Jessica Sorensen The Secret of Ella and Micha

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen Przekład: amas_la_mondon

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Prolog Ella Zastanawiam się czy potrafię latać? Z wiatrem i deszczem w moich włosach oraz rozpostartymi ramionami czuję, że to mogłoby być możliwe. Być może, gdybym była na tyle odważna, by skoczyć z wąskiej krawędzi, wzbiłabym się w noc jak ptak z potężnymi skrzydłami. Może wtedy mogłabym się z nią połączyć. - Co ty robisz? - Micha mówi, a jego głos jest wyższy niż normalnie. - Złaź stamtąd. Zranisz się. Jego turkusowe oczy przeszywają mnie poprzez deszcz, a jego ręce są na belce powyżej jego głowy, niezdecydowane czy wspiąć się na krawędź. - Nie sądzę. - Mówię. - Myślę, że jestem w stanie latać... tak jak ona. - Twoja mama nie potrafiła latać. - Balansuje na barierze i patrzy w dół na mroczną wodę, odległą pod naszymi stopami. - Co wzięłaś? - Jedną z jej starych tabletek. - Odchylam swoją głowę do tyłu i wystawiam twarz na deszcz. - Chciałam po prostu zrozumieć jak ona się czuła. Dlaczego myślała, że jest niewidzialna. Schodzi na belkę z ramionami przy jego boku, a jego ciężkie buty zsuwają się na mokry metal. Błyskawice nad naszymi głowami uderzają w ziemię. - Twoja mama nie wiedziała lepiej, ale ty tak. - Podpierając się jedną ręką na metalowym drucie wyciąga do mnie drugą. - Teraz podejdź tutaj. Przerażasz mnie. - Nie wiem czy umiem. - Mówię delikatnie, odchylając z powrotem głowę i obracając do niego twarz. - Nie jestem pewna czy tego chcę. Ośmiela się zrobić krok bliżej, a jego gęste rzęsy zaciekle mrugają na gwałtowny deszcz. - Tak, chcesz. Jesteś silniejsza od tego. - Jego ręka ponagla mnie, by się zbliżyć. - Proszę, po prostu przybliż się. Patrząc w dół na ciemną wodę moje ciało zaczyna się przechylać. - Przysięgam na Boga, Ella! - Micha krzyczy, jego ton jest ostry, a mięśnie tężeją. - Daj mi swoją dłoń! Budzę się z odurzenia i splatam swoje palce z jego. Jego druga ręka chwyta mnie w talii i Micha prowadzi nas szybko na barierę, stawiając mnie za nią. Moje stopy osadzają się na betonowym moście, na którym jest mnóstwo kałuż. Światła na Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

belce oświetlają noc, a samochód Michi jest zaparkowany pośrodku mostu, z otwartymi drzwiami kierowcy, na chodzie oraz z włączonymi reflektorami. Przeskakuje przez barierę i jego ręce owijają się wokół moich ramion, pewnie mnie obejmując jakby bojąc się puścić. Przez chwilę jest dobrze, lekko i niekontrolowanie. Chowam twarz w jego piersi, a mokra tkanina jest wilgotna przy moim lodowatym policzku. Jego zapach zabiera mnie do miejsca, do którego chciałabym wrócić – do mojego dzieciństwa. Wrócić do czasu, kiedy rzeczy nie były tak trudne, ponieważ byłam zbyt niedojrzała by pojąć prawdziwość życia. Micha odsuwa się i odciąga delikatnie moje mokre włosy z oczu. - Nigdy więcej nie rób mi tego. Nie mogę żyć bez ciebie. Ale on musi nauczyć się życia bez tego postrzegania mnie, ponieważ nie wiem, ile jeszcze wytrzymam bez zagłuszania go. - Micha, ja... - Wyraz jego twarzy zamyka mi usta. On wie, co zamierzam powiedzieć – zawsze to wie. Jest moim najlepszym przyjacielem, moją bratnią duszą. W idealnym świecie, pełnym róż i światła, bylibyśmy razem, ale ten świat jest pełen rozbitych domów, pijanych ojców i łatwo poddających się matek. - Przepraszam. - Przyklejam się do niego, ostatecznie się żegnając. - Nie chciałam więcej myśleć. Tego było za wiele, a mój umysł nie zwolniłby. Ale teraz jest już wszystko w porządku. Mogę znów jasno myśleć. Chwyta za moją brodę, jego kciuk wypala ścieżkę na mojej kości policzkowej. - Następnym razem przyjdź do mnie – nie uciekaj. Proszę. Wiem, że teraz jest ci trudno, ale będzie lepiej. Zawsze udawało się nam wygrać ze wszystkimi przeciwnościami, które na nas spadały. - Kropelki wody ściekają z jego rzęs, przez policzki i jego pełne usta. Jest zmiana w powietrzu, którą przeczuwałam od dawna. Jego wargi rozdzielają się. - Ella, kocham – Moje wargi miażdżą jego, uciszając go i stapiając nasze ciała w jedno. Pozwalam jego językowi pieścić mój, zezwalając, by wyssał krople deszczu z mojej dolnej wargi i delektował się moim smakiem. Jesteśmy połączeni jakbyśmy nie mieli dość, a ciepło przepływa przez mokre ubrania, ogrzewając moją skórę. Mogłabym pozwolić temu odejść na zawsze, ale to byłby błąd. Dziewczyna, którą Micha myśli, że kocha, musi zniknąć. Nie chcę by ta noc była nieodwracalna, więc odsuwam się, wzdychając go po raz ostatni. Następnie odchodzę, zostawiając go na moście w deszczu, razem z dawną Ellą.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 1 8 miesięcy później Ella Gardzę lustrami. Nie dlatego, że nienawidzę swojego odbicia albo że chorobliwie się ich boję. Lustra przenikają przez moją maskę. Widzę, kim kiedyś byłam: głośną, nierozważną dziewczyną, która pokazywała światu, co czuła. Wtedy nie było we mnie żadnych sekretów. Jednak teraz sekrety to ja. Jeśli odbicie ukazuje to, co jest na zewnątrz, czułabym się dobrze. Moje długie, kasztanowe włosy pasują do mojej bladej cery. Moje nogi są długie, a w obcasach jestem wyższa niż większość facetów, jakich znam. Ale jest mi z tym dobrze. To, co jest pogrzebane głęboko w moim wnętrzu, przeraża mnie, ponieważ jest połamane jak roztrzaskane lustro. Przyklejam nad lustrem na ścianie pokoju jeden z moich starych szkiców. Lustro jest prawie całkowicie zakryte przez rysunki, które zakrywają prawie całe moje odbicie, ukazując jedynie moje zielone oczy, matowe od bezdennego bólu i sekretów. Układam włosy w nieporządny kok i umieszczam moje węglowe ołówki w pudle na moim łóżku, pakując je z resztą przyborów artystycznych. Lila wskakuje do pokoju z radosnych śmiechem na twarzy i napojem w dłoni.O mój Boże! O mój Boże! Tak się cieszę, że to już koniec. Podnoszę rolkę taśmy z komody.- O mój Boże! O mój Boże!- Żartuję.- Co ty pijesz? Wskazuje kubkiem na mnie i mruga.- Sok, głupiutka. Jestem po prostu podekscytowana z wakacji. Nawet jeśli to znaczy, że muszę wrócić do domu.Wkłada włosy za ucho i wrzuca kosmetyczkę do torebki.- Widziałaś moje perfumy? Wskazuję na pudła na jej łóżku.- Myślę, że spakowałaś je do jednego z nich. Chociaż nie jestem pewna w którym, od kiedy ich nie podpisujesz. Lila posła mi grymas.- Nie każdy z nas może być świrem od porządków. Szczerze, Ella, czasem myślę, że masz zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Piszę starannie „przybory artystyczne” na pudle i zamykam flamaster.- Chyba mnie przyłapałaś.- Żartuję. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Cholera.- Lila obwąchuje się.- Naprawdę potrzebuję prysznica. Przez ten cały upał jestem strasznie spocona.- Odrywa zdjęcia z lustra jej toaletki i wrzuca je do otwartego pudła.- Przyrzekam, że na zewnątrz jest z 40°C. - Myślę, że jest nawet goręcej.- Kieruję moje szkolne prace do śmieci, wszystkie ocenione na szóstkę. Jeszcze w liceum byłam trójkowa uczennicą. Właściwie nie planowałam iść do college'u, ale życie się zmienia – ludzie się zmieniają. Lila zwęża swoje niebieskie oczy na moje lustro.- Wiesz, że kiedy wrócimy na jesień prawdopodobnie nie dostanie tego pokoju, więc, jeśli nie ściągniesz wszystkich swoich prac, następna osoba pewnie je wyrzuci. To tylko jakieś bazgroły, szkice prześladujących oczów, czarne róże oplatujące wezgłowie łóżka, moje imię utkane w zawiły wzór. Żadne z nich, oprócz jednego, nie jest ważne: rysunek dawnego przyjaciela, grającego na swojej gitarze. Ostrożnie go ściągam, tak, aby by nie zerwać rogów.- Zostawię je dla następnego lokatora.- Mówię i uśmiecham się.- Będą mieli udekorowany pokój. - Jestem pewna, że następny lokator będzie chciał przeglądać się w lustrze.Wciąga różową koszulkę. - Chociaż nie wiem, czemu chcesz zakrywać lustro. Nie jesteś brzydka, El. - Nie chodzi o to.- Gapię się na rysunek, który uchwycił intensywność oczy Michi. Lila porywa rysunek z moich rąk, gnąc trochę krawędzie.- Pewnego dnia będziesz musiała powiedzieć mi, kim jest ten wspaniały facet. - On jest tylko kolesiem, którego kiedyś znałam.- Biorę z powrotem rysunek.Ale już ze sobą nie rozmawiamy. - Jak się nazywa?- Stawia pudła obok drzwi. Wkładam rysunek do pudła, które zaklejam kawałkiem taśmy.- Dlaczego chcesz wiedzieć? Wzrusza ramionami.- Po prostu się zastanawiam. - Nazywa się Micha.- To pierwszy raz od mojego wyjazdu z domu, kiedy powiedziałam jego imię na głos.- Micha Scott. Spogląda przez moje ramię, pakując resztę swoich ubrań.- W tym rysunku jest wiele pasji. Nie wydaje mi się, że to tylko jakiś koleś. Czy on jest byłym chłopakiem lub kimś w tym stylu? Obok drzwi upuszczam moją torbę spakowaną w ubrania.- Nie, my nigdy się nie umawialiśmy. Spogląda na mnie podejrzliwie.- Ale byliście tego blisko? Prawda? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Nie. Powiedziałam ci, że byliśmy tylko przyjaciółmi.- Ale tylko dlatego, że nie pozwoliłam nam na bycie kimś więcej. Micha wiedział o mnie zbyt dużo i dopuszczenie go do siebie za bardzo mnie przeraża. Lila układ swoje truskawkowe blond włosy w kucyk i wachluje się po twarzy.micha to ciekawe imię. Wierzę, że imię naprawdę dużo mówi o osobie.- W zamyśleniu stuka swoimi wymanicurowanymi palcami o brodę.- Założę się, że Micha jest seksowny. - Robisz tak, jeśli chodzi o każdego faceta.- Drażnię się, wrzucając kosmetyczkę do torby. Uśmiecha się, ale w jej oczach widać smutek.- Tak, chyba masz rację.Wzdycha.- Czy chociaż będę mogła zobaczyć tego tajemniczego Michę, - o którym nalegałaś nie rozmawiać przez wszystkie osiem miesięcy dzielenia się pokojemkiedy podrzucę cię do twojego domu? - Mam nadzieję, że nie.- Mamroczę, a jej twarz opada.- Przykro mi, ale Micha i ja... cóż, nie pożegnaliśmy się zbyt dobrze i nie rozmawiałam z nim odkąd wyjechałam w sierpniu do szkoły.- Micha nawet nie wie, gdzie jestem. Lila przewiesza przez swoje ramię napakowaną różową torbę.- To brzmi jak idealna historia do opowiedzenia na naszą 12-godzinną podróż powrotną do domu. - Z powrotem w domu...- Moje oczy obejmują pusty pokój, który przez ostatnie osiem miesięcy był moim domem. Wiem, że nie jestem gotowa, by wrócić do domu i stawić czoła wszystkim, których opuściłam. Zwłaszcza Michę. Umie przejrzeć mnie lepiej niż lustro. - Wszystko z tobą w porządku?- Lila pyta zmartwiona. Moje wargi uginają się ku górze w sztywnym uśmiechu, kiedy ja chowam panikę głęboko na dnie mojego serca.- Czuję się świetnie. Ruszajmy.- Wchodzimy przez drzwi z ostatnimi pudłami w naszych rękach. Poklepuję swoje puste kieszenie, uświadamiając sobie, że zapomniałam wziąć telefon.- Poczekaj. Myślę, że zapomniałam o komórce.- Odkładając pudło na ziemię, wracam do pokoju i patrzę na worki na śmieci, kilka plastykowych kubków na łóżku, i na lustro.- Gdzie to jest?Sprawdzam pod łóżkiem i w szafie. Delikatna melodia „Funhouse” Pink wygrywa spod worków – mój dzwonek na nieznany numer. Podnoszę jeden z worków i jest tam mój telefon ze świecącym ekranem, Wygrzebuję go,a moje serce zatrzymuje się. To nie jest nieznany numer, tylko taki, którego nie wpisałam, kiedy zmieniałam się.- micha.- moje ręce drżą, niezdolne by przyjąć połączenie, jednak na tyle silne, by je ściszyć. - Nie zamierzasz tego odebrać?- Lila otwiera pokój, je twarz zastyga w zmieszaniu.- Co jest? Wyglądasz jakbyś zobaczyła ducha. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Telefon przestaje dzwonić, więc odkładam go do tylnej kieszeni moich spodenek.- Powinniśmy już jechać. Przed nami długa droga. Lila salutuje mi.- Tak, proszę pani.- Owija ramię wokół mojego i ruszamy na parking. Kiedy podchodzimy do jej auta, mój telefon wibruje. Poczta głosowa.

Micha - Dlaczego Ella Daniels to takie powszechne nazwisko.- Ethan chrząka z fotela przed komputerem. Jego nogi są podniesione na biurko, gdy on leniwie grzebie w Internecie.- Lista jest cholernie długa, człowieku. Już nawet nie umiem prosto widzieć.- Trze swoje oczy.- Mogę zrobić przerwę? Kręcę głową i przemierzam mój pokój z telefonem przy uchu, kopiąc ubrania i inne śmieci z mojej drogi. Połączyłem się z głównym biurem Uniwersytetu Indiany i czekam na odpowiedź, której chyba nie dostanę. Ale muszę spróbować- próbuję od dnia, w którym Ella zniknęła z mojego życia. Od dnia, w którym obiecałem sobie, że znajdę ją za wszelką cenę. - Upewniłeś się, że jej tata nie wie, gdzie ona jest?- Ethan odchyla głowę na zagłówek fotela.- Przysięgam, że ten staruch wie więcej niż mówi. - Jeśli tak jest, to mnie o niczym nie informuje.- Mówię.- Albo jego zniszczony umysł źle ulokował fakty. Ethan kręci się na krześle.- Czy kiedykolwiek rozważałeś pomysł, że Ella może nie chce być znaleziona? - Każdego dnia.- Mamroczę.zdeterminowanym, by ją znaleźć.

Co

czyni

mnie

jeszcze

bardziej

Ethan przenosi swoją uwagę na komputer i kontynuuje poszukiwania przez niekończącą się ilość Elli Daniels z USA, ale nie jestem nawet pewny czy ona nadal mieszka w USA. Sekretarka wraca na linię i daje odpowiedź, jakiej oczekiwałem. To nie Ella Daniels, której szukam. Rozłączam się i rzucam telefon na łóżko.- Do diabła! Ethan spogląda przez ramię.- Nie poszczęściło ci się? Opadam na łóżko, pozwalając głowie opaść na dłonie.- Kolejny ślepy zaułek. - Spójrz, wiem, że tęsknisz za nią i w ogóle, - Mówi, stukając w klawiaturę.ale musisz się zebrać do kupy. To całe jęczenie przyprawia mnie o ból głowy. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Ethan ma rację. Zrzucam z siebie tą żałosną część mnie, wkładam czarną bluzę i parę czarnych butów.- Muszę zalecieć do sklepu, by odebrać części. Zostajesz czy idziesz? Opuszcza stopy na podłogę i na szczęście odsuwa się od biurka.- No, ale możemy wpaść do mojego domu? Muszę wziąć talerze na dzisiejszą próbę. Zamierzasz przyjść czy nadal ich unikasz? Narzucając kaptur na głowę, ruszam do drzwi.- Nie, mam coś do zrobienia. - Kłamiesz.- Sięga do ekranu komputera, by go wygasić.- Każdy wie, że jedyny powód, przez który nie grasz, to Ella. Ale musisz przestać być cipą i wreszcie o niej zapomnieć. - Chyba idę...- Odtrącam jego dłoń, która chciała wygasić ekran i zakryć zdjęcie dziewczyny. Ma te same ciemnozielone oczy i długie kasztanowe włosy jak Ella. Ale nosi sukienkę i nie ma ciężkiego czarnego tuszu wokół oczu. Wygląda również sztucznie, jakby udawała, że jest szczęśliwa. Ella, którą znałem, nigdy nie udawała. Ale to musi być ona. - Koleś, co ty wyprawiasz?- Ethan narzeka, kiedy chwytam telefon z mojego łóżka.- Myślałem, że mieliśmy dać sobie spokój na dzisiaj. Stukam w ekran i dzwonię na informację.- Czy mogę dostać numer Elli Daniels z Las Vegas w Nevadzie?- Czekam, bojąc się, że nie będzie jej w rejestrze. - Ona jest w Vegas.- Ethan patrzy na fotografię Elli i stojącej obok dziewczyny z blond włosami i niebieskimi oczami na tle kampusu UNLV.- Wygląda dziwnie, lecz poniekąd seksownie. Tak jak dziewczyna obok. - Tak, ale to nie twój typ. - Każda jest w moim typie. Poza tym ona może być striptizerką, a to już w ogóle mój typ. Operatorka wraca na linię i daje mi kilka numerów, a jeden z nich należy do dziewczyny żyjącej na kampusie. Wybieram numer i wychodzę z pokoju na korytarz, by mieć trochę prywatności. Łączę się i łączę, aż pojawia się głos Elli na poczcie głosowej. Nadal brzmi tak samo, choć trochę nieczule, jakby udawała, że jest szczęśliwa. Gdy słyszę brzęczyk, biorę głęboki oddech i wylewam serce na pocztę głosową.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 2 Ella - Przysięgam na Boga, że jeśli wkrótce nie znajdziemy łazienki, to posikam się w spodnie.- Lila wierci się w fotelu kierowcy. Klimatyzacja podkręcona jest na maksimum, a „Shake It Out” Florence and The Machine wybrzmiewa z głośników. Przed nami długa wstęga autostrady, wzgórza gdzieniegdzie okryte drzewami, krzakami szałwii, a nad horyzontem różowa poświata zachodzącego słońca. Moja komórka jest w kieszeni, ciężka, jakby ważyła tonę.- Zawsze możesz zatrzymać się na poboczu i wysikać się w krzakach.- Podpieram moje gołe stopy na desce rozdzielczej i odciągam od skóry koronkową bokserkę, by się powachlować.Poza tym jesteśmy jakieś pięć minut od zjazdu. - Nie wytrzymam przez kolejne pięć minut.- Posyła mi nieprzyzwoite spojrzenie i zaciska nogi.- Chyba nie sądzisz, że to zabawne, gdy w samochodzie śmierdzi sikami. Tłumię śmiech i szukam w GPS-ie za najbliższą ubikacją.- Jedna znajduje się tuż przy zjeździe, ale myślę, że to jakaś przebudówka. - Czy ma toaletę? - Tak. - Więc mi pasuje.- Lila ostro skręca, przecinając drogę srebrnej Hondzie. Kierowca Hondy trąbi, a ona przekręca się w siedzeniu, by pokazać mu środkowy palec.- Co za palant. Czy on nie rozumie, że muszę siku? Kręcę głową. Kocham Lilę do grobowej deski, ale czasami potrafi być egocentryczna. To jedna z rzeczy,która mnie do niej przyciągnęła – była kompletnie inna od moich dawnych przyjaciół z Star Grove. Mój telefon znów brzęczy po raz setny, dając mi znać, że czeka na mnie wiadomość. Wreszcie go wyłączam. Lila przycisza muzykę.- Zachowujesz się dziwnie od naszego wyjazdu. Kto do ciebie dzwonił? Wzruszam ramionami, spoglądając na trawiaste pola.- Nikt z kim chciałabym teraz rozmawiać. Pięć minut później podjeżdżamy do przebudówki na skraju miasta. To wygląda bardziej jak rudera z zardzewiałą, metalową elewacją i bladym znakiem. Pole za budynkiem wypełnione jest skorodowanymi samochodami i ciężarówkami, a z przodu znajduje się jezioro. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Dzięki Bogu!- Lila klaszcze w dłonie i parkuje samochód.- Zaraz wrócę.Wyskakuje z auta i człapie do ubikacji. Wychodzę, prostuję nogi, próbując nie spoglądać na jezioro lub most, przechodzący przez niego, ale moje spojrzenie wraca do poziomu mostu ze skrzywionymi belkami. Na środku jednej z nich stałam w tę noc i omal nie skoczyłam. Gdybym zmrużyła jedno oko i przechyliła głowę, zauważyłabym ją. Drogą jedzie stara furgonetka Chevrolet, wzburzając chmurę pyłu. Widząc ją z bliska, wykrzywiam nos, ponieważ wiem do kogo należy, a ta osoba jest jedną z ostatnich, które chcę teraz zobaczyć. Ciężarówka zatrzymuje się na skraju pola, za ruderą. Chudy facet, noszący ciasny podkoszulek, dopasowane dżinsy i kowbojskie buty wychodzi z niej, pyszniąc się. Grantford Davis, miejscowy narkoman, niesławny „rozpoczynacz”1 awantur i koleś, który podrzucił mnie na most tej okropnej nocy osiem miesięcy temu. Walnęłam pięścią w drzwi ubikacji.- No dalej, Lila, pospiesz się. Grantford patrzy w moją stronę, ale mnie nie rozpoznaje, co nie jest zaskoczeniem. Zmieniłam się, od kiedy ostatni raz ktoś stąd mnie widział, porzucając gotyckie ciuchy, ciężki makijaż i postawę buntowniczki na o wiele lżejszy i milszy wygląd, w taki sposób, że wtopiłam się w tłum. - Nie możesz pospieszać natury, Ella.- Lila syczy przez drzwi.- Więc pozwól mi sikać w spokoju. Obserwuję Granta jak jastrząb, który toczy oponę prze pole do swojej ciężarówki. Drzwi ubikacji otwierają się, a Lila wychodzi przez nie, kuląc się.Obrzydlistwo. Tam jest ta ohydnie. Myślę, że mogłam dostać opryszczki przez samo patrzenie na nią.- Przechodzi prze nią dreszcz. Wyciera swoje ręce w sukienkę.- I nie było tam żadnych papierowych ręczników. Grantford zniknął, chociaż jego ciężarówka nie. Łapię za ramię Lily i ciągnę ją do samochodu.- Musimy już ruszać. Lila pytająco unosi brew, starając się nadążyć za mną.- Co jest z tobą nie tak? - Nic takiego.- Mówię.- Po prostu jest tu taki koleś, z którym naprawdę nie chcę gadać. - To chyba nie ten były chłopak? - Nie, nawet w przybliżeniu nie...- Zmieniam kierunek, kiedy Grant okrąża ubikację. 1 Jeśli ktoś ma lepszy pomysł, to niech pisze w komentarzach :]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Na jego czole perli się pot, a trawa plami spodnie.- Muszę z tobą chwilę porozmawiać. - Dlaczego?- pytam, otwierając drzwi samochodu. Proszę, nie wspominaj o tej nocy. Proszę. Lila zatrzymuje się, kiedy otwierała drzwi, a jej spojrzenie jak strzała wbija się we mnie.- Ella, co się dzieje? Grantford wkłada ręce do kieszeni, patrząc się na maskę samochodu.- To nie twoje, czyż nie? - Nie, dopiero, co je ukradłyśmy i wzięłyśmy na przejażdżkę.- Cholera. Dziesięć minut minęło, a ja wracam do bycia starą mną.- To jej samochód.- Wskazuję głową na Lilę. - Cóż, po prostu zastanawiałem się, jak szybkie jest?- Posyła mi zwodniczy uśmiech, prze który chcę mu zakneblować usta. Nigdy nie byłam fanką Granta. Zawsze zachowywał się jak krętacz, co było poniekąd powodem, dla którego zmusiłam go, by mnie tu zawiózł tamtej nocy – był jedyną osoba, którą znałam, że zostawi mnie tu samą. Nie umiem się powstrzymać.- Prawdopodobnie o wiele szybsze niż twoja ciężarówka. Na jego twarzy pojawił się cholernie satysfakcjonujący uśmiech.- Czy to wyzwanie? Kręcę głową i pokazuję Lili, by wsiadła do auta.- Nie, to nie było wyzwanie. Tylko zwykła obserwacja. Rozpoznanie wypełnia jego oczy.- Czekaj chwilunię. Czy ja cię znam?Ignoruję go, zamykając drzwi, ale on je łapie.- Jasny gwint! Ja cię znam. Jesteś Ella Daniels.- Jego wzrok wędruje w górę moich nóg, po krótkich spodenkach dżinsowych, białej, koronkowej bokserce, aż dociera do moich oczu, pomalowanych kredką do oczu o kolorze mroźny róż.- Wyglądasz... inaczej. - College ci to zrobi.- Oceniam jego zdarte kowbojki, rozdarte dżinsy i poplamioną koszulkę.- Lecz ty się wcale nie zmieniłeś. - Jednak widzę, że dalej masz nie wyparzoną buźkę.- Zripostował.- Tak poza tym, nie zmieniłaś się na lepsze. W zasadzie to wyglądasz jakbyś ty i Stacy Harris były najlepszymi psiapsiółami. - Nie przesadzaj.- Mówię. Stacy Harris była popularna w naszym roczniku – kapitan cheerleaderek i królowa balu, która uwielbiała róż. Na jego twarzy pojawia się grymas.- Nie tylko na zewnątrz się zmieniłaś. Gdyby ktokolwiek porównał cię do Stacy Harris, już byś go uderzyła w twarz. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Przemoc niczego nie rozwiązuje.- Znów zamykam drzwi.- Muszę jechać. Grant zauważa mój ruch i chwyta za drzwi, zatrzymując je po raz kolejny.Nigdzie nie jedziesz, dopóki czegoś od ciebie nie dostanę. - Jak kopa w jaja?- Grożę, a w moim wnętrzu buzują emocje. Mogę rozmawiać, ale kiedy przyjdzie, co do czego, on może mnie na pewno zranić. Jego szare oczy zmieniają się w czarne, kiedy słońce zachodzi za wzgórzami.Słyszałem, że wyparowałaś. Spakowałaś wszystkie rzeczy w jedną noc i odjechałaś. Zezłościłaś wielu ludzi. Zwłaszcza tego, z którym ciągle przebywałaś. - Nie udawaj, że go nie znasz.- Mój głos nieco podniósł się. Czuję się, jakbym traciła kontrolę nad sytuacją i zaczynam panikować.- Nie zapomina się imion tych, którzy jako pierwsi przyłożyli nam w twarz. Jego żyła na karku uwydatnia się, kiedy on wali pięścią w okno.- Tamtej nocy byłem nawalony, a Micha całkowicie trzeźwy. To była totalna bzdura, że uderzył mnie za to, że zostawiłem cię wtedy na moście. Chodzi mi o to, że poprosiłaś mnie, bym cię tu zawiózł. Jak, do diabła, miała to być moja wina? Najwidoczniej Micha uderzył go nie raz, ponieważ to nie przypadek, że o tym wspominam. Łapię za klamkę.- Zamierzam teraz zamknąć drzwi, a ty masz odejść. - Kim ty jesteś?- Jego oczy spoglądają na mnie. - Jestem tym, kim zawsze byłam.- Mamroczę.- Tylko bez tego ciężaru.Spokojnie zamykam drzwi. - Już możesz odjechać, Lila. Lila wycofuje auto i wjeżdża na asfalt. Nie spoglądam do tyłu, na Grantforda czy most. Oddycham przez nos, starając się być opanowaną. - O co w tym chodziło?- Lila pyta.- Kim był ten dziwak? Zapinam pas i włączam klimatyzację.- Tylko kolesiem, którego znałam ze szkoły. - Myślałam, że zamierza cię zabić lub coś w tym stylu... Może powinniśmy zadzwonić na policję. Wspomnienia ze starego życia przewijają mi się przed oczami.- Tak się tu załatwia sprawy. Grant dużo szczeka, ale nie gryzie. Zaufaj mi. Był po prostu zirytowany tym, co zrobiłam. Jej oczy powiększają się i łapie mocniej za kierownicę.- Co zrobiłaś? Spoglądam przez tylne lusterko a pustą jezdnię za nami.- Nic, o czym chciałabym porozmawiać. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Zwalnia, kiedy prędkość jest za duża.- Jak ty to zrobiłaś? Byłaś taka opanowana, nawet wtedy, gdy on przetrzymywał drzwi. Ja srałam w gacie. - To było instynktowne.- Kłamię. Gdyby znała prawdę, za Chiny byśmy się nie przyjaźniły.

***

Pomysł, by zmusić Lilę do nawrócenia autem i pojechania z powrotem do Vegas, coraz bardziej mi się podoba, im bliżej jesteśmy mojego domu. Lila relaksuje się po scysji z Grantfordem, kiedy rudera jest już daleko za nami. Przez resztę krótkiej jazdy rozmawiamy o zajęciach i przyjęciach organizowanych przez bractwa, ale kiedy zajeżdżamy na podjazd przed moim domem, jej strach powraca. - Ładnie... tu.- Wzdryga się, kiedy spogląda przez przednią szybę.- Więc to tu dorastałaś? Pełny księżyc świeci z rozgwieżdżonego nieba, oświetlając zgromadzone śmieci na podjeździe, stary pałasz równoważy cegłę przed garażem oraz mój dwupiętrowy dom, którego zniszczona i oderwana od ściany rynna skrzypi na wietrze. Drzewo prze moim oknem wygląda na obumierające. To kiedyś był mój pomost do wykradania się z mojego pokoju, ale ostatni raz kiedy to zrobiłam, to była noc, w której moja matka umarła. Już nigdy więcej nie wspięłam się po tym przeklętym drzewie. - Tia, to mój dom.- Wyszłam na chłodny wiatr. „Like an Angel” Rise Against przebijało się przez ściany sąsiedniego domu. W domu świecą się światła i wydobywają się z niego krzyki i wrzaski. Podjazd i droga zawalona jest zaparkowanymi samochodami, a ludzie palą na na podwórku. Jedna z imprez Michi. To tak jakby czas zatrzymał się i czekał, aż się pojawię. - Bóg jeden wie, że tu się nigdy nie zmienia.- Obeszłam samochód.- Lila, proszę, otwórz bagażnik. Bagażnik się otwiera, a Lila niepewnie wysiada z samochodu. Jej wzrok szybko pada na imprezę, a ona żuje swój kciuk, co jest jej złym przyzwyczajeniem.Kurczę, jest jeszcze większa niż impreza bractwa. Nie wiedziałam, że to możliwe. Przewiesiłam przez ramię ciężką torbę.- Jesteś pewna, że chcesz dzisiaj spać u mnie?- Szperam w bagażniku za moją kosmetyczką.- W sąsiednim miasteczku jest kilka przyzwoitych motelu. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Jestem po prostu nie przyzwyczajona do takich miejsc. To wszystko jest... Ale będzie dobrze, wiem to.- Przyciąga do piersi jedną z moich poduszek i mocno ją ściska. - Jestem na 100% pewna?- Kładę pod pachę pudełko. Nie chcę, by tu została i była świadkiem tej strony mojego życia.- To miejsce jest dla niektórych zbyt ciężkie. Krzyżuje swój wzrok z moim i pokazuje na mnie palcem.- Może i pochodzę z wyższej klasy społecznej, ale to nie oznacza, że nie byłam w gorszych miejscach niż to. Poza tym, poszłyśmy do lombardu w Vegas, a tamtejsza okolica była niespecjalnie fajna. Tam nie było wcale źle, ale decyduję się tego nie roztrząsać, od kiedy zostanie tu tylko na jedną noc. - Przepraszam, ja... chce się upewnić, że czujesz się z tym komfortowo.Przekładam torbę na moje biodro i wymacuję ciemny bagażnik za inną torbą. - Obiecuję, że przeżyję tą jedną noc.- Krzyżuje nad sercem palcem i uśmiecha się.- W rzeczywistości może zbiorę się na odwagę i pójdę obczaić tą imprę. Szybko zmieniam temat.- Jutro możemy wnieść resztę rzeczy. Jest już ciemno i ledwo, co widać. Nie wiem jak ty, ale ja jestem wykończona. - Myślę...- jej oczy kierują się w stronę podjazdu.- Dobry Boże, kim on jest? Czekaj momencik. Czy to nie on... tia...- Lila wydaje z siebie cichy pisk i podskakuje.- Ella, to chyba koleś z twojego rysunku, ten Micha, z którym nalegałaś, że nie chodziłaś. Moja torba upada na ziemię, kiedy ja kucam, rozważając ucieczkę. Schować się od samochód? Pobiec do domu? Zanurkować do bagażnika? - Witaj, piękna.- Micha mówi w uwodzący sposób.- Nie powinnaś parkować swojego na zewnątrz. Ktoś najpewniej ci go zwinie. Dźwięk jego głosu wysyła przez moje ciało dreszcze, które gromadzą się głęboko w moim podbrzuszu. Sądziłam, że uczucie do niego znikło po ośmiu miesiącach rozłąki, ale w jakiś sposób ten czas zwiększył ich moc – są wzmocnione i przejęły kontrolę nad moim ciałem. Udaję, że jestem pochłonięta zawartością pudła w bagażniku i chowam głowę między cienie. Lila chichocze.- Jestem pewna, że z moim samochodem będzie dobrze. To dom mojej przyjaciółki. - Dom twojej przyjaciółki...- Micha przeciąga się, dławiąc mnie niepokojem i więzią.- Czekaj chwileczkę. Mówisz o Elli Daniels? Zbieram się w sobie i zamykam bagażnik. Kiedy mnie widzi, jego oczy powiększają się i ma ten sam wyraz twarzy, kiedy jego mama oznajmiła mu, że tata już nigdy nie wróci. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Pozbywa się oszołomienia z twarzy, lecz za chwilę pojawia się gniew.- Co ty tu robisz? Myślałem, że jesteś w Vegas. Na sekundę nie umiem przemówić, złapana jestem w mieszankę uczuć z powodu jego widoku. Micha zawsze był piękny w zapierający dech sposób. Jest ubrany w koszulę w kratę, ciemne dżinsy i parę czarnych butów. Jego wargi są pełne i przekłute srebrnym kółkiem, a jego włosy kolorze brudny blond są trochę pofalowane. Jego skóra jest nieskazitelna2, a jego turkusowe oczy przeżyły więcej, niż mogę to znieść. - Byłam tam podczas szkoły, ale wróciłam.- Mówię grzecznie, tak, jak do każdego przez ostatnie osiem miesięcy. Ale w środku moje serce wyrywa się, a krew woła tęsknie tak jak kiedyś.- Czekaj. Wiedziałeś, że tam byłam? Omija Lilę i staje naprzeciwko mnie. Micha jest jednym z niewielu mężczyzn, którzy są ode mnie wyżsi, więc muszę podnieść głowę, żeby spojrzeć mu w oczy.Do dzisiejszego poranka nie wiedziałem, dokąd pojechałaś.- Mówi.- Od kiedy nikomu nie powiedziałaś. Ból w jego głosie kłuje moje serce, a telefon z nagraną wiadomością w kieszeni znów waży tonę.- Przepraszam, ale musiałam się stąd wydostać. Tu było... rzeczy były... cóż, wiesz przecież, jak było. - Nie, nie wiem.- Podpiera się ręką o bagażnik, jakby za chwilę miał upaść.Od kiedy wyjechałaś i nie powiedziałaś mi, gdzie, do cholery, to nie wiem. Potrzebuję już iść, zanim mnie dopadnie, a cała moja samokontrola wyparuje. Podnosząc torbę z ziemi, macham do niego na pożegnanie.- Było miło znów z tobą porozmawiać, ale byłyśmy w drodze jakieś dwanaście godzin, więc jedyne czego teraz pragnę, to się położyć. - Nie jestem aż tak zmęczona.- Lila oznajmia, a ja posyłam jej błagające spojrzenie.- Oh, chyba jednak jestem.- Udaje ziewnięcie. Spieszę się do frontowych drzwi, lecz Micha staje mi na drodze, podpierając się ręką na dachu samochodu, jakby był szlabanem kolejowym. Wciąga w usta swój kolczyk, a w oczach kryje się pasja, jakby zamierzał mnie pocałować. Na jedną chwilę pragnę by to zrobił. Pochyla się do mojego ucha, intymnie zniżając swój głos.- Chodź ze mną. Proszę. Czekałem osiem miesięcy, by z tobą porozmawiać. Przez moje ciało przebiega dreszcz w reakcji na jego głos.- Nie mogę z tobą rozmawiać.- Dławię się i odsuwając się wpadam na bok samochodu. Łzy gromadzą się w kącikach moich oczu, lecz od wielu lat nie płakałam, więc odmawiam sobie załamania się. Obracam się na moich szpilkach i uciekam do domu. Micha nie woła za mną – to nie w jego stylu. Ale jego wzrok wypala dziurę w mojej popieprzonej głowie przez całą drogę, dopóki nie jestem zamknięta w domu. 2 Wszystko to widzi w tej ciemności :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Dopiero tam mogę znów oddychać.

Micha Przysięgam, że śnię. Ella stoi przede mną i wygląda jak Stacy Harris, puszczalska cheerleaderka, z którą chodziliśmy do liceum i którą Ella raz pobiła, ponieważ wyśmiewała się z dziewczyny na wózku. To jedna z rzeczy, które sprawiły, że się w niej zakochałem: ogień, pasja i potrzeba bronienia wyrzutków, nawet jeśli oznaczało, że stawała się jedną z nich. Nigdy nie wpasowała się w jakąś kategorię. Była po prostu Ellą. Ale teraz wygląda jak cholerna żona ze Stepford. Nadal jest piekielnie seksowna i wysportowana, a jej nogi ciągną się do nieba. Wiele razy wyobrażałem sobie owinięte je wokół mojej talii i teraz mam ten obraz przed oczami, nawet jeśli wygląda obco. Jej niesamowite zielone oczy przymglone, jakby tłumiła coś w swoim wnętrzu. Jest niezadowolona z mojego widoku, co bardziej mnie wkurza niż rani. Ella bąka coś o byciu zmęczoną, coś co zawsze robi, gdy nie chce stawić czoła problemowi. Obserwuję jej usta, cholernie pragnąc ją pocałować, ale wiem, że uderzyłaby mnie za to. Więc pochylam się, wąchając jej włosy i błagając ją, by ze mną poszła. Wtedy ucieka do domu i zamyka się w nim. Zaczynam za nią gonić, ale frisbee uderza mnie w bok głowy. - Przepraszam bracie.- Ethan woła, przeskakując przez płot z uśmiechem na twarzy.- Wymsknęło mi się. Łapię się za głowę i podnoszę na niego brew.- Idealnie zgrane, dupku. Podnosi obronnie ręce.- No przeprosiłem przecież. Stałeś tu ogłupiony jak dureń, więc pomyślałem, że cię z tego otrząsnę.- Podnosi frisbee z podjazdu i gwiżdże na mercedesa przyjaciółki Elli, kiedy okrąża go podwijając rękawy.- Czyja to bryka? Czekaj, to Elli? - Sądzę, że jej przyjaciółki.- Patrzę na tylne drzwi jej domu, bijąc się z sobą samym czy wpaść do niej i zażądać od niej odpowiedzi na pytanie, dlaczego porzuciła mnie na osiem miesięcy. - Od kiedy Ella spotyka się z ludźmi, którzy jeżdżą takimi cudeńkami?- Pyta się, spoglądając przez zaciemniane szyby. - Nie był jej przez osiem miesięcy.- Przechodzę z powrotem przez płot, który dzieli moje podwórko od Elli, trzymając ręce w kieszeni.- Kto, do diabła, wie, im ona teraz jest? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Muszę się napić, nawet jeśli nie piłem alkoholu przez ostatnie osiem miesięcy. W dniu, w którym Ella wyjechała bez żadnej wiadomości czy pożegnania, pojechałem nad wybrzeże, upiłem się i wyładowałem cały swój gniew na twarzy Grantforda Davisa. Zjawiły się gliny i zostałem aresztowany za bycie pod wpływem alkoholu i za napaść. Nadal mam wyrok w zawieszeniu i muszę przez jakiś czas chodzić na spotkania Anonimowych Złośników („jak radzić sobie z gniewem”). Porządnie się sprawowałem, ale pięć minut po przyjeździe Elli, a ja zamierzam to wszystko wyrzucić do kosza. Kieruję się do kuchni, chwytam za zimne piwo i siadam na kanapie między brunetką i blondynką. Ta druga chichocze.- O Mój Boże, czy zły chłopak wreszcie wrócił? Nie pamiętam jej imienia, ale ciągnę rozmowę.- Jestem pewien, że tak, kochaniutka. Wtedy biorę haust piwa i zakopuję swój ból razem z Ellą. To jedyna dziewczyna, która umie mnie doprowadzić do takiego stanu. I jedyna, która nigdy mnie nie chciała.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 3 Ella - Zakładam, że to Micha?- Lila przechadza się przed moją kuchnią, wiążąc w talii wstążkę jej letniej sukienki.- Jest jeszcze słodszy niż na rysunku. - Taa, to Micha.- Skopuję na bok pudełko na poplamionej podłodze z linoleum i zapalając światło. Kuchnia wygląda tak samo – wiklinowe krzesła dostawione do szklanego stołu, żółte i brązowe blaty. - Więc tylko twój tata tu mieszka?- Lila okrąża małe pomieszczenie, a jej spojrzenie ląduje na blacie przy zlewie, na którym postawione są puste butelki. - Tak. Mój starszy brat wyprowadził się szybko po ukończeniu szkoły.Chwytam za pasek torby i ruszam na górę po schodach. Dom pachnie zgniłym jedzeniem i papierosami. W salonie stara kanapa nadaje się do wyrzucenia, a popielniczka na stoliku kawowym jest przepełniona niedopałkami. Telewizja jest włączona, więc ją wyłączam. - Gdzie jest twój tata?- Lila zastanawia się, kiedy wspinamy się po schodach. - Nie jestem pewna.- Unikam prawdy, ponieważ z pewnością jest w barze. - Dobrze, a gdzie twoja mama?- Bada mnie.- Nigdy nie wspominałaś, gdzie ona żyje. Lila nie zna mnie zbyt dobrze i tak chce, by zostało. Pozostawienie ją poza ciemnością, poza wiedzę o mojej mamie czy bracie – o każdym z tej części mojego życia – zezwalam mi na stanie się kimś, kto nie musi stawiać czoła moim problemom. - Mój tata pracuje na nocki.- Wymyślam na poczekaniu.- A moja mama jakiś czas temu wyprowadziła się. Żyje teraz w Cherry Hill. Pochyla się, by przestudiować porter mojej mamy, powieszony na ścianie – ma te same kasztanowe włosy, jasną skórę i zielone oczy, co ja. Jej uśmiech był tak samo sztuczny, co mój.- To twoja mama?- Lila pyta się, a ja potakuję.- Wygląda tak jak ty. Moja klatka napina się, więc szybko biegnę w górę. Na końcu korytarza drzwi do łazienki są szeroko otwarte. Widzę róg porcelanowej wanny oraz jakąś plamę na podłodze. Moje serce zaciska się, kiedy przepływają przeze mnie wspomnienia. Dławię się paniką. Dziecinko - Mówi.- zamierzam teraz zdrzemnąć się, tylko przez chwilę. Wkrótce wrócę. Moje kolana drżą, kiedy zamykam drzwi. Klatka rozluźnia się, a płuca znów Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

nabierają tlen. - Więc gdzie żyje twój brat?- Lila zagląda do jego pokoju, pełnego bębnami, kostkami do gry, płytami CD i nagraniami. Na ścianach jest powieszonych kilka plakatów i gitara. - Chyba w Chicago. - Chyba? Wzruszam ramionami.- Nie jesteśmy ze sobą blisko. Lila potakuje głową, jakby mnie rozumiała.- Więc gra w zespole? - Nie jestem pewna czy nadal w nim jest. Sądzę, po jego rzeczach tutaj, że nie.Mówię.- Grał tylko dlatego, że przyjaźnił się z Michą, a on jest w zespole. Albo był. Nie mam pojęcia, co Micha teraz robi. - Ella, czy z każdym w swoim życiu straciłaś kontakt?- Lila zarzuca mi, chowając pod pachę poduszkę. Jej śledztwo sprawia, że czuję się niekomfortowo. Unikając konfrontacji, zapalam światła w mojej sypialni. Przechodzi przeze mnie dreszcz z powodu widoku. To jakby muzeum mojej przeszłości. Moje prace przyczepione są do ścian, na jednej z nich wisi szkielet okrytego czernią, którego powiesił Micha, kiedy mieliśmy po dwanaście lat, by mój pokój stał się bardziej męski. Na komodzie piętrzy się kolekcja kostek do gitary, a wrogu leżą buty. Moje łóżko jest okryte fioletową pościelą, na nim leży talerz z w połowie dojedzonymi ciasteczkami, na których rozwija się pleśń. Wrzucam ciasteczka do kosza. Nie było tu mojego taty od mojego wyjazdu? Lila podnosi gitarę i opada na łóżko.- Nie wiedziałam, że grasz.- Układa gitarę na kolanach i pociąga za struny.- Zawsze chciałam się nauczyć na niej grać, ale mama nigdy nie pozwoliła mi pobierać lekcje. Powinnaś mnie nauczyć. - Nie gram.- Zrzucam torbę na podłogę.- To gitara Michi. Jego inicjały są na odwrocie. Odwraca gitarę i patrzy na inicjały.- Więc ciacho z sąsiedniego domu jest także muzykiem. Boże, za chwilę się rozpłynę. - Żadnego mdlenia z powodu kogoś z tutejszego sąsiedztwa.- Doradzam jej.- I od kiedy interesujesz się muzykami? Jeszcze nigdy, do dzisiejszego dnia, nie słyszałam, byś mówiła, że muzycy ci się podobają. - Od kiedy wyglądają jak on.- Wskazuje przez swoje ramię na dom Michi, który jest widoczny z mojego okna.- Ten chłoptaś aż ocieka seksem. Zazdrosny warkot rośnie w mojej klatce, a ja mentalnie każe mu się zamknąć. Podnoszę zdjęcie mamy i sześcioletniej mnie w zoo. Byłyśmy szczęśliwe i uśmiechnięte, a słońce oślepiało nasze już zmrużone oczy. Zdjęcie rozrywa moje Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

serce na kawałki, a ja pozwalam fotografii upaść na biurko.- Pod łóżkiem jest wysuwany materac i jeśli chcesz, możesz się na nim przespać. - Brzmi świetnie.- Zsuwa gitarę z kolan i podchodzi do okna, odciągając firankę.- Może powinnyśmy iść na imprezę. Wygląda na fajną. Zanim wyciągam szufladę z materacem spod łóżka, zgarniam włosy z moich oczu.- Bez urazy, Lila, ale sądzę, że nie dasz rady jednej z imprez Michi. Dzieją się tam zwariowane rzeczy. Krzyżuje swoje spojrzenie z moim, urażona.- Dam radę. To ty nigdy nie chciałaś iść na żadną. A na imprezie, na którą udał mi się ciebie zaciągnąć, stałaś po prostu w kącie, pijąc wodę i bocząc się. Upadam na łóżko, zostawiając ręce i nogi poza jego krawędzią.- Imprezy bractw nie umywają się do tych od Michi. To jedna z tych, po których budzisz się następnego dnia na ławce w parku, bez butów i z tatuażem na plecach oraz bez żadnych wspomnień z poprzedniej nocy. - O Mój Boże! To w ten sposób zdobyłaś tatuaż na plecach? Ten, którego znaczenia nalegasz mi nie wyjaśniać.- Kładzie się na dolnym materacu. Gapimy się na mój plakat Chevelle3, który przyklejony jest na suficie. - Oznacza nieskończoność.- Podciągam skrawek koszulki, skrywając tatuaż w dolnej części moich pleców i kładę ramię na czole.- I nie nalegam, by o tym mówić. Po prostu nie pamiętam, skąd go mam. Posyła mi smutny, szczenięcy wyraz twarzy i wachluje rzęsy.- Bardzo proszę. To pewnie jedyna szansa, by iść na taką imprezę. Te z mojego sąsiedztwa to przyjęcia koktajlowe.- Kiedy nie reaguję, Lila dodaje.- Jesteś mi winna. - Na jakiej podstawie? - Ponieważ podwiozłam cię tutaj. - Proszę, nie zmuszaj mnie, bym tam szła.- Błagam, wznosząc dłonie jak do modlitwy.- Proszę. Przewraca się na brzuch i unosi jedną brew.- Jest dawnym chłopakiem, co nie? Kłamałaś. Wiedziałam. Nikt nie wykona taki rysunek kogoś, jeśli tej osoby nie kochał. - Micha i ja nigdy się nie umawialiśmy.- Nalegam, dodając ciężkie westchnienie.- Jeśli naprawdę chcesz zobaczyć, jak to jest na takiej imprezie, wezmę cię na nią, ale nie będę dłużej niż pięć minut.- Poddaję się, ponieważ gdzieś głęboko we mnie jest ciekawość, jak wygląda świat, który zostawiłam. Ochoczo klaszcze w dłonie i piszczy, ostatni raz spoglądając przez okno.Jasna cholera. Ktoś stoi na dachu. 3 Chevrolet Chevelle. Piękna bryka :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Mówią, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła.- No dalej, imprezowiczko. Miejmy już to za sobą.

***

Jakieś piętnaście lat temu to miasto było przyzwoitym miejscem do zamieszkania. Jednak potem zamknięto fabrykę, która zatrudniała prawie wszystkich mieszkańców. Ludzi zwolniono i powoli zaczęli staczać się do bezdennej dziury, która trwa do dzisiaj. Domy wzdłuż ulicy są umalowane griffiti i jestem dość pewna, że mój sąsiad pędzi bimber w swoim garażu, lub robił do to czasu, przed moim wyjazdem. W środku domu Michi, w przedpokoju ludzie wałęsają się. Przepycham się prze nich do kuchni, w której jest jeszcze więcej ludzi. Na stole jest beczka i tyle butelek alkoholi, że wystarczy do otworzenia monopolowego. Atmosfera jest przesycona zapachem potu, a na ladach tańczy kilka dziewczyn. Ludzie obściskują się w rogach salonu, w którym kanapy są przesunięte do ścian, tak, aby zespół miał miejsce na swoje instrumenty i by mógł wykrzykiwać resztkami sił słowa pełne bólu i niezrozumienie. Jestem zdziwiona, że nie ma pośród nich Michi. - Jasna cholera. Tu jest...- Błękitne oczy Lili są wielkie, kiedy gapi się na ludzi skaczących, kręcących swoimi ciałami i potrząsających głowami. - Jak w przednich rzędach na koncercie rockowym.- Kończę za nią, spychając niską dziewczynę z platynowymi włosami z mojej drogi. - Hej!- dziewczyna jęczy, kiedy drink wylewa się na na przód jej skórzanej sukienki.- Zrobiłaś to celowo. Na ułamek sekundy zapominam, kim jestem i obracam się, by zmiażdżyć ją moim spojrzeniem śmierci. Ale potem przypominam sobie, że jestem spokojną i racjonalną Ellą – tą, która nie wdaje się w bójki z innymi dziewczynami. - Co, panienko z wyższych sfer?- Postukuje się w klatę, gotowa do walki.Myślisz, że się ciebie boję. Lila gryzie swój kciuk.- Jest nam przykro. Ona nie chciała. Tłum zaczyna śpiewać wraz z zespołem, a chaos przyprawia mnie o ból głowy.- Przepraszam.- Wysilam się na przeprosiny i przeciskam się między nią, a ścianą. Dziewczyna śmieje się ze mnie i dołączają do niej jej przyjaciele, kiedy Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

posuwają się do tylnych drzwi. Wiele mnie kosztuje, by się nie odwrócić i powalić ją na ziemię. Lila prosto zmierza zaimprowizowanego baru, nalewa trochę wódki do kubka i miesza go z sokiem pomarańczowym.- Ok, to było napięte. Myślałam, że zamierza cię pobić. - Witamy w Star Grove.- Krzyczę przez muzykę.- Krainę Napięć i Nieuleczalnej Biedoty, gdzie młodzież, nie pilnowana przez dorosłych, może nałogowo pić i wszczynać bójki, gdziekolwiek chcą. Śmieje się i bierze łyka swojego drinku, a jej twarz wykrzywia się w grymas.Spróbuj...- Rozpoczyna, lecz od razu bierze ją na kaszel. Lila uderza się w klatkę. - Zamierzasz to kończyć?- Pytam Lilę. Ona nigdy nie piła wiele. Potakuje i oczyszcza gardło.- Zamierzałam powiedzieć: spróbuj dorastać gdzieś, gdzie musisz dostać pozwolenie, by móc nosić, co chcesz.- Posyłam jej zaintrygowane spojrzenie.- Gdyby nie wymogi mamy co do mody, nie miałabym pozwolenia, by to nosić. Odsuwam z mojej drogi faceta z krostami na skórze i czapką na głowie, który chyba nie zdaje sobie sprawy, że potrąca mnie ramieniem.- Jestem pewna, że nie było u ciebie tak źle. Chodzi mi o to, że miałaś przynajmniej jakiś nadzór. - Ta, był.- Mówi niełatwo, a jej oczy szybko skanują pokój.- Nie mogę uwierzyć, że tu gra zespół na żywo. Czuję się tu jak na prawdziwym koncercie. - Co? W Kalifornii zespoły nie koncertują na żywo?- Żartuję, słabo się uśmiechając, kiedy nalewam sobie szklankę wody.- Takie, które koncertują w plenerze? Lila miesza swój drink słomką.- Nie takie jak ten tutaj. Wyobraź sobie raczej koncerty spokojne, ze sceną i wyznaczonymi miejscami. - Jak dla mnie brzmi fajnie.- Zmuszam się do uśmiechnięcia i spoglądam a mój zegarek.- Jesteś gotowa już iść? - Chyba żartujesz?- Pijąc drinka przez słomkę, Lila wskakuje na ladę i krzyżuje nogi.- Dopiero, co przyszłyśmy. Dlaczego miałybyśmy chcieć już iść? Przeciwnie, powinnyśmy zatańczyć. Moje oczy padają na salon, gdzie koleś z dredami roztrzaskuje swoją głowę o szklaną szybę komody, stojącej w rogu, co wszyscy kwitują wielkim aplauzem.- Jeśli chcesz, to proszę. Ja pasuję.- Biorę łyka wody.- Lubię, kiedy wszystkie kości mam na swoim miejscu. Opierając się na ladzie, przeszukuję tłum, ciekawa czy Micha tu jest. Nie wiem, dlaczego jestem tak tym zainteresowana, ale jestem. Czasami nie przychodzi na swoje imprezy albo by zaliczyć, albo by zaznać trochę spokoju. Kilka razy Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

znalazłam go, kryjącego się na ogrodowym krześle. Za każdym razem usadziłby mnie sobie na kolanach i gapilibyśmy się w nocne niebo, rozmawiając o nieosiągalnej przyszłości. Zauważam go w rogu, siedzącego na kanapie z ramieniem przełożonym przez barki jakieś blondyny, której cycki wylewały się z stanika sukienki. Jego włosy wpadają mu do oczu, a on gryzie kółko w wardze, doprowadzając dziewczynę do szału4, czego jestem pewna. Po prostu rozmawiają, ale dziewczyna nie przestaje zgarniać włosów z ramienia, a jej ręka znajduje się na jego klacie. Ciężko mi powiedzieć czy Micha cieszy się z jej towarzystwa. Zawsze trudno go był odczytać, jeśli chodzi o dziewczyny, ponieważ nigdy tak naprawdę nie wyglądał na rzeczywiście zainteresowanego żadną z nich, ale czasami kończył z jedną w łóżku. Pewnego razu zapytałam się o to Michi i powiedział, że to tylko zabawa, która zakończy się w chwili, kiedy przyznam, że skrycie go pragnę. Przyparłam go wtedy za to do podłogi, lecz on się tyko roześmiał. - Dlaczego masz ten wyraz twarzy? Jakbyś rozbierała kogoś swoimi oczami.Lila pyta się, patrząc tam, gdzie ja.- O, czy to... Moje oczy uciekają od Michi.- Na nikogo nie patrzałam, obserwowałam tylko to szaleństwo w salonie. - Ta, jasne.- Mówi, wachlując rzęsami.- Lecisz na niego na maksa. Widzę to pożądanie na twojej twarzy. - Cóż, niech będę potępiony, jeśli to niesławna Ella Daniels!- Ethan Gregory uśmiecha się z drugiej strony lady, tuż za Lilą. Okrąża bar, prawie uderzając głową o niski sufit. Nim mogę zareagować, wciąga mnie w niezręczny uścisk, a jego długie ramiona są całe wytatuowane. Jego zielona koszulka pachnie papierosami, a jego oddech piwem. Odsuwa się, czochrając swoje czarne włosy palcami.- Czy Micha wie, że jesteś tutaj, w jego domu? Beztrosko kłamię, będąc świadoma tego, gdzie Micha jest i co robi.- Jestem całkiem pewna, że widział mnie, jak wchodzę. - Wątpię w to. Szukał cię przez ostatnie osiem miesięcy.- Ethan spogląda przez swoje ramię i kiwa głowa Lili, po czym odwraca się do mnie.- Wiesz, że jest wrakiem człowieka od twojego wyjazdu. Naprawdę pomieszałaś mu w głowie, Ella. - To kłamstwo.- Mówię mu. Ethan i ja nigdy nie dogadywaliśmy się zbyt dobrze i dlatego uścisk mnie tak zmieszał. Oboje byliśmy dosadni i skorzy do kłótni. Byliśmy przyjaciółmi tylko dzięki Miche. Chociaż raz zdarzyło nam się nawiązać więź na ułamek sekundy, ale nigdy o tym nie rozmawialiśmy.- Micha nie łamie się przez nikogo. Znam go lepiej, niż to. Ethan ma rumieńce na policzkach i przekrwione brązowe oczy.- Zgaduję, że 4 Pożądania jak sądzę :]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

nie znasz go tak dobrze, jak myślałaś, ponieważ jest wrakiem. Właściwie jedyne, co robił prze te ostatnie osiem miesięcy, to szukanie ciebie. - Co tłumaczy tą imprezę.- Ripostuję.- Chyba można to podpiąć pod poszukiwania. - Pierwsza od pięciu miesięcy.- Mówi.- I sądzę, że zrobił ją tylko, dlatego że znalazł cię i potrzebował rozproszenia. - Znam go lepiej niż ty, Ethan, i on nigdy nie rozpacza z powodu dziewczyn.Mówię, ale kulę się na myśl, że może już go nie znam. W osiem miesięcy wiele może się zdarzyć. - Hej, Lila, powinnyśmy iść. Robi się późno. Spogląda na swój Rolex, inkrustowany diamentami i przewraca oczami.- Jest dopiero 23:30. - Już nas opuszczasz?- Ethan macha ręką w powietrzu.- To głupi pomysł. Nawet nie widziałaś się z Michą, a on będzie naprawdę wściekły, jeśli się z tobą minie, zwłaszcza, że zwiałaś przed nim na podjeździe. - Prawdę mówiąc, myślę, że jeszcze tu posiedzimy przez chwilę.- Lila spogląda na mnie nieugięta. Mówi bezgłośnie: jest gorący. Potem łączy dłonie jak do modlitwy. Proszę, Ella, ładnie proszę. Ethan nie jest w typie Lili. Przeżył prawie tyle, co ja. Zaczynam protestować, ale głęboki głos Michi rozchodzi się za mną i łaskocze moją skórę jak piórko. Nie mogąc się nic na to poradzić, wypuszczam delikatny jęk. - No właśnie, piękności, zostań jeszcze trochę.- Jest tak blisko, że ciepło jego ciała pobudza moją skórę i wprowadza moje wnętrze w drżenie. Jego palce wplątują się w moje włosy, kiedy szepcze.- Pachniesz tak dobrze. Boże, tęskniłem za twoim zapachem. - Jutro rano muszę wcześnie wstać.- Oczyszczam gardło, na co brwi Lili marszczą się.- Muszę iść już do łóżka. Micha kładzie rękę na ladzie, tak, że jego ramię muska moje biodro.- Możesz mnie unikać.- Oddycha do mojego ucha, podgryzając moją małżowinę uszną.- Ale prędzej czy później będziesz musiała ze mną porozmawiać.- Jego oddech przesiąknięty jest piwem, a ubrania papierosami. Wzbraniając się przed pęknięciem na dźwięk jego seksownego głosu, odwracam się twarzą do niego.- Nie mam czasu na to, żeby się upić i zachowywać się jak debilka. Po światło Micha jest jeszcze bardziej wspanialszy i zniewalający, mimo tego, że jego wzrok jest skryty.- To twoja wina, że jestem pijany – doprowadzasz mnie do Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

szału5.- Jego głos zniża się do delikatnego mruczenia i robił tak zawsze, gdy czegoś ode mnie chciał – to głos, który pobudza moje wnętrze.- Kochanie, no dalej. Proszę. Musimy porozmawiać.- Pochyla się, by mnie pocałować. Smutek wytrąca mnie z równowagi, więc potykam się o własne nogi.- Micha, przestań- Delikatnie odpycham go, a on wpada na ladę.- Jesteś pijany. A ja idę do domu. - Ona zachowuje się dziwnie... jakby była zbyt opanowana.- Ethan zauważa, machając dłonią.- I jest śmiesznie ubrana, jak ta dziewczyna, z którą chodziliśmy do szkoły. Jak jej było na imię?- Trzaska palcami.- Stacy... Stacy... - Harris.- Kończę wykończona.- I wyglądam jak dziewczyna, która poszła do collegu i wydoroślała. Lila nachyla się do przodu.- Ella jest taka od początku naszej znajomości, ale jestem bardzo ciekawa, jak wyglądała przedtem, ponieważ każdy wspomina o jej dawnym stylu, a ja nie umiem wyobrazić ją sobie inaczej niż teraz. Micha i Ethan wyglądają na zalanych, lecz obaj wyją ze śmiechu. Tłum trochę wycisza się, kiedy ludzie spoglądają w naszym kierunku. - Co w tym śmiesznego?- Lila marszczy się i prosi mnie wzrokiem o pomoc.Jestem zagubiona. - Nic. Oni po prostu sądzą, że są zabawni.- Wymijam Michę, ale on chwyta mnie za łokieć i przyciąga do swojej piersi. - Spokojnie, kochanie.- Całuje mnie w czoło i posyła niewinne spojrzenie.Proszę, nie odchodź. Dopiero, co cię odzyskałem. Zanim wyjechałam, granice naszej przyjaźni zaczęły się zamazywać. Myślałam, że czas to rozwiąże, ale wygląda na to, że zaczynamy tam, gdzie skończyliśmy. Tak bardzo, jak chciałabym się w nim zatracić, to wiem, że jest to niemożliwe. Ne mogę się tak otworzyć, bo stracę kontrolę. A ja potrzebuję kontroli. - Nikt mnie nie odzyskał. Jestem tu tylko na letnią przerwę i dlatego, że nie miałam na tyle kasy, by wynająć mieszkanie.- Mówię, a on smutnieje.- Ella, którą znasz, odeszła. Umarła na moście osiem miesięcy temu. Micha mruga, zszokowany tak samo jak ja. Otwiera usta, lecz zaraz je zamyka. Zaniemówił. - Nie o to mi chodziło.- Szybko mówię.- Przepraszam, Micha. Po prostu nie mogę się z tym uporać. - Nie przepraszaj, że jesteś szczera.- Odpowiada, trąc czoło wierzchem dłoni. Zmuszam się do połknięcia guli w moim gardle.- Przepraszam.- Ponownie 5 Jak wyżej :]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

mówię, a potem przepycham się przez tłum do wyjścia. Będąc już na zewnątrz zaciągam się świeżym powietrzem. - Jaki jest twój problem?- Lila pyta się, kiedy dogania mnie na moim podjeździe. Zgniata swój plastikowy kubek i wrzuca go do kosza na tylnym ganku.Jestem zdezorientowana. Co się tam właśnie stało? - Musiałam wyjść, zanim straciłabym kontrolę.- Nie zwalniam, dopóki nie jestem w moim pokoju, gdzie zamykam drzwi i okno przed światem. Wzdycham do ściany, oddychając w ciszy. Lila obserwuje mnie dociekliwie, kiedy okłada włosy w kucyk i nakłada trochę błyszczyku.- Ethan i Micha zachowują się, jakbyś była kimś innym. Jakbyś nie była prawdziwą Ellą. Chcesz mi to wytłumaczyć? - Nie za bardzo.- Odpycham się i sięgam po jakąś piżamę z torby.- Idę wziąć prysznic. Chcesz coś z dołu? - No, dlaczego przez tych kolesi jesteś taka padnięta.- Lila zdejmuje zegarek i wrzuca go do torebki, którą trzyma na łóżku.- Nigdy jeszcze nie widziałam cię tak wytrąconej z równowagi jak dzisiaj. Niemalże doszłaś, kiedy zobaczyłaś go po raz pierwszy. - Nie doszłam.- Mówię zawstydzona i zirytowana.- I nie widziałaś mnie takiej, ponieważ nie jestem już taką osobą. - Oprócz chwil, kiedy jesteś z nim.- Lila insynuuje.- Kiedy z nim rozmawiasz, jest coś w twoich oczach, czego nigdy jeszcze nie widziałam. Zawsze odpychałaś wszystkich kolesi na imprezach i w szkole. Szczerze, to myślałam, że jesteś dziewicą. Ela to jak ty i Micha patrzycie na siebie – przespaliście się, czyż nie? Zaciskając usta, wkładam piżamę pod ramię i kręcę głową.- Nie, Micha i ja nigdy nie uprawialiśmy seksu, tak jak nigdy się nie umawialiśmy. Ale przyjaźnimy się od dzieciństwa. Siada na łóżku i zdejmuje sandały.- Ale kochaliście się przedtem? Wiercę się.- Zamierzam się przygotować do łóżka. - Łoł, zaczekaj chwilunię.- Wstaje z łóżka z jednym butem na nodze i doskakuje do drzwi, rozkładając ręce.- Mówisz, że nigdy nie uprawiałaś seksu? Kiedykolwiek. Walczę o słowa, które Lila zrozumie.- To nie tak, że go nie miałam, ponieważ wierzę w czystość przedmałżeńską albo coś takiego. Po prostu... zrozum, jest wiele rzeczy, których o mnie nie wiesz i czasem ciężko mi się do kogoś zbliżyć. Lila nie jest zaskoczona.- Cóż, to oczywiste. Tak było do pierwszego dnia. - O co ci chodzi?- Pytam Lili.- nikomu jeszcze tego nie mówiłam.- Nawet Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Miche. - Znaczy się, że czasami mogę cię przejrzeć.- Lila wzdycha i odlicza na palcach.- Jestem twoją współlokatorką od ośmiu miesięcy i wszystko, co o tobie wiem to to, że jesteś skupiona na szkole, nienawidzisz alkoholu i bycia w pobliżu tłumu i nigdy nie byłaś na randce. Prawie cię nie znam, a będąc tu, zaczynam się zastanawiać czy w ogóle cię znałam. Zna ta Ellę, którą chcę, by znała.- Możesz mnie przepuścić? Jestem naprawdę zmęczona. Posyła mi niedowierzające spojrzenie, ale nie naciska. Odsuwa się i przepuszcza mnie. Spływa po mnie ulga, ponieważ nie chcę pokłócić się z Lilą. Nie dzisiaj. Nigdy. Nie chcę się wgłębiać w ta noc, podczas której zmieniłam się. Zakopałam moją lekkomyślną część i nie pozwolę ją odkopać.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 4 Micha - Ona już cię zmieniła – jesteś zdenerwowany i rozpalony.- Ethan popija swoją wodę.- Spójrz na siebie. Pijany po ośmiu miesiącach trzeźwości i nie wierzę, że to przypadek, że tego samego dnia ty się upijasz, a Ella wraca. Wypijam kolejnym kieliszek i wycieram wierzchem dłoni wargi.- Ze mną jest wszystko w porządku, człowieku. Nie mogę zwalać winy za moje czyny na kogoś innego niż ja. To nie jest wina Elli. Ethan śmieje się, odchylając głowę w tył i uderzając w krawędź komody.Kogo, do diabła, próbujesz przekonać? Wiesz, tak samo jak każda osoba w tym pokoju, że wy dwoje jesteście dla siebie problemem i nigdy nie zostanie to rozwiązane, jeśli ty wreszcie nie wyrzucisz ją ze swojej głowy. Uderzam go w ramię, mocniej niż planowałem.- Uważaj. Stąpasz dzisiaj po cienkim lodzie. Podnosi do góry ręce w geście poddania.- Przepraszam, zapomniałem już, jaki się stajesz, gdy jesteś w tym stanie. Biorę w garść jego koszulkę i przybliżam go do siebie.- No jaki jestem? Znów wznosi ręce.- Micha, chłopie, uspokój się i wypij jakąś kawę albo co. Już w ogóle nie myślisz trzeźwo. Uwalniam go i przebiegam palcami po swoich włosach, będąc sfrustrowany czymś, czego nie mogę uchwycić.- To mit, że kawa pomaga... A ja potrzebuję czegoś innego.- Moje oczy padają na okno przy tylnych drzwiach, a ja nagle rozumiem, czego mi trzeba. Klepię Ethana po ramieniu.- Pozbądź się wszystkich z mojej miejscówy, zanim przyjdzie mama, dobrze? - W porządku, chłopie, zrobię to.- Odpowiada ogłupiony.- Ale gdzie ty idziesz? - Na spacer.- Spycham ludzi z mojej drogi i wychodzę prze tylne drzwi. Odzyskując równowagę, wędruję po trawie trawie i wspinam się po płocie. Auto taty Elli, Firebird, jest zaparkowane na podjeździe, więc musiał już wrócić z baru. Ale to nie ma znaczenia. W ogóle nie zauważy, że się zakradnę i nie będzie go to obchodziło. Robię tak już od dziecka. Chociaż moje zamiary z wiekiem stały się bardziej nieprzyzwoite. Gapię się na okno od pokoju Elli, dopóki nie dochodzę do drzewa. Zmagając się z byciem pijanym, udaje mi się wspiąć na górę i jestem o cal od okna. Przykładając dłonie do oczu, spoglądam do środka. Lampy są zgaszone, ale światło księżyca pada wprost na łóżko Elli. Już zasnęła. Otwieram okno, rozcinając palec na Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

zardzewiałym gwoździu.- Matko...- Ssę zraniony palec, a smak krwi i wódki jest gorzki na moim języku, kiedy nurkuję do pokoju i uderzam w podłogę z cichym łomotem. Jej przyjaciółka od razu spada z łóżka na podłogę, a jej oczy rozszerzają się.- O Mój Boże. Kładę palec na ustach w geście uciszenia i stąpam na palcach.- Szsz...- Nadal wygląda na zmartwioną, więc oślepiam ją moim najbardziej czarującym uśmiechem. Chyba podziałał, bo układa się z powrotem na swoim łóżku. Najostrożniej podchodzę do łóżka Elli i wpełzam do niego. Ella zawsze spała jak kamień i nie wierciła się. Dociskam klatę do jej pleców, przekładam ramię przez jej talię i czuję, jak oddycha. Boże, zbyt mocno za tym tęskniłem. To nie jest zdrowe. Zakopuję twarz w jej szyi, a zapach jej włosów, wanilia zmieszana z jej własnym aromatem, uderza we mnie. Zamykam oczy i po raz pierwszy, od ośmiu miesięcy, zasypiam spokojnym snem.

Ella Przez połowę nocy spałam okropnie, miotałam i wierciłam się, jak księżniczka na ziarnku grochu. Tylko daleko mi od księżniczki, a grochem jest moje winne sumienie. Nie wiem, czemu czuję się winna z powodu zbywania Michi. Robiłam tak łatwo przez ostatnie osiem miesięcy. Chociaż nie żył obok ze swoimi smutnymi, szczenięcymi oczętami i urzekającą seksownością. Moje problemy ze snem jeszcze bardziej pogorszyły się, kiedy mój tata wtoczył się do domu w środku nocy, przewracając butelki i szklanki, całkowicie pijany. Później usłyszałam go, jak płakał w łazience, w której moja mama umarła. Nadal te łzy mnie bolą, ponieważ są z powodu mojej winy. Kiedy wreszcie usnęłam, spałam jak kamień i była to najlepsza przespana noc od wieków. Kiedy się obudziłam późnym popołudniem, czułam się odświeżona i uspokojona. Dopóki zrozumiałam dlaczego. Micha jest w moim łóżku i ma mnie w swoich długich, smukłych ramionach. Jego ciało dopasowało się do mojego, tak, że każda część Michi dotyka mnie. Wiem, że to on – zapach jego perfum zmieszany z miętą i czymś, co jest tylko nim. Udaję, że śpię, obezwładnięta przepięknym snem, odmawiając obudzenia się przed jego wyjściem. - Wiem, że już nie śpisz.- Wyszeptuje do mojego ucha. Jego głos jest Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

zachrypnięty, a oddech zalatuje alkoholem.- Więc otwórz oczy i przestań mnie unikać. - Wiesz, że nielegalnym jest wchodzenie do czyjegoś domu bez pozwolenia.Mówię, lecz oczy trzymam zamknięte.- A zakradanie się do czyjegoś łóżka – tak robi zboczeniec. - Ja nie wszedłem. Ja wpadłem.- Mówi rozbawiony. Szczypię go w jego umięśnioną klatę, a on śmieje się.- Tu jest moja zadziorna dziewczynka.- Ociera swoje miękkie wargi o moje czoło.- Tęskniłem za tobą, Ello May. Otwierając oczy, ruszam się w jego ramionach.- Proszę, nie zaczynaj. Jest za wcześnie. Wzrok ma ostrożny, a włosy są w nieładzie. Chichocze nisko, a ten dźwięk sięga głęboko do mojego wnętrza.- Udawaj, ile chcesz, elegantko. Ty i ja dobrze wiemy, że gdzieś tam, głęboko w tobie, cieszysz się z tej naszej pozycji.- Bardziej dociska się do mojej piersi i owija swoje nogi z moim. Moje powieki trzepoczą na uczucie jego ciepła. Boże, tak bardzo za tym tęskniłam. Za bardzo, a moje ciało tym bardziej. - Więc gdzie pojechałaś?- Pyta się, przerywając moją chwilę rozkoszy.- Do szkoły w Vegas? Ponieważ to coś, co mnie zaskoczyło. Ty nigdy tak naprawdę nie lubiłaś szkoły. Mój umysł powraca do rzeczywistości.- Nie chcę się w to teraz bawić. Te lato ma mnie zrelaksować, a potem wracam na kampus. Micha mruga, a jego rzęsy ocierają się o moje czoło. Czucie jego wysyła ciepłe dreszcze w górę moich ud, a ja pieczętuję usta, by nie jęczeć. Marszczy brwi.- Zachowujesz się, jakbyś została porwana przez zakonnicę, czy coś. - Może zostałam.- Mówię potulnie.- Nikogo by to nie zraniło, gdyby tak było. Rozważa to i cwany uśmieszek wpełza na jego twarz.- To nie prawda. Zakonnice nie mogą uprawiać seksu, a ja jeszcze nie zrezygnowałem z mojego długoletniego marzenia o uprawianiu seksu z tobą. Moje usta otwierają się, a na języku mam przygotowaną równie zboczoną ripostę, ale gryzę wargę, pamiętając, że już taka nie jestem.- Muszę obudzić Lilę. Przed nią długa droga. W jednym szybkim ruchu Micha ma mnie pod sobą, a moje ramiona przytrzymuje nad moją głową. Jego turkusowe oczy, które przypominają bezkresnym ocean, przeszukują moje. Zaczyna ssać kółko w swojej wardze, będąc zamyślonym.Masz mi wszystko powiedzieć.- Twierdzi, przechylając głowę, tak, że jest przy mym policzku.- Zawsze wszystko mi mówiłaś. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Micha, proszę...- Nienawidzę jak zdyszana brzmię.- Wiesz, dlaczego odeszłam. Byłeś tam tamtej nocy... widziałeś mnie... Nie mogę zrobić tego jeszcze raz.- Lęk wspina się po mym gardle, a moje mięśnie tężeją pod jego ciałem.- Błagam, puść mnie. Nie mogę oddychać. Podnosi się na ramionach.- Mogłaś ze mną porozmawiać, zamiast uciekać stąd. Wiesz o tym. Kręcę głową.- Nie, nie mogłam. Nie wtedy. Wtedy było inaczej. Byłeś jedną z rzeczy, prze które musiałam odejść. - Ponieważ mnie pocałowałaś?- Pyta się, zniżając swój głos do gardłowego pomruku.- Albo że znalazłem cię... tej nocy. Połykam ogromną gulę w moim gardle. Pocałunek był tego częścią. To był poruszający ziemię pocałunek, jeden z tych, które kradną ci oddech i taki, który cholernie mnie wystraszył, ponieważ zjawiły się uczucia, których nigdy nie było i które pozostawiły mnie bezradną. - Nie chcę o tym rozmawiać. A teraz złaź ze mnie.- Wykręcam ramiona i popycha go w pierś. Wzdycha i sturla się ze mnie.- Dobrze, nie gadajmy o tym, ale to nie oznacza, że znów możesz uciec ode mnie. Tym razem będę cię gonił.- Grozi z mrugnięciem, kiedy wyłazi z łóżka, łańcuch, który ma przeczepiony do szlufki dżinsów, brzdęka.Ubieraj się i spotkaj się ze mną na podjeździe. Dziś musisz odwiedzić Grady'ego. - Nie, dzięki.- Odmawiam i naciągam na głowę koc.- I mówiłam ci wczoraj, że dzisiaj dużo do zrobienia. Oprócz tego, nie jesteś skacowany po wczorajszym? Byłeś porządnie wypity. - Nie rób tego.- Mówi zirytowany.- Nie udawaj, że masz nade mną jeszcze jakąś moc. Nie było cię przez osiem miesięcy, a wiele przez ten czas się zmieniło. Zatkało mnie.- Micha, ja... - No dalej, wyłaź z łóżka. Zobaczysz się dzisiaj z Grady'm, czy tego chcesz, czy nie.- Wyrywa mi koc i rzuca go na podłogę, więc leżę sobie w moich krótkich spodenkach w kratę i przylegającą bokserką, bez żadnego stanika pod spodem. Micha powoli taksuje mnie wzrokiem, z ciemnym i pożądliwym błyskiem w oczach, a przez to gęsie skórka pojawia się mi na całym ciele. Okrywam siebie ramionami.- Nie idę do Grady'ego. Dopiero, co przyjechałam i mam coś do zrobienia. - On ma raka, Ella.- Odwraca się do drzwi, wkładając ręce do przednich kieszeni swoich spodni.- Więc zwlec swój infantylny, z podwójną tożsamością tyłek z łóżka i idź do niego, póki możesz. Ramiona opadają mi do boku, kiedy siadam.- Czemu nikt mi o tym nie Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

powiedział? - Gdybyś powiedziała komuś, gdzie byłaś, to byś wiedziała.- Mówi.- Chociaż jestem dosyć pewien, że twój ojciec wiedział, gdzie jesteś, lecz nikomu nie powiedziałby. Nie zaprzeczę temu. - Oprócz tego, to było w wiadomości, którą zostawiłem ci wczoraj na twojej poczcie głosowej.- Mówi, spoglądając na mój telefon, którego zostawiłam na biurku.Ale zgaduję, że jej nie odsłuchałaś. Kręcę głową.- Nie, byłam zbyt zaskoczona tym, że zobaczyłam twój numer. Gryzie swój kolczyk – robi tak zawsze, gdy jest zdenerwowany.- Taa, chyba powinnaś ją po prostu skasować. Nie sądzę, że jesteś na to gotowa. Mój wzrok przesuwa się na telefon. Co, do diabła, na nim jest? Wyłażę z łóżka, wyginając plecy i rozciągając się jak kot.- Jak źle jest z Grady'm? Ciężko połyka.- On umiera, więc musisz się ubrać i pozwolić mi cię do niego zabrać. Zaczynam sprzeciwiać się, lecz zastanawiam się jeszcze raz nad moją początkową głupotą. Grady jest jedną z części mojej przeszłości, od której nigdy nie mogłabym uciec. W pewnym momencie był dla mnie i Michi jak ojciec. Raz nawet zadzwoniłam do niego z Vegas, chociaż nie powiedziałam mu, gdzie byłam. Kiwam głową.- Pozwól mi się ubrać i za chwilę będę gotowa. - Zobaczymy się za kilka minut.- Mruga do mnie i znika w korytarzu, zostawiając za sobą szeroko otwarte drzwi. Lila szybko prostuje się z poburdanego łóżka, trzymając kołdrę.- Ja. Cię. Solę. O co tu chodziło? Znaczy się, wpełzł tu przez okno w środku nocy i po prostu wszedł do twojego łóżka. - Tak już robi.- Otwieram okno, wpuszczając delikatny wiaterek. Wolne kosmyki tańczą mi przy twarzy.- O nie. Lila rozciąga swoje ramiona nad głową.- Co się stało? Niechętnie na nią spoglądam.- Myślę, że ktoś mógł pomylić twoje auto z karawanem6. Wyskakuje szybko z łóżka i odpycha łokciem od okna, by móc zobaczyć szkody wyrządzonej jej pięknemu, prawie nowemu mercedesowi.- Moje biedne kochanie! Wyciągam spódniczkę i różową bokserkę z torby.- Ubieraj się i pójdziemy 6 Tylko nie myślcie, że chodzi o karawan pogrzebowy, raczej kempingowy lub jak jakiś hippisowski Volkswagen :]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

sprawdzić szkody. Jęczy, jakby miała się za chwilę rozpłakać.- Nie mogę przyjechać tak do domu. Rodzice mnie zabiją. - Znam mnóstwo ludzi, którzy naprawią je dla ciebie.- Mówię, otwierając drzwi.- Albo znałam, ale sądzę, że nic się nie zmieniło. Potakuje, a ja idę do łazienki na dole, by się przebrać, unikając tą na górze. Włączam prysznic, tak, że para pokrywa lustro, zasłaniając moje odbicie. Czeszę włosy, dopóki końcówki nie są naturalnie ułożone. Potem nakładam jasny błyszczyk i wychodzę prze drzwi, ale wpadam na tatę na schodach. - Kiedy przyjechałaś?- Jego oddech zalatuje ginem, a jego oczy są przekrwione. W ciągu ostatnich miesięcy jego policzki zapadły się, a skórę ma pomarszczoną i zniszczoną. Dochodzi do pięćdziesiątki, lecz wygląda jakby miał już z sześćdziesiąt lat. - Wczorajszej nocy.- Powiadamiam go, biorą go pod ramię i pomagając wejść na górę.- Byłam w łóżku, kiedy ty przyszedłeś. Klepie mnie po plecach.- Cóż, cieszę się, że jesteś z powrotem w domu. - Ja też się cieszę.- Kłamię, uśmiechając się, kiedy wchodzimy na górę. Zabiera swoją rękę i trze swoją szyję- Potrzebujesz czegoś? Może pomogę ci wnieść rzeczy? - Sądzę, że sobie poradzę, ale dzięki.- Odmawiam, wyciągając do niego rękę, kiedy on chwieje się. Kiwa głową, a jego oczy podążają do łazienki w dole korytarza. Pewnie myśli, jak bardzo ją przypominam. To bolesny dla niego widok, przynajmniej tyle powiedział mi tej nocy, podczas której udałam się na most. - Zgaduję, że w takim razie później z tobą porozmawiam. Może pójdziemy na kolację?- Nie daje mi czasu na odpowiedź, kiedy chwiejnym krokiem idzie do swojej sypialni, zatrzaskując za sobą drzwi. Mój tata zaczął pić, kiedy miałam jakieś sześć lat, kilka miesięcy po tym, jak u mamy zdiagnozowano zaburzenie dwubiegunowe. Wtedy jego picie nie było takie złe. Spędził kilka nocy i czasem weekendy w barze, ale po śmierci mamy piwo i wódka przejęły kontrolę nad naszymi życiami. Kiedy wracam do swojego pokoju, Lila jest ubrana w żółtą sukienkę letnią, a włosy spięła oraz założyła zbyt duże okulary słoneczne. - Czuję się gówniano.- Oznajmia, kładąc dłonie na biodrach. - Te miejsce oddziałuje tak na większość ludzi.- Biorę telefon, zauważając wiadomość, kiedy ubieram klapki. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Wychodzimy na zewnątrz, zostawiając za sobą powietrze przesycone dymem papierosowym. Słońce świeci bardzo jasno, a widokiem stanowią zaniedbane domy. Sąsiedztwo jest wypełnione odgłosem silników motocykli, a z daleka wybrzmiewa kłótnia kochanków. A Michi nigdzie nie widać. Dawno temu czułam się tu jak w domu, kiedyś, gdy uliczne wyścigi i szaleństwa były czymś naturalnym, ale teraz czuję się po prostu zagubiona. Lila zaczyna obgryzać paznokcie, kiedy ogłupiona spogląda na swój samochód.- Z bliska wygląda jeszcze gorzej. Okrążam jej auto z założonymi ramionami, oceniając szkody. Wygląda jak koszyk pełen owoców, lecz ten nie jest zapełniony owocami, lecz wulgarnymi słowami, z podtekstem seksualnym. Z jakiegoś powodu chce mi się śmiać.- Ale cię urządzili. Lila kręci głową.- To nie jest śmieszne. Czy ty wiesz, ile naprawa tego będzie kosztowała? Tata Lily to jakiś wielki prawnik w Kalifornii. Jej rodzice zawsze posyłają jej takie rzeczy jak ubrania, pieniądze, samochody. Nigdy jeszcze nie przepracowała choć jednego dnia i dała mi popalić, kiedy ja pracowałam jako kelnerka w Applebee's, błagając mnie o zrywanie się z pracy na imprezy. - Więc co zrobimy?- Zdziera swoim paznokciem zieloną farbę z przednich reflektorów. Wskazuję na ulicę.- Nie tak daleko stąd jest warsztat samochodowy. Spogląda na ulicę, pełną wyboi i z brudnymi chodnikami.- Ale to mercedes. - Myślę, że lakierowanie, nieważne jaki to samochód, jest zawsze takie same. - Ale jeśli coś zepsują? - Jak ponowne pomalowanie samochodu, po tym jak go pomalowano?- Mówię ironicznie, a Lila chmurzy się.- Przepraszam. Znajdziemy kogoś, dobrze? Możemy zawieźć go do pewnego miejsca w Alpine. Tam jest trochę lepiej. - Nie mogę go prowadzić, gdy tak wygląda.- Narzeka, wskazując na auto.- Jest paskudny. - Więc ja go poprowadzę.- Wyciągam do niej rękę po kluczyki. - Chyba żartujesz?- Klepie maskę samochodu.- To moja dziecinka. Nikt, oprócz mnie, nie może jej prowadzić. Wiesz o tym. - Sądzę, że twoja dziecinka natychmiast potrzebuje operacji plastycznej.Micha schodzi ze swojego ganku na podjazd. Przebrał się w czarne dżinsy, dopasowaną zieloną koszulkę, a jego blond włosy wpadają mu do oczu. Korzystając ze swoich długich nóg, przeskakuje łańcuchowy płot, dzielący nasze podwórka.Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Znam idealne miejsce, gdzie naprawią twój samochód i jest tutaj, w mieście, więc nie będziesz musiała tak daleko jechać.- Posyła Lili oczko.- Jestem Micha, tak swoją drogą. - Cześć. Jestem współlokatorką Elli lub jej dawną.- Mówi, ciepło uśmiechając się i opuszcza okulary na nasadę nosa.- Nie jesteśmy pewne, czy w następnym semestrze będziemy dzielić wspólnie pokój. Daje jej swój czarujący uśmiech.- Współlokatorka Elli? To chyba ciężka rola.Posyła mi psotne spojrzenie, próbując mnie zdenerwować. Lila śmieje się i z powrotem zakłada okulary.- Nie, właściwie Ella to świetna współlokatorka. Sprząta, gotuje i w ogóle. To jakby mieć swoją gospodynię. - Ella zawsze była dobra w te klocki.- Zgadza się, znając prawdziwy powód, dlaczego taka byłam. Nawet jeszcze przed śmiercią mamy, miała duże problemy z zaopiekowaniem się domem. Już jako mała dziewczynka musiałam nauczyć się jak zaopiekować się sobą samą, bo w innym przypadku głodowałabym i mieszkałabym wraz ze szczurami.- Więc chcesz, żebym wziął twoje auto do tego warsztatu, o którym mówiłem? Jak już powiedziałem, jest bardzo blisko. - Ta, brzmi świetnie.- Lila przestępuje z nogi na nogę w swoich sandałach.Wolałabym iść gdzieś blisko. W duchu przewracam oczami. Zostaw to Miche. Potrafi każdą kobietę urobić tak, że będzie przeczyła własnym słowom. Zakłada ramię na moje barki i całuje w czoło.- Ale najpierw muszę wziąć tę elegantkę, by odwiedziła starego przyjaciela. - Proszę, przestań mnie tak nazywać.- Błagam.- Nigdy nie lubiłam przezwisk, a ty o tym wiesz. Nawet nie wiem, dlaczego mnie tak nazywasz. - Ale mi się to podoba, elegantko.- Przyciąga mnie bliżej siebie i pieści swoimi wargami mój policzek, całując mnie, na co pojawia się rumieniec na moje twarzy.Czy jesteś już gotowa zobaczyć Grady'ego? Możesz iść z nami, jeśli chcesz... Lila tak? - Tak, Lila. Lila Summers.- Wyciąga dłoń do Michi, a on ją potrząsa.- Jasne, pojadę z wami. To miejsce wprawia mnie w lekki strach. - Czy twoja rodzina nie oczekuje czasem, że przyjedziesz dzisiaj wieczorem?Uciekam spod ramienia Michi. - Napiszę im, że nie będzie mnie do jutra.- Lila wyciąga swój telefon i przewija listę kontaktów.- Jutro samochód będzie gotowy, racja? - Ciężko powiedzieć.- Mówi Micha.- Ethan jest najlepszy, ale trochę leniwy. Jej głowa natychmiast podnosi się, a w jej oczach czai się radość.- Ethan, jak Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Ethan z wczorajszej imprezy? Ten z seksownymi włosami i naprawdę wielkimi dłońmi? Micha gryzie wargę, hamując śmiech i posyła mi spojrzenie z ukosa. Nie umiem powstrzymać uśmiechu. - Ta, ten Ethan.- Powiadamia ją.- Czy teraz czujesz się lepiej z tym, że twój samochód idzie do niego? - Cóż, tak, jeśli jest dobry?- Upewnia się.- Jestem bardzo wybredna, jeśli chodzi o osoby, które pracują nad moim samochodem, przynajmniej mój tata taki jest. - Będzie dobrze.- Zapewnia ją, posyłając jej oczko.- Nigdy jeszcze nie rozczarowałem żadnej dziewczyny. - Taaak?- Lila śmieje się, patrząc na mnie nerwowo, jakby wkraczała na moje terytorium. - Więc idziemy czy nie?- Zazdrość ściska mnie w piersi. - Tak, chodźmy, piękna.- Micha obchodzi płot i wchodzi do garażu. Kiedy tam docieram, moja szczęka opada. Zaparkowany w środku, pomiędzy ścianami, na których zawieszone są półki z narzędziami, stoi lśniący Chevy Chevelle SS z 1969. Polakierowana przydymioną czernią z wiśniowo-czerwonym wyścigowym pasem biegnącym przez środek blachy.- Wreszcie ją naprawiłeś? Poklepuje lśniącą maskę bez skazy, a jego oczy błyszczą podekscytowaniem.Wreszcie to zrobiłem, po wielu latach gadaniu o tym.- Jego wzrok znajduje mój, doszukując się mojej pochwały.- Więc, co myślisz? - Jest trochę stare.- Lila spogląda na samochód.- I strasznie wielki. - Myślałem, że lubisz, kiedy rzeczy są wielkie?- Micha drażni się. Uderzam go w ramię, a on śmieje się.- Uuu, chodziło mi o ręce. Jeez, przestań myśleć tylko o niegrzecznych podtekstach. Przewracam oczami.- Nie powiedziałeś tego, zboczeńcu. Wzrusza ramionami, a jego oczy lśnią od promieni słonecznych, wnikających do garażu przez ubrudzone okna.- No to co. Uśmiechnęłaś się, prawda? - Jedziemy tym do Grady'ego?- Decyduję się na naturalny głos. Wyciąga z kieszeni kluczyki i rzuca je mi.- Taa, dalej. Jest cała twoja. Prędko kręcę głową na nie i odrzucam kluczyki, jakby mnie paliły.- Nie, dzięki. Nie chcę. Podnosi brew, seksownie wyglądając.- Co to znaczy, że nie chcesz? - Znaczy się, że nie chcę go prowadzić.- Prawie mnie to zabija. Obchodzę Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przód Chevelle, otwieram drzwi i pokazuję Lili, by wsiadła. - Ale ma wbudowany wybuchowy Big Block 5727.- Micha oznajmia zdumiony, a klucze luźno zwisają z jego palców.- Jak możesz nie chcieć go prowadzić? Moje wnętrze skręca się, by prowadzić, lecz ja się nie ugnę.- W porządku, Micha. Wolałabym raczej być pasażerem. - Co to znaczy? Ten big block czy co tam powiedziałeś?- Lila zastanawia się, kiedy podchodzi do drzwi auta.- Czekaj, czy wy gadacie, ludziska, o samochodach? El nie lubi samochodów. Właściwie, to najczęściej zmuszała wszystkich, byśmy jeździli autobusami, kiedy opuszczaliśmy kampus. - Naprawdę?- Jego ton sugeruje coś innego.- To nowość dla mnie. - To marnotrawstwo gazu.- Kłamię, próbując ukryć prawdę – że za tym tęsknię. Prędkość, pośpiech i wysoka adrenalina. Lila nurkuje do środka, na tylne siedzenie. Ja wspinam się na siedzenie obok kierowcy, a Micha otwiera drzwi garażu. Przekręca klucze, by zapalić silnik, pozwalając mu mruczeć, drażniąc mnie tym, zanim wyjeżdża na podjazd. - Zaczynam myśleć, że Ella, która ja znam, nie jest tą samą, który ty znasz.Lila zapina swój pas. Micha kieruje samochód w dół drogi.- Myślę, Lila, że coś jest na rzeczy, ponieważ Ellą, która ja znam, kochała samochody. Właściwie to miała zwyczaj przesiadywania w garażu z facetami przez cały dzień, kiedy inne dziewczyny bawiły się włosami i makijażem.- Rzuca mi niebezpieczny uśmieszek.- Kiedy była mowa o wyścigach robiła się cała podekscytowana. Nie ważne jak mocno staram się przestać nie pobudzać, to polegam. Te gorące letnie noce, pędzenie autostradą, bok przy boku z innym samochodem, gorączka trawiąca moje ciało. Micha śledzi palcami moją szyję i kończy na pulsie.- Zaczynasz się ekscytować tylko na myśl o tym. Jego dotyk wzbudza w moim ciele pragnienie. Odpycham jego dłoń, krzyżuję ramiona i skupiam się na oknie, patrząc na rozmyty obraz sąsiedztwa, spowodowany prędkością. Micha zmienia biegi, a moc silnika wzrasta, chcąc spalić gumę. - To legalne jeździć tak szybko?- Lila nerwowo pyta się. Ja i Micha spoglądamy do tyłu na nią, kiedy ona łapie się krawędzi skórzanego siedzenia.Wydaje się, że jedziemy bardzo szybko, zwłaszcza tutaj. Micha stanowczo utrzymuje mój wzrok, kiedy redukuje biegi, lecz jednocześnie podkręca prędkość.- Co myślisz? Przyspieszyć? Czy zwolnić? 7 To jeden z tych silników, które chyba nadają się do odrzutowców :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Chcę mu powiedzieć, żeby zwolnił, a ja żebym zapięła pas i odwróciła wzrok, lecz pasja, która umarła, ożyła. Trzyma mocniej nogę na gazie, ciągle patrząc mi w oczy, zmuszając mnie, by pierwsza odwrócić wzrok. - Hm... Nie sądzę, że to dobry pomysł.- Głos Lily wydaje się być bardzo daleko. Chevelle przyspiesza za rogiem, a oczy Michi wyzywają mnie, żeby powiedzieć mu, by zwolnił, a część mnie chce tego. Desperacko. Ale jak zmienia kolejny bieg, cięgle przyspieszając, moje ciało błaga o odpuszczenie. Nagle Lila wrzeszczy.- Znak stopu! Oczy Michi lśnią jak słońce przebijające się przez toń oceanu. Przyciska hamulec, a samochód piszczy, zwalniając, a nas wyrzuca do przodu. Moja ręka wystrzela do przodu, a ja powstrzymuję się od uderzenia w deskę rozdzielczą. - Czy wy zwariowaliście?- Głos Lily trzęsie się, kiedy ona usadawia się na siedzeniu i poprawia sukienkę na kolanach.- Co jest z waszą dwójką nie tak? Micha i ja patrzymy się na siebie, a moje ciało płonie od ukrytego pożądania, do którego nie chcę się przyznać. Moje serce wali mi w piersi, wcześniej spokojne i niewzruszone, lecz teraz znów żywe. Przez chwilę wracam do tego miejsca, które straciłam. Wtedy Micha rujnuje to. - Zobacz, ta sama stara Ella jednak jeszcze żyje.- Uśmiecha się arogancko, kiedy przejeżdża przez skrzyżowanie.- Po prostu potrzebuje lekkiego pchnięcia. Zapinam pasy, przyznając mu rację.- Nie, nie wróciła. Znikła na zawsze. - Próbuj, ile chcesz, ale zamierzam ją przywrócić.- Gryzie wargę, koncentrując się na drodze i mamrocze.- Nie pozwolę tej nocy zniszczyć cię na zawsze. Ale tak się stało. Złamała mnie w milion kawałków, a wiatr zdmuchnął je jak pokruszone liście. Ta noc była jedną z niewiarygodnych, które kiedykolwiek miałam. Potem moje serce znów zamieniło się w niewzruszoną skałę.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 5 Micha Jest tutaj dziewczyna, którą kiedyś znałem8. Widać w jej zielonych oczach, że się nakręca. Zawsze pod tym względem była dziwna, prędkość i niebezpieczeństwo zawsze zapalały jej wewnętrzny ogień. Lecz potem muszę zwolnić, a cały ten ogień ugasza się. Zapina pas i bełkocze coś o tym, że Ella, którą znałem, odeszła już na zawsze, ale ja wyzywam ją. Mam wielkie plany, by przywrócić mojego najlepszego przyjaciela, czy tego chce czy nie. Ella ubrała się w krótką spódniczkę i bokserkę, która jest na tyle obcisła, by podkreślić jej biust. Doprowadza mnie do szału fakt, że nie mogę jej dotknąć. - Co zdarzyło się na rozjeździe?- Pyta się, kiedy przejeżdżamy obok miejsca, w którym mieliśmy zwyczaj parkowania podczas trwania wycieczek małomiasteczkowych.- Wygląda, jakbyś nie mógł już pojechać na zatoczkę? - Ty możesz, jeśli się przespacerujesz lub masz auto z napędem na cztery koła i wjedziesz na wzgórze.- Rozjazd jest zablokowany przez wielki płot, tak, aby żadne samochody nie mogły jeździć po polnej drodze, która prowadzi nad zaciszny obszar przy jeziorze.- Zablokowali to, kiedy policja przyłapała i aresztowała grupę ludzi za posiadanie narkotyków i alkoholu. - Kogoś, kogo znam?- Ella dopytuje się, udając obojętną. Bębnię palcami o kierownicę.- Taa, siedzisz obok tej osoby. Ale mnie złapali tylko za posiadanie alkoholu. Jej przyjaciółka sapie na tylnym siedzeniu, a ja ukradkiem zauważam, że Ella przewraca oczami. - Ile dostałeś?- Pyta nonszalancko. - Okres próbny i zajęcia kontrolowania gniewu.- Jak ona, odpowiadam obojętnie. Jej głowa przekręca się w moją stronę.- Zajęcia kontrolowania gniewu? - Również mogłem uderzyć Grantforda Davisa w ryj9.- Wyjaśniłem.- Nawet całkiem ładnie. Złamałem jego nos i w ogóle. Jej przyjaciółka znów sapie i zastanawiam się, jak z Ellą mogą się przyjaźnić. Wygląda na jakąś naiwną księżniczkę. Ella wnikliwie mnie obserwuje swoimi wspaniałymi oczami, które zawsze 8 „Somebody that I used to know...” i tak dalej. Nawet trochę pasuje :] 9 Ma być ryj, bo to świnia z Granta! Pasuje i basta :]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

odkrywają nad czym tak usilnie myśli.- Dlaczego go uderzyłeś? - Myślę, że wiesz dlaczego.- Z taką samą mocą oddaję jej spojrzenie. - Poprosiłam go o zawiezienie mnie na most, Micha.- Mówi, jakby się dusiła.To nie była jego wina. To była jak przysługa dla niego. - Nigdy nie powinien zostawiać cię tam samej.- Włączam kierunkowskaz i skręcam na polną drogę, która prowadzi na pole wysokiej i wysuszonej trawy.- Nie w tych warunkach. Ledwo mogłaś prawidłowo myśleć. W rzeczywistości, czy ty w ogóle pamiętasz coś z tej nocy? Bawi się bransoletką na swoim nadgarstku.- Nie jestem pewna. - Nie jesteś pewna?- Zarzucam jej.- Czy po prostu nie chcesz tego przyznać? Zaczyna już otwierać usta, ale zamyka je szybko i odwraca się w stronę okna, odprawiając mnie i rozmowę.

Ella Tej noc, podczas której udałam się na most, cały dzień była dziwaczna. Moja mama zmarła kilka tygodni wcześniej i nie umiałam pozbyć się podłego uczucia, ściskającego moją pierś, a ja chciałam tylko, żeby to odeszło. Bardzo. Więc sięgnęłam po drastyczne metody i zdecydowałam się iść w jej ślady. Moja mama nie była okropna. Miała dobre momenty, ale dużo więcej tych złych. Kiedy czuła się dobrze, była świetna – zabawna. Przynajmniej tak myślałam, kiedy byłam mała. Jakkolwiek, kiedy już dorosłam, boleśnie zrozumiałam, że to nienormalne iść na wielkie zakupy, w środku nocy zabrać się na przejażdżkę czy udawać, że umie się latać... Ale ta noc na moście nie była najgorszą nocą, którą przeżyłam. To było po prostu ostatnie popchnięcie do mojego szybkiego upadku w stronę utracenia kontroli nad moim życiem. - Ella, gdzie jesteś?- Głos Michi wyrywa mnie z moich myśli.- Nie słuchałaś mnie. Zaparkowaliśmy przed pojedynczą przyczepą kempingową Grady'ego, usytuowaną na pustym polu, blisko złomowiska i opuszczonego kompleksu mieszkań. Odpinam pas, wydostaję się z samochodu i przesuwam siedzenie, by Lila mogła wysiąść. - Nie, dzięki.- Lila kręci głową, kuląc się na tylnym siedzeniu.- Myślę, że poczekam tutaj. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- W środku jest o wiele bezpieczniejsza.- Micha wskazuje na rozpadające się szopy na środku pola.- To narkotykowa melina i zaufaj mi, jeśli oni zobaczą cię, że tu siedzisz sama, przyjdą tutaj i będą cię niepokoić. Micha drażni się z nią, ale mu pozwalam na to, ponieważ to nie jest zbyt bezpiecznie. Jej twarz robi grymas, a Lila szybko gramoli się z Chevelle.- Czyj to dom, do którego przyjechaliśmy? To nie jakiś diler narkotykowy, co nie? - Nie, to tylko dawny przyjaciel.- Dzielę z Michą sekretne spojrzenie, a uczucia przebiegają przeze mnie jak słońce i wiatr. Grady był kiedyś ojczymem Michi. Jego matka i on byli małżeństwem prze kilka lat, a większość moich i Michi szczęśliwych wspomnień z dzieciństwa jest związana właśnie z nim: biwakowanie, wędkowanie, praca nad samochodami. Lata życia od ósmego do dziewiątego roku były pewne, niepołamane w milion kawałków. Spotykam Michę na przodzie Chevella, a kiedy bierze mnie za rękę, nie sprzeciwiam się. Bycie tutaj jest jak podróż w czasie i boli mnie myśl, że człowiek, który pokazał mi, że życie może być dobre, umiera. Lila zakłopotana poprawia sukienkę.- Jesteście pewni, że mogę z wami iść? - Spokojnie.- Mówię jej, kiedy docieramy na chwiejny ganek.- Grady to porządny facet, on po prostu lubi niematerialne życie. Wybiera, aby żyć w takich miejscach. Lila wymusza spięty uśmiech.- W porządku, już się rozluźniłam. Micha ściska moją dłoń, a potem puka do drzwi. Parę stuknięć później wpuszczamy się sami. To tak jakbym pamiętała i to powoduje mój uśmiech, ponieważ to pocieszające. Grady, kiedy był młodszy, wiele podróżował, więc jego ściany wskazują na cele jego podróży: matrioszka z Rosji na małej półce na książki, pomalowana maska Bokota z Afryki powieszona na ścianie, wielka fajka wodna z Nepalu stojąca na małym, składanym stole. To mnie przerasta i wciąga we wspomnienia. Przyczepa jest mała, ma rogową kuchnię połączoną z boksem, a nasza trójka prawie całkowicie wypełnia przestrzeń. Micha przesuwa swoją rękę z mojej dłoni na ramiona i przyciąga do siebie.Czy z tobą będzie w porządku? Potakuję, odpychając łzy. Micha całuje mnie w skroń, a ja tym razem nie uciekam, pozwalam sobie na jedną małą chwilę. - Będzie dobrze.- Micha mówi.- I jestem tutaj dla ciebie. Czas minął. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Gdzie on jest?- Biorę głęboki wdech, odsuwam się od niego i tłamszę starą Ellę. Wskazuje nad moim ramieniem. Odwracam się, a moje serce opada w dół. Średnio zbudowany, wysoki mężczyzna z jasnymi niebieskimi oczami i czupryną pełną włosów zmienił się w chorowitą, wychudzoną, z zapadniętymi oczami i ogoloną głową wersję siebie. Jego koszula w kratę wisi na jego ciele, a pasek przy jego spodniach ma dodatkowe dziurki. Waham się, czy go uściskać.- Jak się masz? Nic ci nie jest? - Ze mną zawsze wszystko w porządku. Wiesz o tym. Nawet malutki rak nie zdoła powalić mnie na kolana.- Uśmiecha się, a uśmiech jest tak samo jasny jak kiedyś. Używając swojej laski, kuśtyka do mnie. Spotykam go w połowie drogi, przed obdartym, skórzanym fotelem i daję mu delikatny uścisk, bojąc się, że mogłabym go złamać. - Co tam u ciebie, maja malutka Ella May?- Odsuwa się o krok, by na mnie spojrzeć.- Wyglądasz inaczej. Na wpół świadomie dotykam swoich włosów.- Zmieniłam trochę swój wygląd. Pomyślałam, że przydałaby się zmiana. Grady, zamyślony, kręci głową.- Nie, to nie to. Jest coś innego. Wydajesz się smutna. - Ze mną jest w porządku.- Zaprzeczam nie tak dobrze.- Czuję się świetnie. Posyła mi pobłażliwy uśmiech.- Nigdy nie byłaś dobrym kłamcą, dobrze o tym wiesz. Zawsze wiedziałem, że to ty zbiłaś wazę. Za mną Micha kiwa głową10, zgadzając się z nim.- To jej oczy. Pokazują zbyt wiele. Chociaż ona myśli inaczej. - Jeśli wiesz, że to ja stłukłam wazę,- Mówię.- to dlaczego mnie wtedy nie wydałeś? Grady śmieje się i wymienia spojrzenia z Michą.- Ponieważ ta skomplikowana historyjka, którą wymyśliłaś, zdobyła moje serce. Poza tym, to była tylko waza. Napięcie ustępuje w nas, poza Lilą, która wygląda, jakby nie wiedziała, co ze sobą zrobić. Guzdra się przy drzwiach, bawiąc się zegarkiem i włosami, spoglądając po zacisznej przyczepie. - Grady, to Lila.- Przedstawiam ich sobie, pokazując jej, by podeszła.- Była moją współlokatorką na studiach. Lila podchodzi i posyła mu małe machnięcie ręką.- Miło mi cię poznać. - Mi też.- Grady zapraszająco kiwa głową, a potem podnosi na mnie brew.Więc studia? To tam uciekłaś. 10 Jak ona to widzi, to nie ma bladego pojęcia :/

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Przepraszam, że nie powiedziałam ci, kiedy zadzwoniłam.- Przepraszam.Potrzebowałam przerwy. Od wszystkiego. - Nie zamierzam kłamać i mówić, że to nie zabolało.- Opiera swój ciężar na lasce, a jego ręce i nogi wyglądają na zbyt chude, by mogły się poruszać.- Jest jak córka dla mnie i myślałem, że ufałaś mi na tyle, by przyjść do mnie, gdybyś przez coś przechodziła. Jego spojrzenie wbija się w Michę, a ja zastanawiam się, czy powiedział Grady'emu o tej nocy na moście osiem miesięcy temu. - Muszę zadzwonić.- Micha wyciąga swój telefon, kiedy cofa się do drzwi.Lila, może wyjdziesz ze mną? Lila chętnie się zgadza. Drzwi zamykają się za nimi, wprawiając w drżenie przyczepę. Grady siada w fotelu, wzdychając z ulgą.- Musimy porozmawiać. Przygotowując się na kazanie, siadam na wklęsłej kanapie naprzeciwko niego.Mam kłopoty, czyż nie? - Czy myślisz, że musisz mieć kłopoty?- Opiera laskę o stolik do kawy. Biorę na kolana poduszkę i usadawiam się na kanapie.- Nie wiem. Trudno powiedzieć, co już jest dobre, a co złe. Grady kołysze się na fotelu.- Zawsze dobrze pojmowałaś, co jest dobre, a co złe. Po prostu czasem trudno przyznać ci się do błędu. - Wiem to.- Wskazuję na siebie.- Dlatego zmieniłam się w Ellę, która nie popełnia błędów i która umie kontrolować swoje życie. - To nie o to chodzi. Ty uciekasz przed życiem i nie możesz kontrolować wszystkiego. Nawet jeśli tego chcesz.- Jego słowa wzbudzają dreszcz, płynący przez mój kręgosłup. Ciągnę na wolną nitkę, wychodzącą z poduszki.- Czy Micha powiedział ci o nocy sprzed mojego wyjazdu... czy powiedział ci, co się stało – co zrobiłam? Ściąga swoje popękane wargi razem.- Powiedział. - Więc rozumiesz, dlaczego uciekłam. Gdybym się nie zmieniła, to skończyłabym jak ona – skończyłabym jak moja matka.- Przyznaję się głośno po raz pierwszy, a ciężar unosi się znad mojej piersi, ale od razu opada z powrotem, wydając się dziesięć razy cięższy.- Straciłabym kontrolę. Garbi się z smutną miną na zmęczonej twarzy.- Wiesz, że bardzo dobrze znałem twoją matkę. - Ale tylko dlatego, że musiałeś naprawiać wszystko, po tym jak miała jeden ze swoich epizodów. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Słodziutka, nie jesteś jak ona. Twoja matka była chora – chorowała psychicznie. - Zaburzenie dwubiegunowe jest dziedziczne.- Mówię cicho. Istnieje duża szansa, że to mam, dlatego że ona miała. - Ale to nie znaczy, że ty to masz.- Grady wstaje z fotela na niepewnych nogach i siada obok mnie na kanapie.- Myślę, że boisz się tak bardzo, że skończysz jak ona, że chowasz to, jaka jesteś naprawdę, ale nie możesz wszystkiego kontrolować – nikt tego nie umie. - Ale mogę spróbować.- Mamroczę i wstaję, zrzucając z kolan poduszkę.Pamiętasz, jaka byłam. Całe to gówno, które narobiła. Byłam głupia i nierozważna. Byłam wrakiem, czekającym na koniec i tamtej nocy to udowodniłam. Ja prawie... ja... ja prawie się zabiłam. - Nie, nie zrobiłaś tego. Wysłuchałem historii i nigdy nie zamierzałaś tego zrobić.- Mówi pewny siebie.- Po prostu próbowałaś uporządkować pewne rzeczy. I nadal tak jest. - Nie, miałam zamiar to zrobić.- Mówię mu, ale to kłamstwo.- Mój umysł mógł być niesprawny, ale pamiętam wystarczająco, by wiedzieć, że wspinając się na szczyt tego mostu, miałam zamiar skoczyć. Kręci głową.- W takim razie nie pamiętasz, co się stało potem, z Michą. - Taa, pamiętam.- Biorę niepewny wdech.- Pocałowałam go i zostawiłam go na moście. Potem poszłam do domu, spakowałam wszystkie moje rzeczy i uciekłam. - Nie, coś jeszcze tej nocy się stało.- Na jego czole pojawiły się zmarszczki.Micha wziął cię jeszcze gdzie indziej. Tyle przynajmniej mi powiedział. Drapię swój nadgarstek, próbując sobie przypomnieć, ale wspomnienia wydarzeń tego dnia są mgliste.- W ogóle tego nie pamiętam. - To co zrozumiałem, to to, że byłaś całkiem oderwana i zdenerwowana. Te dwa stany nie są dobrą kombinacją. Zaufaj mi, przechodziłem prze to.- Jego palce szukają laski.- Micha uratował cię przed skokiem, ale jest tego jeszcze więcej. - Kiedy mówiłeś, że przez to przechodziłeś, to co dokładnie miałeś na myśli? - Chodzi mi o to, że byłem w miejscu, w którym jedyną drogą wydaje się ta w dół. Badam jego słowa.- Wiesz, przyszłam tutaj, by zobaczyć, czy z tobą wszystko w porządku i jakimś cudem cały czas gadamy o mnie. - To jest właśnie to, co potrzebuję.- Grady oznajmia.- Jestem chory i zmęczony tym, że każdy czeka na rozmowę o mojej śmierci. Otwieram usta, ale skrzypią drzwi. Spodziewałam się Michi, ale kobieta w Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

średnim wieku, w czarnych dresowych spodniach i białej koszulce wchodzi przez nie. Jej tlenione włosy są splecione w warkocz, a sama dźwiga wielką czarną torbę. Uśmiecha się do Grady'ego, kiedy zamyka drzwi.- Znów jesteś niegrzeczny. Wiesz, że nie powinieneś wychodzić z łóżka. Grady przewraca oczami, ale jego twarz rozjaśnia się.- Tak, byłem niegrzeczny. Myślę, że musisz mnie ukarać. Próbuję zignorować ich niepokojące komentarze, jak najlepiej umiem, ale to niedorzecznie niezręczne. - Ello, to Amy.- Jego poważna postawa łagodnieje, kiedy wymawia jej imię. Wstaję z kanapy, by podać rękę Amy, zauważając, że nie ma żadnego pierścionka na palcu.- Jesteś jego pielęgniarką? Grady zaczyna chwiać się na nogach, a ona przesuwa się, by mu pomóc, ale machnięciem ręki odpycha ją.- Mam to. Jeszcze nie jestem kaleką. Ona wzdycha i odsuwa się.- Tak, jestem jego pielęgniarką i powinnam opiekować się nim, ale jest uparty i odmawia mi pełnienia prawidłowo mojej pracy. Grady warczy, a potem śmieje się. Używając swojej laski, udaje się korytarzem, a jego stopy ciągną za sobą kosmaty pomarańczowy dywan.- Ella, możesz wpaść jutro? Chcę jeszcze z tobą porozmawiać. - Dobrze, wrócę.- Obiecuję, kiedy Grady znika w korytarzu. Odwracam się do pielęgniarki.- Jak źle z nim? Zrzuca torbę na ladę i odpina ją.- Co ci powiedział? - Tyle, że ma raka.- Oznajmiam jej, kiedy wyciąga jakieś pakunki.- Ale to wszystko. Nie lubi się gadać o sobie. Sięgając do torby, wyciąga garść przepisanych butelek leków.- Nie, nie lubi tego, co nie?- Potrząsa butelką wypełnioną przezroczystą cieczą.- Ma rak czwartego stopnia. Prawie upadam na podłogę.- Stadium czwarte, ale to oznacza... - Oznacza, że ma przed sobą trudną i krótką drogę.- Mówi otwarcie.- Jesteś Ella Daniels, prawda? A twoim ojcem jest Raymond Daniels? Moje palce chwytają materiał fotela, jak tonący koła ratunkowego.- Ta, a dlaczego pytasz? - Bez powodu.- Mówi, wzruszając ramionami.- Po prostu czasem Grady wspomina o tobie. - Ale znasz mojego ojca.- Nieufnie stwierdzam. Zapina torbę i obraca się do zlewu z lekami.- Byłam na dyżurze tej nocy, kiedy Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

go potrącono. Ponieważ był pijany jak bela i zdecydował się jechać na swoim rowerze na środku autostrady.- Więc opiekujesz się Grady'm, tutaj w jego domu? Przekręca kran i wypełnia szklankę wodą.- Jestem domową pielęgniarką, którą zatrudnił, po tym jak zdecydował, że nie chce spędzić reszty swojego życia w szpitalnym łóżku. Zostały mu tylko miesiące życia? Muszę odzyskać kontrolę nad tą skomplikowaną sytuacją. Potykam się do drzwi.- Powiedz Grady'emu, że zobaczę się z nim jutro. Schodzę w dół po schodach i prawie zjadam piach. Na szczęście Micha jest na ich początku i wypuszcza swój telefon, by mnie złapać. Ustawia mnie na nogi, jego palce wcinają się w moje biodra, kiedy ogląda mnie uważnie.- Dobrze, co się stało? - On umiera.- Wyszeptuję, wpatrując się w wysuszone pole.- On naprawdę umiera. - Wiem.- Micha trzyma mnie mocno, koniuszki jego palców dotykają moje nagiej skóry.- Powiedziałem ci to, zanim tu przyjechaliśmy. Moje płuca zwężają się.- Myślałam, kiedy to powiedziałeś... cóż, nie wiem, co sądziłam, ale nie to.- Macham ręką na drzwi bez patrzenia na nie.- Nie pielęgniarka. Nie kilka miesięcy życia. Jego dłonie przesuwają się na moje plecy i przyciąga mnie do swojej piersi, tuląc mnie. Kładę głowę na jego ramieniu, wdychając jego kojący zapach. Zaczynam pytać go, co stało się tamtej nocy, ale mój strach przed prawdą ucisza mnie. Co jeśli to coś złego? Co jeśli to zepchnie mnie poza krawędź? - Co chcesz dzisiaj zrobić?- Micha wyszeptuje.- Powiedz, a zrobimy to. Odsuwam się i mrugając, odpycham łzy. Moje spojrzenie wędruje na Lilę, siedzącą w aucie, poprawiając usta błyszczykiem w wstecznym lusterku.- Muszę ją wziąć do warsztatu i odprawić w drogę. Przeciw moim protestom, Micha chwyta za tył moje głowy i przyciąga do siebie.- Możesz ją po prostu porzucić. Uderzam go w ramię.- Od kiedy jesteś wredny dla dziewczyn? - Od kiedy narzekają na całkowitą nudę tego miasteczka.- Oznajmia, przedrzeźniając głos cheerleaderki.- I na robaki. To niedorzeczne. Dziesięć minut na zewnątrz z nią i chciałem tylko zanieść ją do tej meliny i uciec. - To nie melina narkotykowa i dobrze o tym wiesz.- Kręcę głową, odpychając uśmiech.- I wiem, że jesteś lepszy niż to. Jestem pewna, że chcesz dorwać się do jej Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

majtek. Przerywa, a potem jego dłoń powoli zsuwa się po moich plecach do mojego tyłka. Chwyta za niego i skłania moje ciało do swojego, wypalając głęboko we mnie żar i wywołując mój jęk. Przez chwilę zapominam, gdzie jestem. - Jedyną, którą chcę posiąść, to ty.- Szepcze w moje włosy. Odzyskuję kontrolę i odsuwam się.- Serio? Zamierzasz to zacząć? Tutaj, we wszelkich możliwych miejscach? Macha ręką na przyczepę.- Dlaczego nie? Z powodu Grady'ego? Byłby szczęśliwy, widząc na wreszcie ze sobą. Od lata powtarza, że ja i ty skończymy razem. Zatykam uszy.- Nie mogę tego słuchać. W trzech długich krokach jest przy mnie, prawie depcząc moje palce u nóg.Myślisz, że jak odeszłaś, to moje uczucia do ciebie zmieniły się? Cóż, zgadnij co? Jesteś w błędzie. Nie mogę nic poradzić na to, co czuję. Nadal cię- Nie mów tego.- Wskazuję na niego palcem.- Nie waż się, Micha Scott. Podnosi do góry ręce, patrząc szyderczo.- Och, teraz mam kłopoty. Użyłaś mojego nazwiska i w ogóle. Spoglądam na samochód, upewniając się, że Lila nie podsłuchuje, potem odwracam się do niego z powrotem i syczę.- Masz kłopoty. Jestem tu mniej niż jeden dzień i wszystko, nad czym pracowałam, zdaje się rozpadać i to z twojego powodu. Jego turkusowe oczy są przenikliwe.- Dobrze. Jest cholernie szalona, jeśli myślisz, że możesz uciec i zmienić swoją tożsamość. Ta nieczuła, elegancka dziewucha, w którą się zamieniłaś,.- Wskazuje na moją bokserkę, białą, plisowaną spódniczkę i kręcone włosy.- jest niczym więcej niż gównem. Nie możesz po prostu zmienić się na zewnątrz i oczekiwać, że twoje wnętrze też ulegnie zmianie. Gniew przepływa przeze mnie, a ja go popycham.- Jesteś w błędzie. Jego buty wzniecając piach, kiedy on łapie równowagę i wyniośle się uśmiecha.- Jestem? Ponieważ właśnie teraz ten ogień, który tak kocham, znów jasno płonie.- Sięga do mojego policzka, by mnie dotknąć – zachęcić mnie, - Micha, taka muszę być, inaczej nie umiem oddychać. Proszę, zostaw to w spokoju. Ten przeklęty ogień może istnieć, ale ja chcę, żeby odszedł.- Obracam się do niego plecami, modląc się, żeby choć raz mnie posłuchał, ponieważ jeśli dalej będzie to drążył, prędzej czy później nie będę mogła się mu oprzeć. Ale Micha nigdy nie wycofał się przed żadnym wyzwaniem.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 6 Micha Ból w jej oczach prawie mnie zabija. Gdyby było to możliwe, przeniósłbym się w czasie i zatrzymał ją przed wspinaczką w dół po tym drzewie, tej strasznej nocy. Może wtedy, nadal miałbym moją najlepszą przyjaciółkę. Decyduję się na na kres prób i wydostanie Elli z jej własnej głowy. Parkuję samochód w otwartej przestrzeni przed frontem małej kawiarenki, mieszczącej się w centrum miasta, między the Stop n’ Shop i Bubba’s Sports Barn. Gaszę silnik i czekam cierpliwie na jej kazanie. Jej twarz rumieni się, kiedy orientuje się, gdzie jesteśmy.- Micha, naprawdę nie jestem w humorze. Mam rzeczy do zrobienia, tak jak Lila. - No dalej, od wieku nie widziałaś jak gram.- Nakłaniam ją, używając mojego najlepszego flirciarskiego tonu.- Tylko jedna piosenka. Wejdziemy i wyjdziemy. - Brzmi fajnie.- Lila oznajmia z tylnego siedzenia, wreszcie trochę zrelaksowana, po tym jak odjechaliśmy od Grady'ego.- Uwielbiam słuchać zespołów, a frontmani zawsze są seksowni. - Micha gra na gitarze i śpiewa, ale sam.- Ella powiadamia ją, a w jej oczach tli się nuta zaborczości.- Nie jest frontmanem. Występuje solo. - To to samo dla mnie.- Lila klepie Ellę w głowę i wg mnie to jakiś ich prywatny żart.- Zespół czy nie, facet, który umie śpiewać i grać, jest gorący. Uśmiecham się charyzmatycznie i nachylam się nad deską rozdzielczą.- Na dalej, elegantko.- Odgarniam palcami kosmyk jej włosów.- Wiesz, że chcesz wejść i zobaczyć mnie boskiego i seksownego śpiewającego na scenie. Wiesz, że za tym tęskniłaś. Jej wzrok krzyżuje się z moim, kiedy zmusza się nie do uśmiechnięcia.- Wiesz, że ten głos na mnie nie działa. Widziałam jak go używasz zbyt wiele razy na zbyt wielu dziewczynach. - Nie używałem go na dziewczynie od twojego odejścia.- Pozwalam wyjście prawdzie na jaw. Miałem zwyczaj tak robić, prosząc o cokolwiek zachciałem, lecz od razu, jak rzeczy zaczęły się zmieniać w naszej przyjaźni, zrozumiałem, że pustkę, którą próbowałem wypełnić kimś innym, należy wypełnić nią.- Nie chcę go używać na kimkolwiekPrzykrywa moje wargi swoją dłonią.- Wejdę z tobą, ale pod warunkiem, że przestaniesz gadać rzeczy, przez które czuję się niekomfortowo. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Czekaj. A co z moim samochodem?- Lila pochyla się do przodu i poprawia fryzurę we wstecznym lusterku.- Robi się późno. Czy nie zamkną wkrótce warsztatu? Odsuwam dłoń Elli z moich ust, ale splatam swoje palce z jej.- Zdążymy. Obiecuję. Ella waha się, gapiąc się na kawiarenkę, jakby była myszą, która ma zamiar wejść w norę kota. Ściskam jej dłoń.- No dalej, wejdźmy. Nic ci nie będzie. Spogląda na nasze dłonie, potem podnosi wzrok, który krótko pada na moje usta, aż wreszcie patrzy na moje oczy.- Nadal każdy spędza tam wolny czas? - Kelly i Mike, tak samo jak Renee i Ethan.- Mówię.- Chociaż Grantford już tu nie przychodzi. Jej pulchne wargi unoszą się w uśmiechu.- Ponieważ uderzyłeś go w twarz. - To tylko tego część.- Oddaję uśmiech i puszczam jej dłoń, by wysiąść z samochodu. Czuj,ę jakbym już z nią dokądś zmierzał. Ella wyskakuje i rozciąga się, wyginając plecy i wypierając piersi. To sprawia, że pragnę zerwać jej koszulkę, zaciągnąć na tylne siedzenie i robić z nią rzeczy, które nigdy jeszcze nie robiłem z osobą, na której mi zależy. - Dlaczego tak na mnie patrzysz?- Naciąga z powrotem koszulkę na swój brzuch. Ona naprawdę nie ma pojęcia, jak przepiękna jest. Nigdy tak nie było. Nawet, kiedy była punkiem/Gotką, powalała na kolana. Kręcę głową, nie mogąc oderwać od niej wzroku.- Nic. Po prostu myślę. Zamyka drzwi i idziemy przez zapakowany autami parking. Umieszczam dłoń na dole jej pleców, ale Ella wykręca się i wyrównuje krok z Lilą, stawiając ją między nami. Marszczę brwi. Chyba jednak nie idziemy mi tak dobrze, jak myślałem.

Ella Jeśli nadal będzie tak na mnie patrzył, mój opór zamieni się w gorący, lejący się budyń. Micha posiada najbardziej przeszywające oczy na świecie, turkusowoniebieskie jak ocean, intensywne. Micha flirtuje ze mną, co miał zwyczaj robić żartobliwie cały czas, a ja bym się odegrała. Ale tym razem jest inaczej, intensywniej i prawdziwiej. To tak jakby odkrywał Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

swoje karty i wystawiał serce na tacy, co nie jest jego codzienną zagrywką. Przynajmniej ze mną tak nie robił. Oprócz tego dnia, w którym odeszłam. Kawiarenka jest pełna ludzi, nawet jak na sobotnie popołudnie. Każda kanapa i stolik jest zajęty, a na scenie gra na keyboardzie facet z fryzurą ala Justin Bieber, lecz trochę fałszuje. Bariści ciężko pracuję, obsługując wszystkich aż po drzwi oraz osoby pracujące na laptopach. - Gdzie usiądziemy?- Lila skanuje salę.- Nie ma już wolnych stolików. Micha zauważa Ethana i Renee w rogu i macha do nich.- Problem rozwiązany.Mówi, biorąc mnie za rękę i prowadząc do nich. Renee jest niską dziewczyną, która nosi ciężki makijaż i ma czerwono-czarne włosy. Jej piwne oczy padają na moje i Michi splątane dłonie. Próbuję swoją uwolnić, ale Micha zacieśnia uścisk. - Cześć, Ella.- Udaje uśmiech na swoich ciemnoczerwonych ustach.- Co tam ciekawego porabiasz? - Nic szczególnego.- Mówię prosto, ponieważ z Renee zawsze lepiej być prostym11. - I znów się spotykamy.- Ethan posyła Lili uśmiech z dołeczkami i wysuwa dla niej krzesło.- Zdecydowałaś się jednak trochę tu pokręcić. Lila spogląda na niego, kiedy siada.- Dziękuję. Musiałam, od kiedy zrujnowano moje auto wczorajszej nocy. Micha opada na ostatnie wolne miejsce i zaczyna ciągnąć mnie na swoje kolana. Moje oczy szukają dodatkowego krzesła, ale kawiarenka jest tak zatłoczona, że ludzie oblegają nawet ściany. - Nie gryzę, Ello May.- W oczach Michi kryje się wyzwanie.- Chyba że mnie o to poprosisz. Każdy przy stoliku obserwuje nas. Nie chcąc robić sceny, siadam mu na kolanach. Ethan rzuca Miche zdezorientowane spojrzenie, które on ignoruje i podkrada z koszyka na środku stolika bułeczkę. Wkłada ją do buzi.- Kiedy zaczyna się czas na „Otwarty mikrofon”? Ciemne brwi Ethana łączą się.- Dlaczego pytasz? Myślisz znów o graniu? Ponieważ wszystko, co teraz powiem to: cholera, wreszcie. - Co masz na myśli, mówiąc znów?- Pytam się go, sama biorąc bułeczkę.Dlaczego Micha nie grał? Ethan podwija rękawy swojej koszulki, krzyżuję ręce na stole i patrzą się z Michą na siebie tym swoim sekretnym kodem-spojrzeniem, którego nigdy nie 11 Uuu, ukryta oblega. Już lubię Ellę, wreszcie jest sobą :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

umiałam złamać. Wiercę się, by spojrzeć na Michę, ale od razu tego żałuję. Jego wzrok jest zbyt intensywny i przez chwilę jestem wytrącona z równowagi. - Przestałeś grać?- Pytam się go.- Dlaczego to zrobiłeś? Czy to nie twoje marzenie? Wzrusza ramionami, owijając rękę o moją talię.- To nie to samo, kiedy nie ma ciebie, obserwującej mnie. - Zdarzało się kilka razy, że nie było mnie, by cię obserwować.- Kładę dłonie na jego barki.- Nawet, kiedy tu mieszkałam. Kręci głową, a kosmyk jego blond włosów opada mu na czoło.- To nie prawda. Nigdy żadnego nie ominęłaś. Wracam w myślach do przeszłości, wiedząc, że ma rację.- Nie chcę, żebyś przestał żyć tak jak pragniesz, ponieważ już mnie tu nie ma. - A ja nie chcę, żebyś była gdzie indziej niż tu.- Ściska moje biodro, a ja odruchowo skaczę na mrowiące gorąco, które pojawiło się między moimi nogami. - Co mogę wam podać?- Kelnerka przerywa nam. Każdy z nas już wie, co che zamówić i kelnerka specjalnie chichocze, kiedy wypisuje zamówienie Michi, mimo tego, że siedzę mu na kolanach. Ma na imię Kenzie i nigdy jej nie lubiłam. Pomagała Stacy Harris prześladować dziewczynę na wózku, z którą chodziliśmy do szkoły. Swobodnie opieram się na piersi Michi, jakbym robiła to przez przypadek. Nikt chyba tego nie zauważa, poza kelnerką. I Michą. Jego serce przyspiesza, jakby bliskość mojego ciała doprowadzała go do szaleństwa. Kenzie marszczy brwi i wkłada notesik do swojego fartucha.- Za chwilę wrócę z waszymi napojami. Czekam, aż Micha mnie wyda, ale jest cicho i utrzymuje swoje dłonie na moich gołych udach. Wiem, że to złe i że nie jest mój. Wyjaśniłam to wtedy tego dnia, w którym wyjechałam, ale chyba nie mogę nic na siebie poradzić. Odkąd byliśmy dziećmi, zawsze odczuwałam tą potrzebę trzymania go z dala od innych dziewczyn, które nie były dla niego wystarczająco dobre. Ciężko przezwyciężyć stare przyzwyczajenia. Micha Ethan patrzy na mnie, jakbym był idiotą. Pewnie dlatego, że uśmiecham się jak idiota, ale nie mogę nic na to poradzić. Ella oznaczyła swoje terytorium przy kelnerce. Nigdy wcześniej tego nie zrobiła, nawet przed swoim wyjazdem. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Ten zespół jest ciekawy.- Lila wrzeszczy na zespół z banjo, który gra teraz na scenie.- To rodzaj muzyki, którą ty grasz? Ethan, Renee i ja wybuchamy śmiechem. Nawet Ella przykrywa swoją buzię, mocno starając się również nie roześmiać. - Nie, słodziutka, ja tak nie gram.- Popijam kawę.- Ja gram bardziej... - Goręcej i seksowniej.- Ella mówi, a ja gapię się na nią. Ignoruje moje spojrzenie i dodaje.- Wyobraź go sobie jako Spill Canvas. Lila dłonią zmiata jakieś okruszki na stole.- To ten zespół, którego zawsze słuchasz, kiedy się uczysz? Ella potakuje, lecz wierci się niezręcznie.- Tak, to ten. Czuję się lepiej, że nadal słucha tej samej muzyki. Przynajmniej to się nie zmieniło. Trzymam jednę dłoń na jej nodze, obawiając się, że jeśli całkowicie ją uwolnię, znów mi ucieknie. Kradnę kolejną bułeczkę z koszyczka i wrzucam do ust. Lila zaczyna rozmawiać z Ethanem, a Renee grzebie w swoim telefonie. Odgarniam włosy Elli na jedną stronę i przykładam wargi do jej ucha.- Więc uważasz, że jestem gorący i seksowny, co? Jej uśmiech znika, a sama udaje, że jest głęboko zainteresowana piosenką banjo-zespołu.- Nie, powiedziałam, że twoja muzyka jest gorąca i seksowna. - To to samo.- Ośmielam się pocałować ją w bark, rozkoszując się miękkością jej skóry, pragnąc jej tak cholernie bardzo, że na samą myśl robię się twardy. Ella również to zauważa i wierci się na moich kolanach, jeszcze pogarszając mój stan.- Spokojnie, chłopcze.- Żartuje, śmiejąc się nerwowo, potem zaciska wargi razem i zaczyna wstawać. Łapiąc ją za biodra, ściągam znów w dół i usadawiam komfortowo na moich kolanach. Tak idealnie do siebie pasujemy, że to wstrząsająca myśl, a te wszystkie uczucia, które darzyłem do Elli przed jej wyjazdem, znów mnie dopadły. Potrzebuję jej więcej. Teraz. Nie zważając na innych wokół, moje ręce stopniowo wędrują w górę jej ud. - Micha.- Ella protestuje, a jej głos drży.- Przestań. Tu są ludzie... Uciszam ją, palcami obrysowując koniec jej spódniczki. Nie mogę przestań – od wieków noszę ze sobą to seksualne napięcie. Zacząłem mieć te uczucia dla niej, kiedy mieliśmy po szesnaście lat. Zignorowałem je tak długo, jak to było możliwe, ponieważ wiedziałem, że Ella spanikowałaby, gdyby się dowiedziała. Znalazło się kilka skradzionych pocałunków, które wygrałem, ale ta noc na moście, kiedy wreszcie powiedziałem prawdę, wszystko zmieniła. Spanikowała, tak jak myślałem. Zaraz po jej wyjeździe, puszczałem się, próbując pozbyć się tego głodu Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

wewnątrz mnie, ale po chwili zrozumiałem, że nie ma sensu. Ella zabrała mi coś i nie mogłem tego odzyskać, chyba że miałbym ją. Więc pozwoliłem moim rękom wkraść się pod krawędź jej spódniczki, a jej palce wgniotły moje uda. Zastawiam się, jak daleko powinienem się posunąć, odkąd siedzimy pośród tłum i już prawie odsuwam się, lecz jedna z jej nóg opada do boku, a ja postrzegam to jako zaproszenie. - W porządku, czas na „Otwarty mikrofon”.- Kelnerka, która rozbierała mnie oczami, przemawia do tłumu na scenie.- Jeśli jeszcze się nie zapisaliście, tam, przy Philu, jest lista, na którą możecie się wpisać.- Wskazuje palcem na właściciela, faceta w średnim wieku, siedzącego w rogu, przy głośnikach. - Chyba czas na ciebie.- Ella szybko wstaje, myśląc, że już nie będę się nią interesował. Zanim udaję się do Phila, rozpłaszczam palce na dole jej pleców, szepcząc jej do ucha.- Nie myśl, że to koniec, bo tak nie jest. Przechodzą przez nią dreszcze, a ja odchodzę od stołu z zadowolonym uśmiechem na twarzy. - Cóż, sukinsynu.- Phil mówi zza stołu. Jest byłym członkiem zespołu coverującego piosenki lat osiemdziesiątych i nadal wygląda, jakby żył w tej dekadzie, z fryzurą „krótko z przodu, długo z tyłu” 12 oraz w ciuchach w neonowych kolorach.Spójrzcie, co pies przytargał. - Tak bardzo za mną tęskniłeś, co?- Wpisuję swoje imię liście. - Czy ty sobie jaja robisz ze mnie?- Pyta się.- Wszystko, co musieliśmy słuchać, przez ostatnie miesiące, to muzyka banjo i kilka hippisów, grających na swoich bongosach. Przyrzekam, to jakby znów był Woodstock. Śmieję się, odkładając długopis na stół.- Cóż, to miło wiedzieć, że tak za mną tęskniono, jak sądzę. Phil bawi się kablami przy wzmacniaczach.- Więcej niż tęskniliśmy. Proszę, powiedz mi, że znów zamierzasz tu występować. Potrzebuję jakiegoś mocnego wabika. To miejsce zaczyna podupadać. Grzecznie uśmiecham się, stojąc plecami do stołu.- Nie, prawdopodobnie nie. Nie sądzę, że długo tu jeszcze zabawię. Mam miejsca do odwiedzenia, ludzi do spotkania. Na mojej drodze powrotnej do Elli i reszty wpadam na Naomi. Jej córką Phila, wysoka, z długimi czarnymi włosami i ma niesamowity głos. Grałem kiedyś z nią, zanim wyjechała w trasę ze swoim zespołem. Byliśmy naprawdę całkiem blisko, ale nie rozmawiałem z nią od jej wyjazdu. 12 Fryzura nazywa się mullet i jest ohydna!

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- O Mój Boże, jestem tak szczęśliwa, że wpadłam na ciebie.- Mówi, a na zębach ma trochę czerwonej szminki13. - Czy jak nie każdy?- Drażnię się, idąc tyłem. Zaśmiewa się i klepie mnie w ramię.- Widzę, że nadal jesteś zarozumiały. Zaniechuję flirtu.- Więc wróciłaś do miasta? - Ta, ale tylko na kilka tygodni. Możemy pogadać po twoim występie? Jest coś, o czym muszę z tobą porozmawiać. Coś naprawdę dużego. - Skąd wiesz, że wystąpię? Wskazuje palcem na stół.- Dopiero co cię widziałam, jak się wpisywałeś. - W porządku, później cię złapię.- Macham Naomi na pożegnanie, zastanawiając się, co chce.

Ella Cholerny Micha. Zabija mnie swoim dotykiem i długimi spojrzeniami, a teraz zamierza zaśpiewać. Zawsze byłam czuła na jego śpiew. Siadaliśmy na jego łóżku, on brzdąkał na gitarze, a ja rysowałam. To były jedne z tych idealnych chwil mojego życia. - Ella, co się z tobą dzieje?- Lila pyta się oskarżająco.- Wyglądasz na trochę zaczerwienioną. Popija swoją latte i poprawiam pojemnik na środku stołu, abym mogła się zobaczyć w nierdzewnej stali.- Tu jest po prostu trochę za gorąco. To wszystko. - Ta, jasne.- Nie przestanie tak na mnie patrzeć, jakby próbowała otworzyć moją głowę jak sejf. Kiedy Micha wchodzi na scenę, nie tak daleko od naszego stolika, moje serce zaczyna wykrzykiwać niewypowiedziane słowa. Siedząc na stołku ze swoją gitarą na kolanach, przybliża usta do mikrofonu, ssąc kółko w wardze.- Ta piosenka nazywa się „Czego nikt inny nie widzi”14. Rozpoczyna grać, a jego oczy wpatrują się we mnie. Widzę to w twoich cudownych oczach, jak plama słoneczna. 13 To się dziewczyna nie popisała, haha :D 14 Tłumaczenie piosenki własne :)

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rzeczy, które pragniesz ukryć, zakopane głęboko w tobie. Oślepiony twoim blaskiem. To prawie boli mnie jak patrzę, prawie boli mnie jak oddycham. Nigdy nie da się spoglądać na rzeczy, które nikt nie widzi, przesłonięte twoim blaskiem. Proszę, zaprowadź mnie do twojego wnętrza, proszę, wpuść mnie. Nigdy nie wyszeptam, że nigdy się nie poddam. Nawet, kiedy umieram, twoje serce zawsze wygra. Osłonięty, że aż ślepy, odseparowany od naiwności. Łamiąc cię na kawałki, które mogą jedynie zasmucać. Jak welon okryty twoim światłem. Namiętny światu, lecz nadal przeoczony przez większość. Twoja dusza migocze w tobie, zdesperowana, by lśnić światu, lecz oślepiona twoją ciemnością. Błagam, zaprowadź mnie do twojego wnętrza, błagam, wpuść mnie. Nigdy nie wyszepczę, że nigdy się nie poddam. Nawet, kiedy umieram, twoje serce zawsze wygra. Z ostatnią nutą, Micha kończy piosenkę. Tłum wiwatuje, a moje oczy uciekają od jego penetrującego spojrzenia do drzwi. Chcę uciec, jakby sala stanęła w ogniu. - Jasna cholera.- Lila oddycha, wachlując się.- Miałaś rację. To było GORĄCE. - Umiem grać na perkusji.- Ethan stuka palcami o stół, jakby grał na perkusji.I jestem całkiem dobry. - Nie pozwól mu się omamić.- Renee pije swoja kawę, a uśmiech krzywi jej wargi.- Umie grać na perkusji na Rock Band i tyle. Ethan rzuca jej nieprzyzwoite spojrzenie.- Chcesz to rzucić? To już nie jest zabawne. Lila spogląda na mnie, szukając wyjaśnienia. - Tak się zachowują przy sobie.- Wyjaśniam, ciężko wzdychając.- Walczą jak pies z kotem. Lila daje łokcie na stole i opiera się policzkiem na dłoniach.- El, czy nie twój brat gra na perkusji?

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Taa, Dean gra.- Mówię.- W każdym razie, tak trochę. - Dean jest gorący.- Renee komentuje, dążąc do wkurzenia mnie. Micha zabiera gitarę i pozostawia scenę dla następnego wykonawcy, dziewczyny z różowymi dredami, która wygląda, jakby miała żal do świata. Wysoka, długonoga dziewczyna spotyka Michę na uboczu sceny. Jej faliste, czarne włosy opadają jej na plecy, jej szare oczy są zastanawiające, a uśmiech ma jasny. Nazywa się Naomi i jest córką właściciela kawiarenki, z którą Micha grał kilka razy. Mówi coś do Michi, a on śmieje się. Szczypta zazdrości płonie we mnie, ale szybko ją ugaszam. Sprowadza go ze sceny, a jego ręka wędruje po jej plecach. Posyła mi ostatnie spojrzenie, zanim schodzi na scenę. W ogóle nie mogę go przejrzeć i to przeraża mnie bardziej niż kiedy umiałam go rozszyfrować. Lila pije swoją sojową latte i spogląda na mnie znad brzegu kubka.- Nie obchodzi mnie, co mówisz. Ten chłopak zakochał się w tobie. Nic nie mówię, rozrywając serwetkę, aż wygląda jak serce.- Być może, ale to nie ten rodzaj miłości, o której mówisz. - Więc, Ella.- Ethan przerywa i przyrzekam, że robi to celowo. Jeśli tak, to jestem mu za to wdzięczna.- Jak wygląda wielkomiejskie życie? - Niesłychanie.- Zgniatam serwetkę i wrzucam ją do pustego koszyczka po bułeczkach. - To nie brzmi zbyt przekonywająco.- Ethan przekłada ramię na tył krzesła Lili i daje stopę na kolano.- Nie podoba ci się tam? Zmuszam się do uśmiechnięcia i wyprostowania się.- Aktualnie jest całkiem fajnie. Jest wiele do zrobienia, a szkoła jest świetna. - Dziwacznie się zachowujesz.- Ethan obserwuje mnie, pocierając podbródek.Coś cię zdenerwowało. - Ze mną wszystko w porządku.- Zaprzeczam.- Chociaż te nieumiarkowane pytania to już trochę za dużo. Lila patrzy się na mnie, zlizując pianę z ust.- On ma rację. Wyglądasz na roztrzęsioną.- Przykłada mi rękę do czoła.- Chyba nie zaczynasz chorować, co nie? Micha wraca do stołu, a w kawiarence jest już trochę mniej ludzi. Bierze wolne krzesło, przysuwa do stołu i odwracając je tyłem, siada na nim. - Więc jakie są plany na resztę wieczoru?- Ethan pyta się, kiedy Micha sprawdza wiadomości na swoim telefonie. - Muszę zabrać tę piękną damulkę do ciebie, byś naprawił jej auto.- Micha kiwa na Lilę. Ethan wygląda na zadowolonego.- Wow, jestem zaszczycony tym, że to ja je Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

naprawię. Micha chowa telefon do kieszeni.- Najpierw musimy wpaść do domu Elli i zabrać auto, więc spotkajmy się w warsztacie za jakieś półgodziny. - Oczywiście.- Ethan macha kelnerce, by dała nam rachunek. - Co myślisz?- Micha pyta się mnie.- Czy to brzmi jak plan? Wzruszam ramionami, roztargniona tym, gdzie poszedł z tą dziewczyną- Ta, jasne. Każdy bierze swoją kawę i kierujemy się do drzwi. Ja swoją zostawiam, razem z czymś innym, ale nie jestem pewna z czym. Być może cząstką mojej nowej tożsamości.

***

Mich i ja nie rozmawiamy przez całą drogę do domu. To trochę przeraża Lilę i martwię się, że im więcej czasu spędza ze mną tutaj, tym mniej będzie chciała spędzić ze mną na kampusie. Kiedy zatrzymujemy się na podjeździe, który biegnie przy ścianie mojego domu, czeka na mnie blisko garażu inne bolesne przypomnienie, dlaczego nie chciałam tutaj wrócić. - Czyi jest ten samochód?- Lila pochyla się do przodu na siedzeniu.- Jest wspaniały. - Dlaczego on tu jest?- Krzywię się, patrząc spode łba na lśniąco czerwone Porsche z licencjami Ohio. - Bądź miła.- Micha ostrzega, a jego głos ocieka sarkazmem.- To twój brat. - Ale to nie czyni go mniejszym dupkiem.- Mamroczę.- I przyrzekł, kiedy wyjeżdżał, że już tu nigdy nie wróci. - To samochód twojego brata?- Lila pyta się.- Dobry Boże, jak on zarabia na życie? Przyciskam palce do nosa.- Kto wie? - Cóż, to jak mógł sobie pozwolić na taką brykę?- Dociekliwie domaga się odpowiedzi. - To nie jego.- Mówię.- Tylko mojej matki. Micha i ja rzucamy sobie krzywe spojrzenia, przywołując ten dzień, w którym Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

samochód tajemniczo pojawił się w garażu. Nigdy nie powiedziała nikomu, skąd go wzięła, a przez chwilę Dean i ja spodziewaliśmy się, że pojawi się policja i aresztuje ją za kradzież samochodu. To się jednak nigdy nie stało, a kiedy czas mijał, to stało się jak gra dla mojej matki. Nie tylko z samochodem, ale i z życiem. Nigdy nie wiedzieliśmy, czy mówiła prawdę, czy kłamała. Po tym jak umarła, Dean wziął auto. Zachowywał się, jakby miał do tego prawo i być może tak było. To nie on był tą osobą, która wymknęła się z domu i zostawiła mamę samą. - A te wspaniałe auto należy do ciebie.- Przypominam Lili, kierując jej uwagę gdzie indziej.- Powinnaś iść naprawić go, zanim Ethan zniknie z warsztatu. Odchyla się na siedzeniu.- Zanim pójdę, najpierw chciałabym poznać twojego brata. - Jestem pewna, że nadal tu będzie, kiedy wrócisz.- Właściwie mam nadzieję, że go nie będzie. - No dalej Lila, szybko nam to zleci.- Micha otwiera drzwi.- Możemy go podrzucić i wrócimy spacerkiem. To nie tak daleko. Kiedy wysiadam, zatrzymuje mnie swoim wzrokiem nad dachem Chevelle.Idziesz z nami? - Myślę, że muszę zostać.- Moje oczy wędrują ku tylnym drzwiom.- Kto wie, dlaczego on tu jest i co powie tacie? A ja nie sądzę, że tata zniesie jego gówno. Przyciskając dłonie do dachu, pochyla się do przodu.- Ale ty zniesiesz jego gówno? - Nic mi nie będzie.- Przekonuję go.- Po prostu idź naprawić jej auto. Musi stąd wyjechać, zanim to miejsce ją wciągnie. - Tu nie jest tak źle.- Micha zamyka drzwi.- Kiedyś myślałaś tak samo. - Również wierzyłam, że mojej mamie się polepszy.- Oznajmiam.- I spójrz, jakie to było druzgocące rozczarowanie. Z tyłu auta Lila mruga na mnie, oszołomiona.- Ella, nie wiedziałam, że twoja mama była chora. Mina Michi jest nie do rozszyfrowania.- Chodźmy, Lila. Ella ma rację, jeśli Ethan się znudzi, to se pójdzie. Udają się do jej auta, a ja do domu, żałując, że nie mogę wpaść w ramiona Michi, by złagodził dziurę w mojej piersi.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Micha Przez całą drogę do warsztatu martwię się o Ellę. Dean nigdy nie był dobrym bratem, a na pogrzebie winił ją za śmierć ich matki. Praktycznie rozerwał ją na strzępy. Być może to była jego żałoba, lecz nadal gówniane posunięcie. - Więc co jest z Ellą i jej bratem?- Lila pyta się, kładąc ramiona na desce rozdzielczej. - Sądzę, że o tym musisz porozmawiać z nią.- Skręcam autem na parking przed warsztatem.- To naprawdę nie moja historia do opowiedzenia. Lila odpina swój pas.- Ale Ella nigdy nie powiedział mi za wiele o swoim życiu. Zawsze była cicha na ten temat, a ja po prostu pomyślałam, że już taka jest, lecz nie sądzę tak, po tym jak każdy tutaj mówi o niej. - Kiedyś była naprawdę rozgadana i głośna.- Sięgam do drzwi, ale waham się, potrzebując pozbyć się tego z mojej piersi.- Ella, którą znałem, nie była porządną i ułożoną dziewczyną, z którą spędzasz czas. Był w niej ten ogień i nie tolerowała czyjegoś gówna. To często wpakowało ją w kłopoty, ale była również taką osobą, która brała na siebie winę, nawet wtedy, gdy była niewinna. - Myślę, że zobaczyłam tą część jej, kiedy zatrzymałyśmy się na przerwę do ubikacji, kiedy tu dotarłyśmy.- Lila zapada w zadumę.- Był tam taki facet, który doczepiał się do mnie, a Ella prawie go pobiła. Próbuję się nie uśmiechnąć.- Zrobiła to, co nie? - Właśnie tak była, kiedy ją znałeś? Jak totalna twardzielka?- Lila uśmiecha się, a ja zdaję sobie sprawę, że nie jest tak zła, jak na początku myślałem. - Ta, zawsze była twardzielką.- Otwieram drzwi, a moje buty grzebią się w żwirze, kiedy wysiadam. Przed metalowym budynkiem stoi kilka zaparkowanych aut, a oba drzwi garażowe są otwarte. W środku zaparkowano ciężarówkę, a właściciel warsztatu – ojciec Ethana – pracuje pod maską. - Więc co robisz?- Lila pyta się, kiedy udajemy się do wejścia. - Trochę tego,- Żartuję.- i trochę tamtego. - Więc to sekret.- Łapie, o co mi chodzi. Bawię się łańcuchem u moich dżinsów.- Teraz, tak jakby jest. - Kapuję.- Nie naciska, a ja lubię ją coraz bardziej. Ethan czeka na nas w lobby, pochylony do tyłu w fotelu, z butami na ladzie i głową wychyloną.- Już cholerny czas. Już miałem wychodzić. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Lila zaczyna chichotać, kiedy wyciąga telefon z torebki.- Wcale nie kłamaliście. Stopy Ethan opadają na podłogę, a on wstaje.- Co jest takiego śmiesznego? - Nic.- Odpycham go, kładąc ramiona na ladzie.- Ella i ja dopiero, co powiedzieliśmy jej, że jeśli się nie pospieszymy, to znudzisz się i se pójdziesz. - Więc gadaliście o mnie za moimi plecami.- Okrąża ladę i idzie do Lili.- Masz przy sobie kluczyki czy zostawiłaś w stacyjce?- Rzucam mu je, a on je łapie.- Gdzie Ella? - Jej brat się pokazał.- Wyjaśniam.- Ella jest u siebie w domu. Brwi Ethana strzelać w górę.- I zostawiłeś ją samą razem z nim? - Tylko, żeby to podrzucić.- Mówię.- Lila i ja zamierzamy wrócić piechotą. Lila spogląda między mną a Ethanem.- Czy coś złego jest z bratem Elli? - Nic jej nie będzie.- Opieram się na szklanych drzwiach z założonymi rękami i sprawdzam zegarek.- Ale powinniśmy już wracać. - Myślę, że powinnam tu zostać.- Lila oznajmia, marszcząc brwi na swój telefon. - Jesteś pewna?- Pytam się.- Ethan dobrze się zaopiekuje twoim autem. Wygląda na zdenerwowaną, kiedy wrzuca telefon do torebki.- Ta, muszę upewnić się, że wszystko robią prawidłowo. - W porządku, umiesz dotrzeć z powrotem do Elli?- Otwieram drzwi. - Upewnię się, że tam dotrze.- Ethan proponuje, wzruszając ramionami. Lila zakłada torebkę na ramię i posyła mu mały uśmiech.- Dzięki. - Okej, jeśli wam tak pasuje, to sądzę, że spotkamy się później.- Idę przez parking, na ulicę. Robi się późno, a szanse, że Ethan naprawi auto Lili do końca dnia, są cholernie małe. Wyciągam telefon i piszę do Elli. Ja: Chcę się upewnić, czy wszystko gra? Przechodzę obok ogrodzonych domowych podwórek i wyschniętych trawników. Na jednym z nich zachodzi wymiana narkotyków między grupą dzieciaków, które wyglądają na wystarczająco młodo, by chodzić do liceum. Ta część miasta jest dosyć gówniana, z którą teraz nie mam problemów, lecz kiedy ja i Ella byliśmy dziećmi, ciężej było to znieść. Ella zawsze była ciekawa. Zdarzały się chwile, kiedy goniono nas za wpychanie nosa w nie swoje sprawy, a mnie kilka razy sprano dupsko za jej bronienie. Ale zrobiłbym to jeszcze raz, bez mrugnięcia, ponieważ kiedy wszystko Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

sprowadza się do jednego, jestem ja i Ella przeciw całemu światu. Zawsze tak było. Mój telefon brzęczy mi w kieszeni, a ja sprawdzam wiadomość, zaskoczony, że wyświetliło się imię Elli. Ella: Nie, nie sądzę, że wszystko gra. Nie myśląc ponownie, biegnę tak szybko, jak mogę, do domu Elli.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 7 Ella Dean włączył swoją muzykę na najwyższą głośność, przez co sufit aż drży. Zaczynam sprzątać śmieci w kuchni, ignorując z nim konfrontację. Trzymając kosz przy biodrze, zgarniam ramieniem butelki z lady do niego. Wyciągam worek i mocno zawiązuję, trzymając go z dala ode mnie.- Boże, ale to śmierdzi. - Nadal sprzątasz po tacie, jak widzę.- Dean wchodzi do kuchni. Ubrany jest w materiałowe spodnie i zapinaną na guziki koszulę, a rękawy podwinął do łokci. Jego ciemnobrązowe włosy są krótko obcięte, tak, że widoczna jest blizna na górze czoła, którą przypadkowo mu zrobiłam podczas dziwnego wypadku, gdy graliśmy w baseball słupkiem do namiotu i piłką do kosza.- Nic się tu nie zmienia, nawet kiedy wyjeżdżasz na rok.- Otwiera lodówkę i wykrada z niej piwo.- Chociaż wyglądasz inaczej. Wreszcie umiesz się zachować? - Naprawdę cię to obchodzi?- Wlokę za sobą worek ze śmieciami do tylnych drzwi.- Myślę, że jasno się wyraziłeś ostatnim razem, gdy tu byłeś, że w ogóle cię nie obchodzę. Otwiera butelkę.- Nadal się tego czepiasz? - Powiedziałeś mi, że zabiłam naszą mamę.- Mówię cicho.- Jak mogło mi nie to nie przejść? Popija piwo i wzrusza ramionami.- Myślałem, że jak wyjechałaś, to wreszcie ruszyłaś do przodu ze swoim życiem. Przywołuję głęboki oddech.- Nie ruszyłam. Uciekłam, tak jak ty. - Uciekłem z tego samego powodu, dla którego ty uciekłaś, ponieważ zostanie tutaj oznacza rozrachunek z przeszłością, a nasza przeszłość jest z tych, które należy zamknąć na amen i nigdy do nich wracać. - Masz na myśli rozrachunek ze śmiercią mamy. I z faktem, że to moja wina, że umarła. Lub jestem za to odpowiedzialna. Dean spogląda na nalepkę na butelce piwa.- Dlaczego zawsze jesteś tak chamska? Przez to ludzie czują się niekomfortowo. Powracają moje stare nawyki, więc muszę się zorganizować. Otwierając tylne drzwi, rzucam worek na tylne schodki.- Chcesz jakiejś kolacji czy coś? Możemy iść do Alpine, gdzie nikt tak naprawdę nas nie zna. Kręci głową, wypija resztę piwa i potem wyrzuca butelkę do śmieci.- Jedynym Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

powodem, dla którego wróciłem tutaj, jest wzięcie reszty moich rzeczy. Potem mnie nie ma. Mam już wszystko, co potrzebuję, żeby wyjechać, a to więcej dla mnie znaczy niż rodzinny dramat i ojciec-alkoholik. Zostawia mnie w kuchni i w parę sekund później muzyka jest jeszcze głośniejsza. To wesołe rytmy, które doprowadzają mnie do szału, włączam kuchenne radio, na którym leci „ Shameful Metaphors” Chevelle. Zaczynam zamiatać kuchnię, odpychając od siebie słowa brata. Zawsze lubił się mnie czepiać, co było w porządku, ale na pogrzebie przekroczył granicę, z której już nie zdołamy powrócić. Tylne drzwi otwierają się, wpuszczając wiatr, kiedy tata, potykając się, wchodzi do kuchni. Ma niezawiązane buty, podarte dżinsy, a czerwoną koszulkę poplamioną pyłem i tłuszczem. W ręce trzyma kurczowo starą szmatę, która nasiąkła już krwią. Wypuszczając miotłę na podłogę, pospieszam do niego.- O mój Boże, nic ci się nie stało? Wzdryga się i kiwa głową, zataczając się do zlewu.- Po prostu przeciąłem się w pracy. Nic wielkiego. Przyciszam muzykę.- Tato, nie piłeś w pracy, co nie? Przekręca kran, a jego głowa opada.- Razem z kolegami wypiłem kilka szotów podczas lunchu, ale nie jestem pijany.- Odsuwa szmatę i wkłada rękę pod wodę, wypuszczając oddech ulgi, kiedy woda zabarwia się krwią.- Czy twój brat jest w domu? Chyba widziałem jego auto na podjeździe. Chwytam za papierowy ręcznik i czyszczę krew, którą zabrudził ladę i podłogę.- Jest na górze i pakuje swoje rzeczy czy coś. Przykłada do zranionej ręki papierowy ręcznik, krzywiąc się.- Cóż, to chyba dobrze. Pochylam się, żeby sprawdzić jego rękę.- Czy muszę cię zabrać do lekarza? Wygląda trochę, jakbyś potrzebował szwów. - Nic mi nie będzie.- Łapie za butelkę wódki, bierze łyk, a potem zalewa nią ranę. - Tato, co ty wyprawiasz?- Sięgam po apteczkę nad zlewem.- Użyj wody utlenionej. Oddychając przez zaciśnięte zęby, owija rękę papierowym ręcznikiem.Widzisz, jak nowa. - Nadal może wdać się zakażenie.- Wyciągam apteczkę i stawiam ją na ladzie.Naprawdę powinieneś pozwolić mi zabrać cię do lekarza. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Gapi się na mnie przez chwilę oczami pełne cierpienia.- Boże, tak bardzo wyglądasz jak ona, to szaleństwo...- Wlecze za sobą stopy, przechodząc przez korytarz do salonu. Chwilę później słyszę włączaną telewizję, a powietrze wypełnia dym papierosowy. Tłumione dotąd uczucia dochodzą pod powierzchnię, kiedy odkładam apteczkę do szafki. Pogłaśniając muzykę, zagłuszam swój ból i zajmuję się myciem naczyń. Telefon wibruje mi w kieszeni, więc wycieram ręce w ręcznik, zanim go sprawdzam. Jest na nim wczorajsza wiadomość od Michi na poczcie głosowej, którą nadal jeszcze nie wysłuchałam i nowy sms od niego. Z tej dwójki sms wydaje się być mniej niebezpieczny. Ręce mi drżą, kiedy czytam go kolejny i kolejny raz, i dopiero potem odpowiadam. Rzucam telefon na ladę i skupiam się na sprzątaniu, bo to proste. A to prostoty właśnie chcę.

Micha Wpadam do domu Elli. Coś złego się wydarzyło, pewnie z powodu jej brata dupka. Ella szoruje ladę z taką siłą jakby była perkusistką. Ma spięte włosy, ale wolne kosmyki okalają jej twarz. Włączyła muzykę, więc nie usłyszała mojego przyjścia. Podchodzę do niej za jej plecami, pragnąc ją dotknąć, ale zamiast tego przyciszam muzykę. Papierowy ręcznik wypada jej z dłoni, a sama okręca się.- Wystraszyłeś mnie.Przyciska dłonie do piersi.- Nie słyszałam, jak wchodziłeś. - To oczywiste.- Przeszukuję jej zielone oczy, zapełnione nieszczęściem. Walcząc o równowagę z stosem talerzy, zanosi je do szafki kuchennej, zanim wraca z powrotem do zlewu. Coś ją wytrąciło z równowagi i zbyt dużo energii w niej płynie. Jej mama często taka była. Ale Ella nie jest swoją matką, czy zdaje sobie z tego sprawę, czy nie. Zabieram talerze z jej rąk i wkładam do zlewu.- Chcesz mi powiedzieć, co cię tak zmartwiło? Stukając palcami w swoje nogi, kręci głową.- Nigdy nie powinnam wysyłać ci tej wiadomości. Nie wiem, dlaczego to zrobiłam. Zaczyna znów ode mnie uciekać, ale łapię za brzeg jej koszulki.- Ello May, przestań gadać do mnie, jakbyśmy byli partnerami biznesowymi. Znam cię lepiej od wszystkich i wiem, kiedy coś cię niepokoi. - Powiedziałam, że nic mi nie jest.- Jej głos jest napięty, kiedy walczy ze łzami. Dziewczyna nigdy nie pozwala sobie na płacz, nawet wtedy, gdy jej mama zmarła. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Nie, wcale tak nie jest.- Przekręcam ją do mnie.- A ty potrzebujesz to z siebie wyrzucić. Gapi się na podłogę.- Nie mogę. Podkładam palec pod jej podbródek i podnoszę jej głowę, spoglądając jej w oczy.- Tak, możesz. To cię dobija. Jej ramiona drżą i pozwala swojej głowie opaść na moją pierś. Głaszczę ją po plecach i mówię jej, że wszystko będzie dobrze. To niewiele, ale na teraz wystarczy. Wreszcie Ella odsuwa się, lecz twarz jest nie do odczytania.- Gdzie Lila? - Zostawiłem ją z Ethanem w warsztacie.- Siadam na kuchennym stole, którego wierzch pokrywają nieotwarte rachunki.- Ma zamiar wrócić tu, kiedy on naprawi jej auto. Spogląda przez okno, zagubiona w swoich myślach.- Mogłaby po prostu pojechać do domu, jak Ethan skończy naprawę. Nie potrzebuje tu jeszcze wracać. - Gdzie ona mieszka? - W Kalifornii. - W takim razie nie powinna dzisiaj wyjeżdżać.- Patrzę przez okno na słońce, które chowa się za niskie wzgórza.- Już późno, a ona zamierza jechać sama, mam rację? Ella kiwa głową, zamyślona, okręcając na palec włosy.- I martwię się, że sama pojedzie. Chodzi mi o to, że ona praktycznie ześwirowała, kiedy wpadliśmy na Grantoforda przy ubikacjach nad jeziorem. Moje palce chwytają za brzeg lady.- Wpadłaś na Grantoforda? Opuszcza dłoń z włosów do boku.- Ta, ale to nie była jakaś wielka sprawa. On po prostu zachowywał się jak on, a ty wiesz, jak to jest. Puszczam ladę z mojego śmiertelnego uścisku, starając się wyrzucić gniew z mojej głowy. Nieważne, co Ella powie, Grantford nigdy nie powinien był porzucić ją na tym moście tej nocy, kiedy nie była sobą. Prostuje przed sobą nogi i zmieniam temat rozmowy.- Jak to się stało, że skończyłaś, przyjaźniąc się z Lilą? Przygryza wargę, rozmyślając.- Byłyśmy współlokatorkami.- Wzrusza ramionami, wypuszczając wargę, a to doprowadza mnie do szaleństwa, ponieważ wszystko, co chcę zrobić, to samemu ją ugryźć.- Była naprawdę miła i inna od wszystkich moich tutejszych przyjaciół, a ja pragnęłam zmiany. Zeskakuje ze stołu i podchodzę do niej.- Zmiany są dobre, ale całkowite odcięcie się to całkiem inna historia, Ella, czy ty... Czy ty kiedykolwiek rozmawiałaś z kimkolwiek o ty, co się stało z twoją mamą? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Jej ramiona sztywnieją, a sama odwraca się do drzwi, chcąc odejść.- To nie twój interes. Stoję jej na drodze.- Nie, a właśnie, że mój. Znam cię od zawsze, więc mam pełne prawa do tego, co jest w twojej głowie. Zwęża oczy i kładzie dłonie na biodrach.- Zejdź mi z drogi, Micho Scott. - O co ci chodzi, używając mojego nazwiska?- Mówię.- Przedtem, kiedy byłaś na mnie wściekła, nazywałaś mnie dupkiem. - Już nie używam takich słów.- Oznajmia stanowczo.- Jest milsza niż to. - Naprawdę?- Oskarżam ją.- Ponieważ wydajesz się cały czas na mnie wkurzona. - Staram się nie być.- Wścieka się.- Ale ty sprawiasz, że to ciężkie zadanie. - W porządku, zasłużyłaś na karę. Już mam dość twojego upartego gówna.Podnoszę ją, łapiąc ją w pasie i zarzucam sobie na ramiona. Ucieka jej zaskoczone sapnięcie, a potem uderza w moje plecy pięściami.Cholera, Micha, postaw mnie! Ignorując ją, wychodzę przez tylne drzwi na pusty podjazd. Rozmyślam nad złapaniem ją za tyłek, tylko dlatego, że mogę, ale boję się, że może mnie ugryźć... chociaż to nie taki zły pomysł. - Micha.- Narzeka, rozwścieczona.- Postaw mnie! Moja mama wychodzi z domu, kiedy dźwigam Ellę do garażu. Mama ubrała się w czarną sukienkę, trochę za krótką, zważywszy jej wiek. Jej włosy z pasemkami są tak nastroszone, że wygląda jak pudel i ma na twarzy zbyt dużo pudru. Musi mieć randkę. Zatrzymuje się przy schodkach i pprzechyla głowę na bok, aby mieć lepszy widok.- Ella, czy to ty? Ella zamiera i podnosi głowę, by spojrzeć na moją mamę.- Witam, pani Scott. Jak pani się ma? - Cześć, skarbie, dobrze mi idzie... ale czy jest jakiś powód, przez który Micha nosi cię właśnie tak?- Pyta się.- Jesteś ranna? Ella kręci głową.- Nie, czuję się dobrze. Micha po prostu myśli, że jest zabawny. I to oznacza, że w duchu podoba jej się to, co wyprawiam, lecz nie przyzna się do tego. - Właściwie to biorę ją na przejażdżkę.- Mówię chytrze, podszczypując ręką tył nogi Elli, a ona boleśnie uderza mnie w nią.- Zabieram cię na przejażdżkę w moim Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

samochodzie. A ty myślisz, że to ja jestem zboczeńcem? Mama wzdycha, kręcąc głową i otwiera torebkę.- Cóż, to miło znów widzieć waszą dwójkę razem.- Wyciąga kluczyki i jej obcasy stukają, kiedy schodzi po schodkach.- Micha na pewno tęsknił za tobą, kiedy cię nie było. - Pa, mamo.- Macham jej, znów kierując się do garażu, kiedy mama wspina się do swojego Cadillaca, zaparkowanego przy krawężniku. - Idzie na randkę?- Ella pyta się, zaciekawiona. - Ostatnio była na wielu randkach.- Otwieram drzwi Chevelle i sadzam ją na miejscu pasażera. Próbuje się wydostać.- Nigdzie się dzisiaj nie wybieram, Micha. Delikatnie popycham ją na siedzenie.- Nie mam zamiaru pozwolić ci siedzieć w swoim pokoju, dąsając się, kiedy twój brat jest tutaj. Wybierzmy się gdzieś i zabawmy. Zatrzymuje się, krzyżując ramiona na klatce, a jej piersi niemal wyskakują jej z koszulki.- Ale muszę tu przed Lilą. Nie mogę po prostu pozwolić jej na wpadnięcie na Deana i mojego taty, który zemdlał na kanapie. - Zadbam o to.- Odrywam spojrzenie od jej cycków, wyciągam telefon i piszę do Ethana. Ja: Zabieram Ellę na Back Road. Chcesz zabrać Lilę i spotkać nas tam? Ella usadawia się w fotelu.- Co robisz? Wystawiam palec.- Tylko chwilkę. Ethan: Taa, brzmi fajnie. Ja: Czy Lila ma ochotę na to? I upewnij się, że ją o to zapytasz. A nie tylko zakładaj. Ethan: Mówi, że może być... ale czy Ella się na to zgadza? Ja: Zobaczymy, kiedy tam dotrzemy. Ethan: Koleś, skopie ci dupę. Ja: Narka. Wsuwam telefon do tylnej kieszeni dżinsów i zamykam jej drzwi, zanim wsiadam na miejsce kierowcy. - Gdzie mnie zabierasz?- Pyta się, starając się wyglądać na zirytowaną, ale zdradzają ją jej oczy, w których jawi się ciekawość. - To niespodzianka.- Kiedy garaż jest już otwarty, zjeżdżam w dół podjazdu.- A Lila i Ethan wpadną do nas tam. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Niespodzianka, co?- Rozmyśla nad tym.- Nie lubię niespodzianek. Usta wykrzywiają mi się w uśmiechu.- Kłamczucha z ciebie. Nic nie mówi, a ja wiem, że tą bitwę wygrałem, co jest rzadkością, ale przyjmuje to. Szybko kręcąc kierownicą, dopasowuję samochód na drogę, a opony mkną po asfalcie w tę noc, szczęśliwy, ponieważ zdołałem wyłuskać kawałek zbroi, którą nosi.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 8 Ella Zdałam sobie sprawę, że mam więcej problemów niż myślałam. Jak tylko skręciliśmy na Back Road, pasja zawirowała we mnie. Jeszcze się wzmogła, kiedy zatrzymaliśmy się przy Hitch, starej, opuszczonej restauracji leżącej przy końcu drogi. To idealne miejsce na wyścigi uliczne, z długą, prostą drogą schowaną między wysokie drzewa na wzgórzach. Księżyc jest w pełni, a niebo czarne, lecz toczą się po nim chmury. Kulę się na myśl o tej nocy na moście. Ścigaliśmy się, zanim tam poszłam. Micha dostaje wiadomość, kiedy sięgnęliśmy końca drogi. Parkuje auto na poboczu, uważnie omijając dziury. Zaciąga hamulec ręczny i sprawdza telefon, wyłączając go, lecz wygląda na rozdartego. - Co się stało?- Pytam.- Wyglądasz na zdenerwowanego. - Nie się nie stało. Wszystko jest w porządku.- Kłamie, ale ja mogę go nakłonić, by powiedział mi prawdę, kiedy i ja jestem kłamcą? - Więc to twoja niespodzianka?- Chciałam, żeby mój głos brzmiał na rozczarowanego, lecz wyszedł na zadowolonego. Micha posyła mi ukośne spojrzenie.- Nie uśmiechaj się, ślicznotko. To zrujnuje tą całą twoją nic-mnie-nie-obchodzi postawę. Decyduję się nadal na neutralność.- Z kim zamierzasz się dziś ścigać? - Chodzi ci o to, z kim będziemy się ścigać?- Uśmiecha się uwodzicielsko w ciemnej kabinie samochodu.- Cóż, myślałem, że tobie zostawię decyzję. Przed drzewami ustawiły się samochody z włączonymi reflektorami, kiedy ich właściciele stali przed ich maskami. To szorstki tłum, większość to faceci, jest tu tylko Shelia, wielka dziewczyna z ramionami grubszymi niż moje nogi. To jedyna dziewczyna, której naprawdę się bałam15. - Cóż, jest Mikey.- Pocieram czoło wierzchem dłoni.- Nadal ma ten kawał gównianego, 6 cylindrów, w swoim Camaro? - Ta, nadal ma.- Micha odchyla się na swoim miejscu, rozbawiony badając mnie w ciemnościach.- Myślisz, że z nim mam się zmierzyć? - To oczywisty wybór.- Nie lubię, kiedy myśli mnie wyprzedzają, lecz nie 15 Nie dziwię się :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

mogłam wyłączyć moich podstawowych instynktów. Zawsze byłam dziewczyną, która przesiadywała z kolesiami, dlatego też tyle wiem o samochodach. Lila to pierwsza dziewczyna, z którą się zaprzyjaźniłam.- Chociaż, co to byłaby za wygrana, gdy masz auto, z którego możesz z pewnością wyciągnąć dużo więcej. - Więc sądzisz, że mam ścigać się z kimś z mojej własnej ligi? - Jeśli chcesz, by wygrana coś znaczyła, wtedy tak. Patrzymy się na siebie jak magnesy, które zbliżają się do siebie. Jednak, gdy odwrócisz jeden, to będą się odpychać. - Więc który to, ślicznotko?- Zarzuca ramię za moim zagłówkiem i głaszcze swoimi palcami mój bark.- Przegrany czy gruba ryba. W powietrzu czuć wyzwanie, drażniąc mnie, by dziś ujawniła się moja prawdziwa natura. Chcę się temu poddać, tylko na kilka godzin, by rozplątać moje wewnętrzne sznury. Chcę pozwolić sobie znów swobodnie oddychać, ale boję się utraty kontroli – boję się, że będę musiała czuć wszystko, wliczając moją winę. - Micha, myślę, że powinniśmy wracać.- Zapinam z powrotem pas.- To już nie moja rzecz. Mocno zaciska usta.- Proszę o tę noc. Tylko ty i ja. Naprawdę potrzebuję tego teraz. Podnoszę głowę na dziwną nutę w jego głosie i smutek w oczach.- Dobrze, co się dzieje? Wydajesz się trochę roztrzęsiony. Czy to zła wiadomość, którą dostałeś? Śledzi swój tatuaż ósemki na przedramieniu.- Pamiętasz, kiedy sprawiłem sobie ten? Machinalnie dotykam dołu moich pleców.- Jak mogłam zapomnieć, od kiedy mam ten sam na plecach? - Pamiętasz, dlaczego je zrobiliśmy? - Nie pamiętam nic z tej nocy. - No właśnie, lecz nadal zapamiętasz to na zawsze. Nie ważne co się stanie, co jest całkiem ironiczne.- Pozwala palcu zostać na tatuażu, który oznacza wieczność. - Jest coś, co cię gryzie.- Podciągam dół mojej koszulki by zakryć tatuaż.Chcesz o tym porozmawiać? Kręci głową, nadal skoncentrowany na tatuażu.- Nieee, nic mi nie jest. By odciągnąć go od jego myśli, wskazuję palcem na gorącego Pontiaca GTO z 1970, niebieskiego z białym wyścigowymi pasami.- A Benny? Nadal ma 455? Oczy Michi są jak czarne akweny.- Myślisz, że powinniśmy zmierzyć się z grubą rybą? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Myślę, że ty powinieneś zmierzyć się z grubą rybą.- Wyjaśniam.- Ja tylko popatrzę, jak skopiesz jego dupę. Jego mina ciemnieje.- Nie ma mowy. Nie ścigam się, jeśli nie będzie cię w samochodzie ze mną. To tradycja. Pojawia się we mnie głód.- W porządku, pojadę z tobą, tylko jeśli zrobisz coś dla mnie? - Mów, a będzie twoje.- Oznajmia bez mrugnięcia okiem. Głód zmusza mnie, bym zbliżyła się do niego. Podpieram łokcie na desce rozdzielczej, a ramionami mi drżą. Micha nie porusza się, zamrożony jak posąg, kiedy przykładam usta do jego ucha.- Upewnij się, że wygrasz.- Oddycham, a moje ciało wygina się ku niemu z własnej woli, zanim siadam z powrotem na siedzeniu. Jego twarz jest nieczytelna, ciężko oddycha, a wzrok ma nieugięty.- Dobrze. Wygrajmy nasz wyścig. Wysiadamy z samochodu i wędrujemy przez polną drogę do rzędu samochodów i ich właścicieli. Osłaniam wzrok przed światłami samochodów i owijam się ramieniem, wiedząc, że ci kolesie dowalą się do moich ubrań. Micha opiekuńczo otacza mnie ramieniem.- Spokojnie. Mam cię, kochanie. - Cóż my tu mamy?- Mikey, właściciel Camaro, zbliża się do nas. Ma czarne włosy, zgarbiony nos, a na grubej szyi ma wytatuowany drut kolczasty.- Czy to nie niesławny duet znów z powrotem po to, by skopano im tyłki? Przewracam oczami.- Raz nas pokonałeś i tylko dlatego, że złapaliśmy gumę. Jego twarz krzywi się na koszulkę, bokserkę i zakręcone włosy.- Co, do diabła, ci się stało? Chandra, jego dziewczyna, wybucha śmiechem. Sukienkę ma tak ciasną, że wylewa jej się biust, a wysokie szpilki czynią ją prawie tak wysoką jak ja.- Jasna cholera, to jakby stała się księżniczką czy coś. Micha ściska moje ramię, próbując utrzymać mnie spokojną.- Więc kto jest pierwszy? Czy jeszcze nikt się nie zdecydował. Mikey spogląda na Chevelle Michi, a w oczach jarzy się zdenerwowanie.Myślisz, że możesz tak po prostu tu przyjść i znów grać, po tym jak nie było cię przez prawie rok? Poruszam ustami do Michi: rok? Wzrusza ramionami.- No co? Nie było cię. Dlaczego, do diabła, miałbym chcieć się ścigać? - Znowu, musisz zacząć żyć bez...- Przerywam. Mikey użyje przeciw Miche to, co powiem, więc muszę się pilnować.- Chcemy ścigać się z Benny'm. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Noc przecina śmiech Mikey'ego.- Niby czym? Wskazuję na Chevelle Michi, które zaparkował przy drodze.- Właśnie tym. Mikey kręci głową i odpędza nas.- To nawet nie umywa się do GTO. Więc uciekajcie i wróćcie, kiedy będziecie mieć coś większego. On wypróbowuje moją kontrolę. Bardzo. - W przeciwieństwie do ciebie?- Ripostuję.- Ponieważ ty tylko głośno szczekasz, ale nie gryziesz. Micha łapie mnie za ramiona, a nuta rozbawienia barwi jego głos.- Spokojnie, tygrysico. Postarajmy się nie dać się pobić, dobrze? Benny zeskakuje z maski swojego wozu, rzuca papierosa na ziemię i zostawia swoich koleżków, by podejść do nas.- Co tam? Czy dobrze słyszałem, że ktoś chce się ze mną zmierzyć? Benny to taki typ kolesia, którego wszyscy szanują, ponieważ boją się go. Kiedy był pierwszakiem, wdał się w szkole ze starszakiem dwa razy większym od siebie i mocno go pobił. Nikt nie wie, o co poszło i co się stało, lecz to wystarczyło, by każdy poważał Bennny'ego. Mikey wskazuje na mnie ostro palcem.- Ta tutaj księżniczką chce się z tobą ścigać w tej rzeczy. Oczy Benny'ego błądzą po Chevelle, kiedy krzywi swoją ogoloną głowę i krzyżuje muskularne ramiona.- Micha, czy to nie twój samochód? Micha klepie mnie po plecach i mruga do mnie.- Ta, najwidoczniej to mój rzecznik. Benny rozważa to, a potem odwraca się do Mikey'ego, który mierzy mnie wzrokiem.- Nie widzę, o co ci chodzi. Nie mam nic przeciwko, by Micha ścigał się. W rzeczy samej, to nawet fajnie mać choć raz wyzwanie.- Benny mocno klepie Mikey'ego po plecach, a potem robi żółwika z Michą. - Dzięki, chłopie.- Micha mówi, z respektem potakując głową.- Więc idziemy na pierwszy ogień? Benny kiwa głową w górę i w dół, kiedy patrzy się zamyślony na drogę.- Taa, chłopie, myślę, że tak. Trochę jeszcze rozmawiając o zasadach, kiedy Mikey dalej mierzy mnie groźnie wzrokiem jak jakiś wściekły pies. Kiedy już skończyli gadać, Micha i ja wracamy do Chevelle, podczas gdy inni ustawiając się na linii startu, tuż przy przodzie Hitch. - Więc jaki jest twój plan?- Pytam się.- Ponieważ pokonanie go nie będzie proste. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Ty jesteś moim planem.- Otwiera dla mnie drzwi pasażera.- Z tobą w samochodzie, nie ma szansy, że nie wygram, inaczej nigdy mi tego nie podarujesz. Pochylając głowę, opadam na siedzenie, a potem spoglądam na niego.- Nie sprawię, że twoje auto będzie szybsze. Uśmiecha się, zamykając drzwi.- Oczywiście, że tak.- Przechodzi wzdłuż maski i wspina się na miejsce kierowcy. - Ale się popisujesz.- Zauważam. Zapala silnik, a on budzi się do życia.- Przyganiał kocioł garnkowi. Osuwam się na fotelu i zakładam ręce na piersi.- Mogłam być różna, lecz nigdy się nie popisywałam. Podkłada palec pod moją brodę i kieruje moją głowę w jego stronę.- Impreza Taylor Crepner z okazji ukończenia szkoły dwa lata temu. Stałaś na dachu z deską przyczepioną do twoich stóp i mówiłaś każdemu, że uda ci się skoczyć. Myślę, że to na pewno popisywanie się. Robię niewinną minę.- Ale udało mi się skoczyć, czyż nie? - Taa, ale nie bez złamania sobie ręki.- Mówi.- A mija się z tematem. - Masz rację.- Przyznaję, dotykając małej blizny na ręce, gdzie kość przebiła się przez skórę.- Popisywałam się, a ty zawiozłeś mój głupi tyłek do szpitala, czekałeś w poczekalni, kiedy operowano mnie, by poskładać mi ramię. Śledzi palcem linie mojej szyi i obojczyka.- Byłem tam, bo chciałem tam być. - Ominęło cię wykonanie z mojego powodu. - Nie obchodzi mnie to – nigdy mnie nie obchodziło. Mój wzrok mimowolnie opada na jego usta. Nagle pragnę go pocałować, tak, jak wtedy taj nocy na moście. Przez to czuję się niekomfortowo, ponieważ to moje uczucie. Odsuwam się, robiąc między nami przestrzeń. Wyczuwając moje nastawienie, Micha rozkręca silnik, a samochód zjeżdża na linię startu. Rzuca mi zadowolone z siebie spojrzenie, wznosząc jedną brew.- To jest pokazówa. Kręcąc głową, powstrzymuję uśmiech. Benny ustawia swoje GTO z Chevelle Michi, a jego dziewczyna rozstawia się między dwoma samochodami. Nosi dżinsy i krótką koszulkę, ukazującą jej brzuch. Zarzuca swoje ciemne włosy na ramię, a potem podnosi ręce nad głowę. Ludzie ustawiają się na poboczu, obserwując i obstawiając zwycięzce. Zauważam Ethana i Lilę na przodzie, o czymś rozmawiają, a Lila zarzuca w swój flirciarski sposób włosy.- Kiedy tu dotarli? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Micha ignoruje mnie, patrząc na Benny'ego przez opuszczoną szybę.- Do końca i z powrotem? Ręce Benny'ego niedbale opierają się o kierownicę.- Ta, chłopie. Pierwszy, który wróci, wygrywa. Odwracają od siebie wzrok. Benny macha swojej dziewczynie, a ona kiwa głową. - Na twój znak. Gotowi. Start!- Jej ręce opadają na dół, a piski przecinają powietrze. Kurz ogarnia nas, kiedy ścigamy się. Drzewa przy drodze są rozmazane, a niebo to jedna wielka karuzela gwiazd. Milczę, kiedy Micha wciąż zmienia biegi, ale coś we mnie budzi się z zimowego snu. Benny wyciąga się na przód i skręca ostro zaraz przed nami. Jego tylne czerwone światła oślepiają, a spaliny wzniecając chmury pyłu. Micha przyspiesza, zbliżając się do GTO. Kiedy sięgamy końca drogi, Benny jeszcze bardziej posuwa się na przód, ale to jeszcze nie wszystko. Micha, nie zmniejszając prędkości, odbija samochód. To cholernie przerażające, lecz działa za każdym razem. Poza tym Benny ze swoim długim GTO nie ma dużej siły skrętu. Dojeżdżamy do końca, a ja powinnam być zdenerwowana. Droga staje się stroma, wjeżdżamy na skaliste wzgórze, a zakręty są wąskie, lecz jeszcze nigdy się nie przestraszyłam, nawet teraz. Zgaduję, że nie mogę zmienić tego, jaka jestem. Kiedy Benny skręca, GTO nachyla się w bok. Micha skręca obok niego i wjeżdża w otwartą lukę między drzewami a GTO. Łapię uchwyt nad moją głową, hamulce piszczą, a stopy podpieram o deskę rozdzielczą. To jak bycie na karuzeli naćpaną. Wszystko wiruje – drzewa, niebo, Micha. Przez chwilę zamykam oczy i czuję, że latam. To zabiera mnie z powrotem na most tej nocy. Powiedziała, że umie latać. Samochód prostuje się, a Micha wciska gaz. Jak przewidziałam, Benny'emu trudniej to zrobić. Do tego czasu znów pędzimy drogą, a on jest małą plamką za nami. Micha wciska gaz i zmienia na wyższy bieg. Długi przód GTO pojawia się w moim oknie i Micha przyspiesza, posyłając mi spojrzenie, że mogę mu powiedzieć, żeby zwolnił, jeśli chcę. Lecz ja nie chcę. Ludzie uciekają na boki, panikując przez naszą niebezpieczną prędkość, kiedy przejeżdżamy przez metę. Nie jest jasne, kto wygrał lub kto zdoła na czas zatrzymać samochód, zanim uderzy w Hitch. Hamulce piszczą, a chmura pyłu uderza w okna. Moje ciało leci do przodu, kiedy Chevelle gwałtownie hamuje, a ja uderzam się głową w deskę rozdzielczą. Micha próbuje odzyskać kontrolę nad kierownicą i prostuje samochód, który Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

wpada w poślizg przy zatrzymaniu. Wszytko uspokaja się, a kurz opada. Micha i ja wpatrujemy się przez przednią szybę, ciężko oddychając, a oczy mamy tak wielkie jak piłki golfowe. Przód Chevelle o milimetry zatrzymał się przed naprawdę wielkim drzewem. - Jasna cholera.- Micha wyszeptuje i spogląda na mnie, a oczy ma wyłupiaste.Nic ci nie jest? Opuszczam dłoń z deski rozdzielczej, a piersi falują mi od moich ciężkich oddechów. Pocierając guza na mojej głowie, obracam się na siedzeniu w stronę Michi. Jest we mnie niesamowity spokój, a jedna z moich najgorszych obaw staje się rzeczywistością. Jestem adrenalinowym ćpunem. Proste i oczywiste, ale myślę, że taka byłam przez długi czas. Nigdy tego po prostu nie przyznałam. Już nie można mnie kontrolować. Kiedy pochylam się ku Miche, moje serce budzi się do życia. Zamykam oczy, a usta głaszczą jego, delikatnie go smakując. To niezbyt zaspokaja mój głód, a ja jestem na krawędzi i pozwalam otworzyć się moim oczom. Micha patrzy na mnie, a jego oczy są jak niebieska głębia oceanu, schowana przed światem. Dłonie przesuwa na tył mojej głowy i przyciąga z powrotem moje usta do jego. Coś we mnie pęka. Jednym płynnym ruchem i z moją uległością, Micha przenosi mnie na deską i stawia mnie na swoje kolana, wiążąc moje ramiona na swojej szyi. Dłonie zakopuje między moje uda i ześlizguje je pod spódniczkę na nagą skórę. Oddech słabnie mi na intymność jego dotyku. Nikt przedtem nie dotknął mnie tak jak Micha, beze mnie uciekającej. Zazwyczaj bycie tak blisko kogoś posyła mnie do pokoju pełnego samo-zwątpienia, paniki, nieufności i obcości. Napinam nogi, a Micha odchyla się.- Zostań ze mną, kochanie.- Wyszeptuje, jakby umiał przeczytać moje myśli.- Zaufaj mi, dobrze? Nie uciekaj. Czeka na mnie, abym skinęła głową, a potem uderza usta w moje, nadal trzymając swoje dłonie pod moją spódniczką. Wyginam się ku niemu, przyciskając piersi do jego klatki, a moje sutki napinają się. Moje ciało wypełnia sekretna tęsknota. Micha przesuwa swoje usta z moich, a moje nogi drżą w sprzeciwie. Ssie ścieżkę pocałunków w dół mojej szczęki, na szyję i zatrzymuje usta nad krawędzią koszulki, która okrywa moje piersi. To wysyła prąd przez moje ciało, a moje nogi niekontrolowanie zaciskają się wokół niego i kolana przyciskam do jego boków. Micha wypuszcza powolny, głęboki jęk, a dłonie przesuwa w górę pod moją spódniczkę, przyciągając mnie bliżej. Mogę poczuć go, dociskającego się między moje nogi, a to przeraża mnie, ale nie wystarczająco, by mnie zatrzymać. To tak, jakby całe to napięcie seksualne, od którego uciekłam, znów mnie dopadło. Palce zanurzam pod jego koszulkę i śledzę nimi linię jego smukłych mięśni. Nie wiem, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

gdzie się zatrzymać albo jak z powrotem postawić granicę. Moje myśli pędzą, a ja chwytam jego ramiona, potrzebując, by powróciła moja kontrola. Ktoś uderza w okno.- Dobrze się bawicie? Odskakuję, a moje policzki zaczynają palić na widok Ethana i Lili, którzy gapią się na nas przez szyby. W swoim czarnej koszulce i dżinsach Ethan wtapia się w noc, ale jego ciemny, insynuujący uśmiech jaśnieje. Oczy Lili są powiększone, a usta ma szeroko otwarte. A Micha wcale nie pomaga. Leniwy uśmiech rozprzestrzenia się na jego całej twarzy, gdy spogląda na mnie spod opuszczonych powiek, wyglądając na bardzo zadowolonego z siebie. Adrenalina opada i pozostawia we mnie zdrętwiałe miejsce. Schodzę z jego kolan i prostuję spódniczkę i włosy, zanim wysiadam z samochodu. Spokojnie obchodzę tył Chevelle i dołączam do Ethana i Lili. - Więc kto wygrał?- Pytam się, wygładzając ostatnie zmarszczki na spódniczce. Ethan uśmiecha się głupawo do mnie.- To o tym tak naprawdę myślisz w tej chwili? Patrzę na niego tępo.- A o czym innym miałabym myśleć? Micha wysiada z samochodu, rozciągając swoje długie nogi.- To my wygraliśmy, jestem tego pewny.- Oznajmia, biorąc mnie za rękę, jakby to była najbardziej naturalna rzecz na świecie.- Chociaż, zakładam, że toczy się o to kłótnia. Ethan kiwa głową na znak zgody i bierze łyk swojego napoju.- Ta, każdy, kto postawił na ciebie, upiera się, że ty wygrałeś i vice-versa. Micha splata nasze palce.- Wszystko po staremu. - Wiesz, jak to jest.- Ethan sympatycznie klepie Michę w bark.- Nigdy nie podejmą decyzji. Moja dłoń poci się w jego. Micha po prostu mnie otworzył i w moim umyśle pędzą tysiące myśli. Nie mogę z nim być. Nie mogę go zniszczyć. Jakoś muszę na powrót namalować granicę. - Powinniśmy po prostu iść.- Micha mówi do mnie.- Nie dajmy im nawet szansy wmieszać nas w kłótnię. - Chcesz stąd odjechać taki cały uprzejmy?- Pytam się go.- Zrobić wielkie wyjście? Micha uśmiecha się i ściska moją dłoń.- Wielkie oświadczenie. - Którym byłoby? - Że nic nas to nie obchodzi. Wypuszczam urywany oddech i kiwam głową.- Jak dla mnie może być. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Chcesz spotkać się w domu?- Pyta się Ethana.- Jestem pewien, że będziemy musieli udoskonalić Bestię, po tym, co właśnie zrobiłem. Lila kręci nosem i wyrzuca gumę.- Bestia? Czy chcę wiedzieć, co to jest? Micha klepie drzwi Chevelle swoją wolną ręką.- Taa, tak właśnie ją nazwałem. Coś jak ty nazywasz swoje auto swoim kochaniem. Lila śmieje się.- Och, kapuję. Chociaż moje bardziej mi się podoba. Micha kciukiem śledzi wnętrze mojej dłoni.- Jesteś gotowa? Czy wolisz najpierw kogoś pobić? Posyłam Lili spanikowane spojrzenie, która podnosi brwi.- Może powinnam pojechać razem z Lilą. Dziś prawie w ogóle nie spędziłam z nią czasu. - Spędzałaś ze mną czas każdego dnia przez ostatnie osiem miesięcy.Odpowiada.- Myślę, że te kilka godzin dobrze nam zrobi. - Zaopiekuję się nią.- Ethan rzuca pustą butelkę po napoju przez parking i ląduje ona na tyle jego ciężarówki.- Naprawdę bardzo dobrze się nią zaopiekuję.16 Lila pozwala opaść swoim blond włosom na twarz, aby ukryć rumieniec. Nigdy jeszcze nie widziałam, jak się tak rumieni. Co oni właściwie porabiali dzisiaj? Micha kręci głową na Ethana.- Bądź dobry. Ethan przewraca oczami, a potem odchodzi z Lilą do swojej ciężarówki. Ja z Michą wsiadamy do Chevelle i przygotowuję się do wygłoszenia mowy. Micha zaciska oczy i wyciąga do góry dłonie.- Nawet tego nie mów. Odpuść na tę noc. Proszę. Potrzebuję po prostu poczuć tu. Ból w jego głosie zamyka mi buzię. Otwierając oczy, Micha zapala silnik i zjeżdżamy w dół drogi. Mach do Benny'ego, gdy go mijamy, a każdy podąża za nami wzrokiem. Potem ogarnia nas ciemność, kiedy wjeżdżamy na główną drogę, a przednie światła oświetlają noc, jak tunel, który prowadzi w nieznane.

16 Och, Ethan, co ci tam chodzi po głowie :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 9 Micha Spałem w swoim łóżku przez ostatni tydzień, mimo tego, że moje ciało pragnęło znów wspiąć się po drzewie do okna Elli. Od czasu naszego obściskiwania w Chevelle unika mnie. Zgaduję, że musi mieć trochę czasu, by porozmyślać nad różnymi rzeczami – to, że ją przygniatałem. Ella zawsze miała problem z intymnością i odpychała ludzi, włączając mnie, kiedy próbowałem przekroczyć granicę przyjaźni. Właściwie to musiałem się napracować, byśmy zostali przyjaciółmi. Zawsze żyliśmy obok siebie, ale musiałem przekupić ją sokiem i zabawką samochodzikiem, by w ogóle pozwoliła mi wspiąć się przez płot na jej podwórko. Ale warto było. Piętnaście lat później nadal byliśmy przyjaciółmi. Nie mogę wyobrazić sobie życia bez niej, coś, co zrozumiałem tej nocy, podczas której znalazłem ją na moście. Mimo tego, że wiedziałem, że nie zamierza skoczyć, widok jej, stojącej na krawędzi, sprawił, że pojąłem, że pragnę i potrzebuję jej w moim życiu na wieki. Prowokuje mnie, popycha i wkurza, ale nie pragnąłbym niczego innego. Budzę się późnym popołudniem. Mrugając na mocne słońce, wyłażę z łóżka i wrzucam na siebie starą koszulkę i dżinsy. Ethan i ja nadal pracujemy nad przepaloną główną uszczelką w moim samochodzie, więc posłałem mu wiadomość, że już wstałem i jestem gotowy iść. Udaję się do kuchni i wypijam sok pomarańczowy prosto z kartonu. Mama wchodzi, czesząc włosy i zgania mnie.- Micha Scott, ile razy mówiłam ci, żebyś nie odwalał takich rzeczy?- Odbiera mi karton i wsadza z powrotem do lodówki. Ścieram sok z policzka.- Myślę, że nazywa się to wybiórczym słuchaniem Zapina guziki przy swojej marynarce, ubrana tak do swojej dziennej pracy jako sekretarka w salonie. Ma też nocną pracę jako hostessa w kawiarni.- Taki z ciebie mądrala.- Wyciąga ku górze czerwony, koronkowy biustonosz.- Dobrze, wiem, że od zawsze byłam spoko mamą, ale znalezienie tego w moim łóżku to już przegięcie pały. - To nie twoje?- Wyciągam pudełko płatków zbożowych z szafki. Rzuca mi gniewne spojrzenie, wyrzucając stanik do kosza za nią.- Mam więcej klasy niż to. Myśląc o jej zdzirowatej sukience pewnej nocy, nie mogę powstrzymać Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

śmiechu.- To szokująca wiadomość dla mnie. Delikatnie zdziela mnie dłonią po głowie, a ja zaśmiewam się, pocierając, jakby to bolało.- Jeśli już musisz wiedzieć, to miałam tej nocy randkę z naprawdę miłym mężczyzną, ale jest trochę młodszy ode mnie, a ja próbowałam zrobić dobre pierwsze wrażenie. - To dlatego ubrałaś się tak zdzirowato.- Biorę w garść trochę płatków i wkładam od razu do ust.- To mnie trochę zastanawiało. - Wcale tak źle nie wyglądałam.- Protestuje, biorąc swoje kluczyki z haka na ścianie.- Co nie? Nienawidzę, kiedy pyta mnie o coś takiego – pytanie, na które nie mam dobrych odpowiedzi. Wzruszam ramionami i odkładam płatki do szafki. Bierze z szafki batonik muesli.- Więc Ella wróciła na dobre? Powoli gryzę płatki.- Ta, do końca lata. Czeka, aż uzupełnię.- Zamierzasz mi powiedzieć, gdzie podziewała się przez te osiem czy dziewięć miesięcy? - Studia.- Oznajmiam.- W Vegas. - Wow, ta odpowiedź mi zaimponowała.- Zdziera papier z batonika.- Dobrze dla niej. Marszczę brwi.- Dlaczego? Każdego porzuciła. - Nie mówię, że to jak to zrobiła było prawidłowe, ale to dobrze, że zmierza dokądś w swoim życiu. - Powiedziałem ci, że mam plany. Po prostu muszę wymyślić, jak je wprowadzić w życie. Wzdycha i klepie mnie w głowę, jakbym nadal był dzieckiem.- Martwię się, że spędzasz za dużo czasu goniąc za nią. Chyba musisz zrozumieć, że ona prawdopodobnie nie chce zostać złapana, słodziutki. Zaufaj mi. Tego musiałam nauczyć się od twojego taty.- Zawiesza na swoim ramieniu torebkę i stuka paznokciami o ladę.- Micha, myślałeś o tym, co powiedziałam ci pewnej nocy? - Chodzi ci o tą tajemniczą wiadomość, którą mi wysłałaś? Wzdycha ciężko.- Przykro mi, że tak się dowiedziałeś. To przez jakiś czas siedziało mi na wątrobie, a ja nie umiałam wymyślać, jak ci powiedzieć. Spanikowałam.- Zwiesza głowę.- Jestem okropną matką, czyż nie? Kręcę głową i przytulam ją, ponieważ mogę wyczuć, że tego potrzebuje.Będąc posłańcem okropnych wiadomości nie czyni cię okropną matką. Zawsze miałem dach nad głową i jedzenie w lodówce. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Oddaje mi uścisk.- Ta, ale czasem czuję, że powinnam spędzać z tobą więcej czasu. Znaczy się, każda matka na świecie robi więcej niż to. Mój wzrok wędruje nad jej głowę do okna. Zaraz na zewnątrz jest dom Elli, złamany i pokonany.- Nie każda matka. W rzeczy samej, niektórym nie można pomóc. Odsuwa się, przecierając oczy wierzchem dłoni.- Zamierzasz do niego zadzwonić? Spoglądam na numer ojca, przyklejony do ściany obok telefonu.- Jeszcze się nie zdecydowałem. Poprawia palcami makijaż pod oczami.- Tylko pomyśl o tym z dwóch perspektyw. Wiem, że nie było w ogóle go w twoim życiu, ale przez telefon brzmiał tak szczerze. Myślę, że naprawdę chce się z tobą zobaczyć. Wymuszam uśmiech.- W porządku, pomyślę o tym. Mój ojciec porzucił nas, kiedy miałem sześć lat i od tego czasu nic od niego nie słyszeliśmy. Zaraz po jego wyjeździe mama poszła go szukać, ale wróciła i powiedziała, że nie może go znaleźć. Zawsze zastanawiałem się, czy go znalazła, ale nie chciała mi powiedzieć prawdy. Mama opuszcza dom, a ja relaksuję się na kanapie, z nogami na stoliku, czekając na Ethana. Przeszukuję kanały, kiedy dzwoni dzwonek telefonu. - Halo. - Am... czy to Micha?- Odpowiada głos. - Ta... a co? Kto mówi? Następuje długa przerwa, a ja myślę, że to jakiś dziwak. - Jest tak kto?- Pytam się, zaczynając być zirytowanym. - Ta.- Przeczyszcza gardło.- Mówi twój ojciec. Niemalże puszczam cholerny telefon. - Micha, to ty, prawda?- Brzmi staro i oficjalnie, a to mnie wkurza. - Ta, to ja.- Mówię przez zaciśnięte zęby. - Wiem, że twoja matka zmuszała cie, byś zadzwonił do mnie, ale muszę z tobą o czymś porozmawiać.- Oznajmia.- A ja nie mogę czekać. Rozważam jego prośbę.- Czekałem na rozmowę z tobą prawie przez czternaście lat. Sądzę, że możesz poczekać jeszcze trochę.- Potem odkładam słuchawkę i uderzam ścianę. Gips opada na blat, a kluczyki z haku na podłogę. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Cholera!- Opadam na podłogę, mając nadzieję, że nikt nie wejdzie i zobaczy mnie, rozpadającego się. A zwłaszcza Ella.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 10 Ella Dokładnie pamiętam ten pierwszy raz, kiedy chciałam pocałować Miche, tak jak dzień, w którym znalazłam moją matkę martwą. Obie te chwile były równie przerażające, lecz w dwóch zupełnie odmiennych sposobach. Micha i ja siedzieliśmy na masce jago samochodu w naszym sekretnym miejscu, schowanym między drzewami, patrząc się na jezioro. Ciężko było dostać się do tego miejsca, lecz warto było dla widoku i spokoju. Przez chwilę byliśmy cicho, co było normalne, oprócz mojej zazdrości, budzącej się we mnie, o ostatni podbój Michi, Cassandre. Nigdy wcześniej tak się nie czułam i to mnie zaintrygowało. To nie to, że ta dziewczyna była jakaś specjalna dla niego, ale powiedział Ethanowi, że ma ona potencjał na dziewczynę, a to mnie drażniło. Micha założył ręce za głowę, a oczy miał zamknięte, kiedy słońce oświetlało go. Koszulka mu podjechała i mogłam zobaczyć tatuaż. Gapiłam się na niego, a przymus śledzenia go palcami doprowadzał mnie do szału. - Nie lubię Cassandry.- Nagle rzuciłam, szybko siadając. Brwi Michi złączyły się, kiedy jego oczy stopniowo otwierały.- Co? - Mówię o Cassandrze, ta dziewczyna, którą pewnego dnia wspominałeś.Oznajmiłam, wpatrując się w wodę, falującą na delikatnym wiatrze.- Nie sądzę, że powinieneś się z nią umówić. Oparł się na łokciach.- Ponieważ jej nie lubisz? - Nie...- Odsunęłam moje kasztanowe włosy z oczu.- Po prostu nie chcę, żebyś się z nią umawiał. Wiatr wypełnił ciszę. Micha usiadł i oplótł moje barki swoim ramieniem. - Dobrze, to się nie umówię.- Powiedział, jakby to było tak proste jak oddychanie. Znów się uśmiechnęłam, nie rozumiejąc całkowicie, dlaczego byłam tak cholernie szczęśliwa. Micha położył się z powrotem i pociągnął mnie ze sobą. Położyłam mu głowę na piersi i słuchałam bicia jego serce, stałego, w odróżnieniu od mojego, które waliło mi w piersi. Im dłużej zostawałam w jego ramionach, to tym bardziej byłam zadowolona. Czułam się bezpiecznie, jakby nikt nie mógł mnie zranić, ale wciąż nie chciałam Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przyznać, że zakochuję się w moim najlepszym przyjacielu.

***

Minął już tydzień od incydentu na wyścigach, a ja kryłam się w mojej sypialni, żyjąc na hamburgerach i dietetycznych napojach. Dean nadal siedział w domu, ale Lila wyjechała następnego poranka po wyścigu. Chciała zostać, ale ja tego nie chciałam i sądzę, że jej tata nie był tak zapalony na jej pomysł. Choć przez to czułam się trochą samotnie. Nadal jeszcze nie przesłuchałam wiadomości od Michi, a ciągłe jej pokazywanie na ekranie telefon denerwowało mnie. Decyduję się na odpoczynek od domu i zrobienie czegoś, co chciałam zrobić już dawno temu. Chcę narysować grób mojej matki, ponieważ nie zawsze będę blisko, by go odwiedzić. Przez całe te osiem miesięcy mnie, podczas których mnie nie było, to mnie drażniło. Czuję się winna, ponieważ to przeze mnie się tam znalazła, a potem po prostu ją opuściłam. Wzięłam mój rysownik i ołówki z etażerki, wskoczyłam w buty, założyłam okulary przeciwsłoneczne i ruszyłam do frontowych drzwi, gdzie jest mniejsze prawdopodobieństwo, że wpadnę na Miche. Dzisiejszy dzień jest ciepły, a na błękitnym niebie świeci słońce. Idę chodnikiem do Cherry Hill i decyduję się na wizytę u Grady'ego. Pukam w drzwi przyczepy i Amy, pielęgniarka, otwiera, mając na sobie niebieski fartuch.- Och, cześć Ella. Nie sądzę, żeby Grady chciał dziś kogoś przyjmować, słodziutka. - Ale powiedział mi, żebym wpadła.- Mówię głupio.- Wiem, że to jest trochę później niż mu to przyrzekłam i jest mi przykro. - Nie jest na ciebie zły, Ella.- Odpowiada miło.- Właśnie podłączył się pod tlen i ma kaszel. Ochroniłam oczy przed słońcem i wgapiałam się w nią.- Nic mu nie jest? Wzdycha, opierając się o framugę.- Dzisiaj ma ciężki dzień, ale wróć w następnych dniach, w porządku kochanie. Kiwam głową i schodzę po schodach, kiedy zamyka drzwi. Bezradnie wpatruję się w okno, które należy do jego pokoju. Jest chory i nic nie mogę na to poradzić. Nie mam nad tym kontroli17. Micha miał rację. Nie mogę niczego kontrolować. 17 Wiedziałam!!! Ta dziołcha jest niemożliwa!!!!

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Kiedy straszne obrazy śmierci mojej mamy przebiegają przez moje myśli, wbiegam na pole i wymiotuję.

***

Cmentarz jest umiejscowiony na Cherry Hill, które na piechotę jest dosyć wymagające, ale cieszę się przerwą od rzeczywistości życia. Nikogo tu nie ma – rzadko kto tu jest. Przepycham się przez bramę i ruszam do grobu matki, a przed jej nagrobkiem usytuowane są drzewa. To mały cmentarz, ogrodzony drzewami, a trawa pokryta jest starymi liśćmi. Kiedy rysuję linie płotu, które oplatają winne latorośle, spoglądam na dół i szkicuję kształty jej nagrobka. Zatraciłam się w ruchu, dodając skrzydła do jego boku, ponieważ zawsze była zafascynowana lataniem. Kilka tygodni przed jej śmiercią, mama ubłagała mnie na spacer z nią. Poddałam się, mimo tego, że już miałam plany na ten dzień. Było słonecznie, a w powietrzu czuć było ściętą trawę. Czułam, że nic nie może pójść źle. Chciała iść na most, więc przeszłyśmy całe miasteczko nad jezioro. Kiedy tam dotarłyśmy, wspięła się na mocowanie i rozpostarła ręce, balansując, kiedy jej kasztanowe włosy porwał wiatr. - Mamo, co ty wyprawiasz?- Powiedziałam, sięgając do jej koszulki, by ściągnąć ją na dół. Odeszła poza mój zasięg i wpatrywała się w wodę, płynącą poniżej.- Ello May, myślę, że umiem latać. - Mamo, przestań i zejdź.- Powiedziałam, w ogóle z początku nie biorąc ją na poważnie. Ale kiedy obróciła do mnie głowę i spojrzała na mnie, mogłam zobaczyć to w jej oczach, że wcale nie żartowała. Naprawdę wierzyła, że umie latać. Starałam się być tak spokojna, jak to możliwe.- Mamo, proszę, zejdź na dół. Przerażasz mnie. Pokręciła głową, a jej nogi trochę się zachwiały.- Jest dobrze, kochanie. Nic mi nie będzie. Czuję to w moim ciele, że mogę latać. Wzięłam rozważny krok w jej stronę i uderzyłam stopą na krawędź mostu. Cement otarł mój palec i poczułam krew, ale nie spojrzałam w dół. Zbytni bałam się oderwać od niej wzroku.- Mamo, nie umiesz latać. Ludzie nie umieją latać. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- To może jestem ptakiem.- Odpowiedziała poważnie.- Może mam skrzydła i pióra, które mnie poniosą i połączeniem się z wiatrem. - Nie jesteś ptakiem!- Krzyknęłam i znów po nią sięgnęłam, lecz wskoczyła na jedną z belek i zaśmiała się, jakby to była zabawa. Szarpnęłam za swoje włosy i przytrzymałam się poręczy. To byłby poważny upadek, jeden z tych, po których twoje ciało będzie zmiażdżone, nawet w wodzie. Zakotwiczyłam ręce na belce nad moją głową.- Mamo, jeśli w ogóle mnie kochasz, to zejdziesz na dół. Pokręciła głową.- Nie, dzisiaj zamierzam polecieć. Ciężarówka wjechała i zatrzymała się na środku mostu, kiedy przystępowałam po krawędzi do niej. Ethan wyskoczył z niej i zawahał się na nasz widok.- Witam, pani Daniels. Jak tam u pani? Zagapiłam się na niego i syknęłam.- Co ty wyprawiasz? Zignorował mnie.- Wie pani, że tam nie jest zbyt bezpiecznie. Mama skrzywiła głowę.- Myślę, że nic mi nie będzie. Moje skrzydła mnie poniosą. Byłam zażenowana, ale Ethan nie przejął się jej słowami. Wyciągnął ręce na balustradę.- Ale jeśli to nie prawda, to co wtedy? Znaczy się, czy warto zaryzykować? Spojrzałam z powrotem na mamę, a ona wyglądała, jakby to rozważała. Wpatrzyła się w ciemną wodę poniżej jej stóp, a potem na jasne niebo nad głową.Chyba powinna jeszcze trochę o tym pomyśleć. Ethan kiwnął głową.- Myślę, że to dobry pomysł. Przeszła po belce i położyła stopy na balustradzie. Ethan pomógł jej zejść i daliśmy ją na tył jego ciężarówki. Po chwili zasnęła, a ja oparłam głową o fotel. - Jak ci się to udało?- Zapytałam cicho. - Jednemu z moich przyjaciół odwaliło pewnej nocy, a ja musiałem przekonać go, by nie skoczył z dachu.- Wyjaśnił.- Klucz tkwi w tym, że musisz jej zobrazować inne możliwości. Potaknęłam i byliśmy cicho przez resztę drogi do mojego domu. Ethan nigdy nie wyciągnął tego na wierzch lub traktował inaczej, a ja byłam za to wdzięczna. Po wizycie u lekarza, stwierdzono, że moja matka cierpi na urojenia wielkości, co zdarza się czasem u tych, którzy zostali zdiagnozowani z zaburzeniem dwubiegunowym. Wreszcie odsuwam się od rysunku, kiedy nastały już prawie ciemności. Zbieram szkicownik i ołówki i ruszam w dół wzgórza. Przed żelaznym łukiem bramy Micha siedzi na masce samochodu swojej mamy, mając na sobie dżinsy i koszulę w Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

czarno-czerwoną kratę. Głowę ma przechyloną na dół, kosmyki jego blond włosów opadają mu na czoło, a sam bawi się czymś w telefonie. Zatrzymuję się niedaleko niego.- Co ty tu robisz? Jego oczy podnoszą się z telefonu.- Czekam na ciebie. - Skąd wiedziałeś, że tu jestem? - Widziałem, jak wychodzisz ze swoim szkicownikiem i idziesz w tą stronę, więc przyszedłem sprawdzić cię. Zrobiłam niepewny krok w jego stronę.- Jak długo już tu siedzisz? Zsuwa się z maski i odkłada telefon.- Przez chwilę, a ja nie chciałem ci przeszkadzać. Wyglądałaś na tak spokojną. Zaciskam usta i gapię się na niego, spragniona narysowania go tak jak kiedyś. Usiadłby na moim łóżku, a ja czułabym się, że rysująca dłoń jest jego.- Spójrz, jeśli chodzi o tamtą noc, myślęIdzie prze trawę do mnie, poruszając się tak impulsywnie, że nie mam nawet czasu zareagować, kiedy jego palec zamyka mi usta.- Niech będzie tak przez chwilę, dobrze? Choć nie wiem dokładnie, o co mu chodzi, to i tak potakuję. Opuszcza palec z moich ust, ciągnie go po moich piersiach i dopiero przy moim brzuchu zabiera go.- Chcesz, abym zawiózł cię do domu?- Jego głos jest chrapliwy. Spoglądam na szare niebo, po którym przelatują ptaki.- To byłoby miłe. Dziękuję. Micha Ella jest czymś zaabsorbowana podczas jazdy, tak jak ja. Byłem tak wkurzony na ojca, że wsiadłem do auta, by zrobić coś lekkomyślnego, lecz potem zobaczyłem ją, wałęsającą się ulicą i podążyłem za nią. To, jak szła, było zajmujące, jej kasztanowe włosy rozdmuchiwane przez wiatr i to jak kołysał jej się tyłek w tych krótkich spodenkach, które nosi. Uspokoiło mnie patrzenie na nią, siedzącą na wzgórzu i rysującą, ale nie mogłem przestać o rozmowie telefonicznej. - Powinniśmy gdzieś pójść.- Oznajmiłem, kiedy jechaliśmy główną drogą. Ella otrząsnęła się na fotelu i odwróciła od okna.- Chyba powinnam iść do domu. - No chodź.- Wydąłem wargi, mając nadzieję, że przez to ulegnie.- Po prostu Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

chodź ze mną gdzieś, wyluzujemy się. Jest skuszona.- A gdzie dokładnie? Przyciszam muzykę i pozwalam ręce opaść na kierownicę.- Do naszego miejsca nad jeziorem. - Ale to zajmuje wieki, by się tam dostać.- Wznosi oczy na ciemne niebo.- I robi się późno. - Od kiedy to się boisz ciemności? - To nie jej się boję. Wzdycham i zmieniam bieg na mniejszy.- No chodź, tylko ty i ja. Nawet nie musimy rozmawiać. Możemy po prostu siedzieć w ciszy. - Dobrze.- Poddaje się, wrzucając szkicownik na tylne siedzenie.- Tylko tak długo, jak nie będziesz mnie o nic pytał. Niewinnie podnoszę ręce.- Na honor harcerza. Zachowam pytania dla siebie. Marszczy brwi.- Wiem, że nigdy nie byłeś harcerzem. Zaśmiewam się, czując, jak ciężar spada mi z piersi.- To nieważne. Nie będę o nic pytał, ale ze wszystkim innym, to żadne zakłady się nie liczą. Udaje, że swędzi ją nos, ale tak naprawdę chce przesłonić swój uśmiech i ja też się uśmiecham. *** Jest ciemno jak w grobowcu, kiedy docieramy do naszego ustronnego miejsca pośród drzew na brzegu jeziora. Księżyc odbija się w jego tafli, a powietrze jest odrobiną chłodne. Wyciągam kurtkę z bagażnika i oferuję ją Elli, wiedząc, że jest jej zimno – ma gęsią skórkę, a jej sutki odznaczają się pod koszulką. Wkłada kurtkę i zapina się, kryjąc swoje widoczne sutki. Wzdycham, wskakuję na maskę i otwieram ramiona, by w nie wskoczyła, lecz zostaje z przodu maski, z nogami podpartymi o zderzak, wpatrując się w wodę. Dołączam do niej, podnosząc kolana i opierając na nich łokcie.- O czym myślisz? Jej oczy wydają się wielkie w świetle księżyca.- O śmierci. - A co z nią?- Zastanawiam się, czy wreszcie porozmawiamy o tej nocy. - To że Grady umiera.- Delikatnie wyszeptuje.- I nie ma niczego, co mogę zrobić. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Odgarniam jej włosy z czoła.- Musisz przestać martwić się wszystkim, które nie da się kontrolować. Wzdycha i odsuwa się od mojej dłoni.- O to właśnie chodzi. To jest to, o czym mogę myśleć. To jak obsesja, nad którą nie mam kontroli, co w ogóle nie ma sensu, ponieważ mam obsesję nad kontrolowanie niekontrolowanego18.- Ciężko oddycha. Kurcze. Muszę ją uspokoić. - Hej, chodź tu.- Owijam ręce wokół jej talii i ciągnąc ją ze sobą, kładę się na przedniej szybie. Składa głowę na mojej piersi, a ja bawię się jej włosami, wdychając jej waniliowy zapach.- Pamiętasz, kiedy zdecydowałaś się, że to byłby świetny pomysł, gdybyś wspięła się po rusztowaniu w sali gimnastycznej? - Chciałam udowodnić Gary'emu Bennittowi, że byłam tak twarda jak chłopcy.- Skrywa twarz w mojej koszuli, zawstydzona.- Dlaczego ty wszystko pamiętasz? - Jak mógłbym o tym zapomnieć? Cholernie mnie wystraszyłaś, kiedy upadłaś. Jednak w jakiś sposób udało ci się znaleźć na desce poniżej. - Myślałam, że zginę.- Mamrocze.- Byłam tak głupia. - Nie byłaś głupia, tylko widziałaś życie z innego punktu widzenia.- Mówię.Zawsze zachęcałem cię do tego. Tak jak tańczyłaś w pokoju, kiedy nikt nie tańczył albo to jak walczyłaś o ludzi. Ale zawsze budowałaś jakiś mur. Nigdy nie pozwalałaś nikomu całkowicie się do ciebie zbliżyć. Jest cicho przez chwilę, a ja spodziewam się, że mnie odepchnie. Ale ona siada i rozciąga się nade mną, a jej włosy przykrywają nasze twarze. Oddycha przerywanie, jakby była wystraszona. - Raz się dla ciebie otworzyłam.- Wyszeptuje.- Kiedy byliśmy tu, w tym miejscu, robiąc to samo. Nie mogę zdjąć oczu z jej ust.- Nie jestem pewny, o czym mówisz. Oblizuje wargi.- Powiedziałam ci, że nie chciałam, abyś umawiał się z Cassandrą. - Cassandra... Och, to o to chodziło?- Zaczynam się śmiać. - Co jest takiego śmiesznego?- Pyta się, ale nie mogę przestać się śmiać. Szczypie mnie w sutek, a ja szarpię się w górę, uderzając swoim czołem w jej.- Auć.Mruga, pocierając czoło, a śmiech ucieka z jej ust.- Powiedz mi, co jest takiego śmiesznego. Wygląda pięknie, próbując się wkurzyć, kiedy głęboko w sobie rozkoszuje się tym momentem. Sam również się ciszę, czego sobie dzisiaj nie wyobrażałem, ale jeśli 18 Chyba dostałam migreny – za dużo tej kontroli! Chill out dziołcha, skocz na Jamajkę :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

ktoś może mnie rozweselić, to jest to tylko ona. Tak jak, wtedy gdy mój tata odszedł nakryła mnie w garażu, ściskającego jego skrzynkę z narzędziami i płaczącego jak dziecko. Dała mi swojego loda, a potem siedziała ze mną, dopóki zabrakło mi łez. Spoglądam na nią całą, a ona nieśmiało zarzuca włosami. Jednym szybkim ruchem, przesuwam nas tak, że to ja teraz okrywam ją.- Kiedy powiedziałem Ethanowi o tym dniu, kiedy powiedziałaś mi, żebym nie widywał się z Cassandrą, to oznajmił mi, że czujesz do mnie mięte. Zazwyczaj to nie ma racji w tych sprawach. - Nie czułam do ciebie mięty.- Kłóci się.- Ja po prostu nie chciałam, żeby ktoś czuł do ciebie mięte. - Jesteś rozkoszna, kiedy wypierasz się prawdy. Zawsze tak było. - Micha, miewałam na każdym moim ubraniu ćwieki i wystarczająco dużo tuszu, by zrobić cały rysunek. To nie było rozkoszne. - Cała ty.- Posyłam jej oczko. Kręci głową i szturcha moja pierś palcem.- Nie próbuj używać na mnie swoich trików na podryw. Pozostajemy cicho, zamrożeni w chwili, zanim wreszcie przemawiam.- Mam pomysł.- Ciekawość powoli pojawia się na jej twarzy, kiedy opuszczam się na jej ciało. Ręce mam po obu stronach jej głowy, ledwo utrzymując na nich swoją wagę. Twarz mam tuż nad jej, a usta są o centymetry od siebie, a Ella leży idealnie nieruchomo.- Chcę cię pocałować. Natychmiast kręci głową.- Nie sądzę, żeby to było dobry pomysł. Śledzę jednym palcem kontur jej warg. Źle to wszystko zacząłem. Nie mogę się jej narzucać. Muszę robić to wolno i myśleć o niej jak o płochliwym kotku, z którym należy obchodzić się ostrożnie. - To tylko pocałunek. Obiecuję na Boga, że to wszystko, co zrobimy.Odsuwam palce z jej ust.- A całowanie nie jest takie straszne, co nie? - Z tobą jest.- Oznajmia szczerze. - Jeśli nie chcesz, żebym cię pocałował, to powiedz.- Chwytając chwilę, powoli opuszczam swoje usta na jej. Ella jest nieruchoma, a swoje duże zielone oczy zamknęłam na moich ustach. Powoli, aby miała czas na spowolnienie myśli, pieszczę jej wargi swoimi. Małe sapnięcie opuszcza jej usta, a ja wsuwam swój język do jej buzi. Swoimi dłońmi sunie po moich plecach i zanurza jej w moim włosach. Moje ciało jest zgodne z jej, kiedy badam swoim język jej usta. Gryzie mnie w dolną wargę, wciągając mój kolczyk do swoich ust, zanim go wypuszcza. Cholera. Sprawia, że jest mi trudno. Intensyfikuję pocałunek, kiedy moje ciało Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

robi się niecierpliwe, lecz trzymam się tego, co obiecałem i tylko całuję ją, nawet wtedy gdy owija moją talię swoimi nogami i kiedy ociera się o mnie. Ella Mówił tylko o pocałunku i to wydawało mi się w porządku, ale teraz moje ciało opracowało swój własny tok myślenia. Ocieram się swoimi biodrami o jego, rozkoszując się przyjemnością, wybuchającą we mnie. Jest twardy między moimi nogami, kiedy całuje mnie tak ostro, że moje wargi są spuchnięte. Swoje palce zaplątał w moich włosach, a język pogrąża coraz głębiej w moich ustach, kiedy ja wiję się przy nim. Moja głowa opada i otwieram oczy na gwiazdy, błyszczące na niebie. Czuję, jakbym spadała czy latała... Nie jestem pewna, ale cokolwiek to jest, nie mogę tego kontrolować19. Przez chwilę chcę pochwycić tę chwilę, schować ją do słoika i mieć ją zawsze przy sobie, ale panika przejmuje mój umysł i odsuwam się od jego ust. Szybko otwiera oczy i jego źrenice są ogromne.- Co się stało? - Nic.. to tylko... muszę się uspokoić.- Biorę głęboki oddech, a moja skóra nadal mrowi w miejscach, w których mnie dotknął. Kiwa głową bez tchu. Ostrożnie schodzi ze mnie i z powrotem kładzie się na szybie, trzymając swoją ręką moją. Nie odzywamy się, kiedy patrzymy się w niebo. Śledzi palcem zgięcia na mojej dłoni, a moje powieki zamykają się. Czuję się jak rozwalona ściana, pozostawiając kurz, gruz i kawałki, które rozpaczliwie muszą zostać złożone z powrotem.

***

- Wszystko w porządku?- Pytam Miche, kiedy zatrzymujemy się na moim podjeździe. Był cicho przez całą drogę do domu, a ja mogę powiedzieć, że coś go trapi. - Ta, czuję się dobrze.- Mówi, wzruszając ramionami, a potem jego spojrzenie kieruje się na tylną szybę, kiedy światła samochodu pojawiają się za nami.- Choć ty chyba nie będziesz. 19 Następny raz powie kontrola, to zacznę po prostu pisać k. Już nie mogę jej znieść! Taka piękna chwila, a ona umie wszystko zrujnować!!!!

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Marszczę brwi.- Dlaczego? Co się stało? Wskazuje palcem na samochód, parkujący przy krawężniku przed moim domem – lśniący czarny Mercedes, którego prowadzi znajoma blondynka. - O mój Boże, czy to samochód Lili?- Pytam się. - Zgaduję, że tak, od kiedy wątpię, żeby ktoś stąd miał Mercedesa. Lila wysiada z auta i jest jasne, że płakała. Oczy ma opuchnięte, a policzki czerwone. Ma na sobie spodnie z piżamy i bluzę na głowie. Ostatni raz, kiedy łaziła tak ubrana, to było wtedy, gdy zerwała ze swoim chłopakiem. - Myślę, że ma jakieś problemy w domu.- Mówię mu, łapiąc za rączkę od drzwi.- Zachowywała się, jakby nie chciała wracać do domu. - Ale nie zapytałaś się jej o to?- Pyta się, wyginając brew w łuk. Winna, gryzę wargę.- Nie byłam pewna, czy chciałam poznać odpowiedź.Boże, jestem okropną przyjaciółką. Lila idzie przez podjazd, a my wysiadamy, by spotkać się z nią z tyłu. Zanim mogę coś powiedzieć, przytula mnie i zaczyna łkać. Napinam się, nie będąc przyzwyczajona do bycia przytulaną, oprócz Michi. - Nie chciałam tam wracać.- Płacze.- Wiedziałam, że to się stanie. Spoglądam nad jej głową na Michę po pomoc.- Będzie dobrze. Posyła mi współczujące spojrzenie i bezgłośnie mówi: weź ją do środka. Kiwam głową, a on macha na mnie, idąc z powrotem do auta. Prowadzę Lilę do domu, podtrzymując ją, jakby była chora. Kiedy wreszcie jest w moim pokoju, zwija się na łóżku i przytula poduszkę. Czekam minutę, zanim odzywam się.- Chcesz o tym porozmawiać? Kręci głową.- Chcę tylko iść spać. - W porządku.- Gaszę światło i opadam na drugi materac. Muszę się przebrać w piżamę, ale to był wyczerpujący dzień. - Tara mnie nienawidzi.- Lila wyszeptuje między szlochami. Zastygam, a potem siadam, zerkając na nią przez ciemność.- Jestem pewna, że cię nie nienawidzi. - Tak, nienawidzi.- Mówi.- Zawsze powtarza, że wolałby syna zamiast córek, ponieważ łatwiej się z chłopcami dogadać. - Wydobrzejesz?- Pytam się, niepewna, co jeszcze powiedzieć. - Wydobrzeję. Tylko trochę to potrwa. Co to za magiczny lek? Czas. Znów opadam i zasypiam przy szumie jej łkania. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 11 Ella Następnego ranka Lila czuje się o wiele lepiej. To tak jakby zeszła noc nigdy się nie zdarzyła, ale zastanawiam się czy to nie gra. - Mam przeczucie, że dzisiejszy dzień będzie pełen tęcz i słońca.- Lila ogłasza radośnie, malując usta i używając do tego lustra na drzwiach szafy. Mimo moich protestów, zdejmuje kilka z moich rysunków, żeby mogła zobaczyć swoje odbicie.- Zobaczymy co?- Pytam, a ona zaśmiewam się, całkowicie zagubiona. - Jesteś naćpana?- Żartuję, kiedy zakręcam włosy z tyłu głowy i zapinam je klamrą. Przerywa, patrząc na mnie przez ramię.- Dlaczego zawsze zadajesz takiego rodzaju pytania? Wkładam buty i sznuruję je.- Jakie rodzaju pytania? Szminkuje usta.- Za każdym razem, kiedy jestem szczęśliwa, zawsze pytasz, czy jestem pijana czy coś. Ludzie mogą być szczęśliwi bez używek. Zapinam zegarek na nadgarstku.- Większość ludzi tak, ale nie wszyscy. Lila zapina diamentowe kolczyki.- Wyglądasz dzisiaj naprawdę ładnie. Spoglądam w dół na czarno-fioletową sukienkę i buty na moich stopach.Zapomniałam zrobić pranie, więc musiałam ubrać moje stare ciuchy, które w ogóle nie pasują do moich nowych butów. - Cóż, wyglądasz ładnie.- Robi długą przerwę.- Więc co dzisiaj w planie? - To zależy od tego, co dzisiaj robisz?- Pytam.- Czy ty... gdzie planujesz dzisiaj zostać? Wyłącza telefon i rzuca go na łóżko.- Chciałabym pobyć z tobą, jeśli nie masz nic przeciwko. Możemy sobie posiedzieć. Nie mam nic zaplanowanego na lato i nie wracam do domu. - Chcesz mi powiedzieć, co się stało? - Nie, ni za bardzo. - Dobrze... cóż, muszę znaleźć pracę.- Mówię.- Muszę zaoszczędzić do końca mojej nauki, od kiedy nie wygląda na to, że dostanę się na ten staż. Wkłada we włosy opaskę.- Ten w muzeum sztuki. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- To ten i zaczyna się w połowie czerwca.- Wyjaśniam.- Ale zostało tylko pięć tygodni, więc wykombinowałam, że powinni mnie zawiadomić, czy go dostałam. - Nigdy nie wiesz. Czasem na takie rzeczy trzeba cierpliwości.- Zwija koszulkę i pakuje ją do torby, a następnie wiąże wstążkę z tyłu swojej bluzki.- Chociaż jeśli go dostaniesz, oznaczałoby to, że musiałabyś wrócić do Vegas, racja? Potakując, kieruję się do drzwi. Dwa tygodnie temu pomysł o wróceniu na pustynię uszczęśliwiłby mnie, ale coś się zmieniło. Nadal chce jechać, choć wyjazd byłby trochę trudniejszy. Zabieram telefon z komody, zauważając migającą wiadomość głosową na ekranie – niewysłuchana wiadomość od Michi. Mój palec unosi się nad przyciskiem, kiedy idę po korytarzu. Powiedział mi, że nie byłam gotowa na to, co jest na niej? Ale teraz jestem gotowa, tak? - Nie wiem, dlaczego uważasz, że tutaj jest tak źle.- Lila podąża za mną.- Ta, ludzie są trochę szorstcy, ale nie wszyscy są źli i wszędzie można znaleźć niedobre rzeczy. Nie możesz schować się przed tym. - To bardzo wnikliwe.- Zamykam telefon i odkładam go. - Zło przychodzi w różnych formach.- Lila kontynuuje.- Czy to dealer narkotyków na rogu, czy skorumpowany bogacz, czy po prostu wyświechtany palant. Nie znam za bardzo Lili, oprócz tego, że jest bogata, jej tata jest prawnikiem, a mama zostaje w domu. Lubi ubrania, jest świetna w matematyce i tylko dzięki niej zdałam rachunek wstępny. Drzwi mojego brata są otwarte, a on wychodzi w chwili, kiedy my mijamy je. Ma na sobie czarno-czerwoną koszulkę polo i cargo spodenki. Na głowie ma jakiś żel, przez co lśnią. - Cześć, widziałaś tatę?- Pyta, posyłając Lili uznające spojrzenie. Wskazuję na zamknięte drzwi na końcu korytarza.- Myślałam, że słyszałam go, jak przyszedł późno w nocy i poszedł do siebie. - Tak zrobił, ale wstał rano.- Opieram się o framugę i krzyżuje ręce na piersi.Słyszałem, jak potykał się w łazience i płakał całą noc, ale teraz nie mogę go znaleźć, a nie słyszałem jak wychodził. Dzwonili do niego z pracy, mówiąc, że się nie pojawił, więc tam go nie ma. Zaciskam dłonie w pięści, tak, że paznokcie zatapiają się we wnętrzu dłoni.Sprawdzałeś w łazience? Wzrok Deana pada na drzwi łazienki i kręci głową.- Nie sprawdzałem i nie chcę. - Witaj, jestem Lila.- Przedstawia się i wyciąga rękę.- Musisz być bratem Elli, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Dean. Dean jest trochę rozbawiony, ale ściska jej dłoń.- Ta... skąd znasz Ellę? - Byłam jej współlokatorką.- Odpowiada, przyciskając dłoń do piersi, udając zranioną.- Czy ona nigdy o mnie nie wspominała? - Nie rozmawiamy zbyt wiele.- Znów spoglądam na drzwi łazienki i przewraca mi się w żołądku.- Musimy znaleźć tatę. - Nie zajrzę do tej łazienki, Ella, ale jeśli chcesz, proszę bardzo. Z nogami bardziej wiotkimi niż rozgotowany makaron, przechodzę przez ciemny korytarz i zatrzymuję się przed drzwiami, wspominając ten dzień, w którym zmarła mama. Drzwi były zamknięte, a w domu było słonecznie, oprócz tego, że był problem z wodą. Ręce mi drżą, kiedy otwieram drzwi. Pokój jest goły, wanna pusta, posadzka czysta, oprócz małej plamy. Na wieszakach nie ma żadnych ręczników, a lustro naprzeciwko mnie ukazuje moje odbicie. Moje kasztanowe włosy są idealnie ułożone, usta podkreślone szminką, a moje zielone oczy są ogromne i wszystko pokazują. - Nie ma go tu.- Mówię Deanowi, nie będąc w stanie oderwać wzroku od lustra.- Jesteś pewny, że nie słyszałeś jak wychodził? - Mógł wyjść, a ja go po prostu nie usłyszałem.- Odpowiedział.- Ale kiedy wcześniej opuścił dom cicho? Szybko zamykam drzwi łazienki, jakby próbowała ugasić pożar i wracam korytarzem.- Ktoś musi go znaleźć. Próbowałeś dodzwonić się do niego? - Oczywiście, nie jestem idiotą.- Przewraca oczami i potakuje.- Ale on nie odebrał. Lila zmienia ciężar ciała, a ta niekomfortowa rozmowa musi zostać gdzie indziej przeprowadzona.- Więc grasz na perkusji, Dean? Wskazuje na postawioną perkusję na środku małego pokoju z ciemnoniebieskimi ścianami. Podłoga i łóżko jest zapchane pudłami, a zasłony są odsłonięte, wpuszczając do środka promienie słoneczne.- Tak było, ale teraz już nie. Mam pracę i narzeczoną. - Narzeczoną?- Ja i Lila jednocześnie pytamy. - Ta, jesteśmy zaręczeni.- Dean przewraca oczami i wraca do pokoju.- Tak dzieje się, kiedy dwoje ludzi chodzi ze sobą przez naprawdę długi czas. - Dlaczego mi nie powiedziałeś?- Pytam, podążając za nim do pokoju. Podnosi małe pudło i opuszcza na podłogę.- Naprawdę cię to obchodzi? Ostrożnie odtrącam stopą pudło z mojej drogi.- Jesteś moim bratem. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Oczywiście, że mnie to obchodzi. - Ale to nie tak, że kiedykolwiek dobrze się nam układało.- Ripostuje.- Nawet nie gadałem z tobą przez rok. Boże, od tygodnia dopiero wiem, że poszłaś na studia. Ma rację, co jest smutne. Ledwo go znam, on ledwo zna mnie, a ja zaczynam myśleć, że ledwo znam siebie samą. - Czy tata wie, że masz narzeczoną?- Pytam.- Czy przynajmniej planowałeś mu powiedzieć? - Nawet gdybym mu powiedział, zapomniałby o tym następnego dnia.Opróżnia komodę, pakując rzeczy do wielkiego pudła, potem zamyka szufladę.Wiesz, jaki on jest. Kurcze, nawet nie myślę przez połowę czasu, czy on wie, że my już tu nie mieszkamy. - Lecz nadal należy mu się to, by wiedział.- Oznajmiam.- Nie jest zły, a ty to wiesz. Ma po prostu problemy. - Problemy, które spieprzyły nam dzieciństwo.- Skopuje pudło z drogi, a ono uderza w ścianę.- Zdajesz sobie sprawę, że to jak dorastaliśmy, nie było normalne. Boże, nawet Micha miał lepiej, którego tata porzucił go, ale przynajmniej miał stabilną mamę, by mogła się nim opiekować. - Am...- Lila wkłada głowę do pokoju.- Myślę, że zaczekam na ciebie na zewnątrz, Ella. Boże, zapomniałam, że była tutaj,a ona to wszystko słyszała. - Dobrze, za chwilę zejdę na dół.- Mówię jej, a ona ochoczo wychodzi. Przechadzam się po pokoju Deana, spoglądając na zdjęcia, które ma.- Sądzę, że wystraszyliśmy ją na śmierć. Dean podnosi pałeczki do perkusji i wkłada je do wielkiej torby podróżnej.Dobrze, muszę zapytać. Jak skończyłaś przyjaźniąc się z nią? - Była moją współlokatorką, a my jakoś zawiązałyśmy więź.- Wzruszam, podnosząc zdjęcie Deana i jego przyjaciół na słonecznej plaży podczas szkolnej wycieczki w ostatniej klasie, a on wyglądał na szczęśliwego. - Zawiązałyście więź.- Oskarża.- Ta dziewczyna wygląda na rozpieszczoną księżniczkę. Spoglądam na jego porządne ubranie.- Tak jak ty. - Po pierwsze, nie jestem księżniczką i zarobiłem na to, co mam.- Mówi.- Nie było mi od tak wręczone. - Może ona też. - Na pewno? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Nienawidzę, że ma rację.- Nie, jej rodzice są dość bogaci. Rzuca mi to głupie, aroganckie spojrzenie, kiedy przyznaję mu rację.- Cóż, a więc masz już odpowiedź. - Ona jest miła.- Protestuję.- I nie zadaje zbyt wiele pytań. - Może ci się wydawać, że musisz trzymać rzeczy tylko dla siebie.- Mówi, wkładając koc do pudła.- Ale to nie jest zdrowe. Musisz znaleźć kogoś, przed którym wszystko byś wypuściła. Inaczej stracisz to. Moje oczy wędrują do okna, gdzie widać krawędź domu Michi.- Myślę, że już tak jest. Czoło Deana marszczy się, kiedy opuszcza kostki gitarowe do torby.Straciłaś? Czy już z kimś o tym porozmawiałaś? - Obie rzeczy.- Idę tyłem do drzwi.- Kiedy wracasz do Chicago? - Mam nadzieję, że dzisiaj. Bez obrazy czy coś, ale to miejsce przypomina zbyt wiele niemiłych wspomnień. - Spróbuj się pożegnać, zanim wyjedziesz. Nie odpowiada, a ja nie czekam na jego odpowiedź. To była prawdopodobnie najdłuższa rozmowa, którą kiedykolwiek przeprowadziliśmy, a ja mam przeczucie, że może być naszą ostatnią na naprawdę długi czas.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 12 Micha - Koleś, gdzie, cholera, się udałeś?- Ethan pyta, a kilka sekund później trafia mnie w twarz szmatą brudną z oleju. Mocno ją odrzucam.- Zaczynasz mnie tym gównem wkurzać. Oczy Ethana przesadnie powiększają się.- Cokolwiek koleś. Przez dwa ostatnie dni byłeś tak rozkojarzony.- Z powrotem wkłada głowę pod maskę.- A ja nie zamierzam powiedzieć, dlaczego tak jest. - Dobrze, ponieważ nie chcę tego słuchać.- Okrążam bok mojego samochodu i spoglądam na narzędzia na ścianie garażu. Chwytam za zardzewiały przybornik, jedną z rzeczy, który pozostawił po sobie mój tata i wrzucam go do kosza. Tego ranka znów zadzwonił, błagając na sekretarce, aby mama lub ja podniosło słuchawkę. Ethan podnosi głowę i patrzy na kosz.- Chcesz wyjaśnisz po co to było? - Nie.- Podnoszę klucz i zaczynam pracować na samochodem. Pracujemy nad nim jakiś czas, ale jest gorąco, a ja zaczynam coraz bardziej być wkurzonym na mojego tatę. Wreszcie odsuwam się i rzucam klucz na beton. Ethan tym razem nie zadaje pytań. - Powinniśmy dzisiaj zabalować.- Ogłaszam, nie będąc w stanie wytrzymać.Ale bardzo, tak jak wtedy na zakończenie liceum. - Na pewno chcesz przeżyć jeszcze raz tę noc?- Ethan wycofuje się spod maski.- Ponieważ ja nie jestem pewny czy chcę. Wychodzę na słońce, zdeterminowany by odciągnąć myśli.- To, czego nie pamiętasz, to nie boli, racja? - Myślę, że nie chcesz się tam zapędzać.- Ethan podchodzi do mnie i gapimy się na staruszka ciągnącego wózek sklepikowy.- W moim życie jest wiele rzeczy, które chciałbym pamiętać – że oddałbym wszystko by pamiętać – ale nie mogę. Straciłem jakiś rok życia. Lepiej zatrzymać się w granicach pół-świadomości. Oprócz tego, w ogóle nie brzmisz jak ty. Co się dzieje? - Nic się nie dzieje.- Wzdycham, przebiegając palcami po włosach.- Po prostu myślę na głos. Ethan wraca do garażu i znów zaczyna pracować nad silnikiem. Gdzieś koło drugiej klasy zaczął przesiadywać z tymi dzieciakami ze szkoły, które miały ciężkie poglądy o świecie i lubiły naćpać się, gadając o tym. Ethan w jakiś sposób skończył Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przyjaźniąc się z nimi i w ciągu miesiąca rzucił szkołę i wpakował się w niezłe gówno. Rok później postanowił zdobyć jakąś pomoc. Wyczyścił swoje życie, odciął się od nawyków i wylewał z siebie siódme poty, by nadgonić szkołę. Był o klasę do tyłu, ale udało mu się skończyć liceum z nami. Patrząc na niego, nie zgadlibyście. Boczne drzwi domu Elli otwierają się i wychodzi przez nie Lila. Wygląda na zdenerwowaną, choć nie tak jak wczoraj wieczorem. Spogląda na dom naprzeciwko, przed którym bardzo głośno grają w football. Jej oczy wędrują do mojego domu, a potem rozszerzają się, kiedy zauważa, że ją obserwuję. Robi niepewny krok w dół.- Cześć, Micha. - Co tam?- Mówię, kiwając brodą.- Czy Ella już wstała? Ochraniając swoje niebieskie oczy przed słońcem, spogląda na okno Elli.- Ta, powiedziała, że za chwilę zejdzie. Po prostu rozmawia ze swoim bratem. - Chyba nie jest dupkiem, co nie? - Nie jestem pewna, kiedy brat jest dupkiem, skoro żadnego nie mam.Uśmiech rozszerza jej usta. Idę przez płot, poprawiając dżinsy, które wiszą mi nisko na biodrach.- Nie ma żadnych krzyków? Lila kręci głową i spotyka mnie przy płocie, odgarniając od ust swoje blond włosy.- Ale Ella nie jest zbytnią krzykaczką, co nie? Opieram ręce na płocie.- To zależy od tej, o której rozmawiamy. Mina jej tężeje.- Jak mogę znać ją od ośmiu cholernych miesięcy i nie wiedzieć nic o niej. To musi coś o mnie mówić, prawda? Czuję się źle za nią.- Myślę, że Elle w jakiś sposób uczyniła misję, by skryć przed tobą kim była. To nie twoja wina. Obrzuca mnie nieufnym spojrzeniem.- Szczerze, wydaje się być taka przy każdym, oprócz ciebie. - Znamy się od zawsze.- Mówię.- Mamy komfortowo związek. Jej niebieskie oczy błyszczą złośliwością.- Taki, w którym obmacujesz ją w samochodzie? - Czuję, że chcesz wpakować się w jakieś kłopoty.- Oznajmiam, lubiąc ją jeszcze bardziej. - Może tak jest.- Pochyla się obok mnie nad płotem, aby móc mieć lepszy widok na wnętrze garażu.- Czy Ethan tam jest? Odsuwam się, żeby lepiej widziała.- Tak, pracuje nad samochodem. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Myślę, że pójdę mu pomóc.- Uśmiech pojawia się na jej twarzy. Przeskakuje płot, kwicząc, kiedy buty plączą się jej w kablach. Starając się nie śmiać z niej, pomagam się jej uwolnić. Wchodzi do garażu, zaskakując Ethana. Drzwi domu Elli otwierają się, a moja uwaga skupia się na niej, kiedy wychodzi na słońce. Nosi obcisłą sukienkę w czarno-fioletową kratę i sznurowane buty, sięgające jej kolan, lecz jej włosy ładnie się układają. To jak mieszanka jej starego stylu z nowym. Jej twarz jest skryta, kiedy spokojnie przemierza podjazd i ma ten dziwny wyraz oczu, który mówi, że jest podekscytowana i przerażona jednocześnie. - Czy Lila tędy wyszła?- Podgryza swoją wargę, a ja pragnę się pochylić i samemu ją podgryźć – smakować ją i czuć ją, jak to było ostatniej nocy. Nie zdejmując z niej oczu, kiwam głową na garaż.- Jest w środku z Ethanem. Sądzę, że chyba czuje do niego miętę. - Chyba masz rację.- Przerywa.- Myślę, że trochę mogłam ją wystraszyć. - Chodzi ci o to, że ty i Dean mogliście ją trochę wystraszyć? - Powiedziała ci, że rozmawiałam z Deanem? - Wspomniała o tym.- Sięgam do niej ręką.- Dlaczego nie przyjdziesz tu i dołączysz do imprezki po tej stronie płotu? - Impreza dla czwórki?- Pyta, próbując się nie uśmiechnąć i wyglądając cholernie uroczo. Łapię ją za biodro, przyciągam do siebie żartobliwie i sięgam wargami do jej ucha.- Może to być impreza dla dwojga. Tylko powiedz słowo. Drży od uczucia mojego oddechu na swojej szyi.- Myślę, że lepiej będzie bawić się w czwórkę. Przyciskam palce do krzywizny jej bioder.- Nie wiedziałem, że kręci cię perwersja. Uderza mnie w ramię, a ja zaśmiewam się, czując, że problemy z tatą są lżejsze.- Spokojnie, tylko żartowałem, choć to ty pierwsza to wyciągnęłaś na wierzch. - Żartowałam. - Wiem... myślę, że wyprawię dziś imprezę. - Nie jest tak, że każdej nocy wyprawiasz jedną? Wznoszę brew.- Oprócz tej nocy, kiedy się pojawiłaś, widziałaś jakąś? Ella marszczy czoło.- Nie.- Siada na płocie, moszcząc swe nogi na mojej stronie.- Micha, co robiłeś prze te osiem miesięcy? - Przyczepiałem się do ciebie.- Unikam prawdy. To, że niewiele robiłem, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

oprócz szukania jej i pomagania mamie w różnych rzeczach. Wsuwa sukienkę pod nogi, a ja dostaje mały wgląd na jej czarne, koronkowe majteczki.- Gdzie pracujesz? Mimo jej protestów i rozsuwam jej nogi, sam między nie wchodząc.- Często pracuję z Ethanem w warsztacie, ale to nie będzie trwało wiecznie. Mamy plany. Nadal pracuję, by wszystko było jak należy. Kładzie swoje dłonie na mojej piersi, trzymając mnie z dala.- Myślę, że linie naszej przyjaźni zaczynają się trochę zamazywać. - To stało się już dawno temu.- Mówię jej, sunąć wnętrzami moich dłoni po jej nagich nogach.- Przynajmniej dla mnie tak jest. Zaciska szczękę.- To rzeczy takie jak te je zamazują i takie jak zeszłej nocy... i takie jak te w samochodzie. - Wydaje się istnieć mnóstwo rzeczy, które myślę, że przemawiają za tym, że ja i ty należymy do siebie. Jej oczy rozszerzają się, a ja odsuwam się, próbując innej taktyki. Musi się uśmiechnąć i pozwolić rozluźnić się zaciętym wargom. Szczypię ją w bok, a ona piszczy. - Nie rób tego.- Mówi, powstrzymując śmiech.- Wiesz, że nienawidzę łaskotek. Muskam ją po drugiej stronie, a ona wije się, zanim spada z płotu na trawę na tyłek. Łatwo przeskakuję płot, kiedy ona gramoli się, by wstać. Mruży oczy, idąc tyłem do swojego domu. Podbiegam do jej boku, jednak ona umyka mi. Spogląda na drzwi, a potem na przednie podwórko, które jest jej bliższe. - Micha, no serio.- Ostrzega.- Jesteśmy zbyt starzy na to. Niewinnie wyciągam ręce do boków.- Ja nic nie robię. Jej wzrok ostatni raz pada na dom, a potem kręcąc głową, obraca się na pięcie i biegnie na podwórko. Daję jej fory, zanim sprintem biegnę za nią. Kiedy obiegam róg domu, Ella jest na werandzie, potrząsając gałką od drzwi. Śmieje się z niej.- Zamknięte? Uwalnia sfrustrowane westchnienie i przeskakuje balustradę, lądując na trawie.- Cholera Micha! Skopię twój tyłek za to! - Mam zamiar, byś dotrzymała swoją groźbę.- Biegnę jej śladem przez podwórko sąsiadów. Biegnie przez trawnik, a jej włosy umykają z klamry. Przeskakuje przez murowany płot na kolejne podwórko, niszcząc przy tym kwiatki. Bez użycia rąk, wskakuję na płot, lecz potykam się i upadam na kolana. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Staje na środku trawnika i zaczyna śmiać się ze mnie.- Zasługujesz na to. Wstaję, ścierając brud z kolan, a niecny uśmieszek pojawia mi się na twarzy.Myślisz, że to zabawne? Jej oczy błyszczą i za to warto było upaść.- Wyglądasz niedorzecznie. - Naprawdę?- Biorę krok w jej kierunku. Ona bierze krok do tyłu.- Naprawdę. Nagle włączają się zraszacze, mocząc wodą trawę i ją. Ella krzyczy i okrywa swoją głowę rękami. - Dobrze ci tak. Śmiałaś się ze mnie.- Mówię z uśmiechem. Opuszcza ręce do boków i uśmiecha się.- Cóż, przynajmniej to trzyma cię z dala ode mnie. Sukienka przylega do jej ciała we wszystkich odpowiednich miejscach, a kosmyki jej mokrych włosów przykleiły się do jej twarzy. Zaczyna okręcać się z rękami uniesionymi nad głowę. - Jesteś piękna.- Mówię, nie mogąc się powstrzymać. Ella Micha wygląda niedorzecznie, a ja nie mogę powstrzymać śmiechu. Dawno się tak nie śmiałam, że czuję, że to, co opuszcza moje usta, jest nienaturalne. To jakby znów bylibyśmy dziećmi, to kiedy te chwile należą do innych czasów, gdzie rzeczy są nieważkie i pełna słońca. Kiedy śmieję się z niego, zraszacze włączają się, a moja sukienka od razu moknie. Najpierw wrzeszczę, ale potem odpuszczam sobie, wznosząc do góry ręce i wirując w wodzie, sądząc, że po mnie nie przyjdzie. Woła coś o tym, że jestem piękna, a potem rusza przez zraszacze, patrząc tylko na mnie. Owija swoje ramiona wokół mojej talii i upada na ziemię, lecz Micha podtrzymuje mnie, tak, że delikatnie ląduję na trawę. - Micha.- Mówię, próbując być poważną.- Nie rób tego. Wiesz, jak bardzo nienawidzę gilgotek. - Co czyni to jeszcze atrakcyjniejszym.- Woda rozprasza się w kropelkach w jego włosach, na jego długich rzęsach, na jego wargach. Jedną ręką przyszpila moje ręce nad moją głową i przyciska swoje ciało do mojego. Moje mokre ubrania przylegają do mojej skóry i mogę poczuć każdą jego część.- Cofam to. To jest atrakcyjniejsze.- Porusza ręką po moich żebrach, kciukiem obrysowując ich kształty, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przyprawiając moje ciało o szaleństwo. Przestaję z nim walczyć i leżę całkowicie nieruchomo. Woda uderza w nasze twarze, kiedy Micha opuszcza swoje usta na moje. Nasze mokre języki owijają się wokół siebie, pełne pożądania. Dziwne, nieznane uczucie otwiera się znów we mnie i rozdzielam nogi i splatam je za jego biodrami, żądając więcej Michi, tak jak wczoraj wieczorem. Micha cofa się, wyglądając na zaskoczonego, kiedy spogląda na dom obok nas, a potem na ulicę. Potem wypuszcza dzikie warknięcie i pogłębia pocałunek, mocno wbijając swój język do moich ust. Ssę jego dolną wargę i śledzę językiem jego kółko w wardze. To wysyła przez niego dreszcz, a ja jestem sekretnie zadowolona, ale moje przyjemność dezorientuje mnie. - Ella.- Warczy, a potem mocno mnie całuje. Jego dłoń wędruje w górę i ujmuje moje piersi. Kciukiem śledzi moje sutki przez mokrą tkaninę moich ubrań, a to uczucie jest odurzające. Doprowadza mnie do dzikości i moje kolana zacieśniają uścisk na jego biodrach. Jęk okraszony z ekstazą uwalnia się z moich ust. Zaczynam znów tracić k. 20 i to jest niepokojące. Staram się to tym razem zignorować, lecz to nie daje za wygraną i muszę się zatrzymać. Sporo wysiłku kosztuje mnie to, że dać między nami moje ręce i odepchnąć go. - Powinniśmy wracać.- Spoglądam na ceglany dom przy podwórku, na którym leżymy.- Poza tym, jeśli pani Fenerly wyjdzie, dostanie zawału serca. Turkusowe oczy Michi penetrują mnie. Na czole ma jakiś brud i trawę w swoich kręconych blond włosach.- Jeśli tego naprawdę chcesz.- Manewrując na nogach, bierze mnie za rękę i podnosi mnie. Wyciąga trawę z moich włosów i pozwala swojej dłoni zostać na chwilę na moim policzku. Trzymając się za ręce, idziemy przez trawę na chodnik, zostawiając za sobą drogę z wody i czegoś innego. Czegoś niewidocznego dla zewnątrz, lecz dla mnie bardziej zauważalnego niż słońce na niebie.

20 Tradycji musi stać się zadość, więc już nie będę używała tego okropnego słowa.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 13 Micha Jestem zdecydowane, by wyprawić dziś imprezę, nawet jeśli nie jestem ich fanem. Właściwie nigdy nie byłem. Lubię po prostu, jak blokują hałas w mojej głowie i mam nadzieję, że dzisiaj impreza zablokuje głos mojego taty. Ella porzuciła mnie, kiedy wróciliśmy do domów, mamrocząc coś o znalezieniu jej taty. Zaoferowałem, że pójdę z nią, ale odmówiła mi i zamiast tego wzięła Lilę. Pozwoliłem jej, ponieważ wyczułem, że potrzebuje przestrzeni. W porządku było dopóki ta przestrzeń nie wynosiła ośmiuset kilometrów. Ethan i ja wzięliśmy sobie przerwę w pracy nad samochodem, by zaplanować imprezę. Po milionie wysłanych wiadomości i kilku beczek z piwem zamówionych przez Ethana, byliśmy gotowi. Siedzimy w kuchni, czekając na ludzi, którzy mają zacząć przychodzić, kiedy chmury przypłynęły, a szyby drżały od grzmotów. - Mogę cię o coś zapytać?- Ethan nagle pyta. Wyciągam z zamrażarki burrito i rzucam na talerz.- Jasne. Co się dzieje? - Nie zrozum mnie źle.- Przechyla się do tyłu na krześle.- Ale o co chodzi z Ellą? Dlaczego masz taką obsesję na jej punkcie? Przecież co chwilę masz jakąś dziewczynę, padającą ci do stóp i przeważnie kupowałeś to. A potem nagle nie i chodziło ci tylko o nią. - Nigdy nie kupowałem dziewczyn padających mi do stóp. Byłem po prostu znudzony.- Wkładam talerz do mikrofali i wciskam przycisk: start. Bierze garść chipsów z paczki na stole.- Dobrze, ale nadal nie odpowiedziałeś na moje pytanie. Krzyżuję ręce, czując się nieswojo z tą niezręczną pogaduchą od serca.- Nie jestem pewien, ale dlaczego to cię obchodzi? - Jestem po prostu ciekaw, ponieważ nigdy o tym nie wspominałeś. - Ta, ale nie gadamy o wielu sprawach. Opuszcza nogi krzesła na podłogę.- Zrozum, nie proszę cię o otworzenie się i wylanie przede mną swoich uczuć, więc przestać być dziwny. Chcę po prostu zrozumieć, ponieważ znam waszą dwójkę praktycznie od zawsze. Mikrofala pika, a ja odwracam się do niej.- To było tej nocy z wypadkiem na snowboardzie. To wtedy zrozumiałem, że rzeczy mają się inaczej. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Kiedy złamała swoje rękę?- Pyta.- A ty musiałeś wziąć ją do szpitala. Kiwam.- Pamiętasz, jak spadła z dachu i nie wstała od razu, a niektórzy krzyczeli, że jest martwa. - Hej, byłem pijany.- Ethan narzeka, ponieważ to on był tym, który krzyczał.- A dla mnie wyglądała na nieżywą. - Cóż, to wtedy już wiedziałem.- Wyciągam burrito i kładę na ladzie.- Myśl, że Ella jest martwa, było najbardziej przerażającą rzeczą, która mnie spotkała. Bardziej niż myśl, że mój tata nigdy nie wróci. Bardziej niż myśl o mnie samym martwym. Ethan potakuje, próbując zrozumieć mój bełkot.- W porządku... Zamykam drzwiczki mikrofali i siadam na przy stole.- Hej, pytałeś. Stuka telefon o blat stołu.- A co myślisz o Lili? - Wydaje się być miła.- Wstaję i zabieram napój z lodówki, jeden podając Ethanowi.- I wygląda chyba na to, że jest tobą zainteresowana. Otwiera puszkę.- Ta, ale ona ledwo mnie zna. Popijając wodę, siadam z powrotem.- Każdy ledwo cię zna. Wzrusza, gapiąc się przez okno.- Nigdy właściwie nie widziałem sensu w tym całym poznawaniu się. Telefon domowy rozbrzmiewa i nasza rozmowa kończy się. Wciągam resztę burrito, kiedy odzywa się sekretarka. - Am, cześć... to wiadomość dla Michi.- To głos mojego ojca. Zastygam, zaciskając krawędź stołu. - Zrozum, Terri, zdaję sobie sprawę, że jest na mnie wkurzony, ale muszę z nim porozmawiać. To ważne, dobrze? A on wczoraj rano rozłączył się... pomyślałem, że może mogłabyś go zachęcić do zadzwonienia do mnie?- Brzmi na wykończonego.Nie wiem... zrozum, jest mi przykro.- Rozłącza się. Puszczam stół z mojego śmiertelnego chwytu, wstaję i kasuję wiadomość z telefonu. Kiedy odwracam się, Ethan jest już na nogach. Dziura w ścianie, którą zrobiłem, nie jest jeszcze naprawiona, a ja myślę, żeby ponownie walić pięścią w ścianę. - Powinniśmy wszystko odebrać, zanim się rozpada.- Ethan mówi, patrząc się na niebo za oknem. Trzaskam knykciami i idę do drzwi.- Brzmi jak plan.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Ella Znajduję tatę w barze. To pierwsze miejsce, do którego zajrzałam, ale to rozczarowujące, że poszło tak łatwo. Lila czeka na mnie w samochodzie, ponieważ poprosiłam ją o to. Kiedy wchodzę, spostrzegam go siedzącego bezwładnie na stołku barowym z pustym kieliszkiem przed twarzą. Denny, barman, wyciera ladę ścierką. Kiedy zauważa mnie przy wyjściu, podnosi rękę. - Musisz pokazać mi swój dowód, zanim wejdziesz jeszcze dalej.- Przewiesza ścierką na ramieniu i obchodzi ladę, kierując się do mnie. - To ja, Denny.- Mówię.- Ella Daniels. Jego oczy poszerzają się.- Jasna cholera. Wróciłaś. Potakuję.- Tak, ale tylko na lato. Przetrząsa swoje kręcone, brązowe włosy ręką.- A tak w ogóle to gdzie byłaś? Nikt chyba nie wiedział. - W Las Vegas, w szkole.- Wskazuję na ojca.- Chyba powinnam wziąć go do domu. Denny spogląda z powrotem na mojego ojca.- Wtoczył się tu wczesnym rankiem. Jeszcze nawet nie otwarłem, ale on już był zbyt pijany, by zrozumieć, kiedy mu wyjaśniałem, że bar jest zamknięty. - Wezmę go do domu.- Mówię mu, a on mnie przepuszcza.- Przepraszam, że był dla ciebie takim kłopotem. Rzuca ścierkę na ladę i pomaga mi stawić mojego ojca na nogi. Śmierdzi jakby kąpał się w Jacku Danielsie. - Nie mam nic przeciwko, żeby tu był, Ella.- Denny mówi.- Ale zaczynam czuć się przez to winny. Przez ostatnie kilka miesięcy coraz częściej się pojawiał. Myślę, że może mieć problem. - Miał jeden przez jakiś czas.- Przerzucam rękę taty przez moje barki, a Denny robi to samo z drugą ręką. Tata mamrocze jakiś niespójny sprzeciw, potem coś o tęsknieniu za nią i chceniu, że to wszystko odeszło. Wyciągamy go na zewnątrz, a Lila wyskakuje z auta. Nic nie mówi, kiedy ja z Denny'm kładziemy tatę na tylnym siedzeniu Pontiaca Firebird21. Zaczyna kropić, a na niebo pojawiają się błyskawice. - Dzięki za pomoc w wydostaniu go.- Mówię Denny'emu, ochraniając oczy 21 Kolejne cudeńko!!! Ja nie wiem, Amerykanie to umieją robić auta :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przed kroplami deszczu. Pociera kark napięty.- Czy kiedykolwiek rozważałaś, żeby uzyskać dla niego jakąś pomoc? - O co ci chodzi? Jak odwyk?- Krzyczę poprzez grzmoty. Wzrusza.- Albo AA. Coś, co pomogłoby złożyć jego życie do kupy. Drapię się po głowie, zmieszana. Dlaczego wcześniej nie przyszło mi to do głowy? Panika zaczyna wspinać się po moim gardle, a wina z powodu śmierci mojej matki trawi mnie. - Po prostu pomyśl o tym.- Denny mówi, klepiąc mnie po ręce.- I jeśli potrzebujesz pomocy, wiesz, gdzie mnie znaleźć. Znów mu dziękuję i wskakuję do auta. Czekam, aż Lila coś powie, ale kiedy otwiera swoje usta, mówi coś, czego się nie spodziewałam. - Moja starsza siostra była uzależniona od narkotyków.- Oznajmia szybko.Jakoś tak przez rok. Przestaję żuć gumę.- Nie wiedziałam tego. - Wiem. Większość ludzi nie zna. Moja rodzina jest bardzo stanowcza w trzymaniu naszych trupów w szafie.- Obraca się na swoim siedzeniu, by spojrzeć na mojego tatę, chrapiącego na tylnym siedzeniu.- Ale chciałam ci to powiedzieć, żebyś wiedziała, że rozumiem, jak trudne jest obserwowanie kogoś, o którego się troszczysz i który rani samego siebie. Zjeżdżam samochodem na ulicę, a opony rozpryskują wodę w kałużach, kiedy trafiają na dziury.- Dlaczego wcześniej mi tego nie powiedziałaś? - Dlaczego nie powiedziałaś mi o swoim tacie? - Nie wiem.- Kim jest ta dziewczyna obok mnie?- Więc moje życie cię nie przeraża? Wznosi brwi i siada prosto na swoim miejscu.- Nie poszłabym tak daleko, ale twoje osobiste życie nie.

***

Na tylnym ganku Michi znajdują się trzy wielkie beczki z piwem, kiedy zatrzymujemy się przed moim domem. Drzwi garażu są szeroko otwarte, a jego auta nie ma. Leje deszcz, zalewając chodniki, a drzewa obok kołyszą się na wietrze. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Musieli naprawić samochód.- Mówię, rozpinając swój pas. - Cholera.- Lila klepie się w kolano, a uśmiech pojawia się na jej twarzy.- A tak bardzo czekałam, aby zobaczyć Ethana pochylonego nad maską. Parskam śmiechem.- Cóż, to nie był właściwie mój cel.- Mówię, kiedy przestaję się śmiać.- Jakoś musimy wydostać tatę z samochodu i wciągnąć do domu, a ja chciałam poprosić Michę o pomoc. Lila i ja odwracamy się w kierunku tylnego siedzenia, próbując wymyślić, jak wydostać tatę. - Może mogłybyśmy poprosić twojego brata?- Lila proponuje. Moje oczy przesuwają się na Porsche, zaparkowane przed nami.- Nie jestem pewna, czy pomógłby, nawet wtedy gdybym poprosiła. - Spróbować nie zaboli. - Ta, masz rację.- Wzdycham i piszę do Deana, by przyszedł pomóc. Nie odpowiada, ale kilka minut później tylne drzwi otwierają się. Dean wychodzi, bez butów, z kapturem na głowie. Nie odzywa się, kiedy otwiera drzwi. Lila schodzi z jego drogi, a on wtyka głowę do środka i wyciąga naszego ojca. Gramolę się z samochodu i trzymam dla niego tylne drzwi otwarte. Pozwala tacie opaść na niego i pomaga mu dojść do kanapy w salonie. - Gdzie go znalazłaś?- Dean pyta mnie, kiedy obraca tatę na bok, w przypadku gdyby miał wymiotować. - W barze.- Okrywam tatę kołdrą z tyłu kanapy, a on wtula się w nią jak dziecko.- Denny pomógł mi zabrać go do auta. Dean zaciska wargi i kiwa głową w górę i w dół.- Tak myślałem, że tam będzie, ale nie chciałem iść go szukać. - Wiesz, że nie jestem nawet na tyle dorosła, żeby być w barze, prawda? - A ja jestem na tyle dorosły, by wiedzieć, że nie chcę się już więcej zajmować tym gównem. Otwieram usta, by na niego nawrzeszczeć, ale zamykam buzię i kręcę głową, odzyskując moc mojego temperamentu. Idzie tyłem do schodów.- Już mam dość. Ruszam do przodu ze swoim życiem, a ty powinnaś zrobić to samo.- Zostawia mnie samą w pokoju z ciężkim uczuciem na sercu. Pokochałabym ruszenie do przodu, ale nie wiem jak to zrobić. Ucieczka do Vegas na osiem miesięcy z pewnością nie pomogła, ponieważ wróciłam prawie tam, gdzie zaczęłam.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

***

Lila i ja zdecydowałyśmy się isć do „Kolacja u Larry'ego”, miejscowego fastfooda, by coś zjeść. To restauracja rodem z lat siedemdziesiątych, gdzie kelnerki mają na nogach wrotki i dojeżdżają do samochodów, by odebrać zamówienia. Kiedy jedzenia zjawia się w okienku, jemy w samochodzie, słuchając muzyki. Deszcz nadal pada, lecz słabiej, chociaż z dachu skapuje woda na maskę. Plotkujemy o grupie kolesi, siedzących przy stołach pod zadaszeniem, kiedy Lila zmienia temat rozmowy na czymś, czego nie chcę poruszać. - Więc gdzie ty i Micha uciekliście dzisiejszego poranka?- Pyta, popijając wodę i niewinnie trzepocząc rzęsami. Zanurzam frytkę z sosie, postawionym na desce rozdzielczej.- Nigdzie. Po prostu gonił mnie po ulicy. Okrasza swoją kanapkę z kurczakiem jeszcze większą ilością ketchupu.- To dlaczego oboje wróciliście cali mokrzy? Moje ciało mrowi od wspomnień nas tarzających się w trawie.- Jedno ze zraszaczy sąsiadów włączyło się, kiedy przebiegaliśmy. - Wydaje się, że strasznie zmokliście przez zraszacze tylko na te kilka minut.Wyciera usta serwetką.- A ty wyglądasz teraz na naprawdę szczęśliwą. Powstrzymuję uśmiech i w ciszy wyciągam z hamburgera ogórek. - Jeśli nie chcesz mi powiedzieć.- Mówi.- To nie musisz. - Po prostu czuję się nieswojo gadając o Miche.- Wyjaśniam.- Kiedy nawet nie wiem, co do niego czuję. - W porządku, cóż, możesz ze mną o tym porozmawiać. Tak właśnie przyjaciele pomagają sobie wyjaśniać niektóre sprawy.- Przerywa, wycierając jakiś tłuszcz na swojej bluzce.- Miałaś kiedykolwiek przyjaciela, z którym mogłaś pogadać o wszystkim? Wzruszam i biorę gryza mojego hamburgera.- Może Micha, ale nie mogę porozmawiać z nim o nim samym. Spogląda na mnie ze smutkiem.- Więc spróbuj porozmawiać ze mną. Żuję frytkę, starając się nie zakrztusić. Jeśli raz coś się powie, to nie da się tego cofnąć.- Nie jestem pewna, czy potrafię. - Po prostu spróbuj.- Namawia mnie.- To ma cię zaboleć? Mieszam sos frytką.- Micha pocałował mnie na przednim podwórku. To Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

właśnie dlatego wróciliśmy tacy przemoknięci. Leżeliśmy na trawie, moknąc od zraszaczy i obściskując się. - Podobało ci się? - Co miało mi się podobać? Przewraca oczami.- Pocałunek. - Za każdym razem lubię jak mnie całuje.- Mówię nonszalancko.- Lecz w tym samym czasie, nie lubię. Moje uczucia walczą ze sobą. - Ponieważ nie wiesz, czego chcesz?- Pyta. - Nie, myślę, że wiem, co chcę.- Mamroczę, oszołomiona przez własną odpowiedź.- Po prostu nie przyznam się do tego. Lila mówi.- Sądzę, że chyba to zrobiłaś. Kontynuuję myślenie na głos.- Myślę, ży chyba to rozwikłałam tej nocy na moście...- Mój umysł zaczyna odpływać do tej nocy, kiedy gapię się na deszcz uderzający w przednią szybę. Siorbie swój napój.- Co stało się tej nocy na moście? - Pocałowałam Michę.- Zamykam oczy, odpływając do wspomnienia, lecz nie do tego na moście, lecz gdzie indziej. Jesteśmy w jego samochodzie, rozmawiając. Wydaje się szczęśliwy i ja też. Chichocze.- Wiedziałam. Wiedziałam, że on nie jest tylko przyjacielem. Więc opowiedz mi szczegóły, jak to, co stało się po pocałunku. Moje oczy otwierają się na zasłonę deszczu na zewnątrz, kiedy obrazy oddalają się.- Nic. Wyjechałam na studia. Zgniata papier po kanapce i wrzuca do torby.- Po prostu wyjechałaś? Boże, nie dziwota, że wasza dwójka rozbiera się oczami. Napięcie seksualne pomiędzy wami jest bliskie wybuchu. Zaczynam zaprzeczać temu, ale orientuję się, że Lila ma rację. Tak bardzo pragnę Michi, ze to czasem fizycznie boli, ale jakkolwiek cierpię z pożądania go tak mocno, to jak będzie strasznie, jeśli go stracę? - O wilku mowa.- Opuszcza szybę, kiedy Chevelle Michi parkuje obok nas.Co wy śledzicie nas, czy co? Ethan pochyla się na siedzeniu pasażera i wykrzykuje.- Jak na to wpadłaś? Micha jest wyjątkowo cicho, kiedy przegląda menu na markizie. Kelnerka podjeżdża i nurkuje głową do samochodu, wystawiając swój tyłek na widok. Deszcze pada jej na plecy, kiedy notuje zamówienia i chichocze na coś, co powiedział Micha lub Ethan. Tak czy siak to jest denerwujące. Układam w stos wszystkie śmieci na tacy Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

i odpalam silnik na wysokie obroty, zaskakując kelnerkę i resztę osób. Lila gapi się na mnie.- Ella, co ty wyprawiasz? - Przepraszam.- Czuję się trochę źle i kładę napiwek na tacy. Kelnerka posyła mi napięty uśmiech, kiedy zabiera tacę i odjeżdża do okienka zamówień. Micha wyskakuje z samochodu, a jego buty rozpryskują kałuże. Rozciąga swoje długie nogi i ręce, a potem okrąża tył mojego auta do moich drzwi. Puka pięścią w moją szybę. Wzdychając, opuszczam ją. Pochyla się, więc nasze oczy są na równi, a ręce kładzie na uszczelce okna.Chcesz wyjaśnić, o co ci tu chodziło? - Przypadkiem stopa mi zjechała.- Mówię, wiedząc, że przejrzy moje gówniane kłamstwo.- Czasem się zdarza. - Nie tobie.- Jego oczy błyszczą jak szafiry, kiedy krople deszczu opadają mu na twarz.- Jeśli pragniesz mojej uwagi, to po prostu powiedz. - Pragnę twojej uwagi.- Prawda wypada mi z ust, szokując nas oboje. Całuje mnie w czoło swoimi mokrymi wargami.- Widzisz, nie było tak trudno. - Tak, było łatwo.- Poddaję się, pokonana.- Ale jestem zmęczona. - Byciem kimś, kim nie jesteś? - Między innymi. Wypuszcza urywany oddech i zniża swój głos, kiedy przybliża się do mojego ucha.- Jesteś gotowa, aby o tym porozmawiać? Kręcę głową.- Jeszcze nie, ale może wkrótce. - Jestem tu, kiedy będziesz mnie potrzebowała.- Delikatnie ssie to miejsce zaraz za moich uchem, a jego język smakuje moją skórę, zanim sam odsuwa się. - Chcesz się ścigać do domu?- Porusza brwią, drażniąc mnie.- Przegrany będzie winny wygranemu przysługę. Drapię się po nosie i spoglądam na jego Chevelle.- Nawet nie jestem wystarczająco głupia, by myśleć, że kiedykolwiek wygram ten zakład. Zaśmiewa się, wciągając do swoich ust kolczyk w wardze.- Obiecuję, że dam ci fory. Niegrzeczne uczucia wirują we mnie22.- A co jeśli nie chcę, żebyś dawał mi fory? Odebrałam mu mowę, co jest rzadkością. Jego spojrzenie wwierca się we mnie, a potem pochyla się do przodu i całuje mnie. Jest szybki, ale i tak odbiera mi dech23. 22 Och, ten brudny (wirujący) taniec. Kiedy wreszcie będzie w tej książce następna jego część :D 23 No nie wiem, ta Ella dzisiaj to tylko nawiązuje do filmów ;]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 14 Micha Kończymy, ścigając się do domu. Pozwalam jej wygrać, mimo tego że pokochałbym pomysł posiadania przysługi, co zawierałoby mnóstwo niegrzecznych rzeczy, na które Ella nie jest jeszcze gotowa. Więc to ja teraz wiszę jej przysługę, a ona mówi mi, że musi się jeszcze zastanowić, a w głosie ma ten żartobliwy ton, na który uśmiecham się. Rozstajemy się przy naszych domach, a ona zostawia mnie z obietnicą, że spróbuje przyjść później. Powoli powraca do tej dziewczyny, którą znam, chociaż ta noc nadal nawiedza ją i nie jestem pewien czy kiedykolwiek całkowicie przeboleje ją. Nadal leje i cholernie błyska, co oznacza, że impreza będzie musiała obyć się w środku. Ethan i ja przeciągamy mokre beczki z piwem do domu i stawiamy je na kuchennym stole. Na ścianie przyczepiona jest notatka od mojej mamy, mówiąca, że wróci późno. Ethan zaczyna przeszukiwać szafki w celu znalezienia jakiegoś jedzenia.- Jak zespół będzie grał? - Zespół Naomi.- Idę do swojego pokoju, by się przebrać i zabrać gitarę.Otwórz drzwi, jeśli ktoś zapuka. U siebie, zakładam zielony t-shirt, a na nią czarną koszulę w paski. Ubieram czarne dżinsy i nabijany ćwiekami pasek. Potem łapię za gitarę i piszę do Naomi. Ja: Kiedy zamierasz przyjechać? Naomi: Wkrótce. A dlaczego pytasz? Czekasz na nas, aby oznajmić jakąś super ekscytującą wiadomość24. Ja: Jeszcze się nie zdecydowałem. Naomi: Nie odrzucaj jej. To świetna okazja. Ja: Nie potwierdzam ani się nie zgadzam. Narka. Kiedy Naomi wzięła mnie za scenę w kawiarni, najpierw zaproponowała mi, żebym zastąpił ich gitarzystę i wyjechał z nimi w trasę. Na początku byłem cały za tym pomysłem. To było to, co chciałem robić, od kiedy miałem dwanaście lat i dawać czadu z Ethanem i Deanem w garażu. Ale wtedy pomyślałem o smutnych oczach Elli i wypełniły mnie wątpliwości. Dzwonek do drzwi odzywa się, więc idę do salonu, by rozpocząć imprezę i 24 Co knuje ta hippiska z małego miasta? Pewnie chce ukraść dla siebie naszego boskiego Michę :[

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

oczyścić głowę na jeden wieczór. Ella Kiedy wreszcie zdecydowałam się wpaść do Michi, rzeczy już wymykają się spod kontroli. Samochody zaparkowane są na trawniku, a kosze na śmieci są zapchane. Ktoś nawet siedzi na dachu. Lila namówiła mnie do pójścia, więc przebiegamy przez podjazd, z rękami uniesionymi nad głową, by ochronić fryzurę przed deszczem, ale zatłoczony przedpokój przytłacza mnie i zaczynam się wycofywać. - Przestań zachowywać się jak dziecko i wchodź.- Mówi, delikatnie popychając mnie do przodu.- Chcę zobaczyć tę twardą babę, o której wszyscy gadają. - Nie, nie chcesz. Zaufaj mi.- Mówię jej.- Była wredna i nigdy by się z tobą nie zaprzyjaźniła. - W porządku, więc niech będzie złoty środek.- Ma na sobie granatową sukienkę bez ramiączek, dopasowane do niej buty, a lokowane włosy opadają jej luźno na ramiona z powodu deszczu.- Możesz zmienić siebie bez tracenia kompletnie swojej tożsamości. Odwracam się plecami do tłumu.- Dlaczego nigdy wcześniej tak nie rozmawiałyśmy? Uśmiecha się smutno.- Ponieważ nigdy nam nie pozwalałaś. Mówi coś jeszcze, lecz muzyka zagłusza jej słowa. Ręką odgarniam dym sprzed twarzy i wchodzę do kuchni. Trzymając dół mojej czarnej spódnicy, manewruję poprzez tłum do stołu. Na chwilę gubię Lilę, ale kiedy tłum rozrzedza się, Lila potykając się wychodzi, depcząc jakiemuś facetowi stopę swoim wysokim obcasem. Lila przeklina, z rozdrażnieniem odrzucając włosy.- Czy Micha kiedykolwiek słyszał o takiej rzeczy jak klimatyzacja? - Pewnie zapomniał jej włączyć!- Przekrzykuję muzykę.- Poczekaj tutaj. Włączę ją. Przeciskam się przez tłum do salonu i zespołu. Muzyka ogłusza i zdaję sobie sprawę, że Micha gra z Naomi. Dzielą ze sobą mikrofon, a on wygląda, jakby ciszył się z tego. Zatrzymuję się na środku pokoju i obserwuję go pośród ludzi. Jest boski pod światłem, jego włosy wpadają mu do oczów, kiedy wylewa z siebie słowa i gra na gitarze. Cofam się z salonu na korytarz. Jest tutaj para, obściskująca się przed Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

termostatem. Muzyka przycisza się i znów pogłaśnia, kiedy delikatnie ich odpycham, a oni sami odsuwają się przede mną, nawet nie przerywając pocałunku. Machając dłonią przed twarzą, włączam zimne powietrze. Nagle długie ręce otaczają moją talię, a jego zapach wypełnia moje płuca. - Myślałam, że grasz.- Przekrzykuję muzykę z ręką dociśniętą do serca. - Tak było, ale wziąłem sobie przerwę, by się z tobą zobaczyć.- Jego oddech zalatuje piwem. Drapię się po nosie.- Jesteś pijany? - Wypiłem tylko jedno piwo.- Mówi.- Jestem po prostu podekscytowany zobaczeniem cię. - I ponownym granie.- Stwierdzam. Jego uśmiech jest ogromny i sprawia, że przez chwilę jestem szczęśliwa.- Ta, to też. Widziałem jak mnie obserwowałaś. Wzruszam, nie kłócąc się z nim.- Jestem zadowolona, że jesteś szczęśliwy. Wcześniej w restauracji wyglądałeś smutno. Jego dłoń znajduje moje biodro i mocno je ściska, wysyłając pożar przez moje ciało.- Jestem jeszcze bardziej szczęśliwy, że tu jesteś. Opieram się o ścianę.- Wiesz, że słyszałam jak używałeś wcześniej tego na wielu dziewczynach, prawda? - No proszę, pozwól mi się z tobą bawić.- Błaga z nutką złośliwości w głosie.Udawaj, że nie znasz żadnych moich trików. - Chcesz, żebym udawała kogoś innego?- Pytam.- Czy czasem nie mówiłeś mi inaczej? W jego czach błyszczy światło, kiedy pochyla się do przodu, a kosmyk jego włosów ociera się o mój policzek.- Bądź po prostu tą dziewczyną, którą znałem. Tą, która się bawiła i śmiała cały czas. - Ta dziewczyna nigdy by przy tobie nie udawała, nawet jeślibyś ją o to poprosił. - Wiem to. Jego druga dłoń odnajduje moją talię, a jego ciało nachyla się ku mnie. Spoglądając na prawo i lewo, śledzę dłońmi w górę jego muskularną pierś i wiąże jej za jego karkiem. Potem przyciskam się do niego, a nogi zakładam za jego biodra. Minę ma stoicką, ale wypuszcza warknięcie, a jego usta mocno opadają na moje. Nasze klatki dociskają się do siebie, kiedy napiera na moje ciało. Nasze języki spotykają się, dokładnie badając siebie. Plecy mam dociśnięte do termostatu, a spódnica ledwo okrywa górę moich ud. Moja głowa opada na ścianę, kiedy Micha Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

wyznacza pocałunkami szlak w dół mojej szyi. Oddycham urywanie, a puls mam przyspieszony. Co on mi robi? Muzyka ucicha, a głos Naomi rozbrzmiewa z głośników.- Micho Scott, dowlecz z powrotem tu swój tyłek i natychmiast zacznij grać. Micha odsuwa się, łapiąc oddech.- Mam zagrać jeszcze jedną piosenkę, a potem ty i ja zaczniemy tam, gdzie skończyliśmy. Zanim zdołam odpowiedzieć, zostawia mnie w korytarzu. Dotykając ust, patrzę jak wraca na scenę, wiedząc że jeśli zacznie tam, gdzie skończyliśmy, nie będę w stanie zatrzymać się tym razem. Walcząc z utratą k. nad moim ciałem, wlokę się z powrotem do kuchni. Lila jest przy lodówce, popijając drink i rozmawiając z Ethanem. Prostując ramiona, maszeruję do lady i nalewam sobie drinka. Oczy Lili i Ethana są na mnie, kiedy przechylam drinka. Alkohol wypala moje gardło, kiedy mocno odkładam kubek na blat.- Kto chce zagrać w quarters?

***

Dwie godziny i trzy drinki później, czuję się całkiem nieźle. Zespół skończył grać i Micha dołączył do naszej gry. „Sail” AWOLNATION gra z głośników, miękkie słowa i gwałtowny rytm zabierają mnie do innych czasów. - Myślę, że zatańczę.- Ogłaszam. - Aha, wiedziałem, że w duchu kochasz tańczyć.- Lila wali dłonią w stół, a potem czka.- Och, przepraszam. Ethan zaśmiewa się z niej, jakby była najbardziej uroczą rzeczą na świecie.- To twoja granica, maleńka? Lila szelmowsko zwęża oczy na Ethana.- To nie ja opuściłam trzy ostatnie kolejki. Odpowiada ripostą, ale nie słucham jej, kiedy podnoszę się ze swojego miejsca, chętna by tańczyć. Micha uważnie obserwuje mnie, kiedy przedzieram się przez tłum. Anonimowi ludzie lśnią od potu, a w powietrzu czuć sól i ogień pożądania. Im dalej wchodzę w tłum, tym goręcej się robi. Do chwili, kiedy jestem na środku, moja skóra jest wilgotna od potu, a materiał mojej bluzki bez ramiączek przywiera do moich pleców. W piersi mam ciemność, jakby schowany we mnie diabeł zamierzał zrobić wejście smoka. Podnoszę swoje ręce i kołyszę biodrami, pozwalając włosom opaść Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

na ramiona i plecy. Oddycham wolna, tak jak kiedyś. Im bardziej muzyka wybrzmiewa, tym bardziej zrelaksowana się czuję. Kołyszę z boku na bok głową i zamykam oczy. Czuję, że ktoś się za mną porusza, a jego zapach jest mieszanką pożądania, nutki ziemi i czegoś niemożliwie apetycznego. Micha władczo kładzie dłonie na moich biodrach. Prawie mnie roztapia, kiedy rozkłada palce i dociska swoje ciało do mojego, pragnąc mnie jak najwięcej może dostać. - Myślałem, że już nie tańczysz.- Wyszeptał dzikim głosem, a jego gorący oddech muskał każdą część mnie. Przycisnęłam się do niego, czując się pewnie i wdychałam jego znany zapach.To chyba jestem kłamczuchą. - Wcześniej taka nie byłaś.- Odsuwa moje włosy na jedną stronę i przyciąga nasze ciała bliżej do siebie, kiedy porusza się ze mną. Przez materiał naszych ubrań, czuję jak gorąc emituje z niego niczym słońce.- Właściwie to byłaś najszczerszą osobą, jaką znałem. Opiera głowę na jego piersi.- Wiem i pracuję nad tym, żeby to odzyskać. - Dobrze, cieszę się.- Jego dłonie wędrują w dół moich bioder i nie zatrzymują się póki nie trafiają na dół mojej spódniczki.- Nie mieliśmy czasem skończyć to, co zaczęliśmy w korytarzu? Zaczynam się odsuwać, ale Micha zacieśnia swój uścisk i więzi mnie przy sobie, tak że jesteśmy związani na każdy sposób. Czuję twardość jego piersi i ciepło płynące z każdego kawałka jego ciała. To sprawia, że chcę jęczeć. - Doprowadzasz mnie do cholernego szału. Wiesz o tym?- Wyszeptuje poprzez warknięcie, kiedy jego place zjeżdżają pod spódniczkę i w górę moich ud.- Pragnę ciebie, dziewczyno. Bardzo mocno.- Nie kłamie. Jego pożądanie dociska się do moich pleców. Powinnam go powstrzymać... Praktycznie ma dłonie pod moją spódniczka, a jesteśmy otoczeni przez tłumy, ale poddaję się mu, zapadając w jego ramiona i pozwalając jego palcom podjechać jeszcze wyżej. Powoli składa pocałunki na mojej skórze, zanim otwiera usta i podgryza moją szyję, ssąc, smakując, rozpalając moje ciało do czerwoności. Drugą dłonią wędruje w górę po mojej bluzce i po moich piersiach. Prawie tracę przy nim k. Bez ostrzeżenia, odwracam się, wywijając się z jego uścisku. Zakładam za jego szyją ręce. Jego oczy ciemnieją, kiedy spawa nas z powrotem ze sobą. Moja głowa opada, dając mu dostęp, kiedy opieram swoją wagę na nim. Trzyma mnie mocno, wyznaczając ścieżkę w dół mojej szyi, liżąc obojczyk, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

schodząc coraz niżej i niżej, kiedy jego ręka znów wkrada się pod moja spódniczkę i gładzie tył mojego uda. Jęczy, trzymając drugą ręką moją głowę, a potem nagle odsuwa się.- Jak pijana jesteś? Spoglądam na boki, jakby odpowiedź kryła się w tłumie.- Nie wiem. Wzdycha i przebiega palcami przez swoje włosy.- Zabijasz mnie, wiesz o tym? - Przykro mi.- Skomlę. Zaśmiewa się i prowadzi mnie z powrotem do stołu.- Idź do Lili, a ja za chwilę wrócę, dobrze. - Dlaczego? Gdzie ty idziesz?- Pytam. Pociera dłonią swoją twarz i wypuszcza śmiech.- Muszę iść, zatroszczyć się o coś. Rozdzielamy się, a ja wracam do kuchni, tak jak mi powiedział. Wzrok Lili oskarża mnie, kiedy siadam do stołu. Próbuję się nie uśmiechnąć, ale jestem zbyt odurzona, by o to dbać. - Spójrz na siebie.- Lila mówi.- Cała uśmiechnięta. Zaczynam coś mówić, ale zauważam Michę, rozmawiającego z Naomi pośrodku tłumu. Zaśmiewa się z czegoś, co powiedział, a potem oboje idą prze korytarz w stronę jego sypialni. To chyba o to musiał się zatroszczyć. Wstaję od stołu i bez słowa wybiegam na deszcz. Micha Ella dzisiaj mnie zabija. Tak bardzo stwardniałem, że chyba zajmie mi godziny na lodowatym prysznicu, by ochłonąć, a ona jest pijana, więc nie mogę posunąć się dalej. Idę do mojego pokoju, by samemu rozwiązać problem, kiedy Naomi spotyka się ze mną. Macha do mnie palcami, a potem śmieje się.- Ty i ja musimy porozmawiać. - Nadal się nie zdecydowałem!- Przekrzykuję muzykę. Zahacza o mnie rękę i ciągnie mnie przez korytarz, spychając ludzi z drogi, kiedy wreszcie jesteśmy u mnie. Zamyka drzwi i zapala światło.- W porządku, proszę, wyjaśnij mi, dlaczego tak trudno podjąć ci decyzję o czymś, o czym marzyłeś od zawsze? - Wolałbym nie. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdrażniona wyrzuca ręce w powietrze.- Nie rozumiem cię. W liceum gadałeś tylko o tym, jakby to było grać z zespołem na trasie. - Nadal tak jest.- Mówię.- Ale nie jestem pewien, czy mogę zostawić za sobą ludzi. Jej twarz rozluźnia się, a ręce opuszcza do boków.- To akurat łapię. Bałam się zostawić tatę samego, ale porozmawiałam z nim i wyjaśniłam dlaczego i wiesz co? Zrozumiał. - U mnie jest bardziej skomplikowanie, Naomi.- Siadam na łóżku, chcą, by wyszła.- To nie tylko o mamę się martwię. Siada na łóżku obok mnie i krzyżuje nogi.- To z powodu Elli. - Cholera, jestem taki oczywisty.- Mówię.- Ponieważ zawsze myślałem, że jednak subtelny. Parska śmiechem.- Nigdy nie byłeś subtelny. I to nie tylko ty. To wasza dwójka. Ale wiesz co, nie możesz skupić swoje życie tylko na jednej dziewczynie. Musisz ruszyć do przodu i żyć tak jak chcesz. Nie rozumie mnie.- Ta, nie gadajmy już o tym. - W porządku.- Podnosi ręce.- Przepraszam, pozwolę ci na to. Tylko chciałam ci dać coś do przemyślenia. Klepie mnie w kolano, zanim wychodzi na korytarz. Kiedy drzwi już są zamknięte, opadam na łóżko. Może ona ma rację. Może to czas, aby odpuścić ją sobie. - Cholera.- Potrzebuję rozwiązania. Moje oczy wędrują do domu Elli. Jest ciemny, oprócz jednego światła. W łazience, w której umarła jej mama. To światło nie było zapalone od ośmiu miesięcy. Dlaczego teraz jest?

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 15 8 miesięcy wcześniej Ella - Chyba nie zamierasz wspinać się na to drzewo, co nie?- Micha krzywi się na mnie w ciemności. Ubrany jest w parę seksownych dżinsów, w których jego tyłek jest wspaniały, a jego czarna koszulka pasuje mu idealnie.- Złamiesz sobie kark. Pocieram ręce o siebie i posyłam mu przebiegłe spojrzenie.- Wiesz, jak bardzo kocham wyzwania. Za nim księżyc lśni na niebie, a jego blond czupryna niemal płonie.- Ta, ale teraz nie jesteś zbyt trzeźwa, więc uważam, że nie powinnaś wspinać się na jakiekolwiek drzewa. - Nic mi nie będzie.- Ignoruję jego ostrzeżenia i podwijam rękawy mojej skórzanej kurtki. Zawsze się o mnie martwi. Lubię to, ale to nie oznacza, że zawsze go słucham.- A oprócz tego, jeśli mój ojciec przyłapie mnie na wracaniu do domu i jeśli będzie trzeźwy, to czeka mnie kazanie za wymykanie się i wracanie po pijaku, zwłaszcza że to ja miałam się dzisiaj zajmować mamą. Łapiąc gałąź, staram się podźwignąć nogę na drzewo. Ale noga opada na ziemię, a ja burczę z frustracji. Micha śmieje się, kręcąc głową, kiedy obchodzi mnie za moimi plecami.- Jeśli złamiesz sobie kark, ślicznotko.- Mówi.- To to nie będzie moja wina. - Wiesz, że ksywka, którą dla mnie wymyśliłeś, nie pasuje do mnie.- Znów łapię za gałąź.- Musisz pomyśleć o nowej. Odgarnia moje włosy na bok i kładzie usta do mojego ucha.- Pasuje idealnie. Jesteś najpiękniejszą dziewczyną, którą znam, Ello May. Przez zamglony umysł próbuję zrozumieć, co powiedział.- Starasz się być zabawny? Kręci głową.- Jestem całkowicie szczery. Ale nie ma powodu do paniki. Jestem pewien, że zapomnisz o tym do czasu, kiedy przyjdzie ranek. Kiwam głową w górę i w dół.- Pewnie masz rację. Znów śmieje się, a jego ciepły oddech łaskocze moje ucho, posyłając dreszcze przez moje ciało. Prawie odwracam się, biorę w garść jego koszulkę i naciskam swoim językiem jego, ale nie chcę zrujnować naszej przyjaźni. Micha jest jedynym, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

którego teraz mam i potrzebuję go bardziej niż powietrze. Więc zamykam swoje uczucia najlepiej jak umiem. Rozkłada palce na mojej talii, tam, gdzie koszulka podjechała mi w górę, sprawiając, że sytuacja stała się trochę niezręczna.- Dobrze, na trzy zamierzam cię podnieść na drzewo. Bądź ostrożna. Raz... Dwa... Trzy...- Podnosi mnie w górę, a ja macham nogami na drzewo. Kora trochę obciera tył mojej nogi, a ręce Michi ujmują mój tyłek, tak, by mógł mnie unieść do końca. To wydobywa mój chichot. Kiedy już jestem na górze, sam wspina się na drzewo. Jego dłonie powracają na moją talię, kiedy pomaga mi dostać się do okna. Wchodzę przez nie i upadam na podłogę z jego cichym śmiechem. - Rano będziesz tego żałowała.- Mówi, a w głosi słychać nutę żartobliwości.Będziesz miała cholernie mocną migrenę. Klękam przy oknie, kiedy schodzi z gałęzi.- Cześć, Micha.- Przywołuję go palcem, a on przewraca oczami, ale usłuchuje mnie i wraca do okna. Zarzucam mu na szyję ręce.- Jesteś moim bohaterem. Wiesz o tym?- Całuję go w policzek. Jego skóra jest taka miękka. Zaczynam odsuwać się, kiedy jego głowa odwraca się do mnie, więc nasze usta na krótko spotykają się. Kiedy odsuwa się, nie mogę go wcale odczytać. - Słodkich snów, ślicznotko.- Uśmiecha się i schodzi z drzewa. Mój umysł staje się jeszcze bardziej zamglony, kiedy zamykam okno. Czy on celowo pocałował mnie? Odsuwam od siebie tę myśl i zdejmuję kurtkę. Dom jest cichy, oprócz dźwięku lecącej wody z łazienki. Wychodzę na korytarz, myśląc, że mama znów zapomniała zakręcić kran po kąpieli. Robi tak czasami, kiedy jest rozkojarzona. Drzwi są zamknięte, więc pukam.- Mamo, jesteś tam?- Wołam. Woda wylewa się z środka i zdaję sobie sprawę, że dywan pod moim stopami namókł. Od razu trzeźwieję i spieszę się do mojej szafy po wieszak. Prostując go, wciskam końcówkę do zamka drzwi łazienki. Zamek otwiera się, a ja popycham drzwi na oścież. Krzyk, który opuszcza moje usta, może zniszczyć szczęście świata w tysiące kawałków. Ale cisza, która po nim następuje, wystarczająco ją rozwiązuje. Micha - Czemu jesteś taki szczęśliwy dzisiaj wieczorem?- Moja mama pyta się, kiedy wchodzę do domu. - Jestem szczęśliwy tak jak zawsze.- Dołączam do niej do stołu kuchennego i wykradam ciastko z talerza. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Zdejmuje okulary i pociera swój nos. Na stole jest kalkulator, książeczka czekowa i masa rachunków.- Nie, od jakiegoś czasu nie widziałam cię takiego uśmiechniętego. - Miałem po prostu dobrą noc.- Wyciągam portfel i wręczam mamie kilka banknotów dwudziestodolarowych i jedną stówę.- Proszę, tyle dostałem za pracę w warsztacie w weekend. Mama kręci głową i przesuwa pieniądze w moją stronę.- Micho Scott, nie zamierzam zabierać swojemu synowi pieniędzy. Rzucam je na stertę rachunków i odpycham.- Tak, zrobisz tak. Chcę ci pomóc. - Micha, ja- Przestań kłócić się i weź je, młoda damo.- Ostrzegam z żartobliwą nutą w głosie. Wzdycha, pokonana i zabiera moje pieniądze.- Jesteś dobrym synem. Wiesz o tym? - Tylko dlatego że tak mnie nauczono.- Idę do swojego pokoju, ale słyszę krzyk z zewnątrz. Wracam do kuchni.- Też to słyszałaś? Oczy mamy są wielkie, kiedy gapi się na tylne drzwi.- Sądzę, że pochodził z domu Danielsów. Milion różnych scenariuszy przewija się przez moje myśli, kiedy biegnę na zewnątrz, przeskakuję płot i wpadam do jej domu.- Ella! Jest cicho, poza wodą lecącą na górze. Pędzę po schodach, mijając kilka schodków.- Ella...- Moje ciało zastygło jakby zlodowaciałe. Ella stoi w drzwiach, a jej mama jest w wannie, pełnej czerwonej wody, która wylewa się na kafelki.- Ella, co się stało? Wzdryga się i odwraca do mnie. Źrenice ma rozszerzone, a wygląd jej twarzy będzie prześladował mnie do końca mojego życia. - Chyba popełniła samobójstwo.- Mówi tępo i wyciąga dłonie, które całe są we krwi.- Sprawdziłam jej puls i nie ma żadnego. Wyciągam telefon i dzwonię pod 911. Kiedy się rozłączam, Ella wpada mi w ramiona i zostaje tam, nie ruszając się, dopóki nie przyjeżdża karetka. Nie płacze – ledwo co oddycha i to niemal mnie zabija, ponieważ nie mogę nic zrobić, by jej pomóc.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 16 Dzisiaj Ella Nie wiem, czemu tu jestem. Zaczęłam biec ulicą z taką ilością adrenaliną, płynącą w moich żyłach, że czuję, że moja pierś za chwilę pęknie. Leje deszcz i jedyne, o czym mogę myśleć, to oddalenie się jak najbardziej od domu Michi, ale mój umysł dogonił mnie i w jakiś sposób powstrzymał. Moje ubrania ociekają na podłogę łazienki, która nadal jest zabarwiona jej krwią. Siadam i przytulam kolana do piersi, gapiąc się na wannę. Coś umarło we mnie, kiedy ją znalazłam, ale nie jestem pewna co. Może moja dusza. Tej nocy byłam tak zdeterminowana by wybrać się na tą głupią imprezę, że zostawiłam ją samą w domu, chociaż tata zostawił ją ze mną, jako opiekunkę. Była jedna, prosta zasada: pilnować mamy. A ja nawet nie mogłam jej wykonać. - Ella, co ty tu robisz?- Micha obserwuje mnie z drzwi, a ubrania i włosy ma mokre. Przytulam jeszcze bardziej kolana do piersi i zamykam oczy.- Widziałam, jak poszedłeś do swojej sypiali razem z Naomi. - W porządku...- Brzmi na zdezorientowanego.- To czemu brzmisz na zdenerwowaną? - Nieważne.- Mówię.- Nic z tego nie jest ważne. - Oczywiście, że jest ważne.- Siada przy mnie i przerzuca ramię na swoje kolana.- W innym razie nie byłoby cię tu. - Masz rację, to jest ważne.- Przebiegam palcem przez pęknięcia w płytkach.Nie chcę, żebyś był z Naomi. - Czekaj chwilę. Myślisz, że się z nią spiknąłem? - To nie jest to, co robisz przeważnie z dziewczyną, kiedy zabierasz ją do siebie? - Naomi i ja tylko gadaliśmy.- Mamrocze cicho.- I od miesięcy nie wziąłem do siebie dziewczyny. Słyszenie go, jak to mówi, sprawia, że czuję się lepiej i zaczynam stawiać Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

czoła nieuniknionemu. Mogę uciec, gdzie chcę i próbować zamknąć siebie, ale moje uczucia do Michi zawsze będą – one kontrolują25 mnie. - Wiesz, że tej nocy cholernie mnie wystraszyłaś.- Mówi, gapiąc się na wannę.To jak wyglądałaś, kiedy cię znalazłem... Nawet nie chcę widzieć cię tak jeszcze raz – ta pustka. - To była moja wina.- Pozwalam opaść temu z mojego serca i roztrzaskać się.Tej nocy miałam ją pilnować, ale byłam samolubna i nauczona, że głupia impreza była ważniejsza. Obraca moją głowę do siebie i spogląda mi w oczy, tak, że widzę, ile dla niego znaczą jego słowa.- Nie jesteś samolubna. Miałaś siedemnaście lat i popełniłaś błąd, tak jak inne siedemnastolatki. - Ona zmarła przez mój błąd.- Słowa drapią mnie w gardło.- Gdybym tylko została w domu, tak jak mi przykazano, to ona nie umarłaby. - Musisz pozwolić temu odejść.- Mówi, a głos ma nienaturalny.- Nie możesz wciąż siebie winić za coś, co było poza twoją kontrolą. - Żałuję, że nie mam poprawki.- Łzy jak kolce ranią moje oczy.- Chcę zrobić jeszcze raz. Przykrywa moje dłonie swoimi.- Myślę, że możesz potrzebować rozmowy z kimś. W innym razie to będzie prześladowało ciebie na wieki. Powstrzymuję łzy i wykręcam ręce z jego uścisku.- Myślisz, że wariuję. Przesuwa się na kolna przede mną, bierze moją twarz w dłonie i zmusza do spojrzenia na niego.- Spójrz na mnie. Nikt nie myśli, że jesteś szalona. Jesteś silna, ale przeszłaś przez wiele okropnych rzeczy i być może potrzebujesz pomocy by się z tym uporać. - Myślę, że jestem bardziej popieprzona niż myślisz.- Mówię.- Nawet nie umiem już spojrzeć w lustro. - To brzmi jak szaleństwo.- Odgarnia moje włosy z dala od twarzy i ma doby widok na mnie.- Jesteś piękna. Powoli kręcę głową.- To nie to. To coś innego. To jakbym spojrzała w lustro i musiałabym zobaczyć, co naprawdę jest w moim wnętrzu. - To, co jest we wnętrzu, nie jest złe. - Nie, jest złe. Gdybyś znał prawdę, nie chciałbyś być ze mną. Ocenia mnie z bliska, a potem pomaga mi stanąć na nogi, podciągając mnie za ramiona. 25 Ach, dziewczyna poszła po rozum do głowy ;]

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Co ty robisz?- Pytam, kiedy prowadzi mnie za ręce do lustra. Krzywię się na dziewczynę, która oddaje mi spojrzenie – wielkie, zielone oczy, mokre włosy przyklejone do głowy i rozmazany makijaż. Zaczynam się cofać, ale trzyma mnie w miejscu i zmusza do spojrzenia na siebie. Jego turkusowe oczy spoczęły na moim odbiciu.- Kiedy zobaczyłem cię tamtej nocy, czułem się całkowicie bezsilny. Kochałem bycie zdolnym do pomagania tobie, czy kiedy spadłaś z dachu i musiałaś iść do szpitala czy kiedy potrzebowałaś pomocy we wspięciu się na drzewo. To od dziecka była moja rzecz i ubóstwiałem każdą sekundę tego, ale tej nocy absolutnie nie było niczego, co mogłem zrobić, by ci pomóc. Nie chcę czuć się tak znowu.- Bierze głęboki wdech i powoli go wypuszcza.Kocham cię, Ello May i noc tego nigdy nie zmieni. Możesz mnie odpychać – uciekać – a ja nadal będę cię kochać. Gorące łzy płyną z moich oczu i w dół po moich policzkach. Ramiona zaczynają mi drżeć, kiedy odwracam się do niego i chowam twarz w jego piersi. Jego ramiona otaczają moją talię i podnosi mnie. Moje ręce i nogi oplatają go, jakby był moim kołem ratunkowym i może tak jest. Zanosi mnie do mojego pokoju, kiedy dalej łkam i kładzie się obok mnie na łóżku. Jest ciemno, a muzyka z jego domu płynie do nas przez otwarte okno. Łzy nieprzerwanie płyną z moich oczu i umiejscawiam dłoń na jego piersi, czując bicie jego serca. Wciąż wypłakuję wieloletnie łzy, które trzymałam w sobie, dopóki moje oczy wreszcie wysychają. A potem znów oddycham. Micha Budzę się wcześnie rano w stanie paniki. Ella mocno śpi w moich ramionach, oczy ma spuchnięte od płaczu i przywarła do mnie, jakbym był dla niej wszystkim. To jest to, co pragnąłem od zawsze, ale coś we mnie czuje się nierozstrzygniętym, a ja muszę to rozwiązać, zanim pogłębię z nią relacje. Ella potrzebuje kogoś silnego i dopóki nie stanę twarzą w twarz z tym, co mnie dręczy, nie mogę być tym kimś dla niej. Ale będę silnym dla niej. Ostrożnie podnoszę jej głowę z moich rąk i wymykam się z jej pokoju. Jej tata chrapie na kanapie, na kuchennej podłodze leży rozbita butelka, a tylne drzwi są szeroko otwarte. Zamyka je, a potem przeskakuję przez płot. Moje podwórko jest zaśmiecone butelkami piwa i petami, a samochód mamy jest zaparkowany na podjeździe. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Wnętrze domu wygląda tak samo źle i czuję się jak dupek za zostawienie mamy ze sprzątaniem, ale jeśli zaraz nie wyjdę, to stchórzę. Więc pędzę do mojego pokoju, gdzie Ethan zemdlał na moim łóżku z rękami i nogami poza jego ramą. Nadal ma na sobie ciuchy z wczoraj, a w całym pokoju śmierdzi zwietrzałym alkoholem i papierosami. Wkładam jakieś ubrania do torby i zabieram klucze z komody. - Gdzieś się wybierasz?- Ethan siada na łóżku, pocierając oczy. Zakładam plecak na ramię.- W małą podróż. Wrócę za kilka dni. Gapi się na mnie.- Samemu? - Ta, to jest coś, co muszę zrobić samemu. Coś rozważa.- Zamierzasz zobaczyć się ze swoim ojcem, co nie? Wypuszczam głośny oddech.- Ta chłopie, ale nie mów nic nikomu, dobrze? Ethan potakuje.- W porządku, jeśli to jest to, co chcesz, żebym zrobił. - Tak jest.- Otwieram drzwi.- I hej, pomóż mojej mamie posprzątać... i pilnuj Elli. Opada z powrotem na łóżko.- W porządku brachu, tak zrobię. Zabieram swój portfel i opuszczam pokój, zastanawiając się, kim będę, kiedy wrócę. Ella Budzę się w pustym łóżku, ale staram się zachować spokój. Piszę do Michi i pytam, gdzie jest, ponieważ jestem pewna, że istnieje jakieś wyjaśnienie. - Jestem pewien, że to nic złego.- Mówię, choć moje wnętrze ściska niepokojące uczucie. Wkładam spodenki i koszulkę, i schodzę pod schodach, kierując się do jego domu, ale Dean, Lila i dziewczyna z krótkimi czarnymi włosami siedzą przy kuchennym stole z kubkami kawy. Na blacie leży paczka pączków, a ktoś wyniósł śmieci i umył naczynia. - O mój Boże, jest mi bardzo miło wreszcie cię poznać.- Czarnowłosa dziewczyna wstaje i spotyka mnie na środku kuchni. - Mi również, jak sądzę...- Potrząsam jej wyciągniętą dłoń, spoglądając na Lilę i Deana. Dean wstaje i strzepuje okruszki z koszuli.- Ella, to moja narzeczona, Caroline. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Moje usta robią „O”. Nie jest taka, jak ją sobie wyobrażałam – niska i smukła, z opaloną skórą i falowanymi włosami do ramienia. Na koszulkę ma narzuconą kamizelkę i założyła czarne dżinsy. Na nadgarstku ma tatuaż motyla, a w uszach mnóstwo kolczyków. Wyobrażałam ją sobie bardziej jako sztywniarę i porządnisię, tak jak wyglądał mój brat, kiedy się zjawił. - Dean tyle mi o tobie mówił.- Mówi, autentycznie się uśmiechając.- I wreszcie cieszę się, że mogę dopasować do twarzy te wszystkie historie, które mi opowiadał. Moje oczy wędrują do Deana, a moje brwi poodnoszą się.- Historie, co? Chciałabym je usłyszeć. Nie milknie.- Na przykład to jak lubisz rysować i kochasz samochody. Powiedział również, że dostałaś się na uniwersytet w Las Vegas, co jest super, bo ja też tam chodzę. - Myślałam, że powiedziałeś, że nie wiedziałeś, gdzie poszłam.- Mówię do Deana. Przesuwa się niespokojnie.- Tata powiedział mi podczas jakiejś pięciominutowej rozmowy. Ale mimo to, to nie jest jakaś wielka sprawa, Ella, by opowiadać narzeczonej o mojej siostrzyczce. - Tak jakby jest.- Mój głos podszyty jest ukrytym znaczeniem, które tylko on zrozumie.- Wliczając wszystkie rzeczy. Dean wydaje syk przez zaciśnięte zęby.- Ella, możesz nie zaczynać tego gówna. Jest na to zbyt wcześnie. Caroline spogląda na mnie od Deana, a potem wraca wzrokiem do niego.- Nie kłamałeś. Wasz związek jest trochę napięty. Usuwając się z rozmowy, wiążę włosy w kucyk i nalewam sobie kubek kawy. Wdychając jej zapach, wyglądam za okno, zauważając, że samochodu Michi nie ma.Gdzie on, do diabła, jest?- Mamroczę do siebie. Nagle zostaje szarpnięta przez ramiona z pokoju. - Ej.- Protestuję, kiedy gorąca kawa wylewa się na moją stopę.- Jaki masz problem? - Zrozum.- Dean mówi, kiedy jesteśmy już w salonie.- Nie zaprosiłem jej tutaj. Po prostu przyjechała, zaskakując mnie. - Więc nie chcesz jej tutaj?- Biorę łyka mojej kawy, ukrywając moje rozbawienie. Pociera intensywnie kark.- Jest jeszcze kilka rzeczy, o których jej nie powiedziałem i sądzę, że chyba nie jestem na to gotowy. - Powiedziałeś jej o mnie. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Ale nie o tacie. I również nie o mamie. Stawiam kubek na stole i wycieram ręcznikiem kawę z mojej stopy.- Dobrze, więc ck chcesz z tym zrobić? - Mogłabyś spędzić z nią dzień, kiedy ja spakowałbym resztę moich rzeczy?Pyta.- I potem mógłbym ja stąd zabrać jutro rano. - Powinieneś po prostu powiedzieć jej prawdę.- Rzucam ręcznik na kanapę.Unikanie problemu tylko pogorszy sytuację. Robi zirytowaną minę.- I ty to mówisz. - Wiem i pracuję nad tym.- Mój głos trochę drży, więc oczyszczam gardło. Jego twarz robi się czerwona.- Mogłabyś ją, proszę, zająć czymś? - Chyba.- Wzruszam.- Ale gdzie chcesz, żebym ja zabrała? - Na przejażdżkę nad jezioro albo coś innego.- Mówi.- Nie obchodzi mnie to tak długo, jak utrzymasz ją z dala od tego domu. Zabieram kawę i idę do kuchni, kiedy on spieszy na górę, by skończyć pakowanie. - I Ello.- Woła ze schodów.- Dzisiaj wyglądasz inaczej – na szczęśliwszą. Posyła mu mały uśmiech, a potem odwracam się, zastanawiając się, co wygląda inaczej.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 17 Micha Zadzwoniłem do taty podczas podróży i otrzymałem jego adres. Próbował ze mną trochę porozmawiać, ale rozłączyłem się. Skonfrontowanie się z nim na temat porzucenia nie jest czymś, co zamierzam zrobić przez telefon. Żyje jakieś dwie godziny ode mnie, co mnie wkurza. Dwie godziny stąd i ani razu nie wstąpił. Kiedy zatrzymuję się przed jego domem, moje dłonie niemal zgniatają kierownicę. Mieszka w dwupiętrowej, białej rezydencji. Sąsiedztwo jest miłe, z olbrzymimi domami i ze spacerowiczami z psami. Nie ma tu żadnych interesów z narkotykami, żadnych bójek, żadnych zdezelowanych samochodów zaparkowanych na podjeździe. Siedzę w swoim Chevelle, patrząc się na czerwone drzwi, na których wisi wielka zawieszka z napisem: Witaj. Na podwórku jest pełno kwiatów, a trawa zielona i przycięta. Czy z tego powodu nas opuścił? Ponieważ chciał wystawnego życia. Dlaczego, do diabła, nie mógł go mieć z nami? Telefon dzwoni mi w kieszeni, więc go wyłączam. To Ella, a je nie mogę teraz z nią rozmawiać. Przednie drzwi otwierają się i na ganek wychodzi mężczyzna około czterdziestki. Ma te same blond włosy jak ja, ale jaśniejsze. Ma na sobie czarny garnitur i wygląda na zarozumiałego dupka. Podnosi gazetę z ziemi i mruga oczami na mój samochód, kiedy zbiega z ganku. W głowie liczę do pięciu, zmuszam się do odczepienia rąk od kierownicy i wysiadam. Od razu mnie poznaje, a jego z twarzy odpłynęła krew. - Micha?- Wkłada gazetę pod ramię.- To ty? Biorę kolejny głęboki oddech i przechodzę przez podwórko.- Nawet nie wiem, czemu tu jestem. - Czemu nie wejdziesz, abyśmy mogli porozmawiać?- Zaproponował. Podążam za nim do domu, który jest nawet ładniejszy w środku – drewniane podłogi, ogromy żyrandol i świeżo pomalowane ściany z rodzinnymi zdjęciami. - Masz rodzinę? Rzuca gazetę na stół i wskazuje mi miejsce siedzące w salonie.- Ta, córkę, która ma dwanaście i ośmioletniego syna. Czując się niezręcznie, siadam w fotelu udekorowanym falbaniastymi poduszkami. Siada naprzeciwko mnie, wyglądając jakby nie miał pojęcie co jeszcze Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

zrobić czy powiedzieć.- Więc, jak się miewasz? - Świetnie.- Na ścianie wisi wielki obraz – portret jego i jego żony w dniu ich ślubu w kościele, na który się gapię, licząc.- Jak długo jesteś po raz kolejny żonaty? Kręci się nieswój, kiedy odchyla się w fotelu i kładzie stopę na kolanie.Micha, wolałbym o tym nie rozmawiać. - No co zrobiłeś? Może uciekłeś od nas i ożeniłeś się z pierwszą osobą, która się napatoczyła?- Gniew rozgrzewa mój głos. Odwraca wzrok do okna, a ja już rozumiem.- Widywałeś się z nią, kiedy nadal byłeś z mamą, co nie? Znów spogląda mi w oczy, a oczy ma takie same jak ja.- Zrozum, Micha, między mną, a twoją mamą działy się rzeczy, których nie rozumiesz... ja nie byłem szczęśliwy. - Rzeczy również działy się między tobą i mną.- Rzucam.- A więc jaka jest twoja wymówka na to? Pociera dłonią twarz i wypuszcza westchnienie wyczerpania.- Przykro mi. Zaciskam dłonie w pięści, walcząc z impulsem przeskoczenia kanapy i uduszenia go.- Przykro ci? Znakomita odpowiedź, dupku. Wyciąga teczkę z szuflady na końcu stołu i rzuca ją na stół do kawy.- Twój dziadek zostawił ci w spadku pieniądze. Moje oczy wędrują od teczki do mojego ojca.- To dlatego mnie tu przyprowadziłeś? Otwiera teczkę i bierze mały stos kartek.- Myślałem, że może wykorzystałbyś je, by iść na studia czy coś. To byłoby fajne, co nie? Kręcąc głową, wstaję na nogi.- Nie idę na studia i zrozumiałbyś to, gdybyś znał mnie od szóstego roku życia. Kładzie papiery na stole, a przy nich dokłada długopis.- Proszę, weź po prostu pieniądze, Micha. Chcę wiedzieć, że sobie radzisz, inaczej będzie mnie to nawiedzało. Przerywam mu.- Czy planujesz kiedykolwiek zobaczyć mnie jeszcze raz?Jego cisza jest jedyną odpowiedzią, którą potrzebowałem.- Nie chcę, do diabła, twoich pieniędzy.- Rzucam w niego te papiery i jak burza ruszam do drzwi.- Daj to jednemu ze swoich prawdziwych dzieci. Nie woła za mną, kiedy wychodzę przez drzwi i nie goni mnie. Ruszam prosto do swojego samochodu, będąc z każdym krokiem coraz bardziej wkurzony i walę pięścią w okno kierowcy. Nie łamie się, ale skóra na moich knykciach krwawi. - Cholera!- Wrzeszczą, zaciskając dłoń, a starsza pani naprzeciwko, która pracowała w swoim ogrodzie, ucieka do swojej rezydencji. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Wskakuję do Chevelle i ruszam szybko w drogę, nie wiedząc dokąd zmierzam.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 18 Ella Micha nie odpisze mi, a to zżera moje myśli. Muszę dowiedzieć się, gdzie jest, ale Caroline czyni to trudniejszym. Jest fotografem i chce zrobić zdjęci różnych widoków naszego miasteczka. Na początku biorę ją nad jezioro, ponieważ pogodna strona miasteczka, a potem na kilka rozjazdów, które dadzą jej wielorakie obserwacje. Kiedy jesteśmy przy moście, staje się naprawdę podekscytowana i pragnie zrobić zdjęcie również mostu. - Jest taki historyczny.- Mówi.- I pewnie przypisane jest do niego tak wiele wspomnień. Zastanawiam się czy Caroline jest jasnowidzem. Lekka chmura kurzu otacza nas, kiedy naciskam hamulec i zatrzymuję auto tuż przy krawędzi mostu, a ona wyskakuje z torbą na aparat przewieszoną na ramieniu. Lila i ja człapiemy za nią, miło spędzając czas, lecz zatrzymuję się na granicy między drogą a mostem. - Więc to jest ten most?- Lila pyta, obserwując mnie przez okulary przeciwsłoneczne. Gapię się w punkt na ziemi, gdzie Micha i ja staliśmy w deszczu, całując się.Ta, to ten most.- Z drżącym sercem, wkraczam na beton i podchodzę do balustrady. Chwytając belkę, wpatruję się w jezioro, połyskujące w słońcu, tak bardzo jaśniejsze niż w tę deszczową noc. Caroline pstryka aparatem zdjęcia jeziora, robiąc je z każdego punktu widzenia, kiedy Lila włóczy się. Wiatr rozwiewa mi włosy i zamykam oczy, wracając myślami do tej nocy. Tego ranka czyściłam apteczkę mamy i natknęłam się na buteleczkę pigułek, które brała, aby mieć swoje omamy pod kontrolą. Zastanawiałam się, czy działają na nią i jak sprawiają, jak widzi świat jej umysł. Więc wzięłam jedną dla siebie, a potem poszłam z Michą na imprezę. Tak szybko jak wsiadłam do jego auta, wyczuł, że coś ze mną jest nie tak.Wyglądasz na nieswoją.- Powiedział.- Może powinniśmy po prostu zostać w domu. Pokręciłam głową i wskazałam mu głową, by ruszył. Marszcząc brwi, zawiózł nas na imprezę, ale prawie przez całą noc miał mnie na oku, podążając za mną jak cień. Zazwyczaj nie przeszkadzałoby mi to, ale dorastałam, czując się niepewnie z pragnieniem dowiedzenia się, co do diabła myśli moja mama. Więc kiedy Micha zaabsorbował się dziewczyną, przyparłam do muru Grady'ego i poprosiłam go, by zawiózł mnie na most. Z radością się do tego zobowiązał, sądząc, że coś otrzyma w Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

zamian. Kiedy przyjechaliśmy na most, lało jak z cebra. Grzecznie mu podziękowałam i powiedziałam, że może już iść. Był wkurzony i zaczął skamleć coś o tym, dlaczego do diabła mnie tu przywiózł. Wzruszyłam ramionami i zatrzasnęłam drzwi, wkraczając na deszcz. Odjechał z mostu, a opony jego ciężarówki wyrzuciły żwir i muł na moje buty. Podeszłam do balustrady i weszłam na krawędź, obserwując wodę przez zasłonę deszczu. Ale i tak nie było wystarczająco blisko, więc wspięłam się na belkę, tak jak zapamiętałam jak ona to zrobiła. Nadal nie miało dla mnie sensu, dlaczego to zrobiła – dlaczego myślała, że umie latać i myślę, że nigdy się tego nie dowiem. Odgoniłam wspomnienia i skoncentrowałam się na Caroline, która nadal cykała zdjęcia, a długi obiektyw jej aparatu skierowany jest na moją twarz. - Zamyśliłaś się bardzo.- Zauważa i znów pstryka zdjęcie.- I jesteś fotogeniczna. Kręcę głową.- Nie, nie bardzo. Właściwie nie. Robi kolejne zdjęcie i odsuwa aparat.- Jak fotograf widzę z całkiem innej perspektywy. Myślę, że przez to widzę ludzi inaczej – wyraźniej. - Jak zwierciadło? - Ta, tak jakby. Zwraca obiektyw na jezioro i zaczyna robić mu zdjęcia. Opieram się o balustradę i przewijam swoje wiadomości. Mam tylko jedną – wiadomość głosową od Michi sprzed kilku tygodni. Decyduję się, że chyba już czas. Włączam ją i przykładam telefon do ucha. - Hej Ella, tu Micha.- Mówi nerwowo, nie jak on i wzdycha.- Cóż, to był głupi wstęp, więc udawaj, że tego nie słyszałaś. Uśmiech kręci się w kącikach moich ust. To brzmiało bardziej jak on. - Tak poza tym, jestem całkiem zirytowany, że tak po prostu odjechałaś i nie zadzwoniłaś.- Przerywa i mogę usłyszeć w tle Ethana.- Właściwie, jest, cholera, wkurzony. Nawet nie wiem, co powiedzieć. Po prosto porzuciłaś mnie po tym wszystkim, co przeżyliśmy. Wiesz, jak bardzo zwariowałem, zastanawiając się, gdzie byłaś i czy w ogóle jeszcze żyłaś? Serce ściska mi w piersi. Nigdy nie słyszałam go tak zdenerwowanego. - Po prostu porzuciłaś wszystkich, a ludzie cię potrzebowali, nawet jeśli tak nie sądzisz. Grady jest chory – ma raka i...- Wciąga drżący oddech.- Nadal cię kocham... Nie wiem, co jeszcze powiedzieć i pewnie nie ma sensu mówić czegoś jeszcze... i tak Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

do mnie nie zadzwonisz. Kończy się wiadomość. To nie to sobie wyobrażałam. Nigdy nawet nie spojrzałam na to z jego strony – jak bardzo musiał się martwić. Posłałam mu inną wiadomość, ale po raz kolejny nie odpowiedział.

***

Minął jeden tydzień, a ja nadal nie miałam wieści od Michi. Nie zadzwoni do mnie i nie napisze smsa, a rozmowy od razy przekierowane są na pocztę głosową. Jego mama nie ma pojęcia, gdzie jest i zaczyna się naprawdę niepokoić. Odkąd wróciłam z mostu, malutkie obrazy tego, kiedy Micha odebrał mnie tamtej nocy, przewijają się przez moje myśli. Coś nieskończonego stało się tamtej nocy, lecz nie z Michą, ale ze mną. Dochodzę do wniosku, kiedy siedzę na moim ganku, gapiąc się na pusty podjazd, że czas na to, by dojść do sedna tego, co dzieje się z Michą. Jest tylko jedna osoba, o której mogę pomyśleć, która może wiedzieć, gdzie jest. Ethan. A ja potrzebuję wsparcia. - Co próbujemy z niego wydostać?- Lila pyta, kiedy dojeżdżam do warsztatu, w którym pracuje Ethan. - Gdzie jest Micha.- Mówię jej, dając na luz.- I myślę, że Ethan może to wiedzieć. Marszczy czoło, kiedy spogląda na otwarte drzwi garażu. Ethan jest za samochodem, pracując nad nim i podrzucając śrubokręt i łapiąc go jak piłkę.- Ale dlaczego tu jestem? - Ponieważ jest moim wsparciem. - I co właściwie chcesz, żebym zrobiła? - Jeszcze nie jestem pewna.- Gryzę paznokieć, oceniając sytuację. Ethan ubrany jest w fajną parę dżinsów i koszulę w kratę zapinaną na guziki, a to nie są jego robocze ubrania, co oznacza, że może wyjść, kiedy chce i tak pewnie zrobi, czyniąc tą sytuację jeszcze gorszą. Odchyla głowę do tyłu i śmieje się z czegoś, co powiedział jego tata. Potem jego oczy lądują na samochodzie mojego taty i jego mina opada. Otwieram drzwi i Ethan rzuca narzędzie i biegnie przez warsztat. Biegnę po żwirze i otwieram przednie Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

drzwi, zostawiając za sobą Lilę. Za ladą siedzi pani Gregory, mama Ethana, która ma te same ciemne włosy i brązowe włosy jak swój syn. Szybko podnosi wzrok z magazynu, a jej oczy jaśnieją. - Ella, to ty?- Wstaje i okrąża ladę, by mnie uścisnąć.- Nie wiedziałam, że wróciłaś, kochanie. - Wróciłam tylko na lato.- Moje oczy przebiegają prze pokój i warsztat.- Czy jest Ethan? Wskazuje za swoje ramię.- Właśnie wpadł do magazynu. Chcesz, żebym poszła po niego? - A czy miałabyś przeciwko, gdybym ja to zrobiła?- Zapytałam grzecznie. - Jasne, skarbie.- Odsuwa się i pozwala mi przejść za ladę. W magazynie pełno jest półek z częściami do samochodu. Jest cicho, ciemno, a kran przecieka. - Ethan.- Mówię, cicho zamykając za sobą drzwi.- Wiem, że tu jesteś. Słyszę hałas z rogu naprzeciwko mnie. Spieszę się alejką z oponami, zaglądając przez półkę i łapię go na tym, jak ucieka w drugą stronę. Biegnę tyłem, mając nadzieję, że przetnę mu drogę przed drzwiami. - Ethan, czy możesz ze mną porozmawiać?- Mój głos wraca do mnie echem. Patrząc na boki, docieram do końca alejki.- Zrozum, wiem, że powiedział ci, gdzie poszedł, więc, proszę, po prostu powiedz mi... albo przynajmniej powiedz, czy z nim wszystko w porządku. Nagle wychodzi z alejki kilka rzędów ode mnie.- Powiedział mi, żebym ci nie mówił, gdzie jest. Zaciskam usta na ukłucie w moim sercu.- Muszę wiedzieć. Martwię się o niego. Opiera się łokciem o półkę.- Cóż, teraz wiesz, jak czuł się przez ostatnie osiem miesięcy. Bolesne uczucie rzeczywistości uderza we mnie.- Proszę, błagam, powiesz mi po prostu, gdzie jest. Ta niewiedza zabija mnie. Obserwuje mnie, jakby czekał na moją szczerość.- Pojechał zobaczyć się ze swoim tatą. Moja szczęka niemal dotyka podłogi.- Kiedy dowiedział się, gdzie on jest? Ethan wzdycha i opiera się o półkę.- Zaczął dzwonić do jego domu kilka tygodni temu, prosząc o rozmowę z Michą. Micha nie rozmawiał z nim, ale kilka dni temu, wreszcie zdecydował, że to czas spotkać się z nim. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Czy nadal jest ze swoim tatą?- Pytam. Waha się.- Nie... powiedzmy po prostu, że wizyta nie poszła dobrze. Zmuszam się do przełknięcia guli w moim gardle.- Czy on ma się dobrze? - Nie jestem pewien... Zatrzymał się u naszych starych przyjaciół w Farrows Park ostatnim razem, kiedy rozmawiałem z nim. - Ma zamiar wrócić? - Po raz kolejny, nie jestem pewien. Siadam na zimną betonową podłogę i pozwalam głowie opaść w moje dłonie.Dlaczego nie powiedział mi o tym? Ethan wypuszcza głośno powietrze i siada obok mnie.- Ponieważ nie chciał, żebyś uporała się z jego problemami, kiedy masz swoje. Cały czas martwi się o ciebie. To trochę wkurzające.- Podnoszę głowę i krzywię się na niego. Śmieje się i szturcha mnie łokciem.- No co? To ja jestem tym, który musi wysłuchiwać go, jak gadał o tobie przez ostatnie osiem miesięcy. W pewnym momencie prawie odciąłem sobie uszy, by nie musieć tego słyszeć. Delikatnie klepię go w kolano.- Udawaj, ile chcesz. Nie jesteś taki zły, na jakiego chcesz wyglądać przed innym. Pojmuje głębsze znaczenie moich słów.- Ta, ta, mów, co chcesz, ale głęboko w środku, jestem przeciętnym palantem, tak jak inni kolesie na świecie. Śmiejąc się, wstajemy i wychodzimy do przedpokoju, gdzie przed ladą czeka jakiś koleś. Ethan odprowadza mnie do drzwi i gapi się na Lilę, siedząca na masce mojego samochodu i badającą swój zegarek. - Więc co zamierzam zrobić?- Pyta, kiedy otwieram drzwi. - Jeszcze nie mam pomysłu.- Mówię.- Wątpię, że zamierzasz mi powiedzieć, w którym domu się zatrzymał. - Nie sądzę, żeby to był dobry pomysł, żebyś tam szła. Micha musi oczyść swój umysł.- Wraca tyłem do lady z rękami w kieszeniach.- Mam klienta, z którym muszę się zająć. Spotykam Lilę przy samochodzie, która zjeżdża z maski.- Czy coś ci powiedział? Wsiadamy do auta i szybko wyjaśniam jej niejasne szczegóły tego, co się stało. - Więc gdzie jedziemy?- Pyta, zapinając pas. Promienie słoneczne przenikają przez szybę i wpadają do moich oczu.Jedziemy do domu.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

***

Kilka dni minęło, a ja nadal nie miałam żadnej wieści od Michi. Dezorientuje mnie to, jak bardzo za nim tęsknie, ale staram się jak najlepiej być zajętą, by nie zostać wciągniętą w samotność i niepokój. Dean i Caroline wyjechali jakiś tydzień temu. Caroline powiedziała mi, że przyjadą w odwiedziny nim skończy się lato lub przynajmniej zobaczymy się na ślubie, które jest w październiku. Lila wyszła z Ethanem, lecz nie na randkę, na co oboje nalegali, kiedy wyciągałam to na wierzch. Tata zamknął się w swoim pokoju. Miał ciężką noc i wdał się w bójkę. Dostałam telefon od Denny'ego o drugiej nad ranem, mówiąc mi, bym po niego przyjechała. Decydując się, że potrzeba mi przerwa od domu, zaglądam do mojego taty, który mocno śpi, a potem jadę do domu Grady'ego. Samochód Amy jest zaparkowany przed przyczepą, a jej drzwi są szeroko otwarte, kołysząc się lekko na wietrze. Wyskakuję z auta, kiedy Amy wychodzi na zewnątrz z torbą na ramieniu i pudełkiem rzeczy Grady'ego w rękach. Boję się, że stało się najgorsze.- Czy wszystko jest w porządku? Wzdycha, przesuwając pudełko na biodro, by mieć wolną rękę do otwarcia drzwi.- Zachorował na ciężki przypadek zapalenia płuc i zabrano go do szpitala w Monroe. Opieram rękę na samochodzie, by się podeprzeć.- Wszystko z nim w porządku? Kręcąc głową, kładzie pudło na siedzeniu i biodrem zamyka drzwi.- Jego ciało już walczy z rakiem. Zapalenie jeszcze pogarsza jego stan. - Muszę iść zobaczyć się z nim.- Mamroczę i odwracam się do mojego samochodu. - Teraz nie może przyjmować gości, Ella.- Mówi ze współczuciem.- Jego układ odpornościowy jest zagrożony. Marszczę brwi.- Dasz mi znać, kiedy będę mogła go odwiedzić? Posyła mi mały uśmiech, ale jest coś w jej oczach, co mi się nie podoba.- Ta, skarbie. Zrobię tak. Kiedy wycofuję auto z podjazdu, oglądając jak zamyka przyczepę, czuję się bezradnie i poza-kontrolą. Chcę uciec, wrócić do Vegas albo gdzieś tak samo daleko, żebym nie musiała tego czuć. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Ale tak nie zrobię.

***

Próbuję nie martwić się tak Grady'im, ale moje myśli wciąż do niego wracają. Czy jest w szpitalnym łóżku, w sterylizowanym pomieszczeniu? Czy może Amy wzięła pudło jego rzeczy, by posprzątać po nim? - Co to za piosenka?- Lila leży na brzuchu na moim łóżku, przerzucając strony magazynu. - „Black Sun” Jo Mango.- Mówię, ostrząc swój ołówek nad koszem. - Smutna.- Marszczy brwi, kładąc policzek na swoją dłoń.- Przez nią chce mi się płakać. - To dobra piosenka do rysowania.- Wracam do rysowania na podłodze. Ciemne linie tworzą rozbite lustro i zaczynam rysować gitarę w jednym z tych kawałków. Kiedy skończę, każdy kawałek lustra będzie zawierał coś z mojego życia, ale zajmie ni chwilę, by skończyć ten rysunek. Lila podnosi głowę ze swojej dłoni i spogląda na okno.- Słyszałaś to? Z zewnątrz słychać krzyki, na tyle głośne, by słychać je było nad muzyką. Palcem zacieram jedną z linii.- To pewnie tylko sąsiedzi. Krzyki stają się głośniejsze, a Lila siada zdenerwowana i odsuwa zasłonę.Ella, jakaś kobieta i mężczyzna kłócą się na podjeździe. Kładę ołówek na podłodze i podchodzę do okna. Widać niskiego grubasa i wysoką, wiotką kobietę, którzy wrzeszczą na siebie tuż za moim podwórkiem. - To Andersonowie.- Wyjaśniam.- Zawsze tak robią. - Powinniśmy ich powstrzymać.- Mówi zmartwiona.- On może ją zranić. - Zajmę się tym.- Zapewniam ją.- Zostań tu. Zbiegam po schodach, boso, w koszulce na ramiączkach i krótkich spodenkach i wystawiam głową na zewnątrz, ale Andersonowie znikli. Słowa i muzyka piosenki „Behind Blue Eyes” The Who grzmią z pokoju Michi. To jego piosenka na smutny nastrój, ta, którą puszcza w kółko, kiedy ma depresję. Dom jest ciemny, ale jedna lampa w garażu jasno oświetla noc. Wystając przez Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

otwarte drzwi, widzę tył jego Chevelle. Na zderzaku jest duże wgniecenie, którego przed jego wyjazdem nie było, a błotnik jest porysowany. Schodzę po betonowych schodach, a ich zimno uderza w moje gołe stopy. Zauważam go przez okno garażu, jak szuka coś na półce z papierosem w ustach. Obserwuję, jak się porusza, a mój puls od razu przyspiesza i muszę pracować nad utrzymaniem oddechu. Kiedy odsuwa się od półki z pudłem w dłoniach, odwraca głowę w stronę okna, jakby mnie wyczuł. Nasze spojrzenia zamykają się na sobie. Odstawia pudło i znika z mojego punktu widzenia. Kilka sekund później wychodzi z garażu. Dżinsy wiszą nisko na jego biodrach, a światło z ganku pada na jego pierś, oświetlając jego dobrze zbudowane mięśnie i linie jego tatuażu na żebrach. - Kiedy znów zacząłeś palić?- Pytam do z mojego podjazdu. Wyjmuje papierosa z ust, patrząc na mnie.- Potknąłem się kilka dni temu... jak sądzę, zbyt wiele się dzieje. Biorę kilka kroczków do przodu, a moje serce wali mi w piersi.-To z powodu twojego taty? Micha dochodzi do trawy, tuż przy płocie dzielącym nasze domy.- Skąd to wiesz? Zatrzymuję się przy płocie i owijam się ramionami, by utrzymać ciepło.- Ethan mi powiedział. Kręci głową zirytowany.- Jest gorszy od dziewczyny. - Hej.- Udaję obrazę, chcąc polepszyć mu humor.- Nie wszystkie dziewczyny są złe. Zawsze byłam doskonałą powierniczką sekretów. Wiesz o tym. Kładzie dłonie na płocie i zaciska place na łączeniach.- Nie wiem, czy to dalej jest prawdą.- Wskazuje na mnie dłonią.- Może zawsze taka byłaś. Może to miejsce zawadzało ci. Jest zdenerwowany, a ja muszę się dowiedzieć dlaczego.- Mogłeś powiedzieć mi o swoim tacie. - Mógłbym?- Udami uderza o płot.- Nie sądzę, żebyś teraz mogła się z tym uporać – ledwo możesz stawić czoła swoim problemom. Zmniejszam przerwę między sobą a płotem.- Wypróbuj mnie. Jego oczy badają moją twarz, szukając czegoś głęboko we mnie. Potem jego głowa opada, pokonany i wypuszcza powoli oddech.- To było niemal tak samo bolesne jak dzień, w którym odeszłaś. Znaczy się ma inną cholerną rodzinę...- Głos mu się załamał, więc oczyszcza gardło.- Jakbyśmy nie byli wystarczająco dobrzy czy Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

coś. Ból w jego głosie prawie mnie zabija. Zamykam oczy i mówię sobie, że mogę to zrobić – że w tym momencie jestem tą silną. Otwieram oczy i podkładam palec pod jego podbródek, zmuszając go by na mnie spojrzał. Oczy ma szkliste, jakby miał za chwilę się popłakać i próbuje odwrócić wzrok. Kładę mu na policzku niepewną dłoń i podtrzymuję jego wzrok. - Wiem, że teraz cierpisz.- Mówię, zmagając się ze swoim głosem.- Ale z czasem będzie lepiej. Zajmie to po prostu chwilę, a ja tym razem będę przy tobie. Obiecuję. Wygląda na nieprzekonanego. Nie wiedząc co jeszcze powiedzieć, staję na palcach, pochylam się nad płotem i delikatnie muskam swoimi ustami jego. Gorąco głaszcze moje wargi i skórę. - Potrzebuję cię teraz.- Micha mruczy mi w usta z takim pożądaniem w swoich oczach, że drżą mi kolana.- Potrzebują tego teraz. Jego dłoń ujmuje mój kark, o wiele delikatniej niż intensywność w jego głosie i rozbija nasze ciała o siebie. Kusi mnie miękkim dotykiem jego ust, a każdy gram naszego napięcia seksualnego wybucha. Nie mogę siebie powstrzymać – opadam na niego. Moje usta rozdzielają się chętne, zatracona w otępiającym umysł momencie, kiedy wsuwa swój język głęboko do moich ust, dokładnie mnie pożerając. Smakuje mieszanką papierosów i mięty, a zapach jego perfum jest odurzający. Moje dłonie wędrują w górę jego nagiej klatki i wiążę swoje ręce na jego szyi. Złączenia płotu wrzynają mi się w skórę, kiedy przyciskamy się do siebie, próbując zakopać się nawzajem w drugiej osobie. Micha odsuwa się na chwilę i moje usta drżą w proteście, ale podnosi mnie przez płot i zachęca moje nogi do owinięcia się wokół jego talii. Wnętrza moich ud płoną, kiedy ocieram się o jego biodra. Każdy kawałek Michi dotyka mnie, a przez to moje ciało staje w płomieniach. Napieram na niego, jęcząc, kiedy jego usta wracają do moich, jeszcze bardziej łapczywe. - O mój Boże, tak dobrze się czuję.- Jęczy, zanim rusza do swojego domu. - Co ty robisz?- Szepczę w jego usta, wiedząc, dokąd zmierza, ale nie jestem pewna, czy jestem już na to gotowa. - Szsz...- Jego ciepły język wsuwa się głęboko do mojej buzi, a ja zapominam o kłótni. Jego dłonie trzymają mnie za pupę, kiedy kopniakiem otwiera drzwi i wkracza do kuchni. Przewraca lampę i wpada na ścianę, kiedy na ślepo prowadzi mnie korytarzem do swojego pokoju. Potem opadam na łóżko, zaplątani w sobie. Muzyka jest głośna i Micha sięga do wieży i przycisza ją, tak że delikatnie płynie po pokoju. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Ow.- Piszczę, wijąc się.- Coś mnie właśnie szturchnęło. - Jestem całkiem pewny, że tak miało się stać.- Micha żartuje z dzikim wzrokiem. Uderzam go w pierś i sięgam pod siebie, wyciągając pałeczki do perkusji. Wyrywa je z mojej dłoni, śmiejąc się delikatnie, kiedy rzuca je za swoje ramię i lądują gdzieś w ciemności. Jego twarz poważnieje, kiedy głaszcze moje włosy, patrząc mi w oczy z taką pasją, a moje nerwy roztrzaskują się.- Wiesz, że zdałem sobie sprawę, że zakochałem się w tobie, kiedy mieliśmy jakieś szesnaście lat? Ale nie chciałem ci nic powiedzieć ponieważ bałem się, że uciekniesz. Podpieram się na łokciach, przybliżając do siebie nasze twarze. Kosmyki jego włosów muskają moją twarz.- Ale wtedy byłam normalne. Lub przynajmniej częściowo normalna. Pozwala czołu opaść na moje.- Ta, ale myślałem, że tak powinno się dziać między zakochanymi ludźmi. Orientuję się, jak bardzo musiałam go zranić, kiedy uciekłam od niego, kiedy próbował mi powiedzieć o swojej miłości do mnie.- Micha, przepraszam. Jego szczęka drży i odsuwa swoją głowę. Kiedy znów mnie całuję, teraz czuć to inaczej – intymniej. Moje obawy zaczynają się pojawiać, ale połykam je i pozwalam głowie opaść na poduszkę. Jego usta podążają za moimi i scałuje cały mój strach. Przyciskam klatkę do jego, kiedy wyginam w łuk szyję, na której zostawił ścieżkę pocałunków, ssąc i podgryzając. - Cholera.- Jęczy, kiedy ustami sięga krzywizn mojej piersi. Materiał mojej koszulki jest cienki, a ja nie mam na sobie biustonosza. Niepewnie delikatnie zjeżdża językiem między moje piersi. Natychmiast moje sutki twardnieją i niepohamowany jęk opuszcza moje usta, kiedy pożądanie przejmuje kontrolę nad moim ciałem. Siadam, oszałamiając go i micha odsuwa się. - Co się stało?- Pyta. Biorąc głęboki wdech, zamykam oczy i zdejmuję koszulkę. Moje piersi podnoszą się, gołe i wyeksponowane, kiedy moje płuca zwiększają się od powietrza. Nigdy wcześniej nie zaszłam tak daleko z mężczyzną – nigdy tego nie pragnęłam. Zbliżenie się do kogoś oznacza przywiązywanie się, a przywiązywanie się przyniosło mi tylko w przeszłości cierpienie. Ale z Michą jest inaczej. Zawsze był. Po prostu nie zrozumiałam tego do teraz. Zgodnie z zamiarem bierze mnie i potem okrywa mnie swoim ciałem, przyciskając nasze nagie piersi do siebie, kiedy opadamy z powrotem na łóżko. Moje palce zaplątują się w jego miękkie włosy, kiedy jego dłonie z ramion przesuwają się Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

na moje piersi. Wyginam plecy w łuk, starając się nakarmić głód w moim ciele, ale nie jestem pewna jak to zrobić. Zatrzymując się, wyginam swoje biodra i pocieram je o jego. Uderzenie ekstazy przepływa przez moje ciało, a sapnięcie opuszcza moje usta. Usłyszenie dźwięku niepohamowania posyła mnie wprost w stan niepewności i wracam do rzeczywistości. Nie jestem pewna, czy mój umysł jest gotowy podążyć tam, gdzie oczywiście pragnie pójść moje ciało – czy mogę pozwolić sobie, by całkowicie odpuścić. - Micha, czekaj.- Mówię napiętym głosem. Szybko odsuwa się, a jego dłoń nadal trzyma moją pierś.- Co jest? - Przepraszam. Po prostu nie mogę... myślę, że jeszcze nie jestem gotowa. Czule całuje mnie w czoło i podnosi się na łokciach, a jego ciało nadal wisi nad moim. Opuszkiem palca kreśli inię od mojej skroni do szczęki, a moje rzęsy trzepoczą.- Czy pozwolisz mi na zrobienie jednej rzeczy? Otwieram czy, oszołomiona jego dotykiem.- Nie jestem pewna, czy mogę posunąć się jeszcze dalej tej nocy. - Po prostu mi zaufaj, dobrze?- Mówi.- I jeśli to wymaga zbyt dużo, po prostu powiedz, a ja obiecuję, że się zatrzymam. Gryzę wargę, wiedząc dokąd zmierza.- Dobrze. Nie spiesząc się i mając oczy przyszpilone do moich, przesuwa usta i całuje zgłębienie mojej szyi, posyłając dreszcze po mojej skórze. Jego usta wędrują w dół i zatrzymują się tuż na piersią. Zamykam oczy, kiedy dotyka wargami mój sutek, a jego język okrąża go. Ssie go, a ja przyrzekam na Boga, że nie mogę oddychać. Moje nogi zacieśniają uścisk na jego biodrach i im dłużej pożera mnie, tym gwałtowniejsze stają się jego usta. Z każdym ruchem jego języka, moje uda płoną jeszcze bardziej. Potrzebuję... czegoś.- Micha, ja... - Szsz...- Szepcze i śledzi moją szyję zachwycającymi pocałunkami.- Zajmę się tym. Jego palce wędrują w dół mojego nagiego brzucha i do guzika moich spodenek, pozostawiając za sobą na skórze ścieżkę gorąca. Kiedy jego usta znów znajdują moje, jego palec wsuwa się głęboko we mnie. Słowa muzyki odpływają, kiedy moja panika wybucha w tysiące błogich kawałeczków.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Micha Kiedy Ella wykrzykuje moje imię, z głową odchyloną do tyłu, z zatraconym wzrokiem, to jest całkowicie niepodobne do tego, co wcześniej doświadczyłem. Zaufała mi na tyle, by zrobić jej rzeczy, które nikt wcześniej nie zrobił i przez to znów czuję się żywy. Oczywiście mój fiut jest tak twardy, że właściwie boli. „Behind Blue Eyes” The Who wciąż leci i wypełnia chwilę. To piosenka, którą puszczam, kiedy mam doła, ale sądzę, że już tak nie będzie – nie po dzisiejszej nocy. Odgarniam delikatnie włosy z jej czoła.- Dobrze się czujesz? Jej zielone oczy są zaszklone, kiedy potakuje głową. Wyraz jej twarz sprawia, że się uśmiecham.- Lepiej niż dobrze.- Przybliża się i całuje mnie. Przyciągam ją, pogłębiając pocałunek, a potem puszczam, potrzebując uspokojenia.- Powinnaś zostać na noc. Spodziewam się, że zaprotestuje, ale kiwa głową, kiedy z powrotem wkłada koszulkę.- Dobrze, ale skorzystam z twojego telefonu, by napisać wiadomość do Lili. Nie wzięłam swój ze sobą. Całuję jej czoło, potem jej skroń, wdychając ją.- Zamierzam wziąć prysznic. Zaraz wracam. Powstrzymując śmiech, sięga po mój telefon na stoliku nocnym.- Taki zimny? Z komody wyciągam jakieś ubrania i ruszam do drzwi.- Lepiej uważaj, Ello May. Albo zdecyduję inaczej i będziesz musiała uporać się ze mną na resztę nocy. Opada na łóżko, kiedy wysyła smsa.- Może właśnie na to liczę. Kręcąc głową, rzucam ubrania na podłogę i wskakuję na łóżko, wiążąc ją między sobą kolonami. Śmieje się, kiedy żartobliwie przyszpilam jej ręce nad głową. Przykładam do jej ucha swoje usta i delikatnie podgryzam je. Oddycham w jej szyję, pozwalając swojemu gorącemu oddechowi rozesłać po jej ciele dreszcze, drażniąc ją i doprowadzając nasze ciała do szaleństwa. Wypuszcza jęk i czuję, jak przesuwa nogami wokół mnie. Wzdychając, odsuwam się nim jeszcze bardziej się nakręcę.- W porządku, muszę iść wziąć prysznic.- Schodzę z łóżka, obserwując ją przez całą drogę do drzwi. Kiedy już jestem poza pokojem, cały ten ból, który czułem z powodu mojego taty , znów mnie dusi, ale jedyne, co mogę zrobić, to wciąż oddychać.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 19 Ella Następny dzień jest jakby lżejszy, jakbym była pochowana w piasku i ktoś wreszcie mnie odkopał. Micha też wydaje się być szczęśliwszy, chociaż mogę powiedzieć, że nadal cierpi, więc wciąż pracuję, by odciągnąć jego myśli. - Więc co z nią zrobiłeś?- Pytam Michę, kiedy okrążam tył jego Chevelle, z rękami na biodrach, patrząc na rysy i wgniecenia w czarnym lakierze, które wyglądały gorzej w świetle słonecznym. - Wziąłem ją na bardzo zadowalającą przejażdżkę.- Leniwy uśmieszek pojawił się na jego ustach, kiedy dał głowę pod maskę, by zbadać silnik. Umościłam się tyłkiem na krawędzi maski, gdzie pracował i skrzyżowałam nogi w kolanach.- Przynajmniej powiedz mi kto wygrał? I że te rysy oraz wgniecenia były tego warte. - Oczywiście. Zawsze są tego warte.- Mówi z ukrytym znaczeniem, które tylko nasza dwójka może kiedykolwiek zrozumieć. Chwytając za krawędź, pochylam się nad silnikiem i daję mu całusa w policzek. Uśmiecha się, rzuca brudną z smaru szmatę na ziemię i szczypie mnie w pupę. Pisk uwalnia się z moich ust, kiedy podskakuję przez uszczypniecie i spadam na silnik. Popychając siebie naprzód, zabrudzam sobie smarem całe ręce i tyłek. Zeskakuję z maski, próbując zmyć brud z rąk, ale robię tylko jeszcze większy bałagan. Micha śmieje się ze mnie, kiedy wyciąga z górnej półki nową skrzynkę narzędzi.- Świetnie tak wyglądasz. Pokazuję mu język i odwracam się do wyjścia. - Gdzie ty idziesz?- Pyta. Podnoszę do góry moje ubrudzone smarem ręce.- Dzięki tobie, muszę iść wziąć prysznic i uprać swoje ubrania. Nikczemność tańczy w jego oczach.- Też jestem cały brudny. Sądzę, że chyba muszę iść z tobą pod ten prysznic. W moim żołądku drży na myśl o wczorajszej nocy. Idę dalej plecami do domu i z oczami na nim.- Powiem ci coś. Jeśli mnie złapiesz, możesz się ze mną umyć. Jego oczy wędrują po moim ciele, kiedy wciąga kolczyk w wardze między zęby.- Czy to wyzwanie, ślicznotko? Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Próbuję się nie uśmiechnąć, kiedy wychodzę z garażu na słońce, ale to jest zbyt silne i kąciki moich ust unoszą się do góry. Startuję do domu, a on podąża za mną. Z gracją przeskakuję przez płot, ale kiedy jestem już przy tylnych drzwiach, jego ramiona oplatają moją talię. Odwraca mnie i bez wysiłku podnosi mnie. Wiążąc za biodrami moje nogi, otwiera drzwi i wciąga nas do kuchni. Rozgląda się po pokoju i podnosi brew.- Czy jest Lila? Powoli kręcę głową.- Jest z Ethanem. - A co z twoim tatą? - Poszedł do pracy. Jego turkusowe oczy ciemnieją, a ja nie mogę oprzeć się, by go nie pocałować. Czuję jak idzie, gdzieś wędruje, kiedy nasze języki splatają się ze sobą. Przebiegam palcami przez jego włosy, biorąc w garść ile się da, odpychając swój strach i pławię się w tej chwili. Nie łamiąc pocałunku, zanosi mnie po schodach do łazienki. Kiedy słyszę puszczaną wodę w prysznicu, odciągam swoje usta od jego. Zanim mogę zapytać, co robi, wkłada mnie pod ciepłą wodę. Wypuszczam krzyk, kiedy moje ubrania mokną. - Widzisz, tak właśnie pierzesz ubrania i bierzesz prysznic w tym samym czasie.- Uśmiecha się i kieruje na mnie natrysk, tak że woda uderza mnie jeszcze bardziej. Łapię go za przód jego koszulki i pociągam go naprzód, tak że potykając się wchodzi pod prysznic. Podpiera swoje dłonie na ścianie, a woda opryskuje jego włosy i twarz. Niewinnie się do niego uśmiecham i pozwalam wodzie omywać moje ciało.Teraz też jesteś już cały czysty. Kręci głową, odpycha się od ściany i umieszcza nas pod prysznicem. Zasłania kurtynę i kieruje na nas natrysk. Jego dżinsy i koszulka nasiąkają wodą, a krople wody wpadają mu do oczu. Przebiegam dłonią po jego czole, tam gdzie ma plamę ze smaru, a potem przez jego włosy. Celuje natrysk na mnie i ja wkładam głowę pod strumień. Zmysłowo przeczesuje moje włosy, a jego druga dłoń wędruje w dół ściany za mną, kiedy bierze w garść część moich włosów. Ciągnąc za nie, pociąga mnie do siebie do głębokiego, mokrego pocałunku. Panika zaczyna krzyczeć w mojej głowie, ale karzę jej się zamknąć i zasysam wodę z jego ust, kiedy znajduję dół jego koszulki, by ściągnąć ją przez jego głowę. Odsuwa się i pomaga mi, ściągając ją i rzucając ją na bok, natychmiastowo łącząc swoje usta z moimi. Moje palce śledzą linie jego mięśni i wzór jego tatuażu na klatce piersiowej – słowa jego pierwszej piosenki. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Jego dłonie badają moje biodra, talię, a potem to, co jest pod koszulką. Wreszcie zdejmuję ją dla niego, a on odpina mój biustonosz. Nasze nagie piersi zgniatają się o siebie, kiedy wciąż całujemy się pod gorącą wodą. Minuty później reszta naszych ubrań jest u naszych stóp, a ja ledwo mogę trzeźwo myśleć. To jak mnie dotyka, jak mnie całuje – nigdy wcześniej niczego takiego nie czułam. Ssie moją pierś i zlizuje wodę ze skóry na mym nagim brzuchu, kontynuując drogę w dół, do czasu aż jego język znajduje ten właściwi punkt. Opadam na ścianę, kiedy krzyk wędruje w górę mojego gardła, a ja tracę całkowicie panowanie nad moim ciałem. Tym razem nie przeszkadza mi to. Micha Po tym jak Ella rozpada się na kawałki, zakręcam wodę i łapię za ręcznik. Wznosi rękę nad głowę, wciąż patrząc na mnie, kiedy owijam ją ręcznikiem. - Co?- pytam ją, ponieważ mogę powiedzieć, że nad czymś duma. - Nic.- Niedbale wzrusza, ale na jej policzkach pojawia się lekki róż.- To tylko to, że jeśli wiedziałabym przez ten cały czas, że to tak dobrze czuć, pewnie nie walczyłabym tak mocno. - Cóż, jestem zadowolony, że myślisz, że jestem tak dobry.- Drażnię ją, łapiąc za kolejny ręcznik i wiążąc go na mojej talii. Lękliwie podgryza wargę, kiedy krzyżuje ręce i opiera się plecami o ścianę. - W porządku, ślicznotko.- Nakazuję.- O czym tak myślisz? Uwalnia wargę.- Po prostu nie wydaje mi się to sprawiedliwym, że to ja dostaję całą zabawę. Próbuję się zbytnio nie podekscytować, ponieważ spójrzmy prawdzie w oczy, Ella jest płochliwa.- Jestem pewien, że później będę miał mnóstwo zabawy. Z wahaniem sięga do przodu i szarpie za przód ręcznika na mojej talii. - Ależ gracja.- Mówię, chwytając za krawędź półki, walcząc, by pozostać spokojnym. Jej oczy wędrują po moim ciele.- Uczyłam się od najlepszych.- Przebiega delikatnie palcem po moim grubym penisie, czyniąc mnie jeszcze bardziej twardym niż już jestem. - Cholera, Ella.- Mówię, opierając się o drzwi i odpuszczam.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Ella Nie mam pojęcia, co we mnie, do diabła, wstąpiło i nie zamierzam tego roztrząsać. Reszcie mogę ponownie oddychać i tylko to się liczy. Pozwalanie sprawom obrać ich własny kurs może być właśnie tym, co oboje potrzebujemy. Micha owija wokół talii ręcznik, wyglądając na szczęśliwszego niż go wcześniej widziałam. Całuje mnie, wciągając delikatnie dolną wargę w swoje usta, zanim odsuwa się i spogląda mi w oczy.- Jesteś taka piękna. Uśmiechając się, patrzę w dół na nasze mokre ubrania, rzucone w kąt.- A teraz co robimy? Zwilża swoją wargę i kładzie dłonie na ścianie, wiążąc moją głowę między swoje ręce.- Możemy to powtórzyć. Uderzam go w pierś, udając że jest głupiutki, nawet jeśli chce powtórki.Chodzi mi, jak stąd wyjdziemy? Nasze ubrania są mokre, a ja nie zamierzam ubierać swoich. Wzrusza i odsuwa się.- Nikogo nie ma w domu, więc miej na sobie ręcznik i ucieknij na górę. Taksuję jego nagą pierś.- Ta, ale co z tobą? - Możesz przynieść mi jakieś ciuchy po tym, jak się ubierzesz... jeśli chcesz.Jego usta wykręcają się we flirciarski uśmieszek. Zaczynam coś mówić, ale tylne drzwi otwierają się i głosy Lili i Ethana docierają z kuchni. - Cóż i plan spalił na panewce.- Micha mówi z żartobliwym tonem. Zaciskam na sobie ręcznik i czekamy, aż sobie pójdą, ale po chwili jasnym jest, że nigdzie się nie wybierają. - Pójdę tam.- Oznajmia i idzie do drzwi. Pociągam go z powrotem za rękę.- Jesteś tylko w ręczniku. - Najwyraźniej. - Ale oni cię zobaczą i będą wiedzieć, co się stało. Daje głowę na bok, a wzrokiem bada mnie.- Czy to zła rzecz? Obejmuję się ramionami.- Nie, to tylko... co im powiemy o tym, co robimy? - Jestem pewien, że zrozumieją.- Mówi.- Dlaczego to cię tak denerwuje? - Wcale nie.- Odpowiadam, decydując się, że być po prostu szczerą.- To tyko... to jakby najprawdziwsza rzecz jaką przeżyłam przez długi czas i to mnie trochę Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

przeraża. Odgarnia mi z oczu kosmyk mokrych włosów.- Wiem, że tak jest, ale będzie dobrze – z nami będzie dobrze. Szybko potakuję, a potem odsuwam się od ściany, prostując swoje plecy.Zamierasz wrócić po tym, jak się ubierzesz? Składa na moim czole pocałunek.- Gdzie indziej miałbym pójść? Schodzę z jego drogi i wychodzi przez drzwi ze swoim ręcznikiem, jakby to w ogóle go nie zawstydzało. Zostawia za sobą uchylone drzwi i chwile później słyszę głos zszokowanej Lili, a potem śmiechu Ethana. Kilka sekund później słyszę kierujące się w moją stronę kroki. - Och, Ella.- Lila mówi przez uchylone drzwi.- Mogę wejść? Trzymając ręcznik, otwieram je do połowy.- Możesz pójść dla mnie po jakieś ciuchy, proszę? Moje są mokre. Zakrywa swoje usta, tłumiąc śmiech.- Jasne. Za chwilę wrócę. Wraca z parą czerwonych spodenek i szarą bokserką. Ubieram się i spotykamy Michę i Ethana w garażu. Micha nosi parę luźno dopasowanych dżinsów i jego ulubioną koszulkę Pink Floyd'ów, a kiedy mnie widzi, próbuje się nie uśmiechnąć, ale Ethan się nie powstrzymuje. - Zabawny poranek?- Pyta mnie, a ja uderzam go w ramię. - Au.- Udaje ból, a potem spogląda w dół na silnik.- Koleś, spieprzyłeś go. Co, do diabła, żeś zrobił? - Wziąłem Chevelle na Taylor Bay, na wyścig.- Mówi, wzruszając.- Sądzę, że zbytnio przegiąłem. - A skąd te wgniecenia?- Pytam, zaglądając pod maskę. - Miałem niefortunną scysję z innym samochodem podczas wyścigu.Oznajmia z błyskiem w oku, kiedy podchwytuje moje spojrzenie.- Ale i tak wygrałem. Ethan wzdycha i zamyka maskę.- Wsiadaj i zabieramy ją do warsztatu. Pakujemy się do auta i Micha manewruje Chevelle obok zaparkowanej na środku podjazdu ciężarówki Ethana. Jedziemy drogą w stronę warsztatu, trzymając się za ręce i słuchając Lilę i Ethana gadających o ich dniu, tak prostym, ale takim znaczącym. Kiedy Micha zatrzymuje się na znaku STOP, obok nas podjeżdża wiśniowoczerwone Camaro Mickey'a. Wskazuje na Chevelle, a jeden z jego przyjaciół wykonuje kpiące gesty. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Cholerne dupki.- Ethan mamrocze z tylnego siedzenia. Otwieram szybę.- Macie jakiś problem? Mickey zaśmiewa się i celuje palcem w maskę.- Co wyście zrobili tej biedaczce? Brzmi jakby umierała. - Brzmi o wiele lepiej od twojego kawałka gówna w dobry dzień.- Ripostuję, prostując się i wystawiając głową poza okno. - Ella.- Lila mówi z tylnego siedzenia, zszokowana. - Pozwól jej.- Ethan oznajmia.- Jest bardzo zabawna, kiedy taka się staje. Tłuste włosy Mickey'ego błyszczą w świetle słońca, kiedy również wystawia głowę na zewnątrz.- Możesz wciąć nawijać, ale nie wyjdzie z tego nic dobrego od kiedy oboje jesteście zbyt tchórzliwi, by ścigać się ze mną. Udowodniliście to na ostatnim wyścigu. - Tylko dlatego że twój mały rozmiar nie robił żadnego wrażenia.- Mówię, niewinnie trzepocząc rzęsami. To go spycha poza krawędź. Wyskakuje z auta, a Micha wciąga mnie do środka i pochyla się nad deską rozdzielczą, ochronnie obejmując mnie ramieniem, zdając sobie sprawę z tego, że Mickey to taki koleś, który uderzyłby dziewczynę. Mickey spogląda na ulicę, zanim przykucnął przy drzwiach. - Jeśli wasza dwójka uważa się za takich kozaków, to udowodnijcie to.- Mówi jadowicie.- Na the Back Road o dziewiątej. - Jestem całkiem pewien, że Ella już zdążyła ci wyjaśnić, że twój wóz nie jest wart naszego czasu.- Micha oznajmia gładko.- Więc odwal się i wracaj do swojego samochodu. - The Back Road o dziewiątej.- Powtarza powoli, zanim idzie do tyłu i wsiada do swojego auta.- I jestem pewien, że z tym dźwiękami, które twój wóz wydaje, będzie to całkiem sprawiedliwy wyścig. Podkręca obroty silnika, coś udowadniając, zanim przyspiesza przez skrzyżowanie, pozostawiając na asfalcie ślady po oponach. - Co za palant.- Lila mówi z tylnego siedzenia.- Włażenie ci tak na twarz – kto tak robi? Odwracam się do Michi z winą na twarzy.- Przepraszam. Delikatnie śledzi palcem zarys moich ust i wzdycha.- Jest dobrze. Jakoś sobie poradzimy... A oprócz tego możesz to nadrobić później. - Nie zdążymy tak szybko naprawić Chevelle, chłopie.- Ethan pochyla się do przodu, zawijając rękawy swojej czarnej koszulo, ukazując kilka tatuaży na rękach.Dużo jej brakuje, by być gotową na wyścig. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Wiem.- Micha odpowiada i znów jedzie.- Sądzę, że musimy iść na ślepego. - Mogłaby się rozwalić, gdybyś przegiął.- Ethan ostrzega.- A potem będziesz w puncie wyjścia. - Czekaj chwilę.- Lila podnosi do góry ręce.- Wy wcale nie mówicie serio z pojechaniem na wyścig, co nie? - Musimy.- Ethan i Micha mówią jednocześnie. Lila patrzy na mnie po wyjaśnienie.- Dlaczego? Ethan opada z powrotem na siedzenie, podnosząc kolano do klatki i odwraca się do Lili.- Tak tu się załatwia sprawy. Jeśli nie pojedziemy, będzie się to ciągnęło za nami do końca naszego życia. - Dobrze...- Lila mówi, podskakując na siedzeniu, kiedy przejeżdżamy przez dziurę.- A czemu to takie złe? Ethan szuka sposoby, by jej to wyjaśnić, odgarniając swoje ciemne włosy z oczu.- To przypominałoby każdy dzień w szkole, kiedy wszyscy czepiają się ciebie. Lila wkłada dłonie pod nogi.- to nie brzmi zbyt fajnie. - No właśnie, więc możesz teraz zrozumieć, dlaczego musimy się ścigać.Zakłada ramiona i kieruje swoją uwagę z powrotem na Michę.- Jedź do warsztatu, chłopie i zobaczymy, co możemy naprawić do dziewiątej.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 20 Ella - Więc tak spędzaliście czas?- Lila odpoczywa w ogrodowym krześle.- Po prostu siedziałaś sobie i przyglądałaś się ich pracy nad samochodem cały dzień? Boże, to musiało być miłe. Siorbię swoją mrożoną herbatę, a oczy przyszpilam do Michi i Ethana, pracujących nad Chevelle po drugiej stronie garażu.- Nie, pracowałam z nimi. Wysypuje M&M'sy na dłoń.- Chcesz im teraz pomóc? - Mogę posiedzieć tutaj z tobą.- Mówię i wyciąg dłoń.- A oprócz tego, jakoś się z tego cieszę. Wysypuje czekoladowe cukierki na moją dłoń i wsadzam je do buzi. - Wiem, że się cieszysz.- Kładzie cukierki na ziemię i podnosi napój.Praktycznie lśnisz. Chowam twarz w dłonie, by ukryć domniemany blask.- To sprawia, że się denerwuję. - Co sprawia? - Ściganie się, kiedy samochód nie idzie dobrze. Lila wyciąga włosy z kucyka i czochra je palcami.- Dlaczego? Coś może pójść źle? - Ze ściganiem, wszystko może pójść źle.- Oznajmiam, zła na siebie za wciąganie Michi w ten bałagan. Micha Kopniakiem przesuwam skrzynkę z narzędziami z drogi i wchodzę na zderzak, patrząc w dół na silnik.- Więc, co o tym myślisz? Ethan wyciera ręce w szmatę, kiedy kręci głową.- Nie mam pojęcia, czy ta szybka naprawa wytrzyma czy nie i nie mamy czasu, by sprawdzić ściągi. Jeśli uderzysz w nie na tyle mocno, prawdopodobnie pękną i cały twój układ sterowniczy pójdzie w cholerę. - Sądzę, że wyjdzie to w praniu.- Spoglądam na Ellę i Lilę, śmiejące się w rogu garażu. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Chyba nie zamierzasz zabrać ją ze sobą, kiedy będziesz się ścigał, co nie?Ethan okrąża tył Chevelle i zaczyna sprawdzać ciśnienie w kołach. - Nie z samochodem tak działającym. - A co kiedy da ci popalić. - Tak się nie stanie.- Sprawdzam olej.- Przynajmniej tak myślę. Ethan wyciera ręce w dżinsy.- Sądzę, że to wszystko zależy od tego, z jaką Ellą będziesz miał do czynienia. Z tą miła, grzeczną czy z tą, która wkopała cię w ten bałagan. Znów spoglądam na Ellę, kiedy przechyla się, by wziąć napój z lodówki za krzesłami. Jej króciutkie spodenki podjeżdżają i widać kawałek jej pupy. Po zabraniu napoju, opada z powrotem na krzesło i otwiera je, śmiejąc się z czegoś, co powiedziała Lila. Poprawiam się i zamykam maskę Chevelle. - Myślę, że będzie taka i taka.

***

- Dlaczego dzisiaj jest tak dużo ludzi?- Lila pyta z tylnego siedzenia, gapiąc się na zaparkowane przy drodze samochody.- Wcześniej, jak tu byliśmy, nie było ich tylu. Dziewczyna jest cholernie przestraszona i po trosze jej współczuję.- Mickey lubi przyciągać tłumy. - By obserwowali jego porażkę?- Pyta, szturchając Ellę łokciem. - Może.- Mówię, ciężko wzdychając i przygotowuję się psychicznie, kiedy wysiadam z samochodu. Ich trójka podąża za mnę i Ella bierze mnie za rękę, kiedy wędrujemy przez tłum, gdzie Mickey wygraża się jakiemuś skaterowi, który jeździ Hondą pośród tłumu, popisując się każdemu. Przy the Hitch pali się ognisko, a ludzie siedzą na tylnych klapach, popijając piwo i czekając na rozpoczęcie wyścigu. Przepycham się przez tłum, trzymając Ellę za rękę. Kiedy wychodzimy na wolną przestrzeń, każdy patrzy się na nas i zaczynają plotkować. Mickey przestaje gadać i głośno klaszcze.- Jasna cholera, nie sądziłem, że się naprawdę pojawicie. - Czy kiedykolwiek się nie pojawiłem?- Mówię.- To ty jesteś tym, który Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

wycofał się w ostatnim momencie, kiedy mieliśmy się ścigać. Pluje na ziemię i krzyżuje ręce.- Więc które z was będzie się ścigało? Ta malutka z wielką japą, która wpakowała cię w ten bajzel? Albo zamierzasz ścigać się ty? Ella zaczyna przesuwać się do przodu. -Ja- Ja będę.- Ściskam jej dłoń, pociągając ją za sobą. - Micha.- Syczy.- To moja sprawa. Poradzę sobie. Kręcę głową, nie patrząc na nią.- Chodźmy się wpisać i miejmy to za sobą. Mickey szczery zęby, pocierając dłonie.- No co? Tak ci się spieszy, by przegrać? - Nie, spieszy mi się, by zamknąć ci japę.- W ten sposób odwracam się i idę z powrotem do samochodu z Ellą za sobą. - Micho Scott.- Mówi, szarpiąc mnie za rękę i zakopując nogi w ziemię, próbując mnie zatrzymać. Ethan i Lila idą dalej, a Ethan próbuje wytłumaczyć jej zasady wyścigu. Idę do przodu, ciągnąc ją ze sobą, odmawiając jej tym razem – nie z tym. - Przestań być taki szlachetny i po prostu pozwól mi pojechać.- Mówi zażarcie.- Byłoby o wiele lepiej przegrać dla mnie niż dla ciebie. Będzie dla ciebie upierdliwy do końca twojego życia. Zatrzymuję się tuż przy samochodzie, odwracam się do niej i głaszczę opuszkiem kciuka jej policzek.- Hej, kto powiedział coś o przegrywaniu? Zgarnia z twarzy kosmyki włosów i patrzy się na tył Chevelle. Blask ogniska rozświetla niepokój w jej oczach.- Wiem, że Ethan i ty nie naprawiliście wszystkiego. Pracowaliście zbyt szybko i jestem pewna, że nie wykonaliście tego dobrze. - Z samochodem jest w porządku.- Zapewniam ją.- Ale musisz opuścić ten. - Nie ma mowy.- Kłóci się, buntowniczo krzyżując ręce.- Zamierzam przynajmniej siedzieć na miejscu pasażera i pojechać z tobą. Kręcę głową.- Nie tym razem, ślicznotko.- Zaczyna buntować się, więc pochylam się i całuję ją na oczach wszystkich, biorąc w ręce tył jej głowy i tyłek, dając ludziom do zrozumienia, że Ella jest moja. Jej ciało drży, kiedy oddaje mi pocałunek, nawet kiedy ktoś gwiżdże. Kiedy odsuwam się, mam to przeszklone spojrzenie.- Teraz weź Lilę i usiądźcie na mecie. Otwiera usta, lecz potem pieczętuje je i kiwa głową. Ethan i ona zmieniają się miejscami i Ella odchodzi z Lilą. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Kiedy już są poza zasięgiem wzroku, Ethan mówi.- Jesteś pewien, że chcesz to zrobić? Kiwam głową, a spojrzeniem śledzę linię drogi i drzewa przy niej rosnące.- A ty jesteś pewien? - Oczywiście.- Oznajmia.- Nie mam nic lepszego do roboty. Wymieniamy żółwika i wsiadamy do auta. Kilka razy nakręcam silnik na wysokie obroty, a potem jadę do przodu po piachu i przez tłum w stronę linii startu przy the Hitch. - Jak tam układ kierowniczy?- Pyta, otwierając okno i pozwalając nocnemu powietrzu wpaść do środka. Skręcam na boki, sprawdzając.- Chwiejny. - Lewa strona czy prawa? - Na prawo. - To w takim razie upewnij się, że zrobisz skręt z lewej. Potakuję, kiedy podjeżdżam do linii, a Mickey już na nas czeka. Ella i Lila są tuż na poboczu, blisko drzew, siedząc na czyjejś pace. Wzrok ma przyklejony do nas, kiedy Lila coś do niej mówi, wymachując nogami. Brzdąkam palcami o kierownicę, spoglądając na koniec drogi. - Przestań tak analizować.- Ethan mówi i podłącza iPoda.- Myślę, że czas na jakąś przygrywkę.- Przewija przez listę i „the Distance” Cake zaczyna grać. Pogłaśnia, tak że basy wstrząsają i zaczynamy kiwać głowami 26. Kiedy przychodzi czas na chórki zaczynamy śpiewać, a Ethan palcami wystukuje rytm o deskę rozdzielczą, jakby grał na perkusji. Im dłużej trwa piosenka, tym bardziej się wczuwamy. Łapię Ellę na śmianiu się i kręceniu na nas głową, ponieważ wie, że to moja i Ethana rzecz, ale zazwyczaj jest z nami w samochodzie. - Hej, zamierzamy się ścigać?- Mickey wrzeszczy, wystawiając się przez okno i patrząc się na nas nad dachem, z rękami w powietrzu.- Albo posiedzimy sobie i posłuchamy muzyki? Dociskam gaz do dechy tak głośno, że drżenie przenika noc, a źrenice jego oczu nieco rozszerzają się. Wraca z powrotem do samochodu i sam też dławi pedał gazu. Jest o połowę cichszy, a Ethan i ja śmiejemy się z niego. - Koleś, przestań marnować nasz czas i przyprowadzić ty swoją dziewczynę, by zaczęła wyścig.- Woła poprzez muzykę. Przyciszam trochę.- Przyprowadź Chandrę, by to zrobiła. - Nie koleś, znasz zasady.- Mówi, szczerząc zęby.- Dziewczyna jednego z 26 Przypomina mi się scena z filmu „Odlotowy duet” i pamiętna scena z „What is love” Haddawy :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

wyzwanych musi zacząć wyścig. Przewracam oczami, wiedząc że Ella nie polubi tego ani ta nowa, ani ta stara. Otwieram okno, przykładam dłonie do ust i krzyczę przez dach do niej.- Ello May, przyprowadź tu swój przepiękny tyłek. Zaskakuję Lilę, a Ella podskakuje. Ściąga brwi, marszcząc się, kiedy macham na nią. Podnosi palec do Lili i zeskakuje z maski, patrząc na mnie zdezorientowana, kiedy przechodzi przez tłum do mnie. Siadam z powrotem na miejscu, kiedy podchodzi do okna i pochyla głowę w dół, zaglądając do szoferki. - Musisz zacząć wyścig.- Mówię jej i natychmiastowo robi grymas.- Takie są zasady. Znasz je. - Te zasady są seksistowskie.- Oznajmia.- Niech zrobi to puszczalska dziewczyna Mickey'ego. - Wiesz, że nie pozwoli na to. - Mogę go to tego zmusić. Zaciskam usta, kiedy jej złośliwa osobowość przenika jak płomień przez jej fałszywą grzeczność.- Możesz to po prostu zrobić dla mnie? Przewraca oczami, potem pochyla się i całuje mnie w policzek.- Ale tylko dla ciebie. Potem odsuwa się od samochodu, przesadnie kołysząc swoimi biodrami i żartując sobie z tej próby, ale nadal wyglądając cholernie gorąco w tych króciutkich spodenkach. Ethan i ja wybuchamy śmiechem, kiedy odwraca się z wielkim uśmiechem na swojej twarzy. - Cóż, przynajmniej bawi się tym.- Mówi, wystukując rytm melodii na drzwiach. Kilka razy gazuję, spojrzeniem przyklejam się do niej, kiedy podnosi ręce nad głowę. Spogląda na mnie, kiedy odlicza. Kiedy jej ramiona opadają, opony piszczą, kiedy startujemy. Ella Odchodzę przez chmurę pyłu i wskakuję na pakę przy Lili. Zauważam Grantforda w tłumie i kiedy mnie widzi, ucieka, mieszając się w tłum, zdając sobie sprawę, że w okolicy jest Micha. Lili wymachuje nogami.- O co mu chodziło? - Zasady.- Wzdycham, pochylając się do przodu, by móc mieć lepszy widok na Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

drogę. Ciężko powiedzieć, ponieważ jest ciemno, ale wygląda na to, że Micha wygrywa. Staję się coraz bardziej niespokojna, im dalej są tylne światła, więc zeskakuję z paki i ląduję na ziemię. - Jesteś zdenerwowana.- Lila zauważa.- I sprawiasz, że ja też się denerwuję. Podgryzam paznokcie, nie mogąc usiedzieć.- Nie wiem, jaki mam problem. Zazwyczaj nie jestem taka niespokojna. Ale myśląc nad tym głęboko, wiem, jaki jest mój problem. Moje uczucia dla Michi uwolniły się i teraz mnie pochłaniają, władając mną, przywiązując do niego. Tłum zaczyna się poruszać, niemal mnie depcząc, kiedy obserwują drogę, czekając na zakręt. Słyszę przerażone tony w ich głosach, zanim dochodzi do mnie odgłos wypadku. To jak katastrofa - łamiący i rozrywający się metal. Źrenice oczu Lili rozszerzają się.- Co, do diabła, to było? Obracam się i przedzieram się przez tłum na przód. Na poboczu zaparkowano kilka samochodów. - Cholera.- Ktoś mówi.- Myślę, że któreś z nich miało wypadek. Czuję, jak moje serce łamie się, kiedy biegnę drogą. - Ella!- Lila wrzeszczy.- Gdzie ty biegniesz? Biegnę dalej poprzez ciemność, szukając świateł ich samochodów. Gubię gdzieś moje japonki, ale nie zatrzymuję się. Muszę poznać prawdę. Samochody za mną ruszają, a ich światła oświetlają drogę. Chwilę później mija mnie samochód Mickey'ego i krzyczy coś do mnie wulgarnie. W połowie drogi powietrze przenika pył, a dźwięki „the Distance” Cake przepływają w eter, jednak melodia zacięła się i wciąż powtarza ten sam wers. Zauważając zarys samochodu, zwalniam. Nagle wracam do tej nocy, kiedy mama umarła. Chevelle uderzyło w wielki pień drzewa, przednia szyba rozbita jest w mak, a dwie opony są przebite. W jakiś sposób samochód leży na dachu, a miejsce kierowcy przyjęło największe uderzenie. Wiem, że w samochodzie jest źle, tak jak wtedy gdy otworzyłam drzwi łazienki i znalazłam martwą mamę i że nie będę w stanie nic wskórać. Niemal odwracam się i uciekam, nie chcąc tego widzieć, ale drzwi pasażera otwierają się i Ethan wychodzi, potykając się i zaciskając palce na przedramieniu. Po jego ręce spływa strużka krwi, a policzek ma zadrapany. Wracam do rzeczywistości i podbiegam do niego.- Nic ci nie jest? - Ella, idź po pomoc.- Kaszle, niemal padając na kolana. - Nie.- Mój głos jest łamliwy i piskliwy, a wymiociny parzą moje gardło. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Delikatnie odpycham go na bok i włażę do auta, które jest roztrzaskane, a powietrze parne. - Micha.- Zakrywam usta i kręcę głową. Jego głowa opadła na zagłówek i obrócona jest tyłem do mnie, a ramiona ma bezwładne. Gałęzie włażą przez okno do środka samochodu i wygląda na to, że jedna wbiła się w jego bark. Jego głowa obraca się do mnie, a oczy rozszerzają się.- Cholera. Ethan, weź ją stąd. Ethan sięga, by mnie zabrać, ale wspinam się na deskę rozdzielczą, przypatrując się długiemu, cienkiemu patykowi, który wbił się w jego ramię. Nie mogę oddychać. Nie mogę go stracić. Nie przeżyję tego kolejny raz. - Ello May, spójrz na mnie.- Głos ma ochrypły, kiedy podchwytuje moje spojrzenie.- Nic mi nie jest, a teraz wyłaź z auta, żeby Ethan mógł mnie stąd wydostać. Moje oczy skanują jego ciało, szukając innych ran, które mogą być przede mną ukryte.- To tylko ta gałąź? Tylko tam jesteś ranny? Leniwie kiwa głową.- Kilka szwów i będę jak nowy. Całując go w czoło, biorę głęboki oddech, nienawidząc zostawiać go, kiedy wycofuję się z Chevelle. Ethan idzie drogą do nas z Benny'm przy sobie. Nadal trzyma się za rękę i kiedy idzie, lekko kuleje. - Żeby go wyciągnąć potrzeba dwóch zdrowych rąk.- Mówi do Benny'ego i zauważam, jak rzuca mi spojrzenie pełne niepokoju. Benny potakuje i wskakuje do auta, kiedy Ethan i ja czekamy niecierpliwie na zewnątrz. Samochody zaczynają podjeżdżać, a reflektory oświetlają wypadek, na który gapią się ludzie. Jednym z aut jest Camaro, a Mickey stoi na jego przodzie, śmiejąc się ze swoją dziewczyną, stojącą przy jego boku. - Cholerny dupek zajechał nam drogę.- Ethan powiadamia mnie, kiedy obserwujemy Mickey'ego. Wściekłość pochłania mnie i tym razem pozwalam jej przejąć stery. Podchodzę do niego i popycham go mocno, że potyka się na maskę Camaro. - Myślisz, że to zabawne?- Wrzeszczę.- Rozbili się o drzewo z twojego powodu, a ty sobie pojechałeś. Co jest, do diabła, z tobą nie tak? Wzrok mu ciemnieje i podchodzi do mnie o krok.- Wygrałem i tylko to się liczy. Kręcąc głową, podnoszę nogę i kopię go kolanem w jaja. Mocno. Jęczy, twarz mu czerwienieje, kiedy się garbi, a jego dziewczyna podbiega do niego, by się z nim Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

cackać. Zaczynam odchodzić, kiedy Mickey prostuje się z powrotem. Tuląc swoje poszkodowane męskie części, szarżuje, gotowy by mnie uderzyć. Ethan blokuje mu drogę i popycha go z powrotem swoją zdrową ręką.- Jeśli ją dotkniesz, walnę cie moją zdrową pięścią. To nie pierwszy raz, kiedy musi bronić mnie przed kimś innym. Mickey wycofuje się, mamrocząc coś o nie byciu tego wartym, kiedy Benny pomaga Miche wyjść z Chevelle. W jego ramieniu nie ma już gałęzi. Pozostała po niej dziura, z której teraz leci krew, brudząca rękę i koszulkę, ale jest żywy i oddycha, i tylko to się liczy. Sadzamy go na przednim siedzeniu GTO Benny'ego, a potem Ethan z Lilą wsiadają na tylną kanapę. Siadam Miche na kolanach 27, a on zakopuje twarz w mojej piersi. Trzymam go mocno, kiedy pędzimy poprzez noc.

27 Jak można siąść komuś na kolana, kto przeżył właśnie groźny wypadek i się wykrwawia? Niepojęte!

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 21 Micha Szpitalne światła są jasne, a powietrze trochę chłodne, ale ciepła dłoń Elli w mojej dłoni jest komfortowa. Lekarz naszprycował mnie jakimiś środkami uspokajającymi, by ukoić mój ból, a potem leżałem na łóżku, czekając na nich, aż przyjdą, by wyczyścili moje rany z odłamków gałęzi. Cholernie się bałem, kiedy uderzyłem w drzewo, martwiłem się, że umrę i zostawię Ellę samą. Ale teraz czuję się całkiem dobrze. Ethan bacznie mi się przygląda i pokręcił nosem na moją ranę.- Niebezpiecznie to wygląda. Spycham go z drogi i przyciągam Ellę do mojego boku.- Hej, ślicznotko, usiądź przy mnie. Chichocze, potem spogląda na kogoś i śmieje się bardziej.- Myślę, że będzie lepiej jak zamkniesz oczy.- Mówi do mnie. Kręcę głową na boki.- Nie ma mowy, wszystko co chcę zrobić to tylko patrzeć się na ciebie cały dzień. Parska śmiechem, a potem odgarnia delikatnie włosy z mojego czoła.- Przestań gadać, zanim powiesz coś żenującego. Przeszukuję swoje myśli i nie znajduję nic żenującego.- Nic mi nie będzie.Sięgam moją zdrową ręką i znajduję jej nogę. Chwytając ją, pociągam ją do siebie, tak że opada na łóżko. - Micha.- Mówi, jej zielone oczy są takie wielkie, że mogę się w nich przejrzeć28.- Wszędzie są ludzie. Spoglądam na boki, nie widząc niczego poza zamglonymi kształtami.- Chyba jest dobrze.- Przesuwam się, by ją pocałować i daje mi szybkiego całusa w usta, zanim odsuwa się. - Co powiesz na to, by położyć sobie głowę na moje kolana?- Mówi.- I będę cie pocierać po plecach, aż uśniesz. - Ale co kiedy się obudzę, a ciebie nie będzie?- Pytam, brzmiąc trochę dziecinnie, ale nie obchodzi mnie to. Zaciska usta i wzdycha.- Nigdzie się nie wybieram. - Obiecujesz? 28 Naprawdę jest na haju ;D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Obiecuję. Siada i kładzie sobie na kolanach moją głowę. Głaszcze palcami moje plecy i moje włosy. Trzymam się jej, kiedy odpływam do nieświadomości. Ella Micha leży na moim łóżku bez koszulki, bawiąc się bandażem pokrywającym dziurę, gdzie dźgnęła go gałąź. Lekarze nie potrafili jej zszyć, ponieważ była zbyt głęboka, więc musi pozostawić ją przykrytą i nie ma pozwolenia brać prysznic, coś co żartobliwie skomentował w szpitalu, mrugając do mnie. Od wypadku minęło kilka dni, a Chevelle stoi w jego garażu jako ruina. Kiedy zobaczyłam ją w świetle dziennym, niemal zemdlałam, ponieważ wygląda jakby wyszła z wypadku, którego nikt by nie przeżył – drzwi od strony kierowcy są wgniecione, a przedni błotnik kompletnie opadł. - Będę miał niesamowitą wojenną bliznę.- Z powrotem zakłada opatrunek na ranę. - Cieszę się, że tak myślisz.- Czytam maila, który pojawił się na mojej skrzynce pocztowej dzień po wypadku. Wygląda na to, że dostałam się na staż w muzeum i teraz nie mam pojęcia, co zrobić. Chcę tego – to świetna okazja, ale też nie chcę go zostawiać. - Co tam czytasz?- Pyta, zsuwając nogi z łóżka, zaczynając stawać na nogi. - Nic. Po prostu patrzę na moje maile.- Wyłączam ekran komputera, wspinam się na łóżko przy nim i opieram się o zagłówek, prostując nogi. Wskazuje na rysunek połamanego lustra na mojej ścianie.- Podoba mi się. A zwłaszcza ta część z gitarą. Okazało się, że to mój najlepsza praca, pełna wspomnień i przyszłości, której nie byłam w stanie zobaczyć, dopóki wreszcie nie odpuściłam. - Mi też.- Zgadzam się.- Myślę, że pewnego dnia zmienię to w jeden z moich artystycznych projektów. - Zawiera w sobie wiele znaczeń.- Komentuje. Uśmiecham się i zsuwam, kładąc głowę przy jego.- Wiem. Ostrożnie przewraca się na bok, tak żeby nie zranił sobie ramienia i leżymy twarzą w twarz.- Gdzie twoja głowa, Ello May? Od wypadku cały czas jesteś cicha. Jestem tak blisko niego, że widzę granatowe plamki w jego turkusowych oczach. Byłam cicha, ponieważ dzięki tej nocy zrozumiałam coś ważnego. Na Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

ułamek sekundy myślałam, że go straciłam i to otworzyło moje serce i oswobodziło wszystko, co tak głęboko w sobie chowałam od tej nocy na moście. Spoglądam mu w oczy, nie bojąc się już co w nich jest, ale obawiam się, że stracę to, co sobą noszą.- Po prostu nigdy więcej nie chcę cię stracić. Jego brwi łączą się, kiedy podnosi się na łokciu.- To o to się rozchodziło? Wypadek? Ponieważ ze mną jest wszystko w porządku.- Wskazuje na opatrunek.- To tylko malutka szrama. - Wiem, że nic ci nie jest.- Mówię, brzmiąc jakbym się dusiła.- Ale przez chwilę wcale tak nie myślałam. - Hej.- Ujmuje mój policzek i czule mnie całuje.- Nic mi nie jest. Tobie nic nie jest. Wszystko jest w porządku. Biorę głęboki oddech i wypuszczam go, zanim mogę zassać go z powrotem.Micha, kocham cię.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 22 Micha Wygląda na cholernie przerażoną, oczy ma wielkie, a jej ciało drży, kiedy wypowiada słowa.- Kocham cię. Uśmiecham się.- Wiem, że tak jest. Wiem to od tego dnia na moście.- Wygląda na zdezorientowaną, więc wyjaśniam jej to.- Kiedy próbowałaś odejść, podążyłem za tobą i zabrałam cię do naszego miejsca nad jeziorem, by cię uspokoić. Kiedy już tak było, powiedziałaś mi, że mnie kochasz. Rozchyla wargi.- Zrobiłam tak... dlaczego mi nie powiedziałeś? - Ponieważ chciałem usłyszeć to z twoich ust jeszcze raz.- Mówię.- Kiedy nie brakowało ci jeszcze trochę. Tak a propos, długo ci to zajęło .- Usta rozszerza w uśmiechu, a ja nie mogę oprzeć się pocałowaniu jej. Moje ciało opada na nią z własnej woli, nawet jeśli cholernie mnie boli podpieranie się na kontuzjowanej ręce. Śledzi palcem moje plecy, kiedy jej nogi opadają na boki, pozwalając mi na przyciśnięcie się do niej jeszcze bardziej. To właśnie robiliśmy każdej nocy przez ostatnie kilka dni, niemal dosięgając końca, lecz nie całkiem. Nagle szarpnięciem odsuwa się i otwieram szybko oczy.- Co się stało? Gryząc wargę, siada, a ja przechylam się do tyłu, dając jej przestrzeń, kiedy zdejmuje koszulkę i biustonosz, a potem rzuca je na podłogę. Loki jej kasztanowych włosów opadają jej na klatkę piersiową. Uśmiechając się, ponownie przybliżam usta do jej ust, ale kręci głową i wstaje na łóżku, wychodząc ze swoich spodenek i majteczek i je też wyrzucając na podłogę. Przez ostatni tydzień widziałem ją kilka razy nagą – i raz kiedy mieliśmy po szesnaście lat i zostawiła niezasłonięte okno – ale za każdym razem podskakuje mi adrenalina. Klęka przede mną i z pasję całuje mnie, a jej sutki ocierają się o moją pierś. Jej ciało drży w sposób, który wskazuje, że jest zdenerwowana. - Kochaj się ze mną.- Szepcze przy moich ustach. Marzyłem o tych słowach, opuszczających jej usta, od kiedy miałem szesnaście lat.- Jesteś pewna? Kiwa z błyszczącymi oczami.- Ta, jestem pewna. Czekam kilka sekund dłużej, by dać jej czas na odwrót, jeśli potrzebowałaby tego. Zostaje cicha i sięga po moją koszulę, pomagając mi zdjąć ją, abym nie musiał Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

podnosić swojego ramienia29. Palcami przebiega po moim tatuażu, słowa, które napisałem o niej, chociaż nie wiem, czy zdaje sobie z tego sprawę. Potem jej dłonie znajdują zamek moich dżinsów i odpina go. Decydując się na pomoc jej, ściągam spodnie i bokserki. Łapiąc za prezerwatywę z portfela, kładę Ellę i ustawiam się między jej nogami30. - Jesteś naprawdę tego pewna?- Znów sprawdzam. Jej kasztanowe włosy są rozłożone na poduszce, a światło nad naszymi głowami rozświetla jej zielone oczy, kiedy potakuje.- Micha, jestem tego bardziej pewna niż czegokolwiek innego w moim życiu. Nagle staję się lekko zdenerwowany. To pierwszy raz, kiedy jestem z kimś, na kim mi zależy i będzie inaczej. Przygotowując się duchowo, powoli wchodzę w nią, by jej nie zranić. Jej nogi szybko zacieśniają się na moich biodrach i ściska powieki. Daję jej minutę, pozwalając jej na oddech poprzez ból. Kiedy znów otwiera oczy, wchodzę głębiej. Jej głowa opada do tyłu, kiedy wciąga powietrze przez nos. Zaczynam się w niej poruszać. Zbolała mina powoli zmienia się w pełną zachwytu i jej oczy ciemnieją. To najpiękniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek widziałem. Ella Na początku boli – bardziej niż się spodziewałam. Zastanawiam się, o co tak wszystkim łazi na temat seksu, kiedy zaczyna poruszać się wprzód i w tył we mnie, wchodząc głębiej i wypełniając mnie sobą. Ból odchodzi i wszystko co pozostaje to głód. Wiążę nogi na jego biodrach i otwieram się dla niego, kiedy jego usta przykrywają moje. Całuje mnie namiętnie i zaczynam dochodzić, puszczając wodze nad moim ciałem i umysłem. Pozwalam głowie opaść do tyłu, kiedy ssie i podgryza moją szyję i w dół do moich piersi, zanim wraca do moich ust. Nasza skóra pokrywa się potem, kiedy jego ruchy stają się mocniejsze, głębiej wchodząc we mnie. Wykrzykuję jego imię, kiedy ogień spala mnie i wszystko rozpada się na kawałki. Chwilę później jego ruchy są urywane i potem zatrzymuje się. Głowę ma opuszczoną, a jego ciepły oddech pieści moją szyję. Składa na obojczyku pocałunek, potem na moich ustach i wreszcie spogląda na mnie, odgarniając delikatnie włosy z mojego wilgotnego czoła. 29 Od kiedy to on ma koszulkę, wcześniej leżał bez niej na łóżku Elli! Coś tu kręcisz, pani Sorensen :/ 30 Gdzie tu pasja?! Brakuje mi namiętności!!! P. Sorensen powinna nauczyć się jeszcze pisać takie sceny erotyczne :D

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Kocham cię.- Szepcze ze szczęśliwym wyrazem twarzy. Uśmiecham się do niego, kiedy ostrożnie wychodzi ze mnie. Potem trzyma mnie w swoich ramionach i odpływamy w sen, zrelaksowani i spełnieni.

***

Budzę się przy Miche siedzącym w bokserkach na łóżku, grając na gitarze, wygrywając melodię „Behind Blue Eyes” The Who. Głowę ma opuszczoną, kiedy palcami szarpie za struny. Siadając, pocierając oczy, by odgonić zmęczenie, kiedy trzymam przy piersi pościel.- Czemu grasz swoją smutną piosenkę?- Pytam. Wciąż śpiewa, zamykając oczy, naprawdę wciągając się w nią.- Już nie jest moją smutną piosenką.- Jego palce dalej grają. Podkładam nogi pode mnie i klękam przed nim.- Od kiedy? - Od tej nocy, w której otworzyłaś się dla mnie.- Oznajmia.- I wtedy wciąż grała. Od tego momentu za każdym razem kiedy słyszę tę piosenkę, wybiegam myślami do ciebie. Zamykam oczy i słucham jak gra jeszcze trochę, pozwalając jego pięknemu głosowi opływać moje ciało. Kiedy przestaje grać, otwieram je z powrotem, kiedy odciąga ode mnie prześcieradło. Krzyczę, a potem śmieję się, kiedy kładzie mnie i otula moje ciało swoim. Całuję go namiętnie, poświęcając szczególnie uwagę jego kolczykowi w wardze. - Muszę ci coś powiedzieć.- Mówi, kiedy uwalniam jego kolczyk z moich zębów. Ton jego głosu sprawia, że się niepokoję.- Dobrze... Wzdycha i przebiega palcami przez swoje włosy.- Myślę, że wyjadę w trasę z Naomi i jej zespołem. Siadam, zszokowana, i prawie uderzając go czołem.- Poprosiła cie o dołączenie do niej? - Ta, kilka tygodni temu, ale powiedziałem jej, że muszę to przemyśleć.Przewraca się na bok, zabierając mnie ze sobą i zaczepia moją nogę o swoje biodro, tak że jestem otwarta i wrażliwa na niego.- Sądzę, że to jest coś, co muszę zrobić, w Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

innym razie będę żałował tego do końca mojego życia. Moje myśli pędzą, ale staram się mówić spokojnie.- Kiedy wyjeżdżasz? Śledzi palcem moje kości policzkowe.- Za kilka dni. Zamykając oczy, namawiam siebie do tego. Wiem, że muszę go puścić, ponieważ żal tylko będzie zjadał go od środka. Jednak to nadal trudne. Zmuszam się do uśmiechu, kiedy otwieram oczy.- Odwiedzisz mnie w Vegas? - W każdym możliwym momencie.- Mówi i pieczętuje słowa pocałunkiem.Obiecuję.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 23 Ella Decydujemy się odwiedzić Grady'ego zanim rozdzielimy się i wyjedziemy na nasze osobne przygody. Amy, jego pielęgniarka, zadzwoniła do mnie i oznajmiła, że Grady nadal przebywał w szpitalu, ale pozwalano go odwiedzać. Jedziemy około godzinę obok gór do szpitala Monroe, starając cieszyć się każdym dniem, które zostały nam do rozłąki. Jest słoneczny dzień, a drzewa przy drodze są zielone. Głowę trzymam za oknem, spoglądając na drogę i czując się jakby tyle na mnie jeszcze w życiu czekało. - Co ty robisz?- Micha drażni się, przyciszając muzykę.- Starasz się być psem? Kręcę głową i spoglądam w górę na błękitne niebo.- Nie, cieszę się tylko miłym, ciepłym dniem. Śmieje się ze mnie i znów pogłaśnia muzykę. Głowę mam za oknem dopóki nie dojeżdżamy do miasta, potem wracam na siedzenie. Kiedy podjeżdża pod szpital, niebieskie i czerwone światła rozświetlają parking, a mój żołądek dławi się na myśl o nocy, w której pojawili się po ciało mojej matki. Micha ściska moją dłoń, dając mi znać, że jest tu dla mnie.- Jesteś na to gotowa? Kiwam głową i idziemy ręka w rękę przez parking i przez automatycznie otwierane szklane drzwi. W poczekalni czeka mnóstwo ludzi, a na kolanach jakiejś kobiety płacze malutkie dziecko. Zapach środków czyszczących uderza mnie w nozdrza, kiedy podchodzimy do lady, gdzie sekretarka rozmawia przez telefon. Jest młoda, z ciemnymi włosami zawiniętymi w kok na czubku głowy. Łapię ja na taksowaniu wzrokiem ciała Michi, kiedy kończy rozmowę i odwraca się do nas. Pociera swoje ręce i kładzie je na ladzie.- W czym mogę wam pomóc? - Ta, możesz powiedzieć nam, w którym pokoju znajduje się Grady Morris?Micha pyta, grzecznie uśmiechając się. Stuka palcami w klawiaturę, a potem czyta wynik na ekranie.- Drugie piętro, pokój 214. Łaskawie potakujemy i ruszamy do windy. Micha owija mnie ramieniem, prowadząc mnie bliżej siebie, kiedy dojeżdżamy na piętro, a ja wkładam dłoń do bocznej kieszeni jego dżinsów, pragnąc jego uspokojenia. Kiedy wchodzimy do pokoju, w żołądku kręci mi się, zanim zauważam Grady'ego, który siedzi na łóżku, jedząc miseczkę zielonej galaretki. Wygląda blado na tle fluorescencyjnych świateł, Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

to sama skóra i kości, a oczy ma bardziej zapadłe niż kiedy widziałam go ostatnim razem. Podłączony jest do maszyny, która piszczy w rogu, a kroplówka do jednej z jego rąk. Część rzeczy z jego domu wisi na ścianach, które nie wyglądają już tako surowo. Jakoś udaje mu się naprawdę uśmiechnąć.- To właśnie było mi trzeba. Widok dwóch najukochańszych osób na tym wielkim, dzikim świecie. Rozluźniam się, a Micha i ja przybliżamy krzesła do jego łóżka, po dwóch jego różnych stronach. Grady odpycha tacę i kładzie dłonie na kolanach. - Więc chcecie mi powiedzieć, co się dzieje?- Pyta i Micha i ja wymieniamy zdezorientowane spojrzenia.- No chodzi o te wasze wejście za rączki. - Micha zmusił mnie do tego.- Żartuję, przesuwając spojrzeniem po Miche.Zachowywał się jak dziecko. Powiedział, że trzeba go potrzymać za rączkę. Micha mruga do mnie.- Tak i dałaś się na to nabrać. Grady kręci głową i wątły śmiech opuszcza jego usta.- Ach, dobrze widzieć was razem z powrotem.- Przerywa, koncentrując się na mnie.- Wyglądasz na szczęśliwszą niż kiedy ostatnim razem cię widziałem. - Jestem szczęśliwsza.- Mówię mu, kładąc ręce na łóżko. - Choć i tak jeszcze nie całkiem.- Mówi z niepokojem. - Wiem.- Mówię.- Ale będę dalej nad tym pracował. Moja odpowiedź wydaje się go zadowolić.- Mam coś dla ciebie, tam w rogu. Micha i ja przesuwamy spojrzenia na małe pudełko w rogu pokoju. Podchodzę do niego i spoglądam do środka. Mój uśmiech powiększa się, kiedy podnoszę tą pękniętą wazę, która rozbiłam, kiedy byłam mała. Jest czarna z czerwonym wzorem na górze, ale dno jest popękane, tak że już nie można do nich włożyć kwiatów. Odwracam się do niego z wazą w rękach.- Zatrzymałeś ją? Wzrusza.- Tylko dlatego że jest połamana, nie oznacza to, że traci na wartości. I pomyślałem sobie, że dam ci ją pewnego dnia, kiedy zrozumiesz, że to normalne popełniać błędy. Łzy zbierają się w kącikach moich oczu.- Dziękuję ci, Grady. I mam to na myśli. Dziękuję ci za wszystko. Za danie mi niewielkiej ilości komfortu, kiedy byłam mała i wiedzy, że nie wszystko musi być trudne. - Nie ma za co.- Mówi prosto. Podchodzę do łóżka i przytulam go, próbując się nie rozpłakać, ale kilka łez uwalnia się i szybko wycieram je, zanim odsuwam się. Rozmawiamy jeszcze trochę o aktualnych rzeczach, potem pojawia się Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

pielęgniarka i przegania nas, żeby mogła zmienić prześcieradła. Micha i ja wychodzimy, wiedząc że to pewnie ostatni raz kiedy się z nim widzimy. Płaczę przez całą powrotną drogę do domu, zaciskając palce na połamanej wazie. Ale z Michą przy sobie, wiem, że wszystko będzie w porządku. Micha - A teraz jesteś pewna, że spakowałaś wszystko?- Moja mama pyta po raz setny. Nigdy nie powiedziałem jej o tym, co stało się z moim tatą. Nie chciałem, żeby martwiła się jeszcze bardziej niż jest do tej pory. To jedyna chwila, którą zamknę na wsze czasy. Podnoszę swój futerał na gitarę z podłogi i zakładam torbę na ramię.- Tak, masz wszystko spakowane, mamo. A teraz się zrelaksujesz? Doprowadzasz mnie do szału. - Przykro mi.- Przeprasza.- Och, czekaj. Masz wystarczająco dużo pieniędzy? Kręcę głową. Ta kobieta zaniepokoi się na śmierć.- Oczywiście. Łzy zbierają się w kącikach jej oczu i daje mi uścisk, który niemal wyciska ze mnie powietrze.- Micho Scott, jesteś najlepszym synem, o który matka mogła prosić. Zaciskam usta, próbując się nie zaśmiać na jej dramatyczną reakcję.- Jadę w trasę na kilka miesięcy, mamo, a nie umieram. Odsuwa się, wycierając spływającą maskarę spod oczu.- Ale to nie oznacza, że nie będę za tobą tęskniła trochę mniej. - Ta, zobaczymy, jak powiesz, kiedy wrócę na tydzień, a ty znów znajdziesz biustonosz w swoim łóżku. Uderza mnie w ramię i wskazuje na drzwi.- W porządku, a teraz możesz iść. Śmiejąc się, wychodzę przez drzwi. Naomi jeszcze nie ma, więc siadam na schodkach, gapiąc się na dom Elli i zastanawiając się, czy zamierza wyjść. Nigdy nie była dobra w pożegnaniach, więc kiedy okno w jej sypialni otwiera się, jestem zaskoczony. Ale bardziej zadziwia mnie to, że wychodzi prze nie i schodzi na dół po drzewie. Ma na sobie tą seksowną sukienkę bez ramiączek, a jej kasztanowe włosy pokrywają jej nagie ramiona. Nic nie mówi, kiedy owija moją szyję swoimi rękami. Jej oddech jest gorący przy moim uchu i chowa twarz w złączeniu mojej szyi i ramienia. Puszczam futerał gitary i torbę na ziemię, podnoszę ją i ściskam ją najmocniej jak mogę. Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

- Będę za tobą tęsknić.- Szepcze delikatnie. Przebiegam dłonią po jej placach, zaciskając oczy i wdychając jej zapach.Wszystko będzie w porządku. Wrócę i będę cię wkurzał, zanim się zorientujesz. Patrzy się na mnie swoimi wielkimi zielonymi oczami, a potem łączy nasze wargi, całując mnie niemożliwie długo. Dłońmi czuję każdy kawałek jej ciała, zapamiętując każdą krzywiznę i gładkość jej skóry. Popycham nas w cień drzewa i wsuwam ręce pod jej sukienkę, tam również ją czując. - W porządku, Romeo, czas na nas.- Naomi trąbi ze swojego SUV'a. Ciężko wzdychając, puszczam Ellę, a ona stawia z powrotem nogi na ziemię.Będę dzwonił do ciebie każdego dnia. Całuję ją ten ostatni raz, a potem wsiada do samochodu. Patrzy za mną przez całą drogę na podjeździe, z założonymi rękami, walcząc by utrzymać spokój. Kiedy wjeżdżamy na drogę, schodzi na koniec podjazdu, wciąż na mnie spoglądając tka długo jak to możliwe. Ale wreszcie wyślizgujemy się sobie.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Rozdział 24 Ella - Jesteś tego pewna?- Pytam Lilę po raz tysięczny. Wkłada ostatnie pudełko do swojej ciężarówki i zakłada na oczy okulary.Hmmm... daj mi pomyśleć. Wrócić do domu, w którym jestem tylko obciążeniem? Czy wrócić na kampus z tobą i dobrze się bawić? Wybieram jakiś brud spod paznokcia.- Tylko upewniam się, zanim zbytnio się zaangażujesz. Bierze mnie za ręce i kołysze nimi.- Chcę z tobą jechać, dobrze, więc idź pożegnaj się ze swoim tatą, abyśmy mogły już jechać. - W porządku, zaraz wrócę.- Idę po trawniku do drzwi, kiedy ciężarówka Ethana zatrzymuje się na moim podjeździe. Podchodzę do jego okna i kładę na nim ręce.- Więc dostałeś moją wiadomość, że wyjeżdżam? Wygląda jakby przyjechał prosto z pracy, ma smar na twarzy i ubraniach, a we włosach ma jakiś brud.- Ta, pomyślałem, że przyjadę i pożegnam się z waszą dwójką. Przechylam głowę na bok i rzucam mu oskarżycielskie spojrzenie.- Nie próbuj udawać, że jesteś tu dla mnie. Kładzie dłoń nad sercu, udając ból.- Moje serce się kraja, a ty sobie stroisz żarty. Wow, naprawdę jesteś zła. - Ta, ta.- Odsuwam się, tak że może otworzyć drzwi i wysiąść.- Dam wam dwie minuty. - Chyba przeceniasz to, co dzieje się między naszą dwójką. - Cóż, nie musiałabym, gdyby choć jedno z was powiedziało mi, co jest na rzeczy. Wzrusza, a potem okrąża tył swojej ciężarówki. Przewracając oczami, wchodzę do domu, by powiedzieć tacie, że już wyjeżdżam i że planuję wrócić za kilka tygodni, by spotkać się z Deanem. Po długiej telefonicznej rozmowie z nim – i jestem pewna, że wymagało to dużo perswazji ze strony Caroline – zdecydowaliśmy się spotkać tutaj, kiedy Dean będzie mógł zrobić sobie wolne i dacie tacie ultimatum. To pewnie jedna z najtrudniejszych rzeczy, z którymi będę musiała się zmierzyć, ponieważ wiem, że podczas tej rozmowy wypłyną słowa, które na pewno mnie zranią. Zamierzam jednak przezwyciężyć, ponieważ teraz rozumiem, z czym mogę Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

się uporać. Znajduje go na kanapie, jedzącego żarcie z mikrofalówki, a na stole przed sobą ma sześciopak piwa. Ogląda telewizję, w dłoni ma papierosa i ledwo mnie zauważa. - Cześć, tato.- Mówię z drzwi.- Jestem gotowa jechać. Odrywa wzrok od telewizora, zaskoczony i zastanawiam się, czy w ogóle na niego patrzał czy zatracił się w swoich myślach.- Och, no dobrze, cóż, jedź bezpiecznie. Pocieram o siebie spocone dłonie i wchodzę do pokoju.- Dean i ja zamierzamy wrócić za kilka tygodni. Kładzie tacę na stolik i łapie piwo.- Po co? Niespokojnie uderzam dłońmi o nogi.- Chcemy z tobą o czymś porozmawiać. Stawia z powrotem piwo na stolik.- Myślałem, że Dean nadal tu jest. Kręcę głową, czując się bardziej winna o mój wyjazd.- Wrócił do domu jakiś tydzień temu lub dwa... ale tato, możesz spróbować i zatroszczyć się sobą trochę bardziej?- Biorę głęboki oddech i zapuścić aluzję.- I może nie będziesz tyle pił? Spogląda na rząd piw przed sobą, jakby dopiero teraz zdał sobie z ich istnienia sprawę.- Och, chyba aż tyle nie piję, co nie? Wzdycham i siadam na kanapie obok niego.- Wcześniej tak nie było, ale teraz tak jakby jest. Kiwa głową w górę i w dół.- W porządku, postaram się od tego odciąć. Wiem, że tego nie zrobi, ale mam nadzieję, że Dean i ja będziemy w stanie przekonać go do pójścia na odwyk, gdzie mógłby otrzymać pomoc i dostanie poradę, której potrzebuje. Daję mu uścisk, nawet jeśli się krzywi. Potem odchodzę, mając nadzieję że nic mu nie będzie, ale zdając sobie sprawę, że dopóki nie podejmie decyzji o zmianie, wszystko co jestem w stanie zrobić to próbować pomóc mu.

Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

Epilog Ella Jestem już w Vegas od dwóch tygodni i rzeczy mają się dobrze. Zapisałam się na letnie zajęcie ze sztuki, a mój staż w muzeum jest świetny, nawet jeśli przez większość dnia sprzątam po ludziach i biegam ze sprawunkami. Zaczęłam również chodzić na terapię. Jak bardzo chciałabym uwierzyć, że robiłam już postępy, kiedy jestem sama i zatracam się we własnych myślach, czasem ciemność dopada mnie. Ale mój terapeuta jest miły, a wizyty wydają się pomagać. Lila pozwoliła mi pożyczyć swój samochód na weekend, tak że mogę pojechać z powrotem do domu i spotkać się z Deanem i moim tatą. Cieszę się, że jadę sama, ponieważ będę miała dwanaście godzin by przygotować się na to duchowo. Chociaż, głęboko w środku, żałuję, że Michi nie ma ze mną. - Jesteś pewna, że nie chcesz mnie, bym jechała z tobą.- Lila pyta, kiedy chwytam rączkę walizki i skanuję pokój w poszukiwaniu zapomnianych rzeczy. Kręcę głową.- Nic mi nie będzie, a ty masz zajęcia i te korepetycje z matematyki.- Zatrzymuję się w wejściu, potrzebując czegoś ze swojej skrzyni.- Lilo, dziękuję ci za pożyczenie mi swojego samochodu i po prostu za bycie dla mnie. Jej uśmiech jest szeroki.- Tylko się nie popłacz. Nie będzie cię tylko przez kilka dni, głupiutka. Śmiejemy się, wychodząc z budynku i schodząc po schodach. Nasze mieszkanie jest zaraz przy kampusie i właśnie na tamtejszym parkingu przez większość czasu Lila trzyma swoje auto. Kiedy dochodzimy do trawy, mój telefon zaczyna grać mi w kieszeni, piosenka kiedyś smutna, a teraz szczęśliwa. - Boże, znów?- Lila dramatycznie zarzuca swoją głową.- Czy wasza dwójka może wytrzymać pięciu minut bez rozmawiania ze sobą? - Nie.- Uśmiecham się i przyjmuję połączenie, kiedy Lila rusza w podskokach do przodu, dając nam trochę prywatności.- Więc jak tam pogoda w Seattle? - Całkiem słonecznie, właściwie.- Micha oznajmia i mogę usłyszeć, że się uśmiecha. Wyszarpuję walizkę, kiedy trafia w dziurę w trawniku.- To zabawne, ponieważ myślałam, że miało tam padać. - Nie, otrzymałem błękitne niebo i wiele promieni słonecznych.- Mówi.- I naprawdę cieszę się widokiem. - Dobrze, jestem szczęśliwa.- Mówię mu, tęskniąc za nim jak szalona.- Nadal Tłumaczenie: amas_la_mondon

„The Secret of Ella and Micha” Jessica Sorensen

zamierzasz przyjechać tutaj w następnym tygodniu? - Właściwie to nastąpiła mała zmiana planów.- Odpowiada.- I nie mogę przyjechać w następnym tygodniu. Zatrzymuję się na środku trawnika, dąsając się.- Och. No dobrze. Delikatnie śmieje się do telefonu.- Wiesz, że jesteś piękna, kiedy tak się dąsasz. - Skąd wiesz, że to robię?- Zastanawiam się. - W ten sam sposób, w który wiem, że masz na sobie seksowną parę spodenek, a włosy upięłaś w kok.- Oznajmia i zaczynam rozglądać się po ludziach na kampusie, którzy chodzą po dziedzińcu albo po chodnikach.- Tak przy okazji, twój tyłek wygląda wspaniale. Puszczam walizkę i okręcam się z telefonem przy uchu. Potem zauważam go na parkingu, stojącego tuż przy SUV-ie w swoich czarnych dżinsach, dopasowanej szarej koszulce i oczami tak błękitnymi jak niebo. Rzucam telefon na trawę i biegnę do niego, nie zważając na spojrzenia ludzi, które mówią, że jestem szalona. Nie zwalniam, kiedy jestem przy nim, a Micha łapie mnie, kiedy wpadam w jego ramiona. Podnosi mnie, a ja wiążę wokół niego nogi, całując go z taką pasją, że kolczyk w jego wardze przecina moją własną. Wreszcie odsuwamy się, dysząc, a w naszych oczach płonie dzika żądza. Zakłada za moim uchem kosmyk włosów.- Nie sądziłaś chyba, że pozwolę ci wrócić do domu samej, co nie? - Ale powiedziałeś, że musisz grać w ten weekend. - Mogą zagrać raz beze mnie. To jest dużo ważniejsze. Prawie zalewam się łzami, a Micha zaczyna panikować. - Ello May, co się dzieje?- Pyta.- To dobra rzecz, nieprawdaż? - Tak, tak jest.- Mówię, spoglądając mu głęboko w oczy.- Kocham cię. Uśmiecha się i szepcze.- Też cię kocham.- Zanim znów łączy nasz wargi. Głęboko się całujemy, nie dbając na gapiących i szepczących wokół ludzi. Dla nich jesteśmy tylko dwójką ludzi, obściskującą się na parkingu i wywołującą scenę. Nigdy tak naprawdę nie zrozumieją, ile trzeba, by znaleźć się w tym miejscu. Jak dużo lat się inwestuje. Ale tak jest w porządku. To nasza tajemnica.

Tłumaczenie: amas_la_mondon