Emmet Brown

Imię i inne elementy metryczki Dr. Emmet „Dan” Brown. Naukowiec na usługach rządu Brabancji. Krzepki czterdziestolatek Charakter i/lub motywacje „W ręku mam różę i uszy za duże, a w sercu Moniuszko mi gra” “Stałem się śmiercią; niszczycielem światów. ” Największy umysł epoki, w każdym razie największy umysł Paflagonii. A właściwie największy umysł Brabancji. Zresztą, kto by się przejmował polityką. Co prawda wojna to grubsza sprawa. Emmet darzy ideę republiki sporym sentymentem, a skostniała Krymtataria i Paflagonia to kiepskie miejsce do rozwinięcia skrzydeł dla prawdziwego, nowoczesnego naukowca. Wolałby, żeby jego odkrycia nie były wykorzystywane do zabijania, ale cóż, czasem inaczej się nie da. Brabancja jest czymś, czego warto bronić: dać temu krajowi parę lat pokoju, a rozwinie się tak, że pozostałe będą mogły co najwyżej na żebry przychodzić. Brown jest zamkniętym w sobie geniuszem, nieufnie odnoszącym się do ludzi, a w szczególności do Amerykanów, którzy przyjechali tu robić jakieś eksperymenty. A przecież granica została zamknięta, a cudzoziemcy deportowani lub aresztowani. A ta parka została i węszy… Nawet obywatelstwo przyjęli. Oficjalnie zajmują się botaniką, ale jakoś zamiast włóczyć się po okolicy i rośliny zbierać, glównie w forcie siedzą. Brown nawet próbował na początku ich zagadywać, w końcu sam niedawno zajął się ogrodnictwem, ale zbyli go niczym. Co to za naukowcy, co o swoich badaniach nie rozmawiają? Magii Emmet starannie unika. Kiedyś, jako zupełny szczeniak, próbował swoich sił w tej dziedzinie. Efekt był co najmniej śliski: zaklął broszę - prezent dla ciotki; w parę dni po jej otrzymaniu staruszkę znaleziono martwą w jej własnym domu. Z broszą w ręku. Jakoś go to zraziło do magii: co to za nauka, w której efekty są nieprzewidywalne? W zamyśle brosza miała dzięki zaklęciu być niepodatna na uszkodzenia, a tu masz... Sytuacja społeczno-życiowa Dr. Brown pewnego dnia odkrył zasadę, pozwalającą naruszyć granice kontinuum czasoprzestrzennego. Niestety na planach kondensatora przepływowego natychmiast położyło łapę wojsko, wcielając Browna od razu do służby. Do prac nad Wunderwaffe przydzielono mu placówkę na uboczu i zdolnego młodego oficera z pojazdem. Oficera rzecz jasna nie wtajemniczono w szczegóły projektu. Tylko żadnemu z zakutych trepowych łbów nie przyszło do głowy że ciężko będzie rozpędzić czołg do 88 mil na godzinę... Prace rozpoczęły się niedawno. Od razu na samym początku udało się unieruchomić czołg, pozbawiając go smarowania - stary olej trzeba było spuścić, a potem się okazało, że nowy wsiąkł. Dosłownie. Co gorsze, stary olej też diabli wzięli. Myszy mu się w warsztacie zalęgły czy jak? Ale tym niech się Gruberri martwi. Brown zamiast poświęcić się badaniom kontinuum, musi przypomnieć sobie z zasad rządzących silnikami spalinowymi znacznie więcej niż by chciał. Lub z zasad dotyczących ciążenia. Lub z zasad dotyczących poganiania koni... Cele - rozpędzić mały czołg do 88 mil na godzinę. - znaleźć czynnik, od którego zależy rozrost kwiatów.

Questy “Katalizator” - Jako że główne zadanie utknęło w martwym punkcie, a na rzeczowe pisma sztab nie odpowiada inaczej niż „Proszę się nie zniechęcać, wierzymy w Pana”, Emmet poświęcił się uprawie kwiatów. Dziwne jest tylko to, że czasem w ciągu praktycznie jednej nocy sadzonki potrafią rozrosnąć się do krzaków obsypanych kwieciem i zdaje się nie rządzić tym żadna reguła. Warto by było to zbadać. “Posucha” - Z warsztatu zginął świeży olej do czołgu. W sumie i tak projekt leży, ale jedno nie daje Emmetowi spokoju: puszka była uszkodzona, więc olej mógł wyciec. Ale w takim razie czemu nie było kałuży? Trochę za dużo go było, żeby tak po prostu wsiąkł w podłogę bez śladu. Poza tym stary olej też zniknął... Stan posiadania i znane „specjalne” informacje Róża z ogródka. Codziennie nowa. Plany najróżniejszych projektów na różnych etapach zaawansowania Narzędzia w ilości dowolnej koszyk na kwiaty Ojciec chrzestny postaci: Paszczak; Leonardo da Vinci