Dohner Laurann Werewolves 02 His Purrfect Mate (PL)

Laurann Dohner His Purrfect Mate

Mating Heat 02

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Rozdział I Strach sprawił, że serce Shannon waliło, paliło ją w boku od bólu uciekania i uskoczyła o chwilę za późno. Gałęzie drzew szarpnęły jej długie rude włosy, niemal powalając ją z nóg, ale odzyskała równowagę, potknęła się i pobiegła dalej. Dźwięk mocnych sapań i pomruków mieszał się z jej nierównym, chrapliwym oddechem. Umrę, pomyślała spanikowana. Zmusiła swoje nogi do pompowania. Jej nagie stopy szczypały ją od zranień, które mogła wyczuć gdy biegła. Przypomniała sobie jak niecały tydzień wcześniej mówiła swojemu współpracownikowi, jak bardzo nienawidziła tego, że pod koniec miesiąca będzie trzydziestką. Teraz nie muszę się już o to martwić, szepnął jej umysł. Nie dożyję aby świętować swoje urodziny. Gałąź głośno trzasnęła po jej lewej stronie i wiedziała, że zbliżali się aby zabić. Do tej pory mogli ją już złapać, ale zamiast tego drażnili się z nią, ścigali przez gęsty las, prawdopodobnie dla zwykłej przyjemności polowania. Jak ją odnaleźli czy zdali sobie sprawę czym była pozostawało dla niej zagadką. To nie powinno się wydarzyć. Mama przysięgała, że nikt nigdy nie domyśli się prawdy. Oczywiście to nie zakończyłoby koszmaru, który stał się rzeczywistością. Dwóch mężczyzn podeszło do niej gdy pakowała zakupy do samochodu, uderzyło ją w twarz, i obudziła się po środku czystego piekła. Zabrali jej buty, torebkę i dali jej pięć minut przewagi na start. Wycie wypełniło otaczający ją las. Ujrzała ciemny kształt przed sobą i skręciła aby go ominąć, desperacko pragnąc aby posiadała ich szybkość i zwinność. Uniknęła uderzenia w kolejne drzewo i ziemia zaczęła się nachylać. Potknęła się i upadła, lądując boleśnie na kolanach. Ramiona przejęły uderzenie zanim jej twarz mogła grzmotnąć w brud. Suche liście wgniotły się w jej dłonie. Próbowała się podnieść ale jej płuca trzęsły się z wycieńczenia. Głębokie warknięcie sprawiło, że okręciła głowę dookoła i czysty horror opanował ją całkowicie gdy duży, czarny wilk wyszedł zza gęstych liści. Ślina kapała z jego otwartej paszczy, ujawniającej ostre jak brzytwa zęby, a jego łapa uniosła się gdy zbliżał się do niej. Dzielące ich pięć stóp nie było wystarczające. Liście zaszeleściły i wolno obróciła głowę w kierunku tego dźwięku, tym razem spodziewając się ujrzeć drugiego wilka, który pojawił się obok dużego kamienia. Trzeci z nich podążał blisko za jego ogonem. Warczeli, ich zamiar zaatakowania był oczywisty. Sapnęła, pot spłynął po jej ciele, a jej wzrok uniósł się na najbliższe drzewo, którego prawie dotykała. Miała nadzieję, że gałąź była na tyle nisko, że będzie mogła jej dosięgnąć. Zabrało jej to każdą uncję słabnącej siły aby unieść się na nogi i skoczyć. Po swoim ojcu miała tylko kilka cech ale takich, które mogły dać jej więcej czasu aby przeżyć wspomogły ją gdy jej dłonie chwyciły gałąź a jej bose stopy przycisnęły się do kory. Coś włochatego omiotło jej drugą nogę gdy gorączkowo wspinała się. Instynkt i strach stały się motywowały ją aby nie spoglądać w dół, zamiast tego chwytała się wszystkiego o co jej palce mogły się zaczepić. Wspinała się, nawet gdy gałęzie stały się niebezpiecznie cienkie, a jej zdrowy rozsądek podpowiadał jej aby się zatrzymała. W końcu zawahała się gdy drewno zatrzeszczało. Wiatr wiał, a ona kołysała się wysoko w konarach drzew. Niezdrowe uczucie zawiązało się w jej żołądku podczas gdy zastanawiała się czy jej waga mogła złamać gałąź, do której przywarła, ale wtedy wiatr ustał. Wszystko ucichło poza jej walącym rytmem serca. Gapiła się w dół, kolejna fala strachu przelała się przez nią. Wysokość nie należała do jej ulubionych rzeczy. Ruch przyciągnął jej uwagę i obserwowała jak co najmniej sześć wilków stąpało poniżej, ich głowy były odchylone gdy patrzyły na nią. Zmusiła swoje płuca do przytrzymania powietrza dłużej z każdym oddechem aby zwolnić jej oddychanie, a potem przeskanowała obszar wokół siebie.

2

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Znów usłyszała wycie i zadrżała. Przybyło ich więcej i zdała sobie sprawę jaką mieli przewagę liczebną. Głośny jęk przykuł jej uwagę z powrotem do podstawy drzewa. Sapnęła gdy jeden z wilków zaczął się zmieniać. Przerażająca fascynacja rozszerzyła jej oczy podczas gdy była świadkiem cofania się futra. Kształt ciała zmienił się szybciej niż mogła to sobie wyobrazić. Nie widziała tego wcześniej, aż do tego momentu. Mężczyzna miał krótkie blond włosy i opaloną skórę. Kucał na ziemi przez długie sekundy, przychodząc do siebie po transformacji, a potem wyprostował się. Spojrzał w górę i gapiła się na ludzkie rysy gościa około dwudziestki. - Zejdź na dół – zażądał – To niesprawiedliwe. Kolejny zmienił formę z wilka w człowieka. Zgadywała, że był nie wiele starszy od nastolatka, oceniając jego młodzieńczy wygląd. Ich nagość zdawała się im nie przeszkadzać w najmniejszym stopniu gdy stali ramię w ramię, blondyn gapił się ze zmarszczonymi brwiami. - Człowieku widziałeś jak szybko wspięła się na to drzewo? Dlaczego się nie zmieniła? Blondyn wzruszył ramionami. - Nie wiem i nie obchodzi mnie to – sięgnął do pierwszej gałęzi. – Złaź albo pójdę po ciebie. Shannon brakowało słów. Szok i horror z zaistniałych okoliczności wciąż nią miotały. Oblizała wargi zmuszając swój mózg do pracy. - Zostawcie mnie w spokoju. Nic wam nie zrobiłam. - Wciąż oddychasz – blondyn zamilkł – Jesteś gorąca jak na kociaka, ale mimo to, wiesz jak jest. Nie powinnaś chodzić sama i bez ochrony. Może cię przelecę, zanim cię zabiję. Gadanie nie pomoże jej w wydostaniu się z tego bałaganu. Najwyraźniej mieli gdzieś to, że nigdy nie zrobiła krzywdy żadnemu z nich, nie uganiała się za nimi, a chcieli ją zabić tylko przez to kim był jej ojciec. Spróbowała przypomnieć sobie jego twarz, ale widziała tylko białą plamę. Żadne zdjęcia nie przetrwały pożaru, który zabrał jego życie w kilka tygodni po jej piątych urodzinach. Więcej wilków wbiegło nagle na małą polanę i naliczyła ich jedenaście, włączając dwóch zmienionych. Wilkołaki były przerażającymi, brutalnymi stworzeniami i były zaprzysięgłymi wrogami ludzi jej ojca. Teraz gdy miała trochę czasu aby pomyśleć zamiast uciekać aby ratować życie, podejrzewała, że mogli ją ścigać przez błędne przekonanie, że w pełni była zmienną. Najprawdopodobniej to, że była dziwolągiem nie sprowokowało ich do ataku, ale to i tak jej nie uspokoiło. Wciąż chcieli wykurzyć ją z tego drzewa i zostanie zarżnięta przez stado. - Nie powinieneś nawet żartować na ten temat – zaśmiał się nastolatek. – Nikt nie jest aż tak zdesperowany aby dotknąć jedno z nich. To po prostu chore, Donny. - Wiedziałem, że jesteś gejem – zadrwił blondyn Donny. – Ja ją przelecę. - Ja nie – wypluł nastolatek – Myślę, że moglibyśmy najpierw uprawiać z nią seks. Ktoś parsknął głośno i około dwudziestu samców pojawiło w zasięgu wzroku Shannon, przyglądając się jej. - Ale z ciebie głupek, Milo. Uprawiać seks? Spróbuj mówić przerżnąć ją – Nagi koleś uśmiechnął się szeroko – I taa, jest pierwszorzędną cipką. Shanonn zatrzęsła się ze strachu. - Zostawcie mnie w spokoju. Wycie przedarło się przez lasy i mężczyźni wyraźnie się poruszyli. Blondyn obrócił głowę w kierunku, z którego dobiegał dźwięk. - Cholera. Anton nadchodzi. Nie pozwoli nam się najpierw z nią zabawić. Naprawdę ogromny, czarny wilk wkroczył na polanę. Nawet z tak wysoka Shannon mogła stwierdzić, że to musiał być największy okaz z gromady. Warknął tak głośno, że 3

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

zadrżała na ten brutalny dźwięk. Obserwowała go gdy się zmieniał. Zdumiewało ją jak płynna mogła być zmiana, jak szybko przebiegła i, że zdawał się nie odczuwać bólu. Zawsze zakładała, że wszystkie te zmieniające się kości i skóra bolą ogromnie. Mężczyzna był większy od pozostałych w ludzkiej postaci. Miał czarne włosy do ramion i wyglądał na ogromnego nawet z odległości sześćdziesięciu stóp poniżej. Stanął prosto na nogach i rozciągnął się, prezentując zwarte mięśnie gdy wzniósł szerokie ramiona. Zwrócił się do mężczyzn stojących pod drzewem. - Mówiłem ci abyś przestał grasować w tych lasach. Zabiłeś prawie wszystko. Blondyn zawahał się. - Posłuchaliśmy. Właściwie to wyszliśmy i znaleźliśmy coś poza naszym terytorium do upolowania. Duży mężczyzna oparł swe dłonie na nagich biodrach. Jego tyłek i plecy drażniły widok Shannon, ale przez liście na gałęziach nie widziała go zbyt dobrze. - Nie o to chodzi – miał głęboki, przerażający głos. – Powiedziałem nie zabijać przez jakiś czas. To nie oznacza wyjścia i kupienia czegoś dla waszej rozrywki. Czy masz pojęcie ile będzie kosztowało mojego ojca sprowadzenie wystarczającej ilości zwierząt aby zastąpić te, które zabiliście? Mamy utrzymywać dyskrecję. Sądzisz, że lokalni nie zauważą, jeśli nie zobaczą więcej żadnego jelenia czy królika w tym rejonie? - Ale… - Wystarczy – ryknął większy mężczyzna, jego głęboki głos grzmiał. Dziwna, niepokojąca cisza osiadała w lasach. Nawet ptaki ucichły. Czas zdawał się zatrzymać a potem blondyn przemówił. - Musimy przynajmniej to zabić. Nie możemy tego wypuścić. - Gówno prawda – huknął mężczyzna. – Idźcie do domu. - A co jeśli ona powie komuś co jej zrobiliśmy? Nasze stado może mieć kłopoty jeśli jej rodzina się wkurzy. Duży mężczyzna szarpnął w górę głową i Shannon wstrzymała oddech gdy przystojna twarz przyglądała się jej. Miał mocne, męskie rysy a jego ciemne oczy rozszerzyły się gdy jego wzrok spotkał się z jej. Jego szok był wyraźny a potem ryk oburzenia wyrwał się z jego rozchylonych ust. Shannon zadrżała, jej przerażenie powróciło gwałtownie, i o mało nie puściła się gałęzi, do której przylgnęła. Mężczyzna pod nią poruszył się szybko, jego ramię wystrzeliło i uderzył blondyna, wyrzucając go na dobre sześć stóp, gdzie uderzył w ziemię i rozciągnął się na plecach. - Uciekajcie – warknął – zanim zabiję wielu z was nic nie wartych dupków. Blondyn szarpnął się na nogi, czerwony znak widniał na jego twarzy od krwawej rany, którą pozostawiła atakując pięść, a potem wszyscy uciekli, wilki i mężczyźni. Wszyscy poza ciemnowłosym nieznajomym. Stał nie poruszając się a potem wolno odchylił głowę w górę, jego ciemne, gniewne oczy spoglądnęły na Shannon raz jeszcze. Anton walczył z wewnętrzną wściekłością. Jeśli nie opanowałby jej szybko, zmieniłby się i pognał za szczeniakami, którzy zagonili na drzewo kobietę. Naprawdę chciał rozedrzeć ich skóry, sprawić aby cierpieli, ale nie mógł tego zrobić. Najpierw musiał załatwić tą sprawę. Jego umysł natychmiastowo dodał oczywiste fakty. Szczeniaki złapały kobietę, polowały na nią, a teraz stała się jego problemem. Gdyby zdawał sobie sprawę z jej obecności, nigdy by się nie przemienił. Miała widok na polanę z lotu ptaka, był przekonany, że widziała jego transformację, i nie miał pojęcia jak naprawić ten totalnie spierdolony bałagan. Obserwował ją z uczuciem konsternacji. Nie chciał jej zabić, ale widziała zbyt wiele. Jego ojciec wpadłby w szał gdyby pozwolił jej odejść z lasów żywą. To naprawdę sprowadziłoby piekło na stado gdyby poszła na policję. Z drugiej strony, pewnie pomyśleliby,

4

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

że jest totalną świruską gdyby paplała o wilkołakach. Przygryzł wargę, rozważył to i ostatecznie zdecydował, że nigdy nie mógłby zabić kobiety. Oczyścił gardło, nie będąc pewnym co powiedzieć, ale wiedział, że jego pierwszym problemem będzie zdjęcie jej z tego drzewa. Bał się, że spanikuje gdyby próbował wspiąć się do niej i mogłaby spać i zabić się. Zdołała wspiąć się wystarczająco wysoko, tak że gałęzie były dostatecznie cieknie aby zagrozić złamaniem pod jej wagą. Jej wyglądające na małe ciało zdawało się być okręcone ciasno wokół gałęzi. - Możesz zejść. Obiecuję, że jesteś teraz bezpieczna. Oblizała wargi. - Odejdź a ja zejdę na dół gdy ciebie nie będzie. Zawahał się, życząc sobie aby to było takie proste. - Odprowadzę cię do twojego samochodu albo do twojego obozowiska – skądkolwiek gonili cię. Przyrzekam, że cię nie zranię. Zdaję sobie sprawę, że jesteś w szoku, ale żadna krzywda cię nie spotka, gdy jestem w pobliżu. Pokręciła głową, jej rude włosy owiły się wokół jej ciała do jej talii. - Po prostu odejdź. Sio! Rozbawienie zaskoczyło go. - Czy ty właśnie powiedziałaś do mnie ‘sio’? Kobieta zawahała się. - Nie zrobiłam nic tobie ani im. Obserwował ją jak kręciła głową aby rozejrzeć się po terenie i wściekłość powróciła do niego natychmiastowo gdy ujrzał ciemnego siniaka wzdłuż jej linii szczęki. Ktoś uderzył ją pięścią. Miała bardzo bladą skórę a fakt, że wyglądała na mniejszą niż przeciętnie pogarszał to. Zdecydował, że jego szczeniaki zasłużyły na porządne lanie gdy tylko dorwie ich w swoje ręce, za to co zrobili tej kobiecie. - Wiem, że jesteś w szoku i rozumiem, że musisz być bardzo wystraszona, ale przyrzekam, jesteś teraz bezpieczna. Jestem Anton. – Zamilkł, żałując, że podał jej swoje imię, ale po prostu wymsknęło mu się. - Obawiam się, że ta gałąź złamie się i zabijesz się spadając, jeśli tak się stanie. Proszę zejdź na dół. - Nie jestem głupia. Próbujesz mnie oszukać. Nie winił jej za strach i podejrzenia. Musiała być zdenerwowana jak diabli. Nie tylko została zaatakowana i ścigana, ale dowiedzenie się, że wilkołaki naprawdę istnieją po ujrzeniu jak zmieniają formę musiało zachwiać jej ludzkim umysłem. Powoli nabrał powietrza i wypuścił je. Nie pomagało, że stał tam kompletnie nagi. Prawdopodobnie obawiała się go ponieważ nie tylko zmieniał się w wilka, ale mógł być jakimś zboczeńcem, który ją zaatakuje. - Nie uważam, że jesteś głupia. Naprawdę pomylili się atakując ciebie. Odesłałem ich, ale to nie oznacza, że większość z nich nie biega po lasach. Jeśli odejdę a ty będziesz chciała pójść sama, szczerze mówiąc, jest spora możliwość, że natkniesz się na nich. Nie znasz mnie, ale widziałaś jak ich odganiam. Obserwowałaś jak powaliłem jednego z nich gdy zdałem sobie sprawę co ci zrobili. Daję ci słowo, że cię nie skrzywdzę lub pozwolę aby zrobił to ktoś inny. - Możesz być dużym, tłustym kłamcą. - Mogę być – ukrył uśmiech ponownie rozbawiony. Miała miły głos i podczas gdy ją obserwował, to nie była jedyna rzecz, która mu się spodobała. Większość jej twarzy pozostała ukryta pod zasłoną z jej włosów, ale z tego co mógł zobaczyć, była śliczna. – Masz rację. Ujmę to inaczej. Jak długo myślisz, że przetrwasz na tym drzewie? Niedługo ściemni się a temperatura drastycznie spadnie. Czy naprawdę chcesz spędzić zimną, ponurą noc tam na górze? Wątpię abyś chciała zejść i potykać się wkoło w ciemności, gdy już odejdę. Nie możesz także tkwić tam bez końca. To tylko kwestia czasu zanim ty zejdziesz na dół albo oni 5

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

wespną się na górę po ciebie, jeśli więcej ich jest w lasach. W tym momencie nie masz żadnej szansy na przeżycie a ja oferuję ci bezpieczeństwo i ochronę. Zdawała się rozmyślać nad jego słowami. Anton obserwował ją gdy wciągnęła dolną wargę w usta a potem wydęta warga powróciła po tym jak ugryzła ją lub ssała. Pragnął zobaczyć więcej z jej rysów, ale jej potargane włosy ukrywały ich część. - Ok, ale chcę abyś przyrzekł na swoje życie, że mnie nie zranisz i nie pozwolisz im na to. - Daję ci słowo honoru a ono znaczy dla mnie wszystko – oświadczył uczciwie, odprężając się. Im szybciej wróci do swojego świata, tym szybciej on zajmie się swoimi sprawami – po skopaniu paru szczeniackich tyłków. – Że będę cię bronił swym życiem. Poruszyła się i Anton napotkał kolejną niespodziankę. Była zwinięta w kulkę, owinięta ciasno wokół cienkiej gałęzi, w pozycji płodowej. Gdy obniżyła nogi i rozciągnęła je w dół gałęzi, ujrzał mgnienie jej kształtów. Nie była zbyt wysoka ale to co mógł dojrzeć wyraźnie przypominało mu mężczyznę. Kobiety wilkołaków miały tendencję to bycia wysokimi ale szczupłymi. Kobieta miała bujne ciało z miękkimi krzywiznami. - Jak ci na imię? Zatrzymała się w swej drodze na dół aby okręcić głowę i spojrzeć na niego. - Shannon. Nie skomentował ani nie winił jej za to, że nie podała swojego nazwiska. On również nie podał. Jeśli zgłosi napaść na policji nie chciał aby mieli zbyt wiele informacji. Ostatniej rzeczy jakiej potrzebował były gówniane pytania od jakiegoś przepracowanego gliny, który nie widziałby nic śmiesznego w sprawdzeniu szalonej opowiastki o ataku wilkołaka. Odegnał te rozmyślania aby obserwować jak schodzi. Gniew powrócił gdy ujrzał krew rozmazaną na jej bosych stopach i przestał oddychać przez nos. Zapach jej, krwawiącej tak szybko po tym jak się zmienił mógł na niego oddziałać. Ostatniej rzeczy jakiej potrzebowała kobieta było ujrzenie jego ciemnych oczu lub usłyszenie jego głosu gęstniejącego w warknięcia. Wciągnął powietrze przez usta i miał nadzieję, że zapach nie był na tyle silny go smakować. Woda kolońska, którą zawsze się spryskiwał przed spotkaniem ze stadem pomagała go maskować. Uczynił zwyczaj z noszenia rzeczy, które utrzymywały pewne szczegóły jego osobistego życia w prywatności. Wilki mogły wyczuć o wiele za dużo ale sztuczne zapachy mogły zmylić ich nosy. Przesunął się pod nią, aby asystować jej gdy schodziła z drzewa. - Tak jest – zachęcał – Nie spadnij Shannon. Zamierzam sięgnąć i pomóc ci zejść, okej? Nie niepokój się ponieważ nie jestem ubrany. Przysięgam, że nie zrobię ci krzywdy. Znów się zatrzymała aby rzucić my wystraszone spojrzenie. Mógł dostrzec więcej z jej rysów i jego wnętrzności zacisnęły się. Miała wielkie, piękne błękitne oczy otoczone czarnymi rzęsami, których kształt zabrał mu oddech. Nawet filetowy siniak nie mógł odwrócić uwagi od jej atrakcyjności. Zawahał się a potem uniósł ramiona aby pomóc jej zejść na ziemię. - W porządku Shannon. – Utrzymywał swój ton łagodnym, starając się zwabić ją bliżej do bezpieczeństwa. – Dotrzymam słowa. Nikt nie zrobi ci krzywdy. Anton mógł powiedzieć, że nie była pewna czy mogła mu zaufać, ale wciąż schodziła przez ostatnie osiem stóp, które ich oddzielało dopóki delikatnie nie chwycił ją w talii. Jego dłonie otoczyły miękkie biodra i starał się nie zauważać jej pełnego, krągłego tyłka prezentującego się w parze cienkich bawełnianych leginsach zbyt blisko jego twarzy. Naprawdę nie chciał się podniecić. Krzyczałaby gdy pozwolił swemu ciału okazać jego seksualne zainteresowanie. Uniósł ją z łatwością, stawiając ostrożnie na ziemi. Obróciła się, stanęła z nim twarzą w twarz i utrzymywała swój wzrok stopiony z jego. Nie spojrzała w dół na jego ciało ale zamiast tego spojrzała wystraszona co sprawiło, że zastawiał się czy zamierzała ponownie 6

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

wspiąć się nie drzewo. Jej plecy ciasno przylgnęły do kory drzewa. Mógł dostrzec jej przerażenie tak wyraźnie jak śliczne, małe piegi rozsiane na jej nosie. Jej o wiele niższy wzrost – kilka cali poniżej pięciu stóp – sprawiło, że zastanawiał się nad jej wiekiem. Wyglądała na maturzystkę, może późną dwudziestkę, ale znów, nastolatki wyglądały na starsze niż ich wiek, w jego opinii. - Widzisz? Nie zamierzam cię skrzywdzić. – Starał się brzmieć nieszkodliwie, cała ironia w tym, że miał być najbardziej niebezpieczną rzeczą w odległości kilku mil dla małych kobiet. – Jestem dobrym gościem – skłamał. Nikt nigdy nie nazwałby tak Anton’a Harris bez puenty sarkastycznego dowcipu. Stał się jednym z najbardziej przerażających członków stada. – Skąd przyszłaś? Zabiorę cię tam. Strach chwycił Shannon tak mocną pięścią, że sprawił iż z trudem oddychała. Wiedziała, że nie mogła tego przed nim ukryć. Wielki, brutalny wilkołak w ludzkiej postaci składającej się z bryły mięsni i siły stał tylko stopę od niej. Musiał mieć przynajmniej sześć stóp i cztery cale. Żałowała, że zeszła z drzewa. Jej instynkty krzyczały aby uciekała, ale jej nogi nie mogły się poruszyć. Nagle przywarły do ziemi – ciężkie i sparaliżowane. - Hej – szepnął, jego głęboki głos zmienił się w chrapliwy. – Uspokój się Shannon. Wszystko będzie dobrze. Jej usta otworzyły się, ale nic z nich nie wyszło. Zastanawiała się czy to ściskające ją przerażenie wyszło z tej jej części, z którą myślała, że poradziła sobie lata temu. Wspomnienia z jej dzieciństwa wynurzyły się – tych reakcji w wnętrznościach, których czasem doświadczała i jej innej części, którą przypisywała jej ojca rozcieńczonej ale rzadkiej krwi. W trzeciej klasie popchnął ją oprych. Syknęła na niego i podrapała mu ramię, chociaż tego nie chciała, ale to się po prostu stało. W piątej klasie, znalazła się na drzewie, gdy pies biegł na nią. Nie mogła sobie przypomnieć jak się tam znalazła lub nawet podjęła decyzję aby to zrobić, ale w jakiś sposób odkryła swoją zdolność do wspinania się na praktycznie wszystko jeśli odczuwała strach. Jej lata jako nastolatki były koszmarem gdy przymus jedzenia surowego mięsa zaatakował w okresie dojrzewania. Obawiała się, tak jak jej matka, że to oznaczało więcej niż w rzeczywistości. Nigdy się nie przemieniła, nigdy nie zrobiła żadnej z tych rzeczy, które jej ojciec potrafił, i ostatecznie to minęło. - Gdzie mieszkasz? Zacznijmy od tego. Jego głos wyrwał ją z dzieciństwa zmieszaną i zagapiła się w najbardziej ciemne oczy jakie kiedykolwiek widziała. Były otoczone grubymi, długimi rzęsami, które pasowały do jego czarnych jak smoła włosów. Nie patrzyła nią w sposób, który tłumaczył jej strach, ale wciąż pozostawał w pełni sił. Wiedziała, że musiała odnaleźć własny głos aby mu odpowiedzieć. - Anderson – wydusiła. – Tam mieszkam. Jego pełne wargi skrzywiły się w dół. - To spory kawałek stąd. Co tu robiłaś spacerując w lasach? - Nie spacerowałam. – Mówienie przyszło jej łatwiej. – Zostałam zabrana sprzed parkingu sklepu spożywczego dwa boli od mojego mieszkania. Ten blondyn uderzył mnie a inny gość podszedł do mnie. Kolega blondyna uderzył mnie w twarz i obudziłam się. Zamknął oczy a gniew, który napiął jego rysy sprawił, że Shannon przycisnęła się mocniej do masywnego drzewa za jej plecami, pragnąc wspiąć się z powrotem na nie, nawet wtopić się w nie, aby ukryć się przed ogromnym wilkiem w skórze. Warknął cicho zanim jego oczy znów się otworzyły. - Zapłacą za to, okej? Najważniejsze, że znalazłem cię na czas. – Zamilkł. – Jeżeli powiesz komukolwiek o tym nikt ci nie uwierzy. Jesteś tego świadoma? Nie chcę aby zamknęli cię w jakimś wariatkowie. Wystarczająco przeszłaś bez tego gówna. Odprowadzę cię do domu i musisz zapomnieć, że to się kiedykolwiek wydarzyło, okej? 7

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Potaknęła, przyjmując do wiadomości mądrość jego uwagi. Gliny zapakowałyby ją w kaftan bezpieczeństwa gdyby powiedziała im prawdę. Najgorsze, że to przyciągnęłoby do niej uwagę, naprawdę kiepska sprawa i coś czego zawsze się obawiała. Wyraźnie odprężył się. - Dobrze. Jeśli to poprawi ci humor, zamierzam sprać tych chłopców na kwaśne jabłko za porwanie ciebie. Nie ruszą się przez tygodnie bez pożałowania, że położyli na tobie palec. Shannon ujrzała szczerość gdy przemówił i część jej strachu zmalała. Jego gniew nie był skierowany na nią, ale na tych, którzy ją zaatakowali. Spokojnie mogła sobie z tym poradzić. Jedyne czego pragnęła teraz to pozbycie się go i powrót do domu. Cicho obiecała sobie wyprowadzenie się z mieszkania najszybciej jak to będzie możliwe. Jeśli oni ją odnaleźli, ktoś inny również mógł. Kochała swój dom, ale o wiele bardziej wolała pozostać żywą. Oboje napięli się gdy w pobliżu złamała się gałązka a ich głowy zgodnie obróciły się w kierunku ostrego dźwięku. Shannon próbowała obrócić się i rzucić ponownie na drzewo gdy pojawił się wilk. Przerażenie przegnało wszystko inne, ale silna, mocna dłoń chwyciła jej ramię aby utrzymać ją na uwięzi. Zaczęła się trząść gdy wilk warknął brutalnie a jego ciało przyczaiło się, przygotowują się do rzucenia na nią. Shannon podrapała dłoń przytrzymująca ją, krzyk uwiązł jej w gardle, ale Anton nie puszczał. Słyszała jak warczał na wilka, może nawet na nią, ale nie była pewna kierunku jego gniewu. Była zbyt ogarnięta panicznym strachem aby zrobić cokolwiek poza próbą ucieczki. - Wystarczy – ryknął Anton. – Jerry odsuń się. Przerażasz ją! Nie mogła uwolnić się z uścisku na jej ramieniu i nie mogła dostać się na drzewo. Musiała się wspiąć, musiała dostać się wyżej, z dala od zasięgu wilka, a jej instynkty krzyczały w bolesnej eksplozji silnej świadomości. Obróciła się, twarzą do Anton’a, i zanim mogła się powstrzymać chwyciła go. Jej dłoń chwyciła jego ramię i skoczyła, jej ciało uderzyło w jego o wiele większe. Z przerażenia owinęła się wokół niego, przywierając do jego ciała z całej siły jaką miała. Jej nogi owinęła się wokół jego talii a jej twarz ukryła na jego szyi. Szok sprawił, że Anton znieruchomiał gdy kobieta trzęsła się przy jego piersi. Jej ramię owinęło się ciaśniej wokół jego szyi, prawie dusząc go, jej nogi wokół jego talii, jej kolana pod jego ramionami, a jej pięty wbijały się w mięśnie jego tyłka. Jej oddech łaskotał gdy spała w jego szyję. Musiał poruszyć głową aby zobaczyć Jerry’ego przez jej długie, skołtunione rude włosy częściowo zakrywające jego twarz, a potem spojrzał na członka swojego stada. Puścił jej ramię po lekkim wahaniu gdy otoczył ramionami jej talię, przytulając ją. Drżała bardziej gdy jej drugie ramię owinęło się wokół jego szyi a opiekuńcze uczucie wznieciło jego gniew do płonącego jaśniej na wilka siedzącego na polanie, gapiącego się na niego oszołomionym, zmieszanym wzrokiem. - Już dobrze. – Starał się uspokoić Shannon. – Kazałem ci się odsunąć Jerry. Przerażasz ją. Wilk obniżył głowę i zmienił formę. Rozdrażniło to Anton’a ale nie mógł powstrzymać drugiego mężczyznę przed tym co zaczął robić. Gdy Jerry wyciągnął nogi jako mężczyzna, gapił się na Anton’a i kobietę z zaskoczeniem. - Co do diabła robisz z kocicą owiniętym wokół ciebie? Z kocicą? Anton zaciągnął się głęboko przez nos starając się przeniknąć zapach jej krwi od zapachu mdłej wody kolońskiej, który krępował jego zwykle ostry węch. Zapachy dochodzące od niej o mało go nie obezwładniły. Wanilia zmieszania z czystym przerażeniem, kobieta, truskawki, i… - Kurwa – jęknął, napinając się. – Jesteś zmienną. Nic dziwnego, że cię tropili.

8

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Zatrzęsła się mocniej, przylegając bardziej rozpaczliwie i zdał sobie sprawę z czegoś bardzo ważnego. Nie robiła mu krzywdy. Zęby nie rozrywały jego wyeksponowanej szyi gdzie jej usta przyciskały się. Jej paznokcie wbiły się w jego ramiona, ale nie były to pazury. Nawet jej siła nie była taka jak powinna być u zmiennego. Nie miał wątpliwości, że trzymała go tak mocno jak tylko potrafiła podczas gdy adrenalina pompowała, ale mógł zrzucić ją z minimalnym wysiłkiem. Instynkty Anton’a zaczęły wzbierać gdy wdychał więcej jej zapachu, tożsamość jej zmiennej krwi stawała się znana, a jego wilkowi nie podobało się to. Warknął ale nie odrzucił jej ani nie zgniótł jej życia w pułapce jego ramion. Nie mógł zrobić żadnej z tych rzeczy. - Puma – szepnął Jerry. – Chociaż słaba. Ledwo wyczułem jej zapach gdy się zbliżyłem. Przyszedłem sprawdzić kto był na tyle głupi aby wejść na nasze terytorium. Zakładam, że ty ją zabijesz nie ja. Shannon zakwiliła w jego ramionach i Anton warknął miękko. Obiecał jej bezpieczeństwo, przyrzekł, że ją obroni, a on zawsze dotrzymywał słowa. Z jakiś powodów, zaufała mu, że tak postąpi. Wziął kilka uspokajających oddechów i wykorzystał każdą znaną mu sztuczkę aby opanować wilka, tak aby nie zranić kobiety, którą trzymał. W końcu rozluźnił się. - Nie zamierzam jej zabić – oświadczył jasno. – Przynieś jakieś ciuchy i potrzebuję swojego auta aby odwieźć ją do domu. Szczęka Jerry’ego opadła a potem warknął. Gniew napiął jego rysy a wilk błysnął w jego oczach. - Zabij ją. To twój wróg. Anton odwarknął - Wydałem ci rozkaz. Idź albo to ty będziesz tym, który umrze.

Rozdział II Shannon uspokoiła się, ale to zabrało trochę czasu. Zawstydzało ją, że najwyraźniej nie potrafiła kontrolować swoich reakcji. Duże, ciepłe dłonie głaskały ją od ramion do talii, w górę i w dół, wciąż i wciąż, delikatnie. To pomogło oddalić się jej strachowi aż w końcu rozluźniła swój śmiertelny uścisk. - Tak jest – wyszeptał Anton. – Spokojnie, kociaku. Nikt cię nie skrzywdzi. Zadrżała ponownie i w końcu podniosła twarz z jego szyi. Obrócił głowę a ich spojrzenia spotkały się. Przestał ją pieścić i wziął głęboki oddech, naciskając twardo na jej ciało gdy jego płuca wydęły się. - Nie jesteś nastolatką. Pokręciła głową. To sprawiło, że zmarszczył brwi. - Staram się zrozumieć dlaczego się nie zmieniłaś gdy polowali na ciebie, albo gdy mogłaś mnie zaatakować. Po prostu gapiła się w jego ciemne oczy. Jej strach powrócił, a jej ciało napięło się. - Spokojnie. – Jego ton obniżył się. – Nie zamierzam cię skrzywdzić ani ty mnie. Nie mogła go zranić gdyby próbowała i to było problemem. W końcu oderwała wzrok od jego intensywnych ciemnych oczu i zaczęła przyglądać się jego silnym, męskim rysom – szerokie kości policzkowe, prosty nos i pełne usta. Potrzebował się ogolić, trochę ciemnego zarostu ocieniało jego szczękę i górną wargę. Mógł to być efekt transformacji skoro zdawał się posiadać więcej niż trochę rdzennego Amerykanina w swoim rodowodzie. Jego aksamitne, czarne włosy do ramion, wszystkie jednej długości, rozdzielały się po środku. Jej wzrok powrócił do niego.

9

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Mogłaś uciec. Goniłem już za twoim rodzajem i wiem jak szybko możesz biec. Dlaczego tego nie zrobiłaś? Drażnienie się z grupą wilków nie jest najlepszym pomysłem a wyglądasz na tyle dorosłą aby wiedzieć to lepiej. Shannon musiała pozbyć się guli w gardle zanim mogła przemówić. - Nie mogę – wyszeptała. Zmarszczył brwi, głębokie linie zniekształciły obszar wokół jego ust. - Czego nie możesz? Strach przed podzieleniem się z nim prawdą, sprawił, że zamilkła. Nie znała zwyczajów czy wierzeń wilkołaków. Została zapewniona, że rodzina jej ojca uznałaby ją za paskudztwo, coś co nie powinno istnieć. Gdyby jego rodzina wiedziała o niej, i gdyby mieli szansę zabiliby ją po urodzeniu. - Nie możesz czego? Być inteligentną? – Jego brew uniosła się. - Zmienić się – przyznała mu się. Mrugnął, jego nachmurzenie ulotniło się i zdziwienie zawitało w jego rysach. - Jesteś, aż tak ranna? – Powąchał. – Czuję na tobie krew, ale nie aż tak dużo. - Wciąż obiecujesz, że nie zrobisz mi krzywdy? - Zawsze dotrzymuję słowa. Znów, zdawał się być szczery. Jej język wysunął się aby zwilżyć suche usta. Jego wzrok podążył za tym ruchem zanim podniósł się aby spojrzeć jej w oczy. - Moja matka jest człowiekiem, a mój ojciec był tylko w połowie pumą, przez to, że jego ojciec był człowiekiem. Przystojny mężczyzna odsunął się lekko gdy przyglądał jej się z uwagą. - Cholera. Jesteś bardziej człowiekiem niż pumą. Naprawdę nie możesz się zmienić? Pokręciła głową. - Żadnych pazurów ani zębów? Uwolniła jedną rękę a potem przytrzymała ją pokazując mu swoje paznokcie, a potem odciągnęła górną wargę aby pokazać mu swoje normalne zęby. - Jestem przerażona – przyznała, obniżając ramię aby zawinąć palce wokół gorącej skóry na krzywiźnie jego ramienia. – Gdybym mogła, już dawano bym to zrobiła. - Pachniesz jak zmienna, ale bardzo słabo. - Nie wiedziałam o tym. - Twój ojciec ci nie powiedział? Shannon ponownie zawahała się, zastanawiając się co zrobiłby gdyby zdał sobie sprawę, że nie miała nikogo kto by ją ochronił, i nikogo kto by ją pomścił gdyby złamał swoje słowo. Nie miała zmiennej rodziny, która mogłaby ją pomościć, lub nawet przejęłaby się gdyby porzucił jej ciało do najbliższego wąwozu. Jej matka była wszystkim co miała. Człowiekiem, który nie mógł nic zrobić. - Zadałem ci pytanie i oczekuję odpowiedzi. – Wzmocnił swój uścisk, jedną rękę wśliznął pod jej tyłek aby podnieść ją trochę wyżej dopóki ich twarze nie były na tym samym poziomie gdy spojrzał jej w oczy. – Nie ostrzegł cię, że inni zmienni mogą wykryć, że w części jesteś pumą? - Nie. – Taka jest prawda, przyznała w myśli. - Powinien lepiej cię pilnować. Słyszałem, że wasi mężczyźni są bardzo opiekuńczy w stosunku do swych kobiet. Nie wyczuwam na tobie zapachu samca, więc zakładam, że nie masz partnera? - Nie, nie mam partnera. - Jesteś wystarczająco dorosła aby go mieć. Czy to dlatego, że masz defekt? Część jej strachu uleciała i została zastąpiona przez gniew. Uczucie myślenia o sobie przez całe życie jak o dziwolągu ścigają ją i sprawiło, że chciała się bronić. - A czy ty masz partnerkę? 10

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie. - Jesteś wystarczająco dorosły. Czy też masz defekt? Ramię zacisnęło się wokół jej talii i lekkie warknięcie wydobyło się z jego otwartych ust. - Ostrożnie kociaku. Nie obrażaj mnie. Strach rozbłysnął w niej i ostudził jej temperament. Nie dogryzała jakiemuś przeciętnemu gościowi. To był prawdziwy wilkołak. - Ty obraziłeś mnie pierwszy. Powinieneś zobaczyć swoją twarz, niedowierzanie i ten uśmieszek. - Tak zrobiłem? – Jego usta drgnęły i humor rozjaśnił jego ciemne spojrzenie. – Zaskoczyłaś mnie. – Jego uwaga skupiła się na jej ustach, prześlizgnęła wzdłuż jej włosów, a potem powrócił do głębokiego gapienia się w jej oczy. – Jesteś cholernie atrakcyjna. Znów zamilkła, nie miała pojęcia jak na to odpowiedzieć, nigdy nie oczekiwała komplementów od niego. Wziął kolejny głęboki oddech, obserwując ją, a potem podniósł głowę. - Ktoś nadchodzi. Czy uspokoiłaś się na tyle, abym mógł cię postawić bez obawy, że spróbujesz wspiąć się najbliższe drzewo lub mnie, ponownie? - Nie wiem. Moje instynkty przejmują kontrolę gdy jestem bardzo wystraszona a potem wszystko jest zamazane dopóki nie znajdę się w złym miejscu tak jak czubek drzewa. – Spojrzała na jego szeroką pierś. – Jesteś pierwszym mężczyzną, na które się wspięłam, jeśli to może coś pomóc. Ale, na swoją obronę mogę powiedzieć, że nie puściłbyś mnie. Coś we mnie pragnęło abym znalazła się nad ziemią. - Instynkty mogą być prawdziwą suką. – Odwrócił nieznacznie głowę aby spojrzeć w las. – W takim razie trzymaj się mnie. Możesz się wystraszyć. Zbliża się czworo członków mojego stada. Poruszył się gdy ponownie schowała twarz na jego skórze, zamknęła oczy, i oplotła ramionami jego szyję, aby jeszcze raz trzymać się go mocno. Jej plecy delikatnie ocierały pień drzewa, które porzuciła a on unieruchomił ją w swych objęciach. Słyszała szeleszczące w pobliżu liście i zaciągnęła się męskim zapachem Anton’a. Z jakiegoś dziwnego powodu to jej pomogło nie spanikować gdy pierwsze ostrzegawcze warknięcie zabrzmiało gdy członkowie jego stada ujrzeli lub wyczuli ją. - Tego już za wiele. – Głos Anton’a był głęboki i rozkazujący, chrapliwy. – Idźcie do domu. - Kocica – warknął samiec. Zawarczał głośniej. – Podrzuć ją tutaj. Chcę gryza. Słodko pachnie. Całe ciało Anton’a zesztywniało. Czuł się podobnie jak drzewo, do którego przyciskał jej plecy. Przerażający ryk wściekłości niedaleko jej lewego ucha sprawił, że powstrzymała kwilenie. Instynkty znów powróciły do życia i musiała się bardzo mocno skoncentrować aby nie wyszarpać się z jego ramion. Chciała uciec lub wspiąć się na drzewo, ale z całą pewnością nie chciała być na tej polanie w pobliżu wilkołaka, która chciał zrobić sobie z niej przekąskę. - Odwal się, - ryknął Anton. – Ona jest moja. - Kurwa, - kolejny głos zagrzmiał. – A co z dzieleniem się świeżym mięsem? - Łoo, - kolejny samiec sapnął. – Nie sądzę aby to miał na myśli. Cholera. Wybacz, stary. Wiem, że lubisz cipki, ale do diabła, to już przesada. Jeden z wilkołaków parsknął. - Chcesz ją przelecieć, a potem zabić? Jestem uznanym dupkiem, ale to jest za mocne, nawet dla mnie. - Odejdźcie, - warknął Anton, jego głos był przerażającym dźwiękiem.

11

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Okej, - mruknął jeden. – Powiedz mi później jak było. Ty tu rządzisz, Anton. Serio. Nie zbliżyłbym się do żadnej z nich. Uważaj na jej zęby i pazury, albo rozerwie cię na strzępy. Wycofali się i strach Shannon zmalał gdy przytrzymujący ją mężczyzna rozluźnił się i odsunął od drzewa aż jej plecy nie dotykały go więcej. Uniosła głowę i ujrzała gniew wciąż tkwiący w jego rysach. Oddychał trochę ciężko, ale jego wzrok złagodniał gdy spojrzał na nią. - Jerry przyniesie mi ciuchy i podjedzie bliżej moją ciężarówką. Zaparkuje ją niedaleko stąd. Ubiorę się i zabiorę cię do domu. Zawahała się. - Ukradli mi torebkę. Moje klucze, identyfikator i pieniądze są w niej. Irytacja zabłysła na jego przystojnej twarzy. - Odbiorę ją i upewnię się, że nie wzięli od ciebie ani centa. - Dziękuję. – Naprawdę tak myślała. - Zadzwonię do twojego ojca i wyjaśnię z nim to. Nie chcę aby to wywołało wojnę między naszymi ludźmi. Nowe ostrze strachu przeszyło ją. - W porządku. Nie martw się o to. Nie powiem mu co się wydarzyło. - Będzie wiedział jak tylko wejdziesz przez drzwi. Wyczuje mnie na tobie a twój strach jest naprawdę silny. Zakładam, że nie odziedziczyłaś zmysłu węchu? Cała śmierdzisz. - Mieszkam sama. Jego ciemne oczy zwęziły się i przyglądał się jej. - Tak? - Tak. Wezmę prysznic gdy dotrę do domu i wypiorę ubrania. – Zamilkła. – Przepraszam, że śmierdzę. – Facet był gorący, powiedział, że cuchnie, i nienawidziła tego, że był najlepiej wyglądającym facetem, z którym kiedykolwiek była tak blisko. Skrzywiła się wewnętrznie na tę drobną ironię losu. Cisza pomiędzy nimi stała się krępująca i Shannon musiała odwrócić wzrok od jego intensywnego spojrzenia, zastanawiając się dlaczego spoglądał na nią z takim dziwnym wyrazem twarzy. To wyglądało tak jak gdyby chciał odczytać jej myśli. Jej owinięte wokół jego talii nogi zaczęły ją boleć i rozluźniła je trochę, jej ciało ześliznęło się odrobinę wzdłuż jego torsu. Jego dłonie nagle ześliznęły się z jej talii i objęły jej pupę aby podnieść ją wyżej. Shannon sapnęła. - Chcesz puścić mój tyłek? - Jeśli ześliźniesz się niżej to zawstydzi jedno z nas. Po prostu cię podtrzymuję. - Zawstydzi? Jego jabłko Adama podskoczyło gdy przełknął mocno. - Strach nakręca mnie tak samo jak ty. Zabrało jej kilka chwil aby zrozumieć znaczenie jego słów. Zszokowana, przekręciła się, jej głowa obróciła się wystarczająco aby spojrzeć ponad ramieniem w dół ich ciał. Ruch przycisnął mocniej jej niższą połowę do jego brzucha ale mogła dojrzeć, że była trzymana przez podnieconego samca. Ten widok sprawił, że odwróciła się a jej włosy chlasnęły go w twarz. Gapiła się na niego. Anton zdmuchnął jej włosy z ust i wygiął brew. - Musiałaś spojrzeć, co? Gorąco zarumieniło jej policzki. - Możesz mnie postawić. - Wolę cię potrzymać dopóki nie wróci Jerry z moimi ubraniami. Nie chcę cię znów zagadywać abyś zeszła z drzewa po tym jak przyznałaś, że masz tendencję do wspinania się

12

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

gdy jesteś wystraszona. Miałaś właśnie powiedzieć mi dlaczego mieszkasz sama. Nie myśl, że możesz mnie rozproszyć. Chcę odpowiedzi. Widok dolnych partii faceta wstrząsnął nią. Powód, dla którego tak mocno trzymał ją za pupę aby nie ześliznęła się w dół, był niemożliwy do przegapienia. Miał duży wzwód. Ten widok znów wywołał w niej strach przed nim. Facet był wielki wszędzie. - Mieszkasz z kimś? Jego zmarszczki pogłębiły się, tworząc słabe linie wokół jego ust. - Nie. Ja również nie jestem samotny, atrakcyjna samico. Przestań przeciągać i wytłumacz dlaczego nie jesteś chroniona. - Jestem, - skłamała. – Po prostu wolę mieć własne mieszkanie. Cichy pomruk warknięcia wydobył się z jego gardła. Shannon napięła się a jej dłonie chwyciły jego nagie, gorące ramiona trochę mocniej. Strach wzrósł wzdłuż jej kręgosłupa na wyraz irytacji jaki jej posłał. - Nie jestem całkowitym ignorantem w kwestii was kotów i waszego sposobu życia. Twoja rodzina trzymałaby cię blisko aby mieć pewność, że samce nie zmuszają cię do sparowania z jednym z nich. Gdybyś była brzydka założyłbym się, że żaden samiec nie byłby zainteresowany, ale nie kupuję tego z drugiej strony. Gdybyś była w moim stadzie samce dobijałby się do twoich drzwi, aby cię zdobyć gdybyś mieszkała sama. Odpowiedz na pytanie w tej chwili i przestań wciskać mi kity. Jej serce przyspieszyło ze strachu, ale najwyraźniej nie było szansy aby odpuścił. Przysiągł, że jej nie skrzywdzi, nie zrobił tego do tej pory, i zdecydowała, że będzie z nim szczera. - Okej. Mój ojciec zmarł w pożarze, a jego rodzina nie wie o mnie. – Uniosła podbródek wyzywająco. – Sama o siebie dbam. - Dlaczego o tobie nie wiedzą? Musisz się z nimi skontaktować. Czy wiesz cokolwiek o zmiennych? – Szok rozszerzył jego oczy. – Musisz być chroniona. To cud, że żaden z waszych samców nie zmusił cię, abyś wzięła go na partnera. Nie jesteś wystarczająco silna aby się obrobić przed każdym dupkiem, który cię zapragnie. Twoja rodzina upewniłaby się, że skończyć z facetem, z którym chciałabyś być. - Nigdy nie spotkałam nikogo z mojego rodzaju – przyznała łagodnie. Jej ramiona zadrżały. – Nie mieszkają w tej okolicy. Moja mama przeprowadziła nas tutaj w celu uniknięcia ich. - Dlaczego? Nerwy sprawiły, że wyschły jej usta. Chciała spojrzeć gdziekolwiek byle nie na niego. Zamiast tego, zmusił ją aby patrzyła na niego. - Zabiliby mnie. - Nie, nie zrobiliby tego. - Tak, zrobiliby to. – Westchnęła. – Mój ojciec musiał uciec od rodziny i wiedział, że gdyby nas znaleźli, zginęlibyśmy. Jego matka pomogła mu uciec gdy ich przywódca zdał sobie sprawę, że ludzka krew mojego ojca osłabiła jego zdolności. Nienawidzą słabości i zabijają za to. Mógł się zmieniać – matka opowiadała mi jak pięknie wyglądał gdy to robił – ale nie mógł przyjąć innej formy. Gdyby dowiedzieli się, że jest słaby.. – jej głos ucichł, pozwalając mu wyciągnął własne wnioski. - Cholera – wyszeptał. – Nie zdawałem sobie sprawy, że koty są takie brutalne. Gdy u nas pojawi się słaby osobnik, po prostu bardziej się nim opiekujemy. - Gdy byłam młoda mój ojciec przysiągł, że pachnę jak człowiek. Moja mama obiecała mi, że będę bezpieczna i nikt nigdy nie pozna mojego dziedzictwa. - Kiedy straciłaś ojca? - Tuż po moich piątych urodzinach.

13

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Gdy osiągnęłaś dojrzałość czy coś się zmieniło? To czasami zdarza się u mieszańców. - Zaczęłam pragnąć surowego mięsa. Mama zaprowadziła mnie do lasu, aby sprawdzić czy mogę się zmienić, ale to się nie działo bez względu na to jak bardzo się starałam. Jego dłonie zacisnęły się na jej pupie, poprawiając ją trochę w swym uścisku. - Strach tak samo może to wyzwolić. Nie możesz się zmienić. Założyłem, że jesteś młodsza dopóki nie przyjrzałem się twojej twarzy. Niektóre nastoletnie samice mają problemy dopóki nie przejdą dojrzewania. Jedynym innym możliwym powodem, który zapobiega twojej przemianie są poważne obrażenia lub narkotyki. - Dobrze to wiedzieć, ale to niczego nie zmienia. Mrugnął kilka razy. - Twój zapach najwyraźniej się zmienił. Pachniesz jak puma, potomek twojego ojca, ale ten zapach jest słaby. Każdy zmienny może go wyczuć jeśli znalazłby się w pobliżu kilkudziesięciu jardów. Czy wyczuwasz mój zapach? Zaciągnęła się. - Używasz wody kolońskiej i czymkolwiek myjesz włosy pachnie trochę owocowo. - To wszystko co wyczuwasz? Zawahała się a potem przeniosła spojrzenie na jego gardło. Pochyliła się, zauważając gdy instynktownie szarpnął się lekko, ale potem jego ciało pozostało nieruchome, pozwalając jej zbliżyć się do szyi. Jej nos krążył bardzo blisko jego skóry gdy ponownie powąchała. Nie mogła wyczuć nic poza wodą kolońską. Miała piżmowy, cudowny aromat. Nie była w stanie wyczuć niczego, co według niego powinno być zapachem. Spróbowała ponownie, tym razem dotykając nosem jego skóry aby mocniej wyczuć jego zapach. Ręce trzymające ją zacieśniły się gdy przyciągnął ją mocniej do brzucha. Jej głowa uniosła się i spojrzała w jego oczy. - Pachniesz miło, ale w sposób w jaki pachnie dla mnie mężczyzna. Cichy dźwięk wydobył się z jego gardła, nie warknięcie, ale prawie. - Jeśli poliżesz mnie aby sprawdzić mój smak, będziesz miała spore kłopoty. Jego oświadczenie zmieszało Shannon. - Dlaczego miałabym to zrobić? Czy zmienni smakują ludzi? Dźwięk, który wydał był czystszy gdy go powtórzył, tylko głośniejszy. Jęknął i obrócił głowę, przyglądając się lasowi. - Dalej Jerry. Gdzie do diabła jesteś? – Jego dłonie rozluźniły się na jej pupie. Shannon zdecydowała, że wyglądał na niezadowolonego. - Coś nie tak? Jego ciemne, piękne oczy spojrzały na nią. - Gra wstępna, kociaku. Właśnie to rozpoczęłaś, ale nie masz o tym pojęcia, zgadza się? Zaskoczenie uniosło jej brwi. - Serio? Tylko cię obwąchując? - Taa. Jesteś także owinięta wokół mnie. - Możesz mnie postawić. - I skończyłabyś przytulona ponownie do drzewa. Nie. Jerry przyjdzie. Zostaniemy tak jak teraz do tego czasu. - Potrzymam cię za rękę. Jestem o wiele spokojniejsza i zaczynam ci ufać. Myślę, że mogę oprzeć się potrzebie opuszczenia ziemi jeśli będę blisko ciebie. - Jeśli cię postawię, będziesz miała lepszy widok na mnie. Gorąco ponownie zalało jej policzki. Nie musiał o tym przypominać. Nic nie powiedziała, że w ciszy pospieszała Jerry’ego aby wrócił z ubraniem dla Anton’a. Skupiła swoją uwagę na jego piersi, zauważając ponownie jak szeroka i umięśniona była. - Rozumiem, że nigdy nie uprawiałaś seksu ze zmiennym? 14

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie. – Wzbroniła się przez spojrzeniem mu w oczy, oszołomiona, że zadał jej takie wulgarne pytanie. – Mówiłam już, nigdy żadnego nie spotkałam. - To dobrze. W ogóle nie jesteś silna. Dlatego w pierwszej kolejności uznałem, że jesteś człowiekiem. Znów na niego spojrzała. - W większości jestem człowiekiem. - Jesteś. – Obrócił głowę, spoglądając na las i uśmiechnął się wąsko. – A o to i jest. Nie bój się. Nie skrzywdzi cię. Jerry założył koszulkę, jeansy i parę ubrudzonych trampek. Wszedł na polanę z ubraniami Anton’a przewieszonymi przez jedno ramię i kluczami zwisającymi w drugiej ręce. Uśmiech na jego twarzy poszerzył się. - Przeszkodziłem w czymś? – Rozbawienie zaprawiło jego głos. – Wygląda jakbym przeszkodził. – Zachichotał. – Widzę, że zrobiło się tu naprawdę gorąco. - Zamknij się, rzuć ubrania, kluczyki i spadaj – mruknął Anton. - Możesz przekazać ją mi. – Jerry zbliżył się. – Możemy się nią podzielić. Nie mam już ochoty zabijać jej, ale z pewnością jest ślicznotką. Myślę o przynajmniej pięciu rzeczach, które z przyjemnością uczyniłbym z jej ciałem. - Stracisz rękę jeżeli ją dotkniesz. Jest pod moją opieką i to nie jest to o czym myślisz. - Wyraźnie masz ochotę ją przelecieć, więc co cię powstrzymuję? – Jerry zatrzymał się. – Ciekawe czy miauczą gdy są pieprzone. - Zastanawiaj się dalej i ruszaj się. – głos Anton’a pogłębił się. – Idź. - Świetnie. – Mężczyzna rzucił ubrania i kluczyki, obrócił się na pięcie i skierował się z powrotem do lasu. – Pewnie lepiej abyś jej nie przeleciał. Twoja matka wolałaby widzieć cię wykastrowanym niż przyczepionym do kocicy. Gniew zakipiał w Anton’ie. Shannon przyglądała się jego rysom a strach powrócił gdy spojrzał na nią, skupiając na niej całą uwagę gdy członek jego stada zniknął. Jego oczy zmieniły się nieznacznie, ich kształt zauważalnie różnił się, a włosy wzdłuż jego szczęki i nad górną wargą wyglądały na podejrzanie dłuższe. - Twoja twarz – szepnęła. - Jestem zły. Wybacz. – Wziął głęboki oddech, zmiany zniknęły aż wyglądał na stuprocentowego człowieka. – Łatwiej stracić kontrolę po zmianie. Im dłużej pozostajesz w skórze tym łatwiej ją zachować. - Och. Jego ręce zacisnęły się na niej, ale wtedy poprawił ją, zmuszając aby opuściła nogi gdy odepchnął ją od swego torsu. Shannon sapnęła, ale stała na ziemi. Szybkie spojrzenie na nagiego, podnieconego Anton’a sprawiło, że wstrzymała oddech zanim się odwrócił. Facet miał bardzo proporcjonalne ciało, był wielki wszędzie, i nie mogła przestać gapić się na jego zaokrąglony, jędrny tyłek gdy schylił się aby podnieść ubrania. Ubrał się szybko w parę czarnych spodni dresowych i koszulę bez rękawów, będąc odwróconym do niej plecami przez cały czas. Obrócił się do niej gdy zakrył ciało, jego erekcja wciąż była widoczna skoro jego kolega dał sobie spokój z przynoszeniem bielizny. Shannon podniosła wzrok, starając się nie gapić na niego napięte spodnie. - Chodźmy. Moje buty będą w ciężarówce. Będę musiał oddać ci torebkę kiedy indziej, ale dostaniesz ją z powrotem. - Nie będę mogła wejść do mieszkania jeśli nie masz moich kluczy, a mój samochód wciąż jest na parkingu przed sklepem spożywczy. Muszę… - Zbieraj się w diabły ode mnie zanim zrobię coś głupiego – mruknął. – Powiedziałaś mieszkanie? Nie ma tam zarządcy z zapasową parą kluczy?

15

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Tak. – Nie pomyślała o tym. Shannon potaknęła. – Mam nawet zapasowe kluczyki do samochodu w domu. Raz zostawiłam kluczyki w środku i kosztowało mnie małą sumkę aby sprowadzić kogoś, kto odblokuje zamek. - Chodźmy kociaku. - Mam na imię Shannon. Dlaczego wciąż tak do mnie mówisz? Anton odwrócił się do niej plecami gdy ruszył. - To dla mnie przypomnienie, abym nie zapomniał, że psy i koty nie pasują do siebie. – Stąpał szybko przez las. – Ruszajmy. Shannon poszła. Bolały ją stopy, ale nie narzekała. Anton uratował ją przed jego stadem, chronił ją, i dotrzymał słowa. Nie miała zamiaru prosić go aby poniósł ją przez las biorąc pod uwagę wszystko co już zrobił. Spoglądała na jego szerokie plecy i była pewna, że ten silny mężczyzna z łatwością mógłby to zrobić.

Rozdział III Shannon zwalczyła gorące łzy. Obejmował się rękoma a policjant, który stał obok niej oczyścił gardło, żądając jej uwagi. Obróciła głowę by na niego spojrzeć. - Kto mógł to zrobić, panno Alvers? Czy ma pani jakiegoś wkurzonego byłego chłopaka? Może pani nowy chłopak ma byłą dziewczynę, która nie chce go wypuścić? - Nie. – Wzdrygnęła się nad zniszczoną kanapą i sposobem w jaki jej wnętrzności zostały rozniesione po pokoju, jak gdyby sypało bawełnianym wypełnieniem. – Nie umawiam się na randki. Policjant posłał jej powątpiewające spojrzenie. - Proszę posłuchać, kłamstwo nie jest dobrą opcją. Ktoś bardzo się na panią wściekł. Zniszczyli wszystkie pani meble, połamali stoły, pocięli na strzępy większość pani ciuchów. Ktokolwiek to zrobił, jest niebezpieczny. Musi pani podać nam nazwisko. Kim jest ten facet? - Nie ma żadnego faceta w moim życiu. – Spojrzała mu w twarz, ściskając się mocniej w talii. – Mój ostatni chłopak przeprowadził się do Oklahomy, trzy lata temu. – Nie wspomniała jak strasznie zakończył się ten związek, ani jak on oskarżył ją, że jest szalona. Spotykanie się nigdy jej nie wychodziło, w jej długoterminowych związkach. – Ostatnio słyszałam, że ożenił się i ma dziecko. Facet przed nim, był jakieś pięć lub sześć lat temu. Zaciągnął się do wojska i nie mam pojęcia gdzie jest teraz. Oboje zdecydowaliśmy, że najlepiej będzie zerwać. - Spotyka się pani z kobietami? - Nie – fuknęła. – Czy naprawdę tak trudno uwierzyć, że nie chodzę na randki? Policjant przyjrzał się jej ponownie z zainteresowaniem, jego wzrok taksował jej ciało w górę i w dół. - Tak, trudno. Jest pani atrakcyjną kobietą. - Mam seks-zabawki, poduszkę, do której mogę się przytulić, podgrzewany koc aby zapewniał mi ciepło w nocy. Nie pożyczają pieniędzy, których nigdy nie oddają, nie uważają mnie za dziwaczkę przez którekolwiek z moich przyzwyczajeń, z którym się nie zgadzają i nie kłócą się ze mną. Usta policjanta opadały i Shannon zarumieniła się, zdając sobie sprawę, co właśnie palnęła. To był kolejny powód, przez który nie chodziła na randki. Spędziła tak dużo czasu sama jako dziecko, że nigdy nie nauczyła się trzymać języka za zębami, gdy wzbierał w niej gniew lub smutek. Mówiła to, co myślała. Słowa opuszczały jej usta zanim mogła je powstrzymać. - Pan spytał. Ja odpowiedziałam. – Odwróciła od niego wzrok. – Nie wiem, kto mógł to zrobić. Powiedziałabym panu gdybym się chociaż domyślała. Nie stać mnie na wymianę którejkolwiek z tych rzeczy i nie mam ubezpieczenia jako najemca. 16

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Rusz się – męski głos zażądał głośno. W ciągu kilku chwil ogromne ciało wypełniło wejście i Shannon gapiła się na mężczyznę, którego myślała, że nigdy więcej nie zobaczy. Anton miał na sobie czarną skórzaną kurtkę, która była rozpięta na kilka cali uwidaczniając heavy-metalową koszulkę. Jego włosy były związane z tyłu w kucyk. Para wściekłych oczu zatrzymała się na niej. - Co tu się stało? Zatrzymałem się i zobaczyłem samochód policyjny. – Odwrócił od niej wzrok i szybko przeskanował pokój. – Niech to. – Powąchał a potem kichnął. Powrócił do niej wzrokiem. – Jesteś ranna? Policjant podszedł w kierunku Anton’a. - Kim pan jest? Anton ani drgnął tylko oparł dłonie na biodrach. - Jestem jej przyjacielem. Shannon? Natychmiast mi odpowiedz. Czy byłaś tutaj gdy to się wydarzyło? Czy ktoś cię skrzywdził? - Nie. Dostałam telefon od sąsiada, który zdążył już powiadomić policję, po tym jak usłyszeli kogoś niszczącego rzeczy w moim mieszkaniu. Tak je zastałam, gdy przyszłam do domu. - Kim pan jest? – Policjant chwycił ramię Anton’a. Shannon spięła się, zastanawiając się co powinna zrobić, jeśli cokolwiek. Obawiała się, że wilkołak mógł zaatakować policjanta. Anton spojrzał na rękę na jego ramieniu a potem wolno sięgnął do tylniej kieszeni, wyjął portfel i otworzył go aby pokazać prawo jazdy. - Jestem Anton Harris. Jestem przyjacielem rodziny. Zatrzymałem się aby podrzucić Shannon jej torebkę. Zostawiła ją w mojej ciężarówce innej nocy, gdy odwoziłem ją do domu. Nie może pić gównianego alkoholu a ja zostałem wyznaczony na kierowcę. Policjant puścił go, obrócił się i spojrzał na Shannon. - Czy to pani chłopak? - Nie. Słyszał pan. Jest przyjacielem mojej rodziny. Znam go od lat – skłamała. Utrzymywała kontakt wzrokowy z policjantem, mając nadzieję, że jej uwierzy. - Świetnie. – Policjant westchnął. – Myślę, że tu już skończyłem. – Napisał coś na wizytówce i podał ją Shannon. – Tu jest numer na wszelki wypadek i moja wizytówka. Proszę się ze mną skontaktować jeśli odkryje pani, że coś zostało skradzione. – Wyszedł szybko. Shannon gapiła się na Anton’a, obserwując go ze zmarszczonymi brwiami gdy sporządzał spis, każdego cala zniszczonego pokoju. W końcu stanął do niej twarzą, wciąż wyglądając groźnie. - Zmienny to zrobił. Zaskoczenie wstrząsnęło nią. - Skąd to wiesz? - Czujesz wybielacz? Ma maskować ich zapach. - Myślałam, że po prostu rozlali go w kuchni. - Mylisz się. Skontaktowałaś się już z ludźmi twojego ojca? - Nie. - Więc to byli moi. – Przeszedł przez salon i zniknął w sypialni. Shannon zawahała się i poszła za nim, przechodząc nad złamanym stolikiem do kawy. Pokój był zniszczony, ciuchy porozrzucane, łóżko poszatkowane a szuflady z komody wyciągnięte. Anton stał po środku jej małej sypialni. Odwrócił się aby na nią spojrzeć. - Dlaczego zmienni mieliby to zrobić? Wzruszył szerokimi, odzianymi w skórę ramionami. - Kilku z nich może być urażonym po laniu jakie dostali za zaatakowanie ciebie. Mieli torebkę i znali twój adres. Zdaje się, że nie uwierzyli mi gdy ostrzegłem ich, że jesteś twoją pod moją opieką. 17

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Zmusiła się aby odwrócić swój zszokowany wzrok o jego gniewnego, schyliła się i wzdrygnęła gdy odkryła swą ulubioną kurtkę całą w strzępach. - Przykro mi. Uniosła podbródek widząc szczerość w jego oczach. - Planowałam przeprowadzkę, ale muszę poczekać do następnej wypłaty. Nie zarabiam zbyt wielu pieniędzy aby oszczędzać więc nie mam nic pod ręką w razie wypadku. - Ja za to zapłacę. Ponownie ją zaskoczył. - Dlaczego? - Moje szczeniaki, moja odpowiedzialność, i wierz mi spłacą mi to co do grosza. – Westchnął, rozglądając się po pokoju. – Nie możesz tu zostać. - Wypłatę dostanę w poniedziałek. Jestem pewna, że już tu nie wrócą. Zniszczyli wszystko więc nie ma nic co mogliby jeszcze uszkodzić. Anton obiecał, że będzie ją chronił i zawiódł. Mógł wyczuć słabe zapachy w sypialni gdzie unosiły się nikłe opary wybielacza. Zapach samców osiadł na ciuchach, które powąchał. Mógł zidentyfikować trzech z jego stada, którzy byli w mieszkaniu Shannon. Gdyby tu była gdy zaatakowali… Ponownie ryknął, wściekły na samą myśl co mogli jej zrobić. Smród samców, którzy nie byli członkami jego stada, najbardziej go martwił. Wyczuł zapach co najmniej dwóch w jej pokoju. Najwyraźniej ktoś z jego stada zaczął zadawać się z nieznanymi wilkołakami, ruszyli za samicą za jego plecami i zlekceważyli jego rozkazy. Nie wybaczyłby sobie gdyby odszedł a coś by jej się stało. - Idziemy. Jej oczy otwarły się szeroko, a jej wargi rozdzieliły. - Idziemy gdzie? - Do mnie, - odpowiedział błyskawicznie, nie będąc pewnym gdzie indziej mogłaby się zatrzymać. – Zamierzam odnaleźć tych, którzy to zrobili i upewnić się, że zostawią cię w spokoju, zanim spuszczę cię z oka. – Przeklął w głębi ducha, wiedząc, że to sprawi mu kłopoty. Obecnie rezydował w mieszkaniu nad barem należącym do jego stada. – Możesz spać na łóżku, ja wezmę kanapę i zajmie mi to nie dłużej niż dzień lub dwa, zanim znów będziesz bezpieczna. – Taką miał nadzieję. Shannon odsunęła się o krok, potykając się o rozszarpaną poduszkę z jej łóżka, skoczył chwytając ją za ramię, aby uchronić ją przed upadkiem na tyłek. Syknęła na niego, przypominając, że nie była w pełni człowiekiem, ani w żadnej części wilkiem. Odwarknął instynktownie a jego uścisk zacieśnił się gdy ujrzał przebłyski strachu w jej delikatnych rysach. - Spokój – nakazał jej, krzywiąc się na ton swego głosu, ale nie mógł tego powstrzymać. – Spokojnie kociaku. Nie zrobię ci krzywdy i nie ma tu niczego na co mogłabyś się wspiąć. Nie próbuj ode mnie uciekać. Gniew zastąpił strach gdy spojrzała na niego. - Przestań mnie tak nazywać. Przestraszyłeś mnie. Nie zamierzam uciekać. - Dobrze. Jestem jedyny, który stoi pomiędzy tobą a bandą wilków, którzy stwierdzili, że pobawią się z tobą w aportowanie. Najwyraźniej podchodzą do tego bardzo poważnie. To nie może się dziać, pomyślała Shannon, spoglądając na ogromnego mężczyznę stojącego cale od niej. Zaciągnęła się jego męskim zapachem i zmusiła swe pędzące serce aby zwolniło. On nie zamierza mnie skrzywdzić. Powtarzała to sobie cicho w głowie dopóki jej ciało nie rozluźniło się. To nie było najłatwiejszą rzeczą do zrobienia. Instynkty krzyczały aby uciekała od tego wielkiego, śmiercionośnego wilkołaka. - Nie zostanę z tobą. 18

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie zostawię cię tutaj samej. Oni wrócą. – Anton rozluźnił swój uścisk, ale nie puścił jej. - Nie zrobiłam nic złego. - Jesteś wrogiem dla wilkołaków. - Nie jestem zmienną. - Jestem tego świadom, ale oni zdają się mieć gdzieś czym jesteś, poza twoim zapachem i tym, że mieszkasz na krawędzi terytorium wilkołaków. Najbliższa duma jest dobre trzydzieści mil stąd. To oznacza, że jesteś łatwą ofiarą dla mojego rodzaju. - To po prostu powiedz im prawdę o mnie. - To nic nie da. To by tylko uświadomiło im, że nie możesz z nimi walczyć. Celowo pominąłem kwestię twojego człowieczeństwa gdy nakazałem stadzie aby zostawili cię w spokoju. - Pomyliłeś się. Gdybyś im powiedział… - To by nic nie zmieniło - burknął, puścił ją i odsunął się. – Jeśli nie posłuchali gdy powiedziałem, że nie wolno im cię ruszyć, naprawdę wierzysz, że będzie ich obchodzić to, że nie możesz się zmienić? Nie chcę cię bardziej straszyć, ale niektóre z wilków, które to zrobiły nie są członkami mojego stada. Co oznacza, że inne stado wie o tobie, lub gorzej, mogą być wyrzutkami. To oznacza, że nie odpowiadają przed nikim, nie żyją według zasad ustanowionych przez stado. Czy muszę ci tłumaczyć w jakim jesteś niebezpieczeństwie? - Przeżyję. – Shannon zamrugała szybko na więcej łez. – Zdaje się, że w tej sytuacji przeprowadzka kilka bloków dalej niczego nie zmieni. Moja mama mieszka w Ridley. Mogłabym pojechać do niej. – Obawiała się tego robić. Jej mama wyszła ponownie za mąż, za człowieka, który nie mógł jej znieść. Ciarki ją przechodziły gdy czasami łypał na nią spod oka i zawsze musiała uważać co robi aby nie domyślił się, że nie jest całkiem normalna. – Nie mam wyboru. - Idziesz do domu ze mną. Nikt nie odważyłby się wedrzeć do mojej nory, aby cię dopaść. Krew odpłynęła z jej twarzy. - Dosłownie mieszkasz w ziemi? - Nie. – Pokręcił głową, rzucając jej sfrustrowane spojrzenie, a jego palce uniosły się aby przeczesać włosy, wyciągając kilka grubych kosmyków z kucyka. – Tak się tylko mówi. To mieszkanie nad barem. Jest całkiem miłe. Wilki zazwyczaj nie mieszkają w norach. Te dzikie wolą jaskinie. - Dobrze wiedzieć. Wzruszył ramionami. - Chodźmy kociaku. - Przestań mnie tak nazywać. Znów się nachmurzył, zrobił krok w jej kierunku, a jego oczy zwężyły się. - Wyjaśnijmy coś sobie. Ja tu dowodzę. To ja jestem tym, który cię chroni ponieważ tego potrzebujesz. Przestań się ze mną wykłócać, bo to mnie wkurza, i rób co ci każę. W przeciwnym razie załatwię kogoś kto przyniesie mi worek marynarski, wrzuci cię do niego, i wyniesie cię stąd jak kota z nastroszoną sierścią. Niedowierzanie sprawiło, że Shannon stała cicho przez kilka nierównych uderzeń serca. - Nie prosiłam cię o pomoc i nie chcę jej. Opuść moje mieszkanie. Zmniejszył odległość między nimi a Shannon zapłakała ze strachu gdy chwycił ją. Jej plecy uderzyły w ścianę, zderzając się z nią bezboleśnie. Przyszpilił ją między ścianą a jego dużym, mocnym ciałem. Spojrzała w jego gniewne oczy. - Czy chcesz abym ci powiedział co te szczeniaki zrobiłyby z tobą gdybyś wtedy była w domu? Miałabyś szczęście gdyby tylko rozdarli cię na strzępy zębami i szponami aż 19

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

zabiliby cię. To byli samce a ty jesteś atrakcyjna. Wyczuwam co najmniej pięciu. Czy muszę ci to tłumaczyć? - Nie. – Głos jej drżał, ciało zadygotało, a przerażenie rozlało się po jej ciele na myśl o tym co sugerował. - Dobrze. – Wypuścił powietrze, wypuszczając ją równie szybko jak chwycił i odsunął się. – Zamierzam się upewnić, że nikt nie położy ręki, kła czy pazura na tobie. Przestanę nazywać cię kociakiem, gdy ty przestaniesz zachowywać się tak naiwnie. Staram się dotrzymać tego co obiecałem. Współpracuj ze mną. - Nie wiem, - oświadczyła szczerze. – Instynkty podpowiadają mi aby ci nie ufać i przez całe życie ostrzegano mnie jak bardzo niebezpieczni są zmienni. Zawahał się i coś w wyrazie jego twarzy zmiękło. - Zawsze dotrzymuję słowa i jesteś ze mną bezpieczna. Nie skrzywdzę cię. Mogę ryczeć i warczeć trochę gdy jestem zły, ale nigdy nie zabiłem kobiety. Przełknęła gulę, która uformowała się w jej gardle. - Nie wiem co robić. – Poczuła się bezbronna gdy to przyznała. Jego dłoń uniosła się wolno aż jego palce delikatnie pogłaskały jej policzek. - Rozumiem. Odsunął jej włosy z policzka zanim zabrał rękę, biorąc kolejny krok w tył aby zwiększyć dzielącą ich przestrzeń. - Jeśli to pomoże, jestem zdeterminowany aby zapewnić ci bezpieczeństwo, bez względu na to czy tego chcesz czy nie. Możesz się opierać, ale nie wygrasz. Decyzja nie należy już do ciebie. Nie mógłbym spojrzeć w lustro gdybym tylko stał nie robiąc nic i wiedział, że jesteś w niebezpieczeństwie. Moje szczeniaki zrobiły to i od teraz jestem za ciebie odpowiedzialny. Coś zaskoczyło w umyśle Shannon. - Nazwałeś ich swoimi szczeniakami już wcześniej. – Wysunęła język aby oblizać suche usta. – Jesteś ich alfą? – Proszę powiedz nie, pomyślała. Alfa byli najbardziej brutalnymi i bezwzględnymi wilkołakami w stadzie. Pokręcił głową. – Nie. Napięcie zelżało i to dało jej nadzieję, że był po prostu miłym facetem chociaż wciąż wilkołakiem. Jego następne słowa odegnały to uczucie jak gdyby oblał ją zimną wodą. - Jestem synem alfy i pierwszym w linii aby przejąć stado gdy ustąpi lub umrze. Jej kolana groziły załamaniem, ale zwalczyła strach, który w niej wezbrał gdy spięła nogi aby pozostać w pozycji pionowej. Obserwowali się w ciszy przez kilka długich chwil, zanim spojrzał na jej pokój. - Chodźmy. - Moje ciuchy… - Wszystkie są zniszczone. – Zatrzymał się przy drzwiach. – Przestań marnować czas. Im szybciej umieszczę cię w miejscu, w którym wiem, że mogę zostawić cię bezpiecznie samą, tym szybciej uporam się z tym bałaganem odnajdując ich. Mam ubrania, które możesz pożyczyć, dopóki nie będziemy mogli kupić ci nowych. Shannon zawahała się, ale ruszyła, przestępując nad zniszczoną poduszką na jej drodze. Starała się nie wzdrygać gdy ponownie ujrzała zniszczenia w jej salonie. Jego szczeniaki były metodyczne w ich dewastacji, nie pozostawiając nic nienaruszonego. Gdy wyszli zarządca rozmawiał z sąsiadami. Otworzyła usta aby odezwać się do mężczyzny, ale nie dostała na to szansy. - Jestem Anton Harris, przyjaciel rodziny Shannon. – Spojrzał z przerażającym grymasem na zarządcę. – Zabieram ją w bezpieczne miejsce dopóki nie złapią tych gnojków. Oczekuję, że te drzwi zostaną natychmiastowo naprawione i że jej własność będzie strzeżona dopóki tak się nie stanie. Będzie pan osobiście odpowiedzialny jeśli coś jeszcze się wydarzy.

20

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Jej usta opadły i zamierzała przeprosić ale Anton wybrał właśnie ten moment aby sięgnąć za siebie, chwycić jej wiotką dłoń i delikatnie poprowadzić z dala od wszystkich. Poprowadził ją do krawężnika gdzie stał wielki, czarny motocykl, wypuścił ją i wspiął się na tą bestię. Dosiadł maszynę i uniósł brew. - Wiem, że potrafisz się mocno trzymać. – Przechylił się lekko, jego dłoń sięgnęła po coś, po drugiej stronie motoru, a potem wyciągnął kask. – Zamknij usta i usiądź za mną. Shannon rozważała czy aby nie odmówić pojechania z nim. Mogła zrobić scenę i nie odważyłby się zmusić ją aby wsiadała na motor z tyloma świadkami wokół. Pokazał swoje prawo jazdy policjantowi, ujawniając swoją tożsamość. Spoglądała w jego oczy aż wyjął kask i podjęła decyzję. Do tej pory nie skrzywdził jej i ktoś zdecydowanie chciał to zrobić, a jej biedne mieszkanie, pełne zniszczonych rzeczy, mogło to poświadczyć. - Okej, ale trzymam cię za słowo. - Dobrze. – Posłał jej skąpy uśmiech, który nie dosięgał oczu. - Jestem twoją jedyną szansą abyś pozostała bezpieczna. Nie masz powodu aby się mnie obawiać. Nie była w pełni o tym przekonana ale przyjęła kask ochronny i ostrożnie go włożyła. Zaskoczyło ją gdy Anton sięgnął aby zapiąć pasek pod jej brodą. Ich spojrzenia spotkały się i trwali tak dopóki nie skończył. - Jechałaś kiedyś na motorze? - Nie. Rozbawienie zabłysło w jego przystojnych, ostrych rysach. - Będziesz miała niezły ubaw. Wystarczy, że mnie obejmiesz, nie puścisz i zaufasz mi. Shannon zawahała się. - Jedyną osobą której kiedykolwiek ufałam jest moja mama. Odwrócił wzrok, jego spojrzenie omiatało wszystko poza nią. - Przykro mi to słyszeć. Wsiadaj kociaku. Irytacja rozbłysła w niej na przezwisko jakie jej dał. Prosiła go aby przestał, ale odmówił. Zeszła z krawężnika i podniosła nogę, niezgrabnie wspinając się na szerokie, długie siedzenie, wdzięczna, że jej luźną spódnicę z łatwością mogła mocno owinąć wokół nóg. Zadziwiająco wygodnie było dosiadać motor. Anton obrócił się aby spojrzeć na nią ponad ramieniem, gdy uniósł drugi kask. - Przestań mnie tak nazywać. - Powiedziałem ci dlaczego to robię. - Co do diabła to oznacza? Zawahał się, wiążąc pasek pod brodą, ale nie spuszczając z niej oka gdy to robił. - Podobasz mi się i myślę, że jesteś śliczna. Byłoby niewiarygodną głupotą gdybym nie przypominał sobie tego za każdym razem gdy reaguję na twoje ciało, zwłaszcza, że przez krew, jesteśmy zaprzysięgłymi wrogami. Jego brutalna szczerość pozostawiła ją bez słów. Mrugnął i odwrócił się. Motocykl odpalił, głośny silnik zakończył jakąkolwiek rozmowę. Sięgnęła przed siebie, zawahała się, a potem objęła ramionami jego talię. Musiała przycisnąć swe ciało mocno do jego szerokich pleców i spleść razem palce. Zacisnęła mocno oczy i przylgnęła, gdy odjechał od krawężnika.

Rozdział IV Anton zaparkował motor na strzeżonym parkingu dla pracowników, sporo za barem. Wyłączył silnik, dziękując, za to że nikt z obsługi nie stał przy tylnich drzwiach, na papierosie. Otaczające go ramiona rozluźniły się i wtulające się w jego plecy ciepło odeszło. Powstrzymał się przed przeklinaniem gdy zdał sobie sprawę, że ani trochę nie podobało mu się gdy Shannon rozdzieliła ich ciała. 21

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Sięgnął w tył, oferując swą dłoń. - Twoje nogi mogą być obolałe więc poruszaj się wolno gdy wstaniesz. Irytacja wzrosła gdy całkowicie zignorowała jego ofertę podtrzymania jej, uniknęła dotykania go i zsiadła z motoru, starając się nie zrobić przed nim striptizu gdy chwyciła spódnicę. Zrobiła kilka kroków a potem o mało nie upadała na tyłek, po tym jak jej nogi wygięły się lekko. Pokręcił głową gdy obserwował jej wywijasy, zanim złapała równowagę i odwróciła się do niego twarzą. - Ostrzegałem się. Mówiłaś, że nie jechałaś wcześniej. - Czy musiałeś wjechać w każdą dziurę i próg zwalniający po drodze? – Jej oczy błyszczały gniewem. Winny, pomyślał i ukrył uśmiech, który groził wykrzywieniem jego warg. - Nie mam pojęcia o czym mówisz – skłamał. Nigdy nie przyznałby jak wiele przyjemności sprawiło mu jej bujne, małe ciało obejmujące go lub jak perwersyjnie się poczuł gdy odkrył, że jej dłonie obniżyły się szczególnie blisko jego erekcji gdy musiał przejechać przez próg na jej ulicy. Musiał przejechać przez co najmniej kilkanaście aby jej uścisk znalazł się tam gdzie tego pragnął – nad jego boleśnie wyprężonym fiutem. Torturą było czucie jej ciała ocierającego się o niego gdy motor nimi rzucał, ale odczuwał przyjemność z każdej tego sekundy. - Przysięgam, że upolowałaś wszystkie po kolei. Dużo jeżdżę i nigdy nie musiałem aż tylu przejechać. Odwrócił wzrok zanim mogła zobaczyć jego twarz, obawiając się, że mogła się domyślić, że miał ukryte motywy. Oparł buty i wstał, przerzucił nogę nad siedzeniem i powstrzymał się przed poprawieniem jego fiuta gdy twarda długość naciskała nieprzyjemnie na zamek. - Jechałem bocznymi uliczkami, aby uniknąć korka. – Ta licha wymówka przyszła mu łatwo. Wyciągnął dłoń. – Weź ją. Wchodzimy do środka i spotkasz więcej ludzi z mojego stada. Strach wyrył się w jej delikatnych rysach a jego opiekuńcze instynkty zawyły. Błyskawiczna reakcja na jej emocje zaniepokoiła Antona. Został wychowany tak aby chronić samice ale przyznał, że coś było nie tak. Jego odpowiedź na jej przerażenie sprawiała, że bestia chciała się wydostać aby bronić jej. - Zaufaj mi. Naprawdę tego chciał, a co gorsza potrzebował tego. Odczuwał to jak wibrację tak samo jak wilka żyjącego pod skórą. Obserwował i czekał na nią aż umieści swą mniejszą dłoń w jego. Napięcie pomiędzy nimi wzrastało dopóki nie podeszła bliżej, wyglądając na wciąż niezdecydowaną, ale w końcu złapała jego dłoń. Jego palce mocno splotły się z jej i starał się zignorować miękkość jej skóry. - Chcesz abym cię poniósł? Ostatniej rzeczy jakiej potrzebujemy to ty wspinająca się po ścianach. Wolałbym raczej abyś trzymała się mnie. - Nie. – Jej podbródek uniósł się dzielnie a determinacja zabłyszczała w jej pięknych niebieskich oczach. – Potrafię to zrobić. Podziwiał jej odwagę ale sama przyznała, że jej kontrola nad instynktami nie była najlepsza. Trzymał ją na tyle mocno, że wiedział iż nie mogłaby uciec od niego. Ruszył w kierunku tylniego wejścia. Miał cichą nadzieję, że uda mu się dostarczyć ją do mieszkania bez spotykania kogokolwiek. Shannon usilnie starała się zignorować drapiące przerażenie, które sprawiało, że pragnęła uciec. Nigdy jeszcze nie zmierzyła się z tak silnymi instynktami i przypuszczała, że wina spoczywała bezpośrednio na szerokich ramionach seksownego zmiennego, który

22

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

prowadził ją do jego nory. Jej krew mogła być rozcieńczoną krwią zmiennych, ale strach przez psami, a zwłaszcza wilkołakami, zdawał się być zakorzeniony w jej DNA. W momencie gdy dotknęła klamki, musiała walczyć z czystą paniką, która uderzyła w nią na tyle mocno aby zabrać jej oddech. Jej dłoń ścisnęła mocniej jego i obrócił głowę spoglądając na nią z zaniepokojeniem. - Dobrze się czujesz? - Co jest ze mną nie tak? Obrócił się, puścił jej dłoń i chwilę później sapnęła gdy jej stopy nie dotykały już ziemi a dwa silne, duże ramiona objęły ją. Jej plecy delikatnie uderzyły w ścianę obok wejścia gdy obrócił ich, z powodzeniem przygważdżając ją swym ciałem. Uniósł ją wyżej na swej klacie aż ich oczy znalazły się na tym samym poziomie. - Obejmij mnie, - rozkazał. Nie opierała się gdy jej ramiona i nogi owinęły się wokół niego szybciej niż mogła pomyśleć. Pomogło, ale nie wiele. Spoglądała szeroko otwartymi oczami na niego i ciche warknięcie wyrwało się z głębi jego gardła. Dreszcze przebiegły wzdłuż jej kręgosłupa a cichy syk uciekł z jej rozchylonych ust. W tym samym czasie, zdała sobie sprawę, że jej paznokcie wbiły się w koszulkę w miejscu gdzie jej dłonie wślizgnęły się pod jego kurtkę. - Spokojnie z tymi pazurkami, kociaku. Trzymam cię a to co czujesz jest normalne. Zapach stada jest tutaj bardzo silny. Możesz nie zdawać sobie sprawy z tego, że go wyczuwasz, ale najwyraźniej tak jest. Powinnaś zobaczyć swoje oczy. – Zagapił w mnie. – Niech to. Chwycił ją niepokój. - Moje oczy? Co z nimi? Przyglądał się głębinom jej oczu i ponownie cichło warknął. - Twoje ciało może nie być zdolne do przemiany, ale twoje oczy z pewnością są. Masz teraz kocie oczy, jasno niebieskie z diabelską ilością egzotycznej żółci, i jest to najpiękniejsza rzecz jaką kiedykolwiek widziałem. Spojrzała ponad jego ramieniem, poszukując zmian w swym wzroku, ale nie zauważyła żadnej. Spojrzała z powrotem, gapiąc się w jego ciemne, intensywne wilkołacze oczy, który zdawały się zmienić w prawie czarne. - Twoje oczy, - szepnęła. - Taa. – Oczyścił gardło. – Mój głos jest stanie się też głębszy. Nie trzeba było jej mówić gdy ponownie zadrżała na jego szorstki, lekko zmieniony ton. - Dlaczego? - Ty jesteś przerażona, ale dla mnie to coś całkiem innego. - Co takiego? Znów warknął cicho. - Chcę cię pieprzyć tak mocno, że to aż boli. Umilkła, gapiąc się na niego, nigdy nie spodziewałaby się, że mógłby jej coś takiego powiedzieć. Zamknął oczy i obrócił głowę na tyle aby odsłonić gardło. Znów odnalazła swój głos. - Czy oferujesz grę wstępną? Pamiętam co powiedziałeś o wąchaniu twej szyi. Nie sądzę… - Jeżeli dotkniesz nosem mojej skóry, zedrę z ciebie ciuchy i wezmę cię, tu gdzie stoimy. Próbuję opanować swojego wilka a nie patrzenie na ciebie pomaga. - Postaw mnie. Głośniejszy warkot zawibrował w jego piersi. - Nie walcz ze mną. Rób tak a będziesz miała przejebane w każdym tego słowa znaczeniu. 23

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Nie ruszała się, oddychając lekko, i obserwowała jego zaciśnięte rysy z bliska. Jego szczęka zacisnęła się, napinając mięśnie wzdłuż jego linii szczęki, a potem jego pełne usta rozchyliły się gdy zaczerpnął głęboki oddech, który sprawił, że jego klata naparła na jej piersi. Zszokowana stwierdziła, że odpowiedziały, gdy jej sutki stwardniały, a z jej ust wydobył się dźwięk, którego nigdy wcześniej nie słyszała. Głowa Antona zwróciła się w jej kierunku a jego oczy rozwarły się gdy spoglądał na nią intensywnym, uwodzicielskim wzrokiem. - Ty mruczysz. - Nie prawda, - zaprzeczyła pomimo, że miękki dźwięk, który wydawała dokładnie to przypominał. - Ty… Nagle drzwi obok nich otwarły się na oścież gdy wysoka kobieta wypadła z wnętrza baru, klnąc na czym świat stoi, przerywając cokolwiek Anton chciał powiedzieć. Oczy Shannon otwarły się szeroko z trwogi, gdy zdała sobie sprawę że czerwone plamy na białej koszulce i obcisłych jeansach, w których paradowała kobieta, były świeżą krwią. - Co się stało Glenda? – warknął Anton. Kobieta obróciła się, zaskoczona, a potem schyliła się, sięgając po szlauch przymocowany do budynku. - Te głupie szczeniaki wdały się w bójkę zgrywając pieprzonych gnojków przed kilkoma sukami. Jeszcze kilka dni ale już zaczęło się gówno z parzeniem się. – Jej ciemny wzrok przeniósł się na Shannon i jej brwi uniosły się. – Wow. Czy to ta suka z górnej północy? Myślałam, że nie pojawi się przed wieczorem. – Woda poleciała. - Eee… - zawahał się Anton. Muskularna, co najmniej na sześć stop wysoka kobieta zaśmiała się. - Z czym oni się tam krzyżują? Jest mała. Jest w części Chihuauha czy coś? To obrażające, że stado przysłało ci to do przetestowania. Muszą być zdesperowani aby połączyć się z silniejszym gatunkiem. Złamiesz ją zanim zacznie się zabawa. - Kurwa, - burknął Anton. – Mamy jakiegoś trupa w środku? Glenda obmyła ramiona i ręce szlauchem aby usunąć krew. - Niee. Zakończyliśmy to zanim zaszło za daleko. Von odpłaca im za gówno, którego narobili. Rozwalili pięć stolików i wgnietli ścianę całkiem ostro, ale nie jest to coś czego trochę tynku i farby nie naprawi. Shannon gapiła się na przerażającą kobietę. Grube mięśnie pokrywały ramiona kobiety gdy zakręciła szlauch i wyprostowała się. Tatuaże ozdabiały krzywizny jej szerokich ramion i wyzierały spomiędzy piersi widocznych z nad jej niskiego dekoltu. Shannon nie miała wątpliwości, że pierwszy raz widziała samicę wilkołaka, i jeśli wszystkie wyglądały w ten sposób, mogły być cholernie bezwzględne. - Mają zakaz wstępu. Wiedzą, że nie toleruję tego gówna w moim barze. - Już im to powiedziałam, Anton. – Ciemne oczy zwróciły się na Shannon i kobieta podeszła bliżej. – Chcesz żebym pozbyła tego kurdupla za ciebie? – Zimny uśmiech objął jej wargi. – Wysłać wiadomość, że zostaliśmy obrażeni przez to co uznali, że mają najlepszego? Ciało Antona napięło się. - Odejdź teraz, Glenda. Kobieta znieruchomiała i zrobiła dziwną minę, jej nos zaskrzypiał, a potem warkot wydarł się z jej rozchylonych warg. Czysta wściekłość zmieniła jej rysy. - Puma. Świeża krew z walki zamaskowała wcześniej jej zapach. Gdyby wzrok mógł zabijać, Shannon nie miała wątpliwości, że umarłaby w mgnieniu oka. Kobieta rzuciła się na przód ignorując rozkaz Anton’a. Przeklął i puścił Shannon jednym ramieniem, jego otwarta dłoń uderzyła napierającą kobietę mocno w pierś. Pchnięcie posłało ją oszołomioną do tyłu i wylądowała na tyłku. 24

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Powiedziałem, odejdź – ryknął Anton. Warknięcie wydobyło się z leżącej kobiety i nie oderwała nienawistnego spojrzenia od Shannon. - Pozwól mi ją zabić. Proszę? Anton ponownie objął Shannon obiema dłońmi, jego ramiona były niczym stalowe obręcze wokół jej talii, a warczenie niskie i głębokie z jego piersi. - Jest tutaj gościem. Nie dotkniesz jej. Nikt jej nie dotknie. Glenda zwróciła swój gniew na Anton’a. - Że co? - Gość. Udzieliłem jej swojej ochrony. Usta kobiety poruszyły się, ale nie wydobył się z nich żaden dźwięk. Gniew zmienił się w zdumienie, a potem w zmieszanie. - Dlaczego? To śmierdzący kot. Najwyraźniej przyszła pogrzebać w naszych śmieciach a ty ją przyłapałeś. Nie masz sumienia aby skrzywdzić samicę, nawet jeśli jest jedną z nich, prawda? Byłabym szczęśliwa mogąc wykopać stąd jej tyłek. - Powiedziałem, że jest pod moją opieką i nikt jej nie skrzywdzi. Glenda ostrożnie podniosła się na nogi, użyła obu rąk aby otrzepać tył jeansów, i wlepiła oczy w Anton’a. - O co do diabła chodzi? Wziął głęboki wdech, jego masywna klata naciskała mocno na mniejszą Shannon, będącą unieruchomioną pomiędzy jego ciałem a ścianą. - Zauważyłaś jak słaby jest jej zapach? W większości jest człowiekiem. Niektórzy ze szczeniaków zdecydowali ścigać ją w lesie ale przerwałem to. - Jest wrogiem. Oczywiście, że chcieli z niej zrobić zabawkę do gryzienia. - Nie zezwalam na agresję bez prowokacji. – Rysy Anton’a pociemniały od gniewu. - Oddycha i śmierdzi od niej pumą. To wystarczająca prowokacja jak dla mnie. – Glenda rzuciła Shannon wrogie spojrzenie zanim spojrzała w chłodne oczy Anton’a. – Wiem, że masz słabość do kobiet, więc oddaj ją mi. Nie zabiję jej, ale przynajmniej wykopię poza nasze terytorium. - Nie. Niedowierzenie pojawiło się na twarzy wilczycy. - Co zamierzasz z nią zrobić? Zadzwonić do jej dumy i spotkać się z nimi, żeby im ją oddać? - Nie. Zostanie w moim mieszkaniu dopóki nie upewnię się, że będzie bezpieczna na naszym terytorium. Daję jej pozwolenie na pozostanie. Mieszka na zewnętrznej krawędzi i udzielam jej zgody aby tam pozostała po tym jak poradzę sobie z jej bieżącym zagrożeniem. Głęboki, wściekły ryk wydarł się od Glendy, zanim odwróciła się i pomaszerowała w kierunku drzwi. - Dzwonię do twojego ojca. - Cholera, - Anton westchnął, obracając głowę aby spojrzeć na Shannon, gdy drzwi zatrzasnęły się za odchodzącą kobietą. - Powinieneś pozwolić mi zostać z moją mamą. Shannon przyglądała się jego pięknym oczom. Wstrzymała na chwilę oddech. Był sexy i przystojny. Zauważyła jego mocny, męski zapach, który wdychała z każdym oddechem do płuc, a jej ręce chwyciły go trochę mocniej. Gorąco przelało się przez jej ciało aż się skręciła, a uda obejmujące jego biodra zacisnęła mocniej. Anton warknął cicho a piersi Shannon stwardniały od tej wibracji. Ciepło zmieniło się w upalne gorąco, aż zdała sobie sprawę, że jej oddech zmienił się w niepewną zadyszkę. Patrzyli na siebie przez zdawałoby się wieczność aż poruszył biodrami, umieszczając przód

25

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

swych jeansów na wprost jej majtek. Twardy, podniecony samiec naprzeciw centrum jej rozkoszy. Cichy jęk wydobył się z jej ust, szokując Shannon. - Niech to, - wychrypiał Anton. – Jestem zbyt blisko gorączki i myślę, że ty również. - Naprawdę jesteś ciepły. Obniżył spojrzenie na jej piersi, przyciśnięte do jego klaty. - Nie masz pojęcia o czym mówię, prawda? - Temperatura twojego ciała jest wyższa niż normalnie i przytrzymujesz mnie. Oczywiście, że jestem gorąca. Zacznę się pocić jeśli mnie nie postawisz. Uniósł ten swój gorący, sexy wzrok. - Nie miewasz gorączki? Mówię o seksie. Zaskoczona Shannon, przełknęła ciężko. - Nie. - Nie masz czasami ochoty na seks bardziej niż zwykle? Pokręciła głową. - Nie. - Koty są inne. Powinnaś wchodzić w seksualną gorączkę co najmniej raz na miesiąc jeśli mam dobre informacje. - Nie zamierzam o tym z tobą rozmawiać. – Zarumieniła się, zawstydzona, że poruszył coś tak osobistego. – Ale nie, nie wchodzę. Miałam kotkę i nie przytrafiło mi się coś takiego. - Wilkołaki mają taki okres w roku gdy wchodzimy w gorączkę godową, która zaczyna się za kilka dni. Zazwyczaj trwa od dziesięciu do piętnastu dni. Zależy od roku. To zaskoczyło ją. - Myślałam, że psy zawsze są napalone. – W chwili gdy słowa opuściły jej usta, zapragnęła je cofnąć, nie chcąc go obrazić. Szeroki uśmiech rozciągnął usta Anton’a. - Jesteśmy, ale to jest o wiele gorsze. Mały, chory żart natury, która chciała się upewnić, że skończymy na liście gatunków zagrożonych. Pytania wypełniły jej umysł, ale nie odważyła się ich zadać. Zamiast tego przygryzła wargę i obniżyła wzrok na jego opaloną szyję. - Nie wchodzę w gorączkę. - A ja tak i dlatego właśnie zamierzam zostawić cię teraz w moim mieszkaniu. Będziesz tam bezpieczna jeśli zostawię cię samą. Im szybciej uporam się z tym bałaganem, tym lepiej. Nie cię tu być gdy gorączka godowa się rozpocznie. Westchnął, cofając nacisk jego bioder od niej. Nie chciała pytać ale wiedziała, że odczytał jej ciekawość z wyrazu twarzy, gdy przemówił. - Potrzeba seksu jest rozdzierająca jeśli spróbujesz odmówić. Nie chciałabyś spać w moim łóżku, gdy uderzy. – Uniósł brwi. – Rozumiesz do czego zmierzam? O taak. Pot oblał całe jej ciało, gdy wyobraziła go sobie super napalonego i zdeterminowanego aby uprawiać z nią seks. Ten pomysł nie przeraził jej. Zaskoczenie z tego odkrycia ostudziło ją trochę. Jest przerażającym wilkołakiem, pełnym zmiennym, i na drodze do stania się brutalnym alfą, upomniała siebie. Innymi słowy, ostatni mężczyzna, z którym powinnam się wiązać. To mogłoby być samobójstwo. – Powinieneś mnie postawić. - Powinienem, ale nie zrobię tego. Zamierzam zanieść cię do mojego mieszkania a potem zamierzam odszukać kilku z moich szczeniaków. Dadzą mi nazwiska ich przyjaciół, którzy włamali się do twojego mieszkania. Na szczęście, zanim noc dobiegnie końca, zduszę ten problem w zalążku. Anton pragnął aż do bólu przeleć kobietę w jego ramionach. Mógł zmierzyć swój puls przez uderzenia w jego fiucie, pulsującym boleśnie o jeansy. Odciągnął się od ściany, dostosowując jej wagę i zdusił jęk gdy jej ramiona i nogi zacisnęły się wokół jego szyi i 26

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

bioder. Teraz wiedział co określenie ‘jak druga skóra’ oznaczało. Shannon musiałaby właściwie stopić się z nim gdyby byli jeszcze bliżej. Uwolnił jedno ramię, szarpnął drzwi i wszedł do obszaru na tyłach baru. Zapach jego stada nasilił się razem z zapachem piwa, papierosów i jedzenia. Pomogło to Shannon zagłuszyć wzmagający się zapach. Oddychał głęboko, poruszał się szybko i trzymał ją w sposób, który zapobiegał przed zbytnim ocieraniem się o siebie. Ruszył po tylnych schodach, biorąc dwa na raz, w drodze do jego mieszkania. Zatrzymał się, wstukał kod do alarmu i drzwi otworzyły się z pyknięciem. Wyszczerzył zęby, uwielbiając nową technologię, którą ostatnio zainstalował. Przeszedł przez otwarte drzwi i zamknął je kopnięciem. Sprawdził małe mieszkanie szybkim spojrzeniem, coś co zawsze robił gdy wracał do domu, i powąchał powietrze. - Co robisz? Miękki głos sprawił, że uśmiechnął się do jej ślicznej, zadartej twarzy. Jej oczy sprawiły, że chciał jęknąć. Miały egzotyczny kształt ale jasny, olśniewający błękit z żółtymi plamkami były kolorami, w których mógł się zagubić. Strach sprawił, że żółty wyróżniał się bardziej, niemal wypierając błękit. Uważał, że były czarujące. - Upewniam się, że nikt tu nie wchodził gdy mnie nie było. - Masz system alarmowy. - Mam, ale nigdy zbyt wiele ostrożności. Mam wielu wrogów jako syn alfy. – Oczyścił gardło. – Puść się i opuszczę cię. Jesteś tutaj bezpieczna. Znienawidził to odczucie gdy jej ramiona i nogi nie obejmowały już jego ciała i musiał przestać ją trzymać. Polubił czuć ją w swych ramionach trochę za bardzo. Odsunęła się w chwili gdy jej stopy dotknęły podłogi i odwróciła od niego aby rozejrzeć się po mieszkaniu z niespieszną ciekawością. Podążył za jej wzrokiem, mając nadzieję, że nie znienawidzi jego kawalerki. Wyglądała o wiele lepiej teraz niż gdy przejął ją od Grady’ego. - Mój brat mieszkał tu przede mną, ale utrzymywał je raczej w standardzie. Doposażyłem kuchnię i odgrodziłem łazienkę. Planuję postawić ścianę aby oddzielić sypialnię od reszty. - Jest przyjemne. Właściwie to kocham otwartą zabudowę. Miała wspaniały głos. Miękki ale lekko ochrypły. Jego fiut drgnął mocniej. Gorączka godowa nie mogła rozpocząć się w gorszym momencie. Mógł wyczuć narastającą potrzebę a jego bestia naciskała mocno na jego skórę, pragnąc wziąć kobietę stojącą przed nim. Nie miało znaczenia, że była wrogiem. Jej zapach wzywał oba jego wcielenia. - Częstuj się wszystkim co jest w lodówce i bez względu na wszystko nie otwieraj tych drzwi. Nikt poza mną nie zna kodu aby dostać się do środka. Zwróciła się do niego twarzą a on zrobił krok w tył. Walczył z potrzebą rzucenia się na nią, podniesienia, pobiegnięcia do jego łóżka z baldachimem i przyszpilenia ją pod sobą. Spojrzał na jej ciuchy, zauważając z jaką łatwością zdarłby je z jej ciała aby nie stały mu więcej na drodze. Chciał czuć ją skóra przy skórze, pocierać swym ciałem o jej i zobaczyć jak smakuje. Kurwa! - Nie otwieraj drzwi. Muszę iść. Czuj się jak u siebie w domu. Używaj wszystko czego chcesz. Odwrócił się, domyślając się, że prawdopodobnie pomyślała, że stracił rozum, albo po prostu był nieuprzejmy. Szarpnął drzwi i zatrzasnął je za sobą. Zatrzymał się, dotknął panelu i zamknął ją w środku. Lepiej aby była bezpieczna i miałby później żałować. Wziął kilka głębokich wdechów aż jej zapach nie dręczył go dłużej a potem zmusił się do zejścia po schodach. Skręcił na końcu i wszedł w biznesowy obszar budynku. Hałas i zapach stada zalały jego zmysły. Podszedł do baru i zauważył Misty, kelnerkę za barem. Uśmiechnęła się szeroko gdy zbliżała się do niego z powitalnym uśmiechem.

27

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Wibracje, które wysyłała gdy spoglądała na niego sprawiły, że cicho jęknął. Nienawidził otrzymywać sygnałów od kobiet chcących przyciągnąć jego seksualne zainteresowanie. - Cześć szefie. Potrzebujesz czegoś? – Misty przechyliła się nad barem na tyle, aby błysnąć swym dekoltem. - Skończ z tym, - warknęła Glenda po jego lewej. – Nie połączy się z tobą podczas gorączki. – Grzmotnęła jego ramię swoim. – Co ty do diabła wyprawiasz? Anton westchnął, obrócił głowę i spotkał się z nią wzrokiem, który był prawie na jego poziomie. - Nikt nie wchodzi na górę. Jesteś osobiście odpowiedzialna za jej bezpieczeństwo. Rozumiemy się? - Taa. Nie zadzwoniłam do twojego taty. - Nie sądziłem, że mogłabyś to zrobić. Za bardzo lubisz prowadzić bar i wiesz, że zwolniłbym cię w mgnieniu oka za bycie skarżypytą. - Kto jest na górze? – Misty przechyliła się bardziej, odkrywając, że zapomniała założyć stanik. Glenda warknęła. - Nie mam ochoty oglądać twoich cycków, tak samo jak Anton. Spojrzał na jej koszulkę i pokręcił głową. - Nic z tego. Nie robię tego z pracownikami. - Niech to. Więc czego chcesz? – Misty wyprostowała się – Zupełnie cię nie rozumiem. - Mam gościa na kolacji więc powiedz Ryan’owi, że zadzwonię do niego za jakiś czas, aby przygotował dwa steki. Wrócę za jakieś trzy godziny więc daj mu znać aby zachował kilka jeśli nam się kończą. Chcę… - Postradałeś rozum, - ucięła Glenda. – Powinieneś pozwolić mi pozbyć się jej z naszego terytorium. Anton ryknął na swego długiego przyjaciela. - Nie wtrącaj się w to i rób co ci każę. Nie zapominaj kto tu rządzi. Ona jest pod moją opieką. - Stado z górnej północy przysłało już swój podarek? Myślałam, że nie przyjedzie przed zmrokiem. – prychnęła Misty. – Nie rozumiem, czemu pozwalasz im przysyłać swoje najlepsze kobiety abyś je sprawdził. Nigdy nie zaakceptowałeś żadnej jako partnerki. Frustracja zalała Anton’a. - Nie potrzebuję tego gówna teraz. Sięgnął do kieszeni jeansów, wyjął komórkę i przewinął listę numerów. Wybrał jeden i słuchał sygnału w telefonie. Jego brat odebrał po czwartym. - Potrzebuję przysługi, Rave. - Co jest? - Stado Mortell przysyła mi tegoroczną królową piękności abym ją sprawdził dzisiaj. Chcę, żebyś odegrał mnie tym razem. Chcę abyś mnie zastąpił. - O do diabła nie, – głęboki głos jego brata sapnął. – Nie ma mowy. - Jesteś mi to winien. – Anton zamilkł. – Wyciągnąłem cię z kłopotów poprzedniego lata. - Niech cię. Jest tak wkurzająca, czy aż tak gorąca, że boisz się, że skończysz jako jej partner? To tylko na dziś wieczór? Zawahał się a potem westchnął. - Nie. Chcę abyś całkowicie mnie zastąpił. Prześlę ci harmonogram. Mam już kobietę, która znajdzie się w moim łóżku. - Znam ją? - Nie i lepiej aby tak pozostało. Jest zabroniona. Zrobisz to? 28

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Jasne. Nie umówiłem się jeszcze z nikim. Mogę cię spokojnie zastąpić, ale będziesz mi winien. Jest gorączka godowa i jest potrzeba-pasu-usztywniającego-plecy z braku umiaru gdy się skończy. Kobiety naprawdę starają się zaimponować przyszłemu alfie naszego stada energicznie go… uwodząc. - Dzięki. Przyjdź do baru abyś mógł odwrócić jej uwagę zanim dojdzie do schodów. - Mogę tam być za dziesięć minut. Anton rozłączył się i zignorował uśmieszek, który posłała mu Glenda. - Wychodzę na polowanie. Chroń ją. Nikt, i mówię poważnie, nie zbliża się do niej. - W porządku. – Glenda wzruszyła ramionami. – Ty tu jesteś szefem.

Rozdział V Nerwy sprawiły, że skóra Shannon swędziała gdy przemierzała małe mieszkanko. Zapach Anton’a unosił się w pokoju, ale stał się prawie obezwładniający w pobliżu łóżka. Oblizała wargi i zdecydowała, że weźmie prysznic. Mogła wyczuć go na ciuchach i skórze. Minęły godziny od kiedy wyszedł i nie miała pojęcia kiedy wróci. Łazienka musiała być ostatnio unowocześniona ponieważ wszystko wyglądało na nowe. Jedynym niedociągnięciem w projekcie okazał się być brak zamka w drzwiach. To sprawiło, że stała się nieufna wobec rozbierania się, ale pragnęła zmyć ze swego ciała zapach Anton’a, mając nadzieję, że to przywróci resztki normalności. Głód sprawił, że burczało jej w żołądku, gdy stała pod strumieniem ciepłej wody, obmywającym jej ciało. Ominął ją lunch i wiedziała, że musiała już minąć normalna pora obiadu. Zawsze musiała jeść regularnie, przypisując to całej tej hiper energii, która była utrapieniem, przez całe jej życie. Przygryzła wargę, spojrzała na złożone, brudne ubrania, i wtedy ominęła je. Shannon nasłuchiwała z uchem przy drzwiach, dopóki nie miała pewności, że Anton nie wrócił. Otworzyła je wolno. Wszystkie jej zmysły zdawały się wskoczyć na pełne obroty odkąd weszła w kontakt z wilkołakami. Zaniepokoiło ją to, skoro była przekonana, że nie odziedziczyła aż tylu cech po swoim ojcu. Teraz zastanawiała się czy te zdolności pozostały uśpione, ponieważ nigdy wcześniej ich nie potrzebowała. Szafa zawierała dziewięć szuflad, na które spoglądała, zastanawiając się czy cokolwiek będzie na nią pasowało. Tylko kilka chwil zajęło jej podjęcie decyzji, że woli stanąć przez wilkołakiem ubrania niż w mokrym ręczniku. - Cholera, - sapnęła. Jej oczy otwarły się szeroko, gdy zaskoczona ujrzała pudełka. Musiało tam być setki prezerwatyw, w każdym kolorze i odmianie. Zatrzasnęła szufladę aby szarpnąć za kolejną. Po co mu aż tyle? Jej następna myśl sprawiła, że poczuła mdłości w żołądku. Z iloma kobietami on sypia? Wyobrażenie sobie Anton’a z inną kobietą pozostawiło ją niespokojną i zdecydowanie jędzowatą. Drzwi bipnęły i Shannon obróciła się, wyprostowała a strach pochwycił ją gdy obserwowała jak się otwierają. Anton zrobił kilka kroków do pokoju i nagle zastygł, jego głowa szarpnęła się w jej kierunku po tym jak powąchał powietrze. - Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, że wzięłam prysznic a teraz dobieram się do twoich ubrań. Nie przegapiła napięcia w jego przystojnych rysach czy też sposobu w jaki jego ciało zdawało się sztywnieć aż jego dłonie zacisnęły się w pięści po jego bokach. Jego intensywny wzrok zjechał wzdłuż jej ciała a kolor jego oczu zdawał się ciemnieć w miarę jak się im przyglądała. Nie powiedział nic, nie poruszył się, ale zdawał się wlepiać oczy w jej nagie nogi. 29

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Odnalazłeś mężczyzn, których szukałeś? Czy mogę już bezpiecznie wrócić do domu? Oczyścił gardło, ponownie skupiając uwagę na jej twarzy. - Nie. Wygląda na to, że ktoś ich ostrzegł, że byłem wkurzony i postanowili się ukryć. Znajdę ich. Muszą się pojawić na obowiązkowym spotkaniu stada na śniadanie a już będę na nich czekał. Ja… - Znów obniżył wzrok na jej nogi. – Pomyślałem, że możesz być głodna. Ja jestem. - Umieram z głodu. - Przyniosą nam kolację. Powinna tu być w każdej chwili. Zadzwoniłem z komórki gdy wracałem, aby dać znać kucharzowi by przygotował nasz posiłek. - Dziękuję. Czy coś jest nie tak z moimi nogami? Gapisz się. Spotkał jej lekko rozbawione spojrzenie. - Wybacz. - Powiesz mi gdzie trzymasz swoje spodnie? - Nie potrzebujesz ich. To sprawiło, że uniosła brwi. - Tak, potrzebuję. Ta koszulka nie przykrywa zbyt wiele a ja będę się czuła bardziej komfortowo mając coś pod nią. Jego nozdrza rozszerzyły się i cichy warkot uciekł z jego rozchylonych ust. - Nie masz majtek? Rumieniec ogrzał jej policzki. - Zaczynam rozumieć, że masz zły zwyczaj zadawania naprawdę osobistych pytań. W której szufladzie trzymasz spodnie dresowe? Nie chciałabym otwierać więcej żadnej z nich na ślepo, szukając spodni. – Rzuciła wzrokiem na szafę z prezerwatywami, a potem znów na niego. – Obawiam się co jeszcze mogłabym znaleźć. Uśmiechnął się szeroko, najwyraźniej w najmniejszym stopniu nie zawstydzony. - W pozostałych szafach są tylko ciuchy. - Nawet nie zamierzam pytać o czym myślisz. - Śmiało. – Zdjął kurtkę, na ślepo rzucając ją na krzesło przez wciąż otwarte drzwi. – Co chciałabyś wiedzieć? Po krótkim wahaniu, zdecydowała, że równie dobrze może go zapytać skoro tak ją zaciekawił. - Dlaczego masz zapas prezerwatyw na całe życie? Czy jest coś nie tak w kupowaniu jednego pudełka na raz, tak jak inni robią? - Powiedziałem ci, zbliża się gorączka godowa. Nie mam w planach wzięcia partnerki, a gdybym zapłodnił samicę, oczekiwano by, abym zobowiązał się wobec niej. Wolę mieć za dużo niż za mało. Właściwie mam więcej opakowań, schowanych w nocnym stoliku. Shannon wiedziała, że usta jej opadły gdy sapnęła na niego. Anton zachichotał. - No co? - To są duże opakowania, a szuflada jest nimi wypełniona. Zrobił krok w jej kierunku. - I? - Czy naprawdę potrzebujesz aż tylu? – Myśl uprawnia wystarczająco dużo seksu aby zużyć je wszystkie sprawiła, że jej łono zadrżało a jego koszulka nagle wydała się być za mała. - Gorączka godowa jest dokładnie tym na co wygląda. – Zrobił kolejny krok, zmniejszając dystans pomiędzy nimi. – Pomyśl o tym jak o kompletnym szaleństwie na punkcie seksu. - Och. – Nie była pewna jak na to odpowiedzieć. 30

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Anton zbliżał się dopóki nie stanął przed nią a ona musiała odchylić do tyłu głowę aby utrzymywać kontakt z jego rozgrzanym wzrokiem. Jego dłonie rozwarły się i sięgnął do niej. Shannon zrobiła szybki krok w tył aby uniknąć jego dotyku, ale zapomniała o otwartej szufladzie. Jej krawędź uderzyła ją w tył kolana. Sapnęła z ostrego bólu i straciłaby równowagę gdy Anton nie pochyli się natychmiastowo aby chwycić ją za biodra. Przyciągnął ja do swego ciała. - Dokąd się wybierasz? – Jego głos pogłębił się i przyciągnął ją mocno do swych ogromnych kształtów. – Wyglądasz jak wystraszony kociak, którego wrzucili do budy. – Uśmiechnął się szeroko na swój żart. - To nie jest zabawne. – Chwyciła jego nagie ramiona w łokciach a w chwili gdy jej palce dotknęły go, chwyciła raptownie powietrze gdy prąd elektryczny zdawał się zaiskrzyć. - Dobrze wyglądasz w mojej koszulce. - Dziękuję. – Shannon odchyliła się aż jej piersi nie wciskały się w jego klatę, niepewna dlaczego wciąż ją trzymał. – Czy chciałbyś mnie puścić? - Nie. – Zamilkł. – Wyglądasz lepiej bez niej. Miała pustkę w głowie, rozproszona przez jego dotyk i to jak blisko niej stał. - Bez czego? - Mojej koszulki. – Jego palce zacisnęły się na jej biodrach. – Może ją zdejmiesz? - Nie ma mowy. - Dlaczego nie? – Rozbawienie zabłysło w jego seksownych oczach. Wyglądał całkowicie, powalająco przystojnie gdy jego pełne usta uniosły się w górę, w niegrzecznie wyglądającym uśmiechu. – Wiem, że cieszyłbym się tym widokiem. - Nawet cię nie znam i nie uprawiam seksu z nieznajomymi. To wywołało jego chichot. - A kto tu mówi o seksie? O tym właśnie myślisz? Shannon zmarszczyła czoło w odpowiedzi. - Chcesz abym uwierzyła, że nie miałbyś ochoty na seks gdybym była zupełnie naga? - Jestem wilkołakiem. Nie mamy nic przeciwko nagości. Gdybyś była wychowywana wśród zmiennych nie myślałabyś dwa razy o nagości wśród innych. Przyznaję, jestem bardzo ciekawy aby zobaczyć każdy cal twego ciała. – Dostosował swój uścisk na jej biodrach aby ześlizgnąć dłonie w górę do jej talii, gdzie delikatnie ją ścisnął. – Jesteś tutaj taka miękka. Jej zmarszczenie czoła pogłębiło się. - Dzięki za wyłożenie mi, że powinnam pójść na siłownię żeby zrzucić kilka dodatkowych kilogramów. Zaczynam rozumieć, czemu wciąż jesteś singlem. O to wskazówka. Nie jest fajnie mówić kobiecie o tłustym brzuchu czy też wałkach tłuszczu. - Większość z nas spala kalorie szybciej niż je połyka. Pokaż mi swoje ciało. Chcę je zobaczyć. – Ponownie ją ścisnął, pieszcząc miękkie kontury jej bioder i podbrzusza. - W większej części jestem człowiekiem, pamiętasz? Nie czuję się dobrze nago i nie rozbiorę się aby odsłonić te części, które normalnie ukrywam pod workowatymi ubraniami. – Spróbowała odsunąć się ponownie, ale Anton trzymał ją silnie w miejscu. Nagle uwolnił ją i odsunął się. Shannon zrelaksowała się, wierząc, że zostawi ją w spokoju. Jej umysł odsunął to założenie gdy oszołomiona w ciszy obserwowała Anton’a chwytającego za swą koszulkę, wyszarpującego ją za paska jeansów i ściągającego ją ze swego ciała. Widok jego mięśni, naprężonego brzucha i szerokiej, imponującej klaty zatrzymał ją w miejscu gdy obserwował jak rzucił materiał na podłogę. Jego uśmiech poszerzył się a potem podniósł nieznacznie jedną z nóg, zaczepiając tył buta o przód drugiego. Zdjął oba. - Co robisz? – Ponownie odnalazła głos i zdolność myślenia gdy jego palce chwyciły przód jego paska. Cofnęła się.

31

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- A na co to wygląda? – Rozpiął pasek a dźwięk otwieranego zamka zdawał się brzmieć niezwykle głośno. - Przestań się robierać! – Jej wzrok pomknął do wciąż otwartych drzwi. – Każdy może tu wejść. - Czy to jedyny powód, dla którego chcesz żebym przestał? – Odwinął górę jeansów, tak, że ułożyły się w kształcie litery ‘V’ i ujawniły, że nosił czarną bieliznę z białym paskiem ozdobionym dobrze znanym nazwiskiem projektanta. – Pomyślałem, że czułabyś się swobodniej zdejmując tę koszulkę z siebie, gdybyśmy byli na równym terenie. Nie było sposobu aby mogła zignorować jak w formie i pociągająco wyglądał wielki wilkołak. Z opuszczonymi rękoma, miał najlepsze ciało jakie kiedykolwiek widziała. Muskuły nadawały mu wyrzeźbione oblicze, opalonego, długowłosego, oddychającego boga. Tego niebezpiecznego. Gula utworzyła się w jej gardle i przełknęła ją ciężko. Przestań się gapić, nakazał jej umysł ale nie mogła oderwać wzroku od jego bicepsów, gdy rozwinął swe ramiona jak gdyby musiał je trochę rozciągnąć. - Czy coś nie tak? - Eee …- W końcu odzyskała kontrolę nad jej fascynacją z obserwowania jego prężących się i lśniących mięśni. – Nie. Przestań się do mnie uśmiechać. Naprawdę dobrze się bawisz sprawiając, że czuję się niezręcznie, prawda? Jego uśmiech szybko zbladł a rozbawienie wyparowało z jego ciemnych oczu. - Czy tak właśnie się czujesz? Zignorowała jego pytanie, nie będąc pewną odpowiedzi. - Co robisz? - Próbuję cię poznać. - Rozbierając się? Anton ponownie wyszczerzył zęby. - A znasz jakiś lepszy sposób? - Możemy porozmawiać zamiast pokazywać sobie różne części ciała. Jej wzrok obniżył się do jego klaty a potrzeba dotknięcia go gwałtownie wzrosła. Zamiast tego, Shannon zwiększyła odległość między nimi, nie będąc pewną dlaczego pragnęła się do niego zbliżyć. Wzięła głęboki wdech a jego zapach uderzył we wszystkie jej zmysły. Cudowna męska woń pochodząca od niego wydobywała dziwny dźwięk z głębi jej gardła. Jej sutki stwardniały a podniecenie zrodziło się w brzuchu i szybko rozprzestrzeniło niżej aby stworzyć wyraźnie pulsujące pożądanie w centrum jej płci. Błyskawiczna i intensywna reakcja odurzyła ją. - Znów mruczysz. – Głos Anton’a zabrzmiał chrapliwie. – Nie jesteś ciekawa co się stanie jeśli poznamy się trochę lepiej, kociaku? To pytanie sprawiło, że przestała pożerać wzrokiem jego klatę i spojrzała na niego z ukosa. - Ciekawość zabija koty i przestań mnie tak nazywać. Nozdrza Anton’a rozszerzyły się gdy wdychał jej zapach. Nie mogła nie zauważyć sposobu w jaki cała jego twarz napięła się i niskiego warczenia wydobywającego się od niego zanim rzucił się do niej. Shannon sapnęła gdy ręce ponownie pochwyciły jej biodra, a jego gorąca klata przycisnęła się ciasno do jej. Sposób w jaki pachniał kompletnie ją obezwładnił gdy wciągała powietrze. Chciała odepchnąć go, ale zamiast tego wbiła paznokcie w jego skórę, w miejscu gdzie go ściskała. - Niech to. – Trącił podbródkiem szczyt jej głowy, zmuszając jej twarz do napierania na niego. – Pachniesz niesamowicie. - Jestem mokra. – Zmusiła swe ręce do odprężenia się a potem użyła dłoni do naciśnięcia na jego mięśnie brzucha. – Puść mnie.

32

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Ciało Anton’a przycisnęło ją ciaśniej zamiast pozwolić jej na odrobinę przestrzeni pomiędzy ich ciałami. - Mogę wyczuć twoje podniecenie. - Miałam na myśli to, że jestem mokra po prysznicu. – Jej serce przyspieszyło i zadrżała. – Ty… - Pragniesz mnie, - przerwał jej, ześliznął ręce z jej bioder, dłońmi omiatał krzywiznę jej pleców zanim jego palce zagięły się aby mocno objąć jej tyłek. – Tak samo jak ja pragnę ciebie. Shannon chwyciła gwałtownie powietrze i nacisnęła mocniej ale nie mogła poruszyć ściany mięśni więżącej ją ciasno w klatce jego ramion. Jej oczy zacisnęły się aż zwalczyła jęk, który groził wydobyciem się, gdy obniżył twarz aby przycisnąć nos do jej gardła. Gorący oddech połaskotał ją a wtedy jego usta dotknęły niezwykle wrażliwej skórę pod jej uchem. Najpierw jego wargi były delikatne, drażniące, a potem uszczypnął ją nagle, warcząc. Oślepiająca potrzeba wbiła się prosto w jej mózg, czyniąc niemożliwym myślenie, gdy jej ciało zapłonęło dla Anton’a. Kolana ugięły się pod nią, ale trzymający ją mężczyzna nie pozwolił wyśliznąć się jej ciału. Utrzymywał ją w miejscu aby ugryźć ją ponownie trochę niżej podstawy jej gardła, a zbliżający się ból zadany przez jego zęby sprawił, że krzyknęła. - Anton? – przeszkodził im donośny, męski głos. – Kolacja już jest. Zęby chwytające jej skórę puściły i Anton uwolnił ją od swych ust. - Masz kiepskie wyczucie czasu, Yon. – Postawił ją na nogach i okręcił się, wchodząc pomiędzy nią a drzwiami. - Wybacz, stary. – Facet brzmiał bardziej na rozbawionego niż skruszonego. Shannon zatoczyła się od fizycznej interakcji, którą właśnie dzielili i sięgnęła ręką w górę aby wytrzeć mokrą plamę na jej szyi. Spoglądała na nagie plecy Anton’a, który zdawało się chciał odgrodzić ją od kogokolwiek kto przyniósł kolację. Uniosła wzrok i dojrzała czerwone ślady na szczycie jego ramion. Zostawiła je tam gdy go przytrzymywała. Te pół księżyce pochodziły od jej wbijających się paznokci. Nie krwawił, ale z pewnością były zauważalne. - Zostaw tacę przy drzwiach i zejdź na dół. – Anton pozostał blisko niej. - Więc to prawda, że ona jest zmiennym kotem. – Coś metalicznego i ciężkiego uderzyło o szkło. – Misty rozpowiada wokół o tym jak testujesz jedną. Nie mogłem w to uwierzyć. - Misty za dużo gada. Musisz jej przypomnieć aby przestała mielić językiem, albo ja to zrobię. Cisza wewnątrz pokoju stała się wszechobecna. Shannon przechyliła się na prawo i spojrzała na umięśnionego blond faceta stojącego tuż przed mieszkaniem. Miał na sobie jeansy i czerwoną bluzę. Ramiona skrzyżował na klacie, jego oczy biegały po podłodze, a głowę pochylił na tyle, że jego podbródek dotykał klatki piersiowej. - Zrozumiałem, - powiedział cicho. – Przepraszam. To moja siostra ale jest jeszcze młoda. - Pozwoliłem ci dać jej tutaj pracę, ale nie chcę aby rozpowiadano o moim życiu prywatnym w stadzie. Niech to. – Anton podniósł rękę, przeczesując palcami jego czarne pukle. – Jeśli dostanę za to opierdol, to będę wkurwiony. - Wybacz, - mruknął blondyn a potem spojrzał w górę ujawniając łagodne brązowe oczy. – Postaram się ograniczyć szkody. Nie sądziłem, że to takie ważne. - Spotkałeś już moich rodziców? – Ręka Anton’a opadła do jego boku. – Wciąż przed nimi odpowiadam. - Twój tata…

33

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- To nie jego się obawiam. – Anton spojrzał przez ramię, spotkał spojrzenie Shannon i westchnął głośno. – Wierz mi kiedy mówię, że nie chcemy aby zjawiła się moja matka z pytaniem dlaczego tutaj jesteś. - Boisz się swojej mamusi? – Shannon nic nie mogła na to poradzić. Uśmiechnęła się szeroko uznając za zabawne, że ktoś w jego rozmiarze i wieku obawiał się, że jego matka nie zaaprobuje czegoś co zrobił. – Zostaniesz uziemiony za umawianie się ze mną? - Spadam stąd. – Blondyn śmiał się. – O stary, powodzenia z nią. Zajmę się Misty. Drzwi zatrzasnęły się, pozostawiając ich ponownie samych. Oczy Anton’a zwężyły się niebezpiecznie a szeroki uśmiech Shannon zbladł. Najwyraźniej tylko ona doceniała własne poczucie humoru. Gdy odwrócił się do niej, odsunęła się aby zwiększyć odległość między nimi. - Moja matka to suka. – Zamilkł. – W każdym tego słowa znaczeniu. Jest samicą alfy i dowodzi wszystkimi samicami w stadzie. Shannon pozwoliła aby jego słowa wsiąknęły a z nimi przyszedł strach. - Co by mi zrobiła gdyby tu przyszła? To sprawiło, że zmarszczył brwi. - Nic. Nie uwierzyła mu. Coś w jego oczach zaprzeczało jego słowom i przyłapała go na tym. - Serio, nie wciskaj mi kitu, Anton. Czy powinnam się obawiać twojej matki? Zawahał się o chwilę za długo. - Mój ojciec nie pozwoliłby jej na ściganie kogoś pod moją opieką. Wystarczy, że pogadam z tatą jeśli odkryje, że chronię kogoś, kogo ona uważa za wroga. - Naprawdę powinnam zatrzymać się u mamy. Pokonał dystans pomiędzy nimi, jego dłonie obejmowały jej przed ramiona. - Nie. Chcę cię tam gdzie wiem, że jesteś bezpieczna. - Nic mi tam nie będzie. – Nie wspomniała o swoim ojczymie albo o tym jak nienawidzi sposobu w jaki na nią patrzy, jak na obiekt seksualny. Martwiła się również, że mógł domyśleć się, że było coś nieznacznie odmiennego w niej. Z jakiś dziwnych powodów nie mogła pojąć, że jej matka kochała palanta, a ona nienawidziła sprawiać problemy ich związkowi. – Dostanę wypłatę i przeprowadzę się do nowego miejsca. Poza tym, mam pracę, z której nie mogą mnie zwolnić, a to właśnie się stanie jeśli nie pojawię się jutro w pracy. - Zadzwonisz, i powiesz, że jesteś chora dopóki to się nie skończy i nie wypuszczę cię z mojej nory aż nie załatwię tego ze swoim stadem. Odnajdę też samców, którzy nie należą do mojego stada i załatwię to z nimi. Możesz tego nie rozumieć, ale wiedzą teraz o tobie. Ogłosili polowanie. - Co to oznacza? - To oznacza, że nie przestaną cię szukać dopóki cię nie znajdą lub dopóki ja nie upewnię się, że wiedzą, że zdejmę każdego kto cię skrzywdzi. Zaskoczona, gapiła się na niego. - Zdejmiesz? Jego oczy pociemniały stając się prawie czarne. - Zabiję ich, jeśli cię zranią. - Nawet mnie nie znasz. Dlaczego mówisz coś takiego? To znaczy, nie możesz naprawdę… - Myślisz jak człowiek. – Przyciągnął ją do swego ciała, spoglądając w dół na nią z wyrazem koncentracji na jego przystojnej twarzy. – Wasz ludzki świat egzystuje na swój sposób a świat zmiennych to już całkiem inny styl życia. Jeśli jesteś pod moją opieką i ktoś skrzywdzi cię lub zabije, to nie tylko moje prawo ale i mój obowiązek aby cię pomścić.

34

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Ktokolwiek odważy się pogwałcić moje prawo wie, że przyjdę po niego. – Wysunął język aby zwilżyć wargi. – Czy tak trudno zrozumieć, że zrobię wszystko aby cię chronić? Shannon wolno uniosła dłonie, otwierając je na jego klacie. Jej wzrok obniżył się i przyglądała się gorącej skórze pod jej dłońmi. - Tak. Poczuła wibrację cichego warknięcia. Płomień żądzy pochwycił ją. Z jakiegoś powodu, gdy wydawał te dźwięki, to zdawało się pobudzać jej ciało do desperackiego pragnienia go. Żar z jego ciała przenikał jej koszulkę i wzięła głęboki oddech, wciągając ten piżmowy, męski zapach, który nosił. Zamknęła oczy i pochyliła się aby dotknąć nosem jego mostka. Cichy dźwięk wydobył się z niej i zszokowało ją to na nowo, gdy zdała sobie sprawę, że brzmi to dokładnie jak mruczenie. Jej oczy otwarły się i drgnęła. - Co się ze mną dzieje? – Spojrzała wystraszonym wzrokiem na Anton’a. Jedna z jego dłoni uwolniła jej ramię i splątała jej włosy, obejmując tył głowy. Jego twarz obniżyła się a jego usta nakryły jej zanim zdążyła pomyśleć. Nie całował a raczej oznaczał ją swymi wargami, otwierając jej usta. Jego język wdarł się, smakował. Jedyną rzeczą jaka istniała były jego usta i ta paląca potrzeba pocałowania go. Jego druga ręka uwolniła jej ramię i otoczyła jej talię, przyciągając ją ciaśniej do jego ogromnych kształtów. Shannon przylgnęła do niego gdy uniósł ją wyżej, jej stopy nie dotykały podłogi i instynktownie owinęła nogi wokół Anton’a. Jego rozpięte jeansy opadły, aż jej wewnętrzna strona ud ściskała jego nagie biodra powyżej jego slipów. Wrażenie jego języka splatającego się z jej, nacierającego i badającego czyniło myślenie niemożliwym, aż odciągnął swe usta. Oboje oddychali ciężko a gdy otworzyła oczy, znalazła się nos w nos z nim, spoglądając w wypełnione pasją, czarne oczy. Ich kształt nieznacznie różnił się, był bardziej zwężony i egzotyczny. - Nie walcz z tym, - nakazał, jego głos był głębszy niż kiedykolwiek słyszała. Zrobił kilka kroków a potem pochylił się, kładąc ich oboje na jego łóżku, unieruchamiając ją pod sobą. Użył łokci aby podeprzeć jego wagę. Shannon zdała sobie sprawę, że jej koszulka podjechała jej do pasa gdy wyciągnął spod niej ramię, uniósł brzuch a jego dłoń sięgnęła pomiędzy nimi. Z nogami wciąż owiniętymi wokół jego pasa jej uda były szeroko otwarte na jego poszukujące palce, które zbliżały się do jej płci. Była mokra z potrzeby gdy rozchylił jej wargi i potarł łechtaczkę. Shannon odrzuciła głowę w tył, krzycząc gdy przyjemność ją zalała. - Po prostu poczuj mnie. Shannon bryknęła biodrami gdy Anton masował ją szybciej, stymulując palcami jej łechtaczkę. Jej paznokcie wbiły się w jego ramiona. Jęki i mruczenia wydzierały się z jej ust gdy walczyła o powietrze. Jego włosy łaskotały jej szyję a potem językiem polizał jej gardło na sekundę przed tym ugryzł ją w to miejsce. Ostry ból jedynie podkręcił niszczącą ekstazę o kolejny szczebel. Shannon zadyszała w kolejnym wypełniającym płuca powietrzem spazmie, a potem krzyczała gdy jej świat rozpadał się od gwałtownego szczytowania. Jej ciało bryknęło, ale Anton przytrzymywał ją, zmuszając ją do przeżywania tego, dopóki nie przestał dotykać jej łechtaczki. Dźwięk rozdzieranego materiału dotarł do Shannon, ale nie miała pojęcia co go spowodowało. Miała to również gdzieś. Ściany jej pochwy drżały i kurczyły się od tego jak mocno doszła. Każde z nich sprawiało, że chwytała powietrze a rozkosz opadała nieznacznie aż coś twardego i grubego dotknęło wejścia jej cipki. Jej oczy otwarły się i podążyła za wzrokiem Anton’a, w dół ich ciał do miejsca, na którym koncentrował się z napięciem na przystojnej twarzy. Przód jego bielizny był zniszczony, rozdarty, a jego ciężki, gruby fiut ponownie trącił jej cipkę, ślizgając się w cieple jej spełnienia. Warczenie dobiegło od Anton’a gdy ponownie ją docisnął, ale zamiast wejść w

35

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

nią, bulwiasty czubek jego grubego członka prześlizgnął się wyżej aby potrzeć jej łechtaczkę i skończył w obszarze jej miednicy. - Kurwa, - ryknął i nagle odepchnął się od niej, potem oderwał od jej ciała całkowicie. Potykając się zszedł z łóżka. Shannon leżała tam z wciąż rozłożonymi nogami, gdy Anton odwrócił się aby ukazać swój krągły, cudowny tyłek. Ponownie ryknął, dźwiękiem przeszywającym pokój czystą wściekłością kryjącą się pod nim. Schylił się, szarpnął jeansy i slipy otaczające jego kostki, odrzucił je na bok, a potem obrócił się do niej. Strach uderzył w nią powodowany prymitywną furią widoczną w jego rysach.

Rozdział VI - Co się stało? – Shannon zastygła tam gdzie leżała na szczycie jego łóżka, gapiąc się na całkiem nagiego mężczyznę. - Nie chcę cię skrzywdzić. – Mięśnie ramion Anton’a i nawet te spływające wzdłuż jego brzucha prężyły się jak gdyby ciężko ćwiczył. – Jesteś mała i zbyt ciasna. Przełknęła ciężko, jej gardło wysychało. Ręce trzęsły jej się gdy kładła je na materacu, podniosła się do pozycji siedzącej i złączyła kolana. Skuliła się na jego łóżku. Jego usta rozchyliły się, ukazując ostre kły, i tknęło ją dlaczego jego twarz nagle wyglądała na taką przerażoną. Zaczął zmieniać się trochę w wilka. Nie chodziło tylko o kształt jego oczu, które lekko się zmieniły, ale jego wargi wyglądały na pełniejsze, mocny podbródek zdawał się wystawać trochę bardziej niż normalnie, a te zęby nie należały do człowieka. Złapała oddech. Spoglądali na siebie a potem Anton podszedł bliżej i zatrzymał się. Jego gorący wzrok biegła wzdłuż jej ciała, zatrzymując się dłużej na nogach, a potem stanął przy końcu łóżka. - Zdejmij koszulkę i przewróć się na plecy. Strach i niepewność zmroziły ją. Anton przeklął cicho a potem pochylił się. Jego ręce chwyciły jej uda i przerzucił ją bez ostrzeżenia. Shannon sapnęła, z twarzą wciśniętą w jego pościel, a potem jego uścisk zmienił się gdy mocne palce zacisnęły się wokół jej bioder. Poderwał ją do góry na kolana aż jej tyłek sterczał wysoko w powietrzu i tam go pozostawił. - Kiedy ostatnio uprawiałaś seks? – Jego ton zmienił się w surowy i szorstki. Kilka chwil zajęło Shannon aby zareagować. Drapiąc prześcieradło, uniosła się na ręce i kolana. Odrzuciła włosy potrząsając głową i spojrzała na niego ponad swym ramieniem. Poruszyła się ale uścisk na niej nie zelżał, dając jasno do zrozumienia, że nie miał zamiaru jej puścić. Oparł kolano na łóżku, przyciskając się do jej ud, nie pozostawiając jej wyboru by rozszerzyła je czyniąc dla niego miejsce. - Odpowiedz mi, - warknął. - Ja… - Nie mogła myśleć gdy wspiął się na łóżko, swym ciałem uwięził ją pod sobą gdy pochylił się nad nią, a jego brzuch przyciskał się do jej pleców. Ta pozycja zmusiła ją aby obniżyła głowę i pierś bliżej materaca. - Zrobimy to powoli. – Wziął nierówny oddech. – Otwórz się szerzej dla mnie. – Zabrał nogę spomiędzy jej ud i umieścił kolana po zewnętrznej stronie jej kolan w pozycji, która dawała jej możliwość uczynienia tak jak tego zażądał. – Teraz. Różnica w ich rozmiarze przestraszyła ją. Musiał ważyć ze sto funtów więcej od niej, waga, którą mógł wykorzystać przeciwko niej gdyby tylko zechciał, a z jego nadzwyczajną siłą wiedziała, że gdyby chciała z nim walczyć, byłaby to beznadziejna próba. - Kociaku, - wychrypiał, jego głos złagodniał. – Wyczuwam strach, a nie ma ku temu powodu. Jej umysł zaczął pracować. Nie zmuszał ją do seksu, właściwie w ogóle nie próbował w nią wejść, czekając aż rozsunie kolana. 36

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie założyłeś prezerwatywy. W chwili, w której wypowiedziała te słowa, Shannon zapragnęła móc je cofnąć. Powinna wspomnieć o jej pierwszej obawie – strachu, że to będzie bolało skoro okazał się być właścicielem potężnej erekcji. Żaden z jej poprzednich kochanków nie zbliżył się nawet do grubej budowy Anton’a. - Masz rację. – Zamknął oczy. – Nie myślę jasno. - Dotykamy się i to zdaję się być trudne dla nas obojga. – Strach ustąpił z jej ciała gdy wyciągnęła szyję, aby mieć lepszy widok na jego twarz. Uśmiechał się, jego napięte rysy rozluźniły się, a potem przyjrzał się jej. - Nie chciałem cię wystraszyć. - Twoje oczy zrobiły się zupełnie czarne. Nie widzę w nich ani śladu brązu. - Tak się dzieje, gdy się przemieniam. - Nie zrobię tego z tobą jako wilkiem. To jest po prostu złe na tylu poziomach. – Nagle uśmiechnęła się, jej poczucie humoru powróciło. – Poza tym, możesz nabawić się niekontrolowanej potrzeby ścigania mnie lub coś w tym stylu, skoro w pewnej części jestem kotem. Szok rozmazał jego rysy na krótką chwilę, a potem zaśmiał się. - Nie zrobiłbym tego. Walczę z moją wewnętrzną bestią. Oboje mamy na ciebie cholerną ochotę, ale mogę utrzymać skórę. Tak się po prostu dzieje gdy walczymy o dominację, wtedy nie mogę ukryć tego czym jestem. Moje oczy ciemnieją, zęby wysuwają się i czuję jak gdyby moje ciało podłączono do prądu sprawiającego, że każdy mięsień tężeje. - Struktura kości też się nieznacznie zmienia. - Naprawdę? – Sięgnął do swej twarzy badając ją opuszkami palców, a potem westchnął. Jego ręka opadła. – To normalnie się nie zdarza. To zabija nastrój, zgadza się? Wybacz. Zjedzmy zanim jedzenie wystygnie. Nigdy nie chciałem cię przestraszyć, a już z pewnością skrzywdzić. Shannon zawahała się. - Weź prezerwatywę. - Myślę, że najlepiej będzie jeśli najpierw uspokoimy się trochę. Muszę bardziej się kontrolować zanim przypadkowo zrobię ci krzywdę. Tak bardzo jak cię pragnę, przysięgłem, że nie skrzywdzę cię. Zawsze dotrzymuję słowa nawet jeśli przez to zsinieją mi jaja. - Już się nie boję. - A powinnaś. – Jego wzrok opadł do jej tyłka i cichy warkot wydarł się z jego gardła. – Nie mówiła byś tak gdybyś wiedziała jak strasznie chcę cię przelecieć. Zbliżam się do świętości w tej chwili. Zaufaj mi. – Dłoń ściskająca jej biodro napięła się, delikatnie ją ściskając, zanim zabrał ją. – Ubiorę się. Odwrócił się do niej plecami gdy zakładał spodnie. Shannon zawahała się a potem zeszła z łóżka. Dłonie jej się trzęsły gdy wkładała zrzuconą koszulkę. Obserwowała go gdy zapinał jeansy, ale nie przejmował się zakładaniem koszulki czy butów, a potem odwrócił się do niej. - Zjedzmy. Jej wzrok zniżył się do przodu jego spodni. Wyraźnie rysujący się tam wypukłość była niezaprzeczalna. - Nie patrz tak na mnie. – Jego głos wyszedł szorstki. – Naprawdę chciałbym bardziej się kontrolować zanim spróbujemy ponownie. Mógłbym być zbyt brutalny dla ciebie. Wiem, że w większej części jesteś człowiekiem, ale mojemu wilk zdaje się, że nie chce tego załapać. - Przykro mi. - Nie ma potrzeby. Cieszę się, ze przerwaliśmy. – Odwrócił się i ruszył po jedzenie. – Czułbym się okropnie gdybym sprawił ci jakikolwiek ból.

37

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Shannon musiała przyznać, że jego odpowiedź zmieszała ją. Większość facetów byłaby zdenerwowana przerwanym seksem, ale on brzmiał jakby mu ulżyło. Objęła się w pasie i obserwowała jak podniósł ogromną tacę i zaniósł ją do baru. Usiadł na stojącym tam stołku. - Chodź. Musimy zjeść. Zmusiła swe nogi do ruchu. Anton przeklął cicho, wstał i wyjął dwie wody sodowe z lodówki. Zatrzymała się przy stołku tuż obok jego i usiadła. Spojrzała na niego. - Czemu wydajesz się być taki rozluźniony tym, że przerwaliśmy? Nie patrzył na nią gdy podniósł jeden z trzech talerzy znajdujących się na tacy, aby postawić go przed nią. - Nie powinniśmy wiązać się seksualnie. To naprawdę zły pomysł, ale gdy cię dotykam wygląda na to, że zapominam o tym. Wciągnęła cudowne zapachy dochodzące z jej kolacji. Ktoś przygotował ogromny stek, jakiś rodzaj nadziewanych pieczonych ziemniaków i sałatkę. Przyglądała się dwóm talerzom Anton’a, z tym samym jedzeniem, które ona dostała. - Zjesz to wszystko? - Taa. Wilkołaki jedzą cholernie dużo. Na nocną przekąskę będę gotowy później. Jadam ją, ty nie? – W końcu zwrócił na nią uwagę. - Nie. Byłabym tak wielka, że nie zmieściłabym się w drzwiach gdyby jadła podwójną kolację każdej nocy, a potem znów jadła przed snem. Zawsze miałam problemy z wagą. - Jesteś bardzo ludzka, innymi słowy. - Chyba tak. Rozumiem, że nie ma zbyt wielu otyłych zmiennych? - Są, ale trudno to osiągnąć. Nasz metabolizm szybko spala kalorie. Przemiana spala ich mnóstwo. Gdyby ktoś pozostawał długo w jednej formie, wtedy mógłby nabyć dodatkowe kilogramy. Ja zmieniam się często. Ciekawość rozbudziła się w Shannon. - Czy to boli? Wygląda na bolesne. Zawsze myślałam, że tak właśnie jest. - Tak, na początku, ale później przyzwyczajasz się. – Podniósł widelec i nóż aby wbić je w jeden z posiłków. – Ile tak naprawdę o tym wiesz? - Tylko tyle ile ojciec przekazał mojej matce i to o czym dowiedziała się jako jego żona. Zawsze starała się zapamiętać wszystko, aby podzielić się tym ze mną. - Jest człowiekiem? - Tak. Zagapił się na nią. - I twój ojciec powiedział jej czym był? - Tak naprawdę, nic nie mógł na to poradzić. Zmienił się przed nią. Powiedziała, że to ją diabelnie wystraszyło. Uciekła ale dogonił ją. - Jak to możliwe? Nie wyczuł jej w pobliżu zanim się przemienił? Uśmiechnęła się. - Złapała go kontrola zwierząt, w jedną ze swych pułapek. Zranili go gdy to się stało. Stracił przytomność i obudził się gabinecie weterynaryjnym. Moja matka pracowała tam. Obudził się i usłyszał lekarza mówiącego, że planują go wysterylizować za godzinę, gdy wrócą z lunch’u, chciał wydostać się stamtąd, jak możesz się domyśleć, i potrzebował kogoś kto pomógłby mu w ucieczce. Jakieś zoo zaoferowało się, że go weźmie jeśli najpierw do wykastrują. Znajdował się w samym środku ruchliwej dzielnicy miasta, w które zauważono by nagiego faceta lub zwierzę jego rozmiarów. Tak się zdarzyło, że moja matka była jedną z osób, która weszła na zaplecze. Zmienił się w klatce, otworzył ją i ścigał. Pożyczył fartuch lekarza i zmusił ją aby wywiozła go z miasta. - Miała szczęście, że jej nie zabił.

38

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Uznał ją za najpiękniejsze stworzenie jakie kiedykolwiek widział. – Uśmiechnęła się Shannon. – Słyszałam tę historię z tysiąc razy od mojej mamy. Mój tata był bardzo przystojny, bardzo seksowny mówiła, i zafascynował ją po tym przerażenie ustąpiło, gdy zdała sobie sprawę, że nie planował jej skrzywdzić. Zawiozła go do domku swego dziadka, wzięła kilka dni wolnego, i opatrzyła go. Pułapka pocięła go całkiem głęboko. Zakochali się w sobie. - Jak umarł? Bardzo trudno nas zabić, nawet z domieszką ludzkiej krwi. Napotkała jego zaciekawiony wzrok. - Wybuchł pożar. Wydostał nas ale w mieszkaniu obok nas mieszkała starsza kobieta. Usłyszał jak wołała o pomoc. – Odegnała łzy i zwróciła uwagę na jedzenie. – Próbował ją uratować, ale dach się zawalił, i nie udało im się wyjść zanim to się stało. Nie pamiętam za wiele o nim. Wszystko co posiadaliśmy spłonęło. Nie ma nawet zdjęć, które mogłyby mi przypomnieć jak wyglądał. Wiem, że bardzo nas kochał. Mojej mamie zabrało prawie dziesięć lat zanim umówiła się na randkę z innym mężczyzną. Myślę, że przetrwała złamane serce z powodu jego straty, aby mnie wychować. - Przykro mi. Wyglądał na naprawdę miłego, Shannon. Wymówił jej imię. Obróciła się aby spojrzeć na niego. - Umarł jako bohater. - Tak. – Uśmiechnął się. – Jedz. Skoncentrowała się na jedzeniu. Cisza nie była nieprzyjemna gdy skończyli kolację. Zjadł wszystko z obu talerzy. Wstał i sprzątnął ladę. Napotkał jej wzrok gdy usiadł ponownie na stołku. - Jesteś podobna do mamy, zgadza się? Potaknęła. - Skąd wiedziałeś? Uśmiechnął się szeroko. - Jesteś najpiękniejszym stworzeniem jakie kiedykolwiek widziałem. Mogę sobie wyobrazić jaki pociąg czuł do niej i jak bardzo pragnął być z nią. Rumieniec oblał jej policzki. - Dziękuję. Odległość między nimi nagle zniknęła gdy pochylił się do niej. Przeczesał jej włosy. Delikatny ślad jego palców sprawił, że zadrżała z pragnienia i pasji świecących w jego seksownych oczach. Warknął cicho, obniżając głowę, i wydychając powietrze w jej szyje. Jego drugie ramię otoczyło ją w talii by przyciągnąć ją do swego ciała. Pożądanie wystrzeliło w niej i wiedziała, że nie mogłaby mu się oprzeć. Pragnęła Anton’a. Ich wzajemne zainteresowanie było zbyt wielkie aby mu się oprzeć. Jego wargi pieściły jej skórę pod uchem a potem odsunął się aby przyjrzeć się jej. Jego usta otwarły się ale pukanie przerwało cokolwiek planował powiedzieć. Mruknął przekleństwo, ześlizgnął ze stołka i podszedł do drzwi. Shannon miała nadzieję, że to nie jego matka przyszła do odwiedzić. Z tego co słyszała o tej kobiecie domyślała się, że to nie byłoby przyjemne doświadczenie. - Co do… Wysoka, imponująca kobieta w czarnych jak smoła włosach splecionych w warkocz, który opadał do jej tyłka minęła przeszła obok zaskoczonego Anton’a, do jego mieszkania. Ubrana była w skórę przypominającą coś z filmu erotycznego przez sposób w jaki strój ściśle przylegał do jej ciała. Zielone, jasne oczy spoglądały na Anton’a. Dłońmi chwyciła się za biodra a jeden z jej czarnych, skórzanych, wysokich obcasów uderzył w podłogę. Jej pierś unosiła się a jej opięty top rozchylił się ukazując cudowne krzywizny opalonych piersi.

39

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Obraziłeś mnie, Anton’ie Harris. Wysłałeś swego młodszego brata, aby się ze mną spotkał. Nie układam się z jakimiś szczeniakami. Nie zlekceważysz Stada Mortell w ten sposób. Anton gapił się na kobietę. Obróciła głowę, dostrzegając Shannon, i powąchała. Jej rysy nagle zbladły a potem warkot wydarł się z jej ust. Jej kły dosłownie wydłużyły się, nos zmarszczył się, i rzuciła się w stronę Shannon. - Nie! – Anton wskoczył w drogę kobiecie, rozłożył szeroko ramiona aby zablokować ją i oddzielić. Strach dźgnął żarem w Shannon, obróciła się, jej instynkty przejęły kontrolę i wskoczyła na ladę. Biegła wzdłuż niej dopóki nie uderzyła w ścianę. Obróciła się, uwięziona tam, i desperacko poszukiwała drogi ucieczki. Jej wzrok utkwił na oknie, nie daleko od niej. Byli na drugim piętrze budynku. Wciąż pragnęła rzucić swe ciało przez szybę, pomimo wiedzy, że to mogło ją zabić. Przerażające warczenie zabrzmiało ponownie przyciągając uwagę Shannon. Kobieta przykucnęła, jedną rękę opierając o podłogę, która teraz miała pazury zamiast paznokci, a jej rysy zmieniły się na tyle, że czarne plamy włosów pokrywały jej policzki. Jej szczęka wydłużyła się bardziej w pysk niż usta, a bardzo ostre białe kły ujawniły się wyraźniej. Zielone oczy kobiety zwęziły się, zmieniły kształt, i dochodził od niej dźwięk. - Zejdź mi z drogi. – Głos kobiety brzmiał bardziej męsko niż kobieco. - Nie, - odwarknął Anton, jego głos był równie przerażający. – Ona jest pod moją opieką. Ktoś wbiegł po schodach a potem umięśniony, krzepki facet z długimi włosami wpadł do pokoju. O mało potknął się o w połowie zmienioną wilczycę szykującą się do ataku na podłodze ale zdołał uskoczyć na czas, aby uniknąć zderzenia. Nowy facet był bardzo podobny do Anton’a z jego długimi włosami, jeansami, i górą bez rękawów, która ujawniała tatuaże pokrywające szerokie, muskularne ramiona. Shannon domyśliła się, że musieli być braćmi. - Próbowałem ją zatrzymać, - wydyszał. – Nie przyjęła spotkania za dobrze, kopnęła mnie w tyłek, i potrafi się szybko poruszać gdy się wkurzy. Zdaje się, że skądś wie jak wyglądamy. - Zabierz ją stąd, Rave, - warknął Anton. – Nie ważne jak. – Jego wzrok pozostał utkwiony w kobiecie zagrażającej Shannon. – Jeśli spróbuje mnie okrążyć to wywoła wojnę pomiędzy naszymi stadami, ponieważ sam się jej pozbędę. Nie będzie zadowolona wylatując przez okno lub po schodach. Rave nagle wstrzymał oddech a jego głowa obróciła się. Jego ciemne spojrzenie poszukiwało i odnalazło Shannon. Zmieszanie pojawiło się w jego rysach a potem jego oczy otwarły się szeroko z szoku. Powąchał głośno. - Puma? Poważnie? O, cholera. Nie warknął ani nie ryknął na nią. Shanno uznała, że to dobrze. Odwrócił od niej wzrok i ze zmarszczeniem spojrzał na Anton’a. - Dlaczego ją tu trzymasz? - Jest pod moją opieką. – Anton warknął ponownie na kobietę, na podłodze. – Rozumiesz? Zaatakuj ją, a ja zaatakuję ciebie. Nigdy jej nie dostaniesz. Kobieta podniosła się wolno, jej przerażające rysy wciąż były w połowie zmienione i wyzywająco spoglądała na Anton’a. - Śmiesz obrażać moje stado woląc pieprzyć jedną z nich niż mnie? - Pieprzyć? – sapnął Rave. – A kto powiedział cokolwiek o tym? Powiedział, ze chroni ją z jakiegoś powodu. - Czuję ich, - splunęła kobieta. – Seks i pożądanie. Rave ponownie powąchał. Mrugnął kilka razy, jego wzrok przeskakiwał od Shannon do Anton’a i nagle wybuchł śmiechem. 40

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- O, cholera. To jest … wow! Anton spojrzał na Shannon. - Nie ruszaj się Shannon. Zaraz cię zabiorę. – Rzucił ostrzegawcze spojrzenie bratu. – Nie pozwól tej suce zaatakować. Muszę dostać się do Shannon. Jest zbyt blisko ona. Nie potrafi kontrolować strachu. Rave zawahał się a potem obszedł wściekłą wliczycę i umieścił swe ciało pomiędzy Anton’em a nią. - Zamierzasz mi powiedzieć, co tu do diabła się dzieje? Deana, proponuję aby się uspokoiła. Wiem, że nie jesteś zadowolona ze spotkania ze mną zamiast moim starszym bratem ale nie możesz atakować kogoś pod jego opieką. - To puma. – Deana warknęła ponownie, ryknęła a jej palce uniosły się aby pokazać ostre pazury. – To nasi wrogowie. Anton obrócił się w kierunku Shannon i łagodnie ruszył do przodu. - Spokojnie, kociaku. Jesteś bezpieczna. Nie ruszaj się, okej? Nie jesteś w niebezpieczeństwie. Strach o mało nie obezwładnił jej gdy spojrzała ponownie na okno. Cichy dźwięk wydobył się z jej ust – kwilenie. Anton zaklął cicho w odpowiedzi. - Shannon? Spójrz na mnie. Zrobiła to. Wzięła głęboki wdech, starając się zwalczyć potrzebę odskoczenia od niego. Nie zraniłby jej, wiedziała o tym, lecz kolejne warknięcie wilkołaczej suki sprawiło, że skierowała się w kierunku okna. Potrzeba stała się tak potężna, że jej ciało spięło się przygotowaniu do skoku. Anton rzucił się naprzód. Syknęła gdy chwycił jej kostkę. Szarpnął mocno gdy spadała z lady. Wylądowała w kołysce jego silnych ramion gdy złapał ją. Obróciła się do jego piersi i podrapała go. Jęknął ale potem przycisnął ją do ściany. - Spokojnie, - zanucił. – Mam cię. Trzymaj się mnie. Sapnęła, zwalczyła swoje instynkty i zdała sobie sprawę co robiły jej paznokcie. Szarpnęła je z jego skóry. Zapach krwi wypełnił jej nos i ujrzała, że zaczerpnęła go od niego. Naznaczyła jego ciało, jej paznokcie wbiły się w niego. Otoczyła ramiona wokół jego szyi aby objąć go mocno. Łzy spłynęły z jej oczu. - Przepraszam. - Uleczę się. To nic. Nie zostanie nawet blizna. – Trącił nosem bok jej twarzy. – Cieszę się, że nie masz pazurów. Jego uścisk zmienił się na tyle, że mogła otoczyć nogi wokół jego bioder. Czuła się o wiele lepiej mogąc całkowicie przycisnąć się do niego. - Przepraszam, - ponownie pociągnęła nosem. – Nie chciałam tego zrobić. - Szaa. Już w porządku. – Odwrócił głowę. – Zabierz stąd tą sukę, Rave. Teraz. Załatw to. - Nie wyjdę. – Głos Deany wciąż brzmiał męsko. – Ona wyjdzie. Jeżeli obrazisz moje stado w ten sposób, dopilnuję aby mój ojciec zażądał zapłaty. Anton obrócił się, trzymając Shannon. - Nie chcę ciebie. Wolisz być z facetem, który będzie myślał o tobie jak o czymś obrzydliwym? To nic osobistego. Jesteś piękna, Deana. To twoje imię? Każdy samiec nie związany z kobietą, byłby szczęściarzem mając możliwość sprawdzenie parowania z tobą, ale jak sama widzisz, już kogoś mam. - To zmienna kocica, - Deana splunęła słowa jak na wielką obrazę. – To chore. - W większości jest człowiekiem. Dlatego jej zapach jest taki słaby, że nie wykryłaś jej natychmiast. Nie może się zmienić. Nie jest moim wrogiem. – Zamilkł. – Dużo dla mnie znaczy. Przykro mi, że nie jesteś zadowolona będąc zaoferowaną mojemu młodszemu bratu ale uczyniłem ci przysługę nie odsyłając cię do mojego brata Von’a. Nie miałabyś szansy na 41

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

odnalezienie z nim przyszłości. Stracił partnerkę dawno temu i nigdy nie pozwala sobie na czucie czegokolwiek do innych kobiet. Rave nie jest z nikim związany. Jest silnym samcem, najlepszym kandydatem na partnera, i jest głównym egzekutorem naszego stada. Nie znajdziesz lepszego wojownika. Może wydawać się łagodny, ale nigdy nie widziałaś go rozjuszonego. Shannon poczuła się na tyle bezpiecznie, że obróciła głowę aby spojrzeć na przerażającą wilczycę. Rysy Deany zmieniły się, ale jej kły wciąż wyginały jej ludzko wyglądające usta. - Jesteś przyszłym alfą tego stada. Ja jestem najsilniejszą córką ze Stada Mortell. Bylibyśmy dobrą parą. Mogłabym być twoją suką alfa i pomóc ci w utrzymaniu twego stada gdy przejmiesz kontrolę. – Rzuciła nienawistne uśmieszek Shannon. – To jest obiadek. Shannon zatrzęsła się ze strachu. Zastanawiała się czy kobieta powiedziała to dosłownie. Czy zmienni pożerają siebie jeśli są z innego gatunku? Ramiona Anton’a zacieśniły się wokół niej i trącił szczęką jej policzek aby pocieszyć ją. - Jest pod moją opieką nie będziesz jej obrażać. To mój dom. Zaproponowałem ci najlepszego kandydata z naszego stada, który jest osiągalny aby sprawdzić z tobą parowanie. Pogódź się z tym. Ja jestem zajęty. - Cholera, - zachrypiał Rave. – Czy mama wie? Tata? - Zamknij się, - zażądał Anton. - Niech to. Okej. Tak myślałem. – Rave napotkał wzrok Shannon i posłał jej napięty uśmiech. – Miło cię poznać. Jej usta rozchyliły się, ale żadne słowa z nich nie wyszły. Anton westchnął. - Jest przerażona. Nie może się zmienić, ale jej instynkty są działają. Najwyraźniej. Widziałeś jak szybko potrafi się poruszać gdy się wystraszy. Przerażenie sprawia, że wspina się i próbuje uciec od wszystkiego co ją przeraża. - Dlatego owinęła się wokół ciebie jak druga skóra. – Rave zaśmiał się. – Zdaje się, że umawianie się z nią oznacza, że będziesz się dużo pieprzył. Przerażasz każdego, a z nią nieustanie owiniętą wokół ciebie, oznacza to, że nie będzie zdolna odejść od ciebie za każdym razem gdy podniesiesz głos. To naprawdę wygodne. - Do diabła Rave. Skończ z tymi żartami. Czy wygląda to na odpowiedni moment na nie? - Pewnie nie, ale do diabła, braciszku, musisz przyznać, że to bezcenne. – Zachichotał. – Jest naprawdę śliczna. Ma piękne włosy i niesamowite oczy. - Nie będę obrażana w ten sposób, - fuknęła Deana. – Dzwonię do ojca. – Odwróciła się i wypadła z mieszkania. Jej buty na wysokich obcasach stukały głośno po schodach gdy odchodziła. - Kurwa, - Rave westchnął, wszystkie ślady humoru zniknęły. – Wiesz co to oznacza. Zadzwoni do tatusia, który z kolei zadzwoni aby przerzuć tyłek naszego taty. Jeśli nasi rodzice nie dowiedzą się o tej seksownej małej kocicy, wkrótce tak się stanie. Nie chciałbym być na twoim miejscu. Anton ryknął. - Świetnie. To mamy się obawiam. - O stary. – Rave zadygotał. – Przyjdzie tu, żeby sprawdzić czy to prawda. – Sięgnął do tyłu i szarpnął za klucz przy jego pasku. – Weź ją do mojego domku jeśli potrzebujesz miejsca do ukrycia się. – Zdjął klucz i rzucił go. Anton puścił Shannon jednym ramieniem abym złapać klucze. Jego ramię ponownie ją otoczyło z kluczami w dłoni. - Dzięki, ale nie będę ich potrzebował. To jest mój dom.

42

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Oczywiście, ale czasami lepiej uciec niż walczyć. Nasi rodzice nie wiedzą o domku, o ile mi wiadomo. Braden był tam ostatnio więc nie jestem pewien w jakiem stanie go zostawił, ale zabrałem jedzenie. Ten dzieciak potrafi zjeść. - Nie zgadzam się na ukrywanie jak gdybym zrobił coś złego, za co miałbym być uziemiony. Jestem dorosły. Poradzę sobie z rodzicami. - Lepiej mieć plan awaryjny na wypadek gdybyś go potrzebował. To moje motto życiowe. Nie mogę powiedzieć, że jestem załamany odrzuceniem przez tą sukę. Widziałeś jej skórzany kostium? – Wzdrygnął się. – Nie byłbym zdziwiony jeśli posiada pejcze i łańcuchy, jej pomysł na zabawę, podczas seksu utoczenie krwi i próba przykucia mnie do łóżka. Nie w moim stylu. Jedyny typ kobiet, dla których dałbym się związać to te, które lubią kołysać się wokół za bardzo podczas gdy je jem. Szok rozwarł szeroko wzrok Shannon gdy spoglądała na brata Anton’a. Spojrzał na nią i uśmiechnął się szeroko. - Mówię o seksie oralnym, kociaku. – Zachichotał. – To urocze przezwisko dla nie. Odpowiednie. - Nie nazywaj jej tak. Nie lubi tego. - Ty ją tak nazwałeś. Anton warknął cicho. - Rave, czas abyś sobie poszedł. - Chcesz abym ją potrzymał gdy ty będziesz próbował pogadać z tą suką aby nie dzwoniła w twojej sprawie do jej tatusia? To może być dobry pomysł. Mógłbyś uniknąć sporo kłopotów jeżeli nasi rodzice nie dowiedzą się, że udzieliłeś schronienia komuś, kogo uważają za wroga. - Nie. – Anton zrobił krok wstecz. – Nie dotkniesz Shannon. - Nie skrzywdziłbym jej. Mówię poważnie. – Rysy Rave’a stwardniały, całe rozbawienie zniknęło. – Nie będę też do niej uderzał. Mój język pozostanie w ustach a zamek będzie zapięty. Mógłbyś rozważyć pójście za tą suką, aby ją powstrzymać. Nasi rodzice nie będą szczęśliwi, że ją tutaj trzymasz. Nie wiem co gorsze – to, że częściowo jest pumą, czy to, że w większości jest człowiekiem. Jesteś przyszłym alfą stada i będą wkurzeni, zmartwieni, że zdecydujesz się zatrzymać ją mimo gorączce godowej. To poważne zobowiązanie skoro zamierzasz mieć ją w łóżku przez następne kilka tygodni. Co innego poeksperymentować przez jedną noc ale ty najwyraźniej wybrałeś ją na czas gorączki. - Nie zrobiłem tego, - zaprzeczył Anton. – Kilku z naszych szczeniaków odkryło ją i porwało aby zapolować na nią w lasach. Odwiozłem ją do domu, po tym jak uratowałem ją od nich. Myślałem, że będzie bezpieczna, ale odwiedzili jej mieszkanie i rozwalili je. Zabrałem ją tutaj aby ją chronić dopóki nie pozbędę się jej zagrożenia. - Jest zbyt blisko gorączki godowej. – Rave skrzyżował ramiona na piersi. – Jeśli uderzy gdy ona tu będzie weźmiesz ją a gdy to się zacznie wiesz jak to jest. Jest w twoim domu. To nie jest wbiegnięcie do lasu aby przerżnąć każdą samicę oferującą siebie. Przywiązujesz jej zapach do siebie zbyt mocno dla twojego wilka, aby chcieć inną sukę albo chyba powinienem powiedzieć kocicę, w jej przypadku. Nie zdołasz nasycić się nią a gdy spróbujesz walczyć z potrzebą, może zrobić się nieprzyjemnie. Odmawianie tego co żąda twoje zwierzę podczas gorączki godowej, może przypadkowo doprowadzić do prawdziwego sparowania. Zapytaj o to Grady’iego. Próbował odmówić swemu wilkowi Mika i stracił kontrolę aż zażądał jej na stałe. W ich przypadku to wyszło, ale ominęło go zostanie alfą. Ty nie masz takiej opcji. - Nie martw się o to. - Oni nigdy nie pozwolą jej otrzymać pozycji suki alfy, Anton. Po części jest pumą. Mama oszalałaby i nie mogę sobie również wyobrazić ojca przyjmującego to dobrze. No i pozostaje jeszcze reakcja całego stada do rozważenia” 43

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Niech to, - warknął Anton. – Po prostu idź. Ochraniam ją, nic więcej. Rave powąchał. - Czy właśnie to wyczuwam? Twoją wersję strzeżenia jej ciała? Żądza jest tutaj silna. - Po prostu wyjdź. – Anton obrócił się, ruszył do kuchni i westchnął. – Proszę zamknij drzwi gdy będziesz wychodził. - Skorzystaj z domku gdy gówno wleci w wentylator. Powodzenia, braciszku. Wiesz, że cię kocham i wspieram bez względu na politykę stada. Zawsze jestem z tobą. Anton zatrzymał się, ale nie spojrzał na brata. - Dzięki. Również cię kocham. - Ślicznie razem wyglądacie. – Drzwi zatrzasnęły się. Shannon spojrzała na Antona’a. Wyglądał na złego gdy napotkał jej wzrok. - Nic mi nie będzie. Moi rodzice nic ci nie zrobią. Jesteś całkowicie bezpieczna. Szczerze w to wątpiła. - Powinieneś pozwolić mi zostać z moją mamą. Pokręcił głową. - Nie ma mowy.

Rozdział VII - Kim była ta kobieta? – Shannon pozwoliła Anton’owi posadzić się na ladzie. Puścił ją, odsunął się i zmarszczył czoło. - Gorączka godowa niedługo się zacznie. Inne stada chcą połączyć się z naszym. Wysyłają tutaj kobiety aby sprawdzić, czy wezmę jedną. Shannon w ciszy gapiła się na niego. W końcu odnalazła swój głos. - Czy zabierzesz ją na kolację i poznasz ją lepiej? Właściwie nie była ubrana, cóż, aby z nią gdziekolwiek wyjść, chyba, że to bar ze striptizem. Ten strój pozostawiał nie wiele wyobraźni. Nie mogę uwierzyć, że pokazuje się tak publicznie. Jego ciemna głowa odwróciła się i mogłaby przysiąc, że się zaczerwienił. - Nie zupełnie. – Spojrzał na nią ponownie i skrzyżował ramiona na piersi. Dotarło to do niej wolno. - Och. Masz uprawiać z nimi seks? - Taa. Emocje zalały ją, głównie zazdrość. Wyobrażenie sobie Anton’a z innymi kobietami nie pasowało jej. Przerażająca piękność, którą przysłało inne stado sprawiła, że poczuła się źle. Ta kobieta była niczym gorąca gwiazda porno w jej opiętym skórzanym kombinezonie. Była tak różna w wyglądzie od Shannon, jak to tylko możliwe. Stało się również jasne, że ten facet najprawdopodobniej spał z dużą ilością kobiet, w swym życiu. - Każdego roku musisz spać z jedną kobietą aby sprawdzić czy jest twoją przyszłą partnerką? Odwrócił wzrok. - Nie tylko z jedną. Wiedziała, że kolor odpłynął z jej twarzy. - Z iloma kobietami masz sypiać podczas gorączki? - Jest wiele stad, które ucieszyłyby się gdyby ich córka sparowała się z przyszłym alfa stada. Jesteśmy silniejsi niż większość z nich i mamy doskonałe terytorium. Przysyłają mi jedną każdego dnia z różnych stad, podczas gorączki godowej. Ustalają rozkład dni z moim ojcem. - Jak długo mówiłeś, że ta rzecz trwa? - Od jakiś dziesięciu do piętnastu dni. To zależy od roku. Trudno to przewidzieć. Seks jest skutecznym sposobem aby sprawdzić, czy jesteśmy partnerami. 44

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Jej szok zmienił się w niezdrowy skręt żołądka. - Wychodzę. – Zeskoczyła z lady, wylądowała na stopach, i skierowała się do drzwi. Anton poruszył się szybciej niż ona mogła, jego ciało zablokowało jedyne wyjście i zmarszczył brwi gdy się zatrzymała. - To zbyt niebezpieczne dla ciebie abyś wyszła. Zawstydzenie i upokorzenie zwalczyło jej emocje. Odmówiła spojrzenia mu w oczy, zamiast tego skoncentrowała się na ustach, które ostatnio dotykały jej ciała. Myślała, że między nimi mogło zaistnieć coś szczególnego, być może początek czegoś prawdziwego, ale zamiast tego on po prostu uprawiał seks z wieloma kobietami. - Zejdź mi z drogi, Anton. Zmywam się stąd. Nic dziwnego, że masz schowanych tyle prezerwatyw. Powąchał i przeklął cicho. - Do diabła. - Nie jestem podniecona. – Cofnęła się, aby zwiększyć przestrzeń między nimi, odwróciła się, a jej wzrok uniósł się do okna, przez które wcześniej chciała wyskoczyć. Znów wyglądało kusząco. Musiała po prostu uciec od niego. Zrobiła z siebie głupka pozwalając mu się dotknąć. – Po prostu muszę wyjść, zanim następna przyjedzie. - Wiem dokładnie co czujesz. Cierpisz. Mogę to wyczuć. Nie chciała na niego spojrzeć. – Nie, nie cierpię, - skłamała, nie chcąc aby dowiedział się, że zaczęła czuć coś więcej do niego. – Sprawdź swój nos. Po prostu nie chcę tu być gdy kolejna wilczyca przyjdzie, aby zagrozić mi, że zrobi ze mnie swój obiad. – Starała się nonszalancko zbliżyć o cal do okna. – Jesteś zbyt zajęty swoim harmonogramem, aby mnie niańczyć. - Niech to, Shannon. Spójrz na mnie. – Warknął rozkaz. Odwróciła głowę. - Co? – Spotkała jego wzrok i pożałowała gdy ujrzała wrzenie w jego brązowych oczach. - To nie to co myślisz. - A o czym myślę? - Do diabła. – Wypuścił powietrze. – Nie zapraszam ich. - Ale z pewnością spałeś z całą ich gromadą. Wow. Biedne dziecko. Masz takie smutne życie. Wszystkie te wilczyce pojawiające się każdego dnia abyś uprawiał z nimi seks, to musi być traumatyczne przeżycie. Powiedziałeś, że twój ojciec układa twój harmonogram, tak? To oznacza, że ma na to twoje pozwolenie. Czy jest jakaś kartka kondolencyjna, którą mogłabym ci z tej okazji wysłać? - To nie jest …Cholera, nawet nie wiem co powiedzieć. – Uniósł dłoń aby przeczesać palcami włosy. Zdjął gumkę i rzucił ją na bok, potrząsnął swymi długimi puklami aż opadły wokół jego ramion, a potem przyjrzał jej się ponuro. – Wiem, że to źle wygląda, ale chciałbym abyś przynajmniej pozwoliła mi to wytłumaczyć. - A co tu wyjaśniać? Byłam tutaj i nikt więcej, więc pomyślałeś, że zabawisz się ze mną bez względu na fakt, że musiałeś wiedzieć, że nie zadaję się z facetami dla zabawy. Wiedziałeś, że nie jestem taka. – Zrobiła kilka kolejnych kroków. – Być może jestem dla ciebie nowością. Zrobiłeś to kiedyś z częściową pumą? – Szarpnęła głowę w kierunku jego łóżka. – Czy są tu jakieś ukryte nacięcia, które przegapiłam? Jestem niska. Może robisz je wysoko na słupkach. Warknął. - Sprawiasz, że to brzmi…- Zamknął usta i rzucił jej spojrzenie. - Nieprzyzwoicie? Bo chyba dokładnie takie jest. Nigdy nie byłam tak szczęśliwa, że nie poszłam na całość z facetem. Zamierzasz mnie stąd wypuścić? - Nie. Nie jesteś tam bezpieczna. 45

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nic co powiem nie zmieni twojego zdania abym mogła stąd wyjść? - Do diabła nie. Nie, dopóki nie będę wiedział, że nikt nie stanowi dla ciebie zagrożenia. - Tak myślałam. – Jej ciało napięło się i więzła głęboki oddech. – Wolałabym już zaryzykować na zewnątrz niż zostać wykorzystaną przez ciebie. Przynajmniej, ktokolwiek po mnie przyjdzie będzie szczery w chęci zrobienia mi krzywdy. Pozwoliła swoim instynktom przejąć kontrolę, zachęciła je, i nagle pobiegła w kierunku okna. Plotka, że koty naprawdę lądują na czterech łapach dała jej nadzieję, że nie zrobi sobie krzywdy. Skoczyła, uniosła ramiona aby osłonić twarz i gardło, ale nigdy nie uderzyła w szybę. Zamiast tego dwoje silnych ramion chwyciło ją i uderzyli w ścianę o cale od niego. - Oszalałaś? – Anton wściekł się. Powiedziałby mu, że nie, ale nie mogła złapać oddechu. O mało jej nie zmiażdżył gdy uderzyli. Jego ogromne ciało unieruchomiło ją w miejscu a potem odchylił się. Nabrała głęboko powietrza i zaczęła się szarpać. - Wypuść mnie. Odmówił, zamiast tego przycisnął ją mocniej i ruszył w kierunku łóżka. Rzucił ją, tak, że wylądowała po jego środku. Usiadła a potem przetoczyła się na drugą stronę aby odgrodzić się od niego materacem. - Chcę wyjść. – Spojrzała na niego. – Jeśli nie pozwolisz mi wyjść przez drzwi, jestem gotowa aby sprawdzić pomysł z wyjściem przez okno. Jedyne niebezpieczeństwo jakie mi grozi przyjdzie z następną kobietą, która wkurzy się, że wysłałeś brata aby spotkał się z nią u ciebie. Anton warknął, jego oczy ściemniały do czerni. - Źle to wszystko rozumiesz. - A co przegapiłam? Uprawiasz seks z wieloma różnymi kobietami, to nic dla ciebie nie znaczy, i nie jestem taka jak one! - Nie powiedziałem, że jesteś. Nie masz pojęcia jak wygląda moje życie. Od kiedy mogłem chodzić, mój ojciec przygotowywał mnie do przejęcia stada pewnego dnia. Mam cholernie dużo obowiązków a wzięcie partnerki jest jednym z nich. Istnieją prawa stada, których należy przestrzegać i obowiązki, które należy wypełniać. - W takim razie nigdy nie byłam szczęśliwsza, że uniknęłam wszystkich zmiennych i jestem sama. - Nie dotknąłem cię bo byłem znudzony. Jestem tobą prawdziwie zainteresowany, Shannon. - Wybacz, ale to nic dla mnie nie znaczy. Wygląda na to, że skoro mam puls, to całkowicie ci wystarcza abyś czuł do mnie pociąg. - Umyślnie starasz się mnie wkurzyć i obrazić. - To by oznaczało, że można to zrobić. Najwyraźniej nie masz zbyt wielu wymagań jeśli pozwalasz swemu ojcu rządzić swym życiem seksualnym. Czy powiedziałam coś co nie jest zgodne z prawdą? Ryknął, pokazał swe kły, i zrobił groźny ruszył do przodu. Syknęła na niego. Nie miała takiego zamiaru, ale ten dźwięk ciągle wydobywał się z jej rozchylonych ust. Uniosła dłonie, zakrzywiła palce, co wskazywało, że podrapie go jeśli spróbuje jej dotknąć. Zatrzymał się. - Trzymaj się z dala ode mnie. Mówię poważnie. Idź za tą suką jeśli musisz kogoś przerżnąć. Jestem pewna jak diabli, że nie pozwolę ci się dotknąć skoro już wiem, że twój karnet jest wypełniony. - Niech to szlag! – Odsunął się. – Naprawdę cierpisz. Mogę wyczuć twój ból. Nie miałaś na myśli tego co powiedziałaś. Próbujesz mnie zranić swoimi obelgami. Oboje 46

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

czujemy do siebie pociąg. Rozumiem, że nie pozwalasz zbyt wielu mężczyznom zbliżyć się do siebie. - Jestem kompletnie nie w twoim typie, a ty w moim. Powinnam teraz wyjść. Nic mi nie będzie z moją matką. Daj mi swój numer, pod którym cię znajdę i zadzwonię do ciebie w ciągu kilku dni. Możesz mi powiedzieć, kiedy będę mogła bezpiecznie opuścić jej dom. - Nie chcę, żebyś odeszła. - Nie zostanę. Spojrzała na łóżko, to na którym niedawno była, pozwalając mu robić te wszystkie rzeczy i objęła się ramionami w pasie. Pamięć o tym sprawiła, że zachciało jej się płakać. Głupio pozwoliła mu obejść jej osłony, jego dotyk dotarł głębiej niż do jej skóry, i zaczęła się w nim zakochiwać. - Muszę wyjść. – Spotkała jego wzrok. – Słyszałam co powiedział twój brat. Nie ma mowy abym tu utknęła, ryzykując, że wejdziesz w gorączkę. Nigdy więcej nie pozwolę ci się dotknąć. - To nie… szlag. Nie słuchasz mnie. To nie był tylko seks, Shannon. Chcę abyś mi uwierzyła. To prawda. Mój starszy brat, Grady, ostrzegał mnie, że pozwolenie ojcu aby układał grafik spotkań z możliwymi partnerkami, odegra się kiedyś na mnie. Wygląda na to, że to dziś się stało. Shannon obserwowała go. Myślała, że jest przystojny, wciąż był, ale teraz wiedziała jaki tryb życia prowadził. Uprawiał seks z gromadą różnych kobiet, często. Wiedziała, że zawsze unikała jednonocnych przygód lub pozwalała dotknąć się facetowi zbyt szybko aby uniknąć takich bolesnych sytuacji. Złamała własne zasady ponieważ za bardzo przyciągało ją do Anton’a Harris. Myślała, że pomiędzy nimi było coś szczególnego, coś ważnego, ale to tylko z jej strony. Przerażająca myśl uderzyła ją. - O nie. Powiedz mi, że się badałeś. Jeśli sypiasz z wieloma kobietami, szansa, że jesteś zarażony CPDP1 jest wyższa niż normalnie. - Zmienni nie przenoszą chorób płciowych. - Dobrze. – Jej ramiona opadły. – Wygląda na to, że to jedyna dobra strona tej sytuacji, ale zadaje się, że każdy kogo znasz chce albo mnie zabić, albo wysuwa aluzje o mnie jako obiedzie. Zakładam, że wkurzenie pary alfa, może być wyrokiem śmierci. Wciąż powtarzasz mi, że jestem w niebezpieczeństwie, ale wygląda na to, że naraziłeś mnie na większe niż gdybym była sama. - Jesteś pod moją ochroną. - W takim razie ogłoś to i pozwól mi wyjść przez te drzwi. - Muszę cię strzec. - Gówno prawda. Jeśli pojadę to mojej matki, nie znajdą mnie tam. Nie pójdę do pracy dopóki to się nie skończy. Zniszczyli moje mieszkanie i uniformy i były tam czeki, więc wiedzą gdzie pracuję. Ale nie mogli się domyśleć gdzie mieszka moja mama. - Mogli znaleźć jej adres w twoim mieszkaniu. - Widzimy się wystarczająco często, że nie wysyłamy sobie listów. Nigdy nie zapisałam jej adresu. Po prostu tam jadę. Wyszła ponownie za mąż, wszystko jest na nazwisko jej nowego męża, więc będę bezpieczna. Anton pokręcił głową. - Nie pozwolę ci opuścić mnie. Patrzyła na niego w ciszy. Nie rozumiała jego uporu w zatrzymaniu jej przy sobie. To nie miało sensu. Powinien chcieć pozbyć się jej, tak aby mógł sypiać z wieloma innymi kobietami, skoro podobał mu się taki tryb życia. To było niepokojące jak bardzo ją zmieszał. 1

CPDP – choroby przenoszone drogą płciową; w oryginale STD - sexually transmitted disease 47

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie dotknę cię więcej, okej? Będę się zachowywał poprawnie. To powinno rozwiać twoje obawy, jeśli myślisz, że chcę od ciebie tylko seksu. Przyglądała mu się. - A co się stanie gdy kolejna kobieta przyjdzie na spotkanie z tobą? Czy ona również spróbuje mnie zaatakować? Jego szczęka zacisnęła się. - Rave przejął moje obowiązki dopóki nie ustalę, że nic ci nie grozi ze strony samców, którzy na ciebie polują. - A jeśli wejdziesz w gorączkę? Co wtedy? Odwrócił wzrok. - Mam jeszcze kilka dni. - Spójrz na mnie. Spotkał jej wzrok. - Co się stanie jeśli wejdziesz w gorączkę a ja wciąż będę w twoim mieszkaniu? Powiedz mi prawdę. Oblizał wargi. - Zostaniesz przeleciana, kociaku. Często. Przeze mnie. – Opuścił ręce po bokach, gdzie zacisnęły się. – W dosłownym tego słowa znaczeniu. - Powiedziałeś, że trudno przewidzieć gorączkę godową. Co jeśli się mylisz i zacznie się jutro? Lub gorzej, dziś w nocy? Zawahał się. - Czy to naprawdę byłoby takie złe? - Tak, - oświadczyła wyraźnie. – Nie jestem z tych przypadkowych, Anton. Powiedziałeś, że wyczuwasz mój ból. Nie mogę zaangażować się z tobą. Jestem wdzięczna za wszystko co dla mnie zrobiłeś, zawdzięczam ci życie, ale nie chcę mieć złamanego serca jeśli coś między nami się wydarzy. Pójdziesz na swój wesoły sposób do kogoś innego i naprawdę będę cierpieć. Warknął o odwrócił się. Włożył koszulkę, buty i pasek. Nie spojrzał na nią gdy się ubierał i ruszył do drzwi. - Idę odnaleźć tych samców i załatwić to teraz. Nie próbuj odejść, Shannon. Nie chcesz abym cię ścigał. Zaufaj mi. Jeśli to zrobisz… - Zatrzymał się przy drzwiach i obrócił głowę aby spojrzeć przez ramię. – Dokończę to co zaczęliśmy, jednak tym razem będę zbyt wkurzony aby martwić się o to czy cię skrzywdzę, ponieważ mój wilk będzie dominował. Nie spodobałbym ci się pozbawiony kontroli. Daję ci słowo, że nie stanie ci się krzywda i będę cię chronił, nawet przed sobą. Niedługo wrócę. Zatrzasnął za sobą drzwi. Słyszała jak coś bipnęło i podbiegła do drzwi. Spróbowała je otworzyć ale nie chciały ustąpić. Udało mu się uwięzić ją w jego mieszkaniu. Jej wzrok pomknął do okna. To byłaby jej ostatnia opcja na wydostanie się stąd. - Cholera! ***** Furia sprawiła, że Anton kopnął drzwi do domu, gdzie kilkoro szczeniaków mieszkało razem. - Gdzie oni się ukrywają? Nastoletni blondyn zbladł. - Nie powiedzieli. Anton nie musiał wspominać nazwisk. Przyglądał się Kyle’owi, blondynowi i pokazał kły. - Co wiesz? 48

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Postanowili pójść za jakimś kotem i wiem, że z tego powodu tu jesteś. – Spojrzał nerwowo na dwoje współlokatorów. – Umówili się z jakimiś wyrzutkami, którzy uznali, że będzie zabawnie pójść za nią. - Cholera, - jeden z młodszych samców przeklął. – Nie wiedziałem. – Posłał Anton’owi przerażone spojrzenie. – Przysięgam. Zgłosiłbym gdybym wiedział, że ktoś kręci się z wyrzutkami. Anton podszedł do Kyle’a, pochylił się nad przerażonym nastolatkiem, i warknął, Gdzie się spotykają? Muszą mieć jakieś miejsce gdzie się spotykają aby nie zostać zauważonym przez kogokolwiek z tego obszaru. - W lasach na północnym końcu, ale przysięgam to wszystko co wiem. Mówiłem im, żeby ciebie nie wkurzali. Ostrzegłem ich, że tak się stanie jeśli nie posłuchają twoich rozkazów. Nic nie zrobiłem tej zmiennej pumie. Wyraziłeś się jasno jak zły byłeś i kazałeś zostawić ją w spokoju. Anton spojrzał na tę trójkę. - Odnajdźcie ich i przyprowadźcie do mnie. Wyrzutków też chcę. Zadzwońcie do mnie gdy będziecie ich mieli. Trójka potaknęła gorliwie i czmychnęła do drzwi. Anton opuścił dom, wciąż mając wielką ochotę na przyłożenie komuś, ale musiał spróbować się uspokoić. Nie chodziło o to, że szczeniaki nie posłuchali go, czy o to, że kręcili się z niepożądanymi, którzy wprawili go w gniew. Szczeniaki robiły takie rzeczy, musiały się nauczyć wykonywać rozkazy, i to po prostu było częścią jego pracy, aby radzić sobie z nimi. To nie było nic nowego. To co go najbardziej irytowało, czyniło go zabójczo wściekłym, to reakcja Shannon, gdy dowiedziała się o jego życiu. Skoro mam puls, to całkowicie ci wystarcza abyś czuł do mnie pociąg. Nie mógł pozbyć się oskarżeń Shannon z głowy. Jej słowa wciąż mu przez nią przelatywały. Warknął nisko na wydechu. Smutną rzeczą, przyznał, było to, że nie tak bardzo mijało się to z prawdą. Pozwolił aby jego życie stało się paradą suk przewijających się przez jego życie, aby wypełnić jego obowiązek znalezienia partnerki, z którą poprowadzi stado, gdy będzie musiał przejąć pozycję alfy. Zapach bólu Shannon i widok zdrady w jej pięknych oczach, ścigał go. Nie chciał jej okłamywać gdy zadała swoje pytania, ale jego odpowiedzi uraziły ją, jak gdyby uderzył ją w twarz. Zamknęła się przed nim, do diabła, próbowała wyskoczyć przez okno z drugiego piętra, aby tylko uciec od niego. Ich kontakt był niesamowity ale teraz wierzyła, że było to coś nieważnego i nieprzyzwoitego. Zapytała go o choroby przenoszone drogą płciową. Warknął, wsiadł na swój motocykl i zwalczył potrzebę odrzucenia głowy aby zawyć z wściekłości. Powinienem ją wziąć gdy miałem na to szansę. Teraz nie pozwoli mu się więcej dotknąć. Zatrzymał się. Nie, chyba, że naprawdę się wystraszy i owinie się wokół mnie. Uśmiechnął się wolno. To byłoby nikczemne i złe, ale pragnął jej aż tak bardzo. - Kurwa! – Ruszył na motorze w dół ulicy aby wrócić do domu. – Nie mogę jej tego zrobić. Nie jestem zwierzęciem. Przynajmniej, nie zupełnie, - mruknął. Zaparkował za budynkiem i wszedł przez tylne drzwi. Hałas z baru zawrócił go do środka. Pomieszczenie było niemal przepełnione zmiennymi z jego stada i odwiedzających. Przyjrzał się twarzom, nie mógł rozpoznać jakiś czterdziestu procent z nich, a potem zlokalizował Glendę. Wymieniła zakrwawioną białą koszulkę na niebieski top bez rękawów i wygodne czarne jeansy. Samce przyglądały się jego przyjaciółce, ale nie wielu podchodziło do niej. Onieśmielała większość wilkołaków. Zatrzymała się przy stoliku aby porozmawiać z kilkoma sukami, nie z ich stada, a potem odwróciła się do baru. Wyglądała na złą gdy ich spojrzenia spotkały się. Zmieniła kierunek i zamiast tego ruszyła do niego. 49

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Masz fanki. Chcą się spotkać z chłopcami Harris’ów. – Przewróciła oczami. – Powiedziałam im, aby sparowały się z kimś innym. Żałosne groupies. Nie mają nawet krwi alfy. Gadają o próbie wywołania bójki. Cholernie dobrze wiedzą, że tylko to zwróci twoją uwagę o tej porze roku i to, że kobiety, które przyszły na umówione spotkania skopałyby im tyłki za samo ośmielenie się przyciągnięcia twojego oka. Westchnął. Zdaje się, że każdego roku w mieście pojawiało się więcej samic mających nadzieję na seks z nim lub jego braćmi. Próbowały ominąć porozumienia stada, które jego ojciec zawarł z innymi stadami, w kwestii umówionych spotkań. - Świetnie. - Taa. Skłamałam i powiedziałam, że wszyscy jesteście już sparowani. Chcesz usłyszeć coś szokującego? – Pokazała kciukiem w kierunku odległego kąta. – Widzisz tych dwóch rudowłosych samców tam? Nie zgadniesz skąd pochodzą. - Nie jestem w nastroju na gierki. - Mają akcent. To Irlandczycy. Przyjechali tu na wakacje aby wypróbować amerykańskie wilczyce. Nie wiem kogo mi bardziej szkoda skoro są trochę szorstcy na brzegach a nasze samice mają tendencję do bycia trochę za bardzo rozpieszczonymi. Jeden z nich uderzył do mnie. – Uśmiechnęła się szeroko. – Jak myślisz? Powinnam się zgodzić? Anton uśmiechnął się, spojrzał na dwóch krzepkich mężczyzn, i przyjrzał im się bliżej. - Ten w niebieskiej koszuli prawdopodobnie wyzwał by cię. Wygląda na wystarczająco podłego dla ciebie, abyś go łatwo nie złamała czy odstraszyła. - Myślałam o wzięciu ich obu. Zachichotał. - Wilki nie są znane z dzielenia się. Mogą o ciebie walczyć. - To bracia. Domyślam się, że są przyzwyczajeni do robienia tego skoro pochodzą z tego samego miotu. Powiedzieli, że już raz dzieli się kobiecym ciałem. – Mrugnęła. – Mogą zrobić to ponownie. - To po prostu złe. – Zaśmiał się mimo to – nie mógł się oprzeć. – Powodzenia. Nie rób niczego w barze. Wyglądają na wystarczająco dużych, aby narobić sporo zniszczeń, jeśli pomyliłaś się i zdecydują wyzwać siebie aby spróbować ci zaimponować. - Nie znalazłam innych okazji, które mi odpowiadają. - A co z Boris’em? – Przypomniał sobie rosyjskiego przesiedleńca, z którym spędziła kilka ostatnich gorączek godowych. - Musiał jechać do domu. Jego ojciec zachorował. – Przygnębienie osiadło na jej rysach. – Tęsknię za nim. Dobrze się z nim bawiłam i ten wilk ma niemałe umiejętności seksualne. - Nie poprosił cię abyś z nim pojechała? Odmachnęła. - Poprosił. Kocha mnie ale chce partnerki. Widzisz mnie jako jego sukę alfa? – Prychnęła. – Sprawiłabym, że wszystkie szczeniaki w jego stadzie zmoczyłyby spodnie. Zrozumienie wypełniło Anton’a. - Byłabyś dobrą. - Byłam tam, zrobiłam to. – Spotkała jego wzrok. – Nigdy więcej. Miłość jest do bani a ja po prostu cieszę się, że przyjąłeś mnie gdy się tu pokazałam. Tutaj jest moje miejsce. Odpuścił. Glenda nie rozmawiała o swojej przeszłości za wiele, ale gdy przyjechała do miasta była w złym stanie. Ktoś najwyraźniej znęcał się nad nią. Była na wpół żywa gdy znaleziono ją, ukrywającą się w pokoju motelowym, prawie nieprzytomna. Rodzina Harris’ów pielęgnowała ją, aż wyzdrowiała, przyjęła do stada, a Anton osobiście szkolił ją do walki. Szybko stali się przyjaciółmi od tamtej pory, prawie rodziną. - Jak idzie z kocicą? Przy okazji, uważam, że postradałeś rozum. - Jest zmartwiona. 50

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Też bym była, gdybym była kotem. Rzucił jej rozdrażnione wyraz twarzy. - Dowiedziała się o tym jak stado przysyła mi kobiety do przetestowania. - Och. Taa. Jeśli czuje coś do ciebie, to z całą pewnością wkurzyłoby kobietę. Niektóre nie lubią się dzielić. - Chcę tylko jej. – Jego głos opadł. – Czuję coś. Nie był w stanie zablokować niespodziewanego ciosu, który uderzył w jego żołądek. Chrząknął i rzucił Glendzie spojrzenie gdy rozcierał ślad. - Za co to do diabła? - Czujesz to? To nic w porównaniu z tym co twoi rodzice zrobią gdy dowiedzą się, że sypiasz z wrogiem. Może powinnam walnąć cię w głowę, aby spróbować wbić ci trochę rozumu. Nie myślisz jasno. - Jest inna od każdego, kogo kiedykolwiek poznałem. - Założę się. Jest kotem. - W większości człowiekiem. - To dwa argumenty przeciwko niej, w takim razie. Dlaczego nie pozwolisz mi zabrać jej do bezpiecznego domu? Dwie pieczenie na jednym ogniu. Nie będzie na górze pod twoim fiutem i będzie bezpieczna od szczeniaków. Nie skrzywdzę jej. Wiedział, że Glenda dotrzymałaby słowa. To byłby idealny sposób aby pozbyć się Shannon dopóki on nie dorwałby zagrażających jej szczeniaków. Po prostu nie chciał jej jeszcze wypuścić. - Nie. - Och, do diabła, Anton. Wiesz co robisz? - Ani trochę. – Westchnął. – Ale życz mi szczęścia. Idę na górę a ona nie powita mnie z radością. - Zalazłeś jej za skórę, co? – Zaśmiała się. – Napad złości? Może wypluje z siebie kulkę włosów i rzuci nią w ciebie? Żartobliwie kłapnął kłami na nią, jego oczy rozbłysły. - Słodko. - To nie ja zadurzyłam się w zakazanej cipce. To czyni mnie niezwykle szczęśliwą, że nigdy nie będę musiała powiedzieć, że nie znam fiuta. Również, myślę głową na mych ramionach. Anton jęknął na tę dwuznaczną uwagę i opuścił bar. Nie miał pojęcia jak poradzić sobie ze zranionymi uczuciami Shannon, ale chciał jasno powiedzieć, że nie planował skrzywdzić jej w żaden sposób.

Rozdział VIII Shannon przemierzała mieszkanie. Czuła się niepewnie sama w domu Anton’a, bez niego, po tym jak wilczyca się pojawiła. Przyglądała się oknu i temu co było za nim, ale nie było sposobu aby odjeść bez spadnięcia dobrych piętnastu stóp na znajdujący się poniżej chodnik. Lądowanie najpewniej byłoby bolesne, jeśli starałaby się uciec tym wyjściem. Drzwi bipnęły i odwróciła się ze strachu i gorączko rozglądała się wokół, szukając broni. Anton wszedł do środka, gdy drzwi się otworzyły. Zmarszczył brwi, zatrzymał się i cicho zamknął je za sobą. - Znalazłeś ich? Czy problem jest rozwiązany? Mogę już iść? - Nie na wszystkie twoje pytania. – Obserwował ją tymi swoimi seksownymi oczami. – Powinniśmy porozmawiać. - Naprawdę nie widzę ku temu powodu. Powinnam odejść.

51

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Tak się nie stanie w najbliższym czasie. Mam kilku szczeniaków szukających tych, którzy odwiedzili twoje mieszkanie. – Wyciągnął komórkę z tylnej kieszeni i położył ją na stole przy drzwiach. – Zadzwonią do mnie gdy ich zlokalizują. - Dlaczego jesteś taki uparty? - Mógłbym skłamać, ale nie chcę. Nie jestem gotowy cię wypuścić. Serce Shannon zaczęło walić. - Dlaczego nie? - Wiesz dlaczego. – Sięgnął do pasa, chwycił dłońmi koszulkę i podciągnął ją ukazując swój szczupły, wysportowany, opalony brzuch. – Pociągamy się. - Przeciągnął materiał przez głowę, rzucił na podłogę, a następnie sięgnął do paska. - Mów za siebie, - skłamała. Nie mogła przegapić jego szerokich ramion i tych umięśnionych rąk. Miał niesamowite ciało. Najlepsze jakie kiedykolwiek widziała. Oczywiście, przypomniała sobie, jest wilkołakiem, który prawdopodobnie pozostaje w formie biegając w sierści. Te myśli spuściły wiadro zimnej wody na jej libido, przypomnienie jak bardzo się różnili. Schylił się, zdjął buty, i wyprostował się, mając na sobie tylko jeansy. - Pomyślałem, że moglibyśmy porozmawiać i poznać się lepiej. - Nie będę uprawiała z tobą seksu. Spojrzał na nią. - Czy powiedziałem, że musisz? - Nie, ale gapisz się na mnie jakbym była kotletem schabowym gdy zdejmujesz ubranie. Wyglądasz na głodnego. Szeroki uśmiech wykrzywił jego wargi, a potem je oblizał. - Jesteś apetyczna. – Jego uwaga skupiła się na jej biodrach. – Ale jesteś bardziej jak deser dla mnie, niż obiad. Słodki i grzesznie kuszący. Jej policzki zapłonęły. - Jesteś okrutny przypominając mi to. Zdaje się, że jako gracz, często mówisz tak do kobiet. Wszystkie ślady humoru zniknęły z jego rysów. - Naprawdę myślisz, że nim jestem? - A nie jesteś? Spójrzmy. Twój ojciec umawia kobiety aby pieprzyły cię każdego dnia. Jeśli można się czegoś nauczyć, Anton. - Nie kuś mnie, kociaku. - Nie nazywaj mnie tak. Obserwowali się wzajemnie dopóki on nie westchnął. - Nie chcę się z tobą kłócić. - Dobrze. Świetnie. Pozwól mi stąd wyjść i nie będziemy musieli już nigdy więcej ze sobą rozmawiać. - Moim obowiązkiem, jako przyszły alfa, jest znalezienie partnerki. Jedyny sposób aby to zrobić jest spędzanie czasu i uprawianie seksu z samicami. Byłem szkolony całe życie aby przejęcia tej ścieżki. Mam starszego brata z innej matki, ale jest mieszańcem. Odmówił przejście pozycji lidera gdy nasz ojciec ustąpi. Nigdy takiego wyboru jak on, z jego ludzką krwią. - Słyszysz to? – Odchyliła głowę. – Czy to skrzypce? Warknął. - To heavy metal z baru pod nami. Przypuszczam, że jesteś mądralą z tym odniesieniem. - Właściwie to nie słyszę muzyki, ale możesz być pewien, że mnie to nie obchodzi. Mam ci niby współczuć? Sam pościeliłeś sobie łóżko i dzieliłeś je z wieloma. Jeśli chcesz kogoś przelecieć, znajdź kogoś innego. Nie jestem w twoim typie. – Zamilkła. – Nie otworzę 52

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

się na taki rodzaj bólu, gdy wiem, że jutro po prostu pójdziesz do kolejnej osoby, nie poświęcając mi żadnej uwagi. - Tak się nie stanie. - Racja. Nie mogę uprawiać seksu z kimś bez czucia czegoś więcej niż doznanie dłoni na mnie. – Zawahała się. – Jestem z tobą szczera, więc słuchaj uważnie. Zaczęłam coś do ciebie czuć. – Nienawidziła tego, że mówi mu prawdę, ale mogłoby być gorzej gdyby tego nie zrobiła, ponieważ mógł próbować ją uwieść. – Naprawdę cię polubiłam. - Wiedziałem o tym w chwili gdy wyczułem twój ból. W przeciwnym razie nie zraniłoby cię, gdy dowiedziałaś się o innych kobietach. – Zrobił kilka kroków. – Ranienie cię, nie jest czymś czego chcę. - W takim razie załóż z powrotem koszulkę i trzymaj się z daleka. - Nie mogę. – Jego rysy złagodniały. – Za bardzo cię pragnę. - Pieprzysz kobiety aby sprawdzić czy możesz się z nimi sparować. To definitywnie stawiałoby mnie poza konkursem. – Cofała się, aż znalazła się w rogu pokoju. – Przestań. – Syknęła gdy podchodził. Zatrzymał się. - Przyznaję, że to byłby szok gdyby okazało się, że jesteśmy partnerami. Moja rodzina z pewnością nie spodziewałaby się tego. Do diabła, moi rodzice byliby przerażeni, gdyby wiedzieli, że cię pragnę, kociaku. Twoja krew pumy, nawet tak słaba, byłaby koszmarną sytuacją dla nich, jeśli dojdzie między nami do czegoś poważnego. – Zachichotał. – Jednak, spędzenie z tobą reszty mojego życia, nie wygląda tak źle. - Nawet mnie nie znasz. - To mieszanka emocji i chemii. Mamy to. Jej serce zaczęło bić szybciej a jej oddech przyspieszył. Łzy wypełniły jej oczy i nienawidziła tego. - Proszę, nie rób tego. Wszystkie ślady rozbawienia opuściły go. - Nie rób tego. Nie płacz. - Nie krzywdź mnie w takim razie. - Myślisz, że zamierzam cię zmusić? - Ja … - Oblizała wargi. – Nie wiem, ale gdy się dotykamy, dziwne rzeczy dzieją się ze mną. Po prostu odsuń się. - Co się dzieje? – Przyglądał się jej, ale nie podszedł bliżej. - Po prostu, rzeczy. – Odmówiła płakania. Jego rysy złagodniały tak samo jak jego spojrzenie. - Kociaku, - wymruczał. - Przestań! Warknął cicho i nagle upadł przed nią na kolana. Tylko stopa dzieliła ich od siebie i spojrzał na nią. - Chodź tutaj. Przynajmniej pozwól mi siebie objąć. Płaszczę się przed tobą. Nigdy wcześniej nie zrobiłem tego dla kobiety. Znów czuję twój ból i nie mogę tego znieść. Wcisnęła się w chłodną ścianę. - Nie. Trzymaj ręce przy sobie. - W takim razie porozmawiaj ze mną. Czy zagrażam ci stąd? – Usiadł na łydkach, rozchylił uda i położył swoje wielkie ręce na kolanach. – Co się z tobą dzieje gdy się dotykamy? Zacznijmy od tego. Shannon odmówiła powiedzenia mu. - W takim razie ja zacznę. Od początku poczułem ogromną falę opiekuńczości, gdy cię trzymałem. Gdy zrozumiałem, że jesteś pumą, walczyłem ze swoim wilkiem, który chciał cię odrzucić ode mnie, ale potem zaakceptował cię po kilku głębokich wdechach. Pragnąłem cię, 53

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

tak samo jak mój wilk, Shannon. Sprawiasz mi ból z potrzeby. Chcę wdychać twój zapach a dotykanie cię działa na mnie tak głęboko, że trochę mnie to przeraża. Nigdy wcześniej nie uciekłem od chętnej kobiety, ale bałem się, że mogę cię skrzywdzić. Zrobiłbym wszystko, aby tego uniknąć. Jestem nawet skłonny bronić cię przed sobą. - W takim razie nic się nie zmieniło. – Spojrzała w dół na jego krocze a potem w górę. – Wciąż jesteś ogromny. - Miałem czas aby się uspokoić i wiem czego się spodziewać tym razem. Będę cierpliwy. Nie wezmę cię w sposób, w jaki wziąłbym sukę. Nie jesteś nią. Jesteś delikatna i cenna. - Cenna? – Jej brwi wystrzeliły w górę. On faktycznie zarumienił się. - Taa. Powiedziałem to. Nigdy wcześniej nie czułem w ten sposób do żadnej kobiety. To nie jest bruzda ani kłamstwo. Jestem zdezorientowany jak diabli, ale próbuję to rozgryźć. Nie uciekam gdy coś mnie przeraża. – Posłał jej wymowne spojrzenie. - Myślisz, że kulę się w kącie ze strachu? Westchnął. - Ściana nie musi być podtrzymywana. - Jestem zmieszana, ale przede wszystkim wiem, że jestem bezbronna. Dałam sobie spokój z randkami, Anton. To nigdy nie wychodziło, bez względu na to jak bardzo się starałam. Po kilku nieudanych związkach, po prostu przestałam próbować być w jednym. To nie było warte cierpienia. - Nie planuję złamać ci serca i znam prawdę o tobie. Myślę, że jesteś piękna, inteligentna, zabawna i sprawia mi przyjemność spędzanie czasu z tobą. Myślę, że to seksowne, że częściowo jesteś pumą. - To tylko pogarsza sprawę, - przyznała. – Nie byliśmy nawet na randce, ale wiemy, że nie ma dla nas przyszłości. Ty jesteś wilkołakiem, a ja w części kotem. Tego nie da się połączyć. - Muszę się nie zgodzić z tym oświadczeniem. Pomiędzy nami jest coś silnego, przyciąganie, któremu nie powinniśmy zaprzeczać. Mam prawie obsesję na twoim punkcie a ty jesteś zazdrosna na myśl o mnie z kimś innym. Przyznaj chociaż tyle. - To niczego nie zmienia. - To zmienia wszystko, - wychrypiał. – Mam uczucia tak samo jak ty. Nie byliśmy jeszcze na randce, masz rację w tej kwestii, ale jesteśmy już za tym. Uciekasz gdy jesteś wystraszona i dlatego tak bardzo chcesz stąd wyjść. Pomysł zostania tutaj ze mną i pozwolenia mi dotknięcia ciebie w jakikolwiek sposób, przeraża cię. Mylisz się jeśli wierzysz, że pomiędzy nami jest tylko fizyczny pociąg. Zawahała się, przygryzła wargę i uderzyła ją pewna myśl. - Jak dużo wiesz o pumach? - Nie tak wiele. - Może mam owulację. – Nadzieja wzrosła. – To może tłumaczyć jak na ciebie reaguję. Może o to chodzi. Jestem taka ludzka, w mojej wersji wchodzenie w gorączkę po prostu sprawia, że podniecam się szybciej i mocniej niż zwykle. - Czy właśnie to ci robię gdy się dotykamy? Sprawiam, że mnie pragniesz? - Tak, - przyznała. – To silniejsze niż wszystko czego kiedykolwiek doświadczyłam. Zwłaszcza sposób w jaki pachniesz i gdy mnie gryziesz. To naprawdę na mnie działa. Nawet te warknięcia, które tak często mi posyłasz. - O ile bardziej? Na którym miejscu plasuję się, w skali od jeden do dziesięciu pomiędzy najlepszym człowiekiem, który kiedykolwiek cię dotknął, a mną? Zawahała się. - On był może czwórką w porównaniu do twojej dziesiątki. 54

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

To wywołało jego szeroki uśmiech. - Mówimy o calach? – Spojrzał w dół na swoje krocze i mrugnął do niej. - Przestań. Staram się podejść do tego na poważnie. - Wybacz. Myślałem, że się zaśmiejesz. Cieszę się, że już nie płaczesz. Naprawdę nie mogę znieść tego widoku. Rozdziera mnie wewnętrznie gdy widzę twoje łzy i pragnę tylko objąć cię, aby poprawić ci nastrój. Chciałbym kochać się z tobą, Shannon. - Nie chcę być kolejnym nacięciem na twoim słupku od łóżka, i naprawdę zakocham się w tobie. Jestem jedną z tych głupich kobiet, które wierzą, że seks i miłość to to samo. Naprawdę nie chcę tego przyznać, ponieważ to pewnie zabrzmi żałośnie, ale nie może mnie mieć, bez krzywdzenia mnie. – Ponownie spojrzała na jego krocze a potem na jego twarz. – Nie mówię o tym tylko dlatego, że jesteś tam gruby i duży. Zapytałeś mnie jak dawno temu uprawiałam seks. To są lata, Anton. Nie robiłam tego, od kiedy zakończyłam swój ostatni związek. Nie jestem przypadkowym typem, w żadnym tego słowa znaczeniu. Zaskoczenie pojawiło się w jego rysach na jej wyznanie, ale szybko gniew zakipiał w jego ciemnych oczach. - Czy on coś ci zrobił? Skrzywdził cię? To musiało być coś przerażającego, co sprawiło, że wyrzekłaś się mężczyzn na tak długi czas. Podaj mi jego nazwisko a ja sprawię, że zapłaci za wszystko co ci zrobił. - To nie to co myślisz. Żaden facet nie uderzył mnie czy wykorzystał. Jestem inna. Musiałam ukrywać pewne rzeczy przez facetami, z którymi się spotykałam. Wyczuwali to, a ja żyłam w strachu, że przypadkowo ujawnię, że nie jestem całkiem normalna. To ostatecznie odegrało się na mnie. Bolało mnie obserwowanie ich, gdy wycofywali się ode mnie, ale tak zawsze się działo. Myśleli, że albo miałam romans albo po prostu nie zależało mi na nich wystarczająco. To nie była prawda. Po prostu nie mogłam się otworzyć przed nimi, z tym czym jestem. - Co jeszcze oprócz pochodzenia ukrywałaś? - Mój popęd seksualny, na przykład. – Zarumieniła się. – I nie patrz na mnie tym głodnym wzrokiem. Jestem szczera ponieważ zapytałeś. Zazwyczaj miałam ochotę na więcej niż jeden, w przeciwieństwie do faceta, z którym się spotykałam i musiałam powstrzymywać się przed drapaniem i gryzieniem. Boję się pająków. Spróbuj wytłumaczyć facetowi dlaczego i jak znalazłeś się szczycie meblościanki, ponieważ jeden się wystraszył. Musiałam to robić. Musiałam powiedzieć mu, że weszłam tam aby zetrzeć kurz, ponieważ to brzmiało o wiele lepiej niż powiedzenie, że moje instynkty doprowadziły mnie tam. Pomyślał, że mi odbiło, ale usłyszał jak syknęłam i wbiegł do pokoju zanim zdążyłam uspokoić się na tyle, aby zejść na dół. Anton zachichotał. - Wybacz. - Wydaję dziwne odgłosy gdy śpię. – Wzruszyła ramionami. – Jeden chłopak powiedział, że powinnam iść do psychiatry. Powiedział, że śnienie o byciu kotem, musi być oznaką choroby psychicznej. - Co sprawiło, że uwierzył, że śniłaś o byciu kotem? - Lubiłam chwytać i puszczać poduszkę w sposób, w jaki koty wbijają łapki w rzeczy. - Możesz gryźć i drapać mnie. Jeśli będziesz ugniatać rzeczy podczas snu, nie poproszę cię abyś poszła do psychiatry. – Rzucił jej szczere spojrzenie. – Nie musisz niczego przede mną ukrywać. Czy to nie jest warte zaryzykowania? Nie wiem co się między nami wydarzy, ale jestem tutaj. Chciałbym zobaczyć, dokąd to nas zaprowadzi. Czy to ma jakieś znaczenie? - Naprawdę chcę, ale to nie warte złamanego serca, wiem, że będę cierpieć po jednonocnej przygodzie.

55

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Łamiący serce wygląd twarzy Shannon, skręcał mu wnętrzności. Szybko podjął decyzję. - Oferuję ci coś więcej niż to. Zostań ze mną podczas gorączki godowej. To zobowiązanie, którego nigdy wcześniej nie złożyłem kobiecie. Gdy się zacznie, będziesz tylko ty. Jestem nawet skłonny oznaczyć cię, aby to potwierdzić. - Nie wiem co to oznacza. Frustracja zalała go. Jej ojciec powinien znaleźć sposób aby zapewnić swej córce lepsze przetrwanie zanim umarł. Powinien znaleźć dumę, która akceptuje mieszańców, aby uchronić ją przed wychowaniem się bez jakiegokolwiek wsparcia lub powinien przynajmniej znaleźć zasoby, które przekazałyby informacje o jej dziedzictwie. Fakt, że przetrwała przez tak długi czas zanim natrafiła na wroga zdumiewał go. Nie wiedziała nic o zmiennych i ich sposobach. - Oznaczenie cię oznacza, że cię ugryzę i napiję się twojej krwi. To sposób na pozostawienie mojego roszczenia na tobie, tak, że mój wilk i inne, będą wiedziały, że mam w stosunku do ciebie poważne zamiary. To nie jest sparowanie, ale będziesz nosiła mój zapach i będziesz tym, czego mój wilk będzie pożądał. - Skąd mam wiedzieć, że twój wilk nie będzie chciał mnie zabić? - Zaufaj mi. Nie tego pragnie moja druga połowa. Jesteśmy w całkowitej zgodzie, w twoim przypadku. Jedynie jedzenie, które będzie miało miejsce, jest z rodzaju tych przyjemnych. Uwielbiał gdy się rumieniła. Nigdy nie był z kimś tak niewinnym i podczas gdy go to trochę przerażało, bardziej podniecało go. Zapisał sobie w pamięci aby spróbować nie spieszyć się jeśli namówi ją by została, nie chcąc zaszokować ją, robiąc coś wyskokowego. Traktuj ją tak jakby w pełni była człowiekiem, zdecydował. - Nie wiem co przyniesie nam przyszłość, Shannon. Tak samo jest z każdym związkiem, ale nigdy nie uprawiałem seksu z kobietą przez cały okres trwania gorączki godowej. Tak samo, jak nigdy wcześniej, żadnej nie oznaczyłem. To zobowiązanie, które traktuję bardzo poważnie. Nie ma nic przypadkowego w tym co oferuję lub czuję do ciebie. Obserwował jak emocje grały na jej pięknej twarzy. Jego serce waliło, a wilk naciskał mocno na jego skórę. Tak bardzo jej pragnął, że musiał to zwalczyć. Nie ustawał w wysiłkach. - Nie będę cię oszukiwał. Będziesz tym dla mnie podczas gorączki. Będę cię potrzebował jak powietrza i jedzenia. Oszaleję jeśli mnie zostawisz. Obłąkańczo oszaleję. Cholera, zaufaj mi w tym. Nigdy wcześniej nie chciałem podjąć jakiejkolwiek formy zobowiązania wobec kobiety. To poważne, Shannon. – Zdecydował nie mówić jej, że jeśli ucieknie po tym jak ją oznaczy, ruszy za nią. Planował upewnić się, że tak się nie stanie. – Proszę? Niezdecydowanie i pragnienie walczyły w niej. Oferował jej co najmniej dwa tygodnie całkowitej akceptacji tego kim była. Bez ukrywania czegokolwiek. Bez powstrzymywania się tak jak zawsze to robiła z innymi mężczyznami. Czy to było warte złamanego serca na końcu, czymkolwiek gorączka godowa wilków była? Musiała zastanowić się nad tym. Gwałtowny wilkołak, który siedział przed nią, błagał ją aby z nim została. Anton nie był z rodzaju tych, którzy robią coś tak drastycznego chyba, że naprawdę miał na myśli to co powiedział. Nie miała wątpliwości, że nigdy wcześniej nie złożył żadnego zobowiązania kobiecie. To musiało wiele znaczyć. Desperacko pragnęła mu zaufać. Spojrzała w jego piękne oczy i ujrzała w nich szczerość. Kiwnęła głową zanim stchórzyła. - Boję się, ale zauważyłeś coś ważnego. Nie chcę żałować nie dając nam szansy. Uśmiechnął się i podniósł na kolana. Jego ramiona podniosły się. 56

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Chodź tutaj. Zawahała się i spojrzała na łóżko. - Nie mogę tam z tobą spać. Nie chcę abyś porównywał mnie do którejkolwiek z kobiet, z którą je dzieliłeś. Przeklął cicho i podniósł się na nogi. - To by się nigdy nie zdarzyło, ale rozumiem. Mam rozkładaną sofę. Jest nowa, nigdy nie używana, i mam zupełnie nowe prześcieradła. – Praktycznie podbiegł do niej, zrzucił poduszki i otworzył królewskich rozmiarów łóżko. Podszedł do szafy, chwycił poduszki i blado niebieskie prześcieradło i pościelił łóżko. Rzucił na wierzch drelichową kołdrę i zwrócił do niej twarz. - Widzisz? Nikt na niej nie spał. Jest tylko nasza. To było słodkie. - Naprawdę? - Powąchaj te rzeczy i sama stwierdzisz, że są nowe. Mówiłem ci, że właśnie przerobiłem mieszkanie. Nowa kanapa, nowe prześcieradła, poduszki, a nawet kołdra. Moje łóżko jest królewskich rozmiarów. Moje rzeczy nie pasowałyby na mniejszy materac. Podeszła do niego bliżej. - Denerwuję się. - Nie ma potrzeby. Zrobimy to powoli. – Sięgnął do przodu swoich jeansów a potem zatrzymał się. – Zostawię je na razie. Taa. To dobry pomysł. Zdejmij ciuchy. - Prezerwatywy. Potaknął. - Racja. Zwrócił się w kierunku komody, poruszając się szybko, i otworzył szufladę tak szybko, że całkiem wypadła z przegrody, która ją utrzymywała. Pudełka prezerwatyw uderzyły w podłogę. Przeklął cicho i opuścił szufladę. Shannon uśmiechnęła się szeroko. - Zdaje się, że nie tylko ja się denerwuję. Spojrzał na nią ponad ramieniem i posłał jej nieśmiały uśmiech. - Chcę to zrobić właściwie. Nie chcę cię wystraszyć. Martwię się również oznaczeniem cię. - Czy to będzie bolało? Zawahał się. - Nie jeśli zrobię to poprawnie. Nie martw się. Słyszałem rady jak oznaczać kobietę. – Puścił uchwyt i oparł szufladę o komodę. Pochylił się aby chwycić ogromne pudełko prezerwatyw. Odwrócił się, trzymając je. - To strasznie duże pudełko. - Naprawdę cię pragnę. Musiała odwrócić wzrok od niego gdy się zdejmowała ciuchy. Jej policzki były ciepłe, wiedziała, że się rumieni, i miała nadzieję, że wciąż była dla niego atrakcyjna. Gdy stanęła całkowicie naga, odnalazła odwagę aby spojrzeć na niego. Anton zatopił zęby w dolną wargę a pudełko, które trzymał w pięści zostało trochę zgniecione. Dziki głód emanował z jego ciemnych oczu, teraz utkwionych w jej piersiach. Cichy warkot zadudnił od niego a potem podniósł na nią wzrok. - Zabijesz mnie. - Nie, nie zabiję. - Wierz mi. Ta rzecz z powoli… Nigdy nie przetrwam. Gdybyś tylko wiedziała co chciałbym zrobić. - Co chciałbyś ze mną zrobić? Wciągnął głęboko wdech. 57

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Chwycić cię, unieść twój tyłek w powietrze by położyć cię na rękach i kolanach przede mną, zedrzeć jeansy i pieprzyć cię dopóki nie padnę. – Pokręcił głową. – Ale nie zrobię tego. Połóż się dla mnie na plecach, Shannon. Prześcieradło było chłodne w dotyku, gdy wspinała się na materac. Obróciła się i wyciągnęła. Zapach dochodzący od niego upewnił ją, że był z nią szczery. Prześcieradło i poszewki nie pachniały mydłem do prania, ale zamiast tego utrzymywały ten zapach nowości. Nie zaskoczyło ją, że facet nie umyłby rzeczy przed ich użyciem. Mieszkała już wcześniej z mężczyznami. Humor tej sytuacji sprawił, że się uśmiechnęła. Jęknął, rozerwał pudełko i ujrzała, że ręce mu się trzęsły gdy oderwał prezerwatywę. Wstrzymał się. - Powinienem teraz jedną założyć. Nie. Poczekam. Jeśli zdejmę jeansy, nie sądzę abym mógł je potem zapiąć. Skupiła się na przedzie jego jeansów – sztywne, grube wybrzuszenie naciskało na jeansy udowadniając, że pragnął jej. Jej uwaga powróciła do jego twarzy i humor sytuacji uderzył w nią. Zaśmiała się. - Wyglądasz na bardziej zaniepokojonego niż ja. Uśmiechnął się szeroko. - Prawdopodobnie. Jestem twoim pierwszym zmiennym, więc jestem pod presją aby to było dla ciebie wspaniałe, no i to jest mój pierwszy raz kiedy będę oznaczał kobietę. - Weź głębokie wdechy. – Wyciągnęła dłoń. – Ja potrzymam prezerwatywy. Podał je jej. - Trzymaj. - Myślisz, że będziemy potrzebowali wszystkich? - Tak. – Upuścił pudełko na podłogę obok łóżka i oparł kolano na krawędzi materaca. – Przygotowuję się na gorączkę godową i moje hormony trochę szaleją. Jego ciepła dłoń pogłaskała jej udo. - Otwórz się dla mnie szeroko, kociaku. Zawahała się, a potem zrobiła to. Wiedziała, że jej policzki poróżowiały gdy wystawiła dla niego swą cipkę, ale niski warkot, który wydał upewnił ją, że ten widok sprawiał mu przyjemność, gdy szybko tam spojrzał. Oblizał wargi, jego nozdrza rozszerzyły się gdy wciągnął jej zapach, i oparł drugie kolano na łóżku, a potem zwrócił do niej twarz. Obserwowała jak zsuwał się z łóżka aby rozciągnąć się na brzuchu, aż do ramion umieszczając twarz w kolebce jej ud. Ich spojrzenia spotkały się. - Nie masz pojęcia co mi robisz. Mógłbym się od ciebie uzależnić. Zadrżała na grubość jego głosu, jak pogłębił się w chrapliwy, prymitywny dźwięk. - Samo słuchanie jak do mnie mówisz tym tonem sprawia, że cię pragnę. - Mów do mnie. Powiedz mi gdy będę za szybki, przerażał cię, lub nie będziesz się czuła komfortowo. - Okej. A co z oznaczeniem? Zawahał się. - Nie ostrzegę cię, ale mam nadzieję, że zrobię to idealnie, tak, że ledwo to zauważysz. Zaufaj mi. - Rozłożyłam się naga na łóżku z tobą. Jeśli to nie jest zaufanie, to nie wiem co to jest. Zachichotał. - Dobrze. Rozluźnij się dla mnie, kociaku. Będzie ci dobrze. Wśliznął ręce pod jej tyłek, jego ramiona obniżyły się dociskając się do jej ud, i skupił się na jej płci, tuż pod jego ustami. Shannon zamknęła oczy a jej palce zacisnęły się. Opakowanie prezerwatyw przypomniało jej, że trzymała jej, więc położyła je na poduszce obok głowy, a potem chwyciła jej brzegi, gdy gorący, twardy język prześliznął się po jej łechtaczce. 58

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Oddech uwiązł jej w gardle, a potem warkot wyrwał się z Anton’a. Zatrzęsła się od brutalnego dźwięku, ale wtedy zamknął swe wargi wokół jej wrażliwego ciała tam, ssąc i liżąc ją zażarcie. Ekstaza uniosła jej plecy i cofnęłaby swe biodra gdyby jego dłonie nie trzymały jej tyłka, aby utrzymać ją w miejscu. Bezlitośnie zawładnął jej łechtaczką. Jęczała i mruczała, dźwięki wydobywały się z jej gardła, i drapała poduszkę. Wiedziała, że dojdzie zawstydzająco szybko ponownie, ale Anton zdawał się to wyczuć, ponieważ odciągnął swe usta i uniósł lekko jej tyłek. Sapnęła gdy jego język penetrował jej pochwę. Naparł naprzód, wchodząc w nią, i warknął ponownie, pracując językiem głębiej w jej ciele. - Anton, - wychrypiała. Wyciągał i wpychał ponownie, czuła jego długi i gruby język gdy zagłębiał się w niej, pieprząc ją wolno. Jego nos ocierał jej nabrzmiałą, pulsującą łechtaczkę, za każdym razem gdy wchodził w nią, jego twarz przyciskała się mocno do jej fałdek. Naprężyła się, jej oczy rozwarły się aby spojrzeć na sufit, i wykrzyczała jego imię, gdy szczytowanie pochwyciło ją. Jęk wydobył się od Anton’a gdy wciąż poruszał w niej swym językiem, starając się wydłużyć jej przyjemność, a potem wyciągnął go. Jego policzek otarł wewnętrzną stronę jej uda, z lekkim chrypnięciem. Czuła jego wargi tam, gdy odwrócił głowę, a potem coś ostrego i mokrego pociągnęło za wrażliwą skórę. Uniósł się lekko, składając delikatne pocałunku na krzywiźnie jej podbrzusza, całą drogę, aż do jej biodra. Uderzył szybko, właśnie gdy jej ciało zaczęło się rozluźniać po intensywnej rozkoszy jaką jej dał, a jego kły wbiły się w mięsistą część biodra tuż pod kością. Sapnęła, jej ręce uwolniły poduszkę aby chwycić jego grube, jedwabiste włosy i ścisnęła jego głowę. Ból i rozkosz przelała się przez jej ciało na ostre ugryzienie, mieszając jej zmysły. Jego język obmył obszar, który ugryzł i kolejny głęboki jęk wydobył się z niego, ale został stłumiony przez jej skórę. Jego szczęka pracowała delikatnie gdy ściskał skórę trzymaną między zębami. Skupiła się na suficie. Ból zbladł, ale wiedziała, że jego zęby pozostały. Ugryzł ją. Wiedziała, że planował oznaczenie jej, ale nie spodziewała się, że to już. Rozluźnił uścisk swych ust i polizał jej skórę. Ból zelżał całkowicie gdy wyciągnął zęby. Złożył kilka pocałunków w tym miejscu, zanim podniósł głowę aby sprawdzić jak się czuje. Jego oczy zmieniły się w egzotyczne wyglądając w części na wilcze, w części na mężczyzny. Były piękne i niesamowicie ciemne. Pasja płonęła w jego intensywnym spojrzeniu i oblizał wargi, skupiając jej uwagę poniżej. Krew – jej – pokrywała jego wargi. Jej dłonie puściły jego włosy. Warknął nisko na nią, usuwając wszystkie ślady jej krwi kilkoma dodatkowymi machnięciami języka, a potem uniósł się na kolana. - Jesteś oznaczona i moja przez następne kilka tygodni. – Jego ton był jeszcze bardziej prymitywny, szorstki, i mniej ludzki. – Podaj mi prezerwatywę. Mam kontrolę. Musiała pomyśleć przez chwilę, aby przypomnieć sobie, dlaczego poprosił ją o nie. Obróciła głowę i znalazła ich koniec. Jej palce trzęsły się gdy oderwała jedną z pakietu i podał mu ją. Użył zębów aby ją otworzyć, więc musiał użyć tylko jednej ręki. Wyjął jedną szarpiąc przy zapięciu jeansów. Wypluł kawałek opakowania i znów spotkał jej wzrok. - Zamknij oczy. Nie chcę cię przestraszyć. Po prostu czuj. Zawahała się. - Chcesz żebym się przewróciła? - Nie. Nie ufam sobie jeszcze na tyle aby wziąć cię w ten sposób. Mój wilk robi się zbyt podekscytowany w tej pozycji. - Czemu nie ufasz? Będziesz zbyt brutalny? Spotkał jej zmartwiony wzrok. - Prezerwatywa uchroni mnie przez sparowaniem się z tobą. Gdybym doszedł w tobie i ugryzł cię w tym samym czasie, skończyła byś ze mną na zawsze. 59

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Jej szczęka opadła. Warknął cicho. - Nie ugryzę cię gdy będę cię pieprzył, Shannon. Prezerwatywa uchroni mnie przed przypadkowym sparowaniem się z tobą nawet gdybym dobrał się do ciebie zębami. Jestem po prostu ostrożny. Twój smak sprawia, że jestem trochę obłąkany. - W zły, chcę-cię-rozszarpać sposób? Wyszczerzył zęby. - Nie. W chcę-cię-pieprzyć-jak-zwierzę-i-sprawować-się-z-tobą sposób. Mimo to mam kontrolę. Zamknij oczy i zaufaj mi. Shannon zamknęła oczy. Słyszała szept jeansów opuszczających się po jego nogach, materac poruszył się gdy pozbył się jeansów, i pomyślała, że mogła nawet usłyszeć go gdy zakładał prezerwatywę. Chciała spojrzeć w dół pomiędzy ich ciałami, aby rzucić okiem na jego fiuta, ale wtedy opuścił się na nią i szansa zniknęła, gdy ich ciała złączyły się. - Spójrz na mnie, - zażądał. Jego głos podniecił ją, tak samo jak ciepłe, gorące ciało naciskające na nią. Zaciągnęła się jego zapachem i jej brzuch zacisnął się z potrzeby. Nie zawahała się otoczyć go nogami wokół jego bioder, na tyle wysoko aby złączyć nogi nad jego tyłkiem. Spoglądali na siebie przez długie sekundy. - Jesteś taka piękna, - wychrypiał. – I chcę abyś o tym wiedziała. Jej usta rozchyliły się, aby powiedzieć mu, że uważała go za najbardziej przystojnego mężczyznę jakiego kiedykolwiek spotkała, nawet z jego egzotycznymi, wilczymi oczami w tej chwili, ale jego usta opadły szybko zagłuszając każde słowo. Nie było delikatności w jego ocierających się wargach. Wygłodniałe usta Anton’a oznaczały ją i nawet smak jej własnej krwi nie mógł powstrzymać jej przez odpowiedzią jej własnym szaleńczym pożądaniem, które wzrastało z prędkością światła. Jego warkot wibrował wzdłuż jej naprężonych sutków a jego biodra uniosły się na tyle aby rozchylić jej uda szerzej. Nie mogła przegapić mocnego, grubego ocierania się jego fiuta gdy szturchnął jej wilgotne fałdki. Nie użył rąk, nie musiał w jego głęboko pobudzonym stanie, a potem gdy znalazł idealne miejsce, naprał. Sapnęła w jego język gdy gruby szczyt jego fiuta powoli penetrował jej cipkę. Przestał ją całować ale nie odsunął ust. Oboje wstrzymali oddech na chwilę przed tym jak jęknął, wchodząc głębiej ale poruszając się naprawdę wolno gdy rozciągał ją szerzej aby mogła go przyjąć. Shannon zacisnęła ramiona, jej paznokcie wbiły się w jego skórę, ale zmusiła się do rozluźnienia uścisku. Zawsze musiała pamiętać, aby nie drapać podczas seksu, pragnienie, które zawsze miała gdy doświadczała rozkoszy, a Anton dawał jej to, gdy jej ciało rozchylało się przed nim, bez względu na dopasowanie. Gdy zaczął się wycofywać, jej nogi natychmiastowo zacisnęły się aby uniemożliwić mu opuszczenie jej ciała, ale wtedy pchnął ponownie, wchodząc głębiej, poruszając się w tył i do przodu gdy przygotowywał ją na przyjęcie coraz więcej niego. Nic, nigdy nie dostarczyło jej tyle rozkoszy. Odchylił się lekko aby zawisnąć nad nią i spotkała jego wzrok. - Nie powstrzymuj się. Nie możesz mnie zranić. Tylko nie upuść mi krwi swymi zębami. Nie jestem pewien jak parując się pumy, więc lepiej nie ryzykujmy. Przestała walczyć z potrzebą wbicia paznokci w jego skórę. Sapnął a potem warknął na nią, jego seksowne oczy zwęziły się, i posłał jej zbolały uśmiech. Zamarła. - Jest dobrze, - zapewnił ją. – Jesteś taka wąska. Sprawiam ci ból? - Nie. - Trzymaj się mnie. Moja kontrola zaczyna się wyślizgiwać. Do tej pory byłem święty.

60

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Nie była pewna co to oznaczało dopóki nie schował twarzy na jej gardle i zaczął się ponownie poruszać. Jego biodra naciskały na jej wewnętrzną stronę ud gdy wjechał w nią, dając jej całego siebie, i sapnęła na odczucie jak głęboko i grubo czuła go w sobie. Obezwładniający wstrząs pożądania sprawił, że chciała go ugryźć, ale odwróciła głowę zamiast tego, zaciskając zęby, a potem zaczął pompować szybko i mocno. Szybkość uderzeń jego fiuta w jej wysoce uwrażliwione zakończenia nerwowe wewnątrz jej cipki, prawie raniły, ale to było zbyt dobre aby było bolesne. Dyszała, mruczała, a potem krzyczała gdy doszła pod nim. Eksplozje ekstazy kaskadami rozlały się od jej centrum prosto do mózgu, a Anton warknął słowo, którego nie zrozumiała, odrzucił do tyłu głowę i ryknął w połowie wyjąc, w połowie płacząc. Wewnątrz niej, zdawał się nabrzmiewać i pulsować wraz ze skurczami mięśni jej pochwy. Ich ciężkie oddechy przywróciły Shannon ze szczęśliwego miejsca, do którego duży samiec leżący na niej, wysłał ją. Obróciła głowę zdając sobie sprawę, że w większości opadł na nią, ale podtrzymujące go ramiona pozwalały jej oddychać, a pot spływał z ich ciał. Anton uniósł głowę z poduszki obok niej i spotkał jej wzrok. Egzotyczny wilczy wygląd jego oczu zniknął, zastąpiony przez w pełni ludzki Anton’a. Uśmiechnął się do niej, ukazując idealnie proste, ludzkie, białe zęby, i otworzył usta. - Nie zraniłem cię, prawda? - Nie. - Dobrze. Daję ci jakieś dwie minuty, a potem zaczynamy ponownie. Pozwalam ci wybrać pozycję. Masz jakieś ulubione? Spoglądała na niego w szoku. - Poważnie? - Nie jestem człowiekiem. Tak samo jak ty, zupełnie. Powiedz mi, że nie chcesz mnie ponownie i zatrzymam się. – Nagle obniżył twarz, muskając nosem jej ramię, i warknął z głębi gardła. Pożądanie wystrzeliło w niej na jego lekki dotyk i dźwięk, który wydał. Zachichotał. - Tak jak myślałem.

Rozdział IX Shannon śmiała się i rzuciła ściereczką w Anton’a gdy próbowała zanurkować pod jego ramieniem. Objął ją w talii, uniósł i przycisnął jej plecy do chłodnych kafelków ściany prysznica. Wyglądał na wysoce rozbawionego gdy unieruchomił ją tam, jego biodra wtuliły się w jej śliskie uda, i instynktownie owinęła nogi wokół jego bioder. Podparł jej tyłek na swych przedramionach aby utrzymać ją w miejscu, tak aby nie ześliznęła się po jego namydlonym ciele. - Umyj swój własny tyłek. Zachichotał. - Powinnaś mnie czcić. - Powinnam, co? Czy to jakaś tchórzliwa zasada zmiennych? - Nie, ale musisz przyznać, że po wspólnie spędzonej nocy całej tej rozkoszy, którą dzieliliśmy, myślisz, że jestem bogiem. - Naprawdę? Dlaczego miałbyś tak mówić? Ktoś tutaj zrobił się trochę egoistyczny. - Może i tak być po tylu razach, gdy wołałaś ‘O boże’. – Złożył pocałunek na jej brodzie, podnosząc ją wyżej. – Czy nie mówiłaś mi w ten sposób czegoś? Shannon zaśmiała się. Nie mogła się oprzeć. Noc, którą spędziła z Anton’em była najlepszą w jej życiu. To było coś więcej niż tylko seks. Kochał się z nią. Każdy dotyk, każdy

61

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

pocałunek, każda pieszczota, którą dzielili związała ich w sposób, którego nigdy wcześniej nie doświadczyła. Jej uśmiech opadł nieznacznie, gdy zdała sobie z tego sprawę. - Co jest? – Odchylił się. - Nic. Cichy ostrzegawczy warkot wydobył się z niego. - Nie okłamuj mnie. Spoglądała w jego oczy. - Nie kłamię. - Kłamiesz. Myślisz, że nie mogę tego wyczuć? Jestem bardzo do ciebie dostrojony. Mogę poczuć cię gdy emocjonalnie wycofujesz się ode mnie, jak gdybyś robiła to fizycznie. To zaskoczyło ją. - Poważnie? Odpowiedział, obserwując ją w milczeniu. - Okej. Ja tylko… - Jej wzrok obniżył się na szczyt jego ramienia gdzie trzymała go i zauważyła słabe ale gojące się ślady zadrapań, gdzie jej paznokcie oszpeciły jego skórę. - Tylko co? - To głupie. - Wątpię, żebym się z tym zgodził. Dlaczego wycofujesz się ode mnie? Czy powiedziałem coś nie tak? Żartowałem z tym bogiem. Nie musisz myć mojego tyłka i nie oczekuję, że będziesz mnie czcić. Uniosła wzrok i spotkała jego. - Wiem, że się drażniłeś. Po prostu myślę, że ostatnia noc mogła być zbyt intensywna. - Jesteś obolała. Wybacz. – Opuścił ją na nogi. – Zapomniałem, jak ludzka jesteś. - Nic mi nie jest. Mięśnie trochę mnie bolą, ale to nie to. – Przebiegła dłońmi nad jego piersią, używając wody spadającej nad jego ramionami, aby zmyć mydło. – Miałam na myśli, emocjonalnie. Dotykasz mnie w sposób, którzy jedynie faceci, z którymi byłam poważnie zaangażowania, tak robili. Nie wiem jak inaczej to powiedzieć. - Jesteśmy zaangażowani. Frustracja wzrosła gdy spojrzała na niego. - Miałam na myśli, że to musi być związane ze zmiennymi, ale sposób w jaki mnie dotykasz mąci mi w głowie. Pusty wyraz na jego przystojnej twarzy upewnił ją, że nie zrozumiał. - Niech to, - mruknęła, gapiąc się ponownie w jego pierś. – Dotykasz mnie jak facet, który nie jest jednonocną przygodą. - Jesteś dla mnie kimś więcej. – Nagle chwycił jej podbródek i zmusił ją aby spojrzała na niego. – Jesteś moja. Na kilka tygodni, szepnął jej umysł. - Oznaczyłeś mnie. Wciąż nie jestem pewna co to oznacza. - To mówi innym samcom, że jesteś moja i zrobię wszystko aby cię chronić. Nosisz mój zapach. To również sprawia, że mój wilk wie, że jesteśmy razem, że połączenie jest silne. - Noszę twój zapach? - Ślina z moich kłów dostała się do twojego krwioobiegu, gdy cię ugryzłem. - Jak długo to trwa? - Kilka tygodni. – Odsunął się, ale wciąż trzymał jej podbródek. – Czy to ci przeszkadza? - Nie. – Nie zdawała sobie sprawy jak był spięty, dopóki nie rozluźnił się. - Jesteś zrzędliwa z rana przed śniadaniem, zgadza się? – Uwolnił ją i obrócił się pod spływającą wodę, aby opłukała go. – Zamówię jedzenie, gdy będziesz kończyła prysznic. Pospiesz się. To nie zajmie długo. Umieram z głodu i założę się, że ty również.

62

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Zaburczało jej w brzuchu, jak na zawołanie. Anton zachichotał, włożył głowę pod wodę abym zmyła odżywkę, a potem potrząsnął głową. Woda rozpyliła się. Otworzył drzwi prysznica i wyszedł zanim mogła zetrzeć wodę z twarzy, aby się odwzajemnić. Mogła zobaczyć jego sylwetkę gdy używał ręcznika do wytarcia się, obok matowych szklanych drzwi. Zawahała się, a potem sięgnęła po szampon. Emocje dezorientowały ją. Miała naprawdę złe przeczucie, że jeżeli następne kilka tygodni będzie miało coś wspólnego z ostatnimi dwunastoma godzinami, odejdzie od Anton’a bez nietkniętego serca. Łatwo było go kochać, a seks… Błyskawiczne pożądanie wzburzyło jej ciałem, na samo wspomnienie. Jej sutki stwardniały pomimo ciepłej wody omywającej jej ciało, i wiedziała, że nigdy nie będzie miał ago dosyć. Muszę być w trakcie kociej gorączki lub czymś takim. To by dużo wyjaśniało. Po pierwsze, jak szybko wskoczyła w związek seksualny z wilkołakiem oraz jak jej ciało płonęło z pożądania na samą myśl o nim, znów dotykającej jej. Pięć minut później musiała opuścić łazienkę mając na sobie tylko ręcznik. Anton siedział przy barze, ubrany w czarne spodnie dresowe, jego długie włosy wciąż były wilgotne, i odwrócił się aby spojrzeć na nią, gdy podeszła bliżej do niego. - Masz coś przeciwko, abym pożyczyła jakieś ciuchy? - Mam, ponieważ lubię gdy jesteś naga, ale nie chcę, aby ktokolwiek przyniesie śniadanie zobaczył cię taką. – Jego głowa kiwnęła w kierunku komody. – Rozgość się. - Dzięki. Ominęła szufladę z prezerwatywami, którą zdołał włożyć na miejsce i uprzątnął rozrzucone pudełka z podłogi. Wybrała parę zawiązywane na sznurek spodenki i dużą, czarną, koszulkę z zespołem metalowym, z jego ubrań. Wiedziała, że ją obserwował gdy zrzuciła ręcznik by się ubrać, ale odmówiła spotkanie jego wzroku dopóki nie miała czegoś na sobie. - Za pół godziny muszę iść na spotkanie stada. – Spojrzał na zegar ścienny w kichni. – Nie wyjdę na długo. Po tym jak zjemy muszę… Ktoś zapukał do drzwi. Anton wstał i podszedł do nich. - Śniadanie. Shannon cofnęła się. Miała nadzieję, że nie pokazała się kolejna wilczyca, aby jej grozić. Drzwi otworzyły się i do środka wszedł blondyn, trzymając tacę. Kiwnął do Anton’a a potem zwrócił wzrok na Shannon, aby wolno przebiec wzdłuż jej ciała. Brutalny warkot sprawił, że facet szarpnął swą uwagę od Shannon. - Nie patrz na nią, Yon, - zagroził Anton. Yon zbladł. - Cholera. - Daj mi tacę i odejdź. - Czemu zachowujesz się jak czubek? Nie uderzam do niej. Anton chwycił tacę. - Wyjdź. – Rozkaz zabrzmiał szorstko i przerażająco. Muskularny blondyn potknął się do tyłu, uderzył o róg framugi i cicho zaklął. - Oznaczyłeś ją, tak? Zachowujesz się jak czubek. Nie miałeś nic przeciwko, gdy byłem w jej pobliżu wczoraj. - Zamknij się i chcę jedynie abyś dostarczył jej jedzenie. To moja sprawa. Rozumiemy się? - Doskonale. – Yon pierzchnął. Brwi Shannon uniosły się w górę, na tę dziwną konwersację. Anton kopnął drzwi, obrócił się z tacą w dłoni i nachmurzył się. - Co? - Nic. 63

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Wybacz. Teraz, to ja zrzędzę. Nie lubię gdy patrzy na ciebie. - Czy byłam w niebezpieczeństwie? - Nie. – Podszedł do lady. – Czuję się bardzo zaborczy w stosunku do ciebie. To musi być związane z oznaczeniem. – Cisnął tacą. – Zdaje się, że to czyni mnie trochę obłąkanym. Chciałem uderzyć go, za to, że tylko ośmielił się spojrzeć w twoją stronę. - Wow. Zwrócił do niej twarz. - Co? - Twoje kły pokazują się. - Przepraszam. Niech to. – Ręka uniosła się aby wyczuć ostre punkty, a potem opadła do boku. – Oznaczenie jest przerażające. Słyszałem, że jest źle, ale ja naprawdę chciałem zrzucić go ze schodów. On myśli, że jesteś atrakcyjna. - Nic nie powiedział. - Nie musiał. Jego nozdrza rozszerzyły się i oczy pociemniały. Wierz mi. Myśli, że jesteś seksowna i z chęcią dotknąłby cię. – Zamilkł. – I zupełnie mi się to nie spodobało. - Nie jestem nim zainteresowana. Czy to coś daje? Blondyni nie są w moim typie. - A wilkołaki? - Cóż, nie. Przynajmniej dopóki nie spotkałam ciebie. - Dobrze. – Jego kły cofnęły się i zdawało się, że się uspokoił. – Zjedzmy. Wybacz, że muszę zostawić się samą. Gdy gorączka zaczyna się, robimy przerwę od większości rzeczy i będę miał trochę wolnego czasu. Nie wiele pracy jest do zrobienia o tej porze roku. Zajęła miejsce obok niego przy ladzie. - Wakacje zmiennych, co? Chichot wyrwał mu się. - Przynajmniej dla wilkołaków. - Więc bar na dole będzie zamknięty? - W tym roku będzie. Poprzedniego roku mój brat nie zamykał go i stracił mnóstwo pieniędzy na naprawy. Shannon posłała mu zaciekawione spojrzenie. - Jesteśmy całkiem agresywni, gdy jesteśmy napaleni. Nie zbyt dobra mieszanka gdy masz bandę wolnych wilkołaków, z kilkoma samicami, próbujących zaimponować im na tyle, ale pozwoliły samcom pieprzyć je. Mamy również sporo gości spoza miasta, z mniejszych miejsc, którzy szukają kobiet, aby uprawiać z nimi seks podczas gorączki. Było wiele walk. Teraz ja prowadzę interes i zdecydowałem się zamknąć bar, gdy gorączka godowa zacznie się. Mogą walczyć w lasach, zamiast w środku. - Czy ludzie stąd nie zauważyli niczego dziwnego lub podejrzewają czym jesteście? - To coroczna rzecz, która ciągnie się bez końca. Oni po prostu zakładają, że to ruchliwy sezon turystyczny. Na pewno nie mając nic przeciwko pieniądzom, które przynosi. Jemy cholernie dużo i zapełniamy model w dole ulicy. - Hałaśliwy sezon turystyczny. - Taa. – Uśmiechnął się szeroko. – Ale trzymamy się z daleka od ludzi, przez większość czasu. Będę musiał popracować przez kilka nocy podczas gorączki, ale nie wyjdę na długo. - Masz inną pracę poza prowadzeniem baru? - Jestem Harris’em i to jest nasze stado. Patrolujemy w nocy, aby upewnić się, że żadni przyjezdni nie chodzą za ludzkimi kobietami. Tak się już zdarzało pomimo, że jest to wbrew naszemu prawu. Nigdy nie robimy rzeczy, które mogą zagrozić, że ludzie odkryją czym jesteśmy. Moi bracia i ja mamy ustalone zmiany z kilkoma egzekutorami ze stada. Oczywiście, posiadamy dużo ziemi, która jest prywatną własnością na potrzebę biegania, aby upewnić się, że ludzie przypadkowo nie natkną się na nie. 64

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Czym one są? Zawahał się. - Nie sądzę abyś chciała to wiedzieć i nie zamierzam brać w tym udziału, więc nie musisz się o to martwić. - Teraz, naprawdę jestem ciekawa. Podniósł widelec, skupił uwagę na jedzeniu, i wziął gryza. Shannon czekała, nie jedząc, na odpowiedź. Obserwowała pracę jego gardła gdy przełykał. - Aż tak źle, co? W końcu spojrzał na nią. - To dla samotnych wilków. W nocy udają się do lasów i biegają. - To nie takie złe. - Aby się pieprzyć. - Och. – Jej policzki zaczerwieniły się. – Rozumiem. Tak jakby gonienie za samicą. - Tak jakby. Taa. Gonienie. Walki. - I? Podejrzewam, że jest coś więcej. - To wolna amerykanka, okej? – W końcu spotkał jej wzrok. – Pomyśl o wilkołaczej orgii. Aby uniknąć jego wzroku, skoncentrowała się na jedzeniu i podniosła widelec. - Czy kiedykolwiek uczestniczyłeś w tym? Cisza przedłużała się. - Byłem wcześniej na kilku, zanim oczekiwano ode mnie abym znalazł partnerkę i to gówno z moim ojcem zaczęło się, gdy ustalił dla mnie grafik spotykania się z kobietami, z innych stad. - Rozumiem. – Tak naprawdę nie rozumiała. Ten pomysł sprawił, że poczuła się trochę chora na sercu, na myśl o nim biorącym udział w bieganiu. To brzmiało trochę obrzydliwe, jak na jej sposób myślenia. - To dobry sposób dla samców i samic na uprawianie seksu, przetestowanie siebie, aby sprawdzić, czy są możliwymi partnerami. Ludzie mają przerwę wiosenną. Powiedz mi, że nie ma wtedy dużo seksu. - Prawda. - Byłaś kiedyś na wiosennej przerwie? - Nie. Zjedli w ciszy, dopóki Anton nie wstał. - Muszę iść na spotkanie stada, a potem mam kilka spraw do załatwienia. Yon przyniesie ci lunch za kilka godzin, jeśli wcześniej nie wrócę. Podam mu kod do drzwi. Ufam mu, ale nie rozmawiaj z nim. Gapiła się na niego. - Nie chciałem aby to tak zabrzmiało. Zaczyna odczuwać gorączkę godową. Nie jest także z nikim umówiony. Wie, że oznaczyłem cię, ale hormony sprawiają, że każdy samiec głupieje. Po prostu nie chcę abyś była dla niego uprzejma i dała mu powód do uwierzenia, że przyjęłabyś jakiekolwiek zaloty. Nie jesteśmy ludźmi. Pamiętaj o tym. - Obiecuję rzucać mu piorunujące spojrzenie. – Uśmiechnęła się. – Co ty na to? Anton zaskoczony gdy przechyliła się aby złożyć delikatny jak puch pocałunek na jego czole. - Doskonale. Jesteś tutaj bezpieczna. Czuj się jak w domu. Mam kablówkę i każdy kanał. Tylko nie wychodź. - Nie zrobię tego. Odsunął się, przyglądając się jej uważnie, a potem zdał się być upewniony, że powiedziała to poważnie.

65

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

***** Anton warknął na Carl’a, zdając sobie sprawę, że trzymał szczeniaka nad ziemią, a każdy wewnątrz pokoju obserwował go w zagłuszającej ciszy. - Kazałem ci zostawić ją. Szczeniak zbladł. - Ona jest tylko… - Pod moją ochroną, - warknął, potrząsnął szczeniakiem, i rzucił nim o ścianę. – Widzę, że twoich kumpli nie ma tutaj. Byli zbyt wystraszeni, że się ze mną spotkać? Szczeniak rozpaczliwie pokiwał, jego oczy otwarły się szeroko z przerażenia. - I powinni być. Chcę ciebie, ich i wyrzutków, których zaprowadziliście do jej mieszkania, przy drzewie spotkań stada za godzinę. Jeśli będę musiał się ścigać, naprawdę się wkurzę. Nie chcesz aby tak się stało. Zamierzam tylko krzyczeć, wydawać rozkazy i składać groźby. Spraw abym was ścigał, a pojawi się krew. Wyrażam się jasno? - Tak, - szczeniak zaskomlał. Anton puścił go. - Biegnij. Znajdź ich i bądźcie tam. Elroy Harris zbliżył się do syna, niebezpieczne spojrzenie błyszczało w jego ciemnych oczach gdy Anton zwrócił się do niego, ale pojawiła się również ciekawość. - O co tu chodzi synu? - Możemy porozmawiać na osobności? Elroy zmarszczył brwi. - Nie. Właśnie zagroziłeś wykrwawieniem szczeniakowi, w pokoju pełnym stada. Jeśli zrobił coś drastycznego wszyscy powinniśmy o tym usłyszeć. - Kurwa, - syknął Anton. – To prywatna sprawa. - Już nie. Sprawiłeś, że stała się publiczna zaciągając go tutaj. - W porządku. Szczeniaki porwały kobietę i zaciągnęły ją do lasów, żeby na nią polować. – Skrzyżował ramiona na piersi i rzucił piorunujące spojrzenie wokół pokoju. – Przerwałem im po tym jak wspięła się na drzewo. Sapania i szok pojawiły się na wielu twarzach. Elroy przeklął. - Czy nic jej nie jest? - Nic jej nie jest. Dobrze się wspina i dotarłem tam na czas. Ostrzegłem ich aby trzymali się od niej z daleka. Odkryłem, że Carl i kilku innych szczeniaków nie posłuchali mnie, wchodząc do jej domu z kilkoma wyrzutkami. Całkowicie zniszczyli jej mieszkanie. - Mieszkania? Nie dają żadnej prywatności ani odosobnienia od ludzi. Dlaczego samica miałaby mieszkać w nim? Czy należy do jej stada? Muszę skontaktować się z jej alfą, aby zachować spokój. Kiedy to się zdarzyło? Dlaczego nie powiedziałeś mi o tym? – Gniew sprawił, że Elroy warknął te słowa. Anton zawahał się, nie chciał przyznawać się ojcu, nie będąc pewnym jak zareaguje. - Ona nie jest wilkołakiem. – Miał nadzieję, że to wystarczyłoby, ale wątpił w to. Jego ojciec musiał dowiedzieć się o każdym szczególe gdy zdarzał się incydent, z udziałem członka stada. – Nie ma żadnego alfy do uspakajania. - Cholera! – Elroy obrócił się, aby spiorunować spojrzeniem pokój. – Mamy szczeniaków, którzy ścigają ludzi? Kto nie pomyślał się, że jego młode tego nie zrobiły? – Rzucił szczególnie chłodne spojrzenie w kierunku wujka Carl’a. – Czy mam to załatwić z twoim bratem, Ed? Facet zbladł. - Myśleliśmy, że nasze młode przestrzegają zasad. Nie wiem dlaczego Carl to zrobił, ale to się nie powtórzy. – Facte wstał z krzesła. – Sam się z nim zobaczę, przy drzewie spotkań. 66

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Elroy obrócił się. - Czy człowiekowi nic się nie stało? Ja dużo rozumie? Co widziała? Czy zamierza skontaktować się z policją czy też będziesz musiał ją zabić, aby zapewnić nam bezpieczeństwo? Cholera! Anton zrobił głęboki wdech. – Jest człowiekiem, ale nie do końca. - Co to oznacza? Jest w części łakiem? Gdzie jest jej rodzina? - Jej ojciec był w połowie człowiekiem i w połowie zmiennym. Umarł gdy była małym dzieckiem i była wychowywana przez w pełni ludzką matkę. Nie może się zmieniać. W niewielkim stopniu nosi zapach zmiennego. To dlatego szczeniaki zaatakowały ją i porwały aby na nią polować. - Zamierzam sprać ich tyłki. Nie zmuszamy samic do uprawiania seksu nawet podczas gorączko godowej. Takie jest prawo stada. Anton wiedział, że nie mógł unikać tego dłużej. Był zaskoczony, że jego ojciec nie usłyszał jeszcze o skargi od alfy Mortell, po tym jak wzgardził zalotami jego córki, ze względu na Shannon. - Nie chcieli jej pieprzyć. Chcieli ją zabić. – Zszokowane spojrzenie w rysach jego ojca upewniło go, że musiał mówić dalej. – Jest w części pumą i … pod moją opieką, - dodał szybko. W końcu. Powiedział to. Czekał na wybuch swego ojca. Elroy’owi zabrało tylko kilka chwil, aby otrząsnąć się z szoku. - Co? – wrzasnął. - Jest w większości człowiekiem, tato. Bezbronnym. Nie może się zmienić. Nie ma nikogo, kto by ją chronił. Wygląda na to, że koty zabijają mieszańców, więc jej ojciec musiał uciec z dumy. Nie prosiła się o kłopoty. Nasze szczeniaki zaczepiły ją na parkingu przed sklepem spożywczym, porwały, i chciały ją zabić. Jest drobniutka, słodka jak diabli, i nigdy nie zrobiła niczego, aby zasłużyć na to gówno. Elroy kroczył, wściekłość wykrzywiała jego rysy, a pazury wystrzeliły z jego palców. Zatrzymał się w końcu i posłał Antono’wi ponure kiwniecie. - Rozumiem. Więc szczeniaki poszły wbrew twojemu rozkazowi aby zostawić ją w spokoju? Czy skrzywdziły ją, gdy pojawili się w jej mieszkaniu? - Nic jej nie jest. Nie było jej w domu gdy próbowali ją znaleźć. - Wspomniałeś o wyrzutkach? - Dwoje z nich było w jej mieszkaniu z naszymi szczeniakami. Zdaje się, że kręcą się z kilkoma z nich. - To nie do zaakceptowania! – Elroy rzucił kolejne piorunujące spojrzenie na członków stada zgromadzonych w jego salonie. – Wyrzutki łamią prawo. Co te szczeniaki robią zadając się z nimi? Widzicie jakie to sprawia kłopoty? Sprzeciwili się bezpośredniemu rozkazowi wydanemu przez ich przyszłego alfę. – Spojrzał ponownie na Anton’a. – Podaj mi jej adres a wyślę jednego ze starszych, sparowanych wilków do jej mieszkania, dopóki nie poradzimy sobie z tą sytuacją, ale upewnić się, że się nie powtórzy. Musimy także ustalić, czy grozi jej coś ze strony tych wyrzutków. Mogli powiedzieć innym. Zakładam, że ukrywa się na obrzeżach naszego terytorium skoro w przeciwnym razie dowiedziałbym się o jej obecności. - Już się tym zająłem, - Anton wykręcał się. – Jest bezpieczna. - Kogo wyznaczyłeś? Musi być wystarczająco dojrzały aby gorączka godowa nie wpłynęła na niego. Niech to. Anton jęknął cicho. - Nie wyznaczyłem. Zostaje ze mną. Ciemne, brązowe oczy otwarły się szeroko a wargi Elroy’a rozchyliły się. - Co takiego? Anton wyrównał ramiona.

67

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Słyszałeś. Zostaje ze mną. Jest pod moją opieką, w moim domu. – Podczas gdy przyznawał się do rzeczy, które wpędziłby jego we wściekłość, równie dobrze mógł wyznać resztę. – Oznaczyłem ją. Zostanie ze mną podczas gorączki godowej. Elroy rzucił się. Anton napiął się, ale jego ojciec nie zaatakował. Zamiast tego chwycił syna i przystawił nos do jego gardła, wciągając głęboko, a potem warknął gdy odskoczył, wypuszczając go. Czysty szał zmienił rysy jego ojca, gdy geny zmiennych przejmowały kontrolę. Kły wydłużyły się a kształt jego oczu zwęził się na tyle aby ujawnić jego wilka. Brąz jego tęczówek całkowicie sczerniał. - Czuję ją na tobie. Nawet ta przeklęta woda kolońska nie kamufluje tego. Naprawdę oznaczyłeś pumę? Co do diabła jest z tobą nie tak? To jest po prostu… - wyraźnie powstrzymywał się przed wypowiedzeniem słów. - Chore, - wysyczał członek stada. - Obłąkane, - dodał kolejny. - Musi być gorącą cipką, - parsknął ktoś. Kilka śmiechów zabrzmiało. Elroy warknął i łypnął ostrzegawczo wokół pokoju, zanim spojrzał na Anton’a. - Dlaczego miałbyś to zrobić? Wytłumacz mi jak mogłeś zrobić coś takiego? Gniew zawrzał w Anton’ie gdy wykonał groźny krok w kierunku samca, który obraził Shannon uwagą o cipce. Błysnął ostrymi kłami na mężczyznę i pozwolił aby jego pazury wyśliznęły się. Wiedział, że jego twarz zmieniła się na tyle, że strach wyrył się w rysach drugiego mężczyzny. - Anton! – warknął Elroy. To powstrzymało go przed zbliżeniem się do samca, do cichego warknięcia na ojca. - Nie musi ci się to podobać, ani nie musisz się z tym zgadzać. Nie potrzebuję twojej zgody aby znaleźć samicę, z którą spędzę gorączkę godową. Rave zgodził się przejąć grafik, który ustaliłeś, z samicami z innych stad. Jeśli ktokolwiek ruszy za Shannon, będzie jej groził, lub obrażał przy mnie, ponownie, - rzucił winowajcy kolejne mordercze spojrzenie, - będzie musiał za to zapłacić. Jest pod moją opieką i zabiję każdego, kto stanowi dla nie zagrożenie. – Spotkał zaskoczone spojrzenie swego ojca. – Każdy. Elroy spiął się. - Jestem twoim alfą i ojcem. Grozisz mi? - Ona jest pod moją opieką. – Anton nie próbował nawet wyciszyć gniewu w jego tonie. – Jest moja. To wszystko co mam do powiedzenia. Każdy kto spróbuje ją skrzywdzić będzie miał do czynienia ze mną. – Poświęcił czas aby spotkać się ze wzrokiem każdego w pokoju. – Zabiję dla niej. - Wygląda na to, że zapomniałeś nauczyć swych synów, aby nie pieprzyli się z wrogiem, - jeden z członków stada wymruczał. Elroy poruszył się, zanim ktokolwiek mógł zareagować. Przygniótł samca, który to powiedział do podłogi, wbił się pazurami w jego ramiona, i mężczyzna zawył z bólu. Elroy warknął, cale od jego przerażonej twarzy. - Co powiedziałeś? - Nic, - zaskomlał krwawiący samiec. – Wybacz mi, alfa Elroy. To przez szok. – Samiec obrócił głowę, aby pokazać gardło, jedyny znak uległości, który mógł zaoferować gdy był unieruchomiony płasko na plecach. – Moje najszczersze przeprosiny. Elroy uwolnił go i wstał, wycierając krew z pazurów o jeansy. Trzymał się z dala od Anton’a. - Idź. Omówimy to później. Jestem pewien, że twoja matka będzie też chciała coś dodać. Anton wzdrygnął się. Jego matka sprawiała, że jego ojciec zdawał się być jak ukochany mały szczeniak. Uciekł z domu, w którym został wychowany aby spotkać się ze 68

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

szczeniakami w lasach. Jeśli nie pojawią się, rozszarpie ich. Potrzeba aby coś uszkodzić szumiała w jego żyłach. Gorączka godowa przybierała w nim na sile, sprawiając, że był bardziej agresywny, i nawet zagroził swemu ojcu. Oboje zdawali sobie z tego sprawę. Postać Shannon błysnęła mu w umyśle gdy uruchomił motocykl. Zaszła mu za skórę, dostała się do krwi, i stała się dla niego obsesją. Nie był pewien, czy tylko dlatego, że ją oznaczył. Było w niej coś, co przywoływało każdą jego część. Czy naprawdę zabiłbym kogoś kogo kocham, gdyby chodziło o jej ochronę? To pytanie ukształtowało się w jego myślach, tak samo jak odpowiedź. W mgnieniu oka. Warknął, odjeżdżając od krawężnika. Myślę, że się zakochuję, niech to szlag.

Rozdział X Blond wilkołak, Yon, unikał jej wzroku, gdy wszedł do domu Anton’a z tacą jedzenia na lunch. - Gdzie mam to postawić? Shannon zbliżyła się do niego. - Ja to wezmę. O mało nie zatoczył się do tyłu, aby ominąć ją. - Nie! Nie zbliżaj się. Znieruchomiała i wycofała się. - Wszystko w porządku? - Nie będzie jeśli mój zapach osiądzie na tobie. – Spojrzał na nią. – Anton zagroził, że żywcem obedrze mnie ze skóry, jeśli zbliżę się do ciebie, i mówił to poważnie. Nigdy nie wdziałem, żeby mu tak odbiło na punkcie kobiety, ale nie przypominam sobie, aby kiedykolwiek wcześniej oznaczył jakąś. Po prostu powiedz mi gdzie chcesz, abym to postawił i zmywam się stąd. Wskazała na bar, który oddzielał salon od kuchni. Poruszył się szybko, postawił ją i uciekł. Drzwi zatrzasnęły się za nim. Jej brwi uniosły się. Przynajmniej nie czuła strachu. To musiał być jakiś postęp odkąd zamartwiała się nieco, pozostaniem samej z facetem. Zapach jedzenia zwabił ją. Bar na dole, miał wyśmienitego kucharza. Usiadała i zaczęła jeść burgera z frytkami, które jej przysłali. Powąchała ciemny napój, rozpoznała malinową mrożoną herbatę, i wzięła łyk. Prawie skończyła swój posiłek gdy coś bipnęło przy drzwiach. Jej kręgosłup zesztywniał, skupiła uwagę na nich, a jej serce zaczęło szybko uderzać. Otworzyły się nagle, rozwierając się szeroko i Anton potykając się wszedł do środka. Widok jego rozerwanej koszulki, krwi na policzkach i więcej rozmazanej na jego ramionach, zaniepokoił ją. Skoczyła na stopy tak szybko, że stołek przewrócił się na podłogę. Zauważyła więcej krwi gdy jej zaskoczony wzrok wędrował wzdłuż jego ciała. Ciemne czerwone plamy pokrywały jeansy na jego nogach, udach i wzdłuż jednej kostki. Jego włosy były w nieładzie. Napotkała jego wzrok w wilczych oczach. - Jest w porządku. Nie martw się. Muszę wziąć prysznic. - Co się stało? - Spotkałem dwóch wyrzutków, którzy włamali się do twojego mieszkania. – Wzruszył szerokimi ramionami. – Nie chcieli słuchać. Nie stanowią już zagrożenia. Shannon gapiła się na niego i rozmazaną na nim krew. - Ty… - Nie mogła wypowiedzieć tych słów. - Walczyłem na śmierć? Tak, - odpowiedział wolno. – Powiedziałem ci, że zabiję aby cię chronić. Zaraz wrócę. – Pokuśtykał w kierunku łazienki. - Jesteś ranny. - Nic mi nie będzie. Szybko się leczę. 69

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Nie poświęcił jej kolejnego spojrzenia, ale zamiast tego wszedł do drugiego pokoju, zamknął mocno drzwi za sobą, i w mniej niż minutę odkręcił prysznic. Jedzenie w jej żołądku zakotłowało się. Anton zabił kogoś dla niej. Fakt, że wspomniał o wyrzutkach – w liczbie mnogiej – sprawił, że poczuła się gorzej. Mógł zabić więcej niż jednego wilkołaka. Pragnęła pójść za nim, aby upewnić się, że nie był poważnie ranny, ale zamknięte drzwi łazienki zapewniły ją, że nie byłaby mile widziana. Niezdecydowanie pozostawiło ją, stojącą tam, z uczuciem bezradności. Frontowe drzwi nagle otworzyły się ponownie z rozmachem, ale tym razem to kobieta wkroczyła do środka. Zatrzymała się z szarpnięciem gdy zauważyła Shannon. Przyglądały się sobie. Kobieta wyglądała na późną trzydziestkę, miała długie ciemne włosy do pasa i brązowe oczy. Jej usta rozchyliły się, kły błysnęły, a warkot dochodził z jej ust. - Ty! Strach chwycił Shannon. - Kim jesteś? - Jestem Eve. – Twarz kobiety zaczęła się zmieniać na tyle, że nie miała wątpliwości o jej wilkołaczym pochodzeniu. – Zamierzam cię zabić. – Kobieta rzuciła się. Instynkty przejęły kontrolę i panika uderzyła w Shannon. Gwałtownie rzuciła się do swego bezpieczeństwa – którym był Anton. Uderzyła w drzwi łazienki z wystarczającą siłą aby złamać słaby uchwyt drzwi mocujący je do ściany i bez namysłu chwyciła za drzwi prysznica, otworzyła je i wskoczyła. Anton obrócił swe ciało w jej stronę i ledwie ją złapał, w dostrzegalnym szoku. Brutalny warkot od Eve sprawił, że obrócił się ponownie aby uwięzić ciało Shannon przy ścianie i wystrzelił jedną ze swych dłoni aby walnąć w pierś, nacierającą kobietę. Pchnął ją i wyleciała przez drzwi łazienki. Shannon owinęła się ciaśniej wokół Anton’a, jej ciało przemokło od spływającej na nich wody, tak samo jak od śliskiego, mokrego ciała. Schowała nos na jego gardle i trzęsła się z przerażenia. Nie mogła myśleć o niczym poza jej potrzebą przylgnięcia do niego, jej instynkty przesłaniały racjonalne myślenie. - Co tu do diabła się dzieje? – wrzasnął Anton. – Cholera! Właśnie powaliłem moją matkę na tyłek. – Pochylił się niezgrabnie, zakręcił wodę i przeszedł przez krawędź prysznica aby spojrzeć w dół, na kobietę rozciągniętą na podłodze. – Mamo? Co tutaj robisz? Shannon obróciła głowę na tyle, aby przyjrzeć się wysokiej kobiecie niezgrabnie wstającej z podłogi. Zachwiała się gdy stanęła, a potem wolno zwróciła wzrok na syna. - Przyszłam to zabić. Anton zareagował instynktownie. Warknął, jego kły urosły, a ostre punkty przesunęły się po boku Shannon, w miejscu gdzie ją trzymał. Spojrzała w dół, na ostre pazury jego rąk. Starał się delikatnie ściągnąć z siebie Shannon, ale owinęła się wokół niego mocniej. - Cholera. Przeraziłaś ją. – Gniew w jego tonie sprawił, że warknął te słowa. – Nie miałaś prawa przychodzić do mego domu, po kogoś pod moją opieką. – Jego druga ręka uniosła się i głaskał dłonią plecy Shannon w próbie złagodzenia jej strachu. – Mam gdzieś czy jesteś moją matką. Jego matka chciała jej śmierci. Shannon przetrawiła to, jej umysł zaczął pracować poza paniką. Jej serce zwolniło i rozluźniła swój uścisk na nim, ale jej ciało nie było gotowe aby puścić go całkowicie. Zaczynała nienawidzić sposobu w jaki traciła kontrolę wśród wilkołaków. To było zawstydzające. Przywarła do mokrego, nagiego faceta, przy jego matce, jak gdyby była wystraszonym dzieckiem, a Anton był wielkich puchatym misiem. Seksownym i mokrym. Ale założę się, że wyglądam żałośnie. - To to wybrałeś, aby dzielić z tym swą gorączkę? – Eve wykrzywiła wargę z obrzydzenia. – Spójrz jaka jest słaba.

70

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Właściwie, jest całkiem silna. Jej uda nie zaciskają się wokół twojego pasa, więc wierz mi na słowo. – Jego gniew opadł. – Jest w większości człowiekiem, ale gdy jest przerażona lub wystraszona, jej instynkty pumy uderzają. Ewidentnie przeraziłaś ją. Nie fajnie, Mamo. - Upokorzyłeś mnie przed całym naszym stadem, a teraz udzielasz mi reprymendy? – Oczy Eve ściemniały do czerni. – Wszyscy mówią o moim synu i jego kocie. Anton obrócił się, chwycił ręcznik, a potem westchnął. - W porządku, kociaku. Chcesz mnie puścić? Stań za mną, ale czuję się dziwnie rozmawiając tak długo z mamą nago. Zdjęcie ubrań do przemiany to jedno, ale nie mamy w zwyczaju rozmawiania ze sobą nago. Shannon kiwnęła i wzięła głęboki wdech. Zmusiła swe ciało aby słuchają jej gdy zażądała rozluźnienia uścisku na ni,. Ześlizgnęła się po jego śliskim ciele na stopy, ale natychmiast zastosowała się do jego sugestii. Stanęła za nim, gdy owinął się ręcznikiem w pasie. Przycisnęła się do jego pleców jak tylko umocował go na swych biodrach i wyjrzała zza niego, na wysoką samicę wilkołaka. Eve warknęła nisko na nią. Anton odwarknął głośnie. - Wystarczy, Mamo. Dopiero co zeszła. Spójrz na mnie. Eve oderwała spojrzenie od Shannon i posłała mu pełną miarę swego gniewu. - Tak się nie stanie. Pozbądź się jej, albo ja to zrobię. - Nie wydawaj mi rozkazów w moim domu. - Jestem suką alfa i twoją matką. - Szanuję cię za oba, ale odejdę z nią, jeśli chcesz, żeby zniknęła z naszego terytorium. - To nie do zaakceptowania. Jesteś moim synem. Wychowałam cię lepiej. – Eve zbliżyła się. – Zabijesz ją, albo ja to zrobię. To zakończy plotki niezwłocznie. Powiemy, że tylko wykorzystywałeś ją aby zdobyć informację o tych wstrętnych gryzoniach, którzy ją ścigali. Jeszcze mogę odwrócić ten koszmar, aby zachować twarz. Anton skrzyżował ramiona na piersi, obserwując swoją matkę przez zwężone oczy. - Nie ma mowy. Nikt nie skrzywdzi Shannon i mam gdzieś co myśli stado. Rozumiem, że nie jesteś zadowolona, ale to nie mój problem. Możesz już iść. Eve zbladła. - Wydaję ci rozkaz. Zabij kota, albo ja to zrobię. - Nie. – Jego ramiona opadły i sięgnął do tyłu aby popchnąć Shannon trochę dalej za niego. – Nie zmuszaj mnie abym cię podniósł, i wyniósł stąd, Mamo. Jak by to wyglądało dla stada? Nie jesteś tutaj mile widziana, dopóki Shannon jest ze mną. Jeśli kiedykolwiek zagrozisz jej ponownie, nie spodoba ci się moja reakcja. - Anton, - warknęła kobieta, - nie pozwolę aby ta kompromitacja była kontynuowana. Nie zrobisz mi tego. - Ja nic ci nie robię. – Podszedł bliżej, jego ciało napięło się, a głos pogłębił. – To ty wdarłaś się do mojego domu grożąc kobiecie, którą oznaczyłem. Ciemne oczy otwarły się szeroko z przerażenia i Eve zatoczyła się do tyłu. - Co takiego? - Oznaczona. Moja. – Wykonał kolejny krok. – Tak jak w ‘I zatopiłem w niej swe zęby, dzieląc z nią mój zapach, moje łóżko, mój dom’. I nie obchodzi mnie czy twoje sucze przyjaciółki będą z tego rżeć. I gówno mnie obchodzi czy samce będą z tego żartować. – Wciąż posuwał się do przodu, zmuszając swoją matkę aby wycofała się z salonu. – Shannon znaczy dla mnie o wiele więcej. Teraz wyjdź! – Wrzasnął ostatnie słowa. Eve uciekła, ale nie zanim rzuciła zabójcze spojrzenie w kierunku Shannon, tam gdzie stała, przy drzwiach łazienki, obserwując tę scenę odsłoniona. Matka Anton’a zatrzasnęła drzwi, gdy wybiegła na zewnątrz. Patrzył na nie aż Shannon podeszła do niego, aby położyć trzęsącą się dłoń na środku jego pleców. 71

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Tak mi przykro. Obrócił się, aby spojrzeć na nią. - Dlaczego? - Właśnie pokłóciłeś się z matką przeze mnie. Wziął głęboki wdech, jego gniew ochładzał się. - Przyszła tutaj aby stwarzać problemy. To robi najlepiej. To nie twoja wina. Powinienem był zablokować drzwi. - Wciąż mi przykro. Jego głos zmiękł. - Nie ma potrzeby. Mi nie jest. Był już najwyższy czas, aby się jej przeciwstawił. - Co mogę zrobić? Czarne brwi uniosły się. - Rozebrać się? To by poprawiło mi nastrój. - Jesteś ranny. – Widziała rany na jego piersi, jedną na plecach i po boku jego uda, gdy stanął przed nią nagi. – Wciąż kulejesz. Masz zestaw pierwszej pomocy? - Rozbierz się dla mnie. To wszystko naprawi. - Ale… - Zaczyna się. – Warknął te słowa, a potem jego ton złagodniał. – Pomiędzy stresem, przed walką i teraz gdy moja matka wkurzyła mnie, to przyspieszyło proces. Gorączka godowa zaczyna na mnie oddziaływać. Potrzebuję cię. Zauważyła, że jego ręcznik napiął się. Spojrzała na sztywną długość jego fiuta naciskającą na mokry, gruby materiał. - Och. - Będzie gorzej. – Dłoń podniosła się do jego włosów, potrząsnął kilkoma mokrymi puklami i przygryzł dolną wargę. – Jestem prawie przestraszony, że zrobię ci skrzywdę. Nie chcę tego. – Frustracja wykrzywiła jego przystojne rysy. Shannon sięgnęła do swej koszulki. - Nie skrzywdzisz. - Zdajesz sobie sprawę jak bardzo będę cię potrzebował? Zawsze byłem z innymi wilczycami podczas tego okresu. To wpływa na nie również. Nie chcę cię przestraszyć, ale seks będzie wszystkim o czym będę myślał i pragnął gdy ogarnie mnie. Zdjęła koszulkę przez głowę. - Okej. Jego wzrok obniżył się na jej obnażone piersi i szarpnął za ręcznik. - Musimy używać prezerwatyw. - Wiem. Wytłumaczyłeś to. Przynieś je. Zaczęła zdejmować resztę swych ubrań. Prawie rzucił się na szufladę w komodzie. Zabrakło jej oddechu gdy chwycił dwa pudełka. Nic nie powiedziała, zamiast tego ruszyła do rozkładanego łóżka, które wciąż było rozłożone, i wspięła się na środek materaca, aby rozciągnąć się na plecach. Głód na twarzy Anton’a podniecał ją, gdy podziwiał każdy cal jej ciała. Jego fiut brzmiał do imponujących rozmiarów. Podniosła dłoń, przywołała go palcem i uśmiechnęła się gdy ugięła nogi. Rozchyliła je szeroko. To wystarczyło. Anton rzucił pudełka na łóżko tam gdzie czekała i podszedł do niej. Nie wspiął się na nią, ale zamiast tego rozciągnął na brzuchu pomiędzy jej rozchylonymi nogami i po prostu ukrył tam twarz. Szok spowodowany jego ustami na jej cipce trwał tylko chwilę. Z żarliwością łasił się do niej, jego język poszukiwał i odnalazł jej łechtaczkę, podczas gdy jego dłonie nacisnęły na jej uda aby zrobić dla siebie więcej miejsca. Shannon odrzuciła w tył głowę z przyjemności od silnych, szybkich ruchów jego języka smagających jej wrażliwy pączek. Warknął. Ten dźwięk rozgrzał ją i wiedziała, że nie 72

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

wytrzyma długo. Jej brzuch drgał, jej sutki marszczyły się, a Anton zrobił się zuchwalszy naciskając swymi ustami mocniej na jej fałdki. Jego ciche pomruki zmieniały się warknięcia jak gdyby tracił kontrolę. Rozumiała to skoro jej własna potrzeba wystrzeliła. Na ślepko złapała prezerwatywy, wyrzuciła je z pudełka i użyła zębów aby rozedrzeć jeden foliowy pakiet. Oderwał swe usta. - Potrzebuję cię. – Nie brzmiał już ludzko. Jedno spojrzenie na jego twarz powinno ją przerazić. Kły Anton’a wysunęły się a jego oczy pociemniały. Pokazała mu prezerwatywę. Uniósł ręce, ukazując swe paznokcie zmienione w pazury, i usiadła. Nigdy wcześniej nie zakładała mężczyźnie prezerwatywy. Jak trudne to mogło być? Chwyciła go jedną dłonią u podstawy penisa, starając się osadzić środek prezerwatywy nad grubą główką, i zaczęła ją naciągać. Anton warknął na nią. Miała nadzieję, że to nie oznaczało, że robiła coś źle. Puściła go, odrzuciła swe ciało do tyłu i sięgnęła do niego. - Jestem gotowa. – Wiedziała, że była wilgotna z potrzeby. Mogła wyczuć wilgoć na swych udach. Pragnęła dojść. Anton opadł na nią, ostrożnie, aby nie urazić jej swymi pazurami, a jego fiut uderzył o jej tyłek. Owinęła swe nogi wokół tylnej części jego ud, dopasowując swe biodra, i naparł na jej cipkę. Ześlizgnął się wzdłuż złączenia jej płci i frustracja wykrzywiła jego rysy. Sięgnęła pomiędzy nich gdy uniósł się lekko, i poprowadziła go do wejścia jej cipki, a on wszedł w nią. Krzyknęła i chwyciła jego biodra. Zachwycała się cudownym odczuciem gdy rozciągał ją swą sztywną długością, wypełniał ją i zaspokajał jej potrzebę. - Tak. Uniósł się nad nią na swych rękach, aby uchronić jej klatkę przed zmiażdżeniem, a potem zaczął poruszać się w głębokich i mocnych pchnięciach. Shannon wykrzykiwała wciąż jego imię, jej biodra dopasowały się do jego zapamiętałych, i wykorzystała swój uścisk na nim, aby dotrzymać mu tempa. Pot perlił się na ich ciałach, pomagał im poruszać się wspólnie, ich skóra ocierała się, ślizgała w miejscu gdzie się stykali. Ekstaza wzrastała w Shannon, ściany jej pochwy zacisnęły się wokół niego, i wykrzyczała jego imię gdy czysta rozkosz wystrzeliła w niej. Anton odrzucił głowę do tyłu i jęknął głośno gdy zaczął dochodzić. Mogła poczuć jego fiuta drgającego w jej ciele gdy jego biodra zwolniły i wszedł w nią głębiej. Trząsł się z intensywności jego uwolnienia. Gdy najsilniejsze spazmy zaczęły słabnąć, opadł na nią. Oboje dyszeli. Był ciężki, ale nie chciała narzekać. Shannon uśmiechnęła się szeroko. Seks z Anton’em zdawał się być coraz lepszy. Nie protestowała dopóki nie potrzebowała więcej powietrza. Uwolniła jego biodra aby nacisnąć na jego pierś. Uniósł się tylko trochę. - Zraniłem cię? - Nie. – Shannon spotkała jego zmartwione spojrzenie, wciąż uśmiechając się. –To było niesamowite. Zmartwienie zniknęło z jego oczu. - Dobrze, bo to dopiero początek. – Poruszył swymi biodrami i wyszedł z jej ciała aby odrzucić zużytą prezerwatywę. Nienawidziła uczucia gdy się rozdzielili. Czuła się z nim związana, jak gdyby byli jednością. - Podaj mi kolejną prezerwatywę i przewróć się. - Znów? Teraz? – Nie ukrywała zaskoczenia, gdy podała mu prezerwatywę.

73

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Uniósł się na kolana pomiędzy jej rozchylonymi udami, rozdarł prezerwatywę już normalnymi rękoma, i spojrzał w dół w kierunku jej talii. Podążyła za jego wzrokiem. Jego fiut nie osłabł. - Gorączka godowa. Przyzwyczaj się do tego widoku ponieważ tak będę wyglądał na czas jej trwania. – Spotkał jej wzrok. – Mam jakąś minutę na regenerację. - Okej. Mam nadzieję, że będę mogła chodzić, gdy to się skończy. Zachichotał. - Jestem wystarczająco silny aby nosić cię wszędzie, jeśli nie będziesz mogła. Zaśmiała się, odepchnęła rękoma i cofnęła na łóżku gdy zakładał prezerwatywę. Przewróciła się, wspinając się na ręce i kolana, i rozchyliła uda. Spojrzała przez ramię, aby cofnąć się aż jej tyłek świecił przed nim, a jej nogi musnęły jego po zewnętrznej stronie. - Czy taką mnie chcesz? - Nie masz pojęcia jak bardzo. Mrugnęła do niego. - Więc na co czekasz? Potrzebujesz zaproszenia? Jego dłoń zacisnęła się wokół jej biodra, przesunęła na brzuch, a jego palce odnalazły jej łechtaczkę, aby ją podrażnić. - Na pewno nie jesteś obolała? Byłem gwałtowny. - Nie. Pragnę cię, Anton. Nigdy wcześniej nie pragnęłam kogoś bardziej. Nie musisz się o mnie martwić, okej? Gdy mnie dotykasz, robisz tę rzecz z warczeniem. Nie masz pojęcia co to ze mną robi. Chwycił swego fiuta, przysunął się o cal aby szturchnąć jej cipkę, i wolno wszedł w nią na kilka cali, ale potem zatrzymał się. Shannon powstrzymała się od jęku i oparła się zamknięciu oczu, aby cieszyć się z odczucia jego wewnątrz niej. Nie chciała odrywać od niego wzroku. - Co to z tobą robi? - Sprawia, że pragnę. Moje sutki twardnieją tak bardzo, że aż boli. Mój brzuch robi śmieszne rzeczy i czuję się wszędzie rozgrzana. To prawie tak jakbyś mnie podpalił. Jego wolna dłoń pieściła krzywizny jej tyłka. - Jesteś pewna, że nie wchodzisz w swoją własną gorączkę? – Zastanowiła się nad tym. – Nie wiem. Kontynuował zabawianie się jej łechtaczką i delikatnie zakołysał biodrami aby wejść w nią trochę głębiej, a potem wycofać. Shannon zamknęła oczy, podrapała nakrycie i pozwoliła swej głowie opaść niżej. Jej łokcie ugięły się aby podeprzeć się na łóżku i po prostu pozwoliła aby odczucia przejęły nad nią kontrolę. Zaczęła wydawać dźwięk, który powinien ją przestraszyć, ale to co robił jej Anton było zbyt dobre, aby martwić się tym czy chcieć to rozważyć. Zaczął poruszać się szybciej, jego biodra uderzały o jej tyłek, i wydawał swoje własne ciche, zwierzęce dźwięki, które podniecały ją jeszcze bardziej. Namiętność opanowała Anton’a tak gwałtownie, że aż bolało. Jego fiut i jaja nigdy nie były tak naprężone i potrzebujące. Shannon wibrowała wokół jego fiuta, jej zapach podniecenia był silniejszy niż wszystko, czego kiedykolwiek doświadczył z inną kobietą, a zapach doprowadzał go do szaleństwa. Chciał ją pieprzyć, aż nie mógłby się ruszyć. - Mruczysz dla mnie, kociaku, - wychrypiał. – To jest takie podniecające. Nie przestawaj. Jej cipka zdawała się zaciskać wokół niego, a może nigdy wcześniej tyle krwi nie napłynęło do jego penisa. Tak czy inaczej, jej kształtne ciepło napinało się wokół niego, aż musiał walczyć, aby poruszać się w niej i nie dojść w tym samym czasie. Jego palce nacisnął mocniej na jej łechtaczkę, stymulując ją palcami gorączkowo, wiedząc, że nie wytrzyma zbyt długo. 74

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Wykrzyczała jego imię a jej mięśnie chwyciły go tak ciasno, że doszedł. Rozkosz prawie rozerwała go od jąder, gdy wypełnił prezerwatywę swym uwolnienie. Pochylił się nad nią, kły świerzbiły go, i skupił się na miejscu, na zgięciu jej ramienia. Ślinił się, jego wilk zawył w nim, i zanim się spostrzegł, jej krew pokryła jego język, gdy wbił się w nią. Ciało Shannon szarpnęło się pod nim, ścianki jej pochwy zadrżały, a opary rozkoszy zdawały się zalewać go potężnie. Doszedł ponownie, jego biodra szarpały brutalnie, i nie mógł się za nic zatrzymać, gdy wciąż ją pieprzył, wciąż dochodził, a jego zęby zatopiły się głębiej aby zapewnić jego wilka, że ona nie zostawiłaby go. Przytłumione łkanie, w końcu dotarło do jego umysłu i przerażenie opanowało go, wobec tego co zrobił. Zmusił się do rozwarcia swych szczęk, uwolnił jej ramię i oderwał się aby rozdzielić ich ciała. Prawie wylądował na końcu łóżka w pośpiechu budując dystans pomiędzy nimi. Rana, którą zadał, ukazywała ślady jego zębów, z których tryskała jasna, czerwona krew. Małe ciało Shannon trzęsło się, ale nie poruszała się w inny sposób. - Shannon, - wychrypiał, jej krew na jego wargach, wszystko co wciąż mógł poczuć, gdy sięgnął do niej. W chwili gdy jego dłoń musnęła jej plecy, opadała na bok, dysząc. Zamarł. – Przepraszam. Nie chciałem cię ugryźć. Nie odpowiedziała. Włosy ukryły jej twarz przed nim, ale pozostała zwinięta na boku, krew spływała na łóżko z jej ramienia, i nie wiedział co zrobić. Zszokowało go, że seks zmienił się w przemoc. Dotknął jej ponownie, ale nie zareagowała. Widział jak jej pierś unosiła się i opadała, ale dźwięki przestały od niej dochodzić. Podczołgał się do niej, aby odsunąć włosy z jej twarzy, i zobaczyć, że jej oczy były zamknięte. - Shannon? Nie odpowiedzieła. Panika ogarnęła go. Czy zranił ją tak bardzo? - Shannon! – Wrzasnął jej imię. Poruszyła się, jej oczy otwarły się i zrobiła ostatnią rzecz jakiej się spodziewał. Uśmiechnęła się do niego. - Wow. Po raz pierwszy ktoś doprowadził mnie do utraty przytomności. Gapił się na nią dopóki nie mógł wymówić słów. - Płakałaś. Rozciągnęła nogi trochę i sięgnęła do niego, gdy przewróciła się na plecy. Palcami musnęła jego policzek. - Nie. Nie wiem co to był za dźwięk, ale to na pewno nie był ból. Możemy to zrobić ponownie? - Nie. Ugryzłem cię. Użyła drugiej ręki aby dotknąć tego miejsca, a potem skrzywiła się. - Ała. – Spojrzała na swą dłoń, ujrzała krew i zbladła. – Myślałam, że tylko mnie uszczypnąłeś. Nie wiedziałam, że utoczyłeś mi krwi. Źle jest? - Nie wiem. Nie ruszaj się. Zeskoczył z łóżka, w pośpiechu wpadając do łazienki i złapał mokrą ściereczkę. Szybko wrócił do pokoju, znajdując ją siedzącą na środku łóżka, z zaciekawionym wyrazem twarzy. Zaskoczyło go, że nie bała się go, po jego ataku. - Boli tylko gdy dotykam. I jest ciepła. Nie patrz z takim niepokojem. Nic mi nie jest. Starała się go pocieszyć, a to sprawiło, że poczuł się gorzej, gdy okrążył łóżko i usiadł za nią. Jej czerwone włosy dotknęły krwi spływającej z rany po jej plecach. Naprawdę nieźle ją oznaczył. Delikatnie uniósł jej włosy aby przycisnąć materiał do jej delikatnej skóry. Skrzywiła się i poczuł się gorzej. - Tak mi przykro, - wychrypiał. - Jest w porządku. - Nie. Nie jest. Naprawdę nieźle cię załatwiłem. - Dlaczego to zrobiłeś? – Spojrzała na niego z czystą niewinnością. 75

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Anton musiał oczyścić gardło. - Straciłem kontrolę. – Nie mógł dłużej patrzeć jej w oczy, więc zajął się opatrywaniem jej rany. - Czy od teraz będziesz potrzebował kagańca gdy będziemy uprawiać seks? Szarpnął swój wzrok, zaskoczony gdy uśmiechała się do niego szeroko, żartując. Nie był w nastroju do śmiechu. - Nie. Próbowałem sparować cię, kociaku. Mój wilk próbował, w każdym razie, i nie powstrzymałem go. – Spojrzał w dół na swoje krocze, przyjrzał się prezerwatywie, i wypuścił powietrze. – Nie pękła. Jest w porządku. - Och. – Odwróciła wzrok, aby spojrzeć na coś, na lewo od niego. Ponownie spojrzała. – Co masz na myśli mówiąc, że twój wilk chciał mnie sparować? - Mój wilk, chciał cię zatrzymać na dobre. Tak mi przykro. Nie myślałem. - W porządku. Myślałam, że po prostu ponownie mnie oznaczyłeś. - Oznaczyłem. Starał się ukryć swe emocje. Z całą pewnością upewnił się, że nosi jego zapach i związał ją z sobą nawet mocniej. Nie ma mowy, by jego wilk zadowolił się inną kobietą podczas gorączki godowej. Jeśli go zostawi, jego wilk oszaleje, wytropi ją, i może ją skrzywdzić. Nie chciał dzielić się tymi faktami z obawy, że wystraszy ją, a teraz naprawdę potrzebował, aby chciała zostać. Gorzej, ten znak mógł trwać dłużej niż gorączka godowa. Czuł jak jej krew zmieniała go już, tworząc głębszą więź, i mógł wyczuć jego wewnętrzną bestię usatysfakcjonowaną tym. - Nie stała się żadna krzywda. – Posłała mu odważny uśmiech. – Nic mi nie jest. - Przepraszam. - To naprawdę nie boli, - zapewniła go. Podniósł wilgotny materiał i ukrył skrzywienie. To nie było jakieś miłosne ugryzienie by ją oznaczyć. Nie, zrobił jej bliznę, tak że zawsze już będzie nosić odcisk jego zębów na swej bladej skórze. Równie dobrze mógł zaręczyć się z Shannon. Tak głębokie ugryzienia sugerowały spodziewane sparowanie. To był wyraźny znak zobowiązania, że tak się stanie, gdy samiec pozostawiał blizny na samicy, którą ugryzł. Uspokój się, nakazał swemu wilkowi, gdy ten naciskał na jego skórę, ponownie pragnąc Shannon. Musisła zatrzymać krwawienie i ugryzł się w język do krwi. Uniósł się nad nią i polizał jej ranę. Spłoszyła się trochę, ale potem rozluźniła się. - To pomoże szybciej ci się uleczyć, - wymruczał pomiędzy liźnięciami. - To mnie nakręca, - wyszeptała. – Nie wiem jak to robisz, ale znów cię pragnę. Prawie cierpię z potrzeby. Stłumił jęk. Wygląda na to, że jego mały seksowny kociak, wchodził w gorączkę razem z nim. W jaki sposób przetrwa przez gorączkę godową bez wiecznego wiązania ich, zdawało się być w najlepszym przypadku odstraszające. Musiał tylko utrzymać kontrolę. Taa, powiedzenia z tym. Jego penis zesztywniał boleśnie. Zdjął zużytą prezerwatywę i sięgnął po następną.

Rozdział XI Naprawdę mruczę, pomyślała Shannon, trawiąc ten pomysł, gdy jej gardło brzęczało, pierś wibrowała, a Anton kontynuował głaskanie jej pleców. Obudziła się rozłożona na jego ogromnym ciele i na dziwny dźwięk, którego nie mogła zidentyfikować dopóki zamglony umysł nie zaczął pracować. - Uwielbiam ten dźwięk i twoją reakcję na mnie, gdy cię dotykam. Uniosła głowę i dźwięk ustał. Anton uśmiechnął się do niej. Nie mogła nic na to poradzić tylko zrobić to samo. 76

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Dobry. - Obolała? Oceniła swe ciało. - Nie. Jestem… - Jej policzki zarumieniły się. – Znów podniecona. - Definitywnie jesteś również w gorączce. - Nie rozumiem. Nigdy wcześniej to mi się nie przytrafiło. Anton kontynuował pocieranie jej pleców, muskając palcami i dłońmi krzywizny jej tylko, a potem wyżej jej kręgosłupa. - Zastanawiałem się nad tym. Wydaje mi się, że chyba wiem dlaczego. - Dobrze. Wyłóż mi to, bo trochę świruję. – Nie chciała go okłamywać i naprawdę chciała wyjaśnienia. – Jestem też trochę wystraszona. To tak jakbym nie znała swojego ciała. - Żyłaś przez cały czas wśród ludzi, odkąd zmarł twój ojciec. Po tym jak mnie spotkałaś instynkty zareagowały bardziej, niż pewnie kiedykolwiek tego wcześniej potrzebowały. - Taa. To upokarzające. To wywołało, że marszczył brwi, a jego dłoń zatrzymała się. - Dlaczego? - Zawsze myślałam, że jestem całkiem twarda. Teraz wskakuję na ciebie, wspinam się na drzewa, gdy tylko naprawdę się wystraszę. Sam pomyśl. Twoja matka, na przykład, pewnie myśli, że jestem żałosna. Wilkołak warknąłby na nią, lub coś w tym stylu. Ja nie. Uciekłam do ciebie i praktycznie powaliłam cię pod prysznicem. Jego ciało podskoczyło i zachichotał. - Myślę, że to urocze. - To nie ty zawsze trzęsiesz się albo jesteś tak wystraszony, że nie możesz myśleć. To tak jak walnięcie w przełącznik, mój mózg wyłącza się, a następną rzeczą, z której zdaję sobie sprawę, to trzymanie się ciebie kurczowo, albo bycie na górze czegoś. Nakazuję sobie aby przestać, zejść na dół i być dzielną, ale moje ciało nie słucha. - Jesteś w części pumą, a ja wilkołakiem. Mój rodzaj zazwyczaj zabija twój. To naturalne dla ciebie, aby uciekać i szukać wyższego terenu. To silny odruch, zakorzeniony w twoich genach. – Jego dłoń znów zaczęła pocierać jej plecy. – Do diabła, czasami widzę króliki i robię kilka kroków, zanim jestem wstanie się powstrzymać. Chcę gonić za rzeczami na ziemi, i zjadać je. Radziłem sobie z tym czym jestem przez całe życie, i wciąż zwalczam te impulsy. - Naprawdę? - Taa. Mógłbym się podzielić całą masą zawstydzających rzeczy, które zrobiłem gdy dojrzewałem do bycia wilkołakiem. - Jakimi na przykład? - W liceum, zdecydowałem spotkać się z takim uroczym człowiekiem. Lubiłem ją, a ona była gorąca. Zaprosiłem ją na randkę, kupiłem kwiaty, i byłem naprawdę zdenerwowany ponieważ nie byłem pewien jak ludzie zachowują się na randkach. Otworzyła drzwi trzymając kota. Ta rzecz oszalała, syczała na mnie, spanikowała, i uciekła od drzwi. Pobiegłem za tym szybciej niż możesz sobie wyobrazić. Wbiegło na drzewo, a ja, stałem tam próbując obmyślić jak to dorwać, gdy Sally przybiegła aby zobaczyć co się dzieje. Musiałem ukryć twarz. Zacząłem się zmieniać. Nie mogłem mówić, bo mój głos pogłębił się. Pomyślała, że jestem dziwakiem i chciałem jakoś wystraszyć jej kota. Po prostu poszedłem sobie, więc dodaj do tego nieuprzejmość. Unikała mnie i patrzyła na mnie ze morderczo, za każdym razem gdy natknęliśmy się na siebie na korytarzu, dopóki nie przeprowadziła się dwa lata później. Shannon uśmiechnęła się. - Przykro mi.

77

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Był też pierwszy bieg ze stadem, w którym wziąłem udział, po tym jak zacząłem zmieniać się w mężczyznę – gdy zacząłem zauważać kobiety i wiedziałem czym jest popęd płciowy. – Zamilkł. – Pewnie nie chcesz o tym słuchać. - Śmiało. Zarumienił się. - Wyobraź sobie nastolatka, w którym buzują hormony, na jego pierwszym biegu ze stadem. Rozebraliśmy się przy drzewie spotkań aby zmienić się, a tym były wszystkie te nagie kobiety. Miałem wzwód jak jasna cholera i zdałem sobie sprawę, że każdy to zauważy. Nie mogłem zdjąć spodni. Uważa się za niegrzeczne, zachowanie w ten sposób, chyba, że jest gorączka godowa. To był tylko bieg ze stadem, który robimy co miesiąc, aby świętować pełnię księżyca. To taka nasza wersja świętowania, i sposób aby zrobić coś wspólnie ze stadem. Mój ojciec wiedział, czemu tak stałem, nie rozbierając się, i rozkazał mi iść do domu. Gdy odchodziłem mój ojciec wrzeszczał za mną, żebym zwalił sobie konia, zanim przyjdę na następny. Chciałem umrzeć na miejscu. Usta Shannon opadły. - Nie zrobił tego! - Zrobił. Nigdy nie zapomnę tego śmiechu i tego jak biegłem przez całą drogę do domu. Nie odzywałem się do niego przez dwa dni. To upokorzyło mnie wystarczająco, tak że nigdy więcej nie chciałem iść na kolejny. - Twój ojciec wygląda na dupka. - Wierzy, że hartuje nas robiąc takie gówno. – Westchnął. – Nie ma żadnego wstydu w twoim strachu przez wilkołakami, Shannon. W łańcuchu pokarmowym, jesteśmy czymś, czego należy się bać. – Nagle uśmiechnął się szeroko. – Założę się, że nigdy nie miałaś problemu z myszami. - Nie. – Nagle zaśmiała się. – Nigdy o tym nie myślałam, ale w moim pierwszym mieszkaniu wszyscy sąsiedzi narzekali na polne myszy w trakcie lata, ale ja nigdy nie znalazłam żadnej u siebie. Anton wyszczerzył zęby. - Pachniesz nieznacznie pumą. Te myszy unikałyby ciebie, za wszelką cenę. - Więc myślisz, że przebywanie przy tobie, pomaga mojej zmiennej krwi, w jakiś sposób rozwinąć się? - Tak. Zamknęła oczy i spróbowała wyobrazić sobie ogromnego kota. Wyobraziła sobie pazury i ogon. - Co robisz? Westchnęła I otwarła oczy. - Nie mogę się zmienić. Właśnie próbowałam. - A wiesz jak? - Moja mama zapytała taty jak on to robił. Powiedziała mi, aby wyobrazić sobie zmianę, wyobrazić sobie ogromnego kota, i to powinno stać się w ten sam sposób jak u niego. Ale to nigdy nie zadziałało. - Złotko, gdybyś mogła się zmienić, zrobiłabyś to gdy jesteś przerażona. Tylko dlatego, że posiadasz pewne cechy, nie oznacza, że możesz się przemienić. Fakt, że jesteś tylko w jednej czwartej zmienną, daje całkiem spore szanse na to, że nie będziesz mogła tego zrobić. - Och. – Nie była pewna czy powinna czuć się zawiedziona czy nie. - To nie ma znaczenia, i do diabła, jestem całkiem szczęśliwy, że nie możesz. Gdybyś miała pazury i zmieniała się w kota gdy wskakujesz na mnie, tak jak to robisz…- zachichotał. – Prawdopodobnie rozrywała byś mnie za każdym razem, gdy wilkołak zbliży się na tyle aby wyzwolić twój strach. 78

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie boję się ciebie. Nagle przewrócił ich, aby unieruchomić ją pod sobą. - Twój zapach doprowadza mnie do szaleństwa. – Zsunął się trochę i obniżył głowę, aby otworzyć swe usta nad jej piersiami. Shannon uniosła plecy, aby mocnej przycisnąć swe koniuszki do jego twarzy. Gdy zaczął ssać, jęknęła. W jej brzuchu zatrzepotało i wiedziała, że wilgoć błyskawicznie zwilżyła jej uda, które próbowała rozchylić, aby zrobić dla niego miejsce. - Proszę, nie drażnij się ze mną. Pragnę cię. Uwolnił jej sutek, przeciągając po nim zębami. - Tak łatwo reagujesz. - Umieram z pragnienia. Przerzucił rękę przez krawędź łóżka i poszukał jednej z prezerwatyw, które zostały tam rzucone, w czasie ostatniej nocy, ale przeklął zamiast tego I odwrócił się od niej. - Gdzie są gumki? - Myślę, że zrzuciliśmy je z łóżka, zanim odlecieliśmy po ostatniej rundzie. Zsunął się z niej i wyjrzał przez krawędź sofy. - Znalazłem! - Pospiesz się. – Shannon przewróciła się i oparła się na rękach i kolanach – Weź mnie w ten sposób. Nie masz pojęcia jak mi dobrze, gdy bierzesz mnie od tyłu. - Wiem, - jego głos pogłębił się, gdy odszukał kilka pakietów i zwrócił się do niej twarzą. Warkot wyrwał się z jego ust na jej widok, czekającej na niego. – Ja… Ktoś zaczął dobijać się do drzwi. - Anton! Wychodź szybko! Twój ojciec jest ranny! Anton upuścił prezerwatywy i zeskoczył z łóżka pędząc do drzwi. Shannon chwyciła skołtunione nakrycia i ledwie owinęła się nimi, gdy otworzył drzwi, w których pojawił się wysoki mężczyzna, którego nigdy wcześniej nie widziała. Nieznajomy dyszał, próbując złapać powietrze, i wyglądał jak gdyby biegł przez jakiś czas. - Co się stało? - Nie wiem. – Facet oparł się od drzwi ciężko. – Dzwoniła twoja matka, powiedziała, że nie odbierasz telefonu i, że jesteś potrzebny. Twój ojciec został poważnie ranny. Są w ich domu. Anton obrócił się, strach wyrył się na jego twarzy, i spojrzał na Shannon. - Muszę iść. Wrócę. - Oczywiście. – Kiwnęła. – Idź. Narzucił na siebie jakieś ciuchy, nie przejmując się nawet zakładaniem butów, i wybiegł przez drzwi z drugim mężczyzną. Zatrzasnęły się za nim, ale słyszała jak bipnęły, upewniając ją, że pamiętał przynajmniej o ich zablokowaniu. Jej ciało pragnęło go, płonęło, i wina pożarła ją. Jego ojciec został ranny, a ona wciąż pragnęła uprawiać seks z Anton’em. Wzięła kilka głębokich wdechów a potem postanowiła, że zimny prysznic pomoże. Zmartwienie podążył za nią do łazienki. Modliła się, aby jego ojciec nie umarł lub aby Anton nie był w jakimś niebezpieczeństwie. Coś lub ktoś ciężko zranił jego ojca. Nie wiedziała zbyt wiele o wilkołakach, albo o tym co im zagrażało. Cokolwiek się wydarzyło, jakikolwiek będzie wynik, wiedziała, że będzie tutaj, czekając na jego powrót. ***** Anton zmienił się z Paul’em na parkingu. Obaj pobiegli w kierunku drzew, w połowie bloków w dole drogi, aby szybciej dotrzeć do domu jego rodziców. Nie był w stanie prowadzić. Zmartwienie i strach pozbawiły go jego zwykłej wytrzymałości. Biegł przez mile i w końcu dostrzegł dom. Drzwi były szeroko otwarte i po prostu wbiegł do środka. 79

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Jest na dole, - wrzasnęła jego matka z tyłu domu. – Coś zaatakowało go. Myślę, że umiera. Jego wilk zawył z wściekłości. Ktokolwiek zranił jego ojca, poniesie śmierć. O mało nie przewrócił swojej matki, gdy biegł przez korytarz i rzucił się w dół po schodach. Zapach kwi jego ojca wypełnił jego nos, prowadząc do przez piwnicę do jednej z klatek, które tam trzymali. Ujrzał zakrwawioną postać zwinięta w kulkę, na jednym z łóżek. Nie myślał, tylko reagował i wbiegł do środka. Zmienił się szybko, dysząc, i sięgnął do ojca, ale w chwili gdy jego dłoń dotknęła koca, inny zapach wypełnił jego głowę. Człowiek i śmierć. Zdarł okrycie aby w szoku przyjrzeć się starszemu człowiekowi. Gardło faceta zostało rozerwane a niewidzące zielone oczy wpatrywały się w ścianę. Metalowe drzwi klatki zatrzasnęły się za nim i Anton obrócił się. Jego matka patrzyła na niego, z drugiej strony krat, odsuwając się poza jego zasięg. - Naprawdę myślałeś, że dopuściłabym aby to się działo? Że pozwoliłabym, abyś mi to zrobił? – Obnażyła swe zęby na niego. – Przyprowadziłeś wroga na nasze terytorium. Zrozumienie dotarło do niego. - Wypuść mnie stąd. – Chwycił za drzwi klatki i potrząsnął nimi. Metal zabrzęczał, ale zamek wytrzymał. Zostały wzmocnione aby zatrzymać wilkołaków, którzy musieli zostać wrzuceni do klatki. – Co zrobiłaś Tacie? - Masz na myśli krew? – Posłała mu chłodny uśmiech. – Rozerwałam jego plecy podczas seksu i przetoczyłam na plecy, aby jego krew wsiąkła w koc, podczas gdy dalej się nim zajmowałam. Wiedziałam, że jego zapach sprawi, że wbiegniesz do klatki. Wy samce, jesteście głupi, myślicie jednotorowo, i zawsze myślicie nosami lub fiutami. - Zabiłaś tego człowieka? Dlaczego? - Potrzebowałam ciała. – Wzruszyła ramionami. – To jakiś bezdomny facet. Nikt za nim nie zatęskni. Anton gapił się na nią. - To wbrew naszym prawom. - Tak samo jak pieprzony wróg, - wrzasnęła, wściekłość wykrzywiła jej rysy. – Tak samo jak upokorzenie twoich rodziców, i całego twojego stada. Wychowałam cię na lidera. Zamiast tego zdradziłeś to wszystko, i z jakiego powodu? Małej kociej dziwki? - Ona jest pod moją ochroną. Jeśli skrzywdzisz Shannon, zabiję cię. Eve zbladła. - Jestem twoją matką. Nigdy więcej nie waż mi się grozić. - Ona jest moja. - Ona jest wrogiem. - Nie dla mnie. – Zagrzechotał drzwiami. – Wypuść mnie stąd. Gdzie jest Tata? Machnęła ręką. - Jest w lasach, czekając na mnie. Nie ma o niczym pojęcia. Czasami partner, musi robić trudne rzeczy dla całego stada. - Jeśli skrzywdzisz Shannon, - warknął, - zabiję cię. Przestaniesz być moją matką i staniesz się moim wrogiem. - Ona już nie jest twoim zmartwieniem. - Oznaczyłem ją. – Jego umysł zaczął pracować wokół strachu o bezpieczeństwo Shannon i wściekłości na oszustwo jego matki. – Oszaleję bez niej. Będziesz musiała mnie zabić. Czy jesteś gotowa aby posunąć się tak daleko? Twój partner i inne dzieci nigdy ci tego nie wybaczą. - Pomyślałam o tym. Jeszcze nie jesteś w pełnej gorączce. Zamierzam cię odurzyć. – Rzuciła obrzydzone spojrzenie na martwe ciało porzucone na łóżku. – Jestem twoją matką. Nie pozwoliłabym ci zjeść tego gdy zaczniesz odczuwać głód. Zamierzam strzelić do ciebie 80

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

środkami usypiającymi, a gdy będziesz nieprzytomny wrócę, aby to zabrać. Zatrudniłam lekarza z innego stada. Utrzymamy cię w śpiączce dopóki gorączka nie minie, a on zamocuje rurę do karmienia i płynów. Powiedziałam mu, że oznaczyłeś sukę, która umarła, co w sumie jest zgodne z prawdą. Nie pożyje zbyt długo. Zanim się obudzisz, nie będzie jej już w twoim systemie. - Przysięgam, że jeśli to zrobisz, jeśli skrzywdzisz Shannon, zabiję cię. - Nie zamierzam tknąć jej pazurem czy kłem. – Zachichotała. – Zrozumiałam, gdy twój ojciec powiedział, gdy groziłeś mu, że czujesz się zobligowany do zabicia każdego kto wywęszy tego małego pożeracza gryzoni. Zamierzam się jej tylko pozbyć z naszego terytorium. Żaden wilkołak nie skrzywdzi twojego cennego kociaka. Anton starał się wyłamać zamek w drzwiach ponownie, jego mięśnie naprężyły się. - Jeśli cokolwiek jej się stanie, ciebie obarczę odpowiedzialnością, ty brutalna suko. - To zabolało. – Nadąsała się. – Czasami, jako matka, moim obowiązkiem jest zrobić to co najlepsze dla moich dzieci. Nie pozwolę abyś spieprzył sobie życie, czy pozycję przyszłego alfy tego stada. Długo czekałam aby zobaczyć mego syna zajmującego należne mu miejsce i przecierpiałam pozbawione miłości sparowanie, które niedługo się zakończy, gdy twój ojciec będzie miał wypadek. Przerażenie wstrząsnęło Anton’em. - Co? - Sparowałam się z Elroy’em tylko po to, aby zostać matką przyszłego alfy. On nigdy mnie nie kochał, i jest tak głupi, że nie zdaje sobie sprawy jak bardzo znienawidziłam go przez te wszystkie lata. Jest zbyt miękki. Pozwolił swemu mieszanemu bękartowi pozostać na naszym terytorium, podczas gdy powinien był zabić Grady’ego po tym jak jego żałosna ludzka matka podrzuciła go nam. To nie właściwe i mój partner nie przejmuje się moimi radami, tym czego chcę albo co czuję wiedząc, że nigdy nie zabiłby tego bękarta, aby mnie uszczęśliwić. - Grady jest moim bratem. – Anton zaczął dyszeć, walcząc z pragnieniem przemienienia się. Jego wilk chciał rozerwać na strzępy jego matkę. Nie rozumiał, że kraty powstrzymałyby go, ale on rozumiał. – A mój ojciec. Planujesz go zabić? - Obaj są dla mnie bezużyteczni. – Wzruszyła ramionami. – Są słabi. Będziesz lepszym alfą dzięki lekcji, której mam zamiar ci udzielić. Nigdy nie okazuj litości wrogowi. Zabij lub sam zgiń. Jesteśmy wilkołakami, nie szczeniakami. - Jesteś chora i obłąkana. Wzruszyła ramionami. - Ale jestem cwana. Ty jesteś zamknięty, twój ojciec jest w lasach czekając na przelecenie mnie, a w tym momencie ten szkodnik, którego pieprzyłeś jest usuwany z naszego terytorium. Wnętrzności Anton’a skręciły się. - Co ty zrobiłaś? Kto idzie po Shannon? - Zadzwoniłam do lidera lokalnej dumy. Był bardzo zainteresowany dowiedzeniem się czegoś o niej. – Eve uśmiechnęła się zimno. – Wygląda na to, że nie miał pojęciu o jej istnieniu. Był bardziej niż szczęśliwy aby zabrać i oznaczyć twoje zwierzątko. - Nie! - Tak. – Wycofała się do drugiej klatki, schyliła, i spod poduszki na łóżku wyciągnęła broń. – Z przyjemnością zostałabym, aby przyglądać się jak cierpisz trochę dłużej po tym co przez ciebie ostatnio przeszłam, ale twój głupi ojciec zrobi się niecierpliwy jeśli wkrótce nie pojawię się. Zawsze żąda seksu. – Podniosła broń ze środkiem usypiającym i skierowała ją w pierś Anton’a. – Lekarz przyjedzie dziś w nocy, zanim to przestanie działać. Posprzątam twoją klatkę do tego czasu a twój ojciec myśli, że chcę romantycznych wakacji w naszym

81

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

domku nad jeziorem. Nie znajdzie cię. Zatrzymam go tam. – Mrugnęła. – Dobranoc, kochanie. Anton odskoczył od krat, ale nie miał się gdzie ukryć. Ból dźgnął go w ramię. Chwycił strzałkę i wyszarpnął ją. Oszołomienie uderzyło go, pomimo szybkości z jaką ją wyjął, i kolana załamały się pod nim. Upadł boleśnie na betonową podłogę. Śmiech jego matki wypełnił jego uszy. Shannon była bezbronna, niechroniona i w niebezpieczeństwie. Walczył z lekiem, ale wszystko zalała ciemność. ***** Shannon właśnie wzięła wodę sodową z lodówki, gdy pukanie dobiegło od drzwi. Wypiła trochę i spojrzała na nie. Nie zbliżała się do nich. Anton po prostu by wszedł. Yon również mógł wejść do mieszkania. Ktokolwiek stał po drugiej stronie drzwi mógł być niebezpieczny. To mogła być kolejna kobieta węsząca za Anton’em, pomyślała. Stała spokojnie, wstrzymała oddech, i miała nadzieję, że po prostu odejdą. Zapukali ponownie. Nie poruszyła się dopóki coś nie uderzyło w drzwi. Ujrzała, że framuga zatrzęsła się. Kolejny głośny cios sprawił, że drzewo złamało się, gdy drzwi wygięły się. Przerażenie pochwyciło ją, upuściła wodę, jej wzrok gnał wokół pokoju, szukając broni lub drogi ucieczki. Drzwi poddały się całkowicie po trzecim uderzeniu. Dwóch ogromnych mężczyzn weszło do środka, obaj wysocy na około sześć stóp, blondyni, z opaloną skórą. Ich pasujące do siebie zielone oczy i rysy twarzy, upewniły ją, że musieli być braćmi, albo blisko spokrewnieni. Obaj mężczyźni przyglądali się jej, gdy jej serce waliło. Ten po prawej powąchał i uśmiechnął się. - Cześć, mały rudzielcu. Nie uciekaj od nas. Nie jesteśmy wilkołakami. Powąchaj. Patrzyła się tylko na nich, przerażona. Najwyraźniej myśleli, że mogłam im powiedzieć kim byli, jeśli powącha powietrze. Jej usta otwarły się, ale nic z nich nie wyszło. Ten po lewej zmarszczył brwi. - Nie sądzę aby potrafiła. Wyczuwasz jej ludzkość? - Przede wszystkim nie mogę znieść smrodu psa, Mark. Ten drugi prychnął. - Niech to, Adam. Oni cuchną. Mark przekrzywił głowę, utrzymał ją w miejscu gdy obserwował Shannon. - Jestem Mark, a to mój brat Adam. Jesteśmy zmiennymi pumami i przyszliśmy uratować się od nędznego błazna, który przetrzymuje cię jako zakładniczkę. - Wyjdźcie proszę, - udało jej się powiedzieć. – Nie muszę być ratowana. Adam zrobił grymas. - Może zrobili jej pranie mózgu? - Albo jest głupia. Może jest tak ludzka, że nie kompletnie bezużyteczna dla nas. - Nie. Spróbuj przebić się przez smród psa. Czujesz to? Jest w ruji. Idzie z name skoro ma tyle czystej krwi aby mieć tą cechę. Drugi brat zaśmiał się. - Słodko. - Nieźle wygląda. To plus. – Adam zrobił ostrożny krok na przód. – Nie zamierzamy cię skrzywdzić. Zabieramy się z sobą do domu. Shannon cofnęła się, uwięziona w kuchni, i trzęsła swą głową gorączkowo. - Nie. Zostawcie mnie w spokoju. Jej instynkty zawiodły ją. Potrzeba wspięcia się nie uderzyła a gdy spróbowała dobiec do lady, aby przejść przez nią, szybkość nie nadeszła, w sposób, w który zwykle to robiła. 82

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Jeden z nich chwycił ją gdy zmagała się z wspięciem na ladę. Jego uścisk wokół jej tali zabolał gdy potrząsnął nią i syknął. - Nie walcz. - Puśćcie mnie! – Kopnęła w jego nogi i podrapała skórę na ramieniu, które ją trzymało. Obrócił się z nią, zawieszoną na jego rękach. - Będzie się opierać. Zrób to. Mark stanął przed nią a ona z przerażeniem patrzyła jak odciągnął w tył pięść. Próbowała okręcić się w ramionach Adama, aby unikną ciosu, ale ból eksplodował z boku jej głowy. Nie miała nawet szansy, aby krzyknąć.

Rozdział XII - Anton? Obudź się, niech to szlag! Znajomy głos szarpnął go do walki z oszołomieniem, które go ogarnęło. Ręka klapnęła go w policzek i jego oczy otwarły się. Spoglądał w twarz swego kuzyna, o cale nad jego własną. Brand zmarszczył czoło. - Co się stało? Dlaczego zabiłeś tego człowieka? Anton próbował myśleć ponad mgłą w jego głowie. Martwy człowiek? Co do diabła? Zdał sobie sprawę, że leży nago, rozciągnięty na zimnej, twardej powierzchni, a gdy lekko obrócił głowę, rozpoznał jedną z klatek w piwnicy jego ojca. - Ja… co się stało? - Niech mnie szlag jeśli wiem. – Brand chwycił jego rękę i ramię, zmuszając go aby usiadł. – Przyszedłem do Wujka Elroy’a, okazało się, że drzwi wejściowe są zamknięte, co jest dziwne skoro zawsze są otwarte, i spróbowałem przez drzwi od piwnicy, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Zamiast tego wyczułem krew i śmierć, gdy wszedłem do środka. Znalazłem ciebie, nieprzytomnego i zamkniętego w tej klatce. Odbiło ci? Tam jest martwy człowiek, dwie stopy od nas. Walczyliście? W jego pamięci błysnęła twarz. Kobiety, ładnej, z długimi, kręconymi rudymi włosami i jasno niebieskimi oczami. Jego serce przyspieszyło i przypomniał sobie wszystko, gdy wskoczyło na miejsce. - Pomóż mi. - Próbuję. Nie jestem pewien czy powinienem odblokować te drzwi czy nie. Odbiło ci? Masz jakiś rodzaj załamania? - Moja matka zamierza zabić mojego ojca i Grady’iego. Ściga też moją kobietę. - Cholera. – Brand sapnął usiłując pomóc Anton’owi wstać. – Więc zabiłeś człowieka uwięzionego tutaj z tobą? - Moja matka to zrobiła. Użyła zapachu krwi aby zwabić mnie do klatki. – Wstał na swych niepewnych nogach, zachwiał się, i wiedział, że upadłby na tyłek, gdyby ręce jego kuzyna nie podpierały go. - Założę się. – Brand musiał na wpół wynieść go z klatki. – Co mam zrobić? – Pomógł Anton’owi dojść do części mieszkalnej piwnicy. - W szafce przy klatkach są leki. Znajdź zieloną strzykawkę, nie czerwoną. Daj mi ją. Brand zostawił go na kanapie i poleciał z powrotem do klatek. Anton złapał się za głowę, pokój trochę się kręcił, i walczył aby pozostać świadomym. Zdaje się, że upłynęła wieczność, zanim Brand kucnął przed nim, trzymając zieloną strzykawkę. - To ta? Co to do diabła jest? - Nalokson. Trzymamy to tutaj razem ze środkami usypiającymi. Daj mi zastrzyk bezpośrednio w żyłę. To zneutralizuje pozostałe. - Brzmi groźnie. Pozwól mi zadzwonić po pomoc. 83

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie ma czasu. To działa bardzo szybko. – Anton spróbował sięgnąć po strzykawkę, ale jego ręce chybiły o cale, nie miał równowagi. – Kurwa. Po prostu ukłuj mnie. - W porządku. – Brand użył zębów aby oderwać plastikową końcówkę z igły i wbił ją w dużą żyłę, w zgięciu łokcia Anton’a. Po minucie jego ociężałe ciało odpowiedziało. Ospałość zniknęła. Wziął kilka głębokich wdechów i skupił się na zadaniu do zrealizowania. - Co chcesz abym zrobił? - Znajdź mi telefon. Brand wyciągnął komórkę z tylniej kieszeni i podał ją. Anton chwycił ją, ostrożnie aby nie zgnieść jej w ręce, odkąd gniew zaczął w nim wzbierać i wybrał numer Rave’a. Odezwała się sekretarka. - Odbierz, Rave. To nagły wypadek. Przestań pieprzyć i chwyć za telefon. Chwile później zasapany Rave odpowiedział. - Lepiej, żeby to było super ważne. - Mama zamierza zabić Tatę i Gardy’iego, - powiedział szybko. – Wysłała kogoś za Shannon. Może więcej niż jednego. Są z dumy. Idź w tej chwili do mojego mieszkania i chroń moją kobietę. Nasza matka odurzyła mnie i zamknęła. Brand jest ze mną. Zadzwonię do innych. Idź do Shannon teraz! - To jakiś żart? - Nie. - Kurwa! – warknął Rave. - Idź do niej, niech to szlag. Jest całkiem sama. - Idę. – Rave rozłączył się. Brand wyprostował się, popędził do szafy, w której były ciuchy I wyciągnął jakieś dla Anton’a podczas gdy Anton wybrał numer Grady’iego. Mika, jego partnerka, odebrała po drugim sygnale. - Daj Grady’iego do telefonu. - Bierze prysznic. Który z was to jest? Nie mogę was braci rozróżnić przez telefon. Zaśmiała się. - Tu Anton. Mama planuje zabić Tatę i Grady’iego. Powiedz mu, żeby pilnował swoich pleców i chronił cię. To nie jest żart. Zostańcie tam, lub idźcie do bezpiecznego miejsca, ale nie ufajcie tej suce. Zadzwonił do Von’a i Braden’a, ale żaden z nich nie odebrał komórki. Zostawił im zwięzłe, szczegółowe wiadomości, mówiąc im co ich matka wprawiła w ruch i poprosił ich, aby udali się do niego, aby chronić Shannon. Ledwie pamiętał aby ostrzec ich, że ma krew pumy, aby nie odbiło im gdy wyczują geny zmiennego, jeśli nie słyszeli plotek. Rozłączył się się i zdał sobie sprawę, że Brand gapił się na niego. - Nie rób tego, - zagroził. – Tak, ona jest moja. - Słyszałem, że związałeś się z kobietą, ale nikt nie powiedział, że to zmienny kot. - Częściowo. – Anton zdołał wstać, nogi nie chwiały się pod nim, i wyszarpnął ubrania z rąk swego kuzyna. – W większej części jest człowiekiem, i nie obchodzi mnie czy to pochwalasz czy nie. - Nie miałem na myśli nic negatywnego. – Brand zdawał się otrząsnąć z zaskoczenia. – Nie mogę uwierzyć, że to się dzieje. Wiem, że twoja mama jest podła i narobiła niezłego gówna przez te wszystkie lata, ale Wujek Elroy jest jej partnerem. - Wygląda na to, że go nienawidzi. - Nie możesz zadzwonić do siebie i ostrzec Shannon? - Odłączyłem wszystkie telefony. – Warknął, wciągając spodnie dresowe na nogi. – Zaczynaliśmy gorączkę godową i nie chciałem aby mi przeszkadzano. Mama posłała gońca

84

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

aby mnie eskortował inaczej wciąż byłbym w domu. Powiedziała, że Tata został poważnie raniony. Nie wyczułeś też jego krwi w klatce? - Założyłem, że walczyłeś z ojcem gdy zamknął cię tam. Piekielne wyczucie czasu dla Cioci Eve, aby wciągnąć w to gówno. To prawie genialne. Każdy jest już związany na gorączkę, rżnąc się nawzajem a reszta stada albo poluje na kogoś, aby się z nim związać, albo biega w lasach na wolną amerykanę. Trudno będzie wytropić kogoś i znaleźć pomoc. Powiedziałeś, że wysłała dumę za twoją Shannon? Musiała ich zaprosić na nasze terytorium i zapewnić ich, że będą bezpieczni. W innym wypadku nie ma mowy, aby odważyli się tu przyjść. - Taa. Nie mam pojęcia jak wielu z nich się spodziewać, również. Moi bracia muszą odsłuchać wiadomości. Przyjdą. Wszyscy musimy patrolować na zmianę. To oznacza, że często je sprawdzamy. – Ruszył do drzwi z Brand’em tuż za nim. – Potrzebuję twojej pomocy. Nie mogę się jeszcze zmienić a potrzebuję podwózki do domu. Chcę też abyś pomógł mi bronić Shannon. Możemy natrafić na piekło walki. - Wiesz, że zrobiłbym dla ciebie wszystko i nigdy nie przepuszczam dobrej walki. Brand wskoczył na miejsce kierowy swojego samochodu i odpalił silnik gdy Anton zajął miejsce pasażera. - Będziesz miał problem z pomocą mi w chronieniu częściowo zmiennej pumy? Brand ruszył samochodem. - Na studiach zakochałem się w plamistej panterze, mieszańcu. – Oczyścił gardło. – Nikomu nie powiedziałem tego wcześniej. Ona po prostu wstała i zostawiła mnie pewnego dnia. Brwi Anton’a wystrzeliły w górę. - Poważnie? - Taa. Nie myślałem on nas jak o rzekomych wrogach. Po prostu kochałem ją, stary. Boże, rozdarło mi serce gdy zdałem sobie sprawę, że uciekła ode mnie. Chciałem ją sparować, ale zdaje się, że nie chciała postawić się rodzinie lub naszemu stadu. Pomogę ci chronić twoją pumę. - Dzięki. Anton zamknął oczy, jego ciało w końcu pozbyło się leków z systemu, cieszył się z jego zdolności do szybkiego leczenia. Groza sytuacji prawie powaliła go na ziemię. Jego matka zawsze była zimna, nieprzystępna, i nie najlepszym autorytetem, ale partnerzy nie zabijają się nawzajem. Wierzył, że jego ojciec znosił zbyt wiele od tej kobiety – to zawsze była kość niezgody między nimi, po tym jak potraktowała jego starszego przyrodniego brata Gardy’iego – ale ona planowała zabić dwoje ludzi, których kochał. Troje. Chciała też dorwać Shannon. Jego kuzyn jechał w dół ulicy, przekraczając każdą dozwoloną prędkość w ich mieście. Chwycił się drzwi gdy samochód zbyt szybko wszedł w zakręt. Kochał Shannon. Nie wątpił w to. W jakiś sposób to w końcu się stało, po tylu latach, gdy próbował odnaleźć swą partnerkę. Cieszył się seksem z innymi kobietami, ale żadna z nich nie sprawiła, że czuł. Podejrzewał, że kochał Shannon, zaczął przyzwyczajać się do tego pomysłu, ale teraz gdy groziło jej niebezpieczeństwo, wiedział jak głęboko ta miłość sięgała. Oszalałby gdy coś stało się jego małemu seksownemu kociakowi. Pojawił się bar i zauważył motocykl Rave’a zaparkowany naprzeciwko budynku. Część napięcia zeszła. Shannon nie była już sama. Brand zahamował gwałtownie za motorem i Anton wyskoczył, zanim zgasił silnik. Drzwi wejściowe do baru były wyłamane, ale miał gdzieś jak Rave zdołał wejść, aby dostać się do Shannon i chronić ją. Mógł zastąpić drzwi, ale jej nie. Brand był tuż za nim, gdy wbiegał po schodach, aby zauważyć kolejne drzwi, które wyważył Rave. O mało nie zderzył się z plecami jego pozbawionego koszulki i butów brata, 85

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

stojącego w jego mieszkaniu, mającego na sobie tylko jeansy. Rave obrócił się, aby stanąć do niego twarzą, warknął, a jego pazury wystrzeliły dopóki nie zauważył kto na niego wbiegł. Ledwie chybił wbicia pazurów w twarz Anton’a, jego pazury ominęły jego gardło o cale. - Spóźniłem się, - poinformował go ponury głos Rave’a. – Drzwi zostały wyłamane. Znalazłem krew na łóżku, jej sądząc po zapachu, ale nie jest świeża. – Zamilkł. – Nie ma jej Anton. Zabrali ją. Wyczuwam dwóch samców z dumy. Anton odrzucił to tyłu głowę i zawył z wściekłości. Ręka chwyciła jego ramię, zza niego. Obrócił głowę, ale to nie Brand go chwycił. Jego młodszy brat, Braden, stał za nim. Von również przyjechał. Wszyscy trzej samce mieli podobny, wypełniony furią wyraz twarzy. - Zabrali ją. – Anton warknął te słowa. – Porwali moją Shannon. - Odbijemy ją, - Rave przysiągł miękko. – Jest tylko jedna duma niedaleko nas. W przeszłości określiłem zakres ich terytorium. Czasami muszę spotkać się w barze motocyklowym, który graniczy z ich ziemiami. Jest tam spora aktywność wyrzutków, i trzymam na nich oko dla stada, aby mieć pewność, że nie będą stwarzać problemów. Braden zawahał się. - Jesteś pewien, że ją porwali? Może wróciła do domu z własnej woli. Co do diabła robiłeś z jedną z nich? Von warknął nisko. - Bądź cicho, Braden. Słyszałem jak Rave mówił, że znalazł jej krew na łóżku. - To moja wina, - przyznał Anton. – Jest moja. Oznaczyłem ją. Nie poszłaby z nimi, gdyby miała wybór. Przerażają ją. - Nie są z jej dumy? – Von na spokojnie spotkał jego wzrok. - Jest sama. W większości jest człowiekiem, została ostrzeżona, że zabiliby ją gdyby dowiedzieli się, jak bardzo jest ludzka, i jestem jedynym zmiennym, z którym spędziła czas. – Anton odwrócił się, aby przyjrzeć się mieszkaniu. Nie widział żadnych śladów szamotaniny czy zniszczeń, poza wyłamanymi drzwiami. Powąchał, zapach dwóch samców dumy, coś sobie przypomniał, i wściekłość zalała go ponownie. – Rozerwę ich na strzępy jeśli ją zabili. - Spokojnie, - powiedział Rave łagodnie. – Jest ładniutka. Nie zabiją jej. Brand odsunął kilku swych kuzynów na bok i powęszył w pobliżu łóżka. Zaklął cicho. - Jest w rui. Wszędzie poznałbym ten zapach. - O kurwa, - jęknął Rave. – To gorzej. Musimy szybko ją znaleźć. Anton zmniejszył dystans między nimi. - Jakie to ma dla nich znaczenie? Dlaczego sądzisz, że skoro jest ładna, to jej nie zabiją? Mają tą swoją politykę zabijania słabych. Shannon powiedziała, że jej ojciec uciekł z dumy, przez swoją w połowie ludzką krew. Chcieli go za to zabić. Rave wziął głęboki wdech i ponuro spotkał się z wzrokiem Anton’a. - Wiem całkiem sporo o zmiennych kotach. Dobra wiadomość jest taka, że nie zabiją jej – przynajmniej nie celowo. Zła wiadomość to, że zabijają słabych samców. Samice? – Zamilkł. – Nie chcę przekazywać ci plotek, które słyszałem na ten temat. Odbije ci. Anton naprał na niego, rozjuszony i zażądał, - Musisz mi powiedzieć, co sądzisz, że jej zrobią. Nie każ mi prosić ponownie. ***** Shannon naprawdę żałowała, że nie pozostała nieprzytomna gdy oceniła dramatyczną sytuację, w której się obudziła. Siedem samców dumy stało wokół niej w lasach. Każdy z nich był ponurym, przerażającym facetem wahającym się od wczesnej dwudziestki do wczesnej trzydziestki. Dwóch braci, którzy porwali ją, byli tam.

86

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Mark wyglądał na nieco starszego niż jego brat Adam. Mówił jak gdyby był tym, który dowodzi gdy sprzeczał się z innym samcem. - Jest zbyt ludzka dla kogokolwiek, aby mogła się sparować. - Ja mógłbym ją wziąć, - blond samiec około dwudziestki zaproponował ponownie. – Nasze kobiety są rzadkie. - Nie będą, jeśli przestaniemy parować się z kocicami słabej krwi. – Mark rzucił spojrzenie na Shannon, tam gdzie ją posadzili na tyłku, w trawie z rękoma związanymi z tyłu. – Nie rozcieńczymy naszej linii krwi z kolejnym rodzajem. Ale fakt, że jest w części pumą jest dodatkową korzyścią i daje pewność na odniesienie sukcesu. To rzadki okaz. - Nie znam jej zapachu. Jej rodzicie nie byli w naszej dumie. – Adam podszedł do swego brata. – Zgadzam się z Markiem w tej kwestii. Żadnego parowania tym razem. Wiemy co powinno być zrobione. - Zgadzam się, - westchnął wysoki brunet. – Poza tym, żaden samiec nie mógłby skrzywdzić swej partnerki, w taki sposób w jaki ona będzie cierpiała. Nie ma rodziny w naszej dumie aby sprzeciwili się jej traktowaniu. Jest rzadki znaleziskiem, które musimy w pełni wykorzystać. Shannon oczyściła gardło. - Nie jestem dla was zagrożeniem. Proszę, wypuśćcie mnie. Nigdy więcej mnie nie zobaczycie. Mogę wam to obiecać. Nigdy nie powiedziałam nikomu czym jestem. Nie musicie mnie zabijać. Zignorowali ją. - Nie mogę znieść jej smrodu, - jeden z samców jęknął, jego głos był zgrzytliwy. – Cuchnie od niej wilkiem. - W takim razie wstrzymaj oddech. – Mark rzucił mu spojrzenie. – Zdecydowałem. Blondyn, który zaoferował, że sparuje są zaklął. - Nie wygląda na zbyt wytrzymałą. - Ma wystarczająco dużo krwi, żeby wejść w ruję, - oświadczył Mark. - Jest bardzo słaba, - narzekał mazgaj. – Ledwie mogę to wykryć przez okropny smród wilka. - Wiem. – Mark sięgnął za siebie i wyciągnął coś co wyglądało na plastikowe etui na okulary. – Wziąłem to po drodze tutaj. - To wystarczy, - najstarzej wyglądający samiec westchnął, - Te hormony wbiją ją w pełnoobjawową ruję. Z moich badań wynika, że to zajmie około dwudziestu minut zanim zacznie działać. - Hormony to zrobią? – Mazgaj nie wyglądał na przekonanego. - Zostały pobrane bezpośrednio od innych kocic w pełnej rui. Testowaliśmy je kilka razy i zadziałało za każdym. - Jakie są szanse, że umrze? – Mark chłodno spojrzał na Shannon. – Nie chciałbym podejmować takiego ryzyka. Częściowo jest już w rui. - Hormony nie zabiją jej, - oświadczył starszy samiec. – Musimy tylko pamiętać, aby być ostrożnym. Będzie cierpieć, ale żadnego gryzienia czy drapania jej. Utrata krwi zabije ją. Shannon zaczęła się trząść. - O czym wy mówicie? Co zamierzacie ze mną zrobić? Zielone oczy Marka skupiły się na niej i westchnął. - Co o nas wiesz? - Planujecie mnie zabić za bycie w większej części człowiekiem. - Mylisz się. – Podszedł bliżej. – O to trochę edukacji seksualnej dla ciebie. W skórze, gdy zapładniamy nasze samice, mają tylko pojedyncze mioty. Jedno dziecko. Zgroza zalała Shannon. Mówili o seksie, hormonach, i byciu w rui. Miała naprawdę złe przeczucie dokąd ta konwersacja zmierzała. 87

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Możemy zapłodnić samice kilkoma miotami jeśli byliśmy przemienieni, gdy to się stało. Mogą donosić od trzech do pięciu dzieci. Rzecz w tym, że gdy samica ponownie wróci do skóry, to usuwa ciążę. Nasze kobiety nie lubią pozostawać w zwierzęcej formie przez miesiące gdy ich ciąże pozostają w łonie matki do rozwiązania. Nawet te, które zgodziły się spróbować, przypadkowo zmieniły się podczas snu, wcale tego nie chcąc. To znacznie obniżyło naszą liczebność. Po tym jak zdecydowaliśmy, że bezpieczniej jest żyć głównie w skórze niż pozostawać w zwierzęcej formie, nasz niski wskaźnik żywych narodzin w znacznym stopniu ograniczył naszą populację. Adam prychnął. - Ludzie próbują nas zastrzelić albo oddać do zoo, gdy biegamy jako pumy. Jeden z mężczyzn pokiwał. - Straciłem pierwszą partnerkę, po tym jak ludzie ją zabili. Jakiś pieprzony myśliwy zastrzelił ją na prywatnej własności. Zabiłem go, ale nie przeżyła jego kuli. Kłusują na naszych ziemiach jak tylko usłyszą, że nas widziano. Teraz możemy się zmieniać i biegać tylko w nocy, aby uniknąć ściągnięcia ich tu więcej. Wysyłamy straże aby zajęła się każdym intruzem. Łatwo podkraść się do nich dzięki naszej zdolności widzenia w nocy. Mark znów podjął rozmowę. - Możemy rozmnożyć się z tobą i stworzyć miot. Możesz donosić więcej dzieci niż nasze samice. Shannon zakwiliła. - Nie mogę się zmienić i nie chcę tego. Nie! – Jest przestraszony wzrok ciskał się po siedmiu mężczyznach. Wiedziała, że kolor odpłynął jej z twarzy gdy zdała sobie sprawę, że jeden z nich planował zapłodnić ją i pociągnęła gorączkowo za cokolwiek trzymało jej nadgarstki. Najstarszy facet przyciągnął jej uwagę podchodząc bliżej, aby spojrzeć na nią w dół. - Nie prosimy cię o zgodę. Nie jesteś z dumy i twoje życzenia są nieistotne. Fakt, że nie możesz się zmienić sprawia, że jesteś idealna do tego co chcemy zrobić. – Spojrzał na Mark’a. – Powiesz jej czy ja mam to zrobić? - Ja to zrobię. – Zielone oczy Mark’a zdawały się błyszczeć, jego prawie rozbawiony wzrok zwrócił się na Shannon. – O to jak jest. Nie możesz się zmienić, co oznacza, że nie możesz przypadkowo usunąć miotów, które będziesz nosić. Szarpnęła się z obrzydzenia. - Ale powiedziałeś, że w skórze, mogę mieć tylko jedno dziecko. - Ty będziesz w skórze, ale my nie. – Zimny uśmiech wykrzywił wargi Mark’a. – Zamierzamy się zmienić po tym jak nasz lekarz wstrzyknie ci hormony, aby wywołać u ciebie pełną ruję, twoje ciało zostanie przygotowane do poczęcia, a pomiędzy nami wszystkimi, umieścimy miot w tobie. Adam potarł obie ręce. - To będzie przyjemne uczucie dla nas, ale nie dla ciebie. Dlatego właśnie żaden samiec nie przeleciałby swojej partnerki w sposób w jaki my zamierzamy cię wziąć i nie dzielimy się swymi partnerkami. Samice mogą nosić różne… dzieci, z różnych ojców, w tym samym czasie. Pomiędzy naszą siódemką, zdecydowanie upewnimy się, że nosisz nasz miot. Ciała człowieka i pumy po prostu nie pasując do siebie za bardzo. – Uśmiechnął się do otaczających go mężczyzn. – Ale wszyscy o tym fantazjowaliśmy. Lekarz zachichotał. - Zrobiłem to raz, żeby sprawdzić hormony. To niesamowite. Są bardziej mokre w skórze, więc możemy pieprzyć je głębiej, ale powinnyśmy zakneblować jej usta. Będzie krzyczeć. To bardzo bolesne dla samicy gdy wbijamy się i wyciągamy z niej. Nie możemy czekać do czasu gdy zmiękniemy, by wysunąć się po wytrysku, w sposób w jaki to robimy z naszymi partnerkami. Musimy pieprzyć ją nieprzerwanie, ponieważ hormony nie będą działać 88

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

dłużej niż kilka godzin. To zbyt ryzykowne utrzymywać ją dłużej w rui z jej ludzką krwią. Jej serce prawdopodobnie nie wytrzyma takiego wysiłku. Shannon chciała krzyczeć. Oparła się temu impulsowi gdy walczyła z krępującymi ją wiązaniami i próbowała wstać na nogi, ale z ramionami założonymi do tyłu, nie mogła tego zrobić. - Proszę, nie róbcie tego, - błagała. Mark rzuciła plastikowe opakowanie lekarzowi. - Zrób jej zastrzyk. Przygotujemy ją zanim zacznie działać. Nie martwię się o jej krzyki. Nikt jej nie usłyszy i wysłaliśmy kilku strażników. Lekarz złapał opakowanie, otworzył je i wyciągnął ogromną strzykawkę. Shannon rzuciła się na bok, próbując odtoczyć się, ale postawił swój mokasyn na jej tyłku, przycisnął do ziemi i zadarł jej koszulkę. Kolejny samiec pochylił się aby ścignąć z niej pożyczone spodnie dresowe. Obnażył jej lewy pośladek. Shannon krzyknęła gdy wielka igła przebiła jej skórę. To bardzo bolało i wyglądało na to, że sporo czasu zajmie lekarzowi wstrzyknięcie jej zawartości. Łzy spłynęły po jej twarzy gdy przestała krzyczeć, po tym jak igła została wyszarpana z jej tyłka. Dwóch mężczyzn chwyciło jej przedramiona aby podnieść ją boleśnie z ziemi. Nie pozwolili jej nawet dotknąć stopami ziemi gdy nieśli ją do dużego, przewróconego drzewa. Dwóch innych mężczyzn popędziło aby im pomóc. Krzyczała i szarpała się, ale zmusili ją by uklękła i przechylili nad szorstkim drzewem. Ktoś przeciął wiązania na jej nadgarstkach, ale potem jej ręce zostały szeroko rozciągnięte. Obróciła twarz aby ujrzeć linę przywiązaną do gałęzi wciąż tkwiących na kłodzie i przywiązaną do jej nadgarstków, aby utrzymać jej ręce szeroko rozłożone. - Nie róbcie tego. O boże. Proszę? – Zaszlochała. - Zamknij się. – Mark przeskoczył nad kłodą aby stanąć do niej twarzą, z drugiej strony. Podniósł coś co było ukryte przez jej wzrokiem pod kłodą – łańcuch z grubą skórzaną obrożą. Spróbowała szarpnąć się, ale liny przyciskały jej pierś i biodra mocno do kłody. – To po to abyś się nie ruszała. Im mniej będziesz walczyć tym mniejsze ryzyko, rozerwania cię naszymi pazurami. Odrzuciła głowę, próbując uniknąć jego dłoni, ale udało mu się zacisnąć obrożę, wokół jej szyi. O mało nie udusiła jej, dopóki jej nie dostosował. Schylił się, pociągnął za łańcuch, a to zmusiło ją do obniżenia głowy aż jej podbródek dotykał kłody. Usłyszała kliknięcie a gdy spróbowała podnieść głowę, nie było żadnej odpowiedzi. Mark mrugnął do niej. - Ja będę pierwszy. Nie będziesz mogła zobaczyć kto cię pieprzy skoro nie możesz obrócić głowy, ale chciałem abyś to wiedziała. Mimo to nie martw się. Jestem największy, więc będę najbardziej bolał. Inni będą tylko nieznacznie mniej boleśni. Rozbierzcie ją. - Jestem pod ochroną wilkołaka, - wykrzyczała gdy ktoś chwycił tył jej koszulki, rozdarł na jej ciele boleśnie, a materiał rozwarł się obnażając jej skórę. – Zabije was za zrobienie mi tego. Mark musnął palcami jej policzek. Spróbowała szarpnąć się, ale obroża dusiła ją. To sprawiło, że się zaśmiał, a potem zabrał swą rękę. - Żaden wilkołak nie przyjdzie za kocicą. Pies przeleci wszystko i jestem pewien, że było dla niego niezłą zabawą pieprzenie wroga, w dosłownym sensie. Teraz jesteś w domu. Od teraz to twoje życie. Będziesz nam rodzić mioty, dopóki nie będziesz za stara na posiadanie ich. Będziesz bezużyteczna gdy przestaniesz owulować, ale jeśli pomożesz w zwiększeniu liczby naszych członków wystarczająco wysoko, nie zmienimy zabicia się w sport dla zabawy. Zrobię to bezboleśnie. – Mrugnął. – Jestem miłym facetem, gdy odpowiednio się mnie zmotywuje. Nie zapominaj o tym.

89

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Zaszlochała, ta czynność sprawiła, że była bardziej świadoma szorstkiej kory przez cienki materiał jej koszulki. Całkowicie zdarli z niej spodnie. Krzyczała gdy jej uda były rozciągane szeroko, a liny wbijały się boleśnie w jej nogi tuż pod kolanami, tak, że nie mogła ich zamknąć. - Nie rób tego, - zanucił Mark. – Nie wyglądasz tak ślicznie z zaczerwienionymi oczami. Oczywiście nie będę patrzył na twą twarz. – Wstał i zszedł z jej pola widzenia. Mogła usłyszeć jak rozmawiali gdy płakała. Jej ciało zaczęło się nagrzewać, potem stało się gorące, jak gdyby miała gorączkę. Bolesne skurcze ściskały jej brzuch i zaszlochała gdy agonia wzrastała. Wilgoć ściekła po jej udach, pokrył je. Wiedziała, że siusiała się – leki zaczynały działać. - Kurwa, - ktoś warknął. – Powąchajcie ją. Zaczynajmy. - Jeszcze nie, - rozkazał lekarz. – Wkrótce. Chcemy aby była w pełnej owulacji. Rozbierzmy się i zmieńmy. Jaka jest kolejność? Nie chcemy ze sobą walczyć, aby ustalić, która teraz kolej. - Ja idę pierwszy, - Mark zabrzmiał jak gdyby stał bardzo blisko niej. – Adam jest następny. Reszta z was może ustalić kolejność. Wszyscy będziemy ją mieć więc nie naskakujcie na siebie. Mamy z nią kilka godzin. Jakąkolwiek kolejność ustalicie, niech będzie kontynuowana. Domyślam się, że każdy weźmie ją co najmniej po trzy razy. Shannon krzyknęła. Surowy dźwięk przedzierał się przez las, ale wiedziała, że żadna pomoc nie nadejdzie. Zamierzali zmienić się w zwierzęta i zgwałcić ją grupowo.

Rozdział XIII To nie może się dziać. Shannon zatrzęsła się na tę myśl z desperacji. Oni nie mogą mi tego zrobić. To nie jest prawdziwe. Mam koszmar. Obudź się! O boże, obudź się! Wysoki, zwierzęcy krzyk przerwał jej modlitwę, którą zaczęła w myślach wyśpiewywać. Nie miała pojęcia co spowodowało ten zaskakujący dźwięk. - Co do diabła. – Mark wszedł w jej pole widzenia naprzeciwko kłody, spoglądając na las. – To jeden z naszych? - Cholera. – syknął Adam. – Myślę, że wieść się rozniosła i będziemy mieli towarzystwo. Powiedziałem wam, żebyście z nikim nie dzielili się wiadomościami o niej. Komu powiedzieliście? - Nikomu, - odpowiedział mazgaj. - Ja nie mówiłem, - ktoś inny zaprotestował. Mark obrócił się i wściekłość wykrzywiła jego rysy we wstrętnym wyrazie twarzy. - Niech to, byliście jedynymi, którym mogliśmy zaufać, że nie rozerwą ją na strzępy. Jeśli pojawi się tutaj połowa dumy, żeby brać ją na zmianę, nie przeżyje. Kolejny dziwny krzyk przedarł się przez las. Wyglądało na to, że dochodził z różnych kierunków… a może nie. Trudno to było odróżnić Shannon. - Wygląda na to, że już ze sobą walczą. – Mark mruczał ciąg przekleństw gdy zszedł jej z widoku. – Zamierzam wyzwać kilku z nich teraz. Rozerwę wam gardła, jeśli któryś w was załaduje jej, gdy ja będę rozprawiał się ze zbliżającymi się samcami. Zrozumiano? Ja biorę ją pierwszy. Jeśli kilku z nich ominie mnie, macie się upewnić, że żaden z nich nie dostanie jej. Załatwię wasze tyłki jeśli nie będę pierwszy. Naprawdę chcę być pewien, że przynajmniej jeden w miocie, który będzie nosić, jest mój. Dla Shannon koszmar pogorszył się. Nie tylko siedmiu z nich planowało ją zgwałcić, ale teraz więcej z ich dumy zdawało się dołączyć do tej tortury. Nowe piekło ogarnęło ją gdy jej ciało coraz bardziej zdradzało ją. Mogła poczuć jak jej płeć nabrzmiała, a jej łechtaczka zaczęła dygotać, jak gdyby miała własne serce. To odczucie stało się bolesne a z jej ust wydobył się nowy dźwięk, którego nie mogła powstrzymać. Brzmiał jak gardłowy krzyk. 90

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Jest w pełnej rui, - lekarz poinformował grupę. – Spójrzcie na jej srom. Różowy, obrzmiały i namokły. Jest gotowa do poczęcia. - Niech to szlag, - ryknął Mark, najwyraźniej w pełni teraz wściekły. – Kto do diabła powiedział o tym naszym samcom? Przeskoczył nad kłodą ponownie znajdując się w zasięgu wzroku Shannon. Widok jego nagiego tyłka przeszył ją przerażeniem. Był gotowy zmienić się i wziąć jej ciało. Szarpała się, ale nie mogła się uwolnić. Jej wzrok pozostał na Mark’u skoro tak długo jak stał przed nią, wiedziała, że nikt inny jej nie dotknie. Przyglądała się drzewom, a potem jego ciało zaczęło się zmienić, gdy upadł na cztery łapy. - Kurwa, - ryknął. – Przygotujcie się do walki. – Jego głos zmienił się z ludzkiego do krzyku jego zwierzęcia. Sapnęła na widok jego gładkiego zwierzęcego ciała. Był przerażający. Była w zoo wcześniej, ale ogromne koty, które tam widziała, nie wydawały jej się tak duże, jak on w tej chwili. Oczywiście, były od niej w pewnym oddaleniu, a nie sześć stóp dalej. Obserwowała jak jego szpiczaste uszy zwróciły się do tyłu, napiął ciało i przyczaił się. Coś zaszeleściło w krzakach a jej wzrok szarpnął się w kierunku dźwięku. To nie kolejna puma wbiegła na polanę. Wielki wilk pędził w kierunku Mark’a. Więcej ogromnych wilków wleciało na polanę, z różnych kierunków. Pierwszy wilk uderzył w Mark’a. Rozpętało się piekło. Wilki atakowały zmiennych mężczyzn. Adam przeskoczył nad kłodą próbując pomóc swemu bratu, starając się zmienić, ale kolejny wielki wilk zablokował go, powalił jego ciało, i krzyknął gdy ostre zęby rozszarpywały go. Krew poleciała, bryzgając na ziemię. Za nią, usłyszała więcej walki i warknięć. Coś opryskało jej nagą stopę, ciepłe, mokre odczucie, które sugerowało, że to była krew. Nie mogła zobaczyć co się działo za nią, ale nie mogła przegapić walki toczącej się przed nią, pomiędzy Mark’iem w kształcie pumy i wielkim wilkiem, który pierwszy wypadł zza drzew. Mark zamachnął się na wilka, ale chybił gdy ten obrócił się z jego zasięgu z kilkoma calami zapasu. Wilk szarżował, obniżył głowę, i uderzył w pumę z wystarczającą siłą aby powalić ją na ziemię. Czarny wilk zacisnął swe wielkie szczęki na równie wielkiej tylnej kociej łapie, rozszarpując ją. Kot zawył i spróbował się odciągnąć. Jeden z nich musi być Anton’em, zdała sobie sprawę. Przynajmniej taką mam nadzieję. Chciała wrzasnąć jego imię, gdy jej wzrok przeskakiwał pomiędzy dwoma wilkami atakującymi Mark’a i Adam’a. Kolejne dwa wilki przeskoczyły przez kłodę dołączając do głośnej walki toczącej się za nią. Wilk z Adam’em na ziemi odebrał swe krwawe zwycięstwo. Adam przestał walczyć. Całun grubych włosów pokrywał jego ręce, jego uszy były dłuższe niż ludzkie, ale mimo to wyglądał jak człowiek. Jasna czerwień pokrywała jego nieruchomą postać i nie wdziała, aby jego klatka poruszała się. Wilk, który go zabił obrócił łeb aby spojrzeć na nią ciemnymi oczami. - Anton? – Jej głos drżał. Nagle skoczył do przodu ale nie zatrzymał się przed nią. Zamiast tego warknął i przeskoczył kłodę. Minął ją o cale, gdy wystartował w powietrze. Po kilku chwilach coś ogromnego, ciężkiego i włochatego uderzyło ją z tyłu jej ud. Otworzyła usta aby krzyknąć, ale warknięcie powstrzymało ją chłodno. Brzmiało bardziej jak pies niż coś innego. Brutalny, wkurzony wilk? Odsunął się od niej i usłyszała głośny pisk, i więcej wilgoci ochlapało jej stopę. Coś włochatego i cienkiego klepnęło ją z tyłu jej uda. Zrobił to ponownie. Próbowała obrócić głowę, ale obroża uniemożliwiała to. Kilka więcej pacnięć i zdała sobie sprawę, że to musiał być ogon merdający przy niej. Co do diabła? Czy Anton próbuje pocieszyć mnie swym ogonem? Próbując dać mi znać, że chroni moje plecy? Rozluźniła się i obserwowała walkę naprzeciwko niej. Kot i wilk wciąż walczyli, ale kot dużo krwawił. Próbował uciec, ale wilk powalił go z tyłu, lądując na nim i rzucając się do gardła. Kot zawył a potem grzmotnął pod mocnymi szczękami, które go 91

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

chwyciły, łeb wilka trząsł się do tyłu i z powrotem, aby spowodować więcej uszkodzeń. Mark znieruchomiał pod wilkiem na zawsze. Wilk wypuścił martwe ścierwo i obrócił się. Spotkał wzrok Shannon i wolno zbliżył się. Jego głowa podkuliła się lekko, jego szczęki ociekały krwią, ale teraz były zamknięte. Postępował naprzód dopóki nie staną kilka stóp od niej. Opadł i zaczął się zmieniać. Jego bok został pokiereszowany kocimi pazurami. Czerwone, krwawe ślady szpeciły opaloną skórę. Więcej cięć i ugryzień miał na udzie. Sapnęła gdy zdała sobie sprawę kto to był gdy uniósł głowę. Brat Anton’a, Rave, spotkał jej wzrok i posłał jej mrugnięcie. - Nic mi nie będzie. Uleczę się w ciągu kilku dni. Dźwięki walki ustały za nią, a ogon przestał klepać w jej udo. Sapnęła gdy coś zimnego i mokrego nagle szturchnęło jej nabrzmiałą cipkę. Próbowała walczyć gdy przycisnęło się mocniej aż ześlizgnęło się wzdłuż fałdek jej płci i usłyszała wąchanie. Nienawidziła sposobu w jaki jej ciało odpowiedziało. Rozkosz przetoczyła się przez nią, na samo muśnięcie jej łechtaczki i walczyła z impulsem tak szybkiego dojścia. Rave uniósł ogromne ciało I chwycił kłodę aby spojrzeć na drugą stronę. Warknął a potem zatrzymał się. - Anton, co ty do diabła wyprawiasz? Zimny, mokry nos oderwał się od jej ciała i rozluźniła się, zdając sobie sprawę, że to Anton dotykał jej intymnie. Jego brat obniżył twarz do jej poziomu i spotkał jej wzrok gdy kucnął. Unikała spoglądania na jego krocze. Facet nie miał nic na sobie, poza krwią na jego skórze. Jego palce chwyciły za obrożę. - Wybacz. Mój brat chciał się tylko upewnić, że żaden z samców dumy nie zgwałcił cię. Zakładam, że nie skoro nie odbiło mu. – Poderwał głowę i spojrzał za nią. – Zmienia się teraz. Daj mu minutkę na powrót do skóry. Zdejmijmy z ciebie tę obrożę. Jego dotyk sprawił, że cierpiała bardziej. Zacisnęła oczy, i wzięła kilka płytkich wdechów. Pożądanie wystrzeliło w niej, do punktu, w którym musiała zacisnąć zęby aby nie jęknąć na samo muśnięcie jego palców dotykających ją pomiędzy gardłem a skórą rozpiąć ją. Ciężki nacisk opadł i nowe dłonie chwyciły jej biodra. Spojrzała, otwierając szybko oczy. - To Anton. – Rave zmarszczył na nią czoło, powąchał i zbladł. – Kurwa. – Poleciał na tyłek, aby jak najszybciej odsunąć się od niej. - Co oni ci zrobili? – Głos Anton’a przeraził ją. Warczał gdy mówił. Teraz gdy już mogła, odwróciła głowę. Wściekłość wyryła się w jego rysach – jego kły wciąż wystawały i były śmiercionośne. Krew była rozmazana po całym jego ciele. Uścisk na jej biodrach wzmocnił się. - Podniecili się? – Zaczął oddychać szybciej – sapał – a jego oczy zmieniły się wystarczająco w wilcze. – Żałujesz, że się pojawiłem? Przeszkodziłem w zabawie? Szok i zranienie przecięły ją. Jej wargi rozchyliły się, ale nie wyszedł z nich żaden dźwięk. - Niech to szlag, Anton, - warknął mężczyzna. – Czy wygląda na chętną? Przywiązali ją. Widzisz liny? Rusz się! Nieznajomy chwycił ramię Anotn’a i odsunął go. Shannon zdała sobie sprawę, że facet musiał być spokrewniony z Anton’em, ze swoimi czarnymi włosami i podobnymi rysami. Jego oczy mimo to były bardziej jasnobrązowe. Zawahała się. - W porządku. Jestem Brand Harris. Jestem ich kuzynem. Zamierzam cię uwolnić. On nie rozumie co cię spotkało. Będę się starał jak diabli nie dotykać twej skóry. Wiem, że musisz bardzo cierpieć a dotyk pogarsza to. – Jego nozdrza rozszerzyły się i mięknął cicho. – Jesteś w pełnej rui. Anton nagle rzucił się, prawie następując na nogę Shannon, aby oddzielić swym ciałem jej i jego kuzyna. 92

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie dotykaj Shannon. Myślisz, że nie widzę jak na nią reagujesz. Jezu. To przed moją kobietą paradujesz ze swą erekcją. - Niech to szlag, Anton. Nie zamierzam jej załadować. Tylko reaguję. Też mam puls. Jest w najbardziej intensywnej fazie rui. Powiedziałem ci, że przywykłem do życia z jedną z jej rodzaju. To nie jej wina, że jest tak mocno podniecona. To nie ma nic wspólnego z tym co planowali jej zrobić. To biologia. Nie może nic poradzić na to co robi jej ciało. Każdy dotyk będzie jak piekło. Po prostu rozwiąż jej, jeśli mi na to nie pozwolisz. Będzie superwrażliwa w najdrobniejszym … do diabła. Nie wiesz nic o tym przez co przechodzi, tak? - Nie, - Anton warknął. – Wiem, że chcesz ją pieprzyć. - Nic nie poradzę na reakcję na jej zapach. Gdy Charma była w rui to był najlepszy seks mojego życia. Wdychanie tego zapachu przypomina mi o tym co miałem. Dam ci kilka informacji. Jest tak podniecona, że nawet najmniejszy dotyk sprawi, że dojdzie. Jest teraz w agonii. Spójrz na jej płeć. Czy nie jest nabrzmiała? Ociekająca z pożądania? Pozostanie w takim stanie, dopóki jest w rui. Nie są tak zaprojektowane jak nasze kobiety. Kocice są – Do diabła, nie wiem jak to powiedzieć, bez wkurzenia cię bardziej. Musisz zabrać ją stąd w diabły, zabrać do domu, i pieprzyć ją przez kilka dni. Dużo. Jeśli nie są sparowane, kilku z ich samców zaopiekuje się samicami w rui. Samica doświadcza takiego bólu z potrzeby bycia przelecianą, że nie może ich powstrzymać, czy nawet zaprotestować by walczyć. Tylko sparowane są chronione przed samcami biorącymi je w tym stanie. Ich samce są zaborcze jak diabli i będą walczyć aby zabić innych samców by utrzymać ich z dala od ich samic. Ktoś oczyścił gardło. - Jeśli potrzebujesz pomocy przy opiece nad nią, Anton, zgłaszam się. Niech to, oddziałuje na mnie. Myślałem, że nasze kobiety pachną dobrze. Anton obrócił się, aby spojrzeć na Rave’a. - Dotkniesz jej i zabiję cię, - warknął. – I pieprz się za wzwód. Ona jest moja. - Nie będzie jeśli jej stąd w diabły nie zabierzesz, - jeden z pozostałych westchnął. – Ja również mam erekcję. Nie wrzeszcz na mnie. To fizyczna rekacja, Anton. Nie zamierzamy spróbować jej załadować. Ale sam musisz przyznać, że pachnie wystarczająco dobrze, żeby sprawić aby mężczyzna chciał paść na kolana i schować swą twarz pomiędzy jej udami. Prawie mogę jej posmakować, a to sprawia, że się ślinię. Musimy iść zanim dwójka, która uciekła wróci z posiłkami. Jestem pewien, że wolisz ją pieprzyć niż walczyć z kimkolwiek z tych, którzy chcą ci ją odebrać. Ręce Anton’a pracowały rozwiązując liny. Zacisnęła zęby aby nie jęknąć gdy jego palce muskały jej skórę. Nie chciała patrzeć na niego, upokorzona reakcją swego ciała, dyskusją, której się przysłuchiwała, i faktem, że każdy samiec z rodziny Anton’a zdawał się mieć erekcję wywołaną jej zapachem. Widzieli ją również nagą i w pozycji rozpostartego orła. Gdy uwolnił jej nogi, zacisnęła uda i chwyciła rozerwaną koszulkę nad piersiami. Chciała zwinąć się w kulkę, ukryć swe ciało najlepiej jak mogła i płakać. Ból szarpał nią teraz – ostre dźgnięcia ognia – i nie była wstanie wstać. - Shannon? – głos Anton’a złagodniał. – Spójrz na mnie. Odmówiła. Zamiast tego skupiła się na ziemi. Przeklął cicho a jego ręce chwyciły jej biodra. Dotyk sprawił, że krzyknęła i rzuciła się wprzód uderzając w kłodę na tyle mocno aby zadrasnąć skórę. Skuliła się przed nią. - Ale z ciebie palant, - mruknął Brand. – Zamierzali ją zgwałcić, a ty myślisz, że chciała tego tylko dlatego, że jej ciało jest w rui. Zejdź mi z drogi a ja ją poniosę. - Dotkniesz ją i oderwę ci głowę, - zagroził Anton warcząc. Ktoś kucnął za nią, na tyle blisko, że mogła wyczuć jego zapach. To sprawiło, że zakwiliła. Jej ciało płonęło a jej piersi stwardniały, aż jej sutki drżały. Wcisnęła się mocniej w kłodę, szorstka kora była lepsza niż jeden z nich, dotykający jej. 93

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Przepraszam, - wychrypiał cicho Anton. – Straciłem głowę, okej? Rave powiedział mi co robią z niesparowanymi półkrwi samicami, jak wykorzystują je do noszenia ich młodych, i nie sądziłem, że uda nam się odnaleźć ciebie na czas. Wiem, że ich nie chciałaś. Zamierzam cię podnieść. Mamy vana jakąś milę stąd. Musimy wrócić na terytorium stada, zanim więcej samców z dumy pojawi się. Tam mogę lepiej cię ochronić. - Mogę iść, - szepnęła. - Niech to, - zgrzytnął ostro. – Nie jesteś wstanie iść. Nie walcz ze mną. Oderwał ją od kłody i zgarnął do góry ramionami. Jej plecy uniosły się i syknęła. Jego ciepłe ciało otoczyło ją, mimo to, i wtuliła się w niego, wciskając mocno, chowając twarz na jego skórze. Jego męski zapach sprawił, że jęknęła i skręciła w jego uścisku. Jej dłonie chwyciły jego pierś, palce ugniatały skórę gorączkowo. - Musimy iść, - mruknął. – Pospieszmy się. Jeśli zobaczę, że ktoś gapi się na jej ciało, to będzie ostatnia rzecz jaką ujrzał. Wstrząsy wywołanie jego biegiem z nią, wtuloną w jego ciało sprawiły, że wiła się w jego ramionach. Seksualne pożądanie zamgliło jej umysł. Wydawała ciche płaczliwe dźwięki, których nie mogła powstrzymać przed opuszczaniem jej warg i czasami pomruk wibrował w jej piersi. To był prawie skowyt. Nienawidziła być pozbawioną kontroli i czuła się gorzej, przez to, że miała świadków. - Otwórz drzwi, - rozkazał Anton. – Brand, ty prowadzisz i trzymaj się od niej najdalej jak tylko potrafisz. - Nie zamierzam spróbować ją przelecieć, - warknął kuzyn. – To tylko fizyczna reakcja. Ty też jesteś podniecony. Wszyscy jesteśmy. O mało nie zgniótł jej gdy pochylił się aby wejść do vana. Delikatnie ułożył ją na chłodnym, skórzanym siedzeniu a potem opadł przy niej. Odwróciła się od niego do okna, kuląc się na siedzeniu z podciągniętymi kolanami, plecami do niego. Siedziała na tylnej kanapie przedłużonego vana z przyciemnianymi oknami. Pozostali faceci weszli do środka i drzwi vana zatrzasnęły się. - Ubierzemy się później, - ogłosił ktoś. – Wiem, że w tym stanie nie dam rady założyć jeansów. Mój zamek mógłby przyciąć skórę, nawet gdybym mógł schować fiuta na tyle, aby spróbować je zapiąć. Otwórz okna, Brand. Włącz też klimatyzację. Teraz mogę jej posmakować. Dlaczego do diabła nikt wcześniej nie powiedział mi, że tak pachną w rui? Już dawno związałbym się, z którąś. Anton warknął. - Cisza, Braden. Niech ktoś rzuci mi koszulkę, żebym mógł ją okryć. Trzęsie się. Silnik vana odpalił, i pojazd ruszył. Shannon poślizgnęła się na dużego, ciepłego Anton’a, gdy Brand ostro zawrócił, na zwężonej dwupasmówce. Samo dotknięcia Anton’a sprawiło, że stała się gorętsza. Walczyła z impulsem pozostania tam. Próbowała odsunąć się, ale wtedy otoczył ją ramieniem wokół talii aby pozostała na jego stronie. - Tu masz koszulkę. Załóżmy ją na ciebie. Jęknęła. Ciężki nacisk jego ręki tuż pod jej piersiami sprawił, że się naprężyła a jej dłoń chwyciła jego obnażoną nogę, pocierając ją gorączkowo, a potem ścisnęła wewnętrzną stronę jego uda. Anton jęknął w odpowiedzi, szarpnął ramię od niej, i pchnął koszulkę przez jej głowę, a wciągnąć ją na jej ciało. - Niech to, - wychrypiał Anton. – Płoniesz, zgadza się kociaku? Kiwnęła, a łzy wypełniły jej oczy. Chciała go teraz, potrzebowała go, i wiedziała, że gdyby podążyła za swymi instynktami, błagałby go aby wziął ją w vanie, przy jego rodzinie. Nigdy nie otrząsnęłaby się z okropności tej sytuacji. Nie była w tym typie. Znała kobiety, kótre uprawiały seks publicznie, i nigdy nie rozumiała, dlaczego robiły coś tak obrzydliwego. Chociaż, nigdy wcześniej nie była w rui. Obróciła głowę i spotkała jego zmartwiony wzrok. - Nie przy nich. Proszę? Nie pozwól mi. Ja… - Zachłysnęła się szlochem. – Proszę? 94

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Anton nigdy wcześniej, w całym swym życiu nie czuł się tak bezradny, albo jak kompletny dupek. Schrzanił ważny moment, gdy oskarżył ją o to, że chciała być pieprzona przez samców z dumy, którzy ją porwali. Był w szoku a potem wściekł się, gdy zdał sobie sprawę, jak bardzo była podniecona, będąc przywiązaną do kłody. Widząc ją związaną z obnażonym ciałem, całkowicie wystawionym dla wszystkich samców, którzy gapili się na jej cipkę, wprawiło go w zazdrosną wściekłość. Brand naprostował go. Wiedział, że gorączka godowa oddziałuje na jego rodzaj, sprawia, że samiec bezmyślnie pieprzy czasami, ale wyglądało na to, że koty skończyły gorzej. Samica wilkołaka chciałby tylko samca, który ją oznaczył. Walczyłaby na śmierć, gdyby inny samiec chciał ją dotknąć. Dotyk innego samca nie byłby przyjemny. To by drażniło jej nerwy, aż do bólu. Shannon nie była wilkołakiem. Ręka na jego nodze zacisnęła się i łzy spłynęły po jej twarzy. To zapewniło go o diabelnej sytuacji, której doświadczała. Mógł wyczuć jej żądzę, ujrzeć desperację w jej wzroku, i rozumiał co próbowała mu powiedzieć. Traciła kontrolę, ruja odbierała jej zdolność do myślenia, ale byłaby zażenowana później gdyby wziął ją przy innych. - Zatrzymaj się, jak tylko wjedziemy na nasze terytorium, - zażądał Anton głośno. – Jak daleko jeszcze? - Dziesięć mil. – Przeklął Brand. – Da radę? Charma zazwyczaj traciła głowę. Gdy tylko zaczynała wyczuwać zapach zbliżającej się rui, zostawałem z nią w domu. Zawsze byłem przerażony, że wejdzie w ruję gdy mnie przy niej nie będzie. Byłoby tak źle, że pewnie zaatakowałabym każdego samca, którego by spotkała. Listonosz byłby cholernie zdziwiony. Zamordowałbym drania, gdyby to się wydarzyło. Shannon zapłakała bardziej, ujrzał czyste przerażenie w jej rysach, gdy usłyszała te wiadomości. To go wkurzyło. - Zamknij się, Brand. - Wybacz. – Silnik wzmocnił obroty gdy docisnął gaz. – Łamię każdą dozwoloną prędkość. Anton jęknął gdy Shannon pochyliła się do niego, potarła jego pierś, a jego penis stwardniał. Jej zapach doprowadzał jego gorączkę godową do pełnej żądzy. Chciał pchnąć ją płasko na siedzenie i wjechać w nią, aż po jądra. Jego ręce chwyciły jej biodra, unieruchamiając ją w miejscu, a potem zaczęła mruczeć. Uszczypnęła jego pierś zębami. To wysłało prąd prosto do jego fiuta. Rave obrócił głowę i gapił się na Anton’a. - Dźwięk mruczenia jest naprawdę seksowny. - Obróć się, niech to szlag. Jak nam idzie, Brand? – Patrzył na swego brata dopóki ten nie wykonał jego rozkazu. - Jadę siedemdziesiątką. Naprawdę byłoby źle gdyby gliny nas zatrzymały. Wątpię aby zrozumieli dlaczego pięciu facetów jest nagich z laską, w jej stanie. - Po prostu weź ją, - przekonywał Von, obracają się na siedzeniu. – Dlaczego nie możesz? Chcę przejść na tył i zrobić to z nią, jeśli ty nie chcesz. To tortura słuchając jej agonii. Anton wydał brutalny dźwięk. - Odwróć się. Von wymruczał przekleństwo, ale obrócił się. Anton obserwował swych barci aby upewnić się, że nie patrzyli na Shannon, i starał się walczyć z potrzebą przelecenia jej, bez względu na to gdzie byli. Wiedział, że znienawidziłaby go po tym. Musiał być silny za nich oboje. To stało się trudniejsze gdy trzymało się kurczowo jego ramion, ugniatając jego skórę i kwiląc. - Proszę, - błagała. – To tak bardzo boli. - Już prawie jesteśmy. Po prostu trzymaj się mnie. 95

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Spróbowała się poruszyć, jej zamiar rozkraczenia się był dla niego wyraźny, i warknął na nią. Miał nadzieję, że jej instynkty sprawią, że strach pokona żądzę. Jej głowa szarpnęła się aby spojrzeć na niego, jej cudowne oczy wypełnione były takim bólem, że poczuł się jak jeszcze większy drań. - Prawie jesteśmy. Tylko kilka minut. Obniżyła twarz i znów przycisnęła ją do jego piersi. Jej zęby i język torturowały go, gdy pozostawiała zdesperowane, mokre pocałunki na jego skórze. Mruczała głośniej, jej całe ciało wibrowało, i gorączkowo gładziła swe ciało o jego, w miejscu gdzie się stykali. Jego jądra napięły się, a jego fiut pulsował boleśnie. Jeśli będzie tak robić, w powiązaniu z jej zapachem, obawiał się, że zawstydzi siebie dochodząc nawet bez wejścia w nią. - Już prawie, - obiecał Brand. - Po prostu zjedź z drogi, tak żeby nikt nie zauważył vana a potem idźcie na spacer. Pilnujcie nas na odległość. – Musiał nabrać powietrza, aby uspokoić się na tyle, by zrozumieli jego słowa. Mówienie stało się trudne. – Na tyłach vana. Rozumiecie mnie? - Nie chcesz, abyśmy się przyglądali. – westchnął Von. – Jasne, braciszku. Jesteś bardzo opiekuńczy w stosunku do niej. - Jest moja, - ogłosił Anton. – Zabiłbym dla niej. Braden obrócił się na siedzeniu. - Kurwa. Kochasz, zgadza się? Anton spojrzał na niego. - To nie jest odpowiednia pora na takie dyskusje. - Jest w części kotem. Jeśli nasi egzekutorzy nie zdążą na czas odszukać i ostrzec Tatę i Mama go zabije, jesteś naszym nowym alfą. Nie możesz jej sparować, Anton. To by podzieliło stado. Von odpowiedział zanim Anton mógł. - Wystarczy, Braden. To drugorzędne. Jeśli kocha ją, znajdziemy sposób aby rozwiązać to dla stada. Jeśli nie zaakceptują jej, wtedy ja zajmę to miejsce, ale nigdy więcej nie proś brata, aby zostawił kobietę, którą kocha. - Ty nie chcesz poprowadzić stada! – Sapnął Braden. – Zawsze mówisz, że to gówniana robota i nie ma żadnego powodu, dla którego miałbyś to robić. - Tak było zanim Anton zakochał się w niej. – Wypuścił głęboki wydech. – Ja przejmę stado jeśli on chce ją sparować. Jego szczęście jest najważniejsze. - Dziękuję, - szepnął Anton. Von spojrzał na niego, a potem na Shannon i z powrotem. - Wiedziałem jak się czułeś gdy chciałeś abyśmy wypowiedzieli wojnę dumie, podążając za nią. Będą konsekwencje po drodze. Zabiliśmy kilki ich samców. - Ukradli mi ją. - Właściwie to Mama im ją dała, - oświadczył Rave. – Wiedziałem, że potrafi być okrutna, ale to jest niewybaczalne. Wiedziała, że oznaczyłeś swoją kobietę, zdawała sobie sprawę, że będziesz cierpiał jak diabli jeśli ją stracisz, naraziła twoje życie na niebezpieczeństwo, ale miała to gdzieś. Wszystkich nas naraziła na niebezpieczeństwo. - Jesteśmy! – wrzasnął Brand. – Trzymajcie się. – Ledwie uderzył w hamulce zanim zjechali z drogi. Anton mocno chwycił Shannon i siedzenie przed nim aby utrzymać ich w miejscu. Band zatrzymał się daleko od drogi, zaparkował vana za kilkoma drzewami, i zgasił silnik. - Będziemy was pilnować z daleka, - przysiągł Rave, spotykając wzrok Anton’a. – Nie będziemy szpiegować. Tak jak powiedziałeś, jest twoja. Uszanujemy to. Rave rzucił ostrzegawcze spojrzenie braciom gdy wychodzili z vana. Chwycił spodnie mężczyzn ze stosu ubrań zanim drzwi się zatrzasnęły. Anton obserwował ich, dopóki nie zniknęli mu z zasięgu wzroku. Obrócił się aby zająć się Shannon. 96

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Jesteśmy sami. Popchnął ją na plecy, zaskoczony gdy sapnęła, a jego dłonie chwyciły jej uda. Zaślinił się na widok jej gorącej, nabrzmiałej cipki ociekającej z pożądania. Ześlizgnął się z siedzenia na kolana, przeklął ciasną przestrzeń pomiędzy siedzeniami gdy pchnął swój tyłek na tył innej kanapy, i obniżył swą twarz. - Ja też umieram z pragnienia.

Rozdział XIV Shannon zadrapała oparcie siedzenia jedną ręką, chwytając jego krawędź po jej stronie drugą, tylko po to aby się uspokoić, gdy nagle Anton pchnął ją na plecy. Rozchylił jej nogi szeroko, i żeby mu pomóc, uniosła nogę aby położyć ją na krawędzi siedzenia. - Sprawię, że poczujesz się lepiej, - warknął na sekundę przed tym jak jego język polizał szeroką ścieżkę, w górę jej szparki, do łechtaczki. Ten kontakt sprawił, że krzyknęła. Jej cała cipka drgała boleśnie. Odrzuciła głowę do tyłu, gdy jego usta przyspieszyły wokół jej łechtaczki i zaczął ją ssać. Doszła z okrzykiem, na samo to odczucie. Orgazm przedarł się przez nią brutalnie, ale ból pozostał. Anton nie przestawał. Jego język ślizgał się wzdłuż pożeranego pączka, wciąż i wciąż, dopóki nie doszła ponownie. Uwolnił jej łechtaczkę, a jego język zaczął wciskać się w jej cipkę. Warknął i oderwał się. - Jesteś tak nabrzmiała, że nie mogę się dostać. – Umieścił palec tam gdzie były jego usta, nacisnął na nią, i zakrzyczała gdy poruszył się wewnątrz jej ciasnego ujścia. Zamarł. - Nie przestawaj. Potrzebuję cię, - zadyszała. – To bardzo przyjemne. Wsunął głębiej swój palec, wypełniając pustkę, która najbardziej ją bolała, i zadrżała. Potrzebowała więcej, szybciej, mocniej, ale nie mogła ułożyć słów, gdy zaczął wolno posuwać swym palcem, do środka i na zewnętrz. Jej biodra poruszyły się, aby wyprężyć się do niego. Nie miała kontroli nad swym ciałem i nie mogła powstrzymać dźwięków wydobywających się z niej, które w normalnej sytuacji wystraszyłyby ją. Warknęła i wydała dźwięk kwilenia. Dodał kolejny palec, rozciągając ją i doszła ponownie. Rozkosz przeraziła ją, odczucia były zbyt intensywne, ale potrzeba pozostała, bez względu jak często doprowadził ją do orgazmu. Samo pompowanie w nią palcami nie wystarczyło. Potrzebowała więcej. - Anton, - błagała. - Nie mam prezerwatyw. – Jego głos zmienił się w przerażająco głęboki, bardziej warknął niż wymówił słowa. Jej oczy otwarły się i patrzyła w jego twarz. Częściowo zmienił się. Jego kły pojawiły się, kształt jego oczy zwęził i miał większy zarost niż normalnie, ale wciąż pozostawał w większości człowiekiem. Jej dłonie puściły bok siedzenia i chwyciła jego przedramię. - Potrzebuję cię. - Wiem, ale chcę abyś zrozumiała co może się wydarzyć. Trudno mi się skupić, ja również jestem w gorączce, ale zdaje się, że mam ciut więcej kontroli. Mogę cię sparować, jeśli całkowicie ją stracę lub może zajść w ciążę. Jestem chętny aby zaryzykować. Zabiłbym aby znaleźć się w tobie. - Proszę, - nalegała. Kolor jego oczu zmienił się w czystą czerń i wyciągnął palce z jej cipki. Szarpnął lekko jej ciało w dół siedzenia a jego ręka wślizgnęła się pod jej plecy, aby pomóc jej usiąść. Jej plecy przycisnęły się do siedzenia i pociągnął jej tyłek na krawędź. Jej wzrok obniżył się wzdłuż jego klaty do miejsca pomiędzy rozchylonymi udami, gdy klęczał. Gapiła się na jego fiuta. 97

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Wyglądał na większego niż kiedykolwiek wcześniej, skóra była tak czerwona i nabrzmiała, że wyglądało to na bolesne, i jego fiut drgnął, z czubka sączyła się ciecz. Anton zacisnął dłoń wokół podstawy swego penisa, aby nakierować go na nią. Nigdy wcześniej nie obserwowała jak facet ją brał, ale nie mogła oderwać wzroku, gdy jego ręka uniosła jej nogę wyżej i szerzej aby zrobić dla niego miejsce. Przycisnął czubek swego fiuta do jej cipki, a potem wolno wszedł w nią. Syknęła na nacisk coś tak grubego zagłębiającego się w niej. Wrażenie rozciągania, nie bolało ją, ale o mało nie sprawiło, że znów doszła. Nawet nie wszedł w nią do końca. Anton zagrzmiał głęboko z piersi – w części jęcząc, w części warcząc. - Taka gorąca i wąska, - wychrypiał. – Powiedz mi jeśli cię zranię. Jego ręka puściła penis i chwycił jej biodro, potem przesunął rękę, aby chwycić jej tyłek. Zbliżył się, sprawiając, że przyjęła w siebie więcej jego fiuta i Shannon chwyciła się jego rąk, aby móc się czegoś przytrzymać. Ekstaza wystrzeliła w niej od nacisku jego sztywnego ciała i od tarcia wypełniania jej przez niego. - Spójrz na mnie. Jej wzrok uniósł się. Wiedziała, że ledwo trzyma na uwięzi swą bestię. Mogła dostrzec wilka przyczajonego w jego ciemnym spojrzeniu. Zastanawiała się, czy ona wyglądała zwierzęco. Brutalna seksualność przemawiająca przez jego ledwie utrzymywane człowieczeństwo, sprawiła, że bryknęła biodrami, ponaglając go. - Weź mnie. - Kurwa – warknął i wszedł w nią na całą długość, aż po trzon. Shannon mruknęła, odrzuciła głowę do tyłu a jej paznokcie wbiły się w jego skórę. Jej biodra kołysały się gorączkowo. - Więcej. Jeszcze, - nalegała. - Nie mógłbym się zatrzymać, nawet gdybym próbował. Masz obie moje strony, kociaku. Prawie wyszedł z niej w pełni, a potem wjechał w nią ponownie. Jego silne ciało dominowało nad nią. Pieprzył ją mocno i szybko, głęboko, i poddała się tej emocji. Doszła a on ryknął. Jego biodra zwolniły na kilka pchnięć, a potem zaczął ponownie. To doprowadzało ją do pasji. Pot pokrył ich ciała, pomagając im ślizgać się gładko. Czas przestał istnieć. W pewnym momencie wyszedł z niej całkiem, obrócił ją i unieruchomił jej ciało układając ją na kolanach, ponad siedzeniem. Musiała zmusić swe ręce do puszczenia go, aby chwycić tył siedzenia, przez które ją przechylił, aby po prostu czegoś się złapać. Wszedł w nią od tyłu, wjeżdżając w nią zapamiętale, a ona krzyknęła gdy kolejny orgazm porwał ją, z samego odczucia nowej pozycji. Nie przetrwam tego, jej umysł załkał. Anton ładował w jej cipkę, do przodu i do tyłu, pieprzyć ją z intensywnością, która powinna ją wystraszyć, ale potrzebowała i pragnęła więcej. Kolejna fala przyjemności opanowała ją, jej gardło bolało ją od dźwięków, które wydawała, ale wszystko co się liczyło to ekstaza przetaczająca się przez jej ciało. Ręce trzymające jej biodra utrzymywały ją w miejscu gdy próbowała odpychać się, wciąż go ponaglając. - Shannon, - jęknął. – Kurwa. – Ryknął, zwolnił nieznacznie a odczucie jego nasienia wystrzelającego w niej, wyzwoliło kolejny orgazm. - Więcej, - szepnęła. Odpowiedział ponownie pompując w nią, tym razem wolniej, co wyglądało jakby chciał ją torturować. Chwyciła siedzenie i pchnęła się na jego ręce, biorąc go głębiej w siebie, i znów osiągnęła orgazm. Czarne plamki zamigotały gdy spoglądała na siedzenie przed jej twarzą. Zawroty głowy prawie zawładnęły nią, ale wtedy Anton zaczął wjeżdżać w nią mocno

98

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

w przód i do tyłu, poruszając się szybko, w sposób jaki pragnęła, a jej potrzeba była ważniejsza niż wyczerpanie. Anton zawył gdy doszedł, jego spełnienie, wywołało kolejny orgazm w jej strudzonym ciele, i tym razem nie mogła zwalczyć z oszołomieniem. Opadła na siedzenie, sapiąc, i w końcu ból ustąpił. Potrzeba wolno przeminęła. - Shannon? – Niepokój zabrzmiał w jego głosie. - Nic mi nie jest, - wydała z siebie. – Zmęczona. Ale to już nie boli. Przechylił się nad jej plecami, jego ręce przesunęły się z jej bioder na piersi, aby pieścić jej, i złożył czuły pocałunek na jej ramieniu. - Zaopiekuję się tobą. Odpoczywaj, okej? Kiwnęła i chciała obrócić się aby przytulić się do niego, ale zamiast tego zamknęła oczy, a ciche przekleństwo Anton’a, było ostatnim dźwiękiem jaki usłyszała. Każdy mięsień w ciele Anton’a bolał. Przeszedł przez mnóstwo gorączek godowych, ale żadna nie była tak wyczerpująca czy tak rozkoszna, jak czas, który spędził z Shannon. Uniósł ją w swych rękach i ułożył jej śpiące ciało na kanapie siedzenia, ostrożnie, aby nie uwięzić je włosów pod plecami, gdy położył ją płasko. Wyglądała na bladą dla niego i chciał przekląć ten nagły ogień. Mogła być w części zmienną, ale zapomniał jak bardzo była człowiekiem. Sięgnął po koszulkę, którą zdarł z niej podczas seksu, zdając sobie wtedy sprawę, że to zrobił, i rozłożył ją na jej obnażonych piersiach. Obrócił głowę, sprawdził vana, i znalazł stos ciuchów, które zostawiali gdy wjeżdżali na ziemie dumy, rozbierając się i zmieniając, aby zapolować na samców, którzy zabrali Shannon. Tylko koszulki i jego spodnie zostały. Chwycił koszulkę Rave’a aby okryć ją od żeber po uda. Przytłaczający zapach seksu wewnątrz vana, sprawił, że jęknął. Jego fiut szarpnął się i skrzywił się na swego sztywniejącego członka. - Zostań, niech to szlag. Chwycił swe spodnie, otworzył boczne drzwi i pociągnął za nie. Otworzył wszystkie drzwi, aby wypuścić powietrze z vana, a potem wypuścił niski gwizd, który wiedział, że jego rodzina usłyszy. Po kilku minutach bracia i kuzyn wyszli z lasu, z różnych kierunków. - To było szybkie, - przemówił Brand. - Szybkie? – prychnął Braden. – Myślałem, ze będziemy musieli rozbić obóz na noc. Minęły jakieś trzy godziny. Słońce zaraz zajdzie. - Zamknij się, - warknął Rave. Skupił pełną uwagę na Anton’ie. – Wszystko z nią w porządku? - Zasnęła. Nie jest tak silna jak my. Zemdlała z wyczerpania. Brand wyciągnął kluczyki z przedniej kieszeni. - Będzie w rui przez kilka dni. Nakarm ją, gdy się obudzi, zapewnij jej tyle odpoczynku ile to możliwe pomiędzy rundami seksu, i nie zostawiaj jej pod żadnym warunkiem. Jeśli będziesz tam, przyjdzie do ciebie. Jeśli nie… - Zamilkł. – To nie będzie jej wina skoro ból jest jej powodem i pójdzie do innego samca. Wściekłość wezbrała w Anton’ie na myśl o kimś innym dotykającym Shannon. - Tak się nigdy nie stanie. Brand przyglądał mu się. - Wierzę ci. To był najgorszy lęk Charmy. Tak się nigdy nie stało, ale słyszała opowieści o innych samicach, którym odbiło i obudziły się, po tym jak najgorsze rui minęło, z nieznajomymi. Są pigułki, które mogą zażywać aby zmniejszyć objawy, ale wiem jak mógłbyś je zdobyć. Będzie napalona, ale będzie to dla niej łatwiejsze do opanowania. Są także pigułki dla kotów, które chronią przed zajściem w ciążę. Bradem jęknął. - Ciąża? Czy w ogóle możliwe? Ona jest pumą, a my wilkołakami. 99

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Brand wzruszył ramionami. - W większej części jest człowiekiem, a wiemy, że możemy się z nimi rozmnażać. - To byłby koszmar, - mruknął Braden. Wściekłość zakipiał pod skórą Anton’a i zrobił groźny krok w kierunku swego najmłodszego brata. - Zamknij swe usta, albo gryź moją pięść. Jeśli Shannon jest w ciąży, będę szczęśliwy. Rave machnął ręką i klepnął najmłodszego brata w tył głowy. - Dureń. Możliwe, że twoją siostrzenicę lub siostrzeńca nazwałeś właśnie koszmarem. Brzmisz jak nasza matka. Branden wzdrygnął się. - Przepraszam. - Zabierz nas do domu. Musimy dowiedzieć się czy Tata jest bezpieczny, i chcę aby Shannon obudziła się w moim łóżku. – Anton spojrzał na swą rodzinę. – Dziękuję wam za pomoc w odnalezieniu jej na czas. - Jesteśmy braćmi. – Uśmiechnął się Rave. – Wiem, że zrobiłbyś to samo dla mnie. - Mogłeś pójść za Tatą. – Anton martwił się o to. Rave zawahał się. - Wie jak oszukańcza potrafi być nasza matka czasami. Obroni się przed jej popieprzonymi akcjami. Twoja kobieta jest niewinna, jest ofiarą, a tam były inne wilki do pomocy Tacie. Zrobiłem to bez zastanowienia. - Dlatego właśnie mamy egzekutorów, - przypomniał im Von. – Aby pomogli nam gdy jesteśmy zajęci. Cieszę się, że odnaleźliśmy Shannon. – Rzucił zaciekawione spojrzenie na Rave’a. – Skąd wiedziałeś dokąd ją zabrali? - Mówiłem ci. Chodzę pod przykrywką do baru dla motocyklistów, który graniczy z ich ziemiami. Słyszę dużo gówna o dumie. Mamy drzewo spotkań w naszych lasach, a oni mają kłodę. – Wzruszył ramionami. – Domyśliłem się, że to byłoby najlogiczniejsze miejsce, dla nich aby ją tam zabrać. Cieszę się, że byli tak przewidywalni. W przeciwnym razie musielibyśmy schwytać kilkoro z ich członków, torturować ich, aż powiedzieliby nam lokalizację, i moglibyśmy być za późno. - Jestem winny wam wszystkim przysługę, - obiecał Anton miękko. - Chcesz żebym walnął cię w głowę, za bycie osłem? – Rave uśmiechnął się szeroko. – Daj spokój. Jedyna rzecz, która mnie wkurza to, że jestem w gorączce a ty zabijesz mnie jeśli dotknę jedyną kobietę w odległości mili. Chodźmy. Mam kobietę u siebie, która prawdopodobnie jest nieźle wkurzona, że musi czekać, aż się pojawię. Anton ponownie wsiadł do vana i usiadł na siedzeniu, wprost do Shannon. Jej oddech był wolny i równomierny. Spotkał wzrok Rave’a gdy osunął się na siedzenie przed nim. - Jest piękna, braciszku. Widzę jak na nią patrzysz. Nie pozwól aby polityka spieprzyła twoje szczęście. - Mówiłem poważnie, gdy to zaoferowałem, - wtrącił się Von. – Nie chcę przewodzić stadu, ale jeśli sparujesz ją a oni nie podążą za tobą z tego powodu, zajmę twoje miejsce. Twoje szczęście jest najważniejsze. Emocje o mało nie przytłoczyły Anton’a. - Dziękuję. Von wzruszył ramionami. - To nie tak, że mam życie. Poza tym, nie mogę wyobrazić sobie naszego ojca, ustępującego wkrótce. Jest silny i zdrowy. Może prowadzić stado przez dekady. – Zamilkł. – Sparowałeś ją? Nie wyczuwam krwi, ale byłoby jeszcze za wcześnie aby wyczuć zmiany w was, gdybyś to zrobił.

100

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie wyczuwam nic oprócz seksu, - narzekał Braden. – To podłe, tak przy okazji. Ja też jestem w gorączce. Myślę, że mój penis jest permanentnie zgięty pod dziwnym kątem od noszenia spodni w tym stanie. Żałuję, że je założyłem, gdy ruszyliśmy do lasu. Rave prychnął. - Słyszałem twój ciężki oddech. Nie miałeś na sobie spodni przez cały czas. – Mrugnął. – Czy twoja ręka jest zmęczona czy ją zmieniałeś? - Zamknij się. – Braden zarumienił się. – Mogłem ich usłyszeć. Nie mów mi, że byłem jedyny. - Tu chodzi o kontrolę. – Zachichotał Von. – Na wszystkich nas czekają kobiety. Nie waliłem sobie konia. Wolę prawdziwy seks. Brand odpali vana i wycofał się z lasu na drogę. Wrzucił bieg i dodał gazu. - Nie pozwól im się dorwać, Braden. Ja nie mam kobiety czekającej na mnie, i nie byłeś sam. – Obrócił głowę i uśmiechnął się. – Zmieniałem ją. To pomaga na wyrównanie bicepsów, tak, że jedno ramię nie jest większe od drugiego. Pamiętaj o tym. – Odwrócił się i skupił na drodze. - Kurwa, - jęknął Anton. – Cieszę się, że Shannon śpi. Łatwo się zawstydza. Chciałbym, aby żaden z was nigdy o tym nie wspominał. Niech myśli, że nic nie słyszeliście i nikt z nami nie wysiada. – Spojrzał na Braden’a. – Lepiej wyobrażaj sobie inną kobietę, dla swych fantazji. Jego brat znów się zarumienił. Anton warknął i rzucił się. Rave chwycił go i odepchnął na siedzenie. - Nie rób tego. To dzieciak. - Mam dwadzieścia pięć lat, - zaprotestował Braden. – Jestem dorosły. - Ale nie jesteś zbyt mądry myśląc o kobiecie swojego brata gdy robisz sobie dobrze. – Von zachichotał. – Przynajmniej naucz się kłamać. Rave zaśmiał się i puścił Anton’a dopiero jak ten się rozluźnił na swym siedzeniu. - Głupek. - Pieprz się, - warknął Braden. - Wygląda na to, że sam świetnie dajesz sobie radę, - Rave odgryzł się. - Po prostu wróćmy do domu. – Anton obrócił się i przyglądał się Shannon. – I zwolnij, Brand. Nie chcę, aby nierówna droga zbudziła ją. Zignorował swych braci, jego jedynym pragnieniem było skupić się na śpiącej kobiecie. Komórka zadzwoniła. Von skręcił swe ciało aby szarpnąć ją z tylnej kieszeni. - Mówi Von. – Słuchał przez chwilę. – Dzięki. - Więc? Czy to wieści od egzekutorów? - To był Tata. Egzekutorzy znaleźli go gdy był z naszą matką, uprawiających seks. Gdy mógł z nimi porozmawiać i uspokoił swój gniew, z powodu ich przeszkodzenia, nie był zadowolony z tego co mu powiedzieli. Chcesz zobaczyć nas wszystkich w domu, teraz. - Podrzuć mnie do mojego miejsca, - rozkazał Anton. – Shannon jest moim priorytetem. Von zawahał się. - To bezpośredni rozkaz. Chcesz tam nas wszystkich. - Mam to gdzieś. - Anton, nie rób tego. Tata jest zaniepokojony. Powinieneś go słyszeć. Jesteś jego synem, prawdopodobnie faworytem odkąd szkolił cię od narodzin, abyś zajął jego miejsce, a właśnie dowiedział się, że jego partnerka zdradziła was obu. Potrzebuje cię. Możesz zabrać ją z nami. Słyszałem Brand’a gdy mówił, abyś nie spuszczał z niej wzroku. Jeśli znów jej się pogorszy, możesz wziąć ją do swego starego pokoju w domu. Wszyscy rozumiemy gorączkę godową.

101

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Okej. Zatrzymaj się najpierw u mnie. Chcę aby była ubrana gdy wejdziemy do domu naszych rodziców. Czy wspominał coś o kimś z innego stada? - Nie wspominał. – Von włożył telefon z powrotem do kieszeni. – Brand, słyszałeś go. Najpierw zatrzymaj się przy barze. - Jasne. – Brand westchnął – Pamiętacie, gdy naszym największym problemem było pamiętanie o noszeniu wystarczającej liczby prezerwatyw o tej porze roku? Rzeczy były mniej skomplikowane gdy byliśmy młodsi. Anton spojrzał na twarz Shannon. - Za nic nie chciałbym do tego wrócić. Znalazłem to, czego szukałem przez całe życie. - Cholera. – Jęknął Braden. – Zamierza ją sparować. Świetnie. Kot w rodzinie. Mogę już sobie wyobrazić kawały o cipkach, którymi faceci będą mnie katować. Anton uśmiechnął się gdy usłyszał dźwięk uderzenia dłoni w tył głowy Braden’a i odpowiadające mu przekleństwo. Rave przyrżnął mu ponownie. Niektóre rzeczy, nigdy się nie zmienią.

Rozdział XV Shannon zbudziła się gdy Anton zmusił ją do wzięcia z nią prysznicu. Ból, który cierpiała z powodu wejścia w ruję zbladł do tępego pobolewania. Jej mięśnie były obolałe, ale prysznic pomógł. Anton zaopiekował się nią, myjąc jej włosy i ciało swymi wielkimi, delikatnymi dłońmi. - Musimy iść do domu moich rodziców. Wybacz, że musiałem cię obudzić. Moja rodzina czeka na nas na zewnętrz. – Zakręcił wodę po tym jak szybko umył włosy. – Jak się czujesz? Jej policzek pozostał nieco wrażliwy od uderzenia Marka. Wciąż mogła poczuć w sobie ruję, ale nie wspomniała, że to boli. Anton odniósł gorsze rany, ze swymi szramami i siniakami gdy walczył aby ją uratować. Nie chciała narzekać z powodu czegoś tak trywialnego w porównaniu z nim. - Obolała, ale czuję się bardziej sobą. - Zgodnie z tym co powiedział mój kuzyn, który zdaje się wiedzieć całkiem sporo o twoim rodzaju, to może trwać dniami. Jeśli zaczniesz cierpieć, powiedz mi o tym natychmiastowo. Potrzebujesz mnie? - Jestem trochę nakręcona. Ty stwardniałeś. Zauważyłam, ale jest okej. Nie ma już bólu. Zaczekam tutaj gdy udasz się do domu rodziców. Rzucił jej ręcznik. - Nie. Nie zostawię cię samej. Strach rozlał się w niej. - Myślisz, że ci dranie znów po mnie przyjdą? Zawahał się. - Nie chcę żeby twoja gorączka powróciła gdy nie będzie mnie tu, abym się tobą zajął. Wspomnienie o czymś co powiedział jego kuzyn wynurzyło się I spojrzała na podłogę. - Och. Myślisz, że rzucę się na kogoś. – Upokorzenie pochwyciło ją. – Pójdę z tobą. Dłoń chwyciła jej podbródek, zmusiła do uniesienia go w górę, i spotkała jego intensywny wzrok. - Nie miałem na myśli tego co powiedziałem w lesie. Byłem zazdrosny i zmartwiony, że mogli cię zranić. Powiedziałem ci, gdy się zmieniam, jestem bardziej wilkiem niż … mną. Wiem, że nie chciałaś żeby cię pieprzyli. Mojemu wilkowi odbiło. Łzy wypełniły jej oczy.

102

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nawet nie zaliczyłam jednonocnej przygody wcześniej. Czy to możliwe, że pozwoliłabym komukolwiek dotknąć się w czasie rui? - Nie wiem. Nigdy również nie przekonamy się o tym. Żaden samiec nigdy nie zbliży się do ciebie, gdy jesteś bezbronna. Będę tylko ja. Jej usta rozchyliły się, ale powstrzymała słowa. - Słucham? Oblizała wargi. - A co z następnym razem? Wtedy nie będzie cię ze mną. Mam na myśli, że jeśli jestem podobna do kotów, to powróci jeżeli hormony, które mi podali wyzwoliły we mnie większą zmianę lub zbudziły uśpione geny. Spiął się. - Hormony? - Dali mi zastrzyk, żeby wymusić u mnie ruję. Mam teraz nadzieję, że najprawdopodobniej zniknęły z mojego systemu, tak, że nigdy więcej nie będzie ze mną tak źle. To mogło być tylko wynikiem tego co mi zrobili, gdy dali mi zastrzyk. Naprawdę mam nadzieję, że to chodziło. Nigdy więcej nie chcę przez to przechodzić. Bycie w pełnej rui bardzo boli. Nie jestem pewna czy ponownie zniosłabym ten rodzaj cierpienia. - Omówimy to później. Musimy się ubrać i iść do domu moich rodziców. Spojrzała w dół na jego fiuta. - Jesteś podniecony. - Jesteś naga, a ja jestem w gorączce godowej. Taki już pozostanę. Przez jakiś czas nie jestem w stanie kontrolować się. Mogę przetrwać to przez kilka godzin, zanim potrzeba będzie zbyt silna. Do tego czasu wrócimy do domu. Shannon upuściła ręcznik i zgięła swe kolana abym uklęknąć przed nim. - Ty zająłeś się mną. Teraz moja kolej, abym zajęła się tobą. Jego fiut zesztywniał bardziej, uniósł się prosto, a pożądanie sprawiło, że warknął na nią cicho. - Czekają na nas. – Zamilkł. – Ale nie mówię, nie. – Szeroki uśmiech uformował jego wargi. – Nie zaszkodzi im nauka cierpliwości. Zawahała się a potem jej dłoń pogłaskała jego udo, pieszcząc jego skórę, a jej palce musnęły jego penisa. Jak na kogoś tak twardego, jego skóra była jedwabiście gładka. - Nie mam w tym zbyt wiele doświadczenia. Przerzucił jej włosy nad ramieniem. - Otwórz się i weź mnie. Nie możesz zrobić nic źle. Zadowolę się wszystkim co mi zrobisz. Jej wargi rozchyliły się i przechyliła się bliżej. Dopasowywała go, dopóki czubek jego fiuta nie uniósł się tuż nad jej dolną wargą. Jej język wysunął się aby polizać go wokół jego krawędzi. Cichy jęk wydobył się z Anton’a. To zachęciło ją do większej zuchwałości gdy otwarła swe usta aby zrobić miejsce dla jego grubego rozmiaru. Nacisnęła do przodu, biorąc go w siebie i zacisnęła wargi wokół niego. Pamiętała podstawy mimo, że minęły lata od kiedy ostatnim razem dała swe usta facetowi. Nie miała przyjemności z tych kilku razy, gdy spróbowała. Jej były chłopak zawsze krztusił ją chwytając za tył jej głowy i próbując sprawić, aby wzięła więcej niż mogła. Anton nie robił tego. Trzymał jej włosy, ale tylko po to aby usunąć je z drogi. Jego biodra nie pchały wprzód. Stał nieruchomo. - Nie spiesz się, - nalegał. Zaczęła poruszać się wokół niego, ssąc delikatnie, i liżąc go. Jego fiut zdawał się zesztywnieć jeszcze bardziej a jego oddech przyspieszył, ale nie poruszył się. Wzięła go więcej, czując, że bez obaw poradzi sobie z jego obwodem. Smak wypełnił jej usta, cudownie męski aromat i jęknęła, poruszając się szybciej, pragnąc więcej. Zdziwiło ją, że jej ciało 103

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

odpowiedziało. Jej sutki naprężyły się i zaczęła pragnąć seksu. Wilgoć zaczęła spływać wzdłuż wewnętrznej strony jej ud. - Kurwa, - jęknął Anton. – Zwolnij, Shannon. Nie mogę dojść w twoich ustach. Boję się, że się zakrztusisz. Mamy tendencję do mocniejszego i dłuższego wytrysku podczas gorączki. Pragnęła smakować go na tyle, aby podjąć to ryzyko i zignorowała jego ostrzeżenie. Poruszała się szybciej, brała go głębiej i ssała z zapałem. Nagle Anton chwycił jej szczękę, jego dłoń zacisnęła się na jej włosach, i wyrwał się. Jego fiut uwolnił się od jej głodnych ust i krzyknęła. Patrzyła na niego zmieszana. Upadł przed nią na kolana, chwycił w pasie i uniósł z łatwością, aby odwrócić ją. - Schyl się i chwyć się za brzeg zlewu, teraz, - warknął. Jej ręce zacisnęły się na porcelanie i krzyknęła gdy wszedł w nią od tyłu szybko i mocno. Jego fiut rozciągał ją, wysyłał rozkosz prosto do jej mózgu od zakończeń nerwowych, które naciskał, gdy kołysał się w niej głęboko, a jego ręce przytrzymywały jej biodra. - Trzymaj się, - wychrypiał. Uderzał w jej tyłek, pieprząc ją wściekle, a dźwięk ich posapywania i uderzeń skóry o skórę wypełnił mały pokój. Shannon zwiesiła głowę, rozkosz zalewała ją, a mięśnie jej pochwy zacisnęły się w oczekiwaniu na orgazm, który powoli w niej wzrastał. Nikt nigdy nie sprawił, że czuła się tak jak Anton to robił. Ręce Anton’a poruszyły się. Jedna puściła jej biodro aby chwycić ramię, podczas gdy druga ręka zagłębiła się pomiędzy jej rozchylone uda. Dwa palce nacisnęły na jej łechtaczkę. Pocierał ją, pieprząc ją jednocześnie. Shannon krzyknęła gdy zaczęła dochodzić. Świat eksplodował wokół niej z ekstazy. Ciężkie ciało naparło na jej plecy, a po stronie, której nie przytrzymywał, zęby chwyciły jej ramię. Jego zęby uszczypnęły jej skórę, wysyłając więcej ekstazy przez jej ciało, i warknął. Odciągnął zęby a potem ryknął głośno w jej ucho, wystarczająco na tyle aby ją ogłuszyć, podczas gdy jego ciało szarpało brutalnie. W sobie, mogła poczuć jak wypełnia ją swym spełnieniem. Każde szarpnięcie jego bioder rozlewało więcej spermy w jej wnętrzu. Ciepłe strugi jego nasienia rozprzestrzeniały się w niej, a to sprawiło, że uśmiechnęła się na słuszność tego odczucia. - Kurwa, - jęknął. – Prawie to zrobiłem. Musimy porozmawiać, jak tylko wrócimy od moich rodziców. Obróciła głowę, aby spojrzeć w jego piękne oczy. - Zamierzałeś mnie sparować, zgadza się? Nie użyliśmy prezerwatywy. Nie odwrócił spojrzenia. Ich twarze prawie stykały się, gdy pochylał się nad nią, ich ciała wciąż były złączone, a jego palce odsunęły się od jej pulsującej łechtaczki. - Tak. Chciałem cię sparować, i jestem świadom, że nie użyliśmy jej tym razem, pomimo, że mogliśmy. Nie wiedziała co powiedzieć. Rozczarowanie, że nie ugryzł jej, nie było czymś, czym chciała się dzielić. Zostanie z Anton’em, pomimo faktu, że nie znali się zbyt dobrze, nie byłoby takie złe. Zakochiwała się w nim. Zatrzymała tę wiadomość dla siebie, pewna, że zrobiłby to co każdy normalny facet, gdy słyszy od kobiety wyraz na „K” – ucieka. To tylko seks, wmawiała sobie. Zobowiązał się wobec mnie, podczas gorączki godowej. Gdy to się skończy, będzie chciał abym odeszła. Jest wilkołakiem, a ja nie. Jest przyszłym alfą swego stada i nie wolno mi o tym zapominać. - Musimy znów wziąć prysznic, a potem iść. – Zawahał się, a potem wyraz żalu wykrzywił jego rysy. – Porozmawiamy gdy wrócimy. – Uniósł się i ostrożnie wycofał z jej ciała. Nienawidziła odczucia gdy ich ciała nie były dłużej połączone. Uwielbiała czuć część Anton’a. Po prostu kochała go. Ocalił ją przed swym stadem, przed dumą pum i zawsze 104

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

opiekował się nią. Innymi słowy – zrobił dla niej więcej niż jakikolwiek inny mężczyzna. Sprawił, że poczuła się bezpieczna i chroniona. Wyjątkowa. Seksowna. Wszystkie te rzeczy, które zawsze pragnęła czuć. Wiedział także, że nie była w pełni człowiekiem, akceptował ją mimo to i dał jej niesamowity, rewelacyjny seks. Dużo seksu. Anton wstał i wyciągnął ręce. - Chodź. Pozwoliła aby podniósł ją z nóg. Puścił ją, ponownie odkręcił wodę i wszedł pod prysznic. Zawahała się. Czy gdy wrócimy tutaj, powie mi, że to nigdy nie wyszło by między nami, na dłuższą metę? Przypomni mi, że kot i wilk nigdy nie będą czymś więcej niż parą tymczasowych kochanków? Raniło ją samo rozważanie takie możliwości. - Chodź. Woda jest ciepła. – Uśmiechnął się do niej. Jej serce stopniało jeszcze bardziej. Weszła z nim pod prysznic i pozwoliła wodzie spłynąć po jej ciele. Po kilku minutach wyszli, osuszyli się, a Anton pożyczył jej parę spodni dresowych i jedną ze swoich ogromnych rozmiarów koszulkę. - Wszystko będzie dobrze, - zapewnił ją, jego ciemne spojrzenie przytrzymało jej. – Wiesz, że jesteś ze mną bezpieczna, a ja nigdy nie pozwolę, aby ktokolwiek cię skrzywdził. Nie wiem jak wielu z naszego stada może tam być, ale moja matka na pewno tam będzie. Nie zbliży się do ciebie. - Okej. – Wierzyła mu. – Wiem, że nienawidzi mnie po scenie, którą zrobiła gdy odwiedziła nas wcześniej. Czy z twoim ojcem wszystko w porządku? - Musimy iść. Mój ojciec nie jest ranny. Moja matka kłamała aby odciągnąć mnie od ciebie. To przez nią ci samce z dumy wiedzieli gdzie cię znaleźć. – Skrzywił się. – Zadzwoniła do nich, aby przyszli po ciebie. Teraz wszystko jest już w porządku. Mój ojciec załatwi to i upewni się, że takie coś nigdy więcej się nie powtórzy. Teraz jest po uszy w gównie ze wszystkimi. Muszę z nim pomówić, a on czeka na nas. Kiwnęła, uniosła podbródek i posłała mu odważny wyraz twarzy. Wyprowadził ją z mieszkania, w dół po schodach i opuścili zamknięty bar, przez tylne drzwi. Nie rozmawiali ze sobą, chociaż miała pytania. Biały van z jego braćmi i kuzynem czekał na zewnątrz. Nie chciała spojrzeć im w oczy. Zawstydzało ją, że ci mężczyźni wiedzieli, że ona i Anton uprawiali seks, w tym samym vanie, do którego wsiadała. Zastanawiała się również, jak Anton wyniósł ją z vana do jego mieszkania. Naprawdę nie chciała tego wiedzieć, ze strachu, że odpowiedź sprawiałby, że poczułaby się jeszcze mniej komfortowo, ale miała nadzieję, że okrył jakoś jej ciało, zamiast nieść ją nagą na oczach jego rodziny. To, że byli świadkami jej nagiej, przywiązanej do kłody, było wystarczająco złe. Anton usiadł obok niej i chwycił jej dłoń. Przylgnęła do niego gdy van ruszył. Spotkanie z jego matką było nieprzyjemnym doświadczeniem, a teraz miała spotkać jego ojca. Alfa byli najbardziej przerażający ze wszystkich wilkołaków, znani z ich brutalności i okrucieństwa. Używali strachu i przemocy do utrzymania w ryzach stada, nawiązując do tego co ojciec powiedział jej matce. Nagle wina ją dopadła. Od kilku dni nie dzwoniła do swej mamy. Chciała uniknąć kłamstwa. Oświadczenie prawdy, że mieszka obecnie z wilkołakiem, pod jego ochroną, prawdopodobnie spowodowałoby u niej zawał serca. - Co się dzieje? – Anton wyglądał na zmartwionego. Uśmiechnęła się na to, że wydawał się być tak dostrojony do jej uczuć, że zauważył jej strapienie. - Właśnie myślałam jak moja matka świrowałaby gdyby wiedziała gdzie jestem i dokąd zmierzam. Przez całe życie przestrzegała mnie przed spotkaniem z innymi zmiennymi. - Wszystko będzie w porządku, - zaoferował Rave z siedzenia naprzeciwko nich. Obrócił głowę i uśmiechnął się szeroko. – Nikt cię nie skrzywdzi. Masz tutaj pięciu

105

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

najlepszych wojowników stada. Myśl o nas, jak o swoich osobistych ochroniarzach. – Mrugnął. – Oczywiście, jedynie Anton może tak naprawdę zawisnąć nad tobą. - Rave, - ostrzegł cicho Anton. Zaśmiał się. - No co? Staram się tylko dać jej znać, że nie musi się o nic martwić. Nie ma mowy, aby ktokolwiek zaczął jakieś gówno gdy jest wśród nas. Rozdrażnienie sprawiło, że Anton spochmurniał. Uścisnął dłoń Shannon. - Wszystko będzie w porządku. Mój ojciec jest o wiele milszy od mojej matki. Mój starszy brat sparował się z człowiekiem, a on poparł decyzję Grady’ego. Mojej matce w ogóle to się nie spodobało, ale cóż, nie ma zbyt wielu rzeczy, których ona nie nienawidzi. - Powiedz to jeszcze raz, - wymruczał Rave. – Zabroniono mi spotykania się z ludzkimi kobietami. – Zrobił minę do Von’a. – Dzięki niemu. Szeroki uśmiech Von’a zbladł. - Przestań. Shannon spojrzała na Anton’a. Zawahał się. - Von zakochał się w człowieku, ale to nie wyszło. - Powiedziałem, żebyście przestali, - zażądał Von. – Nie będziemy o tym rozmawiać, nigdy. Ciekawość ukłuła Shannon, ale najwyraźniej nikt nie chciał poruszać tego tematu. To musiała być bolesna sprawa dla Von’a. Miała wrażenie, że ludzka kobieta zraniła go. Nikt nie odzywał się przez resztę drogi do odosobnionego domu, otoczonego drzewami. Dom wyglądał przyjemnie i bardzo normalnie. Shannon nie była pewna co spodziewała się zobaczyć, ale średniej klasy dom w stylu rancza, na pewno tym nie był. Van zatrzymał się i wszyscy wysiedli. Anton mocno ściskał jej dłoń. - Jeśli się przestraszysz, - obniżył głowę, aby spojrzeć jej w oczy, - nie uciekaj ode mnie. Chwyć mnie. Wolę cię trzymać niż ściągać cię z sufitu. – Szeroki uśmiech złagodził jego słowa. – Jest tutaj kilku członków stada. Nie zbyt wielu, ale wyczuwam co najmniej dziesięciu. Nie ma się czego obawiać, kociaku. Jesteś bezpieczna ze mną. Wzdrygnęła się. - Nie puszczaj mnie, tak na wszelki wypadek. Przysięgam, że umrę ze wstydu jeśli moje instynkty sprawią, że zrobię coś upokarzającego przed twoim ojcem. - Coraz lepiej radzisz sobie z ich kontrolowaniem. Nieźle sobie poradziłaś w vanie z nami wszystkimi. - Masz rację! – To podniosło ją na duchu i sprawiło, że poczuła się pewniej, że nie zrobiłaby czegoś, czego miałaby później żałować. Zachichotał. - Może twoja puma zaczyna myśleć, że po części jest wilkołakiem, przystosowując się do mojego zapachu. - Nie sądzę. Gdy ci faceci z dumy weszli do twojego mieszkania po mnie, byłam wystraszona, ale moje instynkty nie odpowiedziały w sposób, w jaki to robią wśród twojego rodzaju. To naprawdę mnie wkurzyło. Chciałam uciec i starałam się, ale nie miałam tych swoich ninja wspinaczkowych umiejętności. Gniew pociemnił jego przystojne rysy. - To musiała być ruja, w której jesteś. Rozpoznała je jako inne pumy. – Warknął ostatnie słowo, poważnie się denerwując. Shannon gapiła się na niego, niepewna o co chodziło, ale zupełnie wpadł we wściekłość, rozjuszony. Wziął kilka głębokich wdechów. - Jestem zazdrosny. – Uspokoił się, przejmując kontrolę nad swym gniewem. – Czuję mojego wilka, czego chce i jak reaguje na różne sprawy, nawet gdy jestem w skórze. To 106

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

sprawia, że zastanawiam się czy kot w tobie wolałby abyś była z jednym z tych dupków, którzy cię porwali. Jesteś zbyt ludzka aby kontrolować te swoje geny pumy, a tylko reagować na cokolwiek, z czym objawią się twoje instynkty. Zrozumienie spłynęło na nią i zbliżyła się do niego, spoglądając w jego oczy. - Jak słusznie zauważyłeś, jestem zbyt ludzka. Nie czuję w sobie kota. Jestem tylko ja z kilkoma zwariowanymi strachami, na które reaguję. Jesteś jedynym mężczyzną, którego pragnę, Anton. Jego ramię przesunęło się wokół jej talii aby przycisnąć ją do siebie i podniósł jej dłoń, ale złożyć pocałunki na jej kłykciach. Uśmiechnął się. - Przykro mi, że muszę to przerwać, - przerwał cicho Von. – Musimy wejść do środka. Czekają. - Wiem. – Anton obniżył jej dłoń. – Chodźmy. Puścił jej talię, odsunął się i chwycił na tyle mocno jej dłoń, że wiedziała, że nawet jeśli spanikowałaby, nie byłaby wstanie wyszarpać się. Szła blisko za nim, gdy wchodzili do przytulnego salonu, a potem poszli na tył domu do drzwi, do których prowadziły schody w dół. Rave i Von trzymali się przed nimi z Braden’em i Brand’em z tyłu. Kanapy i krzesła były zajęte przez grupę mężczyzn, którzy obrócili głowy aby ostrożnie ich obserwować. Strach wystrzelił w Shannon, gdy spoglądała na wilkołaków w skórze, pewna, że wszyscy tym dokładnie byli, a nos świerzbił ją. Chciała się ukryć za Anton’em, gdy ten zatrzymał się przy zejściu ze schodów, ale zmusiła się cofnąć ten impuls i zamiast tego stanęła obok niego. Trzymała uniesiony podbródek, gdy nagle mężczyzna wyszedł z korytarza na tyłach pokoju. Jedno spojrzenie na jego znajome rysy, upewniło ją, że to musiał być ojciec Anton’a, ale nie wyglądał tak staro jak powinien. Nie wyglądał nawet na czterdziestkę. - Tato. – Rave przemówił pierwszy. – Przykro mi, że Mama to zrobiła. Mężczyzna nie wyglądał dobrze. Czarne, kudłate włosy, które opadały na jego ramiona, miały zaniedbany wygląd, a ciemne cienie pod oczami sprawiały, że wyglądał na udręczonego. Skupił się na Shannon, i podczas gdy nie wyczuwała żadnej wrogości, z pewnością nie wyglądał na uszczęśliwionego, że ją widzi. - To ona? – chrypnął szorstko. Anton naprężył się. - Tak. To Shannon Alvers. Jest tylko w jednej czwartej pumą. Nie może się zmienić, Tato. Nie stanowi dla nikogo zagrożenia. - Jestem Elroy Harris. – Zamilkł. – Przewodzę Stadu Harris. Po pierwsze, chciałbym przeprosić za sposób w jaki nasze szczeniaki zaatakowały cię, i wciągnęły do naszego świata. To nie powinno było się wydarzyć. Nie zgadzam się na atakowanie innych zmiennych bez powodu i z pewnością, żadnych samic. Jestem pewien, że zostałaś wychowana słysząc straszne opowieści o naszym rodzaju, ale nie jesteśmy brutalnymi zabójcami. - Dziękuję. Miło pana poznać, panie Harris. – Przemówiła cicho ponad gulą, która utworzyła się w jej gardle. Nigdy nie spodziewałaby się, że ją przeprosi. Jego czarne brwi uniosły się. - Nie nazwałbym tego miłym. Nie byliśmy zbyt przyjaźni w stosunku do ciebie… poza jednym z nas. – Przeniósł swe mroczne spojrzenie na Anton’a. – Wygląda na to, że mój syn jest bardzo tobą zainteresowany. - Tato… - Anton zamilkł. – Wszystko w porządku? Wyglądasz tragicznie. - Moja partnerka jest obecnie zamknięta w celi, w której powiedziano mi, że uwięziła ciebie wcześniej, a zapach człowieka, którego zabiła wciąż unosi się. Naprawdę powiedziała ci, że zaplanowała mnie zabić? - Tak. Przykro mi. Chce się również pozbyć Grady’ego. Obaj byliście na jej liście. Szerokie ramiona Elroy’a opadły. 107

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Mi też jest przykro. Zdrada przez jedną z najbliższych ci osób, jest najtrudniejsza do przyjęcia. Postawiła mnie w beznadziejnej sytuacji, zgadza się? Zaatakowała jedno z naszych dzieci, gdy wykonała ten numer z tobą i zagroziła życiu memu najstarszemu synowi. – Spojrzał na Shannon, a potem znów na Anton’a. – Czy twoja matka wiedziała, że oznaczyłeś ją? Mogę to stąd wyczuć. Musiałeś gryźć głęboko. - Tak. – Anton zawahał się. – Wiedziała i pomyślała, że utrzyma mnie uśpionego na czas gorączki godowej abym zdziczał bez Shannon. - Słyszałem, że zadzwoniła do tych samców z dumy, aby zabrali twoją kobietę. – Jego głos pogłębił się, jego rysy ujawniły gniew, a jego dłonie zacisnęły się po bokach. – Zaprosiła ich także na moje terytorium, aby zabrali to do czego rościłeś swe prawo. Ryzykowała twym życiem i wszystkich naszych synów zmuszając cię do podążenia za swą kobietą. Moja partnerka spiskowała swymi działaniami przeciwko całemu naszemu stadzie. - Przykro mi, Tato. – Von ostrożnie zbliżył się do swego ojca. My też ją kochamy i to boli nas wszystkich. Jest twoją partnerką, chociaż, co sprawia, że to jest trudniej. Zostaliśmy wychowani w przyzwyczajeniu, że jest zdolna czynić bolesne rzeczy, ale to wciąż nasza matka. Chciałbym, abyśmy mogli zabrać twój ból. - Nie możecie, ale doceniam to. Kocham was, moi synowie. – Spotkał się z wzrokiem każdego. – Zwołałem tutaj egzekutorów, aby przedyskutować, to co musi zostać zrobione. Jesteśmy zbyt emocjonalnie zaangażowani aby zachować rozsądne, logiczne osądy gdy chodzi o waszą matkę. - Co zrobimy? – Rave wepchnął palce do kieszeni z przodu jego jeansów. – Zazwyczaj zabijamy każdego kto zdradzi stado tak dotkliwie, ale najwyraźniej to nie wchodzi w grę. Elroy mrugnął aby odegnać łzy. - Nigdy nie mógłbym zabić swej partnerki, pomimo, że właśnie to zaplanowała dla mnie. Chciałbym móc jej wybaczyć, chcę tego, ale naraziła na niebezpieczeństwo was wszystkich. Nie mogę pozwolić jej, aby miała sposobność ponownie to zrobić. Braden pociągnął nosem, jego ręka uniosła się, aby zetrzeć łzy z policzków, i oczyścił gardło. - Możemy wygnać ją z powrotem do jest rodzinnego stada. Dziadek upewniłby się, że nie będzie sprawiać problemów. Zajmie się nią również. Elroy rozejrzał się po mężczyznach siedzących wokół pokoju. Jeden z nich, wysoki blondyn, kiwnął. - To sprawiedliwe. Stado nie sprzeciwi się temu. Najprawdopodobniej nikt nie oczekiwałby od ciebie, abyś zabił swą partnerkę, Alfo. Napięcie na twarzy Elroy’a opadło. - Niech więc tak będzie. Zadzwonię do Douglas’a, poinformuję go co zrobiła jego córka, i powiem mu, że wysyłam ją do niego. Oficjalnie nie jest już moją partnerką, członkiem tego stada, i została wygnana na zawsze, za swe zbrodnie. - Kurwa, - westchnął Rave. – A co z tobą, Tato? Jesteś z nią sparowany a jest gorączka godowa. Nie możesz jej wypuścić, dopóki nie minie. Oszalejesz. Starszy mężczyzna pod sześćdziesiątkę podniósł się z krzesła. - Omówiliśmy to wcześniej, zanim przyjechaliście. Zamierzam umieścić Elroy’a w wywołanej śpiączce, dopóki nie minie gorączka godowa. Ponieważ są sparowani, będzie przechodził poważną depresję i symptomy odejścia od jego partnerki. Bardziej niepokoję się o jego rozpacz po stracie partnerki. To może go zabić. Byli razem przez tak długi czas, że może nie przeżyć tej straty. Będę go monitorował i utrzymywał pod działaniem leków, bezwzględnie więc nie mamy nic do stracenia. Anton zamknął oczy, jego uścisk na Shannon poluźnił się, i spojrzała na niego. Cierpiała z jego powodu, a ilość bólu w jego rysach zasmucała ją. Uścisnęła jego dłoń i

108

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

otworzył oczy, aby napotkać jej zmartwiony wzrok. Posłał jej smutny uśmiech, zanim zerwał kontakt wzrokowy, aby spojrzeć na swego ojca. - Poprowadzę stado podczas twojej nieobecności. Nie chcę abyś martwił się czymkolwiek, poza przetrwaniem tego trudnego czasu. Lepiej ci będzie bez partnerki, która mogłaby skrzywdzić ciebie lub nas. Wszyscy ją kochamy, ale ona nie wie jak oddać nam tę miłość. Elroy odwrócił się, jego podbródek opadł na pierś, a ramiona zatrzęsły się. Rave otoczył go ramieniem i poprowadził w dół korytarza, z dala od widoku. Starszy mężczyzna szybko podążył za oddalającą się parą. Anton obrócił głowę a spojrzeć na braci. - Jest silny i przetrwa. Doktor doskonale się nim zaopiekuje. – Jego głos nabierał szorstkości. – Teraz ja tu dowodzę. Jeśli ktoś chce mnie wyzwać, ogłosić coś, zrobimy to na zewnątrz. Strach przeszył Shannon, gdy zdała sobie sprawę co powiedział. Wiedza, że mógł walczyć z innym wilkołakiem pozostawiła jej uczucia w całkowitym przerażeniu. Nikt wewnątrz pomieszczenia, nie przemówił aby zaprotestować jego oświadczeniu. - Dobrze. – Anton westchnął. – To oficjalne. Jestem tymczasowym alfą. – Zawahał się. – Tymczasowym. To słowo klucz tutaj. Tata przejdzie przez to, i odstąpię mu tytuł ponownie. Musimy pokazać silne dowództwo przed stadem. To konieczne, aby wiedzieli, że wszystko pozostaje takie samo i nie osłabiło nas w żaden sposób. Blondyn oczyścił gardło. - A co z nią, Anton? Bez urazy, ale to spowodowuje poruszenie z niektórymi, ponieważ oznaczyłeś wroga. – Facet przygryzł wargę. – Słyszałem jak mówiłeś, że nie może się zmienić i jest przede wszystkim człowiekiem, ale jako egzekutor, to moja praca aby wskazać wszystkie możliwe problemy. Von wysunął się naprzód. - Jeśli to stanie się punktem spornym z naszym stadem lub zewnętrznymi rywalami, którzy myślą, że jest możliwość przejęcia pozycji alfy tutaj, ja zajmę to miejsce. Już przedyskutowaliśmy ten scenariusz, gdyby doszło do odejścia Taty, które właśnie teraz nastąpiło. W porządku, Kane. Jeden z nas poprowadzi Stado Harris. Wysoce wątpię, aby ktoś chciał wyzwać wszystkich moich braci a właśnie tak musiałoby się stać. – Spotkał spojrzenie Anton’a. – Zadzwoniłem do Grady’iego gdy ty i Shannon przebieraliście się. Jest chętny do walki aby pomóc nam utrzymać stado. Jesteśmy w pełni zjednoczeni. - Nigdy w to nie wątpiłem. – Anton skierował się do blondyna. – Kane, chcę abyś ty i twoi ludzie puścili famę, że wszystkim się zajęto i nie mają powodu wszczynać alarmu. Być może byłoby lepiej gdybyś po prostu powiedział im, że dzierżymy pozycję alfy, podczas gdy nasz ojciec wraca do sił. Upewnij się, żeby wszyscy wiedzieli, że rodzina Harris… - Zamilkł aby spojrzeć na Brand’a. – Jesteś z nami? Brand uśmiechnął się szeroko. - Wiesz, że uwielbiam dobrą walkę. Zawsze kryję twoje tyły. Anton zachichotał. - Wiedziałem to, ale nie chciałem mówić za ciebie. – Ponownie zwrócił się twarzą do Kane’a. – Słyszałeś go. Jeśli są na tyle głupi, aby myśleć, że to dobra pora aby wyzywać na pozycję lidera tego stada, to będzie ostatnia rzecz jaką zrobili. Kane wyszczerzył zęby. - Masz poparcie twoich egzekutorów. – Rzucił spojrzenie na pozostałych mężczyzn. – Mogę mówić w ich imieniu skoro wiedzą, że w przeciwnym razie zabiłbym ich. Kilku z mężczyzn zachichotało. Anton zrobił się poważny.

109

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Nie chcę tego robić podczas gorączki godowej, ale na jakiś czas podwajamy się w zespołach. Nie mamy pojęcia jak te wieści wpłyną na obcych a jest ich mnóstwo w mieście. Nikt nie chodzi nigdzie bez kogoś kryjącego jego plecy. - Cholera, - jęknął Rave, wracając do pokoju. – Tylko na patrolu, tak? - Nie. – Anton pokręcił głową. – Mogą wykorzystać gorączkę czując, że to idealny moment do ataku. Chodzimy w parach cały czas. - Nie, - jęknął Braden. – Wszystko tylko nie to. Rave nagle zaśmiał się. - Coś nie tak, Braden? Boisz się mieć wokół świadków, którzy zobaczą jak mało znasz się na samicach? Ja będę z tobą w parze. Będę bardziej niż szczęśliwy, dając ci rady, gdy będziesz robił coś nie tak. Shannon pociągnęła Anton’a za rękę. Spojrzał w dół na nią. - Czy to oznacza to, co myślę? Ja …- Jej policzki zapłonęły a jej głos obniżył się. – Nie będę uprawiać seksu z kimś innym z nami w pokoju. Nie mogę. Przyciągnął ją do swego boku i zaśmiał się. - Nie w tym samym pokoju, ale będą na tyle blisko, że będziemy mogli uważać na siebie jeśli ktoś pojawi się aby zaatakować. - Możecie zostać w moim domu, - zaoferował Von. – Mam wystarczająco dużo sypialni i mam piekielnie dobry system alarmowy. Sparowałem się z Debbie na czas gorączki godowej i wiesz, że ona nie będzie robiła problemów z pochodzeniem Shannon. Kane zachichotał. - Debbie, co? To odważne. Von wzruszył ramionami. - Nie mam żadnego interesu w sparowaniu jej i wszyscy wiemy, że jest już ustawiona na sparowanie z kimś innym. Lubię ją. Jest zabawna i łatwo się z nią dogadać. - Wiesz, że Parker nie będzie zadowolony z tego powodu. - W takim razie nie powinien był uciekać. Spędza gorączkę z kimś innym odkąd nie jest z nią. Debbie jest moją przyjaciółką, i jeśli nie będzie się nią opiekował, ja to zrobię. Jest zbyt bezbronna w tym momencie aby zaufać innemu samcowi by nie wykorzystał gorączki do sparowania jej. Ze mną jest bezpieczna. Rozbawienie Kane’a zniknęło. - To prawda. Jest zbyt słodka i atrakcyjna. Znam tuzin samców, którzy spróbowaliby uwieść ją dla sparowania i nie chciałbym widzieć ich umierających gdy Parker, załapie o co chodzi. Zabiłby każdego mężczyznę, który rościł do nie prawo. Shannon spojrzała na Antona, aby jej to wyjaśnił. Westchnął. - Polubisz Debbie. Jest mieszańcem. Niektóre wilkołaki są starej szkoły i wierzą, że parowanie się z mieszańcami zanieczyszcza stado. Rodzina Parker’a przekonała go, że sparowanie z nią zrujnowałoby ich cenne pochodzenie i kretyn wyjechał aby uniknąć uczuć do niej. Rave oczyścił gardło. - Nie chcę przeszkadzać, ale zaczynam cierpień z powodu gorączki. Czuję się agresywny jak diabli i mam kobietę, która czeka na mnie. Ustalmy partnerów i przydzielmy grafik. W ciągu kolejnej pół godziny, jeśli nie przelecę kogoś, będzie walka. Kane zaśmiał się. - Przejdźmy w takim razie do interesów. Nie przelecę cię, stary. - Ty byłbyś suką, nie ja. – Rave mrugnął. – I jesteś totalnie nie w moim typie.

110

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Rozdział XVI Anton obserwował Shannon, która przyglądała się pokojowi gościnnemu jego brata, i zabrało mu wszystkie siły, aby nie rzucić się na nią, przygwoździć do łóżka i zedrzeć z niej ciuchy. Jego penis drgał boleśnie, uwięziony w spodniach, spragniony zatopienia się w jej gorącym, wąskim ciele. Powstrzymał się od warknięcia. - Nie pachniesz już silną potrzebą. Spoglądała przez okno na widok lasu, zwrócona plecami do niego. - Zdaje się, że hormony, które mi podali nie spowodują żadnych długotrwałych efektów na mnie. Prawdopodobnie nigdy więcej nie wejdę tak silnie w ruję. – Obróciła się do niego i uśmiechnęła. – Czy to nie cudowania wiadomość? Znów jestem prawie normalna. Wciąż pragnę i jestem podniecona, ale teraz to nie jest bezmyślna potrzeba. Czy byłbym draniem, gdybym się nie zgodził? Pragnę cię gorącej. Oddałbym wszystko aby mieć cię płonącą pod sobą, drapiącą mnie, i nie zdolną do zaspokojenia. Zatrzymał te myśli dla siebie. - Potrzebuję cię. Jej wzrok opadł na jego krocze i otwarła szeroko oczy. - Jesteś teraz w gorączce. Jak mogłam tego wcześniej nie zauważyć? Jesteś twardy jak skała. - Taa. – Musiał trzymać na uwięzi swą bestię gdy ta próbowała wyrwać się do przodu. Wilk w nim zawodził za Shannon. Pot wystąpił na całym jego ciele i zaczął ciężko oddychać. Obawiał się, że mógł ją wystraszyć. – Tracę kontrolę. – Skrzywił się na szorstki ton jego głosu. Sięgnęła do swej koszulki. - Mamy prezerwatywy? Powinniśmy ich użyć na wypadek gdybyś znów nie mógł powstrzymać się przed ugryzieniem mnie. Podjęliśmy spore ryzyko w ciągu ostatnich kilki godzin. Wspomnienie czucia jej bez nich, sprawiało, że chciał skłamać. Nic wcześniej nie było tak przyjemne jak jego nagi fiut ujeżdżający jej gorącą, gładką cipkę, gdy ta zaciskała się wokół niego. Zawsze nosił zabezpieczenie podczas gorączki, nigdy nie ufał kobiecie, że nie spróbuje skusić go aby sparował ją, gdy jego osłony były obniżone, ale Shannon nie była jakąś tam kobietą. Chciał ją zatrzymać. Pragnął rozlać swe nasienie głęboko w niej jednocześnie gryząc jej ciało aby związać ich razem na zawsze. - Są w nocnym stoliku. Von zawsze trzyma je we wszystkich pokojach gościnnych. Przyjmuje wilki spoza miasta, gdy Tata ich zaprasza. Zdjęła koszulkę, rzuciła ją na krzesło w rogu a jego pięści zacisnęły się na widok jej gładkich, bladych piersi. Jej sutki zareagowały prawdopodobnie na chłód w pokoju, zamiast z potrzeby go, w takim stopniu jak on pragnął jej. Obserwował jak otwierała szufladę, wyjęła pudełko i położyła je na stoliku. Wolno obróciła się do niego odsłaniając każdy cal swego ciała i powodując, że się ślinił. Przełknął szybko, domyślając się, że nie uznałaby tego za seksowne. Jego kły wydłużyły się w jego ustach naciskając wewnątrz na jego dolną wargę. Shannon zawahała się patrząc na niego z taką niewinnością, że naprawdę czuł się jak drań, gdy wszystko czego pragnął to przechylić ją i pieprzyć dopóki nie ugną się pod nim kolana. Warkot eksplodował. Jej oczy rozwarły się szeroko i oblizała wargi. To przypomniało mu jak wcześniej klęczała przed nim. To było zaskakujące gdy zaoferowała, że zajmie się jego potrzebami, i pomimo braku jej doświadczenia, to było najlepsze obciąganie w jego życiu, pomimo, że przerwał jej. Wspomnienie jej ust otaczających go, jej języka drażniącego jego fiuta, przekroczyło miarę.

111

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

Sięgnął w dół i rozdarł swe spodnie. Materiał rozerwał się. Zdołał zadrasnąć swe udo pazurem, zdając sobie sprawę, że jego paznokcie rosły tak samo jak jego penis i kły. Zamknął oczy próbując uspokoić się i zwalczyć potrzebę zaatakowania jej. - Anton? – Podeszła bliżej. – Wszystko w porządku? Oczyścił gardło. - Zbyt długo czekałem. Po prostu odsuń się. Nie chcę cię skrzywdzić. Boję się, że mogę wziąć cię za szybko lub brutalnie. Usłyszał jak materac ugiął się gdy weszła na łóżko i otworzył oczy. Shannon spotkała jego wzrok i naprawdę doprowadziła go do szaleństwa gdy wdrapała się na środek łóżka. Jej ręce uniosły się aby chwycić obiema dłońmi za drążki wezgłowia, jej plecy wygięły się w łuk prześladując go tymi słodkimi piersiami, które pragnął ssać pieprząc ją. Uniosła nogi i rozchyliła jej. Zapach rozgrzanej, podnieconej kobiety uderzył w niego jak gdyby został walnięty drewnianą pałką. Jego wzrok pognał do jej cipki, i ujrzał lśniące fałdki kobiety, która pragnęła go. Uderzył w łóżko zanim zdał sobie sprawę, że się poruszył. Utrzymaj skórę, wrzasnął cicho gdy jego wilk pchnął na niego z wnętrza, pragnąc wziąć ją tak samo jak on. Przykucnął na rękach i nogach z twarzą nad jej rozchylonymi udami. Czuł się rozdarty pomiędzy pragnieniem schowania tam twarzy lub fiuta, który domagał się uwolnienia. Spojrzał w górę aby napotkać jej oczy i ujrzał w nich zaufanie. Nie pokazała po sobie żadnego znaku strachu, chociaż wiedział, że najprawdopodobniej wyglądał całkiem przerażająco. To uspokoiło go na tyle, że mógł podjąć właściwą decyzję. Nie była gotowa, aby przyjąć go w pełnej gorączce. Jego głowa obniżyła się, jej zapach sprawił, że zaskomlał, i nie mógł powstrzymać ślinienia się. Nie mogłaby tego zobaczyć, ale z pewnością mogłaby poczuć. Jego dłoń uniosła się, zatrzymał się, przerażony swymi pazurami odstającymi cal od jego opuszków. Nie mógł dotknąć jej delikatnej skóry inaczej rozdarłby ją. Spojrzał na nią, niezdolny by mówić. Kolejny skowyt wydobył się z niego. Poznał piekło. Prędzej umarłby niż skrzywdził Shannon, ale nie przetrwałby jeśli wkrótce jej nie przeleci. Shannon oddychała głęboko aby pozostać spokojną pomimo wiedzy jak blisko Anton był utraty kontroli. Nie chciała zwracać uwagi jak gładkie, czarne włosy miał teraz po bokach swej twarzy, jak gdyby zapuszczał bokobrody. Kolor jego oczu również zmienił się w czarne jak smoła, ale poza tym, wyglądał ludzko. Wtedy ujrzała jak wpatrywał się w swą dłoń spojrzeniem pełnym frustracji, która graniczyła z przerażeniem. Podążyła za jego wzrokiem i ujrzała problem. Puściła się wezgłowia i szerzej rozchylił uda. Wahała się tylko sekundę, zanim sięgnęła w dół, aby rozdzielić swe fałdki by w pełni wystawić dla niego swą cipkę. - Czy tego właśnie pragniesz? Warknął – ten dźwięk bardziej podniecił ją niż wystraszył. Znów wydał cichy, zbolały dźwięk, i oderwał wzrok od niej by obniżyć go na jej płeć. Jego kły pokazały się, ale ostrożnie przycisnął swe usta do niej. Jego język drażnił jej łechtaczkę i zamknęła oczy, gdy pożądanie wystrzeliło w jej ciele gdy wykonał jedno długie liźnięcie, które sprawiło, że jęknęła. Znieruchomiał i zrobił to ponownie. Jego język poruszał się szybciej, wściekle chłepcząc ją, napierając na nią bardziej gdy trącał ją jak gdyby nie mógł dostać się wystarczająco blisko. To zwiększało jej namiętność aż zabrała dłoń ze swej cipki aby zacisnąć pięść na jego włosach. Musiała pociągnąć go brutalnie aby uwolnić się od niego. Jego głowa szarpnęła się i warknął na nią, jego niezadowolenie było wyraźnie widoczne. - Pieprz mnie, - zażądała. – Chcę cię teraz, z nami obojgiem pragnącymi dojść. Nie ważne jeśli będziesz brutalny. Chcę abyś był. Uniósł się, gniew schodził z jego rysów, a ona nie wzięła do siebie tego, że go wkurzyła. Rozumiała teraz gorączkę godową, gdy sama mogła doświadczyć tego cierpienia. 112

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

To była bezmyślna potrzeba – drapiąca, bolesna, skręcająca wnętrzności obsesja na punkcie seksu, która nie pozostawiała zbyt wiele do myślenia. Nie dotknął jej rękoma gdy wspinał się aby zwisnąć nad nią. Jego intensywny wzrok zespolił się z jej i nie starła się go pocałować. Jego kły prawdopodobnie uniemożliwiały zrobienie tego bez bólu. Jej dłoń obniżyła się i nie musiała odrywać od niego wzroku aby odnaleźć jego fiuta. Jej palce zacisnęły się wokół gorącego, niesamowicie grubego samca. Jego oczy zwęziły się, jęknął i odchylił głowę do tyłu. Jego ciało drgało o cale nad jej. Uniosła swe nogi aby umieścić jedną piętę na jego tyłku, a drugą podeprzeć się na łóżku, i wmanewrowała swe ciało pod jego aby naprowadzić czubek jego fiuta na wejście do jej cipki. Nie ruszał się, jego całe ciało zesztywniało, i wiedziała, że pozwolił jej przejąć kontrolę. Dowiedziała się również jak wiele wewnętrznej siły posiadał aby zwalczyć impuls wzięcia jej. Usłyszała rozdzieranie materiału i szarpnęła głowę w tę stronę. Jego dłonie zacisnęły się w pięści na pościeli, pazurami pociął na strzępy materiał. - Anton? Weź mnie. Nie skrzywdzisz mnie. Odmówił spojrzenia na nią, więc uniosła biodra, naprowadziła się na idealną pozycję i szturchnęła jego penisa delikatnie, aby skusić go do wejścia w nią. - Pieprz mnie. – Uwolniła jego penisa i chwyciła jego tyłek by zaryć w nim paznokciami. Anton obniżył twarz, ich spojrzenia stopiły się, i wolno opadł na nią. Pot skroplił jego czoło i górną wargę, gdy zatopił się wolno w jej cipce. Wtedy przypomniała sobie, że nie wzięli prezerwatywy, ale nie chciała się zatrzymywać. Jęknęła gdy ścianki jej pochwy rozciągnęły się niemalże do bólu gdy wchodził w nią. Jego fiut zdawał się większy, grubszy i definitywnie twardszy niż wcześniej. Gorętszy też. Nie odniosła się do tego odkąd zastanawiała się, czy mogliby podpalić łóżko. Płonęła dla niego. Jej biodra bryknęły. To złamało jego kontrolę. Jego biodra uderzyły w jej rozchylone uda, zanurzyły się głęboko w jej cipce po same jądra i krzyknęła. - Tak. Ledwie miała czas aby nabrać powietrza zanim opadł na nią całkowicie, przygniatając ją pod nim szczelnie do łóżka, a jego biodra zaczęły młócić szybko i wściekle w nią. Zacisnęła oczy, przylgnęła do niego, i pozwoliła ekstazie niepohamowanego, seksownego Anton’a pieprzyć ją z desperacją zrodzoną z czystej żądzy. Nie przejmowała się, że wezgłowie uderzało głośno w ścianę, to walenie nie miało było niczym w porównaniu z jej pędzącym sercem, nierównym oddechem czy czystą rozkoszą, którą on jej sprawiał. Utrzymywał wściekłe tempo głębokich pchnięć, o mało nie wysuwając się z niej całkowicie, tylko po to by ponownie w nią wjechać. Czułe zakończenia nerwowe zdawały się przejąć kontrolę nad całym jej ciałem aż zmysły przeciążyły się z przyjemności o mało nie stając się zbyt potężne. Jej ciało trzęsło się, ściany jej pochwy zacisnęły się wokół Anton’a, i zaczęła przeżywać orgazm. Silny orgazm przetoczył się przez jej ciało. Przyglądała się Anton’owi z czystą miłością. Anton zawył z własnego uwolnienia gdy odrzucił do tyłu głowę. Jego biodra zawładnęły nią i dygotały o nią wściekle. Nagle pochylił głowę dopóki ich nosy o mało nie stykały się. Jego czarny wzrok był tak intensywny, że czuła jakby mogła czytać mu w umyśle. Otworzył usta, ukazując ostre kły. Jego uwaga przeniosła się z jej oczu gdzieś niżej i po prawej stronie jej szczęki. Wiedziała co zamierzał zrobić. Rzucił się do jej ramienia i puściła go aby złapać go za włosy, gdy zęby chwyciły jej skórę. - Nie! – wrzasnęła. – Nie rób tego! – Jej druga ręka uniosła się, aby chwycić kolejną garść jego włosów. Ciało Anton’a wciąż się szarpało i mogła poczuć ciepłe strumienie jego nasienia wypełniające ją. Mięśnie jej pochwy wspomagały go w następstwie jej orgazmu dojąc go w 113

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

powstrząsowych spazmach. Chociaż jego zęby nie ugryzły jej, tylko trzymały ją wystarczająco mocno w uścisku, że czubki jego kłów wbijały się na tyle, aby uświadomić jej jak blisko był do nakłucia skóry. Szarpnęła go. - Nie rób tego. Puść, kochanie. Nie gryź mnie. Jego szczęka rozluźniła się, napięcie zelżało, i nagle odwrócił swą twarz. Sapnął a potem pchnął twarz w pościel obok jej skóry. Jęknął i poczuła więcej jego nasienia wypełniającego ją. Wyglądało na to, że wciąż dochodził i puściła jego włosy aby otoczyć go ramionami. Jej ręce pieściły górną część jego pleców, jej nogi mocniej zacisnęły się wokół jego bioder, by go przytulić, i w końcu ich ciała zdały się rozluźnić. Leżeli tam, dopóki ich oddechy nie powróciły do normalności. Anton pozwolił jej ukoić go i po prostu cieszyła się dotykaniem go. Wiedziała, że nigdy nie zmęczyłaby się badaniem jego ciała swymi palcami. Mogła poczuć jego fiuta, wciąż w niej sztywnego, ale ostrzegł ją, że to jest efekt uboczny gorączki godowej. Pozostał pobudzony, gotowy do seksu, a ona cicho obiecała, że da mu tyle ile będzie od niej pragnął. To sprawiłoby jej przyjemność. - W porządku? – Wypowiedział przytłumione słowa. - Świetnie. Chcesz następną rundę? Jego ciało spięło się, ale potem znów rozluźniło. Wziął głęboki wdech i odepchnął się na tyle aby spojrzeć w dół na nią. Przyglądał się jej oczom, a ona ujrzała w nich coś, czego nie mogła zrozumieć. Smutek. - Przepraszam. - Za co? Nie sprawiłeś mi bólu, Anton. To było cudowne. Nie będę spała, przez resztę gorączki godowej z tobą. Chcesz mnie znów? - Zawsze cię chcę, chociaż gorączka opada trochę pomiędzy rundami seksu. Jego oczy zmieniały się gdy obserwowała – czerń ustąpiła aby ukazać znów piękny brąz. Słabe owłosienie na jego policzkach zniknęło a jego kły wsunęły się do perfekcyjnie prostego rzędu białych, normalnie wyglądających zębów. Zadziwiało ją jak mógł to zrobić, i musiała przyznać, że to było imponujące. - O mało nie sparowałem cię. - Wiem. Nie chciałam abyś zrobił coś, czego miałbyś później żałować. – Próbowała ukryć swoje rozczarowanie. – Wierz mi. Nigdy nie zapomnę jak straciłam głowę, gdy byłam wypełniona hormonami. Mam nadzieję, że nie sprawiłam ci bólu, gdy pociągnęła za twoje włosy? - Nie sprawiłaś. Musiałaś mnie powstrzymać. Nie będę tego żałować. Mówiłem ci, że musimy porozmawiać. O tym właśnie chciałem porozmawiać. – Zawahał się. – Czy znienawidziłabyś mnie gdybym cię ugryzł? - Nie. Nigdy. – Jej serce zaczęło uderzać szybciej. – Co chcesz mi powiedzieć? - Nie chcę cię stracić, Shannon. Gdy gorączka godowa minie, nie chcę abyś odeszła. Jestem wilkołakiem, i zdaję sobie sprawę, że będziemy musieli zmierzyć się z kupą gówna skoro moje stado nie będzie zadowolone, że częściowa puma, żyje ze mną, ale mam to gdzieś. Rozważyłabyś zostanie ze mną? Łzy wypełniły jej oczy, momentalnie oślepiając ją, i musiała powstrzymywać je. Anton przeklął cicho. - Przepraszam. Powinienem siedzieć cicho. To zbyt wcześnie. Czy przynajmniej dałabyś nam szansę? Będziemy mieć czas, aby lepiej się poznać, zanim wyjdę z gorączki. Wszystko o co cię proszę, to abyś miała otwarty umysł, i być może, mogłabyś przejść do porządku nad tym czym jestem i troszczyć się o mnie w sposób, w jaki ja to robię w stosunku do ciebie. - Nie muszę tego robić. Skrzywił się. 114

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Okej. – Jego wzrok błądził wszędzie poza jej twarzą. – Użyjemy prezerwatyw. Założę kaganiec jeśli będzie trzeba, aby powstrzymać mnie przed ugryzieniem cię. Chcę abyś została moją partnerką, ale nigdy bym cię do tego nie zmusił. - Anton? - W porządku. Jesteś człowiekiem. Potrzebujesz więcej czasu. – W końcu spotkał jej wzrok. – Nie jestem szalony czy obłąkany. Po prostu wiem, że chcę być z tobą, kocham cię, chciałbym spędzić resztę mego życia jako twój partner. Chcę być szczery, więc wiesz na czym stoimy. – Zamilkł. – Mam nadzieję, że zakochasz się we mnie. Teraz zamierzam cię ostrzec …- Uśmiech wygiął jego wargi. – Nie zamierzam grać czysto. Zrobię wszystko aby przekonać cię, że jestem twoim idealnym partnerem. Więcej łez spłynęło, ale nie starała się ich więcej powstrzymywać. - Powstrzymałam cię przed ugryzieniem mnie tylko dlatego, ponieważ myślałam, że mogłeś stracić kontrolę. Nie musisz mnie do niczego przekonywać. Kocham cię. Otworzył szeroko oczy. - Myślisz, że pozwalam każdemu facetowi zaciągnąć się do łóżka? – Uśmiechnęła się szeroko. – Kocham cię, Anton. Nie chcę cię opuszczać. Nigdy nie chcę tracić tego co mamy. – Przekrzywiła głowę na bok i umieściła swe ciało na tyle aby podnieść jedno ramię i zaoferować mu je. – Jestem twoja do wzięcia, jeśli mnie chcesz. Jego seksowne oczy pociemniały. - Pragnę cię, kociaku. Pierś Shannon zaczęła wibrować i zaczęła mruczeć bez jego dłoni głaszczących jej ciało. Jej oczy rozwarły się szeroko z zaskoczenia, a Anton uśmiechnął się szeroko. - Wygląda na to, że możesz mieć trochę więcej z kota niż wiedziałaś. Uznaję to za tak, również od niego. - To takie zawstydzające, - jęknęła, oczyściła gardło, i mruczenie ustąpiło. – Wydobyłeś ze mnie tak wiele tego, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłam. - Poradzimy sobie z tym. – Zachichotał. – Mamy czas. Mnóstwo czasu. – Wyciągnął z niej swego fiuta. Jęknął. – Nigdy nie podoba mi się rozdzielania nas. - Więc dlaczego wstajesz? Usiadła na piętach. - Przewróć się na plecy. To jest łatwiejsze na pieska. – Zachichotał ze swego dowcipu. – Poza tym, już zdążyłem cię przestraszyć. Chciałbym zrobić to w minimalnym stopniu, gdy będę cię parował. Ugryzę w miejscu, w którym już to zrobiłem. Zaskoczenie sprawiło, że znieruchomiała. - Chcesz sparować mnie teraz? Wszystkie ślady humoru zniknęły z jego rysów. - Tak. Chcesz zaczekać? - Nie. – Przewróciła się i uniosła na rękach i kolanach, odrzuciła włosy, i uśmiechnęła się do niego ponad swym ramieniem. Pokręciła tyłkiem. – Zrób to. Uniósł się na kolana. - Kocham się, Shannon. Będę chronił cię swym życiem, uczynię najwyższym priorytetem abyś zawsze była szczęśliwa, i przyrzekam swą dozgonną miłość do ciebie. Jego słowa wzruszyły ją tak bardzo, że walczyła ze łzami. - Również obiecuję zawsze cię kochać. Umrę dla ciebie tak samo, i zrobię wszystko abyś był szczęśliwy. Jego kły wysunęły się gdy obserwowała jak rozsuwał jej uda, trącając jej delikatnie swym kolanem. - Jesteś w większości człowiekiem, i wiem jak ludzie postrzegają fundamentalne zobowiązania. Wyjdziesz za mnie? Zaśmiała się. 115

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Mam zamiar pozwolić ci się ugryźć. Jak można to porównywać ze ślubem? Oczywiście, że tak, ale to ma być coś małego i zabawnego. Nic dużego ani drastycznego, okej? Domyślam się, że zmierzymy się z wystarczającym stresem gdy twoje stado dowie się, że sparowałeś mnie. Zachichotał. - Dobrze. – Jego wzrok opadł na jej zaokrąglony tyłek. – Jesteś taka gorąca. Nie masz pojęcia co ze mną robisz. Skręciła się trochę aby spojrzeć na jego sztywnego fiuta i uśmiechnęła się szeroko. - Widzę i wiem. Robisz to samo mi. – Zakręciła tyłkiem. – Uczyń mnie szczęśliwą. Anton ustawił nogi po jej zewnętrznej stronie i szturchnął jej wilgotne fałdki swym fiutem. Wszedł w nią wolno, przyjemność błyskawicznie objęła ją na uczucie rozciągania przez niego ścianek jej pochwy, aż wszedł w nią głęboko i jęknęła. Nie poruszył się gdy znalazł się w tej pozycji. Jego głos zrobił się szorstki. - Kocham cię, kociaku. - Ja ciebie też kocham, wilku. Zaśmiał się, owinął swym ciałem jej, i uwięził ją pod sobą. - Postaram się nie sprawić ci bólu gdy ugryzę. Po prostu nie ruszaj się, gdy to zrobię. Nie chcę rozszarpać ci skóry bardziej niż muszę. Muszę być w tobie aby scementować nasz związek. Chcę aby silna więź uformowała się między nami. Spotkała jego wzrok. - Ja również tego chcę. Nie skrzywdzisz mnie. Ufam ci. Utrzymywał jej wzrok, gdy zaczął wolno się ruszać, pchając w nią i na zewnętrz. Chwyciła pościel aby podeprzeć swe ciała i pchnęła do tyłu na spotkanie jego bioder. Ekstaza wypełniała ją z każdym ruchem. Pożądanie płonęło goręcej i jaśniej gdy poruszali się naprzeciw siebie wykonując gorączkowe ruchy. Ramię Anton’a otoczyło ją w talii aby zablokować ją naprzeciw siebie i uderzał w nią mocniej i szybciej. Shannon musiała odwrócić wzrok, jej głowa obniżyła się i krzyknęła gdy orgazm uderzył w nią. Anton warknął i spróbowała nie napinać się gdy ostre kły przebiły jej skórę. Krzyknęła ponownie, ból nie mógł się równać z drugim orgazmem, które jego ugryzienie wysłało przez jej ciało. Jęknął, jego ciało szarpało się w niej, gdy zaczął dochodzić, i mogła poczuć jak wypełniał ją swym gorącym uwolnieniem. To zdawało się trwać wiecznie. Jego usta ssały jej ramię, jego ciepły język na jego krzywiźnie gdy trzymał je w swych ustach podczas małych powstrząsów intensywnego seksu, który właśnie dzielili. W końcu uwolnił ją od swych ust. Jego język oblizywał ślad po ugryzieniu i zachichotała. - To tak jakby łaskocze. Znieruchomiał. - Jestem twój teraz, a ty moja. Jesteśmy parą. Obróciła głowę aż ich spojrzenia spotkały się. - Kocham cię. - Ja również cię kocham.

Epilog Trzy tygodnie później Shannon zaśmiała się i zanurkowała pod ramieniem Anton’a gdy ten rzucił się na nią. - Chybiłeś. Uśmiechnął się szeroko. 116

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Na więcej sposobów niż jeden. Nie mogłem przestać o tobie myśleć, gdy odwiedzałem tatę. Ostatnie dwie godziny zdawały się jak gdyby tydzień minął. Pragnę cię. Zatrzymała się przy ich nowym łóżku i uśmiechnęła szeroko do niego. - Chodź i złap mnie w takim razie. – Uniosła brzeg swej spódnicy aby pokazać mu swe nagie uda. – Chcesz zgadywać, czego na sobie nie mam? Jego seksowny wzrok obniżył się. - Chcesz zgadywać gdzie zamierzam schować twarz aby się o tym przekonać? Uniosła o cal wyżej spódnicę aby pokazać więcej uda. - Jak twój ojciec? - Nabiera sił. – Zdjął koszulkę przez głowę. – Nasz lekarz zapewnia nas, że przejdzie przez to. Powinien być zdolny przejąć ponownie stado za mniej niż miesiąc. - A twoja matka? - Mój dziadek ją ma. Upewni się, że nie będzie sprawiać więcej problemów. – Schylił się aby zdjąć buty. – Koniec gadania. – Otworzył zapięcie swych spodni. – Wypełniłem swój obowiązek wobec rodziny na dziś. Teraz chodzi tylko o nas. - Podoba mi się to. – Oblizała wargi. – Uwielbiam gdy patrzysz na mnie w ten sposób. Pchnął jeansy w dół swych ud i czysta żądza chwyciła Shannon widząc go całkowicie obnażonego. Anton musiał być najseksowniejszym samcem, jaki kiedykolwiek chodził po ziemi, i był jej partnerem. - Zamierzam kochać cię piekielnie dużo. Cofała się aż jej nogi dotknęły krawędzi ich nowego łóżka. - Brzmi nieźle. Podszedł w jej kierunku i zatrzymał się dosłownie o kilka cali. Zaskoczył ją gdy nagle opadł na kolana i chwycił jej nogę. Podniósł ją, ostrożnie aby nie straciła równowagi i przerzucił jej kolano nad swym szerokim ramieniem. Jego wzrok obniżył się do jej cipki, naprzeciw jego twarzy. Cichy warkot zadudnił z jego gardła. - Nie masz majteczek, kociaku? – Chwycił jej spódnicę, podnosząc ją wyżej, i pochylił się. – I jesteś mokra. Czy wspominałem już jak kocham twój zapach i smak? Jestem uzależniony od ciebie. Shannon chwyciła jeden ze słupków łóżka, a drugą ręką przytrzymała spódnicę, aby mu nie przeszkadzała. - To takie przyjemne. Lizał ją, a w jej piersi zaczęło wibrować z rozkoszy, tworzonej przez jego usta. Mruczenia wydobywające się z niej były czymś do czego zdążyła już przywyknąć. Doświadczała tego jedynie gdy Anton kochał się z nią lub pieścił ją po seksie. To zdawało się podniecać go bardziej, więc dała sobie spokój z próbą oparcia się tej potrzebie gdy uderzała. Nagle przestał podrażniać jej łechtaczkę i spotkała jego wzrok gdy uśmiechnął się szeroko do niej. - No co? - Jesteś moją idealną2 partnerką. – Naśladował dźwięk, który robiła gdy to powiedział. Zaśmiała się. - Zdaje się, że jestem. Ty jesteś superrrr partnerem, - wymruczała do niego. Nagle uniósł się, chichocząc. Noga przerzucona przez jego ramię sprawiła, że upadła na łóżko, gdy Anton położył się na niej. - Jesteśmy piekielną parą, zgadza się? Jej ręce pieściły jego twarz. - Jesteśmy idealni. Zaśmiał się ponownie. 2

W oryginale: purrfect 117

ibizarre

Laurann Dohner – Mating Heat 02 – His Purrfect Mate

- Gotowa do mruczenia, kociaku? – Trącił ją swym fiutem. - Gotowy zawyć dla mnie, kochanie? Jego usta opadły na jej. Shannon owinęła nogi wokół jego talii, wsunęła palce w jego jedwabiste włosy i pocałowała go głęboko. Uznała to za tak.

118

ibizarre