B. dzielenie bazy danych

opracowanie © grzegorz ciągło

BAZY DANYCH – DZIELENIE BAZY Ćwiczenie

DZIELENIE BAZY DANYCH Podczas dzielenia baza danych jest reorganizowana w dwa pliki: 1. wewnętrzną bazę danych (backend) zawierającą wyłącznie tabele danych 2. zewnętrzną bazę danych (frontend) zawierającą wszystkie inne obiekty bazy danych, takie jak kwerendy, formularze i raporty. Każdy użytkownik prowadzi interakcję z danymi za pomocą lokalnej kopii zewnętrznej bazy danych. Do dzielenia bazy danych służy Kreator rozdzielacza bazy danych. Po podzieleniu bazy danych należy rozpowszechnić zewnętrzną bazę danych wśród użytkowników.

Zalety dzielenia bazy danych Oto zalety podzielenia bazy danych: 

 





Większa wydajność Wydajność bazy danych zwykle zwiększa się w znacznym stopniu, ponieważ przez sieć są wysyłane tylko dane. W udostępnionej bazie danych, która nie jest podzielona, przez sieć są wysyłane same obiekty bazy danych — tabele, kwerendy, formularze, raporty, makra i moduły — a nie tylko dane. Większa dostępność Ponieważ przez sieć są wysyłane tylko dane, transakcje bazy danych, takie jak edycje rekordów, są wykonywane szybciej, dzięki czemu dane są w wyższym stopniu dostępne do edycji. Ulepszone zabezpieczenia Jeśli wewnętrzna baza danych jest przechowywana na komputerze używającym systemu plików NTFS, można za pomocą funkcji zabezpieczeń systemu NTFS chronić swoje dane. Ponieważ użytkownicy uzyskują dostęp do wewnętrznej bazy danych za pomocą tabel połączonych, jest mniejsze ryzyko uzyskania nieautoryzowanego dostępu do danych przez intruzów w wyniku kradzieży zewnętrznej bazy danych lub podszycia się pod autoryzowanego użytkownika. Systemy Windows XP, Windows Vista i Windows Server 2003 używają systemu plików NTFS domyślnie. Jeśli nie ma pewności, jakiego systemu plików używa serwer plików, należy zapytać administratora systemu. Większa niezawodność Jeśli użytkownik napotka problem i baza danych zostanie nieoczekiwanie zamknięta, uszkodzenie pliku bazy danych będzie zwykle ograniczone do kopii zewnętrznej bazy danych, która została otwarta przez użytkownika. Ponieważ użytkownik uzyskuje dostęp do danych w wewnętrznej bazie danych tylko za pomocą tabel połączonych, istnieje znacznie mniejsze ryzyko uszkodzenia pliku wewnętrznej bazy danych. Elastyczne środowisko projektowania Ponieważ każdy użytkownik pracuje z kopią lokalną zewnętrznej bazy danych, może niezależnie projektować kwerendy, formularze, raporty i inne obiekty bazy danych, nie zakłócając pracy innym użytkownikom. Podobnie można opracować i rozpowszechnić nową wersję zewnętrznej bazy danych bez zakłócania dostępu do danych przechowywanych w wewnętrznej bazie danych.

opracowanie © grzegorz ciągło

BAZY DANYCH – DZIELENIE BAZY Ćwiczenie

Przed rozpoczęciem 

Przed podzieleniem bazy danych zawsze należy wykonać jej kopię zapasową. Jeśli użytkownik podzieli bazę danych, a następnie zdecyduje, że nie chce, aby baza danych była podzielona, może przywrócić oryginał z kopii zapasowej.

Dzielenie bazy danych 1. Na komputerze utwórz kopię bazy danych, którą chcesz podzielić (wybierz plik z bazą hurtownia). Rozpocznij od pliku bazy danych znajdującego się na lokalnym dysku twardym, a nie w udziale sieciowym. Jeśli plik bazy danych jest obecnie udostępniany z lokalnego dysku twardego, możesz go na nim pozostawić. 2. Otwórz kopię bazy danych znajdującą się na lokalnym dysku twardym. 3. Na karcie Narzędzia bazy danych w grupie Przenoszenie danych kliknij przycisk Baza danych programu Access. Zostanie uruchomiony Kreator rozdzielacza bazy danych. 4. Kliknij pozycję Podziel bazę danych. 5. W oknie dialogowym Utwórz wewnętrzną bazę danych określ nazwę, typ pliku i lokalizację wewnętrznej bazy danych. UWAGI

o

o o

Należy rozważyć użycie nazwy proponowanej przez program Access. Dzięki temu oryginalna nazwa pliku zostanie zachowana. Ponadto w tej nazwie jest zawarta informacja, że baza danych jest wewnętrzną bazą danych, ponieważ są w niej wstawione litery _be tuż przed rozszerzeniem nazwy pliku (be – back end). Nie należy zmieniać typu pliku, chyba że niektórzy użytkownicy będą uzyskiwać dostęp do danych za pomocą starszej wersji programu Access. W polu Nazwa pliku przed nazwą pliku można wprowadzić ścieżkę do lokalizacji sieciowej. Jeśli na przykład lokalizacja sieciowa wewnętrznej bazy danych to \\serwer1\udzial1\, a nazwa pliku wewnętrznej bazy danych to MojaBD_be.accdb, w polu Nazwa pliku można wpisać\\serwer1\udzial1\MojaBD_be.accdb. W naszym przypadku może to być \\k4-22\admin\kowalskiHURTOWNIA_be.accdb

o

Wybrana lokalizacja musi być dostępna dla wszystkich użytkowników, którzy będą korzystać z bazy danych. Ponieważ mapowania dysków mogą być różne, należy określić ścieżkę UNC lokalizacji, nie korzystając z zamapowanej litery dysku. 6. Po zakończeniu pracy kreator wyświetli komunikat z potwierdzeniem. Baza danych jest teraz podzielona. Zewnętrzną bazą danych jest plik, od którego cała operacja została rozpoczęta (kopia oryginalnej udostępnionej bazy danych), a wewnętrzna baza danych znajduje się w lokalizacji sieciowej określonej w kroku 5 tej procedury.

opracowanie © grzegorz ciągło

BAZY DANYCH – DZIELENIE BAZY Ćwiczenie

Ograniczanie możliwości wprowadzania zmian w projekcie zewnętrznej bazy danych Aby ograniczyć możliwości wprowadzania zmian w zewnętrznej bazie danych, która będzie rozpowszechniana wśród użytkowników, należy rozważyć zapisanie jej jako skompilowanego pliku binarnego (pliku accde). W programie Access 2010 skompilowany plik binarny jest plikiem aplikacji bazy danych zapisanym z całym skompilowanym kodem języka Visual Basic Access (VBA). W skompilowanym pliku binarnym programu Access nie pozostaje żaden kod źródłowy języka VBA. Użytkownicy nie mogą zmieniać projektu obiektów w pliku accde. 1. Otwórz plik zewnętrznej bazy danych (accdb), który chcesz zapisać jako skompilowany plik binarny (accde). 2. Na karcie Narzędzia bazy danych w grupie Narzędzia bazy danych kliknij przycisk Utwórz plik ACCDE. 3. W oknie dialogowym Zapisz jako przejdź do folderu, w którym chcesz zapisać plik, wpisz nazwę tego pliku w polu Nazwa pliku, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Rozpowszechnianie zewnętrznej bazy danych Po podzieleniu bazy danych należy rozpowszechnić zewnętrzną bazę danych wśród użytkowników, aby mogli zacząć korzystać z tej bazy. Wykonaj jedną z następujących czynności: 





Wyślij wiadomość e-mail do użytkowników bazy danych i dołącz do niej plik zewnętrznej bazy danych. Umieść w tej wiadomości wszelkie instrukcje ułatwiające użytkownikom natychmiastowe rozpoczęcie korzystania z zewnętrznej bazy danych. Zapisz plik zewnętrznej bazy danych w lokalizacji sieciowej, do której mają dostęp wszyscy użytkownicy bazy danych, a następnie wyślij użytkownikom wiadomość e-mail z informacją o tej lokalizacji sieciowej oraz ze wszelkimi innymi instrukcjami, które mogą być potrzebne w celu uzyskania dostępu do bazy danych. Rozpowszechnij plik zewnętrznej bazy danych, używając w tym celu nośnika wymiennego, takiego jak dysk CD-ROM czy dysk USB. Jeśli instalujesz ten plik samodzielnie, możesz go przetestować, aby upewnić się, że działa. Jeśli to użytkownicy muszą instalować ten plik, dołącz dokument wyjaśniający czynności, które należy wykonać w celu zainstalowania pliku, oraz zawierający informacje o osobach, z którymi należy się skontaktować w przypadku wystąpienia problemów.

Zmienianie używanej wewnętrznej bazy danych Korzystając z Menedżera tabel połączonych, można przenieść wewnętrzną bazę danych lub użyć innej wewnętrznej bazy danych.

opracowanie © grzegorz ciągło

BAZY DANYCH – DZIELENIE BAZY Ćwiczenie

W celu przeniesienia wewnętrznej bazy danych należy najpierw skopiować ją do nowej lokalizacji, a następnie wykonać poniższą procedurę. 1. Na karcie Narzędzia bazy danych w grupie Narzędzia bazy danych kliknij przycisk Menedżer tabel połączonych. 2. W Menedżerze tabel połączonych zaznacz tabele, które znajdują się w bieżącej wewnętrznej bazie danych. PORADA W przypadku braku połączeń z jakimikolwiek innymi bazami danych należy kliknąć przycisk

Zaznacz wszystko. 3. Zaznacz pole wyboru Zawsze monituj o nową lokalizację, a następnie kliknij przycisk OK. 4. Odszukaj i wybierz nową wewnętrzną bazę danych.