawiam się też najgorszego. To nie mnie spodziewała się Sam, otwierając drzwi w motelu. Myślała, że to Knox wrócił po więcej. Na jego twarzy odbijało się cierpienie, jakie zgotowała mu miłość do tej kobiety. Był za młody na takie przejścia. W tej samej chwili Diamond znienawidziła Vincenta Bedforda bardziej, niż przypuszczała, że to w ogóle możliwe. Siedział w więzieniu za spowodowanie śmierci jednego człowieka i zapoczątkował działania, które doprowadziły ostatecznie do śmierci jego córki. Gdyby nie wmieszał się w związek Dustina i Samanthy to prawdopodobnie pobraliby się i razem wychowywali dziecko. Vincent Bedford zasłużył na 185

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zdecydowanie większą karę niż ta, którą otrzymał. – I co się stało, kiedy zobaczyła, że to ty? – Wpadła w szał. Diamond była pewna, że tak się stało. Prawdopodobnie Samantha przez dłuższy czas wykorzystywała mężczyzn, aby zapomnieć o Dustinie. Diamond mogła sobie tylko wyobrazić, jak strasznie upokorzona musiała się

czuć,

widząc, jak były chłopak wchodzi do jej pokoju w motelu. – Zaczęła na mnie krzyczeć i rzucać czym popadło. Próbowałem ją uspokoić i zapytać o moje dziecko. Kazała mi się wynosić i zaczęła popychać w kierunku wyjścia. Odepchnąłem ją i upadła, uderzając głową w kant stolika – Dustin ukrył twarz w dłoniach. – Zadzwoniłem po karetkę i wyszedłem. Wiedziałem, że przez moją reputację wszyscy uznają, że zrobiłem to celowo. Tak naprawdę nawet jej nie odepchnąłem, wyszarpnąłem jedynie ramię, a ona straciła równowagę. Sam już nic nie wiem. Rozpamiętuję to w głowie raz za razem i widzę jedynie Sam leżącą na podłodze – wyznał Dustin. – Dustin, gdybyś tylko wtedy do mnie przyszedł, mogłabym ci pomóc. – Pewna myśl przyszła jej do głowy. – Czy to ty zdemolowałeś moje biuro? – Nie, czemu miałbym to zrobić? – zapytał zdziwiony. – Tego właśnie chciałabym się dowiedzieć – odpowiedziała Diamond. Teraz była jeszcze bardziej zdezorientowana. Jeśli nie on zniszczył jej biuro, kto w takim razie był za to odpowiedzialny? – Palcem nie tknąłem pani biura. – My to zrobiliśmy. Diamond odwróciła się w kierunku drzwi i ujrzała Greera, Tate’a i Rachel stojących w wejściu. – A dokładnie mówiąc, to moja sprawka – skorygował rodzinę Greer i wszedł do środka. Skierował się do stolika i podniósł leżącą na nim strzelbę. – Chciałem panią odciągnąć od węszenia dookoła i wypytywania o mężczyzn, z 186

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

którymi pieprzyła się Sam. Rachel i Tate zamknęli drzwi. Kobieta była blada, gdy stanęła obok Diamond. Tate podszedł do Greera. – Nie zamierzam wnosić oskarżenia – oznajmiła Diamond. – Zapłacę za szkody – rzuciła Rachel. – To nie jest konieczne – odpowiedziała Diamond – Jedynie kanapa nie nadawała się do użytku i musiałam ją wymienić, a poza tym nowa bardzo mi się podoba. – I co zrobimy? Ona pójdzie do szeryfa – zwrócił się do braci Greer. – Nie, nie zamierzam. Razem do niego pójdziemy – Diamond utrzymała stanowczy ton głosu. – Jeśli Dustin tego nie zrobi, to już do końca życia będzie oglądał się przez ramię. Natomiast jeżeli zmierzy się z tym, co się wydarzyło, będzie mógł rozpocząć wszystko od nowa. – Mój brat nie pójdzie siedzieć – rzucił z gniewem Greer. – Nie pójdzie. Samantha zmarła z powodu genetycznej choroby nerek, a nie uderzenia w głowę. Mogę sprawić, by zmieniono oskarżenie na nieumyślne spowodowanie śmierci. Porozmawiam z zastępcą prokuratora i spróbuję załatwić ugodę. – Posłuchaj jej, Greer – Rachel starała się przekonać brata i jednocześnie próbowała odebrać mu broń. – Nie zaoferują mu ugody. Od lat próbują wpakować nas za kratki i teraz z powodu tej suki dorwą w końcu jednego z nas. – Miałeś tak o niej nie mówić! – wykrzyknął Dustin. – Zawsze byłeś ślepy, gdy chodziło o tę sukę! Mówiłem ci, byś trzymał się z daleka od tej zarozumiałej cipy. I czy mnie posłuchałeś? Nie, do diabła! I spójrz, w jakim wszyscy tkwimy gównie, tylko dlatego, że musiałeś mieć tę dziwkę. Rachel próbowała przejąć broń, zanim dojdzie do rękoczynów pomiędzy 187

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jej braćmi. Diamond, przerażona szarpaniną, zrobiła krok do przodu, by odciągnąć dziewczynę, gdy nagle broń wystrzeliła. Wszyscy zastygli zszokowani. Diamond odetchnęła z ulgą, kiedy zdała sobie sprawę, że kula trafiła w paskudną starą kanapę. – Dzięki ci, Boże – wyszeptała Rachel. Nagle drzwi wejściowe otworzyły się z trzaskiem i do środka wpadli członkowie Last Riders. Diamond nie miała okazji zrobienia jakiegokolwiek ruchu, ponieważ nagle została odwrócona i Knox badał dłońmi jej ciało. – Wszystko w porządku? – zapytał ochryple. Diamond go od siebie odepchnęła. – Tak. Co tu robicie? – Beth zadzwoniła do Lily, by sprawdzić, czego chciałaś. A znając twoje zapędy do samodzielnego rozwiązywania spraw, miałem przeczucie, że właśnie tu się pojawisz – wyjaśnił gniewnie. – Nie potrzebowałam niczyjej pomocy. Broń wypaliła przypadkowo – odwarknęła Diamond. – Pierdolona broń nigdy sama nie wypali, jeśli nikt jej nie trzyma – warknął Knox, patrząc na Greera, który z poczuciem winy wpatrywał się w siostrę. – Przepraszam, Rachel. – Mówiłam ci tyle razy, że przez ten swój charakterek w końcu kogoś zabijesz – odpowiedziała Rachel. Diamond współczuła jej posiadania aż trzech braci, którzy byli istnymi wrzodami na tyłku. Mężczyzn z Last Riders korciło do walki, powstrzymywali się jedynie ze względu na kobiety. – Diamond, zabierz Rachel na zewnątrz i poczekajcie na mnie – rozkazał Knox, patrząc na Greera z morderczymi zamiarami. – Nigdzie nie idziemy – Diamond odmówiła wyjścia i pozostawienia 188

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

mężczyzn samych. Motocykliści rozproszyli się po całym pokoju. Raider i Razer stanęli obok Dustina. Cash i Viper skierowali się w stronę Tate’a, a Greer znalazł się między Trainem i Crashem. Shade stanął po prostu przy drzwiach wyjściowych. Rachel, stojąca obok Greera, cały czas dygotała. – Nie pytałem cię o zdanie – Knox uniósł Diamond i obrócił w kierunku wyjścia. – Przestań, Knox. Nawet nie wiesz, co się dzieje. Jestem prawnikiem Dustina i przyjechałam, aby omówić z nim jego sprawę sądową. – Którą? Tę związaną ze sprzedażą marihuany tajniakowi, czy ze śmiercią Samanthy? – zadrwił Knox, dając do zrozumienia, że Last Riders już zdążyli się zorientować, dlaczego przyjechała do Porterów. – Puść mnie! – Diamond wiedziała, że nie ma sensu dyskutować, kiedy Knox sobie coś ubzdura. Cash złapał Rachel za ramię i odsunął od brata. – Kurwa, nie dotykaj jej! – ryknął Greer i ruszył do przodu. Viper unieruchomił go w jednej sekundzie, podczas gdy Rachel zmagała się z Cashem. – Knox daj już spokój, posłuchaj mnie. Nie chciał, żeby strzelba wystrzeliła. Rachel usiłowała mu ją zabrać. Przecież wiesz, że nie skrzywdziłby swojej siostry. Uspokój się i posłuchaj mnie. – Diamond przestała się z nim szarpać, rozluźniając ciało. Odwróciła się, przywarła do niego i ujęła jego twarz w dłonie, kierując na siebie jego wściekłe spojrzenie. – Nie chcieli mi nic zrobić – powiedziała jednak tylko część prawdy. Nie była pewna zamiarów Greera, lecz zamierzała rozstrzygnąć wątpliwości na jego korzyść, by uratować mu życie, nawet jeśli był zwykłym dupkiem. Knox rzucił jej ulotne spojrzenie, które ledwo wychwyciła, po czym powrócił do swojej zwykłej obojętnej postawy, którą już doskonale znała. 189

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Wypuścił Diamond i odsunął się od niej. – Puść ją, Cash – powiedział Viper. Mężczyzna wypuścił wciąż szamoczącą się Rachel, a wtedy ta odwróciła się i wymierzyła mu kopniaka w krocze. Cash padł na kolana. – Nigdy więcej mnie, kurwa, nie dotykaj. – Ponownie ruszyła ku powalonemu mężczyźnie, ale roześmiany Shade zablokował jej dostęp do wijącego się z bólu Casha i powiedział: – Myślę, że zrozumiał wiadomość. Rachel obciągnęła na sobie koszulkę, która podjechała w górę, odsłaniając jej płaski brzuch. Złapała się pod boki i zmiażdżyła mężczyzn swoim ciętym językiem, zyskując podziw Diamond. – Knox, wisisz mi nowe drzwi. – Odwróciła się i wskazała na Greera – Rano, jak tylko wstaniesz z łóżka, ruszysz swój tyłek i kupisz mi nową kanapę. – Następnie odwróciła się do Vipera. – A ty, następnym razem, weź, kurwa, zapukaj. Zerknęła na Shade’a, uśmiechającego się z drwiną na widok Casha, który usiłował wstać. Shade wyciągnął do niego rękę, ale Cash rzucił mu jedynie gniewne spojrzenie spode łba. – Masz cały klub kobiet do zabawy. Nie dotykaj mnie nigdy więcej, bo inaczej będziesz mógł te babki dotykać już tylko paluchami. Rachel wzięła głęboki wdech i zwróciła się do Diamond. – To możesz pomóc Dustinowi czy nie? – Tak – odpowiedziała Diamond łagodnie, dostrzegając lęk o brata pod maską zuchwałości. – Pójdę z nim do szeryfa, by złożył zeznania. Porozmawiam także z zastępcą prokuratora i spróbuję załatwić ugodę. Otrzymałam raport koronera z Frankfort. Wynikało z niego, że Samantha była naprawdę w złym stanie i potrzebowała przeszczepu nerek. Nie miała nawet pojęcia, jak poważnie była chora. Rozmawiałam z jej babcią i bardzo możliwe, że matka Sam zmarła z 190

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

tego samego powodu. To genetyczne schorzenie i nikt z rodziny nie był tego świadomy. – Czy moje dziecko też może na to chorować? – zapytał Dustin. – Możliwe, Dustin, ale w tej chwili musimy zająć się śmiercią Samanthy. Zrobię wszystko, co będę mogła, aby pomóc ci odnaleźć dziecko, dobrze? Diamond mówiła szczerze, naprawdę zamierzała uczynić, co w jej mocy. Dustin zasługiwał na to, aby wiedzieć, co się stało z jego dzieckiem. – Dobra. Raczej nie mam wyboru, prawda? – Nie. Przykro mi, ale nie masz. Samantha podjęła kilka złych decyzji, ale myślę, że zależało jej na tobie i w związku z tym twoje dziecko na pewno jest teraz bezpieczne. Musisz się tego trzymać i mieć nadzieję. Dustin pokiwał głową. – Miejmy to już za sobą. – Chwila, a kto podłożył mi biżuterię? – spytał Knox. Bracia przystanęli i popatrzyli na siebie. Greer popatrzył na Koxa. – Zapłaciłem Tarze i Stacy, żeby to zrobiły. Dałem im miesięczny zapas zioła. Miały mi także powiedzieć, która sypialnia należy do ciebie. Potem zadzwoniłem na policję. – Kim są Tara i Stacy? – zapytała Diamond. – Bliźniaczki – darmozjady. Co piątek przyłażą do klubu – wyjaśnił Viper, nie mogąc jej spojrzeć w oczy. Diamond naprawdę chciała już wyjść, zanim zrobi z siebie idiotkę. Podeszła do drzwi, nie patrząc na Knoxa i żadnego z mężczyzn Last Riders. Porterowie podążyli za nią, a wtedy Knox uderzył Greera pięścią w twarz. Tate zdołał złapać brata nim ten upadł na podłogę, po czym sam ruszył w stronę Knoxa. Powstrzymały go jednak słowa Vipera: – Gdyby nie Di i Rachel, ten wieczór skończyłby się inaczej. Nie igrajcie z losem. Pakujcie dupy do samochodu, zanim się rozmyślę. Nie obchodzi mnie, 191

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

czy ktoś zobaczy, jak wyrównujemy rachunki. Porterowie nie wahali się i wyszli przed dom. Całe podwórze również było wypełnione członkami Last Riders. Diamond podeszła do samochodu, całkowicie ignorując spojrzenia Knoxa kierowane w jej stronę. – Do zobaczenia w biurze szeryfa – powiedziała do Porterów. Skierowała wzrok na Vipera, stojącego obok Knoxa, a on odpowiedział jej spojrzeniem. Wiedzieli oboje, że pomimo jej wstawienia się za Porterami, sytuacja mogła zrobić się niebezpieczna, gdyby na miejscu nie pojawili się Last Riders. Viper w milczeniu przyjął jej podziękowanie i skinął lekko głową. Diamond wsiadła do samochodu, ostrożnie zawróciła i zjechała po zdradliwym podjeździe na drogę wiodącą do miasta. Za nią ruszyli członkowie Last Riders. Miała nadzieję, że tej nocy już się na nich nie natknie. Chciała uniknąć spotkania z Knoxem. Niestety, tego wieczoru modlitwy Diamond nie miały się spełnić.

192

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 18

Diamond już od kilku godzin przebywała w biurze szeryfa. Pojawił się tam też David Thurman. Siedziała obok Dustina, gdy ten opowiadał swoją historię. Po przesłuchaniu prokurator i Diamond wyszli na korytarz. – A więc? – zapytała. – Nie zamierzam wnosić oskarżenia. Żaden sędzia go nie skaże, gdy pozna jego historię. Od dwóch lat staram się wpakować Porterów do więzienia, ale ten człowiek poniósł już wystarczającą karę. Nie wie, gdzie jest jego dziecko? – Nie. Samantha i jej ojciec zatarli wszystkie ślady. – Rano sprawdzę, co będę mógł zrobić w tej sprawie – zaofiarował się David. Skierował się do wyjścia, ale zatrzymał się. – Diamond, to była naprawdę dobra robota. Jeśli kiedykolwiek będziesz chciała pracować u mnie, daj mi znać. – Dziękuję. Poszła do pokoju, by przekazać Dustinowi dobre wieści. Minęła kolejna godzina, nim Diamond wróciła do mieszkania. Zmęczona podeszła do lodówki, żeby wyjąć coś do picia, gdy wystraszyło ją nagłe pukanie. Cofnęła się w stronę drzwi i spojrzała przez wizjer. Po drugiej stronie stał Knox. – Odejdź, Knox. – Wpuść mnie, Diamond.

193

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Oparła głowę o drzwi. Wiedziała, co się wydarzy, jeżeli go wpuści. Fakt, że od dwóch miesięcy go nie widziała nie miał żadnego znaczenia. Jeżeli chodziło o Knoxa znała swoje słabości. – Diamond – słysząc jego kuszący głos, nieomal się ugięła. – Knox, oboje wiemy, co się stanie, jeśli cię wpuszczę. Przecież tylko dlatego tu jesteś. Odpowiedziała jej cisza po drugiej stronie drzwi. – Pragnę cię, Knox. Bardzo. Wiesz o tym. – W takim razie wpuść mnie. – Ton jego głosu zmienił się w uwodzicielki. – Zależy mi na tobie, ale dla ciebie to nie ma najmniejszego znaczenia. Pragnę cię do tego stopnia, że nawet nie przeszkadza mi świadomość, że po wyjściu ode mnie wylądujesz w kolejnym łóżku. Otworzę ci, jeśli powiesz, że ci na mnie zależy. Przynajmniej tyle muszę wiedzieć, Knox. Nie proszę cię o nic więcej. Nie minęła nawet chwila, która świadczyłaby, że zastanawia się nad odpowiedzią. – Diamond od razu usłyszała, jak odchodził, a później odjeżdżał na motocyklu. Płacząc, osunęła się w dół i usiadła na podłodze. Skoczyła na głęboką wodę i nie zażądała prawie nic w zamian. Nie prosiła o zaangażowanie, miłość ani nawet wierność. Chciała tylko wiedzieć, że gdy uprawiają seks, zależy mu na niej. Nie był w stanie jej tego dać. Nie wiedziała, dlaczego z powodu mężczyzny takiego jak Knox pękało jej serce, czuła jednak, że traci coś, o co warto było walczyć.

*** Diamond zamknęła teczkę z aktami i ułożyła ją obok pozostałych, które właśnie zaktualizowała. 194

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Pani Richards? – zapytała Holly, zaglądając do jej biura. – Tak. – Przyszedł gość, ale nie był umówiony. – Kto taki? Diamond zamierzała już skończyć pracę i wyjść, ale nie miała nikogo, dla kogo musiałaby się śpieszyć z powrotem do domu, więc kilka dodatkowych minut spędzonych w kancelarii nie robiło jej żadnej różnicy. – Pastor Dean. Ten z kościoła naprzeciwko. – Poproś go. Sekretarka zniknęła i chwilę później drzwi otworzyły się ponownie. Pastor wszedł, uśmiechając się do zarumienionej Holly, która odwzajemniła uśmiech. – Pani Richards, nazywam się Dean i jestem pastorem. Chciałem panią poznać i zapytać, czy udałoby mi się panią namówić na wizytę w moim kościele. Diamond uśmiechnęła się w odpowiedzi na to bezpośrednie postawienie sprawy. – Obawiam się, że to twardy orzech do zgryzienia. Nie przepadam za chodzeniem do kościoła. Diamond wstała i wyciągnęła rękę, by uścisnąć jego dłoń na powitanie. Była zaskoczona, jak szorstka i zrogowaciała okazała się w dotyku, całkiem inna niż się spodziewała. Ten człowiek musiał w swoim życiu ciężko pracować. – Przykro mi to słyszeć. Ale jeśli nie nabożeństwo, to może w takim razie spotkanie wspólnoty? W następną środę odbędzie się obiad, na który zaproszeni są wszyscy parafianie i każdy przyniesie coś do jedzenia. To szansa, by poznać się z mieszkańcami i zbudować bazę klientów. – Pastorze, chyba nie próbuje mnie pan przekupić potencjalnymi klientami, żeby przekonać mnie do kościoła, prawda? 195

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Wszystkie drogi prowadzą do Boga, pani Richards – odpowiedział, nie zaprzeczając, że była to próba wywarcia nacisku. Diamond nie mogła powstrzymać śmiechu. Wkrótce jej dobry humor zaowocował zgodą na darowiznę ubrań, zmieniając jej stanowcze „nie” wobec uczestnictwa w nabożeństwach na „może”. – Bardzo przekonujący z wielebnego człowiek. Mogę się założyć, że głosi pan doskonałe kazania. – Staram się – usiłował wydawać się skromnym, choć miała wrażenie, że ten człowiek miał w sobie dużo pewności siebie. Wskazała mu krzesło przy oknie, podczas gdy sama skierowała się do stojącego obok. Pastor podążył za nią, ale zanim usiadł, zatrzymał się, by wyjrzeć przez okno. – Ma pani niezły widok na mój kościół. Diamond przytaknęła. – Ale to może być czasem kłopotliwe. Kiedy myślę o wystawieniu moim klientom faktury za dodatkowe godziny i spoglądam przez okno, widok kościoła powstrzymuje mnie od zawyżania należności – ironicznie odpowiedziała Diamond. – Ja także mam dobry widok. Może powinniśmy nauczyć się przesyłać sobie znaki. Mógłbym dawać pani sygnał, kiedy jakiś natrętny parafianin zasiedzi się na plebanii, a pani zasygnalizuje mi, gdy pojawi się u pani klient, którego nie będzie mogła się pozbyć – zażartował. – Proszę mnie nie kusić. Miałam już kilku takich. – Zauważyłem, że Knox przychodził tu przez kilka ostatnich tygodni, ale nie widziałem go ostatnio, dlaczego? – dociekał pastor. Diamond była zaskoczona jego pytaniem oraz szczerym wyznaniem, że widział Knoxa w jej biurze. – Jego sprawa została zakończona, więc nie ma już żadnej potrzeby, żeby 196

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

przyjeżdżał. Pastor pokiwał głową. – Cieszę się. Knox i ja służyliśmy razem w wojsku – wyjaśnił. – Jesteście przyjaciółmi? – zapytała zaskoczona Diamond. – Tak, uważam się za jedną z niewielu osób, która ma zaszczyt nosić to miano. Zaczynaliśmy razem służbę, zaraz po liceum. Knox nie miał zbyt wielu przyjaciół i tak już pozostało. Jego rodzina i przyjaciele to członkowie Last Riders. I tyle. W bardzo młodym wieku wylądował w rodzinie zastępczej. Powiedział mi, że zanim stał się pełnoletni i wstąpił do wojska, był w piętnastu takich domach. – Piętnastu? – Diamond była wstrząśnięta. – Tak. Wyobrażam sobie, jak ciężko było mu dorastać. Za każdym razem, gdy przywiązał się do nowej rodziny, był odsyłany do kolejnej. Diamond czuła ból w klatce piersiowej, wyobrażając sobie Knoxa jako małego chłopca, który nie był w stanie kontrolować własnego życia. Z jego dominującym charakterem musiało to być dla niego podwójnie trudne. – Znałem także jego żonę – pastor powiedział to, obserwując jej reakcję. – Żonę? – wyszeptała Diamond. – Pobrali się rok po tym, jak wstąpił do wojska. Była bardzo ładna i nieśmiała. Wciąż widzę ją oczami wyobraźni w dniu ich ślubu. Oboje mieli po dziewiętnaście lat i myśleli, że nic nie może ich rozdzielić. Nie mieli nawet czasu na miesiąc miodowy. Chcieli wziąć ślub przed odjazdem Deny na misję. Był to pierwszy ślub, jakiego udzielałem. Odesłano ją pół godziny później. Nie mogli skonsumować małżeństwa, ale nie przejmowali się tym. Oboje po prostu się śmiali i trzymali za ręce, czekając na śmigłowiec, który miał ją zabrać. – Co się później stało? – wyszeptała Diamond, widząc, że pastor zacisnął dłonie w pięści. – Zginęła dwa dni później w wyniku wybuchu bomby. Ja przekazałem mu 197

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

tą wiadomość. Musiałem dostarczać takie wieści sześćdziesiąt trzy razy, ale przypadek Knoxa był najgorszy. Był moim przyjacielem i wiedziałem, że tego dnia coś w nim umarło. – Diamond nie mogła powstrzymać płynących łez. – Dwa lata później spotkał Evie i przyłączył się do Last Riders. Nigdy więcej nie pozwolił sobie zakochać się w jakiejkolwiek kobiecie. To byłby akt wiary, a sądzę, że po śmierci Deny Knox zrezygnował z wiary. – Dlaczego pastor mi to mówi? – zapytała Diamond, uświadamiając sobie wreszcie, że przychodząc do jej biura, miał więcej niż jeden cel. – Jak już powiedziałem, z mojego kościoła jest doskonały widok na pani budynek. Twarz Diamond zapłonęła rumieńcem, gdy przypomniała sobie noc, kiedy pracowała do późna i przyszedł do niej Knox. Posadził ją na biurku i pieprzył, dopóki nie zaczęła błagać o litość, obiecując, że nigdy więcej nie spóźni się na spotkanie z nim. Pastor musiał to widzieć. – Miał wyraz twarzy, jakiego nie widziałem u niego od lat. Szczerze mówiąc, byłem szczęśliwy, widząc, że znowu mu na kimś zależało. – Jemu na mnie nie zależy – powiedziała Diamond. – Zapytałam go o to, ale nie odpowiedział. – Knox nie jest wybitnym mówcą. I jestem całkowicie pewny i wcale nie zdziwiony, że zwiał, gdzie pieprz rośnie, gdy tylko zdał sobie sprawę, jaka jesteś dla niego ważna. Nie pozwoliłby sobie na bycie ponownie zranionym – wyjaśnił pastor. – Racja. Jest jak piankowy cukierek – potwierdziła. – Piankowy cukierek? Diamond skinęła głową. – Cóż, nie do końca zgadzam się z tym porównaniem, jednak jeśli to powstrzyma cię przed puszczaniem „Rolling in the Deep” przez cały dzień, to jestem za. 198

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Słyszał to pastor? Mężczyzna skinął głową. Diamond nie mogła powstrzymać się od śmiechu. – Obiecuję, że pan i Holly już nigdy więcej tego nie usłyszycie. – Dzięki Bogu – oświadczył i wstał. – Pastorze bardzo miło było cię poznać i myślę, że skorzystam z zaproszenia. Zobaczymy się w niedzielę. – Diamond, poznanie ciebie także było dla mnie prawdziwą przyjemnością. Pastor opuścił jej gabinet, zamykając za sobą drzwi. Gdy tylko wyszedł, Diamond podeszła do telefonu stojącego na biurku i wybrała numer Knoxa. Nie wiedziała, co chce mu powiedzieć. Chciała tylko usłyszeć jego głos. Nie odpowiedział na pierwszy telefon i na sześć kolejnych. Nie odpisał także na żadną z jej wiadomości. Po godzinie bezowocnych prób Diamond poddała się. Opuściła biuro i udała się do samochodu. Musiała pojechać w pewne miejsce. Prowadziła ostrożnie, łzy zamazywały jej widok. Ruszyła poszukać jedynej osoby, która mogła sprawić, że poczuje się lepiej.

199

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 19

Nikogo nie było w środku, gdy włożyła klucz do zamka, otworzyła drzwi i weszła do cichego domu. Jak na ironię, rodzice dzwonili do niej kila razy w ciągu ostatnich tygodni i Diamond skutecznie unikała rozmów z nimi, a teraz, gdy chciała z kimś porozmawiać, nikogo nie było. Przeszła przez pusty dom nie wiedząc co powinna zrobić. Wyszła na zewnątrz i usiadła na huśtawce stojącej na ganku wychodzącym na podwórze. Stopami delikatnie wprowadziła ją w ruch. Usłyszała dźwięk otwieranych i zamykanych drzwi. – Diamond? Dlaczego siedzisz na zewnątrz? Zamarzniesz. – Jej ojciec stanął przed huśtawką. – Co się stało? – Usiadł obok niej. – Kocham Knoxa. Tak bardzo go kocham. – Diamond ukryła twarz w dłoniach. – Nawet nie wiem dlaczego kocham tego wielkiego idiotę. Ojciec objął ją ramieniem. Diamond odwróciła się w jego stronę i płakała w jego ramionach. – A co on czuje? Ojciec spojrzał przez ramię na żonę i Sex Piston, które stały cicho za nimi. Uważał, że jego żona lepiej poradzi sobie w tej sytuacji, więc zaczął wstawać, ale Sizzle pokręciła głową. – Nie kocha mnie – płakała mocniej Diamond. – Jesteś tego pewna? – Ojciec przysunął ją bliżej siebie. – Tak. Teraz nawet ze mną nie rozmawia.

200

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– W takim razie zmuś go, żeby z tobą porozmawiał – powiedział rzeczowo. – Co? – Diamond spojrzała na ojca przez ramię. – Zmuś go do rozmowy. To właśnie robi zawsze twoja matka. – Niby kiedy? – Diamond nie pamiętała, żeby jej rodzice kiedykolwiek się kłócili. – Gdy wy, dziewczynki, byłyście małe, rozstaliśmy się z mamą na jakiś czas. Kłóciliśmy się o opiekę nad wami, więc zdecydowaliśmy się być razem, aż będziecie starsze. To było najgorsze sześć miesięcy w moim życiu. Kochałem waszą mamę, ale miała dość tego, że na pierwszym miejscu w życiu stawiałem Destructors. Nie chciała, żebym opuszczał klub, chciała po prostu, żebym poświęcał rodzinie tyle samo czasu, co organizacji. Byłem głupi i stawiałem klub na pierwszym miejscu, a was na drugim. Gdy przegapiłem urodzinowe przyjęcie Sex Piston, nie wytrzymała. Mieszkanie z waszą mamą przy jednoczesnym nie byciu z nią było straszne. Wstyd powiedzieć, ale zrobiłem głupią rzecz i bardzo tego żałuję, zawsze będę żałował, Diamond. – Jak wróciliście do siebie? – zapytała. – Dzięki tobie, Diamond. Zaskoczona, zrobiła wielkie oczy. – Dzięki mnie? – Po tym, jak zobaczyłaś mnie w klubie z tamtą kobietą i przestałaś się do mnie odzywać, mieliśmy z mamą długą rozmowę. Nie mogła zrozumieć twojej zmiany zachowania wobec mnie. Przestałaś być córunią tatusia i nawet nie chciałaś siedzieć ze mną przy jednym stole, więc zorientowała się, że coś było nie tak. – Skąd wiedziałeś? – Jeden z moich ludzi widział, jak wybiegałaś tylnym wejściem z klubu. Zorientowałem się co widziałaś po tym, jak zachowywałaś się wobec mnie, gdy 201

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wróciłem do domu. Nie wiedziałem, co ci powiedzieć i w końcu twoja mama zmusiła mnie, żebym jej o wszystkim opowiedział. Dzień, w którym wyznałem jej, że ją zdradzałem… i to od dłuższego czasu, był najgorszym dniem w moim życiu. Rzecz w tym, że wiedziała o tym przez cały czas i to był kolejny powód, przez który miała problem z klubem. Rozmawialiśmy cały dzień i całą noc, Diamond i przepracowaliśmy wszystko, ale płaciłem za ten dzień prze wiele lat. To zniszczyło moją relację z tobą, a twoja mama przez długi czas nie chciała za mnie wyjść. Straciłem jej zaufanie i odzyskanie go zajęło mi lata, ale moją dziewczynkę straciłem na zawsze. Ojciec spojrzał na nią, miał łzy w oczach. – Diamond, idź do Knoxa i zmuś go, żeby z tobą porozmawiał. – Ale ty kochałeś mamę, a Knox wcale się mną nie przejmuje. – Czy kiedykolwiek nazwał cię jakimś przezwiskiem? Nawet gdy spędzaliście czas sami? – Ojciec Diamond zarumienił się, zadając jej to pytanie. – Nie. – Nigdy? Ani razu? – Nie, zawsze używał mojego pełnego imienia. Mówił do mnie Diamond. – Czy wiesz, dlaczego daliśmy ci na imię Diamond? – zapytał szorstkim głosem. – Nie. – Ponieważ w chwili, gdy cię zobaczyliśmy, wiedzieliśmy, że będziesz dla nas najcenniejszą rzeczą na świecie. Naszym bezcennym klejnotem, naszym małym diamencikiem. Diamond rozpłakała się, przytuliła ojca i żałowała każdej chwili, którą stracili. – Jeżeli Knox nie nazywał cię inaczej, to wiedział, co miał, tylko prawdopodobnie jest zbyt uparty, żeby to przyznać. Idź i porozmawiaj z nim, kochanie. 202

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Może jutro pojadę się z nim spotkać – kręciła Diamond. – Pieprzyć to. Rusz dupę, zawiozę cię. Diamond była zaskoczona, gdy usłyszała głos Sex Piston. Wstała, odwróciła i zobaczyła stojące w drzwiach matkę i siostrę. – Śmiało, Diamond. Co masz do stracenia? – zachęcał ojciec. – Moją godność? – Godność nie ogrzeje ci tyłka wieczorem, rusz się. Sex Piston wzięła ją za rękę i pociągnęła do środka. Były już prawie w drzwiach, gdy rozmyśliła się i ruszyła w stronę swojej sypialni. – Nie możesz polować na faceta w tych ciuchach, które masz na sobie. Podeszła do szafy, wyciągnęła parę dżinsów i zdjęła z wieszaka top. – Ubieraj się. Diamond spojrzała na siebie. Była ubrana w granatowy garnitur, w którym chodziła cały dzień i ten jeden raz zgadzała się z siostrą. Rozebrała się, wcisnęła w dżinsy siostry i założyła top. Miała większe piersi niż Sex Piston, a koszulka miała duży dekolt. Eksponowała jej cycki w sposób, którego nie nazwałaby przyzwoitym. – Czy masz inny top, który mogłabym pożyczyć? Ten jest zbyt opięty. – Diamond przejrzała się w lustrze siostry. Koszulka nie była skromna. Sex Piston zamknęła drzwi szafy, trzymając w dłoni buty na wysokim obcasie. Podała je Diamond. – Włóż je i nie mam żadnej większej koszulki. To największa, jaką posiadam – skłamała. Diamond usiadła na brzegu łóżka i założyła buty. Gdy była ubrana, Sex Piston popchnęła ją na krzesło przy toaletce i zajęła się jej włosami, stylizując gęstą masę, aż były skręcone i puszyste. – Teraz jesteś gotowa. Chodźmy. Diamond podążyła za siostrą, ale jej determinacja stopniała. 203

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Sex Piston, przemyślałam to trochę i myślę, że zaczekam, – Co przemyślałaś? – zapytała Crazy Bitch wychodząc z kuchni z Killyamą i T.A. – Cholera, zapomniałam, że miałyśmy przypilnować dzieci Studa, gdy będzie na spotkaniu w klubie – powiedziała Sex Piston i stanęła. – To Stud ma dzieci? – zapytała Diamond. – Trójkę, rodem z samego piekła. Czy jest tu Fat Louise? – zapytała szybko Sex Piston. – Jest w kuchni odpowiedziała – Crazy Bitch. – Fat Louise! – wrzasnęła Sex Piston. Dziewczyna wyszła z kuchni chrupiąc wafle. – Pójdziesz do klubu i zajmiesz się dziećmi Studa, my musimy gdzieś pojechać. – Nie zamierzam sama zajmować się tymi potworami – oznajmiła Fat Louise. – Jeżeli to zrobisz, zabiorę cię na kolację do wybranej przez ciebie knajpy. – Którejkolwiek? Sex Piston się zawahała. – Tak. – Nawet do Popey’a? – Jej oczy błyszczały. – Tak. Jedziemy do klubu Last Riders, żeby Diamond mogła porozmawiać z Knoxem. – Dlaczego? – zapytała zdezorientowana Fat Louise. – Nie lubimy tych dupków. – Nie, ale Diamond kocha tego skurwiela, więc jeżeli go chce, to będzie go miała – Sex Piston oznajmiła stanowczo. – Chodźmy, szkoda czasu. Jest piątkowy wieczór, sytuacja w klubie 204

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

będzie coraz bardziej szalona. Diamond próbowała wejść w słowo Sex Piston, ale została wyciągnięta przez siostrę i Crazy Bitch na zewnątrz. – Kluczyki zostawiłam w domu – poinformowała Diamond. – Mogą tam zostać. Jedziemy moim samochodem. Killyama otworzyła tylne drzwi i Diamond ledwie zdążyła pochylić głowę, zanim została wepchnięta na siedzenie. – Przesuń tyłek – powiedziała Killyama siadając obok niej. Crazy Bitch usiadła razem z Sex Piston na przednim siedzeniu, a T.A zajęła wolne miejsce z tyłu, obok Diamond. Ruszyły z piskiem opon. Pędziły w kierunku Treepoint na złamanie karku. Z każdy kilometrem motyle w jej brzuchu coraz bardziej szalały z nerwów. Próbowała namówić Sex Piston do powrotu, była pewna, że ten wyjazd to straszny błąd. – Kurwa, nie. Nie zawrócimy – powiedziała Killyama. – Marzyłam o tym, żeby zobaczyć jedną z ich imprez, odkąd Beth nam o nich opowiedziała. Kto wie, może spodobają nam się bardziej niż Blue Horseman i zaczniemy z nimi kręcić. Diamond wpatrywała się w zacięte twarze kobiet siedzących w samochodzie. Last Riders nie mieli pojęcia co ich czekało. Boże, dopomóż im.

205

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 20

Parking przy klubie Last Riders był wypełniony motocyklami i samochodami. To jedyny dzień w tygodniu, kiedy osoby spoza klubu mogły brać udział w imprezie. Diamond, Sex Piston i jej ekipa wysiadły z samochodu, wpatrując się w ogromny budynek. Nawet tam gdzie stały, słyszały muzykę. – Zmieniłam zdanie, Sex Piston. Siostra spojrzała na nią, podeszła i wzięła ją za rękę. – Dasz radę to zrobić, Diamond. Będę tam z tobą. Nie powinnam się wtrącać, gdy zobaczyłam go w twoim biurze. A teraz bierz dupę w troki i idziemy. – Powiedziała, popychając lekko plecy Diamond. – A co, jeżeli zobaczę go z kimś innym? – Beth złapała Razera jak pieprzył Evie. I poradziła sobie z tym. – Wzruszyła ramionami. Diamond nie była taka pewna, czy będzie w stanie się opanować, gdy zobaczy go z inną kobietą. Weszły po schodach, Diamond zawahała się w drzwiach, ale Killyama popchnęła ją do przodu. To co tam zastały potwierdzało jej najgorsze obawy. Takich Last Riders Diamond nigdy wcześniej nie widziała. Jewell siedziała na kolanach Cash’a, który ssał jej piersi, a Train stał z kobietą przyciśniętą do ściany. Miała podciągniętą wysoko spódnicę i było oczywiste, że ją pieprzył. Razer i Beth siedzieli na kanapie, pieścili się, ale byli bardziej

206

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

powściągliwi w kwestii pozbywania się garderoby niż pozostali. Diamond nie była pewna sceny, jaką zastałyby, gdyby przyjechały kilka minut później. – Widzisz go? – zapytała Sex Piston. – Nie. Nie ma go tu. – Musi być w swoim pokoju. Gdzie to jest? – zapytała. – Na górze. Diamond poczuła na plecach dłoń, popychającą ją w kierunku schodów. – Przestań mnie popychać, T.A – wysyczała. Beth je zauważyła, zrobiła wielkie oczy i uwolniła się z ramion Razera, po czym podeszła do nich. – Co wy tu robicie? – zapytała. – Diamond zamierza porozmawiać z Knoxem. Jest na górze? – Sex Piston odpowiedziała Beth, jakby były regularnymi gośćmi w klubie Last Riders. – Nie wiem. Niedawno przyszliśmy. Wyjdźcie i zaczekajcie na zewnątrz. Wyślę po niego Razera. – Możemy go same znaleźć. – Sex Piston zignorowała jej ofertę. Diamond ruszyła za nimi w stronę schodów. Beth również podążyła za nimi, a Razer wstał z kanapy i podszedł do nich. – Sex Piston, naprawdę uważam, że to nie jest dobry pomysł. – przekonywała ponownie Beth. Kobieta zignorowała ją i weszła na piętro. – Który pokój? – zapytała Sex Piston. Diamond prawie odmówiła odpowiedzi na pytanie, ale wiedziała, że jej siostra wejdzie do każdego pomieszczenia, dopóki nie znajdzie Knoxa. Zamierzała zapukać, ale Sex Piston zdążyła już otworzyć drzwi. Światło z łazienki oświetlało lekko ludzi znajdujących się w łóżku. Były tam cztery osoby. Diamond obrzuciła spojrzeniem pokój i odwróciła się, uciekając w stronę Sex Piston, której wystarczyło spojrzenie na twarz siostry, by 207

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wiedzieć, że konfrontacja z Knoxem w jego pokoju nie była najlepszym pomysłem. – Skurwysyn – rzuciła Sex Piston ze złością. Diamond zasłoniła dłonią usta i przepchnęła się przez grupę kobiet. Dotarła do szczytu schodów i zatrzymała się. Sex Piston, Killyama, Beth, Crazy Bitch i T.A stały tuż za nią. Razer je obserwował. Widziała zrozumienie w jego oczach, wiedział, co zastała w pokoju. Nie umiała sobie poradzić ze współczuciem ze strony tego twardziela, więc się odwróciła. Wzięła głęboki oddech. Diamond próbowała oddychać mimo rozdzierającego jej serce bólu. Widziała krótkie, blond włosy kobiety siedzącej okrakiem na mężczyźnie leżącym na łóżku. W tym samym czasie Rider pieprzył Evie z drugiej strony łóżka. Pieprzyć to babsko. – Bliss jest moja – powiedziała Diamond, wkurzona jak nigdy wcześniej. Sex Piston i jej ekipa uśmiechnęły się. – Chodźmy skopać parę tyłków. Sex Piston pozwoliła Diamond przejąć inicjatywę. – Co? Zaczekajcie! – krzyknęła Beth. Diamond wpadła ponownie do pokoju, zanim Beth i Razer zdążyli zareagować. Wsunęła dłoń we włosy Bliss i ściągnęła ją z fiuta, którego pieprzyła. Jednocześnie Sex Piston zajęła się Evie, która siedziała na kolanach Ridera. Pociągnęła ją do tyłu i zrzuciła na podłogę. W tym całym zamieszaniu Crazy Bitch trzymała Beth i Razera z daleka od drzwi, grożąc im lampą, którą szybko ściągnęła z kredensu. – Co jest, do cholery? – warknął mężczyzna, ale Diamond nie zwróciła uwagi na męski głos dochodzący z łóżka. Bliss krzyczała, próbując uciec, ale Diamond dobrze trzymała ją za włosy. Niewiele lepiej radziła sobie Evie z Sex Piston. Gdy Rider próbował odsunąć 208

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Sex Piston od Evie, Razer w końcu opanował sytuację z Crazy Bitch. Diamond spojrzała na niego, gdy się do niej zbliżał. – Spadaj albo roztrzaskam ci orzeszki. Ledwie słowa opuściły jej usta, a w drzwiach pojawiło się więcej członków Last Riders, próbując dostać się do sypialni i ktoś włączył światło. – Diamond – krzyknął w progu Knox. Stał tam ubrany w dżinsy, koszulę, buty i swoją kurtkę. – Co tu się dzieje? Viper stanął w drzwiach, nie miał na sobie koszuli i był boso. Wytatuowany tribal ciągnął się przez jego ramię i bark, aż do piersi. Mimo zamieszania w pokoju, Sex Piston i jej ekipa zatrzymały się, by lepiej przyjrzeć się motocykliście. Knox przyłapał ją na gapieniu się dłużej niż to konieczne na doskonale wyrzeźbione mięśnie Vipera i posłał jej groźne spojrzenie. – Myślałam, że był tu Knox. Diamond niechętnie oderwała wzrok od Vipera. Pociągnęła jeszcze raz Bliss za włosy, po czym je puściła. Evie i Sex Piston nadal walczyły, chociaż Rider starał się je rozdzielić. Train wstał z łóżka i złapał Sex Piston w taki sposób, by umożliwić Riderowi dotarcie do Evie. Sex Piston sięgnęła do tyłu i złapała Traina za jaja. Trzeba przyznać, że zawył, ale nie puścił suki. – Sex Piston, przestań! – wrzasnął Viper. Niechętnie się uspokoiła. Train opadł na łóżko, trzymając się za klejnoty. Sex Piston miała podartą koszulkę i rozczochrane włosy po tym, jak Evie próbowała się odsunąć, gdy ta ją dusiła. – Co ty tu robisz, Diamond? – zapytał Knox. – Chciałam z tobą porozmawiać? – zabrzmiało to bardziej jak pytanie, a wszystko dlatego, że speszyła się zainteresowaniem całej grupy. – Czy w ogóle brałaś pod uwagę pomysł, żeby do mnie zadzwonić? – zapytał, rozglądając się po pobojowisku, w które zamieniły pokój. Diamond wyglądała na zmieszaną. 209

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Dzwoniłam, ale nie oddzwoniłeś. Poza tym wysłałam wiadomość i nagrałam się na poczcie głosowej. Knox sięgnął do kieszeni po telefon. – Cały dzień jeździłem na motocyklu, a potem poszedłem się przejść po terenie Casha. Musiałem zgubić zasięg. – Nie ignorowałeś moich połączeń? – drżącym głosem zapytała Diamond. – Nie. – odpowiedział Knox, patrząc jej głęboko w oczy. – Oddzwoniłbyś? – Tak – powiedział cicho. Diamond uśmiechnęła się i ruszyła w jego stronę. Tym razem nie martwiła się zrobieniem z siebie idiotki. Podeszła do niego i owinęła ramiona wokół jego talii. – Tęskniłam za tobą – wyznała. – A ja tęskniłem za tobą – powiedział Knox. – Oj… czy to nie jest słodkie? – powiedziała Killyama obrzydliwie przesłodzonym głosem. – Czy to znaczy, że możemy zostać na imprezce? – Nie – odpowiedzieli wszyscy chórem. Diamond roześmiała się prosto w pierś Knoxa. – Przyszłyśmy z pomocą i nie dostaniemy nawet piwa? – Crazy Bitch zapytała Diamond. Di spojrzała na Knoxa. – Jedno piwo. – Zgodził się niechętnie. – Knox – ostrzegł Viper. – Jedno piwo i potem wyjdą – obiecał Knox. Sex Piston i jej ekipa skinęły głowami. Diamond wyszła ze wszystkimi z pokoju i zauważyła, że Viper zmierzał do sypialni na końcu korytarza, gdzie czekała na niego Winter, owinięta w prześcieradło. Gdy zorientowała się, że Diamond na nią patrzyła, przymknęła drzwi przed nosem Vipera. Nie zamierzał 210

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zmarnować okazji i ruszył pędem do swojej sypialni. Zanim zdążyła się roześmiać na widok tego przedstawienia, dotarli do szczytu schodów, a przez drzwi frontowe wszedł Stud wraz z kilkoma członkami Blue Horseman. Cash, który był na dole, odwrócił się w kierunku drzwi. – Co, do cholery, tutaj robisz? – zapytał Studa. – Chcemy nasze kobiety. – Jakie kobiety? – zapytał Cash, blokując Studowi wejście do klubu. – Sex Piston, Crazy Bitch i T.A, możecie zatrzymać Killyamę – powiedział Stud, patrząc w górę. Zauważył kobiety stojące na szczycie schodów z półnagimi Riderem i Trainem, co wywołało w nim wściekłość, jakiej Diamond się po nim nie spodziewała. – Co ty tu, do cholery, robisz, Stud? – krzyknęła Sex Piston, pochylając się nad poręczą. Patrzyła na Prezesa Blue Horseman z rozwichrzonymi włosami, stojąc w podartej koszulce. – Który z nich cię tknął? – krzyknął Stud. – Co? – zapytała zmieszana Sex Piston. – Który skurwiel cię dotknął? Pożałuje ruszania tego, co należy do mnie. – Nie jestem twoja! – krzyknęła, kładąc ręce na biodrach i odwracając wzrok. – Jestem kurewsko pewien, że jesteś. Natychmiast rusz tu swój tyłek! – Nigdzie się nie wybieramy. Zostajemy napić się piwa. Zadowolona z siebie Sex Piston nadal ignorowała jego rozkazy. – Tak? – O, tak! Po tych słowach Stud dał znak swoim ludziom. Knox nie tracił czasu i odsunął do tyłu Diamond, zasłaniając ją swoimi plecami. Stud wbiegł 211

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

nabuzowany na górę po Sex Piston. Jednocześnie większa grupa mężczyzn należąca do Blue Horsmen weszła przez frontowe drzwi. Sex Piston próbowała uciec korytarzem, ale wpadła na Vipera, który słysząc całe zamieszanie, ponownie wyszedł z sypialni. – Chwileczkę – powiedział Viper, powstrzymując Sex Piston przed ucieczką. Stud wszedł na górę i zobaczył Vipera przytrzymującego Sex Piston. Wyglądało na to, że ta sytuacja jeszcze bardziej go wkurzyła. – Puść ją, Viper. – Z przyjemnością. Viper uwolnił ramię Sex Piston i zanim mogła się ruszyć, przejął ją Stud. – Pozwól mi odejść – powiedziała, próbując się wykręcić z jego uścisku. – Pike. – Stud odwrócił się i jeden z jego ludzi wszedł po schodach na górę. – Zabierz ją do samochodu. Sex Piston dalej próbowała walczyć, ale wielki facet przerzucił ją przez swoje ramię. Stud odwrócił się do pozostałych kobiet z ekipy Sex Piston. – No więc, możecie iść z nią, albo zostaniecie zaniesione, to jak będzie? T.A. natychmiast poszła za Sex Piston, omijając Studa szerokim łukiem. Natomiast Crazy Bitch i Killyama stały z założonymi na piersiach rękami. – Pierdol się – powiedziała Crazy Bitch. – Odsuń się, skurwielu – warknęła Killyama. Stud nie zamierzał się kłócić. – Rock, Blade. Dwóch ludzi weszło spokojnie po schodach. Zrobili krok do przodu i chwilę walczyli z Crazy Bitch, zanim udało im się zamknąć ją w ciasnym uścisku i przerzucić przez ramię Rocka. Zniósł ją na dół, a ona ciągle groziła, że odetnie mu fiuta. – Blade – rozkazał Stud. 212

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Czy muszę? Stud rzucił mężczyźnie spojrzenie, po którym ten zrobił krok do przodu, łapiąc Killyamę. Kobieta walczyła nieczysto, uderzyła go pięścią w nos i szarpała za ucho, zanim złapał ją i przy głośnym dopingu publiczności wyniósł do samochodu. – A teraz, który z was dotknął Sex Piston? Groźba wisiała w powietrzu. – Żaden z nas jej nic nie zrobił. Wpadła tu i zaczęła walczyć z naszymi kobietami. – Ostro zareagował Viper. – Czy to prawda? – Stud zapytał Diamond. – Tak. – odpowiedziała zza pleców Knoxa. Spojrzał na kobiety stojące na korytarzu. Bliss stała w szlafroku i miała podbite oko. Włosy Evie były totalnym bałaganem, miała na sobie koszulkę Traina. – Sądzę, że nie chcielibyście zamieniać Killyamy na żadną z tych kobiet, prawda? – żartował Stud. – Nie. Viper najwyraźniej nie był w nastroju do żartów, chociaż rozczarowanie na twarzy Studa kazało jej wątpić, czy faktycznie żartował. – Tak myślałem. – Stud odwrócił się i zszedł na dół po schodach. – Wybaczcie zakłócenie imprezy. Już po raz drugi jesteśmy waszymi dłużnikami. – Nie dopuść do powtórzenia tej sytuacji, Stud. Następnym razem, gdy w taki sposób wejdziecie do naszego klubu, wezmę to jako wypowiedzenie wojny. – Viper jasno przedstawił swoje stanowisko. Stud zatrzymał się i odwrócił w jego stronę. – Następnym razem, gdy wpadnę do twojego klubu po nasze kobiety, wojna nie będzie odpowiednim słowem, żeby opisać to, co zrobię. – Stud jasno zaprezentował swój punkt widzenia. 213

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Viper skinął głową. Obaj prezesi doszli do porozumienia. W ciągu kilku minut Stud i jego ludzie opuścili klub, a Knox odsunął się na bok, uwalniając tym samym Diamond. Wszyscy patrzyli na nią z pretensją. – Przepraszam. Diamond miała wyrzuty sumienia z powodu całego zamieszania. – Wasza dwójka musi sobie wyjaśnić całe gówno – powiedział Viper, odwracając się i wracając do swojej sypialni. Knox wziął Diamond za rękę i zaprowadził ją do pokoju po drugiej stronie korytarza.

214

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 21

– Dlaczego zmieniłeś sypialnię? – zapytała Diamond. Pokój był o połowę mniejszy od poprzedniego. Narzuta, która kiedyś zakrywała łóżko królewskich rozmiarów , teraz leżała w poprzek materaca. Nie mogła uwierzyć, że się tu mieścił. – Już nie potrzebuję dużego łóżka. –

Nie

potrzebujesz?

Dlaczego?

–

zapytała

Diamond, uważnie

przyglądając się jego twarzy. Knox nie odpowiedział, zamiast tego zadał jej pytanie. – Skąd ten pośpiech, żeby się ze mną zobaczyć? Byłoby łatwiej, gdybyś wczoraj wieczorem otworzyła drzwi. Nic się nie zmieniło, Diamond. Stała tam i chciała być kobietą, która poradzi sobie z nim, gdy stoi z arogancko skrzyżowanymi ramionami na piersiach, jakby trzymał w ręku wszystkie karty. Chciała być osobą, która miała do siebie więcej szacunku i nie pozwalała się upokarzać. Ale Diamond pragnęła Knoxa. Zatem jeżeli miała szansę zdobyć go i być z nim, zamierzała wykorzystać tę okazję. – Doszłam do wniosku, że nie ma znaczenia, czy ci na mnie zależy, czy nie. – Nie ma? – zapytał zaskoczony, opuszczając ręce wzdłuż ciała. – Nie ma. Myliłam się. To, że zależy mi na tobie nie oznacza, że musisz odwzajemniać moje uczucia.

215

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Jakie uczucia? – zapytał Knox, nadal stojąc bez ruchu. – Jestem w tobie zakochana – wyznała Diamond, patrząc mu prosto w oczy. – Nie, nie jesteś. Diamond skinęła głową. – Jestem. Wiesz, że tak jest i dlatego wtedy odszedłeś. Założę się, że poczułeś ulgę, gdy Sex Piston dała ci pretekst. – Nie potrzebuję wymówek od Sex Piston. Skończyłem – powiedział beznamiętnie Knox. Diamond poczuła ciężar na sercu, chociaż było coś ukrytego w jego spojrzeniu, co dawało jej iskierkę nadziei. Była maleńka, ale postanowiła zrobić wszystko, żeby zadziałała na jej korzyść i nie miała na myśli zakrywania się. – Z czym skończyłeś, Knox? Diamond podeszła i stanęła obok łóżka. Zdjęła koszulkę i udało jej się rozpiąć stanik, uwalniając piersi. Potem usiadła na brzegu materaca, ściągnęła buty. Wstała, żeby rozpiąć i pozbyć się dopasowanych dżinsów. Skopała je na bok i została jedynie malutkich, czarnych majtkach. Powoli wsunęła palec za ich gumkę i zaczęła je zsuwać. W końcu stała przed nim zupełnie naga. Spojrzała na przód jego dżinsów, gdzie widoczne było wybrzuszenie spowodowane erekcją. Ośmielona podeszła do niego, nie zapominając o zmysłowym kołysaniu biodrami. Złapała jego koszulkę i podniosła ją, odsłaniając klatkę piersiową. Nie próbowała jej zdjąć z faceta stojącego nieruchomo jak posąg. Zamiast tego pochyliła się i wzięła między zęby jego sutek. Przygryzła delikatnie, po czym otoczyła go językiem. – Jestem zaskoczona, że jako miłośnik piercingu, nie przebiłeś sobie sutków. – Za dużo walczę, żeby mieć piercing w sutkach. Widziałaś co Killyama

216

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zrobiła z uchem tego biednego drania? – Och – wymruczała Diamond i przeniosła uwagę na jego drugi sutek. – Tak bardzo cię pragnę, Knox. Położył dłonie na jej talii, uniósł ją, żeby mogła mu spojrzeć w oczy. – Jeżeli będę cię pieprzył, to nie będzie znaczyło, że mi na tobie zależy. To nie będzie świadczyło o tym, że kiedykolwiek będzie mi zależało. Jesteś dla mnie tylko kolejną cipką. Wyraz jego twarzy wcale nie złagodniał. Po jego ostrych słowach łzy napłynęły do oczu Diamond. – W porządku. – Cholera jasna, niech to szlag. Na twarzy Knoxa pojawiło się cierpienie, przez co chciało jej się jeszcze bardziej płakać. Wyczuwała targające nim, sprzeczne emocje. Rzucił ją na łóżko, a zanim położył się między jej nogami, ściągnął swoją koszulkę. – Ty, Diamond…. To dla mnie za dużo. Jesteś zbyt słodka, zbyt piękna i kurwa… znaczysz dla mnie za dużo. – Knox trącił nosem jej szyję i zadrżał. – Przestań płakać. – Dobrze. Odnalazł jej usta i daj jej wszystko, czego chciała, a nawet więcej. Pasja, którą zawsze łączyli, nadal istniała, a rozłąka tylko ją spotęgowała. Niechciany ból szarpał ich emocjami. – Nie mogę cię nie kochać, Knox. Wiem, że chcesz mnie tylko ze względu na seks i że będę jedną z wielu z długiej kolejki. Już nie potrzebuję od ciebie słów, Knox. Dzwoniłam, żeby ci to powiedzieć. Ja po prostu potrzebuję ciebie. Splotła dłonie na jego szyi i przyciągnęła do siebie jego głowę. Knox wziął w dłonie jej piersi i uniósł do ust. Znalazł sutek i zassał. Diamond pocierała biodrami wzdłuż jego naprężonej długości ukrytej w dżinsach. 217

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Przesunęła ręce, żeby rozpiąć jego spodnie i gdy pociągnęła za suwak, włożył dłoń pomiędzy jej uda. Czekała na niego mokra i ciepła. Wsunął w nią palec. – Tak bardzo za tobą tęskniłam – wyszeptała Diamond w jego szyję przesuwając dłonie po ogolonej głowie, gdy kolczykiem w języku drażnił jej sutek. Podniósł wzrok i popatrzył jej w oczy. Odsunął się nieco, uwolnił fiuta ze spodni, po czym dłonią rozsunął szerzej jej uda. Przesuwał się wzdłuż jej nagiej, gładkiej cipki, Diamond zesztywniała, gdy wbił się w nią jednym ruchem. Niewiarygodnie erotycznie uczucie jego ciała bez prezerwatywy było czymś, czego nigdy w życiu wcześniej nie doświadczyła. Zadrżała, gdy otarł się o nią piercing jego fiuta. Wpatrywała się w niego. Otworzyła swoje serce i duszę przed mężczyzną, który prawdopodobnie będzie je wyrywał do czasu, aż nic dla niej nie zostanie. Diamond wzięła jedyną rzecz, którą zaoferował… jego ciało. W zamian za to, że bez żalu i pretensji oddała mu wszystko, pozwolił żeby otoczyła ich jej miłość, aż w końcu poczuła jakby dotknęła jego duszy. Knox oparł głowę na jej ramieniu, napierał na nią biodrami, zanurzając kutasa głęboko w jej cipce, która ciasno go otulała. – To jest to, czego od ciebie chcę, Diamond. – To jest twoje, Knox. Weź mnie. Te słowa wywołały w nim burzę, jego ruchy stawały się bardziej szorstkie, gdy zaczynał tracić kontrolę, czując jak go otaczała. – Jeżeli wezmę cię tak, jak tego chcę, będziesz jutro bardzo obolała – ostrzegł Knox. – Zawsze zostaje wanna z hydromasażem – kusiła Diamond, przesunęła dłoń ma jego plecy i podrapała paznokciami. Po tych słowach Knox stracił zahamowania do tego stopnia, że ogromna siła jego uderzeń wprawiła w ruch łóżko, którego wezgłowie obijało się o ścianę. Biodra Diamond stapiały się z jego, krzyczała, gdy jego piercing znalazł 218

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

wrażliwe miejsce. Knox szarpnął biodrami i doszli w tym samym momencie. W końcu uwolnili potrzeby, które tak bardzo ich nakręcały. Położył się obok niej i przyciągnął do siebie. Diamond leżała zrelaksowana i wykończone na jego piersi. Głaskał dłonią jej włosy, prostując splątany bałagan. Ponieważ ostatnio nie sypiała najlepiej, uspokajający ruch wywołał u niej senność. Diamond obudziła się jakiś czas później, gdy Knox obrócił ją na bok. Wyszedł z łóżka, podniósł ją, zaniósł do łazienki i włączył prysznic. Zabrał ją pod ciepły strumień wody, namydlił dłonie i zaczął myć jej gładkie ciało. – Rozsuń nogi – delikatnie rozkazał. Gdy Knox skończył, Diamond wzięła mydło, nałożyła hojnie na dłonie i zaczęła go myć. Umięśniona łagodność wywołała uśmiech na jej twarzy. – Myślę, że straciłeś nieco na wadze. Knox nie wyglądał na zadowolonego. – Może trochę. – Musisz więcej jeść. – Być może wraca mi apetyt. Zróbmy nalot na kuchnię. – To mi się podoba. Myśl, że stracił na wadze z jej powodu wywoływał w jej brzuchu dziwną ekscytację. Wysuszyli się i Knox dał jej parę spodenek oraz za dużą koszulkę, która sięgała jej do kolan. Przeszukał szuflady i znalazł długi do ziemi szlafrok. – Nie przypuszczałam, że masz coś takiego jak szlafrok – powiedziała Diamond. Knox się uśmiechnął. – Dostałem w prezencie od Beth pod choinkę w ubiegłym roku. Każdy facet w kubie taki dostał. Diamond roześmiała się. Spodziewała się, że impreza już się skończyła, ale gdy zeszli na dół,

219

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

okazało się, że było tam jeszcze kilkoro członków. Rider uśmiechnął się półgębkiem, gdy zobaczył co miała na sobie. Oblała się rumieńcem. Weszli do kuchni, w której Cash i Evie jedli kanapki. – Usiądź. Przygotuję nam coś na ząb – powiedział Knox. Usiadła obok Evie, cisza przy stole była krępująca. – Przepraszam, Evie. Straciłam panowanie nad sobą, gdy weszłam do sypialni i pomyślałam, że był tam Knox. To nie jest żadne usprawiedliwienie, ale naprawdę mi przykro. – Twoja siostra jest suką – odpowiedziała Evie, nie do końca gotowa na przyjęcie przeprosin. – Wiem, ale szczerze mówiąc, zamierzała odejść. To ja ją podpuściłam. Diamond wzięła na siebie całą odpowiedzialność za to, co się wydarzyło. – Poważnie? Skinęła głową. – Nie wiedziałam, że mogę być aż tak wściekła – wyznała. – Takie rzeczy dzieją się, gdy ci na kimś zależy, nie sądzisz? – sondowała Evie. – Owszem, ale i tak nie powinnam tego robić. Knox niczego mi nie obiecywał i popełniłam błąd. Powinnam po prostu kopnąć go w tyłek. Cash i Evie wymieli między sobą znaczące spojrzenie. Evie zaczęła coś mówić, ale przerwała, gdy Knox postawił przed Diamond talerz z kanapką i usiadł obok ze swoją przekąską. Było oczywiste, że nie zamierzali kontynuować rozmowy przy Knoxie, więc zmienili temat na duże zamówienie, którego Last Riders spodziewali się w przyszłym tygodniu oraz ilość nowo zatrudnionych pracowników z Treepoint, którzy mieli wspomóc rosnący biznes. – Od kiedy Blue Horsemen przejmują się tym, co robi Sex Piston i jej szurnięta ekipa? – zapytał Cash, ponownie zmieniając temat.

220

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Destructors zostali częścią Blue Horsemen. Myślę, że Sex Piston i jej ekipa wpakowały się w niezłe bagno, pomagając mi zobaczyć się z Knoxem. Stud nie wyglądał na szczęśliwego. – Wtargnięcie do innego klubu jest złamaniem jednej z ważniejszych zasad – wyjaśnił Cash. – Były w środku niespełna dziesięć minut. – Diamond wstawiła się za siostrą i jej przyjaciółkami. – Nie sądzę, żeby Stud brał to pod uwagę – powiedział Cash z uśmiechem, jakby cieszyła go myśl o kłopotach Sex Piston. Diamond nic więcej nie powiedziała, po prostu posłała Cash’owi zirytowane spojrzenie, które zignorował. Ugryzła swoją kanapkę, gdy otworzyły się drzwi do piwnicy. Z zarumienionymi twarzami weszły Jewell i Raci. Były ubrane w długie koszulki i było oczywiste, że nie miały nic pod spodem. Za nimi, z mokrymi włosami i tylko w dżinsach, wszedł Shade. Całą górną część jego ciała, od szyi aż do talii, miał pokrytą tatuażami. Gdy zamykał drzwi, zobaczył zaskoczoną Diamond z kanapką w ustach. Cisza w pokoju była namacalna. Kobiety podeszły do lodówki, żeby przygotować sobie przekąski, a Shade podszedł do baru. Wziął butelkę, sięgnął do szafki po szklankę i podszedł do wolnego miejsca na przeciwko Diamond, której udało się ugryźć kanapkę. Żuła powoli, czując na sobie zdumiewająco niebieskie spojrzenie. Niemal czuła jak pracował jego umysł. Ledwo przełknęła kęs kanapki. – Będziesz potrzebował mojego głosu? – zapytał Shade, patrząc na Knoxa. Podniósł wzrok i odpowiedział: – Tak. – No to zajmij się tym – powiedział, wstając od stołu i zabierając ze sobą butelkę whisky i szklankę.

221

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Obejrzał się przez ramię na Evie i zapytał: – Idziesz? Evie uśmiechnęła się, wstała, odłożyła brudne naczynia do zlewu, po czym podeszła do czekającego na nią Shade’a. Zanim zeszła do piwnicy, rzuciła ostatnie spojrzenie w stronę Knoxa – Zajmę się tym. Knox musiał powiedzieć coś, co Shade chciał usłyszeć, ponieważ opuścił pomieszczenie i zamknął za sobą drzwi. Diamond wróciła do jedzenia. Raci i Jewell podeszły ze swoimi talerzami i usiadły przy stole. – Myślę, że wszyscy musimy po tej długiej nocy wrzucić coś na ząb – powiedziała Raci, nakładając masło orzechowe i galaretkę na swoją kanapkę. Diamond napiła się łyk wody, nie chciała ryzykować zadławieniem. Już raz zrobiła z siebie idiotkę, jej duma mogłaby nie przetrwać konieczności wykonania na niej chwytu Heimlicha o drugiej w nocy. – Skończyłaś? – zapytał Knox. – Tak. Więcej nie przełknę. Wstali, odstawili brudne naczynia, życzyli wszystkim dobrej nocy i wrócili do pokoju Knoxa. – Zmęczona? – zapytał. – Tak. – Połóż się, Gdy się obudzimy, zabiorę cię do domu po jakieś ubrania. Diamond odwróciła się i weszła do łóżka. Nie chciała, żeby zobaczył wyraz jej twarzy. Martwiła się, że od razu odwiezie ją do domu, a nie chciała go jeszcze zostawiać. Knox zgasił światło, położył się obok niej i przycisnął do swojego nagiego ciała. Diamond westchnęła i odprężyła się przy nim. – Co jest? – Zapytał Knox zaspanym głosem. – Czy mogę cię o coś zapytać? – Śmiało. 222

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Z tonu jego głosy wywnioskowała, że wiedział o co chciała zapytać. – Myślałam, że Shade ma coś do Lily. – Owszem, ma. – To o co chodzi z tymi wszystkimi kobietami? – Czy uważasz, że Lily ma coś do Shade? Diamond wiedziała, że Shade i Knox się przyjaźnili, ale chciała być uczciwa. – Nie bardzo. – Stąd te wszystkie kobiety. Doskonale wie, że zarówno Beth jak i Lily chcą, żeby skończyła szkołę. – Czyli czeka? – Tak, czeka. – To co takiego powiedział, gdy siedzieliśmy przy stole? – Chce, żebyś trzymała język za zębami że widziałaś go z innymi kobietami. Jest gotowy dać ci swój głos, jeżeli zdecydujesz się dołączyć do Last Riders. – Co to znaczy? – To, że dostaniesz jego głos, bez konieczności pieprzenia się z nim. Diamond wymamrotała coś pod nosem. – Co powiedziałaś? – Powiedz mu, że będę trzymała gębę na kłódkę. Złączyła ich palce na swoim brzuchu. – Bardzo dobrze. I tak nie zamierzała nic mówić na ten temat. Nauczyła się w klubie ojca, że o pewnych rzeczach po prostu się nie rozmawia. Wtykanie nosa w nie swoje sprawy mogło wpędzić cię w kłopoty, a Diamond nie chciała żadnych problemów z Shade’em. Widziała jak patrzył na Lily i była na tyle inteligentna, żeby się zorientować, że dziewczyna będzie musiała stoczyć tę bitwę na własną 223

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

rękę.

224

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 22

– Czy mogę dostać taką jedną? – zapytała Diamond, podnosząc niewielką latarkę wielkości palca, która rzucała niezwykle silną wiązkę światła. – Nie. Knox włożył jedną z nich do pudła z zamówieniem klienta. – Dlaczego nie? – zapytała Di, zaciskając i rozluźniając dłoń w której trzymała latarkę. – Ponieważ masz już dwie inne latarki – powiedział Knox, sprawdzając kolejną pozycję na zamówieniu. – Ale ta się ładuje, gdy ją ściskam – oznajmiła Diamond. – Tamte są na solary albo na baterie. Co zrobię, jeżeli zasilanie wysiądzie w nocy, nie będzie światła słonecznego, a ja nie będę miała baterii? – Dobra, przyniosę ci jedną. – Ustąpił Knox. – Super. Diamond pomogła mu przygotować dwa kolejne zamówienia. Szykując przedmioty do następnego, usiadła na stołku i przyglądała się zebranym przedmiotom. – A czy mogę dostać coś takiego? Knox nawet nie spojrzał na to co miała w ręku. – Nie – Dlaczego nie? – zapytała Diamond. – Naprawdę tego potrzebuję. 225

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox spojrzał przez ramię na plecak, który trzymała w ręku. – Nie, nie potrzebujesz. W ubiegłym tygodniu już ci jeden kupiłem. Po co ci kolejny? – Skompletowałam już swój plecak ewakuacyjny, ale teraz muszę jeszcze przygotować wersję dla ciebie. – Możesz go zabrać. A teraz dokończmy te zamówienia na zewnątrz. Knox posłał jej zirytowane spojrzenie, ale je zignorowała. Survivalowy biznes Last Rider był nie tylko udany, wręcz przeżywał bum. Zgłosił się na ochotnika na kilka dodatkowych zmian, podczas gdy Viper i Winter rekrutowali nowych pracowników. W ciągu ostatniego miesiąca Diamond od czasu do czasu towarzyszyła mu, gdy pracował, ale zazwyczaj bardziej przeszkadzała, niż pomagała. – Mam wszystko, czego potrzebujemy, Knox… z jednym wyjątkiem. Sądzę, że powinniśmy kupić małą wyspę – powiedziała, podnosząc scyzoryk. – Małą wyspę? – Knox odwrócił się do niej i zabrał nóż z dłoni. – Tak. – Pokiwała entuzjastycznie głową. – Wiedziałeś, że można kupić małą wyspę? Są dość drogie, ale jeżeli będziemy oszczędzać, to moglibyśmy kupić jedną wysepkę za kilka lat. – Diamond… – Knox chciał coś powiedzieć, ale zmienił zdanie. – Dlaczego akurat wyspa? – Ponieważ zombie nie potrafią pływać – odpowiedziała wkładając kolejny przedmiot do pudełka. – Nie potrafią? Knox z całych sił starał się nie parsknąć śmiechem, gdy zorientował się, że mówiła całkiem poważnie. – A potrafią? – zapytała, patrząc na niego podejrzliwie. – Nie wiem, ale na jakiś czas masz szlaban na filmy o zombie.

226

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox raz jeszcze sprawdził zamówienie, po czym zakleił pudło taśmą i umieścił na nim adres i dane do wysyłki. – Czy mogę… – zaczęła Diamond. Knox zabrał jej z ręki mały, składany w tubę namiot. Wsunął dłoń w jej włosy i przyciągną do delikatnego pocałunku. – Diamond – zamruczał Knox. – Co? – zapytała, oddając pocałunek. – Myślę, że Sex Piston nie jest jedyną wariatką w twojej rodzinie.

*** Diamond przesunęła się na łóżku i zanim zaczęła szykować się do pracy, pocałowała Knoxa w ramię. Leżał na brzuchu, nagi w zmiętych prześcieradłach, a ona ustami badała tatuaż na jego plecach. Był dobrze utrwalony w jej pamięci. Składał się z insygniów jednostek specjalnych Navy Seal, czyli kotwicy, wokół której owinięty był wąż z łbem skierowanym ku górze i niepokojącym wzrokiem. Wokół tego wytatuowane były różne przedmioty: dwa rewolwery skierowane w swoją stronę i połączone łańcuchem, talia kart, brzytwa i kastety. Cały tatuaż był wycieniowany. Przesunęła ustami po każdym jego elemencie. Zdążyła się zorientować, że był to klubowy tatuaż i rozszyfrowała większość symboli. Razer był najłatwiejszy do rozszyfrowania, symbolizowała go brzytwa. Knoxa i Ridera przedstawiały rewolwery. Knox nie rozstawał się w zasadzie ze swoją bronią. Ponieważ była prawnikiem, martwił ją ten fakt, więc w końcu wyciągnął portfel i pokazał jej pozwolenie na broń. Rider też nosił broń i nawet nie próbował tego ukrywać. Diamond nie musiała prosić, żeby pokazał jej swoje pozwolenie, zrobił to sam z siebie. Łańcuch i talia kart nadal stanowiły dla niej tajemnicę. Wąż oczywiście symbolizował Vipera, a cieniowanie Shade’a. 227

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Kastety rozszyfrowała całkiem niedawno, gdy Cash wdał się w bójkę z pijanym facetem w barze u Rosie, kiedy wpadli tam na piwo. – Chcesz się pieprzyć? – zapytał sennie Knox. – Robiliśmy to dwadzieścia minut temu. – Diamond roześmiała się przy jego ramieniu i potarła o nie policzkiem. – Rób tak dalej, a w ciągu pięciu minut zrobimy to jeszcze raz – Knox wymamrotał w poduszkę. Diamond odsunęła się, roześmiała i niechętnie opuściła łóżko. – Nie mogę. Muszę iść do pracy. Już jestem spóźniona. Holly chciała ze mną porozmawiać, zanim pójdę do sądu, myślę, że chce poprosić o podwyżkę. Zamierzam jej ją dać, z pewnością jest tego warta. Diamond wzięła prysznic, ubrała się i uśmiechnęła, gdy zobaczyła, że Knox nadal smacznie spał, po czym wyszła z sypialni. Wzięła teczkę i wyszła, nie chciała go budzić. Zeszła po schodach i nacisnęła przycisk odblokowujący jej nowego SUVa. Wciąż czuła się dziwnie wsiadając do drogiego samochodu, ale Knox przekonał ją, że powinna zainwestować więcej pieniędzy niż planowała w bezpieczne auto.

*** Diamond uśmiechnęła się, gdy wyjrzała przez okno i zobaczyła pąki na drzewach. Ładna pogoda sprzyjała naturze. Wyprostowała się, przeciągnęła i ziewnęła. Holly wyszła na wczesny lunch. Zanim zdążyła poprosić o podwyżkę, Diamond zaoferowała jej zmianę warunków zatrudnienia, uwzględniając nie tylko wzrost wynagrodzenia, ale również dodatkowe benefity. Zaskoczona kobieta nie widziała co powiedzieć, więc Diamond uściskała ją i kazała iść na lunch.

228

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Usłyszała dźwięk otwieranych drzwi wejściowych do biura, a po chwili do jej gabinetu wszedł Knox. Zatrzymał się, gdy zobaczył ją za biurkiem. Z wyrazu jego twarzy wnioskowała, że zamierzał ponownie spróbować odejść. Nic nie powiedział, po prostu stał tam i gapił się na nią. Oczy Diamond zaszły łzami, wstała zza biurka i podeszła do niego. Przytuliła go mocno, obejmując w talii i delikatnie całowała wzdłuż jego zaciśniętej szczęki. – Proszę, nie. Proszę, nie, proszę, kochanie, proszę… – błagała Diamond. – Cholera, niech to szlag trafi! Diamond zaczęła się cofać, aż dotarła do biurka. Knox zrzucił z biurka teczkę i telefon komórkowy, położył ją na blacie, złapał nogi pod kolanami i przyciągnął do siebie jej biodra. Wsunął palce pod materiał majtek i odnalazł ją ciepłą i gotową na więcej. Szarpnięciem uniósł jej spódnicę oraz rozerwał materiał bielizny. Diamond obserwowała jak odpinał dżinsy i zesztywniała, gdy wyciągnął z nich fiuta. – Knox? – Co? Niezadowolenie w jego głosie wywołało uśmiech na jej twarzy. – Możesz zasłonić rolety?

*** Buty Knoxa zaskrzypiały na wiosennej, jeszcze nieco zmarzniętej ziemi, gdy zsiadł z motocykla, który zaparkował obok starego kominka w rodzinnej posiadłości Casha. Ruszył górską ścieżką, która była zrobiona przez wiele pokoleń rodziny Casha. Obaj z Knoxem pilnowali na zmianę, żeby była oczyszczona. Zatrzymał się na szczycie góry i spojrzał w dół na ogromne drzewa. Obserwował rozciągające się w dole Treepoint. Wziął głęboki oddech i wypuścił powietrze z płuc. Na zimnym powietrzu poranka powstała para. 229

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Cieszył się, że przekonał Diamond do założenia płaszcza, gdy wychodziła do kościoła razem z Beth, Winter i Evie. Pozornie słoneczny dzień był raczej zimny, więc odmroziłaby sobie tyłek, zanim dotarłaby do samochodu. Knox skręcił, zmierzając w stronę rodzinnego cmentarza Adamsów. Stare nagrobki przeplatały się z nowszymi, dając świadectwo temu, jak długo istniało już to miejsce. Stanął przed płytą z różowego marmuru i spojrzał w dół. Cash zaoferował mu miejsce, w którym mógł pochować swoją młodą żonę. Podobnie jak Knox, nie miała innej rodziny, więc przyjął propozycję przyjaciela. – Sunshine. – Jego zbolały głos wypełnił ciszę cmentarza. Padł na kolana obok jej grobu, przez ubranie nie czuł chłodu zamarzniętej trawy. Głos Knoxa załamał się, gdy z nią rozmawiał. – Obiecałem, że zawszę będę cię kochał i nikt inny nie zajmie twojego miejsca. I wiesz, Sunshine… próbowałem jej nie kochać. Starałem się trzymać od niej z daleka i odejść, ale nie mogłem. Gdy zrozumiałem, że ją kocham, usiłowałem nie oddać jej swojej duszy. Chciałem zachować tę część dla ciebie, zachować jako naszą. Na zawsze, Sunshine… to jest to, co obiecałem ci w dniu naszego ślubu oraz w dniu, gdy pochowałem cię na tej górze… Ale teraz muszę złożyć tę obietnicę komuś innemu. Kocham ją, Sunshine. Stała się częścią mojego życia, a gdy patrzę w jej oczy, widzę tę samą obietnicę, którą złożyłem tobie. Obietnicę, którą muszę jej dać. Nie zostawiam cię. Zawsze będziesz ze mną, będziesz częścią życia… mojego i Diamond. Knox poczuł dotyk na ramieniu i ciepło ogarnęło całe jego ciało. Odwrócił się, żeby zobaczyć, kto za nim stał. – Przepraszam, nie chciałam cię przestraszyć. Rachel Porter patrzyła na niego i cały czas trzymała dłoń na jego ramieniu. Skierowała wzrok na nagrobek, po czym popatrzyła ponownie na niego.

230

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Moi rodzice są tam pochowani. W niedzielę po mszy zazwyczaj przynoszę mamie kwiaty i opowiadam jej, co się dzieje w naszym życiu. Nie byłaby zadowolona z tego, że moi bracia prowadzą rodzinny biznes. Nigdy nie dbała ile pieniędzy to przynosiło, zawsze powtarzała, że „Bóg być może nie da ci tego, co chcesz, ale z pewnością da ci to, czego potrzebujesz”. Rachel zdjęła rękę z jego ramienia i cofnęła się. Bez słowa podeszła na skraj cmentarza i stanęła przed dwoma nagrobkami, na jednym z nich położyła kwiaty. Knox usiadł, ogrzewały go wiosenne promienie słońca. Czuł się winny, ponieważ w ciągu kilku ostatnich miesięcy stopniał jak szron pokrywający trawę, usuwając tym samym ostatnią barierę, powstrzymującą go przed ofiarowaniem Diamond swojej miłości.

231

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 23

Diamond wyszła z kościoła w towarzystwie Evie, Beth i Winter. Każda z nich podziękowała i skomplementowała pastora Dean’a za ceremonię. – Stajesz się stałą bywalczynią moich mszy i nie słyszałem ostatnio żadnej Adele. Z tego wnioskuję, że nieźle sobie radzisz, prawda? Diamond zarumieniła się, a pozostałe kobiety uważnie przysłuchiwały się ich rozmowie. – Owszem. Pastor Dean roześmiał się, ale udało się jej uniknąć następnych pytań, ponieważ pojawili się kolejni parafianie, chcący porozmawiać z duchownym. Zmierzały do SUVa Beth, zaparkowanego przy kościele. Wszystkie, z wyjątkiem Diamond, wsiadły do samochodu. – Zamierzam iść do biura i zająć się kilkoma sprawami formalnymi, które muszę skończyć, zanim pójdę jutro do sądu. Zadzwonię do Knoxa, gdy będę gotowa wrócić do domu. – Jesteś pewna? – zapytała Beth. – Tak, wolę teraz poświęcić na to godzinę, niż odkładać to do wieczora. – Podrzucić cię? – Myślę, że spacer dobrze mi zrobi – z uśmiechem odpowiedziała Diamond.

232

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– W takim razie do zobaczenia później – rzuciła Beth, zamykając drzwi, a pozostałe kobiety pomachały do niej. Diamond przeszła przez parking i zmierzając do cichego biurowca, przecięła pustą ulicę. Chciała otworzyć drzwi, ale okazało się, że nie były zamknięte. Nie była tym specjalnie zaskoczona, ponieważ zazwyczaj ktoś był w budynku, w którym znajdowały się cztery odrębne firmy, dwa na dole i dwa na piętrze. Okna jej biura wychodziły na ulicę, natomiast firma ubezpieczeniowa, z którą dzieliła piętro, miała widok na tyły budynku. Prawdopodobnie ktoś miał wypadek i pracownik ubezpieczyciela przyszedł dopełnić formalności. Diamond weszła po schodach i zauważyła, że światła w firmie obok były wyłączone. Zmarszczyła brwi. Podeszła do drzwi swojego biura i chciała je otworzyć, gdy nagle stanęła w nich jej sekretarka. – Holly, co ty tu robisz… Nagle ktoś jej przerwał i popchnął na tyle mocno, że upadła na podłogę w biurze. Holly próbowała ją złapać, ale nieznajoma ręka odepchnęła ją z drogi. Diamond usłyszała trzask zamykanych drzwi, oparła się na dłoniach i kolanach. – Przestań, Mitch! – krzyknęła Holly, gdy Diamond stanęła i poczłapała w kierunku swojego gabinetu. – Zamknij się, Holly. Człowiek, którego Holly nazwała Mitch popchnął ją do przodu. Diamond upadła przed biurkiem, które wyglądało na dokładnie przeszukane. – Nie rozumiem – powiedziała Diamond, zerkając na swoją sekretarkę, która z przerażeniem obserwowała całą akcję. – Bardzo mi przykro, Diamond. Nie chciałam, żeby to wymknęło się spod kontroli. – Bierz to, czego potrzebujesz, Holly i spadamy stąd. Holly zignorowała Mitcha.

233

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Kilka razy próbowałam z tobą porozmawiać, ale byłaś zajęta, albo ja za bardzo się bałam i stchórzyłam. Nie wiedziałam, co zrobić – zaczęła Holly. – Holly? – Dochodzący zza kanapy głos małego dziecka zwrócił uwagę Diamond. – Wszystko w porządku, Logan. Siedź tam, wychodzimy za kilka minut – powiedziała Holly. Diamond spojrzała na chłopca i doznała olśnienia. – O Boże, czy to jest…? Holly skinęła głową, a w jej oczach widać było błaganie o zrozumienie. – Vincent Bedford zatrudnił mnie jako opiekunkę Logana. Wynajął dla nas dom w Jamestown, ale gdy został aresztowany, Samantha przeniosła nas tutaj, do Treepoint, żebyśmy byli bliżej niej. Po tym jak jej ojciec poszedł do więzienia, nie miała pieniędzy, więc przestałam pobierać od niej pensję i znalazłam pracę, żeby nas utrzymać. Mitch, mój chłopak, pilnował Logana, gdy byłam w pracy. Mieliśmy się gdzieś przenieść. Sam chciała zacząć wszystko od nowa. W dniu swojej śmierci, Samantha zadzwoniła i powiedziała, że ma wystarczająco dużo pieniędzy, żebyśmy mogli wyjechać z miasta. Po jej śmierci nie wiedziałam, co zrobić. Do dnia, w którym przekazałaś mi notatki ze spotkania z babcią Samanthy nawet nie wiedziałam, że miała jakiś krewnych. Bałam się, że po śmierci Sam wszyscy stwierdzą, że porwałam Logana. Nie wiedziałam, co robić. – Holly wzięła głęboki oddech. – Musimy iść, Holly – powiedział Mitch. – Nie musicie uciekać, Holly. Nie zrobiłaś nic złego. Dlaczego przyszłaś dzisiaj do biura? – Zaoszczędziłam dość pieniędzy, żebyśmy mogli wyjechać z Treepoint, ale najpierw chciałam zobaczyć raport z autopsji Sam. Logan dużo choruje, a po śmierci Sam nie możemy już korzystać z jej ubezpieczenia. Pomyślałam, że jeżeli zobaczę raport z sekcji to dowiem się, co mu jest. Szukałam wszędzie, 234

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

jednak nie mogłam znaleźć dokumentu. Wtedy pomyślałam, że trzymasz go w zamkniętej szufladzie, do której nie mam klucza. Mitch miał ją dla mnie otworzyć, a potem zamierzaliśmy opuścić miasto. Diamond podeszła bliżej i przyjrzała się ciemnym, kręconym włosom chłopca, który wyglądał dokładnie tak, jak jego ojciec. Miał bladą skórę i ciemne cienie pod oczami. Był ślicznym, małym chłopcem, ale nie wyglądał tak zdrowo jak powinien. – Nadal wyjeżdżamy – rzucił Mitch do Holly. Diamond zignorowała chłopaka sekretarki, starając się wytłumaczyć dziewczynie powagę stanu zdrowia dziecka. – Samantha zmarła z powodu wady genetycznej nerek, Holly. On musi być jak najszybciej zbadany przez lekarza. – O Boże. – Holly spojrzała na Mitcha. – Co my zrobimy? Nie mamy tyle pieniędzy, żeby pokryć takie koszty. Łzy napłynęły jej do oczu, podeszła do chłopca i wzięła go w ramiona. – Nie musisz tego robić, Holly. Jego ojciec będzie w stanie pomóc. A jeżeli nie będzie, to są programy, które… – Mitch? Holly spojrzała zdezorientowana na swojego chłopaka. – Chodźmy, Holly. Dowiedziałaś się wszystkiego, czego chciałaś. Jeżeli zostaniemy, stracisz dziecko. Czy tego chcesz? – Nie, nie chcę, ale nie chcę też, żeby chorował. – Nie zamierzam zostać w tym mieście. Zdecyduj się, zostajesz czy jedziesz ze mną? – Nie obchodzi mnie, co zrobicie, ale to dziecko nigdzie nie jedzie – oznajmił pastor Dean, wchodząc do pokoju.

235

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Diamond poczuła ulgę. Wiedziała, że pastor Dean będzie w stanie zapobiec wywiezieniu Logana, ale Mitch wyciągnął pistolet z kieszeni swojej kurtki. – Mitch, nie! – Wyjeżdżam, Holly. Chodźmy, z dzieckiem czy bez, idziesz ze mną. – Nie mogę zostawić Logana – powiedziała ze łzami. – Odłóż broń, Mitch. – W takim razie zabieramy go ze sobą. Mitch skierował broń w stronę pastora. Zaskoczona Diamond obserwowała, jak duchowny ruszył do przodu, kierując w górę broń chłopaka. Mitch szarpał się, próbując odzyskać kontrolę, gdy pastor uderzył go w nos z wystarczającą siłą, żeby jego głowa mocno poleciała do tyłu, posyłając go na podłogę. Gdy tylko Mitch znalazł się na deskach, Diamond podeszła do biurka i zadzwoniła do biura szeryfa. Holly stała i płakała, kołysząc w ramionach Logana. Prawniczka szybko opisała dyspozytorce sytuację i się rozłączyła. Pastor Dean stał z pistoletem wycelowanym w głowę Mitcha, gdy ten powoli odzyskiwał przytomność. – Nie ruszaj się. Duchowny odbezpieczył broń, wycelował ją w leżącego nieruchomo na podłodze Mitcha. – Diamond? – krzyknęła Holly, gdy szeryf wszedł do pomieszczenia. – Holly? – zawołał Logan, owijając ramiona wokół jej szyi. – Wszystko w porządku, Logan. Holly, uspokój się. Pomogę ci. Dziewczyna patrzyła na nią z nadzieją. – Przykro mi. Źle to wszystko zrobiłam i nie zasługuję na twoją pomoc. – Holly, jesteś moją sekretarką, ale jesteś również moją przyjaciółką. – Pozwolisz mi zachować pracę?

236

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Holly nie była jedyną zaskoczoną osobą. Pastor Dean i szeryf byli równie zdziwieni gestem Diamond. – Oczywiście, nie popełniłaś żadnego przestępstwa. Samantha zatrudniła cię do opieki nad dzieckiem. To nie jest niezgodne z prawem, a ja dałam ci klucz do swojego biura. Dostałaś się tutaj używając klucza, prawda? – Tak. – Usta Holly drżały. – Holly, starałaś się zrobić tylko to, co było w dobrze pojętym interesie Logana. Nie mogę cię za to winić, zresztą wymiar sprawiedliwości też nie może tego zrobić. Wszystko będzie dobrze. Holly nareszcie odetchnęła z ulgą i rozluźniła uścisk, w którym trzymała już spokojniejszego Logana. – No dobrze, więc mamy jasność, że nie popełniła żadnego przestępstwa, a co z facetem leżącym na podłodze z pistoletem wycelowanym w jego głowę? – Szeryf wskazał na Mitcha. – Można go aresztować za usiłowanie zabójstwa – powiedział pastor Dean, uprzedzając Diamond. Nie powinien się martwić. Pomyślała Diamond. Zamierzam się upewnić, że Mitch spędzi w więzieniu sporo czasu. Spojrzała na pastora Dean’a. – Widziałeś ich przez okno, prawda? – Tak. Cholera, widział ją i Knoxa tamtego popołudnia, gdy Knox zignorował jej prośbę o zasłonięcie rolety. Z jego rozbawionego wyrazu twarzy wnioskowała, że miał niezły pokaz. Przy pierwszej nadarzającej się okazji zamierzała kupić zasłony. To było ostatnie przedstawienie z nią i Knoxem w rolach głównych, które miał okazje oglądać.

237

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

*** Gdy rozległo się pukanie do drzwi pani Langley, Diamond poszła je otworzyć. Porterowie stali na ganku, bladzi i nerwowi. Wątpliwości w zakresie przestrzegania prawa przez ich rodzinę nie zbijały ich z tropu, ale perspektywa opieki nad dzieckiem śmiertelnie ich przerażała. – Zapraszam. Diamond szerzej otworzyła drzwi, pozwalając czteroosobowej rodzinie wejść do środka, po czym je za nimi zamknęła, wskazując drogę do salonu. Holly siedziała z Loganem na kanapie, a pani Langley zajęła miejsce z jego drugiej strony. Prawniczka nie była w stanie powstrzymać łez, gdy starsza pani po raz pierwszy zobaczyła prawnuka. Gdy Diamond zobaczyła reakcję Porterów, zyskała potrzebną jej pewność, że to co zrobiła, było właściwe. Dustin zrobił niepewny krok do przodu, jego bracia i siostra trzymali się z tyłu, pozwalając mu na spotkanie z synem bez przytłaczania malucha swoją obecnością. – Czy jesteś pewna, że jest mój? Dustin starał się ukryć emocje, ale nie był w stanie powstrzymać napływających do oczu łez. – Zależy od wyników testów DNA, ale jestem przekonana, że tak – zapewniła go Diamond. – Uważam, że kręcone włosy i oczy są całkiem niezłymi wskazówkami, ale sądzę, że tak naprawdę potwierdza to imię, które mu dała. – Jak dała mu na imię? – Nazwała go Logan. Tak miał na imię twój ojciec, prawda? – pani Langley zapytała Dustina. Diamond zauważyła, że Dustin był zdezorientowany, gdy usłyszał imię swojego syna. 238

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Kiedyś powiedziałem Sam, że gdy się ożenię i będę miał dzieci, zamierzać synowi dać imię po moim tacie. Jego chropowaty głos doprowadził Rachel do płaczu. Greer objął siostrę ramieniem. Dustin ostrożnie podszedł do małego chłopca, siedzącego w ciszy obok Holly. Powoli osunął się na kolana. – Cześć, Logan. Witaj w domu.

239

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 24

Diamond późno wyszła ze swojego biura, znowu będzie spóźniona. Nienawidziła takich sytuacji, gdy była umówiona z Knoxem. Zawsze wykorzystywał to jako pretekst do ukarania jej z pomocą jednej ze swoich diabelskich tortur. Wjechała na parking obok swojego mieszkania i zauważyła, że już na nią czekał. Zaparkowała samochód. – Cholera – zaklęła Diamond pod nosem. Widziała uśmiech na jego ustach, zanim wszedł za nią do środka, żeby zabrać jej spakowaną na weekend torbę. Podała mu ją, żeby mógł przymocować ją do motocykla. – Byłoby łatwiej, gdybyś zostawiła w klubie kilka dodatkowych ciuchów – stwierdził Knox, wsiadając na motocykl i podając jej kask. – Chciałabym, ale tylko po warunkiem, że będą na swoim miejscu, gdy będę ich potrzebowała. Dziewczyny potrafią wręcz zrywać z siebie ubrania. Knox roześmiał się i uruchomił silnik. Jego uśmiech przyspieszył bicie jej serca w czasie jazdy do klubu. Ostatni miesiąc, od czasu gdy Dustin odzyskał syna, był dobry. Badania DNA potwierdziły jego ojcostwo i Holly doszła z nim do porozumienia w kwestii pozostania w życiu Logana. Nadal była też sekretarką Diamond, ale już dłużej nie obawiała się, że ktoś odkryje jej sekret. To dało jej pewność siebie, której wcześniej nie miała.

240

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox również zmienił się w ciągu ostatniego miesiąca, zachowywał się swobodniej i był w stosunku do niej bardziej czuły. Gdy wychodziła od niego rano, już się nie obawiała, że widzieli się po raz ostatni. Holly nie była jedyną osobą, która zyskała pewność siebie. Klubowy parking był już zatłoczony, gdy podjechali na miejsce. Knox zaparkował i zabrał jej walizkę. Gdy weszli, tłok wręcz utrudniał przejście przez pokój. – Dzisiaj jest tu prawdziwy tłum – powiedziała Diamond. – Przyjmujemy dzisiaj jedną z kobiet na członka klubu – odpowiedział Knox. – Och. Serce Diamond opadło. Sex Piston powiedziała jej, że kobiety potrzebowały sześciu głosów od ośmiu pierwszych członków klubu, żeby wstąpić w szeregi Last Riders. Żeby dostać głos musiały uprawiać z nimi seks, albo doprowadzić ich do orgazmu. Gdy wchodziła na górę, żeby się przebrać, przyglądała się twarzom kobiet. Starała się nie myśleć o nadchodzącej nocy, gdy brała prysznic i ubierała się w pokoju Knoxa, który cierpliwie na nią czekał. W ciągu kilku ostatnich miesięcy brała udział w kilku piątkowych imprezach, ale po kolacji i kilku drinkach szli sami na górę Nie pytała jak często był z innymi kobietami, ponieważ przyjęła zasadę, żeby nie pytać i odepchnąć zmartwienia tak daleko, jak to tylko była w stanie. Neverland nigdy nie był idealnym miejscem. Nie chciała odchodzić, ale bała się, że jeżeli zapyta, a on powie prawdę, to będzie musiała odejść, zejść na ziemię i straci Knoxa. Jej sposób myślenia był pokręcony, ale podobnie jak hazardzista grający o duże stawki, weszła w to cała. Miała nadzieję, że gdy on już z nią skończy, będzie miała wystarczająco dużo pieniędzy, żeby spłacić hipotekę za swoją duszę, ponieważ to właśnie było jej zabezpieczenie. 241

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Knox obserwował jak ubierała nową, niebieską, dżinsową spódnicę, która zasłaniała jej tyłeczek. Na widok czarnego topu, pod którym nie miała stanika, zaświeciły mu się oczy, a gdy uniosła zwiewną koszulkę, wiązaną na piersi, chciał ją natychmiast zabrać do łóżka. Diamond szybko podeszła do drzwi i położyła dłonie na jego piersi. – Kiedy kupiłaś te ciuchy? – Byłam na zakupach z Jewell i Raci. Knox wsunął rękę między jej uda i ściągnął jej jasnoniebieską bieliznę. – Knox, oddaj mi moje matki. – Nie, to twoja kara za spóźnienie. – Nie pójdę na dół bez bielizny – zaprotestowała Diamond, gdy rzucił jej majtki na komodę. – Nikt nawet nie zauważy – powiedział, zabierając ją z pokoju. Schodząc po schodach, Diamond zauważyła, że impreza się rozkręciła, gdy byli na górze. Jewell była pomiędzy nogami Ridera i ssała jego fiuta, a Ember tańczyła między Cashem i Trainem. Poszli do baru, gdzie Evie rozmawiała z Shade’m i Bliss. Evie podała jej piwo. – Dzięki Evie. – Jadłaś kolację? – zapytał Knox, biorąc łyk swojego piwa. – Tak, kupiłam coś wcześniej – powiedziała Diamond, nie patrząc na Shade’a. W ciągu ostatnich kilku miesięcy poznała go trochę lepiej. Z pewnością bardziej niż udało się to Winter lub Beth. Nie próbował przed nią ukryć kobiet, z którymi dzielił łóżko. Knox był dominującym kochankiem, ale Diamond miała wrażenie, że Shade był prawdziwym rarytasem. Szczerze mówiąc, nie była w stanie wyobrazić sobie kruchej Lily z tak twardym facetem, jakim był Shade. – Chodźmy zatańczyć. Knox przerwał jej rozważania, złapał za rękę i poprowadził na parkiet. 242

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Gdy zatańczyli do kilku szybkich utworów, ocierając się o siebie, Diamond poczuła rosnące ciepło i pożądanie. Czuła się nieco zakłopotana, nie mając na sobie bielizny, ponieważ taneczne ruchy powodowały nieustanne drażnienie jej cipki. Gdy zgasły światła, muzyka zwolniła. Knox obrócił ją, ustawiając jej tyłek przy swoim kroczu. Ocierał się o nią, udowadniając, że był tak samo mocno nakręcony jak ona. Potem wrócili do baru i dokończyli swoje drinki. Wziął dla nich dwie butelki wody mineralnej, znalazł wolną kanapę i pociągnął ją w dół. Posadził ją na swoich kolanach i wtulił się w jej piersi. – Knox. – Diamond poruszyła się na jego fiucie. – Jesteś gotowa pójść na górę? – Tak. Diamond objęła go za szyję, a on wstał, poniósł ją i zaniósł na piętro. Na szczycie schodów zauważyła, że drzwi do pokoju Vipera były otwarte. – To dopiero drugi raz, gdy Viper zaprasza do siebie, odkąd jest ze swoją ładną dziewczyną. W bezpardonowy sposób Diamond dowiedziała się, że otwarte drzwi sypialni oznaczały, że każdy, kto był w środku zapraszał pozostałych członków klubu do obserwowania lub dołączenia do zabawy. Pewnej nocy poszła do pokoju Jewell pożyczyć szampon i była zakłopotana faktem, że zastała ją z Riderem i Trainem. Zamiast iść do swojej sypialni, Knox skierował się do pokoju Vipera. Diamond zamarła, nie wierzyła, że naprawdę ją tam zabierze. Nie powinna go nie doceniać, ponieważ wszedł do pokoju bez najmniejszego zawahania. Diamond zrobiła wielkie oczy, gdy zobaczyła zupełnie nagą Winter, leżącą na łóżku, z twarzą wykrzywioną pożądaniem, gdy Viper pieprzył jej cipkę. Uniosła powieki i zauważyła, że Knox wprowadził Di do pokoju. Usiadł na kanapie obrócił Diamond tak, że siedziała tyłem do Vipera i Winter. Przesunął ją na swoje kolana i pocierał dłonią w górę i w dół jej uda, 243

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

przesuwając spódniczkę na wysokość jej tali i eksponując jej nagi tyłek. – Knox… – zaczęła protestować – Spróbuj. Jeżeli ci się nie spodoba, wyjdziemy stąd. Położył rękę na jej karku i pociągnął w dół, żeby zawładnąć jej ustami w namiętnym pocałunku, który na chwilę ją rozproszył. Językiem sprawdził strukturę jej warg, zassał dolną, po czym wsunął język w jej rozchylone usta. Badał wilgotne ciepło, palcami masował jej łechtaczkę, aż Diamond sama zaczęła poruszać swoją ręką przy jego dłoni. Wilgoć otuliła jego palce, gdy rozsunął jej pulchne wargi, przygotowując Diamond do zbliżającego się orgazmu. Po chwili wsunął palec w jej cipkę. Nie była w stanie powstrzymać niskiego jęku rozkoszy, który uciekł z jej ust, gdy kontynuowała eskalację swojej pasji, aż pozbyła się całej samoświadomości i jedyne, co się liczyło, to budujący się w niej orgazm. – Wyrko czy kanapa? Nie zarejestrowała męskiego głosu, który pojawił się w pokoju, nawet wtedy, gdy Viper odpowiedział: – Kanapa. Train usiadł obok Knoxa na kanapie. Miał rozpiętą koszulę, eksponując umięśnioną klatkę piersiową i szczupłe biodra i częściowo rozpięte spodnie. Siedział tam, nie odzywał się i nie próbował dotknąć Diamond, chociaż Knox ściągnął jej top, pozwalając Train’owi zobaczyć jej nagie piersi. Pomimo tego, Train nadal nie próbował jej dotknąć. Diamond była bliska orgazmu, gdy usłyszała kolejny męski głos. – Kanapa czy łóżko? – zapytał Cash. – Kanapa. Diamond usłyszała jak Cash zajął miejsce na fotelu stojącym obok kanapy. Spojrzała w bok i zobaczyła Bliss, która od pasa w dół była naga, a górę osłaniał jej jedynie niewielki, biały, koronkowy top. Diamond próbowała 244

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

przekonać samą siebie do wyjścia i ucieczki do sypialni Knoxa. Wiedziała, że nie będzie to dla niego stanowiło żadnej różnicy. Zamierzał spędzić noc na pieprzeniu jej, ale zrobienie tego na oczach kilku innych mężczyzn dodawało temu więcej pikanterii. Zauważyła, że Cash rozpiął dżinsy i uwolnił z nich fiuta. Założył prezerwatywę, uniósł Bliss i zsunął na swoją długość. Głowa Diamond opadła na ramię Koxa. – Obserwuj jak ją pieprzy. To piekielnie gorące. Odwróciła głowę, obserwując jak Bliss poruszała się w górę i w dół na kolanach Casha. Knox uniósł Diamond i przesunął na kolana Traina. Rozpiął swoje dżinsy i wyciągnął swojego fiuta. Patrzył na nią, jego oczy były skupione na jej ustach. Diamond nie mogła uwierzyć w to, co zamierzała zrobić. Pochyliła się i wzięła w usta kutasa Knoxa. Wciągnęła go głęboko, oddając mu swoje usta dokładnie tak, jak chciał. – Właśnie tak, Diamond – wymruczał Knox. Wsunął rękę w jej włosy, przytrzymują ją, gdy pieprzył jej usta. Bawiła się piercingiem wokół główki jego fiuta dopóki nie naprężył się jeszcze bardziej i doszedł. Gdy skończyła, usiadła i była dumna z siebie, że doprowadzenie go do orgazmu nie zajęło jej za dużo czasu. Knox wstał, popatrzył w dół na Diamond, zostawiając ją na kolanach Train’a. Odwrócił ją twarzą w kierunku łóżka Vipera, żeby mogła lepiej widzieć Cash’a i Bliss. Uklęknął, rozsunął jej nogi i przyłożył dłoń do swoich ust. – Spodoba ci się, Diamond. Knox przysunął twarz do jej cipki i lizał jej łechtaczkę, niemal sprawiając, że doszła po jednym ruchu jego języka. Gdy kolejny raz przesunął językiem po jej jedwabistym ciele, poczuła mrowienie i nie mogła zrozumieć tego uczucia, za bardzo przepełniało ją pragnienie urzeczywistnienia tego, co się działo. – Co? – zapytała Diamond. 245

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

Nagie plecy Traina zadrżały w odpowiedzi na jej reakcję. – Musi tam mieć swój mały wibrator. – Train przesunął usta na jej szyję i wyszeptał przy jej wrażliwej skórze: – Nigdy wcześniej tego na tobie nie używał? Po czym przeniósł dłonie na piersi Diamond, ścisnął mocno jej sutki, aż zapiszczała. Trzymał je przez kilka sekund, po czym uwolnił. Diamond poczuła lekkie ukłucie bolesnej przyjemności. Wypchnęła biodra w kierunku wirującego języka Knoxa, czując się tak dobrze, że przez chwilę miała wrażenie omdlenia. Zesztywniała, orgazm przyniósł jej ulgę, ponieważ uznała, że nie byłaby w stanie znieść więcej. Knox odsunął ją od Traina, usiadł na kanapie i ponownie posadził na swoich kolanach. Diamond drżała i ciężko oddychała. Uspokoił jej ciało, pocierając dłonią w górę i w dół jej uda. Za plecami słyszała jęki Winter, ale nie miała siły, żeby się odwrócić i patrzeć. Train podszedł do Bliss, która nadal siedziała na kolanach Cash’a. Przechyliła się na bok i wzięła w usta jego fiuta. Train zasyczał z przyjemności, nie pozostawiając wątpliwości, że to nie potrwa długo. Knox wstał z bezwładnym ciałem Diamond przyciśniętym do swojej piersi. Twarz zakopała w jego szyi, gdy zaniósł ją do swojej sypialni i nogą zatrzasnął drzwi. Zaniósł ją do łóżka i położył na kołdrę. – Czy wszystko w porządku? – zapytał Knox, ściągając jej spódnicę i buty. – Mmm hmm – wymamrotała Diamond. Knox uśmiechnął się i położył obok niej, przyciągając ją do swojej piersi. Diamond leżała częściowo na nim, uniosła udo i położyła na jego biodrze. – Zamierzasz kopnąć mnie za to w jaja? – Nie. Może powinnam, ale jest mi zbyt dobrze, żeby się teraz tym przejmować. Knox głaskał dłonią jej splątane loki. 246

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Diamond? – Knox, nie jestem zła, ale jeżeli będziesz mnie nadal dręczył, mogę się naprawdę wykurzyć. Bawisz się moim poorgazmicznym stanem. Pierś Knoxa zadrżała w tłumionym śmiechu pod jej policzkiem. – Nie chciałbym, żebyś się wkurzyła. Idź spać. Możemy porozmawiać jutro. Diamond udawała, że zasnęła, czuła, jak Knox zrelaksował się przy niej. Zadręczała się do białego rana, gdy słońce wzbiło się nad horyzont. Sądziła, że chciał porozmawiać o jej powrocie do rzeczywistości. Jakiś czas później Diamond przewróciła się, nadal pogrążona w półśnie. Spojrzała na zegarek i stwierdziła, że było południe. Odwróciła się, żeby obudzić Knoxa, ale nie była zaskoczona faktem, że nie znalazła go w łóżku. Wendy i Piotruś Pan też nigdy nie mieli swojego szczęśliwego zakończenia, wyglądało na to, że z nią będzie podobnie.

247

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

ROZDZIAŁ 25

Diamond właśnie wyszła spod prysznica i się ubrała, gdy zadzwoniła jej komórka. Żołądek jej ścisnęło, kiedy zobaczyła na wyświetlaczu imię Knoxa. – Halo. – Wstałaś w końcu, śpiochu? – Wesoły głos Knoxa nieco podniósł ją na duchu. – Tak, wyszłam spod prysznica. – Dobrze – spoważniał. – Chcę, żebyś za godzinę spotkała się ze mną w pewnym miejscu. – Dobry nastrój ponownie opuścił Diamond. – Możesz pożyczyć SUVa Beth, kluczyki są już w stacyjce. – Co to za adres? Wiedziała, że nie było sensu odkładać tego, co nieuniknione. Powtórzyła adres, który jej podał i rozłączyła się. Usiadła na brzegu łóżka, wpatrując się w mijające na zegarze minuty. Zdążyła już dość dobrze poznać Treepoint, a ze wskazówkami Knoxa nie powinna mieć żadnych problemów ze znalezieniem tego adresu. Jeżeli nie chciała się spóźnić, musiała już wyjść. W sumie rozważała spóźnienie, ale nie chciała Knoxa zmuszać do czekania. Wstała, wyprostowała się, zebrała swoją dumę i postanowiła tym razem zaakceptować jego decyzję o zakończeniu tego, co było między nimi, bez załamywania się i błagania. Wyszła z pokoju, zeszła na dół. Na twarzach członków klubu pojawił się niepokój, gdy

248

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

zobaczyli jej bladą twarz, ale nie zauważyła ich reakcji. Udało jej się utrzymać swoje postanowienie całą drogę do SUVa Beth. Wsiadała, ruszyła do miasta, ale z każdym kilometrem jej determinacja słabła. Mogłaby poprosić o więcej czasu. Z jej oczu popłynęło kilka łez. W międzyczasie wjechała na podjazd dużego domu, którego nie znała. Wysiadła z samochodu i podeszła do drzwi. Wcześniejsza determinacja zniknęła, wiedziała, że jeżeli będzie musiała, padnie na kolana i będzie błagać. Nie zamierzała pozwolić odejść temu wielkiemu kretynowi. Czegokolwiek by nie powiedział, należał do niej. Diamond już miała zapukać do drzwi, ale powstrzymała ją notatka przymocowana do nich taśmą. Diamond, drzwi są otwarte. Wejdź. Czekam. Przeczytała dwa razy tą krótką informację, po czym zebrała w sobie całą odwagę, żeby otworzyć drzwi. Weszła do całkowicie umeblowanego, średniej wielkości salonu. Niepewnie zrobiła krok do przodu i zauważyła walizkę stojącą przy schodach. Usłyszała dochodzącą z góry muzykę. Powoli weszła po schodach na piętro, gdzie zauważyła otwarte drzwi do pokoju, z którego dochodziły dźwięki jakiegoś utworu. Diamond weszła do pokoju i zatrzymała się. – Knox. Wyciągnęła rękę i przytrzymała się futryny. Sypialnia była urządzona meblami z jej mieszkania. Był tam jej kredens, komoda, krzesło z przewieszoną na nim koszulą. Wszystko było dokładnie takie, jak zostawiła. Wszystko idealnie jak w jej sypialni, z wyjątkiem łóżka. W pokoju stało ogromne, królewskich rozmiarów łóżko, przykryte piękną kołdrą. – Nie rozumiem – powiedziała Diamond. – Jeżeli ci się nie podoba, możemy wybrać coś innego. Pomyślałem, że to całkiem niedaleko twojego biura i cały czas dość wygodne dla mnie, żeby wpaść 249

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

na chwilę, gdy nie będziemy zajęci w pracy. Diamond nie mogła oderwać wzroku od Knoxa. – Czy to… to co masz na sobie… to jest to… Knox podszedł i stanął przed nią. – Mundur zastępcy szeryfa – potwierdził Knox. – Szeryf w ciągu kilku miesięcy chce przejść na emeryturę. Jest już zmęczony, Diamond. Chce zostawić miasto komuś, komu będzie mógł zaufać. Prze kilka miesięcy będę jego zastępcą, w tym czasie mnie przeszkoli, żebym mógł przejąć jego zadania. Burmistrz już zatwierdził ten plan i nie sądzę, żeby rada miejska miała coś przeciwko temu rozwiązaniu. – Zamierzasz być szeryfem? – zapytała z niedowierzaniem Diamond. – Tak. Będę miał stałą pracę. Chcę, żebyś się tu ze mną wprowadziła. – Jesteś tego pewien, Knox? – Jestem tego pewny, Diamond. Kocham cię. Uklęknął przed nią i patrząc w jej oczy, powiedział. – Potrzebuję cię. Nie oczekuję, że mi uwierzysz, ale mogę być mężczyzną, którego potrzebujesz. Mogę być niezawodny, wierny i będę tutaj dla ciebie i naszych dzieci. Kocham cię, Diamond. Zawsze będę cię kochał. Nie dotknąłem innej kobiety od tamtego pierwszego razu z tobą. – Nawet gdy tyle czasu nie byliśmy razem? Diamond była zaskoczona. – Nawet wtedy. To dlatego oddałem swoje łóżko – wyznał Knox. – Ja też cię kocham, Knox. – Uśmiechnęła się do niego Diamond. Cienie z jego twarzy zniknęły. Piękne oczy były jasne, nie skrywał już swoich uczuć wobec niej. Po jej słowach wstał, podniósł ją i położył na łóżku. Knox zaczął ściągać swoje ubrania i Diamond usiadła, robiąc to samo ze swoimi. Uśmiechnęła się, gdy w końcu wszedł do łóżka.

250

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Co byś zrobił, gdybym nie była takim pewnikiem? – Diamond, nigdy nie byłaś pewnikiem. Nawet wtedy, gdy ofiarowałaś mi wszystko co miałaś, myślałem, że poddasz się i odejdziesz, zanim zdążę wyprostować swoje gówno. Chciałem, żebyś została i jednocześnie bałem się, że zostaniesz. Byłaś dla mnie coraz ważniejsza, cenniejsza niż powietrze, którym oddychałem. Codziennie pokazywałaś swoją siłę i miłość do mnie. Zamierzam do końca życia udowadniać moją miłość do ciebie. – Nie musimy tutaj mieszkać. Możemy zrobić tak jak Razer i Shade. Jeżeli chcesz, możemy wybudować dom w pobliżu klubu. – Zaoferowała Diamond, pozostawiając mu wybór. – Oni zawsze będą moją rodziną, a teraz, gdy też jesteś członkiem klubu z cholerną pewnością będziemy tam wpadać na imprezy, ale będziemy tam nocą, upewniając się, że nie ma nikogo z miasta. – Czy wczoraj w nocy odbyło się głosowanie związane z moim członkostwem w klubie? – Diamond drażniła językiem kolczyk w jego sutku. – Tak. Ale w najbliższym czasie będziemy zajęci moją nową pracą, planowaniem ślubu i remontem na naszej wyspie. Diamond odsunęła głowę od jego piersi. Nie była pewna co najbardziej ją zaskoczyło. – Kupiłeś nam wyspę? – Taką malutką, na Florydzie. Knox rozsunął jej uda, wstawił fiuta przy jej wejściu i wbił się głęboko, a jego piercing potarł jej wrażliwe ciało. Diamond wygięła się w łuk z przyjemności, a on zaczął drażnić jej sutek. – Mam pytanko – powiedziała, trzymając jego przedramiona, gdy uniósł się nad nią, sięgając w dół, przy każdym ruchu drażniąc jej cipkę kolczykami. – Jakie?

251

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

– Czy robią takie wibrujące pierścienie na fiuty twojego rozmiaru? – Och, tak – jęknął Knox. – A mogę taki dostać?

KONIEC

252

Jamie Begley – Knox’s Stand (The Last Riders #3)

253