janusz a. zajdel - 869113325

Książka pobrana ze strony http://www.ksiazki4u.prv.pl lub http://www.ksiazki.cvx.pl

Janusz A. Zajdel - 869113325

Budzac sie, jeszcze w pólsnie, poczul, ze jest mu chlodno i niewygodnie. Pomyslal, ze to na pewno spadek cisnienia w kolektorze cieplego sprezonego powietrza. Zdarza sie to niekiedy. Siegnal do regulatora, by zwiekszyc doplyw, ale nie pomoglo nawet calkowite odkrecenie kurka. Nadal lezal na zimnym i twardym tworzywie pokrywajacym spalnie, zamiast unosic sie wygodnie na poduszce powietrznej. Steknal, rozcierajac obolale ramie. Wstal i wlaczyl vifon. Aparat nie dzialal... W lazience powiodlo mu sie nie lepiej. Wyskoczyl stamtad, zlany lodowata woda. Suszarka tez oczywiscie nie dzialala. "Widocznie jakas powazniejsza awaria" - pomyslal, wycierajac sie papierowym recznikiem. Ubral sie spiesznie, bo w mieszkaniu robilo sie coraz zimniej. "Co za dzien! - myslal, zasiadajac przed iluzorem i przekrecajac galke. - Od dawna nie pamietam czegos takiego, zeby naraz wszystko... Cieplo, powietrze, lacznosc... i chyba iluzor tez do licha!" Mimo ze aparat byl juz od dobrej chwili wlaczony, nie pojawil sie na jego ekranie nawet zarys obrazu. Zmienil kanal - i nadal nic. Ani wizji, ani fonii, ani woni. Zaklal pod nosem. To juz zaczynalo wygladac na katastrofe. Siegnal po mikrofon sieci awaryjnej i wywolal sluzbe naprawcza. Czekal dlugo, lecz nikt nie odpowiadal. Siedzac tak, skulony z zimna, poczul na domiar zlego jakies dziwne mrowienie i ssanie we wnetrznosciach. Po dluzszej dopiero chwili uzmyslowil sobie, ze to od dawna nie doznawane uczucie oznacza glód. Jeszcze raz wywolal centrale i kazal polaczyc sie z Naczelna Odzywialnia. - Dzien dobry. Tu dyzurobot 64 - zglosil sie automat. - Co wy tam wyprawiacie! Dlaczego jestem glodny? Oszukujecie na kaloriach! Ja zloze zazalenie! - U nas wszystko w normie - powiedzial robot spokojnie. - Prosze sprawdzic podlaczenia abonenckie. Przewody byly podlaczone prawidlowo, lecz mimo to uczucie glodu wzmagalo sie.

Dzwonek. Spojrzal z nadzieja w strone wejscia. W drzwiach stanal stary, podniszczony robot, z równie zuzyta torba na narzedzia i szwedzkim kluczem w dloni. - Dzien dobry, panie 869113325 - powiedzial skwapliwie. - Witam, witam - ucieszyl sie uzytkownik mieszkalni. - Jestes specjalista od iluzorów? Czy moze od sieci cieplnej? - Ani to, ani tamto. Przykro mi, ze musialem pozbawic pana sniadanka. - Jak to? Dlaczego? - Po prostu. Dostalem zlecenie na odlaczenie wymiennika pokarmowego od pana instalacji. Rachuneczek nie uregulowany, drogi panie. Dluzej juz nie moglismy czekac. Konto puste, pracowac nie chce sie szanownemu panu, nózkami pokrecic, raczkami pomachac... To i krewke musimy odlaczyc. Prosze sprawdzic sobie stymulatorek serduszka, uruchomic, zamknac petelke wewnetrznego obiegu, cewniczki od kolektora odlaczyc... - Jak to? Chcesz mnie odlaczyc od centralnego krwiobiegu? Chcesz mnie zamordowac? Zostaw te cewniki, bo jeszcze cos poplaczesz... Slyszalem o takim, co mu robot przez pomylke wlaczyl zenskie hormony i biedak o malo plci nie zmienil. - Niech pan nie utrudnia - obruszyl sie robot. - Czy pan gotów, bo odlaczam... Nie chcialo sie pracowac, nie bedzie sie korzystalo z udogodnien. Obieg plucny tez prosze sobie na wlasne plucka przelaczyc. Sprawdzic lewe, prawe... W porzadku? Tchawiczke polaczymy z aerociagiem i trzeba bedzie samemu krewke wentylowac, hemoglobinke utleniac... - A co z moim sniadaniem? - jeknal 869113325. - Jedna chwileczke. Przelyczek podlaczymy, a jakze, do zupociagu, dzis pomidorowa z kluseczkami, mówili mi, ze smaczna, ale sam nie uzywam. Zoladeczek w porzadku? Strawi, nie ma obawy, chociaz pewnie odwykl. Sztuczna nereczke centralna podlaczymy na wszelki wypadek, gdyby pan sie czyms zatrul. Teraz wszyscy sie zatruwaja naduzywajac pigulek rozrywkowych. - Zbrodniarze! - protestowal coraz slabiej 869113325. - Mam oddychac? Tym smierdzacym powietrzem z rury? Mam lykac ogólna zupke z rurociagu? Za co? Dlaczego? - To normalny los leniwych. Ja tam zawsze na swoja banke oliwy zarobie, a jak mi przyjdzie ochota poiskrzyc, to tez mnie na to stac - burknal robot, zgarniajac narzedzia do torby. - Ostatnio roboty staly sie zdumiewajaco bezczelne i aroganckie - zauwazyl 869113325. - Bede musial zlozyc zazalenie... - Hm, a do kogo pan skieruje skarge, jesli wolno spytac najuprzejmiej szanownego pana? powiedzial robot z nie tajonym sarkazmem. - Radzilbym raczej zajac sie praca, bo bedzie jeszcze smutniej. Skonczy sie zupka, zakrecimy wode spozywcza i gospodarcza, nawet swiatelko wylaczymy. Zostanie panu tylko kanalizacja, ale hi, hi! - na nic sie nie przyda, gdy zupki nie bedzie. No, to juz, gotowe. Jak serduszko? Pompuje jak zloto. Niech pan oddycha ekonomicznie, powietrze coraz drozsze, a pan niewyplacalny. Otrzymal pan kredyt tylko na potrzeby elementarne. Zadnych luksusów. I prosze sie nie zaziebic, bo po odlaczeniu od centralnego krwiobiegu zadne antybiotyki nie docieraja do panskiego organizmu. Do widzenia, panie 869113325! Robot wyszedl, a Czlowiek 869113325 ciezko westchnal. Czul wokól siebie niemila won zatechlego powietrza, które wydychal. "Oszusci! - pomyslal. - Daja powietrze przemyslowe zamiast oddechowego. Pomidorowa byla kwasna i miala posmak grochówki. Widocznie rurociag niezbyt stzajnie wyplukano po wczorajszym obiedzie".

Z rozrzewnieniem wspomnial czasy, kiedy to wieczorem wystawialo sie pusta butle za drzwi, by rano znalezc ja napelniona swiezutkim, czystym powietrzem górskim z zapachem igliwia i siana. Mozna z tym bylo wyjsc na zewnatrz, przespacerowac sie, w skafandrze wprawdzie, ale zawsze to bylo przyjemne... Dawno juz nie wychodzil na zewnatrz. Butli jakos ostatnio nikt nie wymienial albo moze sasiedzi kradli pelne spod drzwi, zostawiajac puste... A i program w iluzorze byl tak bogaty i urozmaicony w porównaniu z tym, co mozna zobaczyc na zewnatrz, i pigulki iluzyny coraz lepszej jakosci. Ostatnio nawet podobno wynaleziono znakomity gaz rozrywkowy, iluzyt, który mozna bylo sobie zamawiac rurociagiem do mieszkalni... 869113325 poprawil podlaczenie powietrza i centralnej nerki, odlaczyl przelyk od zupociagu i wlokac za soba przewody, poczlapal smetnie w strone pracmaszyny. "Nie ma innej rady, trzeba sie zabrac do roboty, zarobic troche, bo zupelnie mnie odlacza!" pomyslal siadajac na siodle i opierajac nogi na pedalach. Chwycil w obie dlonie dzwignie. "Jakiz to ma sens?" - rozmyslal pedalujac zawziecie i poruszajac rytmicznie dzwigniami pracmaszyny. Siegnal do kieszeni po flakonik iluzyny, ale nie znalazlszy ani jednej tabletki, z koniecznosci myslal dalej. "Czy zawsze czlowiek musial tak bezustannie, bez chwili wytchnienia...? To prawda, zrobilem sobie kilkutygodniowa przerwe, nie chcialo mi sie pracowac, ale... czyzby wszystkie moje oszczednosci stopnialy tak blyskawicznie? Puste konto!" Po chwili namyslu uprzytomnil sobie jednak, ze to zupelnie mozliwe. Czasem, gdy wlaczal przez pomylke ten najnudniejszy i najtanszy program informacyjny w iluzorze, slyszal o wzroscie cen... Po trzech godzinach obracania pedalami i szarpania dzwigien doszedl do wniosku, ze jednak dawniej musialo byc lepiej, choc na pewno wszystko bylo bardziej zlozone i mniej wygodne. Ale za to czlowiek nie zalezal tak silnie od otoczenia... "Teraz wystarczy zakrecic czlowiekowi kilka kurków - i juz po nim. Spróbuj tylko przez pewien czas nie obracac tych cholernych pedalów". Niby wygoda, wszystko na miejscu, z dostawa do mieszkalni, nawet praca. Nie trzeba wychodzic na zewnatrz, nie ma problemu komunikacji, rozrywki sa dostepne dla kazdego, jedzenie równiez... A na zewnatrz podobno nie ma juz ani grama powietrza. Albo moze jest, ale zupelnie do niczego. "Ech, dobra i ta pomidorowa z kluseczkami!" - westchnal, pedalujac ostro. Bolaly go rece i nogi. "A gdyby tak... w ogóle przestac? Zobaczyc, do czego to doprowadzi? Co oni wówczas zrobia? Czy pozbawia mnie i cuchnacego powietrza, i kwasnej zupki? Jakiz sens ma ogólne pedalowanie, uprawiane w kazdej mieszkalni, tak samo w em jeden, jak i w em cztery, tyle ze na rózna liczbe rak i nóg... Ze niby trzeba oddac energie do wspólnego banku, proporcjonalnie do ilosci zuzywanych dóbr? Kto dzis wierzy, ze ta energia ma jakiekolwiek znaczenie w ogólnym bilansie? Chyba juz raczej chodzi o cele wychowawczo-spoleczne: ze niby nikt nie zyje za darmo. Pracuj - a bedziesz mial. Nie pracujesz - nie masz nic. Niby slusznie. Ale zeby zaraz wszystkiego pozbawiac? Czy po to ongis automaty przejely od czlowieka ciezki wysilek fizyczny, a komputery umyslowy, aby teraz znów zmuszac ludzi do fizycznego wysilku, w formie zunifikowanej, doskonale wymiernej: jeden obrót - jeden punkt na konto... latwo porównac, kto ile pracowal, ale po co? Komu na tym zalezy, komu to sluzy, teraz gdy wszystko mozna by miec za darmo. Oni z niezrozumialych przyczyn kultywuja stare obyczaje epoki niedosytu wtlaczajac w nie ludzi wspólczesnych..."

Przestal krecic pedalami i otarl pot z czola. Sprawdzil stan licznika i zarobione punkty przeslal na swoje konto z dyspozycja pokrycia naleznosci za abonament iluzoryjny. Chcial juz zejsc z siodla i wlaczyc iluzor, gdy nagla mysl osadzila go na miejscu. "Zaraz, zaraz... Jacy "oni"? Któz to taki? Supermózg centralny, roboty... i kto jeszcze? Kto? Jesli wszyscy tkwimy na przemian przed iluzorem lub przed pracmaszyna, to któz pozostaje? Kim sa o n i? Robot, komputer, maszyny stworzone przez ludzi nie moga go zabic. Ale tworza system. System! Siec, w która jestesmy wplatani... Jesli czlowiek przestanie obracac pedaly pracmaszyny, to na mocy stworzonych przez siebie praw zginie z zimna i glodu. Sam sobie odlaczy srodki niezbedne do zycia. Sam - sobie! Robot tego nie moze zrobic, ale jesli czlowiek sam... ...jakze aroganckie staly sie ostatnio roboty... One tylko na to czekaja: zebysmy przestali obracac tymi pedalami w naszej podrózy donikad w scianach mieszkalni, na smyczach jadlociagów i w hipnozie iluzora. To one wymyslaja te wspaniale rozrywki, tysiac razy piekniejsze niz brzydki, zniszczony krajobraz planety... To one wymyslaja pigulki szczescia, bo któz by! ...Ale co robic? Co robic?... Niedoczekanie ich, lobuzów! Nie przestaniemy, nie damy sie! To jedyne, co mozemy zrobic przeciw nim!" Czlowiek 869113325 wsparl mocno dlonie na dzwigniach pracmaszyny, nacisnal pedaly i obracajac nimi wsciekle predko, nie ruszajac sie z miejsca pognal w nieskonczonosc swego czasu. 1973 r.

Książka pobrana ze strony http://www.ksiazki4u.prv.pl lub http://www.ksiazki.cvx.pl